-
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออก ไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2. ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์ และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ดโดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม
เวปไซต์ แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคล ที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่าง ประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้ โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่ นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
***=================================================***
ผลงานเรื่องแรกที่แต่งจบไปแล้ว
เมื่อแหงนมองจันทร์ ผมเห็น “ตะวัน” (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=13928.0) ตอนนี้เปิดจองเรื่องนี้อยู่นะคะ สนใจก็เข้าไปดูกันได้
=====================================================
สารบัญ "นิยาย"
ตอนที่ 1 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18569.0)
ตอนที่ 2 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18569.90)
ตอนที่ 3 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18569.180)
ตอนที่ 4 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18569.270)
ตอนที่ 5 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18569.390)
ตอนที่ 6 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18569.480)
ตอนที่ 7 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18569.570)
ตอนที่ 8 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18569.690)
ตอนที่ 9 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18569.780)
ตอนที่ 10 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18569.930)
ตอนที่ 11 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18569.1050)
ตอนที่ 12 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18569.1170)
ตอนที่ 13 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18569.1260)
ตอนที่ 14 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18569.1380)
ตอนที่ 15 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18569.1530)
ตอนที่ 16 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18569.1680)
ตอนที่ 17 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18569.1830)
ตอนที่ 18 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18569.1980)
ตอนที่ 19 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18569.2100)
ตอนที่ 20 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18569.2250)
ตอนที่ 21 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18569.2460)
ตอนที่ 22 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18569.2640)
ตอนที่ 23 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18569.2760)
ตอนที่ 24 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18569.2880)
ตอนที่ 25 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18569.3000)
ตอนที่ 26 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18569.3120)
ตอนที่ 27 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18569.3270)
ตอนที่ 28 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18569.3420)
ตอนที่ 29 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18569.3510)
ตอนที่ 30 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18569.3630)
ตอนที่ 31 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18569.3750)
ตอนที่ 32 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18569.3900)
ตอนที่ 33 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18569.4020)
ตอนที่ 34 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18569.4230)
ตอนที่ 35 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18569.4350)
ตอนที่ 36 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18569.4470)
ตอนที่ 37 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18569.4590)
ตอนที่ 38 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18569.4710)
ตอนที่ 39 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18569.4830)
ตอนที่ 40 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18569.5010)
ตอนที่ 41 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18569.5190)
ตอนพิเศษ นักเลงใหญ่กับคืนลอยกระทง (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18569.5340)
ตอนที่ 42 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18569.5460)
ตอนที่ 43 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18569.5580)
ตอนอวสาน (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18569.5790)
================================================================
สวัสดีคะทุกคน...วันนี้ไม่ได้ลงเรื่องนะคะ
ตอนแรกจะประชาสัมพันธ์ในวันที่ลงตอนจบของเรื่องนี้ (คุณคนเดียวแต่เราสองคน)
แต่วันนี้เป็นวันดีวันที่ 29 ค่ะ...เลยขอลงเอาฤกษ์เอาชัยก่อนนะคะ
:impress2: :impress2: :-[ :-[
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line19/kuma1.gif)
ข่าวประกาศประชาสัมพันธ์นะคะ
คนเขียนเคยเล่าให้ฟังช่วงทอล์คไปแล้ว เกี่ยวกับที่มาที่ไปของเรื่องคุณคนเดียวแต่เราสองคน เพราะว่าทุกคนถึงได้มีฉบับต่อความยาวสาวความยืดนี้เกิดขึ้น ทั้งๆที่ตั้งใจให้เป็นเรื่องสั้นพิเศษแถมในเรื่องแมื่อแหงนมองฯ เพราะตอนพิเศษของเมื่อแหงนมองนั้นลงเล้าไปหมดแม็กแล้ว...
และเมื่อ ต้นปีถ้าใครได้ติดตามกิจกรรมของเล้าเรื่องประมูลเงินเพื่อทำบุญและทำกิจกรรม เล้า (มีมิตติ้งไปแล้ว) มีน้องคนหนึ่งได้รางวัลจากเซกิเป็นหนังสือรวมเล่มพี่ดินไปแต่น้องได้สั่ง ซื้อหนังสือไปก่อนหน้านี้แล้ว น้องเลยมอบหนังสือชุดนี้ให้เล้าประมูลหารายได้
มีพี่ใจดีคนหนึ่ง ประมูลหนังสือชุดพี่ดินไปในราคา 3300 บาทถ้วน ในฐานะคนเขียนทั้งดีใจและตกใจไปพร้อมๆกัน สำหรับหนังสือราคาชุดละ 700 บาท ขยับเป็น 3300 นั้น มันเกินราคาจริงไปเกือบ 5 เท่า คนเขียนเลยอยากจะทำอะไรให้พี่เค้าเป็นการตอบแทน จากที่เคยประกาศไป เลยมาสรุปที่ Boxet รวบรวมผลงานของคนเขียนเองนี่แหละ โดยจะยุบรวมแต่ละเรื่อง จากเรื่องละสองเล่ม เหลือเพียงเล่มเดียวและทำปกแข็งกระดาษจัวปัง (เหมือนแฮรี่พอตเตอร์) และเปลี่ยนรูปแบบปกใหม่ทั้งหมด และแถมเรื่องคุณคนเดียวแต่เราสองคนไปให้ด้วย ในเมื่อรวมกันได้ 3 เรื่องแล้วก็จะต้องมีแพ็คเกจตามสไตล์ TRomance จึงมาลงตัวที่ Boxet กล่องไม้ขีดกระดาษแข็งปิดผิวกระดาษอาร์ตพิมพ์ลาย 4 สี เคลือบ PVC ด้าน (เนื่องจากคนเขียนเองเคยมีส่วนร่วมในการออกแบบและจัดทำ box แบบนี้แล้วในเรื่องหรือว่าความรักของพี่ figs เลยเป็นแพ็คเกจที่ลงตัวที่สุดสำหรับงานจำนวนน้อยๆนี้ เมื่อแจ้งข่าวให้พี่ที่ประมูลได้ ว่าคนเขียนจะทำแบบนี้ขึ้นมาเพียงแค่สองชุดสำหรับตัวคนเขียนเองและพี่คน ประมูลได้ พี่ได้แนะนำคนเขียนมาว่า ในเมื่อคนเขียนปั้นคุณคนเดียวมาเป็นเล่มแล้วก็เปิดโอกาสให้คนที่อยากเก็บ เรื่องนี้ด้วยเถอะ ส่วนอีกสองเรื่องที่เปลี่ยนปกใหม่และทำเป็นปกแข็ง ก็เปิดไปด้วยเลยเผื่อมีใครที่อยากเก็บจริงๆ ด้วยคำแนะนำและกำลังใจจากหลายๆคน คนเขียนเลยตัดสินใจเปิดให้คนอ่านที่อยากเก็บผลงานเอาไว้นะคะ
****ก่อนอ่านรายละเอียดและจับจอง ให้อ่านคำอธิบายให้ละเอียดก่อนนะคะ (ขอร้องว่าอ่านก่อนนะคะ)
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line19/kuma1.gif)
1.เรื่องคุณคนเดียวแต่เราสองคน
(http://image.ohozaa.com/i/1e7/112covers.jpg)
๐ 1 เล่มจบ จำนวน 200-250 หน้า
๐ หนังสือขนาด 13.5*18.5 cm เล็กกว่า A5 นิดหน่อย (A5 ปกติขนาด 14.8*21 cm) ปกปีกด้านเดียว มีที่คั่นปกติและที่คั่นแม่เหล็กตามมาตรฐาน TRomance
๐ เนื้อหาตั้งแต่ต้นจนจบมีให้อ่านในเล้าเป็ด และไม่ลบเรื่องออกขณะทำการเปิดขายและหลังจากนั้น ในเล่มมีตอนพิเศษให้ 3 ตอนซึ่งไม่มีลงในเล้าเป็ด เป็นตอนที่คนเขียนเพิ่มขึ้นมา ไม่ได้เกี่ยวข้องกับเนื้อหาหลักหรือส่วนขยายเนื้อหาหลักแต่อย่างใด
๐ ราคา 300 บาท ต่อเล่ม ค่าจัดส่งแบบลงทะเบียน 50 บาท/ชุด
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line19/kuma1.gif)
2.Boxets รวมผลงาน 3 เรื่องของ TRomance ประกอบไปด้วย
๐ เมื่อแหงนมองจันทร์ผมเห็นตะวัน (พี่เมฆพี่ฉาน) จากเดิม 2 เล่มจบ ยุบเหลือ 1 เล่มจบ ปกแข็งกระดาษจัวปัง เนื้อหาภายในเล่มเหมือนที่เคยรวมเล่มไปแล้วทุกประการ
อ่านเรื่องทั้งหมดได้ที่นี่ค่ะ http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=13928.0 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=13928.0)
(http://image.ohozaa.com/i/24c/mekchancover.jpg)
๐ [ภูตะวัน vs เพียงดิน] เมียคนนี้มีดีกรีเป็นนักเลง (พี่ดินกับไอ้เสาไฟฟ้า) จากเดิม 2 เล่มจบ ยุบเหลือ 1 เล่มจบ ปกแข็งกระดาษจัวปัง เนื้อหาภายในเล่มเหมือนที่เคยรวมเล่มไปแล้วทุกประการ เพิ่มตอนพิเศษวันวาเลนไทน์ที่ลงเล้าไปหลังจากรวมเล่มให้อีก 1 ตอน
อ่านเรื่องทั้งหมดได้ที่นี่ค่ะhttp://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18569.0 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18569.0)
(http://image.ohozaa.com/i/d73/phoodincover3.jpg)
๐ คุณคนเดียวแต่เราสองคน รายละเอียดตามที่บอกไปแล้วหัวข้อข้างบน
อ่านเรื่องทั้งหมดได้ที่นี่ค่ะhttp://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20393.0 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20393.0)
(http://image.ohozaa.com/i/1e7/112covers.jpg)
๐ ราคา Boxet 1 ชุด ราคา 1,700 บาท ค่าจัดส่งชุดละ 75 บาท เป็นพัสดุลงทะเบียนนะคะ
*** Boxet นี้ทำขนาดเดียวสำหรับใส่ผลงานทั้ง 3 เพราะฉะนั้นไม่แยกขายนะคะ
*** สำหรับใครที่ต้องการแยกซื้อไม่ว่าเรื่องพี่ดินหรือพี่เมฆ ชุดละ 750 บาท ค่าจัดส่งชุดละ 65 บาท (แยกซื้อไม่มี Boxet ให้นะคะ)
๐ รูปแบบกล่องให้ทุกคนนึกถึงภาพกล่องไม้ขีด จะมีถาดสำหรับใส่หนังสือ (ป้องกันขอบหนังสือเวลาสอดเข้าหรือถอดออก) แล้วสวมทับด้วย Box นอกอีกทีค่ะ
ตัวอย่าง box...ลายกล่องเป็นเพียงตัวอย่างนะคะ เนื่องจากคนเขียนยังนึกแบบไม่ออก
(http://image.ohozaa.com/i/3f2/4page.jpg)
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line19/kuma1.gif)
ครั้ง นี้เป็น Project พิเศษจริงๆ ต้องขอบคุณพี่ที่ประมูลหนังสือได้ที่สนับสนุนให้คนเขียนเปิดให้คนอ่านทุกๆคน ได้สั่งจองเข้ามา และต้นทุนในการทำในครั้งนี้ สำหรับคนเขียนแล้วเป็นต้นทุนที่สูงมากค่ะ จำนวนที่สั่งทำก็คงจะไม่เยอะเท่าที่เปิดจองรอบปกติ ดังนั้นคนเขียนจะเปิดจองแค่รอบนี้เพียงรอบเดียว ไม่มีรอบเก็บตกอีกแล้วนะคะ และในอนาคตต่อไปข้างหน้า หากจะมี Reprint อีกครั้ง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องไหน คนเขียนจะกลับไป Reprint เหมือนชุดปกติอย่างที่เคยทำค่ะ
๐ เปิดจองและโอนเงิน วันนี้ ถึง 15 พฤษภาคม ศกนี้ค่ะ
คนที่สนใจ mail มาขอรับ Code โอนเงินที่ Mail ด้านล่างนี้นะคะ
(http://image.ohozaa.com/iw/ymail.jpg)
ตั้งชื่อเมลล์ว่า สั่งจองหนังสือ...
1.ระบุชื่อคนจองหรือ Login
2.ระบุเรื่องที่ต้องการจอง
2.1 รวมเล่มคุณคนเดียวแต่เราสองคน จำนวน.....เล่ม
2.2 Boxet ประกอบด้วย (พี่ดิน+พี่เมฆ ปกแข็ง และ คุณคนเดียวฯ) จำนวน........ชุด
2.3 แยกซื้อ พี่ดินหรือพี่เมฆ ปกแข็ง อย่างใดอย่างหนึ่ง หรือทั้งสองเรื่อง (ไม่เอา Box) จำนวน.........เล่ม
3.รอรับ Code โอนเงินทางเมลล์เหมือนเดิมค่ะ
ขอบคุณทุกคนที่ให้การสนับสนุนกันมาโดยตลอดนะคะ
:pig4: :pig4: :pig4:
(http://image.ohozaa.com/i/91e/1untitled1.gif)
-
ตอนแรก
เคล้งงง.....แถ่ด แถ่ด...!!!
(อธิบายยากแท้ เอาเป็นว่าช่วยกันจินตนาการกันตามสะดวกว่า มันคือเสียงกะทะที่ลอยมาตกกระทบถนนแล้วไถลไปพื้นนั่นแหละ...ตามนั้น)
บอกได้คำเดียวว่าหยามมาก กะทะเก่าจนก้นกะทะหลุดออกมาเป็นแผ่นๆแล้วยังมีหน้ามาปาใส่กันอีกนะ ที่สำคัญคือไม่รู้หรือไงว่า
“เฮ้ย รู้มั้ยเนี่ยว่ามีคนเดินอยู่ แม่งเอ้ย!”
หาเรื่องให้ต้องได้ออกแรงด่าแต่เช้า อะไรกันหนักหนาวะเนี่ย แค่ถุงก๋วยเตี๋ยวเต็มสองมือก็หนักจะแย่ไหนจะต้องมาคอยหลบถ้วยถังกาละมังหม้อของพวกแม่งอีก ทางเดินก็แคบแสนแคบ ฟ้าก็ยังไม่สาง มืดก็มืด
อารมณ์เสียสุดๆเลยโว้ย
“อ้าว พี่ดินหรอกเหรอ โทษทีๆ ออกไปขายของแล้วเหรอ”
“ก็เอออะดิพี่ แล้วขอทีได้ป่ะ จะตีกันไม่ว่าแต่ช่วยตีกันเวลาอื่นบ้างได้มั้ย ตีกันตอนผมเดินทุกทีหนักจะตายอยู่แล้วพวกพี่นี่ดีนะขยันทะเลาะกันได้ทุกที่วันที่สำคัญยังขยันกันทำลูกอีกนะ”
ไอ้คนที่อุตส่าห์ขยับมัดปมผ้าขาวม้าไม่ให้อยู่ในท่าทีหมิ่นเหม่ต่อลูกกะตาชาวบ้าน เพื่อออกมาขอโทษ “พี่ดิน” นั้นถึงกับหน้าม้านไปเลยทีเดียว ส่วนผู้หญิงอีกคนที่นุ่งกระโจมอกถลกชายผ้าถุงขึ้นมาถึงกลางขาอ่อน ได้ยินถ้อยคำที่ไม่เกินความจริงไปเลยสักคำของ “พี่ดิน” ถึงกับอายม้วนต้วนหลบหน้าเข้าบ้านไป
โธ่ พวกรับความจริงไม่ได้ ไอ้ดินไม่ได้พูดทะลึ่งตรงไหนเล้ย แต่พูดตรงดิ่งเป็นไม้บรรทัดก็แค่นั้น
“อ้าว พี่ดิน อารมณ์เสียแต่เช้าหรือว่าวันนี้หลบไม่ทันหละ”
“ทันอยู่แล้วคับป้า พี่ดินเสียอย่าง แต่ที่เซ็งคือผัวเมียคู่นั้นมันจะตีกันตรงเวลาทำไมนักหนาวะ”
“เออ ใจเย็นๆทำใจให้ชิน ข้าวใหม่ปลามันก็แบบนั้นแหละนะ”
ห๊ะ!!!! ข้าวใหม่ปลามันที่ไหนกัน เห็นทะเลาะกันทุกวันแบบนี้ลูกเจ็ดแล้วนะ มันไม่เบื่อขี้ฟันกันบ้างเหรอวะ
แล้วไอ้พี่ดินก็ต้องเดินจากมาด้วยสีหน้าเป็นตูดเป็ดเหมือนทุกวัน ไอ้คนที่ใครๆเรียกว่า”พี่ดิน” นั้น แท้จริงเป็นเด็กผู้ชายร่างเล็กที่เพิ่งจบ ปวช.มาหมาดๆ ท่าทีทะมัดทะแมงและนิสัยห้าวซ่าเหมือนเด็กช่างนั้นความจริงช่างแตกต่างราวฟ้ากับเหว เด็กผู้ชาวผิวขาวจัดร่างเล็กหน้าคมตาหวานคนนี้ เป็นที่รู้จักทั่วทั้งสลัมแห่งนี้แหละ ทุกเช้าจะเห็นพี่ดินหิ้วถุงก๋วยเตี๋ยวผัดวันละสองถุงใหญ่ๆเพื่อออกไปขายในตลาดทุกวันจนชาวบ้านร้านตลาดในชุมชนเค้าเห็นกันจนชินตา
แล้วที่ไม่น่าจะเชื่อก็ต้องเชื่อว่าไอ้พี่ดินนักเลงใหญ่คุมสลัมนั้น มันทำก๋วยเตี๋ยวผัดด้วยตัวเอง ไอ้บุคลิคนักเลงใหญ่ที่เห็นนั้นใครๆก็รู้ว่าไอ้พี่ดินมันสร้างขึ้นมาเพื่อเป็นเกราะป้องกันตัวเอง เด็กผู้ชายหน้าตาดีที่อาศัยอยู่ในชุมชนแออัดเพียงสองคนกับแม่นั้นถ้าไม่ปากกัดตีนถีบทำตัวให้แข็งแกร่ง มีหวังโดนนักเลงใหญ่กดขี่ข่มเหงเอานะสิ
แต่เห็นแบบนี้ ไอ้พี่ดินมันหมัดหนักอย่าบอกใคร ถ้าไม่เชื่อลองเรียกพี่ดินว่า “ไอ้ตุ๊ด” สิ ถ้าไม่ได้รองเท้านาบหน้ามาสักข้าง ก็อย่ามาเรียกไอ้พี่ดินให้เปลืองเอนไซม์ในช่องปากเลย
ทางเดินจากชุมชนไปตลาดนั้นเป็นทางเดินคอนกรีตเล็กๆกว้างประมาณหนึ่งเมตรเห็นจะได้ พอหลุดออกมาจากชุมชนก็จะกลายเป็นคลองแสนแสบที่มีกลิ่นจรุงใจให้ต้องย่นหน้าหนี แต่คนแถวนี้เค้าชินแล้ว
เพิ่งจะรุ่งสางแต่คนเดินไปมาขวักไขว่ยังกับหนอนนก ทางแคบๆที่พอแค่คนเดินสวนกันได้เป็นอุปสรรคสำหรับผู้ชายตัวเล็กอย่างพี่ดินมากเลยเถอะ ลองมาหิ้วถุงหนักๆสองถุงแล้วต้องหลบคนไปมาเหมือนนักฟุตบอลเลี้ยงลูกหลบฝ่ายตรงข้ามหนะ ไม่สนุกหรอกนะ
หัวคิ้วขมวดจนมันจะรวมตัวเป็นหนึ่งเดียวกันอยู่แล้ว ยิ่งหงุดหงิดหนัก วันนี้คนเยอะกว่าทุกวัน สองเท้ารีบซอยเร่งความเร็วให้ถึงที่หมายมากขึ้น ถ้าช้าเดี๊ยวป้าเจ้าของร้านที่พี่ดินฝากขายจะโวยวายจนลืมทางกลับบ้านไม่ได้
“โอ้ยยยยยยยยย เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยย เวร”
แรงปะทะมหาศาลเพียงพริบตาเดียวทำให้ถุงก๋วยเตี๋ยวถุงหนึ่งลอยหวือไปเป็นอาหารปลาในคลองแสนแสบทันที ส่วนอีกถุงนั้นนอนแตกอยู่ใกล้ๆขาของยักษ์ที่เดินมาชนนั่นหละ
วันนี้มันวันสันตะโรวินาศหรือยังไงกันวะ อุตส่าห์หลบสนิมกะทะมาได้แต่ไม่วายต้องมาชนคนร่างยักษ์แทบจะกระเด็นกระดอนแถมรายได้หลักของวันนี้มีค่าเป็นศูนย์ ใช้เวลาเป็นชั่วโมงกว่าจะออกมาได้แบบนี้แต่ใช้เวลาไม่กี่วินาทีก็ฉิบหายไปต่อหน้าต่อตา
“ทำไมเดินไม่มอง”
“มองสิทำไมจะไม่มอง”
“มองแล้วทำไมถึงชน”
ไอ้หน้าหล่อแต่เหี้ย มันทำให้พี่ดินโกรธจนควันจะออกมาทางรูหูอยู่แล้วยังมีหน้าจะมาเล่นยี่สิบคำถามให้ปรอทแตกหรือไงวะ
“ก็กูมองทางไม่ได้มองคน”
“พูดไม่เพราะ”
“แล้วจะทำไม”
“จะยืนเถียงกันอยู่อีกนานไหม เจ็บตรงไหนกันบ้างหละ”
อ้อ ที่แท้ไม่ได้มาคนเดียว ถึงว่าได้กล้าต่อปากต่อคำกับนักเลงใหญ่ประจำสลัมแห่งนี้
“ก็เพื่อนคุณ”
“ไม่ใช่เพื่อน”
หน้าเหวอเอ๋อแดกกันไปเลย...จะรู้มั้ยเห็นมากันเป็นคู่ก็นึกว่าเพื่อนกัน
“จะใครก็ช่างไม่ได้อยากรู้ เพื่อนคุณเดินมาชนผม ของเสียหายหมดคุณคิดว่าต้องทำยังไง”
“ที่แท้จะเรียกร้องค่าเสียหายสินะ แล้วไม่บอกแต่แรก ลีลาอยู่ได้นานสองนาน”
ไอ้เหี้ย!!! ถ้ากูบอกให้มึงรออยู่ตรงนี้สักครู่จะเป็นไรมั้ยวะ กูขอไปหาอะไรมาหนุนขาเพื่อต่อยหน้ามึงสักทีเหอะไอ้เสาไฟฟ้า
“พูดแบบนี้หมายความว่าไง อ๋อ จะบอกว่าที่บ้านมีฐานะสินะ ที่แท้พวกอวดรวย รวยแล้วแม่งมาเดินริมคลองทำไมวะ รวยก็ไปเดินห้างสิเว้ย ทางเดินนี้มีไว้สำหรับชาวบ้านและคนทำมาหากิน”
“นี่ไอ้กระเทย อย่าเยอะได้มั้ย จะเอาเท่าไหร่ก็ว่ามา สว่างแล้ว เสียเวลาหลับนอนชิบ”
“มึงเรียกใครว่ากระเทยห๊า”
ไม่รู้หรือไงว่าเป็นคำต้องห้าม คนทั้งสลัมเค้ารู้กันตั้งแต่หน้าซอยถึงท้ายซอยแล้วไอ้เสาไฟฟ้านี่เป็นใครวะถึงได้กล้ามาเรียกพี่ดินแบบนี้ จัดหนักสักทีดีมั้ย สองมือเริ่มถลกแขนเสื้อเตรียมพร้อม สองขาเริ่มกางออกตามเบสิคมวยไทยที่เคยเดินผ่านแล้วแอบจำท่าไว้ได้
“พอเหอะภู เดี๊ยวกรจัดการเอง”
อะไรวะทำให้ไอ้เสาไฟฟ้ามันกลัวไอ้หมอนี่หวะ ถึงกับออกแนวหงอเชื่อฟัง สงสัยจะเป็นเพื่อนรักกันมาก
“เอาเป็นว่าพี่ขอโทษแทนแฟนพี่ด้วยนะครับน้อง ค่าเสียหายเท่าไหร่ครับ”
หาาาาาาาาา!!!นี่ผีหลอกพี่ดินตอนกลางวันหรือไงวะ ผู้ชายท่าทางเรียบร้อยคนนี้เรียกไอ้เสาไฟฟ้าว่าแฟนหวะเฮ้ยโลกเปลี่ยนไปขนาดนี้แล้วเหรอวะ ถึงว่าพี่ดินไม่ค่อยได้อัพเดทเพราะมัวแต่ก้มหน้าก้มตาอยู่ในสลัมแห่งนี้
“ตกใจทำไมตุ๊ด พวกเดียวกันไม่ใช่เหรอ ทำเป็นไม่รู้จักเกย์ไปได้”
แหม...หยามกันขนาดนี้ตีนพี่ดินว่องไวตามสมองสั่ง หน้าแข้งไอ้เสาไฟฟ้าโดนตีนพี่ดินส่งไปสั่งสอน สมน้ำหน้า!!
“โอ๊ยยยยยยย ไอ้เด็กบ้านี่เดี๊ยวจะโดนไม่ใช่น้อย”
“ชิส์ กลัวตายหละไอ้เสาไฟฟ้า มึงรู้มัยว่าวันนี้มึงพูดคำต้องห้ามมากี่คำแล้วดีเท่าไหร่กูเห็นใจแตะแค่ขา กูไม่เตะผ่าเข้ากลางไข่ก็บุญเท่าไหร่แล้ว”
“เหรออ ไม่ใช่เพราะเตะไม่ถึงหรอกเหรอ ทำมาแกล้งบอกว่ามีน้ำใจ ไอ้เตี้ยหมาตื่นนนน”
“มึงอย่าอยู่เลย วันนี้ถ้ากูไม่ได้เอาตีนนาบหน้า มึงอย่ามาเรียกกูว่าไอ้ดินอีกเลย”
“พอกันทั้งคู่นั่นแหละ ไม่ใช่เด็กอนุบาลแล้วนะ ภู กรง่วงแล้วก็แฮงค์ ถ้าจะทะเลาะกันต่อกรขอเข้าบ้านก่อนเคลียร์ค่าเสียหายตกลงกันได้แล้วโทรตามก็แล้วกันจะให้เด็กลงมาเปิดบ้านให้”
“เดี๊ยวสิ กร แป๊บๆภูจะจัดการให้เดี๊ยวนี้แหละ ว่าไงไอ้เปี๊ยก ค่าเสียหายเท่าไหร่”
“ไม่เอา”
“ห๊า แล้วจะเอายังไง นี่พูดดีด้วยแล้วนะ เร็วสิ ถ้าแฟนพี่อารมณ์เสียรอบสอง ได้เห็นดีกันแน่”
“โอ้ยยย! กลัวตายหละ ไอ้เสาไฟฟ้า คนอย่างพี่ดินเห็นแบบนี้ก็มีศักดิ์ศรีเว้ย เงินไม่เอาแค่คุกเข่าขอโทษก็พอ”
“เยอะไปไหม ผิดกันทั้งคู่อยู่ดีๆให้มาขอโทษฝ่ายเดียวได้ไง”
“ใช่ไอ้ที่ชนอะ ผิดทั้งคู่ แต่มึงกวนตีนกูก่อนมึงเลยเยอะกว่าไงไอ้เสาไฟฟ้า”
“แล้วก็จบไม่ลงสินะ น้องครับตอนนี้นอกจากจะง่วงและแฮงค์แล้วพี่ยังปวดหัวมากอีกด้วย อย่าว่ายังไงยังงี้เลยนะครับน้องเอาค่าเสียหายไปเถอะครับ คนทำมาหากินพี่เข้าใจ ส่วนภูขอทาน้องเค้าซะแล้วก้ไปได้แล้ว”
อ่าห์....เอางั้นก็ได้วะเห็นแก่พี่สุดหล่อที่พูดจาดีและเรียบร้อยคนนี้หรอกนะ ดูท่าทางพี่เค้าจะปวดหัวมากจริงๆอย่างที่บอก จะยอมไอ้เสาไฟฟ้าปากหมาสักครั้งก็ได้ อย่าได้เจอครั้งหน้านะมึงพี่ดินจะทำให้ลืมหน้าแฟนไม่ได้เลยคอยดู
ธนบัตรแบงค์พันสองไปถูกยื่นตรงหน้า มือที่ยื่นออกไปหดแทบไม่ทัน ในสองถุงใหญ่ๆนั่นมีก๋วยเตี๋ยวผัดอยู่แค่ร้อยถุงส่งร้านข้าวในตลาดแค่ถุงละสิบบาท แต่เงินตรงหน้ามันมากกว่าถึงเท่าตัวเลยนี่หว่า
“เฮ้ยไอ้เปี๊ยก ทำไมไม่รับ หรือว่าน้อยไป”
ตวัดหางตาไปอาฆาตแค้นไอ้เสาไฟฟ้าเดินได้ไว้ก่อน แก้แค้นสิบปีก็ไม่สายเว้ย อย่าให้กูรวยแบบมึงมั่งกูจะกินนมแทนน้ำเลยคอยดู
“ป่าวคับ มันเยอะเกินไป ปกติผมจะได้แค่วันละพัน ผมขอรับเท่าที่เคยได้แล้วกันครับ เพราะยังไงมันก็เอามากินต่อไม่ได้แล้ว”
“ไม่เป็นไรหรอกครับน้อง คิดเสียว่าเป็นค่าไร้มารยาทของแฟนพี่แล้วกัน”
พันเดียวสำหรับค่าปากหมาของแฟนพี่มันจะไปพออะไรละครับ อย่างไอ้เสาไฟฟ้าเดินได้คนนี้มันต้องเลือดออกจากปากสักทีถึงจะเหมาะสมกันครับ
“น้องครับ เงียบไปทำไมครับ”
“คะ ครับ ไม่มีอะไรครับพี่ ขอบคุณครับ”
“โอเค พี่ไปละ ไว้เจอกันใหม่นะน้อง”
“ไม่ดีมั้งพี่”
“จะดีเหรอกร”
ไอ้สองประโยคสุดท้ายนี่ ดันสามัคคีกันร้องออกมาพร้อมกัน
อนาคตใครจะไปหยั่งรู้ได้
ยิ่งโบราณบอกว่าเกลียดอย่างไหนได้อย่างนั้น
ก็มีบทพิสูจน์ออกมาให้เห็นกันคาตาบ่อยไป
======================
เช่นเดิมจะพยายามข่มขู่คนเขียนให้ได้ต้นฉบับมาไวๆ แนงเรื่องนี้ก็คงจะแนวฮาๆ เพราะสโลแกนคนเขียน
เน้นฮาไม่เน้นเศร้า ถ้าเศร้าเราค่อยไป :z6: คนเขียนกัน
ขอให้มีความสุขกับการอ่านนะคะ
เซ
-
ภูนี่เป็นพระเอกหรือเปล่า ?..แต่มีแฟนแล้วหนิ :z1:
แต่พี่ดิน ซ่าส์ทท้าตีนไม่ดูตัวเลย :m20:
o13
-
น่าสนุกนะ ...แต่ว่าจะมาลงให้อ่านทุกวันหรือเปล่าหล่ะ
-
ดินหรอน่ารักเนอะนักเลงตัวเล้ก
ฮ่าๆๆๆๆๆ
อีกคนชื่อภูใช่ปะ
มาจิ้มๆๆเรื่องใหม่+1ให้กำลังใจด้วยกร๊าฟฟฟฟฟ
มาถึงก็ทะเลาะกันเลยแตาภูนี่มีแฟนแล้วนิ เซ็งเลย
-
คงไม่ได้ลงทุกวันนะคะ คุณ b27072010 แต่จะพยายามให้ไม่หายไปนานค่ะ
พระเอกจะภู หรือ ดิน ต้องรอลุ้นเอานะ :z1: คุณ Jimmeiiii*
ภูมีแฟนแล้วก็เลิกได้ค่ะ :laugh: คุณ kokikung
+1 แทนคำขอบคุณค่ะ
-
มาจองที่แต่เนิ่น ๆ เรื่องที่แล้วเน้นฮา รักแท้แต่มั่นคง
เรื่องนี้รู้สึกว่าจะออกแนวยียวน กวนตรี๊บ
ท่าทางจะมันส์น่าดู
-
เปิดเรื่องใหม่ ดีใจด้วย ดีใจกะตัวเอง...ที่ต้องตั้งหน้าตั้งตารออ่าน
-
ดูจากชื่อเรื่องแล้ว พี่ภูเป็นพระเอกแน่ๆ...ว่าแต่มีแฟนแล้ว????
ตอนหลังอย่าให้แฟนพี่ภูมาทำอะไรน้องดินนะ!!!
น้องดินน่ารักจัง นักเลงจิงๆ
-
รัับเรื่องใหม่
แต่ก้อคิดถึงพี่ฉาน น้องเมฆ
-
แวะมาเจิมเรื่องใหม่ค่ะ เด๋วตามไปอ่านก่อน :-[
-
ภู... มีแฟนแล้ว T^T
เรื่องใหม่ๆ ติดตามจ้าาาา
:bye2:
-
พระเอกมีแฟนแล้ววว
นายเอก เป็นนักเลงคุมสลัม
เจอกันครั้งแรก ก็แทบจะด๊วฟปากกัน(?)
น่าสนุกง่ะ ชอบ นายเอกห้าวๆ น่ารักน่าหยิก :z2:
-
"พี่ดิน" นี่ซ่าน่าดู
โบราณเค้าบอกว่า เกลียดอะไรก็ได้อย่างนั้น
ถ้าสองคนนี้เค้าเกลียดกันมากๆ เดียวก็ได้กันเองแหละเนอะ :laugh:
-
แค่ชื่อเรื่องก็น่าติดตามมากแล้ว ^^
คงต้องตามไปเก็บเรื่องที่จบไปแล้วด้วย ^^
-
ชอบพี่ดินอ่าาาาาาา
พ่อนักเลงใหญ่ :laugh3: :laugh3:
ว่าอิตาเสาไฟฟ้านี้พระเอก??? ดูจากชื่อเรื่องเอาอ่า
-
:mc4: ตามมาอ่านด้วยคนค่าาา
-
เห็นชื่อเรื่องก็กะว่าเรื่องนี้คงห้าวปนฮาไม่แพ้พี่เมฆและพี่ฉายแน่ๆ
พออ่านแล้วก็จริงๆ ด้วย นายเอกเราห้าวจริงๆ
ว่าแต่ว่า จะเป็นยังไงละเนี่ย พระเอกเรามีแฟนซะแล้ว
จะคอยเป็นกำลังใจให้คนแต่งและคนโพสต์นะคะ :pig4:
-
ชื่อเรื่องออกแนวตบจูบ
อ่านแล้วก็ยังคงน่าติดตามเหมือนเรื่องที่แล้วเลย
:L1:
-
อ้าวววววพระเอกมีแฟนเเล้ว
-
น่าสนุกดี พระเอกน่าจะเป็นภูนะ ดูแล้ว กวนๆ ฮาๆ ดี
-
เพ่ดินเท่ห์ว่ะ เริ่มเรื่องมาก็ชอบไอ่ตัวนี้ซะแร่ะ :a2:
+1 ไปเลยละกัน หุหุหุ
-
มาช่วยเชียร์พี่ดินอีกคน คิคิ
-
ช่าย พี่ภู มีแฟนแล้ว หล่อด้วย แล้ว ดินอ่ะ จะรักกานไงอ่า ติดตามมมมมมมมมมมมมม :mc4:
-
เนื้อเรื่องน่าสนมาก ชอบฮาๆไม่เศร้า พี่ดินกวนดี แอบเซ็งที่ภูมีแฟนแล้วอ่ะ
-
น่าติดตามมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ดีนายเอกไม่อ่อนแอ
รอต่อไปจ้า
:call: :call: :call: :call:
-
เรื่องใหม่ของคุณ TRomance น่าติดตามมาก :mc3:
เจอกันครั้งแรกก็มีเรื่องกันซะแล้ว o22
แต่พี่ดินน่ารักนะ ชอบๆ
+ รอตอนต่อไปค่ะ :L1:
-
พี่ดินกวนดีจัง
แล้วจะเสร็จพระเอกยังไงนิ :laugh:
-
ตามมาอ่านอีกด้วยคนครับ
:L2:
:pig4:
-
แค่ตอนแรกก็รู้ล่ะต้องเป็นแนวแบบ "ที่รักคับ" "ตะเองก้อ" แน่ๆเลยอ่ะ :m20:
-
น่าติดตามมากค่ะ ว่าแต่ตาภูมีแฟนแล้วงี้จะทำไง :o12:
-
ท่าทางน่าสนุก จะมารออ่านนะจ้ะ
-
หุหุ พี่ดินนี่นักเลงไม่เบาเลยนะเนี่ย
แล้วนี่จะสปาร์คกันยังไงหล่ะเนี่ยเพราะภูก็มีกรอยู่นิ :m28:
เป็นกำลังใจให้ค่า มาต่อเร็วๆนะคะ :L2: :L2: :L2:
-
เพียงแค่ชื่อเรื่อง และคนแต่ง
ก็น่าติดตามแล้ว o13
-
มาลงนิยายเรื่องใหม่ไม่บอกกัน
แอบงอล ลืมแฟนคลับคนนี้แล้วหรือไร :m15:
เย้ๆๆๆๆ :mc4:ในที่สุดก็ได้อ่านนิยายเรื่องใหม่แล้วววววว :mc4:
-
ภูเป็นพระเอกแน่ร้อออ
-
เกลียดอะไรย่อมได้อย่างงั้น
555++
ได้เจอกันอีกแน่ ภู :m14: :m14:
-
รอตอนต่อไปคับ ท่าทางน่าจาสนุก
-
เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆดีใจจังได้อ่านเรื่องใหม่แล้ว
ชอบอ่ะนายเอกแก่นเซี้ยวโดนใจเป็นที่สุดพี่ดินค๊าบบบ5555
เป็นนายเอกที่แนวมากขาใหญ่คุมซอยน่ารักจิงๆ
อยากรู้ไวๆแล้วว่าใครจะมาเป็นพระเอกน๊า
+1เป็นกำลังใจให้ไรท์เตอร์ค๊า
รออ่านตอนต่อไปอยู่น๊า
-
เป็นแนวเฮฮากลัวเมียซิินะ :z2:
-
เข้ามาอ่านเพราะชื่อคนเขียน :L2:
-
มาเกาะกระแสเรื่องใหม่ด้วยคน :mc4:
เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ
-
เปิดเรื่องมาก้อได้ปะทะกันซะแล้ว
ต้องติดตามตอนต่อไปซะแล้ว
-
ชอบ ๆ ๆ รอมาต่อนะครับ
-
อ้าว ตีกันซะแระ
พี่ภูก็มีแฟนแล้วด้วยอ่า
-
พี่ดินออกแนวซ่าดีแท้
+1 ค่ะ เห็นชื่อก็ดีใจแล้ว
-
เจอกันตอนแรกพระเอกมีผัวซะแล้ว
-
เปิดเรื่องได้โฉ่งฉ่างและ จี๊ดได้อารมณ์
แถมสร้างความงุนงงว่าภูจะมีเมียเป็นดินได้อย่างไร
แค่นี้ก็อยากตามติดแล้วจ้ะ
-
เจอกันตอนแรกพระเอกมีผัวซะแล้ว
:m20: :m20: :m20:
-
เริ่มเรื่องมาก็น่าติดตามแล้ว
รีบมาต่อนะค่ะ
^^
-
เจอกันตอนแรกพระเอกมีผัวซะแล้ว
พระเอกหน้าหวาน นายเอกหน้ากวนส้น(ดูจากภาพอิมเมจ) วางรูปสลับกันเปล่าคะ
ถ้าวางถูกมันจะกดกันยังไงหนิ แต่แค่ตอนแรกก็สนุกแล้ว ล่ะ อยากรู้จริงๆ
เกลียดอะไรได้อย่างนั้นจะจริงแค่ไหน สู้ๆนะคะ
เห็นด้วยกับควิสนี้ พระเอกมีผัวแล้ว จะมามีเมียได้ไง :serius2: งงวุ้ย
-
แค่ตอนแรกก็จะตีกันตายแล้วอ่ะ
ท่าทางจะสนุก แต่พระเอกมีแฟนแล้วจริงอ่ะ
-
มาอ่านด้วยคนค่ะ ถ้าท่าทางโหด มันส์ ฮา ดี :m4:
-
พระเอกของผมคร้าบบบบบบบ
น่ารักจริงๆ
:sad4:
-
น่าสนใจนิ ชอบแนวฮ่าๆแบบนี้อยู่แล้วล่ะ อย่ามาต้มมาม่าให้กินที่หลังนะ..... :z2:
-
พี่ดินได้ใจจริงๆ
:laugh:
-
ดินแมนกว่าพี่ภู!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
-
พระเอกเป็นเกย์มาตั้งแต่เริ่มเรื่อง
ส่วนพี่ดินเป็นนักเลงขาใหญ่
กว่าจะทำให้พี่ดินเป็นที่รักคงอีกนาน :laugh:
+1 เพื่อเป็นกำลังใจให้ :L2:
-
เอ๋า มีแฟนละ ไงเนี่ย
-
มาถึงก็ตีกัน แทบตาย..
-
ยิ่งกัดก็ยิ่งรักกัน เหมือนเพื่อนบ้านพี่ดินไง 555
-
พี่ดิน ใจใหญ่นะเรา
คุรภู คงไม่ใช่พระเอกหรอ โห้ะๆๆๆๆ
-
พี่ดินนักเลงมากได้ใจจริงๆ :laugh:
-
เรื่องเก่ายังไม่ทันหายไปจากใจ มีเรื่องใหม่มาให้กรี้ดอีกล่ะ >3< จ๊วฟทีสิคนแต่ง
-
อิมเมจพระนายสลับกันอะเปล่าอะคะ
ทำไมอ่านแล้วเราจิ้นสลับกันเลยอะ :serius2:
-
นายภูเป็นพระเอกหยอ? อ๊ายยย พระเอกมีแฟน นิสัยดีด้วย
แล้วแบบนี้พี่ดินจะเป็นไงอ่า มาต่อด่วนๆๆๆ :sad4:
-
เนื้อเรื่องน่าติดตามมากเลย
ท่าทางน่าสนุกนะคะ ขอมาตามอ่านด้วยคน
คงจะโหด มันส์ ฮา ไม่เบา
-
เอาอีกๆๆๆๆ
-
นั่นดิ ภูมีแฟนแล้ว
แล้วจะมาข้องเกี่ยวกับพี่ดินของเราได้ไง
-
ว้าวๆๆๆ มาเจิมเรื่องใหม่ด้วยคนค่ะ
ขอแบบหนุกๆ ฮาๆ ไม่ดราม่ามากนะคะ
หัวใจคนอ่าน..ทนไม่ไหวววว >///<
-
โหดมันส์ฮาดิเรื่องนี้
-
อูวววววววส์ เล็กพริกขี้หนูเจงๆนายเอกของเรา :z1: น่าแกล้มกะแหนม 5555
เอาฮาๆนะ ไรท์เตอร์นะ ไม่งั้นจะส่ง M79 มาให้ถึงหน้าบ้านเลย :laugh:
-
แวะมาอ่านขอรับ :กอด1:
-
กร๊ากกก
เปิดตัวมา ก้อรักกันมว๊ากกกกกกก
ยังงี้แหละลูกดก 555
ติดตามจร้า น่าสนุก
-
:-[ :-[
ท่าทางน่าสนุกอ่ะ
มาต่อไววๆเน้อทุกคนรออยู่จ้า
พี่ดินน่ารัก :L1:
-
:mc4: :mc4: :mc4:
-
รอด้วยคนค่า... :m1: ชอบๆๆๆๆ
เรื่องที่กัดๆๆๆๆกันแบบนี้
-
มาลงชื่อเฝ้าติดตาม :z10: สงสัยเหมือนหลาย ๆ Rep. จะมาบรรจบกันอยางไรหละเนี้ย
-
ตามมาจากเรื่อง ของ เมื่อมองจันทร์ฯ แค่เปิดเรื่องก็น่าสนใจแล้ว แต่แหม ภูไม่น่ามีแฟนมาก่อนเลยเน๊าะ
-
ท่าทางจะสนุกนะเรื่องนี้นายเอกซ่าดีจริงๆ :laugh:
-
น่าอ่าน น่าติดตาม o13 แค่เริ่มต้นก็อยากรู้แล้ว
ว่าเอานักเลงอย่าง ดิน มาเป็นเมียได้ยังงัย :impress2:
แล้วพี่ภู เป็นพระเอกหรือป่าว :confuse:
-
วะว้าววววววววววววว เรื่องใหม่
พอกันเลย ทั้งคู่อ่ะ นายภูพี่ดิน กวนเหมือนกันเลยยยยยยยยยย
แล้วมันจะรักกันยังไงว่ะ
ชอบแนวนี้จังค่ะ
ปอลิง มองจากรูปปลากรอบแล้ว อยากให้นายภูเป็นนายเอกอ่ะ ฮ่าๆๆ ซาโตชิ
-
น่าจะสมน้ำสมเนื้อกันนะ
กวนกันทั้งคู่เลย :impress2:
-
คือว่า สลับรูป ได้เปล่าอ่ะ จิ้นผิดตลอดเลยอ่ะ
-
คืนนี้อาจจะมาต่ออีกสักตอนนะคะ ขอไปเข็นคนเขียนก่อน ยังติดต่อชีไม่ได้เลย :z3:
ปล เอารุปอิมเมจออกแระ :serius2: เพื่อความสบายใจในการอ่านของทุกคน เดี๋ยวจิ้นจะเสีย
เราเก็บไว้จิ้นคนเดียวพอ :laugh:
-
ติดต่อให้ได้นะรออ่านจ้า
-
หอบหมอน หอบผ้าห่มมานอนรอกันเลยทีเดียว
:a12:
-
อร๊างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง รอร้อรอค่ะ คืนนี้มาต่อจริงๆนะคะ
-
คืนนี้หรอ
ดีดีดี
จะปูเสื่อรอ
-
รออยู่นะค๊า
มาต่อเร็วๆเน้อ :impress2:
-
ตอนที่ 2
เสียงรัวนิ้วเป็นจังหวะเรื่อยๆบนโต๊ะไม้บ่งบอกว่าคนทำกำลังอยู่ในอารมณ์สบายอกสบายใจ
ลมเย็นๆที่อุตส่าห์แทรกตัวผ่านบ้านเรือนที่ปลูกกันอยู่หนาทึบทำให้รู้สึกสบายตัวในช่วงเย็นย่ำแบบนี้
อารมณ์และบรรยากาศพาไปจากรัวนิ้วเคาะจังหวะบนโต๊ะไม้จึงได้เสียงผิวปากเข้ามาร่วมด้วยอีกจังหวะ
“ ลูกพี่คร๊าบบ เสร็จแล้ว ”
เย๊!!!!!!!!!!!!!!!!!!
เสียงเจื้อยแจ้วที่โห่รับพร้อมกันดังขึ้นเหมือนรอเวลานี้อยู่นานแล้ว
ลูกสมุนทุกคนพร้อมใจกันกดดันเพื่อนคนสุดท้ายให้ทำการบ้านเสร็จไวๆเพื่อที่จะได้ออกไปทำกิจกรรมนันทนาการก่อนเข้าบ้านใครบ้านมัน เห็นจะมีคนที่อารมณ์ดีถึงขั้นเคาะโต๊ะผิวปากอยู่ได้ ก็ลูกพี่ของเหล่าบรรดาลูกสมุนลูกเล็กเด็กแดงพวกนี้แหละ
ความยิ่งใหญ่ของนักเลงคุมสลัมอย่างพี่ดิน ที่มีลูกสมุนหลายสิบเป็นลูกหลานของคนในชุมชนนี่เอง
เห็นลูกพี่ทั้งเฮี้ยวทั้งซ่าแบบนี้แต่เวลาเอาจริงเอาจังขึ้นมาเมื่อไหร่ ลูกสมุนก็กลัวจนตัวสั่นได้เหมือนกันแหละนะ
เพราะแบบนี้ใครๆในชุมชุนจึงได้พร้อมใจกันเรียกหัวหน้าแกงค์ตัวโข่งว่า “พี่ดิน”
หน้าที่หลักๆนอกจากเดินกร่างไปมาในชุมชนให้ทุกคนได้เอ็นดูกันถ้วนหน้าแล้ว
ยังมีหน้าสำคัญคือต้อนลูกสมุนทั้งหลายให้ทำการบ้านก่อนออกไปวิ่งเล่น เหมือนเช่นตอนนี้
“เอาหละ ในเมื่อพร้อมกันทุกคนแล้ว วันนี้เราจะเล่นอะไรกันดี”
ลูกพี่ตัวโข่งให้สิทธิ์เหล่าบรรดาลูกน้องทั้งหลายมีโอกาสเลือกการละเล่นที่ตัวเองสนใจ
“โมราเรียกชื่อ”
“เย้ๆๆ เอาอันนี้แหละลูกพี่ เล่นอันนี้ “
บอกแล้วเป็นลูกสมุนพี่ดินห้ามเล่นอะไรที่ธรรมดาเกินไปมันดูไม่สมฐานะลูกพี่ ใครไม่แน่จริงเล่นไม่ได้นะเกมส์นี้ ใครแพ้โดนลูกปิงปองอัดขาเข้าไปแล้วทนความเจ็บปวดไม่ได้ ร้องไห้จ้ากลับบ้านถือว่าไม่ผ่านการเป็นลูกสมุนของผู้ยิ่งใหญ่
เกมส์ดำเนินไปจนหลายคนเริ่มมีร่องรอยจ้ำสีแดงๆ ไว้เป็นร่องรอยเกียรติยศกันแล้ว
ฟ้าเริ่มมืดใกล้ได้เวลาแยกย้าย ถ้าไม่มีลูกสมุนคนใดวิ่งหน้าตาตื่นมาเรียกลูกพี่ก็นะ กระจัดกระจายกันไปถึงไหนต่อไหนแล้ว
“ลูกพี่ๆๆ แย่แล้วๆๆ”
“อะไรวะ ใครแย่ใครเย่อกับใคร”
ไอ้คนที่วิ่งหน้าตั้งคาบข่าวมารายงานลูกพี่โตพอที่จะรู้ว่าอะไรเป็นอะไรแล้ว เป็นเรื่องธรรมดาของเด็กในชุมชนแห่งนี้ที่จะรับรู้อะไรต่ออะไรเร็วกว่าเด็กในวัยเดียวกันอยู่มาก
“ไม่ใช่อย่างนั้นพี่ดิน ตรงท้ายซอยอ่ะ มีรถจอดอยู่”
“แค่นี้เหรอ แล้วมันตื่นเต้นตรงไหนวะ” ถ้าเป็นรถผีสิงที่ขย่มได้ก็ว่าไปอย่าง
“ป่าวมันมีคนนอนตายอยู่ในนั้นนะสิ”
“เฮ้ยยยยยยยยยยยย คนตายเลยเหรอวะ โดนใครฆ่าแล้วเอาศพมาทิ้งแถวนี้ป่าววะ”
ชุมชนแออัดนะเว้ยไม่ใช่ป่าละเมาะ จะได้เป็นที่ทิ้งศพอำพราง
“ไปดูกันมั้ยพี่”
“ไปสิๆ”
รถคันที่ว่าเป็นรถหรูราคาแพงที่ดูจากการแต่งแล้วเจ้าของคงยังวัยรุ่นอยู่ กระจกโดยรอบติดฟิล์มทึบแสงมองไม่เห็นคนข้างใน
ยิ่งเวลาย่ำค่ำแบบนี้เดาได้ยากว่าคนข้างในเป็นอะไรบ้าง คนส่งข่าวก็เก่งแสนเก่ง มืดมิดขนาดนี้มันรู้ได้ไงว่าคนข้างในตายแล้ว
ถ้ามีคนตายจริงๆ เคาะกระจกคงไม่ได้ยินสินะ พี่ดินและลูกสมุนที่ส่งข่าวจึงได้แต่เดินวนไปมารอบๆ
“จืด เอ็งจำได้มั้ยวะ จส.100 เบอร์อะไรที่ดีแทคโทรฟรี”
ไอ้ที่เดินวนไปมารอบรถไม่ใช่เพราะว่าตกใจจนทำอะไรไม่ถูกหรอกนะ แต่เดินวนเพื่อจะระลึกว่าเบอร์ที่จะแจ้งไปยังวิทยุสถานีอุบัติเหตุและจราจรนั้นเบอร์ไหนที่โทรฟรี ปากกัดตีนถีบขนาดนี้ทางไหนประหยัดได้พี่ดินก็เลือกประหยัดแหละวะ
ทั้งลูกพี่ลูกน้องกำลังนั่งใช้ความคิดกันอยู่อย่างหนัก เสียงกระแทกอย่างแรงทำให้ทั้งสองร่างสะดุ้งตกใจพร้อมกัน
อ๊วกกกกกกกกกกกกก!!!
เสียงที่บ่งบอกว่าเป็นคนดังตามเสียงกระแทกออกมา
ลูกพี่ดินได้สติก่อนใครถึงได้ถลาเข้าไปหา ไม่ตายก็ดีแล้ว
เพราะพี่ดินนึกเท่าไหร่ก็จำไม่ได้ว่าเบอร์โทรฟรีนั้นคือเบอร์อะไร
คนที่โก่งคออ๊วกอยู่ข้างรถฝั่งคนขับเป็นผู้ชาย ถึงเสื้อจะหลุดลุ่ยออกมาจากกางเกงแต่ก็พอเดาได้ว่าก่อนหน้านี้คงแต่งตัวดีอยู่ไม่น้อย พี่ดินจึงค่อยๆยื่นมือไปลูบหลังเพื่อนมนุษย์ด้วยกันที่โก่งคออ๊วกอย่างเอาเป็นเอาตาย ทำให้คนลูบหลังอินถึงขั้นอยากอ๊วกตามไปด้วยเลย
พักใหญ่ๆกว่าคนที่ให้อาหารย่อยสลายง่ายกับหมาจรจัดข้างทาง คงจะออกแรงโก่งคอจนเหนื่อยถึงได้นั่งพิงกับรถหอบหายใจหมดสภาพ
ดูไปดูมาคุ้นตามาก ผู้ชายคนนี้เคยเห็นที่ไหน
“ขับรถได้มั้ย”
“เฮ้ย พูดกับผมเหรอ”
“พูดกับรถมั้ง พูดกับนายนั่นแหละ”
“ขับไม่ได้”
ท่าทีแบบนี้ คำพูดยียวนกวนส้นนิ่มๆของพี่ดินคนนี้คุ้นมาก
“งั้นเรียกแท็กซี่ให้หน่อย”
นี่มันใช้เพราะเมาหรือว่านิสัยมันเป็นคุณชายอยู่แล้ววะ ได้แต่เกาหัวแกรกๆให้คนเมาแต่ยังมีอำนาจสั่งคนที่ไม่รู้จักได้
“นี่ ผมไม่ใช่พลเมืองดีนะ ผมมาปล้น ผมเป็นโจร”
“ฮะ ฮะ โจรที่ไหนตัวขาว ปากแดงยังกับแต้มอุทัยทิพย์มาแบบนี้ หรือจะเป็นโจรกระเทย”
รูปร่างหน้าตาและคำพูดที่พิจารณาแล้วสติพี่ดินประมวลผลออกมาทันทีว่า
“ไอ้เสาไฟฟ้า เฮ้ย ปากเสียเหมือนเดิมเลยนี่หว่า”
“อะไร บอกว่าให้เรียกแท็กซี่ไง”
แล้วมีสิทธิ์อะไรมาจับแขนพี่ดินแล้วเขย่าวะ จะขอความช่วยเหลือทำไมไม่พูดดีๆ
“พี่ดินรู้จักเค้าเหรอ”
“ไม่รู้จักหรอก แต่ไอ้นี่เคยเดินชนพี่ ก๋วยเตี๊ยวกระจาย”
“อ่อ แล้วเอาไงดี เมามากนะเนี่ย เมาแล้วเพ้อ”
“เออนี่ไอ้เสาไฟฟ้า เอ้ย นายบ้านอยู่ไหนหละ แล้วรถนายจะทำยังไง”
“รถจอดไว้นี่แหละ เดี๊ยวจะนั่งแท็กซี่กลับบ้าน ไม่ไกลแล้ว”
“พี่ดิน พี่ไปส่งเค้าด้วยเถอะผมว่า สภาพเมาและปากหมาแบบนี้โดนแท็กซี่ปาดคอชิงทรัพย์แน่ๆ”
“เฮ้ย ทำไมต้องเป็นพี่ด้วยวะ”
“ก็จากสภาพเราสองคน พี่ตัวโตกว่าผมแล้วก็รู้จักถนนหนทางดีกว่าผม”
“เออๆ เอางั้นก็ได้ จืดไปบอกลุงใบไว้นะว่านี่รถเพื่อนพี่จอดฝากไว้”
ลูกสมุนพยักหน้าหงึกหงักแล้วเดินออกไปริมถนนเรียกรถให้ลูกพี่โดยไม่ต้องรอคำสั่ง
“นี่นายเรียกรถแล้วนายลุกไหวมั้ย”
“ไม่ไหว”
อ้าวไอ้ฉิบหาย!! ตัวใหญ่ยังกับตึกถ้าลุกเองไม่ไหวแล้วจะให้ทำยังไงวะ แล้วมันเรื่องอะไรถึงได้เมามายไร้สติแบบนี้
โว้ยยยยแล้วมันเรื่องอะไรของกูวะเนี่ย ปีนี้ปีชงของพี่ดินหรือไงทำอะไรก็มีแต่เรื่อง
รถจอดเทียบท่าแต่คนเมาก็ไม่มีทีท่าว่าจะลุกแต่อย่างใด พี่ดินและลูกสมุนถึงต้องคอยหามหัวหามท้ายเอาร่างยักษ์ไร้สภาพยัดเข้ารถได้แบบทุกลักทุเล
หลังจากที่ปล้ำถามกับคนที่ขึ้นรถมาได้ก็ตีตั๋วศพทันที ว่าบ้านอยู่ไหนก็กลายเป็นว่าพี่แท็กซี่ขับเลยทางกลับบ้านของไอ้บ้านี้มาแล้ว เฮ้ออ!!ซวยฉิบหายเลยพี่ดิน
บ้านที่ความจริงแล้วไม่ไกลจากชุมชนเท่าไหร่แต่กว่าจะสื่อสารกันได้รู้เรื่องก็กดค่าแท็กซี่ไปเป็นร้อย บ้านหลังใหญ่ที่ไม่สามารถบอกได้ว่าจุดสิ้นสุดของบริเวณอยู่ที่ไหน คนมาส่งได้ทำให้ต้องกลืนน้ำลายลงคืออึกใหญ่ๆ ก้มดูสภาพตัวเองแล้วอนาถใจจะมีใครมาเปิดบ้านให้มั้ยเนี่ย ไอ้เสาไฟฟ้านี่ชื่ออะไรแล้ววะ
“นี่ๆ นายๆบ้านนายแน่นะ”
ไม่ตอบแต่พยักหน้า แล้วมึงก็เก่งนะปิดตาแต่พยักหน้าได้เหมือนหยั่งรู้
“แล้วนายชื่ออะไร จะได้บอกเค้าถูกว่าเอาใครมาส่ง”
“ภู”
“อือ รอเดี๊ยวนะ แล้วต้องกดกริ่งตรงไหนอ่ะ”
นิ้วมือที่ไร้เรี่ยวแรงยกขึ้นมาอย่างเสียไม่ได้ นิ้วชี้ส่งๆไปไร้ทิศทางน่าปวดกบาลจริงๆเลยให้ตาย
จะรู้มั้ยเนี่ยว่ามันปุ่มไหน มีเครื่องเล็กๆรูปร่างหน้าตาคล้ายเครื่องเล่น mp4 มีปุ่มหนึ่งปุ่มที่เขียนตัวหนังสือว่า call พี่ดินกลั้นใจกดปุ่มแล้วก็ได้แต่รอ หน้าจอมีแสงวาบขึ้นแสดงการเชื่อมต่อ มีตัวหนังสือภาษาอังกฤษบอกให้รอแต่ไม่มีภาพของใครให้เห็น
“มาพบใครค่ะ”
มีเสียงดังออกมาจากไอ้เครื่องนั่น แล้วพี่ดินต้องทำยังไงวะ ถ้าโต้ตอบออกไปทางนู้นจะได้ยินไหม เอาวะ! ไม่มีอะไรจะเสียลองดูสักตั้งก็แล้วกัน
“ไม่พบใครครับ ผมเอาคนมาส่ง”
“ใครค่ะ”
“ไอ้เสาไฟ............เอ้ยยยยย...........คนที่ชื่อภูอะครับ”
“ห๊า คุณภูเหรอค่ะ แล้วรถไปไหนค่ะ”
“รถจอดไว้แถวตลาด.......ครับ เค้าเมา”
“คุณภูเมา โอย ตายแล้ว”
อย่าเพิ่งตายเลยครับ ก่อนตายช่วยมาเอาศพไอ้ตึกนี่เข้าบ้านก่อน ตัวหนักยังกับอะไร หน้าตาดีแต่งตัวดีแต่สภาพที่นอนเหมือนคนข้างถนนนี่ดูไม่จืด
“คุณรอสักครู่นะคะ เดี๊ยวให้คนออกไปรับ”
“ครับ”
สักครู่ที่บอกนั้นทำเอาคนรอแทบหลับส่วนไอ้คนเมามันเริ่มขยับได้แล้ว สงสัยคงพลิกตัวไปมาบนพื้นคอนกรีตแล้วคัน
ไอ้ผู้ดีผิวบางเอ้ยย
ได้แต่ส่ายหน้าด้วยความระอา เวลายังไม่สองทุ่มดีไอ้นี่มันก็เมาเหมือนกับว่ากินมาข้ามวันข้ามคืนแล้วอย่างนั้น
“ที่นี่ที่ไหน”
“อ้าวเฮ้ย ทำไมถามแบบนี้หละ เมื่อกี้ตอนกูถามว่าบ้านมึงใช่ที่นี่แน่นะ มึงก็เสือกพยักหน้าให้”
“ก็แค่นั้น อยู่บ้านนายก็บอกว่าบ้านสิจะโวยวายทำไม”
ก็มึงทำเหมือนจำอะไรไม่ได้เลยนี่หว่า ก็ต้องตกใจไว้ก่อนละนะถึงแม้คนในบ้านจะทำเหมือนกับรู้จักมึงก็เหอะ
“นี่”
“อะไร”
“นายเคยอกหักมั้ย เคยโดนทิ้งรึเปล่า”
“ไม่เคย”
“อ้าวทำไมไม่เคย มันโครตเจ็บเลยนะรู้มั้ย”
“ไม่รู้”
“ทำไมไม่รู้”
“เอ้ยย แล้วจะให้กูตอบว่าไง คนไม่เคยมีแฟนจะให้เคยอกหักได้ไง บ้ารึเปล่า เมาก็เพ้อไปคนเดียวเลย นี่บ้านมึงเค้าไปผลิตแก็สโซฮอลล์กันอยู่หรือไงทำไมไม่ออกมาสักที”
ขนาดรู้ว่าคนเมามันเพ้อก็ยังไปบ้าตามมัน
“นั่นสินะ ถ้าไม่มีแฟนก็ไม่อกหักใช่มะ”
“เออ”
“ฮะ ฮะ พอมีแฟนแล้วอกหักแล้วก็ต้องมาเจ็บแบบนี้ไม่ดีเลยนะ”
อ้าวเฮ้ยยย เมื่อกี้ยังได้ยินเสียงหัวเราะอยู่เลย ทำไมตอนนี้นั่งกอดเข่าร้องไห้แบบนั้นวะ
“นี่นายเป็นอะไรไปอีกอ่ะ มดกัดขาเหรอ”
“เปล่า กำลังร้องไห้”
เออมึงนี่ก็ไม่รักษาหน้าตัวเองเลยเนาะ ร้องไห้ก็บอกว่าร้องไห้ ปกติผู้ชายเค้าต้องรักษาฟอร์มสิวะ ผงเข้าตาก็ตอแหลไป ตอบแบบนี้พี่ดินเลยต้องรู้สึกสงสารเลย
“ขอโทษที่ให้รอครับ พอดีตอนนี้ในบ้านกำลังวุ่นวายเลย ผมช่วยนะครับ”
“พี่ต้องช่วยอยู่แล้วครับ ผมคนเดียวไม่ไหวแน่ๆตัวยังกับควาย”
“คุณคงเป็นเพื่อนสนิทคุณภูนะครับถึงได้หยอกกันสนิทสนมขนาดนี้”
“ปล่าวครับ ไม่ได้รู้จักเป็นการส่วนตัว”
“อ้าว”
“เรียบร้อยแล้วผมกลับเลยนะครับพี่ หวัดดีครับ”
“เดี๊ยวครับคุณ ผมรบกวนช่วยจับคุณภูก่อนได้มั้ยครับ รถไม่มีประตูผมกลัวตกลงมาหนะครับ”
รถที่เอาออกมารับคุณชายของบ้านเป็นรถกอล์ฟเปิดโล่งทุกทาง
พี่ดินคนดีศรีชุมชนเลยต้องจำใจเอาไอ้เสาไฟฟ้าไร้น้ำยานี่ไปส่ง
ระยะทางจากประตูถึงตัวบ้านไกลโขถึงไม่แปลกใจว่าทำไมถึงมารับช้า
“ทำไมไม่เข้าทางหน้าบ้านละครับ ประตูฝั่งนี้ไกล”
ควรต้องปลุกไอ้คนตีตั๋วศพมากระทืบให้กระอักเลือดตายซะดีมั้ย ไอ้ขี้เมามันบอกทางว่ามาทางนี้นี่หว่าใครจะไปรู้ว่าบ้านมีทางเข้าหลายทาง
มาถึงตัวบ้านมีแม่บ้านวัยกลางคนมารอรับหน้าตาตื่นเหมือนทำอะไรหายสักอย่าง เหอะ กะอีแค่คุณชายเมาแล้วหาทางกลับบ้านไม่ได้แค่นี้ทำไมต้องตกใจ
“คุณค่ะ เอาเข้าข้างในเลยค่ะ ตามป้ามาทางนี้ค่ะ ทางนี้ เกรียงไกร ช่วยคุณเค้าประคองคุณภูมาเร็วสิ”
นี่ตกลงวันนี้ผมจะได้กลับบ้านตอนไหนครับ เอาไอ้เสาไฟฟ้ามาส่งจะกลับบ้านก็กลับไม่ได้ มาส่งถึงบ้านแล้วยังต้องหามไปส่งถึงห้องนอนแล้วท่าทางลุกรี้ลุกรนเหมือนกำลังค้ายาข้ามชาติแบบนี้หมายความว่าไง
ไม่อยากให้ใครมาเห็นไอ้คุณชายสภาพนี้เหรอ....อย่าบอกนะว่าไอ้นี่เคยเมาเหมือนหมาครั้งนี้ครั้งแรก
“ถึงแล้วค่ะ ขอโทษนะค่ะ ป้าฝากคุณภูด้วย เสื้อผ้าเครื่องใช้อยู่ที่เดิมนะค่ะ”
“เดียวครับป้า คือผมจะกลับแล้วครับ”
“กลับทำไมค่ะ ค้างที่นี่แหละค่ะ นี่มันจะสามทุ่มแล้วนะค่ะ ดึกแล้ว ค้างที่นี่แหละ ไปนะค่ะวันนี้ป้ายุ่งมาก”
อะไรกันวะบ้านนี้ พี่ดินเป็นคนแปลกหน้านะเว้ย อยู่ดีๆให้มานอนได้ไง แล้วสามทุ่มนี่มันดึกตรงไหน คงแค่ตรงนี้และที่บ้านนี่สินะ
แล้วไอ้บ้านี่มันจะยืนพิงกำแพงโงนเงนใกล้จะล้มอีกนานมั้ย..........
อะไรกันหนักหนาวะเฮ้ยยยยยยยยยยยยยยย
“นี่ๆ ยืนตัวตรงๆสิ เฮ้ยคุมสติหน่อย ไม่มีคนช่วยประคองแล้วนะเว้ย เปิดตูดกันไปหมดแล้ว อย่าทิ้งตัวแบบนั้นสิวะ มันหนัก”
ฮ่วย!! ไอ้ประตูบ้านี่ก็หนักชิบหายกว่าจะหลุดเข้าห้องมาได้ก็
.
.
.
.
ลอยหวือมาปะทะประตูที่ใช้แรงทั้งหมดที่มีเปิดเข้ามาได้เมื่อกี้ ด้วยแรงควายของไอ้ขี้เมานี่
“เฮ้ย จะทำอะไรวะ”
คนอย่างพี่ดินสู้นะเว้ย ถึงจะต่อยในบ้านคู่ต่อสู้ก็เหอะ และถึงแม้จะตกอยู่ในปลอกเหล็กของอ้อมแขนก็เถอะ
“เฮ้ย ปล่อยสิเว้ย แล้วจะมาล็อคไว้ทำไมละเนี่ย”
ไม่ได้ผล ดิ้นสุดกำลังที่มี แต่ไอ้ยักษ์บ้านี่ไม่สะเทือนแม้แต่น้อย
แขนสองข้างที่ล้อมตัวพี่ดินเอาไว้กับประตูแข็งยังกับเหล็ก ตะกายขาออกไปเตะขาไอ้บ้านี่ก็ไม่สะทกสะท้าน
หอบและเหนื่อย!!
“กร ทำไมเข้าใจอะไรยากแบบนี้”
“เอร้ยยย เพ้ออะไร กูไม่ใช่นะเว้ย”
จำได้แล้วชื่อนี้คือชื่อพี่หน้าหล่อสุดเนี๊ยบเรียบร้อยคนนั้น คนที่บอกว่าเป็น “แฟน” ไอ้เสาไฟฟ้านี่ คนที่ไอ้นี่ทั้งเกรงใจและหงอสุดๆวันนั้น
หรือว่าไอ้บ้าพลังนี่จะถูกแฟนทิ้ง
แรงกอดที่รัดแน่นขึ้นทำให้หายใจไม่ออก จมูกที่ฝังลงมาตรงซอกคอทำให้ทำอะไรไม่ถูก จะผลักไสก็ทั้งผลักทั้งถีบทั้งทำทุกอย่างแล้วก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“ทำไมกรยอมอะไรง่ายๆ ไหนบอกว่ารัก แล้วทำไม ทำไม”
“กูไม่รู้เว้ยว่าทำไม แต่ตอนนี้ปล่อยกูก่อนได้มั้ย กูหายใจไม่ออกแล้ว แอ่ก แอ่ก”
“ไม่ให้ไปแล้ว ไม่ให้ไปไหน อยู่กับภูนี่แหละ นะ ไม่ให้ไป”
จมูกเริ่มซุกไซร้มากกว่าเดิม ไม่ใช่แค่ซอกคอ แค่ลามไปถึงหน้าและใบหู รู้สึกแปลกๆมันจั๊กจี้แล้วก็รู้สึกหวิวชอบกลเมื่อลมหายใจเป่ารดต้นคอและใบหู ไอ้ยักษ์เอาลิ้นร้อนชื้นแหย่เข้าไปในรูหูแล้วเม้มริมฝีปากย้ำๆกับติ่งหู
ขนลุกซู่ แขนขาไร้เรี่ยวแรงเหมือนลูกโป่งโดนปล่อยลม
ริมฝีปากลากผ่านไปทั่วหน้าและลำคอก่อนจะมาแลบลิ้นเลียไปรอบๆริมฝีปากเหมือนรอ
รอ
“อะ”
กำลังจะอ้าปากด่าเรียกสติให้สมกับที่รอ กลายเป็นว่าเปิดทางให้ลิ้นอุ่นเปียกชื้นเข้ามาในโพรงปากแทน
ตัวแข็งตาเหลือกคืออาการที่รับรู้ได้ว่าตัวเองกำลังเป็นอยู่....
.แต่อีกฝ่ายแม่งไม่รับรู้ห่าเหวอะไรเลย ส่งลิ้นเข้ามาได้แม่งก็ชอนไชไปทั่วทุกมุมปาก พอชักลิ้นหลบมันก็ส่งเสียงออกมาเหมือนพอใจแล้วก็ส่งลิ้นเข้ามารุกไล่ต่อ
นี่คือพี่ดินกำลังส่งลิ้นไปเข้าชิงวิ่งไล่จับกับลิ้นไอ้ยักษ์ขี้เมาอยู่ใช่มั้ย!!!
เริ่มหมดแรงจนไม่อยากต่อสู้อะไรแล้ว เริ่มปล่อยให้มันบ้าไปตามที่มันพอใจ จะเอาอะไรนักหนากับคนเมา มันคิดว่ามันจูบผู้ชายได้ก็ปล่อยให้มันทำไป พี่ดินท้องไม่ได้ไม่เสียหายอะไรอยู่แล้ว
ไอ้ยักษ์มันกินลิ้นจนพอใจก็มาสนใจกินอย่างอื่นต่อ เสื้อยืดใส่สบายตัวหลวมโพรกโดนนิ้วเกี่ยวนิดเดียวก็หลุดออกจากร่าง แต่อีกคนไม่ได้ถอดอะไรเลย ตอนเข้ามาแอร์เย็นฉ่ำไปทั้งห้องแต่ตอนนี้รู้สึกสะบัดร้อนหวิวๆตามเส้นชีพจรเพราะอะไรก็ไม่รู้
ไอ้คนที่ตีตั๋วศพอ่อนเปลี่ยนเพลียแรงตั้งแต่อยู่ในรถเอาพลังมาจากไหนไม่รู้ ไล่เลียไปทั่วทั้งไหล่หลังแล้วมาหยุดกลืนกินยอดอกเหมือนคนตายอดตายอยาก ทั้งจักจี้ทั้งสยิวจนต้องยื่นสองแขนไปเกาะบ่าไอ้ยักษ์ตรงหน้าเอาไว้ จังหวะและท่าทีลีลาของมันเพลินเสียจนลืมตัวเอามือไปขยุ้มกลุ่มผมชื้นเหงื่อที่ท้ายทอยของมันเล่น
อาาาา เริ่มควบคุมอะไรไม่ได้เมื่อมันเริ่มลากลิ้นต่ำลงไปต่ำลงไปจนหยุดวนปลายลิ้นรอบสะดือ
อ่อย.........ตอนนี้ไม่ใช่แค่จั๊กจี้หรือสยิวแล้วแต่บอกได้ว่าเสียวจนปั่นป่วนลงไปถึงท้องน้อย
“อือ หยุดก่อน เริ่มไม่ไหวแล้ว เฮ้ย ไอ้เสาไฟฟ้า ไอ้ยักษ์ ไอ้เชี่ยเอ้ยกูบอกว่าให้หยุดก่อน มันทนไม่ไหว มันเสียวนะรู้มั้ยละเว้ยเฮ้ย”
โอย พี่ดินจะทำยังไงดี ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ พอสั่งให้หยุดสั่งให้พอ มันก็ยิ่งรัวลิ้นเร็วเดี๋ยววนรอบเดี๋ยวแหย่เข้าไปในรูสะดือ
ที่สำคัญเพิ่งได้ลืมตาแล้วเห็นว่า ไอ้ห่านี้มันถอดกางเกงออกไปตอนไหนวะ พี่ดินแทบจะทรุดลงไปเด๊ยวนั้นเมื่อเห็นบางอย่างที่อยู่ในมือเจ้าของที่สาวเข้าออกรัวเร็วพองตัวออกมา ก้มลงมองของตัวเองก็มีสภาพไม่ต่างกันแต่ที่ไม่เท่ากันคือขนาด
เออ!!!กูมันมักน้อยพ่อรีบปั้นเลยได้มาแค่นี้ รีบหลับตาปี๋หนีภาพตรงหน้าด้วยความอนาถใจ อะไรๆก็ต่างไหนที่วิทยาลัยสอนว่ามันไม่ได้ใหญ่ตามตัวเสมอไปไงวะ แล้วของไอ้บ้านี่มันอะไร
มัวแต่เสียวมัวแต่คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยและมัวแต่บิดตัวผ่อนคลายความรู้สึกแปลกใหม่ที่เพิ่งได้ลองครั้งแรก
มันวาบหวามเสียวซ่านและวาบหวิวยิ่งกว่าครั้งไหนๆที่ได้ทำด้วยมือตัวเอง การตกอยู่ในอุ้งมือของคนอื่นมันสุขได้ขนาดนี้เลยเหรอ
แผ่นหลังกระทบที่นอนหนานุ่มแทบไม่รู้ตัวเลยว่ามาได้ยังไง มัวแต่หลงระเริงไปกับความรู้สึกใหม่ที่เริ่มจะทรมานเพราะต้องการจะปลดปล่อยแต่คนตรงหน้าช่ำชองกว่าที่คิด มันรู้จังหวะที่จะเร่งรุกเร้าหรือแผ่วลงมาเพื่อรอเวลาทะยานไปพร้อมกัน ทุกสิ่งอย่างเกิดเพราะต้านแรงไม่ไหวและอีกความรู้สึกที่แทรกเข้ามาคือความอยากรู้อยากลอง
แทบจะดิ้นพล่านส่งเสียงครางไม่เป็นภาษาเมื่อไอ้ยักษ์ตรงหน้าส่งปากเข้าไปครอบครองทั้งหมดที่มีแล้วบรรเลงลงลิ้นซะจนก้นพี่ดินลอยไม่ติดที่นอน ส่งเสียงร้องครางทั้งคนรับและคนปรนเปรอ มันเคลิ้มจนเพลิน รู้สึกดีจนลืมสิ้นทุกสิ่งอย่าง
ลืมไปว่าตัวเองกระตุกตัวแรงครั้งสุดท้ายไปถึงฝั่งฝันแล้ว แต่อีกคนหนึ่งยัง
เพราะเพิ่งปลดปล่อยและยังล่องลอยสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว เลยไม่รู้ว่าน้ำเหนียวๆเย็นๆที่จ่อรออยู่ก้นนั้นคืออะไร
เพราะไม่รู้
เพราะไม่เคยได้ลองมาถึงขั้นนี้และตอนนี้ เพราะไม่ได้เตรียมตัวและเตรียมใจ
“โอ้ยยยยยยยยยยย”
เสียงร้องดังลั่นเพราะความเจ็บปวดที่ทิ่มพรวดลงไปทีเดียวมิดหัว คนหนึ่งส่งเสียงร้องซี๊ดยาวเพราะความพึงพอใจ
แต่พี่ดินร้องซี๊ดเพราะมันเจ็บและแสบยิ่งกว่าอะไรและเมื่อมันเข้าไปได้จนหมด นอกความเจ็บและแสบแล้วมันยังปวดหน่วงไปทั้งบั้นท้ายยิ่งแรงขยับที่เริ่มกระแทกแรงตามอารมณ์หนักหน่วงขึ้นเท่าไหร่ มันเจ็บปวดเหมือนใครมาฉีกร่างทั้งๆที่ยังมีสติครบถ้วนทุกประการ
“ไอ้เสาไฟฟ้าเดินได้ ไอ้ยักษ์ห่าซาตาน มึงจำไว้ มึงหายเมาเมื่อไหร่ กูจะกระทืบมึงตายคาตีนแน่ๆ”
“โอ๊ยยยยยยยย อ๊ะ อ๊ะ”
==============================================
ได้มีแค่นี้อะ ค้างเนอะ แต่เห็นแรงใจมาเชียร์เยอะ เลยเอามาลงให้ก่อน เรทติ้งดีมากจนปลื้มใจ
ขอบคุณทุกๆคนที่เข้ามาอ่านนะคะ อย่างงี้ต้องไปบีบคอคนเขียนต่อแล้ว :laugh:
:pig4: :pig4:
-
:z13:
กรี๊ดดดดดด 'พี่ดิน'โดนขืนใจ :z1:
:m25:
-
กรี๊ดดดดดดด พี่ดินโดนกด เจอกันสองครั้งเองนะ :-[
:m25:
-
อ๊าคคคคคคคคคคคค
ค้างอย่างแรง ... นี่นายเส้าไฟฟ้าทำแบบนี้ได้ไง
-
:beat: ส่งไปถึงคนเขียน มันค้างนะเนี่ย หรือว่าตอนนี้มันยัง "คา" อยู่ :jul3:
-
มาต่อไวๆนะค่ะ :L2:
-
รีบมาต่อครับ
แล้วหายเมาจะเป็นไงอ่า
-
พี่ดินหลงเคลิบเคลิ้มจนเสียสาวซะแล้ว >/////<
ปล. "โคตร" << เขียนแบบนี้นะจ๊ะ ไม่ใช่แบบนี้ >> "โครต" ^^
-
:serius2:ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง o13
-
:haun4:
ค้างอ่าค้าง มาต่อเร็วๆน่า
-
สนุกกก แล้วไงต่ิอนี่ อิอิ แล้วทำไมอีตาภูโดนทิ้งหว่า แต่ยังไงก็ดีละเพราะเรื่องนี่พี่ดินเขาเป็นนายเอก
-
อ้าวเฮ้ย พี่ดิน ไม่น่าปล่อยตัวปล่อยใจเลยอ่ะ
เสียตัวพาเพลินแล้วมั๊ยนี่
คุณเสาไฟฟ้าก็นะ อกหักแล้วมาลงกับพี่ดินนี่นะ แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
มันค้างค่ะ
-
คราวที่แล้วก็ ฮากะพี่เมฆ มาที่นี่ก็ฮากะพี่ดิน
อะไรกันเนี่ย สองคนนี้น่าจะได้มาเจอกันนะ
รับรอง ฉานกะ ไอ้พี่เสาไฟฟ้า คงปวดหัวน่าดูทีเดียว
-
อ้าวภูเลิกกับแฟนแล้วเหรอ
เลิกกันเร็วมา ถึงคิวดินเข้าเสียบ
ฮิๆๆๆ รอลุ้นกันต่อไป
-
ไอ้คุณภูตะวัน มันจะรับผิดชอบพี่ดินไหมเนี่ย
พี่ดินนี่ฮาดีเนอะ
:L2:
:pig4:
-
ค้าง คา เป็นที่สุดเร้ยยยยยย :a5:
พี่ดิน มัวแต่เคลิ้ม โดนแทงไม่รู้ตัวเลยนะนั้น
พี่เสาไฟฟ้า เสร็จกิจโดนแน่ o18
-
ตายแล้ววว
พี่ดิน
เจอกันครั้งนี้ครั้งที่สองเองนะค้า
เสร็จเค้าซะละ
:oo1:
-
อ่า แต่แรกเรยยยย
สนุกดีอ่ะ อยากรู้ว่าพอไอ้คุณภูสร่างแล้วจะเป็ํนไง
ทะเลาะกันต่อ หรือรับผิดชอบค้าาาา
อยากรุๆๆๆ อัพไวๆน้า
:L2: :L2:
-
โอ้พี่ดิน
ขู่เสียงหลงเชียว
^^แสดงว่าพระเอกเราว่างแล้วสิ
-
รออ่าน ค้างงงงงง
-
อะจ๊ากกกกก...อย่างนี้แถวบ้านเรียกสมยอม ไม่ใช่ขืนใจนะ...พี่ดิน...รวดเร็วเหลือเกิน..พี่ดินเสียสาว เอ้ยไม่ใช่เสียจิ้นให้พี่ภูซะแล้ว...ชอบๆๆๆๆๆ..มาต่อเร็วนะจะ..
ให้กำลังใจจ้า.. :L1: :L1:
-
:a5: เค้าได้กันแล้วอ่ะ
-
เ้ห้หหหหห
ตอนที่2ก็เอ็นซีกันสะแล้ว
แต่ฮานะดินน่ารักอ่า
ขอถามหน่อยลูกสมุนเนี่ยอายุเท่าไหร่
กร๊ากกกกฮาดี
แต่แอบสะใจพระเอก
โสดแล้วววววว
-
ไอ้บ้าาาาาาาาาา อยู่ๆมากดพี่ดินได้ยังไง
-
โอ้ว เรื่องมันเป็นแบบนี้นี่เอง :pighaun:
เอ่อ แต่พี่กร ขอเถอะนะ เลิกกันแล้วก็เลิกกันให้ขาดเลยเน้อ
ไม่ต้องย้อนกลับมาคบกันอีก ไม่อยากกินมาม่าแล้ว
-
สนุกอ่ะเรื่องนี้
พี่ดินอย่างฮาเลย :m20:
เจอไอ้เสาไฟฟ้าแค่ 2 ครั้ง
เผลอแป๊บเดียวเสร็จเค้าซะแร้ว :z1:
มาต่อเร็ว ๆ น๊า มันค้าง :z3:
-
พระเอกจับนายเอกกดไวดีจริง ๆ เลย ไม่ให้ลุ้นเลยนะ 55+
หวังว่าถ้าพระเอกหายเมาแล้วจะไม่เลวใส่นายเอกนะจ๊ะ :angry2:
-
พี่ดินเสียสาววววววววว
มันเเต่เคลิ้มอ่ะ แป๊ปๆๆ โดนไปเฉยเลย :laugh: :laugh:
ตื่นมาอิตาเสาไฟไม่โดนพี่ดินคนเก่งกระทืบตายหรือค่ะนั้น
ดันไปกดขาใหญ่คุมซอยแบบนั้น
:จุ๊บๆ:
-
โอ้ว ว วว วว
ตื่นมาจะเป็นยังไงกันบ้างหน้ออ อ
เอิ้ ก ก ก ก
-
อ๊าก
ทั้งค้างและคาเจ้าค่า
นี่ขนาดเด็กน้อยนะ
แล้วถ้าผู้ใหญ่จะขนาดไหนเนี้ย :haun4:
-
เดี๋ยวพอคนนึงหายเมา อีกคนหายเจ็บ
คงเกิดสงครามย่อยๆ ขึ้นแน่นอน
สนุกมากค่า มารอตอนต่อไปจ้า
-
ค้างงงงงงงงงงงงงงงง!! :m31:
ทำร้ายจิตใจกันแบบสุดๆไปเลยง่า!! :sad4:
-
:z3: อ้ากกกกกกกกกกกกกกก ค้างอย่างแรงงงงง
-
คนแต่งเริ่มเป็นภาวะจิตอ่อน
ที่ต้อทำให้คนอ่านอยากแล้วจากไป
มาต่อเร็วๆเลย
คนอ่านจะขาดใจแล้ว
:call: :call:
-
พี่ดินอย่างฮาเลย :m20:
มัวแต่เคลิ้ม เลยเสร็จไอ้เสาไฟฟ้าซะแระ
แล้วจะยังไงต่อล่ะเนี้ย :z1:
-
เรตติ้งกระฉูด เรียกเลือดอย่างนี้ :haun4:
ไม่รู้ว่าจะมีฉากรักสามเศร้า เราสามคนหรือเปล่า
แต่ยังไงก้อขอให้แฮปปี้ตอนจบละกัน
รึบมาต่อให้ไวนะคะ
-
อ๊ากกกกกกกกกก
ในที่สุด เสาไฟฟ้าก็ปักลงดินซะแล้ว แว้ววววววววววววววววววว
-
หรือกรจะโดนทางครอบครัวกดดันให้เลิกกับภู สังเกตจากประโยคที่ภูพร่ำเพ้อ
แต่ก็นะ พี่ดินอยากลอง เลยเสียตัวเลย เหอะๆ :z3:
-
สนุกดีค่ะ
อยากรู้ว่าตื่นมานายภูจะทำไง 55
พี่ดินก็เหมือนสมยอมน่ะ อิอิ
ต่อไวๆนะคะ ค้างคามาก
-
อร๊าย อิตาเสาไฟมำอะไรเนี่ย
เมาแล้วจิ้มพี่ดินได้ไง แล้วพี่ดินอ่ะปล่อยไปได้ไง
สงสัยมัวแต่เคลิ้ม
:กอด1:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด ไอ้เสาไฟฟ้าขืนใจพี่ดิน อร๊ายยยยยยยยยยยยยย
-
โธ่พี่ดิน ภูเค้าอุตส่าห์เมาแล้ว แทนที่จะรีบรุก ดันโดนซะได้ 555
-
เค้าเป็นของกันและกันแล้ว :m10:
รวดเร็วมาก แบบที่คนอ่านเข็มขัดสั้นกันเลยทีเดียว :a5:
-
อื้อหืออออออออออ เจอกันครั้งที่สอง พี่ดินของเค้า...
ก็โดนกดซะแล้วหรือเนี่ย?? รอตอนต่อไปอย่างใจจดจ่อค่ะ
คุณภู... รับผิดชอบพี่ดินด้วยนะเออ ^ ^
-
เอ่อ.....
:a5: o22
เจอกันแค่สองครั้ง
ได้(พี่ดิน)เสีย(จิ้น)ซะแล้ว
จะขำหรือร้องไห้ดีเนี่ย
ต่อไปเป็นไง
เดาไม่ออก
เพราะงั้น
ดัน
-
ค้างอ่า :pighaun:มาต่อไวๆเลย
-
:laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
พี่ดินโดน :oo1: :oo1:
ซะแล้ว 5555++
ตอนเช้ามาจะเป็นยังไงมั่งเนี่ย??? อยากรู้จังเลย
เอ่อ แล้วภูจะรับผิดชอบมั๊ยเนี่ย??
-
สงสารพี่ดินว่ะ.....เพราะต้องคาดุ้นไปจนกว่าไรเตอร์จะมาต่อตอนหน้า :m20:
+1 ด้วยความรักเพ่ดิน
-
อ๋อยพี่ดินแย่แล้วมัวแต่เคลิ้มเลยโดนจิ้มเลย
โห้อย่าบอกนะว่าอิคุณภูตื่นมาแล้วจะจำไรไม่ได้ตามสเต็ปถ้าเป็นยังงี้สงสารดินอ่ะ
อุสาห์เป็นคนดีดันมาโดนยังงี้พี่ภูต้องรับผิดชอบน้องดินด้วยไม่งั้นได้โดนยำทีนจากลูกสมุนฟันน้ำนมของพี่ดินแน่อิอิ
รออ่านตอนต่อไปอยู่น๊าค่า
-
พี่ดิน จาเป็นงายเนี้ย หุหุหุ
-
พี่ดินนนนนนนนนนนนนนสู้ ๆ ๆ ๆ ๆ นะค่ะ
ไรเตอร์ก็สู้ ๆ ๆ ๆๆนะค่ะ
-
คุณภูนี่ทำอะไรหนูดิน อิอิ
-
โอ๊ยยย ทำไมพี่ดินน่ารัก น่าฟัดจัง
ไม่รู้ตอนเช้าตื่นขึ้นมาแล้วนายภูจะว่าไงบ้าง
สงสัยจะมากล่าวหาว่าพี่ดินสมยอมละซิ
ถ้าเป็นอย่างนั้น พี่ดินกระโดดถีบขาคู่เลยนะ
-
:impress2: :impress2: ท่าทางต้องลุ้นกันยาวววววว...
-
เฮ้ย พี่ดินกู :m30:
เสร็จเค้าซะละ
เอาไงดีละทีนี้ ลูกพี่ดิน :m2:
อย่างนี้มันต้องเอาคืนนะลูกพี่ :oo1:
-
ค้างอย่างแรง
รอตอนต่อไปขอรับ :กอด1:
-
:serius2: :serius2: :a5:
-
ฝากบอกคนเขียนว่าไม่ดีนะแบบนี้ ปล่อยให้ค้างบ่อยๆ จะโดนไม่ใช่น้อย
:angry2:
-
ขออีกซักตอน ได้ม่ะจ๊ะ อิอิ :call: :call:
-
อ๊อย ทั้งค้าง ทั้งคา แบบนี้แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
รีบมาต่อเร็วๆเด้อค่ะ
-
ค้างอารมณ์หื่นมากมาย
เสียเลือดแต่เช้าเลย
-
อร๊ายยยย ตัดฉึบ
ค้างได้อีกคร้าาาาาา
แต่ นายเสาไฟ ทำอะไรพี่ดินไว้ต้องรับผิดชอบด้งยนะเนี่ย
-
อ่านปุ๊บก็หลงรักพี่ดินกับนายเสาไฟฟ้าทันที :L1:
+1 เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์..รีบมาต่อไวไวน๊ะ
-
เหยียบให้จมไปเลยนะ
-
พี่ดินโดนจิ้มแล้ว :haun4:
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก
พี่ดินงานเข้าซะแล้ว มัวแต่เพลินไปหน่อย
-
ตัดตอนได้น่าชมมาก ไรเตอร์ :m16:
-
พี่ดินโดนเลย :mc4:
-
เจอกันครั้งที่2 ก็โดน :z13:เลยนะพี่ดิน
-
พี่ดินมัวแต่เคลิ้มโดนจิ้มเลย
-
ภูเก่งเกินไปทำให้พี่ดินเคลิ้มถึงกับต้องเสียตัวเลย :laugh:
ที่บอกว่าจะกระทืบภูนะแน่ใจเหรอพี่ดินว่าจะลุกขึ้นมากระทืบไหวโดนซะขนาดนั้น :laugh:
-
:pig4: :3123:
-
:haun4:
พี่ภูมเก่่งเกิน
ทำพี่ดินจนเคลิ้มเลย
แต่ที่ไม่เข้าใจที่สุดคนแต่งใจร้ายมาก
:z3: ค้างอย่างรุนแรงอ่ะ :serius2:
-
พี่ดิ๊น!!!!!!!!!!!!!!!!~ :o12:
เคลิ้มง่ายไปมั้ย ตื่นมาเหยียบให้มิดเลยนะ
ชิ!~ เห็นกันเป็นตัวแทน :m16:
แต่แหม...ณ จุดนี้ ชอบคุณภูนะคะ :กอด1:
-
หวายๆ พี่ดินคนเก่ง พี่ดินคนกร่างของชาวชุมชน โดนเสาไฟฟ้าเสียบโดยมิรู้ตัว เพราะมัวเพลินเคลิบเคลิ้ม
หายเมาแล้วนายภูจะว่ายังไง อัพไวไวนะคะไรเตอร์อยากรู้ค่ะ
-
ทั้งค้าง และคา จริง ๆ :laugh:
-
หวาย
ครั้งที่สองก็เรียนร้อยเลยหรือเจ้าคะ
เร็วไปมั้ย
แต่
ชอบนะ
+5555555
-
ฮ่าๆ นิ่ขนาดเคลิ้มนะนิยังมีอารมณ์มาบ่น อยู่อีก
-
พี่ดินน่าร๊ากกก โดนภูสอยซะแร้ว :impress2:
แต่.....ค้างงงงงงง >"<
รีบมาต่อนะคะ
-
พี่ดินมัวแต่เคลิม ไอ้เสาไฟฟ้ามันจิ้มเลย
แล้วพี่ดินจะมีแรงกระทืบเสาไฟฟ้าไหมเนี่ย
-
กี๊สสสสสสสสสสสสสสสสสส ต่อค่าาาา ค้างมากกกก อิอิ
-
ค้างๆๆ คาๆๆๆ :-[แบบนี้ไม่ดีนะค่ะ
-
ค้างคา ไม่ดีต่อสุขภาพคนอ่านนะคะ :z10:
-
คืนนี้เจอกันค่ะ ได้มาอีกตอนแล้ว จะได้ไม่ค้างคากันเนอะ :z1: จะได้รู้ว่าพี่ดินลุกขึ้นมากระทืบเสาไฟได้มั้ย
ระดับพี่ดิน ทุกคนคิดว่างัย
ได้กระทืบ กด 1
โดนกดอีกรอบ กด 2
น้ำแตกแล้วแยกทาง กด 3
เธอเป็นเมียฉันแล้ว ฉันจะดูแลเอง กด 4
-
ระดับพี่ดิน ทุกคนคิดว่างัย
ได้กระทืบ กด 1
โดนกดอีกรอบ กด 2
น้ำแตกแล้วแยกทาง กด 3
เธอเป็นเมียฉันแล้ว ฉันจะดูแลเอง กด 4
ขอ กด 5 พี่ดินจับพี่ภูกด แก้แค้นเอาคืนให้สาสม ได้มั้ยคะ :oo1:
-
เฮ้ยยยย
ค้างอ่ะ..............
เพิ่งเห็นคำถาม ฮี่ๆ
ตอบๆๆๆๆ
ขอกดข้อ 2+4+5 พี่ดินจับพี่ภูกด แก้แค้นเอาคืนให้สาสม อิอิ
-
ได้กระทืบ กด 1
โดนกดอีกรอบ กด 2
น้ำแตกแล้วแยกทาง กด 3
เธอเป็นเมียฉันแล้ว ฉันจะดูแลเอง กด 4
ขอกด 2 หล่ะกัน อิอิ
พี่ภูตีประตูเมืองพี่ดินเรียบร้อยไปแล้ว :m25:
รับผิดชอบพี่ดินด้วยนะ
-
กด2
ฮิฮิ
-
กด 2 และ 4 คิกๆ
-
ความคิดเหมือนกันคุณ เซยูเนียส เลยนะ
ขอเลือก ข้อ 2 และ ข้อ 4
ปล. ตอนมาลงอยากให้ลงหน้าด้วยอะจะเปิดดูง่าย ๆ
( เรียกร้องมากไปเปล่า )
-
จิ้ม
:z13:
เรื่องใหม่ค่ะ
จะเอาอีกๆๆๆๆ อ่านอีกค่ะๆๆๆๆ
อยากรู้ ว่าดินจะเป็นยังไงต่อ อิอิ
ชอบมากที่ตอนบรรยาย ดิน ใช้คำแทนตัวเองว่า พี่ดิน น่ารักมว๊ากค่ะ
:-[
รออยู่นะคร้า
o18
อัพอีกๆ
:L2:
-
:L1: :L2: :L1:
ไม่อยากจะเอาคู่นี้ไปเปรียบกับคู่โน้นเล๊ยยย แต่ก็อดไม่ได้เพราะ.....
พี่ดินกะพี่เมฆนี่ชอบคิดว่าตัวเองแม๊นนนนแมนสุดตรีนเหมือนกันเลย :m20: :m20:
ส่วนน้องภูนี่ดูๆแล้วจะหื่นกว่าน้องฉานอยู่หลายช่วงตัวนะนั่น :m20: :m20:
o13 o13 o13
พีเอส>ชอบชื่อตัวละครของคนแต่งทุกเรื่องเลย
-
ไปวไมกๆ มาอัพอีกนะคะ ผู้ชมมากมายจริงๆ แอร๊ยยยยยย พี่ดินขาใหญ่จะเป้นอย่างไรต่อไปหนา
-
โอววว เรื่องนี้ฮอตจริงๆนะคร้า
:z1: :z1: :z1:
ดูสิ
อัพ 1 ตอน
เม้นปาไป 2 3 หน้าแล้ว
อัพๆๆๆๆ เข็นๆ
จิ้มๆ
:z13:
ต่อไวไวนะคะ ~
ปล. กด 1 2 4 ได้มั้ยคะ? :z1:
-
เดี๋ยวมาลงนะ ทวนคำผิดเปปนึง :z2:
-
อ๊ายยยยยยยยยยยย :-[ พี่ดินมาส่งทีเดียวได้เป็นเมียนายภูเลย :jul3:
คืนนี้เจอกันค่ะ ได้มาอีกตอนแล้ว จะได้ไม่ค้างคากันเนอะ :z1: จะได้รู้ว่าพี่ดินลุกขึ้นมากระทืบเสาไฟได้มั้ย
ระดับพี่ดิน ทุกคนคิดว่างัย
ได้กระทืบ กด 1
โดนกดอีกรอบ กด 2
น้ำแตกแล้วแยกทาง กด 3
เธอเป็นเมียฉันแล้ว ฉันจะดูแลเอง กด 4
หื่นๆแบบนี้ท่าทางจะ กด 2 นะ :laugh:
-
ฮอตจริง อะไรจริง :impress2:
.
.
แต่เจอกันครั้งที่ 2 พี่ดินเสียท่าซะเเล้ว :o12:
-
รอร๊อรอตอนต่อไป
-
ตอนที่ 3
“อูย” ปวดร้าวไปทั้งบั้นท้าย
หลังจากเป็นเบื้องล่างให้ไอ้เสาไฟฟ้าเดินได้ตั้งแต่เมื่อคืนก็ระบมไปหมดทั้งเนื้อทั้งตัว
คิดว่ามันจะแค่เพ้อเล่นพิเรนทร์เฉยๆที่ไหนได้ ไอ้ตึกมันเอาพลังช้างสารมาจากไหนกระหน่ำไม่ออมแรงจนบั้นท้ายจะหลุดออกมาเป็นชิ้นๆ
กวาดตามองนาฬิกา ฉิบหายแล้วไอ้พี่ดิน “8 โมงเช้าวันอังคาร” ร้าวรานไปถึงลิ้นปี่เลยกู
เผลอหลับยาวนานทะลุเช้าวันใหม่เลยเหรอวะเนี่ย ป่านนี้คุณนายแม่ไม่อาละวาดจากต้นซอยถึงท้ายซอยแล้วเหรอวะ ในเมื่อกองทุนธุรกิจคิดเลขเร็วของบ้านอย่างพี่ดินหายหัวไปไหนก็ไม่รู้
หูชาแต่หัววันแน่ๆเลยกู
สติกลับมาร่างกายก็ไม่รอช้าดีดตัวลุกขึ้นอย่างไว
“โอ้ยยยยยยย” ทิ้งตัวกลับไปนอนใหม่ ใจพร้อมแต่กายไม่พร้อมหวะ
จะนอนพลิกตัวมากก็ไม่ได้ รู้สึกเหนียวเหนอะหนะบริเวณบั้นท้ายเหมือนมีอะไรเหนียวๆซึมๆอยู่ตรงง่ามก้นกัดฟันยกตัวขึ้นนิดหน่อยพิสูจน์หลักฐานแห่งความเหนียวนั้น กวาดมือไปลูบคลำบริเวณที่เพิ่งโดนล่าอาณานิคมไปหมาดๆ
โอยยย!! เข่าอ่อนชิงตายก่อนเป็นลมเลยจะได้ไหม ไอ้คราบเหนียวที่ติดนิ้วขึ้นมามันจะเป็นอะไรไปไม่ได้ถ้าไม่ใช่เลือด ร่องรอยสีแดงผสมเมือกเหนียว ตกใจแทบสิ้นสติลงไปอีกรอบ
นี่สินะผลพวงของความรู้สึกที่เหมือนโดนฉีกร่างออกมาเป็นชิ้นๆ คิดแล้วก็รู้สึกโกรธไอ้เสาไฟฟ้าที่นอนหลับสบายอยู่ข้างๆไม่ทุกข์ร้อนอะไร อยากจะลุกขึ้นกระโดดกระทืบให้แม่งตายคาตีนเสียจริงๆ
ความสัมพันธ์ระหว่างผู้ชายด้วยกันมันมีความสุขตรงไหน!
เหตุการณ์ที่ผ่านมาบอกได้ว่าไม่มีอะไรดีเลยสำหรับพี่ดิน ถ้าไม่นับช่วงแรกๆที่อุบอิบยอมรับก็ได้ว่ามันก็เสียวจนเคลิ้มอ่ะนะ แต่มันรู้สึกแย่และทรมานแสนสาหัสตอนท้ายรายการที่ทำให้ต้องนอนนิ่งๆมองฝ้าเพดานลุกขึ้นไปไหนไม่ได้อยู่นี่แหละ
กรรมของเวรจริงๆ!
แล้วแบบนี้จะเรียกว่าเราใจง่ายได้มั้ยวะ....ไม่นะจริงๆก็ต่อสู้และต่อต้านแล้วพี่ดินมีรูปร่างตามมาตรฐานชายไทยแต่ไอ้ยักษ์วัดตึกต่างหากที่มันเกินมาตรฐานไปไกล ขนาดออกแรงต้านไปสุดกำลังแค่ไหนก็ดูไอ้บ้านั่นมันจะไม่สะทกสะท้านอะไรเลย
คิดมาถึงตรงนี้แล้วอยากกลับบ้าน......แต่ไม่รู้จะกลับยังไง ตอนเข้ามาก็โดนยัดเยียดให้เข้ามาแบบเบลอๆ บ้านหลังใหญ่ขนาดนี้บอกตรงๆเลยว่าไม่เคยพบเจอ ตั้งแต่โตมาก้าวขาแค่สิบก้าวก็ทั่วทั้งบ้านแล้วนะ นี่แค่ห้องไอ้เสาไฟฟ้ายังรู้สึกเหมือนว่าจะหลงทางเลย
ถึงคราวซวยด้วยตัวของตัวเองแท้ๆ
นักเลงประจำสลัมผู้ยิ่งใหญ่ ทำตัวเป็นพลเมืองดีแล้วเป็นไงหละ
ความดีตอบแทนกลับมาสมศักดิ์ศรีด้วยการนอนตูดระบมนอนมองฝ้าเพดานสลับกับหน้าไอ้เสาไฟฟ้าที่นอนหลับตาพริ้มหายใจสม่ำเสมออยู่แบบนี้
ไม่เคยดูละครที่ผู้ชายโดนผู้ชายข่มขืนเลยสักที ไม่รู้เลยว่าถ้าต้องพบเจอกับสถานการณ์แบบนี้แล้วต้องทำยังไง เอาผ้าห่มห่อตัวพันเอาไว้ถึงต้นคอนอนพิงหัวเตียงดูดบุหรี่แล้วร้องไห้
อย่างนั้นเหรอ! มันปัญญาอ่อนไปมั้ยวะ
ที่สำคัญคือพี่ดินไม่แตะต้องบุหรี่เดี๋ยวจะกลายเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีให้บรรดาสมุนทั้งหลายแค่เกิดมาในสังคมแออัดก็ดูแย่มากในสายตาคนอื่นอยู่แล้ว ในเมื่อเลือกเกิดไม่ได้ เราก็ต้องเลือกที่จะพัฒนาคุณภาพชีวิตตัวเอง
ร่างที่นอนสลบไสลเหมือนตายไปแล้วเริ่มขยุกขยิกขยับตัว มันจะไม่อะไรเลยถ้าไอ้ยักษ์วัดตึกมันขยับตัวแล้วไม่กระแทกขาพี่ดิน ปวดร้าวไปตั้งแต่หัวแม่เท้าถึงก้านสมอง อยากจะถีบไอ้บ้านี่ให้ตกเตียงเสียจริงๆ ติดที่ว่าร่างกายมันทำอย่างที่ใจสั่งไม่ได้ มันร้าวระบมจนขยับแต่ละทีน้ำตาเหมือนจะไหล
“โอ้ย พลิกตัวหาอาม่ามึงเหรอ โดนกูนะเว้ย เห็นใจคนที่ต้องโดนมึงกดขี่ข่มเหงบ้างสิวะ”
“บ่นอะไร”
“บ่นจิตใจที่ไร้เมตตาของมึงไงหละ ลองมาเป็นตัวกูบ้างดูไหม”
“แล้วมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง”
“เกาะขาอ้อนวอนขอตามมึงมามั้ง”
“งั้นเหรอ”
ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมถึงโดนแฟนทิ้งได้ก็เล่นเชื่อคนง่ายซะขนาดนี้
“นายคือคนที่เดินชนกันเมื่อวันก่อนโน้นใช่มั้ย”
“เออ จำได้แล้วเหรอ”
“จำไม่ค่อยได้หรอก แต่จำปากเสียๆของนายได้ ด่าเป็นไฟขนาดนี้ ต่อให้อยากลืมก็ต้องจำได้”
ขอบใจตอนแรกก็ลุ้นนึกว่าคำชม
“พอแล้วตอนแรกเหมือนจะดี ตื่นก็ดีแล้วไปส่งบ้านหน่อยสายแล้ว เมื่อคืนค้างที่นี่ก็ไม่ได้บอกทางบ้านไว้ไม่มีใครรู้ ของก็ไม่ได้ขาย ไม่เคยซวยอะไรขนาดนี้มาก่อนแถมกลับไปโดนแม่ด่าอีก”
“เป็นอับดุลเหรอ ทำไมถึงได้ล่วงรู้เหตุการณ์ล่วงหน้า”
“ไม่ต้องเป็นอับดุลก็รู้เว้ย มันของแน่อยู่แล้ว จะไปได้ยัง”
ไม่น่าไปปากดีถามมันเล้ย มันอ่ะลุกพรึบพรั่บได้แน่ๆอยู่แล้ว แต่พี่ดินนี่สิ นอนเป็นรูปปั้นตัวแข็งทื่อจมบนกองที่นอนอยู่นี่
“กลับเองได้มั้ย”
“ได้ยังไงละเฮ้ย ถ้ากลับเองได้ จะรออยู่แบบนี้มั้ย”
“แล้วเป็นอะไร”
โอย!!!พี่ดินอยากจะเสียมารยาทยกตีนขึ้นมาก่ายหน้าผาก มันสร่างเมาหรือยังวะเนี่ย ถอดกางเกงเอาก้นกระแทกหน้ามันเลยดีมั้ย มันคงเมาจนจำอะไรไม่ได้เลยสินะว่าเมื่อคืนมันร้อนแรงอยู่คนเดียว ส่วนกูเนี่ยแทบตาย
“เออ ช่างมันเถอะ เอาเป็นว่าไปส่งแค่ครั้งนี้ครั้งเดียวแล้วทางใครทางมันดีมั้ย”
สำหรับพี่ดินแล้ว เรื่องเมื่อคืนมันเกิดจากพลาดและรู้ว่าไอ้เสาไฟฟ้านี่ไม่ได้ตั้งใจมันจะอะไรก็แล้วแต่ สำหรับพี่ดินแล้วเรื่องเมื่อคืนมันก็เหมือนโดนทำร้ายร่างกายอย่างหนึ่ง จากคนเมาคนหนึ่งแค่นั้นหละ ไอ้ที่คิดว่าตื่นมาแล้วต้องนั่งร้องไห้น้ำตาเช็ดหัวเข่านั้นไม่มีเสียหละ
“แล้วเมื่อคืนมายังไง”
“แท็กซี่”
“งั้นเดี๊ยวให้แม่บ้านเรียกแท็กซี่ให้นะ”
อื้อหือ!!! นี่มันไม่คิดจะรับผิดชอบอะไรเลยเหรอวะ ตกลงแล้วทุกอย่างนี่พี่ดินรนหาที่เองใช่มั้ย มันใช่แบบนั้นสินะ
“เงียบทำไม เมื่อกี้ยังเถียงคำไม่ตกฟากอยู่เลย”
“เหนื่อย จะจัดการยังไงก็รีบๆทำเข้าเถอะ จะเรียกแท็กซี่ให้ก็เร็วๆ จะรีบกลับบ้านไปทำมาหากินไม่ได้นอนนิ่งๆแล้วมีเงินใช้เหมือนมึงนะเว้ย”
เอาวะ!ที่ผ่านมาถือว่าฟาดเคราะห์ไปแล้วกัน กัดฟันข่มความเจ็บไว้ สองมือยันที่นอนพยุงตัวลุกขึ้น เสื้อตัวเดียวที่ใส่มาเมื่อคืนไอ้บ้านี่มันโยนไว้ที่ไหนวะ ไม่รู้ว่าท่าเดินของตัวเองจะเป็นปูนาขาเกทุเรศลูกกะตาไอ้คนที่อยู่ร่วมห้องมั้ย ไม่ได้สนใจ ที่สนใจอยู่ตอนนี้คือ
แม่ง!! เมื่อคืนนี้กูโดนจับเล่นกายกรรมเปียงยางหรือไงวะ ทำไมเสื้อผ้าถึงได้อยู่คนละทิศละทางขนาดนี้
“เฮ้ยยยยยยยยยยยยย! นี่นาย นี่มัน มัน เมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นงั้นเหรอ แล้ว”
ไอ้คนที่ส่งเสียงโวยวายได้ปวดแก้วหูมากที่สุด สีหน้ามันตื่นตระหนกเหมือนเพิ่งฆ่าคนตายไปหมาดๆ มันบ่นเพ้อๆเหมือนสติยังเรียบเรียงคำพูดไม่ถูก คงเห็นร่องรอยสีเข้มบ้างจางบ้างที่ไหลซึมเปื้อนที่นอนสินะ
โดนทำร้ายร่างกาย ได้เลือด มันก็เป็นเรื่องปกตินี่ ถ้าเป็นนักเลงคนอื่นไอ้บ้านี่มันตายคาตีนไปแล้วนะเนี่ยแต่นักเลงอย่างพี่ดินมีคติประจำใจ “ไม่ถือคนบ้าไม่ว่าคนเมา”
“อ๋อ โทษที พอดีเมื่อคืนเมนส์กูมาหวะ ยังไงก็ฝากมึงจัดการด้วยนะ ไปแล้ว”
กัดฟันข่มทุกความเจ็บปวดของประสาทรับรู้ทั้งห้าแต่งตัวจนคิดว่าเรียบร้อยที่สุดแล้วก็ได้แค่นี้แหละสำหรับคนที่เติบโตมาจากสลัม
“เดี๋ยวสิ”
“อะไรอีกหละ”
ตอนนี้อยากออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุดแล้วทังปวดทั้งไร้เรี่ยวแรง ยืนนานๆไม่ได้หรอกนะ เข่าอ่อนสั่นพั่บๆขนาดนี้ฐานรากไม่มั่นคงมันจะล้มให้ขายหน้านักเลงโตเอาง่ายๆ นี่ก็กัดปากข่มความเจ็บจนเลือดจะมากลบที่ปากแทนอยู่แล้ว
“เมื่อคืนชั้นเป็นคนทำให้นายเป็นแบบนี้ใช่มั้ย”
“ไม่ใช่หรอกมั้ง กูเดินกระแทกขอบเตียงเองอะ แค่นี้ใช่มั้ย ไปแล้ว”
“เดี๋ยวสิ” นี่มันเดี๋ยวที่เท่าไหร่แล้ววะ เล็บตีนจิกพื้นจนชาไปหมดแล้ว
“เฮ้ออ....มึงนี่มันเจ้าปัญหาจริงๆมีอะไรอีกหละ”
“จะไปส่ง รอเดี๊ยว”
“อะไรทำให้มึงเปลี่ยนใจง่ายแบบนี้วะ” หรือว่าสมองมันอยู่ในขั้นที่วอร์มเครื่องเรียบร้อยแล้ว
“อย่าไปไหนนะถ้าออกมาไม่เจอนี่โดนดีแน่”
มันยังมีหน้ามาทำตาดุแล้วชี้นิ้วสั่งคาดโทษอีกนะ ถึงไม่กำชับขนาดนี้ก็รอเว้ย รถฟรีใครจะปฎิเสธหละแต่เดี๋ยวมันรู้ว่าพี่ดินคิดอะไรอยู่ เลยต้องตีหน้าเศร้าพยักหน้าเชื่องๆไปก่อน ไม่ใช่ถิ่นออกฤทธิ์มากก็ไม่ได้
“มานั่งรอตรงนี้ก่อนสิ”
“มึงจะทำอะไรก็รีบๆทำเถอะ กูยืนรออยู่นี่แหละ”
“แล้วทำไมถึงไม่เข้ามานั่งรอหละ”
“กูนั่งไม่ได้ ชัดยัง” มันจะอะไรกันนักหนาวะ เริ่มกริ้วแล้วนะเว้ย
นี่ยังไม่รู้เลยว่าพรุ่งนี้จะลุกขึ้นมาผัดก๋วยเตี๋ยวยังไงไหว แค่ก้มๆเงยๆหยิบเสื้อผ้ามาใส่แค่ไม่กี่ชิ้นยังกัดเปลือกปากแล้วกัดเปลือกปากอีก ไม่อยากจะคิดถึงสภาพตัวเองพรุ่งนี้เลย
“เจ็บมากเลยเหรอ”
“เออสิ ลองมาโดนดูบ้างมั้ยหละ”
“ครั้งแรกเหรอ”
“เหอะ กูเดินขาถ่างซะขนาดนี้คงโดนเป็นประจำทุกวันมั้งหละ”
“งั้นเดี๋ยวจะพาไปหาหมอ”
“เฮ้ยไม่ต้อง แค่ส่งถึงบ้านก็พอแล้ว”
“ทำไมหละดูท่าทางนายเจ็บมาก”
“จะให้บอกหมอว่าไงหละ นั่งอยู่ดีๆเบรกมือตำก้นหรือไง หมอนะเว้ยไม่ใช่อุปกรณ์ทางการเกษตรที่กินหญ้าเป็นอาหาร”
“แล้วจะทำยังไงหละ”
“ก็ไม่ต้องทำไงเดี๋ยวก็หาย”
“แต่ดูมันระบมแล้วก็อักเสบมากนะ ถ้าลุกลามจะทำยังไง”
“แล้วทำไมต้องพูดอะไรที่มันบั่นทอนจิตใจด้วยวะ”
“เอาเถอะ มีหมอประจำตัวอยู่เค้าไม่ถามอะไรมากหรอกน่า เค้าสั่งให้ทำอะไรก็ทำตามแล้วกัน”
นี่พี่ดินต้องไปหาหมอเพราะเรื่องอย่างนี้เหรอวะ ถือเป็นจุดด่างพล้อยของชีวิตนักเลงใหญ่เลยได้มั้ย รู้ถึงไหนอายถึงนั่น
“นี่นาย”
“อะไร”
“ขอโทษนะ ขอโทษที่ทำให้ต้องมาเจอกับอะไรแบบนี้”
“เออช่างมันเถอะ มันผ่านไปแล้ว ไม่มีอะไรเสียหายนี่ ไม่ต้องกลัวว่ากูจะปล่อยให้ท้องแล้วมาเรียกร้องค่าเลี้ยงดูหรอกนะ”
“ยังทำเป็นเล่นอีก แล้วทำไมถึงพูดไม่เพราะ”
“ทำไมวะ ก็ชินแบบนี้”
“ไม่เห็นจะเข้ากับรูปร่างหน้าตานายเลยนะ ถ้าพูดจาดีๆก็จะทำให้เราดูดีขึ้นไม่ใช่เหรอ”
“ก็รู้” แต่พี่ดินเลือกปฎิบัติ มีอะไรมั้ย แถมยักคิ้วให้ไอ้เสาไฟฟ้าไปหนึ่งที
พี่ดินรู้ทั้งรู้อยู่เต็มอกเลยแหละ ทุกวันนี้ลูกสมุนคนไหนเผลอพูดจาหยาบคายใส่กันเป็นต้องโดนลูกพี่จับมาดีดปากเรียงตัว แต่ไม่รู้ทำไมกับไอ้ยักษ์วัดตึกนี่ พี่ดินถึงไม่ได้รู้สึกอยากจะพูดดีด้วยเลยวะ ก็รู้ว่าหล่อ หน้าตาดี สูงเท่ห์ สมาร์ท ถูกสเปคผู้หญิงไทยแต่เสียดายที่หมอนี่เปิดเผยเต็มที่ว่าตัวเองเป็นเกย์ แล้วที่สำคัญคือมันขี้เก็ก คงเป็นข้อนี้ละมั้งที่มันดูขัดหูขัดตา
ไอ้เสาไฟฟ้าเดินได้มันให้พี่คนรถที่ออกมารับเมื่อคืนขับรถให้ แวะคลินิกที่มันบอกว่าเป็นหมอประจำบ้านซึ่งเค้าก็มีมารยาทไม่ถามอะไรที่ทำให้คนไข้ลำบากใจที่จะตอบ ได้ยามาเยอะมากพอที่จะถมคลองแสนแสบให้ตื้นได้เลยทีเดียว ไหนๆมันก็มาส่งถึงที่แล้ว เลยให้มันแวะเอารถหรูที่ตกอับจอดตากน้ำค้างอยู่หลังสลัมกลับด้วยก็แล้วกัน
ตลอดทางในรถเงียบสนิท แอบมองคนที่นั่งมาด้วยด้านหลังเห็นมันหน้านิ่วคิ้วขมวดเหมือนกำลังใช้ความคิดอย่างหนัก
จะคิดเรื่องอะไรพี่ดินไม่สนใจหรอกนะ ขออย่างเดียว อย่ามาคิดถึงกูก็พอนะไอ้ขี้เก็ก ไอ้ยักษ์วัดตึก ไอ้เสาไฟฟ้าเดินได้ ไอ้ผู้ชายถูกแฟนทิ้ง..........ได้ด่ามันในใจ สะใจพี่ดินจริงๆเลยเว้ย
สวัสดีค่ะทุกคน กระทู้วิ่งไปเร็วมากจนตกใจยินดีต้อนรับคนอ่านหน้าใหม่ๆแล้วที่ขาดไม่ได้คือคนอ่านหน้าเก่าเหล่าแฟนคลับพี่เมฆทั้งหลายด้วยนะค่ะ อยากจะทักทายรายคนแต่งคงจะไม่มีปัญญาค่ะพี่น้องแต่อ่านทุกความเห็นนะคะ แสดงได้เลยเต็มที่ไม่ต้องกลัวคนเขียนโกรธ นอยด์ น้อยใจใดๆทั้งสิ้น หน้าคนเขียนหนาระดับตราช้างมี มอก.รับรองค่ะ
๐ หลายคนยังสงสัยว่าใครคือพระเอก ตรงๆง่ายๆเลยนะค่ะ คนเขียนไม่เคยสับขาหลอก555 ห้ามใครแย้งว่า เหรอ นะ
๐ มีคนกลัวว่าคนเขียนจะต้มม่ามาแทรกในตอนท้าย จะบอกว่าอย่ากลัวค่ะ เราจะค่อยๆแทรกเข้าไปให้ทุกคนค่อยๆหัวเราะทั้งน้ำตา อิอิ
๐ มีคนข่มขู่ว่าจะเอา M79 มาปาหน้าบ้านด้วยอ่ะ เรามีลูกชายนะเว้ยถ้ากล้าก็เอา เราไม่ยกลูกให้ คำขู่น่ากลัวมั้ย 555
๐ :กอด1: และ :oo1: กระซวกก้น rakza มาน้อยใจเค้าไม่ได้นะตัวเองคนที่จัดคิวลงนิยายคือน้องเซมากูเตะอยากจะน้อยใจถึงขั้นทำร้ายร่างกายนี่เลือกทำเลเน้นๆบนร่างน้องเซเลยนะจ๊ะ
๐มีใครเห็น anterosz แฟนคลับตลอดกาลของพี่ฉานบ้างหายไปไหนนี่
๐ ขอบคุณสำหรับคำผิดที่แก้ไขให้นะคะ คนเขียนภาษาอังกฤษไม่ได้ภาษาไทยไม่ชัดเจน :z3:
๐เจอกันตอนต่อๆไปค่ะ ขอบคุณมากนะค่ะ ทุกคน TRomance
-
พี่ดินตลกดี :m20: :m20:
พรุ่งนี้จะตื่นมาผัดก๋วยเตี๊ยวไหวป่าวเนี่ย เรียกค่าเสียหายไปเลย 10 ล้าน :m20:
o13 o13 o13
-
หุหุ ในที่สุดพี่ดินก็โดนจนได้ :-[
-
จะจากกันง่ายๆอย่างนี้เลยหรอ
๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕
พี่ดินดูชิวๆเนอะ
เอิ้ก ก ก กก ก
นายเสาไฟฟ้านี้พูดเพราะกว่าที่คิด
กร๊า ก กก กก ก
ขอบคุณมากนะค่ะ
-
อ่านะ มาไวไปไวกันจริง ๆ คู่นี้
-
พี่ดิน ช่างไม่แคร์ไรเลย เหอๆ
:z3: :z3:
แมนมั่กๆ
-
ตอนแรกที่เห็นชื่อเรื่อง นึกว่านักเลงโต แบบยากูซ่า
ปรากฎว่าพี่ดินของเราเป็นนักเลง ลูกน้องเป็นรุ่นแฟนฉันเพ :m19:
มิน่า ถึงเสร็จพระเอกของเรา
-
โห.... ที่กดไปมิมีเลยอ่ะ......
แต่ พี่ดินแมนมากกกกกก 55+
คิดบวกตัวจริงเลยนะนี้ :-[
-
กดบวกค่า
ชอบประโยคนี้จริงๆเล้ยยยยย
>> “จะให้บอกหมอว่าไงหละ นั่งอยู่ดีๆเบรกมือตำก้นหรือไง หมอนะเว้ยไม่ใช่อุปกรณ์ทางการเกษตรที่กินหญ้าเป็นอาหาร”
-
:serius2:ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
เมื่อไหร่จะรักกันน้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ o13
-
แล้วจะเป็นอะไรต่ออ่า
อยากรู้จิงๆ
-
โอ๊ยฮาพี่ดิน ขำแบบไม่ไหวแล้ว
นายเสาไฟ ทำให้พี่ดินสูญรายได้เนี่ย
จ่ายค่าเสียหายมาเลยด้วย
-
พี่ดิ๊นนนนนนนนนนนนนนนนน
ไอ้เรื่องโดนอิตาเสาไฟสอยกับเรื่องโดนต่อยนี้มันคนละเรื่องกันนะค่ะ :a5:
แต่ก็ สมกับเป็นพี่ดิน ขาใหญ่ประจำซอยจริงๆ แหละ อ่านไปฮาไป
แต่ว่ามิเอามาม่าไม่ได้หรอค่ะ :monkeysad:
แบบว่ากินมาม่าเยอะมันไม่ดีต่อสุขภาพนะเอ่ออ แถมเราก็ชอบแต่อะไรหวานๆ ด้วยสิ :laugh: :laugh:
-
พี่ดินคือเด็กหนุ่มผู้ยิ่งใหญ่ ไม่คิดลบ ไม่ฟูมฟาย ไม่วนอยู่กับที่ ไม่คิดถอยหลัง สู้ลูกเดียว
ไม่กดดันตัวเองเมื่อเจอปัญหา เป็นคนที่เข้มแข็งมาก ขอบอกว่าชอบพี่ดินของน้องๆชาวชุมชนจังค่ะ
ส่วนไอ้คุณภู ข่มขืนเค้า เพราะความเมา เมาทั้งเหล้า เมาทั้งอารมณ์ จะเฉยๆแล้วๆไปเลยไม่ได้นะ
ถึงเค้าไม่คิดเรียกร้องอะไรก็ต้องทำอะไรซักอย่างนะ ไอ้ที่คิดๆอยู่น่ะคิดให้ดีคิดให้ตกล่ะพ่อคุณ
-
:jul3: ตอนไม่เมาไอ้คุณชายภูนี่ดูเป็นผู้เป็นคนดีขึ้นมาหน่อย พอเห็นสิ่งที่ตัวเองทำก็ค่อยแสดงตัวดีขึ้นมาอีก
ส่วนพี่ดินนี่ก็ลูกผู้ชายมากมาย เห็นว่ามันเมาเลยไม่อะไร (หรือไม่มีแรงจะเตะเลยช่างมันเหอะก็ไม่รู้ ฮ่าๆๆ) พี่ดินน่ารักมากมาย :m1:
รอดูตอนต่อไปสิจะยังไงต่อ :laugh3: โฮะๆๆๆ~
-
ดูสิ ภูจะทำไงต่อไป
-
พี่ดินอย่างฮาอ่ะ
น่าเอามาประชันกะพี่เมฆนะ
-
พี่ดินชีวิตคิดบวกจริง ๆ แถมยังคิดฮาอีกต่างหาก :laugh3:
ส่วนไอ้เสาไฟฟ้ายังดีนะที่พอจะรู้ว่าตัวเองทำอะไรลง
แล้วคิดจะยังไงต่อล่ะ o18
-
ชอบพี่ดินคิดบวกจริง ๆ แมนแบบนี้พี่ชอบว่ะ
-
ตามอ่านจนครบสามตอนแล้วครับ อาจจะเป็นคนละแนวกับเรื่องของพี่เมฆกับพี่ฉาน
แต่สนุกดีครับ ไม่ต้องเศร้ามาก
:pig4:
-
โอ้ยยย พี่นู๋ดิน แคร์บางอะไรบางก็ได้นะ
ชิวเกิน... o16 แต่ฮาดีอ่ะ :laugh:
แปลกเนอะ คนโดนทำกลัีบไม่คิดไร
แต่คนทำนี่ดิ คิดหนักเชียว :laugh:
-
ดินน่ารักดีค่ะ :impress2:
-
พี่ดินนี่มองโลกในแง่ดี จังเลย
เป็นแบบนี้แล้ว ยิ่งทำให้นายเสาไฟฟ้ารู้สึกผิดป่ะว่ะ
เอาเถอะ ยังไงก็ขอให้พรุ่งนี้ลุกคิดมาผัดเกี๋ยวเตี๋ยวได้แล้วกันนะ พี่ดิน :laugh:
-
ตกลงพี่ดินกลายเป็นคนรั่วๆไปแล้วเหรอเนี่ย โดนไปแค่ครั้งเดียวเองรั่วได้ขนาดนี้ อิอิ
-
พี่ดินสุดยอดคิดบวกได้อีก 555+ มีแววว่าท่านภูจะเกลียดมัวไหม? คิกๆ
-
พี่ดินฮาอ่ะ ส่วนภูก็น่ารักดีเหมือนจะเป็นพระเอกเอ๋อๆ ฮ่าๆ :m20:
-
พี่ดินเราใจเด็ดดวงมากเลยนะ
ไม่มีการโว้ยวายแถมบอกว่าไม่มีการท้องด้วย
แต่สงสัยพ่อเสาไฟฟ้าเรานี่ละซิ
จะตัดสินใจทำยังไงต่อไป
-
:-[
หวังว่าไรเตอร์จะพัฒนาด้านอารมณ์พี่ดินไปเรื่อยๆๆ
พี่ดินสุโข่ยจริงๆๆ :z2:
-
พี่ดินคือเด็กหนุ่มผู้ยิ่งใหญ่ ไม่คิดลบ ไม่ฟูมฟาย ไม่วนอยู่กับที่ ไม่คิดถอยหลัง สู้ลูกเดียว
ไม่กดดันตัวเองเมื่อเจอปัญหา เป็นคนที่เข้มแข็งมาก ขอบอกว่าชอบพี่ดินของน้องๆชาวชุมชนจังค่ะ
เห็นด้วย พี่ดินเข้มแข็งจริง ๆ o13
-
พี่ดินแมนมากอ่ะ
แต่พี่ไม่คิดจะเรียกร้องค่าเสียหาย ค่าสึกหรออะไรเลยหรอ
โวยวายซักหน่อยก็ยังไม่ผิดเลย
ไอ้พี่ภูยิ่งพี่ดินไม่เรียกร้องพี่ก็ต้องยิ่งรับผิดชอบให้มากๆรู้รึป่าว?? :angry2: :angry2:
-
พี่ดินคิดบวก แมนได้ใจจริงๆ :laugh:
-
พี่ดินเยี่ยมมาก ไม่มีโวยวาย แมนสุดๆ o13
ขนาดโดนกระทำนะนี่
นายภูจะสำนึกอะไรบ้างมั๊ยมาทำอะไรแบบนี้เนี่ย
-
ข้าน้อยขอคารวะเพ่ดิน ข้าน้อยอยากคิดบวกได้อย่างท่านเพ่มากเลย
จะติตามต่อไปเรื่อยๆ ตอนนี้ข้าน้อยหลงร้ากกกกท่านเพ่เสียแล้ว คิคิ
-
ได้ด่าเค้าในใจก็สะใจแล้วเหรอพี่ดิน มักน้อยจริงอะไรจริง 555
-
พี่ดินเอ๊ยยยย โคตรเป็นคนดี ถึงจะปากจัดไปนิด แต่ก็อดทน และสู้ชีวิตดีอ่ะ
โดนไอ้เสาไฟฟ้าหน้ามึนทำขนาดนี้ ยังมีหน้าทำตลกไปบอกเค้าอีกว่าจะไม่ปล่อยให้ท้องแล้วมาเรียกค่าเสียหาย :laugh:
(เอาเข้าจริง ทำยังกะเอ็งจะท้องได้อ่ะนะพี่ดิน 555+)
แล้วพ่อพระเอกล่ะ จะทำยังไงต่อไป รับผิดชอบให้หนักๆ เลยนะ :z2:
:กอด1: ไรท์เตอร์และคนโพสจ้ะ
-
อ๊ายยยย :o8: นักเลงตัวน้อยเสร็จพี่เสาไฟฟ้าไปซะแล้ว
แบบไม่รู้ตัวซะด้วย นี่ถ้าเสาไฟฟ้าไม่เห็นรอยเลือด คงไม่รู้สินะว่าทำไรเค้าไว้
ลุ้นๆๆๆ ดิน น่ารักอ่ะ :L2:
-
พี่ดินน่ารักอ่ะ ปลื้มมมมมม
ขนาดโดนกระทำชำเราขนาดนี้ พี่ดินยังมองโลกในแง่ดีได้อีก
เจ๋งมากกกกกก
-
ชอบพี่ดินจังเลยค่ะ คนตัวเล็กแต่ใจหย่ายยยยยย
ส่วนตาภู มีแฟนได้ตอนเดียวถูกเค้าทิ้งซะแระ แหม๊.. ดีใจจัง ฮ่าๆๆๆ
เป็นกำลังใจให้นะคะ
-
สั้นไปในความรู้สึก
:z3: :z3: :z3:
ชอบดิน
:-[
แมนมากกกกกกกกก
นายเอกเรื่องนี้ สนุกมากค่ะ รักเลย
:L2:
ปล. ยาวกว่านี้หน่อยได้มั้ยคะ :a5:
-
พี่ดินสุดยอดเลย
o13
ส่วนคุณภูนี่ดูเอ๋อๆ เนอะ :really2:
เป็นกำลังใจให้ไรท์เตอร์กับคุณ Seiki ด้วยค่ะ
:L2:
-
ค้างมาก :m31:
รอพี่ดินกับนายเสาไฟฟ้าตอนหน้า
-
:laugh:นักเลงโดนฟันนนน อิอิ
-
เฮ้ย ดินทำไมยอมอะไรง่ายๆๆ
ฮ่าๆๆๆฮาจริงๆๆๆ
เหมือนตอนจะเครียดๆๆแต่อ่านแล้วฮามากกก
-
สนุกดีค่ะ มีสไตล์เป็นของตัวเองดี
มาขอตามอ่านด้วยอีกคนค่ะ :L2:
-
อ่าน ทันแล้ว เย่ สนุกมากๆๆๆๆๆๆๆ เข้ามาเพราะเห็นชื่อนักเขียนเลยยยย
ฟันเฟริม์ o13 เรื่องนี้ดีจริงๆ มันน
พี่ดิน จะทำไงต่อไปดี แค่ครั้งที่สอง ก็โดน กด ซะแล้วววว
:L2: นักเีขียน แล้วคนโพสต์ ขอบคุณมากมายย + 1 จ้า
-
ต่อไวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :3123:
-
พี่ดินฮาโคดดดดดดด :jul3:
เหมือนจะไม่แคร์นะ แต่ไม่รู้ว่าแกล้งทำ หรือทำจริง :เฮ้อ:
รอตอนต่อจ้า :กอด1:
-
ฮาพี่ดินมากกกก มันต้องอย่างงี๊ซิ ...
สนับสนุนให้พี่ดินเข้มแข็งนะฮะ ^ ^
-
พี่ดินมีตรรกะที่ประหลาดมากค่ะ น่าจะชกไอ้เสาไฟไปสัก 2-3 หมัด ปล่อยผ่านง่ายจัง
------------------
"ด่างพร้อย" ใช้ "ร"
"เดี๋ยว" ใช้ไม้จัตวาค่ะ
-
สงสาร พี่ดินอ่ะ แอบเศร้าเนาะ :monkeysad:
รับผิดชอบด้วยดิ เสาไฟฟ้าโคตรเถื่อน ชิชิ :angry2:
-
โอ้ย
:o8: :-[ :impress2:
ปลื้มพี่ดินจังเลย
พี่โครตแมนหงะ
ได้ใจมั๊กมากกกกกกกก
แต่เรื่องนี้นายภูคงไม่ยอมจบง่ายๆ ชิมิ
-
นายเอกแมนได้อีก :m20:
-
555+ เรื่องนีี้อาจจะได้เป้นนิยายตลกแห่งปี เพราะพี่ดินก็ได้ 555+ หาตั้งแต่ต้นเรื่องยันจบเรื่อง
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
พี่ดินเจ็บหนักขนาดนี้ ยังฮาได้อีกเนาะ นี่เอาความฮากลบเกลื่อนหรือเปล่าเนี่ย
ไอ้พี่ภูรับผิดชอบเลยค่าก๋วยเตี๋ยวผัด 2 วัน 2 พัน
-
พี่ดินน่ารักเกิ๊นนนนนนน :กอด1:
ให้ไอ้เสาไฟฟ้าไปผัดก๋วยเตี๋ยวแทนสัก 2-3 วันสิค้าบพี่ดิน
เป็นการไถ่โทษ :m16:
-
พี่ดิ๊น พี่ดิน อ่ะ
ได้ใจมั่กมั่กค่า
แมนได้อีก นายเอกของฉาน
โอ๊ยยยย รักพี่ดินหมดใจ
ปล.รักคนแต่งจัง :กอด1: :L2: สนุกมากกกกกค่ะ
-
พี่ดินเจ๋งมากเป็นนายเอกยุคใหม่ไม่ง้อพระเอก5555+
เรื่องคืนให้คิดสะว่าหมากัดเฉยได้อีกลูกเพ่ใจนักเลงจิงๆพี่ดินนนนน
นี้ไอคุณชายภูเห็นพี่ดินไม่โวยวายก็กรุณารับผิดชอบด้วยเคอะเดียวมีเบบี๋ออกมาจะได้ไม่เป็นข่าว5555+
รออ่านตอนต่อไปอยู่น๊า
-
แอบอึ้งไปนิด แต่พี่ดินใจกว้าง ไม่แคร์สื่อจริงๆ
อยากรู้ว่า นายภู จะทำไงต่อนิ่
-
ชอบอ้ะ โอ้ยย ชอบมากๆอ่ะ
พี่ดินน่ารักโคตรอ่ะ
อร้ากกกกก
:กอด1:
ตามมาตั้งแต่พี่เมฆพี่ฉานแล้ว มาอัพบ่อยๆน้า
-
อ๊าก พี่ดินเราช่างใจกว้างเหลือเกิน
มีการไม่ถือคนเมา
งั้นพี่ภูช่วยทำซ้ำตอนไม่เมาอีกทีได้เปล่า
ดูสิคราวนี้พี่ดินเราจะทำยังไง
หุๆๆๆ คู่นี้น่ารักมากเลยค่ะ
-
พี่ดินน่ารักมาก สมัครเป็นแฟนคลับอย่างเป็นทางการ คึคึ
-
พี่ดิน
โดนข่มขืนนะ
ไม่ได้โดนดีดมะกอก
แหมๆๆๆ
ยังพูดเป็นเรื่องตลกได้อีกอ่ะ
เมพขิงๆเลย
นับถือๆ
-
แหม...พี่ดินของเรา
ใจป้ำซะด้วย ไม่คิดไรมาก
ชิลได้อีก
-
ภูตอนนี้ดูเรียบร้อยดีนะ ผิดกับตอนแรกลิบลับ
พี่ดิน ห้าวได้อีก ชอบๆ
-
^
^
^
หึหึ ไปทับเค้าจนเลือดออกนี่ค่ะ ก็ต้องเจี๋ยมนิดนึงอ่ะ
สงสัยพี่ดินมันไม่รู้จักเกย์จริงๆ น่าจะจับพี่ดินมาปล่อยในเล้าสักสามคืน
:laugh:
-
พี่ดินแมนมากกก
-
:z1:
โอ้พี่ดินของเราขนาดโดน :oo1:ยังชิวได้อีก
-
พี่ดินชิลไปมั้ย
ฉากนี้มันต้อง นอนร้องไห้กระซิกๆ (ออดอ้อนด้วยน้ำตาสิ สมบัติจะได้เป็นของเรา อ๊ะ!!~ หลุดปาก)
ส่วนน้องภู สุภาพบุรุษต้องรับผิดชอบนะคะ เดี๋ยวโดนพี่ดินตื้บเอาน้า
ปล.รู้สึกว่าสั้นอ่ะ!!!!!!!!!!!~
-
พี่ดินฮาจริงอะไรจริง
-
น้องดินมองบวกตลอด
-
ตามอ่านจ้า...เป็นกำลังใจให้นะคะ :L2:
-
:laugh: :laugh:
-
หนูดินจะฮาไปไหนเนี่ย
-
:-[รัก ไรเตอร์ โคตร ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
ใช้ ภาษาได้ ฮา มาก ๆ
แต่งดีหรือป่าวไม่รุ แต่ที่แน่ ๆ ถ้าอ่านแล้วไม่ฮา คน ๆนั้น ต้องไม่มีเส้นประสาทแน่ ๆ
พี่ดินสุโค่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย :m20:
เป็นกำลังใจให้นะค่ะ ไรเตอร์ :o8:
-
ชอบค่ะเรื่องนี้ เรานอนรอเลยเนี้ย :z2: :z2:
-
ชอบเรื่องนี้จัง ง่าๆๆ มาต่อเร็วๆน่าค่า
-
น่าสงสาร(ตูด)พี่ดิน
:laugh:
-
ปลื้มน้องดิน นายเอก ตลก ฮา น่ารัก เถียงเก่ง ขยัน กตัญญู
ส่วนพระเอกไม่ขอพูดถึง Oops !!
-
เจ็บขนาดนั้นยังเก่งได้อีกนะพี่ดิน :m20:
-
มาไวไปไว ดีแท้
-
พี่ดิน เจ็บหนักขนาดนี้
ยังคิดถึงรายได้ครอบครัวอีก
นายเสาไฟฟ้ากำลังคิดอะไรอยู่น้อออ
-
ขอติดตามด้วยคนคร่าาาา
สนุกมากๆเลยยยย o13
-
พี่ดิน เจ็บตัวเลย
:monkeysad:
-
เป็นการเสียตัวที่กระทันหันจริงๆ
แล้วดูพี่ดินหัวหน้าแกงค์ก็ไม่ยี่หระไปกับมันเสียด้วย
แล้วทีนี้พี่เสาไฟฟ้าจะทำยังไงน้า
-
โฮกกกกกกกกกก ชอบพี่ดินค่ะ :o8:
อ่านเรื่องนี้แล้วทำให้รู้ว่าตัวเองชักจะเริ่มเป็นคน "ติดดิน" ซะแล้วสิ :m18:
น่ารักได้อีกพี่ดินของเค้าาาาาา~ :m1:
-
พี่ดินแคร์บ้างไรบ้าง พี่เสียจิ้นนะเว้ย :angry2:
-
หุหุหุ พี่ดินเสียตัวครั้งแรกไม่โวยวายเร้ยหร่า 55+ น่าจะมีเหวี่ยงมั้งดิ
แบบนี้นายเสาไฟฟ้าก็สบายอะเด้ คริ คริ :z2:
-
พี่ดินตลกอ้ะ 55555555555555555
โดนขนาดนี้ ยังสามารถเถียงได้ฉอดๆ แถมชิวจริงๆ คิดบวกๆ
พราภูต้องรับผิดชอบพี่ดินนะ ทำพี่ดินเจ็บอ้ะ!!!!!!
ชอบพี่ดินจังๆ :-[
-
พี่ดินด่าไอ้ตึกในใจ 55+ :z1:
ท่าทางไอ้ภูคงหนีพี่ดินไม่รอดแน่ๆ
-
ปูเสื่อรอ
ฮึบๆ
-
พี่ดินนักเลงใหญ่น่ารักค่ะ :L2:
-
“จะให้บอกหมอว่าไงหละ นั่งอยู่ดีๆเบรกมือตำก้นหรือไง หมอนะเว้ยไม่ใช่อุปกรณ์ทางการเกษตรที่กินหญ้าเป็นอาหาร”
โอ๊ย ชอบประโยคนี้มาก ฮาซะหายเครียดเลย
สนุกมากค่ะ ชอบพี่ดินหลงรักพี่ดินซะแล้วเรา
มารับผิดชอบพี่ดินซะดีๆนายเสาไฟฟ้า
รออ่านต่อนะคะ
-
:laugh: ชอบคับ
เพิ่งเข้ามาอ่านเรื่องนี้
โดนเลย สงสัยถึงขั้นงอมแงม
รอตอนต่อไปอย่างจดจ่อ
ชอบพี่ดินคับ ฮาดี...ชอบๆๆๆๆ
:กอด1: ทั้งคนโพส และคนเขียนคับ
จะจูบด้วยก็เกรงใจ อิอิ
-
:a5: เช้ามา มันคือบรรยากาศของคนเสียตัว โดนไม่รู้ตัว เอ๊ะ หรือ รู้หว่า เหรอ ?
เหมือนพูดกันเรื่องดินฟ้าอากาศเลย :z10:
-
หลงรักพี่ดินม๊ากมาก
พี่ดินแมนนนนนมาก o13
พี่ดินก้าวไปข้างหน้าอย่างเดียวไม่คิดถอยหลัง
ว่าแต่ภูได้พี่ดินแล้วจะรับผิดชอบหรือเปล่าเนี่ย :angry2:
-
พี่ภูต้องรับผิดชอบ พี่ดินด้วยนะ
ชอบพี่ดินจังเลย :กอด1: :กอด1:
-
เข้ามารอด้วยคนครับบบบบบบบบบบบบ
-
พี่ดินเข้าใจอะไรง่ายไปไม๊อะ
ไม่ยอม ไม่ยอม เรียกร้องบ้างอะไรบ้าง
เผื่อว่าคนทำเค้าอยากรับผิดชอบ
-
พี่ดินแมนมากก
เอ่ออ
แต่เหมือนจะหลงประเด็นไปซักหน่อยอ่ะนะ o22
แต่ไม่ว่ายังไง
นายเสาไฟฟ้าก็ต้องรับผิดชอบด้วยย :angry2:
ชริ ชริ
-
พี่ภูรับผิดชอบลูกพี่ดินของผมเดี๋ยวนี้นะ
-
^^
-
เพิ่งเเวะเข้ามา สนุกอ่ะ ว่าเเต่เมื่อไหร่จะมาต่อค่ะ!!~
รอ ร๊อ รออยู่นะ^^
-
พี่ดินกวนตรีน ชิ..หาย
:laugh:
รักพี่ดินที่สุด
รักพี่ภูด้วย
:o8:
-
เดี๋ยวมาลงนะคะ ขอเซทวนคำผิดนิดนึง :z2: ขนาดทวนแล้วพี่ astral ยังเจอเลย :m23:
แต่ถ้าเจออีกก็ทักได้นะคะ แนะนำได้ตลอดรับฟังค่ะ
-
มารอๆ
o13 o13
-
มาปูเสื่อรอ......
-
จองตั๋ว 1 ที่นั่ง....นั่งรอ~
-
รอด้วยคนนนนนนนน :z2:
-
ตอนที่ 4
อย่าตกใจ สิ่งที่ท่านกำลังจะอ่านต่อไปนี้ เป็นส่วนเรื่องราวของไอ้เสาไฟฟ้าเดินได้ หรือคุณชายภูตะวัน
ไม่ตลกแต่ก็ไม่ถึงกับน้ำตาไหลแต่อย่างใด ไม่ต้องลุกขึ้นไปต้มน้ำชงมาม่าด้วยนะ อิ อิ หลบไปหลังเล้าอย่างเร็วไว
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line17/reply-00000028360.gif)
ตื่นเพราะรู้สึกปวดหนึบในหัวเหมือนหลายๆวันที่ปวด แต่ที่ตื่นเต็มตาเพราะว่าเสียงโวยวายที่ดังทะลุโสตประสาทที่เจ็บจนกลายเป็นด้านชาได้
“โอ้ย พลิกตัวหาอาม่ามึงเหรอ โดนกูนะเว้ย เห็นใจคนที่ต้องโดนมึงกดขี่ข่มเหงบ้างสิวะ”
เสียงทุ้มห้าวเอาเรื่องของเด็กผู้ชาย ฟังจากน้ำเสียงก็พอจะรู้ว่าคงตื่นก่อนผมนานแล้ว
ทั้งคำพูดและทั้งสีหน้า คุ้นตาแต่ก็จำไม่ได้แล้วว่าเคยเจอที่ไหน หลายวันมานี้ ผมต้องพบเจอกับใครต่อใครมากมาย หลายสิ่งหลายอย่างเข้ามาในชีวิตเร็วเกินกว่าผู้ชายที่เพิ่งจบมหาลัยมาแค่ปีกว่าๆจะรับได้
ทุกวันผมหิ้วผู้ชายกลับมานอนด้วยไม่เว้นแต่ละวัน แต่ไม่มีใครเหมือนเด็กผู้ชายคนนี้ จำไม่ได้ว่าหิ้วมาจากที่ไหน ที่สำคัญคือยังไม่เคยหิ้วใครที่เด็กขนาดนี้มาก่อน อย่างมากก็รุ่นเดียวกันหรือแก่กว่า เสร็จภารกิจแล้วก็แล้วกันไป เงินที่วางไว้บนโต๊ะข้างหัวเตียงทุกคนก็รู้ดีว่าคืออะไร ตอนหิ้วผมหิ้วมาก็จริงแต่ตอนกลับทุกคนต้องกลับเอง นี่แม่บ้านไม่ได้บอกไว้หรือว่ายังไง เด็กคนนี้ถึงได้นอนร้องโวยวายไร้มารยาทแบบนี้
“บ่นอะไร”
ถามออกไปเพียงเพราะรู้สึกว่าก่อนหน้าที่จะมีเสียงบาดแก้วหูนี้ ก็ได้ยินเสียงบ่นอุบอิบเหมือนเสียงนั้นลอยอยู่ไกลๆ ไม่ได้ชัดเจนเหมือนเสียงสุดท้ายที่ได้ยิน คำตอบที่ย้อนตอบกลับมาก็จัดจ้านจนต้องสะบัดหัวขับไล่ความมึนออกไป คุ้นมากฝีปากแบบนี้ เคยเจอที่ไหนนะ หรือเป็นเด็กนั่งดริงค์ที่เคยเห็นผ่านตาแต่ว่าไม่เคยหิ้วกลับมาก็ไม่รู้
“แล้วมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง”
คำตอบที่อยากได้คือสถานที่ ที่หิ้วเด็กคนนี้มาต่างหาก สติที่ยังพอมีจำได้แค่ว่าเมื่อคืนเมามาก เมากว่าทุกๆวันเมา เพราะได้ข่าวใครคนนั้น เมาเพราะคิดว่าเยื่อใยที่ไม่น่าจะขาดง่ายๆกลับขาดสะบั้นไม่เหลืออะไรเลย
“เกาะขาอ้อนวอนขอตามมึงมามั้ง”
“งั้นเหรอ”
ที่ปากไวตอบไปแบบนั้นเพราะใจกำลังคิด เด็กผู้ชายตัวเล็ก ไม่ได้บอบบางอ้อนแอ้นอะไรหรอก แต่ติดที่ว่าผอมเกินไปจึงทำให้ความสูงที่น้อยกว่าเด็กผู้ชายตามมาตรฐานปกติยิ่งเล็กลงไปอีก หน้าเกลี้ยงเกลาตาคมหวาน ถ้าเด็กคนนี้อยู่ในผู้ชายประเภทเดียวกับผมคงต้องบอกว่า “สวย” แต่ความก๋ากั่นของคนตรงหน้าคงต้องเปลี่ยนคำพูดกลายเป็นคำว่า “หล่อ” ฝีปากจัดจ้านเถียงคำไม่ตกฟากและแววตาเอาเรื่องไม่ยอมใครนี้ ถ้าหลับตาแล้วฟังแต่เสียงก็คงต้องยอมรับว่าน่ากลัวอยู่ไม่น้อย น้ำเสียงหนักแน่นจริงจัง แต่พอลืมตาดูใบหน้าประกอบแล้วต้องปฎิเสธกับความจริงที่เห็น ไม่มีอะไรที่เข้ากันได้เลยกับรูปร่างหน้าตา
วูบหนึ่งของความรู้สึก เด็กคนนี้น่าสนใจ แต่สนใจแบบไหนก็หาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้ ของแบบนี้มันต้องใช้เวลา
คนที่นอนตัวแข็งทื่อไม่ต่างอะไรกับรูปปั้นทำให้ย้อนคิดไปถึงหลายวันที่ผ่านมา
วันนั้นเป็นวันที่ผมเปิดตัวกับเพื่อนๆว่ามีแฟนเป็นผู้ชาย สำหรับคนที่จบจากเมืองนอกแล้วเรื่องมีแฟนเป็นผู้ชายเป็นเรื่องธรรมดาสามัญมาก ผมเป็นประเภทเลือกที่จะรักใครแล้วจะให้เกียรติ์คนนั้น วันนั้นความสุขอัดแน่นอยู่เต็มอก เราฉลองกันยันเช้า ติดที่ว่าแท็กซี่ได้เวลาไปส่งรถแล้วจอดให้เราสองคนจอดที่ตีนสะพานก่อนจะบอกให้เราเดินเลียบคลองแสนแสบไปไม่นานก็จะลัดไปเจอกับซอยบ้านผม ต่อให้ทั้งเมาและแฮงค์แค่ไหนแต่เราสองคนก็ยังยิ้มได้ ทางจะไกลแค่ไหนไม่รู้ แต่ผมกับเขาก็เดินไปตามทางเรื่อยๆ ไม่มีคำว่าเหนื่อยถ้าได้เดินไปด้วยกัน
ทางแคบเริ่มเดินลำบากขึ้นเมื่อคนเริ่มใช้ทางนี้เป็นทางสัญจรหลักในการเดินทางไปทำงานในแต่ละวัน เพราะมัวแต่ห่วงคนข้างหลัง เลยไม่ทันระวังคนข้างหน้า แรงปะทะอย่างจังทำให้ถุงลอยละลิ่วไปอยู่ในคลองแสนแสบของที่อยู่ข้างในแตกกระจายเต็มคลอง ส่วนอีกถุงตกอยู่ที่ปลายเท้าผมเอง ดูเหมือนว่าข้างในจะเป็นของกิน
คู่กรณีคือคนเดียวกับที่นอนปากยื่นตาเขียวปั๊ดอยู่บนเตียงผมในตอนนี้ เด็กผู้ชายตัวขาวจัดไม่ได้มอมแมมตามสภาพที่อยู่อาศัย กำลังอยู่ในอารมณ์โกรธที่แสดงออกมาจากสีหน้าจนหมดสิ้น ท่าทางเอาเรื่องทำให้นึกขันมากกว่ากลัว
“ตัวเท่ากระเปี๊ยกแต่เอาเรื่องยังกับนักเลงโตที่ไหน” ความคิดแล่นแว่บเข้ามาในสมอง
ความจริงแล้วผมเป็นคนที่ไม่ชอบอะไรที่จุกจิกจู้จี้ ยิ่งอยู่ในสภาวะที่เมาค้างแบบนี้ด้วยแล้วปรอทมักจะถึงขีดแดงเร็วกว่าปกติเสมอ แต่ไม่รู้ทำไมผมถึงยืนต่อปากต่อคำอยู่กับเด็กนี้ตั้งนานสองนาน
ดูจากหน้าตาแล้วคงจะอายุน้อยกว่าผมหลายปีอยู่เหมือนกัน ไม่รู้ว่าของที่เอามาขายเป็นอาชีพเสริมรายได้ระหว่างเรียนหรืออาชีพประจำ ถ้ากรไม่ง่วงและกำลังอารมณ์เสีย ผมคงได้ซักฟอกเด็กคนนี้นานกว่านี้แน่ๆ แบงค์พันยื่นออกไปสองใบเพราะไม่รู้มูลค่าของ ตามปกติของเด็กที่ปากกัดตีนถีบหาเงินใช้แบบนี้โอกาสดีที่จะมาถึงโดยไม่ต้องเหนื่อยไม่ได้หาได้ง่ายๆ เท่าที่เคยพบเจอมาแค่เห็นเงินจ่อตรงหน้าก็รีบตะครุบเอาไว้แล้ว
แต่เด็กคนนั้นกลับนิ่งเฉย ใจฉุกคิดว่าคงจะละโมบไม่รู้จักพอและเรียกร้องค่าเสียหายเพิ่มแน่ๆ
แต่ผมคิดผิด เด็กคนนั้นต้องการแค่พอดีกับราคาของที่ขายได้ในแต่ละวันซึ่งน้อยกว่าเงินที่ผมยื่นไปถึงครึ่งแปลกใจแต่ก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมากไปกว่า ที่นอนและหน้าของแฟนชักสีหน้างอง้ำใส่เป็นรอบที่ล้าน ใครจะไปรู้ว่าหลังจากวันนั้นเราจะได้เจอกันอีกครั้งในสภาพอย่างที่เห็นตอนนี้
ตกลงเด็กคนนี้มีอาชีพอะไรกันแน่ มานอนร่วมเตียงกันในสภาพเปล่าเปลือยมีแค่ผ้าห่มปิดกั้นเด็กคนนี้ก็คงไม่ต่างอะไรกับคนอื่นๆที่หิ้วมาสนุกด้วยทุกวันสินะ
เมื่อไม่ใช่แฟนหรือคนรักก็ไม่ต้องมีอะไรให้ใส่ใจเอาใจ คำร้องขอที่จะให้ไปส่งบ้านถึงได้โดนผมปฎิเสธแบบไม่ต้องคิดมากให้รกสมอง
เหมือนจะมองเห็นร่องรอยผิดหวังวูบหนึ่งในหน่วยตา คงจะไม่พอใจที่ถูกผมขัดใจสินะ ถึงจะออฟเด็กวัยเรียนที่หายากแสนยากแค่ไหนแต่ไม่ได้หมายความว่าจะได้รับการเอาใจกว่าใครๆเป็นพิเศษ สำหรับผมแล้วถ้าไม่ใช่คนรัก ทุกคนได้รับการปฎิบัติอย่างเสมอภาคเท่าเทียมกันในเมื่อมาแท็กซี่ผมก็ยินดีจะเรียกให้ วันนี้ต้องรีบเข้าบริษัทเรื่องนี้ก็เป็นอีกเรื่องที่ผมไม่ชินแต่ก็ต้องรีบทำตัวให้ชิน
ได้ยินเสียงฮึดฮัดของคนที่นอนข้างๆ ท่าทางการเดินไม่ทำให้ผมแปลกใจเท่ากับร่องรอยแดงฉานบนเตียง ถึงมันไม่ใช่วงกว้างจนน่าตกใจแต่มันก็ทำให้ผมใจหาย ไม่มีอะไรทำให้ผมตกใจเท่ากับเมื่อคืนนี้ผมได้ทำอะไรกับเด็กคนนี้แล้วเขาเต็มใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นหรือไม่ คำถามถูกส่งไปแบบไม่ได้ใช้สติเรียบเรียงประโยค
“อ๋อ โทษที พอดีเมื่อคืนเมนส์กูมาหวะ ยังไงก็ฝากมึงจัดการด้วยนะ ไปแล้ว”
คำตอบที่ได้กลับมาทำเอาหน้าเหวอไปต่อไม่ถูก ไม่รู้ว่าตัวเองกำลังรอคอยคำตอบแบบไหนอยู่แต่ที่แน่ๆคงไม่ใช่คำตอบที่ไม่รู้สึกอะไรแบบนี้แน่ ผมไม่เชื่อว่าผู้ชายขายตัวจะบริสุทธิ์ คนที่ตัดสินใจขายร่างกายตัวเองได้จะต้องผ่านเรื่องแบบนี้มาไม่น้อยแล้ว เมื่อคืนผมเองก็ไม่ได้ป้องกันรู้สึกได้ว่ามันต้องเป็นแบบนั้นเพราะสีเลือดไม่ได้แดงใสแต่มันยังมีสำคล้ำและแลดูข้นเหนียวกว่าปกติ กฎเหล็กของเด็กขายบริการคือต้องป้องกันไม่ว่าจะโดยวิธีไหนเพราะผู้ชายมีแค่ช่องทางนี้ทางเดียวและต้องใช้ทำหน้าที่หลายอย่าง
จากรอยเลือดและท่าทางที่ไม่เป็นตัวของตัวเองเวลาหยิบจับอะไรนั้นทำให้รู้ว่าคงจะเจ็บมาก ถึงแม้ไม่มีเสียงเล็ดรอดออกมาให้แน่ใจแต่รอยกัดปากจนห้อเลือดนั้นเป็นบทพิสูจน์ได้อย่างดี
รู้สึกผิดและสงสาร ผมไม่เคยฝืนใจบีบบังคับใครมาก่อน ทุกครั้งที่ผมหิ้วใครมา มักจะมีข้อแลกเปลี่ยน ผมได้ปลดปล่อยความต้องการทางธรรมชาติ อีกฝ่ายได้เงินไป
แล้วเด็กคนนี้ได้อะไร ผมเองก็ยังไม่รู้อะไรเลย
เพศสัมพันธ์ระหว่างผู้ชายกับผู้ชายที่ไร้ตัวช่วยจะทรมานแค่ไหน แรงอารมณ์ที่ถาโถมลงไปคงเหมือนกับคนที่ถูกทรมานให้ตายทั้งเป็นสินะ เด็กคนนี้โกรธแต่ไม่ได้โวยวายอะไรไปมากกว่าการต่อปากต่อคำ ความห่วงใยลอยวูบมาในหัวใจ อย่างน้อยผมเป็นคนก่อขึ้นมาก็ควรจะต้องรับผิดชอบ
รู้ว่าเป็นเรื่องน่าอายแต่เมื่อคืนผมจำไม่ได้เลยสักนิดว่าผมรุนแรงแค่ไหน ทำอะไรเอาแต่ใจไปบ้างหรือเปล่าไม่ว่าจะยังไงผมก็อยากให้เด็กคนนี้ได้รับการดูแลจากหมอ
ดื้อด้านเหมือนเดิมไม่มีผิด คำปฏิเสธโต้กลับมาทันทีที่ผมพูดจบ โต้เถียงกันอยู่นานกว่าจะยอมไปพบหมอเด็กคนนี้แข็งแกร่งเหลือเชื่อ ถ้าเป็นคนอื่นผมคงจะถูกทำร้ายร่างกายหรือต่อว่าและเรียกร้องค่าเสียหายกับเรื่องที่เกิดขึ้นแล้ว แต่เด็กคนนี้ต้องการแค่กลับบ้าน แค่นั้น ไม่เรียกร้องอะไรสำหรับการสูญเสียความเป็นชายอย่างที่ไม่ควรเป็น
สำหรับเขามันคือการทำร้ายร่างกายแต่สำหรับผู้ชายอย่างผมไม่ว่าตอนนั้นผมจะทำไปเพราะเมาหรือสติแค่ไหนแต่มั่นใจว่ามันคือ เซ็กส์ ความผิดถาโถมเข้ามาเต็มหัวใจถ้าเค้าโวยวายมากกว่านี้ผมคงไม่รู้สึกกลืนไม่เข้าคายแบบออกอยู่แบบนี้แน่ๆ
อยากรับผิดชอบมากกว่านี้ แต่ไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงและเหมือนคนตรงหน้าจะไม่ต้องการ
ระหว่างทางไปหาหมอและส่งเด็กคนนี้กลับบ้าน เราสองคนแทบจะไม่ได้คุยอะไรกันเลย ไม่รู้เลยว่าเค้ากำลังคิดอะไรอยู่ ความจริงผมน่าจะดีใจที่มันไม่กลายเป็นเรื่องใหญ่โตอย่างที่คิด แต่บางอย่างมันกลับมารบกวนจิตใจ อะไรที่ทำให้เขาเข้มแข็งกว่าที่คิด สภาพแวดล้อมที่เค้าเติบโตมาหรือว่าอะไร
ซอยใหญ่ใจกลางกรุงเทพมีเส้นทางเล็กๆข้างคอสะพานข้ามคลองแสนแสบเป็นเส้นทางสัญจรหลักของผู้คนที่อาศัยอยู่ในชุมชนแออัดริมคลอง ผมเลือกที่จะเดินกับไอ้เปี๊ยกตรงหน้าแล้วให้คนรถกลับไปก่อน กะว่าเดี๋ยวไปเอารถแล้วจะเลยไปบริษัทเลย ตอนแรกไอ้เปี๊ยกดูท่าทางอิดออดไม่ยอมให้ผมลงมาด้วย ได้แต่บอกว่าถ้าไปอีกทางรถจะเข้าไปถึงรถผมที่จอดอยู่เลยไม่ต้องเดิน
คนที่ควรจะอิดออดและควรจะโล่งใจมันผมไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมผมถึงต้องดื้อด้านเลือกที่จะเดินตามไอ้เปี๊ยกที่มันทำหน้าราวกับจะงับหัวผมอยู่ทุกนาทีแบบนี้ด้วยหละ
เพราะผมอกหัก เพราะเด็กคนนี้แปลก เพราะเวลาหรือเพราะว่าผมต้องการอะไรถึงทำให้สนใจเด็กคนนี้มากกว่าที่ควรจะเป็น ทำไมไม่ยัดเงินให้แล้วเลิกรากันไปเหมือนที่ผ่านมา
ทางเดินแคบๆเลียบคลองแสนแสบมีซอยที่แคบพอกันตัดเข้าชุมชนที่ไอ้เปี๊ยกอยู่ แค่ไม่นานเหมือนหลุดมาอีกในโลกอีกโลกที่ไม่คุ้นเคยเสียงจอแจส่งมาทักทายไอ้เปี๊ยกตลอดสองทางเดิน
“ไอ้เปี๊ยกมันเป็นนักเลงคุมสลัมจริงๆ” เดินไปทางไหนก็มีแต่เสียงเรียกพี่ดินตลอดสองข้างทาง ผมเสียอีกที่เดินตามตัวลีบ แม้บางครั้งจะถือวิสาสะไปจับไอ้คนอวดดีที่กำลังระบมไปทั้งตัวไม่ให้เซถลาแต่ที่ได้กลับมาคืออาการสะบัดเหมือนรังเกียจการแตะเนื้อต้องตัว ไหนจะแววตากราดเกรี้ยวที่ขยันส่งให้ผมตลอดทางเดินอีกหละ
“นายเดินแยกไปทางนั้นนะ รถจอดอยู่ท้ายซอย”
“พูดดีๆก็เป็นนี่ ทำไมไม่พูดแต่แรก”
“ที่พูดดีด้วยเพราะเหนื่อย อยากกลับบ้านนอนแล้ว”
รู้สึกฉุนนิดหน่อยที่เหมือนถูกลอยแพแบบนี้ มันรู้สึกหงุดหงิดตั้งแต่อยู่ในรถที่ถามคำตอบคำแล้ว
แต่พอเข้ามาในถิ่นของตัวเองได้รับคำทักทายจากคนรู้จักก็ฉีกยิ้มหน้าซื่อตาใส เหมือนกับที่ผ่านมาไม่ได้ตีหน้ายักษ์ใส่ผมเสียอย่างนั้น
นี่ผมกำลังสนใจไอ้เปี๊ยกนี่อยู่เหรอครับ!!!
-
รอด้วยคน o18
-
สนใจแน่นอน
เพราะภูไม่เคยเจอคนอย่างดินไง
-
:L1:ค้างคา เอาอีกๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
ตามนั่นเลย ทุกอย่างเลย
สนใจเค้าแล้วใช่หรือเปล่า
ขอบคุณสำหรับเลขหน้าด้วยจ้า
-
ใช่แล้วครับกำลังสนใจอยู่มากๆเลย
อยากอ่านต่อคับ
-
ใช่แล้วจ้า ชายภู คุณกำลังสนใจพี่ดินของช้านนนนน :m14:
-
จะเป็นไงต่อนะ
-
สนใจดินอยู่นอนแน่ o18
-
คุณพี่ภูก็ดูเป็นคนดีนะเนี่ย
เพราะงั้นไม่ว่าพี่ดินจะดื้อยังไง ก็ต้องปราบพี่ดินให้ได้นะจ๊ะ
-
พพี่ภูสนใจพี่ดินแล้วแน่ๆ
อย่างงี้ต้องตื๊อนะพี่ภู!!!!!!!!
-
ไม่ได้สนใจพี่ดินหรอกมั้งไอ้เสาไฟฟ้า :m14:
-
อ่า ดูอีกที เอ้ามาต่อเเล้ว หุหุ เร็วทันใจ
^^~ ยังไงๆ ก็จะรอเน้อ หุหุ :z1:
-
รู้สึกยังไม่อิ่มเลยหงะไรเตอร์
เอายาวกว่านี้ได้มั้ย?
:call: :call: :call:
เข้ามาตามดูทุกวันเลย
-
ไม่ต้องสงสัยเลย พี่ภูสนใจพี่ดินชัวร์
-
คุณสนใจพี่ดินเข้าเต็มๆๆแล้ว อ๊าก 555 ร๊ากดินๆ
-
:กอด1: :กอด1:
-
FCพี่ภู กรี๊ดดดด 5555+
น่ารักมากคับ :กอด1: :กอด1:
:o8: :o8: :o8: :o8: :o8:
-
:o8: :o8: :o8: :o8:
รักกัน ^^ รักกัน
-
ไม่ได้สนใจธรรมดานะ
สนใจมากกกกด้วยล่ะพี่ภู :impress2:
-
จะกลายเป็นคน ติดดิน แล้วหรอคุณภู o18
-
อืมมมม เจอของแปลกแบบพี่ดิน
ก็ควรต้องสนใจแหละ
ธรรมด๊า!!!
-
พี่ดินน่ารักอ่ะ
-
:-[ :-[
สนุกม๊ากกกกกกกกก
จขกท ช่วยมาต่อจนจบด้วยนะฮัฟฟฟฟฟฟ
โค้งงามๆ :bye2:
-
สนใจชัวร์เลยแบบนี้
-
หึหึหึหึหึหึหึ
ขอให้หลงพี่ดินโงหัวไม่ขึ้น!
o18 o18 o18
-
ทำไมตอนที่4มันสั้นจังเลย
:m16:
-
ก็พี่ดินน่ารัก ไม่สนใจก็แปลกแล้ว :m12:
-
เอามาลงอีกตอนได้ไม่อะ :impress2:
มันลังค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงง :sad4:
ปล.มาลงอีกตอนในคืนนี่นะนะนะนะนะนะ :call: :call: :call: :call:
-
หึหึหึหึ :z1:
คุณภู เริ่มสับสนแล้วละสิ มันเป็นอาการเริ่มต้น แบบว่าระยะแรก
ระยะต่อ ๆ ไปก็ หงุดหงิด ,อยากเป็นเจ้าของ ,หึงโหด ,โงหัวไม่ขึ้น ฯลฯ
สุดท้าย ตาบอด 5555+ :oo1:
เป็นประมาณนี้ทุกรายไป เฮ้ออออออ
-
555++
แหมๆๆไม่สนใจไม่ตามเข้าต้อยๆๆแบบนี้หรอก
รับผิดชอบสะสิ 555+++
พอถึงตอยภุนี่ไม่ค่อยฮาออกแนวเครียดดไม่เหมือนตอนดิน
กร๊ากกกกก คิดถึงดินเนอะ
-
o18 เริ่มจะสนใจชัวร์ไม่มั่วนิ่ม นะ..พี่ภู o18
รอตอนต่อไปนะคะ
:pig4: :pig4:
-
สนใจเค้าเข้าแล้วนายภู เพราะพี่ดินเค้าไม่เหมือนคนอื่นๆที่เคยเจอมาละสิ :z2:
-
รอวันที่ ภู หลงรัก พี่ดินหัวปักหัวปำขอรับ :กอด1:
ปอลิง รอตอนต่อไปโลด :z2:
-
ชอบดินมากๆๆๆ :laugh:
ภูนี้รุนแรงนะเนี่ย ทำดินเจ็บง่ะ :m15:
เป็นกำลังใจให้นะค่ะ :L2: :กอด1:
-
ไรเตอร์จ๋า แฟนๆติดตรึมภายในเวลาชั่วข้ามคืน
มาอัพเร็วๆนะคะ
-
เริ่มหลงรักพี่ดินแล้วใช่ม๊า
คิดจะมีเมียเป็นนักเลงก็ต้องเตรียมใจนิดนึงนะคุณภู
ถ้ามีนอกใจรับรองเจ็บหนักแน่ๆเลยคุณภู5555+
อยากให้รักกันไวๆจังน่าร๊ากกกก
รออ่านตอนต่อไปอยู่น๊า
-
ป๊าดโธ่เอ๊ย
พี่ดินออกจะน่ารักกกกกก ขนาดนี้
ไม่รักก็บ้าแล้ว
แสดงออกมาไวไวนะ นายภูตะวัน
:กอด1: ให้คนแต่งจ้า
:L2: ให้คนโพสน้า
-
ค้าง
-
สนใจสิ
แบบพี่ดินหายากนะนายเสาไฟฟ้า
:L2:
-
เฮอะๆๆ สนใจเขาล่ะซี่~~~ :m12:
ขอให้คุณชายภูหลงพี่ดินหััวปักหัวปำ :call:
-
อยากกอ่านอีกนิดนึง จะได้ไหม
:sad4:
-
โอ้ย ค้างและคาอีกแล้นนนนน
สนแน่ๆงานนี้
รีบตามง้อเขาล่ะ
สู่ขอกับพ่อแม่ด้วยนะ
ตามประเพณี อิอิ :mc4: o13
-
แน่นอนพี่ดินเราออกจะฮอต!!
๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕
-
พี่ดิน..ดูใสซื่อดีอ่ะ
ชอบ...
-
โห พี่ภูจำไม่ได้ซักกะติ๊ดเลยจริง ๆ เหรอ
โห ๆ ๆ ๆ ๆ
-
เข้ามาตามติดชีวิคพี่ดินด้วยคน :impress2:
-
ภูจ๋า...ตกหลุมรักพี่ดินแล้วอ่ะจิ :oo1:
อยากบอกว่าเรื่องนี้น่ารักมากเลยค่ะ
มาต่อเร็วๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่า :L2:
-
ว้ายๆๆๆ คุณภูขา~~~ เพิ่งรู้เรอะว่าตัวเองสนใจเขาอยู่น่ะ อิอิ
-
แบบพี่ดินนะหายากนะภูเพราะฉนั้นอย่าปล่อยให้พี่ดินลอยนวลรีบจับจองเป็นเจ้าของโดยไว :laugh:
-
เจอของเเข็งเเล้ว คุณภู อิอิ^[]^
ไรเตอร์สู้ๆนะคะ สนุกมากเลย อ่านรวดเดียว !
-
คุณภูตามจีบดินเลยสิ
หุๆๆประทับใจเขาแล้วนี่นา
-
รับผิดชอบดินเค้าด้วยน่ะ ภู :-[
-
ไม่สนใจก็คงไม่ได้แล้วล่ะพี่ภูทำเค้าไว้ซะขนาดนี้นิ :o8:
-
ชอบพี่ดินมากกก
ชอบคนแต่ง จร้าาาาาาา
-
สนุกดี
-
รับผิดชอบพี่ดินด้วยนะพี่ภู คนนี้อ่ะ เค้าพิเศษมั่กๆ
ว่าแต่ พี่ภูอ่ะ ไม่น่ารักเลย ยังไม่อยากทำงาน แฟนทิ้ง ก็ทำตัวอย่างเงี้ยะ
-
ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
อีกตอนๆ
-
ชอบพี่ดินจังเลย ฮาดี
-
สนใจเต็มที่เลยล่ะ และต้องรับผิดชอบ พี่ดิน ด้วย
ไม่งั้น........... โดนรุมเเน่
-
เพียงดินน่ารัก
-
ตามมาอ่านเรื่องใหม่ :pig4:
-
อร๊าย แอบปิ๊งพี่ดินเข้าแล้วรึไงล่ะนายภูเอ๋ย
-
สงสัยดวงตะวันดวงนี้กำลังจะตก(หลุมรัก)ดินซะแล้วซิเนี่ย
o13 o13 o13
-
ก้พี่ดินเป็นคนอารมณ์ดี ใครเห็นก้ต้องหลง
-
พี่ดินแมนมั่กกกกกกก
-
ใช่แล้ว ภู เพราะงั้นตัดใจแล้วมารักพี่ดินดีกว่าน้า
-
ฮิ้ววววววววววววว
รอคอยวันที่รู้ใจตัวเองกัน อิๆ
เป็นอีกเรื่องที่คงจะเรียกเสียงกรี๊ดกร๊าดจากยัยต่ายได้แน่นอนค่ะ ><
-
แล้วนายภูจะทำยังไง กับศักด์ศรีของดินที่ถูกย่ำยี
ให้แม่มาขอพี่ดินเลย
-
เออ สิหว่ะคับ
-
สนุกมากครับ
น่าติดตามมากๆ
ยิ่งกว่าเรื่องของพี่ฉานกับพี่เมฆอีก
รอติดตามตอนต่อไปครับ
เม้นเยอะมาก
:pig4: :pig4: :pig4:
-
เสาไฟฟ้า จะรับผิดชอบนักเลงน้อยไหมเนี่ย :m16:
อ่านแล้วลุ้น ตอนนี้เสาไฟฟ้าคงรู้สึกแปลกๆขึ้นมาแล้วสิ :impress2:
+1 เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์ แล้วก็นักเลงน้อย
:L2:
-
^^
-
ค่า ใช่เลย คุณภูกำลังสนใจพี่ดินเต็มเปาเลยล่ะ ฮ่าๆ
รู้สึกหงุดหงิดใช่ป่ะ ที่พี่ดินไม่สนใจตัวเองเลยอ่ะดิ อิอิ
รอตอนต่อไปค่ะ
-
สนใจ
ใส่ใจ
ดีใจ
วุ่นวายใจ
อยากเอาใจ
อยากรู้ใจ
และ.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
อยากได้ใจ.....
-
ท่าทางพี่ดินจะโดนนายเสาไฟฟ้าตามแจล่ะ
แมนมากจ้าพี่ดิน ชอบจัง
-
ขออีกตอนจิ เอามาให้ค้างอีกสักตอน :laugh:
-
แบบพี่ดินนี้หาอีกไม่ได้ง่ายๆ นะยะอิตาเสาไฟ
อาจจะเป็นหนึ่งในล้านไม่ก็ร้อยปีมีทีนะ
เพราะงั้นรีบเก็บไว้ใกล้ๆ ตัวซะหล่ะ จะหาว่าไม่เตือน :laugh: :laugh:
:จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: ส่วนนี้ ส่งให้พี่ดิน ที่ถึงจะไม่มีบทแต่ก็ยังได้ใจเราไปเสมอ :-[
-
ตกหลุมรักแล้วไหมละภูตะวัน
-
น้องภูชอบพี่ดินแล้วอ่ะดิ :-[
ริจะรักมาเฟียคุมซอย (ยกระดับจากนักเลง?) น้องภูต้องรีบทำทำคะแนนเป็นพี่ภูเร็วๆนะคะ :a9:
ปอลู อ่านแล้วนึกถึง My wife is Gangster.
-
ช่ายยย สนใจแน่แน่เลยอะ
-
เพิ่งมาอ่านตอนแรก น่าติดตามดีคับ
ชอบนายเอกห้าวๆ
-
สนใจแน่ๆเชียวหละ 5555555+ :-[ :-[ :-[
-
เดี๋ยวคืนนี้จะลงให้อีกตอนนะคะ โบนัสที่ทุกคนช่วยกันเม้นท์
นิยายเรื่องนี้เขียนสดๆค่ะไม่มีสต๊อก ตอนนี้ไปบีบคอคนเขียนแล้ว รอหน่อยนะ
อยากลงวันละสิบตอนเหมือนกัน คนโพสก็ติดหนึบ :jul3:
-
ว้าว คนโพสต์ใจดี ! รอเลยค้า รอไม่นอนเเล้ว อิอิ
-
เย้ๆ เข้ามารอเหมือนกันค่ะ ดีนะ เกือบจะเข้านอนซะแระ
-
ไม่รักดินแล้วต่อพอแฟนเก่ากลับมา
แล้วตีจากดินนะ
o18
-
:L2: :L2:
-
อ้าว พี่ภู วันก่อนยังเดินกับแฟน แต่วันนี้อกหักซะแล้ว
แต่ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวคงจะได้น้องดินมาดามหัวใจ
:z1:
-
ตอนนี้ก็ดึกแล้วนาจะต่ออีกรอบหรอคะ อิอิ
-
เย้ๆๆ ดีใจจังเลย อยากรู้ตอนต่อไปแล้วงะ สู้ๆนะ
-
อ้าว พี่ภู วันก่อนยังเดินกับแฟน แต่วันนี้อกหักซะแล้ว
แต่ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวคงจะได้น้องดินมาดามหัวใจ
:z1:
จะได้น้องดินมาดามหัวใจแน่เร้ออ......มันโดนกด มันยังคิดว่าเบรคมือตำตูดอยู่เร้ยยยยยย
:z3: :z3:............. :laugh: :laugh:
-
ทันแล้วจ้าาา หนุกๆๆๆ ^^
เด๋วไปอ่านหนังสือเรียนรอตอนหน้านะค้าา คืนนี้ยังอีกยาวไกลนัก TT
-
แม้พรุ่งนี้มีสอบ เราก็จะรอ :laugh:who care
-
:z2: :z2: :z2:
มาเต้นรอค่ะ
-
ตอนที่ 5
เป็นตอนพี่ดินสองตอน เพื่อความยุติธรรม ตอนนี้ยกให้คุณชายเค้าไปก็แล้วกันนะ อิอิ
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line17/reply-00000028379.gif)
ควันบุหรี่พวยพุ่งเหนืออากาศไม่รู้กี่มวนต่อกี่มวนแล้ว ยังแปลกใจตัวเองไม่หายทำไมต้องมารู้สึกหงุดหงิดไร้สมาธิทำงานเพียงเพราะเด็กคนเดียวที่เพิ่งได้กดไป ไม่โวยวายไม่เรียกร้องและไม่อะไรทั้งนั้น มันควรจะเป็นเรื่องดีแต่ทำไมต้องใช้บุหรี่ดับความสงสัยจนใกล้จะหมดซองอยู่แบบนี้วะ
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมาเหมือนระฆังช่วยชีวิต มัวแต่จมปลักอยู่กับเรื่องนี้จนจะควักสมองออกมาเขี่ยหาคำตอบอยู่พอดี
“สวัสดีครับท่านประธาน ได้ข่าวว่าเมื่อคืนมึงเมาเหมือนหมาเลยเหรอวะ”
“เออ โทรมาเพื่อจะเยาะเย้ยกูแค่นี้หรือว่ามีอะไรมากกว่านั้น”
“คุยกับกูที่เคารพทำไมน้ำเสียงมึงเหมือนกินรังแตนมาแบบนี้หละ หรือว่าเมื่อคืนไม่ได้หยิบใครติดไม้ติดมือไประบายอารมณ์ ตั้งแต่ไม่มีกรมึงเก็บกดขนาดนั้นเลยเหรอวะ”
เหมือนเพื่อนเวรมันยิงลูกศรมาตรงใจกลางความเจ็บปวดแบบพอดีๆ ยิงปืนนัดเดียวแต่ได้ปวดใจสองต่อ
“พ่อมึงสิ ว่างเหรอไม่อยากแก่ตายถึงได้ชวนกูคุยเรื่องนี้”
“เพื่อนภูครับ มึงไม่เคยได้ยินเหรอว่าเกลือมันต้องจิ้มด้วยเกลือมันถึงจะหาย ถ้ามึงเจ็บมันก็ต้องย้ำที่เดิมซ้ำๆเว้ย เข้าใจมั้ย”
“ไม่เข้าใจ กูไม่เคยได้ยินเกลือจิ้มเกลือกูเคยได้ยินแต่มะม่วงจิ้มเกลือ”
“ขากถุย ไอ้หัวอกกลัดหนองเอ้ย ทำมาเป็นพูดดี มึงแอบซับน้ำตาอยู่ใช่มั้ยหละ”
“ป่าว กูไม่ปัญญาอ่อนขนาดนั้นหรอก กูว่างเลยหยิบปืนมาขัดลำเล่นๆอะ”
“มึงเล่นแรงหวะ กูจะโทรมาถามว่า คืนนี้ที่ไหนดีวะ”
“กูไม่ได้คิดเลยหวะ เบื่อๆ คงจะนั่งทำงาน”
“นี่มึงปลงสังขารแล้วเหรอวะ อะไรกัน มึงไปอีกวันบริษัทมึงก็ไม่ทรุดหรอกหวะ”
“เออกูรู้ แต่กูเบื่อ ไม่รู้สิ ไม่อยากเมาไร้สติแล้วอ่ะ เดี๊ยวมีปัญหาอีก” และเป็นปัญหาที่ได้คิดมากอยู่เนี่ย
“เดี๋ยวมีอีก.....กูประมวลผลได้ว่ามันเคยเกิดขึ้นแล้ว เรื่องอะไรวะ”
“ไอ้ห่าแก๊ก เมียมึงไม่ให้เอาเหรอว่ะถึงได้งุ่นง่านระรานเพื่อนแบบนี้”
“เมียไม่ให้เอากูก็ยัดเยียดเข้าไปจนได้แหละเว้ย ภู นี่มันก็นานแล้วนะ เมื่อไหร่มึงจะหาครูมาสอนน้องแสนดีสักทีวะ”
“เออ กูก็กลุ้มเรื่องนี้เหมือนกันหวะ กูเองตั้งแต่ต้องมารับผิดชอบบริษัทนี่ก็ไม่ค่อยจะได้ไปหาแสนดีเลยหวะ”
“มึงอย่าๆ บริษัทคือข้ออ้างหวะภู เหตุผลคือมึงมัวแต่เอาหน้าซุกตู้เย็นอยู่อะดิ”
“ไอ้ห่าแก๊ก มึงยังมีหน้ามาอ้าปากวอนตีนกูอีกนะ ถ้ามึงว่างก็เข้ามากูมีเรื่องจะปรึกษา”
“ด้วยความยินดีครับเพื่อน รับรองกูมาตรฐานเดียวกับ KFC ไม่เกินครึ่งชั่วโมงไปถึงถ้าเกินเวลามึงได้กินฟรี โอเคมั้ย”
“เออ รำคาญมึงจริงๆ คิดผิดคิดถูกวะที่ให้มึงมา”
“ถึงมึงห้ามกูก็ไปหามึงอยู่ดีอ่ะ ชินไว้ๆ แค่นี้นะ”
“เดี๋ยว”
“มีอะไรอีก”
“แวะซื้อโทรศัพท์มาให้กูสักเครื่องนึงสิ”
“มึงจะใจป๋าเอาไปแจกใครวะ”
“เออน่า กูบอกให้ซื้อมาก็ซื้อมาสิวะ”
ตัดสายเพราะกลัวมันจะซักอะไรไปมากกว่านี้ จริงๆเรื่องโทรศัพท์ก็เพิ่งจะคิดได้แบบกะทันหัน เพราะอะไรถึงได้คิดไปถึงโทรศัพท์ เพราะไอ้เปี๊ยกนั่นมันปิดกั้นการติดต่อและการรับรู้ทุกทิศทาง มันยอมไปส่งผมที่รถเพียงเพราะไม่อยากให้ผมได้รู้จักกับบ้านมัน จากคนที่ต้องอยู่ฝ่ายปฎิเสธกลายเป็นคนที่ต้องวิ่งตามเพื่อรับผิดชอบเหรอวะ ชีวิตมึงยังวุ่นวายไม่พอเหรอวะภู
พ่อตายแฟนทิ้ง จากวัยรุ่นธรรมดาๆเฮไหนเฮนั่นตามเพื่อน ต้องกลายมาเป็นเจ้าของธุรกิจใหญ่ที่ไม่เคยคิดว่าจะต้องมาจับตอนอายุย่างยี่สิบสี่แบบนี้นี่หว่า จากที่คิดว่าเพราะมีคู่คิดข้างกายปัญหาแค่ไหนก็คงจะก้าวข้ามมันไปจนได้ ผลสุดท้ายคือถูกทิ้ง
เข้าใจสภาพของคนที่ติดเกาะร้างเลยว่ารู้สึกยังไงเงียบเหงาว้าเหว่และหวาดกลัวแค่ไหน เหมือนไอ้เปี๊ยกนั่นเติบโตในสิ่งแวดล้อมแบบนั้นรอดพ้นอบายมุขมาได้ยังไง แล้วความเข้มแข็งมันเอามาจากไหนนักหนา ขนาดว่าโดนผมทำถึงขนาดนั้นมันยังทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น มันเคยมีความทุกข์กับเขาบ้างมั้ย
นี่สุดท้ายผมก็วกกลับไปคิดถึงไอ้เปี๊ยกนั่นอีกแล้วเหรอ......นี่ผมเป็นอะไรมากหรือปล่าววะ
กองเอกสารมากมายที่กองอยู่บนโต๊ะสูงท่วมหัว เป็นเอกสารที่ผมจำเป็นต้องเรียนรู้ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้อยู่ดีๆต้องพลิกบทบาทมาเป็นหัวหน้าครอบครัวไม่ทันได้ตั้งตัวแบบนี้ ผมไปไม่เป็นเหมือนกัน พนักงานบางคนแก่กว่าพ่อจะอ้าปากสั่งงานแค่ละครั้งต้องกลืนน้ำลายแล้วกลืนน้ำลายอีก ชีวิตละครน้ำเน่าโดยสมบูรณ์แบบ
เมื่อสามเดือนที่แล้วมีข่าวพาดหัวหนังสือพิมพ์ทุกฉบับ นักธุรกิจใหญ่เครื่องบินส่วนตัวตกขณะไปพักผ่อนที่รีสอร์ทกับเพื่อน ข่าวที่ทำให้ผมเป็นลมทั้งยืนแล้วต้องฟื้นมาเป็นคนที่เข้มแข็งที่สุดให้ได้เพียงชั่วข้ามวัน เรื่องร้ายๆกำลังจะกลายเป็นดี ชีวิตผมเหมือนถูกจับถ่วงลงไปในหลุมดำอีกครั้ง เมื่อกรมาบอกว่าที่บ้านรับไม่ได้ถ้าลูกชายจะมีคู่ชีวิตเป็นผู้ชายด้วยกัน ถ้าจะต้องเลือกเค้าขอเลือกครอบครัว กรหักดิบตัดขาดการติดต่อกับผมทุกวิถีทาง ข่าวสุดท้ายที่ผมหาได้ คือเราสองคนอยู่ห่างไกลกันคนละซีกโลกแล้ว
ภูตะวันริบหรี่จวนจะมอดดับไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งแล้ว
เสียงเคาะประตูห้องบ่งบอกว่ามีคนมาหา ไม่ต้องถามให้มากความว่าใคร เพราะคนที่มาพบโผล่หน้ายิ้มแป้นมาให้เห็นตั้งแต่เสียงเคาะสุดท้ายเงียบไปแล้ว มาถึงก็โยนถุงของฝากมาตรงหน้า แฟ้มเอกสารหล่นไปหลายสิบแฟ้ม
“ไอ้ห่าแก๊ก โทรศัพท์เครื่องไม่กี่พัน แต่งานกูหลักล้านนะมึง ไอ้สันดาน”
“อ้าว ก็เล็งเป้าหมายตรงที่ว่างๆแล้วนะ ทำไมมันไปโดนแฟ้มงานมึงได้หละ เอาน่าภูมึงทำงานจนตีนกามึงเท่าตีนไก่อยู่แล้วนะ”
“กูไม่ได้เครียดเรื่องงาน”
“โอ้ว เรื่องงานร้อยล้านพันล้านมึงไม่เครียดแล้วมึงเครียดเรื่องอะไรวะ เรื่องเมีย”
“เรื่องนั้นก็ไม่ใช่”
“เฮ้ย ไหนมึงบอกคนนี้รักมากรักแทบขาดใจ มึงทำใจได้แล้วเหรอวะ”
“ยัง”
“ภูตกลงนี่มึงยังสติดีอยู่ไหม”
“เออ กูไม่ได้เป็นอะไร แต่พอดีมีเรื่องอื่นลัดคิวมาให้คิดหวะ”
“เรื่องอะไรวะ”
“เมื่อคืนกูเผลอกดเด็กไร้เดียงสาเข้าไปหวะ”
“มึงจะบอกกูว่าได้ฉลองพรมใหม่”
“เออ”
“แล้วไม่ดีตรงไหนวะ มีอะไรให้ต้องคิดมาก”
“ก็เด็กที่กูกดไม่ใช่เด็กขาย แล้วเป็นคนที่เอากูมาส่งบ้านด้วยหวะ”
“เค้าเรียกค่าเสียหายจนทรัพย์สินที่มึงมีขายทอดตลาดหมดแล้วยังไม่พอเหรอวะ”
“ป่าว เค้าไม่เรียกร้องอะไรเลย ไม่พูดถึง ไม่โวยวาย”
“แล้วเค้าหน้าตาผ่าน QC มั้ยวะ”
“เค้าก็หล่อดี ผอมตัวกระเปี๊ยกเดียวกูสะกิดก็กระเด็นแล้ว” แต่ปากร้ายฉิบหาย เถียงคำไม่ตกฟากอันนี้ทดเก็บไว้ในใจให้ไอ้เพื่อนเวรมันไปเจอด้วยตัวเอง
“อ้าว แล้วมึงกลุ้มใจเรื่องอะไร เรื่องพรากผู้เยาว์เหรอวะ”
“กูก็ไม่รู้ว่ากลุ้มใจเรื่องอะไร ไม่ได้คิดถึงเรื่องพรากผู้เยาว์เสียด้วยซ้ำ”
“แล้วไม่ดีเหรอวะ ก็แล้วกันไปมึงได้กินเด็กฟรีๆไม่เสียอะไร แล้วมึงจะมานั่งกลุ้มใจทำหอกอะไรวะภู”
“กูไม่เคยเจอแบบนี้มั้ง คงเจอแต่ปลิงมาจนชินพอมาเจอของแปลกเข้าไปเลยเสียจริต”
“ไอ้บ้า แค่เรื่องครอบครัวกับเรื่องกร มึงยังเครียดไม่พอ อยากต่อเนื่องเลยหาเรื่องเครียดต่อเหรอวะ”
“ไม่รู้หวะ มึงออกไปกับกูหน่อยก็แล้วกัน รถมึงจอดไว้นี่นะ ไปแท็กซี่แล้วค่อยกลับมากับรถกู”
“เออ มึงอย่าบอกนะว่าจอดไว้บ้านเด็กคนนั้น”
“ป่าว แต่ก็ไม่ไกลกันเท่าไหร่หวะ”
ความจริงผมจะเอารถกลับมาตั้งแต่ส่งไอ้เปี้ยกแล้วก็ได้ แต่ไม่รู้อะไรดลใจให้ต้องจอดเอาไว้แบบนั้น เป็นเพราะเด็กคนนั้นพร้อมจะหันหลังให้แบบต่างคนต่างไป กลายเป็นผมที่ยังรู้สึกอาลัยอาวรณ์อย่างนั้นเหรอ จะว่าติดใจลีลาก็ไม่น่าจะใช่ คืนที่ผ่านมาสาบานได้เลยว่าไม่รู้ว่าสนุกแค่ไหนลีลาเด็ดยังไงแล้วเร่าร้อนตอบสนองความต้องการผมได้แค่ไหน ไม่รู้อะไรเลยสักอย่าง
ซื้อเด็กขายมากินฆ่าเวลาก็บ่อย เรื่องลีลารับรองว่าเด็ด เรทติ้งของเด็กที่ผมหิ้วแต่ละคนโด่งดังคิวยาวเป็นหางว่าว ถ้าเงินไม้ถึงอย่าหวังว่าจะลัดคิวเอาออกมาได้ หรือพวกที่ระดับเทรินโปรแล้วทั้งหลายก็ไม่เห็นว่าผมจะติดใจเลยสักคน
แล้วอะไรที่ทำให้ผมติดใจกับเด็กที่ไม่รู้ว่ามีอะไรที่มัดใจผมได้ ลีลาท่าทางหรืออะไร สิ่งเดียวที่ผมรับรู้คือเด็กคนนี้ปากร้ายและไม่เกรงกลัวใครที่ไหนเลย แววตาเอาเรื่องนั่น คือว่าจะเป็นท่าทางที่ดูไม่มีความทุกข์อะไร ต่อให้เจอเรื่องแย่ๆแค่ไหน เด็กคนนั้นก็ดูจะไม่สะทกสะท้านถ้าจะต้องฝ่ามันไป หรือจะเป็นท่าทางจองหองที่ผมไม่เคยพบเจอ คิดจนหัวจะระเบิดก็หาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้
ไอ้แก๊กมันงงแต่มันไม่กล้าสงสัยว่าทำไมผมถึงพามันมาสถานที่ที่ผมไม่เคยคิดจะมาได้ รู้แค่ว่าอยู่ในละแวกบ้านผม แต่มันไม่รู้ว่ามาทำไม ที่สำคัญผมพามันมาทางเดียวกับที่ไอ้เปี๊ยกพามา มันเลยยิ่งน่าสงสัยว่าทางแคบๆแบบนี้รถคันใหญ่ของผมแฝงตัวเข้ามาได้ยังไง ดีแล้วที่มันไม่ถามเพราะผมยังไม่ได้เตรียมคำตอบให้
เดินมาถึงบริเวณที่คุ้นตา ทางแยกที่ทางหนึ่งมีรถผมจอดอยู่ ใครว่าคนในชุมชนแล้งน้ำใจ รถผมไม่ได้จอดล่อตาโจรเพราะมีคนใจดีเอาผ้าพลาสติกปูโต๊ะมาคลุมไว้ให้ ถึงราคาไม่ได้เศษหนึ่งส่วนสิบของราคาผ้าคลุมรถแต่ผมก็ซึ้งใจในความปรารถนาดี
ยืดคอมองกวาดตาไปรอบๆก็ไม่เจอคนที่อยากเจอ ไม่รู้ว่าบ้านไอ้เปี๊ยกอยู่ที่ไหน ถามแล้วแต่มันลีลายังกับกลัวว่าผมจะเข้าไปยกเค้าบ้านมันยังไงยังงั้น
“คุณค๊า แต่งตัวเรียบกริบขนาดนี้ ไม่ใช่เซลล์แมนหรือคนขายประกันใช่มั้ย”
ผมหลุดขำพรืดส่วนไอ้แก๊กจับชายเสื้อผมแล้วเขย่าใหญ่ มันคงเสียหน้าที่เครื่องเพชรทองที่มันประโคมลงไปบนตัวไม่ได้ช่วยอะไร
“ไม่ใช่ครับ”
“อ้อ ดีแล้ว นึกว่าใช่จะบอกว่าอย่าเสียเวลาเลยคู๊ณณณณ คนในสลัมนี่แค่มีซื้อข้าวเลี้ยงปากเลี้ยงท้องยังจะแย่ จะเอาปัญญาที่ไหนมาซื้อของอื่นใช้ละ พ่อคุณว่ามะ”
“ครับๆ ว่าไงก็ว่าตามกันครับ พอดีผมมาเอารถที่จอดฝากไว้อะครับ แล้วก็กำลังมองหาเพื่อน”
“เพื่อนชื่ออะไรหละคุณ ทั้งสลัมนี้อ่ะ ป้ากว้างขวาง รู้จักไปทั่วแหละ ยิ่งใหญ่ค๊า สมัยหน้านี่ผัวเชียร์ให้ลงเลือกตั้ง ป้ายังคิดอยู่ว่าคุ้มมั้ย กลัวไม่มีเวลาให้ครอบครัว”
“เอ่อ เพื่อนผมชื่อ ดิน ครับ” ผมรีบประคองสตินึกชื่อไอ้เปี๊ยกโดยไว คนชุมชนนี้มนุษยสัมพันธ์ดีทะลุขีดแดง
“อ้อ หมายถึงพี่ดิน มาเฟียคุมสลัมหนะเหรอ ป่านนี้มันคงไปคุมสมุนมันให้ทำการบ้านอยู่ที่โรงอาหารของโรงเรียนนู่นแหละ”
ไอ้แก๊กไม่ใช่แค่กระตุกชายเสื้อผมแล้วนะครับ มันยังถือวิสาสะดึงผมให้ต่ำลงมาเพื่อที่จะกระซิบกระซาบถามผมว่า
“ภูนี่มึงจับมาเฟียคุมสลัมกดเลยเหรอวะ ไอ้ฉิบหายมึงพากูมาตายเปล่าเนี่ย”
ผมแทบจะลงไปชักดิ้นชักงอกับพื้นเพราะขำไอ้เพื่อนเวรตาขาว อยากรู้จริงๆว่าถ้ามันเห็นไอ้เปี๊ยกแล้วมันจะยังขี้ขึ้นหัวอยู่แบบนี้มั้ย
“เออ แก๊กเพื่อนรักเพราะกูเห็นมึงเป็นเพื่อนแท้นะ กูถึงได้ชวนมึงลงมาตายด้วยกันเนี่ย ไปได้แล้ว”
ผมรีบขอบคุณป้าใจดีที่บอกทางไปฐานทัพของนักเลงประจำสลัมแล้วไม่ลืมจะลากไอ้เพื่อนที่ตอนนี้มันช็อคตาตั้งไปแล้ว เดี๋ยวมึงอาจจะช็อคกว่านี้นะเพื่อน ถ้ามึงได้เจอคู่กรณีของกูแล้ว
ผมเดินเรื่อยๆมาตามทางแคบๆที่สองฟากฝั่งยังเป็นบ้านเรือนที่ปลูกติดกันแน่นเอี๊ยด จนบางหลังแทบจะก่ายเกยกันอยู่แล้ว ยังดีที่สุดปลายทางข้างหน้าที่มองเห็นมีป้ายชื่อโรงเรียน รู้สึกเหมือนว่าเราเดินอ้อมกันอยู่ไม่น้อย เพราะจากทางที่เดินมาผมสังเกตว่าเป็นทางเลียบคลองแสนแสบที่มีเรือวิ่งผ่านให้พวกผมต้องหลบน้ำคลอโรฟิลกลิ่นหมักหมมยาวนาน จนเลี้ยวเข้าไปในชุมชนแล้วถึงได้วกออกมาจนทะลุทางเลียบคลองอีกแบบนี้ ถ้าผมเดินตรงๆมาตั้งแต่แรกโดยไม่เลี้ยวเข้าชุมชน มันคงจะมาสุดทางที่โรงเรียนพอดี
ยิ่งใกล้ถึงจุดหมาย ผมก็เห็นเด็กวัยประถมมัธยมบางส่วนวิ่งกรูกันออกมาสลับกับผู้ใหญ่บ้างประปรายแต่ที่ผมต้องยืนนิ่ง ไม่ใช่เพราะทางแคบเดินสวนกันไม่ได้ แต่เป็นเพราะ
“เฮ้ยยยย ไปตามพวกมาช่วยพี่ดินเร็วๆ พี่ดินโดนรุม ลูกพี่โดนวัยรุ่นดมกาวรุม พ่อจ๋าแม่จ๋ามาช่วยลูกพี่ด้วย” [/color]
-
ค้างกันอีกรอบ :laugh:
งานนี้พี่ภู จะได้เป็นพระเอกไปช่วยพี่ดินมั้ยนะ ลุ้นนะเนี่ย :z2:
-
:z3: นั่นไง
มาทำให้ค้าง แล้วก็จากไป
คราวนี้คุณภูและเพื่อน คงจะได้เข้ามาช่วยพี่ดินของเราเป็นแน่แท้
ปล. จับคนโพสต์มัดแน่นๆ แล้วเอามดแดงมากัดดีไม๊ โทษฐานทำให้ค้างตลอด อิอิิ
-
:serius2: :serius2: :serius2:
:pig4: o13
-
:z13:จิ้มคุณseiki ค้างตลอด กลับบ้านบ้างไรบ้าง :laugh:
ตายแล้วมาทำไรพี่ดินช้านนนนนนนนนนนนนนน :z6:
-
:m15: ค้างคะ เศร้า !
( เพี้ยง ขอให้พี่ภูเเจ้งเกิดด้วยเถอะ สาธุ!) งานนี้ลุยโลดเลยค้า
คนโพสต์ เเละ ไรเตอร์ ไฟท์ติ้ง!^[]^
-
:serius2: :serius2: :serius2:
มาทำให้ค้างเพิ่มขึ้นไปอีกน้อฮึ
-
ทำไมไปอย่างงี้อ่ะ นายภูตะวันไปช่วยพี่ดินเร็วๆนะ :laugh:
-
เง้ออออ :a5:
มาให้ค้างรอบดึกอีกแล้วอ่ะ :sad4:
รีบๆมาต่อนะคะ รอดูพี่ตะวันตกดิน :monkeysad:
-
อุ่ย...โชคดีจังได้อ่านต่อเลย 555
เวรกรรม...พี่ดินโดนรุมซะงั้นน่ะ o22
พี่ภูก็โชว์แมนหน่อยเน้อ..ไหนๆก็ไหนๆละ เมียเราทั้งคนนี่นะ อิอิ
-
:z13:
-
ง้ะ :a5:
อารมณ์ค้าง อยากอ่านต่อ
-
ปล. จับคนโพสต์มัดแน่นๆ แล้วเอามดแดงมากัดดีไม๊ โทษฐานทำให้ค้างตลอด อิอิิ
หวายยยยยย เอามดแดงเลยหรอ จั๊กจี้แย่เลย :laugh: ขอเป็นยำไข่มดแดงได้มะ จะได้แกล้มเหล้า
เผื่อไปนั่งซดกะคนเขียน :z1:
+1 ทุกคนจัดไป ที่อุส่าห์รอ อิอิ
-
:เฮ้อ:มาหลอกให้อยากแล้วจากไป
ภูรีบไปช่วยเมียด่วน
ว่าแต่อย่างพี่ดินเหรอจะโดนรุม :laugh:
-
OMG!!!
พี่ภูแจ้งเกิดด่วนเลย เดี๋ยวหนูดินจะแย่
-
:serius2: :serius2: :serius2:
ค้างงงงอ่าาาาาาา
จะเป็นไงต่อไปเนี่ยยย
พี่ดินยิ่งเจ็บๆอยู่
-
พี่ภูไปให้เร็วเลย เดี๋ยวเสียชื่อพระเอกหมดนะ
แต่ค้างจังงะ :z3:
-
แกจะนิ่งทำม้ายยยย รีบๆโดดเข้าไปช่วยพี่ดินสิฟร่ะ :m16:
-
โถ่ โถ่ โถ่ๆๆๆๆ ค้างได้อีก :เฮ้อ:
พี่ภู ไปด่วน พิสูจน์ความเป็นพระเอกของเรื่องนี้ให้ไว ให้ไว
ถ้าพี่ดินมีบาดแผลนะ จะลุ้นให้พี่ดินเป็นพระเอกแทนเลย
-
ไรเตอร์ค้างงงง :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
พี่ดินจะเป็นอะไรมั๊ยเนี่ย????
จะเกิดอะไรขึ้นมั๊ย??
แล้วภูจะไปช่วยทันรึป่าว??? ลุ้นๆๆๆๆ :serius2:
-
ค้างยิ่งกว่าเดิมอีกอ่าๆ
-
มาต่อไวๆนะคราบ
-
ค้างอย่างแร๊งงงงงงงงงงงงงง
อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
มาต่อไว ๆ นะคับ
-
ค้างกว่าเดิม :m15:
-
เตรียมหาน้ำมันมาเผาบ้านไรเตอร์ อ๊ะ! ล้อเล่นขอรับ o18
ค้างได้อีกขอรับ :z3:
รอตอนหน้าโลดขอรับ :a1:
+ 1จัดไป
-
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยค้างเป็นที่สุด
-
ค้างไปไหน
ลูกสมุนคือเด็กประถมใช่ไหม
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
โอ๊ยขอแอบฮาหน่อยนะ
แต่สนุกอ่าไรเตอร์รอๆๆๆนะอยากอ่านอีก ค้างลงตับมว๊ากก
-
แง้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เค้าโดนรังแกอ่าาาา
กำลังอ่านเพลินๆ ลุ้นๆอยู่เชียว
ก็โดนหลอกให้อยากแล้วจากไป TT^TT
พี่ดินอย่าเพิ่งรีบเป็นไรไปนะ พระเอกกำลังขี่ม้าขาวมาช่วยแล้วววววววว
-
:L2:
ลูกน้องมีแต่ฝ่ายสื่อสาร :เฮ้อ:
-
เย้ยยยยยยยยยยยยยยย ไรเตอร์คะ
สั้นและค้างอย่างแรงค่ะ - -"
-
คนติดเรื่องนี้กันมากๆจริงๆหน้าไปไวมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
มาได้เวลาอีกหริอเปล่าเนี่ยพ่อคุณ
-
อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ไอ้เลวววววว ทำพี่ดินได้
พี่ดินยังหายดีแน่เลย :serius2:ทำไงดี ทำไงดี
เออ! คุณภูรีบเข้าไปช่วยพี่ดินเร็ว :impress2: (กระซิบ...!!ทำคะแนนไง)
สู้ ๆ ๆ นะค่ะ คุณภู
รักไรเตอร์ที่สุดเลย :o8:
-
ต่ออีกนะคร๊าาาาาา ขอความเมตตาให้คนอ่านอย่าอารมณ์ค้างด้วยค่า 5555+
จะรอนะคร๊ะ อิอิ ^ ^~
-
อ้าว
ไหงเป็นงั้นละ
มาเฟียแท้ๆ
แต่ก็นะ
มาเฟียก็ต้องมีพลาดบ้าง
ไม่งั้นภูก็ไม่ได้เป็นพระเอกดิ
ว่าป่ะ
-
ค้างงงงง
ใจร้ายยย
-
สงสารพี่ดินตูดยังไม่ทันหายเจ็บเลย งี้จะสู้ไหวหรอเนี่ย ไม่อยากจิคิด :serius2:
-
:3125: :3125: :a5:
-
:a5: :a5: :a5:
:pig4:
-
ตามพี่เมฆมาอ่านพี่ดินจ้า
ชอบมากเลยตั้งแต่พี่เมฆแล้วอิอิ
พี่ดินนี้แสบซ่าแต่หน้าตาไม่ให้จริงๆ
เสี่ยภูขาแค่คืนเดียวก็เอากลับไปเพ้อหนักซะแล้ว
คิดมากระวังจะหลงมากนะคะ ก๊ากกก
ว่าแต่ตอนนี้เสี่ยรีบไปช่วยพี่ดินด่วนคะ
-
เข้ามาทักทาย เพิ่งว่างมาอ่าน ขอเป็น FC พี่ดินด้วยคน
+1 เป็นค่าสมัครและเป็นกำลังใจให้ เซ ครับ
ปล. ยังอ่านไม่ทันครับ กำลังตามอ่านอย่างช้า... ๆ :z2:
-
ค้างอ่ะ มาต่อเร็วๆๆๆๆๆๆๆ :เฮ้อ:
-
พี่ดินยังเจ็บตัวอยู่รึเปล่าอ่ะ ถ้าไม่คงพอสู้ยันไว้ได้ซักพักละน่ะ
คุณภูวิ่งไปช่วยเร็วๆเลยยยย
-
พระเอกของเรากำลังจะไปช่วยแล้ว
อดทนนิดนะพี่ดิน
-
อั๊ยค้างจิงๆเย้ย
พี่ดินอย่าเป็นไรนะเดียวพี่ภูเป็นหม้ายสงสารลูกอ่ะ5555+
รักกันไวๆน๊าอยากอ่านหวานๆแว้วอิอิ
-
พี่ดิน
พี่ดินโดนรุม
พี่ดิน ย๊ากกกกกกกกก :angry2:
ใครมันกล้ารุมพี่ดินของข้าฟร่ะ
แต่ไม่ต้องกลัว พี่ดินจ๋า
เพราะพี่ภูมาช่วยแล้ว :z1:
-
:serius2: :serius2: อ๊ากกกกก
ค้างเป็นที่สุด พี่ภูมาเร็ว ๆ หน่อยนะวันนี้
-
พี่ดินโดนรุม
พี่ภูไปช่วยภรรยาด่วนนนนนนนนนนน o18
-
คุณภูไปช่วยพี่ดินเร๊ววววววววววว
-
อะอ้าวว
มาเฟียโดนรุมซะงั้น
อย่างนี้พี่ภูก็จะได้โชว์พาวอะดิ จัดการพวกมัน ให้หนักๆ เลยนะพี่ภู
-
ง่ะ
ค้างงงงงงงงงงงงงงงง
:call:
-
ง่าพี่ดิน
สงสัยพระเอกเราจะได้ออกโรงก็คราวนี้ล่ะ
๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕
-
๕๕๕ และแล้วข้าพเจ้าก้อชอบเรื่องนี้อีกเรื่องจนได้!!! o13
-
ค้่างอ่ะ
พี่ดินเป็นไรเนี้ย
-
รายงานตัวว่าจะมาเป็นสมาชิกในการอ่านคะ
ภูกับดินหน้ารักดี ชอบคะ o13
:pig4: writer คะ
-
พี่ดินไม่ต้องกลัวนะ พระเอกขี่ม้าขาวกำลังจะไปช่วย คริ คริ :laugh:
-
เพิ่งอ่านตอน 4 ยังไม่ทันไร มาตอน 5 แล้ว ชอบ ๆ :กอด1: คนแต่งกับคนโพส
คุณภู สู้ ๆ ไำปช่วยพี่ดินให้ทันนะ ไม่งั้นแฟนคลับพี่ดิน จะเสียใจ
-
พี่ภู ได้โอกาสเล่นบทพระเอกแล้ว ช่วยพี่ดิน เร็ว!!!
-
อ่าน 2 ตอนรวดเลยแบบว่าดีจังที่ได้อ่านด้านของภูบ้าง ว่าคิดอะไรยังไง
อย่างเร็วเลยนะคะคุณภู พี่ดินของเรากำลังแย่ โอกาสมาถึงแล้วค่ะ
-
ค้างอ่ะ :serius2:
-
อ๊าย~~~ คุณภูเร็วๆๆ ไปช่วยพี่ดินเร็วๆๆๆ
-
:a5: ง่ะ ค้างสุดหูรูดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
-
ค้างงงงง
พี่ดินโดนรุม :serius2:
คุณภูให้ไห้ไวเลยช่วยพี่ดินด่วน
-
ยิ่งอ่านยิ่งติด แล้วก็ค้างไปด้วย ไม่น่าเลย :เฮ้อ: มาต่อเร็วเลยนะคะ
-
มาเเบบค้างๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :serius2:
อยากอ่านต่อออออเเล้วมาลงไวๆนะ
ปล.ขอสองตอนในคืนเดียว :monkeysad:รักนะจุบๆๆๆๆๆๆๆ :haun4:
-
เอ๊างานเข้าพี่ดินอีก
แผลที่ก้นยังไม่ทันหาย แล้วจะไปบู๊กับเขาไหวเหรอพี่ดิน
ถ้าสภาพร่างกายเต็มร้อยเนี่ย จะไม่ห่วงพี่ดินเลย
แต่เนี่ยคงตกที่นั่งลำบากแล้ว
พี่ภูไปช่วยด่วน
-
ภูจะเป็นพระเอก
หรือคนที่ซวยถูกยับตีนดีละ
ลุ้นนะเนี๊ย
o18
-
คุณภูได้เวลา เป็นพระเอกแล้ว . . . โชว์ออฟหน่อยเร็ว
-
ค้างงงงง
มาต่อเร็วๆเลย
-
ค้างมาก ๆ เลยค่าคนแต่งขา
น้องดินจะเป็นยังไงละเนี้ย :serius2:
-
คราวนี้นายภูคงได้แอ๊คติ้งบทบู๊แน่ๆใช่ป่ะ
ไรเตอร์ อย่าปล่อยไว้เนิ่นนานนักนะ เดี๋ยวนายภูไปช่วยพี่ดินไม่ทัน
ไรเตอร์อ่ะ ชอบแกล้งให้ค้าง เดี๋ยวเจอรังมดแดง ดังที่รีก่อนนั้นว่าไว้เด้อ
-
ค้างอะเขาไม่ยอมนะ :m31:
ภูตะวันรีบไปช่วยเพียงดินเร็วเข้า
เพียงดินโดนซ้อมรีบๆหน่อย :m15:
-
อย่างนี้ภูต้องรีบไปเป็นพระเอกแหละ
o13
-
:a5: ภูโผล่มาบรรยายได้ 2 ตอน
พี่ดินมีเรื่องเลยอ่ะ ตามไปช่วยเลยด้วย
ยิ่งบาดเจ็บอยู่ พลังในการต่อสู้คงลดลงเยอะเลยนะนั้น
-
ภูรีบไปช่วยพี่ดินด่วนเลยยยยยยย
-
ตอนนี้ไม่เห็นพี่ดินเลยมีแต่อ้างถึง นายแก๊กกลัวละสิถ้า เพื่อนรักดันกดนักเลงคุมสลัม พวกลูกน้องเยอะซะด้วย ฮ่าๆแต่ไม่รู้ตอนนี้ใครเสร็จใครกันแน่
-
อ่าวกรรม
รุมกระทืบ หรือรุมอะไรน่ะ
เฮียภู ช่วยด่วนๆ
เร้ววววว
-
มันจะอะไรนักหนากับชีวิตพี่ดินคนสู้กันเนี่ย (เหอเหอ) งานเข้าไม่ได้หยุดหย่อน
พี่ภู ไหนๆ ก็มาแล้ว ทำตัวเป็นพระเอกหน่อยนะ อย่ามึนให้มาก -,,-!
-
พี่ภูรีบเข้าไปช่วยพี่ดินเร็ว ๆ สิ
เมียพี่ทั้งคนนะ :angry2: :angry2:
-
เค้าได้ตอนต่อไปมาแล้วนะ ไว้ค่ำๆจะมาลงให้นะคะ :impress2:
:-[ พี่ภูของเซ
-
นายภูรีบไปช่วยโดยด่วนนนน
เดี่ยวคุณดินจะแย่ เสียโฉมหมด
-
พี่ดินแย่แล้ว
เมื่อคืนก็เจ็บตัวหนัก ยังงี้จะมีแรงสู้ไอ้พวกนั้นได้ไหม
นายภูรีบๆเลย :serius2:
-
พี่ดินลำบากแล้วไง คุณภูจะช่วยไรได้มั้ยเนี่ย
แต่ยิ่งอ่านเรื่องของพี่ดินผ่านมุมมองคุณภู ก้อยิ่งเห็นว่าพี่ดินน่ารัก น่าฟัดมากๆเลยค่ะ ฮ่าๆๆ
เป็นกำลังใจให้นะคะ
-
คุณภู รับผิดชอบเลยด้วย ทำพี่ดินไม่มีแรงสู้กับพวกดมกาว :angry2:
พี่ดินอย่าเป็นไรนะ :serius2:
-
สงสารดิน เกลียดนายภูอะ ให้โดนตื้บไปเลย เชอะ :fire:
-
+1 = 446 ค่ะ
พี่ภูขี่ม้าขาวมาช่วยเร็ว
-
ค้างงงงงงงงงงง
ลูกพี่ดินอย่าเป็นอะไรนะ ลูกน้องมาถึงแล้ว
-
นายภูได้เกิดชัวร์
-
พระเอกกำลังจะมาแล้วพี่ดิน :laugh: :laugh: :laugh:
มาต่อเร็วๆนะคะ เป็นกำลังใจให้
-
ขอบคุณสำหรับ +1 นะคะ วันนี้กดแจกคืนกำไรคนอ่านกันถ้วนหน้า :L2:
-
สนุกมาก แต่ ค้างงงอ่ะ
-
ประกาศถึงพี่น้องเล้าเป็ดทุกท่าน
ขอให้ทุกท่านหยุดมือจากธุระที่ท่านทำค้างอยู่
แล้วมารวมตัวกันที่โรงเรียน ในสลัมริมคลองแสนแสบ
เพื่อช่วยกันรุมกระตืบคนที่บังอาจมาทำร้ายพี่ดินของพวกเรา
จบประกาศ
ขอบคุณไรเตอร์คร้าบ +1 อิอิ
-
ฮุ่ยเร่ฮุ่ยเร่ ~ ฮึบๆ
:z2: :z2: :z2:
หลีกหน่อย พระเอกมา!
:jul3:
ตาแก๊กแอบฮาค่ะ แบบตกใจ พอรู้ว่าเพื่อนมีภรรยาเป็นมาเฟียคุมสลัม
:m20: :m20: :m20:
พี่ดิน น่ารัก รีบๆไปช่วยเลยคร้า คุณภู
สนุกมากกกกกก :z1:
รักไรเตอร์จัง
:กอด1:
-
พี่ภูไปช่วยดินหน่อยเร็ว
เอะหรือวิ่งไปช่วยอีกทีพี่ดินจัดการพวกดมกาวหมอบราบคาบไปแล้ว
แล้วก็อึ้ง ๆ ๆ ๆ ๆ
-
พี่ภูได้เล่นบทพระเอกแล้ววว
ไปช่วยดินเร็วไ ทำคะแนนๆๆ
-
โอ๊ยยยยยยยยยยยย ค้างตลอดอ่ะ :m16: ไอ้คุณชายทั้งสองนี่ก็ยืนนิ่งอยู่ด๊ายยย รีบเข้าไปช่วยเร็วๆเซ่~! :angry2:
ปล.ฮาคุณเพื่อนจริงๆ :laugh:
-
พี่ภูออกโรงเลยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ไปช่วยพี่ดินเร็ว พี่ดินแย่แล้ววววววววว
ชอบลูกสมุนพี่ดินจัง มีแต่เด็กๆ 5555
-
นายเสาไฟฟ้าได้โอกาสแล้ว
โชว์บทพระเอกหน่อย o18
-
เรตติ้งกระฉูดนิยายเรื่องนี้ :L1: :call:ต่อด่วนเลยจ๊าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
เฮ้ย พี่ดินโดนรุม
ก้ออ่ะนะ จะมีแรงไปสู้เค้าได้ไง
พี่ภูแกเล่นดูดแรงไปเมื่อคืนนี้...ขาอ่อนเลย น้องดิน :z2:
-
ค้างอีกแล้วคร้า!!~
ฮือๆ กำลังลุ้นเชียว!!~
มาต่อไวๆอ่ะ จะรอนะเค๊อะ!
-
คืนนี้จะมีคนช่วยพี่ดินหรือเปล่าน้อ...
-
พี่ภูเร็วเข้า ได้เวลาขี่ม้าขาวมาช่วยพี่ดินแล้ว :a1:
+เป็นกำลังใจค่ะ :กอด1:
-
เอาปกพี่เมฆกะนายฉานมาให้ยลก่อน ลงนิยายจ้า
(http://image.ohozaa.com/iq/mekchanvol.1.jpg)
(http://image.ohozaa.com/i6/mekchanvol.2.jpg)
-
มาต่อเร็วๆเน้อ
-
ลงนิยายเร็ววววววววว จะรีบไปทำการบ้านต่อส่งเที่ยงคืนนี้ด้วย :serius2:
-
อ๊ากกกกค้างงงงง
แต่แบบ...ฮามาก คุณมาเฟียโดนรุมซะงั้น
คุณเสาไฟฟ้า ไปช่วยด่วนๆเลยนะ
-
รอ รอ รอ
-
ตอนที่ 6
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line16/00026064_97980.gif)
ไม่รอให้ผู้คนที่กรูกันออกมาไปกันให้หมดก่อน ผมก็ถลาตัวปลิวไปยังกลุ่มฝุ่นควันข้างหน้า
ไอ้เปี๊ยกมันเป็นผู้ชายก็จริง แต่ตัวเล็กแค่นั้นแล้วที่สำคัญคือมันเพิ่งผ่านช่วงเวลาอย่างว่ามา
ต่อให้สู้กันแบบตัวต่อตัวไอ้เปี๊ยกยังจะสู้ไม่ไหวเลย
ไม่รู้ว่าจิตใต้สำนึก ความเมตากรุณาปราณีหรือจิตใจอันดีงาม ไม่รู้ว่าอะไรคือเหตุผลให้ผมวิ่งเข้าไปโดยไม่สนเลยว่าไอ้แก๊กมันจะวิ่งตามมาทันมั้ย สิ่งที่ผมสนใจคือมองฝ่ากลุ่มฝุ่นควันเพื่อหาเด็กปากดีตัวเล็กคนนั้น
ชาหนึบไปทั้งร่าง!!
ภาพที่เห็นคือไอ้พวกติดยาทั้งหลายกำลังผลัดกันปล่อยหมัดใส่เป้านิ่ง ไอ้พวกหมาหมู่ใจทรามพวกนี้ทำให้ผมกำหมัดแน่นกัดฟันข่มความโกรธที่พุ่งถึงขีดสุดเอาไว้ ร่างผอมแห้งร่างหนึ่งถูกผมกระชากเสื้อติดมือมาได้ ต่อยลงไปไม่ยั้ง คนอื่นๆเริ่มเข้ามาช่วย สองคนยังพอไหวถ้าให้สู้กับคนที่สามด้วยเห็นทีจะต้องหาทางเอาไอ้เปี๊ยกออกจากวงหมาหมู่นี่ให้ได้ก่อน
ผมไม่ได้รุกเหมือนตอนแรกแล้วได้แค่ยกแขนขึ้นป้องกันตัวเท่านั้น
ดูเหมือนไอ้เปี๊ยกจะมองเห็นผมแล้ว เหมือนแว่บหนึ่งมันจะแปลกใจ แล้วก็กัดฟันกลับไปซัดกับไอ้พวกขี้ยานั่นต่อ
รู้ทั้งรู้ว่าตัวเองกำลังเจ็บอยู่
รู้ทั้งรู้ว่าไม่มีทางชนะไอ้พวกขี้ยานี้ได้
รู้ทั้งรู้ว่าตัวเองอาจจะทรุดลงไปได้ตลอดเวลา
รู้ทั้งรู้........แล้วทำไมไอ้เปี๊ยกมันถึงไม่รักตัวเองเลยวะ
อยู่ดีๆก็รู้สึกโกรธ....
แต่น่าแปลก ผมไม่ได้โกรธไอ้พวกขี้ยา ไอ้พวกนี้มันตั้งใจชั่วช้าอยู่แล้ว แต่ที่โกรธคือโกรธไอ้คนที่มันไม่กลัวอันตรายทั้งๆที่ตัวเองไม่มีอะไรไปสู้เค้าได้แบบนี้
ตอนนี้จุดประสงค์หลักไม่ได้ต้องการจะรุกไอ้ขี้ยาเหมือนเก่าแล้ว เป้าหมายคือไอ้เด็กที่มันไม่รักตัวเอง
มือหนึ่งเกี่ยวคอเสื้อไอ้เปี๊ยกได้ก็กระชากมาสุดแรง อีกมือหนึ่งยังต้องคอยปัดป้องหมัดที่สวนมาไม่ยั้ง
โดนบ้างพลาดบ้างแต่ก็ไม่เจ็บเท่าไหร่ วินาทีนี้ความโกรธอยู่เหนือทุกสิ่ง ยังดีที่ไอ้แก๊กมันวิ่งตามมาทันแล้วถึงได้เบี่ยงเบนความสนใจไอ้พวกนั้นไปบ้าง ยอมรับตรงๆว่าให้สู้ทั้งที่กำลังลากไอ้เปี๊ยกอยู่แบบนี้ไม่ไหว
“โอ้ย เฮ้ย ปล่อยเซ่ ไอ้เสาไฟฟ้ามายุ่งอะไรด้วยเนี่ย”
นี่ขนาดเจ็บอยู่มันยังปากดีต่อว่าผมได้ ตัวมันพยายามต้านแรงผมเต็มที่ แต่ตอนนี้ผมไม่ฟังอะไรแล้ว ต้องออกไปจากวงล้อมนี้ก่อน
ปัง!
เหมือนเสียงปืนจะดังมาจากไหนสักที่ แต่มันก็เป็นนิมิตหมายที่ดีเพราะไอ้พวกขี้ยามันแตกฮือไปคนละทิศละทางเวลาแห่งความชุลมุนมันผ่านไปรวดเร็ว
ผมลากไอ้เปี๊ยกมาแถวๆม้าหินใต้ต้นไม้ เผลอเหวี่ยงไอ้คนอวดดีลงไปอย่างลืมตัว
“โอ๊ยยย” แล้วก็ต้องมาใจหายเมื่อได้ยินเสียงโอดครวญเพราะความเจ็บของมัน
กำลังโกรธมันอยู่เสียงร้องโอดโอยแบบนี้ควรจะต้องสะใจไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมถึงได้ใจหาย
“เป็นกุ๊ยหรือไง ทำไมไปต่อยตีกับไอ้พวกขี้ยาแบบนั้น”
“อูย โอ๊ะ ก็แล้วมึงมายุ่งอะไรด้วยหละ”
โกรธจนรู้สึกอยากจะกระชากไอ้เด็กอวดดีออกมาฉีกเป็นชิ้นๆ หน้าตายับเยินดูไม่ได้ ปากบวมช้ำมีหยดเลือดไหลลงมาตามริมขอบปาก แล้วไอ้ท่าทางที่ดูก็รู้ว่าขยับไปทางไหนก็เจ็บนั่นยิ่งทำให้หงุดหงิด
หงุดหงิดอะไรวะภู มึงโกรธมึงหงุดหงิดเรื่องอะไร......ประโยคนี้ใช้ถามตัวเองแล้วก็หาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้
เพราะไม่ชอบเห็นการต่อยตีกันใช่ไหม เพราะมันดูเป็นวิธีป่าเถื่อนไร้การศึกษาถ้าจะเอาเรื่องต่อยตีมาตัดสินความถูกต้อง ทำไมไม่แจ้งตำรวจ
ตอบตัวเองให้ได้สิว่าเพราะเหตุผลอื่น ไม่ใช่ไอ้คนที่นั่งปากยื่นหน้างอง้ำอยู่ตรงหน้าคนนี้
“เจ็บมั้ย” คนเค้าถามเพราะเป็นห่วงแต่ตวัดหางตามองมาแบบนั้นหมายความว่าไง
“เจ็บสิ มึงก็โดนไปหลายหมัด หรือว่ามึงไม่รู้สึกอะไร ก็แน่หละมึงมันประเภทอย่างหนาอยู่แล้ว”
“ประชดเหรอ”
“เปล๊า”
“งั้นลุกขึ้นสิ”
“ลุกทำไม กูกำลังเจ็บมึงเห็นมั้ย มันเลือกมากไม่ได้อยู่ท่าไหนต้องอยู่ท่านั้น”
ไม่รู้จะหัวเราะหรือต้องทำยังไงกับคำตอบนี้ดี
มีผู้ชายวัยกลางคน คนหนึ่งเดินเข้ามาพร้อมเด็กวัยประถมมัธยมอีกฝูงใหญ่ ผมเลยต้องหยุดทำสงครามกับไอ้เปี๊ยกไว้เท่านี้ ไม่เป็นไรผมยังไม่หายโกรธ เรื่องนี้ยังต่อภาคสองได้ทั้งๆที่ไม่รู้ว่าโกรธอะไร และโกรธทำไมก็เถอะ
“พี่ดิน ลูกพี่ เป็นไงบ้าง”
เสียงทักทายแสดงความห่วงใยดังระงม ไอ้นักเลงตัวขาวปากแดงนี่มันเป็นที่รักใคร่ของคนทุกเพศทุกวัยจริงๆเว้ย
“ไม่เป็นไรแล้ว สบายมาก น้าเสียงปืนเมื่อกี้ฝีมือน้าใช่ป่าว ขอบคุณมากครับ”
ไม่รู้แว่บหนึ่งริมฝีปากผมเหยียดยิ้มเพราะอะไร
เพราะเมื่อผู้ชายคนที่ไอ้เปี๊ยกเรียกว่าน้าพยักหน้าแล้วไอ้เปี๊ยกมันยกมือไหว้
หรือเพราะลูกสมุนตัวจ้อยพวกนั้นลูบหน้าลูบหลังลูกพี่ใหญ่เหมือนลูกลิงหาเหาให้พ่อลิงยังไงยังงั้น
เพราะภาพตรงหน้าดูอบอุ่นอ่อนโยน..........หรือเพราะใคร
“แล้วระบมไปทั้งตัวแบบนี้ ต้องนอนหยอดน้ำข้าวต้มแน่ๆเลยพี่ดิน คืนนี้คงอักเสบน่าดูแล้วพรุ่งนี้จะผัดก๋วยเตี๋ยวไหวเหรอ”
“ไม่ไหวก็ต้องไหวครับน้า วันนี้ก็ไม่ได้ขายเดี๋ยวคุณนายเค้าไม่มีเงินทุนไปหมุนธุรกิจศึกษาผู้ใหญ่ในวงไพ่ ผมจะซวยหูชาไปกว่านี้”
“ไปหาหมอมั้ย แต่ก็ได้แค่ทำแผลกับได้ยาแก้อักเสบมากินแบบทุกทีแหละนะ”
“เอ่อไม่เป็นไรครับน้า ผมมารับดินเพราะหมอนัดพอดี เดี๋ยวให้เค้าดูแผลพวกนี้ด้วยเลยครับ”
โกหกกับผู้ใหญ่แต่ด้วยเจตนาที่ดี......คงไม่บาปหรอกใช่ไหม
“ดีเลยๆ งั้นน้าไปก่อนนะดิน วันนี้ขับกะดึกหวะ”
“ขอบคุณนะครับน้า”
“ลูกพี่ๆ คนๆนี้เพื่อนใหม่ลูกพี่เหรอ”
“เปล่า”
“อ้าว แต่เค้าเข้าไปช่วยลูกพี่ออกมานะ”
“พวกยุ่งเรื่องชาวบ้านหนะ กลับบ้านได้แล้วไปเริ่มมืดแล้ว”
“แล้วลูกพี่หละ”
“ก็จะกลับบ้านเหมือนกัน ไปเลยเร็วๆ อย่าให้รู้ว่าเหลวไหลไม่เข้าบ้านกันนะ เดี๋ยวจะไปเดินดูเรียงตัวเรียงบ้านถ้าไปแล้วไม่เจอหละน่าดู”
ผมละอึ้งกับไอ้เปี๊ยกมันจริงๆตัวเองยังจะเอาตัวไม่รอดยังเจียดแรงไปข่มขู่ลูกสมุนให้ขนลุกขนพองเล่น สมุนนักเลงเองก็ดูจะเชื่อฟังคำสั่งกระจัดกระจายกันไปคนละทิศละทางยังกับใช้เวทมนต์
“จะไปไหน” ผมรีบจับยันไหล่ไอ้เปี๊ยกไว้เพราะเห็นมันทำท่าจะลุกขึ้น
“กลับบ้านสิถามได้”
“ยังกลับไม่ได้”
“ทำไมวะ บ้านก็บ้านกูทำไมจะกลับไม่ได้”
“ไปหาหมอก่อน รู้มั้ยเนี่ยว่าสภาพยับเยินแบบนี้ดูไม่ได้ ตาบวมปากช้ำไม่เป็นผู้เป็นคนขนาดนี้”
“ไม่ไป”
“ต้องไป แก๊กมึงไปช่วยจับอีกข้างกูจะเอาไอ้เปี๊ยกนี่ไปคลินิกพี่หมอ”
“จะดีเหรอวะภู กูกลัวเมียมึงงับหัว”
สิ้นคำพูดหาเรื่องตายของไอ้แก๊กผมเห็นไอ้เปี๊ยกมันชายตาไปมองเหมือนโกรธกันมาตั้งแต่ชาติไหน
ถ้ามึงโดนตีนนักเลงใหญ่กูช่วยอะไรไม่ได้นะแก๊ก มึงหาเรื่องใส่ตัวมึงเอง...
“ใครเมียใครวะ พูดดีๆนะมึงไม่งั้นมึงได้ตายอยู่ในสลัมนี้แน่ๆกูสาบาน”
“พี่ขอโทษคร๊าบ ภูเด็กมึงดุชิบหาย มึงไปถางป่าหาเด็กคนนี้มาได้จากไหนวะ”
ผมขำกับท่าทางที่ไอ้แก๊กกลัวไอ้เปี๊ยกจนหงอ แต่ดูเหมือนว่าอีกคนจะไม่ขำด้วย เพราะยังขยันส่งสายตากราดเกรี้ยวมาที่พวกผมตลอดเวลา
เป็นคำต้องห้ามสำหรับนักเลงโตอีกสองคำสินะ ไอ้คำว่า “เด็ก” และ “เมีย” เนี่ย
“ดินจะลุกดีๆหรือจะให้พี่อุ้มไป เร็วๆ”
ผมส่งเสียงเข้มและเปลี่ยนสรรพนามให้รู้ว่าเอาจริงไม่ใช่เล่นๆแต่ดูเหมือนไอ้เด็กอวดดีมันจะไม่สะทกสะท้าน
“บอกว่าไม่ไปมึงฟังภาษาไทยไม่เข้าใจเหรอ ต้องให้พูดภาษาอังกฤษใช่มั้ยมึงถึงจะเข้าใจ ถ้าเป็นแบบนั้นมึงก็ไม่เข้าใจต่อไปก็แล้วกัน เพราะกูพูดภาษาอังกฤษไม่ได้ และกูกำลังจะกลับบ้านแล้ว พวกมึงก็หลีกไปสักที”
“พูดดีด้วยไม่ชอบเหรอ ต้องใช้กำลังแบบไอ้พวกเมื่อกี้หรือไงถึงจะเข้าใจ”
“เอ๊ะ มึงนี่ยังไง มันเรื่องของกู ไม่ได้ขอร้องเค้าเรียกว่าเสือก รู้ใช่มั้ย แล้วตัวกูของกูมันจะเป็นยังไงก็ช่างมันไม่เกี่ยวกับมึงเข้าใจมั้ย อย่าให้ต้องอธิบายมาก กูเริ่มเจ็บปากแล้ว เข้าใจ๋”
“ตัวนายของนายเมื่อก่อนหนะใช่ แต่ตอนนี้ตัวนายมันเป็นของชั้นด้วยเหมือนกัน ต้องให้อธิบายโดยละเอียดมั้ยว่าเป็นของชั้นได้ยังไง”
“ไม่ต้อง มึงไม่ต้องเอาเรื่องเมื่อคืนมาอ้างพากูไปหาหมอเลย เพราะเมื่อคืนมึงทำอะไรมึงยังไม่รู้ตัวเลยเพราะฉะนั้นมึงอย่ามาเรียกร้องสิทธิ์ที่กูไม่มีให้แล้วบอกเพื่อนมึงด้วยนะ หลุดคำแบบเมื่อกี้ออกมาอีกเมื่อไหร่โดนกูต่อยตาแตกแน่ๆ แล้วถ้าไอ้พวกดมกาวเมื่อกี้มันเห็นว่ามีตู้ทองเคลื่อนที่ได้แบบนี้นะ สมุนกูคงไม่ถูกรีดไถเงินแค่สิบบาทยี่สิบหรอกรู้มั้ย”
ไอ้แก็กถึงกับอึ้งแดกไม่คิดว่าคำต้องห้ามที่เอ่ยขึ้นมาเพราะความคะนองปากจะส่งผลรวดเร็วปานสายฟ้าฟาดแบบนี้ เจอไอ้เปี๊ยกแขวะตรงดิ่งเหมือนไม้บรรทัดเข้าไปถึงกับหงายไปเลยนะมึง
“ของปลอมหนะ ซื้อมาใส่เล่นๆ”
“แต่คนแถวนี้เค้าดูไม่ออกหรอกว่าแท้หรือปลอมแต่ถ้ามึงกล้าใส่มาเดินแถวนี้มึงได้ตายจริงแน่ๆ”
“พอๆ ลุกขึ้นสักทีดิน พี่บอกจะพาไปหาหมอก็คือจะพาไปถ้าพูดดีๆไม่ได้จะใช้กำลังแล้วนะ”
ผมขอคิดว่าไอ้อาการปากยื่นหน้าง้ำชายตามองมาตาเขียวปั๊ดขนาดนั้นคือการ “ค้อน”ได้มั้ย
ถึงจะแสบสันต์ห้าวซ่าขัดกับรูปร่างหน้าตาขนาดไหนแต่พอแสดงกริยาอะไรแบบนี้ก็ดูดีเหมือนกันนะ
เออ......แล้วนี่ผมเป็นอะไรถึงขนาดมองไอ้เด็กหน้าบวมปูดทำหน้านิ่วคิ้วขมวดใส่ว่าดูดีได้
“ก็บอกว่า”
“ดิน”
“อะไรของมึงนักหนาเล่าห๊ะ ก็กูบอกว่าไม่ใช่เรื่อง”
“จะต้องให้ทำให้ดูอีกรอบมั้ยจะได้เชื่อว่าเป็นอะไรกัน”
ปากบวมแดงช้ำที่กำลังยกเพื่อต่อปากต่อคำกับผมหุบลงทันทีและไม่ขัดขืนเมื่อผมจับแขนข้างหนึ่งให้ลุกขึ้น
“แก๊กมึงไปช่วยประคองอีกข้างหนึ่งที “
หน้านิ่วขนฟันลงบนเปลือกปากจนเห็นสีขาวตามแนวฟันที่กดย้ำ ดูยังไงก็รู้ว่าเจ็บมากแต่ยังไม่วายปากดีส่วนหนึ่งที่ไอ้เปี๊ยกไม่ลุกไปไหนเป็นเพราะความเจ็บปวดเริ่มแสดงอาการออกมาจนเริ่มขยับตัวไม่ได้ ตลอดทางเดินไปที่รถผมเลือกที่จะไม่พูดคุยซักถามอะไร ทั้งๆที่รับรู้จากอาการเกร็งตัวทุกครั้งที่ไอ้เปี๊ยกมันเจ็บ
เริ่มเรียนรู้ว่านักเลงของชุมชนนี้มันไม่กลัวเสียหน้าแต่ว่ามันกลัวเสียฟอร์ม
ผมให้ไอ้แก๊กเป็นคนขับแล้วมีผมนั่งคู่ไปด้านหน้า ส่วนด้านหลังผมให้ไอ้เปี๊ยกมันนั่งเหยียดขาตามยาวเต็มที่ให้หลังพิงกระจกฝั่งคนขับและเอาหมอนหนุนหลังเอาไว้ ที่ผมไม่เลือกที่จะขับเองเป็นเพราะผมไม่สามารถแยกสติทำอะไรหลายๆอย่างได้ในเวลาเดียวกัน
ผมไม่มีสมาธิขับรถ ทั้งๆที่มีเรื่องที่ตัวเองก็ไม่เข้าใจและหาคำตอบไม่ได้
ทำไมผมจะต้องโกรธตอนที่เห็นไอ้เปี๊ยกคลุกวงในเป็นเหมือนเป้านิ่งให้ฝ่ายตรงข้ามรุมยำเดี่ยวแบบนั้น
ทำไมผมจะต้องเอาตัวเข้าแลกเพื่อดึงไอ้เปี๊ยกออกมาจากวงล้อมไอ้พวกขี้ยานั่น
ทำไมผมจะต้องเดือดร้อนลากไอ้ตัวดีไปหาหมอแบบนี้ทั้งๆที่จะไม่ทำก็ได้
ทำไมผมถึงต้องกลับมาหามันอีกครั้งๆทั้งๆที่อีกฝ่ายก็แสดงออกให้รู้ว่าเรื่องที่ผ่านมาให้แล้วกันไป
ในหัวสมองผมถูกคุกคามด้วยคำว่าทำไมอยู่ตลอดทั้งวันแม้กระทั่งตอนนี้
พี่หมอถึงกับส่ายหน้าเมื่อเห็นว่าผมพาใครมาเป็นรอบที่สองของวันนี้
สองรอบของวันด้วยอาการที่แตกต่างกัน
ไอ้เปี๊ยกเข้ากับคนง่ายแต่ยกเว้นผม อ้อ....กับไอ้แก๊กปากหมาด้วยอีกคน
นักเลงประจำชุมชนกำลังเล่าเหตุการณ์ให้พี่หมอฟังอย่างออกรสออกชาติ ผมเลยได้อานิสงส์ฟังเหตุการณ์ระทึกขวัญกับเค้าไปด้วย
สมุนถูกไอ้ขี้ยารีดไถเงินต่อหน้าต่อตามันหยามหน้านักเลงใหญ่เกินไปเลยยอมไม่ได้
แต่ตัวเองต้องตกอยู่ในสภาพหน้าเยินตัวมอมแบบนี้เนี่ยนะ....มันน่าดีดหน้าผากสั่งสอนเสียจริงๆ
ตามตัวไม่มีแผลฉกรรจ์อะไรนอกจากฟกช้ำดำเขียว ถึงจะโดนพวกขี้ยารุมแต่ไอ้พวกนั้นก็ใช่ว่าจะมีเรี่ยวแรงมาจากไหน แต่ถึงอย่างนั้นก็คงทำให้หน้าหล่อๆของนักเลงประจำชุมชมดูไม่ได้ไปอีกหลายวัน
ตรวจร่างกายล้างแผลไปสักพักพี่หมอก็ขอให้ผมกับไอ้แก๊กออกไปรอข้างนอกเพราะจะต้องตรวจ “ภายใน”
“เมื่อเช้าก็ตรวจแล้วไม่ใช่เหรอพี่หมอ แล้วทำไมต้องตรวจอีก”
งงสิครับเมื่อเช้าก็ตรวจไปแล้วนี่หว่าจะตรวจอะไรนักหนาวะเนี่ย
“ไอ้ภูพี่เค้าเป็นหมอเค้าจะต้องตรวจตอนไหนเค้ารู้สิ แล้วมึงไปยุ่งอะไรกับเค้า ทำไม หวงรึไง”
“เปล่ากูแค่สงสัย ห่างกันยังไม่ถึง 12 ชั่วโมงตรวจอีกแล้วเหรอวะ”
“ฮะ ฮะ”
“พี่หมอหัวเราะอะไร”
ผมเกลียดเสียงหัวเราะเหมือนรู้ทันแบบนี้ที่สุด ผมเตรียมเหวี่ยงเป็นเด็กอนุบาลอมมือทันที คนสนิทเท่านั้นที่รู้ว่าอีกมุมของความขรึมผมมีอะไรบางเบาซ่อนอยู่เหมือนอย่างเรื่องนี้
“คืนนี้ดินคงต้องนอนดูอาการ แต่ที่คลินิคคงไม่สะดวกไม่มีพยาบาลดูแลแล้วที่ต้องตรวจเพราะถ้ามันยังเป็นแผลสดอยู่ดินจะถ่ายเองไม่ได้ ต้องให้พยาบาลช่วยเข้าใจมั้ย”
เข้าใจก็ได้วะครับแล้วไม่บอกแต่แรกว่าไอ้เปี๊ยกต้องนอนโรงบาล
“ไม่นอนนะ พรุ่งนี้ผมต้องไปทำงาน ขาดรายได้ไปวันเดียวก็แย่พออยู่แล้ว สองวันนี่ถึงกับอดอยากได้เลยนะ เฮ้ย ไอ้เสาไฟฟ้ากูไม่ไปนะเว้ย จะกลับบ้านไปนอนที่บ้านก็ได้มีที่นอนเหมือนกัน”
“หุบปากให้หมอตรวจไปเลยนะดิน เรื่องนี้พี่จัดการเอง”
“ไอ้เหี้ย ขู่กูแบบนี้ทุกที มีสิทธิ์เชี่ยอะไรกับตัวกูวะ ปฎิสนธิจนกูเป็นไซโกตขึ้นมารึก็ไม่ใช่”
“ถ้าอยากให้ประกาศว่ามีสิทธิ์อะไรก็จะทำให้ ลงไทยรัฐเจ็ดวัน ขึ้นโฆษณาในพันทิปสักเดือนเป็นไงใครๆก็รู้ว่าพี่เป็นเกย์พี่ไม่อายหรอกนะ ส่วนนายอยากให้ชาวบ้านรับรู้ใช่มั้ย”
“ไม่นะมึงอย่าทำบ้าๆนะ กูเป็นผู้ชายยยย”
“ถ้างั้นก็เงียบปากไปแล้วทำตามที่พี่หมอบอก”
“แต่กูต้องทำงาน แล้วกูก็มีแม่ หายไปคืนเดียวกูแค่หูชา แต่ถ้าหายไปนอนโรงบาลอีกคืนแม่กูได้ด่าเป็นบทกวีแน่ๆ”
“ถ้างั้นบอกเรื่องนี้กับแม่ด้วยอีกคนดีมั้ย”
“เรื่องที่กูต่อยตีกับไอ้พวกขี้ยานั่นอะเหรอ แม่กูชินแล้วเค้าเข้าใจ”
“หมายถึงอีกเรื่อง”
“ไม่ได้”
“งั้นก็ทำตามที่บอก ส่วนที่เหลือเดี๊ยวจัดการเอง พูดแค่นี้หวังว่าจะเข้าใจนะ”
“ไม่เข้าใจแต่กูทำตามที่มึงว่าก็ได้ ตกลงเรื่องนี้คนผิดคือกูหรือว่ามันวะ”
“บ่นอะไร”
“เปล่าบ่นเว้ยหูมึงดีเกินไปแล้วนะ ตัดทิ้งสักข้างดีมั้ย”
ยังไม่ทันที่ผมจะได้ต่อปากต่อคำ ประตูห้องก็ปิดสนิทปิดกั้นการสื่อสารระหว่างผมกับไอ้เปี๊ยกทุกทาง หันกลับเป็นเห็นไอ้แก๊กจ้องผมอยู่ไม่วางตา
“มึงมองกูทำไมไอ้แก๊ก”
“มองมึงอาละวาด ไม่เคยเห็นบรรยากาศแบบนี้นานแล้วหวะ เออแต่แบบนี้ก็ดีนะเว้ยภู โบราณเค้าว่าลูกจะดก”
“ไอ่ห่าแก๊ก มึงคิดอะไรอยู่ นั่นมันเด็กนะเว้ย ห่างกันตั้งสี่ห้าปี เถียงคำไม่ตกฟากขนาดนั้น”
“เด็กแล้วไงวะ ถึงจะเด็กแต่มึงก็งาบลูกเค้าไปแล้ว งาบแบบไม่รู้รสชาติด้วยวะ กร๊าก กูสะใจจริงๆเหมือนคนเป็นหวัดแล้วแดกหูฉลามอะมึง รู้ว่าได้แดกของดีแต่ไม่รู้ว่าอร่อยแค่ไหน 5555”
อยากจะด่าพอๆกับอยากจะตั๊นหน้ามันให้หายหมั่นไส้ ติดอยู่ที่ว่าไอ้แก๊กมันพูดความจริงทุกอย่างเลยไม่รู้จะด่ามันว่ายังไง เอาเป็นว่า ติดไว้ก่อนนะไอ้เพื่อนเวร
สวัสดีค่ะ....สงสารคนเขียนบ้างเถอะค่ะพี่น้อง
บางคนมาดันรอตั้งแต่สี่โมงเย็น คนเขียนยังไม่เลิกงานเลย
แต่ตอนนี้ลาออกจากงานแล้ว
มีคนแซวว่าลาออกจากงานเพื่อมาปั่นนิยายเรื่องนี้ บ้าไปแล้ว
นิยายเลี้ยงปากเลี้ยงท้องไม่ได้นะค่ะพี่น้องแต่มันก็สุขใจที่มีคนชอบล้นหลามขนาดนี้ (กรู๊ววววววววเหมือนลิเกอ้อนแม่ยกยังไงไม่รู้)
เหนือความคาดหมายสุดๆ แต่ก็ขอบคุณทั้งคนเก่าคนใหม่ แต่เห็นแฟนคลับพี่เมฆแอบนอกใจไปหลายคนเหมือนกันนะ ขอให้เพลิดเพลินกันตามอัธยาศรัยนะค่ะ ใครใคร่อ่าน อ่าน ใครใคร่เม้นท์ก็เม้นท์ได้ตามสบายนะค่ะทุกคน ไม่เม้นท์ไม่รีพลายไม่ว่าแต่เค้ารู้นะว่าแอบอ่าน 555 ตามสบายนะคะ ขอบคุณสำหรับคำผิดอีกเช่นเคย ติ เตือนได้เลยนะคะ จะได้พัฒนา.....ขอบคุณค่ะ ....
(http://image.ohozaa.com/i2/g6p8p.jpg)
-
โหยค้างอ่ะ พระนายจะไ้ด้เจอกันแล้วว>>> ของตอนห้า
----------
“ไม่ต้อง มึงไม่ต้องเอาเรื่องเมื่อคืนมาอ้างพากูไปหาหมอเลย เพราะเมื่อคืนมึงทำอะไรมึงยังไม่รู้ตัวเลยเพราะฉะนั้นมึงอย่ามาเรียกร้อง สิทธิ์ที่กูไม่มีให้แล้ว
อย่างฮาอ่ะ พี่ดินนี่ปากร้ายจริง
งงมากกกก วันเดียว รันไปหลายหน้าตกใจหมดเลย
ของเค้าดีจริง
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
พี่ภูของเซ :-[
-
ว้าวๆๆ ได้อ่านสามตอนแบบติดๆๆๆ
แหม๋ คุณภู ดูท่าจะหลงสเนห์แบบแมนๆ
ของพี่ดินเค้าแล้วนะคะเนี่ย อิอิอิ
-
โว้ววววววววว
แหมๆ พี่ดิน พระเอกอุตส่าห์มาช่วยทั้งที
แทนที่จะดีใจ
อารายเนี่ย
เอ๊ะ ...หรือว่า
.
.
.
.
เขิลอ่า................
-
ดูๆลูกพี่ท่าจะแพ้ทางน่ะนี้ ขู่นิดขู่หน่อย ยอมง่ายๆเลย อิอิ :-[
-
หุหุ ตอนเย็นๆเปิดมาเจอตอนหนึ่ง แต่ยังไม่ได้เม้น
เผลอหลับไปเปิดมาอีกทีตอนใหม่มาแล้ววววววววว
:จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: ให้ไรเตอร์คนเก่ง
พี่ภูขาาาาาาา (เปลี่ยนสรรพนามในการเรียกอย่างด่วน)
ดูแลพี่ดิน ดีๆ นะค่ะ อย่าให้ขาใหญ่ต้องไม่สบายนะเอ่อออ
:laugh: :laugh:
-
เริ่สๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อิอิ พี่ภูขา จัดการเอาให้อยู่หมัดเลยนะ ดื้อๆแบบดินเนี่ย :impress2: ;P
-
สุดท้ายก็แพ้ทางกันไปแพ้ทางกันมา 555+
ชอบที่แก๊กเปรียบ ได้หม่ำของดีแต่ไม่รู้ว่าอร่อยแค่ไหน ก๊าก~
:กอด1:ให้กำลัง
สู้ๆค่ะ จุ๊บๆ
-
พี่ดินโดนนายเสาไฟฟ้าขู่หน่อยเดียว หง๋อซะแร้ว :laugh:
-
พี่ภูจัดการเด็กดื้อให้อยู่หมัด โหะ ๆ
-
ดีใจพี่ภูมาช่วยทัน ช่วยเจ็บด้วยคนกร๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆน่ารักจริงพี่ภู ขู่ทุกอย่าง :m20: :m20:
-
งานเข้าคนเดียวเลยน้องดิน
พี่ภูดูแลหน่อย
+1 เป็นกำลังใจนะ writer
-
"คนเป็นหวัดแดกหูฉลาม" :laugh:
-
:laugh: ท่าทางจะแพ้ทางกัน เพื่อนแก๊กนี่ก็... :jul3:
ปล.โอ๋เอ๋ๆๆ กอดไรเตอร์หน่อย :กอด1: เป็นกำลังใจให้ทุกเรื่องเลยนะคะ :L1:
-
นั่งขำน้ำตาไหลเลยเรื่องนี้
ขอสมัครเป็นแฟนคลับ ภูกับดินด้วยคน
แก๊กด้วยชอบแก๊กกวนตีนดี
-
พี่ดินนี่ฮาจริงๆ :m20:
เรื่องนี้ยิ่งอ่านยิ่งชอบค่ะ น่ารักจริงๆ o13
แต่ตัวเองต้องตกอยู่ในสภาพหน้าเยินตัวมอมแบบนี้เนี่ยนะ....มันหน้าดีดหน้าผากสั่งสอนเสียจริงๆ
---> ต้องใช้ "น่า" ค่ะ
-
พี่ภูเริ่มไม่แน่ใจตัวเองแล้วว
เริ่มรักเค้าแล้วละเซ่ :m12: :m12: :m3:
-
เถียงได้ทุกคำจริงๆสิพี่ดิน มันชักจะอยากต่ออีกแล้วนะตัวเทอ อิอิ สนุกมากๆเลยจ้า เป็นกำลังใจให้น๊าค๊า
-
ดินน่ารักดี
:L2: :pig4: :L2: :pig4: :L2: :pig4: :L2:
-
สนุกมาก ชวนติดตามจริงๆ
พี่ภู ๕๕๕ สงสัยกะพฤติกรรมของตัวเอง ติดกับนักเลงเจ้าเสน่ห์แล้ว ไม่รู้ตัว อิอิ
พี่ดินน่ารักเน้อ ลูกสมุนเพียบ ท่าทางใครๆ ก้อรักทั้งนั้น
ส่วนเพื่อนแก๊กก้อเปรียบเทียบเยี่ยม
ลุ้นอ่านต่อไป :pig4:
-
้รอลุ้นๆๆ ชอบพี่ดินอ่ะ แล้วเมื่อไหร่จะรู้ใจตัวเองซักทีหล่ะจ๊ะว่าทำไมนายภูตะวัน :impress2:
-
ฮาฮา เม้นต์กันเร็วมากๆๆๆๆๆๆ
ก็อย่างว่าละนะเรื่องมันสนุก อ่านแล้วเพลินใครๆก็ชอบ อิอิ
-
อ่านบ้าง เม้นท์บ้างไม่ว่ากันน้ะ
แต่ส่วนมากอ่านซะมากกว่าเม้นท์...555
แต่ยังไงก็ขอบคุณที่แต่งนิยายสนุก ๆ ให้อ่าน
-
“เด็กแล้วไงวะ ถึงจะเด็กแต่มึงก็งาบลูกเค้าไปแล้ว งาบแบบไม่รู้รสชาติด้วยวะ
กร๊าก กูสะใจจริงๆเหมือนคนเป็นหวัดแล้วแดกหูฉลามอะมึง รู้ว่าได้แดกของดีแต่ไม่รู้ว่าอร่อยแค่ไหน 5555”
o18 ขำมุขรับทานหูฉลามอ่ะ เปรียบเปรยได้เห็นภาพมากกกก
สงสารพี่ดินน่วมไปทั้งตัว คืนนี้พี่ภูตั้งใจพยาบาลหน่อยล่ะ อย่าให้แฟนคลับผิดหวังเด้อ
เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์น้า ช่วงนี้ก็คิดว่าออกมาพักผ่อนอิริยาบทนะ หายเหนื่อยค่อยไปลงสนามทำงานใหม่ :L1:
หรือจะเอาอย่างพี่ก็ได้น้า พี่สวมถุงมือตุ๊กแกเกาะสามีรับทานมาหลายปีแร่ะ :-[ ทุกวันมีแต่ฝามสุขจริงๆ (แต่ไม่รู้ว่าคุณสามีรู้สึกเหมือนกันรึป่ะ ช่างมันนิ อิ อิ )
ขอบคุณคนเขียน คนโพสจ้า :กอด1: :L2:
-
ก๊ากๆๆ ชอบ พี่ดินของมู๋เฮา :monkeysad: :o8:
-
พี่ดิน น่ารักจัง
:กอด1:
-
พี่ดินนี่ฮาจริงๆ :m20:
เรื่องนี้ยิ่งอ่านยิ่งชอบค่ะ น่ารักจริงๆ o13
แต่ตัวเองต้องตกอยู่ในสภาพหน้าเยินตัวมอมแบบนี้เนี่ยนะ....มันหน้าดีดหน้าผากสั่งสอนเสียจริงๆ
---> ต้องใช้ "น่า" ค่ะ
แก้ไขแล้วค่ะ ขอบคุณมาก
-
พี่ดินเท่มาก ค่อดแมนนนนนน
หลงรักพี่ดินด้วยคนนะคะ :-[
-
ภูเจอของจริงก็คราวนี้แหละ
พี่ดิน นี้สุดยอดไปเลย ตัวเล็กใจใหญ่นะเนี่ย :impress2:
>>ขำตรงที่แก๊กบอกว่า เหมือนคนเป็นหวัดแล้วแดกหูฉลามอะมึง รู้ว่าได้แดกของดีแต่ไม่รู้ว่าอร่อยแค่ไหน 5555” :pigha2:
ไม่รู้จะสงสารใครดี สงสารพี่ดินที่โดนกด หรือ ภูที่ได้..เ .... มี.... ย โหด :laugh: :m20:
-
ดินปากสุดยอดมากกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
555+
ชอบจังค่ะ ที่เปรียบว่า
"เหมือนคนเป็นหวัดแล้วแดกหูฉลาม"
เห็นภาพเลยอ่ะ
-
จะสงสารภูดีไหมที่ได้กินแต่ไม่รู้รสอ่ะ 555+
มาต่อเร็วๆนะคะ เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ :กอด1:
-
พี่ดินน่าีรัก
อยากเม้นแบบนีี้ทุกตอนก้ยังไงอยู่ คนเขียนเบื่อพอดี
พี่ภู น่ารักบ้างดีม๊ะ
5555+
+1 นะคะ จ๊วฟๆ
-
“เด็กแล้วไงวะ ถึงจะเด็กแต่มึงก็งาบลูกเค้าไปแล้ว งาบแบบไม่รู้รสชาติด้วยวะ กร๊าก กูสะใจจริงๆเหมือนคนเป็นหวัดแล้วแดกหูฉลามอะมึง รู้ว่าได้แดกของดีแต่ไม่รู้ว่าอร่อยแค่ไหน 5555”
อีตาพี่แก๊ก พูดถูกใจมาก
โดนใจพี่ภูอย่างแรง :m20: :m20:
-
พี่ภูน่าจะรู้ตัวได้แล้วนะ ว่าหลงพี่ดินเข้าเต็มเปาแล้วอ่ะ ^^
สงสารพี่ดินจริงๆ เจ็บตัวอีกแล้ว
-
แหม้ ๆ ๆ ๆ ก็ชอบเรื่องนี้มาก ๆ ๆ
ชอบคาแล็คเตอร์ของพี่ดิน
ต่อปากต่อคำดีแล้วไม่ยอมคนด้วย
-
มาเสนอตัวเป็นแฟนคลับพี่ภูกับพี่ดินด้วยคนค่ะ
วันเดียวได้แผลมาหาพี่หมอเพียบเลยนะคะ
พี่ภูเริ่มน่ารัก แทนตัวเองว่าพี่ แต่พี่ดินห้าวไปไหนเนี่ย
หรือว่าเขิลลลลลลลเนาะ
แต่ก็แอบคิดถึงพี่ฉานกับท่านเมฆนะเนี่ย :กอด1:
-
พี่แก๊กกวนทีนหว่ะ ปากพอกับน้องดินเลย น่าจะหาคู่ให้สักคนนะว่าม่ะ :laugh:
-
สนุกมากกกกกกกกกกกกกกกกก
ชอบทั้งพี่ภู ทั้งพี่ดินเลย
-
กรี๊ดๆๆๆๆๆ เรื่องนี้เรตติ้งแรงจิง 55 พี่ดินได้ใจจิงๆๆ พี่ภูดูแลด่วนๆ
-
“เด็กแล้วไงวะ ถึงจะเด็กแต่มึงก็งาบลูกเค้าไปแล้ว งาบแบบไม่รู้รสชาติด้วยวะ กร๊าก กูสะใจจริงๆเหมือนคนเป็นหวัดแล้วแดกหูฉลามอะมึง รู้ว่าได้แดกของดีแต่ไม่รู้ว่าอร่อยแค่ไหน 5555”
ชอบประโยคนี้ของแก๊กมากมาย เข้าใจเปรียบเทียบ นายเอกเรื่องนี้น่ารัก ดุ โหด ดีจัง ส่วนพระเอกได้รับฉายา
ไอ้เสาไฟฟ้า ก็น่ารักได้ใจเหมือนกัน สะดุดตาตั้งแต่ชื่อเรื่องแล้ว แต่ที่เข้ามาอ่านช้าเพราะต้องเรียนและไป
ดูงาน ณ แดนไกล สรุปว่าชอบแล้วกัน +1 ให้แทนคำขอบคุณ ฝาก :L2: ไปยังคนแต่งด้วย
:pig4:
-
เถียงคำไม่ตกฟากจริง ๆ ฮาพี่แก๊กว่ะ มาเยอะ ๆ นะพี่
-
เห็นใจไรเตอร์เหมือนกันแต่.......
เอาอีก เอาอีก เอาอีก
o9 o9 o9 o9
-
:L2:
-
:กอด1:
รักคนเขียน
ชอบพี่ดิน
-
คืนนี้ดึกๆจะมาลงให้อีกตอนนะ ตอนนี้บีบคอคนเขียนอยู่จ้า ช่วงนี้คนเขียนตกงาน เลยบีบคอให้ได้วันละสองตอนก่อนจะหมดเวลาพัก :laugh:
-
/me ไม่ได้ม่ดักรอตั้งแต่ 4 โมง หรอก นั่งรอทั้งวันเลย 5555+
:mc4:
สนุกมาก ชอบ
-
งั้นแวะมาปูเสื่อนอนรอด้วยค่ะ
:a12:
:จุ๊บๆ:คนโพสต์
:กอด1:คนแต่ง
-
โอ๊ยยย รันไปหลายหน้ามาก
ของเขาดีจริงไรจริง ว่าแต่อยากอ่านตอนต่อไปแล้วอ่า
มาต่อไวๆน๊า คิดถึงภูตะวันและเพียงดินมากมาย
-
พี่ภูเริ่มออกอาการหวงแล้ว
แค่พี่หมอบอกว่าจะตรวจภายในแค่เนี้ยะ :man1:
พี่ดิน ปากจัดอย่างสม่ำเสมอ แต่เค้าชอบอะ น่ารัก :-[
-
แสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ ซะขนาดนั้น
จะรับผิดชอบทุกอย่างเลยหรือครับ พี่ภู แต่ก็เหนอะ....
+ ไปเมื่อเช้าแล้ว ติดไว้คราวหน้าละกัน
เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์ กับ น้องเซครับ :กอด1:
-
อ่าพี่ดินโดนรุม
แต่หวันไส้ภูเนอะ
ห่วงและชอบเขายังไม่ยอมรับอีก
ขู่ได้ขู่ดี 555+++
ต้องรีดด้วยอย่าขู่อย่างเดี่ยว
-
พี่ภูน่ารัก :-[
-
เข้ามาตีตั๋วรอพี่ดินด้วยคน
:-[
-
โห พี่แก๊กด่าได้เจ็บมากกกก :laugh:
-
ของเขาดีจริง o13
อ่านแล้วอมยิ้มตลอดเลยอ่ะ
ทั้งพี่ภู พี่ดิน พี่แก๊ก
เนี่ยจะไม่ได้อ่านตั้ง 2 อาทิตย์
กลับมาขอ NC อีกซักตอนนะ :m13:
-
จะรอดูว่า พี่ภูจะจัดการเด็กดื้ออย่างพี่ดินยังไง
แต่ถ้าจะสาธิตอะไรอีกล่ะก้อ ขอตีตั๋วแถวแรกน่ะ
-
:t3: ชอบ ชอบ ชอบ ..... :) :t3:
-
กูสะใจจริงๆเหมือนคนเป็นหวัดแล้วแดกหูฉลามอะมึง รู้ว่าได้แดกของดีแต่ไม่รู้ว่าอร่อยแค่ไหน :jul3: :m20:
พี่แก๊กช่างสรรหาคำเปรียบเทียบมาว่าพี่ภูทำเอาฮาขากรรไกรเกือบค้างยิ่งอ่านยิ่งสนุกมากๆ o13
+1ขอบคุณ :pig4:
คนแต่งและคนโพสจ้า :กอด1:
-
โอ้ว ว วพี่ดิน
เถียงกันไม่อายหมอกันเลยทีเดียว
เค้าจะรับผิดชอบก็ให้เค้ารับผิดชอบไปเถอะ!!!!!!~~~
5555
-
นายเสาไฟฟ้าเริ่มจะน่ารักแล้ว :impress2:
-
เถียงกันมันส์จริงๆ 55555555555
พี่ภูต้องจัดการปราบให้อยู่หมัดเลยนะ!
-
คราวหลังก็ค่อยๆงาบนะภู จะได้รสชาติดีๆ อิอิ
-
ชอบ
:z1:
-
ดินชังสรรหาคำด่าจริงๆ
ภูก็บังคับจัง
สงสัยถ้าเป็นแฟนกันคงหึงน่าดู
-
ชื่นใจจจ เรียนพิเศษกลับมา มีนิยายอ่าน 555
-
เถียงกันน่ารักมากกกกก 555
-
55555
น่ารักอ่า
บอกว่าให้ไปสู่ขอดินสะ
จะได้พาเข้าบ้านอย่างถูกกฎหมาย
:mc4:
-
สงสัยลูกจะดก :m20: :m20:
-
ดินกะภูเหมาะสมกันที่สู๊ดดดดดดดดดดด
-
คราวหลังก็ค่อยๆงาบนะภูจะได้รสชาติดีดี อิอิ
-
ปากนี่สูสีเลยกะพี่ดินเลยนะเพื่อนแก๊ก
-
สนุกมากกก ฝีปากท้าทายสูสีกันดีจริงๆ แต่เห็นด้วยกับเพื่อนแก๊ก ยิ่งทะเลาะลูกยิ่งดก :m20:
มานอนรอตอนต่อไปปปป แล้ววว :L2:
:PP
-
พี่ดิน ปากสุดยอดเลย 555
แต่เพื่อนแก๊ก ก็ไม่แพ้กันนะ :laugh:
-
“มองมึงอาละวาด ไม่เคยเห็นบรรยากาศแบบนี้นานแล้วหวะ เออแต่แบบนี้ก็ดีนะเว้ยภู โบราณเค้าว่าลูกจะดก”
ถูกค่าพี่แก๊ก เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง o13
ว่าแต่พี่ดินอาการหนักนะเนี่ย น้องภูต้องอาศัยช่วงนี้ทำคะแนนรู้ป่ะ
ไปเอาอกเอาใจคุณแม่ยายพลางๆก่อนไป๊ เข้าทางผู้ใหญ่อ่ะรู้จักมะน้องภู:laugh:
-
เหมือนคนเป็นหวัดแล้วแดกหูฉลามอะมึง รู้ว่าได้แดกของดีแต่ไม่รู้ว่าอร่อยแค่ไหน
-- กร๊ากๆๆๆ พี่แก๊กพูดแล้วเห็นภาพเลยอ่ะ หวังว่าพี่ภูคงจะสะอึก สะดุ้ง สะเทือนไม่มากก็น้อย :pigha2:
ที่ทำไปทั้งหมดอ่ะ เพราะเป็นห่วงพี่ดินใช่มั้ยล่ะ ... หรือว่าจะเริ่มหลงรักไอ้เด็กตัวกะเปี๊ยกนี่เข้าซะแล้วววว :impress2:
มั่นใจว่าถ้าจับพี่ดินมาฟาดปาก เอ้ย นั่งคุยกับพี่แก๊ก พี่ภูคงเป็นใบ้ (เพราะมันพูดไม่ทัน) (ปากแต่ละคน ... )
:L2: เป็นกำลังใจให้ไรท์เตอร์และน้องคนโพสนะจ๊ะ
-
ยิ่งเถียง ยิ่งว่า ยิ่งรัก เนอะพี่ภู :z1:
-
ขอบคุณมากๆค่ะ
-
พี่ภู พยาบาล น้องดินดีๆ น่ะครับบบบ
-
:L2:
-
เฮ้ยยย สนุกอ่ะ
พระเอกนายเอกโต้คารมแบบนี้ ชอบบบ 5555
รอตอนต่อไปนะคะ : )
-
คนอ่านคนนี้ ลาออกจากงานมานั่งอ่านเลยนะเนี่ยะ จริงจริ๊ง
ฮ่าๆๆ แบบว่าติดนิยาย เลยหางานที่มันมีเวลามากขึ้น เหอๆๆ
พี่ดินสุดยอดดดดดดด ร้ากทั้งพี่ดิน ร้ากกกกกกกกทั้งไรเตอร์ สู้ๆนะ
-
พี่ภูตอนดุพี่ดินนี่น่ารักดีนะคะ แต่ก้อนะคำดุนั้นไม่มีผลบังคับใช้กับพี่ดินอยู่แล้ว ฮ่าๆๆ
อ่านไปยิ้มไป แอบเชียร์พี่ภูแบบไม่รู้ตัวซะงั้น หุหุ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
-
ขอบคุณจ้า
อ่านแล้วอย่างฮา :m20:
-
555555+
พี่ดินซ่าได้อีกกก :jul3:
สู้ ๆ ๆ ๆ ๆ นะค่ะคุณภู :impress2:
เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์นะค่ะ o18
-
:m20: :m20: :m20:
อ่านแล้วขำนายภูมากค่ะ แพ้ทางเด็ก อิอิ
ชอบและหลงรัก เรื่อนี้อย่างจริงใจและตัวหัวใจเลยค่ะ
:L2:
ชอบมาก
อ่านแล้วอยากอ่านต่อไปเรื่อยๆ ไม่อยากหยุดเลย
-
น่ารักมากๆ..
เข้าไปช่วยดินแต่ก็ไม่เข้าใจตัวเอง
ว่าหงุดหงิดอะไรก๊ากๆๆ
นักเลงใหญ่เขาดุจริงเพื่อนเสี่ยยังหงอเลยหุหุ
งานนี้พี่ภูคงได้เข้าสมาคมคนกลัวเมียแน่ๆ
-
พี่ดินเจ็บจะแย่ แต่ฟอร์มยังอยู่ครบตลอด ปากดีตลอด แต่ดูท่าจะแพ้ทางนายภูนะ
-
ตอนที่ 7
(http://dookdik.kapook.com/upload/whatsnew/37401.gif)
นี่เหรอวะที่เค้าเรียกว่าห้องพักโรงพยาบาล ตั้งแต่เกิดมาจนโตป่านนี้พี่ดินไม่เคยย่างกรายมานอนโรงพยาบาลเลยเหอะ เหตุการณ์ต่อยตีแบบนี้ไม่ได้เกิดขึ้นครั้งแรก แล้วไอ้ร่องรอยฟกช้ำดำเขียวพวกนี้ก็ไม่ใช่ครั้งแรกอีกเหมือนกัน
นักเลงใหญ่อย่างพี่ดินผ่านการต่อยตีมาโชกโชน ได้แผลติดตัวกลับบ้านทุกครั้ง แต่ละครั้งร่องรอยมากน้อยไม่เท่ากัน แต่ไม่เคยมีครั้งไหนที่ต้องพึ่งพาโรงพยาบาล พี่ดินพึ่งยาแก้อักเสบจากร้านขายของชำแถวบ้านนั่นแหละ
ไอ้พวกคนรวยนี่มันก็เว่อร์ !!
แค่คิดว่าแผลจะอักเสบก็ต้องนอนโรงพยาบาล ถึงแม้จะรู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวบ้างแล้วก็เถอะ มันก็มีอาการแบบนี้ทุกครั้งนั่นแหละนะ ถึงแม้ว่าครั้งนี้พี่ดินจะซวยเจ็บตัวซ้ำกันถึงสองเด้งแต่การที่ต้องมานอนโรงพยาบาลแบบนี้มันทำให้นักเลงขาดรายได้
คิดแล้วก็เจ็บใจไอ้เสาไฟฟ้ามันมีสิทธิ์อะไรมาเจ้ากี้เจ้าการชีวิตพี่ดินวะ พ่อก็ไม่ใช่แล้วไอ้ห้องพักที่เหมือนโรงแรมที่เห็นในหนังห้องนี้มันคืนละเท่าไหร่ พี่ดินจะเอาปัญญาที่ไหนมาจ่ายวะ วางแผนเอาไว้แล้วว่าจะต้องผัดก๋วยเตี๋ยวขายกี่วันถึงจะไปสมัครเรียน ปวส.ต่อได้ นี่ขาดไปสองวันนั่นก็เท่ากับว่าพี่ดินจะเรียนช้ากว่าชาวบ้านเค้า หนึ่งปีกับสองวันเชียวเหรอวะ
ไอ้เจ้ากี้เจ้าการนั่นไม่เคยจนเหมือนพี่ดินมันไม่เข้าใจหรอกว่าเวลาแต่ละวันนั้นมีค่าต่ออนาคตนักเลงชุมชนขนาดไหน มาข่มขู่อ้างสิทธิ์นู้นสิทธิ์นี้ ถามพี่ดินสักคำหรือเปล่าว่าต้องการมั้ย แล้วคำว่า “เมีย” ที่เพื่อนไอ้เสาไฟฟ้านั่นพลั้งปากออกมาฟังแล้วจั๊กกะจี้ฉิบหาย
Sex ที่ไม่ยินยอมพร้อมใจสำหรับพี่ดินแล้วมันก็ไม่ได้ต่างอะไรกับกระโดดเล่นน้ำแล้วตอตำก้นนั่นแหละวะ เห็นที่คงต้องบัญญัติคำนี้ไว้เป็นคำต้องห้ามอีกคำหนึ่งแล้ว
ใครจะเป็นเกย์หรือใครจะรักกับใครพี่ดินไม่สนใจแต่อย่าเอาพี่ดินเข้าไปเอี่ยวด้วยก็พอ
เริ่มปวดระบมตามเนื้อตามตัวอย่างที่หมอบอก ไม่สามารถบอกพิกัดที่ปวดที่สุดได้เพราะเหมือนมันจะปวดร้าวไปทั่วทั้งตัว ตั้งแต่ไอ้เสาไฟฟ้ามันเอามาปล่อยที่โรงพยาบาลมันกับไอ้เพื่อนปากหมาคนนั้นก็หายหัวไปไหนไม่รู้
ตอนจะให้มาก็ข่มขู่กูทุกวิถีทางแต่พอมาแล้วก็ปล่อยให้ทิ้งเหมือนลอยแพกันซะอย่างนั้น
ไม่รู้จะทำอะไรเลยนอนหลับตาบ่นขมุบขมิบทิ้งขว้างไปในอากาศฆ่าเวลาเล่นๆ ถ้านอนอยู่บ้านป่านนี้ได้ลุกขึ้นมาเตรียมผักเตรียมเส้นสำหรับผัดก๋วยเตี๋ยวของวันพรุ่งนี้แล้วมั้ย คิดไปคิดมาก็วนมาที่รายได้เลี้ยงปากเลี้ยงท้องอีกจนได้
“บ่นอะไร”
“เฮ้ย ไอ้เหี้ยยยยยย หัวใจจะวายเข้ามาไม่ให้สุ่มให้เสียงนึกว่าผี”
ที่สำคัญคือพี่ดินไม่ได้พกพระแล้วก็จำบทสวดมนต์ไม่ได้เลยสักบท
“ก็ที่นี่มันโรงพยาบาลจะให้เสียงดังเหมือนอยู่ในตลาดได้ไง”
“แล้วมึงเคาะประตูไม่เป็นเลยหรือไง”
“เคาะเป็น”
“แล้วทำไมไม่เคาะ”
“ก็ไม่ทำไม”
“กวนตีน”
“ติดมาจากใครบางคนแถวนี้แหละมั้ง”
“มึงว่ากูเหรอไอ้เสาไฟฟ้า แน่จริงมึงมาตัวต่อตัวกับกูเลยมั้ย ยั่วโมโหกูได้ตลอดเวลาเลยจริงๆ”
“ตัวต่อตัวอะได้แต่ถามก่อนว่าเสื้อผ้าเกี่ยวมั้ยถ้าไม่เกี่ยวก็พอจะคุยกันได้”
“มึงอย่ามาทะลึ่ง กูไม่ได้เป็นแบบมึง ครั้งเดียวก็เกินพอแล้ว มึงไปง้อแฟนมึงให้กลับมาจะดีกว่ามั้ย”
“อย่าก้าวก่ายถึงคนอื่น อย่าเป็นเด็กนิสัยไม่ดีแบบนี้”
“กูเคยขอมึงเหรอ เคยทิ้งตัวลงไปกราบตีนมึงมั้ยว่าให้มาสนใจกูหน่อย มีแต่มึงที่ยัดเยียดตัวเองเข้ามาก่อความวุ่นวายให้กู พอกูล้ำเส้นพูดถึงคนของมึงเข้าหน่อยทำเป็นทนฟังไม่ได้เลิกมายุ่งกับกูได้แล้ว เลิกวุ่นวายกับกูสักที”
ไม่รู้ว่าอะไรที่มันมาสะกิดโมโหได้รวดเร็วขนาดนี้ ถึงแม้จะเจ็บร้าวไปทั้งเนื้อตัวแต่มันก็ทั่วถึงกันจนด้านชาไปแล้ว สายน้ำเกลือจึงถูกกระชากทีเดียวก็หลุดออกจากหลังมือ เลือดที่คั่งอยู่เหนือเข็มน้ำเกลือถึงได้กระเด็นออกมา แอบเห็นไอ้เสาไฟฟ้ากระตุกตาตกใจแต่ใครจะสน พี่ดินไม่ใช่ตุ๊กตาที่เจ้าของจะจับมาเล่นยังไงก็ได้ ถึงไม่ได้รวยมีหน้ามีหน้ามีตาแต่พี่ดินก็เป็นคนมีศักดิ์ศรีเท่ากันเพราะฉะนั้นถ้าเจอแบบนี้อย่าคิดเลยว่าจะทน
พอกันที.....ต่อไปนี้จะเป็นตัวของตัวเอง
สะบัดตัวลุกจากเตียงได้ก็จ้ำอ้าวไปข้างหน้าไม่หันกลับไปมองคนข้างหลังแม้แต่น้อย ในใจอยากจะไปจากตรงนี้ให้เร็วที่สุดแต่ขามันทำอย่างใจสั่งไม่ได้ ยังไม่ทันจะก้าวข้ามธรณีประตูมือข้างหนึ่งก็ถูกจับแล้วกระชากอย่างแรง
“ปล่อยกู”
“จะไปไหน”
“จะไปไหนก็เรื่องของกู บอกแล้วใช่มั้ยว่าอย่ามายุ่ง”
“ขอโทษ กลับมาพูดดีๆกันบ้างได้มั้ย”
“กูบอกให้ปล่อยกูไง”
“ไม่ปล่อย เมื่อกี้ขอโทษไม่ได้ตั้งใจ เอาเป็นว่าพี่ผิดเองนะ “
“กูบอกให้ปล่อยกูไงไอ้เหี้ย”
คราวนี้มือกับปากพี่ดินเสือกสัมพันธ์กันได้ดีอย่างไม่น่าเชื่อ ปากยังไม่ทันจะสิ้นคำพูดแต่ปลายหมัดก็เสยเข้าปลายคางไอ้เสาไฟฟ้าไปแล้ว สมน้ำหน้า มันอยากมายั่วอารมณ์ให้เดือดดาลเองช่วยไม่ได้
ไอ้เสาไฟฟ้าโดนต่อยแต่มันไม่ตอบโต้แล้วมันก็ไม่ได้ปล่อยมือที่จับแขนข้างหนึ่งเอาไว้ ยิ่งกว่านั้นมันกระตุกข้อมือนิดเดียวแต่ร่างทั้งร่างก็ลอยหวือไปปะทะอกมันจนได้
สำออยบอบบางจริงๆเลยมึง ไอ้ดิน ไอ้นักเลงใหญ่.....แล้วเป็นไงตอนนี้ก็จมอยู่ในอกไอ้เสาไฟฟ้าไอ้บ้ายักษ์วัดตึกอยู่นี่ไงหละ อ้อมกอดรัดแน่นขึ้นจนรู้สึกเหมือนกระดูกซี่โครงจะทิ่มเนื้อออกมาได้อยู่แล้ว ออกแรงดิ้นสุดกำลังที่มีแต่ไอ้ยักษ์มันยังนิ่งไม่ไหวติงเลยสักนิดเดียว
นี่มันคนหรือรูปปั้นวะ .....แล้วนี่มันอ้อมกอดคือปลอกเหล็กถึงได้รัดแน่นขนาดนี้ โดนเสยคางหมัดเดียวดูเหมือนมันจะไม่สะทกสะท้านอะไร.....แต่พี่ดินกระดูกป่นไปทั้งตัวแล้วมั้ง
ฮึ่ยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!นักเลงขัดใจโว้ยยย
“อย่าดิ้นสิเดี๊ยวดินจะเจ็บตัวเองนะ จะเตะจะต่อยจะตีก็ได้ แต่อย่าไปแล้วก็เราจะพูดกันดีๆบ้างจะได้มั้ย”
“มึงรวนกูก่อนนะ”
“ก็รู้ ก็ขอโทษแล้วไง ก็ง้ออยู่ ก็อนุญาตแล้วว่าถ้าโกรธจะต่อยจะตีอีกก็ได้”
ถึงไม่อนุญาตแต่พี่ดินหมั่นไส้ เรื่องต่อยตีนี่จัดให้อยู่แล้วไม่ขัดศรัทธา
ผลสุดท้าย.......ก็ต้องมานั่งเหนื่อยฟรีอยู่บนโซฟาเฝ้าไข้อยู่นี่ไงหละ
ไอ้ยักษ์นั่นมันรู้สึกรู้สาซะที่ไหน.....เออ กูมันไม่ล่ำ กำยำ บึกบึนบ้างก็แล้วไป
“สงบลงแล้วนะ จะได้กดกริ่งเรียกพยาบาล”
“เรียกมาทำไม”
“ก็ใครดึงสายน้ำเกลือออกหละ ต้องเรียกเค้ามาเสียบเข้าไปใหม่”
“ไม่ต้องก็ได้กูไม่เป็นไรแล้ว”
“อวดดี ใส่ๆไปเถอะ จะได้มีแรงต่อยตีได้อีกไง”
“ช่างแม่งเหอะ ต่อให้กูมีแรง แต่มึงมันหนาเกินมนุษย์ธรรมดาทั่วไปยังไงกูก็เหนื่อยฟรี”
พี่ดินเห็นมันแอบยิ้ม........ไม่สิมันยิ้มให้เห็นกันซึ่ง ซึ่งหน้าเลย หยามกันแบบนี้ยอมได้ที่ไหน
“ยิ้มอะไร”
“เปล่า อารมณ์ดีก็ยิ้ม เดี๋ยวเรียกพยาบาลแล้วให้เค้าเอายาหลังอาหารมาเลยแล้วกัน ใส่สายน้ำเกลือเสร็จจะได้กินยา”
“ไม่กินได้มั้ย”
“อะไรหละ ข้าวหรือยา”
“ทั้งสองอย่างแหละกูไม่หิว”
“ไม่ได้”
เสียงเขียวเชียวไอ้บ้านี่ ดีนะที่รั้งสติกลับมาทันไม่สะดุ้งให้มันหัวเราะใส่หน้าเอาอีก
“ทำไมไม่ชอบกินยา”
“มึงคิดว่ามันเหมือนโอเล่หรือไง ยานะไม่ใช่ลูกอมที่จะชอบกินเล่น”
“ถ้ารู้แบบนี้ก็หาเรื่องใส่ตัวให้น้อยลงหน่อย แล้วนี่อายุกี่ปีแล้ว”
“ทำไม”
“ผู้ใหญ่ถามก็ตอบสิ” ไอ้เชี่ย ทำเป็นขู่ ขนาดกำนันถามถ้าพี่ดินไม่พอใจ ยังไม่ตอบเล้ย
“ตกลงว่าไงอายุเท่าไหร่”
“ย่าง 19”
“อยู่ ม.ปลาย”
“ฮื่อ จบแล้ว จบ ปวช.”
“แล้วเรียนต่อที่ไหน”...........”ส่ายหน้าหมายความว่าไง”
“ไม่เรียน” ก่อนหน้านี้พี่ดินเป็นนักเลง เป็นคนไข้ แต่ตอนนี้เป็นผู้ร้ายโดนสอบสวนเหรอวะ
“ทำไมไม่เรียน ปวช.มันเทียบเท่าแค่ ม.ปลายไม่ใช่หรือไง”
“ไม่มีเงินเรียน กูจน กำลังเก็บเงินเรียนอยู่ชัดมั้ย อย่าถามเยอะ กูเริ่มเจ็บปากแล้ว อ้อ มึงรู้ไว้ด้วยก็ดีนะ เพราะว่ามึงเจ้ากี้เจ้าการ ทำให้กูขาดรายได้ไปสองวัน ทำให้กูเก็บเงินเรียนช้าไปกว่าเดิมอีกสองวัน ชัดแล้วใช่มั้ย”
“แล้วอยากเรียนมั้ย”
“เมื่อกี้กูพูดว่าไง”
“กำลังเก็บเงินเรียน”
“แล้วมึงจะถามทำเบื๊อกอะไรว่าอยากเรียนมั้ย”
พี่ดินจะเรียนต่อดีป่าววะ ดูเหมือนการศึกษาก็ไม่ได้ช่วยให้คนฉลาดขึ้นสักเท่าไหร่เลยนะเนี่ย
“งั้นจะส่งเสียให้เรียน อยากเรียนอะไรหละ”
“มันง่ายไปมั้ย แล้วมันกงการอะไรของมึง อยู่ดีๆมาส่งเสียให้กูเรียน กูมีปัญญาหาเรียนเองได้ ไม่ต้องขอจากใคร ถ้ากูคิดแบบนั้น กูถือขันไปนั่งบนสะพานลอยไม่ง่ายกว่าเหรอ”
“แล้วจะมัวรออะไรอยู่ เรียนช้ากว่าชาวบ้านเค้า เสียโอกาสไปตั้งเท่าไหร่”
ทำมาเป็นสอนก็บอกไปหยกๆว่ากำลังเก็บเงินเรียน สรุปเมื่อกี้คือพี่ดินสีซอให้เสาไฟฟ้าฟังใช่มั้ย
“เก็บความหวังดีของมึงไว้เถอะ กูไม่อยากพึ่งใคร กูบอกแล้วไงกูไม่ใช่ผู้หญิง ไม่ต้องมารู้สึกผิดคิดจะรับผิดชอบนะกูจั๊กกะจี้”
“ก็ไม่ได้จะส่งให้เรียนฟรีๆ ก็มีข้อแลกเปลี่ยนอยู่เหมือนกัน”
อยากจะตาโตให้เท่ากับไข่ห่าน คุณพระคุณเจ้า อย่าบอกนะว่าข้อแลกเปลี่ยนของมันคือพี่ดินต้องแตกสาวยกตูดให้มันทำเมีย โอยยยยย....คืนนั้นกูแค่เคลิ้มไม่ได้ร่วมด้วยช่วยมึงออกสเตปเล้ยยไอ้ยักษ์วัดตึกเอ้ยย อย่ามาติดใจช่องทางที่กูเอาไว้ระบายขับถ่ายของเสียเลยยังไม่อยากให้มันเป็นทูเวย์ไดเรคชั่น
“ตกใจอะไร ไม่ใช่อย่างที่คิดหรอกน่า อย่ามาทะลึ่ง”
“อะไร กูคิดอะไร ยังไม่ได้คิดอะไรซะหน่อย”
มันต้องพกพาของขลังหรือเลี้ยงกุมารทองไว้ในบ้านแน่ๆ
“แล้วตกลงสนใจจะฟังข้อเสนอมั้ย”
“เสนอมาก่อนดิ ไม่เสนอแล้วจะรู้มั้ยว่าน่าสนใจหรือเปล่า”
“จะให้เป็นเป็นครู”
“กูเนี่ยนะ”
“ฟังให้จบก่อนได้มั้ย สอดตอนผู้ใหญ่ยังพูดไม่จบมันเสียมารยาท”
ก่อนหน้านี้บอกจะให้เป็นครูแล้วอยู่ๆมาด่าว่าเป็นคนไม่มีมารยาทตกลงนี่คือพี่ดินมีคุณสมบัติเป็นครูได้ตรงไหนวะ หรือว่ากูเมายาแก้อักเสบไฮโซเข้าไป
“จะให้ไปเป็นครูพี่เลี้ยงของน้องสาวพี่ แต่เค้าเป็นเด็กออทิสติกนะ ดินรับได้มั้ย”
“อือ รับได้ แต่กูจะช่วยอะไรน้องมึงได้วะ”
“แสนดีถูกเลี้ยงแบบทนุถนอมเกินไป นู่นก็ไม่ดีนี่ก็ไม่ได้ ไม่ใช่เพราะไม่รักนะ เพราะรักมากและสงสารที่แสนดีเป็นแบบนี้แต่บางทีต้องให้แสนดีหัดเจออะไรที่มากระตุ้นให้ทำนู่นทำนี่บ้าง ง่ายๆคือคนที่จะดูแลแสนดีควรจะเป็นคนที่กระตือรือร้นไม่เนิบนาบอะเข้าใจมั้ย”
“แล้วกูมีบุคลิคแบบนั้นเหรอ”
“ใช่”
“แล้วมึงไม่กลัวน้องมึงจะทโมนเป็นลิงเป็นค่างเหรอ”
“เอาน่าแสนดีไม่เอาอะไรแย่ๆแบบนั้นมาหรอกน่า”
“แล้วมึงคิดว่ากูจะทำได้เหรอ”
“ไม่รู้สิไอ้แก๊กแนะนำมา ว่าอย่างดินนี่น่าจะให้ไปดูแลแสนดี”
“แล้วกูจะได้ไปเรียนของตัวเองตอนไหน”
“พอเปิดเรียนก็ไปสิ เลิกเรียนก็มาสอนแสนดีก็ได้ แล้วออกจากโรงพยาบาลก็ควรจะไปเลยนะจะได้คุ้นเคยกันไว้ แสนดีไม่ค่อยได้เจอใครอาจจะตื่นๆคนแปลกหน้า”
“มันก็น่าสนใจนะ แต่ถ้าไปสอนแสนดีแล้วลูกสมุนกูหละใครจะสอนมันทำการบ้าน ลูกพี่ไม่อยู่มันไปมั่วสุมดูดบุหรี่กันหลังห้องน้ำจะทำยังไง กูกำลังทำโครงการชุมชนเข้มแข็งอยู่นะมึง”
“งั้นก็เอาแบบนี้ เลิกเรียนแล้วไปดูแลสมุนของนาย พี่จะให้คนรถมารับไปที่บ้านหลังจากนั้นแล้วนายก็ดูแลแสนดีตามหลักการสอนของนายเลยเต็มที่ แล้วก็ค้างบ้านพี่ไปเลย”
“อือมันก็ลงตัวดี แต่ เอ้ยยยยยยยยย ไม่ได้ๆ ตอนเช้ากูต้องผัดก๋วยเตี๋ยวขาย”
“ผัดก๋วยเตี๋ยวเพื่อหาเงินเรียนไม่ใช่เหรอ นี่ไงพี่ส่งให้เรียนแล้ว ไม่ต้องขายแล้วก็ได้”
“แต่กูทำอร่อยมากเลยนะมึง ลูกค้ากูติดใจกันจะตาย กูหยุดไปนี่มีหวังร้องไห้กันระงม”
“ผัดที่บ้านพี่ก็ได้ ครัวใหญ่ ใช้สะดวก”
“นี่ถามจริงๆเถอะ มึงอำนวยความสะดวกขนาดนี้ มึงคิดอะไรกับกูหรือเปล่า”
เพราะกำลังใจล้นหลามแบบนี้ คนเขียนก็เลยก้มหน้าปั่นกันจนตัวดำหัวฟูแล้วรู้มั้ย.....จะบอกว่าชอบเม้นท์นึงมากคิดได้ไง “เสาไฟฟ้าปักลงดิน วันนั้นคนเขียนนั่งหัวร่องอหงายเลยนะรู้มั้ย ใครขอ NC สงสารคนเขียนบ้างว่าจะให้พี่ดินโดนกดตอนไหนก้พี่ดินปากร้ายซะขนาดนี้....ตอนแรกจะบอกว่าลงแต่ละตอนถ้าไม่เห็น anterosz มารีพลายเราจะไม่ลงตอนใหม่ แต่พอเห็นจำนวนคนในกระทู้ก็กลัวแฟนคลับตลอดกาลของพี่เมฆจะช้ำในตายที่สำคัญน้องไอจะได้ไปทำการบ้านด้วยหวังว่าตอนที่น้องเซมากูเตะลงตอนนี้ไอคงจะทำการบ้านเสร็จแล้วนะ..จุ๊ฟๆ คนอ่านทุกคน
-
*คนโพสกับไรท์เตอร์น่ารักจิงๆกำลังเม้นพาร์ทที่แล้วเลยอ่ะ :จุ๊บๆ:
ฮาประโยคนี้มากมาย"มึงไปถางป่าหาเด็กคนนี้มาได้จากไหนวะ” แถวไหนค่ะคุณภูจะไปหามั้ง
น่าร๊ากกกกขนาดนี้อยากได้สักคน55555+
รุนแรงขนาดเพ่ดินถ่ายเองไม่ได้เลยเหรอเนี้ยคุณภูซาดิสรึป่าวเนี้ยสงสารเพ่ดินอ่ะ
คุณภูต้องรับผิดชอบด้วยต้องรับพี่ดินเป็นเมียจ๋านะอิอิ
รออ่านตอนต่อไปอยูน๊า
+1เป็นกำลังใจให้ไรท์เตอร์กับคนโพสค่า
-
เราก็มีเพื่อนชื่อแสนดีเหมือนกัน อ่านแล้วนึกถึงมันจังเลยอ่ะ 5555
-
จิ้มๆๆๆ หึหึ ภูบอกไปเลยว่าสนใจ แต่พี่ดินเนี่ยเถียงคำไม่ตกฟากจิงๆ 55
-
กรี๊ดดดดดดดดด ดีใจ >O<" มีตอนต่อมาด้วยยยยยยย :m11:
แหะๆๆๆ ยังไม่เสร็จเลยค่ะ คุยกะป๊าเครียดๆมา ไอเลยมาหาสิ่งรื่นเริงอย่างนิยายแล้วค่อยไปตะลุยhomework(ที่ส่งพรุ่งนี้)ต่อ :m23:
.
.
“นี่ถามจริงๆเถอะ มึงอำนวยความสะดวกขนาดนี้ มึงคิดอะไรกับกูหรือเปล่า”
พี่ดินนี่รู้ทันเสาไฟฟ้าอีก :laugh: ยอมๆเขาหน่อยเถอะ เสาไฟฟ้าเขาไม่รู้จะอ้างอะไรที่จะทำให้พี่ดินมาอยู่ข้างๆเขาแล้วนะ เล่นเลี่ยงได้ทุกวิถีจริงๆ
(พูดไปงั้นแหละ เห็นคุณชายภูไม่ได้ดั่งใจแล้วสะใจดี :laugh3:)
-
ตอบไปเลยว่า "คิด" สิ :laugh:
-
:L2: :z2: :z2:
-
ให้กำลังใจเยอะๆเลยค่ะ น้องดินน่ารัก ชอบ เนื้อเรื่องสนุกน่าติดตาม
ตอนต่อไป ไปสอนแสนดี ก็อยากรู้แล้วว่าตอนต่อไปจะเป็นยังไง
คอยเป็นกำลังใจให้นะค่ะ
กอด ๆ :กอด1:
-
หายค้างแล้วค่า ขอบคุณมาก
พี่ภูท่าจะหลงน้องดินไม่รู้ตัว อิอิ
นายเอกแมนมาก ๆ ชอบ ๆ :impress2:
-
พี่ดินก็กล้าถามนะว่าคิดอะไรบ้าง.............อย่างนี้หล่ะคิดชัวร์ อิอิ ทำเป็นไม่ยอมรับ กิ๊วๆ :oo1:
-
น่ารักที่สุดอะ ทั้งคนแต่งคนโพสต์พี่ดินพี่ภู(คนอ่านด้วย :laugh:)
อยากรู้เหมือนกันว่าดินจะสอนแสนดียังไง ^^
-
สวัสดีค้า มาสมัครขอติดตามอ่านด้วยคน :กอด1: ชอบในความแก่นกล้าของนายเอกนี่แหละ อิอิ
-
คิดก็บอกไปเถอะพ่อเสา :z2: :z2:
-
อ๊ากกกกำลังมันส์
จะเจอน้องแสนดีด้วย
น้องแสนดีเป็นคิวปิดหรือเปล่า
แต่ฮาทุกทีที่เป้นตอนของดิน
ฮ่าๆๆๆๆขำมากกกอ่า เรื่องผัดก่วยเตี๋ยวนี่อ่านแล้วแบบขำอ่า
แล้วแม่ของดินน้อยนี่เป็นยังไงนิขี้บ่นเฉยๆๆใช่ปะไม่ได้ร้ายแบบตบตีดินใช่ไหม
-
ขอบคุณสำหรับตอนใหม่นะคะ...มาเร็วทันใจมากเลย
พี่ดินจ๋า หวานๆกับภูเค้าหน่อยจิ (nc มันจะได้มาเร็วๆ 555+)
เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ :กอด1:
-
พี่ดินน่ารักมากๆเลยเนาะ >.<
พี่ภูก็เตรียมลู่ทางไว้ให้พี่ดินพร้อมเลยเนาะ
อีกหน่อยไปอยู่บ้านเดียวกันแล้ว คงจะสนุกยิ่งกว่านี้อีก
ปล.พี่ภูนี่อยู่บ้านคนเดียวมั๊ยอ่ะ นอกจากคนรับใช้แล้ว
เห็นว่าพ่อตาย แล้วแม่อ่ะ?
-
สนุกมาก ขอบคุณที่มาอพ
อยากรู้ น้องดินเจอกับพี่เมฆ
จะเกิดอะไรขึ้น แรงพอกัน :laugh:
-
พี่ดินใจสู้มากแม้ร่างกายจะไม่อำนวย o13
พี่ดินเถียงได้ทุกประโยคที่ภูพูดจริงๆ :laugh:
-
เพิ่งได้มาอ่าน รวดเดียว7 ตอน
ชอบมากๆๆๆถึงมากที่ซู๊ด :laugh:
พี่ดินนักเลงหญ่ายของเรา น่ารักและฮามาก
ส่วนพี่ภู ตอนนี้ทำคะแนนตีตื้นขึ้นมามาก แมนได้ใจ
เป็นกำลังใจให้ทั้งคนเขียน และคนโพสต์นะคะ :L2:
ขอบคุณมากมาย :pig4:
รึบมาต่อน๊า กำลังรอจ๊า
-
นายดินดื้อจริงๆต้องให้พี่ภูปราบให้อยู่หมัด :haun4:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
5555555555555 มาก
ภูติดใจดิรแล้วสิ
งอเค้าตลอด
-
มาถึงขนาดนี้ ไม่คิดก็แปลกแล้วพี่ดินเอ๊ยยยย
เพียงแต่ไอ้เสาไฟฟ้าตัวโตมันยังเก๊กมึน สับสนในตัวเองอยู่เท่านั้นแล้... :laugh:
แต่พี่ดินนี่บางทีมันก็ชอบคิดเองเออเอง คิดไกลล่วงหน้าไปสามร้อยเมตรจริงๆ
พี่ภู จัดการให้อยู่หมัดเลยนะ จากนักเลงตัวกะเปี๊ยก (ทำไมกูติดคำนี้จังฟะ?) จะได้เปลี่ยนมาเป็นแมวน้อยเชื่องๆ แทนไง :impress2:
-
คริ อ่านทันแล้วค่ะ คราวนี้ไหวตัวทันตามมาเร็ว
พี่ดินน่ารักมากมาย โถ.......พ่อนักเลงคุมซอย คนดีศรีสังคม
คุณภู ร้ายนักเมาแล้วไร้สติจับเด็กกด :beat: นี่แน่ะๆ
รับผิดชอบพี่ดินไปทั้งชีวิตซะ (ถึงพี่ดินจะจั๊กกะจี้แค่ไหนก็เหอะนะคะ โฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ)
-
:กอด1: ไรเตอร์กับคนโพสต์
ขยันแต่งและโพสต์จริงอะไรจริง
คนอ่านก็ขยันอ่านและเม้นท์จริงๆ
ชอบแก๊กอะ ปากนี่น้องๆพี่ดินเลยนะ
อ่านแล้วก็ขำพี่ดิน แต่ละคำช่างสรรหามาว่าได้เนาะ
ถ้าไม่ใช่พี่ดินทำไม่ได้นะเนี่ยะ :z2:
-
สีซอให้เสาไฟฟ้าฟัง กร๊ากกกก คิดได้นะ
-
555 ชอบจังนายเอกเถียงคำไม่ตกฟากเนี่ย อย่างนี้น่าให้นายเสาไฟฟ้าจับมาล้างปากด้วยสบู่ แล้วจูบให้มึนเลยดีไหมเนี่ย :laugh:
ขอบคุณทั้งคนโพสและคนแต่งนะคะที่ลงเร็วมาก จนคนอ่านตามอ่านย้อนหลังจุใจเลยค่ะ :pig4:
-
ชอบนายเอกสไตล์นี้จริงๆ
ดูมีชีวิตชีวา ดูแลตัวเองได้ ยืนได้ด้วยขาของตัวเอง ดูไม่ใสซื่อบริสุทธิ์จนเกินเหตุ
ดูมีเสน่ห์มากๆ
ว่าแต่ให้ไปดูแลน้องแบบนั้น ระวังจะได้ลิงได้ค่างมาแทนนะ หึหึ
-
อ่านพี่ดินแล้วมีความสุขจริง คืนนี้นอนหลับสบายแล้่วเรา o18
-
กริ๊ดดด มีมาให้อ่านอีกตอน ขอบคุณนะคะไรเตอร์ ขยันจริง ๆ ชอบบบบ
พี่ดินนี่ฮาได้อีก 555 นั่นสิ แล้วปากอย่างงี้จะโดนกดอีกเมื่อไหรหว่า :laugh:
-
“นี่ถามจริงๆเถอะ มึงอำนวยความสะดวกขนาดนี้ มึงคิดอะไรกับกูหรือเปล่า”
อร๊าวววส์ ถามได้พี่ดินละก็ :o8:
-
ตอบไปเลยพี่ภูว่าคิด :laugh:กร๊าก อย่าเผลอมานะพี่ดิน
แม่ยกรอดูพีโดนกดมีเยอะ เอิ๊กๆๆ o18
-
พี่ดินปากดีอ่ะ ชอบค่ะ ชอบ คึคึ
ชอบประโยคนี้ "...คืนนั้นแค่เคลิ้มไม่ได้ร่วมด้วยช่วยออกสเตป..."
-
:call:คิด คิด คิด คิด .... อิอิอิ
-
"Sex ที่ไม่ยินยอมพร้อมใจสำหรับพี่ดินแล้วมันก็ไม่ได้ต่างอะไรกับกระโดดเล่นน้ำแล้วตอตำก้นนั่นแหละวะ " :m20:
คิดได้เนอะ อิอิอิ
o13 o13 o13
PS.กระผมติดตามอ่านทุกตอนคร้าบบบ แต่อาจจะมาเม้นช้าไปซักนิด
เนื่องด้วยภาระกิจการงานยุ่งมากๆ กว่าจะได้เลิกงานก็ 3 - 4 ทุ่มแล้วเน้อ แถมต้องตื่นเช้าอีก อยากลาออกแบบคนแต่งบ้างจัง :เฮ้อ:
-
ตามมากรี๊ดพี่ดินต่อหลังจากแว๊บไปอ่านพี่เมฆมา
พี่ดินก็ยังคงปากร้ายเหมือนเดิม
รอดูว่าเมื่อไหร่คุณพี่ภูจะสยบพี่ดินได้ 555
เพื่อนพี่ภูนี่ดูฮาๆดีนะเนี่ย
:กอด1:
-
ประโยคสุดท้ายแบบว่า จึ๊กๆ เลย
ว่าไงล่ะพี่ภูตกลงคิดไรกะพี่ดินป่าวเนี่ย
มาลงไวดีจัง แต่ก็ชอบค่ะ อิอิ
-
กอดคนแต่ง คนโพส คนละที
“อือมันก็ลงตัวดี แต่ เอ้ยยยยยยยยย ไม่ได้ๆ ตอนเช้ากูต้องผัดก๋วยเตี๋ยวขาย”
“ผัดก๋วยเตี๋ยวเพื่อหาเงินเรียนไม่ใช่เหรอ นี่ไงพี่ส่งให้เรียนแล้ว ไม่ต้องขายแล้วก็ได้”
“แต่กูทำอร่อยมากเลยนะมึง ลูกค้ากูติดใจกันจะตาย กูหยุดไปนี่มีหวังร้องไห้กันระงม”
555 พี่ดิน ขอซื้อ ซักถุงดิก๋วยเตี๋ยวผัดเนี่ย ท่าทางจะอร่อยมาก :m20:
-
เออ ช่าย คิดอะไรกับพี่ดินปะเนี่ย??
มีมาออกค่าใช้จ่าย ทำโน้นทำนี่ให้
มันหมายความว่ายังไงเนี่ย?? แอบมีจุดประสงค์แอบแฝงปะเนี่ย??? :really2:
-
o18 o18 o13
-
คิดสิทำไมจะไม่คิด
ตอบไปเลยกลัวทามไม :laugh:
-
น่ารักมาก พี่ภูกับน้องดิน
ดินนี่ดื้อน่ารักจังเลย
-
ไม่คิดก็โง่แล้วน้องดินเอ๋ย คิดแล้วไม่ปล่อยด้วยดิ
-
อ๊ากๆๆมาต่อเร็วน่า ขนานสอบเรายังแว๊ปมาดูเรื่องนี้เลื่อยๆเลย แฮ่ๆๆ
-
รออยู่ละเน้อ~ :z2: :z2:
-
แมนได้อีกพระเอกเรา อิอิ นายเอกก็จะได้เรียนแล้ว
-
เอาหละซี้มีชักชวนเข้าบ้านแล้วเว้นเฮ้ย ผัดที่บ้านพี่ก็ได้ ครัวใหญ่ ใช้สะดวก
แต่เราว่า พี่ดินน่าจะชอบครัวเล็กๆนะจะสะดวกกว่า หุหุ
-
คิดอะไรรึป่าว...........
-
อยากชิมก๋วยเตี๋ยวผัดของพี่ดินอะ
ไปหากินได้ที่ไหนหนอ
:laugh:
-
อ๊ากกกกกก
ประโยคสุดท้ายพี่ดินถามได้ปักใจมากกกกก
-
สเต๊ปที่หนึ่ง ผ่านไปด้วยดี สมประโยชน์ทั้งสองฝ่าย
รอสเต๊ปที่สองครับ
เป็นกำลังใจให้ ทั้งไรเตอร์และน้องเซ :กอด1:
อ๋อ.. + 1 ให้แล้วด้วย :z1:
-
ชอบ
-
ดูถ้าพี่เสาไฟพ้าจะคิด :haun4:เเบบนี่ป่าว
เเล้วดีนไปค้างบ้านพี่เค้าก็จะเจิ :oo1:อย่างนี่ :laugh: :laugh:
-
แวะมาอ่านสองตอนรวด :กอด1:
ชอบมากมายขอรับ
ปอลิง รอตอนต่อไปโลด :a1:
-
มาแผนสูงนิ ได้ 2 ทางเลย
-
พี่ภูมีเงื่อนไขมาล่อ พี่ดินสะแล้ว
-
คิดอะไรก็บอก ๆ เขาไปตาภู
ว่าอยากได้เธอมาเป็นมายเดีย
-
บอกไปเลยสิคร๊ะพี่ภู ว่าอยากได้ดินมาช่วยดูแลหัวใจ ที่บอบช้ำจากการโดนทิ้ง ^ ^~
-
เพิ่งรู้หรอพี่ดิน ว่าเค้าสนใจอะ
-
พึ่งเข้ามาอ่านค่ะ
อยากบอกว่าพี่ดินน่ารักมากกกกกกกก
แบบว่า..โอ๊ยยยยย ปากดีน่าจับจูบจริงๆ ๕๕๕๕๕๕ :o8:
แต่ละประโยคนี่แทงใจโดนใจซะจริงๆ
ปล.ขอจุ๊บ พี่ดิน หน่อยภูจะให้มั๊ยอ่า :z1:
-
พี่ดิน นี่คนดีศรีสังคมจริงๆ
ถึงจะห้าวไปหน่อยแต่คุณเสาไฟก็ยังเห็นความน่ารัก
ขอบคุณนะคะ มาต่อบ่อยๆ +1 กำลังใจค่า :L2:
-
น่านสิอะไรที่ทำให้คุณภูช่วย้หลือพี่ดินไปซะทุกสิ่งอย่าง
-
ประโยคสุดท้ายนี่ยิงทะลุเป้ากันไปเลยทีเดียว ฮิ้วว~
-
เข้ามาดูแต่เช้า
เปิดดูจากมือถือตอนอยู่ในวัด
โฮ!!!!ต้องสะกดกลั้นกิเลศความอยากรู้มากกกกกกกกก
พอกลับจากวัดถึงบ้านรีบเข้ามาอ่านทันที
แล้วก็ต้องฮากับ.....
อยากจะตาโตให้เท่ากับไข่ห่าน คุณพระคุณเจ้า
อย่าบอกนะว่าข้อแลกเปลี่ยนของมันคือพี่ดินต้องแตกสาวยกตูดให้มันทำเมีย
โอยยยยย....คืนนั้นกูแค่เคลิ้มไม่ได้ร่วมด้วยช่วยมึงออกสเตปเล้ยยไอ้ยักษ์วัดตึกเอ้ยย
อย่ามาติดใจช่องทางที่กูเอาไว้ระบายขับถ่ายของเสียเลยยังไม่อยากให้มันเป็นทูเวย์ไดเรคชั่น
:jul3: :m20: :laugh: :pigha2:
โอย!!!อย่างพี่ดินมีเพ็คเก๊ตขายแถวไหนมั้ย
จะยอมหมดตัวเหมายกสต๊อคเลย
ขอบคุณทั้งไรเตอร์ ทั้งคนโพส ที่ทำให้เบิกบานแต่เช้า
วันนี้วันพระ ขอเอาบุญมาฝากไรเตอร์ด้วย จิตใจผ่องใสโชคดีมีชัยได้แฟนดังใจนะจ๊ะ
:L2: :กอด1: :3123:
-
เนื้อเรื่องสนุก น่าติดตามทุกตอนเลยค่ะ
อ่านแล้วผ่อนคลายเหมือนได้ทำสปาเลยอ่ะ
-
สนุกมากเลย อยากอ่านอีก (555) เพิ่งจะอ่านตอน 6 ไปเมื่อวาน
มาเปิดดูเจอตอน 7 ดีใจจัง เรื่องนี้สนุกขนาดนี้เห็นทีต้องไปอ่านอีกเรื่อง
ยังไม่เคยเข้าไปอ่านเลยอ่ะค่ะ แหะๆ สู้ๆนะคะ
คุณภูนี่อำนวยความสะดวกให้ดินจริงๆ เมียใจดีรักเด็กทำกับข้าวเก่งแบบนี้
เดี๋ยวหลงหัวทิ่มหัวตำหรอก(555) :impress2:
-
“นี่ถามจริงๆเถอะ มึงอำนวยความสะดวกขนาดนี้ มึงคิดอะไรกับกูหรือเปล่า”
ถ้าบอกว่าคิดแล้วพี่ดินจะตอบว่าไง??????
Yes or No
๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕
-
2 ตอนเลย
พี่ดินแก่นเซี้ยวเปรี้ยวซ่าส์มาก
ดื้อมากปากร้ายเถียงทุกคำจริงๆ
คุณภูบอกไปเลยว่าคิด
ขอบคุณคนแต่งและคนโพสต์ค่ะ
-
พี่ดินอะพูดจาไม่เพราะกับสามีเลย
แต่ก็ชอบอะ ชอบแบบพี่ดิน อยากได้บ้าง :man1:
Sex ที่ไม่ยินยอมพร้อมใจสำหรับพี่ดินแล้วมันก็ไม่ได้ต่างอะไรกับกระโดดเล่นน้ำแล้วตอตำก้นนั่นแหละวะ << ให้ความรู้สึกแบบนั้นเลยเหรอพี่ดิน :laugh: :laugh:
-
พี่ภูถึงขั้นนี้ก็ตอบน้องดินไปเถอะว่า 'คิด'
ทำให้ขนาดนี้ไม่หลงก้ไม่รู้เรียกส่าอะไรแล้ววว
-
“นี่ถามจริงๆเถอะ มึงอำนวยความสะดวกขนาดนี้ มึงคิดอะไรกับกูหรือเปล่า”
คิด คิดเอาดินมาทำเมียไงละ :laugh:
ชอบๆอ่ะ อ่านไปยิ้มไป ต่ออีกๆ เยอะๆ :impress2:
-
พี่ภูบอกเลย คิด คิดเยอะด้วย ๕๕๕
น่ารักอ่าาาา
-
ชอบเวลา 2 คนนี้เค้าเถียงกันจังหน้ารักอะเหมือนดินจะไม่ยอมใครแต่ก้เห็นยอมภูทุกที อิ.อิ. ดินมีอะไรดีเนี่ย
:pig4: writer คะ มาต่ออีกเร็ว ๆ นะคะ :L2:
-
โชคชะตาทำให้สองคนมาพบกันได้ไงเนี่ย
แต่ก็ลงตัวสุดสุดเลย
ภูก็รีบรู้คำตอบเร็วๆ นะ ไม่งั้นนักเลงใหญ่คงหาคำตอบให้แทน
ขอบคุณทั้งไรเตอร์และคนโพสนะคะ สนุกมากเลย
-
:a5:ไม่ได้เข้ามาสองสามวัน กระทู้วิ่งไปยี่สิบกว่าหน้า โอ้วววววววว ของเค้าดีเจงๆ เอิ๊กๆๆๆๆ o13
ปล. :กอด1: ไม่ส่ง M79 แล้วคร๊าบบบ เด๋วอดได้ลูกชาย อิอิ :z2:
ปล.2 กลับไปไล่อ่านต่อก่อน
ปล.3 อ่านจบละ แสบๆกันทั้งน้านนน เสาไฟฟ้าไม่เคยเจอหวานๆแสบๆแบบนี้อะเด้ เอิ๊กๆๆๆ
-
จุ๊ฟๆ
ไรเตอร์ค่ะ
:-[
อ๋า
'เสาไฟฟ้าปักลงดิน' แอบชอบประโยคนี้ อิอิ
ว้าววว ตอนนี้ตาภูทำคะแนนซะงั้น
ขอให้รักหวานชื่น
:call: :call: :call:
-
มาร่วมด้วยช่วยเป็นกำลังใจให้อีกคนค่ะ...
พี่ดินน่ารักมากกกกก โอกาสที่จะได้เรียนมาแล้ว
พี่ดิน ยอมๆไปเหอะเนอะ ฮ่าๆๆๆ
-
ต้องไปดูแลแสนดี แต่ระวังลุงของแสนดีไว้หน่อยก้อดีนะ 55+
-
พี่ดินน่ารัก
ชอบๆ ><
-
พี่ดิน
ปากหรอนั่นอ่ัะ
:laugh:
เถียงเก่งจริงๆ
พี่ภูน่าจะจับกดอีกสักรอบ
:haun4:
-
น่ารัก พี่ดินน่ารักเกินไปแล้ว
ทั้งเก่ง ดี และรักเด็ก นายเอกดีเด่นแห่งปีเลย
เสาไฟฟ้าไม่หลงก็แปลกแล้ว
-
สนุกๆๆๆๆ
-
อายุเท่านี้ แต่คิดอ่านใช้ได้ แถมดูเป็นคนรับผิดชอบไม่น้อย
:L2:
-
พี่ภูยังไม่คิดแต่...คงจะคิดในไม่ช้า ก็เด็กมันน่ารักนี่เนอะ :กอด1:
-
พี่ภูทุ่มสุดตัวเลยนะ
แต่อย่าลืมทุ่มใจให้พี่ดินด้วยล่ะ
:m3: :m3: :m3:
-
นายแก๊กเพื่อนนายภูนี่ แกมีแก๊กมีมุขเยอะสมชื่อเนาะ
เอาน่ะพี่ดิน รับงานที่พี่ภูเสนอมาแบบเต็มใจไปเลย จะได้เรียนต่อสมใจไง ข้อเสนอฟังดูเข้าที่น้า
อ่ะ บรรยากาศมีทีท่าว่าจะผันแปรไปในทางที่พึงประสงค์
แล้วพี่ภูอ่ะ อย่าได้ไปแหย่รังแตนอะไรเข้าเชียวนะ คนมันฟอร์มเยอะต้องเข้าใจ
รู้อยู่หรอกว่า ตอนนี้ใจพี่ภูมันเริ่มมีอาการผิดปกติ หุ หุ หุ
-
ได้อ่านถี่อย่างต่อเนื่อง...ขอบคุณมากค่ะ เรื่องนี้ออกฮาเหมือนเรื่องน้องเมฆเลย เป็นกำลังให้นะคะ
ปล.รักษาสุขภาพค่ะ :L2:
-
^^
-
ก็น่าจะคิดนะเนี่ย 555 (แต่ไม่รู้คิดอะไร 555)
-
โถ่ๆๆๆ พี่ดินขาพี่ภูเค้าจะคืดอะไรก็ปล่อยเค้าคิดไปค่ะ แอ็บใส ไม่รู้เรื่องไว้ :laugh: :laugh:
ตอนนี้พี่ดินก็ยังน่ารักเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง :จุ๊บๆ:
หุหุ วันนี้เพิ่งเคียดกับเทอร์โมมา กะจะเข้าเล้ามาหาอะไรๆ อ่านแก้เครียดซักหน่อย แล้วก็เจอซะด้วยซิ
:3123: :3123:
-
หวังผลอะไรอยู่รึเปล่าเนี้ยพี่ภู :laugh:
-
นายภูลงทุนขนาดนี้ หวังอะไรหรือเปล่า อิอิ
-
สนุกมากมาย o13
-
ตอบรับไปเลยพี่ดิน เรื่องอื่นค่อยว่ากันทีหลัง
:pig4:
-
ลูกพี่ดิน
ตอบตกลงไปเลยคับ
เฮ้อ...แล้วพวกผมจะอยู่กับใครอ่ะ
-
:L2: :3123: :L1:
-
:L2:
-
ชอบๆ สนุกคะ
+1
o13
-
“นี่ถามจริงๆเถอะ มึงอำนวยความสะดวกขนาดนี้ มึงคิดอะไรกับกูหรือเปล่า”
ฮ่าอะ ชอบประโยคนี้ อะ
เขียนได้ดีมาากครับบ
อ่านในมุมของภูก้รุ้สึกอีกแบบนึ่ง อ่านในมุมของดินก็รุ้สึกอีกเเบบนึ่ง ถ่ายทอดออกมาได้ดีมากครับ
-
เพิ่งจะเข้ามาอ่าน
ติดใจพี่ดินซะแล้วสิ
ท่าทางพี่ภูก็จะติดใจด้วยเหมือนกัน :impress2:
-
ฮ่าๆ ใกล้ชิดกันอีกขั้นแล้วนะ
มีส่งเสียให้เรียนด้วย หึหึ
ว่าแต่ อยากกินก๋วยเตี๋ยวผัดฝีมือพี่ดินจังเลยย : )
-
คนเขียนเมื่อไหร่พี่ภูจะกดลูกพี่ดินอีกรอบอะ :laugh: เค้ารอตอนนี้นะ
-
รีบน หื่น อะ เอิ๊กๆๆๆๆ :m20: :laugh:
รออยู่เหมือนกันนะ ครั้งแรกมันยังไม่รู้รสนี่ เนอะๆๆๆๆ :z1:
-
กรี๊ดพี่ภูวางแผนหลอกเด็กอย่างเนียน
ดินเองก็กำลังจะตกหลุมพรางพี่ภูแล้วฮิๆๆๆ
-
ตามอ่านอยู่จ้า....ไม่ค่อยสบายเลยไม่ได้เม้นท์
เร็วนิ...ถึงตอนพระเอกกำลังใช้แผนล่อลวง
นายเอก(แมน ๆ) เข้าบ้านแล้ว.....
พี่ดินเนี่ย....เป็นเยาวชนตัวอย่างได้เลยน้า...
อยู่ในสภาพแวดล้อมไม่ดี...แต่ยังคงคุณค่า
ของตนเอาไว้ได้ o13 จริง ๆ......
ตาพี่ภูยอมเป็นช้างเท้าหลังพี่ดินเหอะ....
รับรองไม่ผิดหวังชัวร์ ! o3
:L1: คนแต่ง & คนโพส :pig4:
กด + ให้กำลังใจค่ะ
-
คิดถึงพี่ดินนนนนนน~ :m11:
:m22: เลยแอบย่องมาดูรอบเย็น :oni1:
:กอด1: :จุ๊บๆ:คนแต่ง & คนโพสต์ สู้ๆค่า
-
คิดถึงดินนนนนนน :m1:
วันนี้มาส่องหลายรอบมาก เอ ไม่ใช่สิ ทุกวันเลยตังหาก *ฮา
:L2:
คนแต่ง & คนโพส
:กอด1:
-
พี่ดินไม่น่าถามเลย
อย่างพี่ภูอะ คิดชัว ๆ
-
ตอนนี้คนเขียนกำลังปั่น ตัวดำหัวฟู อยู่นะ ตอนที่ 8 คงไม่เกินทุ่มนึงคืนนี้แน่นอกจ้า
เอาหัวคนเขียนรับประกัน :laugh: เซก็ลุ้นอยู่ว่าพี่ภูของเซจะทำยังงัยกะลูกพี่ดิน
เดี๋ยวนั่งไล่กด+1 ให้ก่อนเยอะจัดมือหงึกเลย แต่ดีใจ :impress2:
-
จะรอนะคร๊าบบบบบบบบบบบบบ
-
พี่ไรเตอร์เล่นของป่าวนี่ ทำไมเม้นต์เยอะจัดขนาดนี้ โพสปุ๊บ วิ่งไปแล้ว 3 หน้า อะไรจะขนาดนั้นนน
แต่นิยายน่าติดตามมากจริงๆ
-
นายเอกเรื่องนี้แซ่บจริงๆ :m20: ทั้งตอนคิดตอนพูด โคตรฮา 55+
-
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
:L2: :L2: :L2: :L2:
:bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
-
พี่ภูก็ให้น้องดินเป็นแม่บ้านอีกตำแหน่งหนึ่งเลยสิ จะได้กินกับข้าวฝีมือน้องดินทุกมื้อ
จากความรับผิดชอบ จะกลับกลายเป็นชอบและรักในไม่ช้าแน่นอน อ่านตอนที่น้องดิน
อาละวาดโต้เถียงพี่ภูน่ารักดี พ่อแง่แม่งอน ทะเลาะกันไปง้อกันมาเดี๋ยวลูกดกแน่ ๆ
:-[ :-[
-
ตอนที่ 8
สองวันมานี้ ไม่มีเวลาคิดถึงกรเลย
ไม่นึกถึง ไม่กระวนกระวายถึง....แต่ก็ไม่ได้ลืมไป
เหมือนอาการคุล้มคลั่งมันจะเบาบางลงตั้งแต่มีเรื่องไอ้เปี๊ยกมาให้คิด
ถึงวันนี้ก็ยังหาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้ว่าทำไมต้องเอาตัวเข้าไปเกี่ยวข้องกับเด็กคนนั้น
มองดูโทรศัพท์ที่ตั้งใจจะให้ไอ้เปี๊ยกแต่ยังไม่กล้าให้....กลัวปากร้ายๆจะต่อว่าหรือกลัวจะไปทำร้ายใจเด็กคนนั้นกันแน่ก็ไม่รู้
ฐานะไม่มีผลต่อจิตใจคน ดินเป็นตัวอย่างที่ดี ถึงจะจนแต่ก็รักศักดิ์ศรียิ่งกว่าอะไร
คนตัวเล็ก หน้าคม ตาหวานปากแดง แต่ปากร้ายยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด
รู้สึกใจหายที่พี่หมอให้นอนดูอาการต่อแค่คืนเดียว รู้กังวลไม่รู้จะสรรหาเหตุผลอะไรที่จะเอาหน้าไปให้เมียคืนเดียวคนนั้นได้เห็นอีก...ผลตอบรับในแต่ละครั้งที่เห็นหน้าบอกได้ชัดเจนว่าเขาไม่ได้สนใจ ไม่ได้คิดมากเรื่องคืนนั้น
แต่คนที่จำเหตุการณ์อะไรไม่ได้เลย กลับสนใจมันเสียเอง
ตั้งแต่ไม่มีกร บุหรี่ดูจะเป็นเพื่อนตายอันดับหนึ่ง รองลงมาก็ไอ้แก๊ก ถึงมันจะชอบกวนโมโหแต่ก็ยอมรับว่ามีมันอยู่ ผมหายฟุ้งซ่านลงไปเยอะ
ไม่เป็นผมไม่มีวันรู้.....ตอนที่มีกรอยู่ข้างๆ ชีวิตเหมือนมีส่วนเติมเต็ม
ผมได้คู่คิดนอกเหนือจากคู่รัก และผมยกฐานะให้กรเป็นคู่ชีวิต แต่ทุกอย่างก็พังทลาย
ยอมรับอย่างหน้าไม่อายเลยว่า เมื่อไม่มีกรแล้วผมคิดจะเลิกไขว่คว้าหาความรัก
ความรักของเกย์ที่คิดจะหาคู่แท้มันยากกว่าหาคู่นอนเห็นจะจริงเสียยิ่งกว่าจริง
ต่อไปนี้ผมจะตั้งเป้าหมายไว้ที่ครอบครัวแล้วก็งาน....ในเมื่อเลือกที่จะรักผู้หญิงไม่ได้และไม่มีผู้ชายจริงใจ ผมก็จะอยู่มันจนเหี่ยวตายไปแบบนี้แหละ
แล้วสุดท้ายผมก็ต้องมากลืนน้ำลายตัวเอง!
สองวันมานี้นอกจากเรื่องงานแล้วเรื่องที่มาร่วมแชร์ความสนใจของผมคงไม่พ้นเรื่องดิน
ไอ้เปี๊ยกเด็กผู้ชายปากร้าย ห้าว เข้มแข็ง และดื้อด้านไม่เหมือนใคร ยอมรับเลยว่าคำถามที่ดินถามทำเอาผมแทบสำลักลมหายใจตัวเองตาย
คำถามตรงไปตรงมาแต่เป็นคำถามที่ผมเองก็ตอบไม่ได้
ผมคิดอะไรกับดินหรือเปล่า ผมคิดกับดินเหมือนที่ผู้ชายคนหนึ่งสนใจผู้ชายอีกคนหนึ่งใช่มั้ย
ถ้าคำตอบคือ....ใช่.....แต่..........ดินไม่ได้เป็นเกย์
สุดท้ายคนที่เดียวดายและเจ็บอยู่คนเดียวคือผมคนนี้อีกแล้วใช่มั้ย
(http://i33.photobucket.com/albums/d67/cute_line/star/s7.gif)
เสียงเคาะประตูจังหวะเดิมๆดังขึ้นแต่เช้า ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าใคร ไอ้คนมีงานทำแต่เสือกทำตัวว่างงานเป็นพ่อพวงมาลัย
“เฮ้ยเพื่อนภูวันนี้เมียมึงออกจากโรงบาลไม่ใช่เหรอ”
“เออ”
“ฮั่นแน่ ฟาดเค้าไม่ทันจะข้ามวัน นี่มึงยอมรับเต็มปากเต็มคำแล้วใช่มั้ยเค้าเป็นเมีย”
“ถึงกูไม่ยอมรับมึงก็หาเรื่องยัดเยียดให้กูจนได้“
“แล้วมึงถามเค้าหรือยังว่าน้องเค้าเต็มใจมั้ย เท่าที่กูดูน้องเค้าก็รังเกียจมึงอยู่เหมือนกันนะ แต่คงไม่ต้องถามหรอกใช่มั้ยเพราะยังไงๆมึงก็ยัดเยียดให้น้องเค้าไปแล้ว ไอ้ห่าร้ายฉิบหาย เมาไม่รู้เรื่องมึงยังสามารถทำประตูได้ ถ้ามึงตายนะกูจะเขียนจดหมายทิ้งไว้ให้บรรพชนรุ่นหลังเช่าไปบูชาเลยแม่ง “
“แล้วทำไมมึงไม่เช่าไว้เอง”
“กูไม่แน่ใจหวะ ว่าระหว่างกูกับมึงใครจะตายก่อนกัน ทุกวันนี้ก็เสียวสันหลังฉิบหาย หวั่นๆจะได้เมียแบบไม่ตั้งใจเหมือนมึง แต่ที่กูกลัวเนี่ย ไม่ได้กลัวเค้าไม่ให้รับผิดชอบนะ กูกลัวเค้าจับไม่ปล่อยมากกว่า”
“ก็มึงมันกะล่อนนี่หว่าไอ้ห่าแก๊ก”
“เหรอวะ กูว่ากูออกจะจริงใจ ว่าแต่มึงเถอะ ขี้บุหรี่กองเป็นภูเขาแบบนี้ นี่ไม่ใช่วิสัยของคนที่จะไปรับเมียออกจากโรงบาลเลยหวะ”
“กูบอกดินเรื่องที่มึงแนะนำแล้ว”
“เรื่องที่จะให้ไปช่วยดูแสนดีอะเหรอ”
“เออ”
“แล้วเมียมึงตอบว่าไง สนใจมั้ยวะ สำเร็จมั้ย”
“มึงเอาหน้าออกไปห่างๆกูได้มั้ยแก๊ก มึงจะมาลุ้นอะไรหนักหนา ตื่นเต้นเกินหน้าเกินตากูนะมึงเนี่ย”
“อ้าว กูถามในฐานะคอนเซาท์ที่ดีนะเว้ย”
“ดูเหมือนดินจะสนใจแต่สุดท้ายก็ขอคิดดูก่อน กูเลยไม่รู้ว่าจะยังไง”
“อ้อ ที่มึงนั่งเผาปอดเล่นอยู่เนี่ย คือกลัวว่าเมียมึงไม่ไปอยู่ด้วยว่างั้น คนแบบมึงนี่น่าจะเอามาทำวิจัยนะ เป็นชีวิตที่น่าศึกษา เค้าไม่อยากให้รับผิดชอบแต่มึงเสือกวิ่งเข้าหา แล้วมึงเอากรไปไว้ตรงไหนวะ”
“ไว้ที่เดิมแหละ กูไม่ได้คิดอะไรแบบนั้น”
“มึงแน่ใจเหรอภู มึงเคยถามตัวเองมั้ย ว่าครั้งสุดท้ายที่มึงเป็นแบบนี้มันคือเมื่อไหร่ ตอนกรทิ้งมึงเสียใจ แต่ตอนนี้มึงมีอาการไม่แน่ใจในตัวเองนะเว้ย มึงสนใจน้องเค้าแต่มึงก็สับสนเพราะมึงเคยสัญญากับกรไว้ว่าจะรักกันไปจนตายใช่ปล่าว”
“มึงอย่าทำมาเป็นรู้ดีน่า”
“มึงมันไม่ยอมรับใจตัวเองต่างหากหละไอ้ภู มึงรักษาสัญญาแล้วอีกคนเค้าทำอย่างที่สัญญาเอาไว้มั้ย มึงจะหยุดอยู่กับที่ หรือมึงจะเดินไปข้างหน้าวะ “
“ดินเป็นผู้ชาย เค้าไม่ได้เป็นเกย์”
“มึงพิสูจน์แล้วหรือไง มึงพยายามเต็มที่แล้วหรือยังวะ มีหลายคนที่เค้าไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไรจนกว่าเค้าจะเจอคนที่ใช่ก็มีให้เห็นทั่วบ้านทั่วเมือง”
“นี่มึงกำลังอบรบกูให้ทำ เกย์โปรเจคอยู่นะเว้ยไอ้แก๊ก”
“กูเปล่า กูแค่จะบอกว่า คนเราเมื่อมีโอกาสเข้ามาแล้วไม่คว้าเอาไว้ เค้าเรียกว่าควายนะเว้ยภู”
“เออ กูรู้แล้ว ควายเต็มหูกูเลยนะไอ้เพื่อนชั่ว หลบไปสักทีกูจะออกไปรับดินแล้ว จะไปด้วยก็ตามมา”
“ตามสบายเลยเพื่อนภู กูขอตั้งหลักก่อน บอกตามตรงว่าเมียมึงดุฉิบหาย”
“ดินเค้าก็เป็นเฉพาะกับคนแบบมึงนั่นแหละไอ้แก๊ก” แล้วก็คนแบบกูด้วย
ได้แต่กระซิบกับตัวเองเบาๆไม่กล้าพูดออกไป
(http://i33.photobucket.com/albums/d67/cute_line/star/s7.gif)
คนไข้เปลี่ยนเสื้อผ้าเตรียมจะกลับบ้านเรียบร้อยแล้ว เป็นครั้งแรกที่ดินเห็นหน้าผมแล้วยิ้มให้ ไม่รู้เป็นเพราะลืมตัวหรือเพราะอะไร แต่มันก็ทำให้หัวใจผมฟูฟ่องขึ้นมาได้นิดนึง อย่างน้อยก็ถือว่าเป็นการเริ่มต้นวันใหม่ที่ดีละนะ
“มาพอดี ไปเหอะ กูอยากกลับบ้านเต็มทีแล้ว”
“แล้วนี่ ทุกอย่างเรียบร้อยดีแล้วเหรอ ไม่เจ็บแผลแล้วใช่มั้ย”
“อือ ไม่เจ็บแล้ว วิ่งได้สบายมาก ที่แก้มก็ยุบลงแล้ว เหลือร่องรอยนิดหน่อย ไม่เป็นไรเว้ย ลูกผู้ชาย แมนๆ” ได้ยินคำนี้แล้วใจที่ฟู่ฟ่องอยู่เมื่อกี่ก็แฟ่บลงทันทีทันใด
“แล้วเรื่องแสนดีตกลงว่าไง”
“จะว่าไง ก็ทำไง ก็ตกลง แล้วมึงจะยิ้มทำไม นี่มึงเสียเงินนะ ยังจะมายิ้มอีก รวยนักเหรอไง”
ถ้าไม่เอานิ้วแตะปากดูไม่รู้จริงๆเลยนะเนี่ยว่าตัวเองยิ้มอยู่
“งั้นเดี๋ยวกลับไปบอกแม่ที่บ้านแล้ว เราจะไปหาแสนดีกันเลยมั้ย”
“นี่มันเพิ่งจะบ่าย มึงไม่ทำงานทำการหรือไง หรือว่ารวยแล้วไม่ทำก็ได้”
“เปล่า ก็เคลียร์ไว้หมดแล้ว “
“เออ กูลืมไประดับมึงนี่คงแค่เข้าไปเซ็นชื่ออย่างเดียวสินะ”
“ไม่ขนาดนั้นหรอกน่า อย่างน้อยก่อนเซ็นก็มีอ่านบ้างเหมือนกันละนะ”
“นี่มึงหยุดยิ้มบ้างก็ได้ ที่กูตกลงเพราะไม่อยากเรียนล้าหลังกว่าคนอื่นๆหรอกนะ “
“ก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่”
“แต่มึงยิ้ม”
“ยิ้มไม่ได้เหรอ”
“ยิ้มได้แต่ไม่ใช่ยิ้มแบบนี้”
“แบบนี้ที่ว่ามันเป็นยังไงเหรอ”
“ยิ้มยั่วตีนกูไงหละ ชัดยัง ทีนี้มึงก็หุบยิ้มได้แล้วนะ ทำเหมือนมาชวนสาวไปกินข้าวไปได้ กูขนลุก”
(http://i33.photobucket.com/albums/d67/cute_line/star/s7.gif)
บ้านไอ้เปี๊ยกเป็นบ้านที่ไม่คิดว่านี่คือบ้านพักอาศัย มันเป็นเพียงห้องเล็กๆที่ก่อสร้างขึ้นมาแบบง่ายๆไม่มีความแข็งแรง ไม่มั่นคงอะไร มีไม้อัดบางๆกันแบ่งเป็นห้องนอนติดกันสองห้อง กลางบ้านเป็นลานเอนกประสงค์แล้วก็มีครัวเล็กๆ ยื่นออกมาอีกนิดหน่อย แต่ดินก็ทำตัวเป็นธรรมชาติเมื่ออยู่ในบ้าน ทำให้ผมค่อยๆรู้สึกว่านี่คือบ้านจริงๆ
“คืนนี้ต้องค้างบ้านมึงมั้ย”
“ค้างสิ”
“แล้วมึงมองสำรวจอะไรนักหนา กวาดตาทีเดียวก็ทั่วบ้านแล้วจะมองทำไม แล้วมึงช่วยผ่อนแรงที่ตีนมึงหน่อยได้มั้ย ทิ้งน้ำหนักตัวลงมาทีนึงบ้านกูมันจะจมหายลงไปในน้ำ”
พอโดนทักผมเลยต้องระวังตัวเองเป็นพิเศษ บ้านหลังนี้เพดานต่ำกว่าปกติแน่ๆ เพราะหัวผมมันจะชนขื่อหลังคาบ้านอยู่แล้ว มองท่าทางทะมัดทะแมงของคนตรงหน้าที่เวลาเดินหยิบนู่นจับนี่ ท่าทางแบบนี้ที่ผมเพิ่งเคยเห็น ดูจะเป็นท่าทางที่เหมาะกับบุคลิคเจ้าตัวขึ้นมาหน่อย ไอ้เปี๊ยกรูปร่างเหมือนผู้ชายทั่วไปที่ผอมไปหน่อย แต่ถ้าเทียบกับผมแล้วไอ้ปี๊ยกตัวเล็กนิดเดียวสำหรับผม หน้าหวานๆแววตาเอาเรื่อง แต่เวลาที่พูดกับผมขึ้นกูมึงทุกคำ ยอมรับเลยว่าไม่ชิน คนที่ผมคบด้วยทุกคนค่อนข้างเป็นคนที่สุภาพเรียบร้อย ไม่เคยมีใครก๋ากั๋นเหมือนไอ้คนที่เดินไปเดินมาตรงหน้าเลยสักคน
“แล้วไหนแม่นายหละ ไม่เห็นมีใครอยู่บ้านสักคน ไม่ล็อคกุญแจด้วย ไม่กลัวของหายเหรอ”
“ไม่มีใครเค้าขโมยของใครกันหรอก เพราะไม่มีของมีค่าให้ขโมย ส่วนแม่ไม่อยู่หรอกเค้าไปเรียนศึกษาผู้ใหญ่”
“อืม แม่ยังเรียนอยู่เหรอ”
“มึงนี่โง่หรือเซ่อ คำว่าศึกษาผู้ใหญ่คือเล่นไพ่ไงหละ แล้วไม่ต้องถามถึงพ่อนะ ไม่มี ไม่เคยเห็น ไม่รู้จัก”
ชีวิตไอ้เปี๊ยกมีอะไรให้ผมได้แปลกใจอีกเยอะ เด็กผู้ชายตัวเล็กๆคนเดียวอยู่กับแม่แค่สองคนในชุมชนที่มีคนอัดกันอยู่ร้อยพ่อพันแม่และมีสภาพแวดล้อมที่เสียงต่อสิ่งชั่วร้ายทั้งหลาย เด็กคนนี้เติบโตมาได้ยังไง แล้วต้องทำแบบไหนถึงจะแข็งแกร่งได้ขนาดนี้
“มึงกินอะไรมายัง”
“ยัง นายหิวเหรอ งั้นออกไปหาอะไรกินก่อนมั้ย”
“ไม่ต้อง พวกคนรวยนี่เอะอะ อะไรก็ใช้เงินๆ ถ้ามึงกินอะไรง่ายๆได้ ก็กินด้วยกันนี่แหละ”
“นี่ เวลาไปคุยกับแสนดีห้ามพูดคำหยาบนะรู้มั้ย”
“เอ่อน่า กูรู้น่า กูแยกแยะได้สบายมาก “
“แล้วทำไมถึงไม่พูดดีๆกับพี่บ้าง”
“ก็มึงมันไม่”
ผมไม่รอให้ไอ้เปี๊ยกได้พูดจนจบประโยค ผมรู้ว่าดินคุยสุภาพเหมือนคนอื่นเค้าได้ แค่ไม่ยอมทำกับผม เด็กผู้ชายตัวเล็กหน้าคมตาหวานที่สำคัญปากแดงตามธรรมชาติ พูดมึงกูทุกคำมันขัดกับบุคลิคภาพที่เห็น
ในเมื่อมันขยันหลุดออกมาตอนอยู่ต่อหน้าผม
ผมก็เลือกที่จะเก็บกลืนมันเข้าไปในอก
ไม่รู้ว่ามันจะคือข้ออ้างหรือว่าเหตุผล!!!
แต่ตอนนี้ปากที่พ่นคำหยาบออกถูกปากผมปิดกั้นทุกคำพูดที่จะออกมาให้ต้องระคายหูแล้ว
เพราะไม่ใช่เรื่องปกติที่ใครๆเค้าทำกัน
ไอ้คนที่โดนผมประกบปากถึงได้เกร็งตัวแข็งทื่อตาค้างตกใจ..... แต่ผมไม่สน
สิ่งดึงดูดความสนใจไม่ใช่ท่าทางของคนตรงหน้า แต่ทว่าเป็นริมฝีปากนิ่มที่ผมค่อยๆเล็มไล้ อยากจะส่งลิ้นเข้าไปสำรวจโพรงปากด้านในใจจะขาดแต่ด้วยประสบการณ์ครั้งแรกที่ผมมอบให้จากความไร้สตินั้นจะจาบจ้วงป่าเถื่อนแค่ไหน ตอนนี้ผมต้องเสริมสร้างความมั่นใจให้คนตรงหน้าก่อนว่ารสจูบมันไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คิด จะกินของหวานก็ต้องใจเย็นๆเลยต้องเก็บข่มปีศาจร้ายที่มันจ้องจะบุ่มบ่ามปล้นจูบจ้วงลิ้นเข้าไป ปลายลิ้นค่อยๆลากไล้ไปตามรูปปาก กดจูบบดเม้มเนื้ออ่อนค่อยๆเป็นค่อยไป แล้วสิ่งที่รอคอยก็มาถึงเมื่อคนตรงหน้าเริ่มจะเผยอเปลือกปากอนุญาตให้ส่งลิ้นเข้าไปได้ มือที่ขยำชายเสื้อจนไม่กลัวว่ามันจะขาดคามือค่อยๆคลายกลายเป็นเกาะเอวผมพยุงตัวเองเอาไว้ ร่างแข็งทื่อค่อยๆคลาย ปลายลิ้นที่ผมไล่ควาญหาก็เริ่มส่งมาตอบสนอง นอกจากปากร้ายแล้วยังหัวไวอีกต่างหาก กว่าผมจะยอมปล่อยของหวานที่ได้ชิมตรงหน้าปากบางก็เห่อบวมขึ้นมาจากเดิมเล็กน้อย
ไม่ได้โดนทำร้ายร่างกายอย่างที่คาดการณ์เอาไว้ !!
ไอ้เด็กปากดีมันก็แค่เดินก้มหน้าแล้วเดินหายเข้าครัวไป แต่ผมยังหยุดอยู่ที่ยังไปไหนไม่ได้ ก็ตอนนี้ใจผมเต้นแรงจนกลัวว่ามันจะกระแทกซี่โครงออกมาให้เจ้าของได้อับอาย
แล้วที่มันทั้งเต้นทั้งสั่นขนาดนี้ มันต้องการจะบอกอะไรกับผม [/color]
=============================
เซยังไม่ได้ดูคำผิดนะ ถ้าใครเจอก็แจ้งด้วยนะคะ ขอ อภัยด้วย ด้วยความรีบ อิอิ
-
:L2:
-
พี่ดิน เหมือนจะห้าวๆ แต่ยังไงๆก็ไม่ทันไอเสาไฟฟ้าหรอก
เค้ากำลังจะจีบพี่ดินหรอก แบบนั้น
-
หึหึ
หลงรักเด็กปากเสียซะแร้ว :z1:
-
เอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ตาค้างและไร้สติจนไม่ปฏิเสธแถมยังตอบสนอง
พี่ดินเป็นอะไรไปแล้วคะ??
ติดบ่วงไอ้เสาไฟฟ้าโจรปล้นสวาทแล้วแหงๆ :m1:
-
เพิ่งเข้ามาอ่าน สนุกๆ อ่านแล้วยิ้มได้ตลอด
ติดตามผลงานอยู่น่ะคร๊าบบบบบบบ
-
คนเขียนน่ารักอ่ะ รู้ด้วยว่าเราคอยอ่าน :pig4:
-
สู้ๆๆๆ พี่ภูจีบพี่ดินให้ติดน่ะ 55
-
ก็บอกว่า หลงรักพี่ดินเข้าแล้วไงล่ะ ^^
-
พี่ดินน่ารักมากค่ะ เพิ่งเข้ามาอ่าน แต่หลงรักพี่ดินไปแล้วค่ะ
-
ในเมื่อท่านอยากได้คำผิด เราจัดให้ค่ะ :laugh3::a2::a9:
รู้กังวลไม่รู้จะสรรหาเหตุผลอะไรที่จะเอาหน้าไปให้เมียคืนเดียวคนนั้นได้เห็นอีก
---> รู้สึกกังวล
“นี่มึงกำลังอบรบกูให้ทำ เกย์โปรเจคอยู่นะเว้ยไอ้แก๊ก”
---> อบรม
ได้ยินคำนี้แล้วใจที่ฟู่ฟ่องอยู่เมื่อกี่ก็แฟ่บลงทันทีทันใด
---> ฟูฟ่อง , เมื่อกี้
มีไม้อัดบางๆกันแบ่งเป็นห้องนอนติดกันสองห้อง
---> กั้น
กลางบ้านเป็นลานเอนกประสงค์แล้วก็มีครัวเล็กๆ ยื่นออกมาอีกนิดหน่อย
---> อเนกประสงค์
ไม่เคยมีใครก๋ากั๋นเหมือนไอ้คนที่เดินไปเดินมาตรงหน้าเลยสักคน
---> ก๋ากั่น
เด็กผู้ชายตัวเล็กๆคนเดียวอยู่กับแม่แค่สองคนในชุมชนที่มีคนอัดกันอยู่ร้อยพ่อพันแม่และมีสภาพแวดล้อมที่เสียงต่อสิ่งชั่วร้ายทั้งหลาย
---> เสี่ยง
เด็กผู้ชายตัวเล็กหน้าคมตาหวานที่สำคัญปากแดงตามธรรมชาติ พูดมึงกูทุกคำมันขัดกับบุคลิคภาพที่เห็น
---> บุคลิกภาพ
ปลายลิ้นค่อยๆลากไล้ไปตามรูปปาก กดจูบบดเม้มเนื้ออ่อนค่อยๆเป็นค่อยไป
---> ควรเลือกใช้อย่างใดอย่างหนึ่งค่ะระหว่าง "ค่อยๆเป็นค่อยๆไป" หรือ "ค่อยเป็นค่อยไป"
ปลายลิ้นที่ผมไล่ควาญหาก็เริ่มส่งมาตอบสนอง
---> ควาน
แต่ผมยังหยุดอยู่ที่ยังไปไหนไม่ได้
---> หยุดอยู่กับที่
พี่ดินอายยยยยยด้วยอ่ะ :laugh: เหลือเชื่อเลยวุ้ย ฮ่าๆ :m20:
ส่วนคุณภู สงสัยตะวันอยากจะตกดินแล้วสินะคะ หุหุ o18
ปล.คืนนี้มีอีกรอบมั๊ยอ่ะคะ? :m13:
-
พี่ดินเราไปไม่เป็นเลยใช่ไหมมมม
โดนจูบไปหน่อยเดียวเอง หุหุ
:z1:
-
เหตุผลเข้าท่าดีนะ คุณภู
ไม่อยากฟังคำหยาบ เลยเอาปากปิดซะเลย
คาดว่า ดินจะกลับมาพร้อมอีโต้แน่นอน อิอิ
ปล. ชอบลายคั่นเรื่อง มากเลยค่ะไรเตอร์
ให้อารมณ์อบอุ่น สบายใจ มากเลย
น่ารักมาก ขอบคุณมากนะคะ
-
คำพูดพี่ดินที่พูดออกมาจากใจจริงแต่ละคำทำเอาภูใจเหี่ยวไปเหมือนกัน :laugh:
ภูกำลังตกหลุมรักพี่ดินแต่ยังไม่แน่ใจตัวเองมากว่าตอนนี้ได้หลงสเน่ห์พี่ดินไปเต็มๆ
พี่ดินไอ้ยิ้มยั่วตีนนะมันเป็นแบบไหนเหรอ :laugh:
-
ว้าววววววววววววววววววววววว
จูบกันแล้ว ... แต่ทำไมหนนี้เดาพี่ดินพลาดไปได้ไงนะ
พี่ดินไม่ได้ตอบโต้อะไรกลับไปเลย
-
โอ้ย
เรื่องนี้เม้นกันเยอะจริงๆ
ว่าจะจิ้ม :z13: ไรเตอร์สักที
พี่ดินเขิน
ชิมิ ชิมิ ล่ะ
:o8:
-
ชอบมากเลย
แต่งได้ฮา :m20: โดนใจอย่างแรง o13
ใจจ้า
ไว้มาต่ออีกนะ
พี่ดิน :L1: คุณภู
-
คุณภูคะ
ปากไวเหมือนกันนะคะ :m12:
-
เย้ได้อ่านก่อนออกจากบ้าน
รักน้องดินนนน อร๊ายยยยย :-[
-
ขอบคุณค่า :กอด1:
-
เข้ามาเขินๆบิดๆแล้วจากไป อร๊ายยยยยย :o8:
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
-
ขยันอัพจังเลยค่ะ วันนี้สองตอนรวด น้องดินใจอ่อนแล้วๆ พี่ภูสู้ๆ :really2:
-
พี่ดินเสร็จพี่ภูแน่ๆ
:L2: :L2: :L2:
:pig4: :pig4: :pig4:
-
เอ๊ะ เข้าครัวไปเอาอีโต้รึเปล่า 5555555 :laugh:
-
ต่อ :fire:
-
กินของหวานก่อนอาหารหลัก มันไม่ดีน๊าครับ ฮ่าฮ่า
-
ค้างอ่ะ ว่าแต่พี่ดินจะว่าไงละทีนี้เจอเข้าจังๆแบบเต็มๆปากเต็มคำของพี่ภู พูดไม่ออกเลยเหรอพี่ดิน
-
เอร้ยยยย
นั่นสิ อำนวยความสะดวกขนาดนี้แล้วเนี่ย
คิดอะไรอยู่หรือเปล่า :laugh: :impress2:
-
ยังไม่ทันขอกะแม่เค้า ดันไปทำไรลูกเค้ากลางบ้านเนี้ย ร้ายนะยะ :-[
-
พี่ดินเริ่มชอบนายเสาไฟฟ้าแล้วมั้ง :impress2:
ดูจากตอนที่แล้วที่โมโหตอนพูดถึงกร
แล้วโดนนายเสาไฟฟ้าว่า
กับตอนนี้ที่โดนประกบปากแล้วไม่ว่าอะไร :laugh3:
-
พี่ดินโดนจูบทีเดียว ไปต่อไม่ถูกเลย
เดินหนีแบบนี้ เขินใช่มั้ยล้า~
พี่ภู อาการแบบนี้ แปลว่า พี่ภูชอบพี่ดิน ชัวร์ๆ ฟันเฟิร์ม!!!!
-
พี่ภูทำอารายย :o8:
-
:z7: :z7: :z7: ลุ้นๆๆๆๆ
-
พี่ดินสมยอมเสาไฟฟ้าอ่า :impress2:
เสาไฟฟ้า อย่าความรู้สึกช้านักนะยะ
-
วันนี้คงได้กินกับข้าวหวานๆแบบไม่ต้องใส่น้ำตาล ไม่มีคอลเลสโตรอล
พี่ดินน่ารักจัง ตอนนี้คิดไปถึงตอนที่พี่ดินอยู่กะน้องแสนดีแล้วอ่ะ คงน่ารักมากๆเลย
+1 เป็นกำลังใจให้ค่ะ
-
o18พี่ภูสู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
รักกันเร็วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ o13
-
สงสัยพี่ดินจะเมาจูบ
อึ้งจนลืมเอาคืนพี่เสาไฟเลย
ไม่รู้ว่าโกรธหรือเขินกันแน่ :-[
-
เท่าที่อ่านไม่เห็นคำผิดนะคะ
เฮ้อ...ก็เห็นใจภูเหมือนกัน คิดว่าตัวเองรักกรขนาดนั้นแต่ว่าดันมาใจเต้นกับดินทั้งๆที่ยังอกหักได้ไม่นาน...
แต่ยังไงก็คงจะทำใจได้ไวๆ กรก็อยู่ต่างประเทศคงไม่วนมาเจอกันอีกง่ายๆมั้ง?
-
พี่ดินเริ่มชอบพี่ภูแล้วอะเป่า หุหุหุ
-
พี่ดิน :m26: พี่ภูใช่ป่ะ
-
:impress2: เดินหน้าเริ่มโปรเจ็คเกย์แล้วเหรอพี่ภู :impress2:
:-[ สู้ๆน้าเอาใจช่วย :o8:
:pig4: :pig4:
-
ปร๊าาาด ไวปานจรวด ห่างมาหลายหน้าเชียว
คนชอบพี่ดินเยอะแยะเลย
เอนซีไม่ต้องหรอก ชอบพี่ดินฮา ๆ แบบนี้
ปล...แอบมี พี่เมฆมาแจมก็ดีนะคะ
-
"..ปลายลิ้นที่ผมไล่ควาญหาก็เริ่มส่งมาตอบสนอง.." (ควาญ คำนี้ แปลว่าผู้เลี้ยงและขับขี่ช้าง จ้ะ)
ต้องเป็น "ปลายลิ้นที่ผมไล่ควานหาก็เริ่มส่งมาตอบสนอง"(ควาน)
"จูบคุณคิดว่าไม่สำคัญ แต่เมื่อคุณจูบฉันทำไมฉันสั่นไปถึงหัวใจ" (เพลงสมัยคุณป้ายังสาวค่ะ)
พี่ดินคงมีอาการแบบนี้แน่เลย
-
ชอบพี่แก๊กจัง...ปากได้ใจมาก
พี่ภูมีเพื่อนที่ดีมากเลยน่า :L2: :L2:
-
แหงะ
ไวไฟอีกและ
คู่เน้อ่ะ....
-
เหมือนเพิ่งเม้นตอนเจ็ดไป ตอนแปดมาเฉยยย
กรี๊ดดด พี่ดิน โอนอ่อนแล้ว..
ตอนหน้าพาไปเจอน้องแสนดีใช่ไหม..ไม่รู้จะแสนแสบขนาดไหน
-
อ๊ากกก
ได้จุ๊บๆๆๆกันด้วยย
ท่าทางดินน้อยจะเขิลจัด
กร๊ากกกกกกกกกก
-
มาจ๊ะเอ๋ตอนค่ำ
:m7: :m22:
พี่ดินของน้องช๊อคซีนีม่าไปแล้ว!!!!
จะตามเล่ห์เจ้าเสาร์ไฟฟ้าทันเหร้ออออออ
ออกจะอ่อนเดียงสาปานนั้น
แต่....
แอบเชีร์ยเสาไฟฟ้าให้ได้ตู้ไปรษณีย์มาคู่กันไวๆ
:m4: :m18:
-
โหหหหหหหหหห รักคนแต่งมากมาย
ต่อเรื่องเร็วมาก อิอิ
เอาล่ะซิ คุณภูเริ่มรุกแล้วเหรอเนี่ย
พี่ดินจะเริ่มรู้สึกอะไรรึยังน้า หรือว่า ชิวๆ เหมือนเดิม ฮ่าๆ
:-[
-
เรื่องนี้อ่านแล้วรู้สึกว่าน่ารักจัง ดินคงไม่ออกมาทั้งครกและสากนะคะ เสาหักแน่ๆ
-
เม้นต์กันเยอะแยะมากมาย กองเชียร์พี่ภูพี่ดิน o13
พี่ภูเริ่มรุกแล้ว นับว่าเป็นจุดเริ่มต้นที่ดี :man1:
เดี๋ยวอีกหน่อย พี่ดินอาจจะหวั่นไหวแน่ ..
ขอบคุณคนแต่งและคนโพสนะคะ มาต่อได้รวดเร็วทันใจมากๆ :L1:
-
:-[ น่ารักตะล๊อด ตลอดดดดดดดดดด
พี่ภูคะ พี่รู้สึกอย่างนี้ ใช่ป่ะ
อยู่ ๆ ใจก็ตึ๊ก ตั๊ก ก็เพราะเธอนั้นน่ารัก อยู่ อยู่ ตึ๊ก ตั๊ก
ชวนให้ผมรัก รัก อยู่ อยู่ อยู่เข้ามาใกล้ คงไม่ปล่อยไปง่าย ง่าย
ส่งสัญญาณมาหน่อยสิ ได้ ได้ ป่าว 5555
:man1: ไรเตอร์แอ่นคนโพสต์ค่ะ
-
กรี๊ดกร๊าดๆ
พี่ดินมีเคลิ้มคร้า
:z1: :z1: :z1:
โธ่ คุณภูคะ!
อย่าพึ่งท้อตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่มสิคะ
ตอนนี้ไม่เกย์ ก็ทำให้เกย์ได้ค่ะ!
:laugh: :laugh: :laugh:
-
เชียร์เต็มที่นะพี่ภูจ๋า
-
วิธีปิดปากน่าเอาไปใช้มากกก
:-[
-
กรี๊ดกร๊าด :m3: พี่ดินกำลังอึ้งล่ะสิ ฮ่าๆๆๆๆ ตัวเองก็เคลิ้มไปด้วยเหมือนกันนี่นา~ :m12:
คุณเสาไฟฟ้าคะ ใจเต้นนแรงขนาดนี้ สงสัยได้ทำโปรเจคกล่อมพี่ดินให้เป็นเกย์แหง :laugh:
-
รึว่าพี่ดินจะตกหลุมรักพี่ภูไปแล้วเนี่ย ไม่ขัดขืนเค้าซะเลย หรือพี่ดินจะเป็นพวกรักนะแต่เขิน เลยต้องห้าวและปากร้ายใส่คนที่ตัวเองรัก :-[
:pig4:
-
กรี๊ดดดด
จูบกันด้วยอ่ะ
ว่าแต่พี่ดินเขินใช่ไหมนั่น
คริคริ
-
หุหุ เล่นเอาพี่ดินเงียบเลยอ่ะ :จุ๊บๆ:
-
โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยน่ารักไปไหนอ่านไปปากแทบฉีกถึงหูหละยิ้มจนแม่ถามมึงยิ้มอะไรของมึงได้คนเดียว 5555++
แบบว่าเรื่องนี้เรทติ้งแรงมากกกกกกกกกกหน้าไปไวเวอร์อ่ะ
แล้วมาต่ออีกนะคะ
-
แอบอ่านตั้งแต่ตอนแรกล่ะ...แต่ไม่ได้เม้นต์ให้
ต้องขอโทษนะค้า :impress2:
ฮามาก....ชอบแบบนี้อ่ะ นายเอกกะพระเอกกัดกัน
แต่สุดท้ายก็รักกันจนขาดกันไม่ได้...
โอ๊ยยยยยย!! โดนสุดๆๆ!! :m3:
ปล.+1 แทนคำขอโทษที่ไม่ได้เม้นต์ให้นะคะ :กอด1:
-
:o8: จูบบกันแล้ววว (แบบมีสติ)
น้องดินคงต้องค้นใจตัวเองแล้วล่ะว่าทำไมไม่ขัดขืน คริคริ :L2:
-
ชอบอ่ะ พี่ดิน มัน ปากร้าย ชิบบบบ
ยิ่งด่ายิ่งสนุก เพราะดูเหมือน พี่ภูแกจะสู้ไม่ได้ลย
สงสัยต้องยอมอยู่ใต้อาณัติของพี่ดินซะแล้ววว
แต่ท่าทางตอนนี้พี่ภูแกจะหาเรื่องจูบนะเนี่ยยย หึหึ
อยากจูบเค้าก็ไม่บอกแกล้งปิดปาก ให้เงียบบ
พี่ดินแปลกๆ ไม่พูดไม่จา เดินหนีไปเลย ขอให้เป็นอายด้วยเถอะะ
ถ้าไม่ใ่ช่อาย อาจเป็นพายุลูกใหญ่ ที่จะพัดพี่ภูแกกระเด็นไปก็ได้ หุหุ
:กอด1: :PP
-
:o8: แหม ก็เค้าเขินน่ะตัวเองงงง อิ อิ อิ
พี่ดินมีอึ้ง ๆ ๆ ส่วนพี่ภูกระท้อนจะหวานต้องหมั่นทุบเน้อออออ
-
พี่ภูนี่รุกคืบเร็วดีจริงๆ :-[
พี่ดินก็น่าร๊ากกกกกก มีเขินด้วย(รึเปล่า?)
เป็นกำลังใจให้ทั้งคนแต่+คนโพสค่ะ :L2: :L2: :L2:
-
คืนนี้ดึกน่าจะหลังเที่ยงคืนจะพยายามเข็นมาให้อีกตอนนะคะ
คนเขียน เขียนไปดมยาไปแล้ว :laugh: คนโพสก็ลัลล้าเต็มที่
เลวเนอะ แต่เพื่อคนอ่านที่รอคอยกันเหนียวแน่น ต้องไปกดดันคนเขียน
เจอกำลังใจล้นหลาม ทั้งคนเขียนคนโพส ปลื้มมากค่ะ
ขอบอกว่าอ่านคอมเม็นท์ทุกๆคนนะคะ คนเขียนก็เวบมาอ่านบ่อยๆ
ได้แต่ไล่ไปให้รีบเขียนมาไวๆ :impress2:
ขอบคุณสำหรับคำผิด ค่ะแล้วจะตามไปแก้ไข
:pig4: :pig4: :pig4:
-
５５５ดินน่ารักอ่ะ ภูก็ฮา เป็นกำลังใจให้
-
นักเขียน กำลังมีไฟ คนอ่านที่ดีก็ต้องช่วยกันเติมถ่าน :z2: สู้ๆ เย้ๆๆ
จัดปายเร้ยยยย เรด 1 ขวด + เสือ 11 ตัว 1 ซอง เอิ๊กๆๆๆๆๆ
-
:man1: :man1:
-
เอออ ขอคอนเฟิร์มว่าไอ้ดวงตะวันดวงนี้มันหื่นจริงๆเว๊ย :m20: :m20: :m20:
แต่ว่าไอ้แก๊กเนี่ย ขอได้ป่าวคร้าบ อยากได้ง่ะ :m1: :m1: :m1:
o13 o13 o13
-
ทำไมพี่ดินเฉยๆอ่ะ เขินใช่ป่าววววว ^^ :-[
-
ชอบอ่ะ เนื้อเรื่องสนุก แล้วก็มาต่อเรื่องไวด้วย ขอบคุณมากค่ะ
-
แอร๊ยยยยยยย... :o8:
จูบไม่ขัดขืนด้วย พี่ดินคิดอะไรอยู่หว่า?
น่ารักมากๆอะค่าาาา
เห็นคนเขียนคนโพสต์กำลังใจดีงี้ คนอ่านรักแย่เลย :L2:
-
น่ารักอย่างนี้ต้องรีบมาต่อ o18
อารมณ์มันค้าง
:call:
-
ก็แค่หัวใจจะบอกว่า หวั่นไหว ไปกับพี่ดินนะซิคะคุณภู
อูยยยยยยยย เขิลแทน อิอิ >///<
-
:L2: คนเขียน & คนโพสต์ สู้ๆค่ะ :L1:
รับกระทิงแดงสักขวดมั๊ยคะ เรามาโด๊ปเพื่อพี่ดินกันเถอะค่ะ! :a2:
-
เค้าจูบกันแล้วง่ะ :-[
ที่ดินไม่พูดไม่จาไม่มีปฎิกิริยาอะไรเนี่ย เพราะ อาย หรือว่าอย่างไร
อยากอ่านตอนต่อที่สุดเลยง่ะ อยากรู้ว่าจะเป็นยังไงต่อไป :serius2:
-
เสาไฟฟ้าฟ้าผันตัวมาเป็นโจรปล้นจูบพี่ดินแล้ว
และพี่ดินจะติดบ่วงบ่วงของเสาไฟฟ้าหรือเปล่านี่!!
-
ซาหนุกดีคร้าบ :pig4:
-
ไปไหนไม่รอดละ ดินเอ้ย หุหุ
-
รึว่าจะเดินไปหยิบมีด
พี่ดินยิ่งโหดๆอยู่
-
พี่ภูติดเหล็ก เอ๊ย เด็ก :z1:
-
น้องดินโดนจูบ ไปไม่เป็นกันเลยทีเดียว :-[
-
วิธีอุดปากพี่ดิน เยี่ยม หึหึ :o8:
-
ตอนที่9
(http://i106.piczo.com/view/2/l/c/d/h/v/5/c/h/5/a/1/img/i163014882_32173_3.gif)
อูยยยย!!!! ใจสั่น
กว่าจะบังคับขาให้ก้าวออกมาจากหน้าไอ้เสาไฟฟ้าได้แทบตาย
บ้านที่แคบแสนแคบก็รู้สึกกว้างฉิบหายสาวเท้าจนขาแทบขวิดกว่าจะหลุดออกมาจากตรงนั้นได้
คืนนั้นไอ้บ้านั่นมันเมา.....แล้ววันนี้ มันสติดีครบทุกอย่างไม่ใช่เหรอ แล้วที่มันกระชากพี่ดินเข้าไปแล้วใช้ความอ่อนโยนหลอกล่อปล้นจูบเอาๆแบบนี้หมายความว่ายังไง
เกิดมาเป็นนักเลงผู้ยิ่งใหญ่ทั้งที ดันมาพลาดท่าเสียทีผู้ชาย....ที่สำคัญมันสะเทือนขวัญวงการนักเลงก็เพราะ........พี่ดินรู้สึกเคลิ้มไปกับสัมผัสนั้น
ทั้งๆที่มันเกิดขึ้นระหว่างผู้ชายกับผู้ชาย
ทั้งๆที่มันเป็นอะไรที่ควรต้องขยะแขยงไม่ใช่เหรอ
แล้วที่พี่ดินเปิดปากให้มันเข้าไปสำรวจได้ตามอำเภอใจนั้นหมายความว่า...............................
ม่ายยยยยยนะ.........ผีบ้านผีเรือนที่เคารพต้นโพธิ์ต้นไทรเจ้าพ่อเจ้าแม่ทั่วปฐพีประเทศไทย พี่ดินไม่ได้เป็นเกย์นะเว้ยครับ
แต่กูก็ยื่นนิ่งให้เค้าจูบได้เป็นนานสองนาน.......คิดแล้วก็ปวดหัวฉิบหาย!!
จะว่าไปแล้วตั้งแต่ย่างเข้าสู่วัยรุ่นพี่ดินก็ยังไม่เคยมีแฟนเลยนี่หว่า แต่ไม่คิดหรอกนะว่าที่ไม่มีเพราะตัวเองเบี่ยงเบน คิดแค่ว่าลำพังอยู่กันสองคนแม่ลูกยังจะเอาตัวเองไม่รอดถ้าหาแฟนเข้ามาอีกก้อนเกลือก็คงไม่พอที่จะกัดกิน
แต่วันนี้....ตอนนี้....พี่ดินเริ่มจะไม่มั่นใจแล้วว่าเพราะสภาพที่ไม่พร้อมหรือว่าเพราะอะไร
(http://i106.piczo.com/view/2/l/c/d/h/v/5/c/h/5/a/1/img/i163742681_25837_3.gif)
กับ ข้าวง่ายๆแค่สองอย่างถูกยกมาเสริฟคนที่นั่งหน้าบ้าน ทำตัวเป็นธรรมชาติเหมือนที่ผ่านมาไม่มีอะไรเกิดขึ้นเสียอย่างนั้น แต่มันจะรู้มั้ยว่าถาดที่มีกับข้าวแค่สองอย่างและข้าวเปล่าแค่สองจานนั้นมัน สั่นจนจะร่วงกราวมาหลายรอบแล้ว........ไอ้ห่าพี่ดินมึงจะประหม่าจนกว่านาธาน จะได้เล่นหนังฮอลลีวูดรึไงวะ
ผัดผักเหี่ยวๆกับไข่เจียวหอมๆ ของแบบนี้จะดูที่หน้าตาอัปลักษณ์อย่างที่เห็นไม่ได้ต้องกินเข้าไปถึงจะรู้ว่าระดับพี่ดินแล้วไม่มีคำว่าธรรมดา ผักจะเฉาไปก็ช่วยไม่ได้ในเมื่อมันเป็นผักที่ใช้ทำก๋วยเตี๋ยวหารายได้ของพี่ดิน และเมื่อมันต้องหยุดทำไปสองวันแบบนี้ผักมันจะสดรอไม่เหี่ยวเลยก็คงจะบ้าแล้ว
“ดินนี่อะไรอ่ะ เกษตรกรเค้าไม่ได้รดน้ำผักเหรอ”
โอ้โห......หยามมากแบบนี้คนอย่างพี่ดินยอมไม่ได้ กัดปากถลึงตาใส่ หักข้อนิ้วขู่มันอีกอย่างนึงดีมั้ยเนี่ย
“จะกินหรือไม่กิน ไม่กินก็เอามานี่ พูดมาก มึงก็สั่ง KFC มากินแล้วกันถ้ามันมาส่งให้นะ”
“กินสิกิน แล้วนี่อยู่ที่นี่มานานแล้วเหรอ”
“ตั้งแต่เกิด”
“ตั้งแต่เกิดเลยเหรอ”
“ไม่รู้ดิ จำตอนเกิดไม่ได้ แต่จำความได้คืออยู่ที่นี่แล้ว”
“อร่อยดีนะ”
“กับข้าวนี่ใช่มะ อยู่แล้ว พี่ดินซะอย่าง กูบอกแล้วอย่าตัดสินอะไรที่หน้าตา”
“ป่าว หมายถึงปากนาย ถึงจะเสียไปหน่อยแต่ก็อร่อยดีนะ”
ไอ้เหี้ย.....ชงเองตบเองแบบนี้ พี่ดินล้มโต๊ะซะดีมั้ย อย่ากงอย่ากินมันเลยข้าว เคยแต่เตะต่อยตี ไม่เคยเจอสงครามที่ต่อสู้กันแบบนี้ บอกไม่ถูกเลยว่าจะไปต่อในเกมส์นี้ได้ยังไง
“มึงอย่าบอกนะ ว่าที่พูดไปเมื่อกี้ นี่มึงกำลังจีบกูอยู่”
“ป่าว”
“เออ แล้วไป” ห่า....ลุ้นคำตอบซะกูใจสั่นหมดเลย
“ไม่เห็นต้องจีบนี่”
“เออ เพราะกูเป็นผู้ชาย”
“ปล่าว เพราะได้เป็นเจ้าของแล้วต่างหาก”
อึ้ง....เงียบ.....เสียท่า.....หมดฟอร์ม....ไปไม่เป็นต่อไม่ถูกไอ้เสาไฟฟ้ามันเป็นบ้าอะไรวะ
อยู่ดีๆก็มาพูดแบบนี้ใส่ รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นบุษบาแล้วโดนจรกาเกี้ยวพาอยู่เลยหวะ
คิดแล้วขนลุกขนพองสยองไปถึงไส้ติ่ง เกี้ยวผู้หญิงเค้าเกี้ยวกันยังไง พี่ดินก็ยังไม่เคยทั้งเกี้ยวแล้วก็ถูกเกี้ยวนั่นแหละวะ แล้วนับภาษาอะไรกับผู้ชายเกี้ยวผู้ชาย
เหลือบมองไอ้คนที่หน้าด้านทิ้งบอมกลางวงข้าวแล้วอยากจะลุกขึ้นก้าวร้าวใส่แม่งชิบหาย ทำเป็นจ้วงเอาๆไม่รู้ไม่ชี้ว่าเมื่อกี้พูดอะไรออกไป อยากจะคว่ำถาดกับข้าวใส่หน้าแม่งจริงๆ
เสียงเคร้งคร้างของช้อนกระทบจานสังกะสีบอกให้รู้ว่าตอนนี้นักเลงอารมณ์รั่วเว้ย
อย่ามาพูดอย่ามาแซวอะไรกูตอนนี้ เจอจานข้าวร่อนใส่หน้าแล้วจะหาว่าไม่เตือน
ทำไม ใจบอกว่าโกรธ ไม่พอใจ แล้วก็หงุดหงิดใจเชี่ยๆ แต่สมองเสือกไม่ยอมสั่งการให้ร่างกายทำร้ายไอ้เสาไฟฟ้าที่มันนั่งลอยหน้าลอย ตาไปได้วะ.....ทั้งๆที่ป่านนี้เท้านักเลงสลัมแห่งนี้ต้องได้นาบหน้าหล่อๆของ ใครบางคนแล้ว
“ดิน อากาศร้อนนะว่ามั้ย”
“ไม่นี่”
ถึงจะเป็นชุมชนแออัดแต่ก็ลมพัดเย็นสบายอยู่นะ ก็ใต้บ้านเป็นน้ำนี่หว่า มีคลองล้อมรอบเหมือนกรุงศรีอยุธยาซะขนาดนี้แล้วจะมาบอกว่าร้อนได้ไงวะ คนรวยอยู่แต่ในห้องแอร์คงจะไม่ชินอากาศเย็นสบายตามธรรมชาติสินะ
“อ้าวเหรอ เห็นนายเหงื่อไหลแล้วก็หน้าแดง ตกลงนี่ไม่ได้ร้อนแน่ๆใช่มั้ย”
เอาเลยไอ้ยักษ์วัดตึก วันนี้มันวันของมึง เอาให้กูละลายสลายไปกับน้ำในคลองแสนแสบนี่แหละ
แม่ง!
วางช้อน.......ไม่ได้อิ่ม แต่กินไม่ลง
“มึงอิ่มยัง อิ่มได้แล้ว เปลืองข้าวสาร”
“อิ่มแล้ว อิ่มตั้งแต่ยังไม่ได้กินข้าวแล้ว”
“ถ้ามึงยังเสี่ยวใส่กูอีกคำเดียว วันนี้มึงกลับบ้านใครบ้านมันเลยนะ ไม่ไหวหวะ กูจะอ๊วก”
“ขอโทษๆ ไม่แกล้งแล้ว แต่เวลาเป็นแบบนี้ดูดีกว่าตอนทำหน้างอตั้งเยอะ ทำไมไม่ชอบทำนะ”
ถลึงตาใส่มันจนลูกกะตาจะหลุดออกมาข้างนอกอยู่แล้ว แม่งยังไม่สำนึก ไม่รู้จะทำยังไงกับไอ้คนหน้าด้านนี่ดี ก่อนที่อะไรๆมันจะเสียหายไปกว่านี้ ความดีของพี่ดินก็คงพอมีอยู่บ้าง เสียงโทรศัพท์ไอ้เสาไฟฟ้าดังเข้ามาเป็นอันว่าเสร็จสิ้นสงคราม ห้ามใครนับศพทหารหาคนแพ้เด็ดขาด ........ถ้ารักพี่ดินจริงๆละก็นะ...อย่านับ
จะไปทำงานพิเศษวันแรกหลังจากหายหัวไม่ได้ให้แม่เห็นหน้ามาสองวัน วันนี้คงต้องบุกโรงเรียนศึกษาผู้ใหญ่เพื่อบอกแม่ซะแล้วว่า ช่วงนี้พี่ดินจะต้องไปค้างบ้านเจ้านาย เก็บกวาดบ้านล้างจานอีกนิดหน่อยแล้วไม่ลืมที่จะเตรียมอะไรไว้ให้คุณนายแม่เป็นมื้อเย็น เผื่อธุรกิจในวงไพ่ไม่ประสบความสำเร็จ คุณนายจะได้ไม่อารมณ์บูดมาก
“คุยโทรศัพท์เสร็จแล้วเหรอ รออยู่นี่นะ จะไปบอกแม่ก่อน”
“ไปด้วยคนสิ”
“กูไปวงไพ่ มึงจะไปทำไม คนนอกเค้าไม่ให้เข้า รู้อะไรกับเค้าบ้างมั้ยเนี่ย”
พี่ดินก็พูดเว่อร์ไปงั้นแหละ โรงเรียนศึกษาผู้ใหญ่ที่ว่าก็มีสภาพไม่แตกต่างจากบ้านพี่ดินเท่าไหร่ใครจะเข้าใครจะออกก็ตามสบาย เป็นวงไพ่ที่คนไม่ทำงานทำการเค้ามานั่งคลายเครียดกันก็แค่นั้น
ถึงการเล่นไพ่จะเป็นการพนันเป็นสิ่งที่ไม่ดี แต่ก็ไม่เคยถาม ไม่เคยห้ามว่าทำไมแม่ต้องเล่น ลึกๆแล้วรู้ดีว่าพื้นเพนิสัยแม่ไม่ใช่นักการพนันมืออาชีพ การที่แม่เลี้ยงพี่ดินจนเป็นผู้เป็นคน เรียนหนังสือและรู้แยกแยะผิดชอบชั่วดีได้ขนาดนี้ การที่แม่หันหน้าเข้าวงไพ่ แม่คงมีเหตุผลอะไรสักอย่างที่บอกพี่ดินไม่ได้ ตราบใดที่มันยังอยู่ในขอบเขตไม่ทำให้คนอื่นเดือดร้อน ไม่ว่าแม่จะเป็นยังไง ขอให้แม่สบายใจ นั่นคือความสุขของพี่ดินแล้ว
“ไหนๆ ใครจะไปหาคุณนายแม่ค่ะ ใช่คุณลูกเพียงดินสุดหล่อหรือเปล่า”
กินเหล้าขาวมาอีกแล้ว อ้อแอ้แบบนี้ มีกรณีเดียวคือแพ้ไพ่
“คุณนายตกไหยาดองแต่หัววันเลยนะ วันนี้เสียไปเท่าไหร่หละ”
“พี่ดินหยาบคายกับแม่เป็นบาปนะคะลูก เสียที่ไหนกันค่ะ 500 บาทหนะ แม่ฝากไว้พรุ่งนี้ก็จะไปเอาคืนแล้ว แล้วตู้เอทีเอ็มของแม่หายไปไหนมาสองวัน หล่อน้อยลงขนาดนั้นไปตีกับใครมาอีกหละ แล้วนั่นใคร”
“แม่จะเอาคำถามไหนก่อน ผมไปตีกับไอ้พวกขี้ยามาหนะใช่ แล้วที่หายไปสองวันก็ไปนอนโรงพยาบาลมา”
“หา”
“ไม่ต้องหาหรอกแม่ ไม่มีอะไรหาย ไม่เสียค่าใช้จ่ายเลยสักบาท”
“อ่อ แล้วไป”
“ส่วนนี่ เจ้านาย เฮ้ย มึงชื่ออะไรวะ”
“สวัสดีครับ ผมภูครับ ภูตะวัน”
“อ่อๆ สวัสดีค่ะคุณ ไอ้ดินมันทำอะไรได้ค่ะ นอกจากผัดก๋วยเตี๋ยวแล้วยังไม่เคยรู้ว่ามันทำอะไรได้”
“พอๆแม่ ไม่ต้องนำเสนอลูกชายขนาดนั้น เสียราคาหมดเลยนะคุณนาย ผมจะไปช่วยสอนหนังสือน้องสาวเค้านะแม่ คงต้องไปค้างที่บ้านเค้า แม่อยู่ได้มั้ย ตอนเช้าถ้าดินไหวก็คงจะเข้าบ้านมาผัดก๋วยเตี๋ยว”
“อยู่ได้ๆ แล้วพี่ดินจะไหวเหรอลูก สอนหนังสือ ผัดก๋วยเตี๋ยว ตัวเล็กนิดเดียวนี่นะ มันไม่หนักไปเหรอ”
“ก็ต้องลองดูก่อนอะครับ ดินไปวันนี้เลยนะแม่ เตรียมกับข้าวไว้ให้แล้ว ส่วนต้นทุนทางธุรกิจอยู่ที่เดิมนะ “
“ได้ๆ โชคดีนะลูกนะ ขอบคุณมากนะคะคุณ”
“ครับ”
“เออพี่ดินเรื่องที่ลูกควงผู้ชายเข้าบ้าน โด่งดังไปทั่วทั้งสลัมแล้วนะลูก”
อยากจะเอาหัวจุ่มคลองแสนแสบฆ่าตัวตาย ต้องดีใจหรือร้องไห้กับข่าวคราวของนักเลงผู้ยิ่งใหญ่ข่าวนี้ดี
(http://i106.piczo.com/view/2/l/c/d/h/v/5/c/h/5/a/1/img/i163742681_25837_3.gif)
ตลอดทางในห้องโดยสารของรถคันหรูเงียบสนิท ไม่มีเสียงเพลงจากเครื่องเล่นมากล่อม ไม่มีเสียงรบกวนจากด้านนอกด้านใน ไม่มีแม้เสียงลมหายใจของใครสักคน แล้วที่ไม่รู้คืออีกคนกำลังคิดอะไร
ไอ้เสาไฟฟ้าอาจจะคิดผิดที่เลือกพี่ดินเป็นครูพี่เลี้ยงสอนน้องสาว เพราะจากสภาพที่อยู่อาศัยและคนในครอบครัวที่ได้เห็น มันอาจจะยากที่คนสมบูรณ์พร้อมไปซะทุกอย่างจะเข้าใจ
เด็กกำพร้าพ่ออยู่กับแม่ที่เป็นนักพนันในสลัม ไม่มีส่วนไหนของประวัติที่น่าประทับใจเลย
อึดอัดกับความเงียบที่ได้รับ กดดันแต่คนอย่างพี่ดินจะทำอะไรได้ ในเมื่อรถยังเดินหน้าต่อไป ในเมื่อคนขับไม่ถามอะไร แล้วพี่ดินจะสนใจทำไมว่ามันคิดอะไรอยู่ เอาเป็นว่าถ้ามันจอดรถไล่ลงเมื่อไหร่แล้วค่อยว่ากัน
บ้านหลังเดิม อาณาบริเวณชวนหลงเหมือน เดิม อยากจะถามอยู่เหมือนกันว่าบ้านหลังนี้มันอยู่กันกี่คนวะ จะใหญ่ไปไหน แต่ไม่กล้าถามเพราะไอ้เสาไฟฟ้ามันถอดวิญญาณไปอยู่อีกมิติโลกที่พี่ดินเข้าไม่ถึงแล้ว
“ถึงบ้านแล้ว”
“เออ กูรู้แล้ว มึงจอดรถอยู่นานมากแล้ว กระจกมีไอน้ำเกาะกันซะขนาดนั้นมึงใจลอยไปไหนวะ”
“ไม่ไกลหรอกอยู่แถวๆนี้แหละ”
พี่ดินขอสัญญาว่าจะรูดซิปปากเอาไว้ตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไป
เข้ามาในบ้านเดินผ่านห้องนู้นห้องนี้จนปวดหัวจนมาเจอห้องที่อยู่ชั้นสองของบ้านห้องที่เจ้าของบ้านบอกว่าคือห้องของลูกศิษย์นักเลงใหญ่ เด็กผู้หญิงที่สังเกตผิวเผินน่าจะรุ่นราวคราวเดียวกับพวกสมุนพี่ดินในชุมชน และเมื่อเห็นว่ามีใครเข้ามา เธอก็ฉีกยิ้มกว้างจนเห็นฟันขาวครบทุกซี่ ยื่นแขนออกมารับอ้อมกอดของคนที่เป็นพี่ชายทันที
เพิ่งเห็นไอ้เสาไฟฟ้าอ่อนโยนสุดๆเป็นครั้งแรก ปากที่ฟัดแก้มใสจนได้ยินเสียงหัวเราะไปทั้งห้องนั้นทำให้มาเฟียใจกระด้างสุดห่ามอย่างพี่ดินยิ้มได้
“แสนดีวันนี้พี่ภูพาคุณครูมาให้รู้จักนะ ดีใจมั้ยมีเพื่อนเล่นคนใหม่อีกคน”
สาวน้อยพยักหน้ายิ้มใส่พี่ชายแต่ก็ไม่ยอมหันมามองพี่ดินอยู่ดี ดูเหมือนเธอจะยังปิดกั้นคนแปลกหน้า พี่ดินไม่เคยเข้าหาใครที่ต้องให้หลักจิตวิทยาขั้นสูงขนาดนี้ และดูเหมือนแสนดีจะพูดไม่ได้ การรับรู้เพียงแต่พยักหน้าและส่งยิ้มเมื่อพอใจและส่ายหน้าเมื่อรู้สึกว่าไม่สบอารมณ์ นอกจากนั้นพี่ดินไม่รู้เลยว่าจะต้องเริ่มต้นยังไงกับการเป็นครูพี่เลี้ยงแสนดีคนนี้
“ดินมานี่สิ นี่แสนดี แสนดีนี่คือพี่ดินนะคะ ยิ้มให้พี่ดินหน่อย แบบนั้นแหละคะ น่ารักมาก”
ค่อยใจชื้นเมื่อเห็นว่าแสนดีส่งยิ้มให้ และยื่นแขนโยนตัวมาข้างหน้า
เอ่อ.....เหมือนกับว่าจะให้อุ้ม.......แต่พี่ดินอุ้มเด็กไม่เป็นหวะครับ แถมแสนดีเป็นเด็กที่โตแล้ว อีกอย่างอุ้มลูกศิษย์ครั้งนี้หลังพี่ดินอาจจะหักได้เลยนะ
เสียงหัวเราะดังลั่นห้องจนเหรอหรา ไม่ใช่แค่แสนดีที่ส่งเสียงนี้ ไอ้เสาไฟฟ้าและพี่เลี้ยงคนอื่นๆก็เป็นไปกับเค้าด้วย นี่ตกลงพี่ดินมาเป็นตัวตลกใช่มั้ยเนี่ย......... เอางั้นก็ได้วะ
“ทำไมทำหน้าเหมือนกินยาขมแบบนั้นหละ”
“หมายถึง......เหรอ” กำลังสติหลุดเลยเกือบลืมตัว ได้แต่ชี้นิ้วเข้าหาตัวเองแบบน้ำท่วมปาก
“อืม แสนดีดีใจที่เห็นเพื่อนใหม่ ดินอุ้มแสนดีหน่อยแล้วกันนะ ไหวมั้ย ตัวหนักหน่อยนะ”
“อึ๊บ” ตัวเอนเล็กน้อยแต่ก็พอไหวละวะ พี่ดินเป็นนักเลงใหญ่นะเว้ย ต่อยตีกับพวกขี้ยายังไม่เคยกลัวจะมากลัวอะไรกับเด็กผู้หญิงตัวหนักๆคนหนึ่ง
“เดี๊ยวพี่ภูไปอาบน้ำก่อนนะ เหนียวตัวมาทั้งวัน อยู่ทำความคุ้นเคยกับคุณครูไปก่อนนะ เดี๋ยวพี่ภูมา นะคะคนดี”
ดีเลยไอ้เสาไฟฟ้ามึงล่ำลากับน้องแสนหวานชื่น แล้วทิ้งกูให้เผชิญชตากรรมขมขื่นแค่คนเดียว ไม่เคยดูแลเด็กพิเศษแบบนี้ ไม่รู้เลยว่าต้องเริ่มต้นทำความคุ้นเคยกันยังไง
ปกติกับลูกสมุนส่วนใหญ่พี่ดินตวาดลั่น พวกมันก็วิ่งหางจุกตูดทำตามคำสั่งกันแล้ว แต่กับแสนดีคงทำแบบนั้นไม่ได้ แสนดีบอบบางและไร้เดียงสาเกินไป
เห็นกองสีเทียนและกระดาษวาดเขียนอยู่กลางห้อง เลยลองวัดใจจูงมือน้อยๆ มานั่งล้อมกองสีไว้ เอาหมอนอิงใบเล็กๆมารองหน้าอก นอนในท่าสบายวาดรูปเล่น แสนดีเห็นพี่ดินทำแบบนั้นก็เลยทำตาม จากที่นอนห่างกันก็กลายขยับเข้ามาใกล้กันตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ มันเพลินจนไม่รู้เลยว่ามีใครมาหยุดยืนมองอยู่นานแล้ว
“ไหนวิชาแรกพี่ดินสอนแสนดีทำอะไร ไหนพี่ภูดูสิคะ”
ภาพวาดที่องค์ประกอบทุกอย่างเหมือนกันแต่ความสวยงามแตกต่างกันมากนัก
“อืม น้องสาวของพี่ก็วาดรูปสวยนี่นา เก่งจริงๆเลยนะเนี่ย”
รูปลายเส้นขยุกขยิกแค่พอมองออกว่าเป็นบ้านภูเขาแล้วก็ดวงอาทิตย์ ภาพเบสิคของเด็กเล็กทั่วไป นกสองขีดลอยวนอยู่เต็มท้องฟ้า
“นี่ๆ “
“หืม เรียกพี่เหรอ “
“เออ เอ่อ ครับ”
“มีอะไรครับคุณครูดิน” แหม แอบหลิ่วตาใส่กูด้วยนะมึง
“ที่ถืออยู่อ่ะไม่ใช่”
“ไม่ใช่อะไร “
“ไม่ใช่ผลงานของแสนดี”
“งั้นแสดงว่าอันนี้” แล้วเสียงหัวเราะก็ระเบิดลั่นห้อง
เออ อย่างที่มึงเข้าใจนั่นแหละ อย่าให้พี่ดินต้องพูดมาก กูไม่ใช่แวนโก๊ะหรือปีกัสโซ่นะเว้ย มันจะแปลกตรงไหนที่ฝีมือวาดรูปของพี่ดินจะด้อยกว่าเด็กพิเศษอย่างแสนดี
เสียงหัวเราะทำให้พี่ดินแทบอยากกระทืบเท้ากรี๊ดๆ แบบมาหยารัศมีแต่ก็คงจะทำแบบนี้ไม่ได้ ต้องสำรวจกริยาแล้วฟาดฟันสายตากันไอ้คนกวนตีนต่อไป ฝากเอาไว้ก่อนเถอะมึง ลับหลังแสนดีเมื่อไหร่ มาเฟียอย่างพี่ดินจะเอาคืนให้สมศักดิ์ศรีเลยทีเดียว
สวัสดีค่ะ สองวันมานี้ปั่นนิยายกันจนหงอกจะขึ้นหัว รีพลายก็วิ่งไปไวมากจนเวลากดบวกให้นี่จำไม่ได้เลยว่ากดให้ใครไปแล้วบ้าง บางทีกดไปก็ได้โน้ตเตือนว่ายังไม่ครบ 24 ชั่วโมง หูยกำลังใจล้นหลามจนคนเขียนหมดมุขวางพล็อตกันไม่ทันแล้วนะค่ะ
-
จีบให้ติดนะภูตะวัน
เป็นกำลังใจให้ ที่ใจมันเต้นอะก็เพราะภูมีใจไง :L2: :L1:
-
:z13: :z13: :z13: :z13:
-
555 พี่ดินอ่อนด๋อยเรื่องวาดรูป ^^
-
:-[
-
:m20:พี่ดินน่ารักกกกกกกกอะ
พี่ภูเริ่มชอบพี่ดินแล้วดิๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
รักกันเร็วๆน้าาาาาาา o13
-
ภูลุยโลดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
แม่ยกเยอะแยะ
พี่ดินจ๋า ยอมๆไปเหอะ ไม่รอดหรอด ฮ่าๆๆๆๆๆ
-
เราชอบเรื่องนี้นะ แต่เราว่ามันขาดเสน่ห์ไปนิดหน่อยอ่ะ
ช่วงระหว่างบทสนทนา มันน่าจะมีคำบรรยายบ้างน่ะ
พอมันมีแต่บทสนทนาอย่างเดียว แล้วมันดูแปลกๆอ่ะค่ะ ^^
-
พี่ภูหมั่นเกี้ยวดีแท้ พี่ดินแพ้ทางเลยนะเนี่ยะ
รักคนแต่งและคนโพสต์นะคะ :กอด1:
-
โว้ววววว
หวานล้อมพี่ดินอยู่รึคุณภู
-
พี่ดินน้อยนิเขิลถึงที่สุด
แต่คุณภูนี่เน่าเงาจันทร์มากนะ
ฮ๋าๆๆๆ
แม่ของดินน่ารักเนอะนึกว่าจะรันทดสะอีกเจอแม่แบบนี้ดล่งอกไปเลย
แต่น้องน่ารักเนอะพี่ดินไหวไหมนิสุ้ๆๆๆ
-
เรื่องนี้คนแต่งขยันแต่งมากๆ คนโพสก็ขยันโพสมากๆ คนอ่านก็ชอบมากๆ
o13 o13 o13
-
พี่ดินเปลี่ยนสถานะนักเลงคุมสลัมมาเป้นคุณครูพี่ดินแล้ววุ้ย
เอ้า!!ฮึบๆๆๆ พี่ดิน สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
(จากคุณครูก็ขึ้นเป็นคุณนายของบ้านให้ได้นะคะพี่ดิน หวั่นไหวๆแล้วใช่มั้ยล่ะ คริคริ)
ปล. :กอด1:น้องแสนดีแน่นๆ แล้วโยกตัวไปมาช้าๆ
-
แม่พี่ดินสุดยอดเลย
น่ารักมาก
พี่ภูหลงพี่ดินแล้วสิ
:laugh:
-
เอร้ยยยยยย พี่ดิน !!!
วาดรูป :laugh: หมดฟอร์มกันเลยทีเดียวนะ ฮ่าๆๆๆ ,,
-
เอากำลังใจมาส่ง :L2: อิอิ~ ^^ พี่ดินน่ารักจริงๆ คุณชายภูก็หยอดซะพี่ดินทำตัวไม่ถูกไปเลย :m1:
คุณแม่ก็ช่างพูดได้ตรงจริงๆ “เออพี่ดินเรื่องที่ลูกควงผู้ชายเข้าบ้าน โด่งดังไปทั่วทั้งสลัมแล้วนะลูก” กร๊ากกกกกกกกกก :jul3:
-
พักบ้างก็ได้ครับ
:L2: ให้ไรเตอร์
:pig4:
-
พี่ดินเขินน่ารักอ่ะค่ะ แอบมีจดบัญชีด้วย พี่ภูในอนาคตจะเป็นไงเนี่ย มีเมียเป็นนักเลง :z1:
-
เราชอบเรื่องนี้นะ แต่เราว่ามันขาดเสน่ห์ไปนิดหน่อยอ่ะ
ช่วงระหว่างบทสนทนา มันน่าจะมีคำบรรยายบ้างน่ะ
พอมันมีแต่บทสนทนาอย่างเดียว แล้วมันดูแปลกๆอ่ะค่ะ ^^
ขอบคุณมากนะคะที่ชอบ แล้วจะเอาไปปรับปรุงให้ดีขึ้นค่ะ
แล้วบรรยายในที่นี้คือ ให้บรรยายหลังบทสนทนาหรือปล่าวค่ะ หรือว่า เพิ่มบทบรรยายในเรื่อง
ชี้แนะด้วยค่ะ
:pig4: :pig4:
เซ
-
พี่ดินอ่ะ ฮาอีกแล้ว :m20:
ยิ่งอ่านยิ่งน่ารักค่ะ พี่ดินเนี่ย
ยิ่งตอนอยู่กับน้องแสนดี คงจะมีมุมน่ารักๆมาให้เห็นอีกแน่ๆเลย
เป็นกำลังใจให้ค่ะ บวกให้กับความขยันและความน่ารักของพี่ดินค่ะ
-
น่ารักที่สุดอะค่ะ
ไอ้พี่ภูนี่ดูนิ่งๆแต่พูดออกมาแต่ละที 555 ได้อีกอะ
น้องแสนดีก็น่ารัก
แต่พี่ดินกะคุณแม่จะฮาไปไหน :laugh:
-
กรี๊ดท่าทางพี่สะใภ้กับน้องสามีจะไปกันด้วยดี
มีวี่แววเป็นครอบครัวที่อบอุ่นกันเสียแล้ว
-
พี่ดินแวนโก๊ะกลับชาติมาเกิดจริงๆ :jul3:
ขนาดพี่ภูเข้าใจผิดว่ารูปที่พี่ดินวาดเป็นฝีมือน้องแสนดี :laugh: :laugh:
-
แหมๆ
พี่ดิน
เคยแต่จับกะทะกะตะหลิวนี่เนาะ
ทำได้แค่นี้ก็ดีใจแล้วแหละ เป็นความภาคภูมิใจของเราเนอะ.
-
ชอบอ่านมุมมองพี่ดินอ่ะ น่ารักแล้วก็ฮาได้ใจมากๆ :man1:
-
เรื่องนี้กำลังใจมากจิงๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
:impress3: :impress3:
-
พี่ภูเริ่มย้อนให้พี่ดินมีอึ้งกิมกิ่แล้ว :jul3:
พี่ดินนี่ฮาตลอด น่ารักมาก :m20:
-
2 ตอนรวด นายภูหลงรักพี่ดินแล้วใช่ไหม อิอิ หยอดซะพี่พี่ดินไปไม่เป็น ม้วนต้วนเลยทีเดียว:-[
คุณแม่พี่ดินน่ารักเนาะ พี่ดินเวลาคุยกับแม่น่ารักมากๆเลย
555 พี่ดินวาดรูปแพ้แสนดีเหรอ
กอดๆคนเขียน คนโพส ขยันแท้ๆ :กอด1:
-
อะโหย มีตัวช่วยอ่ะ น้องแสนดีมาอีกคน พี่ดินยังไงก็ไปไหนไม่รอด
+1 กำลังใจ ขอบคุณค่ะ :L2:
-
พี่ดินวาดดภาพได้ไม่สวยขนาดนั้นเลยหรอ??
พี่ภูจีบพี่ดินๆๆๆๆ
:-[ :-[
-
น่าร๊ากกกกกกกกชอบพี่ดินอ่ะ :กอด1:
พี่ดินกับพี่เมฆนี้แมนสมเป็นเคะจิงๆ5555+
แม่พี่ดินก็น่ารักถึงแม่พี่ดินจะชอบไปศึกษาผู้ใหญ่แต่ดูอบอุ่นเลี้ยงพี่ดินเป็นคนดีได้แม่เก่งมาก
รักบ้านนี้จังคุณภูได้เจอแม่ยายแว้วอิอิ :-[
อยากอ่านอีกแล้วโอ้ยหลงรักเรื่องนี้จิงๆ
:give2:
-
อุ้ย มีกามเทพตัวน้อยมาคอยแผลงศรช่วยด้วยแบบนี้พี่ดินจะไปไหนรอด คริคริ :o8:
-
ขอบคุณมากค่ะ :กอด1:
-
สุมไฟให้คนเขียนต่อไป สุมแบบแรงๆ :fire:
-
เข้าใจละว่าทำไมพี่ดินถึงรั่ว เพราะคุณนายก็รั่วไม่ใช่น้อยอิอิ
แล้วพี่ดินทำอะไรเป็นอีกนอกจากผัดก๋วยเตี๋ยว วาดรูปยังทำให้เสาไฟฟ้าขำเลย
ว่ะฮ่ะฮ่าๆๆๆๆๆ
-
นักเลงอะไรน่ารักขนาดนี้
ถ้าพี่ภูไม่รักไม่หลงก็ให้มันรู้ไปสิ :laugh:
-
พี่ดินน่ารักจังอ่ะ
อิอิมาเฟียคุมสลัมแสนโหด
แล้วจะดูแลน้องแสนดีไหวไหมเนี่ย
รออ่านตอนต่อไปค้าบบบบบ
-
:jul3:
พี่ดินน่าร้ากกกก :กอด1:
:pig4: ไรเตอร์กะคนโพสเจ้าคะ
-
:jul3:
ฮาได้อีกค่ะพี่ดิน เราว่าพี่ดินเลิกเป็นนักเลงแล้วไปเปิดคณะตลกเถอะค่ัะ รับรองรุ่งแน่ค่ะ :laugh:
ตอนนี้ให้ความรู้สึกว่าพี่ดินเป็นคนที่ฟุ้งซ่าน คิดโน่นนี่ได้ตลอดเวลา แอบฮาไม่มีพักหายใจกันเลยทีเดียว :m20:
ส่วนคุณภู คุณพี่แกเสี่ยวซะทำเีราขนลุกแทนพี่ดินเลย หยอดทีไม่ให้ตั้งตัวเตรียมใจกันเลย :laugh3:
ทำเอานักเลงผู้ยิ่งใหญ่อย่างพี่ดินอึ้ง ทึ้ง เสี่ยว ไปไม่เป็นทำอะไรไม่ถูกเลยอ่ะ แน่มากค่ะคุณเสาไฟฟ้าภู :o9:
และก็คุณนายแม่ นี่ก็ได้อีกค่ะ ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมพี่ดินแกถึงรั่วได้รั่วดีแบบนี้ บ้านนี้ถึงจะรั่วแต่ก็ดูน่ารักอบอุ่นดีนะคะ o16
ขอบคุณคนแต่ง และ คนโพสต์ ค่ะ ที่มาลงให้ดึกๆแบบนี้ :กอด1:
กับข้าวง่ายๆแค่สองอย่างถูกยกมาเสริฟคนที่นั่งหน้าบ้าน
---> เสิร์ฟ
“ถ้ามึงยังเสี่ยวใส่กูอีกคำเดียว วันนี้มึงกลับบ้านใครบ้านมันเลยนะ ไม่ไหวหวะ กูจะอ๊วก”
---> อ้วก
ดีเลยไอ้เสาไฟฟ้ามึงล่ำลากับน้องแสนหวานชื่น แล้วทิ้งกูให้เผชิญชตากรรมขมขื่นแค่คนเดียว
---> ชะตากรรม
ต้องสำรวจกริยาแล้วฟาดฟันสายตากันไอ้คนกวนตีนต่อไป
---> สำรวม
-
พี่ดินสู้ไม่ได้
น่าสงสารอ้าาาาาาา
-
ต่อเร็วๆนะคะ ^ ^
สนุกมากกกก
คิดว่าอนาคตกรคงกลับมามีบทบาทแน่เลย
-
:m20: :m20: :z10: :L2:
-
ดีจัยสุดๆที่ได้อ่านรอบดึกๆอีกรอบ อิอิ อ่านไปขำไป สนุกมากมายเลยเจ้าค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
เพิ่งมาอ่านค่ะ
แต่ถูกใจมว๊ากกกกกก ชอบพี่ดินในแบบนี้
น่ารัก น่ากดจริงๆ อิอิ
-
สุด ๆ เลยอ่ะครับ
สนุกมาก
ชอบอ่ะ
มาต่อนะครับ
ฝันดีครับ
:L2:
-
555+
พี่ดินนนน
แพ้หมดรูป
น่าสงสาร แต่ก็สะใจลึก ๆ
พี่ภูสู้ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ นะค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะค่ะไรเตอร์
-
พี่ดินดังใหญ่แล้ว
-
ดีใจอ่ะ มีอีกรอบตอนดึกด้วย :กอด1:
คุณครูพี่ดิน :serius2: ฮาได้อีก จะน่ารักไปถึงไหน :-[
เสพติดพี่ดินไปแล้ว เชื่อป่ะค่ะ เวลาเห็นที่หัวกระทู้มีการเปลี่ยนแปลงเนี่ย
ไม่ว่าจะทำอะไรอยู่ ต้องหยุดทุกอย่าง เพื่อมาคลิกเข้าไปดู
:กอด1: :L2: คนเขียน คนโพส
-
แวะมาดูก่อนนอนตกใจมากมาย ตอนใหม่อัพแล้ว?!
อะไรจะฟิตขนาดนี้คะเนี่ย! (ชอบนะไม่ใช่ไม่ชอบ 555+)
+1เบาๆเป็นกำลังใจให้ค่ะ จุ๊บๆ
ว่าแต่...น้องแสนดีตกลงจะแสนดีกับครูดินใช่มั้ยเอ่ย? ไม่มีรายการหรรษาปั้นหน้ายิ้มแต่ด้านหลังแอบแกล้งกันอยู่นะ?
-
เห็นชื่อเรื่องน่าสนใจเล็งไว้หลายวันแล้ว
แต่สอบอยู่เลยไม่ได้มาอ่านซักทีค่ะ
วันนี้สอบเสร็จเลยมาลั่นล้า
ลั่นล้าจริงๆ อ่านแล้วขำไม่หยุดเลยอ่า
ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกก(ขำค้าง)
แต่ละมุขแต่ละหมัด แรงจังๆแบบไม่ยั้งอ่ะ
ชอบพี่ดินมากเลยค่ะ (อุกรี๊ดดดด)
อยากจะร้องเพลงบับเบิ้ลเกิร์ลส์ให้(สมัยไหนวะ)
ถึงตัวเล็กก็ใจหย่ายยยยอ่ะ
อร๊ายย ไม่รู้จะพูดไรค่ะนอกจาก ชอบ ชอบ ชอบ
เอาอีกกกกกกกกกกกก
ปิดเทอมแร่ะ เดี๋ยวเค้าจะแวะมาหาภูดินทุกวันนะเคอะ :-[
คนเขียนมาต่อไวๆนะเคอะ
ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกม๊ากกเค่อะ :pig4: :pig4: :pig4:
-
แม่ลูกเค้าจะฮากันไปไหนเนี่ย........ :m20:.....น่าร๊ากกกก
-
คุณแม่พี่ดินน่ารักอ่ะ คุณแม่คุณลูกรักกันดีจัง
คุณแม่เก่งมากๆเลยที่เลี้ยงพี่ดินมาได้ขนาดนี้ ^^
นอกจากพี่ดินจะได้สอนแสนดีแล้ว
แสนดีก็ยังจะช่วยสอนเรื่องความอ่อนโยนให้กับพี่ดินเช่นกัน ^^
-
น่ารักทั้งคู่
+1
-
ยอมมาสอนพิเศษให้แล้ว อิอิ อีกหน่อยก็รักกันเองแหละ :o8: คุณภูขา ทำคะแนนเยอะๆเลยนะ
-
:m20: เซ็นเรื่องศิลป์ไม่มีไม่เป็นไรแต่เรื่องภูนิขอแค่มองตาก็รู้ใจไม่ต้องใช้เซ็นต์ได้ปะค๊ะพี่ดิน :laugh:
-
ชอบคุณนายแม่ นะ ฮาดี
ยิ่งเข้าขากับคุณลูกชาย ฮาได้อีก
สงสัย แม่ยอมรับลูกเขย คริคริ :กอด1:
-
ดีใจที่สู๊ดดด
เข้ามาได้อ่านเสียสามตอน
สนุกมากค่ะพี่ดินน่ารักสุดโลกมากๆ
คุณภูก็ร้ายกาจ หลอกล่อให้พี่ดินไปเป็นครูสอนน้องสาว
เพื่อให้พี่ดินอยู่ใกล้ตัวแถม หลอกจุ๊บพี่ดิน
เล่นเอาพี่ดินทำตัวไม่ถูกเลยที่เดียว
ส่วนคุณนายแม่พี่ดินนี้ก็ถึงจะยังไง
แต่คุณนายแม่ก็รักพี่ดินมากที่เดียว
รอตอนต่อไปนะคะ
-
ว๊าย น่ารักๆ
คุณภูหลงพี่ดินแล้วใช่มั้ยล่า
ส่วนพี่ดินก็มีใจให้คุณภูนิดๆแล้วล่ะสิ
มีน้องแสนดี(ที่วาดรูปเก่งกว่าพี่ภู)มาเป็นสื่อรัก
้เพราะฉะนั้น รีบรู้ใจตัวเองเร็วๆเข้าล่ะ คุณภู พี่ดิน
-
ข่าวด่วนๆ พี่ดินนักเลงผู้ยิ่งใหญ่ควงผู้ชายเข้าบ้าน :m20: :m20: :m20:
พี่ภู ตื้อต่อไป เดี่ยวพี่ดินก็ใจอ่อน เนี้ยตอนนี้ก็เริ่มอ่อนเเล้ว :really2: :really2: :really2:
รอต่อไป นะครับ
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
รวดเร็วทันใจ o13
ตื่นมาได้อ่านตอนใหม่เลย
ให้ใจไปเลย :L1:
:call:
-
หยอดกันไม่ยั้งเลยนะพี่ภู ส่วนพี่ดินอยู่ในสถานะตั้งรับ ( ก็เป็นรับแล้วนี่ )
ชีวิตปูมหลังของคุณนาย คงมีอะไรให้ได้ค้นหาแน่ ๆ รออยู่นะครับ
ส่วนพี่ดิน กลายสภาพจากนักเลงใหญ่ มาเป็นคุณครูให้ น้องแสนดี :z2:
มาเป็นกำลังใจให้กับคุณครูคนใหม่ พร้อมให้พี่ภู เก็บดินก้อนนี้ให้เป็นหนึ่งเดียวกับภูตะวัน :z1:
+1 ให้น้องเซ เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์ครับ :กอด1:
-
บอกแล้วว่าดังเรื่องนี้ เชื่อมั้ยละ ชอบเรื่องราวชอบตัวละคร พี่ดิน พี่ภู น่ารักดี:L1:
-
เอาทุกสากเลยนะพี่ภูหยอดเข้าไปเเล้วจะได้ :haun4:
สู้ๆเเล้วกันนะพี่ภู o13
ปล.รักคนเขืยนจัง จุบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ :impress2:
-
อิอิ อ่านไปอมยิ้มแก้มตุ่ยไปด้วยเลยยย
แม่ลูกได้ใจมาก....
-
พี่ดิน
:laugh:
ชอบเรื่องนี้นะไรเตอร์
อย่าหายห่างกันไปนะ
แล้วอย่าดราม่าด้วยนะ
-
แจ่ม
-
:กอด1: คนเขียนคนโพส ขยันกันมากๆ
มาอยู่ด้วยกันแบบนี้ คงได้ศึกษากันและกันอย่างใกล้ชิดแล้ว :L1:
-
พี่ดินจะเอาคืนยังไงคะ 555555555555+ :m20: :m20: :m20:
-
ไม่เข้าวันสองวัน จำนวนตอนเพิ่มเยอะเลย
อ่า หวานแหวว
คุณภูพาดินเข้ามาอยู่ก่อนแต่งไม่ดีนะ ฮ่าๆๆ
กว่าจะได้อ่านอีก คงได้หลายตอน
สนุกมากค่ะ เหมือนนิยายเสพติด
-
แผนสูง พี่ภู
ได้ทั้งครูพี่เลี่้ยง ได้ทั้ง ภรรยา
:impress2:
-
555 พี่ดิน ฮาอ่ะ
-
หนุก หนาน มาก มาย
นิยายไหลลื่นอ่านแล้วสบายๆ เข้าใจง่าย
ไม่ต้องมีอะไรมากมายยืดยาว กระชับดี
ได้ฟิลลิงดี พี่ดินนี่น่ารักสุดๆ อ่ะ
เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์นะคับ
ช่วงนี้เรื่องนี้ฮอทสุดๆ ละ อยู่อันดับต้นๆ ตลอด
CHEER UP !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
-
เพิ่งมาต่อตอน 6 ค่ะ เลยอ่านเจอว่าไรท์เตอร์ลาออกจากงาน คงไม่ได้ออกมาเพื่อแต่งนิยายจริงๆนะ o22
แต่ตอนนี้พี่ดินแกซ่า สมตำแหน่งจริงๆ :laugh:
-
ยิ่งอ่าน ยิ่งหลงพี่ดิน อร๊ากกกก น่ารักมากๆๆๆค่ะ
ขอบคุณสำหรับความขยันในการแต่งนะคะ ^ ^
จิ้มบวกให้แรงๆเลย ^ ^b
-
พี่ดินโดนเสาไฟฟ้าแรงสูงดูดเลย :impress2:
แต่ละมุข :jul3:
-
ที่แท้พี่ดินก็เขินจนลืมโหดนั้นเอง
รอบนี้ให้เสาไฟเต็ม 10 เลย
ไม่ได้จีบ เพราะเป็นเจ้าของอยู่แล้ว ได้ใจสุดๆ
ถึงมุกพี่ท่านแต่ล่ะมุกจะเสี่ยวมากถึงมากที่สุดก็เถอะ
กด +1 ให้กับความขยันของทั้งคนเขียนและคนโพส :L2:
-
พี่ภูมาเกี้ยวพี่ดินซึ่ง ๆ หน้าแบบนี้ พี่ดินเขิลเลยอะดิ้
เกี้ยวได้เสี่ยวเหมือนกันนะพี่ แต่พี่ลืมนึกไปป่าว
ว่าพี่รักคุณกรณ์ไม่ใช่เรอะ หรือเจอความเหี้ยวของนักเลงพี่ดิน
เลยลืมไปเลยอ่ะ
น้องแสนดีกับคุณครูดิน จะไปกับรอดมั้ยอ่ะ ต้องคอยติดตาม :o8:
-
รอตอนต่อไปโลดขอรับ :a1:
-
เราชอบเรื่องนี้นะ แต่เราว่ามันขาดเสน่ห์ไปนิดหน่อยอ่ะ
ช่วงระหว่างบทสนทนา มันน่าจะมีคำบรรยายบ้างน่ะ
พอมันมีแต่บทสนทนาอย่างเดียว แล้วมันดูแปลกๆอ่ะค่ะ ^^
ขอบคุณมากนะคะที่ชอบ แล้วจะเอาไปปรับปรุงให้ดีขึ้นค่ะ
แล้วบรรยายในที่นี้คือ ให้บรรยายหลังบทสนทนาหรือปล่าวค่ะ หรือว่า เพิ่มบทบรรยายในเรื่อง
ชี้แนะด้วยค่ะ
:pig4: :pig4:
เซ
เราหมายถึงบทบรรยายหลังบทสนทนาค่ะ
บรรยายถึงหน้าตาท่าทางของตัวละครนั้นๆ
ก่อนหรือหลังสนทนาก็ว่ากันไปน่ะค่ะ ^^
ขอบคุณนะคะ ที่ใส่ใจกับคอมเม้นท์เล็กๆแบบเรา ^^
เป็นกำลังใจให้ทั้งไรเตอร์และคุณเซเลยนะคะ ^^v
:กอด1:
-
มีเรื่องเครียดอยู่หลายวันอ่านเรื่องของพี่ดินกับคุณภูแล้ว
ต้องยอมรับว่าทำให้สบายใจขึ้นมากๆเลย
+1 ให้เป็นการขอบคุณค่ะ
-
:laugh: ขำภาพวาดของพี่ดิน
ทำไมมันช่างกาโม่ได้ขนาดนั้น
ปล.พี่ภูแอบเสี่ยวเล็กน้อยถึงปานกลางนะคะ :laugh:
-
อ่านทันแระ ปาดเหงื่อเล็กน้่อย 555 แต่เค้าทนได้นะไรท์เตอร์ เอาอีกๆ :laugh:
-
น่ารักกุกกิ๊กมากๆอะเรื่องนี้ คนปากร้ายกับคนเจ้าแผนการ จะลงเอยกันอย่างไรก็ขอตามลุ้นต่อขอรับ
ปล.ลิงค์นิยายหน้าแรกที่เป็นตอนๆ ตอน3-9มันเพี้ยนๆนะค่ะ กดไปมันเด้งมาที่หน้า 29 ตลอดเลย รบกวนเช็คด้วยค่า
-
ทั้งแม่ ทั้งลูก ได้ใจจิงๆ :laugh:
-
พี่ดินเริ่มหวั่นไหวแล้วดิ :impress2:
ส่วนพี่ภูก็หยอดตลอดเลยนะ :z1:
-
พี่ดิน ฮาได้ทุกเวลาจริงๆ
ภาพที่อยู่ในเรื่องนี่ ฝมือของแสนดี ใช่มั้ยคะ
(คงไม่ใช่ของพี่ดินแน่นอน 555)
-
พี่ดินได้เห็นความอ่อนโยนระหว่างพี่ภูกับน้องแสนดีแล้ว คงจะทำให้พี่ดินได้ซึมซับความอ่อนโยนไปบ้าง
น้องแสนดีน่ารัก แม้จะเป็นเด็กพิเศษแต่ก็คงรับความรู้สึกดี ๆ และจริงใจของคุณครูพี่ดินได้เป็นอย่างดี
พี่ภูได้พบคุณนายแม่ยายแล้ว คิดเหมือนกับหลาย ๆ รีด้านบนที่มองว่า คุณนายแม่กับพี่ภูต้องมีเบื้องลึก
เบื้องหลังอะไรที่คาดไม่ถึงแน่นอน รออ่านตอนต่อไปได้ใจจดใจจ่อเช่นกัน +1 แทนคำขอบคุณ :pig4:
-
พี่ภู น่ารักอ่่ะ พูดออกมา โดน โดน ทั้งนั้น...ก้อได้เป็นเจ้าของแล้ว... อร๊ายย ดูพูดเข้า!! :o8:
ส่วนพี่ดิน ๕๕๕ ทำตัวไม่ถูกอ่ะดิ อยากใช้กำลังจัดการ แต่ก้อทำไม่ได้ ไม่ได้ทำ แถมปล่อยให้เค้าจูบอีก หุหุ :impress2:
-
น่ารักที่สุด :impress3:
พี่ดินฮาตลอดน่ารักมากกกกกกกกกก
คุณภูหยอดไปเรื่อยๆพี่ดินเริ่มหวั่นไหวแล้ว
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก น่ารักไปไหนเนี่ย แบบว่าไม่ไหวแล้วเหอะๆๆ :laugh: :o8:
-
ดีจังที่พี่ดินได้มาเห็นมุมอ่อนโยนของนายเสาไฟฟ้า
หวังว่าน้องแสนดีจะเป็นสื่อให้พี่ชายกับพี่สะใภ้นะ :impress2:
-
เฮ้ยไวไปไหม เหมือพึ่งอ่านเลย
ดีใจมากกกกกกก อยากจะกดหลาย ๆ บวกให้คนโพส
และไม่ลืมที่ฝากขอบคุณคนแต่ง
พี่ดินเนี่ย ฮา ยิ่งกว่าพี่เมฆอีก
ชักชอบ ภูแล้ว
ชอบเวลาพี่ดินอาย เถียง ภูไม่ออก อยากเห็นตอนหวาน ๆบ้าง แต่คงอีกนาน...รอได้ๆๆๆ
ขอบคุณค่ะ
-
แม่พี่ดิน ฮาดีอ่ะ 555
แต่คุณภูนี่รุกซะพี่ดินตั้งตัวไม่ทันเลยนะ
-
ชอบคุณนายแม่ของพี่ดินจัง 555555555555555
พี่ภูนี่ก้หยอดเอ๊าหยอดเอา...
พี่ดินไปไม่เป็นเลย พี่ดินฝึกๆไว้ ยังต้องเจอแบบนี้อีกนาน
-
o13
อยากบอกว่าไรเตอร์สุดยอดจริงๆๆค่ะ
มารอพี่ดินต่อไปค่ะ
พี่ดินน่ารักมาก :L1:
:L2:
-
:กอด1: คนเขียน
-
พี่ดินน่ารักจางงงเลย ปากร้อายแต่ใจดี
พี่ภูหยอดบ่อย ๆ ด๋วก็ใจอ่อนไปเองแหล่ะ อิอิ
-
เอาใจช่วยคุณครูพี่ดิน ที่ต้องรับงานใหม่สอนเด็กพิเศษแบบน้องแสนดี
ไม่ยากหรอกค่ะสอนเด็กพวกนี้ ข้อสำคัญที่สุดที่คุณครูจะพึงมี
คือความรักความเมตตาค่ะ เมื่อมีสองสิ่งนี้ ความอดทน ใจเย็น และสิ่งอื่นๆที่ดีๆจะเกิดเอง
-
+1 เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์
กับความน่ารักของพี่ดิน กับ น้องแสนดี :L2:
-
คิดถึงพี่ดินนน~ :sad4:
:m32:คิดถึงจัดเลยแอบย่องมาส่องตอนกลางวัน :m22:
:a11:มองซ้ายมองขวา ไม่มีคนอยู่วุ้ย หึหึ :laugh3:
เสร็จโจร!!! :a2:
:oni1:ว่าแล้วก็ขออนุญาติลักพาตัวพี่ดินไปนอนกอดนอนจุ๊ฟให้หายหมั่นเขี้ยว(ในความรั่ว)สักหนึ่งตื่นแล้วกันนะจ๊ะ หายคิดถึงเมื่อไหร่จะพามาส่งเองกับมือเลยค่ะ :oni1:
ปล.โดนตาเสาไฟฟ้าและบรรดาพี่ดิน'sแฟนคลับถีบออกจากกระทู้อย่างรวดเร็ว :z6:
ปลล.มาเพ้อเพราะพี่ดินน่ารักไม่ไหวจะกล่าวแล้วค่ะ :o8: มาเฝ้าเช้าสายบ่ายเย็นเลยทีเดียว o7
-
อ่านติดกันเลยสามตอนได้ ช่วงนี้เบนไม่ค่อยได้เข้ามาบอร์ดเท่าไหรไหนจะต้องอ่านหนังสือที่อ่านยังไงก้ไม่ยักจะรู้เรื่อง เฮ้ออ ฮ่าๆ ก้เลยแวะมาหาพี่ดินซะหน่อย
-
“เออพี่ดินเรื่องที่ลูกควงผู้ชายเข้าบ้าน โด่งดังไปทั่วทั้งสลัมแล้วนะลูก”
ต๊ายยยย คุณแม่ขา พูดได้ถูกใจมากค่ะ :m20:
พี่ภูก็น้าาาาา เสี่ยววะเฮีย แต่ก็น่ารัก ดูดิ พี่ดินคนเก่งถึงขั้นไปไหนไม่ถูก ได้แต่สงบปากสงบคำ กลัวโดนจีบ
ส่วนพี่ดิน :mc3: ในที่สุดพี่ดินก็กลับมาบรรยายแล้ววว (อ่าน 2 ตอนควบเลย =])
พี่ดินยังน่ารัก น่าฟัดไม่เปลี่ยน :จุ๊บๆ:
:กอด1: อันนี้ให้ไรเตอร์กับตาแก๊ก
-
พี่ดินน่าร๊ากกกกกกก :-[
แต่ดูยังไงๆก็แพ้ทางภูตลอดเลยนะ (ขนาดไม่ได้นับศพทหารนะเออ)
เป็นกำลังใจให้คนแต่ง+คนโพสเสมอค่ะ :กอด1:
-
เรื่องนี้สนุกจัง
นายเอกเราสุดยอดดดด
-
นิยายวิ่งไวมากแถมคนแต่งมาเรื่องนี้เขียนไวเหมือนกัน นั่งทำงานมา 3 วันนึกว่ามาต่อแค่ตอน - สองตอน พอมาเจอ 4-5 ตอนไปแ้ล้ว :กอด1: + คนโพสกับคนแต่ง กำลังไล่อ่านที่เหลือ :z2:
-
พี่ดินรั่วประจำ ก็เพราะมาจากคุณแม่นี่เอง
น้องแสนดีจะเป็นแม่สื่อตัวน้อยด้วยหรือเปล่า อิอิ
-
ทีนี้ก็ได้อยู่ด้วยกันทุกวันแล้วน้าา อิอิ
พี่ดินน่าีรักจังเลยยย และดูเหมือนว่าจะแพ้ทางพี่ภูซะด้วย 55555
ขอบคุณนะคะ ชอบจังเลยเรื่องนี้ : )
:กอด1:
-
วิ่งตามอ่าน....พี่ดินกะตาพี่ภู...จนเหงื่อตก หุ หุ :laugh3:
พี่ดินเป็น....นักเลงหย่ายยยย....แต่รั่วมากกกกก...
น่ารัก.....อยากเอาเก็บมาเลี้ยงไว้ที่บ้าน :m3:
ตาพี่ภู....ยิ่งอยู่ใกล้ยิ่งหลงเสน่ห์นักเลงโตไปแล้วววว....
น้องแสนดี....น่าจะเป็นกามเทพตัวน้อย ๆ นะ
แล้วววว......นักเลงหย่ายยยยน่ะแอบหวั่นไหวนะตะเอง :m12:
:L2: ตนแต่ง กะ คนโพส :L1:
-
:L2: :L2: :L2:เอามาฝากไรเตอร์
-
ในที่สุด ก็ตามอ่านทันแล้ว
5555 พี่ดินน่ารักมากมาย
สงสัยคุณภูจะหลงเด็กซะแล้ว
สมัครเป็นแฟนเรื่องนี้ด้วยคนครับ
-
พี่ดินโคตรฮาเลย :m20: :m20:
-
สนุกมากๆ
-
ฮ่าๆๆ ท่าทาง คำพูดเสี่ยวๆของน้องภูเนี่ยะ คงทำให้พี่ดินเค้าทั้งรักทั้งหลงได้บ้างนะคะ
แล้วก็ตอนนี้รู้สึกว่าแม่ยายเค้าจะเข้าใจและยอมรับกับความรักของทั้งสองอ่ะนะ(หวังว่า)
เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์นะคะ เสียดายยังไม่ถึง 24 ชั่วโมงเลยกดบวกให้ไม่ได้
ถ้ามีเวลาจะมากดให้ใหม่นะคะ
-
พี่ดินนี่แพ้ทางอิตาพี่ภูอยู่เรื่อยเลย ไม่เคยทำอะไรพี่ถูได้สักที แต่แบบนี้ก็น่ารักดีค่ะ
อ้า ใช่ๆ คุณแม่พี่ดินนี่ฮาดีนะ ชอบค่ะ
-
พี่ภูใช้น้องเป็นแม่สื่อซะล่ะม้างงง
-
น่ารักมากกกกกกกกกกก ทั้งพี่ดิน พี่ภูและน้องแสนดี อ่านแล้วทำให้ยิ้มตามไปด้วยเลย
-
แม่พี่ดินอย่างฮา มีการบอกฝากเอาไว้ก่อน พรุ่งนี้จะไปเอาคืน มั่นมากค่ะแม่
พี่ดินขา เอาใจช่วยน่ะ สอนลูกศิษย์คนแรกให้เก่งๆน่ะ
ว่าแต่ คืนนี้พี่ดินนอนห้องไหนล่ะเนี่ย
-
บร๊ะ!!!! :a5:
สำนวนแบบนี้....
ตัวอักษรแบบนี้.....
ตัวเอก น่ารัก น่าหยิก น่าถีบ แบบนี้.....
ไม่ต้องเขียนว่า by TRomance ก็รับรู้ได้ว่าใช่เลย...
มีเรื่องใหม่มาเรียกเสียงหัวเราะ อีกเเล้ว เย้ๆๆๆ
แถมยังขยันขันแข็ง ต่อตอนใหม่อย่างนี้...
แสดงว่างานน้อย??? (รึเปล่า)
ขอบคุณ พี่ตูน สำหรับเรื่องใหม่น่ารักๆค๊าบบบบ :กอด1:
เรื่องนี้ แฟนๆ เหนียวเเน่นมากไม่กี่ตอน ปาไป สามสิบกว่าหน้า o13
-
ก๊ากๆๆ พี่ดินของเดี๊ยส น่ารักที่หนึ่งเลย ไม่ไหวละ ใจละลาย
มาต่อเลื่่อยๆๆน่าเจ้าค่า จุ๊บๆๆ
-
reply เด้งเร็วเว่อร์ๆ คนอัพเองก็มาเร็วเว่อร์ๆ เช่นกัน ไม่ได้เข้ามาอ่านแค่สามวันล่อไปตั้งหลายตอน T^T
คุณนายน่ารักอ่ะ เป็นคู่แม่ลูกที่น่ารักดีอ่ะ
ส่วนพี่ดินเองก็น่ารักสุดๆ โดยเฉพาะเวลาอยู่กับน้องแสนดี ตอนแรกบอกไม่เคยเข้าหา แต่ที่ไหนได้ มานอนวาดรูปด้วยกันซะแล้ว แบบนี้เป็นนิมิตหมายที่ดีว่าจะได้เป็นพี่สะใภ้ที่ดีแน่นอ ฮ่าๆๆ
-
แถมยังขยันขันแข็ง ต่อตอนใหม่อย่างนี้...
แสดงว่างานน้อย??? (รึเปล่า)
:laugh: คนเขียนมันกำลังตกงาน เลยต้องมาเอาดีทางเขียนนิยายแทน
เดี๋ยวถ้าเกิดได้งานแล้ว คงอดอ่านทุกวันแน่ๆ :serius2:
-
โอ้วววววววว ไม่ได้เข้าบอร์ดยังไม่ถึงวัน กระทู้วิ่งไป4 หน้าแล้ว ของเค้าแรงจริงๆ ทุกคนต่างตกหลุมรักพี่ดินเหมือนนายเสาไฟฟ้ากันหมดแล้วแน่ๆ o13
เข้ามารอตอนต่อไปค่ะ :L2:
-
เข้ามารอคอย ลอยคอ รอตอนต่อไปจ้า...........
-
จะไม่ได้อยู่ตั้งหลายวัน
อย่าเพิ่งชิงจบไปซะก่อนล่ะ
ความรักกำลังจะเริ่มต้นใหม่
สำหรับภูและดิน
-
เป็นนิยายที่ทำให้หัวเราะออกมาเสียงดังจนรูมเมทหันหน้ามาทำหน้าสงสัยใส่ว่าอีนี่เป็นอะไร
อยู่ๆ ก้อหัวเราะขึ้นมาซะงั้น ขำพี่ดินอ่ะ มีดีกรีเป็นถึงนักเลง แต่กลับมาแพ้วาดเขียนน้องแสนดี
ตอนนี้เข้าเล้ามาทุกวันเพราะนิยายเรื่องนี้เลยนะเนี่ย
-
แถมยังขยันขันแข็ง ต่อตอนใหม่อย่างนี้...
แสดงว่างานน้อย??? (รึเปล่า)
:laugh: คนเขียนมันกำลังตกงาน เลยต้องมาเอาดีทางเขียนนิยายแทน
เดี๋ยวถ้าเกิดได้งานแล้ว คงอดอ่านทุกวันแน่ๆ :serius2:
อย่างนี้ต้อง เอาลูกชายออกมาเร่ขายแล้ว :laugh:
-
:o8: :o8: :o8: :o8:
:L2: :L2:
:mc4: :mc4:
:bye2: :bye2: :bye2:
-
พี่ภูนี่หยอดเก่งจริงๆเดี๋ยวพี่ดินละลายพอดี :laugh:
-
:L2:
-
รีพลายติดจรวด 55 ไวมาก
อ่านทุกวันชอบทุกวัน ขอบคุณครับพี่ไรเตอร์
-
พี่ดินได้ลูกน้องใหม่?
:laugh:
แถมยังขยันขันแข็ง ต่อตอนใหม่อย่างนี้...
แสดงว่างานน้อย??? (รึเปล่า)
:laugh: คนเขียนมันกำลังตกงาน เลยต้องมาเอาดีทางเขียนนิยายแทน
เดี๋ยวถ้าเกิดได้งานแล้ว คงอดอ่านทุกวันแน่ๆ :serius2:
อย่างนี้ก็ขอให้อย่าเพิ่งได้งานดีมั้ย กร๊ากกกกกกกกกกกก :jul3:
ลป. คำว่า "เดี๋ยว" ใช้ไม้จัตวานะจ๊ะ ไ่ม่ใช่ "เดี๊ยว" ^^
-
ภาพพี่ดินในหัวแบบที่คิดในตอนแรก เด็กผู้ชายตัวสูงโปร่งซัก 176-180 แอบล่ำหน่อยๆ หน้าคม ตาหวาน ใจดี รักเด็ก แต่เกรียนกับผู้ใหญ่ บุคลิกกวนๆ น่ารักๆ แบบนี้แหละนักเลงเจ้าเสน่ห์ 5555 คิดเองยังเคลิ้มเองเลย ก๊ากกกกกก
ถามไรเตอร์หน่อยจิคับ พี่ดินสูงเท่าไหร่เอ่ย แบบอยากให้พี่ดินตัวใหญ่ซักหน่อยเพื่อความมันส์ในการบู๊
ปล. ถ้าพี่ดินเป็นแบบในจินตนาการคงสนุกพิลึก นายภูจะมีคู่แข่งทุกเพศทุกวัยมาช่วยรุมทึ้งพี่ดิน 55555
-
ตอนนี้แค่ตอนที่ 9 เองนะเนี้ย
เราว่าเราหลงรักเรื่องนี้แล้วอะค่ะ อิอิ
น่ารักทั้งนายเอกพระเอกและทุก ๆ คนเลย
-
55+ พี่ดินสู้ๆ อย่าน้อยหน้าแสนดีนะ คราวหน้าต้องสวยให้ทัดเทียมแสนดีนะรู้ไหม 555+
-
อยากให้พี่ดินพิชิตใจน้องแสนดีให้ได้
ปล. อยากอ่านทุกวันนะ
-
น่ารักๆๆๆๆๆๆ :-[
น่ารักมากๆๆๆ โดนพี่ภูรุกขนาดนี้แล้วยังไม่ใจอ่อนอีกเหรอดิน
-
55555555555555555555555555555555
มันจะมีมาเฟียใหญ่(?)ที่ไหนรั่วอย่างพี่ดินไหมนี่ ??? :m26:
:laugh3: :laugh3: :laugh3:
-
พี่ดินน่ารัก น่าหยิกจริงๆๆ แสบ ซ่าได้ตลอดเวลา
แสนดี คงไม่เหงา ถ้าได้ดินเป็นพี่เลี้ยง หุหุ
o13 ไรเตอร์ก็น่ารักไม่แพ้พี่ดิน เพราะขยันอัพมั่กมากกก :L2:
-
:o8:มารอจ้า มาต่อเร็ว ๆ นะ ปลื้มตั้งแต่เรื่องที่แล้ว
-
:L2:
พูดหยอดไป 10 ครั้ง ไม่เท่าจูบครั้งเดียว
55 พี่ดินเริ่มหันมาสำรวจใจตัวเองแล้วซิ
-
หยอดตลอดอ่ะคุณภู หยอดพี่ดินตลอดดดดดดดดดดดดดดดดดด :-[
รู้แล้วล่ะ ว่าพี่ดินคิดบวกได้ใคร ได้คุณนายแม่นี่เอง อิอิ
แลดูชิวๆทั้งแม่ลูกเลยอ่ะ อิอิ
-
แม่ยายกับลูกเขยเจอกันแล้ว
รอตอนต่อไปนะ
เผื่อลูกเขยจะยกขันหมากไปขอ :impress3:
-
:m20: แอบฮาา พี่ดินน อาย น่ารักอะไรอย่างนี้ว๊าาา หมั่นเขี้ยววว
พี่ภู ท่าทาง แกจะเอาจริงและ กับพี่ดิน เพียงแต่ ยังไม่รุ้ตัว
พี่ดิน ก็เริ่มๆและ เข้าข่าย
"ผมเป็นผู้ชายนะครับ แต่ แฟนผมเป็นเกย์ เฉยๆ " <-- จริงๆแอบกรี๊ดกับประโยคนี่มาก ไปเจอกับใครคนนึง เค้าพูดแบบนี้ให้ฟังง :o8:
ปล. อ่านไปก็นึกนะ ใคร คนนึง ไป อิมเมจตรงกับพี่ดินมาก เคลิ้มได้อีกก
มารอตอนต่อไปแล้ววววว เอาอีกๆ 55 แต่แอบสงสารนักเขียน นะ
:กอด1: :PP + 1 นะค้าบบบ
-
กลับมารอ แล้วก็มาดัน แล้วก็มา +1 ให้จ้า :z2:
-
พี่ดิน คนเก่ง เรื่องวาดรูปแค่นี้ เข้าใจหน่อยว่าเป็นศิลปะ มันอยู่ที่มุมมอง
-
รอติดตามตอนต่อไป
ชอบพี่ดินมาก.....
-
แอร๊ยยยยยยยยย
น่ารักอ่า
-
o13 น่ารักเนอะ มาต่อไว ๆ นะครับ o13
-
มารอตอนที่ 10 :monkeysad:
คิดถึงพี่ดิน แอร๊ยส์ๆๆ :o8: น่ารักจิงๆเรื่องนี้
-
วันนี้ต้องขอโทษด้วยนะคะ สำหรับคนที่รอ
:angry2: คนเขียนมันไปเมาค่ะ เขียนยังไม่เสร็จ บอกว่าขอเป็นพรุ่งนี้นะคะ
แล้วจะไปบีบคอให้ค่ะ
:pig4: :pig4:
-
หึหึ
ไม่เป็นไรค่ะ คนเราเมากันได้
ออกไปรีแลกซ์ จะได้สมองโปร่ง เวลาเขียนนิยาย จะได้ไหลปรี๊ด ไหลปรี๊ด
-
แถมยังขยันขันแข็ง ต่อตอนใหม่อย่างนี้...
แสดงว่างานน้อย??? (รึเปล่า)
:laugh: คนเขียนมันกำลังตกงาน เลยต้องมาเอาดีทางเขียนนิยายแทน
เดี๋ยวถ้าเกิดได้งานแล้ว คงอดอ่านทุกวันแน่ๆ :serius2:
อย่างนี้ต้อง เอาลูกชายออกมาเร่ขายแล้ว :laugh:
------->>พี่ยัดเยียดให้ฟรีๆยังไม่มีใครเอาเลยดาว พี่ว่าลืมเรื่องขายลูกชาย แล้วไปขอทานบนสะพานลอยได้เยอะกว่ามั้ย
:laugh: :laugh:
แม่รักลูกเสมอนะ หัวหยอยปากห้อยของแม่.....
-
จะน่ารักไปหนายคะพี่ดิน :-[
วาดรูปไม่เก่งเท่าน้องแค่นั้นเอง ไม่ใช่เรื่องน่าอายเลยค่ะ :m20: :m20:
อ่านเรื่องนี้ ได้ฮาตลอด
ขอบคุณมากๆน้า
:pig4: :pig4:
-
น่ารักมากมายเจ้าข้าเอ๊ย
พี่ดินนี่ก็ตาขวางใส่แต่ใจแอบสั่นใช่ไหมเคอะเนี่ย ฮิ้ววววววว
คุณภูก็เสี่ยวได้อีกนะเนี่ย ฮา
(คลายเครียดให้ได้อมยิ้มก่อนต้องกลับไปน้ำตานองกับกองหนังสือ TT TT
เกลียดเทอร์โมแต่ดันเป็นวิชาภาค!!!!!)
-
:L2: :L2: :L2:
-
คืนนี้มะมาแหะ คิดถึงพี่ดิน แล้วววววววววววววววววววววนา
-
วันนี้ไม่ลงสักตอน-2ตอน-3ตอน-4ตอน-5ตอนเหรอคะ :impress2:
-
ตามมากด like ความคิดเห็นข้างบนแรงๆค่ะ :impress2:
-
มา + ให้คับ เป็นกำลังใจให้คนโพสท์และไรท์เตอร์
นายเอกแสบซ่าได้ใจคับ
ลุ้น NC ของไอ้เด็กปากร้ายด้วยคับชอบ :m20:
สร่างเมาไวๆ นะคับ :5555:
-
รอได้ แต่วันนี้ขอ 2 ตอนเลยนะ o18
-
เห็นลงมาได้สักพักว่าจะอ่าน
เผลอ 2 วัน กระทู้วิ่งเร็วมากๆ อ่านตามไม่ทัน โชคที่ มี list ตอนไว้ให้ไม่งั้น อีก 2 วันจะตามทันมั้ยเนี่ย
ชอบเรื่องนี้มากๆ แอบนอกใจพี่เมฆ เล็กน้อย อิอิ
รออ่าน :L2: :L2:
-
^^
-
เมาแล้วสร่างไวๆนะค๊า :call: :call:
พี่ดินน่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
สร่างเมาไวๆ น่ะครับบ
-
ตายแล้ว ... พี่ดินเข้าถ้ำเสือซะแล้ววว
แล้วจะเหลือหรอเนี่ย
-
:m20:ในที่สุดก็อ่านจนทันแล้วพี่ภูนี้จีบได้ใจจริงๆๆๆๆเลยส่วนพี่ดินก็ห้าวชะไม่มีอะรอตอนต่อไปนะค่ะชอบเนื้อเรื่องมากๆๆๆๆ :กอด1:เลยอะน่ารักดี
-
+1
ให้กับความน่ารักของพี่ดิน
:กอด1:
-
ตอนที่ 10
(http://www.kaweeclub.com/link/2%20%28120%29.gif)
“ช่วงนี้คุณภูอารมณ์ดี”
ผมได้แต่พรูลมหายใจทิ้งให้มันปะปนกับอากาศเล่นๆ เพิ่งตั้งใจเข้ามาเคลียร์งานจริงจังหลังจากที่ผ่านมาเหลวไหลไปกับนักเลงใหญ่บางคน ก็ต้องมาปวดหัวกับเสียงแขวะของไอ้แก๊กตั้งแต่เช้า
เมื่อไหร่บริษัทมันจะเข้าขั้นวิกฤตวะ มันจะได้ไปยุ่งวุ่นวายกับงานของมันบ้าง จะได้ห่างหายไปจากการกวนประสาทผมสักที
“ไอ้ห่าแก๊ก กูจะทำงาน ต้องการสมาธิ ทำไมเพื่อนคนอื่นถึงไม่วุ่นวายกับกูเหมือนมึงเลยวะ”
“มึงทักทายซะกูซึ้งน้ำตาไหลเลยนะภู ใช่สิ เดี๋ยวนี้กูมันไม่มีความหมาย ในเมื่อมึงมีคนมาดามใจแล้วนี่”
“มึงไปเอามาจากไหนว่ากูมีคนดามใจ”
“กูเป็นใครครับท่านประธานใหญ่ภูตะวัน กูแค่แนะนำว่าถ้ามึงไม่อยากจะห่างหายจากเมียนักเลงใหญ่ของมึงก็ให้จ้างเค้ามาช่วยกระตุ้นพัฒนาการของแสนดี ไม่ใช่ให้มึงไปเอาลูกเค้ามากินอยู่ในบ้านแบบนี้ มึงร้ายมากนะไอ้เสือภู”
“ก็เค้ามาได้ช่วงเย็น กว่าแสนดีจะนอนมันก็ดึกแล้วจะไปกลับคงไม่สะดวก”
“ถุยๆๆๆ กูอยากจะถุยน้ำลายขึ้นฟ้าแล้วไหลเป็นน้ำตกไนแองการามารดหน้ามึงจริงๆ สามทุ่มบ้านมึงเรียกดึกแล้วตีสามที่มึงหิ้วเด็กขายออกมาจากผับนั้นเรียกว่าอะไรวะ”
“เรียกว่าเช้าวันใหม่ไง แปลกตรงไหน”
“มึงคิดยังไงกับเมียมึงคนนี้วะ”
“ก็ไม่ได้คิดยังไงนี่ ถึงกูจะเป็นเกย์ แต่ก็เป็นผู้ชายพอที่จะรับผิดชอบความผิดพลาดที่ไม่ได้ตั้งใจบ้างสิเว้ย”
“เหรอออออออออวะ อืมๆ ดูดีมากภูปีนี้กูจะส่งมึงเข้าประกวดชายงาม งามทั้งนอกงามทั้งในน่าประทับใจแทนวงศ์ตระกูลมึงจริงๆ”
“มึงได้แดกดันกูในแต่ละวันนี่มึงหายกระสันบ้างรึยังวะ กูจะได้ทำงาน บริษัทกูจะล่มจมก็เพราะมีเพื่อนอย่างมึงนี่แหละ ไอ้ทศ ไอ้เบียร์ ไอ้โอ มันหายไปไหนวะ มึงไม่ไประรานพวกมันบ้าง”
“ไม่น่าสนใจหวะ ชีวิตพวกมันราบเรียบเกินไป ไม่หลายมิติน่าสนใจเท่ามึง ว่าแต่คนที่บอกว่าไม่ได้คิดอะไรเนี่ย มึงถึงกับให้เลขาหาวิทยาลัยทำไมวะ มึงเรียนจบแล้วไม่ใช่เหรอ หรืออยากเรียนใหม่ ทำตัวเป็นป๋าไปได้นะมึง ส่งเสียให้เด็กเรียน แล้วบอกว่าไม่ได้คิดอะไร ไอ้ไก่อ่อนเอ้ย”
“ก็เด็กมันรักเรียน ส่งเสริมอนาคตของชาติกูผิดตรงไหน”
“ตรงนี้ไง ตรงที่มึงปากแข็งนี่แหละไอ้กะล่อน ถ้าไม่สนใจไม่มีใครเค้าวิ่งตามเหมือนมึงนะเว้ย แล้วแบบนี้ถ้ากรกลับมามึงจะทำยังไงวะภู”
“..........................................................”สมองผมหยุดสั่งการชั่วขณะ ลมหายใจสะดุดไปโดยไม่มีสาเหตุ....เนิ่นนานในความรู้สึก เนิ่นนานจนเห็นว่าอะไรเคลื่อนไหวอยู่ในกรอบสายตา เมื่อตั้งสติเพ่งมองถึงพบว่าเป็นมือไอ้ห่าแก๊ก
“กูถามคำถามง่ายๆ ทำไมมึงคิดนานจังวะ เอาเป็นว่ากูให้กลับไปคิดเป็นการบ้านก็แล้วกัน”
อัตราสะสมความน่าหมั่นไส้ของไอ้แก๊กทะลุมาตรวัดจนเลยขีดแดงไปนานแล้วมันถึงได้รองเท้าอย่างดีขัดเงามันปลาบไปกระแทกน่าแข้งอย่างแสนรัก
“โอ้ยยยย มีเมียเป็นนักเลงคุมสลัมแค่นี้มึงถึงกับออสโมสิตความซาดิตส์มาจากเมียเลยเหรอวะ”
“มึงจะโดนมากกว่านี้นะถ้ามึงยังกวนประสาทกูอยู่แบบนี้”
“เออๆ กูไปก็ได้ แค่แวะมาดูว่าคุณภูอารมณ์ดีอย่างที่ใครๆบอกจริงมั้ย กูชักไม่แน่ใจว่ามึงอารมณ์ดีหรือผีเข้าผีออก”
“ตอนแรกก็ปกติดีแต่ตอนนี้กูสนใจจุดธูปเรียกผีแล้วเหมือนกัน มึงจะไปไหนก็ไปตอนเที่ยงค่อยออกไปกินข้าวกัน”
“เออกูก็คิดว่าจะตัดรอนเพื่อนที่ดีที่สุดอย่างกูซะแล้ว”
ผมยอมรับว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาไม่เคยหาคำตอบสำหรับคำถามนี้เลย ถ้าเป็นเมื่อก่อนคงตอบได้โดยไม่ต้องคิดว่า ถ้ากรกลับมา ผมก็พร้อมที่จะกลับไปเหมือนเดิม คนที่เดินออกไปนอกวงกลมของความรักคือกร ผมบอกตัวเองว่าผมรอเขาอยู่ในวงกลมของเราเสมอ
แต่ ตอนนี้.....ความรู้สึกตอนนี้บอกว่าวงกลมที่ผมเคยยืนรออยู่คนเดียวมันเริ่ม เปลี่ยนแปลงรูปร่างตามปฎิกริยาที่มาเร่งเร้า จากวงกลมจึงค่อยๆเปลี่ยนรูปร่างเป็นวงรีและจากเส้นรอบรูปที่ปิดสนิทนั้นส่วน โค้งด้านหนึ่งของเส้นปิดเริ่มเปิดออก.....เพียงแต่ผมไม่กล้าฟันธงว่าใช่คน นั้นหรือเปล่าที่มาเปิดทางเส้นปิดเส้นนั้น
ทัศนะ คติด้านความรักของผมเปลี่ยนไป ทั้งๆที่ผมเองก็ไม่รู้ตัว ในช่วงที่เจอวิกฤตการการเปลี่ยนแปลงของชีวิตผมต้องการทั้งคู่คิดและกำลัง ใจ....แต่สุดท้ายความต้องการของผมก็ไม่ได้รับการตอบสนองเลยสักอย่าง
วันเวลาผ่านไปผมเองก็ต้องเดินต่อไป....การยืนอยู่ในจุดที่เรียกว่าผู้นำครอบครัวนั้นมันทำให้ผมเอาตัวรอดคนเดียวไม่ได้ เห็นแก่ความสุขของตัวเองฝ่ายเดียวไม่ได้ ในเมื่อเวลาไม่ได้หยุดอยู่กับที่ผมเองก็ต้องเดินต่อไป
ไม่ปฏิเสธว่าการมีไอ้เปี๊ยกเข้ามา......ไม่สิผมคงต้องบอกว่าการที่ผมได้ยัดเยียดตัวเองเข้าไปวุ่นวายกับไอ้เปี๊ยก หลายวันมานี้ผมนอนหลับสนิทโดยไม่ได้คิดฟุ้งซ่านถึงความรักที่มันล่มสลายโดยไม่มีลางบอกเหตุล่วงหน้า
แล้วถ้ากรกลับมา......ผมเองก็ไม่มีคำตอบให้ไอ้แก๊กอยู่ดี
(http://i49.photobucket.com/albums/f298/deedydeedydeedy/divider/reply-00000028354.gif)
เสียงโทรศัพท์เสียงพิเศษที่ผมตั้งเอาไว้ แต่ไม่เคยได้ยินเลยดังขึ้นเป็นครั้งแรก
“ว่าไง” เหมือนตัวเองจะยิ้มตอนที่แตะปุ่มตอบรับนะ
“มึงประสาทหรือเปล่า เมมโมรี่ของโทรศัพท์แล้วก็การ์ดข้างใน มึงเมมเบอร์มึงคนเดียวหมดเลยเหรอ”
“อ๋อ 55555555 นึกว่าอะไร ก็พี่ให้โทรศัพท์เอาไว้ติดต่อกับพี่มันก็ต้องมีแต่เบอร์พี่สิ”
“มึงมันบ้า กูจะเมมชื่อโรงพยาบาล เบอร์ปอเต็กตึ้งบ้างก็ไม่ได้”
“ก็เมมสิ พี่ไม่ได้ว่าอะไรนี่ โทรศัพท์มันเป็นของดินแล้ว ดินมีสิทธิ์กับมันเต็มที่”
“เต็มที่ห่าอะไร มึงเล่นเมมมึงซะเต็มหน่วยความจำขนาดนี้กูจะไปแทรกเอาไว้ตรงไหน”
“ทำไมยังพูดจาหยาบคายกับพี่อีก ที่ลงโทษไปวันนั้นยังไม่จำรึไง”
“วันไหน กูลืมไปหมดแล้ว เค้าเรียกว่าจูบเหรอ กูไม่รู้เลย นึกว่าอยู่ดีๆปากไปกระแทกกับวงกบประตู”
“กระแทกจนเคลิ้มตัวลอยเลยอะเหรอ....พึ่งรู้นะเนี่ย”
“แค่นี้นะ กูแค่ต้องการโทรมาด่า ไม่ได้จะโทรมาให้มึงสั่งสอน”
“เดี๋ยวสิ”
“อะไรของมึงอีก”
“ไม่มีกฎข้อไหนที่บัญญัติขึ้นมาว่าห้ามนักเลงใหญ่เขินหรอกนะ”
“ใครเขินไม่ใช่กูแน่ไร้สาระหว่ะ นี่กูวางได้ยัง”
“รู้สึกว่าปุ่มวางจะสีแดงๆนะแล้วมันก็อยู่ที่ดินพี่กดวางแทนดินไม่ได้”
“ไอ้เชี่ย”
แปลก..... คำหยาบพร่างพรูมาเต็มหูแต่ผมไม่ได้ระคายเลยสักนิดกลับรู้สึกดีที่ได้ยินมัน จากปากเล็กๆของเด็กผู้ชายที่บอกว่าตัวเองห้าวนักหนา ตั้งแต่จบมหาลัยไม่เคยเข้าหาใครด้วยมุขเสี่ยวๆแบบนี้เลยให้ตาย ทุกคนเข้าหาผมก่อนด้วยเหตุผลที่เหมือนๆกันว่า บุคลิคเงียบขรึมของผมน่าค้นหา
มันอาจจะจริงที่อยู่ต่อหน้าคนอื่นกับอยู่ต่อหน้าเพื่อนๆผมแสดงออกต่างกันไป ผมบ้าได้ผมหยาบคายและผมก็เฮฮาตามประสาผู้ชายทั่วไปเมื่ออยู่ต่อหน้าเพื่อน แต่ในฐานะที่ผมเป็นนักธุรกิจหน้าใหม่อายุน้อยคนหนึ่งผมจะมีมาดนิ่งขรึมจริงจังมาฉาบทับทันที
แล้ว ถ้าวันหนึ่งมีใครสักคนที่เดินเข้ามาดึงตัวตนจริงๆของผมออกมาโดยที่ทั้งเขา และทั้งผมต่างก็ไม่รู้ตัวมันค่อยๆซึมเข้ามาจนวันหนึ่งวันที่ผมเริ่มรู้สึก ว่าขาดคนๆนั้นไป .......แล้วผมจะต้องทำยังไงกับความรู้สึกที่มีกับใครอีกคน
การ คิดถึงดินในแต่ละครั้งทำให้ผมยิ้มแล้วก็สับสนไปพร้อมๆกันในเมื่อผมยังยืนยัน กับใครๆว่าผมรักกรแล้วความรู้สึกที่มีต่อไอ้เปี๊ยกนั่นคืออะไร ไอ้ที่ยอมลดอายุตัวเองลงไปต่อปากต่อคำกับเด็กอายุสิบเก้าเพียงเพื่อจะรอดู เด็กห้าวบางคนที่ดิบเถื่อนคนนั้นมันเขินหน้าแดง แค่นั้น แค่นั้นก็เรียกรอยยิ้มและความสบายใจจากผมได้แล้วงั้นเหรอ
ทรมานจากอกหักกับทรมานกับความสับสนของความรู้สึกตัวเอง อะไรมันจะร้ายแรงกว่ากันวะ แล้วคำตอบที่ผมพยายามตามหา.......คำตอบมันอยู่ที่ไหน ต้องให้คนสองคนมายืนเคียงข้างกันแล้วให้ใจผมฟันธงหรือเปล่าว่าคนที่ผมอยากอยู่ใกล้คือใครกันแน่
(http://i49.photobucket.com/albums/f298/deedydeedydeedy/divider/reply-00000028354.gif)
ผม ลงมากินข้าวเที่ยงกับไอ้แก๊กด้วยอารมณ์สีเทา แต่ไม่ว่าผมจะมีท่าทียังไงก็ไม่มีผลอะไรกับไอ้เพื่อนจัญไรของผมคนนี้หรอก ครับ บ้านมันทำธุรกิจจิวเวอรี่ทุกอย่างโดนวางระบบไว้อย่างดีแล้ว ธุรกิจของผมเองก็ถูกวางระบบไว้อย่างดีเหมือนกันแต่ที่ต่างคือธุรกิจของมัน ยังมีพ่อเป็นที่ปรึกษาใหญ่แต่ผมไม่เหลือใครอีกแล้ว เดินคนเดียวบนเส้นเชือกที่ขึงตึงกับเดินบนเส้นเชือกเหมือนกันแต่ยังมีคนคอย ประคับประคองความลำบากมันเลยต่างกัน...
ผมรู้ว่าไอ้แก๊กรู้และเข้าใจความรู้สึกของผมทุกอย่าง มันเลยทำตัวขวางโลกให้ผมได้รู้สึกผ่อนคลาย ผมไม่เคยโกรธหรือรู้สึกรำคาญมันจริงจังหรอกเพราะถ้าไม่มีมันผมก็เหมือนจะไม่มีใครเหมือนกัน
“เฮ้ยภู ที่คลับเริ่มบ่นแล้วนะเว้ยว่าช่วงนี้มึงหายหน้าหายตา เบอร์หนึ่งเค้าล้างก้นรอมึงเก้อมาหลายวันแล้ว เดียวนี้เจี๊ยวมึงงดเปรี้ยวเหรอวะ อย่าบอกนะว่ามึงงดเพราะเข้าพรรษา”
“ไม่รู้หวะมันอิ่มตัวมั้ง มึงเดือดร้อนอะไรเจี๊ยวมึงกับเจี๊ยวกูผูกติดกันไว้รึไง ถ้ากูไม่ไปมึงก็ไม่ได้เสียวอะห๊ะ”
“ปล่าวแต่กูแค่สงสัยว่าทำไมอยู่ๆมึงก็ปลงสังขารขึ้นมา”
“กูรู้ว่ามึงจะปูทางไปสู่เรื่องอะไร ไหนมึงบอกว่าเมียกูดุไง”
“แต่กูก็ไม่ได้หมายความว่าเมียมึงไม่ดีนี่หว่า ก็แค่มองกูตาขวางน้ำลายไหลพร้อมที่จะงับหัวกูได้ตลอดเวลาก็แค่นั้น”
“นี่มึงกำลังวิจารณ์เมียกูต่อหน้ากูนะกูไม่กระโดดถีบหน้าก็ถือว่ามึงทำบุญมาเยอะอยู่ เค้าเป็นผู้ชายมีใครมาเรียกว่าเมียมันก็ต้องรู้สึกไม่พอใจเป็นธรรมดา”
“ไม่ได้เลย แตะไม่ได้เลย เมียเนี่ยขึ้นหิ้งเลยนะถวายน้ำแดงเลยเต็มที่เลย ว่าแต่เมียที่ว่าเนี่ยหมายถึงเมียคนไหนวะ”
“ไอ้เชี่ยแก๊ก นี่มึงหลอกถามกูเหรอ”
“กูเปล๊า แต่น้องดินเค้าอยู่ในทาเก็ตเกย์รุกล่ำรุ่นใหม่เลยนะมึงว่ามั้ย เข้าวิทยาลัยอีกเมื่อไหร่ได้ฮอตหัวฟูแน่ๆ แจ้งเกิดแหงๆเลยมึงว่าป่ะ ยิ่งคนที่โดนเปิดวาระครั้งแรกไปแล้วอย่างน้องดินออร่าแม่งจะมาจับวิ๊งๆ “
“พอๆ” ไม่ได้อยากเสียมารยาทนะครับแต่มือมันไร้เรี่ยวแรงไปเองช้อนกับส้อมถึงได้ร่วงหล่นกระทบจานเสียงเคร้งสนั่นหวั่นไหว ไม่เป็นไร ร้านนี้หรูระดับห้าดาวคนน้อยเลยไม่เสียหน้าเท่าไหร่
“แหมๆนี่กูพูดอะไรผิดเหรอ หรือว่ามันตรงเกินไปมึงรับความจริงไม่ได้”
เปล่าเลยไม่ใช่แค่ตรงแต่มันกระแทกใจกูเลยไอ้เพื่อนจัญไร
“มันไร้สาระเกินไปมั้ยเรื่องนี้”พูดไปนี่เอามือกวาดฟอร์มที่ร่วงกราวลงไปเมื่อกี้แทบไม่ทัน
“เหรอวะ แต่มึงอึ้งคิดตามกูอยู่หลายวินาทีเลยนะ กูว่าแบบนี้ต้องส่งไปอยู่วิทยาลัยประจำ”
“มันมีเหรอวะ วิทยาลัยประจำระดับ ปวส.”
“ไม่มี”
“แล้วมึงจะพูดหาพ่อมึงเหรอแก๊ก”
“มีน้ำโหๆ กูต้องเอาแบคโฮมาง้างปากมึงเลยมั้ยแข็งเป็นตอม่อทางด่วนซะขนาดนี้ แล้วบอกว่าไม่ได้คิดอะไรกับเมียจิ๊กโก๋ มึงสนใจเมียบังเอิญคนนี้ของมึงแล้วมึงรู้บ้างมั้ยไอ้งั่ง”
“ถ้ามึงสนใจเค้ามึงก็ต้องรีบทำให้เค้ารู้ คนเรามันอาจจะใจตรงกันได้มึงว่ามั้ย ทีวีซื้อมาใหม่ๆมันก็จับไม่ติดเลยสักช่องแต่พอจูนสัญญาณมันก็มาเจอกันจนได้แหละมึง น้องเค้ามีส่วนไหนที่เหมาะกับการเป็นจิ๊กโก๋มั้ย ไม่มี มันก็แค่เกราะที่สร้างขึ้นมาเพื่อป้องกันศัตรูเท่านั้นแหละ”
“นี่มึงเชียร์กูให้รุกดินอยู่นะแก๊ก”
“เปล่า แต่ตอนนี้เค้ารณรงค์งดเศร้าเข้าพรรษา กูมันเพื่อนดี กลัวมึงบาป”
“ขอบใจนะแก๊ก”
“ไม่เป็นไร”
“ขอบใจที่ยื่นขาเข้ามาโดยที่กูไม่ได้เชิญ”
“ภูมึงด่ากูว่าเสือกเลยเถอะ กูไม่ไหวจะตีความ ตรงๆเลยจัดให้กู กูขอแบบตรงๆ”
“เพื่อมึง ย่อมได้ครับเพื่อนรัก แป๊บนะ มีสายเข้า”
ปกติสายของคนรู้จักผมจะตั้งเสียงเรียกเข้าเอาไว้ แต่ถ้าเป็นสายที่ไม่คุ้นเคยหรือไม่เคยติดต่อกันมาก่อนผมจะตั้งสั่นเอาไว้ เลขเรียงกันมากกว่าเบอร์โทร 7 หลักปกติของประเทศไทยทำให้ผมสะดุดสมหายใจตัวเองชั่วคราว
“สวัสดีครับ ภูตะวันครับ”
“ภูนี่กรเองนะ ภูเป็นยังไงบ้าง สบายดีไหม”มือกำโทรศัพท์แน่นจนปวดเกร็งที่ข้อมือ
ผมเงียบอยู่นาน หาคำตอบให้ตัวเองว่าผมจะต้องตอบคำถามนี้ยังไง เสียงที่ทักทายมาร่าเริงตามปกติมันผิดวิสัยของคนที่เพิ่งห่างไกลกับคนรักไม่ใช่เหรอ
“สบายดีตามอัตภาพอ่ะ” ผมก็ต้องรู้สึกเหมือนเค้าใช่มั้ย แฟนทิ้งไป ต้องอารมณ์ดีให้ได้เท่ากันสิ
“ห่างเหินจัง” นั่นสินะผมเองก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้
“ภูฟังอยู่รึเปล่า นี่กรโทรทางไกลนะไม่ใช่โทรจากดินแดง”
“ฟังอยู่ครับ”
ฟังอยู่และกำลังรวบรวมสติทั้งหมดที่พึงมี...ทิ้งกันเหมือนไม่มีเยื่อใยแต่โทรกลับมาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เหมือนระหว่างเรา...ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง
“พรุ่งนี้มารับกรหน่อยนะได้มั้ย ต้องกลับไปเคลียร์ธุระที่ไทยหนะ”
“กรมาไฟล์ทไหน กี่โมงหละ”เหงื่อไหลจนโทรศัพท์แทบลื่นหลุดจากกำมือ
“TGxxxxx แลนด์ดิ้งเวลาไทยก็ เก้าโมงเช้านะ ภูไหวมั้ย”
“โอเคครับได้”
“ภู”
“ครับ”
“กรไม่อยากเข้าบ้าน กรขอไปพักที่บ้านภูชั่วคราวได้มั้ยห้องยังว่างอยู่หรือเปล่า”
“ครับ เดี๋ยวภูให้แม่บ้านจัดห้องไว้ให้ กรพักได้ตามสบาย”
“ถ้าเป็นห้องเดียวกันคงไม่ได้แล้วใช่มั้ย”
“มันคงไม่ดีมั้งครับ”
ผมไม่แน่ใจในคำตอบนี้สักเท่าไหร่หรอก ไม่แน่ใจว่ามันอาจจะดูไม่ดี....หรือไม่อยากให้มาทับที่กับใคร...
ไม่รู้คำตอบจริงๆทั้งๆที่คำว่าได้มันน่าจะหลุดจากปากโดยไม่ต้องผ่านกระบวนการคิดเสียด้วยซ้ำ
“ไม่เป็นไร กรเข้าใจ แล้วเจอกันพรุ่งนี้นะภู”
“ครับ เจอกันพรุ่งนี้”
อีกฝ่ายหนึ่งวางโทรศัพท์ไปแล้ว แต่ผมยังแนบมันไว้กับหูเหมือนเดิม ฟ้าหลังฝนที่คิดว่ากำลังจะสดใส มันจะเกิดขึ้นจริงหรือเปล่า ถ้ามันมีจริง....มันเป็นเพราะกรหรือเพราะใคร
“เฮ้ย ไอ้ภู มึงจะเอาโทรศัพท์แนบหูจนมันสลายรวมกับขี้หูมึงเลยมั้ย”
“แก๊ก กรโทรมา”
“กูได้ยินแล้ว”
“มึงคิดว่าไงวะ”
“บรรลัย บรรลัยแน่ๆเลยงานนี้ พายุเกย์กำลังจะพัดกระหน่ำประเทศไทย ความเสียหายไม่อาจประเมิณได้ มึงเตรียมใจไว้ดีๆเลยไอ้ภู”
กูขอบใจมึงมากเพื่อนรัก มึงช่วยให้อารมณ์สีเทาของกูกลายเป็นสีดำสนิทขึ้นมาทันที
สวัสดี คะ ขอโทษคนที่มารอจริงๆนะคะ ไม่ได้ตั้งใจออกไปเมาเลยแต่เดี๋ยวเพื่อนมันมามุขใหม่มันไม่นัดล่วงหน้าแล้ว มันบุกบ้านแล้วลากตัวออกไปเลยค่ะเลยเป็นลำยองโยไม่ได้ตั้งใจที่ สำคัญ....เค้าออกพรรษากันหรือยังเนี่ย
๐แอบเห็นมีคนใหม่ๆเข้ามาเยอะเลย กระทู้รันไป 5 หน้า ตกใจมากตอนพี่เมฆนี่ยังเรื่อยๆอยู่เลยนะ...เรื่องพี่ดินนี่มาจากทั่วทุกมุมเล้าเลยหรือเปล่าเนี่ย เกร็งมากกลัวแต่งออกมาไม่ดี ถ้ามันจะสนุกน้อยลงบ้างก็ให้อภัยคนเขียนนะคะ ไม่เคยเจอคนเยอะแบบนี้เลยจริงๆแต่ดีใจอ่ะ
๐ที่ดีใจอีกเรื่องคือ แอบเห็นสาวกอคาเมะ หรือสาวกคาเมะ หรือสาวกพี่จิน เข้ามาหลายคนเหมือนกันนะเนี่ย ยินดีต้อนรับนะคะอคาเมะทั้งหลาย ปวดใจกันไปบ้างก็ยิ้มไว้เน้อ
๐ปล..อย่าเครียดกับตอนนี้นะ ตอนหน้าอนุญาตให้หัวเราะได้อีกสักตอน แล้วเรามาร้องไห้กันสักสามสี่ตอนดีมั้ย........ใส่หมวกกันน็อควิ่งหลบออกจากกระทู้....
http://www.4shared.com/embed/74855474/f338a852
-
:z13: :z13: :z13:
จิ้มไว้ก่อนแล้วค่อนอ่านครับ
:pig4:
-
อ๊า~ แฟนเก่ากลับมาซะงั้น :serius2: แล้วใจพี่ภูล่ะ อยู่ฝั่งไหนแล้วกันแน่ o22
-
แอบกลัวดราม่า
o22
-
งานเข้าพี่ภูซะแล้ว
:pig4: :pig4: :pig4:
-
o22 o22 o22
ดราม่า....
ร้องไห้สามสี่ แต่ขอหัวเราะห้า หก เจ็ด แปด เก้าสิบ ร้อย ติดๆเลยได้ป่ะคะ ฮ่าๆๆๆๆ o18
ดราม่าไม่ว่า แต่ได้โปรดอย่าช้าาาาาาาาาาา
เห็นใจคนอ่านเถิดหนาาาาาา :sad4:
ป.ล.คุณภูลังเลงานนี้มี o18 ด้วยคมมีดแม่ยก ฮ่าๆๆ
-
แหงะ พี่ภู อย่าย้อนกลับไปนะคะ
แง้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
หงิงๆล่วงหน้า พี่ดินจะเป็นไงล่ะทีนี้ ให้มันรู้ไปสิว่าไม่มีใจเลยน่ะ (พี่ดินเค้าหวั่นไหวๆแล้วนะพี่ภู อย่าให้พี่ดินเจ็บนะคะ)
-
อารมณ์กึ่มๆแล้วนะตอนนี้ จะมีร้องไห้เลยเหรอ
ร้องได้แต่อย่านานนะครับ
-
ไรเตอร์อคาเมะเหมือนกันหรอค่ะ??
เราก็เป็นนะแต่ไม่ได้เคร่งเครียด แหะๆ จิงๆแล้วจินพียังได้เลยเรา 555++
พี่ดินเขิลด้วยอ่าาา :-[ :-[ :-[
กรจะกลับมาทำไมว่ะเนี่ย สร้างปัญหาจิงๆเลย
กลับมาเพื่ออะไร สร้างความร้าวฉานคืองานของเธอหรอ :angry2: :angry2: :angry2: :angry2:
ไรเตอร์สู้ๆๆๆๆค่ะ :กอด1: :กอด1:
-
“ภูมึงด่ากูว่าเสือกเลยเถอะ กูไม่ไหวจะตีความ ตรงๆเลยจัดให้กู กูขอแบบตรงๆ” :jul3: :m20:
+1 ให้พี่แก๊ก ชอบพี่แก๊กอะคนอะไรตลกชะมัด
มีดราม่าด้วยเหรอ มีแต่อย่านานได้ป่าว กลัวจะรับไม่ไหวสงสารพี่ดิน ส่วนพี่ภูจะเป็นไงก็ช่าง ถ้ายังยึดติดกับอดีต :angry2:
-
o22
-
รอดูพี่ดินงอนใส่นายภู :a14:
-
ไม่ทันไร ความกังวล อาการหายใจติดขัด ภาวะลุ้นตัวโก่ง กำลังจะมาเยือนแล้ว :z3:
เอาใจช่วยพี่ภู ให้รู้ใจตัวเอง และรู้ว่าต้องทำอย่างไร
ส่วนพี่ดิน เฮ้อ!!! ไม่รู้กรจะมาไม้ไหน :angry2:
-
น่าจะมีปุ่ม Like หรือ Love บ้าง จะกระหน่ำกดให้ไรท์เตอร์กับน้องเซสักสามสี่ร้อยครั้ง
ขยันมากจนคนอ่านสมองช้าอย่างเราเริ่มตามไม่ทัน กระทู้รันเร็วจริงๆ อ่ะค่ะ o13
อ่านแล้วก็ ... :a5: พี่กรคะ ทำไมกลับมาเร็วจัง หายไปสักห้าหกสิบปีก็ไม่มีใครว่านะคะ
แบบนี้พี่ภูก็ปวดกะบาลอีก จะเอาไงๆ อิชั้นฟันธงให้มั้ยคะว่าคำตอบของพี่น่ะ คือ "พี่ดินนักเลงโตตัวกะเปี๊ยก" เป็นคำตอบสุดท้ายค่ะ
เข้าอีหรอบนี้ พี่ดินมันจะปวดใจมั้ยว้า :เฮ้อ:
:กอด1: เป็นกำลังใจให้ไรท์เตอร์และน้องเซขยันโพสนะจ๊ะ
-
เอาแล้วไงพายุเกย์เข้ามากระหน่ำแล้วไง
-
จะดราม่าแล้วสินะ T^T
สาวกจินเมะเหมือนกันเลย เย้~~~~ :m1:
-
พายุเกย์เข้าพี่ภูซะแล้ว :m20:
จะเข้าสู่ภาวะดราม่าแล้วหรอ
อย่านานนักนะ สงสารพี่ดิน :sad4:
-
แฟนเก่ามา :m31: จะเป็นไรมั้ยเนี่ย
-
อีพี่ภู ถ้าทำน้องดิน ร้องไห้ เป็นเรื่อง :z6: แน่ ไม่ยอมๆ :beat:
-
ดิน สู้สู้ อคาเมะ สู้สู้ เอ๋....เกี่ยวมั้ยหว่าาาา อิอิ :-[
มาม่าไม่ต้องต้มน่ะจะได้กินหมดไวไว :o8:
ช่วงนี้ยิ่งต้องทำใจอยู่ ตาลุงจะเอาไงฟะนี้ จะมีรายการร่วมกันมั้ยนี้.
-
หึหึหึหึ
คุณภูคะ ด้วยความปราถนาดี ถ้าทำพี่ดินร้องไห้
:z6: :z6: :z6:
อ๊ากกกกกกกก ระเบิดพลัง ขัดใจนายภู!
:z3:
ทำอะไรให้มันมั่นใจหน่่อยสิคะ ให้ไว ก่อนที่คนอ่านจะขัดใจไปมากกว่านี้
o18
ล้างท้อง รอกินมาม่า
:serius2:
-
แล้วเพียงดินจะรู้สึกยังไง
-
อึ้ง!!!!
เข้ามาดูเรื่อย ๆ เพราะ Up เร็วดี แต่ พออ่านตอนนี้ แล้ว อึ้ง !!! และเครียด
ถึงแม้ คนแต่งจะบอกว่า ไม่ต้องเครียด แต่มันเครียดไปแล้วหง่ะ แล้วที่บอกว่า จะต้องน้ำตาไหลซัก 3 -4 ตอนน่ะ
ขอตอบเลยว่า
*****ไม่ดีแน่ ๆ****** :serius2:
-
กร กลับมาทำไม :m16:
ในวันนี้ภูเค้ามีดินแล้ว (หรอออออออออออออ :เฮ้อ:)
อย่าหวั่นไหวนะภู
-
แล้วน้องดินจะรู้สึกงัยอะ :serius2:
-
พายุเกย์อาจไม่เท่าไหร่นะพี่แก๊ก
ถ้าเป็นพายุกรกับพายุพี่ดิน อันไหนน่ากลัวกว่ากันล่ะ
พี่ภูเตรียมตัวรับสถานการณ์ด่วน
ส่วนคนอ่านรอให้สักห้าตอนผ่านไปค่อยตามอ่านดีมั้ย
ให้สถานการณ์ดราม่าผ่านไปก่อน :n1:
-
ภูพาแฟนเก่าเข้าบ้าน
เดี๋ยวดินก็เสียใจแย่ซิ :m16:
-
“วันไหน กูลืมไปหมดแล้ว เค้าเรียกว่าจูบเหรอ กูไม่รู้เลย นึกว่าอยู่ดีๆปากไปกระแทกกับวงกบประตู”
กร๊ากกกก พี่ดิน น่าร๊ากกกกกกก
คำเตือน
"นิยายเรื่องนี้ประดุจเครื่องดื่มชูกำลัง ควรเสพตอนใหม่อย่างน้อยวันละ 2 ตอน เพราะจะทำให้หัวใจมีความสุข หลับสบายตลอดคืน"
-
กรจะกลับมาหาภูอีกทำไม สงสารพี่ดิน :angry2:
-
อ่าว แฟนเก่ากลับมา แล้ว ไปนอนบ้านภู ก็ต้องเจอกับพี่ดินอะดิ งานนี้จะเป็นยังไงหว่า
-
ภูเอากรเข้าบ้าน :m16: :m16: :m16:
เกรงใจดินบ้าง
รู้ไว้ซะ...ว่าตอนนี้มีดินแล้ว
กรแค่คนรักเก่านะเฟ้ย :fire: :fire:
-
อย่าทิ้งกันไปไหนนะ คืนนี้ จะมาลงให้อีกตอนจ้า คนเขียนกำลังปั่นอยู่
คืนนี้พายุคงเข้าแน่ๆ ระดับความรุนแรงยังประเมินไม่ได้ ยังงัยทุกคนก็หาที่กำบังกันนะ :jul3:
-
แฟนเก่ากลับมาแล้ว นอนค้างที่บ้านด้วย o22
กำลังจะดราม่าแล้ว สงสารพี่ดิน :sad4:
+1 รอพายุเกย์เข้าคืนนี้
-
ภูเอ๊ยดินหายไปเมื่อไหร่แล้วจะรู้สึก
ว่ามันสายไปแล้ว จะหัวเราะให้
ปากแข็งจนได้เรื่องแน่ๆ งานนี้
:serius2:
-
จะดราม่ามากไหมเนี่ย~~~~~
-
หาคู่ให้พี่แก๊กสักคนสิค่ะ
ชอบพี่แกมากเลย อ่ะ
“บรรลัย บรรลัยแน่ๆเลยงานนี้ พายุเกย์กำลังจะพัดกระหน่ำประเทศไทย ความเสียหายไม่อาจประเมิณได้ มึงเตรียมใจไว้ดีๆเลยไอ้ภู”
คิดได้ไงค่ะเนี่ยย
ณจุดนี้ ขอแนะนำว่าให้ทำ สารบัญที่หน้าแรกนะคะ กระทู้วิ่งเร็วมากๆๆ
มีโหวตเซ้งเป็ดอวอดด้วย
แต่คิดว่าเรื่องนี้ยังเข้าชิงไม่ได้ ไม่งั้นโหวต นิยายสุดฮาไปแล้ว
ดังนั้น เลยโหวตเรื่องพี่เมฆแทน ฮาเหมือนกัน
-
^^
-
อ่า ไม่เป้นไร เราโจมตีที่ลำตัวเอาก็ได้!!~
อย่าร้องเลยเน้อ ถึงอิคุณกรมันจะกลับมาก็เหอะ T^T
ขอร้อง อย่าร้องเลยเธอ
-
โหยยยยยยยย
พายุลูกนี้
ไม่ไหวจะเคลียร์ละมั้งภูตะวัน
-
กรนี่กล้าเนอะ ทิ้งเค้าไปแล้วแท้ๆ ยิ่งจะมีหน้ากลับมาหาอีก
ถึงจะไม่รู้ว่ามาเพราะมีจุดประสงค์อะไรก็ตาม
ปล. วันนี้วันอะไรเนี่ย อ่านเรื่องไหนก็เครียดทุกเรื่อง จะมีเรื่องไหนทำให้ยิ้มได้บ้างมั๊ยเนี่ยวันเนี๊ย
-
ในที่สุดก็มี
นิยายให้ติดตามอีกแล้ว...........
:กอด1: :กอด1:
แล้วทีนี้จะเป็นยังไงน๊าาาา
อยากเห็นคุงน้องดินหึงจัง ว่ามันจะเป็นยังไง ฮ่าๆๆๆ
:L2: :L2: :L2: :L2:
ดอกไม้สำหรับคนแต่งจ้า
เป็นกำลังใจให้เนอะ ^___^
-
มันเทศกาลแจกมาม่าหรือยังไงอ่าาาาา
ทำไม มันเครียดกันจัง :serius2: :serius2:
แต่ไม่เป็นไร ยังมีมุกของแก๊กมาให้ฮาได้บ้างประปราย
แต่ละคำพูดของพ่อคุณนี้้ :laugh:
:กอด1: ไปถึงพี่ดิน
-
ตาย ๆ งานนี้
ปัญหาใหญ่แน่ ๆ
-
เลขสวยอ่า :impress2:
-
แฟนเก่า แฟนใหม่ งี๊พี่ภูจะเลือกใครละคร๊าาาาาา
แต่ว่า ถ้าทำให้พี่ดินเสียใจนะ... เค้าไม่ยอมจริงๆๆๆ
-
สปอบซะจนเริ่มระแวงแล้วเนี้ย เดี่ยวก็รออ่านตอนจบทีเดียวเลยดีมั้ย o22
-
ภูพายุเกย์มาแล้วววววววว งานเข้าอย่างแรง :m20:
แล้วกรจะกลับมาทำไมยะ :angry2:
ไรเตอร์ อย่าดราม่ามากน้า (ไม่มีจะดีมากกก)ไม่อยากเครียดดดดอ่ะ
-
คุณภูเจอปัญหาใหม่นักอกซะแล้ว
กรกำลังจะกลับมา แล้วแบบนี้พี่ดินหล่ะจะทำไงดี
โอะโอ .. เกือบลืมว่ากรขอนอนห้องเดียวกันซะด้วย :laugh: :laugh:
-
o22 เอาแล้วไง
๓ูกำลังจะดีขึ้น
กรกลับมาทำมายแว๊ะ
งง ไม่อยากดราม่าเอาฮาประสาดินน้อยนะ
-
นายเสาไฟฟ้างานเข้าแล้วคราวนี้ :เฮ้อ:
-
งานเข้าแล้วพี่ภู!!!!!!!!!!!! ของเก่าชนของใหม่
ไม่เอาดราม่านะ!
ยังไงพี่ดินก้ต้องที่ 1 รู้มั้ย!!!
-
เศร้าบ้าง สุขบ้างนี่แหละชีวิต
ทุกๆอย่างขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของภู
ว่าจะอยู่ในวงกลมความรักรอกร หรือ จะสร้างวงรีรอพี่ดิน
-
เพื่อนแก๊กช่วยเพื่อนภูหน่อยดิ
ท่าจะรอแร่แล้วมั้งงานนี้ o22
-
มีโหวตเซ้งเป็ดอวอดด้วย
แต่คิดว่าเรื่องนี้ยังเข้าชิงไม่ได้ ไม่งั้นโหวต นิยายสุดฮาไปแล้ว
ดังนั้น เลยโหวตเรื่องพี่เมฆแทน ฮาเหมือนกัน[/color]
โหวตได้อยู่นะเรื่องนี้ พูดถึงสิบตอนแล้ว เนื้อหาเยอะพอควรอยู่
พี่เห็นเค้าทำสารบัญไว้ที่หน้าแรกนะ ลองดูจ้า
-
คนเก่า จบแล้วก็จบกันสิ
กรจะกลับมาไมเนี่ย ทำนายภูเขวเลย
อย่าให้ถ่านไฟเก่ามาคุนะ สงสารพี่ดินอ่ะ
:m16: :m16:
-
แอบซุ่มอ่านมาพักนึงแล้วล่ะครับ
พอดีชื่อเรื่องมันน่าสนใจน่ะ
เนื้อหาก็สนุกสนาน ฮาดี
เลยสมัครเป็นแฟนเรื่องนี้ไปโดยปริยาย
พลอยทำให้ต้องไปอ่านเรื่องของ เมฆ กะ ฉานด้วย
รักษาคุณภาพไว้ ประหนึ่งเกลือรักษาความเค็มนะครับ
o13
-
เอา่ล่ะ ถึงมันจะดราม่าบ้าง
แต่มันก็รสชาติของชีวิตอะนะคะ
-
โอ๊ะโอ พี่ภูงานเข้า พาลจะงานเข้าไปถึงพี่ดินด้วย พี่ภูจะทำไงเนี่ย รักเก่าก็กำลังจะมา รักใหม่ก็ยังไม่เคลียร์ ยังไงก็รีบเคลียร์กับตัวเองนะคะ สงสารพี่ดิน
ขอบคุณคนแต่งและคนโพสนะคะ :pig4:
ปล. เขาไม่อยากกินมาม่าเลย เขากินจากเรื่องอื่นจนอิ่มแล้วนะ ถ้ายังไง ขอนิดเดียวได้ไหมคะ
-
:เฮ้อ: มาม่าอีกละ :serius2:
-
โย่ว ในที่สุดกะได้เม้นสักที สนุกอ่ะเรื่องนี้อ่านแล้วอมยิ้มตลอด
-
ตอนจะไปทิ้งไปเฉย ตอนนี้จะกลับมาทำเชรี่ยไรอีกละ
-
กร คงเป็นตัวกระตุ้น
ให้แต่ละคนรู้ความรู้สึกของตัวเองได้
มาเชียร์ลำยองนะจ๊ะ
-
ในมุมมองของเราคิดว่าดีเหมือนกันที่กรกลับมาคราวนี้ แล้วไปพักบ้านภู
เป็นโอกาสให้ภูได้ทบทวน ทดสอบ และประเมินผล ความรู้สึก ความต้องการที่แท้จริงของตัวเอง
แล้ววาระดังกล่าวนี้อาจจะเกิดอะไรดีๆขึ้นในใจภู และดินก็ได้นา เชื่อเหอะ อะไรๆ พี่ดินเรารับมือได้อยู่แล้ว
ว่าแต่ว่าเราอ่ะชอบแก๊กจัง ปากแก๊กอ่ะ พูดไรออกมาแต่ละที เราต้องยิ้มต้องหัวเราะทุกที
แล้วภายใต้ท่าทีกวนๆ ปากเสียๆแบบแก๊กนี่ เราเชื่อว่าแก๊กเป็นคนดีคนนึงที่คนรอบข้าง พึ่งพาได้เชียวแหละ
-
:L2:
-
:monkeysad: ตอนหน้าจะมาม่ามั้ย จะได้เตรียมทิชชู่ไว้ได้ทัน
แต่ถ้า กรมา ก็ดี อยากรู้ว่า ภูจะทำยังไง
พี่ดิน จะรู้สึกไรหรือเปล่า ..แล้วก็ ภูจะมีวิธีรับมือยังไงง
โอ้ยย ตื่นเต้นน รอมาม่าไม่ไหวจะเคลียร์
มาต่ออีกไวๆเน้ออออออออ
:กอด1: +1 ค้าบบ รอมาม่าที่จะมาต่อไป 555
:PP
-
ชอบพี่ดิน อิอิ
กรมาแล้วจะเป็นยังไงน้อ
ขอให้พี่ภูหาคำตอบให้ตัวเองได้เร็วๆนะจ๊ะ
ปล.ตกลงเรื่องนี้แอบมาม่าเหรอเนี่ย ร้องไห้แค่สามสี่ตอนไม่เป็นไร ยังไงก็ขอให้แฮปปี้เอนดิ้งละกันนะคะ
:กอด1:
-
หลักลงปักยังไม่มั่นก็จะโดนโยกแล้วเรอะ
โอ้ไม่พี่น้อง
-
ตอนนี้ไม่ ฮา เลย ซีเรียส อ่ะ เศร้าเซง
กลับมาทำไม ฉันลืมเธอไปหมดแล้ว
ความหวังที่เคยเพริดแพรว
ฉันลืมหมดแล้วไม่อยู่ในใจ
มันเป็นอดีต ไม่คิดจะฟื้นคืนใหม่
ดีแล้วต่างคนต่างไป
กลับมาทำไม ทำไมต้องมา
ก็เมื่อวันนั้น ที่ฉันอ้อนวอนเธอไว้
เหนี่ยวรั้งแทบเป็นแทบตาย
ยังทิ้งฉันไปต่อหน้าต่อตา
พอมาวันนี้ ใจฉันเริ่มดีขึ้นมา
เธอกลับจะคืนมาหา
เหมือนฉันเป็น ศาลาริมทาง
ใจคน หนึ่งคนก็มีหนึ่งใจ
เธอจะทำลาย ทำร้ายมันสักกี่ครั้ง
ถ้ายังไม่พอ กับหัวใจที่พ่ายพัง
เหลือลมหายใจอีกอย่าง
ถ้าหากเธอยังต้องการ
กลับมาทำไม ขอความเห็นใจสักครั้ง
ไม่ขอยืดเยื้อเรื้อรัง
เห็นใจกันบ้างคิดว่าสงสาร
อย่ากลับมาเลย ฉันเคยเศร้าทรมาน
ขอร้องถ้าเห็นใจกัน
อย่าหันกลับมาอีกเลย
ใจคน หนึ่งคนก็มีหนึ่งใจ
เธอจะทำลาย ทำร้ายมันสักกี่ครั้ง
ถ้ายังไม่พอ กับหัวใจที่พ่ายพัง
เหลือลมหายใจอีกอย่าง
ถ้าหากเธอยังต้องการ
กลับมาทำไม ขอความเห็นใจสักครั้ง
ไม่ขอยืดเยื้อเรื้อรัง
เห็นใจกันบ้างคิดว่าสงสาร
อย่ากลับมาเลย ฉันเคยเศร้าทรมาน
ขอร้องถ้าเห็นใจกัน
อย่าหันกลับมาอีกเลย...
---- ---- ---- ---- ---- ----
ตอนนี้เบน อารมณ์นี้เลยคะ
-
รอค้าบบบบบบบบ :L1: :L1:
-
:monkeysad:สงสารพี่ภูๆๆๆๆๆๆ
กรกลับมาทำไมมมมมม เกียจกรรรรรรรรรร :fire:
สงสารน้องดินอะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :monkeysad:
-
กรกลับมาเพื่ออะไรเนี่ย
คงไม่ใช่ว่าจะรีเทรินร์มาหาภูหรอกน่ะ
-
เฮียภูว์ต้องคู่กะพี่ดินเท่าน้านนนนนนนน :serius2:
นังกร :z6:
-
จะกลับมาทำไมอีก
ไปแล้วก็ไปลับซีคุณกรรรรรร
:z3: :z3:
-
อ๊ากกกกกกกก ก กกก....เค้าตามอ่านเรื่องนี้จนทันแล้ว...ปลาบปลื้ม *น้ำตาไหลพราก* T3T
เรื่องนี้สนุกมาก ๆ เลยฮะ...ชอบทุกตัวละครเลยอ่ะ...โดยเฉพาะพี่แก๊ก
นี่ถ้าไม่ติดว่าพี่ภูเป็นพระเอกนะ...เค้าจะสนุบสนุนให้พี่แก๊กรักกะน้องดินเลยนะเนี่ย...คริคริ
ชอบพี่แก๊กอ่ะ...ชอบแบบไม่มีเหตุผล...เพราะไม่ว่าเมื่อไหร่ที่พี่แก๊กออกมา...มันทำให้เรื่องนี้มันดูมีสีสันขึ้นมากเลยอ่ะ >/////<
แต่ตอนล่าสุดนี่ไม่ไหวแล้วนะ...หลาย ๆ คนอาจจะสงสารพี่ภู...แต่ทำไมเค้ากลับสงสารน้องดิน
กลัวว่าการที่กรกลับมาครั้งนี้มันจะไม่ธรรมดา...เผลอ ๆ มันอาจจะสร้างปัญหาอันใหญ่หลวงให้กับน้องดินอีกด้วย
และคนที่เสียใจสุดท้ายคงไม่พ้นน้องดินอยู่ดีอ่ะ...-*-
+1 ให้กำลังใจคนแปะและส่งผ่านไปถึงไรท์เตอร์ด้วยนะฮะ...จะให้เค้ากินมาม่าเนี่ยเค้าไม่ว่านะฮะ
แต่ถ้ามันมากเกินไป จนเค้าท้องอืดท้องเฟ้อ เรอเป็นพิษเนี่ย...ไรท์เตอร์ต้องมารับผิดชอบเค้าด้วยนะเออ...งุงิงุงิ >3<'
-
เป็นแบบนี้ได้ไง พี่ภูเริ่มหวั่นไหวกับพี่ดินพร้อมทั้งพี่ดินก็เริ่มจะใจอ่อน
แต่นายกรกลับมาเป็นมารซะนี่ ทิ้งเขาไปแล้วยังมีหน้ากลับมาแบบเนียน ๆ
อีก เฮ้อ มารแท้ ๆ เลย อ่านตอนพี่ดินวีนพี่ภูแล้วมีความสุขเหมือนจะ
ทะเลาเพิ่มความสัมพันธ์อย่างนั้นแหละนะ ...ชอบ ๆ ๆ :pig4:
-
:L2:
เตรียมรอพายุเข้า ดินถล่ม เสาไฟฟ้าหักโค่น
-
ไม่เอาอ่ะ เค้าไม่ยอมนะ ให้หัวเราะตอนเดียวแล้วเศร้าไปสามสี่ตอนน่ะ :serius2:
แถวบ้านเค้าเรียกว่ามันไม่ยุติธรรม ความยุติธรรมอยู่ที่ใหน :a6:
ถ้าแบบว่า...แบบว่านะ ให้คนอ่านเศร้าสักตอน แล้วกลับมาหัวเราะทุกตอนเนี่ยะ ได้ใหมอ่ะ :m17:
+1 ให้นะคะ
-
อืม....กร ปะทะ จิ๊กโก๋ดิน
ใครจะอยู่ใครจะไปล่ะเนี่ยยยยย :serius2:
หวังว่านายกรคงไม่มาเห็นฉากสวีทแล้วเกิดหวงกะทันหันนา....
แกทิ้งเขาไปแล้วไม่ใช่เรอะ! :angry2:
-
นักเลงใหญ่เราจะว่าไงเนี้ยยยย!!
โอ้ยยยย บีบใจจังเลยยย >[]<
-
เอ่อ คือ ช่วงนี้เข้าพรรษาเหรอครับ ผมก็ดื่มซะทุกอาทิตย์ เพราะจะงดช่วงกินเจ
กรกลับมา ทำให้เรื่องวุ่นอีกแน่ ดินจะว่าไงบ้าง เฮ่อ คิดแล้วเหน่ือยใจแทน เพราะ
ความไม่เด็ดขาดของคนกลางแท้ๆ
-
กลับมาทำไมเนี่ย ความสัมพันกำลังดีเลย งานช้างแน่นายภู
-
กรคงไม่ได้กลับมาขอคืนดีกับพี่ภูหรอกนะ :fire:
พี่ภูต้องคู่กะพี่ดิน คนอื่นไม่เหมาะ !!
พี่แก๊กกวนๆ น่ารักดี จะมีคู่มั๊ย :impress3:
-
กลับมาทำมายยยยยยยยย. มันกะลังไปได้สวยเลยยยย
-
ครั้งแรกของการแวะมา
ว้า แย่เลย
รากงอกที่บ้านนี้แล้วอ่ะ
ติดใจ แก๊ก อ่ะ
โอ๊ะ น้อง ดินด้วยนะ
มาอัพบ่อยๆนะ จะมารอจ้า
:L2:
-
และแล้วกรก็กลับมา หวังว่ากรกลับมาคราวนี้คงทำให้ภูกับดินรู้ใจตัวเองนะ
สำหรับเรา เราว่าภูคงชอบดินเข้าแล้วล่ะ และดินเองก็คงนิด ๆ แล้วล่ะ
เฮ้อ ไม่ชอบเหตุการณ์แบบนี้เลยวุ้ย
-
เอาแล้วไง :เฮ้อ:
ขอบคุณมากค่ะ
-
ไม่นะพี่ภู...อย่ามาลังเลอย่างนี้ซิ
คนเค้าทิ้งไปแล้ว เจ็บแล้วต้องจำ :angry2: :angry2: :angry2:
มาต่อไวๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
ปล.ร๊ากกกกกกพี่ดิน
-
การกลับมาของกร คงทำให้อะไร ๆ มันกระจ่างขึ้น สำหรับภูตะวัน
เรื่องพี่ดิน คงยังไม่ต้องกลัวมั่ง เพราะรายนั้นยังไม่รู้สึกอะไรเท่าไหร่
+1 ให้เป็นกำลังใจสำหรับ น้องเซ ส่วนไรเตอร์ เอากำลังใจไปเฉย ๆ เพราะไม่รู้จะ + ให้ยังไง :z1:
-
ที่จริง กรกลับมาก็ดีเหมือนกันนะ ภูจะได้รู้ใจตัวเองซักที
-
จะเกิดอะไรขึ้นบ้างน้า ดินจะหึงรึัยัง อิอิ
-
กรกลับมาแบบนี้ พี่ภูก็คงจะสับสนกับความรู้สึกของตัวเองต่อไปอะดิ
ดิน กร อยากเก็บเธอเอาไว้ทั้ง 2 คน ใช่มั้ยภู :เฮ้อ:
-
โฮะ ๆ หน้าไม่รายงานตัวเจ้าค่ะ ฮาฮา
คุณภูงานเข้าของจริงเจ้าค่ะ แต่นั่นก็จะเป็นเครื่องพิสูจน์อะไรได้หลาย ๆ อย่าง นะ โฮะ ๆ
ต้องค่อยติดตามกันต่อไป อิอิ
โฮะ ๆ อันนี้ คุณคนแต่งเป็นหนึ่งในลัทธิรึเจ้าคะ ๕๕๕ เจอเฮียจินออกตัวแรงอย่างนั้นก็เหี่ยวใจไปตาม ๆ กันเจ้าค่ะ ถึงแม้จะเป็นเมนคนอื่น แต่เจอข่าวช็อกโลกาของท่านไปก็น้ำตาทะลักทะลาย กันไปพักใหญ่ ปวดตับ ช้ำม้ามกันไปตามระเบียบ ฮุ ๆ
ตอนนี้กำลังตามไล่อ่านเรื่อง เฮียฉาน อยู่เจ้าค่ะ น้องเมฆ ใส วิ้ง ๆ อยู่เลย ตอนนี้อ่านได้ถึงตอน ๙ น้องเสียจูบแรกให้เฮียแล้ว กรีดดดดดด ร้องงงงงงงง เจ้าค่ะ (รู้สึกว่าเม้นต์ผิดเรื่อง) แต่อีกนานกว่าจะอ่านจบ รวดเม้นต์ในนี้ไป ไม่ว่ากัน เน๊อะ ๆ
สนุก หงะ น่ารัก และ เน้น ฮา จริง ๆ เจ้าค่ะ ชอบ โฮกกกกกกกกกกกก
-
ชูจั๊กกะแร้ เราสาวกพี่จินจร้าาาา
เข้าเรื่อง
งานเข้าพี่ภูซะแล้ว ยังหาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้ คำถามก็เดินทางมาหาซะงั้น
อย่าให้กรกลับมาแกล้งพี่ดินก็พอ เราเชียร์พี่ดินสุดใจเลยนะ
-
มาทีเดียว 3 ตอนลวดเลยคะ
กำลังจะดีขึ้น แต่แฟนเก่ากำลังจะกลับมา พี่ดินเราจะเป็นไงละเนี่ย
นอนบ้านเดียวกันซะด้วย กรนี่ก็ไปไวมาไวดีแท้
:pig4: writer คะ
-
:monkeysad:
เมื่อไหร่จะมาต่อนะไรท์เตอร์ หุหุหุ
:monkeysad:
-
อยากรู้ว่าจะทำยังไง มาม่า
-
มาไมวะ
ไม่พอใจนะเนี้ย
โกรธแทนดิน :fire:
รู้สึกตัวเองจะเป็นเอามาก
:call:
-
งานเข้าคุณภูรึเปล่าเนี่ย หึหึ
:o10:
-
ถ้าพี่ภูทำดึนเจ็บอยากบอกไรท์เตอร์ว่า :haun4:
ออกไปข้างนอกไรท์เตอร์เจอดีเเน่ :z1:
ปล.เเค่คู่เจ็ยๆๆๆๆๆไรท์เตอร์อย่าทำให้คนอ่านร้องไห้เลย :sad4:
-
ตามมาอ่านเรื่องใหม่ค่ะ
อ่านแล้วก็ได้แต่ลุ้น
อ่านจบตอนแรกแล้วว้ายพระเอกมีแฟนแล้นนี่นา
-
ตอนนี้ พี่ภูต่อสู้กับความรู้สึกตัวเองล้วนๆๆๆ
ยิ่งหาคำตอบไม่ได้ มันยิ่งสับสน แล้วก็เจ็บปวดน้าคะ พี่ภู
ตอนหน้ากรกลับมา พี่ภูจะทำยังงัย แล้วนักเลงน้อยจะแอบน้อยใจหรือป่าว
ลุ้นๆๆๆ o13 +1 ให้ไรเตอร์
-
ง่ะ งานเข้าแล้วค่าาาา
พี่กรมา แล้วพี่ดินล่ะ
จะมีมาม่าไหมเนี่ย
จะได้เตรียมชิชชู่ T^T
-
แจก +1 ก่อนคนเขียนบอกตอนล่าสุดเขียนเสร็จแล้ว :z2:
-
มารอลุ้นตอนต่อไป
-
ไม่เอาดราม่าาาา
-
ไอ้เพื่อนแก๊กนี่ฮาดีง่ะครับ
ให้แก๊กโผล่มาบ่อยๆได้ป่าวคร้าบ แบบว่า ช๊อบ ชอบ ง่ะครับ :m1:
กร VS ดิน ฮืมมมม บ้านนายภูตะวัน แตกแน่ๆ เมียเก่ากับเมียใหม่ในถ้ำเดียวกัน :m20:
o13 o13 o13
-
ตอนที่ 11
(http://www.kaweeclub.com/link/a1%20(12).gif)
เคร้งงงงงงง!!! แถ่ด แถ่ด ปัง ตุบ ......
เหมือนเดิม กระทะใบเดิมเพิ่มครกมาอีกอย่าง
ผัวเมียคู่เดิม นุ่งผ้าขาวม้าคาบเกี่ยวอนาจารพร้อมเมียนุ่งกระโจมอกถลกผ้าถุงครึ่งน่องเสี่ยงต่อนักเลงเป็นตากุ้งยิง
ทุก สิ่งทุกอย่างอยู่ตรงหน้าพี่ดินเหมือนเดิม ร่องรอยอารยธรรมของสนิมกะทะก็ยังเกลื่อนกลาดเหมือนเดิม........แต่ที่ เปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิมคือเวลา
กูจะบ้าตาย....นี่ขนาดกูย้ายเวลาแล้วผัวเมียคู่นี้ก็ยังตีกันอยู่
“เฮ้ยยยย!!! อะไรกันนักหนาวะพี่ นี่ผมเปลี่ยนเวลาแล้วพวกพี่ยังตามมาตบตีกันให้ผมต้องคอยระวังกระทะพวกพี่อีกเหรอ”
หัวเสียเว้ยครับ....เป็นได้มั้ยว่าสองผัวเมียคู่นี้เค้าอาจจะตบตีกันทั้งวันแล้วแต่ ที่นักเลงอย่างพี่ดินสงสัยก็คือผัวเมียคู่นี้พี่เค้าบ๊วบกันตอนไหนจนลูกถึงได้หัวปีท้ายปีขนาดนี้
บ่ายๆแบบนี้ ร้อนก็ร้อน หนักก็หนัก แล้วไหนจะนอนน้อยถึงขั้นไม่ได้นอนเลยอีกหละ นี่ดีนะไม่ตาลายจนแยกแยะกระทะออกมาได้หลายอัน อารมณ์หงุดหงิดทะลุลิ้นปี่พร้อมที่จะงับหัวคนได้ตลอดเวลา
ห้องกว้าง เตียงใหญ่ เบาะนุ่ม แอร์เย็น ทุกอย่างดีหมด แต่ที่ไม่ดีคือพี่ดินไม่ชินครับ ปกติความกว้างของห้องแค่พอม้วนตัวได้หนึ่งรอบถ้วน แต่นี่เหมือนนอนอ้างว้างอยู่กลางเกาะอ่ะ หันไปทางไหนก็เวิ้งว้าง ไม่เห็นฝาบ้านเหมือนห้องพี่ดินเลย ไม่ชินเตียงกว้าง ไม่ชินห้องใหญ่ ไม่ชินอะไรสักอย่าง เลยนั่งตาค้างแม่งทั้งคืน
วันนี้ คนในชุมชนยังเดินกันขวักไขว่และทักทายพี่ดินเหมือนเคย แต่พี่ดินแทบจะไม่แวะคุยกับใครเลยเพราะมันทั้งร้อนทั้งเหนื่อย ต้องรีบกลับบ้านไปเตรียมของสำหรับผัดก๋วยเตี๋ยววันพรุ่งนี้ แล้วต้องรีบกลับไปดูแลแสนดี อย่าเรียกว่าสอนหนังสือเลย เพราะเด็กพิเศษอย่างแสนดีพูดไม่ได้แต่ช่วยเหลือตัวเองได้บ้าง เรียกว่าไปอยู่เป็นเพื่อนไม่ให้แสนดีเหงาจะถูกกว่า ถึงแม้แสนดีจะมีคนคอยดูแลแต่เค้าก็แค่ดูแลไม่ได้สอนให้แสนดีรู้จักหรือรับ รู้อะไรเพื่อกระตุ้นพัฒนาการ แสนดีเลยกลายเป็นเด็กที่เข้าสังคมไม่ได้ จะต้องอยู่แต่ในห้องที่มีคนคุ้นเคยอยู่เท่านั้น
เอาผักและเส้นหมี่แช่น้ำ เอาเส้นใหญ่มาแยกออกจากกันเป็นเส้นๆ ส่วนมาม่าปล่อยไว้ก่อน เสร็จอยากอื่นแล้วค่อยลวกทิ้งไว้ หั่นผักเป็นสิ่งสุดท้าย เป็นอันว่าเสร็จภารกิจชีวิตนักเลงก้นครัว
เสียงตะกุกตะกักดังมาจากหน้าบ้าน สงสัยคุณนายแม่คงจะแพ้ไพ่อีกตามเคย ดีเหมือนกันจะได้กินข้าวกับแม่ก่อนไปทำงาน
“คุณนายกลับมาเร็วนะวันนี้ ธุรกิจไม่ประสบผลสำเร็จอีกละสิ ปลอบใจด้วยอะไรดีหละ คะน้าปลาเค็มสักจานกับต้มยำปลากระป๋องสักถ้วยดีมั้ย
“เอาสิ กำลังหิวอยู่พอดีเหมือนกัน”
เอ๊ะ!! มันแปลกๆนะ เสียงทุ้มขนาดนี้ คุณนายเป็นหวัดก็คงจะไม่ใช่ คีย์ต่ำกังวานไปทั้งบ้านแบบนี้
“ไอ้เสาไฟฟ้า มาทำไมเนี่ย แล้วบอกกี่ครั้งว่าให้เดินเบาๆ บ้านกูไม่ได้ตอกเสาเข็มนะเว้ย”
แมร่ง เดินแต่ละทีนี่ทิ้งน้ำหนักเต็มที่ไม่มียั้งกันเลย
“มาตาม”
“มาตามทำไมกูรู้หน้าที่ดีน่า เดี๋ยวทำธุระที่บ้านเสร็จก็จะตามไปอยู่แล้ว ทำไมกลัวทำงานไม่คุ้มค่าจ้างรึไง”
“เปล่า พอดีผ่านมาแถวนี้ เลยแวะมารับ”
“ผ่านมาแถวนี้ มีเหตุผลมากเลย บ้านมึงถึงก่อนสลัมนี้ไม่ใช่หรือไง ขับรถเลยบ้านว่างั้น”
แล้วนี่พี่ดินจะไปต้อนมันทำไมวะเนี่ย ถ้ามันทะลึ่งบอกว่าคิดถึงเลยตามมาหรือว่ากลับไปถึงบ้านแล้วไม่เห็นหน้าเลยแวะมารับ ถ้ามันตอบแบบนี้ มึงก็ตายสนิทอีกอยู่ดีแหละพี่ดิน เอาแค่พอไม่เสียหน้าก็พอมั้ง มากไปไม่ไหวจะเข้าตัว
ยิ่งไม่ค่อยมีประสบการณ์เรื่องตกเป็นเบี้ยล่างของผู้ชายอยู่ แค่นี้ถ้าคนในสลัมรู้ มันจะเสียหน้าสักแค่ไหน นักเลงใหญ่ประจำชุมชนพลาดท่าเสียทีผู้ชาย ตาย ตายอย่างเดียว
“แล้วนี่ทำอะไรอยู่อ่ะ”
“เตรียมของไว้ผัดก๋วยเตี๋ยวพรุ่งนี้อะดิ ถามได้”
“นี่ยังไม่ล้มเลิกเรื่องผัดก๋วยเตี๋ยวขายอีกเหรอ”
“มันคืออาชีพเลี้ยงปากเลี้ยงท้องกูเลยนะเว้ย เคยได้ยินมั้ย เป็นวัวอย่าลืมตีน แต่มึงคงไม่คุ้นเคยกับประโยคนี้หรอก เพราะมึงมันเป็น”........
จิ้งจกมันปรับสภาพตามสิ่งแวดล้อมเพื่อเอาตัวรอดยังไงพี่ดินก็ทำแบบนั้นแหละครับ ยังจำได้ว่ามันเคยแขวะเอาไว้ว่าปากพี่ดินกระแทกวงกบประตูแต่เสือกเคลิ้มตัวลอย.....กูเจ็บใจกูเลยจำได้เว้ย
“พี่บอกให้ทำที่บ้านพี่ก็ได้ ติดขัดอะไรเหรอ แล้วทำไมดูเหนื่อยๆ เหมือนไม่ได้นอน”
“เออ ไม่ใช่แค่เหมือนหรอก กูไม่ได้นอนจริงๆ”
“ทำไมหละ เค้าเตรียมห้องให้ดินไม่ดีเหรอ”
“เค้าเตรียมดีทุกอย่าง แต่ที่ไม่ดีคือตัวกูเอง มันไม่ชินที่ เข้าใจมั้ย ขอดูแลแสนดีเสร็จกูกลับมานอนบ้านได้มั้ย”
“อย่าเลย เดินทางไปมาแบบนั้นมันเสียเวลา ดินผัดพวกนี้ทิ้งไว้เลยได้มั้ย ตอนเช้าพี่ให้แม่บ้านอุ่นให้ ดินจะได้เลยไปตลาดเลย”
“ไม่รู้สิ ไม่เคยทำแบบนั้นสักที เคยแต่ผัดเสร็จใหม่ๆแล้วเอาไปขาย ถามทำไม”
“ตอนเย็นดินจะได้เตรียมเอาไว้เลย แล้วตอนเช้าดินจะได้ติดรถพี่ออกมาเลยไง”
“ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวออกมาพร้อมแม่บ้านเค้าออกไปจ่ายตลาดก็ได้ มึงจะมาเอาใจลูกจ้างอะไรขนาดนั้นวะ”
“ดินไม่ได้เป็นแค่ลูกจ้างนี่”
“แล้วเป็นอะ อุ๊บ!!” ปากจะพาซวยแล้วมั้ยพี่ดิน ต้อนยังไงถึงได้ต้อนเข้าหาตัวเองแบบนี้ห๊ะ
“หืม เมื่อกี้ถามว่าอะไรนะ”
มึงอย่ามาทำเป็นไขสือ เมื่อกี้กูแอบเห็นนะว่ามึงยิ้ม ไอ้ห่า เพิ่งสักเกตุว่าไอ้เสาไฟฟ้ามีลักยิ้ม........แล้วใครสั่งใครสอนให้สนใจมองผู้ชายด้วยกันวะพี่ดิน
“เปล่า ไม่ได้จะถาม แต่จะบอกว่า ยังไงคืนนี้กูคงต้องกลับมานอนที่นี่นะ ขายของเสร็จจะรีบไปสมัครเรียน”
“ที่ไหน”
“คนเรียนคือกู มึงต้องรู้สถานที่ด้วยเหรอ”
“ต้องรู้สิ พี่เป็นคนส่งให้เรียน ก็เหมือนเป็นผู้ปกครองของนาย พี่ไปด้วย”
ชีวิตเข้าข่ายโคโยตี้เข้าไปทุกวันแล้วกู มันจะฮาขนาดไหนวะถ้าพี่ดินใส่เสื้อชอปเด็กช่างแล้วมีผู้ปกครองที่หน้าตาประมาณพี่ชายใส่สูทผูกไทด์ไปวันประชุมผู้ปกครอง สมัย ปวช.พี่ดินเรียนเองก็เป็นผู้ปกครองตัวเองมาตลอด พอจะมีครบเหมือนคนอื่นเค้าสักที ก็ดันไม่ชินซะงั้น
“แต่มึงต้องไปทำงานไม่ใช่เหรอ” ต้องบล็อกทางไว้ก่อนถึงมันจะเป็นถึงประธานบริษัทก็เหอะ
“พี่ไม่ใช่พนักงาน ไม่ต้องตอกบัตร ไม่เป็นไรหรอก แล้วต้องไปกี่โมง”
น่านนนนนน...พี่ดินว่าแล้ว ถ้าซื้อหวยนี่คงรวยไม่รู้เรื่อง ถึงจะไม่พูดออกมาตรงๆว่าไม่ใช่ประธานก็เถอะ ไม่ใช่พนักงานมันก็ความหมายเดียวกันแหละวะ
“สิบโมงเช้า”
จริงๆแล้วแค่สมัครเรียนจะไปกี่โมงก็ได้ แต่ต้องเลือกเวลาที่มันดูจะวุ่นวายไว้ก่อน แล้วก็เห็นจะจริงไม่ต้องสงสัยมันคิดนาน......นานจนพี่ดินยิ้มได้
“งั้นของที่จะขายพรุ่งนี้พี่เหมา รีบทำเข้าสิ พรุ่งนี้เช้าพี่มีธุระนิดหน่อย ดินไปด้วยก็แล้วกัน เสร็จแล้วก็ค่อยเลยไปวิทยาลัยที่ดินจะสมัครเรียน” หุบยิ้มเลยทันที ที่หวังไว้เมื่อกี้ ไม่ผ่าน
“เฮ้ย มึงจะมาเหมาได้ไง ความอร่อยมันต้องกระจัดกระจาย กูไม่ใช่ตลาดแข่งขันสมบูรณ์นะเว้ยที่จะมาซื้อขายผูกขาดอยู่กับมึง มึงอย่าคิดว่ารวยแล้วทำอะไรก็ได้สิวะ”
ไอ้เสาไฟฟ้าเดินได้นี่อะไรๆก็ใช้ความรวยของมันเข้ามาเกี่ยวตลอด.....ยอมไม่ได้ พี่ดินต้องโวยวายสถานเดียว
“แล้วถ้าพี่จะเอาไปเลี้ยงเด็กพิการหูหนวกตาบอด ถือว่าเป็นการกระจายความอร่อยได้มั้ย”
“จริงเหรอ”
เสียงอ่อยลงมาประมาณ 90 % เลยมึงไอ้พี่ดิน มันมาเหนือชั้นกว่ามันเล่นเอามุขโอบอ้อมอารีเข้ามาสู้ ไอ้เสาไฟฟ้ามันร้ายกว่าที่คิด
“งั้นก็ได้ แต่ นอนบ้านมึงกูก็นอนไม่หลับอยู่ดีอ่ะ แปลกที่ ห้องใหญ่กูนอนแล้วมันเวิ้งว้างยังไงไม่รู้”
“นอนห้องพี่ก็ได้”
“จริงเหรอ นอนห้องมึงได้จริงเหรอ”
“อืม เพราะพรุ่งนี้ห้องที่ดินนอนจะมีแขก ดินก็ต้องมานอนห้องพี่อยู่ดี”
อ่อ เพราะแบบนี้นี่เองไอ้เสาไฟฟ้าหน้ายักษ์มันถึงได้ใจดี มีคนอยู่ด้วยในห้องใหญ่ๆก็คงจะดีกว่านอนพลิกไปพลิกมาอยู่คนเดียวละวะ
“อืม เอาแบบนั้นก็ได้ กูนอนห้องมึงได้จริงๆนะ”
“จริงสิ”
“งั้นก็ตามนั้นก็แล้วกัน แต่ เฮ้ยยยยยยยย มึงจะไม่เมาเหมือนวันนั้นแล้วใช่มั้ยวะ”
“555555 นึกว่ากังวลอะไร ไม่แล้วพี่ไม่เป็นเหมือนวันนั้นแล้ว”หัวเราะอะไรวะ กูกังวลแทนประตูหลังกูบ้างมันจะแปลกอะไร ชิส์
“เออ ค่อยยังชั่วหน่อย พอจะคุยกันได้”
“เพราะต่อไปนี้ พี่จะไม่ทำอะไรโดยไม่มีสติอีกแล้ว ถ้าจะเป็นแบบวันนั้นก็คงจะต่างกันที่พี่มีสติดีครบถ้วนละมั้ง”
“แบบนั้นก็ไม่ได้เว้ย มึงคิดว่าเรื่องวันนั้นมันเป็นแค่มึงกับกูเอานิ้วชี้เขี่ยฝ่ามือกันหรือยังไง”
คิดย้อนไปพี่ดินยังเสียวแปล๊บที่บั้นท้ายไม่หาย ไขสันหลังยังแล่นเป็นริ้วๆมาถึงสมองอยู่เลย
“พี่ชอบมองเวลาดินโมโหนะ แต่เวลาดินเขินพี่ก็ชอบมองไม่แพ้กัน แต่พี่ชอบอย่างหลังมากกว่า เพราะตอนดินโมโห ใครๆก็คงจะเคยเห็นใช่มั้ย แต่ตอนดินอายคงจะไม่มีใครเคยเห็น”
“พล่ามอะไรเนี่ย ไม่ได้อยากรู้เลยเว้ย ไม่ได้อยากให้มาชอบด้วย ไม่เคยขอร้องให้มายุ่งวุ่นวายด้วยเลยนะ มึงมาของมึงเอง แล้วมาเรียกร้องให้กูทำนู่นทำนี่”
“พี่ก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่ แค่บอกให้รู้ความรู้สึกพี่แค่นั้น “
ไม่ไหวจะอยู่ใกล้ไอ้เสาไฟฟ้านี่แล้ว ขนลุก อยู่ไปก็ไม่เห็นจะมีเรื่องไหนที่ไกลตัวพี่ดินเลยสักเรื่อง อยู่ห่างมันไว้ดีกว่า
ข้าวเย็นผ่านพ้นไปโดยไร้เงาคุณนายแม่ มีแต่ไอ้เสาไฟฟ้าที่มันนั่งยิ้มยียวนกวนประสาทพี่ดินให้จัดนิ้วกลางส่งไปให้ มันอยู่เกะกะตั้งแต่พี่ดินผัดก๋วยเตี๋ยวที่มันลงทุนเหมาจนพี่ดินทำกับข้าวเสร็จ ไม่พอมันยังหน้าด้านขอกินข้าวเย็นฝีมือพี่ดินด้วย วันนี้มันวันซวยจริงๆ
(http://www.kaweeclub.com/link/a1%20%2823%29.gif)
“รออยู่นี่นะ”
“จะไปไหนอีกหละ”
“ไปริมคลองตรงนี้แหละ ไม่นาน”
“ไปทำไม ไปดูเรือวิ่งผ่านเหรอ”
“นี่มึงสติดีหรือปล่าว ดูเรือในคลองแสนแสบเนี่ยนะ คลองแสนแสบนะมึงไม่ใช่แม่น้ำเจ้าพระยา มีแต่เรือหางยาวกับเรือโดยสารมันจะมีอะไรให้น่าดูวะ”
“ก็แล้วดินจะไปไหนหละ”
“ไปเก็บอุปกรณ์การเรียนการสอน”
“ของแสนดีใช่มั้ย งั้นพี่ต้องยิ่งตามไปด้วยเลย”
กูก็ไม่ไหวจะห้ามมึงแล้วหละไอ้เสาไฟฟ้า มึงร้องตามขนาดนี้กูปฎิเสธมึงอีกที มึงไม่ลงไปนอนดิ้นแล้วร้องว่าจะไป จะไป ให้นักเลงอย่างพี่ดินอายเหรอวะ
“ดินเก็บอะไรอะ”
คิดเอาไว้แล้วหละว่าถ้าไอ้เสาไฟฟ้าตามมาพี่ดินคงไม่ได้ทำอะไรอย่างมีความสุขสักเท่าไหร่ เอาวะ คิดซะว่ามันเป็นเหาฉลาม ไม่เจ็บอะไรเท่าไหร่ ก็แค่คันเท่านั้นแหละนะพี่ดิน
“เมล็ดต้อยติ่ง รู้จักมั้ย ถ้าเอาไปลอยในน้ำแล้วมันจะระเบิดได้ แสนดีคงไม่เคยเห็นคงตื่นตาตื่นใจอ่ะ”
“เหรอๆ ไหนๆมันเป็นยังไง ระเบิดได้ยังไง ทดลองให้ดูหน่อย”
ตกลงคนที่ตื่นตาตื่นใจกว่าแสนดีเห็นที่จะเป็นไอ้ยักษ์วัดตึกนี่ใช่ไหม คนบ้าอะไรเกิดมายี่สิบกว่าปีไม่รู้จักต้อยติ่ง ในเมื๊อง ในเมือง ฮึ่ยยย!
พี่ดินก็ต้องเป็นคุณครูที่ดี ทดลองการแตกตัวของเมล็ดต้อยติ่งให้นักเรียนตัวเท่าๆลูกควายได้ตื่นตาตื่นใจ ตอนเด็กๆไอ้บ้านี่พ่อแม่เคยให้มันเล่นดินเล่นทรายบ้างมั้ยวะ ดูเหมือนมันไม่เคยมีชีวิตวัยเด็กกับใครเค้าเลย ทดลองให้ดูพอหอมปากหอมคอ มันก็ต้องตื่นเต้นกับของเล่นชิ้นใหม่ ไอ้คนโอเวอร์มันไม่เคยเห็นใบไม้ที่เป่าให้เกิดเป็นเสียงเพลงได้ ก็แค่ของเล่นของคนไม่มีจะกินเค้าเล่นกัน มันจะตื่นเต้นอะไรวะ
เฮ้ย นักเลงไม่เข้าใจจริงๆนะ มันไม่เคยเด็ดใบไม้สองใบมาประกบกันแล้วค่อยๆปล่อยลมเข้าให้มันเกิดเสียงหรือไงวะ ต้องเข้าใจสงสัยมันไม่เคยเรียนโรงเรียนวัด
ตอนที่ 2 สำหรับวันนี้นะค่ะ ไถ่โทษที่เมื่อวานเหลวไหลทิ้งให้เหล่าแม่ยกพี่ดินรอ แค่เปิดทางว่าอาจจะต้มมาม่าแต่ละคนออกตัวปกป้องพี่ดินกันใหญ่ จนคนเขียนเกร็งไม่กล้าทำร้ายจิตใจพี่ดินกันเลยทีเดียว มันอาจจะไม่ดราม่าก็ได้นะ คนเขียนเคยดราม่าซะที่ไหนจำได้ว่าไม่เคยนะ555555 (หัวเราะแบบมีเลศนัย) คืนนี้ให้ทุกคนไม่เครียดกันเนาะ ซอฟๆกันไปอะไรๆก็ยกไปวันพรุ่งนี้ ดีมั้ย
๐ ขนลุกซู่เมื่อมาเจอ รี ของEoBenเพราะก่อนหน้านี้คุยโทรกับพ่อแล้วเล่าเรื่องแต่งนิยายที่แหละ(แต่ไม่ได้บอกว่าทาเก็ตนิยายเราเป็นแบบไหน 55 ) แล้วก็เล่าถึงตอนที่แล้วบอกพ่อว่ากำลังหาเพลงประกอบ พ่อก็บอกเพลงนี้มา “กลับมาทำไม” เอกราช สุวรรณภูมิ ก็คิดว่าโอเคนะ ถึงมันจะดูอึมครึมแต่ก็อึมครึมแบบฮาๆ แต่พอเจอ EoBen แปะเนื้อเพลง เอ้ยย ทำไมใจตรงกัน
๐ ส่วนแฟนพี่ดินคนไหนที่กลับไปอ่านพี่เมฆ อย่างarchi_10_001บอกเพิ่งถึงตอน 9 ที่พี่เมฆของเราบังคับให้พี่ฉานมันจูบใช่มั้ย......อยากจะบอกว่าข้ามไปที่ 16 เลยก็ได้นะ เพราะเค้ากำลังจะไปไกลกันมากกว่าน๊าน แต่อ่านไปตามสเตปดีกว่านะ อิอิ
http://www.youtube.com/v/uP9XkZJUbPo?fs=1&hl=en_US &autoplay=1
-
:serius2: โพสยากมาก
แถมตอนนี้สั้นมากๆอีกต่างหาก :beat:
-
แวะมาก่อนนอนเลยเจอของดี
เช้าถึงเย็นถึงอย่างนี้ชอบมากค่ะ
บวกหนึ่ง
edit
อ้ายดินน่ารัก !
ไม่ได้คิดอะไรแต่ไปนอนกะเขาเฉย ระวังนาาาา มันไม่เหมือนวันนั้นหรอกเพราะคราวนี้มันไม่เมา
พี่ภูให้กรไปนอนห้องนั้นเเล้วดินมานอนห้องนี้ แน่ใจแล้วนะกับสิ่งที่ทำน่ะ
อย่าให้กรมาระรานดินนะ ไม่งั้น ลูกน้องพี่ดิน (หนูเอง) ไม่ยอมแน่
-
o13พี่แก๊กช่างเป็นเพื่อนที่ดีของพี่ภูจริงๆๆๆเลยแนะนำได้ตรงใจวัยรุ่นดีแท้ :m20:แต่พี่ภูเคลียร์ใจตัีวเองให้ดีนะอย่างที่แก๊กว่าพายุเกย์กำลังจะถล่ม o22เข้าใจตัวเองไวๆๆๆๆนะพี่ภูจะได้รุกพี่ดินอย่างจริงจังชะทีอันนี้ :L2: :L2:มอบให้คนเขียนและคนโพตล์นะจุ๊ะที่เขียนและเอาเรื่องมาลงให้อ่าน :กอด1: :กอด1:
-
น่ารักเนอะดินน้อยเนี่ย
หาอุปกรณ์การเรียนได้น่านรักจริงๆๆๆ
แต่ลุ้นๆๆนะว่าเมื่อกรมาเจอดินแล้วจะยังไง
ดินจะเสร็จภูอีกไหมน้า คึคึ :z1:
-
นังกร แกจะกลับมาอีกทำไมเนี่ย
ภูถ้าแกกลับไปหามันนะ ชั้นจะตัดน้องแก
น้องดิน สู้ๆนะลูก
-
ภูตะวันไม่เคยเห็นต้อยติ่ง :m20:
ว่าแต่ถ้ากรรู้ว่าเพียงดินไปนอนห้องภูตะวันจะเกิดไรขึ้นนี้ :เฮ้อ:
-
:o8: น่ารักอะ
นึกภาพพี่ภูพูดด้วยหน้านิ่งๆแต่ทำพี่ดินเขินได้แล้วก็แบบชอบอะค่ะ อิอิ
ขำตอนตื่นเต้นกับต้อยติ่ง :laugh: เค้าก็คนเมืองนะ ตอนเด็กยังเคยเล่นออกบ่อยไป ฮ่าๆ
กรกลับมาไมเนี่ย...? แต่ช่างเหอะ พี่ดินเร้าใจกว่าเยอะ 555
-
รอคอยคืนที่จะได้นอนห้องเดียวกันแบบไม่เมาของพี่ภูกะพี่ดินอิ อิ
-
หลอกไปนอนห้องเดียวกันซะงั้น
-
นังกร แกจะกลับมาอีกทำไมเนี่ย
ภูถ้าแกกลับไปหามันนะ ชั้นจะตัดน้องแก
น้องดิน สู้ๆนะลูก
^
^
^
ไรเตอร์ว่ายังงายยยยยย.....พวกเรามีมติเป็นเอกฉันท์นะ :laugh:
-
โอ้แม่เจ้า จะกลับไปน้องห้องนายภูอีกหรอ เสร็จอีกรอบชัวร์ :m20: :m20: :m20:
o13 o13 o13
PS. เพื่อนแก๊กหายไปไหนง่ะ คิดถึงจังเลยยยย
-
กร๊าก
ไมสั้นๆ
โอ้ย อยากให้พี่ดินกะกรเจอกัน
เรื่องจะเปนไงเนี้ย
ลุ้นนะเนี้ย :o12:
-
ได้ยินเพลงแล้ว แบบ มันเข้ากับบรรยากาศมากเลยค่ะ
กร (แฟนเก่า) VS พี่ดิน (ว่าที่แฟนใหม่ ?)
คุณภูจะเลือกใครค่ะ อิอิ หนุกหนานกันละทีนี้
อย่ามาม่านะ เรากินอิ่มแล้ว ฮ่าๆ
ว่าแต่ พี่ดินน่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :-[
-
พี่ดินแข็งแกร่งเสมอไม่ว่าจะเจอกับอะไรก็ตาม o13
แต่ไรท์เตอร์คะอย่าทำให้พี่ดินน้ำตาตกนะ o18
-
ิอิๆนอนห้องเดียวกัน :z1:
-
น่าติดตามๆ ชอบๆ คุณพี่ดินฮาจริงอะไรจริง เพื่อนแก๊กก็สมชื่อแก๊กจริงๆ 555
-
นอนด้วยกันอีกแล้ว ขอหวาน ๆ ก่อนนอนนะครับ :impress2:
-
ก่อนนอนเจอของดีจริงๆๆด้วย
อูยยย นอนหลับฝันดี ต้อนรับวันทำงาน
เหอๆๆๆ
-
โอ๊ววว ใกล้จะถึงเวลาเก่าเผชิญปัจจุบัน :call:
-
โอ๊ะ วันนี้ได้อ่าน 2 ตอนแน่ะ ดีจัง ดีจัง :mc4: :mc4:
-
แล้วกรจะกลับมาทำไมละยะ
แถมกลับมาจะมานอนบ้านพี่ภูอีก ด้านได้อีกนะ ฮึ่ย :angry2:
หนูดินสู้ ๆ ? ไม่รู้แหละเชียร์หนูดินไว้ก่อน 55+ :mc4:
-
พี่ดินไปนอนห้องเดียวกับนายเสาไฟฟ้า
แล้วจะนอนหลับมั้ยเนี้ย :z1:
ปล.คิดถึงเมล็ดต้อยติ่ง ไม่ได้เล่นนานแระ o13
-
นอนห้องเดียวกันด้วย :o8:
แต่ก้อแอบลุ้นเล็กๆว่าพี่กรมา แล้วพี่ภูจะยังไง
จะว่าไปพี่กรมาตอนนี้ก้อดี เพราะพี่ดินยังเคลิ้มไปกับพี่ภูไม่มาก
คงไม่เจ็บแปล๊บๆเท่าไหร่?
รอลุ้นตอนหน้าค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ
-
ก๊ากกกกกกก สั้นจริงๆด้วย
รออ่านยาวๆตอนหน้านะคะ
((เวิร์ดดิ้งบังคับไรเตอร์ไปในตัวเลย คึคึ))
-
กรกลับมา
แล้วดินจะเป็นไงนิ
-
พี่ดินจะได้ไปนอนห้องเดียวกับพี่ภู :z1: :z1:
แล้วพอกรมา ว๊ากกกๆๆๆ :laugh: :laugh: เห็นตอนที่พี่ดินเดินออกมาจากห้องพอดี
ว๊ากกกๆๆๆๆๆ :jul3:
แล้วพอกรมาพี่ภูจะแนะนำพี่ดินว่าอะไรอ่ะ?? คงไมม่ใช่น้องที่มาเป็นครูสอนให้แสนดีใช่ม๊ายยย :angry2: :angry2: :z3: :z3:
ห้ามเลยนะโว๊ยยยย ต้องบอกไปว่าเป็นเมียใหม่ เข้าใจ๋??????
-
ว้าววว มาม่าแน่นอน
-
ห้ามทำให้พี่ดินเสียใจนะ :L1:
-
ตอนเด็กๆเราก็ชอบเล่นเม็ดต้อยติ่งเหมือนกันอิอิ :impress2:
พี่ภูช่างดีกับน้องดินมากๆอ่ะ รอน้องดินเปิดใจนะ o18
-
อ๊ากกกกกกก
รักเก่าจะกลับมาอ่ะ!!!
:serius2:
-
o13 เยี่ยมมมม ชวนนอนด้วยแล้ว ฮื็ววว อะไรจะเกิดขึ้น ตื่นเต้นๆๆ
แถม พี่ดิน ของเรายังอยากจะไปนอนกะคุณภูอีก หุหุ
มารอตอนต่อไปแล้ว อ่านไวมากก เลยรู้สึกว่าตอนนี้มันจึ๊ก นึงเองอะะ น้อยนิด :monkeysad:
ตอนหน้า จะมาม่า หรือจะหวานๆอะะ อยากรู้ๆ
:กอด1: นักเขียน กะคนโพสต์
:PP +1 ค้าบบบ
-
พี่ภูนี่เป็นพ่อค้าขายขนมรึงัยหยอดได้หยอดดีจริ้งจริง :o8:
เค้าก็กลับไปอ่านพี่เมฆกะพี่ฉานแทนความคิดถึงเหมือนกัน
ใกล้จบอีกรอบล่ะ ต่อมเขิลไม่ทันได้ทำงานฮาแตกก่อนทุกที :m20:
p.sพี่ภูจะแนะนำพี่ดินว่าไงนะ "กรนี่ดินเมียพี่" :laugh:
-
โฮ๊ะๆๆๆ
เดี๋ยวมีนอนห้องเดียวกันด้วย
คึคึ
-
แวะมาลงเพลงในตอนที่ 11 เพลงโบได้อีก พอๆกะคนเขียนเลย :m20: ใครยังไม่ได้ฟังลองกลับไปฟังดูนะคะ
เซเกิดไม่ทันเพลงนี้อะ
-
มันอาจจะไม่ดราม่าก็ได้นะ คนเขียนเคยดราม่าซะที่ไหนจำได้ว่าไม่เคยนะ555555 (หัวเราะแบบมีเลศนัย) คืนนี้ให้ทุกคนไม่เครียดกันเนาะ ซอฟๆกันไปอะไรๆก็ยกไปวันพรุ่งนี้ ดีมั้ย
o18 พรุ่งนี้คืออารายคะ ยังงี้ต้องเพลงพี่นัท
ไม่มีพรุ่งนี้ รักเราจะมีเพียงวันนี้รออยู่～ :laugh:
แต่พรุ่งนี้ ไรท์เตอร์ขอที่เก่าเวลาเดิมนะคะ :impress2:อะฮั๊งดีใจ
ได้อ่านสองตอนรวดวันเดียวเรยยยยย
น่ารักเหมือนเดิม พี่ดินหวานได้สะใจเช่นเคย อุกริ๊ววว
:pig4:ขอบคุณมากค่ะ
-
555 พี่ภูไม่รู้จักต้อยติ่งอ่ะ (เขาเรียก"เป๊าะแป๊ะ"แหละ) เขาก็เป็นเด็กในเมือง เขายังรู้จักเลย พี่ภูคงจะเป็นเด็กในเมืองนอกแน่ๆ
ว่าแต่พี่ภูจะพาพี่ดินไปเจอกรเลยเหรอคะ เดี๋ยวพี่ดินก็ได้อึ้ง ทึ่ง (พี่ภู)เสียว(สันหลัง) หรอก
:กอด1: ไรเตอร์และคนโพสนะคะ นอนหลับฝันดี พรุ่งนี้เจอกันนะ
-
หวายดีจังมีได้อ่านรอบดึกอีก
นายภูตามติดพี่ดินเชียวนะ
จะรอดูว่านตอนนอนห้องเดียวกันจะมีไรหรือเปล่า
เพราะตอนนี้นายภูมีสติสัมปชัญญะครบถ้วน
-
พี่ภูท่าทางจะไม่ยอมปล่อยให้พี่ดินอยู่ไกลตัวเลย :pig4:
-
แวะมาลงเพลงในตอนที่ 11 เพลงโบได้อีก พอๆกะคนเขียนเลย :m20: ใครยังไม่ได้ฟังลองกลับไปฟังดูนะคะ
เซเกิดไม่ทันเพลงนี้อะ
เชิดใส่ เซมากูเตะ :a14: :a14:
แล้วเดินจากไป
พร้อมเกี่ยวน้องดินติดไม้ติดมือไปด้วย
นักเลงบ้านไหนเค้าเล่นเม็ดต้อยติ่งวะ
กรูงงจริงๆ น้องดินอยู่สลัมไหนนิ
จะไปขอดูหนังหน้า :laugh:
-
รู้สึกว่าพี่ภูจะตามติดพี่ดินตลอดเลยนะ
ขอให้เป็นอย่างงี้ตลอดล่ะกัน :laugh3:
-
พี่ดินจะไปนอนห้องนายภูตะวัน
แล้วมีนังกรมากนอนด้วยอีกห้องหนึ่ง
ตอนนั้น มันจะไม่เป็นสงครามย่อยๆ ไปเลยรึไงครับ
ถ้าไม่เป็นแบบมาม่า ก็เน้นฮาฮา ไปเลย
พี่ดิน จัดไปครับ
:กอด1:
:L2:
:pig4:
-
แฟนเก่ากลับมา ... ถ่านไฟเก่าจะประทุไหม???
อย่าประทุเลย นายเสาไฟฟ้า มี พี่ดินอยู่แล้วหน่าาาา ห้ามปันใจให้ ชาย อื่นเด็ดขาด
-
น่ารักมากกกก กกกกกก..
เพิ่งมีโอกาสได้อ่าน น่ารักมาก พี่ดินกับพี่ภู.. :m1:
นอนด้วยกันมันดีกว่านอนคนเดียวอยู่แล้วใช่มั้ย.. :z1:
อุปกรณ์การเรียนการสอน น่ารักได้อีก..แต่ดูท่าทางคนตื่นเต้นจะไม่ใช่แค่น้องแสนดีละมั้ง.. :jul3:
แล้วกร .. คิดจะมาก็มาคิดจะไปก็ไปเนอะ.. :m16:
-
ชอบเรื่องนี้มากเลยค่ะ รีบๆๆมาลงนะค่ะ
รีดเดอร์ลงแดงแล้ว อิอิ o13 :L2:
-
:L2:
-
ถ้ากรได้เจอพี่ดิน อยากรู้จริงๆ เลยว่ามันจะเป็นยังไง
-
พี่ดิน เขินน่ารักอ่า *0*
กร กลับมาทำไม กลับมาเพื่อ
ส่วนคุณชาย เลือกให้ดีนะ อย่าหาว่าไม่เตือนล่ะ -*-
-
พี่ดิน น่ารักจริงๆ นายภูตกหลุมรักโดยด่วน :กอด1:
อย่ากลับไปช้ำรักอีกเลย แหะ....
เพราะดูว่าคนรักเก่าจะกลับมา พายุเกย์จะเข้า
-
เลขมันสวย :impress2:
-
พี่ดินน่ารักๆๆๆ กรอย่ามาวุ่นวายเชียว 55
-
โอ้ย สั้นอ่ะ แต่ก็เห็นใจไรเตอร์มากๆ วันนึงอัพหลายรอบ
แต่คนอ่านก็ยังขออีก 5555+
คิดถึงพี่ดินจัง กรี๊ดดดดดดดดดดด
-
เสาไฟฟ้าเนียนได้อีก แหมชวนไปนอนห้องเดียวกัน :impress2:
-
อยากเห็นตอน (ว่าที่)แฟน และ (อดีต)แฟนเจอกันจริงๆเลย 555
-
ภาษา จัดจ้านหึหึ ชอบๆ
"พลิกตัวได้หนึ่งรอบถ้วน" ไม่ๆได้ยินนานแล้ว บอกกงๆ ฮ่าๆ
-
พี่ดินไม่ต้องนอนเหงาคนเดียวแล้ว
คงได้ซุกอกอุ่นๆ ของพี่ภูแทนล่ะ :o8:
-
แอร๊ยยยย มีนอนห้องเดียวกันด้วยอ่ะ :z1:
คุณพี่กร...จบแล้วก็ขอให้จบเลยนะคะ ไม่อยากกินมาม่า
ร๊ากกกกกพี่ดิน :กอด1: ร๊ากกกกกคนแต่ง :กอด1: ร๊ากกกกกคนโพส :กอด1:
-
พี่ภูของเราติดน้องดินยังกับพ่อติดลูกเลยน่า
:z2: :z2:
-
นายภู จะทำไง
กรกลับมาแล้ว
เมียเก่า จะปะทะเมียใหม่
เหมือนละครหลังข่าวมั๊ยคับ
รอลุ้น....อย่างหนุกหนาน :laugh:
-
พี่ดินขาาาา :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: ไม่เจอพี่ดินตอนเดียวนี้คิดถึ๊งคิดถึง
ที่อิตาเสาไฟมันชวนอ่า พี่ดินคิดบ้างอะไรบ้างก็ดีนะค่ะ
พี่ดินอาจจะบริสุทธิ์ใจ ไปนอนด้วยเพราะว่านอนคนเดียวไม่หลับ แต่อีกคนเค้าจะคิดอะไรอยู่เราไมารู้นะเอ่อ
แบบถ้าพี่ภูเข้าอยากกินหูฉลามตอนร่างกายสบายดีขึ้นมานี้(อ้างอิงจากคำแซวของตาแก๊ก) คนอ่านได้วิ่งหาผ้ามาซับเลือดกันไม่ทันเลยนะค่ะ :laugh: :laugh:
:กอด1: ส่วนนี้ให้คนเขียนกับคนโพส
-
สนุกจังเลยง่ะ :กอด1:
เรื่องนี้สนุกมาก เพิ่งเข้ามาอ่านครั้งแรก
สนุกมากเลย ชอบพี่ดินอะ
นายกรกลับมาทำไมเนี่ย :angry2: น่าจะไปให้นานกว่านี้หน่อย
รอให้ทั้งสองคนใกล้ชิดกันมากกว่านี้ค่อยกลับมาเหอะ
หรือไม่ก็รอให้ทั้งสองคนรักกันปานจะกลืน :impress2:ก่อนก็ได้
นี่อะไร กลับมาเร็วจังเลย คนอ่านไม่ทันได้ตั้งตัวเลย :m16:
-
อั๊ยอยากอ่านตอนพี่ภูมีสติ5555+
น้องดินเขิลได้น่ารักมากกกกกกกกกกอิชชีพี่ภูอ่ะ
ถ้าเป็นพี่ภูอยากจะเข้าไปฟัดดินให้หายหมั่นเขี้ยวเชียวข้อหาน่ารักเกิน
เป็นนักเลงที่น่ารักที่สุดในโลกเลยเพ่ดิ๊นนนนอิอิ
รออ่านตอนต่อไปอยู่น๊า
-
o18ตอนนี้น่ารักกกกกกกกกกกก
พี่ภูหยอดพี่ดินบ่อยๆๆๆ พี่ดินเริ่มใจอ่อนแล้ววววววว o18
อีนางกรมาจะเกิดรัยขึ้น :fire:
พี่ภูห้ามใจอ่อน พี่ดินสู้ๆๆๆๆๆๆของๆเรา o13
-
มาขอโทษโดยการลงซ้อน 2 ตอนเลยอย่างนี้
น่ารักจริง :กอด1:
:call:
-
:z2: :z2: :z2: :L2:
-
เชีบร์น้องดินเต็มที่ อย่าให้แฟนเก่าๆๆๆๆมาทำร้ายจิตใจได้อีกนะพี่ภู
ถ้าคุณแฟนเก่าเค้ามาหึงมาหวง จัดการซะนะ :z6: :z6:
ขอหวานๆจนจบเรื่องเลยได้มั้ย ช่วงนี้มาม่าจนแทบขาดสารอาหาร อิอิ
-
:eiei1: พี่ภูเหมาหมดเลยทั้งก๋วยเตี๋ยวและเจ้าของด้วยใช่ป่ะ
แหม..จะพาแฟนใหม่ไปรับแฟนเก่ากันเลยทีเดียว
อยากรู้ว่าพี่ดินจะรับมือกับกรไหวปะนี่
แต่พี่ดินซะอย่าง ต้องทำได้อยู่แล้ว ใช่มั้ย เสาไฟฟ้า
-
จะเป็นนอนห้องเดียวกันด้วย ว๊ายๆ
ตอนแรกที่พี่ดินถามแอบตกใจ จะไปนอนห้องพี่ภูให้โดนจิ้มเรอะ
กลายเป็นว่าพี่แกนอนคนเดียวแล้วเวิ้งว้างซะงั้น
ว่าแล้วว่าพี่ภูต้องมาไม้นี้ อิอิ แต่คนอ่านก็ชอบน้า
ลืมไปแล้วว่ากรจะมาพักด้วยนี่นา จะเกิดไรขึ้นมั่งหนอ
ดีจังที่เปิดเข้ามาดูเลยได้อ่านก่อนนอน หุหุ สงสัยจะนอนไม่หลับซะแล้ว(กินกาแฟตอนเกือบเย็น เหอๆ กินทำไม)
รออ่านต่อพรุ่งนี้นะคะ จุ๊บๆคนแต่งค่ะ ....
:กอด1:
-
ใครกันนะจะมาเป็นรแขก ทำให้พี่ดินต้องไปนอนห้องคุณภู
-
ยิ้มแก้มแทบแตกมาทุกตอน
จะต้องเรื่มซับน้ำตาแล้วเหรอ :m15:
กลัวใจพี่ภูจริงจริ้ง
เจ็บแล้วมันต้องจำนะพี่ภู o13
พี่ดินทั้งน่ารัก ทั้งเร้าใจกว่าตั้งเยอะ :กอด1:
-
พี่ดินน่ารักมากๆ เขินได้รุนแรงจริงๆ
-
ห้องเดียวกัน :pighaun: :pighaun:
กรกลับไปนะ!!
ปล.เราก้อเปนสาวกจินเมะค๊าาาาา :-[
-
พี่ภูจะเอาพี่ดินไปเปิดตัวแน่ๆไห้ไปด้วยอย่างงี้ :pigha2:
-
:L2:
-
ฮิ้วววว ดินนี้ใสซื่อน่ารักจริงๆอ่า เลิฟๆ
-
พี่ดินน่ารักจริงๆ :m1:
ส่วนไอ้เสาไฟฟ้านี่รีบเคลียตัวเองด่วน มาหยอกเย้าทำให้พี่ดินสับสน แต่ตัวเองก็ยังไม่แน่นอนสักอย่าง ไม่ไหวๆๆ :angry2:
ปล.เข้าข่ายเลี้ยงต้อยอย่างที่เพื่อนแก๊กว่าจริงๆด้วย :laugh:
-
กร๊ากกกกกกกกกกก ฮาเพลงได้อีก 555+
ตอนหน้าถ้าพี่ภูแกจะมาม่ากับคนในอดีต ก็ขอให้พี่ดินเป็นคนเล่าเรื่องราวแทนได้มั๊ยอ่ะ
แบบว่าถ้าฟังพี่ดินเล่าเนี่ยมันจะไม่มาม่ามากไง เพราะพี่ดินเราน่ารักและฮากระจาย ^^
-
แหม ดูเหมือนพี่ดินโดนรุกด้วยวาจาแบบเต็มขั้นนะ
วันนี้ยังวี๊ดวิ้วกันได้ แล้วถ้ากรมาแล้วล่ะ ???? ต้องกินมาม่ามั้ย
-
ผมอยากไปอ่านพี่เมฆบ้างอ่ะครับ
หาอ่านได้ที่ไหนอ่ะ
ตอบหน่อยๆๆๆ ตอบแบบส่งข้อความาก็ได้นะครับ
ปล.ชอบน้องดินมากเลยฮาๆๆๆ
-
^
^
^
รีบนค่ะ พี่เมฆก็รั่วไม่แพ้กันค่ะ ลองไปอ่านดูค่ะ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=13928.0
ตามลิงค์นี้นะค่ะ มีตั้งแต่ต้นจนจบและตอนพิเศษอีกถล่มทลาย
:sad4:
-
พี่ดินโดนรุกขนาดนี้แล้วเนี่ยนะ
แต่เค้าชวนไปนอนห้องก็ไปเนอะ ฮ่าๆ
-
แนะๆ จะนอนห้องเดียวกัน
นอนอย่างเดียวละ อิอิอิ
กริ๊ววววววววว.............
:haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
-
ตกใจมาก นกใจเพลง นั่งอ่านตอนตี 4 เงียบๆอยู่ดีๆเพลงดังขึ้นมาขนลูกเลย 555555555555
-
กด+1
กรจะกลับมา
กลับมาทำไม....
เดี๋ยวพี่ดินเข้าใจผิดหมด
ยิ่งพี่ดินยังไม่ยอมรับคุณภูเสียด้วย
แล้วคุณภูละจะทำยังไงจะเลือกใคร
-
หลงไม่หลง ไม่รู้ แต่มาเฝ้านักเลงกลัวนักเลงกลับบ้านไม่ถูก :jul3:
รอความขยันของไรเตอร์ เป็นกำลังใจให้ น้องเซ ถ้ามันสั้นแล้วโพสยาก ก็ขอยาว ๆ เหมือนเส้นมาม่าสิครับ :z1:
-
เพิ่งอ่านทัน สนุกจนตกใจ เฮ้ย ทำไมสนุกอย่างนี้
พี่ดินมีบางมุมคล้ายพี่เมฆอยู่เหมือนกัน เรื่องพี่เมฆอารมณ์จะประมาณเรื่องเล่าเหมือนพี่เมฆมาเขียนเอง แต่เรื่องนี้ได้อารมณ์นิยายเต็มๆ ชอบทั้งคู่คร้าบ
-
เอาแบบเลือดตกยางออกในห้องหอนะครับ
-
เข้ามา :m22: ตอน 12
:เฮ้อ: อยากอ่านคับ
วันนี้คงไม่ได้เข้ามาอ่าน
ต้องเดินทางตอนเที่ยง
จะได้อ่านก่อนไปไหมหวา อิอิ
:กอด1: เซ&TRomance อย่างออดอ้อน :z1:
-
พี่ดินหาเรื่องเข้าตัวซะแล้ว
ตามภูไม่ทันจริง ๆ 555+
-
รอครับ รอตอนต่อไปอยู่
-
โอ๊ยยย ต้องต้มน้ำรอมาม่ามั๊ยเนี่ยะ รู้สึกได้กลิ่นของความวุ่นวาย ระรานแปลก ๆ ลอยมา
พี่ภูตัดแล้วก็ตัดให้ขาดเน้อ สงสารหัวใจนักเลงบ้าง
-
พี่ดินน่ารักอะ นักเลงเล่นเมล็ดต้อยติ่งด้วย :m3:
คืนนี้พี่ดินต้องไปนอนห้องเดียวกับนายเสาไฟฟ้าจะมีอะไรมั้ย :z1:
-
เลขมันสวย :impress2:
ไม่ค่อยเลยนะ คนเรา
รออ่านตอนต่อไปนะ อยากอ่านนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน :man1:
-
แอบอ่าน ยังไม่เคยได้เมนท์เลย
ขอซัก Rep. เป็นกะลังใจให้คนแต่งค่ะ
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เค้าหลงรักพี่ดินอะ น่ารักมากมาย เค้าชอบนายเอกเเบบเนี้ย
เป็นที่สุดดดดด
พี่เสาไฟฟ้า ถ้าทำพี่ดินเสียใจ เค้าจิเอาขวานไปบั่นเสาทิ้ง
ชิชะ ...
ขอบคุณทั้งคนโพส และ คนแต่งมากมายนะคะ
เข้ามารอพี่ดินทุกวัน อีกคนน๊า
-
พี่ดินนักเลงใหญ่เดินเข้าถ้ำเสือมะเนี่ย
ไปนอนห้องเดียวกะพี่ภูซะงั้น
อย่าลืมว่าพี่ภูเขาเก่งขนาดไหนนะเอ้อ
อยากอ่านตอนที่กรมาเจอแล้วล่ะ
ว่ามันจะเป็นยังไงมั่ง
-
คุณภูน่ารักจังเลย คิคิคิ
แต่ก็ชอบแก๊กด้วย
-
นอนคนเดียวไม่หลับ สงสัยไม่ได้ออกกำลังก่อนนอน :impress2:
นอนห้องเดียวกันแบบนี้ แล้วกรมาก็นอนห้องแขก
แอบสะใจเล็กๆ หวังว่าจะไม่ดราม่าอย่างที่บอกไว้น๊า
ปล. เพลงประกอบโดนใจอย่างแรง 5555
-
ลุ้นๆ ถ้ากรเจอกับดินจะเป็นยังไงนะ
:pig4:
-
คนที่เคยรักมากกลับมา :เฮ้อ:
พี่ดินขรา อย่าเศร้าไปเร้ยนะ :กอด1:
ยังไงพี่ภูคงไม่กลับไปหรอกมั้ง แบบว่าคงเจ็บแล้วจำ ใช่ไหมพี่ภู :m16:
-
ดินลูกทำไมเค้าบอกให้ไปนอนห้องเค้าแล้วตกลงง่ายแบบนั้นละ เข้าทางพีภูมันอะดิ
แต่ไม่เป็นไรเราจะคอยสอดส่อง และเฝ้าดูตลอดเวลาเพื่อความปลอดภัยของดิน เอาแบบชิดขอบเตียงเลย :z1:
:pig4: writer คะ
-
หวานนนนนนนนนนนนนน
:z1: :z1: :z1:
หนักแน่นไว้นะ คุณภู!
o18
รักพี่ดิน
:m1:
:กอด1:
คนเขียน & คนโพส คร้า ~
:L2:
-
รออ่านต่อค่า ขอบคุณมาก :กอด1:
-
รอลุ้นศึกระหว่างพี่ดินกับกร
ฮ่าๆๆๆ ใครชนะเอาพี่ภูไปครองเป็นรางวัล
แต่ท่าทางรางวัลจะไม่เป็นกลาง เอนเอียงไปหาฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งแน่นอน
ลุ้นว่ารางวัลจะเอนเอียงไปหาเมียเก่า หรือเมียใหม่
เอาสักคนเหอะพี่ภู
-
ยังไม่ทันได้ใจพี่ดินเลย
แฟนเก่าจะกลับมาอีก
อย่างนี้ต้องให้เด็ดขาด
ว่าพี่ภูจะเลือกใคร
-
พี่ดิน...ถือซะว่าได้นักเรียนเพิ่มขึ้นอีกคนแล้วกัน...
ถ้ากรกลับมา.....พี่ดินจะเป็นยังไง......
นักเลงใหญ่เริ่มหวั่นไหวแล้วน้า..... :o9:
:pig4: คนแต่ง กะ คนโพส :pig4:
-
น้องดินแน่ใจเหรอที่จะไปนอนห้องเดียวกันกับพี่ภูอ่ะ ยิ่งไม่เมาแล้วด้วยยยย
กรกลับมาก็จริงแต่นอนอีกห้องนิ ดินนอนห้องเดียวกันยังไงก็ใกล้กว่าล่ะ o18
-
เข้ามารอรับมาม่า :m15:
+1 ให้กำลังใจ :o12:
-
อ่านจนทันแล้วค่ะ
พี่ดินน่ารักมากๆเลย
อ่านไปขำไป
^^
ขอบคุณนะคะ
-
พี่ดิน
เดี๋ยวได้เจอเมียเก่าพี่ภูแน่ๆ
:laugh:
รอดูท่าก่อนนะพี่ดิน
ว่ามาดีหรือมาร้าย
ถ้ามาร้ายค่อยจัดการแม่งเลย
-
+1 ค่ะ รอเสพมาม่าหมูสับ :z3:
-
แหมๆๆๆๆ นายภูกัวทำคะแนนไม่ทันพี่ดินที่โกยเรตติ้งไว้ตั้งกะต้นเรื่อง
สามตอนหลังมานี่พี่ภูเลยเร่งทำคะแนนอย่างเน้ก็ได้ใจคนอ่านไปพอ ๆ กะพี่ดิน
ต้อง+1ให้นายภูบ้างซะแล้ว
-
อย่างนี้คนอ่านอย่างเค้าจะมั่นใจได้มั้ย...ว่าพี่ภูเลือกน้องดินแล้วช๊ะ - -???
แต่แหมะ...พี่ภูทำเนียนในการชวนน้องไปนอนด้วยอีกนะ
แล้วไหนจะคำพูดกำกวมนั่นอีก...ต่อไปนี้จะทำอะไรอย่างมีสติง้านเหร๊อออออ อ อ ออออ
น้องดินเค้าเป็นลูกมีแม่ และแม่ยกนะ (กร๊ากกกกกกกก ก กกกกส์)
จะทำอะไรหน่ะ...ขอกันก่อนนะพี่ภู...ไม่ใช่อะไร ๆ ก็จับจูบ จับจูบ เด่วปากน้องก็เปื่อยหมดพอดี...คริคริ
แล้วนี่ถ้ากรกลับมาแล้วรู้ว่าพี่ภูให้ความสำคัญกะน้องดินมากขนาดนี้
กรจะว่าอย่างไรบ้างล่ะเนี่ย...แอบกลัวใจ...ว่างานนี้พายุเกย์จะพัดเข้าถล่มที่อ่าวไทยอย่างที่พี่แก๊กว่ายังไงก็ไม่รู้
สงสัยงานนี้คนอ่านคงต้องเตรียมผ้านวมไว้คอซับน้ำตา และคอยต้มน้ำไว้กินมาม่าแหง๋เซะ (- -ll)
-
ตอนที่ 12
(http://www.kaweeclub.com/link/11%20(15).gif)
ไอ้เปี๊ยกมันยังเป็นเด็ก มองยังไงๆ
ไอ้เปี๊ยกก็ยังเป็นเด็กในสายตาผมอยู่ดี
ดินยังไร้เดียงสาอยู่มาก เท่าที่สัมผัสมา เด็กคนนี้ไม่มีอะไรซับซ้อน คิดยังไงแสดงออกมาอย่างนั้น ทุกอย่างถ้าออกมาจากปากไม่ได้ ก็ให้หาคำตอบเอาในแววตา
เด็กผู้ชายที่ดิบแสนดิบ เถื่อนแสนเถื่อน หยาบกระด้างในสายตาใครๆ เด็กผู้ชายที่ค่อยๆประคองเมล็ดต้อยติ่งไม่ให้ชื้นเหงื่อแล้วเอาใส่ไว้ในกระเป๋าด้านหน้า ส่วนใบไม้เขาเลือกที่จะใส่ไว้ในกระเป๋ากางเกง
นี่เหรอนักเลงใหญ่ในชุมชนแออัด คนที่ใครๆให้คำนิยามว่า “ไอ้เด็กเหลือขอ”
ผมไม่เคยเชื่อคำกล่าวขานที่ว่า ในกองกวดหินดินทรายมักจะมีอัญมณีชั้นดีแฝงอยู่
ผมคงต้องย้อนกลับไปมองคำกล่าวนั้นใหม่สินะ
ทั้งๆ ที่ฟ้ามืดแล้วแต่สนามหญ้าหน้าบ้านกลับมีนักเลงใหญ่และเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง นั่งเป่าใบไม้หวีดหวิว พร้อมๆกับนั่งเชียร์ให้เม็ดต้อยติ่งระเบิด เป็นครั้งแรกที่แสนดีตื่นตาตื่นใจกับสิ่งแปลกใหม่และหัวเราะได้เต็มเสียง พี่ชายแท้ๆอย่างผมน้อยครั้งที่จะทำให้น้องสาวคนเดียวมีความสุขได้ขนาดนี้ แสนดีไม่งอแงที่จะกินข้าว และก็ทำกิจวัตรประจำวันตามที่พยาบาลพิเศษจัดไว้ให้ด้วยดี พยาบาลแม่บ้านที่เคยห้อมล้อมแสนดีกี่คนต่อกี่คนยังเรียกแววตาระยิบระยับของ แสนดีไม่ได้เท่ากับนักเลงใหญ่แค่คนเดียว
ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเด็กๆและผู้ใหญ่ในชุมชนถึงเรียกไอ้เปี๊ยกว่านักเลงใหญ่ เพราะเค้านับถือใจเด็กผู้ชายตัวเล็กๆผอมแห้งคนนี้นี่เอง ลับหลังจากที่แสนดีหลับไปไม่นานเท่าไหร่ นักเลงใหญ่ก็คงหลับตามไปติดๆกัน
เด็กผู้ชายอายุสิบเก้าแต่ตัวเบาไม่ต่างกับนุ่น
ทิ้งให้ไอ้เปี๊ยกกล่อมแสนดีให้เข้านอนแล้วผมก็แว่บมาอาบน้ำแป๊บเดียว กลับไปอีกที หลับทั้งแสนดีหลับทั้งคนกล่อมเสียแล้ว ผมช้อนร่างไอ้เปี๊ยกขึ้นพาดบ่า แรงยกยังไม่ทำให้นักเลงสะเทือนอะไรเลย มันสามารถหลับสนิททั้งๆที่ไม่รู้ว่าตอนนี้มันโดนลักพาตัว
เหนื่อยมาทั้งวันและคงจะอ่อนเพลียอยู่ไม่น้อย แค่ผมหย่อนไอ้ตัวแสบลงบนเตียง สัญชาตญาณก็จัดท่าทางตัวเองให้อยู่ในท่าที่ใช้นอนประจำ
นอนตะแคงข้างห่อตัวเหลือตัวลีบเล็กนิดเดียว สองมือซุกอยู่ระหว่างขา ผมมองไอ้เปี๊ยกนอนเพลินจนเหลือบดูนาฬิกาถึงได้รู้ว่าร่างหลับใหลตรงหน้าสะกดสายตาผมมากว่าครึ่งชั่วโมงแล้ว
ไอ้เปี๊ยกหลับสนิท ลมหายใจเข้าออกเป็นจังหวะสม่ำเสมอ แพขนตาสั้น ตอนเด็กๆคงเลี้ยงง่ายสินะ เป็นเด็กว่านอนสอนง่ายมาตั้งแต่เล็กๆเพราะสงสารแม่ที่ต้องรับภาระเลี้ยงดูคนเดียวใช่มั้ย
มึงบ้าไปแล้วไอ้ภู !!!
นั่งมองเด็กคนหนึ่งหลับ ก็คิดเป็นตุเป็นตะเหมือนนิยายไปได้
ผมมองคนที่นอนอยู่ข้างๆด้วยสายตาแบบไหน ผมไม่รู้
แต่ลึกๆในใจบอกได้ว่าเอ็นดู แล้วที่มันมากกว่านั้น ความรู้สึกที่มันเต้นตุบตับอยู่ที่อกข้างซ้ายตอนที่ยกร่างนี้ขึ้นพาดบ่า แล้วไม่มีอาการต่อต้านใดๆ ทำให้ผมหงุดหงิดขึ้นมาได้อย่างน่าแปลก
นอนหลับทิ้งตัวแบบไม่ระวังตัวเองแบบนี้หมายความว่ายังไง หมายความว่าถ้าคนที่ยกไอ้เปี๊ยกนี่ขึ้นพาดบ่าไม่ใช่ผม ก็จะไม่มีการต่อต้านใช่ไหม ถ้าผมหงุดหงิดใจเพราะเรื่องนี้แสดงว่าผมกำลังรู้สึกหวงแหงนนักเลงใหญ่คนนี้ขึ้นมาแล้วสินะ.....
แต่ว่าความรู้สึกแบบนี้มันต้องเกิดขึ้นกับคนที่รู้สึกดีๆต่อกันไม่ใช่เหรอ มันต้องเกิดกับคนที่รู้สึกว่า “รัก”
กลิ่นหอมอ่อนที่โชยมาจากตัวของคนที่ใส่ชุดนอนง่ายๆ เสื้อยืดเก่าๆ กับกางเกงนอนขาสั้น ไม่รู้ว่ากลิ่นที่ติดจมูกผมอยู่ตอนนี้นั้นมาจากอะไร ผิวคนหรือกลิ่นที่ติดมากับเสื้อผ้าที่ใส่
ฝังจมูกลงไปที่แก้มขาวที่ลอยมากระทบกระจกตาเป็นอย่างแรก สูดกลิ่นของผิวเนื้ออ่อนเนิ่นนาน แค่แก้มมันคงไม่พอสำหรับกลิ่นที่มันหอมยั่วยวนใจไม่หายแบบนี้ ซอกคอขาวคือเป้าหมายต่อไป
ร่างที่ถูกรุกรานพลิกตัวเปลี่ยนท่าเพราะนอนไม่สบาย ยิ่งเห็นอย่างนี้ยิ่งอยากแกล้ง ยิ่งอยู่แบบนี้ยิ่งรู้สึกหวงแหนทำไมก็ไม่รู้........
กะล่อนและคร่ำหวอดเรื่องแบบนี้มาหลายความรู้สึกแค่นี้มึงก็แยกไม่ออกเหรอวะภูว่าคืออะไรหรือจริงๆแล้ว ความรักที่ผ่านมาของมึงโกหกตัวเอง....มึงอุปโลกน์ความหลงว่านั่นคือรัก...ใช่มั้ย ใช่หรือปล่าววะไอ้ภู...ประโยคคำถามประโยคใหม่วนเวียนในสมองอยู่อย่างนั้น!!!
ที่สำคัญความรู้สึกที่ก่อตัวขึ้นมาช้าๆนี้ ไม่มีความใคร่เข้ามาเกี่ยวข้องแน่ๆ
ผมนอนตะแคงกอดไอ้ตัวเล็กกระเปี๊ยกนี่เอาไว้ สูดกลิ่นหอมจากกลิ่นผมนุ่มก็ว่าชื่นใจแล้ว แต่มันก็ไม่พอ ยอมรับว่ายังเป็นคนมีกิเลส มีความต้องการ ไอ้เปี๊ยกถึงได้ถูกรุกรานด้วยความเอาแต่ใจของผมแบบนี้
แก้ม หน้าฝาก ปลายจมูก ซอกคอ ลาดไหล่ ผมฝังจมูกลงไปทุกที่ มือสอดสัมผัสเข้าไปทางชายเสื้อตัวบาง ผิวผู้ชายกับไรขนอ่อนๆลูบไล้เพลินมือ เสื้อนอนถูกถลกขึ้นไปเหนือหน้าอก พรมจูบตั้งแต่แอ่งสะดือขึ้นไปถึงปลายยอดอก ขบเมิ้มชิมรส พรมจูบแสดงความเป็นเจ้าของเอาไว้ทุกที่ที่ริมฝีปากและปลายจมูกลากผ่านได้ ร่องรอยสีแดงที่เกิดจากผมฝังริมฝีปากและดูดเม้มอย่างแรงเกิดขึ้นประปราย ผมเลือกบริเวณที่รับรู้ได้แค่ผมและดินเพียงสองคน....ถ้าไอ้เปี๊ยกมันสังเกต และรู้นะว่าร่องรอยนี้เกิดจากอะไร
ทั้งๆที่จิตใจฝ่ายต่ำบอกผมว่าต้องการมากกว่านี้ ไม่ใช่แค่สูดกลิ่นแค่ลิ้มรส แต่ความต้องการของทั้งร่างกายและจิตใจบอกว่า
“ต้องการกลืนกินเข้าไปข้างใน......ต้องการฝังทุกสิ่งทุกอย่างเอาไว้ในอก”
แต่ไม่ใช่ตอนนี้และช่วงเวลาแบบนี้แน่ๆ
ถึงแม่สิ่งที่ได้ลิ้มรสไปเมื่อกี้ทำในนึกเสียดายที่คืนนั้นไร้สติจนจำไม่ได้ว่านอกจากปลดปล่อยทางร่างกายแล้วผมมีความสุขแค่ไหน
ถ้าจะสานต่อจากตอนนี้ผมก็ทำได้ ถึงแม้ดินจะตื่นแต่ผมก็เชื่อชั้นเชิงและประสบการณ์ที่เหนือกว่าทำให้ดินคล้อยตามได้ไม่ยากนัก แต่ลึกๆในใจผมห้ามความต้องการของตัวเองเอาไว้ในสมองมันวนไปวนมาแต่เพียงว่าผมไม่ได้ต้องการแค่ความสุขทางร่างกาย ผมอยากได้ความสุขที่เราเต็มใจมอบให้แก่กันและกัน
ฝังจมูกลงบนแก้มขาวเป็นครั้งสุดท้าย สูดเอากลิ่นเฉพาะตัวเอาไว้ในอกเนิ่นนาน
สงบจิตใจที่จะหยุดอะไรๆไว้แค่นี้ ล้มตัวมานอนเคียงข้างกันแล้วกอดไอ้ตัวเล็กเอาไว้
อย่างน้อยคืนนี้ผมก็หาคำตอบให้ตัวเองได้ ว่ามีความสุขกว่าทุกวัน
(http://www.kaweeclub.com/link/2%20(89).gif)
ตื่นขึ้นมาเพราะแรงเขย่าที่แขนและเสียงปลุกที่ไม่คุ้นเคย กว่าจะปรับตัวเองให้อยู่ในสภาวะ 100% ได้ ต้องใช้เวลาฟังเสียง (บ่น) อยู่นาน
คืนนี้เป็นคืนแรกในรอบหลายๆคืนที่ผมมีคนมานอนด้วย และเป็นคนเดียวที่ได้ร่วมเตียงกับผมเป็นคนสุดท้าย............ก่อนที่จะต้องนอนเดียวดายอีกหลายคืน
“เสาไฟฟ้า ตื่นสิวะ แม่บ้านบอกบอกว่ามึงมีธุระตอนเช้าไม่ใช่หรือไง”
“แม่งเอ้ย โครตขี้เซา ประเทศไทยถึงได้เป็นแบบนี้เพราะมีคนแบบมึงอยู่มากกว่าคนแบบกูนี่แหละวะ” ประโยคนี้ทำให้ผมยิ้มได้แต่เช้า คนอะไรอวยตัวเองก็เป็น
“ตื่นแล้ว” ผมตอบรับทั้งๆที่ยังคว่ำหน้าลงกับหมอน
“แบบนี้เค้าไม่เรียกว่าตื่นเว้ย ไปอาบน้ำได้แล้วเร็วๆ”
ผมรู้สึกเหมือนมีอะไรกดลงมาที่ขาแล้วแกว่งไปแกว่งมานะ
“เฮ้ยดินนี่เล่นเอาตีนเขี่ยพี่เลยเหรอ ไม่มีใครสอนหรือไงว่าเค้าห้ามเอาตีนเขี่ยสามี”
ผมตั้งการ์ดป้องกันตัวเองเต็มที่ คิดในใจว่าคงประเคนใส่ผมทั้งมือทั้งเท้ามาแบบเน้นๆเต็มๆตีนแน่ๆ ......แต่ที่ไหนได้ ไอ้เปี๊ยกมันหยุดกระทำการทุกสิ่งอย่างแล้วยืนนิ่งเหมือนถูกสตาฟไว้ สักพักมันก็เดินหายไปไม่เข้ามาอีกเลย
กระวนกระวาย เช้านี้มีเรื่องดินเดินหนีไปอย่างเดียวมาให้คิดจนแทบลืมไปว่า วันนี้ผมมีนัดสำคัญอะไร อาบน้ำแต่งตัวไร้ความประณีตอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เสื้อผ้าเรียบง่ายถูกหยิบมาใส่เพียงเพราะมันอยู่ใกล้มือ เมื่อทุกอย่างเรียบร้อย ผมถึงได้เห็นคนที่หนีหน้าผมไปนั่งเล่นอยู่หน้าบ้าน
“ดินมากินข้าวเช้าก่อน มันสำคัญมากไม่กินไม่ได้”
มันเป็นเรื่องที่ผมซีเรียสมากกว่าประชุมโปรเจคร้อยล้าน เพราะข้าวเช้าเป็นสิ่งที่ถูกปลูกฝังมาตั้งแต่เด็กว่าเป็นแหล่งพลังงานของแต่ละวัน
“ทำไมเลือกกาแฟ”
ผมทักท้วงทันทีที่ดินเลือกกาแฟแทนที่จะเลือกนมหรืออย่างอื่นที่มันเหมาะกับวัย
“ก็จะทำไมหละ ทีมึงยังกินได้เลย กินแบบไม่ใส่อะไรด้วย ป่าเถื่อนชิบหาย”
อยาก จะตอบโต้ออกไปเหมือนกันแหละว่าเพราะใครหละ ที่มานอนยั่วให้ผมต้องซัดกาแฟดำแต่เช้าแบบนี้ แต่ถ้าพูดออกไปมันก็เสี่ยงที่ว่านักเลงใหญ่จะให้บาทาเป็นรางวัลหรือเดินหนี ไปทิ้งระเบิดตูมใหญ่ไว้ให้ผมคิดว่าเค้ารู้สึกยังไงกันแน่......เงียบไว้น่า จะเป็นหนทางที่ดีที่สุดสำหรับตอนนี้
“ก็พี่โตแล้ว”
“มึงห่างจากกูกี่ปีกันเชียว มึงอายุเท่าไหร่”
“ย่าง 24”
“เออหวะ มึงแก่จริง” ตอกย้ำให้รู้สึกว่าตัวเองหัวงูแบบเต็มๆ
“รู้ว่าแก่กว่าแบบนี้ เมื่อไหร่จะเลิกพูดกูมึงกับพี่สักที”
“เรื่องมาก เมื่อไหร่ก็เมื่อนั้นแหละ แต่ก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่เหมือนกัน”
ได้แต่ส่ายหัวให้กับความดื้อด้านของนักเลงใหญ่ตรงหน้า นอกจากแสนดีแล้วนี่ผมยังมีเด็กดื้อมาให้ปวดหัวเพิ่มอีกคนเหรอเนี่ย
“สวัสดีตอนเช้าครับทุกคน อยู่กันพร้อมหน้าเลยทีเดียว”
คนที่ทำให้ผมปวดหัวเป็นคนที่สามมาแต่เช้า.....มาถึงเห็นเค้าอยู่กันที่โต๊ะกินข้าวก็ตลกแดกขึ้นมาทันที
“สวัสดีครับน้องดิน”
“ครับ”
ไอ้แก๊กมันอึ้งครับ มันอึ้งที่ดินไม่ตอบโต้อะไรนอกจากรับคำทักทายสวัสดี มันเลยขี้ขึ้นหัวเก้อ ก็ถ้ามันไม่ใช้คำต้องห้ามกับไอ้เปี๊ยกในวันนั้น มันก็ไม่ต้องขี้ขึ้นหัวล่วงหน้าแบบนี้หรอกครับ สมน้ำหน้ามัน .....ทำตัวเอง
“มึงมาทำไมเหรอแก๊ก ใครเชิญ”
“กูมันคนวงในจะมาเมื่อไหร่ก็ได้ไม่ใช่เหรอ น้องดินแต่งตัวเรียบร้อยแบบนี้จะไปไหนเหรอครับ”
มันชักจะเอาใหญ่พอมันเห็นว่าไอ้เปี๊ยกไม่ได้จ้องจะงับหัวเหมือนอย่างวันนั้น มันก็เนียนสร้างมิตรภาพข้ามหน้าข้ามตาผมทันที วันนี้ดินใส่กางเกงสแลคสีกรมท่า เสื้อเชิ้ตนักศึกษาสีขาวแขนยาว เรียบร้อยดูโตขึ้นกว่าทุกๆวัน
“ไปสมัครเรียนครับ” ไอ้เปี๊ยกรีบวางแซนวิชชิ้นใหญ่แล้วหันไปตอบไอ้แก๊กอย่างเด็กมีมารยาท
อึ้งไปรอบสอง.......อยากถ่ายรูปไอ้แก๊กตอนมันประหลาดใจเอาไว้จริงๆ
“แก๊กมึงเลิกพิธีการได้แล้ว มึงจะแดกอะไรก็รีบๆบอกแม่บ้านสิ กูรีบ ถ้ามึงไม่รีบร้อนไปไหนอยู่จิบกาแฟบ้านกูก่อนก็ได้นะ ถ้ามึงชิลด์ได้มากกว่านั้นจะอยู่ยาวซัดข้าวที่ยงด้วยก็ได้ ตลกแล้วมึงก็แดกฟรีมันทั้งสามมื้อเลยเป็นไง”
“แหมๆ เพื่อนภู กูไม่อยากใช้คำหยาบต่อหน้าอนาคตของชาติตอนเช้าหรอกครับควาย ขอโทษนะครับน้องดิน ให้คิดเสียว่าเพื่อนพี่มันไม่รักดี น้องดินเลยต้องมาได้ยินอะไรที่มันระคายหูแต่เช้าแบบนี้”
“ไม่เป็นไรครับพี่ ตามสบาย ผมก็พูดกับมันแบบนี้แหละ แต่ต่อหน้าแสนดี ช่วยปรับตัวเองให้ได้นะครับ”
“ครับ 5555555555 สะใจแต่เช้าเลยหวะครับเพื่อนภู ไปกันเถอะเช้านี้กูไม่ได้กินอะไรก็อิ่มได้ 55555”
“มึงบ้าไปแล้วเหรอ แล้วจะไปไหน”
“ก็ไปกับมึงไง มึงจะไปรับใครหละเช้านี้ กูก็ไปด้วยไง”
“ยุ่งทุกเรื่องจริงๆ อยากไปก็ตามมา มึงนั่งเบาะหน้าเลยนะ เดี๋ยวดินนั่งเบาะหลังกับพี่”
“แล้วพอกลับจากสนามบินเราต้องนั่งกันยังไงวะภู แล้วกูต้องนั่งตรงไหน”
ไอ้ห่าแก๊กตั้งคำถามให้ผมต้องหาคำตอบตั้งแต่ออกจากบ้านจนถึงสุวรรณภูมิ
สวัสดีค่ะ ถึงตอนนี้ก็ยังไม่กล้าทำร้ายใจคนอ่านอยู่ดี Y_Y
๐ขอโทษ mini ด้วยนะ ป่านนี้คงจะเดินทางแล้วใช่ไหม แต่เวลาที่ mini ขออ่ะ คนแต่งกับนุ้งเซคนโพสยังไม่ตื่นจากบรรทมเลยอ่ะดิ ไว้กลับมาอ่านยาวแบบหลายๆตอนนะ
๐ แต่งไปเกร็งไปเลยอ่ะ
-
หวังว่ากรคงมาดีนะคะ 555
-
แหงะ พี่ภู หาคำตอบได้ยัง???
อย่าคิดนานนักล่ะ เดี๋ยวน้องดินไปปิ๊งปั๊งคนอื่นเข้าพี่ภูของน้องแสนดีจะแย่เอา เดี๋ยวจะหาว่าไม่เตือนนะคะ งุงิ
-
ตอนหน้ากรมาแล้วใช่ไหมเนี่ย รอลุ้นๆๆ
เพื่อนแก๊ก เกาะติดสถานการณ์(เสือก) มาก 5555
แต่ไรเตอร์ขาอย่าใจร้ายเลยนะคะ ขอแบบฮา ๆ ดีแล้วค่า
-
ละ แล้วจะทำร้ายจิตใจคนอ่านทำไมล่ะค้า T-T!
-
ลุ้นตอนหน้าจะเกิดไรขึ้นนี้ :เฮ้อ:
-
กรน่าจะเคยพบกับพี่ดินแล้วนี่
ตอนนั้นรู้สึกว่าจะเป็นคนดีนะ
น่าจะไม่มีเรื่องไรมาก แต่ก็ไม่แน่
รอตอนต่อไปครับ (คืนนี้เลยรึเปล่า)
:L2: :L2: :L2:
:pig4: :pig4: :pig4:
-
หยุดไป 2 วันตามอ่านกันแทบไม่ทันเลย
แบบว่าอ่านซะจุใจกันเลย 3 ตอนรวด
ชอบคุณนายแม่ของพี่ดินอะค่ะ
เพื่อนแก๊กนี่ตามติดทุกสถานการณ์จริงๆๆ
แล้วก้อช่างบิ้วอารมณ์พี่ภูให้บรรเจิดไปไกล
พี่ภูเริ่มหวั่นไหวแล้วใช่ปะละ เริ่มเกิดอารการแปลกๆ
อาการไม่มั่นใจหัวใจตัวเอง อาจต้องให้เวลาอีกนิดนึง
แต่ตอนหน้าจะต้องเสียน้ำตาแล้วเหรอค่ะ
ขอเวลาทำใจอีกหน่อยเถอะค่ะ พี่ดินกำลังอยู่ดีมีสุข
-
เมล็ดต้อยติ่ง เค้าเคยเล่นตอนอยู่บ้านนอก :m4: เห็นภาพเลย :m11:
พี่ภูก้อนะ หาทางเข้าเรื่องหื่นตลอดตลอด :z2:
-
อ้าว นายเสาไฟฟ้า นี่ยังความคิดไม่ตกผลึกอีกเรอะ
ก็ให้กรนั่งหน้า ให้แก๊กมานั่งข้างนายไง
-
พี่ภูรีบหาคำตอบมาเร็วๆ เลย เค้ารอนะนิ :z2:
-
ไม่เอาน้ำตาน่ะ พี่ภูน่ารักแอบลักหลับพี่ดินดั๊ว 55 หวังว่ากรคงไม่สร้างปัญหา
-
ดีแล้วค่า อย่าทำร้ายจิตใจคนอ่านเลย :call:
ขออ่านนิยายที่ทำให้มีความสุขสักเรื่องก็ยังดี กระซิก ๆ
ปล. พี่ภูก็ต้องนั่งกับน้องดินสิค่ะ :angry2:
-
อย่าบอกนะว่าจะให้กรนั่งหน้า
แล้วให้แก๊ก กับดินนั่งหลังอะ
ไม่ยอมนะจะบอกให้พี่ภู
-
พี่ภูลักหลับ ดีนะที่ 19 แล้ว ไม่งั้น ได้ไอเป็นเสียง คุกๆๆ แน่นอน 555555
-
อยากบอกว่าแอบลุ้นตัวโก่งเลยอ่ะ แบบว่า อ่านไปปิดตาไป ค่อยๆลุ้นทีล่ะบรรทัด
กล้วว่าจะเจอแจ๊คพอร์ตดราม่าตอนนี้ ถึงจะทำใจยอมรับ แต่.......................
เค้ารับม่ายยยยยยยด้ายยยยยยยยยยยยยย :serius2:
น้องดินเจ็บ....คนอ่านก็เจ็บ..... :sad4:
ไรเตอร์จะใจร้ายขนาดนั้นเชียวเหรอ :m17:
+1 ให้กลับคนแต่งแล้วก็คนโพสที่น่าร้ากกกกกกกกก
-
เอาให้เคลียร์นะภู
-
พี่ภูน่ารักมากเลยตอนนี้ ได้กำลังใจเป็นทั้งลักหอมลักจูบพี่ดินไปตั้งเยอะแล้ว
ก็อย่าทำให้พี่ดินเสียใจนะ น่ารักแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆจะดีมาก ^^
ปล.คุณTRomance อย่าทำร้ายจิตใจเค้าเลยนะ น่ารัก ชิลๆ แบบนี้แหละดีแล้ว เนาะเนาะ
อ่านแล้วสบายใจ มีความสุขดี ^^
-
กรจะกลับมาแล้ว
จะร้ายไหมนั่นขอรับ o18
เอาเป็นว่ารอตอนต่อไปโลดขอรับ :a1:
-
มีลักหลับนะ o18
แต่ว่าๆ :เฮ้อ: กรอย่ามาร้ายเลยน้าาา สงสารพี่ภูกะพี่ดิน
พี่ดินออกจะน่ารักแม้จะเถื่อนไปหน่อย
ยังไงก็อย่าขวางเลยน้าาา
-
กร+ภูแน่เลย
แก๊ก+ดิน
แลเวแก๊กจะยั่วโมโหดินป่ะ
ถ้าเป็นแบบนี้มันส์แน่ๆ
-
บางเรื่องรู้ใจตัวเองแล้วแต่ดันทำตัวไม่ถูกแฮะ
พี่ดินน่ารักจนไม่ไหวจะอวยแล้วอ่ะ
ยิ่งอ่านยิ่งลุ้น แล้วตอนหน้าต้องกลั้นใจอ่านเลยมั้ยเนี่ย
-
เฮ้อออ กลัวเศร้า
-
หนูดินลูก ทำไมหนูขี้เซาแบบนี้อ่ะ ไม่ค่อยปลอดภัยนะลูก
ดูดิโดนลักหอมลักจูบไปตั้งเท่าไร เสียนวลเยอะเลย
แก๊ก ที่นายมาร่วมขบวนต้อนรับแฟนเก่านายภูเนี่ย เพราะไรเหรอ
ถ้ากรมาไม่ดีและอาจมีการ กัด จิก น้องดิน เราคิดว่าน้องดินคงเอาตัวรอดได้นะ
-
ครั้งแรกที่ได้เม้นท์หน้าเดียวกับตอนที่ลง 55
พี่ดินไม่ชอบให้ใครเรียกว่าเมีย
เสาไฟฟ้าเลยเรียกตัวเองว่าสามีแทน :laugh:
-
ของเก่าจะมาแล้ว พี่ภูฟ้ามให้ความสำคัญกับหรมากกว่าพี่ดินนะ! ไม่งั้นไม่ยอมจริงๆด้วย
พี่ดินน่ารักจริงๆเลยยยยยยยยยย
-
ภูน่าจะรู้ใจตัวเองและตัดสินใจได้น่ะ..........คิดว่า
พี่ดินโดนหลักหลับซะงั้น อิอิ:-[ :-[
-
หวังว่าภูจะชัดเจนนะ
ขอบคุณไรเตอร์มากๆค่ะ :กอด1:
-
อ่านไปเกร็งไปนิดหน่อย เพราะดันคิดไปว่าตอนนี้ดินกับกรจะเจอกัน
ไม่รู้ว่าดินคิดยังงัย แต่หวังว่าภูคงจะใจแข็งและหนักแน่นกับความคิดของตัวเองนะ
ถ่านไฟเก่านี่มันสร้างความร้าวฉานให้กับหลาย ๆ คู่มาแล้ว
แต่การที่ภูให้ดินมานอนที่ห้องด้วยก็ถือเป็นนิมิตรหมายที่ดีมากแล้วล่ะ
เฮ้อ ตะคริวจะแดร๊กมั๊ยฟระ ตอนหน้า แค่ตอนนี้ก็ต้องกลั้นหายใจแล้ว
+1 ให้คนโพสต์เน้อ และฝาก :pig4: ให้คนแต่งด้วยยยย
-
โอ้ย ไม่ต้องเกร็งหรอกค่ะ
เดี๋ยวคนอ่านไม่พอใจ ก็ขว้างอะไรต่อมิอะไรไปเอง *ฮา
ล้อเล่นนะคะ
:jul3:
อ่า ดินนนนนนนนน น่ารักที่สุดเลยคร้า
:m11:
ลุ้นๆๆๆๆ จะเป็นยังไงต่อไปคะเนี่ย
คุณภูก็ยังคนสับสนในตัวเอง ไม่เป็นไรค่ะ คนอ่านมีน้ำใจ ให้เวลาคุณภูเต็มที่
แต่ ... ถ้านานไป ก็ :z6: สักที ฮ่าๆ
รัก
คนเขียน & คนโพส
:กอด1:
-
งานใกล้เข้าแล้วววววววววววว
-
ไม่อยากให้ดินเห็นกรเลยจิงๆกลัวน้องเสียใจอ่ะ
พี่ภูห้ามเปลี่ยนใจนะน้องดินน่ารักที่สุดอยู่แล้วทิ้งไปก็โง่เต็มทนนะเฮียอิอิ
กอดน้องดินแน่นๆหนึ่งทีด้วยฟามร๊ากกกกก :กอด1:
รออ่านตอนต่อไปอยู่น๊า
-
:L2: :L2: :L2: :L2:
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
คนแต่ง&คนโพส น่ารักมากมาย ^____^
กรนี่จะเป็นยังไงน๊า
ร้าย ....เงียบรึเปล่า
ตอนนี้น้องดินน่ารักมากเลยจ๊ะ
ชอบอ่านหวานๆ อ่ะ :-[ :-[
-
:impress2: ตอนนี้คุณภูน่ารักกกกกกก
แม้จะ get profit ไปโข แต่ยังไงเสีย
ก็ไม่ถึงกะลักหลับ ให้เกียรติน้องดิน ของเรา
อะฮิ้งงงงง~~~~
(แลดูว่าคิดถึง income ระยะยาว ฮ่าๆ)
คนแต่งไม่ต้องเกร็งนะค้าาา
คนที่ต้องเกร็งน่ะคุณภูค่าาาาา o18 ฮ่าๆๆๆ
เทคแคร์ผิดคนมีเคลียร์นะเออ...
ไม่ว่ากรจะมายังไง ภูก็ต้องอยู่กะดิน :z10:ผูกขาดดดค่ะ
ป.ล.พออ่านอิมเมจน้องดินแร้วเราก็จิ้นเป็นเด็กในเครือเราอัตโนมัติ
อารมณ์นี้คิดถึงชาโนปี้คนแรกเรยเค่อะ ไม่รู้ว่าทุกคนจะจิ้นออกมาได้เหมือนกันป่าวว(ฮา)
แปะ
(http://i197.photobucket.com/albums/aa6/k24675/schimage1.jpg)
ขอยืนยันว่านี่ผู้ชายค่ะ ไม่ใช่ทอม =*= เอารูปน้องให้ใครๆดูจะได้ฟีดแบคครั้งแรกกลับมา ว่าทอมเหรอ?? 55
-
ไม่อยากจะนึกถึงตอนต่อไปเลย :m16:
-
ตอนต่อไป ตอนต่อไป ตอนต่อไปๆๆๆ...ๆๆๆๆ....(แล้วเราจะท่องเพื่อ... :เฮ้อ:)
รออ่านนะคะ สุดสวย คนแต่ง สู้ๆ ค่ะ o13
-
ไม่อยากให้ดินเห็นกรเลยจิงๆกลัวน้องเสียใจอ่ะ
พี่ภูห้ามเปลี่ยนใจนะน้องดินน่ารักที่สุดอยู่แล้วทิ้งไปก็โง่เต็มทนนะเฮียอิอิ
กอดน้องดินแน่นๆหนึ่งทีด้วยฟามร๊ากกกกก :กอด1:
รออ่านตอนต่อไปอยู่น๊า
เห็นด้วยอย่างที่สุดค่ะ
กอดหนูดินด้วยคน :กอด1:
รออ่านตอนต่อไปค่ะ
เป็นกำลังใจให้ ฮับ
:L2:
-
:mc4:มาเร็วสมใจอยากจริงๆๆๆเลยขอบคุณนะค่ะที่เอามลงมาให้อ่านแต่ขอตอนที่13ต่อเลยจะกรี้ดอย่างแรงฃ่วงกำลังเชียร์เลยว่าพี่ภูคิดปัญหาพี่แก๊กแตกหรือยังอ่านตอนนี้แล้วถูกใจจริงๆๆๆเลยพี่ภูเริ่มรู้ใจตัวเองมากขึ้นรอๆๆๆๆตอนต่อไปนะจ๊ะ :กอด1: :กอด1:
-
นี่ก้ออ่านไปลุ้นไปเหมือนกันค่ะ แอบเสียวแว๊บๆกับพี่กรเหมือนกัน
แต่แสนดีกับพี่ดินนี่น่ารักเนอะ :กอด1:พี่ดิน
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
-
น้องดิน ทำไมน่ารักขึ้นทุกวันๆนะ
ไม่ใ่ช่แค่พี่ภูหลงรัก คนอ่านก็หลงรักเฟ้ยยยยย
แต่ อะแฮ่มมมม... พี่ภู เอาเปรียบวะ พอน้องมานอนด้วย แทะโลมใหญ่้เลยนะะ
ปล. มารอต่อไป ต่อไปปปปป อยากอ่่านไวไว
:กอด1: น้องดิน นักเขียน แล้วก็ คนโพสต์
:PP
-
กร มาแล้วหรอ
-
พีภูเอ๋ย ถ้าเกิดว่าลังเลใจ ให้ความสำคัญของกรมากกว่าล่ะก็นะ o18
-
น้องดินน่ารัก ฮ่าๆ
คุณพี่ภู รู้แล้วว่าอะไรรักอะไรหลง
ก้ออย่าไปมัวเมาเสียใจกับอะไรเดิมๆนะคะ
กร มาดี ก้อจะดีกลับหรอกนะ
แต่ถ้ามาร้าย เดี่ยวให้น้อง"พี่ดิน"ต่อยเลย อิอิ
-
:pig4:
-
อ่านไปก็กลัวไป....เค้ากลัวพี่ดินจะเศร้าง่ะ
ไม่อยากอ่านมาม่า..........
-
กร จะกลับมาแบบดีๆหรือร้ายๆอ่ะ
กลัวใจภูจริงๆเล้ย
ถ้าทำพี่ดินเสียใจ จะขอให้น้องแสนดีไม่รักนะ
-
:mc4: :mc4: ตามอ่านมาทันแล้ว
น้องดิน เอ้ย พี่ดินสิ ฮ่าๆ น่ารักจัง ห้าว เถื่อน นักเลง ชอบบบ!!!
แต่มีมุมอ่อนโยน ใจดี แล้วเวลาเขินยิ่งน่าแซว :impress2:
อยากจะรู้ว่าพี่ภูจะทำยังไงกับชีวิต ระหว่างกิ๊กเก่า กับ นักเลง
ติดตามๆค่ะ สู้ๆทั้งไรท์เตอร์และโพสท์เตอร์ค่า
-
ชอบเก๊กจัง เฝ้ารอตอนต่อไป
-
คนแต่งไม่อยากทำร้ายจิตใจคนอ่าน
งั้นก็แต่งให้กรเปลี่ยนใจกระทันหันหรืออะไรก็ได้ที่ไม่ต้องกลับมาประเทศไทยอีกตลอดชีวิตจะได้มั้ย :laugh:
-
เอาไปประจันหน้ากันเลยเหรอ คุณเสาไฟฟ้า
-
ถ้าตัดใจทำร้ายไม่ลงไม่ต้องทำร้ายก็ได้นะคะ :กอด1:
:call: หวังเป็นอย่างยิ่งว่ากรจะเป็นคนที่มีน้ำใจนักกีฬานะอย่ามาทำร้ายดินละ
แต่คิดอีกที คงต้องบอกว่าดินอย่าทำไรกรนะถ้าเค้าร้ายมาก็ใจเย็น ๆ นะพ่อนักเลงใหญ่ อิ.อิ.
:pig4: writer คะ
-
:fire: :fire: ไม่ใช่ว่ากร กลับมาแล้ว จะใจอ่อนนะ เจ้าภู
ทำอะไรต้องชัดเจน เข้าใจมะ
:z13: :z13: คนเขียน
-
ลุ้นๆตอนหน้ากรจะดีหรือร้าย
ได้โปรดอย่าทำร้ายจิตใจคนอ่านเลยนะคะ
-
จะกลับมาเพื่อ??
สร้างความวุ่นวาย?
สร้างความร้าวฉาน??
รึว่าแค่กลับมาเพื่อธุระจริงๆ ??
-
:m17: :m17:
ไม่อยากแต่งตอนเศร้าก็ไม่ต้องแต่งก็ได้นิค่ะ
น้าาาาไรเตอร์คนเก่ง
ส่วนอิพี่ภู ถ้าแกมีการหวั่นไหว ใจอ่านหล่ะก็ หึหึ o18
แล้วก็ตาแก๊ก อยากให้เสียแรงที่ไว้ใจนะค่ะ ทำหน้าที่ให้ดีน้าาาา
:กอด1: ไรเตอร์กะคนโพส
-
อยากเห้นพายุ อยากจะโดนพายุ อยากจะรับรู้ว่าพายุมันจะหนักขนาดใหน
แล้วก็อยากจะเห็นว่าพายุมันผ่านไปแล้วมันได้ทิ้งความพังทะลายใว้ขนาดใหน
และอยากเห็นว่าสิ่งที่เกิดมาหลังจากพายุผ่านมันจะสวยงามขนาดใหนเหมือนกัน
-
น้องดินจะเป็นยังไงบ้างน่าเจอกับกร เนี้ย
-
คนอ่านก็อ่านไปเกร็งไปค่ะ
กลัวมีลูกระเบิดยี่ห้อมาม่าซุกซ่อนอยู่
อีพี่ภู ได้กำไรเชียวนะ ชิชิ
-
เข้ามาฮาตาแก๊ก 55555555555+
ขากลับก็ในกรกะแก๊กนั่งด้วยกันไปเลย จบ!
55555555555555+
-
ตอนนี้พี่ภูน่ารักจัง ไม่เอาแต่ใจตัวเองฝ่ายเดียว :impress2:
เพื่อนแก๊กก็น่ารัก เป็นหวงเป็นใยเพื่อนแต่ออกแนวกวน ๆ o18
-
ดินน่ารักกกกก พี่ภูหัวงู :z1:
-
งานนี้มีเคลียร์
-
ใกร้เข้ามาอีกนิดเเล้วชินะตอนมาม่านะ :sad11:
ร้องไห้ก่อนดีก่าว :o12: :o12: :o12:
-
ให้ไอ้กรมันนั่งบนหลังคากะไอ้แก๊ก :m20: ดีไหม
-
ไม่ว่าจะตอนไหนๆก็อย่าให้พี่ดินดราม่าเลยนะคะ :call:
ร๊ากกกกพี่ดินเสมอ มาต่อเร็วๆนะคะ :กอด1:
-
อุ๊ อิมเมจน้องดินน่ารักเวอรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรค่ะ
-
ดินน่ารักจังอ่ะ
:z1:
-
พี่ดินน่ารักที่สุด
-
แรงไม่หยุด ฉุดไม่อยู่จริงๆ ทั้งพี่ดิน ทั้งนิยาย
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
-
อ่านจบตอน ถอนหายใจดังเฮือกเเนะ พี่เเก๊กแมร่งถามแต่ล่ะทีอีพี่ภูไปไม่เป็นเลย
-
นายเสาไฟฟ้าลักจูบพี่ดินซะจนพี่ดินช้ำไปหมดแล้วมั้ง :z1:
-
เกือบแล้วพี่ดิน เกือบโดนลักหลับอ่ะ ดีนะที่คุณภูห้ามใจตัวเอง(อย่างยาก)
ขำเพื่อนแก๊กอ่ะ อยากรู้ว่าใครจะคู่กับพี่แก อิอิ
ตอนหน้า อย่าทำร้ายใจคนอ่านนะ :กอด1:
-
แล้วขากลับจะให้พี่ดินนั่นตรงไหนล่ะภู
-
:man1: ชอบพี่ดินตอนพูดจาเพราะๆ
แหม ตาเสาไฟฟ้า แอบมาดมดอม ลูบไล้ พี่ดินนะยะ
ปล.ขากลับก็ให้พี่ดินนั่งตักตาเสาไฟฟ้าซะเลย จบ!
-
พี่ดินคงเหนื่อยมาก ขนาดพี่ภูทำอะไรไปบ้าง พี่ดินยังไม่รู้สึกตัวเลย :o8:
อยากรู้ตอนต่อไปแล้ว จะนั่งกันยังไง ได้รู้ใจพี่ภูก็งานนี้ล่ะ
คนแต่งอย่าเกร็งมากนะ ให้กำลังใจค่ะ :กอด1:
-
คราวที่แล้วพี่ภูไม่มีสติ...รอบนี้น้องดินกลับไม่มีสติซะเอง...คงเจ๊ากันแล้วใช่ป่ะ...คริคริ *0*
แหมะ...พี่แก๊กที่รัก(?) มาทีไร นำความครื้นเครงมาสู่ที่นั่นจริง ๆ นะ
น้องดินโหมดใหม่...สงสัยพี่แก๊กจะตามไม่ทัน เห็นอึ้งไปหลายรอบ
เอาน่า ถ้าคำต้องห้ามไม่หลุดออกมาเมื่อไหร่...ร้ับรองได้ว่า รอยเท้าน้องดินคงไม่ไปประทับอยู่บนหน้าพี่แก๊กแน่ เค้ารับรอง...กร๊ากกกกกกกก ก ก ก ก ก กกกส์
แล้วนี่พี่ภูยังต้องคิดอะไรมากอีกอ่ะ...เมื่อคืนมันยังไม่ชัีดเจนพออีกเหรอว่าตัวเองคิดยังไงกะน้องดินอ่ะ
ชักช้าระวังนะ...เด่วมีใครมาชิ่งเอาน้องดินไปแล้วจะรู้สึก...ยิ่งน้องกำลังจะได้เจอสังคมใหม่ เพื่อนใหม่ อะไรก็ไม่แน่นะพี่ภูนะ
ยังหวังว่ากรจะมาดี มากกว่ามาร้ายนะฮะ...เพราะถ้ากรมาร้อย งานนี้คงได้กินมาม่ากันไปหลายวัน...เฮ้อออออ อ อ อออ อ อ...แค่คิดก็อิ่มแล้วเหอะ (- -lll)
-
ง้าาาา...ตอนหน้าแล้วสินะ
พี่ภู...รู้นะว่าควรต้องทำยังไงอ่ะ!!!
:fire:
-
โห
ไม่เข้ามาแค่หนึ่งวันกับหนึ่งคืน
กระทู้วิ่งลิ่วๆแทบตามไม่ทัน
ไรเตอร์จะมาแบบยาวๆหรือแบบสั้นๆก็ได้ทั้งนั้น
ขอให้มาเตอะ
แม๊...แต่แอบลุ้นตอนคุณภูแอบลักหลับพี่ดิน
แต่ดีแล้วที่หยุด
อดใจไม่กินปลาทูรอกินหูฉลามน้ำแดงอีกรอบดีกว่าเนาะภูตะวัน
-
ชอบพี่ดินมากอ่ะคิดยังไงก็พูดอย่างนั้นไม่เสแสร้ง
ตอนหน้าจะดราม่าไหม กรจะกลับมา
-
กรมาแล้วววว
-
วู้ ๆ ตอนแรกที่เจอหัวเรื่องนี่คือ อย่างงง??? จำได้ว่าเมื่อคืนอ่านถึงตอนที่ ๑๐ เด็ด ๆ โอเช อาจจะนอนเร็วไปบ้าง ประมาร เที่ยงคืนนิด ๆ ของประเทศไทย (เนื่องจากคุณรูมเมท ก่ออาการว่า "ช้านจะนอน" ครั้นช้อนจะโวยวายเป็นภาษาจีนก็ง่อย พอจะบ่นเป็นอิงค์ ยิ่งง่อยใหญ่ เลยตัดสินใจปิดทุกอย่างและทิ้งตัวนอนอย่างไว ด้วยอารมณ์เซ็งเล็ก ๆ) แง่ม ๆ จากนั้นก็ขอวกไปดูวันที อืมมมม วันที่ ๔ ถูกต้อง แง่ม ๆ สุดท้ายก็มารู้ว่าตัวเองพลาดไปหนึ่งตอนเด็ด ๆ เมื่อคืนแง่ม ๆ ทำม้ายยยยยยยยยยยยยยยยย???
วันนี้เข้ามาเก็บทั้งสองตอนอย่างครบถ้วนเจ้าค่ะ อิอิ ((ชอบท่านอนน้องดิน ฮุ ๆ เหมือนท่าขดของเพื่อนคนหนึ่งที่คณะเจ้าค่ะ (ตอนนี้ไม่ได้เจอกันเท่าไหร่แล้ว แต่พออ่านก็อดคิดถึงมันไม่ได้) ปากหมาที่หนึ่ง แต่เป็นพวกสุภาพเอาโล่เจ้าค่ะ แบบว่า เป็น ถาปัด เอก ไซโค หงะ ด่าทีเหมือนบ่นเรื่อยเปื่อยแต่ทั้งเจ็บทั้งคัน ซีดดดดดดดดด ไม่มีคำหยาบติดมาซักคำ ซึ่งนั่นไม่ใช่เรา โฮะ ๆ)
ตอนนี้ช้อนตามอ่านเรื่องเก่าถึง ตอนที่ ๒๔ เรียบร้อยเจ้าค่ะ โฮะ ๆ คงอ่านเสร็จก่อนกลับไทย ๕๕๕ พี่เมฆเรียบร้อยโรงเรียนพี่ฉานไปแล้วเจ้าค่ะ โฮะ ๆ มีความสุข แต่อยากจะบอกว่าค่อนข้างอึดอัดกับความโง่ของพี่เมฆมากมายเจ้าค่ะ และหมั่นไส้หับความหน้าด่าน (ทุกเรื่อง) ของพี่ฉาน (ยกเว้นเรื่องเดียวที่หน้าไม่หนาเอาซะเลย) กว่าจะได้ชื่นใจ้ช้อนก็ล่วงเลยไป ๑๐ กว่าตอน แง่ม ๆ ไม่เหมือนเรื่องนี้ โฮะ ๆ มันใช่เราเลย แบบ สองตอนก็ โฮะ ๆ (หัวเราะได้หัวเราะดีเจ้าค่ะ ฮ่า ฮา ยังไม่ไหมด)
แต่ชอบคาแรกเตอร์ของพระเอกเรื่องนี้นะ แบบว่าเหมือนจะเรื่อยเปื่อยแต่เอาใจใส่ทุกรายละเอียด (คล้าย ๆ พี่ฉายแหละ แต่เหล้าทำให้เราสมใจ ฮุ ๆ) วันนี้จะเบิ้ลมั้ย??? คุณเมทน่าจะออกไปดึ๊งดึง น้องช้อนจะได้ครองห้อง ๕๕๕๕ กรีดร้องงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง วู้ ๆ (เสียงกรีดร้องตรงไหน???)
รอคอยตอนต่อไปเจ้าค่ะ
-
เจอพี่ดินโหมดพูดเพราะ....น่ารักแหะ... :o8:
ขากลับพี่ดินนั่งตักพี่ภูก็จบแล้ว....ลงตัวพอดีเนอะ :laugh:
พี่ภูทำอะไร....ก็นึกถึงพี่ดินมาก ๆ หน่อยน้า.....
ลากน้องเค้ามาเป็นกันชนก็....อย่าทำให้บุบซะล่ะ :m16:
:pig4: :pig4: คนแต่ง กะ คนโพส พลังเทอร์โบ o13
-
สวัสดีคะ
เบนอ่านสองตอนรวดเลย ฮ่าๆๆ มาไม่ทันตอนแรก
พอเบนเลื่อนๆลงมา เสียงเพลง นั้งขำแทบตาย ไม่คิดว่าจะเอาเพลงมาลงด้วย
555+ น่ารักจัง ใจตรงกันด้วย
-
ไม่อยากกินมาม่่า :monkeysad:
-
กลัวโดนสาดมาม่าโดยไม่รู้ตัวจิ๊ง จริง
ไรท์เตอร์อย่าใจร้ายนะคะ
:กอด1:
-
มารอว่าตอนหน้าจะมาม่าหรือป่าว o18
-
คุณเพื่อนแก๊กออกมาแต่ละครั้งเรียกเสียงหัวเราะได้ตลอดเลยนะ
แหม้ ๆ ๆ ถามตอนหลังว่านั่งกันยังไงใช่หรือเปล่าก็นั่งขวางกรกับพี่ภูมิไว้ซิ
หรือไม่ก็กลับพร้อมกันกับกรไปเลย ( เรียกแท็กซี่กลับนะ )
-
หลับลึกแบบนี้ น่าห่วงนะพี่ดิน :z1:
หนทางข้างหน้าจะเป็นยังไง เอาใจช่วยนักเลงใหญ่กันดีกว่า
+1 เป็นกำลังใจให้ น้องเซนักโพส และ ไรเตอร์ครับ
-
:เฮ้อ:ได้แต่ถอนหายใจอย่างโล่งอกปลดปล่อยความเกร็งออกจากตัวโล่งอกจังโว้ย(คะ)ที่ดราม่ายังไม่มา :z2:
พี่ภูห้ามหันกลับไปหาซากเก่านะ ไม่งั้นเราจะยุให้พี่ดินเกลียดพี่ภูและหนีไปไกลๆเลย :angry2:
-
replyยังเด้งเร็วและยังอัพเร็วเหมือนเคย มาทีไรต้องมานั่งย้อนหน้าอ่าน T^T
อึ๋ย ใกล้ถถึงเวลาที่กรจะได้ออกโรงแล้วอ่ะ กลัวใจจังเลย กลัวว่ารีดเดอร์ทั้งหลายจะได้รับมาม่าแจกคนละชามจากไรท์เตอร์จัง
-
ลุ้นๆๆๆๆๆๆ
ดินจะเจอกับกรแล้ว
ภูจะแสดงอกแบบไหนนะ
อ้ามาต่อเร็วๆนะ
:call: :call:
-
ย๊ากกกกกกส์ ลุ้น~ :a2:
-
อยากรู้เร็วๆว่ากรเป็นคนแบบไหน คึคึ
-
จะเจอกันแล้วววว วว .. ลุ้นมากมาย..
พี่ภูหากำไรกับน้องอ่ะ.. :-[
น่ารักที่สุด.. :m1:
-
เพื่อนแก๊กนี่ป่วงได้อีกนะเนี่ย
-
พี่ดินขี้เซาเนอะ เกือบโดนไอ้เสาไฟฟ้าปล้ำแล้วไหมล่ะ :z1:
คุณชายภูตอนนี้รู้ใจตัวเองแล้วใช่ไหม เมื่อก่อนคือหลงสินะ ทีนี้พาคนเก่ามานอนบ้านก็อย่าทำไรให้พี่ดินเสียใจล่ะ :angry2:
เพื่อนแก๊กมาแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน มาช่วยกันท่าคนเก่าให้ด้วยใช่ไหม? o13 อิอิ เห็นพี่ดินพูดเพระด้วยทำอึ้ง ฮ่าๆๆๆ :jul3:
-
พี่ภูตกลงรู้ใจตัวเองหรือยังคะ ว่าคนเก่าๆนะอาจแค่หลง แต่พี่ดินคนนี้นะ พี่ภูน่ะรักเข้าไปแล้ว ฉะนั้น ตอนกรมาก็อย่าทำให้พี่ดินเสียใจมากนะ
เพื่อนแก๊กมาทีไร ฮาทุกที ตอนกรมา ก็อย่าลืมแวะมาบ่อยๆ นะคะ จะได้ช่วยคลายเครียดจากรักสามเส้า หรือถ้าพี่ภูยังไม่แน่ใจในตัวเอง ก็จะยุให้พี่แก๊กจีบพี่ดินเพื่อยั่วพี่ภูเลย เผื่อจะรู้ใจตัวเองเร็วขึ้น 555
:pig4:
-
คุณภูมีแอบลักหลับพี่ดินด้วยวุ้ย เดี๋ยวคุณนักเลงใหญ่รู้เข้าระวังจะโดนเมียซ้อมนะคะพี่ภู :laugh:
อยากอ่านต่อค่าาาา :serius2: :serius2:
ไม่ได้เข้าสองวัน หน้านิยายรันไปเยอะมาก เรื่องนี้เขาเจ๋งจริงวุ้ย o13
คำผิดค่ะ
ถึงแม่สิ่งที่ได้ลิ้มรสไปเมื่อกี้ทำในนึกเสียดายที่คืนนั้นไร้สติจนจำไม่ได้ว่านอกจากปลดปล่อยทางร่างกายแล้วผมมีความสุขแค่ไหน
---> แม้ , ให้
-
:z2: รอดูพี่ภูตัดสินใจ :z2:
เลือกดีๆนะ...พี่ภู :laugh:
เดี๋ยวจะ..สวย (แล้วจะว่าไม่เตือน) :laugh:
:pig4: :pig4:
-
ว่าวๅ น้องดินจะได้เรียนละดีใจจิงๆๆ ตาภูไปรับใครละเนี๊ยๆ หึๆๆ อยากรู้ๆ มาต่อเร็วๆๆน่า
-
อยากอ่านต่ะ >///<~ :jul1:
-
ตอนที่ 13 เสร็จแล้ว :mc4: นึกว่าจะไม่ทันวะแล้ววันนี้ รออีกเปปนะ คนเขียนขอทวนอีกนิดเดี๋ยวมาลงให้นะคะ
ขอบคุณสำหรับช่วยหาคำผิดนะคะ :pig4:
-
:mc4: :mc4:
เย้ๆ งั้นมาปูเสื่อรอด้วยค่ะ
:a12:
-
ไรเตอร์อย่าน้าๆๆๆๆ :monkeysad: สงสารนักเลงน้อย
เอ พี่แก๊กพูดน่าคิด คงต้องให้เสาไฟฟ้านั่งตรงกลาง 55+
ดูอึมครึมดี
o13
-
^^
-
ไรท์เตอร์กะคนโพสสุดยอด o13
:mc3:
มานั่งรอตอนสิบสามด้วยใจจดจ่อ :pig2:
-
น้อง(พี่)ดินน่ารักจริงอะไรจริง ><
-
555++
น่ารักใช่ไหมละ
กร๊ากกกกกกกกกกกก
แต่ดินน้อยเกือบโดนลักหลับแล้วเชียว
แต่ภูบรรยายสะ
หลงเสน่หไปแล้วอ่าดิ
-
อย่ามาแรงนะนักร เดี๋ยวแม่ พุ่งเข้าจอไปบเลย :beat: :beat: :beat: :beat: :beat: :beat: อิอิ
ขนาดยังไม่รุ้เลยว่ากรจะมาแบบไหน แต่พวกเงียบๆแสนดีๆ เนี้ยท่าจะกัดเจ็บกว่าพวกที่ไร้สมองเอาแต่กรี๊ดๆๆๆ อยู่แล้ว
-
รอตอน13อ่ะครับ
-
ว้าวๆๆ
กระทู้ไปเร็วมากมายย
อ่านทันแล้วว :impress2:
อิอิ
ขากลับจะนั่งกันไงเนี่ยยย
รอดูๆๆๆ
:impress2:
-
ปัญหากำลังจะ landing ในตอนหน้าแล้วนะนายภู คิดออกยังว่าจะให้ใครนั่งตรงไหน
แต่ว่าขอ anterosz นั่งข้างๆแก๊กได้ป่าว :m1:
o13 o13 o13
-
ตอนที่ 13
(http://www.kaweeclub.com/link/11%20(106).gif)
ไอ้เชี่ยเสาไฟฟ้ามันไว้ใจไม่ได้
จริงๆนะ....
นักเลงใหญ่อย่างพี่ดินไม่เคยโดนกระตุกหนวดเสือขนาดนี้มาก่อน
แล้วไอ้ยักษ์วัดตึกนี่มันอวตารมาจากไหนวะครับ.....แม่งเอ้ยยยย
พี่ดินพลาดเอง.....ที่ไว้ใจมัน
แต่มันไม่มีสัจจะในหมู่คนหน้าตาดีเลยเหรอวะ
ไหนมันบอกว่ามันไม่ได้เมาแล้ว.....ไหนมันบอกว่าถ้ามันจะทำอะไรมันจะทำอย่างมีสติ
แล้วไอ้รอยจ้ำสีแดงๆ ที่อยู่เต็มหน้าอกพี่ดินมันหมายความว่ายังไง!!
:angry2: :angry2: :angry2: :angry2: :angry2: :angry2: :angry2:
ยืนสงบสติอารมณ์อยู่หน้ากระจกมานานแล้ว ไอ้อารมณ์คุกกรุ่นที่ลอยเป็นไอออกมาจากหูนี่ก็ยังไม่หาย....ขบฟันก็แล้วกระทืบเท้าก็แล้ว ยีหัวจนจะกระชากเอาหนังหัวติดมือมาแล้วก็ยังไม่หาย ไม่น่าไว้ใจมันง่ายๆเลยพี่ดิน
นักเลงผู้บุกเบิกเกมส์โมราเรียกชื่อเข้ามาในชุมชนอย่างพี่ดินทำไมจะไม่รู้ว่าไอ้ร่องรอยที่เด่นชัดอยู่เต็มหน้าอกนี่เกิดจากอะไร
แรง อัด แรงปะทะ แรงดัน แรงห่าเหวอะไรเทือกนี้ ตอนที่ปาลูกปิงปองอัดขากันก็จะทำให้เกิดรอยออะไรแบบนี้........แต่ไอ้เสา ไฟฟ้ากะล่อนนั่นมันจะมานึกครึ้มเอาลูกปิงปองมาอัดหน้าอกพี่ดินเล่นเหรอถ้า ไม่ใช่..........
อ๊ากกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!ไม่อยากจะคิด......นักเลงปวดใจ
ไอ้อาการร้อนวูบวาบที่กลายเป็นไอออกมาจากหูก็พอจะรู้อยู่หรอกว่าเพราะโกรธ แต่ไอ้ที่ร้อนวูบวาบอยู่ตรงแก้มขวาแก้มซ้ายนี่มันหมายความว่ายังไง
ม่ายนะเว้ย.......เกิดมากูหน้าด้านตั้งแต่เกิด กูไม่เคยเขินไม่เคยอาย
นับ 1…2….3…….10 ในใจ พี่ดินจะกลับมาเป็นพี่ดินคนเดิม
ฮึบ!!! แต่งตัวออกจากห้องน้ำมาบอกได้คำเดียวว่าขาสั่น
แค่ร่างกายและจิตใจไม่ได้นึกรังเกียจสัมผัสจากผู้ชายด้วยกันก็แย่มากพออยู่แล้ว นี่บางครั้งยังเคลิ้มตามอารมณ์พวกนั้นอีก......มึงอย่าบอกนะเว้ยพี่ดินว่าจริงๆแล้วมีใจให้เพศชายด้วยกัน
วงการนักเลงจะบรรลัยก็เพราะพี่ดินเชียวเหรอวะ!!
(http://www.kaweeclub.com/link/11%20(106).gif)
ไอ้ตัวต้นเหตุยังนอนหลับเหมือนมันไม่ได้ก่ออะไรไว้ให้พี่ดินคิดมาก
ขาขวาจึงส่งไปทักทายก้อนกลมๆที่นอนหลับสบายอยู่บนเตียง
ไอ้ยักษ์นั่นขยับตามแรงถีบ......แต่มันไม่รู้สึกรู้สาอะไร
ขาซ้ายกำลังจะส่งไปช่วยซ้ำ.......แต่เสียงเคาะประตูดังเสียก่อน
“คุณภูมีธุระตอนเช้า รบกวนปลุกให้ลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัวด้วยนะค่ะ”
ยังกับเด็กอนุบาล...ตัวเท่าควายแล้วยังต้องให้คนมาปลุก
แต่พี่ดินเป็นลูกจ้าง เป็นคนอาศัยนะเว้ย ไม่ใช่เมีย....ไอ้หน้าที่อะไรแบบนั้นมันเป็นหน้าที่ของเมียๆชัด.....พี่ดินไม่ทำหรอกโว้ยย
แต่ธุระที่ว่า อาจจะเป็นธุระที่ต้องพาพี่ดินไปสมัครเรียนก็ได้นี่หว่า
งั้นคิดซะว่าจะยอมมีน้ำใจสักครั้งก็แล้วกันนะ
ปลายเท้าส่งไปเขี่ยร่างที่หลับอยู่อีกครั้ง เขย่าๆก็ไม่มีปฎิกริยาตอบสนองอะไรกลับมา
“เสาไฟฟ้า ตื่นสิวะ แม่บ้านบอกบอกว่ามึงมีธุระตอนเช้าไม่ใช่หรือไง”
ไม่รู้ไอ้บ้านี่มันนอนหรือมันตายพี่ดินทั้งเตะทั้งเขย่ามันยังไม่สะทกสะท้าน
“แม่งเอ้ย โครตขี้เซา ประเทศไทยถึงได้เป็นแบบนี้เพราะมีคนแบบมึงอยู่มากกว่าคนแบบกูนี่แหละวะ” กำลังจะง้างเท้ากระทืบ
“ตื่นแล้ว” ดีนะพี่ดินแตะเบรกทัน ปากตื่นแต่ตัวมันยังนอนนิ่งอยู่เดิม
“แบบนี้เค้าไม่เรียกว่าตื่นเว้ย ไปอาบน้ำได้แล้วเร็วๆ”
มันตื่นจริงหรือเป็นระบบตอบรับอัตโนมัติวะ พี่ดินเลยลองใช้เท้าเขี่ยๆดูอีกที
“เฮ้ยดินนี่เล่นเอาตีนเขี่ยพี่เลยเหรอ ไม่มีใครสอนหรือไงว่าเค้าห้ามเอาตีนเขี่ยสามี”
ระบบประสาทหยุดการรับรู้ทุกช่องทาง ในหัวมีแต่เสียง “สามี” ดังก้องไปมาเหมือนมีใครมาสั่นระฆัง....มันพูดคำนี้มันมีสติดีหรืองัวเงียวะ คำนี้มันเป็นคำต้องห้าม ได้ยินคำนี้แล้วพี่ดินต้องมีน้ำโหสิวะ....ทำไมถึงได้ขาแข็งยืนนิ่งอึ้งแดกอยู่แบบนี้ ต้องตอบโต้ไอ้ห่ายักษ์วัดตึกนี้บ้าง อย่างน้อยต้องกระแทกเบ้าตามันสักหมัด แล้วค่อยย้อนกลับมาเสยปลายคาง
นักเลงใหญ่ได้แต่คิด แต่ไม่ได้ทำอะไรเลยสักอย่าง!!!
คำๆนี้ถ้าได้ยินจากคนอื่นพูดพี่ดินคงโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยงไปแล้ว แต่ทำไมพอออกมาจากปากไอ้เสาไฟฟ้า สมองพี่ดินถึงได้สั่งการล่าช้าผิดปกติแบบนี้วะ เหมือนระบบความคิดทุกอย่างรวนไม่ปกติอย่างที่ควรจะเป็น วูบหนึ่งก็คิดถึงร่องรอยที่เด่นชัดอยู่เต็มหน้าอก
คิดอะไรไม่ออก หาคำตอบไม่ได้ พี่ดินขอหลบไปตั้งหลักก่อนแล้วกัน
(http://www.kaweeclub.com/link/11%20(106).gif)
วันนี้นักเลงใหญ่ขอลาป่วนหนึ่งวัน ไม่รู้เป็นอะไรในใจมันหวิวๆ เพิ่งเคยเกิดครั้งแรกในรอบ 19ปีและเป็นอาการที่ไม่สามารถวินิจฉัยได้ว่าเกิดจากอะไร บนโต๊ะอาหารเช้าพี่ดินถึงได้สงวนคำพูดให้มากที่สุด ทางออกที่ดีที่สุดคือถามคำตอบคำ
แทบจะทิ้งตัวนอนราบกับพื้นด้วยความโล่งใจ เพื่อนปากหมาของไอ้เสาไฟฟ้ามาเยือนแต่เช้า ดูท่าทางไอ้ยักษ์วัดตึกมันทำหน้ารำคาญเต็มที่ พี่ดินก็เตรียมป้องกันตัวเอง แต่มันเสือกทักทายและพูดจากับพี่ดินอย่างคนมาดี พี่ดินก็ดีตอบ นักเลงก็มีจรรยาบรรณเว้ย ไม่ได้อันธพาลสุ่มสี่สุ่มห้าแบบพี่เต๋าสมชาย...นักเลงใหญ่อย่างพี่ดินจะอันธพาลกับใครก็ต้องดูตาม้าตาเรือเหมือนกัน
วันนี้ดูเหมือนไอ้เสาไฟฟ้าจะมีธุระสำคัญมาก ถึงขนาดหนีบเพื่อนสนิทปากเสียเป็นผู้ติดตามขนาดนี้ จะทำธุระอะไรก็ทำไปเถอะ ขออย่างเดียวอย่ามาวุ่นวายอะไรกับพี่ดินก็พอ เดี๋ยวสมัครเรียนเสร็จก็จะแยกตัวขอกลับไปทำภารกิจที่บ้าน ถ้าวันไหนแสนดีมั่นใจในตัวเองมากกว่านี้และไม่กลัวคนแปลกหน้าหมู่มาก จะใจกล้าขอให้ไอ้เสาไฟฟ้าพาแสนดีมาทำกิจกรรมกับสมุนของพี่ดินบ้าง กระตุ้นกันหลายๆทางอาจจะทำให้แสนดีพัฒนาเร็วขึ้นกว่านี้
“แล้วพอกลับจากสนามบินเราต้องนั่งกันยังไงวะภู แล้วกูต้องนั่งตรงไหน”
เพิ่งจะเอ่ยปากชมอยู่ได้ไม่นานก็ต้องกลับมากลืนน้ำลายอีกครั้ง คราวนี้ไอ้พี่แก๊กไม่ถึงกับปากเสีย แค่มันพูดอะไรที่พี่ดินไม่เข้าใจและดูเหมือนมีความนัยแอบแฝง
ช่างแม่ง.....เรื่องชาวบ้านไม่มีอะไรน่าสนใจเท่าตอนนี้เบาะด้านหลังที่จุคนได้ไม่น้อยกว่าสี่คนมันดูอึดอัดเหมือนยัดกันมาเป็นโหล ทั้งๆที่มีแค่พี่ดินกับไอ้ยักษ์นั่งกันแค่สองคน มันไม่ได้เบียดอย่างเดียวแต่มันเอาแขนพาดพนักพิงด้านหลัง จะไม่อะไรเลยถ้าหากพี่ดินไม่เห็นว่าในกระจกมองหลังเพื่อนปากเสียของไอ้เสาไฟฟ้าส่งยิ้มยั่วเย้าขยิบตาแปลกๆส่งมา
ลอบมองคนข้างๆ.....ใช่แล้วแน่ๆไอ้บ้าเสาไฟฟ้าเดินได้มันกำลังโชว์พาว(เวอร์)เยาะเย้ยเพื่อนมันอยู่
จะโชว์ว่ากำลังกอดพี่ดินโชว์เพื่อนอยู่โดยที่พี่ดินไม่รู้สินะ........ไอ้เสาไฟฟ้ามันช้าไปสิบปีโว้ย
ข้อศอกกระทุ้งไปที่เป้าหมายสุดแรง ไม่ต้องรอนาน
“โอ้ยยยยยยยยยยยยยย ดินศอกพุงพี่ทำไมเนี่ย”
“อ้าว โดนพุงเหรอ จริงๆกูต้องการให้ต่ำกว่านั้นนะ ไม่ได้ต้องการให้เจ็บมากหรอก เอาแค่พอเป็นหมันก็พอ เลิกเล่นได้แล้ว พวกมึงนี่เล่นเป็นเด็กอนุบาลกันไปได้
“5555555ไอ้ห่าภูเอ้ย ทำเป็นจะอวดกูน้ำหน้าอย่างมึงกูคิดไว้แล้ว ไม่แคล้ว กลัว มะ..อุ๊บ แหะ แหะ ขอโทษคำ กบว.เซ็นเซอร์ “
“กูกลัวมันไม่แปลกโว้ย แต่มึงก็เสือกกลัวนี่สิแปลก”
“กูไม่ได้กลัวเว้ย แต่กูเกรงใจ” ปากจะพาตายอยู่เมื่อกี้ พี่ดินเตรียมง้างหมัดแล้วเชียว มันเสียงอ่อยซะจนพี่ดินยั้งแทบไม่ทัน
(http://www.kaweeclub.com/link/11%20(106).gif)
จุดหมายปลายทางที่ไอ้เสาไฟฟ้ามาทำธุระคือสุวรรณภูมิ ความกว้างใหญ่และอะไรๆก็ชวนให้น่าหลงทาง ทำให้พี่ดินกำชายเสื้อสูทไอ้เสาไฟฟ้าเอาไว้แน่น ไม่สนใจสักนิดว่ามันจะยับหรือมันจะเป็นอะไร แต่สิ่งเดียวที่รู้คือถ้าพี่ดินหลงอยู่ในนี้ กูกลับสลัมไม่ถูกแน่ๆ
ด้านหน้าประตูผู้โดยสารขาเข้ามีคนมายืนรออยู่ก่อนแล้วไม่น้อย บางคนชูป้ายชื่ออะไรสักอย่างที่พี่ดินก็ไม่เข้าใจ คนข้างๆเริ่มชะเง้อคอมองหาส่วนไอ้เพื่อนปากเสียก็ทำท่าทางคล้ายๆกัน
ไม่นานก็มีคนเดินลากกระเป๋าเดินทางออกมาจากประตู มีทั้งคนไทยและชาวต่างชาติ แต่ไม่มีอะไรสะดุดตาเท่า ผู้คนหนึ่งที่ใส่เสื้อยืดพอดีตัวสีขาว มีแจ็คเก็ตสีดำคลุมตัว สวมหมวกที่พี่ดินเคยเห็นแว่บๆในนิตยสารที่ร้านตัดผมชอบซื้อมาไว้บริการลูกค้า แว่นกันแดดสีดำสะดุดตาคนพบเห็นยิ่งกว่าชาวต่างชาติที่กรูกันออกมาซะอีก
คนที่สะดุดตาเดินมาหยุดเยื้องๆกับพี่ดินแต่ตรงหน้าไอ้เสาไฟฟ้าพอดี แว่นตาถูกดึงออกมาเหน็บไว้ที่เสื้อ เผยให้เห็นหน้าคนคุ้นเคย
ไม่รู้สึกตัวเลยว่าปล่อยมือที่กำชายเสื้อไอ้เสาไฟฟ้าตอนไหน ไม่คิดเลยว่าตอนที่ได้เห็นคนๆนี้เต็มๆตาพี่ดินจะรู้สึกวูบโหวงในอกได้ขนาดนี้
ความรู้สึกทั้งหมดที่เกิดขึ้นเหนือความคาดหมาย ไม่คิดเลยว่าตัวเองจะรู้สึกแบบนี้ได้ และก็ไม่รู้อีกนั่นแหละว่าทำไมถึงได้รู้สึกปวดหนึบที่หน้าอกข้างซ้ายได้ขนาดนี้
“รอนานมั้ยภู อ้าวแก๊ก มาด้วยเหรอ สวัสดี”
“ไม่นานหรอก เพิ่งมาถึงเมื่อกี้เหมือนกัน เดินทางเป็นไงบ้าง”
คำทักทายที่ไม่มีอะไรแปลกประหลาดแต่มันก็ทำให้พี่ดินมือเย็นเฉียบขึ้นมาได้
“ก็ดี ก็เมื่อยดี”
“กินมื้อเช้ามาหรือยัง”ความใจใส่นี้ครั้งหนึ่งเคยได้รับมาเหมือนกัน
“ยังเลย ว่าแล้วว่าภูต้องถามแบบนี้ ภูยังเหมือนเดิมทุกอย่างเลยนะ”
“กร เพื่อนภูครับ พวกมึงจะยืนคุยกันอีกนานไหม กูเมื่อย ดินเองก็คงจะเมื่อย”
“หือ ใครนะแก๊ก”
“เด็กมึงไม่ใช่เหรอภู แนะนำสิ”
“อ๋อ เออๆ หยุดเขย่าแขนกูสักที ไอ้ห่านี่ แรงสั่นสะเทือนจนจะเกิดสึนามิได้อยู่แล้ว กร นี่ดิน ไม่รู้กรจำได้มั้ย ที่ภูเคยเดินชนตอนที่เราเดินกลับบ้านทางริมคลองอ่ะ ที่แท็กซี่ปล่อยเกาะเราตรงสะพานข้ามคลองพอดี”
“อ๋อ จำได้แล้ว กรก็ว่าหน้าคุ้นๆ น้องน่ารักๆที่ห้าวๆคนนั้นนั่นเอง”
“อืม ชื่อดินนะ น้องเค้ามาเป็นครูพิเศษของแสนดี”
“อ๋อ หวัดดีครับ จำพี่ได้มั้ย”
ได้ยินครบทุกคำพูด แต่สมองมันตื้อตันเสียจนไม่รู้ว่าต้องทำตัวยังไง ถ้าไม่มีแรงที่มาเขย่าแขนเรียกสติ พี่ดินก็ไม่รู้สึกตัวสักทีว่าคนที่มีมารยาทจะต้องทักทายฝ่ายตรงข้ามกลับไป
“คะ ครับ สวัสดีครับ”
“หวัดดี จำพี่ได้มั้ย”
“ครับ จำได้” จำได้จนติดตา ไม่รู้ทำไม พี่ดินก็ยังแปลกใจตัวเอง
“งั้นเราไปหาร้านกาแฟนั่งกันไหม กรจะได้กินมื้อเช้าด้วย แก๊กมึงช่วยลากกระเป๋ากรด้วย มาแล้วทำตัวให้มีประโยชน์หน่อย”
แฟนกลับมาแล้ว......ธุระสำคัญมากขนาดนี้ มันจะสัญญากับพี่ดินทำไมวะว่าจะพาไปสมัครเรียน แล้วมันจะพาพี่ดินมาด้วยทำไม.....พามาทำไม....พามาให้พี่ดินไม่เป็นตัวของตัวเองแบบนี้ ไม่เคยรู้สึกแย่ครั้งไหนเท่าครั้งนี้มาก่อน ไม่เคยรู้สึกเกลียดไอ้เสาไฟฟ้าครั้งไหนเท่าครั้งนี้เลยเหมือนกัน
ไปเกลียดเค้าทำไมวะพี่ดิน......??????
เกลียดที่เค้าไม่ให้ความสำคัญในคำสัญญา
เกลียดที่เค้าทำให้พี่ดินเป็นแบบนี้
หรือเกลียดที่เค้าพาพี่ดินมาพบเจอกับใคร
ถ้าเป็นแบบนั้น........
จะไปเกลียดเค้าทำไมในเมื่อพี่ดินกับไอ้เสาไฟฟ้านั่นไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย.....
พี่ดินเป็นแค่ลูกจ้างจำใส่หัวกบาลไว้สิเว้ย!!!
แล้วมันก็ไม่แปลกอะไรเลยที่เค้าจะให้ความสำคัญกับธุระครั้งนี้ขนาดนั้น.....ในเมื่อคนๆนั้นคือแฟน
9.45 น.แยกตัวออกมาคงไม่น่าเกลียดเท่าไหร่ ถึงที่นี่มันกว้างขวางจนชวนหลงขนาดไหน แต่คนไทยก็คงพอมีน้ำใจบอกทางพี่ดินบ้างสักคนแหละวะ
“นี่”
สาบานว่าแค่เขย่าชายเสื้อและไม่ได้เรียกเสียงดังอะไร แต่ที่ทุกสายตาหันมามองที่พี่ดินเป็นตาเดียว เพราะสายตาที่ไอ้เสาไฟฟ้ามันทอดมองมาและน้ำเสียงตอบรับติดจะแปลกใจนี่แท้ๆ
“หือ มีอะไร” สายตาตอกย้ำว่ามันให้ความสนใจผมหลังจากกำลังพูดคุยติดพันอยู่กับแฟน
“ไปก่อนนะ นายไม่ต้องไปหรอก กู เอ้ย ผมไปได้”
ไม่รอคำตอบ โค้งให้ทุกคนแทนคำลา มารยาทที่สถานศึกษาพร่ำสอนมาถึงเวลานักเลงคนนี้ก็งัดมาให้ ไม่ว่าอะไรพี่ดินก็จะงัดมาใช้ให้หมด อะไรก็ได้ ขอให้ออกไปจากตรงนี้เร็วๆ
สาวเท้าออกมาเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ ไม่รู้เลยว่าจะต้องไปทางไหน สอดสายตาหาประตูและป้ายบอกทาง มีป้ายชี้บอกทางรถโดยสารจากสนามบินเข้าเมือง พี่ดินก็ใจชื้นรีบพุ่งไปทางป้ายนั้นทันที
ขาก้าวแล้ว แต่ตัวยังไปไม่ได้......เมื่อแขนข้างหนึ่งโดนคว้าเอาไว้
“เดี๋ยวสิ จะรีบไปไหน ทำไมไม่รอ”
ตอนสุดท้ายของคืนนี้ค่ะ พรุ่งนี้อาจจะได้ลงแค่ตอนเดียวนะค่ะ เพราะรอบดึกคนเขียนโดนลากไปเชคชื่อ(อีกแล้ว) ต้องคอยลุ้นกันเน้อว่าเซมากูเตะจะเอามาลงตอนไหน...........ค่อยๆย่องออกไปจากกระทู้ TRomance
-
อ๊าก เบิ้ลลลลลล
ฮั่นแน่ จับคนลอบเข้าเล้า อิอิ มาให้กอดซะดีๆ :กอด1:
บิ้วซะน้ำตากำลังมาล่ะ เกือบล่ะ ปริ่มๆ ฮ่วย!!! ตัดจบซะงั้น :a5:
-
ว้าว มีตามมาด้วย เริ่ดตรงนี้แระ
-
หืมมม ดินเองก็รู้สึกเหมือนกันกับภูเหรอเนี่ยะ ปวดใจแทน
แล้วกรกลับมาทำอะไร จะอยู่นานมั๊ยนะ ภูเอ๊ยยย ท่าทางจะมาม่าแล้วงานนี้
-
พี่ดินเริ่มจะชอบไอ้เสาไฟฟ้าแล้วหรอ :m12: :m12:
จะรอดูว่ากรจะพยายามกลับมารึป่าว
o13 o13 o13
-
พี่ดินนี้ก็น้อยใจเป็นเหมือนกันเว้ยเฮ้ ย ย ย
๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕
ง้อด่วนค่ะคุณ สามี!!!
-
:เฮ้อ:โอ๊ยอ่านไปลุ้นไป สงสารพี่ดินจัง อยากอ่านอีกอ่ะ
-
ถ้าดินไม่ได้สมัครเรียนนะ จะปลดพี่ภูออกจากตำแหน่งพระเอกแล้ว 555
-
.............
-
จะอยู่ทำไม รอใครละมึง แฟนมึงมาแล้วนิ ไปดีกว่าพี่ดินเน๊อะ
-
วะ ฮุ ๆ รอบนี้รายงานตัวเร็วเจ้าค่ะ แบบว่ากลัวว่าพร่ามนานจะโดนแซง เอิ๊กอ๊าก
-
มาแอบลงรอบดึก ดีนะที่โผล่มาแวะอีกรอบ
ถ้าวันนึงลงสองตอน แนะนำเขียนบอกเวลาก็ีดีนะคะ
รักคนอ่านคนโพสจริง ๆ
หลงรักพี่ดินมากกว่า...อะไรหนึบ ๆที่อก พี่ดิน อีกไม่นานก็รู้ค่าาาา
ฉากพ่อแง่แม่งอนจะมาแล้วว อิิอิ
บวกหนึ่งนะคะ
ขอบคุณค่ะเรืองสนุก ๆ แบบนี้
-
มาตามอ่านรวดเดียวถึงตอนปัจจุบันเลย :z2:
โฮกกกกกกกกก อุตส่าหนีดราม่ามา แต่มาเจอกลิ่นดราม่าลอยมาอีกแล้ว กระซิกๆ :o12:
หวังว่าพอพี่ดินเริ่มรักภูแล้ว คงไม่ต้องมาชีช้ำกระหล่ำปีดองเพราะของเก่ากลับมาน๊า :sad4:
ปล้ำลิง. +1ให้กลับความขยันลงเรื่องนี้ ชอบมากแบบนี้ อิอิ :impress2:
-
โถ...พี่ดินน้อยใจด้วยอะ
พี่ภูอย่าทำให้พี่ดินรู้สึกแย่นะ เด๋วปลดออกจากตำแหน่งพระเอกเลย
-
ดีแล้วค่า อย่าทำร้ายจิตใจคนอ่านเลย :call:
ขออ่านนิยายที่ทำให้มีความสุขสักเรื่องก็ยังดี กระซิก ๆ
ปล. พี่ภูก็ต้องนั่งกับน้องดินสิค่ะ :angry2:
^
ขอบคุณมาก
ตรงใจสุดๆ
-
แอร่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ตบมานน้องดิน
-
อิ อิ อิ ดีใจจัง หัวใจพี่ดินเริ่มมีปฏิกิริยาตอบสนองต่อสิ่งเร้าแล้ว
แล้วพี่ภูล่ะ จะเกิดอาการถ่านไฟเก่าคุขึ้นมาใหม่ เพราะตัดใจยังไม่ขาดรึเปล่า
ถ้าเป็นแบบนั้น พี่ดินนักเลงผู้มีจรรยาบรรณของเราก็แย่เลยอ่ะดิ
-
สุดท้ายพี่ดินก็ยอมให้พี่ภูอีกล่ะ เขินด้วย อิอิ
ตอนหลังพี่ดินแอบน้อยใจนะเนี่ย
ถ้าทำพี่ดินร้องไห้เราได้เห็นดีกันพี่ภู(ว่าแต่จะไปทำไรเค้าได้เนี่ย)
รอตอนต่อไปพรุ่งนี้นะคะ ลงได้ตอนเดียวไม่เป็นไรแต่ขอยาวๆนะคะ ^^
:laugh:
-
เริ่มหวั่นไหวแล้วล่ะสิพี่ดิน :impress2:
-
สงสารพี่ดินอ่ะ เจอภาพบาดตาบาดใจ
อ่านตอนนี้ แล้วอยากเตะภู ชิชิ :m16:
-
จับไว้นะพี่ภู
อย่าปล่อยน้องดินไปเด็ดขาด
-
แงๆ เค้าสงสารดินง่ะ นายภูตะวันใจร้าย ............... :o12: :sad4:
-
แหงะ...........กลิ่นมาม่าอ้ะ
ไม่ชอบประโยคนั้นเลยค่ะ "ภูนี่เหมือนเดิมเลยนะ กรนึกแล้วว่าภูต้องถามแบบนี้"
มันเหมือน...ลางหายนะยังไงไม่รู้
พี่ภู อย่าปล่อยพี่ดินเจ็บนะคะ หงิงๆ
-
ดีคับ มารายงานตัวเป็นแฟนคลับพี่ดินกะพี่ภู ด้วยคนนะคราบ
-
อุอุ อิอิ อึอึ โอะโอะ :-[
อ่านแล้ว ยิ้มแก้มปริ.. (ทั้งๆที่เริ่มมาม่า 555)
คนเขียนเขียนตัวเกรง...
คนอ่านก็ลุ้นตัวโก่งนะพี่
ปอลิง. เช๊คชื่อบ่อยนะค๊าบ :laugh:
-
:pig4: ได้อ่านก่อนนอน
:call:
-
พี่ดิน โอ๋ๆๆๆ ไม่เป็นไรนะๆๆ
เสาไฟฟ้า เอาให้เคลียร์นะ !!! :angry2:
-
:impress3: จี๊ดตรงอกด้านซ้ายแทนพี่ดิน
แต่เสาไฟฟ้าก็ยังมาตามนะ ไม่งั้นพี่ดินต้องมีอาการน้อยใจมากกว่าเดิมแน่ๆ
-
กิวกิ้ววววววววววววววววววววว พี่ดินแอบมีหวั่นไหวให้นายเสาไฟฟ้าชิมิ
มีอายมีเขิน แถมตบท้ายด้วยงอนพี่ภูอีก
นายเสาไฟฟ้า รีบง้อพี่ดินเลยนะ
-
:z3: พรุ้งนี้ตอนเดียวเองเหรอ ?!!
-
พี่ดินน หลงรักเขาเข้าแล้วอ่ะดิ ดูเหมือนจะรู้ตัวแล้วด้วยยย
หวังว่าพระเอกของเราจะไม่โลเล ล้งเล้งหรอกนะ ไม่งั้นตายแน่ โทษฐานทำให้พี่ดินเสียใจ หึ!!!!
-
สงสารน้องอ่ะไอพี่ภูใจร้ายเอาดินมาทำไมเนี้ยเดียวน้องงอล
แล้วพี่ต้องไปตามเมียกลับบ้านอีกหรอกอย่าทำให้น้องเสียใจนะพี่ภู
คนอ่านก็เศร้าตามพี่สาวรักน้องดินมากๆเลยค๊าบ :จุ๊บๆ:
รออ่านตอนต่อไปอยู่น๊า
-
บอกตามตรงเจ้รับไม่ได้ค่ะ ตอนนี้มีอาการคล้ายน้องดินเข้าไปทุกที
รู้สึกโหวงๆ เจ็บหน้าอกด้านซ้าย
คุณน้องกรคะ จะกลับมาทามมมมมม้ายยยยยยยยยย :angry2:
ยังไงก็จะเป็นผู้พิทักษ์รักน้องดินนะคะ :a9: (เว่อร์ไปใหม)
ปล.ขอบคุณผู้แต่งและผู้โพสมากมาย สำหรับนิยายที่ทำให้คลื่นหัวใจผู้อ่านเต้นระส่ำตลอดเวลา :oak: o21
-
เพราะเริ่มมีใจให้นายเสาไฟฟ้าแล้วสิ
พี่ดินถึงได้รู้สึกแย่อย่างงี้
สงสารพี่ดินจัง :sad11:
-
มาม่า.... :serius2:
อ่านแล้วต้องวิ่งออกไปทำใจ(หน้าป้ายรถเมลล์?)
แล้วกลับมาเม้นท์
=*= เอาเรยเคอะน้องดินน
งอนนนให้มันรู้สึก(ฮ่าาาา)
บังอาจจจจจจจจจจจจจจจจสนใจ
เราน้อยที่สุด ชะชะชะ
ขอบคุณคนโพส คนเขียน ขยันมากๆวันละสองรอบแน่ะ อิอิ :pig4:
-
อย่างน้อยพี่ภูก็ยังง้ออ่ะนะ
อย่าทำร้ายจิตใจพี่ดินเชียวนะพี่ภู
พี่ดินก็แสดงออกแล้วนะ พี่รับรู้บ้างมั๊ย
-
ดินทำใจดีๆ ไว้
:pig4: :pig4: :pig4:
-
อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยย ตามกันมาด้วย
-
พี่ดินใจเย็น ๆ ให้โอกาสพี่ภูมั่ง
แต่ว่าเป็นใครก็อดน้อยใจไม่ได้
ไอ้พี่ภูบ้า :o
-
:mc4:กรี้ดๆๆๆๆขอ :กอด1: :กอด1: :กอด1:กอดคนโพสกับคนเขียนเยอะๆๆๆๆๆๆมาทันใจจังเลยพี่ดินเรื่มจะแปลกๆๆๆกับพี่ภูแล้วแต่ไม่น่ามีกร :เฮ้อ:เข้ามาเลยแต่ถ้าไม่มีพี่ดินอาจไม่รู้ใจตัวเองก็ได้เนอะจะรอตอนต่อไปนะจ๊ะ
-
นายภู พี่ดินน้อยใจแล้วนะยะ จัดการง้อเมียด่วนเลย
ช่วงนี้ไม่อยากกินมาม่าอ่ะ ไม่อยากๆๆๆ o9
-
สงสารรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรพี่ดินจัง อดทนไว้ก่อนนะคะ อย่างน้อยนายเสาไฟฟ้าก็ยังสนใจเราอยู่บ้าง
แล้วตอนหน้าพี่ภูจะทำอย่างไร ก็อย่าลืมแคร์พี่ดินมากๆนะคะ ก็เล่นไปทำรอยแสดงความเป็นเจ้าของไว้แล้วนี่
:pig4:
-
พี่ดินจ๋า ปวดหนึบๆที่หน้าอกข้างซ้ายเหรอจ๊า
น่าสงสารง่ะ แอบชอบไอ้เสาไฟฟ้านิดๆแล้วจิ
อย่างงี้ต้องลุยน้า อย่าให้เสียชื่อนักเลงใหญ่
สำหรับอาการที่เป็นอยู่
แนะนำว่าต้องให้พี่ภูช่วยนวดตรงที่ปวด แล้วก็ผายปอดแบบกระแทกปากอ่ะ :o8:
อาการจะทุเลาเน้อ
-
มันจะเป็นไงต่อไปค้างมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ว่าแต่เรื่องนี้เรทติ้งดีมาก กระทู้ไปไวเวอร์อ่ะ
-
ไอ้พี่ภู :z6: :z6: :z6: :z6:
ทำไมไม่แนะนำไปว่าเมียใหม่ หา?? :angry2: :angry2: :angry2: :angry2:
ไอ้คนนิสัยไม่ดี มาทำให้พี่ดินเสียใจทำไม
มันเจ็บน๊าาา :m15: :m15:
-
ตามมาจากเรื่องพี่เมฆค่ะ แล้วตอนนี้ก็อ่านทันชาวบ้านเค้าแล้วด้วย
เรื่องนี้ก็สนุกอีกแล้วอ่ะ...อิอิ รักไรเตอร์กะคุณเซย์จังเรย :-[
ดีใจมากๆที่มีนิยายหนุกๆให้ตามอ่านอีก เพราะเรื่องหนุกๆจบไปเยอะเรยอ่ะค่ะช่วงนี้
+1ให้ค่ะ
พี่ดิน แปล๊บๆเนี่ย รู้หรือเปล่าว่ามันหมายความว่าไง ไปคิดดูดีๆนะ แล้วก็ยอมรับมันซะ แล้วลุกขึ้นมาสู้ มารยามีกี่เล่มเกวียนงัดออกมาเค้าจะคอยเชียร์นะ
ปล. กร เพิ่งออกมาแป๊ปๆ แต่เค้าก็ไม่ชอบแล้วอ่ะ
-
ว้าววววววววว ววววว ววววว...พี่ดินมีพัฒนาการทางความรู้สึกกะพี่ภูบ้างแล้ว *0*
มันไม่ผิดหรอกนะพี่ดิน...ที่จะรู้สึกอะไร ๆ กับผู้ชายด้วยกันหน่ะ...มันเป็นเรื่องธรรมดาและธรรมชาติ...กร๊ากกกกกกก ก กกกกส์
เค้าว่าการที่กรกลับมาครั้งนี้มันก็ไม่ได้เลวร้ายสักเท่าไหร่หรอกนะ...อย่างน้อยกรก็เป็นตัวเร่งปฎิกิริยาทางความรู้สึก
ของทั้งพี่ดิน และพี่ภูได้เป็นอย่างดีเลยแหล่ะ...โดยเฉพาะพี่ดิน...อ๊ายยยย ยยยยย ยยย...คนอ่านแทบจะเซิ้งรอบหมู่บ้าน
ที่พี่ดินมีอาการและความรู้สึกแบบนี้กะพี่ภูหน่ะ...แล้วพี่ภูหล่ะ...ยอมรับใจตัวเองเร็ว ๆ นะ...คนอ่านค่อดจะลุ้น...คริคริ
ส่วนพี่แก๊ก...เจอพี่แก๊กทีไร...ฮาจนปวดท้องทู้กกกกกที...ขอแนะนำว่า...พี่แก๊กควรจะเปลี่ยนอาชีพซะใหม่ดีกว่านะ
ไปเปิดคณะตลกเลยพี่...รับรองรุ่ง...โดยเฉพาะไอ่มุขไม่กลัว...แต่เกรงใจอ่ะ...กร๊ากกกกกกก ก กกกกกก ก ก กกกส์
-
ใคร ตามมารั้งพี่ดิน นิสัยไม่ดีมาทำให้พี่ดินเสียใจ
-
เสาไฟฟ้ามันต้องการอะไร!!!!!~
ต่อยสั่งสอนมันเลย เฮียดิน
-
สงสารพี่ดินอ่ะ น้อยใจแทนเลย ทำไมทำแบบนี้อ่ะ สัญญาไม่ใช่หรอว่าจะพาไปสมัครเรียนแล้วมันทำอะไรอยู่ จนป่านนี้แแล้วไปสายแหงๆ มันเหมือนไม่ให้ความสำคัญเลยอ่ะ
-
:sad4: :sad4:พี่ดินจ๋า อย่าเศร้าไปเลย
ถ้าเศร้านัก ก็มาซบอกเค้าก็ได้นะ มามะๆ :m3:
คำผิดค่ะ
ไอ้หน้าที่อะไรแบบนั้นมันเป็นหน้าที่ของเมียๆชัด
---> เมียชัดๆ
-
:m31: :m31:
กล้ามากนะ มาทำกับพี่ดินแบบนี้อะ ชิชะ
:กอด1: กอดนี้แด่พี่ดิน อย่าคิดมากนะคะพี่ดินคนดี อ๊ะแถมนี้อีกอัน :จุ๊บๆ:
-
:angry2: :serius2: :serius2:
-
อิอิ้วแล้วไงงานนี้ นายภูงานเข้าชุดใหญญญญญญญญญ่
55555555
โถ่นึกว่าจะมีหนุ่มที่ไหนมาจับ นายดิน นายภูนี่เอง เชอะะ -3- 5555555555.
-
แวะมากอด น้องพี่ดิน เอิ้กๆๆ
-
แจ้งข่าวนะคะ
ต่อไปคนเขียนขอลงวันละตอนแล้ว เพราะตอนนี้เริ่มมีบริษัทเรียกสัมภาษณ์งานแล้ว
ขอบคุณสำหรับคำผิดนะคะแล้วจะตามไปแก้ แต่ที่แจ้งๆมายังไม่ได้ตามไปแก้เลย :m23:
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:m16: :m16:
-
ต้องบอกว่าเป็นเรื่องดีที่กรกลับมา เพราะมันจะเป็นการไปกระตุ้นให้ทั้งภูและดินได้เข้าใจถึงความรู้สึกของตัวเองเร็วขึ้น
ความรู้สึกของภูจะได้ไม่คลุมเครือเหมือนหาทางไปไม่ได้อย่างทุกวันนี้ ส่วนดินก็แสดงอาการออกมาให้เห็นเยอะขึ้น
ถือว่าเป็นเรื่องที่ดีมากๆ ที่กรกลับมา หรือต่อให้ภูยังคิดว่ารักกรอยู่แล้วจะกลับไปคบกันใหม่
เชื่อได้เลยว่าความรู้สึกมันจะไม่เหมือนเดิมแล้ว ไม่ว่ายังไงสุดท้ายก็ต้องเลิกกันอยู่ดี เพราะความรู้สึกที่มีให้ดินมากกว่า
ยิ่งถ้าภูเหมือนใส่ใจหรือให้ความสนใจกรมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งกระตุ้นการกระทำและความรู้สึกของดินมากเท่านั้น
-
ไม่เอามาม่านะคะ :m16:
จะรอตอนต่อไปนะคะ...มาวันละตอนยังดีกว่าไม่มาค่ะ
เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ :กอด1:
-
ปวดใจแทนพี่ดินอะ แต่พี่ดินอย่าเพิ่งคิดมากนะ พี่ภูเขารุ้ตัวแล้ว
-
อย่าไปป้ายรถเมล์เลยพี่ดิน รอนานนะ
ไปแอร์พอร์ทลิงค์ดีกว่า
:laugh:
-
ยังมีหน้ามาถามว่าจะไปไหน 9.45 น.แล้ว พี่ดินเคยบอกไว้แล้วใช่ไหมว่า 10.00 น. จะไปสมัครเรียน :z6:
ปล."ม่ายนะเว้ย.......เกิดมากูหน้าด้านตั้งแต่เกิด กูไม่เคยเขินไม่เคยอาย" :laugh: แล้วที่หน้าแดงยันเดินหนีได้ทุกวันนั่นอะไร๊~
-
พี่ดิน...อาการมันฟ้องแล้ว
อย่างน้อยๆก็คงเริ่มมีใจให้คุณภูแล้วละ
ไม่งั้นคงไม่รู้สึกแบบนี้หรอก
ว่าแต่คุณภูเหอะตัดสินใจให้เด็ดขาดด้วย
ว่าจะยังไง
-
แวะมา+1ให้รอบดึกๆจร้า
อยากอ่านตอนต่อไปใจแทบขาดดดดดดดดดด
-
ค้างแบบอึนๆ เมื่อไหร่จะรู้ความรู้สึกตัวเองละนั่น :jul1:
-
อ๊ากกกกกกก เพิ่งเข้ามาอ่านตอนแรก เร่งสปีดอ่านตามให้ทัน สู้ๆๆๆๆๆๆๆ ย๊ากกกกกกก
-
ถ้าไม่ได้คิดอะไรกับพี่ภู พี่ดินคงไม่รู้สึกโหวงเหวงสินะ
กอดพี่ดินแรงๆ :กอด1:
-
แล้วไง คิดเอง เออเอง นักเลงใหญ่ใจแป้ว คิดอะไรอยู่พี่ดิน
พระเอกคงรู้ล่ะ ว่านายเอกกำลังน้อยใจ รีบจัดการให้มั่นใจเลย นายภู
เป็นกำลังใจให้ ไรเตอร์เช็คชื่อก็อย่าเพลอ จนหัวทิ่มแล้วกัน :z2:
-
พี่ดินอ่ะ น่ารักได้อีก
-
หือออ เค้าต้องเตรียมน้ำไว้ต้มมาม่าไหมนี้ ไรเตอร์
หวังว่าคงไม่น่ะ
-
อ๊ากกกก ในที่สุดก็อ่านทัน หุๆๆๆ รักดินหลงดิน แต่แอบหมั่นไส้เฮียภูอ่า นิสัยม่ะดีๆๆๆ ชิๆๆๆๆ
-
พี่ดินคงเริ่มงงๆ กับความรู้สึกตัวเอง
แล้วคุณภูจะมาตามม้ายยนิ
ปล่อยให้แก๊กไปส่งกรดิ ฮี่ๆ
-
พี่ดินคงปวดใจหนึบ ๆ
-
มันเจ็บแปล๊บๆแสบในทรวง ~~ ยอมรักพี่ภูจนหมดใจ ~~
น้องดินเอ้ยยยยยยยยยยยยยยย หลงรักเค้าแล้วละลูก ดีแล้ว
ให้เจอๆกันบ้าง ความรู้สึกมันจะได้เด่นชัดขึ้นมาสักที
แล้วถ้าพี่ภูยังไม่สนใจดิน ปล่อยให้ดินไปคนเดียวนะ แกตายยยยยยยย :angry2:
มารอตอนต่อไปแล้ววววว
มาไวๆนะะ
:กอด1: +1 ค้าบบบบ
:PP
-
พี่ดินน้อยใจจจจจจจจจจ
พี่ภูง้อด่วน!!!!!!!!!!!!!!!!
ปฝ่อยกรไว้กับพี่แก๊กอย่างนั้นแหละ!
-
กระทู้ปั่นไปไหวมากมายมหาศาล
นี่เพิ่ง 13 ตอน เกือบครึ่งร้อย
รักคนเขียน เบื่อคนอ่าน หลบตีนนน อิอิอ ทำไปได้
-
โอ้ยปวดใจ
ว่าแต่ลงเพลงประกอบได้เเบบว่า.......
555
-
พี่ภูเอาให้แน่จะเลือกใคร :fire:
-
พี่ดินนนนนนนนนน
รักพี่ภูแล้วใช่มั้ยล่ะ
:o8:
พี่ภูมาง้อด่วนจ้า
เดี๋ยวพี่ดินจะโกรธไปกว่านี้ :z1:
-
แล้วพี่ภูทำไมไม่บอกไปเลยว่าน้องดินเป็นอะไรกัน ห๊า
รมณ์เสีย ๆ กับพี่ภูนะตอนนี้ ชริ ๆ :angry2:
-
สงสารพี่ดินอ่ะ
จะเจอศึกอะไรมั้ยเนี่ย :call:
-
:เฮ้อ:
พี่ดินของเรา
น่าสงสาร
:กอด1:
-
งอนแล้วๆๆ พี่ดินเกินอาการงอนแล้วๆๆ คิกๆ
-
รักพี่ดินมากกกกกกกกกกกกกก :กอด1:
สำหรับพี่ภูตัดสินใจไม่ได้ตอนนี้ว่ารักหรือเกลียดแต่ที่แน่ๆไม่พอใจพี่ภูอยู่นิดๆ :เฮ้อ:
ชอบพี่แก๊กมากตลกดีกลัวเมียเพื่อน :m20:
-
กรกลับมาเพื่อให้ดินรู้ใจตัวเอง :laugh:
แล้วกรก็จากไปแบบคนที่แพ้ ใช่ไหม :m16:
-
มาแบบดีๆก็ดีให้ตลอดนะคุณกร
คุณไม่มีสิทธิหึงหวงได้อีกแล้ว
น้องดินรู้ใจตัวเองละ หึงๆเจ็บๆ ฮ่าๆ
ตอนของวันนี้จะมากี่โมงน้อ ???
(พรุ่งนี้มีสอบแต่ก็ทิ้งมันไป รออ่านนิยาย ฮ่าๆ)
-
สงสารพี่ดิน :o12:
คุณภูเคลียเรื่องนี้ด่วน ๆ นะค่ะ
พี่ดินเศร้าแล้วอะ :sad4:
เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์นะค่ะ
-
ฮึก
พี่ดินนนนนนนนนนนนนนนนนนน
:o12:
เศร้าเลยอ่ะ
คุณภูใจร้ายๆๆๆๆ
เคลียด่วนๆเลยค่ะ
:m16:
-
:o8: น้องดินน่ารักที่สุด เสียดายฉากสุดท้าย นายภูไม่น่าดึงแขน น่าจะโอบเอวยก ให้ดิ้นแด่วๆอยู่ตรงหน้าอก :impress2: คิดแล้วน่าร๊ากกกกกก :z1:
-
น้ำตาซึมเลย...สงสารพี่ดิน
คุณภูอย่าปล่อยพี่ดินนะ :sad4:
-
ท่านนักเลงหญ่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยย
งอนตุ๊บป่องเสียแล้ว
กรไม่ได้รังแกอะไรเลยนะ
แต่ดินก็งอนภูไปเสียแล้วฮ่าๆๆๆ
แล้วพี่ภูรู้ตัวหรือยังว่าเมียใหม่งอนแล้วนะเฟ้ย
ง้อด่วนไม่งั้นพี่ภูตายแน่
-
เง้อออ
แบบว่า
น้อยใจ
พอคนเก่าของเขามา
อย่างเราก็เลยตกกระป๋องไปเลย
ชิส์
ไม่แคร์...........
-
ค้างอ่ะ ตอนนี้สงสารพี่ดินจัง
แต่ก็สู้ สู้นะ รอตอนต่อไปจ้า
-
อ๊าทุกอย่างกำลังจะไปได้ดีแล้วเชียว
จะกลับมาทำไมกันล่ะเนี่ย สงสารพี่ดินอะ
พี่ดินอย่ายอมแพ้ อย่าให้เสียชื่อนักเลงโต
-
โอ๊ยยยยยยยยยย
ไม่อยากดราม่า :m15:
สงสารพี่ดินอ่ะ
ภูก็สนใจหน่อยดิ๊ พี่ดินงอนเลยเห็นป่าว
:a14: :a14:
-
อ่า พี่ดินน่าสงสารอ่ะ :monkeysad:
มันเหมือนโดนทุบหัว มึนๆกับสถานะตัวเอง ใช่ไหม
ช่วยเกลียดนายเสาไฟฟ้าด้วยได้ไหม จะเอายังไง ทำไมไม่เด็ดขาดไปเลย
-
ค้างงงงงงงงง
-
โอ๊ยยยยยย!! :m31:
ปวดหัวใจแทนดินอ่ะ! :m15:
พี่ภูเข้าใจนะว่าเลือกไม่ถูก...แต่ที่ดูๆ
นายเอาแต่คิดถึงความรู้สึกตัวเองนี่หว่า
ทำอะไรไม่คิดถึงน้องดินเลยว่าจะรู้สึกยังไง! :m16:
-
นักเลงใหญ่ใจเย็น ๆ น้า....
ยังไงตาพี่ภูก็ยังจำคำสัญญาได้.....
ชนะกิ๊กเก่าไปกว่าครึ่งแล้วววว..... :teach:
:L1: คนแต่ง กะ คนโพส :L2:
กด + ให้กำลังใจนะคะ
-
อ่านตามทันแล้ว ..
น้องดินผู้น่าสงสาร แต่ไงพี่ภูก็ตามมาแล้วนี่เนอะ
แฟนเก่าไม่มีสิทธิ์ไรละ เพราะทิ้งภูไปเองนี่นา
รออ่านตอนต่อไป ตอนนี้มัน... ค้าง :z3:
บวก 1 เป็นกำลังใจให้คนแต่งกะคนโพสต์นะคับ ^^
-
แอบมาม่าอ่ะ สงสารพี่ดินอ่ะเริ่มรู้ใจตัวเองแล้ว พี่ภูซื่อบื้ออ่าตอนนี้
-
ปวดหนึบๆ ในอก รวดร้าวแทนพี่ดิน :เฮ้อ:
พี่ภูตื่นได้แล้ว สนใจและใส่ใจเมียนักเลงโตให้มากกว่านี้หน่อยเด่ะ!! :angry2:
-
ตามทัน (อีกครั้ง) แล้ว หลังจากที่โงหัวไม่ขึ้นกับกองงานเมื่ออาทิตย์ก่อน อัพได้รวดเร็วจนตามแทบไม่ทัน :z10:
9.45 น. ยังอยู่คาเฟ่แถวไหนไม่รุ สุวรรณภูมิหรือเปล่า
10.00 น. สมัครเรียน ไม่ทราบว่าเรียนที่ไหนนั่น น้องดินสุ้ๆๆๆๆ
-
หึงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง o18
-
อยากเข้ามาอ่าน... แต่ยังไม่อัพ
เลยอ่านคอมเม้นแทน ฮ่าๆๆๆ
ขอยกป้ายแดงไม่เอามาม่าด้วยคน
ขอหวานๆ ฮือๆๆจะเอาหวานๆ (<<<ไม่ต้องสนใจมาก )
คิดถึงน๊าา
-
ทำไมภูทำกับพี่ดินแบบนี้?
-
สงสารพี่ดินนนนน ภูอย่าสองใจสองใจสิ :o12:
แต่ถ้าตามไปง้อก็ง้อให้สุดน้า ๕๕๕
รักกัน รักกัน :กอด1:
-
:z2: :z2:
-
แวะมาอ่าน
และรอตอนต่อไปโลดขอรับ :a1:
-
พีดิน งอล โว้ย พีภูก้ มาง้อไวๆนะครับบบ
-
ฮึ่ย ไอ้พี่ภูขี้ลืมเอ๊ย
พี่ดินเค้าตรงต่อเวลานะเฟร้ย
-
พี่ดิน~~~ :o12:
ปล่อยอิเฮียภูว์ไปเร้ยยยยยยย แล้วเปลี่ยนมาซบป๋าแก๊กแทน o18
-
:z2: :z2: :z2:
แวะมารอพี่ดินค่ะ
-
พี่ดิน ขี้น้อยใจจริง
แต่ก็ดี เสาไฟจะได้รู้ซะบ้างว่าพาพี่ดินมาด้วย
มัวแต่จ้อกะแฟนเก่าอยู่ได้
สนใจพี่ดินบ้างดิ :angry2:
-
เข้ามารอ :L1:
-
พี่อินใจไขว้เขวแล้ว555
รักเค้าแล้วใช่มั๊ยละ
-
มารอพี่ดินด้วยคน เอ๊ะ แต่วันนี้พี่ภูเป็นคนมาใช่ป่ะ
-
ตอนที่ 14
(http://dl10.glitter-graphics.net/pub/727/727930nyoq90bx5z.gif)
เพราะเมื่อคืนผมนอนไม่หลับ!!
เช้านี้ผมถึงได้ซัดกาแฟดำเพรียวๆให้นักเลงใหญ่มันยอกย้อนผมได้แบบนี้
มันคงเป็นเรื่องน่าอายที่เสือหนึ่งตัวอย่างผมจะมาฟุ้งซ่านเพราะเด็กผู้ชายตัวเล็กๆแค่คนเดียว
มันไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมนอนร่วมเตียงกับผู้ชาย.....แต่มันเป็นครั้งแรกที่ร่วมเตียงกับผู้ชายแล้ว
ไม่ได้ทำอะไรมากไปกว่ากอดจูบเล็กๆน้อยแค่พอชื่นใจ
แต่มันไม่พอ
มันไม่พอหรอก สำหรับคนที่เคยได้กินไม่ขาดปากอย่างผม ไม่ว่าผู้หญิงหรือผู้ชาย
รู้ตัวดีว่าตัวเองเป็นเกย์ตั้งแต่เริ่มรู้จักความรักที่ไม่ใช่แค่สายสัมพันธ์ภายในครอบครัว
ถ้าการมีแฟนคือมีความรักผมก็รู้จักมันมาตั้งแต่อายุ 15 แล้ว
เวลาผ่านไปร่วมเก้าปี ผมผ่านสิ่งที่ตัวเองอุปโลกน์ว่ามันคือความรักมาไม่รู้เท่าไหร่ต่อเท่าไหร่
คนที่ผมแนะนำใครต่อใครว่าแฟน เป็นผู้ชายทุกคน ไม่ใช่ผมไม่ให้เกียรติ์ผู้หญิง
แต่ผมรู้ตัวดีว่าถ้าจะเรียนรู้ใครสักคน คนๆนั้นที่เข้ามาล้วนเป็นผู้ชาย อาจจะเป็นเพราะนิสัยหรือ
อะไรหลายๆอย่างที่เข้ากันได้ ข้อเสียข้อใหญ่ที่ผมไม่เหมาะกับผู้หญิงคือผมไม่ชอบเอาใจและผมง้อใครไม่เป็น
ถ้าคิดจะคบกับผม ความเข้าใจเท่านั้นถึงจะผูกมัดให้เราอยู่ด้วยกันได้ ผมไม่เคยเหลวไหลถ้าผมคบใครเป็นแฟน
ผมจะเป็นเพลย์บอยในสายตาใครๆก็ต่อเมื่อหัวใจผมว่างเท่านั้นแหละ ถึงตอนนั้นคนที่เข้ามาทำให้ผมเลิกฟุ้งซ่านได้มีทั้งผู้หญิงและผู้ชายและผมก็แฟร์พอที่จะเป็นผู้ให้ไม่ใช่เป็นแค่ผู้รับฝ่ายเดียว เรียกง่ายๆว่าผมใช้เงินซื้อมาอย่างถูกต้องตามกฎข้อบังคับของสถานที่ที่ให้บริการนั่นแหละ
(http://dl.glitter-graphics.net/pub/1033/1033931jzqjy41239.gif)
รู้ว่าเห็นแก่ตัวกับคนที่นอนห่อตัวอยู่บนเตียงเดียวกันเมื่อคืนนี้แค่ไหน
ถึงจะแค่หาเศษหาเลยแค่ภายนอกไม่ได้ลึกซึ้งอะไร แต่สำหรับฝ่ายตรงข้ามที่หลับสนิทไม่รับรู้อะไรร่วมกันด้วยแล้ว ผมมันก็พวกลักกินขโมยกินอยู่ดี
ต้องโทษความไร้เดียงสาหรือโทษท่าทีที่เป็นธรรมชาติของไอ้เปี๊ยกดีหละ
ไม่ได้ตั้งใจจะให้เกิดร่องรอยแต่ผมมันก็ผู้ชายคนหนึ่ง มันก็ต้องยอมรับว่าอดใจไม่ไหว
แค่เด็กผู้ชายตัวเล็กๆแค่คนเดียว กลบความรู้สึกตื่นเต้นที่จะเจอแฟนเก่าเสียแทบสนิท
ทั้งๆที่ผมควรจะตื่นเต้นที่จะได้เจอกร
ทั้งที่ผมกำลังมีโอกาสที่จะเหนี่ยวรั้งให้เค้ากลับมา
ทั้งๆที่เค้ากำลังจะกลับมาอยู่ตรงหน้า
ทั้งๆที่ผ่านมาผมโหยหาเค้าจนแทบกินไม่ได้นอนไม่หลับ
ทั้งๆที่ควรจะเป็นแบบนั้น......แต่ใจผมตอนนี้กลับนิ่งสนิท
แค่รับรู้ว่าเค้าจะกลับมา......
แต่ไม่ได้ดีใจหรือกระตือรือร้นที่จะทำอะไรมากไปกว่าไปรับเค้าตามคำขอ
ที่ ใจมันเต้นจนกระแทกกระดูกซี่โครงจนแทบร้าว เพราะไอ้คนที่มันพลิกตัวไปมาจนเสื้อนอนตัวโคร่งมันเปิดไปจนถึงไหนต่อไหน ไอ้ที่จะแกล้งฝังจมูกลงไปเพื่อชื่นใจกับกลิ่นมันถึงได้เลยเถิดไปจนเกิดหลักฐาน ให้ผมต้องคิดมากกับท่าทีที่ไอ้เปี๊ยกมันแสดงออกมาทั้งเช้านี้แหละ
(http://dl.glitter-graphics.net/pub/1033/1033931jzqjy41239.gif)
วางแผนปรับความเข้าใจกับไอ้เปี๊ยกในรถ.....แต่ก็มีมารมาผจญจนได้
ลึกๆแอบดีใจที่มันเป็นเหมือนพระเอกขี่ม้าขาว แต่มันมาฟาวน์ตรงที่ทิ้งระเบิดตูมใหญ่ใส่หน้าผมก่อนออกจากบ้านนี่แหละ
เหลือบมองไอ้เปี๊ยกดูเหมือนมันไม่ได้ใส่ใจเรื่องที่ไอ้แก๊กเอาระเบิดปาผมแบบซึ่งๆหน้า แต่ว่าคนที่ไม่สนใจทำไมขมวดคิ้วตลอดเวลาแบบนั้นหละ
โดนผมบังคับให้นั่งเบาะหลังไปด้วยกันอย่างขัดขืนไม่ได้ ถ้าไม่ออกปากจัดแจงที่นั่งก่อน เชื่อเถอะว่า ถ้าให้เลือกไอ้เปี๊ยกมันเลือกนั่งข้างหน้าแน่ๆ แล้วถ้าผมต้องนั่งข้างหลังกับไอ้แก๊กเหรอ.....ผมยอมนั่งแท็กซี่ตามไปดีกว่า
ไอ้คนที่นั่งตัวแข็งทื่ออยู่เบาะหลังทำให้ผมเอ็นดูจนอดใจแกล้งไม่ไหว หน้าบึ้งใส่ผมตลอดช่วงเช้าตั้งแต่เดินหนีไปหลังจากที่ผมแทนตัวเองว่าสามี......มันทำให้ผมอึดอัดจนหายใจไม่สะดวก
อยากเห็นแก้มแดงๆของนักเลงใหญ่พอให้หายใจโล่งปอดบ้าง
ตั้งใจแสดงความเป็นเจ้าของแบบเนียนๆและตั้งใจจะอวดไอ้คนที่มันตั้งใจมากวนตีนผมแต่เช้า
ผลสุดท้ายนักเลงใหญ่ก็ยังเป็นนักเลงใหญ่อยู่ดี เอาศอกกระทุ้งพุงผมจนจุกไปถึงลิ้นปี่
แสบจริงๆเลยให้ตาย.......
เมียใหม่ผมคนนี้ ไม่เหมือนใครที่เคยผ่านเข้ามาในชีวิตเสือไบอย่างผมเลยจริงๆ
(http://dl.glitter-graphics.net/pub/1033/1033931jzqjy41239.gif)
จดลงบันทึกเป็นวอลล์เปเปอร์ติดผนังได้เลยว่า ผมยิ้มได้ครั้งแรกของวันที่สนามบินนานาชาติสุวรรณภูมิ เพราะนักเลงใหญ่ของสลัมเค้ากำชายเสื้อผมเอาไว้.....จะเพราะอะไรก็ช่าง
ก็คิดเข้าข้างตัวเองว่า....อย่างน้อยตอนนี้ วินาทีนี้ เค้าต้องการผมเป็นที่พึ่ง
และมันจะดีสักแค่ไหนถ้าวันหนึ่ง.....ผมจะเป็นคนที่เขาขาดไม่ได้ในชีวิต
ให้หัวใจมันฟองฟูจนไปเบียดพื้นที่ของอวัยวะภายในเล่นๆ....
ประสบการณ์แค่ไม่กี่วันที่ได้ใกล้ชิดกันบอกผมว่า...ไม่ควรกระโตกกระตากให้เขารู้ตัว
ไอ้เปี๊ยกเป็นผู้ชายที่คิดว่าตัวเองเป็นคนที่เดินไปข้างหน้าได้ด้วยตัวของตัวเอง ผมเลยต้องแกล้งทำไปไม่รู้ตัวว่าชายเสื้อสูทตัวแพงยับย่นจนดูไม่ได้แค่ไหน สนใจแค่มือเล็กๆนั่นยังจับชายเสื้อผมเอาไว้ก็พอ
(http://dl.glitter-graphics.net/pub/1033/1033931jzqjy41239.gif)
ประตูทางออกของผู้โดยสารขาเข้า ทำเอาผมสูดลมหายใจเข้าปอดเฮือกใหญ่
คนที่กำลังจะออกมาในไม่กี่นาทีข้างคือคนที่ก่อนหน้านี้ผมโหยหาแทบเป็นแทบตาย
แต่เอาเข้าจริงๆแล้ว ผมรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังมารับเพื่อนคนหนึ่ง ดีใจแต่ไม่ได้ตื่นเต้น
ถ้าวัดอัตราการเต้นของหัวใจมันคงจะราบเรียบจนผมเองก็ยังแปลกใจไม่คิดว่าตัวเองจะทำใจได้เร็วขนาดนี้
กรยังเหมือนเดิม ยังเหมือนครั้งสุดท้ายที่เจอกัน
ไม่มีอะไรบ่งบอกว่าคนๆนี้เสียใจ ...... ทุกอย่างระหว่างเราเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ชายเสื้อที่ไอ้เปี๊ยกจับมาตลอดเวลาที่อยู่ในสนามบินถูกปล่อยทันทีที่กรมาหยุดทักทายอยู่ตรงหน้า ผมทักทายกรตามปกติ แต่ในใจกำลังกระวนกระวายอย่างบอกไม่ถูก ใจบอกว่าอยากจะจับมือของดินมาจับเอาไว้ ตอนกรยิ้มให้ผมก็อยากจะจับมืออีกคนหนึ่งเอาไว้ไม่ให้ใจมันแกว่ง.....แต่สถานที่และเวลาแบบนี้ผมคงทำแบบนั้นไม่ได้ ยิ่งไม่รู้ว่าไอ้เปี๊ยกกำลังคิดอะไรอยู่ยิ่งไม่ควรเสี่ยง ผมไม่ควรเสี่ยงกับศักดิ์ศรีนักเลงใหญ่ท่ามกลางมหาชนมากมายแบบนี้
บอกแล้วไอ้เปี๊ยกเขาเป็นผู้ชาย
ท่าทางดีใจล้นๆจนออกนอกหน้าของไอ้แก๊กช่วยผมได้ อย่างน้อยมันตามมาวันนี้มันก็พอมีประโยชน์อยู่บ้าง
ผมเมินแรงเขย่าที่ไอ้แก๊กมันจงใจทำกับแขนผมเพื่อเป็นสัญญาณว่ามันต้องการให้ผมทำอะไรสักอย่าง .....ผมคิดว่าผมรู้ว่ามันจะบอกอะไร...แต่มันต้องไม่ใช่เวลานี้และตรงนี้
ผม คิดว่าผมพร้อมแล้วที่จะคุยกับกรให้จริงจังระหว่างเรื่องของเราในเมื่อตอนคบ กันเราให้เกียรติ์กันมาตลอดเพราะฉะนั้นในเมื่อเรากำลังจะเปลี่ยนความ สัมพันธ์กันอีกครั้งผมก็ควรให้มันเป็นจริงเป็นจังมากกว่านี้
“กินมื้อเช้ามาหรือยัง”บทสนทนาที่ผมคิดว่าเป็นใบเบิกทางที่ดีที่สุด
“ยังเลย ว่าแล้วว่าภูต้องถามแบบนี้ ภูยังเหมือนเดิมทุกอย่างเลยนะ”
ลมหายใจผมสะดุดเมื่อได้ยินประโยคสุดท้าย อยากบอกคนตรงหน้าออกไปเหมือนกันว่าผมก็ยังเป็นคนคนเดิมไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไป........นอกจากหัวใจ
ไอ้เพื่อนเวรมันเห็นผมไม่ให้ความสนใจกับแรงเขย่าที่แขนมันเลยกระตุ้นเตือนด้วยคำพูด
“กร เพื่อนภูครับ พวกมึงจะยืนคุยกันอีกนานไหม กูเมื่อย ดินเองก็คงจะเมื่อย”
มีความนัยแฝงมาขนาดนี้ มึงยอมรับออกมาเลยก็ได้นะแก๊ก ว่ามึงเต็มใจเป็นลูกสมุนของไอ้เปี๊ยกอย่างเป็นทางการแล้วแน่ๆ ผมเลยต้องแนะนำเมียใหม่อย่างเสียไม่ได้ ทั้งๆที่ผมควรจะให้เกียรติ์ทั้งคนเก่าและคนใหม่ของผมมากกว่านี้........ความผิดครั้งนี้ไอ้เชี่ยแก๊กต้องชดใช้แต่คงต้องฝากไว้ก่อน
กร จำไอ้เปี๊ยกได้ ผมไม่แปลกใจหรอก ใครที่เจอไอ้เปี๊ยกผมแน่ใจว่าส่วนใหญ่ต้องจำเด็กผู้ชายตัวเล็กผิวขาวหน้าคม ตาหวานปากกรรไกรคนนี้ได้......คนที่ห้าวขัดกับรูปร่างหน้าตาขนาดผ่านไปนานมา เจอกันอีกครั้งผมยังจำได้เลย
ไอ้เปี๊ยกไม่เป็นตัวของตัวเอง......เหมือนขาดความมั่นใจ ความรู้สึกผมบอกแบบนั้น
มันทำให้ผมกระวนกระวายใจมากกว่าเดิม อยากหาที่นั่งคุยเร็วๆ อยากให้ทุกคนรู้ว่าผมแคร์เด็กคนนี้แค่ไหน ใครจะแปลกใจที่ผมเป็นแบบนี้ครั้งแรกก็ช่าง ผมไม่สนใจ
สนใจก็แค่ถ้าผมบอกว่าผมรู้สึกยังไงกับเมียคนใหม่ ที่เจ้าตัวเองไม่เคยเรียกร้องแสดงความอยากได้เลยสักนิดเดียว อยู่ดีๆก็โดนผมยัดเยียดให้ทั้งๆที่ไม่ได้ถามความสมัครใจเลย
ผมคงยังไม่เคยบอกว่า ถ้าผมมั่นใจอะไรแล้ว ผมมีแต่เดินหน้าเช้าใจอย่างเดียวไม่เคยมีคำว่าถอย ต่อให้อีกฝ่ายไม่มีใจให้กัน ผมก็ต้องทำให้มันตรงกันให้ได้ ให้มันรู้ไปสิว่าน้ำหยดลงหินแล้วหินมันจะไม่กร่อน
“นี่”
ประโยคเดียวแต่เรียกความสนใจผมได้ทั้งหมด แล้วยังแถมเขย่าสายเสื้อด้วยแล้วคงไม่มีอะไรมาดึงความสนใจของผมได้เท่ากับไอ้เปี๊ยกตรงหน้า
“หือ มีอะไร”
“ไปก่อนนะ นายไม่ต้องไปหรอก กู เอ้ย ผมไปได้”
ใจหาย ความรู้สึกผิดจู่โจมจนอยากจะต่อยหน้าตัวเองให้สาแก่ใจที่เห็นแก่ตัวจนลืมไปว่าผมได้สัญญาอะไรเอาไว้กับดินก่อนหน้านี้
เหลือบมองนาฬิกาแทบอยากจะต่อยหน้าตัวเองจริงๆอย่างที่ใจคิดสักที ใกล้จะสิบโมงแล้ว ดินต้องไปสมัครเรียน ผมลืมคิดถึงเรื่องนี้ไปได้ยังไง ดูเหมือนดินจะเสียความรู้สึกมาก ไม่รู้คิดไปเองหรือเปล่า แต่ตอนนี้ผมฟุ้งซ่านจนไม่สนใจอะไรแล้ว ร่างเล็กๆเดินไปไม่รอคำตอบจากผม ไม่รออะไรเลย
“กรเดียวให้แก๊กพาไปหาอะไรกินก่อนนะ เดินทางมาเหนื่อยๆอย่าเพิ่งทำอะไรเลย ไปพักผ่อนก่อนดีกว่านะ ภูมีธุระต่อ เย็นนี้กลับไปค่อยคุยกันได้มั้ย”
ผมเองก็ไม่รอคำตอบเหมือนกัน จะเรียกว่าเลวก็ยอมรับ ที่อยู่ดีๆปัดความรับผิดชอบไปให้ไอ้แก๊ก แต่ความรู้สึกผิดที่มีต่อดินมันใหญ่กว่ามากนัก และผมกำลังร้อนรนที่ตอนนี้ร่างเล็กนั่นหายไปจากกรอบสายตาผมแล้ว
“ขอโทษนะเว้ยแก๊ก แต่กูฝากด้วย” จะว่าบังคับก็ได้ แต่ความหมายในใจผมคือขอร้อง
“เออ มึงรีบไปเถอะ ทางนี้เดียวกูจัดการให้ไม่ต้องเป็นห่วง”
ขอบใจมากเลยแก๊ก วันนี้กูรักมึงจนแทบจะดมตูดมึงได้อยู่แล้ว
ผม วิ่งหาไอ้เปี๊ยกไปตามทางที่คิดว่าเค้าจะมา สถาปนิกที่ออกแบบสนามบินมึงก็ช่างคิดถึงคนใช้บริการซะเหลือเกินนะ ใส่ประตูทางเข้าออกจนกูไม่รู้เลยว่าไอ้เปี๊ยกจะออกทางประตูไหน แล้วสนามบินนี่ความกว้างไม่เท่าไหร่แต่ความยาวนี่เล่นเอาผมอ่อนใจไปเหมือน กัน สองขาผมแค่ก้าวเดินไม่พอ มันจะตลกหรือเป็นจุดสนใจต่อคนที่พบเห็นแค่ไหนก็ช่างแม่งเหอะ ผมไม่สนใจหรอก แค่คนที่ใส่สูทเตรียมพร้อมไปทำงานอย่างผมวิ่งตามหาเด็กผู้ชายคนหนึ่งใน สุวรรณภูมิมันจะเกิดขึ้นบ้างทั้งๆที่ไม่มีกองถ่ายหนังก็ช่างมันเถอะ
เห็นร่างคนที่มองหาตรงประตูทางออกข้างหน้า ผมก็รีบเร่งฝีเท้ามากขึ้นกว่าเดิม
ไอ้เปี๊ยกมันคล่องแคล่วว่องไวเกินตัว ดูเหมือนไอ้เปี๊ยกมันก้าวขาตามปกติ แต่คนตามอย่างผมถึงกับต้องวิ่ง มือผมเอื้อมไปคว้าแขนคนตรงหน้าเอาไว้ ต่อไปจะเป็นยังไงก็ช่าง ก็แค่ดึงตัวเค้าเอาไว้ให้ได้ก่อน อย่างอื่นค่อยว่ากัน
“เดี๋ยวสิ จะรีบไปไหน ทำไมไม่รอ”
มือผมจับแขนดินเอาไว้ ก้มหน้าหอบหายใจเหนื่อยก็จะตายอยู่แล้ว แต่ไม่รู้แรงฮึดจากไหนที่กระซวกช่องว่างในปอดให้ผมเอ่ยประโยคเหนี่ยวรั้งเอาไว้ได้
ยืนรอเผื่อว่านักเลงเค้าจะขัดใจที่ผมดึงรั้งเค้าไว้แบบนี้ อาจจะโดนเตะ โดนต่อยหน้า หรือโดนทำร้ายยังไงผมก็ยอมทั้งนั้น เอาเถอะ ตัดสินใจแล้วว่าจะเลือกคนๆนี้ก็ต้องยอม
ไม่ใช่ว่าผมเลือกดินแล้วดินจะยอมรับได้ทันทีซะที่ไหน จะเอาผู้ชายแท้ๆอย่างดินมาเป็นเมียก็ต้องทำใจ อุปสรรคที่จะเจอในภายภาคหน้าจะหนักหนาแค่ไหนก็ต้องฝ่าไปให้ได้นั่นแหละนะ
ช่วยไม่ได้นะภูตะวัน......มึงรึอาจที่จะมีเมียเป็นนักเลงเองช่วยไม่ได้จริงๆ
ยืนรอบทลงโทษจนเริ่มหายเหนื่อย อุปสรรคลูกแรกก็ถาโถมเข้ามาทันที
ดินไม่ขัดขืนที่ผมจับมือ แค่เค้ามองหน้าโดยไม่ได้ทำอะไร ไม่พูดไม่โวยวายไม่ทำร้ายร่างกาย
แค่มองเฉยๆ ผมก็แทบทำอะไรไม่ถูกนอกจากปล่อยมือนั้นให้เป็นอิสระ
เค้าเดินไปข้างหน้า ส่วนผมได้แต่เดินตาม
เขาไม่พูดอะไร......ผมเองก็ไม่รู้จะเริ่มต้นยังไงเหมือนกัน
(http://dl.glitter-graphics.net/pub/1033/1033931jzqjy41239.gif)
สวัสดีค่ะ ต่อไปนี้ขอลงวันละตอนแล้วนะค่ะ ปั่นวันละสองตอนคนเขียนตายก่อนแน่ๆ ไม่เกรนถามหา แถมคนอ่านบางคนขู่เอาระเบิดปาบ้านด้วยอ่ะ เหอๆ อีกอย่างถ้าลงเยอะ พี่ดินก็จะจบเร็วนะ คิดแล้วใจหาย (และยังคิดพล็อตเรื่องต่อไปไม่ออก)
๐ เริ่มมีโทรศัพท์มานัดสัมภาษณ์งานอย่างที่เซมากูเตะบอก แต่ยังไม่อยากทำงานเลยอ่ะ แต่เงินก็ต้องใช้เหมือนกัน เอร้ยย อยากเป็นเมียสุลต่านบรูไนก็ตอนเนี๊ย (เป็นเมียท่าน ชีค จากอาหรับดีกว่า รวยกว่าเยอะ : เซ คึคึ)
๐ คนที่สั่งรวมเล่มพี่เมฆหลายคนเชียร์ให้รวมเล่มพี่ดิน คนเขียนจะตายก่อนมั้ย แค่รวมเล่มพี่เมฆได้นี่ก็แทบตายแต่ก็ดีใจมากมายพอกัน เอิ๊กๆ
๐ ขอบคุณสำหรับแฟนคลับพี่เมฆพี่ดินทุกคนที่โหวตเซ็งเป็ดอวอร์ดให้นะ แอบเข้าไปดู ตกใจ มีชื่อโผล่อยู่หลายโหวตเหมือนกัน ขอบคุณคะ
๐ anterosz บอกคิดถึงดวงตะวันกับพี่เมฆ เลยบอกว่าจับให้มาเจอกันกับพี่ดินสักตั้งจะดีไหม แต่ anterosz ไม่ตอบคนเขียนมาแหละว่าจะเอายังไง โยนความซวยให้ anterosz ซะงั้น 5555 ติดนิสัยไอ้พี่ภูมาอ่ะนะพี่น้อง
๐ ขอบคุณทุกคนค่ะ ป้ายขอบคุณ คนทำยังไม่ว่างเลยอะ ประชาชนล้นหลามมาก ไม่รู้เห็นรายชื่อแล้วคนทำให้จะลาตายเสียก่อนไหม หวั่นใจจริงๆ
๐ TRomance
-
:z13:+ :กอด1: กร๊ากกกกกกกกกกกวันนี้ได้จิ้ม
ขออนุญาตไปอ่านก่อนนะ
-
ดินมีงอลด้วย
นายภูรีบง้อเมียเดี๋ยวนี้เลย :m16:
-
บอกได้คำเดียวว่า...ไรเตอร์ ซู้ดดดดดดดดดด ยอด
:sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
-
จองที่ไว้ก่อน เล่นในโทรศัพท์อ่านบ่ได้ เดี๋ยวพรุ่งนี้มาอ่านใหม่
-
นายภูชัดเจนหน่อย
ง้อ ง้อ ด่วนเลย
คนอ่านเคือง
-
อ้าาาาดูท่าคุณภูจะเริ่มจริงจังกับพี่ดินแล้ว
ดีมากๆๆๆค่ะ ลุ้นให้พี่ดินใจอ่อนเนอะ ^^
-
พี่ภู เป็นใครก้อน้อยใจ พาแฟนใหม่ มาหาแฟนเก่า ชิร์ :beat: ง้อน้องดินเลยนะ
-
"ช่วยไม่ได้นะภูตะวัน......มึงรึอาจที่จะมีเมียเป็นนักเลงเองช่วยไม่ได้จริงๆ"
นายเสาไฟฟ้าในเมื่อตัดสินใจแล้ว
ก็ต้องเดินหน้าต่อไป อย่าไปยอมแพ้
สู้ สู้ o13
-
:z1: :z1: :z1:
นั่งรอ มาทั้งวันเลยค่ะ
ว่างเป็นเปิดมาดู เอ อัพรึยังงงงงงงง
:z2:
วันละตอน
:a5:
ก็ยังดีค่ะ ดีกว่าไม่อัพน้า
พี่ดินจะได้ไม่จบเร็วด้วย
ขอยาวๆได้มั้ยคะ
ยอมรับว่า ติดนิยายเรื่องนี้ อาการโคม่าค่ะ
:o8:
:กอด1:
คนเขียน & คนโพส
:L2:
-
แอร๊งงงง ฝามในใจพี่ภู
แหมๆๆๆ รักต้องแสดงออกเยอะๆจิ พี่ภู
พี่ดินเกือบจะเหลวเอามาปั้นได้ตามใจแล้ว :-[ อีกนิด อีกนิด รุกเข้าไป รุกเยอะๆ
ส่วนกรน่ะ ชู๊ตไปไกลๆซะทีเถอะ
ไม่งั้นจะยุให้พี่ดินกระทืบซักสองสามที
ปล.รอมาทั้งวันเหมือนเม้นข้างบนเหมือนกัน
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
o18ดีใจจจจจจ ชอบบบบบบบบบบ
พี่ภูและพี่ดินเริ่มรักกันแล้ววววววววววววววววว :impress2:
มารอต่อไปปปปปปปปปปปปปปปปป o13
-
เหลือวันละตอนเหรอครับ
ไม่เป็นไรครับวันละตอนยังดี
ลงเร็วจบเร็ว ลงวันละตอนจะได้มีอ่านนานๆนะครับ
-
พี่แก๊กทำหน้าที่ได้ดีมากเลยนะ
-
พี่ภูตัดสินใจได้แล้ว..เชียร์สุดตัว.. :yeb:
คราวนี้ก็ตามง้อน้องเลยนะ..
นักเลงใหญ่งอนแล้วเป็นไงล่ะ..
น่ารักที่สุด .. :m1:
:pig4:
-
สู้ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ นะค่ะ ไรเตอร์
:mc4: :mc4: :mc4:
-
นายภูในเมื่อนายเลือกเมียเป็นนักเลงแล้ว ห้ามถอยเด็ดขาด
ลุยยยยยยยยหัวชนฝาลูกเดียว :z10:
-
ไม่แน่ใจตัวเองหรือว่าลังเลที่จะเลือกใครกันแน่นายภู เอาให้แน่สักอย่างคนนึงก็อดีตคนที่เคยรักแล้วเขาก็ทิ้งนายไป คงจะจำได้นะถ้าความรู้สึกเจ็บยังมีนะ
อีกคนก็เด็กที่มึงขมขื่นด้วยความเมาแบบหมาไม่รู้สึกตัวของมึงเอง แล้วทีนี้มึงจะเลือกใครละ :เฮ้อ:สงสารพี่ดินอ่ะพ่อนักเลงใหญ่งอนซะแล้ว
-
พี่ภู ถ้าแน่ใจแล้วก็สู้ๆนะ เอานักเลงมาเป็นเมีย ท่าจะเหนื่อย
แต่ต้องสู้ โย่ๆๆๆๆๆ
พี่ดิน อย่าเมินพี่ภูนะ ห้าวได้แต่อย่าหมางเมิน :o8:
เป็นกำลังใจให้ไรท์เตอร์และไพสต์เตอร์ค่า :L2:
-
วันละตอนกำลังพอดีเลยค่ะ ฮ่าๆ
ไม่ใช่ว่าไม่อยากอ่าน แต่อยากอยู่กับน้องพี่ดินไปนานๆ
แหม ภูตะวัน ทำไมเดินตามอย่างสงบ หมดฟอร์มขนาดนั้น
น่าสงสารจริง แต่ต้องง้อพี่ดินด้วย พี่ดินอุตส่าห์รู้ใจตัวเองละ
-
เฮียภูเลือกพี่ดินใช่มะ อย่าให้หลุดมือไปล่ะ ได้เมียนักเลงต้องอดทน :laugh:
ลงวันละตอนก็ได้ค่า ไรเตอร์ :pig4:
-
เดี๋ยวนี้เค้ามีงงมีงอนกันด้วย
:z1:
-
ขอบคุณคนแต่งมากเลยที่ไม่มาม่า ^^
ตอนนี้รักพี่ภูสุดใจ รู้ตัวแล้วว่าจะเลือกพี่ดิน
ก็อย่าทำให้พี่ดินเสียใจนะพี่ภู
-
ดีแล้วค่ะพี่ภู ก้าวไปข้างหน้าอย่าหันหลังกลับ
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด แมนโฮกค่ะ
ดิน ฟังพี่ภูมันหน่อยนะคะ :กอด1: โอ๋พี่ดินเบาๆ
-
หง่าาา พี่ดินงอนเลย
พี่ภูง้อดีๆด้วยนะ แล้วก็ทำอะไรอย่าลืมคิดถึงใจพี่ดินด้วยละกัน :L2:
ขอบคุณมากค่าาา
-
อยากจิ้มๆบ้างอะ แต่ึงต้องทะลุหลายรี บานกันพอดี 5555+ :z13:
-
เอาใจช่วยคนแต่งครับ
-
ลงวันละตอนก้อได้ แต่เป็นตอนยาว ๆ นะ อิอิ :bye2: :bye2:
-
มีเมียเป็นนักเลงใหญ่ ต้องอดทนนะพี่ภู
ไม่รู้งานนี้ต้องง้อด้วยอะไนถึงจะหายงอนเนี่ย
แล้วอย่าลืมเอาไปเปิดตัวอย่างเป็นทางการด้วยล่ะ
-
อยากอ่านวันละ 3 ตอนอะ ทำไงดีๆๆๆ อิอิ :ped151:
-
โอ้โฮ ต่อไปได้งานแล้วท่าทางจะยุ่งกว่าเดิมนาาาาาาา แง่มๆๆๆๆ
ไม่เป็นไร ช้อนรอพี่ดินได้เสมอ อิอิ ชอบคุณภูด้วยหงะ คือ แบบว่า ต่างคนต่างรัก แต่ก็เงียบเพราะเข้าใจว่าอีกคนคิดต่าง โฮ้ยยยยยยยย ถ้าไม่ใช่คนอ่าน แต่เป็นพี่ดิน หรือคุณภู ช้อนคนปวดจิตเจ้าค่ะ แง่ม ๆ สงสารทั้งสองคน ได้รับการเอาใจใส่หงะนะ แต่ไม่มีอะไรที่สามาาารถยืนยันคววามมั่นคงของตัวเองได้อย่างนี้ ใจมัันก็แกว่งไป แกว่งมาได้เรื่อย ๆ แง่มๆ
เดี๋ยวเถอะ มีใครมาเสียบแล้วจะรู้สึก ชริ ๆ
-
ดินงอนแหงมๆ ง้อด่วน
มาวันละตอนก็ยังดีค่ะ แต่อย่าหายไปนะค่ะ เด๋วขาดใจ
-
งานนี้พี่ดินงอนยาว~~~~~ ง้อดีดีนะคุณภู คึคึ
-
ง่ะ พี่ดินงอนแล้ว
ชอบพาทพี่ดินมากกว่า
แต่อ่านของพี่ภูก็เรื่อย ๆ ดี
-
ว๊าววว พี่ภูเลือกพี่ดิน :impress2:
-
ชิชะ รีบง้อเลย
ถ้าทำพี่ดินเสียใจ
คุณภูตะวัน โดนแน่!!!!
:m16: :m16:
-
ตาพี่ภู....เมื่อตัดสินใจแล้วก็ลุยโล๊ดดดดด......
ตั้งใจจริง....ฝ่าหมัดเท้าอีกเล็กน้อยถึงปานกลาง..พอน่วม ๆ...
ก็ต้องได้พี่ดินนักเลงใหญ่ไปครองแน่นอน... :a2:
อ้อ...เหมาใบบัวบกไปต้มกินก็ดีนะ....เพื่อสุขภาพ :laugh3:
:pig4: คนแต่ง กะ คนโพส :L2:
รอ....วันละตอนนิ... :m18:
-
ดีใจที่พี่ภูตามพี่ดินออกมา :m11:
อะไรๆเริ่มชัดเจนในความรู้สึกแล้วนะพี่ภู
ตอนนี้พี่ดินก็สำคัญกะพี่ภูมากๆแล้วล่ะ
+ขอบคุณ Seiki กะ TRomance ค่ะ :กอด1:
-
ถ้าที่บรรยายออกมาเป็นนิสัยใจคอที่ปฏิบัติได้จริงๆ ของภูตะวัน ... สุดยอด o13
แต่จะอะไรก้อแล้วแต่...
ภูตะวันต้องอดทนเพิ่มมากเป็นเท่าๆ นะ เพราะเมียใหม่เค้าขั้นนักเลงเน้อ!!!
เอาใจช่วย และขอให้ชัดเจน อย่ามาแซ่อ้ำแซ่อึ้งล่ะ :z6:
-
ถ้าเป็นคนนี้แน่แล้ว ก็ต้องอดทน ใจเย็นค่อยๆง้อดินนะภู
กรก็กระไรเนอะมาหยอดโน่นนี่อีก เลิกแล้วก็แล้วไปดิ๊
-
สู้ ๆ อยากได้นักเลงก็ต้องทนทุกอย่าง
นักเลงดันน่ารักซะเนี้ย
:call:
-
ง้อด่วนๆ พี่ภู ดีจังที่คิดจริงจังกับพี่ดินจริงๆ
อย่าลืมเคลียร์เรื่องกรให้เรียบร้อยนะจ๊ะ
ชอบพี่แก๊กจังเลย โฮะๆ
:-[
-
พี่ภู อย่างนี้ต้องพูดให้ชัดเจนไปเลยยยย
อย่าปล่อยทิ้งไว้ให้คาราคาซังนะ สงสารพี่ดิน
ร๊ากกกกพี่ดินเสมอ ร๊ากกกกกกกคนโพส+คนแต่งที่ซู้ดดดดดดด :กอด1:
-
กรี๊ด...ปั่นงานส่งอาจารย์วันเดียว กลับมาอ่าน สาม ตอนรวด มีความสุข ^ ^
รีบๆๆมาต่อนะคะ ชอบเรื่องนี้มากเลยอ่ะ
o13 :bye2:
-
เดินหน้า เต็ม กำลัง ............................
-
ถ้าภูพูดเรื่องที่เอาแต่คิดในใจออกไป อะไรๆก็คงชัดเจนกว่านี้...
-
โหย ไม่มาวันเดียวผ่านไปสองตอน
ไรต์คะ
ยังไงก็ช่าง อย่าหายไปนานนะ
คนอ่านคิดถึง
เจ็บปวดแทนดิรอ่า อ๊าก :o12:
-
เลือกแล้วใช่มั้ยพี่ภู...ว่าคน ๆ นี้คือ พี่ดิน >//////<
ไม่รู้ว่าจะหาคำ ๆ ไหนมาบรรยายความรู้สึกดีั...
และในเมื่อตัดสินใจที่จะเลือกแล้ว...ไม่ว่าข้างหน้าจะเจออะไรบ้าง...ก็ขอให้พี่ภูทำได้สำเร็จอย่างที่คิดนะ
แต่เค้า่ว่ามันก็คงจะไม่ยากอะไรหรอก...เพราะพี่ดินเองก็น่าจะมีใจให้พี่ภูเหมือนกัน...เพียงแต่พี่ดินยังไม่รู้ใจตัวเองก็เท่านั้นเอง
เหนือสิ่งอื่นใด...ณ ตอนนี้พี่ภูจะต้องง้อพี่ดินให้ได้เสียก่อน
และจากนี้ไปก็อย่าทำให้พี่ดินเสียใจนะพี่ภู...ชัดเจนอ่ะ...สะกดให้เป็นนะ =^= b
-
ว้า..งจะได้เจอพี่ดินน้อยลง เป็นวันละครั้ง
คิดถึงล่วงหน้า เลย อิอิ :กอด1:
-
ง้อให้สำเร็จนะภูตะวัน :3123:
-
นักเลงก็นอยด์เป็นเหมือนกัน ไอ่ที่ไม่ขัดขืน ไม่ใช่ตกใจหรือ :z2:
+1 ให้เป็นกำลังใจ ทั้งน้องเซ กับ TRomamce ครับ
-
พี่ดิน นิ่งแบบนี้ น่ากลัวอะไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่
นายภูสงสัยจะเจองานหินเข้าแล้ว
-
^^
-
พี่ดินน้อยใจใหญ่แล้ว
พี่ภูตามง้อเร็วเข้า o13
-
กรี๊ดๆๆๆๆๆๆ พี่ภูสู้ๆๆๆ
-
ว๊ากท่านภูดีนะยังตามพี่ดินมาอะ
ถ้าไม่ตามพี่ดินมานะน่าดูหึ
พี่ดินก้อน่าเริ่มรักเค้าเเล้วอะดิอิอิ พี่ดินสู้โว้
-
:L2:
-
เย้ พี่ภู พี่ภูเลือกแล้ว ก็เหลือแต่เคลียร์เรื่องกรให้เรียบร้อยแหละนะ
พี่ดินคงอึดอัดใจนะ เพราะไม่รู้ว่าใครคิดอะไรยังงัย
มาวันละตอนก็ดีใจมากแล้ว ขอบคุณมากค่ะ
-
พี่ภูตกลงเลือกพี่ดินแล้วใช่มะ
มีเมียเป็นนักเลงใหญ่ต้องอดทน
รีบๆง้อพี่ดินเลย...นักเลงงอน
-
:sad4: :sad4: :sad4:
พี่ดินของเค้าาาาาา :dont2:
มามะ มาซบอกเค้าเหอะพี่ดิน ไม่ต้องง้อตาเสาไฟฟ้าหรอกเนอะ o16
มีคนรอดามใจพี่ดินอีกเพียบเลยนะคะ :give2:
-
เจ้าภูเอ๋ย เจ้ให้อภัยแระ เห็นว่าตัดสินใจเลือกพี่ดินแบบไม่ต้องคิด หึหึ
เจ้เอาใจช่วย ให้ง้อพี่ดินได้สำเร็จ
ขอบคุณไรเตอร์และก็คนโพสสำหรับนิยายน่ารักๆ
-
:กอด1: กอดพีู่ภูแรงๆ1ที
วันนี้ทำตัวน่ารักมาก
ชอบที่พี่ภูเป็นคนที่ถ้าทำอะไรแล้วต้องทำให้ชัดเจน
เมื่อพี่ภูเลือกพี่ดินแล้ว อย่าทำให้พี่ดินผิดหวัง
ตอนนี้พี่ดินยังต้องปรับตัวอะไรอีกเยอะ
พี่ภูรอพี่ดินก่อนนะ
-
ไรเตอร์ลงตอนเดียวหรอ?? :monkeysad: :monkeysad:
อยากอ่านอ่าาาาา :z3: :z3:
พี่ภูแมร่งทำอย่างงี้กับพี่ดินได้ไงอ่าาาา ใจดำที่สุดเลย :o12:
บอกคนอื่นเค้าไปดิว่าแฟนใหม่หรืออะไรก็ได้ที่ทำให้รุ้ว่าเค้าสำคัญอ่ะ
-
พี่ภูง้อน้องดินด่วนเลยค่ะ
แม่ยกเคืองหลาย ๆ ค่า
-
งานเข้าแล้วนายภูตะวัน
เมียงอนว่ะค่ะ
๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕
-
โอยยยยยยยยยยยยยยยยยย
พี่ดินน่ารักแบบไม่ไหวจะเคลียร์ !!!!!
:-[ :-[ :-[ :-[
ชอบมากกกก ฟีลนี้น่ะ
ฮ่าๆๆๆ พี่ภูก็น่ารักอ้ะ ... แบบทะนุถนอมมม
(ไม่นับคืนที่เมานะ)
อยากจะกลืนพี่ดินไว้ในอกเหมือนกัน!!
-
พี่ภูเลือกแล้ววววว
สครีมออกมาได้ปย.เดียว อิอิ
-
อารมณ์น้อยใจอะดิพี่ดิน
พี่ภูรีบบอกรีบเคลียร์กับพี่ดินเลยว่าคิดอะไรยังไง
สงสารพี่ดิน กำลังสับสนแน่ๆ เลยว่ารู้สึกยังไงกับพี่ภู
-
อย่างนี้ไม่รอดหรอกพี่ภู
รักน้องดินไปแล้ว ทำใจมีเมียเป็นนักเลงซะเถอะ o18
-
อ้ายยยย แล้วบอกเค้ารึป่าวล่ะยะว่าเลือกเค้าอ่ะ คิดในใจอยู่นั่นล่ะ ฮึ :m16:ขัดใจเจ้จริง
-
:z2: พี่ภูจ๋า ง้อนิด ง้อหน่อย ง้อมากๆ... (ก็ได้เอ้า) :z2:
เป็นกำลังใจ เป็นกำลังใจ ง้อพี่ดินให้สำเร็จนะจ๊ะ :impress2:
:pig4: :pig4:
-
แหม่พี่ภู ขอให้คะแนนด้านบวกซัก+2แล้วกัน o13
ดีแล้วที่คิดได้ แต่ช่วยกรุณาพูดหรือกระทำออกมาด้วยจะดีมาก อย่าได้แต่คิดเอง เออเองค่ะ ขอร้อง :m16:
ส่วนคุณกรไม่รู้มาดีมาร้าย แต่เอาเป็นว่าใครก็ได้ช่วยเขี่ยให้กระเด็นออกไปจากเรื่องนี้ทีเถอะ ฮ่าาาาาา :laugh:
กอดๆพี่ดิน เข้าสู่โหมดลัิทธิรักหลงพี่ดินอีกคน 55+ :man1:
-
พี่ภูง้อพี่ดินเยอะๆ เลยนะ ก็เล่นพาไปเจอแฟนเก่าโดยไม่บอกก่อนนี่ สมควรโดนงอนแล้ว เอ๋ แต่ตอนท้าย ที่เดินตามกันนี่เหมือนจะแสดงให้รู้เลยนะว่าใครเป็นช้างเท้าหน้า ใครเป็นช้างเท้าหลัง
คนแต่งรวมถึงคนโพสก็พักผ่อนมากๆแและดูแลสุขภาพด้วยนะคะ คนอ่านได้อ่านวันละตอน แต่ได้อ่านทุกวันก็ขอบคุณมากๆ แล้วค่ะ :pig4:
-
ง้ออออออออออออออออออ อย่างสุดความสามารถนะพี่ภู
ขอบคุณไรเตอร์มากกก :กอด1:
-
ก่อนอื่นขอบคุณคนโพส กับคนแต่งด้วย ที่มาลง+แต่งเรื่องนี้ไว้มากกกก ขอสารภาพตามอ่านไม่ทัน :o8: กำลังไล่อ่าน และหลงพี่ดิน พอ ๆ กับหลงน้องเมฆ :กอด1: ไปอ่านต่อดีกว่า
-
ได้อ่านความในใจของพี่ภู ค่อยโล่งอกหน่อย
เดินหน้าต่อไปคร๊าบบบบ สู้เพื่อพี่ดิน :a2:
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
-
งอลจริงอะไรจริง เงียบๆแบบนี้น่ากวักว่าอีกนา แล้วไม่ใช่กลับไปตอนเย็นกรชีแรงเข้าไปอยู่ห้องพี่ภูเองเลยนา
-
เดินตามเมียต้อยๆเลยน่าพี่ภู :m20:
-
555++
ดินน้อยแอบหึงหรือเปล่า
แต่ที่แน่ๆๆๆ กรหมดสิทธิ์
กร๊ากกกกกกกก
-
ง้อ เท่านั้นแหละหนาา อยากแกล้งทำเป็นไม่สนใจเองนี่ ชิชิ รีบๆเคลียร์เลยนะ ไอพี่ภู
ดูสิ ดิน งอน ไปนู่นนนแล้วววว
ปล. คิดถึงพี่ดิน ขนาดอู้มาอ่าน นิดนึงก็ยังดี 555555
เห้อออ กว่าจะโพสต์ได้ แอเร่อเป็นสิบบ
:กอด1: นักเขียน ค้าบบบ ไม่เร่งรีบ วันละตอนก็ได้ แค่ อยากอ่านทุกวันเอ๊งงงง
:PP
-
ง้อพี่ดินโดยด่วนเลยน้าาาาาาา อิตาเสาไฟฟ้า
ถ้าพี่ดินร้องให้ หรือรู้สึกไม่ดีขึ้นมาหล่ะก็ o18 o18
แล้วอีกอย่างรู้สึกตัวแล้วก็รีบๆ ทำตามแผนเอาพี่ดินคนเก่งมาเป็นสุดที่รักให้ได้นะเอ่ออออ :laugh: :laugh:
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1กอดคนเขียนและคนโพสพี่ภูนี้ได้ใจจริงๆๆๆๆพี่ภูสู้ๆๆๆๆๆเผด็จศึก :oo1:พี่ดินให้ได้เย้เย้
-
พี่ภู!!!!!!!!!!!~ (เปลี่ยนโหมดการเรียก เพราะพี่ภูตัดสินใจเด็ดขาดดีมาก :a2: )
พี่ดินขี้งอนเนอะ ( :z6: ลูกถีบนักเลงใหญ่)
พี่ภูต้องง้อเยอะๆน้า :-[
ส่วนกร...มาไม้ไหนไม่รู้ แต่อย่ามาทำตัวเป็นถ่านไฟเก่า เดี๋ยวพี่ดินเสียใจ แฟนคลับจะรุมตื้บพี่ภูเอาได้นะจ๊ะ
ปล. วันละตอนก็สุขใจแล้วค่ะคนแต่งขา ^^
ปล.2 โพสต์ไม่ติดจะไปติกล้องที่ห้องพี่ภูนะ :serius2:
-
เฮียแกเลือกได้ถูกต้องแล้ว
เมียเก่าอ่ะ โผล่มาเพื่ออออ
มาร้ายป่าววะเนี่ย
เหอะๆ
-
อ่านะ
งอน
ร้ายลึกนะเนี่ย
พี่ดิน
+55555555
-
:L2:
love love
-
นายภูตะวัน ง้อ เพียงดินเด๋วนี้นะ :กอด1:
-
ง้อพี่ดินเดี๋ยวนี้...ชอบเรื่องนี้ แต่อย่าดร่ามามากนะน้า...
รักคนแต่งจัง :L1:
-
งืดดดดดดดดด ตอนใหม่งอกออกมาจากตอนที่แล้วนิดเดียวเองอ่ะ TT___TT
-
ตอนนี้ชอบมาก
ขอขีดเส้นใต้คำว่า ชอบมาก
ให้มันได้อย่างนี้สินายภูตะวัน แบบนี้ได้ใจแม่ยกไปเต็มๆ
พี่ดินมีงอนเฟ้ยงานนี้...นักเลงหึง ฮ่าๆๆ (แอบน่ารักได้อีกนะ)
:pig4:
คนแต่ง & คนโพส
:L1:
วันละตอนพอดีแล้วจ้า...คนอ่านไม่ค้างมาก อิอิ
ยังไงก็รักษาสุขภาพด้วยเนอะ
:L2: :L2: :L2:
-
กระทู้ไปเร็วมากเลย...รออ่านค่ะ วันละตอนก็ได้ ถ้าวันหนึ่งหลายตอนถือว่าเป็นโบนัสละกัน ขอให้ได้งานดีๆ นะคะ
ปล.รักษาสุขภาพค่ะ :L2:
-
คุณภูห่วงความรู้สึกพี่ดินมากๆอ่า
รู้ใจตัวเองแล้ว ต้องทำให้พี่ดินยอมรับให้ได้นะ สู้ๆ
:กอด1: คนแต่ง
-
ง้อด่วนค่า
พี่ดินเฉยจนน่ากลัวไปแล้ว!!
-
คุณพี่ภูง้อพี่ดินด่วยเลยค่าาา
อาการไม่ค่อยดีแล้วนะค่ะพี่
คึคึ
-
เลือกแล้วนี้ใช่มะ ถ้างั้นก็ต้องรักษาไว้ให้ได้น่ะ
-
ง้อเยอะๆเพราะลูกพี่ดินงอลหนัก แถมงอลแบบไม่รู้ตัวด้วย
-
:L1: :กอด1:
-
เอะๆ ยังไงเนี่ย
ยอมรับแล้วอ่าดิว่าชอบ พี่ดิน 5555+
-
ทัน ซะ ที เหอๆๆ
ติด งอม แงม เลย...
ไร เตอร์ แล้ว ก็ คน โพส
สุด ยอด ..
ขอบ คุณ ครับ
-
ชอบดินจัง น่ารักมากคับ
นักเลงคนนี้น่าติดตามจิง o13
กลับมาถึงก็ไม่ทำอะไรเลย
เปิดคอมเข้ามาอ่านก่อนเลยคับ
แบบว่าไม่ค่อยติดเลยใช่มั๊ย 555+++
+ ให้ เซ&TRomance ข้อหาน่ารักคับ
-
:z2: :z2:
-
อ่านทันแล้ววว
พี่ดินน่ารักจังค่ะ :-[
เห็นภูเลือกได้อย่างนี้แล้วก็สบายใจ
ขออย่าให้กรเรื่องมากก็แล้วกัน
ติดตามค่า :L2:
-
สมนำ้หน้าภูเริ่มคิดได้เมื่อสายแล้ว
สงสารดินจัง
กรจะทำอะไรให้เรื่องแย่อีกหรือเปล่าเนี๊ย
แก๊กต้องคอยช่วยดินนะ
ภู o18
-
พี่ภูง้อ พี่ดินโดยด่วน
-
เหอๆ อ่านทันแล้วเหมือนกัน กุ๊กกิ๊กน่ารักจังเรื่องนี้
พ่อแง่แม่งอนชัวร์ป้าบ จะเห็นนังเลงงอนตุบป่องก็เรื่องนี้ล่ะ :laugh: :laugh:
พี่ดินเริ่มมีใจให้เสาไฟฟ้าไปซะแวว อะไรๆ กำลังจะไปด้วยดีแต่ได้กลิ่นตุๆ นางร้ายมาแว้วว
รออ่าน+เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์ฮับบ....
-
พี่ดินงอลใหญ่แล้วไอ่เสาไฟฟ้าง้อด่วน ๆ เลย
-
เรื่องนี้ชอบอ่านตอนที่เป็นด้านความคิดของนายภูมากกว่าง่ะ ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน
สงสัยเย็นนี้กลับไปบ้านนายภูคงมีเรื่องที่จะต้องเคลียกะกรยาวแน่เลยง่ะ :m20:
o13 o13 o13
PS> mail ไปหาแล้วเน้อคนเขียน แหมๆ ช้านิดช้าหน่อย โยนความผิดให้เราซะงั้ย :m14:
-
+1 ค่า :L2:
พี่ภูตัดสินใจได้ดี o13
ไม่ต้องไปสนใจกรแล้ว สนใจพี่ดินดีกว่า o18
-
กู๊ดจ๊อบค่ะคุณพี่ภูขา :mc3: :mc2:
ดีมากกกที่ตัดสินใจได้แล้วววว
เดินไปข้างหน้าเลยไม่ต้องกลัววว รุกๆๆมันเข้าปายย
เพราะยังไงตอนนี้พี่ดินก็หวั่นไหวแล้ว อิอิอิ o3
กร ลงเอยกับแก็กเหอะ ฮ่าๆๆๆ :oni3:
จะไ้ด้ไม่ต้องมาวุ่นวายทางนี้เค้าจาสวีทกันนนนน :give2:
ไรเตอร์สู้ๆนะคะ ขอบคุณมากค่ะ :pig4:
-
+1 นะตัวเทอ
ดินเอ้ยดิน งอนเหรอเนี่ยยย
-
เพิ่งเริ่มอ่านสนุกมาก :L2:ชอบ น่องดิน เอ้ย พี่ดินอ่ะ
-
งานเข้าเลยเห็นไหมคุณภู
เมียนักเลงก็น้อยใจเป็นนะ
ยังดีที่คุณภูเลือกที่พี่ดินก่อน
ถึงกับร้อนใจที่พี่ดินเดินหนีไป
พี่ดินจ๊ะ อาการมันฟ้องน๊า...
ถ้าไม่เริ่มมีใจแล้วทำไมต้องงอนฮิ้ววววว :o8:
กด+1เพิ่มกำลังใจอิอิ
-
ดินเดินหนีต้องดีใจ+เขิลแน่ๆที่พี่ภูตามมา
-
ตายแร้ว นู๋ดินมีงอนจ้ะ เริ่สได้อีก ^ ^~ คุณภู ไปง้อด่วน
-
เงียบสยบทุกอย่างจริงๆ คุณชายภูตั้งท่าจะรับเตะรับหมัดจากพี่ดินถึงกับทำอะไรไม่ถูก
พี่ดินต้องเสียใจมากแน่ๆ เมื่อเช้าอุตส่าห์ดีใจคิดไปว่าธุระที่ทำให้ไอ้เสาไฟฟ้าตื่นแต่เช้าคือไปส่งพี่ดินสมัครเรียน
แต่มันกลับมารับแฟนเก่าและดันลืมธุระของพี่ดินไปด้วย แล้วยังมีหน้ามาถามอีกว่าพี่ดินจะไปไหน! มันน่าน้อยใจจริงๆ เฮอะ!
:กอด1: พี่ดิน โนเน๊ะๆๆๆ~ ^^ ไม่ร้องไห้น๊าาาา
ไอ้เสาไฟฟ้า! แกรีบเคลียตัวเองด่วนเลย ก็เป็นซะแบบนี้พี่ดินเสียหายนะ :angry2:
ปล. :laugh: กว่าจะทำป้ายชื่อthank youเสร็จมีหวังคุณพี่มึนตายแหง~ (แล้วอย่าตกชื่อไออีกล่ะ o18)
ปล2.เป็นกำลังใจให้จ้าาาา :L2:
-
ดิน น่ารักอ่าามีงอล
-
น้องดิน :o12: ทำไม
-
+1 แทนคำขอบคุณ :L2:
-
ไม่ได้อ่านแค่วันเดียว แม่เจ้า รันไปสิบหน้า!!!!
ตกใจกับความไม่ธรรมดาของพี่ดินซ๊ะแล้ว
แฟนคลับเย๊อะแยะจริงๆ +1 ให้พี่ิดินจ๊ะ
ถ้าเสาไฟฟ้ามันทำตัวไม่ดี ก็ทิ้งไว้ให้หมามันฉี่ใส่เหอะนะ
-
ภูน่ารักมากกกก...ตัดสินใจเด้ดขาดดีไม่มีอาลัยเลือกแล้วเลือกเลยเยี่ยม o13
:pig4: writer
-
เหอ..เหอ อกหักอยู่ไม่ช่าย..ยยเหยอ o18
ปู้ชาย :เฮ้อ:
แต่ก็นะจะอดใจได้ไง พี่ดินของเราน่ารักขนาดนั้น :z2:
-
พี่ดินน่ารักจริงงง
ภูตะวันสู้ ๆๆ พิชิตน้องดินนักเลงใหญ่ให้ได้นะ
-
ขอชัดๆกว่านี้ได้มั้ยยะนายภู
-
งอลนานๆ และงอลหนักๆนะพี่ดิน o18
ยังไงพี่ภูก็เต็มใจจะง้ออยู่แล้วละ :jul3:
-
งอนเยอะๆๆๆ
พี่ดินงอนเยอะๆๆ
อยากเห็นภูง้อพี่ดิน :m20:
-
พี่ดินอย่างอน
เดี๋ยวพี่กรจะมาแทรก
-
ว้าวววว
เลือกพี่ดินแล้ว
-
เข้ามารอพี่ดิน
><
-
เห็นด้วยกะไรท์เตอร์ค่ะ ไม่อยากให้พี่ดินจบเร็ว
แล้วก้อเห็นด้วยกะคนอื่นๆๆที่ให้รวมเล่มพี่ดิน
และแล้วก้อรุ้ใจตัวเองไปแล้ว 1 เหลือพี่ดินของเรานี่แหละ
ที่ยังต้องให้เวลาอีกนานเลย กว่าจะรุ้ว่าความรักมันเป็นยังไง
-
ง้อ เพิ่งตามทัน 555+
ชอบพี่ดินที่สุดดดดดดดดด น่าร้กได้อีก
-
เข้ามารอพี่ดินด้วยคน >O<
วันนี้มาต่อเร็วๆนะคะ :กอด1:
-
พึ่งได้อ่านวันนี้ อ่านรวดเดียวเลย
สนุกมากค่ะ ^^
ปล.รอตอนต่อไปนะคะ +1
-
ดีมากนายเสาไฟฟ้า ที่ตัดสินใจได้แล้ว
แต่ก็ช่วยทำให้เป็นรูปธรรม และชัดเจนโดยด่วน ไม่งั้นอาจจะเสียพี่ดินไปได้
+1 แต้มที่ 550 ให้Seiki แล้วฝากไปกอดTRomanceแน่นๆ ด้วย
-
พี่ภูเลือกน้องดินแล้ว
บอกให้เจ้าตัวเค้ารับรู้ด้วยล่ะ
รออ่านตอนต่อไปคับ ^^ :L2:
-
พี่ดินน่ารักจัง
^^
ขอบคุณค่ะ
-
ถ้าพี่ดินไม่โวยวายเหมือนเดิมแล้วจะรู้สึก :กอด1:
-
:-[
-
เข้ามาติดตามเรื่องนี้ด้วยคน ...งานนี้รักพี่ภูจัง...
ชัดเจน...
ขอบคุณที่แต่งนิยายดีดีมาให้อ่านน๊า
-
ได้ต้นฉบับมาแล้วเดี๋ยวมาลงให้นะคะ ออกไปซื้อของเปปนึง :impress2:
-
:impress2: :impress2: :impress2:
รีบไปรีบมานะค้า
อร๊างงงส์ ตื่นเต้ลลล
-
ตอนที่ 15
(http://dl9.glitter-graphics.net/pub/493/493789nfy8xzi1n4.gif)
ตกใจ!!!
กำลังจ้ำอ้าวอยู่ดีๆก็มีคนมาดึงแขนเอาไว้
สถานที่แปลกตาและไม่คุ้นเคย เป็นธรรมดาที่นักเลงอย่างพี่ดินจะตกใจ
ยิ่งตอนนี้ร่างกายพร้อม.....แต่สภาพจิตใจไม่พร้อม
ไม่พร้อมทะเลาะกับใคร ไม่พร้อมที่จะต่อยตีกับอันธพาลหน้าไหน
ปกตินักเลงอย่างพี่ดินไม่เคยมีนโยบายล่าอาณานิคมใคร นอกจากปกป้องอาณานิคมตัวเองเอาไว้เวลามีใครมาระรานก็แค่นั้น
แต่คนเรามันเลือกไม่ได้ เข้าตาจนขึ้นมาก็ต้องสู้ละนะ
กำหมัดแน่นกำลังจะหันหลังกลับไปตอบโต้คนที่มันบังอาจ
แต่พอเห็นว่าไอ้คนนั้นมันเป็นใคร ไอ้หมัดที่กำแน่นและอะไรๆที่วางแผนอยู่ในใจก็ต้องพับเก็บไว้ทั้งหมด
ความรู้สึกแรกคือ อึ้ง แล้วความรู้สึกที่ตามมาคือดีใจ ใช่....รู้สึกแบบนั้นตามมาจริงๆ
ทำไมพอรู้ว่าคนที่มาดึงแขนเอาไว้เป็นใคร ถึงได้ดีใจวะพี่ดิน
เลือดสูบฉีดแรงและเร็วจนเว่อร์
รู้สึกว่านักเลงใหญ่ตอนนี้ตุ๊ดฉิบหาย
มันจะผิดมั้ยถ้าจะหวั่นไหวไปกับผู้ชายด้วยกัน
ที่แน่ๆคือพี่ดินยังอยากแมนอยู่ แต่ที่รู้สึกหวั่นไหวแบบนี้มันเป็นอะไรที่นอกเหนือการบังคับได้เหมือนกัน
ใจมันรู้สึกของมันเองนะเว้ย พี่ดินไม่ได้ตั้งใจ!!
(http://dl9.glitter-graphics.net/pub/493/493789nfy8xzi1n4.gif)
ไอ้เสาไฟฟ้ามันน่ากลัวเกินไปสำหรับพี่ดินเสียแล้ว
แค่อยู่ใกล้มันได้ไม่นาน ก็รู้สึกเลยว่าไม่เป็นตัวของตัวเอง
ไม่มั่นใจตัวเองอย่างที่เคย ยอมรับอย่างลูกผู้ชายว่ายิ่งอยู่ใกล้ไอ้บ้านี่เท่าไหร่ใจยิ่งสั่น
ความกลัวเข้ามาฉาบทับให้ต้องรู้สึกวุ่นวายสับสน ผู้ชายคนนี้มีอิทธิพลเกินที่คิดเอาไว้มาก
ก่อนหน้าที่จะเดินหนีออกมายังรู้สึกอยู่เลยว่าปวดหนึบที่หน้าอกข้างซ้าย หายใจไม่ค่อยสะดวกเท่าไหร่ แต่มาตอนนี้ ตอนที่มีมันเดินตามหลังพี่ดินอยู่อย่างนี้ มันไม่พูดอะไรก็จริง แต่มันทำให้จิตใจที่ห่อเหี่ยวฟูฟ่องขึ้นมาจนน่าแปลกใจ ไอ้ที่รู้สึกน้อยใจแบบตุ๊ดๆก็พลอยหายวับไปด้วย
ถ้าเป็นแบบนี้ ทางที่ดีอยู่ให้ไกลตัวมันเข้าไว้จะดีมั้ย กลับไปเป็นพี่ดินคนเดิม ผัดก๋วยเตี๋ยวขายเหมือนเดิม อยู่แบบเดิมๆ เป็นนักเลงใหญ่ของชุมชนต่อไป
เหมือนแขนถูกดึงรั้งอีกครั้ง คราวนี้ไม่ตกใจเพราะพอจะรู้แล้วว่าใคร ยังไม่ทันจะหันไปถามว่าต้องการอะไร ก็ต้องเก็บปากสงบคำอีกครั้ง ไม่ต้องถามก็รู้คำตอบเมื่อร่างทั้งร่างถูกดึงทีเดียวก็ลอยหวือไปนั่งที่เบาะหลังแท็กซี่ที่เรียบร้อยโรงเรียนไอ้เสาไฟฟ้าเดินได้
(http://dl9.glitter-graphics.net/pub/493/493789nfy8xzi1n4.gif)
แท็กซี่ ยังจอดอยู่กับที่ ทุกอย่างเงียบ มีแต่เสียงเครื่องยนต์และไฟสีแดงที่วาบขึ้นมาหลังจากแท็กซี่เริ่มกดสตาร์ทมิเตอร์เป็นสัญญาณว่าการเดินทางเริ่มขึ้นแล้ว.....แต่รถยังหยุดอยู่กับที่ ไม่ไปไหน มองหน้าไอ้ตัวการที่จับพี่ดินยัดใส่มาในนี้มันก็เสือกจ้องตาทำหน้างงใส่
ถึงจะยอมรับว่าอารมณ์ไม่ปกติ....แต่เอาจริงๆอยากถุยน้ำลายใส่เบ้าตาไอ้เสาไฟฟ้ายิ่งกว่าอะไรในตอนนี้
“จะไปไหนหละ ทำไมไม่บอกเค้า” อ้าว ฉิบหายมันหน้าที่กูเหรอตกลงแล้วนี่กูกระโดดเข้ามาเองใช่มั้ย!!
“ไปไหน”
“ก็ดินจะต้องไปไหนหละ พี่แค่คนติดตามแต่คนที่ต้องไปคือดินไม่ใช่หรือไง”
“นี่ตกลงคือมึงจะไปสมัครเรียนกับกูเหรอ”
“ก็ใช่นะสิ เมื่อวานก็บอกไว้แล้วไม่ใช่หรือไง” เหอะ แต่กูแน่ใจมากกว่าเมื่อกี้มึงลืมมันไปแล้ว
“ความจริงแล้วกูไปเองก็ได้ ทำไมไม่บอกว่าแฟนมึงกลับมา จะได้ไม่ต้องตามมาให้เสียเวลามึงน่าจะแยกกันไปตั้งแต่ที่บ้านเลย”
“น้อยใจเหรอ”
หัวใจเต้นคร่อมจังหวะทุกส่วนในร่างกายนิ่งอึ้ง มันถามเหมือนปล่อยหมัดลงมาตรงกลางใจ แต่จะยอมรับอย่างที่มันสงสัยได้เหรอพี่ดิน จะยอมรับได้เหรอว่าน้อยใจมัน แค่โกรธ แค่โกรธที่มันทำให้พี่ดินต้องมาเสียใช่ไหม......
แล้วไอ้มือเย็บเฉียบแล้วใจหล่นหายตอนที่รู้ว่ามันมารอใครหมายความว่ายังไงหละพี่ดิน?
“ทำไมต้องน้อยใจ กูแค่รู้สึกว่ามึงทำให้กูเสียเวลาอีกอย่างกูเกรงใจ แฟนมึงอุตส่าห์กลับมาหาทั้งที”
ตกลงที่มันเมาเหมือนหมานี่คือแฟนมันกับมันแค่อยู่ไกลกันใช่มั้ย สรุปคือพี่ดินเสียตัวให้ไอ้ห่านี่ฟรี....จะว่าไปก็ไม่ได้ต้องการให้มันรับผิดชอบอะไรอยู่แล้วนี่หว่า ตัดใจแล้วว่ามันก็แค่กระโดดเล่นน้ำแล้วตอตำตูดก็แค่นั้น
“แล้วสมมุติถ้าเป็นดินระหว่างแฟนกับเมียดินจะให้ความสำคัญกับใครก่อน”
“เมียสิ เมียคือคู่ชีวิตนะเว้ย แฟนเลิกเมื่อไหร่ก็ได้ ถามโง่ๆทีหลังคิดก่อนถามด้วยนะ” ให้รู้กันไปเลยว่ากูไม่ได้ว่างตอบทุกข้อซักถามนะเว้ย
“ดินคิดตรงกันกับพี่แล้วมันแปลกตรงไหนที่พี่ตามดินมา”
มันยอกย้อนกลับมาเล่นเอาใบ้กินพี่ดินขึ้นมาแบบไม่มีสัญญาณบอกล่วงหน้า
“ ตกลงไปไหนดีครับ จะเหมารถผมไว้จีบกันผมไม่ว่าแต่ตรงนี้มันจอดนานไม่ได้”
“ไป.....”
ไปไหนวะพี่ดิน คิดสิคิดมึงจะไปสมัครเรียนที่ไหน อุเทนถวาย เทเวศร์ ปทุมวัน เทคโนดุสิต มันที่ไหนกันละวะที่มึงจะไป
“ไป......เรียลเอสเตท เพชรบุรีตัดใหม่ครับ” ไอ้เสาไฟฟ้าบอกทางไปแล้ว
อ่า โล่งใจวินาทีนี้ไปที่ไหนก่อนก็ได้
“ถ้าคิดอะไรไม่ออกไปบริษัทพี่ก่อนก็แล้วกันยังไงมันก็ไม่ทันอยู่ดีนี่มันเลยสิบโมงเช้าแล้ว พี่ขอโทษนะ”
“จริงๆแค่สมัครเรียนจะไปเมื่อไหร่ก็ได้ในเวลาราชการ”
รู้สึกผิดที่ก่อนหน้านี้คิดว่าเรื่องพี่ดินไม่ใช่เรื่องที่มันเอามาใส่ใจ พอได้ยินแบบนี้แล้วใจหล่นวูบเลย
“อ้าว แล้วทำไมบอกพี่ว่าสิบโมง รีบวิ่งออกมาแทบตาย”
“มึงจะกลับไปใหม่ก็ได้นะ กูแค่อยากทำธุระให้เสร็จไวๆ ยังมีอะไรให้ต้องทำอีกเยอะไม่ได้นึกจะว่างเวลาไหนก็ได้เหมือนมึง”
“เหตุผลนี้จริงๆหรือเพราะไม่อยากให้พี่ไป” เล่นเอากูตกใจเลย นี่ตกลงมันอ่านใจคนได้หรือยังไงวะ
“มึงอย่าถามมากได้มั้ย ตอนนี้คิดอะไรไม่ออกกูตอบอะไรไม่ได้หรอก”
ขนาดจะไปสมัครเรียนที่ไหนกูยังจำไม่ได้เลย
“ไม่เป็นไรเดี๋ยวพี่ให้เลขาช่วยหาให้ ดินเลือกเอาก็แล้วกันว่าอยากเรียนที่ไหน “
“อืม แล้วมึงไม่ย้อนกลับไปหาแฟนมึงแล้วจริงๆเหรอ กูกลับเองได้จริงๆนะ”
ถึง จะรู้สึกเหมือนฝืนใจพูดคำนี้แต่ถ้ามันไม่รีบไปเอาใจแฟนมันแล้วเค้าหนีมันไป อีกเมื่อไหร่ มันไม่คลุ้มคลั่งเมามายแล้วทำมิดีมิร้ายกับพี่ดินอีกเหรอ เจ็บครั้งเดียวก็เกินพอ เจ็บกายแค่ไม่กี่วันก็จริงแต่ไอ้ความรู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเองที่หาคำตอบ ไม่ได้ว่ามันเกิดได้ยังไงยังตามมาให้ต้องสับสนกันจนทุกวันนี้
“ก็ดินบอกเองว่าเมียสำคัญกว่าแฟนไม่ใช่หรือไง” เออ ปลาหมอตายเพราะปากจริงๆกู
“มันก็ใช่แต่กูไม่ได้เป็นอะไรกับมึงสักอย่างเป็นแค่ลูกจ้างมึงให้ความสำคัญมากไป มึงกำลังเรียงลำดับความสำคัญไม่ถูกนะ”
“ดินคิดดีแล้วเหรอที่บอกว่าไม่ได้เป็นอะไรกับพี่”
“ถ้าเรื่องวันนั้นกูลืมไปแล้วมึงไม่ต้องเอามาคิดรวมกันก็ได้”
“ถ้าลืมไปแล้วจริงๆทำไมถึงบอกได้หละว่าเรื่องวันนั้น”
เอาเลยไอ้เสาไฟฟ้า วันนี้มันวันของมึงกูยกให้ ต้อนกูให้จนมุมไหนมึงชี้เอาเลย เป็นวันแรกที่พี่ดินรู้สึกว่าตัวเองพ่ายแพ้และเสียหน้ามากที่สุด
“มึงพูดแบบนี้มึงอย่าบอกว่านะว่าจะทิ้งแฟนมึงแล้วมาจีบกู”
“พี่ไม่ได้ทิ้งเค้าแต่เรื่องของเรามันจบไปแล้วดิน พี่กับกรเราเลิกกันแล้วจะเรียกว่าแฟนไม่ได้แล้ว”
“กูถามหน่อย ตอนมึงกับเค้าเป็นแฟนมึงได้ให้เค้าเป็นเมียมึงมั้ย”
ไม่รู้ผมถามอยากไปหรือเปล่าแต่ไอ้เสาไฟฟ้ามันทั้งอึ้งทั้งตกใจ
“พี่จะบอกว่ายังไงดี เอายังงี้แล้วกัน ดิน เกย์อ่ะมันอาจจะไม่เหมือนผู้หญิงกับผู้ชายนะ ผู้หญิงกับผู้ชายตกลงคบกันเรียกว่าแฟนแล้วพอแต่งงานแล้วถึงจะเรียกว่าเมียใช่มั้ย”
“ใช่มั้ง”
ตอนนั้นสมองไม่ค่อยรับรู้อะไร คุณอาไตรภพครับพี่ดินขอไวท์บอร์ด (เค้ารู้กันทั้งบอร์ดเลยว่าคนเขียนมันแก่แค่ไหนมุขเช็คอายุชัดๆ)
“แต่ ผู้ชายกับผู้ชาย เอ้อ เกย์นั่นแหละมันไม่มีประเพณีให้ต้องทำตามเพราะฉะนั้นบางทีกว่าจะเป็นแฟนกัน ก็อาจจะได้เสียกันก่อนจะตกลงเป็นแฟนก็ได้ของแบบนี้มันอยู่ที่ความพอใจถ้าคิด ว่าทุกอย่างไปกันได้ก็คบกันเป็นแฟน”
“แล้วนานมั้ยกว่าพวกมึงจะมีอะไรกัน”
นี่กลายเป็นว่าพี่ดินจะอยากรู้อะไรวะครับเนี่ยเริ่มหน้าแดงอีกครั้งแล้วมั้ย
“เวลาไม่ใช่ตัววัดหรอก ครั้งแรกที่เจอกันหรือคบกันมานานเป็นปีของแบบนี้มันตอบไม่ได้”
“แล้วทำไมมึงถึงให้กูเป็นเมีย ทั้งๆที่มึงก็เหมือนจะรักเค้ามากไม่ใช่รึไง แล้วทำไมวันนี้มึงเปลี่ยนใจง่ายจัง”
ตอน นั้นมันคลุ้มคลั่งมันยังเรียกพี่ดินว่ากรอยู่เลย ไม่ใช่ว่าจะคล้อยตามมันนะแต่ถ้าพี่ดินต้องเป็นตุ๊กตายางของใครพี่ดินก็เซย์ กู๊ดบายเหมือนกัน
“ถ้าพี่หาคำตอบให้ตัวเองได้ พี่ก็คงไม่ปล่อยให้ดินเดินหนีมาแบบนี้หรอก มันเหมือนเร็วเกินไปแต่ถ้าพี่ทิ้งเวลาเอาไว้จนกว่าพี่จะมั่นใจว่ามันเกิดจากอะไรจริงๆ ตอนนั้นถ้าดินหายไปแล้วถ้าตอนนั้นดินมีใครไปแล้วพี่จะทำยังไงหละ”
“มึงพูดมามันก็มีเหตุผลนะ แต่เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยย นี่มึงกำลังจะบอกกูว่า ไม่นะไอ้เสาไฟฟ้ามึงอย่ามาคิดอะไรแบบนี้นะ กูเป็นผู้ชายยยยย” ตายห่าแม่งร่ายมาจะกูเคลิ้มเลย
“พี่ก็ไม่ได้คิดว่าดินเป็นผู้หญิงนี่ ต่อยตีกับขี้ยาไม่เว้นแต่ละวันแบบนี้พี่ก็รู้ว่าเป็นผู้ชายแล้วยังไง พี่เป็นเกย์พี่มีแฟนผู้ชายมาตลอดทำไมพี่จะมีดินเป็นเมียไม่ได้”
เพชรบุรีตัดใหม่นี่มันไกลขนาดนี้เลยเหรอวะ รู้สึกเหมือนตัวเองชะตาถึงฆาต แอร์ในรถก็เย็นดีนะแต่ทำไมเหงื่อพี่ดินถึงได้ไหลตามไรผมแบบนี้หละวะ
“ดินรังเกียจพี่เหรอ”
อย่าเพิ่งรุกกูตอนนี้ได้มั้ย เพชรบุรีตัดใหม่มันอยู่ไกลกับสุวรรณภูมิจริงๆด้วย
“ว่าไง”
จะ เอาคำตอบให้ได้เลยใช่มั้ย ไอ้ยักษ์วัดตึกห่านี่ก็เอาแต่ใจตัวเองถือว่าเป็นประธานบริษัทเป็นเจ้านายจะ รู้อะไรก็ต้องรู้ให้ได้เดี๋ยวนี้เลยเหรอวะ ให้เวลาพี่ดินคิดบ้างสิว่า รังเกียจมึงมั้ย ที่ผ่านมาเรียกว่ารังเกียจหรือเปล่าวะ ถึงไม่ค่อยจะอยากญาติดีด้วยแต่ก็ไม่ได้รังเกียจอะไร จะว่าไปมันก็เป็นคนดีคนหนึ่ง แต่มันเก็กพี่ดินเลยหมั่นไส้มันเฉยๆแล้วที่ไม่อยากจะญาติดีด้วยกับมันเพราะ มันพรากความเป็นชายทั้งๆที่พี่ดินไม่ได้เต็มใจเลย แต่ก็สู้แรงมันไม่ได้นี่หว่า
“ดินอย่าคิดนานสิ”
อ้าวไอ้ห่า มันเรื่องใหญ่ในชีวิตพี่ดินนะ มึงจะให้มันเหมือนคณิตคิดเลขเร็วได้ซะที่ไหนหละ เขย่าแขนกูอีก โอ้ยยยยยยยยย กูตอบแล้วก็ได้
“ก็ไม่ได้รังเกียจหรอก แต่กูไม่คิดว่าจะต้องมีแฟนเป็นผู้ชาย”
“ไม่ใช่แฟนดิน พี่เป็นสามี ส่วนที่ไม่เคยมีเป็นผู้ชายคนเรามันก็ต้องมีครั้งแรก พี่ให้ดินศึกษาได้เลยเต็มที่ ตกลงมั้ย”
ขออนุญาตถอนหายใจเฮือก มันพูดเหมือนมันกำลังเสนอขายเครื่องกรองน้ำแอมเวย์ กูเครียดจนหัวแทบจะระเบิดออกมาทางจมูกอยู่แล้วนะรู้มั้ย
“เอาแบบนี้ก็แล้วกัน ก็มาคบกันดูก่อนเอามั้ย ถ้าดินรู้ใจตัวเองเมื่อไหร่ก็ค่อยว่ากัน”
เหมือนมันจะยอมมาเจอกันคนละครึ่งทาง ข้อเสนอมันก็น่าคิดนะ
“แต่ว่าคนจะมองยังไงวะ กูไม่อยากให้คนในชุมชนรู้ กูไม่อยากปวดหัวมากไปกว่านี้ แค่ไม่มีเรื่องนี้ ในแต่ละวันกูก็จะบ้าตายวันละหลายรอบแล้ว”
“ถ้าดินยังไม่พร้อมจะบอกใคร เรารู้กันแค่สองคนก่อนก็ได้ ไว้ดินมั่นใจในตัวพี่เมื่อไหร่ค่อยประกาศอีกทีดีมั้ย”
“นี่ตกลงคือมึงกำลังจีบกูจริงๆใช่มั้ย กำลังขอกูเป็นแฟนใช่หรือเปล่า”
“ใช่”
สมองกลายเป็นขี้เลื่อยชั่วขณะ บทมันจะตรงมันก็ตรงจนนักเลงใจหาย ทำอะไรไม่ถูกแล้วโว้ยย
“แล้วกูต้องให้คำตอบมึงใช่หรือเปล่า”
“ใช่สิ”
“ถ้ากูตอบว่าไม่”
“ไม่ได้ พี่ไม่เคยคิดเผื่อคำตอบนี้ไว้”
ไอ้เหี้ยยเสาไฟฟ้าเดินได้....มึงก็บอกมาเลยสิว่ามึงบังคับ ในเมื่อมันมีแค่สองคำตอบคือไม่กับตกลงแล้วไอ้คำปฎิเสธมึงก็บอกกูแล้วว่าตอบแบบนั้นไม่ได้
“ดินว่ายังไง” เขย่าแขนกูอีกแล้ว
“ก็”
ก็ขอกูตั้งสติก่อนได้มั้ย อย่าทำหน้าเหมือนรอคอยคำตอบกดดันกูแบบนั้น ขอเวลาให้นักเลงคุมสลัมอย่างกูได้ทำใจบ้าง การเปลี่ยนแปลงครั้งนี้มันครั้งยิ่งใหญ่ในชีวิตลูกผู้ชายเลยนะเว้ย ให้กูได้มีเวลาถอดสมการหลายๆชั้น ให้กูได้ปรึกษาใจตัวเองดีๆ ว่าที่ผ่านมาที่กูไม่เป็นตัวของตัวเองอยู่แบบนี้เพราะว่ากูก็มีใจให้มึง.......
(http://dl9.glitter-graphics.net/pub/493/493789nfy8xzi1n4.gif)
สวัสดีค่ะ ตอนที่แต่งตอนนี้เสร็จรู้สึกสะใจ เหมือนคนใกล้เป็นโรคจิตแล้ว 55 แค่รู้สึกว่าพี่ดินเข้าใกล้บุคลิคที่คนแต่งตั้งใจเอาไว้แล้ว ใกล้จะสาวแตกแล้ว เหมือนตัวเองเป็นแม่มดที่รอคอยจะแต่งให้นายเอกสาวแตกเลยอ่ะ 55 ไม่ใช่หรอกจริงๆไอ้ความห้าวเป้งของพี่ดินนั้นมันเป็นแค่สิ่งที่พี่ดินเค้าสร้างขึ้นมาเพื่อให้ตัวเองอยู่รอดในสังคมก็แค่นั้น พี่ดินกับพี่เมฆต่างกันที่ไอ้พี่เมฆมันไม่ได้ไร้เดียงสาจริงๆนะคะพี่เมฆมันมารยาและมันกะล่อนแต่พี่ดินนี่ไร้เดียงสาจริงๆ อ่อนต่อโลกแบบไม่รู้ตัว
๐ ขอบคุณทุกคนเหมือนเดิมค่ะ จะบอกว่าคนเขียนชอบอ่านรีพลายมากเลยนะ อ่านไปมีหลายรีพลายที่โครตจะฮา ไม่คิดว่าคนอ่านจะมีอารมณ์ร่วมขนาดนี้ เริ่มจะเข้าใจนักเขียนฝั่งฟิคเกาหลี JR แล้วว่าทำไมถึงบังคับคอมเม้นท์กันขนาดนั้น แต่คนเขียนคนนี้ไม่ซีเรียสนะคะไม่บังคับแต่บอกว่าอ่านทุกรีพลายแล้วก็กด F5 ทั้งวันเหมือนกันค่ะ ตกงานนี่นะ T_T
๐ TRomance
-
มาแล้ววว
พี่ดินกับพี่เมฆต่างกันที่ไอ้พี่เมฆมันไม่ได้ไร้เดียงสาจริงๆนะคะพี่เมฆมัน มารยาและมันกะล่อนแต่พี่ดินนี่ไร้เดียงสาจริงๆ อ่อนต่อโลกแบบไม่รู้ตัว
จริงด้วย..พี่เมฆมันมารยา ส่วนพี่ดินเขาไร้เดียงสาจริง...
ตอนนี้สั้น แต่ไม่เป็นไร เราเดาว่าคงมีรอบดึกอีกรอบ ใช่ไหม ๆๆๆๆๆ
ฮาอ่ะที่เถียงคุยกัน พี่แท๊กแกรู้เรือ่งไปหมดแล้ว...พี่ดินอย่างเพิ่งตอบตกลงนะ...อย่าเอาคำพูดหว่านล้อมแกล้งให้งงงงวยของภูมาคิด...ลืม ๆ ไปก่อน..
อย่าเพิ่งเดินเข้าไป เดี๋ยวจะเจ็บ พี่ดินยิ่งไปประสากะเรื่องพวกนี้อยู่
-
ตอนนั้นสมองไม่ค่อยรับรู้อะไร คุณอาไตรภพครับพี่ดินขอไวท์บอร์ด (เค้ารู้กันทั้งบอร์ดเลยว่าคนเขียนมันแก่แค่ไหนมุขเช็คอายุชัดๆ)
ท่อนนี้ รายการไหนของ ไตรภพ อะที่ขอไวท์บอร์ด เซเกิดไม่ทัน ทันแต่คุณอาปัญญา กะไวท์บอร์ดตอนแฟนพันธุ์แท้ :laugh:
ไม่ได้ค่าโฆษณานะ แต่งงจริงอะไรจริง :jul3:
-
พี่ภูอาศัยจังหวะพี่ดินกำลังงงๆ รวบรัดได้อีก 555
-
อ๊ายยยยยย
พี่ดินโดนสามีบังคับคบ^^
-
2คนนี้เค้าลืมรึป่าวว่าตัวเองนั่งอยู่ในแท๊กซี่ ไม่ใช่หน้านายทะเบียนในอำเภอ :laugh:
-
พี่ภูรุกเร็วมาก
อาศัยช่วงที่ดิน มึน ๆ งง ๆ สับสนชีวิต
แล้วก็รวบหัวรวบหางซะเลย 555555
-
โห เป็นไงล่ะ .. พี่คนขับแท๊กซี่เลยได้ร่วมเป็นสักขีพยานการบังคับดินเป็นแฟนของไอ้เสาไฟฟ้าพี่ภูโดยไม่ทันตั้งตัวเลย :laugh:
-
ตอนนั้นสมองไม่ค่อยรับรู้อะไร คุณอาไตรภพครับพี่ดินขอไวท์บอร์ด (เค้ารู้กันทั้งบอร์ดเลยว่าคนเขียนมันแก่แค่ไหนมุขเช็คอายุชัดๆ)
:m28: :m28: มันรายการอะไรอ่าาาา
แต่พี่ดินเริ่มสาวแตกไปทีละนิดหล่ะ ไม่อยากจะบอกว่าน่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก :-[
พี่ภู (สังเกตว่าสรรพนามการเรียกจะเปลี่ยนไปตามอารมณ์และการกระทำของพี่แก) มันต้องอย่างนี้สิค่ะ
ต้องต้อนให้พี่ดินยอมรับให้ได้
ส่วน กร ขออย่าให้ต้องได้ทานมาม่าเลยนะค่ะ เพราะเท่าที่อ่านตอนเจอกรตอนแรกก็เหมือนจะดีน้าาาา ใช่ป่ะ??
:กอด1: :กอด1: คนเขียน คนโพส และอิตาแก๊ก??
ส่วนนี้ของพี่ดิน :จุ๊บๆ:
-
“ถ้ากูตอบว่าไม่”
“ไม่ได้ พี่ไม่เคยคิดเผื่อคำตอบนี้ไว้”
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด รักจังพี่ภู :กอด1:
จุ๊บๆๆๆๆ จ๊วบๆๆๆ ต้องให้มันได้อย่างงี้เซ่
จะจีบนักเลงใหญ่ต้องว่องไว ไม่เซ่อซ่า หรือซื่อบื้อ
มิเอานะคะ มิอาววววว o18
อ่านแล้วยังเคลิ้มตามพี่ดินไปด้วยเลย ดูสิเนี่ย :impress2:
อ่านตอนนี้แล้วรักพี่ภูจัง ดูเป็นลูกผู้ชายขึ้นมาทันที
พี่ดินก็อย่ารอช้าน้าาาา let's check it out
เค้ารออยู่วววววว วู้วๆๆๆๆๆ :man1:
ขอบคุณมากนะค้าาาาา :pig4:
นี่ก็กด F5 ตลอดเหมือนกัน ปิดเทอมแล้ว อ่านเม้นท์ชาวบ้าน ฮ่าๆๆๆ
รอเวลาอัพนิยายประจำวัน :o8:
ป.ล.รายการที่อาต๋อยทำและต้องใช้ไวท์บอร์ด จำได้แต่ "ลับเฉพาะคนรู้ใจ" อะค่ะ
ไม่รู้ว่ามีรายการไหนอีกป่าว :m20:
-
ฮ่าๆๆๆ
ชอบๆๆๆ
พี่ไม่ได้คิดเรืองนั้นไว้
ฮ๋าๆๆ
-
รอตอนต่อไปโลดขอรับ :a1:
-
ฮ่าๆๆๆๆ คุณภูเล่นมาไม้นี้ ดินก็คงแอบเขินอยู่หมือนกันนะ :o8: อิิิอิ
-
มุกไวท์บอร์ดนี่นึกไม่ออก แต่รู้สึกว่ามันคงโบราณมาก ฮ่าๆ :laugh:
ตอนนี้พี่ดินแอบหวั่นไหวอ่า :o8: วี๊ดวิ้ว!! :m11:
คุณพี่ภูก็นะรุกหนนี้แกเกือบๆรุกฆาตเลยทีเดียว ซัดมาทีเป็นชุด ทำเอาพี่ดินไปไม่เป็น ตั้งรับไม่ทันเลยทีเดียว :m20:
:z2: :mc4:ว่าแล้วก็เตรียมฉลองให้คู่สามีภรรยาใหม่ล่วงหน้า :m3: :laugh3:
:กอด1:คนแต่ง :จุ๊บๆ: คนโพสต์
ปกตินักเลงอย่างพี่ดินไม่เคยมีนโยบายล่าอาณานิคมใครจากจากปกป้องอาณานิคมตัวเองเอาไว้เวลามีใครมาระรานก็แค่นั้น
---> ???
ผู้ชายคนนี้มีอิทธิเกินที่คิดเอาไว้มาก
---> อิทธิพล
ปล.อ่านตอนนี้แล้วอยากเป็นคนขับแท็กซี่คนนั้นจัง o18
ปลล.แต่สงสัยพี่คนขับแกคงถูกพี่ดินกับพี่ภูลืมไปแล้วล่ะ น่าสงสารเหมือนกันนะนี่ :m20:
-
อิอิ น่ารักมาก แต่แบบนี้พี่แท็กซี่ได้ยินหมดเลยยยยยยย ถือว่าเป็นพยานรักแล้วกันนะ
ขอบคุณไรเตอร์มาก :กอด1:
-
พี่ดินนนนนนนนนนนนนนนนนนน เอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยย
เชิญสาวแตกได้เลยค่ะพี่ เต็มที่โลด
กร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกส์
ที่แน่ๆ พี่ภูตอนนี้ กรี๊ดมากค่ะพี่ คริคริ :o8:
-
ภูขยันพูดหวานๆ กับพี่ดิน เดี๋ยวพี่ดินก็เคลิ้มยอมเป็นแฟนเองแหละ :laugh:
-
โหย
แบบนี้มันก็ดีนะคะ
แต่แอบเคืองเล็กๆอ่ะ ไอ่คุณภูเองยังไม่แน่ใจเลย
มาบังคับพี่ดินเฉยเลยอ่ะ
ถ้าทำพี่ดินเจ็บนะ หน้าดู
:z6:
-
อ่านายภูเมือริจะจีบพี่ดินเเล้ว
ห้ามเปลี่ยนใจนะจ๊ะ
อิอิเอาตอนที่พี่ดินมึนๆๆเนี่ยเเหละเจ๋ง
-
กรี้ด!!!!!!!!!!!!!!!!! ให้มันได้ยังงี้เซ่ นายเสาไฟฟ้าเดินได้ภู
ตรงๆไปอย่างงี้แหละ พี่ดินจะได้ไม่สับสน แค่งงๆ เบลอๆก็เท่านั้นเอง
พี่ดินตอบตกลงไปเลย เพราะไงพี่ก็ตอบได้แค่ทางนี้ทางเดียวอยู่แล้วนี่ 555
น่ารักจังเน้อ ตอนนี้
-
คุณภูนี่อะไรกันนะ
หลอกล่อเด็กอ่ะ กะให้พี่ดินไปทางไหนไม่ได้เลยชิมิ
พี่ดินก็อย่างที่คนแต่งว่า ใกล้สาวแตกแล้ววววววววววววววววววววว ไร้เดียงสาจริง อิอิ
เอาเถอะพี่ดิน มาวะนาดนี้แล้ว เป็นเมียพี่เสาไฟฟ้าไปเลย แล้วค่อยมาเป็นแฟนทีหลังก็ได้ ฮ่าๆ
-
ของแบบนี้มันก็ต้องมีตกหล่นบ้างละ แต่ก็ไม่กี่คำ พี่ดินเริ่มลังเลแล้วครับ
-
ตอบรับไปเลยจร้า :impress2:
-
จีบกันไม่อายคนขับแท็กซี่เลยน๊า :impress2:
พี่ดินตอบโอเคไปเลย
ไหน ๆ ก็ปฎิเสธไม่ได้แล้วนิ :m12:
-
สาวแตกไม่ว่า แต่ขอแบบไม่น้ำตาแตกก็พออ แอบกลัวดราม่ามากมาย ชีวิตบัดซบ
-
หุหุหุ ไม่ได้ พี่ไม่เคยคิดเผื่อคำตอบนี้ไว้ 555+
ดินใกล้สาวแตกละ ชอบจัง ^^
ปล.เราก็กลัวมาม่ามากมาย อ่านแล้วหดหู่ จิตใจมันเศร้าหมอง ชีวิตรันทด
-
พี่ภูอายคนขับบ้างอะไรบ้างเหอะ
-
กรี๊ดพี่ภูมากมาย. อยากจะเป็นคนขับแท๊กซี่จริงๆ
-
“แล้วสมมุติถ้าเป็นดินระหว่างแฟนกับเมียดินจะให้ความสำคัญกับใครก่อน”
“เมียสิ เมียคือคู่ชีวิตนะเว้ย แฟนเลิกเมื่อไหร่ก็ได้ ถามโง่ๆทีหลังคิดก่อนถามด้วยนะ” ให้รู้กันไปเลยว่ากูไม่ได้ว่างตอบทุกข้อซักถามนะเว้ย
“ดินคิดตรงกันกับพี่แล้วมันแปลกตรงไหนที่พี่ตามดินมา”
มันยอกย้อนกลับมาเล่นเอาใบ้กินพี่ดินขึ้นมาแบบไม่มีสัญญาณบอกล่วงหน้า
“ ตกลงไปไหนดีครับ จะเหมารถผมไว้จีบกันผมไม่ว่าแต่ตรงนี้มันจอดนานไม่ได้”
ประโยคถูกใจจริง ๆ ๆ แหม้คุณภูกะจะรุกให้พี่ดินไม่ทันตั้งตัวเลยหรือไง
-
ค้างคาใจ
ถ้าเป็นพี่ดินไม่ปล่อยให้หลุดมือหรอก
หล่อ รวย คริคริ
:impress2:
-
พี่ภูเยี่ยมมาก ถามชัดเจน ตอบตรงเปะๆ ไม่มีอ้อมโลกเลย ชอบ :laugh:
ตอนนี้พี่ดินคงงงๆ เบลอๆอยู่ ตั้งสติแล้วตอบพี่ภูดีๆนะ
เชียร์อยู่ :man1:
-
ถามแบบบังคับตลอด
-
ใกล้แล้วววววววว
-
มาต่อเร็วๆน้า
รออยู่
-
โลภ อยากอ่านต่ออีกเร็วๆแล้วคับบบ :z3:
พี่ภูทับเบิก ช่างเร่งรัดน้องดินเสียจริง :z2:
-
พี่ดินเปลี่ยนไป ว๊ากกกกกก
พี่ดินจะเป็นสาวแล้ว ว๊ากกกก
พี่ดินมีอารมณ์แบบสาวแตก ว๊าก
แต่เห็นหลายเม้นต์ ขอไวท์บอร์ด รายการนี้เก่ามากเหรอ
-
ไม่ได้อายคนขับรถเลยน๊า ตาพี่ภูกับน้องดินดิน
คุยกันอย่างกับอยู่ในห้องสองต่อสองงั้นหละ
-
ชอบอิพี่ภูจริงๆเลยตอนนี้ มีพี่แท๊กซี่เป็นพยานแห่งความรัก
พี่ภูนี่จะว่าไปก็(หน้า)ด้านเหมือนกันนะคะเนี่ย ถามจริงตอบตรงไปซะทุกอย่าง แถมยังเอาแต่ใจอีก ถามพี่ดินแต่ล็อคคำตอบไว้แล้ว อิพี่ดินก็ปฏิเสธไม่เป็นอีกล่ะ คงเป็นเพราะว่าเป็นพี่ภูนี่แหละน้า
พี่ภูทีกับเพื่อนชอบทำเฉไฉ ทีกับพี่ดินไล่ต้อนซะพี่ดินไม่เคยสู้ได้ซะที
เห็นพูด(ในใจ)อย่างนี้ตลอดอะพี่ดิน แล้วเคยทำไรเค้าได้ป่ะเนี่ย
พี่ดินสาวแตก อร๊ายยๆ ว่าแต่น้อยใจแบบตุ๊ดๆนี่เป็นไงคะ โฮะๆ
ส่วนรายการอะไรของคุณไตรภพนี่คุ้นๆเหมือนจะเคยดู แต่เค้ายังอายุน้อยๆอยู่เลยนะคะ 555
ปล.ขอให้พี่ดินรู้ใจตัวเองเร็วๆ แต่เรื่องไม่ต้องจบเร็วตามนะคะ อยากอ่านพี่ดินอีกเยอะๆ พี่ดินน่ารัก
ปล2.ถ้ารวมเล่มก็ดีนะคะ โฮะๆๆ :o8:
-
พี่ดินนนนเปลี่ยนไป ว๊าก.....
-
พี่ดินนนน อ่านเวอร์ชั่นพี่ดินทีไร เวิ่นซะ ขำมากๆ อ่ะ
พี่ภูชัดเจนแล้วชิมิ
อย่ามาทำเป็นปากเก่งลับหลังกรแล้วกันนะ
เข้าข้างพี่ดินให้ตลอดล่ะ
-
พี่ดินน่ารักกกกกกกกกกกกกกกก
พี่ภูรุกหนักนะ ....
แต่ว่า บนรถแท็กซี่ ฮ่าๆๆ คุยกันแบบโจ่งแจ้ง
นี่ขนาดไม่อยากให้ใครรู้นะ
ก๊ากกกกกก
ตอบตกลงเท่านั้น!!!!
-
:laugh:
เขาให้ทางเลือกเดียว
พี่ก็ตอบไปเลยพี่ดินว่าตกลง
รักพี่ดินจังเยย :L2:
:กอด1:
-
ตกลงคุยกันเป็นเรื่องเป็นราวแบบนี้ดีอ่ะ อะไรๆมันจะได้ชัดเจน
ไม่ว่าพี่ดินจะคิดน้อยหรือคิดมาก ยังไงพี่ดินก็ต้องตอบตกลงอยู่ดีล่ะนะ ^^
ปล.คุณพี่คนขับแท็กซี่ช่างเป็นผู้ฟังที่ดีจัง ไม่มีขัดเลยอ่ะ 555
-
รู้สึกว่า เรื่อง นี้ คนอ่าน เยอะั มากกกกก กว่า จะ อ่าน จบ นานมากกกกกกกก ^^ แต่ก็ชอบน่ะ
-
พี่ภูรุกได้โดนใจมากกกกก
มีคุณลุงคนขับแท็กซี่เป็นพยานยืนยันความรักของสองคน โรแมนติกสุดๆ :laugh:
-
"ก่อนหน้าที่จะเดินหนีออกมายังรู้สึกอยู่เลยว่าปวดหนึบที่หน้าอกข้างซ้าย หายใจไม่ค่อยสะดวกเท่าไหร่ แต่มาตอนนี้ ตอนที่มีมันเดินตามหลังพี่ดินอยู่อย่างนี้ มันไม่พูดอะไรก็จริง แต่มันทำให้จิตใจที่ห่อเหี่ยวฟูฟ่องขึ้นมาจนน่าแปลกใจ ไอ้ที่รู้สึกน้อยใจแบบตุ๊ดๆก็พลอยหายวับไปด้วย"
ขนาดนี้แล้วพี่ดินยังไม่เข้าใจตัวเองอีกเหรอ :impress2:
ส่วนพี่ภูพูดเก่งเนอะ เล่นเอาพี่ดินไปไม่เป็นเลย :z1:
-
พี่ดินของเรากำลังเมาคำหว่านล้อมของไอเสาไฟฟ้า
ตั้งสติอย่าได้หลงกลมันนะ
อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยย
ไอ้เสาไฟฟ้าก็รุกหนักเหลือเกิน
-
สงสารพี่ดินจริงๆ จะทันพวกพ่อค้าเจ้าเล่ห์อย่างพี่ภูมั้ยเนี่ย :laugh:
พี่ดินเป้นคนตรงๆ แต่คุยกะพวกเจ้าของธุรกิจใหญ่ที่มีแต่เหล่เหลี่ยมแพรวพราวอย่างพี่ภู มีแต่เสียกะเสีย :z1:
แต่เราก็อยากให้
เสียตัว :m25:
-
พี่ดิน น่ารักเกินไปแล้ว งื้อออ พี่ดินน่ารักจริงๆ :impress2:
พี่ภูตรงอ้ะ โดนใจนะ ให้ตอบ แต่ก็ห้ามปฏิเสธ แมนๆนะพี่ภู
กระเถิบความสัมพันธ์กันอีกขั้นแล้วสิ อ๊างงงงงงงงงงงงงงง
พี่ดินอย่าสาวแตกมากนะ เค้ายังชอบแบบนักเลงอยู่ อ่อยย น่ารักก
:L2: :L2: ให้ดอกไม้คนเขียนและคนโพสจ้า รอตอนหน้า
-
พี่ภูสุดยอด ..ตรงมาก ๆ :-[
นักเลงคิดหนักเลยทีนี้..น่ารักที่สุด.. :m1:
พี่ภู.. :yeb:
-
อายคนขับแท็กซี่ :-[ พ่ี่ภูด้านดีหว่ะ
-
อ๊ากกก อยากจะได้อีก 1 ตอน
-
:man1:
-
แน่ใจนะว่านี่คือบทสนทนาตอนอยู่บนรถแท๊กซี่?
โห..ไอ้เสาไฟฟ้าเล่นซะลูกพี่ดินเราลืมอายไปเลยโว้ย
ตอบyes!!ไปเลยลูกพี่
-
นักเลงสาวแตก...น่ารักอะ :m1:
พี่ดินตกลงไปเถอะเหลือคำตอบเดียวแล้วนี่นา
-
งานนี้พี่คนขับแท็กซี่เป็นสักขีพยานรัก
:laugh:
-
:z1:อยากอ่านอีกจ้า เหมือนยาเสพติดไงงั้น
-
พี่ภู เอาใจไปเลย
ตื้อเท่านั้นที่ครองโลก
แล้วจัดการเขี่ยกรออกไปจากชีวิตซะ
ฮ่าๆๆๆ
^^
ขอบคุณค่ะ
-
นั่งรอวันพี่ดินสาวแตก 5555555 ไม่ใช่แระ
ชอบจังเลยยยยยยย พี่ดินนน พี่ภู~~~~~ :กอด1:
-
ขอความรู้สึกอีพี่ภูอีกตอนก่อนนอนได้ปะ
:call:
-
พี่ดินนี่น่ารักขึ้นทุกวันๆจริงๆวุ้ย :m1:
ยังไงก็ตอบตกลงพี่ภูไปเต๊อะ 555+
รอตอนต่อไปอยู่นะคะ
ร๊ากกกกกกกคนแต่ง+คนโพสที่ซู้ดดดดดดดด :กอด1:
-
แง่มๆๆๆ
แบบว่า
ให้ตายสิ
อิอิ
น่ารักเกิ๊นน
-
:impress2:ตอนนี้พี่ดินและพี่ภูน่ารักทั้งคู่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ o13
-
เอาแล้วๆๆ
พี่ดินงานเข้าแล้ววว :m20:
พี่ภูงานรุกเร็วโครตตต :pigha2:
พี่ดินจะทำไงต่อไปเนี่ยยย :laugh: :laugh: :laugh:
-
พี่ดินคือฮามาก
คุณภู นายแบบใจมากอ่ะ ถูกใจเราจิงๆ
ไม่ขัดใจเรา ไม่ทำให้เราหงุดหงิด 5555+
:impress2: :impress2:
-
“ ตกลงไปไหนดีครับ จะเหมารถผมไว้จีบกันผมไม่ว่าแต่ตรงนี้มันจอดนานไม่ได้”
หมัดฮุกของคนขับแท็กซี่กระแทกใจกันอย่างแรง...กร๊ากกกกกกกกก ก ก กกกกกส์
ในเมื่อตัดสินใจแล้ว...ห้ามทำพี่ดินเสียใจเด็ดขาดเลยนะพี่ภู
แม้มันจะอยู่ในระยะพิสูจน์ใจ...แต่แค่นี้เค้าว่ามันก็เพียงพอที่จะทำให้รู้แล้วแหล่ะ
ว่าอนาคตมันจะเป็นยังไง...แต่ที่ไม่แน่ใจก็คือ อุปสรรคที่จะตามมานั้น จะมากหรือน้อยก็เท่านั้นเอง
พีเอส ,, ไรท์เตอร์ฮะ...มุขขอไวท์บอร์ดเนี่ย...มันต้องเป็นคุณปัญญาไม่ใช่คุณไตรภพไม่ใช่เหรอฮะ????
(หรือว่าตูจำผิดหว่า???...อันนี้ก็ตามมุขแบบไม่แคร์อายุเช่นกัน...กร๊ากกกกกกกก ก ก กกกกส์)
-
หุหุ พี่ภูเล่นทีเผลอนิ ดินกำลังงงๆอยู่รวบรัดเฉยเลย ฮี่ๆ
รอเวลาดินสาวแตกฮ่ะ :-[
-
o18 อยากจะแทง นักเขียนมากกกกกกกกกกกก ว๊ากกกก เล่นเอาซะเคลิ้ม แล้วค้างกลางอากาศ
นั่งลุ้นตั้งนาน จะตอบตกลงไหมว๊าาาา เลื่อนมาอีกนิด จบบบ !!!!!! ค้าง ค้าง อย่างรุนแรงงงงง
รอคอย ลอยคอ รอๆๆ พี่ภู แกรุกฆาตอย่างเต็มที่เลยนะเนี่ยย :laugh:
หึหึ กะเอาว่า พี่ดินจะหนีไปไหนไม่รอดเลย
แต่งานนี้ พี่ดิน ท่าจะเสียท่าแล้วแหละ อะไรๆๆก็ดูเป็นใจขนาดนี้ ขนาดแท๊กซี่ยังบอกเลย 555555555
ปล. มารอแล้ววว เปิดมาดู ทุกวัน ติดพี่ดินงอมแงม พอๆกับพี่เมฆ ท่านฉานเลย
:กอด1: คนโพสต์ และ นักเขียน ทีแรงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ตอนนี้ถูกใจยิ่งนัก
:PP +1 ให้พี่ภู ก๊ากกก
-
พี่ดินจะไร้เดียงสาไปไหนค่ะ :o8:
ไรเตอร์ขรา...ขออีกยาวๆคะ :impress2:
-
ค้างเลย กำลังจะลุ้นว่าพี่ดินจะตอบตกลงรึเปล่า แม้พี่ภูมันจะเผด็จการว่าไม่ต้องการคำตอบ
ว่า "ไม่" แต่ก็อยากได้ยินจากปากพี่ดินเองว่า "ตกลง" เผื่อจะได้มีฉากหวาน ๆ มาให้เห็นบ้าง
อะไรบ้างเนอะ แล้วจะได้ใกล้กับสิ่งที่คนอ่านรอคอย ก็ พี่ภูกับพี่ดินรักกัน ๆ ไงล่ะ
+1 แทนคำขอบคุณ......... :impress2:
-
:impress2: พี่ดินงงเหรอ..ที่รู้สึกว่าตัวไม่เป็นตัวของตัวเอง....
ไม่ต้องงง..ไม่ต้องงง..เพราะว่าต่อไปมันจะไม่เป็นเฉพาะที่..ตัว
แต่มันจะเป็นที่..ใจ.ด้วยที่จะไม่ใช่เป็นของตนเอง :impress2:
:pig4: :pig4:
-
พี่ภูเผด็จการอะ แต่ก็รอฟังพี่ดินตอบตกลง :impress2:
-
อิตาพี่ภูร้ายมากหลอกให้พี่ดินงงแล้วรวบรัดจะเอาคำตอบ :angry2:
+1ให้พี่ดินเพราะเรารักพี่ดิน(ตูจะโดนตรีนพี่ภูป่าวที่แอบไปหลงรักเมียพี่แก :laugh:)
-
สองคนนี้จีบกันไม่อายคนขับแท๊กซี่หรือไง ระวังเค้าถีบลงรถทั้งสองคนเน้อ :m20:
เอ๊ะ หรือพี่เค้าจะชอบ :pighaun: :jul3:
-
น้องดินใกล้สาวแตกแล้วจริงดิ แต่ยังไงก็น่ารักอยู่ดีแหละเนะ :impress2:
พี่ภูนี้ก็นะ ท่าจะบังคับน้องตั้งแต่ยังไม่คบเลยนะ น้องดินจะตอบว่าไงกันละเนี้ย
โรแมนติคจังเลยนะพี่ภู ขอเป็นแฟนในรถแท็กซี่เนี้ย เจิดมาก ๆ พี่ฮะ :z1:
-
ป่านนี้พี่คนขับแท๊กซี่ไม่งงเป็นไก่ตาแตกไปแล้วเรอะ! :jul3:
เอาเว้ยพี่ดิน ลองสาวแตกดูซักครั้งก็ไม่เสียหายนะ ถือว่าเป็นประสบการณ์ครั้งหนึ่งในชีวิต
ตอนนี้พี่ภูเค้าเด็ดจริงอะไรจริง มาแรงแหกทางโค้ง ตรงไปตรงมา รวบรัดตัดตอนได้เยี่ยมมาก o13
คล้ายๆ กับที่ในโฆษณาเปรยไว้ "เป้าหมายมีไว้ให้พุ่งชน" ฮ่าๆๆๆ
-
พี่ดินรู้ใจตัวเองแล้วหรือยัง แต่เริ่มเปิดใจแล้วนิ :-[
รักนายเสาไฟฟ้าจัง ถ้ารักแล้วก็ทุ่มสุดตัวใช่มั๊ย :กอด1:
-
พี่ภูไม่มีคำตอบอื่นให้น้องดินเลือก o13
ตอบตกลง ปลงใจ ได้สถานเดียว
ป.ล.รออ่านนักเลงโตสาวแตก
-
พี่ดินน่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกหลังรักพี่ดิน :กอด1:
พี่ดินไม่เหมือนพี่เมฆจริงๆ...พี่เมฆมันมารยาสาไถ!!!! 555 :laugh:
พี่ภูจีบพี่ดิน ขอเป็นแฟนแบบนี้ ห้ามทำพี่ดินเสียใจนะ!!!
มีแท๊กซี่มิเตอร์และพี่โชเฟอร์เป็นพยานความรักแล้ว... :o8:
ถ้าทำพี่ดินเสียใจเดี๋ยวจะไปเผาบ้านพี่ภู!
แล้วก้ระวังกรให้ดี ถึงจะเป็นแฟนเก่าแต่ก้ไม่ไว้ใจ!!!!!!!!!!!!
-
โถ..ลูก..พี่ดิน ป้าล่ะเห็นใจพี่ดินมากเลยลูก ถึงพี่ดินจะเป็นนักเลง แต่ก็เก่งแค่ในชุมชนที่หนูอยู่แค่นั้นอ่ะนะ
หนูยังไม่รู้จักเหลี่ยมมุมอีกหลายๆเหลี่ยมมุมของชีวิต แล้วหนูจะทันพี่ภูเค้าเหรอ หนูยังจะต้องเรียนรู้อีกเยอะเลย
และพี่ภูอ่ะ ถ้ายอมรับว่าน้องเป็นเมียแล้วก็ต้องดูแลน้องเค้าดีๆอ่ะ (อยากเห็นตอนที่พี่ดินสาวแตกเร็วๆจัง)
-
รีบเคลียกับกรเร็วๆละภู
ระวังดินหลุดมือไป
-
ฮิฮิ(หัวเราะได้จิตมากฉัน - -") พี่ภูรุกเข้าๆ เชื่อว่าอีกไม่นานหรอก
อุตส่าเชียร์ยังไงก็อย่าทำให้ผิดหวังตอนหลังแล้วกันนะพี่ภู
แต่ถ้าตอนหลังนอกใจพี่ดินเตรียมตัว ตาย ได้เลย หรือ
ถ้าทำให้พี่ดินผิดหวังหรือเสียใจก็เตรียมตัว ตาย ได้เลยอีกเหมือนกัน
(พูดเหมือนกับจะไปทำอะไรพี่ภูได้ ฮ่าาาาาาาาาา)
แต่เอาน่า ถ้าเกิดเรื่องขึ้นจริงๆ เราจะไปบึ้มบ้านไรท์เตอร์แทน โทษฐานเขียนเรื่องให้พี่ดินชีช้ำ 555+ :laugh:
-
ทำไมน้ากำลังจะตอบแล้วเชียวเหะ
แต่ก้ดีภูรุกหนักมากกกก
ดินน้อยหวั่นไหวแว้วววววววววว o13
-
ตกลงพี่ภูให้น้องดินคิด หรือบังคับให้ตกลงคบกันเลยเนี่ย อิอิ
พี่แท็คซี่จะเก็บเอาไปเม้าท์ปะเนี่ย เอ๊ะหรืออาจจะเป็นคนในสลัมเพิ่งมาอยู่ใหม่ :laugh:
-
ตอบไปเลยพี่ดิน Yes I do คริๆๆๆ :impress2:
พี่แท็กซี่ฟังเฮียภูจีบพี่ดินเพลินเลยน้า :laugh:
-
พี่ภู...จะรุกเร็วไปไหน แต่ชอบนะ อุอุ
ตอบไปเลยพี่ดิน...ตกลง..สั้นๆง่ายๆ
:z2: :z2:
รักกันๆ
-
ฮ่าๆ ไรเตอร์จะแต่งให้พี่ดินสาวแตกเลยหรา (ให้มันเหลือมาดนักเลงสลัมนิดนุงก็ดีนะ)
ตอนนี้นายภูได้ไปเต็ม 100 ไปเลย รุกได้ใจมากเอาซะนักเลงอ้ายม้วนไปเลย :impress2:
-
ฮึ่ยยยยยยยยยยยยยยยย เอาแล้วไงพี่ดินนนน งานเข้าชิ้นเบ่อเริ่ม
แต่นายภูเอาแต่ใจไปนะ 5555555555 มีการไม่ได้ด้วยอ่ะ -0-
-
พี่ดินไม่รอดแน่ๆโดนต้อนขนาดนี้
-
พี่ดินนี่ฮาสุดๆๆ..โอ้แม่เจ้าพี่ภูนี่รุกเร็วนะเนี่ย..แต่แอบกังวลกับพี่กร..อีกอย่างพี่ดินนี่ท่างทางจะเป็นนักเลงใจน้อยนะเนี่ย...
รักคนแต่งนะจะ :L1:
-
รุกหนักเลย พ่อพระเอก ฮิ้ว~~~~~
พี่ดินเขวใหญ่แล้วว 5555
น่าีรักจังเลยค่ะ ชอบบบบ
-
นายภูนี่ฆ่าตัดตอนพี่ดินแบบไม่เหลือซากเลย 5555
-
ตอนที่ 15
(http://dl9.glitter-graphics.net/pub/493/493789nfy8xzi1n4.gif)
ตอนนั้นสมองไม่ค่อยรับรู้อะไร คุณอาไตรภพครับพี่ดินขอไวท์บอร์ด (เค้ารู้กันทั้งบอร์ดเลยว่าคนเขียนมันแก่แค่ไหนมุขเช็คอายุชัดๆ)
เกมส์เศรษฐี (Millionnaire Milienium) หรือเปล่า ? งั้นเราก็อายุพอ ๆ กัน ยังเอ๊าะ ๆ ละอ่อน ๆ :jul3:
-
น่าสงสารพี่ดินจิงๆ
โดนสามีบังคับ ให้ ตกลง เอิ้กๆๆ
ตอบๆไปเถอะพี่ดินเดี่ยวมันก็ดีเอง 55555+
-
พี่ภูตรงเป็นเสาไฟฟ้าเลยอ่ะ
พี่ดินไปไม่เป็นแล้วสิ
ฮ่าาาา
-
ภูตะวันลุกพี่ดินจริงๆ เลย
:L2:
:pig4:
-
ชอบพี่ดินแบบนี้แระ อิอิ
-
โอยยยยยย พี่ดิน น่ารักเจ้าค่ะ ฮุ ๆ อยากจะบอก เอิ๊กอ๊าก แบบว่า กรีด ก่อน ช้อนขอกรี๊ดดัง ๆ ๕๕๕
-
กรี๊ดดดดด นักเลงใหญ่ใจตรงกันแล้ว ฮี่ ฮี่ แบบนี้กลับบ้านไปคืนนี้ก็หวานอ่ะสิ :z1:
ว่าแต่คุยเรื่องนี้กันในรถแท็กซี่ ไม่มีเขินไม่มีอายคนขับกันเลยนะ พ่อคู๊ณณณณ
-
พี่ดินน่ารัก พี่ดินหวั่นไหวกับนายภูแล้ววววว
ขอฉากกุ๊กๆกิ๊กๆมาโดยเร็วนะคะ นะคะ
-
นายเสาไฟฟ้าหว่านล้อมแบบชักแม่น้ำทั้ง500 สาย มากล่อมพี่ดินจนพี่ดินจะเคลิ้มตามแล้วเนี่ย อิอิ :laugh:
พี่ดินก็ตอบตกลงไปเถอะนะคะ การหวั่นไหวหรือรักใครสักคนไม่ใช่เรื่องผิดหรอก ถ้าหัวใจมันบอกว่าใช่ ส่วนถ้าจะหนีห่าง เพื่อกลับไปเป็นพี่ดินคนเดิม พี่ดินแน่ใจเหรอว่าจะเหมือนเดิม ในเมื่อหัวใจมันไม่เป็นของเราคนเดียวแล้วอ่ะ
ดังนั้นถ้าพี่ดินคิดว่านายเสาไฟฟ้าอาจเป็นคนที่ใช่ ก็ลองคบดูก่อนก็ได้นะคะ ถ้านายเสาไฟฟ้าทำตัวไม่ดี เดี๋ยวคนอ่านล้านเจ็ดสิบเอ็ดแสนในบอร์ดนี้จะช่วยจัดการ(คอมเม้น)ให้เอง
ขอบคุณคนแต่งนะคะที่เล่าเรื่องผ่านทั้งคู่ ทำให้คนอ่านรู้ความคิดของทั้งคู่ในเรื่องเดียวกัน ชอบค่ะ :pig4:
-
มันต้องอย่างงี้ o13 พี่ภูเริ่ดเลยยย
จู่โจมพี่ดิน ทำให้พี่ดินมึนๆงงๆ แล้วก้อเสร็จพี่ภู :laugh:
ว่าแต่พี่กรล่ะ จะเป็นปัญหากับชีวิตพี่ดินมั้ยเนี่ย เป็นห่วงจัง
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
-
คือว่าเค้าสงสัยเรื่องแฟนกะเมียอ่ะ :m17:
ทำไมภูทำอย่างงั้นๆกะพี่ดินแค่ครั้งเดียวแล้วเรียกว่าเมียล่ะ :m21:
แล้วทำอย่างงั้นๆกะกรตั้งหลายครั้งแล้วเรียกว่าแฟนอ่ะ แบบว่าเค้างง
ระหว่างที่ภูกะพี่ดินพูดกันอ่ะ ยังอยู่ในรถแท็กซี่นะ เหมือนพูดกันในห้องสองคนเลย
แล้วลุงคนขับเค้าจะคิดยังไงล่ะเนี่ย นึกหน้าลุงแกออกเลย คิคิ
แต่ถ้าเจ้เป็นคนขับแท็กซี่เองนะ แม่จะเชียร์ให้สุดๆพร้อมกับสร้างบรรยากาศให้ด้วยเลย
แถมด้วยซื้อดอกกุหลาบให้ภูของพี่ดินเป็นเมียด้วยเลยเอ้า
+1 เป็นกำลังใจให้ค่า
-
ว้าวๆๆๆ พี่ดินเริ่มใจอ่อนแล้ว
-
“แล้วสมมุติถ้าเป็นดินระหว่างแฟนกับเมียดินจะให้ความสำคัญกับใครก่อน”
“เมียสิ เมียคือคู่ชีวิตนะเว้ย แฟนเลิกเมื่อไหร่ก็ได้ ถามโง่ๆทีหลังคิดก่อนถามด้วยนะ”
^
^
ก่อนตอบนี่พี่ดินไม่ได้คิดเลยใช่มั๊ยเนี่ย ว่ามันเป็นการวางกับดับให้ตัวเองง่ะ :m20: :m20: :m20:
o13 o13 o13
PS. ชอบมารยาพันล้านแปดเล่มเกวียนของพี่เมฆนะ ขอบอก
-
ชอบ พี่ ดิน จังเลย
:z1:
ชอบบบบบบบบ
-
นักเลงใหญ่อย่างพี่ดินกำลังโดนเสาไฟบังคับคบอ่ะ
พ่อคุณ เจ้าเลห์จริงๆด้วย พี่ดินจะตามทันได้ไง
เล่นจู่โจมแบบไม่ให้เวลาคิดเลยอ่ะ
-
อะโห~~ คุยกันเกรงใจคุณเท็กซี่บ้าง เดี๋ยวเขาเกิดเปลี่ยนใจมาอนุรักษ์ป่า จะมีนิยายเรื่องใหม่มาอ่านเอาน้า :mc4:
คำตอบพี่ดินแต่ละข้อ ขุดหลุมฝังตัวเองชัดๆ
แล้วจะรอฟังคำตอบพี่ดินในตอนหน้านะคะ o13
ปล.อย่าเพิ่งให้ี่พี่ดินสาวแตกนะคะคุณคนเขียน เดี๋ยวไม่มีนักเลงคุมสลัม แต่เป็นเจ้าแม่คุมสลัม ไม่อ๊าววววว.......... :z3:
-
:-[ :-[
-
ชอบๆๆๆๆเรื่องนี้จังเลยน่ารักจังเลยอะขอบคุณคนเขียนและคนโพสที่มาลงเรื่องให้นะจ๊ะ :กอด1: :กอด1:และพี่ดินไม่ต้องไปถอดสมกงสมการอะไรแล้วเซเยสไปเลยจะปล่อยพี่ภูไปใหนเอามาเป็นสามีเรานี้แหละเหอๆๆๆๆๆๆๆๆๆคนอ่านเริ่มจินตนาการตอนเข้าหอแล้วนะเนี้ย :z1: :m25: :haun4:
-
ตอนหน้าคงจะได้ยินพี่ดินตอบไอ่เสาไฟฟ้าว่า............ผมยอมรับคุณเป็นสามี
เป็นคำตอบสุดท้ายคับ :-[
-
:-[
-
พี่ดินไม่ผิดคร่าที่จะหวั่นไหวไปกับผู้ชายด้วยกัน
ok ไปโล้ด ไม่ต้องคิดเยอะ เดี๋ยวมันก็ดีเอง :z1:
...อยากเป็นคนขับแท็กซี่จังเลย
-
นังเลงใหญ่ จะสาวเเตกหรออ กริ๊ดดดดดดดดดดด
พี่ภูก็แหม...ได้ทีรุกใหญ่เชียวนะตัวเธอ ไม่เกรงใจพีแท็กซี่บ้างเลย ป่านนี้ตาลุกเป็นไฟแล้ว..
:haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
พีดินคิดได้เร็วๆๆ นะพีภูรอยุ่
-
พี่เมฆค่ะพี่เมฆ พี่เมฆจะถามเพื่อค่ะ
ในเมื่ออนุญาตุให้ตอบได้คำตอบเดียว แต๋ก็นะ เค้าก็ชอบอ่ะ :-[
-
ค้างอ่าาาาา
-
มุมของคนขับแท็กซี่-มันจะมาจีบอะไรในรถผมเนี่ยยย เกรงใจกันหน่อยๆ
555 สองคนนี้คงลืมไปแล้วว่าไม่ได้อยู่ในที่รโหฐานกันสองต่อสอง
แจกขนมจีบกันปลิวว่อนไปทั่วรถแบบนี้ระวังโดนหัวคนขับล่ะ 55555555
-
โรแมนติกเหลือเกิน :-[ ว่าแต่.....
แท็กซี่คันไหนนะที่ให้บริการคู่นี้ในสถานการณ์แบบนี้เนี่ย
อยากรู้จัง จะได้ไปนั่ง เผื่อฟลุคบ้าง :laugh: :laugh:
-
กด+ ให้ก่อนเลยจ้า
ดีใจที่เข้ามาเจอตอนใหม่ของพี่ดิน
งานเข้านักเลงใหญ่แล้วซิ
คุณภูรุกหนักเข้าให้แล้วพี่ดิน
แถมตัวเองยังหลุดปากไปซะได้ว่าเมียสำคัญกว่าแฟน
จะได้เห็นมาดนักเลงสาวแตกก็คราวนี้แหละพี่ดิน
ส่วนคำตอบที่คุณภูอยากได้ ที่จริง
ก็น่าจะบอกพี่ดินไปตรงๆเลยว่ารับหรือไม่แต่ไม่ขอคำตอบปฎิเสธ
เดี๋ยวพี่ดินก็หลุดมาให้เองแหละคุณภู
-
รุกฆาตไปเลยเสาไฟฟ้า
จะตีดินก็ต้องตีกันตอนที่ดินมึนๆงงๆแบบนี้แหละ
มึน งง หลง เสียตัว เ้้อ้ย เป็นแฟน กร๊ากกกกกกกกกก
พี่ดิน รีบเข้าใจตัวเองเร็วๆนะจ๊ะ
-
:o8: น่ารักจังเหนอ.......พี่ดิน
เติมใจให้กันไปเรื่อย ๆ นะจ๊ะ
:กอด1:ขอบคุณคนแต่ง :L2:
-
:L2:
-
สนุกจริงๆเลยจ๊ะ อ่านนิยายของไรเตอร์
กี่เรื่องๆ ก็ไม่เคยผิดหวังเลยจริงๆ
-
กำแพงที่สร้างไว้ป้องกันตัว กำลังถูกทำลายโดย นายภูตะวัน
ความสับสน ความไม่แน่ใจ พี่ดิน :m28:
มาร่วมเป็นกำลังใจให้พี่ดิน ตัดสินใจรับข้อเสนอที่ไม่มีทางเลือก ของ นายภู :z1:
+1 ให้ เซกิ กับเป็นกำลังใจให้ TRomance ครับ
-
ฮิ้วววคุณภูรุกแล้วเว้ยร้ายไม่เบานะเอาสะน้องดินไปไม่เป็นเลย555
หลุดแมนมาเยอะเลยแต่ยังคงความน่ารักเหมือนเดิม :จุ๊บๆ:
อ๊ายยยยยอิชชีคุณภูอ่ะอยากให้ถึงตอนเค้าเป็นแฟนกันไวๆจังคงจะหวานไม่แพ้คู่พี่เมฆพี่ฉานอิอิ
รออ่านตอนต่อไปอยู่น๊า
-
+1 ให้ไม่ได้ กร๊ากกกกกกกก :jul3: พึ่งกดไปเมื่อวานเอง
-
:o8: รู้สึกเหมือนตัวเองโดนพี่ภูจีบเลยวุ้ย เขินอ่ะ :o8:
:laugh: พี่ดิน จะตอบว่าไงอ่ะ รอฟังคำตอบอยู่นะ :m20:
-
สงสารแท๊กซี่
ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
แอบหวาน อิจฉา อยากเป็นคนขับแท๊กซี่คันนั้นจัง
-
ไอ้เสาไฟฟ้ามันร้ายกาจจริง ๆ เล่นเอานักเลงใหญ่ไปไม่ถูกเลย
555
-
ขอมอบดอกไม้แด่นายแก๊กเพื่อนภูดีเด่น :L2: :L2:
เอ่อ...แบบว่าเราชอบนายจังเลย :o8:
-
:m15: ปวดใจนิด ๆ อ่ะ ทำไมต้องพามาเห็นด้วย
หรืออยากจะบอกอ้อม ๆ แบบว่าอ้อม ๆ มาก ๆ ว่า แค่มารับเพื่อนเก่า (แต่เป็นอดีตแฟน)
เจ็บนี้รสปูอัด :z2:
-
อยากเป็นคนขับแท็กซี่คันนั้นจัง ฮิฮิฮิ
-
+1 เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์ ถ้ารวมเล่มบอกเลยน๊ะจ๊ะ จะขอจองเป็นคนแรก
รักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก.. พี่ดินมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :กอด1:
-
:pigha2: ขอฮาก่อนตอนนี้พี่ดินโดนเสือตัวพ่อต้อนซะไปไม่เป็นเลย :m20:
“ไม่ใช่แฟนดิน พี่เป็นสามี ส่วนที่ไม่เคยมีเป็นผู้ชายคนเรามันก็ต้องมีครั้งแรก พี่ให้ดินศึกษาได้เลยเต็มที่ ตกลงมั้ย”
^
^
พี่ดินตอบตกลงไปเหอะเค้าอุตสาเสนอโปรโมชั่นมาให้หาไม่ได้ง่าย ๆ นะเนี่ย
:pig4: writer คะ
-
เข้ามารออ่าน ตอนที่ 16 วันที่ 7 ตุลาคม 53 :z2:
-
คุณภูรุกหนักขนาดนี้พี่ดินหวั่นไหวนะเนี่ย 555 :-[
พี่ดินน่ารักอ่ะ
-
ชอบอะ ระหว่างเมีย กับแฟนจะเลือกใคร
-
ชอบมากเรื่องนี้ เขียนได้ดีมากเลย
ชอบนายเอก กวนตรีนดีมาก (แอบเป็นแฟนคลับลับๆด้วย)
แถมคนแต่งก้อขยันโพสอีก
จะติดตามผลงานต่อไปนะคับ
-
พี่ภูเริ่ดจิงๆตอนนี้ 55 พี่ดินแอบหวั่นไหวดั๊ว
-
:-[
ตอบเลยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
พี่ดินกับพี่เมฆต่างกันที่ไอ้พี่เมฆมันไม่ได้ไร้เดียงสาจริงๆนะคะ พี่เมฆมันมารยา มันกะล่อนแต่พี่ดินนี่ไร้เดียงสาจริงๆ อ่อนต่อโลกแบบไม่รู้ตัว
:laugh: ขำว่ะ
รอดูคนไร้เดียงสาจะตอบว่าอะไร :z2:
-
:z13:
รอตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อ
:pig4:
ชอบพี่ดินที่สุดเลย :-[
-
:กอด1: คนเขียน
:pig4: :pig4:
-
LOve :กอด1: คนแต่ง
ThanK :pig4: คนโพส
ตอนนี้ทำงานอยู่ ฮือๆๆ อ่านไม่ได้แต่แอบเม้นก่อน
-
พี่ภูรุกพี่ดินเราน่าดูเลยอะ ไม่ต้องให้มีเวลาคิดกันเลยว่างั้น
เอาล่ะสิแล้วจะตอบว่าไงดีล่ะเนี่ยพี่ดิน ไม่ต้องคิดนานตอบไปเลย
-
ภูชอบบังคับพี่ดินจังเลย :o8:
-
เฮียแกมิแคร์สายตาแท็กซี่จริงๆ o13
-
อ่า ตอนนี้ก็ดีอยู่หรอกนะ เเต่อิพี่กรมันพูดแปลกๆ ทำตัวแปลกนิดๆเนี่ยดิ -*-
คงมะมีมาม่าใช่มั้ยค่ะ เค้ายังไม่หิว!!~ T^T
รอ ร๊อ รอ
ตอนนี้ พี่ดินอึนมาเลยทีเดียว
เด๊ยวรอพี่อึนต่อจนได้สามีคต่อยว่ากันอีกที กร๊ากกก!!~
-
:z2: :z2: :z2:
มาเต้นรอคุณนักเลงใหญ่ค่ะ :o8:
รอดูคุณพี่ดินเค้าเขิลลล~ :laugh:
จิ้มเหม่งน้อยๆของคุณเซ จึ้ก!!!!
:z13: :z13: :z13:
|
|
|
|
v
-
ตอนที่ 16
(http://dl3.glitter-graphics.net/pub/735/735833rhg7sp07qv.gif)
ตั้งแต่รู้จักกับไอ้เปี๊ยก ผมกลายเป็นคนฉวยโอกาสไปตั้งแต่เมื่อไหร่
ผมรู้ดีว่าไอ้เปี๊ยกเป็นเด็กฉลาด ไม่มีคนโง่ที่ไหนเอาตัวรอดอยู่ในสังคมที่แวดล้อมไปด้วยสิ่งชั่วร้ายอย่างนั้นได้หรอก ถ้าไม่เป็นคนฉลาดและมีไหวพริบ
แต่ฉลาดแตกต่างจากเจ้าเล่ห์
ถ้าดินเป็นหนูน้อยหมวกแดง ผมคงจะเป็นหมาป่าผู้หิวโหย
ถ้าผมตัดสินใจแล้วว่าจะทิ้งอดีตไว้ข้างหลังแล้วพุ่งชนอนาคตข้างหน้า
แล้วเป้าหมายที่มีไว้ให้ผมพุ่งชนคือ “ดิน”
ผมต้องรุกอย่างเดียว ผมต้องหว่านล้อมให้ดินจนมุมให้ได้
เค้าไม่ได้รังเกียจผม แต่เค้าสับสนกับความรักที่ผิดธรรมชาติของสังคม
ประสบการณ์ด้านความรักของดินเป็นศูนย์ ไอ้เปี๊ยกไร้เดียงสามากในเรื่องนี้มีที่ไหนโดนผมกิน
ไปทั้งตัวและฝังชิปแสดงความเป็นเจ้าของจนเลือดนองเตียงขนาดนั้นเค้าคิดแค่เพียงตัวเองโดน
ทำร้ายจากความเมาและไม่ได้ตั้งใจของผม
ผมไม่เคยมีแฟนที่อ่อนต่อโลกในเรื่องความรักขนาดนี้มาก่อนเมื่อมาเจอแบบนี้หนทางไหนที่จะ
ชนะใจดินได้มากที่สุดผมก็ต้องคว้าเอาไว้
ริจะมีเมียเป็นนักเลงไม่ได้มาด้วยเล่ห์ก็ต้องเอาด้วยกล.....เพราะผมไม่ได้คิดเผื่อหนทางที่จะผิดหวังเอาไว้
มึง ผิดหวังไม่ได้แล้วภู มึงเคยจมอยู่กับตรงนั้นมาแล้ว มันไม่มีอะไรนอกจากความทรมานแล้วถ้ามีทางเลือกแม้มันจะริบหรี่เต็มทีมึงก็ ต้องวิ่งชนอย่างหมาจนตรอกก็ต้องทำ
(http://dl3.glitter-graphics.net/pub/735/735833rhg7sp07qv.gif)
รถวิ่งเข้าเส้นพระรามเก้า อีกไม่นานจุดหมายปลายทางก็จะถึง
เขาขอเวลาคิด ผมก็ยินดีที่จะให้.........แต่นี่มันนานไปแล้วมั้ย
คิดนาน คิดเยอะ คิดมาก ยิ่งเวลาผ่านไปเท่าไหร่ โอกาสเสียใจผมมีสูงมาก
“ดินตกลงว่าไง มาถึงขนาดนี้ เป็นแฟนพี่แล้วนะ”
ผมรวบรัดเอาหน้าด้านๆ ตอนรถเลี้ยวขวาผ่านพระรามเก้าวิลล่านี่หละวะ
“เฮ้ย......แบบนี้แถวบ้านกูเรียกบังคับได้เลยนะ”
ผมพยักหน้ายอมรับหงึกหงัก ใช่จ๊ะยาหยีแบบนี้ที่บ้านพี่ก็เรียกว่าบังคับ
“แล้วตกลงยังไง แต่บอกไว้ก่อนนะ ต่อให้ปฏิเสธพี่ พี่ก็จะตามจะตื้อจะกวนใจดินไปแบบนี้ตลอดแหละ วันนี้ดินไม่ยอม พรุ่งนี้ก็ต้องยอม”
เกิดมาจะยี่สิบสี่ปีผมไม่เคยชั่วขนาดนี้เลยให้ตาย
เอาเหอะจะบาปแค่ไหนผมก็ยอมแล้ววินาทีนี้ ให้ได้ดินเป็นแฟนก่อน หลังจากนั้นผมค่อยควง
เค้าไปทำบุญเก้าวัดไถ่บาปเอาก็ได้....แต่ผมต้องได้คำตอบตอนนี้
อาจจะเป็นโชคดีของผมอยู่บ้างที่แต่งตัวอยู่ในขอบเขตของคนสติดี เพราะที่ผมเกี้ยวเด็กผู้ชายเป็นแฟนอยู่แบบนี้พี่คนขับรถเค้าก็ขมวดคิ้วมองมาทางกระจกหลังหลายครั้งแล้ว
เอาเถอะมิเตอร์ร้อยกว่าบาทผมจะให้ค่าพี่เค้าระคายหูสักห้าร้อย
“ดินตกลงว่ายังไง คิดนานไปแล้วนะ”
“เมื่อกี้มึงขู่กู”
ยาหยี เบบี๋ พี่ขู่ซะที่ไหน บังคับขนาดนี้เรียกว่าฝืนใจหรือข่มขืนจิตใจพี่ก็ยอมรับแล้ว
“พี่พูดจริงทำจริงนะ ไม่ได้ขู่”
ไม่ อยากจะให้ตื่นตูมไปกว่านี้ ขนาดไร้สติเสายังปักลงถูกหลุม แล้วถ้ามีสติครบถ้วนยาหยีของพี่ไม่ตื่นตูมไปกว่านี้เหรอ......เหยียบส่วนที่ เป็นซาตานในร่างกายให้มิดจมตีนเอาไว้ก่อนอย่าให้มันออกมาทำเสียเรื่องตอนนี้ นะไอ้ภู
“นั่นแหละขู่” แหะ แหะ ขู่ก็ขู่ (นี่กูเริ่มกลัวเมียหรือเปล่าวะ)
“แล้วตกลงมั้ยหละ”
“มีข้อเสนอข้ออื่นให้เลือกมั้ย”
“ไม่มี”
ต่อให้สับสนมากกว่านี้ พี่ก็ไม่ได้เตรียมใจเอาไว้สำหรับคำปฏิเสธ
“นั่นไง กูว่าแล้ว ไม่มีสัจจะในคนหน้าตาดีจริงๆด้วย ซวยแล้วกู”
เป็นคำตัดพ้อที่พี่อยากกลืนเก็บไว้ในอกมากเลยตอนนี้ เย็นไว้ก่อนภู อย่าให้เสียเรื่องตอนนี้ เย็นไว้ๆ ตาดุๆปากแดงๆนั่น สักวันมึงจะงับตอนไหนก็ได้ อดเปรี้ยวไว้กินหวาน ท่องเอาไว้ๆ
“ว่าไงตกลงดินเป็นแฟนพี่แล้วนะ”
“เออ”
ไม่โรแมนติก ไม่หวาน ขวานผ่าซาก !!!!
แต่ผมรับได้ เพราะนี่คือดิน วลีที่ออกมาจากปากนักเลงใหญ่ทำให้หัวใจผมพองโตไปกระแทกปอด ในชีวิตลูกผู้ชายคนหนึ่งตกลงเป็นแฟนกับเด็กผู้ชายคนหนึ่งบนรถแท็กซี่ บนถนนที่การจราจรเลวร้ายที่มองไปทางไหนก็เจอแต่คนหน้าบูด...แต่ผมว่าผมกำลังยิ้มกว้างที่สุดในรอบปีนะ
“พี่ครับรถติดก็ไม่เป็นไรนะครับพี่ ผมไม่รีบ เดี๋ยวผมจ่ายค่าเสียเวลาให้”
ผมเห็นไอ้เปี๊ยกมองผมแบบงงๆว่าอยู่ดีๆผมจะแฮปปี้เว่อร์อะไรขนาดนั้น แต่ถ้าไม่ติดว่าคนที่นั่งข้างๆจะอาย ผมก็อยากจะลดกระจกออกไปตะโกนกลางสี่แยกว่า
“กูดีใจครับ ปวดใจเดียวดายอยู่นานตอนนี้กูมีเมียแล้วครับ เป็นนักเลงไม่ยอมใคร ปากร้าย แต่พออายแล้วน่ารักฉิบหายเลยครับ”
ความรักไม่ได้ทำให้คนตาบอดได้อย่างเดียว บางครั้งมันก็อาจจะทำให้คนสติดีและนิ่งขรึมคนหนึ่งบ้าได้
“ครับ ถึงพี่ไม่บอกว่ารอได้ ผมก็ไปไหนไม่ได้อยู่แล้วครับ “ มันก็จริงของพี่แท็กซี่นะ พี่เค้าพูดถูก
“นี่เสาไฟฟ้า มึงบ้าไปแล้วหรือเปล่า พี่เค้าไม่เห็นจะโวยวายอะไรเลย มึงจะออกตัวทำไม”ดุอีกแล้ว ห้าวตลอด แต่วันนี้พี่ภูให้อภัยนะคนดีเบบี๋ของพี่
“ก็พี่ดีใจอยู่นี่”
“แล้วมันเกี่ยวกับรถติดตรงไหนวะ”
นักเลงเวลาเค้าอาย เค้าจะดุและขึ้นเสียงใส่สามีแบบนี้ทุกคนมั้ย
“เอาน่า ดินไม่เข้าใจหรอก”
“เออ กูไม่เข้าใจมึงจริงๆนั่นแหละ”
ถลึงตาเม้มปากกอดอกแต่ไม่ยอมสบตานี่หมายความว่าหงุดหงิดหรืออาย ถ้าไอ้แก๊กเห็นผมตอนนี้มันคงแขวะว่าออกอาการหลงเมียขั้นหนักแน่ๆ
“ค่อยๆทำความเข้าใจก็ได้ พี่ก็เหมือนเรียนหนังสือเรียนนั่นแหละ อ่านไปวันละบทๆ เดี๋ยวก็เข้าใจ”
“นี่ กูถามอะไรมึงหน่อยสิ”
“ถามว่า”
“แฟนมึงก็กลับมาแล้ว มึงไม่เสียดายเหรอ หรือมึงให้กูเป็นเมียแล้วให้พี่คนนั้นเป็นแฟนเหรอ”
ผมอึ้ง!!! อึ้งเพราะไม่คิดว่าดินจะถามแบบนี้ สุดท้ายไอ้เปี๊ยกเองก็รู้สึกไม่มั่นใจสถานะที่ผมมอบให้สินะ ถ้าเป็นคนอื่นผมคงจะคิดว่าเค้ากำลังดูถูกความรู้สึกผม แต่สำหรับดินแล้วผมคงต้องเข้าใจและต้องเรียนรู้นักเลงอีกเยอะ เรื่องแบบนี้ต้องคุยกันยาว
(http://dl3.glitter-graphics.net/pub/735/735833rhg7sp07qv.gif)
แท็กซี่จอดเทียบหน้าบริษัทที่มีผมเป็นเจ้าของ ครอบครัวผมประกอบธุรกิจรับเหมาก่อสร้างและธุรกิจเกี่ยวกับเรียลเอสเตททั้งหมด สองฝั่งถนนจึงเป็นที่ตั้งของธุรกิจที่ผมดูแลอยู่ จัดการเคลียร์ค่าโดยสารกับแท็กซี่และมีค่าปลอบขวัญติดปลายนวมไปนิดหน่อย
ไอ้เปี๊ยกมันเงียบตั้งแต่ทิ้งคำถามเอาไว้และผมยังไม่ให้คำตอบ สองคิ้วขมวดเข้าหากันจนอดเอ็นดูไม่ได้ น่ารักไปมั้ยเมียพี่ รู้สึกยังไงก็แสดงออกมาจนหมดไม่มีปิดบัง
“ดิน ลงได้แล้ว ถึงที่ทำงานพี่แล้ว”
ผมเปิดประตูก้าวขาลงจากรถแต่อีกคนยังนั่งเป็นรูปปั้นอยู่กับที่
“อือ นี่เหรอที่ทำงานมึง”
เหมือนเด็กเพิ่งตื่นนอนและกำลังงัวเงีย ดูไอ้เปี๊ยกมันงงนิดหน่อยเมื่อผมบอกว่าถึงที่หมายแล้ว
“อืม ทั้งฝั่งนี้และฝั่งตรงข้ามนั่นแหละ แต่ถ้าจะมาหาพี่ต้องมาฝั่งนี้นะ”
“กูคงไม่นึกมาเที่ยวเล่นหรอก สนามบินว่าน่าหลงแล้วบริษัทมึงก็ไม่ต่างกันเลยหวะ”
“หึ หึ เอาน่ามาบ่อยๆไม่หลงหรอก ไปกันเหอะ จะเที่ยงแล้วเนี่ย”
ตัวผมไม่เท่าไหร่แต่เป็นห่วงผู้ติดตามที่ยังเมาหมัดฮุกซ้ายฮุกขวาอยู่ ช่วงเที่ยงเป็นช่วงที่พนักงานพลุกพล่าน ไอ้คนที่มึนงงและวางตัวไม่ถูกอยู่แล้วจะลนลานเข้าไปใหญ่
ครั้ง แรกในรอบหลายปีละมั้งที่ผมเข้าบริษัททางประตูหน้าเหมือนลูกค้าทั่วไป ปกติการปรากฎตัวของผมต่อหน้าพนักงานก็เป็นที่สนใจมากพออยู่แล้ว นี่ยังพ่วงเด็กผู้ชายหน้าตาดีเข้ามาด้วยคงจะยิ่งเป็นจุดสนใจ พ้นประตูทางเข้าตึกมาได้เหมือนไอ้เปี๊ยกจะเริ่มรู้สึกตัวเมื่อมีหลายสายตา มองมาที่ผมและดินเป็นจุดเดียว
ผมถือโอกาส(อีกแล้ว) จูงมือคนที่เริ่มช็อคและทำอะไรไม่ถูกอีกครั้ง มือไอ้เปี๊ยกเย็นเฉียบและมีเหงื่อไหลออกมาเต็มฝ่ามือ สงสารก็สงสารแต่ตามหน้าที่แล้วผมก็ต้องพยักหน้ารับคำทักทายของพนักงานมาตลอดทางเดินจนถึงลิฟท์
ทันทีที่ประตูลิฟท์เลื่อนปิดเข้าหากันผมพรูลมหายใจทิ้งระบายความอึดอัดออกจากปอดทันที แต่ก็ยังมีสติพอที่จะไม่ปล่อยมือคนข้างๆที่จับจูงมาตลอดทางจนถึงตอนนี้ และดูเหมือนไอ้เปี๊ยกจะไม่รู้ตัว
“เป็นอะไร กลัวเหรอ”
ผมไม่ชินกับอาการแบบนี้ของดินเท่าไหร่ รู้สึกอึดอัดและทำอะไรไม่ถูกเหมือนกัน
“เปล่า กูแค่ตกใจ ทำไมบริษัทมึงใหญ่ขนาดนี้หละ แล้วคนเยอะมาก ทำตัวไม่ถูกเลย”
ตอบตรงซะแทบจะกระชากมาฝังเอาไว้กับอก
“ขอโทษนะที่ทำให้ลำบากใจ ปกติก็ไม่ได้เข้าทางนี้หรอก วันนี้เราไม่ได้มารถส่วนตัว”
“อือ กูพอจะเข้าใจ แต่พอดีกูไม่เคยก็เลยไม่ชิน แล้วมึงจะจับมือกูไปจนพรุ่งนี้เช้าเลยมั้ย ปล่อยสักทีกูไม่ใช่เด็กอนุบาล”
ว่าจะเนียนจับไปจนถึงห้องแต่โดนนักเลงรู้ทันจนได้
(http://dl3.glitter-graphics.net/pub/735/735833rhg7sp07qv.gif)
ออกจากลิฟท์แวะทักทายและสั่งงานเลขาหน้าห้องนิดหน่อย ไม่ลืมกำชับว่าวันนี้จะไม่พบใครและไม่อนุญาตให้ใครมาพบ มีธุระต้องเคลียร์กับมือหัดใหม่หัดรักยาว ถ้าวันนี้ไม่เข้าใจกันเห็นทีคงต้องปิดประตูห้องผู้บริหารตีแมวกันก็คราวนี้
ผมฉวยโอกาส (อีกสักครั้ง) จับจูงไอ้เปี๊ยกที่ยืนหันหน้าหันหลังระหว่างที่ทักทายเลขาผมเสร็จแล้วรอผมสั่งงานเข้าไปในห้อง ประตูห้องทำงานกำลังจะถูกปิดกลายเป็นที่รโหฐานส่วนตัว
แต่มันก็ต้องมีมารมาผจญจนได้ เสียงเรียกเข้าคุ้นหูขนาดนี้คงไม่มีใครถ้าไม่ใช่คนที่ช่วยชีวิตผมเอาไว้เมื่อเช้า
“ไอ้เหี้ยยยยภู ทิ้งกูเอาไว้แล้วหายไปกับเมียใหม่ไม่เป็นห่วงชะตากรรมกูเลยนะ”
ผมเอาโทรศัพท์ออกจากหูตั้งแต่มันสรรเสริญทักทายผมว่าเป็นสัตว์ที่ได้รับความนิยมอย่างสูงในประเทศไทยแล้ว
“เออ เบาๆหน่อยก็ดีนะดินอยู่ด้วย โทษทีหวะแล้วทางนั้นเป็นไงบ้าง”
“เออๆ ไม่ทันไรหัดเกรงใจเมียแล้วนะมึง ทางนี้ก็เรียบร้อยดีผักชีโรยหน้า กรเค้าก็ดูเหมือนมึนๆงงๆ มึงอธิบายสถานภาพอันชวนปวดหัวของพวกมึงเอาเองแล้วกัน กูทำเท่าที่ทำได้”
“ไอ้เชี่ยแก๊ก กูบอกให้เบาๆหน่อย ดินไม่ชอบให้เรียกแบบนั้น เดี๋ยวเจอกันมึงโดนตีนดินเข้าไปกูช่วยไม่ได้นะมึงทำตัวเอง”
“ตลอดๆ มึงเห็นกูเป็นของฆ่าเวลาตลอด ไม่เคยมีความสำคัญเท่าเมียมึงหรอก” ทำไมมันเพิ่งจะรู้ตัวตอนนี้วะ
“เชี่ยแก๊กถึงกูจะเป็นเกย์แต่กูไม่ซาบซึ้งกับคำตัดพ้อของมึงมากไปกว่าอยากจะอ๊วกใส่หน้ามึงนะ แต่ก็ขอบใจมึงมากที่ช่วยเอาไว้เมื่อเช้า ส่วนเรื่องกรเดี๋ยวกูเคลียร์เอง”
“เออ เรื่องนั้นไม่เป็นไร แต่น้องดินของกูเป็นไงบ้างวะ อิอิ”
“น้องดินของใครนะ”
“ไอ้เหี้ย แค่นี้ทำขู่ฟ่อๆใส่กู ขอโทษครับเพื่อนภูที่กูล่วงเกินมึงไป น้องดินของมึงก็ได้ครับเหี้ย”
“เออ จำเอาไว้ด้วยนะว่าของใครเป็นของใคร กรถึงบ้านกูเรียบร้อยแล้วใช่มั้ย”
“เรียบร้อยแล้วครับ กูส่งถึงห้องนอน ......มึงอย่าเพิ่งแผ่แม่เบี้ย ส่งหน้าห้องเฉยๆ ไม่ได้แตะต้องอะไรเมียเก่ามึงเลยสาบานได้”
“ขอบใจมึงมาก กูมีเรื่องต้องคุยกับดินนิดหน่อย ไว้ค่อยคุยกันนะ”
“ครับ บอกนักเลงหน้าหวานด้วยนะว่าพี่แก๊กคิดถึงมาก”
“เอาตีนกูไปกระแทกปากก่อนไหมแก๊ก แค่นี้นะ กูจะบล็อกเบอร์มึงไว้จนกว่ากูจะให้อภัย”
“พอกูหมดความหมายแล้วก็แบบนี้ทุกที”
(http://dl3.glitter-graphics.net/pub/735/735833rhg7sp07qv.gif)
มัวแต่จัดการไอ้แก๊ก หันมาอีกทีไอ้เปี๊ยกก็มองมาทางผมตาแป๋ว เหมือนอยากจะรู้นักหนาว่าผมคุยกับใคร คงได้ยินชื่อตัวเองอยู่ในบทสนทนาแน่ๆ จัดแจงเก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋ากางเกงแล้วทิ้งตัวนั่งลงข้างๆ ล็อคมือนักเลงเข้าไว้ข้างนึงกันหนี
“เมื่อกี้แก๊กโทรมา แล้วดินหิวหรือยัง”
เออ เฮ้ย พอยัดเยียดตัวเองให้เป็นแฟนก็ทำตัวดีมีอะไรก็รายงานเลยเว้ยภู มึงเป็นเอามากจริงๆ
“ยังไม่หิว เพื่อนมึงนินทากูเหรอ”
“เปล่า แค่โทรมาถามว่าเป็นยังไงบ้างเฉยๆ ทำหน้าแบบนั้น มีอะไรจะถามพี่หรือเปล่า”
ย่นหน้าทำตาดุ เออเว้ย ได้เมียเป็นนักเลงขนาดเค้าทำหน้าเหมือนจะท้าต่อยยังมองว่าเป็นท่าที่น่ารักเลยเว้ย
“ที่กูถามไปเมื่อกี้มึงยังไม่ตอบเลย แล้วเนียนจับมือกูไว้ทำไม” อ้าว นึกว่าไม่รู้ตัว
“กลัวหาย”
“มึงเลิกฟุ้งซ่านสักทีกูไม่หนีไปไหนหรอก จะออกทางไหนกูยังไปไม่ถูกเลย แล้วจะตอบได้ยัง”
ผมคงต้องเริ่มอธิบายวิชาที่ว่าด้วยการเป็นคนรักบทแรกแล้วสินะ เพราะดูว่าถ้าผมไม่เคลียร์ตัวเองผมอาจจะโดนนักเลงสอยแล้วหมกเอาไว้ในห้องนี้แน่ๆ
“สำหรับความรักของผู้ชายกับผู้ชาย เมียกับแฟนไม่มีอะไรต่างกันเลยรู้มั้ย ความหมายมันเหมือนกัน แค่เราจะใช้คำไหนเวลาไหนเท่านั้นเอง พี่เรียกดินว่าเมียเพราะมันเป็นคำที่ตรงกับดินที่สุดแล้ว ดินเป็นของพี่แล้ว พี่จะรู้สึกตัวหรือไม่รู้แต่มันก็ปฎิเสธไม่ได้ แฟนมันก็แค่คำสุภาพที่เราให้เกียรติ์กันเวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่น มันยังมีความห่างเหิน แต่สำหรับพี่คำว่าเมียมีความหมายว่าเราคือคนๆเดียวกัน”
“แล้วแฟนมึงหละ เค้าไม่ใช่เหรอ”
จดไว้เลยว่าดินจะต้องเสียจูบเพื่อไถ่โทษที่ไม่ยอมเข้าใจว่าผมกับกรเลิกกันไปแล้ว
“ถ้าดินหมายถึงกร ตอนที่เราคบกันเค้าเป็นเมียพี่ยอมรับ แต่ตอนนี้สถานภาพมันเปลี่ยนไปแล้วและเค้าเป็นคนเลือกเอง พี่คิดว่าใช้คำว่าแฟนเก่าคงจะเหมาะสมกว่า ดินว่ามั้ย”
“เออมั้ง กูจะรู้ได้ไงกูไม่เคยมีทั้งแฟนใหม่และแฟนเก่านั่นแหละ”
“แล้วพี่หละเป็นใคร”
ยาหยีเจอย้อนเข้าไปแบบนี้ตกใจตาโตเลยเหรอ ทำน่ารักใส่ เจอพี่ภูจับกดบนโซฟานี้จะทำยังไงเนี่ย
“หืม ทำไมไม่ตอบ”
“กูตอบไปแล้วไง”
“ตอนไหนทำไมพี่ไม่ได้ยินหละ”
“ก็ตอนที่มึงถามว่าตกลงมั้ยไงเล่า มึงอย่ามาทำเป็นลืมจำได้มั้ย”
“ตอนนั้นดินตอบพี่ว่า เออ แต่ไม่ได้บอกนี่ว่าดินเป็นอะไรกับพี่”
“แล้วมึงเสือกมาโง่เอาตอนนี้นี่นะ”
“พี่แค่อยากได้ความมั่นใจ คำยืนยันอ่ะได้มั้ย ตกลงบอกได้ยังว่าดินเป็นอะไรกับพี่”
“มึงอย่าบังคับกูเยอะ ทำตัวปกติกับกูได้มั้ย ค่อยๆเป็นค่อยๆไปได้มั้ย กูไม่ชิน”
ต่อให้ใจแข็งเป็นขั้วโลกเหนือ เจอข้อต่อรองน่ารักสุดใจแบบนี้แข็งแค่ไหนก็ต้องละลายแหละวะ
แต่ขอสักจูบแก้อาการใจสั่นทีเถอะ ชาตานข้างในมันตะโกนออกมาว่าทนไม่ไหวแล้ว
(http://dl3.glitter-graphics.net/pub/735/735833rhg7sp07qv.gif)
สวัสดีคะสาวกพี่ดินทุกคน......ฮิ้ววววว!!!
๐ เมื่อวานแอบเห็นหลายคนทันมุขกระดานไวท์บอร์ดกันใหญ่ แต่เซมากูเตะถ้ากระทืบจริงๆนะคะ ถ้านางไม่ทักท้วงก็คงไม่มีคนสงสัยให้คนเขียนต้องอายหน้าแตก ความจริงแล้วคนเขียนหมายถึงกระดานไวท์บอร์ดของคุณอาปัญญานั่นแหละค่ะ แต่กลายเป็นว่านึกหน้าและชื่อพี่แกไม่ออก หวยเลยไปออกที่คุณอาไตรภพแทน แต่ไม่ว่าจะเป็นใครมันก็เป็นมุขที่แก่มากอยู่ดี 55555 แต่หลายคนทันนะ กร๊ากก แต่คนที่ทันกระดานไวท์บอร์ดของไตรภพนี่หมายความว่า...อย่าเครียดนะอายุเป็นแค่ตัวเลข ส่วนตีนกาเราได้มาโดยไม่ตั้งใจ 555
๐ ยังมีหลายคนกลัวมาม่า อย่ากลัวค่ะ คนเขียนไม่เสริฟมาม่าตอนที่ทุกคนกำลังรู้ตัวหรอก เราจะเอาออกมาตอนคุณเผลอออออ (หัวเราะชั่วร้าย)
๐ บางคนอาศัยช่วงชุลมุน แอบเนียนๆขอสองตอน คนเขียนเป็นหงอกเพราะแต่งนิยายนี่แหละค่ะ ให้มีผมดำเยอะๆเถอะ จะเอาไว้หลอกตาเสี่ยเงินหนาเวลาเมาอ่ะ
๐ขอบคุณคนอ่านทุกคน และขอให้มีความสุขกับพี่ดินนะคะ แต่อย่าเพิ่งลืมพี่เมฆกันนะ
๐TRomance
-
:L1:
-
P' DIN
-
:กอด1: :L2:
-
กอดพี่ดินนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน :กอด1:
น่ารักจริงๆ.... :-[
พี่ภูรุกซะพี่ดินไปไม่ถูกเลย ปกติก้ไปไม่ค่อยเป็นอยู่แล้ว เจอแบบนี้เข้าไป มีแต่ต้องโอเคเซย์เยสอย่างเดียว
-
ตอนนี้พี่ภูแอบน่ารักเนอะ แล้วก็จุดพลุฉลองๆ พี่ดินตกลงแล้ว :mc4:(ไม่มีพลุเอาประทัดไปแล้วกัน ฮ่าาาาาา)
แต่ก็ยังไม่สบายใจซะทีเดียว ตราบใดที่ยังมีกรลอยนวลอยู่ :เฮ้อ:
ฮัลโหลๆๆๆ ใครก็ได้ช่วยเขี่ย คุณกร ไปไกลๆทีค่า เอาให้กระเด็นไปจากเรื่องนี้เลยยิ่งดี :angry2:
กอดๆรัดๆพี่ดิน จุ๊บุๆ :man1:
-
เจ้าเลห์และเผด็จการสุดๆ
พี่ดินเลยหลงกลไปตามระเบียบคลียร
เคลียร์กับเมียใหม่แล้ว อย่าลืมเคลียร์กะเมียเก่าด้วยล่ะ
เดี๋ยวจะเกิดภาวะหึงหวงของเก่าขึ้นมา :laugh:
-
ตอนนี้รู้สึกพี่ดินแกจะเอ๋อ ลดความเป็นนักเลงลงมานิดนึงนะ
สงสัยไม่ใช่ถิ่นของตัวเอง แต่เพิ่มความแบ๊ว ความน่ารักได้อีก
พี่ดินนับวันยิ่งน่ารักมากขึ้นๆ แต่ที่เป็นตัวชงฮาไม่หาย
คงต้องยกให้คุณแก๊กเค้าล่ะ ฮาได้ทุกตอนสิน่า
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!
วู้ดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!
ให้กับพี่ดิน
ทำให้เราหลงใหลเข้าไปทุกวัน
มีความผิดนะเนี่ย
แต่...ยอมคร้าบบบบบบบบ
-
พี่ดินน่ารักมากๆ นับวันยิ่งน่าร๊ากกกกก :-[
-
พี่ดินยอมเป็นแฟนกับภูแล้ว :mc4:
-
กูไม่เคยมีทั้งแฟนเก่าและแฟนใหม่
มีแต่ผัวคนปัจจุบันวุ้ยยยยยยยยย
-
:mc4: เขา้เป็นแฟนกันแล้ว :mc4:
มุขนั้น คิดออกอยู่รายการเดียวเกมส์ที่มีตัวช่วย ส่วนรายการคุณปัญญาไม่เคยได้ดู เพราะำคนไม่ (ค่อย) ดูทีวี ที่ห้องเลยไม่มีทีวีมาหลายปีแล้ว ยังไม่มีสัตว์ปีกมาวางกรงเล็บบนหน้านะตัวเองงงงงงง :jul3:
อายุเขายังไม่เลข 3 นะ :m26:
+1 และ :กอด1:
-
โอ๊ะ ยาหยีของพี่ภู น่ารักซะไม่มี
เหมือนจะอาการมึนๆ เบลอๆแกบตำแหน่งใหม่นะ แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
แอบสงสัย พี่แก็กเป็นเมียเก็บพี่ภูใช่มิ :laugh:
มุขกระดานไวท์บอด นี่ใช่ แฟนพันธ์แท้รึเปล่านะ :confuse: ฮ่าๆ
แบบนี้คนอ่านต้องตั้งการ์ดรับ มาม่าให้ดีล่ะซิ คนแต่งเล่นทีเผลอง่ะ
-
สถาปนาตำแหน่งประธานชมรม คนหลงเมีย ให้ตัวเองได้แระภู
-
เค้าผลัดกันทำคะแนนความน่ารักกันนะคู่นี้ ตอนนี้พี่ดินน่ารักมากกก ถามตรงตอบตรง o13
อ่านตอนนี้ฮามาก รู้สึกพี่ภูจะดีใจสาวแตกกว่าพี่ดินนะเนี่ย ระรื่นเกิ๊นนนน :laugh:
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
-
ตอบตกลงได้หวานมาก :jul3:
พี่ภูก็รุกน้องซะไม่ให้ตั้งตัวเลย ..
นักเลงน่ารักที่สุด :m1:
-
ตามพี่เมฆมาอ่านพี่ดินค่ะ ยังตามอ่านไม่ทัน รู้สึกว่าเรตติ้งพี่ดินจะดีเหลือเกิน
จะตามอ่านให้ทันนะคะ เป็นกำลังใจให้ทั้งคนแต่งคนโพสค่ะ :L2: :L2: :L2:
-
:impress2: :impress2: :impress2:
พี่ดินนนนนนนนนนนนนนนนน น่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกก
พี่ภูรุกอีก รุกอีก ฮ่าๆๆ น่ารักอ้าาา พี่ภูเอะอะจะเอาพี่ดินฝังอก ลูกเดียวเลย
น้องใจสั่นแทนพี่ดินนะคะ :o8:
รอตอนหน้า คึคึ :z1:
-
ว๊าววว พี่ดินยอมเป็นแฟนพี่ภูแล้ว :-[
-
ว่าว มาทุกวันอ่านทุกวันก็ยังสนุกทุกวัน
พี่ดินทำไมตอบรับง่ายจังคับน่าเล่นตัวอีกหน่อยนะครับ
-
ชอบอ่ะ "ไม่มีสัจจะในคนหน้าตาดี" กร๊ากกกกกก
พี่ดินน่ารัก น่ากดที่สุดเลยยยยยยย :m1:
ส่วนไอ่พี่ภูนี่รุกอย่างเดียว แถมห้ามปฏิเสธอีก :m20:
-
"เออ" เป็น เฟีย (แฟน+เมีย) ของเสาไฟฟ้าแล้น :impress2:
-
พี่ดิน
:L1:
-
พี่ดินน่ารักกกกกที่สุดในสามโลกเลยค่า :impress2: :impress2:
ทวนความจำหน่อยว่าเสาลงหลุมยังไง 555555
ว่าแต่ ณ ตอนนี้กรรออยู่ที่ภูบ้านใช่ไหม :serius2:
-
ดินน่ารัก พี่ภูก็น่ารัก ดินออกจะไร้เดียงสา แต่พี่ภูนี่เอะอะก็จะกดจะหื่นใส่ท่าเดียวเลย อะรายยย
+1 ให้น้องเซแหละ ขยันอัพ และฝาก :กอด1: ให้คนแต่งด้วย ขยันแต่ง มีมาให้อ่านทุกวันเลย
-
พี่ดินปากแดงๆ น่าจุ๊บอ่ะ แอร่ย ^__^ :jul3:
เป็นแฟงกันแว้ววว
ไรเตอร์จ้าอ่านไปอ่านมาทำใมรู้สึกมันสั้นจังอ่ะ (เหอะล้อเล่นครับพอดีมันอ่านเพลินแต่ได้ยาวๆ อีกก็จะขอบคุณมากคร้าบ) :mc4:
-
เหอะๆๆๆๆในที่สุดพี่ดินก็เสร็จพี่ภูไปขึ้นตัวแล้วหลวมตัวไปคบกับพี่ภูนิเหอะๆๆๆๆ พี่ภูนี่อาการท่าจะแย่นะเนี้ยแค่นี้ก็หลงพี่ดินน่าดูเลยคนเขียนจ้าขอฉากเรียกเลือดเร็วๆๆๆนะจ๊ะเหอะๆๆๆๆ :z1: :กอด1: :กอด1:
-
5555 พี่ดินอยากได้ความกระจ่าง
เอาให้เคลียร์ ๆ พี่ภู นักเลงใหญ่จะได้ทำตัวถูก
อันไหนเมีย อันไหนแฟนเก่า
-
พี่ดินน่ารักที่สุด ขอกอดหน่อยน้า
-
ดินน่ารักเป็นบ้าเลยอ่า...เหมือนจะร้าย
แต่ความจริงโคตรซื่อเล๊ยยยยย :-[
-
ฝากมาเตือนใจนายภู
"อดเปรี้ยวไว้กินหวาน" "ช้าช้าได้พร้าเล่มงาม" "น้ำร้อนปลาเป็น น้ำเย็นปลาตาย"
นายภูต้องสวมหัวพญานาคละมั้งเพราะพญานาคท่านจะ "เลื้อยบ่ทำเดโช แช่มช้า"
ใจเย็น อย่าบุ่มบ่ามใจร้อน
(ไม่ได้เชียร์นายภูนะ แค่แนะนำนิดๆหน่อยๆ)
ส่วนพี่ดิน
"ไม่ลองไม่รู้ ไม่ดูไม่เห็น ไม่ทำไม่เป็น"
ลองศึกษาพี่ภูเค้าดูนะลูก(แต่อย่าให้นานนัก)
-
ยอดยาหยีทำไมทำตัวน่ารักแบบนี้ :-[
พี่เสาไฟฟ้าทั้งรักทั้งหลงหัวปักหัวปำล่ะคราวนี้
-
พี่ดินตรง ๆซื่อ ๆดีจังนี่แหละเสน่ห์
-
น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ยังคงความน่ารักของพี่ดินได้คงเส้นคงวา ชอบมากกกกกกกกกกกก
พี่ภูก้ออยากรุกพี่ดินให้มากนัก มันต้องค่อยเป็นค่อยไป
พี่ดินเขาก้อยังไม่เคยมีแฟนมาก่อน มันทำตัวไม่ถูก
-
พี่ภูนี้กะ ไม่ให้พี่ดินหลุดมือเลยว่างั้น
รุกมันทุกทางจริงๆ เลยแหะ :laugh: :laugh:
พี่ดินก็ยังน่ารัก เหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยน :-[
หวังว่ากลับบ้านไปจะไม่มีมาม่าถ้วยโตรออยู่นะค่ะ (ยังกังวลไม่เลิก)
-
กรี๊ดๆๆๆๆๆ น่ารักน่าเลิฟโครตๆๆเลย ฮิฮิ
-
นายเสาไฟฟ้าทั้งหลงเมีย ทั้งกลัวเมียเลยวุ๊ย :z1:
-
o18พี่ดินน่ารักเกินนนนนนนนนนนนนนนนนนน
พี่ภูสู้ๆๆจับพี่ดินกดหลายๆรอบไห้ได้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ o13
-
เสาไฟฟ้า จะจับพี่ดินกดบนโซฟา
แล้วจะรอช้าอยู่ใย จะทำอะไรก็รีบๆ
เพราะคนอ่านลุ้นจะแย่แล้วเนี่ย :laugh3:
-
นักเลงใหญ่โดนรุกหนักซะ.....เสียฟอร์มไปแล้วววว....
ตาพี่ภู....นายแน่มาก....ถ้าจดทะเบียนสมรสได้....
ปร่านี้.....คงลากไปแล้วแน่เลยนิ.... :laugh:
นายลุยหนักขนาดนี้.....ได้ใจคนอ่านชะมัด ! o13
:L2: คนแต่ง กะ คนโพส :pig4: & :pig4:
-
ไอ้เสาไฟฟ้าเจ้าเล่ห์สุดๆ เจ้าแผนการ จอมเด็จการด้วย
พี่ดินไม่ทันมันหรอก
-
ความรักไม่ได้ทำให้คนตาบอดได้อย่างเดียว
บางครั้งมันก็อาจจะทำให้คนสติดีและนิ่งขรึมคนหนึ่งบ้าได้
เหมาะสมกับสภาพพี่ภูตอนนี้มาก :m20:
ขอจองที่ว่างให้พี่ภูสำหรับคนกลัวเมียที่หนึ่ง :laugh:
-
น่ารักกกกกกกกกกกกก :impress2:
ปล.ดีใจที่ไม่มีมาม่า :laugh:5555555555555555
-
วุ้ย คู่นี้เค้าหวานกันจริง อะไรจริง 555
พี่ดินเขินได้แมนมาก พี่ภูก็...นะ เผด็จการได้อีก อิอิ
-
เขินอ่า(เขินรายของเมิง)
-
มีแวว .. เกียมัว .. ซะแล้วล่ะ พี่ภู :laugh:
-
อยากรู้ว่าถ้าเจอกันกรอีกครั้งที่บ้าน
พี่ภูจะบอกกับกรว่ายังไง
เพราะดู ๆ แล้วเหมือนกรจะกลับมาขอคืนดีนะ
-
กด1 มะได้ อิอิ เขาบอกว่ายังไม่ครบชั่วโมง อิอิ :z2: :z2: :กอด1:น้องดินน่ารัก อ่ะ พี่ภู ค่ะ รุกอีกดิ :z1: :z1:
-
ตอนนี้เหมือนจะหวาน
๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕
นายแก๊กโดนตลอดด ด ด
กร๊าก ก ก ก
-
แอรว๊ยยยยยยยยย
ในที่สุดก้อตกลงเป็นผัวเป็นเมียกันแรว๊วววว
แล้วมันก้อจะต้องมีฉากนั้นตามมา หุหุ
รออยู่ๆๆๆ มาไวๆนะ
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด :oni2:
ถ้าแฟน ของคุณภู = เมีย
งั้นแฟน ของพี่ดินก็ต้อง= สามี อะดิ (ขอใช้คำสุภาพนะค่ะ ไม่ค่อยชอบคำว่า ผัว อะนะ)
พี่ดินยอมรับด้วย ถึงจะปากแข็งไปหน่อย :m1:
55+
สู้ ๆ ๆ ๆ นะค่ะ ไรเตอร์
-
น้องดินน่ารักมากกกกกกกกก แถมยังอินโนเซนส์อีกต่างหาก น่ารัก ๆ :o8:
พี่ภูอธิบายน้องดินดี ๆ นะ อย่าพึ่งไปจับกดเพราะทนความน่ารักไม่ไหวละ
เดี่ยวน้องดินจะเข้าใจผิดไปใหญ่น๊ะ :really2:
-
หมาป่า ก็ยังเป็นหมาป่าวันยังค่ำ
เจ้าเลห์ ใช้คำพูดวกวนให้พี่ดินหลงกล ยอมรับเป็นเมียจนได้ ..." เออ..." :m20:
มารอดูพี่ดินแสดงบทภรรเมีย ว่าจะสมบทบาท เหมือนบทนักเลงหรือไม่
+ยังไม่ได้ เอากำลังใจไปก่อนละกัน ทั้ง เซกิ - TRomance :กอด1:
-
ภูเตียมแก้ปัญหากะกรที่รอที่บ้านเหอะ
อย่าเพิ่งคิดว่าดินจะไม่ว่าไรนะ
-
พี่ดินน่ารักได้อี๊กกกกกกก
-
บรรยายความคิดของพี่ภูชัดเจนดีจัง
ชอบตอนเปรียบเทียบด้วย เช่น มือใหม่หัดรัก
ขอสนับสนุนให้พี่ภูเต็มที่ค่า :o8:
แต่งดการสงสารแฟนเก่า ไม่ว่าจะกรณีใดๆ ก้อตาม :beat:
-
พี่ภู รุกหนักมากเลย
พี่ดินจะทันพี่ภูไหมเนี่ย
ว่าแต่ ตอบไปซะทีดิ ว่าพี่ภูเป็น..ัวพี่ดินอ่ะ อ๊ายยยยย พูดแล้วเขิน
-
ร๊ากกกกกพี่ดินหมันใส้พี่ภู
-
ในที่สุดก็ตกลงกันแล้ว :m1:
เคลียร์กันให้เข้าใจนะพี่ภู เดี๋ยวพี่ดินจะงอน เข้าใจผิดทีหลัง
คงไม่มีมาม่าตามมาหรอกนะ o18
+ขอบคุณค่ะ
ปล.พี่เมฆ&ฉาน ยังอยู่ในใจเสมอ ไม่ลืมแน่นอน :L1:
-
“กูดีใจครับ ปวดใจเดียวดายอยู่นานตอนนี้กูมีเมียแล้วครับ เป็นนักเลงไม่ยอมใคร ปากร้าย แต่พออายแล้วน่ารักฉิบหายเลยครับ”
:mc4: เย่ ฮิ๊วววว คำพูดนี่ โดนใจที่สุดเลยวุ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
แอบเห็นด้วยอย่างแรง พี่ดิน แม่ง จะน่ารักไปไหนเนี่ยย อ่านไปยิ้มไป พี่ภูบ้า คนอ่านก็บ้าเหมือนกัน
แค่ตกลงคบกัน พี่ภูก็ทำถ้า กลัว เมีย เสียแล้ว 555555555 พี่ดิน คุมอำนาจซะแล้ว หึหึ
แต่ แอบชอบทุกคนเลยตอนนี้ พี่ดินก็ ปากจะตรงกับใจไปไหน ตรงมากกกยิงมาที
พี่ภูก็ พูดจาน่ารัก แต่ถ้าจะให้ดี รีบๆเคลียร์ กรไปเลยนะ และที่ชอบสุด เพื่อนแก๊กก
กวนประสาท กวนโอ้ยมากกกกกก แต่ชอบนะะะ :PP
:กอด1: พี่ดินแนบแน่น
ปล. รู้สึกว่าตอนเดียวชักไม่พอออ ต้องการเรื่อยๆๆๆๆๆ ซะแล้วสิ o9
-
รอตอนพี่ดินพูดหวานๆเพราะๆกับพี่ภู อิอิ :o8:
ขอบคุณไรเตอร์
-
แอร๊ยยยยยยย
คุณภูขอพี่ดินมานอนบ้านคืนนึงสิ
ป๊าบ!! :z6:
นั่นไง-*-
-
พี่ภูเจ้าเล่ห์ o18
แล้วพี่ดินจะไปไหนรอด :impress2:
-
พี่ดิน...ได้ใจอย่างแรง :กอด1:
-
น่ารักอ่ะ พี่ดินน่ารักมากๆ เลย อ๊าง~~~~~
-
เป้าหมายมีไว้พุ่งชน แหม เพิ่งรู้นะเนี้ยว่าเวลาจะมีเมียเค้าห้ามดื่มกระทิงแดงเกินวันล่ะ2ขวด :m20:
อิอิ เค้าแอบกลับไปกอดพี่เมฆกะพี่ฉานมาล่ะ :กอด1:
-
ภูเจ้าเล่ห์มากกกก
ใช้โอกาสตอนที่น้องมึนๆมัดมือชกซะเลย ๕๕๕
ดินเขินน่าร๊ากกกกก
น่ารักมากเลยเรื่องนี้ :-[
-
คบกันแล้วววววววววว :mc4:
-
พี่ภูมีอำนาจเบ็ดเสร็จเด็ดขาดจริงๆ
ตอนหน้าจะ...ในห้องทำงานมั้ยนะ อิอิ
-
มะเคยอ่านพี่เมฆ เรื่องอารายค่ะ !!~
-
ชอบพี่ดินจิงๆ ตอบรับการขอเป็นแฟนได้มั่นมาก "เออ" สั้นๆง่ายๆแต่ได้ใจความ :laugh:
หลงรักพี่ดินจนถอนตัวไม่ขึ้นแว้ว :-[
-
กรี๊ดดดดดดดด ด ดดดดด ด ดดดด...ตอนนี้พี่ภูน่ารักได้โลห์เลยให้ตายสิ >/////////<
ชอบที่พี่ภูใช้เรียกพี่ดินอ่ะ..."ยาหยี" งี้..."เบบี๋" งี้...อ๊ากกกกกกกก ก กกกกกกก ก กกก
ถ้าทำกันถึงขนาดนี้แล้ว พี่ภูเอามีดมาแทงเค้าให้ตายเลยเหอะ...ไม่ไหวจะเคลียร์นะ...เขิลเป็นบ้า...คริคริ =^= b
ส่วนพี่ดินสุดที่รัก สุดสวาทขาดใจ...พี่ดินยังคงสติลความน่ารักไว้อย่างคงเส้นคงวาและไม่เปลี่ยนแปลง
มีทั้งทำเข้มกลบเกลื่อนความเขิลงี้...แล้วไหนจะคำตอบตกลงที่แสนจะสั้น ง่าย และได้ใจความอย่างคำว่า "เออ" อีก
ยิ่งอ่านยิ่งเพ้อ ยิ่งเคลิ้ม ยิ่งรักพี่ดินมากขึ้นทุกวัน...และเริ่มเผื่อใจให้พี่ภูแล้วด้วยนะเนี่ย...ยิ่งวันนี้พี่ภูรั่วได้ใจกันอีกต่างหาก >//////<
สงสัยความรักจะทำให้คนเป็นบ้าได้จริง ๆ...เค้าจะเชื่อก็เพราะพี่ภูนี่แหล่ะ...กร๊ากกกกกกก ก กกกกกกก ก กกกก ก กกส์
พีเอส ,, รักพี่แก๊ก หลงพี่แก๊ก...แบบถอนตัวไม่ขึ้น...พี่แก๊กโผล่มาทีไร...เค้าหยุดหัวเราะไม่ได้เลยอ่ะ ให้ตายสิ...หึหึหึ =w= b
-
ตอนนี้สอนให้ได้รู้ว่า....คุณชายภูก้อรั่วไม่แพ้พี่ดินเลยซักนิด - -"
-
น่ารักอ่ะ พี่ภูก็รุกซะพี่ดินตั้งตัวไม่ทันเลย แต่ในที่สุดพี่ดินก็ยอมรับรักซะแล้ว ตอนหน้าพี่ดินจะถูกพี่ภูจับกดไหมเนี่ย
ขอบคุณนะคะ :L2:
-
“กูดีใจครับ ปวดใจเดียวดายอยู่นานตอนนี้กูมีเมียแล้วครับ เป็นนักเลงไม่ยอมใคร ปากร้าย แต่พออายแล้วน่ารักฉิบหายเลยครับ”
พี่ภู แอบรั่วนะเนี่ย เด๋วยาหยี เด๋วเบบี๊ ถ้าพี่ดินรู้ว่าถูกเรียกยังงี๊ ตายแน่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ปล.ไรเตอร์จ๋า ขออีกตอนไดป่ะ เป็นกำลังใจก่อนสอบพรุ่งนี้อ่ะ ได้ป่ะ :m13:
-
พี่ภู แอบเจ้าเล่ห์
พี่ดินจะตามทันไหม ออกจะเป็นคนใสซื่อ น่ารัก
อ่านแล้วน่ารักจริงๆเรื่องนี้ o13
-
ดินยิ่งนับวันยิ่งน่ารัก น่าหยิกซะไม่มี
ชอบเพื่อนแก๊ก ของพี่ภูจังเลย โดน อิอิ
-
เป็นแฟนกันแล้ว :m11:
พี่ดินน่ารักที่สุด :m3:
-
555 พี่ดินน่ารักได้อีกนะเนี่ย
อีตาภู แกรีบไปเคลียร์กับกรเลยนะ
-
น่ารักกันไปไหนเนี้ย...............
-
โอยยยย
รู้สึกว่าหวาน
ความน่ารักของพี่ดินมันกระแทกใจอ่ะ ^@^
-
วันนี้ น่าจะมา 2 ตอนเนอะ คริคริ คนอ่านโลภ
-
พี่ดิน .......
แพ้ทางสามี!!!!!!!!!!!!!!
ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย o9
-
“กูดีใจครับ ปวดใจเดียวดายอยู่นานตอนนี้กูมีเมียแล้วครับ เป็นนักเลงไม่ยอมใคร ปากร้าย แต่พออายแล้วน่ารักฉิบหายเลยครับ” <<< ประโยคเด็ดโดนใจ!!! :-[
อยากบอกว่าตอนนี้พี่ดินดูเด็กๆอ่ะ น่ารักโคตรรรรรร
ปล.รู้ตัวตลอดค่ะ จะมาเตือนไรเตอร์ทุกวันๆว่าไม่เอามาม่าค่ะ :m31:
-
ฮะฮิ้วววววววววววว ภูแลดูดีใจมากๆ :laugh:
เป็นอย่างนี้ให้ตลอดล่ะ อย่ามาทำให้ดินเสียใจนะ o18
-
น้องดินน่ารักอ่ะ อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
พี่ภูก็อย่าไปเร่งรัดอะไรน้องมากนะ เดี๋ยวน้องจะหนี
-
ตามอ่านทันแล้วคร่า มารายงานตัวเป็น Fc พี่ภูกับพี่ดิน
อ่านตอนนี้แล้วรู้เลยพี่ภูเจ้าเล่ห์มากมาย
กว่าพี่ดินจะตามทันคงอีกนานเลยมั้งเนี่ย
ปล. เดี๋ยวจะไปตามอ่านพี่เมฆต่อคร่า
-
ดิน.........น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :pig4:
-
พี่ภูก็ บังคับพี่ดินอยู่ได้ ไม่รู้ไงว่าพี่ดินอ่ะอ่อนต่อโลกกกกกก (โรครักอ่ะ)อิอิ
+1 จร้า
-
ชอบแก็กอ่ะ :laugh:
น่าจะจัดไปอีกสักคู่
กวน...แบบนี้ ตอนมีสะมีหรือเมียคงฮาน่าดู :m20:
-
อ่านแล้วอยาก....กลายเป็นพี่คนขับแท๊กซี่คันนั้นจัง :z1:
ไอ้พี่ดิน นี่มันน่ารัก พูดจาตรงๆ ผ่าซาก สมเป็นนักเลงจริงๆ ให้ตายสิ (นักเลงน่ารักแบบนี้มีที่ไหน จะตามไป... :z1: 555)
ส่วนไอ้พี่ภู...ถ้าไม่เจ้าเล่ห์ มันก็คงเอาคนตรงๆ อย่างพี่ดินไม่อยู่ :m20:
เมียเก่า เมียใหม่ จะสร้างความวุ่นวายให้กับอิตาภูแค่ไหน ก็ต้องดูกันไป...(ว่าคนเขียนจะติสแตก มากน้อยเพียงใด อิอิ o18)
-
ในที่สุดก้ยอม
พี่ดิน่ารัก
กราก มาไวๆนะ
-
ไล่ตามอ่านจนทันแล้วค่า ขอสมัครเป็นแฟนคลับเรื่องนี้ด้วยคนนะคะ ~
-
:3123: :3123: :3123:
-
อ่านทีเดียวสองตอนรวด..เบาหวานแทบขึ้น
อะไรมันจะหว๊านหวานขนาดนี้
อ่านแล้ว...ยิ้มค้างเลย... :o8: :o8:
พี่ดิน..... :กอด1:(น่ารักได้อีกนะพี่ดิน ^___^ )
พี่ภู....... :L2: (ชื่นชมกับเทคนิคการจีบพี่ดินของคุงพี่ภูจิงๆ)
:จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ:
คนแต่ง & คนโพสจ๊ะ
:pig4:
-
งานนี้พี่ดินโดนรุกซะมึนตึ๊บ
ตามแทบไม่ทันกันเลยทีเดียว
:m20:
-
ล่อลวงเด็กได้เก่งจริงจริ๊งงงง พี่ภู
แต่ก็นะ แลกมาด้วยเมีย
ไปขับแท็กซี่ตอนนี้ทันมั้ยฟระตรู - -"
-
ตอนนี้น่ารักจัง :impress2:
-
+1 :กอด1: กับพี่ดิน :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
พี่ภูขาาาาาาาา!!!!!!!!!!!!!!!!! :o8:
หยอดได้หยอดดีนะคะ หยอดซะจนเล่นเอาพี่ดินหนูล้นเลย :m20:
ระวังคุณนักเลงเค้าจะเขิลล์~มากเกิน ทำไรไม่ถูก แล้วหันกลับมาซ้อมพ่อมือหยอดอันดับ1อย่างพี่ภูนะคะ o17
ดีไม่ดี พี่ดินแกอาจจะนึกอยากทดสอบความเกรงใจต่อภรรเมียของพี่ภูก็ได้นะคะ ว่ากลัวเมียมากหรือม๊ากมาก :m11:
เพราะฉะนั้นพี่ภูอย่าหยอดเยอะเกิ๊น เอาแต่พองาม เพราะไม่งั้นอาจจะเจอเมียนักเลงประกาศศักดาใส่ได้ กร๊ากกก!!!! :laugh3:
แล้วเป้าหมายที่มีไว้ให้ผมพุงชนคือ “ดิน”
---> พุ่ง (หรือพี่ภูแกมีพุงแต่หนุ่ม เก็บไว้ให้เมียหนุนหรอพี่ :laugh: )
-
ตอนนี้ยาหยีที่รักของเสาไฟฟ้าน่ารักมาก
ดูเหมือนพี่ดินก็เริ่มทำใจและปรับสภาพยอมรับการเป็น"เมีย" เสาไฟฟ้าแล้ว
ปล.ชอบพี่แก๊กค่ะ กวนติงและน่ารัก ได้อีก ^^
-
โห๋ นายภูนี่รวยเนอะ เป็นเจ้าของบริษัทอิ อิ ที่รับเหมาก่อสร้างเยอะแยะ อะไรนั่นแถวเพชรบุรีใช่ป่ะ ฮ่าๆๆ :m12:
ดูๆแล้วคงอีกนานเนอะกว่าดินจะเรียกไอ้เสาไฟฟ้าว่าพี่ภูง่ะ ยังไงยังไงก็จะเป็นกำลังใจให้ไอ้เสาไฟฟ้าละกันเน้อ :m4:
แล้วก็เอาเพื่อนแก๊กโผล่มาเยอะๆหน่อยดิคร้าบบบ แอบปลื้มเพื่อนแก๊กอยู่นะ :m1:
o13 o13 o13
-
ขอบคุณสำหรับช่วยหาคำผิดนะคะ
:m26: พรุ่งนี้อาจจะได้เสียเลือดหรือเพิ่มเลือดที่หน้านะ
-
เข้ามาอ่านกี่ทีก็ตกใจไม่หายซ๊ะที ขนาดว่าอัพวันละ ตอน 2 ตอนนะ
แต่คอมเม้มบานวิ่งไปหลายหน้าเลย แฟนคลับพี่ดินเย๊อะจริงๆ
แต่พี่ดินน่ารักใสซ่อ ขนาดนี้ ไม่รักได้ไงอ่ะเน๊อะ
ขออย่าให้ คุณกร ออกมาร้ายใส่พี่ดินเลย เสียลุคความน่ารักตอนแรกๆ
+1 นะจ๊ะ :กอด1:
-
อะนะ มีการมากระซิบเรียกเรตติ้งกับสาวกพี่ดินอีกนะเนี่ย 5555
-
อ่ะฮุๆๆ
พี่ดินอย่างน่ารักเลยอ่ะ
บริษัทพี่ีภูนี่ คุ้นๆเนอะ สองฝั่งถนนแถวเพชรบุรี :m12:
ฝากให้พี่ภูนะคะ ค่อยเป้นค่อไป พี่ดินยังไม่ชินน้า o18
-
โฮๆๆๆ
น่ารักกกกกกก
พี่ดินน่ารักมากกกกกก
แบ๊วจริงๆ เรื่องนี้พี่ไร้เดียงสามากอ้ะ
กดไลค์นะ
พี่ภูอย่าไปรอ จูบเล้ยยยย
-
พี่ภูสุดยอด คืนนี้พาพี่ดินเข้าหอเลยนะ
ฉลองสถานภาพใหม่ อิ อิ
:L2: :L2: :L2:
-
ขอบคุณสำหรับช่วยหาคำผิดนะคะ
:m26: พรุ่งนี้อาจจะได้เสียเลือดหรือเพิ่มเลือดที่หน้านะ
โฮกกกกก!!! จริงหรอคะ!!! :o8:
งั้นขอวิ่งไปซื้อเลือดกับทิชชู่มาสำรองไว้ก่อนนะคะ :oni1:
พรุ่งนี้ชาวเล้ามีแววโลหิตจางมาแต่ไกล :laugh3:
-
น่าร๊ากกกกกกกกกกก
พี่ดินน่ารักจริงๆ
น่ากดมากด้วย คนไร้เดียงสาแบบนี้แหละ หุหุ
-
ฮิ้วพี่ดินยอมเป็นแฟนคุณภูแล้วดีใจจังพี่ภูนี้รุกได้ใจจิงๆ :-[
หวังว่ากรคงไม่ใช่ตัวร้ายนะเพราะจากต้นเรื่องกรน่าจะนิสัยดี
และน้องดินก็น่ารักขนาดนี้ไม่รักไม่ได้แล้วอั๊ยอยากฟัดจิงๆ :man1:
รออ่านตอนต่อไปอยู่น๊าค่า
-
โอยยยยยยยยย หน้านิยายพี่ดินไปไวมากกกกกกกกกก
พี่ดินน่ารัก ภูเองก็น่ารัก รอฉากหวานๆ >_<
-
พี่ดินน่าร๊ากกกกกกกกกก
ตอนนี้เราก็หลงพี่ดินเหมือนกัน 55555+
:3123: :L2:
-
ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
น่ารักสุดๆ :-[
ไร้เดียงสาซะ เทียบเคียงพี่เมฆไม่ได้เลย
-
พี่ดินน่ารักสุดใจขาดดิ้น
อ่อนต่อโลกแบบไม่รู้ตัวจริงๆ ฮ่าๆๆๆ
-
พี่ภูรั่วเกิ๊นนนนนนน 5555+
เก็บอาการหลงเมียไม่ค่อยจะอยู่แล้ว เอ๊ะ รึพี่แกไม่เคยเก็บ 5555+
พี่ดินก็ยังคงน่ารักเช่นเดิม รักพี่ดินก็ตรงที่มีอะไรก็พูดก็ถามนี่แหละนะ ^^
-
กด+1
อ่อยตายไปกับตอนนี้ :-[
คุณภูมีมุมน่ารักแบบนี้ด้วย
แต่ว่าเก็บอาการเอาไว้นะคะคุณ
เดี๋ยวเค้ารู้หมดว่าหลงเมียเอามากๆกร๊ากๆ
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
หวาน....มากมาย ตอนหน้าขอหวานๆเเบบนี้อีกนะ เอากรกลับต่างประเทศไปเถอะครับ
:impress2: :impress2: :impress2: :impress2:
-
พี่ภูนี้เนียนและเผด็จการจริงๆนิ แต่เพื่อให้ได้มีเมียปล่อยให้แกเนียนไปนะแหละ ฮี่ๆ :z1:
-
เริ่สสสสส ไม่มีคำหวานออกมาจากดินของเราเลย 555+
-
ค่อยเป็นค่อยไปเนอะ
นักเงเขาไม่วางใจใครง่ายๆ หรอก แต่ถ้าให้ใจไปแล้วก้ได้ไปเต็มๆ
ฮี่ๆ
-
ตอนนี้พี่ภูน่ารักได้อีก :o8:
รอตอนต่อไปโลดขอรับ :a1:
-
ลูกดกแน่ ๆ งานนี้
-
+1 ค่ะ ตอนเช้าต้องอ่านพี่ดินก่อนทำงานทุกวันเลย
ไม่งั้นทำงานไม่รู้เรื่องอ่ะ คึคึ :laugh:
-
พี่ดินนนนนนนนนน น่าร๊ากกกกกกกก
-
ในที่สุดก็ตามจนทันแล้วค่ะ... :L2:
ชอบพี่ดินมากกกกกกกกก พ่อนักเลงน้อยๆ ของพี่ อยากกอดๆๆๆๆ :กอด1:
ขอเป็นแฟนคลับพี่ดินอีกคนนะคะ
ตามอ่านอยู่สามวันทั้งสองเรื่องเลยค่ะ (เมื่อแหงนมองจันทร์ ผมเห็นตะวัน ก็อ่านจบแล้วค่ะ)
เป็นกำลังใจให้นะคะ :pig4: :กอด1:
-
จิ้มๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เดี๋ยวหมวยตามอ่านตั้งแต่เริ่มต้นดีกว่า
55555555555++
เพิ่งแวะเข้ามาดู เรื่องนี้น่ารักจังเลย อิอิ
-
ให้เวลาพี่ดินหน่อยสิ
-
ตื่นมาเต้นรอพี่ดินค่ะ
:z2: :z2:
วันนี้จะมาตอนไหนหว่า :m13:
-
^^
-
:haun5: :haun5: พี่ดินจ๋าาาาา น่ารักเกินห้ามใจ :give2: :give2: :give2: :give2:
-
เป็นการตกปากรับคำแบบพี่ดินที่สติเต็มร้อยรึเปล่าเนี่ย แต่ไม่เป็นไรยังไงเราก็จุพลุฉลอง 555
นายเสาไฟฟ้าพี่ภูเนียนจับมือพี่ดินตลอด แหมๆเห็นพี่ดินงงหน่อยเอาเชียว
-
พี่ดินน่ารักเกินไปแล้วนะ
-
เธอเป็นแฟนชั้นแล้วรู้ตัวบ้างไหมมมม เหมาะกะพี่ภูมากเลยเพลงนี้ ถามแบบไม่ต้องการคำตอบปฏิเสธ เหอเหอ
:mc4: :mc4:
-
หวานเนอะ พี่ภู :impress2:
-
เพียงดินเจ๋งมากมายง่ะ :man1:
-
:m7: เข้ามาส่องตอนใหม่
รู้สึกว่าน้ำตาลในเลือดตัวเองมันน้อยไป
เลยจะเข้ามาเติมซักหน่อย......
o13 ให้นายภู จีบ พี่ดินบนรถแท๊กซี่
ช่างกล้าจริง..สมแล้วที่ได้เมียเป็นนักเลงใหญ่ :laugh3:
-
ม่ายรู้ว่า อะไรที่ทำให้ กร กลับมา
ถ้ากลับมาเฉย ๆ กรคงจะยินดี ที่ภูมีคนใหม่
แต่ถ้ากลับมาเพื่อจะขอคืนดี ผมว่าบางที กร ก็น่าสงสาร
เพราะ 1.เสียใจที่ทำให้คนที่ตนเองรักเจ็บ
2.และตอนนี้ตนเองก็กำลังจะเจ็บ
เหมือน เจ็บยกกำลัง 2 เลย ....ฮ้อ....
-
:-[ ภู กับ ดิน น่ารักมากๆๆ เลยนะค่ะ
อ่านแล้วสนุกมากเลย
มาต่อไวไวนะค่ะ :L2: :กอด1:
-
เข้ามารอค่า
เมื่อวานไม่ได้เม้นเพราะเน็ตดันใช้ไม่ได้
เลยแอบต่อกะมือถือ ต่อนานไม่ได้ตังค์ไม่มี 555
อะไรกันเนี่ย พี่ดินไปตกปากรับคำซะงั้น แต่ก็นะพี่ภูว่าไงพี่ดินก็ว่างั้นตลอดนี่
น่ารักจังเลยคู่นี้ ว่าแต่กรจะกลับมาหาพี่ภูรึเปล่า
เค้าไม่ยอมหรอกนะ ชิ ทั้งเค้าไปไม่ใช่เหรอ
พี่ดินน่ารัก พี่ดินสาวแตก 555 คนอ่านเริ่มแบบว่าคลั่งไคล้พี่ดินอย่างหนัก...
-
ตอนที่ 17
(http://dl8.glitter-graphics.net/pub/908/908518teof8mrcyo.gif)
เปลือก ปากที่โดนฉกไม่ทันตั้งตัวทำเอานักเลงตกใจจนต้องยกเท้าขึ้นมาบนโซฟาแล้วไถลไป อยู่อีกมุม หลังมือที่ยกขึ้นมาปิดปั้นการจู่โจมเอาไว้บดบังรอยเห่อแดงที่แก้มทั้งสอง ข้าง โผล่ให้เห็นแค่ลูกกะตาที่บอกว่ากำลังตกใจและคงจะตั้งรับการจู่โจมแบบนี้ไม่ ทัน
“ไอ้ห่า ไอ้เสาไฟฟ้ามึงจะทำอะไร” มือปิดปากไว้แต่ยังด่าได้นะคนเรา
“จูบไง”
“ไอ้หน้าด้าน มึงจูบกูทำไมเนี่ย อี๋ มีน้ำลายติดข้างแก้มกูด้วย สกปรกฉิบหาย”
บทแรกของการมีแฟนเป็นนักเลงสอนให้รู้ว่า โลกทั้งโลกจะไม่เป็นสีชมพูถ้ามีแฟนเป็นนักเลงคุมสลัมที่ชื่อดิน และไม่ใช่ว่าได้นักเลงเป็นแฟนแล้วหนทางรักจะโรยด้วยกลีบกุหลาบ ยังมีอะไรอีกมากที่ผมจะต้องเรียนรู้ถ้าคิดว่าจะอยู่กับดิน
(http://dl8.glitter-graphics.net/pub/908/908518teof8mrcyo.gif)
เพิ่งจะมีดินคนแรกนี่แหละที่มอบครั้งแรกให้ผมเสมอ ครั้งแรกที่ทำให้ผมขาดความมั่นใจ มีอย่างที่ไหน อยากจะจูบแฟนตัวเองให้ชื่นใจแต่กลับกลายเป็นว่า ตัวเจ้าปัญหามันดีดตัวหนีผมไปอยู่อีกมุมหนึ่งของโซฟาแล้วทำหน้าตาระแวดระวังภัยเหมือนผมเป็นผู้ก่อการร้ายเสียอย่างนั้น
ดินเป็นผู้ชาย ห้าว และไม่หวาน จะให้เปลี่ยนมายืนนวดไหล่แล้วออดอ้อนเหมือนคนอื่นๆที่ผ่านมาไม่ได้ และผมก็ไม่อยากให้เป็นอย่างนั้น ผมควรจะรักดินที่เป็นดิน ไม่ใช่รักในสิ่งที่อยากให้ดินเป็น
ปล่อย ให้นักเลงได้มีโอกาสทำใจกับสถานภาพใหม่ที่เปลี่ยนแปลงสักพัก ผมกลับมานั่งเคลียร์เอกสารที่กองน้องๆจากภูเขา ถึงการเข้ามารับตำแหน่งแทนพ่อแบบกะทันหันของผมจะอยู่ตัวแล้วแต่ยังมีอะไรให้ ต้องใส่ใจอีกมาก หยิบแว่นตาขึ้นมาใส่ ผมใช้บริการมันเฉพาะเวลาทำงานเท่านั้นแหละ และข้อเสียที่ไม่ดีอย่างหนึ่งของผมคือถ้าผมทำงานนั่นคือจุดสนใจทั้งหมดของผม จะกองอยู่กับงานกองนี้ ถึงในใจจะแอบเสียดายหน้าใสๆแววตาเอาเรื่องชวนต่อยชวนตีอยู่มากก็เถอะ แต่งานก็คืองาน ในเมื่อมันเป็นหน้าที่ความรับผิดชอบผมก็ต้องทำ
(http://dl8.glitter-graphics.net/pub/908/908518teof8mrcyo.gif)
เสียงโฟนอินบอกให้รู้ว่ามาจากเลขาคู่ใจผมแน่ๆ เหลือบมองนาฬิกาเข็มสั้นชี้บอกที่เลขสอง นี่ผมจมอยู่กับกองงานมาร่วมสองชั่วโมงแล้ว นึกเป็นห่วงนักเลงที่หนีบมาด้วย เลยเที่ยงจะหิวแค่ไหน รู้ตัวเลยว่าเวลาที่ผูกติดอยู่กับงานแบบนี้ ผมเป็นแฟนที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่
ไอ้ เปี๊ยกเปลี่ยนอิริยาบถมานั่งสบายๆตามปกติแล้ว คงเลิกระแวงผมไปนานแล้วเหมือนกัน ในมือไอ้เปี๊ยกถือแฟ้มโครงการก่อสร้างคอนโดแห่งใหม่ริมทะเลหัวหินที่ผมเอาไป นั่งศึกษาเวลาเบื่อๆกับการวิเคราะห์ตัวเลขผลประกอบการที่ชวนปวดหัว ท่าทางที่แสดงให้เห็นว่ากำลังสนใจสิ่งที่มองตรงหน้าจนลืมไปว่าเมื่อสอง ชั่วโมงที่แล้วตัวเองกำลังกระโดดหนีผมอยู่
“ดิน หิวหรือยัง”
“โห มึงไม่ถามกูซะพรุ่งนี้เลยหละ ยังไม่หิวเท่าไหร่ แต่ไส้จะขาดแล้ว”
“ขอโทษทีนะ พี่ทำงานเพลินไปหน่อย อยากกินอะไร สั่งมากินบนนี้เลยได้มั้ย”
“แล้วแต่มึงเถอะ ว่าแต่เมื่อไหร่กูจะกลับได้เนี่ย ต้องไปเตรียมของผัดก๋วยเตี๋ยวพรุ่งนี้นะเว้ย”
“ไม่ต้องเตรียมแล้ว ไหนจะแสนดีไหนจะก๋วยเตี๋ยว ทำงานจนตัวเหลือนิดเดียวแล้วรู้มั้ย แต่ละวันกินข้าวกี่มื้อเนี่ย”
มันก็แปลกดีเหมือนกัน พอรู้ว่าอีกคนอยู่ในฐานะอะไร ก็สนใจอยากรู้ความเป็นไปในทุกๆเรื่องไม่เว้นแม้กระทั่งการใช้ชีวิตประจำวัน
“ไม่รู้สิ ไม่แน่นอน สองบ้าง สามบ้าง ไม่เหมือนกันหรอก มึงถามทำไม”
“ต่อไปนี้ต้องกินสามมื้อนะ”
“นี่บอกเฉยๆหรือสั่ง”
“พี่หวังดี สามมื้อต่อวันมันไม่หนักหนามากมายอะไรหรอก นะ”
“เออ กูจะพยายาม ไม่รับปากนะเว้ย แต่ก็จะทำให้ได้แล้วกัน มึงอย่ามองเหมือนกูทำผิดมหันต์ขนาดนั้นได้ป่ะ แค่เรื่องกินข้าว ไม่ได้คอขาดบาดตาย”
ผมทำหน้าแบบไหน ไม่รู้ตัวเองหรอก แต่คงจะขัดใจนักเลงใหญ่เค้าไม่น้อย ไม่รู้เคยมีใครบอกเจ้าตัวหรือเปล่าว่าทำหน้านิ่วคิ้วขมวดแบบนั้นขัดแย้งกับหน้าหวานๆนั่นมากมาย
(http://dl8.glitter-graphics.net/pub/908/908518teof8mrcyo.gif)
ผมต่อสายออกไปหาเลขาที่โฟนอินเข้ามานานแล้วผมไม่ได้สนใจ มันมีแต่แสงไม่ได้มีเสียงให้ต้องรำคาญ เลยไม่ทำให้คนที่นั่งดูแผนโครงการคอนโดของผมสงสัย
“คุณให้แม่บ้านยกข้าวเที่ยงมาให้ผมที่ห้องเลยนะ สองชุด สั่งจากร้านเดิมก็ได้ “
อาหารเที่ยงของผมส่วนใหญ่เป็นอาหารจานเดียวง่ายๆกับน้ำซุปร้อนๆ เพราะช่วงบ่ายเป็นเวลาประชุม พบลูกค้า และตรวจงาน
“ดินก่อนหน้านี้เรียนอะไรมา”
“ปวช.” ตรงเป็นไม้บรรทัดจริงๆ แฟนใครวะ วันนี้ไม่ได้เสียจูบค่าหมั่นเขี้ยวให้พี่อย่าคิดว่าวันนี้เบบี๋จะรอดออกไปจากห้องนี้ได้เลยนะ
“พี่หมายถึงเรียนเกี่ยวกับอะไรมา”
“ทีหลังมึงก็ถามสิว่าเรียนจบสาขาอะไร เรียนช่างโยธามา” ขอโทษครับยาหยีจะหงุดหงิดแล้วจูบทำโทษพี่บ้างก็ได้นะ
“เรียนโยธานี่ใช่ทางวิศวะหรือเปล่า พี่หมายถึง civil engineer อ่ะ”
“ไม่ถึงขนาดนั้น ปวช.มันเทียบเท่า ม.ปลายแหละ แค่เค้าสอนเพื่อมุ่งเรียนต่อไปทางนั้น”
“งั้นดินก็สอบเข้ามหาลัยได้สิใช่มั้ย”
“ไม่รู้สิกูเรียนสายช่างมา ถ้าสอบตรงคงได้มั้ง ถามทำไม”
“เรียนมหาลัยเลยดีกว่าเดี๋ยวพี่ให้เลขาช่วยดูให้ว่าต้องทำยังไง แล้วดินอยากเรียนแบบไหนมากกว่ากันหละ”
ถึง ผมจะเป็นผู้บริหารถนัดเรื่องวางแผนการแต่ก็ต้องถามความสมัครใจด้วยโดยเฉพาะ คนที่เป็นตัวของตัวเองและพร้อมที่จะอาละวาดผมตลอดเวลาอย่างดินด้วยแล้ว แบบนี้เค้าเรียกเอาใจใส่ไม่ได้หมายความว่ากลัวเมียใช่มั้ย
“จริงๆ ถึงต่อ ปวส.แต่พอจบแล้วก็ต้องต่อมหาลัยอยู่ดีแหละถ้าจะเอาปริญญา แต่กูไม่รู้ว่าจะมีกำลังส่งเสียตัวเองแค่ไหนกูก็ต้องเอาแค่ที่ตัวเองคิดว่าไหวไว้ก่อน”
ฐานะทางครอบครัวผมไม่เคยลำบากไม่เคยรู้ว่าปากกัดตีนถีบมันเป็นยังไง เด็กผู้ชายตัวเล็กๆตรงหน้าทำให้ในใจผมกระตุกจนรู้สึกแกว่งๆ ดินไม่ใช่นักเลงอันธพาลอย่างฉายาที่ชาวชุมชนตั้งใจตั้งให้ ดินมีความคิดและวางแผนอนาคตตัวเอง ที่สำคัญเค้าเจียมตัวและไม่ทะเยอทะยานเกินความสามารถทีคิดว่าจะทำได้ แค่เพียงผมสนใจเด็กคนนี้ ข้อดีของไอ้เปี๊ยกก็มีเข้ามาให้ผมได้แปลกใจไม่จบไม่สิ้น
“ดิน ต่อไปนี้ดินเรียนให้เต็มที่เลยนะ อยากเรียนอะไรดินเรียนเลย ไม่ต้องกังวลว่าจะส่งเสียไม่ไหว ต่อไปนี้เรื่องเรียนของดินพี่รับผิดชอบเองนะ”
“เฮ้ย ไม่ต้อง เรื่องนี้กูรับผิดชอบตัวเองได้เป็นแฟนนะเว้ยไม่ได้มาเกาะกิน อย่างที่มึงพูดมามันเยอะไป กูรับไว้ไม่ได้หรอกเรียนมาได้ขนาดนี้ก็ทำงานหาเรียนเองตลอด ลำบากหน่อยแต่ก็พอไปได้”
“พี่บอกดินแล้วไม่ใช่เหรอ ว่าสำหรับพี่แฟนก็คือเมีย เมียก็คือคนคนเดียวกันกับสามี ในเมื่อดินกับพี่คือคนๆเดียวกันแล้วทำไมแค่ส่งให้ดินเรียนพี่จะทำให้ไม่ได้หละ ลูกพนักงานในบริษัทพี่ยังมีทุนส่งเสียให้เรียนเลย แฟนพี่จะเรียนอีกสักคนทำไมจะส่งให้ไม่ได้”
“ไม่เอาเว้ย อย่างที่มึงว่ามามันตุ๊ดเกินไป กูมีมือมีตีนนะ กูไม่อยากงอมืองอเท้าขอเงินจากใคร กูอยากทำงาน”
“แล้วดินอยากทำงานแบบไหนหละ”
“ถ้าเรียนวิศวะ มันก็มีสองอย่างคือออกแบบกับคุมงานใช่มะ กูอยากลุยอ่ะ อยากออกไปคุมงานที่หน้างานก่อสร้าง”
อยากจะเอาหัวโขกขอบโต๊ะ แฟนกูจะแมนไปไหน ตัวกระเปี๊ยกอยากออกไปคุมงาน มึงต้องทำใจนะภูมึงต้องทำใจ อยากมีเมียเป็นนักเลงเค้าจะแมนแค่ไหนมึงต้องทำใจเท่านั้น
“ก็ดีเลยพี่ส่งให้เรียน เรียนจบก็มาทำงานกับพี่ดีมั้ย เหมือนนักเรียนทุนไงจบมาก็มาใช้ทุน ถ้าอยากออกไซต์คุมหน้างานก็ปรึกษาพี่แก๊กได้”
“เพื่อนมึงติ๊งต๊องๆขนาดนั้นปรึกษาได้จริงเหรอวะ”
“เห็นมันบวมๆแบบนั้นมันจบวิศวโยธานะ เป็นโปรเจคไซต์ (PM) ให้พี่ ทำคอนโดทำโรงแรมให้พี่มาไม่รู้เท่าไหร่ต่อเท่าไหร่แล้ว”
“ถ้ากูเรียนแบบเพื่อนมึงกูจะบ้าๆบอๆแบบนั้นมั้ยวะ” ห่อไหล่ทำตัวขยะแขยงซะน่าจับกดให้มิดโซฟาเลยนะนักเลงใหญ่ มองยังไงๆก็น่ารัก
(http://dl8.glitter-graphics.net/pub/908/908518teof8mrcyo.gif)
เสียงเคาะประตูดังขึ้นมาระหว่างที่ผมจะลุกไปหาไอ้เปี๊ยกพอดี หงุดหงิดเล็กน้อยจะเข้าคลุกวงในทีไรต้องมีมารมาผจญให้ได้ทุกทีสิน่า ไอ้เปี๊ยกล้มตัวลงไปนั่งเรียบร้อยเหมือนเดิมแล้ว นั่งตัวเกร็งแตกต่างจากตอนที่เสนอหน้าเถียงผมลิบลับ
คน ที่ยกข้าวเที่ยงตอนบ่ายมาให้พวกผมเป็นเลขาของตัวเองไม่ใช่แม่บ้าน คุณออยเป็นลูกของเพื่อนพ่อที่เครื่องบินตกด้วยกันเธอเป็นน้องคนสุดท้องที่ ไม่อยากทำงานบริษัทของบ้านตัวเองเลยมาเรียนรู้งานด้วยการเป็นเลขาผม เราสนิทกันพอสมควรเพราะเป็นเพื่อนเล่นกันมาตั้งแต่เด็กแล้วไอ้อาการหลิ่วตา ล้อเลียนเหมือนรู้ทันผมนั้น อยากจะกระชากไอ้เปี๊ยกมางับปากยืนยันให้หายข้องใจกันไปสักที ติดอยู่ที่ว่านักเลงที่อยู่ใกล้ๆผมคนนี้นั้นหมัดหนักเอาการครับ ดูจากวันนั้นที่ไอ้ขี้ยาโดนสอยเข้าไปจนฟันแทบหลุด
“คุณออยผมปรึกษาหน่อยสิ มีมหาลัยไหนที่ ปวช.โยธา สอบตรงเข้าวิศวะได้บ้าง”
“จะหามหาลัยให้น้องเรียนเหรอค่ะ” คิ้วยกปากยิ้มขนาดนั้น ดูยังไงกูรู้ว่าไม่ได้หมายความตามที่ปากพูดมาชัดๆ
“เมีย”
ผมยกปากช้าๆเน้นๆให้เห็นชัดเจนเพราะไม่กล้าเปล่งเสียงออกมาให้นักเลงใหญ่เค้าเสียหน้า เลขาผมอ้าปากทำตาโตแทบไม่เชื่อสายตา ก็ก่อนหน้านี้ในห้องนี้ไม่เคยมีใครอยู่กับผมสองต่อสองในห้องทำงานส่วนตัวแบบนี้มาก่อน คนสุดท้ายก็คือกรและคุณออยก็เป็นอีกหนึ่งคนที่รับรู้ว่าตอนกรมาบอกลาผมนั้นสภาพผมย่ำแย่แค่ไหน เวลาผ่านมาผมยิ้มได้และมีคนดามใจแล้วแบบนี้ ปากค้างตาโตยังน้อยไปด้วยซ้ำกับอาการที่แสดงออกมา
“โอ้ว ไม่ธรรมดาจริงๆนะเนี่ย เดี๋ยวออยดูให้คะ ด่วนกว่าประชุมคิกออฟผู้ออกแบบตกแต่งภายในคอนโดใหม่มั้ยค่ะเนี่ย”
“ด่วนที่สุดอะครับคุณออย เพราะถ้าช้าไปผมจะให้เขียนรายงานพิจารณาตัวเอง”
“ด่วนมากจริงๆด้วยค่ะ งั้นออยขอตัวเลยนะคะ ก่อนที่หัวจะหลุดจากบ่าอะคะบอส”
น้ำเสียงและท่าทางไม่ได้กลัวจริงจังอะไร ติดออกจะยั่วเย้าผมซะมากกว่า สงสัยเป็นเพราะว่าเจอหน้าไอ้แก๊กบ่อยไปเลยติดนิสัยไอ้บ้านั่นมา
“มึงไปดุเค้าทำไม ไม่ได้รีบขนาดนั้น เดี๋ยวเค้าก็หมั่นไส้กูหรอก ใครก็ไม่รู้อยู่ๆมาตัดคิวงานอื่น”
“เค้ารู้ว่าใคร ไม่ใช่ใครก็ไม่รู้อย่างที่ดินเข้าใจหรอก ฟังเสียงเค้าสิเค้ากลัวจริงซะที่ไหน กินข้าวเถอะ เลยเวลามามากแล้วเดี๋ยวกระเพาะถามหา”
“ห่วงตัวเองเหอะคุณชาย กูอะสบายๆแบบเบิร์ดๆอยู่แล้วกระเพาะกูหนากินผิดเวลาแค่นี้ทำอะไรกูไม่ได้หรอก” แมนจริงๆให้ตาย
(http://dl8.glitter-graphics.net/pub/908/908518teof8mrcyo.gif)
มือเที่ยงแต่กินตอนบ่ายของเราสองคนคู่รักข้าวใหม่ปลามันผ่านไปแบบสบายๆ ผมเกลี้ยกล่อมให้นักเลงอยู่ต่อเพราะอีกไม่กี่ชั่วโมงก็ได้เวลากลับบ้านแล้ว ผมเสนอให้ดินทำแผนการสอนแสนดี แล้วก็รอข้อมูลเรื่องเรียนจากคุณออย ส่วนผมก็ต้องมานั่งจมกับกองเอกสารเหมือนเดิม มีโปรเจคใหม่ๆมาให้ผมต้องตัดสินใจและเคลียร์มากมาย บางครั้งภาระที่หนักหนานี้ก็ทำให้ผมมองย้อนไปตอนที่ยังมีกร ตอนนั้นผมเหมือนก้าวผ่านช่วงวัยรุ่นสู่วัยทำงานแล้วเต็มที่ ไม่ได้นึกสนุกเที่ยวเล่นดื่มกินเหมือนตอนเรียนมหาลัยแล้ว ตอนนั้นด้วยวัยที่ใกล้กันและอะไรหลายๆอย่างที่เข้ากันได้ระหว่างเราสองคน กรช่วยผมได้มากทั้งเรื่องงานและเรื่องให้กำลังใจ ในวันที่ไม่มีเค้าผมเลยเขวไปไม่มีหลักยืน ไม่มีใครให้ห่วง ไม่มีใครให้ปรึกษาและไม่มีใครช่วยคิดยามมีปัญหา
แต่ เมื่อมองดูตอนนี้ ตอนที่ผมมีดินกลายเป็นว่าผมต้องเข้มแข็งกว่าเดิม เป็นผู้นำมากกว่าเดิมและมองไปข้างหน้า มุมมองในชีวิตเปลี่ยนไปทำให้ผมเข้าใจว่า ตอนที่เลิกกับกรใหม่ๆที่ผมเฮิร์ทได้ขนาดนั้นเป็นเพราะผมขาดเพื่อนคู่คิด ขาดเพื่อนสนิทนั่นเอง บางทีผมในตอนนั้นอาจจะคิดกับกรแค่เพื่อนคนหนึ่งแต่ด้วยความสัมพันธ์ความ ผูกพันและอะไรหลายๆอย่างทำให้เยื่อใยที่มีให้กันมันเลยลึกซึ้งกว่านั้น และเพราะช่วงเปลี่ยนของชีวิตเมื่อผมขาดเค้าไปผมถึงได้เสียใจได้มากมายขนาด นั้น
ผมไม่รู้ว่าถ้าวันนี้ผมไม่มีดิน ผมจะเข้าความรู้สึกที่แท้จริงที่มีต่อกรหรือเปล่า หรือจริงๆแล้วที่กรเลิกกับผมง่ายๆเป็นเพราะเค้าก็คิดกับผมแบบเพื่อนเหมือนกัน
(http://dl8.glitter-graphics.net/pub/908/908518teof8mrcyo.gif)
การคิดอะไรหลายๆอย่างควบคู่ไปกับการทำงานทำให้สมองอ่อนล้าและเหนื่อยมากกว่าที่ควรจะเป็น ผมวางปากแล้วหลับตาพักคอเอาไว้กับพนักพิงเก้าอี้ ผ่อนคลายตัวเองเหมือนวันปกติธรรมดาที่เคยทำ แต่ลืมไปว่าวันนี้ผมไม่ได้ทำงานในห้องนี่คนเดียว
“เสาไฟฟ้า”
“หืม มีอะไรหรือเปล่า หรืออยากได้อะไรไหม” ผมรู้สึกแย่ที่บังคับให้ดินอยู่ด้วยกันแต่ผมแทบไม่ได้สนใจหรือดูแลดินเลย
“เปล่าแค่จะถามว่างานมึงหนักหนาขนาดนั้นเลยเหรอ ทำหน้ายังกับแบกโลกเอาไว้”
“เป็นห่วงเหรอ”
ไม่รู้ที่ไอ้เปี๊ยกถามเพราะนิสัยที่ติดตัวหรือเพราะเป็นห่วงผมกันแน่ไม่รู้ แต่ที่รู้คือไอ้ที่ปวดตุบๆตรงขมับเมื่อกี้แทบจะหายเป็นปลิดทิ้งเพราะคำถามประโยคเดียว
“เปล่า แต่เห็นทำหน้าเหมือนกำลังจะตาย”
“งั้นช่วยอะไรหน่อยได้ไหม”
“ให้ช่วยอะไร วางแผนการสอนเสร็จพอดี” นอกจากจิตใจดีแล้วยังมีน้ำใจอีกต่างหาก
“มานี่สิ”
ไอ้เปี๊ยกลุกขึ้นจากโซฟาอย่างว่าง่าย เดินตรงมาที่โต๊ะทำงานผมเหมือนลืมเรื่องที่เคยทำให้ระแวงไปก่อนหน้านี้เสียสนิท
“เฮ้ยยยไอ้เหี้ยเสาไฟฟ้ามึงทำอะไรของมึงเนี่ย”
แค่ดินเดินมาใกล้ๆผมกระตุกมือนิดเดียว ร่างทั้งร่างของไอ้เปี๊ยกก็ลอยหวือมานั่งอยู่บนตักผมแล้วเรียบร้อย
“ปวดหัว อย่าโวยวายสิ ขออยู่นิ่งๆแบบนี้ก่อน”
ร่างที่ดิ้นหลุกหลิกอยู่บนตักผมนิ่งจนเรียกได้ว่าเกร็งตัวแข็งทื่อเมื่อผมเอาคางซบไปที่ไหล่ สองแขนผมกอดเอวดินไว้หลวมๆ เมื่อเห็นดินค่อยผ่อนคลายจึงค่อยรัดวงแขนแน่นขึ้น
“นี่เสาไฟฟ้า คนเป็นแฟนกันมันต้องทำขนาดนี้เลยเหรอวะ กูต้องเปลืองตัวแบบตุ๊ดๆขนาดนี้เลยเหรอ”
ผมอยากจะหัวเราะด้วยความเอ็นดูกับความตรงไปตรงมาที่ผมไม่เคยเตรียมรับกับคำถามนี้เอาไว้ แต่คงส่งเสียงหัวเราะอย่างที่อยากทำไม่ได้ ถ้าผมยังอยากกอดร่างนุ่มนิ่มนี่อยู่
“อืม มันก็เป็นส่วนหนึ่งของการให้กำลังใจอะนะ ดินก็เห็นว่าพี่นั่งทำงานเครียดแค่ไหน ขอกำลังใจนิดๆหน่อยๆไม่ได้เหรอ”
“งั้นกูก็เสียเปรียบสิวะ กูไม่เห็นอยากได้กำลังใจอย่างที่มึงกำลังทำอยู่นี่เลย”
“ดินจะทำแบบพี่บ้างก็ได้นะ ดินทำได้เต็มที่ไม่ต้องเกรงใจ”
“กูไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นเว้ย มึงไม่เข้าใจหรอก ช่างมันเถอะ แล้วพอได้หรือยัง”
“อะไรหละ”
“ก็กำลังใจไง เมื่อกี้มึงขออะไรกูหละ แล้วมันพอได้หรือยัง มันนานไปแล้วนะ”
คำตัดพ้อน่ารักเสียจนซาตานที่นอนหลับอยู่ได้ตั้งนานอดใจไม่ไหว ถ้าผมไม่ได้ชื่นใจไอ้เปี๊ยกวันนี้ ผมคงต้องขอลาตายจากเวทีเพลย์บอยตลอดชีวิตแน่ๆ ใครจะทนก็ทนเถอะ แต่เจอแบบนี้ผมไม่ทน
“อีกนิดนึงนะ มันจะไม่นานถ้าดินให้ความร่วมมือ โอเคมั้ย”
“ร่วมมือยังไง”
ผมคงไม่รอให้นักเลงได้ตั้งตัว ประสบการณ์สอนผมแล้วว่านักเลงคนนี้ต้องรุกเอาตอนที่กำลังใช้ความคิดเท่านั้น ถ้ารอให้นักเลงประมวลผลเสร็จคุณจะได้รับคำตอบที่ประเคนมาให้ปวดไปทั้งกายและปวดไปทั้งใจ
ผม ใช้ความเร็วในชั้นเชิงที่เหนือกว่าพลิกตัวดินมาประจันหน้ากัน ปากประกบปิดทุกเสียงต่อต้านโวยวาย จู่โจมไปทั่วโพรงปากด้วยปลายลิ้น ความไร้เดียงสาที่เบี่ยงปลายลิ้นหลบหนีลิ้นผม ทำให้ความต้องการที่สงบลงไปแล้วลุกกระพือขึ้นมาใหม่ ผมบดเบียดร่างตัวเองกับอีกร่างเพื่อปลุกอารมณ์ให้คล้อยตามกัน ในโพรงปากก็ยังคงรุกไล่ควานหารสหวานของอีกปลายลิ้นจากที่อีกคนคอยดึงลิ้นหลบ เปลี่ยนเป็นส่งมาต่อต้านพุ่งชน มันทำให้ง่ายต่อการดูดกลืนปลายลิ้นอุ่นชื้น เสียงครางแผ่วหวิวเริ่มตีตื้นขึ้นมาจากลำคอให้ผมย่ามใจ ผละริมฝีปากให้อีกคนได้จ้วงชิงอากาศหายใจหลังจากที่โดนผมดูดกลืนไปเสียนาน ซอกคอที่พยามยามถอยหนีกลายเป็นเปิดช่องว่างอย่างดีให้จมูกและปากผมได้ซุก ไซร้ เมื่อปากบางเป็นอิสระเสียงร่ำร้องครวญครางจึงไม่ได้หยุดอยู่ในลำคออีกคอไป เสียงห้าวทุ้มแต่ทว่าพร่าสั่นที่ร้องออกมาทำให้ปากผมยิ่งกวาดต้อนหาความหวาน มือปะป่ายลูบไล้ไปทั่วทั้งร่างบาง กระดุมเสื้อเชิ้ตถูกปลดออกไปโดยที่อีกฝ่ายไม่ได้ตั้งตัว ช่วงล่างบดเบียดเสียดสีกันจนร้อนแทบไหม้ ทุกความต้องการของร่างกายเปิดเผยไม่ปิดบังต่อให้มีกางเกงอีกสองชั้นเป็น ปราการที่มาขวางเอาไว้
“อืม อือ สะ เสาไฟฟ้า เดี๋ยวก่อน อย่าเพิ่ง เอ้ย อือ อ๊ะ จะทำอะไร โอยยยย หยุดก่อนได้มั้ย”
ผม หยุดไม่ได้แล้ว แม้จะหยุดเพื่อรอฟังอีกคนสักนิดก็ทำไม่ได้ ตอนนี้ช่วงล่างของผมและของดินบอกว่าเราต้องการเหมือนกัน เพียงแต่อีกฝ่ายยังอ่อนด้อยประสบการณ์เกินไปจึงยังต่อต้านทันทีที่เสื้อ เชิ๊ตสีขาวหลุดออกจากร่าง ผมส่งทั้งปากและลิ้นเข้าครอบครองยอดอกสีอ่อนทันที ผิวขาวจัดเริ่มซับสีเลือดด้วยความเร่าร้อนของอารมณ์ที่กำลังพาไป เข็มขัดนักศึกษาถูกผมปลดและกระชากหลุดออกไปโดยที่อีกมือยั้งไว้ไม่ได้ ชั้นในสีขาวที่ล่วงล้ำเข้าไปโดยไร้การขออนุญาต ทุกอย่างพร้อมแล้วที่จะเดินต่อ ร่างดินถูกยกขึ้นนั่งบนขอบโต๊ะ ความต้องการทางอารมณ์มาไกลจนยากที่จะต่อต้านแล้ว เวลามีไม่มากผมได้แค่ปลดเปลื้องปราการส่วนล่างเท่านั้น กวาดตามองไปทั่วร่างข้างหน้า ดินขาวมาก ทุกอย่างที่ประกอบขึ้นมาเป็นตัวดินติดตาผมรีบเก็บความทรงจำนี้ไว้ในใจ ขาสองข้างถูกกางออกให้อยู่ในท่าที่เตรียมพร้อม หน้าท้องหดเกร็ง แขนสองข้างเท้าโต๊ะเอาไว้ แหงนหน้าหลับตาปี๋ไม่สนใจเลยว่าต่อไปนี้จะพบเจอกับอะไร ทนไม่ไหวกับความน่ารักของคนตรงหน้าจนต้องมอบจูบเร่าร้อนกันอีกสักที ทั้งลิ้นทั้งปากกวาดต้อนดูดกลืนไปทั่วทุกตารางพื้นผิวที่สามารถลากผ่านได้ เสียงร้องครางดังรับทุกช่วงจังหวะที่ลิ้นร้อนลากผ่านไป ไม่มีแล้วการต่อต้าน ทุกครั้งที่ผมแตะต้องมีแต่แอ่นรับและร้องขอเท่านั้น ไล้ลิ้นวนรอบสะดือเรียกเสียงครางแหบห้าวแต่แว่วหวานหนักหนาในหูผม เสียงที่เปล่งออกมาบ่งบอกความต้องการเหมือนเรียกขวัญและกำลังใจให้ปากผมได้ ครอบครองส่วนอ่อนไหวที่ตอนนี้พร้อมแล้วที่จะได้รับการกระตุ้นเพื่อปลดปล่อย ปากทำหน้าที่พาคนตรงหน้าไปสู่หนทางสุขสม มือช่วยนำพาอารมณ์ตัวเองให้ไปถึงจุดเดียวกัน ทุกอย่างประสานกันเป็นจังหวะลงตัว ปากดูดกลืนลิ้นไล้เลีย มือเร่งเร้า จังหวะหอบหายใจรัวถี่เสียงหวีดร้องขอให้พาไปถึงจุดหมาย เร่งจังหวะไม่นานไออุ่นร้อนวาบฉีดลงคอโดยที่ผมเองตั้งใจเก็บกลืนกินเข้าไปใน อก ปล่อยให้ร่างเล็กนอนราบไปกับพื้นโต๊ะ จัดการเร่งจังหวะส่งตัวเองให้ถึงเป้าหมายอีกครั้งเสียงร้องครั้งสุดท้าย พร้อมกระตุกไปทั้งร่าง....
ถึงแล้วที่หมายนั้น ทิ้งตัวลงนั่งที่เก้าอี้ตัวเดิม หอบหายใจรัวถี่หอบอากาศเข้าปอด
“โอ้ย”
ขาของคนที่คิดว่านอนหอบหมดแรงอยู่บนโต๊ะเตะเข้ามาอย่างจังที่ท่อนแขน เหนื่อยล้าจนหอบหายใจขนาดนี้แต่ก็ยังมีแรงมาทำร้ายผมได้
“เตะพี่ทำไมเนี่ย เจ็บนะรู้มั้ย”
“ก็แล้วมึงทำอะไรกับกูหละ”
“ขอกำลังใจไง”
“กำลังบ้านป๊ะมึงสิ เค้าขอกันแบบนี้เหรอ”
“แล้วมันรู้สึกดีมั้ยหละ ที่พี่ทำให้รู้สึกดีมั้ย”
“รู้สึกดีกับผีอะไรหละ....มันเสียวจะตาย”
เกือบจะทำเอาจิตใจห่อเหี่ยวอยู่แล้วเชียวถ้าไม่ได้ยินประโยคสุดท้ายที่เบาจนแทบกระซิบรอยยิ้มของผมจึงหลุดออกมาได้ เหนื่อยจะขาดใจแค่ไหนก็ยังรวบรวมแรง ดึงร่างที่ยังนอนหอบหายใจขึ้นมามอบจูบให้เป็นรางวัล
“เฮ้ย นี่มึงยังไม่พออีกเหรอ มึงจะหื่นไปไหน กูไม่ไหวแล้วนะ”
“พอแล้ว เมื่อกี้แทนคำขอบคุณนะ รู้สึกดีกับพี่ขึ้นมาบ้างหรือยัง”
“ไม่รู้สิ”
“ไม่เป็นไรนะ พี่ไม่รีบ วันนี้ยังไม่รู้ พรุ่งนี้พี่ค่อยถามใหม่ก็ได้”
“เออๆ เลิกหอมแก้มเลิกจูบ ปล่อยกูให้ใส่เสื้อผ้าได้แล้ว กูอาย”
“ไม่ต้องอายหรอกพี่เห็นหมดแล้ว”
“กูอายตัวเอง ที่ทำอะไรมึงไม่ได้”
นักเลงปากร้ายคนนี้จะทำให้รักให้หลงไปถึงไหน แค่นี้ แค่ที่ได้วันนี้ ก็โงหัวไม่ขึ้นอยู่แล้ว นักเลงเค้าจะรู้ตัวบ้างมั้ยเนี่ย
(http://dl8.glitter-graphics.net/pub/908/908518teof8mrcyo.gif)
สวัสดีค่ะ ตอนนี้คงจะยาวสมใจหลายๆคนที่แอบบ่นว่าสั้นนะ แต่คงวันละสองตอนไม่ไหวแล้วค่ะ ไมเกรนขึ้นทุกวัน คนอ่านฮาแต่คนเขียนสิคะเครียดจะตาย ไม่รู้จะทำยังไงให้ฮาได้ทุกวัน
๐ ขอบคุณทุกคนเหมือนเดิมค่ะ กระทู้วิ่งเร็วมากเลย
๐ คนเขียนชอบอ่านคอมเม้นท์มากเลยนะ นั่งฮากระจาย คนที่เม้นท์ยาวๆอ่ะ ฮามากแต่ตอบรายคนไม่ได้นะค่ะ ตกตอนละร้อยกว่าคนเข้าไปแล้ว คนเขียนขอลาตาย
๐ ขอบคุณ ZakuPz นะคะที่ช่วยดูเรื่องคำผิดให้
๐ TRomance
-
:L1:
-
นั่งอ่านทีเดียว4ตอนรวดเนื่องจากอัพเร็วเหลือเกิน
ยิ่งอ่านเราก็ได้รู้ว่าพี่ภูรู้สึกถึงความแมน(มากๆๆ)ของพี่ดินใช่มะ?
อยากจะบอกว่ามันทำให้เราแบบคิดว่า ถ้าพี่ดินมันตัวโตสักหน่อยและก็รักพี่ภูแบบจริงๆเมื่อไรล่ะก็นะ ไม่แน่พี่ดินอาจเป็นฝ่ายกดพี่ภูก็ได้แฮะ คิกคิก
แล้วก็นะ ฉากบนรถแท็กซี่น่ะ มันทำให้เรารู้ซึ้งถึงตวามหน้าหนา ด้านและทนของพี่ภูล่ะ ฮ่าๆๆ
-
แรกๆ คุยกันเรื่องเรียน
แต่คุยไปๆ ทำไม :m25: :m25:
ถึงใช้ร่างกายคุยกันแทนได้น๊า o13
-
เสร็จพี่ภูอีกจนได้นะพี่ดินคนซื่อ :L1:
-
:pighaun: น้องดินนนนนนน โดนอีกล่ะ
อย่างฮา กะ ดิน :m20: :z2:
-
นักเลงคนนี้น่ารักที่ซู๊ดดดดดดดดดดดดดดด
อยู่สลัมแถวไหนเนี่ย เค้าจะไปขอลายเซ็นต์
ปอลิง ขอชมคนเขียนว่าเขียนได้เก่งมาก น่ารักทั้งพี่ภูทั้งพี่ดิน
ตอนนี้หลงในความซื่อของพี่ดินมากกว่า เค้าต้องเขามาดูทุกวัน วันละหลายครั้งด้วย
ไม่เคยติดนิยายเรื่องไหนขนาดนี้มาก่อนเลย ชอบมากจริงๆนะจ๊ะตะเอง
-
พี่ดินแมนโคตร ๆ เลยอ่ะ
น่ารักที่สุดเลย คิดยังไงรู้สึกยังไงก็พูดออกมาตามตรง
ชอบอ่ะ หลงรักพี่ดินแล้วววววว :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
สนุกคะ อ่านไปยิ้มไปตลอด
ค่อยๆ เขียนก็ได้ ไม่ต้องเร่งมาก จะทำร้ายสุขภาพตัวเกินไปนะ
เขียนสม่ำเสมอ ปล่อยมุขมาเรื่อยๆ แค่นี้คนอ่านก็รักดินกับพี่ภูจะแย่แล้ว
:กอด1:เป็นกำลังใจให้คะ
-
หิ้วววววว พี่ดินน่ารักอ่ะ เขิลก็บอกมาิดิ๊
-
พี่ภูไม่เว้นจะเอาเปรียบพี่ดินแม้กระทั่งที่ทำงาน พี่ดินก็ไร้เดียงสาน่ารักจริง ๆ พี่ภูไม่หลงทนไหวเรอะเนี่ย
พี่ภูอย่าทำให้พี่ดินเสียใจนะ ดูแลทั้งกายและใจให้ดี คิดว่าตอนนี้พี่ดินคงมีความรู้สึกดี ๆ ให้แก่พี่ภูแล้วล่ะ
แต่อาจจะยังไม่รู้ตัวดี ชอบคำพูดแต่ละคำของพี่ดินดูซื่อจริงใจมาก ๆ เลย ....ตอนนี้ยาวสะใจดีค่ะ
ขอบคุณทั้งคนแต่งและคนโพสต์หลาย ๆ ...... :pig4:
-
อ๊ายยยยยยยยย พี่ภูอ่า
เพิ่งตกลงเป็นแฟนกันเองนะ มาขอกำลังใจจากพี่ดินแบบนี้ได้ไง
เราเตรียมกระดาษไม่ทันอ่าาา :m20: :m20:
ส่วนพี่ดิน ก็ยังคงคอนเซป น่ารักน่าฟัด เสมอไม่มีวันเปลี่ยน โอ๊ยยย อ่านแล้วอยากจับพี่ดินมาหอมซักฟอดสองฟอด :m3: :m3:
คนอะไรก็ไม่รู้น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก
หุหุ ฮาตอนที่พี่ภูบอกว่าตาแก๊กก็จบวิศวะโยธา แล้วพี่ดินสงสัย พี่ดินขาาาา แก๊กอ่ะ สาวกพี่ดินเลยนะค่ะนั้น :laugh3: :laugh3:
สุดท้ายหล่ะ :กอด1: :กอด1: คนเขียนกับคนโพสคนละที
-
การให้กำลังใจแบบนายเสาไฟฟ้า
ทำเอาพี่ดินหมดแรงเลย :z1:
-
พี่ภู
สุดยอดผัวป้า :o8:
น่ารัก ชื่นใจมากมาย
แต่พี่ดินเนี่ยพูดไม่เพราะเอาเสียเลยนะ
-
พี่ดินแมนมั่กๆ
นี่ถ้าเกิดว่า พี่ดินเรียนรู้วิธีการให้กำลังใจจบหลักสูตร
พี่ภูมีหนาวแน่ๆ ระวังข้างหลังให้ดีนะ อิอิ
-
โอ๊ยพี่ดินน่ารักมากมายไม่ไหวแล้วเหอะ... :-[
พี่ดินแม๊นแมน แต่ข้างในสุดจะใสซื่อเลย ><
ปากก็ด่าไปแต่ก็ยอมเค้าตลอดอะ วุ้ยยย อิจฉาไอ้พี่ภู (นี่ก็หากำไรจากพี่ดินไปเรื่อยอะเนอะ 555 :laugh:)
-
นั่นสินะ คนอ่านฮา แต่คนแต่งก้อคิดหนัก ถ้าต้องคิดเครียดมากกๆ จะไปหนุกเอา
ตอนนี้ อย่างชอบอ่ะคะ
พี่ดิน ยอมแต่โดยดีไปแล้ว นี่ถ้าอยุ่ห้องนอน ไม่ใช่ที่ทำงานนะ พี่ดินไม่รอดมือ รอดปาก รอด...ของภูแน่ ๆ
อย่างว่าแหละคนอ่อนประสบการณ์ พี่ดินต้องตามภูให้ทัน
ต้องคิดให้เร็วก่อนที่เค้าจะลงปาก อุ๊บ ลงมือ
อย่าคิดนาน ภูเค้ารู้ทางหมดแล้ว
-
ยาวๆแบบนี้ ชอบจังๆ ขอบคุณค่ะ o13
ถ้าหาก พี่ภู กับ พี่กร ไม่ได้รักกันแบบแฟนจริงๆ คงแฮปปี้อ่า แอบหวังๆ o18
พี่ดินจะได้เป็นรักแรกและรักสุดท้ายของพี่ภูไง๊ :laugh:
-
พี่ดินนน่ารักมากมาย อร๊ายยยย
อิพี่ภูหื่นมาก เหอๆ :laugh:
-
:o8: :-[
โอ้ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆพี่ดินน่ารักจังเยย
ไม่ให้พี่ภูมิทั้งรักทั้งหลงได้ไงเนี้ย :กอด1:
-
+1 ให้นะคะ
พี่ดินน่ารักจริงๆ ขอกอดพี่ดินหลายๆที :กอด1: :กอด1: :กอด1:
พี่ภูหาเรื่องฉวยโอกาสตลอด...พี่ดินก็ช่างไม่ทันจริงๆ 555
ขอให้พี่ภูกับกรไม่ได้รักกันแบบแฟนจริงๆนะ จะได้ไม่ดราม่า! o18
-
"ดินมีความคิดและวางแผนอนาคตตัวเอง ที่สำคัญเค้าเจียมตัวและไม่ทะเยอทะยานเกินความสามารถทีคิดว่าจะทำได้ แค่เพียงผมสนใจเด็กคนนี้ ข้อดีของไอ้เปี๊ยกก็มีเข้ามาให้ผมได้แปลกไม่จบไม่สิ้น"
เราก็ชื่นชมความคิดของพี่ดินเหมือนกัน :a1:
และที่สำคัญ
พี่ดินแมนมาก ๆ อยากออกไปคุมงานที่หน้างานก่อสร้าง
พี่ภูได้แต่ทำใจอย่างเดียว o22
ปล.อยากให้พี่ภูขอกำลังใจแบบนี้จากพี่ดินบ่อย ๆ จัง :m10:
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกก พี่ดินๆ
เค้าอยากได้ๆ :z1: :z1: :กอด1:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
นี่ขนาดห้องทำงานนะถ้าห้องนอนจะขนาดไหน
-
พี่ดินน่ารักขาดใจอะ >///<
น้องมันยังใหม่กับเรื่องพวกนี้ อิพี่ภูจะปลูกฝังให้น้องหื่นทันตัวเองรึงายยยย ห้องทำงานก็ไม่ละเว้น :m25:
-
กดบวก ๑
งื้ออออออออออออออ
เขินเว้ย !!!!!
นักเลงโตน่ารักมากนะ
ฮ่าๆๆ เรี่ยวแรงเหลือเฟือจริงเว้ยเห้ยยยย
^^
-
ไม่ไหวแล้วๆๆ พี่ดินน่ารักมากมายอ่ะ ชอบพี่ดินชอบพี่ภู
กำลังใจที่พี่ภูขอกับพี่ดินเนี่ย มันช่างหวานเหลือเกิน :-[
พี่ภูขอบ่อยๆนะ ชอบ :z1:
:L1:
-
คืออ่านไปแล้วตะลึงอ่ะ คือภูจะไวไปน๊ายยยยยย
ในอิมเมจของดิน เค้าว่าดินเป็นคนที่เร็วคนนึงนะ พออ่านตอนนี้ ภูมันเร็วกว่าอ่ะ กร๊ากกก
แบบว่าดินเค้าจะอึ้งนานขนาดนั้นเลยเหรอ อันนี้ก็แปลไปว่าคงเคลิ้มอ่ะนะ
แต่คราวนี้อารมณ์พี่ดินคงไม่รู้สึกว่ากระโดดน้ำแล้วตอตำตูดหรอกนะ ก็คุณภูเธอเล่นซะ ครางเลยอ่ะ ฮ่าๆๆๆ
นึกสภาพคุณภูเล่นทั้งมือทั้งปาก ดูท่าน่าจะช่ำชองเป็นอย่างมาก รึจะเรียกว่าเจ้าเหล่ดี
คิดไปคิดมา พี่ดินจะทันเหลี่ยมภูใหมเนี่ย
o1 +1 ขอบคุณสำหรับนิยายและเป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ
-
พี่ดินอย่างแมน!!!!!!~
อยากไปคุมไซต์งานกันข่นาด อย่างกับพี่ภูจะปล่อยไปงั้นแหละ o18
ชอบความคิดพี่ภูต่ออาการของพี่ดินจัง แบบว่าน่าัรักสุดๆไปเลย :-[
ปล.พี่ภูน่าไม่อาย นี่มันห้องทำงานนะ :m10:
-
อ๊ากกกกกกกก
น่าร้ากไปไหนเนี่ยยยยย
-
ดินไร้เดียงสามาก ๆ ๆ มีการบอกพี่ภูอีกว่า "เสียวจะตาย" กร๊ากกกกก จะตรงไปไหนฟระ
แล้วงานที่อยากทำน่ะ แมนมั่ก ๆ ไม่ใช่จะแมนกว่าพี่ภูแล้วเหรอ
-
พี่ดินนนนนน แมน แมนไปไหนวะคะ ฮ่าๆๆ แม๊นแมน
น่ารักเกิ๊นนนนน เวลาเขินโคดน่ารักอ้ะ :z1:
ไอ้ที่เสร็จแล้วเตะพี่ภูอ้ะ โฮๆๆๆๆๆๆ น่าร้ากกก อยากจะขอกอดแรงๆซักที
พี่ดินซื่อตรงกับความรู้สึกได้อีก โอ้ยย หลงงงงง
อย่าว่าแต่พี่ภูเลยที่หลง เค้าก็หลงพี่ดินโงหัวไม่ขึ้นเหมือนกัน ฮึกๆๆ :o8:
:L2: ให้ๆๆไรท์เตอร์ค๊าาา
ปล.คนเม้นเยอะจริงๆ โดนปาดไปสิบตลบ ฮ่าๆๆๆๆ ฮอตค่า
-
พี่ดินก็ค่อย ๆ เรียนรู้ เดี๋ยวก็ทำได้เอง
-
พี่ดินนี่ใสซื่อจริงๆ :z1:
-
+1 ให้กับตอนน่ารักๆค่ะ แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยขอกำลังใจกันแบบนี้บ่อยๆพี่ดินจะแย่เอานะคะ หุหุ
น่ารักที่สุดเลย
ว่าแต่กลับบ้านไป นางกรจะทำอะไรหรือป่าวหนา
-
อิอิ น่ารักใสใส??
ขอบคุณไรเตอร์มากค่า :กอด1:
-
:impress2:พี่ดินน่ารักเว่อออออออออออออออออออออออ
พี่ภูรุกพี่ดินเร็วๆเลย พี่ดินใจอ่อนแล้วววววววว o13
-
:m25:
-
มีแฟนแมนๆก็ต้องทำใจอย่างงี้แหละพี่ภู 555
-
ก็ยังน่ารักเหมือนเคยนะครับ
-
ตาพี่ภู....หื่นนนนนอกสถานที่..... :z1:
นักเลงใหญ่โดนลูบคมอีกแล้ววว......
พี่ดิน...ไม่ชอบเพราะมันเสียววววเย้อ....
คงเสียวมากจริง ๆ.....คนอ่านอ่านแล้วก็เสียวเหมียนกัลลล์... :laugh:
:L2: คนแต่ง กะ คนโพส... :pig4:
-
ซื่อสุดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
555++
พี่ดินแมนมากครับ
ไม่ใช่แบบตุ๊ดๆๆสะหน่อย
แหมๆๆไร้เดียวสาจริงๆๆๆ
ยอดชายต่างหากพี่ดิน
555++โอ๊ยมีการบอกเสียวอีกไร้เดียวสาเกินไปและ
แต่ทำตัวแมนไปไหน
จะมีวันได้เห็นพี่ดินอ้อนบ้างไหมเนี่ยไรเตอร์
-
นักเลงคงเสียวมากจริงๆพูดซะตรงเลย
พี่ดินน่ารักที่สุด :m1:
-
เป็นวิธีขอกำลังใจที่น่านำไปใช้อย่างยิ่ง
5555 พี่ดินจะไร้เดียงสาไปไหนนนน
-
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ยาหยีของพี่ภู จะน่ารักไปไหรค่ะ แค่นี้ก็ทำเอาพี่ภูหื่นไม่หดอยู่แล้วนะ :-[
ซื่อๆ ใสๆ ร้ายเดียงสาแบบนี้ เริศศศศศศศศศศศศศศศ
แต่ก็เกือบเสร็จพี่ภูไปแล้วมั๊ยล่ะ
-
กะลังมีความสุข กลับบ้านละมาม่าเป็นโหลแน่ๆ
-
พี่ดินนนนน่ารักไปไหนนนนน ติดนิยายเรื่องนี้งอมแงมต้องเข้ามาอ่านทุกวัน
ชอบๆๆๆ ติดตามผลงานต่อไปนะคะ
-
o13 o13
-
สุดยอดหืนมากเลยพี่ภู :m25:
ต่อไปขอเเบบเอาเสาไฟพ้าน้อยลงหรุมนะไรเตอ :haun4:
ปล.เเอบหืนตาม :laugh: :laugh: :laugh:
-
เฮือก.. เกือบ NC :m25: เอ๊ะ หรือว่าเป็นNCแล้วหว่า อ๊ากก ออกแนวงงตัวเองว่าแบบนี้เรียกว่าNCมั้ย ฮ่าาาาา :laugh:
จะว่าก็น่าสงสารพี่ภูเนอะ แบบว่าคงต้องรอไปอีกนานถ้าจะให้พี่ดินยอมให้ทำอะไรด้วยง่ายๆ คึคึ o18
อ๊า.. ตอนนี้ก็มาเรื่อยๆ สบายๆ แอบหวาน คลื่นสงบ(ก่อนจะเกิดพายุหรือเปล่าเนี่ย :serius2:)
ช่วงนี้ออกแนวจิตตก กลัวมาม่าเข้าสมอง จะอ่านทีก่อนต้องนั่งทำสมาธิเพราะกลัวมาม่ามาแบบไม่รู้ตัวแล้วจะคลั่งเอา 55+ :a5:
กอดๆรัดๆพี่ดิน รักนะ จุ๊บุๆ :impress2:
-
พี่ภูนี่ฉลาดแท้ เล่นตอนที่นักเลงคิดไม่ทันจู่โจมเลยน๊า
ได้มาอีกหนึ่งดอก ถึงจะแบบว่าไม่ full course เท่าไหร่ อิอิ
น่ารัก น่าหลง งี้ สงสัยพี่ภูไปไหนไม่รอดแหง ๆ เลย
หวังว่าวันข้างหน้านักเลงจะลดความห้าวลงสักนิดหน่อยนะคะ :L1:
-
ไอ้เสาไฟฟ้าเนี่ย ไวจริงๆ รุกหนักขนาดนี้
พี่ดินจะสุ้ไหวเหรอ ยิ่งไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมซะด้วย
-
รักพี่ดิน พี่ดินน่ารักมาก
มีด้วยคนเราอายตัวเองที่ทำอะไรใครไม่ได้ ห้าห้าห้า
-
นักเลงใหญ่จะน่ารักไปไหนเนี่ย.. :-[
พี่ภูหากำไรกับความซื่อของน้องเหรอ.. :o8:
ปลื้มมากมาย.. :m1:
-
รักคนแต่งที่สุดในโลก... :กอด1:
พี่ดินห้าวแต่น่ารักซะ
-
:z2: อ่านรวดเดียว ภายในวันเดียว ตามทันแล้วววว:mc4:
พี่ดินน่าร๊ากกกกกกกก พอๆกะพี่เมฆเลยอ่ะ ชอบๆๆๆๆ ทั้งสองคู่พอๆกันเลย :impress3:
-
น่ารักอ่า พี่ภูเจ้าเลห์ พี่ดินน่าร๊าก เลิฟสองคนนี้มาก
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด
พี่ดินซื่อได้อีก ไม่ทันพี่ภูแน่ๆ
น่ารักทั้ง2คนเลย :o8:
-
พี่ภูบ้า บ้า บ้า บ้า บ้า อู้ยอยากทุบอกพี่ภูให้ตายไปเลย :m11:
มากดพี่ดินที่ออฟฟิตแบบนี้ เดี่ยวใครเข้ามาเห็นจะทำไงเนี้ย
ดูซิเพราะหื่นไม่ดูสถานที่เนี้ยล่ะ พี่ดินเค้าเลยสาวแตกแบบแมนๆๆเลยอ่ะ
เอ๊ะยังไง เอาเป็นว่าอ่านเรื่องนี้จบแล้วอย่างกับคนบ้ากรี๊ด :m3:จนชาวบ้าน
เค้าตกใจนึกว่าขโมยขึ้นบ้าน กร๊าก :laugh:แหมอยากปริ้นออกไปให้ป้าแกอ่าน
แล้วบอกถ้าป้าไม่กรี๊ดแตกอย่างหนู หนูยอมจ่ายค่าแชร์แทนป้า2งวดเลยเอ้า
-
น้องดินน่ารักมากๆๆ พี่ภูจะไม่หลงได้ไง ขนาดคนอ่านนี่ก็หลงรักพี่ดินจะเเย่เเละ เป็นกำลังให้นะคะ
ปล.รักษาสุขภาพค่ะ :L2:
-
:-[ บนโต๊ะในที่ทำงาน แหมพี่ภูขา~~~~~ ทำกับพี่ดินได้เนอะ อิอิ
-
ตอนนี้หวานมาก คุณภูต้องขอกำลังใจพี่ดินบ่อยๆนะ ชอบๆ
นักเลงตัวน้อยกับเสาไฟฟ้าทำเอายิ้มแทบไม่หุบเลย
-
เพิ่งรู้ว่าความแมนของพี่ดินก็ทำให้พี่ภูหื่นได้ทุกเวลาไม่เลือกสถานที่ :laugh:
พี่ภูแกเล่ห์เหลี่ยมแพรวพราวจริงๆรุกซะจนได้นักเลงใหญ่ที่แมนมากๆมาเป็นเมีย
อยากให้พี่แก๊กเจอเนื้อคู่ด้วยชอบพี่แก๊กมากแต่รองจากพี่ดินและพี่ภูนะ
พี่ดินอันดับ 1 เสมอหาใครเปรียบมิได้ o13
-
“ไอ้ห่า ไอ้เสาไฟฟ้ามึงจะทำอะไร” มือปิดปากไว้แต่ยังด่าได้นะคนเรา
“จูบไง”
“ไอ้หน้าด้าน มึงจูบกูทำไมเนี่ย อี๋ มีน้ำลายติดข้างแก้มกูด้วย สกปรกฉิบหาย”
กร๊ากกก อ่านตอนนี้จบ คิดว่าไอ้พี่ภูเนี่ยมันคงไม่รู้จักสุภาษิต ช้าช้า ได้พร้าเล่มงาม เนาะ
พี่เค้ารู้จักแต่ "ไวไว ได้ใครไปกอด ฟอดฟอด สุดยอดแก้มพี่ดิน"
ค้ามขำง่ะ พี่ดิน ทำเอา ไอ้เจ้าเพลบอยเสียเซลฟ์ไปเลย
“จริงๆ ถึงต่อ ปวส.แต่พอจบแล้วก็ต้องต่อมหาลัยอยู่ดีแหละถ้าจะเอาปริญญา แต่กูไม่รู้ว่าจะมีกำลังส่งเสียตัวเองแค่ไหนกูก็ต้องเอาแค่ที่ตัวเองคิดว่าไหวไว้ก่อน”
โอ๋ๆๆ พี่ดินน่าสงสารจัง ก็รู้นะว่าพี่ดินลำบากมาตั้งแต่แบเบาะอ่ะ แต่พอพี่ดินพูดออกมาแบบนี้ มันโคตรน่าสงสารน่าเอ็นดูจัง อยากจะจับมากอดแน่นๆ :กอด1:
ตอนที่แล้วยุให้พี่ภูจับพี่ดินเข้าหอคืนนี้ ฉลองสถานะแฟน
แต่นี่ไอ้คุณพี่ภูสวาปามพี่ดินตั้งแต่กลางวันเลย อิ อิ ชอบมากกกกกก ถูกใจแท้ๆๆ :m20:
ดูหื่นฮาแบบพี่ภูจริงๆ สุดยอด ให้ตายเหอะ แหม๋ๆๆ ขอกำลังจาย พี่แกดูดลมปราณพี่ดินไปซะ พี่ดินเอ๋อปนเสียวเลยนะ :impress2:
อยากให้กำลังใจคนแต่งนะคะ อย่าเครียดน้า สบายๆค่ะ ไม่ต้องกลัวว่าจะแต่งได้ไม่ฮา คนอ่านจะไม่สนุก
ถ้าเกร็งอย่างงั้นมันจะไม่อยากแต่งเอานะคะ อยากแต่งยังไงก็แต่งออกมาเถอะคะ จ๊วบบบบ
:L2: :L2: :L2:
-
ครั้งนี้ได้รับรู้และมีส่วนร่วมแล้ว :mc4:
ครั้งต่อไปคงร่วมมือมากกว่านี้ แม้จะอายตัวเองก็เถอะ
+1 เป็นกำลังใจให้ เซกิ ส่วนคนแต่เอาไปเต็ม ๆ :กอด1:
-
พี่ภูจะหื่นไปไหน
ที่ทำงานก็ไม่เว้นน่า :-[
-
คริคริ
บ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไอ้พี่ภูขอกำลังใจป๊ะไรมิรู้วววววววววววววว
>////////<
เขินว่ะค่ะ
พี่ดินก็น้า จะน่ารักไปไหนคะ แอบๆๆย่องๆเข้าไปกอดพี่ดินเบาๆหนึ่งครั้ง (แล้วรีบวิ่งหนีตรีนส์ไอ้พี่ภูอย่างว่อง ฟริ้วววววววววววววววว)
-
:-[ อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยย
นักเลงน่าฮักทีซู๊ดดดดดดดด...จะเก็บนังเลงแบบนี้ได้ที่ไหนบ้างนี่ อยากได้มาเลี้ยงเป็นของตัวเองมั่งอ่ะ
ปล.ทำข้อสอบไม่ได้เรย :m15: น้ำตาเกือบไหลกลางห้องสอบ
-
กรี๊สสสสสสสสสสสสสสสสสสส
ใกล้แล้วๆๆ
เสาไฟฟ้ารุกคืบไปอีกขั้นแล้ว
ช้าๆไก้ดินดินอีกแน่นอน
-
โอ้ว ก้าวหน้าๆ
-
ก่อนอื่นต้องบอกว่าชอบสไตล์การเขียนของคุณ TRomance มากๆเลยค่ะ
อ่านสบาย ภาษาลื่นไม่ติดขัด ตัวละครก็น่ารักทุกตัว
ยิ่งพี่ดินนี้เทใจให้หมดตัก!!! อ๊างงงงงง
"หลงรักนักเลง แอบมีใจให้นักเลง"
*กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด*
ส่วนพี่ภู อ่านตอนแรกเหมือนจะเก็กๆ
ไม่ได้คิดว่าจะหื่นขนาดนี้
ที่ไหนได้...ขอกำลังใจทีพี่ดินงี้ถึงกับ 'เสียว' :o8:
-
ว้าวว ฉากห้องทำงานสินะ กิ้วๆๆๆ พี่ดิน 5555
ขอบคุณค่ะ :กอด1:
-
:m25:
คนอ่านลาตายค่ะ
พี่ดินน่ารัก น่าก(อ)ด เกินไปอ่ะ
:z1:
คุณภูสู้ๆ
รุกเท่านั้นที่ครองโลก(?)
:z2:
แอบชอบคุณเลขาค่ะ
:jul3:
อยากรู้จัก กลีับบ้านไป จะเจอกับอะไรบ้าง (กร)
:confuse:
เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ อิอิ สนุกมากค่ะ
:z13:
:กอด1:
คนโพส
-
เหอะๆๆๆ นักเลง โดนอีกแล้วววว
แบบนี้ พี่ ภูต้องขอกำลังใจบ่อยๆ น้องดินจะได้ชิน
-
เรียก เลือด แบบ เบาๆๆ
คริ คริ
พี่ ดิน น่า รัก ไม่ ไหว แล้ววว...
สู้ ต่อ ไป พี เสา ไฟ ฟ้า
ขอบ คุณ นะ ค๊าบบ ไรท์
-
กรี๊ดดดดด น่าร้ากเป็นที่สุดเลยยยย ^^
-
สอบเสร็จแล้วววววววววว
อ่านสามตอนรวด ><
ตอนแรกนึกว่าจะเสียบด้วย เหอๆ...
ไม่ต้องยึดศักดิ์ศรีเวทีเพลย์บอยขนาดนั้นก็ด๊ายยยยยยยยยยยยยย ให้ดินเขาปรับตัวนิดนึงๆ
แต่ว่าจะไปเรียนที่ไหนน้า ดินจะปรับตัวได้มั้ยเนี่ย คนมาจีบ...คงมีชัวร์
กรก็คงไม่ใช่อุปสรรคอะไรมั้ง? แต่ที่เป็นปัญหาคงจะเป็นตัวภูกับดินเองมากกว่า
เป็นกำลังใจให้ค่ะ เข้าใจการพยายามจะเขียนให้ฮาเต็มที่เลยค่ะแต่ยัยต่ายแต่งไม่ฮากว่าจริง -_-'
+1 งิ
-
โฮ่....เสาไฟฟ้า นายสุดยอดจริงๆ
รุกเร็วปานแสง!!
พี่ดินไม่ทันตั้งตัวเลยอ่ะ
แหม่...เกือบเสียตัวอีกละพี่ดิน^^
-
ดิน...ลูก ช่างไร้เดียงสา(ก็เรื่องแบบนี้ดินมิเคยอ่ะนะ)น่ารักจริงๆเชียว
แต่อีกมุม น่องดินกลับมีความคิดเป็นผู้ใหญ่เกินตัว ที่สำคัญ ดินเป็นเด็กใฝ่ดีน่ะ
แบบพี่ภูไม่รักไม่หลงก็ไม่ได้แล้ว
-ว่าแต่ว่าตอนนี้ คนอ่านแบบอายุมากอ่านแล้วหัวใจจะวายจ้ะ คริ คริ
-
o13 +1 บ้างอะไรบ้าง
ดินจะน่าฟัด เอ้ย น่ารัก ไปไหนเนี่ย
ว่าแต่ งั้นวันละตอนละกันนะ
สัญญาๆสิๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
o11
-
:m25: :m25: :m25:
พี่ดินนี่น่าร๊ากกกกกขึ้นทุกวันจริงๆ ขอให้พี่ดินน่ารักๆ+ไม่เศร้าไปแบบนี้จนจบเรื่องนะคะ
(คงคอนเซ็ปเดิม...ไม่กินมาม่า 555+)
เป็นกำลังใจให้คนแต่ง+คนโพสเสมอค่ะ :กอด1:
-
เป็นการขอกำลังใจที่เอาเรื่องจริง ๆ :m25:
:call:
-
น่ารักโคตรๆๆๆ :3123: :L2:
-
ในห้องทำงานเลยนะนั่น 555+
ถ้ามีคนเปิดเข้ามานี่ ไม่อยากจะคิดเลย >.<
-
ชอบ ยาววมากกกก พี่ภูกินพี่ดินซะแระ อดใจไม่ไหวอะดิ
-
ขอและให้กำลังใจกันแบบนี้บ่อยๆ แทนที่จะมีแรงทำงาน จะหมดแรงก่อนสิคะ :-[
ขอบคุณนะคะที่ตอนนี้มาได้ยาวและน่ารักจริงๆ :pig4:
-
รักดินจังค้าบคนอะไรน่ารักจัง...แย่งเฮียภูได้ป่ะเนียะ..... :impress2:
-
โอ้ น้องดินเรียนช่างด้วย มิน่าละแมนซะ
แต่ยังไงก็โดนพี่ภูจับกดอยู่ดีละนะ หุหุ :-[
-
หลงเมียจริงๆ
-
อาการเริ่มหนักขึ้นแล้วนะคุณภูเริ่มทำตัวเป็นเสี่ยเข้าไปทุกทีแล้วนะคะ
หาข้ออ้างให้พี่ดินมาอยู่ใกล้ไม่พอยังมีทุนการศึกษาให้อีก
ไหนว่าแค่ขอกำลังใจให้หายเหนื่อยไงค่ะ...แต่ดันเล่นไปซะเกือบสุด
พี่ดินเลยเหนื่อยเลยเห็นไหม ใจเต้นแรง มากไหมค่ะพี่ดิน
ไม่รูสึกดีเลยเนอะพี่ดินเนอะ..ทำอะไรไม่ให้พี่ดินตั้งตัว แต่เสียวก๊ากกพี่ดินพูดมาได้
สุดท้ายอยากจะบอกพี่ดินว่า พี่ดินแมนสาด...มากๆๆ
แต่ถึงจะแมนแค่ไหนก็หัดให้ชินกับการเปลืองตัวแบบตุ๊ดๆไว้ด้วยนะพี่ดิน หุหุ
-
ร๊ากคนแต่งที่ซู๊ดดดดดดด
-
:m20: อ่านไปขำไป ตลก พี่ดิน คนอะไร จะพูดจาตรงไปตรงมาได้ขนาดนี้
อายก็ว่าอาย เขินก็ว่าเขิน :m25:
ขนาด เสียว ยังบอก เสียว เลยสิ ให้ตายยยยย จะทำให้คนอ่านหลงรักไปถึงไหนนนนนนนนนนนนนนนนน
แค่นี้ก็หลงจะแย่ตามคุณภูเค้าและ :o8:
ยิ่งช่วงนี้ พี่ดินคล้อยตามคนง่ายนะ 555 พี่ภูเล่นอาศัยช่วงทีเผลอเข้าหน่อยย เสร็จกันหละทีนี้
นี้แค่กำลังใจจิ๊บๆนะ ถ้าต่อๆไปละ ไม่อยากจะคิดเล้ยย :z1: (แอบลุ้นให้พี่ดินปลงใจกับพี่ภูเร็วๆ ฮ่าๆ)
พี่ภูก็จะรั่วไปถึงไหน ไม่อยากจะเชื่ออ บุคลิกภายนอกดูขรึมๆเงียบๆ ภายในความคิดพี่แกจะรั่วได้ขนาดนี้
กอด นักเขียนน ที่เข็นตอนน่ารักๆหวานๆมันๆมาให้อ่านเรียกน้ำย่อยยย หุหุ
:PP
-
พี่ดินจะมีหวานกับเขาบ้างไหนเนี้ย
แต่ยังไงภูก็คงรับได้อยู่แล้ว
ขนาดพี่ดินออกแนวโหดภูยังเห็นว่าน่ารักเลย :laugh:
-
โอ้ว น่าสงสารไอ้เสาไฟฟ้าจริงๆ อยากมีเมียเป็นนักเลงก็คงต้องทนไปแบบนี้มั้ง ให้เมียออกไปคุมไซท์งานด้วย :m20:
แต่ตอนนี้รู้สึกว่าเพื่อนแก๊กจะหายไปนาาาา เอาเพื่อนแก๊กมาด่วนคร้าบบบบบบ
o13 o13 o13
-
เป็นการขอกำลังใจที่เลยเถิดดีจริงๆ :impress2: :impress2:
ภูได้กำไรอื้อซ่า
พี่ดินก็น่ารักได้อีกอ่ะ :กอด1: :กอด1:
-
พี่ดิืนช่างไร้เดียงสาจริงๆ :man1:
ต้องทำใจหน่อยนะเสาไฟฟ้า มีเมียเป็นนักเลงใหญ่
แล้วยังอยากออกไซด์ไลน์คุมงานเองอีก แมนมั่กมาก
แต่แอบอิจฉาเสาไฟฟ้าเนอะ เพราะเมียอย่างพี่ดินมีคนเดียวในโลกจริงๆ :m3:
-
พึ่งเห็นเรื่องนี้ :haun4: สนุกมากครับ ขอบคุณสำหรับตวามบันเทิงครับ :mc4:
-
อ่า ขอกำลังใจกันอย่างนี้ *///* อร๊างงงงงง :haun4: :pighaun: :z1: :m25: :jul1: :oo1:
ลั้ลล้า คนยิ่งอารมณ์ดี๊ดีอยู่ด้วย อ่านเเล้วยิ่งดีเข้าไปใหญ่
ไม่ต้องรีบก็ได้ค่ะ !!~ กลัวมาม่า! เราจะไม่อ่อนใจไปกับความฮา เดี๋ยวมาม่ามันจะมาโดนไม่รู้ตัว!!~
:really2: o18 :laugh:
:L2: :L2: รักคนเเต่งค่ะ
-
:haun4: :haun4: :haun4:
-
หวานปนหื่นดีจังเลยค่ะ :m3: :m3: :m3:
-
พี่ดินทำไมทำตัวน่าฟัดอย่างนี้ :-[
พี่ภูเลยจัดแบบเบาๆ?ให้เลยในที่ทำงาน อร๊ายยย เค้าเขินน๊าาา
เป็นกำลังใจให้นะคะ
-
^^
-
ชอบพี่ภูจัง สามารถได้มากกว่าที่ตั้งใจไว้ อิอิ :o8:
พี่ดิน แสน pure จริงๆ แฟนก้อคือเมียนะ คนๆ เดียวกัน ต้องให้กำลังใจกันบ้าง อร๊ายยย :-[
เห็นเค้ามีความสุขกัน สบายใจจริงๆ :impress2:
-
ดีใจจังเลยค่าาา ที่วันนี้ยาวเป็นพิเศษ
ต่อไปขอยาวกว่านี้อีกๆๆๆ อิอิ
พี่ดินน่ารักอ่าาาา
ชอบภูที่แนะนำภรรยากะเลขา ฮ่าๆๆๆ
แลดูเกรงใจภรรยาขั้นสุดยอด
แต่ถึงกระนั้นก็ยังกล้า ขอกำลังใจในที่ทำงาน :o8:
แอร๊ยยยยย ตอนนี้สวีทวิ๊ดวิ้วแถมยังเรียกเลือดอีกตะหาก
ชอบบบบค่ะ :haun4:
ที่ชอบที่สุดคือคำตอบของพี่ดิน กร๊ากกกก
เพราะน้องเป็นยังงี้ละสามีถึงหลงโงหัวไม่ขึ้นนน
แฟนคลับด้วยย อิอิ :-[
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun:
ละลาย ........................
ขอกำลังใจ ได้เสียว จิงๆๆ กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
-
คุณน้องดิน โดนอีกแล้วววววววว
ยังไงๆก็ไม่ทันเล่ห์พี่ภูหรอกนิ :m20:
-
พี่ดินแม๊นเมน
แต่สุดท้ายก็ต้องมาแพ้ให้กับคนที่เที่ยวบินเยอะกว่าล่ะนะ 555
-
พี่ดินน่ารัก กุ๊กกิ๊ก อาโนเนะ.. :-[
-
:haun4: :haun4:
มาแบไม่ได้ตัั้งตัวเลย
"นี่บอกเฉยๆหรือเป็นคำสั่ง"
อ่านแล้วโดน กร๊ากๆๆ
มาไวๆเน้อ
-
ได้กำลังใจดีขนาดนี้
พี่ภูคงทำงานทั้งคืนแน่อ่ะ
คึคึ
-
รู้สึกว่าเรื่องนี้จะดักอายุหลายที่
แต่ไวท์บอร์ดถ้าจะให้เก่าจริงต้องรุ่นเศรษฐา ไวท์บอร์ดใหญ่ๆ เลื่อนได้ ใครรู้จักก็คง... :laugh:
ปล.
ร่างที่ดิ้นหลุกหลิกอยู่บนตักผม นิ่งจนเรียกได้ว่าเกร็งตัวแข็งทื่อเมื่อผมเอาคางซบไปที่ไหล่ สองแขนผมกอดเอวดินไว้หลวมๆ เมื่อเห็นดินค่อยผ่อนคลายจึงค่อยรัดวงแขนแน่นขึ้น
หลุกหลิก [หฺลุกหฺลิก] ว. อาการที่ลุกลน, อยู่ไม่สุข, ไม่เรียบร้อย, ไม่สุภาพ
เช่น ทำตัวหลุกหลิกน่าสงสัย, หยุดทำหลุกหลิกหันซ้ายหันขวาได้แล้ว เดี๋ยวเค้าจะหาว่าเป็นพวกบ้านนอกเข้ากรุง
ในประโยคนี้ขอแนะนำว่าให้ใช้ "ขลุกขลัก"
ขลุกขลัก ว. ติดกุกกักอยู่ในที่แคบ, ติดขัด, ไม่สะดวก
-
:-[ :-[ เสร็จพี่ภูอีกจนได้นะพี่ดิน :m25: :m25:
+1 :L2: :L2:
-
อ๊ายยยยพี่ภูสุดยอดดดดดดดดด
รุกได้รวดเร็วดีจิงๆพี่ดินยังงงๆเลยอ่ะ555+
กว่าจะรู้ตัวก็ไปถึงฝั่งแล้วอ่ะน่าร๊ากกกกกกกคู่นี้เค้าเหมาะกันจิงๆ
รักเพ่ดินมากๆเลยค๊าบอิอิ
รออ่านตอนต่อไปอยู่น๊า
-
เพิ่งตามอ่านจบจบเลย สนุกมากกกก!!!
ดินน่ารักเวอร์ ระวังไปอยู่มหาลัยละหนุ่มมาติดน๊ะ FC เยอะชัวร์ :กอด1:
-
พี่ภูกลับบ้านแล้วไปขอกำลังใจจากดินอีกซักรอบสองรอบนะ คึคึ
-
วันนี้เวียนหัว เพิ่งตื่นมาหาพี่ดินค่ะ o2
โฮกกกก!!! เรียกรถพยาบาลให้ทีค่ะ :jul1: เลือดหมดตัวแว้ววววววว :dont2:
ขนาดออเดิร์ฟยังขนาดนี้ แล้วเมนคอร์สล่ะจะขนาดไหน
พี่ดินแอ๊บแบบใสๆและไม่รู้ตัว อ๊ายยย!!!น่ารักไม่ไหวแล้วค่ะพี่ดิน :o8:
ไม่ต้องเอาฮาตลอดก็ได้จ้ะ เดี๋ยวคนแต่งเครียดมากไม่ดีเน้อ เอาสบายๆชิวๆก็ได้ค่ะ ดราม่าก็ไม่ว่ากัน เอาแบบแต่งแล้วคนแต่งมีความสุขอ่ะเนอะ นั่นล่ะดีที่สุดค่ะ
:กอด1:กอดคนโพสต์
:จุ๊บๆ:แอนด์ม๊วบๆคนแต่ง
:L1:รักนะ จรุ๊ฟๆ
คำผิดเท่าที่เจอค่ะ
กูรับไว้ไม่ได้หรอกเรียนมาได้ขนาดนี้ก็ทำงานหาเรียนเองตลอด
---> ทำงานหาเงินเรียน
ดูยังไงกูรู้ว่าไม่ได้หมายความตามที่ปากพูดมาชัดๆ
---> ก็
กินข้าวเถอะ เลยเวลามามากแล้วเดี๋ยวกระเพาะถามหา”
---> น่าจะเป็น "โรคกระเพาะ" มากกว่านะคะ
มือเที่ยงแต่กินตอนบ่ายของเราสองคนคู่รักข้าวใหม่ปลามันผ่านไปแบบสบายๆ
---> มื้อ
“กำลังบ้านป๊ะมึงสิ เค้าขอกันแบบนี้เหรอ”
---> กำลังใจ (คิดว่าน่าตกคำว่า "ใจ" ไปนะคะ)[/size]
-
พี่ดินแมนจริงๆ o13
บางมุมก็ะน่ารัก แบ๊วซะ
ตามพี่ภูจฃอมเจ้าเลห์ไม่ทันตลอด
งานนี้เลยเสียเลือดกันถ้วนหน้า :m25:
-
พี่ดินน่ารักมากอ่ะ
ชอบ ๆ ๆ
มาต่อไว ๆ นะคร้าบบบบบบ
จุ๊บ ๆ ๆ ๆ :L2: :กอด1:
-
:-[ :-[ :o8: :-[ :impress2: :o8: :man1: :-[ :o8:
-
อ่านไปยิ้มไป
น้องดินน่ารักๆ
-
:m25:กำลังใจเล็ก ๆ น้อน :jul1:ฮ่า พี่ภู จับทาดินถูกอ่ะ :m20:
-
ไม่ไหวแล้ว น่ารักเกินจะทนจริงๆ พี่ดินเนี่ย
กอดๆๆๆๆๆๆ :กอด1:
-
ซุ่มอ่าน พอจบแล้วได้เวลาเปิดเผยตัว
ขอสมัครเป็นสาวกพี่ดินอีกคน ฮาจริง ตรงจริง แมนจริง เพ้อ อ ~ :m3:
-
ไม่ไหวจริงๆขอกำลังใจกันแบบนี้ :pighaun:
-
อ่านไปเอาเล็บตะกรุยโต๊ะไป น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกก :o8:
-
โธ่....พี่ดินจ๋าาาาาา อย่าอายไปเลยอีกเดี๋ยวก็ชิน
ใช่ว่าพี่ดินอายผู้เดียวซะเมื่อไร เค้าก็อายด้วย
แบบว่าอายยยย......อ๊ายยยยยยยยย....อาย....อยากอ่านต่ออีก หุหุหุหุ
-
"กูอายตัวเองทีทำอะไรมึงไม่ได้" :o8:
ประโยคเด็ดโดนใจจริงๆ พี่ดิน
ตรงไปไหมพี่ แมนค่อดๆ น่ารักเกินไปแล้ว :L2:
-
เม้นไม่ถูกอะ
รู้แต่ว่าชอบพี่ดินจังเลย
่น่ารักได้โล่ห์
:impress2:
-
ย่องมารอแบบเบาๆ ยังไม่มาก็รอต่อไป :laugh:
-
NC คร้าบบบบพี่น้อง เรียกเลือดเลย
สะใจพี่ได้เสาไฟฟ้าจิง
พี่ดิน อายด้วย (อายตัวเอง) เขิลแทน
-
แอร๊ยยย ขอกำลังใจได้น่ากลัวมากก
หื่นเน้คุณภู
-
+ ให้ TRomance&เซ คับ
:m20: สมกับที่ตาตั้งรอ....เอ๊ยยย !
ไม่ใช่ๆ ตั้งตารอตะหาก หนุกจิง ๆ คับ
พี่ดินทำตัวน่ารัก โดยไม่รู้ตัวนะคับนี่
มิน่านายภูถึงได้มีอาการ..จิตหงุดเ_ี้ยว :haun4:
เมื่อก่อนไมเกรนกับผม เป็นเพื่อนที่แสนดี
ต่อกันคับอาทิตย์นึงเป็นมันซัก 3-4 วัน
แต่ 1 ปี ที่ผ่านมาเราหมางเมินต่อกันแล้วคับ
เลยรู้ว่่าไอ้โรคบ้านี่มันโคตรทรมาน ยังไงก็
ดูแลตัวเองหน่อยนะคับ ถึงอยากจะอ่านมาก
แต่ก็ไม่อยากให้คนแต่งทรมานนะ เอาแบบ
สบาย ๆ แล้วกันคับ เรื่องจะได้สนุก ๆ :กอด1:
-
พี่ดินนี่ ลูกผู้ชายจัวจริง พกกระทิงแดงเหน็บตูดเลยรึเปล่าเนี่ย แมนซ๊ะ
คนเขียนเอาตอนหวานมาล่อ ไม่ลืมหรอกนะตัวปัญหายังอยู่ที่บ้านอ่ะ เช๊อะ
+1 ขอบคุณนะคะ :L2:
-
น่ารักโคตร ๆๆ
เมียพี่ภู แมนได้อีก
-
อยากจะเอาหัวโขกขอบโต๊ะ แฟนกูจะแมนไปไหน ... แมนจริงๆให้ตาย
เนอะ พี่ดินจะแมนไปถึงไหนเนอะ ขนาดแมนซะขนาด..เสาไฟฟ้ายังทั้งรักทั้งหลงเลย :laugh:
ช่วงนี้ไอคอมเมนท์ยาวไม่ได้ ยุ่งมากมายนิดหน่อย ตัวเองก็~อย่างอนนะจ๊ะ :กอด1:
นักอ่านอย่างไออ่านแล้วรู้สึกดีอยู่เสมอ เพราะงั้นคุณนักเขียนก็อย่าเครียดเลยนะ มาแค่ไหน ไอก็อ่านแค่นั้นแหละ เป็นกำลังใจให้จ้าาา :L2:
-
หื่นได้อีกนะพระเอกเรา นายเอกก็เริ่มเปลืองตัวแล้ว ฮ่าๆ
-
ช่วยด้วย !!!!!
ผมหลง พี่ดิน ซะแล้ว
-
ว้าวๆๆพี่ภูนี่สุดยอด
ทำพี่ดินเคริมตลอด อิอิ
ขออีกขออีก
-
:man1: ลูกพี่ดินก็ยังน่ารักเหมือนเดิม
เสาไฟฟ้าหาเรื่องได้เปรียบตอนพี่ดินประมวลผลตลอดดดดดดดดด
แต่พี่ดินก็น่ารักตรงดี "รู้สึกเสียวจะตาย" 55555555555
ตอบแบบนี้ ตาเสาไฟฟ้า ไปไหนไม่รอดแน่ๆ
หลงเมียนักเลงสุดฤทธิ์ :laugh:
-
พี่ดินเบเบี๋ น่ารักสุดใจจริงๆ
:m25: พี่ภูขอกำลังใจกันแบบนี้บ่อยๆ นะคะ ให้พี่ดินชิน อิอิ
-
กรี๊ดดดดดด
นายเอกของเราซื่อใสไร้มลพิษจริงๆ คร้า
เพิ่งตามมาอ่าน
ชอบมากเลยค่ะ
+1 ให้ค่ะทั้งคนโพส และไรท์เตอร์
:จุ๊บๆ:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!! :m3:
(พูดอะไรไม่ออกอ่ะ...จาละลายแย้วววววว :m2: )
-
อือ ฮึ สนุกมากค่ะ รอได้ค่ะ ไม่ต้องบีบคั้นตัวเองขนาดนั้น เรื่องราวน่าติดตาม ต่อให้นานแค่ไหนก็ไม่ว่ากันค่ะ (อ่ะ...แต่อย่าดองนะ)
-
ชอบจริงอะไรจริง...ตอนที่พี่ภูแขวะพี่ดินในใจเรื่องความแมนเนี่ย
อย่างว่านั่นแหล่ะพี่ภู...มีเมียเป็นนักเลงใหญ่ประจำซอย มันมีอยู่อย่างเีดียวเท่านั้นที่ต้องทำ...นั่นคือ ทำใจนะ ทำใจ...กร๊ากกกกกกก ก กกกส์
แต่พี่ดินแมน ๆ แบบนี้ พี่ภูก็ยังทั้งรักทั้งหลง...นี่ถ้าเกิดพี่ดินสาวแตกขึ้นมาเมี่อไหร่...พี่ภูมิยิ่งหวงอย่างไข่ในหินเหรอเนี่ย
ก็นะ...คนน่ารัก ไม่ว่าจะทำตัวยังไงมันก็ยังน่ารักอยู่วันยังค่ำ...อันนี้ยืนยันได้ด้วยพี่ภู...คริคริ
แต่แหมะ...พี่ภู...ขอกำลังใจพี่ดินหน่ะ...แค่จูบมันไม่พอใช่ป่ะ...ถ้าไม่ถึงเนื้อถึงตัวสงสัยคืนนี้พี่ภูจะนอนไม่หลับ
เล่นซะคนอ่านเลือดแทบหมดตัว...อ่านไปตัวก็แทบจะม้วนกลายเป็นเกลียวน็อตอยู่แล้ว...แบบว่า เขิลโคตรรรรรรรร ร รรร >////////<
พี่ภูเอาเปรียบน้องจริงอะไรจริงอ่ะ...แล้วไอ่ประโยคนั้นอ่ะ...ประโยคนั้น จะถามทำไมฟ่ะ...แล้วดูพี่ดินตอบกลับมาสิ
แมร่งน่าขโมยกลับบ้านเสียจริง ๆ พี่ดินเนี่ย...“รู้สึกดีกับผีอะไรหละ....มันเสียวจะตาย” >> อ๊ายยยยยย ย ยยยยยย...พี่ดิน
พูดอย่างนี้เอามีดมาแทงเค้าเถอะ...เอาให้พรุนเลยนะ ไม่พรุนไม่ต้องยั้ง...พร้อมยอมตายให้กับคำพูดนี้ของพี่ดินจริง ๆ ให้ตายเถอะ =^= b
สองวันมานี้...อ่านเรื่องนี้ทีไร...อยากจะตายวันละหลาย ๆ รอบ...น่ารักเกิ๊นนนนน นนน...ทำคนอ่านเขิลเกิ๊นนนน นนนนน...ชอบจริง ๆ >/////<
แต่ไรท์เตอร์ฮะ...อย่ามามาม่าแบบหักดิบกันนะ...จะมาม่า หรือไวไว อะไรยังไง บอกกันก่อนนะ...เค้าไม่อยากเดตแอร์กลางอากาศอ่ะ...งุงิงุงิ~*
พีเอส ,, เป็นกำลังใจให้ไรท์เตอร์และคนโพสต์ด้วยนะฮะ...อย่าหักโหม อย่าหักโหม
เครียดไปใช่ว่าจะดี...นอกจากหงอกจะมา...เท้ากาก็จะถามหาแบบไม่ทันตั้งตัวด้วยนะเออ...เอิ๊กกก ก กก ก กก ก กก ก กกก =^= b
-
อ๊ากกก น่ารักที่สุด :o8:
พี่ดิน ก็หวานให้กำลังใจพี่ภูบ้างก็ได้นะ
หรือ พี่ภูชอบแบบห้าวๆแบบนี้ตลอด :z1:
-
มาเร็วๆๆๆนะ^^
-
ชอบจัง สนุกมาก
-
ว่าว น้องดิน น่ารักไรอย่างนี้ 555 ขอบคุณที่มีเรื่องดีๆๆมาให้เรายิ้มได้น่าค่า คุณผู้แต่ง
-
:a12: แวะมาหลับรอค่ะ :a12:
(กลัวหลับแล้วติดลมจัง หลับห้าโมงตื่นตีสาม หลับได้โล่อ่ะตู :serius2:)
-
อยากจะบอกว่าาาา
พี่ดินน่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
ตามอ่านทันแล้ว
ดินน่ารักจังส่วนพี่ภูเจ้าเล่ห์จังอะ
-
:oni1: :oni1: :oni1:
-
เข้ามารอตอนใหม่ค่า...มาต่อเร็วๆนะคะ
-
มานอนเกาก้นรอด้วยคนค่ะ :oo1:
-
ตอนที่ 18
(http://dl10.glitter-graphics.net/pub/575/575230w9sefvlf1o.gif)
เหนื่อย เหมือนมีใครมากระชากพลังและวิญญาณ
ตัวเบาหวิว เหมือนร่างกายอยู่ในสภาวะไร้น้ำหนัก ล่องลอย เหมือนอยู่บนสวรรค์
ฉิบหายแล้วพี่ดิน สำนึกสุดท้ายมันบอกว่ารู้สึกแบบนั้นจริงๆเหรอวะ
เหมือนขึ้นสวรรค์เลยเหรอ ไอ้เสาไฟฟ้ามันทำให้รู้สึกดีขนาดนั้นเลยหรือไง
รู้สึกดีขนาดไหนไม่รู้ แต่รู้ว่ามันแตกต่างจากวันนั้น
มันอบอุ่น อ่อนหวาน ซาบซ่าน และเคลิ้มจนเปรียบกันวันนั้นไม่ได้เลย
นักเลงใหญ่กำลังจะกลายเป็นใครก็ไม่รู้ เพราะไอ้ยักษ์วัดตึกนั่นคนเดียวเลยแมร่ง
แต่ ก็อดยอมรับไม่ได้ว่า ตลอดชีวิตที่เกิดมาต้องยืนด้วยลำแข้งตัวเองแล้วนอกจากแม่ก็คงจะไม่มีใครที่มาห่วงใยใส่ใจอนาคตของพี่ดินได้ขนาดนี้มาก่อน มันรู้สึกอบอุ่นในหัวใจ
แต่ไอ้บ้านี่ก็ไว้ใจไม่ได้ชอบต้อนให้พี่ดินจนมุมตลอด ไอ้คนเอาแต่ใจมันอยากจะได้อะไรมันก็ต้องเอาให้ได้ มีอย่างที่ไหนมาขอพี่ดินเป็นแฟนแล้วไม่มีทางเลือกให้เลยสักทาง ไม่มีเวลาให้ตัดสินใจ แล้วแบบนี้มันต่างจากบังคับตรงไหนวะ
ผู้หญิงผิวขาว ตาโต อวบอั๋น ที่สำคัญต้องตัวเล็กกว่าพี่ดิน แฟนในฝันมันไปอยู่ตรงไหนทำไมในชีวิตลูกผู้ชายที่ไม่เพรียบพร้อมอะไรเลยอย่างพี่ดินถึงเลือกไม่ได้
ทำไมนักเลงผู้ยิ่งใหญ่ (แต่) ในสลัมอย่างพี่ดินถึงต้องมีแฟนเป็นผู้ชาย????
นั่นยังไม่เลวร้ายเท่ากับตัวมันบึกบึนยังกับเสาไฟฟ้าเดินได้แล้วมันก็หล่อฉิบหายเลยนะสิ
หล่อแบบนั้น รวยขนาดนั้น มันจะเลือกแฟนแบบไหนก็คงจะเลือกได้
แล้วอย่างพี่ดินไปกระแทกต่อมหมวกไตมันตอนไหนวะ จะว่าพี่ดินวาดลีลาคืนนั้นก็คงจะไม่ได้
มันไร้สติไม่มีวันจะรับรู้หรอกว่าวันนั้นนอกจากแค่เคลิ้มช่วยอำนวยความสะดวกบ้างแล้วพี่ดินไม่ได้ออกสเตปอะไร แล้วมันประทับใจพี่ดินตรงไหนวะครับ
(http://dl10.glitter-graphics.net/pub/575/575230w9sefvlf1o.gif)
เห็นมันนั่งหน้าเครียดแบกประเทศไทยแล้วลามไปถึงขั้นแบกโลกทำงานอยู่ดีๆ ใครจะไปคิดไปฝันว่ามันต้องการกำลังใจ ใครจะไปรู้ว่าเวลาคนเหนื่อยจากการทำงานเค้าต้องการกำลังใจ
แบบที่ไอ้เสาไฟฟ้าเพิ่งเรียกร้องไปเมื่อกี้นี้
พี่ดินถึงได้มานั่งตัวเกร็งเป็นหุ่นยนต์แต่ข้างในโคตรจะฟุ้งซ่าน....แม่งเอ้ย ขายังสั่นไม่หาย
กำลังใจแบบนี้ไอ้เสาไฟฟ้ามันต้องการบ่อยแค่ไหนวะ นอกจากเสียวจนตาลายแล้วยังเคลิ้มจนต่อต้านอะไรไม่ได้อีกต่างหาก ไม่ว่าวันนี้หรือวันไหน มีหวังพี่ดินต้องตกอยู่ภายใต้อำนาจไอ้บ้านี่ไปตลอดเหรอวะ
ตาย ตาย หมดสิ้นลายนักเลงกันก็คราวนี้
“ดิน” อุ่ย!! มันเรียกพี่ดินอีกแล้ว
“อะไร” ถลึงตาตั้งหลักใส่มันก่อน เหลือกตาเข้าไว้ให้มันรู้ว่าพี่ดินสู้ตายนะเว้ย (สาดดดด)
“กลับบ้านกันเถอะ เย็นแล้ว”
“เฮ้ออออออออออ” เทลมหายใจแทบหมดปอด
“เป็นอะไร ทำไมถอนหายใจแรงแบบนั้น” กูถอนหายใจยังได้รับความสนใจเลยเว้ย รู้สึกเหมือนตัวเองเป็น ซุป’ตาร์ (กำลังดังเลยคำนี้ 55)
“เป็นนักเลง มีรัยอีกมั้ย” ยักคิ้วใส่ด้วย อย่าให้มันรู้ว่าเรากลัวมันมาก ในห้องทำงานยังมีกลิ่นคาวคลุ้งของบางสิ่งบางอย่างอยู่ อย่าวู่วามนะพี่ดิน ออกจากห้องนี้ให้ได้ อยู่ในที่คนเยอะๆเข้าไว้แล้วพี่ดินจะปลอดภัยเอง
“มีสิ”
อะไรอีกวะ เป็นนักเลงนี่ยังไม่ครอบคลุมทุกอย่างอีกเหรอ ต้องดมกาว ต้องกระชากกระเป๋าด้วยมั้ยถึงจะเข้าข่ายนักเลง
“เป็นแฟนพี่ไง” ขอล้มตัวพักเหนื่อยบนโซฟาอีกที หยอดกูแบบนี้เอามีดมาแทงกูเลยดีกว่าไหม
“พอเหอะ กลับเข้าสู่สภาวะปกติสักที ถ้ามึงขยันพูดแบบนี้มากๆกูจะลาออกจากการเป็นแฟนมึง”
“เฮ้ยไม่ได้ ไม่มีแฟนที่ไหนเค้าลาป่วยลาออกกันหรอกนะ “
“กูเนี่ยแหละจะทำให้ดูเป็นคนแรกเปิดรายการ” จริงๆนะ เสียท่าไม่เท่าไหร่แต่เสียหน้านี่ร้ายแรงมากสำหรับพี่ดิน
“โอเคๆ พี่จะไม่พูดแบบนี้บ่อยก็ได้ แต่ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน” อีกแล้วมันมีข้อต่อรองตลอด เสนอมาแต่ไม่ให้เวลาคิด
“เสาไฟฟ้ามึงหัดทำเพื่อการกุศลบ้างก็ได้นะ มีข้อแลกเปลี่ยนตลอด”
“ไม่ยากหรอกน่า พี่เคยขออะไรที่ดินทำไม่ได้บ้างหละ อย่างเมื่อกี้ดินแทบไม่ต้องทำอะไรเลยเห็นมั้ยหละ”
อยากเถียงใจจะขาดว่าร้องครางอย่างเดียวก็เสียพลังงานเหมือนกันนะเว้ย แต่เรื่องนี้ต่อปากต่อคำกับมันมากไม่ดีหรอก เข้าตัว
“แล้วมันอะไรหละ”
“เรียกพี่ ว่าพี่ แล้วอย่าแทนตัวเองว่ากูกับพี่ได้มั้ย”
“ยากเหมือนกันนะ แต่จะพยายามก็ได้”
“ดีมาก เชื่อฟังพี่อย่าดื้อกับพี่นะรู้มั้ย” นี่มันคิดว่าพี่ดินเป็นแสนดีหรือเปล่าวะ มันอยู่กับน้องมันมากไปหรือเปล่าเนี่ย
“บ้าอำนาจ”
“อะไรนะ เมื่อกี้พูดว่าอะไรนะ”
“เปล่า” อะไรวะ นี่พี่ดินแค่อุบอิบๆกระซิบๆมันยังได้ยิน
(http://dl10.glitter-graphics.net/pub/575/575230w9sefvlf1o.gif)
กว่าจะหลุดออกมาจากห้องทำงานและกว่าจะหลุดมาจากบริษัทได้ พี่ดินก็แทบจะคลานเหนื่อยเพราะกำลังใจแล้วไหนต้องมาเหนื่อยเพราะต้องเถียงกับไอ้เสาไฟฟ้าอีก นี่ตกลงเป็นแฟนกันมันดีจริงๆแล้วเหรอวะเนี่ย ทำไมรู้สึกเหมือนตกอยู่ภายใต้เงาดำของผู้มีอำนาจยังไงก็ไม่รู้
ออกมาถึงลานจอดรถก็เห็นรถคันใหญ่ที่มันใช้ประจำจอดอยู่แล้วไม่รู้มันสั่งให้เค้าเอามาให้ตอนไหนหรือว่ารู้งานกันอยู่แล้ว ชีวิตคนรวยพี่ดินเองก็ไม่ค่อยเข้าใจหรอก
“เสาไฟฟ้า”
“บอกว่าให้เรียกพี่ไง”
“เอาน่าช่วงโปรโมชั่นมันก็ต้องมีปรับตัวกันบ้างสิ”
“คราวนี้พี่ยกให้แต่ครั้งต่อไปมีลงโทษนะ”
อะไรของมันนักหนาวะ เมื่อกี้ขอกำลังใจ ถ้าพี่ดินทำตัวไม่ถูกใจมันมีบทลงโทษ นี่ตกลงพี่ดินเป็นนักโทษหรือเป็นอะไรวะเนี่ย
“แล้วตกลงมีอะไรจะพูดกับพี่เหรอ”
“เอ่อ ช่วยฟังอย่างเดียวได้มั้ย ตาไม่ต้องหันมามองก็ได้ ยังไม่อยากตาย” ไอ้บ้านี่มันขับรถอยู่ไม่รู้จะให้ความสนใจกับคู่สนทนาอะไรนักหนา
“จะบอกว่าเดียวจอดแถวๆหน้าหมู่บ้านมึง อะ เอ้ย พี่อะแหละ จะกลับไปหาแม่หน่อยจะไปเตรียมข้าวไว้ให้แม่หนะ”
“แล้วจะลงหน้าบ้านทำไมก็ไปด้วยกันนี่แหละ จะได้แวะบอกแม่ดินด้วยไง”
“เฮ้ย บอกเรื่องอะไร” ใจหล่นเป็นอยู่ตาตุ่มเลยไอ้บ้านี่ อยู่ดีๆมาพูดให้ตกใจ
“บอกทุกเรื่อง เรื่องเรียน แล้วก็เรื่องนี้ด้วยไง เค้าจะได้ไม่เป็นห่วง”
“เฮ้ยไม่ต้อง เดี๋ยวคุยเอง ไม่ต้องมายุ่งเรื่องนี้เลย”
“แล้วดินจะบอกแม่ว่ายังไง”
“เหอะน่า บอกว่าจัดการเองก็จัดการเองไง อย่าเรื่องมากน่า แล้วไม่ต้องป่าวประกาศบอกใครเลยนะ”
ไอ้บ้านี่มันจะเดินไปบอกแม่พี่ดินเหมือนพี่ดินเป็นผู้หญิงไปได้ มีผู้ชายเดินไปขอแม่บอกว่าจะเลี้ยงดูส่งเสียลูกชายให้เรียนเนี่ยนะ พูดเหมือนพี่ดินเป็นเมียน้อยเสี่ยไปได้ ไม่เอาหรอก เดียวเกิดคุณนายเค้าป่าวประกาศไปทั้งสลัมพี่ดินได้เอาปี๊บคลุมหัวแก้อายกันก็คราวนี้
“ดินรังเกียจเหรอ ที่เป็นแฟนกับพี่ มีแฟนเป็นผู้ชายด้วยกัน ดินอายเหรอ”
อยากจะควักหัวใจออกมาดีดตรงขั้วให้หายหงุดหงิดสักที ทำไมขยันหายบ่อยจังวะ แค่ไอ้บ้านี่พูดอะไรแบบนี้ ทำไมต้องรู้สึกไม่สบายใจ
“ขอเวลาบ้างไม่ได้หรือไง ขอให้ได้ปรับตัวเองบ้าง ทำไมต้องคิดว่ารังเกียจ คิดว่าอายด้วยวะ แล้วที่ยอมไปขนาดนี้มันไม่มีความหมายเลยหรือไง”
“พี่ขอโทษนะที่บีบคั้นจนดินลำบากใจ ดินจะขอเวลาเท่าไหร่ก็ได้ นะ อย่าโกรธกันนะ”
“เออ พูดอะไรให้เข้าใจบ้าง”
“ครับ พี่จะเชื่อฟังเมียครับ อย่าโกรธพี่เลยนะครับ มันรู้สึกใจไม่ดียังไงก็ไม่รู้อ่ะ”
“กูเองก็รู้สึกไม่อยากจะพูดดีกับมึงก็เพราะแบบนี้แหละ เฮ้ออออ” อยู่ใกล้ๆมันนี่ปรับอารมณ์ยากจริงๆ
(http://dl10.glitter-graphics.net/pub/575/575230w9sefvlf1o.gif)
ชุมชนพี่ดินเป็นทางเดินแคบๆเอารถเข้าไปไม่ได้ ไอ้เสาไฟฟ้าเลยต้องจอดรถคันใหญ่เท่าบ้านของมันตรงที่ที่มันเคยเมาแล้วจอดเอาไว้ คนในชุมชนก็ขยันมองจริงๆ ไม่เคยเห็นนักเลงอย่างพี่ดินหรือไงวะ
“ลูกพี่ๆๆๆๆ ทำไมเดินเหมือนหมดแรงแบบนี้หละ”
ทักซะพี่ดินหมดแรงเลยไอ้พวกสมุนลิงค่างพวกนี้ คนกำลังแกล้งลืม พวกมันก็ยอกย้ำกันจังเว้ย
ไอ้คนที่เดินตามมาเสือกยิ้มแบบมีความนัยอีก หงุดหงิดโว้ยยยยยยยยย
“เรื่องของผู้ใหญ่ๆ แล้วนี่ทำการบ้านกันหรือยัง เดี๋ยวเดินไปดูนี่ใครยังไม่ทำการบ้านจัดการรายคนเลยนะเว้ย บอกก่อนวันนี้ไม่มียั้งมือแน่” ทำอะไรคนตัวโตไม่ได้ พี่ดินก็พาลเอากับลูกสมุนนี่แหละวะ
“โหยย ใครเค้าจะกล้าหือกับพี่ดินหละ พวกผมทำการบ้านเสร็จกันตั้งนานแล้ว วันนี้เล่นไรกันดีหละ นี่ทุกคนรอกันอยู่ที่สนามแล้วนะ ให้ผมมาดักรอพี่ดินที่บ้านเนี่ย”
“ไปตกลงกันมาว่าจะเล่นอะไร แต่วันนี้พี่อยู่นานไม่ได้นะต้องไปทำงาน เดี๋ยวตามไป ไปเตรียมข้าวให้คุณนายก่อน”
ลืมไปเลยว่าต้องไปทำกิจกรรมกับพวกสมุนลิงค่าง แล้ววันนี้พี่ดินจะเล่นอะไรกับพวกมันดีวะ ขาสั่นขนาดนี้ แค่บังคับขาให้เดินไปถึงบ้านยังลำบากเลยแล้วถ้าต้องไม่กระโดดโลดเต้นไม่ตายต่อหน้าลูกน้องเลยเหรอวะพี่ดิน
“วันนี้ให้พี่เล่นแทนมั้ย ดูท่าทางดินคงไม่ไหวหรอกอย่าฝืนเลยนะ” แหนะ เสือกรู้ทันความคิด แต่ก็ดีเหมือนกันขาสั่นขนาดนี้ มันคงไม่ดีแน่ถ้าพี่ดินจะไปเต้นแร้งเต้นกากับพวกนั้น
(http://dl10.glitter-graphics.net/pub/575/575230w9sefvlf1o.gif)
ภารกิจวันนี้ผ่านไปอย่างทะลุกทุเลเต็มที คุณนายแม่มือขึ้นทางธุรกิจเลยไม่อยู่บ้าน พี่ดินเลยต้องเตรียมกับข้าวง่ายๆไว้ให้ แล้วออกไปพบปะลูกสมุนกันพวกมันลืมหน้าลูกพี่ ถึงได้กลับมาบ้านไอ้เสาไฟฟ้าเอาตอนฟ้ามืดแบบนี้แหละ
บ้าน.....พี่ดินลืมไปเลยว่าบ้านที่กำลังจะกลับไป
มีใครอีกคน........รออยู่เหมือนกัน
(http://dl10.glitter-graphics.net/pub/575/575230w9sefvlf1o.gif)
สวัสดีค่ะ เมื่อวานเพิ่งเสียเลือดกันไปวันนี้พวกเราก็เบาๆกันไปก่อนเนาะ อีกอย่างคนเขียนเพิ่งกลับมาถึงบ้าน เลยยังไม่ได้ต้มน้ำชงมาม่าเลยอ่ะนะ พูดเล่นเน้อ ไม่ดราม่าหรอก เราจะฮากันไปจนกว่าจะจบ
๐ คนเขียนไม่ได้เครียด ไม่ได้อะไรเลยนะคะ แต่งนิยายด้วยความสุข แต่ไมเกรนมันมาของมันเองมาแบบงงๆไม่รู้ที่มาที่ไปเหมือนกัน
๐ ขอบคุณ ZakuPz YMP ที่ช่วยดูเรื่องคำผิด และคำถูกต้องที่ควรนำมาใช้ค่ะ เซมากูเตะเค้าพยายามตามไปแก้ให้ถูกต้อง แต่นางหาพิกัดคำผิดเจอบ้างไม่เจอบ้างค่ะ ตานางเห็นแต่พารากราฟ NC ตบตีนางได้เลยนะคะ 555
๐ TRomance
-
^
^
^
^
กระซวกไรท์เตอร์ นึกว่าวันนี้จะไม่มาซะแล้ว
โดดฟอดดดดดดด หอมแรงๆทีนึง!!! :กอด1:
-
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
-
ตอนนี้ไม่มีอะไรจริงๆๆ เรียบๆ แต่ ไอ้เสาไฟฟ้ายังคงรุกหนักไม่มีหย่อนเลย
-
:z13:มาจิ้มมก่อนนนนนนนนน o13
.............................
พี่ภูหยอดตลอด พี่ภูสู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
พี่ดินน่ารักกกกกกกกกกกก เริ่มใจอ่อนแล้ววววววว o13
-
:z13: :z13: :z13: :z13:
กระซวกทะล4รีบนไปถึงคนแต่ง+คนโพสต์ค่ะ
“อะไร” ถลึงตาตั้งหลักใส่มันก่อน เหลือกตาเข้าไว้ให้มันรู้ว่าพี่ดินสู้ตายนะเว้ย (สาดดดด)
กรี๊ดดดดด!! นึกภาพแล้วน่ารักสาดดดดแน่ๆอ่ะค่ะพี่ดินขาาาา
“ครับ พี่จะเชื่อฟังเมียครับ อย่าโกรธพี่เลยนะครับ มันรู้สึกใจไม่ดียังไงก็ไม่รู้อ่ะ”
กร๊ากกกกก :m20: พี่ภูบอกมาโต้งเลยอ่ะ เข้าชมรมกลัวเมียเต็มตัวแล้วนะคะพี่ภูจ๋า :laugh:
พี่ดินยังคงรั่ว(ในความคิด)และยังคงแอ๊บได้แบบธรรมชาติเช่นเคยค่ะ
น่าร๊ากกกกก กว่านี้มีอีกมั๊ยค๊าาาาาาา :o8:
คุณภูรักคุณภูหลงคนเดียวยังไม่พอ มาทำให้คนอ่านทั้งรักทั้งหลงอีกนับไม่ถ้วนนะคะเนี่ยพี่ดิน :m3: แม่ยกพี่ดินเยอะได้อีกค่ะ
คุณภูขา ริจะมีเมียเป็นนักเลงใหญ่ต้องทำใจนะคะ เกรงใจเมียคือสมบัติของสามีที่ดีนะคะ เริ่ดค่ะ o13
:กอด1: กอดคนแต่ง&คนโพสต์จ้า :กอด1:
มันอบอุ่น อ่อนหวาน ซาบซ่าน และเคลิ้มจนเปรียบกันวันนั้นไม่ได้เลย
---> กับ
แฟนในฝันมันไปอยู่ตรงไหนทำไมในชีวิตลูกผู้ชายที่ไม่เพรียบพร้อมอะไรเลยอย่างพี่ดินถึงเลือกไม่ได้
---> เพียบพร้อม
“จะบอกว่าเดียวจอดแถวๆหน้าหมู่บ้านมึง อะ เอ้ย พี่อะแหละ จะกลับไปหาแม่หน่อยจะไปเตรียมข้าวไว้ให้แม่หนะ”
---> เดี๋ยว / คำว่าหนะใช้ "น่ะ" แทนน่าจะดีกว่านะคะ
ใจหล่นเป็นอยู่ตาตุ่มเลยไอ้บ้านี่ อยู่ดีๆมาพูดให้ตกใจ
---> ไป
คนกำลังแกล้งลืม พวกมันก็ยอกย้ำกันจังเว้ย
---> ตอกย้ำ
ถ้าต้องไม่กระโดดโลดเต้นไม่ตายต่อหน้าลูกน้องเลยเหรอวะพี่ดิน
---> คิดว่าน่าจะใช้คำว่า "ไป" ใช่มั๊ยคะ
ภารกิจวันนี้ผ่านไปอย่างทะลุกทุเลเต็มที
---> ทุลักทุเล
-
พี่ดินเริ่มเข้าทาง ภูนิด ๆ แหละ 5555
-
ชักไม่อยากให้พี่ดินของเรากลับบ้านนายภูมิแล้วแฮะ
ทั้งห่วงทั้งหวงพี่ดินเลยนะเนี่ย
รอลุ้นตอนต่อไป
พี่ดินสู้ๆ
:ped149: :ped149:
-
มะไหร่จะกลับบ้านเสียที 555555อยากรู้มั๊กๆว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นไหม ใครจะได้ซัดมาม่ากัหรือป่าว
จะมีตามงอลง้อกันไหมหละหนอ
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย+1เจ้าค่ะ
-
พี่ดินน่ารักได้ทุกตอนเลย :กอด1:
-
ตอนใหม่มาแย้วววววววววว :mc4:
เราจะฮากันไปจนกว่าจะจบ <<<สัญญาแล้วนะคะ
จริงๆแล้วพี่ดินน่าจะเปิดตัวไปกับคุณนายแม่เลยนะคะ เอิ๊กกกก :z1:
เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ :กอด1:
-
55+ พี่ภูต้องเข้าใจนิสนึงว่าพี่ดินแกแมนนะคะ จะให้มาปุบปรับกลายเป็นอ่อนให้เลยก็ไม่ได้หรอก อะคึอะคึ :laugh:
แต่ก็นะ ตอนนี้พี่ดินเริ่มอ่อนแล้ว และอยู่ในช่วงสับสนสุดๆ เพราะฉะนั้นรุกเข้าๆพี่ภู o18
กอดๆพี่ดิน :man1:
-
ถึงกับขาสั่นเลยหรอพี่ดิน ฮิ้ววว
-
ดินปากแข็งแก้เขินแน้เลย
น่ารักได้อีก
:pig4:
-
ขอบคุณมากเลยค่า :กอด1:
-
:กอด1: คนแต่งและคนโพสค่ะ ขอบคุณนะคะที่มาต่อให้ทั้งที่เหนื่อย
ในเมื่อคนแต่งสัญญาว่าจะไม่มาม่า คนอ่านก็สัญญาว่าจะตามฮากันต่อไปค่ะ
คราวหน้า เจอกรจริงๆ แล้ว พี่ดินจะเป็นยังไงเนี่ย พี่ภูก็โอ๋พี่ดินต่อหน้ากรเยอะนะคะ อย่าให้พี่ดินใจเสียล่ะ
-
กำลังคิดถึงอยู่เลยค่า o18
-
นักเลงใหญ่ โดน.....ดูด...... :haun4:...
.........พลัง ขาแข้งอ่อนปวกเปียกเลยหรอเนี่ยะ กร๊ากกกกก :m20:
-
ผ่านไปตั้งหลายชั่วโมง พี่ดินยังขาสั่นไม่หาย แบบนี้ต้องมีถอน อิอิ
สมัครเป็นแม่ยกของพี่ดินด้วยคนนะ o18
-
อ่านเรื่องนี้มีแต่คำว่า พี่ดินน่าร๊ากกกกกกก :-[
-
พี่ดินจะพูดเพราะๆแล้วอ่ะ
ชื่นใจแทนเสาไฟฟ้าจังเรยอ่ะ
ต่อไป เสาไฟฟ้าก็ต้องจับพี่ดินแปลงโฉมด้วยนะ
-
:จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: พี่ดินนนนนนนนนนน
น่ารักอีกแล้วอ่ะ หุหุ
หวังว่าที่บ้านจะไม่มีมาม่าถ้วยโตรออยู่นะค่ะ
:pig4: :pig4:
-
โอ้ยนู๋อยากได้เเฟนเเบบพี่ดินบ้างงง
พี่ดินน่ารักไปไหนค่ะ
พี่ภูก้อนะเเกล้งพี่ดินนะเดะๆ
-
วันนี้มาแบบ easy แต่สั้นไปมั้ยคะ
ดูเหมือนกลับถึงบ้านวันพรุ่งนี้ คงได้กินมาม่าป่าว
เพราะมีแฟนเก่าพี่ภูรออยู่น๊า
ปล.นึกภาพพี่ภูเล่นกับเด็ก ๆ ไม่ออกเลย :เฮ้อ:
-
พี่ดินน่ารักสุด ๆ..
ปลื้มจริง ๆ เลย.. :-[
เตรียมใจไว้เสมอสำหรับ มาม่า ... :a5:
-
เข้าช่วงเจ้าน้ำตาแล้วเหรอครับทีนี่
จะได้เตรียมตัวทัน
-
กิ๊วๆ น่ารักจิ๊งเรื่องนี้อิอิ พี่ดินเกือบล่ะ ใกล้ล่ะ อิอิ
-
“ขอเวลาบ้างไม่ได้หรือไง ขอให้ได้ปรับตัวเองบ้าง ทำไมต้องคิดว่ารังเกียจ คิดว่าอายด้วยวะ แล้วที่ยอมไปขนาดนี้มันไม่มีความหมายเลยหรือไง”
ชอบประโยคนี้อ่ะ มันโดนกับอะไรหลายๆอย่าง พี่ดินยังน่ารักเหมือนเดิม มีความรับผิดชอบ
แล้วก็แสดงความรับผิดชอบอย่างเต็มที่ บางทีก็คิดๆว่าถ้าเด็กๆหลายคนเข้ามาอ่านแล้วเอาไปคิด เอาไปทำบ้างน่าจะดี
พี่ดินทำหน้าที่ของตัวเองได้สุดยอด ทั้งหน้าที่เมียที่ดี ทั้งหน้าที่ลูกที่ดี มีความรับผิดชอบทางสังคม มาช่วยเด็กในสลัม
ช่วยให้มันดีขึ้น ใหนจะต้องไปรับผิดชอบงานที่ตัวเองต้องทำอีก สุดท้ายเรื่องใฝ่เรียนนี่สุดยอด
แล้วเจ้จะมาบ่นทำไมล่ะเนี่ย ก็ขอบคุณไรเตอร์และคนโพสสำหรับนิยายที่เน้นฮาแต่มีสาระนะคะ
-
ชอบวิธีเขียนจัง พี่ภูและพี่ดินมีความเป็นตัวของตัวเอง charactor ชัดเจนมาก :man1:
แต่...ทำไม!! ต้องมีคนรออยู่ที่บ้านด้วย!! อรส!!
ถ้ามีอะไร เดาได้ไม่ยากเลยว่าพี่ดินจะเป็นอย่างไร :angry2:
ส่วนพี่ภู อย่าลืมนะ พี่ดินเป็นแฟนที่เป็นเมีย เป็นเมียที่เป็นแฟน อย่ามาอยู่ๆ ลุกขึ้นมาใช้แซ่อ่ำแซ่อึ้งในฉับพลัน :13223:
-
พี่ดินน่าร๊ากกกกก :-[
-
นักเลงถึงกับหมดแรงขาสั่นเลยนะ
พี่ดินน่ารักมากกกกกกกก :o8:
-
อย่ากลัวค่ะพี่ดินอย่ากลัว เขาเป็นแค่แขกแต่เราเป็นเมียเจ้าของบ้านนะค่ะ ใช้สิทธิ์ค่ะอย่างนี้ต้องใช้สิทธิ์ :beat:
-
พี่ดินน่ารักที่สุด
-
ใครอีกคนที่รออยู่ที่บ้าน ... เค้าเป็นใคร??
ไอ้พี่แก๊ก น้องแสนดี แม่บ้าน คนขับรถ .. อิอิ
หรือจะเป็น.. คุณพี่กร o22
-
มาให้กำลังใจพี่ดินค่ะ :L2:
ไม่เป็นไรน้า ยังไงพี่ดินก็มีภาษีเหนือกว่า
อดีตก็คืออดีตค่ะพี่ดิน
o18 o18
-
:m20:ขำกับความคิดพี่ดินจริงๆๆๆเลยช่างคิดได้แหวกแนวจริงๆๆๆๆ :laugh: :pigha2: :กอด1: :กอด1:
-
คนอย่างพี่ดินยอดนักเลง ผ่านไปได้อยู่แล้วครับ กะแค่ใครอีกคนที่รออยู่ที่บ้าน 555
-
“เสาไฟฟ้ามึงหัดทำเพื่อการกุศลบ้างก็ได้นะ มีข้อแลกเปลี่ยนตลอด”
>>>จริงที่ซู๊ดดดดดเลยจ้า พี่ดิน
อ่านแล้วฮา พี่ดินมันกล้าพูด ไม่กลัวโดนขอกำลังใจฉุกเฉินเล้ยยยย
-
เสาไฟฟ้าทำพี่ดินขาสั่นเลยหราาาาาาาาาา
ขยันหยอดทุกวันนะพี่ภู ซักวันพี่ดินก็รับพี่ได้เต็มร้อย
-
:impress2: รอดูพี่ภูเตรียมตัวที่จะง้อพี่ดิน..เรื่องของคนที่รออยู่ที่บ้านดีกว่า..
สงสัยจะน่าร๊าก :impress2:
:pig4: :pig4:
-
555
ขาสั่นเลยทีเดียว
ไรเตอร์ดูแลตัวเองด้วยนะคะ^^
-
อ่าาาาาาาาาาาา หนุกหนานจัง
เป้นกำลังใจให้คนเขียนนะค่า สู้ ๆ ๆ ๆ
อย่าลืมรักษาสุขภาพละ
-
กำลังกายพร้อมกำลังใจพร้อม o13
เตรียมตัวกินมาม่าเป็นเพื่อนพี่ดิน :m15:
-
พี่ดินอะ มัวแต่ห่วงลูกสมุน
อย่าลืมน้องแสนดีน้า ป่านนี้ น้องแสนดี รอคุณพี่ กับ ครูดินแล้วน้า
-
:-[ :-[
น่าร๊ากกกกกกกกกกก
ยอมๆเค้าซะทีเหอะน่า
-
นักเลงน่ารักอ่ะ :impress2:
-
ใช่เลย คุณภูต้องให้พี่ดินปรับตัวบ้างนะ ฮ่าๆ
แล้วกลับบ้านพี่ภู พี่ดินอย่าไปกลัวเลย
พี่ดินอ่ะ แฟนใหม่และเป็นเมีย ส่วนคนนั้นเค้าเป็นแฟนเก่า โอเค๊
-
พี่ดินขาสั่นไม่หายต้องแก้ด้วยการตอกเสาไฟฟ้า ฮ่าๆ
-
:L1:
-
มาแบบชิวๆๆ
ไม่อยากให้ดราม่านะ
เด่วร้องตาม กร๊ากๆๆ
รอทั้งวันเลย ได้อ่านสมใจและ มีแรง :กอด1:
-
ตอนนี้มาแบบเรียบ ๆ ง่าย ๆ พอให้คนอ่านได้เพลิดเพลิน
แต่ก็แอบมีมุมน่ารัก ๆ ของเสาไฟฟ้า กะพี่ดินนะเนี่ย
-
กลับไปบ้านจะมีไรเกิดขึ้นอีกอ่า
ขออย่าให้มีเลย
-
พี่ดินน่ารัก ขอกอดที :กอด1:
อยากเห็นพี่ดินพูดหวานๆกะพี่ภูบ้าง
พี่ภูคงจะดีใจมากๆ :-[
-
พี่ดินจ๋าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ กอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
คริคริ พี่ภู อย่านะเฟร้ย อย่าปล่อยให้แฟนเก่ามาทำให้พี่ดินจิตตกได้เชียว แบร่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
พี่ดินนี่ น่ารักจริง แต่ยังไงก็ไม่หลุดมาดนักเลง ชอบนายเอกเข้มเข็งแหะ
เสาไฟฟ้า ได้พี่ดินเป็นแฟน ห้ามทิ้งห้ามขว้าง ห้ามทำให้เสียใจนะ
ว่าแต่ กร รออยู่บ้านนี่หว่า .....เอ่อ.......
-
:ped149: :ped149: :L2: :L1:
-
หวังว่ากลับบ้านไป อดีตของพี่ภูคงไม่ทำตัวเป็นปัญหานะ
-
ติดเรื่องนี้ตั้งแต่แรกอ่านนนนน
มาบ่อยยยยยยย
มาทุ๊กวัน อย่าหนี้ไปไหนนะ^^
-
“ครับ พี่จะเชื่อฟังเมียครับ อย่าโกรธพี่เลยนะครับ มันรู้สึกใจไม่ดียังไงก็ไม่รู้อ่ะ”
เชื่อฟังเมียจริงๆ :impress2:
-
น้องจะพูดเพาะแล้วใช่ปะ
เอาอ้อนๆๆด้วยดิ (จะมีไหม) 555++
ถ้าน้องอ้อนโลกคงแตก 5555++
แค่นี้ก็พอและน่ารักเกิ๊น
-
พี่ดินคิวงานรัดตัวเลยค่ะ
คุณเสาไฟฟ้าบอกให้พี่ดินพักผ่อนบ้างอะไรบ้างก็ดีนะ
เห็นแล้วเหนื่อยแทน ไหนจะให้กำลังใจ ผัดมาม่า สอนการบ้าน ฯลฯ
อ่านแล้วรู้สึกรักพี่ดินจังเลย อิจฉาเสาไฟฟ้า
-
:oni1:
ลั่นลาๆๆๆ ฮ่าๆๆ
:haun4: :haun4: กำลังใจเรียกเลือดมาก
คู่นี้จะมี NC มั้ยน๊าาาา (รอตอนต่อไป)
:pig4: :pig4: :pig4:
ขอบคุณค่ะ...รักษาสุขภาพด้วยเนอะ ^__^
-
มาให้กำลังใจน้องดิน
-
"“เป็นแฟนพี่ไง” ขอล้มตัวพักเหนื่อยบนโซฟาอีกที หยอดกูแบบนี้เอามีดมาแทงกูเลยดีกว่าไหม"
ชอบอ่ะ ประโยคนี้
ไม่รู้จะว่ายังไง พี่ดินน่ารักโคตรรรร...
-
:-[ :กอด1: :L2: :L1: :pig4:
-
ไล่อ่านมาก้อ อมยิ้มมาเรื่อย ๆ อย่างมีความสุข
จนมาเจอ
แล้วอย่างพี่ดินไปกระแทกต่อมหมวกไตมันตอนไหนวะ จะว่าพี่ดินวาดลีลาคืนนั้นก็คงจะไม่ได้
มัน ไร้สติไม่มีวันจะรับรู้หรอกว่าวันนั้นนอกจากแค่เคลิ้มช่วยอำนวยความสะดวก บ้างแล้วพี่ดินไม่ได้ออกสเตปอะไร แล้วมันประทับใจพี่ดินตรงไหนวะครับ
ปล่อยกร๊ากกออกมาทันที พี่ดิน คิดอะไรอย่างนั้น คิดมากปวดหัว ถ้าอยากรู้ ลงมือเลยดีกว่า...
-
โอ้ว...ตอนหน้าจะเป็นไงน้อ
คนเก่า กะคนปัจจุบัน
จะเกิดการ เผชิญหน้าหรือไม่?!?
-
"พี่จะเชื่อฟังเมียครับ"
ถูกต้องแล้วนายเสาไฟฟ้า เชื่อฟังเมียแล้วจะเจริญ o13
ตอนนี้รู้สึกว่าจะเอาใจ(แกมบังคับ)พี่ดินตลอดเลยน๊า o18
ปล.กว่าจะเม้นท์ได้เหนื่อยจัง :เฮ้อ: error ตลอด
-
:man1: :man1:
-
เพ่ดิน....ขาอ่อนเลยเหรอ :z2:
เนี่ยสงสัยจะโดน มนต์น้ำมือ พี่ภู :z2:
ระวังจะเสพติด เลิกไม่ได้น๊า :z2:
-
พี่ดินคิดมากเลย
-
“ขอเวลาบ้างไม่ได้หรือไง ขอให้ได้ปรับตัวเองบ้าง ทำไมต้องคิดว่ารังเกียจ คิดว่าอายด้วยวะ แล้วที่ยอมไปขนาดนี้มันไม่มีความหมายเลยหรือไง”
พี่ภูต้องให้เวลาพี่ดินปรับตัวบ้าง จะบังคับให้ตามใจพี่ภูอย่างเดียวคงไม่ได้
อย่าลืมว่าพี่ดินน่ะเป็นนักเลงผู้ยิ่งใหญ่ (แต่) ในสลัมนะ อย่าลืม :laugh3:
-
น่ารักมาเลยคร่าาาาาา พี่ดินนน
คนบ้าอะไรก็ไม่รู้ ไร้เดียงสา แถมพกพาความน่ารักทั้งตัวเลยยยย
-
มาแล้วพี่ดิน
จะปฏิเสธก็ไม่เต็มปากนะพี่ดิน
เพราะใจตัวเอง ก็ไม่รู้ว่าคิดยังไงกันแน่กับคุณภู
เลยได้แต่ขอเวลาทำใจ ก๊ากๆๆ
ว่าแต่ใจที่หายไปนะ หาเจอหรือยังจ๊ะ
ถ้ายังไม่เจอะ ลองค้นที่คนข้างๆนะพี่ดิน
เพื่อจะเจอ...แบบว่าคุณภูเก็บได้แล้วขังใส่กุญแจไว้อะไรแบบเงี๊ยะ
-
พี่ดินนนน พี่ดินน่ารักอีกแล้ว จะน่ารักไปไหนนน
ชอบ ตรงที่ขอเวลาปรับตัว ดูน่ารักมากนะ :impress2:
พี่ภูนี่ชอบแลกเปลี่ยนตลอด พี่ดินขอการกุศลน่ะ ให้บ้างนะ :angry2:
แต่กลับบ้าน แล้วจะเป็นไงน้ออออ พี่ดินสู้ๆ
-
:impress2:
-
วันนี้รอพี่ดินอยู่ดีๆ ช่วงหัวค่ำ
ไมเกรนคนอ่านก็ขึ้นซ้าง้านนนนน
น็อกเอาท์ไป เพิ่งตื่นมะกี้
มองคอมตาลายยังไงก็ต้องอ่านให้ด้ายยยย
พี่ดินน่ารักมากๆ อิอิ
นับวันยิ่งน่ารัก เสาไฟฟ้าด้วย
ให้ความเคารพและเชื่อฟังเมีย
ตอนต่อไปเหมือนได้กลิ่นมาม่า
คนเขียนจะเสิร์ฟเหรอก๊ะ
แต่แฟนคลับพี่ดินยังมะอยากกินงะ :serius2:
:pig4: :pig4: :pig4:
-
พี่ดินไหวหวั่นกับพี่ภูอย่างแรงงงงงง
ถ้ากลับเข้าบ้านพี่ภูแล้วจะมีงานเข้ามั้ยหนอ??
-
^^
-
:impress2:ดินน่ารักขึ้นทุกวันนะเนี่ย อิอิ
-
หุหุ :m20:สมาชิกใหม่สมาคม กม. ป่ะ พี่ภู :z2: :z2:อนาคตรุ่ง อิอิ :z2:
-
พี่ดินนนนนน
น่ารักมากนะ....
ตอนที่บอกว่า ยอมไปขนาดนนั้นน่ะ ＾＾
เขินแทนจังเลย
แล้วกลับจะไปเจอกร จะยังไงนะ
รอลุ้นนนน
-
พี่ดินน่าร๊ากกกกกกกกกกกก อิอิ
ภูสมัครเข้าชมรมกลัวเมียแล้วใช่ไหมเนี่ย?
-
พี่ดินน่าร๊ากกก หลงรักพี่ดินนนนน
:-[
-
คนที่รออยู่ที่บ้านนี่ "แสนดี" รึเปล่าคะ
/ Me :beat:
-
พี่เสาไฟฟ้าเล่นกับลูกสมุนแทนพี่ดิน
อย่างนี้ต้องมีรางวัลด้วยป่ะ
:z1:
-
โอ๊ยยยยยยยย พี่ดินจะน่ารักไหนนนนน :m3:
เป็นกำลังใจให้เสมอจ้าาา :กอด1:
-
ร๊ากกกกกกกกกกกก พี่ดินจัง
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
^^
อ่านแล้วมีความสุขจังเลยค่ะ
แอบระแวงมาม่า 55+
มาต่อเรื่อยๆ นะคะ
-
รู้สึกอยากอ่านตอนที่ปะทะกับคนรอที่บ้านยังไงไม่รู้
รอลุ้นมาหลายวัน ใกล้ได้อ่านแล้ววุ่้ย :laugh: :laugh:
-
เพิ่งเข้ามาอ่านครั้งแรก ก่อนอื่นต้องขอชื่นชมในความสามารถของweiterก่อน เก่งมากครับสามารถเล่าเรื่องได้ลื่นไหล ชวนติดตามตลอด และต่อมาคงต้องขอบคุณความขยัน ความใส่ใจคนอ่าน ชื่นชมครับ เป็นกำลังใจให้ครับ
-
ใกล้สาวแตกเต็มที แล้วพี่ดิน
ภูก็รุกซะพี่ดินไปไม่เป็นกันเลยทีเดียว
น่ารักค่ะ
:o8:
-
:กอด1:
-
อ่าพี่ภูยังไม่ได้ยกน้ำชาให้คุณนายเลยอ่า...555
-
พี่ดินน่ารักว่ะ :o8:
-
ถึงกับขาสั่นเลยหรอพี่ดิน
สงสัยต้องฝึกบ่อยๆซะแล้ว จะได้ชิน 5555
ไม่รู้ว่าตอนต่อไปซะได้กินมาม่าไหม
ก็แฟนคนปัจจุบันกะแฟนเก่าจะเจอกันแล้วนิ
ลุ้นๆ พี่ดินสู้ๆ
-
ตอนนี้ดูชิวๆใสๆ แต่พี่ดินก้ยังน่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก เหมือนเดิม
กอด กอด
-
เพียงดินน่ารักอะตอนนี้ :-[
-
พี่ดิน...เด็กบ้า...น่ารักไม่ทน
เอาหัวใจเค้าคืนมานะ
:o8:
-
....อะจึ๋ย กันบนโต๊ะทำงานของผู้บริหารระดับสูง
หว่าว วาว ว้าว sex scene ในฝันเรยฮะ 555+
แล้วจะรอฝันที่เป็นจิงล่ะฮะ อิ อิ คงไม่ไกล ให้เรียนจบก่อน เฮอะ ...สายตามุ่งมั่น เอาจิงเอาจัง หุ หุ
ว่าแต่....เสาไฟฟ้าเนี่ยชอบทำให้พี่ดินเสียนักเลงประจำเลยนะฮะ
ขอบคุณฮะ
-
พี่ดิน จะไม่พูดกู มึง แล้วววว
รับม่ายด้ายยยย ฮิฮิ :z1:
-
:z2: :z2: :z2:
แวะมาเต้นรอพี่ดินค่ะ :laugh:
:o8: คิดเถิงงงงงงงงงค่ะ :กอด1:
-
โหยน่ารักอ่ะจ้ะ ทั้งพี่ดิน ทั้งเสาไฟฟ้าแหละ
พี่ดินแค่นี้ก็เข่าอ่อนจนเกือบจะร่วมกิจกรรมกับลูกน้องไม่ได้เนอะ 555
-
พี่ดินเสียทีคุณภูเขาอีกแล้ว
ก็ดันจับจุดอ่อนได้แล้วนิ ต้องบุกตอนกำลังคิด
จะได้ตามไม่ทัน
หุๆๆๆ แพ้ทางเขาเสียแล้วล่ะดินเอ๊ย
-
มาเป็นกำลังใจให้ไรเตอร์
-
ดินน่ารักได้ีอีกขอรับ :-[
รอตอนต่อไปโลด :a1:
-
ไม่อยากให้พี่ดินกลับบ้านพี่ภูเลยอ่า
-
เมื่อไหร่พี่ดินจะเจอชุดใหญ่ จัมโบ้เซต :laugh:
หวังว่าคนเขียนคงไม่ต้มมาม่าไว้รอนะวันนี้ o18 มันไปต้มน้ำตั้งแต่มะวาน
-
สนุกมากเลยคร้าบๆๆ ติดใจอีกเรื่องนึงละ เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์นะคร้าบๆ มาต่อเร็วนะคร้าบๆ รออยุ่ๆ หุหุ :z2: :z2:
-
โอ๊ย ขัดใจคนเขียน 555+ :beat: :beat: :beat:
ค้างอย่างแรงเลยอ่ะ อิ๊ๆ...
ตอนต่อไป มาม่าแน่นอน ใช่มะๆ
ตามอ่านตั้งกะเรื่องพี่เมฆ (แต่ไม่แน่ใจจะเก็บเงินทันซื้อหนังสืออ้ะเป่า :impress3:)
ชอบภาษาของคุณมากเลยอ่ะครับ คือมันเป็นศัพท์ที่ว่าสมัยนี้เค้าใช้กันเยอะ
เป็นคำในสมัยดี อ่านแล้ว บางคำยังแฮบไปใช้ในชีวิตประจำวันเองเลย 555+
รีบมาต่อนะครับ อยากรู้แล้วเนี่ย ว่ากรจะเป็นอย่างไรเมื่อรู้ความจริงงงง... o22
-
อ่านไป ยิ้มไป มีความสุขจิงๆๆ
ขออย่างเดี่ยว อย่าดราม่า นะครับ
อืมว่าเเต่ กลับบ้านไป ต้องไปเจอ คุณกร นี่ ไม่อยากจะคิด
-
โอ๊ย ขัดใจคนเขียน 555+ :beat: :beat: :beat:
ค้างอย่างแรงเลยอ่ะ อิ๊ๆ...
ตอนต่อไป มาม่าแน่นอน ใช่มะๆ
ตามอ่านตั้งกะเรื่องพี่เมฆ (แต่ไม่แน่ใจจะเก็บเงินทันซื้อหนังสืออ้ะเป่า :impress3:)
ชอบภาษาของคุณมากเลยอ่ะครับ คือมันเป็นศัพท์ที่ว่าสมัยนี้เค้าใช้กันเยอะ
เป็นคำในสมัยดี อ่านแล้ว บางคำยังแฮบไปใช้ในชีวิตประจำวันเองเลย 555+
รีบมาต่อนะครับ อยากรู้แล้วเนี่ย ว่ากรจะเป็นอย่างไรเมื่อรู้ความจริงงงง... o22
อย่ากังวัลเรื่องหนังสือค่ะ เดี๋ยวเซให้คนเขียนทำเหลือเผื่อรอคุณสักชุดนะคะ ใจเย็นๆ ค่อยเก็บไปค่ะ
ส่วนมาม่าหรือปล่าววันนี้เซยังไม่รู้ :serius2: ต้นฉบับยังไม่มาเลย นี่ก็รอลุ้นอยู่
รอๆกันหน่อยนะคะ คิดว่า เรื่องคงไม่ดราม่ามาก คงแค่แสบๆคันๆ ประสาคนเขียนช่วงสติไม่อยู่กับตัว :m20:
-
น่าสงสารน้องดิน เดินไม่ไหวแล้วจะไปเล่นกะลูกสมุนได้ยังไง๊ :m20:
o13 o13 o13
-
งั้นมารอเป็นเพื่อนเซ และเพื่อนทุกคนเยย อิ๊ๆ... :call: :call: :call:
ไรเตอร์มะต้องรีบนะครับ แต่ให้รู้ไว้ว่ามีคนรออยู่เยอะแย๊....555+
-
ไม่ได้มาอ่านแค่ 2 วัน เสาไฟฟ้าสอยพี่ดินไปเป็นแฟนได้ซะแระ o13
ไม่ต้องหวานกันมาก แต่น่ารัก เสาไฟฟ้าอยากอ้อน แต่ก็กลัวนักเลงใหญ่
:laugh:
ตอนนห้าคงไม่มาม่าใช่มั้ยคะไรเตอร์ คุณกรคงเข้าใจ หรือป่าว????
:L2:
-
:a14: :a3: :a9:
เข้ามาเต้นย่อยอาหารรอพี่ดิน
-
ชอบมากกกกก
หลงรักพี่ดินไปเต็มๆ นักเลงใหญ่ที่น่ารักสุดใจ :o8:
-
พี่ดินน่ารักอีกแล้วอ่ะ
ไม่ไหวแล้วอ่ะ
กอดหน่อย ๆ :กอด1: :กอด1:
-
ตอนที่ 19
(http://play.kapook.com/files/play/dookdik/3/15189_22966.gif)
รถหรูแล่นตรงไปยังเส้นทางที่เคยชินเหมือนอย่างที่เคย สองข้างทางยังเหมือนเดิมไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงนอกจากท้องฟ้าที่บอกเวลาเข้าสู่ช่วงกลางคืนแล้ว
ยิ่งเข้าใกล้จุดหมายมากเท่าไหร่ รู้สึกอึดอัดใจเพิ่มมากขึ้นทุกที
ทำไมเป็นแบบนี้ไปได้วะพี่ดิน!!
เรื่องทั้งหมดนี้ เรื่องที่ต้องมาเป็นแฟนไอ้เสาไฟฟ้าบ้านี่ เพราะสถานการณ์บังคับและไม่มีตัวเลือกให้ปฏิเสธไม่ใช่หรือไง แล้วทำไมแค่รู้ว่าจุดหมายปลายทางข้างหน้ามีคนที่เคยยืนอยู่ในตำแหน่งที่พี่ดินเพิ่งได้รับมาหมาดๆ รออยู่ ถึงได้หดหู่ขั้นแม็กซ์แบบนี้หละ
(http://play.kapook.com/files/play/dookdik/3/15171_26121.gif)
ไอ้คนที่กวนประสาทพี่ดินได้ตลอดเวลา มันเองยังเงียบไปเมื่อเข้าใกล้บริเวณบ้านตัวเอง เพราะอะไรกันวะ บอกตรงๆเลยว่านักเลงไม่เข้าใจความรู้สึกนี้เลย ความรู้สึกอึดอัดแบบหาสาเหตุไม่ได้และหนทางแก้ไขก็ไม่มีแบบนี้ มันเพิ่งเคยมีมากระทบใจพี่ดินครั้งแรก
แต่ก็พอรู้ว่ามันทำให้หายใจลำบากและทรมานเต็มที
นักเลงใหญ่กำลังนั่งหม่นหมองประคองอารมณ์อยู่ดีๆก็ต้องสะดุ้งตกใจอีกครั้ง เมื่อจู่ๆ ไอ้คนที่มันเงียบไป มันกระชากวิญญาณกลับเข้าร่างตอนไหนไม่รู้ จู่ๆมันก็เอามือมาจับมือพี่ดินไว้
ถ้ามันอุ่นเหมือนมือคนปกติทั่วๆไปพี่ดินจะไม่ตกใจให้เสียฟอร์มนักเลงใหญ่แบบนี้หรอก นี่ไอ้เสาไฟฟ้ามันส่งมือเย็นเฉียบมาจับมือพี่ดินแบบนี้เลยต้องสะดุ้งพอเป็นพิธีแหละวะ
“เฮ้ย เป็นอะไรเนี่ย อยู่ดีๆมาจับมือ “
กำลังเหนื่อยทั้งกายและสับสนวุ่นวายไปทั้งใจ ไม่ใช่ที่มันแกล้งเงียบไปเมื่อกี้มันต้องการขอกำลังใจอีกหรอกนะ กูให้ตอนนี้ไม่ได้นะเว้ยไอ้บ้า ถ้ามาขอกำลังใจกันตอนนี้มีหวังขาสั่นไปถึงศตวรรษหน้าแน่ๆ กลัวใจมันจริงๆ
“ดิน”
มันหน้าด้านขนาดไหน โดนพี่ดินโวยวายขนาดนั้นมันยังไม่ปล่อยเลยให้ตายเหอะ ไอ้บ้านี่หน้ามันกับยางมะตอยเอามาเทียบกันนี่ใครชนะวะ
แล้วทำไมต้องมาทำหน้าหมาหงอยใส่ด้วยหละวะเนี่ย มันไม่รู้หรือไงว่าต่อให้พี่ดินซ่าแค่ไหน แต่จิตใจดีนะเว้ย มาทำหน้าแบบนี้ให้ต้องรู้สึกสงสารทำไมวะ
ไม่ได้ตั้งใจเลยนะบอกไว้ก่อน ทุกสิ่งทุกอย่างมันเกิดมาจากพื้นฐานจิตใจของพี่ดิน ถ้าจะต่อว่าให้ไปต่อว่าคุณนายแม่ที่ถ่ายทอดพันธุ์กรรมอารมณ์อ่อนไหวนี่มาให้ มาทำให้พี่ดินต้องเกี่ยวกระชับฝ่ามือนั้นเอาไว้แล้วออกแรงกดลงไปเบาๆเพื่อให้กำลังใจ.....
ในแบบฉบับของนักเลงใหญ่นะ ไม่ใช่อย่างที่ไอ้บ้านั่นต้องการ
“ปะ เป็นอะไรไปอะ” อุวะ!! ก็แล้วทำไมต้องถามมันไปเสียงสั่นแบบนั้นด้วยหละพี่ดิน
ถ้ามันเจ้าเล่ห์อยากได้กำลังใจขึ้นมา สถานที่แบบนี้มันคงจะไม่ดีแน่ ถึงเบาะรถหรูมันจะนุ่มกว่าโต๊ะทำงาน แต่มันก็แคบไปไม่ใช่เหรอ....ไม่ดีหรอก อึดอัดแย่เลย
“ระหว่างเราสองคนมันเร็วเกินไปใช่มั้ย” แล้วมาตาแดงๆใส่ พี่ดินจะเอาสมาธิที่ไหนมาหาคำตอบให้มันละวะ
“ไม่รู้สิ บอกไปก็ไม่รู้จักจำว่าไม่เคยมีแฟน”
ก็เพิ่งจับพลัดจับผลูมาครั้งแรกกับมันนี่แหละ ทำไมชอบตะล่อมถามให้พี่ดินหาเรื่องเข้าตัวจังวะ
“นั่นสินะ”
ไอ้เสาไฟฟ้ามันเป็นอะไรของมันก็ไม่รู้ ถอนหายใจยาวแล้วก็มาทำตาละห้อยใส่พี่ดินแล้วหันกลับไปถอนหายใจใหม่ ทำเอาพี่ดินไปไม่เป็นเลยเหมือนกัน
“ถอนหายใจ แล้วจะรู้มั้ยว่าเป็นอะไร” หรือว่ามันต้องการใช้โค๊ดลับวะ กูไม่รู้นะเว้ย รู้สึกประหม่าขึ้นมาทันที
“พี่รู้ว่าระหว่างเรามันเร็วเกินไป พี่บีบคั้นให้ดินตอบรับเป็นแฟนโดยที่พี่ก็ให้คำตอบดินไม่ได้ว่าเพราะอะไร แต่ดินพอจะเชื่อใจพี่ได้มั้ย เรื่องของดินพี่ตัดสินใจแล้วมันไม่ใช่อารมณ์ชั่ววูบ พี่รู้ว่าที่ดินเงียบไปดินคิดมาก ดินสับสน และดินก็ไม่สบายใจ แต่พี่อยากให้เชื่อใจพี่ว่าพี่จะจัดการมันได้ ไม่รู้สิ พี่รู้สึกว่าถ้าต้องเห็นดินเงียบไปไม่เป็นตัวของตัวเองแบบนี้ ดินด่าพี่เหมือนเดิมยังดีกว่า”
กระตุกวูบไปทั้งหน้าอกข้างซ้ายเลยพี่ดิน หัวใจกระแทกกระดูกซี่โครงแรกจนกลัวว่ามันจะทะลุออกมา
(http://play.kapook.com/files/play/dookdik/3/15171_26121.gif)
มันก็แปลกเหมือนกันนะ ไอ้ความรู้สึกนี้ ตลอดทางยอมรับว่าคิดถึงแต่เรื่องของตัวเองคนเดียว นั่งค้นหาคำตอบให้ตัวเองเพียงอย่างเดียว แต่ใครอีกคนที่เงียบไปเหมือนกันนั้นเค้ากลับคิดกังวลเรื่องพี่ดิน แทนที่จะเป็นเรื่องของใครอีกคนที่รออยู่ในบ้าน
ถ้ามือเย็นเฉียบที่ยื่นมาจับทำให้พี่ดินสะดุ้งตกใจนั้นมีสาเหตุมาจากตัวพี่ดินเอง พี่ดินไม่ใช่คนใจร้ายอะไร คิดเสียว่าให้ความสบายใจกับมันก็แล้วกันนะ......เห็นนั่งทำหน้าเป็นหมาหงอยแล้วสงสาร
“ไหนว่าเวลามากน้อยไม่สำคัญไง กล้าลูบคมนักเลงมาได้ขนาดนี้ จะมาหมดไฟเอาตอนนี้ได้ไง กูเอง เอ้ย มันชินหวะ ขอแทนตัวเองว่าพี่ดินได้มั้ย มันไม่กระดากปากเท่าไหร่ นั่นแหละจะบอกว่าหน้าด้านมาได้ขนาดนี้ก็หน้าด้านต่อไปสิ ถ้าตัดสินใจดีแล้วจะให้กำลังใจอยู่ห่างๆก็แล้วกัน”
ไอ้เสาไฟฟ้ามันเหยียดยิ้มออกมาแล้ว เออเว้ย กำลังใจแบบฉบับของพี่ดินก็พอช่วยได้ ถ้ากำลังใจแบบไอ้เสาไฟฟ้าเห็นทีจะไม่ไหว ปวดหลังแทบตายแน่ะพี่ดิน
“งั้น ขอกำลังใจหน่อยสิ” เห็นมั้ย บอกแล้ว ไอ้เสาไฟฟ้ามันไว้ใจได้ซะที่ไหน
“เฮ้ย ไม่ได้ อย่ามาลูกเล่นเรียกร้องกำลังใจจะได้มั้ย ให้มันรู้เวร่ำเวลาบ้าง ขอได้ครั้งหนึ่งเนี่ยขอบ่อยเหลือเกินนะไอ้กำลังใจเนี่ย อย่ายื่นหน้าเข้ามานะ กูเอาตีนยันหน้าแน่ พูดดีด้วยหน่อยไม่ได้เลยไอ้บ้านี่”
“นะ นิดเดียวก็ได้ ไม่ทำแบบเมื่อตอนเย็นหรอก พี่สัญญา” อย่าว่าถ้อยคำสัญญาเลยต่อให้มันสาบานพี่ดินยังไม่ไว้ใจเลย
“ไม่ว่าจะสัญญาหรือสาบานก็เชื่อใจไม่ได้ทั้งนั้นแหละ เดี๋ยวทำเอง ปิดตาสิ แล้วสัญญาด้วยว่าเสร็จแล้วจะลงจากรถเงียบๆ ห้ามยิ้ม ห้ามทัก ห้ามพูดอะไรถึงเรื่องนี้เด็ดขาด ไม่งั้นพี่ดินจะอาละวาดให้ดูเป็นขวัญตาแน่ๆ”
คนอย่างไอ้บ้านี่มันต้องขู่ พูดดีๆด้วยแล้วเหลิง สงสารมันหรอกนะที่มันนั่งคิดมากมาตั้งนานน่ะ อย่างน้อยมันก็ยังคิดถึงจิตใจพี่ดิน ทั้งที่ใจมันเองก็คงมีเรื่องอะไรให้ต้องคิดมากอยู่แล้วแท้ๆ แต่มันก็ยังเผื่อใจเอาไว้คิดถึงพี่ดิน ถึงแม้สุดท้ายมันจะหวังผลตอบแทนให้ต้องหน้าเห่อร้อนแบบนี้ก็เถอะ
(http://play.kapook.com/files/play/dookdik/3/15171_26121.gif)
ไอ้บ้าเสาไฟฟ้ามันรีบหลับตาตามสั่ง มือเย็นเฉียบของมันอุ่นจนร้อนแล้ว
คนหน้าด้านแบบมันก็ตื่นเต้นเป็นเหมือนกันแฮะ นึกว่าจะมีแต่พี่ดินคนเดียวที่ใจสั่น มันเองก็ใจสั่นไม่แพ้กัน ที่สำคัญมันจะหายใจแรงทำไมวะเนี่ย นี่ตกลงมันใจสั่นขอรางวัลหรือมันใจสั่นเพราะกลัวพี่ดินจับตอนวะ
สูดหายใจเข้าปอดลึก รวบรวมพลังลมปราณจากประสาทสัมผัสทั้ง 5 ที่มี แล้วถอนหายใจทิ้งหนึ่งที ที่ต้องมาเสียฟอร์มให้กำลังใจไอ้ยักษ์วัดตึกนี่อยู่บนรถของมันแบบนี้
ริมฝีปากฉกไปแตะอีกริมฝีปากหนึ่งเบาๆ แค่ชั่วพริบตาเดียวก็ถอนออกมา แค่นี้เลือดลมก็เห่อกันมารวมตัวที่หน้าแล้ว เสียงครางประท้วงฮือดังออกมาจากลำคอแกร่ง แต่ใครจะสนหละ ก็มันเป็นคนบอกเองว่านิดเดียว สำหรับพี่ดินแล้วมันเยอะเกินไปด้วยซ้ำ เพราะพี่ดินเพิ่งทำอะไรที่ขัดกับบุคลิคนักเลงครั้งนี้เป็นครั้งแรก ตุ๊ดแตกได้ใจจริงๆ
(http://play.kapook.com/files/play/dookdik/3/15189_22966.gif)
คนข้างๆนั่งนิ่งมาตลอดทางจนใจหาย ไม่รู้ดินคิดอะไรอยู่ หน้าตาหม่นหมองนั้นทำเอาปวดหนึบไปทั้งใจ คิ้วที่ขมวดจนชนกันและร่องรอยบนหน้าผากที่ยับย่นนั้นทำให้รู้ว่า ดินกำลังใช้ความคิดอย่างหนัก แต่จะคิดเรื่องอะไร คิดเรื่องเดียวกับผมอยู่มั้ยผมไม่รู้ แต่มันก็ทำให้ผมใจคอไม่ดี
(http://play.kapook.com/files/play/dookdik/3/15171_26121.gif)
ในฐานะที่เป็นคนกลาง ผมห่วงความรู้สึกของทั้งสองฝ่าย มันอาจจะดูไม่ดีที่ผมพาแฟนใหม่ไปประจันหน้ากับแฟนเก่า แต่ถ้าผมเลือกแล้วว่าจะต้องเดินต่อไป ไม่ว่าวันนี้หรือวันไหนเค้าทั้งคู่ก็ต้องเจอกันอยู่ดี คงไม่มีใครรู้ว่าถ้าผมไม่มั่นใจ ผมไม่จะยกตำแหน่งแฟนให้ใครเด็ดขาด แล้วถ้าผมยกตำแหน่งนี้ให้กับใคร ผมก็ต้องยืดอกรับให้เค้ามั่นใจว่าผมจริงจัง ผมเป็นเกย์อยู่แล้วผมไม่แคร์ที่จะบอกใครๆว่าผมรักผู้ชาย แต่มันคงเป็นเรื่องอะไรที่ลำบากใจเกินไปสำหรับดิน
สำหรับผู้ชายที่มีแฟนครั้งแรกเป็นผู้ชายด้วยกันทั้งๆที่ตัวเองไม่ได้เป็นเกย์ ผมใจร้อนที่เรียกร้องสิ่งนั้นจากดินเร็วเกินไป แค่ที่ดินยอมให้วันนี้ มันก็ยิ่งกว่าอะไรทั้งหมดแล้ว แต่ผมก็ยังอยากได้ อยากมั่นใจกว่านี้
(http://play.kapook.com/files/play/dookdik/3/15171_26121.gif)
ตอนดินทิ้งตัวราบไปบนโต๊ะทำงาน ตอนที่ท่าทางบอกให้รู้ว่าอยากให้ผมพาไปให้ถึงจุดหมายนั้น ลำตัวที่บิดเร่า เสียงร้องครางที่ออกมาในแบบฉบับของผู้ชาย ตัวขาวที่ซับสีเลือดไปทั้งตัว ขาสองข้างที่ห้อยลงมาระกับขอบโต๊ะ แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังแหวกขาให้ผมได้เห็นในสิ่งที่สะกดสายตาให้ผมหยุดนิ่งอยู่กับที่ได้ ถึงจังหวะความต้องการของอารมณ์ทำให้ผมได้มีเวลาจดจำร่างนั้นแต่ช่วงเสี้ยววินาที แต่ผมก็จำมันได้ติดตาติดใจ ดินเป็นของผมแล้ว ถึงจะแค่ทางกาย แต่ผมมั่นใจว่าดินคงจะมีใจให้บ้าง ไม่งั้นป่านนี้นักเลงใหญ่คงจะอาละวาดผมแทบปางตายไปแล้ว
(http://play.kapook.com/files/play/dookdik/3/15171_26121.gif)
อาการนิ่งเงียบที่สายตาจับจ้องไปแต่ข้างทางทำให้ผมวุ่นวายใจ เส้นทางบนถนนมันควรจะเป็นผมที่ต้องสนใจอยู่กับหนทางตรงนั้น อยู่กับรถคันหน้าที่ต้องระวังซึ่งกันและกัน แต่ไม่รู้ทำไมความสนใจผมกลับจดจ้องอยู่แต่กับดิน ผมไม่เคยขับรถช้าในเลนส์ขวาขนาดนี้มาก่อน ถ้าใครจะด่าผมก็คงจะไปว่าอะไรเค้าไม่ได้ เครื่องยนต์ที่มากกว่า 2000 ซีซี ขับอยู่แค่ สี่สิบแค่นี้โดนคันหลังบีบแตรด่ามันก็คงจะน้อยไป ความเร็วที่ผมขับมันยังไม่คุ้มกับน้ำมันที่เสียไปตอนสตาร์ทเครื่องยนต์เลยเถอะ
(http://play.kapook.com/files/play/dookdik/3/15171_26121.gif)
คว้ามือบางมาเพราะต้องการปลอบขวัญและขณะเดียวกันก็ต้องการแรงใจ ไม่รู้ว่าหนทางข้างหน้าจะต้องเจอกับอะไรแค่ไหน แต่อย่างน้อยผมก็ไม่ต้องเดินไปเผชิญหน้ากับมันเพียงลำพังอีกแล้ว ถึงไอ้เปี๊ยกจะไม่รับรู้หรือให้ความร่วมมืออย่างที่อยากให้เป็น แต่ขอแค่ยังอยู่ข้างๆ ไม่ต้องทำอะไรเลยก็ได้แต่อย่าทิ้งผมไปไหน แค่นี้ก็พอแล้ว
(http://play.kapook.com/files/play/dookdik/3/15171_26121.gif)
แรงสะดุ้งสุดตัว ไอ้เปี๊ยกคงไม่รู้เลยสินะว่าตัวเองจมอยู่กับความคิดมานานแค่ไหนแล้ว แต่ดินก็ยังเป็นดิน โวยวายก่อนยังไงก็ยังโวยวายเสมออยู่อย่างนั้น ผมคิดว่าคงต้องได้ลิ้มรสหมัดของนักเลงมากระแทกเบ้าตาสักหมัด แต่มันไม่ใช่ ดินทำให้ผมแปลกใจอยู่เสมอ นอกจากไม่ได้กินหมัดแล้ว ผมยังได้แรงบีบรัดจากมือน้อยๆสอดนิ้วกลับมาให้ได้ดีใจอีกต่างหาก
เสี่ยงกับเจ็บตัวแค่นี้แต่มันก็คุ้มเสียยิ่งกว่าอะไร
(http://play.kapook.com/files/play/dookdik/3/15171_26121.gif)
ผมไม่รู้ว่าดินคิดอะไรอยู่ แต่ผมก็พูดออกไปตามที่ใจคิด ถ้าดินสับสนและอึดอัดกับอะไรที่กำลังจะไปพบเจอ ผมก็อยากให้ดินมั่นใจว่าผมจะจัดการมันได้ ดินเป็นผู้นำมาตลอดผมรู้ แต่ถ้าดินวางใจจะให้ผมเป็นผู้นำ ผมเองก็จะทำให้ได้ จะเป็นคนที่คู่ควรกับนักเลงอย่างดินให้ได้
คำตอบที่ดินตอบกลับมา มันยิ่งกว่าขวัญและกำลังใจยิ่งกว่าน้ำทิพย์ชโลมใจ และยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด มันเป็นคำตรงๆง่ายๆในสไตล์ของดิน ลูบคมนักเลง สำหรับผมแล้วการทำให้ได้ดินมา มันยิ่งกว่าโน้มดอกฟ้าลงมาหาเสียอีก มันไม่ง่ายแบบนี้แน่ถ้าคืนนั้นผมไม่หักหาญเอาดินมาเป็นเมีย ไม่เคยขอบคุณบุญคุณของเหล้าครั้งไหนเท่าครั้งนี้ สิ่งที่ดินตอบกลับมามันทำให้ผมหน้าด้านมากพอที่จะขอกำลังใจ ไม่ต้องชุดใหญ่อย่างที่เพิ่งได้ไปก็ได้ แค่จูบพอชื่นใจก็ยังดี
(http://play.kapook.com/files/play/dookdik/3/15171_26121.gif)
ไอ้เปี๊ยกปฏิเสธที่ผมจะขอกำลังใจ แต่เขาจะให้ผมด้วยตัวเอง คำต่อรองก็น่ารักสุดใจ ไม่ให้ผมพูดอะไรถึงเรื่องนี้ เขาอาย แต่เค้าก็ไม่ยอมรับออกมาตรงๆ ขอแค่ผมหลับตาและสัญญาว่าเมื่อได้แล้ว จะไม่พูดถึงมันก็พอ
แล้วเรื่องแค่นี้ทำไมผมจะให้ไม่ได้ คนดีของผมเค้าไม่ให้พูดเพื่อแลกกับการกระทำ ถ้าผมไม่ให้ผมก็ควายแล้ว เตรียมตัวเปลี่ยนจากกินข้าวเป็นกินหญ้าตั้งแต่วันนี้ได้เลย
(http://play.kapook.com/files/play/dookdik/3/15171_26121.gif)
ใจผมกระแทกไปมาอยู่ในอก รอคอยด้วยความตื่นเต้น กำลังใจที่ได้รับแทบอยากจะกระชากร่างเด็กเจ้าเล่ห์มาบดปากให้สาแก่ใจ นิดเดียวที่ผมร้องขอไม่ต่างอะไรจากลมพัดผ่าน ซาตานที่อยู่ในร่างกายประท้วงว่าไม่ได้ดั่งใจออกมาจากลำคอ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ต้องปลอบตัวเองว่าได้แค่นี้ก็บุญเท่าไหร่แล้ว ทุกอย่างที่ผมได้มาดินเริ่มก่อน มันเป็นนิมิตหมายที่ดี
มองตาคาดโทษเด็กเจ้าเล่ห์อยู่นานก็ต้องยอมแพ้ ไม่เห็นไอ้เปี๊ยกมันจะมีทีท่าว่ากลัวอะไรผม นอกจากลอยหน้าลอยตาให้รู้ว่าเกมส์นี้ นังเลงใหญ่เค้าชนะแบบใสๆ
(http://play.kapook.com/files/play/dookdik/3/15171_26121.gif)
เสียงเคาะกระจกรถขัดจังหวะผมอีกจนได้ เปิดประตูลงไปมันก็ไม่ใช่ใครแต่เป็นมารตัวเดิม มองเลยมารผจญออกไปก็มีอีกคนยืนรอที่กรอบประตู มือหนึ่งจับจูงมือเล็กๆของแสนดีเอาไว้ กรหน้านิ่งเฉยจนผมเดาไม่ถูกว่าเค้ากำลังคิดอะไร
ระยะเวลาที่เราห่างกันไปทำให้เราไม่ได้รู้ใจกันอย่างเดิมอีกต่อไปแล้ว
“เฮ้ยไอ้ห่าภู มึงคิดว่าแค่จอดรถเสร็จ บ้านจะเดินมาหามึงเองเหรอ พวกกูรอมึงจนลำไส้ใหญ่จะได้เสียกับลำไส้เล็กอยู่แล้วมึงก็ยังไม่ลงมา จนพวกกูต้องแห่กันออกมาตามเนี่ย เรียกร้องความสนใจจริงๆนะไอ้ประธานบริษัทใหญ่”
“แล้วมันหนักส่วนไหนของมึง มากินข้าวฟรีบ้านกูยังมีหน้ามาโวยวาย”
“โอ้ยๆ ต้องให้กูทวงบุญคุณมึงมั้ยว่าวันนี้กูต้องทำอะไรเพื่อมึงบ้าง สวัสดีครับน้องดินไปสมัครเรียนมาวันนี้เป็นยังไงบ้างครับ”
มันปรับเปลี่ยนคำพูดจนผมปรับตัวไม่ทันกับมันจริงๆ เพื่อนผมคนนี้มันตอแหลเทพเกินไปแล้ว
“ตกลงไม่ได้สมัครหรอกครับ เพื่อนพี่บอกว่าให้เรียนมหาลัย เลยยังต้องรอก่อนว่าที่ไหนที่พอจะเข้าได้”
เบบี๋ของผมก็มารยาทดีจนต้องอดยิ้มกับความน่ารักไม่ได้ ใครว่าอยู่สลัมแล้วต้องเถื่อนต้องถ่อยเสมอไป ให้ดูยาหยีของผมแล้วคุณจะรู้ว่าในปฐพีนี้ไม่มีอะไรแน่เสนอไปหรอก
“อ๋อๆ มันเริ่มทำตัวเป็นป๋ากับน้องดินตั้งแต่ตอนนี้เลยเหรอ พี่ขอโทษนะที่พี่ลืมบอกไปว่าเพื่อนพี่มันร้าย ถ้าเป็นไปได้อยู่ห่างๆมันไว้ก็ดี มีอะไรก็ปรึกษาพี่ได้นะครับ”
อยากจะเอาเท้ายันหน้าไอ้เพื่อนที่มันหวังดีประสงค์ร้ายต่อชีวิตคู่ของผม ถ้ามันปากแบบนี้ ถึงหน้าตาดีกว่านี้จนเทียบเท่ากับโดม ผมก็มั่นใจว่าไอ้ห่านี่สุดท้ายแล้วมันก็ต้องขึ้นคาน
“ขอโทษทีนะกร ที่วันนี้มาเทคแคร์ไม่ได้ แล้วยังต้องมารอภูกินข้าวอีก เราไปที่โต๊ะกินข้าวกันเลยมั้ย”
“อืม รอได้ไม่เป็นไรหรอก ว่าแต่แสนดีเถอะ หิวหรือยังครับ”
น้องน้อยของผมพยักหน้าหงึกหงักเห็นด้วยกับคนถาม แต่พอรู้ว่าข้างหลังผมเป็นคุณครูคนใหม่เท่านั้น มือน้อยๆที่เกาะชายเสื้อกรเอาไว้ก็ปล่อยออกจากกันแล้วโผเข้าหาคุณครูคนใหม่ ไม่ให้ดินได้ตั้งตัวจนเซกันไปทั้งครูทั้งลูกศิษย์กันเลยทันที
(http://play.kapook.com/files/play/dookdik/3/15171_26121.gif)
บนโต๊ะอาหารมีไอ้แก๊กจับจองบทสนทนาแทบทั้งหมด มันพ่นออกมาเป็นไฟจนไม่มีใครอยากจะเป็นน้ำไปคอยแทรกกองไฟกองนั้น เพราะกลัวว่าแทนที่จะดับไฟจะกลายเป็นเชื้อน้ำมันให้แก๊กพล่ามออกมาทั้งคืน กรยังร่าเริงเหมือนเดิม ตอบโต้บทสนทนาเหมือนคนเดิม เหมือนที่ผ่านมาไม่ได้จากผมไปไหน
แต่คนที่เงียบไปตั้งแต่เดินเข้ามาถึงห้องกินข้าวคือดิน
ดินนั่งข้างๆผม ต้องขอบคุณไอ้แก๊กที่มันเจ้ากี้เก้าการจัดที่นั่งแบบนี้ให้ ถึงแม้จะเป็นการเปิดทางให้มันได้นั่งตรงข้ามกับดินก็เถอะ ถึงจะขัดใจแต่ก็ต้องปล่อยไปเพราะวันนี้มันช่วยผมไว้เยอะ
“ดินสอนประจำหรือไปกลับเหรอครับ”
กลายเป็นกรที่ดึงดินเข้ามาในบทสนทนาหลังจากที่อยู่นอกวงโคจรอยู่นาน
“ประจำครับ ผมค้างที่นี่เพราะมาสอนแสนดีช่วงเย็นแล้วครับ”
ยาหยีของผมตอบตรงไปตรงมาตามนิสัยแต่ผมสังเกตว่าคำตอบของดินทำให้คนถามสะอึกไปเหมือนกัน
“แล้วดินพักห้องไหนครับใช่ห้องที่ติดกับแสนดีหรือเปล่า”
ผมรู้ว่ากรรู้ บ้านผมมีห้องมากมายแต่ส่วนใหญ่คือปิดตายเฟอร์นิเจอร์ทั้งหมดคลุมผ้าเอาไว้ มีแค่สองห้องที่ผมเปิดเอาไว้เพื่อรับแขกประจำอย่างไอ้แก๊กหรือใครๆที่มาค้าง
“ไม่ใช่ครับ ผมอยู่ห้องอีกฝั่งหนึ่ง”
ดินคงไม่รู้ว่ากำลังเล่นเกมส์ยี่สิบคำถาม เพราะดินเป็นคนตรงไปตรงมาเขาถึงได้ตอบไปโดยไม่คิดอะไรมาก แต่สำหรับคนถามผมเองก็ไม่รู้ว่ากรกำลังคิดอะไร
“แต่ห้องนั้น คือห้องที่แม่บ้านบอกให้กรเข้าไปพักคืนนี้นี่ภู แล้วดินจะนอนห้องไหน หรือว่าให้แม่บ้านเตรียมห้องที่ติดกับแสนดีไว้ให้”
เพราะดินมัวแต่สนใจกับการกินข้าวของแสนดี เลยไม่รู้ว่าตอนที่กรถามคำถามนี้ กรมองมาที่ผมด้วยสายตาแบบไหน ถ้าผมแปลความหมายในสายตานั้นไม่ผิด
กรกำลังส่งสายตามาคาดคั้นและตัดพ้อผมอยู่......อย่างนั้นเหรอ
“เปล่าหรอกมันกะทันหันเกินไป แม่บ้านเค้าเตรียมทำความสะอาดไม่ทัน ดินเลยจะนอนห้องภูน่ะ”
ผมรู้ดีว่ากรไม่เชื่อ มีเหรอที่แม่บ้านของผมจะทำอย่างที่ผมว่าไม่ทันแม่บ้านของที่นี่มีจำนวนมากกว่าคนอาศัย แค่ผมออกปากไปเท่านั้นทุกอย่างจะเสร็จตามที่ต้องการภายในเวลาไม่กี่นาทีด้วยซ้ำ
สายตาที่ส่งมาจึงเต็มไปด้วยทำถาม ตอนนี้ผู้ชายสองคนส่งสายตาแบบเดียวกันมาที่ผม คนหนึ่งถามเพราะอยากรู้ แต่อีกคนถามเพราะไม่รู้ ดินไม่รู้ล่วงหน้าว่าคืนนี้นอกจากนอนร่วมชายคาเดียวกันแล้ว เค้ายังต้องนอนร่วมเตียงเดียวกับผม แต่สำหรับอีกคน........
“ภูกินข้าวเสร็จแล้วกรขอคุยอะไรด้วยได้มั้ย แค่เราสองคนนะ ได้หรือเปล่า”
(http://play.kapook.com/files/play/dookdik/3/15189_22966.gif)
สวัสดีค่ะ คนอ่านที่รักทุกคน วันนี้อ้อนเอาตัวรอดไว้ก่อนเลย 555 แบบว่ามีคนขู่เอา m79 ปาบ้านเอาไว้อ่ะ ขนาดขู่กลับว่าจะไม่ยกลูกชายให้พี่แกยังไม่กลัวเลย ต้องโทษลูกชายมั้ยที่แสดงออกให้รู้ว่ามีใจ และปลายเปิดลำไส้ใหญ่กำลังตัน 555
๐ ขอฟ้องหน่อยนะค่ะ เซมากูเตะ สั่นหน้าจอกดดัน จนขวัญกระเจิงหมดเลยอ่ะ ถ้ามันจะมาม่าให้โทษเซมากูเตะเลยนะ ตบตีนางเลยเต็มที่ๆ
๐ ขอบคุณ ZakuPz ที่สละเวลาช่วยดูคำผิดให้ทุกตอนเลย ขนาดคนเขียนตรวจแล้ว เซมากูเตะตรวจก่อนลงก็แล้ว ยังมีคำผิดออกมาแยะแยะขนาดนั้น ไม่ใช่เพราะพลาดแล้วหละแบบนี้การันตีได้ว่าภาษาไทยย่ำแย่ ขอโทษนะค่ะคุณครูวณี ครูสอนดีค่ะแต่หนูแย่เอง Y_Y
๐ ส่วนคนอ่านที่กังวลเรื่องหนังสือพี่เมฆ ไม่ต้องเครียดนะคะ ไม่ซื้อไม่เป็นไรค่ะแค่ติดตามอ่านก็ดีใจแล้วนะค่ะ ส่วนใครที่คิดว่าอยากเก็บไว้จริงๆแต่ยังไม่สะดวกเพราะอะไรก็ตามบอกได้นะค่ะ เพราะคงสั่งมาเกินจำนวนที่สั่งแค่ 10 ชุด ไม่มีปัญญาสั่งมาแยะกว่านั้นแล้วน๊า:sad4: ส่วนคนที่ถามว่าจะรีปริ๊นมั้ย ถ้ามีโอกาสได้รวมเล่มพี่ดินก็อาจจะได้โอกาสรีปริ๊นตอนนั้นหละนะ แต่ตอนนี้คงเข็นพี่ดินไปถึงฝั่งฝันก่อน ไม่ต้องกลัวว่าคนเขียนจะอั้นตอนจบไว้ให้ไปลุ้นกันในรวมเล่มนะ ไม่ได้ตั้งใจให้เป็นธุรกิจ ยังไงๆจะลงจนจบอยู่แล้วค่ะ ไม่ต้องห่วงนะค่ะ สัญญาๆ
๐ (http://upic.me/i/mu/kapook_37155.gif) ให้คนอ่านทุกคนค่ะ แทนคำขอบคุณทุกคนเหมือนเดิม TRomance
-
อ่านแล้วหมั่นใส้กร นิดๆ :beat: มีการจะมาขอคุยส่วนตัว ชิส์
-
:z13: :z13:
-
อ่าวๆ ไอ้กร จะมาอะไรอีก
ไม่เห็นเหรอว่าเค้ามีเเฟนใหม่เเล้ว
ไปไกลๆ "ทีน" เลยปะ :z6:
เรื่องมากจริงวุ้ย
-
:L2:
-
กร..ขอร้องอย่าเยอะ! :m16:
-
มันจะมากไปมั้ง กร
ได้ข่าวมาว่าจบกันไปแล้ว :3125:
-
อยากคุยอะไร..มีอะไรให้คุยอีกเหรอ :m16:
พี่ภูเอาให้ชัดเจนนะ..
นักเลงของเรายังน่ารักอย่างต่อเนื่อง.. :-[
-
ไอ่คุณกร ... สงสารจะเป็นมารตัวเบ้งแล้วนะนี่
พี่ดินกับคุณภูกำลังไปได้สวยเลย
-
กลับมาทำไมมมมมมมมม
กูลืมมึงไปหมดแล้วววววว
อยากให้กรรู้ตัวเองเร็วๆ
ไม่งั้นเจ็บกว่านี้แน่
:angry2: :m31: :m16:
-
พี่ภูคุยกะกรให้รู้เรื่องไปเลยว่าเลือกพี่ดิน กรจะได้ไม่ต้องหวังอะไรอีก o18
-
พี่ดินทำไมน่ารักขึ้นทุกวันขนาดนี้นะ...ชอบจังเเลยนิสัยนายเอกแบบนี้
ขอบคุณไรเตอร์นะคะที่สร้างพี่ดินกับพี่ภูมิมาให้น่ารักอย่างทุกวันนี้
เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ :กอด1:
-
คำก็ยาหยี สองคำก็ยาหยี รักเมียจริงๆ
กรอยากส่วนตั๊วส่วนตัวกะเสาไฟฟ้า ระวังไฟซ๊อตนะถ้าเจอคำตอบว่ามีเมียใหม่แล้ว
-
กรี๊ดดดดดดด หลอนคุณกรค่า ทำไมไม่กระเด็นออกไปจากเรื่องซะที :serius2:
คาดว่ามาคราวนี้คงมาร้ายแล้วหล่ะ ชิชะ คิดจะกลับมาหาของเก่าหล่ะสิ ฝันไปเถอะ อยากมาแย่งพี่ภูของพี่ดินนะ :m31:
ไรท์จ๋า เขี่ยฮีออกไปที ไม่ต้องการมาม่าค่า ไม่อยากให้พี่ดินมาม่าอ่า ไม่งั้นจะไปบึ้มบ้านไรท์จริงๆด้วย :m15:
กอดๆจุ๊บๆพี่ดิน อยากเป็นพี่ภูตอนถูกพี่ดินจุ๊บอ่า :o8: ( อ๊อก โดนพี่ภูถีบออกจากทู้ :z6: ฮ่าาาาาาาาาาา )
-
กร พอเถอะ
เค้ากำลังไปได้ดีนะ
ทิ้งเค้าไปก่อน จะเอาอะไรกะเค้าอีก :m31:
พี่ดินอย่ายอมนะ
-
เบื่อจริงๆไอ้พวกที่จากแล้วไม่จบ อยากแล้วกลับมาหา นึกจะไปก็ไปนึกจะมาก็มา มันนึกว่าตัวมันเองมีค่านักหรือไงว่ะ เจอคนถูกใจก็ไป พอเบื่อก็กลับมา
ตอนนี้ก้อยู่ที่ไอ้เสาไฟแล้วละว่าจะเอาไง จะเอาของเก่าที่ไร้ค่าที่ซมซานกลับมาหา หรือจะเอาของใหม่ที่ซื่อและตรงไปตรงมาแบบจริงใจ
ตอบคำถามไอ้ตัวที่คลานกลับมาหาให้ดีนะไอ้เสาไฟ อย่าให้พี่ดินเสียใจนะมึง
-
น่าจะไปเคลียร์กันทั้งสามคนเลย เอาให้เข้าใจตรงกันหมด
จะได้ไม่มี'ใคร'มามั่วนิ่มเอาทีหลังได้
-
พี่ภู....ไปคุยกับกรแล้วห้ามลังเลนะ!
ไม่งั้นโดนถีบแน่...
บอกกรไปเลยว่า เลือกพี่ดิน พี่ดินเป็นยอดยาหยี ไม่ใช่กร!
เป็นแค่อดีตอย่ามาเสนอหน้าให้มาก! ชิ
-
ภูบอกไปเลยว่า เป็นอะไรกับพี่ดิน o13
-
กรุณาอย่าถ่านไฟเก่านะเสาไฟฟ้า
กรก็ไม่รู้จะคุยอะไรนักหนา แค่นี้ก็เห็นๆ กันอยู่แล้วว่าเสาไฟฟ้าคิดยังไงกับพี่ดิน
-
โอ้...โน้ว~
กรคะ...ไม่ได้นะคะ
สร้างความร้าวฉานให้ครอบครัวของคนที่คุณทิ้งไป ไม่ได้นะคะ
พี่ดิน ทำใจดีๆไว้...เชื่อใจพี่ภูเค้าน๊า(เชื่อได้ป่าวคะ)
ปล.ไม่เอามาม่านะคะ...ได้โปรดดด :monkeysad:
-
เป็นเก้งหวงก้างหรือไงย่ะหล่อน ได้ข่าวว่าคนที่ทิ้งเค้าไปจนเค้าเจอคนที่ดีกว่านะมันหล่อนนะยะ
หนอยทำมาเป็นเหวี่ยง เดี่ยวเจอฤทธิ์นักเลงใหญ่ล่ะ :beat:
-
น่ะ อีนังนี่
ทำมาเปนหวงนะ
ได้ข่าวว่าเลิกกันไปแล้ว
:m31: :m31: :m16: :m16:
-
วันนี้มาเร็ว พี่ดิน น่ารักจัง :-[
:3123:
-
พี่่ดินอย่างน่ารักอ่ะ การกระทำที่ตรงไปตรงมาแต่ก็ดูใสซื่อด้วย
แล้วอย่างนี้จะทันกรเค้ามั้ยเนี่ย
กรกลับมาครั้งนี้ เหมือนจะกลับมาคืนดีกับภูซะด้วย :serius2:
-
กรจะกลับมาขอคืนดีใช่มั๊ย พี่ภูอย่าเปลี่ยนใจจากพี่ดินนะ :sad4:
-
เอะๆๆพี่กรนี่ยังไง
จะมามีเรื่องกะพี่ดินเหรอ
ไม่ยอมหรอกนะค่ะ
พี่ภูจัดการด้วยนะ
พี่ดินยิ่งไม่ทันเรื่องพวกนี้อยู่อิอิ
รอตอนต่อไป ค่ะ
-
ได้ข่าวว่าเดินออกไปจากชีวิตเขาเอง มิใช่รึ? กลับมาเพราะอะไร? หวังอะไร? :confuse:
ณ โมเมนต์นี้ ตัวเองไม่ได้รู้จักเขาดีเช่นเดิมแล้ว...
ขอให้คิดผิด... และไม่มีอะไร ไม่งั้น :beat:
พี่ภูเอง ก้ออย่ามาโน่นนี่นั่น สงสาร ทำตัวไม่ถูก เห็นใจ หรือค่อยๆ ประณีประนอม :m16:
คนที่เค้าเป็นนักเลงน่ะ เค้าเดินออกไปได้เห็นๆ ในทันทีเลยนะ
-
อินังกรยังจะเอาอะไรหะ มาอ่านเรื่องนี้ก้อโคดจะอินอีกแล้ววว
โอ้ย คิดถึงพี่ฉาน (เอ้ะ เกี่ยวไร5555)
-
พี่ดินน่ารักอีกแล้ว .. :-[
ว่าแต่ .. กร .. ต้องการอะไรหว่า?
ตัวเองเลือกทางเดินเองแท้ๆ แล้วตอนนี้พี่ภูเค้าก็เลือกที่จะเดินต่อไปแล้วเหมือนกัน
เพราะงั้นก็อย่าทำอะไรให้คนอื่นต้องเสียใจเลยนะ ..
ขอบคุณมากค่ะ ^^ :L2:
-
กรจะกลับมาคืนดีกับภูเหรอ
ไม่ได้นะภูมีพี่ดินแล้ว :m16:
-
พี่ดินนนนนน
ดำลังใจแบบนี้ รักตายเลยอ่ะ
แล้วกร นะ
ดูมีอะไรนะะ
โฮๆๆๆ สงสารพี่ดินไว้ก่อนเลย สู้ๆ !!
-
เริ่มเซ็งกร -*-
ภูยืนยันเจตนารมณ์ไปซะ
อย่าทำให้พี่ดินเสียใจนะ :angry2:
-
ถ้าเราเป็นภู
คงได้แต่ตอบว่า
สายไปไหมกร
-
พี่ดินยาหยีน่ารักตลอด :o8:
ขอคุยส่วนตัว...ไม่ใช่มาขอคืนดีนะ
พีภูคุยให้เคลียร์เลยนะ บอกไปเลยว่าเลือกพี่ดินแล้ว
-
:laugh: เจอคำตอบของนักเลง(น่ารัก)แต่ละอัน อึ้งเลยอะดิ 5555 ไฟแรงแซงทางโค้ง (แล้วก็พุ่งตกเหวไปเลย เอิ๊กๆๆๆๆ ) :z2:
-
พ่อเบบี๋ ยอดยาหยีพี่ดินของคนอ่าน...จะน่ารักไปถึงไหนเนี่ย...คนอ่านทั้งเพ้อทั้งเคลิ้มหาแล้วนะ...คริคริ >///<
พี่ภูค่ะ...ได้กำลังใจซะเต็มเปี่ยมขนาดนี้ ทั้งที่ทำงาน ทั้งในรถ...สงสัยงานนี้พี่ภูสู้ขา่ดใจ...55555+
ขอเขิลบ้างอะไรบ้าง...อ่านไปหน้าร้อนไปเหมือนอยู่ในเหตุการณ์...กร๊ากกกกกกกกกกกกก ก กก ก กกกส์
และแล้วสิ่งที่กลัวมันก็กำลังจะเกิดขึ้น...กรกลับมาครั้งนี้เพื่ออะไร...เค้าว่าคงหวังตำแหน่งเดิมคืน
แต่อยากให้กรรู้ไว้...มันสายไปมั้ย...ทิ้งเค้าไว้ให้เจ็บให้ทรมานอยู่ตั้งนาน...พอเค้าตั้งตัวได้ มีคนใหม่มาดามใจแล้ว
คิดจะกลับมาง้ั้านเหรอ...ง่่ายไปมั้ยกร -*-
หวังว่าพี่ภูจะทำตามคำพูดที่เคยพูดกะพี่ดินไว้...หนักแน่น และชัดเจนเท่านั้นพี่ภู รับรองว่าพี่ดินไม่หนีไปไหน
เค้าว่าการที่กรกลับมาครั้งนี้ก็ดีเหมือนกันนะ...เพราะมันเหมือนเป็นเครื่องพิสูจน์ทั้งความรู้สึกของพี่ดินและพี่ภูที่มีต่อกันได้เป็นอย่างนี้
ผ่านเรื่องนี้ไปได้...อะไร ๆ ในชีวิตข้างหน้าคงไม่ยากแล้วแหล่ะ...เชื่อสิ =^=b
-
พี่กร เดินจากพี่ภูไปเองไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมเกิดอะไรขึ้น
ค้นพบตัวเองเหรอว่าขาดเค้าไม่ได้
แล้วก่อนหน้าทำไมทำงั้นละ
เดินหน้าแล้วก็เดินหน้าต่อดีกว่านะครับ อย่าทำให้พี่ดินต้องมีน้ำโหเลยดีกว่านะครับ
-
ชะชะชะชะชะชะชะ!!!!!
นังนี่ o12 ทำมาเป็นส่งสายตา
สายไปแล้วโว๊ยยยยยยยยย :angry2:
-
ฮึ่ยยัยกร จะอะไรนักหนายะ :angry2:
ทิ้งพี่ภูไปยังจะมาอาลัยอาวรณ์เรอะ ไปข้างหน้าโน้นไป
พี่ภูของน้องดินนะยะ เชอะ อารมณ์เสีย :angry2:
-
พี่ดินนักเลงใหญ่....เป็นคนซื่อตรงเจอกรอาจจะลำบากหน่อย..
ตาพี่ภูต้องทำให้น้องมั่นใจมาก ๆ นะ...จะได้เป็นภูมิคุ้มกันไวรัสที่ชื่อ"กร"
ชอบตาแก๊กนะ....ไม่มีสาระแต่อยู่ถูกที่ถูกจังหวะทุกที....
อย่างน้อยก็ช่วยตาภู...หอบสัมภาระเก่ากลับได้ล่ะ o13
:L1: คนแต่ง กะ คนโพส :pig4:
กด + ให้กำลังใจนะคะ
-
แหมๆกรอย่ามานะไม่งั้นฉันจะไป :beat:และ :z6:ให้ถึงที่ :m16:
-
เพิ่มให้ภูอีกตำแหน่ง ประธานชมรม เกี(ล)ยร์มัว
ส่อแววกลัวเมียอย่างเห็นได้ชัด น่ารักอ่ะ
-
:m31: :m16:กรกลับมาทำไมนะ
-
กรจะคุยกับภูไม่ใช่เรื่องไม่ดีใช่มั๊ย???
แต่จะเคลียร์กันให้จบๆใช่มั๊ย??
อย่าทำให้พี่ดินต้องเสียใจเลยนะขอร้องงง :monkeysad: :monkeysad:
-
นังมารร้ายกำลังจะแปลงร่างมาแล้ว อย่างนี้พี่ดินจะรับมือไหวมั๊ยเนี่ย ยังเพิ่งผ่านการมีแฟนเป็นผู้ชายครั้งแรกเสียด้วย
-
กรรร ไปดีเถอะจ๊ะ อย่ามาจองเวรเล๊ยยยย
เค้าไม่นิยมมาม่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
-
ขอบคุณค่า..
เอาให้มันชัดเจนนะคุณภู..ก่อนที่จะสงสารใคร??ได้โปรดคิดถึงพี่ดินด้วยนะ..
ไม่อยากเห็นนักเลงใหญ่เสียใจง่ะ..
เฮ้อ..เบื่อจังนึกจะไปก็ไป..นึกจะมาก็มา..แล้วยังมาทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีก..ด้านเกินไปป่าวเนี่ย :angry2:
-
อะไรของกรเนี่ย จะกลับมาคืนดีกับพี่ภูหรือไง ชิชิ
พี่ภูบอกไปเลยยังไงก็เลือกพี่ดินใช่มะ
ไม่ใช่ว่ากรมีแผนอะไรอีกนะ พี่ดินยิ่งซื่อๆ(แต่น่ารักมากมาย)อยู่ด้วย
หวังว่ากรคงไม่เป็นตัวร้ายนะคะ ... :กอด1:
-
จะเคลียกันจบไม่นร้า
:call:
-
อืม หืม สงสัยอย่างเดียวก็พอนะ อย่าออกงิ้ว นะจ๊ะกร
-
เซ็งจิตกับนายกรจริง ๆ ทิ้งพี่ภูไปแล้วกลับมาทำไม พี่ภูกับพี่ดินกำลังจะเข้าใจกันดีอยู่แล้ว
ดันจะกลายเป็นมือที่สามเข้ามาทำลายความรักความเข้าใจระหว่างพี่ภูกับพี่ดินซะอีก
รีบ ๆ ไปไกล ๆ เล้ย ........ :pig4:
-
อยากบอกให้รู้ว่าภูไม่ใช่ของตายของใครนะคะคุณน้องกร ชิส์
กรนี่ยังไงตัวเองเป็นคนบอกเลิกเค้าไปแล้วยังมาหวงของอีก
จะเอาทั้งขึ้นทั้งล่องเลยรึไง ไม่เคยสนใจคนอื่นเลยใช่ใหม
แต่ไม่เป็นไรค่ะ พี่ดิน ยังไงคนอ่านก็เชียร์พี่ดินอยู่ดี แต่คงทำอะไรไม่ได้มาก
เพราะทุกอย่างขึ้นอยู่กับคนเขียน คนอ่านก็ทำได้แค่สงกำลังใจน้อยๆไปให้พี่ดินเท่านั้นเอง
ให้รู้กันไปว่าคนเขียนจะใจร้าย ฮ่าๆๆๆ
-
อิอิ พี่ดิน เรียกตัวเองน่ารักมากมาย
แสนดีติดพี่สะใภ้แจเลยหงะจิ อิอิ
-
ภูต้องใจแข็งนะ ผ่านมาตั้งขนาดนี้แล้วเนี่ย!!!
เพราะงั้นจะทำให้พี่กินเสียใจไม่ได้เลยนะ
ห้ามกลับไปสนใจกรเด็ดๆ :m31:
-
เป็นเก้งหวงก้างหรือไงย่ะหล่อน ได้ข่าวว่าคนที่ทิ้งเค้าไปจนเค้าเจอคนที่ดีกว่านะมันหล่อนนะยะ
หนอยทำมาเป็นเหวี่ยง เดี่ยวเจอฤทธิ์นักเลงใหญ่ล่ะ :beat:
เห็นด้วยอย่างมากค่ะ ฮ่าๆๆๆ เก้งหวงก้าง...
อ่านแล้วหมั่นไส้นังคุณกร คือยังไงคะ อยู่ๆ ก็มาทิ้งไป แล้วกลับมาจะมาทวงคืนเพื่ออะไรคะ
ดิฉันอยากแช่งให้ทางบ้านคุณกร จับชีแต่งงานกับชะนีให้รู้แล้วรู้แรดไปเลยค่ะ จะได้ไม่มายุ่งกับพี่ดินของพวกเรา
-
สงสารดินจังเลย
รู้สึกปวดหนึบที่ใจยังไงไม่รู้
อย่าดราม่าเลยนะ :กอด1:
-
พี่ดินนนนนนนนนนนนน ทำไมน่ารักอย่างนี้ พี่ภูห้ามทำพี่ดินเสียใจนะ รีบๆ ไปตอกย้ำกับกรเถอะว่าสายไปแล้วที่จะหวนกลับมา ก็ตอนนี้พี่ภูมีเมียที่น่ารักมากอยู่แล้ว ตัดบัวให้ขาดฉับๆ เลยนะ อย่าให้ใยติดมือมาเลยนะ ไม่งั้นจะยุให้พี่แก๊กจีบพี่ดินจริงๆ ด้วย
:pig4: :pig4:
-
:เฮ้อ: กลัวใจกรนะ
แต่วิธีให้กำลังใจของพี่ดิน
น่ารักสุดใจขาดดิ้น :impress2: :impress2:
พี่ภู อย่าทำให้ฟ้าผิดหวัง เคมะ ฮ่าๆๆๆๆ
-
ค้าง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
:z3:
พี่ดินน่ารักมากกกกกกกกกกก ขอกอดที
:กอด1:
คุณภู เอาให้ดีนะ ไม่งั้น
:z6:
จะทำะไรก็เอาให้แน่ๆนะคะ
o18
-
ถ่านไฟเก่าคงไม่คุนะ พี่ภู - -"
-
กรจะมาคุยอะไรกับภูเนี่ย
จะขอกลับมาคืนดีทั้งๆที่ตัวเองเป็นคนทิ้งเขาไปไม่ได้นะ
ห้ามมาทำลายความสัมพันธ์ของภูกับพี่ดินเด็ดขาด
-
พี่ดินน่ารักจังเลย :-[ :-[ :-[
คุณกรคะ อย่ามามาม่านะคะ เดี่ยวเจ๊จับโบก :m16:
-
ขอเซ็งได้ปะ
แบบไปแล้วอย่ากลับมาทำให้ภูหวันไหวได้ไหมกร
หมันไส้ :angry2:
แต่พี่ดินน่ารักเหมือนเดิมเลย
ใครไม่รักก้บ้าแล้ว
-
โหย เซ พี่TRomance ผมไม่ได้เครียดเรื่องหนังสือของพี่เมฆหรอกครับ
(แค่กลัวจะเก็บเงินไม่ทันแค่นั้น เพราะในนั้นผมอยากอ่าน คุณคนเดียว ก็พี่เอามาล่อง่า ทำให้เค้าอยาก :z1:)
ส่วนตอนต่อไป ผมว่าพี่กรคงเคลียร์แล้วคงไม่มีไรแน่เลย (ตามสเตป พี่ทีโรแมนซ์ 555+)
เชียร์พี่ดิน...ถ้ามันหือ ตบมันเลยค่ะพี่ดิน 555+ :beat: :beat: :beat:
ให้รู้ซะมั่งว่าครายหญ่ายยยย :pigha2:
-
ตอนนี้ปล่อยไปก่อนไม่รู้ว่ากรมาดีหรือมาร้าย
แต่ถ้ามาทำให้พี่ดินเสียใจขอกระทืบให้หนำใจ :z6:
รวมทั้งไอ้เสาไฟฟ้าด้วยถ้าไม่เคลียร์ให้ดี
ก็เตรียมตัวโดนยำตรีนด้วย :z6:
-
แอบสงสัยนิดนึง
ปกติต่อป.ตรีต้องจบปวส.ไม่ใช่เหรอคะ
เพราะเราก็เด็กสายเดียวกับน้องดิน แต่เราเรียนมัธยมต่อป.ตรีโดยตรงน่ะคะ
-
อยากจะตบนางกรจริงๆ ช่วงนี้ไปเรื่องไหนก็พลานจะตบพวกนางแรด นางร้ายไปเสียหมดเลยเรา 5555
-
ขอคุยส่วนตัวเหรอ อย่านาน นะ กร
น้องดินจะนอนต้องมีคนกล่อม :z2:
-
นักเลงใหญ่เค้ายอมให้ขนาดนี้แล้ว พี่ภูก็อย่าทำให้คนอ่านผิดหวังนะ
ส่วนพี่กร คงต้องรอดูท่าทีก่อนละมั้ง
เป็นกำลังใจให้นะคะ
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig2:
:bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
-
อยากให้กำลังใจกรน่ะเพราะกรเองก็คงไม่คิดว่าในระยะเวลาสั้นๆ อะไรมันจะเปลี่ยนแปลงไปได้ขนาดนี้
กรอาจจะพึ่งรู้ใจตัวเองก็เลยกลับมา แต่อะไรก็ชั่งถ้ามายุ่งมาแกล้งพี่ดินเดี๋ยวมีเฮ !!!!
-
คุณกร มาดี ก็ไม่ว่านะ แต่มาถ้ามาร้ายเนี่ย จะยัดเปลือกทุเรียนให้เลย
คุณภูเข้าไม่เหมือนเดิมแล้วนะเออ
พี่ดินน่ารักยังไงก็ยังงั้น ส่วนคุณภูคิดถึงจิตใจพี่ดินตลอดเวลาเลย
ไปไหนไม่รอดแล้วล่ะคร่า
:กอด1:
-
ทิ้งเค้าไปแล้วยังมาทำท่าทางหวงเค้าอีก ชิส์
ขอบคุณไรเตอร์ :กอด1:
-
มันไม่ทันแล้วล่ะกร
อดีตมันผ่านไปแล้ว มันจะย้อนกลับมาใหม่ไม่ได้แล้วย่ะ ชิ
-
กร ทิ้งแล้ว ก็ไปเถอะ อย่ากลับลำ กลับมาเลย เพราะ ภูเริ่มต้นใหม่กับพี่ดินแล้ว
และห้ามทำพี่ดินเสียใจเด็ดขาด ไม่งั้น....
:m16:
:pigangry2:
-
กรมีไรต้องคุยกะเสาไฟฟ้าอ่ะ ขัดใจๆ :m31:
พี่ดินหนักแน่นไว้นะ :sad4:
-
อ่าาาาาาาา ไม่ชอบนังกรเลยอะ :angry2: ไม่รุ้ว่าจะมาไม้ไหน เชียร์พี่ดินขาดใจเลยยย อิอิ :impress2:
-
กร นึกจะทิ้งไปก็ไป นึกจะมาก็มาเหรอ
ไปแล้วไปลับ อย่ากลับมาอีกเลย :beat:
ภูหนักแน่นไว้นะ อย่าปล่อยมือพี่ดินล่ะ
-
"ผมก็อยากให้ดินมั่นใจว่าผมจะจัดการมันได้ ดินเป็นผู้นำมาตลอดผมรู้ แต่ถ้าดินวางใจจะให้ผมเป็นผู้นำ ผมเองก็จะทำให้ได้ จะเป็นคนที่คู่ควรกับนักเลงอย่างดินให้ได้"
นายเสาไฟฟ้า เราคิดว่านายต้องทำได้ o13
ไม่ว่ากรจะมาพูดอะไรก็ตาม
-
จะกลับมาทำไม...ไหนบอกเลิกเพื่อครอบครัวไง
ไม่เห็นแก่ครอบครัวแล้วเหรอ...กลับไปเหอะ
อย่าทำตัวอย่างนี้เดี๋ยวพี่ดินเครียดขึ้นมา ใครจะรับผิดชอบอ่ะ
-
สถานที่แบบนี้มันคงจะไม่ดีแน่ ถึงเบาะรถหรูมันจะนุ่มกว่าโต๊ะทำงาน แต่มันก็แคบไปไม่ใช่เหรอ....ไม่ดีหรอก อึดอัดแย่เลย
พี่ดิ๊น พี่ดิน คิดอารายยยอยู่ :laugh:
สายไปแล้วนะ กร
เชื่อสิ ว่าพี่ดินไม่ยอมนอนทับที่ใครแน่ ๆ ฮ่าๆๆ
พี่ดิน สั่ง เปลี่ยนเตียงใหม่เลย
-
:m16: หงุดหงิดกรเป็นอย่างมาก
ตัวเองเป็นฝ่ายเดินออกไปจากชีวิตเขาเอง
แล้วยังจะมาคาดคั้นหาสวรรค์วิมานอะไรอีก
คงคิดว่าพี่ภูของพี่ดิน จะยังอาลัยอาวรณ์อยู่อย่างนั้นเหรอ
เชอะ ... เสาไฟฟ้ามีพี่ดินแล้วย่ะ
เพราะงั้น รีบๆทำธุระให้เสร็จ แล้วกลับๆไปซะ
-
เอาให้เข็ดเลยพี่ดิน อย่าให้เหลือ 555+
:z6: :z6: :z6: :z6: :z6:
-
แอบสงสัยนิดนึง
ปกติต่อป.ตรีต้องจบปวส.ไม่ใช่เหรอคะ
เพราะเราก็เด็กสายเดียวกับน้องดิน แต่เราเรียนมัธยมต่อป.ตรีโดยตรงน่ะคะ
มาตอบความสงสัยให้นะ จากคนเขียน
สำหรับคนที่จบ ปวช. เทียบเท่ากับจบ ม.6 จะมีบางมหาวิทยาลัยที่รับแบบสอบตรง ทั้งนี้ทั้งนั้น หลักสูตรปวช.ที่เรียนจะต้องผ่านเกณฑ์ที่มหาวิทยาลัยรับรอง ลักษณะเหมือนสอบโควต้าค่ะ
ส่วนถ้าจบ ปวส. นั่นเทียบเท่าอนุปริญญา หรือมหาลัยปี 2 คุณก็ต้องต้องสอบเพื่อเข้าเรียนในมหาลัย ที่อื่นคนเขียนไม่ทราบว่าเรียกว่าอะไร แต่ที่คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทลัยเทคโนยีราชมงคลธัญบุรี จะเรียก ว่าปีสามต่อเนื่องค่ะ คือต่อมาจากปวส ทุกๆปีจะมีเด็ก ปวส จากอุเทนถวายสอบเข้าปีสามต่อเนื่องทุกปีค่ะ
คณะอื่นๆที่พอจะทราบว่ารับตรงจาก ปวช ก็น่าจะเป็น ครุศาสตร์อุตสาหกรรม วิศวกรรมศาสตร์ นะค่ะ ส่วนใหญ่ก็จะมาจากรั้วเดียวแต่เป็นวิยาเขตที่มี ปวช ปวส หรือสายช่างค่ะ แต่ วิทยาลัยอื่นที่มาสอบเข้าก็มีนะค่ะ แต่ไม่แน่ใจว่าวิทยาลัยไหนที่ ทางมหาลัยรับรองบ้าง
ส่วนเรียน มัธยมแล้ว Entrance เข้ามหาลัย เป็นหลักสูตรปกติอ่ะค่ะ คนเขียนเองก็เป็นแบบนั้น แต่จะสมัยนี้มี gat pat o-net a-net ที่คนเขียนเองไม่เข้าใจระบบเลยค่ะ คนรู้กันหมดเลยว่าเรารุ่นไหน กรี๊ดดดดด
-
มาดันตอนต่อไปครับ :a2:
-
^^
-
พี่ดินโคตรน่ารักเลย
กรยังไม่แน่ใจอีกเหรอ ว่าจบแล้วจริงๆ
เอาให้เหมาะนะเสาไฟฟ้าพี่ภู อย่าหวั่นไหวซะละ
-
:angry2: :z6: :z6:
-
นังกร!!!!!!!!!!! :m31: (พ่นไฟใส่หน้า โฮกกกกก!)
แหมๆกรจ๋า เบรคอัพกันไปนานแล้วนะเธอจ๋า จะมาเมคอัพเอาซะตอนนี้ มันช้าไปหน่อยมั๊ยยะแก!!!!!! :angry2:
อีกอย่างนะคะกร ถ้าอยากจะคืนดีน่ะ ตบมือข้างเดียวมันไม่ดังหรอกนะคะ
แต่ว่านะ ถึงตบมือข้างเดียวไม่ดัง แต่ตบ(นัง)กรหลายๆข้างและหลายๆมือมันดังแน่ๆ แถมยังสะใจค่อดๆด้วยนะเฟ้ย!!! :fire:
:fire: กรเอ๊ย! แกโดนแม่ยกพี่ดินรุมตื้บเข้าชั้นเปลือกโลกแน่แก !!!!!!!! :laugh3:
:จุ๊บๆ:จรุ๊ฟคุณTRomance
:กอด1: กอดคุณเซเลอร์มูน
รักนะ...จุ๊บุๆ :man1:
หรือว่ามันต้องการใช้โค๊ดลับวะ กูไม่รู้นะเว้ย รู้สึกประหม่าขึ้นมาทันที
โค้ดลับ ( ที่จริงแล้วคำทับศัพท์นี่เขียนยังไงก็ได้ไม่ค่อยน่าวอรี่อะไรเท่าไร แต่ปกติแล้ว ค เป็นอักษรต่ำคู่(ซึ่งต้องผันเสียงคู่กับอักษรสูง) ไม่นิยมเขียนในรูปวรรณยุกต์ตรี แต่เสียงวรรณยุกต์ตรีนั้นส่วนมากเขียนโดยจะใช้ไม้โทแทน เช่น ใช้-ใช๊ , ฮ้อ-ฮ๊อ ทั้งโทและตรีลองผันกันเล่นๆกันรู้ว่ามันเสียงเดียวกันแต่ที่ถูกต้องตามหลักภาษาจริงๆคือ ใช้ , ฮ้อ เป็นต้น นะคะ )[/list]
อย่ามาลูกเล่นเรียกร้องกำลังใจจะได้มั้ย ให้มันรู้เวร่ำเวลาบ้าง
เวล่ำเวลา[/list]
นอกจากลอยหน้าลอยตาให้รู้ว่าเกมส์นี้ นังเลงใหญ่เค้าชนะแบบใสๆ
นักเลง[/list]
โอ้ยๆ ต้องให้กูทวงบุญคุณมึงมั้ยว่าวันนี้กูต้องทำอะไรเพื่อมึงบ้าง
โอ๊ยๆ[/list]
----------------------------------------------------------------------------------
จากเท่าที่สังเกตดูแล้ว คำผิดส่วนมากนั้น คุณTRomanceกับคุณเซกิโอเซกิ มักจะใช้เสียงวรรณยุกต์ผิดค่ะ เลยมาช่วยตรวจหาดูให้นิดนึงน่ะค่ะ แหะๆ เพราะเวลารวมเล่มขึ้นมา ก็จะได้ไม่ต้องมาพรูฟรีดเหนื่อยมาก หาทีละตอนมันไม่เหนื่อย แต่หาทีเป็นเล่มงานหนักแน่ค่ะ
:m23:
สู้ๆจ้ะ ม๊วบๆ :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ:
(เพิ่งตื่นมาอ่านค่ะ หลับเป็นวันเลยตู o22)
-
ขัดใจนายภู ชัดเจนหน่อย
กล้าทำ ต้องกล้ารับ
-
กรขอร้อง จบแล้วจบเลยได้ป่ะ
-
กรต้องการอะไร .... ทำสายตาตัดเพ้อทำไม
ก็เข้าใจนะคน "เคย" คบกัน แต่ก็เลิกกันแล้วว กรเป็นคนเลือกเองด้วย
ทำไมๆ ทำไม ๆ แม่ไม่เข้าใจ แม่ไม่เข้าใจ สิ่งที่ลูกทำไป
-
แสนดีก็เลือกข้าง อิอิ
กร จะทำให้พี่ภูไขว้เขวหรือไม่
ใจแข็งไว้นะ เพื่อพี่ดิน อิอิ
-
กรคิดไรของเค้าอยู่เนี๊ย
ทิ้งไปแล้วแล้วจะมาเอาคืนยังงั้นเหรอ
ภูไม่ใช่สิ่งของนะ
ภูรีบเครียไม่งั้นเป็นเรื่องแน่
-
กลับมาทำไมครับ เด็กชายกร
นิสัยไม่ดีนะเรา
รักเด็กชายดินนะครับ :L2:
-
รังสีความชั้วร้ายเริ้มออก
“ภูกินข้าวเสร็จแล้วกรขอคุยอะไรด้วยได้มั้ย แค่เราสองคนนะ ได้หรือเปล่า”
-
อ่านตามทันแล้ว :)
ชอบพี่ดินจัง ตรงไปตรงมา และก็ใสซื่อมาก ๆๆๆ
-
สงสารเสาไฟฟ้าจังเลย
ม่ายรูัว่า พายุที่กำลังจะเกิด
จะเป็นแค่ฝนพร่ำ ๆ หรือจะเป็นเทอร์นาโด
กร๊ากกกกกก
:laugh:
-
เหมือนจะเป็นลางร้ายนะนั่น
-
ตอนแรกว่าจะไม่อ่านเพราะติดโปรเจ็คจบอยู่ยังไม่อยากติดนิยายเรื่องไหนเพราะใกล้สอบแล้ว
แต่เผอิญไปจองพี่เมฆกะท่าฉานไว้แล้วก็เห็นเรื่องนี้ชื่อน่าอ่านก็เลยว่าจะลองอ่านแค่ตอนสองตอน
พอได้เข้ามาอ่านปรากฎว่าอ่านจนถึงตอนปัจจุบัน สนุกมากเลยอ่ะ
โอ๊ะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!แม่เจ้าหลงกลเข้าแล้วเรา :a5:
และก็ได้สมัครเป็นแม่ยกนักเลงโตเรียบร้อยโรงเรียนเสาไฟฟ้าไปแล้ว ทำป้ายไฟแล้วด้วยแหล่ะ เห่อ เห่อ เห่อ :L1:
ตอนนี้รู้สึกว่าราคี เอ้ย ราศีนายร้ายแผ่ออกมาจากตัวกรเลยอ่า ชิชะเป็นแค่แฟนเก่าทำเป็น
นักเลงโตสู้ๆ ยังไงเสาไฟฟ้าก็เป็นของนักเลงโตแล้วตอนนี้แสดงความเป็นเจ้าของเต็มที่เลยให้เสาไฟฟ้าได้ชื่นใจหน่อย
ให้รู้ซะมั่งว่าใครเมียใครแฟนเก่าใส่ไปไม่ต้องยั้ง ฮ่า ฮ่า ฮ่า
ปล.เป็นกำลังใจให้ไรท์เตอร์และคุณเซมากุเตะนะคะ
-
ตามทันแล้วคะ ไรเตอร์ เย้ๆๆ
อ่านเรื่องนี้เรื่องแรกเลยนะคะ (ที่ไรเตอร์แต่งมาอะคะ) แบบว่า โหวววววววววววววว พี่ดินน่ารักที่สุดใน 68 โลก
เรื่องนี้สนุกมากๆๆ จะตามทุกวันเลย ไม่ได้การซะแล้ว พี่ดินน่ารักจนอยากไปขโมยจากคุณภูเลยอะ ฮ่าๆ
แล้วไรเตอร์ก็ดูน่ารักมากๆด้วย ฮ่าๆ แต่ยัง งง บ้างคะ อะไรคือ มาม่า แต่ก็จะพยายามเข้าใจ เรื่องนี้สอนดีและมีความน่ารักของตัวละครสูงมาก
น่ารักจังเลย เค้าอยากเป็นอย่างพี่ดินนนนน ^^ :pig4:
:mc4:
-
ก๊าซซซซซซซซ :m31: :fire:
อย่าริใจอ่อนเชียวนะ อิตาคุณภู :z6: ไม่งั้นเจอดีแน่
คุณกรเจ้าคะ จะมาท่าไหนคะเนี่ย ข่าวว่าบอกเลิกเองไม่ใช่เหรอ
ยังอุตส่า ด้านเนอะ กลับมาหน้าตาเฉยอะ :เฮ้อ: คอนกรีตเสริมใยเหล็กเรียกพี่ไหมคะ อิแบบนี้
เป็นคนบอกเลิกเองแท้ๆ ถ้าเป็นฉัน คงไม่มีหน้ากลับมาหรอกนะอย่างเงี้ย
แต่คุณนี่มันด้านเหลือรับเลยจริงๆ :m16: คุณกร
-
ในที่สุดก็สมัครเข้าบ้านนี้แล้วนะคะ
ตามมาจากท่านเมฆกะพี่ฉาน5555
ในเรื่องนี้ลักษณะกานเขียนค่อนข้างแตกต่างกับเรื่องที่แล้วนะคะ
แปลกๆดี ไม่ใช่ว่าไม่ดีนะคะ อย่าคิดมาก :3123:
ชอบดินจังเลย นักเลงใหญ่ที่น่ารักเหลือแสน5555
ภูของเราก็ดูพระเอกดีจังเลยค่ะ ชอบบบบบบบบบบ :impress2:
มาให้กำลังใจ้ค่ะ
และรอตะวันก้เมฆน้อยด้วยใจจดจ่อ555
-
สงสัยว่าคนที่ไม่ก้าวไปข้างหน้า จะเป็นกรซะล่ะมั้ง
ดูท่าจะยึดติดกับอดีต เข้าใจด้วยว่าเลิกกันแล้ว
อย่ามาทำให้พี่ดินเสียใจนะ :m31:
-
กร อย่าดอก ได้ม๊ะค๊ะ อย่าให้พี่้ดินกลายเปนน้ำหวานออกโรง 5555555
-
อะไร อะไร ค่ะ คุณกร :z6:น้องดินน่ารักอีกระดับล่ะ :o8:
-
เฮ้ออ...คุณกร จะกลับมาทำไมค่ะ
ว่าแต่พี่ดินน่ารักไปไหน
มีให้กำลังใจคุณภูด้วยฮิ้ววว
คงเขิลน่าดูละซิพี่ดิน
-
คุณกรครับบ คุณจะมาเอาอะไรกับภูมิอีก ก็คุณเองไม่ใช่หรอที่ทิ้งภุมิเค้าไป พอเค้ามีคนใหม่ เเล้วที่นี้จะมาเรียกร้องอะไรอีก
ไปไกลๆเลยอย่ามายุ่งกับภูมิเค้า เค้ากำลังมีความสุข
:angry2: :angry2: :angry2: :angry2:
แต่วันนี้พีดิน น่ารักมากกกก นะครับบ
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
แล้วไง
ทิ้งเขาไป
แล้วอยู่ดีๆก็จะกลับมาเอาคืน
มันง่ายเกินไปหรือเปล่า...
-
กรจะมาไม้ไหนล่ะเนี่ย
:z10:
-
ให้ความมั่นใจกันเต็มที่ ระหว่างพี่ดินกับภูเขาไฟ :n1:
น้องแสนดียังให้กำลังใจพี่ดินอย่างง่าย ๆ แต่มั่นสุด ๆ
กรคิดจะวางระเบิด คงไม่มีทางแล้วละ หรือจะถามหาความมั่นใจก็ไม่ว่า
แต่ระวัง น้ำตาจะเช็ดหัวเข่า
+1 ให้กับคนโพส หนูเซกิ ส่วน TRomance เอากำลังใจไปเต็ม ๆ :กอด1:
-
55555555กรเอ๋ยบอกได้คำเดียวว่าสายไปแล้ว
แกช้าไปแล้วหมดช่วงเวลลาของแกแล้ว5555555555555555555555555
หวังว่าดินคงไม่คิดมาก55555
แล้วมาต่ออีกน้าขอบคุนนะ
-
แว๊กๆ อีแร้งจะมาคาบเหยื่อแล้ว 5555
-
มันสายไปแล้วแหละกร
เตรียมตัวตัดใจจากนายภูเค้าได้แล้วหละ
:เฮ้อ:
-
ก็เลิกกันแล้ว ให้มันจบ ๆ ไป
.... ยังจะ ยังจะ อีก เดี๊ยะ เป็นคนทิ้งเขาไปแท้ ๆ
อย่ามาทำให้ครอบครัวคนอื่นเขาร้าวฉานนะยะ
แฟนคลับพี่ดินไม่ยอมหรอก
-
งานเข้าภูซะแล้วสิ หุหุ
พี่ดินสู้ สู้นะของเราเหมือนกันนิ
-
กรจะคุยอารายเนี่ยอะ
-
อย่ามาแย่งพี่ภูของพี่ดินนะเฟ้ย
ไม่งั้นเจอดีแน่ๆ
-
ตกลงกรมันจะมาทวงภูคืนช่ายม่ะเนี่ย
แล้วพี่ดินเราจะรับมือไหวมั้ยเนี่ยยยย
ยิ่งเป็นคนตรง ๆ ไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมชาวบ้านเค้าด้วยย
-
ตามทันแล้วว
จะมาสมัครเป็นลูกน้องพี่ดินนะ
555555+
ยังมีหลายคนกลัวมาม่า อย่ากลัวค่ะ คนเขียนไม่เสริฟมาม่าตอนที่ทุกคนกำลังรู้ตัวหรอก เราจะเอาออกมาตอนคุณเผลอออออ
*เห็นแล้วเสียวสันหลังวูบเลยน้ออออ
มาม่าแอบมาเล็กๆพอน้ำตาซึมเลยนะนั่น
หึหึ
-
สรุปกรจะไม่ปล่อยภูใช่ปะ
จะมาทำอารมเสียทำไมในเมื่อเลือกเองอะ
ดินอย่ายอมของ ๆ เราอย่ายอมลูก เพราะภุเลือกดินอยู่แล้ว
:pig4: writer คะ
-
+1 ค่ะ หวังว่ามาม่าคงรสไม่จัดจนเกินไปนะค่ะ o18
-
:serius2: :serius2: ม่ายยยยยยยยยยยยยยยย
ไปซะนิกร :angry2: :angry2:
-
เป็นคนทิ้งไปเองนะ จะมาอะไรกันตอนนี้ล่ะ เรียกไปคุยกัน 2 คน คิดจะทำ อะไรยะ คุณกร!!
-
อย่างนี้ต้องเคลียร์กันให้รู้เรื่องเลยพี่ภู
ให้รู้กันไปเลยว่าใครคือตัวจริง
-
ได้ข่าวว่า เป็น คนทิ้ง ไอ้เสาไฟฟ้าของพี่ดินไปเองไม่ใช่เหรอ แล้ว จะมา ทำแบบนี้ทำไมฟระ
-
นังกรชีจะเอาไงเนี่ย อย่ามาม่าน๊า ช่วงนี้นางร้ายอาละวาดทุกเรื่องเลย
-
คุยสองคนน่ะได้นะคุณกร แต่ขอร้องว่าอย่าพยายามทำอะไรที่มันเป็นไปไม่ได้
เดี๋ยวไรเตอร์ เอ้ยยย เดี๋ยวพี่กรจะเจอเหนี่ยว (¯▽¯；)
พี่แก๊กน่ารัก อยากรักพี่แก๊ก :L2:
-
จะมาตัดพ้ออะไรคะคุณ :z10:
ทิ้งเค้าไปแท้ๆ
อย่าบอกว่าทำเพื่อลองใจ เพราะอะไรๆมันคงเป็นไปไม่ได้แล้วล่ะ 555
-
จะมาเสียดายอะไรตอนนี้ ไม่ทางแล้วล่ะคุณกร
พี่ภูอย่าใจอ่อนนะ ต้องเข้มแข็งเข้าไว้
พี่ดินของเราก้อมีมุมน่ารักเยอะเหมือนกันน่ะเนี่ย
แต่แหมคงต้องให้เวลาบ้างอะไรบ้าง ปุบปับแบบนี้พี่ดินของเราทำใจลำบาก
-
+1 เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์ และ ยาหยีของพี่เสาไฟ :L2:
-
หมั่นไส้กรจริงๆจะไปก็ไปอยากมาก็มาเห็นภูเป็นของตายหรือไงมันน่านัก
อย่างนี้ต้องให้พี่ดินจัดการ(แต่พี่ดินจะรู้เรื่องกับเขาไมเนี้ย)
-
เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ สนุกมากๆ
เข้าใจที่กรตัดพ้อนะ คงรู้สึกน้อยใจที่เราจากไปไม่นานเขาก็มีคนใหม่แล้ว ก็กรจากไปเพราะเลือกครอบครัวไม่ได้หมดรักแล้วสักหน่อย
-
กรจะมาไม้ไหนนะขอรับ
รอลุ้นตอนต่อไปโลด :a1:
-
อ่านแล้วหมั่นใส้กร นิดๆ :beat: มีการจะมาขอคุยส่วนตัว ชิส์
^
^
^
จริงด้วย...ตัวเองทิ้งเค้าไปแท้ๆ :m16:
จะมาหึงทำซากอะไรฟะ :angry2:
-
เข้ามารอตอนใหม่ค่า :impress2:
กรจะพูดอะไรกับพี่ภูกันหล่ะเนี่ย :m16:
-
กรจะไงก้อช่าง แต่ถ้าพี่ภูโลเลหล่ะก้อ :z4:
-
ห้ามโลเลนะพี่ภู เด็ดขาดไปเลย
ถ้าเป็นไปได้คุยกันตรงนี้ไปเลยให้พี่ดินรับรู้ด้วย
เดี๋ยวพี่ดินคิดมากมะรู้ด้วยนะ
-
:-[ :-[ :-[ พี่ดิน
พ่อยอดยาหยี พ่อยอดขมองอิ่มของพี่ภู
หลงรักพี่ดินสุด ๆ ไปเลย
พี่ภูรีบจัดการกรให้เรียบร้อยซะทีเหอะ
อย่าต้องให้นักเลงใหญ่ต้องออกโรงเองนะ
เดี๋ยวจะโดนไม่ใช่น้อย
-
ขอยืมมุก..เสาไฟฟ้า..มาใช้หน่อยแล้วกัน
ไม่ต้องห่วงนะจ๊ะพี่ดิน...ไม่มีใครดึง..เสาไฟฟ้าออกจากดิน..ด้วย..มือเปล่าได้หรอก
:pig4: :pig4:
-
กร มาทางไหน กลับไปทางนั้นด่วนนน :angry2:
มารร้ายจริงๆ มากไปและนะ มีสิทธิ์อะไรเนี่ยยยยยย :z6:
ทำเอาอารมณ์ยิ้มๆพี่ดินและขำคำพูดพี่ภู "พ่อยอดยาหยี" หยุดชะงักทันที
มันเริ่มมาม่าแล้วใช่ม่ะนักเขียนนน เตรียมตัวเตรียมใจจจจ
แต่ๆๆ .... วันนี้พี่ดินทำตัวน่ารักมากกกกกกกกกกกกกกก อยากจะลักมาหอมแก้มจริงๆๆ
มานอนรอตอนต่อไปป มาไวๆๆเน้อออ :P
-
รอนิดนึงนะ วันนี้ผิดเวลาเลย :laugh: กำลังตรวจคำผิดอยู่จ้า เดี๋ยวมาลงให้
แต่ตรวจงัยก็ยังมีคนเจอคำผิดอยู่เรื่อย :beat: คนเขียน
-
เข้ามารอนานเเล้วอยากอ่านตอตั้งเเต่เมื่อคืนเเล้ว
ปล.รักนะจุบบบบบบบบบบบบบบ
-
มาลงเร็วๆนะคะ :impress2:
มานั่งเฟ้ากระทู้อย่างใจจดจ่อเลยค่ะ
-
:z3: รออยู่ค๊าบบบบบบบบบบบ
วันนี้ net ที่บ้านช้า ใช้ router อันเดียวกัน
แชร์แลน เป็นอันว่าจะเล่นไม่ได้ทั้งสองเครื่อง
เป็นพี่เค้าเลยต้องเสียสละอ่ะคับ อยากก๊อป
เอาไว้อ่านก่อนโดนดึงสายแลนอ่ะคับ
Wireless ยิ่งสัญญาณอ่อนเข้าไปใหญ่
มาไวไว นะคับ เซ ที่น่าร๊ากกกก :กอด1:
-
ค้างอะคับ อยากอ่านต่อแร้ววววนะ..
กร จะอะไรกะภูทับเบิกอีกละเนี่ยยย
ออกไปจากชีวิตเค้าเอง แล้วจะมาตัดพ้ออะไรทำไม ... เพื่อ???
พี่ดินก็ต้องใจนักเลงนะ สู้เค้า อย่าใจตุ๊ดไปยอมเค้าซะล่ะ
แม้เราจะมาทีหลัง แต่เราคือนักเลง จำไว้ :laugh:
-
ตอนที่ 20
(http://dookdik.kapook.com/upload/whatsnew/29489.gif)
http://www.youtube.com/v/G9B5M7PtqBY?fs=1 &autoplay=1
หลังจากสิ้นเสียงพูดของกร ทั้งโต๊ะอาหารเงียบกริบเหมือนห้องร้าง เสียงกระทบกันของช้อนกับส้อมยังพร้อมใจกันหยุดทำตามหน้าที่ ไอ้กะล่อนตัวดีอย่างไอ้แก๊กยังปากค้างไปไม่เป็นเลย
ส่วนผม รีบเอามือไม่กุมมือคนข้างๆไว้ตั้งแต่กรยังพูดไม่จบแล้ว....แต่ดินเฉยมาก
ไม่รู้ว่าเฉยเพราะไม่คิดอะไรมาก......หรือเฉยเพราะไม่อยากเดินต่อไปแล้ว
แต่จะเพราะอะไรก็ช่าง ผมลงแรงสอดรัดไประหว่างนิ้วมือที่เล็กกว่านั้นบีบไปมาเบาๆเผื่ออีกคนจะรีแอคชั่นกลับมาบ้าง........แต่เปล่าเลยทุกอย่างยังเหมือนเดิม มือดินอยู่ในการกอบกุมของมือผมแต่มันก็แค่นั้น มันไม่มีอะไรเคลื่อนไหวให้ผมรู้ว่าเค้ากำลังคิดอะไรอยู่บ้างเลย
(http://dookdik.kapook.com/upload/whatsnew/37591.gif)
ความเงียบถูกทำลายลงด้วยตัวช่วยคนเดิม มันคงปรับตัวตามสภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนแปลงได้แล้ว ผมใจชื้นขึ้นมานิดหน่อยที่บรรยากาศมาคุถูกทำลายลงไปให้ได้หายใจคล่องขึ้นบ้าง
“อิ่มของคาวกันแล้วใช่มั้ย ของหวานมีอะไรครับวันนี้”
ผมนึกทึ่งไอ้เพื่อนตัวแสบก็วันนี้แก๊กมันพลิกวิกฤตให้เป็นโอกาสได้จากเรื่องใกล้ตัวเสมอ ผมเพิ่งเห็นข้อดีของความกะล่อนของมัน
“มีเต้าฮวยฟรุตสลัดค่ะ กำลังเย็นได้ที่เลยนะคะ รับกันเลยมั้ยคะ” แม่บ้านก็พลอยรู้สึกอึดอัดใจไปด้วยเหรอเนี่ย เหมือนเค้าจะโล่งใจขึ้นมาทันทีที่แก๊กเรียกหาของหวาน คงมีคนเดียวที่ไม่รับรู้บรรยากาศสีเทาจางๆนี้ แสนดียังคงอ้าปากรับข้าวคำสุดท้ายที่คุณครูคนใหม่ที่ตั้งใจป้อนให้ด้วยรอยยิ้ม
แต่เป็น ......รอยยิ้มที่แห้งแล้งเต็มที
(http://dookdik.kapook.com/upload/whatsnew/37591.gif)
“น้องดินอยากเรียนคณะอะไรครับ”
ผมรู้ว่ามันอยากสร้างบรรยากาศดีๆบนโต๊ะกินข้าว แต่มันจำเป็นมั้ยว่าต้องเจาะจงมาที่เมียผม ที่ขอบคุณมันไปเมื่อกี้ ถอนคำพูดตอนนี้ยังทันใช่ไหม
“วิศวะครับ วิศวโยธา ผมเรียนสายนั้นมา”
ยาหยีผมก็ดีใจหาย สามีก็พูดเพราะจะตายแล้วทำไม๊ทำไมดินไม่เห็นพูดดีกับผมแบบนี้บ้างเลย
“ดีมากเลยครับน้องดิน อยากทำดีไซน์หรือออกไปคุมงานครับ”
มันดีใจออกนอกหน้ากระตุกฝ่าเท้าผัวน้องเค้ามากเลยนะ ไอ้แก๊กมันจำกัดวงสนทนาแค่หน้าเมียผม มันไม่สบตากับผมเลย เหมือนรู้ว่าผมหมายหัวมันเอาไว้
“คุมงานครับ ผมอยากลุย”
เบบี๋ผมเค้าก็ยังมุ่งมั่นอุดมการณ์จนหยดสุดท้าย แต่แม่งไม่สนใจผมเลย สะบัดมือออกจากผมไปป้อนข้าวแสนดี แต่ตอนนี้แสนดีกินของหวานแล้ว ยังไม่เอามือกลับมาให้ผมจับเลยเถอะ
“งั้นผมจองตัวไว้ก่อนเลยนะครับช่างดิน ช่างแก๊กต้องการแอสซิทแต๊นท์(assistant)อยู่พอดีเลยครับ” ออกนอกหน้ามากเลยไอ้เพื่อนตัวดี
“แก๊กถามกูหน่อยมั้ย ว่ากูแอพพรู๊พให้มึงรึเปล่า” ทนไม่ไหวแล้วโว้ย ต่อมหึงเริ่มทำงาน
“ภูมึงเป็นประธานมึงนั่งหล่อๆ บริหารของมึงไปเถอะ เดี๋ยวที่หน้างานกูจัดการเอง”
ผมว่าเมียผมลำบากใจนะ ดูดินกลืนไม่เข้าคายไม่ออกคงคิดหนักเหมือนกันถ้ามีโปรเจคแบบไอ้บ้านี่
“ภูกินเสร็จแล้วใช่มั้ย เราคุยกันได้หรือยัง”
(http://dookdik.kapook.com/upload/whatsnew/37591.gif)
ห้องสมุดและห้องทำงานเก่าของพ่อผมดูจะเป็นสถานที่ที่เหมาะสมที่สุดสำหรับการคุยกัน “สองคน” ถ้าเป็นเมื่อก่อนสถานที่พูดคุยที่ดีที่สุด คงไม่พ้นห้องนอนส่วนตัว แต่สำหรับตอนนี้สถานะเปลี่ยนไปและผมควรจะให้เกียรติ์ทั้งสองคน ทั้งกรและทั้งดิน ถึงแม้ก่อนที่ผมจะออกมาจากห้องกินข้าวนั้น ไอ้เปี๊ยกให้ความสำคัญอยู่แค่แสนดี ไม่มีแม้แต่หางตาที่จะชายมาแลผมเลยด้วยซ้ำ กำลังใจเพียงแค่ลมพัดผ่านเปลือกปากก่อนหน้านี้นั้นจางหายไปจนหมด
ผมควรจะดีใจมั้ยที่เหมือนดินจะไม่ใส่ใจกับเรื่องนี้
โซฟาเดี่ยวตัวยาวมีผมกับกรนั่งอยู่ด้วยกัน ผมเงียบให้เกียรติ์คนที่ต้องการคุยส่วนตัวกับผมก่อน กรขยับเข้ามาชิดปิดกั้นระยะห่างที่ผมเว้นว่างเอาไว้ ไม่ได้รังเกียจแต่สัญชาตญาณมันสั่งให้ผมดีดตัวไปนั่งอีกมุมหนึ่งของโซฟา มันไม่สมควรที่เราจะใกล้ชิดกันขนาดนั้นอีกแล้ว ผมควรจะซื่อสัตย์ต่อดินทั้งต่อหน้าและลับหลัง
“ขอโทษนะกรภูไม่ได้ตั้งใจ” รู้สึกเสียใจอยู่เหมือนกันที่แสดงกริยาแบบนั้นออกไป และยิ่งเสียใจเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายมีน้ำหล่อในตาและแววตาคู่นั้นกำลังตัดพ้อผมอยู่
“ภูเปลี่ยนไปมากนะ เปลี่ยนไปกว่าที่กรคิดไว้มาก” เหมือนมีร่องรอยสั่นไหวในน้ำเสียงถึงแม้ช่วงท้ายเจ้าตัวจะพยายามเก็บกลืนมันลงไปก็ตาม
“ภูยังเป็นคนเดิม” ผมยังเป็นผมคนเดิม อันนี้แน่ใจมาก
“สำหรับใครหละภู ภูเป็นคนเดิมสำหรับใคร ที่แน่ๆภูไม่ใช่คนเดิมสำหรับกร ภูไม่เคยปฏิเสธกรอย่างที่ทำแบบนี้แน่” ตกลงคนที่ทำร้ายจิตใจอีกฝ่ายกลายเป็นผมไปแล้วเหรอ
“ขอโทษครับ ถ้าทำให้กรเสียใจ แต่ภูคิดว่ามันดีที่สุดสำหรับสถานะของเราตอนนี้แล้ว”
“ภูทำใจได้เร็วกว่าที่กรคิดนะ”
ผมไม่รู้จะตอบคำถามนี้ยังไง ผมรู้แต่ว่าช่วงเวลาที่กรเดินจากไปผมกลายเป็นคนบ้าอยู่หลายวัน กว่าจะมาเจอดินกว่าจะมายิ้มได้ สำหรับผมแล้วเวลาที่อยู่กับตรงนั้นมันนานแสนนานเวลาที่ผ่านไปในแต่ละวันมันชั่วกัปชั่วกัลป์สำหรับผม แต่ถ้าอีกฝ่ายคิดว่ามันเร็วเกินไป ผมก็ไม่มีอะไรจะแก้ตัว
“ทั้งคนที่เป็นคนบอกลาคือกร แต่ภูรู้มั้ยไม่มีวันไหนที่กรนอนหลับสนิทเลยสักวัน ไม่มีวันไหนที่กรจะหลับไปโดยไม่คิดถึงภูเลยนะ แต่กรก็เรียกร้องอะไรไม่ได้เพราะคนตัดสินใจคือกรเอง ทั้งๆที่ภูรออยู่ที่เดิม ทั้งๆที่กรน่าจะสู้ ทั้งๆที่รู้ว่าถ้าไม่มีกรภูจะมีชีวิตอยู่ลำบากแค่ไหน คงอ้างว้างโดดเดี่ยวไม่ต่างอะไรจากที่กรเป็น แต่สุดท้ายกลายเป็นกรที่กังวลทุกอย่างไปเอง ต้องขอบคุณเด็กคนนั้นใช่มั้ย”น้ำเสียงราบเรียบติดจะสั่นน้อยๆ แต่ในช่วงประโยคมีร่องรอยของความเหนื่อยล้า
“ถ้าจะบอกว่ามันไม่เกี่ยวกับดินเลยก็คงจะไม่ใช่ แต่ถ้าถามว่าเพราะดินใช่มั้ยมันก็ไม่ใช่อีกเหมือนกัน เค้าอยู่ของเค้าเฉยๆแต่คนที่คอยจะดึงเค้าเข้ามากลายเป็นภูเองแหละกร”ผมพูดตามความจริงทุกอย่าง ดินไม่เคยเดินเข้ามีแต่ผมเท่านั้นที่คอยวิ่งตาม
“ตอนที่แก๊กบอกว่าภูเมามายไม่เป็นผู้เป็นคน ทั้งเมาแล้วก็ทั้งมั่ว กรแทบจะบินกลับเมืองไทยเลยรู้มั้ย ภูอาจจะเที่ยวแต่ภูไม่ใช่คนมั่วแน่ๆกรรู้ ที่ภูซื้อเด็กมานอนด้วยทุกคืนกรก็พอจะเข้าใจ แต่ไม่คิดว่าภูจะเลี้ยงดูเด็กคนไหนแบบนี้”
ผมคิดว่าตอนนั้นไอ้แก๊กมันบอกกรเพราะมันคงจะหวังดี สภาพผมตอนนั้นมันดูไม่ได้เลยจริงๆ ประธานบริษัทรับเหมาก่อสร้างและธุรกิจอสังหาริมทรัพย์รายใหญ่ของประเทศไทยทำตัวไม่ต่างอะไรกับพวกกากเดนสังคม ไม่ทำงานเมาหัวราน้ำและยังขึ้นชื่อเรื่องหิ้วเด็กผู้ชายกลับไปนอนด้วยทุกวัน มันเป็นครั้งแรกที่ไอ้แก๊กเห็นผมในสภาพนี้ และมันคงจะเป็นห่วงผมมากแต่ทำอะไรผมไม่ได้ หนทางสุดท้ายที่คิดว่าจะดึงผมออกมาจากหลุมดำหลุมนั้นได้คือกร
“เค้าไม่เคยเรียกร้องให้ภูเลี้ยงดูเค้าหรอกกร ทุกอย่างภูยัดเยียดให้เค้าทั้งนั้น” แม้แต่สถานะแฟนผมยังแทบจะประเคนให้เลยให้เลย
“ทำไมหละภู ไหนภูบอกว่าภูแยกความรักออกจากความใคร่ แล้วทำไมมันถึงได้ลงเอยแบบนี้ แค่เงินก็น่าจะพอไม่ใช่เหรอภู แต่นี่ภูกำลังยกเค้าให้ขึ้นมาเท่ากับกรเลยนะ”
“แต่เราเลิกกันแล้ว”
ผมรับไม่ได้ที่กรบอกว่าผมยกดินมาเทียบเท่ากับกร ในเมื่อความจริงแล้วมันเทียบกันไม่ได้ กรคืออดีต อดีตที่ผมไม่ได้เป็นคนเลือก แต่ตอนนี้สำหรับผมแล้วดินคือเมีย เค้าจะต้องการผมหรือเปล่าผมไม่รู้ แต่ผมต้องการเค้า
“กรรู้ ว่าเราเลิกกันแล้วในเมื่อคนบอกเลิกก่อนคือกร แต่ไม่ได้หมายความว่าภูจะไปคว้าใครแล้วมาบอกว่าเป็นแฟนใหม่กรรับไม่ได้ มันเร็วเกินไปแล้วเค้ามีอะไรที่คู่ควรกับภูมั้ย ภูไม่ใช่คนอาศัยใต้สะพานนะภู ตระกูลภู ชื่อเสียงของภูแล้วบริษัทที่ภูดูอยู่ คนที่จะมายืนข้างๆเค้าเหมาะสมกับภูเหรอ คนที่จะมาเป็นคู่ชีวิตภูคือคนที่ภูซื้อมาเหรอ”
“ดินไม่ใช่เด็กขาย”
“แล้วยังไง น้องเค้าไม่ใช่เด็กขายแล้วทำไมภูต้องเลี้ยงดู ต้องส่งให้เรียน ต้องให้เข้ามาอยู่ในบ้าน อย่าบอกว่ามาสอนแสนดี นั่นมันเป็นข้ออ้าง ภูไม่ใช่ตัวคนเดียวภูจะเอาแต่ใจตัวเองคนเดียวไม่ได้ ทำไมไม่มองสังคมรอบข้าง ภูจะประกาศกับใครๆเหรอว่าตัวเองมีเมียเป็นผู้ชาย”
“แล้วมันมีอะไรต้องอายหละกร อะไรคือความเหมาะสม ครั้งหนึ่งภูก็เคยคิดว่ากรคือคนที่เหมาะสมและภูก็รักกร ไม่เคยมีครั้งไหนที่ภูจะอายถ้าต้องมีแฟนเป็นผู้ชาย เราเข้ากันได้ทุกอย่าง ทั้งนิสัยทั้งฐานะทางสังคมแล้วสุดท้ายภูก็เสียมันไปง่ายๆไม่ใช่เหรอ สังคมมันก็แค่ใครก็ไม่รู้ที่ยืนมองดูอยู่ห่างๆ เค้าไม่ได้มาทำให้ภูมีความสุข ไม่ได้มาทำให้ภูมีรายได้ แล้วกรบอกภูหน่อยได้มั้ยทำไมภูต้องแคร์สังคม”
“ธุรกิจหละภู บริษัทของภูเข้าสู่มหาชนแล้วนะ ลูกค้าเค้าจะคิดยังไง ใครจะมาลงทุนถ้ารู้ว่าภูมีรสนิยมแบบไหน ภูไม่มีใครในครอบครัวให้ต้องแคร์แล้วมันก็ใช่ แต่ภูอยู่คนเดียวในสังคมไม่ได้นะ”
“ช่าง แม่งสิ ถ้าลูกค้าถ้าหุ้นส่วนคนไหนมันเอารสนิยมทางเพศมาตัดสินใจที่จะลงทุนทำธุรกิจ ก็ปล่อยมันไป ภูจะทำธุรกิจกับใครก็ได้ที่มันมองที่ฝีมือไม่ใช่กฎเกณฑ์บ้าๆทางสังคมนั่น จะให้ภูหาผู้หญิงมาแต่งงานบังหน้าแล้วมีเมียเก็บผู้ชายภูทำไม่ได้กรก็รู้ ภูดึงคนที่ไม่ได้รักมาเป็นเกราะกำบังเพื่อความสุขตัวเองไม่ได้” ผมไม่ได้มีจิตใจชั่วช้าขนาดนั้น
“ภูกำลังว่ากระทบกรอยู่ใช่มั้ย ใช่กรเห็นแก่ตัว กรเห็นแก่ครอบครัว แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าเราเลิกรักกันนี่ภู เรารักษาหน้าทางสังคมได้โดยที่เราสามารถรักษาความรักเอาไว้พร้อมๆกัน กรไม่แคร์ว่าเราต้องประกาศให้ใครรู้ เรื่องของคนสองคนเรารับรู้กันเองไม่ได้เหรอภู เรากลับมาเหมือนเดิมได้มั้ย ภูจะเก็บน้องเค้าไว้สนุกๆเล่นๆก็ได้ แต่เรากลับมาคบกันใหม่ได้มั้ยภู”
ผมยอมรับว่าตกใจกับข้อเสนอนี้มาก เค้าเดินจากไปเพราะเหตุผลที่ว่าเค้าต้องรักษาหน้าของครอบครัวแต่สุดท้ายกรเดินมาบอกผมว่าเราสามารถรักษาให้มันอยู่ด้วยกันได้ ทั้งๆที่มันสายไปขนาดนี้แล้วนะเหรอ
“กรภูยอมรับนะว่าภูรักกรมาก รักจนรู้สึกว่าเดินต่อไปไม่ได้ถ้าไม่มีกร มันเหมือนจะตายยังไงภูก็ยืนยันว่ารู้สึกแบบนั้น แต่พอเอาเข้าจริงๆภูก็ผ่านมันมาได้ มันเหมือนจะตายแต่มันก็ไม่ตายภูล้มไปแล้วภูลุกขึ้นมาได้ ภูร้องไห้จนไม่เหลือน้ำจะออกมาแล้วแต่วันหนึ่งภูกลับมายิ้มได้เพราะคนที่เค้าไม่เคยต้องการอะไรจากภูเลย เค้าดึงภูขึ้นมาขนาดนั้น กรจะให้ภูแค่เล่นๆกับเค้าได้ยังไงภูทำร้ายเค้าไปขนาดนั้นแต่กรรู้มั้ยเค้าบอกแค่ว่าไม่เป็นไร เค้าอยู่นิ่งๆในที่ของเค้าแต่ภูก็ยังวิ่งตาม ภูไม่รู้ว่ามันเร็วไปมั้ยแต่ภูรักเค้าไปแล้วหละกร เรื่องของเรามันกลับไปเป็นแบบเก่าไม่ได้แล้ว”
“สุดท้ายแล้วฟ้าก็ไม่เห็นใจคนผิดจริงๆสินะ นี่ตกลงกรกลับมาพบว่าภูเปลี่ยนไปแล้วใช่มั้ย การกลับมาเพื่อขอโอกาสของกร กลายเป็นว่ากรเดินกลับมาเพื่อพบกับคำว่าลาก่อนงั้นเหรอ ภูเปลี่ยนรักได้เร็วขนาดนั้นเลยเหรอ”
หน่วยตาแดงกล่ำที่มีแค่น้ำคลอหน่วย ตอนนี้มันไหลออกมาเป็นทำนบแล้ว แต่ผมทำอะไรไม่ได้มากไปกว่านี้อีกแล้ว ผมเดินมาไกลเกินกว่าจะกลับไปเหมือนเดิมอีกแล้ว
“ภูขอโทษนะกร เราเป็นคนรักไม่ได้แต่เราเป็นเพื่อนกันได้นี่ใช่มั้ย” ผมหวังว่ากรคงจะให้ผมได้นะ
“กรไม่ได้ทำใจมาเพื่อพบกับคำตอบนี้จริงๆภู กรขอทำใจหน่อยได้มั้ย มันเร็วไปที่จะบอกว่าเรามาเป็นเพื่อนกันเถอะนะ ภูเข้าใจกรมั้ย ส่วนเด็กคนนั้นภูแน่ใจได้ยังไงว่าเค้าจะรักและเข้าใจภู ภูแน่ใจได้ยังไงว่าเค้าจะเป็นคนรักที่ดีกว่ากรได้”
“ภู ไม่รู้อะไรเลยกรแต่ภูมั่นใจ มั่นใจว่าสักวันดินจะเป็นคนรักที่ดีของภูได้ เค้าไม่ได้ดีไปกว่ากรหรือดีไปกว่าใครหรอกนะ ไม่ต้องเลย ภูไม่เคยต้องการคนดีเลยกรภูต้องการคนที่รักเท่านั้นแหละแค่รักภูอยู่ข้างภู ก็พอ”
“สิ่งที่ภูต้องการ กรให้ไม่ได้สินะ กรมองแค่รักของเราสองคนไม่ได้ กรยังมีพ่อแม่พี่น้อง มีครอบครัวมีอะไรให้ต้องดูแลมากมาย เพราะแบบนี้ใช่มั้ยกรถึงเป็นคนรักที่ดีให้ภูไม่ได้ กรขอโทษนะ”
“กรไม่ผิดหรอก ทุกคนมีหน้าที่เป็นของตัวเองภูเข้าใจ เราเป็นเพื่อนกันได้นะกร ภูอยู่ข้างๆกรเสมอนะ อย่าร้องไห้ในสิ่งที่กรตัดสินใจไปแล้ว อย่าเสียใจกับสิ่งที่ย้อนกลับไปไม่ได้แล้วนะกร”
ผมปล่อยให้คนตรงหน้าใช้บ่าผมซับน้ำตาเอาไว้ อ้อมแขนกอดรัดผมแน่น กรร้องไห้จนตัวสั่นไหวไปทั้งร่าง ส่วนผมทำได้เพียงแค่ลูบหลังปลอบใจ ผมก็เหมือนรถไฟที่ขับเคลื่อนไปข้างหน้าไม่เคยมีรถไฟขบวนไหนที่หักหัวรถจักรกลับไปข้างหลังได้ ถ้าไม่เอาหัวรถจักรอันใหม่ไปต่อไว้กับท้ายขบวน ความรักของผมกับกรก็เหมือนกับสายน้ำที่ตัดไม่ขาดแต่ก็ไหลย้อนกลับไม่ได้ เวลาเท่านั้นที่จะช่วยเยียวยากรให้เป็นคนใหม่และถ้ากรมีใครสักคน
(http://dookdik.kapook.com/upload/whatsnew/37591.gif)
ห้องเรียนแสนดีเงียบสนิทและไฟทุกดวงปิดหมดแล้วสี่ทุ่มครึ่งเลยเวลานอนของแสนดีมาชั่วโมงกว่า ในห้องนอนมีแค่แสนดีกับพยาบาลที่ดูแลเท่านั้น ไม่มีใครอีกคนที่ผมเฝ้าเดินหาจนทั่วทั้งบ้าน ไม่รู้เลยว่าผมหายไปนานขนาดนี้ดินจะคิดยังไง จะฟุ้งซ่านคิดถึงเรื่องของเรามั้ย เค้าจะคอยเป็นกำลังใจให้อย่างที่เคยบอกเอาไว้หรือเปล่า
แต่ บ้านทั้งบ้านก็เงียบสนิท ไม่มีใครอยู่แล้วแม้แต่ตัวช่วยยามคับขันอย่างไอ้แก๊ก ผมเดินกลับห้องตัวเองช้าๆ เรื่องวันนี้มันทำให้ผมเหนื่อยล้ามากกว่าจะดิ้นรนอะไรไปมากกว่านี้แล้ว ไม่รู้ถ้ากลับไปถึงห้องแล้วไม่เจอดินผมจะข่มตาตัวเองให้หลับได้มั้ย จะข่มใจไม่ให้ตามไปทำความเข้าใจกับดินถึงบ้านได้หรือเปล่า ผมไม่รู้อะไรสักอย่าง
(http://dookdik.kapook.com/upload/whatsnew/37591.gif)
ไอเย็นที่โผล่พ้นขอบประตูออกมานอกห้องทำให้รู้ว่าข้างในมีการเคลื่อนไหว มีแสงสว่างลอดออกมาเพียงรำไรจากข้างในห้อง แค่นั้นความอ่อนล้าทั้งร่างกายจิตใจมันเหมือนมีพลังขึ้นมาอีกครั้ง ต้นไม้ที่เหี่ยวแห้งจากแดดเผากลับมาสดชื่นใหม่เพราะได้น้ำเป็นยังไงผมก็เป็นอย่างนั้น
ร่างเล็กๆที่นั่งก้มหน้าแต่หันหลังมาทางประตูทำให้ผมยิ้มได้ ไอ้เปี๊ยกยังอยู่ในชุดเดิมที่ใส่มาทั้งวันแสดงว่าหลังจากที่จัดการเรื่องของแสนดีแล้วเค้ายังไม่ได้ทำธุระส่วนตัวอะไร ถ้าชั่วโมงกว่าๆที่ผ่านมาเค้านั่งอยู่ตรงนี้ ผมเข้าข้างตัวเองได้มั้ยว่าเค้ารอผมอยู่
แรงกอดรัดจากทางด้านหลังทำให้คนที่นั่งไม่ทันระวังตัวตกใจ แต่แค่เค้าหันมาเห็นว่าเป็นใครเค้าก็อยู่นิ่งๆให้ผมกอดเอาไว้แบบนั้น อดไม่ได้ที่จะสูดกลิ่นหอมจางๆที่ซอกคอแล้วลากไล้ผ่านไรผมและใบหู ยิ่งไอ้เปี๊ยกไม่ห้ามผมยิ่งได้ใจ แต่วันนี้คนตัวเล็กน่าสงสารโดนผมเอาเปรียบมาทั้งวันแล้ว
“ทำไมยังไม่อาบน้ำ หืม”
“รอ”
“รอพี่เหรอ”
“รอคนข้างบ้านมั้ง นั่งอยู่ในห้องใครหละ”
“ถ้าคนข้างบ้านมันอยากตายเร็วขนาดนั้นก็ลองดูสิ”
“แล้วเป็นยังไงบ้าง”
“อะไรเหรอ”
“ก็เรื่องนั้นที่แฟนเก่าคุณขอคุยมันเป็นเพราะผมไม่ใช่เหรอ ผมสร้างปัญหาให้พวกคุณหรือเปล่า จริงๆผมเป็นคนนอกอยู่แล้ว ถ้าจะให้ผมกลับไปที่เดิมก็ได้นะ ผมไม่ควรเข้ามาตั้งแรกอยู่แล้ว บอกคุณแล้วคุณก็ไม่เชื่อ”
ที่ผมเคยบอกว่าตอนกรทิ้งไปเจ็บเจียนตายขนาดไหนนั้นผมโกหก เจ็บแทบตายผมเพิ่งรู้สึกได้ตอนนี้ต่างหาก มันปวดหนึบไปทั้งอกมันเจ็บจนชาไปทั้งร่าง เพราะคนที่ผมไขว่คว้าเพื่อให้ได้มา เขาพร้อมที่เดินจากไปตลอดเวลา ไม่มีอาการเหนี่ยวรั้งหรือร้องขอ ถ้าผมบอกว่าคนที่ต้องจากไปจากตรงนี้คือเขา ดินคงจะเดินจากไปโดยไม่เหลียวมองกลับหลังเลยสินะ เจ็บปวดจริงๆมันรู้สึกแบบนี้ต่างหาก ที่ผ่านมาผมคิดไปเองว่าผมเจ็บ ผมหลอกตัวเอง
(http://dookdik.kapook.com/upload/whatsnew/37591.gif)
สวัสดีค่ะ วันนี้ไม่มีอะไรจะพูดนอกจาก
๐ :monkeysad:
๐ (http://www.tlcthai.com/webboard/data/7/1/18-07-2009/66275/pic/pic) ไม่ได้ตั้งใจให้เป็นแบบนี้นะ
๐ ขอบคุณZakuPz ที่ช่วยดูคำผิดให้เช่นเคยค่ะ
๐ ยินดีต้อนรับคนใหม่ทุกคนนะคะ
-
:z13:
.......................
พี่ภูอย่าทิ้งพี่ดินไปนะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
พี่ดินน รักพี่ภูแล้วดิ อย่าทิ้งพี่ภูไปปปปปปปปปปปป o13
-
มันจบจะง่ายไปรึเปล่า ตะหงิดๆ ยังไงไม่รู้
งืม ตอนท้ายเีนี่ย พี่ดิน พูดเพราะกับ พี่ภูแล้วเหรอค่ะ รึว่าเพราะพี่ดินอยู่ในภาวะทางอารมณ์ไม่ปกติ
-
มาต่ออีกคน
-
แปะ ............................................
เจ้โครตไวอ่าาา o22 อิอิ
เม้นท์ๆๆๆ
อ่านตอนนี้แล้วอยากกระซวกกรมากๆ o18
พูดมาได้ไงจะให้เก็บน้องดินไว้เล่นๆ
รู้มั้ยว่าสถานะตัวเองตอนนี้คือคนนอกแล้ว เพราะคุณคือคน
ที่เดินออกนอกวงกลมไปเองนะค้าา :m31: กร๊าซซซซ
โมโหๆๆๆๆยังจะมาบอกว่าจะยกขึ้นมาเทียบเท่าอีก
ตอนนี้สถานะคุณกรอ่ะ ต่ำกว่าน้องดินเยอะเลยอะค้าา
ทั้งในเรื่องสถานะด้านหัวใจ และสถานะด้านอีคิว :fire:
เหมือนกรจะแสนดีที่รักครอบครัว แต่กรก็เหมือนเห็นแก่ตัว
ตัดใจไม่ได้อยากเก็บไว้ทุกอย่างอ่ะ
เหมือนจาหวงก้าง แง่งๆๆๆๆๆๆๆๆ
น้องดินโผล่มาเล็กๆน้อยๆ แต่น่ารักเหมือนเดิม
เหมือนจะห้าว เหมือนจะเถื่อนแต่ไม่เคยทำร้ายใคร
พูดคำใดไว้ก็เสมอต้นเสมอปลาย :กอด1: เด็กดีของเจ้ :L1:
ตอนนี้ภูเค้ารักเราคนเดียวละน้า
อย่าได้แคร์ อย่าได้กลัวหรือไม่แน่ใจเลยนะ
ส่วนคุณภูก็ o8 รู้แล้วใช่มะ ว่าเจ็บเป็นยังไง
และจะเจ็บขนาดไหนหากไม่มีน้อง
เพราะงั้น รักษาดินก้อนน้อยๆนี้ยิ่งชีพนะจ๊าาาา :oo1:
-
เหอๆ ไม่รู้จะว่าไงดีตอนนี้
เป็นกำลังใจให้ทั้ง 2 คนฝ่าฝันอุปสรรคแล้วก็เข้าใจกันนะคะ
:กอด1:
-
พี่ดิน ภูเค้าพยยามเคลียร์ตัวเองแล้ว ให้โอกาสอีกสักหน่อยนะ
อย่าเพิ่งเศร้า อย่าเพิ่งเสียใจ พี่ดินต้องยิ้มเข้าไว้ :กอด1:
-
“ภู ไม่รู้อะไรเลยกรแต่ภูมั่นใจ มั่นใจว่าสักวันดินจะเป็นคนรักที่ดีของภูได้ เค้าไม่ได้ดีไปกว่ากรหรือดีไปกว่าใครหรอกนะ ไม่ต้องเลย ภูไม่เคยต้องการคนดีเลยกรภูต้องการคนที่รักเท่านั้นแหละแค่รักภูอยู่ข้างภู ก็พอ”
ชอบคำพูดตรงนี้สุด ๆ ๆ
ดีแล้วแหละที่คุณภูพูดบอกไปตรง ๆ ไม่งั้นต้องมานั่งปวดหัวอีกมากมาย
-
อยากให้มาต่อเร็วๆ จัง
ไม่อยากให้พี่ดินกับภูเป็นแบบนี้เลย
สงสารพี่ดิน แล้วก็ไม่อยากให้ภูเข้าใจพี่ดินผิดด้วย
เข้าใจกันเร็วๆ นะ
-
ขอตบมือดังๆให้กับใจของพี่ดิน นักเลงครับนักเลงสุดๆนักเลงในสลัมที่น้องๆในสลัมรักและนับถือ
-
อ่าาาา
ภูน้อยใจใช่ไหม
จับดินกดอีกสักรอบดีไหม
จะได้ไม่ไปไหนอีก อิอิ :-[
แต่ก็เข้าใจดินนะ
ดินคงคิดว่าตัวเองเป็นส่วนเกินสินะ
ภูกับดินรีบๆเข้าใจกันเหอะ
-
เล่นเอาพี่ดินคิดมากเลยอ่ะ
แต่คุณภูก็เด็ดขาดดีนะ หวังว่ากรจะทำใจได้นะ
-
เอ้อ...สงสารภู+พี่ดินจังเลย :monkeysad:
กรเอ๊ยยย กลับมาทำไมตอนนี้นะ มันสายไปแล้วไม่รู้รึไง
เป็นกำลังใจให้ทั้งคนโพส+คนแต่งเลยค่ะ :กอด1:
-
อ่านไปอ่านมาแล้วสับสนกับคำพูดของกรมากมายค่ะยังไงไม่รุ้สิ แต่น่าตบมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
อย่าให้เจอตัวนะแม่จะถอดส้นสูงตอกให้หน้าผากเป็นรูให้สมองไหลเลย
-
ดราม่าสุดๆ ตอนนี้ รอดูต่อไป ว่า คุณ กรจะทำยังไง
-
กร แรงงงงมากนะว่าดินเป็นเด็กขาย ชิ :3125:
ชอบภูมากมันคงสุดยอดไม่ลังเลกับรักเก่าเลย o13
:pig4: writer คะ
-
(http://www.yenta4.com/msn/emoticon/kawaii/yenta4-emoticon-0001.gif) อ๊ากกกก!!!!! (http://www.yenta4.com/msn/emoticon/kawaii/yenta4-emoticon-0001.gif)
นัง(http://static.sanook.com/www/icons/kreann.gif)กร! ตายซะเถอะแก๊!!!!!!!!!!!!! (http://www.yenta4.com/msn/emoticon/aunt/yenta4-emoticon-0103.gif)(http://www.yenta4.com/msn/emoticon/Tuzki/yenta4-emoticon-0011.gif)
โอยยยยยย!!!คุณทีโรมานซ์ขาาาาา!!! (http://www.yenta4.com/msn/emoticon/aunt/yenta4-emoticon-0014.gif): เหตุใดจึงผลิตมาม่ามาแจกให้บรรดาแม่ยกพี่ดินอย่างนี้ล่ะค๊าาาาา!!!(http://www.yenta4.com/msn/emoticon/aunt/yenta4-emoticon-0012.gif)
ไม่เอาแล้วนะคะ ตอนนี้มาม่าล้นห้องแว้วค่าาา (http://www.yenta4.com/msn/emoticon/aunt/yenta4-emoticon-0075.gif)
ถ้าตอนหน้ายังแจกมาม่าอีก จะไม่เรียกว่าคุณทีโรมานซ์แล้วนะคะ!! (http://www.yenta4.com/msn/emoticon/aunt/yenta4-emoticon-0086.gif)แต่จะเปลี่ยนให้เป็น"คุณทีโรงมาม่า"แทนค่ะ!! หุหุ (http://www.yenta4.com/msn/emoticon/aunt/yenta4-emoticon-0078.gif)
ส่วนท่านพี่ดินของผองเราเหล่าแม่ยก ท่าทางแบบนั้น คาดว่าคงเกิดอาการนอยด์รับประทานน่าดูเลยอ่ะ
เลิกนอยด์นะคะพี่ดินขา มามะพี่ดินที่รัก มาให้เค้าจ๊วบปลอบเร๊วววววว~ (http://www.yenta4.com/msn/emoticon/Tuzki/yenta4-emoticon-0041.gif)
จุ๊บๆคุณทีโรมานซ์กับคุณเซเว่นค่ะ(http://www.yenta4.com/msn/emoticon/kawaii/yenta4-emoticon-0024.gif)
(http://i41.photobucket.com/albums/e284/PunKSteP/LiNe/3111.gif)
(http://upic.me/i/1z/q8ewh.gif) ส่วนผม รีบเอามือไม่กุมมือคนข้างๆไว้ตั้งแต่กรยังพูดไม่จบแล้ว....แต่ดินเฉยมาก
(http://upic.me/i/gx/tgjy1.gif)(http://upic.me/i/n5/3a7y2.gif)(http://upic.me/i/0r/4g8y3.gif)(http://upic.me/i/uz/7d1y4.gif)(http://upic.me/i/go/u45y5.gif)(http://upic.me/i/qn/0lcy6.gif) มือไม้
(http://upic.me/i/1z/q8ewh.gif) แสนดียังคงอ้าปากรับข้าวคำสุดท้ายที่คุณครูคนใหม่ที่ตั้งใจป้อนให้ด้วยรอยยิ้ม
(http://upic.me/i/gx/tgjy1.gif)(http://upic.me/i/n5/3a7y2.gif)(http://upic.me/i/0r/4g8y3.gif)(http://upic.me/i/uz/7d1y4.gif)(http://upic.me/i/go/u45y5.gif)(http://upic.me/i/qn/0lcy6.gif) ที่ตัวหลังน่าจะไม่ต้องใช้ก็ได้นะคะ เป็นแบบนี้ ╬══► ที่คุณครูคนใหม่ตั้งใจป้อนให้ด้วยรอยยิ้ม
(http://upic.me/i/1z/q8ewh.gif) แต่สำหรับตอนนี้สถานะเปลี่ยนไปและผมควรจะให้เกียรติ์ทั้งสองคน
(http://upic.me/i/1z/q8ewh.gif) ผมเงียบให้เกียรติ์คนที่ต้องการคุยส่วนตัวกับผมก่อน
(http://upic.me/i/gx/tgjy1.gif)(http://upic.me/i/n5/3a7y2.gif)(http://upic.me/i/0r/4g8y3.gif)(http://upic.me/i/uz/7d1y4.gif)(http://upic.me/i/go/u45y5.gif)(http://upic.me/i/qn/0lcy6.gif) ให้เกียรติ
ปล.ขอใช้emoจากภายนอกบอร์ดนะคะ จะได้เป็นการประหยัดทรัพยากรเล้า เพราะช่วงนี้connection problems บ่อยเกิ๊น -*-
-
หนนี้อ่านแล้วน้ำตารื้นขึ้นมาเลยค่ะ.....รู้สึกสงสารคุณภู :monkeysad:
อย่าเพิ่งท้อนะคะ....สู้ ๆ เอาหัวใจรักจากพี่ดินมาให้หมดทั้งดวงให้ได้
ขอบคุณไรท์เตอร์มากค่ะ :L2:
-
พี่ภู เยี่ยม ชัดเจน ไม่อ้อมค้อมดี
พี่ดิน ตรง และใจนักเลงมาก
แต่รักกันนะ รักกัน รักกัน :กอด1:
-
สงสารที่ภู แต่ท่าทางพี่ภูจะหารู้ไม่ว่า พี่ดินก็น่าจะเจ็บเช่นกัน
ทำเก่งไปงั้นใช่ป่าว พี่ดินอ่ะ ใจจริงลุ้นระทึก อิอิ
พยายามไม่เศร้านะนี่ แต่ก็สงสารกรเหมือนกันหละ
ทำไงได้เลือกครอบครัวกับสังคม ก็ต้องยอมเสียความรักหละค่ะ
ตอนหน้าไม่มาม่าดีกว่าเนาะ สงสารคนอ่านเน้อออออออออออ
อ่านไปน้ำตาคลอเชียวหละ :m15:
-
นี่มัน..............................
...................................
...................................
...................................
........................มาม่า นี่นา
ไม่อ๊าววว ตอนหน้าขอให้พี่ภูกลับมาหน้าหนาเหมือนเดิม
-
พี่ดิน อย่าเพิ่งน้อยใจสิ :m15:
-
:o12:อยากอ่านวันละสองสามตอน 555
-
เหอๆ ไม่รู้จะว่าไงดีตอนนี้
เป็นกำลังใจให้ทั้ง 2 คนฝ่าฝันอุปสรรคแล้วก็เข้าใจกันนะคะ
:กอด1:
o13
-
อยากเข้าไปตบหัวกร
อยากเข้าไปตบไหล่พี่แก๊ก
อยากเข้าไปให้กำลังใจพี่ภู
อยากเข้าไปกอดน้องดิน
-
:beat: :beat: กร ทีเถอะ ไม่ไหว เลิกไปแ้ล้ว ยังจะหน้าด้านมาขอคืนดี มันคิดว่าตัวเองวิเศษมาจากไหนนี่ ย๊ากก โมโห
พี่ภู ทำดีมากวันนี้ เอาให้มันเคลียร์ๆ ถ้าไม่เคลียร์ นี่มีเรื่องแน่
อยากรู้ว่าพี่ดินคิดยังไงบ้าง อารมณ์และความรู้สึกตอนที่ พี่ภูเข้าไปคุยกับกร
เห้อออ อ่านไปก็เริ่มเครียด มาม่าเริ่มจะอืดแล้ววเนี่ย
-
พี่ภูพูดได้ชัดเจนมาก o13
ให้กำลังใจพี่ภูกับพี่ดิน
:L1:
-
ชอบตอนนี้จัง......เจ๊เเต่งได้ o13 มาก
นายภูชัดเจน กับความรู้สึกมาก...ชอบ ชอบ :-[
-
ชอบที่ตัวละครทุกตัวต่างรู้หัวใจตัวเองจังครับ :L2: :3123:
-
คำตอบที่ให้กร ถือว่าภูแน่มากระดับนึงเลย
แต่อาการคิดไปเองของภู แล้วก็ไม่ค่อยเข้าใจไม่แน่ใจในพี่ดินแบบนี้
สักวันมันจะก่อปัญหาให้ชีวิตคู่เปล่าเนี๊ยะ
-
เฮ้อออออออออออออออออออออออออออ :เฮ้อ:
พี่ภูหวังอะไร หวังให้พี่ดินเกาะขาร้องไห้บอกว่า อย่ากลับไปนะ อย่าหันหลังให้ผม อย่างนั้นหรือ?
มองพี่ดินให้ดี แล้วทำความเข้าใจในความเป้นพี่ดินให้มากกว่านี้นะคะ
แค่ที่นั่งรออยู่แบบนี้ ควรจะพอใจแล้วไม่ใช่หรือ?
เป็นหน้าที่ของพี่ภูต่างหากคะ ที่จะทำให้พี่ดินมั่นใจในที่ทางของตัวเอง
พี่ดินจ๋า :กอด1:
((คุณกรอุตส่าห์มาตีบทแตกมาม่าตั้งนาน ข้าพเจ้าไม่รู้สึกถึงความสำคัญสักนิด กร้ากกกกกกกกกส์))
-
อ่านมาตั้งนานพึ่งได้คอมเม้น
เราเข้าใจความรู้สึกกรนะ
บางทีเราต้องยอมเสียสละสิ่งที่รัก เพื่อครอบครัว คนที่เรารักและแคร์ยิ่งกว่า
อยากได้เขากลับมา แต่จะทำไงได้เราเป็นคนเลือกเอง เราต้องรับผิดชอบกับสิ่งที่ทำลงไป
-
เขี่ยๆกรออกไปเห๊อะ
คนเห็นแก่ตัว ชอบดูถูกคนอื่น แถมยังชอบยกตัวเองเหนือคนอื่นแบบเนี๊ยะ
สมควรอยู่คนเดียวแล้วล่ะ
-
ไม่น่ามีอะไรต้องคิดมาก นายภูพยายามเคลียร์เรื่องยุ่ง ๆ กับอดีตแฟนเก่า
ที่พยายามทำตัวไม่เข้าใจ แต่การตบมือข้างเดียวมันไม่ตังหรอก พี่ดิน
มาเป็นกำลังใจให้ นายภูตะวัน เอาหัวใจของพี่ดินมาเก็บไว้แบบถาวร
จริง ๆ แล้วพี่ดินก็ใช่จะไม่รู้สึกอะไรหรอกนะ เพียงแต่ปากแข็งเท่านั้นเอง :z1:
เป็นกำลังใจให้ทั้งเซกิและก็ TRmance ส่วนคะแนน + รอเวลาก่อนเพิ่ง + เมื่อเช้า :z2:
-
พี่ภูชัดเจนมาก o13
พี่ดินคงคิดว่าตัวเองเป็นส่วนเกินอย่าเพิ่งน้อยใจนะพี่ภู
สู้ๆนะทั้งสองคนผ่านมันไปให้ได้ :กอด1:
-
โอ้วววว..มาเต็ม! กรปากเสียมาว่าพี่เป็นเด็กขาย :m16:
พี่ดินนอยด์ๆๆๆๆ :กอด1:
-
พี่ดินขะเจียมเนื้อเจียมตัวไปไหมเนี่ย
เล่นซะพี่ภูสะอึก ปวดใจเป็นแถบๆ
งานนี้ถึงจะจบเรื่องกรได้ แต่แอบหมั่นไส้คำพูดกรสุดๆ
หาว่าพี่ดินเป็นเด็กขาย เคืองอ่ะ :fire:
-
หวังว่ากรจะเข้าใจและจบมันให้ได้อย่างจริงจังนะ
ถึงพี่ดินจะเป็นนักเลง แต่นักเลงก็หวั่นไหว และอ่อนล้าเป็นนะเว้ย
เพียงแต่นักเลงโตเมียพี่คนนี้ ไม่ใช่ประเภทจะร้องไห้ฟูมฟายแสดงความอ่อนแออ่อนไหว
เพราะฉะนั้นพี่ภูต้องสู้ๆ ไหนๆ ก็หน้าทนคว้าพี่ดินมาเป็นเมียได้แล้ว
ทนอีกซักหน่อย แสดงความจริงใจให้พี่ดินเห็นอีกซักนิด อย่าเพิ่งท้อนะ :กอด1:
งวดนี้ พี่แก๊กชนะเลิศ :m1:
-
:เฮ้อ:
น้อยอกน้อยใจกันเข้าปายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
-
ตอนหน้าขอฟังความรู้สึกพี่ดินด่วน
หวังว่าพี่ดินคงพูดตรงกับเสาไฟฟ้าเหมือนเดิมจะได้ไม่เจ็บด้วยกันทั้งคู่นะ
ปล.แคร์คนอื่นมากเกินไปมันก็เบียดบังความสุขของเราเองนะ คิดดู คนที่ไม่ได้รักเราเค้จะคิดไงกับเราก็ช่างเค้าเถอะ เอ็นดูเขาเอ็นเราขาด ประมาณนี้มั่ง
-
แล้วเปงไงต่อไปนะ
-
ถ้ากรตัดใจได้ก็ดีแต่มันตะหงิดๆยังไงไม่รู้
-
ดีมากภูที่สามารถเครียได้และพูดออกไปตรงๆ
แต่กรจะจบด้วยหรือเปล่านั้นอีกเรื่อง
รอดูต่อไป
ถ้าไม่รอเจื๋อนกร o18
-
การตัดสินใจบางอย่างมันเรียกกลับคืนมาไม่ได้ ข้อนี้ตัว กร เองก็น่าจะรู้
แต่เหมือนจะยังยอมรับไม่ได้เลยมาตามกลับไปอีกครั้ง
..ผมอ่านแล้วเหมือนกรจะตั้งความหวังไว้มากว่าถ้ากลับมาภูจะยอมกลับไปเป็นเหมือนเดิม
พอถูกทำลายความตั้งใจทีก็เขวจนยืนแทบไม่อยู่ ... ยังไงก็นี่แหละคือ บทเรียน
ส่วนภูกับพี่ดินผมนับถือเลย
ตรงๆไม่ซึนแบบนี้นี่แหละ รักยืนยาว :z2:
-
อ๊ะ ไอ้พี่ภูบ้านิ ดินเค้าเป็นนักเลงแกจะให้กอดขา เขย่าแขนแล้วบอกแกว่าอย่าไปรึไง
เค้าเลือกอะไรได้บ้างฮะ มีแต่แกเลือกทางมาให้เค้าตลอดแล้วทีตอนนี้จะมาทำน้อยใจ
เดี่ยวแม่เลิกเชียร์แล้วยุให้พี่ดินหาเมียใหม่เลยนิ :m16:
-
พี่ภู อย่าทำเป็นน้อยใจได้ป่ะ
ไหนๆๆ ก็ด้านมานานแล้ว
เรื่องแค่นี้ขี้ประติว เนอะๆๆ
:z2: :z2: :z2:
-
:sad4: :sad4:
สู้ๆๆนะพี่ดินน
-
นายภู นายทำให้น้องดินไม่มั่นใจ
รีบจัดการอย่างเร็ว
กรทำตัวไม่น่ารักเลย
-
หนักแน่นๆ พี่ดิน หนักแน่น ฮึกๆ
-
มาม่า :sad11:นิดนิดจิดแจ่มใส
ปล.ราไวๆนะจะได้มีความสุก :haun4:
-
ขอบคุณค่า..
เฮ้อ..ทำไงได้คนเราไม่สามารถได้ทุกอย่างตามที่เราต้องการหรอกนะ..ในเมื่อตัดสินใจไปแล้วก็ควรยอมรับผลที่จะตามมาให้ได้สิ..
ปล.มาถึงขนาดนี้แล้วห้ามถอยนะพี่ภู..
-
กอดไรท์เตอร์แน่น ๆ หนึ่งที....
กอดพี่ภูแน่น ๆ อีกหนึ่งที...
กอดพี่ดินแน่นๆ อีกหนึ่งที...และแอบขโมยพี่ดินกลับบ้านมาด้วยเลย...คริคริ
เฮ้ออออออออ อ อออออ...อ่านแล้วไม่รู้จะเม้นอะไรดี...คือมันแบบว่า "โคตรจะบีบหัวใจ" จริงจัง >[]<
อ่านไปลุ้นไป...ยังแอบคิด ถ้ามันกดดันและตื่นเต้นมากกว่านี้...สงสัยพรุ่งนี้ตูต้องได้ไปตรวจหัวใจเป็นแน่แท้ -*-
แต่นี่ยังดีนะที่พี่ภูยังชัดเจน และมั่นคงกะพี่ดินไม่เปลี่ยนแปลง...ลองเปลี่ยนดูสิ...รับรองได้ว่างานนี้ พี่ภูมี 'บ้านบึ้ม' กันบ้างหล่ะ...ฮึ่ย =[]='
ส่วนพี่ดิน...โอ๋ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ...ขวัญเอ๋ย...ขวัญมานะพี่ดิน...อย่าไปคิดอะไรมาก
ของของเรา ยังไงมันก็เป็นของของเราอยู่วันยังค่ำ...อย่าคิดเองเออเองแบบนี้นะพี่ดิน...ไม่ดีไม่เอา...กลับเกิบอะไร...ที่ของพี่ดินคือที่นี่ ยังไงพี่ดินก็ต้องอยู่ที่นี่
เชื่อมั่นในตัวพี่ภูเข้าไว้...แม้ว่ามันจะไม่ค่อยน่าเชื่อก็ตามอ่ะนะ...กร๊ากกกกกกกก ก ก กกกก ก กกส์
เอาเป็นว่า...เป็นกำลังใจให้ทั้งพี่ดินและพี่ภู (แม้ใจจริงจะให้พี่ดินมากกว่าก็ตามอ่ะนะ =^= b)
เชื่อว่าทั้งคู่จะผ่านเรื่องร้าย ๆ ไปด้วยกันได้...และที่อยากจะบอก...พี่ภูแมนโคตร ๆ ที่ไม่แคร์สังคม...อันนี้เค้าค่อดจะปลื้ม...>///////<
และที่สำคัญเหนือสิ่งอื่นใด...ไรท์เตอร์ฮะ...เค้าเบื่อมาม่าแล้วนะ...กินจนจะเรอเป็นมาม่าแล้วเนี่ย...(มันหลายเรื่องเกิ๊นนน นนนน...มีแ่ต่มาม่าทั้งน๊านนนน)
อยากกินพวกของหวานบ้างแล้วอ่ะฮะ...นะฮะไรท์เตอร์...คือเค้าอยากเขิลอ่ะ...เค้าอยากเขิล เค้าอยากเขิล...คริคริ >///////<
-
กรเห็นแก่ตัวจริงๆ ภูมันไม่ใช่ควายนะ เจ็บก็จำเฮ้ย
ยังไม่รู้จักดินดีพอก็มาว่าดินอย่างงั้นอย่างงี้ :z6: :z6: :z6: :z6:
ขอให้ดินกับภูคุยกันเข้าใจ เพี้ยง! :กอด1:
-
ดินอย่าเสียสละเลย
ภุเขารักดินนะ
แต่ดีนะที่กรยอมง่ายๆๆไม่ยุ่งยากอะไร
เหะๆๆๆๆๆๆๆ
แต่ชอบคำพูดภูจัง o13
-
มาม่าได้อีกนิด
กรจะแอบเล่นละครหรือเปล่านะขอรับ รอดูๆ
ปอลิง รอตอนต่อไปโลด :a1:
-
นังกรนี่พูดง่ายดีเนอะ โครตเห็นแก่ตัวสุดๆ :z6: :z6: :z6:
น้องดินกะนายเสาไฟฟ้าสู้ๆ
o13 o13 o13
-
น้องดินดีมาก ๆ เลย
แต่อย่าคิดอะไรคนเดียวนะครับ
ถามพี่ภูให้พี่ภูเค้าได้พูดได้อธิบายอะไรบ้าง
จะได้ไม่ผิดใจกัน (รักทั้งคู่เลย ^^)
-
หยึย...จบตอนแบบนี้ ไม่งามนะคะ
เสาไฟฟ้าเค้าเจ็บปวดอ่ะ
พี่ดินเคลียคำพูดตัวเองหน่อยก็ดีนะคะ...ได้โปรดดดดด
รอตอนต่อไปค่ะ
-
กรจะกลับมาให้มันได้อะไรไม่เข้าใจ ในเมื่อตัวเองเป็นคนตัดสินใจเลือกทางนี้แต่แรก
แล้วจะมารื้อฟื้นเพื่อ?????????
ดีนะที่พี่ภูไม่เอาด้วย....
ดูสิ ทำพี่ดินคิดมากเลย
เข้าใจพี่ดินนะ ลองอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ใครจะไม่คิดมาก ให้ค.รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นมือที่ 3 อย่างงั้นอ้ะ
พี่ภูก้ต้องเข้าใจพี่ดินนะ พี่ดินไม่ใช่พร้อมเดินจากไปตลอดเวลา แต่การที่พี่ดินเป็นแบบนี้ มันก้เหมือนกับเผื่อเอาไว้ว่าถ้าพี่ภูเลือกกรขึ้นมา พี่ดินก้ต้องไปอยู่ดี...
เป็นกำลังใจให้พี่ดิน กอด กอด :กอด1: :กอด1:
-
มันจะมาม่าไปมั้ยเนี่ย??
อ่านแล้ว ปวดหนึบแทนภูเลย
-
ยอมรับว่าเศร้า แต่ยังไม่สะใจ แต่ก็ไม่อยากให้เศร้าไปกว่านี้
-
นายเสาไฟฟ้าตัดสินใจถูกแล้วที่พูดออกไปตรง ๆ o13
ตอนนี้เหลือเพียงแต่เรียกความมั่นใจให้กับพี่ดินเท่านั้น :กอด1:
-
:o12: สงสารพี่ดิน
-
ดินมาไม้ไหนเนี่ย
ซื่อ ๆ แบบนี้ ภูรับมือไม่ถูกนะ
ประโยคสุดท้ายน่ะ จุกนะนั่น
-
:m15: อึ้ง เม้นไม่ออกกันเลยทีเดียวคะ ไงวันนี้มันเศร้าอย่างนี้ล่ะ สงสารทั้งพี่ดินและพี่ภู ขอให้ทั้งคู่คุยกันนะคะ จะได้เข้าใจกัน อย่าได้คิดไปเองฝ่ายเดียวเลยนะ
:pig4: ขอบคุณคนแต่งและคนโพสทั้งน้ำตานะคะ หวังว่าพรุ่งนี้ฟ้าคงสดใสเนอะ
ปล. ชอบคำพูดพี่ภูที่บอกกรว่า "ภูไม่เคยต้องการคนดีเลยกรภูต้องการคนที่รักเท่านั้นแหละแค่รักภูอยู่ข้างภู" ฟังแล้วโดนใจฉึกเลยอ่ะ
-
พลาดได้ไง 2 ตอน แปะไว้ก่อน
-
เห็นใจกรนะ แต่ว่า กรเองก็เป็นคนเลือกจากไปเอง
แล้วกลับมาบอกว่า ทั้งภูและครอบครัว สามารถไปกันได้ คิดช้าไปป่ะ
มาเรียกร้องตอนนี้ก็คงไมได้แล้วล่ะ ก็พี่ภูรักพี่ดินไปแล้ว ทำใจซะนะ
แต่แบบ พี่ดินรอพี่ภู แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย น่ารักไม่ไหวจะเคลียร์คนนี้
นี่สงสัยก็คงคิดถึงเรื่องสามีกับแฟนเก่าเต็มหัวเลยอ่ะดิ อิอิ
พี่ภูกับพี่ดิน สู้ๆนะ :กอด1:
-
ภูทำดีแล้ว แต่พี่ดินก็เจ็บเหมือนกันเมื่อคนรักเก่ามาขอคืนดี
-
ดินน่ารักจัง รอพี่ภูด้วยอะ แต่มันสั้นอ่า อยากได้เยอะๆๆ อิอิ
:z13: :z13: คนเขียน จะได้เขียนเยอะๆ หุๆ
-
ปลื้มใจภูนะที่เคลียร์ตัวเองได้ขนาดนี้
แต่ว่ากรจะทำอะไรแย่ๆหรือเปล่นั่นเป็นเรื่องต่อจากนี้อ่ะนะ ,, :เฮ้อ:
พี่ดินอย่าพูดแบบนั้นสิ ภูทนไม่ไหว คนอ่านก็ไม่ไหวนะ
เข้าข้างตัวเองหน่อยสิพี่ดิน คุณภูเค้ารักขนากนี้แล้วนะ :เฮ้อ: :L2: :กอด1:
-
ไม่ไหว ไม่ไหว กินมาม่า จนท้องอืด
:sad4: เครียดนะเนี่ย
-
ภู ชัดเจนที่สุดแล้ว เรื่องความรู้สึกของตัวเอง
เหลือแต่พี่ดินนี่แหล่ะ คิดยังไงกับภู
หวังว่ากรคงจะไม่ก่อเรื่องอะไรให้มันเลวร้ายกว่านี้นะ :angry2:
-
:monkeysad:สู้สู้นะ
-
พี่ภู ทำดีแล้วนะ พูดเคลียร์ๆแบบนี้
พี่ดิน อย่าคิดมากนะ พี่ภูรักตัวเองจะตายยยยย :กอด1:
อยากกอดพี่ดินซักที พี่ภูสู้ๆ
-
^^
-
ดูภูเป็นผู้ใหญ่มากๆ เลย (ค่อยสมกับตำแหน่งท่านประธานหน่อย)
อย่างนี้ถึงยอมให้ดูแลดินได้ ดินน่ารักจิงๆ มาจุ๊ปทีนึง :z1:
*ไรเตอร์จ้าสีตัวหนังสือเออแบบว่าขอเข้มๆ หน่อยได้ไหมอ่ะเพ่งจนปวดตาไปหมดแว้วว
-
ยกนิ้วให้พี่ภู o13ชัดเจนในตัวเอง
พี่ดินก็ยังเพิ่งน้อยใจไป :กอด1:
ส่วนกร เมื่อเลือกไปเองจะมาเรียกร้องอะไร :o
-
ตะลุยอ่านเรื่องนี้มา 1 สัปดาห์ เม้นท์บ้างไม่เม้นบ้าง(ส่วนใหญ่ไม่ อิอิ) :impress2:
ในที่สุดก็อ่านทันแระ (o22อ่านนานไปนิด ก็งานมันยุ่งนิ)
ตอนแรกก็สงสารตาคุณภูตะวัน อกหักตั้งกะต้นเรื่อง แล้วก็คิดว่ามันจะลงเอยกันยังไง :serius2:
อ่านมาเรื่อยๆ ก็ถึงบางอ้อ :a2: แต่คิดว่ามันยังไม่จบแค่นี้แน่เลยอะ :confuse:
มันเหมือนทิ้งปมอะไรบางอย่างเกี่ยวกับน้องเพียงดิน เอ...รึเราอ่านแล้วคิดมากไปเอง :a5:
ยังไงก็รออ่านต่อทุกวันเน้อ ค่ะเด้อ :กอด1:
-
โอ้โห พี่ดินพูดได้กระชากทั้งใจพี่ภูและใจคนอ่านเลยจริงๆ
:z10:
ลป. คำว่า "เกียรติ" ไม่น่ามีตัวการันต์นะ
-
พี่ดินพูดเพราะจัง หรือว่าตัดใจจากพี่ภูแล้ว :a5:
-
ดินของเราน่ารักที่สุด อิอิ
-
คุยกันให้เข้าใจนะพี่ดินพี่ภู ^^
ส่วนนายกร ไม่ว่าจะทำใจได้หรือไม่ได้ ก็จงกลับไปในที่ของคุณเถอะ
ที่นี่ไม่ใช่ที่ของคุณอีกแล้ว แต่เป็นของพี่ดินคนเดียวและตลอดไป
รู้ไว้ซะด้วย ชิส์ชิส์
-
ถ้าเราเปนดินเราก้จะพูดอย่างนั้น
แม้ว่าเราจะรู้สึกรักไปแร้ว
เพราะเรามาทีหลัง
สงสารดินเต็มที่อ่า
พี่ภูก้เข้าใจไปนู้นเรย
อีนังกร เหนแก่ตัวมากไปไหม
กรับไปดูแลเมียแกไป นังนี่ :beat:
-
พี่ภูทำดีมาก
พี่ดินอย่าไปเปิดทางสิค่ะ
เเต่ไงพี่ภูก็ไม่ปล่อยพี่ดินไปเเน่นอนอะ
พี่ภูก็อย่าคิดมากพี่ดินเค้ายังเด็กนักอิอิ
พี่ภูต้องใช้หลักสูตรเร่งรัดเเเล้วเเหละ
-
แปลกมั้ยครับเนี่ย ที่สงสารกร
ต้องเลือกระหว่างครอบครัวและคนรัก มันเจ็บปวกมากๆเลยนะครับ
แล้วพอคิดได้คนรักก้ไปรักคนอื่นแล้ว...
หวังว่ากรจะเจอคนที่ดีครับ
เป็นกำลังใจให้คนแต่งด้วย :L2:
-
พี่ดิน ยังรอ เห้ออออ โล่งอก
หวังว่า พี่ดินคงไม่คิดเล้กคิดน้อยนะ แมนเข้าไว้พี่
อิเจ้คนแต่ง นอนบ้าง อะไรบ้างนะ
-
o13 เด็ดเดี่ยวมากพี่ดิน พี่ชอบแบบนี้ที่ซู๊ดเลย o13
-
พี่ภู โฮๆๆๆๆ
โอเคมั้ย เจ็บปวดจังเลย
งื้อออออออ
กร ทำไมคิดว่ามันจะง่ายขนาดนั้นวะคะ??
ทิ้งเค้าแล้วกลับมาเนี่ย
ฮืออออ พี่ภูอย่าใจอ่อนอะไรเลยนะ
ไม่งั้นจะลุ่้นให้นักเลง เอาใจออกห่าง !!!!
-
รู้สึกเจ็บจิ๊ดๆตรงหน้าอกแทนพี่ภูเมื่อได้ยินสิ่งที่พี่ดินพูด
เข้าใจนะว่าพี่ดินไม่อยากเป็นปัญหาระหว่างกรกับเสาไฟฟ้า
พี่ดินไม่คิดจะอยู่กับเสาไฟฟ้าอีกนิดหรอ
เสาไฟฟ้าก็เป็นคนดีคนหนึ่งนะ ถึงจะหื่นไปหน่อย แต่เขาก็รักพี่ดินนะ
-
ใครหน้าไหนอย่ามาขัดขวาง :serius2:
ความรักของพี่ภูกับดินนะ
ใครเข้ามาขอให้บ้านโจรขึ้น
:call:
-
กรพูดได้เห็นแก่ตัวที่สุดอ่ะ
ว่าพี่ดินเป็นเด็กขายด้วย :m16:
ภูนี่มั่นคงในความรุ้สึกดี ชอบที่สุด
-
คอมเม้นไม่ถูก แต่รู้ว่า มันอึดอัดใจมากเลย
-
:o12: :o12:
-
ทำไมอ่านแล้วรู้สึกว่าสุขแบบเจ็บๆ พี่ภูคิดมากจัง เข้าใตดินมากกว่านี้หน่อยซิครับ
-
กร นายแรงมาก เราเคืองนายอ่ะ
มาว่าพี่ดินได้ไง เดี๋ยวมีเฮ
-
นับถือน้ำใจพี่ดินเลย คนที่ถูกกรว่า ว่าไม่คู่ควร เค้ายังมีความคิดที่ดีกว่าตัวคนพูดซะอีก
:เฮ้อ: อ่านตอนนี้แล้วสงสารพี่ดินจัง
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
-
นักเลงมั่นใจในตัวเองหน่อยซิ
เสาไฟฟ้าสู้ๆ
ไรท์เตอร์สู้ๆ
รีดเดอร์สู้โว๊ย(โปรเจ็คจ๋าลดความยากลงหน่อยได้ไหม)
-
ทุกคนอ่านแล้ว.....ฟังเพลงไปด้วยนะ
ต่อมน้ำตาแตกซ่าน :monkeysad:
สะเทือนใจ :z3:
-
นึกแล้วว่ากรต้องมีแบบนี้ เข้าใจอยู่ว่าต้องทำเพื่อหน้าตาของครอบครัว
ถึงได้เลิกกัยภูไปแต่พอตอนนี้ เสาไฟฟ้ามีพี่ดินอยู่แล้วนะอย่ามายุ่งอีกเลย
ตอนท้ายที่เสาไฟฟ้าบอกว่าเจ็บยิ่งกว่าตอนกรทิ้งไปคงจะจริง
เพราะเรารู้สึกว่าเจ็บไปกับภูด้วยเลยอ่ะ
-
กรเห็นแก่ตัว เห็นแก่ตัวมากๆ
สงสารภู สงสารพี่ดิน
แต่ภู ดีมากที่ตัดขาดเรื่องให้มันจบๆไป ไม่ยื้อ ไม่รั้งไว้
อยากให้พี่ดินเข้าใจความรู้สึกตัวเองไวๆจัง
-
รู้สึกภูจะคิดได้นะ ว่าควรวางตัวยังไง แต่ดูแล้ว
ไม่ค่อยชัดเจนเลยอ่ะ สงสารพี่ดิน เหมือนจะรักภูเข้าแล้วสิ
ส่วนกร เข้าใจนะว่าคนบอกเลิกทั้งที่รักมันเจ็บ
แต่เมื่อเลือกครอบครัวแล้วอย่ากลับมาเลย
เพราะกับมาแล้วก็เติมเต็มให้กับภูไม่ได้ ยกให้พี่ดินเค้าดูแลภูไปเหอะ
-
รอต่อไปค๊าบบ
:กอด1:
-
มาแนวนี้จริงๆด้วยคุณกร
กลับมาเพราะเหตุผลนี้สินะ
หวงก้างเลิกกันไปแล้วก็แล้วกันสิ
คุณภูก็บอกแล้วว่าให้ได้แค่เพื่อน ดีแล้วที่คุณภูเด็ดขาด
คิดว่าพี่ดินก็หนักใจอยู่ใช่ไหม
เหมือนว่า จะไม่สนใจ แต่จริงๆแล้ว
ก็กลัวคำตอบของคุณภูอยู่ไม่น้อยละซิ
พี่ดิน ยังไงซะคุณภูเลือกพี่ดินแล้ว...มั่นใจหน่อย
-
พี่ภูชัดเจนแล้ว คงต้องอาศัยเวลาเพื่อให้น้องดินมั่นใจ
-
อ้าว อากาศมันร้อนเนอะ ไม่ใช่และ แหะๆ
อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกว่าเปิดอกคุยกันเลยเถอะ
ดินจะได้มั่นใจ อีกเรื่องกลัวใจกรจัง คงไม่คิดพูดไรทำร้ายจิตใจกรหรอกนะหรือจะไม่พูดแต่ทำเลย คิดแง่ร้ายจังเรา
-
ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
-
ม่ายอาวววว
พี่ภู
ทำไมไม่หัดดูอะไรซะบ้าง
พี่ดินร้องไห้จนตาบวมไปหมดแล้ววว
-
เข้าใจพี่ภูเลยอ่ะตอนนี้ :o12:
พี่ดินก็ยังไม่มั่นใจในความรักครั้งนี้ :sad4:
โอ๊ย...จะบีบไปไหนครับไรเตอร์ 55+
-
:a5::a5:อ่ะ ค้าง อ่ะ :a5: :a5:
-
เพลงเพราะจัง..... :เฮ้อ:
ดีแล้วที่พูดออกไปตรงๆ คนเห็นแก่ตัวยังไงก็เห็นแก่ตัว ยิ่งเป็นคนที่คิดว่าตัวเองมาก่อนและยังรักกันอยู่ ยังไงก็คงคิดเข้าข้างตัวเอง
เรื่องนี้..พี่ดินจะคิดแบบนี้ก็ไม่แปลก ถึงคุณชายภูจะคิดน้อยใจยังไงก็เหอะ น้องเขาก็แค่คิดตามหลักความเป็นจริงที่พูดนั่นแหละ
น้องเขาก็แค่หลีกทางให้คนก่อนที่มาทวงสิทธินั้นก็เท่านั้นเอง แกเคยบอกเองนี่ว่าการจบลงของการคบกันของเขากับแก มันไม่ใช่สิ่งสมัครใจ
เขาเคยเห็นตอนแกหมดสภาพเพราะคนๆนั้นมาแล้ว คงไม่แปลกอะไรที่น้องเขาคิดว่าแกอยากจะกลับไปคบกับคนๆนั้นดังเดิม
น้องเขาก็แค่รอถามว่าเรื่องของเราจะเป็นยังไงต่อไป แกก็อย่ามางี่เง่าคิดไร้สาระ ในเมื่อแกบอกกับตัวเองและคนอื่นว่าแกเป็นคนดึงเขามาในโลกนี้เอง
น้องเขายังไม่รู้อะไรหรอก ถ้าอยากให้รักนี้เป็นจริง ก็เลิกคิดไร้สาระและก็ดูแลให้ถึงที่สุด ไม่งั้นก็ปล่อยมือซะตั้งแต่ตอนนี้
น้องเขาไร้เดียงสาเกินกว่าที่คนใจเสาะอย่างแกจะดูแลเขาได้ดี เพราะทำเหมือนเล่นๆคิดบ้าบอได้ตลอดน้องเขาถึงไม่มีความมั่นใจในตัวแกไง
-
สับสน จนเม้นไม่ถูก :serius2:
ไม่รู้จะเห็นใจพี่ดิน หรือนายภูดี
:เฮ้อ:
ก็พี่ดินเค้าไม่เคยมีแฟนมีความรักนิน่า มาเห็นจะๆอีกครั้ง
หลังจากเห็นครั้งแรกตอนเค้ายังเปงแฟนกันด้วยแล้ว แล้วตัวเองเปงคนนอก
มาตอนนี้ก็ต้องคิดมากเปงธรรมดา
นายภูก็เหงใจน้อง..เฮ้ย พี่ดินหน่อยแล้วกันนะ
อย่ารีบงอนไปอีกล่ะ...ขอล่ะ :L2:
-
นังไก่ป่า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
( ขอเปลี่ยนชื่อ นังกร เป็น ไก่ป่าก็แล้วกัน )
หมั่นไส้มากกกกมาย
มึงทิ้งเขาไปแล้ว ยังเสนอหน้ามาตัดสินใครอีกว่าเหมาะหรือไม่เหมาะ
ไม่มองย้อมกลับไปดูตัวมึงเองบ้าง
ถ้ามึงดีจริง เฮียภู คงกลับมาแล้ววววววววววววว
หมั่นไส้ว่ะ อยากตบไก่ป่า แล้วเอามาต้ม กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด
-
ไม่เห็นจะยากเลย....
หากพี่ดินพร้อมจะไปจากง่าย ๆ ภูจ๋าก็ผูกมัดเกาะติดยิ่งกว่า เนตรนภาในชัตเตอร์สิ
แต่เปลี่ยนจากขี่คอเป็นเกาะเอว ฮิฮิฮิ
เอาน่า ๆ เพิ่งเริ่มปลูกต้นรักก็ต้องประคบประหงหน่อยสิจ๊ะ :L2:
-
555555555555555555555++++++++++++++++
กลิ้งรอ นอนรอ รำวงรอ
ร๊อออออออออออออออ และ ก็ รออออออออออออออออออ
-
พี่ดิน อย่าปล่อยภูไปง่ายๆสิ
ไหนๆเค้าก็อยู่กะเรา จับไว้ให้มั่นๆสิ
อย่าให้คนรอเสียบคว้าไปได้
:beat: :z6:
-
คำพูดนี้แบบว่าเห็นแก่ตัวที่สุด :angry2: :angry2: :angry2:
“ภูกำลังว่ากระทบกรอยู่ใช่มั้ย ใช่กรเห็นแก่ตัว กรเห็นแก่ครอบครัว แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าเราเลิกรักกันนี่ภู เรารักษาหน้าทางสังคมได้โดยที่เราสามารถรักษาความรักเอาไว้พร้อมๆกัน กรไม่แคร์ว่าเราต้องประกาศให้ใครรู้ เรื่องของคนสองคนเรารับรู้กันเองไม่ได้เหรอภู เรากลับมาเหมือนเดิมได้มั้ย ภูจะเก็บน้องเค้าไว้สนุกๆเล่นๆก็ได้ แต่เรากลับมาคบกันใหม่ได้มั้ยภู”
-
อ่านตอนนี้แล้วสงารภูมากๆเลยอ่าาาาาาา
-
ภูสู้ๆ :L2:
-
ดีแล้วที่ภูพูดกับกรตรงๆ
จะได้ไม่มีอะไรคาใจกันอีก
-
เอ่อ.. อ่านตอนนี้แล้ว ก็รู้สึกเห็นใจกรนะ
ถ้าให้เลือกระหว่างคนรักกับครอบครัว ถ้าเป็นคุณ คุณจะเลือกอะไร
เราไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวในโลก พ่อ แม่ ที่รักเรา หรือ คนรักของเรา อย่างไหนสำคัญที่สุด
ถ้าพ่อแม่เข้าใจและยอมรับได้ก็ดีไป แต่ถ้าไม่ล่ะ..อะไรมันจะเกิดขึ้น :เฮ้อ:
:กอด1:
-
มาม่า เต็มชามเลยยยย :z3:
น้องดินเค้างอนตุ๊บป่องๆๆ แล้ว นายภูรีบง้อโดยด่วน
ง้อยังไงหรอ ก็ แสดงความเป็นเจ้าของไง :haun4: :oo1:
-
ไม่นะไม่ พี่ดินอย่าทิ้งพี่ภูไปนะ
กรเห็นแก่ตัวมากกกกกกกกก
-
ว่าแล้ว คุณกรต้องกลับมาแบบนี้ ขอ :beat: หน่อยเถอะคะ อย่ามาสร้างความร้าวฉานให้คนอื่นนะ :m16:
ส่วนพี่ภู สุดยอดไปเลยค่าพี่ มั่นคงมาก ดีมากๆเลย o13 พระเอกแบบนี้แหละที่สังคมต้องการ ฮ่าาาาา :laugh:
นู๋ดิน ลูกคิดอะไรอยู่ ทำไมพร้อมจะปล่อยมือพี่ภูได้ทุกเมือแบบนี้ :sad4:
แต่ก็นะ เข้าใจอ่ะ เหมือนพี่ดินยังไม่มั่นคงพอเพราะยังไม่เข้าใจความรู้สึกตัวเองและพี่ภูนี่นา :เฮ้อ:
-
ดราม่าจิงๆเลย ให้ตายเหอะ
-
(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/anigif.gif)พี่ดิน อย่าเพิ่งทิ้งพี่ภูไปตอนนี้นะ
ห้ามเด็ดขาดดดดดดดดดดดดดดด(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/112.gif)
-
จัดการทุกอย่างให้มันเคลียร์ไปเลย
โดยเฉพาะเรื่องของกร
ให้ดินได้มั่นใจว่าเค้าไม่ได้เป็นคนคั่นเวลาของใคร
OK ? :m16:
-
หนีไปเลย มาม่ากันไปให้สุดๆ เลย คนอ่านก็ปวดใจนะ เห้อ
-
:จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: พี่ดินให้ชื่นใจ กับที่ไม่ได้เข้ามาตั้งสองวัน
เปิดมาก็เจอมาม่าชามโตเลยนะค่ะเนี๊ย อ่านแล้วแบบ กรจ๋าขอ :z6: ซักทีได้มั๊ยจ๊ะ
ส่วนพี่ภูทำได้ดีมากค่ะ หนักแน่นเข้าไว้ เพราะถ้าเฮียทำตัวไม่เครียร์หล่ะก็นะ o18
และสุดท้าย ท้ายสุด :กอด1: :กอด1: ทั่้คนเขียน คนโพส และเพื่อนแก๊ก ??
-
ตายแล้วฉัน เอ๋อได้อีก ดันคิดว่าอ่านตอนนี้ไปแล้ว ดีนะที่เอะใจเปิดย้อนกลับมาดูอีกที...
ชอบประโยคนี้ของพี่ภูมากเลยค่ะ "สังคมมันก็แค่ใครก็ไม่รู้ที่ยืนมองดูอยู่ห่างๆ" ถูกที่สุดค่ะ บางทีเราก็เลือกแคร์เฉพาะคนที่เรารักและรักเราก็พอค่ะ
ดินจ๋าใจอ่อนแล้วไม่ใช่หรือลูก แต่ทำไมปากหนูยังแข็งอยู่อีกล่ะคะ...
ขอกำลังใจให้พี่เค้าหน่อยนะ...
คุณภูก็อย่าพึ่งหมดหวังนะคะ น้องมันคงต้องใช้เวลาอีกซักพัก ใจเย็นๆ ค่ะ
ส่วนคุณกรคะ...กลับไปเลียแผลใจที่ตปท.เถอะค่ะ อยู่แล้วชาวบ้านเค้าเหนื่อยตับเปล่าๆ เชิญค่ะ!!! ดิฉันไม่ส่งแขกนะคะมาเองก็กลับเองได้ไปชิ้วๆ
-
พี่ดินมั่นใจในตัวพี่ภูหน่อย
-
ปวดหัวจี๊ดกับปฏิกิริยาของพี่ภู อย่าด่วนตัดสินใจว่าดินเป็นแบบนั้นแบบนี้ได้มั๊ย
ในสถานการณ์แบบนี้ ไม่ว่าใครก็ต้องคิดแบบดินทุกคนนั่นแหละ
ใครว่าดินไม่หวั่นไหว จริง ๆ แล้วดินอาจจะรู้สึกแย่มากกว่าที่ใคร ๆ คิดซะอีก
เฮ้อ หวังว่าพี่ภูคงไม่ถอดใจหรอกนะ
-
จากที่สงสารกรอยู่นิดๆตอนนี้บอกได้คำเดียวว่า ตูเกลียดมันเข้าใส้เลย :angry2: :fire: :z6:มาว่าพี่ดินเป็นเด็กขาย
ส่วนพี่ภูเคลียร์ใจตัวเองได้ซะทีพี่ภูอย่าเพิ่งท้อนะให้เวลาพี่ดินบ้างอะไรๆมันเข้ามาในชีวิตพี่ดินเร็วเกินไป :เฮ้อ:
"สังคมมันก็แค่ใครก็ไม่รู้ที่ยืนมองดูอยู่ห่างๆ"ชอบคำพูดของพี่ภูตอนนี้จังมันทำให้รู้สึกว่าพี่ภูแคร์พี่ดินมากแค่ไหน o13
-
ง่า
เค้าไม่เอาดราม่า!!
-
พี่ดิน ความใสซื่อ ความจริงใจของหนูต้องชนะทุกอย่าง
นายภูรีบง้อซะ แล้วก็ต้องให้ความมั่นใจ แสดงความจริงใจกับพี่ดินล่ะ
แล้วนายภูก็ต้องหนักแน่น อย่าโอนเอนไปกับคำพูดและการแสดงของกรก็แล้วกัน
-
พี่ดินจ๋า พี่ดินไว้ใจน้องภูหน่อยสิคะ
น้องภูสู้เพื่อน้องดินน้า อย่าทำให้น้องภูเหนื่อยหรือท้อเลยน้า
ถ้าทำเพื่อคนรักขนาดนี้แล้ว แต่คำที่ได้กลับมาคือคำนี้ มันเจ็บปวดใจนะจ๊ะ T^T
-
เสาไฟฟ้า นายเยี่ยมมากที่ไม่หวั่นไหวไปกับน้ำตาของกร และสามารถเคลียร์ตัวเองจากกรได้แล้ว o13
แต่นายจะต้องไปบอกเล่าเก้าสิบพี่ดินด้วยนะ ว่านายจัดการปัญหาแฟนเก่ายังไง
เพราะพี่ดินกำลังสับสนและกำลังเป็นนายเอกหนังไทยอยู่ พร้อมจะเสียสละทุกเมื่อเชื่อวัน เข้าใจพี่ดินเค้าหน่อย อย่างสับสนเองจนปล่อยให้พี่ดินเดินจากไปล่ะ
-
พี่ภูพระเอกยุน่ะ แต่ตัดขาดใช่ได้ ส่วนนังกรอย่ามาวุ่นวายอีกน่ะไม่ปลื้มที่คบพุหญิงบังหน้าเลยทุเรสอ่ะ
-
พี่ภูเด็ดขาดมาก ได้ใจไปเลย ขอให้เด็ดขาดแบบนี้ตลอดไป
ส่วนพี่ดิน สงสัยจะสับสนอยู่ไม่น้อยเลย (สังเกตจากการพูดเพราะเกินปกติ) กลับมาเป็นคนเดิมเร็วๆน้าาาา
-
"ที่ผมเคยบอกว่าตอนกรทิ้งไปเจ็บเจียนตายขนาดไหนนั้นผมโกหก เจ็บแทบตายผมเพิ่งรู้สึกได้ตอนนี้ต่างหาก มันปวดหนึบไปทั้งอกมันเจ็บจนชาไปทั้งร่าง เพราะคนที่ผมไขว่คว้าเพื่อให้ได้มา เขาพร้อมที่เดินจากไปตลอดเวลา ไม่มีอาการเหนี่ยวรั้งหรือร้องขอ ถ้าผมบอกว่าคนที่ต้องจากไปจากตรงนี้คือเขา ดินคงจะเดินจากไปโดยไม่เหลียวมองกลับหลังเลยสินะ เจ็บปวดจริงๆมันรู้สึกแบบนี้ต่างหาก ที่ผ่านมาผมคิดไปเองว่าผมเจ็บ ผมหลอกตัวเอง"
ชอบอันนี้มากๆๆเลยค่ะ
-
โอ๊ย..โอ็ย...เจ็บจริงครับ
-
อยากให้ดราม่า มากกว่านี้อีกซักหน่อย
คนอ่านจะได้ปวดใจกันมากขึ้น
เอาเป็น" ภูเห็นว่าพี่ดินไม่คิดจะรั้งตัวเองไว้ยอมจากไปได้ตลอดเวลา
เลยคิดว่าพี่ดินไม่รัก แม้ตัวเองจะรักดินแค่ไหน ก็ไม่อยากรั้งคนที่ไม่มีใจไว้" ดีมะ :z1:
-
:m15: :m15: :m15: :m15:
-
งะ! :a5: ดินก็นะ
ใจเเข็งไปมั้ยงะ^^''
ตอนนี้สงสารภู เเละ กรจริงๆ...เข้าใจนะว่า ความรักเเบบนี้ต้องการอะไรเเละควรจะเเคร์อะไร ?
อืมๆ เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์นะคะ^[]^
-
แอบเผลอนิดเดียว
ก็ได้กินมาม่าซะแล้ว
เฮ่ยยย อะไรกัน พี่ภู แค่ดินพูดแค่นี้เจ็บเลยเหรอ ที่พี่ดินด่าแทบตาย ไล่แทบตาย ยังสู้อะ
อย่าคิดว่าพี่ดินไม่เจ็บนะ จริงๆๆ พี่ดินก็เจ็บ
แต่ด้วยความเป็นนักเลง(ใน) สลัม พี่ดินเลยข่มความเจ็บปวดพูดออกไปน่ะ
(เหอะๆๆๆๆ เสมือนหนึ่ง เป็นไรท์เตอร์เองเลยวุ้ย)
รอไรท์เตอร์มาต่อนะค้า
-
เพิ่งเข้ามาอ่าน อ่านทีเดียวยี่สิบตอนรวดเลย อยากบอกว่าชอบมาก พี่คนแต่ง แต่งเก่งมากๆ
อ่านสนุก จะคอยเป็นกำลังใจให้เน้อ o13 o13 o13
ปล.รกพี่คนแต่ง :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
พี่ดินจะเป็นคนดีไปถึงไหนเนี่ย รุ้จักรักษาสิทธิ์ของเราบ้าง
พี่ภูของเราเริ่มเข้าใจความรักจริงๆๆซะที ที่ผ่านมาถือเป็นประสบการณ์
ต่อไปก็ทำให้ดีที่สุด รักษาเอาไว้ให้มั่นคง เพราะพี่ดินต้องการแรงใจอย่างแรง
-
อา~~~ กรทิ้งเขาไปเองนะ พูดแบบนี้เห็นแก่ตัวสุดๆ
พี่ดินอย่าทิ้งคุณภูไปเลยนะ คุณภูออกจะน่าสงสารอ่ะ
-
เราสงสารกรอ่ะ ถ้าในชีวิตจริงเราก็คงไม่เชื่อเหมือนกันหละว่า คนเคยรักกันจะเปลี่ยนใจได้เร็วขนาดนี้ แต่เมื่อมันเป็นไปแล้วก็คงต้องยอมรับหละนะ
ไอ้เสาไฟฟ้าใจง่ายวะ :jul3:
-
เอาจริงๆ เราว่ามันเร็วไปหน่อยที่มีคนใหม่ แต่ก็เอาเถอะ :เฮ้อ:
-
เห้อ มาม่าอืดเลย
ภูต้องหนักแน่นเข้าไว้ พี่ดินจะได้ไม่ต้องจากไปไหน
o13 แต่งเก่งมาก
-
ว่าไปก็สงสารกร แต่กรก็พลาดที่ตัดสินใจเลือกครอบครัวไปแล้ว
เพราะฉะนั้นก็อย่าหวนกลับมาอีกเลย
ทำตัวเป็นคนดีของครอบครัวต่อไปเถอะ
-
:m15: สงสารพี่ดิน จริงๆก็เจ็บลึกๆใช่มั้ย แม้จะพูดออกไปแบบนั้น
ขอบคุณไรเตอร์มาก :กอด1:
-
วันนี้เก๊าะเข้ามานั่งรอเวลาอัพ....เพราะถ้าวันไหนไม่ได้อ่านพี่ดินแล้วเหมือนใจจะขาด :z6: <<<อินี่มันเว่อร์
วันนี้มาอัพเร็วๆนะคะ จะรออ่าน
-
นังกร แก่จะไปตายที่ใหนก็ไปเถอะ อย่ามาทำให้เค้าทะเลาะกันนะ
พี่ภูกับดินใจเย็นๆๆนะ ค่อยๆคิด โอ้ยอย่าทะเลาะกันนะขอร้้องอย่ามาม่านะ ได้โปรด พี่ดินอย่าเดินออกไปเลย อีนังกรต่างหากที่ต้องเป้นคนไป ไปตายเลยยย(อินจัดไปป่าวหว่าาา อิอิอิ)
-
อยากให้พี่ดินได้ยินคำพูดที่พี่ภูพูดกับกรมาก ๆ เลย พี่ดินจะได้เข้าใจพี่ภูได้ดีขึ้น
พี่ดินจะแมนไปไหน ไม่ต้องเสียสละขนาดนั้นเลย ถึงกรจะมาก่อนแต่ก็เป็นคนทิ้งพี่ภู
ก่อนนะ ฉะนั้น เรื่องเดิมระหว่างกรกับพี่ภูมันจบไปแล้ว ไม่ชอบมาม่าเหมือนกัน
:monkeysad:
-
สงสัย กร คงไม่ได้ดูฤกษ์งามยามดี นะนี่
มาในช่วงเวลาที่ไม่เหมาะสม แนะนำนะครับ
ให้ กร หา โดเรม่อน ให้เจอ แล้วนั่ง ไทแมทชีน
เพื่อย้อนเวลากลับไป กร๊าก กร๊าก
:laugh: :laugh: :laugh:
-
o22 เครียดดีแท้ๆ สงสารพี่ดิน ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเค้าเล้ยยยย ซวยแท้ๆ เหอะๆ
-
คนนึงทำไปเพื่อครอบครัว คนนึงทุ่มเทให้ความรัก คนนึงยึดถือความถูกต้อง
ใครจะอยู่และใครจะไปไม่รู้ รู้แต่ว่ารักพี่ดิน :กอด1:
-
กรแมร่งงงงงง
จะมาอะไรตอนนี้ว่ะ เลือกเองแล้วมาเสียใจเองบ้าไปแล้วววววววววว :m31: :m31:
พี่ดินๆอย่าเสียใจไปเลยนะ :monkeysad:
พี่ดินอย่าไปจากพี่ภูเลยนะ ขอร้องงง
แล้วทำไมใช้คำแทนตัวเองกับภูห่างเหินขนาดนั้นอ่ะ??? ทำไมหรอ?? :monkeysad:
-
หุหุหุ พี่ภูรุ้จัยตัวเองแล้วดิ :-[
-
พี่ภูอย่าพึ่งคิดมาก อย่าพึ่งท้อนะ
พี่ดินแค่นอยส์เท่านั้นเอง เหอๆ
ตื้อเท่านั้นที่ครองโลกนะพี่ภู
-
ช่วยเอากรไปเก็บหน่อย..คนอะไรน่าไม่อายสุดๆ
พูดแล้วโมโห
พี่ดินมีสิทธิในตัวพี่ภูเต็มที่แล้วนะ..จงใช้สิทธินั่นเดี๋ยวนี้ :m16:
:L2: :L2: :L2: :L2:
ขอบคุณ ไรเตอร์ก่ะคนโพสจ๊ะ ^ ^
-
วันนี้น้องเซจะมามั๊ยครับ ^ ^ รอพี่ดินด้วยความหวัง
-
นั่นสิคะ...วันนี้มาไหมเิอ่ย???
:call: :call: :call:
-
หน่วยตาแดงกล่ำที่มีแค่น้ำคลอ หน่วย ตอนนี้มันไหลออกมาเป็นทำนบแล้ว แต่ผมทำอะไรไม่ได้มากไปกว่านี้อีกแล้ว ผมเดินมาไกลเกินกว่าจะกลับไปเหมือนเดิมอีกแล้ว
ทำนบมีไว้กั้น "น้ำตาไหลเหมือนเขื่อนแตก" "น้ำตาไหลเหมือนทำนบพัง" อะไรก็ว่าไป จะ "แตก" "พัง" "ทลาย" "รั่ว" ฯ
-
เข้ามารอด้วยคน อยากอ่านพี่ดินก่อนนอน จะได้หลับฝันดี
คิดว่าน่าจะมานะ เพราะปกติก้อมาทุกวัน??? รอจ้าาาาาาา
-
สงสารดินมากกว่า รักเขาแต่เจียมตัวนะ :monkeysad: ทำไงได้เรามันจน ต้องอยู่อย่างเจียมๆ
-
:z2: :z2:
เข้ามารอพี่ดิน
-
มารอด้วยคน พรุ่งนี้กลับบ้านแล้วคงไม่ได้อ่านอีกซักพัก
-
จะสงสารใครดีเนี่ย
กรก็มีเหตุผลของตัวเอง
แม้ว่าจะเห็นแก่ตัวไปหน่อย
พี่ดินก็เหมือนจะรักแต่เจียมตัวมาก
พี่ภูก็นะ เฮ้อออออ
-
กรน่าด้านมากดีที่ภูไม่หลงไปง่ายๆ
แต่พี่ดินปากกับใจไม่ตรงกันจริงๆ เลย
รักเขาจะแย่นะนั้นอะ
-
กร เธอเลือกที่จะออกไปจากเค้าเองนะ จะมานั่งเสียใจทำไม
แถมยังมาว่าพี่ดินอีกมันน่า :beat: จริง ๆ มาทางไหนกลับไปทางนั้นเลย ชิส์
รักพี่ดินที่สุดเลย เฮียภูเลือกพี่ดินถูกต้องแล้ว
-
รอพี่ดิน
-
มารอด้วยใจรัก :monkeysad:
จะมาไม่นี่ :m25: :sad11: :m25: :monkeysad: :oo1: :m15: o18 o18
-
วันนี้เหมือนจะมาดึกนะฮะ :pig2:
แต่ก็จะรออออ :L2:
-
มารอพี่ดินด้วยคน
-
มารอดั๊วๆๆๆๆ
-
o1 ต้องขอโทษด้วยค่ะ วันนี้ มาลงให้ไม่ได้ คนเขียนเน่าแล้ว เพิ่งติดต่อได้ ชีไม่สบาย
ขอบคุณที่ทุกคนมารอ ยังงัยถ้าอาการชีดีขึ้น แล้วกลับมาเขียนต่อได้จะรีบเอามาลงให้นะ
:pig4: :pig4:
-
อ่อค่า ยังไงก็ฝากบอกขอให้ไรท์หายเร็วๆแล้วกันนะคะ :L2:
-
ขอให้คุณ TRomance หายไว ๆ น๊า :L2:
ขอบคุณคุณ Seiki ที่มาบอกข่าว :pig4:
-
ขอบคุณ เซ ที่แจ้งข่าวคับ
ขอให้ TRomance หายป่วยไว ๆ คับ :L2:
-
พักผ่อนมากๆนะครับ จะได้้หายไวๆ :L2:
-
ขอให้ไรเตอร์หายป่วยเร็ว ๆ นะคะพักผ่อนมาก ๆ :L2: :L2:
-
o22 โอ้ววว คนเขียนไม่ฉะบายยย
ทำงานหนักตรากตรำไปป่าวก๊ะ(ข่าวว่าแกแหละมารอทุกวันยิกๆ)
หายไวๆนะค๊าาาาา พักผ่อนเยอะๆเน้อออ :3123:
-
รอได้ก๊าบ แต่หายไวๆนะ คิดถึงน้องดิน อิอิ
-
รอได้ค่า รออ่านทีเดียวอีก 2 อาทิตย์เลยดีกว่า หวังว่าคงไม่รีบจบนะ
ขอให้ไรเตอร์หายเร็วๆนะคะ พักผ่อนมากๆ ยังไงคนอ่านก็รอได้เสมอค่ะ
-
ฝากบอกว่า รักษาตัวดี ๆ นะคะ อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย เดี่ยวร้อนเดี๋ยวฝนตก
รอพี่ดินเสมอค่ะ
-
ขอให้ writer หายเร็วๆ นะคร๊่าบ รอพี่ดินด้วยอีกคน จิส์ หมั่นไส้ไอ้คุณภู :z13: หุหุหุ
-
ขอบคุณ เซ ที่แจ้งข่าว :pig4:
มาเป็นกำลังใจให้ TRomance ต่อต้านความเจ็บป่วย
ถ้าแบ่งความเจ็บป่วยได้เค้าจะช่วยแบ่งมาครึ่งหนึ่งเลย
(แบ่งเพื่อหวังผลประโยชน์จะได้อ่านพี่ดินเร็ว :laugh:)
พักผ่อนเยอะๆหายป่วยไว ๆ นะ :กอด1:
-
ขอบคุณที่มาแจ้งข่าวให้ทราบค่ะ
แล้วก็ขอให้ไรเตอร์หายไวๆนะคะ ช่วงนี้ฝนตกบ่อยๆยังไงก็รักษาสุขภาพด้วย
เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ :กอด1:
-
รอๆพี่ดิน
ไรเตอร์หายไวๆน้าาาาา เปงกำลังใจ :L1: :L2:
-
ตอนนี้ชอบอยู่โฆษณาหนึ่ง เพราะโฆษณานั้นบอกว่า เราอย่า...คิดไปเอง
เฮ้อ อยากบอกภูใจจะขาดว่า
ภูคิดว่าน้องดินไม่รัก ไม่อาลัย ไม่หวง พร้อมที่จะเดินไปจากภูง่ายง่ายย
ภูน่ะ คิดไปเอง~~~~ :angry2:
-
หายไวไว พักผ่อนเยอะๆด้วยนะ :teach: :L2:
-
o1 ต้องขอโทษด้วยค่ะ วันนี้ มาลงให้ไม่ได้ คนเขียนเน่าแล้ว เพิ่งติดต่อได้ ชีไม่สบาย
ขอบคุณที่ทุกคนมารอ ยังงัยถ้าอาการชีดีขึ้น แล้วกลับมาเขียนต่อได้จะรีบเอามาลงให้นะ
:pig4: :pig4:
:L2:
รับทราบจ้า
พักผ่อนเยอะๆนะคะ :a12:
ช่วงนี้ไข้หวัดกำลังระบาดเลย ยังไงก็รักษาสุขภาพด้วยค่ะั :กอด1:
รักนะ จรุ๊ฟๆ :จุ๊บๆ:
-
writer หายป่วยไวๆน๊าๆๆ รอพี่ดินกะพี่ภูอยู่ :L2:
-
เอ๊ยย เอาคุณกรไปเก็บด่วนๆ
คนที่ดีแต่แคร์แต่สายตาคนอื่นมากกว่าคนที่รัก
ไม่คู่ควรกับความรักที่ทุ่มเทของพี่ภูหรอก
:m31:
พี่ดินอย่าเพิ่งยอมแพ้นะ
ฟังพี่ภูบ้าง
ถึงเราจะมาทีหลัง
แต่เราก็มาอย่างถูกต้อง
เรามีศักดิ์ศรี มีสิทธิ์และเสียงถูกต้องควรค่าแก่การเป็นเมีย!
ขออย่าได้ทิงนองนอย!
*กอดพี่ดินแน่นๆ*
ขอให้คุณTRomance หายป่วยไวๆนะคะ
:L2:
-
จะมามั้ยน่าาาาา
รอๆๆๆๆๆๆ
-
หายเร็วนะคะ แต่อย่านานเกินไปเน้ออ ~
-
ง่าาาาา จริงหรอค่ะ
งั้นขอให้หายไวๆ นะค่ะ
เราก็สงสัยอยู่ว่าทำไมวันนี้มาดึกจังเลย =]
:กอด1: :กอด1:
-
:L2:
หายไวไวคะ
-
มารออออออ แต่คนเขียนเน่าซะงั้น หุๆ หายเร็วๆนะคร้าบๆๆ
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดด
อยากอ่านต่อไวๆจังเลยค่ะ
ไม่ชอบคุณกรเลย เพราะชื่อดันเหมือนพ่อ เอ๊ย! ไม่ใช่ 55+
รักพี่ดินจังเลย นักเลงใหญ่ของเราน่ารักจริงๆ <<มีเสียงประท้วงจากพี่ภู
พี่ดินไม่ใช่ของเรานะ แต่พี่ดินเป็นของพี่ภูคนเดียว อิอิ น่ารักเนอะ
พี่ดินสู้ๆนะคะ โชว์ความน่ารักของนักเลงใหญ่เล๊ย
### พึ่งสมัครแต่สิงอยู่ที่เล้าเป็ดเป็นเวลานานแล้วเจ้าค่า เคียกๆ มาเปิดเผยโฉมแย้ววว ###
-
อ่านทันสะที เล่นเอาเหนื่อยจริง ๆ
เปลืองพลังงานในการอ่านมากมายก่ายกอง เฮ้อ..............
-
1วัน 6 หน้า หุหุหุ มารอตอนที่ 21 เจ้าค่ะ ดึกแล้วน๊า ลงไหมหนอ อิอิ
-
:L2: เอาดอกไม้มาเยี่ยมไรเตอร์นะคะ
หายป่วยไวๆนะจ๊ะ
-
ฝากเยี่ยมไรเตอร์ด้วยค่ะ :L2:
-
ขอให้หายไวๆเน้อพี่คนแต่ง อย่าลืมทานยาเน้อ :L1: :L1: :L1:
พี่คนโพสต์เองก็รักษาสุขภาพด้วยเน้อ :L2: :L2: :L2:
ปล.รักพี่คนแต่งกะพี่คนโพสต์ :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
เข้าใจดินนะที่ตอบไปอย่างนั้นน่ะ...แต่ก็น่าสงสารภู คิดซะว่าดินเขายอมนายมาตั้งขนาดนี้(ลองนึกดูดิว่าได้กำไรไปเท่าไหร่)ดินก็คงมีเอนเอียงมาบ้างแล้วแหละ
สู้ต่อไป...หวังว่ากรจะยอมรามือนะ ~
-
มารอไรท์เตอร์ หายป่วยแล้ว อย่าลืมมาต่อ นะ
-
นั่งรอ นั่งคอย เต้นรอ เต้นคอย :z2: ให้กำลังใจทั้งคนแต่งคนโพสต์ :L2:
-
รักษาสุขภาพทั้งสองท่านเลยนะค่ะ :L2:
-
จะสงสารใครดีเนี่ย
ระหว่างพี่ดินกับภู
เห้ออ
สู้ๆน้าาา
^^
ขอบคุณค่ะ
-
^^ เอาดอกไม้มาเยี่ยมคนไม่สบาย :L2: หายไวๆน๊าาาา
-
พึ่งจะอ่านจบ หนุกหนานมากมาย o13
-
:L2: ขอให้คนแต่งหายป่วยไว ๆ นะคะ :L2:
-
:L2: หายไว ๆ นะครับ
o7 พี่ดิน สู้ ๆ นะ
-
หายป่วยเร็ว ๆ น๊าคุณ TRomance
ขอบคุณคุณ Seiki ที่ส่งข่าว :L2:
-
วันนี้มารอจร้า อิอิ
-
แง่ม ๆ คนแต่งป่วย งุงิ มิน่าเล่า
ไงก็หาย ไว ๆ เจ้าค่ะ
รักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าคะ
-
อ่านทันแล้ว สนุกมากเลยครับ :pig4:
-
:L2:
หายไวไวนะคะ
-
:กอด1: :กอด1:
หายป่วยไวไวน้อ
-
หายป่วยไว ๆ นะคะ เพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ทุกคนด้วยค่ะ
ฝนตกแล้วก็อากาศเปลี่ยนไป เปลี่ยนมา รักษาสุขภาพกันด้วย
พร้อมกันนี้มาเป็นกำลังใจให้พี่ภูกับพี่ดินนะจ๊ะ :3123:
-
คนที่เจ็บมากกว่ามึงคือ...ดิน...นะภู
-
เข้ามาส่งกำลังใจให้ไรเตอร์หายป่วยไวๆค่ะ :L2: :L2:
พักผ่อนมากๆแล้วก็อย่าลืมทานยานะคะ
พอหายป่วยแล้วก็อย่าลืมมาต่อนะคะ :กอด1:
-
วันนี้ได้อ่านแน่นอนจ้า เข็นมาได้แล้วตอนนึง :impress2: ตอนนี้กำลังตรวจคำผิด เดี๋ยวมาลงให้นะ
-
ตอนแรกจะไปนอน (อีกแล้ว) พอเห็นว่าเดี๋ยวจะมาลง
ก้อต้องรอต่อไป ง่วงก้อต้องทน เพื่อพี่ดินของช้านนนนนนนน
-
อ่านมานาน เพิ่งมีโอกาสได้เม้น :o8:
เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์หายป่วยไวไวนะค้า :L2:
-
เจาะไข่รีบน ยินดีต้อนรับค่ะ :mc4:
-
พี่ดิน..คนซื่อ คิดยังไงก็พูดอย่างงั้น แต่..ไม่ได้หมายความว่า..รู้สึก..อย่างนั้นด้วย
พี่ภูใจเย็นนิดหนึ่ง เดี๋ยวก็ดีเอง อย่าร้อน ๆ เดี๋ยวใจจะไหม้
:pig4: :pig4:
-
หายเร็วๆนะครับผม
ยังคงรอเรื่องราวสนุกๆจากคนเขียนและคนโพสเสมอ
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
ตอนที่ 21
(http://dookdik.kapook.com/upload/whatsnew/26163.gif)
เริ่มรัก กับ เลิกรัก อย่างไหนมันทำให้ปวดหน้าอกข้างซ้ายมากกว่ากันวะ
หรือมันทำให้เราเจ็บปวดเท่าๆกันตั้งแต่มีคำว่ารักเข้ามาเกี่ยวข้องแล้ว
ที่ไหนมีรัก......ที่นั่นมีทุกข์ เคยสงสัยอยู่นานไม่ใช่หรือไงว่ามันคือที่ไหนกัน
ทีนี้กระจ่างแจ้งแล้วสิพี่ดินว่าทุกข์ที่ว่านั่น.....มันอยู่ที่อกข้างซ้าย
สะใจชีวิตนักเลงดีไหม.....ได้เรียนรู้ความเจ็บปวดในรูปแบบใหม่อีกขึ้นหนึ่งแล้วนะ
แล้วพี่ดินปล่อยให้ความรู้สึก “ไม่เป็นอะไร....เปลี่ยนมาเป็น“หมายความว่ายังไง”ตั้งแต่ตอนไหน คงตั้งแต่ไอ้เสาไฟฟ้ามันยัดเยียดตัวเองเข้ามาวุ่นวายในชีวิตพี่ดินสินะ
พี่ดินจะทำยังไงดี...ไอ้เสาไฟฟ้ามันก็โมเมว่าพี่ดินเป็นเมียมันแล้ว
แต่แฟนเก่ามองพี่ดินว่าเป็นมือที่สามชัดๆ....อยากจะเอาหัวโขกขอบโต๊ะ คิดไม่ตกจริงๆ
ทำไมต้องคิดไม่ตก.....เดินเข้ามายังไง ก็แค่เดินออกไปแบบนั้นมันจะยากอะไรจริงมั้ยวะ
แล้วทำไมใจมันต้องวูบไหวเมื่อคิดว่าจะเป็นคนเดินออกไปเองด้วยล่ะพี่ดิน
ตัวพี่ดินเป็นของตัวเอง....แต่ใจแอบวางให้ไอ้เสาไฟฟ้าไปแล้วหรือเปล่า
เคยมีครั้งไหนที่นักเลงจะสับสนวุ่นวายใจได้เท่าครั้งนี้....แล้วก็รู้สึกเจ็บหน้าอกข้างซ้ายมากขึ้นทุกทีๆด้วยสินะ
(http://dookdik.kapook.com/upload/whatsnew/32200.gif)
ไม่ได้ตั้งใจจะแอบฟัง แต่ห้องที่สองคนนั้นเข้าไปดันปิดประตูไม่สนิทเองช่วยไม่ได้
แล้วถ้าไม่เดินผ่านห้องนั้นพี่ดินจะพาแสนดีไปนอนได้อย่างไรล่ะ
เดินอยู่ดีๆเหมือนโดนน้ำเย็นจัดสาดเข้ามาที่หน้า ชาไปทั้งร่าง!
ไม่ได้คิดฟุ้งซ่านไปเองแน่ๆ พี่ดินเป็นเฮดทอปปิคของหัวข้อสนทนา
ไม่มีอะไรมากระทบใจได้เท่ากับจริงที่ลืมคิดไปได้อีกแล้ว
เด็กผู้ชายในสลัม มีอะไรที่ควรค่ากับนักธุรกิจก่อสร้างและอสังหาริมทรัพย์รายใหญ่ของประเทศไทย
ทำไมถึงลืมนึกถึงความจริงข้อนี้ไปได้นะพี่ดิน ทำไมถึงได้เคลิ้มไปกับสัมผัสที่ชวนอบอุ่นนั้นจนลืมไปว่าที่แม่ต้องหอบหิ้วพี่ดินมาอยู่ในสลัมก็เพราะว่า “แค่รักอย่างเดียวไม่ได้”มีองค์ประกอบมากมายของคนมีหน้ามีตาที่ต้องใช้ชีวิตอยู่ในสังคม
แล้วที่มันยิ่งไปกว่านั้น สิ่งที่มันทำให้นักเลงใหญ่ต้องใช้ผนังบ้านพยุงร่างกายราวกับไม้ค้ำยันเพราะมีเสียงใครคนนั้นบอกมาชัดเจน ว่าเลิกกันทั้งๆที่ยังรัก เพราะเหตุผลบางอย่างเท่านั้นไม่ใช่เพราะเค้าทั้งคู่เลิกรักกันแต่อย่างใด
หลงจริงจังไปกับสิ่งที่ไอ้เสาไฟฟ้ายัดเยียดให้ทำไมวะพี่ดิน คืนนั้นได้ยินกับหูตัวเองไม่ใช่หรือไงเสาไฟฟ้ามันปักลงดินน่ะใช่.....แต่ปากเค้าบอกรักใครล่ะพี่ดิน
ถ้าพี่ดินเพิ่ง “เริ่มรัก” เดินออกมาวันหนึ่งก็คงกลับไปเป็นพี่ดินคนเดิมได้คงไม่ยากเท่าไหร่
แต่สำหรับพี่กรแล้วนั้น ถ้าเค้าต้อง “เลิกรัก” ทั้งๆที่ยังไม่หมดรักไป เค้าคงมีสภาพไม่ต่างอะไรจากไอ้เสาไฟฟ้าในวันนั้นละมั้ง
ก็คนมันไม่เคยมีใคร ไม่เคยมีแฟน และไม่เคยจะเริ่มรักใครที่ไหน จะไปรู้ได้ยังไงว่าการบังคับตัวเองให้เลิกรักมันทรมานแค่ไหน หรือว่าพี่ดินจะได้เรียนรู้ความรู้สึกนั้นจากตอนนี้
(http://dookdik.kapook.com/upload/whatsnew/32200.gif)
ชายเสื้อโดนเขย่าจากนักเรียนตัวน้อยที่มองมาด้วยแววตาสงสัย มือเล็กๆที่ยื่นมาลูบหน้าลูบตาพี่ดินทำให้อดไม่ได้ที่จะส่งจูบลงไปกดย้ำกับฝ่ามือน้อยๆ ไม่มีใครทำให้พี่ดินสุขใจเท่ากับฝูงทะโมนสมุนนักเลงใหญ่อีกแล้ว อย่างน้อยไอ้พวกนั้นก็ไม่ทำให้พี่ดินหายใจไม่ออกเหมือนที่เป็นอยู่นี้
แสนดีหัวเราะตาพราวระยับเมื่อพี่ดินฝังจมูกลงไปทั้งมือซ้ายมือขวา ความบริสุทธิ์ทำให้พี่ดินมีกำลังใจฮึดขึ้นมาอีกครั้ง จับจูงร่างลูกศิษย์ตัวน้อยไปส่งเข้านอนถึงเตียง จากนั้นค่อยกลับไปรอเจ้านายใหญ่ที่ห้อง วันนี้คงต้องเคลียร์กันให้เข้าใจ พี่ดินไม่อยากเป็นมือที่สามสอดแทรกความรักของใครเพราะมันไม่ใช่จรรยาบรรณของนักเลงใหญ่อย่างพี่ดิน
(http://dookdik.kapook.com/upload/whatsnew/32200.gif)
ห้อง นอนของไอ้เสาไฟฟ้าที่พี่ดินเคยพลาดเข้าแค่เดียวดูกว้างและอ้างว้างกว่าที่ คิด มองไปรอบๆต่อให้เข้ามาบ่อยครั้งก็คงไม่ชินง่ายๆ เคยใช้ชีวิตอยู่แต่ในบ้านแคบๆที่อยู่กันแออัดจนหลังคาแทบจะเกยกัน แต่มันก็ทำให้อุ่นใจดี ถึงจะมีกันแค่สองแม่ลูกแต่พอมองออกไปก็ยังมีเพื่อนบ้านที่อาศัยอยู่ติดกัน ไม่เคว้งคว้างอ้างว้างเหมือนที่รู้สึกตอนนี้เลยสักนิด ถึงแม้เจ้าของห้องจะบอกว่าให้ทำตัวตามสบายแต่พี่ดินก็ยังลำบากใจอยู่ดี ในเมื่อเจ้าของห้องไม่อยู่ทางที่ดีพี่ดินคงทำได้แค่รออยู่ตรงโซฟาแห่งนี้
(http://dookdik.kapook.com/upload/whatsnew/32200.gif)
รู้ว่ารอนาน แต่ไม่รู้ว่านานแค่ไหนเพราะประสาทรับรู้หมดไปกับความทรมานที่เกิดจากการรอคอยแล้ว....แม่งเกิดเป็นนักเลงใหญ่ที่ใช้ชีวิตได้คุ้มจริงๆ
ไม่อยากจะคิดอะไร แต่สมองมันต่อต้านอำนาจของจิตใจไม่ได้ แล้วมันก็ตอกย้ำเหมือนรู้ว่าตอนนี้พี่ดินสิ้นลายเพราะไม่มีเรื่องไหนมารบรวนใจได้เท่ากับเรื่องนั้นเลยจริงๆ
(http://dookdik.kapook.com/upload/whatsnew/32200.gif)
มีแรงกอดรัดจากด้านหลัง ตกใจเพราะไม่ได้ตังตัว แต่เพียงครู่เดียวก็ตั้งสติได้ ต่อให้ไม่เห็นหน้าพี่ดินก็รู้ว่าใคร ช่วงหลังๆมานี้ได้กลิ่นของคนๆนี้จนจำได้แล้ว กลิ่นที่ไม่เหมือนใครของไอ้เสาไฟฟ้า กลิ่นของไอ้คนหน้าด้านหน้าหนา กลิ่นของไอ้คนที่มันมาทำให้ใจพี่ดินฟุ้งซ่าน อยู่ใกล้มันทีไรไม่เคยควบคุมตัวเองได้สักที
จิกฝ่ามือลงไปกับเบาะของโซฟา บังคับข่มจิตไม่ให้กอดโต้ตอบกลับไปตามความเคยชิน ระยะหลังๆมานี้ไอ้บ้านี่ชอบสัมผัส...แต่ที่มันไม่น่าให้อภัยตรงที่พี่ดินไม่เคยต่อต้านกับสัมผัสที่ได้รับนั้น ถ้าไม่คิดว่ามันจะตุ๊ดแตกเกินความรู้สึกของผู้ชายพี่ดินเองก็รู้สึกเหมือนกับว่าโหยหาสัมผัสนั้นอยู่เหมือนกัน
“ทำไมยังไม่อาบน้ำ หืม”
เสียงของมันเหนื่อยล้าจนสะท้อนเข้าไปถึงขั้วหัวใจ มันเหนื่อยเพราะมันลำบากใจกับเรื่องพี่ดินหรือเปล่าวะ ถึงแม้แรงกอดรัดจะอบอุ่นและแน่นกว่าที่ได้รับทุกครั้งก็เถอะ แต่มันก็อดรู้สึกไม่ได้ว่ามันกำลังสบสนวุ่นวายใจ
“รอ”
ขนาดพี่ดินนั่งรอแค่เพียงคนเดียวยังทรมานเลย แล้วมันล่ะไปประจันหน้ากับคนรักเก่ามาแบบนั้น มันจะปวดใจกว่าพี่ดินแค่ไหน
“รอพี่เหรอ”
ใจเสือกกระตุกขึ้นมาซะอย่างนั้น วูบหนึ่งเหมือนใจมันสดชื่นขึ้น เพราะน้ำเสียงไอ้เสาไฟฟ้าบอกว่ากำลังตื่นเต้น
“รอพี่เหรอ”
“รอคนข้างบ้านมั้ง นั่งอยู่ในห้องใครหละ”
“ถ้าคนข้างบ้านมันอยากตายเร็วขนาดนั้นก็ลองดูสิ”
บรรยากาศแบบเดิมๆเหมือนมันจะกลับมาอีกครั้ง ต่อปากต่อคำกันจนเป็นนิสัย เถียงกันจนกลายเป็นความเคยชิน แล้วเหมือนมันจะค่อยๆกลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตอย่างน่ากลัว
ไหนว่าจะถอยออกมาไงพี่ดิน จะถอยแต่ทำไมเหมือนพยายามจะก้าวขาเข้าไปหาบรรยากาศเดิมๆนั้นอยู่เรื่อย ถ้าไม่ตัดความรู้สึกนั้นออกไปให้ได้แล้วเมื่อไหร่จะหายปวดใจอย่างที่เป็นอยู่สักที
ถ้าไม่อยากรู้สึกเจ็บ ก็ต้องถอยออกมา ถ้ารู้สึกว่าไอ้เสาไฟฟ้ามีอิทธิพลต่อความรู้สึกที่เกิดขึ้นอยู่นี้ พี่ดินต้องหักดิบต้องตัดมันให้ตรงกับขั้วหัวใจ ถ้าพี่ดินหลุดออกไปจากวงโคจรของไอ้เสาไฟฟ้าไปได้ พี่ดินก็จะกลายไปเป็นพี่ดินคนเดิมสักที
“แล้วเป็นยังไงบ้าง”
ไม่รู้ว่าการจะบอกลาเค้าเริ่มต้นกันที่ตรงไหน บอกเหตุผลก่อนหรือบอกลากันก่อนทำความเข้าใจวะ ไม่รู้เลยว่าทางเลือกไหนคือทางออกที่ดีในเมื่อเพิ่งรู้สึกแบบนี้เป็นครั้งแรก
“อะไรเหรอ”
“ก็เรื่องนั้นที่แฟนเก่าคุณขอคุณมันเป็นเพราะผมไม่ใช่เหรอ ผมสร้างปัญหาให้พวกคุณหรือเปล่า จริงๆผมเป็นคนนอกอยู่แล้ว ถ้าจะให้ผมกลับไปที่เดิมก็ได้นะ ผมไม่ควรเข้ามาตั้งแรกอยู่แล้ว บอกคุณแล้วคุณก็ไม่เชื่อ”
พูดออกไปแล้ว พูดออกไปด้วยตัวเอง แล้วก็ต้องปวดหนึบในใจเองเหมือนกัน
ไม่ มีเสียงอะไรตอบกลับมา แรงกอดรัดคลายลงจนใจหาย ไอ้เสาไฟฟ้าผละออกมาจากด้านหลังแล้วมานั่งลงข้างๆ ก้มหน้าไม่พูดอะไร เลยไม่รู้เลยว่าที่มันเงียบไปแบบนี้เพราะยอมรับคำพูดที่พี่ดินพูดออกมา หรือว่าเพราะอะไร
นั่งเงียบกันอยู่นานแล้วจู่ๆ ก็ต้องใจหายติดๆกันเป็นครั้งที่สอง ทั้งใจหายทั้งวูบโหวงในหัวใจ ทุกอย่างถาโถมเข้ามาพร้อมกันจนพี่ดินตกใจ
ไอ้เสาไฟฟ้าร้องไห้ ไม่มีเสียงสะอื้น แต่น้ำตามันไหล
เพราะไม่คิดว่ามันจะเป็นแบบนี้ ไม่ได้เตรียมใจเอาไว้เลยทำอะไรไม่ถูก
คนตัวใหญ่อย่างกับตึกนั่งร้องไห้ต่อหน้านักเลงใหญ่ของสลัมเนี่ยนะ มันไม่อายพี่ดินหรือไง มันไม่กลัวพี่ดินจะเอาไปล้อเลยใช่มั้ย แต่วันนั้น วันที่มันเมาแล้วนั่งร้องไห้ มันก็ไม่อายนี่นะที่จะบอกว่ามันร้องไห้ เหมือนๆกับที่มันไม่อายที่จะบังคับให้พี่ดินตอบรับรักมันนั่นแหละ
“ร้องไห้ทำไม อย่าร้องสิไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเลยนะ “
รู้แต่ว่าต้องปลอบแต่ไม่รู้จะปลอบยังไง เลยได้แต่พูดออกไปเหมือนปลอบพวกสมุนเวลาที่กัดกันแล้วมีใครร้องไห้นั่นแหละนะ
“ร้องไห้สมเพชตัวเอง มั่นใจมากว่าพี่เลือกทางไม่ผิด พยายามมากเพราะคิดว่าดินมีใจให้ ทำทุกทางเพื่อให้มีคำว่าเราต่อไป แต่สุดท้ายกลายเป็นว่าพี่ไม่เหลือใครเหมือนเดิม”
ไอ้เสาไฟฟ้ามันสูดหายใจลึก ตัวมันเริ่มสั่นจนสังเกตได้ น้ำตาที่หายไปแล้วกลับมาคลอเบ้าใหม่อีกครั้ง
“นี่คุณกำลังบอกว่าคุณคุยกับแฟนเก่าว่าเลือกผมเหรอ” ผิดจากที่คิดเอาไว้จนตกใจ
“เปล่า”
“อ้าว” เมื่อกี้รู้สึกว่าหัวใจมันจะขยายตัวนะ แต่ตอนนี้มันแฟ่บลงไปแล้ว
“พี่บอกเค้าว่าพี่เอาตัวเองเข้าไปบีบบังคับให้ดินเลือกต่างหาก” ไอ้นี่มันก็หน้าด้านพูดความจริงออกไปได้แบบไม่อายเลยนะ
“แล้วมันต่างกันตรงไหน”
ในเมื่อก่อนมันจะมาบังคับ มันต้องเลือกก่อนอยู่ดี ทีมันร้องไห้มันเสือกพูดออกมาแบบไม่กลัวเสียหน้าว่าร้องไห้ กะอีแค่บอกว่ามันเลือกนักเลงใหญ่เป็นแฟนแบบแมนๆอ่ะทำไมมันพูดไม่ได้วะ ไอ้เสาไฟฟ้านี่มันหน้าด้านแบบเรื่องเว้นเรื่องหรือไง
“ต่างกันตรงที่ดินไม่ได้เต็มใจตั้งแต่แรก แต่เป็นพี่เองที่ยัดเยียดตัวเองให้กับดิน เป็นพี่เองที่ตัดสินใจเดินไปข้างหน้าเพราะคิดว่ามีดินเดินไปเป็นเพื่อนแล้ว แต่ตอนนี้เริ่มไม่มั่นใจว่าพี่เข้าใจถูกมั้ย หรือเป็นพี่ที่คิดไปเองฝ่ายเดียวว่าดินมีใจให้”
ฉลาดมาได้ตั้งนาน ถ้ามันจะมาควายตอนนี้พี่ดินก็ช่วยไม่ได้นะ ไม่มีเฉลยจากนักเลงใหญ่อย่างพี่ดินให้มันดีใจเล่นหรอก คิดเป็นค่าสมการให้มันคิดไม่ตกต่อไปแหละดีแล้ว
“ก็ใครจะไปรู้ล่ะว่าตัดสินใจแบบนั้น ก็เห็นอยู่ว่าต่างคนต่างก็รักกันมากไม่ใช่เหรอ ตอนนั้นเมาเหมือนหมาจะเป็นจะตาย แล้วคืนนั้นไม่ว่าจะทำอะไรก็เรียกหาแต่เค้า”
ใจยังเจ็บอยู่นะยังไม่หาย แต่เห็นหน้าเศร้าๆหงอยของไอ้เสาไฟฟ้าสลับกันเรื่องคืนนั้นแล้วหมั่นไส้ มันปักเสาลงดินอยู่แท้ๆแต่แมร่งครางออกมาว่ากรได้ น่าจะกระทืบมันให้ตายตั้งแต่คืนนั้น
พอได้พูดไปแล้วก็รู้สึกโล่งใจแต่กว่าจะเค้นออกมาเป็นประโยคได้ก็กลั้นหายใจไปตั้งหลายที สถานการณ์ก่อนหน้านี้ทำให้รู้สึกอึดอัดใจ มันรู้สึกหน่วงๆที่อกข้างซ้ายเมื่อคิดถึงคืนนั้น เรื่องที่พลาดพลั้งไปเป็นตัวแทนของใครอีกคน เรื่องที่พยายามจะลืมเท่าไหร่ก็ลืมไม่ได้เลยสักที เรื่องที่เป็นต้นเหตุให้ไม่เป็นตัวของตัวเองอยู่ทุกวันนี้
“คืนนั้นพี่ไม่รู้หรอกนะว่าพี่ทำอะไร เพ้ออะไรไปบ้าง แต่วันนั้นมันคืออดีตใช่มั้ย เมื่อวานก็คืออดีต ในเมื่อพี่ตัดสินใจแล้วว่าจะไม่กลับไปหาอดีต จะเดินต่อไปข้างหน้า ดินก็บอกเองว่าจะเป็นกำลังใจให้ แล้วจะให้พี่ทำยังไงเมื่อตอนนี้ดินมาบอกว่าดินจะเป็นคนไปเองแบบนี้”
“ก็บอกแล้วไงว่าไม่รู้นี่ว่ามึงจะตัดสินใจแบบนี้”
ก็คนมันไม่รู้จริงนี่หว่า จะบีบคั้นกดดันอะไรหนักหนารู้ว่าเข้าใจผิดแต่จะให้ยอมรับมันก็เสียหน้านักเลงใหญ่เกินไป
“ทีนี้รู้แล้วหรือยัง”
“รู้อะไร”
“รู้ว่าพี่เลือกใคร”
“รู้แล้ว จะตอกย้ำทำไมนักหนา แต่เค้าคงเสียใจมากนะ”
ถึงแม้ในใจจะยิ้มได้อย่างผู้ชนะ แต่พี่ดินก็เข้าใจหัวอกคนแพ้ดี ขนาดคนที่เริ่ม(รู้สึก) รักอย่างพี่ดินยังใจหายและทรมานใจเลย
“พี่รู้แต่เวลาจะช่วยเค้าได้ เวลาจะทำให้เค้ารู้ใจตัวเอง “
มันวกกลับมาพูดเรื่องที่พี่ดินไม่ค่อยเข้าใจอีกแล้ว ความรักนี่เข้าใจยากฉิบหายพออยากจะเลิกรักก็เจ็บปวดใจ ความรักนี่มันร้ายกาจกว่าไอ้พวกขี้ยาที่พี่ดินเจอในชุมชนเสียอีก อยู่ๆก็ค่อยๆซึมเข้ามาไม่บอกกล่าว พอเริ่มจะเข้าใจก็กลายเป็นว่าถอนใจออกมาไม่ทันแล้ว
คนอย่างพี่ดินไม่เคยเกรงกลัวอะไร แต่คงต้องเว้นเรื่อง “รัก” ไว้เรื่องเดียวจริงๆ
“เข้าใจก็ได้ แล้วก็หยุดร้องไห้ได้แล้วมันทำอะไรไม่ถูก” ไม่มีกฎข้อไหนที่บอกว่านักเลงห้ามอ่อนไหวนี่หว่า
“คนที่เมียกำลังจะทิ้ง ใครมันจะไปหัวเราะได้”
“ฮื่อ! ยังไม่ได้ไปไหนซะหน่อย”
“ยอมรับแล้วเหรอว่าเป็นเมียพี่”
“นี่มึงหรอกให้กูพูดเหรอ!!! หา”
อ้าวไอ้บ้านี่เผลอไม่ได้เลยจริงๆ น้ำตาไหลอยู่เมื่อกี้ ตอนนี้มันยิ้มได้แล้ว
“ความจริงดินเป็นแบบนี้พี่ก็รับได้นะ” อะไรของมันวะ อยู่ๆก็โพล่งขึ้นมา คนแบบพี่ดินมันเป็นยังไง
“หมายความว่ายังไง”
“ก็หมายถึงดินเป็นดินแบบนี้ ห้าว พูดไม่เพราะ ชอบพูดหยาบคายกับพี่ แต่อย่างน้อยมันก็ไม่ทำให้พี่เจ็บเท่ากับที่ดินเรียกพี่ว่าคุณแบบเมื่อกี้เลยนะ มันห่างเหินบอกไม่ถูกมันใจหายใจหายใจแทบไม่ออกเลยนะ”
“ไอ้เว่อร์”
เปิดทางเข้าหน่อยไม่ได้เลย ชอบพูดอะไรให้เลือดมารวมตัวอยู่ที่หน้าแบบนี้อยู่เรื่อย หรือว่าไอ้บ้านี่มันจะรู้ทางว่าถ้าพูดอะไรแบบนี้แล้วพี่ดินจะสู้มันไม่ได้ ชิส์!สอยมันให้ร่วงตรงนี้เลยดีไหมพี่ดิน
“ดินตกลงจะเดินไปข้างหน้าเป็นเพื่อนพี่ใช่มั้ย”
“เออ ก็เคยตกลงกับมึงเอาไว้แบบนั้นแล้วนี่”
พี่ดินเป็นนักเลงพอ พูดจริงทำจริงไม่ต่างจากกษัตริย์เหมือนกันเว้ย
“พี่ขอทานะที่คืนนั้นไร้สติจนทำให้ดินฝังใจเสียความรู้สึกมาจนถึงทุกวันนี้”
“ช่างมันเถอะ ก็มึงบอกเองว่าเมื่อวานก็คืออดีตแล้วคืนนั้นมันก็ผ่านไปตั้งหลายวันแล้วก็ควรจะลืมมันไปได้แล้วสักที”
“นั่นสิ....แต่ถ้าเรื่องคืนนั้นมันฝังใจ เรามาสร้างความทรงจำใหม่มั้ย แล้วดินค่อยจำใหม่ว่าคืนนี้พี่จะเรียกชื่อใคร”
“ไม่นะไอ้บ้า ไอ้เสาไฟฟ้ามึงน่ะมันกะล่อน ปูทางเพื่อวกเข้าเรื่องนี้จนได้หน้าไม่อายจริงๆ”
ไอ้ บ้าเสาไฟฟ้ามันหน้าด้านจนพี่ดินแทบลืมไปเลยว่าคนที่นั่งก้มหน้าน้ำตาไหลอยู่ เมื่อกี้คือคนเดียวกับคนที่มันจ้องจะงับปากพี่ดินอยู่ตอนนี้ไหมแล้วไอ้ลูกกะ ตาที่ก่อนหน้านี้มีน้ำคลออยู่เต็มหน่วยทำไมมันแวววาวระยิบระยับแฝงความนัย ที่เป็นอันตรายต่อร่างกายพี่ดินแบบนี้
ถ้า ฟ้าสร้างพี่ดินขึ้นมาเพื่อเป็นนักเลงผู้ยิ่งใหญ่ จะสร้างไอ้เสาไฟฟ้าขึ้นมาทำเกลืออะไรวะครับสร้างมันขึ้นมาเพื่อให้พี่ดินแพ้ ทางไม่เป็นท่าอยู่แบบนี้ ตั้งแต่อยู่ใกล้มันพี่ดินไม่เคยได้อะไร เสียทั้งตัวแล้วอะไรบางอย่างบอกพี่ดินว่าอาจจะเสียหัวใจให้มันไปในไม่ช้านี้
มันจะอะไรกันนักหนาวะ .....นักเลงใหญ่อารมณ์ไม่ดีแล้วนะโว้ย หงุดหงิดจนอยากจะท้าต่อยกับฟ้าอยู่วันนี้พรุ่งนี้แล้วนะ......เซ็งฟ้าว่ะ
(http://dookdik.kapook.com/upload/whatsnew/32200.gif)
สวัสดีค่ะวันนี้กลับมาตามปกติแล้ว จริงๆแล้วไม่ได้สบายอะไรยิ่งใหญ่แบบนั้นหรอกนะคะ พอดีว่าเมื่อวานไม่ได้นอนแล้วออกไปตะตอนข้างนอกทั้งวัน ข้าวไม่กินกินแต่กาแฟ องค์กวีเลยไม่ประทับ เขียนเท่าไหร่ๆก็ได้แค่หน้าเดียว เกรงใจคนอ่านที่รอเหมือนกันนะ ขอโทษนะคะ
๐ มีคนบอกว่ามองตัวหนังสือไม่เห็นวันนี้เปลี่ยนเฉดให้เข้มขึ้นอีกหน่อย แต่คนเขียนถูกแลกกับสีนั้นจริงๆนะ ถ้าตอนนี้ไม่สนุกให้โทษสีที่เปลี่ยน 555
๐ ขอบคุณZakuPz ที่ช่วยดูคำผิดให้เช่นเคยค่ะ
๐ ยินดีต้อนรับทุกคนที่เข้ามาใหม่แล้วก็แฟนคลับเก่าๆที่ตามกันมาตั้งแต่พี่เมฆพี่ฉานนะคะ rakza หายไปไหนอ่ะไม่เห็นเลย หรือมาแล้วแต่คนเขียนตาลายหว่า
๐ anterosz แอบปันใจให้พี่ดินบ้างหรือยังอะจ๊ะ
๐ ใครที่รู้ตัวว่าได้ลูกแฝด ให้ส่งมาเป็นเครื่องบรรณาการแม่ยายด้วยนะ อย่าลืม 555
๐ ขอบคุณที่เป็นห่วงนะคะ TRomance๐
-
แปะๆๆๆๆทันไหมคนแรกกกกก
รออ่านตั้งนานและคิดถึงรอลุ้นตอนนี้
เฮ้ยนึกว่าจะแยกกันสะแล้ววว
เดินหน้าต่อไปนะพี่ดินกะภู
อดีตที่ก็คืออดีตสนปัจจุบันดีก่า
คิดถึงไรเตอร์ :กอด1:
-
หายไปตั้งนาน..แอบใจหายเหมือนพี่ดิน
แต่โอเคค่ะ..ตอนนี้เริ่มกลับมาหวานแหววแล้ว
พี่ดิน กับ ไอ้เสาไฟฟ้ารักกันๆๆ :o8:
-
ชอบนักเลงเขิน :impress2:
-
นึกว่าไม่มาต่อแล้ว
เจอคำผิดด้วย “พี่ขอทานะที่คืนนั้นไร้สติจนทำให้ดินฝังใจเสียความรู้สึกมาจนถึงทุกวันนี้”
น่าจะเป็นพี่ขอโทษนะ ใช่ป่าวครับ ยังไงไรเตอร์ดูแลตัวเองด้วยนะครับ เป็นห่วงมากมาย :L2:
-
พี่ดินนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
น่ารักไม่ทนนะคะ
งื้ออออออ
อ่อยยยย คิดดีทำดี เป็นคนดี แต่ขี้งอนนิดหน่อย
โอ้ยยยย ชอบ น่าฟัดจริงๆนะ
เป็นพี่ภูก็ไม่ทนเหมือนกันนะ
เอาเถอะ มาสร้างความทรงจำใหม่ให้พี่ดิน!!!!
55555
-
:m4: :m3:
-
พี่ดินนนนนนนนนนนนนน ตอนแรกจะปวดใจไปกับพี่ดินแล้วเชียว
พอพี่ภูน้ำตาไหล นี่แบบ เรื่องนี้มันดราม่า แอ๊ยยยยย :m15:
แต่พอรู้ความจริงค่อยโล่งใจเนอะ เฮ้อออ นักเลงริอาจมีความรัก น่าร้ากกกกกก
เสาไฟฟ้าปักลงดิน เค้าชอบคำนี้จัง :impress2:
อยากจะทำตาระยิบระยับแบบพี่ภูบ้าง ก๊ากกกกก
-
:L1: :กอด1: :-[ :m25:
:pig4: :pig4:
-
พี่ดินนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน :m3: :m3:
น่ารักอีกแล้วอ่าาาาาา
ดีนะค่ะที่คุยกันได้ หุหุ แต่อิพี่ภูนี้เจ้าน้ำตาใช่เล่นเลยน้า
-
หวาน ซึ้ง :m1:
-
พี่ดินแพ้ทางนายเสาไฟฟ้าโดยสิ้นเชิง ยอมเป็นเมียมันเถอะนะ 5555
-
พี่ภูเอาน้ำตามาอ้อนพี่ดิน
ชอบพี่ดินจังไม่คิดไม่ทำอะไรให้วุ่นวาย :-[
-
กรี๊ดดด ดินน่ารักมากอ่า เปนเราเราก้ออยากงับปาก อิอิ
-
ให้มันได้อย่างนี้สิไอ้เสาไฟฟ้า
-
อ่านช่วงแรก นึกว่าต้องเตรียมผ้าเช็ดหน้าซะแล้ว :monkeysad:
พอช่วงหลังอดอมยิ้มออกมาไม่ได้ :m1:
กับความเจ้าเล่ห์+หื่นของนายเสาไฟฟ้า
และการกลัวเสียหน้านักเลงใหญ่ของพี่ดิน
-
:mc4:
เย้เย้เย้ พี่ดิน ดีนะที่ไม่คิดทิ้งพี่ภูไป o13
ไม่งั้นแย่แน่เลยนะเนี่ย อิอิ
น่ารักว้ะ พระเอกแบบพี่ภูเนี่ย
แหม๋ ใช้น้ำตาดึงพี่ดินไว้หรือเปล่านะ
ถึงจะใช้ แต่คนอ่าก็ปลื้ม ชอบค่า :impress2:
-
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยน่ารักจริงๆพี่ดิน
-
พี่ดินน่ารักมากมาย :m1:
มาสร้างความทรงจำใหม่ๆกับนายเสาไฟฟ้าดีกว่าเนอะพี่ดิน
ยิ้มแก้มปริ //
-
อู้เรื่้องนี้สอนให้รู้ว่านักเลงอย่าพี่ดิน
เเพ้น้ำตาสามีอิอิ อ่ารักกันนานๆๆน๊ะ
พี่ดินนี่น่ารักอะพี่ภูสอนรักพี่ดินดีๆๆนะ
ละก้อขอให้พี่ภูยกตัวอย่างการเรียกชื่อ
พี่ดินทั้งคืนให้พี่ดินได้ฟังสักนิดอิอิ
-
ขอบคุณมากนะคะ อ่านแล้วอ่มใจ นอนหลับฝันดีละ :haun4:
แก้นิดนึงนะคะ
“นี่มึงหรอกให้กูพูดเหรอ!!! หา” <--- “นี่มึงหลอกให้กูพูดเหรอ!!! หา”
-
อ๊าาาาา
นักเลงน่ารักมากเลยอ่า :-[
ส่วนเสาไฟฟ้านี่ก็พยายามเหลือเกิน
-
อ่าาา ขอบคุณนะคร้าบบๆๆ ที่รีบมา แต่มาแบบสั้นๆๆ จุ๊ด เดียวเองอ่า อิอิ รอตอนยาวๆๆๆๆ อยุ่นะคร้าบๆๆ
:z2:
-
ขอบคุณนะคะทั้งไรเตอร์และคนโพส :pig4:
นึกว่าตอนนี้จะต้องเตรียมผ้าห่มมาซับน้ำตาซะแล้ว เฮ้อ สุดท้ายก็เข้าใจกันได้ ดีใจจัง เย้ เย้
เข้าใจพี่ดินนะที่กลัวและกังวลเกี่ยวกับเรื่องกร เพราะความสัมพันธ์ระหว่างพี่ดินและพี่ภูไม่ได้เกิดขึ้นจากความตั้งใจ แต่เกิดขึ้นได้เพราะความบังเอิญ จึงทำให้พี่ดินยังไม่แน่ใจในตัวพี่ภูเต็มทีว่าจะลืมกรและรักพี่ดินจริงๆ (แล้วพี่ดินก็ไม่ใช่คนอ่านซะด้วยที่จะได้รู้ความรู้สึกของพี่ภูแบบที่ไรเตอร์บอก อิอิ)
แต่พี่ดินก็เริ่มยอมรับแล้วว่าตัวเองเริ่ม(รู้สึก) รักพี่ภูเข้าไปแล้วและยอมเดินไปข้างหน้าพร้อมพี่ภูแล้ว ก็เป็นหน้าที่ของพี่ภูละคะที่จะทำให้พี่ดินเชื่อมั่นในความรักของพี่ภู พี่ภูก็พยายามเข้านะ ของรางวัลแห่งความพยายามนั้นแสนหวานนักนะ อย่าได้ท้อถอยเด็ดขาด :L1:
ปล. นี่มึงหลอกให้กูพูดเหรอ!!! หา”
“พี่ขอโทษนะที่คืนนั้นไร้สติจนทำให้ดินฝังใจเสียความรู้สึกมาจนถึงทุกวันนี้”
-
รักพี่ดินจริ๊งงงงงงง :กอด1:
-
นักเลงก็น้อยใจเป็นเหรอครับ 555
เกือบจะน้อยใจเลิกปีนเสาไฟฟ้าซะแล้วนะพี่ดิน
-
กลิ่นมาม่าเริ่มหายไปเหลือความอิอ๊างสดใสของสองเรา ฮา
พี่ดินเอ๊ย ไม่ว่าจะเริ่มรักหรือเลิกรักมันก็เจ็บไม่ต่างกันหรอกลองมันเป็นรักอ่ะนะ
ดังนั้นเมื่อได้เริ่มแล้วก็ควรก้าวต่อน่อ :o12:
ส่วนคุณกร.... :angry2:ก็เห็นอยู่ว่าเค้าหมดใจทำใจหยุดก้าวได้แล้วเหอะ
อย่างคุณคงหาคนมาดามอกได้อยู่แล้ว o18
ป.ลอลิง.อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยรักษาสุขภาพด้วยนะคะ
-
อิ่มอก อิ่มใจ อิ่มอุ่น อิ่มรัก
:L2: :L2: :L2: :L2:
-
พี่ดิน นักเลงใหญ่ใจต้องนิ่ง
:pig4:
-
:sad4: นึกว่าจะได้กิงมาม่าเลี๊ยวววว
แต่ได้กินของหวานตอนท้ายแทน ดีใจจังค่าาาา
พี่ดินน่ารักมากอ่าาาา
แม้จะเถื่อน(?) แต่ก็เป็นคนดี
ยังงี้ละน้าเสาไฟฟ้าถึงหลงโงหัวไม่ขึ้น
ตอนหน้าขอหวานๆๆๆนะค้าาาา
จะเอากรไปเก็บตรงไหนก็เชิญเลยค่าาา =*=
:pig4: ขอบคุณคนเขียน อย่าลืมรักษาสุขภาพด้วยน้า
-
ว้าวววววว ตอนใหม่มาแล้ว :mc4:
พี่ดินนี่น่ารักจริงๆ ส่วนพี่ภูนี่ก็หื่นได้ทุกเวลาเหมือนกัน
เป็นกำลังใจให้เสมอ มาต่อเร็วๆนะคะ :กอด1:
-
ขอให้รักกานนานๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
:-[
-
ดีนะที่เคลียร์กันได้ กลัวใจพี่ดินมากเลย
ดินเคียร์ พี่ภูเคลียร์ แล้วพี่กรเคลียร์ด้วยป่าว :m26:
-
ชอบ เสาไฟฟ้า อย่างแรง กะล่อนได้จาย :sad4:
ขอบคุณนะครับ คุณ Seiki ที่แต่งนิยายดี ๆ อย่างนี้ให้อ่าน
เอ้อ มีข้อมูลเกี่ยวกับกับเรื่องเรียนครับ ว่า
คนที่จบปวช สายช่าง (สาขาอะไรผมไม่มั่นใจนะครับ) สามารถต่อ วิศวะ 4 ปีได้
ที่เปิดรับ คือ มหาวิทยาลัย แถวพระรามเจ็ดนะครับ
รู้สึกเขามี ปวช สายช่าง แล้วก็มี ป.ตรี วิศวะ ที่รับปวช สายช่าง ของเขามาเรียนต่ออีกทีนะ
เป็นข้อมูลเบื้องต้น เผื่อจะเป็นประโยชน์นะครับ
-
เริ่มต้นด้วยความเครียด
จบลงด้วยรอยยิ้ม
หวังว่า คืนนี้ จะจบลงด้วยดีครับกับพรุ่งนี้เช้าที่เป็นการเริ่มต้นใหม่ของใครหลายๆคน
ปล. ไอ้คำว่า "เสาปักดิน" นี่มัน... :impress2:
ปลล. รักษาสุขภาพด้วยนะครับทั้งคนโพสคนเขียนเลย
-
เปิดเรื่องมาพี่ดินก็น่าสงสารเลย สับสนกับอะไรหลายๆอย่างสินะ :monkeysad:
ส่วนพี่ภูนี่ได้หลายอารมณ์จริงๆ ตอนแรก เศร้า ต่อมา ซึ้ง จบด้วย หื่น :laugh:
จะว่าไปเค้าก็ลุ้นให้ 2 คนนี้มีNCกันอ่ะ ไม่นับตอนแรกน๊า (แอบเข้าข้างพี่ภูซะงั้น) ฮิฮิ :impress2:
ส่วนคุณกร ขอ :beat: หน่อย หมั่นไส้ตั้งแต่ตอนที่แล้วยันตอนนี้
เมื่อไหร่จะหายๆออกไปซะที ใครก็ช่วย :z6: คุณกรออกจากเรื่องนี้ทีค่า เอาให้หายไปเลยน่ะ
แล้วก็ขอให้พี่ดินกับพี่ภูแฮปปี้ๆกันซะที อย่าให้มีอุปสรรคอะไรเลย :call:
-
เฮ้อออ....ใจหายแทบแย่
นึกว่าจะมาม่า
-
พี่ดินสู้ๆๆๆๆน่ะ
แล้วก็อย่าเพิ่งท้อถอนใจออกจากไปนะ :monkeysad:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ปลื้มใจแทนพี่ดิน :m3:
ตอนนี้พี่ภูน่ารักมาก :impress2:
-
Ncccccccccccccccccccc^^
-
:man1: พี่ดินน่ารัก
แอบอึ้งตอนเสาไฟฟ้าน้ำตาแตก
-
น่ารักจังเลยอ่านมุมมองของพี่ดิน ทำให้รู้เลยว่านักเลงใหญ่
นี่น่ารักแค่ไหน มิน่าล่ะ เสาไฟฟ้ามันถึงหลงหัวปักหัวปำ
ร้องไห้เป็นบ้าเป็นหลังแบบนี้ อิอิ ไอ้หื่นๆๆๆๆ
-
ขอบคุณที่มาต่อให้นะครับ
-
คืนนี้นักเลงใหญ่จะโดนไรหว่าาาา
-
นั่นไงพี่ดิน เตรียมตัว เสียตัว รอบสองของวันได้แล้ว :z2:
-
ตอนแรกๆ มาม่า แต่พอตอนท้ายหวาน กุ๊กกิ๊กกันอ่ะ แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยย
พี่ดินน่ารักอีกแระ :man1:
แต่พี่ภูนี่ดิ แอบมีน้ำตาคลอ เห็นมั๊ยพี่ดิน เสาไฟฟ้าเค้าจริงจัง
ว่าแต่ พี่ดินไม่อยากได้ยินนายเสาไฟฟ้าเรียกชื่อตัวเองเวลา.... เหรอ คริคริ
-
o13 สู้ๆนะ พี่ดิน
:oo1: ไรท์เตอร์ แอบคิดเรื่องไม่ออก เขียนไม่ออก จริงๆหนีเที่ยว ป่าว หึ
ยังไงก้อ สู้ๆนะ
-
ตอนนี้น่ารักไปไหม
อ่านไปยิ้มไป
ฮ่าาา รักพี่ดิน จุ๊บๆ
-
พี่ดินน่ารักจัง :-[
ชอบภูที่มั่นคงกับทางที่เลือกด้วย
-
ชอบพี่ดินจัง กล้าทำกล้ารับ รักษาคำพูด น่ารักสุดฤทธิ์ แมนสุดใจ o13
:กอด1:
-
ทำไมน้องดินน่ารักขนาดนี้นะ ยอมเป็นคนไปเอง เฮ้อ แมนโพด ๆ เลย o13
-
ตอนที่นักเลเขิน ก็ดูน่ารักดีนะ แต่พี่ภูนี่กะล่อน อยู่นะ ร้องไห้อยู่แปบๆ ยิ้มซะละ หื่นอีกต่างหาก :z1: :z1:
-
โล่งเลย นึกว่าจะไม่เข้าใจกัน
ดีนะที่ภูเปิดใจ และพี่ดินพูดจริงทำจริง ^__^
ตอนหน้านี่ร่างกายพี่ดินจะโดนพี่ภูทำร้ายอ่ะป่าวอ่า (รีดเดอร์หื่น 555+)
รอตอนหน้าอยู่นะจร๊า
-
โอ๊ะ....^^นึกว่าจะมีเรื่องกะเสาไฟฟ้าซะแล้วพี่ดิน
ตอนหน้า ขอให้หวานกันยิ่งๆกว่านี้ค่ะ
ส๊าาาา...ธุ
-
ดินเขิลลล น่ารักอ่า อิอิ :o8:
-
โล่ง :impress2:
ดีใจจริงๆที่ไม่ต้องมาม่า เข้าใจกันแบบนี้คนอ่าน
ชอบบบบบ พี่ดินมันน่ารักจิงๆ
-
สร้างความทรงจำใหม่ก็ดีนะพี่ดิน
จะได้ไม่มีอะไรติดค้างในใจไง
อิอิ >.<
-
ยอมๆไปเห๊อะพี่ดินนนนนน :-[
-
ได้โล่ห์อ่ะ
พี่ภู
+55555555555
-
ลุ้นเหนื่อย
เข้าใจกันแล้ว
-
พี่ดินก็ยอมๆ พี่เสาไฟฟ้าไปเถอะ
เป็นนักเลงใหญ่เรื่องแค่นี้จิ๊บๆ อยู่แล้วแหละ
ใช่เปล่าพี่ดินพ่อนักเลงใหญ่ผู้น่ารัก
-
เข้าใจกันได้ซักทีเนาะ
พี่ดินน่ารักสุดๆ
-
แอร๊ยย
ไม่ ไหว แล้ว
พี่ ดิน น่า รัก น่า กด สุดๆๆ :-[
5555555+
ให้มันได้อย่างนี้สิ
สู้ๆนะครับไรท์
เป็นกำลังใจให้ แล้วก็รักษาสุขภาพด้วยค๊าบบป๋ม
:L2:สำหรับไรท์ผู้น่ารัก
-
พี่ดินเขินน่ารักอ่า
อยากเห็น "เสาไฟฟ้าปักลงดิน" จังเล้ย อิอิ :z1:
-
:เฮ้อ: ดีนะ ไม่มาม่ากันสองคนนี้
พี่ภู แม่ง กะล่อนโคตร พี่ดินตามไม่ทันหรอกคนแบบนี้ 555
อ่อ ว่าแต่ว่า แอบลุ้นให่สร้างความทรงจำใหม่ร่วมกันจัง
แล้วที่นี้ พี่ดินก็มั่นใจในตัวพี่ภูได้แล้วนะ ตอนบอกว่าจะไป คนอ่านก็เจ็บปวดใจเหมือนกันนะ
ไม่ต้องทำตัวเป็นนายเอก ยอม ตัวร้ายหรอกก สวมบทบาท นายร้ายบ้างก็ได้ 555
ปล. :L2: ดูแลสุขภาพด้วยเน้ออ
-
เ้ฮ้อคนรักกันมันต้องมีคนงอน+ปากแข็งอย่างน้องดินใช่ป่ะ (ไม่เรียกพี่ดินแล้ว อยากทำตัวน่ารักต้องเรียกน้องดินน้องดินนที่โดนเสาไฟฟ้าฝังจนมิด :z1: :laugh: ) และมีคนง้อที่ต้องกะล่อนอย่างเสาไฟฟ้า เฮ้ออีกทีดูเขาในนิยายแล้วอบอุ่นจนน่าอิษฉา
ปล.1 ไรเตอร์ลึกซึ้งกับความรักไหมน้อหรือจะมีจนล้นหว่าจึงถ่ายทอดมุมมองความรักออกมาได้เยี่ยงนี้
ปล.2 คิดได้ไงอ่ะไรเตอร์ องค์กวีไม่ลงเนียะ
ปล.3 อากาศครึมฟ้าครึมฝนตลอดๆ รักษาสุขภาพด้วย เดี๋ยวคนอ่านจะลงแดงถ้าไรเตอร์หายไปนาน (ไม่ได้ห่วงสุขภาพนะ แค่อยากอ่านเรื่องต่อแค่นั้นเอง :z1: )
-
:L1:
-
:L2: :z2: :z2:
-
ยะฮู้ๆๆๆๆๆๆๆ พี่ดินกะไอ่เสาไฟฟ้ารักกันแล้ว
-
พี่ดินน่ารักน่ากินมากเจ้าค่ะ โฮะ ๆ อยากกินพี่ดินขึ้นมาเลยทีเดียว อิอิ
-
^^
-
มันปักเสาลงดินอยู่แท้ๆแต่แมร่งครางออกมาว่ากรได้
อย่าให้พี่ภูได้ยินนะ :o8: ระวังเสาไฟฟ้าจะปักจนดิน..... :laugh:
-
สุดยอดมาก
นิยายร้อยล้าน
ชอบจริงๆ
o13
-
ดีใจจังเลย เข้าใจกันแล้ว
พี่ดินไม่ทันพี่ภูอีกและ555+
-
เหมือนเเม่กับน้องดินจะมีอดีต...เกี่ยวกับฐานะชาติตระกูลทางฝ่ายพ่อหรือเปล่าเเบบว่าเลยหนีมาอยู่สลัม เดาเอานะคะ
ปล.รักษาสุขภาพค่ะ :L2:
-
อิอิ มีความสุขจังเลยคร่า~ >..<
พี่ดินน่ารักจัง พี่ภูร้องไห้เพราะเรื่องพี่ดินด้วย น่ารักจริงๆ
นักเลงใหญ่ของพี่ภูเริ่ม(รู้สึก)รักแล้ว 55+
กริ๊วๆๆ พี่ดินสู้ๆนะคะ
น่ารักจริงๆอ่า~
-
น่ารักมาเลยค่ะ อิอิ
พี่ดินน่ารักมากเลย
-
พี่ดินก็น่าจะบอกความในใจให้อิตาเสาไฟฟ้าได้รู้บ้าง เค้าจะได้มีกำลังใจ
ขอบคุณไรเตอร์ :กอด1:
-
นักเลงแพ้ทางเสาไฟฟ้าสินะ 555
-
งืดดดดดดดดด นึกว่าจะได้กินมาม่าซะแล้ว
ดีใจที่พี่ดินเข้าใจง่าย คึคึ
-
กว่าจะตามทันก็แอบปาดเหงื่อ นั่งอ่านกันจนเกือบตีสองนี่แหละค่า แม่ก็บ่นแล้วบ่นอีก
แต่เพื่อพี่ดิน เราทำได้ เย่ๆๆ :mc4:
น่ารักที่สุดในสามโลกเลย พี่ดินแบบหวานมันไม่เข้ากับพี่ภูหรอก 555+
พี่ดินเป็นแบบนี้อะดีแล้ว น่ารักสุดใจ :o8:
ขอบคุณค่า รออ่านตอนต่อไปน้าาา (ดีใจ ในที่สุดก็ตามทัน อิอิ)
-
พี่ดินน่ารักที่สุด น่ารักได้อีก
-
โธ่พี่ดิน เริ่มยอมรับมานิดๆละ
ว่าแอบมีใจให้เสาไฟฟ้าบ้างเหมือนกัน
แต่แหม...คุณภูค่ะ ที่บีบน้ำตาเนี๊ยะ
เพื่อให้พี่ดินตายใจหรือเปล่า
อารมณ์เปลี่ยนไวเกิน.....
เผลอพักเดียว จะเล่นบทหื่นกับพี่ดินซะละ.....หุหุหุ
-
ชอบอะ ชอบที่บอกว่า ชอบพี่ดินที่เป็นแบบนี้ หุหุ
-
มันวกกลับมาพูดเรื่องที่พี่ดินไม่ค่อยเข้าใจอีกแล้ว ความรักนี่เข้าใจยากฉิบหายพออยากจะเลิกรักก็เจ็บปวดใจ ความรักนี่มันร้ายกาจกว่าไอ้พวกขี้ยาที่พี่ดินเจอในชุมชนเสียอีก อยู่ๆก็ค่อยๆซึมเข้ามาไม่บอกกล่าว พอเริ่มจะเข้าใจก็กลายเป็นว่าถอนใจออกมาไม่ทันแล้ว
คนอย่างพี่ดินไม่เคยเกรงกลัวอะไร แต่คงต้องเว้นเรื่อง “รัก” ไว้เรื่องเดียวจริงๆ
"""""""""""""""""""""""""""""
ชอบมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก...ครับ :L2: :3123: :L1: :pig4:
-
แอร๊ยยยยยยยยยย
นึกว่าคืนนี้จะมีปักเสาไฟฟ้าลงดินซะอีก
:z1:
-
อ๊ายยยยย พี่ดินน่ารักอ่าาาา :o8:.
อิพี่ภูนี่วันๆไม่ทำอะไร จ้องจางับปากพี่ดินอย่างเดียวเลย ก๊ากกกกกก :z1:
-
พี่ดินน่าร๊ากกกกกกกกกกกก (http://source.un-no.com/resource/source/emoticon/wanwan/1775465359.gif)(http://source.un-no.com/resource/source/emoticon/wanwan/1775465357.gif)
ตาเสาไฟฟ้าก็กะล่อนได้ใจเลยนะคะ ฮ่าๆ (http://source.un-no.com/resource/source/emoticon/wanwan/1775465297.gif) เหมือนมีแววว่าพี่เสาแกจะได้ปักดินนะนี่ อ่ะๆฉลองเผื่อล่วงหน้า (http://source.un-no.com/resource/source/emoticon/wanwan/1775465332.gif)(http://source.un-no.com/resource/source/emoticon/wanwan/1775465354.gif)
ส่วนนังคุณกร กลับไปเถอะค่ะ!!!(http://source.un-no.com/resource/source/emoticon/onion/012_a.gif)(http://source.un-no.com/resource/source/emoticon/onion/012_b.gif) ไปแล้วไปลับอย่ากลับมาอีกเลยนะคะ!!! (http://source.un-no.com/resource/source/emoticon/onion/022_a.gif)(http://source.un-no.com/resource/source/emoticon/onion/022_b.gif)
(http://source.un-no.com/resource/source/emoticon/onion/106_.gif)จ๊วบบบบบบ คนแต่งกับคนโพสต์ค่ะ (http://source.un-no.com/resource/source/emoticon/onion/106_.gif)
(http://upic.me/i/1z/q8ewh.gif) ห้อง นอนของไอ้เสาไฟฟ้าที่พี่ดินเคยพลาดเข้าแค่เดียว
(http://upic.me/i/gx/tgjy1.gif)(http://upic.me/i/n5/3a7y2.gif)(http://upic.me/i/0r/4g8y3.gif)(http://upic.me/i/uz/7d1y4.gif)(http://upic.me/i/go/u45y5.gif)(http://upic.me/i/qn/0lcy6.gif) แค่ครั้งเดียว
(http://upic.me/i/1z/q8ewh.gif) ก็เรื่องนั้นที่แฟนเก่าคุณขอคุณมันเป็นเพราะผมไม่ใช่เหรอ
(http://upic.me/i/gx/tgjy1.gif)(http://upic.me/i/n5/3a7y2.gif)(http://upic.me/i/0r/4g8y3.gif)(http://upic.me/i/uz/7d1y4.gif)(http://upic.me/i/go/u45y5.gif)(http://upic.me/i/qn/0lcy6.gif) คุย
(http://upic.me/i/1z/q8ewh.gif) “นี่มึงหรอกให้กูพูดเหรอ!!! หา”
(http://upic.me/i/gx/tgjy1.gif)(http://upic.me/i/n5/3a7y2.gif)(http://upic.me/i/0r/4g8y3.gif)(http://upic.me/i/uz/7d1y4.gif)(http://upic.me/i/go/u45y5.gif)(http://upic.me/i/qn/0lcy6.gif) หลอก
(http://upic.me/i/1z/q8ewh.gif) มันห่างเหินบอกไม่ถูกมันใจหายใจหายใจแทบไม่ออกเลยนะ”
(http://upic.me/i/gx/tgjy1.gif)(http://upic.me/i/n5/3a7y2.gif)(http://upic.me/i/0r/4g8y3.gif)(http://upic.me/i/uz/7d1y4.gif)(http://upic.me/i/go/u45y5.gif)(http://upic.me/i/qn/0lcy6.gif) หายใจหายคอ (รึป่าวคะ)
(http://upic.me/i/1z/q8ewh.gif) “พี่ขอทานะที่คืนนั้นไร้สติจนทำให้ดินฝังใจเสียความรู้สึกมาจนถึงทุกวันนี้”
(http://upic.me/i/gx/tgjy1.gif)(http://upic.me/i/n5/3a7y2.gif)(http://upic.me/i/0r/4g8y3.gif)(http://upic.me/i/uz/7d1y4.gif)(http://upic.me/i/go/u45y5.gif)(http://upic.me/i/qn/0lcy6.gif) ขอโทษ
ปล.เพิ่งตื่น ง่วงอ่าาาา (http://source.un-no.com/resource/source/emoticon/wanwan/1775465291.gif)
-
:กอด1:ขอบคุณคนแต่งกะคนโพสต์
มารายงานตัวว่าตามอ่านอยู่เห็นคอมเม้นท์เยอะ+งานยุ่ง+เน็ตเน่าเลยแอบอ่านเงียบๆ
เป็นกำลังใจให้เสมอไม่ว่าเธอจะทำไรที่ไหน :L2:
ชอบพี่ภูกะน้องดินมากกว่าฉานกะเมฆซะแล้วความรู้สึกชัดเจนดี
ถ้าจะต้มมาม่าขอหมูสับนะไม่เอาต้มยำไม่งั้น... o22
-
พูดตรงๆแบบนี้
ชอบบบบบ..บบบบ..บบ... บ :impress2:
-
+1 เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์ กับพี่ดินนักเลงใหญ่ผู้น่ารัก :กอด1:
-
พี่ภูนี้ ร้ายจริง ๆ 555
แต่ร้ายแบบนี้ชอบแหะ กร้ากกก
-
:L2: :L2: :L2:เย้ๆๆ พี่ดินมาแล้ว
:haun4: :haun4: :haun4:อยากเห็นเสาไฟฟ้าปักลงดินจังเลย
น่ารักมากมายเรื่องนี้
ปล.รักพี่คนแต่งกะพี่คนโพสต์ :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
เข้าใจกันซะที
ต่อไปก็จะถึงฉากหวานแล้วใช่มั๊ยคะไรท์เตอร์
อิ อิ :-[
-
เมื่อไหร่พี่ดินจะโดน :z13:อีกอะ
-
เออเว้ย พี่ภูมีน้ำตาเป็นไม้ตายชัดๆ
พี่ดินไม่รอดชัวร์ๆ
-
พี่ดินเขินนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
ฮี่ๆๆๆๆ นังเลงผู้ยิ่งใหญ่แพ้ทางเสาไฟฟ้าจริงๆ...
-
หวานเว้อ ไม่ต้องใส่น้ำตาล ไม่ต้องหาของหวานมาทานเลยกันทีเดียว
รักดินโคตรๆๆๆๆ โคตรพ่อโคตรแม่
-
เฮ้ออออออออออนึกว่างานจะเข้าพี่ภูของเราซะแล้ว
ดีนะที่เข้าใจกันได้ ที่เหลือก้อเป็นเรื่องของเวลาละนะ
-
เข้าใจกันแล้ว :man1:
-
:impress2:พี่ดินเริ่มหลงรักพี่ภูแล้วววววววววววววววววววว o13
-
พี่ดินน่าร๊ากกกกกก ได้อีก
ส่วนพี่ภู You're cool !
-
:กอด1: ขอบคุณนะจ๊ะ
:o8:รักพี่ดินจังเลย
-
น่ารักมากเลย รอตอนต่อไปด้วยน้า
-
พี่ดินทำให้ภูเรียกชื่อให้ถูกทีสิ
แล้วจะรู้ว่าตอนนั้นเรียกชื่อพี่ดินแล้วจะเป็นไง :z1:
เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์คั๊บ ดูแลสุขภาพด้วยนะ
-
พี่ดินจะน่ารักไปไหนนะ...ดีแล้วที่เคลียร์กันเข้าใจ นายภูจะได้เริ่มรุกต่อซักที 555+
อวยพรให้กรเจอคนที่ใช่เร็ว ๆ นะ~
-
บวก1 ให้คนเขียน ที่ให้พี่ดินผ่านวิกฤตคราวนี้มาได้
หวังว่ากร คงยอมรับ สิ่งที่ควรจะเป็นต่อไปนะ
รอคอย เสาไฟฟ้า ปัก!! ลงดิน อีกซักครั้ง :haun4:
-
ดราม่าเล็กๆ
-
อั๊ยอยากอ่านตอนคุณภูเรียกชื่อพี่ดินจิงๆเล้ยอิอิ
ท่าทางจะเป็นปมเล็กๆในใจพี่ดินนะคุณภูช่วยให้หายขัดใจที่เถอะ :z1:
รออ่านตอนต่อไปอยู่น๊า
-
เข้าใจกันแล้ว :m11:
พี่ดินน่ารักที่สุด :m1:
-
พี่ดินน่ารักอ่ะ คิดถึงความรู้สึกของคนอื่นตลอดเลยอ่ะ
นิสัยดี ควรค่าต่อการยกย่องมาก
ทีนี้ก็เข้าใจกันซะที่เนาะ :กอด1:
-
สวัสดีค่า
พึ่งมาอ่านเรื่องนี้ได้แค่2ตอนล่าสุดเอง
(มาตอนกำลังดราม่าพอดีซะแล้ว อิอิ)
ตอนแรกนึกว่าภูต้องเสียใจมากๆแน่ๆ
แต่ที่ไหนได้พี่ดินกะเสียใจไม่แพ้กัน
เลยไม่รู้จะกอดปลอบใครดีเลย อิอิ
แต่ในที่สุดก็เข้าใจกันได้แล้ว ดีใจๆๆ
เดี่ยวขอไปตามอ่านตั้งแต่แรกก่อนนะคะ
อยากรู้ที่มาที่ไปของคู่นี้
+1 ให้ไรเตอร์แทนคำขอบคุณสำหรับนิยายดีๆคะ
:L2:
-
:L2: ไรท์เตอร์คะ แข็งแรงไวไวน้า
มาอ่านรอบสอง น้ำตาลหยด :กอด1:
-
ยิ้มกว้างตอนที่พี่ดินยอมรับความรู้สึกตัวเอง เพราะรู้ว่าถ้าพี่ดินไม่เป็นฝ่ายถอยเองพี่ภูไม่มีทางปล่อยมือจากพี่ดินเด็ดๆ
ส่วนกร เสียใจด้วยที่คุณเป็นฝ่ายปล่อยรักแท้ให้จากไปเองนะจ้ะ
-
พี่ดินเริ่มรู้สึกรักแล้น ดีใจ ดีใจ :กอด1:
ตอนหน้า NC นะคะไรเตอร์ พี่ดินจะได้จดจำความรู้สึกที่ดี และทดแทนครั้งแรกงัย :z1:
:3123: :L2:
ขอบคุณคร้า
-
เขิน ๆ :o8: :o8:น่ารัก แล้วคืนนี้จะรอดไหม :z1: :z1:พี่ดิน
-
นักเลงอย่างพี่ดินเขินก็เป็นด้วย :-[
-
ตอนแรกเหมือนจะหนักใจ....
ตอนท้าย....โล่งอกไปเลย... :เฮ้อ:
ตาพี่ภู...อ่อนไหวให้นักเลงใหญ่ใจอ่อน...
แต่ดีนะ...จะมีเมียเป็นนักเลงต้องตรงไปตรงมา....
พูดกันตรง ๆ เคลียร์กันไปเลย...พี่ดินน่ะแมนอยู่แล้วววว :m19:
:L2: คนแต่ง กะ คนโพส :L2:
รักษาสุขภาพกันด้วยนะคะ :bye2:
-
ในที่สุดเค้าก็เข้าใจกันแล้วววววว :กอด1:
-
พี่ดินน่าร๊ากๆๆๆๆ เขินๆ
-
อ่านไปเขินไปยังกับนังข้างพี่ภูซะเองแหนะ :-[
ส่งกำลังใจให้พี่ภูสร้างความทรงจำใหม่ให้ดิน :z1:
:pig4: writer คะ
-
เขินแทนเลยอ่า
พี่ดินน่ารัก :o8: :o8: :o8:
-
พี่ดินแอบเขิน น่ารัก :-[
รอตอนต่อไปโลดขอรับ :a1:
-
o18 o18
มีความสุขมากมาย แอบกลัวน้อยๆ
เชียร์ให้พี่ภูสร้างความทรงจำใหม่กะดินสะ
อิอิ :z2:
-
พูดถึง...ทำไมพี่ดินไม่ลองดูใหม่อะว่า
พี่ภูจะเรียกชื่อใคร...
:oo1:
-
ดีนะคู่นี้
ไม่เข้าใจกันก็คุยกัน ไม่ใช่งอนแล้วหนีหน้ากันไปเลย
น่ารักได้อีก
:pig4: :pig4:
-
โหยไม่ได้เข้ามาแป๊บๆ พี่ดินกับพี่ภูวิ่งฉิวแบบติดเทอร์โบเลยอ่ะ ชื่นใจไปกับไรเตอร์ด้วยจ้ะ
ไรเตอร์จ๋า อาหารเช้าสำคัญที่สุดจ้ะ ทานข้าวด้วยนะจ๊ะ (คนบอกบางวันตื่นสายก็ทานข้าวสายจ้ะ คริ คริ)
ด้วยรักและห่วงใย
-
“ดินตกลงจะเดินไปข้างหน้าเป็นเพื่อนพี่ใช่มั้ย”
อร๊ายยย...ชอบประโยคนี้จังเลยคร้าบบบ
ประโยคนี้แหละจะทำให้อยู่กันไปได้ยืนยาววววว....จริงๆนะ :o8: :o8: :o8:
ป๋อล๋อ.ไรเตอร์ดูแลตัวเองด้วยนะจ๊ะ เซด้วยเน่อ อากาศเริ่มหนาวแล้ว อย่าลืมห่มผ้าผ่อนล่ะ หรือจะหาคนมากอด อันนี้ก็ว่าเวิร์คอยู่นะ :pigha2: :pigha2:
-
ป๋อล๋อ.ไรเตอร์ดูแลตัวเองด้วยนะจ๊ะ เซด้วยเน่อ อากาศเริ่มหนาวแล้ว อย่าลืมห่มผ้าผ่อนล่ะ หรือจะหาคนมากอด อันนี้ก็ว่าเวิร์คอยู่นะ :pigha2: :pigha2:
:-[ เค้าอยากได้ฮีทเตอร์ส่วนตัวอะ
วันนี้ยังไม่ได้ต้นฉบับมาเลย ติดต่อคนเขียนยังไม่ได้ :serius2: แต่จะไปตามล่ามาก่อนนะ
-
หวังว่ากรจะไม่พยายามทำอะไรให้เกิดความร้าวฉานอีกนะ
ถ้าไม่มีที่ไปจริงๆ แนะนำไอ้พี่แก็ก
:m20:
-
อุ๊ย คุณเซกิมาแว้วววว
:oni1:
-
เป็นกำลังใจให้คุณเซกิตามล่า เออ...ตามหาคนเขียนดีกว่า
ขอให้ตามหาคนเขียนให้เจอเร็วๆ นะ วันนี้อยากอ่านเร็วหน่อย
เนื่องจากเป็นคนต่างด้าว เมื่อคืนกว่าจะมาลง ที่นี่พระก้อเริ่มออกบิณฑบาตรแล้ว
แต่ยังไงเพื่อพี่ดิน เค้าจะพยายามถ่างตารอนะจ๊ะ แต่ไม่รู้ว่าจะรอไหวรึป่าว
ตอนนี้ตาก้อลืมได้ครึ่งเดียวแล้วววววว หาววววววววว
-
เข้าจัยกันนานๆ เน้อ เหลืออีก 1 ภารกิจ เมื่อไหร่พี่ดินจะบอกรักภูน๊า....รอๆ
-
คืนนี้ต้องปลอบใจกันหน่อยแล้ว :impress2:
-
:m23: ไปตามมาแล้ว คนเขียนฝากมาบอกว่า วันนี้คงลงไม่ได้ ชีติดธุระต้องออกไปทำก่อน
ขอไปลงพรุ่งนี้ ให้เลย 2 ตอน :m5: :m5:
-
:z13:
รับทราบจ้า ไม่ว่ากันค่ะ :teach:
:กอด1:กอดคุฯเซ
:จุ๊บๆ:ฝากจุ๊บคนเขียนด้วยค่ะ
-
:m4:
-
พี่ภูสุดยอดอ่ะ ทำนักเลงใหญเขินได้ อิอิ
พี่ดินน่ารักสุด ๆ เลยอ่ะ รอตอนต่อไปคะ
-
เป็นกำลังใจให้พี่เซหาพี่คนแต่งเจอไวๆ
จะนั่งรอพี่ดินนะคะ :t3: :t3: :t3:
-
ไรท์เตอร์ติดธุระจริงหรอน้องเซ อิอิ :laugh: ฝากบอกไรท์เตอร์ด้วยนะ ว่ายื่นชูก้า ยื่นบูม เอิ๊กๆๆๆ :z2:
-
ไปเที่ยวมา เลยไม่ได้มาเม้นท์ตั้งหลายตอน
แต่ก็พยายามอยู่นะ เจอเนตที่ไหน
ก็เข้ามาอ่าน แต่เม้นท์ไม่ได้มีแต่ภาษาจีน
ส่วนภาษาอังกฤษก็ไม่ค่อยแข็ง
งานนี้ต้องสร้างความทรงจำใหม่ซักทีนะ
หลังจากมีNCน้อยๆมาก่อนหน้าแล้วอ่ะ
คำสั่ง.. ยังไงเรื่องนี้ก็ต้องรวมเล่มนะคะ
จุ๊บๆ ทั้งคนแต่งและคนโพสต์ :man1:
-
:-[
-
เข้ามารอตอนใหม่ค่ะเซจัง...ขอให้ตามตัวไรเตอร์เจอไวๆนะคะ o18
-
พรุ่งนี้สองตอน :m4: :m11: :m3:เค้าไม่ได้บ้านะแค่ดีใจมากไปหน่อย
-
OK คะ พรุ้งนี้ ขอ 2 อิอิ :กอด1: :กอด1:
-
2 ตอน o13
เเต่ต้องมีกานจดจำคั้งใหม่ด้วยนะเอาเเบบ :m25: :oo1:
ปล.รอดันพี่ดีน :laugh:
-
เย้ๆ พรุ้งนีขอ 3 อิอิอิ
-
บอกได้คำเดียวว่า
เยี่ยม
:mc4:
-
กรี๊ดด พรุ่งนี้ 2 ตอน o13
-
เข้ามารอ จร้า............
-
:impress2: :impress2: :impress2:
-
เหอะๆ
-
มีคำผิดอยู่สองที่แต่คิดว่าคงมีคนบอกแก้ไปแล้วมั้งเนี่ย?
รอวันเข้าห้องหอนะคะ อิๆ
-
รอ2ตอน จร๊ะ
-
เข้ามารอด้วยคน :impress2:
-
เข้ามารอด้วยคน :z2: :z2: :z2:
-
รอด้วยคน :t3:
-
รอ ร๊อ รอ ค่า :call:
-
ร่วมด้วยช่วยกดดันไรท์เตอร์ เอิ๊กๆๆ :laugh:
-
ตอนที่ 22
(http://dl3.glitter-graphics.net/pub/768/768083jmoifvpuk3.gif)
ยิ้มเหมือนคนบ้าเป็นยังไง.....เพิ่งเข้าใจวันนี้และก็ตอนนี้
นาฬิกาบอกว่าตีสาม แต่ไม่มีอาการใดๆที่ประท้วงออกมาจากร่างกายว่าง่วงนอนเลยสักนิด
ถึงแม้จะรู้สึกอิจฉาคนที่นอนห่อตัวอยู่ใต้ผ้าห่มหนาหลับตาพริ้มบ่งบอกว่าหลับสบายแค่ไหน
แม้จะบอกว่าคนนอนหลับน่าอิจฉา แต่ว่าทั่วทั้งสามโลกนี้ เหมารวมไปถึงสามโลกหน้าเลยก็ได้ ไม่มีใครน่าอิจฉาเท่าผม นายภูตะวันคนนี้อีกแล้ว
ถ้าคนที่หัวเราะแล้วกลับมาร้องไห้แล้วหัวเราะได้ใหม่อีกครั้ง คือคนบ้า แสดงว่าคนบ้าคือคนที่มีความสุขที่สุดในโลกแน่ๆ
อยากจะลักหลับนักเลงที่หลับตายั่วยวนกิเลสตัณหาผมขึ้นมาอีกสักรอบจริงๆ
จะมีใครที่ไหนที่มีอิทธิพลให้หัวใจผมต้องทำงานหนักได้เท่ากับนักเลงใหญ่คนนี้
ไม่มีเลย......ที่ผ่านมาไม่มีใคร
(http://dl2.glitter-graphics.net/pub/575/575212koamesxjvk.gif)
รักที่ผมคิดว่าได้มาจากกรแล้วความจริงคือมันไม่ใช่ ทุกอย่างคือภาพลวงตา ผมหลอกตัวเองว่าความผูกพันแบบพิเศษกว่าเพื่อนธรรมดานั้นว่ามันคือรัก ความจริงแล้วถ้าไม่ลองค้นหาก็ไม่มีวันเจอใจตัวเองหรอก
หลายวันที่ผ่านมา ใจทำงานหนักมาก ช่วงนี้ใจกับสมองปรองดองกันเป็นกรณีพิเศษ ธุรกิจร้อยล้านพันล้านดูจะไม่มีค่าอะไรเลยเมื่อเทียบกับการเลือกทางเดินของความรัก
**หนึ่งคนทิ้งเราให้ตาย อีกคนให้ลมหายใจ
อีกทางคือรักจริง อีกทางก็รักฝังใจ
ตอนที่คุยกับกร ตอนนั้นใจผมนิ่งมาก นิ่งสนิท มีสติมากพอที่จะตรึกตรองและอธิบายให้อีกคนเข้าใจ ผมแน่ใจว่ากรเองก็คงจะรักผมเหมือนที่ผมรักกร เพียงแต่วันนี้กรยังไม่เข้าใจเหมือนที่ผมเข้าใจ ก็แค่ผมรู้ใจตัวเองก่อนอีกคนหนึ่งก็เท่านั้น
ถ้าเราสองคนรู้สึกต่อกันแบบคนรักจริงๆ มันจะต้องไม่มีวันนี้ให้เราต้องมานั่งปรับความเข้าใจกันแน่ๆ
ผมแน่ใจว่าที่จริงแล้วผมกับกรเรารักกันแบบมิตรภาพ มันจะเป็นแบบนี้ตลอดไป
ถ้าวันนี้กรไม่กลับมาหาผม ผมเองก็คงจะตีโจทย์รักโจทย์นี้ไม่ขาด การที่กรจากไปแบบง่ายๆและจะขอกลับมาแบบง่ายๆไม่ต่างกับตอนที่จากไป นั่นไม่ใช่มุมมองของคนรัก ไม่มีคนที่รักกันคู่ไหนตัดสินใจเลิกรากันไปง่ายๆโดยไม่หาทางแก้ปัญหากันหรอก มีแต่เพื่อนเท่านั้นที่ทำแบบนี้ เพราะเพื่อนคือของตาย วันนี้ไม่เข้าใจกัน เมื่อวันไหนที่เกิดต้องการกันขึ้นมาก็กลับมาหากันใหม่ เพราะแน่ใจว่าเพื่อนคือเพื่อนคนเดิมและพร้อมจะอ้าแขนรับอีกคนเหมือนเดิมไม่ว่าเวลาผ่านไปแค่ไหน ถ้าเรารักกันแบบคนรักจริงๆ ตอนที่เจอมรสุมครั้งนั้น ตอนที่ผมยืนกรานว่าจะสู้กรก็น่าจะเดินสู้ไปด้วยกัน ผมเชื่อว่าวันหนึ่งกรจะเข้าใจความจริงข้อนี้ ในวันนี้กรยังสับสนอยู่ผมเองก็ยินดีที่จะปรับความเข้าใจ
เพราะมีไอ้เปี๊ยกเป็นกำลังใจให้ผม
แต่มันทำให้ผมร้องไห้ ไม่คิดไม่ฝันว่ามันจะมีอิทธิพลกับผมมากขนาดนั้น แต่มันก็เกิดขึ้นแล้วจริงๆ ตอนที่กรบอกเลิกกับผมที่คิดว่าเจ็บเจียนตาย เจ็บจนจะอยู่ต่อไปไม่ไหวแล้ว มันหลอกลวงแทบทั้งสิ้น ทรมานจริงๆคือเจ็บที่มันเหมือนจะตายทั้งๆที่ยังยืนหายใจอยู่ต่อหน้าฆาตกรหน้าใสปากแดงนี่แหละ
ถ้าการร้องไห้ทำให้ผมไม่เป็นลูกผู้ชายแต่มันทำให้รู้ว่าความจริงแล้วนักเลงเค้าแคร์ผมแค่ไหน เค้าเริ่มมีใจให้กันแล้วจริงๆ ไม่ใช่ผมที่คิดไปเองคนเดียว ก็ถือว่าคุ้มเสียยิ่งกว่าคุ้ม
ผมคงเป็นคนแรกของประเทศไทยที่เห็นนักเลงใหญ่เค้าเขินและมันจะดีกว่านั้นมากถ้าผมจะได้เห็นมันเป็นคนสุดท้ายเหมือนกัน
นักเลงปากแข็งเค้าเขิน แต่เห็นแบบนั้นเค้าก็ไม่ยอมเสียหน้ายอมรับออกมาตรงๆตอนที่เสียท่ายอมรับว่าเป็นเมียผมออกมา
ถึงจะรู้ว่านักเลงใหญ่เค้ามีใจให้ แต่หนทางรักของผมยังยาวไกลอีกมาก ยังต้องสร้างความเชื่อใจครั้งยิ่งใหญ่ให้กับดิน เพราะคืนนั้นผมคงสร้างความทรงจำที่เลวร้ายเอาไว้ เค้าเลยฝังใจจนอยากจะเสียสละทิ้งผมไปแบบนี้ มันเป็นความทรงจำที่ผมไม่ได้ตั้งใจสร้างให้ แต่ดินกลับจำมันฝังลึกลงไปในใจเลยทีเดียว
(http://dl2.glitter-graphics.net/pub/575/575212koamesxjvk.gif)
แต่นักเลงก็ยังเป็นนักเลงอยู่วันยังค่ำ ขอสร้างความทรงจำดีๆครั้งใหม่ ก็โวยวายจนแทบจะต่อยหน้าผมด้วยซ้ำ ปากเถียง มือกำหมัดแน่ ถลึงตาใส่ แต่แค่ผมประกบปากลงไปเท่านั้นดินก็ละลายกลายเป็นโคลนเลยทันที เค้าไม่ต่อต้านแถมพอเจอผมรุกรานยังเผลอส่งลิ้นมาตอบสนอง นักเลงเค้าหัวไวจนผมใจสั่น นักเลงคนนี้พัฒนาจนผมต้องควบคุมความประพฤติเสียแล้ว ไม่ว่าผมจะส่งลิ้นไล่ต้อนในโพรงปากด้วยลีลาไหน ดินก็โต้ตอบกลับมาได้เร่าร้อนไม่แพ้ต้นฉบับ มันเป็นสัญชาตญาณและอารมณ์พาไป นักเลงใหญ่เค้าไม่รู้ตัว ทุกสิ่งทุกอย่างผมต้องค่อยๆเป็นค่อยๆไป ครั้งแรกที่ผ่านมาดินเจ็บมาก มันคงเลวร้ายจนไม่รู้ว่าถ้ามันเกิดขึ้นใหม่ นักเลงใหญ่เค้าจะไม่ต่อต้าน แต่ผมเองก็อยากจะสร้างความทรงจำใหม่ๆระหว่างเราเหมือนกัน
ไอ้ เปี๊ยกนั่งคล้องแขนเอาไว้กับคอผม เนื้อตัวสั่นตอบสนองฝ่ามือผมที่ลูบไล้ลากผ่าน ปากและลิ้นอยู่ภายใต้การนำทางจากผมแต่เค้าก็ส่งลิ้นควานหาโต้ตอบกับมาลีลา เดียวกัน เสียงจ๊วบจ๊าบดังขึ้นทุกครั้งที่เราปรับเปลี่ยนมุมให้ริมฝีปากได้สัมผัสกัน มากขึ้น นักเลงเค้าแหงนคอยาวทันทีที่ผมเลื่อนจมูกไปฝังตามซอกคอและซุกไซร้ใบหู ปากเม้มปิดกั้นเสียงครางของตัวเองแต่มันก็หลุดรอดออกมาจากลำคอให้ผมได้ชุ่ม ชื่นหัวใจละนะ อยากเคลื่อนย้ายไปที่กว้างกว่านี้ แต่พอขยับแต่ละทีอะไรๆมันก็เสียดสีกันจนเสียวซ่านไปหมด ทั้งๆที่ไม่ได้ถอดเสื้อผ้าเลยสักชิ้นแต่ความเร่าร้อนที่ถ่ายเทออกมาเนื้อตัว แทบไหม้ จากที่แค่นั่งใกล้ๆกันกลับกลายมาเป็นนั่งซ้อนตักกันตอนไหนก็ไม่รู้ ทั้งๆที่ผมเป็นคนช้อนร่างนักเลงขึ้นมาคร่อมตักตัวเองยังบอกไม่ได้ ก็ไม่ต้องถามคนขี้อายเค้าเลย เพราะตอนที่เค้าอ้าปากแหงนคอให้ผมกินอยู่นี้ นักเลงเค้าปิดตาจนยิบหยี แม้แต่เสียงครางยังกดเม้มไว้ไม่ให้ผมได้ยิน ถ้าอยากได้ยินเสียงแหบพร่าครางตอนอารมณ์คุกกรุ่นและเสียวซ่านจนบิดตัวมา สัมผัสกันมากขึ้นอย่างตอนนี้นั้น ผมต้องละริมฝีปากจากส่วนหอมหวานจุดอื่นเพื่อเปิดปากมอบจูบเร่าร้อนแต่อ่อน หวานตอนที่เค้าเปิดปากอ้ารับจูบผมถึงจะได้ยินเสียงนักเลงเค้าตัดพ้อเสียง หวานตาปรือกันเลยทีเดียว
ดินน่ารักขนาดนี้เพราะไร้เดียงสานี่แหละ ทุกอย่างเป็นไปตามธรรมชาติที่ผมชักนำทั้งสิ้นแม้กระทั่งการลูบไล้ไปตามลำตัวเค้าก็ตอบสนองกลับมาในลักษณะเดียวกัน เค้าไม่พูดเพราะเค้าอาย แต่เค้าก็ตอบแทนกลับมาให้ผมชื่นใจแบบนี้ ผมจะมีหน้าไปหาใครได้อีก ผมบอกที
“อะ อือ อือ อ๊ะ เสาไฟฟ้า”
มือจิกบ่าผมแน่น เสียงครางนำทางมาก่อนชื่อ แต่เค้าจะเรียกผมทำไมตอนนี้ ตอนที่กำลังตวัดลิ้นเลียและดูดกลืนยอดอก มันยังไม่รู้จักคำว่าอิ่ม ไม่รู้จักคำว่าพอ เพราะไม่รู้ว่าจะมีอะไรที่หวานเท่าสิ่งนี้ ไม่มีเลย มือข้างที่ช่วยสะกิดหยอกล้อกับยอดอกหยุดชะงักแต่ปากยังทำหน้าที่ตามความต้องการต่อไป
“อื้อ อื้อ อา อาอา สะเสาไฟฟ้า”
ครั้งที่สองของการร้องเรียก หากไม่สนใจก็คงจะไม่ได้สินะ
“หือ มีอะไร เจ็บเหรอ หรือว่ายังไง”
ความรู้สึกของคนตรงหน้าเป็นอะไรที่ผมแคร์มากที่สุดแล้ว แค่ได้แตะนิดแตะหน่อยผมก็มีความสุขแต่สำหรับนักเลงใหญ่แล้วต้องดีที่สุดเท่านั้น
“ปะ ป่าว อ๊ะ จะบอกว่า อือ อื้อ เอ้ย อา อ้า จะ ...จะบอกว่า ไปตรงอื่นบ้างได้มั้ย จะให้เสียวอยู่แค่ตรงนี้จนข้างล่างมันออกมาเลยหรือไง”
ประโยคสุดท้ายพ่นพรวดออกมาเหมือนน้ำป่าไหลหลากได้เพราะผมหยุดระรานยอดอกสองข้างนั้นด้วยปากแล้ว ผมมองหน้าคนที่ตัดพ้อต่อว่าได้น่ารักสุดใจ ปากต่อว่าแต่ตาปรือเชียวนะนักเลงใหญ่ แล้วไอ้ที่ขยำบ่าผมจนปวดหนึบแบบนี้หมายว่ายังไง
“ไม่ชอบให้แตะต้องแบบนี้เหรอ”
ไม่ มีใครเคยเบรกการใช้ลิ้นของผมกับยอดอกเหมือนคนตรงหน้ามาก่อน ผมจะเล่นกับมันนานแค่ไหนก็ไม่ว่าได้แต่ครางอืออาเพราะเสียวซ่านกันไป แต่ไอ้เปี๊ยกไม่ใช่ใครพวกนั้นที่ผมพูดถึง เค้าเสียวและท่าทีที่ตอบกลับมาให้รู้ว่าชอบที่ผมทำให้แบบนี้ แต่เค้าเป็นนักเลงใหญ่ใจยุติธรรม เค้ามีเวลาจำกัดในการสกัดกั้นไม่ให้ตัวเองปลดปล่อยออกมาก่อนที่ส่วนอื่นได้ รับการแตะต้องจนเสียวซ่านเท่าๆกัน
“อดทนหน่อยนะ พี่ไปทุกที่แน่ แต่มันอาจจะนานหน่อยนะ เพราะดูดชิมเท่าไหร่ๆก็ไม่หายหวานสักที”
จากมือที่ขยำบ่าเปลี่ยนมาตีรัวตรงไหล่ผม ทำร้ายได้ทำร้ายไป ผมยอมเจ็บตัวก็ได้ถ้านักเลงใหญ่เค้าครางเร้าอารมณ์แบบนี้
เมื่อคนรักเสนอมาผมก็ต้องตอบสนอง ทำรักก็เหมือนออกแบบบ้าน เราต้องทำตามความต้องการของผู้อยู่อาศัย เราอยากมอบความรักให้กับใครก็ต้องทำให้เค้าพอใจมากที่สุด
ผมลากลิ้นต่ำลงมาเรื่อยๆฝากรอยแสดงความเป็นเจ้าของไว้บ้างประปราย ยอมรับว่าหักห้ามตัวเองไม่ได้เมื่ออีกคนเผลอลูบไล้มาตามตัวผมให้รู้สึกดีไม่แพ้กัน วนลิ้นยั่วเย้าไปรอบสะดือ อีกคนกระตุกตัวถอยหนีทันทีที่ลิ้นแหย่ลงไป ครั้งแรกกระตุกหนีแต่พอรู้สึกดีก็แอ่นตัวเข้ามารับไว้ เสียงอืออาตอบรับตามจังหวะลิ้นที่ผมรัวลงไป ไอ้เปี๊ยกคงรู้สึกดีอยู่มากเพราะผมลงลิ้นแต่ละทีเด็กดีของผมทั้งถอยหนีทั้งแอ่นรับจนผมทำให้แทบไม่ทัน
“อือ อื้อ เสาไฟฟ้า หยุดก่อนได้มั้ย” ร้องขอในสิ่งที่ผมหักห้ามได้ยากอีกแล้ว
“มีอะไรเหรอ ไม่ชอบไม่ดี หรือว่ายังไง”
“ปะ เปล่า แต่หยุดก่อนได้มั้ย มันเสียวมากจนหายใจไม่ทัน”
โอยย พูดจาแบบนี้ตอนอารมณ์ทะยานสูงขนาดนี้ ใครกันแน่ที่ไม่ปราณีใคร ใครกันแน่ที่ใจร้าย ไอ้เปี๊ยกแทบไม่ต้องทำอะไรเลยแค่พูดแบบนี้ แค่ใช้เสียงแหบพร่าเว้าวอนตรงไปตรงมาแบบนี้ ผมก็แทบจะเสร็จทันทีโดยที่ไม่ได้ทำอะไรเลยเถอะให้ตาย ขอฟัดปากนักเลงใหญ่ที่ชอบพูดอะไรให้ผมต้องหลงหัวปักหัวปำแบบนี้ ใครสั่งใครสอนให้พูดแบบนี้ตอนคนเค้าทำรักกัน มันทำให้เรือล่มปากอ่าวง่ายๆนักเลงเค้าจะเข้าใจมั้ยเนี่ย ผมหยุดรอจังหวะให้นักเลงเค้าปรับตัวได้ ไม่มีคำสั่งออกจากปาก แต่ผมก็ต้องก้มลงไปครอบปากกับดินโด้เอาไว้ เมื่อนักเลงใหญ่เค้าให้สัญญาณด้วยการลูบไล้ภูน้อยแต่ใหญ่ของผมไปเหมือนกัน
“อา อา ดิน ทำแบบนี้จะฆ่าพี่ให้ตายหรือไง โอยยย “
ผมผละออกมาจากดินโด้แหงนหน้าสูดปากปล่อยเสียงครางยาวไม่สนใจใครหน้าไหนอีกแล้ว เจอเข้าไปแบบนี้ร้อยทั้งร้อยล้านทั้งล้านไม่แตกออกมาผมก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้ว เพราะความร้ายกาจของนักเลง ผมพ่ายแพ้ยกแรกทั้งๆที่ยังไม่ทันจะได้ประตู เพราะกำลังโดนทำร้ายถึงได้หยุดปรนเปรอนักเลงใหญ่ไปชั่วคราว ถึงได้ทำให้ลูกพี่เค้าขัดใจทุบไหล่ผมไปส่ายตัวไปแบบนี้ ความอดทนผมมีแต่จะน้อยกว่ามาตรฐานทันทีถ้าอยู่ต่อหน้านักเลง
“ที่รักจ๋า โกรธอะไรพี่”
เวลาปกติผมคงโดนต่อยเบ้าตาแน่ๆถ้าเผลอพูดประโยคนี้กับนักเลงใหญ่ โทษทีเบบี๋จ๋า อารมณ์มันพาไปจริงๆ ไม่อยากจะเอ่ยคำหวานจนเลี่ยนแบบนี้หรอกนะ แต่ได้กินนักเลงไปทั้งตัวแบบนี้ น้ำตาลในเลือดพี่มันเข้มข้นกว่าปกติ
“ฮื่อ ก็เมิงหยุดไปทำไมเล่า มันใกล้จะไปถึงอยู่แล้ว”
ขอฟัดปากที่เอาแต่ได้อีกสักทีดีไหม ก็ใครล่ะที่ทำให้พี่ไปต่อไม่ได้แบบนี้ ทำให้พี่เสียเชิงชายเพราะคำพูดร้ายๆแต่มือลูบไล้ไปแบบนี้ ความอดทนที่มีอยู่เต็มร้อยแค่ไหนเจอแบบนี้เข้าไปติดลบทันที
รีบครอบครองดินโด้ด้วยปากอีกครั้ง เสียงร้องครางกระเส่าทำให้ผมรีบเร่งจังหวะต่อไป ยิ่งเร่งจังหวะเสียงครางยิ่งยาว ยิ่งลงลิ้นไล้เลียยิ่งปลุกเร้าอารมณ์ที่เพิ่งนิ่งไปให้ลุกโชนขึ้นใหม่อีกครั้ง ไม่ว่าดินสนองตอบกลับมาด้วยวิธีไหน ล้วนแต่ทำให้ผมเสียวซ่านได้ทั้งสิ้น พานักเลงใหญ่ถึงฝั่งฝันได้รอบแรก ผมต้องอดใจไม่ไหวแน่ๆถ้าไม่ได้ทำประตูในรอบที่สองของคืนนี้ ดูดกลืนลากไล้ขึ้นลงอยู่ไม่นานน้ำหวานก็ฉีดลงคอผมไปแบบกลั้นไม่ไหว ดินพยายามถอยหนีปากผมแล้วแต่กลายเป็นผมเองที่เหนี่ยวรั้งบั้นท้ายดินเอาไว้ ผมอยากชิม ผมอยากได้ ผมอยากเก็บกลืนมันเข้าไปทุกรสชาติที่เป็นของดิน
เพราะถึงจุดสุดท้ายที่ต้องการแล้วถึงได้ล้มตัวนอนราบไปกับโซฟา หอบหายใจเหนื่อยล้าแต่นักเลงใหญ่จะรู้มั้ยว่ากำลังทำให้ใครกลืนน้ำลายลงคอได้ยากลำบากขนาดนี้ ตัวหอบสั่นสะท้าน เข่าตั้งชันขึ้นจนเห็นอะไรๆไปถึงไหนต่อไหน ถ้าคุณเป็นผมแล้วเห็นภาพตรงหน้ายั่วยวนขนาดนี้แล้วผมยังอดใจอยู่ได้ เรียกผมว่าควายเถอะครับ.....แล้วเช้าของวันใหม่เตรียมหญ้าอ่อนเคี้ยวง่ายอุดมไปด้วยวิตามินไว้ให้ด้วยนะ ผมแพ้ทางนักเลงใหญ่เค้าจริงๆ
(http://dl3.glitter-graphics.net/pub/768/768083jmoifvpuk3.gif)
๐ 55555 จะมีใครบ่นว่าค้างบ้างมั้ยนะ จะบอกว่าค้างไม่ได้นะเออ เค้าเสร็จกันไปคนละรอบแล้ว กร๊ากก พี่ภูไร้น้ำยาเนอะ แตกตั้งแต่ยังไม่เสียบ เสียหน้าเพลย์บอยมาก สุดๆ ที่สุดของแจ้
๐ ขอโทษทุกคนจริงๆนะคะ ช่วงนี้ลากิจบ่อยติดๆกันจนเกรงใจคนที่มา(กด)ดันรอ วันนี้เลยชดเชยให้ 2 ตอนเลยแล้วกันนะคะ ถึงไม่อยากอ่านเราก็ยัดเยียดให้ 555 ดึกๆหน่อยนะ เพราะว่าเราลงกันทุกวัน สต็อกเลยไม่มีปั่นกันตอนต่อตอนไม่มีพล็อตล่วงหน้า พอถึงเวลาเราก็จุดธูปอัญเชิญองค์กวีเลยคะ นิยายเรื่องนี้พล็อตเรื่องแปรผันตรงกับความเห็นคนอ่านนะ อยากจะมาม่าน้ำตาไหลก็ไม่ได้ คนอ่านขยันขู่จังอ่ะ แม่ยกพี่ดินนี่น้องๆจากยากูซ่าเหมือนกันนะ
๐ เจอกันอีกทีตอนดึกๆเน้อ ขอไปปั่นก่อน อัญเชิญองค์กวีไปพักเหนื่อย เดี๋ยวต้องอัญเชิญมาประทับใหม่ วันนี้องค์กวีประทับสองตอน ใครจะจ่ายโอทีองค์กวียกมือขึ้น แล้ว PM มาเอาเลขที่บัญชีไป กร๊ากกกก (พูดเล่นนะ อย่ามีใครทำจริงๆล่ะ)
๐ TRomance
-
ตอนใหม่มาแล้ว :mc4:
-
:sad4: ไม่ได้มาหลายวัน เขาเสร็จกันซะแล้ว :sad4:
+ 1 ให้น้องเซ ฝากไปให้คนแต่งด้วย :L2:
-
555 ล่มปากอ่าว 555
-
อ่ะนะ เม้นท์ไม่ได้กันเลยทีเดียวสงสารภู
แต่ก็นะของแบบนี้มันก็น่าชื่นชมสมน้ำหน้าไปพร้อมๆกัน
อ่ะนะ ไม่มีภูมิต้านทานกับพี่ดินเองช่วยไม่ได้นิ
-
เป็นฉากเรียกเลือดที่มาไม่ทันตั้งตัวจริงๆ :m25:
และก็เป็นฉากเรียกเลือดที่ฮ่าจริงๆ 55+ :m20:
ตอนนี้ไม่ค้างเลยค่ะไรท์ แต่ค้างมากกกกก พี่ภูนิไม่ไหวๆ แค่นี้ก็อ่อนหัดจริงๆ ฮ่าาาาาาาาาาา :laugh:
รอคอยตอนหน้า เผื่อพี่ภูแกจะฮึดไปเติมน้ำยามาใหม่ ฮิฮิ :impress2:
ปล้ำลิง. อยากจะส่งค่ายกครูไปให้ไรท์จริงๆ
เแต่ต้องแลกกับที่ไรท์จะต้องทำให้คุณกรและใครก็ตามที่จะมามาม่าพี่ดินหายไปจากเรื่อง 55+ :jul3:
-
:m20: :z1:
-
รอตอนต่อไป
-
กี้ดดดด รีบเอาของแม่เซ่นเจ้าแม่ เจ้าแม่องค์ลงรอบแรกก็เล่นเอาน้ำลายหกเลือดกระจายซะแล้ว นอองค์ลงรอบสองคืนเน้ กี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆ จะเอาหัวหมูถวายแล้วแก้ผ้าเต้นรอบเจ้าแม่เลย 555555555555555
-
:jul1: :jul1: ทั้งหวาน ทั้งหื่น 555 ปรับอารมณ์ไม่ทัน ...
-
โถโถโถ พ่อเสาไฟฟ้า
กลายเป็นเสากระโดงเรือไปซะแล้ว ไม่ไหวไม่ไหว
ไปง่ายๆ ซะได้
พยายามหน่อยนะจ๊ะ
-
:o8: :-[ :impress2:
ขอบคุณไรเตอร์
-
ไม่รู้จะพูดอะไร
:haun4:
-
:m25: ตายอย่างสงบ
นักเลงใหญ่ ไร้เดียงสายิ่งนัก
รู้จักเรียกร้องไม่มีเหนียมกันซะล่ะ ฮี่ ฮี่ ฮี่
แบบนี้พี่ภูมีหวังหลงหัวปักหัวปำแน่
-
อ่านไป หยิวไป
ไม่ถึงกับค้างนะคะ แต่มาต่อด่วนๆได้ไหม
กลัวภูน้อยระเบิดก่อน ฮ่าๆๆ
-
โอ้เย! :z2:
ในที่สุด!
จะไปฮันนีมูนกันเมื่อไหร่เอ่ย 555+
-
หนูดินเรายั่วยวนแบบบไม่ได้ตั้งใจ
555 งายหล่ะไอ้เสาไฟฟ้าเจอเด็กมันยั่วววว :m31:
-
วะว้าววว เสร็จกัน แบบมีสติ 555+
พี่ดินนิ่ตรงจริงๆเลยนะ เสียวก้บอกว่าเสี่ยว เวลานั้นใครเค้าพูดกันเล่า :-[
-
ฉากเสียเลือดมาแบบไม่ทันตั้งตัว
คราวหน้าอย่าไปก่อนนักเลงนะภู 555
-
เข้าใจกันแล้วแถมเข้า.......
:pighaun: :pighaun: :pighaun:
-
เรียกเลือดวายได้ตลอด อ้ากกกกกก เลือดหมดตัวหมดตูดด ละคราวนี้
-
เกือบถึงฝั่งฝัน
เลือดเยอะมากตอนนี้
-
เสียเชิงหมดเสาไฟฟ้ายังไม่ได้ปักดินเลย
แต่รอบแรกไปแล้วรอบสองจะได้เฉียวนานๆ เนอะ :haun4:
-
ดึก ๆ จะรอนะจะ
:pig4:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด :haun4:
เฮือก :m25: :m25: :m25: :m25:
สุเก้...................................................(ขั้นกว่าของ สุโค่ย)
พี่ดินเมาเสาไฟฟ้าซะและ 555+
-
+1 สำหรับความน่ารักของน้องดินโด้ อิอิ
พี่ภูเอ๋ย น่าขายหน้าเสียจริงๆ
-
ว๋ายยย พี่ภูเสียเชิงชายหมด :laugh:
-
เหอะๆ
-
:กอด1: :กอด1:
คนเขียนกับคนโพสคะละที
แต่พี่ภู นี้ เสียเชิงนะเฮีย :laugh: แต่มีแววกลัวเมียลอยมาให้เห็นเด่นชัดแทน :m20:
:จุ๊บๆ:ส่วนอันนี้ให้ะพี่ดินที่รัก
-
เฮ้อ!! พี่ภู
-
:m20: คุณพี่ภู ระเบิดตัวตั้งแต่ยังไม่ใกล้เขตโทษเลย :pigha2:
“ปะ ป่าว อ๊ะ จะบอกว่า อือ อื้อ เอ้ย อา อ้า จะ ...จะบอกว่า ไปตรงอื่นบ้างได้มั้ย จะให้เสียวอยู่แค่ตรงนี้จนข้างล่างมันออกมาเลยหรือไง” ชอบคำนี้ของดินจังตรงไม่ต้องคิดอะไรแค่ทำตามก็พอ :haun4:
:pig4: writer คะ
-
เอาน้ำแดงมาถวายรอเลยละกันเพื่อองค์จะประทับไวอิอิ
อ๊ายยยยยยยยยน้องดินน่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก :-[
ไม่ไหวแล้วมันโฮกมากน้องร้ายเดียงสาป่าวเนี้ยทำคุณภูสะหมดคราบเพลย์บอยเลยน่าสงสารจังหุๆ
เออคุณภูค่ะเปลี่ยนจากหญ้าเป็นอาหารสำเร็จรูปได้ไหม55555+
รออ่านตอนต่อไปอยู่น๊า
+1เป็นกำลังใจให้ไรท์เตอร์กับคนโพสค่า :กอด1:
-
แต่ละอย่างที่พูดออกมาพี่ดินไม่มีอายเลยนะ
คนอ่านอายแทน :haun5:
-
เหอะๆเขิน ไม่ถึงกับค้าง แต่มันยังไม่ถึงที่สุดอ่ะ :impress2:
-
ว้ากกกกกกกกกกกกกกกกก
แว้กกกกกกกกกกกกกกกก
โอยยยยยยยยยยยยย
ไม่ไหวแว้ววววววววววว
แค่อ่านก็คิดภาพตามซะถึงไหนต่อไหนแว้วววววววววว
อ๊ากกกกกกกกกกกก
:pighaun: :pighaun:
เลือดหมดตัววว
:jul1: :jul1:
-
เ้หอๆๆ คึคึๆ
:o8: :o8:
มารอตอนต่อไป :-[
-
ค้างมากมาย ขอตอนต่อไปพร้อมเลือด ด่วน!!!!
-
:z1:
:pighaun:
รอพี่ภู ลงหลักปักฐาน น้องดินอยู่นะ :z2:
-
โ่อ่ย ตอนนี้บอกได้คำเดียวว่าเขิล พี่ดินสุดยอดดดดด :m25:
-
อ๋อย...รอตอนดึกๆ อีกค๊า เสียเลือดไปเยอะเร้ย หมดแรงงงงงงงงงงงงงง
-
อร๊ายยยยยยยยย พี่ดินทำไมน่ารักขนาดนี้
อ่านแล้วเขินแทนเรยยย :-[
-
พี่ดินนี่ตรงจริงๆ รู้สึกยังไงพูดยังไง
เสาไฟฟ้าแพ้ทางดินเลย
ดินโด้ แหะๆคิดได้ไง
-
สนุกว่ะ
น่ารักด้วย
คุณภู พี่ดิน
กรี๊ดดดดดดดดดดดด
:n1:
-
อ่านรวดเดียวเลยค่ะ
อยากจะบอกว่า อีหนูดินน่ารักมากกก
:pighaun:
-
ทำไมพี่ดินน่ารักอย่างนี้นะ แล้วพี่ภูจะหนีไปไหนรอด
-
พี่ดินน่ารักเกินไปแล้วนะ :z1: ทำไมน่ารักน่ากินแบบนี้นะ :z1:
-
อีกนิ๊สสสสสสสสสเดี๊ยววววววววววว :z13:
-
พิ่งเข้ามาคะ
แบบว่า น้องดินปากตรงกับใจมาก :o8:
ส่วนคุณภูก็....ไว้จะหาหญ้าให้ละกันคะ :laugh:
แบบว่าอย่าลืมว่ากับเรื่องแบบนี้น้องดินเขานู๊บอยู่
-
เค้า เป็น...อารายยยยกัน...อือๆ อ่ะๆ....
ว๊ายยยย...พ่อเสาไฟจะเอาเสาลงหลุม...
-
พี่ดินน่ารักสุดยอด แบบนี้พี่ภูรักตายเลย
ไปไหนไม่ได้แน่นอน :m25: :m25:
-
พี่ดินนนนนนนนนนนนนนนน
น่ารักไปไม่ไหวจะเคลียร์
งื้ออออ เบรคได้น่ารักมากนะ เข้าใจฟีลพี่ภูเลย
โฮๆๆ อย่างงี้ฆ่ากันเถอะ ฮ่าๆๆ
เลิศ!!
-
กะลังเคลิ้ม ๆ กับบทรักหวาน ๆ ของพี่ภู...ก็ต้องมานั่งยิ้มแก้มแทบปริกะคำพูดของพี่ดิน >/////<
อ๊ากกกกกกกกกก กกกกกกกก ก กกก...พี่ดินอ่ะ...พูดอะไรแต่ล่ะอย่างนอกจากจะทำให้คนอ่านยิ้มเหมือนเป็นคนบ้าแล้ว
ยังทำให้คนอ่านเขิลจนแทบบิดตัวเองเป็นเกลียวยิ่งกว่าน็อตอีกนะเนี่ย...งุงิงุงิ~*
ส่วนพี่ภูเองก็นะ...จะทำอะไรก็รีบ ๆ ทำเข้าสิ...แต่แหมะ...สงสัยพูดคำนี้ถ้าจะผิด...
เพราะเหมือนกับว่ารอบนี้ พี่ภูจะเป็นฝ่ายถูกกระทำซะมากกว่าอ่ะนะ...กร๊ากกกกกกกก ก กกกกกกกส์
ต้องบอกพี่ดินสินะ...ว่าจะทำอะไรก็รีบ ๆ ทำ...พี่ภูเค้านำไปก่อนล่วงหน้าเลยนะเนี่ย...>//////<
แต่ตอนนี้คงต้องขอลาไปหาผ้าผืนใหญ่ ๆ มาอุดจมูกตัวเองก่อนก็แล้วกันนะ
ไม่ไหวแล่ะ...เลือดไหลออกจมูกไม่หยุดกันเลยทีเดียว...นี่เค้าไม่ได้หื่นอะไรนะ...แค่อารมณ์มันพาไปเอ๊งงงงงงง ง งงง...คริคริ =^= b
-
:m25: :m25: :m25:คนอ่านเขินอ่ะ
น่ารักไปไหน
ขอให้อัญเชิญองค์กวีประทัยไวๆเน้อ :call: :call: :call:
ปล.รักคนแต่งกะคนโพสต์ที่ซู๊ด :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
พี่ดินน่าร้ากกกก :กอด1:
แค่คำพูดของนักเลงใหญ่เสาไฟฟ้าก็ช๊อตซะแล้น :haun4:
รอ ๆๆๆๆๆ เสาไฟฟ้าจิ้มประตูดิน :oo1: :oo1: :oo1:
:call: :call: :call:
จุดธุูปอัญเชิญองค์กวีปะทับด้วยคน
-
สำหรับตอนนี้ ขอนอนตายจมกองเลือดกำเดา :jul1:
-
พี่ดินน่ารักได้อีก :-[
รอตอนต่อไปโลดขอรับ :a9:
-
:pighaun:
ซุเก๊~~~~~~
สุดยอดมากจริงๆครับท่านผู้้ชม แอร๋ยยย
เค้าเลิฟๆๆๆๆกันแล้วดีใจจัง :-[
มาคราวนี้เลือดสาดกระจายยย
คนเค้าจะรักกันไม่เห็นต้องเกรงใจใคร~~~ ก๊ากกกก
รอตอนต่อไปคืนนี้เคอะ :impress2: กี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
:impress2: รอตอนฉอง จะมาตอนไหนว้าาา :really2:
-
ตอนใหม่มาแล้ว :mc4:
แถมวันนี้มีโบนัสจัดมาวันเดียวสองตอน
รออ่านตอนที่สองค่ะ
:-[
-
โถวววววววววว พี่ภู >//////<
เอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย พี่ดินน่าร้ากเนอะพี่ภูเนอะ เซะซี่ด้วยเนอะ กึ๋ยๆๆๆๆ
-
:o8: เขินค่ะ พี่ดินอ่า น่ารักขึ้นทุกวันๆๆๆๆ อิจฉาพี่ภู~~~~
-
พี่ดิน มีงอลลลลลลลลลลลลลนะ
ที่พี่เสาไฟฟ้าหยุดอ่ะ อิอิ
รออีกตอนคร่า :haun4:
-
กระทู้วิ่งเร็วมากกกกกกกก
ขนาดเข้ามาตามทุกวันยังแทบเม้มตอนต่อตอนไม่ทัน
แต่ได้จ๊ะเอกับฉากเลิฟๆแบบไม่ทันตั้งตัว
ปลื้ม
:o8: :-[ :impress2:
ตกลงพี่ภูมิเสร็จพี่ดินใช่มะ?
ก็เล่นควบคุมตัวเองไม่ได้ขนาดนี้
เสียชื่อเพลย์บอยหม๊ด
โดนพี่ดินลบเหลี่ยมเสียแล้ว
o18
-
พี่ภูไร้น้ำยาจริง ๆ ด้วย แตกตั้งแต่ยังไม่เสียบ :z1:
-
พี่้ภูนี่เสียชื่อเพลย์บอยหมด ไปตั้งแต่ยังไม่ปัก ไม่ไหวๆ
อ่้านตอนนี้แล้วมีใครมีเลือดสำรองบ้างมั้ยยยยยยยยยยยย
:jul1: :jul1: :jul1:
-
เอิ้กกกกก อันเชิญองค์กวีด่วนค่าาาาาาา เหร่ เร้ววววววว :oo1:
เอิ้กกกกก เสร็จเหมือนไม่เสร์จอะ ค้างงงงงงง :z3: :z3:
-
ยิ่งอ่านยิ่งน่ารักงะคู่นี้
-
ขนาดตอนแรกยัง :m25:
ตอนสองไม่ขนาด :pighaun: เรอะ พี่ภู
:pig4: :pig4:
-
:haun4: ขนาดยังไม่ถึงที่สุด เลือดยังจะออกหมดตัว เพราะ พี่ดินเลยอะ
คนไรวะ น่ารักขนาดนี้ แต่ พี่ภูไม่ไหวนะ 5555555 ขำ เยาะเย้ย
มารอ ตอนดึกๆคืนนี้ นานขนาดไหนก็จะรอ 555
:z13: +1 ให้พี่เซกิ กอดงามๆ
-
หุ หุ หุ คุณภูขา เพลย์บอยอย่างคุณนี่แพ้ทางเด็กไร้เดียงสาเนาะ
ก็พี่ดินเค้าไม่รู้ไง แล้วเค้าก็เป็นเด็กแบบซื่อๆ
แถมเป็นคนที่คิดยังไง รู้สึกยังไงก็พูดออกมาตรงๆเลย
ก็ไม่รู้อ่ะว่าแค่พูดแค่เนี่ย คุณภูก็....ไปแระ
แต่อยากย้ำอีกที พี่ดินน่ารักจ้ะ
-
:o8:กรี๊ดๆ
อ่านแล้วเขินฮิฮิ
เรื่องนี้ขอบังคับคนแต่งว่าห้ามเศร้าได้มั๊ยอ่า
คนอ่านอ่านแล้วใจมันเต้นตุบๆหน่วงๆเวลาอ่านเรื่องเศร้า
ไม่อยากเลย ไม่ชอบ
ชอบแบบแฮปปี้เอนดิ้ง 555 :impress2:
จะรอตอนต่อเลยน่ะค้ะ คิคิ
-
:L1:ต่อมหื่นทำงานเหรอพี่ภูมิ
-
:L2:มาแปะโป้งไว้ค่ะ o13
ยังไม่ได้อ่านเลย งานทะลักเข้ามาไม่ทันตั้งตัวซะงั้น
นั่งเคลียร์งานหมดแล้วจะมาอ่านนะคะ :o12:
-
ฮ่าๆๆ ไม่เป็นไรนะภู
-
กลัวจะรอไม่ไหวจัง ไปสอบมา(แต่ดั๊นไม่ได้สอบเพราะไปสาย อดเยย :o12:)
เหนื่อย ง่วงมากเยย แต่พอมาอ่านปุ๊บ ตื่นเลย :o8:
ว๊ายๆๆๆ...ชอบๆ 555+ ขอแบบนี้อีกซักตอน เค้าจะได้นอนหลับฝันดีี... :กอด1: :กอด1:
-
แหมเสาไฟฟ้า
พี่ดินเขายังไม่ประสาต้องใจเย็นๆๆ :z2:
-
พี่ดินทำยังนี่ยั่วเสาไฟฟ้าชัดๆ
แล้วจะให้เสาไฟฟ้ามนได้ไงอ้าเป็นใครก็ไม่ทนหลอก
-
:impress2: :impress2: :impress2:
-
ยั่ววววววมากกกกก เสร็จแน่ อิอิ
-
:m25: เสาไฟฟ้า ตายตั้งแต่ยังไม่ได้ออกรบ 55555
เจอพี่ดินเวอร์ชั่นใสซื่อ ไปไม่เป็นเลยละสิ อิอิิ
ปล. องค์กวีรีบมาทรงร่างประทับนะเจ้าคะ ลูกช้างทั้งหลายแหล่กำลังรออย่างใจจดใจจ่อนะเจ้าคะ อิอิิ
-
สรุปว่านายเสาไฟฟ้าแพ้พี่ดินยกแรกเหรอเนี้ย :z1:
-
ว่าไม่ได้ค่ะ เราเป็นแม่ยกนักเลงใหญ่ เราก็ต้องนักเลงไม่แพ้กัน 5555+
รอๆๆๆๆ รอบดึก อิอิ
:3123:
-
น่ารัก น่ารัก น่ารัก พี่ดินมีแอบขัดใจ :oo1:
-
ไม่ไหวแล้วเป็น DM แน่เลย
:laugh: :laugh: :laugh:
-
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[
-
:pighaun: เลือดกระฉูด+มดขึ้นเต็มเตียง
อิจฉาจังเลยโว้ยยยยยยยย :o12:
-
:pighaun:จัดมาอย่างถูกใจมากเลยจ้า
-
พี่ภูแบบนี้เขาเรียก "อ่อน" :laugh:
*หลบตีน
55555+
แพ้ทางเมียน้อคนเรา
*นักเลงคนนี้น่ารักจริง แอร๊ยยย
-
กร๊ากๆๆๆๆๆกรั๊กๆๆๆๆๆๆๆอ่อนมากเลยพี่ภูสู้พี่ดินก็ไม่ได้ :laugh:
อิโธ่เจอพี่ดินเข้าหน่อยอ่อนหมดทั้งตัวเลยเหรอพี่ภู :m20:
-
เอ่อ...พี่ภู แพ้ทางพี่ดินขนาดน้านนนนนเลยเหรอ :m20:
เสียเชิงชายหมดเลยนะนั่น :laugh:
-
:m25: :m25: :m25: :m25: :m25:
นักเลงใหญ่ของเรานี่ไม่ธรรมดาจริงๆ เล่นซะพี่ภูไปไม่เป็นเลยทีเดียว หุหุ
ขอคุณไรเตอร์จริงๆที่ไม่ต้มน้ำร้อนเอามาราดมาม่า 555+
เป็นธรรมดาค่ะที่แฟนคลับพี่ดินจะใจนักเลงตามพี่ดินไปด้วย o18
ยังไงมาต่ออีกตอนเร็วๆนะคะ :กอด1:
-
เสาไฟฟ้าเอ้ย
ยังไม่ทันปักดินเลย
ไปซะละ
-
พี่ดิน ทำไมพูดตรงแบบนี้ :m25:
-
หวานกันจริงเลย :-[ ท่าน้ำตาลจะหมดตลาด เพราะไรเตอร์ซื้อมาถมที่ที่ห้องนอนพี่ภูนี่เอง
อิอิ พี่ภูแพ้ความน่ารักของพี่ดินซะหมดท่าเลย พี่ดินก็น่ารักจริงๆ :-[
จะรอตอนต่อไปนะคะ :pig4:
-
ยั้งไม่อยู่ ก็เสียฟอร์มนักรักเสาไฟฟ้าไปตามระเบียบ
มาแก้เกมส์คืนในยกที่สองแล้วกัน นายภู ส่วนพี่ดิน คงจำฝังใจในสิ่งที่ดี ๆ แล้วละ
+1 ให้เซกิ ส่วนไรเตอร์ เอากำลังใจไปเต็มเปลี่ยม :กอด1:
-
^^
-
อร้ายยยยยยย ตายตั้งกะดินโด้ล่ะ :jul1:
-
อยากรอ แต่เห็นจะไม่ไหว ปวดหัวจนต้องนอนพักก่อน พึ่งนี้จะรีบเข้ามานะครับ
-
:laugh: :laugh:
พี่ภูเรือล่มปากอ่าวเลย 5555++
เจอพี่ดินพูดซะขนาดนั้น เป็นใครๆก็ล่มหละ
ไรเตอร์แล้วอย่างงี้ตอนดึกๆพี่ภูจะทำประตูได้ใช่มั๊ย??? :haun4: :haun4:
-
กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดด :o8: :-[
ชอบฉากแบบนี้ที่สุด
รออ่านตอน พี่ภูได้ลงเสาพี่ดินอยู่น้า :impress2:
-
องค์กวี ประทับที
NC เลือดกระจาย
ขออีกตอนนะ
พี่ดินจะได้มีความทรงจำดีๆ กับพี่ภูซักที
-
เลือดพุ่งไปสามโลกเลย
:m25:
แอบเสียเชิงอะพี่ภู ยังไม่ไปถึงไหนเลยแท้ๆ
แต่ได้ข่าวว่าวันนี้ไรเตอร์บอกว่าจะมีอีกตอน
เพราะฉะนั้นพี่ภูอาจจะได้ต่อยกสอง คึคึ
พี่ดินจะรู้ไหมน้า ว่าการกระทำไร้เดียงสาแบบนี้
มันทำให้ใครอีกคนแทบหยุดหายใจ
จะร้ายบริสุทธ์ไปถึงไหนคะ
คนอื่นไม่อยากให้ดราม่าแต่1แอบหวังนิดๆอะ
แบบว่าอยากจะรู้ว่าคู่นี้เค้าจะดราม่าออกมารูปแบบไหน
คงจะเสียน้ำตากันเปนปี๊ปๆรึไม่ก็ตีกันหัวร้างค้างแตกรึเปล่าน้า
ถ้าเป็นไปได้กะขอสักตอนสองตอนนะคะพี่ไรเตอร์ อิอิ
(ปรากฎว่าโดนดักตีหัวออกจากทู้ไม่ได้ ><)
-
ขอเลือดเพิ่มด่วน :m25:
-
ภู บอกได้คำเดียว "อ่อนว่ะ" กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก :laugh:
ดันแพ้พี่ดินซะนี่ :m20: :m20:
มารออีกตอนจ้า รอเสาปักดินอ่า อิอิ
-
เจอแบบนี้ :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
-
เฮือก กรี๊ดดดดดดด หวาน หื่น สุดยอด
เลือดกระฉูด 555+ แต่แอบมีฮา ^^
-
555++
คุณเสาไฟฟ้า เสียเซลฟ์แย่เลย
รอรอบดึกๆๆๆ :impress2:
-
ตอนแรก
แค่แวะผ่านมาอ่าน
แต่
หยุดไม่ได้
ต้องอ่านต่อจนจบ
หลงเสน่ห์
พี่ดินนักเลงหย่าย :z2:
กับ
พี่เสาไฟฟ้า
เลยหลวมตัว
อ่านจนทัน :-[
:pig4:มากมาย
ขอเป็นแฟนพี่ดินกับคุณเสาไฟด้วยคนนะค้าบ :impress2:
-
:serius2: :serius2:
ทำไมพี่ภูถึงไม่ใส่ล่ะ
โห แล้วจะได้สร้างความทรงจำใหม่เมื่อไหร่อ่า
-
พี่ดินนี่เรียนรู้ไว สมแล้วที่เป็นหัวหน้าใหญ่ อิอิ
เสาไฟฟ้า มีโอกาสทำคะแนน อย่าลืมทำให้ดีๆนะ
-
มันคือมาม่ารสต้มยำกุ้งชัดๆ แซบมากเลยเจ้าค่ะ ^_^
พี่ดินน่ารักมากเลยค่ะลูก แอบตะหงิดในใจว่า "พ่อ" ของพี่ดินเป็นใคร และทำไมคุณแม่ "ธุรกินพันล้าน" ของพี่ดินถึงต้องหอบพี่ดินไปอยู่สลัม???
ก่อนไปปูเสื่อซดมาม่ารอตอนต่อไป ฝากถามคนเขียนด้วยค่ะว่า มีโอกาสสำหรับหนู่แก๊กจะมีคู่กับเขาบ้างไหมเอ่ย
-
เสาไฟฟ้า โธ่ถัง ล่มปากอ่าวซะงั้น :pigha2:
ตอนหน้าหวังว่าคงจะเป็นเช่นนี้อีกนะ
คงจะสำเร็จลุล่วงกันด้วยดีนะจ๊ะ
-
เสาไฟฟ้าแพ้นักเลงใหญ่ ไร้เดียงสาซะแล้ว
-
:z2: :z2:
เข้ามารออีกตอน หุหุ
-
:m25: :m25: :m25:
โอ๊ยยย นักเลงใหญ่มันน่ารักน่าฟัดเจงๆๆๆ
-
:-[ :-[ :-[
พี่ดินน่ารักกกกกกกกกกกกกกกก น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกก
พี่ภูไร้น้ำยาจริงๆ ก๊ากกกกกกกกกกกกกกก
แพ้พี่ดินราบคราบ โอ้ยยยย น่ารักอ้ะะะะ เขินนนนนนน
รอตอนต่อไป อิอิ
-
+1 ค่า
โอยยยยยยยยยยยย พี่ดินนนนน ไม่ไหวนะแบบนี้ น่ารักไปล่ะเนี่ยย :impress2:
พี่ภูเลยนะ ล่มเลย ฮ่าๆๆๆ เจอแบบนี้ไป น่ารักขนาดนี้ใครจะทนไหวเนอะ :laugh:
-
ยังไม่มาหร่า รอไม่ไหวแว้ว พรุ่งนี้ค่อยมาอ่าน ฮึกๆ (หลับทั้งน้ำตา เวอร์ไปแนะ คริ คริ)
-
โถๆๆ ล่มปากอ่าว 5555
-
:m22: :m22:
ยังไม่มา งั้นไป :a12: ก่อนดีกว่า
-
ตอนที่ 23
(http://i242.photobucket.com/albums/ff298/akapong999/dookdik/earring/064.gif)
อูยยยยยยยยย!!!! ปวดเมื่อยไปทั้งตัวอีกแล้ว
ปวดเมื่อย ปวดร้าว จะพลิกตัวแต่ละทีความเจ็บปวดก็แล่นริ้วไปถึงไขสันหลัง
แต่ไม่เหมือนคืนนั้น เจ็บเหมือนกันแต่ก็ไม่เหมือนคืนนั้นเลยสักนิด
การมีเพศสัมพันธ์ เวลาคนเค้าทำรักกันมันรู้สึกดีแบบนี้เองเหรอ ถึงว่าต่อให้เจ็บก้นแค่ไหนแต่สุดท้ายก็สู้ตายกันทุกคน
หน้าไม่อายจริงๆพี่ดิน.....ไหนว่าไม่เอา แล้วสองครั้งสองคราวเมื่อคืนนั้นหมายความว่ายังไง
จะหาว่าเป็นความผิดของพี่ดินก็ไม่ได้ ไอ้เสาไฟฟ้ามันช่ำชองเกินไปต่างหากล่ะ มันเจ้าเล่ห์ มันกะล่อน ทุกอย่างเกิดจากมัน ไม่งั้นพี่ดินไม่เคลิ้มจนเลยเถิดแบบนี้หรอกนะ ถึงจะบอกว่ายอมมันเพราะสงสารที่พี่ดินใจตุ๊ดคิดมากทั้งๆที่มันก็พยายามเพื่อพี่ดินขนาดนั้น เพราะพี่ดินทำให้มันเสียใจจนน้ำตาลูกผู้ชายตัวยักษ์ๆอย่างมันไหลออกมา พี่ดินจะถือว่าเจ็บตัวเพื่อปลอบใจ
ทำไมตื่นเช้ามาแล้วคิดถึงเรื่องเมื่อคืนเป็นอย่างแรกเลยวะ.....หรือว่าพี่ดินจะติดใจ
ไม่นะเว้ย.......แมร่งทำไปได้ เสียวฉิบหายเลยพี่ดิน ไม่รู้จะลองลุกขึ้นจากเตียงดีมั้ย ถ้าลุกขึ้นตอนนี้แล้วขาสั่นผับๆแบบนี้ จะร่วงลงไปให้ขายหน้านักเลงใหญ่หรือเปล่าวะ
ไอ้เสาไฟฟ้านี่มันกระแทกหนักจริงๆนะ ไม่รู้ว่ากระดูกบั้นท้ายพี่ดินร้าวไปบ้างหรือเปล่า แล้วตอนที่มันลงลิ้นมาตรงนั้น เสียวแทบขาดใจ มันไม่รังเกียจหรือไงวะ ทั้งกินน้ำนั่นทั้งเลียทั้งดูดกลืนตรงนั้น ที่สำคัญก่อนที่มันจะปักเสาลงไป มันยังทำความสะอาดให้ด้วยนะ เสียวซ่านเข้าไปถึงไขสันหลังเลยทีเดียว พอบอกว่าเสียวมันก็ยิ่งเอาลิ้นจ้วงแหย่เข้าไป พอพี่ดินร้อง อ๊ะอ๊า (กูบอกว่าอย่าๆ มึงแปลความหมายไม่ถูกหรือไงไอ้บ้า) ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ ยิ่งเบี่ยงตัวหนีมันยิ่งเอามือกดรั้งเอาไว้
ยิ่งพี่ดินหอบเหนื่อย เหมือนมันจะยิ่งกระตุ้นให้ต้องร้องจนหายใจไม่ออก
“ดิน เจ็บมั้ย”
เจ็บสิวะ ถามได้ ไม่งั้นกูจะเกร็งตัวแข็งทื่อเป็นตอม่อทางด่วนแบบนี้เหรอวะ นี่ขนาดนิ้วนะ แค่นิ้วชี้ดัชนีพิฆาตแค่นิ้วเดียวยังเจ็บขนาดนี้ แล้วถ้ามันเอาเสาที่อยู่ในมือพี่ดินปักเข้ามาคงรู้กันใช่มะว่ามันจะ......นั่นแหละขนาดไหน แล้วเสาไฟฟ้าต้นนี้ยิ่งลูบไล้มันก็ยิ่งพองใหญ่คับมือ ถ้ามันเป็นแบบนี้แล้วไม่อยากจะนึกถึงตอนนั้นเลยเถอะให้ตาย
“อึ อื้อ”
ไม่ได้ตอบหรือต่อว่าต่อขานอะไรมันหรอก แค่พี่ดินอ้าปากยังไม่ทันจะพูดอะไรเลย มันก็ตบปากพี่ดินด้วยปากนิ่มๆของมันซะก่อน อยากจะข่วนหน้าไอ้เสาไฟฟ้ามันนัก มันรู้ทางหนีทีไล่ทุกทาง มันรู้ว่าต้องทำยังไงมันถึงจะไม่เจ็บตัวได้ เหมือนที่มันทำอยู่ตอนนี้
มันกำลังส่งปลายลิ้นเข้ามากวาดต้อนในโพรงปาก มันจะเคลิ้มก็ตอนที่ต้องส่งปลายลิ้นของพี่ดินไปตอบโต้เนี่ยแหละ จะเบี่ยงตัวออกมาสูดหายใจเข้าปอดบรรเทาอาการเสียวซ่านที่ถาโถมเข้ามาทุกที่ ที่มือร้อนของมันลากผ่านก็ไม่ได้ ทั้งๆที่ตอนนั้นพี่ดินเสียวจะตายก็มันเล่นทั้งดูดทั้งเลียหัวนมจนคิดว่ามันจะเป็นลูกพี่ดินได้อยู่แล้ว เลยต้องบิดตัวบรรเทาอาการที่ปั่นป่วนไปทั้งตัววิ่งลามไปทั่วทั้งท้องน้อยเอาไว้ แต่ยิ่งดิ้นก็ยิ่งทรมาน ยิ่งบดเบียดก็ยิ่งเสียวซ่าน
รู้สึกว่าเสื้อผ้ามันเกะกะตั้งแต่รอบแรกที่ไอ้เสาไฟฟ้ามันลากมือผ่านแล้ว แต่ไม่มีเวลาจะกระชากออกไป คราวนี้พอเริ่มจะตั้งสติได้ เสื้อผ้าของใครพี่ดินไม่สน ตอนนี้ไอ้เสาไฟฟ้ามันรุกพี่ดินทุกช่องทาง ถ้ามันเผลอล้อให้ต้องอายก็จะได้อ้างได้ว่า (กู) ไม่มีอะไรทำ เลยถอดเสื้อผ้าทั้งมึงและกูออกเล่นๆรอเวลาที่มึงจะปรนเปรอเรื่องอย่างว่าให้ ไม่มีคำว่าห้ามออกจากปากพี่ดิน เพราะยิ่งห้ามเท่าไหร่มันเหมือนยิ่งยุให้ไอ้บ้านั่นเร่งป่วนปั่นมันทุกช่องทาง ขนาดคืนนั้นมันไร้สติพี่ดินต่อต้านมันสุดกำลังแค่ไหน มันยังกดปั้นจั่นตอกเสาเข็มลงไปได้ นับประสาอะไรกับตอนที่มันมีสติครบถ้วนแบบนี้
“โอะ โอะ โอ้ยยยย อื้อ”
กำลังเคลิ้มกับสิ่งที่ไอ้เสาไฟฟ้ามอบให้ มันส่งนิ้วเข้ามาตอนไหนตั้งสามนิ้ววะ สามนิ้วบั้นท้ายแทบกระจายออกมาเป็นเสี่ยงๆ แล้วถ้ามันเปลี่ยนเป็นเสาของมัน บั้นท้ายพี่ดินไม่ขยายเป็นเขื่อนเก็บน้ำเลยเหรอวะ
“ดิน ทำตัวตามสบายนะ อย่าเกร็งสิ มันรัดมาก”
เออ มึงก็พูดง่ายๆให้ทำตัวตามสบาย ลองโก่งตูดให้กูแหย่เข้าไปสามนิ้วบ้างมั้ย จะได้รู้ว่าทำไมกูต้องเกร็ง
“อึ อื้อ อื้อ เสาไฟฟ้า จะ เจ็บๆ เอาออกไปก่อน มานเจ็บ อะ อ๊า ไม่ต้องแล้วก็ได้ โอ้ยย อ๊าๆ”
ไอ้ บ้าเสาไฟฟ้ามันทะลวงทะลุหูรูดชั้นที่สองเข้าไปได้มันควงสว่างซะจนจุกร้าวไป หมดทั้งบั้นท้ายแต่มันก็เปลี่ยนมาทำให้พี่ดินเสียวซ่านจนต้องกระแทกตัวกลับ เข้าไปหามันใหม่เพราะมันครอบครองลูกชายพี่ดินเอาไว้อีกแล้ว มันทำเหมือนกำลังกินไอติม มันรัวลิ้นลากไปมาขึ้นลงตามแท่งลูกชายเหมือนกลัวว่าถ้าช้าไปกว่านี้ดินน้อย จะละลายคาปากมันอย่างนั้น ไอ้บ้านี่ไม่รู้อะไรสักอย่าง พี่ดินสลายละลายกลายเป็นโคลนทั้งแต่มันลูบไล้แล้ว กูทนมาได้ถึงตอนนี้ก็นับว่ามหัศจรรย์สุดลิ้นปี่แล้วมั้ย
แล้วสภาวะหวาดกลัวที่เคยฝังใจก็เริ่มกลับมาอีกครั้ง รู้สึกได้เลยว่าพี่ดินตัวสั่นแค่ไหนและรู้สึกได้ว่าอีกคนก็ตัวสั่นไม่แพ้กัน พี่ดินเกร็งเพราะกลัวเจ็บแต่อีกคนเกร็งเพราะกลัวความรู้สึกของพี่ดินใช่มั้ย
เราทั้งสองต่างคนต่างกลัวแต่เป็นความกลัวที่มีความเจ็บปวดของพี่ดินเป็นตัวแปรสำคัญเหมือนกัน มาถึงขั้นนี้แล้วจะถอยก็ไม่ได้ ต่อให้ลำบากยิ่งกว่าเข็นครกขึ้นภูเขาพี่ดินก็ต้องทำต่อไป ถึงจะกลัวเจ็บ แต่อารมณ์ความต้องการมันก็พุ่งสูงไม่สนใจใครหน้าไหนเหมือนกัน
น้ำใสเหนียวที่เกิดจากเราทั้งคู่ถูกชโลมลงไปสภาพไม่ต่างอะไรกับเสาไฟตกน้ำมัน ปลายเสากระตุกจนเส้นเลือดปูดโปน การเล้าโลมเกิดขึ้นอีกครั้ง จุดสนใจถูกพุ่งไปยังปากและลิ้นที่ลากไล้ผ่านใบหน้าและลำตัวก่อนจะหยุดมอบจูบดูดดื่มเป็นค่าผ่านทางก่อนจะลากผ่านไปยังสถานีต่อไป ปากทำหน้าที่ดูดกลืนติ่งไตที่ยอดอก มือทำหน้าที่สาวชักน้องชายพี่ดินเอาไว้ ทุกๆส่วนของร่างกายบดเบียดเข้าหากันจนแทบจะหลอมละลาย ทุกอย่างถูกชักจูงมาถึงจุดสุดท้ายของจุดหมายปลายทางแล้ว เสาไฟฟ้าปักเข้ามาได้แค่ปลายหัว
“โอ๊ะ โอ้ยยยยยยย”
ความเจ็บปวดจนแสบร้าวไปทั้งบั้นท้ายทำให้ต้องดึงตัวเองหลบหนีต่อต้าน
“จะ เจ็บเหรอ หยุดก่อนมั้ย หายใจยาวๆนะ ทำตัวตามสบาย”
แว่บหนึ่งพี่ดินเห็นคนตรงหน้าซี๊ดปากยาวแสดงอาการพอใจเมื่อเริ่มฝังตัวเองลงไปได้ แต่แล้วมันก็ต้องตื่นตระหนกตกใจเมื่อได้ยินเสียงร่ำไห้ต่อต้านของพี่ดิน
เราทรมานกันทั้งคู่ มันอยู่ที่ว่าเราจะถอยหรือก้าวเดินต่อไป พี่ดินเลือกเชื่อคนตรงหน้า สูดลมหายใจยาวเข้าปอด ปล่อยวางตัวเองตามสบายอย่างที่มันบอก มือที่จิกบ่าเอาไว้เริ่มผ่อนคลายกลายเป็นลูบไล้ลากผ่านไปทั่วแผ่นหลัง
“เจ็บ แต่ไม่เป็นอะไรแล้ว เอ่อ จะไปต่อก็ได้นะ โดนไอ้พวกขี้ยาต่อยและลงตีนเจ็บกว่านี้ด้วยซ้ำ ไม่เป็นไรหรอก แต่เบาๆหน่อยก็แล้วกัน”
รู้ว่าเห่อร้อนไปทั้งหน้าตอนที่กลั้นใจพูดประโยคนี้ออกไป พูดเสร็จเพิ่งรู้ตัวว่าพูดเรื่องน่าอายก็ได้แต่ซบลงไปกับไหล่กว้าง
“อะ อ้า อื้ออออออออออออ”
แหงนหน้าปล่อยเสียงครางยาว ไม่ทันจะตั้งตัวเสาไฟฟ้าก็มิดหายเข้าไปทั้งลำ เสาไฟจมโพรงดินจนอุ่นร้อน มันทรมานจนรู้สึกได้ ไม่เจ็บไม่ปวดแล้วตอนนี้ มันอึดอัดบางสิ่งบอกว่าอยากระบายออกมา มือไอ้เสาไฟฟ้าเร่งจังหวะสาวดินน้อยมากเท่าไหร่ก็รู้สึกว่าเสาไฟฟ้านิ่งอยู่ในโพรงดินต่อไปไม่ได้แล้ว
“อื้อ อืมมมม ขยับเถอะ ไม่ไหวแล้ว ไม่เป็นอะไรแล้ว”
ไม่รู้ว่าสิ่งที่ได้รับหมายความว่าอะไร แทนคำขอบคุณที่อนุญาตให้เสาไฟได้ตอกหลุมดินรึเปล่า ปากชื้นถึงได้จูบไล่ไปทั่วใบหน้าก่อนจะมาซุกไซร้ที่ซอกคอและใบหูชื้นเหงื่อ
มันทำให้รู้สึกดีจนน้ำตานักเลงใหญ่รื้นไหล มันไม่ได้เจ็บแล้วแต่มันตื้นตันใจที่อีกคนเอาใจใส่กันถึงขนาดนี้ รู้ว่าอีกฝ่ายทรมานไม่ต่างกัน หน้าเหยเกนั้นพี่ดินสังเกตได้ สิ้นคำอนุญาตเสาไฟฟ้าก็ได้โอกาสปักลงดินเป็นจังหวะช้าเร็วสลับกันไป โซฟาโยกไหวไปทั้งตัว แรงถาโถมเข้าออกรับจังหวะกับแรงมือที่ชักดินน้อยไปด้วย ทุกอย่างลงตัว อารมณ์สุดท้ายพาไปถึงที่หมายพร้อมๆกัน
เหนื่อยแทบขาดใจ.....แต่ก็สุขจนล้น
(ยืมคำของพี่เมฆมาใช้ หากินง่ายๆแต่ได้อารมณ์เหมือนกันนะ)
นอนแผ่ไปตามแนวยาวของโซฟา ขาข้างหนึ่งร่วงลงมายันพื้นเอาไว้ มีอีกร่างล้มลงมาเอาหน้าซุกไซร้และขบเม้มไปตามซอกคอ ไม่นานเสาไฟฟ้าก็ถอดถอนออกไป แล้วเดินเข้าห้องน้ำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ไอ้พญาควายตัวนี้มันเอาเรี่ยวแรงมาจากไหน
ขนาดพี่ดินแทบจะไม่ออกแรงอะไรแต่เหนื่อยแทบขาดใจขนาดนี้ แกล้งซุกหน้าหลับตาหนีอาย เมื่อไอ้ยักษ์มันเข้าห้องน้ำไปไม่นานก็ออกมาพร้อมผ้าชุบน้ำมาพร้อมอ่างแก้วใบไม่ใหญ่ มีไออุ่นโผล่พ้นขอบน้ำจนรู้สึกได้เมื่อมันเอาอ่างวางลงใกล้ๆตัวพี่ดิน
“เช็ดตัวหน่อยนะ พี่ทำให้เหนียวไปหมดทั้งตัวจะได้นอนสบายๆ”
ไม่ได้เชื่องแต่ไม่รู้จะเอาแรงจากไหนมาพยศ ปล่อยให้มันทำตามที่ว่า เหนียวไปหมดทั้งตัวตามที่บอกจริงๆ ทั้งของมันทั้งของตัวเองไม่รู้เลยว่าคราบไหนเป็นของใคร มันไหลมารวมตัวเป็นหนึ่งเดียวกันเหมือนจะตอกย้ำความนัยอะไรบางอย่าง
“ลุกไหวมั้ย” ถามอะไรโง่ๆ ถ้าลุกไหวก็เกินไปแล้ว
“ไม่”
ไม่มีการขออนุญาตให้พี่ดินต้องเสียหน้า มันก็สอดมือเข้ามาช้อนพี่ดินไปนอนที่เตียงใกล้ๆกันนั่นแหละ ที่กว้างดีๆมันไม่ชอบ เสือกเลือกสถานที่ผิดวัตถุประสงค์นักเป็นไง พี่ดินปวดเมื่อยจนลุกเองไม่ไหวก็ต้องเดือดร้อนมันอุ้มไปแบบนี้แหละ เรื่องนี้ต้องตกลงกับมันเป็นการใหญ่เสียแล้ว ว่าเป็นเรื่องที่ให้ใครรู้ไม่ได้ เสียฟอร์มนักเลงใหญ่ประจำชุมชนแย่
(http://img155.imageshack.us/img155/8035/274200714nz8.gif)
“นอนหลับไม่สบายเหรอ พลิกตัวไปมาอยู่นานแล้ว”
ถามอย่างเดียวไม่ได้หรือไงวะ จะก้มลงมาหาเศษหาเลยกับหัวไหล่กูทำไม
“เฮ้ย มึงตื่นตอนไหนเนี่ย” ปากดีโวยวายไปอย่างนั้น จริงๆแล้วถ้ามุดเตียงหนีไปได้ พี่ดินจะไม่รอช้าเลย
“ไม่ได้ตื่นตอนไหน แต่ไม่ได้นอนเลยต่างหาก” กูไม่ใช่ยาบ้านะที่กินเข้าไปแล้วตาสว่างได้ถึงเช้า
“แล้วทำไมไม่นอน”
“ก็มองดินเพลินจนถึงตอนนี้ไงล่ะ” ตายๆ งั้นที่พี่ดินนอนบิดไปบิดมาเพราะคิดถึงเรื่องเมื่อคืนก็ผ่านสายตามันหมดเลยนะสิ แย่ๆ
“สัญญาก่อนว่าจะไม่พูดอะไรทั้งนั้น เข้าใจมั้ย ห้ามพูดห้ามแซว ห้ามทำอะไรที่เข้าข่ายเรื่องนี้ ไม่งั้น ไม่งั้น “ จะข่มขู่อะไรมันดีวะพี่ดิน ตอนนี้มีคำขู่อะไรที่น่ากลัวสำหรับมันอีกมั้ย
“สัญญาว่าจะไม่พูดอะไรถึงเรื่องนี้ให้ดินต้องอายหรอก”
“ดีมาก แต่ใครบอกว่าอาย” อายกับเสียหน้ามันเหมือนกันตรงไหนวะ แม่ง ไอ้ภาษาไทยอ่อนแอ
“สายแล้ว ลุกไปอาบน้ำไหวมั้ย เดี๋ยวลงไปช้าจะมีคนสงสัยนะ ต่อให้พี่ไม่พูดอะไรเค้าก็คงจะดูรู้” เออ ขู่กูเข้าไป พอรู้ว่าเอาเรื่องนี้มาขู่ก็ได้ก็ขู่จัง
“ไหว แต่ขอเวลาวอร์มร่างกายก่อน “
“ให้พี่ช่วยมั้ย”
“ไม่ต้องๆ มึงไปจัดการตัวเองก่อนได้เลย ไม่ต้องมามีน้ำใจ กูจัดการตัวเองได้แต่ขอเวลา ไปได้แล้ว เดี๋ยวออกมาก็วอร์มร่างกายได้ที่พอดี”
พี่ดินรู้นะว่ามันอยากจะหัวเราะแต่ไม่กล้า จึงได้แต่ส่งยิ้มมาล้อ ไอ้เสาไฟฟ้านิสัยแย่
(http://img155.imageshack.us/img155/8035/274200714nz8.gif)
กว่าจะหลุดรอดออกมาจากห้องนอนได้ก็แทบแย่ ลุกขึ้นก็เซ แถ่ด แถ่ด ฐานรากไม่มั่นคงอยู่นานพอเริ่มจะปรับตัวได้ก็ต้องมาแสบจะเป็นจะตายตอนอาบน้ำ แล้วไหนจะท่าเดินที่ไม่รู้กังวลไปเองหรือเปล่าว่าไม่ปกติ ถ้าจะขอเรียกร้องสิทธิ์คุณชายให้มันไปส่งที่บ้านจะได้มั้ยวะ ไม่อยากเดินโชว์ตัวตั้งแต่ปากซอยถึงบ้าน กลัวจะตกเป็นขี้ปากไปทั้งซอยไม่ใช่อะไร
แต่ก่อนที่จะไปขายหน้าในชุมชน ขอหลบหน้าผู้คนบนโต๊ะกินข้าวก่อนจะได้มั้ย ทั้งแขกทั้งผู้อาศัยอยู่กันพร้อมหน้า ที่สำคัญคือแสนดีหันมาเห็นแล้วยิ้มให้กวักมือเรียกให้ไปหาอีกต่างหาก จะหลบหน้าคราวนี้ก็คงจะไม่ทันแน่แล้วใช่มั้ย เอาวะ อยู่ใกล้ไอ้เสาไฟฟ้าต้องหน้าด้านเข้าไว้ เทียบเท่ามันไม่ได้ครึ่งหนึ่งของมันก็ยังดี
“ว่าไงครับคุณเพื่อนภู ที่ห้องไม่มีนาฬิกาเหรอมึงถึงไม่รู้ว่าเวลาในประเทศไทยสายเข้าใกล้เที่ยงแล้ว นี่มึงจะรวบข้าวเช้ารวมกับข้าวเที่ยงสนองเศรษฐกิจย่ำแย่ของประเทศเลยหรือไง”
“แล้วใครเอาปากมึงผูกติดกับปากกูวะ ดินเขาไม่สบาย” อ่า....พูดดีแบบนี้ค่อยคุยกันได้
“อ้าว น้องดินไม่สบายเหรอ น้องดินไม่สบายด้วยตัวเองหรือมีใครทำให้ไม่สบายครับ” มึงจะอยากรู้ให้ธัญญ่ากับพิงกี้เค้าญาติดีกันเหรอ เจอตีนนักเลงนาบหน้าแทนข้าวเช้าดีมั้ย
“ดินจะไม่สบายเพราะใครก็ช่าง แต่ไม่ช้าจะมีคนแถวนี้ตายเพราะตีนกูอะ แน่ๆ มึงอยากเห็นมั้ยแก๊ก” พี่ดินขอนั่งเลยแล้วกัน ไม่ต้องถึงตีนนักเลงแล้วก็ได้ กินตีนไอ้คุณชายไปก่อนแล้วกัน
“แร๊ง มึงแรงใส่กูแต่สายเลยนะไอ้เพื่อนยาก “
“ไม่เป็นไร กูเต็มใจ วันนี้มีธุระที่ไหนมั้ยกร”
“ว่าจะไปเดินเรื่องเอกสารเรียนต่อนิดหน่อยอะ ภูว่างจะไปเป็นเพื่อนเหรอ” ไหนว่ามันปรับความเข้าใจกันแล้วไงวะ ทำไมเสียงพี่กรยังตึงๆอยู่เลย
“วันนี้ภูมีงานต้องเคลียร์ แต่แก๊กว่าง ใช่มั้ยแก๊ก”
“ไอ้เหี้ย มึงเป็นประธานบริษัทนี่ กูเป็นพนักงาน นายยุ่งกูก็ต้องว่างละวะ นายว่างแล้วกูค่อยยุ่งก็ได้ครับไอ้ห่า แมร่งเอ้ย “
“กูบอกแล้วให้ไปเป็นประธานบริษัทจิวเวอรี่ดีๆไม่ชอบ อยากคลุกดินคลุกทราย แล้วสุดท้ายเป็นไง”
“ไม่เป็นไงเว้ย กูเรียนโยธามามึงจะให้กูไปบริหารเพชรพลอยมึงจะบ้าหรือเปล่าห๊ะไอ้ภู กรดูมันนะมันกวนตีนแก๊กแบบนี้กรจะให้แก๊กพูดดีกับมันได้ยังไง จริงมั้ย”
“อืม เห็นแล้ว พอกันทั้งคู่ กี่ปีๆก็เป็นแบบนี้ ด่ากันทุกทีแต่ก็ยังคบกันได้ ไม่เลิกๆไปอ่ะ”
“โหยยย กรไม่รู้อะไร เพื่อนกันแหละดีที่สุดแล้วรู้มั้ย ไม่ว่าจะเลวทรามแค่ไหนก็รับกันได้ โกรธกันให้ตายสุดท้ายก็เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม” ผมเห็นมือพี่กรที่กำลังเอาแยมป้ายขนมปังชะงักค้างไปนิดก่อนจะปาดแยมต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“บางที ที่แก๊กพูดมามันก็จริงนะ เป็นเพื่อนกันมันไม่ค่อยสลับซับซ้อนอะไรมากมาย”
“กรเริ่มเห็นด้วยกับแก๊กแล้วใช่มะ”
“อืม ตั้งแต่รู้จักแก๊กมา วันนี้ดูแก๊กมีสาระที่สุดแล้วนะ”
พี่ดินก็รู้สึกเหมือนพี่กรนะ ว่าเพื่อนไอ้เสาไฟฟ้ามีสาระเป็นครั้งแรกตั้งแต่พี่ดินเห็นหน้ามันมา ถ้าได้เรียนมหาลัยอย่างที่ไอ้เสาไฟฟ้าบอก มันก็อาจจะไม่แย่ที่จะมีหัวหน้าอย่างไอ้พี่แก๊กปากหมานี่ก็ได้ แล้วตกลงนักเลงไม่ได้เป็นมือที่สามของใครแล้วใช่มั้ยวะ คงไม่ต้องเสียสละเพื่อใครแล้วใช่มั้ย.....ไม่อยากตบตีแย่ง......เอ่อ.....สามีกับใครนะเว้ย
สวัสดีรอบที่สองของวันนะคะ เป็นสองตอนสั้นๆ แต่ปั่นไปเขินไปอะ 55 ใครที่รู้จักคนเขียนไปการส่วนตัว ถ้าอ่านมาถึงตรงนี้แล้วลืมๆมันไปเถอะนะ อย่ามาถามล่ะว่าอายเป็นด้วยเหรอ ก็ขอให้ได้สร้างภาพใสๆตามวัยบ้างเถอะ แม้จะยังคงสโลแกนที่ว่า “ด้านได้อายไม่เป็น” ก็ตาม
๐ วันนี้ไม่รู้จะพูดอะไร นอกจากเสียเลือดกันตามอัธยาศัยนะจ๊ะ ใครเม็นท์ไม่ออกก็บอกความรู้สึกเป็นอีโมได้ 55
๐ ขอบคุณทุกๆคนที่ช่วยดูคำผิดให้นะคะ แอบอายนะมีคนโหวตภาษาไทยดีเด่นด้วยอะ เจอคำผิดเข้าไปแต่ละตอนนี้เขินนะแต่แก้ไม่หาย อภัยคนเขียนด้วยนะ คะ
๐ TRomance
-
เย้ๆๆ :mc4: :mc4: :mc4: พี่ดินมาแล้ว จิ้มก่อนค่อยอ่าน
ปล.รักคนแต่งกะคนโพสต์ม๊ากมาก :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
อ๋อยย ขอเลือดกรุ๊ปบีด่วนค่ะ :jul1:
-
:haun4: :haun4: :jul1: :jul1: :jul1:
-
:m25: :m25: :m25: :jul1: :jul1: :jul1: :pighaun: :pighaun: :pighaun:
-
สงสารพี่ดินจัง..
นักเลงใหญ่ต้องอดทนนะจ๊ะ o13
-
กรี๊ดดด กอดไรเตอร์แรงๆพี่ดินบรรยายได้น่ารักมากกก
nc ฮาปนหื่นได้อีกอ่ะะะะะะะะ
โอ้ย รักไรเตอร์ค่าาา
-
ถ้าคิดได้แล้ว ก็ทำใจซะเถอะนะกร อิอิ
-
เสียเลือดกันอย่างต่อเนื่อง :m25:
55+ ในที่สุดพี่ภูก็ปักเสาลงดินได้สินะ นึกว่าจะไร้น้ำยา ฮิฮิ :laugh:
ส่วนเรื่องคุณกร ตามใดที่ชื่อนี้ยังโผล่ก็ไว้ใจไม่ได้จริงๆ
ถึงพี่ภูจะมั่นคงในพี่ดินแน่นอนแล้ว(หรือเปล่า) แต่ก็อดระแวงไม่ได้เนอะ :เฮ้อ:
จุ๊บๆกอดๆรัดๆพี่ดินคนดี :man1: แอบฮาที่ดินนี่เป็นตร๊งตรงเนอะ แบบว่ารู้สึกก็พูดก็คิดเลยตรงๆดีจริงๆ :m20:
-
:o8:
แอบอายเป็นเพื่อนไรเตอร์ด้วยคนค่ะ
พีุ่ภูแลดูอ่อนโยนเนาะ ห่วงความรู้สึกของพี่ดินด้วยแหละ
เหนื่อยแทบขาดใจ...แต่ก็สุขจนล้น อะนะ พี่ดิน 5555
-
มาแว้ววววววววววววว
แค่ได้อ่านเรื่องนี้ก่อนนอนกะสุขใจละค่า
ขอบคุณพี่ไรเตอร์กะคนโพสสุดน่ารักมากๆค่า
:pig4:
สรุปแล้วเมื่อคืนพี่ภูก็พิสูจน์แล้วชิมิ
ว่าปัจจุบันครางเรียกชื่อใคร ><
ว่าแต่พี่ดินไม่ต้องกังวลหรอกค่าว่าต้องไปตบตีแย่งสามีน่ะ
เปนหลวงอย่างเราต้องเริ่ดๆเชิดๆคะ
ยิ่งน่ารักๆแบบพี่ดินเชื่อเถอะสามีไม่มีออกนอกลู่แน่
ส่วนคุณพี่กรลดความสัมพันธ์ไปเป็นเพื่อนอะดีแล้วค่า
อย่าทำอะไรที่ทำให้แม้แต่คำว่าเพื่อนพี่ภูก็ให้ไม่เลย
-
บรรยายไม่ออก บอกได้คำเดียว..
เลือดจะพุ่งหมดตัว
:jul1:
-
น่ารักทั้งคู่เลยยยขอบคุนคนแต่งมากๆค่ะ ^_^ :-[
-
พี่ภูอ้ะ บร้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
กระแทกไรแรงนักเล่า พี่ดิน...เอ่อ....แย่เลย เห็นมิ :-[
-
โฮกกกกกกกกกกกกกก
พี่ดิน พี่ดิน ยังคงย้ำคำเดิมว่าน่ารักมากๆ มากถึงมากที่สุดเลยนะ :impress2: :m25:
-
พี่ดิน :m25:
แต่ละประโยค ตรงดี เร้าอารมณ์ :haun4:
-
ขอให้กรทำใจได้เถอะ ไม่อยากให้พี่ดินต้องเจ็บเลย
-
อ๊ากกกกกกก จะมีใครไร้เดียงสาได้เลือดสาดเท่าพี่ดินอีกม๊ายยย :m25:
-
ว๊ายยยย
วันนี้ 2 ตอนน
เย้ๆๆ มาแอบอ่านก่อนไปอาบน้ำนอนน เอิ้กๆ :z2: :z2:
-
:z1: :haun4: :jul1: :pighaun: :m25:
-
:o8: :-[
เค้ารักคนแต่งกะคนโพสต์จังเลยค่ะ อ๊ายยยย กอดๆๆๆๆ :กอด1:
-
:-[ เขินนนนนนนน เขินจริงๆ พี่ดินน่ารักมากจริงๆ
พี่ภูน่ารักด้วย ใส่ใจพี่ดินสุดๆ
ต้องอย่างงี้สิ พี่ดินจะได้เห็นความดี ยอมโอนอ่อนตาม ฮี่ๆๆๆๆ
-
"ไม่อยากตบตีแย่ง......เอ่อ.....สามีกับใครนะเว้ย" :a5:
:haun4:กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
รักพี่ดินที่สุดเลยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย :-[
ไรเตอร์สู้ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ นะค่ะ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
-
อ้าวนี่!!!พี่ดินเขามีสามีแล้วหร๊า เอิ๊ ก ๆๆ :oo1:
-
ชอบคำนี้จังเลย
"ให้พิ้งกี้กับธัญญาญาติดีกันก่อน..."
เป็นเรื่อง...จังเลยน๊อ
แต่ก็บอถึงความรู้สึกได้ชัดเจนดีมาก
ไม่ต้องมีคำอธิบายใดมาอ้างอีก
o13
-
:jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1:
เสียเลือดจนหน้ามืดกันเรยทีเดียว
พี่ดินน่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
ไม่รู้คนอื่นๆอ่านแล้วมีอารมณ์แบบไหนแต่เราอ่านแล้วฮาตลอด :m20:
ขนาดตอนที่มี nc อ่านไปมีทั้งเขินทั้งฮา(บ้าได้อีกตู :laugh:)
รักคนแต่งกะคนโพสต์+1ให้จ้าพร้อมทั้งกอดแน่นๆ :กอด1:
-
+1 พร้อมอาการ :jul1: คับ
ชอบประโยคนี้จัง
" เสาไฟฟ้าจมโพรงดินอันอุ่นร้อน"
อยากเกิดเป็นเสาไฟฟ้าแล้วซิคับ
อยากจมโพรงดินบ้างอ่ะ 555++
แอบหื่นตาม :haun4:
ก่อนไปนอนขอมอบความดี ความชอบ
ให้ เซ & TRomance คับ
เพราะผมจะไปฝันดีแล้ว ..อิอิ o13
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
งื้ดดด
พี่ดิน
เก็บแรงไว้บ้างก็ดีนะะะ
-
:m25: :jul1: 2 ตอนเสียเลือดจุใจเลย
อ่าน NC ไม่รู้จะฮาหรือจะหื่นดี
เลยอ่านแบบหื่นบ้าง ฮาบ้าง :laugh:
พี่ดินน่ารักน่าฟัดที่สุดเลยอ่ะ
ยังดีนะที่พี่ภูปล่อยออกมาให้เห็นตะวัน(ยามเที่ยงบ้าง)
-
:haun4: :pighaun: :m25: :jul1: :oo1:
-
พี่ดินน่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ปากตรงกับใจสุดๆเลย
สงสัยต่อไปนี้เสาไฟฟ้าคงหาเรื่องตอกเสาเข็มตลอดแน่เลย
:laugh:
-
:pighaun: :pighaun:
พี่ดินช่างเร้าร้อนจิงๆ
เอ้ออ กรข้อร้องอย่าเข้ามาเป็นตัวปัญหาระหว่างพี่ดินกับพี่ภูอีกน่ะ
ไม่อยากให้พี่ดินต้องเสียใจเลย เศร้าแทนจิงๆ :กอด1: :กอด1:
-
เราจะเสียศูนย์ตามพี่ดิน :o8:
-
:o8: :o8:
-
พี่ดินน่ารักค่าาาาาา :pighaun:
มีสามีอย่าเสาไฟฟ้าทั้งกายและใจแล้วด้วย
กิ้วๆ น่ารักจริงๆๆ(ล้อมากๆ พี่ดินเข้าจะเตะเอาป่ะเนี้ย
-
อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
เลือดกระเซ็นกันเลยทีเดียว
นี่แหละชาตินักเลง เร่าร้อน ดุดัน!!!!!!!
-
55+ ชอบจังเลยค่ะ ยิ่งตอนที่เสาไฟฟ้าปักลงดิน >,.<
รักพี่ดินของพี่ภู~
อยากอ่านต่อจังเลยค่ะ อยากอ่านๆๆ ว๊ากๆ อยากอ่านง่ะ
ส่วนพี่กรก็เป็นเพื่อนกับพี่ภูน่ะแหละดีแล้วค่ะ<<จะได้ไม่ต้องโดนแม่ยกพี่ดินเค้าหมั่นไส้คนหล่อ(รวมนู๋ด้วยค่ะ) ^__^
เอ่อ พี่แก๊กคะ!! ที่บ้านพี่เลี้ยงด้วยอะไรคะเนี่ย ทำไมถึงพูดทียาวเป็นหางว่าวเลยคะ 55+ ดีค่ะ นู๋ชอบคนร่าเริง หุหุ
สุดท้ายก็อยากบอกว่า รักคนแต่งค่า~ อัพเร็วถึงใจมากๆค่ะ ชอบๆ
-
ตะ ลด ติ๊ด ชึ่ง ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :impress2: :impress2:
-
และแล้วพี่ดินก็มีสามีเป็นตัวเป็นตนแล้ว ฮ่าๆๆๆ อีกอย่างแก๊กนี่ตัวชูโรงเลยนะเนียะ
อยากรู้ว่าฮาๆอย่างนี้จะมีโหมดรัก โหมดซึ้ง โหมดหึง โหมดหวง กะเค้าบ้างใหมหนอคุณแก๊ก
-
พี่ดินจ๋า มิเสียทีเป็นนักเลงใหญ่นิ รำพันได้อารมณ์มากกกกก :-[
จริงใจแอนด์ตรงประเด็น ไม่มี๊ ไม่มี ไอ้แบบปากอย่างใจอย่าง
ระดับพี่ดินไม่มีอ้อมค้อมอยู่แล้ว อิ อิ :impress2:
:L2: :L2: :L2:
-
ไม่อยากตบตีแย่ง......เอ่อ.....สามีกับใครนะเว้ย
อร๊ายยย...ยอมรับแล้ว เหอๆ :laugh: :laugh:
อย่าบอกนะครับว่าตอนหลัง พี่กรกะพี่แก๊กจะได้กันเองอ่ะ เหอๆ ความรักเกิดจากความใกล้ชิดใช่มะเนี่ย คู่นี้ อิ๊ๆ...
ปล.วันนี้ฝนตกทั้งวันเลย พี่ทีโรแมนซ์ เซกิจัง และทุกคน ดูแลสุขภาพร่างกายตัวเองด้วยนะคร้าบบ.. :L1: :L1:
-
เอิ่มมมมมมมมมมมมม :jul1: :jul1: :jul1:
เลือดท่วมแล้วจ้าาาา
พี่ดินน่ารักจังฮู้
-
:jul1: :jul1: :jul1:น่ารักไปไหนนี่...พี่ดิน :m25: :m25:
-
หุหุหุ พี่ดินเรา อะแน่ พี่ภูกะมะด้ายนอนเลย :mc4:
-
พี่ดิน เอาความเจ็บของการเมคเลิฟไปเปรียบเทียบกับการโดนต่อยซะงั้น นักเลงใหญ่เอ้ย :-[
แถมมีการตื้นตันน้ำตาไหล โฮกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก จะน่ารักไปไหนค่ะ ยาหยีของพี่ภู :man1:
-
:oo1: :jul1: :jul1:
-
ซู๊ดดดดดยอด!!! o13 o13
:กอด1: :กอด1:รักคนแต่ง
-
ฉากอย่างว่ายังฮาได้อะ
สุดยอดจริงๆ
o13
-
ฮ่าๆ พี่ดิน ใช้คำว่า "สามี" แทนไมล์ด้วยอ่ะ ถึงจะแค่ในใจก็เถอะ ^^
-
เสียเลือดเป็น2เท่า เพราะอ่านทีเดียว2ตอนรวด :m25:
จะตายแหล่ว เลือดหมุนเวียนไม่ทัน 555+
พี่ดินน่ารักมากมาย ไร้เดียงสาจริงๆ คิดไงพูดออกมาหมด
พี่ภูก็อ่อนโยนมากมาย ใส่ใจความรู้สึกพี่ดินจริงๆ
ชอบพี่ภูมากเลย ขอ :กอด1: ที
ปล. :กอด1: ทีโรแมนซ์ กัน เซมากูเตะ แน่นคนละที
-
ใครเม็นท์ไม่ออกก็บอกความรู้สึกเป็นอีโมได้ 55 <<< เม้นท์ไม่ออกจิงๆ
ก๊ากกก พี่ดินยั่วได้อีกอะ เอาไอ่ตัวพวกนี้ไปแทน :haun4: :haun4: :pighaun: :z1: :m25:
-
พี่ดินน่ารักอีกแล้วววววว
>/////<
นายกรนี่ คิดว่าไม่น่าจะเป็นตัวปัญหาแล้วนะ
-
:a5: :-[ :jul1:
-
กำลังจะไปนอน...แต่พอมาเจอบทบรรยายของพี่ดินเกือบได้ฉลองเลือดกำเดาก่อนนอนซะแล้ว
:m25: :m25: :m25: :m25: :m25:
ทำไมพี่ดินซื่อได้น่ารักน่าปล้ำซะขนาดนี้นะ เฮ้อ...อย่างนี้พี่ภู+แม่ยกไม่หลงก็บ้าแล้ว
ขอกอดไรเตอร์แรงๆ+หลายๆที :กอด1: :กอด1: :กอด1:
ยังไงวันนี้ก็มาต่อเร็วๆนะคะ จะรออ่านค่า เป็นกำลังใจให้เสมอทั้งคนโพส+ไรเตอร์
-
^^
-
ดินสู้ไม่ถอย :-[
:call:
-
กรี๊ดพี่ดินน่ารักจังเลยอ่ะ
ชอบจังเลย ตบดีแย่งสามีคิดได้ไงอ่ะ อิอิ
มิน่าเสาไฟฟ้าหลงหัวปักหัวปำเลย
-
:m25: :pighaun: :haun4: :jul1:
:L2: ขอบคุณคนแต่งมากค่า
-
เค้าาาา :oo1:กันแล้ว :-[
-
:m25: :m25: :m25: :m25:
พี่ดิน จะน่ารักไปหน๊ายยยยยยยยยยยย ฮาาาาาาา
-
:teach: พี่แก๊กมีสาระกะเค้าด้วย
:pig4:ค้าบ
คนแต่งน่ารักมั๊กมากกกกกก
วันละสองตอนทุกวันนะค้าบ :L2:
-
:m1:น่ารักมากๆอ่ะพี่ดิน
+1 พี่ดิน :m11:
-
พี่ดินยอมรับแล้วว่ามีสามี :laugh:
-
:L1:ชอบพี่ดิน
-
บรรยายฉาก nc ได้ขำโคตรอ่ะ
:laugh:
-
น้องดินจ๋า โดนไปสองรอบเลยเหรอ อร้ายยยย :impress2:
ตอนนี้เราคลั่งพี่ภูกับน้องดินมากกกกกก เพ้อ ๆ
-
เป็น NC ที่หน้ารักเปลียบซะเห็นภาพเจ้าหน้าที่กำลังขึ้นเสาไฟแรงสูงเลย :laugh:
:pig4: writer คะ
-
นับวันยิ่งหวาน แต่เอาเสาไฟฟ้ามึงอย่าทำให้พี่ดินกูเสียใจละ
-
จุดพลุฉลอง ที่พี่ดินมีสามีเป็นทางการ 5+
รักพี่ดิน กะ นายเสาไฟฟ้าจัง
-
และแล้วเสาไฟฟ้าก็ปักลงดินสำเร็จลุล่วง ฮิ้วววววว :mc4:
พี่ดินมีปั๋วแล้วววว :laugh:
-
และแล้วเสาไฟฟ้าก็ปักลงดินสำเร็จลุล่วง ฮิ้วววววว :mc4:
พี่ดินมีปั๋วแล้วววว :laugh:
ออกนอกหน้าไปนิดนะคนเรา 555
แต่ก็สมควรฉลองเนอะ
-
:m11: :m11: พี่ดินเอ๋ย จะหนีไปไหนไม่ได้ล่ะนะ อิอิ
-
ชอบพี่ดินมาก นักเลงใหญ่จริงๆ
-
:impress2: :impress2: :haun4: :haun4:
โห ในที่สุดก็สร้างความทรงจำใหม่ให้พี่ดินจนได้นะ
ประทับใจยาวนานเลยที่นี่
โอ้ย ไม่ไหวกะนิยายเรื่องนี้แล้วนะ ติดจนถอนตัวไม่ขึ้นแล้วเนี้ย :กอด1:
-
นักเลงใหญ่มีสามีแล้ว พี่ดินน่าที่สุด
-
:m25: :jul1:
พี่ดินยอมรับแล้วเหรอว่ามีสามี :z1:
กรดูเริ่มจะทำใจได้แล้วนะ
ส่วนแก๊ก ถึงจะกวน ๆ ไปหน่อย
แต่วันนี้ขอ o13ให้
-
:jul1: :jul1: :jul1:
ขอหลบไปหาเลือดมาเพิ่มก่อน :laugh:
-
หนูดินร้อนแรง
เสาไฟฟ้าปักดิน
สุโค่ยยยยย o13
-
:m25: ชอบๆ
:mc4: ขอให้รักกันนานๆ รักพี่ดิน
-
หลังจากเจอลงเสาเข็มไปสองต้นในคืนเดียวกัน
พี่ดินก็ยอมรับละ ว่ามีสามี 55555555555 :m20:
-
อ่านแล้วอายอ่ะ
:o8:
-
พี่ีดิน เค้าอยากจะบอกว่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
เค้าแอบรักสามีพี่ดิน เค้าจะถูกตรีนนักเลงใหญ่ประทับหน้าไหมอะ :monkeysad:
:pig4: นะคะไรเตอร์ :z2:
-
พี่ดิน พี่ดิ๊น พี่ดิน แหม..บรรยายบทอัศจรรย์ซะพี่แก้วอ่านแล้ว :-[ อ่ะจ้ะ
แถมใช้คำเปรียบเปรยอุปมาอุปไมยซะ ชัดแจ๋วเลยเน้อ :o8:
คุณกร..คงฉุกใจคิดได้แล้วนะว่า เป็นเพื่อนกันนั้นดีไม่ต้องมีอะไรซับซ้อน
แก๊ก ชั้นขอบอกว่าชั้นชอบนายจัง โดยเฉพาะปากนายอ่ะ
พูดออกมาทีไรเป็นได้ฮาทุกทีอ่ะ(ยกเว้นนานน้านที ตอนพูดจามีสาระน่ะ หุ หุ หุ)
-
๕๕๕ พี่ดินน่ารักมากมาย โอ้ยยยยยยยยยยยยยย รู้สึกว่าตอนก่อนหน้านี้จะพลาดไป ๕๕๕
แต่ตามอ่านได้ ฮุ ๆ น่ารักน่าหลงน่าคลั่งมาก ๆ เจ้าค่ะ อิอิ
-
5555+ ขอฮาก่อนเม้น ^^
ไม่ไหวแล้ว รักพี่ดิน แต่รักไรเตอร์ยิ่งกว่า
nc แบบฮาๆ จะหาที่ไหนได้อีก ไม่มีแล้ว อิอิ
อ่านไปเขิลไป ฮาไป ไม่รู้จะยิ้มหรือจะหัวเราะดี
ปล.กรทำใจซะเถอะนะ คนเค้ารักกันอย่าไปแยกเลยยยย
-
o4
ฮี่ฮี่ฮี่ฮี่ฮี่ฮี่ฮี่ฮี่~*
-
:-[
และ
:haun4:
-
:z1: พี่ดินน่ารักอ่ะ บรรยายซะ 555
น่าสงสารกรนะ แต่อย่างว่าเพื่อนคือมิตรภาพที่ดีที่สุดแล้วล่ะ
-
ในที่สุด... :m19:
-
:haun4: :haun4:
พี่ภูอ่อนโยนโค๊ดอ่ะ
ฮิฮิ
พี่ดินก็น่ารักก
-
:m25: รักไรเตอร์จริ๊งงงงง
-
บอกได้คำเดียว :m25: :pighaun: :jul1:
-
ย๊ากกกก พี่ดินน่ารักที่สุด
-
หายไปสองวัน กลับมาเจอของดีเฉย
ไรเตอรืแต่ง เอนซีได้อย่างฮาอ่ะ
โพรงดิน ปักเสา ฮ่าๆๆ
อ่านแล้วขำสุด ๆ หลาย ๆ ประโยคเลย คิดได้ไงเนี่นยยย
ฮาที่พี่ดิน
-
ฮาได้อีก
"ให้พิ้งกี้กับธัญญาญาติดีกัน"
อินเทรนด์มาก
o13
-
ตอกเสาเข็ม ขึ้นโครงสร้างแล้ว เหลืองานระบบสิเนี้ย :z2:
เข้าใจมุขเราเปล่าหว่า :laugh: เราเข้าใจคนเดียวพอ
-
พี่ดินน่าร้าาาากกกก :o8:
ืnc ได้น่ารักน่าหยิกจริงจัง :haun4: :haun4: :haun4:
:กอด1:ไรเตอร์
-
ฮาจริงอะไรจริง พี่ดินนิ ;3
-
:o8: :m25: :jul1:
แล้วก็ขอแสดงความยินดีกับพี่ดินด้วยที่ :impress2:
"ไม่ได้เป็นมือที่สามของใคร ไม่ต้องเสียสละเพื่อใคร ไม่ต้องตบตีแย่งสามีกับใคร" o18
-
น้องดินแพ้ทางนายเสาไฟฟ้าจริงๆ ยอมรับว่าเป็นเมียเขาเถอะนะ :z2:
-
ชอบพี่ดินจริง ๆ ให้ดิ้นตาย หุหุ
-
สุดยอดดด สนุกโคตรๆอ่า :m25: :m25:
-
:pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :seng2ped:
ว่าเเต่พี่ดิน มีสามีเเล้วหรอออ อิอิอิ
:oo1: :oo1: :oo1: :oo1:
-
:pighaun: :pighaun: :pighaun: :haun4: :haun4: :haun4:
ว่าเเต่พี่ดิน มีสามีเเล้วหรอออ อิอิอิ
:oo1: :oo1: :oo1: :oo1:
-
haha กลิ่นเลือดคละคลุงไปทั่วบอร์ดเลยเหอะน้องดินกะเสาไฟฟ้า :jul1:
ดินเก่งอ่ะยึดเสาไฟฟ้าได้ด้วย :laugh:
-
หมดทิชชู่ไปอีกกระปุก :m25:
พี่ดินน่ารักได้อีกขอรับ :-[
รอตอนต่อไปโลด :a9:
-
พี่ดินใสซื่อแต่แอบบฮาได้อีก
ทำเอาเรา :-[ ได้อีกบรรยายตรงซะ
-
ลาออกจากการเป็นนักเลงใหญ่คุมสลัม
มาปฏิบัติภารกิจภรรยาที่ดีของสามีดีกว่า
พี่ดิน .. เร่งปั้มลูกกันนะ :oo1:
-
พี่ดินยอมรับแล้วใช่ม่ะ ว่า มี สามี :laugh:
-
พี่ดินมี พระสวามีแล้ว
:mc4: :mc4:
-
เป็นครั้งแรกที่รู้สึกว่าพี่แก๊กพูดมีสาระ :laugh:
-
มีคำที่บอกว่า ก่อนพายุจะมา ท้องฟ้ามักจะสงบ
ม่ายรู้ว่าเข้ากับเหตุการณ์นี้ไหม
:a5:
-
เราไม่ชอบกรเลยเหมือนพวกร้ายหลบใน :a5:
-
อ่าน อิ่มอก ไปหลายตอนมากๆ
ขอให้คนแต่งมีเวลาว่าง แต่งพี่ดินไปนานๆ 555 (ล้อเล่นนน่ะก๊าบบบ :monkeysad:)
คนแต่งฝีไม้ลายมือ นอกจากจะเป็นเอกลัษณ์แล้ว ต้องบอกว่ายิ่งอ่านยิ่งรู้สึกว่าฝีมือ ก้าวหน้ากระโดดจะเทียมเท่าอายุเเล้ว :laugh: (น้องชมนะเค๊อะ)
ช่างประทับใจพี่ดิน
นักเลงที่ช่างซื่อตรง น่ารัก น่าหยิก น่าฟัดอย่าบอกใคร....
สมแล้วที่ไอ้พี่ภูมันหลงนักหลงหนา....
ขนาดพี่แก๊ก เพื่อนสนิท คิดซื่อๆ ก็ยังออกอาการหวงก้างได้
ขอบอกว่าอย่าเผลอ ดาวพระศุกร์จะไปดักรอตีหัว ลักพาพี่ดิน มาบ้าน ฟัดซะให้หนำใจ :z1:
-
โหยยยย พี่ดินเล่นบรรยายซะ หวิว หยิว ไปเลยอ่ะ :jul1:
หวังว่ากรคงได้คิดกับคำพูดของแก๊กนะ
-
5555+
ชอบพี่ดินจัง^^
-
คนเขียนมันร้ายหว่ะเฮ้ย
ปลื้ม พี่ดินสุดๆฉุดบ่ออยู่
-
ตอนที่ 24
(http://www.kaweeclub.com/link/2%20%2856%29.gif)
หลังจากตอกเสาเข็มปักลงดินแสดงความเป็นเจ้าของด้วยสติครบถ้วนสมบูรณ์วันนั้น
ไอ้เปี๊ยกมันก็ยังเป็นไอ้เปี๊ยกคนเดิม เป็นตัวของตัวเอง แสบแบบไหนก็แสบแบบนั้น
กร่างเป็นนักเลงในชุมชนยังไงมันก็ยังกร่างเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง
มันพร้อมที่จะท้าต่อยตีกับพวกขี้ยาที่มาวอแวกับสมุนมันยังไงมันก็ยังพร้อมเสมอต้นเสมอปลายอยู่อย่างนั้น ผมทำใจกับตัวตนของดินจนกลายเป็นความเข้าใจ
แต่ความจริงที่มันฟ้องสายตาอยู่ทุกวันว่าภาพนักเลงที่ดินเป็นมันคือเปลือกนอกที่ฉาบทับตัวตนจริงๆเอาไว้ ผมมองเห็นว่าคนของผมจริงๆแล้วมันเป็นผู้ชายตัวเล็กๆ หน้าคมใสแล้วก็หวานตามแบบฉบับผู้ชายรูปหล่อคนหนึ่งทั่วไป ไม่ได้ป่าเถื่อนหรือดูเลวร้ายเหมือนมาดนักเลงที่ใครๆเค้าเรียกกัน จะว่าผมหวงคนของผมก็ได้ แต่ดูเหมือนไอ้เปี๊ยกจะไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่ว่าหึงหวงเป็นยังไง มันเฉยมากถ้าเดินไปทางไหนแล้วมีใครมองผม ในทางตรงกันข้าม แค่มีใครปรายตามองมันไม่ต้องแสดงออกว่ามองแบบไหน ผมก็แทบจะเข้าไปกระชากมันมากระทืบให้จมหายไปในดิน
(http://www.kaweeclub.com/link/11%20%28246%29.gif)
(http://www.kaweeclub.com/link/11%20%28246%29.gif)
ไอ้เด็กหัวไวเค้าฉลาด เค้ารู้ว่าอยู่ใกล้ผมในที่รโหฐานส่วนตัวมันอันตราย อันตรายต่อหัวใจและอันตรายต่อร่างกาย เค้าถึงได้ทำตัวห่างเหินผมให้ได้น้อยใจกันอยู่เรื่อย
มันเข้าใจความหมายของแฟนหรือคนรักแค่ไหนวะเนี่ย
เฮ้อออ......มีเมียเป็นนักเลงก็กลุ้มแบบนี้แหละครับ
ในที่สาธารณะผมถูกห้ามเด็ดขาด ห้ามเข้าใกล้และแสดงความห่วงใยเกินความต้องการของเพศชายด้วยกัน อย่าว่าแต่ถูกเนื้อต้องตัวเลย แค่จับมือมันยังถือว่าเป็นภัยร้ายแรง
แล้วคนที่อยากจะตอกเสาลงดินอยู่ตลอดเวลาไม่แทบจะคลั่งตายได้ยังไง
เวลาหลังการเรียนการสอนของแสนดีเป็นเวลาที่มีค่าที่สุดของผมแล้ว ผมจะตักตวงเก็บสแปร์ตอกเสาเข็มเท่าไหร่ผมต้องเลือกทำเอาในเวลานี้ เวลาที่นักเลงใหญ่เค้ายกให้เป็นเวลาของผม
“ดิน ที่แขนไปโดนอะไรมา”
ไอ้ตัวดีเข้าไปอาบน้ำนานมากแล้วหลังจากไปคลุกดินคลุกทรายกับลูกสมุนมาทั้งวัน หลังจากที่นักเลงเค้าเข้าใจแล้วว่านอกจากโซฟาและเตียงแล้ว ห้องน้ำยังเป็นที่ที่สามารถตอกเสาลงหลุมได้อีกช่องทาง หลังจากวันนั้นมันก็ป้องกันตัวเองไม่ให้ผมเข้าไปวุ่นวายกับการอาบน้ำของมันอีกเลย ระยะเวลาในการอาบน้ำก็ยาวนานชวนให้คนรอหลับ ไม่รู้ว่าเค้าแกล้งผมหรือเค้าอาย แต่ไม่ว่ายังไงผมก็รอได้ เวลาที่จะเป็นของเราจริงๆมีแค่นี้ ผมต้องตักตวงให้ได้มากที่สุด
“ อ๋อ โดนลวดหนามเกี่ยวมานิดหน่อย”
นิดหน่อยของมันเล่นเอาผมใจหาย นิดเดียวที่ไหนร่องรอยถึงได้ลากยาวขนาดนั้น แล้วมีเลือดไหลซิบๆออกมาตลอดเวลานั่นอีกหละ มันเคยรักตัวมันเองบ้างมั้ยวะ ผมอยากจะบ้าตาย
“มาให้พี่ดูหน่อยสิ ลวดหนามเป็นสนิมหรือเปล่า เดี๋ยวไปให้พี่หมอดูหน่อยนะ ไม่รู้จะเป็นบาดทะยักหรือเปล่า”
“อย่าเว่อร์ได้ไหมลุง แค่ลวดหนามเกี่ยวไม่ได้ถูกยิง ให้มันมีร่องรอยบ้างก็ได้ มันถลอกได้มันก็หายได้ ลูกผู้ชายแมนๆ”
ยักคิ้วหลิ่วตาใส่ผมอีก ไอ้นี่นิ ผมปล่อยให้มันอยู่ใกล้ไอ้แก๊กมากไปหรือเปล่า รู้สึกพอเข้าใจกันได้เค้าทั้งคู่ก็สนิทกันรวดเร็วจนน่าหมั่นไส้ แล้วไอ้เพื่อนบ้านั่นมั่นก็สั่งสอนอะไรไอ้เปี๊ยกแปลกๆ อย่างที่เรียกผมว่าลุงนี่ก็เหมือนกันเป็นไอเดียของไอ้เชี่ยแก๊กทั้งนั้น เมื่อไหร่มันจะมีเมียสักทีวะ ชอบมาวุ่นวายกับเมียผมจัง
“บอกว่ามาดูหน่อย เร็วสิดิน อย่าลีลา”
ผมรู้ว่าเค้าไม่กลัวหรอกครับ แต่โอกาสนี้ สถานที่นี้ทุกอย่างเป็นโอกาสของผมทั้งนั้น เค้ารู้ดีว่าวิธีการทำโทษของผมทำให้ดินสลายกลายเป็นโคลนได้ ถ้าอยู่ในที่สาธารณะ ต่อให้ขู่ให้ลูกกะตาถลนออกมานอกเบ้ามันยังไม่สะดุ้งสะเทือนเลย
“ดูอย่างเดียวนะลุง ถ้ามากกว่าดู โดนเสยเบ้าตาแน่ๆ “
แน่ะ!!! เห็นมั้ยบอกว่าไอ้นักเลงมันแน่ มันรู้ทัน แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็เดินเข้ามาหาผม สายตาระแวดระวังตัวสุดชีวิต มันทำให้ผมไม่ค่อยอยากดูแผลอย่างเดียวเท่าไหร่ซะแล้ว ทั้งหมดนี้เป็นความผิดที่ไม่รู้ตัวของนักเลงใหญ่แต่เพียงผู้เดียว
“ยืนห่างอย่างนั้นพี่จะมองเห็นได้ยังไง เข้ามาใกล้อีกหน่อยสิ”
เค้าพอจะรู้ตัวว่าอาจจะพลาดท่าเสียทีราชสีห์อย่างผมได้ เค้าเลยยืนห่างจากผมประมาณสามช่วงตัว
“ไม่เห็นเหรอ นี่ไงๆ”
คนดีของผมเค้าเบี่ยงตัวให้ดูแขน แต่คุณครับมันเหมือนผมยืนอยู่สี่แยกดินแดงแล้วยาหยีผมเค้ายืนอยู่ตรงอนุสาวรีย์ชัย แล้วรอยขีดข่วนแค่นั้นผมจะไปเห็นได้ไงล่ะครับ
“ไม่เห็น เร็วๆสิเหมือนเลือดมันจะไหลมากกว่าเดิมนะ ใช่รึเปล่า”
เบบี๋ผมทำตาโตตกใจอ้าปากกว้างจนอยากจะจ้วงลิ้นเข้าไปทักทายกับลิ้นไก่เล่นๆ ตาคมที่ปกติก็โตอยู่แล้วกลับโตยิ่งกว่าเดิม ไม่ได้จับฟัดเมียตัวเองคืนนี้ พรุ่งนี้ผมจะขายบริษัททิ้ง ไม่บริหงบริหารมันแล้ว คงไม่มีปัญญาทำได้ขนาดนั้น แค่จะจับเมียกดสักทียังไม่มีปัญญาแบบนี้
นักเลงใหญ่ของผมเค้ารีบถลาเข้ามาใกล้ จนลืมไปเลยว่าเมื่อกี้ตัวเองกลัวอะไรอยู่ เลือดไม่ได้ไหลขนาดนั้นหรอกครับ มันแค่ซึมๆเล็กน้อยที่บาดแผล แต่จะน้อยจะมากแค่ไหนถ้าเป็นเรื่องของคนที่เราใส่ใจแล้ว เรื่องใหญ่เท่าสถานการณ์ประเทศไทยได้หมดแหละครับ
“ไหนๆ ดูให้หน่อยสิ ถึงว่าเมื่อกี้ถอนถูสบู่ถึงได้แสบๆ มันเกี่ยวยาวไปถึงด้านหลังด้วยหรือเปล่า”เค้าลืมเรื่องความปลอดภัยไปเลยครับ ส่วนผมกำลังคิดอะไรอยู่ในใจมีเหรอที่ผมจะลืมได้
“เฮ้ย เสาไฟฟ้า ทำอะไรอ่ะ ไหนว่าดูอย่างเดียวไง ไม่รักษาสัญญานี่หว่า”
ผมไม่รักษาสัญญาตรงไหนครับ ผมตั้งใจจะดูอย่างเดียวจริงๆ แต่ตอนนี้ผมนั่งอยู่บนเตียง เค้ายืนค้ำหัวผมอยู่ แล้วแผลนั่นอยู่สูงกว่าสายตาผมตั้งเยอะ ผมแค่ดึงเค้าให้นั่งลงบนตักเพื่อจะดูแผลได้ง่ายๆ ผมผิดตรงไหน แล้วนักเลงจะโวยวายทำไมกับเรื่องแค่นี้
“ดินยืนสูงกว่าตาพี่ พี่มองไม่เห็น อย่าขยับขยุกขยิกสิ กำลังนั่งทับอะไรอยู่ไม่รู้เหรอ เดี๋ยวมันตกใจขึ้นมาจะว่าพี่ไม่รักษาสัญญาไม่ได้นะ”
ได้ผล ไอ้เปี๊ยกหยุดขยับนั่งตัวเกร็งให้ผมต้องหลุดยิ้ม มันจะมีมิติน่ารักๆแบบไม่รู้ตัวให้ผมหลงใหลไปไหนเนี่ย บางเวลาไอ้ตัวดีก็เอางานเอาการมีความคิดเป็นผู้ใหญ่จนผมอึ้ง แต่บางเวลาเค้าก็ไร้เดียงสาจนผมกลัว แล้วเวลานี้เค้าก็เป็นเหมือนเด็กชายตัวน้อยๆที่กำลังเสียท่าผู้ชายอย่างผม อายุเราห่างกันไม่ถึงห้าปี แต่อยู่ใกล้ๆไอ้เปี๊ยกแบบนี้ รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นไอ้เฒ่าหัวงูยังไงก็ไม่รู้
“ ฮื่ออออ” เสียงประท้วงดังออกมาจากลำคอเมื่อผมเอานิ้วแตะโดนแผลที่มีขนาดเล็กเท่าปลายลวดหนามแต่ลากยาวแทบจะถึงกลางหลัง เลือดยังซิบๆปิดปากแผล ตอนเด็กๆผมเคยโดนแบบนี้มันไม่เจ็บเท่าไหร่แต่มันจะแสบมาก
“เจ็บเหรอ หรือแสบ พรุ่งนี้ให้พี่หมอดูหน่อยนะ ฉีดยาหน่อยเดี๋ยวเป็นบาดทะยัก”
ไม่ ได้หรอกครับแผลเล็กดูเหมือนไม่อันตราย แต่ตัวการที่ทำให้เกิดแผลมันอันตรายครับเป็นเหล็กแล้วอยู่ในที่โล่งกระทบกับ สภาพแวดล้อมตรงๆแบบนั้นร้อยทั้งร้อยต้องเกิดสนิมแน่ๆ
“อื้อ มันก็แสบ แต่มันก็เสียวด้วยอะ”
ตายๆ พูดแบบนี้ต่อให้นักเลงระแวดระวังตัวเองแค่ไหนก็อันตรายจ๊ะยาหยีของพี่ ต่อให้เสร็จภารกิจแล้วต้องโดนตีนพี่ยังยอมเลย เสาไฟฟ้ายอมตายอยู่ในโพรงดิน
แผลที่ไหล่ถูกเลิกสนใจไปนานแล้ว ตอนนี้สิ่งที่น่าสนใจมากกว่าแผลเห็นจะเป็นปากแดงๆแต่พิษสงเหลือร้ายนี่ต่างหาก แล้วนักเลงใหญ่ที่เต้นเหยงๆต่อต้านผมแล้วบอกว่าไม่ยอมๆ ตอนนี้ละลายอยู่แทบตัก ส่งลิ้นเข้ามาตอบสนองลิ้นผมที่ส่งเข้าไปทักทายแล้ว
“ฮื่อ อื้อ ฮื่อ” ไอ้เปี๊ยกรัวหมัดกระแทกหน้าอกผมจนต้องถอนปากออกมาอย่างเสียดาย
“ขอโทษครับ มีอะไรเหรอ แต่ให้หยุดตอนนี้ไม่ได้แล้วนะ” ชอบขัดใจสามีช่วงเวลาเข้าด้ายเข้าเข็มแบบนี้จริงๆให้ตาย เอามีดมาแทงอกข้างซ้ายพี่เลยดีกว่ายาหยี
“อย่าเพิ่งทะลึ่งสิวะ มันแสบอ่ะ พอโดนลิ้นแล้วแสบ ทายาให้ก่อนได้ไหม แล้ว แล้ว แล้วหลังจากนั้นลุงจะต่อก็ได้”
ตาย ตายครับ เสาไฟฟ้าโค่นลงมาตายสนิทแทบเท้าเพียงดินนี่แหละครับ
ไปหยิบหยูกยามาทาให้ยาหยีผมแล้ว ช่วยแพนกล้องไปที่โคมไฟ แจกัน หรือม่านก็ได้นะครับคืนนี้เสาเข็มจะตอกลงดินล่วงเวลา
(http://www.kaweeclub.com/link/11%20%28246%29.gif)
(http://www.kaweeclub.com/link/11%20%28246%29.gif)
เช้านี้คนที่โดนผมสูบพลังไปหลายครั้งหลายคราลุกหายไปจากเตียงตั้งแต่เช้า เดี๋ยวนี้นักเลงใหญ่เค้าปรับตัวได้กลับมาแข็งแกร่งเหมือนเดิมแล้ว เสียงดังลั่นออกมาจากห้องอาหารทำให้รู้ว่าไอ้คนที่ผมไม่ได้อัญเชิญ มันส่งเสียงเกี้ยวพาเมียคนอื่นแต่เช้า
“ไอ้แก๊ก ตกลงบ้านมึงไม่มีข้าวกินเหรอ กรกลับไปแล้วมึงยังมีธุระอะไรอีก”
“โอ้โห ไอ้คนรวยไร้น้ำใจ ข้าวเช้าแค่นี้มึงเลี้ยงเพื่อนไม่ได้เหรอ”
“แค่ข้าวเช้ากูไม่หวงเท่าไหร่ แต่มึงรู้ใช่มั้ยว่ากูหวงอะไร”
“โถ โถ เพื่อนภูครับ ด้วยความเคารพเลยนะครับควาย กูทำอะไรกูรู้อยู่แก่ใจครับ คนหนึ่งก็มาเฟียคนหนึ่งก็นักเลงใหญ่บาปกรรมอะไรของกูหนักหนาวะ นี่ดีนะที่กูหล่อให้พอได้สบายใจบ้าง”
“มึงอย่าแถ ตกลงแล้วมาทำไมแต่เช้า”
“วันนี้มึงจะพาดินไปสมัครสอบเข้ามหาลัยไม่ใช่หรือไง”
“เออ แล้วเกี่ยวอะไรกับมึง”
“กูไม่เกี่ยวเว้ย แต่พอดีน้องดินของมึงขอให้กูเอี่ยวด้วยนิดหน่อย ใช่มั้ยครับลูกพี่ ให้ผมเป็นลูกน้องแล้วปกป้องหน่อย พ่อของน้องมันแดกหัวพี่อยู่แล้วรู้มั้ยครับ”
ไอ้แก๊กนี่มันชะตาขาดวันนี้แน่ๆ เบบี๋ของผมเค้ากำลังกินข้าวและกินนม พอโดนไอ้บ้าแก๊กพาดพิงเข้าไปที เขาแทบสำลักนมเดี๋ยวนั้นเลยครับ ถ้าเมียกูเป็นอะไรไปนี่มึงตายคาตีนกูและน้องสาวกูแน่แก๊ก แสนดีทำหน้าไม่พอใจที่ถูกไอ้แก๊กเรียกร้องความสนใจของคุณครูไปจากตัวเอง ตาแดงๆนั่นบอกว่าพร้อมจะร้องไห้ตลอดเวลา ดีนะที่คุณครูเค้ารู้ใจลูบหัวลูบหลังให้จนมีสีหน้าดีขึ้นกว่าเดิม
“อืม ให้พี่แก๊กเค้าไปช่วยดูแนวข้อสอบให้อะ เห็นว่าที่มหาลัยเค้ามีขายแนวข้อสอบที่จะออกด้วย พาพี่เค้าไปด้วยก็ไม่เกะกะอะไรหรอก รถออกจะกว้าง คิดซะว่าพี่แก๊กเค้าเป็นล้ออะไหล่ก็ได้จะได้สบายใจไง”
ดีมากจ๊ะที่รักของพี่ ถ้าไอ้แก๊กเป็นล้ออะไหล่พี่จะสบายใจกว่านี้แน่จ๊ะแต่นี่เบบี๋ของพี่สบายใจแต่เราจะไม่สบายหูไปตลอดทางนะ
“มึงยักคิ้วใส่กูทำไมไอ้แก๊ก จะไปก็ได้นี่เห็นว่ามีประโยชน์ต่อดินนะเนี่ย”
“มึงจะสร้างภาพให้ตัวเองดูดีไปไหมภู กูดูยังไงๆ คำพูดเมื่อกี้ก็แฝงความนัยว่ามึงกลัวเมียชัดๆ”
“พี่แก๊ก ไอ้เชี่ยแก๊ก”
ส่งเสียงออกไปเป็นแพ็คคู่ สะดุ้งพร้อมกันทั้งห้อง แสนดีถึงกับผวากอดคุณครูแทบทันที
“ขอโทษทีครับๆ แสนดีพี่แก๊กขอโทษครับ แหะ แหะ ลืมตัวว่ะ คำนี้เป็นคำต้องห้ามใช่มั้ยว่ะ กูท่องแล้ว แต่มันยังไม่ขึ้นใจอะนะ ให้อภัยกูเถอะ ข้าวต้มเย็นหมดแล้วนะ กินข้าวๆ”
ไอ้ขี้ขลาดตาขาว คราวนี้รอดตัวไปนะมึง
(http://www.kaweeclub.com/link/11%20%28246%29.gif)
(http://www.kaweeclub.com/link/11%20%28246%29.gif)
รอบ รั้วมหาลัยคราคล่ำไปด้วยเด็กม.ปลายและเด็ก ปวช. วันนี้เป็นวันรับสมัครสอบตรงเข้ามหาวิทยาลัยในหลายๆคณะ มองไปทางไหนก็เจริญหูเจริญตาไปหมด โดยเฉพาะคนที่ติดตามมาด้วยตามความต้องการของยาหยีผม มันตื่นเต้นเป็นพิเศษยิ่งกว่าไอ้เปี๊ยกที่ดูตื่นเต้นแต่ยังเก็บอาการ จุดหมายปลายทางของเราคือตึกบรรยายรวมใหม่คณะวิศวกรรมศาสตร์ มีเด็กมายืนออกันเต็มหน้าคณะ ไอ้เปี๊ยกรีบเดินไปต่อแถวซื้อใบสมัคร ไม่มีอาการลังเลสำหรับนักเลงใหญ่เค้าตั้งใจเอาไว้แล้วว่าตัวเองอยากเรียน อะไร ไอ้เปี๊ยกวางอนาคตไว้ให้ตัวเองหมดแล้ว มีเด็กนักเรียนเข้าแถวซื้อใบสมัครในสาขาโยธามากกว่าสาขาอื่นๆแถวถึงได้ล้น ออกมาจนถึงถนนหน้าคณะเลยทีเดียว ส่วนไอ้ตัวแถมของงานมันเดินพล่านไปทั่วพื้นที่แหละครับ อาหารตามันเยอะนี่คณะนี้ผู้ชายทั้งนั้น ถึงจะมีสาวๆหลงมาบ้างแต่ก็ห้าวไม่แพ้ผู้ชายเลยทีเดียว
“ลุง มายืนแทนหน่อยได้ไหมจะไปห้องน้ำ”
“ให้พี่ไปเป็นเพื่อนไหม”
“ผมโตจะเข้าเรียนมหาลัยแล้วไปเองได้ เข้าใจ๋ ไม่ใช่เด็กอนุบาล”
เป็นไง โดนตอกหน้าหงายเลยไหมภูตะวันบอกแล้วไม่จำว่าอย่าสปอยอะไรนักเลงใหญ่เค้ามาก เค้าเป็นผู้ชายดูแลตัวเองได้ ทำอะไรไม่คิดดีเท่าไหร่ที่ได้แค่สายตาตัดพ้อต่อว่ามา ไม่โดนกระทืบเท้าให้ได้ขายหน้าคนอื่นๆแถวนี้
เข้าแถวแทนนักเลงตัวดีจนแถวที่ยาวล้นไปบนถนนถอยร่นเข้ามาใต้ตึกคณะแล้วก็ยังไม่มีวี่แววของไอ้ตัวดี นี่มันไปเข้าห้องน้ำแถวไหนวะ ไม่ใช่นักเลงใหญ่ของผมไปท้าต่อยตีกับใครอีกนะ เท่าที่ดูด้วยสายตาคนแถวนี้ดูถึกและบึกบึนตามมาตรฐานชายไทยทั้งนั้น น้อยคนมากที่จะเห็นว่ามีใครบอบบางกว่าผู้ชายทั่วไปได้เท่าเบบี๋ของผม
เหมือนชายเสื้อโดนเขย่าจากด้านหลัง จังหวะและน้ำหนักของแรงเขย่าไม่คุ้นเคย
“คุณครับ คุณเป็นผู้ปกครองของผู้ชายตัวเล็กๆขาวๆ ผมยาวๆเท่านี้ใช่มั้ยครับ” จากท่าทางที่เด็กคนนี้บรรยายมามันก็เข้าข่ายนักเลงใหญ่ของผมนะ
“ใช่คนที่ใส่เข็มขัดของวิทยาลัยนี้หรือเปล่าครับ”วันนี้ดินใส่เสื้อนักศึกษาแขนสั้น กางเกงแสลคและใส่เข็มขัดวิทยาลัยที่จบมา
“ใช่ครับๆ”
“ครับ พี่เป็นพี่ชายของเค้า มีอะไรหรือเปล่าครับ”
“เค้ามีเรื่องกับวิทยาลัยคู่อริอยู่หลังห้องน้ำครับ”
สะดุดลมหายใจ อกวูบโหวง ชาไปทั้งร่าง!!
ไอ้จัญไรคนไหนมันกล้ามาหาเรื่องนักเลงใหญ่ของผม โทรศัพท์ถูกกดไปยังไอ้แก๊กแทบทันที ไม่ต้องรอนานก็มีเสียงตอบรับกลับมารวดเร็วทันใจ
“แก๊ก มึงมาต่อแถวแทนกูที ดินกำลังมีเรื่อง”
(http://www.kaweeclub.com/link/2%20%2856%29.gif)
สวัสดีค่ะ วันนี้กลับเข้าสู่สภาวะปกติ คือวันละตอนนะคะ แหะ แหะ อยากพูดคุยมากกว่านี้ แต่เพื่อนยืนจี้เอวอยู่อะคะ มันรีบ
๐ ขอให้ทุกคนเสพย์พี่ดินกันตามอัธยาศัยนะคะ
๐ แฟนคลับพี่เมฆหายไปไหนหลายคนอ่ะ เป็นห่วงนะ
๐ ขอบคุณทุกคนเหมือนเดิมคะ ยินดีต้อนรับแฟนใหม่พี่ดินทุกคนนะคะ
๐ TRomance
-
:L1:
-
พี่ดินน่ารักจังงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
บรรยายยทนั่นได้น่ารักจิงๆเลย
กรี๊ดประโยคาสุดท้าย
"ไม่อยากตบตีแย่ง......เอ่อ.....สามีกับใครนะเว้ย"
-
อ้าวๆน้องดินมีเรื่องซะแล้วเสาไฟฟ้าไปช่วยเมียด่วน
-
เอาละสิ พี่ดิน นักเลงใหญ่ไปมีเรื่องอะไร กับใครที่ไหนอีกแล้วววววววว
พี่ภู ไปช่วยพี่ดินให้ทันนะค่ะ อย่าให้หน้าใสๆ ของพี่ดินมีแผลเด็ดขาดน้า
-
พี่ดินนนนนนนน โถ่ อย่าเป็นอะไรนะ พี่ภูรีบไปช่วยเร็วๆเข้า :sad5:
ว่าแต่ พี่แก๊กแกนี่จะมาเป็นเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดตอนหลังมั้ยเนี่ย :m20:
ว่าแต่ พี่ภูนี่เป็นพระเอกที่ทั้งน่าสงสารและน่ารักดีเนอะ คึคึ :laugh:
แต่ยังไงซะ เค้าก็เลิฟๆพี่ดินที่สุดในเรื่องอ่า ฮ่าาาาาา :pandalaugh:
-
ใครมันกล้ามาหาเรื่องพี่ดินเนี่ยยยยยย
ถึงจะเป็นนักเลงใหญ่ แต่ตัวคนเดียวก็น่าเป็นห่วงนะ
พี่ภูรีบไปช่วยด่วนนนน
-
:o ใครบังอาจมาทำอะไรพี่ดินเนี่ยยยยย
-
OMG !!!!
เกิดอารายขึ้น
-
มีเรื่องอีกแล้ว จะเป็นไรไหมนะ
-
พี่ดินงานเข้าซะตั้งแต่ยังไม่ทันได้เรียนเลยนะเนี่ยะ
ใครฟระ มันช่างกล้า
-
แค่วันไปสมัคร น้องดิน ก็องค์บากลงซะแล้ว... o22
-
กรี๊ดดดดดดดดดดด พี่ดินโดนรุมซะแล้ว
สามีรีบไปปกป้องด่วน :n1:
-
น้องดินตัวนิดเดียวแต่ พริกขี้หนูอายเลยนะเนี้ย ฮุ ๆ
-
:o8: ในที่สุดก็ได้ปักเสาลงดินอย่างถาวร......
เอ๋า.......พี่ดินเรียนที่นี่จะเวิร์คมั้ยคะ แค่วันซื้อใบสมัครก็เจอคู่อริซะแหล่ววววว...
ขอบคุณไรท์เตอร์มากนะคะ :L2:
-
:z2: :z2: :z2:
ไปช่วยภรรยาด่วนค่ะคุณภู >///<
-
พี่ดินนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน สู้ๆๆๆ สู้เฟร้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
(ลุง เอ่อ..อัพเกรดนิพี่ภูนิ คริคริ)
ปล.ชักจะหลงปลื้มพี่แก๊กมากขึ้นๆทุกที คริคริ
-
พี่ดินจะเป็นอะไรมั๊ยเนี่ย????
พี่ดินสู้ๆๆๆๆๆน่ะ :ped149: :ped149:
พี่ภูตามไปช่วยพี่ดินเร็วๆๆๆน๊าาา อย่าให้ใครทำร้ายพี่ดินเด็ดขาดเลยย :angry2: :angry2:
-
ใครบังอาจทำอะไรพี่ดิน :angry2: :angry2: :angry2: :serius2:
-
ตอนที่แล้วทำเอาเสียเลือดแทบหมดตัว...ดีนะที่หาผ้ามาอุดจมูกไว้ได้ทัน (-,,-)
ไม่งั้นมีหวังวันนี้ร่างกายคงแห้งเหี่ยวหัวโต...หัวใจคงหยุดทำงาน...เพราะไม่มีเลือดไปเลี้ยง 55555555 (พูดซะเวอร์เชียวตู = = b)
และแล้วเสาไฟฟ้าก็ปักลงดินอย่างสมบูรณ์...คราวนี้พี่ดินคงจะไม่ครางแคลงใจอะไรแล้วนะ...พี่ภูเค้าพิสูจน์ให้เห็นแล้วนี่นา...คริคริ
ส่วนตอนล่าสุดนี่...เค้าก็เสียเหมือนกันนะ...เสียน้ำตาหน่ะ...หัวเราะจนน้ำตาเล็ดไปหมดแล้ว
ขำพี่ภูจริง ๆ...และรู้สึกเอ็นดูพี่ดิน พ่อยอดยาหยีของพี่ภู แต่เป็นพ่อยอดยาใจของพี่ >///////<
พี่ดินจะแมนไปไหนอ่ะ...คือแบบว่า...ใจจริงเนี่ย ไม่อยากจะยอมรับเลยนะว่าพี่ดินแมน...เพราะเห็นพี่ภูจะปักเสาลงดินที่ไร
พี่ดินก็เคลิ้มเสียจนคนอ่านแทบละลายตามกันเลยทีเดียว...แต่ในเมื่อพี่ดินยังยืนยันว่าพี่ดินแมน...คนอ่านก็จะเชื่อตามนั้นน่ะ...จริง ๆ นะ...จริง จริ๊ง <3~*
และแล้วความแมนของพี่ดินก็เป็นปัญหาจนได้...ใครบังอาจมาทำร้ายยอดดวงใจของพี่แบบนี้...งานนี้สงสัยพี่ภูคงจะได้ออกโรงช่วยปกป้อง
แนะนำว่ากระโดดเข่าคู่ใส่มันเลยพี่ภู...แต่เอ๊ะ...พี่ดินเค้าแมนขนาดนี้...พี่ภูจะมีบทให้แมนมั้ยเนี่ย...กร๊ากกกกกกกก ก กกกกกก ก กกส์
พีเอส ,, พี่แก๊กที่รัก...อย่าหลุดคำต้องห้ามบ่อยนักสิ...เด่วโดนเข่าคู่พี่ดินเต็มหน้า จะหาว่าเค้าไม่เตือนไม่ได้นะเออ...คริคริ
-
ชอบพี่แก๊กกกกก แซวเยอะๆนะ เอาให้พี่ดินอาย(พี่ดินจะตื๊บมากกว่าสินะ)
พี่ภูรีบไปช่วยด่วนเลยนะ แต่ระดับพี่ดิน นักเลงขนาดนั้น ไอ้พวกนั้นมันกล้ามาก
พูดถึง ตอกเสาเข็มอะไร๊ อย่ารุนแรงมากนะ เค้ากลัวพี่ดินเจ็บ
นะลุง ก๊ากกกกกกกกก :m20:
-
เสาไฟฟ้า ไปเร็ว
พี่ดินอยู่ใ นอันตราย
รีบไปด่วนๆๆ
อ๊ากกกกกกกกก
ยำมันเลยพี่ดิน :beat: :z6: o18
-
:haun4: :o8:
ให้ด่วนเลยเสาไฟฟ้า พี่ดินแย่แล้ว
-
ขอบคุณทั้งคนแต่งและคนเอามาลงเลยนะคะ
ติดตามตอนต่อไปคร้า :กอด1:
นักเลงใหญ่จะเป็นไงบ้างก็ไม่รู้
พี่ภูไปให้ทันนะ :call:
-
อ้าวเฮ้ย พี่ดินโดนตี อย่าเป็นไรมากนะ
ลุงให้ว่องเลย สาด m16 ใส่พวกนั้นเลยค่ะ
ขำพี่แกก็ก อยากเห็นเมียพี่แกจริง
-
ห่วงกันจริง ห่วงกันจัง
คริคริ พี่ภูดูแลดินดีๆๆนะ
:man1:
-
สอบ สอบ และสอบ T^T
ไม่ได้อ่านหลายวัน พี่ภูได้ตอกเสาเข็มแล้ว :mc4:
แต่!!! ตอนนี้พี่ดินมีเรื่องซะแล้ววววว
เป็นกำลังใจให้นะคะ
-
พี่ดินอย่าเป็นไรนะ
พี่ภูรีบไปช่วยด่วนเลย
-
มีเรื่องอีกแล้ว แง แง ว่าแต่พี่ดินเข้าเรียนแล้วต้องมีหนุ่มๆมาป่วนแน่ๆเลย
หรือจะเป็นสาวๆ
-
พี่ดินนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
โอ่ยยยย รีบเลยนะพี่ภู
ขนาดน้องจะมีเรื่อง ยังมีเวลาบอกให้พี่แก๊ก มาต่อแถว
ฮ่าๆๆ แน่นอน นะ นักเลงเค้าเน้นเรื่องเรียน ถ้าพลาดไปพี่ภูจะซวย
ตามไปช่วยให้ได้นะ กระทืบให้แม่งหมดเลย กล้ามาแหยมพี่ดิน!!
-
ไปเร็ว
เมียกำลังมีภารกิจที่ยิ่งใหญ่ :beat:
จัดหนัก!!!
ฮ่าๆ
-
พี่ดินงานงอก แล้วภูจะไปทันใหมอ่ะ
เอ่อ แล้วมิทราบว่าคุณน้องคนที่มากบอกอ่ะ ทำไมไม่ช่วยกันก่อนอ่ะ แล้วค่อยมาบอก
เฮ่อ แล้วพี่ดินของเจ้จะมีแผลมากกว่าแผลลวดหนามใหมเนี่ย
-
อากกกก....ด่วนค่ะ
ไปช่วยเด็กด่วนๆเลยคุณเสาไฟฟ้าาาา
-
มีเรื่องซะแล้ว..ไปช่วยน้องเร็ว ๆ เลยพี่ภู..
นักเลงน่ารักที่สุด.. :m1:
-
พี่ภูรีบไปช่วยพี่ดินเร็วๆนะ
ชอบพี่แก๊กที่สุดเลยอ่า
ตอนนี้อยากเห็นเมียพี่แก๊กและอะ
-
ตอนที่แล้วชอบอะ
"ไม่อยากตบตีแย่ง......เอ่อ.....สามีกับใครนะเว้ย"
อ้ากกกกน่ารักที่สุด
ตอนนรี้พี่ดินก็ยงคงเป็นนักเลงใหญ่เหมือนเดิม
สู้ๆน้าาา
555
^^
ขอบคุณค่ัะ
-
ฆ่ามันทิ้งซะนะพี่ภู มันบังอาจมากมาทำร้ายนักเลงเรา
จัดการ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ :laugh:
-
พี่ดินคนแมนที่สุดในสามโลกของเค้ามาแล้ว
แต่แค่มีสามีเป็นเสาไฟฟ้าแค่นี้ไม่สะเทือนความแมนของพี่ดินหรอก
(อวยความแมนของพี่ดินไม่แคร์สื่อ และสิ่งแวดล้อม)
-
นักเลงใหญ่มีเรื่องสะแล้วว
พี่ดินจะสู้เค้าได้ไมเนี้ย
-
ใครมาจีบพี่ดิน แล้วพี่ดินต่อยปากแตกแน่ๆเลย
ไม่รู้จักซะแล้วใครเป็นใคร
-
พี่ดินมีเรื่อง
ลุงไปช่วยเมียด่วนเลย
-
อ๊าคคคค
เจอกับอริแบบนี้ซวยแต่วันเลยนะ
ว่าแต่อริของพี่ดินนี่น่าจะหมอบแทบเท้าพี่ดินนะ
กว่าลุงจะไปถึง
-
ใครมันมาหาเรื่องพี่ดิน :m16:
ลุงเคลียร์เลยยยยย
-
น้องดินของพี่ภูจะเปนอะไรไหม
o22
-
ถึงจะเป็นนักเลงแต่ตัวก็เท่านี้นะพี่ดิน ยังขยันจะมีเรื่องให้พี่ภูต้อง
เต้นเป็นเจ้าเข้าอีกแล้ว ไอ้พี่แก๊กแกไม่ช่วยอะไรที่เป็นประโยชน์
มากกว่านี้บ้างเหรอไง ..... :pig4:
-
ครายยยยยย คร๊ายยยยยยย มันมาหาเรื่องพี่ดิน
ถ้าพี่ดินเป็นอะไรนะจะจัดการไรเตอร์...แกล้งพี่ดินของเค้า :m31:
ปล.จริงๆที่พาลใส่ไรเตอร์เพราะดันตัดฉากเสาไฟฟ้าตอกลงดิน 555+
-
หลงพี่ภู กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
คนอะไร น่ารักตล๊อดดดดดดดดดดดดดด ฮ่าๆ :pig4:
-
ใคร กล้ามาหาเรื่องพี่ดินนนนนนนนนนนนนน
ไปจัดการเลยลุง... เด๋วหน้าพี่ดินเสียโฉมขึ้นมา
อร๊ากกกกก ตื่นเต้นๆๆๆๆ
-
ใครทำอะไรพี่ดิน :sad4: :sad4: ลุงช่วนด่วนนนนน
เสาไฟฟ้าไม่ลืมภาระกิจที่เมียสั่ง ขนาดรีบไปช่วยพี่ดิน ยังต้องโทรบอกอิพี่แก๊กมาต่อคิวซื้อใบสมัครแทนเล้ย
แต่ขอแซวหน่อยเหอะลุงจะหื่นปายหนาย ----->"คนที่อยากจะตอกเสาลงดินอยู่ตลอดเวลา"
+1 ให้ไรเตอร์และคนโปดส์
-
ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง...อย่างแรง...ดิน..สู้ๆๆ
-
ใครมันกล้ามาทำอะไรพี่ดิน คุณภูติดเทอร์โบไปเลย แบบนี้ต้องเหยียบๆ เหยียบให้จมดินไปเลย หึหึ
-
โหยย
อะไรอีกเนี่ย
พี่ดิน
มีเรื่องไม้เว้นเลยเหอะ
ว่าแล้วก็จัดให้สุดชุดใหญ่
อิอิ
ว่าแต่ว่า
เก่งนะ
เมื่อคืนก็ใช่น้อย
ยังจะมีแรงไปต่อยตีกะชาวบ้านเค้าอีก
สุโค่ยยยย
-
ถ้าพี่ดินเข้ามหาลัยแล้ว ภูไม่ต้องมีอันทำอะไร
วันๆนั่งหึงแต่พี่ดิน :laugh:
-
นักเลงใหญ่มีเรื่องแล้ววว
เสาไฟฟ้ารีบตามไปช่วยอย่างด่วน
พี่แก๊กเป็นลูกน้องของพี่ดินเหรอเนี่ย :laugh:
-
ค่าเช่าห้องเท่าไหร่อ่ะ จะค้างสักคืน
ค้างง่ะ
-
รอตอนต่อไปคะ
-
อร๊ากกกกกก ลุงไปช่วยพี่ดินด่วนๆ
แต่ว่าลุงนี่หื่นตลอดดดดด แล้วพี่ดินก้น่าร๊ากกกกก :impress2: ยั่วไม่รุตัว สะกิดต่อมหื่นลุงทู๊กกกที :z13:
-
พี่ดินน่ารักจังงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
เหมือนเด็กๆเลย :o8: :กอด1:
พี่ภูแม่ง หื่นตลอดเวลาอ่ะ...หาเรื่องปักเสาลงดินตลอด...
พี่ภูไปช่วยพี่ดินให้ทันนะ! เร็ววววววววววววววววววววว
-
ย้ายที่เรียนเถอะครับบ พีดิน ยังไม่ได้เข้าเรียนเลยมีเรื่องซะเเล้ว
โอ้ยจะบ้าตาย พีดินจะเป็นไรป่ะเนี้ย ลุงจะไปช่วยเมียทันป่ะเนี้ย
มาต่ออีกตอนไม่ได้หรอครับบ อิอิอิ อยากรู้ๆๆ กริ๊ดดดดดดดด
ปล.เป็นห่วงพีดิน เดี่ยวจะไม่ดีต่อลูกในท้อง
:impress2: :impress2: :impress2:
-
เพิ่งเค้ามาอ่าน ว้าวๆๆๆ
เสพติดเลย
ขอเป็น FC พี่ดินนะคร้าบบบ
อยากจองสือด้วยอ่ะ
-
วันแรกพี่ดินก็มีเรื่องซะแล้ว ใครกันมาทำร้ายพี่ดิน
พี่ภูรีบไปช่วย ด่วนๆๆๆ :o12:
+ให้พี่ดินพี่ภู :L1:
-
ดินนี่ขยันมีเรื่องเนอะ
หาเรื่องให้รักหาเรื่องให้หลงอยู่ได้
:-[
-
อ่าพี่ดินน่ารักอ่า
แล้วใครเนี่ยมามีเรื่องกะพี่ดิน
พี่ถูไปช่วยพี่ดินเร็วๆๆ
-
เอิ่ม...ตั้งแต่วันซื้อใบสมัครเลยเหรอพี่ดิน
ลดความแมนบ้างไรบ้าง แมนไปไหมเนี่ย555+
พี่ภูรีบไปช่วยอย่างด่วน ก่อนพี่ดินจะเจ๊บตัวมาก
แล้วไอ้พวกที่มาหาเรื่องนี่จะมีผลในระยะยาวป่าวหว่า!!
-
พี่ดินน่ารักมาก จะน่ารักไปถึงใหน
แต่ พี่ดินห้าวมากกกกกกก
-
เฮ้ยยย...ใครวะ บังอาจมาหาเรื่องพี่ดิน
:m31: :m16:
-
กรี๊ดด พี่ดินทำไมน่ารักอย่างงี้เนี่ยยย
แต่ใครบังอาจมาหาเรื่องพี่ดิน ลุงจัดการเลยยยยย :m31:
+1 ให้พี่ดิน อิอิ
-
โอ้ยๆ ใครบังอาจมาหาเรื่องพี่ดินเนี่ย :angry2:
มีเรื่องตั้งแต่วันแรกเลยอ่ะ
สงสัยชีวิตนักศึกษาของพี่ดิน คงจะต้องมีเรื่องให้พี่ภูปวดหัวอยู่เรื่อยๆแหงแซะ :เฮ้อ:
-
นักเลงจริงพี่ดินเรา :13223:
-
:m31: :m31: :m31:คุณลุงเสาไฟฟ้ารีช่วยพี่ดินด่วนๆ
พี่ดินรอแปปนะ
ปล.รักพี่คนแต่งกะพี่คนโพสต์
-
กรี๊ดดดด
สนุกค่า~ ชอบๆ
พี่ดินนี่สุดยอดเลยนะคะ แค่วันมาสมัครก็มีเรื่องซะและ 55+
พี่ภูนี่หวงสุดๆเลยนะเนี่ย ไปเลยค่ะพี่ภู ไปกระทืบมัน!! ใครมันบังอาจแตะต้องเมียพี่ ฆ่ามันให้ตายยย!!<เว่อร์อีกและกู
รีบๆมาอัพไวๆนะคะ ^^ อยากอ่านๆๆ
-
ชอบประโยคนี้สุดๆๆ
"หนึ่งคนทิ้งเราให้ตาย อีกคนให้ลมหายใจ อีกทางคือรักจริง อีกทางก็รักฝังใจ"
ตรงสุดๆๆสำหรับประโยคนี้ค่า
-
อ๊ากกก :serius2: พี่ดินโดนลอบทำร้าย
ลุงอย่าำไปยอมนะ ตามไปช่วยและจัดการด่วน :m16:
เมียลุงใครอย่าแตะ!!!
-
:z2: ฮะฮ้า ใช่ย่อยนะพี่ดินเนี่ย วันแรกก็เอาซะละ อย่างนี้เสาไฟฟ้าต้องป้องกันพี่ดินด้วยไฟฟ้าแรงสูงซะแล้วละมั้ง :z2:
:pig4: :pig4:
-
ตามอ่านทันละค่า
โฮกมาในที่สุดก็มีเอ็นซีโดยความเต็มใจ
น้ำตาคนอ่านอย่างเราจิไหล โฮๆๆๆ
ใครกันนะที่กล้ามีเรื่องกะพี่ดิน เดี๋ยวเถอะ หาเรื่องตายเรอะ
-
พี่ภูทั้งหื่นทั้งขี้หึงแต่เป็นอิตาคุณลุงที่รักเมียมาก :-[
พี่ดินก็ยังเป็นพี่ดินคงความแมนไว้ตลอด :laugh:
พี่แก๊กออกมาแต่ละตอนทำเอาขำจนน้ำตาไหล :m20:
-
พี่ดิน วันแรก ก็มีเรื่องเลยหรอ สู้ๆพี่ดิน อย่าให้เสียเชิงนักเลงใหญ่
ภู รีบไปช่วยภรรยาโดยไว อย่าให้มีรอบขีดข่วนนะ
-
เรียกลุงทีพี่ภูดูเปนดคแก่มากมาย อิอิ
ว่าแต่หญ้าอ่อนอย่างนู๋ดินี้เคี้ยวง่ายไหมคะ
สุดที่รักโดนรุมซะแล้ว
รีบไปช่วยให้ว่องเลยคุณพี่
เอาให้มันรู้กันไปว่าเมียข้าใครอย่าแตะ
พี่ดินร้ายเดียงสาเวอร์ๆ
พูดออกมาแต่ละคำทำเอาทั้งพี่ภูทั้งคนอ่านหัวใจจะวาย
น่ารักโพดๆๆๆๆๆ
:m1:
-
ลุงรีบไปช่วยพี่ดินเร็วววว
แก๊กจะมีคู่มั้ย แล้วถ้ามีชายหรือหญิง ?
-
ดิน ไปมีเรื่องซะงั้น
-
:haun4:
คิดจะเล็มหญ้าอ่อนต้องทำจาย
อย่าล่มก่อนถึงอ่าวให้ไวจงดี
เอิ้กๆๆๆๆ
ช่วยด่วนนน นนนน ไอเสาไฟ
โดนต่อยไม่กลัว กลัวพี่ดินโดนอย่างอื่นงะ :z10:
-
เฮ้อ..พี่ดินทำให้ห่วงอีกแล้ว
-
เรียกลุงเลยวุ้ย
แล้วไอ้บ้าถาบันนี่มันก็ตีกันทุกที่ทุกสถานการณ์เลยเหรอว่ะ ไม่เข้าใจเจงๆ
-
กว่าพี่ภูจะไปถึง พี่ดินจัดการเรียบร้อยแล้วม้างงง
-
:m31: น้องดิน ตื้บมานเลยยย :m31:
-
:mc4: ฉลองครบ 100 หน้า
:mc3: :mc3: :mc3:
-
^
^
^
^
ไม่ทันป้าคนนี้ เค้าจะไปฟ้องพี่ดิน :o12:
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4: ฉลองด้วยคน อิอิ
-
ฮ่า ๆๆ :m20:เป็นลุงแล้ว :m20: :m20:
-
นายภูรีบไปช่วยเร็ว
-
เปลี่ยนจากสามีเป็นลุงไปแล้ว
แก็กก็ช่างสอนนะ :m20:
ชักอยากจะเห็น ซะมี or เมีย ของคุณพี่แก็กซะแล้ว
-
ต๊ายยแล้วพี่ดิน แค่เปิดซื้อใบสมัครก็มีเรื่องกันซะแล้ว
อย่างนี้ เปิดเรียนคุณภู ไม่ส่งการ์ดมาดูแลเลยหรอ อิอิ
ว่าแต่ เดี๋ยวนี้ สมยอมคุณภูไปเยอะนะคะ พี่ดิน หุหุหุ
-
เอาแล้วไง ไปห้องน้ำแป๊ปเดียวมีเรื่องเลยหรอพี่ดิน
พี่ภูรีบไปช่วยเร๊ววว
พี่แก๊กอย่างฮาอะ เมียพี่แกจะเป็นยังไงหนอ
อยากเห็นฉากพี่แก๊กกลัวเมียบ้าง ฮ่าาาๆ
:laugh: :laugh:
-
กรรม......พี่ดินโดนรังแกซะงั้น
-
แอร๊ยยยยยย
อะไรกันเนี่ยะ
ยังไม่ทันไรนักเลงใหญ่ของเราก็มีเรื่องซะแระ
พี่ภูไปช่วยเมียด่วนๆ
-
ทำหน้าที่สามีได้ไม่มีบกพร่องจริงๆ
จะไปช่วยเมียยังไม่ลืมหน้าที่ต่อแถวที่เมียสั่งไว้
:laugh:
-
ค้าง!!! ถ้าคู่อริคงมาหาเรื่อง ไม่ก็เข้ามาพูดเข้าต้องห้ามแน่
-
ดินมีเรื่องอีกแล้ว ดีนะมีคนมาบอกภูไม่งั้นไม่อยากคิดเลย
:pig4: writer คะ
-
:z6: ไอ้พวกนั้นโดนพี่ดินสอยสลบไปหมดแล้วว ไม่ต้องเปนห่วงหรอกพี่ภู อิอิ รอตอนต่อไปนะคร้าบๆๆ ไรเตอร์ :z13:
-
เรื่องงี้ไม่พลาดนะพี่ดิน
-
เกิดเรื่องจนได้
รอลุ้นตอนต่อไปโลดขอรับ :a9:
-
ใครบังอาจตามกระทืบพี่ดินถึงนี่
เดี๋ยวมันผู้นั้นจะไม่ได้ตายดี
****** ยืม เอ็ม 16 ของเฮียลีโอไปไป่ เดี๋ยวหมวยเอาให้ฮ่าๆๆๆๆ
-
ใครมันบังอาจขนาดนี้ฟร่ะ
-
เพิ่งได้มาทำความรู้จักกับพี่ดิน แค่รู้จักก็หลงรักซะแล้ว
ของคุณค่ะสำหรับเรื่องน่ารัก ๆ ชอบมากค่ะ
-
อ๊ากกกกกกกกก
คู่อริที่ไหนมารังแกพี่ดินของเค้าเนี่ย :m31:
พี่ภูรีบไปปกป้องด่วนๆเลย อย่าให้พี่ดินเป็นอะไรนะ
-
น่าน แค่มาซื้อใบสมัครยังได้เรื่องแล้วท่ามาเรียนไม่ไหวจะเคลียร์แน่
สงสัยต้องฝังชิฟติดตัวให้พี่ดินเค้าซะล่ะมั้ง :m20:ห่างหูห่างตาไม่ได้เลย
-
:m16: ทำไมต้องแพลนกล้องไปที่โคมไฟ
แล้วนักเลงโต ไปห้องน้ำคนเดียวได้
:angry2:แต่กลับมีเรื่องกับอริซะงั้น
แล้วยังงี้ลุงจะให้เรียนต่อดีไหมเนี่ย
-
ไปถึงนิคงโดนพี่ดินเราจัดการหมดแล้วม๊างงงง 555
ปล ตอนนี้ก็ยังคิดถึงพี่เมฆกะอิพี่ฉานอยู่นะคะ :man1:
-
พี่ิดิน...มาสมัครเรียนนะคร้าบบบ~ :laugh:
พี่ภูไปช่วยด่วนเลย!! :z6:
-
OMG!
din! u can't stop fighting,right?
guess coz your cute face 555+
hope everything fine
-
พี่ดินแกก็ใจใหญ่เกินตัวจริงๆ
-
มาฉลอง 100 หน้าจ้าาา
-
มาฉลอง100หน้าด้วยคนทันมั้ยไม่ทันก็เป็น101ก็ได้ :mc4:
ก่อนอื่นขอแสดงความยินดีกับTRomanceที่เข้าชิงหลายตำแหน่ง :L2:
ส่วนตัวเสียดายเรื่องพี่ภูกะน้องดินไม่เข้ารอบ :monkeysad:
แต่ไม่เป็นไรทั้งคู่คงเข้าไปอยู่ในใจของแฟนคลับแล้วล่ะ :-[
ว่าแต่น้องดินจะเรียนจบปริญญาตรีโดยไม่บุบสลายมั้ยนะ :เฮ้อ:
พี่ภูจะไปช่วยทันมั้ยแล้วกรจะยอมรามือหรือเปล่า :call:
ยังไงก็อย่ามาม่าต้มยำนะเรารักคู่นี้อ่ะ :กอด1:
ขอบคุณคนแต่งกะคนโพสนะ :pig4:
-
ให้ทาย........พอลุงไปถึง เจอพี่ดินกำลังกระตืบคู่อริอยู่ เอิ๊กๆๆๆๆๆ
-
"คนหนึ่งก็มาเฟียคนหนึ่งก็นักเลงใหญ่บาปกรรมอะไรของกูหนักหนาวะ นี่ดีนะที่กูหล่อให้พอได้สบายใจบ้าง”
ขำแก๊กซะจริงๆ :laugh:
ลุ้นๆ...
พี่ดินจะเป็นไรมั้ยเนี่ย หรือควรเป็นห่วงคู่อริดีหว่า :z2:
-
:sad4: :sad4: น้องดินของพี่ภู โดนปล้ำอยู่อะเปล่าอะเนี่ย(เอ๊ะ...หรือว่าไปปล้ำเค้ากันแน่เนี่ย น้องดิน )
เดี๋ยวมีเฮแน่ๆๆเลย :z2: :z2: :z2:
-
:mc4:
:L2:
100 หน้าด้วยความรวดเร็ว
-
ใครกล้าหาเรื่องพี่ดินหว่า
มันช่างกล้า เด๋วมันนจะโดนสหบาทาบรรดาแควนๆ พี่ดิน
-
มาฉลองที่หน้าเกิน 100 หน้า ด้วยคนค่ะ เร็วจริงๆ :mc4:
แล้วก็มารอนักเลงใหญ่ดวย ไม่รู้ว่าจะเป็นไรมากไหม
-
พี่ดินมีเรื่องอีกแล้วอย่างนี้เสาไฟฟ้าจะไปช่วยทันไหมเนี้ย
แต่คู่นี้สมกันจริงๆนะนักเลงกับมาเฟียเคมีเข้ากันสุดๆ
-
พี่ดินงานเข้าเเล่วๆๆ o22 o22
ปล.เปงกำลังใจให้Tromance (คิดถึงพี่เมฆกับพี่ฉานเหมือนกันนะเนี่ย :กอด1:)
-
:oni1: :oni1: :oni1:
เข้ามารอพี่ดิน
-
ตอนที่ 25
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line9/16795.gif)
“เฮ้ยยยยย ไอ้เชี่ยภู”
กำลังประคับประคองไอ้เปี๊ยกอยู่ดีๆ ไอ้แก๊กก็วิ่งหน้าตั้งเข้ามาหาสีหน้าตกใจเชียว
“อะไรวะแก๊ก เบาๆหน่อย ไอ้ห่าคนมอง” ตอนแรกผมรู้สึกแค่เป็นที่สนใจของคนที่ผ่านไปผ่านมาเฉยๆ แต่ตอนนี้เริ่มรู้สึกกลายเป็นเป้าสายตาเพราะว่าเสียงไอ้แก๊กเนี่ยแหละครับ
“มึงอย่าไปสนใจเลยไอ้บ้า คนมองตั้งแต่เห็นมึงใส่สูทผูกไทด์เดินปากแตกเข้ามาแล้วมั้ย กูคิดว่ามึงจะเข้าไปห้าม ไม่คิดว่ามึงจะเข้าไปนัวกะเค้าด้วยนะไอ้ประธานใหญ่ ”
“ตอนแรกกูก็ตั้งใจจะเข้าไปห้าม” แต่มันมีบางอย่างที่ทำให้ห้ามอย่างเดียวไม่ได้เว้ย
“แล้วอะไรดลใจให้มึงเข้าไปปากแตกออกมาวะ” ขอบใจในคำถามนะเพื่อน เพราะว่ามีคนกวนตีนอย่างมึงนี่แหละมั้ง
“ไม่มีอะไรดลใจ กูเข้าไปเพราะคนจัญไรบางคน”
“มันจัญไรยังไงวะภู มันแอบดูดินเยี่ยวเหรอวะ” ผมว่าคนที่ขั้นกว่าไอ้พวกนั้นน่าจะเป็นไอ้แก๊กนะ
“ไอ้เหี้ย มึงเริ่มจัญไรกว่าแล้วนะกูว่า มันเรียกดินว่าไอ้ตุ๊ด” คำนี้ยาหยีผมเค้าทนฟังไม่ได้เลยนะ
“ห๊า แค่เนี๊ยนะ แค่ไอ้พวกเวรนั่นพูดคำต้องห้ามมึงถึงกับเข้าไปรุมยำมันเลยเหรอวะ”แค่นี้ของ ไอ้บ้าแก๊กทำให้คนดีผมเค้าช้อนตาขึ้นมามองหน้าคนพูดกันเลยทีเดียว บอกแล้วว่าคำต้องห้าม
“เรื่องนั้นไม่ทันตีนกูหรอกวะ แต่ที่กูต้องร่วมด้วยช่วยดินยำเพราะมันลวนลามเมียกู โอ๊ย ดินเตะขาพี่ทำไม” พูดจบปุ๊บรีแอคชั่นกระแทกหน้าแข้งจังๆ
“ก็แล้วมึงพูดอะไรออกมาหละ” แหะ แหะ โทษทีจ๊ะยาหยี พี่ลืมตัว
“พี่ขอโทษครับ พี่โมโหไปหน่อย เลยไม่ทันคิด” อูยย ค้อนสามีแบบนี้น่าจับแอบหลังเสาแล้วฟัดปากยื่นๆนี่ให้ชื่นหัวใจสักที
“ห๊า อะไรนะ มันจะลวนลามลูกพี่กูเลยเหรอวะ มึงจัดการมันแค่นี้น้อยไปภู เรื่องใหญ่ขนาดนี้ไม่รอกูวะ มันอยู่ไหนกูจะไปซ้ำ” ร่างที่ไอ้แก๊กพยุงออกไปก่อนมันจะเอ่ยจบประโยค แต่ที่ร่างมันไปไหนไม่ได้ไกลนั้นเพราะโดนรั้งกลับมานี่แหละครับ
“อย่าไปให้กระดูกเสื่อมเลยตาแก่ เรื่องแค่นี้เค้าเคลียร์กันไปหมดแล้ว จะโวยวายทำไม ที่นี่ไม่ใช่ตลาดนะ”
คำพูดนี้ไม่ได้ออกมาจากปากเบบี๋ผมหรอกครับ คนดีของผมกำลังหงุดหงิดและคงปวดระบมไปทั้งตัว และเค้าก็มัวแต่ส่งสายตาเขียวปั๊ดมาให้ตอนที่เอ่ยคำต้องห้ามออกไปนั่นแหละครับ
“ขอโทษครับน้อง ว่าแต่ใครวะภู” ไอ้แก๊กสงบลงทันทีที่โดนคนที่ช่วยพยุงดินมาอีกฝั่งต่อว่า เป็นผม ผมก็อายครับโตเป็นควายแล้วโดนเด็กม.ปลายต่อว่า เสียหมาไปไม่น้อย
“น้องเค้าอยู่ในเหตุการณ์ ช่วยดินไว้” เรียกว่าฮีโร่เลยก็ได้
“อ้อ ขอบคุณน้องมากนะครับที่ช่วยเพื่อนพี่กับน้องชายเอาไว้”
ไม่รู้ว่ามันมารยาทดีหรือกลัวกันแน่ คนที่มาช่วยดินเอาไว้เป็นเด็กผู้ชาย ม.ปลาย ตัวสูงใหญ่ดูหุ่นก็รู้เลยว่าเล่นกีฬาแน่ๆ แต่หน้าตาน่ารักไม่เหมาะกับบุคลิกภาพ (อีกแล้ว) น่าจะเป็นเด็กนักเรียนโรงเรียนชายล้วนมีชื่อเสียง แต่ดูท่าทางและคำพูดแล้วแสบไม่แพ้นักเลงใหญ่ของผมเลยทีเดียว อย่างน้อยน้องคนนี้ก็เป็นอีกคนที่ตวาดจนไอ้แก๊กจนหัวหดเข้าไปในกระดองได้
“ขอบคุณทำไม แล้วจะทางการไปไหน เค้าเรียบร้อยกันไปตั้งนานแล้ว แล้วมาสร้างภาพพี่ชายน้องชายทำไม กูไม่ใช่ควายพอจะรู้อยู่ว่าเค้าเป็นอะไรกัน”โห เมียพี่ว่าตรงแล้ว น้องเองก็ตรงแบบชนิดที่ว่าเมียพี่หยุดก้าวขาไปเหมือนกันนะเนี่ย
“แหะ แหะ เหรอครับ ขอโทษครับ เด็กอะไรวะดุชิบหาย” มันไม่แน่จริงหรอกครับมันพูดประโยคหลังเบาๆอยู่ในลำคอ
“มึงว่าอะไรนะตาแก่” แต่เหนือฟ้ายังมีกาแลคซี่ครับ
“เปล่าครับ พี่ยังไม่ได้พูดอะไรเลยครับ แล้วพี่ก็เพิ่งจะ 24 พี่แก่ตรงไหน” โถๆ มันอยู่ท่ามกลางเด็กม.ปลายขนาดนี้มันยังไม่รู้ตัว
“แก่ตรงนี้แหละ ตรงนู้นก็แก่ ตรงนี้ก็แก่ ใส่มาได้เสื้อลายพร้อยขนาดนี้ ถ้าหนีบกระเป๋าที่จั้กแร้หน่อยนะ เสี่ยเก็บค่าแชร์ชัดๆ”
ถ้าผมไม่เจ็บปากอยู่นะ ผมจะทิ้งตัวลงไปดิ้นกับพื้นแล้วหัวเราะให้ดังไปทั่วประเทศไทยเลยครับ เคยแขวะมันไปแล้วครั้งแล้วเรื่องการแต่งตัวของมัน แต่มันก็ยังมั่นใจว่ามันเท่ห์ จริงแล้วไอ้แก๊กก็ไม่ได้แต่งตัวแย่อะไรหรอกนะครับ ก็ทันสมัยนี่แหละ แต่คงมีอะไรไปกระทบต่อมหมั่นไส้ของน้องเค้า ไอ้คนมั่นใจในตัวเองเลยจ๋อยไปเลยครับ
“ภูกูดูแก่แล้วก็ดูแย่ขนาดนั้นเลยเหรอวะ”เค้าว่าเด็กยังจริงใจแล้วก็ไร้เดียงสานะเว้ยแก๊ก
“เออ” ในเมื่อเพื่อนต้องการความมั่นใจ ผมก็ยินดีจัดให้อยู่แล้วไม่มีปัญหา
“ขอบใจ มึงช่วยให้กูมีกำลังใจขึ้นมาก เชี่ย”
“พี่แก๊ก พี่ได้ซื้อใบสมัครให้ผมรึเปล่าครับ”
ยาหยีของพี่ แขนเดาะ ปวดไปหมดทั้งตัวขนาดนี้ จะพูดแต่ละทีก็ซี๊ดให้พี่ต้องใจหายที ก็ยังเป็นเด็กดีห่วงเรียน
“ซื้อสิครับ เพื่อผู้ช่วยในอนาคตของพี่ พี่ไม่พลาดอยู่แล้วพี่เหมามายกโหลเลย”
“พี่ครับ ผมเรียนคนเดียวนะพี่ พี่จะเหมามาถมที่แทนดินแทนทรายเหรอ เสาไฟฟ้ามึงจ้างพี่แก๊กไว้มึงแน่ใจแล้วเหรอ กูว่าเราจ้างคนใหม่ดีมั้ย เพื่อนมึงดูท่าทีแล้วใช้เงินไม่เป็นว่ะ เปลืองต้นทุนขนาดนี้เห็นทีบริษัทมึงจะสูญเสียกำไร”
ทำไงดีครับ ตอนนี้ผมหลงเมียซะด้วยสิ เค้าว่าเชื่อเมียแล้วจะเจริญรุ่งเรือง อันนี้ก็ไม่รู้นะว่าจริงมั้ย หรือจะลองพิสูจน์ตามที่ไอ้เปี๊ยกบอกดีวะ
“พอเลยๆทั้งคู่ผัวตัวเมียเลย รักกูจริงๆ กูรีบกูห่วงนี่หว่า ก็คนขายถามว่าจะเอากี่ชุด กูก็บอกว่ากี่ชุดก็ได้เอาๆมาเถอะ แม่งก็ยัดให้กูมานี่แหละ”
“กูยังไม่ได้ว่าอะไรมึงเลยนะแก๊ก”
“ปากมึงไม่ว่า แต่ตามึงนี่ด่ากูไปถึงบรรพชนแล้วมั้ง แล้วน้องดินเป็นไงบ้าง”
“เมียเพื่อนมึงแขนเดาะ เจ็บปาก ตัวน่วมและต้องหาหมออ่ะ มึงยังสงสัยอะไรอีกมั้ย “ที่น้องคนนี้พูดไอ้เปี๊ยกไม่เห็นจะมีทีท่าทำร้ายร่างกายเลยแฮะ
“ครับๆ งั้นไปที่รถกันเลยครับ เดี๋ยวแวะไปหาพี่หมอเลยแล้วกันทั้งคู่ เด็กอะไรวะดุจริงๆไม่เคารพผู้ใหญ่เลย”
“แล้วจะทำไม มีอะไรให้น่าเคารพมั้ยล่ะ มาถึงก็โวยวายอาละวาดอยู่ได้ หนวกหู พูดไปแล้วมันมีประโยชน์อะไรมั้ย แทนที่จะให้เค้าพักเพราะเค้าเจ็บกันอยู่ ไม่รู้เรื่องอะไรเลย ไปเก็บค่าแชร์เถอะไป”
“เฮ้ย เก็บค่าแชร์อะไร เห็นแบบนี้พี่เป็นวิศวกรนะ”
“เหรอ ไม่บอกไม่รู้นะเนี่ย มองยังไงก็ผู้ใหญ่ไร้สาระละวะ”
รู้สึกเหมือนเดินกลับไปสู่บรรยากาศเดิมๆตอนที่ผมเจอไอ้เปี๊ยกครั้งแรก ตอนนั้นไอ้เปี๊ยกก็แสบไม่แพ้น้องคนนี้หรอก แววตาเอาเรื่องแบบนี้และเถียงคำไม่ตกฟากแบบนี้ก็อปปี้กันมาชัดๆเลย ฟ้าสร้างน้องเค้ามาเพื่อไอ้แก๊กป่าววะ
“ลืมถามเลย นายชื่ออะไรเหรอ ขอบใจอีกทีนะที่เข้ามาช่วย ไม่งั้นเสียทีพวกมันแน่ๆ”
“ชื่อก้าน ไม่เป็นไรหรอกเรื่องนั้นอะ แล้วก็ไม่ต้องพูดสุภาพกันก็ได้กูก็ง่ายๆเหมือนมึงแหละ”
“เออๆ ดีๆ กูก็ไม่ชินพูดอะไรหงิมๆแบบนี้เหมือนกัน แล้วมึงมาสมัครสอบอะไร”
“วิศวโยธา แต่ว่าช้าไปแล้วว่ะ กูยังไม่ได้ซื้อใบสมัครเลย ไม่เป็นไรเค้าให้สมัครได้ตั้งสามวันเดี๋ยวกูค่อยมาใหม่ก็ได้”
“เฮ้ยมึงจะซื้อทำไม ก็เอาที่กูก็ได้เนี่ย เพื่อนลุงเค้ากว้านซื้อมาถมที่เป็นสิบๆชุด”
“ขอบใจว่ะ”
“งั้น ออกไปด้วยกันเลยมั้ย ก้านมากับใครหรือเปล่า ถ้าไม่ต้องรอใครออกไปกับพวกพี่เลยมั้ยแวะเอาดินไปให้หมอดูแป๊บเดียว เดี๋ยวเราไปกินข้าวกันนะ”อยากขอบคุณที่น้องเค้าอุตส่าห์ช่วยไอ้เปี๊ยกไว้ ด้วยครับ
“ผมมาคนเดียวครับพี่ หนีที่บ้านมาเบื่ออ่ะไม่ชอบให้ใครตามมาเป็นพรวน ไปด้วยก็ดีเหมือนกับครับ กำลังเบื่อๆ” เออเว้ย มันก็ใจง่ายดี
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/60006.gif)
สี่ชีวิตรวมทั้งมิตรใหม่ของไอ้เปี๊ยกที่พวกเราชวนมาก็ตามมาด้วยง่ายๆ ก้านดูเป็นเด็กผู้ชายที่นิสัยใจคอคล้ายๆดิน กล้า ห้าวหาญและไม่เกรงกลัวใคร ดูจากเหตุการณ์ที่ผ่านมาทั้งๆที่ไม่รู้จักกันทั้งๆที่ไม่ใช่เรื่องอะไรของก้านเลยแท้ๆ แต่เขาก็ทนเห็นคนอื่นถูกทำร้ายไปต่อหน้าต่อตาไม่ได้
ผมเพิ่งรู้วันนี้เองว่า วิทยาลัยที่ไอ้เปี๊ยกเคยเรียนนั้นเป็นวิทยาลัยสายช่างที่มีเรื่องยกพวกตีกันแบบไม่มีสาเหตุบ่อยๆ เรื่องนั้นไม่มีอะไรน่าสนใจเท่ากับไอ้ตัวดีของผมมันอยู่รอดปลอดภัยมาได้ยังไงตั้งสามปีวะ จากรูปร่างของพวกที่มาทำร้ายดินแล้วแค่สู้กันแบบหัวต่อตัวผมยังไม่เห็นว่าไอ้เปี๊ยกจะมีอะไรไปสู้กับเขาได้ แค่รูปร่างก็แพ้กินขาดแล้ว
ผม ต้องนับถือจิตใจเด็กผู้ชายตัวเล็กๆหน้าหวานๆคนนี้สินะ คนเราตัดสินที่รูปร่างหน้าตาภายนอกไม่ได้จริงๆ อย่างก้านก็เหมือนกัน ผมคิดว่ามหาลัยที่ก้านเลือกมาสอบเข้าตรงไม่ใช่มหาลัยชั้นนำของประเทศที่เด็ก โรงเรียนชายล้วนอย่างก้านใฝ่ฝันที่จะเข้ากันหรอก ดูจากภายนอกแล้วเด็กคนนี้มีฐานะไม่ด้อยไปกว่าผมเหมือนกัน แต่ท่าทีนิ่งขรึมและดูเหมือนหยิ่งผยองนั้น ดูเหมือนน้องเค้าจะมีปมอะไรในใจนะ ผมไม่อยากเข้าไปละลาบละล้วงเรื่องส่วนตัวใครหรอก แต่ถ้าน้องคนนี้คบเป็นเพื่อนกับดินได้ ผมคงสบายใจขึ้นเยอะ
ใครว่าในวิทยาลัยสายช่างไม่มีเรื่องเกย์ให้ต้องกังวลใจวะ แล้วเหตุการณ์ที่ผ่านมามันคืออะไร มันแค่หัวเข็มขัดไม่เหมือนเหรอ มันไม่ใช่แค่นั้นแน่ๆ ถ้าแค่เรื่องสถาบันแล้วมันจะผลักดินเข้าห้องน้ำแล้วลวนลามแบบนั้นได้ยังไง
คนดีของผมก็ใจใหญ่เกินตัว ไม่ยอมใครและก็สู้หัวชนฝาทั้งๆที่ตัวคนเดียวขณะที่พวกมันมากันถึงห้า ดินบอกว่าก้านเข้าไปช่วยแต่ต่อให้สองต่อห้าก็ดูท่าว่าจะเอาไม่ไหว ไอ้ตัวดีของผมมันเลยเสียสละเอาตัวเองล่อเป้าแล้วให้ก้านไปตามผมมาช่วยเนี่ยแหละ
มันจะไม่เละขนาดนี้แน่ๆ ถ้าภาพสุดท้ายที่ผมเห็น ไม่ใช่ไอ้จัญไรสามคนนั่นกำลังรุมล้อมเมียผมเอาไว้ ดินปะป่ายขาป้องกันตัวเองเต็มที่ แต่มีคนหนึ่งล็อคตัวแล้วให้อีกคนล็อคแขนเอาไว้ ส่วนไอ้เหี้ยตัวใหญ่สุดของกลุ่มคนนั้นมันกำลังฝังจมูกกับซอกคอดินอย่างบ้าคลั่ง ผมไม่กระชากมันออกมาแล้วกระทืบให้สมองออกมานองห้องน้ำก็ดีเท่าไหร่แล้ว รู้เลยว่าฟิวส์ขาดจนขนาดฆ่าคนได้มันเป็นยังไง ผมไม่สนใจอะไรอีกต่อไปแล้ว ไม่สนว่าตัวเองมาในสภาพนักธุรกิจใส่สูทผูกไทด์ยังไง เป้าหมายเดียวถึงเข้าไปกระชากดินออกมาให้เร็วที่สุด ดีที่พวกมันยังเกรงกลัวท่าทางการแต่งตัวและจังหวะฝ่าตีนของผมอยู่บ้าง มันถึงได้ถอยทัพออกไป แต่อย่างนั้นผมก็ได้หมัดเสยปลายคางมาให้พอเจ็บๆคันๆ แต่ดินนั้นแขนเดาะแน่ๆไม่รู้ว่าไหล่จะหลุดด้วยหรือเปล่า อย่าให้ผมรู้นะว่าไอ้เดนคนพวกนั้นมันสอบผ่านเข้ามามหาลัยนี้ได้ ผมมั่นใจว่าไม่เอามันไว้แน่ๆ แค่แตะต้องคนของผมมันก็บังอาจเกินพอแล้ว มีสิทธิ์อะไรมาทำร้ายร่างกายคนของผม ล็อคแขนต่อยท้อง แล้วมันยังหยามนักเลงใหญ่ด้วยการเข้าไปไซร้คอแบบนั้น ผมก็ไม่แปลกใจว่าทำไมนักเลงใหญ่ถึงได้สู้แค่ตาย
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/60006.gif)
พี่หมอสะบัดหัวถอนหายใจทันทีที่ถึงคลินิก ตอนอยู่ในรถดูเหมือนดินจะไม่เป็นอะไรมาก ยังพูดคุยกับผมและเพื่อนใหม่มาได้ตลอดทาง ส่วนไอ้แก๊กนั้นเป็นตัวแถมต่อไป เพราะมันดูจะไม่เข้าตาเพื่อนใหม่นักเลงเค้าสักเท่าไหร่ จะชวนพูดคุยอะไรถึงได้โดนมองหน้าแล้วต่อว่าด้วยสายตาแบบนั้น
สะใจกูฉิบหายเลยว่ะแก๊ก นานแค่ไหนแล้ววะ ที่กูไม่ได้เห็นหน้าหมาหงอยมึงขนาดนั้นตั้งแต่น้องดาวแฟนคนสวยของมึงทิ้งไปใช่มั้ยว่ะ ถึงว่า ตอนอกหักถึงได้เข้าอกเข้าใจกูได้มากขนาดนั้น
“เจอดินทีไรเจ็บตัวมาให้รักษาทุกทีนี่พี่หมอชินแล้ว แต่คุณภูก็โดนมาด้วยนี่สิ พี่หมอแปลกใจ แต่คุณภูยังอยู่ในวัยรุ่นเลือดร้อนอยู่นี่เนอะ” เหมือนจะดีนะแต่ถ้าไม่มีประโยคสุดท้ายอะ
“ 555 ไอ้ภูมันอยากเป็นอินทรีแดงครับพี่หมอ มันอยากเป็นฮีโร่ แต่มันฉลาดน้อยไปหน่อยเสือกเอาหน้ารับหมัด เป็นไงครับคุณภู มึงขี้เหร่ขึ้นจมหูเลย” ผมว่าเท้าผมมันยังวาดลีลาใส่หน้าคนอยู่นะ มันยังกระตุกเป็นจังหวะไม่หายเลย
“ให้กูขี้เหร่บ้างเหอะว่ะแก๊ก ดีกว่าขี้เหร่ตั้งแต่เกิดอย่างมึงนะเว้ยต้องใช้เสื้อผ้าหน้าผมช่วย แล้วช่วยได้มั้ยห๊า เสี่ยใหญ่เก็บค่าแชร์ 555 ก้านคิดได้ไงอะ ตอนแรกพี่ก็นึกอยู่นานนะว่าอิมเมจเพื่อนพี่เหมือนอะไร เพิ่งมารู้สึกว่าใช่ก็วันนี้อะ 555” ไอ้แก๊กเจอผมแซวเรื่องนี้ยันลูกบวชแน่ๆ
“ก็เพื่อนพี่เค้าเยอะเกินไปอะครับ มันสะดุดตาแต่ไม่มีอะไรสะดุดใจอะครับ สาวๆที่ไหนจะแลอ่ะ ไม่มีสาวที่ไหนเทสต่ำขนาดนั้นมั้งครับพี่” น้องก้านพูดดีมากครับเอากิฟจากพี่ไปสามกระโหลก
“น้องที่มาใหม่นี่เพื่อนดินเหรอ ไม่เคยเห็นเลยนะ แล้วเมื่อไหร่ดินจะเป็นอะไรอย่างอื่นมาให้พี่หมอดูบ้างล่ะเนี่ย ที่ไม่ใช่ตีกันมาจนเจ็บตัวแล้วก็โดนเสือบางตัวจับกินน่ะ” ผมแอบเห็นว่าตอนพี่หมอพูดแบบนี้ไอ้เปี๊ยกมันชะงักไปเหมือนกับตกใจแต่ไม่นานก็กลับมาก้มหน้าแดงเหมือนไม่อยากตอบโต้อะไรให้เข้าตัวอีก
“ก็ผมกลัวพี่หมอเบื่อพวกหวัด 2009ไง ผมเลยหาอะไรใหม่ๆให้พี่หมอรักษาบ้างเป็นเคสสตั๊ดดี้อะครับ พี่หมอจะได้ไม่ลืมว่าทำแผลเค้าทำกันยังไง”จะมีใครแถได้น่ารักสุดใจขาดดิ้นเท่าเมียผมอีกไหม มีใครจะส่งเข้าประกวดหรือเปล่า
“ทางที่ดีมาเยี่ยมพี่หมอแบบไม่เป็นอะไรมาเลยจะดีกว่านะ ส่วนคุณภูปากแตกบ่วมเห่อขนาดนี้คงกินน้ำพริกไม่ได้ไปหลายวันนะ”
“ไม่เป็นไรครับพี่หมอ ช่วงนี้ผมชอบกินก๋วยเตี๋ยว” เกี้ยวเมียตัวเองในที่สาธารณะจะมีใครหาว่าผมหน้าด้านมั้ยนะ แต่ไม่สนใจ เห็นนักเลงใหญ่เค้านั่งอายหน้าแดงแบบรู้ความนัยกันสองคนแบบนี้ ต่อให้ต้องหน้าด้านกว่านี้ผมก็ทำได้
“เสาไฟฟ้า เงียบปากไว้บ้างก็ไม่มีใครเค้าคิดว่าเป็นใบ้หรอกนะ พี่หมอครับนี่ก้านเพื่อนผมเพิ่งรู้จักกันวันนี้ ก้านเองก็มีแผลรบกวนพี่หมอดูให้หน่อยนะครับ”นักเลงที่ไหนจะจิตใจดีเท่าเมียผมคนนี้วะครับ
“เฮ้ยดิน กูไม่เป็นไรมากโดนแค่ปลายๆหมัดแค่เจ็บๆแต่ไม่มีแผลอะไรหรอก”
“ยังไงก็ขอบใจมากนะเว้ย ถ้าไม่ได้ก้านช่วยเอาไว้ป่านนี้คงตายคาส้วมไปแล้ว”เฮ้ย!!ชาตินี้พี่ปล่อยให้เบบี๋ตายก่อนพี่ไม่ได้หรอกจ๊ะ เสาไฟฟ้าต้องปักอยู่ในโพรงดินเท่านั้น
“แล้วนี่ใครจะเป็นคนเล่าว่าตกลงไปมีเรื่องกันได้ยังไง”
“ใครก็ได้ที่ไม่ใช่ไอ้ห่าแก๊ก ใครก็ได้ที่ไม่ใช่ไอ้เสี่ยเก็บคาแชร์นี่” เฮ้ยใจตรงกันได้สองคนขนาดนี้เลยเหรอวะ สงสารไอ้แก๊กมันเหมือนกันนะ ใครๆก็ไม่รัก 555
สวัสดีคะ อย่างที่เคยบอกว่านิยายเรื่องนี้คนเขียนไม่ได้มีพล็อตไว้ล่วงหน้า ไม่ว่าเรื่องไหนๆก็ไม่เคยมี อยากเป็นคนที่แต่งนิยายแบบวางพล็อตไว้ล่วงหน้าเหมือนกัน แต่เป็นนักเขียนมือใหม่เข้าใจกันด้วยนะคะ (อ้อนแม่ยกสุดๆ 55)เรื่อง ของเรื่องคืออยากจะบอกว่า วันนี้ตื่นขึ้นมาพร้อมกับคำว่าไม่รู้จะแต่งอะไร แต่สัญญากับคนอ่านไว้แล้วว่าจะลงทุกวันเลยต้องปั่นออกมาให้ได้ แต่คนที่มาคอยดันเพื่อกดดันก็เหมือนแรงขับเคลื่อนในแต่งนิยายเหมือนกันนะคะ บางคนอาจจะบอกว่าไม่ต้องแคร์คนอ่านขนาดนั้นก็ได้ แล้วในทางกลับกันถ้าไม่มีคนอ่าน คนเขียนเองก็มาไม่ได้ถึงตอนนี้หรอกคะ คนเขียนกับคนอ่านก็เหมือนเต้ารับกับเต้าเสียบทางไฟฟ้าเนอะ ถ้าไม่เสียบเข้าหากันแล้วมันจะมีกระแสไฟเกิดขึ้นมั้ย ตอนนี้ไม่มีอะไรมากไปกว่าเปิดตัวเพื่อนใหม่พี่ดินนะคะแล้วอาจจะเลื่อนขั้น เป็น................ในวันข้างหน้าใครที่เชียร์พี่แก๊กเอาไว้ก็จับตาให้ดีๆ นะ
๐ ขอบคุณทุกคนเหมือนเดิมคะ แล้วก็ยินดีต้อนรับคนใหม่ๆเหมือนเดิม
๐ อยากทักทายรายคน แต่ไม่สามารถจริงๆคะ เคยนับเล่นๆกับน้องเซแล้วพบว่าประชากรแฟนคลับพี่ดินในแต่ละตอนนี่ร้อยกว่าๆ เลยเอาเป็นว่าขออนุญาตทักทายแบบรวมๆนะคะ
๐ ขอบคุณที่ช่วยดูคำผิดให้เหมือนเดิมนะคะ เจ้าประจำตรวจคำผิดเรา สองตอนมานี้เห็นแล้วว่าพูดไม่ออกบอกด้วยอีโมมาสองตอนแล้ว 555 ยื่นทิชชู่ให้
๐ TRomance (รู้สึกภูมิใจที่มีคนบอกว่าแต่ง nc ออกมาฮามากกว่าหื่นนะคะ)
(http://i.kapook.com/glitter/2009/th/12/T091209_02C.gif)
-
คำผิดคงเยอะหน่อยวันนี้เซ รีบลง กลัวจะรอกันนาน เลยดูไม่ค่อยทั่ว ถึงดูทั่วก็ยังหลุด :m23:
และขอบคุณทุกคนที่โหวตให้ พี่ฉานและพี่เมฆ นะคะ
:pig4: :pig4:
-
ไรท์เตอร์ขยันๆ ถูกใจคนอ่านจริงๆ ค่ะ
แถมเนื้อเรื่องก็น่ารัก แถมฮาได้ใจมากค่ะ
+1 ให้ค่ะ
:L2:
-
เนื้อคู่ฟ้าประทานของเสี่ยแก๊กมาแล้ว
รายนี้แสบไม่แพ้พี่ดินเลยนะ
สงสัยเสี่ยแก๊กคงมีเรื่องปวดหัวไปอีกนานเลย
-
ไอ้แก๊กตายแน่ :L1:
-
สงสัยพี่ดินจะมีพรรคพวกแล้วงานนี้
แล้วก็สงสัยพี่แก๊กจะได้คู่แล้วล่ะมั้งเนี่ย คึคึ :laugh:
อ่านๆไปพี่ภูแกนี่ก็เหมือนจะหื่นใช่ย่อยเนอะ เอะอะก็คิดจะจูบจะลวนลามพี่ดินอยู่เรื่อย
(ถึงจะแค่คิดแต่ไม่กล้าทำก็เถอะ ฮ่าาาาาาา :m20:)
เป็นกำลังใจให้ค่าไรท์ ไม่ได้กดดันอะไร สบายๆ แต่อย่าทำร้ายพี่ดินเค้าก็พอ ฮ่าาาาา(รอบ2) :jul3:
จุ๊บๆ กอดๆ รัดๆพี่ดิน :man1:
-
มีฟามสุข
-
555 เสี่ยแก๊กเจอเนื้อคู่กระดูกคู่แล้วแน่ๆ ความแรงและห้าวน่าจะสูสีกับพี่ดิน คราวนี้มีเมียเป็นของตัวเองแล้ว จะได้รู้ซึ้งแบบพี่ภูซะทีว่า รักเมียหลงเมีย เป็นยังไง
ส่วนพี่ดิน เดี๋ยวนี้เป็น "เรา" แล้วนะ ตั้งแค่คบพี่ภูเนี่ย แอบเป็นห่วงบริษัทของพี่ภูด้วย อิอิ
คนอ่านก็ขอบคุณไรเตอร์และคนโพสด้วยนะคะที่ขยันแต่งและลงเรื่องให้อ่านทุกวัน :pig4: :pig4:
-
เสี่ยแก๊ก.. :jul3:
ดินได้พวกแล้วนะ..แสบพอกันเลย
-
ฟ้าคงประทานเนื้อคู่มาให้พี่แก๊กแล้ว แต่มาประเภทเดียวกับพี่ดินเลย
ชื่อก้านน่ารักแมนดี แต่ดูแล้วพี่แก๊กจะมีเมียเป็นนักเลงปากร้ายอีกคนแล้ว
ดีจะได้เป็นเพื่อนกับคู่พี่ภูกับพี่ดิน พี่หมอน่ารักจริง ๆ พูดแต่ละคำพี่ดินไป
ไม่ถูกได้แต่หน้าแดงอย่างเดียวเลย แต่ละตอนส่อแววความน่ารักของพี่ดิน
ออกมาทำให้คนอ่านหลงรักจนหมดใจ +1 แทนคำขอบคุณนะจ๊ะ .....
-
555+
และแล้วฟ้าก็ส่งน้องก้านมาเพื่อพี่แก๊กป
ตอนนี้พี่แก๊กกลายเป็นเสี่ยเก็บค่าแชร์ไปแล้วอ่า
555+
น่าสงสารพี่แก๊กเนอะ ใครๆก็ไม่รัก
-
เสี่ยแก๊ก :jul3:
ฮาได้อีกขอรับ คู่ตุนาหงันของเฮียแก๊กโผล่มาแล้ว
รอตอนต่อไปโลดขอรับ :a9:
-
คัยๆก้อไม่รักเสี่ยแก๊ก ก๊ากกกกกกกกกก :laugh: :laugh:
-
ก่อนอื่น ขอมอบเพลงนี้ให้ เพ้แก๊ก(ที่รักของเค้า) กับน้องก้าน
พรหมลิขิตบันดาลชักพา
ดลให้มาพบกันทันใด
ก่อนนี้อยู่กันแสนไกล
พรหมลิขิตดลจิตใจ
ฉันจึงได้มาใกล้กับเธอ
เออชะรอยจะเป็นเนื้อคู่
ควรอุ้มชูเลี้ยงดูบำเรอ
แต่ครั้งแรกที่พบเธอ
ใจฉันเชื่อว่าแรกเจอ
ฉันและเธอเป็นคู่สร้างมา
ของแบบนี้มันมาแบบไม่รู้ตัวนะค่ะ .......คึคึ
จะได้ยินน้องดินเรียกว่า พี่ภู บ้างรึเปล่าหน่อ
-
สงสารเสี่ยเก็บค่าแชร์
ใครๆก็ไม่รัก :monkeysad:
o3
-
คริคริ
สงสัยแก๊กจะได้เมียแล้วแหละ
ม่ายเปนไรจ้า
มาทุกวันก็พอเนอะ
:กอด1:
-
หุหุ ในที่สุดแกก๊กก็จะมีคู่กับเค้าซะที
ว่าแต่เราพึ่งรู้นะเนี๊ยว่านอกจากเป็นวิศวกรแล้วแก๊กยังมีงานอดิเรกเป็นอาเสี่ยเก็บค่าเเชร์อีก :m20: :m20:
:จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: พี่ดิน หายวันหายคืนนะค่ะ
:กอด1: อันนี้มอบให้อาเสี่ยที่โดนทุกคนเมิน :laugh:
-
คาดว่าเนื้อคู่พี่แก๊กเกิดแล้ว
พี่ภู พาพี่ดินไปเรียนที่อื่นเถอะ
อย่างนี้จะไม่ปลอดภัยนา แค่วันซื้อใบสมัครยังขนาดเน้เลย
-
ภูคงได้เพื่อนเข้าสมาคมอีกคนแล้วละ
ก็น้องก้านดุซะพี่แก๊กหงอเลย :m20:
-
คำถามที่เกิดขึ้นทันทีตอนที่อ่านตอนนี้คือ...น้องก้านกับไอ่พี่แก๊กใครตัวใหญ่กว่ากัน :laugh:
แต่ที่แน่ ๆ แบบไม่ต้องคิดคือ ถ้าคู่นี้คู่กัน น้องก้านเป็นช้างเท้าหน้าแน่นอน :jul3:
-
สงสัยตาแก๊กจะได้คู่ก็คราวนี้แหล่ะมั้ง พ่อเสี่ยเก็บค่าแชร์
น้องก้านปากคอเราะร้ายมากเลย ฮ่าๆๆๆ :m20:
-
เพื่อนใหม่น้องดินนี่ปากสุดยอดจริงๆ เป็นกำลังใจให้นะคะ :L2:
-
มาแล้วเนื้อคู่ของพี่แก๊ก สมกันดีจริง
ว่าแต่พี่แก๊กอย่าเป็นเลยนะเสี่ยเก็บแชร์ มันฮาอ่ะ :laugh:
วันนี้พี่ดินพี่ภูโดนอีกคู่แย่งซีน และคาดว่าคงจะน่ารักไม่แพ้กันเลย :กอด1:
-
:m20:
งานนี้เสี่ยแก๊กจะรับหรือรุกหว่า
ได้ข่าวว่าอีกฝ่ายก้ตัวใหญ่หนิ(แต่หน้าหวาน?) 55
รอติดตามกานต่อปายยย
คนเขียนสู้ตายไว้ลายสู้ๆๆ
ยอมเปนทั้งเต้ารับเต้าเสียบเลยเพื่อให้ได้กระแสไฟฟ้าแปล๊บปล๊าบทรวง
เอิ้กๆๆ
แต่เราอ่านเวลา nc ไม่ค่อยรุเรื่องงะ
อ่านแล้วมันงงๆนึกภาพตามไม่ออก
ไม่รุว่าภาษามันยากไปหรือว่าเราโง่ไป 555
เปนกำลังใจให้คนเขียนน่ะจ้ะ
และขอตามติดต่อนต่อไป 55
-
ตาแก๊กเสร็จน้องก้านชัวร์!.... :laugh:
นักเลงใหญ่ถ้าต้องเรียนที่นี่....จะมีเจ็บตัวรายวันไหมน้า...
เป็นห่วงอ่ะ....ตาพี่ภู...ทำไงดี...นักเลงใหญ่ใจเกินตัวซะด้วย :เฮ้อ:
:L2: คนแต่ง กะ คนโพส :pig4:
กด + เป็นกำลังใจจ้า....
-
:กอด1: :กอด1:
-
(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/02-1.gif) เสี่ยแก๊กจะมีแฟนแล้วหรอออออออออออ
-
ขำพี่แก๊ก อย่างเยอะ เลยโดนเด็กเรียกซะเสียไปเลย
จะว่าไปถ้าเรื่องนี้ไม่มีพี่แก๊กนี่ คงเงียบเหงาน่าดู
-
:m31: :m31: :m31: :m31: :m31:
พวกเลวววววทำพี่ดินเจ็บแถมยังจะแต๊ะอั๋งอีก
ส่วนตอนนี้แอบสงสารแก๊ก รู้สึกจะไม่มีใครเข้าข้างเลยแฮะ 555+
เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ มาต่อเร็วๆนะคะ :L2:
-
:m20: :m20: :m20:ก้านด่าได้แจ่มมากอ่ะ เสี่ยเก็ยค่าแชร์
นึกภาพออกเลย
อยากบอกว่าชอบเรื่องนี้ที่ซู๊ด
ภาษาดีมากเลยอ่ะ
ปล.รักคนแต่งกะคนโพสต์ :กอด1: :กอด1:
-
5 5 5 5 5
เสี่ยเก็บค่าแชร์
ก้านบอกภาพลักษณ์ได้เยี่ยมแบบเห็นภาพเลย
แบบนี้เสี่ยเก็บค่าแชร์ก็มีคนมาปราบแล้วซิ
-
พี่แก๊กกก ฮ่าๆๆๆ หงอยไปเลย ตบบ่านะ
น้องก้าน แรงดี ชอบมากค่ะไรท์เตอร์ แมนๆเป็นเพื่อนพี่ดิน
พักนี้พี่ดินเขินหน้าแดงบ่อยน้าาาา งื้อออ น่ารักกก
(พี่ดินจะทำอะไร ไปทางไหนก็น่าร้ากกกกก)
รอตอนหน้าดีกว่า คึคึ เป็นกำลังใจให้ไรท์เตอร์ค่า
-
สงสารเพื่อนแก๊กจัง :laugh3:
ไหนจะต้องเป็นเสี่ยเก็บค่าแชร์
แถมใคร ๆ ก็ไม่รักอีก
ปล.น้องก้านจะมาคู่แก๊กจริง ๆ เหรอ o18
-
ไอ้พวกบ้า มาลวนลามพี่ดินของเค้าทำไม เค้าหวงนะ
-
ถ้าเสี่ยแก๊กได้ภรรเมียก็ดี
กลัวว่าจะได้ฝาระมีแทนน่ะดิ
ก็น้องก้านทั้งห้าวทั้งแมนขนาดนั้น
แถมหุ่นนักกีฬาอีก
จะกดเขาไหวเหรอแก๊ก
เรื่องไปไม่ทันไรจิ้นไปก่อนล่ะ
:กอด1:
ไรเตอร์ที่ขยันได้ใจจริงๆ
-
เจอน้องก้านมาแบบแสบซ่าทำเอาพี่แก๊กเจอทางตันไปเลย :laugh:
สภาพพี่ภูตอนนี้หลงเมียมากเกือบลืมเพือนสนิทอย่างพี่แก๊กไปเลย :-[
-
o18 อย่างนี้พี่แก๊กจะ :oo1: กับน้องก้านก่อนแล้วค่อยมารักกัน
เหมือนพี่ภูกะพี่ดินมั้ยเนี่ย :z1:
:pig4: :pig4:
-
หุหุ แก๊ก กลายเป็นอาเสี่ยวเก็บแชร์ไปซะแล้ว 55+
พี่ภูทำได้ดีมาก ตอนนี้ได้ใจไปเลย ปกป้องน้องดินได้สบายๆ มีเจ็บเล็กน้อย แต่ช้านิ ทำดินเจ็บตัวเยอะเลย...
ตอนนี้ดินมีเพื่อนใหม่น่าจะเป้นคู่หูตัวแสบใสๆเหมือนกันใช่ไหมนี้
-
งานนี้เสี่ยแก๊ก :oo1: เด็ก หรือว่า
เด็ก :oo1: เสี่ยแก๊กกันแน่อะ เอิ๊กๆๆๆๆ :z1:
-
เสี่ยแก๊กคงจะเจอเนื้อคู่แล้ว เหมาะสมกันจริง 55555
-
ออกมาตอนเดียวก็เรตติ้งกระฉูด น้องก้านนี้แนวเดียวกะพี่ดินเลยเหอะ
อ๊ายย :o8: เขาขอเป็นแฟนคลับน้องก้านนนน :man1:
-
คู่พี่แก๊ก มาแล้ว 555
แสบซะไม่มี :m20:
-
จับคู่ให้ลุงแก๊ก กะ หลานก้าน 5+ จัดมาด่วนๆ โย่วๆ
-
อาเสี่ยเก็บค่าแชร์ :laugh:
รู้สึกจะไปไม่เป็นกันเลยทีเดียวนะพี่แก๊ก น้องก้านจัดไปหนัก ๆ
-
พี่แก๊กคนดี(?)น่าสงสารที่สุดในสามโลก :jul3:
น้องก้านน :m20:
สงสัยจะได้เป็นเมียพี่แก๊กล่ะม้างปากแบบนี้
:oo1:
-
โถ!! เสี่ยแก๊กใครๆก็ไม่รัก :laugh:
น้องก้านมาแบบเดียวกับพี่ดินเลย
-
น้องก้าน คู่กัดฟ้าประทานจริงๆ 555
-
เสี่ยเก็บค่าแชร์ :m20: :m20: :m20:
คู่ปรับแก๊ก มาเเล้ว เเรงซะด้วย เล่นซะแก๊กจ๋อยไปเลย
พีดินมาเรียนต้องระวังตัวให้ดีนะ
ปล.เป็นกำลังใจให้พี่คนแต่งนะครับบ :L2: :L2: :L2:
-
:m20: :m20:
ไอ่พี่แก๊กเสี่ยเก็บค่าแชร์ :jul3: :jul3:
ใครบังอาจมาทำร้ายพี่ดิน :m31: :m31: :m31: อยากจะฆ่ามันจิงๆเลย
พี่ภูไปสืบมาให้รู้ว่าใครน่ะ เด๋วเราจะไปยำตีนเอง :fire:
-
อาเสี่ยจะมีคู่แล้วรึ
-
หูย..ไปไวมากเลย เผลอไปแป๊บเดียวเอง
มาถึงตอนนี้แล้ว ตอนที่นายแก๊ก(ที่เราแอบชื่นชอบลักษณะกวนๆ ฮาๆ ปาก..นิดๆ)
กลายมาเป็นเสี่ยเก็บค่าแชร์ไปซะแระ 555 น้องก้านคิดได้ไง หุ หุ หุ(หัวเราะเพราะชอบใจ)
แต่ต่อไปก้าน แก๊ก ต้องมีเฮแน่ๆ จะรอนะจ๊ะไรเตอร์
-
กลับมาทำช่วยตรวจแล้วค่ะ หลังจากมัวแต่ไปเติมเลือดอยู่ :o8:
สองสามตอนที่แล้วพี่ดินกับเสาไฟฟ้าเล่นเอาซะเลือดหมดตัวเลยทีเดียว :laugh:
เดี่๋ยวสองสามตอนที่ไม่ได้ช่วยหาจะกลับมาสแกนให้นะคะ วันนี้ง่วงแว้ววววจ้า :t3: ขอตัวไปนอนก่อนนะคะ :bye2:
:กอด1:กอดคนแต่ง&คนโพสต์ค่ะ :กอด1:
ตอนที่25
ร่างที่ไอ้แก๊กพยุงออกไปก่อนมันจะเอ่ยจบประโยค แต่ที่ร่างมันไปไหนไม่ได้ไกลนั้นเพราะโดนรั้งกลับมานี่แหละครับ
มันแปลกๆน่ะค่ะ คิดว่าน่าจะเป็น "ร่างของไอ้แก๊กพุ่งออกไปก่อนที่มันจะเอ่ยจบประโยค" แบบนี้มากกว่านะคะ[/list]
เคยแขวะมันไปแล้วครั้งแล้วเรื่องการแต่งตัวของมัน
อันที่ถูก ไม่แน่ใจว่าเป็นอันไหนค่ะ ระหว่าง "หลายครั้งแล้ว" หรือ "ครั้งแล้วครั้งเล่า"[/list]
แล้วแค่สู้กันแบบหัวต่อตัวผมยังไม่เห็นว่าไอ้เปี๊ยกจะมีอะไรไปสู้กับเขาได้
ตัวต่อตัว[/list]
เป้าหมายเดียวถึงเข้าไปกระชากดินออกมาให้เร็วที่สุด
คือ[/list]
ผมว่าเท้าผมมันยังวาดลีลาใส่หน้าคนอยู่นะ มันยังกระตุกเป็นจังหวะไม่หายเลย
อยาก[/list]
ส่วนคุณภูปากแตกบ่วมเห่อขนาดนี้คงกินน้ำพริกไม่ได้ไปหลายวันนะ
บวม[/list]
“ใครก็ได้ที่ไม่ใช่ไอ้ห่าแก๊ก ใครก็ได้ที่ไม่ใช่ไอ้เสี่ยเก็บคาแชร์
ค่า[/list]
-
ตอนนี้พี่ภูกับพี่ดิน
โดนพี่แก๊กกับน้องก้านแย่งซีนซะแระ
สงสารพี่แก๊กนะแพ้ทางน้องก้านหลุดหลุ่ยเลย :m20:
-
เสี่ยแก๊กจะมีคู่แล้ว :m20: :m20:
พี่ดินเขินน่ารัก :L2:
-
ต๊ายตายน้องก้านนนน
ปากคอเหมาะจะเป็นซ้อเก็บค่าแชร์จริงๆ
อ่านไป ก็ฮาไป หงอยเลย พี่แก๊ก
-
:pigha2: เสี่ยเก็บต่าแชร์ เห็นภาพเลยอ่ะ :m20:
โหเสี่ยมีคู่แหง งานนี้ แต่ใครจารุก ใครจารับหว่า??
พี่ภูหื่นอ่ะ 24 ชม.เลยอ่ะ (แต่ชอบ :z1: )
อย่าให้ดินโดนคนอื่นซ้อมบ่อยนักจิ
เด๊วช้ำอ่ะ ค้าบบบบบบบบบบบบบบบบ
:pig4:
-
สงสัยพี้แก็กจะได้คู่ 555+
:-[ :-[
-
เนื้อคู่ไอ้แก๊กมาแล้วแน่ ๆ เลย น่าจะเหมาะมาก 555
น้องก้าน กับ พี่แก๊ก :mc4:
-
เสี่ยแก๊ก เนื้อคู่โพล่แล้ว :laugh:
พี่ภูกับพี่ดิน ยังน่ารักเหมือนเดิม :กอด1:
เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะจ๊ะ :L2:
-
อ่ามีคู่ของเเก๊กเหรอค่ะ
อิอิคิดได้อะก้านเสี่ยเก็บค่าเเชร์เอิ๊กๆๆ
พี่ดินก้อซ่าได้ตลอดอิอิ
-
หุหุหุ พี่แก๊ก เจอคู่ปรับซะแระ หรือว่าจาคู่รักกานนแน่เอ่ย :laugh: :laugh:
-
ก๊ากๆๆๆ...เสี่ยเก็บค่าแชร์...แก๊กต้องรีบเปลี่ยนลุคตัวเองโดยด่วน....
-
ขอบคุณครับ
ดูท่าว่าแก๊กคงโดนก้านเอาอยู่หมัดแน่ แต่ไม่รู้จะเรียกว่าใครเสร็จใครกันแน่
-
ก๊อบกันมาอย่างเปะ! เนื้อคู่แก๊กจริงๆงะ :laugh:
ดินน่ารักจริงๆงะแหละ :-[
-
เอ่อ เสี่ยแก๊กจะเป็นนายเอก หรือพระเอกอ่ะ
แต่ก็ดีใจนะที่จะมีคู่กับเขาเสียที
ไรท์เตอร์มุขเยอะดีนะคะ
การต่อปากต่อคำของตัวละครอย่างฮา
o13
-
55555555555555555 เสี่ยแก๊กมีเนื้อคู่แล้ว...ฮี่ๆๆ ใครจะเป็นช้างเท้าหน้ากันน้อ
พี่ดินน่ารักสุดใจขาดดิ้นนนนน
พี่ภูตามหาคนที่มาลวนลามพี่ดินให้เจอนะ! โกดๆ
-
ในที่สุดก้อคงมีคนทำให้พี่แก๊กเงียบ หงอ และหงอยได้แล้ว
ท่าทางว่าพี่แก๊กก้อน่าจะเข้าชมรมเดียวกะพี่ภูนะ ชมรมคนเกรงใจเมีย 5555
-
แอบซุ่มอ่านมาตั้งนาน
ชอบลีลาและสำนวนในการเขียนของผู้เขียนมาก
อ่านแล้วเห็นภาพเลยโดยเฉพาะฉากเผด็จศึก 5555
รักษาคุณภาพต่อไป เหมือนเกลือรักษาความเค็มนะครับ o13
-
โอ๊ยไม่ได้เข้ามาอ่านหลายวันหลายตอนเลยนะเนี่ยยย
พี่ภินกะภูอเกนกันอีกแล้ววววว
โฮ๊ะะะ
แต่คำพูดพี่ดินนี้ยั่วภูมากเลย 555+++
แต่แก๊กจะคู่กะก้านหรือเปล่าหล่าว
แต่ที่แน่ๆๆพี่ดินได้เพื่อนสาวแล้ววว 555+
-
โหยน้องก้านแรงได้ใจอ่ะ ต่อไปพี่แก๊กคงติดโรคมาจากเสาไฟฟ้าแน่ๆเลย(โรคกลัวเมีย) เอ๊ะรึว่ากลัวสามี กร๊ากก
แต่ปากแต่ล่ะคนไม่มีใครยอมใครกันเลยทีเดียว ต่อไปคงได้อ่านตอน สงครามน้ำลาย กันอ่ะนะ ฮ่าๆๆ
สรุปซีนนี้ต้องยกให้คู่แก๊กกะก้านเค้าเลย ส่วนคู่พี่ดินอย่าให้น้อยหน้านะ
ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆค่ะ
-
ในที่สุดแก๊กก็มีคู่กับเค้าสักที
จะใช่หรือเปล่าน้าาาาา
-
อ่ามาละเนื้อคู่หนังคู่ของแก๊ก :jul3:
writer ขยันมากเลยคะ :กอด1:
:pig4: writer คะ
-
สงสาร พี่แก๊กจังเลยย
-
ชอบพี่หมอแล้วสิ
ชอบๆๆ
-
น้องก้านเจ๋งอ่า o13
-
อ้ายยยยยยยยยยยย
ก้านเจ๋งไปเลยอ่ะ o13
ซอบหล้ายหลาย :impress2:
-
55+ สะใจอย่างแรง
พี่แก๊ก อนาคตเอ็งได้เป็นโรคกลัวเมียแน่<<แต่ตอนนี้ก็เริ่มกลัวแล้วหนิ กร๊ากกก
ชอบก้านอ่ะ เป็นคนลุยๆเหมือนพี่ดินเลย
ว่าแต่ ไอ่พี่แก๊กเอ๊ย!! เหมาะกับคำว่า เสี่ยใหญ่เก็บค่าแช่ร์ มากเลยวุ้ยย :pigha2:
หวังว่าคงมีเรื่องราวของพี่แก๊กกับก้านเยอะๆนะคะ(เป็นเรื่องใหม่ก็ด้ายยยย) ชอบๆ
-
ประเด็นคือ .. เด็กใหม่ รุก รึ รับนะ???
ฮ่าๆๆๆๆ
น้องก้านมาใหม่ น่ารักได้อีก
กร๊ากกกกกกกก
พี่ดินนนน ยังสติลน่ารักนะคะ ^^
-
5555เพื่อนใหม่พี่ดินนี้ได้ใจจริงๆๆๆเลยปากจัดจ้านเหมือนกันเดะเลยคราวนี้พี่แก๊กก็จะมีคนปราบแล้วววววววววว55555ขำจริงๆๆๆเลยขอบคุณคนเขียนและคนโพสด้วยนะจ๊ะที่เอาเรื่องดีๆๆๆๆมาให้อ่านกันและจะรอตอนต่อไปนะ
-
เนื้อคู่ขอแก๊กนี้เหมาะสมดีนะ
-
“ผมมาคนเดียวครับพี่ หนีที่บ้านมาเบื่ออ่ะไม่ชอบให้ใครตามมาเป็นพรวน ไปด้วยก็ดีเหมือนกับครับ กำลังเบื่อๆ”
บ้านก้านเป็นมาเฟีย หรือเปล่าหว่า ทำไมต้องมีคนตามมาเป็นพรวน :m28:
-
ฮะๆ ดูท่าฟ้าจะส่งคนที่ใช่มาปราบแก๊กแล้วล่ะ
พี่ดิน เจ็บมากไหม โอ๋.....ไม่เจ็บนะ เสาไฟฟ้าดูแลให้ดีๆด้วยนะ
:กอด1:
-
เสี่ยเก็บค่าแชร์ .......... ก๊ากกกกกกกกกก
มันช่างเหมาะกับเสี่ยแก๊กจริงเลย
น้องก้านจะมาเป็นคู่ให้เสี่ยเหรอคะ
ว่าแต่....ใครรุกใครรับล่ะเนี่ย คึคึ
-
น้องก้านบรรยายเสี่ยเก็บค่าแชร์ได้เห็นภาพมากเลย กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก
พี่ภูก็หยอดพี่ดินตลอดเลยนะ ทำเอาพี่ดินเขินไปเลย อิอิ
แต่เห็นแววเสี่ยแก๊ก กลัวเมีย มาแต่ไกลเลยอ่ะ 555+
-
เด็กสมัยนี้เค้าแรงส์จริงอะไรจริง
สงสารเฮียแก๊กอ่ะโดนซะ แต่เท่าที่ก้านบรรยายมาก็คืออยู่นะ "เสียเก็บค่าแชร์" :laugh: :laugh:
*แอบคิดว่าพี่หมอต้องหล่อมากอ่ะค้าบพี่น้อง :z1:
-
555 น้องก้านมาแรงแฮะ
ชักสงสารเฮียแก๊ก :laugh:
ว่าแต่พี่ดินก็มีคู่หูแล้วสิเนี่ย :-[
-
หนุกมากกก o13
-
ถูกใจน้องก้านเพื่อนใหม่พี่ดินที่ซู้ดดดดดด
ขอกอดทีเถอะ 'เสี่ยเก็บค่าแชร์' โดนใจพี่มากน้อง 555+
ปล. อากาศแบบนี้ไม่อยากได้คนมากอด แต่ขอคนป้อนข้าวป้อนยาแทนได้มั๊ย
ไข้ถามหาแล้วอ่ะ (หวังว่าจะไม่ใช่ 2009 นะ เหอๆ)
คนแต่ง คนโพสต์และคนอ่านทุกคนก็รักษาสุขภาพกันด้วยนะคะ ^^
-
:L2: ให้ดินหายไวๆ
ขำเสี่ยเก็บแชร์ สมแล้วที่มาเจอ เถ้าแก่เนี๊ยะ ก้าน :laugh:
-
ตอนนี้อย่างฮาค่ะ
เฮียแก็กจ๋อยสนิท อ่ะคึๆ
-
สงสารนักเลงอ่ะ
อยากได้ตอนหวานๆ ไม่เอาดราม่าได้ป่ะ
-
พี่แก๊กต้องหลบไปเลียแผลอีกนานเลยนะเนี่ย 555
-
รักไรท์เตอร์ที่สุด
-
นายแก๊ก คู่มาแล้ว
-
เสี่ยแก๊กจะได้กินเด็กละโว๊ยยยยยยยยย
-
"....กูต้องร่วมด้วยช่วยดินยำเพราะมันลวนลามเมียกู....." ดีม้ากกกจ๊ะเสาไฟฟ้าจงรักเมียหลงเมียให้จงหนัก :laugh: :laugh: :laugh:
-
เพิ่งได้อ่านเรื่องนี้ พี่ดินน่ารักขาดใจเลยอะ ช๊อบชอบ :-[
-
สะใจนายแก๊กจริงๆเลยอ่ะ
โดนเด็กปราบซะ
:laugh:
-
เราอยากมีคนกอด โฮะ ๆ (มันเกี่ยวกับพี่ดินตรงไหน???)
เอิ๊ก อ๊าก ป้าย กระแทกตามากเจ้าค่ะ คนแต่ง อิอิ
-
อย่าง ฮ่า อย่าง ฮ่า 55555+
น้องก้าน นี้ใช้ได้เลย เด็ดจิงๆ
-
เสี่ยเก็บแชร์มีแววจะเจอคู่แล้วหรือเปล่า เชียร์อัพ
-
สงกะสัยหนุ่มแก๊กจะได้คู่
-
เพื่อนแก๊กเจอคู่ปรับคนใหม่ถึงกับไปไม่เป็นทีเดียว
ว่าพี่ดิน กวนแล้ว แต่ก็ยังพูดดีกับเพื่อนแก๊กบ้าง
แต่ดูเหมือนน้องก้าน จะกวนพี่แก๊กได้เด็ดกว่าพี่ดิน ฮิ้ววว
งานนี้พี่แก๊กไม่โฉด เอ้ยไม่โสดแล้วจ้า....
ไม่มีเวลามากัดคุณภูแล้ว
-
ขำ ชักจะสงสารแก๊กขึ้นมาทันใด ออกมาทีไร โดนทุกตอน ฮ่าๆๆๆๆ
-
ว้าวๆ พี่แก๊กมีคู่แล้วใช่ไหม? อิอิ น้องก้านแร๊งงงงงงงงงงงงงงง
-
ตอนนี้ฮากระจาย
-
เฮียแก๊กน่าสงสาร :m20:
-
หุหุ แอบลุ้นคู่เสี่ยแก๊ก กับน้องก้าน...แอบอยากเห็นเสี่ยแกโดนเสียบจังเลย ฮ่าๆๆๆ
โถๆๆๆ พี่ดิน หมดเคราะห์หมดโศกซะทีนะคะคนดีของพี่ภู มาๆ ขอกอดสองทีนะ
-
อ่า พี่แก๊กมีนักเลงเป็นของตัวเองแล้วนะ เสี่ยเก็บค่าแชร์ 555
-
อ่านรวบยอดแบบนี้สะใจจริงๆ
ว่าแต่แก๊ก+ก้าน ใช้ไหมครับไรท์เตอร์ :haun4:
-
น้องก้านมาแรงแซงทางโค้งจริงๆ :z1:
-
แก๊ก+ก้าน คู่ใหม่ของวงการ :haun4:
ว่าแต่พี่ดินของเรานับวันจะน่ารักขึ้นจริงๆ :-[
-
คู่ปรับเเก๊ก เกิดแล้วหรอ
-
น่าสงสารพี่แก๊กนะ...โดนรุมซะแระ :m20:
อีกไม่นานคงได้กินเด็กเอาอย่างเพือนภู :oo1:
-
มาให้กำลังใจ คิดถึงอย่างแรง แม้ผ่านมาแค่วันนึงก็เถอะ
มาม่าต้มยำ อร่อยจัง
-
น้องก้าน คึคึ ตัวละครใหม่ เอามาปราบนายแก๊กสินะ คึคึ เหมาะสมๆ
-
เน็ตที่บ้านเสียกว่าจะเข้าเล้าได้ คิดถึงพี่ดินใจจะขาด
:mc4: ฉลองพี่แก๊กมีคู่แล้วโว้ย ฮิ้ววววววววว
-
พี่ดินน่าร๊ากกกกก :o8:
งานนี้พี่แก๊กจะมีคู่แล้ววว .. ดูท่าน้องก้านจะแสบไม่เบาอยู่เหมือนกันนะเนี่ย?
แต่ฮาอะ อิมเมจพี่แก๊ก :laugh: นึกถึงเสี่ยพุงพลุ้ยเลย 5555
-
+1 ค่ะ ได้อ่านตั้ง 3 ตอน เอิ้กๆ
พี่ดินท่าจะได้เพื่อนสะใภ้เร็วๆ นี้ชิมิ
-
+1 อยากบอกว่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก.. นักเลงใหญ่มาก :-[
-
ชอบป๋าเก็บแชร์
คิดได้ไงเนี๊ยะ
คนเขาก็เลยไม่กล้าใส่สิทีนี้
555+++
o13
-
5555
เอาละพี่แก๊กเจอคู่ต่อสู้และ
-
ไม่ได้เข้ามาหลายวันได้อ่านสามตอนเลยดีใจจัง :-[
สงสัยอาเสี่ยจะเจอเนื้องอก เอ้ย เนื้อคู่ซะละมั้งตอนนี้ :mc4:
-
แก๊ก จะมีเมียเป็นของตัวเองแล้วววว .. :laugh:
-
ไรท์เตอร์ฟิตน่าดูเลยอะ หยุดไป 2 วันมาอัพ 4 ตอน
และแล้วพี่ดินของเราก้อไม่รอดพี่เสาไฟฟ้าไปได้
ชั้นเชิงมันผิดกันเยอะแบบเห็นได้ชัด แต่ว่าพี่ดินแอบน่ารักอะ
เวลาเข้าได้เข้าเข็ม พี่แก๊กงานเข้าซะแล้วเพื่อนพี่ดินดูท่าจะพอๆๆกัน
เอาไว้มาปราบที่แก๊กคงเข้าท่ามากมาย
อยากได้รูปพี่แก๊กประกอบการจิ้นอะค่ะ
-
ยินดีต้อนรับ นายแก๊ก เข้าชมรม เกียมัว....
เอาเลยดิน เทรนเพื่อนให้เยอะๆ จะได้เอาพี่แก๊กได้อยู่หมัด
-
โอ้ว อาเสี่ย จะมีคู่วววว
-
:z13: :z13: :z13:เข้ามารอพี่ดินกะคุณเสาไฟฟ้า
-
โถๆๆๆ ชีวิตเสี่ยแก๊ก :laugh:
-
อย่างฮา รอรอ
-
สงสัยจะมีคู่กำเนิดใหม่ รึเปล่าคะ
แก๊ก VS. ก้าน
ท่าทางจะกัดกันหน้าดู พอๆกะ คู่พี่ดิน กับ เสาไฟฟ้า :m20: :m20: :m20:
ถ้าจะมีคู่นี้ก็ดีนะคะ เชียร์ :o8: :o8: เหมาะกันสุดๆ คุณแก๊กจาได้ไม่เปล่าเปลี่ยวใจ :L1:
จะรอตอนต่อไปน๊า ตอนนี้น่ารักสุดๆ o13 o13 o13
-
พี่ดินน่ารัก :impress2:
เสี่ยแก็ก :laugh: :laugh: :laugh:
-
:jul3: มาเชียร์ แก๊ก & ก้าน
และมารอ ให้นายภู ยกเสาลงหลุมดินอีกอ่ะ
ชอบจิง ๆ เลยยยยย 555+++
รอ รอ รอ ตอนใหม่คับ :กอด1: เซ & TRomance
-
:laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
:กอด1: :กอด1: คนแต่ง &คนโพสต์
-
น้องก้านนี่ ฝีปาก นี่ได้ จายพี่มาก
:laugh:
-
ช่างหามาให้สมน้ำสมเนื้อดีจริงๆ พี่แก๊กไม่รอดแน่ :m12:
ได้เพื่อนดีขนาดนี้ พี่ดินสู้ไม่ถอยแน่ๆ o13
-
555555อาเสี่ยเก็บแชร์
-
ตอนที่ 26
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line11/25927_187922.jpg)
ทั่วทุกตรอกซอกซอยของสลัมรู้กันไปทั่ว ช่วงนี้พี่ดินนักเลงใหญ่เค้าอารมณ์ดี
แต่ไม่รู้ว่าอารมณ์ดีเพราะอะไรและใครทำ ต่อให้เอาแบคโฮมาง้างปากนักเลงเค้าไม่สะดุ้งสะเทือนเท่าไหร่ เอาแต่ส่งยิ้มให้คนถามอย่างเดียว
จะให้พี่ดินตอบคำถามอะไรใครได้ แค่เดินให้ถึงบ้านขาพันกันจนแทบขวิด
จะให้บอกใครๆว่าที่ยิ้มอยู่ได้เพราะมีเสี่ยเลี้ยง มีสามี มีครอบครัวเหรอ
มันจั้กจี้ชีวิตนักเลงนะเว้ย มีอย่างที่ไหน คนอย่างพี่ดินต้องมีเมียสิถึงจะถูก
ถึงจะอดยอมรับกับตัวเองไม่ได้ว่า ความรู้สึกที่ได้รับมาทั้งหมดมันก็ไม่แย่นะ
มีไอ้เสาไฟฟ้าอยู่ใกล้ๆ มันก็อบอุ่นใจขึ้นเยอะ ถึงแม้เรื่องส่งเสียให้เรียนเพราะเหตุผลอะไรแล้วแต่ก็เถอะ ก็ยังแอบรู้สึกอยู่ลึกๆว่าเสียศักดิ์ศรีชะมัดเลยว่ะ เหมือนเป็นเด็กป๋ายังไงก็ไม่รู้
การมีคนสำคัญเพิ่มขึ้นมาอีกคนมันมีความสุขแล้วก็สับสนปนเปกันได้ขนาดนี้เลยเหรอวะ
ยังดีที่ว่าช่วงนี้พี่ดินต้องเตรียมตัวสอบเข้ามหาวิทยาลัยเลยไม่ค่อยมีเวลามาฟุ้งซ่านสักเท่าไหร่
ถึงลึกๆในใจยังรู้สึกมีเรื่องให้ต้องกังวลอยู่ก็เถอะ พี่ดินไม่เคยสนใจเลยว่าจะมีใครรับเรื่องนี้ได้มั้ยมีคนเดียวที่พี่ดินสนใจและหนักใจที่จะบอกคือ แม่ ถึงแม้ไอ้เสาไฟฟ้าไม่เคยทำตัวรุ่มร่ามตอนอยู่นอกบ้านให้ใครเห็นแต่การที่มันตามมาเฝ้ารับส่งพี่ดินเช้าเย็นแบบนี้ ต้องมีคนสงสัยแน่ๆ ถ้าเป็นคนระดับเดียวกันเหมือนคนในชุมชนไม่เท่าไหร่ แต่คนระดับไอ้เสาไฟฟ้าแล้วไม่มีเหตุผลอะไรที่คนรวยระดับนั้นจะเข้ามาคลุกคลีกับคนในสลัมได้ แล้วที่ลดตัวลงมาสนิทสนมกับคนจนๆอย่างพี่ดินนั้น เป็นที่สนใจและเป็นขี้ปากของชาวบ้านแน่ๆ ไม่อยากให้ใครต้องมาลำบากและอึดอัดใจเพราะพี่ดินเลยจริงๆ
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line11/25927_187922.jpg)
เสียงย่ำเท้าไปมาหน้าบ้านทำให้นักเลงใหญ่ต้องวางมือจากตะหลิวที่ใช้ทอดปลาไว้ให้คุณนายแม่เป็นอาหารเย็น แปลกใจอยู่เหมือนกันว่าจะมีใครที่ไหนที่อาจหาญมาหานักเลงใหญ่ถึงบ้านจะว่าเป็นคนคุ้นเคยก็ไม่น่าจะใช่ เพราะใครคนนั้นเดี๋ยวนี้มันพัฒนาแบบไม่ยืนรออย่างแขกแล้ว มันเดินเข้าบ้านพี่ดินเยี่ยงเจ้าของอีกคนหนึ่งก็ไม่ปาน
เป็นอะไรมากมั้ยพี่ดิน ในแต่ละวัน จะมีช่วงเวลาไหนมั้ยที่ไม่คิดไปถึงไอ้หื่นกามนั่น ไปคิดถึงมันมากๆทำไม เจอกันทุกวันโดนมันทำซอยเทส (soil test :การเจาะสำรวจดิน)ทุกวันก็ยังจะไปคิดถึงมันอยู่ได้
“ใครวะครับ”
ตามสไตล์นักเลงใหญ่แล้ว ทักทายเป็นกลางๆไว้ก่อนเผื่อเป็นเพื่อนบ้านไม่ใช่ลูกสมุนอย่างที่คิดเอาไว้จะได้ไม่หยาบคายมากมาย
“กูเอง”
เสียงคุ้นๆ แต่กูนี่ใคร นักเลงถือตะหลิวออกมาหน้าบ้านคงเป็นภาพชินตาของคนในชุมชนที่เดินผ่านไปมา แต่มันคงไม่ใช่สำหรับผู้มาเยือนใหม่คนนี้แน่ๆ
“เฮ้ย ก้าน มาได้ไงวะ”
ตกใจที่เห็นเพื่อนใหม่ยืนยิ้มให้อยู่หน้าบ้าน แต่แปลกใจตรงที่เพื่อนใหม่หาบ้านพี่ดินเจอได้ไงวะ
“เดินมา”
เป็นคำตอบที่แทบเขวี้ยงตะหลิวไปกระแทกหน้า รู้จักกันไม่นานถ้าไม่ติดที่ว่านิสัยพอคบหากันได้ พี่ดินจะไม่รีรอทำร้ายร่างกายเพื่อนใหม่คนนี้เลย
“เรื่องนั้นรู้แล้ว แต่หมายความว่ารู้จักบ้านกูได้ไงแล้วทำไมถึงได้มาถูก”
บ้าน พี่ดินเป็นทางแคบๆเลียบคลองแสนแสบเข้ามา รถจอดไม่ได้ ถ้าไม่ตั้งใจจะกวนตีนกันพี่ดินอนุญาตให้โตโน่กับริทเดอะสตาร์เป็นสามีภรรยา กันได้เลยเถอะ
“ไม่เห็นจะยากตรงไหนเลยนี่หว่า ลงมอไซค์รับจ้างที่คอสะพานแล้วเดินเข้ามาถามใครว่าๆบ้านมึงอยู่ไหนใครๆก็รู้จัก บอกกูได้ทุกคน ไม่ธรรมดานี่หว่า”
เรื่องนั้นมันก็จริงอยู่ แต่มันไม่ใช่ที่พี่ดินอยากรู้เว้ย พี่ดินอยากรู้ว่าใครที่เป็นคนบอกพิกัดบ้านพี่ดินว่าอยู่ละแวกนี้ต่างหาก ผู้ต้องสงสัยมีแค่สองคนคือไอ้เสาไฟฟ้าและว่าที่หัวหน้างานคนใหม่ แล้วมันใครกันละวะ
“กูหมายถึงว่าใครที่บอกมึงว่าบ้านกูอยู่ละแวกนี้เว้ย”
เพื่อนใหม่มันตีหน้ามึนใส่ พี่ดินรู้ว่ามันแกล้ง คิดหนักเหมือนกันที่ตัดสินใจคบกับมัน จะไปรอดมั้ยวะเนี่ย
“นั่นแน่ หึงแฟนขึ้นมาหรือไงไม่ใช่แฟนมึงแน่ๆที่บอกกูว่าบ้านมึงอยู่ไหน ไม่ต้องกังวลไปหรอกว่ะ กูไม่แย่งของๆใครแน่ๆไว้ใจได้”
“ไอ้เหี้ย กูหมายถึงเรื่องนั้นซะที่ไหนละวะ กวนตีนก็ยืนเมื่อยขาต่อไปแล้วกันเดี๋ยวปลากูไหม้ แม่กูกลับมาบ่นบรรลัยแน่ๆ”
ขี้เกียจปวดประสาทกับมันแล้ว เห็นไอ้ก้านยืนยิ้มกรุ้มกริ่มใส่ก็เหมือนพี่ดินเดินไปส่องกระจกแล้วมองเห็นตัวเองเลยว่ะ หรือว่ากรรมจะตามสนองพี่ดินวะ ที่เคยไปกวนตีนใครๆเอาไว้ ฟ้าเลยลงโทษส่งคนประเภทเดียวกันมาให้เนี่ย แต่เมื่อกี้มันบอกว่าคนที่บอกว่าบ้านพี่ดินอยู่ไหนไม่ใช่ไอ้เสาไฟฟ้า งั้นแสดงว่าคนที่บอกก็ต้องเป็น
“มึงหมายถึงพี่แก๊กเหรอวะ นี่มึงแอบติดต่อกันตอนไหน”
มันชักจะยังไงๆแล้วนะพี่ดินว่า จากที่เห็นวันนั้นพวกมันตีกันจะเป็นจะตายแล้ววันนี้หมายความว่าไงนะ
“เออ แต่ไม่ใช่อย่างที่มึงคิดหรอกดิน กูไปบ้านแฟนมึงมาแล้วเจอไอ้บ้านั่นพอดี กูตั้งใจจะไปหามึง ไม่รู้นี่หว่านึกว่าอยู่กินกันแล้ว พอไปถึงเจอเสี่ยเก็บค่าแชร์นั่งกินกาแฟอยู่อะมึง ซวยชิบหาย”
จริงๆพี่ดินก็อยู่บ้านไอ้เสาไฟฟ้านั่นแหละนะเพียงแต่ตอนกลางวันต้องกลับมาดูแลบ้านแล้วก็ผัดผัดก๋วยเตี๋ยวเอาไว้ เดี๋ยวนี้คุณนายแม่เค้าอาสาเอาก๋วยเตี๋ยวไปส่งที่ตลาดให้แล้ว
“ตีกันมาอีกอะดิท่า มึงไม่ชอบพี่แก๊กเหรอวะ”
จะว่าไปพี่แก๊กก็ไม่ได้ทำอะไรให้นะ แค่ออกจะน่ารำคาญเป็นบางครั้งแต่พี่เค้าก็นิสัยดีไม่งั้นคงไม่คบกับไอ้เสาไฟฟ้ามาได้นานขนาดนี้
“ไม่ได้ตีอะไรหรอกว่ะแค่ฉะปากกับมันมานิดหน่อย” ไม่นิดหน่อยละมั้ง ทำหน้าบูดค้อนใส่ลมฟ้าอากาศขนาดนั้น
“ฉะปากด้วยอะไรว่ะ อย่าบอกนะว่าฉะปากด้วยปาก” เผลอๆอาจจะกระชากด้วยดิ้น เอ๊ะ!!นี่พี่ดินคิดอะไรออกไป
“กูไม่ใช่มึงนะดิน กูเข้าไปได้ยังเมื่อยแล้ว” สู่รู้เกินไปแล้วไม่ไม่เคยใช้ปากฉะกันเว้ย กูเคยแต่ใช้ลิ้นพันกัน แต่จะพูดออกไปก็ไม่ได้มันก่อความเสียหายให้วงการนักเลง
“เออๆเข้ามาได้ แต่อึดอัดหน่อยนะ ตรงไหนเป็นที่ว่างพอนั่งได้ให้มึงคิดว่านั่นคือห้องรับแขกนะ” ช่วยไม่ได้นะพี่ดินเลือกเกิดไม่ได้นี่หว่า
“เออๆกูสบายๆไม่ต้องพิธีการอะไรมากหรอกว่ะ แล้วนี่มึงอยู่กับใคร”
“อยู่กับแม่ แต่แม่กูไปเรียนศึกษาผู้ใหญ่ยังไม่ได้เวลากลับว่ะ แล้วนี่เอารถมาหรือนั่งรถโดยสารมาว่ะ”
“มีเสี่ยเก็บค่าแชร์มาส่งว่ะ”
“ห๊า” มันชักจะยังไงแล้วนะพี่ดินว่า
“มึงหาอะไร มีของหายเหรอ”
“เชี่ย ของกูไม่ได้หายหรอกแต่สงสัยว่าทำไมพี่แก๊กถึงมาส่งมึงได้”ไม่ได้สงสัยอย่างเดียวนะ อยากรู้ด้วย
“กูจะรู้กับมันมั้ยล่ะ พอกูถามว่าบ้านมึงอยู่ไหนมันก็ไม่บอกนี่หว่านอกจากบอกว่าจะมาส่งให้อ่ะ กูไม่เสียอะไรอยู่แล้วดีเหมือนกันสะดวกดี”
พี่ดินคิดเอาไว้แล้วว่าสองคนนี้คบกันได้มันต้องมีสารเคมีของความกะล่อนเหมือนๆกัน ขนาดนักเลงผู้ยิ่งใหญ่อย่างพี่ดินยังพลาดท่ามันได้เลยเถอะ
“แต่กลิ่นบางอย่างเริ่มไม่ดีว่ะก้าน กูเริ่มสงสัยว่า”
“หยุดเลยนะไอ้ห่าดิน กูไม่ได้เป็นเก้ง ที่แน่ๆกูไม่ติดใจเสี่ยเก็บค่าแชร์แน่ๆ” ยังไม่ทันจะพูดอะไรเลย แบบนี้เค้าเรียกว่าร้อนตัวได้มั้ย
“มึงไม่ติดใจแต่ใครบางคนอาจสนใจมึงก็ได้นะก้าน แล้วที่สำคัญกูก็ไม่ได้เป็นเก้งยังพลาดท่าได้แล้วนับประสาอะไรกับลูกผู้ชายอย่างมึงวะ” แต่พี่ดินก็เป็นผู้ชายนะ
“เออ กูก็อยากรู้ว่ามึงเสร็จพี่ภูได้ยังไง ดูท่าทางมึงก็ไม่มีอะไรที่สังเกตได้ว่าเป็นเกย์เลยนี่หว่า”มึงอย่ารู้เลยดีกว่า เดี๋ยวมึงจะอึ้งไปกว่านี้ นี่พี่ดินหวังดีนะ
“เอาเป็นว่าเรื่องมันยาวอะนะ แต่กูขอแก้ข่าวว่า กูไม่ได้เสร็จไอ้บ้านั่น แต่เราเสร็จพร้อมกันต่างหากละเว้ย 5555”
“มึงนี่นะ พูดออกมาได้ไม่อายเลยหรือไง”อายแต่ตอนนี้ไอ้บ้านั่นไม่อยู่กูหน้าด้านมีอะไรมั้ย
“มีอะไรให้กูต้องอายวะก้าน ความจริงก็คือความจริงแล้วตกลงว่าที่มาบ้านกูเนี่ยมีธุระอะไร”
“เปล่าหรอก กูเบื่อบ้าน รำคาญ แล้วมึงอ่านหนังสือไปถึงไหนแล้วมีอะไรถามกูได้นะถ้ากูสอบได้แล้วมึงสอบไม่ได้ กูก็จะไม่เรียนนะเว้ยดิน” พี่ดินพอจะรู้ว่ามันเรียนเก่งมาก ความจริงโรงเรียนมันชื่อเสียงก็พอจะบอกได้ว่าเป็นศูนย์รวมของหัวกะทิแทบทั้งนั้น แต่อะไรดลใจให้มันยึดพี่ดินเป็นสรณะวะ
“เฮ้ยทำไมวะ อย่ากดดันกูแบบนั้นสิ อย่าเอากูเป็นเงื่อนไขสำคัญในการใช้ชีวิตสิวะ”
“ก็กูติดใจมึงไง แล้วอีกอย่างมีมึงอยู่ด้วยก็ดีกว่าไม่มีใครเลย กูไม่ชอบความวุ่นวายไม่ชอบคนเยอะๆแล้วก็ไม่ต้องมีใครเป็นเพื่อนมากก็ได้ มีคนเดียวพอ มึงเข้าใจมั้ยวะ”
ตอนแรกความเสียวแล่นริ้วไปทั่วไขสันหลัง สะดุ้งกับคำว่าติดใจจนเกือบลืมหายใจเลยพี่ดิน
“เออๆเข้าใจ เอาเป็นว่ากูจะพยายามสอบเข้าไปให้ได้นะ”
ถึงไม่มีไอ้ก้านมากดดัน พี่ดินก็ต้องพยายามสอบเข้าให้ได้อยู่แล้วโอกาสดีๆไม่ได้มีมากมาย แล้วสถานะอย่างพี่ดินก็ไม่ใช่คนที่จะใช้ชีวิตเหลวไหลไปวันๆได้ ยังมีอะไรมากมายให้ต้องรับผิดชอบ
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line11/25927_187922.jpg)
ไอ้ก้านมันทำตัวตามสบายได้น่าแปลกใจจริงๆ ทุกอย่างที่มันทำเป็นธรรมชาติ ไม่มีอะไรที่บอกว่ามันกำลังฝืนเมื่อเห็นสภาพบ้านพี่ดิน ความอึดอัดคับแคบไม่มีผลอะไรต่อไอ้คนที่มันนอนราบไปกับพื้นแล้วหลับตาพริ้มเหมือนสบายอกสบายใจมาก
“ดิน มึงเคยตัดพ้อโชคชะตาตัวเองมั้ยวะ”
“เรื่องอะไรวะ เรื่องที่กูจนแล้วก็อยู่ในสภาพแวดล้อมแบบนี้อะเหรอ”
พี่ ดินไม่รู้หรอกว่าไอ้ก้านมันถามแบบนี้มันหมายความว่ายังไง แต่ถ้าจะให้ตอบจริงๆไม่ใช่แค่ตัดพ้อต่อว่าโชคชะตาหรอก แม้กระทั่งด่าทอโชคชะตาพี่ดินยังทำมาแล้วเลย กว่าจะใช้ชีวิตผ่านร้อนผ่านหนาวมาได้สิบเก้าปีไม่มีอะไรที่บ่งบอกว่าพี่ดิน ใช้ชีวิตสะดวกสบายเลย ทุกอย่างปากกัดตีนถีบมาโดยตลอด ไม่เคยรู้ว่าภูมิหลังของตัวเองเป็นยังไง ตั้งแต่จำความได้พี่ดินก็เติบโตมาในชุมชนแห่งนี้แล้ว อยากรู้เหมือนกันว่าพ่ออยู่ไหน พ่อเป็นใครแต่ก็ไม่อยากถาม แม่ไม่เคยพูดถึงเรื่องนี้ให้ฟังและก็พอจะรู้ว่ามันคงไม่ใช่เรื่องที่น่าจดจำ สำหรับแม่สักเท่าไหร่ มีอะไรอีกมากที่พี่ดินไม่เข้าใจ แต่ไม่เคยน้อยใจที่ต้องตกอยู่ในสภาพแบบนี้ ไม่มีพ่อพี่ดินกับแม่ก็ยังอยู่กันมาได้ ถึงไม่สะดวกสบายแต่ก็ไม่มีผลต่อการดิ้นรนของพี่ดินนี่ ไม่มีใครในชุมชนที่มองเห็นว่าการศึกษาเป็นเรื่องสำคัญถ้าไม่ใช่เพราะรัฐบาล บังคับจะมีใครสักกี่คนที่จะสนับสนุนให้ลูกเรียน อย่างน้อยๆแม่พี่ดินก็ยังสนับสนุนให้พี่ดินเรียนละนะ แล้วพี่ดินก็คิดว่าตัวเองจะต้องเป็นตัวอย่างให้ทุกคนเห็นให้ได้ว่าการศึกษา สำคัญแค่ไหน สภาพแวดล้อมของที่อยู่อาศัยไม่มีผลต่อการมีจิตสำนึกที่จะรักดีหรอก
“ดินกูขอโทษนะ ที่ถามอะไรมึงแบบนั้น ไม่ใช่เพราะกูมาเห็นสภาพความเป็นอยู่ของมึงแล้วถามนะเว้ย แต่ที่กูถามเพราะกูรู้สึกดีกับมึงต่างหาก กูมีทุกสิ่งที่อย่างไม่เคยขาดอะไรแต่ทำไมกูถึงรู้สึกว่ายังขาดวะ ทำไมกูถึงรู้สึกว่าสิ่งที่กูมีไม่ใช่สิ่งที่กูต้องการ แต่ดูอย่างมึงสิดูเหมือนมึงไม่มีอะไรเพียบพร้อมเลยสักอย่างแต่มึงก็มีความสุขดี เหมือนมึงไม่ขาดอะไรเลยวะ”
“กูบอกไม่ถูกว่ะก้าน ของแบบนี้มันอยู่ที่ใจ มันอธิบายไม่ได้ว่ะ”
“นั่นสินะ มันเป็นอะไรที่อธิบายออกมาไม่ได้จริงๆ”
วูบหนึ่งรู้สึกสะเทือนใจที่ได้ยินก้านพูดอะไรแบบนี้ ไม่น่าเชื่อว่าคนที่มีพร้อมทุกอย่างไม่เคยลำบากอะไร ทำไมมันถึงได้ดูไม่มีความสุขแบบนี้วะ ความพอดีในชีวิตมันอยู่ที่ตรงไหน ดูเหมือนก้านเป็นคนที่มีอะไรในใจอยู่เยอะ แต่วันนี้มันอาจจะเร็วเกินไปที่จะซักถามแค่ที่มันยอมระบายออกมาขนาดนี้ก็เท่ากับว่ามันไว้ใจพี่ดินมากพอแล้ว ไม่เป็นไรหรอกถ้ามันคิดว่าพี่ดินเป็นเพื่อนที่คบได้ วันหนึ่งพี่ดินอาจจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในชีวิตมัน
“กูพอจะรู้แล้วว่ะ ว่าทำไมพี่ภูถึงได้ติดใจมึง”
เริ่มไม่ดีแล้วมั้ย คุยถึงเรื่องราวชีวิตกันอยู่ดีๆทำไมมันถึงวกเข้าเรื่องไอ้เสาไฟฟ้ามาติดใจพี่ดินได้วะ
“แล้วไอ้เสาไฟฟ้ามาเกี่ยวอะไรด้วยวะ” สงสัยจริงๆนะ นักเลงใหญ่อยากรู้ขึ้นมาทันที
“ก็อยู่ใกล้ๆมึงแล้วสบายใจดีว่ะ กูยังรู้สึกว่าติดใจมึงเลย”
“เฮ้ย”ตูดกูไม่ใช่คริสปี้ครีมนะเว้ย ติดใจต่อคิวอะไรกันนักหนา
“ไม่ใช่ติดใจแบบนั้นไอ้บ้า กูไม่กล้าพอที่จะตบตีกับสามีมึงหรอกนะถึงแม้จะเป็นคู่ชกที่สูสีกันก็เถอะ”
ค่อยหายใจโล่งปอด อย่าให้พี่ดินต้องมากลุ้มใจกับเสน่ห์ที่มีต่อเพศชายด้วยกันเลยนะ แค่นี้มันก็สะเทือนไปทั้งวงการแล้วมั้ย
“ไอ้ห่าก้าน ถ้าคิดจะคบกับกูนะ มีกฎข้อบังคับอยู่หนึ่งข้อว่า ห้ามเรียกกูว่า ตุ๊ด หรือกระเทย เด็ดขาด อ้อๆ อีกข้อก็คือห้ามเรียกกูว่าเมียไอ้เสาไฟฟ้าและห้ามเรียกมันว่าสามีกูเข้าใจมั้ย”
เป็นกฎที่สำคัญมากที่พี่ดินควรต้องบอกมันไว้
“ทำไมวะ มึงรับความจริงไม่ได้เหรอ”
“ไม่ใช่แบบนั้น” พี่ดินเป็นนักเลงผู้ยิ่งใหญ่รับได้ทุกอย่างอยู่แล้ว แต่ต้องยกเว้นเรื่องนี้เอาไว้เพราะมันสะเทือนใจพี่ดินจริงๆ
“แล้วเพราะอะไรถึงเรียกแบบนั้นไม่ได้วะ”
“เพราะมันเสียฟอร์มนักเลงใหญ่อย่างกูเกินไป”
“ไอ้ห่า นักเลงใหญ่อย่างมึงนี่มีอะไรๆน่ารักๆให้กูได้แปลกใจอยู่เรื่อย กฎของมึงนี่น่ารักมากกว่าน่ากลัวนะรู้มั้ย”อันนี้ก็หยามนักเลงเกินไปเหมือนกันนะ
“ช่างกูเหอะน่า กูบอกว่าห้ามก็คือห้ามเข้าใจ๋ แล้วกูเพิ่มใหม่อีกข้อ ห้ามชมกูว่าน่ารักด้วยมันไม่ใช่ผู้ชาย ถ้ามึงกระสันมากนักก็ให้เปลี่ยนใหม่เป็นกูหล่อมาก เข้าใจมั้ยวะ”
“เออๆ มึงนี่น่ารำคาญชิบหาย กฎห่าอะไรมากมายวะ ถึงว่าไอ้บ้าเสี่ยเก็บค่าแชร์ถึงได้กลัวมึงนัก เพราะมึงเยอะอย่างแบบนี้นี่เอง”กูว่าเค้าไม่ได้กลัวกูคนเดียวแน่ๆว่ะ เค้าคงมีคนให้กลัวเพิ่มอีกคนหนึ่งแล้วแต่เจ้าตัวอาจจะยังไม่รู้ก็ได้
“มึงพูดถึงพี่แก๊กบ่อยเนาะ มึงรู้มั้ยก่อนที่กูจะหลงกลไอ้เสาไฟฟ้า กูก็เป็นเหมือนมึงนี่แหละนะ”จริงนะๆ ก่อนหน้านี้พี่ดินก็เป็นแบบมัน ไม่แน่ใจว่าตอนนี้ยังเป็นแบบนั้นอยู่มั้ย นักเลงใหญ่ไม่ยอมรับอะไรง่ายๆหรอกเว้ย
“ไม่มีทาง กูไม่มีวันสนใจไอ้บ้านั่นหรอก กูไม่อยากปัญญาอ่อนเหมือนกัน”
“ของแบบนี้ต้องดูกันนานๆว่ะก้าน 555 แต่กูว่าอาจจะไม่นานนะ”
เพราะพี่ดินมองเห็นไกลๆว่าไอ้เสาไฟฟ้ามันเดินมาพอดี แต่ที่แปลกใจคือเพื่อนสนิทมันมาด้วยทำไมวะ พี่ดินอาจมีเชื้อสายมาจากนักวิทยาศาสตร์ก็ได้นะ ถึงได้สงสัยอะไรแบบนี้ แต่มันก็มีอะไรให้น่าคิดจริงๆนี่หว่า อยู่ดีๆเพื่อนไอ้เสาไฟฟ้าก็มาส่งไอ้ก้านที่คอสะพานบ้านพี่ดิน อาจจะเป็นไปได้ว่ามันมีน้ำใจ แต่ไม่ใจกล้าไปหน่อยเหรอวะ ก็พอจะรู้นี่น่าว่าไอ้ก้านมันปากกรรไกรแค่ไหน ไม่แน่ไอ้พี่แก๊กมันอาจจะเป็นคนซาดิสต์ก็ได้ แค่มันไม่รู้ใจตัวเอง
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line11/25927_187922.jpg)
“ดิน”
ไม่รู้จะต้องหันไปทางไหนดีในเมื่อมีคนเรียกชื่อนี้ทั้งสองทาง
เสียงเรียกจากทางขวามันทำให้พี่ดินยิ้มได้ หัวใจเต้นเร็วและแรง
แต่เสียงเรียกจากฝั่งซ้าย มันทำให้ลมหายใจสะดุด รอยยิ้มที่มีเริ่มจางหาย ไม่รู้ว่าสีหน้าที่แสดงออกไปมีร่องรอยของความแปลกใจหรือกังวลใจออกมากันแน่
ไม่คิดว่าชาตินี้จะยังได้เจอใครคนนั้นอีก ไม่คิดว่าความกลัวที่พี่ดินเคยลืมมันไปจากใจแล้วนั้นจะย้อนกลับมาได้ต้องวุ่นวายอีกครั้ง ไม่นึกไม่ฝันจริงๆ
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line11/25927_187922.jpg)
สวัสดีคะทุกคน อยากจะตีอกชกตัวจริงๆ ขยันสร้างปมให้ตัวเองลำบาก บอกแล้วว่านี่คือข้อเสียของการไม่วางพล็อตล่วงหน้า
๐ ขอบคุณทุกคนเหมือนเดิม แล้วก็ยินดีต้อนรับคนมาใหม่ทุกคนนะคะ
๐ มีใครเปลี่ยนล็อคอินใหม่มั้ยคะ บอกด้วยนะ คนเขียนจำไม่ได้ คิดว่าหายไปไหนกันหมดนิ
๐ ขอบคุณทุกๆคนสำหรับการโหวตให้ในรอบสองนะคะ ขอบคุณมากคะ
๐ เสพย์พี่ดินกันอย่างสบายใจอย่างเพิ่งคิดอะไรมากไปนะคะ เพราะคนเขียนเองยังไม่คิดอะไรต่อไปเล้ย 555
๐ ขอบคุณZakuPz ที่สละเวลาตรวจหาและแก้ไขคำผิดให้เหมือนเดิมคะ ว่าแต่มันยิ่งเยอะกว่าเดิมป่าวอะ ทำไมถึงได้พัฒนาการถดถอยทั้งคนเขียนและคนโพสหว่า จะโทษคนโพสมากก็ไม่ได้ เซมากูเตะชราภาพมากแล้ว โทษคนเขียนคนเดียวแล้วกันเพราะยังวัยรุ่นอยู่แต่ก็ยังพิมพ์มาผิดๆได้ เอาหัวโขกหมอนสามที
๐ TRomance
-
ไม่เสียแรงที่กด เอฟห้ารอ :laugh:
ได้จิ้มแว้วววววว
มีเรื่องให้มาม่าจนได้เน๊อะ :serius2:
-
^
^
:z13: จิ้มคืน
-
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
:confuse: ใครมาเรียกพี่ดินอีกคนล่ะเนี่ย?
-
who are you???????
เค้าคนนั้นคือคายยยยยยยยยยยยยยยยยย
:กอด1: :กอด1: พี่ดินกับน้องก้าน น่ารักเนอะ (ว่าที่)เพื้อนซี้คู่นี้ :laugh:
ว่าแต่เสี่ยแก๊กค่ะ ติดใจเด็กหรอค่ะ :m20:
-
อุ๊ เค้าคนนั้นคือใคร.. หรือจะเป็นศัตรูหัวใจพี่ภู o22
ว่าแต่.. เรื่องพี่แก๊กกับก้านนี่สงสัยจะมีซัมติง ฮิฮิฮิ o18
แหะๆ วันนี้เม้นแบบสั้นๆ เนื่องจากฝนตกน่านอน(เกี่ยว?) ฮ่าาาาาาาา
จุ๊บุๆพี่ดินคนดี เสร็จแล้วก็ลั้ลล้าไปนั่งลุ้นว่าบ้านจะน้ำท่วมมั้ย (=[]=")
-
“เฮ้ย”ตูดกูไม่ใช่คริสปี้ครีมนะเว้ย ติดใจต่อคิวอะไรกันนักหนา
ยาวเกินอ่ะเซ็ง อยากกิน อ่ะ ตูดดิน เอ๊ยไม่ใช่
-
ใครอ่ะ.............
ขออย่าให้มีเรื่องเส้า ๆ หรือเรื่องเศร้า ๆ เลยนะ
-
แน่ๆๆเลยก้านกะแก๊ก
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
เอาสิคู่นี้คงฮาไม่แพ้คู่เอกของเราๆๆๆ
แต่นะถูกคอกันเหลือเกินก้านกะพี่ดินเนี่ย
แต่ใครอ่ามาเรียกเริ่มเสียวๆๆแล้ว
-
ตั้งแต่มีผู้สนับสนุนหลักอย่างเป็นทางการของโปรเจ็คสำรวจสภาพพื้น(ผิว)ดินเนี้ยแลดูเนื้อหอมขึ้นเยอะ
สปอนเซอร์ไหลมาเทมาเพียบ จัดคิวดีๆนะพี่ดินระวังพี่ภูงอนแล้วงานจะเข้า :laugh:
-
:a5: แลดูเหมือนจะมาม่า
ไม่อยากกิงง่ะ :try2:
กะจิตกะใจในการเม้นท์ก็อืดเป็นเส้นมาม่าไปด้วย แง้วววว :oak:
ป.ล.ลุ้นคู่พี่แก๊กกับก้านนะนิ :-[
:pig4: :pig4:
-
เค้าคือใครหนอ เค้ามาจากหนายยยยยยยย แล้วเค้าจะมาทำมาม่าหรือม่ายยยยยยยยยยย
รอพี่ดินทั้งวัน พรุ่งนี้เรียนแปดครึ่ง ตอนนี้ที่นี่เที่ยงคืนครึ่ง กะว่าตีหนึ่งไม่มาจะไปนอนแล้ว
ดีใจได้เจอพี่ดินก่อนนอน แต่ไม่อยากเจอเขาคนน้านนนนนนนนนน
คาดว่าพี่แก๊กน่าจะแอบมีกิ๊กกั๊กกุ๊กกิ๊กกะน้องก้าน เสี่ยเก็บแชร์จะได้เถ้าแก่เนี้ยก้องานนี้แหละเว่ยยยยย
-
:z2:เค้าคือใคร
ใครคือเค้า
รีบมาเฉลยนะค้าบ :z2:
รออย่างใจจดใจจ่อ :impress:
:pig4:ค้าบ
-
เสี่ยเก็บค่าแชร์ท่าจะอยู่ในใจของก้านโดยไม่รู้ตัวซะแล้ว
-
คุณพ่อ??
-
สงสัยก้านจะได้มีสามีเหมือนพี่ดินป่ะเนี่ย
รือจะสำเร็จเสี่ยเก็บแชร์ซะละมั้ง
ทิ้งท้ายสามีคงเรียกคนนึง อีกคนนึงเป็นใครเอ่ย
หรือจะเป็นคุณป๊ะป๋าของนักเลงใหญ่เค้าหละเนี่ย :m20:
-
ใครอ่า ตัวก่อกวนที่ไหน
-
แค่เสียงเรียก "ดิน"
ก็ทำให้คนอ่าน เริ่มเครียดไปด้วยแล้วอ่ะ
อย่าเอาให้หนักแรงนักนะคะ
เบาๆก็พอ สงสารนู๋มั่ง :a5:
-
คนที่เรียกพี่ดินอีกคน
เขาคนนั้นคือใครนะ :m28:
-
ใครนะขอรับ อยากรู้ o18
รอตอนต่อไปโลดขอรับ :a9:
-
ใครโผล่มาอีกล่ะงานนี้
รอลุ้นๆ
-
ใครโผล่มาอีกล่ะนั่น
เสี่ยเก็บค่าแชร์ ดูท่าจะ ชอบ ขาโหดเหมือนกันนะเนี่ยยย
-
พี่ดินกับก้านเหมาะสมที่เป็นเพื่อนกันจริงๆโคตรแมนทั้งสองคน :laugh:
-
ได้โปรดรีบมาเฉลยไวๆนะตัวเอง ว่าใครมาเรียกพี่ดินอีกคนน่ะ
แถมคนๆนี้ ต้องเคยมีอะไรซักอย่างกับดินมาก่อนแน่เลย
-
เสียงที่สองเป็นใครกัน ???
-
ใคร อ่ะ ใครๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
คืนนี้ขอเบิ้ลได้ม๊าย ไรท์เตอร์จ๋า มันยังค้างอยู่เลย
-
พี่ดินมองก้านคงเห็นภาพตัวเองนะ เมื่อก่อนพี่ดินก็แบบนี้ล่ะ :laugh:
สิ่งที่ก้านยังขาดอยู่ อาจจะเป็นพี่แก๊กก็ได้นะ
ใครมาเรียกพี่ดิน???
-
คู่ชกที่สูสีนี่เปลี่ยนเป็นพี่แก๊กได้มั้ยคะ.......น้องก้าน :m12:
ว่าแต่....โอ๊ะ.....เค้าเป็นใครกันคะนั่น
ขอบคุณคนเขียนนะคะ :L2: +1 ค่ะ
-
เฮ้ย ค้าง.
-
ใคร! เป็นคนที่ทำให้พี่ดินกลัวนี่...
-
ใครเรียกพี่ดิน :serius2: :serius2: :serius2:
-
ชักสงสัยเหมือนพี่ดิน
เรื่องน้องก้านกับเสี่ยเก็บแชร์ o18
แต่ว่าตอนท้ายใครเป็นคนเรียกพี่ดินอีกคนอ่ะ :m28:
-
o13 o13 o13
-
หายไปสองวัน แต่ได้อ่านสามตอน ดีใจสุดๆ
แต่เริ่มเศร้าไปกับพี่ดินแล้ว ใครมาหว่าาาา
แต่ก้านน่ารักดีอ่า :-[
-
เค้าคนนั้นจากฝั่งซ้ายคือใครกัน?? ศัตรูหัวใจพี่ภูใช่หรือไม่!?... :serius2:
พี่ดินน่ารักจริงๆ...ไม่ดคยฉะปากเคยแต่ลิ้นพันกัน :-[
ชอบกฎของพี่ดินจริงๆ น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :กอด1: :กอด1: :กอด1:
น้องก้าน เสี่ยเก็บค่าแชร์เป็นเนื้อคู่น้ิองก้านแน่ๆ...
-
พี่ดินยังคงความน่ารักได้เสมอต้นเสมอปลาย >/////<
แต่ตอนท้ายนี่มันอะไร...ใครมาเรียกพี่ดินกันหล่ะ...เขาคนนั้นคือใคร????
ไม่นะ...ถ้าจะบอกว่าคนนี้คือคนที่ทำให้พี่ดินต้องสร้างเกราะให้ตัวเองด้วยการเป็นนักเลงใหญ่~!!!
คงไม่ใช่หล่ะมั้ง...แล้วเข้าผู้นั้นคือไผ๋...ข่อยสิอยากรู้เด๊ะ o_O
แต่อยากจะบอกพี่ดินไว้อย่างว่า...อะไรที่มันยิ่งห้าม เราก็จะยิ่งได้พบเจอมันบ่อย ๆ
อย่างคำว่า เมีย หรือ สามีเนี่ย...ทางที่ดีนะพี่ดิน...ฟังไว้ให้ชิน และให้มันซึมเข้าไปในสายเลือดดีกว่า
รับรองว่า...ฟังบ่อย ๆ เด่วก็คุ้นหูไปเอง...เค้าฟันธง...กร๊ากกกกกกกกกกก ก ก กกก ก กกกกส์
ขอกู่ร้องบอกโลกให้ได้ยินโดยทั่วกัน...พี่แก๊กจะมีคู่แล้วโว้ยยยยยยยยย ยย ยยยยย 5555555+
ลูกชายอิฉันจะได้ออกเรือนเป็นฝั่งเป็นฝากะเค้าสักที (ได้ข่าวว่า น้องก้านยังไม่ยอมรับเลยนะเจ๊ -*-)
แต่เอาน่า...ตอนนี้น้องก้านเค้ายังไม่รู้ใจตัวเอง...อีกหน่อยเด่วโดนลูกกะล่อนของพ่อยอดชายนายแก๊กเข้าไปบ่อย ๆ
เด่วก็ยอมใจอ่อนเหมือนพี่ดินที่ยอมให้พี่ภูนั่นแหล่ะ...แต่ตอนนี้ขอตัวไปเตรียมสินสอด กะกล่องปฐมพยาบาลให้ลูกชายก่อน
เพราะคาดว่า กว่าจะได้เมีย...รับรองว่างานนี้มีเลือดตกยางออกกันอีกเยอะ...กร๊ากกกกกกกก ก กกกก กกกกส์
-
มีบุคคลที่สามเพิ่มเข้ามาอีกแล้ววว ใครคนนั้นทำให้พี่ดินหวั่นไหวด้วย
ใครหว่า ใครหว่า ใครหว่า
-
ทายซิผู้ใด๋เอ่ย??<<55+ ยังตลกได้
ว่าแต่มันเป็นใคร ใคร! ใครมันเรียกพี่ดิน ปิ้งป่อง~ๆ เค้าชิมิที่เรียก ช่ายแล้ว เค้าเองแหละที่เป็นคนเรียกพี่ดิน :m20:
ว่าแต่พี่ดินกลัวเค้าขนาดนี้เลยหรอ เราต้องได้เจอกันอีกแยู่แว้ว กร๊ากก
เ่อ่อ ... ขอโทษที่พล่ำไปเรื่อยค่ะ แหะๆ
กลัวเครียดก๊านนนน เพราะยังไงอิชั้นก็ไม่อยากกินมาม่า ไม่อ๊าววว
พี่ดินเป็นของพี่ภูคนเดียว ว่าแต่ไอ่นั่นมันเป็นใครวะ ถึงทำให้พี่ดินเคยกลัว ใคร!!
ฮึ่ยๆ เดี๋ยวกระโดดงับคอเลยหนิ
รีบๆมาต่อไวๆนะคะ เพราะมันค้างอย่างแรงงงง
-
อีกคนต้อง เป็นคุณหญิงเเม่ ของพีดินเเน่ๆ เลย
พีภูยกขันหมากมาสู่ขอพีดินเลย เ้ค้าลูกมีแม่นะ
:impress2: :impress2: :impress2:
-
อ่านะน้องก้าน
ระวังเน้อ
เสี่ยเก็บค่าแชร์จะ....คริคริ
อย่าบอกว่ากรมาด้วย
ดินอย่าไปเกร็งเสาไฟฟ้าเขารักเดียวใจเดียว
:-[
-
วอนได้อีกนะคะพี่ดิน wahaha :z6:
-
โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยย!!! :serius2:
ใครหน้าไหนโผล่มาเป็นก้างอีกล่ะเนี่ยยยยยยยยย!!! :fire:
-
ปมเก่ายังไม่คลี่คลาย ปมใหม่มาอีกแล้ว
ก้านคงเป็นทั้งเพื่อนคู่หู และเป็นคนข้างกายพี่แก๊กแน่ ๆ แต่ใครจะกดใครเท่านั้น :z2:
+1 เป็นกำลังใจให้ เซกิ และไรเตอร์
-
น้องก้าน*เสี่ยเก็บค่าแชร์ เอ๊ย พี่แก๊ก :m20:
-
ใคร มาอ่ะพี่ดิน
ทำไมพี่ดินต้องกลัว เป็นนักเลงใหญ่นะ
กลัวไรอ่ะพี่ดิน
-
ใคร มาอ่ะพี่ดิน
ทำไมพี่ดินต้องกลัว เป็นนักเลงใหญ่นะ
กลัวไรอ่ะพี่ดิน
-
ใครเรียกละนิ
-
หง่า....ใครเรียกพี่ดินอีกคนนึงหว่า????
อยากรู้อ่ะค่ะ...รอๆๆๆๆ
ว่าแต่ก้านนี่จะหลงกลพี่แก๊กเมื่อไหร่เอ่ย^^
-
ใครกัน! o22
-
ใครๆๆๆๆๆๆๆ หน้าไหนจะกล้าไปตบตี ต่อยชกกะพี่เสาไฟฟ้า
เค้าออกจะรัก จะหวง จะห่วงซะขนาดนั้น :m20:
-
ใครหนอที่พี่ดินกลัวไม่อยากจะเจออ่ะ
เสาไฟฟ้าช่วยนักเลงใหญ่ด้วยนะ...
ว่าแต่พี่แก๊กนี้มาแผนสูงใช่ป่ะ รับส่งๆแล้วกะ...
เปลี่ยนจ้า เปลี่ยนล๊อกอินล่ะ แบบไม่เคยเปลี่ยนเลยขอเปลี่ยนสักครั้ง แต่ยังใช้รูปเดิมน่าา ยังติดตามไม่หายไปไหนจ้า ยกเว้นช่วงคอมเสียอ่ะหายไปหลายวันเลย :o8:
-
ุคุณหญิงแม่เจอหน้าลูกเขย เรียกสินสอดมากๆนะจ๊ะ เอาไว้ทำทุนการศึกษา อิอิ
-
รู้สึกพอพี่ดินมี"สามี"แล้ว ความห้าวลงลดไปเยอะ :o11:
:o จะโดนพี่ดินเอาเท้านาบหน้ามั้ยเนี๊ยะ พูดคำต้องห้ามออกไปซะแล้ว
-
แหงะ............ใครม้าาาาาาาาาาาาาาาาาาา??? :a5:
-
เอิ่มค้างอีกสักคืนมีลดค่าเช่าไหม
-
:z10:
ใครมาอีกล่ะนั่น
เอ๊ะ หรือพี่ดินจะไปเป็นคู่แข่งกับคริสปี้ครีมนะ มีแต่คนมารอต่อคิวเข้าหา :laugh:
-
เฮ้ยยยยยยยยยยย
ทำไมเค้าได้กลิ่นมาม่า
ม๊ายยน้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา เค้าไม่เอามาม่าาาาาาา
-
ตอนที่แล้ว สหบาทาที่หน้าส้วม ทำให้พี่ดินได้เพื่อนใหม่เลย อิอิ
แล้วตอนนี้ ค้างง่ะ
ใครมาเรียกพีดินฟร่ะ ที่แน่พี่เสาไฟฟ้าแหละคนนึง
แล้วอีกคน ใครคนนั้น ใคร ? เหมือนจะมีกลิ่นมาม่านะ
พี่แก๊กน้องก้าน เสี่ยเก็บค่าแชร์กับเพื่อนใหม่พี่ดิน แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยย
งานนี้พี่แก๊กจะหงอ หรือว่าจะคลุกวงในแทน ฮ่า ๆ
-
ใครอ้ะ
ใครกล้ามาเรียกพี่ดิน ใครมันทำให้พี่ดินนักเลงใหญ่กลัวววว
งื้ออออ อยากรู้นะ
ว่าแต่ ก้านน่ารักนะ ฮ่าๆๆ
ชอบจัง ^^
-
พี่ดินห้ามได้น่ารักเกินไปแล้วนะ
เรื่องที่ห้ามเค้าจะทำตามที่ขอนะคะ
จะชมว่าหล่อมากกว่าน่ารัก แต่อวยในใจว่าน่ารักค่อดๆๆๆๆ
-
โอ้ว..ใครหนอมาเรียกพี่ดิน
ดูท่าทางจะเป็นคนที่มีความหมายต่อพี่ดินซะด้วย
แอบคิดเข้าข้างตัวเองนิดๆ
ว่าอาจได้เห็นฉากดราม่ามั้ง หุหุ
ติดใจก้านนิดๆนะเนี้ย
มานั่งคุยกะพี่ดินได้เป็นวันๆ
พยายามไม่คิดว่าก้านอาจคิดอะไรกับพี่ดิน
แต่บางทีบางคำพูดของก้านมันกะทำให้อดคิดไม่ได้
พี่แก๊กๆรีบๆมาพาว่าที่เมียกลับไปด่วนๆ
ส่วนพี่ภูตอนนี้ได้ออกมาแค่นิดเดียวเองอ่า
สงสัยค่าตัวจะแพง อิอิ
-
หุหุ สงสัยตอนหน้าจะได้กินมาม่า
-
ใครโผล่อีกหว่า
-
ใครมาหาพี่ดินเนี่ย อยากรู้จัง อีกคนน่ะพอเดาได้ แต่อีกคนนี่สิ... :z10: :z10:
-
แห่ลวๆๆๆๆ ก้านกะแก๊ก คู่นี้มีแววชัวร์ๆๆๆ :oo1: :oo1:
มันผู้นั้นเปงครายยยยยยยย บังอาจทำให้พี่ดินกลัว ค้างมากมายยยยย :z3: :z3:
-
+1 ค่า
เอาแล้วสิ ใครจะมาเนี่ย ?
:serius2:
-
ตอนต่อไป มาม่ากำลังจะมาเสิร์ฟ?
-
หุๆๆๆ พี่ดินจะน่ารักไปถึงไหน
แค่นี้คุณภูก็หลงแย่แล้ว
-
คนทางซ้ายเค้าเป็นใครรรรรรร :angry2:
-
ชอบๆๆ ตูดพี่ดิน จะเป็นคริสปี้ครีม ฮ่าๆๆๆ :m20: :m20:
เค้าก็ว่าพี่แก๊กมันยังไงๆนะน้องก้าน ระวังตัวนะ
แล้วคนนั้นใครกันนนน ทำพี่ดินเจือนลง ใครรรรรรรรร :angry2:
-
:m28: ใครกันนะที่เรียกชื่อพี่ดิน แล้วเป็นคนที่พี่ดินไม่คิดจะเจออีก เขาจะมาเป็นคู่แข่งของพี่ภูหรือเปล่านี่
น้องก้านจ๋า คู่กันแล้วย่อมไม่แคล้วจากพี่แก๊กหรอกนะ เตรียมใจไว้เถอะ
:pig4:
-
โอ้ว....มันชักจะยังไงยังไง อยู่นา....
-
นั่นดิ ใครนะ ที่พี่ดินถึงขนาดคาดว่าชาตินี้ไม่น่าจะไ้ด้เจอกันอีก
-
ใครกัน ไอ้เสียงเรียกฝั่งซ้าย ที่ทำให้พี่ดินเกิดอาการแปลกๆ ใครๆๆๆ :serius2:
-
:serius2:
ส่อแวว ปัญหานะเนี่ย
-
:L2:
...ก็พอจะรู้นี่น่าว่าไอ้ก้านมันปากกรรไกรแค่ไหน ไม่แน่ไอ้พี่แก๊กมันอาจจะเป็นคนซาดิสต์ก็ได้ แค่มันไม่รู้ใจตัวเอง
มาโซฯ รึเปล่า?
-
โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยย
อย่าเอาเศร้ามากนะครับ ไม่อยากอ่านไปเจ็บจี๊ดไป
-
ใครคนนั้น?
-
พี่ดิน น้องก้าน ขาโหดมาเป็นเพื่อนกัน ท่าทางจะมีแต่เรื่องสนุกๆ
ว่าแต่ ใคร? ที่ทำให้พี่ดินหุบยิ้มได้เนี่ย เซ็งเลย
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
-
อีกคนที่เรียกใครว้า
-
ไรเตอร์ทิ้งปมไว้ให้อีกแล้ววว....
ปล.ไม่ได้เข้ามาอ่านตั้ง 3 วัน มาอีกที โห หน้ากระโดดซะ...
-
ใครอ่ะ
-
ปล.อีกนี๊ดส์นึง
แบบว่าอยากให้น้องก้าน เป็น รุก อ่ะ << เสนอความต้องการส่วนตัวเฉยๆเน่อ
-
ครายยยยยยยยยยยย
-
ผู้ใด๋มาเรียกพี่ดินน้อ!!!? :m28:
ทำนักเลงใหญ่กลัวได้นี่ คงไม่ธรรมดาน่าดู :m26:
เอ!? ใหญ่กว่านักเลงใหญ่นี่จะเรียกว่าอะไรดีหว่า? :m21: งั้นขอเรียกว่า"นักเลงมโหฬาร"ไปก่อนแล้วแล้วกันนะจ๊ะ :m20:
รอคุณทีโรแมนซซซซซ์มาเฉลยค่ะ :laugh:
:กอด1:กอดคนแต่ง :จุ๊บๆ:จ๊วบคนโพสต์
ลงมอไซค์รับจ้างที่คอสะพานแล้วเดินเข้ามาถามใครว่าๆบ้านมึงอยู่ไหนใครๆก็รู้จัก
น่าจะใช้เป็น "ถามว่า" ก็พอค่ะ จะดูไม่ค่อยฟุ่มเฟือยคำดีกว่าเก่าค่ะ[/list]
เพียงแต่ตอนกลางวันต้องกลับมาดูแลบ้านแล้วก็ผัดผัดก๋วยเตี๋ยวเอาไว้
ผัด[/list]
เผลอๆอาจจะกระชากด้วยดิ้น
ลิ้น[/list]
สู่รู้เกินไปแล้วไม่ไม่เคยใช้ปากฉะกันเว้ย
ไม่[/list]
ถึงว่าไอ้บ้าเสี่ยเก็บค่าแชร์ถึงได้กลัวมึงนัก เพราะมึงเยอะอย่างแบบนี้นี่เอง
ไม่แน่ใจว่าอันไหนระหว่าง "อย่างนี้นี่เอง" หรือ "แบบนี้นี่เอง"[/list]
ก็พอจะรู้นี่น่าว่าไอ้ก้านมันปากกรรไกรแค่ไหน
นี่นา[/list]
-
พี่ดินหล่อมากกก 555 พยายามเลี่ยงคำว่าน่ารัก
เดี๋ยวจะสะเทือนใจนักเลงใหญ่
ว่าแต่ เค้าผู้นั้นคือใครหนอ?
-
โอ้ว ค้างอ่ะไรเตอร์ ไม่เอามาม่าน้า
พีดินยังไงก็น่ารักที่สุดเลย
+1 ให้เลย
-
ว๊ายๆๆๆๆๆๆ อีกไม่นานเพื่อนก้านก็จะกลายมาเป็นเพื่อนสะใภ้(รึป่าว)แล้วหรอ
อยากให้ก้านกับดินเป็นพี่น้องกันจริงๆ
ปล.แล้วคนที่ทำให้นักเลงโตของเราทำหน้าแปลกๆได้ คือใคร????
-
น้องก้านน่ารัก มีเพื่อนแบบนี้ ค่อยสบายใจหน่อยนะพี่ดิน
ว่าแต่ พี่แก๊กกับน้องก้านนี้น่าลุ้นอยู่นะ อิอิ
แล้วใครกันค่ะ ที่เรียกพี่ดิน แล้วทำให้รู้สึกไม่ดี
รอยยิ้มที่อยากจะยิ้มให้กับคนที่เรียกชื่อคงไม่พ้นพี่ภูแน่ๆ
แต่อีกคนนั้นใครกันคะ พี่ดิน
-
โหไม่ได้เข้ามา ไม่กี่วัน พี่ดินมีเรื่องอีกแล้ว ^^
แล้วใครเรียกพี่ดินเนี่ย อยากรู้ๆ รอตอนต่อไปนะคะ
-
พี่ดินมีความรักนี่นา อะไรๆมันก็เลยสดใสไปหมดเนาะ ^^
แล้วเค้าคนนั้นเป็นใครกันหว่า ถึงขนาดทำให้พี่ดินนักเลงใหญ่ของเรากลัวได้เนี่ย???
-
ไรเตอร์ทิ้งระเบิดไว้ จำไว้เลยนะ ฮึ
ใครกันหน่อ อยากรู้จังเลย
-
ใครมา ..ลุ้น ลุ้น
-
:sad4: อ่านทันแล้ววว หลังจากไม่ว่างอ่านไป สี่ ห้า วัน
อ่านไปเขินไป พี่ดิน เสร็จ พี่ภูจนได้ หึหึ ว่าแล้ว จะหนีไปไหนรอดด
เสาไฟฟ้าปักลงดินอย่างสมบูรณ์
เพื่อนแก๊ก ปาก สูสี กับ ก้านเลย เอ๊ะๆ ชื่อ กอ. ไก่ เหมือนกันด้วย
สักพักต้องมีอะไรในกอไผ่แน่ๆเลยยย
แอบเชียร์ แก๊ก ก้าน* 555
แต่ๆ .. มีปัญหามาอีกแล้วสิ ใครกันนะ ที่ทำให้พี่ดินรู้สึกอย่างนั้น ..
แอบตื่นเต้น มารอออตอนต่อไป
ปล.เราเปลี่ยนชื่อล๊อกอิน จาก Flower night -->nightmare ไม่ได้หนีหายไปไหน ยังเป็นแฟนคลับ เมฆ ท่านฉานอยู่นาา พี่ดินกับพี่ภูก็เป็น แต่ไม่ลืม เมฆ ฉานหรอก เป็นคู่ที่ประทับใจมากๆ สุดๆเลย
+1 พี่เซกิ :กอด1:
-
ตัดฉับ!!! กันแบบนี้ ก็ค้างงงงงงงงงงงงงงงงสิคะ
ใครมาอ่ะ อยากรู้อย่างรุนแรง
-
ใครคนใหม่ คัยอ่ะ ท่าทางเค้าความยุ่งยากจามาแล้ว :really2: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
ขอแอบจิ้มไรท์เตอร์+คนแปะหน่อยน๊าค๊า :z13:
ปลื้มมมม :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
+1 :call:ก้านกะแก๊ก อ่ะ :call: :call:
-
ก้านจะเป็นเด็กเสี่ยหลอเนี้ย
แม้ความรู้สึกบอกว่าใช่จริงๆไม่พ้นเด็กเสี่ยแน่ก้านชัว 100%
แต่ใครเรียกพี่ดินนอกจากเสาไฟฟ้าอะใครกานนนนน
-
:a5: :a5:ใครมาอีกอ่ะส์
-
กรใช่ไหม??? แกกลับมาทำม้ายยยย :angry2:
ส่วนอีตาพี่แก๊กนี่คิดจะจีบก้านแล้วใช้ม้า...คิดจะจีบเพื่อนของนักเลงใหญ่ก็ใจกล้านะเออ
ส่วนพี่ดิน ถึงจะผ่านไปกี่ตอนๆก็ยังน่ารักอย่างเสมอต้นเสมอปลายนะจ๊ะ
ปล.ไม่เอามาม่านะคะไรเตอร์ o18
-
^^
-
:a5: :serius2: :serius2:
-
คนๆนั้นเป็นใคร
:call: :call:
-
ปั้มไว้ก่อนนะ (ตอนที่ 22 , p.89)
-
:L1:
-
ศัตรูหัวใจมาแล้วนายเสาไฟฟ้า..สู้สู้ :m31:
-
แล้วไอ้ใครวะค่ะที่พี่ดินเห็นแล้วต้องฝ่ออ่ะ
เฉลยด่วยค้า :m31:
-
โอ้
บุคคลผู้ลึกลับคนนั้น
ใครนั่นมาหาดิน
พ่อ(?)
โอ๊ะ
กลิ่นมาม่าเริ่มมา
-
ค้างอ่ะ
-
:music:
-
ใครอ่ะ?? ใครบังอาจจะมาทำให้พี่ดินเสียใจ :m31: :m31:
พี่ภูปกป้องพี่ดินด่วนนนนนน :angry2: :angry2:
-
:impress2: :impress2: :impress2:เข้ามารอพี่ดิน มาไวๆเน้อ
ปล.รักคนแต่งกะคนโพสต์ที่ซู๊ด :L2: :L2: :L2:
-
พี่ดินน :impress2: :impress2:
-
ค้างงงง มากมายยยยยย
ใครนะ ที่ทำให้พี่ดินไม่สบายใจ อย่างนี้ ต้องเจอเสาไฟฟ้า ลุยยยย
-
เค้าเป็นใครนะคะ วู้ววววววววววววววว เค้าเป็นใครนะค้าาาาาาาาาาาาาาาาา
ใครนะมาเรียกพี่ดิน คนๆนั้นต้องเคยทำอะไรที่ไม่ดีกับพี่ดินไว้แน่ๆ
-
ที่ตอนแรกน้องก้านบอกว่า ลงมอไซค์รับจ้างที่คอสะพานแล้วเดินเข้ามา
แล้วมาบอกอีกทีว่า พี่แก๊กมาส่ง นี่ตกลงน้องก้านมันเห็นพี่แก๊กเป็นมอไซค์รับจ้างใช่มะคะ?? 555 :laugh:
น่ารักจังเรื่องนี้ พี่ดินนี่ก็ไม่เคยจะยอมรับความจริงซะเลย
โดนจับซอยเทสทุกวันขนาดนี้ ยังไม่ยอมรับว่าเค้าเป็นสามีอีก อิอิ
ส่วนพี่แก๊กนี่ก็ดูจะมีซัมติงกะน้องก้านนะเนี่ย... :z1:
อยากให้พี่แก๊กจับน้องก้านมาทำเมียเด็กป๋า(หรือว่าเด็กเสี่ย)อีกสักคน
กว่าจะได้ลงเอยกันก็คงจะเสียเลือดไม่ใช่น้อย...
แต่ถ้าพี่แก๊กจะพิสวาสน้องก้านขึ้นมาจริงๆ พี่แก๊กก็ไม่ใช่ซาดิสม์หรอกค่ะ
เราว่าพี่แกมาโซมากกว่า แบบว่าชอบโดนน้องก้านทำร้าย..อ๊างงง...ง...ง
(ว่าแต่ ไอ้เสียงเรียกจากทางซ้ายนี่มันใครหว่า???)
-
ใครหว่า...?
:m28:
-
ชอบตรงนี้ “เฮ้ย”ตูดกูไม่ใช่คริสปี้ครีมนะเว้ย ติดใจต่อคิวอะไรกันนักหนา :m20:
ใครมาทำไมพี่ิดินต้องกลัวด้วย ชักตื่นเต้นแล้ว
-
บุคคลลึุกลับนั้นใครหว่าาา
ดูเหมือนจะทำให้พี่ดินรู้สึกแย่ด้วยแฮะ
หรือว่ามันจะเคยปล้ำพี่ดินหว่าาาา 5555+
-
ใครหว่ามาเรียกพี่ดิน
ละไมมันค้างๆๆเเปลกๆๆ
มาต่ออีกน๊า
-
ใครฟร่ะ
:z1:
-
เค้าคนนั้นคือใครถึงขนาดทำให้พี่ดินกลัวได้แสดงว่าไม่ธรรมดา
:pig4: writer คะ
-
เชียร์พี่ดินละ
ให้พี่ดินรักคุด สะดุดรัก โดนลักหลับ สลับข่มขืน กรากๆๆ
แต่อย่าฆ่าตัวละครพี่ดินเรานะ เราโกดจิงๆๆด้วย
ดราม่าแค่ใหน อ้ายก้รับด้ายยยยยยยย
-
ศัตรูหัวใจพี่ภูกำลังจะโผล่มาหรือนี่
เอาแล้วสิ พี่แก๊กได้เจอเนื้อคู่ก็คราวนี้ ฮ่าาๆ
-
ใครมาเนี่ย ใครมากัน? สงสัยจะไม่ธรรมดานะเนี่ย พี่ภูจะงานเข้ามั้ยน้อ...
พี่แก๊กนี่ท่าทางจะติดใจน้องก้านนะ อยากมีเมียเป็นนักเลงแบบเพื่อนซี้ใช่มั้ยล่ะ พ่อเสี่ยเก็บค่าแชร์ :laugh:
:กอด1:
-
ใครอีกล่ะเนี่ย เพิ่งจะหวานกันได้ไม่กี่ตอน
เค้าลางความยุ่งยากมาเยือนอีกแล้วน่ะเนี่ย
พี่ดินน่ารัก มีมุมน่ารักเพิ่มขึ้นทุกวัน
-
5555555+
น้องก้านเนี่ย สุโค้ย จิงๆ
เหมาะสมเป็นเพื่อนพี่ดินจิงๆ
-
เมื่อวานเข้ามาซะดึก...วันนี้เข้ามารอซะหัววันเลยเรา :o8:
ยังไงก็มาอัพเร็วๆนะคะ
-
:-[ พี่ดินจะน่ารักไปไหนเนี่ย :a5: อุ่ย พี่ดินบอกว่าห้ามชมว่าน่ารัก งั้น เปลี่ยน พี่ดินจะหล่อมากมายอีกนะเนี่ย คริคริ
-
ใครกันที่ทำให้พี่ดินเกิดความกลัว
:serius2:
ps.. พี่ดินหล่อมาก (และน่ารักน่ารักมากกกก)
หุหุ อันหลังแอบคิดในใจ หวังว่าพี่ดินคงไม่ได้ยิน
-
พี่ดินน่ารัก เอ้ยไม่ใช่ หล่อจังเลย (กัดฟันพูดกลัวบาทาพี่ดินลอยมา)
หลงเข้ามาอ่านแล้วติดใจพี่ดินอีกคนแล้วนะเนี่ย + ให้พี่ดินนะจ๊ะ
-
สรุปเลยว่า...
จะมานั่งปูหนังสือพิมพ์รอละกัน
-
:impress2: พี่ดินเหมือนจะเจอเพื่อนแท้เลยน้า :impress2:
เหมือนจะมีเค้าลาง..ว่าน้ำจะท่วมดิน ทำให้เสาไฟฟ้าโอนเอียง.. :serius2:
:pig4: :pig4:
-
มารอคับ
สงสัยจิง..นอกจากเสาไฟฟ้าแล้ว
ใครตามมาอีกหว่า....มาเฉลยเร็วนะคับ
อยากรู้แต่ไม่อยากถาม..จะรออ่านอย่างเดียว อิอิ :L2:
-
แอบเข้ามารอ งุงิ งุงิ
-
มารอครับบบบบบบบบบ o18
มา2ตอนทุกวันเหมือนเก่าได้ปะ :monkeysad:
ปล.ไม่อยากค้างวันละตอน :sad4:
-
ตอนที่ 27
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line14/al-7a.gif)
คนที่ตกอยู่ในห้วงของความรักเค้ามีความรู้สึกแบบไหนกันนะ
โลกทั้งใบกลายเป็นสีชมพู(อมม่วง)
โลกทั้งใบให้นายคนเดียว
มีคำนิยามไหนที่พอจะเสี่ยวได้ใจกว่านี้อีกมั้ย
รู้สึกเหมือนย้อนเวลาไปอยู่ในช่วงวัยสิบสี่สิบห้าปี ช่วงที่มีความรักครั้งแรกๆยังไม่สดใสเท่าที่รู้สึกอยู่ตอนนี้เลย มองไปทางไหนก็สวยงามไปหมด ใบไม้เหี่ยว ตึกร้าง ยังมองว่ามันเป็นงานอาร์ตได้ แล้วนับประสาอะไรกับเพื่อนที่มันมานั่งหายใจรดหน้าอยู่แบบนี้
“แก๊ก มึงว่างขนาดนั้นเลยเหรอวะ กูให้งานมึงทำน้อยไปหรือเปล่า”
ตั้งแต่ช่วงบ่ายของเวลางานเข้ามาเยือนผมก็เห็นไอ้บ้านี่มานั่งยิ้มอยู่ในห้องทำงานผมแล้ว จริงๆไอ้แก๊กไม่ได้ทำงานเพื่อรับเงินจากบริษัทผมจริงจังนักหรอก แต่มันไม่อยากเป็นคนรวยไร้ค่าไปวันๆ มันเลยมาช่วยงานบริษัทผมฆ่าเวลา แล้วนับว่าเป็นเรื่องลงตัวพอดีที่งานในบริษัทผมตรงกับสายงานที่มันเรียน
“ไม่ถึงกับว่างแต่ก็ไม่รู้ว่าจะทำอะไรดีว่ะ”
นี่คือบทสนทนาที่ลูกน้องควรพูดกับเจ้านายเหรอครับ ถ้าไม่ใช่ไอ้บ้านี่ จะมีใครกล้าพูดแบบนี้กับผมมั้ย ต่อหน้าพนักงานผมเป็นเจ้านายที่ลูกน้องแทบจะไม่กล้าสบตา เคยบอกแล้วว่าในสายตาคนอื่นผมดูเป็นคนจริงจัง งานคืองาน เห็นทีจะมีแค่สองคนเท่านั้นที่ไม่เคยกลัวผม คือยาหยีกับไอ้บ้าแก๊กนี่แหละ
“ถ้าเดือนนี้เงินเดือนมึงไม่ออกจะว่ากูใจร้ายไม่ได้นะเว้ย”
ขู่มันไปแค่พอมีอะไรตอบโต้มันบ้าง
“มึงอย่าใจร้ายกับกูเลยน่า “
ผมรู้ว่ามันไม่ได้ตัดพ้อจริงจังอะไร แต่คนอย่างมันขอให้ได้กระแทกแดกดันผมสักนิดก็ยังดี
“มึงไม่เคยได้ยินเหรอแก๊ก คนน่ารักมักใจร้ายอะ อย่าล้าสมัยดิวะ โลกเค้าไปถึงไหนต่อไหนกันแล้ว”กำลังดังเลยนะเพลงนี้ เปิดวิทยุฟังบ่อยๆ
“ถุยๆๆ ขากตรุ๊ยยไอ้ห่าภู พูดออกมาได้ว่าน่ารัก ตุ๊ดชิบหาย มึงแดกเด็กเข้าไปนะเว้ยไม่ใช่แดกบัวหิมะ ไอ้ห่านี่พูดมาได้ไม่อายปาก แต่อย่างว่ามึงมันหน้าด้านหน้าหนาอยู่แล้ว กูก็ลืมไป”
“อิจฉากูละสิ ที่กูมีเมียเด็กอ่ะ ส่วนมึงยังชีช้ำกระหล่ำปลีมาจนถึงตอนนี้”
มีเรื่องนี้เรื่องเดียวที่มันไม่มีเหมือนกับที่ผมมี นอกนั้นสูสี
“เออสิ”
เออเว้ย บทมันจะยอมรับมันก็ยอมรับออกมาได้ง่ายๆ
“มึงไม่สบายใจอะไรหรือเปล่าวะ”
ดูมันแปลกๆไปนะ ไม่เหมือนไอ้แก๊กที่ผมคุ้นเคยเลยแฮะ
“มึงยังคุยกับกรอยู่เปล่าวะ”
“ก็คุยนะ เค้าก็โทรมาบ่อยๆ มีอะไรวะ อย่าบอกนะว่ามึง.....”
จะว่าผมอึ้งก็ได้นะครับ แต่ถ้าไอ้แก๊กมันจะสนใจกรขึ้นมาผมก็ยินดีนะ ถึงไอ้แก๊กมันจะล้นๆแต่มันก็เป็นคนดี เป็นเพื่อนที่ผมรักที่สุดเลยก็ว่าได้
“ไม่ใช่อย่างที่มึงคิดหรอกน่าไอ้ห่าภู กูไม่กินน้ำใต้ศอกเพื่อนหรอกว่ะ”
“แล้วมึงถามทำไมวะ กูมีสปิริตลูกผู้ชายพอเว้ย เลิกกันก็ยังเป็นเพื่อนกันได้”
“มึงนี่ใจประเสริฐจริงๆเลยนะ ถ้าวันไหนมึงทำน้องดินกูเสียใจนี่บรรลัยแน่ๆ”
“แก๊ก มึงดูปากกูนะ ดิน- เป็น- ของ- กู แล้วมึงจะตายคาตีนกูภายในสามนาทีนี้แหละ พูดถึงคนอื่นอยู่ดีๆ มาวกเข้าเรื่องเมียกูทำไม อย่าบอกนะว่ามึงคิดอะไรกับดิน”
“ไปกันใหญ่แล้วไอ้ห่าภู กูไม่น่าเล่นของสูงเลยจริงๆ”
มันเพิ่งรู้ตัวเหรอเนี่ย ดีนะที่มันไม่โดนตีนผมเข้าไปซะก่อน
“มึงแปลกๆไปนะแก๊ก ดูมึงไม่ค่อยอยู่กับร่องกับรอย”
“เหรอวะ กูเป็นแบบนั้นเหรอ ไม่เห็นจะรู้ตัวเลยว่ะ วันนี้มึงเข้าไปรับน้องดินมะ”
“ไปสิ เมียกูทั้งคน สามีที่ดีต้องไปรับสิวะ”
“กูไปด้วยนะ”
“เฮ้ย เมียกูแล้วเกี่ยวอะไรกับมึงวะ ไหนว่ามึงไม่ได้คิดอะไร ไว้ใจไม่ได้แล้วนะมึงเนี่ย”
“ไอ้เหี้ยยยย มึงจะตะบันหน้ากูให้ได้เลยใช่มั้ย กูไม่ได้ไปหาน้องดินเว้ย”
“แล้วมึงไปหาใคร เฮ้ยย มึงอย่าบอกนะว่ามึงชอบแม่ยายกู จัญไรแล้วมึง นั่นรุ่นแม่แล้วนะ”
“โอ้ยย กูเหี้ยลงทุกวันเพราะมึงนี่แหละภู ขยันหานรกมาครอบกบาลกูจริงๆ”
“กูจะรู้มั้ยล่ะ ก็เมียกูอยู่กับแม่แค่สองคน ไม่ไปหาเมียกูแล้วจะไปหาใครวะ หรือติดใจคนข้างบ้าน”
“มึงอย่าเดาเลยภู กูขอเฉลยเลยแล้วกันว่าวันนี้กูไปส่งน้องก้านมา เค้าไปหาเมียมึงที่บ้านมึงอ่ะ กูเลยอาสาไปส่งให้ที่บ้านน้องดิน แค่นั้น”
“อ่อ ที่แท้สนใจน้องก้าน”
“ไม่ใช่อย่างนั้นเว้ย ไอ้เด็กบ้านั่นปากอย่างกับกรรไกรแถมยังจิกหน้าดุกูตลอดเวลาเลยนะมึง”
“อ้าว ก็ไม่มีอะไรน่าสนใจนี่หว่า ถ้าน้องเค้าน่ากลัวอย่างที่มึงว่า มึงจะไปหาน้องเค้าทำไม”
“กูว่าง”
ไอ้ปากไม่ตรงกับใจเอ๊ย วันไหนจะง้างปากมันออกมาดูสิว่ามีอะไรค้ำยันลูกกระเดือกอยู่หรือเปล่า
“แล้ว”
“ต่อปากต่อคำกับน้องเค้าก็ไม่เหงาดี”
มันชอบความรุนแรงแน่ๆ ไอ้นี่รสนิยมแปลกขึ้นทุกวัน
“เหรอวะ เหตุผลมึงควรค่าแก่การประณามมากกว่าชื่นชมนะ”
มีที่ไหนอยากเจอเค้าเพราะอยากต่อปากต่อคำ
“ก็เหมือนมึงไง เถียงกันไปเถียงกันมาได้เสียเป็นผัวเมียกันพอดี”
คืนที่ได้เสียกัน กูเมาไม่ค่อยได้เถียงกันเท่าไหร่หรอกแก๊ก
“อ๋อ มึงเลยอยากก๊อบปี้คอนเซปต์กู เบื่อผู้หญิงแล้วเหรอวะ ทางข้างหน้าไม่ฟิตเหมือนเดิมแล้วดิ”
“ไอ้เหี้ย จะหน้าจะหลังไม่สำคัญเว้ย สำคัญที่ใจ เหมือนมึงไง สุดท้ายมึงยังมาตายคาโพรงดินเลยสาด”วกเข้าหากูจนได้คิดว่ากูจะมียางอายเหรอวะ มึงพลาดแล้วล่ะแก๊ก
“อ๋อ นี่ยอมรับแล้วดิ ว่าสนใจน้องก้าน ระวังหมัดน้องเค้าให้ดีนะเว้ยกูเตือนไว้ก่อนเพราะเห็นมึงเป็นเพื่อนนะ หรือมึงสนใจซื้อประกันชีวิตไว้ก่อนเลยก็ได้”
“มึงเป็นเพื่อนที่กูประทับใจมากภู อยู่ใกล้ๆมึงแล้วคุณภาพชีวิตกูต่ำลงจริงๆ”
“แล้วใครอัญเชิญให้มึงเข้ามาใกล้ แถมมาหายใจรดห้องทำงานกูอีก วันนี้งานกูไม่เดินเพราะมึงนะรู้มั้ย มันจะเจ๊งก็เพราะแบบนี้แหละ”
เพิ่งได้เคลียร์งานช่วงบ่ายก็เป็นอันว่ามีมันเป็นมารมาขวางการทำงานผมจนได้
“เว่อร์ไปๆไอ้ภู หุ้นบริษัทมึงพุ่งกระฉูดเลยไม่ใช่เหรอ มันจะมาเจ๊งเพราะกูคนเดียวได้ไง”
วันนี้อาจจะยังแต่ถ้าเป็นแบบนี้ทุกวันก็เข้าข่ายเจ๊งได้เลยนะ
“ถ้ามึงจะไปหาดินกับกูก็เงียบๆไปเลยนะ ถ้ากูเคลียร์งานเท่าแผนที่วางไว้ไม่ได้ มึงอดไปแน่ๆแก๊ก”
เมียก็สำคัญงานก็ต้องรับผิดชอบ ไม่มีอะไรโรยด้วยกลีบกุหลาบเลยสักอย่าง
“ขู่ๆ กับกูนี่ขู่ฟ่อๆ กับเมียนี่หงอเชียวนะมึง ลับหลังนี่ เบบี๋ ยาหยี ไอ้ห่าต่อหน้าไม่เห็นจะกล้า”
“ไว้สักวันหนึ่ง มึงจะเข้าใจกูนะแก๊ก แต่คงอีกนานว่ะ เห็นน้ำหน้ามึงแล้วยังเป็นได้แค่อาแปะเก็บค่าแชร์ในสายตาน้องเค้าอยู่เลย”
นานเท่าไหร่แล้วนะที่ผมไม่เห็นไอ้แก๊กมันเพ้อถึงเรื่องความรัก ครั้งสุดท้ายที่ผมเห็นไอ้แก๊กถอนหายใจน่าจะตอนมหาลัยปีสาม ตั้งแต่คราวนั้นที่มันปวดใจก็ดูเหมือนมันจะขยาดกับเรื่องความรักไปเลยเหมือนกัน ไม่โหยหา ไม่ไขว่คว้า นอกจากว่ามีความต้องการมันถึงซื้อกินบ้าง แฟนคนสุดท้ายไอ้แก๊กเป็นผู้หญิง มันวางแผนอนาคตไว้ไม่ต่างจากที่ผมวางแผนไว้กับกรสักเท่าไหร่ ไม่ใช่แค่ฐานนะแฟน แต่มันวางเค้าไว้ถึงระดับคู่ชีวิต แต่วันนี้ภาพที่ผมเห็นคือไอ้แก๊กนอนราบไปกับโซฟาชันขาข้างหนึ่งขึ้นแสดงว่ามันไม่ได้หลับ แขนข้างหนึ่งก่ายหน้าผากไว้เหมือนกำลังใช้ความคิดอย่างหนัก มันคงมีเรื่องให้ต้องคิดมากเพราะตอนนี้มันคงมีคนที่เริ่มจะสนใจ
แถมคนๆนั้นเป็นผู้ชาย!!
เวลคัมสู่บรรยากาศสีชมพูอมม่วงที่แสนจะดุดันนะแก๊ก เมียกูกับว่าที่ยาหยีของมึงไม่ใช่ผู้ชายธรรมดาที่หาได้ตามรัชวิภาหรือว่าสีลมซอยไหนนะ ถ้าไอ้เปี๊ยกได้ชื่อว่าเป็นนักเลง น้องก้านก็คงไม่ต่างอะไรกับยากูซ่าหรือว่ามาเฟียละวะ
เมื่อ เรามีแรงบันดาลใจ เราจะไม่รู้เลยว่าเวลาสามชั่วโมงของช่วงบ่ายผ่านไปรวดเร็วแค่ไหน สมาธิผมจดจ้องอยู่กับงานจนไม่ได้ยินแม้กระทั่งเสียงกรนเป็นโรงสีข้าวของไอ้ แก๊กเสียด้วยซ้ำ เป้าหมายผมคืออยากไปเห็นหน้าหวานๆของนักเลงใหญ่ไวๆ
ไม่ได้เห่อ ไม่ได้หลงแฟน ไม่ได้อะไรกับนักเลงใหญ่เค้ามากหรอกนะ แค่อดเป็นห่วงไม่ได้
แขนข้างหนึ่งเดาะพี่หมอยังใส่เฝือกอ่อนดามเอาไว้ ดีหน่อยที่เกิดกับแขนข้างที่ดินไม่ถนัดไม่อย่างนั้นคงหงุดหงิดอาละวาดแน่ๆ นักเลงใหญ่เค้าอยู่นิ่งๆได้เสียที่ไหน ขนาดเจ็บตัวอยู่แบบนี้เค้ายังฝืนสังขารกลับบ้านไปผัดก๋วยเตี๋ยวได้ ไม่ใช่แค่นับถือจิตใจกันแล้ว ผมยกเค้าเอาไว้เหนืออะไรทั้งหมดเลยแล้วกัน
รู้ดีว่าไอ้เปี๊ยกให้ความสำคัญกับการเรียนมาก แต่จากเหตุการณ์วันซื้อใบสมัครแล้วบอกตรงๆว่าอยากจะเก็บดินเอาไว้ ไม่ให้ออกมาพบเจอใครเลยทั้งนั้น นักเลงใหญ่เค้าไม่รู้ตัวเลยว่าตัวเองเป็นที่ต้องตาต้องใจทั้งเก้งกวางบ่างชะนีทั้งหลาย แล้วท่าทางกร่างๆอย่างอันธพาลครองเมืองนั้นไม่ได้เข้ากันสักนิดกับบุคลิกท่าทาง ถ้านักเลงที่ไหนหล่อและหน้าหวานได้ขนาดนี้ ต่อไปต้องเปลี่ยนความหมายของคำว่านักเลงใหม่แน่ๆ
ผมรู้ดีว่าตอนนี้สำหรับดินแล้วผมเป็นคนสำคัญ เป็นคนที่ดินเลือกให้อยู่ข้างๆแต่ผมไม่แน่ใจว่าจะใช่ความหมายเดียวกันกับคนรักอย่างที่ผมมีให้กับเค้ามั้ย แต่ไม่เป็นไรผมมีเวลาให้ดินทั้งชีวิต ดินอยากให้ผมเป็นอะไรก็จัดไป ขอแค่ในชีวิตนี้ผมเป็นคนเดียวที่เขาขาดไม่ได้ก็พอ
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line14/al-7a.gif)
ฝนตั้งเค้ามืดครึ้ม แต่ไม่มีผลอะไรกับความสดใสในอารมณ์ของผม และอาจจะเหมารวมถึงคนข้างๆด้วยก็ได้ เพลงฝรั่งคลาสสิกที่ผมเปิดคลอ ดูจะไม่มีประโยชน์อะไรเลยเมื่อไอ้เพื่อนบ้าที่นั่งมาข้างๆมันผิวปากกลบเสียงเพลงเสียอย่างนั้น รู้แบบนี้ให้มันเอารถมาอีกคันก็ดี
“ภูมึงว่าวันนี้กูแต่งตัวเป็นไงบ้างวะ” เออนะ ไอ้คนที่มันมั่นใจในตัวเองมาตลอดชีวิตเพิ่งมาเสียเซลฟ์เอาก็วันนี้ให้เห็นเป็นขวัญตาจนได้
“ทำไมวะ มึงไม่เคยกังวลเรื่องการแต่งตัวของมึงเลยไม่ใช่เหรอ”
เห็นท่าทางหลุกหลิกมองกระจกรถของมันแล้วอยากจะขอบคุณน้องก้านจริงๆ
“เออก็ใช่ เมื่อก่อนกูไม่ใส่ใจเพราะมั่นใจว่ากูแต่งตัวดีอยู่แล้ว แต่ตอนนี้เริ่มสนใจนิดๆแล้วว่ะ”
มือข้างหนึ่งเสยผม อีกข้างให้จัดเสื้อผ้า เบี่ยงตัวไปมาตลอดเวลาเนี่ยนะมันบอกสนใจนิดๆ
“มึงก็ถามมาเลยสิว่า วันนี้มึงแต่งตัวเหมือนเสี่ยเก็บค่าแชร์มั้ย” เป็นคำปรามาสที่สะเทือนใจไอ้แก๊กมากเลยนะอิมเมจนี้
“แล้วเหมือนมั้ยวะ” อย่างที่คิดเอาไว้จริงๆ
“ไม่เหมือนนะ แค่คล้ายๆ”
มันทำสีหน้าตกใจได้เว่อร์ชิงถ้วยพระราชทานมากๆ
“เหรอวะ เฮ้ยๆภู มึงช่วยกลับรถไปพารากอนให้กูก่อนได้มั้ย กูไม่มั่นใจเลยว่ะ”
สนใจนิดๆของมันยังขนาดนี้ ถ้าสนใจมากมันไม่ตีตั๋วไปชอปปิ้งที่ฝรั่งเศสเลยเหรอวะ
“มึงอย่าเยอะแก๊ก เสื้อผ้าไม่ได้ช่วยอะไรมากไปกว่าสันดานหรอกว่ะ “
จริงๆอยากบอกว่าหน้าตาด้วย แต่พอดีว่าไอ้บ้านี่ก็หน้าตาไม่ได้เลวร้าย ก็พอจะควงไปวัดไปวาได้โดยที่หมาไม่หอนละนะ
“เพราะใครละวะที่ทำให้กูเสียความมั่นใจแบบนี้” ไม่เคยโทษตัวเองเลยนะสันขวานนี่
“ไม่รู้สิ มึงลองถามตัวเองดูนะ ว่าเพราะกูหรือเพราะใคร”
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line14/al-7a.gif)
ทางเดินแคบๆเลียบคลองแสนแสบบรรยากาศรื่นรมย์กว่าที่เคย กลิ่นฉุนที่แตะจมูกไม่มีผลอะไรเลยเมื่อเทียบกับจุดหมายปลายทางที่รออยู่นี้ แจกยิ้มให้ผู้คนที่ผ่านไปมาโดยไม่สนใจเลยว่าไม่ได้รู้จักกัน ช่วงที่อยู่ในห้วงแห่งความรัก อะไรก็ดูดี ดูสวยงามไปหมด ฝนที่เริ่มโปรยปรายลงมากระทบผิวยังไม่รู้สึกรู้สาอะไรเลย หากมองไปข้างหน้าแล้วเห็นนักเลงใหญ่ที่ผมคิดถึงมาทั้งวันยืนส่งยิ้มมาให้แบบ นี้
“ดิน”
เสียงเรียกที่ดังขึ้นพร้อมเสียงของใครอีกคนทำให้รอยยิ้มที่แต่งแต้มบนใบหน้านักเลงใหญ่ซีดจางลงไปในทันที
ทำไมทฤษฎีที่บอกว่า ความสุขมักผ่านไปเร็วเสมอ ถึงได้เป็นทฤษฎีที่พิสูจน์แล้วว่าจริง
มีคนบอกไว้ว่าเมื่อไหร่ที่เรารู้สึกสุขใจมากมายมหาศาล อีกไม่นานความทุกข์ใจมหันต์จะเข้ามาหักล้างกันให้เกิดความสมดุลทันที
“ความสุขมีขายที่ไหนครับ ผมยอมล้มละลายเพื่อกว้านซื้อความสุขมาเก็บไว้นานๆ”
หวังว่าสัญชาตญาณความรู้สึกของผมจะไม่มีจริงนะ
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line14/al-7a.gif)
สวัสดีคะทุกคน ^_______________^
๐ จะบอกว่าขอบคุณทุกคนเหมือนเดิม แล้วก็ยินดีต้อนรับคนมาใหม่ทุกคนนะคะ
๐ ขอบคุณZakuPz ที่สละเวลาตรวจหาและแก้ไขคำผิดให้เหมือนเดิมคะ
๐ ขอบคุณทุกๆคนสำหรับการโหวตให้ในรอบสองนะคะ ขอบคุณมากคะ
๐ รีบวิ่งหนีตายออกจากกระทู้ TRomance
-
ู^
^
^
:z13:
จิ้มเซย์จังก่อน...
หุหุ พี่แก๊กกกกกตกหลุมรักก้านแล้วใช่ม้า 555+
ตกแล้วตกเลยน้า อย่ามาจีบเพื่อนนักเลงใหญ่เล่นๆนะเออ
ส่วนของคู่พี่ดินกับภูมันชักจะยังไงๆนะคะ o18
ไม่เอามาม่านะคะ...กิน(ที่อื่น)มาเยอะแล้ว <<<เรื่องนี้ขอแบบแฮปปี้ลัลล้าจนจบนะคะ
ไม่อยากเดาล่วงหน้า แต่คาดว่าภูจะต้องไปจ๊ะเอ๋กับกรไม่ก็ใครสักคน(ที่ไม่น่าจะส่งผลดี)ก่อนไปเจอพี่ดิน :m16:
ยังไงก็มาต่อตอนต่อไปเร็วๆนะคะ เป็นกำลังใจให้เสมอทั้งคนโพส+คนเขียนค่ะ :L2:
-
:z13: จึกๆๆๆๆๆ
เด๋วมาเม้นครับบบบบบบบบบบบบบ
++++++++++++++++++++++++
แก๊กหลงเสน่หืก้านไปแว้วววไงละ
ฮ๋าๆๆๆๆ
แต่มครคือคนเรียกดินอ่า
ค้างอ่ามาต่อไวไวนะไรเตอร์อยากจะรู้ไวไวไวไไวไวไไวไว :serius2::call:
-
ตอนนี้ก็ยังไม่กระจ่างอยู่ดีแหละ
-
ยางงงง ไรเตอร์ใจร้ายยยย
ใครเรียกกกน้องดินนนนนน
เฉลยตัวเองมาเด๋วววนี้
-
เค้าอยากจะร้องไห้ รอมาอีกวันเค้าก้อยังไม่รู้อยู่ดีกว่าคนที่เรียกพี่ดินอีกคนเป็นใคร
แล้วคืนนี้เค้าจะนอนหลับได้ยังงายยยยยยยยยยยยยยย เฮ่อ...
แต่ยังไงก้อขอบคุณที่วันนี้มาเร็วกว่าเมื่อวานนะค่ะ คืนนี้ได้นอนก่อนตีหนึ่ง
แต่ไม่รู้ว่าจะหลับกี่โมง เพราะมันยังค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
-
มันคือใครอะ
-
:t3:555 ฮิฮิฮิ โฮะโฮะโฮะ (อย่าได้แคร์คะ พอดีได้กลิ่นมาม่าลอยมาแล้วจิตหลุดไปหน่อย :z3:)
ว่าแล้วเชียว พี่แก๊กหลงรักก้านจริงๆด้วย คึคึ :laugh:
ส่วนบุคคลปริศนาก็ยังไงโผล่มาแค่นั้นเหมือนเดิม ฮ่าาาาาาาาาาาา :m20:
แต่ถึงจะมาแค่นี้เหมือนเดิม แต่นำพาพายุและมาม่ามาด้วยยกลังแน่ๆ โฮฮฮฮฮฮฮฮ :o12:
-
จะขำพี่เเก๊กก็ขำไม่ออกมันออกแนวสงสารปนเอ็นดูไงไม่รู้
ผ่านร้อนหนาวมาก็มากแต่จะมาตกม้าตายที่เด็กอีกคนล่ะ :m20:
-
ค้างค่ะพี่น้องคะ ยังไม่รู้เลยว่าใครกันที่เรียกน้องดินอีกคนนึง ฮือ ๆ
-
:serius2: :serius2:
ยังคงไม่รู้ว่าผู้ ช จากทางฝั่งซ้ายคือใคร...
พี่แก๊ก...อาการหนักนะเนี่ย...
-
อ๊ากกกก
ใครบังอาจมาขัดขวางความสุขของพี่ภูกับพี่ดินเนี่ย??? :angry2: :angry2:
มันตายยยยยย :z6: :z6: :beat: :beat: :beat: :beat:
ใครบังอาจขนาดนี้เนี่ย???
-
.... อย่าบอกนะว่าเป็นน้องก้าน
น้องก้านคิดจีบดิน!! พระเจ้าจอชกล้อยปิ้งไข่ดาวทอดสมองหมูมันแกว!!
-
กรรม เมื่อวานก็ว่าค้างแล้ว ยังมาค้างแบบคอนทินิวได้อีก
ตกลงมันเสียงใครกันคร้าาาาาาาาาา??????????
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ทนไม่ไหวแล้ววววววววววววววววววววววววววววววว
-
ใครอ่ะ...ใครมา...แล้วความสุขพี่ภูเราจะหายไปไหน
อย่านะ....ฮือๆๆๆๆ...
ตามทันแล้วเพิ่งเข้ามา
ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ
-
งะ ตกลงว่าค้างได้ 2 ตอนเลย ไม่ยอมไม่ยอม
-
อ่านตั้งนาน
ยังไม่รู้เลยว่าใคร
ที่เรียกพี่ดิน :serius2:
-
ยังไม่เฉลยว่า...เค้าคือใคร....ที่มีอิทธิพลต่อพี่ดินมากล่ะ????
พี่แก็ก....ตอนนี้ก็ชอบต่อปากต่อคำกับน้องเค้า.....
ต่อไป...คงชอบตัวต่อตัวเล่นกายกรรมกับน้องเค้าแน่ ๆ เลยนิ.... :z1:
ตาพี่ภู...นับวันยิ่งพระเอกเต็มตัว...มีเวลาทั้งชีวิตรอพี่ดิน...ซึ้งอ่ะ :-[
:L2: คนแต่ง กะ คนโพส :pig4: & :pig4:
-
กรรม ก้อยังไม่รุ้ว่าใครอีก
เจ้าหนี้ของแม่พี่ดินเปล่า :laugh:
-
แล้วใครทำพี่ดินหน้าเจื่อนล่ะ ตอนนี้ก็ยังไม่รู้ต่อไป :a6:
แต่มีเรื่องพี่แก็กให้ฮาคั่นเวลา ส่วนพี่ภูพระหลงเมียไม่ไหวแล้ว :laugh:
ขอบคุณค่า รออ่านตอนต่อไปน้าาา :man1:
-
แล้วสรุปใครเรียกดินนนนนนนนน
เห้อ :m16:
-
:เฮ้อ:ใครอีกละเนี้ย
-
ใครนั่น
-
:serius2:
-
คนๆ นั้นคือใคร อยากรู้ :m28:
-
ใครหว่า?? :confuse:
-
ตกลงไอ้คนนั้นคือใครรรร ???? :angry2:
พี่แก๊กกก ฮ่าๆๆๆ อยากเอาใจช่วยว้ะ
มีเมียเป็นมาเฟีย หรือยากูซ่า ต้องพยายามนะเสี่ย :m20:
ชอบเวลาพี่ภูต่อปากต่อคำกับพี่แก๊ก มันเข้าถึงความซี้จริงๆ คึคึ
-
พี่แก๊กหลงเด็กไปอีกคนซะแล้ว :laugh:
คนๆนั้นยังไม่เคลียร์ ว่าคือผู้ใด
-
ก็ยังไม่รู้อยู่ดี
ใครหว่า...?
:m28:
-
ยังค้างอย่างต่อเนื่องเลยอ่ะ
ลุ้นกันต่อไป :z3:
-
คือใคร !!? :m31: :m31:
-
ใครเรียกดิน
-
ใครอะ อยากรู้ :m28:
-
มาต่อแล้ว ใครหละ มาหาน้อดิน ค้างอย่างแรง
สงสารอาเสี่ยเก็บค่าแชร์ สงสัยจนมุมเด็กๆ แน่ๆๆ
จะตามน้องก้านทันมั๊ยเนี่ย ลุ้นอยู่ เอิกๆๆๆๆๆ
-
เกิดอะไรขึ้นนะ
-
ก็ยังไม่รู้อยู่ดีว่าเขาคนนั้นคือใคร :serius2:
-
โอ้ย คนนั่นคืนใคร เค้าเป็นใครหนอ เค้าคือใครหนอ อยากรู้จิงๆหนอ
อยากรุ้ อะ ไรเตอร์จ๋าาาาาาาาาาาาาาาาาา มาต่อไวๆๆๆๆๆๆๆๆๆ นะครับบบ
:sad4: :sad4: :sad4:
-
เริ่มเครียดอ่ะ
แล้วคงเครียดต่อไป
จะเป็นเครียดระยะยาวหรือเปล่า
ไม่ชอบเลย ใครทำให้พี่ดินหน้าซึด
มันคือใคร มาเฉลยเร็วๆนะจ๊ะ จะลงแดงตายแล้ว
-
ค้างอีกแล้วค่าาาา
โอ้ยยยย อยากรู้ๆๆ ว่าคนนั้นเป็นใคร
มากมายจริงๆๆ :z3: :z3: :z3:
-
มันคือผู้ใด๋ พี่แก็กต้องงานงอกแน่ 55
-
ใครเรียกดินอีกคนอ่ะ ยังไม่ได้รู้เลย :o12: :o12:
แต่พี่ภูเพ้อถึงดินตลอด ๆ
-
:serius2: o9
โดนไรเตอร์แกล้ง
นอนไม่หลับแน่เลยคืนนี้
:m15:
-
:เฮ้อ: ใครมากันแน่อ่ะ
:z2:
-
ไอ้ที่ค้างเก่า ยังไม่ได้คิดดอกเบี้ย
มาค้างใหม่อีก ดอกบานแล้วค่ะ
-
ยังไม่เคลียร์อยู้ดี ใครเรียกชื่อพี่ดินละ!!! :serius2:
-
ยังค้างคาอยู่ดี แง แง แง :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
-
โอ้ยอยากรู้จะแย่ๆ
-
ไรท์เตอร์ทำคนอ่านค้างนะรู้มั้ย ไม่ดีไม่ดี o9
แก๊ก คิดอะไรกะน้องก้านแล้วอะิดิ :impress2:
-
ง่าๆๆๆ...นึกว่าตอนนี้จะเคลียร์สักที
ว่าใครนหอมาเรียกพี่ดิน
ต่ที่ไหนได้ยังค้างเหมือนเดิม
:serius2:
ดราม่าอะชอบ
แต่ไม่ขอค้างได้ไหมค๊า
อิอิ
คุณพี่แก๊กตกหลุมรักน้องก้านไปซะแล้ว
คู่นี้คงลับฝีปากกันมันยิ่งกว่าคู่พี่ดินแน่ๆ
รอเฉลยบุคคลปริศนาอยู่นะคะ
ลุ้นมาตั้งกะมะวานยันวันนี้
แล้วคงต้องลุ้นต่ออีกวัน
เพราะตอนต่อไปมาพร่งนี้สินะ ><
-
ชอบเสี่ยแก๊กจริงๆเลยนะเนี่ย กร๊ากกก น่ารักจริงๆ :pigha2:
ว่าแต่ ยังไงก็ยังค้างงงง แง่งๆ อยากรู้ว่า มันเป็นใคร!! ใครเรียกพี่ดิน สงสารพี่ภูจัง :m15:
“ความสุขมีขายที่ไหนครับ ผมยอมล้มละลายเพื่อกว้านซื้อความสุขมาเก็บไว้นานๆ”
โฮๆๆๆ โฮฮฮฮฮฮฮ พี่ภูคะ คิดในแง่ดีไว้นะคะ ความสุขของพี่ภูคือพี่ดินนะคะ พี่ภูยังมีพี่ดินอยู่นะคะ
ใจเย็นค่ะๆ :sad4:
-
นั่งอ่านขำที่พี่ภูกับพี่แก๊กโต้ตอบกันอยู่ดี
มาเจอตอนท้ายที่ไรท์เตอร์ค้างไว้ทำเอาขำไม่ออก :a5:
ไรท์เตอร์จะเอามาม่ามาแจกอีกแล้วเหรอ :sad2:
-
แล้วก็ยังไม่รู้อยู่ดีว่าอีกคนที่เรียกดินคือใคร ใครกันที่ทำให้แม้แต่เสาไฟฟ้ายังต้องชะงัดเลย
-
อยากรู้จริงๆว่าเค้าคนนั้นคือใคร
รอไรเตอร์มาต่ออีกไวๆน๊า
-
จะรอดใหมเนี่ยแก๊กเอ้ย อย่าเพิ่งตายคาฝีปากก้านก่อนล่ะ เจอไม่กี่วันถึงขนาดเพ้อเลยอ่ะ
ลุ้นคู่นี้ใจจะขาด ฮ่าๆๆๆ ส่วนพี่ดินกะภูก็ขอให้มีความสุขกันไปอีกหน่อยได้ใหมอ่ะ
ยังไม่อยากกินมาม่าอ่ะ
สุดท้าย ขอบคุณผู้เขียนและผู้โพส มากๆค่ะ
-
ทำไมค้างแบบนี้อีกแล้วอ่ะ อ๊ากกก~~~
เอามีดมาแทงกันเลยดีกว่า
ปล.อย่านะว่าจะมีมาม่า TT ไม่อย่าเห็นคุณภูกับพี่ดินมาม่าเลย
-
ยังคาใจไม่หาย เพราะยังไม่รู้ว่าอีกฝ่ายเป็นใครเนี่ย
-
+เป็นเรื่องที่จดๆ จ้อง อยู่หลายรอบ จนเมื่อตัดสินใจอ่านก็ ไปเริ่มอ่านเรื่องเมื่อแหงนมองจัทร์ผมเห็นตะวัน กะว่าถ้าจะอ่านเรื่องนี้ ต้องอ่านเรื่องนูนก่อน สรุป สนุก แต่พอได้ฤกษ์อ่านเรื่องนี้ จะอ่านตามมาจะทันตอนปัจจุบันดัน มีเหตุให้หยุดชะงักทุกที :o12: ไม่ทันสักที รายงานตัวเป็นกำลังใจไว้ก่อนนะว่ามีคนนึ่งที่อ่านเรื่องนี้อยู่ ด้วยอาการอมยิ้มนิดๆ
-
:เฮ้อ: ตอนนี้ก็ยังไม่รุ็อยู่ดี ว่ามันคือใคร ที่ทำให้รอยยิ้ม บนใบหน้าของ พี่ดิน กับพี่ภู หายไป
อยากรู้จริงๆเว่ยยยยยยยยยยย
ค้างคา อึดอัด มาสองตอนแล้วว หวังว่าตอนหน้า ต้องได้รู้กระจ่างแล้วนะว่าใคร ไม่งั้นนน :m16:
:กอด1: พี่เซกิ กับพี่ T สั้นๆเนอะ
-
:m31: :m31: :m31: :serius2: :serius2: :serius2: ตกลงใครมาหาพี่ดินกันแน่เนี่ย :angry2: :angry2:
-
เพิ่งเข้ามาอ่านน้าส์
ขอฝากตัวด้วยๆ
พออ่านมาถึงตอน
ท้ายหัวใจจะวาย
อย่าทำร้ายกันเลย
เดียวหัวใจจะหยุดเต้นซะ
T^T
-
ใครๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
กีซซซซซซซซซซซ
ตกลงก็ยังไม่รู้อยู่ดีว่าใครมา
ถ้าตอนหน้ายังไม่รู้คนเขียนมีเฮแน่ :m31:
-
ใคร ใคร ใคร มาตอนนี้ก็ยังไม่กระจ่าง แต่คงมีแววอันตราย ส่อแววว่าจะมีมาม่าตามมาแหะ :serius2: :serius2:
ว่าแต่เสี่ยแก๊ก สู้ๆ นะค่ะ ขอให้จีบน้องก้านปากกกรไกรให้ได้น้าาาาาา :ped149: :ped149:
-
มันคือครายยยยยยยยยยยยยย :serius2:
พี่แก๊กฮามากมายอะ มีแววได้เมียเปงมาเฟียนะคะเสี่ยแก๊ก :z2: :z2:
-
ค้างยกกำลังสองครับ ฮ่าาาาาาาาาาาาาาา
-
กีซซซซซซซซซซซ
ตกลงก็ยังไม่รู้อยู่ดีว่าใครมา
ถ้าตอนหน้ายังไม่รู้คนเขียนมีเฮแน่ :m31:
>>>> คนนี้นี่ขู่อย่างเดียวหรือแผ่แม่เบี้ยด้วยคะ :laugh: :laugh:...................... :z2:
-
สองตอนแล้วก้อยังไม่รุว่าใครมา :really2:
-
สรุปก็ยังไม่รู้อยู่ดีว่าใคร :a6:
เอาเป็นว่านั่งรอลุ้นตอนต่อไปโลดดีกว่าขอรับ :a9:
-
อยากรู้วววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
น้องก้าน ทำให้อาเสี่ยเก็บค่าแชร์ เพ้อได้อีก
o13
กร๊าก กร๊าก กร๊าก
-
อย่าทำร้ายก๊านนนนนนนนนนนนนนน
-
ใครที่ทำให้พี่ดินเกิดอาการยิ้มไม่ออก(ทั้ง ๆ ที่เสาไฟฟ้าอยู่ตรงหน้า)คะเนี่ย :m31:
เชียร์ให้ก้านกับพี่แก๊กกิ๊กกั๊กกันเร็ว ๆ นะคะ(ก.ไก่จะเยอะไปไหน...ชื่อเขาคล้องจองกันดีว่ามั้ย) :m20:
พี่ภู...จะใจน้อยหรือน้อยใจอะไรนักเลงใหญ่เลยนะ แค่นี้ก็เสียศักดิ์ศรีจะแย่แล้ว :laugh:
-
:serius2:ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
คัยอะอยากรู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ o13
-
มันคือใคร :confuse:
-
ใครอ่า
ทำงี้ไม่ดีนะเนี้ย
คาใจคนอ่าน
-
อื้มมม ตอนหน้าต้องเสียน้ำตาป่าวเนี้ยยย ไรทเต๊อออ
55555
ปล.ชอบเีสี่ยเก็บค่าแชร์อ่ะ
ฮ่าาๆๆๆๆ
-
ขำสองเพื่อนซี้คู่นี้จริงๆ
ว่าแต่จะใครอะ ทำให้พี่ดินหน้าเจื่อน
เขาเป็นใครหนอ เขามาจากไหน เขามาทำอะไร ....
-
เฉลยได้แล้วว่าบุคคลปริศนาคือใคร :z2: :z2:
-
:m31:กร๊าซซซซซซซ คุณทีโรแมนซซซซซซซซซซซซซซซซซ์ขาาาาา!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! :m31:
นึกว่าตอนนี้จะเฉลยเสียงปริศนา :serius2: แต่ที่ไหนได้ กลับมาเพิ่มความอยากรู้ให้แทนนะ แงๆ :dont2:
คำเดียวสั้นๆค่ะ "ค้าง" :sad2:
:กอด1:กอดคนแต่ง&คนโพสต์ค่ะ :กอด1:
:จุ๊บๆ:รักนะ...ม๊วบๆ :จุ๊บๆ:
วันนี้เจอแค่ที่เดียวค่ะ อาจจะสแกนไม่ค่อยละเอียดนะคะตอนนี้ :m23:
(เพราะตอนนี้กำลังอยู่ในอารมณ์มึนมากถึงมากสุโค่ยค่ะ o2ถกเถียงและจับจั่วเรื่องการศึกษาผู้ใหญ่กับบรรดาผองเพื่อนมากไปหน่อย แหะๆ :m29:)
ไม่ใช่แค่ฐานนะแฟน แต่มันวางเค้าไว้ถึงระดับคู่ชีวิต
ฐานะ[/list]
ปล.ขอลางาน(เพื่อหนีไปเที่ยว)1อาทิตย์กว่าๆนะคะ o14 o1
-
T^T เง้อ ยังไม่รู้เลยอ่ะ ว่าใครเรียกดิน
-
คนที่ทำให้เสี่ยเก็บแชร์เสียความมั่นใจ .... คนนั้นใช่ป่ะ :m20: :m20: :m20:
คนที่เรียกดิน อย่าบอกนะว่าเป็น กร อ่ะ :m31:
-
ตอนใหม่ไม่ช่วยอะไร :m31: ค้างงงง ~!
ตอนหน้าหวังว่าคงไม่เล่าผ่านมุมมองใครอีกนะ :fire:
-
อ๊ากกกกกกกกกก...ตกลงว่า
เค้าเป็นใครหนอ? เค้ามาจากไหน?
เป็นอะไรกับพี่ดิน?....เอ....ยังไงคะเนี้ย
ปล.ขอความสุขจงอยู่กับพี่ดินและเสาร์ไฟฟ้าตลอดไป
-
:serius2: :serius2:
แบบว่า...ค้างอย่างแรง :z3:
-
:serius2: :serius2: :serius2: :z3: :z3:
-
นั่นไง พี่แก๊กเปลี่ยนไป๋ เริ่มอยากให้น้องก้านมาสนใจล่ะสิ
ระวังโดนจิ้มนะ o18 o18 o18
ขอบคุณไรท์เตอร์ค่า
-
แก๊ก กะ ก้าน อิอิ น่ารักๆๆ
-
คนนั้นเป็นใครกัน...... ยิ่งอ่านยิ่งอยากรู้อ่ะ
-
ขำพี่แก๊กคนเก็บแชร์
อยากพาพี่ไปเดินเจเจหาเสื้อแนวๆใส่
พ่วงพี่ดินน้องก้านไปชอปปิ้ง ส่วนเสาไฟไปเป็นเป๋าตังค์ให้ด้วย
-
ค้างงงงงงงง :z3:
-
ค้างต่ออีก
เฮ้อ!
-
มีตอนใหม่มาทำให้ค้างเพิ่มมากขึ้น :z3: :z3:
แง่งๆ อยากรู้แล้วอ่า ว่าคนนั้นคือใคร :serius2:
-
โอยยยยยยยยยยยยยยยยย
แล้วเค้าเป็นใครกันล่ะเนี่ย โผล่มาทีเดียว
ดูดความสุขของทุกคนหายไปหมด อย่างกะผู้คุมวิญญาณเลย
ปล.เสี่ยแก็กสู้ๆ 555+
-
อุเหม่....แล้วตกลงใครอ่ะ :angry2:
โธ่...คุณภูยอมล้มละลายเชียวหรือ ใจร่ม ๆ จ๊ะอย่าคิดมาก
อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด มั่นในคนของเราไว้ :a2: :a9: :a1:
-
o18 คนเรามาโปรยยย..ให้อยาก
แล้วก็จากไปอีกแล้ว...รมณ์เสียคับ รมณ์เสีย อิอิ
ต้องลุ้นอีกแล้ว ว่ามันเป็นใครกันวะคับ
-
โอ๊ยย ใครกันลุ้นตั้งแต่พี่ดินเล่าแล้ว
อยากรู้ว่าใครกัน ที่ทำให้คุณภูถึงกับต้องเรียก
หาซื้อความสุข.....รอต่อไป
-
ค้าง!!! ค้างข้ามวันข้ามคืน
ค้างยิ่งกว่าตอนที่กว่าตอนที่แล้วอีก
รีบมาเฉลยเร็วๆน้า คนอ่านจะขาดใจแล้ว
-
กรรม ไม่มีความกระจ่างสักนิดเลยเลย
-
o22 พายุระดับไหนล่ะนี่ เสาไฟฟ้าสู้ๆ เน้อ
อาเสี่ยเก็บค่าแชร์ก็สู้โว้ย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! :laugh3:
-
เอ่อ ตัดตอนกันไปซะอย่างนั้น
-
คนที่เรียก ดิน เป็นไผ นิ
-
อ้าาาาาาาาาาาาาาาา ไรเตอร์ แล้วตกลงใครเรียก ดิน ละนี้.............
อ่านพี่แก๊กขำๆมาเพลินๆ พอจะเฉลยมัน...............
ค้างนิ...
-
สนุกมากค่ะ หลงรักพี่ดิน
-
ค้างอย่างแรง ยกกำลังสอง
-
ใครกันละเนี่ยที่จะมาทำลายความสุขของคุณภู ดูน่ากลัวยังไงไม่รู้ เหอๆ
ส่วนพี่แก๊กตอนนี้แคร์เขาละซิเราเลยเสียความมั่นอกมั่นใจซะขนาดน้าน
-
แล้วมันคือผู้ได๋ที่เรียกพี่ดินอ่ะ :z3:
-
พี่แก๊กกำลังจะมีความรักกะเค้าซะแล้ว
ถึงแม้หนทางข้างหน้าจะยังมืดมน
แต่ว่าค้างค่ะค้างใครกันที่ทำให้พี่ดินของเราเป็นเช่นนั้น
-
:z3: :z3: แว๊กกกกกก.....มันเป้นใครตอนนี้ก้ยังไม่รู้เลย
:pig4: writer คะ
-
ก็ยังไม่รู้อีกว่าเค้าคนนั้นเป็นใคร มีอิทธิพลขนาดทำให้ความสุขของเสาไฟฟ้ากับดินชะงักงันเลยหรือ
-
พอพี่ดินบอกว่ารอยยิ้มจางหายนึกถึงกรเลย แต่กลัวด้วยนี่ไม่รู้จริงๆแฮะ
ใครมาทำร้ายจิตใจนักเลงใหญ่ของเราได้ฮะ!!~
รู้สึกว่าคอมเม้นท์ครั้งที่แล้วไม่ขึ้นแฮะ
ไม่เป็นไร แค่อยากบอกว่า พี่ดินน่ารักอ่ะ :o8:
(โดดหลบลูกแตะพี่ดิน)
-
เอ่อ คือว่า เล่าความรู้สึกของแก๊กอีกตอน แล้วก็ของก้านอีกตอน แล้วค่อยเฉลยในอีกตอนว่าใครเรียกดินก็ได้นะ
-
คู่ใหม่ แก็ก ก้าน
เอ้า พี่ภู น้องดิน ช่วยเชียร์ เค้ากันหน่อย
ชอบน้องดินที่คุยกะก้านจัง
+1 ให้ น้องดิน :o8: ยอมรับความจริงซะด้วย
-
พึ่งเข้ามาอ่านค่ะ แต่อ่านทันแระนะ จะบอกว่าสนุกดีติดละเนี่ย รับผิดชอบโดยการมาต่อซะดีๆนะคะ ^^
o13 o13 o13 o13 o13
-
โอ๊ยยยยย
กลุ้มมมมมมม :z3:
มาม่ามาแล้วเร้อออออออออออ :o12:
-
เข้ามาลงชื่อว่ายังติดตาม (ไม่ทัน) งานก็เยอะ นิยายก็อยากอ่านเลือกไม่ถูก :z3:
-
ชอบจังเลย เวลาเสี่ยแก๊กเค้าคุยกะภูเนี่ย ฮ่าฮ่า
ตกลงตอนนี้ก็ยังไม่รู้อยู่ดีว่าใครเรียกพี่ดิน...อืมมมม
คิดไม่ออกอ่ะ ว่าจะเป็นใคร รอไรเตอร์มาเฉลยตอนหน้าละกัน
-
น่ารักมากๆๆๆ ตามอ่านทันจนได้
-
ใคร? ในเมื่อดินไม่เคยมีความรักและไม่เคยมีแฟน
เพราะงั้นต้องไม่ใช่อดีตคนรักแน่ๆ แล้ว....ใคร? :confuse:
-
ตามทันแล้ววววว
ก้านเสดแก็กทีเถอะ
ลุ้นจนเมื่อยแล้วววว!! :o8: :o8: :o8: :o8:
-
น้องก้าน ต้องเสร็จไอ้เสี่ยเก็บค่าแชร์แน่ๆ งานนี้มีลุ้น
แต่ว่าอยู่ๆใครกัอนื้โผล่มาอะ
ค้างกันไปหมดเลย
-
น้องดินน่ารักมากๆ ค่ะ เดาด้วยคนอาจจะเป็นคนในครอบครัวทางฝ่ายพ่อเเน่ๆ เลย
ปล.รักษาสุขภาพค่ะ :L2:
-
ใคร ใครกันทำให้พี่ดินหน้าซีด
ใครที่ละลายความสุขของพี่ภู
อยากรู้มากกกกกกกกกกกกกก
-
:music:
-
ชอบพี่ดินที่สุดเลยอ่ะ ใสๆ 55
เสี่ยเก็บค่าแชร์ น้องก้านคิดได้ไงอ่ะ ฮามากๆอ่ะ
-
หุ้ยยยยยยยยยยยย ค้าง 2 ต่อ
ค้างจากเวอร์ชั้นพี่ดิน
มาค้างต่อที่เวอร์ชั่น เสาร์ไฟฟ้า
เฮ้ย เอาไม้มาสอยเราที อยากลงแว้วววว
-
:man1: มาบวกคับ
ไม่อยากค้างงงงง...แล้วนะ
มารอ มารอ :z3:
:3123: เซ & TRomance
-
:oni1: :oni1: :oni1:
-
อ่านตามทันที่ลงจนได้ :z2: เรื่องใหม่น่ารักมาก พี่ดินน่ารัก เอ้ย! หล่อ นิสัยดีด้วย :L1:
อยากเห็นเยาวชนรุ่นใหม่ๆ คิดดีได้แบบพี่ดินกันจัง o13
แล้วจะรอตอนต่อไปค่ะ เป็นกำลังใจให้ทั้งคนแต่งคนโพสเลยนะคะ :L1: :pig4:
-
:m31: :m31: :m31:ใครเรียกพี่ดินอีกคนอ่ะ อยากรู้ๆ
ปล.รักคนแต่งกะคนโพสต์
-
^^
-
เข้ามารอ :m7: :m7:
-
กริ๊สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส
ตัดฉับที่ฉากเดิมอีกแล้วอ่า
ค้างงงงงงงงงงงง กำลัง2
-
แอบเข้ามารอตอนใหม่ค่า :m22: :m22: :m22:
-
:serius2:ค้างได้อีกเนอะ ฮ่าๆๆ เชียร์ทั้งสองคู่เลยคร้าบๆๆ o13
-
มารอ ๆๆๆๆๆ
-
กำลังหวานอยู่ดี ๆ นายภูตะวัน เห็น พี่ดินทำอะไร กับใครอยู่เหรอ ถึงได้ :a5:
+1 ให้เป็นกำลังใจ ครับ เซกิ กับกำลังใจให้ผู้แต่งคนขยัน TRomance :กอด1:
-
:z13: :z13: :z13: มารอแล้วนะคะ :z2: :z2: :z2:
-
เพิ่งเคยมาอ่านค่ะ ><
กร๊าซซซซ
น่าร๊ากกกกกกกกกก :-[
ว่าแต่...ใครคือคนๆนั้น ที่พี่ดินหยุดชะงักไปเพราะเจอ ?
โฮกฮากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก อยากรู้ๆๆๆ TT^TT
-
:angry2: :angry2: ยังไม่มาอีกเหรอเซมากูเตะ
-
ตอนที่ 28
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line16/0000064.gif)
ไม่รู้เลยว่าก้นกระแทกพื้นลงไปตอนไหน
ไม่รู้ว่าผู้คนที่รายล้อมอยู่รอบๆตัวนั้นมีใครบ้าง
เพราะสะดุดลมหายใจไปชั่วขณะ ขาวโพลนไปทั่วทั้งสมอง
วันเวลาเดิมๆถาโถมเข้ามาพร้อมๆกันแต่จับสาระสำคัญอะไรไม่ได้เลย
มันซัดเข้ามาในเวลาที่พี่ดินไม่ทันจะได้ตั้งตัวและเตรียมใจตั้งรับเอาไว้
บางสิ่งบางอย่างที่คิดว่าลบเลือนจากความทรงจำไปนานแล้ว
ย้อนกลับมาตอกย้ำความจริงว่า พี่ดินไม่ได้ลืมไปเพียงแต่เก็บไว้ลึกสุดๆ
ลึกจนไม่คิดว่าวันใดวันหนึ่งมันจะย้อนคืนมาเตือนความจำ
อย่าหลงระเริงกับความสุขจนลืมไปว่าความทุกข์และความเจ็บปวดอยู่ในความรู้สึกของเราเท่า ๆกัน
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line16/0000064.gif)
สติเริ่มกลับมาอีกครั้งเมื่อพบว่าร่างทั้งร่างถูกกระชากไปปะทะกับอกคุ้นเคย
ไม่ได้มีอกให้นักเลงใหญ่ซุกหาไออุ่นได้มากมาย แล้วแรงกอดรัดที่เหมือนกำแพงเหล็กจากไอ้ยักษ์ตรงหน้านี้ทำไมพี่ดินจะจำไม่ได้ รู้สึกเหมือนมีร่องรอยความชื้นพัดผ่านไปมาตามแนวขมับ
เอาอีกแล้วนักเลงใหญ่พลาดอ่อนแอแค่นิดเดียว ไอ้เสาไฟฟ้ามันฉวยโอกาสจูบขมับพี่ดินต่อหน้าใครต่อใครเลยเหรอวะ ไอ้บ้านี่ลามกหื่นกามได้ทุกที่ทุกเวลาและทุกสถานการณ์จริงๆ
“เฮ้ยยยยย ไอ้เสาไฟฟ้า ลุงทำอะไรของลุงเนี่ย” สแกนหยาบๆผ่านสมองแล้วเสียฟอร์มนักเลงใหญ่จนติดลบ ไม่มีตรงไหนบ่งบอกถึงความเป็นชายของพี่ดินเลย ตัวทั้งตัวถูกไอ้เสาไฟฟ้ากอดรัดเอาไว้ ไม่ใช่แค่นั้น แก้มข้างหนึ่งของพี่ดินแนบอยู่กับอกมัน นอกเหนือจากนั้นมือมันเสือกลูบผมพี่ดินเบาๆ
ที่กูไร้สติอยู่นานเพราะตกใจกับเรื่องนั้น.....หรือเพราะกูเคลิ้มวะ
ผละตัวออกมาจากบรรยากาศสีม่วงด้วยความไวเสียงกวาดตามองไปรอบๆไม่เห็นใครคนนั้นแล้ว มีเพียงเพื่อนไอ้เสาไฟฟ้าที่ทำหน้าเหรอหราเพราะไม่คิดว่านักเลงใหญ่อย่างพี่ดินจะวูบลงไปง่ายๆแบบนี้
อย่าว่าแต่ไอ้พี่แก๊กมันจะไม่คิดเลย ขนาดพี่ดินเองก็ไม่คิดว่าแค่เห็นหน้าใครคนนั้นอีกครั้ง ความตกใจจะตีกระหน่ำโสตประสาทจนหน้ามืดอยู่ในอ้อมกอดใครให้ต้องขายหน้าขนาดนี้
ต่อย ตีกับพวกขี้ยาหรืออันธพาลทั้งๆที่คืนนั้นทั้งคืนไอ้เสาไฟฟ้ากระหน่ำซะบั้น ท้ายแทบกระจายออกมาเป็นเสี่ยงๆยังไม่ล้มไม่เป็นท่าเหมือนวันนี้เลย
ดีที่บรรยากาศฝนโปรยปรายช่วยกู้หน้าเอาไว้ ใครๆในสลัมเค้าถึงหลบฝนอยู่ในบ้านกันไม่งั้นทั่วทั้งซอยได้ฮือฮาสนันหวั่นไหวเพราะนักเลงใหญ่โดนผู้ชายกอดแน่ๆ
“เป็นไงบ้าง”
เสียงของพระเอกขี่ม้าขาวในคราบโจรผู้ร้ายถามพี่ดินด้วยน้ำเสียงแสดงความห่วงใยเต็มเปี่ยมแต่พอสบตาก็ต้องนิ่งไปอีกครั้ง
มัน จะเก่งเกินไปแล้วมั้ย หน่วยตาแค่คู่เดียวแต่ส่งคำถามออกมามากมายจนต้องหลบสายตาไปอีก ทาง...............ก็คำถามเหล่านั้นพี่ดินไม่มีคำตอบให้เพราะไม่ได้เตรียมคำ ตอบเอาไว้นี่หว่า
“อือ ไม่เป็นอะไรแล้ว สงสัยนอนน้อยเลยหน้ามืด”
มันจะน่าเชื่อมากกว่านี้ถ้าร่างกายพี่ดินอยู่ในสภาวะปกติ ความผิดทั้งหลายจะกลายเป็นของไอ้เสาไฟฟ้าทันที แต่แขนเดาะแล้วก็น่วมไปทั้งตัวแบบนี้ เมื่อคืนไอ้เสาไฟฟ้ามันจึงได้แค่survey ตรวจวัดพื้นที่ไม่ได้ส่งเสาปักเข้าไปในดินแต่อย่างใด มันเลยส่งสายตาตอบกลับมาว่าไม่เชื่อ
เรื่องพิสูจน์หลักฐานเอาไว้ก่อนเถอะ ตอนนี้มีเรื่องอื่นสำคัญกว่านั้น
“ต๋องล่ะ เอ่อ คนที่เรียกกูเมื่อกี้ไปไหนแล้ว”
กวาดตาไปจนทั่วบริเวณแล้วก็ไม่เห็นมีแต่พี่ดินจำได้ว่าก่อนจะวูบไปนี่พี่ดินเห็นมันทั้งตัวและได้ยินเสียงเรียกชัดเจน
“ผู้ชายที่ยืนเรียกฝั่งนั้นอะเหรอ ไม่รู้ดิ พอเค้าเห็นมึงหันไปมองแล้ววูบไป เค้าก็หายไปเลย กูมัวแต่สนใจมึงเลยไม่ทันมองว่าเค้าไปทางไหน ใครวะ”
คนที่ให้ความกระจ่างคือก้าน แต่ประโยคคำถามในตอนท้ายทุกคนพยักหน้าพร้อมกันว่าอยากรู้ แต่คนที่ต้องนิ่งไปอีกครั้งเพื่อหาคำตอบคือพี่ดินเอง
จะตอบคำถามนี้ว่ายังไงดี จิตใต้สำนึกครั้งสุดท้ายพี่ดินวางเค้าไว้ในฐานะอะไร
เพื่อนสนิท
ศัตรู
อาชญากร
สำหรับพี่ดินแล้วเค้าเหมาะกับคำไหนมากกว่ากัน
“เพื่อน” สุดท้ายก็เกลียดเค้าไม่ได้อย่างที่ปากเคยพูดเอาไว้จริงๆสินะพี่ดิน
“อ้าวเพื่อนเหรอ แล้วทำไมต้องตกใจตอนแรกพี่คิดว่าเป็นเจ้าหนี้”
เป็นคำถามที่ถ้าคนนั้นไม่ได้ชื่อแก๊กจะไม่กล้าถามพี่ดินแบบนี้เด็ดขาด
“ก็ไม่เจอกันนานแล้ว อยู่ดีๆโผล่มาเลยตกใจที่วูบไปก็บอกแล้วไงว่านอนน้อย”
คำตอบนี้มีแค่คนมองโลกในแง่ดีอย่างพี่แก๊กเท่านั้นที่เชื่อ นอกนั้นมีแต่ส่งสายตาออกมาว่าอยากรู้แต่ไม่กล้าถาม แต่ก็ดีแล้ว พี่ดินเองก็ลำบากใจที่จะตอบ
“แต่เมื่อกี้ดินหน้าซีดมากนะ หน้าซีดจนพี่ตกใจไปด้วยเลยอะ”
แต่เชื่อเถอะว่าตอนนี้หน้าพี่ดินไม่เหลือร่องรอยแห่งความซีดอยู่แล้ว เพราะหน้าทั้งหน้าเห่อร้อนจนกลัวว่ามันจะแดงออกมาประจานความอาย แล้วไอ้คนที่ทำก็ไม่ใช่ใคร ไอ้คนที่บอกว่าตกใจแต่มีสติดึงกูเข้าไปกอดจูบต่อหน้าใครๆได้อย่างไอ้ยักษ์วัดตึกนี่แหละแม่ง
“ไม่เป็นไรแล้ว ดีขึ้นแล้ว”
พี่ดินหมายถึงสภาพร่างกายนะ ส่วนสภาพจิตใจยังติดลบ
“เพื่อนน้องดินน่ากลัวมากเลยอะ หน้าเหมือนผู้ก่อการร้าย”
ไม่ต้องทำหน้าสยดสยองขนาดนั้นก็ได้ แค่พูดอย่างเดียวก็พอแล้วทำไมพี่ดินจะไม่รู้ว่าเพื่อนคนนั้นของนักเลงใหญ่น่ากลัวแค่ไหน ทำไมจะไม่รู้ในเมื่อทุกอย่างมันยังจำฝังใจ ขนาดจะโกหกตัวเองว่าลืมไปแล้วแต่เอาเข้าจริงๆยังจำได้ติดตาติดใจ
“นี่แปะใครสอนให้ตัดสินคนที่หน้าตาวะ” ไม่ใช่พี่ดินนะครับ ไอ้ก้านต่างหากที่พูดแบบนั้น
“ก็มันจริงๆนี่หว่า แล้วเป็นเด็กเป็นเล็กเอาเท้าเขี่ยพี่ทำไม”
ไอ้คนตัดพ้อดันทำหน้าหงอแบบนั้นแล้วไอ้ก้านมันจะกลัวมั้ย พี่ดินกลุ้มใจกับสองคนนี้จริงๆ
“โทษทีนะแปะ พอดีแถวนี้ไม่มีไม้เลยไม่รู้จะเอาอะไรเขี่ยแปะดีอะ”
“น้องก้านครับ ไม้เนี่ยเค้าเอาไว้เขี่ยหมาเน่า แต่พี่ไม่ใช่นะครับ”
ถ้าไม่ติดว่ากำลังหม่นหมองอยู่พี่ดินคงจะหัวเราะใส่หน้าเพื่อนไอ้เสาไฟฟ้าไปแล้วละครับ
“ก็รู้ว่าไม่ใช่ แต่ก็คล้ายๆนะ”
พี่ดินรู้ว่าก้านไม่ใช่เด็กก้าวร้าวผู้ใหญ่อะไรหรอกครับ หลายครั้งที่ก้านมองมาทางพี่ดินก็พอจะเข้าใจว่ามันเป็นห่วง ถ้าจะให้เดา ก้านคงจะพอรู้ว่าพี่ดินอยู่ในอารมณ์ไหน แต่เหมือนไอ้ยักษ์วัดตึกจะไม่รู้แฮะ
“แน่ใจนะดินว่าผู้ชายคนนั้นแค่เพื่อน ไม่ใช่เค้าแอบชอบดินอยู่นะ”
อยากจะตะกายหน้าไอ้คนถามให้เป็นรอยจริงๆ มันก็คิดได้เพื่อนพี่ดินเป็นผู้ชายนะเว้ย
“มึงจะบ้าไปแล้วเหรอลุง เพื่อนกูเป็นผู้ชายนะมันจะมาฟาดผู้ชายด้วยกันได้ยังไง”
ไม่ได้ต้องการให้ผู้ชายสะดุ้งพร้อมกันถึงสองคนหรอกนะ แต่ไอ้พี่แก๊กมันสะดุ้งของมันเองพี่ดินช่วยไม่ได้
“ไม่รู้สิเหมือนเค้ามองพวกพี่แปลกๆเหมือนสงสัยแต่ก็เหมือนไม่พอใจผสมกันอะ”
“มึงจะจินตนาการลึกล้ำเกินไปมั้ยภู เค้ายืนอยู่ไกลขนาดนั้นมึงเห็นเข้าไปข้างในตาเค้าขนาดนั้นเหรอวะ เห็นร่องรอยความไม่พอใจเลยเหรอ ตอนแรกกูก็คิดว่ามึงแค่เพ้อแต่ตอนนี้กูคิดว่ามึงฟุ้งซ่านด้วยว่ะ”
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line16/0000064.gif)
ตกลงแล้วไม่ใช่พี่ดินคิดไปเองคนเดียวแล้วสินะ ว่าต๋องมองมาด้วยสายตาแบบไหน พี่ดินไม่ได้ตาฝาดไปเองที่เห็นว่าต๋องมองมาทางพี่ดินด้วยสายตาไม่พอใจแต่คนที่ควรมองแบบนั้นกลับไปมันคือพี่ดินไม่ใช่เหรอวะ ตกลงเป็นพี่ดินใช่มั้ยที่ทำให้มันเสียใจ ผ่านมาตั้งหกเจ็ดปีแล้วสุดท้ายคนผิดกลายเป็นพี่ดินสินะ
เพื่อน สนิทคนเดียวที่มี เพื่อนที่อยู่ด้วยกันมาตลอดแล้วสุดท้ายเพื่อนก็มาทำร้ายกันเองแต่ถ้าไม่เกิด เรื่องราวในครั้งนั้น พี่ดินจะเข้มแข้งได้ขนาดนี้มั้ยวะ จะปกป้องตัวเองมาได้จนป่านนี้หรือเปล่า ถ้าไม่มีเรื่องราวในครั้งนั้น ป่านนี้พี่ดินก็อาจจะเป็นแค่ลูกแหง่ติดแม่ที่เที่ยวเล่นไปวันๆ ดูดบุหรี่ กินเหล้า ดมกาว อบายมุขอะไรที่เด็กในชุมชนแออัดสามารถหามาได้พี่ดินคงได้สัมผัสกับมัน ทุกอย่าง ทำไมเพื่อนที่ดีที่สุดในสายตาของพี่ดินต้องกลายเป็นเด็กที่เลวที่สุดในสายตา ใครๆด้วยวะ แต่ถ้าไม่มีมันก็คงไม่มีนักเลงใหญ่ในวันนี้สินะ แล้วอะไรที่ทำให้ไอ้เสาไฟฟ้าถึงได้รู้สึกว่ามันชอบพี่ดิน ในเมื่อความเป็นจริงตอนนี้คือทั้งมันและพี่ดินเป็นบุคคลอันตรายระหว่างกัน และกัน ไม่ใช่เพื่อนรักกันอีกต่อไปแล้ว
“ดิน เหม่ออีกแล้วนะ ไม่สบายหรือเปล่า แผลอักเสบ หรือปวดเมื่อยตรงไหนมั้ย ไปให้พี่หมอดูเหอะ พี่บอกแล้วว่าให้แม่บ้านเอากับข้าวมาส่งให้แม่ดินก็ได้ แล้วก๋วยเตี๋ยวหยุดทำไปวันสองวันคงไม่เป็นไรหรอก”
ตอนแรกก็ไม่ได้เป็นอะไรมากหรอก ร่างกายถึงจะเดี้ยงอยู่แบบนี้แต่ไม่มีผลต่อการใช้ชีวิตประจำวันอะไรมากมาย พี่ดินซะอย่างไหวอยู่แล้ว แต่ที่มันรู้สึกกังวลอยู่แบบนี้เพราะอยู่ดีๆต๋องก็กลับมาต่างหาก แต่กำลังจะสลัดความรู้สึกนั้นออกไปไม่อยากให้ความกังกลส่วนตัวมาบั่นทอนบรรยากาศ แต่สุดท้ายคนที่กำลังจะทำลายมันก็นั่งหน้านิ่วคิ้วขมวดลูบหน้าลูบหลังเหมือนพี่ดินไปออกรบมายังไงยังงั้น
“ตอนแรกก็ไม่เป็นไรหรอก แต่ตอนนี้เริ่มจะเป็นแระ เริ่มปวดประสาทอะไรนิดอะไรหน่อยก็ไปหาพี่หมอ”
“ก็เป็นห่วงนี่ อยู่ดีๆดินก็วูบไป พอตอนนี้ดินก็เหม่อๆ ไม่เป็นอะไรแน่นะ”
“ไม่เป็นอะไรจริงๆ แล้วลุงล่ะ ช่อปมไว้ที่หน้าผากทำไม เดี๋ยวก็มีตีนไก่ก่อนวัยอันควรหรอก”
ไอ้เสาไฟฟ้ามันทำหน้าขมวดมุ่นตลอดเวลา มันก็รู้สึกดีนะที่มันเป็นห่วงเป็นใย แต่ไอ้ที่โอเวอร์แทบจะอุ้มพี่ดินไปไหนมาไหนนี่มันเกินไปหรือเปล่า......กูไม่ใช่สาวๆๆนะเว้ย
ต้องให้บอกกี่ครั้งว่ากูแมนๆ กูเป็นผู้ชาย
“นั่นสิภูแค่มึงกับน้องดินอายุห่างกันอย่างเดียวก็เยอะแล้วนะเว้ย มึงคิดดูนะตอนที่มึงหนังเหี่ยวอะ น้องเค้ายังเต่งตึงหน้าใส ตอนนั้นหัวกะไดบ้านมึงไม่แห้งแน่ๆ แต่มึงอะเป็นตาแก่แค่ประคองตัวเองยังจะไม่ไหวจะไปปกป้องอะไรน้องดินได้วะ”
ไม่ได้ตั้งใจจะเปิดโอกาสให้พี่แก๊กหรอกนะ แต่เหมือนพี่เค้ารอโอกาสนี้อยู่นานแล้ว
“แก๊ก ต้องให้กูประกาศมั้ยว่าวันนี้มึงมาด้วยทำไม”
“ไอ้เชี่ยภู ได้ทีขู่กูเลยนะมึง อารมณ์ไม่ดีแล้วพาลกู”
“ดิน นั่นใช่แม่มึงหรือเปล่าวะ”
กำลังเตรียมพร้อมจะเชียร์มวยก็ต้องเปลี่ยนเป้าหมายไปตามนิ้วที่ไอ้ก้านชี้ไป เดินส่ายไปส่ายมาแบบนั้น ใช่คุณนายแม่แน่ๆไม่ต้องสงสัยและธุรกิจคงไปได้ดีถึงได้ฟาดยาดองมาด้วยแบบนั้น
“เออ ใช่แม่กูเอง มึงรู้ได้ไงวะ”
“ก็หน้าเหมือนกันอย่างกับบัตรประชาชน มึงเหมือนแม่มึงตอนตัดผมสั้นเลยนี่หว่า”
เป็น เรื่องธรรมดาไปแล้ว ตั้งแต่เด็กจนโตมาใครๆก็ทักพี่ดินว่าหน้าเหมือนแม่กันทั้งนั้น พี่ดินเองก็ไม่รู้จะเถียงอะไรเพราะตั้งแต่จำความได้ยังไม่เคยเห็นหน้าพ่อเลย สักที พอสิ้นเสียงไอ้ก้านทุกคนก็รีบยกมือไหว้ทักทายแม้กระทั่งไอ้เสาไฟฟ้าเองถึง มันจะมารับพี่ดินบ่อยแค่ไหนแต่ก็ใช่ว่าจะเจอแม่พี่ดินง่ายๆ
“คุณนายวันนี้ธุรกิจคล่องตัวดีเหรอ เมามาแต่หัววัน”
“พี่ดินนี่รู้ใจแม่จริงๆเลยนะถ้าเป็นแบบนี้ทุกวัน ไม่นานก็คงจะเข้าตลาดหลักทรัพย์ได้”
“พอๆคุณนาย เอาแค่คลายเหงาก็พอนะ อย่าคิดการใหญ่ขนาดนั้นเลย”
“พี่ดินขวางทางรวยของแม่เป็นบาปนะ”
“ขอโทษครับคุณนาย ว่าแต่แม่อย่าเมานักสิ เวลาดินไปทำงานมีคนเข้ามาทำมิดีมิร้ายจะทำไง ดินเป็นห่วงนะ ไม่ได้อยู่ด้วยแบบนี้”
“ก็สมยอมสิ จะให้แม่ทำอะไร ต่อสู้ไปก็เหนื่อยฟรีๆสุดท้ายก็ต้องเสร็จพวกมันอยู่ดี จริงมั้ยคะ”แม่ไม่ต้องหันไปขอความเห็นคนอื่นเค้าเลย โดยเฉพาะไอ้เสาไฟฟ้า ไม่ใช่อะไรหรอกนะ พี่ดินกลัวมันจะพยักหน้าเห็นด้วยเพราะตัวอย่างที่แม่ยกมาสะเทือนใจพี่ดินเต็มๆ
“เออแม่ เมื่อกี้แม่เดินมาแม่เห็นต๋องมั้ย”
โรงเรียนศึกษาผู้ใหญ่ของแม่เป็นทางผ่านบ้านต๋องนี่นา ถ้ามันกลับมาแล้วจริงๆบางทีแม่อาจจะเห็นมันที่บ้านก็ได้
“ต๋องไหน อย่าบอกนะว่าต๋อง.................มันออกมาจากคุกแล้วเหรอพี่ดิน”
“ต๋องอยู่สถานพินิจนะแม่ แม่ใช่คุก”
มันเป็นที่ควบคุมความประพฤติของเด็กเฉยๆมันจะดูรุนแรงไปถ้าแม่ใช้คำว่าคุก........ก็แล้วทำไมต้องไปออกตัวแทนเค้าด้วยวะพี่ดิน
“ก็คุกเด็กนั่นแหละ แล้วพี่ดินเจอมันที่ไหน”
“ที่เอ่อ ที่หน้าบ้านนี่แหละ มันมาเรียกหาพี่ดิน”
เป็นอย่างที่คิดไว้จริงๆ พอพี่ดินพูดจบแม่ก็ตกใจเอามือทาบอก หน้าซีด หายเมาเป็นปลิดทิ้ง
“ถ้ามันออกมาได้แล้ว พี่ดินไม่ปลอดภัยแน่ๆเลยมันต้องมาเอาคืนลูกแน่ๆ จะทำยังไงดี จะทำยังไงกันดี”
“แม่อย่ากังวลไปก่อนสิ บางทีต๋องมันอาจจะประพฤติตัวดีแล้วก็ได้”
เวลาหกเจ็ดปีคงกล่อมเกลาให้เพื่อนเก่าพี่ดินคนนั้นหลุดออกมาจากวังวนของวงจรอุบาทว์นั่นก็แล้ว
“หรือไม่เค้าอาจจะบรรลุนิติภาวะแล้วเลยต้องเปลี่ยนจากสถานพินิจเป็นราชทัณฑ์แทนก็ได้นะดิน”
ทำไม พอได้ยินก้านพูดแบบนี้แล้วเหมือนหัวใจพี่ดินเต้นช้าลงวะ ทำไมถึงได้รู้สึกกังวล ไม่ได้กังวลที่รู้ว่าเค้ากลับมา แต่กังวลถ้าความจริงคือเค้าออกมาเพื่อนเปลี่ยนสถานที่คุมขังเฉยๆทั้งๆที่มัน เป็นเรื่องดีกับใครอีกหลายๆคน แต่ทำไมพี่ดินไม่ดีใจเลย
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line16/0000064.gif)
สวัสดีคะ เห็นรีพลายทุกคนของสองตอนที่ผ่านมาแล้วเสียวสันหลังวาบๆบางคนแค่ขู่แต่บางคนถึงกับแผ่แม่เบี้ยด้วยอะ ไม่ได้ตั้งใจจริงๆนะก็เมื่อวานมันเป็นของพี่ภูพอดี (http://www.tlcthai.com/backoffice/upload_images/Emoticon/animal/cow/Emoticon_001_cow.gif)
๐ ยังยืนยันนะว่าแฮปปี้เอ็นดิ้งแต่กว่าจะสุขก็มีเศร้าบ้างแค่พอแสบๆคันๆเนาะ (http://www.tlcthai.com/backoffice/upload_images/Emoticon/RabbitFam/emotion_Rock-ShinMay.jpg)
๐ ขอบคุณทุกคนเหมือนเดิมคะ
๐ ขอบคุณZakuPz ที่สละเวลาตรวจหาและแก้ไขคำผิดให้เหมือนเดิมคะ เที่ยวให้สนุกนะคะ
๐ anterosz jigsaww44 และพ่อหลานแฝดหายไปไหนหลายตอนแล้วอ่ะ ถ้าไม่รีบออกมาให้เห็นหน้า จะแจ้ง จส.100 ให้ช่วยหาแล้วนะ
๐ TRomance
-
กรี๊ดด วันนี้ทัน ด้วย คึคึ
..............
ปมมาอีกแล้ว เห่อๆ ว่าแล้ว เรื่องกรมันจบง่ายไป
ตัวสอดแทรกจะหมดไปจริงๆเหรอ เรื่องมันจะง่ายไปมั้ง
รอติดตามตอนต่อไปค่ะ ^^
-
^
^
^
^จิ้มไว้ก่อน
ไปอ่านก่อนนะคะ ...เดี๋ยวมาเม้นท์
-
ต๋องๆๆๆ บุรุษผู้นี้จะมาดีมาร้ายหว่า
พยายามคิดในแง่ดีว่าจะมาดี
แม้ความหวังจะดูริบหรี่พิกล ><"
พี่ดินเคอะ ถ้าอะไรมันหนักมาก
ปรึกษาคนข้างกายมั้งกะได้เน้อ
เพื่อพี่ภูมิจะช่วยอะไรได้มั้ง
แล้วอีกอย่างคือพี่ภูมิจะได้ไม่คิดอะไรไปคนเดียว
เดี๋ยวจะพาลงอนกันเปล่าๆ
แต่อยากรู้ปูมหลังของต๋องกับพี่ดินมากกว่านี้จัง
ท่าทางจะดราม่าไม่เบา อิอิ
ปล.ไม่รู้ว่ารู้สึกไปคนเดียวรึเปล่า
ว่าตอนนี้มันสั้นจังเลยค๊า ><
-
อ่ะนะ
ไม่ชอบเลยที่มีคนสำคัญในใจพี่ดินเพิ่มขึ้นอีก :serius2:
แต่อย่างว่านะ มันก็ทำให้นิยายมีรสชาดเพิ่มขึ้น
-
ขึ้นมาตอนแรกก็งง เอะอะไรยังไง
อ่ะนะ ชักจะมันและ
ลุ้นพี่แก๊กกะก้าน เป็นคู่แท้
อิอิ
:impress2:
-
เย่! มาต่อแล้วๆๆๆๆ
ขอบคุณมากคร้า
-
ต๋องคือใครอะครับ
แบบว่าขอตอนพิเศษต๋อง
ได้ป่าวครับไรท์เตอร์ที่แสนน่ารัก :man1:
-
ตกลงว่าต๋องนี้เป็นอย่างไรกันแน่
-
มาอีก 1 ปม พี่ดินไม่ต้องกลัวเลยมี "ดินเบสบอดี้การ์ด" อยู่ด้วยทั้งคนเนอะ
เอระ นี่เราพาดพิงอะไรรึป่าว :m29:
-
เอ่อ รู้สึกว่าจะไม่ใช่มาม่าโศกแล้ว แต่คงเป็นดาร์คมาม่า o22
งานนี้คงไม่มีรักหลายเศร้า แต่เป็นอ่านไปจิกหัวไรท์ เอ๊ย จิกหัวตัวเองไป :z3:
คงต้องฝากความหวังไว้ที่สุดยอดพระเอกพี่ภูซะแล้ว
ดูแลพี่ดินดีๆน๊าพี่ภู อย่าให้เกิดเรื่องร้ายๆอะไรเลย
(พูดไปงั้นแหละ ยังไงก็คงต้องเกิด เพราะไรท์วางเรื่องไว้แล้วนิ o18)
-
ต๋อง เป็นใครรรรร :o12:
-
เหอๆ ตอนแรกคิดว่าเป็นแฟนเก่าพี่ดินไรงี้ แต่ลืมไปว่าพี่ดินโดนพี่ภูเปิดซิงนินา อิอิ :o8:
แต่ว่านายต๋อง มันยิ่งกว่านั้นแหงๆ :a5: เคยมีเรื่องอะไรยังไงกับพี่ดินมาก่อนหว่า อยากรู้จริงๆเชียว
ขอนิดนึง พี่ภูไม่ได้เพ้อนะ...แต่เพ้อมากกกกกก :jul3:
-
โจทย์เก่าเองหรอ
มาเอาดินคืนหรอน่ากลัว
แต่มีภูแล้วไม่ต้องกลัวหรือน่ากลัวกว่าเดิมหว่า
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
แต่อดีตอะไรกันอยากรู้
-
เอ่อ.... ดูเหมือนมีเรื่องใหม่ๆ เข้ามาแล้วสิ :a5:
-
"ต๋อง" บุคลปริศนาที่คาดว่าจัมีส่วนสำคัญในการปรุงมาม่าในเรื่อง
-
:a5: o13
-
ทำไมแม่พี่ดินต้องกลัวต๋องมาเอาคืนพี่ดินด้วย
ก่อนหน้านี้มันมีเรื่องอะไรเกิดขึ้น อยากรู้แล้ว :z10:
-
เพิ่มอีกความสงสัย?
ต๋องทำอะไรไว้กับพี่ดิน?
ต๋องจะเข้ามาวุ่นวายทำให้ชีวิตของพี่ดินมาม่าไหมอ่าขอรับ?
หรือว่าจะโผล่มาแล้วจากไป?
เอาเป็นว่ารอลุ้นดูตอนต่อไปโลดดีกว่าขอรับ :a9:
-
เคยเจออะไรกันมาอ่ะ พี่ดินถึงได้เป็นกังวล รู้สึกเยอะได้ขนาดนี้
ขออย่าให้มาคิดแบบนั้นกะพี่ดินเลย ว่าแต่พี่ภูดูออก? :z3:
พี่ภู ถึงบ้านถามเลยนะ ให้พี่ดินเล่าเลย!!
หวังว่าคงเป็นแค่เพื่อนที่เคยผูกพัน เท่านั้นพอ
ดราม่า โศกา อาดูร แบบเยอะๆ ไม่เอานะคะ
ถ้าจะมี นิดเดียวพอ :serius2:
-
เฉลยแล้ว....แต่...ไม่เคลียยย
พี่ดินกะต๋องไปมีเรือ่งอดีตอะไรกัน เข้าใจผิดอะไรกันแน่ ๆ เลย
ต๋องมันรักพี่ดินอยู่แล้ว ได้กลิ่น ๆ
แถมดู พี่ดินจะแคร์ ต๋องด้วย
พี่ภูสถานการอันตรายแล้ว
อย่าปล่อยให้พี่ดินหลุดมือไปล่ะ
ก้านจ๋า แรงได้อีก
-
พี่ภูให้พี่ดินทำอะไรด้วยตัวเองบ้างเถอะ
เดี๋ยวพี่ดินก็คิดว่าพี่ภูไปลบความแมนของพี่ดินอีกหรอก
ขอมาม่านิดเดียวนะคะไรท์เตอร์กินมากไปเดี๋ยวท้องจะอืด o18
-
อยู่ๆต๋องก็โผล่มา อยากรุจัง ว่าเค้าทำอะไรให้พี่ดิน หรทฃือพี่ดินไปทำอะไรเค้า
แล้วสองคนเป้นอะไรกันมากกว่าเพื่อนธรรมดาแน่ๆเลยซักสงสัย ไอ้เสาไฟฟ้าจะงานเข้าป่าวเนี่ย
ปล. ก้าน กับแก๊ก คู่นี้ได้กันแน่ๆ
-
ต๋องต้องมาร้ายแน่เลย อาจรักพี่ดินแล้วไม่สมหวัง หรืออะไรยังไง ไม่อยากดราม่าเลย
โจทก์พี่ดินเยอะน่ะ พี่ภูต้องดูแลดีๆ
เสี่ยเก็บค่าแชร์เริ่มมีใจให้ก้านแน่ ตามมาถึงที่
-
กิ๊กเก่าคัมแบค o22
-
หง่า....อึดอัดไงไม่รู้อะ
ต๋องจะมาร้ายหรือมาดีก็ไม่รู้
ช่วงนี้พี่ดินต้องอยู่ใกล้ๆเสาไฟฟ้านะ อย่าห่างเด็ดขาด
พี่ภู..ดูแลพี่ดินด้วยนะ น้องกำลังตกอยู่ในอันตราย(รึป่าว)
กรี๊ีดดดดดดดดดด
-
ต๋องคือใครกัน ??
มีประเด็นใหม่อีกแว้วววว
-
หุหุ หายค้าง แต่คาใจแทน
-
รู้เรื่องจากตอนก่อนเพิ่มมาอีกนิดเดียว
ตอนหน้าขอเต็มๆว่าพี่ดินมีเรื่องอะไรกับนายต๋องกันแน่
แต่คงไม่เลวร้ายมากหลอกมั้งเพราะพี่ดินมีองครักษ์พิทักษ์อยู่เยอะนิน่าช่วงนี้
-
แว๊ก! ผู้ใด๋คือต๋อง
งงมากกกกกกกกกกกกกกก ดูท่าจะเคยทำอะไรมิดีมิร้ายกับพี่ดินล่ะซี่
แล้วเลยเจอพี่ดิน สกายคิกเข้าให้ =..= เข้าคุกเด็กเลย
บักต๋องเจ้าอย่ามาทำอะไรร้ายแรงกับพี่ดินนะเคอะ เดี๋ยวจะโดนตีนของเสาไฟฟ้ามิใช่น้อย :pigha2:
หวังว่าต๋องคงแค่อยากมาเห็นหน้าพี่ดินเฉยๆนะ เห็นแล้วแบบว่า ว๊ายยย ดินโตขึ้นแล้วน่ารักจัง ตอนนี้ต๋องปรับปรุงตัวและน้า เรามาเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันเหมียนเดิมเต๊อออ ว่าแต่ นั่นผัวดินชิมิ? <แ๊อ๊กก เจอตีนพี่ดินเต็มปากเคอะ :m20:
ว่าแต่บักต๋องนี่มันหน้าโหดชิมิ มาเล่นบทแต๋วแตกแบบนี้ คงมิเหมาะ 55+
ต๋องอย่ามาทำไรพี่ดินเลยนะ พี่ดินเค้ามีพระสวามีแล้วนะ เข้าใจมั๊ยเคอะ!!
ข้าน้อยมิต้องการมาม่านะเพราะพึ่งกินไปเมื่อกี้เอง เอิ๊กกก ขอเรอดังๆซักที กร๊ากกกก
-
พี่ภูทำคะแนนๆๆๆ
-
พี่ดินงานเข้าอีกแล้ว
สู้ๆน้าาา
^^
ขอบคุณค่ะ
-
ต๋องจะมาทำอะไรพี่ดินหรือป่าว
-
เหอะๆ พอดี รักพี่ดินมากไปหน่อย เลยทำใจเห็นพี่ดินเสียใจไม่ค่อยจะได้^^
-
มาแบบงงๆ แล้วก็ไปแบบ งงๆ ก็ต้องตามกันต่อไป :confuse:
-
เป็นห่วงน้องดินนนนน :serius2:
พี่ภูจ้างบอดี้การ์ดดูแลน้องดินเลยนะ
ถ้ามาเอาคืนจะทำยังไง ป้องกันไว้ก่อน
-
Who is he????? o22
-
เปิดตัวละครมาให้ลุ้นกันอีกแล้ว
หวังว่าต๋องคงมาดี
ไม่ได้มาทำร้ายดินก็แล้วกัน
เอหรือจะกลับมาทวงสัญญารัก เฮ๊ยหรือสัญญาแค้นระหว่างสองเราหว่า
-
โอะยังไงกันใครคนนั้นที่ชื่อต๋อง
มันคื่อใครทำอะไร
มันต้องเเอบรักพี่ดินด้วยหรือป่าวนี้
โอ้วม่ายนะ
มีดินจะเป็นไรไหมหว่า
-
:z6: :z6:
-
ดีใจจังเลยวันนี้ว่างแล้ว ได้อ่านหลายตอนรวดเลย
พี่ดินยังคงน่ารักอยู่เหมือนเดิม
แต่ว่า เพื่อนพี่ดินนี่ยังไงคะเนี่ย จะมาทำร้ายพี่ดินรึเปล่า นายเสาไฟฟ้าคะ ช่วยพี่เค้าด้วยนะ...
แอบเชียร์แก๊ก ก้านอยู่นะ หุหุ ไม่รู้ว่าพี่แก๊ก จะได้เมีย หรือได้ผัวกันนะเนี่ย...
ขอบคุณคนแต่งค่า :กอด1:
-
กริ๊ดด ต๋อง Who are you?
มีความหลังกับพี่ดินด้วย oh
อยากรู้จายยจะขาดดด
:mc4:
-
ยิ่งอ่านตอนนี้มิต่างกันกะตอนที่แล้ว มีจะต่างก็ตรงที่อยากรู้ความเป็นมาของต๋อง
เพื่อนพี่ดินคนนี้ จะเลวแค่ใหน จะมาทำไม มีจุดประสงค์อะไรกันแน่
แล้วจะมาทำร้ายพี่ดินของเราใหม อันนี้อยากรู้ๆ ยังไงก็ต้องผ่านพี่ภูของเราไปก่อนล่ะกัน
-
^^
-
o22 ขนาดการกลับมาของเพื่อนต๋อง ยังทำให้คุณนายแม่หายเมาได้เป็นปลิดทิ้งขนาดนี้
ไม่อยากจะคิดถึงวันข้างหน้า และอีกซักสามสี่ห้าตอนถัดไปจริงๆ :เฮ้อ:
พี่ภูก็ดูแลพี่ดินดีๆ นะ ถึงจะโอเว่อร์ขัดใจนักเลงใหญ่ไปหน่อย แต่ก็ทำๆ ไปเถอะ o13
เพื่อความปลอดภัยของยอดยาหยีของพี่เองนั้นแล้...
พี่แก๊กนี่ก็มีแววว่าจะเกลียมัว-กลัวเมียตั้งแต่ยังไม่เริ่มจีบน้องก้านเลยนะเนี่ย หุหุ :laugh:
-
คาดว่าต๋องน่าจะชอบพี่ดินนะ
พี่ภูระวังหลุมดินของคุณให้ดี ๕๕๕
-
ต๋องงง
จะสุดเหวี่ยงไหมน้า
-
ต๋องคนปรุงมาม่า :serius2:
-
ต๋องคือใคร?????
แล้วต๋องเคยทำอะไรพี่ดินไว้
ไม่ยอมนะโว๊ยยยยยยยย :m31: :m31: ห้ามทำอะไรพี่ดินเด็ดขาด
ถ้าทำโดนยำตรีนแน่ๆ :z6: :beat: :z6: :z6:
-
มันต้องมีอะไรในก่อไผ่แน่ๆเลย
-
:serius2: :serius2: :serius2: ใครคือต๋อง ต๋องคือใคร :serius2: :serius2: :serius2: อยากรู้ :z10: :z10:
-
โอ๊ะโอ...ใครคือต๋องและต๋องมาทำม้ายยยยยย :m28:
ชักมีเค้าลางแห่งความยุ่งเหยิง...แต่หวังว่าคงไม่ยุ่งจนได้กินมาม่านะคะ <<<ขอดักไว้นีสสสนึง...เค้าสงสารพี่ดินอ่ะ
มาต่อเร็วๆนะคะ จะเป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ :จุ๊บๆ:
-
รออ่านตอนต่อไปนะคะ...
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
โอ้แม่เจ้า :a5: พี่ดินเราวูบ
แล้วมาต่ออีกนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
-
ใครโผล่มากอีกเนี่ยยย
-
สรุปต๋องเนี่ย กิ๊กเก่าพี่ดินใช่ป่ะ
:jul3:
-
ปมใหม่... ลุ้นกันต่อไป
คลายปมคุณพ่อพี่ดินด้วยนะ
-
เอ้อ มาแล้วสินะ ปัญหาใหม่ของพี่ดิน = ='
-
พี่ดินน่ารักจังเลยครับ
แบบว่า
ขนาดโดนเขาทำร้าย
ลึกๆในใจก็ยังแอบเป็นห่วงเขาอยู่อีกอ่ะ
-
ต๋อง ต้องมาดีเเน่ๆ เนอะ
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
ตาย คนนี้ หนักกว่าการคาดเดา
ความปลอดภัยของพี่ดิน มีไม่ถึงร้อยซะแล้ว
อย่างนี้คุณภูต้องทำงานหนักหน่อยแล้วละ
เพิ่มหน้าที่ บอดี้การ์ดอีกซักอย่าง
กันพี่ดิน...พลาดท่า แต่ว่า คุณเพื่อนพี่ดินค่ะ
อย่าทำร้ายพี่ดิน เลยนะ....
ที่คุณภู คาดการว่า แอบหลงรักพี่ดินนี้ถ้าเป็นจริง
คงจะไม่ทำร้ายพี่ดินหรอก...ชิมะ
-
ตัวละครปริศนา คนใหม่ ท่าทางจะทำให้เรื่องวุ่นวาย ซับซ้อนกว่าเดิมแน่
-
สงสารน้องดิน :L1:
-
ความหลังฝังใจ เรื่องร้าย ๆ ที่ทำร้ายจิตใจพี่ดิน กลับมาวนเวียนอีกครั้ง
เรื่องแค่นี้ ผ่านไปได้อยู่แล้ว สำหรับนักเลงใหญ่ แต่ไอ้ที่จะตามมาคือ ....
ปัญหานี้ นายภู จะรับมือยังไงมากกว่า :z2:
เป็นกำลังใจให้ครับ + นะ ให้ไปเมื่อคืน รอก่อนนะครับ
-
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย มันเคยทำอะไรไว้หละเนี้ยไอ้ต๋อง กรี๊ดดดดดดดดดดดดค้างคามากกกกกกก
-
:laugh3: มาเสนอหน้าแล้วจ้า อิอิ เข้ามาข่มขู่ไรท์เตอร์ ถ้ามาม่าจนต้องเสียน้ำตาลูกผู้ชาย :sad2:
..... อด ..... เข้าใจมะ กร๊ากกกก :laugh5:
-
อ่านแล้ว หายใจขัด ขัด เป็นห่วงพี่ดินจัง
-
ต๋องมาทำไม
-
+1 เป็นกำลังให้ไรเตอร์ :L1:
-
ต๋อง ใครหว่า?
-
มีตัวละครสำคัญเพิ่มมาอีกหนึ่งแล้ว
นักเลงใหญ่ถึงกับหงายเงิ่บแสดงว่าบุคคลคนนี้ไม่ธรรมดา
ต้องรอคนแต่งมาเฉลย :กอด1:
-
สงสัย ยกกำลัง 3
เผยทีละนิดนะ
-
คนที่จิตตกคงเป็นเสาไฟฟ้าแน่นอน
ทีนี้ล่ะ ดินไม่ได้ขยับไปไหนแน่
โดนการระวังภัยขั้นซุปเปอร์สูงสุดแน่นอน
-
พี่ดิน...ใจดีจังเลยน้า~ :เฮ้อ:
แต่ต๋องเคยทำอะไรพี่ดินไว้เนี่ย...คุณนายแม่ถึงได้ตกใจขนาดนั้น o22
หวังว่าคงไม่ซาดิสแบบพี่หมอของหวาน หวานหรอกนะ :serius2:
-
ในที่สุดกู้ว่าผู้ ช จากฝั่งซ้ายคือใคร...แต่ไม่รู้ว่าเค้าเป็นใคร...คาใจจริงๆ...
ไม่ไว้ใจต๋องเลยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย มันจะมาแบบเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ หรือ ศัตรูที่รักมั้ยเนี่ย....
พี่ภูต้องดูแลพี่ดินนะ!!!!!!!!
-
เข้ามาก็ได้อ่านตอนต่อเชียว :o8:
เรื่องนี้ปริศนาเยอะเนอะ กว่าจะคลายปมแต่ละเรื่องได้ :เฮ้อ:
เป็นกำลังใจให้ภูนะคะ ดูแลพี่ดินดีๆ อย่าให้เป็นอะไรไปเชียว พี่แกยิ่งขยันแมนซะ
รอตอนต่อไปค่ะ :L2:
-
ต๋อง ผ้เป็นเครื่องปรุงมาม่าชามนี้ให้เข้มข้น
ไม่รู้ว่าจะมาดีหรือมาร้าย
ช่างลึกลับนัก ดูแลกันดีๆล่ะพี่ภู
-
ต๋องเคยทำอะไรพี่ดินไว้หนอ???
ฟังจากคำพูดคำจาของก้านแล้ว
คิดว่าก้านตัวใหญ่ตัวโตมากเลยอ่ะ 5555+
จินตนาการมันกว้างไกล คึคึ
-
พี่ดินถึงกับวูบเลย
แสดงว่าต๋องเนี่ยต้องไม่ธรรมดาแน่ๆ
-
พี่ดินต่อมเครียดกระตุก
*น้องก้านน่าร้ากก
ปากแบบนี้ไปเป็นเมียพี่แก๊กเถอะนะ
-
ต๋อง จะทำไรพี่ดินมั๊ยอ่า โฮๆๆๆ :z10:
แบบว่า เลือดสาดรึป่าวงานนี้ ตื่นเต้น
พี่ภูดูแลพี่ดินดีดีนะ :-[
-
เป็นห่วงพี่ดินจัง
-
ตัวละครเพิ่มมาอีกตัว ต๋อง~~~~ นายเป็นใครกันนะ คิกๆ
-
มันมีเรื่องรัยกะพี่ดินกานแน่เนี้ยยยยย :m31:
-
อะ แล้วพี่ดินของเราจะทำไงต่อไป กดดัน ไรท์เตอร์ต่อไป
-
ฮู อิส ฮี ?? ใครคือต๋อง?
แล้วเค้ามีเรื่องอะไรกับพี่ดินกันล่ะเนี่ย หื้อออ...
จากที่เป็นเสี่ยอยู่ดีๆ ตอนนี้พี่แก๊กกลายเป็นแปะไปซะแล้ว ฮ่าๆๆ
เด็กอะไรก็ไม่รู้ น่าให้พี่แก๊กจับมาฟาดก้นสั่งสอนซักเผียะสองเผียะจริงๆ
คู่นี้ถ้าได้เสียเป็นเมียผัวกัน ชีวิตคงไม่ขาดรสชาติเนาะคะ คงจะต่อปากต่อคำกันทุกวัน
เชียร์พี่แก๊กให้จับน้องก้านมาทำเมียได้ในเร็ววันนะคะ
-
ขอบคุณคนแต่งกะคนโพสต์ที่มาสม่ำเสมอ น่ารักจัง :กอด1:
ในโลกนี้มีคนที่นักเลงใหญ่อย่างดินกลัวด้วยเหรอคงน่ากลัวมากสินะ แต่ดูเหมือนแม่ดินไม่กลัวเท่าดิน
ในชุมชนไม่เห็นความสำคัญของการศึกษาแสดงว่าแม่ดินต้องไม่ใช่คนในชุมชนมาก่อนแน่เลย น่าสงสัย
เชียร์เสี่ยแก๊กจีบก้านแต่เกรงว่าคงมีการเจ็บตัวกันบ้างก่อนจะมีการเจ็บก้นน่ะ
ไม่อยากบอกว่าคำบรรยายแม่ดินตอนเมาชวนให้นึกถึงคนแต่งไงไม่รู้ o18
ชอบเรื่องนี้มากเลยตามอ่านทุกเช้าก่อนเน็ตเน่า
คอมเม้นท์แล้วชอบหลุดก็เลยขี้เกียจพิมพ์อีก ขอโทษนะ
นี่ก็หลายรอบอยู่กว่าจะคอมเม้นท์ได้เค้าจะให้ทำแต่งานน่ะ
ปล.ตัวหนังสือเล็กๆคนแก่อ่านไม่ออกจ้ะ :เฮ้อ:
-
หงื่อ!!...ยังไงคะ
พี่ดินกับต๋องนี่...มีอะไร ยังไงต่อกันคะ
ข้องแทนเสาไฟฟ้าเค้ามากๆเลยค่ะ
-
ต้องระวังตัวซะแล้วนะคะพี่ดิน
ในอดีตมันต้องมีอะไรที่เข้าใจผิดระหว่างพี่ดินกับต๋องแน่
รีบกลับมาเคลียร์ให้หายข้องใจนะคะคุณไรท์เตอร์ :m12:
-
ก้านไปบอกพี่ภูด้วย ว่าให้ดูแลพี่ดินดีๆ
-
เย้ ในที่สุดก็ได้เม้นกับเขาสักที
ชอบเรื่องนี้มากคร๊า พี่ดินกวนได้ใจมากอ่ะ o13
-
ไม่ได้คลี่คลายอะไรเท่าไรเล๊ยย :m16:
:เฮ้อ: รอตอนต่อไป
-
เคยเกิดคดีกันมาก่อนแน่ถึงมีการระแวดระวังกันเกิดขึ้น
ยังไงพี่ดินก็รักษาตัวนะคะ
-
รอร๊อรอต่อไป
-
ตอนนี้หน้าซีดกว่าพี่ดิน จะเป็นลม
เพราะเริ่มลงแดง
เกิดอาการ เสพติดขั้นรุนแรง อ๊ากกกกกกก
-
อะไรๆๆๆอยากอ่านต่อ
-
อ้ะ..คุณไรเตอร์ เอาต๋องมาผูกปมให้อยากรู้ว่าเขาเป็นใคร เคยมีปฏิสัมพันธ์เช่นใดกับพี่ดินมาก่อน
แล้วที่มาปรากฎกายครั้งนี้ จะมาเป็นตัวปัญหาให้ชีวิตพี่ดินยุ่งยากขึ้นใช่หรือไม่ กระตุ้นต่อมอยากพี่แก้วแล้วไง
อยากรู้จ้ะ อยากรู้จัง ดังนั้นต้องรอตอนต่อไปด้วยใจจดจ่อล่ะซี
-
:m31: :m31: :m31:อ๊าก!! ชักไงๆแล้วดิ ต๋องอ่ะ
ปล.รักคนแต่งกะคนโพสต์
-
มีแววจะมาม่ากะเขาอีกเรื่อง ต๋องนี่ต้องเปงเพื่อนที่แอบรักพี่ดินแน่เลยต้องมีอะไรทำให้เกิดจุดหักเห แน่ เดากันไปชั้น
-
เข้ามารอตอนใหม่ค่า
:m7: :m7: :m7: :m7:
-
วันนี้เซจังจะมามั๊ยน้าาาาาาาาา
:m22: :m22:
-
กลัวจะได้มาม่าเป็นอาหารรอบดึกคืนนี้จังเลยอ่ะ -*-
และแล้วในที่สุด...บุคคลที่ต้องสงสัยก็ออกมาจนได้
อยากจะรู้จริง ๆ ว่าต๋องทำอะไรไว้กับพี่ดิน...พี่ดินถึงได้ฝังใจขนาดนี้
หวังว่าคงไม่ใช่เคยจำพี่ดินมาปล้ำหรอกนะ...เพราะพี่ภูเป็นคนแรกของพี่ดินนี่นา
แอร๊ยยยยยยยยยย ย ยยยยยยยยยยยยย...ตูคิดอะไรของตูเนี่ย...งุงิงุงิ~*
-
อยากรู้ค่ะ ว่าทำไมพี่ดินต้องกลัว คนนั้นด้วยอ่ะ
มีอะไรเกินขึ้นรึเปล่า อยากรู้จัง ขอพ่นไฟระบายความอยากรู้ก่อนนะ :m31: :m31: :m31:
-
พี่ดิน รักพี่ดินจร้า
-
เย่ ทันแล้ว แหะๆ ช่วงนี้งานเข้า อ่านแล้วไม่ได้เม้นเลย เค้าขอโต๊ดดดดดด :m15:
แต่อ่านทันปุ๊บก็ o22 มันคงไม่มาม่านะไรท์เตอร์ :z3:
-
ตอนที่ 29
(http://i032.radikal.ru/0803/ec/9b7b42b8f72f.gif)
(http://i195.photobucket.com/albums/z181/sweetzy_album/mbpic-000172-.gif)
ไม่เคยรู้มาก่อนว่าตัวเองเป็นคนขี้หึงแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่
ทั้งๆที่ไม่ใช่ครั้งแรกที่มีแฟน ทั้งๆที่ไม่ใช่ครั้งแรกที่มีคนรัก
แล้วทำไมไอ้ความรู้สึกนั้นถึงมากระแทกใจเอาตอนนี้
ตอนที่มีคนรักเป็นนักเลง
(http://i195.photobucket.com/albums/z181/sweetzy_album/line50.gif)(http://i195.photobucket.com/albums/z181/sweetzy_album/line50.gif)
หึงโคตรหึงและหวงโคตรจะหวงแต่ออกอาการอะไรมากไม่ได้
ดิน ยังใหม่เกินไปในเรื่องความรัก ถ้าผมแสดงออกว่ากำลังหึงหวงเค้าอยู่ ผมไม่รู้ว่าความรักของเราจะยาวนานได้แค่ไหน เค้าอาจจะไม่พอใจหรือรำคาญจนถึงขั้นบอกเลิกได้ง่ายๆแน่
แล้วผมจะทนรับสภาพนั้นได้เหรอ ขนาดตอนคบกับกรเราสองคนเป็นเกย์เหมือนกัน เข้าใจกันดีทุกอย่างยังประคองความรักยากลำบากจนสุดท้ายมันก็พังลงไปไม่เป็นท่า แล้วตอนนี้ผมเสือกมาตกหลุมรักผู้ชายด้วยกัน ถ้าเป็นผู้ชายที่มีแนวโน้มจะอรชรอ้อนแอ้นผมจะไม่คิดหนักขนาดนี้เลย แต่นี่แฟนผมเป็นผู้ชายที่แมนสมชายถึงสรีระร่างกายจะไม่ให้ก็เถอะ
ให้ผมมีความสุขนานๆไม่ได้เหรอวะ ความทุกข์จะเข้ามาไวอะไรนักหนา
(http://i195.photobucket.com/albums/z181/sweetzy_album/line50.gif)(http://i195.photobucket.com/albums/z181/sweetzy_album/line50.gif)
ทางเดินสั้นๆอีกแค่ไม่กี่ก้าวก็จะถึงตัวนักเลงใหญ่อยู่แล้ว แต่ก็ยังอดใจไม่ไหว
รู้ว่ากวนตีนนักเลงเค้ามากๆอาจจะโดนนักเลงซัดเบ้าตาเข้าให้ง่ายๆ แต่ก็ยังไม่วายหาเรื่องเรียกชื่อดูปฏิกิริยาตอบสนอง ถึงฟ้าจะหม่นฝนจะโปรยปรายแต่สำหรับผมแล้วโลกโคตรจะสดใจใส นักเลงเค้าหันมายิ้มให้ผมครับ แต่นั่นมันก็เป็นแค่ชั่วอึดใจเดียว
อีกฟากหนึ่งของถนนมีคนที่มองมาทางคนของผมเหมือนกัน เสียงเรียกชื่อดังประสานกัน ไม่ใช่เรื่องเข้าใจผิดแน่ๆ ไอ้ห่านั่นมันตั้งใจเรียกชื่อเมียผม แต่ที่ผมไม่เข้าใจคือสายตาที่มันมองมาแล้วปฏิกิริยาที่ดินหันมองกลับไป ลางสังหรณ์ของผมบอกว่าไม่ใช่เรื่องดีแน่ๆ ไม่ดีทั้งกับดินและผม
ทุกอย่างรวดเร็วเสียจนผมตั้งสติแทบไม่ทัน แค่เพียงดินหันกลับไปมองผู้ชายคนนั้นเค้าก็เซถลาลงไปกระแทกพื้น ผมจะไม่ให้อภัยตัวเองเลยถ้าวิ่งเข้าไปประคองร่างนั้นไว้ไม่ทัน ถึงปกป้องเค้าไม่ได้ แต่อย่างน้อยก็ไม่ทำให้เค้าเจ็บตัวมากเท่าไหร่
ดินหน้าซีดปากสั่นเหมือนคนถูกกระชากวิญญาณออกจากร่าง มันกะทันหันจนผมใจหาย ไม่ว่าจะเรียกหรือตบแก้มเค้าเบาๆเพื่อเรียกสติ ก็ไม่มีอาการตอบสนองใดๆเกิดขึ้น ผมไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มาก่อน ทั้งตกใจทั้งสงสัยแต่ผมก็รอเวลาไม่ได้ ความกลัวการสูญเสียมันวิ่งเข้ามาจับตรงขั้วหัวใจ ผมเสียพ่อไปแล้วรู้ดีว่าความสูญเสียที่เกิดจากการตายจากกันมันทุกข์ทรมานแค่ไหน แล้วคนที่เข้มแข็งมาตลอดอย่างดิน อยู่ดีๆวูบไปไม่ได้สติแบบนี้ยังประคองสติตัวเองอยู่ได้ก็เก่งเกินไปแล้ว
ผมซุกร่างทั้งร่างไว้ของดินเอาไว้แนบอกจูบซับไรผมชื้นเหงื่อ ดินตัวเย็นชืดแต่เหงื่อไหลตลอดเวลา ทั้งๆที่ฝนกำลังโปรยปรายแต่ทำไมร่างกายไอ้เปี๊ยกของผมถึงได้แปรผกผันกับบรรยากาศรอบข้างขนาดนี้ ตัวเย็นแต่เหงื่อไหล ผมต้องทำยังไงกับอาการแบบนี้ของดินดีวะ
“ภูมึงกอดเมียมึงแน่นเกินไป ดินเค้าแค่หน้ามืดเป็นลม มึงปล่อยออกมาให้อากาศถ่ายเทก่อน”
เป็นครั้งแรกที่ผมไม่คิดจะต่อต้านคำแนะนำของไอ้แก๊ก ถึงมันจะแนะนำอย่างนั้นแต่จะให้ผมปล่อยดินเลยก็คงไม่ได้ อย่างน้อยกอดแน่นๆไม่ได้ก็ขอกอดเอาไว้หลวมๆแล้วกัน
น้องก้านดูจะมีสติไวพอกันกับไอ้แก๊ก น้องเค้ารีบไปหากระดาษมาพัดให้อากาศถ่ายเทมากขึ้นใช้เวลาไม่นาน แต่ในความรู้สึกของผมมันโคตรจะนานชั่วกัปชั่วกัลป์ กว่าดินจะรู้สึกตัว ถึงจะรู้สึกตัวแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าดินจะมีสติ ผมดึงร่างของดินมากอดเอาไว้อีกครั้งจูบไล่ไปตามใบหน้าและขมับ ไม่มีแล้วคำว่าอายไม่เคยสนใจใครว่าจะมองมายังไง
แรงดีดตัวออกจากอกผมและเสียงโวยวายจากนักเลงใหญ่ทำให้ผมอุ่นใจขึ้นมาบ้าง ถึงในใจอยากจะซักข้อสงสัยใจจะขาดแต่ก็ต้องเก็บเอาไว้ ให้เวลาดินได้ปรับตัวปรับใจบ้าง
เค้าพูดคุยตอบโต้ได้ตามปกติแล้ว แต่ผมรู้ ในดวงตาเค้ายังแสดงความกังวลออกมาอย่างปิดไม่มิด
ไอ้เปี๊ยกบอกว่าผู้ชายคนนั้นเป็นเพื่อน.....แต่ในใจผมตะโกนออกมาว่าไม่ใช่
มันไม่ใช่แค่นั้น แววตาที่เค้ามองมาตอนเห็นพวกผมนั้นบอกชัดว่าไม่พอใจ แต่ที่ผมไม่รู้ก็คือเค้าไม่พอใจเรื่องอะไร เรื่องที่ดินหันมายิ้มให้ผมก่อนหรือเรื่องอะไร
ไม่อยากคิดอกุศลให้ใจมันเจ็บแบบแปลกๆหรอกว่าไอ้บ้านั่นชอบนักเลงของผม ไม่รู้เลยว่าก่อนหน้านี้ไอ้หมอนั่นกับนักเลงใหญ่เค้ามีความสัมพันธ์ยังไงต่อกัน แต่จะยังไงก็ช่างแม่ง
คืนนั้นหลักฐานมันบอกชัดอยู่แล้วว่าดินเป็นของผม “คนแรก”
ถึงแม้จะมีใครแย้งว่าความสัมพันธ์ของผู้ชายกับผู้ชาย ความเป็นไปได้ที่เลือดจะออกตอนทำกิจกรรมแบบนั้นมีมากกว่าหนึ่งครั้งได้ถ้าห่างหายไปนานๆ หรือเครื่องบริวารคนเสียบจะใหญ่หรือใจร้อนกระแทกเร็วไป แต่จะอะไรผมก็ไม่มีวันลังเลใจหรอก
ไม่มีคนเจนสนามที่ไหนไร้เดียงสาเท่าดินได้อีกแล้ว ดูแค่การการจูบหรือการเล้าโลมก็รู้ ดินหัดเอาจากที่ผมนำทางทั้งนั้น ถึงเค้าจะตอบสนองแต่มันก็เกิดจากการกระทำตามอารมณ์และเลียนแบบตามที่ผมทำ ไม่เคยมีสักครั้งที่นักเลงใหญ่เค้าจะวาดลวดลายก่อน
ไม่มีเลย ไม่เคยมี
จิตใต้สำนึกผมยืนยันแบบนั้น ดินไม่เคยมีใครมาก่อนนอกจากผม ไม่ว่าไอ้หมอนั่นจะเป็นใครมาก่อนผมนานแค่ไหน มีอิทธิพลกับดินมากยังไง แต่เมียผม ผมไม่ยกให้ใครเด็ดขาด
ทุกอย่างผ่านไปตามปกติแต่ไม่มีเวลาไหนที่ดินจะยิ้มได้อย่างปกติเหมือนที่เคย ทั้งๆที่เรากำลังพูดคุยกันแต่ก็มีบ่อยครั้งที่เค้าเหม่อ หลายครั้งที่เค้าตัดขาดตัวเองออกจากพวกผมสามคนแล้วสร้างโลกใหม่ของตัวเองขึ้นมา
ดินเป็นแบบนี้ มีอาการแปลกๆแบบนี้และทำตัวผิดปกติขนาดนี้
ซาตานในตัวผมมันไปมุดหัวอยู่ที่ไหนวะ ทำไมถึงได้ใจเย็นอย่างที่ไม่เคยมาก่อน
ทั้งๆที่ในใจอยากอาละวาดฉิบหาย อยากถามให้รู้แล้วรู้รอดไปเลยว่าไอ้บ้านั่นเป็นใคร อยากซักถามอยากรู้ทุกรายละเอียด นี่ขนาดผมไม่เคยอ่านการ์ตูนตาหวานยังรู้สึกได้เลยว่า กูก็ไม่ต่างจากพระเอกการ์ตูนพวกนั้นเลยว่ะ อยากรู้ทุกความเป็นไปของคนรัก ทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นเรื่องในปัจจุบันหรืออดีต
(http://i195.photobucket.com/albums/z181/sweetzy_album/line50.gif)(http://i195.photobucket.com/albums/z181/sweetzy_album/line50.gif)
แม่ ไอ้เปี๊ยกกลับมาแล้ว ไม่บ่อยนักหรอกที่ผมจะมารับดินแล้วเจอกับแม่ รู้แค่ว่าแม่ของดินจะไปเล่นไพ่แล้วกลับมาไม่เป็นเวลา อยู่ที่ว่าวันนั้นการคำนวณตัวเลขจะปรองดองกับโชคชะตามากแค่ไหน ผมเพิ่งรู้ว่าวันทั้งวันที่แม่ดินไปเล่นไพ่นั้น เค้าเล่นกันตาละห้าบาทสิบบาทไม่ได้เล่นเป็นอาชีพแต่เล่นเพื่อฆ่าเวลา ไอ้เปี๊ยกเคยเล่าให้ฟังว่าก่อนที่ดินจะผัดก๋วยเตี๋ยวขายที่บ้านมีรายได้หลัก มาจากแม่ แม่ดินเป็นแม่ค้าขนมไทยอยู่ในตลาดหน้าชุมชนนั่นแหละ แต่ตอนดินใกล้จะจบม.สาม แม่ก็มีอาการเหนื่อยง่าย มือสั่น ขาสั่น และร่างกายอ่อนแรง ทำงานหนักเหมือนเดิมไม่ได้อีกแล้ว กว่าจะรู้ว่าแม่มีอาการของไทรอยด์ก็ตอนที่ทรุดนอนอยู่กับที่แล้วทุกอย่างเลย พลิกผันจากคนที่ทำงานมาตลอดต้องหยุดทำงานจะเครียดสักแค่ไหน ไอ้เปี๊ยกต้องพยายามอย่างมากเพื่อให้แม่รู้ว่าเค้าทำงานหาเงินแทนแม่และส่ง เสียตัวเองให้เรียนได้ เพราะไม่อยากให้แม่คิดมาก คนที่ต่อต้านอบายมุขทุกชนิดอย่างนักเลงใหญ่ถึงได้ยอมให้แม่ไปเล่นไพ่ฆ่าเวลา
ผมเดาว่าวงไพ่ของแม่คงไม่ต่างจากสมาคมแม่บ้านสักเท่าไหร่ แม่ดินเป็นคนน่ารัก ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมลูกชายถึงได้มองโลกในแง่ดี สดใสและซื่อตรงกับความรู้สึกของตัวเองจนกลายเป็นความไร้เดียงสาโดยที่เจ้าตัวก็ไม่รู้ขนาดนี้
ตอนที่ดินถามหาเพื่อนคนนั้น ตอนที่รอคำตอบ หน่วยตาไหวระริกจนผมอดอิจฉาไอ้บ้านั่นไม่ได้ มันมาให้ดินเห็นแค่แวบเดียว แต่มันพรากความสนใจของดินไปได้ทั้งหมด
เพื่อนที่ดินบอกชื่อต๋อง มันจะไม่กระตุกใจผมได้เลยถ้าไม่รู้ว่า ไอ้คนที่มันชายสายตามามองหน้าผมคนนั้น ติดคุกตั้งแต่อายุสิบสาม แล้วใจผมก็ต้องเกร็งจนปวดอีกครั้งเมื่อรู้ว่าดินอาจจะมีส่วนที่ทำให้เพื่อนคนนั้นติดคุก เหมือนทั้งคู่จะเคยสนิทกันแล้วก็ต้องมาแตกคอกันเพราะเรื่องบางอย่าง ถ้ามันเป็นอย่างนั้น ถ้าเค้าไม่ได้เป็นเพื่อนกันอีกต่อไปแล้ว ไอ้เด็กคนนั้นมันมาเรียกหาดินถึงบ้านทำไม แววตาที่มองมาถึงจะดูรู้ว่าไม่พอใจแต่ไม่ใช่คนที่เคียดแค้นต่อกันแน่ๆ มันมีอะไรมากกว่านั้น แต่ผมไม่รู้ว่ามันคืออะไร
อาการตกใจของแม่ทำเอาผมแทบกระชากดินกลับบ้านเดี๋ยวนั้น แต่ก็ทำอย่างใจคิดไม่ได้ ไอ้เปี๊ยกเป็นลูกมีพ่อมีแม่ แล้วแม่เค้าก็อยู่ตรงหน้าผม อยากเสนอให้ดินไปอยู่ด้วยกันที่บ้าน แต่ไอ้เปี๊ยกต้องไม่ยอมแน่ๆ เค้าคงไม่ยอมเอาตัวรอดโดยทิ้งแม่ไว้คนเดียวแบบนั้น แต่ต่อให้ผมเสนอให้มาอยู่ด้วยกันทั้งแม่ทั้งลูกหรือมาอยู่ด้วยกันทั้งชุมชนผมก็เลี้ยงไหว ผมให้ได้อยู่แล้ว
แต่ดินคงไม่ยอม
กว่านักเลงใหญ่เค้าจะยอมกลับบ้านมากับผมได้ แม่ต้องเกลี้ยกล่อมอยู่นาน โอกาสดีที่เพื่อนสนิทของแม่ข้างบ้านทะเลาะกับสามีมาขออาศัยนอนด้วยกัน ไม่อย่างนั้นดินคงไม่ยอมกลับมาบ้านพร้อมผมแน่ๆ
ต้องขอบคุณไอ้แก๊กกับน้องก้านที่ดึงความสนใจของดินออกมาจากไอ้เพื่อนคนนั้นบ้าง แม้จะชั่วครู่ชั่วยามก็ยังดี
ดู ยังไงน้องก้านก็ดูแมนกว่าดิน ผมยังสงสัยไม่หายว่าอะไรในตัวน้องก้านที่ไปกระชากความสนใจมาจากไอ้แก๊กได้ ปกตินอกจากผมแล้วไอ้แก๊กมันก็ไม่มีรสนิยมที่จะต่อปากต่อคำกับใคร มันเป็นคนขี้รำคาญแต่ไอ้อาการที่ตามระรานต่อปากต่อคำกับน้องก้านให้เค้าด่า หรือทำร้ายกลับมานี่เพราะอะไร
“น้องดินอ่านหนังสือสอบไปถึงไหนแล้วให้พี่ช่วยอะไรก็บอกนะ เราด้วยนะไอ้หนูมีอะไรให้ช่วยก็บอกไม่เข้าใจตรงไหนพี่ติวให้ได้”
“อยากช่วยจริงๆเหรอแปะ แปะช่วยได้จริงๆนะ”
ผมเห็นไอ้แก๊กพยักหน้ารัวเหมือนมันดีอกดีใจที่น้องเค้าสนใจ ท่าทางมันก็น่าหมั่นไส้ในสายตาผมมากแต่ก็ไม่มีอารมณ์จะแซวอะไรออกไป
“แปะดูปากให้ดีๆนะ”
“ครับๆ ว่ายังไงๆ”
“ช่วยไปห่างๆอย่ามายุ่งจะได้มั้ย ผมช่วยเหลือตัวเองได้”
จบสิ้นการต่อปากต่อคำกันแต่เพียงแค่นั้นผู้แพ้ได้นั่งทำหน้าเป็นหมาหงอยอยู่ข้างๆผู้ชนะนั่นแหละ
(http://i195.photobucket.com/albums/z181/sweetzy_album/line50.gif)(http://i195.photobucket.com/albums/z181/sweetzy_album/line50.gif)
บ้านน้องก้านอยู่ในย่านที่บ่งบอกว่าเป็นคนรวยและที่สำคัญเป็นย่านของผู้ดีเก่าดูน้องเค้าหน้าหมองลงเมื่อเข้าใกล้เขตบ้าน
ไม่มีที่ไหนอบอุ่นใจเท่าที่บ้านแต่ทำไมดูเหมือนน้องก้านไม่อยากกลับ
ดูเหมือนน้องจะจับความรู้สึกของผมได้เค้าเลยส่งยิ้มแกนๆมาให้ รถจอดเทียบหน้าประตูบ้าน น้องก้านลงจากรถแล้วเดินอ้อมมาฝั่งคนขับซึ่งก็คือผม
“ขอบคุณมากนะพี่ เอ่อ ผมมีอะไรจะบอกพูดได้มั้ย”
ผมพยักหน้าให้เป็นเชิงอนุญาต น้องก้านเลยขยับเข้ามาใกล้กระจกรถมากกว่าเดิม
“ไม่มีใครไม่มีอดีตและความทรงจำฝังใจหรอกพี่ ให้เวลาดินมันหน่อยนะ”
ผม ยิ้มให้ ผมเชื่อว่าผมดูคนไม่ผิด น้องก้านจะต้องเป็นที่พึ่งของนักเลงใหญ่ได้แน่ๆ และเพราะน้องเค้าต้องการสื่อสารแค่กับผม คนอื่นๆในรถเลยไม่ได้ยินว่าผมกับน้องก้านคุยอะไรกัน ไม่ต้องกลัวว่าจะมีนักเลงใหญ่ที่ไหนมาหึง เพราะนักเลงเค้าสร้างโลกส่วนตัวขึ้นมาอีกครั้งหนึ่งแล้วแต่คนที่ส่งสายตา สงสัยและแวบหนึ่งผมคิดว่ามันแฝงความไม่พอใจอยู่เหมือนกันนะ
“มึงมีอะไรอยากถามกูป่ะแก๊ก” ว่าจะไม่สนใจอาแปะหน้าหงอยแล้ว แต่ท่าทางอยากรู้อยากเห็นเว่อร์ๆของมันทำผมอดไม่ได้
“มี” ผมเดาใจไอ้แก๊กผิดซะที่ไหนล่ะ
“แต่เสียใจว่ะ วันนี้กูงดตอบคำถามสื่อมวลชน”
“ไอ้เชี่ยภู มึงจำไว้เลยนะว่าวันนี้มึงทำร้ายจิตใจกู”
“เบาๆหน่อยแก๊ก ดินหลับอยู่ แล้วกูจะจำไว้จนกว่ากูจะลืมนะ”
ไอ้เปี๊ยกไม่ได้หลับจริงๆหรอกผมรู้ เค้าแค่หลับตาเฉยๆ อาจจะมีเรื่องให้ต้องคิด มีเรื่องให้กังวลใจ ผมจะยอมให้เค้าเป็นแบบนี้แค่ตอนนี้เท่านั้น แค่ระยะทางที่เหลือจนจะถึงบ้าน ผมยอมได้แค่นั้น เค้าจะคิดอะไรก็คิดไป มีอย่างเดียวเท่านั้นที่ห้ามอยู่ในความคิด คือคิดไปจากผม ถ้าเป็นอย่างนั้น ผมสาบานเลยว่าจะตามล่าสุดฟ้าเขียวแน่ๆ
บอกแล้วเมียนักเลงคนนี้ ผมไม่ยกให้ใคร
(http://i195.photobucket.com/albums/z181/sweetzy_album/line50.gif)(http://i195.photobucket.com/albums/z181/sweetzy_album/line50.gif)
ปกติดินไม่เคยยอมให้ผมจับมือต่อหน้าคนในบ้าน แต่วันนี้เค้ายอมให้ผมจูงมือเข้ามาข้างใน จะเรียกว่ายอมก็คงไม่ได้ เอาเป็นว่าเค้าเหม่อลอยเลยไม่รู้ว่าผมทำอะไรกับเค้าจะถูกกว่า
“ดิน วันนี้ไม่ต้องสอนแสนดีหรอกนะ แสนดีไปตรวจสุขภาพแล้วก็ฝึกเข้าสังคมกับคนอื่นๆมาคงจะเหนื่อยแล้ว”
“อืมได้ ถ้าเป็นอย่างนั้น ลุงจะให้มาค้างที่นี่ทำไม”
ถ้าไม่ติดว่ากำลังอยู่ตรงบันไดของบ้าน ผมจะจับนักเลงใหญ่มาฟัดปากโทษฐานที่พูดอะไรไม่คิด มีสามีภรรยาคู่ไหนเค้าอาศัยกันคนละบ้านบ้างล่ะ
“เดี๋ยวดินอาบน้ำก่อนนะ พี่เซ็นต์เอกสารแป๊บ คงเสร็จทันกันพอดี”
ไอ้เปี๊ยกเชื่องผิดปกติ เค้าพยักหน้าแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปโดยไร้ข้อต่อรองใดๆทั้งสั้น
แรกๆดินใช้ห้องน้ำที่บ้านผมไม่เป็น ร่ำๆเค้าเอาเรื่องการใช้ห้องน้ำมาเป็นข้ออ้างกลับบ้านบ่อยๆ เนื่องจากฝักบัวอาบน้ำบ้านผมเป็นก๊อกแบบผสมและปรับระดับความร้อนเย็นได้ นอกจากนั้นมันยังปรับความเร็วของกระแสน้ำได้ด้วยเหมือนกัน นักเลงใหญ่เค้าหงุดหงิดใจบอกว่ายุ่งยาก จะอาบฝักบัวก็เรื่องมากไป จะลงไปแช่ในอ่างก็มีฟังก์ชั่นมากมายไม่แพ้กัน นักเลงเค้าบอกว่าสู้แบบใช้ขันตักรดตัวก็ไม่ได้สะใจกว่าใช้ฝักบัวเยอะ
แรกๆเค้ายอมให้ผมเข้าไปสอนวิธีการใช้อุปกรณ์ทั้งหลายในห้องน้ำ แต่เค้าโวยวายว่าผมคิดค่าสอนเยอะเกินไป นักเลงใหญ่เค้าไม่พอใจที่ผมจะเอาเสาไฟฟ้าลงดินในบริเวณที่มีน้ำขัง และเค้าเองก็คงไม่ได้เอะใจมาก่อนว่า ในห้องน้ำเราสามารถทำซอยบอริ่งเทสกันได้
[ soil boring test : การเจาะสำรวจดิน]
(http://i195.photobucket.com/albums/z181/sweetzy_album/line50.gif)(http://i195.photobucket.com/albums/z181/sweetzy_album/line50.gif)
ผมเดินออกมาจากห้องน้ำก็เห็นนักเลงเค้าเข้านอนเรียบร้อยแล้ว ห่มผ้าคลุมถึงหน้าอก นอนตะแคงข้างในท่าประจำที่เค้าเคยนอน แต่ตอนนี้ขาข้างหนึ่งก่ายหมอนข้างแทนตัวผม
ล้มตัวลงนอนข้างๆ จูบขมับแทนการบอกราตรีสวัสดิ์เหมือนเคย แต่คืนนี้มันไม่เหมือนคืนอื่นๆพอได้สูดกลิ่นใกล้ๆใจผมกลับร้อน ไอ้ที่เย็นมาตลอดทั้งวันนั้นเริ่มกลับมารบกวนจิตใจอีกครั้ง อยู่ดีๆความหึงหวงก็แล่นเข้ามา ยิ่งอยู่ใกล้ยิ่งรู้สึกว่าหวงคนๆนี้ยิ่งกว่าอะไร
“ดินหลับหรือยัง”
“หลับแล้ว”
“หลับแล้วทำไมยังตอบคำถามได้ล่ะ”
“ก็คนที่รู้ว่าคนอื่นเค้านอนแล้วยังหน้าด้านถาม จะไม่ให้หน้าด้านตอบได้ยังไงล่ะ”
ขนาดคำตอบในช่วงอารมณ์ไม่ปกติแต่ถ้อยคำยังร้ายกาจสมเป็นนักเลงใหญ่คนเดิมเลย
“คิดอะไรอยู่ คิดถึงเพื่อนคนนั้นเหรอ”
“อืม” ผมไม่ได้เตรียมใจว่าจะได้รับคำตอบที่ตรงไปตรงมาไม่ปิดบังแบบนี้เลยนะ
“ไม่อนุญาตนะ อยู่กับพี่ พี่ไม่อนุญาตให้คิดถึงใคร”
บอกได้เลยว่านี่ไม่ใช่คำขู่ แค่ขู่อย่างเดียวนักเลงเค้าจะไปกลัวอะไร ผมต้องแสดงตัวอย่างบทลงโทษให้รู้ว่าแค่นอกใจไปคิดถึงคนอื่นก็โทษร้ายแรงมากแล้ว ร่างนักเลงถูกผมพลิกให้กลับมาประสานสายตากัน เพียงแค่นั้นนักเลงก็รู้ดีว่าจะเจอกับอะไร เค้าไม่ต่อต้านแต่หลับตาปี๋เผยอปากรอเหมือนรู้ดีอยู่แล้วว่าผมจะทำอะไร อารมณ์ฝ่ายร้ายในตัวที่เก็บกลั้นมานานถูกระบายผ่านริมฝีปาก ผมบดเบียดจูบรุนแรงกว่าทุกครั้ง ทั้งเร่าร้อนทั้งจาบจ้วงรุนแรงจนนักเลงใหญ่เค้ารุกไล่ตามแทบไม่ทัน
“อึ อื้อ เจ็บ”
เขาผลักไหล่เพื่อหลบหนีจากจูบรุนแรงจาบจ้วง แววตาส่งมาเต็มไปด้วยถ้อยคำตัดพ้อต่อว่า ในหน่วยตามีน้ำล้นออกมาคลอหน่อย
รู้ดีว่าผิด รู้ดีว่าไม่ควรพาลกับคนตรงหน้านี้ แต่เวลาคนมันรู้สึกหึงมันก็หน้ามืดตามัวแทบไม่รู้เลยว่าผิดชอบชั่วดีมันอยู่ตรงไหน
“พี่ขอโทษนะ นอนเถอะพี่จะห่มผ้าให้”
ผลักร่างให้นักเลงใหญ่นอนอย่างเดิมแต่เค้ากลับฝืนตัวเองเอาไว้
“ถ้าอยากจะทำก็ทำได้ แต่ไม่ใช่แบบเมื่อกี้ มันเจ็บ”
อ่าห์......ต่อให้หนทางความรักมันต้องเจอกับอุปสรรคและความเจ็บปวดแค่ไหน แต่ถ้าได้ยินคำพูดอะไรแบบนี้ร้อยทั้งร้อยยอมตายทุกคน......เค้าจะรู้มั้ยว่าพูดอะไรแบบนี้ผมไม่ไหวที่จะทน
ต่อให้เป็นใครก็ทนกับความน่ารักของนักเลงใหญ่ไม่ได้แล้ว
ปากผมทำหน้าที่บดเบียดแนบชิดปากนิ่มแต่วาจาเหลือร้ายนั้นอีกครั้ง จูบคราวนี้อ่อนโยนอ่อนหวานกว่าที่เคย ส่วนหนึ่งเป็นการขอโทษที่ทำรุนแรงออกไปโดยไม่คิดถึงจิตใจคนรับ อีกส่วนหนึ่งเป็นเพราะว่านักเลงใหญ่เค้าจูบตอบกลับมาอ่อนหวานไม่แพ้กัน ไม่เคยรู้สึกเบื่อที่จะสำรวจและไล่ชิมร่างกายนี้ ไม่มีส่วนไหนที่ผมไม่เคยเห็นและไม่เคยสัมผัส ไม่มีส่วนไหนที่ผมไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรนักเลงใหญ่ถึงจะส่งเสียงแหบพร่าครางหวานหูออกมาให้รู้ว่าสุขเสียวแค่ไหน
ผมไม่เคยทิ้งรอยไว้ในจุดที่มองเห็นนอกร่มผ้า แต่ทว่าวันนี้ตรงไหนที่มองเห็นผมก็จงใจที่จะดูดเม้มฝังรอยลงไป ฐานคอ ลาดไหล่ เนินอก ผมแสดงความเป็นเจ้าของเอาไว้ทุกที่ ยังดีที่อารมณ์ร้อนรุ่มไม่อยู่เหนือสตินอกเหนือการยับยั้ง ผมถึงได้เว้นส่วนของลำคอเอาไว้ ถึงอยากให้ใครบางคนได้เห็น แต่ต้องไม่ใช่บริเวณที่เด่นชัดเกินไปจนใครๆก็มองเห็นได้ ความตั้งใจผมไม่ใช่ใครก็ได้ที่จะเห็น แต่ผมเจาะจงแค่ใครคนนั้น
ถึงแม้ในใจจะเต็มไปด้วยความกังวล แต่บทรักของเราในคืนนี้ก็ไม่ได้ลดความเร่าร้อนลงไปเลย นักเลงใหญ่เค้าไร้เดียงสาอย่างไรก็ยังไร้เดียงสาเรื่องอย่างว่าอยู่อย่างนั้น แต่มันก็ทำให้คนเจนจัดอย่างผมหวิดจะไปก่อนเสียให้ได้ เสียงร้องที่เปล่งออกมายามสุขถึงขีดสุด ใบหน้าหงายเริดหลับตาพริ้มสะบัดไปมา ทุกท่วงท่าที่ผมทำไปนักเลงใหญ่เค้าสนองตอบกลับมาอย่างเด็กดี เหมือนตอนนี้ที่เค้าไม่รู้ตัวว่านั่งคร่อมอยู่เหนือผมตั้งแต่เมื่อไหร่ มือที่กอบกำสาวรูดของตัวเองไปตามจังหวะที่ผมยกบั้นท้ายเข้าออกและกระแทกทำให้เราสองคนประสานเสียงร้องครางดังลั่นไปทั้งห้อง รับส่งจังหวะเร่าร้อนกันได้ไม่นานเราก็ล้มตัวลงไปพร้อมกัน
ล้มไปทั้งๆที่เสาไฟฟ้ายังปักคาอยู่ในดิน
(http://i195.photobucket.com/albums/z181/sweetzy_album/line50.gif)(http://i195.photobucket.com/albums/z181/sweetzy_album/line50.gif)
สวัสดีทุกคนคะ อยากจะบอกว่าเพราะรีพลายของทุกคนทำให้มีกำลังใจที่จะนั่งแต่งนิยายลงทุกวันโดยไม่คิดจะหางานหาการทำเลยอะนะ Y_Y
๐ พอขู่ว่าจะแจ้ง จส.100 นี่รีบมารายงานตัวใหญ่เลยนะ คนแก่และพ่อหลานอ่อนทั้งหลาย 555 แต่ anterosz หายไปไหน
๐ ขอบคุณทุกคนเหมือนเดิมค่ะ ยินดีต้อนรับคนมาใหม่ทุกๆคนด้วยนะคะ
๐ ขอบคุณสำหรับโหวตรอบสองนะคะทุกคนเลยที่โหวตให้ ไม่คิดว่าพี่เมฆกับท่านฉานจะเดินทางมาถึงจุดนี้
๐ สำหรับคนที่สั่งหนังสือพี่เมฆและโอนเงินแล้ว เชคชื่อได้ที่กระทู้พี่เมฆหน้า 1 นะคะ
๐ สำหรับใครที่มีมัวแต่หลงพี่ดินแล้วลืมแวะเวียนไปเยี่ยมพี่เมฆจะบอกว่าตัวอย่างหนังสือมาแล้วนะคะ คนเขียนเปิดจนเยินไปหมดแล้ว
(http://i200.photobucket.com/albums/aa319/teerak_photos/101017_161353.jpg)
(http://i200.photobucket.com/albums/aa319/teerak_photos/101017_161531.jpg)
(http://i195.photobucket.com/albums/z181/sweetzy_album/kapook_37824.gif)
-
เสาไฟฟ้านี่ปักลงดินบ่อยจังนะ .. :m25:
ขนาดซีเรียสกันมาค่อนตอนแล้ว พี่ภูยังจะมีอารมณ์มาเจาะสำรวจพี่ดินอีก
ทำไงได้...ก็นักเลงใหญ่เค้าน่ารักน้อยซะที่ไหนล่ะเนาะพี่ภูเนาะ...อิอิ
-
มาาาแว๊ววววน้องดินนนนน
พี่เสาไฟฟฟ้าาา
-
ชอบ [ soil boring test : การเจาะสำรวจดิน]
ชอบ รูปการ์ตูน คั่น
ชอบ เนื้อเรื่อง
่ชอบ น้องเซ
ชอบ ไปซะหมด
-
เห็นพี่ดินเครียดอ่านไปก็เครียดตามไปด้วย
แต่ขอบคุณสำหรับท้ายๆเรื่องนะคะ ช่วยให้หายเครียดได้เยอะเหมือนกัน :z1:
เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ มาต่อเร็วๆนะคะ :กอด1:
-
ไม่มีคำบรรยาย แค่อยากบอกว่าขอบคุณที่มาอัพเร็ว และรักพี่ดินเหมือนเดิมจ้าาาา
-
ดูแลดินด้วยนะ
ท่าทางไอ้ต๋องเนี่ยมันสร้างปัญหาให้พี่ภูกะน้องดินแน่ๆ :serius2:
-
พี่ภูดูแลพี่ดินด้วยนะเป็นห่วง
ว่าแต่เรายังไม่ได้โอนตังค์เลยนิหว่า :m20:
-
รอตอนต่อไปโลดขอรับ :a9:
-
พี่ภูปักเสาลงดินอีกแล้ว :L1:
-
มาตามลุ้นคะ o13
-
คุณพี่ภูหึงหวงอย่างมีสติ o13
พี่ดินน่ารักเหมือนเดิม :กอด1:
-
:z1:รักพี่ดินจัง :กอด1:
-
นักเลงใหญ่ช่างน่ารักน่าชัง :man1:
เสาไฟฟ้าทั้งรักทั้งหลงจนโงหัวไม่ขึ้นแล้วเนี่ย
-
ไอ้คนนั้นมันเป็นใคร บังอาจมาทำให้พี่ดินต้องคิดหนักเนี่ย หา?????? :m31: :m31: :m31:
อย่าให้เจอนะ แม่จะซัดให้น่วมเลยคอยดู :z6: :z6: :z6:
-
เป็นผู้ใหญ่มากเลยพี่ภู ไม่หึงแบบหน้ามืด ดีใจแทนพี่ดินที่ได้สามีดี :z1:
อยากได้หนังสือมาเปิดจนยับบ้างจัง รอค่ะรอ :o8:
-
โอ้ย ตื่นเต้นๆๆๆ อยากรู้รื่อง เพื่อนคนนั้นของดิน มันมีอะไร ที่ฝังใจ ขนาด ทำให้พี่ดิน เป็นอย่างนั้น
แต่ .. แหมมพี่ภูเอ้ยยย เก็บอาการได้ดีเีชียวนะ หึง หวง นี่เนียนเชียว *-* พี่ดินจะทำให้หลงไปถึงไหนน้อ 555
ยังไง เสาไฟฟ้าก็ยังปักคาดินวันยังค่ำ ไม่มีอะไรที่สามารถปักลงดินได้อีกแล้ว เพราะพี่ดินไม่ยอม 5555
เพื่อนแก๊ก อย่างนี้เค้าเรียกว่า แพ้หมดทุกอย่าง ขนาดเป็นแค่เพื่อนของพี่ดิน ยังหงอซะ ถ้าเป็นเมีย คงกลัวเมีย ไปเลย แหงแซะ
-
จะบอกว่ายิ่งอ่านยิ่งชอบพี่ภูจริงๆ จะว่าไงดีหล่ะ พี่แกเป็นพระเอกที่น้อยครั้งจะอ่านเจอแบบนี้
มีความเป็นผู้ใหญ่ และคิดทำอะไรก็คิดถึงความรู้สึกพี่ดินก่อน ชอบพี่ภูจัง สุดยอดพระเอกเลย o13
แต่ก็นะ ในความเป็นผู้ใหญ่ก็ต้องมีบ้างที่มีตะกอนในใจ เพราะห่วงและหวงพี่ดิน เลยมักเก็บเรื่องต่างไว้ในใจ
อ่านๆไปก็กลัวพี่แกจะระเบิดจริงๆ เก็บไว้เยอะเกินก็ไม่ดีเน้อ มีอะไรบางครั้งก็พูดออกมาหรือถามพี่ดินเลยก็ได้ คึคึ
ว่าแต่ ตอนจบไม่รู้คนอื่นเค้ารู้สึกยังไง แต่เราอ่านแล้วฮาอ่า เป็นอะไรก็ไม่รู้ เจอประโยคสุดท้ายแล้วนั่งหัวเราะ 55+
-
ถูกต้องพี่ภู เมียพี่ก็ต้องเป็นของพี่
แต่ว่าเป็นห่วงน้องดินจังเลยอ่า
เหม่อบ่อยนะ พี่ภูดูแลน้องดินดี ๆ น๊า :impress3:
-
ต้องรีบเคลียร์เรื่องต๋อง
ไม่งั้นทั้งพี่ภูและน้องดิน
ต่างก็จะตกอยู่ในสภาวะแบบนี้ต่อไป
แต่ถึงไงก็ยัง.. :oo1: ได้อยู่นี่เนอะ
คงไม่มีไรน่าห่วงแล้วมั้ง :laugh:
-
ความหึง หวง ทำให้ลืมตัว นักเลงใหญ่เลยประท้วง
แต่ไหง อนุญาติให้ทำต่อ สงสัยจะติดใจซะแล้ว
ส่วนความกังวล คงต้องค่อย ๆ หาวิธีแก้ละกัน
เป็นกำลังใจให้ ทั้งเซกิ และ TRomance + ยังไม่ได้ รอพรุ่งนี้นะครับ :impress2:
-
เพื่อนคนนั้น........แบบ จะได้บทต่อไปอีกนานมั้ยอ้ะคะ?
แบบว่า งุงิ กังวลแทนพี่ภู หงิงๆ
แต่...พี่ดินจ๋า :กอด1:
-
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยแอบมาปักดินกันอีกแล้ววววววววว :-[ :-[ :-[
-
ตอนนี้มาแบบเหงาๆยังงัยกะไม่รู้อ่าคะ
มันดูเอือยๆเศร้าๆยังงัยบอกไม่ถูก
สงสัยจะเป็นเพราะอารมณ์ของพี่ภู
เลยทำให้ความรู้สึกของตอนนี้มันเปนแบบนั้นอ่าเนอะ
เอาน่าพี่ภูอย่าคิดมากๆ
บางทีระหว่างดินกะต๋องอาจจะไม่มีอะไรเลยกะได้
อาจจะเป็นแค่เพื่อนเก่าธรรมดาๆ
พี่ดินจ๋าอย่าเอาแต่ห่วงต๋องจนไม่สนใจพี่ภูสิ
รายนั้นภึงจะตัวใหญ่เปนเสาไฟฟ้า
แต่กะน้อยใจเป็นน้า
:กอด1:
ปล.เหนรูปหนังสือแล้วอยากจะกรี๊ด
ยังไม่ได้ไปโอนตังเลยอ่า T^T
-
พี่ภูขาาาาาาา ไหนบอกว่าเครียดไงค่ะ
แต่ก็ยังไม่พับโครงการ soil boring test นะค่ะ :laugh: :laugh:
:จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: พี่ดินคนดี๊คนดี
:กอด1: ส่วนนี้ให้เซจังกับ TRomance
-
+1 ขอบคุณที่ยังติดตามกันนะคะ
:pig4: :pig4:
-
เห้อ หันหน้าคุยกันดีกว่า แบบนี้อึดอัดอ่ะ เปงเอ็นซีที่อึดอัดอ่ะ เคลียกันเร็วๆน่ะ
-
พี่ดินเหม่อบ่อยจัง น่าเป็นห่วง :o11:
-
เรื่องเพื่อนของพี่ดินทำเอาซึมๆกันไปทั้งพี่ดินพี่ภูและคนอ่าน :sad4:
-
แรกมันก็เครียดๆๆ ไหงพอหลังๆๆมันเป็นงี้ฟ่ะ :-[
-
อึดอัดจริง ๆ
เคลียกันไว ๆนะ
เหมือนคลื่นใต้น้ำเลย :เฮ้อ:
-
อยากรู้เรื่องเพื่อนของพี่ดินคนนั้นจัง
ว่าทำไมถึงทำให้พี่ดินเกิดอาการอย่างนี้ได้ o22
ส่วนนายเสาไฟฟ้า ก็อย่างที่น้องก้านว่า
“ไม่มีใครไม่มีอดีตและความทรงจำฝังใจหรอก" o13
-
เสาไฟฟ้าปัก บ่อย ๆ ระวังดินทรุดนะ 555
-
พี่ดินขา...มีเรื่องอะไรก็ค่อยๆปรึกษากันดีกว่านะ
อย่าเก็บไปคิดคนเดียวเรย...เด๋วเสาไฟฟ้าคิดมาก
ปล. :z1: พี่ดินออนทอป
-
เสาไฟฟ้านี่ปักลงดินบ่อยจังนะ .. :m25:
ขนาดซีเรียสกันมาค่อนตอนแล้ว พี่ภูยังจะมีอารมณ์มาเจาะสำรวจพี่ดินอีก
ทำไงได้...ก็นักเลงใหญ่เค้าน่ารักน้อยซะที่ไหนล่ะเนาะพี่ภูเนาะ...อิอิ
o13
-
บวกหนึ่ง อิอิ :L2:
พี่ภูอย่ารุนแรงซี่ๆๆ เด๋วพี่ดินไม่ยอมหรอกคราวหน้า
แต่ว่า อยากให้พี่ดินเล่าจังว่าต๋องมันทำไม พี่ภูก็ใจเย็นๆนะให้เวลาพี่ดิน
อ่อยยย ชอบน้องก้านนน ชอบบบบ กดไลค์ :-[
-
พี่ดินยังน่ารักกะพี่ภูเหมือนเดิมเลย ถึงแม้ว่าตัวเองจะมีเรื่องให้เครียดอยู่ก็ตาม
ขอให้เรื่องคลี่คลายไปในทางที่ดีไวๆ แบบนี้มันเศร้าๆ เหงาๆ ยังไงไม่รู้ :กอด1:
ปล.ชอบการ์ตูนประกอบในแต่ละตอนมากๆ น่ารัก ^^
+ขอบคุณค่า :L1:
-
ไอ้เสาไฟฟ้าที่ยังหาเรื่อง ปักลงดินอยู่นั้นแหละ
ขนาดพี่ดินมีเรื่องทุกข์ใจอยู่ก็ยังทำเนอะ นิสัย
-
อยากรุ้ว่ามีซัมซิงรองอะไรกะนายต๋องอ่ะ
ลุงงง อย่าคิดมากน๊าาา~
ปล.ชอบน้องก้านอ่ะ
ฮ่าๆๆๆๆ
-
พี่ภู นะ พี่ภู :impress2:
ขนาดมีเรื่องไม่สบายใจ
ยังเอาเสาไฟฟ้าปักลงดินจนได้ :o8:
-
โอ้ย อึดอัด อยากรู้เรื่องต่อจังเลย
-
เราก็เหมือนอย่างภู
ไม่อยากให้ดินคิดถึงคนอื่น
เพราะฉะนั้น จะต้องปักเสาแล้วปักเสาอีก
ปักบ่อยๆ :oo1: :laugh:
-
อยากรู้ประวัติ ต๋องละอะ มือที่สามๆๆๆๆ
ภูสู้ๆ ยังไงเสาไฟฟ้าก็คู่กะโพรงดินละนะจ๊ะ :กอด1:
-
หวายๆๆๆๆๆ
เขิล
:o8:
-
ดูท่าพี่ดินจะติดใจเสาไฟฟ้าปักลงดิน :laugh:
ไม่เคยปฏิเสธแต่บอกให้ทำเบาๆ เคียกๆ
ชอบล่ะซี่พี่ดิน<<เช่นเคย เจอพี่ดินกระโดดถีบขาคู่ :z6: พี่ภูนี่ก็น่าร๊ากกก หวงหึงพี่ดินเหลือเกิ๊นนน :-[
ส่วนแปะแก๊ก ยังฮาเหมือนเดิม อยากอ่านเรื่องราวของแปะแก๊กกับก้าน ดูท่าจะโหด มันส์ ฮา :pigha2:
แต่ว่าไรเตอร์คะ มันค้างอีกแว้ว ยังไม่รู้เลยว่าบักต๋องมันเป็นไผ๋ เคยเกิดอะไรขึ้นในอดีต??
สงสัยว่าจะคิดอะไรเกินเพื่อนกับพี่ดิน ชัวร์ๆ
เสาไฟฟ้าถึงได้หวงซะขนาดนี้ ประมาณว่าอย่าคิดแหยมเมียข้า ไอ้น้อง!!!
-
:oo1: เพื่อความสบายใจช่ายมะหละ :z1:
เป็นวิธีปลอบใจที่ได้ผล และถูกใจ เป็ดหื่นๆทั้งหลาย อิอิ :haun4:
-
เจาะสำรวจดินได้ทุกสถานการณ์จริงๆื 555
-
พี่ภูคงต้องทำอย่างที่ก้านบอก
ให้เวลาดินหน่อย
แต่คิดว่าคุยกันเลยก้อาจจะเข้าท่า
มีอะไรจะได้ช่วยกันคิด
แอบสงสารแปะของก้าน
ก้านจะรู้ไหมเนี้ยว่าแปะแอบชอบ อิอิ :-[
-
:m25: o13
-
:a5: :serius2: :really2: :o8: :impress2: :m25: :m1:
อาบรรยายเป็นคำพูดไม่ถวดแล้วเนี่ย เอาอีโมแทนละกัน
ปล.รักคนแต่งกะคนโพสต์ที่ซู๊ด :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
พี่ภูหึงอย่างสติเจ๋งมากจ้า o13
ปักเสาลงดินบาอยเหลือเกินนนนน :jul1:
-
พี่ดินน่ารักอีกแล้ว
>.<
-
เฮียภูดูแลพี่ดินดี ๆ นะ อย่าให้ ไอ่ต๋อง มันมากล้ำกลาย :m31:
แต่เสาไฟฟ้านี่ชอบปักลงดินเหลือเกินน้า :jul1: :jul1:
+1 ค่า
-
บทอัศจรรย์ช่วยคลายเครียด :haun4: :haun4: :haun4:
-
ก็พี่ดินน่ารักขนาดเนี๊ย จะพี่ภูไม่รักไม่หลงได้ไงอะ
น่ารักอย่างงี้ พี่ภูก็ทั้งรักทั้งหลงจนโงหัวไม่ขึ้นเลย
-
พี่ภู หึง หวง ถูกต้องแล้ว
ไงดูแลพี่ดินด้วยนะ ถามไถ่ไปเถอะว่าไรเป็นไร จะได้เข้าใจ ช่วยเหลือได้
ลองถามแม่พี่ดินก้อได้นะ ถือว่าทำบุญคนอ่านไปด้วยพร้อมๆ กัน เพราะอยากรู้เหมือนกันว่าจริงๆ แล้วเกิดไรขึ้น!!
ที่สำคัญจะได้พาพี่ดินกลับสู่โลกแห่งความจริงในปัจจุบันซะที
ตั้งแต่อิคนชื่อต๋องโผล่มา พี่ดินจมปลักอยู่กับตัวเองเกินไปแระ ไม่ดีไม่ดี
ไม่อยากคิดว่ายอมเสาไฟฟ้างวดนี้ เพื่อจะได้ไม่ต้องนึกถึงไอ้หมอนั่นหรือเปล่า เฮ้อ!!! คงไม่ใช่
คนชื่อต๋องมาแป๊บเดียวพอนะ แล้วก้อไปให้ไกลๆ เลย อึดอัด :beat:
-
ขี้หึงนะภู
-
หง่ะ พี่ดินมีอดีตฝังใจอะไรเนี่ย ดูท่าจะสาหัสน่าดู :เฮ้อ:
คนชื่อต๋องจะมามีอิทธิพลต่อความรักของพี่ดินกับเสาไฟฟ้ารึเปล่า ชักหวั่นใจ
-
55++
หึงน่ากลัวจริงๆๆๆ
แล้วจะได้อ่านนักเลงใหญ่อย่างพี่ดินหึงแบบนี้บ้างไหมน้า
ฮ๋าๆๆๆๆๆ
แต่ๆๆๆๆพี่ดินก็ชอบเวลาโดนเสาไฟปักหรือเปล่า
ไม่เคยปฎิเสธ :laugh:
ปล.อยากได้หนังสือ
-
รู้สึกจาทำ ซอยด์ เทส กันบ่อยเหลือเกินนะ :z2: :z2: :oo1:
-
อ้ายต๋องมันเป็นใคร :z3:
-
:jul1: :jul1: :jul1:
-
จริงๆแล้วภูนี่ไม่ได้หึงอะไรหรอกเค้าว่า แค่หาเรื่องจะปักเสาลงดินแค่นั้นเอง ฮ่าๆๆๆ
แล้วต๋องมันยังไงเนี่ยยยยยย แอบสงสัยยยย
-
สงสารดินอ่ะไม่อยากเห็นดินเศร้าเลยน้องเหมาะกับความแก่นเซี้ยวมากกว่า
ขอให้ผ่านไปด้วยดีน๊าพี่ภูอย่าแกล้งดินนักเน้ออิอิ
-
พี่ดินน่ารักจริงๆ
เสาไฟฟ้า ปกป้องพี่ดินด้วยนะ
-
โอ๊ย!!! ฝากบอกไรเตอร์อย่าต้มมาม่าหลายซองนะคะ
ช่วงนี้พี่เจอแต่มาม่าทั้งนั้นเลยอ่ะ
ตอนนี้เลยกระเพาะไม่ทำงาน อาหารไม่ย่อย
มาม่าอืดเต็มท้องแล้วอ่ะ ขอแบบเบาๆพอนะ
ปล.พี่ภูกับพี่ดินน่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกเหมือนเดิม
-
นายภูน่ารักแคร์และใส่ใจพี่ดินมากมาย
-
:m15: :m15:
-
น่ารักอย่างนี้ ไม่ให้ออกให้เจอเดือนเจอตะวัน จะดีใหนน่าาา....
พีภู ใจเย็นๆนะอย่างก้านบอกเเเหละ ไม่มีใครไม่มีอดีตและความทรงจำฝังใจหรอก ให้เวลาน้องดินเค้าหน่อย :กอด1: :กอด1: :กอด1:
ส่วนพี่แก๊ก ตื้อเท่านั้นที่ครองโลก สุ้ต่อไปนะพี่แก๊ก
*จะไปเข้าค่ายพรุ้งนี้เเล้วไม่รุ้จะได้อ่านป่าวว :เฮ้อ:
:L2: :L2: :L2: :L2:
-
คุณเสาไฟฟ้า~...เดี๋ยวพี่ดินก็ช้ำหมด^^
เอะอะ อะไรก็ปักลงหลุมๆตลอดนะ
ก็สมกับตัวพี่ท่านดี..ฮิฮิ
-
:serius2: ๆอ้ผู้ชายคนนั้นเป็นใครกัน
ทำให้น้องดินผู้น่ารักถึงกับเป็นลม
ps.ไรเตอร์ขาได้โปรดอย่ามาม่า(ถ้ามาม่าก็ขอให้อย่าเยอะเลยนะ)
ไม่งั้นๆๆ เค้าจะ... :sad4:
-
แอบถามเรื่องติดเรทนิดนึง
มันสงสัยและคาใจอ่ะคะ
แบบว่าสว่านเจาะสำรวจดินรุ่นนี้ไม่สึกไม่หรอ ไม่ต้องทำการตรวจสภาพบ้างเหรอค่ะ
ขยันขุดเจาะขนาดเน้
-
พี่ภูหื่นตลอดเลยยยยยยย เหอๆ :-[
-
อยากปักดินบ้างอ่ะ(พลั่วๆๆ...โดนคุณภูกระทืบแน่ๆ) :call: :call:
-
ดินน่ารักมาก
-
ปักอีกๆๆๆ 555+ ชอบๆ
-
เพื่อนคนนี้น่ากลัวจัง ต้องมีอดีตที่ไม่ดีกับพี่ดินแน่ๆ เลย
-
เอะอะก็ปักเสานะตาพี่ภูเนี่ย
:z1:
-
โธ่พี่ดิน อย่าเพิ่งไปคิดมากซิ
เห็นไหม เสร็จคุณภูไปโดยสมยอมเลย หุหุ
แต่แหม ที่แรกนึกว่าจะห้าม
ที่ไหนได้ พี่ดินกับเห็นดีเห็นงามให้คุณภู ปักเสาลงดินซะงั้น
พาทหน้าพี่ดินคงมาเฉลย ใช่ไหมว่าต๋องคือใคร มีอดีตยังไง
-
พี่ดินยอมเสาไฟฟ้าให้ปักลงดินตลอดสิน่า
อิอิก้อคนเค้าน่ารักอะเนอะเอิ๊กๆๆ
-
:-[ อร๊ายยยย เขิลล์อ่ะ หุหุหุ
-
สงสัยพี่ดินเริ่มเสพติด การปักเสาของพี่ภู งานนี้ คนอ่านชอบ :-[
แต่ก้านกับแก๊ก นี่ ลุ้นว่าใครจะเสียบใครจะโดนเสียบ
ทำไมไม่ตั้งโหวตอะ ว่าคนอ่านอยากให้ใครรุก ใครรับ :laugh:
เพราะดูท่าหน่อยก้าน ของก้านนี่ พอฟัดพอเหวี่ยงกันแก๊กแน่ๆ ไม่หุ่นแมนแบบพี่ดิน
-
นักเลงดินผู้ไร้เดียงสาน่ารักจริงๆอยากได้แบบนี้บ้าง o9
คนแต่งช่างสรรหาคำมาเปรียบเทียบอย่างSoil boring testงี้เห็นภาพเลย :laugh3:
การคำนวณตัวเลขปรองดองกับโชคชะตานีก็โดน เป็นกันทุกครึ่งเดือน o16
ขอบคุณคนแต่งกะคนโพสต์จ้า :กอด1:
รอดูว่า ฮู อิส ต๋อง? :confuse:
ปล. :z13:หนึ่ง เค้าอยากให้ก้านเป็นรับจะได้เป็นเพื่อนสาวของดิน ให้ก้านรุกเดี๋ยวเผลอไผลรุกดินทำไง เค้าไม่ยอมนะ พี่ภูต้องคู่น้องดินเท่านั้น กดทุกเบอร์ยืนยัน o18
-
หลงพี่ดินจริงๆนะนี้ น่ารักจริงๆเลยยยยยย
-
พี่ภูจะหึงจะหวงไปทำไมคะ?
พี่ดินยอมให้ขนาดนี้ยังไม่รู้ตัวอีกเหรอ
ว่าเขาก็รักตัวเองเหมือนกันนะ
:กอด1:
-
มันเป็นการปลอบใจ น้องดิน แบบหนึ่ง ชิมิร์ พี่ภู
ใช้ภาษากาย แสดงความรัก
:o8:
-
พี่ภูหึงแบบมีสติ มีความเป็นผู้ใหญ่ดูอบอุ่นดี o13
ดูแลนักเลงดีๆนะ
พี่ดินน่ารักตลอด :o8:
-
อย่างน้อย ก็ยังมั่นใจว่า นายภูไม่ปล่อยให้เมียนักเลง
ตกไปเป็นของคนอื่น ไม่ว่าจะใครก็ตาม อย่างแน่นอน
ก็แหม คนเค้าอุตสาห์จะยอมรับเลี้ยงทั้งชุมชนขนาดนี้
พี่ดินรู้ คงปลื้มน่าดู คุณลุงบุญทุ่ม
-
พี่ดินของเรากำลังอยู่ในช่วงอ่อนแอต้องการกำลังใจอย่างแรง
ยังดีที่พี่ภูใช้สติกับเรื่องความรักครั้งนี้และเข้าใจพี่ดินอย่างมาก
-
ขนาดอารมณ์ไม่ปกติยังอุตส่าห์ปักเสาไฟฟ้าลงดินได้ไม่ขาดตกบกพร่องจริง ๆ นะพี่ภู :o8:
-
ร้อนแรงแม้วันมามาก
555+
-
รู้สึกจะซอยบอริ่งเทสบบ่อยเหลือเกินนะพี่ภู...
ตกลงก้ยังไม่รู้อยู๋ดีว่าต๋องมันเป็นใคร!?
-
เสาไฟฟ้าต้นนี่ท่าจะคึกเอาการอยู่นะ
55555+
*แก่แล้วก็งี้น่ะพี่ภู ขี้หึงเป็นธรรมดา
*หลบตีน
-
ดินแถวนั้นเป็นไงกันเนี่ย เจาะสำรวจบ่อยมากกกก...สงสัยดินจะดี
:pig4: writer คะ
-
มาเป็นกำลังใจครับ
-
ยอมให้ปักเสาไฟลงดินง่ายจริงๆ ติดใจแล้วสิ อ่ะ รึว่าตอนนี้จิตใตไม่มั่นคงเลยยอมง่ายๆ ไม่ว่าอย่างไหนก็ดีทั้งนั้นแหละ คิกๆ
-
กร๊ดน่ารักมาก
ของของเราก็ต้องหวงเป็นธรรมดาใช่ไหมพี่ภู
เลยมาปักเสาลงดินแสดงความเป็นเจ้าของเสียเลย
-
นั่นสินะ
ทุกคนมีอดีเสมอ
...
สงสารพี่ดินจัง
เชียร์น้องก้านค้าบบ
-
พ่อเสาไฟฟ้าหึงอิอิ
น่ารักจังเลยดินมีอนุญาติให้ตอกเสาไฟฟ้าด้วย
-
ให้ผมมีความสุขนานๆไม่ได้เหรอวะ ความทุกข์จะเข้ามาไวอะไรนักหนา
รบกวนพี่ภูไปถามประโยคนี้กับไรท์เตอร์เจ้าค่ะ (-。-)y-゜゜゜ 5555+
เค้าเครียดกันขนาดนี้ พี่ภูยังมีเวลามาปักเสาไฟฟ้าลงดิน หื่นตลอดเวลาจริงๆ
แต่พี่ดินก็น่ารัก น่าฟัดนะ ... ยังจะไปเชิญชวนพี่ภูด้วยท่าทีไร้เดียงสาขนาดนั้น :impress2:
:กอด1: กอดพี่ภูพี่ดิน น้องก้านพี่แก๊ก คุณนายแม่ และ ไรท์เตอร์กับน้องเซจ้ะ
(ขอให้ดราม่าบทนี้ผ่านไปไวไว มันปวดจายยยยยยยย (ー_ー)!!
-
ผมซุกร่างทั้งร่างไว้ของดินเอาไว้แนบอก << เกินมารึเปล่า?
ภูก็ชอบจังนะตอกเสาลงดินเนี๊ยะ แต่คนอ่านก็ชอบนะ :z1:
-
นอกจากพี่ภูแล้ว คนอ่านก็หลงรักพี่ดินจนโงหัวไม่ขึ้นแล้วจ้า
-
ดินน่ารักไม่รักไม่ได้แล้ว
แหงะเห็นแหงนมองจันทร์แล้วสำรวจตังค์ในกระเป๋าช่วงนี้ชวดไปหลายๆเรื่องเหมือนกันเฮอๆ
หวังว่าตอนมีเงินแล้วจะเหลือ
-
แจ้งข่าวค่ะ วันนี้คนเขียนติดธุระ นิยายยังเขียนไม่เสร็จ ขอไปลงพรุ่งนี้นะคะ
ขอ อภัยสำหรับคนที่มารอนะ
o1 o1
-
อ่านตอนนี้แล้วเขินอ่ะ :o8: หลงรักพี่ดินมากมาย :กอด1:
-
แอบเศร้าเล็กน้อยที่วันนี้จะไม่ได้อ่านพี่ดิน :monkeysad:
ยังไงพรุ่งนี้ก็มาลงเร็วๆนะคะ จะรออ่าน
-
หลังๆๆนี่ เสาไฟฟ้าปักลงดินบ่อยจังเลย :o8: :haun4:
พี่ดินก็ใจดี แถมน่ารัก ยอมเค้าตลอดเลย
อ่านตอนหลังๆ ดินยิิ่งน่ารักอ่ะ แล้วไหนจะมีเพื่อนใหม่
เพิ่มมาอีกคนยิ่งสนุก
:L2:
-
เค้ามารออ่ะ แต่ไม่เป็นไรค่ะ จะรอต่อไป รอต่อไป จนกว่า...จนกว่า
ไรเตอร์จะเขียนเสร็จ....คนโพสจะมาโพส..........................
ไม่ต้องรีบนะคะ ได้เรื่อยๆ รอเรื่อยๆ เป็นกำลังใจให้นะคะ
-
แวะมารายงานตัว
เพิ่งอ่านรวดเดียวจบ
ประทับใจอย่างแรงงงงง !!!
รักพี่ดินนะจุ๊บๆ (รักเสาไฟฟ้าด้วยก็ได้ ^^)
-
มานอนรอให้ถึงพร่งนี้ไวๆ อิอิ
แต่พี่ไรเตอร์ไม่ต้องรีบค่า
ทำธุระให้เสร็จเรียบร้อยได้เลย
เพราะถึงจะมาลงตอนไหนกะรออ่านอยู่ตลอด ><
:กอด1:
-
คำพูดของน้องก้านนี่โดนมากๆค่ะ
พี่ภูอย่าไปคาดคั้นกะพี่ดินนะ เด๋วถ้าพี่ดินพร้อม คงเล่าให้ฟังเองหล่ะค่ะ
:L2: :L2: :L2:
ขอบคุณคนแต่งมากมายจ้า
-
รับทราบคะเซ ขอบคุณที่มาแจ้งข่าว คว้าผ้าห่มและหมอนนอนรอ :t3:
อยากให้ถึงพรุ่งนี้เร็วจะได้เจอกับพี่ดินพี่ภู ก้านกับพี่แก๊ก :m26:
-
เจ้าต๋องจะมาดีหรือมาร้ายน๊ออออ
เฮ้อ
-
มารอพี่ดินและนายเสาไฟฟ้าคะ o1
หวังว่าปัญหาของพี่ดินคงไม่เลวร้ายจนเกินไป ยังไงก็มีพี่ภูที่คอยอยู้เคียงข้างอยู่แล้ว แต่พี่ภูก็อย่าหึงจนหน้ามืดบ่อยนะคะ เดี๋ยวพี่ดินจะช้ำแย่
-
เสาไฟฟ้าหื่นอ่ะ
แต่ว่าชอบ 5555
-
พี่ดีนน่ารักขื้นทุกวัน :oo1:
เเละมาเดาเลื้องพ่อพี่ดีน :m28:
พ่อพี่ดีนต้องเป็นเจ้าของบริษัทคู่เเขงกับบริษัทพี่ดีนป่าวอะ o18
ปล.เดาไปงั้นเเหะเเต่ถ้าใช้ตอบด้วย o18
-
:a5: เกิด some thing อะไรหนอเมื่อเพื่อนต๋องกลับมา
พี่ดินนี่แมนได้ใจจริงๆ เลย
:impress3: ขอห่อพี่แก๊กกลับบ้านได้ไหม ชอบๆๆ
-
ไม่ได้อ่านพี่ดินวันนึง
คิดถึงจัง :L1:
-
เลยไม่ได้รู้เรื่องเลยว่าพี่ดินมีอดีตไรกะเพื่อนสนิทอย่างต๋อง
โฮกกกกกกก
-
พี่ดินโดนอีกแล้ว :jul1:
:pig4:
-
อ่าาา มาต่อตอนต่อไปด้วยนะคร้าบบบๆ รออยุ่ๆๆ อิอิ อยากเหนเสาไฟฟ้าปักลงดินอีก ฮ่าๆๆ
-
จัดเต็มเลยนะพี่ภู**
-
:oo1: :oo1: :oo1:
พี่ดิน :impress2:
-
ตาพี่ภู...อย่าห่วงเลย....นักเลงใหญ่เค้าแยกออกแหละว่า....
ใครแค่เพื่อน...กับใครคือสามี....ตอนนี้พี่ดินมีใจเกินกว่าครึ่งแล้ว... o18
:L2: คนแต่ง กะ คนโพส :L1:
:pig4: & :pig4: คร๊าบบบ...
-
มารอตอนต่อไปค่ะ :กอด1:
-
เพื่อนคนนั้นเค้าเป็นใครกัน
ถึงทำให้พี่ดินเหม่อได้นะ
พี่ภูทำเสาไฟฟ้าปักดินอีกแล้ว
-
ดูเหมือนว่าเสาไฟฟ้าต้นนี้จะไม่สามารถถอนให้หลุดจากดินหลุมนี้ได้นะเนี่ย
เอิ้กๆ
-
คิดถึงพี่ดิน :กอด1:
-
ตอนที่ 30
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line19/a.gif)(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line19/kuma1.gif)
พี่ดินเคยติดยา......ใช่!!! ครั้งหนึ่งพี่ดินเคยติดยา
ที่ร้ายไปกว่านั้นคือ ไม่ใช่แค่เสพย์แต่พี่ดินเป็นเด็กส่งยา
จริงๆแล้วพี่ดินมันก็เป็นอาชญากรคนหนึ่ง!!!
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line19/a.gif)(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line19/kuma1.gif)
สองสามวันมานี้มีเรื่องให้ต้องคิดหลายเรื่อง คิดมากจนปวดร้าวไปหมดทั้งสมอง ยิ่งคิดยิ่งกลัว ยิ่งคิดมากเท่าไหร่ก็ยิ่งวนไปวนมาอยู่แต่เรื่องนี้ เรื่องที่ย้อนไปเมื่อเจ็ดปีที่แล้ว เรื่องที่สร้างเกราะกำบังให้พี่ดินกลายเป็นนักเลงใหญ่ที่ใครๆเค้าเรียก แต่มันก็ได้มาด้วยการเหยียบหัวเพื่อนสนิทให้เดินอยู่บนพื้นดินเดียวกันไม่ได้
พี่ดินทำร้ายต๋อง!!! คนที่ทำให้ต๋องต้องติดคุกและโดนกักกันอยู่แบบนั้นคือพี่ดิน
เหนื่อยล้ารู้สึกแขนขาจะไม่มีแรง ต้องใช้ผนังบ้านเป็นที่พักพิงร่าง อดีตที่อยากจะลืมไปให้หมดย้อนกลับมาตอกย้ำให้พี่ดินสำนึกอีกแล้ว ต๋องกลับมาแล้วเพื่อนรักเพื่อนแค้นของพี่ดินกลับมาแล้ว กลั้นใจรวบรวมเรี่ยวแรง มือข้างหนึ่งยันผนังบ้านเอาไว้ วันนี้พี่ดินมาผัดก๋วยเตี๋ยวเตรียมไว้ให้แม่เอาไปส่งร้านในตลาดเหมือนทุกวันนั่นแหละ
พี่ดินไม่อยากเป็นวัวลืมตีน สอนแสนดีไม่ใช่งานที่หนักหนาอะไร จริงๆแล้วแสนดีเข้าโปรแกรมสำหรับเด็กพิเศษแบบนี้กับโรงพยาบาลอยู่แล้ว สิ่งที่พี่ดินทำเป็นเพียงการกระตุ้นให้แสนดีอีกทางหนึ่งเท่านั้นเอง จะว่าไปมันก็ดูจะมากไปด้วยซ้ำ ค่าจ้างที่ได้รับจากการดูแลแสนดีคือได้เรียนหนังสือในระดับมหาวิทยาลัย เรียนพี่ดินก็อยากเรียน อยากหลุดพ้นจากคำปรามาสว่าเป็นเด็กเหลือขอ อยากเป็นตัวอย่างให้ลูกสมุนในสลัมรู้ว่าการศึกษาเป็นเรื่องสำคัญมันเป็นใบเบิกทางให้เรามีอนาคตที่ดีได้ ไม่อยากให้ใครมองว่าเด็กที่เติบโตมาในชุมชนที่เต็มไปด้วยอบายมุขพวกนั้นเป็นกากเดนของสังคม ถึงแม้มันจะเป็นเรื่องจริงก็เถอะ แต่มันต้องหลุดออกมาจากตรงนั้นให้ได้สิ ครั้งหนึ่งพี่ดินก็เคยหลุดพ้นออกมาจากมันได้ไม่ใช่เหรอ
แล้วนักเลงใหญ่ทำไมถึงหลุดออกมาจากตรงนั้นได้แค่คนเดียว แล้วใครอีกคนที่พี่ดินบอกว่ารักนักหนา ทำไมถึงดึงเค้าออกมาด้วยไม่ได้ นอกจากจะช่วยเพื่อนไม่ได้แล้วพี่ดินยังทำให้เค้าต้องเดือดร้อนมาตั้งเจ็ดปีไม่ใช่เหรอไง
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line19/a.gif)(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line19/kuma1.gif)
ต๋องเป็นเพื่อนรัก ทุกวันนี้ลึกๆในใจก็ยังรู้สึกว่าต๋องยังเป็นเพื่อนอยู่ไม่เปลี่ยนแปลง ถึงความโกรธแค้นจะเข้ามาฉาบทับเอาไว้ แต่พี่ดินรู้ว่ามันไม่ได้แน่นหนาอะไรเลย ถ้าพี่ดินโกรธเกลียดต๋องมากขนาดนั้น พี่ดินจะรู้สึกเป็นห่วงมันทำไม
ความ ผูกพันมันยากที่จะตัดให้ขาดออกจากกันได้ ตั้งแต่เล็กจนโตต๋องเป็นเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวที่คอยดูแลและเป็นเพื่อนเล่น มาตลอด เพราะตอนนั้นพี่ดินอ่อนแอปกป้องตัวเองจากพวกนักเลงในสลัมไม่ได้ มีต๋องคอยช่วยเหลือตรงนั้นมาโดยตลอด คำว่ากระเทย ตุ๊ด แต๋ว จึงเป็นคำที่ฝังใจมาตั้งแต่เด็ก เพียงเพราะพี่ดินตัวเล็ก ผอมบาง เพียงเพราะรูปร่างภายนอกที่เห็นเท่านั้น ใครๆก็พาลคิดว่าพี่ดินเป็นเพียงลูกแหง่ไม่เอาไหน ทำอะไรก็ไม่ได้ พี่ดินเลยเป็นเป้าหมายให้โดนรังแกและเอารัดเอาเปรียบมาจากพวกขี้ยาตลอด
ต่อให้เด็กแค่ไหนแต่ก็รู้ว่ายาเสพย์ติดเป็นสิ่งที่ไม่ดี พี่ดินเห็นผู้หญิงที่เป็นเมียของพวกขี้ยาพวกนั้นโดนทำร้ายร่างกายบ่อยๆ ตอนที่ไม่ได้เสพย์ยาพวกนั้น คนดีก็กลายเป็นคนบ้าได้ พ่อแม่พี่น้องแม้กระทั่งเมียยังโดนทำร้าย มันเกิดขึ้นจนชินตา พี่ดินกับแม่อยู่กันมาด้วยความหวาดกลัว กว่าแม่จะหาเงินมาเลี้ยงดูพี่ดินได้ แม่ต้องทำงานหนักแค่ไหน แล้วสุดท้ายเพียงเพราะต้องการเสพย์ยาบ้าๆนั่น แม่ที่ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับพวกมันเลยยังโดนรีดไถ ภาพที่แม่ต่อสู้ยื้อยุดฉุดกระชากกับพวกมันยังเป็นภาพที่ฝังใจ ทุกครั้งที่แม่ยืนกรานว่าไม่ให้พวกนั้นจะทำร้ายแม่จนต้องหยุดอยู่กับบ้านไปหลายวัน ทั้งๆที่แม่ถูกพวกนั้นทำร้ายต่อหน้าต่อตาแต่พี่ดินช่วยอะไรแม่ไม่ได้เลย พี่ดินกลายเป็นเด็กขี้ระแวงและหวาดกลัว ไม่กล้าสู้หน้าคน ไม่กล้าออกจากบ้าน ถ้าไม่มีต๋องพี่ดินไม่กล้าไปไหนคนเดียวเด็ดขาด เพราะกลัว กลัวไอ้พวกนั้นจะมาทำร้าย และก็กลัวว่าถ้าพี่ดินออกไปจะมีใครย้อนกลับมาทำร้ายแม่อีก แต่ถึงอยู่ก็ช่วยเหลืออะไรแม่ไม่ได้ บ่อยครั้งที่พี่ดินเอาตัวมาขวางเพื่อไม่ให้พวกนั้นตบตี แม่บ่อยครั้งที่พี่ดินโดนตบหน้าและตัวปลิวไปกระแทกฝาเสียเอง
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line19/a.gif)(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line19/kuma1.gif)
ต๋องเป็นฮีโร่ พี่ดินออกจากบ้านมาช่วยแม่ขายขนมได้เพราะมีต๋องคอยช่วยเหลือ เราตัวติดกันเหมือนปาท่องโก๋ ใครๆในชุมชนเค้าก็พูดแบบนี้กันทั้งนั้น หลายครั้งที่พี่ดินเห็นต๋องทำท่าทางอะไรแปลกๆแต่ก็ไม่ได้สนใจ รู้แต่ว่าถ้าพี่ดินโดนรังแกเมื่อไหร่ต๋องช่วยพี่ดินได้ทุกที ใครๆก็กลัวต๋อง พี่ดินอยากเป็นเหมือนต๋องบ้าง อยากเป็นคนที่น่าเกรงขาม อยากช่วยเหลือตัวเองอย่างนั้นบ้าง
ช่วง ที่พี่ดินหวาดกลัวมากๆต๋องมักมีอะไรมาปลอบใจเสมอ แค่น้ำแดงผสมน้ำก็ทำให้พี่ดินสดชื่นขึ้นได้ รู้สึกมีพลัง รู้สึกเหมือนมีความกล้า กล้าปฏิเสธคนอื่น กล้าสบตากับใครๆ รู้เลยว่าขาดต๋องไม่ได้ อยากเจอต๋องอยากอยู่ใกล้ๆ พี่ดินไม่อยากเล่นกับใครเลยถ้าคนๆนั้นไม่ใช่ต๋อง พี่ดินไม่เคยเรียกใครว่าเพื่อนนอกจากต๋อง เราไปไหนมาไหนด้วยกันเสมอ ต๋องเล่นอะไรพี่ดินก็เล่นแบบนั้นแต่ดูเหมือนต๋องไม่ค่อยเล่นแบบที่เด็กอายุ สิบสองสิบสามปีเค้าเล่นกันเท่าไหร่ นอกจากพี่ดินแล้ว เพื่อนของต๋องก็ดูจะเป็นเด็กโตรุ่นมัธยมกันหมดเลยแต่พวกนั้นไม่เรียนหนังสือ และต๋องก็ไม่ได้ให้พี่ดินเข้ากลุ่มกับพวกนั้น ต๋องมาช่วยพี่ดินกับแม่ทำขนมบ่อยๆช่วยพี่ดินไปส่งขนมบ่อยๆ พี่ดินก็อยากช่วยเหลือต๋องกลับบ้าง ไม่คิดเลยว่านั่นจะเป็นเส้นทางของเด็กส่งยาอย่างพี่ดิน
คิดมาถึงตอนนี้ทีไรก็เจ็บหน้าอกแบบแปลกๆ มึนหัว สมองขาวโพลนควบคุมสติตัวเองก็ไม่ได้ เหงื่อไหลเต็มฝ่ามือ ต้องยึดฝาบ้านเอาไว้แทนไม้ค้ำยัน
“ดิน เป็นอะไร ไม่สบายเหรอ”
“ต๋อง”ถึงจะตาพร่ามัวยังไงพี่ดินก็ยังจำคนๆนี้ได้ เวลาผ่านไปนานแค่ไหนก็ยังจำได้
“ต๋องเอง ดินยังจำได้เหรอ”
“อืม” มีแรงตอบได้แค่นั้น ถึงแม้แขนข้างหนึ่งมีต๋องช่วยประคองเอาไว้ แต่พี่ดินก็รู้สึกได้ว่ายังไม่มีแรง
“เมื่อวานต๋องมาหา”
“รู้แล้ว มาหาแล้วหายไปไหน”
“ก็ดินมีคนอยู่ด้วยเยอะขนาดนั้น เลยกลับไปก่อน ใครเหรอ”
จะตอบว่ายังไงดีวะพี่ดิน จะบอกต๋องว่าสามคนนั้นเป็นใคร ก้านกับพี่แก๊กคงจะเรียกว่าเพื่อนได้แต่กับอีกคนจะให้เรียกว่าอะไรดีวะ จะให้บอกว่าเป็นเจ้านายแต่ทำไมพอจะทรุดนั่งบั้นท้ายมันถึงได้ปวดแปลบเหมือนจะตอกย้ำความจริงอยู่แบบนี้วะ
“เพื่อน”
“ทั้งหมดนั่นเลยเหรอ”
“อือ”
“ดูก็รู้ว่าพวกนั้นเป็นคนรวย ดินไปรู้จักพวกนั้นได้ไง แล้วเค้าจะลดตัวมาคบกับคนแบบเราเหรอ” ถึงปากจะคิดคำตอบโต้ไม่ได้ แต่พี่ดินก็ตวัดสายตามองไปแล้ว แวบหนึ่งเหมือนต๋องจะนิ่งไป
“แล้วนี่ออกมาตั้งแต่เมื่อไหร่”
“สักพักแล้วล่ะ แต่ยังต้องไปรายงานตัวอยู่ตลอดน่ะเลยเพิ่งมาหาได้ ดินโกรธต๋องน้อยลงหรือยัง”
นั่นสินะพี่ดิน ที่ยืนตอบโต้กันอยู่แบบนี้ได้ เพราะโกรธเค้าน้อยลงแล้วใช่มั้ย ไหนว่าถ้าเจอหน้ากันอีกเมื่อไหร่พี่ดินจะฆ่าต๋องให้ตายด้วยมือของตัวเองไงล่ะ
“โกรธ”
ดู เหมือนมือที่จับแขนข้างหนึ่งของพี่ดินเอาไว้จะคลายลงนิดหน่อย แต่ก็ไม่ถึงกับปล่อยมือ แอบเห็นร่องรอยวูบไหวในหน่วยตา ต๋องโตเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมาก ทั้งๆที่แก่กว่าพี่ดินแค่ปีสองปีแต่ต๋องก็ดูเหมือนเป็นใครอีกคนที่กร้านโลก กว่าอายุจริง เจ็ดปีที่หายไปเค้าทำอะไรกับเพื่อนพี่ดินคนนี้บ้างนะ ดูมันใจเย็นขึ้น ไม่วู่วามเหมือนแต่ก่อนที่แค่พอรู้ว่ามีใครแกล้งพี่ดินต๋องจะไม่รีรอที่จะไป เอาคืนพวกมันเลย
“ต๋องขอโทษนะ” คำพูดราบเรียบแต่เบาหวิวหลุดรอดออกมาจากลำคอ ถ้าไม่ใช่เพราะนั่งอยู่ใกล้ๆกันพี่ดินคงไม่มีวันได้ยินหรอก
“จะบอกว่ายังโกรธอยู่แต่ไม่มากเท่าตอนนั้นแล้ว” สุดท้ายคนที่ใจแข็งไม่พอก็เป็นพี่ดินเหมือนเดิม
“ขอบใจนะ ถึงดินยังไม่หายโกรธ แต่ถ้ามันน้อยลงแล้วก็ดีใจ แล้วนี่ไปโดนอะไรมา”
แรงกระชากคอเสื้อทำให้แทบปลิวติดมือคนดึง ลืมไปเลยว่าเมื่อคืนไอ้เสาไฟฟ้ามันทำอะไรเอาไว้ มัวแต่คิดมาก คิดไม่ตก คิดจนลืมไปว่ามันทิ้งรอยเอาไว้มากกว่าเดิม
เมื่อคืนก็เป็นเหมือนหลายๆคืนที่ผ่านมา แต่ว่ามันก็ไม่เหมือนกับทุกคืน ไอ้เสาไฟฟ้าเร่าร้อนและรุนแรงกว่าปกติ จนพี่ดินลืมคิดไปเลยว่านอกจากอารมณ์เสน่หาแล้วมันพ่วงอารมณ์หงุดหงิดเข้าขั้นโกรธเข้าไปด้วยนี่หว่า เพราะไอ้บ้านั่นมันไม่โวยวายแถมยังเอาใจใส่พี่ดินเหมือนปกติลีลาและท่วงท่าที่แปลกออกไปมันก็ทำให้พี่ดินตื่นตาตื่นใจจนลืมความเจ็บแสบ
เพราะเคลิ้มเลยไม่รู้ว่าถูกไอ้เสาไฟฟ้าทำรอยไว้มากขนาดไหน ตอนอาบน้ำก็พอรู้สึกว่ามันแสบๆ แต่นักเลงใหญ่อย่างพี่ดินยังทนได้ มีอะไรให้ต้องคิดต้องใส่ใจมากกว่าความเจ็บแสบที่แผล แต่ตอนนี้จะไม่สนใจก็คงไม่ได้แล้ว เพราะเห็นว่าต้องมาผัดก๋วยเตี๋ยวจึงหยิบเสื้อเก่าๆมาใส่กันน้ำมันกระเด็น ไม่ทันคิดไปว่าคอเสื้อมันยืดจนย้วยมองเห็นไปถึงไหนต่อไหน แค่มันร่นนิดหน่อยต๋องคงมองเห็นร่องรอยที่ลาดไหล่หรือที่หน้าอกแน่ๆ ที่สำคัญมากกว่ารอยดูดมันคงจะมีรอยฟัน ไม่อย่างนั้นต๋องมันคงไม่กระชากจนคอจะหลุดออกจากบ่าแบบนี้แน่ๆ จะให้ตอบว่าก้มลงไปกัดหน้าอกตัวเองก็พอจะเข้าใจว่าในสถานพินิจเค้าคงไม่ได้เลี้ยงต๋องด้วยหญ้า แล้วจะตอบมันว่ายังไงดีวะพี่ดิน
“เอ่อ ไม่มีอะไรหรอก เล่นๆกัน”
“เล่นๆกันกับใคร โตขนาดนี้แล้วยังเล่นกัดกันอีกเหรอ ใครทำดิน บอกมา”
แล้วมึงจะกระชากทำไมวะต๋อง แต่ดึงเบาๆกูก็ปลิวไปตามแรงมึงแล้ว นี่กระชากอีก โอยย!! เจ็บมันก็ใช่แต่ที่กลัวไปกว่านั้นคือมันจะไม่ได้เห็นร่องรอยแค่นี้อะดิ
“ก็กับพวกเด็กๆแหละ เดี๋ยวนี้มันเล่นกันรุนแรง”
รู้เลยว่าอัตราความน่าเชื่อถือน้อยจนติดลบมีคำตอบไหนที่ดีกว่านี้มั้ยวะ ที่ตอบได้ภายในเสี้ยววินาทีโดยไม่ต้องคิดนานเหมือนแก้ตัวแบบนี้เนี่ย
“ยังถูกแกล้งอยู่เหรอ ต๋องไม่อยู่พวกมันยังแกล้งดินอยู่เหรอ ไหนๆใครที่มันยังแกล้งดิน บอกมาสิ ต๋องจัดการให้นะ ดินไม่ต้องกลัวแล้วต๋องกลับมาแล้วไม่มีใครกล้าทำอะไรดินหรอก สัญญาเลย”
ใจกระตุกวูบขึ้นมาทันที ต๋องคงยังไม่รู้ว่าทุกวันนี้พี่ดินยืนได้ด้วยขาตัวเองแล้ว เพราะความอ่อนแอในวันนั้นมันถึงได้สร้างเกราะให้พี่ดินเข็งแกร่งในวันนี้ พี่ดินไม่ใช่ไอ้ตุ๊ดอีกต่อไปแล้ว เป็นนักเลงใหญ่ และพี่ดินเป็นแบบนี้ได้เพราะต๋อง เพราะความไว้ใจเพราะถูกหลอกใช้และเพราะอะไรหลายๆอย่างมันทำให้พี่ดินมาถึงจุดๆนี้ได้ ยืนอยู่ในสังคมเลวร้ายขนาดนี้ได้ ถึงจะเจ็บเพราะต๋องแต่อย่างน้อยก็ยังมีเรื่องให้ต้องขอบใจ
“ขอบใจนะ ไม่มีใครแกล้งหรอก แค่เล่นกันเฉยๆจริงๆ”
พี่ดินรู้ว่าต๋องปกป้องพี่ดินได้ ต๋องทำตามสัญญาได้ ที่ผ่านมาพิสูจน์แล้วว่าถ้ามีต๋องพี่ดินจะไม่โดนแกล้งหรือโดนทำร้ายร่างกายจากใคร ร่างกายน่ะไม่โดนทำร้ายหรอก แต่ใจนี่โดนไปเต็มๆ
“ไหนต๋องดูดิ๊ ว่ามันมีตรงไหนบ้าง เลือดไม่ออกแต่ช้ำนะ ม่วงเลย แม่งเล่นอะไรกันถึงเนื้อถึงตัวขนาดนี้วะ”
จะให้ตอบว่าเล่นอะไรดีล่ะ ถ้าตอบตรงๆตัวก็กลัวต๋องจะรับไม่ได้ ภาษาที่พี่ดินได้ยินบ่อยๆจากคนในชุมชนแบบนี้เค้าเรียกว่าเล่นผัวเมียกันสินะ
“ก็เล่นกันแบบผู้ชายๆอะ ไม่มีอะไรร้ายแรงหรอก”
พี่ดินไม่ได้โกหกหรือบิดบังนะก็เล่นกันแบบผู้ชายๆจริงๆ เล่นกันแบบผู้ชายเล่นกับผู้ชายแต่พูดไปต๋องคงรับไม่ได้หรอกในที่ที่ต๋องอยู่คงไม่มีใครเค้าเล่นอะไรกันแบบนี้ใช่มั้ย หรือไม่บางทีต๋องอาจจะไม่รู้ก็ได้ว่าเดี๋ยวนี้เค้ามีการละเล่นแบบนี้กันแล้ว
“มียามั้ย ยาหม่องก็ได้ ทาหน่อยแล้วกันนะ เดี๋ยวต๋องทาให้”
ยิ่งพยายามดึงคอเสื้อกลับมาก็เหมือนอีกฝ่ายจะดึงรั้งกลับไป ตอนนี้ถ้ามีใครมองเข้ามาก็คงเห็นว่ามีผู้ชายสองคนกำลังยื้อแย่งคอเสื้อกันอยู่อย่างเมามัน
“ต๋องหยุดก่อน มีอะไรจะคุยด้วย แล้วค่อยว่ากันเรื่องนี้ได้มั้ย”
ได้ผล ถ้ารู้ว่าพี่ดินจริงจังแบบนี้แล้วมันจะปล่อยพี่ดินพูดไปนานแล้ว ไม่ให้มันสำรวจนานแบบนี้หรอก ถึงพี่ดินจะหน้าด้านแค่ไหนก็ยอมรับว่าอายเหมือนกัน เพราะรู้ดีอยู่แก่ใจว่าได้ร่องรอยพวกนี้มายังไง
“มีอะไรจะถามต๋องเหรอ ถ้าเป็นเรื่องวันนั้นต๋องจำไม่ได้แล้วนะ ลืมไปแล้วมันนานมากแล้ว” พี่ดินรู้ว่าต๋องจะต้องจำเรื่องวันนั้นได้เหมือนที่พี่ดินจำได้ ถึงจะบอกว่าลืมไปแต่ถ้ามีอะไรมาสะกิดเพียงนิดภาพนั้นจะเด่นชัดขึ้นมาทันทีอย่างช่วยไม่ได้ แต่ที่พี่ดินอยากรู้ไม่ใช่เหตุการณ์วันนั้นหรอก มันมีเรื่องที่สำคัญกว่านั้น
“ต๋องไปอยู่ที่นั่น ต๋องเลิกมันได้แล้วใช่มั้ย” ต๋องหยุดชะงักไป แต่พี่ดินรู้ว่าต๋องเข้าใจว่าพี่ดินหมายถึงอะไร
“อืมเลิกได้แล้ว แต่กว่าจะเลิกได้ เหมือนจะตายตั้งหลายครั้งแน่ะ ทรมานสุดๆเลยนะ ตอนติดมันง่ายแต่ตอนเลิกนี่ยากยิ่งกว่าอะไร ที่ต๋องต้องอยู่นานขนาดนั้นนอกจากรักษาตัวแล้วต๋องยังต้องบำบัดจิตใจด้วยนะ นานเลยกว่าจะออกมาได้”
ต๋องนั่งก้มหน้าตอนเล่าให้ฟังแต่พอเล่าจบตอนที่ต๋องเงยหน้าขึ้นมาสบตาทำเอาพี่ดินใจสลดวูบ ตาต๋องแสดงออกว่ามันทรมานมากกว่าคำพูดเป็นไหนๆ มันสะเทือนเข้าไปข้างในใจจนพี่ดินอยากจะดึงรั้งเพื่อนคนสำคัญคนเดียวในชีวิตเข้ามากอดเหมือนที่เราเคยทำกันประจำตอนเด็กๆ แต่บางสิ่งบางอย่างบอกให้พี่ดินหยุดไว้แค่ความคิด ไม่รู้ทำไม
“แล้วตอนอยู่ที่นั่น สบายดีมั้ยลำบากอะไรหรือเปล่า”
ถึงแม้ตอนแรกๆพี่ดินจะโกรธต๋องมากแต่พอเวลาผ่านไปกลับรู้สึกเป็นห่วงอยากรู้ว่าต๋องเข้าไปอยู่ในนั้นแล้วเป็นยังไง เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับยาเสพย์ติดไม่ว่าเด็กหรือผู้ใหญ่ก็โทษร้ายแรงพอกันทั้งนั้น
“ก็ไม่แย่ แต่ก็ไม่สบายเท่าไหร่หรอก อยู่บ้านถึงจะลำบากแต่ก็สบายกว่ากันเยอะนอกเหนือจากกายแล้วมันสบายใจน่ะ”
วูบหนึ่งพี่ดินเห็นแววตาอ่อนล้าของต๋อง มันหม่นหมองจนรู้สึกหนาวจับขั้วหัวใจเลยทีเดียว ต๋องอาจจะพูดให้พี่ดินสบายใจแต่แววตานี่บอกได้ว่าทรมานใจสุดๆ ถึงจะโกรธแต่มันก็ไม่ได้สบายใจขึ้นมาเลย โกรธไปแค้นไปก็ไม่ได้มีอะไรดีขึ้นมีแต่จะทำร้ายจิตใจตัวเองสร้างความทุกข์ให้ตัวเองแท้ๆเลยพี่ดิน
“เป็นอะไรไม่ต้องทำหน้าหงอยเป็นเพื่อนต๋องก็ได้ แล้วหลังจากวันนั้นมีใครมาทำอะไรดินมั้ยมีใครมาขู่อะไรดินหรือเปล่า”
“ฮื่อ ไม่มีหรอกตำรวจเค้าก็มาถามนู่นนี่นั่นอยู่หลายวันแล้วก็หายไปไม่มีอะไรเลยอีกเลย”
พี่ ดินเป็นแค่ผู้ร่วมขบวนการโดยไม่รู้ตัวเฉยๆ ไม่รู้เลยว่าขนมที่พี่ดินเดินไปส่งทุกวันนั้นบางวันจะมียาซุกซ่อนอยู่ ส่วนใหญ่ลูกค้าจะสั่งขนมมากับต๋องแล้วเราก็ไปส่งขนมด้วยกัน ด้วยความที่เรายังเป็นเด็กกันทั้งคู่ถึงต๋องจะเป็นเด็กส่งยาที่ถูกฝึกมาบ้าง แล้ว แต่เด็กมันก็คือเด็กอยู่วันยังค่ำวันที่พลาดวันที่ประมาทยังมี วันนั้นอาจจะเป็นโชคไม่ดีของต๋องที่ดันไม่สบาย เพราะรักเพื่อนเพราะเป็นห่วงพี่ดินเลยใจกล้าไปส่งขนมให้ลูกค้าของต๋องแค่คน เดียว ไม่รู้มาก่อนเลยว่าลูกค้าคนนั้นดันเป็นตำรวจที่มาล่อซื้อ เหมือนเค้ารู้อยู่แล้วว่าพี่ดินไม่ใช่เป้าหมายเค้าเลยกันตัวไว้เป็นพยานเฉยๆ ตำรวจแค่ถามเรียบๆเรื่อยๆเหมือนชวนคุยธรรมดา แต่ความจริงแล้วนั้นเค้ากำลังสืบหาข้อมูลจากปากพี่ดินต่างหาก
วันนั้นแก๊งค์ค้ายาในชุมชนถูกกวาดล้างโดยคำให้การของพี่ดินและชักใยไปจากต๋อง ถึงแกงค์ต๋องจะไม่ใช่รายใหญ่แต่มันก็เป็นทางผ่านให้ตำรวจเค้าสาวไปถึงตัวการได้ เพราะต๋องทำโดยที่รู้ตัวเลยโดนข้อหาไปด้วย ส่วนพี่ดินรอดออกมาได้ แต่ไม่มีใครรู้ว่าหลายครั้งหลายคราพี่ดินก็เคยไปส่งยานรกนั่น แล้วนอกเหนือจากนั้นพี่ดินก็ติดยาเสพย์ติดโดยที่ไม่รู้ แม้แต่ตำรวจก็ไม่รู้มีแต่ต๋องเท่านั้นที่รู้ เพราะยานั่นมาจากน้ำหวานที่ต๋องชงให้เป็นรางวัลเวลาพี่ดินเป็นเด็กดีเชื่อฟังต๋องเสมอ แต่มันคงจะเจือจางเบาบางมากจนไม่มีใครสังเกตนอกจากแม่ พี่ดินถูกบำบัดจากยาเสพย์ติดด้วยการหักดิบจากแม่ความทรมานของพี่ดินถูกแม่แบ่งรับเอาไว้ทั้งน้ำตา ไอ้พิษของยาบ้าๆนั่นทำให้พี่ดินกราดเกรี้ยวทำร้ายแม่ตอนที่ทรมานถึงขีดสุด กว่าจะหลุดพ้นออกมาได้ บาปหนาแค่ไหนแล้วพี่ดิน
“ต๋องขอโทษ ทุกอย่างเลยที่ต๋องทำชั่วๆเอาไว้ ดินจะโกรธต๋องก็ได้แต่อย่านานนะดิน ต๋องไม่มีใครแล้วนะ”
“ฮื่อๆ มันจะไม่นานหรอกต๋องเดี๋ยวก็หาย รอหน่อยได้มั้ยขอเวลาไม่นานแล้วเรามาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมนะ”
เป็นครั้งแรกที่น้ำไหลออกมาจากตานักเลงใหญ่ มันไหลออกมาเพราะอัดอั้นตันใจ เหมือนสิ่งที่เก็บกดมายาวนานโดนระบายออกไปในวันนี้ พี่ดินพยักหน้าตลอดเวลาเพื่อยืนยันในคำพูด ถึงจะร้องไห้ไปสูดน้ำมูกไปแต่พี่ดินแน่ใจว่าต๋องได้ยินมันชัดเจนทุกคำ
“เฮ้ย อย่าร้องดิ เดี๋ยวใครก็คิดว่าต๋องมาทำร้ายดินหรอก ต๋องไม่ได้โกรธดินนะเพราะต๋องทำตัวเองไม่ใช่เพราะดินเลย นิ่งซะ”
ต๋องดึงพี่ดินเข้าไปกอดแล้วเช็ดน้ำตาไห้เหมือนเจ็ดปีที่แล้วไม่มีผิด แต่เป็นพี่ดินเองที่ลืมไปว่าวันนี้มันไม่เหมือนเจ็ดปีที่แล้ว ไม่เหมือนกันเลย
“เฮ้ย ทำอะไรอะ”
ร่างต๋องถูกกระชากออกไปจากเจ้าของเสียง มันชุลมุนเสียจนพี่ดินตั้งตัวไม่ทัน ไหนจะไม่มีแรง การประจันหน้ากันของผู้ชายสองคนที่มีต้นเหตุมาจากพี่ดิน ไอ้เสาไฟฟ้ากราดเกรี้ยวให้เห็นเป็นครั้งแรก และถึงแม้ต๋องจะตกใจแต่ไม่นานก็ตั้งสติได้และแลกหมัดใส่กันไม่ยั้ง
“ไอ้เหี้ย ดินเป็นของกู มึงกำลังจะทำอะไร ผ่านตีนกูไปก่อนเถอะสัด”
“ดินเป็นของมึงตั้งแต่เมื่อไหร่ มึงมีสิทธิ์อะไรมาห้ามกู ก็ลองดูซิ๊ ตีนกูก็มี ก็เข้ามาแลกกัน”
แล้วผู้ชายสองคนก็ถาโถมใส่กันอีกครั้ง แลกหมัดใส่กัน ลงไปกอดรัดฟัดกันนัวเนีย คนหนึ่งก็วู่วามไร้เหตุผล กับอีกคนที่ไม่รู้เรื่องราวอะไรเลย มีเพียงพี่ดินเท่านั้นที่รู้เรื่องทั้งหมดดี เรื่องทั้งหมดที่ทำให้คนสองคนต่อยกันอยู่นี้ ต๋องคิ้วแตกจนเลือดไหลเข้าตา ส่วนไอ้เสาไฟฟ้าก็กำลังเอามือป้ายเลือดตรงมุมปากที่แตกบวม
มันเรื่องอะไรกัน ทุกอย่างมันเกิดมาจากอะไร พี่ดินคนเดียวเลยใช่มั้ย เพราะพี่ดินคนเดียว!!
ก่อนสติสุดท้ายจะดับไป
“หยุดสักที พวกมึงจะต่อยตีกันทำไม กูเป็นตัวของตัวเอง ตัวกูเป็นของกูไม่ใช่ของๆใครไม่ใช่สิ่งของไม่ต้องมาแย่งกันจะได้มั้ย”
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line19/a.gif)(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line19/kuma1.gif)
สวัสดีค่ะ เมื่อวานลากิจกระทันหันเนาะ ขอโทษคนที่มารอนะคะ
๐ ขอบคุณทุกคนเหมือนเดิมค่ะ ยินดีต้อนรับคนมาใหม่ทุกๆคนด้วยนะคะ
๐ ห้ามเครียดกันนะ......อย่าลืมว่าฟ้าหลังฝนมักจะสดใสและมีสายรุ้งนะ
๐ TRomance
-
แปะไว้ แล้วไปอ่านนน
------------------------------------
อ๋อยยย พี่ดิน สู้ๆ
-
เพื่อนอย่างไรก็เพื่อน
-
อ่านตอนนี้แล้วสงสารพี่ดินกับแม่จังเลย ยิ่งตอนที่พี่ดินเลิกยานะ อ่านแล้วน้ำตาซึมเลยค่ะ
เป็นกำลังใจให้พี่ดินต่อไป :L2:
-
:L1: :เฮ้อ:สงสารพี่ดินเจองานอีกแล้ว
-
โถ เห็นใจทั้งต๋องและดินเลย เด็กไร้โอกาสต้องเติบโตมากับสิ่งเลวร้าย :monkeysad:
ส่วนเสาไฟฟ้าก็เห็นใจ คงจะระแวงอยู่แล้ว ทั้งรักและหวงดินมากเลยไม่ฟังอีร้าค่าอีรมเลย o22
แล้วจะเป็นไงต่อเนี่ย พี่ดินคนกลางจะลำบากใจมั้ยนะ
-
อูย...เค้าต่อยกันแล้ว
:เฮ้อ:
พี่ภูกะนะมาเหนตอนช๊อตเด็ดพอดี
เค้ายืนคุยกันเปนนานสองนานไม่มาเหน
ส่วนเพื่อนต๋องก็ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย
ว่าพี่ดินน่ะเค้ามีเจ้าข้าวเจ้าของแล้ว
ไม่ใช่พี่ดินเด็กน้อยที่ต้องให้ต๋องดูแลอีกต่อไป
แล้วดูมัวแต่ต่อยกัน
พี่ดินเปนลมล้มตึงไปละนั่น
เอายาดมยาลมยาหมองมาด่วนๆ
กอดพี่ดินปลอบใจดีกว่า
คงจะเครียดมากมายเลยสินะ
:กอด1:
-
อ่าาา ... :เฮ้อ:
ดีๆกันไว้เน้อ พี่ภูก็ใจร้อนเกิ๊น
-
ถ้าเราเป็นเสาไฟฟ้า
ก็คงเจ็บจี๊ดๆ นะเจ็บจี๊ดๆ
กับคำพูดของพี่ดิน
อย่างว่า ความรักทำให้อยากเป็นเจ้าของ :เฮ้อ:
-
มั่วแต่อ่านเลยจิ้มไม่ทัน ในที่สุดก็เปิดเผยมาจนได้ หวังว่าต๋องจะไม่ฉุดดินลงนรกอีกนะ
-
เครียดดดดดดดดดดด
เสาไฟฟ้าหึงแร้ง
-
เฮ้อ เครียดแทนดิน ดินเอ้ย พูดออกมาบ้างระบายออกมาบ้างก็ได้นะ
เก็บไว้คนเดียวปวดหัว คนนึกก็เพื่อน คนนึงก็แฟน
-
o22 มาม่าซะแล้ว
-
ไม่มีอะไรจะเอ่ย ขอกอดพี่ดินแรงๆแล้วกัน :กอด1:
-
วันนี้แปะ 2 ปะคะ แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยย
มันค้างคาอ่ะ
-
รักพี่ดินจังเลย :กอด1: :กอด1:
-
อีกกี่วันฝนจะหยุดตกเนี่ย นี่แค่เพิ่งเริ่มตก น้ำยังท่วมขนาดนี้
ไม่หวังรอสายรุ้งเล้ย แค่น้ำลดก้อดีใจจะแย่แล้ว หวังว่าพี่ดินหรือพี่ภูคงไม่ลอยไปจะน้ำนะ
-
โฮๆๆ โฮฮฮฮฮฮฮ เศร้าอ่ะ :sad4:
ตอนแรกเราเกลียดบักต๋องมากกก ยิ่งมารู้สาเหตุว่ามันเคยทำร้ายพี่ดินยังไง
แต่จู่ๆมันก็โกรธเกลียดต๋องไม่ลง ยิ่งรู้ว่าต๋องนั้นเป็นห่วงพี่ดินมาก สมัยก่อนมีต๋องเพียงคนเดียวที่ช่วยพี่ดิน
ต๋องต้องแอบรักพี่ดินชัวร์ๆเลย โฮฮฮฮฮ สงสารมากกก
ต๋องจ๋า กลายเป็นคนดีแล้วนะลูก พี่ดินเค้ามีคนรักแล้ว
ส่วนต๋องเดี๋ยวก็มีนะ ตัดใจนะลูก เนอะ ไรเตอร์ คงไม่ใจดำให้ต๋องไม่มีคู่ใช่ป่ะ :laugh:
ฟ้าหลังฝน อยากเห็นสายรุ้งสวยๆค่ะ
พี่ภูเอ๊ย ใจเย็นๆ อย่าวู่วาม ยังไงพี่ดินก็รักเสาไฟฟ้าคนเดียวแหละ โอเค๊!! o13
-
:a5: :a5: :a5:
-
พี่ภูเย็นไว้จ้า
พี่ดินเค้ากำลังเคลียร์กับเพื่อนรักเค้าอยู่
ใจเย็นๆ
(บอกช้าไปมั๊ยเนี่ยแก)
:try2:
-
ทำไม สองคนนั้นไม่สงสารพี่ดินมั้งเนี่ย
ไม่คิดถึงความรู้สึกพี่ดินเลย
พี่ดินยิ่งเป็นคนอ่อนไหวง่ายๆอยู่
-
อา......มาม่าน้ำข้น ทั้งตอน......... :impress3:
พี่ดินจ๋า โอ๋ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ไอ้พี่ภู ใจเย็นหน่อยจิ หงิงๆ แก่แล้วนะเราอ้ะ
-
ต่อยกันนะ ดูน้องดินด้วยก็จะดีมากนะค่า
-
ไม่ต้องห่วงค่ะไรท์ ไม่ได้เครียดอะไรเลย แค่อ่านไปน้ำตาซึมไป :sad4:
ฮืออออออออ ขอหนีออกจากทู้ไปร้องไห้ก่อนหล่ะ เศร้าอ่า :o12:
-
พี่ดิน เครียดแล้ว.............สงสารพี่ดิน
มามะ พี่ดินทิ้งสองคนนั้น มาหา รีดเดอร์ดีกว่า กร๊ากกกก
-
อ่านเเล้วส่งสานต๋องอะ
เขาดูเเลมาเเต่เด็กก็อมาโดนพี่ภูเอาไปกีนสะงั้น
เเต่อยังไงก็อสู้ๆนะพี่ภู
-
สงสารพี่ดินจัง
-
กำลังเป็นเรื่องเลยอะ
รีบมาต่อนะตัวเอง
มีคนรอเป็นร้อย :pig4:
:call:
-
พี่ดินเก่งมากเลยที่ผ่านตอนนั้นมาได้ :monkeysad:
หวังว่าต๋องคงจะไม่มาทำอะไรให้พี่ดินหนักใจอีกนะ
แต่งานนี้เสาไฟฟ้าหึงแบบสุดๆเลย
สู้ๆนะจ๊ะ
-
สงสารชีวิตพี่ดินจัง :m15:
สงสัยต๋องจะแอบชอบพี่ดินอยู่
นายเสาไฟฟ้าก็ลางสังหรณ์ดีเกิน
แต่ทั้งคู่ไม่คิดถึงความรู้สึกของพี่ดินเล้ย :เฮ้อ:
-
สงสารพี่ดินเสียใจหลายเด้งแท้ๆ :กอด1: เด้งแรกโดนต๋องหลอกไปเป็นเด็กส่ง เด้งสองหลอกให้ติดยา เด้งสามเผลอทำร้ายคุณนายแม่ :m15: เด้งสี่ทำให้ต๋องต้องไปสถานพินิจตั้ง 7 ปี
มาม่าน้ำข้นเจงๆๆ :serius2:
เสาไฟฟ้าเข้าใจพี่ดินหน่อยน้า
-
น๊านน
พี่ดินมีน้ำโหแล้ว
เสาไฟฟ้า ง้อด่วนน!!!
ท่าทางจากนี้ เสาไฟฟ้าคงมีเรื่องเครียดเยอะแน่เลย
สู้ๆ เ้น้ออ
=D
-
เหนื่อยไม่น้อย
:a5: :a5: :a5:
-
โห...อ่านตอนนี้แล้วใจสั่น น้ำตาซึม ขอo13 o13ให้กับทั้งต๋องทั้งพี่ดินสุดเลิฟ
เสาไฟฟ้าก็ใจเย็นๆหน่อยเถอะ
ชีวิตคนเดินดินมันซับซ้อนกว่าที่เห็นด้วยตานะ
-
ทำไมเค้าแอบคิดว่า...ระหว่างต๋องกับพี่ดิน...มันคล้าย ๆ ปั๊บปี้เลิฟหล่ะ...(นี่ตูคิดอะไรของตูฟ่ะเนี่ย -*-)
อ่านตอนนี้แล้วทำให้คิดถึงเพลง "เล่าสู่กันฟัง" ของ พี่เบิร์ดอ่ะ...ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม...แต่เค้าคิดแบบนี้จริง ๆ นะเออ
และแล้วก็เกิดเรื่องขึ้นมาจนได้...จะโทษพี่ภู...ก็นะ...ก็เค้าหวงของเค้านี่นา...แต่ก็ติดที่ใจร้อนมากไปสักหน่อย
จะโทษต๋อง...รายนี้ก็ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไร...ใครจะไปคิด จากกันไปเจ็ดปี...พี่ดินจะสามีซะแล้ว...คริคริ
ส่วนพี่ดิน...นี่คงเป็นคนที่น่าสงสารที่สุดในตอนนี้...ก็แหมะ...อุตส่าห์ประกาศตัวมาตั้งนานว่าตัวเองอ่ะ...แมนค่อด ๆ
แต่วันนี้ดันมีผู้ชายสองคนมันต่อยกันแย่งพี่ดินซะง้าน...แล้วอย่างนี้จะให้นักเลงใหญ่เค้าทำใจได้ยังไง...คริคริ
สุดท้ายพี่ดินก็เป็นลมไปซะง้าน...เอ้า...พี่ภู...รีบมาดูศรีภรรยาหน่อยเร็ว...
-
อืม เรื่องราวในอดีตของพี่ดิน ที่กว่าจะมาเป็นนักเลงใหญ่ในวันนี้ได้ ต้องผ่านอะไรมามากมาย
อ่านๆไปก็มาสะดุดน้ำตาซึมตรงพี่ดินติดยาแล้วแม่รุ้นี่แหละ รู้สึกสงสารแม่แทนเลย
แต่อีกคนก็เข้ามาไม่ดูเวลาเล้ยยย ซัดกันนัวเนีย ไม่ถามเหตุผลก่อน สมควรแล้วที่พี่ดินจะโกรธ
พี่ดิน รอบนี้ โกรธ พี่ภูมันนานๆเลย หมั่นใส้ :a14:
-
มันค้างนะตัว ว ว
รู้มั้ย ยย ย
????
-
เห็นใจแม่และพี่ดินมากๆเลย ตอนนั้นยังเด็กมากนี้นะ ถึงต๋องจะเป็นเพื่อนแต่ก็เด็กเกินกว่าจะคิดถึงว่ามันไม่ดีที่ให้พี่ดินกินหรอกนะ
ดีแล้วที่เลิกได้ทั้งสองคนเลย
ว่าแต่อิตาพี่ภูนี้หึงแรงไม่ฟังเหตุผลเลยนิ พี่ดินจะว่าไงละนี้
รอต่อไปจ้า
-
ไอ้ต๋อง รักแบบชั่วๆแบบนี้ยังมีหน้ามาหาพี่ดินอีกเหรอ
พี่ดินอย่าใจอ่อนนะ ทำกันแบบนี้แค่เพื่อนห่างๆก็ดีแล้วมั๊ง
-
อ๊ากกกก พี่ดินเคยติดยา
แต่ดีใจจังที่สามารถเลิกได้ เก่งมากเลย
-
อ่านแล้วสงสารพี่ดิน....กว่าจะเป็นนักเลงใหญ่ต้องผ่านบททดสอบมาเยอะ....
ความเป็นเด็กและความไว้ใจเพื่อน....ทำให้เด็กต้องเดินทางผิดมาเยอะแล้ว....
พี่ดินโชคดีที่ได้รับความรักจากแม่ช่วยเยียวยา....ประทับใจมากค่ะ... :monkeysad:
:L1: คนแต่ง กะ คนโพส :L2:
กด + ให้กำลังใจพี่ดินจ้า....
-
จะรอฟ้างามหลังฝนซานะคะ
ยังเป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ :L2:
ปล.พี่ดินจ๋าอย่าใจอ่อนกับต๋องมากจนทำร้ายพี่ภูนะ
-
กว่าจะกลายเป็นพี่ดินที่เข้มแข็งต้องผ่านอพะไรมามากมายเลย
พี่ดินเยี่ยมมาก o13
รอฟ้าหลังฝนอันสวยงามอยู่นะ
-
ตายแระ พี่ดิน
ผุ้จายตีกันแย่งนักเลงใหญ่ เหอะๆๆ
อยากอ่านตอนพิเศษของแก๊กกะก้านอ่า
อิอิ
-
เอาแล้วไงแย่งพี่ดินกันแล้ววววว
แต่พี่ดินดูอ่อนโยนและอ่อนแอเวลาอยู่กะต๋องจริงจัง
ต่อยกันเลือดสาดแล้วมั้งนิ o22
-
เวรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรร
สามี มาเห็นพอดีเลย
พี่ดินสู้ ๆ ๆ ๆ นะค่ะ
เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์
-
พี่ดิน..ยังไงมันก็เป็นอดีตเนอะ..
ตอนนี้พี่ดินเข้มแข็งแล้วก็เป็นที่พึ่งให้เด็ก ๆ ได้แล้ว..
พี่ภูท่าทางโกรธมากเลย....
-
กลัวไอ้เสาไฟฟ้ามันจะอกหักจัง
พี่ดินนนนอย่าทิ้งไอ้เสาไฟฟ้ามันนะ
เพื่อนก็ส่วนเพื่อนรัก
ไม่สามารถเอามาเทียบได้กับคนรักนะพี่ดิน
-
กว่าจะกลายเป็นพี่ดินที่เข้มแข็งต้องผ่านอพะไรมามากมายเลย
พี่ดินเยี่ยมมาก o13
รอฟ้าหลังฝนอันสวยงามอยู่นะ
เห็นด้วย พี่ดินสู้ สู้ o13
-
ถ้าเป็นแค่ฝนเค้าก็พอรับได้แต่อย่ามาเป็นเทอร์นาโดนะตะเอง เดี่นวเตรียมผ้าซับน้ำตาไม่ทัน
-
เราเข้าใจพี่ภูนะมาเห็นพี่ดินอยู่ในสภาพแบบนั้นใครๆก็เข้าใจผิดกันได้ :m29:
สงสารพี่ดินกับแม่จังผ่านเรื่องร้ายๆมาเยอะแต่ต่อไปพี่ดินคงจะโชคดีแล้วละนะ
ที่มาเจอกับพี่ภูที่ทั้งรักทั้งหลงพี่ดินมาก หึงหวงจนออกนอกหน้า :m3:
-
ไม่เคยคิดว่าพี่ดินจะมีอดีตแบบนี้เลย :เฮ้อ:
-
สวัสดีค่า~
เค้าเพิ่งเข้ามาอ่านอ่ะ บอกได้คำเดียว...สนุกมากๆๆ วันนี้อ่านตั้งแต่ต้นจนถึงตอนปัจจุบันเลย ชอบภูกับดินมากๆ ตอนจะหวานกันก็น่ารักได้ใจเลย ชอบมากๆ ยังไงก็เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะคะ
ปอลอ.ตอนหน้าอย่าดราม่าเลยนะค๊ะ ^^
-
ต๋อง หักเหลี่ยมนะเนี่ยยย
พี่ดิน คนเราที่เข้มแข็งมาได้ขนาดนี้ ก็เพราะมีเรื่องแย่ผ่านมานี่แหละเน๊อะ
-
ว้าว ศึกชิงนาย งานนี้พี่ดินจะตัดสินใจยังไงเนี่ย
อยากอ่านต่อแล้วอ่ะ มาต่อไวไวนะคร๊า :impress2:
-
ตอนนี้เหมือนพี่ดินจะไม่สบาย หายไวๆนะ
ต๋องนี่รักพี่ดินแบบไหน
เพื่อนคนเดียวบนโลกผูกพันธ์
อยากครอยครองไว้คนเดียว
เด็กหวงของเล่น
หรือรักเดียวในใจ
จะบ้าตาย
พี่ภู อย่างี่เง่าปล่อยพี่ดินเชียว ศึกครั้งนี้ใหญ่หลวงนัก :เฮ้อ:
-
เชื่อได้ว่าเมื่อถึงตอนจบเรื่อง นายเสาไฟฟ้าจะเป็นคนกลัวเมียขึ้นสมอง อิอิ
-
:z3: :z3: :z3:
-
พี่ดินนี่เลือดนักสู้จริงๆ แล้วคุณนายแม่พี่ดินเองก็เก่งและแกร่งมาก ที่ช่วยพี่ดินหักดิบจนสำเร็จ
ต๋องจะเป็นตัวแปรอะไร ยังไง รึไม่คะ
-
ไม่ทันอ่ะคะไรท์เตอร์ มันเครียดไปแล้วอ่า :serius2:
พูดไม่ออกบอกไม่ถูกกันเลยทีเดียว
ถ้าต๋องกลับตัวได้จริงแล้วก็เป็นเพื่อนที่ดีต่อกันไป แต่ห้ามคิดเกินเลยเพื่อน (ไม่งั้นจะโดนพี่ :beat: )
แล้วพี่ภูก็ต้องคิดมากกับสิ่งที่ได้เห็นและได้ยินแน่ๆ อ่ะ
อยากให้หนักแน่นเข้าไว้ แต่พี่ดินไม่คิดจะเล่าให้พี่ภูฟังหรือนั่น
ส่วนพี่ดิน น่าตบปากนักเชียว พูดไปด๊ายยยยยยยยยยย
คนฟังสะเทือนใจนะเออ แต่คิดว่าคงไม่มีไรร้ายแรง
ยังไงเสาไฟฟ้าก็รักพี่ดินอยู่แล้ว
-
ก็มันไม่เคลียร์อ่าค่ะพี่ดิน พี่ดินไม่ได้เล่าให้พี่ภูฟัง
ไม่แปลกหรอกค่ะที่พี่ภูจะเข้าใจผิดน่ะ
มาต่อไวๆนะคะ :L2: :L2:
-
มาติดตามผลงานด้วยคนนะคะ
พี่ดินต้องเข้มแข็งและแยกให้ออกด้วย
ว่าไหนเพื่อน และ ไหนแฟน
พูดและอธิบายให้พี่ภูฟังเลย
จะได้สบายใจทุกฝ่ายและช่วยกันหาทางออก
อดีตก้อคืออดีต พี่ภูรักพี่ดินมาก อดีตแึ้ึึค่นี้ไม่ทำให้พี่ภูหมดรักพี่ดินหรอก
-
โอ้วววว...พี่ดิ๊นนนนน
พูดแบบนั้น เดี๋ยวเสาไฟฟ้าก็ของขึ้นอีกหรอก-*-
พี่ดินเย็นไว้ก่อนนา...ค่อยๆไกล่เกลี่ยน่ะ...สู้ๆค่ะ ทุกคน
-
สงสารพี่ดิน
สงสารต๋อง แต่คนนี้เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อแหงเลย
เง้อออออออออออออออออออออ
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: o13
-
เหอๆ เสาไฟฟ้า
ไม่ฟังไรเลยเนาะ ซัดไว้ก่อน
ปล.ชีิวิตพี่ดินเืืมื่อ7ปีที่แล้ว น่าสงสารจัง
-
พี่ดิน เคลียร์ซะค่ะ ต่อหน้าทั้งสองคน ทั้งต๋อง ทั้งเสาไฟ
ปล. ส่วนตัวรับไม่ได้อย่างแรง แกเอายาผสมให้พี่ดินนะ ไอ้เพื่อนเลวววววววววว
-
หลังจากอ่านเรื่องนั้นเลยได้ทีตามมาอ่านเรื่องนี้
เนื้อเรื่องไปได้เรื่อยๆแต่น่าติดตามมากกกกกกกก
เล่าเรื่องความรักที่ค่อยเป็นค่อยไปของคนสองคนได้ดี
อ่านแล้วดูมีที่มาที่ไปเหมือนตำรา(- -*)เดชคำภีเทวดา(เกี่ยวกันไหมเนี่ย)
คนแบบดินโดยรวมๆหายากนะในสังคมทุกวันนี้
ประคองตัวเองผ่านเรื่องราวแย่ๆมากมายจนมีทุกวันนี้
แอบเห็นใจนะเรื่องเกี่ยวกับเพื่อนต๋อง
ถ้าคนที่ไว้ใจทำกับเราแบบนี้คงอยากจะฆ่าให้ตายเลย
ส่วนพระเอกของเรื่องก็หึงหน้ามืดไปหมด
ก็อยากมีแฟนเด็กกว่าแถมน่ารักก็ต้องทำใจหน่อย
ก็ขอขอบคุณอย่างสุดซึ้งสำหรับเนื่องราวๆดีๆ
ที่เอามาแบ่งปันกัน ขอให้คนเขียนและคนโพสต์ มีความสุขมากๆเหมือยกันนะคะ
รอตอนต่อไป อย่างตั้งหน้าตั้งตา
-
อ่านะต่อยกันซะแล้ว
ขอให้เรื่องคลี่คลายด้วยดี
ต๋องก็ไม่ช่ายคนเลวนัก เป็นเพื่อนรักพี่ดิน ปกป้องพี่ดินมาก่อน แต่จะรักเพื่อนหรือเปล่านี่สิ เห้อ.... :เฮ้อ:
-
เอ๊.. เราแอบสงสารพี่ภูนะเออ
(สู้เค้า ทาเคชิ)
-
นั่นพี่ภูมาเห็นรุย
เเล้วพี่ดินจะโกดไมอ่าเนี่ย
พี่ดินอย่าน้อยใจไรน๊า
งานชักจะมาละสิเนี่ย
ไม่เอาดร่ามานะค่ะ
ขอฮาๆๆพออิอิ
-
สงสารพี่ดินอ่ะ สู้ๆนะ
-
บวกหนึ่ง เป็นกำลังใจให้ชีวิตในอดีตของพี่ดิน
อย่างน้อยๆตอนนี้ต๋อง ก็คิดได้แล้ว เลิกยาได้แล้วด้วย
แต่ก็สงสารทุกๆคนจริงๆ ทั้งแม่ พี่ดินแล้วก็ต๋อง แต่มันก็ผ่านมาแล้วเนาะ
พี่ภู ใจร้อนเป็นบ้า ฮ่าๆๆๆ เอาน่ะๆๆ พี่ดินเคลียร์หน่อยแล้วกันนะ
รอฟ้าหลังฝนค่าาาา :L2: :L2:
-
ขอให้ทุกอย่าง จง ผ่านไป ด้วยดี สงสารพี่ดินที่เจอแต่เรื่องร้ายๆ
เสาไฟฟ้าดูแลพี่ดินของเค้าดีๆหน่อยน้า T T
-
คงวุ่นวายแน่ๆ
ถึงดินเคลียร์กันได้แต่ต๋องไม่ยอมง่ายๆ แน่
งานนี้พี่ดินกับเสาไฟฟ้างานงอก
-
นู๋จะรอสายรุ้งนะคะ
ถ้าไม่ีมีล่ะก็...พี่จะโดนสายน้ำเกลือแทนค่ะ
o18
-
:m15: สงสารพี่ดินอ่ะ ต้องเจอกับคนที่ไว้ใจมาหักหลัง มันคงเจ็บมากจนยากจะลืม แต่อยากจะบอกพี่ดินว่า อดีตมันผ่านไปแล้ว มันไม่สามารถทำอะไรเราได้ ควรเก็บอดีตไว้เป็นอุทาหรณ์ดีกว่า อย่าไปสนใจมันอีก ส่วนอดีตเพื่อนรัก ก็ให้อภัย แต่อย่าไปยุ่งกับเขาอีกเพราะคนที่ทำร้ายเพื่อนรักได้นี่ ไม่น่าคบสุดๆ ไปเลย
ปล. ไรเตอร์คะ หลังฝนตกจะมีรุ้งแสนงามก็เห็นด้วยนะคะ แต่หวังว่าคงไม่มีฝนตกหนักอีก จนทำให้น้ำท่วมใช่ไหมคะ
:3123:
-
โฮฮฮ พี่ดินอะ สงสัยไอเสาไฟฟ้าจัง ทั้งรักทั้งหวง ส่วนต๋องนี่ต้องชอบพี่ดินแน่เลย :serius2:
-
โอ๊ย รุนแรงกันจริง
สงสารแต่ก็พี่ดินคนเดียว :เฮ้อ:
-
อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกหดหู่ :เฮ้อ: :เฮ้อ:
สงสารพี่ดินจัง
-
:serius2: มัน เครียดดดดดด :serius2:
-
นั่นไง พระรองโผล่มาแร้วววว จัดใครมาคู่ต๋องหน่อยเร้ววว ^ ^~
-
ค้างงงงง นะ
อ่านแล้วซึม ชีวิตอีกมุม
-
เม้นท์เรื่องนี้ครั้งแรก หุหุ
แอบอ่านมากนานและ
ชอบอ่ะพี่ดินแมนมาก555++
ทั้งเก่งแล้วก็เข้มแข็งมากเลยจริงๆ
พี่เสาไฟฟ้าก็หื่นเนอะ :laugh:
ต๋องต้องชอบพี่ดินแน่เลยอ่ะ
พี่ดินโกรธแล้ว งานเข้าพี่เสาไฟฟ้าซะแล้ว
+1ให้คนแต่งค่ะ ^ ^
-
ตอนนี้พี่ดินคงเครียด
-
โอย เครียดดดดดด
-
แย่แล้วสิเนี่ย
-
อ่านรวดเดียวมาถึงตอนนี้เลยย
:z3: :z3: :z3: :z3:
เสาไฟฟ้าาาา
จายเย็นๆน้าาาา
พี่ดินอ่าาาาาา เครียดอารายยยย
ต๋องงง เพื่อนเลวๆแบบนี้พี่ดินไม่ต้องไปคบหรอกก
โอ้ยยยย
เครียดดดดด
-
ศึกชิงนาย บังเกิดแล้วครับทั่น เอิ๊กๆๆๆ :m20:
-
:z13: :z13:
ศึกชิงนาย บังเกิดแล้วครับทั่น เอิ๊กๆๆๆ :m20:
>>>>ลูกอ่อนอะดิ๊ ถึงได้มาเสพย์มาม่าตอนตี 5 :laugh: :laugh:
อนุญาตให้จิ้นว่าเป็นน้องดินได้นะกร๊ากก.... :z2:
-
อีกคนก็เพื่อน อีกคนก็สามี พี่ดินเลยเลือกเข้าข้างไม่ถูก :z3:
-
อ่านทันแล้วๆๆๆๆ
เย้ๆๆๆ
เสาไฟฟ้าหน้ามืดแล้วพี่ดินจะทำไงเนี่ย ครึครึ
-
เพื่อนก็เคลียร์กันซะทีเนอะ
ขอให้ต๋องเป็นคนใหม่นะ เป็นคนดีๆ เสียที
ปล ยังแอบขำตอนที่พี่ดินแก้ตัวเรื่องรอยรักตามตัว 55
เสาไฟฟ้าใจร้อนมาก แย่แน่ๆ งานนี้พี่ดินจะโกรธรึป่าวเนี่ย
-
สงสารพี่ดินจัง :impress3:
แต่พี่ดินเข้มแข็งสมกับเป็นลูกผู้ชายคนหนึ่งจริงๆ ค่ะ ยอมเลิกยาแล้วหันมาทำตัวให้เป็นคนดี
และยังพยายามทำให้เด็กๆ ด้อยโอกาสได้เป็นคนดีด้วย :L1:
เป็นกำลังใจให้ทั้งดินกับต๋องค่ะ ถึงจะสงสารต๋องด้วยแต่ยังไงพี่ดินก็ต้องรักภูอยู่แล้วล่ะเนอะ
ภูก็อย่าหึงให้มากนัก ก็เข้าใจว่ารักว่าหวงแต่ควรมีเหตุผลด้วยนะคะ :กอด1:
-
มาม่าข้นทะลักจัง ไม่มีกุ๊กกิ๊กเลย เครียดๆๆ
-
ในที่สุด ปริศนาก็กระจ่างแล้ว !!
แต่ ณ ตอนนี้เชียร์เสาไฟฟ้าค่ะ 555
ปล เรียกเสาไฟฟ้าจนลืมชื่อจริงเลยแฮะ = =
-
พี่ดินสู้ๆน้าา
เป็นกำลังใจให้
^^
ขอบคุณค่ะ
-
เพิ่งเข้ามาอ่านคับ....เรื่องสนุกดี...น่ารักด้วย....
-
พี่ดินสู้ๆ เรื่องเลวร้ายมันผ่านไปแล้ว :3123:
-
คนกลางที่ลำบากใจ
-
มีแต่ดราม่าง่ะ
เหอๆ
อยากได้หวานๆ บ้างก่า
ดินสู้ๆ น้าส์
-
ซวยแล้วไง เสาไฟฟ้า
ดันอารมณ์ร้อน เจอพี่ดินงอลแน่ๆ
สมน้ำหน้า
สะใจนิดๆ ที่เสาไฟฟ้าจะต้องโดนทำโทษ
แต่ ... ไม่เอามาม่า
ขอเป็นซกเล็ก เลือด น้ำตกแทนเน่อ T.Romance
-
^^
-
เหอะ ๆ นายเสาไฟฟ้า ฟิวส์ขาด 555
-
มารอดู พี่ดิน
จัดการ เสาไฟฟ้าและนายต๋อง
และรอฟ้าหลังฝนด้วย
มาเร็ว ๆ นะคับ :L2:
-
พี่ภูใจเย็นๆนะ
สงสารพี่ดิน :กอด1:
-
ดีคับ
-
พิษรักแรงหึง...เข้าใจครับ ว่ามันหน้ามึดที่สุด
-
เอาแล้วไงสุดท้ายก็ต้องเจอกันแบบจัง ๆ :เฮ้อ:
แต่ฟังจากเรื่องที่ดินเล่ามาต๋องก็ไม่ดีอะ
ผสมยาไปในน้ำเพื่อให้เชื่อฟังและทำงานให้
ตอนนั้นอย่างงี้คงไม่ใช่เพื่อนแล้วมั้ง
:pig4: writer คะ
-
ดีคับ
เพิ่งได้รู้จักพี่ดิน
แต่ก็ติดตามทั้งคืนจนทันแล้ว
นับถือพี่ดินจริงๆ
ใจแข็งสุดยอด
แต่ก็อ่อนได้สุดยอดเช่นกัน
รักพี่ดินครับ
-
เหมือนต๋องจะเปงคนดี :a5: เอ๊ะ!! หรือไม่ดี
ขอให้ฟ้าหลังฝนมาไวๆละกัน
ปล.ไม่น่าเชื่อพี่ดินเคยติดยา
-
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
:bye2: :bye2:
-
เป็นเรื่องๆๆๆๆ
พี่ดินสู้ๆๆๆๆ....เข้ามารอจ้า
-
เข้ามารอพี่ดีนครับบบบบบบ o18 o18
-
เข้ามารอตอนใหม่ค่า :m32: :m32: :m32:
-
เอ้า มัวแต่กัด พี่ดินนักเลงใหญ่ เดือดแล้ว
พี่ภู ง้อด่วน รู้นะว่า หึง ดิน แต่ ถามกันหน่อยได้มั้ย
ว่ามันเกิดอะไรขึ้น ตัวเองยังมีอดีต แล้วดินก้อต้องมีบางล่ะน๊า
ไปเลยพี่ภู ง้อเลย
-
:monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
พี่ดินนนน พี่ดินอย่าเศร้าน๊าาาาาาา
ขอร้องอย่าทะเลาะกันเลย มันเหมือนทำร้ายพี่ดินทางอ้อมนะ
ขอให้ฟ้าหลังฝนสดใสสุดๆๆๆนะ :sad11:
-
มารอพี่ดิน ปรี๊ดดดดดดดดดดดสลบไปแล้วยัง
เจอเพชรหึงของเสาไฟฟ้าเข้าไปเนี่ย
-
ตอนที่ 31
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line16/00024619_93426.gif)
และแล้ววันนี้เรื่องก็มาจบที่โรงพยาบาลอีกจนได้ พี่หมอค้อนจนตาจะกลับอยู่แล้วผมก็ได้แต่ทำเฉยๆไว้
ปากที่แตกไปเมื่อวันก่อนยังไม่หายดีวันนี้ก็ต้องมาแตกซ้ำ
เพิ่งมาซ่าเอาตอนอายุ 24 เนี่ยนะไอ้ภู มึงนี่อารมณ์ร้อนช้ากว่าวัยรุ่นคนอื่นเค้าจริงๆ
ไอ้แก๊กกับน้องก้านที่ตีกันมาตลอดทางตั้งแต่บ้านไอ้เปี๊ยกถึงโรงพยาบาลหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้ ไม่ใช่ไปต่อยตีกันจนปากแตกกลับมาให้พี่หมอมองหน้าอีกนะ แม่ง!!! ไอ้คู่นี้ก็จริงๆเลยรู้ว่าไม่ถูกกันแต่ก็ขยันต่อปากต่อคำกันจริงๆ
ไอ้แก๊กแม่งโคตรรักเพื่อนเลย หายไปกับคู่ปรับแล้วปล่อยให้ผมนั่งมองหน้าอยู่กับไอ้ห่านั่น แถมมันยังนั่งคุมเชิงอยู่ตรงข้าม อยากจะเหยียบไอ้แก๊กให้จมดินจริงๆเลยแม่ง ถ้าไม่ติดว่ากำลังเป็นห่วงดินนะ ผมจะไม่มีวันให้ไอ้บ้านี่ติดรถมานั่งคุมเชิงผมอยู่แบบนี้หรอก
นั่งมองหน้า ตาต่อตาฟันต่อฟัน สายตาที่ตรวจสอบผมตั้งแต่หัวจรดเท้าทำให้อยากเอาตีนนาบหน้ามันอีกรอบจริงๆเลยแม่ง ยังไม่คิดบัญชีที่แตะนู่นจับนี่เมียกูเลยนะ ไอ้ห่านั่งคิ้วแตกจนเลือดกลบตาก็ยังอุตส่าห์จะมาจ้องตาข่มขวัญกูได้
ให้เมียกูตื่นก่อนเถอะ จะบังคับให้ไอ้เปี๊ยกประกาศต่อหน้าแม่งเลยว่านายภูตะวันคนนี้เป็นใคร เอาให้แม่งตะลึงจนหาทางกลับบ้านไม่ได้เลยมึง
ให้ตายเหอะภูตะวัน ในชีวิตลูกผู้ชายมึงเคยหึงใครได้ขนาดนี้มั้ย ไม่ต้องคิดก็รู้คำตอบว่าไม่เคย ในชีวิตนายภูตะวันไม่เคยง้อใคร ถ้าไม่นับกรแล้วผมไม่เคยต้องมาเอาใสใจใครเท่านี้มาก่อน จะว่าไปแล้วกับกรเองก็แทบจะไม่เคยหึงเสียด้วยซ้ำ เพราะต่างคนต่างรู้และต่างคนต่างไว้ใจว่าเราเป็นอะไรกัน
แต่กับดินไม่ใช่ ถึงดินจะรู้ว่าตอนนี้สถานะของเราคืออะไร แต่ไอ้เปี๊ยกคงไม่เข้าใจหรอกว่ารักแล้วมันหวง มันหึง และมันต้องการเป็นเจ้าของ เพราะดินไม่รู้ว่าคนรักแตกต่างจากเพื่อนทั่วไป เค้าเลยวางตัวได้เสมอภาคเท่ากันทุกคน
ผมเองก็เข้าใจไอ้เปี๊ยก แต่อารมณ์นั้นความหึงมันทะยานขึ้นสูง ช้างที่ว่าใหญ่แค่ไหนผมก็มองว่ามันเล็กได้เท่าพารามีเซียมนั่นแหละ ใจผมอยากประกาศให้โลกรู้ไปเลยว่าดินกับผมเราเป็นอะไรกัน แต่มันไม่ง่ายขนาดนั้นเลยให้ตาย นักเลงใหญ่เค้าต้องไม่มีวันยอมแน่ๆ
ห้องที่ดินเข้าไปไฟหน้าห้องที่บ่งบอกว่ากำลังใช้งานดับลงแล้ว พี่หมอไม่รู้หายไปไหนมีแค่พยาบาลออกมาแค่คนเดียวเท่านั้น เอาวะ วินาทีนี้ใครจะออกมาก็ได้ แค่อยากรู้ว่าดินเป็นอะไรไปก็แค่นั้น
“คนไข้อยู่ในอาการเครียดและพักผ่อนไม่เพียงพอเลยวูบไปน่ะคะ ตอนนี้ไม่เป็นอะไรแล้ว หมอให้น้ำเกลือและให้พักผ่อน อีกสักพักคงจะเข้าเยี่ยมได้เดี๋ยวจะมีพยาบาลออกมาตามนะคะ”
ใจที่ฟูฟ่องพองโตห่อเหี่ยวเลยทันที ไอ้บ้าอีกคนที่ดีดตัวขึ้นพร้อมๆกันตอนที่เห็นพยาบาลออกมาก็มีสีหน้าผิดหวังเหมือนกัน สุดท้ายผมยังเข้าไปเยี่ยมเมียตัวเองไม่ได้เหรอวะ เอาเหอะแค่รู้ว่าดินไม่ได้เป็นอะไรมากก็ดีแล้ว จะให้รอนานแค่ไหนก็รอได้ แต่ที่หงุดหงิดในหัวใจเพราะไอ้เหียกนี่ก็นั่งรอเข้าเยี่ยมเมียผมอยู่เหมือนกัน
“น้องดินตื่นนานแล้ว” มันสมควรโดนไหม รู้ว่าดินตื่นนานแล้วคนแรกที่ต้องเรียกคือสามีน้องเค้าไม่ใช่หรือไง
“อ้าวไอ้เหี้ยแก๊ก แล้วทำไมมึงไม่บอกกู”
“ก็กูเห็นมึงกำลังหลับสบาย” ขดตัวเป็นดักแด้อยู่บนโซฟาเดี่ยวเนี่ยนะเรียกว่าหลับสบาย
“แล้วไอ้เหี้ยนั่นหายไปไหนแล้ววะ”
กวาดตามองหาศัตรูฝั่งตรงข้ามก็ไม่เห็นมันอยู่ในสายตา คำตอบที่ผมหวังไว้คือมันกลับไปแล้วนะ
“เข้าไปเยี่ยมน้องดินตั้งนานแล้ว”
ขอบใจมากแก๊ก เป็นคำตอบที่ทำให้ไฟออกหูกูเลยตอนนี้
“มึงปล่อยให้ไอ้เชี่ยนั่นเข้าไปหาดินทำไม มึงก็รู้ว่ามันเป็นใคร มึงยังให้มันเข้าไปอีกนะแก๊ก”
“อ้าวก็เค้าบอกว่าเป็นเพื่อน เมื่อวานน้องดินบอกว่าเป็นเพื่อน มึงใจเย็นๆสิภู เค้าห่วงเพื่อน เค้าผิดตรงไหน ถ้าเป็นกูล่ะ กูเป็นแบบนี้บ้างมึงจะทำไง”
“ไปรอที่วัดอย่างเดียวเลยไงไอ้ฟาย จะได้ไม่เสียเวลากู”
อารมณ์ผมพุ่งสูงทะลุฝ้าเพดานขนาดนี้มันยังมีอารมณ์มาทำซึ้ง เจอผมไม่ซึ้งด้วยซวยไปเลยไอ้แก๊ก หน้าหงอยเลย
“น้องก้าน แล้วถ้าเป็นน้องก้านล่ะครับ น้องก้านก็เข้าใจอารมณ์นี้ใช่มะ”
อ๋อ ที่มันหน้าหงอยนี่ไม่ใช่เพราะว่าน้อยใจหรอกครับ มันจะอ้อนน้องก้านที่ยืนทำหน้าบอกบุญไม่รับอยู่ข้างๆ
“เป็นผมนะ ผมจะทำเหมือนพี่ภูเลยแปะ”
ขอ แตะมือน้องก้านหนึ่งที ก่อนจะติดเกียร์หมาเข้าห้อง นี่ผมปล่อยให้ไอ้เวรนั่นทำคะแนนสงสารกับเมียผมไปเท่าไหร่แล้ววะ มันคิ้วแตก ตาบวม ส่วนผมปากแตกหน้าก็บวมเหมือนกันนะ ก็อยากอ้อนแฟนเหมือนกันเว้ย ต้องไปลุ้นเอาหน้าเตียงอีกว่าแฟนนักเลงเค้าจะเข้าใจอารมณ์โรแมนติกแบบดิบๆ อย่างนี้มั้ย
เข้ามาในห้องเห็นนักเลงใหญ่นั่งห้อยขาอยู่บนเตียง เค้าเปลี่ยนเสื้อผ้ามาเป็นชุดธรรมดาแล้ว นี่แสดงว่าพี่หมออนุญาตให้กลับบ้านได้แล้วใช่มั้ย
“ดิน เป็นไงบ้างหมอให้กลับบ้านแล้วใช่มั้ย งั้นกลับบ้านกันเถอะ”
ผมแกล้งมองเมินทำเป็นไม่เห็นว่าไอ้ที่ยืนข้างๆนักเลงนั้นคือศัตรูหมายเลข 1 ของผมในขณะนี้
ไม่มีคำตอบจากปากนักเลงใหญ่ นั่นไม่ได้ทำให้ผมใจหายเท่ากับในสายตาเค้าไม่ได้มองมาที่ผม ไอ้เปี๊ยกสร้างโลกส่วนตัวให้อยู่แค่ตัวเองกับเพื่อนคนนั้น ไม่สนใจที่จะตอบคำถามผม ไม่สนใจด้วยซ้ำว่ามีผมอยู่ในห้องนี้ด้วย
ผมเดินไปหยิบของที่ดินติดตัวมาเล็กน้อยที่โต๊ะหัวเตียง กำลังจะสอดแขนเข้าไปประคองคนป่วย แต่มือยังยื่นไปไม่ถึงแขนโดนก็อีกฝ่ายดึงกลับไปเสียก่อน
“ดินเป็นอะไร ยังปวดหัวหรือยังเจ็บตรงไหนอยู่มั้ย หมอให้กลับบ้านได้แล้วไม่ใช่เหรอ”
“หมอ ให้กลับบ้านแล้วน่ะใช่ แต่ไม่ได้จะกลับกับมึง ไปเถอะต๋อง กูโอเคแล้วกลับกันเองได้ไม่ต้องรบกวนใครคนอื่น ก้านกูกลับแล้วนะกลับพร้อมกูมั้ยไม่ต้องห่วงนะกูกลับกับเพื่อนได้ ไปนะพี่แก๊ก”
เค้าร่ำลาทุกคนแต่จงใจจะมองเมินแค่ผมเพียงคนเดียว มึงจะยอมได้หรือภูตะวัน มึงยอมรับได้เหรอว่ามึงเป็นคนอื่น คำพูดที่ผ่านหูไปเมื่อกี้ย้ำชัด มึงเป็นคนอื่นว่ะภู น่าขำจริงๆ มึงบอกใครๆว่าเค้าเป็นเมีย แต่เค้าบอกใครๆว่ามึงเป็นคนอื่น เจ็บดีมั้ยวะ
ตรงใจนี่โคตรจะเจ็บ แต่ไอ้แมกม่าที่ไหลวนอยู่ในอกตอนนี้ปะทุออกมาเป็นลาวาแล้ว ผมไม่สนใจสิ่งมีชีวิตอื่นใดในห้อง ในกรอบสายตามีแค่นักเลงใหญ่ปากแข็งตรงหน้าแค่คนเดียว ทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างลงพื้น พุ่งตัวเข้าไปประชิดนักเลงใหญ่ คงไม่มีใครจะคาดคิดล่ะสิว่าคนที่ใจเย็นอยู่ได้ตลอดเวลาอย่างผมจะอารมณ์ขาดผึงเอาตอนนี้ แขนข้างหนึ่งคว้าแขนนักเลงไว้ได้ กวาดตามองดีแล้วว่าพยาบาลถอดสายน้ำเกลือออกเรียบร้อย
สายตาผมเกรี้ยวกราดไปทั่วไม่ให้ใครเข้ามายุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้ ดึงตัวดินมาประชิดแล้วลากออกไปทันที ไม่สนแม้กระทั่งว่านี่ไม่ใช่คลีนิคส่วนตัวของพี่หมอ แต่เป็นโรงพยาบาลเอกชนขนาดใหญ่ที่อาจจะมีใครรู้จักผม
ดินต่อต้าน แรงดึงกลับก็พอรู้ว่าเค้าไม่ได้เต็มใจมาด้วย แต่อารมณ์นี้ไม่ใช่เรื่องที่จะต้องสนใจว่าเค้าจะเต็มใจมากับผมมั้ย ถึงเค้าจะต่อต้านแต่ไม่ได้โวยวายอะไร มองจากภายนอกก็คงดูเหมือนเราฉุดกระชากลากถูกันแบบที่คนกำลังเร่งรีบเฉยๆ (มั้ง) ก็บอกแล้วว่าควันออกหู วินาทีนี้กูไม่รู้อะไรแล้วโว้ย
ถึงรถได้ก็ยัดไอ้คนที่ปากดีบอกว่าผมไม่ได้เป็นอะไรกับมันแล้วกดล็อคปิดทันที ไว้ใจไม่ได้หรอกนักเลงคนนี้ถึงจะเป็นคนตรงๆและซื่อๆแต่ความร้ายกาจไม่แพ้ใครเหมือนกัน ผมเดินอ้อมตัวรถจนมาถึงฝั่งคนขับแล้วค่อยปลดล็อคเปิดประตูยัดตัวเองเข้าไปแล้วกดล็อคใหม่ทันที
ดิน นั่งตัวเกร็ง ตาเค้าจ้องมองไปข้างหน้า ทำทีท่าว่าในรถคันนี้ไม่มีผม เค้าทำเหมือนอยู่คนเดียว เมินผมโดยสมบูรณ์แบบทั้งๆที่ผมอ้อมหน้าเค้าเพื่อดึงเบลล์มารัดให้เค้ายัง นั่งตัวตรงไม่สนใจเลยเถอะ ไม่สนใจ ไม่ห้ามปรามแต่ก็ไม่ให้ความร่วมมืออะไร ตอนผมอ้อมตัวผ่านหน้าเค้าเกร็งตัวตรงจนรู้สึกได้ รู้เลยว่าเหมือนไม่สนใจแต่เค้าระแวดระวังภัยอยู่ตลอดเวลา
ผมเหยียบคันเร่งออกสู่ถนนทำเหมือนกับว่าถนนเส้นนี้เป็นของกูแค่คนเดียว จุดหมายปลายทางคือบ้าน วันนี้เห็นทีผมกับดินเราต้องเคลียร์ให้เข้าใจกันเสียแล้วมั้งว่าระหว่างเราเรียกว่าอะไร แล้วผมคงต้องบอกว่าผมขี้หึงมากแล้วควบคุมตัวเองไม่ได้ ผมยอมให้เค้าได้ทุกอย่างแต่ผมอยากขอให้เค้ายอมให้ผมแค่เรื่องนี้เรื่องเดียว ไม่ว่าภาพไหนๆที่มันสะท้อนเข้าตาผมแล้วส่งผลกระทบต่อจิตใจให้คลุ้มคลั่งแบบนี้ได้ ไม่เป็นผลดีต่อใครทั้งนั้น ไม่ว่าดิน ตัวผมเอง หรือคนรอบข้าง
ถนนใจกลางกรุงเทพแต่ผมใช้เวลาไม่นานก็กลับถึงบ้าน รถคันใหญ่แต่ผมสามารถขับได้ไม่ต่างจากมอเตอไซค์ถ้าอยู่ในอารมณ์แบบนี้
รู้ทั้งรู้ว่ามันอันตรายแต่ผมบังคับตัวเองไม่ได้
อารมณ์อยู่เหนือการควบคุมของสติ
ผู้คนที่มารอรับอยู่หน้าบ้านแตกกระเจิงกันไปคนละทิศคนละทางเมื่อรับรู้ว่าผมอยู่ในอารมณ์ไหนและกระชากลากถูใครมาด้วย ดินไม่ได้ขืนตัวเอาไว้เหมือนก่อนหน้านี้แล้ว เหมือนเค้าจะรู้ว่าอารมณ์นี้ต่อให้ใครก็ฉุดผมไม่อยู่ ประตูห้องนอนถูกกระแทกปิดทันทีที่ก้าวเข้ามาถึง
ร่างเล็กๆของนักเลงใหญ่ถูกเหวี่ยงขึ้นไปบนสนามรบ เค้าไม่ได้กลัวตัวสั่นอย่างที่คิดไว้จริงๆ ตาเค้าจ้องสบตาผมอย่างคนที่ไม่คิดจะต่อสู้ แต่ไม่ได้หมายความว่าจะยอม
ผมโกรธ อยากอาละวาด อยากพังทลายข้าวของทุกชิ้น ทุกสิ่งทุกอย่างขัดหูขัดตาไปหมด ทั้งๆที่ต้นเหตุอยู่ตรงหน้า แต่ผมก็ไม่กล้าพอที่จะทำร้ายเค้า อยากจะคุยด้วยอารมณ์ที่เย็นลงกว่านี้ แต่มันก็ยากที่จะข่มใจ สายตามองจ้องร่างตรงหน้าตลอดเวลาเหมือนกลัวว่าถ้าผมกระพริบตาแค่เสี้ยววินาที ร่างตรงหน้านี้จะหายไป เดินวนไปวนมาหน้าเตียงอยู่หลายรอบแล้ว แต่ไอ้ที่ลุกไหม้อยู่ในอกไม่เห็นจะเบาบางลงเลยสักที
“โว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
ได้แต่ร้องระบายความอัดอั้นที่มันปะทุอยู่ข้างใน ใครก็ได้ช่วยให้หลุดไปจากอารมณ์ตรงนี้ที ใกล้จะบ้าเต็มที่แล้ว
ผมทรุดตัวลงนั่งที่ปลายเตียง แต่ก็ยังไม่วายให้สายตาโฟกัสร่างคนตรงหน้าเอาใว้ วูบหนึ่งคิดอยากที่จะขังดินเอาไว้ในห้องนี้ ให้อยู่รอผมแค่คนเดียว ไม่ให้ออกไปพบเจอใครจนทำให้ผมต้องกลายเป็นคนบ้าอยู่แบบนี้เลย
แต่มันไม่มีทางที่จะเป็นไปได้ ถ้าผมทำแบบนั้นผมเสียดินไปตลอดกาลแน่ๆ ถึงเวลานั้นเชื่อได้เลยว่าคนที่ตายต้องกลายเป็นผมคนเดียวจริงๆ
“มึงเป็นอะไรไอ้เสาไฟฟ้า มึงจะหายบ้าหรือยัง”
คนที่ส่งเสียงทำลายบรรยากาศอันน่าอึดอัดนี้คือดิน
“ยัง”
“งั้นมึงหายบ้าเมื่อไหร่ก็เรียกด้วยแล้วกัน ปวดหัว”
“ทำไมดินต้องบอกใครๆว่าพี่เป็นคนอื่น ทำไม”
คำว่าเรามันไม่มีความหมายอะไรเลยเหรอวะ
“ก็พูดเรื่องจริง มึงมีปัญหาอะไร”
“แต่เราตกลงกันแล้ว”
วันนั้นเราตกลงทั้งคำพูดและการกระทำแล้วว่าเป็นอะไรกัน
“เราตกลงกันแล้วใช่ แต่กูเป็นคนไม่ใช่สิ่งของพวกมึงจะต่อยกันเพื่ออะไร เพื่อคนชนะจะได้กูไปงั้นเหรอ เสียใจนะกูไม่ใช่ของรางวัลของใคร”
“พี่ไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น”
“แต่คำพูดและการกระทำของมึงใช่ มึงต่อยกันเหมือนกูเป็นสิ่งของ เหมือนอะไรสักอย่างที่ไม่มีหัวใจ ไม่มีความสำคัญ ไม่มีอะไรที่บ่งบอกว่ามึงให้เกียรติกูเลย ถ้าคำว่าเมียของมึงแปรออกมาอย่างที่มึงทำวันนี้ ก็พอกันสักทีดีมั้ย ต่างคนต่างกลับไปที่จุดเดิมเถอะ”
“ไม่”
ผมไม่ยอมรับข้อเสนอนั้นเด็ดขาด ร่างของนักเลงที่กำลังจะเดินจากไปถูกผมกระชากเข้ามาหาตัวเองอีกครั้ง ไม่อยากโหดร้าย ไม่อยากทำลายคนๆนี้เลยแต่ผมก็เสียไปไม่ได้ ผมสูญเสียความรักอีกครั้งไม่ได้แล้ว
เพราะมันจะไม่แค่เจ็บแต่มันทำให้ผมตายลงไปได้เลย คำพูดตัดรอนเมื่อกี้ยิ่งกว่ามีดที่กรีดผ่ากลางหัวใจผมเสียอีก
กลับไปที่เดิมกลับไปที่จุดเริ่มต้นเหรอ
ทั้งนรกทั้งสวรรค์ต่างก็รู้ดีว่าผมรับข้อเสนอนี้ไม่ได้ ไม่มีวันได้
ริมฝีปากผมทาบทับลงไปบดขยี้จนได้กลิ่นคาวเลือด สติฝ่ายดีโดนโจมตีด้วยสติฝ่ายร้ายจนหมดสิ้นแล้ว ในเมื่อตอนนี้ผมเอาชนะนักเลงด้วยใจไม่ได้ ต่อให้ต้องพันธนาการไว้ด้วยร่างกายผมก็ต้องทำ
แรงขัดขืนเพื่อให้ริมฝีปากเป็นอิสระโดนผมบดบี้ลงไปด้วยริมฝีปากซ้ำๆ ลิ้นร้อนภายในโพรงปากโดนกวาดต้อนและใช้ลิ้นยึดเหนี่ยวเอาไว้ดูดกลืนเหมือนต้องการจะให้มันละลายกลายเป็นเนื้อเดียวกัน
มือร้อนลูบไล้ไปตามลำตัวลากผ่านทุกๆตารางพื้นพี่เพื่อตีตราจอง แล้วเลื่อนขึ้นมาล็อคไหล่บางเอาไว้เมื่ออีกฝืนตัวหนีปัดป้อง กว่าริมฝีปากจะเป็นอิสระก็บวมเห่อจนแดง แลบลิ้นเลียปลอบใจอยู่เนิ่นนานก็ต้องลากผ่านไปหาเป้าหมายต่อไป
ใบหน้า ไรผม ขมับและลำคอ ทุกๆส่วนที่ลิ้นร้อนลากผ่านเป็นของผม ถ้าหากว่ามันไม่ใช่ทำไมต่อต้านอยู่ดีๆฝ่ายตรงข้ามถึงได้ตอบสนองกลับมาภายในเวลารวดเร็วขนาดนี้
มีแต่เจ้าของเท่านั้นที่จะรู้ว่าตรงไหนที่ไวต่อความรู้สึก ไม่มีที่ไหนกระชากเสียงครางแหบพร่าเสียงแรกได้เท่ากับใบหูอีกแล้ว แค่เพียงลากลิ้นเลียเบาๆแล้วลากผ่านเข้าไปในรูหู แค่นั้นร่างทั้งร่างก็ร้องครางดิ้นพล่านอยู่ในอกผม
ไม่ มีใครรู้ว่ายอดอกสีอ่อนที่ผมลากลิ้นวนเลียสลับขมเม้มอยู่นี้ ดินจะรับรู้รสชาติของความเสียวซ่านได้ดีถ้าใช้ปลายนิ้วเขี่ยอีกด้านหนึ่งไป พร้อมๆกัน ผมรู้ว่าครั้งนี้ดินไม่ได้เต็มใจเหมือนครั้งไหนๆที่ผ่านมา แต่ท่วงท่าและลีลาที่ผมรู้จังหวะแตะต้องร่างกายนี้ดีกว่าใครๆเป็นตัวบีบ บังคับ เป็นตัวบังคับให้เค้าต้องตอบสนองตามอารมณ์ที่โดนชักพา
ผมรู้ว่าดินตื่นเต้นกับท่วงท่าและลีลาที่แตกต่างออกไป เค้าจะตอบสนองและรับสัมผัสได้ดีเป็นพิเศษถ้าเป็นท่วงท่าและลีลาแปลกใหม่ที่เค้าไม่คุ้นเคย เหมือนตอนนี้สเตปที่ผมใช้ปลุกเร้าบางช่วงก็เชื่องช้าอ่อนหวาน บางช่วงจังหวะก็ทำเอาร่างทั้งร่างสั่นสะท้านเพราะทั้งเร่าร้อนและรุนแรง
เหมือนตอนนี้ตอนที่ผมไล่ต้อนดูดและขบเม้มไปตามเนื้อตัวทำให้ดินร้องลั่นและหดตัวหนี ปลายเท้าถีบผ้าปูที่นอนจนยับย่น มือที่ปะป่ายก่ายหลังผมเปลี่ยนมาเป็นกอบกุมแท่งความเป็นชายของตัวเองเอาไว้ แล้วชักเข้าออกเป็นจังหวะตามที่ผมจะนำพาไป เพียงไม่นานที่ลิ้นผมลากผ่านและไล้วนอยู่ตรงแอ่งสะดือ เค้ารู้ดีว่าสถานีต่อไปของผมคืออะไร เค้าถึงได้เปลี่ยนเป้าหมายจากชักจังหวะให้แท่งของความเป็นชายไปลูบไล้ที่สันหลังของผมแทน แล้วแท่งร้อนแท่งนั้นก็ถูกครอบครองด้วยปาก ผมเลียส่วนปลายลากลิ้นไล้ไปตามความยาวจากปลายยอดถึงโคน ทำแบบนั้นซ้ำๆก่อนที่จะครอบครองแท่งเนื้อร้อนไว้ในปากแล้วเร่งจังหวะให้ใครอีกคนปลดปล่อยความต้องการออกมาก่อน
“พร้อมที่จะรู้แล้วใช่มั้ย ว่าดินเป็นของใคร ดินเป็นของพี่ รู้ไว้นะ ดินไม่ใช่สิ่งของ แต่ดินเป็นคน เป็นคนของพี่นะ เป็นหัวใจของพี่ ถ้ามัดดินเอาไว้ด้วยใจไม่ได้ พี่ก็จะมัดดินเอาไว้ทั้งสองอย่างไม่ให้ไปไหนอีกเลย ไม่ให้ไปไหนไกล อยู่แค่ตรงนี้ อยู่กับพี่นะดินเข้าใจมั้ย”
ส่วนยอดของเสาไฟฟ้าถูกทาทับด้วยของเหลวที่ผลิตออกมาจากดินส่วนหนึ่งผมปล่อยให้มันออกมาเป็นช่วยเบิกช่องทางที่จะประสานเป็นของกันและกันเอาไว้ อีกส่วนหนึ่งผมเก็บกลืนเข้าไปอยู่ในตัวผมคนเดียว
ผมจับให้ดินนอนหงายเอาหมอนหนุนก้นเอาไว้ ขาข้างหนึ่งพาดเอาไว้กับบ่า โน้มตัวลงไปแลกจูบเร่าร้อนเพราะสีหน้าที่ส่งมายั่วอารมณ์ให้ต้องเอาเสาแหย่เข้าไปในโพรงดิน
“อะ อ๊า อ๊าาาาาา”
เมื่อส่วนหัวหลุดเข้าไปได้ เสียงร้องครางประสานเป็นเสียงเดียวกันโดยไม่ได้นัดหมาย ความคับแน่นและอุ่นร้อนรัดเกี่ยวเสาไฟฟ้าเอาไว้เสียแน่น
ทั้งๆที่โพรงดินแสดงความเป็นเจ้าของเสาไฟฟ้าซะขนาดนี้ ยังจะปากดีบอกใครๆว่าไม่ได้เป็นอะไรกันอีกเหรอ ผมยังเป็นคนอื่นอยู่อีกเหรอ
ปล่อยให้โพรงดินได้มีเวลาคลายความกดดัน และปล่อยไอแห่งความร้อนรุ่มออกไปบ้างแล้ว ผมก็จัดการส่งเสาไฟฟ้าเจาะเข้าไปในดินแบบเน้นๆเป็นจังหวะทันที แรงถาโถมที่ส่งเข้าออก และสายตาที่ผสานเข้าหากันด้วยความเสน่หาและเปี่ยมล้นไปด้วยความต้องการในสิ่งเดียวกัน แท่งความเป็นชายของดินเตรียมพร้อมที่จะปลดปล่อยอีกครั้งเมื่อมันเสียดสีไปกับหน้าท้องตามจังหวะที่ขุดเจาะโพรงดิน ไม่ต้องเปลี่ยนหลายท่าไม่ต้องอดทนเวลาให้ยาวนานอะไร เพียงแค่ได้สบตาและรับส่งจังหวะกันตามความต้องการแล้วไม่นานก็ถึงจุดหมาย
ทุกอย่างจบลงที่ปลายทางแห่งความสุขสมทางความใคร่เหมือนกัน
แต่ความรู้สึกของเราทั้งคู่ไม่เหมือนกัน
คนหนึ่งประสบความสำเร็จด้วนการแสดงความเป็นเจ้าของทางกามอารมณ์
แต่อีกคน
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line16/00024619_93426.gif)
==============================
เครียดอีกจนได้ อิพี่ภูทำไมทำแบบนี้ :serius2:
-
ไม่ได้อ่านมาสองวัน เลยอ่านสองตอนควบ...ทำไมความรู้สึกมันต่างกันฉะนี้..
ตอนก่อนก็เครียดซีเรียสซะไม่มี ที่ได้รู้อดีตเบื้องลึกที่แสนจะดาร์กของพี่ดิน :m15:
สงสารทั้งต๋องทั้งพี่ดิน ที่สภาพแวดล้อมที่อาจบีบให้ต๋องต้องเลือกทำในสิ่งที่ก็รู้ว่ามันเลวร้าย...
คนเรามันเลือกเกิดไม่ได้จริงๆ นะคะ แต่เราก็เลือกที่จะเป็นได้ เหมือนอย่างที่พี่ดินกำลังทำอยู่ตอนนี้
เอาใจช่วยให้ต๋องกลับมาใช้ชีวิตในทางที่ถูกต้องนะคะ..
มาตอนนี้กันบ้าง... :m25: :m25: :m25:
เสียเลือดอีกแล้ว พี่ดินนี่โดนภูสำรวจกันแบบตอนเว้นตอนเลยนะคะ
เอะอะเจาะๆ ระวังหน้าดินเสื่อมสภาพนะคะภู บำรุงบ้างอะไรบ้าง ก๊ากๆ
ไอ้นายภูนี่ก็ขยันหึงจริงๆ แถมหึงโหดอีกตะหาก ไม่ฟังเหตุผลไรเลย หลับหูหลับตาหึงอย่างเดียะ
ไอ้อารมณ์หึงก็เข้าใจอะนะ แต่ไปทำพี่ดินอย่างงี้แล้วเขาจะหายโกรธไหมล่ะเนี่ย
นักเลงเค้ายิ่งไม่เหมือนคนอื่นอยู่ ชิ
ปอลอ.พี่ดินน่าจะลองพูดสถานะที่แท้จริงระหว่างพี่ดินกะนายภูให้ต๋องฟังดูนะคะ เราว่าต๋องน่าจะเข้าใจและรับได้(มั้ง)เพราะที่ที่ต๋องเคยอยู่ก็น่าจะมีการละเล่นแบบที่พี่ดินเล่นกะภูเหมือนกัน (ไม่เชื่อลองถามพี่โตกะน้องเนมแห่งแบ๊ดกายดูก็ได้ อิอิ)
เอ่อ....แล้วไอ่ของเหลวที่ผลิตออกมาจากดินนี่มันอะไรคะ..555..ต้องตีความลึกเกิน อ่านรอบเดียวไม่เข้าใจ ต้องไปอ่านซ้ำอีกหลายๆ รอบเลยอ่ะ คิคิ :z1:
-
เอ่อ...มันจะแย่กว่าเดิมไหม ภู ทำแบบนี้ทำร้ายจิตใจพี่ดินชัดๆ
ขอโทษมันจะง่ายกว่าอีก :เฮ้อ:
-
ไม่ใช่มาม่าธรรมดานะ แต่มันต้มยำกุ้ง "น้ำข้น"
(http://ton.packetlove.com/picture/mama.gif)
-
พี่ภูแม่ง นิสัย แก่ก็ทำตัวทำใจให้สมกับคนเป้นผู้ใหญ่กว่าหน่อยเฮอะ
สงสารพี่ดิน โฮววววววววววววววววววว
พี่ดินจ๋า...........มามะ มาให้พี่นุ่นกอดโอ๋นะคะ :กอด1:
-
ว้าวๆๆๆ พี่ดินมาแล้ว
ปล.รักพี่คนแต่งกะพี่คนโพสต์จัง
-
เซ็งๆๆๆเผลอลบเม้นแรกไปอีก
อ๊ากกกกกกก
แต่โกรธภูอ่า ถ้าดินจะโกรธนี่ไม่สงสัยเลยทำไมทำแบบนี้ฮะ
:m15: :เฮ้อ:
-
อิพี่ภู แร๊งงงงงงงงงงงงง!!!
-
อิพี่ภู ทำเรื่องอีกจนได้ :angry2:
เฮ้อ เรื่องมันจะไปกันใหญ่ป่ะเนี่ย :เฮ้อ:
-
เวรของกรรมแท้ๆ
:z3:
คุณพี่ภูเคอะไม่มีทางอื่นที่ดีกว่านี้แล้วใช่ม้ายยยยยยยยย
ทำลงไปขนาดนี้คิดบ้างไหมว่าพี่ดินจะรู้สึกยังงัย
แล้วคิดเหรอว่าคนอย่างพี่ดินจะยอมง่ายๆ
เพียงเพราะโดนกระทำแบบนี้อ่ะ
แทนที่จะพูดกันดีๆ
กลับกลายมาเป็นแบบนี้ไปซะได้
เรื่องมันก็ยิ่งบานปลายสิคะ
ที่สำคัญมันยิ่งเปนโอกาสให้คนอื่นเข้ามาแทรกนะ
เพราะเดาได้เลยว่าเดี๋ยวพี่ดินต้องหนีกลับบ้าน
แล้วทำงัยละแถวนั้นกะมีต๋องอยู่
เปิดโอกาสให้คนอื่นได้เข้ามาชัดๆเลย
ดราม่าโดนใจมากๆเลยคะพี่ไรเตอร์
หวังว่าตอนหน้าคงได้น้ำตาไหลพรากสมใจ
เพราะเป็นพาสของพี่ดินแล้วนิเนอะ
จริงๆตอนนี้อ่านแล้วมันกะจี๊ดๆ
เหมือนจะเศร้า สงสารพี่ภู
แต่พอมาเจอช๊อตสุดท้ายเข้าไป
ความสงสารแปรเปลี่ยนทันที
:beat:
-
:z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
คะแนนพี่ภูลดฮวบเลยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
-
:serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
พี่ดินนน
โกดอารายยยย
ไอ้ต๋องมันพูดอารายยยยย
ทำไมถึงเปนแบบนี้้
:z3: :z3: :z3:
-
เฮ้อ....แรงอารมณ์....เรื่องจะยิ่งไปกันใหญ่นะคะนั่น คุณพี่ภู
สองตอนรวด....ขอบคุณนะคะ :กอด1:
-
แหงะ ไม่ชอบแบบนี้เลยอะ :serius2:
ปวดตับจริง ๆ เลย :z3:
-
เอ่อ.. หรือว่าเราจะเข้าข้างพี่ภูมากเกินไป เพราะเราสงสารพี่ภูอ่า
พี่แกเก็บอะไรไว้ในใจเยอะเกิน พอตอนนี้ทนไม่ไหวแล้วระเบิดออกมา มันก็เลยเป็นแบบนี้
เพราะงั้น เราเลยไม่โกรธพี่ภูแฮะ ถึงพี่ภูจะใช้วิธีไม่ถูกซะทีเดียวก็เถอะ แหะๆ :m29:
-
อ๊ากกกก พี่ภูมิทำไมทำอย่างงี้กับพี่ดิน :m15: :m15: :m15: :m15:
เสียใจน๊าาาาาาา ทำร้ายจิตใจพี่ดินอย่างงี้ได้ยังไง :z3: :z3:
พี่ดินนนนนนนนนนนนนนน :impress3: :m15: :m15:
-
ทำไมไม่คุยกันดีๆ แล้วใช่เหตุผลละใช่อารมณ์ทำไม
-
:m15: เข้าใจเสาไฟฟ้า
เพราะดินไม่เคยบอกความรู้สึกเรย พี่แกคงรุสึกไม่มั่นคงเมื่อต๋องโผล่มา
แถมพี่ดินยังเมินอีกอ่ะ เป็นใครก็โกรธแหละ
ปบ.ตอนหน้าก็เคลียร์เถอะนะไรเตอร์ เค้าไม่อยากกินมาม่า :call:
-
เหอๆ เราว่าพี่ภูแก้ปัญหาผิดวิธีนะ
-
เกิดอะไรขึ้นอีกเนี่ย
-
อิพี่ภูทำไมทำแบบนี้ :serius2:
:z3:
-
ภูอ่าาา ใจเย็นหน่อยจิ
ภูเป็นผู้ใหญ่กว่าพี่ดินตั้งเยอะ แต่พอเป็นเรื่องพี่ดินทีไร ภูกลายเป็นเด็กน้อยทันทีเลยอ่า
รักมาก เลยหวงมาก เลยระเบิดตูมมมมมมมมมมมมมม
หวังว่าจะเข้าใจกันโดยเร็วน้า เค้าไม่นิยมมาม่า่อ่าาา
-
ทำไมพี่ภูทำแบบนี้ :o12:
-
พี่ภูตั้งสติหน่อยๆๆ อย่ารุนแรงกับพี่ดินนักเลย
ใจเย็น แล้วค่อยๆพูด ค่อยๆจากันนะ :sad4:
-
แง่มๆๆ มึนกับฉากไอ้พี่ภูดราม่า
สงสารมัน สงสารพี่ดิน
-
อ่านและเม้นในโทรศัพท์จะเม้นติดไหมน้อ
อ่านตอนี้แล้วเครียดแต่ก้เชื่อว่าเดี๋ยวก็เข้าใจกันไม่ช้าก็เร็ว
-
:serius2: พี่ดินจะยิ่งไม่อยากอยู่ใกล้พี่ภูดิแบบนี้ TT
ขอบอกตรงๆเลย จะว่าเราลำเอียงก็ได้ค่ะ แต่เราสงสารพี่ภูนะ ..
พี่ภูรู้ใจตัวเองแล้วก็ยอมรับมันแต่โดยดี แต่พี่ดินอะ ก็รักพี่ภูเหมือนกันใช่หรือเปล่าล่ะ .. แล้วทำไมเรารู้สึกพี่ดินไม่เคยทำให้พี่ภูมั่นใจเลย เฮ้อออ
ถึงตอนนี้จะเหมือนพี่ภูทำร้ายจิตใจพี่ดิน แต่เราคิดว่าพี่ดินอะแหละทำร้ายพี่ภูมากกว่าอีก ..
มันเหมือนแบบ พี่ภูเป็นคนนอกที่พี่ดินกันออกมาจากโลกของพี่ดิน .. ที่ของพี่ดินที่มีต๋องอยู่ .. แล้วพี่ภูอยู่ตรงไหน?
พี่ดินไม่บอกอะไรพี่ภูเลย เป็นเราเราก็คงรู้สึกแย่มากอะ ..
แล้วนี่พี่ภูก็บอกว่าไม่เคยหึงใคร มันคงไม่แปลกมั้งที่อยากจะทำอะไรสักอย่างที่เป็นเหมือนเครื่องยืนยันว่านี่น่ะคนของเราจริงๆ ..
ถึงผลลัพธ์ที่ตามมามันอาจจะแย่ลงก็ตาม ..
มาม่าอะค่ะ ..
คนแต่งอย่าใจร้ายเลยนะคะ คนอ่านยังอยากยิ้มกับความน่ารักของพี่ดินน้าาา :o12:
-
เป็นใครก็คงทนไม่ไหว
ยิ่งเห็นเมียตัวเองทำเมินใส่อย่างนั้น
แต่พี่ภูก็ทำไม่ถูก ใจร้อนเกินไป
เห็นมั้ยพี่ดินโกรธเลย แล้วจะทำยังไงล่ะเนี้ย :เฮ้อ:
-
ขอตบกระโหลก?พี่ภูแรงๆสักทีจะได้มั้ย????
เพื่อจะเข้าใจนักเลงมากขึ้น
-
เอาเข้าไป
แล้วอย่างนี้
จะคืนดีกันตอนไหนล่ะ
-
อิพี่ภู ทำไมทำแบบนี้หว่ะหาาาา
-
มีหลายคนที่ถามว่าภูทำไมทำแบบนี้
แต่ว่าเค้าสงสัยว่า แล้วทำไมดินต้องทำอย่างนี้ด้วย ก็เข้าใจนะว่าดินอารมณ์ใหน
ใช่ที่รู้สึกว่าตัวเองไม่ใช่สิ่งของ มันน่าน้อยใจอ่ะใช่ แต่คนที่ต่อยกันมาสองคนไม่ใช่เหรอ
ทำไมต้องแสดงอาการ แสดงคำพูด แบบนั้นกะภูคนเดียวล่ะ ต๋องก็มีส่วนนะ
ทำไมต้องทำเหมือนภูเป็นคนอื่น เหมือนไม่มีตัวตนคนเดียวล่ะ
อาการหึง อาการหวง และ ห่วงมันมีมากพออยู่แล้วเมื่อเห็นคนรักเจ็บป่วย
แต่ดินตอบแทนคนที่เป็นแฟนกันด้วยอาการเฉยชา แต่กับคนอื่นกะทำตัวปกติ
มันก็น่าอาระวาดอยู่หรอก ไม่ใช่ดินผิดอะไรหรอกนะ แต่ไม่น่าลำเอียง
แล้วต่อไปจะปรับความเข้าใจกันได้ใหมล่ะเนี่ย เฮ้อ
ขอบคุณไรเตอร์และคนโพสด้วยค่ะสำหรับนิยาย
-
พี่ภูทำไมไม่รู้จักระงับอารมณ์หน่อยล่ะนี่ หึงมากจนขาดสติเลยนะ
เค้าว่าดินยิ่งโกรธพี่ไปใหญ่เลยอะ :m16:
:เฮ้อ: น่าจะมีโหวตคู่ผัวเมียละเหี่ยใจ เดี๋ยวโหวตให้เลยเนี่ย ชอบง้องแง้งกันจริงๆ
แต่ยิ่งทะเลาะกัน ลูกยิ่งดกนี่นา :jul3: เอาใจช่วยให้คืนดีกันเร็วๆน้าาาา
-
ทำไมดินดูใจแข็งจังอะ
:call:
-
มีหลายคนที่ถามว่าภูทำไมทำแบบนี้
แต่ว่าเค้าสงสัยว่า แล้วทำไมดินต้องทำอย่างนี้ด้วย ก็เข้าใจนะว่าดินอารมณ์ใหน
ใช่ที่รู้สึกว่าตัวเองไม่ใช่สิ่งของ มันน่าน้อยใจอ่ะใช่ แต่คนที่ต่อยกันมาสองคนไม่ใช่เหรอ
ทำไมต้องแสดงอาการ แสดงคำพูด แบบนั้นกะภูคนเดียวล่ะ ต๋องก็มีส่วนนะ
ทำไมต้องทำเหมือนภูเป็นคนอื่น เหมือนไม่มีตัวตนคนเดียวล่ะ
อาการหึง อาการหวง และ ห่วงมันมีมากพออยู่แล้วเมื่อเห็นคนรักเจ็บป่วย
แต่ดินตอบแทนคนที่เป็นแฟนกันด้วยอาการเฉยชา แต่กับคนอื่นกะทำตัวปกติ
มันก็น่าอาระวาดอยู่หรอก ไม่ใช่ดินผิดอะไรหรอกนะ แต่ไม่น่าลำเอียง
แล้วต่อไปจะปรับความเข้าใจกันได้ใหมล่ะเนี่ย เฮ้อ
ขอบคุณไรเตอร์และคนโพสด้วยค่ะสำหรับนิยาย
คิดเหมือนเม้นท์นี้เลยนะ...+1 ให้นะฮะ...เพราะไปก๊อปมาอีกที ขี้เกียจพิมพ์เองก็เงี้ย...กร๊ากกกกกกกกกกก ก กกกกกกส์
ไม่ได้เข้าข้างพี่ภูนะ...แต่พี่ดินก็ทำเกินไปเหมือนกัน...ถ้าจะให้เท่าเทียมกัน...ก็ต้องไม่แคร์ต๋องด้วยสิ
พี่ภูอาจจะผิดมากกว่าก็จริงที่เป็นคนเริ่มต้นก่อน...แต่ถ้าคิดกลับกัน...ถ้าเราต้องเห็นคนรักของเราถูกคนอื่นกอด
แถมไอ่คนที่กอด ยังดูจะมีเยื่อใยมากกว่าความเป็นเพื่อนให้อีก ใครจะไปทนได้...แทนที่พี่ดินจะโกรธ เค้าว่าพี่ดินน่าจะดีใจมากกว่า
ที่ไม่ว่ายังไง พี่ภูก็ทั้งรัก ทั้งหึง และทั้งหวงพี่ดินแบบนี้หน่ะ...เฮ้อออออออ ออออออ ออออ...ถึงแม้ไรท์เตอร์จะเคยบอกไว้ว่า "ฟ้าหลังฝนมันมักจะสวยงาม"
แต่ใจมันก็ตุ๊ม ๆ ต่อม ๆ ตามอย่างไม่มีเหตุผล...จริง ๆ นะเออ = = b
-
เราก็สงสารพี่ภูอ่ะ
แบบว่านะคุยกับทุกคน เมินกับเราคนเดียว
ก็ต้องน้อยใจสิ
แต่ว่าสงสัยภูรู้แต่วิธีทดสอบดินแบบเดียว เลยใช้แต่วิธีนี้ :z3:
-
เฮ้อ พูดตามตรงนะว่าสงสารพี่ภูมาก
นิสัยพี่ภูก็พอจะเข้าใจอยู่ อารมณ์หึงหวง ถ้าเป็นเราทำมากกว่านี้อีก =,.=
พี่ดินไม่น่าเมินพี่ภูก่อน ไม่รู้ว่าเราจะโอนเอียงลำเอียงมาทางพี่ภูมากไปรึป่าวไม่รู้ 555+
ก็นะ พี่ภูบรรยายซะเศร้า เป็นใคร ใครก็หวง ยิ่งกับบักต๋อง
ดูก็รู้ว่าบักต๋อง(อาจ)คิดเกินเพื่อนกับพี่ดิน
แล้วพี่ดินดันมาทำเป็นคนอื่นใส่พี่ภูอีก เง้อ พี่ดินขา อย่าโกรธพี่ภูนะ
พี่ภูรักพี่ดินหรอก ถึงทำแบบนี้ ให้พี่ภูได้มั่นใจว่าพี่ดินเป็นของพี่ภูคนเดียว
คงไม่มีใครหรอกนะที่จะชอบให้คนรักของตัวเองเป็นของคนอื่นด้วย ยิ่งตัวพี่ภูมีสิทธิของความเป็นผัวอีก
ก็นะ พี่ดินให้อภัยพี่ภูนะคะ :sad4:
ไม่เอาแล้ว ไม่อาววว หยุดดราม่าซักทีเถอะ ฮืออออ พอแล้วๆ สงสารทั้งพี่ภูพี่ดิน
กลับมาคืนดีกันเถอะนะ เป็นแบบนี้แล้วรู้สึกท้อแท้ใจไปด้วย เฮ้อ <<ตูนี่อินจัดว่ะ
-
เบื่อจัง อ่านทุกเรื่องมาม่าทุกเรื่องเลย ใช้แต่อารมจิงๆพี่ภู ช่วงหลังปวดตับจังไม่เหมือนช่วงแรกน่ารักมากเลย
-
กีซซซซซซซซซ
ตอนนี้ยังไ่ม่มีสายรุ้ง
:serius2:
-
พี่ภูน้อยใจแต่ไม่น่าทำอะไรพี่ดินแบบนี้เลยอ่ะ
-
ทำอย่างนี้แล้ว พี่ดินไม่ยิ่งโกรธหรอ :o211:
แต่พี่ดินก็พูดแรงไปนะ ว่าเสาไฟฟ้าเป็นคนอื่นเนี่ย o12
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
:m15: พี่ดินโกรธกว่าเดิมแน่เลยอ่ะ ฮืออ
พี่ภูใจร้อนนะตอนนี้ แต่ก็เข้าใจนะ ตบบ่าอ่ะพี่ภู เอาใจช่วย
พี่ดินก็ใจเย็นๆนะ อย่าโกรธกันนานเลย ใจคอไม่ดี
:L2: :L2:
-
ใครผิด
-
พี่ดินก็ทำไม่ถูกเหมือนกันแหละ
ทีกับต๋องละก็พูดดี
ทีกับนายเสาไฟฟ้าทำเป็นเมิน
แต่นายเสาไฟฟ้าก็หึงรุงแรงไปหน่อย
งานนี้พี่ดินท่าจะโกรธยาวแน่ :เฮ้อ:
-
คุณพี่ภูมานทำอะไรลงปาย :serius2: :serius2: :serius2: :z3: :z3: เครียด
-
ทำไม ไม่เข้าใจ งง อ่ะ
ทั้ง ดิน ทั้ง ภู
-
อ่านแล้วอึดอัด ถอนหายใจหลายหนแระ
ไม่อยากให้พี่ดินเลือกปฏิบัติเลย
อย่างว่ากับต๋องเป็นเพื่อนกัน แม้จะเกิดเรื่องเลวร้ายขึ้น แต่ ณ บัดนาว พี่ดินก้อเลือกที่จะให้อภัยต่องแล้ว!!
สำหรับพี่ภู พี่ดินกลับเลือกที่จะกลับไปจุดเริ่มต้นใหม่
เวลาของพี่ภูกะพี่ดิน มันคงยังอีกยาวไกล ที่จะทำให้เข้าใจกันมากกว่านี้ :z3:
สงสารพี่ภู ที่โดนเมิน โดนปฏิบัติเหมือนไม่มีตัวตน โดนเข้าใจผิด
แต่การมีอะไรกันแบบนี้ คงไม่ได้ช่วยพี่ภูแน่ น่าจะทำให้อะไรๆ มันเลวร้ายลง!! โอ๊ย!!
ภูตะวันของช้านนน จะเป็นอย่างไรต่อไป :o12:
เครียดปนเศร้าหลายตอนแล้ว ทรมาน o9
-
ค่อยๆ พูด ค่อยๆ คุย กัน
คนอ่านเครียดดดดด :a5:
-
จริงๆแล้วเราเห็นใจพี่ภูมากกว่าพี่ดินนะ
อย่างที่รู้กันอ่ะว่าพี่ภูจะพยายามทำทุกอย่างเพื่อพี่ดิน
แต่พี่ดินไม่เผยความรู้สึกที่มีต่อพี่ภูด้วยซ้ำ
ถ้าพี่ภูจะไม่มั่นใจก็สมควรอยู่
ใจจริงอยากให้พี่ภูไม่ต้องง้อพี่ดินด้วยซ้ำ
ให้เวลาทำให้พี่ดินรู้ใจตัวเองบ้าง เป็นฝ่ายตามง้อบ้างไรเงี้ย
จะได้ยุติธรรม แต่พี่ภูทนห่างพี่ดินไม่ได้อ่ะจิ
เรื่องมันเลยกลายเป็นมีอะไรพี่ภูง้อตลอด ทั้งที่บางครั้งพี่ดินก็ผิดอ่ะ :เฮ้อ:
-
อยากขอร้องให้พี่ดินอภัยให้พี่ภูเพราะพี่ภูแกทำแบบนั้นด้วยความที่รักพี่ดินมาก
ถึงแกจะคิดน้อยไปหน่อยที่ไม่คิดถึงความรู้สึกของพี่ดินเลย :m15:
ไรท์เตอร์ขยันส่งมาม่ามาให้บ่อยๆจัง :เฮ้อ:
-
โว้ยยยย ไอพี่ภู :serius2: พี่ดินต้องโกรธมากแน่ๆเลยยย TT____TT
แล้วทำไมพี่ดินไม่เห็นโกรธต๋องมั่งอ่ะ แง่งๆ
ใจเย็นๆนะพี่ภู พยายามเข้า เชียร์พี่ภูเต็มที่
-
ต่างฝ่ายก็ต่างใช้อารมณ์ อยากให้หันหน้ามาคุยกันด้วยเหตุผล
เป็นกำลังใจให้ทั้งพี่ดินแล้วก็คุณภูให้ผ่านพ้นอุปสรรคไปได้
-
สงสารพี่ภูก็สงสารนะ การถูกคนที่เรารักเมินนี่มันก็เจ็บจริงๆ
แล้วก็สงสารพี่ดินด้วย เรื่องบนเตียง ไม่ใช่ทางแก้ปัญหาที่ดีเลยนะพี่ภู
ทีนี้ล่ะ จะได้โดนพี่ดินเมินหนักกว่าเก่าอีก
เฮ้ออออออออออออ
-
แต่เรา สงสารคุณภูนะ
รัก อยากให้พี่ดินรู้ แต่ไม่รู้พี่ดินจะรับได้ซักเท่าไหน
เป็นเราคงทรมานมาก
พี่ดินก็อย่าโกรธคุณภูมากเลยนะ
ยังไงเค้าก็รักพี่ดินที่สุดดดดดดดดดดดดด
-
ทำไมหลัง ๆ มานี่เจ้าเสาไฟฟ้า
มันหื่น จังวะ เล่นทุกคืน
พี่ดิน นี่ก็แปลก แม่งยอมทุกที
เดี่ยวเจ้าเสาไฟฟ้าก็เคยตัวหรอก
:angry2: :angry2: :angry2:
-
หมดกัน คุณพี่ภู :a6: :a6: :a6:
-
โธ่คุณภู....ใจเย็นลงหน่อย คุยกันดีๆ
ลากพี่ดินมาแบบนี้
เดี๋ยวพี่ดิน ก็งอนหนัก ที่นี้งานเข้าแน่คุณภู
พี่ดินก็ เปิดใจรับฟังคุณภูหน่อย
-
มีหลายคนที่ถามว่าภูทำไมทำแบบนี้
แต่ว่าเค้าสงสัยว่า แล้วทำไมดินต้องทำอย่างนี้ด้วย ก็เข้าใจนะว่าดินอารมณ์ใหน
ใช่ที่รู้สึกว่าตัวเองไม่ใช่สิ่งของ มันน่าน้อยใจอ่ะใช่ แต่คนที่ต่อยกันมาสองคนไม่ใช่เหรอ
ทำไมต้องแสดงอาการ แสดงคำพูด แบบนั้นกะภูคนเดียวล่ะ ต๋องก็มีส่วนนะ
ทำไมต้องทำเหมือนภูเป็นคนอื่น เหมือนไม่มีตัวตนคนเดียวล่ะ
อาการหึง อาการหวง และ ห่วงมันมีมากพออยู่แล้วเมื่อเห็นคนรักเจ็บป่วย
แต่ดินตอบแทนคนที่เป็นแฟนกันด้วยอาการเฉยชา แต่กับคนอื่นกะทำตัวปกติ
มันก็น่าอาระวาดอยู่หรอก ไม่ใช่ดินผิดอะไรหรอกนะ แต่ไม่น่าลำเอียง
แล้วต่อไปจะปรับความเข้าใจกันได้ใหมล่ะเนี่ย เฮ้อ
ขอบคุณไรเตอร์และคนโพสด้วยค่ะสำหรับนิยาย
เห็นด้วยกับ Reply. นี้เลยค่ะ โดนคนรักเมินนี้มันเจ็บปวดมาก ๆ
แต่พี่ภูก็ทำเกินไปนิด
ไรเตอร์ มาม่าอย่าข้นเกินไปน้า แค่นี้ก็ปวดตับแล้วอ่า
+ 1 ให้ไรเตอร์ กับ Reply นี้เลย
-
เครียดไปไหน
มาม่าอีกเรื่อง
เฮ้อ!!
-
สงสารพี่ภู T_____________T
จะเป็นไงต่อไปเนี่ย เฮ้ออออ เครียดแทนค่ะ :monkeysad:
ขอบคุณสำหรับนิยายนะคะ
-
เป็นเอ็นซีที่เครียดได้อีก o7
-
ภูรุนแรงมาก พี่ดินแย่แล้ว
-
รักเหมือนโคถึก ที่คึกพิโรธ
ความรักเช่นนนั้นให้โทษ จะไปโกรธโทษรัก ไม่ได้ :serius2:
-
:เฮ้อ: สงสารพี่ดิน คงจะรู้สึกน้อยใจเสาไฟฟ้าอะ
เห็นเขาเป็นเหมือนสิ่งของ คิดว่าเป็นเมียแล้วจะทำัยังไงกับเขาก็ได้
แล้วยิ่งมาแบบนี้อีก ...หมดคำพูดแระ อิพี่ภู :sad11:
-
:serius2: :serius2: :seng2ped:
-
:เฮ้อ:ค้างอีกละ
-
เข้าใจเสาไฟฟ้านะ
แต่ก็
พูดกันก่อนดีไม๊ :o12:
-
เสาไฟฟ้าใจร้อนจิงๆ
-
พี่ภู ทำอะไรลงไป :serius2:
-
ยิ่งอ่านยิ่งเครียด... :z3: :z3:
แถมทิ้งอารมณ์ให้ค้างอีกแล้วววว....
-
:เฮ้อ:เอาใจช่วยทั้งคู่
-
:m31: :m31: :m31: :m31: :m31:
เมื่อไหร่พี่ดินกับเสาไฟฟ้าจะได้ดีกันหล่ะเนี่ย
สงสารพี่ดินอ่ะ แต่ก็สงสารพี่ภูเหมือนกันนะ
ไรเตอร์จ๋าตอนหน้าขอฉากปรับความเข้าใจกันได้แล้วนะคะ
ยังเป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ :L2:
-
หึงอ่ะ หวงอ่ะ
-
ไม่ได้เข้ามาอ่านหลายวัน
ยังน่าติดตามเหมือนเดิม
พี่ภูใจเย็นหน่อยดิ ถนอมพี่ดินนิสสสนึง
ส่วนพี่ดิน อย่าเพิ่งทิ้งพี่ภูไปน้าาาาา
:m15:
-
เสาไฟฟ้านะเสาไฟฟ้า
ทำแบบนี้กับพี่ดินได้ยังไง
ตอนต่อไปอาการน่าจะสาหัสกันเลยนะ
-
โอ่ย หายไป 2 วันกลับมาอ่าน 2 ตอน
เครียดเลย....ทำไมมันชักจะมาม่าขึ้นทุกที...
-
คราวหน้าเอาน้ำสาดนะดิน....จะได้ให้บ้า...5555555
ปล.รักคนเขียนจังมาต่อทุกวันเลยยยยย
-
ดินเป็นอะไร?
พี่ภูเป็นอะไร?
ทั้งสองคนเป็นอะไร?
คนเขียนเป็นอะไร ทำไมต้องเศร้าด้วย แงงงงงงงงงงงง
-
พี่ภูอะ ทำร้ายจิตใจพี่ดินเกินไปป่ะ :m16:
-
:monkeysad: "ดินเป็นหัวใจของพี่".....ไม่รู้คำนี้พี่ดินทันได้ฟังรึเปล่าซินะตาพี่ภู....
หัวใจของพี่ดินน่ะอ่อนไหวง่าย...ไม่ได้เข้มแข็งเหมือนภายนอกหรอกนะ...
ทำแบบนี้มันเหมือน...ย่ำยีศักดิ์ศรีพี่ดินหรือเปล่า....ได้แต่เอาใจช่วยนะ...
งานนี้ตาพี่ภูเดินหมากผิดจริง ๆ....นักเลงใหญ่จะให้อภัยไหมน้า.... :เฮ้อ:
:L2: คนแต่ง กะ คนโพส :pig4: & :pig4:
กด + เอาใจช่วยตาพี่ภูน้า....
-
พี่ภู :เฮ้อ: หึงจนหน้ามืดตามัวไปหมดแล้ว
แบบนี้มันก็สมควรโดนพี่ดินโกรธอ่ะ
กินมาม่าจนท้องอืดเลยช่วงนี้
-
พี่ภูต้องใจเย็น ๆ เน้อ น้องดินยังไม่รู้ว่าเป็นคนรักกันต้องทำตัวยังงัย
อีกอย่างแสดงออกมากก็ไม่ได้ น้องดินเขามีศักดิ์ศรีของความเป็นนักเลงค้ำคออยู่
ต้องค่อย ๆ คุยกัน คุยบนเตียงอย่างเดียวคงไม่พอหรอกนะ
มันได้แต่ตีตราและความมันส์ แต่มันขาดความเข้าใจ
-
ฮือ... สงสารน้องพี่ดิน พี่ภูหึงแรงไปไหม
ถ้าน้องพี่ดินจะโกรธจนไม่มองหน้าอีกจะไม่แปลกใจเลย โฮกกกก
-
โอย
เครียดแทนอ่ะ
ทำไมเป็นแบบนี้้
-
:กอด1: เซ & TRomance
เอ.....ทำไมเหมือนเข้าใจความรู้สึกของภูหว่า
แบบว่าถ้าเรารักใครมาก ๆ แล้วอีกคนเหมือน
กับทำเป็นไม่รับความรู้สึกของเราที่เราส่งไปให้
มันปวดใจดีพิลึกเลยวะคับ ก็เลยส่งผลให้รมณ์เสีย
อยากแสดงความเป็นเจ้าของมากยิ่งขึ้น อยากประกาศ
ให้ใครได้รู้ว่าเค้าคนนั้นเป็นของเรา ทั้งที่เจ้าตัวเค้า
ไม่ค่อยได้ให้ความร่วมมือกับเราเท่าไหร่นัก แต่เพราะรัก
มั๊งคับ....มันเลยออกมาทำนองนี้อ่ะ
เข้าใจนายภูกันหน่อยเถอะคับ....เอมันยังไงกันวะกู :เฮ้อ:
รออ่านตอนต่อไปคับ เดี๋ยวไป + ให้นะ :man1:
-
o22อะยังไง นี่ o22
-
รุนแรงไปไหมพี่ภู พี่ดินต้องเสียใจแน่ๆ เลย
-
ไอ้เสาไฟฟ้า โดนแน่ๆงานนี้
-
งานเข้าแล้วไงพี่ภู :เฮ้อ: :เฮ้อ:
แถมเป็นงานใหญ่มากกกกกกกกซะด้วย
-
บอกให้ใช้เหตุผลไงไอ้ :z6:
แบบนี้มีแต่ยิ่งทำให้ทุกอย่างแย่ลงนะ(เว้ย)คะ :serius2:
ไหนว่าเข้าใจพี่ดินไง :sad4:
รอตอนต่อไปค่ะ
รีบๆ เข้าใจกันจะดีกว่านะคะ :pig4:
-
เสาไฟฟ้าหึงโหดดด
-
มาเก็บ 4 ตอนรวด
แต่พูดถึงตอนล่าสุดละกัน
เข้าใจเสาไฟฟ้านะว่ารัก ว่าหึง ว่าน้อยใจที่พี่ดินทำเมิน แต่ทำไปแบบนี้ คิดหรือว่าจะสามารถผูกมัดพี่ดินไว้ได้ มีแต่จะทำให้รอยร้าวมันเพิ่มขึ้นละซิ
:m31: :เฮ้อ:
-
โอ้ยยย
มาแล้ว
มาม่ารสน้ำตกเลือด
:beat: :z6:
สงสารพี่ดิน
:m15:
-
จะผิดมั้ยถ้าผมจะบอกว่าตอนนี้ชักหมั่นไส้ดินซะแล้วสิ ไม่ใช่หมั่นไส้ธรรมดาซะด้วย หมั่นไส้มากๆ
เกือบจะขึ้นไปถึงมากที่สุดละ ก็คงจะไม่แปลกที่ภูจะโกรธหึงหรือหวงดินขนาดนี้
เมื่อไปเจอแฟนตัวเองกอดอยู่กับคนอื่น แล้วคนๆนั้นก็มีอะไรในแววตา
ที่ทำให้ภูรู้ว่าไม่ได้คิดกับดินแบบเพื่อนธรรมดาทั่วไป และการกระทำของดินเอง
ก็แสดงออกว่าแคร์และใส่ใจเพื่อนคนนี้มากขนาดไหน
แล้วมันก็คงจะเจ็บปวดไม่น้อยเมื่อคนที่เรารักอย่างสุดหัวใจมาเรียกเราว่า "คนอื่น"
การการทำของภูที่มีต่อดินที่ผ่านมา มันทำให้ดินคิดได้แค่นี้เองหรอ
มันก็คงเป็นอะไรที่น่าน้อยใจและน่าเสียใจสุดๆสำหรับภู
ยิ่งอ่านไปเหมือนยิ่งรู้สึกไม่ชอบขี้หน้าดินขึ้นเรื่อยๆแล้วสิ - -*
ส่วนฉากอารมณ์ภูปล้ำดิน ถ้าดินให้ความยุติธรรมกับทั้งสองฝ่าย
ไม่พูดจาลำเอียงและเมินเฉยต่อภู ฉากนี้ก็คงจะไม่เกิดขึ้น
-
ขอบคุณคนแต่งกะคนโพสต์สำหรับมาม่าต้มยำ :m31:
เห็นใจพี่ภูน้องดินจริงๆคนเราเกิดมาบนพื้นฐานและสิ่งแวดล้อมที่ต่างกันย่อมเข้าใจและแสดงออกต่างกัน
น้องดินเป็นผู้ชายไม่ได้เป็นเกย์มาก่อนซ้ำเป็นนักเลงในชุมชนแออัดยอมพี่ภูขนาดนี้แล้วพี่ภูยังไม่รู้เหรอว่าดินมีใจให้
พี่ภูต้องใช้เวลาและการกระทำเพื่อให้ดินเชื่อใจในความรักที่มีให้ไม่ใช่ทำให้ดินเข้าใจผิดว่าสิ่งที่พี่ภูต้องการคือความใคร่
คนที่หยิ่งในศักดิ์ศรีอย่างดินพร้อมจะไปจากพี่ภูอยู่แล้วเพราะความแตกต่างที่มีเป็นทุนเดิม
ความรักอย่างเดียวบนพื้นฐานของความแตกต่างที่ไม่ลงตัวไม่อาจทำให้ชีวิตคู่ดำเนินต่อไปได้
ความเป็นเพื่อนระหว่างต๋องกับดินที่ผ่านมากินเวลานานกว่าความรักระหว่างพี่ภูกับดินนะ
รอมาม่าชามต่อไป :m16:
-
จะผิดมั้ยถ้าผมจะบอกว่าตอนนี้ชักหมั่นไส้ดินซะแล้วสิ ไม่ใช่หมั่นไส้ธรรมดาซะด้วย หมั่นไส้มากๆ
เกือบจะขึ้นไปถึงมากที่สุดละ ก็คงจะไม่แปลกที่ภูจะโกรธหึงหรือหวงดินขนาดนี้
เมื่อไปเจอแฟนตัวเองกอดอยู่กับคนอื่น แล้วคนๆนั้นก็มีอะไรในแววตา
ที่ทำให้ภูรู้ว่าไม่ได้คิดกับดินแบบเพื่อนธรรมดาทั่วไป และการกระทำของดินเอง
ก็แสดงออกว่าแคร์และใส่ใจเพื่อนคนนี้มากขนาดไหน
แล้วมันก็คงจะเจ็บปวดไม่น้อยเมื่อคนที่เรารักอย่างสุดหัวใจมาเรียกเราว่า "คนอื่น"
การการทำของภูที่มีต่อดินที่ผ่านมา มันทำให้ดินคิดได้แค่นี้เองหรอ
มันก็คงเป็นอะไรที่น่าน้อยใจและน่าเสียใจสุดๆสำหรับภู
ยิ่งอ่านไปเหมือนยิ่งรู้สึกไม่ชอบขี้หน้าดินขึ้นเรื่อยๆแล้วสิ - -*
ส่วนฉากอารมณ์ภูปล้ำดิน ถ้าดินให้ความยุติธรรมกับทั้งสองฝ่าย
ไม่พูดจาลำเอียงและเมินเฉยต่อภู ฉากนี้ก็คงจะไม่เกิดขึ้น
o13 เห็นด้วย
อ่านแล้วอยากไปตบกระบาลน้องดินสักป๊าบ ดินก็พูดไม่คิดถึงใจภูมั้ง อยากอ่านความคิดดินแล้ว
วันนี้จะมากี่โมง :serius2:
-
ทำแบบนี้แล้วคิดว่าพี่ดินจะรู้สึกยังไง
อีพี่ภูทำไม่คิด
ก็เข้าใจว่ารัก ว่าหวง ว่าห่วง
โอ้ย...เครียดอีกแล้ว
:เฮ้อ:
-
จะผิดมั้ยถ้าผมจะบอกว่าตอนนี้ชักหมั่นไส้ดินซะแล้วสิ ไม่ใช่หมั่นไส้ธรรมดาซะด้วย หมั่นไส้มากๆ
เกือบจะขึ้นไปถึงมากที่สุดละ ก็คงจะไม่แปลกที่ภูจะโกรธหึงหรือหวงดินขนาดนี้
เมื่อไปเจอแฟนตัวเองกอดอยู่กับคนอื่น แล้วคนๆนั้นก็มีอะไรในแววตา
ที่ทำให้ภูรู้ว่าไม่ได้คิดกับดินแบบเพื่อนธรรมดาทั่วไป และการกระทำของดินเอง
ก็แสดงออกว่าแคร์และใส่ใจเพื่อนคนนี้มากขนาดไหน
แล้วมันก็คงจะเจ็บปวดไม่น้อยเมื่อคนที่เรารักอย่างสุดหัวใจมาเรียกเราว่า "คนอื่น"
การการทำของภูที่มีต่อดินที่ผ่านมา มันทำให้ดินคิดได้แค่นี้เองหรอ
มันก็คงเป็นอะไรที่น่าน้อยใจและน่าเสียใจสุดๆสำหรับภู
ยิ่งอ่านไปเหมือนยิ่งรู้สึกไม่ชอบขี้หน้าดินขึ้นเรื่อยๆแล้วสิ - -*
ส่วนฉากอารมณ์ภูปล้ำดิน ถ้าดินให้ความยุติธรรมกับทั้งสองฝ่าย
ไม่พูดจาลำเอียงและเมินเฉยต่อภู ฉากนี้ก็คงจะไม่เกิดขึ้น
o13 เห็นด้วย
อ่านแล้วอยากไปตบกระบาลน้องดินสักป๊าบ ดินก็พูดไม่คิดถึงใจภูมั้ง อยากอ่านความคิดดินแล้ว
วันนี้จะมากี่โมง :serius2:
o13
อยู่ข้างพี่ดินมาตลอด แต่อ่านตอนนี้แล้วมัน .. :เฮ้อ:
-
จบลงที่สนามรบอีกแล้ววววว!!
:pighaun: :z1: :o8:
-
จะผิดมั้ยถ้าผมจะบอกว่าตอนนี้ชักหมั่นไส้ดินซะแล้วสิ ไม่ใช่หมั่นไส้ธรรมดาซะด้วย หมั่นไส้มากๆ
เกือบจะขึ้นไปถึงมากที่สุดละ ก็คงจะไม่แปลกที่ภูจะโกรธหึงหรือหวงดินขนาดนี้
เมื่อไปเจอแฟนตัวเองกอดอยู่กับคนอื่น แล้วคนๆนั้นก็มีอะไรในแววตา
ที่ทำให้ภูรู้ว่าไม่ได้คิดกับดินแบบเพื่อนธรรมดาทั่วไป และการกระทำของดินเอง
ก็แสดงออกว่าแคร์และใส่ใจเพื่อนคนนี้มากขนาดไหน
แล้วมันก็คงจะเจ็บปวดไม่น้อยเมื่อคนที่เรารักอย่างสุดหัวใจมาเรียกเราว่า "คนอื่น"
การการทำของภูที่มีต่อดินที่ผ่านมา มันทำให้ดินคิดได้แค่นี้เองหรอ
มันก็คงเป็นอะไรที่น่าน้อยใจและน่าเสียใจสุดๆสำหรับภู
ยิ่งอ่านไปเหมือนยิ่งรู้สึกไม่ชอบขี้หน้าดินขึ้นเรื่อยๆแล้วสิ - -*
ส่วนฉากอารมณ์ภูปล้ำดิน ถ้าดินให้ความยุติธรรมกับทั้งสองฝ่าย
ไม่พูดจาลำเอียงและเมินเฉยต่อภู ฉากนี้ก็คงจะไม่เกิดขึ้น
o13 เห็นด้วย
อ่านแล้วอยากไปตบกระบาลน้องดินสักป๊าบ ดินก็พูดไม่คิดถึงใจภูมั้ง อยากอ่านความคิดดินแล้ว
วันนี้จะมากี่โมง :serius2:
o13
อยู่ข้างพี่ดินมาตลอด แต่อ่านตอนนี้แล้วมัน .. :เฮ้อ:
พี่ดินยังไงก็นึกถึงความรู้สึกเสาไฟมั่งนะ
ที่ร้อนแบบนั้นก็คงหนีไม่พ้นไอ้คำว่ารัก
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
เข้ามารอตอนใหม่ค่ะ :m7:
ยังไงตอนนี้ขอแบบหวานๆบ้างนะคะ
-
คนละอารมณ์ กับเริ่มต้นเลย
รู้สึกสงสารพี่เสาไฟฟ้าข้นมาจับจิต :monkeysad:
-
ไม่ได้อ่านมาหลายวัน
ไม่รู้ว่าจะดราม่าขนาดนี้
คาดว่าตอนหน้าพี่ภูคงงานเข้า ชนิดที่ว่า น้ำตาตก
โถๆ ทำอะไรไม่คิด รึคิดแต่ก็น้อยเต็มที
เอาเถอะจ้ะ จะรอดูว่านักเลงใหญ่เค้าจะให้อภัยเพราะเหตุอันใด
เอาใจช่วยแล้วกันนะ พ่อพระเอก!!
-
มาม่าจนได้ตอนรอมาม่ากับไม่เจีตอนกำลังนุกกับมามาม่า :เฮ้อ:
พี่ภูสงสานพี่ดีนก็อสงสานอย่าให้คู่นี่มาม่านานนะจะไม่งั้นคนเขืยนคนลง o18 :oo1: :z1: :m25:เเน้ :laugh:
-
แจ้งข่าวค่ะ วันนี้ คนเขียนของด พอดีกำลังทำภารกิจให้เล้าอยู่
พรุ่งนี้จะเอามาลงให้ค่ะ
:impress2:
-
หัวใจของพี่....คำๆนี้ของพี่ภู พี่ดินไม่เข้าใจหรอ :z3:
:เฮ้อ: สงสารพี่ภู แต่ก็นะอดทนไว้แล้วจะได้ค่าตอบแทนที่คุ้มค่าแน่นอน สู้ๆนะพี่ภู :3123:
:pig4: :pig4:
-
จะมาม่า แว้วววววว
-
-0-...วันนี้งด
งั้นรีบเข้านอนดีกว่า
จะได้ตื่นมาละพร่งนี้ไวๆ อิอิ
ปล.เปนกำลังใจให้พี่ไรเตอร์
สำหรับภารกิจเพื่อเล้าด้วยค่า
:L2:
-
อ่านไปสองตอนรวด
แบบว่าอึ้งๆ ชีวิตพี่ดินน่าสงสาร
แอบเห็นใจอ๋อง
กลัวว่าพี่ภูจะถูกพี่ดินเมิน
แอบใจหายนิดๆกับประโยคที่โดนตัด
เอาเป็นว่ารอลุ้นดูตอนต่อไปโลดขอรับ :a9:
-
แงะจะรอฮับ
-
อ๊ากก เหมือนว่าจะยังไม่เคลียร์กันแฮะ
เครียด เครียด เครียด :serius2:
กลัวว่าจะต้องผิดใจกันอีก
ไอ้ตอนหวานก็หวานซะ แต่ตอนขมนี่ไม่อยากจะนึกถึงเลย o22
ภูอย่าปล่อยให้ต๋องทำคะแนนไปได้น๊า :sad4:
รอตอนต่อไปนะคะ :กอด1:
-
รับทราบคะเซ :pig4:
รอตอนต่อไปพรุ่งนี้ :t3:
-
:เฮ้อ: ถ้าจะบานปลาย ไปกันใหญ่
พี่ภูแคร์แต่ความรู้สึกตัวเอง
-
:z1: :z1: :z1:
-
เหมือนจะสงสารดิน แต่ถ้าเรารักใครสักคนพี่ภูก็คงจะเป็นคนที่น่าสงสารที่สุด
คำว่า"คนอื่น"จากปากคนที่รักน่ะมันเจ็บปวดมากเลย
-
พรุ่งนี้จะเข้ามารอใหม่ค่ะ :call:
-
เศร้า อะ :o12: :o12: :o12:
-
อ่านรวดเดียวเลยอ่ะ แบบว่ามันอืม......น่ารักดีอ่ะ
แต่มาหลังๆเริ่มตั้งหม้อ ต้มมาม่าซะแล้ว
แต่พอมาถึงตอนล่าสุดเนี่ย ไม่ไหวจะเคลียร์
ไม่ใช้ว่านายภูจะทำถูกนะ แต่เขาก็รักมากในแบบของเขา
เพราะฉะนั้นการแสดงออกจึงรุนแรงส์ตามอารมณ์
น้องพี่ดินก็เหมือนกันไม่ได้ผิดเพราะเจ้รู้ว่ามันยากแก่การยอมรับ
เรื่องความไม่ชัดเจนต่างๆแต่พอมาทำไม่สนใจเนี่ย
ความเจ็บปวดก็ทำร้ายคนที่รักเราเหมือนกัน
น้องพี่ดินต้องถามตัวเองเหมือนกันว่าเราทำแบบนั้น
เราเองก็เจ็บปวดเหมือนกันหรอเปล่าแล้วจะทำไปเพื่ออะไร
พูดคุยให้เขาใจอธิบายให้ชัดเจนเรื่องราวคงไม่เกิด
อีกคนรักมากจนเจ็บ อีกคนก็ไม่ยอมพูดเพราะกลัวจะเจ็บ
แล้วเมื่อไรจะเข้าใจกัน เลิกกันไปเลยไหมค่ะ จะได้จบๆ
นายภูเจ็บอีกครั้งคงไม่ตายหรอก อย่าไปมีเลยความรักอ่ะ
รักเขามากแต่ก็เหมือนไม่ได้อะไรคืนมาเลย(เหวี่ยงดินนิดหน่อย)
น้องพี่ดินเหมือนกัน อยากสมกับความเป็นชายหนักนิ
เลิกไปเลยไปดีไหมจะได้สมชายดั่งใจอยาก พุดอยู่ได้
เจ้รู้ว่าแมนแต่ไม่เห็นว่าการเป็นเมียผู้ชายด้วยกันแล้วมันไม่แมนหรอ
บางที่อ่านแล้วเบื่อรำคาญตรงที่คิดมาก ลืมมองหัวใจตัวเอง
เลยกลายเป็นว่าเจ้สะใจ แทนที่จะสงสาร เพราะบางทีเจ้คิดว่า
น้องพี่ดินก็สมควรที่จะเจ็บปวดแทนคนอื่นบ้าง
เจ้เม้นแบบเหวี่ยงมากอ่ะ ฮ่ะๆๆๆๆๆ หัวเราะอย่างสะใจ
เจ้มันโรคจิตหว่ะ จัดมาหนักๆเลยค่ะ เอาแบบเลือดสาดกันเลย
-
อ่านรวดเดียวเลยอ่ะ แบบว่ามันอืม......น่ารักดีอ่ะ
แต่มาหลังๆเริ่มตั้งหม้อ ต้มมาม่าซะแล้ว
แต่พอมาถึงตอนล่าสุดเนี่ย ไม่ไหวจะเคลียร์
ไม่ใช้ว่านายภูจะทำถูกนะ แต่เขาก็รักมากในแบบของเขา
เพราะฉะนั้นการแสดงออกจึงรุนแรงส์ตามอารมณ์
น้องพี่ดินก็เหมือนกันไม่ได้ผิดเพราะเจ้รู้ว่ามันยากแก่การยอมรับ
เรื่องความไม่ชัดเจนต่างๆแต่พอมาทำไม่สนใจเนี่ย
ความเจ็บปวดก็ทำร้ายคนที่รักเราเหมือนกัน
น้องพี่ดินต้องถามตัวเองเหมือนกันว่าเราทำแบบนั้น
เราเองก็เจ็บปวดเหมือนกันหรอเปล่าแล้วจะทำไปเพื่ออะไร
พูดคุยให้เขาใจอธิบายให้ชัดเจนเรื่องราวคงไม่เกิด
อีกคนรักมากจนเจ็บ อีกคนก็ไม่ยอมพูดเพราะกลัวจะเจ็บ
แล้วเมื่อไรจะเข้าใจกัน เลิกกันไปเลยไหมค่ะ จะได้จบๆ
นายภูเจ็บอีกครั้งคงไม่ตายหรอก อย่าไปมีเลยความรักอ่ะ
รักเขามากแต่ก็เหมือนไม่ได้อะไรคืนมาเลย(เหวี่ยงดินนิดหน่อย)
น้องพี่ดินเหมือนกัน อยากสมกับความเป็นชายหนักนิ
เลิกไปเลยไปดีไหมจะได้สมชายดั่งใจอยาก พุดอยู่ได้
เจ้รู้ว่าแมนแต่ไม่เห็นว่าการเป็นเมียผู้ชายด้วยกันแล้วมันไม่แมนหรอ
บางที่อ่านแล้วเบื่อรำคาญตรงที่คิดมาก ลืมมองหัวใจตัวเอง
เลยกลายเป็นว่าเจ้สะใจ แทนที่จะสงสาร เพราะบางทีเจ้คิดว่า
น้องพี่ดินก็สมควรที่จะเจ็บปวดแทนคนอื่นบ้าง
เจ้เม้นแบบเหวี่ยงมากอ่ะ ฮ่ะๆๆๆๆๆ หัวเราะอย่างสะใจ
เจ้มันโรคจิตหว่ะ จัดมาหนักๆเลยค่ะ เอาแบบเลือดสาดกันเลย
>>>อ่านแล้วคิดตามเลยอะคะ o13 o13
มาดันดินสู่ on top ต่อไป :laugh:
-
หึง หวง หื่น :laugh:
-
ต่างคนก็มีความคิดและเหตุผลเป็นของตนเอง...
เรื่องราวความหลังของดินกับต๋อง ภูเองยังไม่ได้รับรู้
สถานภาพของต๋องที่ภูรับฟังจากปากของดินคือ..เพื่อนคนนึง
แต่การปฏิบัติและความรู้สึกที่ดินมีต่อต๋อง ที่ภูสัมผัสได้ ไม่ใช่แค่เพื่อน(ธรรมดา)อย่างที่ว่าไว้
คงไม่แปลกที่คุณชายจะหึงหวง อาละวาดซะขนาดนั้น
ตั้งแต่คบกันมา เห็นชัดว่าภูเป็นฝ่ายเดียวที่พยายามปรับตัวเข้าหาดิน ทำทุกอย่างก็เพื่อดิน
ดินพอจะรับรู้บ้างมั้ย? ทำไมเสาไฟฟ้าถึงยังได้เป็นแค่เพียง.."คนอื่น"..สำหรับดินอยู่ล่ะ!!!
เข้าใจว่า เจ็ดปีที่ผูกพันกับต๋องมันลึกซึ้งและเป็นความหลังฝังใจ แต่ดินอย่าลืม ว่าตัวเองยังมีปัจจุบัน
ด้วยเช่นกัน กรุณาให้ความสำคัญอย่างเท่าเทียม เสาไฟฟ้าก็มีหัวใจ -_-''
แฟร์ๆให้สมกับความเป็นนักเลงโตที่ตัวเองอวดอ้างอยู่หน่อยนะ
-
จะว่าอะไีรไหมนี้ไรเตอร์ ถ้าจะบอกว่าเค้าเห็นใจพี่ภูมากกว่าใครอ่ะ
น้องดินไม่เข้าใจเลยอ่ะ............
-
พี่ดินก้อน่าสงสาร ปนหมั่นใส้
อิพี่ภูก้อใจร้อน สม อีกรอบ แถมใจร้อนละยังหื่นอีก
พี่ดิน หอบผ้าหนีเลย หนีไปอินเดียนะ กะลังฮิตเลย
ปล.มาม่า แล้วเป็นน้ำตกซ๊กเล็ก แล้วกะลังจะเปลี่ยนไปกินมาม่า
เอิ่มมม ขออีโน ด่วน เริ่มแน่น จุก เหมือนโดนสอยตูดเองเลย 55
แถม แช่ค้างไว้ ให้แบบว่า อึ๊ยยยยยยยยยยยยยยย
-
เข้ามารอตอนใหม่ค่ะ :call: :call: :call:
-
:m15:สงสารดินจัง
-
อิพี่ภูทำแบบนี้ทำไม :m31:
-
:เฮ้อ:
ทำไมวันนี้มันมี
แต่เรื่องเรียดๆๆ
น้อ :เฮ้อ:
กอดไรเตอร์จ้า :กอด1:
-
พี่ภูใจเย็นๆๆ ก่อน ...
ว่าแต่ว่าพี่ต๋องเค้าก็น่าสงสารเนอะ
ติดคุกตั้งกะเด็กเลย แต่ก็ทำผิดนี่น่า
-
เข้ามารออีกคั้งตามสันญามาเลยนะเน้ย :call: :call:
-
ตอนที่ 32
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line16/00024619_93436.gif)
ความรักเป็นเรื่องเข้าใจยาก......จริงๆนะ
บางครั้งมันทำให้พี่ดินยิ้มได้ แต่บางครั้งมันก็ทำให้เจ็บหน้าอกข้างซ้ายไปพร้อมๆกัน
ไอ้บ้าเสาไฟฟ้าเป็นคนที่เข้าใจยาก แล้วตัวมันเองนั่นแหละที่ไม่ยอมจะเข้าใจอะไรเลย
ไม่ยอมทำความเข้าใจ
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line16/00024619_93436.gif)
ไม่ได้โกรธเรื่องที่มันทำเมื่อคืนหรอก ไอ้บ้านั่นมันเก็บกด พี่ดินรู้ แต่ที่ไม่รู้คืออะไรที่ทำให้มันเก็บกดจนคลุ้มคลั่งขนาดนั้น มันโกรธต๋องหรือมันโกรธที่บอกว่ามันเป็นคนอื่น
ทำไมไอ้บ้านี่ถึงอยากประกาศว่ามีเมียเป็นผู้ชายนักหนาวะ มีอะไรให้เชิดหน้าชูตาขนาดนั้น พี่ดินไม่มีนม ปากไม่แดงแล้วก็ไม่มีส่วนเว้าส่วนโค้งตรงไหน ไม่มีอะไรดึงดูดใจสักอย่าง แล้วมันติดใจอะไรวะ
ตูดปอดๆหรือหัวตะปูตอกไม้ฝากระดาน มันติดใจอะไรกันแน่
แล้วคนที่ต้องโกรธจริงๆมันพี่ดินไม่ใช่เหรอวะ อยู่ดีๆไอ้บ้านั่นแม่งก็ทะเล่อทะล่าเข้ามาต่อยเพื่อนพี่ดินซะเฉยๆอย่างนั้น ต๋องมันผิดอะไร มันแค่มาเยี่ยมเฉยๆ ยังไม่ทันจะซักถามพูดคุยอะไรกันเลย มันก็คลุกวงในแย่งพี่ดินกันซะขนาดนั้น ถามพี่ดินสักคำได้มั้ย ว่ากูใช่สิ่งของที่พวกมึงต้องมาแย่งกันหรือเปล่า
ถ้าไอ้บ้าเสาไฟฟ้ามันไม่โง่ มันน่าจะรู้สิว่ามันไม่ต้องคลุ้มคลั่งไร้เหตุผลไปต่อยตีกับใครเพราะยังไงพี่ดินก็เป็นของมันอยู่แล้ว ส่วนต๋องเค้าเคยเป็นเพื่อนพี่ดินยังไงเค้าก็ต้องเป็นเพื่อนไปแบบนั้น
ตกลงคนที่ไม่เข้าใจระหว่างเพื่อนกับแฟนนี่พี่ดินหรือมันกันแน่วะ
ไอ้บ้านั่นโตจนหมาเลียตูดไม่ถึงแล้วมันยังแยกแยะไม่ได้ ควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้ แล้วทำไมนักเลงใหญ่จะโกรธไม่เป็นบ้างละวะ ก็รู้ว่าผิดที่ไปตั้งแง่ใส่มันแบบนั้น ไปบอกว่ามันเป็นคนอื่น ทีมันยังโกรธจนไร้สติแล้วถ้าพี่ดินจะเป็นแบบนั้นบ้างมันผิดตรงไหน ไม่เห็นจะเข้าใจความรักเลยจริงๆ
ถ้าปีนขึ้นมาจากหลุมรักตอนนี้จะทันมั้ย
แล้วคนที่ต้องเจ็บปวดกับการหนีขึ้นมาจากหลุมครั้งนี้
จะมีแค่ใครคนหนึ่งคนใดหรือว่าต้องเจ็บด้วยกันทั้งสองฝ่าย
ยิ่งคิดสมองก็ยิ่งเจอทางตัน ไม่คิดก็ไม่มีสมาธิจะทำอะไร
ไม่รู้เลยว่าตอนนี้ทางออกของปัญหามันอยู่ที่ตรงไหน
มีทางไหนที่ทำให้หลุดพ้นจากอาการแน่นจนร้าวไปทั่วทั้งแผ่นอกมั้ย
วันนี้ยอมรับแบบแมนๆ แบบลูกผู้ชายว่าพี่ดินคิดไม่ตกจริงๆ
จะเดินต่อไปก็มองไม่เห็นทาง
จะก้าวถอยหลังก็กลัวจะชนกับบางสิ่งบางอย่างที่มองไม่เห็น
เฮ้ออออออออออออออออออ!!!!!!!!!!!
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line16/00024619_93436.gif)
“เฮ้ย ไอ้ดิน ก๋วยเตี๋ยวผัดสูตรยกล้อของมึงใส่ปลาเค็มด้วยเหรอวะ”
“เฮ้ย ฉิบหาย ตายโหงแล้ว”
เอามือตบหน้าผากเรียกสติกลับเข้าร่าง ก๋วยเตี๋ยวผัดกระทะสุดท้ายของวันนี้ มีค่าเป็นศูนย์ทันทีเมื่อพี่ดินไร้สติถึงขั้นบี้ปลาเค็มลงไป ทำไมปลาเค็มไม่รอคิววะ รีบลงมาในกระทะทำไม คิวของตัวเองคือคะน้าปลาเค็มเมนูถัดไปต่างหาก
“มึงเหม่อขนาดนี้เลยเหรอวะดิน”
สองสามวันมานี้คนที่มาวุ่นวายกับชีวิตของพี่ดินคือไอ้ก้าน มันมาได้ทุกวันทั้งๆที่แถวบ้านพี่ดินเสียงดังจะตาย แล้วมันเอามาจากไหนว่าบรรยากาศบ้านพี่ดินน่าอ่านหนังสือ
ส่วนใครคนนั้นหายหัวไปไม่มาให้พี่ดินเห็นหน้าสามวันแล้ว ไม่มีเสียงตามสาย ไม่มีข่าวฝากประกาศอะไรนอกจากฝากก้านมาบอกว่าให้พี่ดินหยุดงานได้จนกว่าจะสอบเข้ามหาลัยเสร็จ
ไม่แมนนี่หว่า แบบนี้เค้าเรียกว่าหลบหน้ากันชัดๆ ทำกับนักเลงใหญ่แบบนี้ใช้ได้ที่ไหน หลบหน้าได้ก็หลบให้ตลอดก็แล้วกัน
“ไอ้ดินโว้ยยยยยยยย มึงเหม่อลอยขนาดนี้เลยเหรอวะ ไอ้ห่าก๋วยเตี๋ยวผัดมึงไหม้หมดแล้ว”
ไม่ได้สะดุ้งเพราะเสียงไอ้ก้านมันตะโกน แต่สะดุ้งเพราะเริ่มมีกลิ่นไหม้และเส้นเริ่มปะทุไฟกระเด็นมาโดนพี่ดิน
“อ้าวเฮ้ยยยย ไอ้ก้าน ขั้นกว่าของฉิบหายนี่เค้าเรียกอะไรวะ” ไม่ต้องเขี่ยปลาเค็มออกกันแล้วทีนี้ เพราะมันไหม้ดำปี๋จนเอาดีไม่ได้แล้ว ไม่ต้องสงสัยเลยว่าจะบรรลัยขนาดไหน ต้นทุนทางธุรกิจของคุณนายแม่หายไปได้ไม่เต็มเม็ดเต็มหน่วยขนาดนี้
“ฉิบหายเติม est มั้งไอ้ห่าพี่ดิน แค่ผัดก๋วยเตี๋ยวยังพังไม่เป็นท่าแบบนี้อีกสองวันข้างหน้ามึงยังจะมีสติไปสอบแข่งขันกับเค้าเหรอวะ”
“ได้สิวะเวลาสอบกูไม่ได้ใช้สติแต่กูใช้ปัญญาว่ะ เดี๋ยวคืนนี้จะฟิตอ่านหนังสือจนถึงเช้าเลยคอยดู”
“โห ไอ้ปากดี มีหน้ามาบอกว่าใช้ปัญญา กูถามหน่อยทำหน้าเป็นหมาหงอยแบบนี้มึงมีสมาธิเหรอวะ”
“มีสิ ทำไมจะไม่มี สมองปลอดโปร่งขนาดนี้ มีทั้งสติ สมาธิ ปัญญานั่นแหละวะเดี๋ยวกูจุดธูปเชิญมามันก็มา”
เป็นครั้งแรกในชีวิตนักเลงใหญ่เลยมั้งนะ ที่โต้ตอบออกมาได้ไม่เต็มปากเต็มคำที่สุดแล้ว
“มึงหยุดหลอกตัวเองได้แล้วดิน อีกสองวันข้างหน้าสำคัญกับชีวิตมึงมาก จุดเปลี่ยนครั้งสำคัญอีกขั้นหนึ่งเลยนะ ถ้ามึงยังเป็นแบบนี้ กูว่าไม่ดีแน่ๆเลยว่ะ มึงทะเลาะกับพี่ภูวันนั้นยังไม่เคลียร์กันใช่มั้ยวะ”
“เปล่า ไม่เกี่ยวกับไอ้บ้านั่นหรอก ไม่เกี่ยวกันเลยสักนิดเดียว กูเป็นแบบนี้เพราะตัวกูเอง แต่เดี๋ยวก็หาย”
ตอบเองแต่ตัวเองก็ไม่รู้เลยว่าเมื่อไหร่ ต้องใช้เวลานานแค่ไหนถึงจะกลับไปเป็นพี่ดินคนเดิม
“เฮ้อออออ เบื่อนักเลงปากแข็งว่ะ กูถามตรงๆเลยว่าเรื่องนี้ใครผิดวะ”
“ที่แน่ๆไม่ใช่กู” ใครที่มันหน้ามืดตามัวไร้เหตุผลก็ไอ้คนนั้นนั่นแหละผิด
“มึงนี่เป็นมนุษย์ส่วนใหญ่ในโลกจริงๆนะไอ้ห่าพี่ดิน”
“ยังไงวะ” เหมือนมันจะดีนะ แต่คิดตามดีๆแล้วมันแหม่งๆ
“ก็โทษว่าฝ่ายตรงข้ามผิด ทุกสิ่งทุกอย่างไม่ใช่ความผิดของตัวเองไงล่ะ”
“ก็มันจริงนี่หว่า มึงไม่อยู่ในเหตุการณ์มึงไม่รู้หรอกก้าน ถ้าเป็นมึง มึงจะโกรธมั้ยที่อยู่ดีๆ แฟนมึงก็พุ่งเข้ามาทำร้ายเพื่อนตัวเองทั้งๆที่เพื่อนกูยังไม่ทำอะไรเลยนะ มันอันธพาลอย่างกับไอ้พวกขี้ยาที่มารีดไถเงินสมุนกูเลยอะ”
พอ คิดไปถึงตอนนั้นแล้วก็รู้สึกโกรธไอ้เสาไฟฟ้าขึ้นมาอีกแล้ว เพราะมันคนเดียวเลย เพราะมันที่เข้ามาในชีวิตของพี่ดินแล้วทำให้พี่ดินสับสนอยู่แบบนี้ แต่พอคิดถึงมัน สามวันมานี้ก็เหงาเหมือนกันนะ ไม่มีใครมากวนประสาท ไม่มีใครให้ต่อปากต่อคำด้วย ไม่มีคนมาคอยห่วงใยใส่ใจเหมือนเดิม ทั้งๆที่เคยอยู่คนเดียวมาได้ตั้งนาน แล้วตอนนี้ทำไมถึงรู้สึกต่อต้านการอยู่คนเดียวขึ้นมาซะเฉยๆวะพี่ดิน
“เฮ้ยดิน มึงเหม่ออีกแล้วนะ ฟังกูอยู่หรือเปล่า กูถามว่ามีคนไร้สาระปัญญาอ่อนขนาดนั้นด้วยเหรอวะ อยู่ๆพี่ภูก็เข้ามาต่อยเพื่อนมึงทั้งๆที่พวกมึงอยู่กันเฉยๆเนี่ยอะนะ”
คราวนี้ทั้งตกใจทั้งเจ็บ มันก้าวหน้าแบบไม่เรียกอย่างเดียวแล้ว มันกล้าลามปามตบหัวพี่ดินแล้วนะ ถ้าอีกสองวันข้างหน้าสอบไม่ผ่านไอ้ก้านโดนกระทืบประจานกลางสนามบอลโรงเรียนแน่ๆ
“โอ้ยยยยยยยย ไอ้บ้าก้านมึงตีกบาลกูทำไมเนี่ย ตรงที่มึงตีเป็นที่ที่เซรีบรัมกูอยู่เลยนะเว้ย แล้วมึงถามว่าอะไรนะ”
แต่ตกใจกับเจ็บก็มากพอที่สมองจะไม่รับรู้คำถามต่อมาแล้ว แต่เท่าที่ฟังผ่านๆไม่ได้จับใจความก็พอจะรู้ว่าเป็นคำถามที่ยากที่จะตอบแน่ๆ
“มึงฟังดีๆนะ กูพูดเรื่องเดิมๆหลายทีแล้วเนี่ยวันนี้ มึงเหม่อได้เลวร้ายมาก กูถามว่าอยู่ๆพี่ภูก็เข้าไปต่อยเพื่อนมึงทั้งๆที่พวกมึงนั่งกันอยู่เฉยๆเหรอวะ”
เป็น คำตอบชิงรางวัลที่ยากจริงๆด้วย ปกติพี่ดินเป็นคนชัดเจนตรงไปตรงมา ไม่เคยเกรงกลัวที่จะตอบคำถามใคร แต่คำถามนี้จากไอ้ก้านพี่ดินเกิดน้ำท่วมปากขึ้นมาซะอย่างนั้น จะตอบมันว่ายังไงดี ในเมื่อย้อนกลับไปถึงเรื่องในวันนั้นแล้วพี่ดินกำลังร้องไห้เพราะสะเทือนใจ กับเรื่องต๋องและเรื่องตัวเองอยู่ใช่มั้ย แล้วอยู่ๆ ต๋องก็เข้ามากอดปลอบพี่ดิน ก็แค่นั้น แล้วมันกลายเป็นความผิดได้ไงวะ
“ก็เอ่อ ก็ไม่ถึงกับอยู่เฉยๆหรอกว่ะ พวกกูพูดถึงเรื่องความหลังกันนิดหน่อย แล้วกูก็น้ำตาไหล เพื่อนกูมันกลัวใครจะคิดว่ามันมาทำร้ายกูเลยเข้ามากอดปลอบอะ”
ใครๆเค้าก็ทำกันนะ กอดปลอบเนี่ย ตอนเด็กๆเวลาพี่ดินถูกรังแกต๋องมันก็ปลอบแบบนี้จนติดเป็นนิสัย มันก็ไม่ผิดตรงไหนนี่หว่า
“กูว่าแล้ว ไอ้ไร้สติปัญญาเอ้ยยยยยยยย” พูดอย่างเดียวขี้หูกูก็จะออกมาแด๊นซิ่งแล้วก้าน มึงจะเอาตะหลิวเคาะให้ขี้เถ้ากะทะมันร่อนออกมาทำไม
“มึงด่ากูทำไมวะก้าน ด่ากูแบบนี้ เจอกับสมุนกูหน่อยเป็นไงวะ ระดับมึงไม่ต้องถึงกูหรอก แค่ลูกน้องกูก็เหลือรับประทานแล้ว”
“ด่าความโง่ของมึงไงดิน มึงคิดได้ว่าเพื่อนมึงปลอบเพราะกลัวคนอื่นคิดว่ามึงโดนเพื่อนทำร้าย แล้วทำไมพี่ภูเค้าจะคิดไม่ได้วะ ไหนมึงจะร้องไห้ ไหนจะให้ผู้ชายคนนั้นกอด เป็นกู กูก็กระโดดถีบขาคู่ละวะ”
ไอ้เสาไฟฟ้ามันจะคิดอย่างที่ไอ้ก้านบอกมาจริงๆเหรอวะ แล้วทำไมก่อนมันกระทืบเพื่อนพี่ดิน มันไม่ถามก่อนล่ะ
“ก็กูลืมคิดแบบนั้นนี่หว่า แต่ความจริงมันโตเป็นควายแล้ว น่าจะถามก่อนนะไม่ใช่วู่วามแบบนี้”
พี่ดินรับผิดก็ได้วะ ลูกผู้ชายแมนๆอยู่แล้ว แต่รับผิดแค่ครึ่งเดียวนะ
“มึงเข้าใจความแตกต่างของแฟนกับเพื่อนมั้ยวะ มึงเข้าใจมั้ยว่าแฟนมันมากกว่าเพื่อนตรงไหน”
“ฮื่อ มึงถามยาก” ส่ายหัว ไม่เข้าใจ รู้ว่าต่างแน่ๆแต่ไม่รู้ว่าตรงไหนบ้าง
“กูจะตอบให้เพื่อเอาบุญ ต่างกันตรงที่คนรักมันมักจะหึงเวลาที่เห็นอีกฝ่ายอยู่ในอ้อมกอดของใครอื่นยังไงละวะ มึงอย่ามาทำตาโต คิดตามได้แล้วดิทีนี้ มึงรู้หรือยังล่ะทีนี้ว่ามึงกำลังวางแฟนกับเพื่อนในอยู่ในที่เดียวกันไงไอ้ไร้เดียงสา พี่ภูถึงได้บ้าคลั่งแบบนั้น”
เออ กูหูตาแจ้งแล้วจะมาจิ้มหน้าผากกูทำไมวะ ไอ้ก้านนี่ลามปามจริงๆ
ไอ้เสาไฟฟ้ามันหึงพี่ดินกับต๋องเหรอวะ มันจะหึงทำไมในเมื่อต๋องเป็นเพื่อนหรือหึงที่ต๋องกอดพี่ดินแบบนั้น แต่ดูเหมือนประเด็นมันไม่ใช่เรื่องนี้นี่หว่า ดูเหมือนมันโกรธที่พี่ดินบอกว่ามันเป็นคนอื่น ฮึ่ยยยยย ทำไมหลายข้อหาจังวะพี่ดิน
“แต่ต๋องเป็นเพื่อนกูจริงๆนะเว้ย แล้วดูเหมือนไอ้เสาไฟฟ้าไม่ได้โกรธกูเรื่องนี้สักเท่าไหร่ มันโกรธเรื่องที่กูเมินมันแล้วบอกว่ามันเป็นคนอื่นมากกว่า”
เพราะคืนนั้นตอนมันตอกเสาไฟฟ้าแล้วนับโบเคาท์ [BlowCount : การนับจำนวนครั้งของการตอกเสาเข็มในแต่ละระยะที่กำหนด] มันก็พร่ำถามชิดริมหูพี่ดินอยู่ตลอดเวลาว่ามันเป็นใคร สำหรับพี่ดินแล้วมันเป็นใคร มันให้ความสำคัญกับสถานะที่มีต่อกันขนาดนั้นเลยเหรอเนี่ย
“โอ้ยยยยยยยย มึงดีดหน้าผากกูทำไมวะก้าน”
พี่ดินกำลังใช้ความคิดมันก็ขัดจังหวะจนได้ ไอ้บ้านี่ชอบประทุษร้ายทางร่างกายพี่ดินจริงๆ
“ตั้งแต่กูอยู่กับมึงมาวันนี้ มึงเหม่อจนกูนับจำนวนครั้งได้มากกว่ามึงปกตินะดิน คิดมากละสิิ คิดไม่ถึงละสิว่าความรักมันละเอียดอ่อนมาก มึงรู้มั้ยวะ ว่าการที่มึงประกาศต่อหน้าใครๆว่าแฟนมึงเป็นคนอื่น มันไม่ต่างอะไรกับการบอกเลิกเลยนะเว้ย แล้วตอนที่มึงพูดไปแบบนั้นมึงคิดว่าจะเลิกกันอย่างความหมายจริงๆมั้ย”
คิดอย่างนั้นจริงๆมั้ยพี่ดิน ถ้าย้อนไปจริงๆแล้วคือไม่ ตอนนั้นแค่โกรธ แค่โมโหร้าย ไม่ได้คิดอะไรทั้งนั้นนอกจากเหนื่อยใจ ทำไมอะไรๆมันถึงได้ยุ่งยากขนาดนี้ แค่พี่ดินยอมรับเป็นแฟนกับมัน แค่เรารู้กันสองคนเหมือนทุกๆคืน มันยังไม่พออีกเหรอ มันยังไม่ชัดเจนอีกหรือไง
ทั้งคำพูดทั้งเสาไฟที่มันฝังเข้ามาในร่างกายพี่ดินนี่ไม่มีความหมายอะไรเลยเหรอ หรือมันคิดว่าสิ่งที่พี่ดินยอมทำให้กับมัน พี่ดินก็ทำแบบนี้กับใครๆด้วยหรือไง ทั้งๆที่มันน่าจะรู้ดีว่าสิ่งที่มันได้รับอยู่ทุกวันนี้แม้แต่ตัวพี่ดินเองก็ยังไม่เคยคิดเลยว่าจะมีให้กับใคร แต่พี่ดินก็ยอมให้กับมัน ถ้ามันใจเย็นอีกสักนิด มันก็จะรู้ว่ามันไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกับใครๆ มันมีความหมายลึกซึ้งกว่านั้น แต่จะมาคิดได้ตอนนี้มันคงจะสายไป สายวันแล้วที่มันห่างหายเหมือนไม่มีเยื่อใยต่อกัน เหมือนมันตัดขาดจากพี่ดินได้ เหมือนมันยอมรับแล้วว่าเราสองคนต่างกันเกินไป ต่างกันในทุกๆอย่าง
ถ้าวันนี้คนหนึ่งเริ่มจะเข้าใจ แต่อีกคนกำลังถอดใจ พี่ดินจะทำยังไงวะ
“ก้าน ถ้ามึงเป็นพี่ภูมึงจะหึงกูกับต๋องมั้ย ทั้งๆที่กูบอกแล้วว่าต๋องเป็นเพื่อน”
“หึงสิ”
อ้าวไอ้ห่า นี่มึงนั่งอยู่ในบ้านกูนะ เข้าข้างกูหน่อยก็ไม่ได้
“อ้าว ทำไมอ่ะ”
ทั้งๆที่พี่ดินคิดเอาไว้ว่าก้านมันจะตอบว่าไม่นะเนี่ย
“ต๋องกับมึงเป็นเพื่อนกันตั้งแต่ตอนไหน”
“นานแล้ว ถ้ารวมเจ็ดปีที่ต๋องไปอยู่สถานพินิจก็ราวๆเก้าปีเห็นจะได้ ทำไมวะ”
“แสดงว่ามึงเป็นเพื่อนกันตั้งแต่อายุ 10 ปีใช่มั้ย แล้วระยะเวลาที่ห่างหายไป 7 ปี จนมาถึงตอนนี้มึงแน่ใจได้ยังไงว่ามึงจะใช่แค่เพื่อนในสายตาอีกคน”
“กูไม่รู้” พี่ดินไม่ใช่ต๋องนะ จะไปรู้ได้ไง
“นั่นไง เพราะมึงไม่รู้ไง เพราะมึงไม่รู้แต่พี่ภูเค้าอาจจะดูรู้ ถึงมันอาจจะไม่ใช่อย่างที่พี่ภูกลัวไปเอง แต่มึงต้องเข้าใจ คนเรารักใครก็ทั้งหวงทั้งห่วงแหละวะ กูถามจริงๆ มึงไม่เคยหึงใครกับพี่ภูเลยเหรอ”
แต่ละคำถามของไอ้ก้าน ยากแสนยาก ยากกว่าแนวข้อสอบที่พี่ดินตะบี้ตะบันอ่านมาตั้งหลายวันเสียอีก ถามว่าเคยหึงมั้ย แล้วไอ้อาการปวดหนึบในอกตอนที่รู้ว่าพี่กรกลับมาหาพี่ภูมันคืออะไร ทำไมต้องรู้สึกเศร้าเมื่อรู้ว่าเค้ายิ้มให้กัน ห่วงใยไต่ถามสารทุกข์สุขดิบกัน
ทำไมเวลาที่ไอ้เสาไฟฟ้ามองสำรวจลงมาตามร่างกายพี่ดิน ถึงได้อยากถอดเก็บสายตาแบบนั้นเอาไว้ ทำไมต้องแอบเผลอคิดไปว่าก่อนหน้านี้ เค้าเคยใช้สายตานี้มองใครแล้วก็มานั่งปวดหนึบในใจเอง ทำไมตอนที่พี่กรยังอยู่ในบ้าน ถึงอยากจะเก็บไอ้ยักษ์วัดตึกนั้นไว้นานๆไม่อยากให้ออกไปไหน เพราะรู้สึกได้ว่ากลัว แต่ไม่รู้ว่ากลัวอะไร รู้สึกว่าไม่พอใจ แต่ไม่รู้ว่านั่นใช่หึงหรือเปล่า และไม่รู้ว่าเราจะมีสิทธิ์ทำอย่างที่คิดมามั้ย
ไม่รู้อะไร ไม่รู้อะไรเลยสักอย่างจริงๆ
ไอ้ก้านพูดถูกบางครั้งนักเลงใหญ่ก็โง่ได้และพี่ดินก็เป็นแบบนั้นจริงๆ
“มึงนี่นะไอ้ดิน ไม่เหม่อก็หงอย เหมือนหมาที่ถูกเจ้าของทิ้งเลย ถ้าสลัดความโง่ทิ้งไปบ้างแล้ว มึงรู้ใช่มั้ยว่าหมาเวลาเจ้าของมันหายมันต้องทำยังไงวะ”
“รอ ใช่มั้ยวะ”
“มึงจะทำอย่างนั้นก็ได้ ถ้ามึงมั่นใจว่าเจ้าของเค้าจะคิดได้อย่างที่มึงคิด แต่กูว่ายากนะ มึงพูดกรีดลงกลางใจแบบนั้น เป็นกู กูกระโดดน้ำฆ่าตัวตายแล้ว นอนกอดอยู่ทุกวัน แต่เมียบอกว่าไม่ได้เป็นอะไรกัน เป็นกูนะ หาน้ำลึกๆที่กระโดดแล้วตายเลยยังไม่ทันใจเท่ากัดลิ้นตายเลยว่ะ”
ไอ้บ้านี้ก็พูดซะพี่ดินไปไม่เป็นเลย ก็ยอมรับผิดแล้วไง แต่จะว่าไปไอ้เสาไฟฟ้ามันก็ผิดเหมือนกันนะ คืนนั้นมันโกรธพี่ดินแต่มันก็ยังประกาศความเป็นเจ้าของ มันป่าเถื่อน โหดร้ายแล้วก็รุนแรงจนพี่ดินเจ็บไปทั้งตัว คืนนั้นมันบอกรักพี่ดินซ้ำๆอยู่อย่างนั้น เหมือนทางผ่านระหว่างใบหูถึงหัวใจมันไกลกันมาก คืนนั้นมันพร่ำบอกแสดงความเป็นเจ้าของจนถึงเช้า แล้วมันก็หายไปเลย ไม่มาห่วงใย ไม่มาสนใจว่าพี่ดินจะเจ็บบั้นท้ายแค่ไหน จะลุกขึ้นมาทำงานไหวหรือเปล่า
มัน เฉยชาเป็นคนละคนทั้งๆที่คืนนั้นมันกอดพี่ดินเอาไว้แทบไม่ปล่อยให้มีช่องว่าง ระหว่างกันและกันเลย หรือว่านั่นมันจะเป็นการแก้แค้นที่พี่ดินบอกว่ามันเป็นคนอื่น ถ้าสิ่งที่มันทำคืนนั้นแล้วปล่อยพี่ดินเอาไว้แบบนั้นเพื่อแสดงให้รู้ว่าที่ ผ่านมามันรู้สึกยังไงที่พี่ดินเฉยชาใส่และบอกว่ามันเป็นใครอื่นสำหรับพี่ดิน
ถ้า นั่นคือบทเรียนที่มันต้องการให้พี่ดินรับรู้ว่าความรู้สึกเจ็บมันเป็นยังไง พี่ดินก็อยากจะบอกว่าหลักสูตรที่มันมอบให้คืนนั้นประสบความสำเร็จอย่างสูง
เพราะตอนนี้ พี่ดินเจ็บ
แต่ไม่รู้ว่าจะเท่าความรู้สึกเจ็บที่เกิดขึ้นกับมันมั้ย แล้วถ้าพี่ดินจะรอ รอจนกว่ามันจะกลับมาหาเหมือนทุกครั้ง พี่ดินจะรอได้มั้ย มันจะสายเกินไปหรือเปล่า ถ้ามันคิดไม่ได้แล้วถอดใจไปพี่ดินจะทำยังไงวะ มันเข้ามาทำให้พี่ดินเคยชิน เคยชินที่จะมีใครอยู่ข้างๆ เคยชินจนทำให้นอนคนเดียวไม่ได้ ห้องนอนในห้องที่แคบเพียงผูกผืนเดียวปู ยังรู้สึกเลยว่ามันกว้างเกินไป มันอ้างว้าง มันไม่อบอุ่นเหมือนมีใครคนนั้นกอด
แล้วถ้านักเลงจะตามไปง้อไอ้คนขี้น้อยใจ มันจะเสียฟอร์มอะไรมากมายมั้ยวะ แต่ถ้านับข้อดีข้อเสียแล้ว.........จะลองตามไปง้อมันดูบ้างก็ได้ ใครๆก็ต้องมีครั้งแรกกันทั้งนั้นแหละวะ
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line16/00024619_93436.gif)
“ก้าน”.................................“อะไรวะ”
“มึงมาบ้านกูก็นานพอที่จะรู้แล้วใช่มั้ยว่าเอาก๋วยเตี๋ยวใส่ถุงเค้าทำกันยังไง”
“เออ มึงจะถามทำไมวะ กูก็ช่วยมึงอยู่ทุกวัน”
“งั้นวันนี้มึงทำคนเดียวได้มั้ยวะ”
“ได้ แต่มึงจะไปไหนวะ”
“ไปเพชรบุรีตัดใหม่”
.“ไปทำไม”
“ไปหาผู้ปกครอง กูไม่สบาย ต้องไปโรงพยาบาลว่ะ”
“เป็นอะไรวะ แล้วทำไมต้องไปกับผู้ปกครอง”
“ก็กูไปคนเดียวแล้วอายนี่หว่า ไม่รู้จะบอกหมอว่ายังไง”
“แล้วตกลงมึงเป็นอะไร”
“กูเจ็บก้น ชัดมั้ย กูต้องให้ผู้ปกครองพาไปโรงพยาบาล”
“ไอ้เชี่ยดิน ไอ้หน้าด้าน พูดออกมาได้ ไอ้หน้าไม่อาย ไอ้ๆๆๆๆ ฮึ่ย”
ก็มึงอยากรู้เองไม่ใช่เหรอก้านว่ากูเป็นอะไร พอกูพูดตรงๆทำมาเป็นอาย มึงรู้มั้ยว่ามึงทำหน้าแบบนั้นก็น่ารักแบบถึกๆเหมือนกันนะ
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line16/00024619_93436.gif)
สวัสดีคะ เมื่อวานมัวแต่ติดภารกิจเพื่อมวลชน แต่งได้สองหน้าอยู่ยังไงก็ได้แค่นั้น จะปั่นๆมาลงก็ไม่ได้ เห็นรีพลายแต่ละคนแล้วตกใจมาก เครียดเลยคนเขียน จะบอกว่าแสดงความคิดเห็นได้ตามสบายนะคะ จะโกรธพี่ภูโกรธพี่ดินเต็มที่เลย คนเขียนเปิดอิสระเต็มที่ไม่มีนอยด์คะ
๐ มาม่าไม่เยอะหรอกนะคะ สัญญาไว้แล้วว่าปี้ก็ปี้จิ อิอิ
๐ แต่อยากสื่อถึง ความแตกต่างของคนสองคนที่อยู่ๆมารักกันแบบ ความเมาพาไปบทจะรักกันก็รักกันง่ายๆ แต่ความรักมันยากที่จะเข้าใจนะคะ
๐ พี่ภูเค้าเป็นเกย์แบบบอร์นทูบี เพราะฉะนั้นเมื่อบอกว่ารักก็ต้องครอบครอง หึง หวง เป็นธรรมดา
๐ พี่ดิน เค้าไร้เดียงสาแล้วก็แมน เพราะฉะนั้น เค้ายังแยกแยะไม่ออกว่า เพื่อนกับแฟนมันแทนกันไม่ได้ กรู๊ววว อยากให้รู้ว่าพี่ดินเค้ากร่างแค่ไหน แต่เค้ายังเด็กเนาะ อีกอย่างพี่ดินเค้าไม่รู้หรอกว่าต๋องมันจะคิดกับพี่ดินยังไง เพราะ เจ็ดปีที่แล้วเค้าจำกัดความเอาไว้ที่คำว่าเพื่อน เจ็ดปีต่อมา เวลาที่หายไปพี่ดินเค้าหยุดเวลาไว้ที่เจ็ดปีก่อนหน้านั้น เค้าไม่รู้ว่าคนเราโตขึ้น ความรู้สึกมันเปลี่ยนกันได้เนาะ เอาน่าพี่ดินเค้าเพิ่งเดินเข้าสู่วงการเกย์ จะให้มารยาเหมือนพี่เมฆก็คงไม่ได้ แต่อยู่ไปๆ อาจจะคล้ายๆกันก็ได้นะ นักเลงเค้ากล้าได้กล้าเสียอยู่แล้ว
๐ ขอบคุณทุกคนเหมือนเดิมคะ ยินดีต้อนรับคนใหม่ๆที่เพิ่งเข้ามาทุกคนนะคะ
๐ anterosz แว อา ยู??????
๐ อย่าลืมไปรวมตัวกันเอาของไปบริจาคเพื่อผู้ประสบภัยนะคะ ไปกระทบไหล่เซ็งเป็ดด้วย อิอิ
๐ TRomance
-
แปะๆๆๆๆ
พี่ดินไปง้อพี่ภูแล้วใช่มั๊ย????
อย่าทะเลาะกันนานน่ะ
พี่ภูให้อภัยพี่ดินน๊าาาาาา :monkeysad:
-
ฮี่ ฮี่ นักเลงกำลังจะไปง้อพี่ภูล่ะซี้ o18
แหม ๆ ๆ เหม่อซะจนได้ก๋วยเตี๋ยวผัดปลาเค็มสูตรแอฟริกันไปเลย
-
พี่ดินรีบไปง้อจิ 55 ไม่นึกว่าพี่ดินจะโง่ได้ขนาดนี้น่ะ 55
-
:z2: เริ่มรู้เริ่มเข้าใจอะไรมากขึ้นแล้วดิ พี่ดิน ไปหาผู้ปกครองให้เจอนะจ๊ะ :z2:
:pig4: :pig4:
-
งานนี้ต้องขอบคุณก้านสินะ ที่มาชี้ทางสว่างให้พี่ดิน :laugh:
เฮ้อ อ่านๆมา ทั้งพี่ภูและพี่ดินนี่ก็มีอะไรคล้ายกันเยอะนะในความคิดเรา
แต่แสดงออกต่างกันแค่นั้นเอง ที่แน่ๆที่ชัดเจนเลยคือ..
เป็นพวกคิดเองเอ่อเอง แล้วก็เป็นพวกเอาแต่คิดไม่พูดออกมา - -"
-
:monkeysad:หวังว่า ตอนหน้าจะเข้าใจกันดีนะคะ
แอบเศร้ามาหลายวันและ
-
โห! พี่ดินตอบตรงไปป่าว ไอ้ที่ว่า เจ็บก้น เนี้ย
อ้อม ๆ บ้างก็ได้ :o8:
-
ไร้เดียงสาจิงๆ พี่ดิน
พี่ภูก็ขี้หึง เฮ้อ...ปวดตับกะคู่นี้จิงๆ
-
ยังไงพี่ดินก็เป็นของมันอยู่แล้ว
ชอบคำนี้ของพี่ดินจริงๆๆๆๆ
ไปง้อด่วนพี่ดิน
แค่ง้อนิดหน่อยภูก็หายแล้วละ
ก้านดีมากมาเตือยสติพี่ดินแบบนี้ 555++
รอถึงคิวก้านบ้างเมื่อไหร่จะมีให้ยลกัน
-
นักเลงอย่างพี่ดินต้องไปง้อพีู่ภู อิอิ
:L2: :L2: :L2:
-
พี่ดิน นายไร้เดียงสาจริงๆ
คนไม่เคยมีแฟนก็งี้แหละ ไม่เข้าใจหรอก
-
เพิ่งมาใหม่ เหมือนพี่ดินเลยค่ะ
อยากรู้ว่าพี่ดินจะง้อแบบแมนๆ ยังไง o13
-
พี่ดินไปง้อพี่ภูเลยยยย
ด่วนนนนน
เด่วเสาไฟฟ้างอนนน
-
:L1:
-
เหมือนข้อความหายไปบางส่วนรึเปล่าค่ะ ก่อนที่ พี่ดินจะบอกให้ก้าน เอาก๊วยเตี๋ยวใส่ถุงนะค่ะ
(ก็เลยดูเหมือนว่า พี่ดิน กับพี่ภูคืนดีกันแล้ว ??)
-
ขอเกาะล้อไปเพชรบุรีตัดใหม่ด้วยคนน น น
อยากเห็นเหตุการณ์ต่อจากนั้น
ใครจะง้อใครกันละทีนี้
-
ต้องขอบคุณน้องก้านที่เตือนสติพี่ดิน
ไม่อย่างงั้นก๋วยเตี๋ยวผัดคงไหม้อีกหลายกระทะ o18
ไปง้อนายเสาไฟฟ้าให้ได้น๊า o13
-
สงสัยจบเรื่องนี้ พี่ภูคงต้องให้รางวัลน้องก้านหน่อยแล้วนะค่ะเนี๊ย
ไม่งั้นสงสัยพี่ดินคนดี ก็ยังไม่เข้าใจอะไรง่ายๆ แบบนี้แน่ เนอะๆๆๆๆๆ
-
ก้าน o13 เจ๋ง มากกก ยกนิ้วให้เลยย
พี่ดิน ก็รีบๆไปเคลียร์ซะนะ นั่นแหละ สิ่งที่พี่ภูเค้าอยากบอก
คำว่าคนอื่น .. นะ มันเจ็บแค่ไหน
ครั้งนี้ ดินผิดจริง แต่อาจจะผิดกันทั้งสองฝ่ายก็เป็นได้
รอๆให้เขาคืนดีกันไวๆ ดูสิ ..พี่ดิน นึกได้ ตามไปง้อแล้ว
ตื่นเต้น จริงๆ
-
เอิ๊กๆๆๆๆ
เริ่มเห็นวี่แววท้องฟ้าสดใสแล้ว
อยากเห็นจังพี่ดินจะง้อผู้ปกครองยังไง
ต้องตรวจสภาพดินกันอีกมั้ย :laugh:
-
ในที่สุดพี่ดินก็เข้าใจในโลกสีชมพูอมม่วงมากขึ้นมาอีกนิด :m11: :m11: :m11:
งานนี้ก็ต้องขอบคุณน้องก้านเค้าล่ะเนาะ...
พี่ดินจะไปง้อผู้ปกครองล่ะสิท่า ง้อกันดีๆ นะจ๊ะ ระวังจะเจ็บก้นมากกว่าเดิม คึคึ
แต่อย่างว่าล่ะ "นักเลงเค้ากล้าได้กล้าเสียอยู่แล้ว" (แล้วก็เห็นเสียมาเยอะแล้วด้วย... :laugh3:)
-
อ่านตอนที่แล้ว ทำเอาเครียดเลยค่ะ
แต่มาตอนนี้ ต้องยกความดีให้น้องก้านเค้าจริงๆ
ด้วยเหตุนี้พี่ดินเลยจะไปหาผู้ปกครองแล้ว หุหุ
ดีกันไวๆนะ :กอด1:
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
-
ระวังนะพี่ดิน จะโดนพี่ภูเอาคืนยิ่งกว่าคืนนั้นอีก :z1:
งอนกันได้ไม่นาน เดี๋ยวก็คืนดีกันแล้ว ดีใจๆๆๆ :m4:
พี่ดินก็โอ๋ๆ พี่ภูเค้าหน่อยนะ คนแก่ขี้น้อยใจ ขี้หึง ขี้หวง ขี้สารพัด ต้องเข้าใจ :laugh:
ขอบคุณค่า รออ่านตอนต่อไปน้าาา
-
ป่านนี้ถึงเพชรบุรีตัดใหม่หรือยังหนออออ
กล้องติดตามตัวจะฉายภาพออกมาแบบไหนอ่ะ อยากรู้แล้ววววววววววว
:-[
-
งานนี้ต้องขอบคุณน้องก้าน
-
อยากอ่านตอนต่อไปแล้วค่ะ :-[
พี่ดินเนี่ยถ้าไม่ได้ก้านมาคอยสะกิดใจ
แล้วจะได้ปรับความเข้าใจกับพี่ภูเค้ามั๊ยเนี่ย
ซื่อ ใส ไร้มลพิษจริงๆ จ๊ะ
:เฮ้อ:
-
แล้วตกลงพี่ดินจะเป็นฝ่ายง้อใช่ม่ะขอรับ??
งั้นรอดูตอนต่อไปโลด :a9:
-
พี่ดิน
ง้อให้สำเร็จด้วย o9
ไม่งั้น
จะงอนพี่ดินอีกคนด้วย o12
-
น่ารัก
-
อื้อหืออ
พี่ดินนนน
ซื่อได้น่ารักมากเลยคะ
555
ตกลง จะให้ผู้ปกครองพาไปหาพี่หมออีกเหรอ??
555555555555
-
น้องก้านเตือนสติพี่ดินได้ดีมาก o13
-
อ่ะเน้ออออออออ พี่ดินในที่สุดก็เข้าใจ ค่อยๆ รู้เดียวสาซะที
สงสารภู
กร๊ากกกกกก แต่ไม่มากหรอกนะ งอนก็งอนไปเอง เดี๋ยวพี่ดินสุดแมนจะตามไปง้อ
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
ยิ่งอ่านดินก็ยิ่งน่ารัก
อยากเอามาไว้ใคร ๆ
:call:
-
อยากบอกว่าพี่ดินเรานี่ไร้เดียงสาจริงๆ :เฮ้อ:
ยังไงก็ดีกันเร็วๆนะจ๊ะ สงสารทั้งคู่เลยอ่ะ
มาต่อตอนหน้าเร็วๆนะคะ ถ้ามาต่อคืนนี้ได้ยิ่งดีเลยค่ะ แหะๆ o18
เป็นกำลังใจให้เสมอค่า
-
น้องก้านนนนนนนนนนนนนนน เริ่ดค่ะ
ที่สามารถทำให้พี่ดินเข้าใจได้
ค่อยยังชั่วหน่อยพี่ดินจะไปง้อพี่ภูแล้วววว :m11: :m11:
ไรท์เตอร์จ๊ะขอของขวัญให้น้องก้านด้วย
เอาเป็นส่งเสี่ยเก็บค่าแชร์มาให้กวนหัวใจหน่อยเร้ววววววววววว
-
พี่ดินน่ารักอีกแล้วอ้ะะ โฮๆๆๆ น่ารักจริงอะไรจริง
กดไลค์น้องก้านด้วย หลักแหลมจริงเชียว ดีนะที่พูดสะกิดต่อมพี่ดิน
ครึครึ พี่ดินรีบไปหาผู้ปกครองนะ ง้อๆเ้ค้าหน่ิอย
เผื่อจะหายเจ็บก้น (เอ๊ะ??) หรือจะเจ็บกว่าเดิม อร๊างงงง :-[
บวกหนึ่งจ้าา :L2:
ปอลอ ขำไรท์เตอร์ตรงนี้ "พี่ดินเค้าเพิ่งเดินเข้าสู่วงการเกย์ จะให้มารยาเหมือนพี่เมฆก็คงไม่ได้ " :m20:
-
โอ้ยค่อยใจชื้นขึ้นมาหน่อย เริ่มจะเห็นลางดีๆแล้ว หุ้ย ลุ้นๆๆ :interest: :interest:
-
ขำก้านมากตอนที่พี่ดินบอกว่าเจ็บก้นจะไปหาผู้ปกครองก้านด่าพี่ดินซะกระจาย :jul3: :m20: :laugh:
พี่ดินคงคิดได้แล้วตอนนี้คงกำลังจะไปง้อพี่ภูแต่คงไม่ต้องง้อละมั้งแค่เจอหน้าพี่ดินพี่ภูก็ใจอ่อนแล้ว
ทั้งรักทั้งหลงเมียซะขนาดนั้น :m26:
-
งานนี้+100ให้ก้านเลยอ่า
-
พี่ดินนี่น่ารักน่าหยิกจริงๆนะ
:-[*เพ้อออ
อ่ะธ่อพี่ภู
กล้าหลบหน้าพี่ดินเหรอ :angry2: :angry2:
*เดี๋ยวเจอดินFCหน่อยเป็นไง :beat: :beat:
-
พี่ดิน พี่ดินเป็นอะไรที่น่ารักมากอ่ะ
ชอบพี่ดิน กับ น้องก้านมากๆ
น่ารักสุดๆอ่ะ
-
อยากให้พี่ดินเข้าใจความรู้สึกของพี่ภูจัง แบบน่าจะได้เจอเหตุการณ์เดียวกันบ้าง 555
-
พี่ดินไปหาไอ้เสาไฟฟ้าแล้ว อยากรู้จังพี่ดินจะง้อยังไงหว่า
-
กว่าพี่ดินจะรู้แจ้ง ต้องขอบคุณก้านนะ
-
อยากบอกว่า หิ๊วววววววววววววววว แวะมาอ่านตอนดึก เห็นดินผัดก๋วยเตี๋ยวแล้วอยากกิน
เข้าเรื่องกันดีกว่า อยากบอกไรเตอร์ว่าช่วงของเมื่อตอนที่แล้ว เหมือนไรเตอร์เอาระเบิดมาวาง
แล้วให้คนอ่านช่วยกันจุดระเบิด แบบว่ากลัวเล้าพังมาก กร๊ากกกก อารมณ์คนอ่านเครียดได้อีก
แต่ตอนนี้ทุอย่างก็ได้เข้าที่เข้าทาง เพราะไรเตอร์ไม่ได้เซฟมาม่า แต่เป็น ต้มยำกุ้ง ฮ่าๆๆ
ตอนนี้ต้องยกความดีความชอบให้ท่านก้านขอรับ ท่านเป็นเพื่อนที่ประเสริฐมาก
เห็นเพื่อนผิด แล้วไม่เข้าข้าง เห็นเพื่อนไม่รู้ก็คอยบอก อย่างนี้สิเพื่อนแท้ เพื่อนดี
ยกให้เค้าเลยก้านจัง ถ้าภูคืนดีกะพี่ดินแล้ว ภูน่าจะส่งส่วยให้ก้านเค้าด้วยนะ
อุตส่าห์พูดให้ชาวบ้านเค้าเข้าใจกัน แต่ว่าถ้าเป็นเรื่องของตัวเองจะรอดใหม ก้านเอ้ย
ขอบคุณไรเตอร์ที่มาสร้างความกระจ่างให้ ขอบคุณผู้โพสที่เป็นสื่อกลางนะคะ
-
แมน ๆ อย่างพี่ดินจะง้อพี่ภูยังไงหนอ :laugh3:
-
กามเทพก้าน น่ารักจริงๆเลย :L2:
พี่ดินไปหาผู้ปกครองไวๆเลย สงสารเสาไฟฟ้า :call:
-
พี่ดินน่ารักมากกกกก
แต่อ่านตอนนี้แล้วรักก้านเลยอ่ะ
ดูมีสติปัญญาสุดแล้ว
ฮ่าๆๆๆๆ
รอตอนหน้า !!
-
รีบไปง้อเห้ออ อ่านแล้วมาม่าจริงๆ :เฮ้อ:
ปล.ก้านมาทำองทำอายอะไร แมนๆแบบพี่ดินดิ ส่วนเรื่องนั้นไว้รอแปะมาสอนเนอะ :o8:
-
ฮ่าๆพี่ดินไปง้อพี่ภูแล้ว
ก้านนี่เป็นเพื่อนที่ดีจริงๆเหมือนพี่แก๊กเลย....เหมาะสมๆ o13
-
พี่ดินกว่าจะรู้ตัวว่าเสาไฟฟ้างอนเรื่องอะไร
ก็ต้องให้ก้านมาบอก ช่างไร้เดียงสาจริงๆ
ง้อให้สำเร็จนะ เอาใจช่วยจ้ะ
-
น้องก้านพูดได้เยี่ยมมาก o13
ถ้าไม่ได้น้องก้าน พี่ดินก็คงยังคิดอะไรไม่ออก
แล้วก็คุยกับพี่ภูดีๆนะพี่ดิน รักกันๆ
-
พี่ดินน่าร้ากกกกกกกกกกกกกกอ่ะ
-
พี่ดินง้อๆๆๆๆ วู้วๆๆๆ
-
อยากชิมก๋วยเตี๋ยวปลาเค็ม :m20:
-
พี่ดินไปโรงบาลกะผู้ปกครอง
อ้ายยยย :กอด1:น่ารัก
-
น้องก้าน สุดยอด :mc4: สามารถทำให้ พี่ดินนักเลงใหญ่ บรรลุอรหันต์
" เป็นเพื่อนกอดแทน แฟนไม่ได้ " พี่เสาไฟฟ้า เค้าหึง
น้องดินทำถูกแล้ว ไปง้อ พี่ภูเค้า
แต่ว่า ไม่ต้องให้พี่ภูไปหาหมอที่โรงพยาบาลก้อได้มั่ง ให้พี่ภู ฉีดยาแทน จะไม่ได้กว่าหรือ :z1: :oo1:
-
อร๊ายยยยยยยยยยยยย
เหตุผลพี่ดิน น่ารักมาก
จะไปหาหมอ ต้องไปหาผู้ปกครอง มาม๊ะ มา :จุ๊บๆ: ที
+1จ๊า
-
5555 ชอบเวลาก้านกะดินคุยกันจัง
-
อ่านไปอ่านมาทำไมรู้สึกว่าดินมันใสเกินไปจนกลายเป้นความเห้นแกตัวไปแล้วอ่ะ
ไม่เคยมองว่าตัวเองผิดเลย คนอื่นๆผิดตลอด ตอนนี้เจ้อาจไม่รู้ว่าดินเจ็บปวดแค่ไหนกับเรื่องในอดีต
แต่หนูเห็นแก่ตัวที่สุดกับคนในปัจจุบันของหนู ไม่เคยแม้แต่จะมองถึงหัวใจที่เขามอบให้
แม้จะพยายามพิสูจน์เท่าไรถ้าเรามองไม่เห็นค่า มันอาจจะสายไปในสักวัน
ปรับตัวเองซะก่อนที่ดินจะกลายเป็นคนที่เสียใจมากที่สุดเสียเอง
-
พี่ดินนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
เอ๋อ แล้วยัง ด้านอีกอะ :serius2:
55+
พูดออกมาได้เจ็บก้น น้องก้านน่าสงสาร
ต้องมารับรู้เรื่องที่ยังมาไม่ถึงตัวเอง :fox2: (เอ๊ะยังไง)
55+ เอาไว้ให้พี่แก๊กสอน หึหึหึหึ o3
สู้ ๆ นะค่ะเป็นกำลังใจให้ ผู้เขียน
-
:pig4:ก้านมากๆที่เตื่อนสติพี่ดิน
-
ยังไม่เคลียร์ๆ
มาอีกนะขอรับ
อิอิ
-
+1 ค่า
พี่ดินนะพี่ดิน พี่ภูเค้าหึงหรอกเลยเป็นแบบนั้น
ทีนี้รู้แล้วก็รีบไปง้อเค้าซะนะ o18
-
เย้ พี่ดินไปง้อพี่ภูแล้ว พี่ภูก็อย่างอนนานนะคะ สงสารนักเลงใหญ่เพิ่งหัดเป็นเกย์บ้าง เก่งทุกเรื่องยกเว้นเรื่องรัก ที่หลังงานนี้คงต้องให้พี่ภูเปิดครอส์ติวเข้มเรื่องรัก และเป็นติวเตอร์คอยติวเรื่องรักให้แน่นๆ คราวหน้าจะได้ไม่มีใครปวดใจอีก
ส่วนเรื่องต๋องพี่ดินอย่าใจอ่อนไปคบกับต๋องอีกเลย คิดดูดีดีนะ เพื่อนที่ดีคนไหนบ้างที่หลอกเราแบบนั้น อยู่ห่างๆห่างๆ อย่างห่วงๆ ก็พอค่ะ
ขอบคุณคนแต่งนะคะที่มาช่วยอธิบายเรื่องพี่ดิน ตอนแรกก็แอบเคืองพี่ดินเหมือนกันคะที่ทำกับพี่ภูแบบนั้น แต่ตอนนี้เริ่มยอมรับได้แล้วค่ะ :pig4:
-
จะรออ่านตอนหน้าจ้ะ อยากรู้ว่านักเลงใหญ่อย่างพี่ดิน จะง้อเสาไฟฟ้าอย่างไร แต่เชื่อว่าต้องสนุกจริงปะคะ
-
ป่านนี้ไอ้เสาไฟฟ้าคงนั่งเป็นหมาหงอยอยู่แน่ ๆ hahaha
-
ตามไปง้อ ตามไปง้อ เดี๋ยวก็ได้ ขุดเจาะสำรวจดินกับอีกรอบ
-
ต้องขอบคุณก้านจริงๆงานนี้
-
กลายเป็นว่าพี่ดินต้องเป็นคนง้อหรือเนี่ย 555
กลับตาลปัดแหะ ถ้าเป็นเรื่องอื่นนี่นายเอกต้องโกรธ งอน หนีหน้าไปแล้วที่โดนทำอย่างงั้น
แต่พ่ดินไม่ แถมยังจะต้องไปง้ออีก 555
-
เอิ้กๆๆ ไปมาๆพี่ดินกลายเปนฝ่ายง้อซะงั้น
ดีนะที่เปนพี่ดินที่เปนคนตรงไปตรงมา
คิดอะไรกะพูดมาแบบนั้นเลยกล้าที่จะตามไปเคลียร์
ถ้าพี่ภูเจอนายเอกเรื่องอื่นนี้มีหวังโกรธร้อยปี อิอิ
หวังว่าตอนหน้าจะเข้าใจกันในเร็ววัน
พี่ภูกะอย่างอนเยอะเน้อ เดี๋ยวนักเลงเค้าง้อไม่ถูก
ยิ่งพึ่งจะเปนมือใหม่หัดรักอยู่ด้วย ><
:-[
คุณเพื่อนก้านขอบคุณอย่างสูงที่กรุณาชี้ทางสว่างให้พี่ดิน
เหนแก่ความดีที่ทำเราจะมอบตำแหน่งภรรยาของพี่แก๊กให้ทันที
แต่ถ้าอยากเปนสามีก็ไปตกลงกันเอาเองละกันนะ อิอิ
o13
คุณเพื่อนต๋องหายไปเลยตอนนี้
แต่ดีแล้วละให้พี่ดินเค้าเคลียร์ปัญหาชีวิตก่อน
ละค่อยโผล่มาใหม่ เหอะๆๆ
-
:L2: ขอบคุณที่มาต่อนะคะ
:impress2: :impress2: :impress2: :impress2:
-
ไร้เดียงสาเกินไปไหมพี่ดิน ????
ว่างเพื่อนกับแฟนไว้ตำแหน่งเดียวกันมันไม่ได้หรอกนะ
-
กิกิ พี่ดินไปง้อพี่ภูแว้ววววว ดีจายยจัง แสดงว่าพี่ดินรุ้จายตัวเองแล้วช่ายป่ะ :-[
-
ไปๆ พี่ดิน ไปให้ผู้ปกครองพาไปหาหมอซะ
ตอกเสาไฟฟ้าลงดินครั้งหน้าจะได้ไม่ลำบากมาก
:laugh:
-
น้องก้านนี่จ๊าบได้ใจ จี้จุดตรงประด็น
พี่ดิน อย่ามัวงอนกันนะ ง้อกันหน่อย รักกันนาน รักกันตลอดไปนะจ้ะ
-
พี่ดินจะง้อผู้ปกครองยังไง :z2: :z2:
-
ดิน รีบไปด่วนเลย เดี่ยวพีภู ใจสะลายก่อน
ก้านเนี้ย เป็นเพือนที่ดีจิงๆๆ
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
(หนู)พี่ดิน รีบๆ ไปง้อพี่ภูด่วนเลยนะ รอนานๆ เดี๋ยวง้อยาก อิอิ
-
ถ้าปีนขึ้นมาจากหลุมรักตอนนี้จะทันมั้ย<<ที่พี่ดินพูดแบบนี้ มาตัวต่อตัวกับหนูเลยมา :m16:
อย่ามาพูดแบบนี้นะ ห้ามปีนขึ้นจากหลุมรักเด็ดขาด ถ้าพี่ปีนหนูจะถีบพี่ดินให้ตกไปในหลุมรักเอง<<ยอมลงทุนเจ็บตัว เพราะพี่ดินต้องกระทืบหนูตายแน่ๆ ถ้าหนูถีบพี่ดิน
ไปง้อพี่ภูด้วยล่ะพี่ดิน เชอะ ซื่อ(บื้อ)ไม่รู้เรื่องเลยนะยะ เพื่อนกับแฟนแยกกันให้ออกดิ
สงสารพี่ภูนะ ฮึ่ยๆ โอ๋ๆ พี่ดินอย่าพึ่งโกรธหนูนะ หนูแค่อินจัดไปหน่อย -..-
ว่าแต่ตอนนี้อิชั้นตกหลุมรักพ่อพระก้านซะแล้ว ก้านขา ก้านคือพ่อพระสุดหล่อจริงๆ
ถ้าไม่มีก้านพี่ดินคงจะบื้อ!! ไปอีกนาน อ่ะ ล้อเล่งๆ พี่ดินง้อพี่ภูด้วยเน้อ จะได้ให้พาไปโรงบาล คืนนี้ก้นจะได้ใช้งานได้ >,.<
ก้านจ๋า~อยากบอกว่า I LOVE YOU!! มาให้กระโดดจูบปากซะดีๆ(แอ๊ก! อิแปะแก๊ก แกมาเตะปากชั้นทำม๊ายยย) :dont2:
รอตอนต่อไปนะคะ รอพี่ดินง้อพี่ภู ไรเตอร์ไม่เอามาม่าแล้วนะคะ ห้ามผิดคำเน้อ จุ๊บๆ
รักพี่ดินกับพี่ภูนะคะ สู้ๆพี่ดิน
-
:m20:อ่ะพี่ดิน นึกไปนั้น
-
ก้านเยี่ยมมาก ทำให้ดินรู้ซะที เด๋วจะให้แก๊กเป็นรางวัล 5555+
-
ตายแล้ว งอนกันข้ามวันเลยอะ
พี่ดินรีบไปง้อผู้ปกครองเร๊ว
เสาไฟฟ้าก็ผิดที่วู่วาม แต่ที่วู่วามเพราะเห็นอะไรล่ะ
เค้ารักถึงได้หึงนะจ๊ะ
-
:call: :L1:
-
+1 ค่ะ พี่ดินร้ายเดียงสาจริงๆ เลย
กำลังไปง้อพี่ภูแน่ๆ เลย :impress2:
-
คุยกันเร็ว ๆ เน้อ
-
ไปง้อกันเร็วๆนะครับ
-
พี่ดินรีบไปง้อเสาไฟฟ้าเร็วๆเลย
อยากรู้นักเลงใหญ่จะง้อยังไง
-
นักเลงใหญ่กำลังไปง้อเสาไฟฟ้าแล้ว~ ฮิๆๆ
รีบไปหาผู้ปกครองเร้วพี่ดิน~
-
o18พี่ดินรีบไปง้อด่วยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย o13
-
พี่ดินสู้ .. สู้ :3123:
-
ดีกันเร็วๆนะ
-
คืนนี่ขอสองตอนนะจะไรเตอร์ :impress2: :impress2:
ปล.รักนะจุบบบบบบบบบบบบบบบบบบ :o8:
-
หยุดไป 3 วัน ต้องตามอ่าน 3 ตอนรวด
ก้อคนมันรักนี่เนอะ มันก้อต้องหึงบ้างอะไรบ้าง
แล้วยิ่งมาเห็นจะจะแบบนั้น จะให้อยู่เฉยก้อนะ
ก้อต้องให้เวลาพี่ดินบ้างอะไรบ้าง คนไม่เคยอะ
แต่ยังดีนะที่มีที่ปรึกษาดีอย่างก้านคอยช่วยเฉลยให้
คิดได้แล้วว่าเพราะอะไร พี่ดินก้อต้องแก้ไขให้มันดีขึ้น
-
อ้า ชอบพี่ดินจังเลย
รออ่านอยู่นะค่ะ :pig4:
-
:eiei1: น้องก้านเริ่มสาวแตก อิอิ
-
น้องก้าน ดีมากเลย ช่วยพูดให้นักเลงเค้าคิดได้
ตามไปง้อผู้ปกครองแล้วอะสิทีนี้ :z2:
ก้านเองก็หาเวลาไปคุยดีดี กะคุณชายแก๊กบ้างนะ :laugh:
-
ในที่สุด ก็เริ่มเข้าใจแล้วว่า ระหว่างเพื่อนกับคนรักมันอยู่คนละระดับ
ต้องขอบใจน้องก้าน ที่ทำให้นักเลงใหญ่ของเราเข้าใจว่าอะไรเป็นอะไร
หุหุ ไปหาผู้ปกครองและง้อผู้ปกครองดีๆหน่อยนะ เพราะรู้สึกว่า ผู้ปกครองคงจะน้อยใจอย่างรุนแรง ^_^
-
พี่ดิน สามีตัวเองอ่ะ ขี้หึงอย่างแรง
ไม่รับรู้เลยนะ สมควรแหละ ที่พี่ภูจะงอน :m16:
-
มีเพื่อนดี....มันก็ดีแบบนี้แหละ...ช่วยไขข้อข้องใจ
ปัญหาบังตาได้ดีและตรงจุดนัก....งานนี้ต้องขอบคุณ
น้องก้านมาก ๆ นะจ๊ะพี่ดิน... :teach:
แล้วนักเลงใหญ่จะง้อสะมีแบบไหนล่ะเนี่ย....
ปร่านี้ตาพี่ภูแกคงหงอยไม่เป็นผู้เป็นคนแล้ว...
รึ...ระเบิดไปลงที่พี่แก๊กจนยับเยินไปแล้วก็ไม่รู้นิ... o3
:pig4: & :pig4: คนแต่ง กะ คนโพส จ้า... :L2:
-
ต่อด่วนๆ
-
พี่ดิน คืนดีกับพี่ภูไวๆเน่อ :m15: :m15: :m15: :m15:
ปล.รักคนโพสต์กะคนแต่งเสมอจ้า :กอด1:
-
น้องก้าน ชี้ทางสว่างให้พี่ดินจริง ๆ o13
เอาล่ะที่นี้ พี่ดินก็รีบไปง้อพี่ภูด่วนเลย
ขอบคุณไรเตอร์กับคนโพสค่า :pig4:
-
เหมือนข้อความหายไปบางส่วนรึเปล่าค่ะ ก่อนที่ พี่ดินจะบอกให้ก้าน เอาก๊วยเตี๋ยวใส่ถุงนะค่ะ
(ก็เลยดูเหมือนว่า พี่ดิน กับพี่ภูคืนดีกันแล้ว ??)
>>>>เนื้อหาน่าจะหายไปบางส่วนจริงๆๆด้วยค๊าา :z3: :z3:
รอน้องเซมากูเตะทำกิจวัตรประจำวันให้เรียบร้อยก่อนนะคะ
แล้วชีจะมาแปะใหม่ให้แหงมๆ
-
:z13:รีบนแปะ2ตอนใช่ป่ะ
ขอบคุณคนแต่งกะคนโพสต์ :กอด1:
ไหนๆคนแต่งให้โอกาสคอมเม้นท์เต็มที่ก็จัดให้ละกัน
คนแต่งช่างเข้าใจมือใหม่หัดเกย์อย่างน้องดินจัง เคยรักแม่รักเพื่อน พ่อก็ไม่มี คนรักก็ไม่เคยมี จู่ๆก็จะมาบังคับให้รักผัวเข้าใจผัวแบบไม่ทันตั้งตัว
พี่ภูหึงน้อยใจแต่พี่ภูก็ใจร้อนต่อยต๋องโดยไม่ทันถามไถ่ มันก็เหมือนหักหน้าแล้วก็ไม่เชื่อใจดิน ถ้าพี่ภูเป็นนักเรียนก็ต้องโดนทำโทษเพราะลงมือก่อน
ต้องขอบคุณก้านที่ทำให้ดินเข้าใจความแตกต่างของคนรักกับเพื่อน แล้วหวังว่าก้านจะเข้าใจตัวเองกับเสี่ยแก๊กด้วยนะ
ดินยอมรับผิดที่โกรธแล้วใช้คำพูดทำให้พี่ภูเสียใจ ตามไปง้อคงไม่สายเกินไปนะ กลัวคุณคนแต่งเอ๊ยคุณกรฉวยโอกาสทำให้ลมพัดหวน เหตุการณ์พลิกผันยุงบินว่อน
สายรุ้งของคุณคนแต่งมาช้าจังหรือพายุหนักจนสายรุ้งจมน้ำไปแล้ว ไม่ค่อยไว้ใจเลยจริงๆ o18
-
เซ แก้ไขเนื้อหาส่วนที่หายไปให้แล้วนะคะ ต้องขอโทษด้วยที่มะวานรีบเลยไม่ทันได้เช็ค
o1 o1
-
เฮ้อ...เหนื่อยใจกับคู่นี้ แต่ก็อมยิ้มแล้วที่ดินคิดได้ซะที o13
หวังว่าพี่ภูจะใจอ่อนนะ...สงสารดินอ่ะ หงอยจนไม่มีสมาธิทำอะไรแล้ว :กอด1:
รอตอนหน้านะคะ...ไรเตอร์มาอัพเร็ว ๆ น้า~ :call: (ไม่ได้เข้ามาอ่านหลายวันยังมีหน้ามาเร่ง...ติดตาม ๆ) o18
-
:o12:ง้อเฮียเค้าหน่อยซี่พี่ดิน~
-
มาอ่านตอนที่หายไปแล้ว...
พี่ดินเข้าใจความรู้สึกพี่ภูแล้วใช่มั้ยหล่ะ
ง้อด่วน!
-
ตามกลับมาอ่าน บางส่วนที่หายไป อิอิ
-
แวะมาอ่านบางส่วนนั้นขอรับ
และรอตอนต่อไปโลด :a9:
-
อ่านมาตั้งแต่เที่ยงเพิ่งจะตามทันเมื่อกี้เอง
เรื่องราวน่ารักมากเลย
อ่านไปก็อมยิ้มไป ถึงช่วงท้ายๆ จะอึมครึมไปบ้าง
แต่ก็ไม่ลดความน่ารักลงไปเลย
พี่ดินนี่ไร้เดียงสากับเรื่องความรักจังเลยเนอะ
เวลาถึงภาคพี่ดินเล่าแล้วจะอมยิ้มตลอดเลย
แบบว่าความคิดเค้าใสๆ อ่ะ น่ารักดี
+1 ขอบคุณนะคะที่เอาเรื่องน่ารักๆ แบบนี้มาแบ่งปันให้อ่าน
เป็นกำลังใจให้ทั้งคนเขียนและก็คนโพสจ้า
:กอด1:
-
ได้อ่านตอนที่ขาดหายแล้ว ยิ่งอยากรู้ตอนง้อของพี่ดินจัง
-
อ่านตอนที่ขาดหายแล้ว
พี่ดินน่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกก :-[ :-[ :-[
ปล.รักคนแต่งกะคนโพสต์จ้า :กอด1:
-
เข้ามาอ่านตอนที่หายไปแล้วค่า
เพื่อนก้าน สุดยอดจริง ๆๆ
รอตอนต่อไปค่า
+1 ให้จ้า
-
มารอดูลีลานักเลงว่าจะง้อพี่ภูสำเร็จมั๊ย :กอด1:
-
ก็ว่าอยู่ว่าทำไมตอนมันแปลกๆเหมือนคำมันดูขาดๆ
รอของวันนี้ :call:อิอิ
-
รักน้องก้าน
-
พี่ดินนน
ไปง้อเร็ววว
-
รักก้านมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
ในที่สุดพี่ดินก็คิด(ได้ว่าควร)จะง้อแว้วววววววว :m12:
รีบดีกันซะทีนะ คนอ่านจะได้แฮปปี้มีความสุขต่มไปด้วย
ส่วนคู่ก้านกับพี่แก๊กจะได้คืบหน้าเมื่อไหร่น้อ เพราะคู่นี้ก็น่าจะเป็นคู่ที่น่ารักอีกคู่นึงเลยเหมือนกัน
เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์+เซย์จังเสมอค่ะ :L2: :L2: :L2:
-
เข้ามาเพื่ออ่าน ส่วนที่หายไป
ก็ว่า ไมพี่ดินคิดได้ไว๊ไว :laugh:
-
มารอดูว่า นักเลงใหญ่ จะง้อคนขี้งอนอย่างแรง นี้ยังไง
คงออกแนวดิบ เถื่อน โหด หรือ หวานนนน กันนะ
-
พี่ดินจะง้อพี่ภูยังไงเนี่ย
-
อ่านส่วนที่หายไปแล้วมาม่ากว่าเดิมอีก :sad4:
รอของวันนี้ มีมั้ย?? อยากให้พี่ดินไปง้อแล้วอะ
-
แย่แล้ว อ่านแล้วติดเรื่องนี้...
แต่งได้ฮามาก ชอบจริงๆ
ตามไปสั่งเรื่องโน้นดีกว่า ^o^
-
... :laugh:... :laugh:
-
บทจะตรงก็ตรงจริงๆที่ดินจ๋า
ก้านเค้าคิดไปถึงไหนๆแล้ว
รีบไปง้อพี่เสาไฟฟ้าเร็วๆแล้วกันน๊า คนแก่เค้ายิ่งขี้ใจน้อยอยู่
-
มานั่งรอ วันนี้จะมาป่ะหน่าาา
-
อ่านไปตอนแรกก็งงนิดหน่อย เพราะมันขาดคำอธิบายเรื่องโบลเคานท์ แต่มันก็อ่านต่อไปได้
พอมารู้ทีหลังว่าเนื้อหามันหายไป อุแม่เจ้า หายไปเยอะเลยอ่ะ :serius2:
แต่ยังไงจะรอว่านักเลงเค้าจะง้อสามียังไง อิอิ :z2:
-
มาอ่านส่วนที่หายจ้า
ยิ่งอ่านกะยิ่งเอาใจช่วยพี่ดินให้ง้อพี่ภูสำเร็จเน้อ
มือใหม่หัดง้อต้องพยายามหน่อยน้า
อ่านส่วนที่หายไปละเข้าใจพี่ดินขึ้นอีกเยอะเลยค่า
ก็คนมันพึ่งหัดรักอ่าเนอะ อะไรๆกะใหม่ไปซะหมด
แล้วพี่ดินก็พยายามที่จะเข้าใจ
เพียงแต่ว่าเรื่องบางเรื่องอาจจะคิดง่ายๆตามสไตล์นักเลงใหญ่
โดยที่บางทีมันกะอาจไปกระแทกใจใครอีกคน
เอาน่าพี่ดินเค้าเราเมื่อผิดแล้วรู้จักแก้กะมีแต่คนให้อภัยเน้อ
เอาใจช่วยๆๆๆ
:กอด1:
ว่าแต่คืนนี้จะมีตอนใหม่ไหมคะ
มาปูเสื่อรอดีกว่า อิอิ
-
คืนนี้รอมะหวายแล้วไปนอนก่อนและพรุ่งนี้มาตามเก็บ
-
คิดถึงพี่ดินจัง ไม่ได้ อ่านมาห้าวันแล้ววววว
ไปอ่านก่อนนะคะ
-
กว่าพี่ดินจะคิดออก
ก็ต้องอาศัยเพื่อนอย่างก้านมาช่วยเนอะ
รู้ตัวแล้วก็ไปปรับความเข้าใจกับพี่ภูโดยด่วน
-
ขอวิธีง้อ แบบ นักเลงใหญ่นะ 555
ฉุดเลย พี่ดิน สู้ๆ
-
พี่ดินยังคงใสซื่อเช่นเคย
กว่าจะเข้าใจอะไรเป็นอะไร ก็ต้องให้คุณเพื่อนมาช่วยแซะอ่ะ
แล้วอีตาพี่ภู งอนพี่ดินไปแค่ไหนแล้วเนี่ย
ลุ้นๆพี่ดินะตามง้อเสาไฟฟ้าสำเร็จรึเปล่า
-
เม้นตอนสามสิบ
T T
สงสารพี่ดิน ติดยาไม่รู้ตัว...พี่ดินและแม่เข้มแข็งมาก เลย
-
มารอ :call:มารอ :call:
-
รอฉากดินง้อพี่ภูอยู่นะ
:call:
-
สมาชิกใหม่ครับ...
ขอขอบคุณคุณ Seiki สำหรับนิยายเจ๋งๆ ทั้งเรื่องนี้ แล้วก็เรื่องของนายฉานกะน้องเมฆ
สึโค่ยทั้งสองเรื่องเลยฮะ!
-
พี่ดินจะง้อท่าไหนเนี่ย ไรเตอร์ก็สู้ๆ นะคะ
มาอัพเร็วทันใจมากเลย :กอด1:
ฉากต่อไปน่าหนุก :laugh:อยากอ่านเร็วๆ ค่ะ :L1:
-
พี่ดิน มือใหม่หัดรัก
ค่อย ๆเป็นค่อยๆ ไปเรียนรุ้กันและกันน้าาา
อยากรู้ลีลา เอ้ย วิธีการง้อ แบบ นักเลงใหญ่ จริง ๆ
ปล. เรื่อง สารบัญ ส้มแนะนำว่า เอาลิ้งหัวของตอนที่ลงมาเลย จะได้ลิ้งมายังตอนนั้นพอดีไม่ต้องกดไล่ลง
ฮ๋าๆ เอาสะดวกตัวเอง วันนี้มานั่งไล่อ่านสามตอน เลยกดตามสารบัญเอา
อย่าง ตอนที่ 32 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18569.msg1171941#msg1171941)
-
ตอนที่แล้วสงสารเสาไฟฟ้ามากถึงมากที่สุด
ต่อไปอยากอ่านตอนง้อเร็วๆ จัง
writer fighting
-
ไรเตอร์ยังไม่มาอัพอีกหรอ??
จะตีหนึ่งแล้วน๊าาาา :call: :call:
-
ตอนที่ 33
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line17/reply-00000028376.gif)
ก่อนที่จะอ่านตอนต่อไปนี้ ถ้าใครที่ยังไม่ได้ย้อนกลับไปอ่านเนื้อหาที่หายไปของตอนที่แล้ว
ตอนที่ 32 แก้ไขเนื้อหาแล้ว (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18569.3900)
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line17/reply-00000028376.gif)
http://www.4shared.com/embed/74855474/f338a852
มึงมันเลว มึงมันชั่ว
ทุกอย่างพังทะลายเพราะมึงคนเดียวเลยภู
เพราะมึงคนเดียว!!!....[/i]
ทุกอย่างดูเลวร้ายเพียงชั่วข้ามคืนพิษรักแรงหึงมันไม่เข้าใครออกใครจริงๆทั้งๆที่เตือนตัวเองแล้วว่าริจะมีเมียเป็นนักเลงมันไม่ง่าย รักอย่างเดียวไม่ได้ มันไม่พอ ต้องเพิ่มความเข้าใจลงไปเยอะๆ ใจเย็นอย่างเดียวไม่ได้ บางเวลาต้องแข็งใจและใจแข็งด้วย
แต่แล้วก็ทำไม่ได้ แค่เพียงเห็นคนที่ไอ้เปี๊ยกบอกว่าเป็นเพื่อนยืนอยู่ใกล้ๆ พูดคุยหรือแค่ส่งยิ้มให้กันยังจะทนแทบไม่ได้
แต่นี่มันยืนกอดกัน ที่สำคัญคือมันทำเมียกูร้องไห้
ขนาดผมทำชั่วกับไอ้เปี๊ยกซะขนาดนี้ ปู้ยี่ปู้ยำนักเลงใหญ่ซะขนาดนี้ ยังไม่เคยเห็นน้ำตานักเลงไหล แล้วมันเป็นใคร มันเป็นใครที่ทำให้นักเลงของผมร้องไห้
ไม่เสียใจเลยที่ใส่อารมณ์ต่อยมันซะขนาดนั้น ถึงสุดท้ายจะเจ็บตัวเท่าๆกันก็เถอะ สายตาที่ไอ้เชี่ยนั่นมองดิน ไม่เห็นมีตรงไหนที่บ่งบอกว่าไอ้เชี่ยนั่นมองดินเป็นเพื่อน ดินอาจจะไม่รู้ถึงได้ปล่อยตัวให้มันกอดไว้แบบนั้น
แต่ไอ้เหี้ยนั่นทำไมไม่หักห้ามใจวะ วิธีปลอบเพื่อนมีตั้งมากมายแล้วเรื่องอะไรมากอดเมียกูวะ แม่ง พอหึงแล้วก็โกรธ พอโกระแล้วก็พาล
เมื่อคืนรุนแรงกับไอ้เปี๊ยกไปซะขนาดนั้น ยังเสียใจจนไม่มีสมาธิทำอะไรมาถึงตอนนี้เลย ไม่ได้อยากจะรุนแรง ไม่อยากทำให้นักเลงใหญ่เสียใจ แต่มันรับไม่ได้จริงๆ จะมีใครที่ไหนรับได้ นอนกอดก่ายทำรักกันทุกคืน แต่พออยู่ต่อหน้าคนอื่นทำมองเมินแล้วบอกว่าไม่ได้เป็นอะไรกัน ทั้งๆที่ผ่านมาไอ้เปี๊ยกไม่ได้ขัดขืน ทุกครั้งที่มีอะไรกันรู้สึกได้ว่าเกิดจากยินยอมพร้อมใจ แล้วทำไมเค้าถึงได้ทำร้ายจิตใจผมขนาดนี้ ไม่ต้องประกาศก็ได้ แต่ไม่ใช่บอกว่าผมเป็นคนอื่น ไม่ใช่ฆ่าผมให้ตายทั้งเป็นแบบนี้
แฟ้มงานสูงเป็นภูเขาเลากาถูกแรงอารมณ์กวาดไปกองกระจัดกระจายอยู่ที่พื้น สามวันมานี้ไม่ได้เห็นหน้าดินเลย เสียใจ น้อยใจ หรือโกรธแค่ไหน แต่สุดท้ายก็โกหกตัวเองไม่ได้ว่าคิดถึงนักเลงใหญ่เหลือเกิน ส่วนหนึ่งอยากทิ้งช่องว่างให้ดินได้คิด แต่อีกส่วนหนึ่งก็ละอายแก่ใจที่ทำชั่วเอาไว้ซะขนาดนั้น สายตาที่ดินมองมาครั้งสุดท้าย ว่างเปล่าไม่เหมือนนักเลงใหญ่คนเดิมที่ไม่ว่าจะคิดอะไรก็อ่านเอาได้ทางสายตา
ไม่น่าทดสอบใจนักเลงใหญ่ด้วยวิธีนี้เลย ไม่รู้ว่าใครจะทนไม่ได้ก่อนกัน แค่สามวันที่ไม่เห็นหน้าก็อยากจะเป็นบ้าซะให้รู้แล้วรู้รอด ไม่รับคุยลูกค้าใหม่ ยกเลิกประชุมทั้งหมด ไม่รับแขก ไม่อยากจะพบหน้าใคร จนตอนนี้แม้แต่เลขาหน้าห้องยังเข้าหน้าแทบไม่ติด
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line17/reply-00000028376.gif)
แต่ในเงื่อนไขทั้งหลายทั้งมวลที่ว่ามา คงต้องยกเว้นไอ้ห่าแก๊กไว้สักคน มันไม่เคยสนใจว่าผมอยู่ในอารมณ์ไหน อยากรับแขกมั้ย อยากรับโทรศัพท์หรือเปล่ามันโทรเข้ามือถือผมไม่รับมันน่าจะคิดได้ แต่ไอ้แก๊กไม่ใช่ มันโทรเข้ามือถือผมไม่รับ มันก็โทรเข้าบริษัทแทน
ไอ้ชิบหายเอ้ยยยยยยย.......ถ้าเป็นคนอื่นเค้าถอดใจเลิกติดต่อกูไปนานแล้วไอ้หน้าด้านเอ้ยยยยยยยยยย เฮ้ออออ!!!! ขอถอนหายใจให้กับเวลาส่วนตัวที่จะหาให้กับตัวเองยังทำไม่ได้
เสียงประตูเปิดออกโดยไร้เสียงเคาะแบบนี้ ไม่ต้องเดาให้เปลืองสมองก็ได้ ไม่ผิดจากไอ้คนที่คิดไว้แน่ๆ
“ไอ้ภูโว้ยยยยยยยยยยย มึงก้มลงกราบตีนเพื่อนรักมึงเดี๋ยวนี้”
“แก็ก กูไม่มีอารมณ์”
“ไม่เป็นไร เดี๋ยวกูเล้าโลมให้ รับรองมึงมีแน่ๆ”
สรุปแล้วคือผมต้องสนใจมันก่อนสินะ ถ้าไม่เอาน้ำสาดมันไม่ไปแน่ๆ ขนาดกูกำลังปวดใจ มันยังเข้ามาขัดจังหวะได้ขนาดนี้ เห็นทีผมก็ต้องยอมแพ้มัน
“มีอะไรว่ามา”
“มึงดูนี่” มันคือกระดาษเอสี่ชนิดม้วน ที่ยาวตั้งแต่หน้าอกถึงพื้น
“แบบโครงการไหนวะ ไม่คุยงานตอนนี้ได้มั้ย กูไม่มีสมาธิ”
“มึงอย่าโง่ได้มั้ยภู ถ้าเป็นแบบกูจะพล็อตลงเอสี่ให้เสียสายตาทำไม มึงแหกตาดูดีๆ มันคือเพลงยาว”
“มึงจะเอาไปเกี้ยวใครวะ กูไม่มีความเห็นอะไรนะ ตัวกูเองยังเอาไม่รอดเลย”
“มึงอย่าเชยและอย่าควายได้มั้ย เพราะกูเห็นมึงได้แต่นั่งเศร้านี่แหละ กูถึงได้ทำเพลงยาวช่วยมึงไง มึงจำไม่ได้เหรอวะ ตอนกูกำกับละครเวทีกูเรียกบทละครว่าอะไร”
มันคิดจะมาเล่นเกมส์ 20 คำถามกับผมเหรอวะครับ อย่าว่าแต่คิดเรื่องทั่วไปเลย แค่คิดถึงเรื่องง่ายๆ เช่นวันนี้กินข้าวกับอะไร ผมยังคิดไม่ได้เลย ไม่มีกะจิตกะใจจะทำอะไรเลยสักอย่าง ไม่หิว ไม่นึกอยากจะทำห่าเหวอะไร พอจะรบกวนสมองเพื่อใช้ความคิดมันก็วนเวียนแต่เรื่องดินๆ จนจะบ้าตายอยู่แล้ว
“ไอ้ภู มึงอย่าเงียบสิวะ เร็วๆ ตอนทำละครเวทีกูเรียกบทละครว่าอะไร”
“เฮ้อออออ จะมีใครกวนประสาทกูได้สักครึ่งหนึ่งมั้ย เมื่อกี้มึงบอกกูว่าไอ้ที่มึงหยิบมามันคือเพลงยาว”
“เยี่ยม แสดงว่ามึงยังมีสติอยู่บ้าง ดีแล้วๆ มึงค่อยช็อคตอนต่อไปก็แล้วกัน ไหนมึงลองลุกขึ้นแล้วหมุนตัวสิ”
ที่ ผมถอนหายใจใส่มันเมื่อกี้ ไม่ได้ช่วยอะไรเลยใช่มั้ย ไม่มีอะไรบอกมันเลยเหรอว่าผมรำคาญ ต้องการอยู่คนเดียว อยากมีเวลาเป็นส่วนตัว ไม่อยากคิดอะไรอีกแล้วตอนนี้ อยากจะตะโกนดังๆว่าคนกำลังทะเลาะกับเมียยิ่งกว่าน้ำเชี่ยวอย่าเอาเรือมาขวาง ตอนนี้ถ้าไม่อยากตาย
แต่ก็ใช้ไม่ได้กับไอ้แก๊กอีกแหละ ในขณะที่ผมทำหน้าซังกะตายสุดๆ ไอ้บ้านี่ทำหน้าลุ้นและตื่นเต้นไปกับการกำกับชีวิตเศร้าๆของผมชิบหาย ต่อให้อยากจะเสียเพื่อนตอนนี้ก็คงไม่ทันแล้ว
ผมลุกขึ้นยืนหมุนตัวอย่างเหนื่อยหน่าย ในใจได้แต่ภาวนาไอ้ไอ้แก๊กมันกำกับร่างกายผมให้เสร็จไวๆ สงสัยแม่งเห็นกูเหนื่อยใจอย่างเดียวไม่พอ
“เออ มึงโทรมกำลังพอดีๆเลยภู เหมาะมาก หนวดกำลังครึ้มเลย เยี่ยม ค่อยเหมือนโจรขึ้นมาหน่อย คิดมากนอนไม่หลับด้วยใช่มั้ย นอกจากโทรมเหี้ยๆแล้วถุงใต้ตามึงยังใหญ่ประมาณถุงหน้าท้องจิงโจ้ได้แระ โอเคๆ ลุคนี้ของมึงผ่าน”
มันจับผมหมุนตัวไปมาจนพอใจแล้วก็ปล่อยให้ผมนั่งลงถอนหายใจที่เก้าอี้เหมือนเดิม
“ก่อนจะบอกกูว่าขอบใจแล้วก้มลงกราบตีนกูเนี่ย มึงฟังให้ดีๆนะภู อันนี้คือบทละครที่กูเขียนขึ้นมาแล้วไปอ้อนวอนให้น้องก้านเป็นพระเอกให้ กูเสี่ยงโดนตีนน้องเค้าขนาดไหนมึงคิดดูนะ นี่ไม่ได้ทวงบุญคุณมึงเลยนะ แต่เพราะมึงเป็นเพื่อนกู ไม่อย่างนั้นกูไม่เสี่ยงเบ้าตาแตกไปขอให้น้องแก๊กเค้าช่วยขนาดนี้เลยนะเว้ย”
นี่ขนาดมันบอกว่ามันไม่ได้ทวงบุญคุณนะ แต่ผมยังไม่เห็นประโยคไหนที่ไม่ใช่เลยสักประโยค แล้วน้องแก๊กเกี่ยวอะไร แล้วละครอะไรวะ กูยิ่งไร้สมาธิอยู่
“ละครอะไรวะ นอกจากทำจิวเวอรี่ คุมงานก่อสร้างให้กูแล้ว มึงยังเอาดีด้านกำกับละครอีกเหรอวะ ถ้ามึงทำลายอย่างขนาดนั้น มึงไม่น่าจะว่างมากวนประสาทกูได้นะ”
เห็นไอ้แก๊กมันล้นๆแบบนี้ ตอนมหาลัยมันเป็นประธานเชียร์ เป็นนายกสโม เป็นผู้กำกับละครเวที(ฝีมือดีซะด้วย) เรียกได้ว่าเป็นนักกิจกรรมตัวยงของคณะเลยครับ ส่วนผมไม่ทำอะไรเลย ผมไม่ชอบทำกิจกรรม ไม่ชอบเข้าสังคมกับใคร ถ้าไม่ใช่เพราะเรารู้จักกันมาตั้งแต่เด็กๆ ผมคิดว่าผมกับไอ้แก๊กไม่น่าจะเป็นเพื่อนกันได้นะ คนละสไตล์กันเลย
“เป็นละครสั้นเว้ย มึงสนใจมั้ยวะ ชื่อเรื่องว่า “กว่าจะรู้รสรัก”
พรวดดดดดดดดดดด!!!!
กาแฟ เพียวๆเย็นชืดที่ผมเพิ่งจะมีกะจิตกกะใจยกขึ้นจิบพุ่งออกจากปากทันที ผมจะสนใจละครที่มันว่าได้ไงวะ ชื่อละครอย่างกับหนังประเภทอย่างว่าที่ฉายตามโรงที่หนูวิ่งผ่านแล้วควบซ้ำ กับประมาณสามสี่เรื่องต่อรอบน่ะ
“เฮ้ย ไอ้โสโครก โดนกู มึงเล่นอะไรวะ”
“ก็ละครมึงอะดิ อย่ามายัดเยียดให้กูเลยนะ กูไม่สนใจ สนใจก็บ้าแล้วละครอะไรของมึง”
“มึงไม่สนใจกูไม่ว่า แต่มึงฟังพล็อตเรื่องหน่อยนะ กูเขียนเรื่องนี้ขึ้นมาเพราะว่าเพื่อนกูมันควาย ทำอะไรไม่คิดจนเมียงอน แทนที่จะสำนึกได้ เสือกไปทำร้ายจิตใจเค้า ไม่พอนะมึง มันยังควายทำเชี่ยๆเอาไว้แล้วก็โกรธเค้า มึงคิดว่าลำพังแค่ไอ้พระเอกมันหายหน้าหายตาไปจากนางเอก นางเอกเค้าจะรู้เหรอวะ ว่าไอ้ห่าพระเอกจะสื่อถึงอะไร ในเมื่อนางเอกเค้าไม่เข้าใจเรื่องความรัก กูเลยต้องส่งพระเอกขี่ม้าขาวเข้าไปช่วย แล้วก็ประสบความสำเร็จอย่างสวยงามเลยนะ ท่านแก๊กซะอย่าง กูไปล้างเท้าได้เลยใช่มั้ย”
“ยัง นี่มึงหมายความว่า”
พล็อตเรื่องมันคุ้นๆนะครับ เหมือนมันเอาชีวิตเพื่อนไปทำละครขาย แล้วมันบอกว่าไปอ้อนวอนน้องก้าน อย่าบอกนะว่า ผมสาวเท้าเข้าประชิดตัวมันเลยครับ นี่ตอนที่ผมกำลังหม่นหมองประคองอารมณ์อยู่นี้ มันไปวางแผนทำอะไรกับชีวิตรักผมวะ
“เออ มึงอย่ามองกูแบบนั้น ไอ้ห่า ส่งสายตามากูขนลุก ก็น้องก้านบอกกูว่ามึงกับน้องดินทะเลาะกัน เหมือนมึงสองคนไม่เข้าใจกันอยู่เพราะเรื่องวันนั้น แล้วน้องดินเค้าก็ดูเหงาๆ เหม่อลอย ดูไร้สติไม่ค่อยต่างจากมึงอะ น้องก้านเค้ากลัวว่าน้องดินจะไม่มีสมาธิอ่านหนังสือสอบเข้ามหาลัย อีกสองวันเองนะเว้ย มึงกูรู้ว่าเมียมึงรักเรียนแค่ไหน แล้วถ้าเมียมึงสอบไม่ได้ ต้องเสียใจมากแน่ๆ แล้วมันก็อาจจะพาลทำให้ชีวิตรักมึงล่มสลายได้ง่ายๆเลยนะเว้ย มึงคิดดูนะถ้าน้องดินสอบไม่ได้ มึงกับน้องเค้าก็ไม่มีอะไรให้ข้องเกี่ยวกันอีกนะ แล้วไอ้เพื่อนคนนั้นของน้องดินอะ กูว่ามันห่วงน้องดินแบบแปลกๆนะเว้ย ไม่ใช่เพื่อนแต่ก็ไม่เหมือนพี่ชาย มึงคิดว่างั้นมั้ยวะ นี่กูปรึกษานะ ไม่ได้ฟันธง”
“นี่มึงปรึกษาจริงเหรอวะ เท่าที่กูประคองสติฟังมาเนี่ย แมร่งขู่กูทุกคำ”
“เอาน่า เอาเป็นว่ากูหวังดีนะ”
ผมไม่เชื่อคำพูดมันหรอกจนกว่าจะมีอะไรมาพิสูจน์ให้ผมได้มั่นใจ กระดาษที่ยาวน้องๆจากหางว่าวนั้น เป็นเหมือนละครที่เขียนขึ้นด้วยลายมือยึกยือๆที่อ่านยากสมกับสถานะ วิศวกรอย่างมันแต่อย่างน้อยก็ยังอ่านง่ายกว่าลายมือหมอหละวะ
ผมกวาดสายตามองเนื้อหาคร่าวๆใจความประมาณว่าให้น้องก้านตะล่อมถามความรู้สึก ของไอ้เปี๊ยก แล้วเดาคำตอบเหมือนเขียนโฟลวชาร์ต ถ้าไอ้เปี๊ยกตอบคำถามประมาณนี้ น้องก้านจะต้องตอบประมาณไหน ล้วนแล้วแต่เป็นหนทางที่นำไปสู่ชีวิตรักอันสดใสแทบทั้งสิ้น ถ้าประสบความสำเร็จสวยงามจริงๆอย่างที่ไอ้แก๊กว่าผมก็ไม่ซีเรียสนะถ้าจะก้ม กราบตีนมัน ถ้าไม่ติดอยู่ที่ว่าชื่อโปรเจคอุบาทว์และไร้คลาสมาก รวมไปถึงเนื้อหาช่วงที่เปรียบยาหยีผมเป็นหมานี่สิ มันน่าเอายีนยันหน้าไอ้คนคิดบทก็ตอนนี้
“เป็นไงล่ะไอ้ภู ตั้งใจอ่านเชียวนะ หูตาแจ้งเห็นความดีความชอบกูขึ้นมาละสิ ความดีความชอบกูยิ่งใหญ่ต่อชีวิตรักมึงขนาดนี้ กูไม่ต้องล้างเท้านะ”
“เออ ไอ้เดียมึงดี กูเต็มใจจะก้มลงกราบแทบเท้ามึงทั้งน้ำตาเลยว่ะ ถ้าไม่ติดตรงที่ว่ามึงเปรียบเมียกูกับหมาอะ ไอ้เวร”
“ก็แหม มันน่ารักดีนะเว้ย ลูกหมาตาแป๋วแบบน้องดินน่ารักออก ก็ตอนนั้นกูนึกถึงกระรอก กระต่าย กวาง อะไรประมาณนี้ไม่ออกนี่หว่า เอาเป็นว่ามึงเตรียมตัวดีๆนะ ตอนกูบุกเข้ามาหามึงเนี่ย ผู้ร่วมอุดมการณ์ของกูบอกว่า น้องดินออกมาแล้ว”
“เฮ้ยยยยยย นี่พวกมึงล่อลวงเมียกูไปไหน ดินมันไม่ค่อยรู้ทางนะเว้ย”
“ไอ้ภูครับ ดินมันเป็นคนไทยนะ ภาษาไทยเมียมึงคงอ่านออก แล้วที่สำคัญที่อื่นดินอาจจะไม่รู้ แต่ตึกบริษัทใหญ่สองฝั่งถนนเพชรบุรีตัดใหม่ มึงว่าน้องดินน่าจะรู้มั้ยวะ”
“นี่มึงจะบอกว่า ดินกำลังมาที่นี่เหรอวะ”
“เออสิ”
“เฮ้ยยยยยยยย!!!!”
“มึงไม่ต้องเฮ้ยเลย มึงไปเตรียมตัวดีๆ เมียมึง ความรักของมึง โตเป็นควายขนาดนี้ ไม่ใช่ริรักแบบน้องดินกูคงไม่ต้องเขียนบทให้ใช่มั้ยวะ”
“เออ ไม่ต้องมาปู้ยี่ปู้ยำกูเลย”
“งั้นกูไปละ ไว้จะมาให้มึงกราบตีนอีกที อ้อ แต่กูใบ้ข้อสอบนิดนึงนะ มึงจะได้เตรียมหาคำตอบเอาไว้ เมียมึงบอกน้องก้านว่ามึงเทคโหลดผิดวิธี น้องเค้าเจ็บก้นเลยต้องมาให้ผู้ปกครองพาไปหาหมอว่ะ 55555555 ผัวน้องเค้าไม่ได้เรื่องเลยนะมึงว่ามะ ได้แดกของดีๆทั้งทีก็เสือกมูมมาม กร๊ากกกกกกกก”
“ไอ้แก๊ก ไอ้เชี่ยยยยยยยยยยยยย”
ฝากไว้ก่อนเถอะมึง อย่าให้ถึงคราวชีวิตรักของมึงบ้าง กูจะปู้ยี่ปู้ยำให้สุดๆไปเลยคอยดู
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line17/reply-00000028376.gif)
ห้องกำลังรกแบบพอดีๆ เอามือสางผมให้เข้าที่ด้วยความเคยชินก็ต้องเปลี่ยนใจ ยีหัวให้ยุ่งๆเข้าไว้ เสื้อเรียบเกินไปก็ต้องดึงชายออกมาไว้นอกกางเกง เดินไปส่องกระจกในห้องน้ำ ทั้งหนวดทั้งเครากำลังจับจองพื้นที่จนเขี้ยวเป็นปื้นๆ ไรขนอ่อนๆไม่เท่าไหร่ แต่ไอ้ไรหนวดที่ขึ้นเป็นตอๆนี่สิ ถ้าอดใจไม่ไหวฟัดแก้มนักเลงไป เค้าจะเจ็บแก้มมั้ยนี่ ถ้าจูบกันตอมันจะไปตำจมูกยาหยีผมมั้ย จะโกนออกก็ดูไม่ควรกับสถานการณ์แบบนี้ กำลังหมุนตัวไปมาหน้ากระจกมีเสียงอลามเข้ามาในห้อง ต้องเป็นคุณออยแน่ๆ หรือว่ายาหยีผมจะมาถึงแล้ว
ขาก้าวอย่างไว รวดเดียวมาถึงเก้าอี้ทำงาน นั่งท่าไหนถึงจะน่าสงสารที่สุดวะ ฟุบหน้าลงกับโต๊ะดีมั้ย ไม่ดีกว่าเดี๋ยวดินจะคิดว่าผมหลับอยู่ไม่กล้ารบกวนเดี๋ยวจะกลับไปเสียก่อนอีก จะนั่งพิงพนักโซฟาทำทีท่าว่าพักสายตาก็ไม่ได้ มันคล้ายๆกับนอนหลับ จะเอาไงดีวะปู
เอี๊ยดดดดดดด!!!!
“เอ่อ เข้าไปได้มั้ย” รอช้าทำไมละจ๊ะยาหยี พี่กำลังรออยู่เลยเนี่ย
“ครับเข้ามาสิ”
โอยเห็นหน้าสุดที่รักโทรมสุดหัวใจแบบนี้ อยากจะกระโดถีบถอดหน้าตัวเองสักที ไม่ใช่ผมคนเดียวที่คิดมาก ดินก็คิดมากเหมือนกัน
“มีอะไรเหรอ ต้องการอะไรหรือเปล่า” ห่างเหินได้ใจมากไอ้ภู ถ้าเมียมึงหันหลังกลับไปนะ มึงไปกินหญ้าได้เลย
“มึงหายมาแบบนี้คิดจะไม่รับผิดชอบกูเหรอ”
อูยตั้งรับแทบไม่ทันไหนไอ้ห่าแก๊กบอกว่าเมียกำลังจะมาง้อวะ แบบนี้มาท้ากูต่อยตีชัด เบบี๋ที่รักจ๋าพี่ภูไม่สู้เมียหรอกจ๊ะ แค่เมียธรรมดาก็กลัวแล้ว เจอเมียยากูซ่าเข้าไปเรียกว่าหงอเลยก็ได้นะจ๊ะ
“พี่ไม่รับผิดชอบอะไร”
ยาหยีทำหน้ายุ่งคิ้วชนกันขนาดนี้ จะมาต่อยหน้าพี่หรือขอคืนดีละจ๊ะ
“ก็มึงตะบี้ตะบันยัดเยียดความเป็นเจ้าของกูซะเจ็บขนาดนี้ แล้วมึงไม่รับผิดชอบอะไรเลยเนี่ยนะ ขนาดตอนนั้นกูเจ็บแบบธรรมดาๆมึงยังเสนอหน้ามารับผิดชอบเลย แต่ตอนนี้กูเจ็บแบบพิเศษใส่ใข่มึงจะว่ายังไง”
“ดินจะบอกพี่ว่าเจ็บก้นเหรอ”
“มึงยัดเข้ามาทางไหนล่ะ มึงปักไอ้นั่นของมึงเข้ามาตรงไหนกูก็เจ็บตรงนั้น”
“ไปหาพี่หมอกันมั้ย”
เริ่มเป็นกังวลจริงๆแล้วครับ ถ้ามันอักเสบจนจับไข้ขึ้นมามีหวังดินไปสอบในอีกสองวันไม่ได้แน่ๆ
“ไม่”
“อ้าว แล้วจะให้พี่ทำยังไง”
“ถ้าไปหาพี่หมอเดี๋ยวเค้าให้นอนโรงบาล แล้วอีกอย่างเค้าอาจจะโกรธมึงก็ได้นะที่ทำกับกูแบบนี้”
ไอ้เหตุผลน่าๆที่อุบอิบๆบอกออกมานี่น่าจับมาฟัดให้สมกับที่ไม่เห็นมากันมาสามวันซะจริงๆ
“ถ้าไม่ไปหาพี่หมอ มันจะไม่หายนะ ถ้ามีไข้เดี๊ยวไปสอบไม่ไหวอะ”
“งั้นมึงทำกูเจ็บ มึงก็ดุแลกูสิ กูจะนอนพักผ่อนอยู่เฉยๆก็ได้ แต่มึงอ่านหนังสือให้ฟังได้มั้ย”
โอ้ยยย ทำไมจะไม่ได้ละจ๊ะคนดี เรื่องแค่นี้สามีทำให้ได้สบายอยู่แล้วกลัวก็แต่ว่านอนเบียดกันอยู่ใกล้ๆจะอ่าน หนังสือสอบได้ไม่ถึงไหนอะสิจ๊ะ เดี๋ยวพี่หาเรื่องพาลงลึกในเชิงปฏิบัติก่อนทำความเข้าใจกับทฤษฎีน่ะสิ
“ได้สิ งั้นกลับบ้านกันเลยมั้ย” ผมอายุยี่สิบสี่ก็ยังผ่านวัยรุ่นมาไม่เท่าไหร่แถมได้เมียเด็กก็ต้องใจร้อนเป็นธรรมดา
“ไม่ต้องรีบก็ได้ ทำงานให้เสร็จก่อน จะรออยู่แถวนี้แหละ”
“เอางั้นเหรอ”
“อือ ทำงานไปเถอะ เดี๊ยวจะช่วยเก็บไอ้พวกนี้ให้”
โอย มึงไม่หน้าอาละวาดซะข้าวของเกลื่อนกลาดเลยภู เห็นมั้ยว่ามึงทำใครลำบาก
“นี่”
“ครับ” ตกใจเลย กำลังนั่งมองนักเลงใหญ่เค้าก้มเก็บแฟ้มเอกสารเพลินๆ เงยหน้าขึ้นมาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย
“เรื่องวันนั้นขอโทษนะ ไม่ได้ตั้งใจ กำลังโกรธอยู่นี่หว่าแต่ว่าก้านบอกแล้วว่าเหตุผลมึงคืออะไร”
ถ้าผมจะถลาลงไปหายาหยีตอนนี้จะเสียลุคโทรมน่าสงสารที่เซตเอาไว้มั้ย แต่มันกำลังจะอดใจไม่ได้จริงๆนะ ดินไม่ต้องทำอะไรเลย ไม่ต้องเอ่ยคำขอโทษเลยก็ได้ แค่เค้าเดินเข้ามาหา แค่ยื่นหน้าเศร้าๆเข้ามาไอ้ที่โกรธที่น้อยใจก็หายไปหมดแล้ว ที่สำคัญความผิดที่ผมทำรุนแรงกับเค้าเอาไว้ตีตื้นขึ้นมาให้รู้สึกผิดขึ้นไป อีกเท่าตัว ยิ่งกว่าซื้อลอตเตอรี่แล้วได้รางวัลใหญ่ แค่ไอ้เปี๊ยกลงให้ก่อนแบบนี้ยิ่งกว่านิมิตหมายที่ดีแล้ว มันเป็นอภิมหาฤกษ์ดีเลยเถอะให้ตาย
“นี่”
“ครับ”
“ก้านบอกว่าลุงหึงเหรอ”
“ครับ หึงสิหึงมากเค้ามากอดดินของพี่ทำไมอะ”
“เค้าแค่ปลอบใจ”
“พี่ก็ปลอบได้ แบบนั้นอะ พี่ปลอบใจได้มากกว่ากอดอีกนะ ที่หลังเก็บไว้ให้พี่ได้มั้ย ปลอบใจอะ”
“อืม เออ”
ผมก็ลุ้นไปสิว่าเบบี๋เค้าจะพูดอะไรต่อ แต่ก็เงียบไปนาน
“ลุงเคยได้ยินมั้ย ว่าตบมือข้างเดียวมันไม่ดัง ลุงจำได้ป่าวว่าเคยขอให้เชื่อใจ แล้วถ้าจะขอลุงแบบนั้นบ้างจะได้มั้ย ใครจะคิดยังไงก็ช่างถ้าลุงเชื่อใจ มันก็จะไม่เกิดอะไรแบบนี้หรอก”
รีบตัดฉากที่ไปแชนดาเลียตรงโถงบันไดอย่างด่วนเลย ทนความน่ารักของนักเลงไม่ไหวแล้วโว้ย ขอชื่นใจในห้องทำงานอีกสักทีเหอะ มีนักเลงที่ไหนน่ารักได้ขนาดนี้วะ ขนาดมาง้อสามียังไม่ยอมทิ้งดีกรีนักเลงเลยเถอะ
มาถึงก็ขู่ๆจนตกใจกลัวแทบตาย แต่สุดท้ายมาพูดอะไรน่ารักๆแบบนี้
ภูตะวันไม่มีภูมิคุ้มกันทางด้านนี้ของนักเลงจริงๆนะโว้ยย
นักเลงคนนี้..................น่ารักไม่ทน!!!
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line17/reply-00000028376.gif)
สวัสดีคะ วันนี้มาช้า จะบอกว่าขอโทษที่มาช้าคะ
๐ ไปอ่านเลยเถอะนะ เซกิเอามีดจี้หลังแล้ว
๐ TRomance
-
แปะๆๆๆๆ
เอิ่มพี่ดินนี่เค้าเรียกมาง้อหรอ??
มาง้อได้แบบมาดนักเลงมากกกกกกก
น่ากลัวไปไหนเนี่ย :m29:
-
โห
พี่ดิน
นี่ขนาดมาง้อนะ
หุหุ
แบบว่า
น่ารักเกิ๊นน
-
โหพี่ดิน .. ง้อน่า่รักน่าฟัดมากเหอะค่ะ :-[
-
:กอด1: โอ๊ยพี่ดินน่ารักมาก
มาง้อในแบบของพี่ดิน แอบขำ เจ็บพิเศษแบบใส่ใข่ :laugh:
ส่วนพี่แก๊กกับน้องก้านก็เป็นผู้ช่วยพระเอกและนายเอกอย่างดีมาก
ลุ้นๆ เมื่อไหร่จะถึงคิวคู่พระรองกับเค้าเนี่ยะ o13
-
น่ารัก น้องดินน่ารักจังเลย มาเม้นตอนดึกๆ เป็นกำลังให้คนเเต่งนะคะ :L2:
-
น่ารักไม่ทนจริง ๆ พี่ดินของเค้าาาาาา :กอด1:
-
การง้อแบบมาดนักเลง โฮะๆๆๆ
สุขใจจริงๆ ทีนี้มีอะไรก็คุยกันดีๆเนอะ
อย่าโกรธกันอีกเลย รีดเดอร์ แซด
-
พี่ดิน พี่ง้อได้โคตรแมนเลยพี่ o13
พี่ภู เค้าว่าพี่เิริ่มมารยาแล้วนะ ติดแก๊กมาปะเนี่ยย
-
ง้อได้น่ารักมากอ่ะ แต่แหมมม พี่ภูน่าจะแกล้งงอนอีกซักนิดนึง 555
-
พี่ดินน่ารักจัง ><
ง้อได้นักเลงยสุด ๆ :laugh:
-
พี่แก๊กทำดีมากกกก ส่วนพี่ภูนี่ในใจระริกระรี้สุดชีวิตเชียว น่าหมั่นไส้เจง ๆ
-
น่ารักอะ :impress2:
-
:L2: :L2: :L2:
คืนดีกันแล้ววว เย้ๆๆๆๆๆ
-
ดีแล้ว ง้อภูง่ายๆ แบบนี้พี่ดินจะได้ไม่เหนื่อย
เหนื่อยกาย เจ็บกายก็แย่แล้ว.. ต้องมาเหนื่อยใจอีกไม่ไหวนะนั่น
-
อึบๆๆๆๆ
แจ้งกรมงบประมานดีไหม รู้สึกจะตอกเสาไฟฟ้าบ่อยเกิน
-
อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย พี่ดินง้อแล้วเหรอเนี่ย
-
นึกว่าไม่มาซะแล้ววว ขอบคุณครับ
-
ฮิ้ววว พี่ดิน ง้อได้แมนมาก
สมมาดนักเลงดี ก๊ากๆๆ
แต่แหม...คุณภูค่ะ ไม่มีเล่นตัวเลยว่างั้น
แค่เห็นหน้าพี่ดินก็ ยอมยกให้หมดแล้ว
ปล.
“ก่อนจะบอกกูว่าขอบใจแล้วก้มลงกราบตีนกูเนี่ย มึงฟังให้ดีๆนะภู อันนี้คือบทละครที่กูเขียนขึ้นมาแล้วไปอ้อนวอนให้น้องก้านเป็นพระเอกให้ กูเสี่ยงโดนตีนน้องเค้าขนาดไหนมึงคิดดูนะ นี่ไม่ได้ทวงบุญคุณมึงเลยนะ แต่เพราะมึงเป็นเพื่อนกู ไม่อย่างนั้นกูไม่เสี่ยงเบ้าตาแตกไปขอให้น้องแก๊กเค้าช่วยขนาดนี้เลยนะเว้ย”
นี่ขนาดมันบอกว่ามันไม่ได้ทวงบุญคุณนะ แต่ผมยังไม่เห็นประโยคไหนที่ไม่ใช่เลยสักประโยค แล้วน้องแก๊กเกี่ยวอะไร แล้วละครอะไรวะ กูยิ่งไร้สมาธิอยู่
ไม่ทราบว่าชื่อผิดหรือเปล่าค่ะ
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
-
โอ้วมาอ่านที่เด๋วรวด
พี่ดินน่ารักอ่ามาง้อด้วย
อยากอ่านตอนง้อจังเลยอิอิ
-
เป็นการง้อที่น่ารักน่าชังมาก
หลงพี่ดินจังเลย
:กอด1:
-
แก๊ก+ก้าน น่ารักดี อิอิ
แต่บทละครนี่ดิ คิดได้ไงค่ะ ซิกตี้ จัง "กว่าจะรู้รสรัก" ฮ่าๆ
พี่ดินแม่ง ง้อน่ารักได้อีกค่ะ อยากบวกได้จัง แต่ยังมิสามารถ ค่ะ
-
ดินน่ารักได้อีก โอ้ย ใจละลายยย
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
o18 o18
-
:o8:น่ารักจังเลย :-[
o13 เพื่อนแก๊กจงเจริญ :L2: ขอให้น้องก้านรับรักไวไวนะจ๊ะ
-
:เฮ้อ:ปรับความเข้าใจกัน และทำความเข้าใจกับรักให้ได้ล่ะ ก่อนที่อะไรๆมันจะสายไป
แต่ยกความดีความชอบให้ แก้กกับน้องก้าน ไม่รู้เป็นไงชอบคู่นี้จัง น่ารักดีลุ้นตัวโก่งเลยแหละ :กอด1:
น่ารักๆ :impress2: :-[ :o8:
-
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยนักเลงง้อได้น่าฟัดมากเลย :m3:
-
น่ารักไม่ทน ก็อย่าทนซิคร๊า จัดไปอย่าให้เสียพี่ภู
ป๊าดดดดดดดดดดดดดด นี่ขนาดพี่ดินมาง้อนะนี่
ไอ้เราก็นึกว่าจะมาฆ่าประธานบริษัทหมกส้วมซะแล้ว
-
ค่อยยังชั่วเนอะ คืนดีกันแล้ว :เฮ้อ:
พี่ภูทั้งกลัว ทั้งเกรงใจเมียอย่างนี้ อนาคตรุ่งแน่ๆ :z1:
แต่พี่ดิน อย่างนี้เรียกว่าง้อใช่ป่ะ ถ้าเอาไปใช้บ้างคงได้โดนอีกฝ่ายตื้บไส้แตกก่อนมั้งเนี่ย
ไม่ใช่พี่ดินทำไม่ได้นะเนี่ย :m20:
-
ดินน่ารักอีกแล้้วนะ อิอิ
-
กรี๊ดดดดดดด น่ารักไม่ทน
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
กรีีดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ขอลาตายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
:jul1: :oo1:
ปอลิง ชอบชื่อตัวละครของคนแต่งมากเลย เมฆ ฉาน ภู ดิน ก้าน (ต่อไป กิ่ง ใบ ไม้ ต้น ด้วยนะ อิอิ)
-
“มึงหายมาแบบนี้คิดจะไม่รับ ผิดชอบกูเหรอ”
อูยตั้งรับแทบไม่ทันไหนไอ้ห่าแก๊กบอกว่าเมียกำลังจะมาง้อ วะ แบบนี้มาท้ากูต่อยตีชัด เบบี๋ที่รักจ๋าพี่ภูไม่สู้เมียหรอกจ๊ะ แค่เมียธรรมดาก็กลัวแล้ว เจอเมียยากูซ่าเข้าไปเรียกว่าหงอเลยก็ได้นะจ๊ะ
“พี่ ไม่รับผิดชอบอะไร”
ยาหยีทำหน้ายุ่งคิ้วชนกันขนาดนี้ จะมาต่อยหน้าพี่หรือขอคืนดีละจ๊ะ
555+ พี่ดินเราจะมาง้อก็ยังไม่ทิ้งลายนักเลง พี่ภูก็ตลกอ่ะ
-
หื่นได้อีกนะนายภู นักเลงเค้ากะบอกอยู่ ว่าเจ็บ แบบพิเศษใส่ใข่
-
ง้อแบบพี่ดินเนี่ยก็หวานได้เหมือนกันนะเนี่ย อุอุ :-[
-
ก็ง้อแบบนักเลงเนอะ มันก็ต้องขู่ไว้ก่อน
“มึงหายมาแบบนี้คิดจะไม่รับ ผิดชอบกูเหรอ”
:laugh:
น่ารักมากมายจ้า
-
น่าร๊ากกกก...พ่อนักเลงโต....เจ็บก้น...ฉึกๆ.....
-
:L1:
-
ยอมทิ้งมาดนักเลง มาง้อสามีถึงที่ทำงาน :z2:
ฟ้าหลังฝน มันคงชุ่มช่ำซะไม่มี
งานนี้ ต้องยกความดี ให้กับเพื่อนแก๊กกับว่าที่เมีย น้องก้าน o13
+1 ให้เซกิ กับเป็นกำลังใจให้ TRomance
ปล. ไม่ได้เข้าเล้าหลายวัน อ่านกันชุ่มฉ่ำเลย ขอบคุณครับ
-
อร๊างงงงงงงงงงงงงคืนนี้ดีกันแล้ว คืนดีกันแล้ว
-
ในที่สุด ก็เข้าใจกันละ
-
น่ารักอ่ะ พี่ดินนี้ก้ออ
-
นักเลงคนนี้น่ารักจริง จริ๊ง :impress2:
-
ขอบคุณคนแต่งกะคนโพสต์ :L2:
ดีใจจังในที่สุดก็คืนดีกัน
น้องดินง้อได้ใสซื่อตรงไปตรงมาจริงๆ
พี่ภูให้น้องดินเชื่อใจเรื่องกรพี่ภูก็ต้องเชื่อใจน้องดินเรื่องต๋องเหมือนกัน
คนอ่านก็เชื่อใจคนแต่งเหมือนกัน
รอความสำเร็จของดินกับก้านในการสอบ
รอเสี่ยแก๊กจีบก้านลีลาจะเป็นไง :confuse:
-
นักเลงใหญ่เค้ามาง้อ
เสาไฟฟ้าก็ยังทำเก๊ก ทั้งที่อยากฟัดใจจะขาด หมั่นไส้วุ้ย
แต่สรุปดีกันแล้ว คนอ่านก็แฮปปี้ :z2:
-
ต้องขอบคุณพี่แก๊กกับน้องก้านจริงๆ ค่ะ
ไม่ได้คู่นี้สงสัยจะยังไม่เคลียร์เนอะ
ขอบคุณค่ะ :pig4:
-
พี่ภูปัญญาอ่อนวะ 555+
พี่ดินน่ารักจริง ๆ ขู่ให้หง่อไปเล๊ยยย
-
กาแฟที่กินเช้านี้เกือบพุ่งเหมือนพี่ภูเลยตอนได้ิยินชื่อเรื่องจากปากเสี่ยเก็บแชร์
55555+ เสี่ยแกเป็นตัวละครอีกตัวที่ชอบมากในเรื่องนี้เลยค่ะ
ยิ่งตอนที่หงอๆให้น้องก้านนะ ชอบบบบบบบบบบ55555+
ดีใจจริงที่เข้าใจกันแล้ว อิอิ ><
-
เค้าก็ง้อกันแบบเเนวๆดีนะ :laugh:
อีพี่แก๊กเอาตัวไปเซ่นน้องก้านหรอ หวังไรป่าวเนี้ย อิอิ
-
หมั่นไส้พี่ภูจริงต้องให้พี่ดินนักเลงโตมาง้อ
นักเลงโตเราก็น่ารักเหลือเกินปากหนักแต่ใจอ่อนวางท่าไปงั้น
-
โอ๊ยยยย
นักเลงประเทศไหนอ่ะ
ง้อน่ารักมากเลยย 55555
ว่าแต่ให้อ่านให้ฟังนี่จะได้อ่านจริงๆ ไหมอ่ะ
-/////-
-
พี่ดินน่ารักไม่ทนจริงๆ ด้วย
แอบขำคุณภูนี่นักเลงอุส่าต์มาง้อก่อนนะเนี่ย
โฮะๆ
ไม่ต้องขอโทษก็หายตั้งแต่เห็นหน้าแล้ว
เขารักของเขาจริงๆ
-
o18พี่ดินน่ารักกกกกกกกกก ขี้อ้อนนนนนน
พี่ภูสู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ o13
-
ง้อแบบนักเลงจริงๆ
พี่ดินน่ารักมากมาย :impress2:
-
ตอนนี้ต้องยกความดีความชอบให้พี่แก๊กที่เขียนบทละครให้พี่ภูและพี่ดินจนคืนดีกันได้ o13
ถึงจะตั้งชื่อเรื่องแบบ อืมนะ... :laugh:
“มึงหายมาแบบนี้คิดจะไม่รับ ผิดชอบกูเหรอ”พี่ดินมาง้อพี่ภูจริงเหรอดูๆไปยังกับมาทวงหนี้แค้นเลย :laugh:
พี่ภูนี้ก็แค่เห็นหน้าเมียก็ใจอ่อนเหมือนขี้ผึ้งลนไฟแน่ใจเหรอว่างอนพี่ดินจริงๆ :m20:
-
น่ารักน่าชังมากมายจริงๆ พี่ดิน
ง้อได้นักเลงมาก แต่ยังไง เสาไฟฟ้าก็หายงอน แถมอยากลงไปคลุกวงในด้วยอีกต่างหาก อิอิ o13
-
ดีกันแล้ว ๆ...ชะเอิงเอย... :impress2:
-
นึกว่าจะง้อหวานๆ ซะอีก
แต่ถ้าง้อแบบนั้น ก้อไม่ใช่พี่ดินสินะ
เอาน่าพี่ภู ตบมือข้างเดียวไม่ดัง
ตบกันในห้องซะงั้นเลยนะ ทดสอบหรอว่าสองข้างอ่ะดังมากไหม 55+
-
เย้! เย้! ดีกันแล้ว ๆ :m11: :m11:
ไม่ว่าใครเจออย่างพี่ดินเข้าไปก็อดใจไม่ไหวทุกรายน่ะแหละ :กอด1: :L2:
น่ารักไม่เผื่อแผ่รีดเดอร์เล้ย~ :-[
-
อะนะที่แท้ก้อแผนพี่แก๊กเหรอเนี่ย ไม่น่าเชื่อว่าจะทำอะไรดีดีแบบนี้ได้ด้วย
แต่แหมจะให้มาง้อแบบหวานหวานก้อไม่ใช่พี่ดินน่ะสิ
มันต้องแบบขวานผ่าซากแบบนี้ล่ะใช่เลย ตรงตรงเข้าประเด็น พี่ดินน่ารัก
-
เฮ้อ ดีกันแล้ว
-
ตรงตามที่คิดไว้เป๊ะ มาดนักเลง(ผู้น่ารัก)อีกตามเคย 555 :m20:
โบราณท่านว่า หนามยอกต้องเอาหนามบ่ง คงต้องเปลี่ยนเป็น เสายอกต้องเอาเสาบ่ง :oo1: :jul3:
-
ตามมาอ่านเรื่องของพี่นักเลง
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด เขินนนนนนนนนน
น่ารักไม่ทนกับพี่ดิน....
ง้อมาแบบนักเลงจริงๆ~
เคลียร์กันเสร็จแล้ว รายต่อไปที่ต้องมาเคลียร์คือไอ้ต๋อง!
-
พี่ภูนี่ก็นะ.. ตอนแรกก็น่าสงสารอยู่หรอก แต่ไหง๋ตอนหลังมันออกแนวหื่นกับพี่ดินแบบนี้ล่ะเนี่ย สมควรจะสงสารดีมั้ยเนี่ย 55+ :laugh:
-
ง้อตามสไตล์ได้น่ารักมากๆ...
-
เอ่อ...แบบนี้ เขาเรียกว่าง้อแล้วหร่า อะไรจะน่ารักปานนั้น
ตกหลุมรักพี่ดิน จนถอนตัวไม่ขี้นแล้วอ่ะ
กร๊ากกกกกก พี่ภูเป็นลุงแล้วอ่ะ ลุงกินเด็ก 5+
-
ตามสไตล์นักเลงเลยทีเดียว อิอิ
-
บอกได้คำเดียว...
:m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3:
-
ต่อไปก็จะได้ตั้งใจสอบกันแล้วสินะ ดีกันแล้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ส่วนแก๊กทำได้ดีมาก เดี๋ยวจะภาวนาให้ก้านจัดหนักให้แล้วกันนะ แหะๆๆ
ขอบคุณไรเตอร์กะคนโพสด้วยนะคะ
-
ยกความดีความชอบให้
น้องก้าน และพี่แก๊ก ฮา
คิดกันมาเป็นบทละครกันเลยทีเดียว
น่าร๊ากกกกกก
-
โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยย
น้อง เอ้ย! พี่ดินน่ารักห่านนนนนนนนน
พิเศษใส่ไข่ ก๊ากกกกก ท่าทางจะเจ็บมากนะนั่น
พี่ภูไม่ทนก็ไม่แปลก ฮ่าๆๆ
ชอบพี่ดิน!!
-
น่าร้าก~~~~ อ่ะ กรี๊ดๆๆ
-
“ก่อนจะบอกกูว่าขอบใจแล้วก้มลงกราบตีนกูเนี่ย มึงฟังให้ดีๆนะภู อันนี้คือบทละครที่กูเขียนขึ้นมาแล้วไปอ้อนวอนให้น้องก้านเป็นพระเอกให้ กูเสี่ยงโดนตีนน้องเค้าขนาดไหนมึงคิดดูนะ นี่ไม่ได้ทวงบุญคุณมึงเลยนะ แต่เพราะมึงเป็นเพื่อนกู ไม่อย่างนั้นกูไม่เสี่ยงเบ้าตาแตกไปขอให้น้องแก๊กเค้าช่วยขนาดนี้เลยนะเว้ย”
นี่ขนาดมันบอกว่ามันไม่ได้ทวงบุญคุณนะ แต่ผมยังไม่เห็นประโยคไหนที่ไม่ใช่เลยสักประโยค แล้วน้องแก๊กเกี่ยวอะไร แล้วละครอะไรวะ กูยิ่งไร้สมาธิอยู่
น้องก้านรึปล่าวหว่า
“ละครอะไรวะ นอกจากทำจิวเวอรี่ คุมงานก่อสร้างให้กูแล้ว มึงยังเอาดีด้านกำกับละครอีกเหรอวะ ถ้ามึงทำลายอย่างขนาดนั้น มึงไม่น่าจะว่างมากวนประสาทกูได้นะ”
เป็นคำว่าหลายใช่มั้ยจ้ะ
ถ้าไม่ติดอยู่ที่ว่าชื่อโปรเจคอุบาทว์และไร้คลาสมาก รวมไปถึงเนื้อหาช่วงที่เปรียบยาหยีผมเป็นหมานี่สิ มันน่าเอายีนยันหน้าไอ้คนคิดบทก็ตอนนี้
น่าจะเป็นคำว่าตีน มั้ง
โอยเห็นหน้าสุดที่รักโทรมสุดหัวใจแบบนี้ อยากจะกระโดถีบถอดหน้าตัวเองสักที ไม่ใช่ผมคนเดียวที่คิดมาก ดินก็คิดมากเหมือนกัน
ยอดหน้าเนอะใช่ปล่าว
พี่ดินน่ารักอ่ะ :-[ :-[ :-[ มากกกกกกกกกกกกกกกก
ชอบบบบบบบบบบบบบบ
ปล.รักพี่คนโพสต์กับพี่คนแต่งจ้า :กอด1:
-
แอร๊ย!!!!!
พี่ดินน่ารักไม่ทนจริงๆคะ
:-[
วิธีการง้อแบบนี้
ถ้าไม่ใช่นักเลงโตอย่างพี่ดินทำไมได้นะนั่น
ง้อแนวข่มขู่ แต่กะน่ารักได้โล่เลยค่า
ชอบตรงที่พี่ดินบอกว่าขอให้เชื่อใจได้ไหม
อยากจะลงไปดิ้นตายสักแปดล้านตลบ
เหนไหมพี่ภูวันหลังเชื่อใจพี่ดินเยอะๆน้า
พี่ดินน่ะเค้ามีแค่พี่ภุคนเดียว ไม่หันไปมองใครหรอก
ตบมือข้างเดียวมันไม่ดังจริงๆนะเอ่อ :o8:
พี่ภูกะสมบทบาทเวอร์ๆ
แต่จริงๆน่าจะเอาให้ดราม่ากว่านี้อีกนิด
ตุ๊กตาทองคงลอยเข้ามาอยู่ในมอแน่ๆ อิอิ
ขอขอบคุณพี่แก๊กกะน้องก้านมากๆๆ
คาระวะสามจอกเลย
:pig4:
เป็นคู่ที่เข้าขากันดีมากมาย ว่าที่สามีภรรยาคู่นี้นิ
น่าจะไปเป็นคนเขียนบทละครมากกว่านะเนี้ย 555
-
พี่ดินเป็นนักเลงที่น่ารักจริงๆ เลย ชอบอ่ะ ซื่อดี
ชอบตัวช่วยทั้งพี่แก๊ก และ น้องก้านด้วย เชียร์คู่นี้ด้วยนะ
:L2:
-
เย้ดีกานละ
แต่ง้อน่ากัวมากดิน
-
ขนาดไปง้อก็ยังไม่ทิ้งมาดนักเลงเลยพี่ดิน o13
-
นักเลงน่ารักไม่ทน! แบบพี่ดินนี่ หาได้จากที่ไหนอีกคะเนี่ย
อยากได้ใส่ถุงกลับบ้านสักคน :z2:
มาง้อขนาดนี้ ถ้าพี่ภูทนไหวไม่จับฟัด อิชั้นจะสั่งให้พี่ภูไปลาหมาบวชบัดเดี๋ยวนี้ ฮิฮิ
งวดนี้พี่แก๊กชนะเลิศอีกละ ... o13 อย่าลืมสำนึกบุญคุณด้วยการช่วยให้แปะสมรักสมหวังกับน้องก้านด้วยนะพี่ภู
-
นักเลงแบบพี่ดินนี่จะน่ารักไปไหนเนี่ย อยู่ใกล้ๆจะกระโดดฟัดให้หายหมั่นเขี้ยวเลย (จะโดนตี น เสาไฟฟ้าไหมเนี่ย 555)
-
ง้อแบบนักเลง ๆ มันน่ารักแบบนี้ซิเนอะ.... :กอด1:
สมแล้วที่ตาพี่ภูแกจะหลงหัวปักหัวปำ...พี่ดินน่ารักจริง ๆ เล๊ยยย...
งานนี้ต้องสมนาคุณ...คุณเพื่อนแก็กกะน้องก้านมาก ๆ หน่อยน้า...
เอาแบบ...เป็นเจ้าภาพงานแต่งคู่นั้นก็ดีนะ....ตาพี่ภู.. :laugh3:
:L2: คนแต่ง กะ คนโพส :L1:
กด + ให้กับความน่ารักของนักเลงใหญ่นิ
-
พี่ดินเค้าก็มีวิธีง้อแบบนักเลงๆ+ความน่ารัก ที่เป็นธรรมชาติๆของพี่ดินเค้าแหละ
แหม..แต่ก็ทำเอาลุงเสาไฟฟ้าจะตายให้ได้แหละ กับความเป็นตัวของตัวเองของพี่ดินเค้าน่ะ
-
ในที่สึดก็คืนดีกันสักที หลังจากปล่อยให้คนอ่านตามลุ้นกันมานาน
โล่งอกที่สองคนเขาดีกันแล้ว
-
ดีกันแล้วววววววววว :mc4: :mc4: :mc4:
นักเลงก้อเอาใจพี่ภูหน่อยละกัน คนแก่มันขี้น้อยใจ ก๊ากกกกกกกกก :laugh:
ปล. แหม่ๆๆพี่แก๊กกะน้องก้านมีแอบปรึกษาหารืออะ สงสัยจามีอะไรในกอไผ่รึป่าว :z1: :z2:
-
วันนี้ และ พรุ่งนี้ งดลงนะคะ เพราะต้องไปช่วยชาติ :impress2:
ขอบคุณสำหรับคำผิดที่หาให้ค่ะ เมื่อวานมันดึกกลัวจะรอเลยไม่ได้ตรวจก่อนลง
:pig4: :pig4:
-
ทำไมพี่ดินน่ารักกกกกแบนี้
-
แอร๊ยยย
พี่ดิน
น่ารักเกิ๊นน
พี่ภู
ต่อมหื่นออกอีกละนะ
-
ดินง้อได้น่ารักสุดๆ
ที่จริงแก๊กไม่ต้องมาบอกภูก็ได้นะ แต่ต้องโผล่มาเอาความดีความชอบหน่อยเนอะ
-
ในที่สุดนักเลงใหญ่อย่างพี่ดิน ก้อเสร็จคุณสาระมีอย่างพี่ภูจนได้
-
ในที่สุดก็ง้อ :a2:
พี่ดินน่ารัก :-[
รอตอนต่อไปโลดขอรับ :a9:
-
:z3: :z3:
น่ารักอ่ะ พี่ดินง้อด้วย
ฮิฮิ
เลิฟฟ
ป.ล.ห้ามไรเตอร์มาม่าแว้วน่ะ
-
มัน หรอย มาก
เสียใจที่เพิ่มมาอ่าน ตอนนี้กำลังคลืบคลานตามอ่านอย่างเอาเป็นเอาตาย
คาดว่ากว่าจะจบคงรับปริญญาพอดี กร๊ากกกกกกก ,,, กอด คนแต่ง กระเตง คนโพส o13
ปล. รักพี่ดิน ดาวดิ้น ถึงหัวใจ :-[
-
ง้อแบบนักเลง มีทั้งขู่ทั้งปลอบ
พี่ดินน่ารักจริง ๆ :impress2:
-
....รีบตัดฉากที่ไปแชนดาเลียตรงโถงบันไดอย่างด่วน....
คึคึ :o8: :o8:
-
ตอนนี้นักเลงใหญ่น่ารักมาก
^^
๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕
แบบนี้พี่ภูก็หลงไปกันใหญ่เลยสิ
-
นักเลงใหญ่มาง้อถึงทีเลย
ดีกันในที่สุด
ตอนนี้จะทำอะไรจะคิดอะไรก็ต้องคิดถึงความรู้สึกอีกคนด้วย
-
+1 นักเลงง้อเป็นด้วย พี่ภูยิ้มหน้าบานไม่หุบแน่นอน
แต่ขนาดมาง้อยังแสดงท่าข่มขู่ซะ ทำไงได้ก็เป็นนักเลงนี่เนอะ
ทำอะไรหวาน ๆ แบบชาวบ้านไม่เป็นอยู่แล้ว แต่ก็น่ารักและ
น่าประทับใจไม่เหมือนใครดี รักพี่ภู+พี่ดินมากมายจ้า ...
:pig4: :o8:
-
เหอเหอ ง้อซะพี่ภูแอ๊บต่อไปไม่ไหวเลยทีเดียว
ทีนี้ล่ะ ก้นระบมแน่ๆ จะนั่งทำข้อสอบไหวมั้ยน้าพี่ดิน
-
นักเลงใหญ่ง้อสะน่ารักเลย
พี่ภูไม่หลงให้มันรู้ไป :o8:
-
เอิ๊กกก วิธีง้อของนักเลงเรานี่ไม่เหมือนใครจริงๆ
ตอนหน้าท่าทางพี่ดินคงได้ไปหาพี่หมอแน่ๆเพราะโดนเสาไฟฟ้าตอกซ้ำ :z1:
ยังไงตอนหน้ามาต่อเร็วๆนะ เป็นกำลังใจให้เสมอค่า
-
:impress2: ง้อแบบฉบับนักเลง จริงๆ เลย :impress2:
:laugh: แล้วตกลงพี่ภูจะได้กราบตีนพี่แก๊กมะเนี่ย :laugh:
:pig4: :pig4:
-
กร๊ากกกกก
นักเลงใหญ่จริง ๆ พี่ภูแมร่งกลัวเมียยยยได้ใจจจริง ๆ
-
พี่ดินจะน่ารักไปไหนเนี่ยมาง้อเค้าก็ยังไม่ทิ้งมาดนักเลง :o8:
-
นักเลงง้อได้น่ารักที่สุด..
พี่ภูร้ายมากมีทำโทรมด้วย...แต่พี่แก๊กร้ายกว่า..ผู้กำกับกันเลยทีเดียว :jul3:
อ่านไปยิ้มไป..น่ารัก.. :-[
-
นักเลงใหญ่เขาง้อกันอย่างนี้เอง....... :o8: น่ารักซะ........
[คว้ากล้องหักคอหมุนกลับมาที่ห้องทำงาน]
ขอบคุณนักเขียนนะคะ :กอด1:
-
ต้องยกความดีความชอบให้ผู้กำกับใหญ่ซะแล้วนะเนี่ย
ใครว่าพี่แก็กดีแต่วุ่นวาย ออกจะเป็นคนดี
แต่ดูท่าพอถึงคราวพี่แก็กบ้างคงโดนพี่ภูเอาคืนไม่ไช่น้อยเลย
พี่ดินน่ารักมากไปไหมเนี่ย นี้ขนาดมาง้อเค้านะเนี่ย
-
แหมะ...พี่ภูค่ะ...นี่ถ้าไม่ได้พี่แก๊กเค้ายื่นมือเข้ามาช่วยเนี่ย
สงสัยงานนี้พี่ภูคงไม่ได้เห็นความน่ารักของนักเลงใหญ่อย่างพี่ดินแบบนี้แน่ ๆ...คริคริ
ส่วนพี่แก๊ก...พี่จะฮาไปไหนว่ะค่ะ...คือเค้าขำจนไม่รู้จะขำยังไงกะความกวนของพี่แล้วเหอะ
แต่ด้วยหลาย ๆ สิ่งหลาย ๆ อย่างประกอบกัน...อยากจะบอกพี่แก๊กว่า...ชอบพี่แก๊กจริงจัง จริง ๆ นะเออ...คริคริ
-
นักเลงง้อได้ใจมากเลย
ให้คะแนนนักเลงเต็ม 10
แต่ให้พี่แก๊กเต็ม 100
:call:
-
พี่ดินง้อได้น่ารักจริงๆ :กอด1:
-
:jul3: :jul3: :jul3:
จะมีใครบ้าสุดขั้วได้เท่าไอ้พี่แก๊กอีกมั้ยเนี้ยยยยยยยย
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
พี่ดิน มันน่ารักเจรงๆๆ
มีขู่ขอคืนดีด้วยวุ้ย
ไม่มีง้อ นักเลงใหญ่จะน่ารักไปไหนเนี่ยยยยย
-
อ๊ายๆๆๆ
พี่ดินน่ารัก เวอร์
-
พี่ดิน ง้อน่ารักอะ 5555
-
ต้องยกความดีให้เสี่ยเก็บแชร์ เอ๊ย พี่แก๊ก กับน้องก้าน
ที่วางแผนจนพี่ดินมาง้อพี่ภู
แต่วิธีง้อนี่สิ สมกับเป็นนักเลงใหญ่จริง ๆ :laugh3:
-
วิธีง้อช่างงงงงงง เหมาะกับพี่ดินมากมาย :laugh:
พี่แก๊กช่างวางแผน อย่าให้พี่ดินรู้แล้วกันไม่งั้น
โดนพี่ดิน :z6:ทั้งคู่ 555555++
-
มารอจ้า :t3: :t3: :t3:
-
พี่ดินง้อได้แบบสมกับเป็นนักเลงใหญ่เลย อย่างงี้พี่ภูไปไหนไม่รอดแน่ :laugh:
-
พี่ดินน่ารักมากมาย
ง้อแบบได้ใจนักเลงเลย
555+
-
กิกิ พี่ภูอะหื่น :-[
-
+1 :L2:
พี่ดินน่ารักไม่ทนจริงๆ :impress2:
-
เจอประโยคขอให้เชื่อใจของพี่ดินเข้าไป
พี่ภูไปไหนไม่รอดเลย :laugh:
-
พี่ดินน่ารักอีกแล้ว น่ารักตลอดตลอดอ้ะ
ลุงต้องเชื่อใจพี่ดินนะรู้ป่ะ จะได้แฟร์ๆแมนๆ o16
ชอบจังอ้ะ ที่มาข่มขู่ ให้ดูแล กดไลค์
ขอบคุณพี่แก๊กและน้องก้านด้วย o13
-
แผนพี่แก๊กจริงเหรอ ดูเหมือนไม่น่าจะเป็นไปได้ แอบอ้างความสามารถก้านขึ้นมากหรือเปล่าเนี้ย
-
ถ้าเป็นลุง จับกดตั้งแต่ "งั้นมึงทำกูเจ็บ มึงก็ดุแลกูสิ กูจะนอนพักผ่อนอยู่เฉยๆก็ได้ แต่มึงอ่านหนังสือให้ฟังได้มั้ย" แล้ว
น่ารักได้อีกนักเลง น่ารักไม่ทนจริงๆ
ปล.1 เพิ่งอ่านวันนี้ รวดเดียว ไรท์เตอร์เขียนได้สนุกมาก ฮาสุดๆ
ปล.2 อยากรู้ว่าอีกเรื่องของไรท์เตอร์ชื่อเรื่องอะไรเหรอคะ
-
น่ารักไม่ทน!!!
-
เข้ามารอค่ะ :z2:
-
จะน่ารักเกินไปแล้วววว :duck1:
-
นิยายเรื่องนี้..................น่ารักไม่ทน!!!
อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกสบายใจจัง พี่ดินน่ารัก :-[
อ่านแล้วเหมือนได้เข้าไปนั่งเบียดพี่ดินในใจพี่ภูเลย ได้เข้าใจอารมณ์พี่ภูขึ้นอีกเยอะ
ก็ดันมีเมียน่ารักน่ากดจนใครๆ ก็อยากขุดเจาะนี่เนาะ :laugh:
เสี่ยแก๊กก็กวนประสาทพี่ภูดีจัง เหมือนๆ เราจะแอบปลื้มพี่แก๊กซะแล้ว ฮ่าๆ
คนอะไรฮาได้ตลอดเว..แต่ก็ยังหลงรักนักเลงใหญ่เหมือนเดิม..
รอตอนต่อไปค่า....
-
:t4: :t4: :t4:
:m22:
:dont2:
-
แอร๊ยยยยยยยย
เขิลลลลลลลลล
จังเลย...
น่ารักได้อีก
ทั้งคู่เลย อ่ะ
o13 o13 o13
-
นี่แหละ การง้อสไตล์พี่ดิน เจอแร้วอึ้งเรยจิ :m20: :m20:
-
อร้ายยย หวานนนนนนนนนนนนนนนน
ดินน่ารักอะ
แก๊ก กะก้าน นี่ เข้ากันดีจริงๆๆ
-
อ๊าย ย ยยยยยยยยยย
น่ารักเวอร์ๆ นักเลงป่ะเนี่ยพี่ดินนนนนนนน
-
ช่วงนี้ไม่ค่อยเข้ามาเลย
เข้ามาอ่านสองตอนรวดเลยยยย
พี่ดินหาสาเหตุได้แบบว่าไม่อาจปฎิเสธได้เลย
แล้วพี่ภูเค้าไม่อยากเป็นนะ ผู้ปกครองอ่ะ เค้าอยากเปนสามี
-
ใครว่านักเลงน่ากลัว
นักเลงแบบพี่ดินน่ารักมากๆเลยตะหาก
ขนาดมาง้อแบบขู่ๆยังน่ารักเลยอะ
-
เข้ามารอตอนใหม่ค่า :call: :call: :call:
-
อ่านทันแย้วววววววววววววววววววววววววว :mc4:
เริ่มแรกขอกรีดร้องก่อน....
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
พี่ดินของอิเจ๊ น่าฮักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
โอ้ย~~ ไม่ไหวอยากจะกอดอ่ะ.. อั๊ย~~~ :-[
ดูเด็กน้อยเขาพูดแต่ละอย่างสิ ถ้าอิเจ๊เป็นพี่ภู อิเจ๊จะเก็บพี่ดินเอาไว้ในตู้กระจก จะได้ชื่นชมคนเดียว ฮิฮิ
(ออกแนวจิตเล็กๆ)
อยากอ่านต่อจัง ทำไงดีเนี่ย!! :serius2:
คงได้แต่จุดธูปอัณเชิญ~~ :call:
-
รักจัง :กอด1:
-
นักเลงง้อแล้ว
พี่เสาไฟปักเลย
อุๆๆๆๆ :z1:
-
แวะเข้ามาบอกว่า
คิดถึงมากๆค่า
:กอด1:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ไม่ทนกะความน่ารักของทั้งคู่ค่า....
-
พี่ดินคร้าบ จาน่ารักไปถึงไหน
:impress2:
-
แผนสูงจิ้ง ไอ้พี่เสาไฟฟ้าบ้าๆ
ทำดินเค้าเจ็บก้นได้ไงอ่ะ
:laugh:
-
^^
-
วันนี้คุณเซ กะไรท์เตอร์...จะพาพี่ดิน พี่ภู พี่แก๊ก และน้องก้านมาเจอกับคนอ่านอย่างเค้าหรือเปล่าหว่า?????
งุงิงุงิ~*
-
หัวข้อข่าวมีดังนี้
นักเลงเจ็บก้น แล่นหาผู้ปกครอง พาพบแพทย์ :m20:
ตอนนี้มันน่ารักจิงว่ะคับ ชอบจิงเลย
รออยู่คับ :กอด1: :man1:
-
ผู้ปกครองพาไปหาหมอป่าว หรือรักษาเองจ๊ะ
รอฟังผลอยู่น๊า
-
เค้ามารอ
-
รออยู่นะค่ะ
555+
เป็นกำลังใจให้ คนเขียน
-
มาปูเสื่อรอ อิอิอิ :really2: :really2: :really2:
(http://www.chay4.com/wp-content/uploads/2010/08/%E0%B8%9B%E0%B9%8A%E0%B8%AD%E0%B8%9A%E0%B8%84%E0%B8%AD%E0%B8%A3%E0%B9%8C%E0%B8%99.jpg_.jpg)
-
ใหญ่ไปไหนค้าพี่ดิน ง้อได้นักเลงจริงจริ๊งงง :laugh:
คำผิดหรือเปล่า?
เออ ไอ้เดีย มึงดี กูเต็มใจจะก้มลงกราบแทบเท้ามึงทั้งน้ำตาเลยว่ะ << ไอเดีย
มันคล้ายๆกับนอนหลับ จะเอาไงดีวะ ปู << พี่ภูกลายเป็นปูไปซะแล้ว :o
-
คิดถึงพี่ดินแล้วววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว
-
ถ้าเป็นลุง จับกดตั้งแต่ "งั้นมึงทำกูเจ็บ มึงก็ดุแลกูสิ กูจะนอนพักผ่อนอยู่เฉยๆก็ได้ แต่มึงอ่านหนังสือให้ฟังได้มั้ย" แล้ว
น่ารักได้อีกนักเลง น่ารักไม่ทนจริงๆ
ปล.1 เพิ่งอ่านวันนี้ รวดเดียว ไรท์เตอร์เขียนได้สนุกมาก ฮาสุดๆ
ปล.2 อยากรู้ว่าอีกเรื่องของไรท์เตอร์ชื่อเรื่องอะไรเหรอคะ
เรื่องนี้จ้า คลิกเลย เมื่อแหงนมองจันทร์ ผมเห็น “ตะวัน” (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=13928.0)
-
ตามทันซะที หลงรักทั้งคู่เลยอ่ะ
จะว่าไป ทั้งเรื่องน่ารักทุกคนเลย ตัวละครน่ารักมาก :-[
เดินเรื่องได้อย่างมีอรรถรส น่าติดตาม แล้วก็ไม่บีบหัวใจคนอ่านมากเกินไป :sad11:
แถมยังเรียกเลือดได้ตลอดอีกต่างหาก :m25:
สนุกจ้าา รอตอนต่อไปน้าา
คิดถึงน้องดินกับลุงงงงงงงงงงง :laugh:
-
พี่ดินน่ารักได้อีก
ปล.ชอบทั้งพี่ภู กะ พี่ดิน อ่ะ
-
ไรท์เตอร์อู้งานอะไม่ยอมมาต่อ :o12:
-
ไรท์เตอร์อู้งานอะไม่ยอมมาต่อ :o12:
>>>>> คนเขียนนอนเฝ้าของบริจาคน้ำท่วมเล้าอยู่จ้า นานๆได้ทำบุญกับเค้าที ตื่นเต้นองค์กวีกระเจิดกระเจิงหมดแล้วมั้ง :laugh:
-
แวะเข้ามาดูหลายรอบแระ
คิดถึงพี่ดน พี่ภู พี่แก๊ก น้องก้าน :m26:
-
จะลงแดงตายแล้วน๊า
-
พี่ดินง้อน่ารักจังเลยอ่ะ
นักเลงได้ใจ แต่แอบน่ารักตอนท้าย 55 :-[
รอต่อไปๆ :กอด1:
-
อ่าว ง้อ.......
เสร็จล้ะ!!! :a5: ง้อต่อเหอะ
-
ง้อฉบับนักเลงนี่ก็น่ารักดีเหมือนกันเนอะ :z2:
-
ไปไหนเเล้วเน้ย :serius2:
เข้ามารอนานเเล้วนะ :sad4:
-
รอ ร้อ รอ :a12:
-
:call: :call: :call:
คิดถึงพี่ดินกับพี่ภูแล้วค่ะไรเตอร์
มาต่อเร็วๆนะคะ
-
พี่ดินหายยยยยยยยยยยยย :o12:
-
:call:
-
o9 :amen: :oni3:
-
พี่ดินหายไปๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
คนอ่านคิดถึงจะตายแล้วน้าาาาา
-
ไรท์เตอร์เมาอยู่ อตก :laugh:
-
นักเลงของเราน่าฟัดจริงๆ
-
คิดถึงพี่ดินแล้วนะะะะะะะะะะะะะะะ
ไรท์เตอร์เมาอยู่ อตก :laugh:
จริงป่ะเนี่ย
-
ไรท์เตอร์เมาอยู่ อตก :laugh:
อืม :o9: มิน่าล่ะ
-
:call::call:
-
รอพี่ดินต่อไปค๊า....
-
ไรท์เตอร์เมาอยู่ อตก :laugh:
>>>>เฮ้ย ทำไมคนนี้รู้หล่ะ :serius2: :serius2: :laugh: :laugh: :laugh:
-
ไรท์เตอร์เมาอยู่ อตก :laugh:
>>>>เฮ้ย ทำไมคนนี้รู้หล่ะ :serius2: :serius2: :laugh: :laugh: :laugh:
:angry2:เค้ารู้กัน ทั่วบ้านทั่วเมือง ฮ่าๆๆๆ
แง้ๆๆๆๆ อยากไปด้วย แต่ไม่เป็นไรไว้โอกาสหน้า :beat: :z6:
-
ไรท์เตอร์เมาอยู่ อตก :laugh:
อยากไปมั่งอ่า : 222222: :oni2:
-
ไรท์เตอร์เมาอยู่ อตก :laugh:
อยากไปจัง สักครั้งในชีวิต
-
รอนะจ้ะ
-
:call: :call: :call: :call: :call:
คิดถึงพี่ดิน+พี่ภุใจจะขาดแล้ว มาต่อได้เร็วๆนะคะ
-
สนุกมาก
พี่ดินรั่วดี
+1
-
ประกาศ ตามหาชายไทยไม่ทราบชื่อสองนายที่หายตัวไป
คนแรก หนุ่มตัวเล็ก หน้าหวาน แต่ห้าว ใครๆก็เรียก นักเลงใหญ่
คนที่สอง ชายหนู่ม หน้าตาดี สูงใหญ่ ได้ยินคนแรกเรียก เสาไฟฟ้า
ชายสองคนนี้ได้หายตัวไปประมาณ 2 วันแล้ว ใครพบเห็น โปรดบอกด้วยว่า คนอ่านคิดถึงนะคะ
:L2: ไม่มีอะไรค่ะแค่เข้ามาเพ้อเพราะว่าคิดถึงพี่ดินและพี่ภู
-
คิดถึงพี่ดินน
คิดถึงไรท์เตอร์และโพสต์เตอร์
:L2: :L2:
-
ไรท์เตอร์ครับไม่ต้องรีบนะครับ พวกเรารออยุ่เพียบ... อิอิอิ
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
ไม่อยู่ 2 วัน ทุกอย่างยังเหมือนเดิม :z10: :z10: :z10:
:z3: :z3: :z3: คิดถึงอะ :z3: :z3: :z3:
-
:oni1: :oni1: :oni1:
-
ตอนที่ 34
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line16/00024619_93438.gif)
ไม่น่าไปง้อไอ้เสาไฟฟ้ามันเลย จริงๆนะ
ถ้าไม่ชั่งน้ำหนักดูแล้วว่าพี่ดินผิดจริง จะไม่ยอมตุ๊ดแตกครั้งแรกในรอบ 19 ปีหรอก ให้ง้อใครสักคนมันยากแล้วก็ลำบากใจยิ่งกว่าไปดับไฟใต้อีกนะ
คิดตั้งนานว่าจะง้อแบบไหนนักเลงถึงจะไม่เสียฟอร์ม
จริงๆแล้ว ก็ไม่ได้เจ็บก้นสักเท่าไหร่แล้วล่ะ แต่เจ็บใจมันมากกว่า
แม่ง บดปากพี่ดินมาได้ เป็นแผลร้อนในเลย เซ็งมันจริงๆ
ถ้าวันนั้นมันบังคับขู่เข็ญให้ไปหาพี่หมอความต้องแตกแน่ๆ ก็ก้นไม่ได้เป็นแผลแล้วนี่หว่า แต่ถ้าไม่งัดมุขนี้ขึ้นมาใช้ ก็ไม่รู้จะเข้าหามันด้วยเรื่องอะไรเหมือนกัน ถึงจะรู้สึกร้อนวูบวาบที่หน้าตอนคิดขึ้นมาได้ แต่ก็ดีกว่าอ้างอย่างอื่นไปแหละนะ บอกตรงๆว่าพี่ดินไม่เคยป่วยการเมือง เลยไม่รู้ว่าจะแนบเนียนจนใครๆจับได้หรือเปล่า ถ้าบอกว่าเจ็บปวดในที่ลับหูลับตา ถึงจะหน้าชาหน่อยๆแต่คงไม่มีใครให้พี่ดินเปิดก้นให้ดูหรอกมั้งนะ อีกอย่างถ้าบอกไอ้เสาไฟฟ้าว่าพี่ดินเจ็บก้น มันคงหยุดกิจกรรมเข้าจังหวะชั่วคราว
แต่พี่ดินคิดพลาดไป แผนนี้มันใช้ไม่ได้กับไอ้เสาไฟฟ้านี่หว่า
สุดท้ายไม่ว่าพี่ดินจะงัดแผนไหนมาง้อมัน ก็ไม่ปลอดภัยต่อการตกเป็นหัวเมืองประเทศราชของมันอยู่ดี มันเจาะสำรวจภาคพื้นพิภพไม่ได้ มันก็หาเศษหาเลยแต่ภายนอกจนได้อยู่ดี
ไอ้บ้านี่มันหื่น ดีนะที่พี่ดินมีลูกไม่ได้ ถ้าเป็นผู้หญิงนี่มีหวังลูกหัวปีท้ายปีแน่ๆ ที่สำคัญพี่ดินคงท้องตั้งแต่ยังไม่ทันจะแต่งและไม่สามารถบอกหมอได้ว่าลูกแต่ละคนนี่มาจากการรันโปรดักครั้งไหน เครื่องจักรเครื่องนี้มันรันถี่เหลือเกิน
สองวันสุดท้ายก่อนสอบเข้ามหาลัย พี่ดินต้องลงหลักปักฐานอยู่ที่บ้านไอ้เสาไฟฟ้าอย่างเดียว แม่ไปปฎิบัติธรรมกับน้าข้างบ้าน กำลังสงสัยอยู่ว่าคุณนายเค้าต้องการเข้าถึงรสพระธรรมหรือแค่ต้องการที่ขูดหวยแห่งใหม่กันแน่ แต่ยังไงก็ช่าง อย่างน้อยก็ดีกว่าให้แม่อยู่บ้านคนเดียวละนะ ช่วงนี้ในชุมชนน่าเป็นห่วงแบบแปลกๆ ยังไงไม่รู้ พี่ดินอาจจะคิดมากไปเองก็ได้ ไอ้เสาไฟฟ้ามันลงทุนไปลากิจกับลูกสมุนให้พี่ดินด้วยตัวเอง จะว่าด้วยตัวเองก็คงไม่ได้ น่าจะเป็นเพราะน้ำแข็งใสที่มันซื้อเลี้ยงต่างหาก
พี่ดินต้องสอบ 5 วิชา เป็น 5 วิชาที่ต้องใช้ความพยายามควบคู่กับชะตากรรมเข้าช่วย ก็พี่ดินเรียนสายช่างนี่น่า ไม่รู้หลักวิชาการจะแน่นเท่าเด็ก ม.ปลายหรือเปล่านะ จุดหมายปลายทางคือหมวกเซฟตี้สีขาวแต่พี่ดินไม่ขอหนีบแบบไว้กับจั้กแร้ได้มั้ยวะ มโนภาพไปแล้วนึกถึงเสี่ยเก็บค่าแชร์ของไอ้ก้านขึ้นมาทันที
พี่ดินไม่ใช่คนหัวกะทิอะไรหรอก อาศัยอ่านทวนความจำหลายๆครั้งและพยายามทำความเข้าใจ ในชีวิตพี่ดินไม่มีอะไรที่ได้มาง่ายๆ ถ้าไม่นับเรื่องที่ตกเป็นเมืองขึ้นไอ้เสาไฟฟ้าแบบพลาดพลั้งไม่ได้ตั้งใจอะนะ....เลิกคิดเรื่องนี้สักวันสองวันเถอะว่ะพี่ดิน อนาคตสำคัญกว่าเยอะ
แต่ทำไม่ได้!!! ให้ตายเหอะ นักเลงใหญ่ไม่เคยหัวเสียขนาดนี้มาก่อน
เคยมั้ย ที่กำลังใช้สมาธิจดจ่ออยู่กับอะไรแล้วรู้สึกว่ามีคนมองเราอยู่ตลอดเวลา มันจะมองให้เลขสามตัวเรียงกันอยู่ที่หน้าผากกูให้ได้เลยใช่ไหม...ถ้านักเลงจะอาละวาดนอกอาณาเขตมันจะผิดกฎอะไรมั้ยวะ ถึงจะเป็นนักเลงแต่ก็เคารพกฎกติกานะเว้ย เรามักจะยิ่งใหญ่อยู่ในที่ของตัวเอง ไม่รุกล้ำน่านน้ำหรือน่านฟ้าผู้อื่นเด็ดขาด
แต่รู้สึกว่าไอ้สายตาที่มันจ้องอยู่ตลอดเวลาไม่ได้จ้องอย่างเดียว มันจะยิ้มให้ได้อะไรขึ้นมาวะ
“มองอะไรหนักหนาวะ เคยดูเรื่องลูกสาวเจ้าพ่อขอเป็นครูป่ะ”
นี่กวนตีนถามมันนะ ถึงมันจะขมวดคิ้วสงสัยที่อยู่ๆพี่ดินก็โพล่งถามมันขึ้นมา แต่ว่าไอ้เสาไฟฟ้ามันเชื่องว่ะ มันพยักหน้ารับว่าเคยดู แย้มยิ้มอ่อนโยนมาให้เคลิ้มอีกหนึ่งจึ๊ก......เพื่อ!!!!
“แล้วจะมาติดใจอะไรกับนักเลงใหญ่ขอเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยวะ มองอยู่ได้ ไม่มีสมาธินะรู้มั้ย”
มันเป็นคนแรกที่ทำให้พี่ดินหงุดหงิดและพร้อมจะอาละวาดได้ตลอดเวลา เรียกได้ว่าสแตนบายเท้าหน้าไว้ได้เลย (ได้แต่ขู่ในใจแต่ไม่เคยได้ใช้สักที)
“รู้สิ เพราะตอนนี้พี่ก็ไม่มีสมาธิทำอะไรเหมือนกัน”
อ้าวเป็นงั้นไป!!! แล้วใครขอร้องให้มันหอบงานมาทำที่บ้านวะครับ พอมันสั่งให้พี่ดินอ่านหนังสืออยู่ที่บ้านได้ มันก็สั่งให้ลูกน้องหอบแฟ้มเอกสารมาให้ที่บ้านเหมือนกัน แต่แล้วมันก็ไม่ทำอะไร มองพี่ดินอยู่ได้ ไร้มารยาทจริงๆ
“ก็ออกตามหาสิวะ มองมาแล้วมันจะเจอมั้ยสมาธิอะ มีงานก็ทำไปสิ”
“มองไปที่ดินไม่เจอหรอกสมาธิอะ เจอแต่รักล้นใจ”
เอามือขยำหน้าอกตัวเองดู เออ กูก็ไม่ได้มีนมตรงไหนนี่หว่าแล้วไอ้วาจากระชากอ้วกนี่มันออกจากปากไอ้เสาไฟฟ้าได้ไงวะ
“ทำหน้าปุเลี่ยนๆเหมือนกินยาขมแบบนั้นทำไม พี่พูดเล่น มีอะไรไม่เข้าใจเหรอ พี่เห็นดินถอนหายใจตั้งหลายครั้ง แล้วเครียดซะจนรอยย่นที่หน้าผากจะขึ้นขี่กันอยู่แล้ว”
เออให้เส้นรุ้งเส้นแวงบนหน้าผากมันขี่จนได้เสียเป็นผัวเมียกันซะเลยก็ดี แต่เอ้ยยยย!! ตกลงที่มันมองพี่ดินอยู่นี่เพราะไปทำลายสมาธิมันเหรอวะ
“งั้นเดี๋ยวไปอ่านห้องนู้นก็ได้ ลุงจะได้ทำงาน”
พี่ ดินเจียมตัวเองเสมอครับ ห้องนี้ห้องมัน พี่ดินไปอ่านมุมไหนของบ้านก็ได้หรือห้องที่ครั้งหนึ่งเคยเอาไว้รองรับพี่ดิน แต่ไม่ค่อยได้ใช้ไม่ใช่เพราะติดใจเสาไฟฟ้านะ แต่เป็นเพราะว่าห้องมันกว้างไปต่างหาก
“พี่ไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น พี่หมายความว่าไม่เข้าใจตรงไหนหรือเปล่า มีอะไรให้ช่วยมั้ย”
“ช่วยตัวเองก่อนดีมั้ย”
ปรายตามองไปที่กองเอกสารให้มันเจียมตัวเอง ริอาจจะมาช่วยนักเลงใหญ่ เอาตัวเองให้รอดก่อนเถอะ แอบเห็นเหมือนกันนะว่ามันน่ะ แอบหน้านิ่วคิ้วขมวดไม่ต่างจากพี่ดินหรอก แอบเห็นมันทำปากยื่นน้อยๆเมื่อเห็นว่าพี่ดินไม่ตื่นเต้นไปกับความมีน้ำใจของมัน จริงๆแล้วก็เกรงใจมันนิดหน่อย เพราะตอนแกล้งเจ็บบั้นท้าย(ทางการเมือง)มัน ก็ช่วยสอนภาษาอังกฤษและคณิตศาสตร์ให้ ก็พอรู้แหละว่าที่งานมันกองอยู่เต็มโต๊ะแบบนี้ ส่วนหนึ่งเป็นเพราะว่ามันมาเสียเวลาอยู่กับการติวหนังสือให้พี่ดิน ตอนนี้เป็นวิชาเฉพาะทางที่เกี่ยวกับวิศวะแล้วพี่ดินก็คงต้องพึ่งพาตัวเอง แต่ถึงจะเป็นแบบนั้นไอ้คนที่มันต้องการเรียกร้องความสนใจก็ไม่ละความพยายาม เสนอแนะตามประสาคนใจดี(กัดฟันพูด)
“ดิน ถ้าสูตรไหนที่มันเข้าใจยากๆก็ให้เอามาประยุกต์ใช้กับสิ่งที่อยู่รอบๆตัวเราสิ แล้วเราจะจำได้” จะว่าไปมันก็เข้าท่าดีนะ ขนาดหลักภาษาไทยตั้งแยะแยะมากมายดูแล้วไม่น่าจะจำกันได้ พอเอามาแต่งให้มันเป็นกลอนก็จำง่ายขึ้นมาตั้งเยอะ เหมือนผู้ใหญ่หาผ้าใหม่อะไรประมาณนี้
แต่ ตอนนี้พี่ดินกำลังทบทวนวิชาพื้นฐานวิศวกรรมน่ะสิ แล้ววันสองวันมานี้ไอ้เสาไฟฟ้ามันไม่มารบกวนการอ่านหนังสือด้วยการชวนทำการ ขุดเจาะดินก็จริง แต่มันก็ยังไม่วาย หาเศษหาเลยให้สมาธิไขว้เขวอยู่หลายรอบเหมือนกันนี่ พอตอนนี้พี่ดินกำลังทบทวนเรื่องกลศาตร์ของไหล แล้วสูตรคำนวณก็เยอะจนมันแทบจะตีกันตายอยู่ในสมองพี่ดิน แล้วไอ้เทคนิคที่มันบอกมาก็คิดว่ามันน่าจะเอามาใช้ให้เป็นประโยชน์กับการ อ่านหนังสือของพี่ดินได้
แต่ทำไมสมองถึงได้ทรยศพี่ดินแบบนี้วะ ทำไมมันไม่จำในเรื่องสร้างสรรค์มากกว่านี้ ทำไมทฤษฎีมันบอกว่า อัตราการไหลเท่ากับพื้นที่หน้าตัดคูณความเร็วแล้วมันก็มีสูตรประยุกต์ใช้ภายใต้กฎมากมายให้พี่ดินปวดหัว แต่พอไอ้เสาไฟฟ้ามันชี้ทางสว่างให้พี่ดินเอามาปรับใช้กับชีวิตประจำวันให้จำได้ง่ายขึ้น
ทำไม
ทำไม
ทำไมพี่ดินถึงได้นึกไปเปรียบกับเรื่องนั้นทุกที เรื่องที่ทำให้หน้าร้อนฉ่า เลือดสูบฉีดเร็วจี๋ ที่สำคัญมันทำให้รู้สึกว่าพี่ดินจะทะลึ่งขึ้นทุกวันด้วยหรือเปล่าวะ ทำไมถึงได้นึกไปเปรียบเทียบกับตอนนั้นได้ว่า เวลาไอ้เสาไฟฟ้ามันฉีดน้ำแสดงความเป็นเจ้าของลงไปในโพรงดิน ความเร็วและแรงของมันเร็วและร้อนจนพี่ดินรู้สึกได้ เพราะทางของพี่ดินแคบหรือขนาดของไอ้เสาไฟฟ้าใหญ่เกินไปวะ
ตายห่าแล้ว!!!!อะไรดลใจให้พี่ดินคิดไปได้ถึงขนาดนี้
สะบัดหัวไล่ความฟุ้งซ่านของตัวเองไปสองสามที ต้องกลับมาเป็นคนเดิมสิวะพี่ดิน เรื่องแบบนั้นมันใช่พี่ดินซะที่ไหน ท่องนโมสามจบเข้าไว้ ทำใจให้สงบๆนึกถึงบทเรียนที่กำลังทบทวน พรุ่งนี้จะเป็นวันชี้เป็นชี้ตายสำหรับการได้เป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยแล้วนะ
เอา สองมือตบแก้มเรียกหาสติอีกสองสามที มัวแต่จมอยู่กับความคิดของตัวเองจนไม่รู้เลยว่าไอ้คนที่นั่งทำงานอยู่หลัง กองเอกสารกองนั้นมันมาอยู่ใกล้ๆตั้งแต่เมื่อไหร่ ที่สำคัญ มันชะโงกหน้าเข้ามาใกล้แก้มพี่ดินทำไมวะ
“เฮ้ยยยยย”
ฟอดดดดดดดดดด!!!!!
เค้าเรียกขวัญกลับเข้าร่างกันด้วยวิธีนี้เหรอวะ เอามือขึ้นมาป้องกันแก้มตัวเอง แถมด่าไอ้ตัวการทางสายตาแต่มันยังยิ้มแปล้ให้ ขอต่อยพุงมันสักทีเถอะวะ หมั่นไส้
“ทำอะไร”
“หอมแก้ม” กูทั้งค้อน ทั้งต่อยท้อง ทั้งจิกตาใส่ขนาดนี้ มันยังหน้าด้านตอบมาได้นะ ทำทุกวิถีทางแล้วไม่เห็นมันจะสำนึกอะไรได้เลยสักอย่าง
“ฮึ่ยยยยยยยยย!!” นักเลงขัดใจครับ ทำได้แค่นี้เหรอวะพี่ดิน ขัดใจแต่ทำได้แค่กระฟัดกระเฟียดใส่อากาศเนี่ยนะ ปัญญาอ่อนกว่านี้มีอีกมั้ยวะนักเลงใหญ่พี่ดิน
“เป็นอะไร พี่เห็นดินก้มลงไปอ่านหนังสือ แล้วเอามือตีหน้าตัวเองจนหน้าแดงไปหมดแล้ว”
เอามือตีหน้าตัวเองมันแค่เบาๆหรอกโว้ย แต่ที่หน้าแดงเป็นเพราะ จะบอกมันได้ยังไงวะว่าพี่ดินเอาเนื้อหาวิชาเรียนไปเกี่ยวข้องกับเรื่องอย่างว่า เพราะมันคนเดียวเลยที่ทำบ่อยเกินไปจนพี่ดินติดใจ เอ้ยยยยยยยยยยย จนพี่ดินหมกมุ่นเกินไป โว้ยยยยยยย จะเอาอะไรมาอ้างก็ไม่เห็นจะดูดีขึ้นเลยสักอย่าง
“ดิน ว่ายังไงเป็นอะไรไปหรือเปล่า ไม่สบายเหรอ”
“เปล่า ไม่ได้เป็นอะไร”
“แล้วทำไมหน้าแดง”
“ร้อนมั้ง”
แถได้ถลอกปอกเปิดเป็นทางเลยนะพี่ดิน อุณหภูมิ 24องศา ก็พูดออกไปได้ว่าร้อน
“เหรอ นึกว่าอายที่โดนหอมแก้ม”
แทบจะชิงกัดลิ้นตาย ทำไมตอนพี่ดินพูดตรงๆใส่คนอื่นถึงไม่รู้สึกอายวะ แต่พอคนอื่นพูดใส่กลับรู้สึกอายขึ้นมา มึงทำให้ชีวิตพี่ดินมีหลายมิติเกินไปหรือเปล่าวะไอ้เสาไฟฟ้า อยากจะโต้ตอบกับไอ้เสาไฟฟ้าให้สาแก่ใจ แต่ตอนนี้พี่ดินคิดอะไรไม่ออกเลยว่ะ แพ้ทางมันทุกที แต่ถ้าเงียบไปแบบนี้หมายถึงพี่ดินยอมแพ้มันใช่มั้ยวะ ก็เสียฟอร์มอีกอยู่ดี
โว้ยยยยยยยยยยย.....นักเลงใหญ่อยากอาละวาด
กริ๊งง กริ๊งง กริ๊งง กริ๊งง กริ๊งง กริ๊งง
เสียงโทรศัพท์เสียงสามัญธรรมดาที่สุดที่พี่ดินตั้งเอาไว้ดังขึ้นทำลายความเงียบ พรูลมหายใจออกจากปอดด้วยความโล่งใจ
โทรศัพท์ช่วยชีวิตจริงๆ............................เหรอวะ
เบอร์ขึ้นโชว์เป็นเบอร์ขึ้นต้นด้วย 02 ทำให้อดขมวดคิ้วสงสัยไม่ได้ ปกติโทรศัพท์พี่ดินไม่ค่อยมีใครโทรมาหรอก จะมีก็แต่ไอ้เสาไฟฟ้าและไอ้ก้าน ตอนนี้พี่ดินอยู่กับไอ้เสาไฟฟ้า (แทบ) จะตลอดเวลาแล้วไอ้คนที่โทรมานี่คงไม่พ้นไอ้..
“ครับ” ถึงจะมั่นใจแต่ก็ต้องหยั่งเชิงไว้ก่อน
“อยู่ไหนอะดิน”
“ต๋องเหรอ” ยอมรับว่าตกใจเพราะไม่คิดว่าคนที่โทรมาจะใช่ต๋อง แล้วอีกอย่างพี่ดินไม่เคยให้เบอร์โทรศัพท์ต๋องไว้
“อืม ตกลงนี่ดินอยู่ไหน ไปหาที่บ้านก็ไม่มีใครบ้านปิดสนิทเลย”
“อ๋อ แม่ไปวิปัสนาน่ะ ยังไม่กลับ ส่วนกูอยู่บ้านเจ้านาย”
“เจ้านาย เจ้านายไหน”
ทำไมตอนต๋องถามแบบนี้พี่ดินต้องลำบากใจด้วยวะ พอหันไปดูไอ้เสาไฟฟ้ายิ่งแล้วใหญ่ มันขมวดคิ้วตั้งคำถามใส่พี่ดินแล้วแต่มันไม่ได้โวยวายอะไร
“ก็พี่ภูไง ต๋องเคยเจอแล้วนี่” เรียกมันว่าพี่ต่อหน้าแบบนี้ก็กระดากเหมือนกันนะ แต่ทำไงได้ถึงพี่ดินจะหยาบคายขึ้นมึงกูกับมัน แต่ก็ขอให้เป็นพี่ดินคนเดียวแล้วกันที่นิสัยเสียแบบนั้น ถึงยังไงไอ้เสาไฟฟ้ามันก็แก่กว่าต๋องอยู่ดี
“อ๋ออออ จำได้สิคนที่ฝากแผลไว้บนหน้าทำไมต๋องจะจำไม่ได้ แต่ไหนดินบอกว่าเป็นเพื่อน แล้วทำไมวันนี้บอกว่าเป็นเจ้านาย” อูย ซีดเลยพี่ดิน จะตอบมันยังไงดีวะ
“ก็นั่นแหละเป็นทั้งสองอย่างแหละ”
“แล้วดินทำงานอะไรถึงต้องค้าง แม่ดินไม่อยู่ถ้ากลัวต๋องไปนอนเป็นเพื่อนก็ได้”
ทั้งๆที่พี่ดินพยายามพาตัวเองและต๋องให้อยู่กับปัจจุบันแต่รู้สึกว่ากลายเป็นต๋องนะที่ยังยึดติดพี่ดินเอาไว้ที่เจ็ดปีที่ผ่านมา
“มาสอนหนังสือให้น้องสาวเค้าอะ มันเลิกดึกเลยต้องค้าง”
ไม่ได้อยากจะโกหกนะแต่ก็ลำบากใจที่จะให้ตอบต๋องว่าไอ้เสาไฟฟ้ามันบังคับให้อยู่อ่านหนังสือที่นี่ มันอาจจะดูงี่เง่าเกินไปสำหรับคนที่ยังไม่เข้าใจเรื่องราวอะไรๆแบบต๋อง อยากจะบอกเหมือนกันแต่ก็ไม่รู้ว่าจะต้องเริ่มที่ตรงไหนดี
“ให้ต๋องไปรับมั้ย”
“ไม่เป็นไรเค้าเข้านอนกันหมดแล้ว”
ทำไม พี่ดินต้องกระซิบตอบเบาๆเหมือนกำลังลักลอบนัดชู้หนีออกจากบ้านวะ หรือว่าจะเป็นเพราะสายตาที่ไอ้เสาไฟฟ้ามองมาเริ่มน่ากลัวขึ้นตามระยะเวลาที่ คุยแล้วก็การสื่อสารที่เริ่มจะประติดประต่อเนื้อหาไม่ได้แล้วกันแน่
“เหรอ แล้ว....”
“ต๋องไว้ค่อยคุยกันนะ จะไปนอนแล้วพรุ่งนี้มีสอบแต่เช้า” ไอ้การเอาตัวรอดแบบนี้พี่ดินติดมาจากใครวะเนี่ย ถึงจะตะกุกตะกักไปสักหน่อย แต่ต๋องก็ยอมวางไปด้วยดีละนะ แม้จะโล่งอกเรื่องต๋องไปได้ แต่ก็ต้องมาลำบากใจกับการตอบคำถามอีกคนอยู่ดี
“แหะ แหะ ต๋องโทรมาอะ” รีบรับสารภาพก่อนโทษจะลดลงกึ่งหนึ่งป่าววะ แต่พี่ดินไม่ได้ทำอะไรผิดนี่หว่าจะร้อนตัวทำไมวะ เพื่อนโทรมาเฉยๆ
“โทรมาทำไม” ไอ้ยักษ์วัดตึกมันกล้าทำตาดุใส่นักเลงใหญ่ด้วยเหรอวะ ถ้ามันกล้าดุขนาดนี้ พี่ดินก็กล้ากลัวเหมือนกันว่ะ แบบว่าตั้งตัวไม่ทัน
“โทรมาถามเฉยๆว่าอยู่ไหน คงแวะไปหาแล้วเห็นว่าบ้านปิดอะ”
“อืม” แล้วมันก็เงียบไป
แต่พี่ดินเห็นนะว่ามันกำมือเข้าหากันแน่น กรามบดกันจนเป็นสันนูน มันคงไม่พอใจแต่มันก็พยายามดับอารมณ์ร้อนของตัวเองอยู่ แบบนี้มันกำลังหึงอยู่หรือเปล่าวะ อยากจะเดินไปหาแต่ก็สำนึกได้ว่าท่าทางที่มันนั่งอยู่บนเก้าอี้หลังโต๊ะทำงานแบบนี้ มันเกิดขึ้นสองครั้งสองคราแล้ว และไม่มีครั้งไหนที่ปลอดภัยต่อร่างกายพี่ดินเลย แต่ก็ไม่อยากให้มันคิดมาก มันไม่ถามอะไรไม่ได้แปลว่ามันไม่ข้องใจนี่หว่า แล้วพี่ดินเองก็ไม่อยากกังวลใจเรื่องนี้ในช่วงที่เป็นหัวเลี้ยวหัวต่อช่วงเวลาสำคัญของชีวิตซะด้วยสิ
เอาวะ สุดท้ายพี่ดินก็ยอมเดินเข้าไปหามัน(อีกครั้ง)
“ลุง”
“ครับ” น้ำเสียงมันสั่นๆ มันอารมณ์ไม่ปกติจริงๆด้วย
“ไม่สบายใจเรื่องต๋องอยู่เหรอ”
“ครับ” อุวะ จะปฎิเสธให้กูใจชื้นหน่อยก็ไม่ได้ อยู่ใกล้กันมากไปป่าววะ หลังๆมานี่รู้สึกเหมือนกับว่ามันจะตรงเป็นไม้บรรทัดแข่งกับพี่ดินเลยนะ
“ไม่สบายใจทำไม ไหนว่าจะเชื่อใจ”
“ก็เพราะดินบอกให้เชื่อใจไง พี่ถึงได้ไม่ถามอะไรให้ดินต้องรำคาญ ไม่อยากให้ดินไม่สบายใจนะ”
“แต่ถ้าเป็นแบบนี้กูก็ไม่สบายใจเหมือนกัน”
มันยอมเงยหน้าขึ้นมามองพี่ดินแล้วเว้ย หลังจากที่มันก้มมองมือตัวเองอยู่นาน โครตจะลุ้นเลยให้ตายสิพี่ดิน
“ขอโทษนะที่ทำให้ดินไม่สบายใจอีกแล้ว”
อ้าวเงยหน้าขึ้นมาขอโทษแล้วก็กลับไปมองมือตัวเองใหม่ แถมทำหน้าหมาหงอยใส่พี่ดินอีก ฉุนกึกขึ้นมาเลยสินักเลงใหญ่ ตอนนี้ทำมาเป็นพูดจาใส่พี่ดินซะห่างเหินทีตอนนั้นเบียดชิดติดตัวพี่ดินแทบจะไม่รู้จักคำว่าห่างเป็นยังไง ไม่ได้อยากจะเอาใจมันเลยนะ ไม่ได้จะง้ออะไรมันด้วย แต่พี่ดินหมั่นไส้มันว่ะ มันอยากพูดจาห่างเหินใส่ พี่ดินเลยทิ้งตัวนั่งลงบนตักมันซะเลย เป็นไงล่า
สะดุ้งตกใจตาเบิกโพลงเลยสิมึง ไม่คิดว่าพี่ดินจะเก่งกาจฝีมือพัฒนาล้ำหน้าขนาดนี้ละสิ แต่ถึงสีหน้าและท่าทางมันจะบอกว่าตกใจแต่ทำไมมือมันกอดเอวพี่ดินไว้อัตโนมัติขนาดนั้นวะ เหมือนตั้งโปรแกรมเอาไว้เลย
“หายยัง”
“ อะ อะไร”
แน๊!! พอกูรู้ทันว่ามึงอาจจะไม่ตกใจจริง เสือกทำหน้าเหรอหราตอบออกมาแสดงทีท่าสมบทบาทเชียวนะ
“ก็ที่ไม่สบายใจอะ หายยัง”
“อะ อืม ก็ดินบอกให้เชื่อใจพี่ก็เชื่อใจ”
อ้อมแอ้มตอบซะน่าเบิ๊ดกะโหลกให้ร้าวเลยมั้ย เดี๋ยวทำท่าเป็นหมาหงอย เดี๋ยวสะดุ้งตกใจ แต่มือที่โอบเอวกูไว้เนี่ยลูบไปลูบมาถึงกลางหลังกูแล้วนะ
“เออ ดีมาก ไม่มีอะไรหรอก มันคงห่วงไปตามประสาแหละ เอาไว้ทีหลังถ้ามันโทรมาแบบนี้แล้วกูรีบแจ้นออกไปหามันค่อยไม่สบายใจ ดีมั้ย”
“ครับ”
“สบายใจแล้ว จะปล่อยได้ยัง”
ไอ้บ้านี่เล่นลูบย้อนไรขนอ่อนแบบนี้กูก็เคลิ้มสิวะ แต่ว่ายังรู้ตัวเว้ย
“อ่า สบายใจขึ้นแล้ว แต่ไม่อยากปล่อยนี่น่า”
กูว่าแล้วน้ำหน้าอย่างไอ้เสาไฟฟ้ามันต้องไม่ธรรมดาอยู่แล้ว ได้คืบจะเอาสองศอก(สำหรับมันศอกเดียวพี่ดินว่าน้อยไปว่ะ)
แต่เอาเถอะก่อนหน้านี้พี่ดินอ่านเจอมาเหมือนกันว่าวัตถุถ้าอยู่ภายใต้สภาวะกดดันนานๆจะเกิดความเครียด ความเค้น ความนู่นนี่นั่นตามมาอีกมากมายหลายสิ่ง แล้วถ้ามันกดดันมากจนไม่ไหวมันจะระเบิดออกมาแล้วตอนนั้นความเสียหายจะมากมายมหาศาล ถ้าเป็นแบบนั้น
“นี่ลุง” จับแขนมันเขย่าเรียกสติไปด้วย พยายามให้สั่นแต่ที่แขนไม่อยากให้มันกระทบกระเทือนไปส่วนอื่น เพราะมันจะไม่ดีต่อตัวพี่ดินเองอะนะ
“ครับ”
“อยากเหรอ”
มัน ตกใจตาเหลือกลานอีกแล้วว่ะ พี่ดินทำอะไรผิดวะ ก็ไม่เข้าใจกันไปตั้งหลายวันมันก็ต้องมีความต้องการเป็นปกติไม่ใช่เหรอวะ แล้วหื่นๆอย่างมันน่ะ ที่ผ่านมาทำแผ่นดินไหวแทบจะทุกวัน ห่างไปตั้งหลายๆวันแบบนั้นถ้าให้มันกลั้นเอาไว้อีกวันสองวันถ้ากลั้นไม่ไหว ขึ้นมาตอนไหนตูดพี่ดินไม่กระจายเป็นเสี่ยงๆเลยเหรอวะ
“ว่าไง พี่ดินถามว่าอยากเหรอ ทำไมไม่ตอบ”
“ครับ” มันรีบตอบครับออกมาคำเดียวแต่ทำไมมึงพยักหน้าใส่กูหลายครั้งจังวะ ไม่เข้าใจ
“งั้นไปนอนเลยมั้ยล่ะ”
“อะไรนะ”
“ถามว่าไปนอนเลยมั้ย”
อะไรวะ ไหนใครบอกว่ามันเจนจัดเรื่องอะไรแบบนี้ไง แล้วทำไมมันถึงได้ไม่เข้าใจว่าพี่ดินกำลังเชิญชวนมันอยู่ กูกำลังยั่วอะมึงเข้าใจมั้ยวะ กูเป็นนักเลงก็ต้องยั่วแบบนักเลงๆจะให้ยั่วยวนเชิญชวนแบบโคโยตี้บอยมันทำไม่เป็นนี่หว่า เรื่องแค่นี้เข้าใจง่ายๆหน่อยไม่ได้หรือไงวะ กูทำลงไปก็อายนะไม่ใช่ไม่อาย หน้าด้านไปหน้าแดงไปอะเข้าใจม้ายยยยยยยย
“คะ ครับ แล้วไม่อ่านหนังสือแล้วเหรอ”
มันลีลาใส่พี่ดินว่ะ ถ้างั้นก็ให้มันกลั้นหน้าเขียวหน้าเหลืองต่อไปดีมั้ยว่ะ หมั่นไส้คนปากไม่ตรงกับใจ
“ถ้างั้นก็ยกไปวันหลังก็แล้วกันถ้ายังไม่อยาก กูอ่านหนังสือต่อก็ได้”
“ยะ อยากสิ”
“ก็แค่เนี๊ย ไปสิ ไม่เอาตรงนี้นะ ไม่อยากปวดหลังพรุ่งนี้ต้องนั่งทำข้อสอบนาน”
“ครับ” แหม ทีแบบนี้ล่ะ รีบลุกซะจนพี่ดินตั้งตัวแทบไม่ทันเลยนะ
“เดี๋ยวก่อน”
“ครับว่าไง”
“คืนนี้ขอจัดการเองได้มั้ย” ที่เสนอไปแบบนี้ไม่ใช่อะไรหรอกนะ ไม่อยากให้มันทำแผ่นดินไหวนาน เดี๋ยวพี่ดินจะลุกขึ้นไปสอบไม่ไหวก็แค่นั้นเอง
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line16/00024619_93438.gif)
๐สวัสดีวันฮาโลวีนคะ ขอโทษทุกคนที่ให้รอถึงสองวันนะคะ แต่เค้าหายไปทำภารกิจนะ เอาบุญมาฝากด้วยนะเออ อิอิ
๐ ขอบคุณนะคะ ตอนที่แล้วคำผิดมโหฬารมาก ด้วยความเร่งรีบและความแก่ของเซมากูเตะ เลยหลุดเยอะมาก 555 ขอบคุณทุกๆคนที่ช่วยกันดูให้นะคะ คนเขียนตามแก้ในไฟล์หมดแล้ว แก้ในไฟล์...เพื่อ!!!! ก็เค้าแก้ในทู้ไม่ได้อะ ในทู้เซเค้ายิ่งใหญ่แต่เพียงผู้เดียวคะ โวยวายทุกเรื่องที่น้องเซนะคนเขียนรอดตัว
๐ เออ!!! rakza ทำคนเขียนหวาดผวาเลยอะ รู้ได้ไงวะว่าคนเขียนเมาอยู่ อตก.เหมือนตาเห็นเลยอ่ะ 555 แต่rakza ข้อมูลไม่กรองอยู่อย่างนึงนะ คนเขียนไม่ได้เมาอะ กร๊ากๆๆ เพราะเราเชี่ยวชาญทางด้านนี้ เอร้ยยยยย ไม่ใช่ เพราะเรามองแต่มองผู้ชาย(ที่ไม่เรสปอนดิ้งกับผู้หญิง)อยู่อะนะ
๐ วันนี้เนื่องจากคนเขียนเบลอๆ เอ๋อๆ เลยเอาไปแบบเบาๆซอฟ บางๆ แก้คิดถึงน้องดินกันไปก่อนนะ ไม่มีเนื้อหาอะไรเล้ยยยย ตอนนี้ เขียนไปได้ แต่เกรงใจทุกคนที่มารออะคะ
๐ ขอบคุณทุกคนเหมือนเดิมนะคะ จุ๊บๆ (ติดมาจากใครวะคำนี้)
๐ยินดีต้อนรับคนที่พลาดตกหลุมพี่ดินแล้วปีนขึ้นไม่ได้ทุกคนคะ เราวางกำดักเอาไว้อย่างดี อิอิ
๐TRomance
-
:mc4:
เย้...มาแล้ว.....
จิ้มก่อน...จะรีบไปอ่าน...
เดี๋ยวมาเม้นท์นะคร้า
-
พี่ดิ๊น พีดิน :-[
เหมือนจะสับสนในตัวเองจังเลยฮ่าๆๆ
อ่านไปขำไปอ่ะ :laugh:
พี่ดิน ทะลึ่ง และลามกโดยไม่รุ้ตัวขึ้นทุกวัน
จริง ๆ แล้วก้ออยากนะนั่น
พี่ภูไม่รักไม่หลงได้ไงไหว
ตรงที่บอกจะจัดการเองนี่ พี่ภูใจลอยไปสวรรค์แล้ว
คำตอบและคิดอย่างซื่อ แบบพี่ดินนี่มันน่ารักมากๆๆๆๆๆๆ o13
-
นักเลงใหญ่ในโหมดยั่ว
เสาไฟฟ้าจะช้าอยู่ใยเรื่องแบบนี้ถนัดนักไม่ใช่เหรอ :impress2:
-
เด๋วนี้พี่ดินเค้าพัฒนาแร๊ววว
5555555555555555
ทำไม เสาไฟฟ้า เวลาตกใจ มันสุภาพจัง
ฮ่าาาา
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด
ตอนใหม่มาแว้วววววววววววววว
:mc4:
พี่ดินอ่า ><
สงสัยจะอยู่กะพี่ภูมากไป
ชักจะหื่นตามไปติดๆละนั่น
เป็นสาวเปนนางใครเค้าให้ถามกันตรงๆแบบนั้นคะ
"อยากเหรอ" ตรงมากตรงเวอร์ๆ คนอ่านนี้แทบตกเก้าอี้
:o8:
เดาได้เลยว่าพี่ภูคงช๊อคอยู่ไม่น้อย
แต่ถึงจะช๊อคกะไม่มีปฏิเสธอ่ะคนนี้ เอิ้กๆ
น้องเสนอมาพี่กะสนองให้ 555++
ต๋องโผล่มาอีกแล้ว
แต่คิดไปคิดมาต๋องมาทีรัย
พี่ดินทำตัวน่ารักกะพี่ภูทุกที
งั้นมาบ่อยๆนะต๋อง 555++
พร่งนี้นักเลงโตจะไปสอบไหวไหมนั่น
แต่กะน่าจะไหวอยู่เพราะอาสาทำเองนี้เนอะ หึหึ
คิดถึงพี่เซย์กิกะพี่ไรเตอร์จังเลยค่า
+1แทนความคิดถึง
:กอด1:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
-
พี่ดิน ที่คิดๆมาเนี่ยะ เข้าทางพี่ภูหมดเรยนะจาบอกให้ :impress2:
ไปเปิดโอกาส รับรองพี่ดินไม่รอดแน่ :laugh: :laugh:
-
:m15: อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยย
ไรเตอร์ ทิ้งค้างไว้แบบนี้ได้ไงอ่าาาาาาาาาา
ใจร้ายที่สุด เค้าอยากดูพี่ดิน Ontop น๊าาาาา :serius2:
+1 ให้ เค้ารออ่านตั้งหลายวันอ่ะ
-
พี่ดิน ช่างกล้า ขอจัดการเอง
อ๊ายยยยยยยยยยยย จะเหนื่อยกว่าเดิมไหมอ่ะพี่ดิน :o8: :o8:
-
"คืนนี้ขอจัดการเองได้มั้ย"
:serius2: พี่ดินนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน :m25:
วิชาแก่กล้ามากไปแล้ววววววววววววววว :เฮ้อ:
สุด ๆ 5555+
สงสัยคุณภูคงตายเพราะสำลักความเปลี่ยนแปลง
เจอเข้าไปแต่ละดอก
- อยากเหรอ :a5:
- งั้นไปนอนเลยมั้ย
- ก็แค่เนี๊ย ไปสิ ไม่เอาตรงนี้นะ ไม่อยากปวดหลัง
**คืนนี้ขอจัดการเองได้มั้ย** o22
ตรงโค ต ร ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะค่ะ
-
พี่ดิน :-[
ตรงซะ ตรงมาก พูดม่ายออก ได้แต่ :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
-
น่ารักที่สุด :o8: :-[ :impress2: :man1: :กอด1:
-
พี่ดิน...ทำแบบนี้ฆ่ากันดีกว่า :m25:
โอ๊ย...ไม่รู้จะน่ารักไปไหน นี่ยั่วแล้วใช่มั้ย (ไม่อยากบอกว่า...หาความเซ็กซี่ไม่เจอเลย...เจอแต่คนน่ารัก) :-[ :กอด1:
ห่วงเรื่องต๋องอ่ะ...รู้สึกเหมือนต๋องจะกลายเป็นตัวปัญหาจริง ๆ นะ :serius2:
-
กร๊าาาส ดีจริงๆที่ทำการบ้านรอบดึก(ส่งวันจ. = = )
เม้นท์ก่อนค่อยอ่าน การบ้านทีหลัง 555 :z13:
-
หลังๆพี่ภูพูดแต่ 'ครับ' เนอะ
เมียว่าไงก็ว่าตามใช่มะ :laugh:
-
ตายๆๆๆ พี่ดินน่าร๊ากกกกกกกกกกก
คุณภูตายแน่
ขอจัดการเองได้มั้ย อิอิ
-
:L1:
-
พี่ดินเคยดูโคโยตี้บอยเค้าเต้นหรอถึงรู้ว่าเค้าเต้น(ยั่ว)กันยังไงอ่ะ :o8:
-
พี่ดินเรานี่ตรงได้ใจจริงๆเลย ยิ่งกว่าไม้บรรทัดซะอีก
แต่พี่ TRomance คะทำไมตัดฉับแบบนี้หล่ะคะ :m16:
ตอนหน้าขอต่อจากตอนนี้ได้ไหมคะ ไม่เอาแบบเปลี่ยนฉากไปตอนที่ดินกำลังจะไปสอบแล้ว
จะรออ่านตอนหน้านะคะ มาต่อเร็วน้า :L2:
-
สุขสันต์วันฮาโลวีนค่า
อา...พี่ดินคะ..จัดการเองของพี่ดินมันชวนจิ้นหลายนะ 55+
ว่าแต่พี่ดินจะกดลุงบ้างไหมคะ? จะได้นั่งทำข้อสอบได้ชัวร์ๆไงเพราะคนเจ็บก้นน่ะไม่ใช่ตัวเอง ฮึๆ
-
พี่ดิน เดี๋ยวนี้มียั่วด้วย
และยังขอจัดการเองอีก :z1:
แบบนี้นายเสาไฟฟ้าไม่ดีใจตายเหรอ o18
-
^^
-
"คืนนี้ขอจัดการเองได้มั้ย"
โอ้ววววววว
พี่ดินนนนนนนนน
:haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
ทำอารายไปเนี่ยยยยย
ระวังจาติดลมน้าาาาา
-
:-[ :impress2: :jul3:
โฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ไงล่ะ ไปไม่เป็นเลยล่ะเซ่ไอ้พี่ภู
>//////////<
ประกาศตัวเป็นแฟนคลับพี่แก๊กอาแปะเก็บค่าเเชร์อย่างจริงจังเจ้าค่ะ ฮี่ๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
เชิญชวนแบบนี้เลยเหรอพี่ดิน
สุดยอด เป็นแข็งๆแต่ได้อารมณ์มากo13
-
"ลุง อยากเหรอ" โห น้องดิน ตรงไปมั๊ยยยยยยย
พี่ภูไปไม่เป็นเลย เจอนักเลงตรง ๆ แบบนี้
-
ป้าดดดดด...พี่ดินไปทิ้งตัวใส่ตักเค้าไม่พอ ยังไปถามเค้าอีกว่าอยากเหรอ
ชวนกันไปนอนแล้วขอจัดการเองอีก....เกิดไรขึ้นกับพี่ดินล่ะฟระเนี่ย
ถึงได้ลุกขึ้นมาพูดจาน่ารักกันแบบไม่กลัวโดนสำรวจโพรงดินทั้งคืนแบบนี้
พี่ภูรีบมารับผิดชอบเลยนะ ทำนักเลงเค้าใจแตกหมดแล้วเนี่ย ... :-[
แต่การยั่วแบบนักเลงนี่ทื่อเหลือเกิน แถมยังชวนอายแบบโคตรๆ อีกตะหาก วุ้ย พี่ภูก็พี่ภูเถ๊อะ
เจอนักเลงใหญ่ชวนขึ้นเตียงแบบนี้ บวกกับที่อั้นมานานจนมีทั้งความเครียด ความเค้นอีก คึคึ
ภาวนาให้ไม่สำรวจกันจนพี่ดินไปสอบไม่ไหวละกันนะคะ นึกถึงอนาคตเมียบ้าง อะไรบ้าง
มีเมียเด็กยังอยู่ในวัยเรียนก็ต้องทำใจหน่อย.... :laugh: :laugh: :laugh:
ปอลอ.ตอนนี้เสี่ยแก๊กน้องก้านไม่โผล่เลย คิดถึงจังอ่ะ
-
พี่ดินน่ารักมากมาย :o8: :o8:
อย่างนี้พี่ภูจะไปไหนรอดหละค่า :laugh: :laugh:
-
555 +++
วันนี้ พี่ ดิน แรง อ่าาาาา
-
พี่ดิ๊นนนนนนนน
อกอีป้าจะแตก ร้ายกาจมากหนู 5555
-
โอ๊ยยคิดถึงดินใจจะขาด :กอด1:
-
“ว่าไง พี่ดินถามว่าอยากเหรอ ทำไมไม่ตอบ”
ว๊าวววว วันนี้พี่ดินพูดเพราะ แทนตัวเองว่าพี่ดินด้วย :really2:
“คืนนี้ขอจัดการเองได้มั้ย”
พี่ดินคะ เจ๋งเป้งไปเลยค่า~~~ o13
-
+1 สำหรับความน่ารักของพี่ดินค่ะ
รู้สึกว่าพี่ดินจะเข้าใจความรู้สึกของพี่ภูมากขึ้นนะจ๊ะ
:กอด1:กอดอีกให้หายคิดถึงพี่ดิน
-
ดินแมร่งใจนักเลงเจงๆ o13
-
ดินแรงได้ใจเหมือนกันนะนี้ :haun4:
ขอเองซะด้วย
:call:
-
พี่ดินพัฒนาแบบก้าวกระโดดมากๆ แบบนี้พี่ภูต้องภูมิใจซินะ เพราะฝึกพี่ดินมาอย่างดี :laugh:
-
:-[ :-[ :-[
-
พี่ดินแมนมว๊ากกกกกกกกกก
ชวนได้แมนดีแท้
ถ้าพี่ดินไม่เป็นแบบนี้จะดูแลน้องภูไหวมั้ยหนอ?
-
รีบบวก 1ให้พี่ดินเลย :z2: :z2:พี่ดินจะเป็นผู้ควบคุมแล้ว :fire:ชาตพลัง :jul1: :jul1:
-
อร๊ายๆๆๆๆๆๆๆดินชักเก่งขึ้นทุกวันแล้ว
แหะๆๆไรเตอร์ครับพอดีมีคนมากระซิบนะ
แต่ไว้คราวหน้าเราดวลแก้วกัน โอเค :laugh:
-
อิอิ พี่ดินกะพี่ภู ดูลูกสาวเจ้าพ่อขอเป็นครูเหมือนเค้าเลย ชอบๆ
นับวันๆ พี่ดินก็ยิ่งน่ารักมากขึ้นทุกทีๆๆ :o8:
อิพี่ภูตายแน่ หลงหัวปักหัวปำแล้วเนี่ย... :impress2:
ขอบคุณนะคะ
-
ขอยิ้มกว้างๆๆให้กับพี่ดิน ช่างเป็นนักเลงที่น่ารักอะไรอย่างนี้เนี่ย :o8:
พี่ภูเอ้ยยย ไปไหนไม่รอดแล้วมั้งงงง :impress2:
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
-
พี่ดินนี่ยั่วได้ฮาร์ดคอร์มากอ่ะ
มีการบอกว่าจัดการเองด้วยอ่ะนะ 555
พี่ภูรักตายเลย
-
ระวังพี่ภูจะพลิกกลับมาคุมเกมนะ อิอิ
-
ก่อนอื่นต้อง อนุโมธนาสาธุ :call: :call: :call:
โอ้...คืนนี้พีดินเค้าขอจัดการเองเลย
พีภูยิ้มแก้มปริเลยดิ พีดินเนี้ยน่ารักจิงๆๆ
จะทำให้พีภูหลงไปถึงใหน
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
ปล.พิดินเบาๆหน่อยนะเดี่ยวพีภูไปทำงานงานไม่ใหว อิอิอิ
-
กลับมาแล้วค่ะ :m5:
พร้อมกับเอาของฝาก เป็น คำผิด ตอนที่ลางานไปมาให้ด้วยค่ะ :laugh:
ตอนที่ 28
พี่ดินจะเข้มแข้งได้ขนาดนี้มั้ยวะ
---> เข้มแข็ง[/li][/list]
กูไม่ใช่สาวๆๆนะเว้ย
---> สาวๆ (2สาวก็พอค่ะ) ^^[/li][/list]
ตอนที่ 29
ผมซุกร่างทั้งร่างไว้ของดินเอาไว้แนบอกจูบซับไรผมชื้นเหงื่อ
---> ร่างทั้งร่างของดินเอาไว้ ==> "ไว้" ตัวแรกไม่น่าจะมีค่ะ[/li][/list]
[o]เค้าพยักหน้าแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปโดยไร้ข้อต่อรองใดๆทั้งสั้น
---> ทั้งสิ้น[/li][/list]
[o]ร่ำๆเค้าเอาเรื่องการใช้ห้องน้ำมาเป็นข้ออ้างกลับบ้านบ่อยๆ
---> แรกๆ (น่าจะใช่นะคะ เพราะใช้ "ร่ำๆ" มันแปลกๆไงไม่รู้อ่ะค่ะ)[/li][/list]
ตอนที่ 30
[o]แล้วมึงจะกระชากทำไมวะต๋อง แต่ดึงเบาๆกูก็ปลิวไปตามแรงมึงแล้ว
---> แค่[/li][/list]
[o]แล้วก็หายไปไม่มีอะไรเลยอีกเลย
---> ไม่มีอะไรอีกเลย[/li][/list]
ตอนที่ 31 อ่านคุณภูปักเสาเพลินจัด หาไม่เจอเลยทีเดียว 555+ :laugh:
ตอนที่32
[o]สายวันแล้วที่มันห่างหายเหมือนไม่มีเยื่อใยต่อกัน
---> หลายวัน[/li][/list]
[o]ห้องนอนในห้องที่แคบเพียงผูกผืนเดียวปู
---> เตียงนอน , ผ้า[/li][/list]
ตอนที่ 33 ตอนนี้ บอกได้คำเดียวว่า พี่ดินแมนมั่กๆ o13
[o]แม่ง พอหึงแล้วก็โกรธ พอโกระแล้วก็พาล
---> โกรธ[/li][/list]
[o]ไม่อย่างนั้นกูไม่เสี่ยงเบ้าตาแตกไปขอให้น้องแก๊กเค้าช่วยขนาดนี้เลยนะเว้ย[/li][/list]
[o]แล้วน้องแก๊กเกี่ยวอะไร แล้วละครอะไรวะ กูยิ่งไร้สมาธิอยู่
---> สองที่ตรงนี้ต้องเป็น "น้องก้าน" ค่ะ[/li][/list]
[o]ถ้ามึงทำลายอย่างขนาดนั้น มึงไม่น่าจะว่างมากวนประสาทกูได้นะ
---> ทำหลายอย่าง[/li][/list]
[o]แล้วควบซ้ำ กับประมาณสามสี่เรื่องต่อรอบน่ะ
---> ควบซ้ำกัน[/li][/list]
[o]มึงกูรู้ว่าเมียมึงรักเรียนแค่ไหน
---> ก็[/li][/list]
[o]มันคล้ายๆกับนอนหลับ จะเอาไงดีวะปู
---> กู[/li][/list]
[o]อยากจะกระโดถีบถอดหน้าตัวเองสักที
---> กระโดด , ยอด[/li][/list]
[o]ไอ้เหตุผลน่าๆที่อุบอิบๆบอกออกมานี่น่าจับมาฟัดให้สมกับที่ไม่เห็นมากันมาสามวันซะจริงๆ
---> น่ารักๆ[/li][/list]
[o]ถ้ามีไข้เดี๊ยวไปสอบไม่ไหวอะ
---> เดี๋ยว[/li][/list]
[o]งั้นมึงทำกูเจ็บ มึงก็ดุแลกูสิ
---> ดู[/li][/list]
ตอนที่ 34 ไม่เจอค่ะ o1 แต่พี่ดินน่ารักมว๊ากกกกกก :m3:
-
:z1: :z1:
-
:m20:
พี่ดิน พัฒนาการขั้นสุดอ่ะ
เล่นเอาพี่ภู อึ้งไปเลยสิ
พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง 5555
-
กล้าไปแล้วพี่ กล้าไปแล้ว
แถมมีการคิดสูตรแบบพลิกแพลงอีกนะ ฮ่าๆๆๆ
คิดได้ไง คิดเอง เขิลเอง :o8: :o8: :o8:
-
พัฒนาการ การง้อของพี่ดิน นับวันจะยิ่งทำให้เสาไฟฟ้ายิ่งรักยิ่งหลงเลยแบบนี้
เสนอเป็นคนจัดการเอง :pighaun:
+1 ให้เซกิและเป็นกำลังใจให้ TRomance ครับ
-
ว้ายยยๆๆๆๆ น้องดินก้อ จะขอจ้ดการเองเลยเหรอ อิอิ...
-
ดินเอ่ย โดยพี่ภูหลอกเข้าให้แล้ว
ใครอ้อนใครกันแน่ ไม่รู้ แต่ที่แน่ๆ ว่าคู่นี้ไปไหนกันไม่รอดแน่
-
แร๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงส์ :m25: :m25:
-
เครียดกะพี่ดินมาก เพลาๆมั่งก็ได้พ่อนักเลงโต
เดี๋ยวคุณภูจะหัวใจวายพอดี
-
รู้สีกเสาไฟฟ้าจะพาพี่ดินใจแตกอย่างแรงแล้วล่ะ
-
พี่ดินขออะไรก็ไม่รู้อ่ะ...บร้า ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ >///////<
เด่วนี้พี่ดินอัพเลเวลตัวเองในการง้อขึ้นเยอะมาก ๆ เลยนะ...มีนั่งต่ง นั่งตัก...อร๊ายยยยยยยยยยยย ยยยยยยย
งานนี้ก็เข้าทางพี่ภูอย่างจังเลยหน่ะสิ...ส่วนพี่ภูก็คงจะรออยู่แล้ว...มือไม้ถึงได้ไวปานนั้น...คริคริ
อยากจะรู้จริง ๆ ว่าไอ่ที่ว่า "เป็นคนจัดการเอง" ของพี่ดินเนี่ย...จะเป็นยังไงหว่า ????
นี่เค้าไม่ได้หื่นนะ...แต่แค่อยากรู้เฉย ๆ อ่ะ...กร๊ากกกกกกกกกกก กกกกกกกกกก กกกส์ >///////////<
-
เย้ เย้....
มาต่อแล้ว
โมทนาสาธุรับบุญด้วยคนค่ะ
:call:
-
“เดี๋ยวก่อน”
“ครับว่าไง”
“คืนนี้ขอจัดการเองได้มั้ย”
อ๊ากกกกกก พี่ดิน :-[ เขินอ่ะ
ป่านนี้ พี่ภู มันไม่ ตายคาเตียงไปแล้วเหรอ
ว่าแต่ว่า เดี๋ยวนี้ พี่ดิน ก้อหื่นขึ้นนะ เยอะ อ่ะ
-
พี่ดินนนนนนนนนนนนน
จะทำให้เค้าหลงรักไปถึงไหนเนี่ย น่ารักสุดสุด
-
พี่ดินเนี่ย ขอแบบนักเลงเลยนะ
"ขอจัดการเอง" พูดเหมือนจะไปตีไปต่อยกะใคร :m20:
-
เหมือนจะค้าาางงง อยากได้ฉากต่อไป 555+
-
พี่ดิน ซื่อตรงซะจนเสาไฟฟ้า เอ๋อ ไปเลย เหอะ เหอะ
แอร๊ยยย รอวันโลกหมุนกลับ ดินอยู่บนเสาร์ไฟฟ้า
-
อาร๊ายยยย กัน พี่ดินนนน :-[
เบาๆกะพี่ภูหน่อยนะ :o8:
-
พี่ดินจะจัดการเองเลยเหรอ นักเลงจริงๆ
น่ารักแบบนี้พี่ภูไปไหนไม่รอดแล้ว
พี่ดินน่ารักมากๆ :o8:
-
:impress2:พี่ดินนนนนนนนนนนน่ารักไปถึงไหนนนนนนนนน
พี่ภูหลงแล้ววววววววววววว o13
-
พี่ดินแรงแบบน่ารักมากเลย
ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
:-[
-
:mc4: ขอแสดงความยินดีกับน้อง TRomance กับสองรางวัลที่ได้ด้วยนะคะ :L2:
-
โชกเลือด
-
โอ๊ยยยยยยยยยยย..พี่ดินทำแบบนี้แล้วเสาไฟฟ้าจะไปไหนได้ล่ะเนี่ยยยย
-
โอะโอ้...พี่ดินอย่างเท่ห์เลย o13 o13
เป็นนักเลงใหญ่มันต้องตรงไปตรงมาอย่างนี้ :m20:
-
พี่ดินยั่วได้น่ารักมากๆ :-[
-
อูยยยยยยยยยยย พี่ดินระวังไปสอบไม่ไหวนาาาาาาาาาา
ยิ่งเสาไฟฟ้าไม่ได้ทำแผ่นดินไหว หลายวัน แล้วพี่ดินมาชวนเชิญแบบนี้อีก ระวังนะพี่ดิน อิอิ
-
พี่ดินจะเก่งกล้าสามารถจัดการเสาไฟฟ้าเอง ฮ่าๆๆๆ วิทยายุทท่านกล้าแข็งแล้วเหรอ
เฮ้อ คนอ่านคิดไม่ตกกะต๋องจริงๆเล้ย
-
:-[ กรี๊ดดดดดดดดดดดดด พี่ดินช่างกล้า ยั่วเองวและจะขอทำเองด้วย กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด พี่ภูได้คลั่งตายแน่ๆ คิกๆ
-
ฮ่า ๆ
จัดการเองเลย จะดูซิพี่ดินจะจัดการได้ซักกี่น้ำ
ไม่รู้ซะแล้ววว ทำเองนะมันยากนะ ฮ่า ๆๆ
-
พี่ดินตรงเกินไปม้ายยยยยยแหกโค้งซะบ้างเถอะแต่ละอย่าง :laugh:
ที่พี่ดินพูดออกมาทำให้พี่ภู อึ้ง ทึ่ง และต่อมาก็เสียว :m25:
ส่วนคนอ่านเขินแทนความตรงของพี่ดิน :-[
-
เก่งกล้าวิชา แล้วใช่ไหม พี่ดิน หุๆๆ :pighaun:
-
ยั่วได้นักเลงมาก o13
นี้ขนาดจะชวนเค้าไปนอนนะเนี่ย ไม่ทิ้งลายจริงๆพี่ดิน
ตรงยังกะไม้บรรทัดเลย พี่ภูแกแรมต่ำแอบตามไม่ทัน :laugh:
-
นักเลงใหญ่ ก็พูดตรงเกินไป.....อายแทนง่ะ
-
โห พี่ดินก้าวหน้ามากๆอ่ะ เชิญชวนซะนะ 555
-
พี่ดิน กล้าพูดอะ
"คืนนี้ขอจัดการเองได้มั้ย"
-
คืนนี้พี่ดินมาแรง จะขึ้นขย่มเสาเองหรือเปล่านะ อิอิ
-
ลุงไม่ต้อง
ดินทำเอง
-
อืม..ไม่เห็นจะต้องแอ๊บนี่ นั่น โน่น โน้น อะไรเลย
ตรงๆเป็นไม้บรรทัดแบบพี่ดินนี่ก็เป็นเสน่ห์อีกแบบเนอะ
เสน่ห์แบบนักเลงในแบบฉบับของพี่ดินอ่ะ
คนอ่านแบบดิชั้นยังแอบหลงพี่ดินเล้ย
-
พี่ดินเริ่มมีวิทยายุทธล้ำเลิศเข้าไปทุกทีแล้ว.....
แบบนี้เพราะมาครูดีใช่มั๊ย....ตาพี่ภู.... o3
แล้วมีเมียนักเลงก็ดีไปอย่างนิ....มีอะไรก็บอกกันไปตรง ๆ
เว้ากันซื่อ ๆ....ถ้าจูนแล้วคลื่นตรงกัน...นักเลงใหญ่ก็จัดให้
แบบเต็ม ๆ ไม่มีอ่อยเลยเชียว.... o13
:L2: คนแต่ง กะ คนโพส :pig4:
กด + ให้พี่ดินที่ก้าวหน้าในหน้าที่เมีย...อีกขั้น
-
แอร๊ยยยยยยยยยยยย เขินอ่า :o8:
พี่ดินวิชาแก่กล้าแล้วเหรอคร๊า จะทำเองอ่ะ
อยากเห็นพี่ดินทำเองคร่า หาดูยาก 555+
-
โอ๊ยยย ตาย พี่ดินเรา เดี๋ยวนี้ชักเก่ง
มีการ ขอจัดการเอง
วิธีการยั่วแบบนักเลงของพี่ดินนี้
แม้มันจะไม่โคโยตีบอยแต่ รับรองว่า
คุณภู โคตรจะติดใจเหอะค่ะพี่ดิน
คำเตือน พี่ดินอย่าทำบ่อย เพราะ คุณภูจะติดใจ หุหุหุ
แค่นี้ คุณภู ก็ไปไหนไม่รอดแล้ว หลงเมียขนาด......
-
"คืนนี้ขอจัดการเองได้ไหม" คำนี้โฮกมากกกกกกกกก :pighaun:
ขอบคุณพร้อมกับ +1ค่ะ
-
อูย :z1: พี่ดินใจกล้าลงทุนทำเองเลย :-[
คุณเสาไฟฟ้าก็สบายสิ
มาต่อเร็วน้า รออยู่ อิอิ
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ดินอัพเลเวลแล้ว เชิญชวน พร้อมอ่อยก่อน 5555
ถูกใจอีป้าแก่ๆ ที่สุดในโลก 111 222 333 444 555
+1
-
โอ้ววววว
พี่ดินนนนนนน จะทำเอง โฮกกกกกกกกกกก
พี่ภูจะยิ่งหลงหนักสิงานนี้ ><
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกพี่ดินมีทำเองด้วย คริคริ
-
พี่ดินจะทำเอง เฮอะๆๆๆ รอติดขอบเตียง
-
แหะๆๆๆ อ่านรวดหลายตอนเลยอ่ะ
(จำนวนหน้าพุ่งพราวดเร็วมากกกกกกก หายากสุดๆ) :เฮ้อ:
อ่านๆไปแล้วเหมือนจะแฮปปี้นะ แต่รู้สึกเหมือนมีคลื่นใต้น้ำไงไม่รู้
ทั้งก้าน(ที่อาจจะเป็นน้องชายคนละแม่กะพี่ดิน)
ทั้งไอ้คู่อริที่จ้องจะปล้ำ
ทั้งต๋องเพื่อน(คิดไม่ซื่อ) โดยเฉพาะนายต๋องนี่แหละส่อแววสร้างปัญหาสุดๆ :m31:
ดีไม่ดี...อาจจะเอายามาแพร่อีกก็ได้ นอกเหนือจากจ้องจะงาบพี่ดิน
เฮ้อออออ!!! :เฮ้อ: ไงก็สู้ๆล่ะกันน้า พี่ดิน-ลุงเสาไฟฟ้า :bye2:
-
:m20:กูจะบ้าพูดอะไรออกไปนะพี่ดิน
-
มาเม็นท์ก่อนครับ
เดี่ยวกลับไปอ่าน
ชอบพี่ดินมาก
:เหอะ1:
-
พี่ดินน่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกก
มียั่วแบบนี้ด้วย โอ้ยไม่ไหว เพลียฮาร์ทมากมาย
อิจฉาพี่เสาไฟจริง ๆ วุ้ย :-[
-
โฮยนะพี่ดิน แล้วแบบนี้เสาไฟฟ้าเราจะทนยังไงไหว
-
:z2: อิอิโดนใจมากครับ
-
พี่ดิน สุดยอดดด
-
พี่ดินน่ารักจัง :impress2:
-
พี่ดินน่ารักอีกแล้ววววว น่ารักระเบิดแก้ม ฮื้ออ
เด๋วนี้พี่ดินชักจะทะลึ่งล้ะนะ ฮ่าๆๆๆๆ
พี่ดินยั่วซะพี่ภูตั้งตัวไม่ทันเลย คึคึ :z1:
แฮปปี้ฮาโลวีนย้อนหลังค่าาา รอตอนหน้าาา :L2: :L2:
-
555555+
พี่ดินมีพัฒนาการยั่วที่ดีนะ :oo1:
*โอ้ยอ่านแล้วฮา :laugh: :laugh: :laugh:
-
กรี๊ดๆๆๆๆๆ รอตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อ 55
-
วาย ว้าย ขอทำเอง อิ อิ เขิลจัง
-
โอ้ๆๆๆๆ พี่ดินเปลี่ยนไป๋ :o8: :laugh: :laugh: :laugh:
นอกจากจะคิดอะไรทะลึ่งตึงตังแล้ว
ยังเป็นฝ่ายไปยั่วเค้าก่อนอีกต่างหาก...
พี่ดิน....ถ้าเชี่ยวไปจริง ระวังจะแผ่นดินไหวนานนะ! :m20: เดี๋ยวไม่มีแรงไปสอบ~
ปล.ต๋องจะไปไหนก้ไปลยไป๊ ชิ้วๆ
-
นักเลงใหญ่ยั่วน่าร๊ากกกกกก
ขอบคุณนักเขียนมากนะคะ :L2:
-
+1 แทนคำขอบคุณ อ่านตอนนี้สนุกลุ้นมากว่าพี่ดินจะง้อพี่ภูยังไง
มองกันไปมองกันมาพี่ภูจะได้ตอกเสาลงดินหรือเปล่า กลายเป็นพี่ดิน
จัดการเอง ตอนหน้าแล้วสินะ พี่ดินจะได้เป็นผู้นำครั้งแรก :haun4:
:call:
-
พี่ดินเริ่มทะลึง แหมๆ แถมจะจัดการเองอีก....ฮิ้ววววว :z1:
-
พี่ดินน่ารักตรงดีจริงๆ :o8:
-
กิกิ พี่ดินขอบริหารเอง :-[
-
" อยากหรอ " จะตรงไปไหนนนนนนนนนนนนนนนนน ฮ่วย!! พี่ดินนิ เลี้ยวๆ มั้งก็ด้ายยยยยยยยย คริ คริ
-
โอย!! พี่ดินยั่ว ตรง ๆ แบบนี้ เสาไฟฟ้าก็งง ดิ
แบบว่า เสาไฟฟ้าไม่เคยเจอแบบนี้ แน่ ๆ
สู้ ๆ นาคร้าบ จาเป็นกำลังใจให้
-
:impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2:
-
ฮ่า พี่ดินเด๋วนี้ เก่งกล้า สามารถด้วย ยั่วไอ้เสาไฟฟ้ามันด้วย
กร๊ากกก
-
พี่ดิน!!!! แน่นอนมากพี่ :laugh: :m20: :jul3:
-
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
อิหนูดินของอิเจ๊!! เชิญชวนได้น่ารัก....มว๊าก~~~
สโลแกนใหม่ แปลก ประทับใจ ไม่เหมือนใคร กร๊ากกกกกกกกกกกกก :m20:
-
บทจะน่ารัก นักเลงใหญ่ เค้าก็สุด ๆ อ่ะ :jul3:
รอตอนใหม่คร๊าบบบบ
-
:m20: พี่ดินเดี๋ยวนี้พัฒนาแล้ว ทำนายเสาไฟฟ้าอึ้งไปชั่วขณะ ระวังนะพี่ภู ถ้าพี่ดินยังพัฒนาอย่างนี้ไปเรื่อยๆ สักวันอาจจับพี่ภูกดก็ได้ 555
:pig4:
-
พี่ดินหนอทำไปได้ :laugh:
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกซ์!!!พี่ดิน :pighaun:
เดี๋ยวนี้แต่ละคำของพี่ดิน ชวนให้เสียเลือดไม่ใช่ย่อยเลยอ่ะ
-
:impress2: :impress2: :impress2:
-
มาแสดงความยินดีกับนักเขียนดาวรุ่งคนใหม่ :mc4:
วันนี้จะมาต่อพี่ดิน+พี่ภูไหมเอ่ย?
ยังไงก็จะรออ่านนะคะ
-
:mc4: :mc4: :mc4:
รอ
รอ
รอ
o13 o13 o13
-
ว๊าว
นักเลงให้ท่า :z1:
-
กร๊ากกกกกกกก
พี่ดิน 555
-
จับจองที่ทางปูเสื่อรอละค่า
:กอด1:
-
เข้ามารอด้วยใจรักพี่ดีน :oo1: :jul1: :haun4: :pighaun: :z1: :m25:
-
:man1:
รอตอนต่อไปโลดขอรับ :a9:
-
เริ่ดอ่ะ ตอนนี้ o13
แหม เจอนักเลงยั่ว ไปไม่เป็นเลยทีเดียว :pigha2:
-
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยอยากอ่านต่อแล้วเจ้าค่ะ
-
พี่ดินนี้ตรงไปไหนครับพี่น้อง
น่ารักดี...ค้างคับ
-
ตอนที่ 35
(http://dl8.glitter-graphics.net/pub/1172/1172068lz3epuj8s5.gif)
คำพูดไร้เดียงสากำลังจะฆ่าผมให้ตายทั้งเป็น
มารยา กี่ร้อยเล่มเกวียนของทั้งผู้หญิงและผู้ชายผมไม่เคยกลัว ไม่เคยแพ้ทาง ไม่เคยกลัวใคร แต่ผมขอยอมแพ้นักเลงใหญ่เค้าจริงๆ คำพูดที่ออกจากปากดินแต่ละคำตรงดิ่งเป็นไม้บรรทัดแต่กระชากเลือดกำเดาผมได้ ทุกครั้ง
รวมถึงครั้งนี้
ดิน ไม่ชอบคนใจร้อนคนวู่วาม ครั้งที่แล้วที่ต่อยกับต๋องเป็นบทเรียนที่ดี ถ้าจะหึงหรือน้อยใจนักเลงใหญ่ต้องเก็บเอาไว้เงียบๆ ถ้ากระโตกกระตากออกไปนักเลงใหญ่เค้าขอเลิกอีกผมตายแน่ๆ คนที่ปรุงแต่งตัวเองจนสมบูรณ์มากเกินไปไม่เป็นที่น่าสนใจของผมตั้งแต่ตอนไหน ก็ไม่รู้ แต่ตอนนี้คนที่เข้ามายึดพื้นที่ทั้งหัวใจผมกลายเป็นเด็กผู้ชายแมนๆที่ไม่รู้ เลยว่าผู้ชายกับผู้ชายได้เสียเป็นผัวเมียกันไม่ต่างจากผู้ชายกับผู้หญิงกัน แล้ว
ถ้าไอ้เปี๊ยกเป็นนม คงเป็นนมรสธรรมชาติที่ไม่ต้องปรุงแต่งกลิ่นและรสใดๆก็อร่อยและได้ประโยชน์ที่สุดในบรรดานมทั้งหลาย แต่นมยี่ห้อนักเลงใหญ่ไม่ได้ทำให้ร่างกายเจริญเติบโต แต่ทำให้ใจพองโตได้ตลอดเวลา.....จริงๆนะ
ผมยอมรับก็ได้ว่าเป็นผู้ชายงี่เง่า ยอมให้ใครก็ได้มาชี้หน้าด่าเพราะยอมรับจริงๆว่าเวลาเพื่อนคนนั้นของดินโทรมาหา ผมหน้ามืดตาลาย ระดับความหึงพุ่งขึ้นสูงทะลุฝ้าเพดาน ดินไม่ต้องพูดหวานๆกับมันหรอก แค่พูดเหมือนให้ความสำคัญเท่าๆกันกับเพื่อนทุกคนผมก็ไม่พอใจแล้ว ไม่รู้สิ ผมกลัวจะมีใครมาหลงเสน่ห์ดิบๆของดินเข้าให้ ผมไม่อยากต่อสู้กับใคร อยากได้ดินมาเก็บไว้เงียบๆเนียนๆ ให้เค้าเป็นของผมคนเดียวก็พอ หน้าที่การงานและกิจการของผมคงไม่มีเวลาพอที่จะมาเฝ้าดินทุกฝีก้าว ผมรู้ว่าดินไว้ใจได้ แต่ผมไม่ไว้ใจไอ้หน้าไหนที่มันเข้าหาดินต่างหากล่ะ ถ้าคนเรามองกันที่หน้าตาเป็นอย่างแรก ไอ้เปี๊ยกผมผ่านฉลุย ถ้ามองความจริงใจดินก็เป็นสเปคผู้ชายทั้งโลกแน่ๆ
นักเลงใหญ่เค้าขาดอยู่อย่างเดียวจริงๆ แต่เป็นอย่างเดียวที่ทำให้ผมรู้ว่าผมรักและหวงแหนเค้ามากแค่ไหน ก็นักเลงใหญ่เค้าไร้ซึ่งจริตและมารยา
ผมไม่รู้เลยว่าเค้าจะสนใจอาการที่ผมเป็นหลังจากที่เห็นเค้ารับโทรศัพท์ ผมเลือกที่จะงี่เง่าของผมอยู่เงียบๆ วันรุ่งขึ้นเป็นวันสำคัญของเค้า ผมไม่อยากให้ดินไม่สบายใจ ไม่อยากให้อะไรไปมีอิทธิพลกับความคิดเค้านอกจากตำราที่ต้องใช้ทำข้อสอบ แต่ผมเดาความคิดนักเลงผิดไป คำถามที่แสดงความอาทรต่อความรู้สึกทำให้ผมตื้นตันสุดหัวใจ ไหนใครว่านักเลงก้าวร้าวและเถื่อนถึกว่ะ แล้วนักเลงที่ถามคำถามน่ารักๆตรงหน้านี้เรียกว่าอะไร
“แต่ถ้าเป็นแบบนี้กูก็ไม่สบายใจเหมือนกัน”
เหมือนจะเป็นคำตัดพ้อต่อว่าแต่แววตาเค้าสั่นระริกเมื่อได้รับคำตอบว่าผมไม่สบายใจเรื่องเค้าอยู่จริงๆ ผมไม่สบายใจแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าต้องการให้เค้ารู้สึกแบบเดียวกัน ผมรู้ว่าความรู้สึกนั้นมันบั่นทอนและทรมานมากแค่ไหน
หน้าตาผมอาจจะตกตะลึงและแปลกใจแต่ข้างในอกผมนี่สิมันสูบฉีดเต้นรัวอย่างกับมีมหกรรมอะไรสักอย่างมาจัดตรงกลางใจ ยิ่งตอนที่นักเลงใหญ่เดินเข้ามาเหมือนต้องการจะหาเรื่อง แต่ใครจะไปคิดล่ะว่า เค้าเดินเข้ามาเพื่อที่จะทิ้งตัวลงนั่งบนตักผม
มัน ตกใจจริงๆนะ ไม่ได้ฉวยโอกาสแต่เค้าทิ้งน้ำหนักลงมาแบบไม่ผ่อนแรงใดๆ ผมเลยต้องกอดรัดเค้าไว้ กลิ่นหอมอ่อนๆที่คุ้นเคยลอยกระทบจมูก สามวันแล้วที่ไม่ได้แตะต้องร่างกายนี้เลย สามวันแล้วที่ไม่ได้แม้แต่จะอยู่ใกล้ๆ แล้วตอนนี้ ตอนที่อยู่ใกล้กันขนาดนี้ ผมอดกลั้นได้แค่นี้ก็ถือว่ามหัศจรรย์มากแล้ว กลิ่นหอมมันยั่วจมูกก็ทำเอาผมแทบจะทนไม่ไหว แต่ไอ้ร่างที่เกร็งตัวจนรู้สึกได้ว่าประหม่ามันทำให้ผมอยากพลิกให้อยู่ใน ตำแหน่งสลับกันจริงๆ ผิวดินเรียบลื่น มีไรขนอ่อนๆนุ่มลื่นเหมือนกำมหยี่ตามแผ่นหลัง ลูบแล้วเพลินมือแล้วมันก็หอมมากทุกครั้งที่ผมฝังจมูกลงไปนั่นแหละ
ผมอาศัยความห่วงใยหาเศษหาเลยกับนักเลงใหญ่ไปเรื่อยๆไม่คิดไม่ฝันเลยว่าเค้าจะพัฒนาเร็วจนรู้เท่าทันผมขนาดนี้ ผมหายขุ่นใจตั้งแต่เค้าบอกว่าให้เชื่อใจเขาแล้ว แต่ที่ผมยังนั่งหน้ามึนทำเป็นเฉยๆเพราะอยากอยู่แบบนี้ไปนานๆต่างหาก เอาวะ ถึงความต้องการมันจะเพิ่มความร้อนขึ้นมาขนาดไหน แต่ผมเลือกที่จะอดทนไว้ อดเปรี้ยวไว้กินหวาน ดินสอบเสร็จแล้วค่อยคิดบัญชีทบทั้งต้นทั้งดอกก็ได้ไม่เป็นไรหรอก
“อยากเหรอ”
เพิ่ง จะตกใจที่โดนนักเลงใหญ่จับได้อยู่ดีๆก็ต้องแทบช็อคเมื่อเจอคำถามที่ไม่คิด ว่าจะออกมาจากปากนักเลงใหญ่ตรงดิ่งยิ่งกว่าไม้โปรเจคเตอร์อย่างนี้
“ว่าไง พี่ดินถามว่าอยากเหรอ ทำไมไม่ตอบ”
ที่ผมช็อคไปไม่เป็นที่พอใจของดิน คำถามเดิมถูกส่งมากระแทกสติอีกครั้งผมไม่เคยกลัวตายเพราะโรคภัยไข้เจ็บโรคไหน เท่ากับโรคภูมิแพ้นักเลงใหญ่จริงๆนะ
ถามมาได้ว่าอยากมั้ย
ผมถามหน่อยเถอะครับ ของที่คุณได้กินแล้วติดใจ รู้สึกว่ามันขาดไม่ได้เลยสักวันเหมือนกินข้าว คุณไม่ได้กินสักสามวันคุณรู้สึกยังไงครับ
ผมตอบได้คำเดียวว่าโครตจะงุ่นง่าน นักเลง ใหญ่เค้าใส่กางเกงบอลขาสั้นนอนอ่านหนังสือเห็นไปถึงไหนต่อไหน เพราะเค้าคิดว่าเค้าเป็นผู้ชายเค้าเลยไม่ระวังตัว ขาขาวๆลอยมากระแทกเบ้าตายังไม่เท่ากับจะต้องลุ้นว่าผมจะได้เห็นชั้นในนักเลง โผล่ออกมามั้ย มึงจะโรคจิตก็เพราะนั่งลุ้นหว่างขาเมียตัวเองนี่แหละภูแม่ง เห็นลูกเค้ามาทั้งตัวแล้วยังไม่พอใจ ยังแอบมองแอบจ้องทุกครั้งที่เค้าเผลอไผลอีก มึงเริ่มโรคจิตแล้วจริงๆนะ
ถ้าดินถามเป็นครั้งที่สองนั่นหมายความว่าเค้าต้องการคำตอบ ไม่มีวันที่ดินจะปล่อยให้มันผ่านไป ส่วนผมจะทำอะไรได้ก็ต้องตอบไปตามที่ใจต้องการแหละว่า “ครับ”
“งั้นไปนอนเลยมั้ยล่ะ”
อะไรนะยาหยีเบบี๋ของพี่ภู ที่รักบอกว่าไปนอนกันมั้ยล่ะนี่เป็นประโยคที่สามีภรรยาเค้าห่วงหาอาทรกันธรรมดาหรือว่ามันมีค่าสมการตัวแปร X แอบแฝงอยู่ข้างในจ๊ะ
“อะไรนะ”
“ถามว่าไปนอนเลยมั้ย”
โอเคยาหยีผมถามว่าอย่างนั้นจริงๆไม่ใช่มโนภาพที่ผมวาดเอาไว้ตามที่ใจมันเรียกร้องต้องการ
“คะ ครับ แล้วไม่อ่านหนังสือแล้วเหรอ”
ไอ้เชี่ยภูเอ้ยยยยยย.....ไอ้พญาควาย ตอบออกไปเองแล้วก็เสือกอยากดีดปากตัวเองเพราะถามโง่ๆออกไปนี่แหละ ที่มึงลูบไล้เค้าซะขนาดนั้นเผื่อว่าเค้าจะเคลิ้มแล้วยอมให้มึงกดตรงนั้นไม่ใช่เหรอวะ แต่นี่เค้าชวนมึงไปที่เตียงเองเลยนะเว้ย ตัดทางตัวเองแบบนั้นมึงโง่หรือมึงบ้าวะภู
“ถ้างั้นก็ยกไปวันหลังก็แล้วกันถ้ายังไม่อยาก กูอ่านหนังสือต่อก็ได้”
เห็นมั้ยล่ะไอ้งั่ง เล่นกับใครไม่เล่น เสือกเล่นกับนักเลงใหญ่ มึงพลาดเองแบบนี้ มึงยึดห้องน้ำเป็นเรือนตายชักกระบี่เดี่ยวดายเลยนะไอ้โง่
สติที่ลาพักร้อนไปนานถูกเรียกกลับมาใช้แบบปัจจุบันทันด่วน โอกาสดีขนาดนี้ถ้าปล่อยให้หลุดลอยไปนี่แค่คำว่าควายก็น้อยเกินไป ใช้คำนี้ไม่ได้แล้ว
“ยะ อยากสิ”
โอย...กว่าจะพูดออกมาได้ ไม่รู้อมอะไรอยู่ตั้งนาน นี่เป็นครั้งแรกที่ได้รับการเชิญชวนจากนักเลงใหญ่ ผมเลยช็อคตั้งตัวไม่ทันแบบนี้
แต่
“ก็แค่เนี๊ย ไปสิ ไม่เอาตรงนี้นะ ไม่อยากปวดหลังพรุ่งนี้ต้องนั่งทำข้อสอบนาน”
แค่นี้ แค่คำพูดผ่านปากแดงๆภายใต้ใบหน้าเรียบเฉยแค่นี้ แต่ทำไมเหมือนรู้สึกโดนกระชากวิญญาณไปเลยวะ
“ครับ”
ตอบเสียงสั่นเชียวนะไอ้เสือถอดเขี้ยว ไม่มั่นใจในเสน่ห์และลีลาของตัวเองตอนมาเจอดินนี่แหละ
“เดี๋ยวก่อน”
“ครับว่าไง” สะดุ้งตกใจเลยครับ กลัวดินไหวตัวทันแล้วเปลี่ยนใจ
“คืนนี้ขอจัดการเองได้มั้ย”
เรียกได้ว่าขึ้นสวรรค์ตั้งแต่ยังไม่ทันตายเลยนะไอ้ภู
ระยะทางจากห้องทำงานที่เชื่อมติดกับห้องนอน ประโยคสุดท้ายของดินวนเวียนอยู่ในหัวผมซ้ำๆ เหมือนตาน้ำที่หมุนวน เค้าพูดแบบนี้เค้าหมายความว่ายังไง จัดการเองนี่หมายความว่าคืนนี้มึงจะโดนเมียขึ้นขี่เหรอภู เมียมึงไปเทิร์นโปรมาจากไหน ทำไมถึงทำให้มึงเสียวสันหลังได้ขนาดนี้วะ
นักเลงใหญ่เค้ายืนรอผมอยู่ปลายเตียงนอน สีหน้าบอกว่าไม่พอใจที่ผมเดินตามเข้ามาช้า แต่ว่าผมกำลังประหม่าและหวาดกลัวสุดๆเลยครับ รักเมียก็รักสุดใจแต่เมียผมคิดจะทำอะไรอยู่วะครับ โอยยย เหงื่อไหลโดยไม่ต้องอาบน้ำเลยกู
ไฟถูกปิดทันทีที่ผมนั่งปลายเตียง ใจเต้นรัวเร็วจนแทบจะหลุดออกมาทางปากเสียให้ได้ ในความมืดช่วงที่สายตาผมกำลังปรับหาโฟกัสนั้นรู้ว่าไอ้เปี๊ยกเริ่มถอดเสื้อผ้าตัวเองออกแล้ว ผมเองก็รู้งานเพื่อไม่ให้เสียเวลาแล้วก็ไม่อยากให้นักเลงใหญ่เค้านอนดึกมากเกินไปเพราะพรุ่งนี้เช้าเป็นวันสำคัญของเค้า
ทุกอย่างเชื่องช้ามากในความรู้สึก มันอาจจะปกติแต่เป็นผมเองที่ใจร้อน ไอ้เปี๊ยกตัวสั่นตอนเดินเข้ามาใกล้ ผมรู้ว่าเขาประหม่าแล้วอาการสะดุ้งไม่คุ้นชินนั้นทำให้ผมรู้ว่า เค้าใจกล้าแต่ว่ายังกลัวๆที่จะลงมือทำ พอสายตาปรับโฟกัสได้แล้ว ร่างตรงหน้าขาวสะท้อนเข้ามาชัดเจนในหน่วยตา เพียงแค่เค้าเข้ามาใกล้ผมก็แทบที่จะห้ามใจกระชากเค้าเข้ามาบดเบียดแนบชิดเป็นหนึ่งเดียวกันแทบไม่ไหว
ผมกัดริมฝีปากแทบขาดเพื่ออดทนข่มใจรอดูว่านักเลงใหญ่เค้าจะทำยังไงต่อไปกับผม ทั้งๆที่คิดว่าเราจะได้สัมผัสกันด้วยปากเป็นด่านแรกแล้วแท้ๆ แต่ผมก็ต้องช็อคไปกว่านั้น เมื่อเห็นนักเลงใหญ่คุกเข่าลงตรงหน้า ใบหน้าที่รู้ว่าทั้งประหม่าแล้วก้ทั้งอายแหงนเงยขึ้นมาสบตากับผมอย่างขอความคิดเห็น
ปฏิเสธก็บ้าแล้ว มหาฤกษ์ขนาดนี้
ผมก็ต้องพยักหน้ารัวๆให้สิถึงจะถูก ดินกำลังใช้ปากทำให้ ทุกอย่างดูงกๆเงิ่นๆแต่ทุกสัมผัสที่แตะแต้มลงไปเต็มไปด้วยความหนักแน่น ความเสียวแล่นพล่านไปทั่วทั้งไขสันหลังกระจายไปยังทุกส่วนของร่างกาย ไม่ได้เร่าร้อนรุนแรงอะไรเลย ทุกอย่างเป็นไปด้วยความนุ่มนวลและเชื่องช้า แต่ว่าไม่นานผมต้องถึงที่หมายแน่ๆ
ท่าทางแบบนี้ของดินมีผมเป็นเจ้าของเพียงคนเดียวที่ได้เห็นมัน ท่าทางจริงจังที่ดูดกลืนแท่งนั้นเข้าออกเป็นจังหวะ อาจจะสะดุดบ้างคงเป็นเพราะนักเลงใหญ่เค้ากลัวฟันจะมาครูดก็เป็นได้ เสียงครวญครางของผมดั่งสนั่นไปทั่วทั้งห้อง มันเกิดขึ้นเองตามอารมณ์พาไป ไม่ใช่เพราะอยากจะเอาใจใครแถวนี้หรอก ถึงลีลาของดินจะไม่เจนจัดและพริ้วเหมือนใครๆที่ผ่านมา แต่จะเอาไปเปรียบเทียบกันได้ยังไง ทุกอย่างที่ดินทำลงไปนี้มันเหนือความคาดหมายมากแล้ว
ช่วงสุดท้ายของทางเดินแห่งความสุขนั้น นักเลงใหญ่เค้าเร่งจังหวะสลับดูดกลืน ปลายเท้าผมปะป่ายพื้นไม่อยู่กับที่ ทุกอย่างดูล่องลอย ผมพยายามจะดีดตัวเองออกจากพันธนาการ เพราะหยาดหยดแห่งความใคร่มันกำลังเดินทางมาถึงส่วนปลายแล้ว แต่พอผมดีดตัวหนี นักเลงใหญ่เค้าก็ใช้ปากดูดกลับไป ยิ่งผมเพิ่มแรงขึ้นเท่าไหร่ แรงดูดกลับไปก็เพิ่มมากขึ้นเท่านั้น แล้วผมจะเหลืออะไร นอกจากปล่อยน้ำรักของตัวเองลงไปเต็มช่องคอของนักเลงใหญ่
แทบ จะกระชากเค้าขึ้นมาบดปากด้วยความรักสุดหัวใจ เมื่อเค้าผละออกมาจากภารกิจตรงหว่างขาแล้วสบตากับผมเพื่อขอคอมเม็นท์ แต่เค้าจะรู้มั้ยว่า สิ่งที่ผมเห็นตรงหน้าทำให้กลืนน้ำลายยากลำบากแค่ไหน นักเลงใหญ่เค้าช้อนตาขึ้นมามองผมแต่หลังมือยกขึ้นมาปาดน้ำเหนียวใสที่เลอะ ขอบปากออกไป ดวงตาใสแจ๋วที่รอลุ้นว่าผมจะพูดว่าอะไร ท่าทางตื่นเต้นที่เค้าทำอะไรแบบนี้เป็นครั้งแรก ทุกอย่างที่เป็นดินทำให้ผมหวงแหนหมดเลย ก็ดินเป็นซะอย่างนี้ จะไม่ให้ผมขี้หึงได้ยังไง
“ขอบคุณมากครับ พี่มีความสุขมาก สำหรับพี่แค่นี้พอแล้วแต่ดินให้พี่ช่วยนะ”
ผมไม่ได้พูดเพราะเป็นพระเอกหรืออยากโชว์ความเป็นสุภาพบุรุษอะไรนะ สำหรับผมวันนี้ ดินทำให้ขนาดนี้มันพอแล้วจริงๆ
“วันนี้เอาไปเท่านี้ก่อนนะ สอบเสร็จเมื่อไหร่ค่อยว่ากันได้มั้ย ไม่อยากไปนั่งเจ็บในห้องสอบ เดี๋ยวคิดเลขไม่ออกอาจซวยได้อะ”
“ครับ ที่ดินทำให้มันสุดๆแล้วสำหรับพี่”
อย่า ทำให้ผมรักมากไปกว่านี้เลยนะนักเลงใหญ่ แค่นี้เสาไฟฟ้าก็มุดหัวอยู่ในโพรงดินจนไม่อยากเห็นเดือนเห็นตะวันแล้วมั้ย ผมดึงดินขึ้นมานั่งบนตักแล้วพรมจูบไปทั่วทั้งใบหน้า ลำคอ กกหู ก่อนจะมาแลกจูบดูดดื่มยาวนาน เค้าตอบสนองทุกอย่างได้น่ารักตามแบบฉบับของเค้า ไม่อ่อนหวาน ไม่เร้าร้อน แต่ทุกจังหวะที่ตอบโต้มาทำเอาผมแทบบ้าคลั่ง คืนนั้นผมตอบแทนนักเลงใหญ่ในรูปแบบเดียวกัน ต่อให้อยากจะมุดหัวปักลงดินสักแค่ไหน แต่ก็ต้องหักห้ามใจเพราะพรุ่งนี้นักเลงใหญ่เค้าต้องไปออกรบ ให้เสร็จสิ้นสงครามก่อนแล้วกัน ถึงตอนนั้นผมค่อยขอทำโอทีเอาก็ได้
(http://dl8.glitter-graphics.net/pub/1172/1172068lz3epuj8s5.gif)
เสียง นกร้องในตอนเช้าปลุกให้ลุกขึ้นตอนรับวันใหม่ ควานมือเพื่อจะหาร่างของคนที่กอดเอาไว้ทั้งคืนก็กลายเป็นความว่างเปล่าและ ผ้าปูที่นอนเย็นชืดบอกว่านักเลงใหญ่ตื่นก่อนผมนานแล้ว อดตื่นเต้นไปด้วยไม่ได้ วันนี้แล้วสินะที่ดินจะสอบเข้ามหาลัย โตขึ้นมาอีกขึ้นหนึ่งแล้ว ถึงแม้บางครั้งผมเองรู้สึกว่าเค้าโตเกินวัย ทั้งความคิดและมุมมองชีวิต แต่ในบางครั้งเค้าก็ไร้เดียงสาเสียจนผมอดหวงไม่ได้
ไอ้เปี๊ยกจะไปสอบเองแต่ผมไม่ยอม วันนี้ดินแต่งชุดนักศึกษาเต็มยศ ผมเผ้าถูกตัดสั้นรับกับรูปหน้า ท่าทางทะมัดทะแมงขัดกับบุคลิคบอบบางนั่นทำให้อดยิ้มไม่ได้ ผมโชคดีระดับไหนวะเนี่ยถึงได้เค้ามาครอบครองแบบนี้
แสนดีหันมาเห็นผมก่อนใครๆเลยชี้ชวนให้คุณครูหันมาต้อนรับผมด้วยกัน ไม่ใช่แค่ดินที่ตื่นเต้น แต่แสนดีเองก็ตื่นเต้นเหมือนกัน ถึงแม้น้องจะไม่รู้ว่าพวกเราตื่นเต้นเรื่องอะไร แต่ดูแววตาเค้ามีความสุขผมก็ดีใจแล้ว น้องน้อยร่วมสายเลือดเพียงคนเดียวของผม
“ตื่นเต้นมั้ย”
“ตื่นเต้นสิถามได้ ขาสั่นเลยเนี่ย”
กาแฟคำแรกที่เข้าปากแทบพุ่งพรวด นักเลงใหญ่จะรู้มั้ยว่าไอ้ขาสั่นอาจไม่ใช่ผลข้างเคียงของความตื่นเต้นก็ได้นะ ผมลอบมองคนทำงานบ้านก็ไม่พบความผิดปกติอะไร ก็ดีแล้ว ขอถอนหายใจครั้งแรกของวันเป็นการเบิกฤกษ์เลยแล้วกัน
“แล้วนี่เตรียมพร้อมแล้วนะ ขาดเหลืออะไรหรือเปล่า”
“พร้อมแล้ว ไม่ขาดอะไรหรอก”
“อืมงั้นก็รีบกินข้าว เดี๋ยวเราต้องรีบออก วันนี้หน้ามหาลัยรถติดแน่ๆ”
“อืมๆ เออ วันนี้เพื่อนลุงแปลกเนอะ ปกติเค้าชอบมากินข้าวเช้าแล้ววันนี้หายไปไหน”
อย่าว่าแต่ยาหยีผมจะแปลกใจเลยครับ ผมเองก็แปลกใจ ปกติมันไม่ค่อยพลาดอะไรแบบนี้ได้เลยนะ
“ให้โทรตามให้มั้ยล่ะ บอกว่านักเลงใหญ่เป็นห่วงหรือต้องการตัวดีล่ะ”
“ลุง หึงให้มันน้อยๆหน่อย พอเห็นว่าง้อนี่เอาใหญ่เลยนะ งอนแบบมีวันหยุดซะบ้าง งอนบ่อยๆระวังจะเจอง้อแบบจัดหนักนะ”
คนที่ขู่ผมอยู่ตรงนี้ ใช่คนที่ทำเอาผมก้นลอยไม่ติดที่เมื่อคืนหรือเปล่าครับ ทำไมพอขึ้นเช้าวันใหม่ถึงได้กลายเป็นคนละคนแบบนี้ล่ะ
“ก็เห็นถามหาคนอื่นแต่เช้าเลยนี่นา”
ถึงจะเชื่อใจแต่ไม่ได้หมายความว่าน้อยใจไม่เป็นนะ
“ไม่ต้องโทรตามหรอก ให้เค้ามีเวลาส่วนตัวของเค้าบ้างก็ได้ เราไปกันได้ยัง”
“ถ้าพร้อมแล้วก็ไปได้เลยครับ”
ขนมปังชิ้นสุดท้ายกระเดือกลงคอพอดี ร่ำลาแสนดีเสร็จเราก็มุ่งตรงไปที่รถเลย วันนี้ผมแต่งตัวธรรมดามาก กลัวนักเลงใหญ่เค้าอาย อีกอย่างผมไม่อยากให้ใครๆเดาว่าผมเป็นผู้ปกครองของนายเพียงดิน ช่วยพิจารณาใหม่ว่าวันนี้ไม่ใช่ผู้ปกครองแต่เป็นผัวน้องเค้ามาคุมเว้ย
(http://dl8.glitter-graphics.net/pub/1172/1172068lz3epuj8s5.gif)
มหาลัยคึกคักตามปกติ ยิ่งมีการสอบตรงของนักศึกษาแบบนี้มองไปทางไหนก็มีแต่เด็กผู้ชายหัวเกรียนเดินไปเดินมาเต็มไปหมด แปดโมงเช้ายังไม่ถึงเวลาเข้าสอบผมมองหาม้านั่งให้นักเลงเค้าได้ทบทวนสูตรก่อนสอบนิดหน่อย มหาลัยนี้ดีอยู่อย่างตรงที่ความร่มรื่น มีทั้งบ่อน้ำมีทั้งต้นไม้ใหญ่ ผมเลือกโต๊ะที่อยู่หลังต้นจามจุรีต้นใหญ่ ดูลับตาคนเข้ามานิดนึงกำลังดี เหมาะแก่การเรียกหาสมาธิเพื่อทบทวนตำราเรียน
กำลังจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาตั้งสั่นแต่มันก็ดังขึ้นมาเสียก่อน ตัวการก็ไม่ใช่ใคร
“มึงอยู่ไหนวะภู”
“อยู่มหาลัยที่ดินมาสอบ มีไรวะ”
“กูรู้แล้วว่ามึงอยู่มหาลัยที่น้องดินมาสอบ แต่กูอยากรู้ว่ามึงอยู่ตรงไหนของมหาลัย”
“อยู่หลังคณะ”
เอ่อ แล้วทำไมผมต้องบอกมันด้วยวะว่าอยู่ตรงไหนในเมื่อไม่เกี่ยวอะไรกับมัน
“เออ ก็แค่นั้นแหละ แม่งลีลา เดี๋ยวเจอกัน”
เดี๋ยวเจอกันนี่หมายความว่าไงวะ
“เฮ้ย”
อ้าวแม่งวางไปแล้ว วางเร็วพอๆกับด่าเพื่อนจริงๆเลยนะไอ้เชี่ยนี่
ผมจัดการปิดเครื่องเสร็จสรรพ หันไปเห็นนักเลงใหญ่เค้ากำลังท่องสูตรที่ยาวเป็นหน้ากระดาษแล้วเหนื่อยแทน สูตรอะไรนักหนาวะ จำกันเข้าไปได้ยังไง แค่สูตรก็น่าปวดหัวพออยู่แล้ว นี่ต้องมานั่งจำอีกว่าแต่ละตัวคืออะไร...เฮ้อออ!!
(http://dl8.glitter-graphics.net/pub/1172/1172068lz3epuj8s5.gif)
ผม กวาดสายตามองบรรยากาศโดยรอบ คงต้องทำความคุ้นเคยเข้าไว้ ในอนาคตอันใกล้นี้ผมคงได้มาที่นี่บ่อยๆไอ้เปี๊ยกต้องสอบเข้าที่นี่ได้แน่ๆ ผมมองจากความตั้งใจของคนที่นั่งท่องสูตรแบบเอาเป็นเอาตายแล้วไม่น่าพลาด ก็นักเลงใหญ่เค้าไม่รู้ตัวเลยนี่หว่า ว่าผมเอาอีกมือหนึ่งของเค้าที่ว่างอยู่มาพลิกเล่นสลับคลึงนิ้วไปมา นิ้วเรียวยาวแทบจะดูไม่รู้เลยว่ามือเล็กๆมือนี้ทำงานหนักหนามาขนาดไหนแล้ว ถ้าไม่คิดว่ามีคนเดินผ่านไปมาอยู่บ้างก็อยากจะยกขึ้นมาหอมให้ชื่นใจสักทีสอง ทีเหมือนกันนะ หรือจะหาโอกาสเหมาะๆตอนลับตาคนดีหว่า
แต่ว่าไม่ทันแล้ว เวลาส่วนตัวของผมหมดไปตั้งแต่วินาทีนี้ เมื่อผมมองเห็นว่าข้างหน้ามีผู้ชายสองคนเดินตรงมาที่ผม คนหนึ่งผมไม่แปลกใจที่ได้เห็นหน้าเพราะว่าเค้าก็มีสอบเหมือนยาหยีผมนี่แหละ แต่ว่าอีกคนนี่มาทำไม
ที่สำคัญท่าทางเหมือนมาด้วยกันซะด้วยสิ
“สวัสดีครับน้องดิน เป็นไงบ้าง”
“ไอ้ห่าแก๊ก เพื่อนมึงนั่งหัวโด่อยู่ตรงนี้ไม่ใช่เหรอ มึงไปยุ่งอะไรกับคนของกูวะ”
เกือบพลาดเอ่ยคำต้องห้ามออกมาแล้ว ดีนะที่น้องก้านเค้าหลิ่วตาไปทางยาหยีของผมเพื่อเตือนให้ผมไหวตัวทัน ไม่งั้นต้องถวายเลือดเซ่นไหว้นักเลงใหญ่แน่ๆ
“อ้าวก้าน มากับพี่แก๊กได้ไงวะ”
ตรงกระแทกใจพี่เลยจ๊ะคนดี ที่รักถามตรงจุดที่พี่อยากรู้เลยนะเนี่ย เนื้อคู่กันชัดๆ
“มันไปดักรับ”
“5555555 ดักรับเลยเหรอวะแก๊ก ดูน้องเค้าเต็มใจมากเลยนะ ฮะ ฮะ”
“อะไรกัน มันเป็นทางผ่านพอดีหรอกโว้ย เลยรับมาด้วยกัน”
บ้านมันต้องผ่านบ้านน้องก้านผมไม่ว่า แต่ที่ทำงานกับมหาลัยที่น้องก้านมาสอบนี่คนละฟากฟ้าเลยนะ
“แล้วยังไงวะ แต่เท่าที่รู้ที่ทำงานไม่ได้ผ่านแถวนี้นี่”
“ก็กูเห็นว่ารถเมล์คนแน่น รอนาน เลยมาส่งให้ทำไมวะ”
แหมเป็นครั้งแรกเลยนะที่ไอ้แก๊กตอบได้กุกกักขนาดนี้
“อย่าถามเลยครับพี่ภู แปะเค้าก็แถไปจนได้แหละ ขนาดเลือดไหลนองยังไม่รู้ตัว พูดมาได้ว่ารถแน่น บ้านผมมีคนรถอะครับผมไม่ต้องรถเมล์สักหน่อย”
เป็นไงล่ะแก๊ก แตกละเอียดเลยนะ อะ อะ อาย แย่เลย 5555
“อะไรวะ คนเค้าหวังดีขนาดนี้ยังไม่มีความชอบอีก”
“แล้วกูต้องการมั้ยครับแปะ ไม่เคยเรียกร้องต้องการ แปะยัดเยียดให้ทั้งนั้นเลยนะ”
มันจะยังไงๆแล้วนะคู่นี้ จะว่าไปไอ้แก๊กมันก็ควงแต่ผู้หญิงเป็นส่วนใหญ่นี่หว่า แล้วนี่ทำไมเปลี่ยนใจมาควงผู้ชายได้วะ พอมองหน้าจะถามหาความจริงก็แกล้งมองเมิน เมินได้เมินไปนะมึง วันไหนอย่ามาเรียกร้องให้กูช่วยอะไรก็แล้วกัน
“ใกล้เวลาสอบแล้ว ขึ้นตึกกันเถอะ ลุงก็ไม่ต้องรอหรอก กลับไปทำงานเถอะไป มาเฝ้าอยู่แบบนี้จะเจ๊งขึ้นมาวันไหนก็ไม่รู้”
อยากจะยิ้มให้ปากฉีกไปถึงหู ดูเหมือนเค้าจะสั่งสอนนะ แต่ทำไมมันเต็มไปด้วยความห่วงใยแบบนั้นล่ะ
“ไม่เป็นไรหรอกบริษัทอยู่ตัวของมันแล้ว พี่รอได้”
“ใช่ๆๆ”
กูของความเห็นมึงตอนไหนวะแก๊ก แม่งเสียนิสัย เห็นมั้ยผัวเมียเค้ากำลังจีบกันอยู่แ้วอิจฉาสินะ ไอ้เพื่อนชั่ว
“สำหรับประธานบริษัทอะไม่เป็นไร แต่พนักงานพี่จะรีบไปไล่วันออกวันนี้แหละ”
“อ้าว ไอ้เพื่อนทรพี ทีแบบนี้ล่ะเล่นกูเลยนะ”
ได้เห็นนักเลงใหญ่เค้าหัวเราะก่อนเข้าห้องสอบก็ปลื้มใจครับ ไม่อยากให้เครียด ความจริงถึงดินสอบไม่ได้ มหาลัยเอกชนผมก็ส่งเสียได้สบายๆนะ
“ขอโทษนะคะ ห้อง 51144 ไปทางไหนพอจะทราบมั้ยคะ”
ผมกำลังทำหน้าที่แฟนที่ดีด้วยการเก็บสัมภาระนักเลงใหญ่อยู่ครับ เลยไม่รู้ว่าเสียงใสๆที่มาถามทางนั้นเป็นใคร แต่ว่าผมก็คุ้นเสียงนี้อยู่นะ
“มาสอบเหมือนกันเหรอครับ ผมก็สอบตึกนั้นชั้นนั้นพอดี ไปด้วยกันก็ได้”
เสียงยาหยีผมเองครับ เค้ามีมารยาทกับทุกคนยกเว้นผม!!!
“ขอบคุณคะ โทษทีนะคะ พอดีเพิ่งเคยมาครั้งแรก”
มาครั้งแรกแล้วไงวะ เมียพี่ก็มาครั้งแรกเหมือนกันยังไม่ต้องถามทางเหมือนน้องเลย นี่ผมก้าวหน้าถึงขั้นพาลขาจรทไม่ี่รู้จักเลยเหรอเนี่ย เป็นเอามากจริงๆไอ้ภู
“อ้าวเอม”
“อ้าวพี่ภู มาอยู่นี่ได้ไงคะ ไม่เจอกันตั้งนาน ดีใจจังที่ได้เจอพี่ภูที่นี่”
(http://dl8.glitter-graphics.net/pub/1172/1172068lz3epuj8s5.gif)
สวัสดีคะ เอามาลงสดๆร้อนๆ แต่งไปไข้ขึ้นไป หนาวจังเลยนะกรุงเทพมหานคร คนใต้ไม่ชินเลยคะเหอๆ
๐ ก่อนอื่น ขอบคุณทุกคะแนนสำหรับสองรางวัลนะคะ พี่ฉานเป็นหนึ่งในใจของใครหลายๆคนเพราะพี่เมฆแท้ๆ
แล้วอีกรางวัลที่ตื่นเต้นแล้วก็ดีใจมากคือรางวัลนักเขียนดาวรุ่ง ทำให้แต่งไปเกร็งไปเลยมาลงช้าขนาดนี้ไงคะ (อ้างชัดๆเลยนะคนเขียน) ขอบคุณทุกคนจริงๆนะคะ ขอบคุณคะ
๐แล้วก็ช่วยจุดพลุฉลองแผนกพิสูจน์อักษรของเราด้วยคะ กลับมาแล้ว ขอบคุณมากเลยนะคะ ZakuPz แล้วก็ทุกๆคนที่ช่วยดูให้ด้วยนะคะ เซมากูเตะเค้าแก่แล้วก็งี้แหละคะ ส่วนคนเขียนยังไม่แก่แค่ภาษาไทยอ่อนแอเฉย ส่วนภาษาอังกฤษไม่ได้เลย อยากเขียนตอนพิเศษฮันนีมูนต่างประเทศนี่อดเลยนะ คนเขียนไม่เคยไปเลยคะ Y_Y
๐ ขอบคุณทุกคนเหมือนเดิมนะคะ ทั้งแฟนคลับที่แห่กันมาจากพี่เมฆพี่ฉานแล้วก็แฟนคลับคนใหม่ๆด้วยคะ
๐ ใครที่เข้ามาใหม่แจ้งให้ทราบว่า เซมากูเตะ เค้าทำสารบัญของแต่ละตอนไว้ที่ P.1 นะคะเผื่อใครที่เข้ามาแล้วตามไม่ทันไปอ่านตอนก่อนหน้านั้นได้ด้วยการกดไปที่หน้าแรก แล้วคลิกตามชื่อตอนเลยคะ
๐หนาวแล้วนะคะ ดูแลสุขภาพกันด้วย คนเขียนก็เหมือนจะป่วยๆ ข่าวว่าน้ำจะท่วมภาคใต้ล่ะ ใครอยู่ใต้ติดต่อกลับบ้านถามข่าวด้วยนะคะ
๐TRomance
-
^
^
^
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
มาแร้นๆๆๆๆๆๆๆๆ
กรรม คุณTRomance ไม่สบายก็นอนเยอะๆนะคะ ดื่มน้ำเยอะๆด้วย กอดดดดดดดดดดดดดดค่ะ :กอด1:
เอม? หืมมมมมมมมมมม?
คริ แปะขรา กอดดดดดดดดดดดดดดค่ะ คิดถึงแปะมากมายก่ายกอง กรั่กๆๆๆๆๆๆๆๆๆ (เกลียมัวแน่ๆเหอะ แปะเอ๋ย....)
-
:haun4: :haun4: :haun4:พีดินแร๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงอ่ะ เล่นเอาพี่ภูก้นลอยเราก้จิ้นภาพตาม 55555555555555555555
ว่าแต่น้องชะเอมเทศนี่ใครคะ มาทางำหนกลับไปทางนั้นค่ะ นี้เลยฮาโลวีนมาแล้วนะคะผีน่าจะกลับๆหลุมไปได้แล้วนะ หลุดมานี้ได้ไงอีกเนี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
-
เอม เป็นใครกัน
-
มีตัวลละครใหม่มาอีกแว้ววววว
เอม เปนใครมาจากไหนแล้วมีความสัมพันธ์กับพี่ภูยังงัย
เดาว่าอย่างพี่ดินไม่น่าจะถาม
เพราะงั้นคนอ่านขอถามเองเลยค่า อิอิ
พี่ดินน่ารักไม่ทนอีกแล้วอ่า
มีการขอแปะเอาไว้ก่อนด้วย เอิ้กๆ
ส่วนหลังสอบนี้พี่ดินเตรียมตัวไว้เลยนะคะ
ท่าทางพี่ภูเค้าจะจัดหนัก 5555
ส่วนพี่แก๊กกะน้องก้าน หึหึ
พี่แก๊กรุกหนักนะนั่น มีตามไปรับส่งด้วย
ดีนะที่ไม่ไปนอนก่อน
เลยได้อ่านนิยายหวานๆก่อนนอน
:-[
-
:m3:พี่ดินจะน่ารักไปไหน
แบบนี้พี่ภูของเรามีแต่ตายกับตาย ไปไหนไม่รอดแล้วล่ะ
ส่วนแปะกับน้องก้านก็ยังเ่ล่นตัวกันไป แปะจะจีบน้องก้านติดหรอนี่
ปล.น้องเอมเป็นใคร
-
พี่ดิน :m25: :m25: :m25: :m25:
พี่ดินอ่าาาาา น่ารักไปไหนเนี่ยยย :-[ :-[
พี่ภูไปรู้จักกับผู้หญิงขาจรนั่นได้ไงเนี่ย??
เด๋วพี่ดินไม่สบายใจกันพอดี :serius2: :serius2: :serius2:
ปล.ไรเตอร์เป็นคนใต้หรอค่ะ??? เราก็เหมือนกัน :laugh:
-
เอมคือใครกัน แล้วอย่างนี้พี่ดินจะมีสมาธิสอบมั้ยยยยย :serius2:
-
อ้าววววว... She คือใคร อีกล่ะนี่
-
ใครๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
พี่ภูเคลียร์ด่วนเลย
ก่อนที่ดินจะไม่มีสมาธิ
ผู้หญิงอ่อยหรือเปล่าวะ
:m16:
-
พี่ดินน่ารักอย่างนี้ไงพี่ภูถึงรักถึงหลง :-[
แล้วเจ๊เอมคือใคร
จะมาสร้างเรื่องไรอีกหนอ
-
ชอบ love scene ตอนนี้จัง ลงตัวทั้งภาษาและการเล่นอารมณ์ขันปนหื่นกับคนอ่าน o13 ดินดูมีมิติมากขึ้นด้วย น่ารักเพราะความซื่อใส ตรงๆนี่แหละ อยากก็บอกว่าอยาก :laugh: แต่นี่แหละคือเสน่ห์ของพี่ดินชิมิ :jul3: เสาไฟฟ้าก็ เสนอมาพี่ก็สนอง ทุกเม็ด คึคึ o18
-
เอมไหนล่ะลุง :confuse:
ปล.นักเลงใหญ่เซอร์วิสขั้นเทพ :m25:
-
ขำพี่ภู หวงจริงจังมาก ใครก็ไม่ละเว้น :laugh:
แต่ยังไงพี่ดินเค้าก็มีพี่ภูคนเดียวเท่านั้นล่ะ
เอม คือใครอีกล่ะ ???
-
รออ่านตอนต่อไปนะคะ
-
ชะนีนามว่าเอม Sheคือใคร ใครคือShe เเล้วรู้จักกันได้ไง ขอให้มาดีเทอญ...... :call: :call: :call:
พีดินเนี้ย เค้าน่ารักใสๆเนอะ :กอด1: เเล้วอย่างนี้พีภูจะไปใหนได้
**แหมๆๆ...แก๊กเร่งทำแต้มเต็มที่เลยนะ :really2:
ปล.ขอแสดงความยินดีด้วยคับสำหรับรางวัล :3123:
ปลล. ไรเตอร์จ๋าอากาศเริ่มหนาวเเล้วดูแลสุขภาพด้วยน่าาาาา
-
^^
-
:call: เอมไหนไม่รู้ ขอให้เป็นแค่คนรู้จัก หรือไม่ก็น้องของเพื่อน
พี่ดิน น่ารัก ขึ้นทุกวันเลย :o8:
ยินดีกับพี่ฉาน ด้วยเด้อ :L2:
-
เอาแล้วละสิ อยู่ๆคนชื่อเอม ก็รู้จักไอ้เสาไฟฟ้า
-
พี่ดินใจกล้าขึ้นเยอะเลยอ่ะ :pigha2: :pigha2:
ไม่น่าเชื่อว่าจะขนาดนี้ อิ๊ๆ..
แต่ไรเตอร์ทิ้งปมอีกแล้ว...แล้วคุณเธอว์คนนั้นคือใคร มาจากไหนเนี่ย...หวังว่าคงไม่มาป่วนนะคุณน้องเอม
ปล.ไรเตอร์ดูแลสุขภาพด้วยครับ เพราะปีนี้ กรุงเทพจะหนาวมากที่สุดในรอบ 33 ปีครับ(ข่าวว่างั้นนะ)
เซมากุเตะด้วยนะ และทุกๆคนด้วย ดูแลตัวเองอย่าให้เป็นหวัด เดี๋ยวมาตามตอนต่อไปไม่ทัน ไม่รู้นะ :laugh:
-
พี่ดิน เทิร์นโปรจริงๆ เป็นไงล่ะพี่ภู ลูกศิษย์คนนี้ทำเอาอาจารย์ที่สอนบทเรียนรักอึ้งๆไปเลย น่ารักแบบนี้ พี่ภูมีแต่ตายกับตายแน่ :m3:
ว่าแต่ หนูชะเอมเทศนี่เป็นใครน้า จะมาหลงรักพี่ภูหรือพี่ดินหรือปล่า :m28:
ขอบคุณทั้งคนแต่งและคนโพสนะคะ แล้วก็ขอแสดงความยินดีกับรางวัลที่ได้ด้วยค่ะ :L2:
-
มีผู้หญิงปริศนานามว่าเอมโผล่มาแบบนี้ เดี๋ยวพี่ดินทำข้อสอบไม่ได้กันพอดี :z3:
หนาวแล้วพี่ดิน พี่ภู พี่แก๊ก ก้าน ไรท์ฯและทุกคนนอนห่มผ้าหนาๆนะคะาพกันด้วยเน้อ
รักษาสุขภาพกันด้วยเน้อ :กอด1:
-
คนเขียนดูแลสุขภาพด้วยนะครับ เที่ยวดึก เอ้ยยย :eiei1: นอนดึก+อากาศหนาวอย่างงี้ เด๋วจะไม่สบาย เป็นห่วง :laugh3:
-
เข้ามาเยี่ยมไข้ :L2: หายไว ๆ นะคับ
มา :man1: :กอด1: จะได้อุ่น ๆ หายหนาวววววววววว
:L1: เซ & TRomance :3123:
-
พี่ดินน่ารักสุดๆบริการแบบนั้นเสาไฟฟ้าก็ดีใจตายเลยจิ
ว่าแต่ เอม.....
-
อ่านตอนนี้ นึกว่าพี่ดินจะขึ้น ที่แท้ก็ถวาย... :m25:
งานเข้าอีกแล้ว เจอคนรู้จัก แล้วจะตอบคำถามยังไง ว่ามาคุมเมียเหรอ พี่ภู
อีกคู่ไม่ต้องสงสัย นายแก๊ก เบี่ยงเบนแล้วแน่ ๆ ....
+ 1 เป็นกำลังใจให้เซกิ และยินดีกับทุกรางวัลที่ได้นะครับ :L2: TRomance
-
มาแบบยาวสะใจเลย
ชอบบบบบบ
:call:
-
:mc4:ใครๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
แล้วน้องคนนี้มาจากไหนอีกละเนี้ย ดูท่าไม่เป็นเพื่อนซี้คนใหม่ในกลุ่มดิน ก็ต้องเป็นนางมารร้ายมาขัดขวางความสุขแน่
เฮ้อ...
-
พี่ดิน สุดยอดดดดดดด :pighaun:
เอม????
ใครกัน ผญ.คนนั้น
-
โห.....กำลังหวาน งานเข้าอีกแน่เลย
สงสารน้องดินอ่ะ พี่ภูอ่ะหละเจ้าชู้ เอิ๊กๆๆๆๆๆ :m16: :m31:
-
พี่ดินยอดมากกกกกกกกกกก o13
แล้วหนูเอมหน่ะใครค่ะ o18
-
พี่ดินเริ่ดอ่ะ ว่าแต่ดีกันม่ะได้กี่ตอนหาเรื่องดราม่า อิกแระ นังนี่คือผู้ใด๋
-
:m28: เอมคือไผ
ไผคือเอม
พี่ดินนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน สุดยอดดดดดดดดดดด ออรัลลลด้วยอ่ะ
-
เอม คือใครอะไรยังไง
พี่ดินน่ารักมากกกกกกกตอนนี้
-
เอม ????? เธอคือใคร (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/46de67b83fc62.gif)
-
เอมไหนคะ o18
-
กรี๊ด!!!!!!!!!!!!!~
ไม่ได้มาอาทิตย์กว่าเอง (เอง?)
ทำไมไปไวอย่างนี้ อ่ายคอมเม้นท์ช่วงหลังแล้ว ฉันพลาดอะไรไป
ขอกลับไปตามอ่านด่วนๆแล้วจะมาเม้นท์นะคะ
จุ๊บบบบบบบบบบบบบบบบบบ >3<
-
ใครละเนี่ยเอม :m28:
รออ่านตอนต่อไปค่ะ
:a11:
-
นักเลงใหญ่ลงทุนนะเนี่ยยยย อิ้ววว
เอมนี่ใคร เรื่องนี้ไม่มีชะนีนะ แค่แสนดี กะคุณนายแม่พี่ดินก้อพอ
-
:mc4:ก่อนอื่นต้อง ขอแสดงความยินดีด้วยค่ะ สำหรับรางวัลที่ได้รับ :mc4:
ส่วนตอนนี้ มีตัวละครใหม่โผล่มา จะมาดีหรือมาร้ายกันหว่า :m28:
ถ้ามาร้าย ขอให้คุณน้องเอมนับมือนับเท้าของบรรดาแม่ยกพี่ดินไว้ด้วยนะจ๊ะ ระวังจะเจอตุบตับป๊วบป๊าบไม่รู้ตัวนะหนู :m12:
บอกไว้ล่วงหน้า เดี๋ยวจะหาว่าแม่ยกพี่ดินเขาไม่เตือน :haun5: :laugh3:
ส่วนภาคใต้ ข่าวเขาว่าให้ระวังฝนตกหนัก ฝนตกหนักเฉยๆ คงไม่ถึงกับท่วมมั๊งคะ ยังไงก็ระวังๆไว้ก่อนเนอะ คอยตามข่าวให้ดีค่ะ
:กอด1:กอดคุณเซกิ :กอด1: :จุ๊บๆ:จ๊วบคุณทีโลมา :จุ๊บๆ:
:teach:ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย รักษาสุขภาพด้วยนะตัวเทอวว์ :teach:
มึงยึดห้องน้ำเป็นเรือนตายชักกระบี่เดี่ยวดายเลยนะไอ้โง่
---> เดียวดาย
บ้านผมมีคนรถอะครับผมไม่ต้องรถเมล์สักหน่อย
---> ขึ้นรถเมล์
เห็นมั้ยผัวเมียเค้ากำลังจีบกันอยู่แ้วอิจฉาสินะ
---> แล้ว
นี่ผมก้าวหน้าถึงขั้นพาลขาจรทไม่ี่รู้จักเลยเหรอเนี่ย
---> ที่ไม่รู้จัก
-
ไรเตอร์หายไวไวนะค่ะ :L2:
-
คัยอีกหละเนี๋ย ความวัวไม่ทันหาย ความควายเข้าแทรก อีกแล้ว รึนี่ :serius2:
-
เอมมมมม!!!
อะไรยังไงคะเนี่ย...อาจจะเป็นเด็กสาวนิสัยดี
แต่ด้วยประสบการณ์ในการอ่านนิยายชายชาย...ทำให้รู้สึกว่า...ชะนีชื่อเอม...มักคิดไม่ซื่อทุกราย...
อร๊ายยยยยยยย กังวล...รอเฉลยค่ะ... + ความน่ารักของพี่ดิน จ้า :กอด1:
-
:impress2: :impress2: :impress2:
-
เอ่อ...อย่ามาทำนักเลงหึงก่อนเข้าสอบนะพี่ภู o18
เห็นแวววุ่นวายอยู่รำไร...อุตส่าห์เคลียร์เรื่องกรไปได้แล้วแท้ ๆ เชียว:m16:
-
น้องเอมค่ะถ้าจะมาเป็นเพื่อนนายเอกอ่ะได้นะค่ะหนับหนุนๆ
แต่ถ้าจะมาเป็นชะนีแยกครอบครัวคนอื่นล่ะน่าดู o18
-
ขอบคุณ TRomanceและขอแสดงความยินดีกับสองรางวัลที่ยิ่งใหญ่นะ :L2:
ขอบคุณน้องเซสำหรับการตามจิกเรื่องมาโพสต์อย่างสม่ำเสมอ :pig4:
น้องดินของพี่ภูทำไมน่ารักเยี่ยงนี้ใสซื่อไปทั้งตัวทั้งใจ
แล้วเอมมาจากไหนเนี่ยโผล่มาไมตอนนี้แล้วดินจะสอบรู้เรื่องมั้ย
พี่ภูกะหึงดินจะกลายเป็นถูกหึงซะมั้งรีบเคลียร์ให้แม่ยกด่วน
แก๊กกะก้านก้านกะแก๊กเข้ากั๊นเข้ากันทำให้นึกถึงไม้กะปลื้ม
คู่รองแต่ละเรื่องก็หนุกเนอะ :-[
-
สงสัยเหมือนกับหลายคนแหละว่าเอม คือใคร
น่าจะเป็นตัวละครใหม่ที่มาเพิ่มสีสันให้กับเรื่องอีกคน
แต่จะเป็นสีสันแบบที่เราชอบหรือไม่ เอ้า..ทำใจว่า อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิด
จะหวานจะขม จะเปรี้ยวจะเค็ม มันก็คือรสชาติในชีวิตที่บางครั้งเราไม่อาจหลีกเลี่ยงได้
จะรอตอนต่อไปจ้ะ เอาใจช่วยให้พี่ดิน น้องก้าน สอบเข้าได้ทั้งสองคนนะจ๊ะ
-
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[
-
- อันดับแรกเลยต้องขอแสดงความยินดีกับไรเตอร์ด้วยสำหรับรางวัล หวังว่าคงจะมีกำลังใจในการเขียนนิยายมากขึ้นนะคะ
- อันดับที่สอง ใครว่าคุณเซมากุเตะแก่ (รึว่าจริงคะ) อันนี้ไม่ราบค่ะ แต่อยากขอบคุณนะคะ ถึงจะตรวจคำผิดชนิดว่าไม่ละเอียด
แต่ว่าก็ช่วยไรเตอร์ได้เยอะไม่ใช่เหรอคะ แล้วจะนำความสะดวกมาให้กับผู้อ่านด้วย ใหนจะเรื่องสารบัญอีก ขอบคุณและเป็นกำลังใจให้ค่ะ
- สุดท้าย คุณภูเนี่ย เห็นว่าพี่ดินง้อเนี่ยชักงี่เง่าใหญ่แระ อาการหึงหวงแง่งอนมากขึ้นทุกวัน ถ้าพี่ดินจัดหนักให้จะไม่สงสารเลยคอยดูเถอะ แล้วหึงเค้ามาก อย่าทำให้ตัวเองมีปัญหามั่งแล้วกัน ให้พี่ดินสอบอย่างสงบเถอะนะ ส่วนแก๊กป๋าเก็บค่าแชร์กับน้องก้าน ยังเชียร์และลุ้นอยู่นะคะ อยากอ่านคู่นี้เต็มๆเหมือนกัน
-
ลุงภู กับแปะแก็ก :jul3:
มีเมียเด็ก แถมยังเป็นเด็กแสบอย่างนี้ก็ต้องทำใจอ่ะนะ
ว่าแต่ เอมคือใครอ่ะ :confuse:
-
ดีจัยด้วยนะคับ ที่ได้รางวัล o13
ว่าแต่พี่ภู น้องเอม นี่เป็นครายยย เคลียซะดีดี :m16:
-
นักเลงใหญ่นี่เค้าใสซื่อได้ใจจริงๆ
-
พี่ดินก็ยังเป็นพี่ดินอยู่เหมือนเดิม :impress2:
-
ใครหว่า เอม??? TT^TTT
-
เอม...เป็นใคร??
แต่พี่ภูไม่ชอบหญิงนิ ไม่น่ามีปัญหานะ
แต่ก็หวั่นๆ อยู่ดีอ่ะแหละ
รอตอนต่อไปดีกว่า ^^
-
พี่ดินน่ารักสุดๆ แบบนี้พี่ภูไปไหนไม่รอดแล้ว :m3:
เอมเป็นใครกันคงไม่อะไรมั้งพี่ภูเค้า บอร์นทูบีเกย์นี่นา
ยินดีด้วยนะคะกับ2รางวัล รักษาสุขภาพด้วยค่ะ :L2:
-
จะมีมาม่าอีกมั้ยหนอ??
เฮ้อ~~~ ความวัวไม่ทันหายความควายเข้ามาแทรก รึเปล่าหนอ??
-
อิพี่แก๊กจะมีคนมาปราบก็คราวนี้แหละ
555+
ว่าแต่น้องเอมนี่อะไรยังไงคะ
:serius2:
-
พี่ภูหลงเมียขนาด อิ อิ ก็น้องดินน่ารักขนาดนี้นี่เนาะ
ดีใจกับคนแต่งด้วยนะคะ ทั้งสองรางวัลเลย เสียดายพี่เมฆนิดหน่อย
แต่ก็นะ ท่านฉานได้รางวัลไปแล้ว รางวัลของผัวก็เหมือนรางวัลของเมียนั่นแหละ
แฟนคลับปลื้มมมมม
-
อ้ากลุ้นๆๆมาต่อไวๆๆนะครับ
-
:-[ :-[
ผู้หญิงชื่อเอมนี่ จะมาดีมั๊ยน้อ
-
มาขำแปะ กะ น้องก้าน
น้องเอมเป็นใครนะ จะมาทำมาม่าต้มยำให้แควนๆพี่ดินกินป่ะเนี่ย อย่าเชียวนะ :m16:
-
อุเหม่ หึงไม่ลืมหูลืมตา
ขนาดสาวเสียงคุ้นๆ ยังฉุนไปซะรอบนึงก่อนเบิ่งตาเห็นว่าเป็นคนรู้จัก
ว่าแต่ไปรูจักมาจากไหนจ้ะ อย่าทำให้ดินหึงนะเดี๋ยวจะสับสนจนทำข้อสอบไม่รู้เรื่อง
-
ตะแวววววววววววววววววววววว ........อารายกานคร๊าาาาาาาาา
-
:z3: เอม ไหน ไม่เอา เอม :z6:
มาทำไมตอนนี้
เดี๋ยวถ้า น้องดินของพี่ภูไม่มีสมาธิแก :beat: จะโดนไม่ใช่น้อย
-
เสาไฟฟ้าคนหลงเมีย พัฒนาความหลงเมียขั้นสุด :laugh:
เอมใครหละเนี่ย
-
ใครอีกละนิ
-
เอาล่ะสิ...เอมคือใครหว่า?????...อยากจะรู้จริง ๆ เลย...หวังว่าเอมคนนี้คงไม่สร้างปัญหาให้พี่ดินกะพี่ภูหรอกนะ
แต่แอบคิด...หรือจะเป็นปัญหาให้แปะหลง(เมีย)เด็กแทนหว่า...อันนี้น่าคิดกว่ากันเยอะ...คริคริ
อร๊ายยยยยยยยยยยยย ยยยยยย ยยยยยย...พี่ดินทำอะไรอ่ะ...พี่ดินทำอาร๊ายยยยยยยยย ยยยยยยย >////////<
โหย...พี่ดินน่ารักไม่ทน...พี่ภูทนได้ยังไง...แต่ก็ต้องเข้าใจว่าพี่ดินเค้ามีภาระหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบ
เอาน่า ๆ พี่ภู...รอพี่ดินเค้าสอบเสร็จก่อนก็แล้วกันนะ...รับรองว่า พี่ดินเค้าคงจะให้พี่ภูได้จัดหนักแน่นอน...
แต่เอ๊ะ...หรือพี่ดินจะเป็นคนจัดหนัก...อันนี้สงสัยต้องติดตามกันต่อไป...แต่คาดว่าคนอ่านคงจะได้เสียเลือดเป็นแน่แท้...กร๊ากกกกกกกกกกก กกกกกกส์
ส่วนแปะที่รัก(?)...แถไม่เก่งเลยนะแปะนะ...ทำปากแข็งไปเถอะ...วันไหนน้องก้านเค้าเมินจริง ๆ ขึ้นมา
เค้าจะสมน้ำหน้าให้ดู...คริคริ >//////<
-
ใึีครอีกอ่ะ - -* อย่าบอกว่าคู่กรณีเก่าของพี่ภูนะ...
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ไม่อยากจะเซดคิดถึงมากกกกกกก
ๆม่ๆด้เข้ามาอ่านนานเลย
น่ารักเหมือนเดิมพี่ดินง้อได้สุดติ่งตรงๆๆใสๆๆซื่อๆๆ
โหะๆๆๆอิจฉาภูจริงๆๆๆๆงานนี้
แต่ใครอีกละเอมเนี่ย
-
อ้าววว
เอ๋ม เอ๊ม เอ้ม เอ่ม เอม
เอาล่ะสิ
อิพี่ภู
ถ้าไม่ดีนะ
มีตายยยยยยย
-
"มึงจะโรคจิตก็เพราะนั่งลุ้นหว่างขาเมียตัวเองนี่แหละภู..."
ฮาประโยคนี้สุดติ่งอ่ะค่ะ :jul3:
เอมนี่ใคร?? ไม่รู้แหละ ของตั้งป้อมเป็นศัตรูกับชีก่อน o18 กร๊ากกกกก...(อินี่ นิสัย)
-
พี่ดินของเรานี่รักจริงๆเลย อิอิ
ส่วนเอมนี่ใครกันหล่ะหว่า?? :m16:
ยังไงไรเตอร์ก็รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
-
เอมคือใคร :o
ตอบมาดี ๆ นะนายเสาไฟฟ้า
-
ดีใจด้วยกับทุกรางวัลเลยนะคะ :mc4: :mc4: :mc4:
ชอบพี่แก๊กกับน้องก้านจริงๆ ฮ่าๆๆๆๆ น่ารักกกกกกกกก
พี่แก๊กนี่ขอให้แถนะจ้ะ แต่ก็น่ารักน้อยกว่าพี่ดิน นิดนึง
พี่ดินจะน่ารักไปไหนนน พี่ภูยิ่งหวงขึ้นทุกวันแล้วแฮะ
แต่ เอม นี่ คือ ใคร ??
-
ว้าวๆๆๆๆตามทันแล้วค่ะ
ตามตอนต่อไป และเป็นกำลังจให้ค่ะ o13
,,
,
ว่าแต่ เอม คือ ?
-
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
-
แหมมมมม
พ่อนักเลง ทำไมถึงได้น่ารักแบบนี้นะ
ยั่วแบบนักเลงเหรอ
ช่างเป็นการยั่วที่ทำเอาพระเอกของเราแทบตาย
แล้วไอ้ท่าลุ้นๆตอนภาระกิจเสร็จนั้น
จะทำเอาภูตายไม่รู้ตัวนะนั่น
แม้แต่คนอ่านยังเห็นว่าน่ารักเข้าขั้นที่สุดแล้ว
-
มีตัวละครใหม่เข้ามาเป็นหญิงซะด้วย จะมาม่าอีกไหมอ้ะ
สงสารพี่ดิน+พี่ภูบ้างนะ อยากให้น่ารักกันไปแบบนี้เรื่อย ๆ
รอลุ้นว่าพี่ดินจะสอบเข้าได้เปล่า อยากอ่านตอนพี่แก๊ก+น้องก้าน
:pig4:
-
เพิ่มมาอีกแล้ว ตัวละครลับ
-
นาทีนั้นน่าอิชชี่เสาไฟฟ้าที่สุดในโลก
คุณพี่ดินเข้าอกเข้าใจขนาดนี้ ชีวิตถึงจุดสูงสุดอีกต่างหาก
-
ไม่ไหว ๆ พี่ดินน่ารักโคตรอ่ะ
แล้วเอมนี่ใครหว่าาา
-
งานจะเข้าพี่ภูไหมเนีย่
-
ดีใจกับไรท์เตอร์ด้วยนะคะ ทั้งสองรางวัลเลย :L2: o13
ยิ่งนานวันพี่ดินยิ่งน่ารักน่าฟัดขึ้นทุกวี่ทุกวัน :m26: :m1:
หายป่วยไวๆนะคะไรท์เตอร์ :กอด1:
-
:serius2: :serius2: :serius2:เอมคือครายยยยย
-
เอมมมมมมมมมมมมม :z3: :z3: :z3: :z3:
-
:z2: เอม ใครน้อ ขอให้เป็นผู้ช่วยพี่ดินแล้วกัน คิดในทางดีไว้ก่อนล่ะ :z2:
ไม่อยากจะเศร้า :m15:
:pig4: :pig4:
-
who is เอม?
แปะสู้ๆนะ
-
แบบนี้งานจะเข้ามั้ยอ่าคะเนี่ยะ
เริ่มหวาดเสียว :m16:
-
เอาล่ะสิ หวานกันอยู่ดีๆ ตัวปัญหาก็มาอีกแล้ว
เหอะๆๆ ขอให้ผ่านพ้นอุปสรรคไปให้ได้นะ
-
พี่ดินน่ารักยังงี้ ไม่ให้พี่ภูหลงได้ไง :o8:
ส่วนพี่แก๊กกับน้องก้าน คู่นี้ก็น่า.......รัก
แตปากแข็งทั้งคู่อ่ะ :impress2:
-
อ้าย~~ อ่านเรื่องนี้ทีเล่นเอาอิเจ๊ตีนกาขึ้นเต็มหน้าแล้วค่ะ กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ขากรรไกรค้างไม่ต้องหุบกันแล้ว ฮิฮิ
ว่าแต่ เอม? ผู้ใด๋?
หนูดินงานเข้าก่อนสอบซะงั้น :laugh:
-
who's เอม??
พี่ภู เดี๋ยวโดน**
-
พี่ดิน ช่างตรงไปตรงมาจริงๆ แต่ตรงแบบนี้ พี่ภูชอบ
เอม เป็นใครนะ อย่ามาเป็นนางร้าย ขัดขวางทางรักของพี่ดินนะ
ยินดีด้วยกับรางวัลนะจ้ะไรเตอร์ เป็นกำลังใจให้จ้า o13
-
เรื่อยๆมาเรียงๆ เดินตัวเอียงขาสั่นๆ
เพียงดินภูตะวัน แล้วนังนั่นมันคือใคร
เรียกพี่ภูดูแสร้งว่า ไม่เจอหน้านานไฉน
เรื่องราวจะเช่นไร รอไรท์เตอร์มาต่อตอน-
ต่อไปใครจะรู้ กิ๊กพี่ภูชูคอสลอน
แก๊กกะก้านก็ต่อกร ต๋องมาก่อนแต่ยังไกล
จากกรซบดินอุ่น ภูเขาขุนยังสั่นไหว
ตะวันร้อนแรงไซร้ ยังเย็นได้ใต้โพรงดิน
ดินเอ๋ยที่เคยมั่น ยังมีวันทลายสิ้น
ภูผาเหนือปฐพิน ยังพังพ่ายทลายไป
ภูภมรรายร่อนรุ้ง รื่นจรุงฤๅต้านไหว
ผกาหอมยอมเอื้อมใจ ไคล้บุปผาเสพอารมณ์
ดอกดินแรกกลีบแย้ม ผึ้งภู่แซมแย้มยลโฉม
ภู่ภูยังหลงโจม ผึ้งอื่นไฉนบ่ใคร่ปอง
ภู่ภูแมลงผู้แกร่ง ฉิวต้านแรงลมพายผยอง
หมู่ผกาเริงร่าร้อง หวังครองภู่สู่สมพรรณ
เพียงดินดอกนี้อยู่ หวังภูภู่รู้รักมั่น-
คงเพียงดินนี้นิรันดร์ ดอกอื่นนั้นอย่าปันใจ
หมื่นภมรที่วอนเว้า ดอกดินเจ้าอย่าหวั่นไหว
งามหอมพยอมใด ใจอย่าอ่อนนะภูเอย....
-
^
^
ชอบกลอนรีบน
+1จัดไปเลยค่า
o13
-
พี่ดินช่างน่ารักจริงๆ เลย
พี่ภูทั้งรักทั้งหลงหัวปักหัวปำแ้ล้วเนี่ย
ว่าแต่เอมคือใครอะ
-
พี่ดินทำตัวน่ารักมากเลยยย พี่ภูรักตายเลยยย
แต่แปะไปรับก้านมานิ ไม่เท่าไรเลยย
แต่ เอมเป็นใคร??
-
อ้าว..... เอมมม :m22:
ใคร ??? :o10:
พี่ดินเอารางวัลไปสิบกระโหลก เริ่ดมากเพ่ o13
-
ผู้หญิง คน นั้น เป็น ใคร อ่่าาา .... ????
-
เข้ามาส่อง :m7:
พร้อมอาการ o19 รอคับ
-
ใครอ่ะ
:o
อยากรู้เร็วๆ
รอจ้า
-
เอมคือใครอ่า ?
รอจ้า รอจ้า
-
คืนนี้มะมา แง่ว แง่ว
-
พี่ดินน่ารักเสมอ ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมพี่ภูถึงได้รักหลง หวงห่วงขนาดนั้น
แอบฮาอาแปะจอมแถจริงๆ
งานนี้ได้เคี้ยวยากแน่ๆ เหอๆ
ว่าแต่เอมคือใคร
-
:-[
พึ่งมีโอกาสมาอ่านเก็บจนจบเลยมารายงานตัว
พี่ดินน่ารักจังเลยค่ะ อ่านแล้วชอบมากๆ ตัวละครน่ารักจริงๆ
ว่าแต่ผู้หญิงคนนั้นคือใคร = =
คนเค้าพึ่งดีกันอย่าพึ่งทำให้ครอบครัวเค้ามีปัญหานะ :angry2:
คู่ของน้องก้านกะแปะนี่ ดูท่าจะต้องลุ้นอีกนาน แปะก็สู้ๆนะ อยากเห็นฉากหวานๆของคู่นี้จัง
จะมารออ่านต่อนะคะ
-
...... :m25: :m25: :m25:
หึหึ ตอนนี้แอบเรียกเลือด..อ่านแล้วเขินว่ะค่ะ
พี่ดินนี่น่ารักเหลือเกิน บริการซะพี่ภูตัวลอยกันเลย คิคิ
อยากอ่านภาคพี่แก๊กน้องก้านบ้าง อยากรู้ว่าแปะแกจะปากแข็ง แถไปอีกนานมั้ย
คู่นี้ตอนจีบกันคงมันพิลึก อาจถึงขั้นเลือดตกยางออก
กว่าจะได้ลงเอยกัน คาดว่าแปะคงได้หัวแตกก่อนแน่ๆ ฮ่าฮ่า
ว่าแต่........เอม?? คือใครอะ??
-
เอม คือ ใคร??
รอลุ้นตอนต่อไปโลด :a9:
-
อิจฉาตาพี่ภูจริง ๆ....ได้ศรีภริยาอย่างพี่ดินหาไม่ได้แล้ว...
บอกกันตรง ๆ ...ปรนนิบัติสะมีอย่างเต็มที่สุด ๆ อ่ะ..... o13
น้องก้านกะตาแก็กเหมือนก้าวหน้าน้า....น้องก้านยอมมาด้วย...
แบบนี้ตาแก็กดับเครื่องชนไปเล๊ยยยย...คนอ่านเชียร์อยู่ .. :laugh:
แล้ว...เอม?????....บทของชีคงไม่เยอะนิ...เพราะตาพี่ภูแกจีบชาย
มาตั้งแต่เริ่มไม่ใช่เหรอ....ไม่น่ามีหญิงมาเกี่ยวน้า... :o10:
รอต่อไปจ้า....
:pig4: & :pig4:
น้อง TRomance รักษาสุขภาพด้วยค่ะ :L2:
-
ค่าย ง่ะ
สงสัย ๆ
มาเฉลยเร็ว ๆ น้า
:bye2:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
จะงานเข้าไหมมมมมมมมมมมมมม o18
คุณพี่แก๊กนี่ก็ช่างปากแข็งจริงจรี๊งงงงงงงงงงงงงงง เหอๆๆ :m12:
ปล.พี่ดินสุดยอดดดดดดดดดดจริงๆ :o9:
-
พี่ดิน โคตรเจ๋งเลยเพ่...555+
อิจฉาอีตาพี่ภู ศรีภรรยาคนดี คนนี้ของพี่เป็นนักเลงงงงงงงงงงงงงงงงงง
-
รอด้วย
-
:mc4: เย้ๆ พี่ดินจะสอบแล้วขอให้สอบผ่านนะคะ
หลังจากที่ไรท์เตอร์ขุดหลุมพี่ดินดักไว้ (สุดลึก)
เราก็พร้อมกระโดดลงหลุมดักอย่างเต็มใจ
พี่แก๊ก กับน้องก้าน เข้าก๊านเข้ากัน
-
ช่วยพิจารณาใหม่ว่าวันนี้ไม่ใช่ผู้ปกครองแต่เป็นผัวน้องเค้ามาคุมเว้ย << ถูกใจมากค่ะประโยคนี้ o13
คู่อาแปะนี่ก็ฮาดี แปะหลงถึงขั้นไปดักรอ :laugh:
ปล.หวังว่า'เอม'คงไม่ใช่นางร้ายนะ?
-
แหม่ ของเขาดีจริงๆ เรื่องนี้จะจบแล้ว รอเรื่องใหม่นะ ขอมีส่วนร่วมมา featuring ด้วยได้ป่าว 555
-
^
^
อุ้ย นึกว่าใคร เซ็งเป็ด หลงทู้ป่าวพี่ นิยายพี่อะมาต่อบ้างนะ :m20:
วันนี้มาลงแน่นอนจ้า รอเปปนะ ให้คนเขียนทวนคำผิดนิดนึง วันนี้เซไม่ตรวจแระ ถึงตรวจก็ยังหลุดอยู่ดี
ขนาดสี่ตาแล้วนะ :laugh: อ๋อ เซยังไม่แก่นะ แค่แก่เดือนกับนังคนเขียนเนี่๊ยะแกมากมั้ย :beat:
-
ช้วงนี่ชอบหายไปวัน2วันถืงจะมาเป็นไรป่าวเพ้ :เฮ้อ:
ปล.รออ่านทุกวัน :oo1: :oo1: :oo1:
-
เตรียมพร้อม หาที่ทาง
ปูเสื่อรอละค่า
:z2:
-
รอ
รอ
รอ
-
คืนนี้จะมาใหมอ่ะ
-
ตอนที่ 36
(http://dl8.glitter-graphics.net/pub/714/714758am2msax7vp.gif)
ไอ้เสาไฟฟ้า....ไอ้บ้า ไอ้นิสัยไม่ดี
มันมีสิทธิ์อะไรมาเอาคืนนักเลงใหญ่อย่างพี่ดินวะครับ
กระตุกต่อมอาละวาดพี่ดินแต่เช้าเลยเว้ย.....ไอ้บ้านี่ไว้ใจไม่ได้จริงๆ
(http://dl8.glitter-graphics.net/pub/714/714758am2msax7vp.gif)
เสียงใสๆหน้าสวยๆของผู้หญิงผมยาวสไลด์ระบ่าตามสมัยจ๋าเดินมาจากไหนไม่รู้อยู่ดีๆมาสะกิดถามทางพี่ดิน สุภาพบุรุษจะอยู่เฉยได้เหรอครับ มา ครั้งแรกก็ครั้งแรกเถอะ แต่เหมือนโชคช่วยให้ได้มีโอกาสพูดคุยกับสาวหน้าตาดีนานๆทางที่เธอถามมาดัน เป็นตึกเดียวและชั้นเดียวกับที่พี่ดินเข้าสอบพอดี ควงผู้ชายมาให้เสียฟอร์มนักเลงตั้งนานขอควงสาวๆให้พวกเถื่อนถึกแถวนี้น้ำลาย ไหลเล่นบ้างเถอะวะ นอกจากสวย หุ่นดีมีส่วนเว้าส่วนโค้งแล้วกระโปรงสั้นที่เธอใส่มาก็กระชากน้ำลายและเลือด กำเดาให้ไหลพอๆกันเลยนะ ไม่น่าเชื่อเลยว่าจะมีนางฟ้าในป่าปูนแบบนี้ เธอสอบชั้นเดียวกันกับพี่ดินถึงจะคนละห้องแต่ไม่ต้องสืบก็พอจะรู้ว่านางฟ้า คนนี้จะถอดเสื้อนักศึกษามาใส่ชอปโยธาเหมือนพี่ดินแน่ๆ
ที่ไหนมีนางฟ้าที่นั่นต้องมีมารผจญเป็นของคู่กันครับ
ใครสร้างกฎนี้วะแม่ง....นักเลงเซ็งเลย
รอยยิ้มที่นางฟ้าเค้ามีให้ตอนที่โต้ตอบกับพี่ดินเปลี่ยนเป้าหมายไปทันทีเมื่อ ไอ้เสาไฟฟ้ามันเงยหน้าขึ้นมาจากกองชีทกองมโหฬารที่มันอยากทำตัวเป็นลูก ผู้ชายอาสาเก็บให้พี่ดิน
“อ้าวเอม”
ประโยคแรกเป็นเสียงอุปทานด้วยความแปลกใจของไอ้เสาไฟฟ้า สมองประมวลผลออกมาทันทีเลยว่าเค้ารู้จักกัน
“อ้าวพี่ภู มาอยู่นี่ได้ไงคะ ไม่เจอกันตั้งนาน ดีใจจังที่ได้เจอพี่ภูที่นี่”
เฮ้ย....แต่ประโยคนี้นักเลงใหญ่ตะหงิดใจมากว่ะ ไม่เจอกันตั้งนาน แสดงว่าเมื่อก่อนเคยเจอกันบ่อย ดีใจที่ได้เจอแสดงว่าเค้าทั้งคู่มีความสัมพันธ์อันดีต่อกันมาก่อน
คิดเยอะไปหรือเปล่าวะพี่ดิน เก็บสมองไว้คิดเลขดีกว่ามั้ย ป่านนี้สูตรแตกกระจายไปรวมตัวกับเซลล์สมองกลายเป็นไขมันไร้ค่าซะแล้วมั้ง
“เดี๋ยวนี้พี่ภูไม่ไปที่บ้านเลยนะคะ คุณแม่ถามหาบ่อยๆ”
ลูกศรดอกแรกที่ยิงออกมาไม่ทำให้นักเลงใหญ่เจ็บนักหนาหรอกครับ แต่ว่าก็จุกพอที่ทำให้จังหวะการเดินสะดุดละนะ ถึงแม้เอมจะเดินตามพี่ดินมาแต่บทสนทนาเธอผูกขาดกับไอ้เสาไฟฟ้าครับ ตอนแรกที่กะว่าจะเดินคู่ไปกับเธอเท่ห์ๆ กลายเป็นว่าปล่อยให้ไอ้เสาไฟฟ้าควงเธอซะงั้น ที่สำคัญเป็นเป้าสายตาให้คนมองมาที่กลุ่มพี่ดินเน้นๆเลยครับ ถูกความตั้งใจแต่ผิดวัตถุประสงค์ไปหน่อยก็เลยเซ็งๆ
อย่าเข้าใจผิดว่านักเลงใหญ่อย่างพี่ดินกำลังหึงนะ ไม่มีวันที่พี่ดินจะรู้สึกงี่เง่าๆแบบนั้นเด็ดขาด ก็แค่หงุดหงิดนิดหน่อย.....มั้ง
ไอ้เสาไฟฟ้าก็คุยเพลินจนมันลืมไปแล้วมั้งว่ามันกำลังมาส่งใคร ส่วนไอ้ก้านก็เหมือนจะไม่ถูกกันกับพี่แก๊กเห็นตีกันมาตลอดทางแต่มันก็เดินข้างๆกันอะนะ
จะให้พี่ดินตีความว่าไงวะ คือสุดท้ายกูต้องฉายเดี่ยวใช่มั้ย
เออ ก็ได้วะแม่ง
แต่คณะนี้มีผู้หญิงเข้าสอบน้อยจริงๆนะ เท่าที่ผ่านสายตามีแต่ผู้ชายในร่างผู้หญิงซะส่วนใหญ่ ไม่ค่อยมีอาหารตาให้พี่ดินหายหงุดหงิดบ้างเลย แต่จะว่าไปก็ตั้งใจจะสอบเข้ามาเรียนนี่หว่า ไม่ได้ตั้งใจจะเข้ามาหาแฟน เอาตัวเองและแม่ให้รอดก่อนอย่างอื่นค่อยว่ากันทีหลังก็ได้
“เฮ้ย อะไรว่ะ คณะนี้กวนตีนนี่หว่า”
ไม่ใช่เสียงพี่ดินนะ เป็นเสียงเสี่ยเก็บค่าแชร์ต่างหาก ตึกคณะวิศวของมหาลัยนี้เป็นตึกสี่เหลี่ยมกลวงตรงกลาง เท่ากับว่าเป็นตึกที่มีสี่ด้านแต่ละด้านมีจำนวนชั้นไม่เท่ากัน (เพื่อ!!) เพื่อให้ไอ้พี่แก๊กมันโวยวายนี่แหละมั้ง เพราะตึกฝั่งที่พี่ดินต้องเข้าสอบเป็นฝั่งที่มีห้าชั้นไม่รวมชั้นที่เรากำลังยืนอยู่พอดี ถ้านับจริงๆแบบไม่หัวหมอแล้วตึกนี้มีหกชั้น แต่กฎหมายประเทศไทยมีอยู่ว่าตึกห้าชั้นไม่ต้องมีลิฟท์โดยสารก็ได้ พี่ท่านเลยนับชั้นที่พวกเรายืนอยู่ว่าชั้นกราวน์ แล้วนับชั้นสองเป็นชั้น 1 พอถึงชั้น 6 ก็กลายเป็นชั้น 5 พอดี แต่มันอาจจะไม่ดีกับคนแก่ข้อเข่าเสื่อมอย่างไอ้เสาไฟฟ้าและพี่แก๊ก จะไปขึ้นลิฟท์ของฝั่งตึกด้านอื่นก็ไม่ได้ เพราะมันไม่ต่อเนื่องกัน (ถูกคั่นด้วยห้องพักอาจารย์) นับว่าผู้ออกแบบมีความสามารถด้านแกล้งคนสูงมาก (ฝากไว้ก่อนเถอะ)
‘การเดินทำให้คนมีกำลังขา แต่สติปัญญาไม่เกี่ยวอะไรกับควาย (นะจ๊ะ)’
“55555 มันเป็นอาคารเรียนดักเกรียนและคนแก่น่ะแปะ จะส่งแค่ตรงนี้ก็ได้นะไม่เป็นไรหรอก ใช่มั้ยวะดิน”
“ใช่ ไปทำงานเถอะ แค่นี้ไหว”
แค่นี้สำหรับพี่ดินเล็กน้อยมากครับ เดินหิ้วก๋วยเตี๋ยวผัดด้วยลีลากังฟูหลบผู้คนในทางแคบๆทุกวัน แค่เดินขึ้นบันไดแค่นี้สบายมาก จะเป็นห่วงก็แต่ผู้หญิงกับคนแก่สองคนนี่แหละครับ
“เอาไงวะภู 5 ชั้นเลยนะเว้ย”
ไอ้พี่แก๊กมันครวญคราง แต่ก็สับสนสองจิตสองใจไม่รู้จะเอายังไงดี
“จริงๆอยากขึ้นไปส่งนะ เดินไปเป็นเพื่อนเอมด้วย เอมเป็นผู้หญิงคนเดียว”
อ่อ ที่แท้มันก็ห่วงผู้หญิง ก็น่าห่วงน้อยซะที่ไหนล่ะ ไอ้กระโปรงที่เอมใส่ก้าวขาแต่ละทีก็ลุ้นกันหัวใจแทบจะวาย แค่เอมอยู่ที่บันไดชั้นสอง คนที่เดินขึ้นมาที่ชั้นแรกแค่แหงนหน้าก็คงจะเจอลิงเอมยิ้มร่าทักทายโดยไม่ต้องสงสัย
นี่พี่ดินไม่ได้หึงอะไรไอ้เสาไฟฟ้าใช่มั้ยครับ ไม่ได้รู้สึกแบบนั้นจริงๆนะสาบานได้.....แต่ไม่สาบานจะดีกว่ามั้ย คุณนายแม่เคยบอกว่าไม่ดี แหะ แหะ
“เออว่ะ กูก็อยากขึ้นไปส่งน้องดินเหมือนกัน เมื่อกี้สองข้างทางกูเห็นพวกเด็กช่างมองตาเป็นมันเลยนะครับเพื่อนภู กูว่าสถานการณ์ไม่ดีแล้ว”
อ้าวไอ้พี่แก๊ก อยู่ดีๆโยนซากหมาเน่ามาให้พี่ดินจนได้ อยากขึ้นไปส่งไอ้ก้านก็บอกมาดีๆ อุตส่าห์ไปลากเค้ามาจากบ้านขนาดนั้นจะบอกว่าทางผ่านก็จะยอมโง่ทำเป็นไม่สนใจแล้ว พอทีนี้ล่ะมาบอกว่าอยากไปส่งพี่ดินขึ้นมาทันที แค่มองหน้าก็รู้แล้วว่าสายตาเสียมองใครอยู่ แล้วที่เด็กช่างมองกันตาเป็นมันนั้นแน่ใจเหรอว่าเค้ามองพี่ดิน ไม่ใช่นางฟ้าข้างๆนี่
“ไม่เป็นไรหรอกคะพี่ภู เอมขึ้นไปได้มีเพื่อนตั้งสองคนไม่ต้องเป็นห่วงหรอกคะ”
ไอ้คู่สนทนาของนางฟ้าดูเหมือนจะไม่สนใจเลยครับ ตามันมัวแต่กวาดไปรอบๆเหมือนจะพิสูจน์ว่าที่ไอ้พี่แก๊กพูดมานั้นจริงหรือเปล่า
“ดินมานี่”
อ้าว.....เกี่ยว ไรกับพี่ดินวะครับ กวาดสายตามองหน้ามองหลังแล้วก็มากระชากมือพี่ดินไปยืนข้างๆมันเนี่ย ที่สำคัญคือว่าพี่ดินเป็นผู้ชายนะคนที่มันต้องปกป้องดูแลรักษานั้นยืนสวย อยู่ข้างๆยิ้มเห็นฟันครบสามสิบสองซี่อีกต่างหาก
“ดินนี่น่ารักดีนะคะ ดีจังมีเพื่อนวันแรกก็กินขาดทั้งคู่เลยทั้งหล่อทั้งน่ารัก”
ปากเธอชมพี่ดินกับไอ้ก้านครับแต่แขนเธอเกี่ยวแขนไอ้เสาไฟฟ้าไว้ นี่ตกลงเธอไม่กลัวอะไรจริงๆใช่มั้ยครับ ไม่กลัวเสือสิงห์กระทิงเปลี่ยวที่ไหน อยู่กับพี่ดินและไอ้ก้านปลอดภัยแน่ๆ แล้วไอ้ที่เกาะแขนพี่ภูขาแจนี่เรียกว่าอะไรครับ อีกอย่างจะคบนางฟ้าเป็นเพื่อนไม่ได้เพราะชมพี่ดินว่าน่ารักนี่แหละนะ นักเลงไม่ปลื้มเท่าไหร่ จะชมว่าหล่อ แมน แสนเท่ห์อะไรก็ว่าไปสิ ชมว่าน่ารักแล้วพี่ดินจั๊กจี้พิกล
“เป็นชะนีเก็บนอหน่อยก็ดีนะ”
“เฮ้ย” ตะครุบปากไอ้ก้านแทบไม่ทัน เพื่อนก้านครับมึงช่วยแหกตาดูหน่อยได้มั้ยคนที่มึงจะงับหัวเค้าไปเมื่อกี้นี่ผู้หญิงนะครับ ถึงจะไม่ชอบใจแต่นักเลงใหญ่ไม่สนับสนุนให้ทำร้ายผู้หญิงนะ ถึงแม้จะสนับสนุนความคิดไอ้ก้านนิดหน่อยก็เถอะ
“จะเอายังไงคะ จะขึ้นไปส่งมั้ย เอมยืนตรงนี้นานๆมันร้อนนะคะ”
พี่ดินเองก็ร้อนใจไม่น้อยไปกว่าเอมเหมือนกัน เพราะเธอคงกลัวว่าแค่บอกว่าร้อนมันจะเชื่อไม่ได้ เธอเลยเอามือขยุ้มคอเสื้อแล้วสะบัดไปสะบัดมาให้รู้ว่าร้อนจริงๆนะ เป็นพี่ดิน พี่ดินก็ร้อน อึดอัด และหายใจไม่ออกตั้งแต่หยิบเสื้อขึ้นมาใส่แล้วล่ะ เสื้อที่ใหญ่กว่านี้ไม่มีเหรอวะ นี่มันรัดติ้วซะจนปอดกับม้ามจะหลอมรวมตัวกันได้อยู่แล้วนะ มันรัดซะจนระยะห่างระหว่างกระดุมเห็นไปถึงไหนต่อไหน พอสะบัดคอเสื้อทีก็เห็นเนินอกรำไรๆ
โอย.....พี่ดินลืมสูตรที่ท่องไว้หมดแล้วครับ หน้ามือตาลายคล้ายจะเป็นปอดบวม
“แก๊ก ถ้ามึงเข่าเสื่อมเดินไม่ไหว ก็รอกูอยู่ตรงนี้ กูจะขึ้นไปส่งดินกับเอม ดินอยู่นิ่งๆสิ หรือจะให้พี่จับมือขึ้นไป”
ไอ้บ้านี่มันดุพี่ดินต่อหน้าผู้หญิงว่ะครับ แล้วที่มันกำลังทำอยู่นี้เค้าเรียกว่าอะไรวะ ไอ้ที่เอามือสอดเข้ามารัดมือพี่ดินเอาไว้ นิ้วมันเกี่ยวกระชับสับหว่างนิ้วพี่ดินอยู่เนี่ยเรียกว่าอะไร ที่กูดินรนขัดขืนเพราะมึงเล่นจับมือกูอยู่เนี่ยละเว้ย แม่ง เดินข้างๆกูไม่ว่าหรอกนะเสาไฟฟ้า แต่เดินประสานมือกันขึ้นไปแบบนี้ ขอกูไปใส่วิกและใส่กระโปรงพลีทก่อนได้ไหม แม่ง อายว่ะครับ ผู้ชายเดินจับมือผู้ขึ้นไปส่งกันที่หน้าห้องสอบ แทบไม่อยากจะขึ้นบันไดแล้ว อยากจะมุดผ่านท่อประปาแล้วไปโผล่หน้าห้องสอบเลยจริงๆ
“เออเอม พี่ไม่เห็นคุณออยจะบอกเลยนะว่าเอมจะมาสอบตรงเข้าที่นี่”
ห๊าๆอะไรนะ นี่หมายความว่า คุณออย ชื่อคุ้นๆนะเหมือนเคยพบเจอที่ไหน
“เอมมาสอบที่นี่ก็เพราะพี่ออยนั่นแหละคะ บอกว่ากำลังหาที่เรียนให้แฟนเจ้านาย พอดีเลยนะคะ เอมก็กำลังหาอยู่พอดี”
“อ๋อ แล้วทำไมอยากเรียนวิศวะล่ะ พี่เห็นสาวๆเค้ามักจะเรียนบริหารกันไม่ใช่เหรอ”
“ก็เรียนบริหารอัตราการแข่งขันด้านความสวยมันสูงนี่คะ มาเรียนคณะนี้ไม่ต้องแข่งกับใครเอมก็สวยที่สุดอยู่แล้ว แต่จะมาเซ็งก็ตรงที่ต้องมาแข่งกับผู้ชายน่ารักๆแถวนี้นี่แหละพี่ ผู้ชายสมัยนี้ชอบเห็นชะนีไม่มีความหมายเนอะ”
เอาเป็นว่าที่พี่ดินเงียบไปนี่แค่ช็อคนะครับ ไม่ได้หัวใจล้มเหลวตาย นี่ตกลงว่าเอมเป็นน้องของคุณออยเลขาที่บริษัทมันใช่มั้ย แล้วที่สนิทสนมถึงเนื้อถึงตัวกันอยู่นี่คือรู้จักกันมานานแล้ว
ที่พี่ดินหงุดหงิดไปนี่หมายความว่าไงครับ หมายความว่าพี่ดินบ้าบอไปเองหรือไอ้เสาไฟฟ้ามันตั้งใจ ดีนะที่แค่หงุดหงิด ยังไม่รู้สึกหึงอย่างที่ไอ้ยักษ์วัดตึกมันตั้งเป้าเอาไว้ ต่อให้หึงจริงๆพี่ดินก็จะไม่ตบตีแย่งกับผู้หญิงเด็ดขาด ถ้ามันคิดว่าจริงๆแล้วพี่ดินไม่ใช่ ที่ผ่านมาเป็นแค่ความหลงชั่วครู่ชั่วยาม พี่ดินก็จะไปเอง ทำไมคิดมาถึงตรงนี้แล้วมันรู้สึกอึดอัดใจยังไงชอบกลวะ
“เฮ้ย ไอ้ภู นี่มึงอย่าบอกนะว่าน้องเอมคือน้องของคุณออย”
“เออสิ”
“แปะนี่ความรู้สึกช้าเนอะ”
เหมือนไอ้ก้านมันด่าพี่แก๊กคนเดียวนะ แต่ทำไมกระทบพี่ดินเป็นโดมิโน่อย่างนี้วะ แล้วพี่แก๊กผ่านหน้าห้องคุณออยทุกวันไม่รู้เหรอว่าเค้ามีน้องสาว จะว่าไปหน้าเอมก็คล้ายคุณออยอยู่เหมือนกันนะ
“เออสิ เอมเป็นน้องสาวคุณออย”
“ทำไมกูไม่เคยเห็นเลยวะ”
“เอมไปผลาญเงินทองของพ่อแม่อยู่เป็นปีๆน่ะพี่ ทีนี้พ่อทนไม่ไหวแล้วไงเลยให้มาเรียนที่ไทย พี่ไม่เคยเห็นก็ไม่แปลกหรอกคะ ขนาดพี่ภูเป็นรักแรกของเอม เอมยังไม่ค่อยได้เจอเลยเนอะ”
ก้าวขาขึ้นบันไดอยู่ๆแทบสะดุดเพราะน้ำลายพันคอตัวเอง ก็รู้นะว่าไอ้เสาไฟฟ้ามันหน้าตาดี แต่ไม่เคยมีใครพูดต่อหน้าว่ามันเป็นรักแรกเลยสักที พอได้ยินแบบนี้แล้วจะรู้สึกยังไงดีวะ จะหวงมันดีมั้ย หรือเฉยๆใส่มันดีหว่า แต่ว่าที่มันยังหวงพี่ดินเลยนี่นะ เอาเป็นว่าเป็นเรื่องของอนาคตก็แล้วกัน
กว่าจะถึงชั้นห้าเล่นเอาขาสั่น ยิ่งเอมยิ่งไม่ต้องพูดถึงรองเท้าส้นแหลมปรี๊ดขนาดนั้นแทบจะหิ้วปีกกันขึ้นมาเลย บรรยากาศก็เหมือนห้องสอบทั่วไปแหละนะ มีคนเดินถือชีท ตำราเรียนเดินเพ่นพ่านข่มขวัญกันเต็มไปหมดส่วนใหญ่มีแต่นักเรียนสายอาชีพ นักเรียนม.ปลายก็มีผ่านตาบ้างแต่ก็น้อย
“ลุงส่งแค่นี้ก็พอ”
พี่ดินรู้สึกว่าตัวเองเป็นตัวประหลาด ไม่เห็นมีใครมีผู้ปกครองมาส่งเลยนี่นาไม่ได้เข้าเตรียมอนุบาลนะ อีกอย่างเริ่มเป็นเป้าสายตาคนอื่นแล้วด้วย
“แล้วสอบเสร็จกี่โมง”
มีความรู้สึกว่าวงล้อมเริ่มแคบลง ไอ้เสาไฟฟ้าเริ่มชวนพี่ดินสร้างโลกส่วนตัวโดยที่พี่ดินไม่ได้เต็มใจเลยนะ แต่ก็ยอมทำตามใจมัน อย่าคิดว่าพี่ดินมีใจให้นะแค่อยากให้มันร่ำลาเสร็จเร็วๆก็เท่านั้น ไม่อยากตกเป็นเป้าสายตานานมาก
“บ่ายสาม”
“งั้นบ่ายสามพี่มารับนะ”
“เออ”
ไอ้เสาไฟฟ้ามันถลึงตามองพี่ดินว่ะ ทำไมวะ ก็อนุญาตให้มารับได้แล้วไง อ่อ...สงสัยจะพูดกับมันไม่เพราะเท่าไหร่ งั้นตอบใหม่แล้วกัน
“อืม” ค่อยดีขึ้นมาหน่อยใช่มั้ย
ต่อให้บอกมันว่ากลับเองได้ มันก็ต้องดื้อด้านมารับพี่ดินอยู่ดีแหละ เก็บพลังงานไว้ทำอย่างอื่นดีกว่ามั้ย ไม่เคยมีครั้งไหนที่พี่ดินชนะมันได้เลยสักที
“เอม พี่ฝากดินด้วยนะ”
โอยพี่ดินเป็นผู้ชายนะเว้ย จะมาฝากผู้ชายไว้กับผู้หญิงเนี่ยนะ แมนโครตๆสมศักดิ์ศรีนักเลงใหญ่ของชุมชนมากเลยเถอะ มีเหลี่ยมเสาไหนที่เค้ายังไม่หลบเหลี่ยมปูนออกมั้ย พี่ดินจะไปโขกหัวฆ่าตัวตาย
“OK.หายห่วงคะพี่ภู แฟนพี่ก็เหมือนแฟนเอม ก็ครั้งหนึ่งเราเคยรักกันนี่นะ ใช่มั้ย”
โอเคครับตามสบายเลย พี่ดินตกใจจนเหนื่อยแล้ว เดี๋ยวไม่มีแรงทำข้อสอบ สรุปคือเอมรู้ว่าพี่ดินกับไอ้เสาไฟฟ้าเป็นอะไรกันเพราะคุณออยคงรายงานแล้วสินะ ก็ดี ก็ไม่เหนื่อยพี่ดินต้องอธิบายดี.........เหรอวะ
“หึหึ แต่พี่รักผู้ชายมากกว่าผู้หญิงนะ”
น๊านน ปากว่าแต่ส่งสายตาหยาดเยิ้มมาหากู
“อันนั้นเอมรู้แล้ว ถ้าพี่ภูชอบผู้หญิงพี่ภูคงไม่ตกไปถึงมือชายอื่นจนถึงตอนนี้หรอก พี่ภูเสร็จเอมไปนานแล้ว”
“ผู้หญิงเดี๋ยวนี้ก็แรงจริงๆเลยนะ”
ไอ้ก้าน มึงโกรธกับเอมมาตั้งแต่ชาติที่แล้วป่าววะมึงก็กัดเค้าจังเลย
“แน่นอน ผู้หญิงก็เหมือน AIS แหละแรงชัดทั่วไทย จริงมั้ยคะพี่ภู”
“ครับ ดินตั้งใจทำข้อสอบนะ ทำให้ได้ล่ะ”
พี่ดินกำลังส่งยิ้มหวานเพื่อมิตรภาพให้คนที่เดินผ่านไปผ่านมาอยู่ ไอ้เสาไฟฟ้ามันเกิดอยากสนทนากับพี่ดินโดยไม่แจ้งล่วงหน้าว่ะ มันดึงคอเสื้อพี่ดินเข้าไปหามันซะอย่างนั้น
“เออน่ารู้แล้ว ดึงคอเสื้อทำไมกูไม่ใช่กระต่ายนะ”
“ก็ดินไม่สนใจพี่เลยนิ พี่คุยด้วยก็ต้องมองหน้าพี่สิ แล้วส่งสายตาไปหาใครล่ะ”
โหมีน้ำเสียงหงุดหงิดใส่ ก็แค่ส่งสายตาหาสหายใหม่ทั้งหลายก็แค่นั้นเองจะให้พี่ดินจ้องตาให้มันจีบเนี่ยนะ คือนักเลงเริ่มอายเป็นแล้วล่ะ คนเยอะมากแถมมองมาเหมือนจะรู้ว่าอะไรเป็นอะไรด้วยสิ
“ฝากแฟนผมด้วย ช่วยดูแลน้องเค้าที หากน้องทำตัวไม่ดี พี่อย่าเพิ่งใจร้อน แฟนผมคนนี้ยังเด็กค่อนข้างขี้งอน”
เสียงไอ้พี่แก๊กครับ ไม่รู้อารมณ์ไหนอยู่ดีๆพี่แกก็ร้องเพลงนี้ออกมา กำลังฟังเพลินๆ ฟังเอาเนื้อหาตีออกมาเป็นสาระแล้วมันกำลังตะหงิดๆยังไงก็ไม่รู้ ไอ้ก้านก็กระชากเสื้อไอ้พี่แก๊กแล้วเอามืออุดปากพี่เค้าซะอย่างนั้น เอาเป็นว่าเสียงเพลงเพื่อเรียกขวัญและกำลังใจจบลงแต่เพียงเท่านี้
ทั้งๆที่ความสงสัยของพี่ดินท่วมหัวยิ่งกว่าสาระเนื้อหาวิชาที่อ่านมาทั้งหมดอีกครับ
(http://dl8.glitter-graphics.net/pub/714/714758am2msax7vp.gif)
วิชาที่สอบในวันนี้เรียกได้ว่ากระชากพลังและวิญญาณออกไปหมดเลยไม่มีวิชาไหนที่ ให้เดาสุ่มได้เหมือนภาษาอังกฤษอีกแล้วเพราะทุกวิชาเป็นข้อสอบอัตนัยหมดเลย เอาเป็นว่าพี่ดินพอจะทำได้ละนะ ส่วนใหญ่ก็ประยุกต์ใช้เอาจากที่อ่านๆและทำแบบฝึกหัดมานั่นแหละ ส่วนไอ้ก้านไม่ต้องห่วงหานั้นนี่เดินตัวเบาออกมาจากห้องสอบเลยก็ว่าได้แถม มันยังยักคิ้วกวนตีนใส่พี่ดินอีกหนึ่งที
ลงมาข้างล่างไม่เห็นผู้ปกครองที่บอกว่าจะมารับ เห็นแต่รถเก๋งสีดำคันใหญ่ยี่ห้อก็หรูใช้ได้นะ BMW series7 มันจะไม่เป็นเป้าสายตาขนาดนี้ถ้าคนที่ต้องก้าวขึ้นรถคันนั้นไม่ใช่เด็กกะโปโลอย่างพี่ดิน พี่คนขับรถบอกว่าคุณภูให้มารับทั้งพี่ดินทั้งก้านกลับเพราะขานั้นติดประชุมด่วนจะไปรับพี่ดินที่บ้านตอนเลิกงานเลยทีเดียว
เป็นครั้งแรกที่เห็นไอ้เสาไฟฟ้างานยุ่งเหมือนคนอื่นเค้าบ้าง
เป็นโอกาสดีที่พี่ดินอยู่กับไอ้ก้านแค่สองต่อสอง เป็นฤกษ์ดีที่จะได้ซักถามข้อสงสัย แต่มันแกล้งขึ้นรถแล้วตีตั๋วตายเหมือนรู้เลยครับว่าพี่ดินจะถามอะไร เซ็งมาก วันนี้นอกจากตนเป็นที่พึ่งแห่งตนแล้วจะหวังโชคช่วยไม่ได้เลย
(http://dl8.glitter-graphics.net/pub/714/714758am2msax7vp.gif)
ช่วงกลางวันถนนตรอกซอกซอยในชุมชนเงียบกริบ เพราะผู้คนในชุมชนส่วนใหญ่เป็นพวกหาเช้ากินค่ำ ตรงๆเลยนะคือออกไปทำมาหากินตั้งแต่เช้าแล้วกลับเข้ามากินข้าวที่บ้านตอนค่ำๆ เช้าก็ไปทำงานใหม่ ชีวิตวนเวียนอยู่แค่นี้ปากกัดตีนถีบไปวันๆ นี่เป็นสาเหตุหนึ่งที่พี่ดินอยากเรียนให้สูงๆอยากเป็นตัวอย่างให้ทุกคนเห็น ความสำคัญของการศึกษา ถ้าคิดว่าตัวเองเรียนไม่ทันสนับสนุนลูกก็ยังดี
“ไง ไม่เจอหน้ากันหลายวันเลยนะ”
“อ้าว ต๋อง มาหากูเหรอ”
เดินมาถึงเห็นต๋องยืนหล่อพิงผนังบ้านพี่ดินอยู่แล้ว
“เออ มาหาทุกวันแหละแต่เพิ่งเจอเอาวันนี้ ไปสอบมาเหรอ เป็นไงบ้าง”
“ก็พอทำได้ ต๋องมีไรหรือเปล่า”
มายืนขรึมพิงผนังบ้านแถมบอกว่ามารอทุกวันแบบนี้คงจะมีธุระอะไรกับพี่ดินแน่ๆ
“ก็มาหาเหมือนที่เคยมา ดินจำไม่ได้เหรอ”
จำได้สิทำไมจะจำไม่ได้ ก็เมื่อก่อนต๋องเป็นเพื่อนเพียงคนเดียวของพี่ดินเลยนี่นาจำได้ว่าต๋องมาหาทุกวัน มาช่วยพี่ดินช่วยแม่ทำขนม เอาขนมไปส่งแล้วก็ไปเล่นเป็นอย่างนั้นจนถึงวันที่ต๋องถูกจับไปนั่นแหละ
“อ๋อนึกว่ามีอะไรสำคัญซะอีก มาก็ดีเหมือนกันเดี๋ยวจะไปซื้อของที่ตลาดไปด้วยกันมั้ย”
“ไปสิ ดินไปไหนต๋องไปหมดแหละ ว่าแต่ดินยังให้ไปอยู่หรือเปล่าล่ะ”
“ทำไมถามแบบนั้นล่ะ ไปก็ไปสิ”
ไอ้นี่ถามพี่ดินแปลกๆทีเมื่อก่อนจะไปไหนกับพี่ดินไม่เห็นจะเคยถาม
“ดิน ต๋องเป็นไอ้ขี้คุก ดินรังเกียจต๋องหรือเปล่า”
ชะงักเพราะสะดุดลมหายใจตัวเอง ไม่ได้ชะงักเพราะคำถามต๋องเสียดแทงใจอะไรหรอก ถ้ารังเกียจพี่ดินไม่ยืนคุยอยู่กับมันแบบนี้หรอก
“ทำไมถามแบบนั้น เมื่อเจ็ดปีที่แล้วก็เป็นยังไงก็จะยังไปแบบนั้น แค่ไม่โกรธมึงเท่าวันนั้นแล้ว”
ต๋องเองก็พอจะรู้ว่าถ้าพี่ดินขึ้นมึงกูกับมันเมื่อไหร่นั่นหมายถึงพี่ดินจริงจังและพร้อมจะอาละวาดถ้ามันพูดอะไรไม่ถูกใจ
อยู่กับต๋องแล้วพี่ดินเป็นคนเอาแต่ใจตัวเองเสมอ
และต๋องก็คอยแต่จะตามใจ
(http://dl8.glitter-graphics.net/pub/714/714758am2msax7vp.gif)
สวัสดีคะเมื่อคืนโดดเพราะเขียนไม่ออกส่วนวันนี้ก็ไม่มีอะไรเล้ยยย สมองตันมาก
๐ ใครอยู่ใต้ บ้านน้ำท่วมมั้ยคะ คนเขียนก็อยู่ใต้เช็คข่าวกันให้วุ่นเลย
๐ขอบคุณทุกคนเหมือนเดิมนะคะ ยินดีต้อนรับคนที่หลงเข้ามาใหม่ๆด้วย ตกหลุมดินแล้วขอให้ขึ้นจากหลุมไม่ได้นะ ส๊าธุ 55
๐ คุณเซ็งเป็ดคะ คุณมาดันก็เป็นเกียรติมากแล้วคะ เราไป Feat.กันเรื่องหน้านะคะ เอาให้ฮากันไปสามบ้านแปดบ้านไปเลย
๐ ขอบคุณ Rawint_PK นะคะที่เขียนกลอนให้ ดีใจมากคะ ขออนุญาตเลยนะว่าถ้ามีโอกาสรวมเล่ม ขอให้กลอนนี้ไปอยู่ในเล่มด้วยนะคะ
๐ ขอบคุณ ZakuPz สำหรับคำผิดที่ช่วยดูให้ทุกตอนเลยนะคะ
๐ ฝากข่าวประกาศอีกนิดก็คือ วันที่ 10 คืออีก 7วัน คนเขียนจะตัดยอดส่งโรงพิมพ์เลยนะคะ ถ้าใครที่จองเอาไว้แล้วยังไม่โอนก็ขอให้อยู่ในวันที่กำหนดนะคะ บอกไว้ก่อนนะคะว่าคนเขียนทำตามยอดเงินที่โอนเข้ามา ส่วนใครที่โอนมาแล้วลืมแจ้งโอน ถ้ามั่นใจว่าโอนถูกต้องตามcode ก็สบายใจได้คะ จะมีเมลล์แจ้งไปขอที่อยู่นะคะ เช็ครายชื่อคนโอนเงินได้ที่กระทู้พี่เมฆนะคะ คนเขียนจะฝากน้องเซอัพเดทคืนนี้แหละคะ อัพเดทกันสุดๆเลย
๐ TRomance
-
มีชะนีโผล่มาแล้ว
ต่อไปจะมีผู้ชายโผล่มมาจีบพี่ดินบ้างป่าวหนอ
-
จิ้มๆๆ อ่าชะชีก้อเหมือนเอไอเอส แรงชัดทั่วไทย กร๊ากกกกกกกก o13 o13
เอมโดนใจมากมาย น้องก้านนี่ก้อปากจัดใช่ย่อยนะเนี่ย555
-
เอมแรงจัง ก้านก็ตามขัดตลอดเนอะ สงสัยไม่ถูกชะตา 555
ต๋องอีกละ :เฮ้อ:
-
เออะ...เพื่อนต๋อง ท่าทางจะคิดไม่ซื่อนะ
แต่ไม่เป็นไร ถ้ารักพี่ดินก็ช่วยกันดูแลพี่ดิน(แต่ในฐานะเพื่อนนะ)
อย่าทำให้พี่ภูกับพี่ดินต้องกินมาม่ากันเด็ดขาด!!!
-
ง่า...พี่ดินอ่ะ
ทำไมพออยู่กับต๋องแล้วต้องเอาแต่ใจ
อยากให้ทำแบบนี้กับพี่ภูคนเดียวนะ
ถ้าพี่ภูมารู้จะเป็นงัยเนี้ย
แฟนเราชอบให้คนอื่นมาตามใจ เฮ้อ...
:เฮ้อ:
เรื่องเอมเหมือนจะว่าจะไม่มีอะไร
กะแค่อดีตคนเคยรักของพี่ภู
แต่เรื่องต๋องนี้ดูท่าทางจะไม่จบง่ายๆ
ถึงพี่ภูจะเคยรับปากว่าจะเชื่อใจ
แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะไม่หึง ไม่รู้สึกอะไรนะพี่ดิน
:m17:
-
หมั่นไส้ ยัยเอมอ่ะ :beat: :beat:
-
ฮ่าๆๆ น้องก้านนี่ชัดเจนได้ทุกเวลา และ โอกาส o13 o13
แต่แอบเห็นด้วยกับเอม เหอะๆ " ผู้ชายสมัยนี้ชอบเห็นชะนีไม่มีความหมายเนอะ” :เฮ้อ:
-
น้องเอมแรงชัดมากกกก
เหอะๆ .....
พี่ดิน กะ ต๋อง !!!!!!
หวังว่าพี่ภูจะโอเค
-
ดูท่าสาวเอม จะเป็นพวกชะนีแรดแรง เหมือนคลื่นโทรศัพท์ แต่อาจเป็นเพื่อนที่พอใช้ละ (มั้ง)
เรื่องน้ำท่วม ท่วมครับ แต่เห็นว่าลดแล้ว พอที่จะเดินออกไปซื้ออาหารเข้ามากินได้บ้างแล้วแล้วทางบ้านคุณเซคิละครับเป็นไงบ้าง
-
มีชะนีมาทำลายความสุขน้องดินอีกแล้ว :angry2:
:call:
-
:เฮ้อ:นึกว่านางร้ายปรากฎ
-
ทั้ง ต๋อง ทั้ง เอม
พี่ภู ได้ปวดขมองอีกแน่
ส่วนน้องดิน อย่าปวดใจเลยนะ พี่ภูชอบผู้ชายยย
-
โล่งอกไปที น้องเอมไม่มีอะไรในกอไผ่กะพี่ภู ดูเอมออกจะเฮ้วๆ น่าจะเป็นเพื่อนกับพี่ดินนะต่อไปน่ะ
แต่ว่าต๋องนี่ซิ ดูเหมือนจะคิดอะไรกับพี่ดินมากกว่าเพื่อนแหละ
หวังว่าคงไม่มาเป็นตัวแปร ตัวปัญหาอุปสรรคอะไรนะ
ก้านกับแก๊ก เมื่อไรจะออกโรงจ๊ะ
-
ดีที่นอนดึกเลยได้ชื่นใจกับพี่ดินก่อนนอน
ที่บ้านน้ำไม่ท่วมแต่หนาวมากกกกกกกกก
ไรเตอร์รักษาสุขภาพด้วยเน้อ
-
จะเกิดอะไรขึ้นกับพี่ดินอีกมั๊ยเนี่ย???
เด๋วเสาไฟฟ้าก็ได้โมโหอีกแน่ๆ
:เฮ้อ:
ต๋องขอร้องน่ะอย่าทำให้สองคนเค้าทะเลาะกันเลย
-
น้องเอม แรงชัดทั่วไทยจริงๆ :laugh:
ต๋องมาดักเจอพี่ดินทุกวันเลยอะ คิดอะไรอยู่หว่า
แล้วพากันไปซื้อของแบบนี้ถ้าพี่ภูมาเห็นไม่เกิดเรื่องอีกเหรอเนี่ย :เฮ้อ:
รอตอนต่อครับ
-
น้องเอมนี่แรงชัดทั่วไทยจริง ๆ
ส่วนพี่ภูก็ขี้หึงสุด ๆ เลยแฮะ ระแวงระวังสุดชีวิต
อิจฉานักเลงเจง ๆ
-
ก้าน แรง!!~ ไม่มีอะไรหยุดยั้งได้ :laugh: ชอบว่ะ
เอมเธอก็แรงจริง อะไรจริง ตอนนี้ไม่เครียดเรื่องเอมแหละ :กอด1:
-
ชอบบุคลิกเอมนะคะ แรง ๆ ตรง ๆ ไม่้อ้อมค้อมแบบนี้ ถ้าคบเป็นเพื่อนคงเป็นเพื่อนที่จริงใจดี (ประมาณปากตรงกับใจ)
ส่วนตาต๋องนี่ก็นะ เฮ้อ ...คงกลายเป็นปัญหาใหญ่ที่ชวนหนักใจพี่ดินตามมามากกว่า แต่เอาจริง ๆ คนเคยเป็นเพื่อนกันมาก่อน จะให้ตีตัวออกห่างทั้งที่เขายังเหมือนเดิมก็ใช่ที่ล่ะนะ งานนี้หนักใจแทนพี่ดินจริง ๆ ก็คุณแฟนดันขี้หึงซะแบบนั้น - -.
ขอบคุณที่ลงให้อ่านเรื่อย ๆ นะคะ ชอบเรื่องนี้ค่ะ อ่านแล้วอมยิ้มดี ชอบสำนวนการเล่าเรื่องของผู้แต่ง หวังว่าคงไม่มีดราม่าเรียกน้ำตานะคะ ...ไม่ถนัดดราม่าเล๊ย ชอบแฮปปี้หลั่นล้ามากกว่า หุ ๆ
-
ตัดใจซะเถอะต๋องจ๋า......ไม่สมหวังหรอก :laugh:
หนูเอมเเรงชัดทั่วไทยจิงๆมาก :z2: เเต่ขอให้มาดีเถอะน่ะครับ เป็นเพื่อนที่ดีของพีดินเถอะ เพี่ยง..!
ก้านกับแก๊ง ถึงใหนเเล้วหว่า.... :really2:
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
สำหรับเรา เอมยังไม่น่ากลัวเท่าต๋องนะคะ
เอมนี่ดูเหมือนเล่นๆ หมาหยอกไก่ไปงั้นๆเฉยๆ แต่ต๋องนี่ ส่อแววจังจริงไม่ติงนังมาแต่ไกลเลย :sad3:
ยังไงก็ระงับอาการหึงลงนิดส์นะคะคุณภู
มีเมียเด็กแถมน่ารักอย่างพี่ดินนี่ ทำได้อย่างเดียวค่ะ คือ ทำใจ o16
ไปหึงกระโตกกระตาก เดี๋ยวมีเฮก๊อกสองนะคะ
นึกถึงเพลงเมื่อก่อนเลย "มีเมียเด็กต้องหมั่นตรวจเช็คใครโทรมา ต้องอย่าเอาหูไปนา และอย่าเอาตาไปไร่"~ :laugh:
คำผิดตอนนี้ เท่าที่อ่าน หาไม่เจอค่ะ พอดีคอนแทคเลนส์หาย ต้องหรี่ตาอ่าน มองไม่ชัดแถมแสบตาได้โล่ :sad2:
ฝากแม่ยกพี่ดินท่านอื่นช่วยตรวจหน่อยนะคะ :call:
-
ชะนีแรงงงง แต่คงไม่น่ามีไร
น้องก้านก็แรงงงง
แต่สงสัยพี่ต๋องจะแรงกว่า...
-
ก้านของเจ้ ทุกคำพูดของก้าน สะท้อนความคิดของเจ้ออกมาหมดเลยนะเนี่ย ฮ่าๆๆๆ
อยากได้หนังสือไวๆจัง คิคิ
ปล.คนอ่านอยู่โคราช น้ำท่วมจนลดแล้วค่ะ แต่ความเสียหายไม่ยอมลดเลย มีแต่จะเพิ่มขึ้น
เป็นกำลังใจให้ชาวใต้นะคะ ขอให้ผ่านพ้นไปได้ เราต้องช่วยตัวเองค่ะ ประชาชนช่วยกันเอง หึหึ
-
เอมแรงอ่ะ
ก้านก็นะ.....แรงได้อีก
-
ต๋องอะชัดเจนไม่ต้องสืบ...
พี่ภู...ชัดแจ้งแดงแจ๋ไม่ต้องสืบเหมือนกัน เกิดอะไรขึ้นคงระเบิดลงอีกตามเคย
พี่ดิน...เหมือนจะชัดเจน แต่แอบหวั่นไหวไปกับอดีตนะ ระวังจะพลาดพลั้ง เดี๋ยวจะเสียความเชื่อใจกันเปล่าๆ เสียชื่อนักเลงหมดนาพี่ดิน คิดให้ดีๆ...
ปล.ใต้น้ำท่วมน่าเป็นห่วงมากค่ะ มีญาติผู้ใหญ่อยู่สมุยเหมือนกัน ต้องเช็คกันเรือยๆเป็นระยะๆ
-
ว่าที่สะใภ้ของอิฉันแรงได้ใจจริง ๆ...หึหึหึ - -+
“เป็นชะนีเก็บนอหน่อยก็ดีนะ” >> เป็นประโยคที่พออ่านจบแล้ว...อยากจะกระโดดเข้าไปกอดน้องก้านเสียจริง ๆ
พูดได้แรง กระแทกใจเป็นที่สุด...นี่ยังสงสัย ถ้าเอมไม่ใช่ผู้หญิง...คาดว่าน้องก้าน อาจจะกระโดดขาคู่ใส่ไปแล้วนะเนี่ย...ว่าที่ลูกสะใภ้แรง ๆ แบบนี้ชอบจริง ๆ
จะได้ปราบพี่แก๊กได้อยู่หมัดแน่ ๆ อ่ะ....คริคริ >////////<
แต่พออ่านมาถึงตรงนี้แล้ว...ยอมรับจริง ๆ ว่าเอม ไม่น่าจะใช่ปัญหาอะไรสำหรับพี่ดิน และพี่ภูเลย
ส่วนคนที่โผล่มาตอนท้ายนี่สิ ที่น่าเค้าแอบกลัวใจ...เฮ้ออออออออออ อออออออ...ต๋องเอ๋ย...จะพยายามไปถึงไหน
รู้ทั้งรู้อยู่แล้วว่าพี่ดินกะพี่ภูเค้าเป็นอะไรกัน...หรือที่ผ่านมายังดูไม่ออก...สงสัยต้องให้พี่ภูเค้ามายืนยันสถานภาพชัด ๆ อีกสักที
แอบกลัวใจพี่ดินยังไงก็ไม่รู้...เค้ามีความรู้สึกว่า "เหมือนลึก ๆ แล้ว...พี่ดินยังไม่ได้รักพี่ภู"
หรือพี่ดินรักพี่ภูแล้ว...แต่ยังไม่รู้ใจตัวเองกันแน่...แอบมึน แอบงง...อ่านไปลุ้นไปหัวใจจะวาย
พี่ดินก็ยังฮา...พี่แก๊กก็ยังกวนเหมือนเดิม...แต่ความรู้สึกเค้าที่ได้อ่าน...มันออกแนวอึดอัดยังไงก็ไม่รู้เหมือนกันอ่ะ
อาจจะเป็นเพราะ...บางทีพี่ดินก็เหมือนจะมีใจให้พี่ภู จนทำให้คนอ่านมีความหวัง...แต่ไหง๋...ไป ๆ มา ๆ ก็มาบอกว่าตัวเองไม่ได้รู้สึกอะไร
นี่จะต้องให้คนอ่านลุ้นจนวินาทีสุดท้ายเลยใช่ป่ะพี่ดิน...เฮ้ออออออออออ ออออออออ...อย่าให้ต้องลุ้นมานักเลยนะพี่ดิน คนแก่แล้ว หัวใจจะวาย 55555555555+
ฝากถามไรท์เตอร์หน่อยนะฮะ...เค้าอยากจะรู้อ่ะ...ว่าตอนนี้พี่ดินรักพี่ภูบ้างหรือยัง...หรือเพราะแค่ความผูกพันธ์ที่พี่ดินมีให้พี่ภูเท่านั้น
ไม่รู้สิ...ถ้าเค้าเป็นพี่ภูนะ...ก็ไม่แปลกแหล่ะที่จะหึงจะหวงพี่ดิน...ก็มันไม่ชัดเจนในความรู้สึกสักเท่าไหร่เลย...แม้บางทีพี่ดินจะมาอ้อนบ้าง
มาให้ความหวังบ้าง...แต่บางทีก็เหมือนไม่ได้คิดอะไรเลยอ่ะ...มันเหมือนกับว่า ที่ผ่านมาเรื่องความสัมพันธ์ เป็นเพราะพี่ภูไปบังคับพี่ดิน
และเพราะพี่ดินพลาดไปแล้ว ก็เลยปล่อยเลยตามเลยมาแบบนี้...ไหนจะเรื่องที่เป็นแฟนกันอีก...
เอิ่มมมมมมมมมมมมม...นี่ตูคิดมากเกินไปหรือเปล่าหว่า????...แต่อ่านตอนนี้จบแล้ว มันชวนให้คิดจริงอะไรจริงนี่ฮะ...งุงิงุงิ~*
-
อืมมมมม เป็นไอเขินตายห่าว่ะ มาส่งกันถึงหน้าห้องแถมยัง..... เหอๆๆๆ :o8:
หญิงเอมนี่ท่าจะแรงไม่เบาจริงๆแหะ ก้านช่างพูดได้ตรงใจจริงๆ หึหึหึ~ o3
อ่าาา กลัวๆต๋องเหมือนกันนะ ดูจะเป็นพวกรักแรง เกลียดแรง ไม่สนใครด้วย..... :serius2:
ปล.ไอยังไม่ได้โอนเลยอ่ะ พรุ่งนี้ก็เงินเดือนออกแล๊ะ รอแป๊ปนะจ๊ะ ^^
-
"ชะชีก้อเหมือน AIS แรงชัดทั่วไทย" :m20:
“ฝากแฟนผมด้วย ช่วยดูแลน้องเค้าที หากน้องทำตัวไม่ดี พี่อย่าเพิ่งใจร้อน แฟนผมคนนี้ยังเด็กค่อนข้างขี้งอน” :m20:
โอ้ย ขำจนวิดหลุด
-
หมั่นไส้ ยัยเอมอ่ะ :beat: :beat:
^ฝากด้วย :beat:
เคืองนายภู ปล่อยให้เกาะเป็นเถาวัลย์
แถมย้อนระลึกชาติไม่เลิก :m16:
-
ดูท่าสาวเอม จะเป็นพวกชะนีแรดแรง เหมือนคลื่นโทรศัพท์ แต่อาจเป็นเพื่อนที่พอใช้ละ (มั้ง)
เรื่องน้ำท่วม ท่วมครับ แต่เห็นว่าลดแล้ว พอที่จะเดินออกไปซื้ออาหารเข้ามากินได้บ้างแล้วแล้วทางบ้านคุณเซคิละครับเป็นไงบ้าง
เซ สบายดีค่ะ ขอบคุณนะคะ บ้านเซน้ำไม่ท่วม บ้านเซอยู่บนควนค่ะ :laugh:
-
:z13:ชะนีไทย เหมือน เอไอเอส ฮ่าๆๆๆๆ แรงทั่วไทย
ชอบดิน จิ้มน้องก้าน สะท้านไปถึงชะนีเอม
-
^
^
^
:z13:
มาจิ้มกระเทยคนนี้คะ ชอบพี่ดินไม่ได้คะ พี่ดินเป็นของพี่ภูแล้ว :z6:
-
^
^
^
^
:beat: ข่าวว่า สมองตัน คิดเรื่องไม่ออกเหรอเจ้ เคาะสมองให้ ฮ่าๆ :z6:
ปล. ก็ไปหาแรงบันดาลใจ ดิ น่าสงสารจิงๆ ชะนีนางนี้ สมองก้อตัน ยังเกิดมาเตี้ยตัน ฮ่าๆๆๆ
-
น้องเอมนี้โดนนะนี้... เซ็กซี่บอดี้การ์ดของนักเลงดินตัวจริงเลยใช่ม่ะ
-
สรุป ชะนีเอมไม่เป็นภัยใช่มั๊ยค่ะ
อ่านแล้วก็ยังงงๆ สรุปชีมาดีชิมิ๊ค่ะ
ไม่รุคิดไปเองป่าว เหมือนต๋องจะ หวังผลอะไรหรือเปล่า พี่ดินระวังตัวนะ อย่ากินอะไรที่รับมาจากต๋องละ ไว้ใจไม่ได้ สังหรณ์ใจไงไม่รุ
ปล. พี่ดินขา นี่แค่สอบเข้าพี่ดินยังเกือบตาย ถ้าติดแล้วรับรองค่ะ นรกรออยู่ (มาม๊ะ เราลงมาอยู่นรกขุมเดียวกัน ขุมที่เรียกว่าcalculus :m15:)
-
:a5: :a5: :a5: :a5:
-
ชอบก้านอ่ะ ก้านก้อเอไอเอสนะ แรงชัดทั่วไทยเหมือนกัน ฮ่าๆๆๆ
:เฮ้อ:หนักใจแทนพี่ภู นายต๋องเค้ามา(อีกแล้ว)
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
-
:serius2: ต๋องเพื่อนจริง ๆ นะของพี่ดินมาซีย่ำปึกกับพี่ดินอย่างนี้อีกแล้ว
หากหมีภูรู้จะเป็นอย่างไรหนอ o18
-
รอตอนต่อไป :z2: :z2:
-
^^
-
พี่ดินไม่ได้หึงเลยครับ แต่เค้าเรียกว่า...... :m14:
อีกคู่หาทางเลี่ยงพี่ดิน คิดว่าจะพ้นเหรอ.....
+1 ให้เซกิและเป็นกำลังใจให้ TRomance นะครับ
-
:L2:
-
รักนักเลงใหญ่.. :L1:
-
เอมแรงชัดทั่ว ม. เลย
แรงๆ อย่างนี้เด๋วโดน เด๋วโดน
-
พี่ดิน เดี่ยวพี่ภู มาเจออะ
-
อืม เอมน่าหงุดหงิดจริงๆ นั่นแหละ
ตอนนี้ชอบก้านอ่ะ พูดได้โดนใจจริงๆ
-
ขอให้พี่ดินกับก้านสอบได้ ยกเว้นเอม 5555
เอมแอบแรงนะคะเนี่ย
-
น้องเอม น่าจะมาเป็นผู้ช่วย และเพื่อนชะนีที่ดีได้อีกคนรึเปล่า...ขอให้เป็นอย่างนั้น
ส่วนต๋อง...เฮ้ออออ พี่ดินเอ๊ยยยย ถ้าไอ้เสาไฟฟ้ามันรู้ว่าไปเดินเฉิดฉายจ่ายตลาดด้วยกันนี่นะ
ไม่อยากจะคิดเลยพี่ดิน พี่ดินโดนตอกเสาเข็มทั้งคืนแน่ๆ อะ :o8:
-
เอมไม่น่ากลัวเท่าต๋องนะ...ชีแรง แต่มาตรง ๆ 555! อาจจะกัดกับก้านบ่อยหน่อย...แต่น่าจะเป็นเพื่อนที่ดีกันได้ :กอด1:
แต่กับต๋องนี่สิ...คิดไม่ซื่อชัวร์ พี่ดินก็ท่าทางจะตัดเพื่อนคนนี้ไม่ขาด มีหวังเสาไฟฟ้าต้องตามหึงกันเหนื่อยล่ะ o18
-
สรุป...ยายเอมตั้งใจเข้ามาป่วนใช่ไหมเนี่ย....
ขนาดรู้ว่าความหวังมีแค่ 0 ก็ยังอุส่าห์นิ....
คงกะเอามันส์เจ็บ ๆ คัน ๆ เท่านั้น....... :laugh:
จะว่าไป...ต๋องเป็นจุดอ่อนของพี่ดินนะ....
ตาพี่ภูต้องหนักแน่นให้มากหน่อย....เดี๋ยวนักเลงใหญ่ของขึ้นอีก...
น้องก้าน กะ ตาพี่แก็ก...ชอบอ่ะ...มีสีสันแบบฮา ๆ ตลอดเลย :m20:
:pig4: คนแต่ง + คนโพส :pig4: :L2:
-
น้องเอมว่าแรงชัดทั่วไทย เป็น AIS
น้องก้านกะคงเป็นดาวเทียมไทยคมละครับ
ครอบคลุมภาคพื้นเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ทั้งหมดเลย
+5555555555
ต๋องนี่คลื่นใต้น้ำนะครับ
ผมว่า
แต่ระวังตอใต้น้ำนะต๋อง
เดี๋ยวคอหักไม่รู้ตัว
-
พี่ดินมีหึง
-
เอมแรงดี น่าจะเป็นเพื่อนที่ดีนะ ถ้าไม่มีอะไรแอบแฝง
พี่ดินหึงก็ยอมรับไปเหอะ แหมๆ
-
เอมนี่ยังไงน้า แกล้งดินเล่นหรือเอาจริงเนี่ย
-
กริ๊ดดดดดดไอ้เสาไฟฟ้า แมร่งได้เป็นโรค หึงลิซึ่ม แน่
พี่ดินน่ารักจะตายแถมเรียนโยธาด้วย มีแต่ผู้ชายทั้งนั้นนนน
:o12:
-
รู้สึกดีที่มีน้องก้านอยู่ข้างๆพี่ดิน...จะได้ช่วยเหลือพี่ดินได้..
-
ต๋องต้องรักดินแน่นอน
-
แรงได้อีกนะคุณชีเนี่ยะ พี่สาวก็ออกจะเรียบร้อย(รึป่าว?)แท้ๆ = =
-
เหอะๆ ทั้งเอมทั้งต๋องเลย งานจะเข้าสองเด้งป่าวเนี่ย
แต่ส่วนตัวไม่ค่อยห่วงเรื่องเอมอ่ะ เพราะพี่ภูไม่เล่นด้วยแน่ๆ
แต่ต๋องนี่ดิ หนักใจสุดๆหล่ะ กลัวใจจริงๆ
-
คุณน้องเอม ท่าจะแรงอยู่นะเนี่ย
-
เอม น้องพี่ออยเลขา อืม~~~~!!
แต่คุณน้องนี่แร๊ง!! แต่ดูท่าทีเหมือนจะแรงแบบฝ่ายดีนะ คุคุ
-
พี่ดิน ระวังจางานเข้าเน้อ กิกิ :laugh:
-
เวลาของต๋องยังหยุดอยู่เมื่อเจ็ดปีก่อน แต่เวลาของพี่ดินเค้าเดินไปข้างหน้าพร้อมกับพี่ภูแล้ว
เฮ้อ :เฮ้อ:ไม่รู้ต๋องจะยอมรับได้แค่ไหนกันนะ
-
ต้องมาดูกัน ว่าระหว่าง น้องเอม กับ น้องก้าน
ใครมันจะแรงชัดทั่วไทยกว่ากันเนอะ :laugh:
-
น้องเอมเธอแรงจริงๆแต่ไม่น่าห่วง พี่ภูชอบผู้ชาย
แต่ต๋องนี่สิ ออกไปด้วยกันแบบนี้ถ้าพี่ภูรู้ได้มีเรื่องอีก
-
ชะนีเอม หล่อนแรงส์จริงๆ ส่วนก้านสุดยอดมาก o13
-
รักกันให้มั่นนะคะ
-
กอดไรท์เตอร์ :กอด1:
รออ่านตอนต่อไป :a11:
-
ท่าทางน้องเอมนี่คงไม่ได้มาแบบนางร้ายในละครหรอก
ใช่มั้ย? o18
-
ก้านแรงได้ใจจริง o13
พี่ดินยังคงความซื่อเอาไว้เหมือนเดิม
ต๋องคงจะไม่ทำให้พี่ดินกับพี่ภูทะเลาะกันอีกนะ :angry2:
-
มีหึงด้วย แต่ไม่ยอมรับ
น่ารักเสียจริงพี่ดิน
คุณก้านก็แรงได้ใจ
ใจจ้า :pig4:
-
เอิ่ม...น้องก้านนี่....เป็นอะไรกับเอมมากป้ะเนี่ย ดูจิกกัดเอมจัง
เอมนี่ก็แร๊งแรงเนาะ ผู้หญิงอะไรเนี่ย ขยันพูดให้พี่ดินเค้าคิดมากจริงๆ เลย
(แค่คิดมากเฉยๆ ยังไม่ถึงขั้นหึงเนาะพี่ดินเนาะ..อิอิ)
แต่ถ้าพี่ดินไปเรียนมหาลัยเมื่อไหร่ พี่ภูคงจะเครียดน่าดู
เพราะดูๆ แล้วนักเลงคนนี้เค้าจะเสน่ห์แรงไม่เบา
รอตอนต่อไปดีกว่า... :z2:
-
พระศุกร์เข้าพระเสาร์แทรกสิน่ะทั้งต๋อง เอม เห้อ
-
ฮ่าๆ
พี่ดินขี้งอน
น่าจับตีก้นมากเลยเนาะพี่ภูเนาะ
โฮะๆ
-
แม้...น้องพี่ออยนี่เอง นึกว่าชะนีที่ไหนซะอีก o18
ยังไงมาต่อเร็วๆนะคะ เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ
-
ชอบก้านกับแก๊กมาก น่าจะเอาไปเขียนต่ออีกเรื่องนะครับ
-
อยากมาสอบถามค่ะ คือเรื่องพี่ดิน เหลืออีกประมาณ 10 ตอนก็จะจบแล้ว ทางคนเขียนเลยแบบใจหาย
ขอลงวันเว้นวัน เพื่อยืดเวลาออกไปสักหน่อย ไม่ทราบว่าทุกคนเห็นว่างัยกันบ้าง
:pig4: :pig4:
-
พี่ดินแค่คิดเยอะแยะไปหน่อยเดียวเองเนาะ
ไม่หึงเลยแม้แต่นิดเดียว :jul3:
-
เชอะ ไม่ชอบต๋องจริงๆเลย
ออกไปห่างๆพี่ดินนะ!!!!!!!!!
-
คุณพระ
อิฉันตามไม่ทันเลย
นังชะนีนี่
ชอบก้านจังเลยยยย
ได้ใจเจ้มาก
-
ตกลงว่าเอม มิได้มาร้ายใช่มั๊ย น้องก้านนี่ปากคอเราะร้าย
แล้วน้องก้าน ยังทำตัวน่าสงสัยอีกด้วย จัดไปนะพี่ดิน คาดคั้นนน :laugh:
พี่ภูก็เปิดเผยตลอด ดีดี ต้องอย่างงี้ซี่ ฮี่ๆๆๆ
บวกหนึ่งค่าาา เลิฟๆพี่ดิน และำไรท์เตอร์ :L2:
-
เลยไป10 กว่าตอนแล้ว :sad4: ยังอยู่ที่25 เลย
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ระวังนะพี่ดิน
-
อ๊ายยยย
ต๋องน่ะ คิดไรกะตัวเอง ตัวเองไม่รู้หรอ พี่ดิ๊นนนน
แบบนี้ ชักจะรุกหนังนะฮะ
ต้องจัดการให้กระจ่างนะ เดี๋ยวลุงที่บ้านเค้าจะกริ้วอีก^^
-
o22 เห็นแววมาม่ามาแต่ไกล :laugh:
-
ง่า...พี่ดินอ่ะ
ทำไมพออยู่กับต๋องแล้วต้องเอาแต่ใจ
อยากให้ทำแบบนี้กับพี่ภูคนเดียวนะ
ถ้าพี่ภูมารู้จะเป็นงัยเนี้ย
แฟนเราชอบให้คนอื่นมาตามใจ เฮ้อ...
:เฮ้อ:
เรื่องเอมเหมือนจะว่าจะไม่มีอะไร
กะแค่อดีตคนเคยรักของพี่ภู
แต่เรื่องต๋องนี้ดูท่าทางจะไม่จบง่ายๆ
ถึงพี่ภูจะเคยรับปากว่าจะเชื่อใจ
แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะไม่หึง ไม่รู้สึกอะไรนะพี่ดิน
:m17:
เห็นด้วยกับเม้นนี้มากๆ พี่ภูคงไม่สบายใจแน่ๆ
สงสัยอีกอย่าง ทำไมก้านถึงดูเหมือนไม่ค่อยชอบเอม
หรือคิดว่าเอมจะมาจีบแปะ (แอบหึงรึป่าวน๊า)
-
ต๋องคิดอะไรกับพี่ดินอยู่หรือป่าว :m28:
-
อ่านทันจนได้ :mc4:
ต๋องคงแอบชอบพี่ดินแหงเลย
เห็นแววปัญหามาลิบๆ ละ :เฮ้อ:
-
พี่ดินกะลังจะเจอเรื่องวุ่น ซะแร้ว
อ๊ายยยยยย แล้วตุ๊ดส์ AIS อย่างอิชั้นชั้นล่ะ ต้องทำยังไง
ถึงจะช่วยได้ กรี๊ดดดดดดดดดดดดส์
-
ไรกันเนี่ย :เฮ้อ:
-
อ๊ากกกกกกกก พี่ดินน่ารัก :กอด1:
อยากตกหลุมดินเหมือนกันค่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :-[ :o8:
-
โอ้ว ชะนีเอม หล่อนแร๊งงงงงงมากกค่า
น้องก้านก็ใช่ย่อย โฮ่ะๆๆ
เรื่องต๋องนี่ยังไม่จบใช่ไหม ระวังด้วยน๊าพี่ดิน
-
-0- อีกแค่10ตอนก็จะจบแล้วเหรอคะ
พี่ทีอาร์ไม่สนใจยืดเรื่องออกไปอีกนิดเหรอคะ อิอิ
ส่วนเรื่องจะลงตนละวันหรือวันเว้นวันกะตามสะดวกเลยค่า
เพราะงัยกะรออ่านตลอด
แต่แบบใจหายอ่าที่บอกว่าใกล้จะจบ
ยังรู้สึกเหมือนพึ่งอ่านเรื่องนี้มาได้แปปเดียว
แล้วกะยังอยากอ่านต่อไปเรื่อยๆๆๆ
หลงพี่ดินกะพี่ภูมากมาย
:กอด1:
ปล.ว่าแต่คืนนี้จะมาไหมคะ ><"
-
เกือบไปแล้วนู๋เอมจ๋า
เกือบด่าไปแล้ว
แต่ก้านแรงจริงอะไรจริง
ไม่ต้องถึงพี่ดินเลยงานนี้
-
โฮกกพี่ดินนนน ทำอารายยยยยย :-[ เขิลแทน
คุณน้องเอม แรงนะคะ แต่ก้านก็แรงพอกัน 55555
ต๋องมาอีกแล้วอ่ะ TT___TT จะมีปัญหากันอีกไม๊เนี่ย
-
อืม เรื่องอัพวันเว้นวันเนี่ย เจ้อยากบอกว่าเจ้อยากอ่านทุกวันอ่ะคุณน้องขา
แต่ถ้าไรเตอร์กะผู้โพสเห็นสมควรยังไงเจ้ก็จะรอค่ะ เอาตามแต่สะดวกนะคะ
ขอบคุณไรเตอร์และผู้โพสมากมาย ตั้งแต่เริ่มต้นจนใกล้จะจบแล้ว
ยังคงความต่อเนื่องสม่ำเสมอทุกอย่าง ขอบคุณค่ะ
-
ทันแล้วค่ะ 3วัน3คืนเลยกว่าจะมัน
สนุกมากกเลยค่ะ
รอตอนต่อไปอยู่นะค่ะ
-
ต๋องยังเป็นมารผจญต่อไป
อยากเห็นคู่พี่แก๊กกับน้องก้านบ้างค่ะ
ว่าแต่น้องก้านเนี่ย ปากแรงส์ได้ใจจริงๆ ผู้ชายที่ไหนว่า
ผู้หญิงได้ขนาดนั้น แบบนี้ต้องเป็นเคะสิคะ
-
ชอบพี่ดิน อีกไม่กี่ตอนจะจบแล้วหรอ
แต่งตอนเพิเศษเพิ่มอีกเยอะได้ไหมจ้ะ
เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์จ้ะ
-
:serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
-
:m31: :m31: :m31: :m31:
โฮกกกกกกกกกกกกกก ทำไมจบไวจังเลยคะ
อย่างงี้ ถ้าจบคิดถึงพี่ดินตายพอดี
ทุกวันนี้ เปิดคอมมาไม่ทำอะไร เข้าเล้ามารอพี่ดินทุกทีค่ะ
อย่าว่าแต่คนเขียนใจหายเลยค่ะ คนอ่านก็ใจหายวาบๆวูบๆเหมือนกันค่ะ :m15:
วันเว้นวันไม่ว่ากันค่ะ ยืดได้ก็ยิ่งดีจ้ะ o18
อยากให้จบช้าๆ เดี๋ยวจบไปแล้ว กลัวคนอ่านและแม่ยกพี่ดินแถวนี้จะลงแดงเพราะคิดถึงพี่ดินน่ะค่ะ :m20:
-
:z2:
-
เอมเหมือนไม้มาแทงใจจึกๆ ให้พอเจ็บปวดเลย
แต่ดูท่าจะเป็นเพื่อนกันได้ เพราะดูเข้าใจอะไรง่ายดี (?)
ส่วนต๋อง เพื่อนก็เพื่อนนะจ๊ะ ไม่งั้นแจก :z6:
-
ทำไมจบเร็วจังเลยอ่ะ เพิ่มได้ป่ะ(แอบมีต่อร่องเล็กน้อย) แหะ แหะ
ลงวันเว้นวันจะทำให้เค้าขาดใจตายได้นะ คิดว่าสงสารคนอ่านหน่อยเถอะ
อยากอ่านพี่แก๊กกะน้องก้านด้วยอ่ะ ท่าทางคู่นี้ก้อน่ารักไม่แพ้กัน
-
มาดันๆ
:really2:
-
พี่ิดินมีหลายด่านให้พี่ภูต้องฝ่าฟันเหลือเกิน
แต่จะว่าไปพอกัน น้องเอมนี่ยังไงเนี้ย เป็นนางฟ้าแน่นะ ไม่ใช่แม่มดนะ :m31:
ไรเตอร์ขยันอัพจัง พี่ดินน่ารักกก หึงก็บอกว่าหึงไปเลยซิ :m16:
ของของเรานี่ จะกลัวไปใย หึงได้ หวงได้อยู่แล้ววว :angry2:
-
อยากให้พี่ภูมาเห็นจริง ๆ...ง้อยาวล่ะทีนี้ :z1:
-
รู้สึกก้านจะแรงส์ชัดกว่าทุกสิ่งอย่างนะ ..... ตกลงอาเสี่ยจีบหนูก้านติดแระช่ายมิ :impress3:
พี่ดินเสน่ห์แรงไปป่าววววว :serius2:
ต๋องน่าจะมีคู่นะชีวิตจะได้ดีขึ้นเหมือนดีแทค (ก็เห็นมีเอไอเอสแล้ว) :z1:
-
ทำงานอย่างไม่เป็นสุขกันเลยทีเดียว อยากอ่านพี่ดินใจจะขาด
แต่ก้อนะคนเยอะขนาดนั้นถ้าอ่านแล้วมียิ้มออกมา เค้าต้องว่าบ้าแน่แน่
ต้องเก็บไว้มาอ่านที่ทำงาน หายอยากไปเลย 3 ตอนรวด
พี่ดินจะน่ารักไปไหนเนี่ย ซื่อๆๆ ตรงๆๆ แบบนี้แหละมัดใจพี่ภูอยู่หมัด
สรุปน้องเอมนี่แค่ออกมาก่อกวนให้พี่ดินเราหงุดหงิดนิดหน่อยใช่ปะค่ะ
คงไม่ได้อยู่แบบถาวรตลอดไป แต่ว่าต๋องนี่สิปัญหาใหญ่แน่แน่
-
มาตอบช้าป่าวหว่า .. จะบอกว่าอัพวันเว้นวันก็ได้ค่ะเพื่อความใจหายน้อยลงของคนเขียน
ตะว่า ..พี่(มั้ง) อ่านทุกวันจนติดเป็นนิสัยแล้วนี่ดิ ทำไงดีอ่ะ
.. แล้วเรื่องพี่ดินรวมเล่มเหอะค่ะจองชุดนึงเลย จะฮาไปไหน เอาไว้อ่านแก้เครียดได้
-
มารอพี่ดิน*นายเสาไฟฟ้า
น้องก้าน*พี่แก๊ก :z2:
-
รอด้วย ...
-
เอมแรงได้ใจจริงๆ
แต่ดีนะที่ดูเหมือนว่าจะไม่ได้จริงจังจะแย่งอะไร
ไม่งั้นได้เป็นคู่แข่งสูสีกับพี่ดินแหงๆ :serius2:
คู่แปะกับน้องก้านก็ดูจะค่อยๆพัฒนาไปเรื่อยๆนะ มีการดักรับซะด้วย :o8:
รอตอนต่อไปนะคะ
-
ตอนที่ 37
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line19/kuma2.gif)(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line19/k_01.gif)
[คุณกำลังทำให้ผู้ชายคนหนึ่งเป็นเกย์]
[อย่าฉวยโอกาสเพราะความจิตใจดีของคนๆหนึ่งเพื่อตอบสนองความเห็นแก่ตัวของตัวเองสิ]
[คุณเป็นเกย์ แต่ดินไม่ใช่ เค้าเป็นผู้ชาย คุณแน่ใจได้ยังไงว่าเค้าเต็มใจเดินไปบนเส้นทางของคุณเพราะความเต็มใจ ไม่ใช่คล้อยตาม]
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line19/kuma2.gif)(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line19/k_01.gif)
นี่สินะ...ที่เค้าเรียกกันว่า “หายนะ” มันจะพัดเข้ามาโดยไม่มีลางบอกเหตุล่วงหน้าใช้ช่วงเวลาแห่งความสุขและไม่ทันจะตั้งตัวค่อยๆคืบคลานเข้ามา
ความรุนแรงของมันถึงขั้นทำให้คนๆหนึ่งตายได้ทั้งๆที่ยังหายใจเลยทีเดียว
ทุกๆอย่างกำลังจะไปได้สวย จริงๆนะ ผมเคยมั่นใจไว้ว่าอย่างนั้น
ทุกอย่าง กำลังเข้าที่เข้าทาง ไอ้เปี๊ยกกำลังจะเข้ามหาลัย เราสองคนกำลังพัฒนาความสัมพันธ์ไปในทิศทางทีดี ถึงแม้ว่าไอ้เปี๊ยกจะยังคงเส้นคงวาเรื่องความห่ามความแมนและแสนจะไร้เดียงสา แค่ไหนแต่เค้าก็ยังเข้าใจว่าความสัมพันธ์ของเราไม่เหมือนความสัมพันธ์ ระหว่างเพื่อน
มันคือ “แฟน” “คนรัก” และสุดท้ายเราสองคนจะกลายเป็นคู่ชีวิต
คนที่เคยได้อะไรแล้วต้องได้มาตลอดในชีวิตโดยไม่ต้องดิ้นรนอะไรอย่างผม ต้องมากลายเป็นผู้ชายที่มีความอดทนระดับเทพ เพียงเพราะไปหลงรักเด็กผู้ชายคนหนึ่ง ซึ่งเค้าเองก็ไม่รู้เลยว่าในโลกนี้มันมีความรักระหว่างผู้ชายและผู้ชาย
ส่วนความสัมพันธ์ทางกายที่เรามีด้วยกันนั้น ไม่ใช่ความสัมพันธ์ที่ใครๆก็ทำกัน ถ้าความสัมพันธ์นั้นไม่มีรักมาข้องเกี่ยว
แต่นั่น....มันอาจจะเป็นความเข้าใจของผมแค่ฝ่ายเดียว ผมรู้สึกของผมคนเดียวว่าดินอาจจะรู้สึกรักผมขึ้นมาบ้าง ถึงแม้คำว่า “รัก” จะไม่เคยหลุดออกมาจากปากนักเลงใหญ่เลยสักครั้งก็ตาม
ผมเข้าข้างตัวเองโดยเอาการกระทำมาเป็นการตัดสินโดยตลอดเลย ลืมนึกไปเลยว่ามันอาจจะไม่ได้ออกมาจากใจแต่อาจจะเป็นไปเพราะคล้อยตาม
[ความสัมพันธ์ทางกายใครๆก็รู้ว่าเป็นไปตามธรรมชาติ ไม่งั้นพวกโจรชั่วทั้งหลายมันจะข่มขืนคนอื่นสำเร็จได้อย่างไร ถ้าธรรมชาติของร่างกายไม่ตอบสนองตามน่ะ]
[ให้ดินได้ตัดสินใจอะไรตามความรู้สึกจริงๆจากใจบ้างเถอะ ไม่ใช่เพราะคุณยัดเยียดให้เหมือนทุกครั้ง]
มันคือความจริงทุกอย่าง ที่ผ่านมาผมเป็นฝ่ายเสนอแล้วดินเองก็เป็นฝ่ายสนองมาตลอด โดยที่เค้าไม่มีโอกาสปฏิเสธอะไรเลย
[ดินกับคุณแตกต่างกันมากเกินไป มันยากที่จะเข้ากันได้ คุณปล่อยให้เค้าไปตามทางของเค้าได้มั้ย อย่าเอาความเห็นแก่ตัวมาผูกมัดเค้าไว้เลยนะ]
ความจริงข้อนี้ผมอยากจะเถียงออกไป ผมเสือกรวยเป็นเจ้าของกิจการรายใหญ่ของประเทศแล้วมันยังไง ผมเลือกเกิดไม่ได้นี่ ดินเองถึงจะเกิดมาในสังคมแบบนั้นก็เพราะเค้าเลือกเกิดไม่ได้ แต่คนเราเลือกที่จะรักใครสักคนได้
เพียงสิ่งเดียวที่ผมไม่มั่นใจ คือ ดินจะรักผมเหมือนที่ผมรักเค้าหรือเปล่าก็เท่านั้น
ผมไม่รู้อะไรเลยจริงๆ
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line19/kuma2.gif)(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line19/k_01.gif)
ไม่รู้เลยว่าประตูได้รับการเคาะเป็นจังหวะขออนุญาตตั้งแต่เมื่อไหร่ ไม่รู้แม้กระทั่งว่าคุณออยรายงานว่ามีคนขอเข้าพบตั้งแต่ตอนไหน บางทีคุณออยอาจจะไม่ได้รายงานผมเลยก็ได้ เพราะคนที่ทะเล่อทะล่าเข้ามาในห้องท่านประธานใหญ่โดยไม่จำเป็นต้องขออนุญาต มีอยู่คนเดียว และมันคือ
“เฮ้ยยยย ไอ้คุณภูไหนน้องเอมอะไรนั่นของมึงบอกว่า แอบชอบมึง มึงเป็นรักแรกของน้องเค้าไงวะ แล้วไอ้ที่โทรหาน้องก้านคอของกูทุกวันหมายความว่าไง”
“น้องก้านของมึง”
ถึงจะสะดุดหู แต่สมองมันกลวงเกินกว่าจะประมวลผลอะไรแล้วตอนนี้
“แหะ แหะ ไม่ใช่ว่ะกูแค่เผลอไปเท่านั้นแหละ กดผ่านนะข้อนี้ถือว่ามึงไม่ได้ยิน”
“เออ”
ถึงได้ยินผมก็คิดตามไม่ได้หรอก ตอนนี้สมองผมว่างเปล่าเกินจะรับรู้อะไรเข้ามาอีกแล้ว
“เฮ้ยภู มึงเป็นอะไรวะ”
“เป็นประธานบริษัท”
“เหยดดดดดดดดดดด ทำหน้าเหมือนคนมีแต่ร่างกายแต่ไร้ลมหายใจแบบนี้ยังมีหน้าจะมาฮาใส่กูอีกนะ บอกมาว่ามึงเป็นอะไร”
ไม่รู้จะเรียกว่าไอ้แก๊กอาศัยช่วงชุลมุนได้มั้ย แต่เอาเป็นว่าตอนนี้มันกล้าที่จะกระชากคอเสื้อผมขึ้นมาถามว่าผมเป็นอะไร ทั้งๆที่ผมกำลังใช้โต๊ะทำงานรองรับครึ่งตัวบนที่ไร้เรี่ยวแรงจะทำอะไร แม้กระทั่งจะใช้ต่อต้านไอ้เพื่อนสันดานนี่ผมยังไม่มีเลย
“กูไม่ได้เป็นอะไร”
“มึงโกหก”
“งั้นกูตอบใหม่กูได้ กูไม่รู้ว่ากูเป็นอะไรว่ะ”
“งั้นกูบอกให้ก็ได้ สภาพมึงตอนนี้เหมือนคนกำลังจะตาย”
“เหรอวะ”
สภาพผมมันฟ้องขนาดนั้นเลยเหรอ ไม่รู้สิผมแค่รู้สึกเหนื่อยขึ้นมาเฉยๆแค่ไม่มีแรง ไม่มีกะจิตกะใจจะทำอะไรก็แค่นั้น
“เออสิ เมื่อเช้ามึงยังอารมณ์ดีอยู่เลยไม่ใช่เหรอ”
“มันเป็นอดีตไปแล้วว่ะ”
“อะไรเป็นอดีตไปแล้ววะ”
“เมื่อเช้า”
“มึงอาการหนักมากแล้วภู กูว่านะ มึงต้องได้รับการบำบัด มึงเป็นอะไร อย่าตอบกูว่าเป็นเจ้าของบริษัทอีกนะสัด กูซัดทั้งๆที่มึงสู้กูไม่ได้แน่ๆกูถนัดอยู่แล้วนะ ทำร้ายคนที่อ่อนแอกว่าน่ะ”
“แก๊กคืนนี้มึงว่างมั้ย”
ผมแกล้งเปลี่ยนเรื่อง ไม่ได้สนใจมันหรอกว่าจะปรับอารมณ์ตามผมทันมั้ย ไม่ยากเกินกำลังไอ้แก๊กอยู่แล้วผมรู้
“กูว่างตลอดเวลาอยู่แล้วมีอะไรป่าววะ”
“กินเหล้ากัน”
“เฮ้ยยย”
“มีปัญหาอะไร”
“ก็กินเหล้าทีไร มีปัญหาตามมาทุกที”
“ครั้งนี้ไม่มีหรอก”
“แล้วมึงไม่ต้องไปรับน้องดินเหรอวะ”
“เดี๋ยวให้ใครไปรับก็ได้”
“เดี๋ยวเมียมึงก็โวยวายหรอก น้องดินแข้งหนักนะเว้ย ถ้าเค้าโทรตามจะทำไง”
“เค้าไม่โทรตามหรอก”
ที่ผ่านมาเค้าไม่เคยเข้าหาก่อนเลยสักครั้ง ไม่เคยโทรหาอย่าว่าแต่โทรตามเลย ไม่เคยเซ้าซี้ว่าอยู่ไหน ไม่เคยเช็ค ไม่เคยอะไร แต่ก่อนผมเคยคิดว่าเป็นเพราะนิสัยของเค้า แต่บางทีอาจเป็นเพราะเค้าไม่ได้ใส่ใจตรงจุดๆนี้เลยก็ได้
“เออ เอาไงก็เอาตามมึงแล้วกัน เชี่ยเอ้ย กูมาเพราะมีเรื่องปรึกษาแท้ๆดันต้องมาแบกภาระปัญหามึงไว้อีก บุญบารมีเยอะจริงๆกู”
“แล้วมึงมีอะไรปรึกษากูเหรอว่ามาสิ”
“โอ้ย วันหลังแล้วกัน สภาพมึงตอนนี้ประคองตัวเองให้รอดไปจนถึงร้านเหล้าก่อนได้มั้ย มึงไหวแน่ปะเนี่ย”
“ไหวสิ กูอยู่มาถึงตอนนี้ได้ แสดงว่ากูแข็งแรงขึ้นมาระดับหนึ่งแล้วล่ะ”
ตอนแรกก็ไม่คิดจะพึ่งพาเหล้าหรอกก็รู้อยู่ว่าผลข้างเคียงหลังจากเมาแล้วร้ายแรงแค่ไหนแต่ถ้ากลับไปบ้านตอนนี้ก็ต้องเจอดิน ผมไม่รู้ว่าจะมองหน้าดินยังไง ไม่อยากจะพาตัวเองสภาพนี้ไปพบเจอเค้า ไม่อยากให้นักเลงใหญ่ต้องหงุดหงิดใจว่าผมเป็นบ้าอะไรขึ้นมาอีก วันนี้ขอเป็นคนโง่อีกสักวันเถอะนะ สิ่งที่รับรู้มามันยากเกินจะรับไหวจริงๆ
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line19/kuma2.gif)(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line19/k_01.gif)
เพราะ ไม่ได้ต้องการจะพูดคุยกับใคร จริงๆแล้วอยากสร้างโลกส่วนตัวแค่คนเดียว แต่ผมรู้ดีว่าถ้าอยู่ในสภาพนี้ต้องฟุ้งซ่านแน่ๆเลยลากไอ้แก๊กมาด้วย อย่างน้อยถึงมันจะแขวะจะด่าจะว่าอะไรผม สุดท้ายมันก็เป็นคนหิ้วปีกผมส่งถึงบ้านทุกที ร้านที่ผมเลือกเป็นร้านที่เคยผ่านไม่ใช่ร้านประจำที่เคยเข้า เสียงเพลงวัยรุ่นตามสมัยจังหวะรัวและเร็วเรียกร้องให้พวกที่เข้ามาเที่ยวออก สเต็ปกันตั้งแต่ยังไม่เมาดังเข้ามากระแทกหู เสียงลำโพงกระแทกหน้าอกดังตุบๆตั้งแต่เหล้ายังไม่ทันจะกระแทกปากเสียด้วยซ้ำ บรรยากาศโดยรอบเสียงดังเสียจนไอ้คนปากมากอย่างไอ้แก๊กสงบเงียบได้ก็แล้วกัน
“ใครเข้าฝันให้มึงเข้ามาร้านนี้วะ”
“อะไรนะ”
ผมพอจะได้ยินแต่ไม่แน่ใจว่าไอ้แก๊กถามแบบนี้มั้ย
“กูถามว่า โอ้ยยยย กูเจ็บคอแล้วไอ้ห่า BB คุยกันเถอะ”
“555555”
ประโยคหลังผมได้ยินชัดทุกคำแหละ ก็มันเล่นตะโกนกรอกหูผมซะขนาดนั้น แต่อย่างว่าผมต้องการแค่มาฆ่าเวลาไม่ได้อยากจะพูดอะไรกับใครอยู่แล้ว แปลกดีแท้คนสร้างปัญญาใหญ่ให้ไม่ใช่ดิน แต่มันก็ทำให้ผมฟุ้งซ่านได้เพียงเพราะมันเกี่ยวกับดินก็เท่านั้น
ผู้หญิงข้ามเพศพนักงานของร้านเดินเข้ามาโอบหลังผมแล้วถามออเดอร์ที่ต้องการ ไม่ใช่เพราะผมหล่อและเสน่ห์แรงอะไรหรอกแต่ที่เธอต้องโอบผมอย่างนั้นเพราะเสียงเพลงมันดังจนคุยกันไม่รู้เรื่องจริงๆ
ในเมื่อผมต้องการมากินเหล้า ผมจึงสั่งแค่เหล้ากับน้ำเปล่า แต่สุดท้ายเมื่อของที่ต้องการมาวางตรงหน้า ไอ้ห่าแก๊กมันก็มีปัญหาอีกจนได้
ป๊าบบบ!! เสียงเคาะกบาลทำลายจังหวะที่ผมแสร้งโยกสนุกไปตามเพลง
“ไอ้เชี่ยภู มึงสั่งมาแค่นี้มึงกินกะตายเลยใช่มั้ยไอ้เหี้ย”
“สัดแก๊ก มึงจะโวยวายทำไมอยากได้อะไรมึงก็สั่งเพิ่มสิ”
“น้องมิกซ์ชุดใหญ่ชุดนึงนะ มียากินกันตายมั้ยพี่เอาด้วยชุดนึงเหมือนกัน”
ทั้งๆที่มันบอกว่าตะโกนแล้วเจ็บคอ มันก็ยังอุตส่าห์ตะโกนฝ่าเสียงเพลงเกาหลีไปกวนตีนพนักงานร้านจนได้
บรรยากาศอึกทึกครึกโครม เสียงเพลงและเสียงตะโกนพูดคุยดังผ่านหู แต่ไม่มีเสียงไหนที่ทำให้รู้สึกติดใจเลยสักเสียง น่าแปลกที่รอบข้างวุ่นวายได้ขนาดนี้แต่ใจผมกลับนิ่งสงบอย่างประหลาด ไม่ฟุ้งซ่านเหมือนตอนที่นั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานคนเดียวเหมือนเมื่อตอนกลางวัน ผู้คนในร้านพูดคุยกันสนุกสนานโยกกันไปตามจังหวะเสียงเพลง ดูเหมือนคนพวกนี้มีความสุขดีไม่มีอะไรให้ต้องคิดมาก
ผมเองก็อยากเป็นเหมือนเด็กพวกนั้นบ้าง
มือตวัดสาดเหล้าออนเดอะร็อคเข้าปากตากวาดมองไปมาดูบรรยากาศสนุกสนานรอบๆเพียงเพราะไม่อยากสบตากับไอ้แก๊ก อยากให้มันอยู่ข้างๆแต่ไม่อยากตอบคำถามมัน เพราะผมเองก็ไม่รู้ว่าตัวเองกำลังเป็นบ้าอะไรเหมือนกัน รู้แต่อยู่ดีๆก็คลุ้มคลั่งขึ้นมาเพียงเพราะโทรศัพท์เพียงสายเดียวที่รับมาเมื่อช่วงกลางวัน
แรงรั้งที่กระชากข้อมือที่กำลังจะตวัดแก้วสาดเหล้าเข้าปากหยุดชะงักลง ไม่ใช่ใครที่ไหน ตัวแถมที่ผมลากมันมาด้วยให้อุ่นใจไม่ให้รู้สึกว่าตัวเองอ้างว้างอยู่คนเดียว
“ไอ้ภูกูรู้ว่ามึงมีตังค์จ่าย แต่เหล้านะไม่ใช่น้ำเปล่า เปลี่ยนจังหวะกระดกแก้วเหล้าบ้างก็ได้ มึงจะรีบแข่งกับจังหวะเพลงเกาหลีไปไหนวะสัด”
เสียง ดังไม่มีผลต่อไอ้แก๊กแล้วตอนนี้ ถ้ามองดูดีๆเหมือนผู้ชายร่างควายๆสองคนกำลังกอดและอมหูกันอยู่ ผมจะรู้สึกดีกว่านี้ถ้าไอ้คนที่นัวเนียผมอยู่ข้างๆนี่ไม่ใช่ไอ้แก๊ก แค่ผู้ชายที่เลยวัยรุ่นมาไม่เท่าไหร่อย่างผมสองคนใส่เสื้อเชิ๊ตแขนยาวกับกางเกงสแลคเข้ามาในผับที่มีแต่เด็กวัยรุ่นที่อายุไม่น่าจะเกินสิบแปดสิบเก้าก็เป็นเป้าสายตามากพอแล้ว สภาพผมสองคนไม่น่าจะมายืนกอดกันเองนักหรอก
มัน น่าจะเหมือนอาเสี่ยมาหาเด็กไปเลี้ยงซะมากกว่า ผมก็พอเห็นอยู่เหมือนกันว่ามีคนมองมาทางพวกผมสองคนบ้างแต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร เมื่อก่อนเรื่องแบบนี้ผมเจอบ่อย ลองส่งยิ้มกลับไปสิ ไม่ว่าผู้หญิงหรือผู้ชายหลังผับเลิกคืนนี้พวกเขาและเธอจะยินดีกลับไปกับผม และแยกย้ายในเช้าวันรุ่งขึ้นอย่างแน่นอน
“เฮ้ย กูถาม”
จากที่เหมือนกำลังยืนพรอดรักกันแปรเปลี่ยนเป็นสภาพผู้ชายถึกๆยืนตีกันซะแล้ว ถ้าไอ้แก๊กมันบอบบางกว่านี้อีกหน่อยออกสาวกว่านี้อีกสักนิดก็คงมองเหมือนมันจริตมารยาใส่ผมมั้งนะ แต่นี่รุกสองคนยืนพรอดรักกันชัดๆมันคงดูสยองมากกว่าน่าสนใจนะ
แต่จะว่าไปดินก็ไม่มีบุคลิกอะไรที่ออกสาวเลยสักอย่าง เค้าแค่เป็นผู้ชายที่ตัวผอมบอบบางและตัวเล็กกว่ามาตรฐานชายไทยทั่วไปก็แค่นั้น แต่ท่าทางภายนอกดูมาดแมนสมชายเวลาเดินไปไหนก็ดูจะกร่างๆเสียด้วยซ้ำ
ขนาดเวลาที่มึงบอกตัวเองว่าใจสงบ มึงก็ยังคิดถึงเค้าอยู่ดีนะภู มึงก็เห็นแก่ตัวอย่างที่โดนเขาปรามาสมาจริงๆนั่นแหละ
“โอ้ยยยยยยย ไอ้ห่าภูตบกูมาได้ มึงเล็งให้มันห่างๆบ้องหูกูหน่อยได้มั้ยสัด เดี๋ยวเวลาใครมาบอกรักกูได้ยินไม่ชัดขึ้นมาจะทำไง”
มือผมเร็วกว่าปากเสมอ มันเป็นสัญชาติญาณที่สมองสั่งให้ร่างกายมันปกป้องตัวเอง ไม่ได้ตั้งใจทำร้ายร่างกายเพื่อนที่แสนดีเลยสักนิด ใครใช้ให้ไอ้แก๊กมันหยิบก้อนน้ำแข็งมาแหย่รูหูผมล่ะ ผมมองหน้าให้มันรู้ว่าผมตบบ้องหูมันทำไม
“ก็กูตะโกนกรอกหูมึงขนาดนี้ มึงยังไม่รู้สึก ก็คิดว่าเสียงเพลงมันสั่นประสาทหูมึงจนร้อนเกินไปกูเลยช่วยเอาน้ำแข็งดับร้อนให้ ไม่สำนึกบุญคุณกูเลยนะสัด แค่ก แค่ก “
สมน้ำหน้ามัน รู้ทั้งรู้ว่าพูดคุยกันแต่ละทีแสนจะลำบาก มัน ก็ยังจะพ่นประโยคยาวๆออกมาได้เหมือนกลัวใครจะแย่งพูด วงเหล้าวงนี้มีแค่ผมกับมันสองคน ผมมากินเหล้าไม่ได้อยากจะพูดอะไรกับใครอยู่แล้ว ไอ้แก๊กมันจะทรมานคอหอยตัวเองเหมือนกลัวผมจะแย่งพูดทำไม
“เมื่อกี้มึงถามอะไรกูแล้วนะ”
เพราะมันนั่นแหละมัวแต่พล่าม ผมก็มัวแต่ฟังมันจนลืมไปแล้วจริงๆว่ามันถามว่าอะไร
“ช่างมันเถอะ กูไม่ไหวจะตะโกนแข่งกับเสียงเพลงแล้ว เจ็บคอจริงๆ”
ผม ตบบ่ามันเบาๆให้รู้ว่าเข้าใจสภาพที่มันบอกมา ตอนนี้นอกจากสะบัดแก้วเอาเหล้าเข้าปากแล้วก็เห็นจะมีแค่เสียงไอกับเสียง พล่ามของมันนี่แหละที่ดังแทรกจังหวะของเสียงเพลงออกมาให้ได้ยิน
“ภูเดี๋ยวกูมานะโทรศัพท์สั่น น้องๆพี่ให้ 500 ช่วยเป็นกุญแจปิดปากขวดเหล้าเอาไว้ก่อนที่พี่จะกลับมานะ อย่าให้ไอ้บ้านี่มันรินเหล้าเองเด็ดขาด แม่งเสียค่ามิกซ์ฟรีจริงๆ”
ไม่มีใครบ้าระห่ำเท่ากับไอ้แก๊กอีกแล้ว มันจะออกไปหาที่สงบๆรับโทรศัพท์มันยังไม่วายเรียกเด็กในร้านมาเฝ้าขวดเหล้าผมเอาไว้ อย่างกับว่ามันสั่งเด็กในร้านได้แล้วเด็กมันจะกล้าขัดใจผมอย่างนั้นแหละ แค่ผมมองตาเด็กคนนี้ก็รินเหล้าให้ผมมือสั่นแล้วมั้ย
แต่เพื่อความสบายใจของมันผมก็ต้องสับขาหลอกด้วยการพยักหน้าและโบกมือให้เป็นสัญญาณเพื่อให้มันสบายใจ (แต่มืออีกข้างกูเอานิ้วไขว้กันอยู่ว่ะแก๊ก มึงไม่ผิดแต่มึงคิดตามกูไม่ทันก็แค่นั้นเองนะเพื่อน)
ไม่ รู้ว่านานแค่ไหน แต่ผมไม่ได้สนใจอะไรเลยจริงๆ ไม่สนใจว่าฟาดเหล้าเพียวๆเข้าไปกี่แก้วแล้ว ไม่สนใจว่าตัวเองยังพูดรู้เรื่องอยู่มั้ย ไม่รู้ด้วยว่าไอ้คนที่เต้นอยู่ตรงหน้ามันออกลวดลายอยู่แค่คนเดียวหรือเต้น กันอยู่หลายคนกันแน่
รู้แต่ว่าหัวผมขยับไปข้างหน้าตามจังหวะแรงมือที่ตบลงมา
“ไอ้ภูทำไมมึงไม่รับโทรศัพท์เมียมึงวะ ไอ้ห่านี่ทำตัวมีปัญหาครอบครัวนะมึง”
“ดินโทรมาเหรอ”
ปากผมคงยิ้มออกมาตามจิตใต้สำนึก แต่ลึกๆก็รู้สึกอยากจะร้องไห้ นี่กูกำลังทำอะไรอยู่วะเนี่ย แล้วกูกำลังเป็นห่าเหวอะไร ทำเหมือนเด็กอายุสิบห้าเพิ่งมีความรักไปได้.......ไอ้ไก่อ่อนเอ้ย
“เออสิ ดินบอกว่าโทรหาแล้วมึงไม่รับ เมียมึงทำเสียงร้อนใจนะเนี่ย ไปเคลียร์กันซะ ทำไมไม่รับโทรศัพท์วะ ทะเลาะอะไรกัน”
ผมส่ายหัวสุดกำลังที่มี ไม่ได้มีอะไรกัน เอ้ยยยย....ไม่ใช่เมื่อคืนนี้เพิ่งมีไปอย่างเมามันส์เลย แล้วก็ไม่ได้ทะเลาะกันด้วย ไม่ได้ตั้งใจจะไม่รับโทรศัพท์ เพียงแต่ผมตั้งเงียบไว้ตั้งแต่ตอนนั้น
“สวัสดีครับภูตะวันครับ”
เสียงเรียกโทรศัพท์ส่งเสียงร้องด้วยเบอร์ที่ไม่คุ้นเคย
“เจ้านายดินใช่มั้ย ผมต๋องเพื่อนสนิทดินนะ”
“ครับ ว่ายังไง”
“สะดวกคุยมั้ย”
“คุยได้ มีอะไรหรือเปล่า”
“นอกจากเจ้านายแล้วคุณเป็นอะไรกับดิน”
“มันเรื่องส่วนตัวครับ คุณมีอะไรหรือเปล่า ผมตอบคำถามคุณไม่ได้จริงๆ มันเป็นเรื่องส่วนตัวระหว่างผมกับดิน ผมคิดว่าคำตอบนี้คุณหาได้จากผมมันคงไม่หนักแน่นพอที่จะได้รับจากดินหรอกใช่มั้ย”
“คุณกำลังทำให้ดินสับสน ดินเปลี่ยนไปมาก”
“ผมไม่เข้าใจ”
“คุณกำลังทำให้ผู้ชายคนหนึ่งเป็นเกย์”
“ไอ้ภู ไอ้ภูเว้ย ไอ้ห่าภู อู อู อู “
ผม ไม่ได้สะดุ้งตกใจเพราะเสียงที่ไอ้แก๊กมันตะโกนแอคโค่กรอกหูหรอกแต่ผมสะดุ้ง เพราะมือเย็นเฉียบที่มันจับน้ำแข็งมาก่อนนี้จับตัวผมแล้วเขย่าต่างหาก
“หือ ว่ายังไงนะ”
“เมียมึงบอกว่าให้โทรหาบัดเดี๋ยวนี้ขอรับ ถ้ามึงไม่โทรเมียมึงจะมาหาถึงที่”
“มึงอย่ามาอำกูเล่น ถึงจะเมาแต่กูก็ยังมีสติอยู่บ้าง”
“กูไม่ได้พูดเล่น และมึงก็รู้ว่าเมียมึงเป็นคนจริง”
“แต่ดินไม่รู้จักร้านนี้ ดินไม่เคยมา”
“เมื่อก่อนเมียมึงไม่รู้ว่ามึงอยู่ไหน แต่ตอนนี้เมียมึงรู้แล้วและเตรียมพร้อมออกมาดึงหูมึงกลับบ้านเต็มที่”
“ดินรู้ได้ไง”
“กูบอก”
“สัดเอ้ย รู้งานจริงๆนะมึง”
ถึงผมจะตาลายแต่ก็ยังมองออกว่ามันไหวไหล่ให้ผมนะ มันเป็นเพื่อนกูจริงป่าววะเนี่ย อาการแบบนี้สวามิภักดิ์ต่อเมียกูชัดๆเลยนะไอ้แก๊ก
“เฮ้ยยยยยยยยย มึงจะไปไหน ไอ้เชี่ยเกาะโต๊ะอยู่ยังเหมือนจะล้ม”
“ไปโทรหาเมีย”
“ไม่ทันแล้วไอ้ห่า”
ฉิบหายเกิดขึ้นแล้วจริงๆ ไม่รู้เลยว่าเหตุการณ์ข้างหน้านี่เรียกว่า ดั่งนรกชังหรือสวรรค์แกล้ง
แม่งเอ้ยยยยยยยย......ไอ้สัดแก๊กกกกก มึงรักกูมากจริงๆ
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line19/kuma2.gif)(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line19/k_01.gif)
สวัสดีคะ เดินทางมาถึงตอนที่ 37 แล้วนะคะ เราอยู่กับพี่ดินมาเดือนกว่าๆแล้ว เร็วจัง จะบอกว่าใกล้เข้าไปทุกทีแล้วนะคะ สำหรับเรื่องนี้ คิดๆแล้วก็ใจหาย แต่ไม่มีงานเลี้ยงไหนไม่เลิกราเนาะ เลยคิดว่าลงวันเว้นวันดีมั้ยจะได้ยืดเวลาพบเจอกันออกไปอีก จะให้ยืดเรื่องก็เดี๋ยวจะน่าเบื่อเนอะ(http://emoticon.siamha.com/swagger/1.gif)
๐ ขอบคุณทุกคนมากนะคะ
๐ ยังยินดีคนตกหลุมพี่ดินมาใหม่เหมือนเดิมนะคะ
๐ ขอบคุณ ZakuPz ที่ดูแลคำผิดให้เช่นเดิมคะ คนเขียนก็ยังผิดเสมอต้นเสมอปลายให้ได้ตรวจกันเนาะ ขอบคุณคะ
-
เข้ามาเจิมก่อนครับ
-
แปะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
+++++++++++++++
พี่ดินมาเคลียความข้องใจของภุทีสิ
ภูอาการหนักต๋องแมร่งไรวะมาปั่นภูทำไมมมมมมม
แต่ตอนนี้รับเคลียกะนักเลงใหญ่ก่อนดีกว่า
อย่าให้นักเลงใหญ่ต้องออกโลงบ่อย
5555+++
-
แล้วไงล่ะ?
ยังไงทุกอย่างมันก็ขึ้นกับพี่ดินไม่ใช่เหรอ?
แล้วมันเกี่ยวกับต๋องตรงไหน????
อย่าทำเหมือนเป็นเพื่อนที่ดี แต่พยายามสร้างความร้าวฉานเลย....
-
เอ๊ะ!
จะจบแล้วเหรอค่ะ
ยังรู้สึกว่้ารู้ตักกับพี่ดินมาไม่นานเอง
พี่ภูคิดมากกก ยังไงตอนนี้พี่ดินก็รักพี่นะ
นิสัยอย่างพี่ดิน ถ้าไม่รักไม่ชอบเอง ไม่ยอมขนาดนี้หรอก มั่นใจในตัวเองหน่อยสิ
-
ต๋องคะ หวังดีทั้งใจจริงๆ หรือต้องการอะไรจากพี่ดินคะ?
แหกลูกตาดูนิดสิคะ ว่าคนที่คุณเรียกว่าเพื่อนจะเกย์หรือไม่เกย์แต่พี่ดินเขารักพี่ภูค่ะ
รักไปแล้ว และดูท่าจะไม่เลิกรักด้วย
เพราะงั้น.....กลับไปอยู่ในที่ของคุณนะคะ
(โก้ดอินค่ะ กร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกส์)
-
อ่านตอนี้แล้วแอบน้ำตาซึม
สงสารพี่ภูอ่า
:monkeysad:
เห็นไหมดินว่าถึงพี่ภูจะพูดว่าไม่เปนรัย
ก็ไม่ได้แปรว่าไม่รู้สึกอะไรเน้อ
แล้วยังมาเจอต๋องพูดแบบนี้อีก
ต่อให้เปนคนใจแข็งมั่นคงแค่ไหน
มันก็ต้องรู้สึกผิด รู้สึกหวั่นไหวเป็นธรรมดา
แล้วต๋องนี้กะแปลกคน
ต้องการอะไรจากพี่ดินรึเปล่าคะ
พี่ดินเมื่อ7ปีก่อนกับตอนนี้มันอาจจะต่างกันก็จริง
แต่สิ่งหนึ่งที่ไม่ต่างคือพี่ดินยังเห็นต๋องเป็นเพื่อนเสมอ
แล้วต๋องละยังจะต้องการอะไรจากพี่ดินอีก
ในความเศร้าก็ยังมีความฮา
ภรรยามาตามกลับบ้านแล้วคะพี่ภู
หูยานแน่ๆทีนี้ หึหึ
ขอขอบคุณพี่แก๊กมาก
สามีภรรยาคู่นี้มีวันนี้ได้เพราะพี่แก๊กเลยนะคะเนี้ย
คารวะ1จอกเพรียวๆ อิอิ
ปล.ยืดได้เลยค่าไม่มีเบื่อ
:L2:
-
ไอ้เชรียต๋องเขาให้ได้แค่เพื่อนก็ดีถมไปแล้ว ยังจะมาสร้างงปัญหาอีก สัด
-
ไม่เอาไม่ยอม จะจบแล้วหรอ T^T
ไม่เป็นไร เดี๋ยวรอติดตามเรื่องใหม่ๆๆ อิอิ o13 :mc4:
-
:z6: :z6: :z6: :z6:อิต๋อง
พี่ภูเมียมาตามแล้ว กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกขี้น้อยใจไปได้เฮ่ออออ
-
มีมารมาผจญตลอดเลยคุณภู
เมื่อรักนี้มันจะสมหวัง
:pig4:
-
บางคนเค้าก็บอกว่าการกระทำน่ะมันก็ทำให้รู้โดยไม่ต้องพูด
แต่คนบางคนนอกจากการกระทำแล้ว เค้ายังต้องการคำพูดเพื่อยืนยันด้วย
-
เสาไฟฟ้าคิดมากไปป่าวอะ ดูจากการกระทำของพี่ดินก็น่าจะรู้นะว่าพี่ดินรัก
-
เสาไฟฟ้าเอ๊ย หูยานแน่ๆ คิดมากตลอดเลยนะนายภู
ถามดินบ้างอะไรบ้างหรือยัง ว่าเค้าคิดยังไงกับตัวเองอะ :เฮ้อ:
จะจบแล้วเหรอ ว้าเสียดายอะ ยังไม่อยากให้จบเลย
:กอด1:
-
พี่ภูอย่าคิดมากอย่าเอาคำพูดของต๋องมาใส่ใจ :L2:
-
กำลังมันเลย
รีบๆๆมาต่อนะครับ
-
:angry2: อ้ายยยยยยยยยยยต๋องงงงงงงงงงงงงงงง
:z6: ซักทีดิ
แหม๋ ๆๆ ทำมาพูด คุณทำำให้ผู้ชายคนนึงเปนเกย์ แล้ว แก ล่ะ หือ
จะงาบพี่ดินอ่าดิ อย่าอ่อนแอภู
อีกซักทีดิไอ้ต๋อง :z6:
-
ความรักมักมีอุปสรรค สู้ๆๆ :L2:
+1
-
ก็นะคนมันกำลังจะสูญเสีย
มันก็ทำได้ทุกอย่างและ :angry2:
....................................................................
ราตรีฟ้าสิ้นดาว
นภาพราวสิ้นแสง
หนึ่งใจไร้สิ้นแรง
หมดแรงลงสิ้นใจ
-
เสียใจๆ
-
ความรักมักเป็นฉะนี้แลเฮยยยยยยยยย
-
ภูมั่นใจใตวพี่ดินหน่อย
ป.ล ไม่อยากให้จบเลยอ่ะ
-
:เฮ้อ:
มาต่อไวไวนะ
-
หนีมียเที่ยวก็แบบนี้แหล่ะ กร๊ากกกก
น้องดินดึงหูไอ้เสาไฟฟ้าให้ยานไปเลย
ว่าแต่ต๋องแมร่งเลววว สราดดด มาว่าพี่ภูได้งัยย ต้องถามน้องดินก่อนดิ๊
:z3:
-
นายภูกลายเป็นตาแก่ขี้ระแวงคิดมากไปได้ไงหว่า
ภูเอ้ย..อายุเยอะกว่าดินนะ หนักแน่นหน่อย อย่าไหววูบไปกับปัจจัยภายนอกให้มากนัก
คิดว่าภูจะสังเกตดินออกและเข้าในดินนะ ฮึ อย่าให้ชั้นต้องว่านายนะว่า
นายน่ะเก่งแต่เรื่องหื่นเรื่องอื่นๆทำไมนายอ่อนจัง
-
ต๋องโผล่มา ก็เกิดปัญหาตามมาทันที
เอาละสิ น้องดินจะสามารถทำให้พี่ภูกลับมามั่นใจได้เหมือนเดิมไม่น้า...
เรื่องลงก็ตามใจแล้วกันครับ ยังไงก็คอยสอดส่องทุกครั้งที่เข้ามาในบอร์ดอยู่แล้ว
ดีใจทุกครั้งที่เห็นเรื่องนี้ลงตอนใหม่ ให้ชื่นใจ
-
รู้อยู่ว่าคนแก่ต้องคิดมากเป็นธรรมดาถ้ามีอะไรมากระทบใจ
แต่หนักแน่นหน่อยเหอะพี่ภูมีอะไรก็ถามพี่ดินตรงๆไม่ใช่คิดเองฝ่ายเดียวแบบนี้ :angry2:
เหี้ยยยยยยยยยยต่องทำให้พี่ภูกับพี่ดินไม่สบายใจคงรู้สึกดีมาใช่มั้ย :angry2: :beat: :z6:
-
พี่ดินจับเสาไฟฟ้ากดซักทีดิ๊ หมั่นไส้
-
ดึงให้หูยานไปเลยนะ ดิน แหม ๆ ๆ ทำเป็นคิดมากแล้วหนีเมียมาเที่ยว มันน่านัก ชิ
เฮ้อ ... พี่ภูนี่คิดมากจริง ๆ กินเขาไปแล้วทั้งตัว กินทุกวัน วันละหลายรอบ แล้วยังจะมาคิดมากอีก
คิดทำไม คิดให้ได้อะไร กับแค่คำพูดของเพื่อนดิน สนใจความรู้สึกดินดีกว่าน่า ..
-
เอาแล้วไงๆผับจะรายเป็นหน้ากลองก็งานนี้แหละ เหอๆ :z1:
-
โอ้ว พี่ภู...ดีใจ+ภูมิใจได้เลยค่ะ^^
นักเลงเค้าเป็นห่วงจนต้องมาลากกลับบ้านเองเลยนั่น
เคลียกันซะนะคะ^^
-
อู๊ยยยย อิพี่ภูเนี่ยยังไงว่ะ :beat:
ปวกเปียก ป้อแป้ ไปแล้ว
เดี๋ยวก็ให้พี่ดินแย่งบทเป็นพระเอกแทนเลย
มั่นใจหน่อยจิ คิดมากฉี่เหลืองนะจะบอกให้
พี่ดินจ๋ามาจัดการด่วน ตบจูบ ตบจูบ เอาให้เสาไฟฟ้ามันหลาบจำเลยนะ :z1:
-
พี่ภูหูเบาหว่ะ :m16:ถามดินบ้างอะไรบ้าง โตแล้วนะเรา
-
อิคุณต๋องงงงงงงงงงงงงงงงง :angry2: :angry2: :z6: :z6:
-
พี่ภูเนี่ย อ่อนไหวง่ายจริงๆ
แต่ก็ชอบให้ดินง้อพี่ภูนะ
o18
-
พี่ดินโบกอิพี่ภูไปทีสิ โทษฐานไม่เชื่อใจพี่ดิน ทั้งๆที่บอกแล้วบอกอีกว่าให้เชื่อใจ :beat:
-
เง้อ........ไม่อยากให้พี่ดินจบเลย
ตอนนี้อ่านแล้วแปล๊บๆแทนพี่ภู
เห้อ..........
-
ป๊าดโธ่ ต้องให้เมียมาตามกลับบ้านเลยเหรอคุณภู
แล้วเพื่อนต๋องก็เนอะ....รักเพื่อนจิงอะไรจิงหรือเปล่า
-
มึงห่วงกลัวเพื่อนเป็นเกย์ ก็เข้าใจอยู่หรอกนะ
แต่มึงแม่งมีเจตนาแอบแฝงหวะต๋อง
พวกขี้แพ้ชวนตี แทงกั๊กชาวบ้างหวะ
มึงจะทำให้ดินเจ็บอีกกี่ทีวะต๋อง แม่งหงุดหงิดหวะ (กรี๊ดดดดด อินว้อยยยยยย)
พี่ภูเข้มแข็งและใจเย็นนะคะ เชื่อในตัวพี่ดินสิคะ
ปล.ตอนนี้พี่ภูดูอารมณ์ชะนีอะ แบบงอนๆ ง๊องแง๊ง กึ่มๆ บอกไม่ถูก ฮ่าๆๆๆ
-
:angry2: ไอ้ต๋องไอ้หมาหวงก้าง
แม่งเอ๊ย ตัวเองไม่ได้ก็มาขัดขวางไม่รู้รึไง ว่าคนแก่มันยิ่งคิดมากอยู่
พี่ดินขา ลากหูไอ้เสาไฟฟ้าไปเคลียร์บนเตียงด่วนค่ะ
-
พี่ภูเอ้ยยย หูเบาไปป่าว อย่าคิดเองเออเองสิฟระ
ไม่เห็นอาการพี่ดินบ้างรึไง ถ้าไม่รู้ก็ถามสิเฟร้ย
อย่าไปคิดตาม ไอ้ต๋องมัน
ปล.จะลงยังไงก็ได้คร่า ไม่ว่ากันอยู่แล้ว ตามอ่านตลอด อิอิ
-
เอมว่าแรงยังกะเอไอเอสแล้ว
แต่ต๋องนี่แรงกว่าเอไอเอสอีก แรงยังงี้สัญญาณดาวเทียมยังอายค่ะ :laugh:
นับประสาอะไรกับสัญญาณมือถือเนอะ :m20:
สู้ๆเว้ย พี่ภูพี่ดิน o13
:กอด1:กอดคุณทีโลมา กับ คุณเซมากุเตะค่ะ :กอด1:
ปล.อยากให้เรื่องนี้ยืดเนื้อเรื่องต่อ เอาให้ยืดยิ่งกว่าละครหลังข่าวเมืองไทยยิ่งดีเลยค่ะ :laugh:
แปลกดีแท้คนสร้างปัญญาใหญ่ให้ไม่ใช่ดิน
---> ปัญหา
แต่นี่รุกสองคนยืนพรอดรักกันชัดๆมันคงดูสยองมากกว่าน่าสนใจนะ
---> พลอดรัก
มันเป็นสัญชาติญาณที่สมองสั่งให้ร่างกายมันปกป้องตัวเอง
---> สัญชาตญาณ (ที่จริงใช้ "สัญชาติญาณ" ก็ได้นะคะ ถูกเหมือนกัน แต่เขาไม่นิยมใช้กันค่ะ ส่วนมากจะนิยมใช้ "สัญชาตญาณ" กันมากกว่าค่ะ)
-
ฮ่าๆๆๆ
เฮียภูโดนเลยยย
น่าสงสาร
อ้ายต๋องงงงงงงงง
อยากโดนทีนใช่มะ
ชอบสร้างความร้าวฉานในครอบครัว
ว่างจัดนักใช่ไหม
รู้นะเมิงก็แอบชอบดิน
อ้ายเจี้ยยยยย
เห้อ เลวบัดซบ ส้งตรีนจริงๆๆ :beat: :z6: :beat: :z6: :beat: :z6:
-
กำจัดต๋องออกไป
ฆ่ามันสะ
พี่ดินง้อหน่อยน้า
สงสารคนแก่เค้าหน่อย
-
มีงานเข้า - -"
คนแก่ขี้ใจน้อยเนอะ.. 5555
-
ต๋องเป็นตัวสร้างความร้าวฉานจริงๆ :m16:
-
ทำไมต๋องทำแบบนี้
ทำไมไม่ยอมรับความจริง
-
:m15: สงสารพี่ภูอะ แต่พี่ภูต้องฟังจากปากพี่ดินด้วยน๊า
-
เมียมาตายแล้วม๊ายยยยยยย
-
พี่ภูนอยด์เพราะนายต๋องเหรอนี่ อ่านตอนแรกก็งงว่าพี่ภูเป็นอะไร ที่แท้นายต๋องมาพูดอะไรนี่เอง
พี่ภูใจเย็นๆ นะ มีปัญหาทำไมไม่คุยกับดินก่อน ไปฟังคนที่ก็หวังจะงาบดินเหมือนกันทำไม ถ้าไปคุยกับนักเลงใหญ่คงได้คำตอบที่ดีมากกว่ามากินเหล้านะ ยังไงดินก็คงตามมาแล้ว ก็หวังว่าจะคุยกันนะ
ว่าแต่เอมนี่ชอบก้านเหรอ อิอิ เสี่ยเก็บแชร์งานเข้าแน่
:pig4:
-
สร้างความร้าวฉานนะต๋องนะ :seng2ped:
-
:really2: :really2: :really2:
-
มา +1 ให้คนโพสต์คนขยันครับ
ตอนนี้อ่านไปได้สี่ห้าตอนแล้ว รู้สึกว่าดินน่ารักมากทีเดียว แต่โดน...แล้วไม่โวยวายได้นี่ สุดยอดมากคร้าบ
แต่ณ ตอนนี้ ยังสาวกของพี่ฉานกับเมฆอยู่เหมือนเดิมครับ อิอิ
มีโอกาสโน้มเอียง เพิ่งอ่านไม่กี่ตอนเอง
-
ภูโดนแน่ๆ งานนี้ภูต้องโดนแน่ๆ เมียมาตาม เมียมาตาม :m20: :m20: :m20:
สม....ขี้น้อยใจไปได้ แค่ไอ้ต๋องมันพูเเค่นี้ คิดมากไปได้ หนักแน่นหน่อยดิ :z3:
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
ต๋ อ ง ห น้ า ไ ม่ อ า ย
พี่ ภู อ่ อ น ว่ ะ
ดิ น จั ด ก า ร เ ล ย ทั้ ง คู่ ! ! !
-
เสาไฟฟ้าทำเหมือนเด็กจริงๆ...ทำไมไม่ไปถามดินตรงๆน้องเค้าจะได้ตอบมาตรงๆไง.....
-
^^
-
เอาแล้วพี่ภู นอยด์ขึ้นซะงั้น
เอ่อ..แบบว่า นอยด์ด้วยเรื่องแค่เนี๊ยะ
อย่างนี้ต้องให้พี่ดินจัดการ เอาให้หายนอยด์ไปเลยนะ : o18
-
พี่ภูต้องหนักแน่นเข้าไว้นะ เชื่อใจพี่ดิน อย่าไปฟังคนอื่น :กอด1:
-
ภูเป็นเอามาก พี่ดินมาง้อลุงแกหน่อยเร็ว :laugh:
-
มาถึงก็แรงนะต๋อง
พี่ภูคิดมากเหมือนกันแฮะ นักเลงใหญ่ขนาดนั้น ทุกอย่างออกมาจากใจทำไม่ไม่เข้าใจห๊ะ!!!~ :z3:
พี่ดินดึงหูแรงๆ ลากกลับบ้าน แล้วจัดการซะ นอยด์ไม่รู้เรื่องรู้ราว :beat:
-
พี่ดินจัดการเลย ขี้ใจน้อยนัก!!!
-
มันน่าปวดตับจิงๆ
ปัญหากำลังมา
-
โอ๊ยย ลุงหัวล้านป่ะเนี่ย ขี้ใจน้อยจริง
พี่ดินมารับกลับบ้านเล้ว
จัดลงโทษแบบหนักๆไปเลย
-
หนักแน่นหน่อยพี่ภู…
พี่ดินเค้าบอกให้เชื่อใจเค้าแล้วไม่ใช่เหรอ…เชื่อใจนักเลงหน่อยนะพี่ภู
เมียมาตามแล้วกลับไปคุยกันนะ
-
เพราะสายปริศนาจากเพื่อนพี่ดินโทรมาโวย
ทำให้คุณภู ถึงกับต้องมาคิดใหม่
นอยตัวเอง นิดๆๆ เพราะเรื่องพี่ดิน
แหม..แต่คุณภูค่ะ ถ้าพี่ดินเขาไม่รัก คุณภูบ้าง
คงไม่มีทางยอม ง้อหรอกค่ะ
แถมมีโทรตามอ๊ายย พี่ดิน พัฒนาแล้ว...
-
ขำนายเสาไฟฟ้าจริงๆ เดี๋ยวเมียมาตามดึงหูกลับบ้านแน่ๆ
-
เอ่ออออ ไรอ่าาาา
ดินมาดึงหูกลับไปเลย คิดเองเออเองอีกแล้วนี้
-
ค้างอย่างเเรง
-
ว้าย ย ยย
เมีย มา ตาม 55
พูด กัน ซะซิค่ะ ไม่ มั่น ใจ ก็ถามเรย
ในเมื่อรอ ให้ พูดแล้ว ไม่ พูด ก็ ถาม มัน ซะเรย ซิ o13
-
เพื่อนต๋องนั่นเองที่ทำให้ ไอ้เสาไฟฟ้า บ้าแบบนี้
แล้วพี่ดินก็มาตามถึงที่ งานนี้เสาไฟฟ้าตายแน่ๆ
-
ทำไมพี่ภูไม่มั่นคงดังเสาไฟฟ้าเลยหล่ะ
แค่ลมเป่าหู อย่าไปสะเทือนเซ่ :m31:
เด๋วปั๊ด ฟว่ำโต๊ะเลย พี่ภูโว้ยยย พี่ดินเขาออกจะรักหน่ะ :impress2:
ทำไมชอบทำหูหนวกตาบอด คนแก่ขี้งอน วัยรุ่นเซ็ง :z3:
เนาะ ๆ พี่ดิน แบบนี้มันต้องดัดนิสัยพี่ภูซะมั่ง
พี่ดินบอกเลิกหรือก็เปล่า แค่สับสนกันบ้างหล่ะน้า
มาจนถึงขนาดนี้แล้ว ต้องมั่นใจในตัวเองและมั่นใจในคนที่เรารักด้วยเซ๋ :angry2:
หงุดหงิด ฮุฮิ เนี้ยพี่ดินมาง้อแล้วอ่ะ จะหายงอนไหม โอกาสท่าจะมีไม่บ่อยน้า
รักไรเตอร์จัง มาิอัพบ่อย ๆๆ น่ารักชะมัดเลยยย
-
ต๋องงงงงงงงงงงงงงงง :m31:
แกจะมาทำให้เค้าร้าวฉานกันทำไมห๋า
พี่ดินรีบมาจัดการพี่ภูด่วน ทำไมหูเบาอย่างนี้ก็ไม่รู้
ไม่แน่ใจอะไรทำไมไม่รู้จักภามพี่ดิน ชิ
ยังไงก็มาต่อเร็วนะคะ จะรออ่านค่ะ :L2:
-
เหมือนจะงง เล็กน้อยกันตอนนี้ ค่อยมาแจ่มสว่างจิตก็เอาตอนท้าย สรุปว่าต๋องโทรมาและทำให้พี่ภูตะวันสันสบใช่ไหม? หึหึ เล่นสับสนขนาดวิญญาณหลุดออกจากร่างเลยสินะ ก๊ากกกกกกกกกกกก งานนี้จึงเดือนร้อยพี่ดินให้ออกมาอาละวาดกะคุณสามีขี้กังวล คริๆ
-
หูยย.. เมียมาตาม ด้วยนะ
ดีใจมั้ยเนี่ย o18
-
...เลยคิดว่าลงวันเว้นวันดีมั้ยจะได้ยืดเวลาพบเจอกันออกไปอีก จะให้ยืดเรื่องก็เดี๋ยวจะน่าเบื่อเนอะ....
โอยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ไม่เห็นด้วยค่า ลงทุกวันเถอะ เดี๋ยวเราขาดใจตาย >_<
-
พี่ต๋องแม่ง เสือกไม่เข้าเรื่องจริงๆ
พี่ภูเลยคิดมากเลย!!
พี่แก๊กดูแลด้วยนะ หุหุ
-
พี่ดินจบอน้องก้านต่อเลยนะครับ 555
-
โห้..พี่ภู :z3: คิดมากอะไร
ยังไม่รีบโทรกลับ
เดี๋ยวปล่อยให้นานไปกว่านี้ นักเลงใหญ่ เค้างอนขึ้นมาจะลำบากนะ
ตัวเองผิดแท้ๆ งานนี้
หนีเมียมาเที่ยวแบบนี้ มันหน้านัก :z2:
-
:o12:ทำไมเป็นอย่างนี้อะ รีบๆเคลียร์เร็ว
พี่ดินอย่าเพิ่งโกรธสามีน้า สามีไม่ตั้งใจ
ต๋อง :beat:ที่สุด
-
พี่ดินมาบอกรักพี่ภูเร้ว ทำให้พี่ภูมั่นใจที
บอกต่อหน้าต๋องไปเลย!
ให้มนัรู้ซะ ว่าพี่ดินรักใคร!
-
พี่ภูจิตตกอีกแล้ว
พี่ดินมาเคลียร์ด่วน :m8:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
จะยังไงก้อได้ค่ะ แต่เค้าขอตอนเพิเศษเยอะๆนะ ขอร้องงงงงงงงงงงงงงงง :z3: :impress2: :impress2:
เค้าชอบพี่ดิน เค้ารักพี่ภู กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก :mc4:
ปล.สาธุ ขอให้ทำเล่มเถอะนะคะ เค้าอยากเก็บอ้า :call:
-
น้องดินต้องรักพี่ภู :really2:
:call:
-
พี่ดินจะตามมาดึงหูสะมีกลับบ้าน อยากเห็นอยากเห็น
เป็นกำลังใจให้นะคะ
-
ใกล้จบแล้วจริงๆเหรอพี่ ใจหายอ่ะ สู้ๆนะพี่ภูพี่ดินเค้ารักพี่ภูมากรู้ป่ะ
ปล.รักพี่คนแต่งกะพี่คนโพสต์จ้า
-
สงสารลุงภู :m15: :laugh:
ใจเย็นๆนะ
อย่าคิดมาก :m15:
พี่ดินกำลังจะมาแล้ว :o12:
*ต๋องนี่เหลือร้าย :beat:
-
มีไรก็คุยกันสิคะ...คิดเองไปคนเดียวก็กลุ้มอยู่คนเดียวนั่นล่ะ :เฮ้อ:
บางครั้งคำพูดก็สำคัญนะ...แต่ความเข้าใจและเชื่อใจก็สำคัญกว่า :กอด1:
-
โอ้ยยยยยยยยย :serius2:
อยากอ่านตอน38 คืนนี้จัง :serius2:มาลงให้หน้อยนะพีอยากอ่นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :sad4:
:call: :call: :call:
-
:เฮ้อ:เกียจอีต๋องงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง o13
-
ดินมาจัดการเลย
แต่ให้ระวังตัวหน่อยน่ะ
เพราะกำลังมีคนจิตตก
คยกันดีๆแล้วกัน
บอกรักเขาซ่ะ
o13
-
ภูเป็นเอามากนา เข้าใจว่าเรื่องบางเรื่องมันทำให้คิดมาก
แต่ถ้ามันเป็นรักของคนสองคน มานั่งคุยกันจะสบายใจกว่า ถ้าดินไม่รัก คงไม่ยอมขนาดนี้หรอก
มั่นคงให้ได้ดุจเสาไฟฟ้านะจ๊ะ ขอให้ดินไม่องค์ลงใส่ภูก่อนปรับความเข้าใจกันนะ เดี๊ยวดินได้เป็นม้ายพอดี จุ๊บๆ :กอด1:
-
แก่แล้วนะ พี่ภู ทำไรคิดบ้าง
เด๋ยวให้น้องดินดึงหูยานถึงเข่าเลยนิ
ไอ้ต๋องบ้า ตายๆๆๆๆๆ :z6: ยุ่งเรื่อง ผัวเมียเค้านัก
-
ตราบใดที่คำพูดตัดรอนหรือกล่าวหายังไม่ได้มาจากปากของดิน
พี่ภูก็ไม่จำเป็นต้องแคร์คำพูดคนอื่นเลย
-
ขอ :z6: ไอต๋อง
สักที
สวนพี่ภูมิก้อขี้งอนเหมือนเด็ก
- -
-
จะจบแล้วหรอ ไม่อยกให้จบเลย :sad4: :sad4:
พี่ภูจะนอยทำไม ไม่ถามเจ้าตัวก่อนยย
-
พี่ภูหูเบาไปไหม
ทำไมไม่ถามกับดินตรงๆหล่ะ เชื่อคนอื่นมากกว่าคนรักได้ไง
-
อ่านทันแล้ว พร้อมกับลุ้นระทึกไปกับพี่ภูด้วย
แต่ปกติพี่ภูก็มั่นนะ จะหวันไหวกับคำพูดคนอื่นแค่นี้หรอ (ขนานดินด่ายังไม่สะเทือนนะ)
-
:serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
ต๋องงง จะยุ่งทำไมเนี่ยยยยยย
:z6: :z6: :z6:
พี่ดินมาลากกลับบ้านเลย
-
ไอ่คุณต๋องงงงงงงงงงงง
อยู่ดีๆไม่วาย มาทำแอบสะกิดพี่ภูให้คิดมากอีก
พี่ภูก็นะ ดึงให้หูยานไปเลยพี่ดิน!!!
-
มาสุ่มรอ
นักเลงใหญ่เคลียร์ปัญหา
-
อยากบอกที่แก๊กเหลือเกินว่า "โคตรรักแก๊กเลย" :laugh: :laugh: :laugh:
-
มาเต้นรอพี่ดิน :z2: :z2: :z2:
วันนี้มาชิมิคะ :กอด1:
-
พี่ภูไม่มีความหนักแน่นเลย แบบนี้จะเป็นคนที่พี่ดินฝากชีวิตไว้ได้ไง เห้อ คนแก่งอนมากระวังหัวล้านน่ะ 55
-
อยากเห็นฉากที่นักเลง มาตามสามีจัง
:laugh:
-
ไม่รู้งานนี้พี่ภูจะเป็นยังไง
ถ้าพี่ดินมาถึง
-
เข้ามารอตอนใหม่ค่ะ :call: :call: :call:
-
ตอนที่ 38
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line17/reply-00000028363.gif)
แสงของพระอาทิตย์ยามเย็นที่ส่องกระทิบผิวน้ำเป็นเกร็ดสีส้มแวววาวตามระลอกคลื่น ลมโชยพัดเอากลิ่นที่คุ้นเคยมานานแสนนานจนมันกลายเป็นความเคยชินไปแล้ว ราวกันตกของทางเดินริมคลองกลายเป็นที่นั่งชั่วคราวให้ผู้ชายสองคนนั่งมองไปยังท้องน้ำเบื้องหน้า
นั่งใกล้กันแต่ว่าไม่ได้พูดอะไรกัน
วัตถุประสงค์คือนั่งชื่นชมบรรยากาศยามเย็นหลังเสร็จสิ้นภารกิจประจำวันที่ต้องทำเฉยๆ เสียงเรือโดยสารในคลองแสนแสบวิ่งสลับไปมาเพราะว่าเวลานี้เป็นเวลาที่คนกำลังกลับจากทำงาน น้ำในคลองกระเด็นมาโดนไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งแต่ไม่มีใครคิดจะหลบน้ำที่น่ารังเกียจนั่นเลยสักคน
“นี่เป็นครั้งแรกเลยนะที่ต๋องกลับมาแล้วมานั่งมองเรือวิ่งไปมาแบบนี้”
“นี่ก็เป็นครั้งแรกของพี่ดินเหมือนกันว่ะ”
ถึงจะเคยชินกับการแทนตัวเองว่ากูมึงตามสัญชาตญาณลูกพ่อขุนแค่ไหน แต่พี่ดินต้องรีบเปลี่ยนให้คุ้นเคยกับคำใหม่ๆเพราะกลัวว่าลูกสมุนมันจะจดจำตัวอย่างที่ไม่ดีนี่ไป
“อ้าว ทำไมล่ะ ทั้งๆที่ดินก็อยู่ที่นี่ทุกวันจะมาเมื่อไหร่ก็ได้”
“กูต้องทำงานนะเว้ยต๋อง ไม่ใช่พระเอกมิวสิคที่จะมานั่งมองเรือสำราญแล่นไปแล่นมาเมื่อไหร่ก็ได้”
ไม่ ทันไรก็หลุดพ่นคำไม่สุภาพออกมาจนได้ แต่แปลก ทั้งๆที่อยากจะง้างมือตบกบาลต๋องอย่างที่ทำประจำกับไอ้ก้านแต่พี่ดินก็ต้อง ยั้งมือเอาไว้จนได้ ความรู้สึกบอกว่ามันไม่เหมือนกัน ถึงแม้ในใจจะรู้ดีว่ารู้จักกับต๋องมานานกว่าก้าน ความสนิทสนมมีมากกว่า แต่ไม่รู้เหมือนกันว่าอะไรที่มาฉุดความรู้สึกพี่ดินไม่ให้ทำอย่างนั้น
“เออว่ะ ต๋องก็ลืมไป ดินรู้สึกมั้ยว่าที่นี่คือบ้าน”
“ถามแปลกๆนะต๋อง รู้สึกสิทำไมจะไม่รู้สึก”
มัน โครตจะชัดเจนในความรู้สึกเลยล่ะ พี่ดินโตมาจำความได้ก็จดจำบรรยากาศริมคลองแบบนี้ กลิ่นเหม็นที่คนอื่นย่นจมูกหนีกันตายิบหยีนั้นพี่ดินคุ้นเคยกับมันมาตั้งแต่ เกิด บ้านเรือนที่เบียดเสียดยัดเยียดกันแต่มันก็อบอุ่นในความรู้สึก ทุกสิ่งทุกอย่างที่ล้อมรอบตัวพี่ดินอยู่ตอนนี้ มันคือบ้าน
“ตอนต๋องอยู่ที่นั่น ได้แต่นอนมองฝ้าเพดานว่าเมื่อไหร่จะกลับบ้าน ทั้งๆที่เป็นสลัมที่มีแต่ความวุ่นวายหาความสงบไม่ได้ แต่ต๋องโครตจะอยากกลับบ้านเลยว่ะดิน”
“ก็ได้กลับมาแล้วนี่ไง จะกลับไปคิดถึงเรื่องที่ย้อนกลับไปทำอะไรกับมันไม่ได้ทำไม”
ขนาด ตัวพี่ดินเองยังพยายามลืมเรื่องพวกนั้นเลย อดีตเป็นเพียงร่องรอยแห่งความทรงจำ ถึงอยากจะจำให้ได้ทั้งหมดแต่มันก็ยังมีบางเรื่องที่จำไม่ได้ และบางเรื่องที่อยากจะลืมมันให้หายไปจากความทรงจำแต่มันยังเสือกชัดเจนอยู่ ในใจนี่แหละ
“กว่าจะได้กลับมา ดูสิดินเปลี่ยนไปตั้งแค่ไหนแล้ว”
“เปลี่ยนยังไงว่ะ กูก็ยังเป็นกูคนเดิม บ้านก็อยู่ที่เดิม ไม่เห็นมีอะไรเปลี่ยนนอกจากโตขึ้น แต่มึงอย่ามาตลกคนเราโตขึ้นเป็นเรื่องธรรมดาไม่ใช่หรือไง”
“แล้วดินไปรู้จักกับไอ้พวกคนรวยนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่”
“มันบังเอิญหรอก”
เหมือนพี่ดินจะสะดุดลมหายใจตัวเองตอนที่คิดหาคำตอบสำหรับคำถามข้อนี้
“เรากับเค้าต่างกันมากเลยนะดิน เหมือนอยู่กันคนละโลกเลยก็ว่าได้”
“มึงหมายความว่ายังไงวะ”
ความแตกต่างระหว่างพี่ดินกับไอ้เสาไฟฟ้าหรือว่าพี่แก๊กกับไอ้ก้านนั้นพี่ดินรู้ แต่ที่ไม่รู้คือสิ่งที่ต๋องอยากจะสื่อต่างหาก พี่ดินไม่รู้ว่าต๋องต้องการบอกอะไร
“เค้าอาจจะสังเวชในความขาดแคลนของเรา แต่เค้าคงไม่จริงจังที่จะคบเราเทียบเท่ากับคนที่อยู่ระดับเดียวกับเค้าหรอกมั้ง ดินรู้มั้ยว่าเจ้านายดินคนนั้นลงนิตยสารชื่อดังกับเค้าด้วย”
“ไม่รู้”
ก็มันไม่บอกนี่หว่า แล้วพี่ดินก็ไม่ใช่คนที่นิยมอ่านนิตยสารทั่วฟ้าเมืองไทยนั่นแหละ นอกจากคู่สร้างคู่สมที่ร้านตัดผมเจ้น้อยแล้วก็ทีวีพูลแต่มันจะมีคนอย่างไอ้เสาไฟฟ้าลงเหรอวะในเมื่อมันไม่ใช่ดารา ต๋องทิ้งตัวลงมาจากราวกันตกแล้วเดินออกห่างจากที่พี่ดินนั่งไปอยู่เหนือลม ควักบุหรี่ที่อยู่ในกระเป๋าหลังขึ้นมาจุดสูบ
ต๋องยังไม่เลิกบุหรี่อีกเหรอ ในสถานที่แบบนั้นเค้ายอมให้เยาวชนสูบบุหรี่ได้ด้วยหรือไง
“ยังไม่เลิกบุหรี่อีกเหรอต๋อง”
คนถูกถามหยุดชะงักไปเล็กน้อย มือที่คีบบุหรี่จ่อปากถึงกับลดมือลงแนบข้างลำตัวเลยทีเดียว หรือว่าพี่ดินจะเปลี่ยนไปในความรู้สึกของต๋องจริงๆ ก็ตอนนั้นพี่ดินเป็นเพียงเด็กกะโปโลที่คอยเดินตามหลังต๋อง ไม่เคยมีปากเสียง ทุกอย่างคล้อยตามที่ต๋องชี้นำ แต่ตอนนี้พี่ดินกลับกล้าที่จะถามคำถามออกไปในสไตล์ของผู้นำ ในรูปแบบของคนที่พร้อมจะยืนได้ด้วยขาของตัวเอง
“เพิ่งดูดตอนกลับมาบ้านนี่แหละ”
“แล้วดูดทำไม มันมีอะไรดีเหรอ”
“ก็ บางทีมันก็ทำให้ต๋องคิดน้อยลงกว่าที่ควรจะคิดได้อะ ดินไม่ต้องสนใจหรอก ต๋องดูดเล่นๆไม่ได้ติดหรอก”
“กูถามเพราะหวังดีหรอกนะ ตัวของมึง มึงคิดเองได้”
“ดินให้ต๋องแค่ความหวังดีเองเหรอ”
“แล้วมันมีอะไรที่ดีกว่านั้นที่เราจะให้กันได้อีกเหรอ”
นอกจากความหวังดีและความเป็นเพื่อนแล้วยังมีอะไรที่ต๋องยังไม่ได้จากพี่ดินอีก
“มีสิ แต่ดินคงให้ไม่ได้หรอก”
“งั้นก็ช่างมันเถอะ”
ไม่ใช่พี่ดินไม่อยากรู้หรอกนะว่าต๋องหมายถึงอะไร แต่พี่ดินกลัวที่จะรู้ต่างหาก
“เจ้านายดินลงนิตยสารเป็นนักธุรกิจรุ่นใหม่ไฟแรง รวยเป็นอันดับ 10ของประเทศไทย”
“อือ แล้วทำไมวะ”
พี่ ดินไม่แปลกใจหรอกที่รับรู้ว่าไอ้เสาไฟฟ้ามันรวยขนาดนั้น บริษัทมันกินพื้นที่สองฝั่งถนนย่านธุรกิจแบบนั้นถ้าจะรวยล้นฟ้าก็ไม่แปลก ถึงแม้ไอ้เสาไฟฟ้ามันจะไม่เคยอวดอ้างหรือสาธยายความรวยให้ฟังก็พอจะรู้ บ้านใหญ่อย่างกับวังขนาดนั้น มีรถหลายสิบคันไม่ต่างกับโชว์รูม พี่ดินไม่รู้หรอกว่าในที่ทำงานไอ้เสาไฟฟ้ามันเป็นนักธุรกิจที่เก่งกาจแค่ไหน พี่ดินรู้แต่ว่าเวลามันอยู่กับนักเลงใหญ่อย่างพี่ดิน มันก็เป็นผู้ชายเจ้าอำนาจคนหนึ่งที่อยากจะได้อะไรก็สั่งๆโดยไม่เกรงกลัว อำนาจนักเลงใหญ่ที่พี่ดินมีเลยเถอะ นอกจากออกคำสั่งเก่งเป็นไฟแล้วมันก็ไม่มีอะไรมากไปกว่าหื่นเลยให้ตาย แต่ต๋องจะมาพูดเรื่องนี้กับพี่ดินทำไม
“น้อง สาวเค้าเป็นเด็กออทิสติค เพราะฉะนั้นสมบัติทั้งหมดต้องตกเป็นของเค้าคนเดียวอยู่แล้ว ดินไม่คิดบ้างเหรอ ว่าแค่เค้าต้องต่อสู้กับญาติพี่น้องที่หวังจ้องสมบัติเค้าแล้วเค้าต้อง พิสูจน์ตัวเองให้ธุรกิจที่พ่อแม่เค้าสร้างสมมาให้อยู่รอด ในชีวิตเค้ายังต้องทำอะไรอีกตั้งหลายอย่าง แล้วเค้าจะเอาเวลาไหนมาสนใจคนจนอย่างพวกเราว่ะ บางทีแค่ของเล่นแก้เครียดแก้เซ็งบางเวลาก็อาจจะได้นะ อาจจะเป็นรสนิยมของคนรวยที่ชอบลิ้มรสอะไรแปลกๆ พอจืดพอหมดรสชาติแล้วเค้าก็ทิ้งไปไม่ใยดี ดินจำเรื่องพวกนี้ไม่ได้เหรอ”
“มึงต้องการจะบอกกูว่า เค้ามาคบกับกูเล่นๆฆ่าเวลาหรือจะบอกว่าที่กูเข้าหาเค้าเพราะเค้ารวยล่ะ”
“ต๋องแค่อยากให้ดินมองความจริง ดินก็รู้ว่าบางอย่างถ้าเราถลำลึกเราจะเจ็บปวดมากแค่ไหน ดินจำเรื่องนั้นไม่ได้เหรอ”
“นิทานหลอกเด็กพวกนั้นหยุดสักทีเถอะ กูอยู่มาสิบเก้าปีแล้วไม่เห็นมันจะพิสูจน์ได้ว่าเป็นเรื่องจริง”
ไอ้นิทานที่ชาวบ้านเค้านินทากันสนุกปากอะนะ พี่ดินเลิกสนใจมันไปนานแล้วนิทานที่หาบทพิสูจน์ไม่ได้ มันก็แค่คำนินทาของชาวบ้านที่ไม่หวังดีกับใครและไม่มีอะไรทำนั่นแหละ
‘จริงๆแล้วไอ้ดินมันเป็นลูกคนรวย แต่แม่มันเป็นผู้หญิงอย่างว่าไง แถวรางรถไฟตรงมักกะสันน่ะ นั่นแหละแม่มันยืนล่อพวกหนีเมียมาลงอ่างอยู่ตรงนั้น คงตั้งใจจะจับผู้ชายรวยๆนะสิ แล้วเค้าไม่เล่นด้วย คงปล่อยให้ท้องเพื่อจะจับผู้ชายนั่นแหละ แต่สุดท้ายก็ทำไม่สำเร็จเลยต้องหอบลูกชายมาอาศัยในสลัมไง เห็นมั้ยไอ้ดินมันตัวขาวยังกับลูกผู้ดี ตัวเล็กปากแดงผิวพรรณอย่างกับผู้หญิงอย่างนั้น ดูยังไงก็สายพันธ์ดีแต่โชคไม่ดีที่มีแม่อย่างนี้ คนรวยมันก็แค่รักสนุกไปวันๆ พอเบื่อแล้วก็ทิ้งจะไปเอาความจริงใจอะไรวะ เค้ามีทางเลือกเยอะแยะ เค้าก็ต้องเลือกคนที่เหมาะสมสิ จริงมั้ย’
มันเป็นนิทานที่ลบเลือนไปจากใจพี่ดินนานแล้ว มันเป็นเรื่องที่พิสูจน์ไม่ได้ ในเมื่อไม่มีหลักฐานอะไร พี่ดินเลือกที่จะเชื่อแม่ เลือกที่จะเชื่อว่าพี่ดินเกิดมาจากความรักไม่ใช่แค่ความใคร่ของคนรวยมักง่ายบางคน
“ระหว่างต๋องกับดินยังเป็นเหมือนเจ็ดปีที่แล้วอยู่หรือเปล่า”
“......................อือ เป็นสิ”
ถ้าเจ็ดปีที่แล้วของต๋องหมายถึงเพื่อน พี่ดินก็ยังให้ต๋องอยู่ตรงนั้น ถึงแม้เรื่องบางเรื่องมันเลวร้ายเกินกว่าจะกลับมาใช้คำนั้นได้แล้วก็ตาม แต่คนเราความผิดพลาดมันเกิดขึ้นได้ และพี่ดินก็ไม่ได้ใจดำพอที่จะไม่ให้อภัย แล้วอีกอย่างสายใยของคำว่าเพื่อนมันก็เหนียวเกินกว่าจะตัดกันไปง่ายๆ อย่างน้อยเมื่อเจ็ดปีที่แล้วถ้าไม่มีต๋อง พี่ดินอาจจะไม่ได้เป็นคนเข้มแข็งอย่างตอนนี้ก็ได้
“แต่คนรวยพวกนั้นกำลังทำให้ดินเปลี่ยนไปนะ”
“ไม่มีใครมาเปลี่ยนตัวตนของกูได้หรอกต๋อง ถ้ามันจะเปลี่ยนนั่นก็เพราะตัวกูเองไม่ใช่ใคร”
“ดินกำลังจะบอกต๋องว่าดินกับเค้า”
“กูกับเค้าเป็นเพื่อน เป็นเจ้านายกับลูกน้อง”
พี่ดินคิดว่าตอนนี้อคติกำลังจะครอบงำจิตใจต๋อง ความสัมพันธ์ระหว่างพี่ดินกับไอ้เสาไฟฟ้าที่มันลึกซึ้งกว่านั้น ต๋องยังรู้ตอนนี้ไม่ได้หรอก ถ้าใจต๋องยังอคติกับคำว่าคนรวยและคนจนอยู่ แค่เพื่อนหรือเจ้านายต๋องยังต่อต้านขนาดนั้น แล้วถ้าบอกว่าพี่ดินเป็นอะไรๆกับไอ้เสาไฟฟ้าที่มันผิดธรรมชาติของสังคม ต๋องมันไม่ช็อคตายตาตั้งอยู่ริมคลองตรงนี้เลยเหรอ
“ดินกำลังโกหกต๋องหรือโกหกตัวเองล่ะ ดูยังไงก็ดูรู้ว่าไอ้เพื่อนที่ดินบอกนั่นมันคิดกับดินมากกว่านั้น ไม่งั้นมันจะกระโจนเข้ามาต่อยต๋องเหรอ”
“วันนั้นมันเป็นเรื่องเข้าใจผิด คิดว่าต๋องจะเข้าใจแล้วซะอีก”
บางทีเรื่องราวพวกนี้ต๋องอาจจะเข้าใจยากกว่าคุณนายแม่ของพี่ดินซะอีกนะ ตอนแรกที่ไม่รู้ว่าจะอธิบายเรื่องราวซับซ้อนยิ่งกว่าหาไพ่ให้มันเรียงกันเป็นตองนี้ยังไงให้คุณนายแม่เข้าใจ เพราะพี่ดินเองยังไม่ค่อยจะเข้าใจความสัมพันธ์อะไรที่ว่านี้เลย
ทุกวันนี้ก็ค่อยๆเรียนรู้อยู่ แต่ดูเหมือนว่าไอ้เสาไฟฟ้ามันไม่ค่อยสอนความสัมพันธ์ทางใจนี้เท่าไหร่ แต่ความสัมพันธ์ทางกายมันขยันสอนพี่ดินจังเลย สอนเสียจนรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนหมกมุ่นแต่เรื่องอย่างว่าไปซะแล้ว ทั้งๆที่พี่ดินเพิ่งรู้จักคำว่าช่วยตัวเองตอนอายุสิบห้าแล้วก้าวกระโดดมารู้จักคำว่าเพศสัมพันธ์ตอนอายุสิบเก้า แถมเป็นความสัมพันธ์ที่แอ๊ดว๊านจนน่าขนลุกเลยทีเดียว
“งั้นดินบอกต๋องได้มั้ย ว่าดินไม่ได้รู้สึกกับเค้ามากไปกว่าเจ้านายหรือเพื่อนกัน”
“มึงอย่าคิดเยอะเลยต๋อง ค่ำแล้วกลับเถอะ กูต้องไปทำงานต่อแล้วแม่ก็คงจะรอกินข้าวแล้วมั้งเนี่ย”
ไม่ใช่เพราะคำถามของต๋องมันยากที่พี่ดินจะตอบหรอก พี่ดินมีคำตอบอยู่ในใจแล้ว แต่สำหรับต๋องเวลานี้คงไม่ใช่เวลาที่จะพูดเรื่องนี้ ถ้าจะตอบออกไปเพื่อให้ต๋องสบายใจ พี่ดินก็ไม่อยากจะโกหกใคร ไม่อยากจะโกหกแม้แต่ใจตัวเอง ในเมื่อหลายสิ่งหลายอย่างมันก้าวข้ามเกินกว่าคำว่าเพื่อนหรือเจ้านายไปไกลแล้ว แต่คำพูดของต๋องก็น่าคิด ไอ้เสาไฟฟ้ามันจะรู้สึกกับพี่ดินแบบนี้ไปอีกนานเท่าไหร่ จนกว่าจะเบื่อหรือจนกว่าจะตายจากกันนะ แค่คำพูดที่พร่ำบอกมันจะมีค่าเท่ากับเวลาและการกระทำที่พิสูจน์มั้ย
ดูอย่างวันนี้ วันที่มันบอกว่าจะมารับพี่ดินกลับจากสอบแล้วมันก็เสือกติดงานมาไม่ได้ นั่นไม่เท่าไหร่ คนมีงานมีหน้าที่ต้องรับผิดชอบอันนั้นพี่ดินเข้าใจแต่ไอ้ที่มันบอกว่าเลิกงานแล้วจะมารับพี่ดินนี่หมายความว่าไงวะ นี่มันเลยเวลาที่มันว่ามานานแล้วพี่ดินยังไม่เห็นเสาไฟฟ้าต้นไหนมารับพี่ดินเลยสักต้น เป็นครั้งแรกเลยก็ว่าได้ที่ไอ้เสาไฟฟ้ามันรับปากพี่ดินเอาไว้แล้วมันไม่ทำ
หน้าบ้านมีเงาผู้ชายยืนตัวตรงเป็นเงาตะคุ่มๆอยู่ ท่าทางสงบนิ่งยืนรอเหมือนจ่าเฉยที่ยืนอยู่ตามสี่แยกไฟแดงนั่นแหละ แต่ว่าผู้ชายที่ยืนหน้าบ้านพี่ดินนี่เป็นคนแน่ๆ เพราะบางครั้งพี่ดินก็เห็นเค้าขยับตัวไปมาไล่ยุงอยู่เหมือนกัน เดินเข้ามาใกล้ๆถึงได้รู้ว่าเป็นคนขับรถของบ้านนั้น
“คุณดินครับ คุณภูให้มารับกลับบ้านครับ”
สำเนียงออกทองแดงผสมกับผิวที่ออกคล้ำทำให้พอจะรู้ว่าเป็นคนใต้ พี่ดินไม่รู้จักคนขับรถของไอ้เสาไฟฟ้าคนนี้หรอก น่าจะเพิ่งเข้ามาใหม่และน่าจะเป็นคนขับรถของบริษัทไม่ใช่คนขับรถที่บ้าน เพราะถ้าเป็นแบบนั้นพี่ดินสนิทกับคนที่ทำงานบ้านแม้กระทั่งคนสวนและคนขับรถครบทุกคนแล้ว
“แล้วมัน เอ้ยคุณภูไปไหน” แหม่!!! ลืมตัว
“ไม่ทราบครับ แต่เห็นนายออกไปกับนายช่างแก๊ก”
เป็นพนักงานที่ดีใช้ได้นะพูดแค่เรื่องที่ควรพูดถึงรู้ก็บอกว่าไม่รู้ถือว่าได้รับการฝึกมาดี
“อ่อครับ แล้วมานานแล้วเหรอครับพี่”
“นานแล้วครับ แต่คุณดินไม่อยู่บ้าน”
“แล้วพี่เข้ามาบ้านผมถูกได้ยังไง”
“อ่อ ผมถามเค้ามาจากปากซอยอะครับ ถามมาตลอดทางเลย ถามใคร ใครก็รู้จักคุณพี่ดินอะครับ”
“พี่เข้ามากินข้าวกับผมก่อนสิ ไหนๆก็สายแล้วขอกินข้าวกับแม่ก่อนได้มั้ย”
“ได้ครับ แต่ผมคงกินข้าวด้วยไม่ได้ เค้าว่าคนใช้ไม่ควรร่วมโต๊ะกับเจ้านาย”
“งั้นคงไม่เป็นไรหรอกพี่ พี่กินร่วมวงกับผมได้เพราะบ้านผมนั่งกินข้าวกับพื้น”
“ถ้าเป็นอย่างงั้นก็คงจะได้อยู่ครับ”
พี่คนนี้น่ารักและดูซื่อๆดีนะ พี่ดินไม่ใช่เจ้านายหรอกต่อให้ไอ้เสาไฟฟ้ามันจะเป่าหูลูกน้องมันว่าพี่ดินอยู่สูงเทียบเท่ามันแค่ไหน แต่พี่ดินก็คือพี่ดินมีฐานะเทียบเท่ากับทุกคนไม่งั้นคุณนายแม่จะตั้งชื่อให้ว่าเพียงดินเหรอ เรานั่งล้อมวงกินข้าวเย็นกันสี่ชีวิต อันมีคุณนายแม่เป็นประธานเปิดวงพูดคุยผมกดโทรหาไอ้เสาไฟฟ้าหลายรอบ เพราะสำหรับวันนี้ถือว่าเลยเวลาสอนแสนดีมานานมากแล้วแต่มันไม่รับสายกลายเป็นว่าวันนี้พี่ดินขาดงานไปโดยปริยาย ขาดงานเพราะเหตุสุดวิสัยและเพราะตัวพี่ดินเอง
เพราะรอ
เพราะคนบางคนบอกว่าจะมารับกลับบ้านด้วยกัน
แล้วตอนนี้ไอ้คนๆนั้นไปไหน....มันหายหัวไปไหน
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line17/reply-00000028363.gif)
หลังจากกินข้าวเสร็จต๋องเองก็แยกย้ายกลับบ้าน ดูเหมือนแม่ยังคุยกับต๋องไม่สนิทใจเท่าไหร่ เหมือนยังมีช่องว่างระหว่างกันอยู่บรรยากาศในวงข้าวจึงไม่สดใสเท่าที่ควร พี่คนขับรถเองก็สำรวมเพราะคิดว่าพี่ดินเป็นเจ้านาย ส่วนพี่ดินหงุดหงิดเพราะติดต่อไอ้ยักษ์วัดตึกไม่ได้ ไม่รู้มันหายหัวไปไหน มันไม่เคยเป็นแบบนี้เลยนี่นา
พี่ดินให้คนรถกลับไปคนเดียว ถึงจะกลับไปบ้านนั้นด้วยกันแต่ไอ้เสาไฟฟ้าก็ไม่อยู่บ้านแล้วมันก็เลยเวลาสอนแสนดีมานานมากแล้ว ตั้งแต่ทุ่มครึ่งจนถึงตอนนี้อีกสิบห้านาทีจะสี่ทุ่มแต่ไอ้บ้าเสาไฟฟ้ามันไม่รับโทรศัพท์ อย่าให้เจอหน้านะแม่ง ได้เจอบ้องหูจนชาแน่ๆ
รู้สึกว่าตัวเองเหมือนผู้หญิงที่หงุดหงิดงุ่นง่านเวลาสามีกลับบ้านไม่ตรงเวลายังไงก็ไม่รู้ พี่ดินไม่อยากเป็นแบบนั้น ไม่อยากจู้จี้จุกจิก แต่มันเหมือนหยามนักเลงใหญ่มากไปมั้ย โทรไปทำไมไม่รับวะ
โว้ยยยยยยยยย.......รู้สึกอยากอาละวาดในเมื่อติดต่อโดยตรงไม่ได้ก็พาลเอาคนที่ไปด้วยกันเนี่ยละวะ จำได้ว่ามีเบอร์ไอ้พี่แก๊กแต่ไม่เคยโทรหาเลยสักที ในโทรศัพท์เครื่องนี้ที่ไอ้เสาไฟฟ้าซื้อให้ มันเมมแต่เบอร์มันไว้แค่เบอร์เดียวจนเต็มโทรศัพท์ นี่พี่ดินลบออกไปสองสามเบอร์แล้วเพราะเอาไว้ใส่เบอร์ไอ้ก้าน เบอร์พี่แก๊กและก็เบอร์เอมนี่แหละ
“ฮัลโหล พี่แก๊กใช่มั้ยครับ”
“ใช่ครับ ใครน่ะ อ๋อเสียงคุ้นๆน้องดินนี่เอง ว่าไงครับ”
“พี่อยู่กับไอ้เสาไฟฟ้ามั้ย”
“ไอ้ภูอะเหรอ อยู่ครับ มันเป็นอะไรไม่รู้เนี่ย อยู่ๆก็ลากพี่มากินเหล้ามันทะเลาะกับน้องดินหรือเปล่า”
“เปล่านี่พี่ ผมโทรไปมันก็ไม่รับ”
“พอดีอยู่ในผับอะ นี่พี่ออกมาคุยข้างนอก อย่าว่าแต่เสียงโทรศัพท์เลย คุยกันยังไม่ได้ยิน ไม่ได้คุยกันเหรอครับ แล้วทำไมเพื่อนพี่มันแปลกๆ”
“เหรอครับพี่”
ปรี๊ดขึ้นสมองเลยพี่ดิน ไอ้บ้านี่อยู่ดีๆก็เหลวไหล มันเป็นอะไรของมันวะ ทำตัวเป็นผู้ใหญ่มีปัญหาไปได้ ไหนว่าเป็นแฟนกันไงวะ แล้วมันมีพี่ดินไว้ปักหัวเสามันอย่างเดียวหรือไง มีปัญหาอะไรทำไมไม่พูด
“งั้นผมฝากบอกมันว่าให้โทรกลับหาผมเดี๋ยวนี้เลยนะครับพี่ ผับที่ว่านั่นอยู่แถวไหนอะครับ”
“ผับนี่เหรอ พี่ก็เพิ่งมาครั้งแรกอะนะ ชื่อว่าไอรอน.....อยู่เอกมัย”
“ครับ ฝากด้วยนะครับพี่ แค่นี้นะครับ”
ไอ้บ้านี่เหลวไหลใหญ่แล้ว จะรอมันโทรมาก็ไม่ไหว พี่ดินใจร้อน
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line17/reply-00000028363.gif)
สวัสดีคะ แต่งตอนนี้เสร็จแวะเข้าเล้าพบว่าหลายคนอยากเห็นนักเลงไปตามสามี คนเขียนถึงกับหน้าซีด ใจเย็นๆคะ ตอนนักเลงไปตามสามีนั้นได้อ่านกันแน่ๆแต่ไม่ใช่วันนี้ เหอๆถึงวันนี้จะเป็นตอนพี่ดินก็เถอะ แต่มันมีประเด็นอื่นที่ต้องคลี่คลายอยู่นะคะ บางครั้งคนที่ตรงไปตรงมาอย่างพี่ดิน และคนที่มุ่งมั่นกับความรักอย่างไอ้เสาไฟฟ้าอาจจะตามเล่ห์เหลี่ยมของคนที่มาแบบคลื่นใต้น้ำไม่ทันก็ได้นะ บอกไว้เฉยๆน่าไม่ได้สปอย
๐ มาจนถึงตอนนี้ก็ยังต้องบอกว่าขอบคุณทุกคนเหมือนเดิมแล้วก็ยินดีต้อนรับคนมาใหม่ด้วยคะ
๐ ขอบคุณZakuPz ที่ยังคงช่วยดูคำผิดให้เหมือนเดิมนะคะ
๐ ข่าวฝากสาวกพี่เมฆที่สั่งหนังสือนะคะ อีกสามวันคนเขียนจะปิดหนังสือแล้วสั่งพิมพ์แล้วนะคะถ้าใครที่ลืมโอนเงินก็เหลืออีกสามวันคะ ส่วนคนที่จองก็ยังทันนะคะ แต่มีเวลาโอนเงินน้อยกว่าคนอื่นเท่านั้นเองคะ
๐ นักเขียนหลายๆท่านประกาศรวมเล่ม ทำให้รู้สึกว่าเล้าครึกครื้นมีชีวิตชีวานะคะ แต่หลายๆคนคงหน้ามืดเพราะสะสมกันไว้ทุกเล่มเลย คนเขียนก็แอบสั่งผ่านพี่สาวเหมือนกัน อิอิ สนับสนุนกันเองเนอะ
๐ อาทิตย์หน้าคนเขียนจะไปสอยฟิคในงาน fic for sale#7 ด้วยล่ะ ต้องไปอุดหนุน fic’fe ทุกปี แต่เสียดายจังปีนี้มีน้อยอะ
๐ ขอบคุณคะ TRomance
-
:mc4: อิอิ ม่ะเคยมาทันจิ้มสักที
พี่ภูอย่ามัวแต่นอยด์ซิเดี่ยวไม่ทันเล่ห์ต๋องกันพอดี
-
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
-
:เฮ้อ:
อึดอัดอะค่ะ .. เราว่าต๋องน่าจะรู้ว่าพี่ดินไม่มีทางคิดอะไรกับต๋องได้มากกว่านี้
แต่ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องขัดขวางความสุขของพี่ดินด้วยอะ?
พี่ภูยิ่งเป็นคนคิดมากอยู่ด้วย เฮ้ออออ
ปล. คลื่นใต้น้ำ? ไม่เอามาม่าได้ปะคะ? :z10:
-
มาแว๊ววววว
พี่ดิน นักเลงของเรากำลังจะไปตามสามีกลับบ้าน :mc4:
-
หุหุตามไปบ๊องหูเลยพี่ดิน
-
:เฮ้อ:
อึดอัดอะค่ะ .. เราว่าต๋องน่าจะรู้ว่าพี่ดินไม่มีทางคิดอะไรกับต๋องได้มากกว่านี้
แต่ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องขัดขวางความสุขของพี่ดินด้วยอะ?
พี่ภูยิ่งเป็นคนคิดมากอยู่ด้วย เฮ้ออออ
ปล. คลื่นใต้น้ำ? ไม่เอามาม่าได้ปะคะ? :z10:
ลอกอ้ะ ทุกสิ่งอย่าง หงิงๆ โดยเฉพาะต๋อง แบบ..พอเหอะ
ทำร้ายพี่ดินไว้คราวนั้นจะบอกว่าด้วยความที่อายุยังน้อย ยังคิดอะไรไม่ลึกซึ้งมันก็รับได้นะ
แต่กลับมาคราวนี้ยังจงใจทำให้พี่ดินไม่มีความสุขอีก มันเกินรับไหวนะคะ
-
:fire: ไอ้เสาไฟฟ้าตาย :angry2: อดอ่านเลยอะ รอ รอ :bye2:
-
ห้ามพี่ดินคิดกับคนอื่น แล้วตัวเองคิดกับพี่ดินไปถึงไหนแล้วละไอ้ต๋อง มายุแยงให้ผัวเมียเขาทะเลาะกันเหรอมึง
-
หืมๆๆๆ คลื่นใต้น้ำ? ใครน้อ ถ้าเป็นเอมไม่ใช่แน่นอนออกจะเหนือน้ำซะขนาดนั้น เหอๆ
-
มีคลื่นใต้น้ำ!!!!
อันตรายๆเพราะคลื่นใต้น้ำ
อาจจะพัฒนาเป็นสึนามิได้
:serius2:
ต๋องนี้ไม่จบนะเนี้ย
โทรไปหาพี่ภูยังไม่พอ
ยังพยายามมาพูดอะไรบ้าๆเป่าหูพี่ดินอีก
ได้ความหวังดีจากพี่ดินไปยังไม่พอใจอีกเหรองัย
ต้องการจะเป็นอะไรคะต๋อง ทำพี่ดินขนาดนั้น
พี่ดินเค้ายังยอมให้อภัย ให้กลับมาเป็นเพื่อนเหมือนเดิม
บางทีถ้ายังทำอยู่แบบนี้แค่เพื่อนพี่ดินก็อาจให้เป็นไม่ได้นะคะ
ส่วนคุณพี่ภูฮึดสู้หน่อยค่า
พี่ดินยังไม่หวั่นไหวง่ายๆเลย
งั้นพี่ภูก็ต้องทำให้พี่ดินเห็นเหมือนกัน
ว่ารักของพี่ภูไม่ใช่เล่นๆ ไม่ใช่ฉาบฉวยไปวันๆ
พระเอกออกน้อยมากเลยคะตอนนี้
มาแต่ชื่อทั้งนั้นเลย แอบคิดถึงพี่ภู อิอิ
:กอด1:
-
จัดชุดใหญ่ไปเลยนะ ดิน โทษฐานอ่อนไหวไม่เข้าเรื่อง ชิ
-
อึดอัดเนอะ
-
หุหุ
ใกล้จะไปกระชากเสาไฟฟ้ากลับบ้านแล้ว
ปล.ต๋องอย่ามาทำอะไรให้พี่ดินกับเสาไฟฟ้าผิดใจกันนะ
-
แสดงว่าตอนหน้านี่...นักเลงเข้าผับใช่ป่ะคะ่
-
ตอนต่อไป พบกับ น้องดิน ใน บทภรรยา ขี้วีน ตามจิก สามี ขี้น้อยใจฮ่าๆๆๆๆ :laugh:
-
รีบมานะคะ ใจจะขาดรอนๆ
-
ดึงหูกลับบ้านเลยดิน
ส่วนเรื่องของต๋อง..... :เฮ้อ:
-
ต๋องนิสัยเลววะ
พี่ดินใจแข็งเข้าไว้นะ
เสาไฟฟ้าด้วยหนักแน่นหน่อยสิ
ชิ ขัดใจจริง o18
-
:z6:
ไม่ไหวจะเคลียส์ ไอต๋อง จิง ๆ
ยุ่งเรื่องชาวบ้าน เค้ารักกันดี ๆๆๆ อยู่
ตามไปจิกพี่ภูกลับมาเลยพี่ดิน ๆๆ
-
เพิ่งจะมาติดตามอ่านเรื่องนี้ รวดเดียว 38 ตอน ตาแฉะไปเลย =_=
อยากบอกว่าปลื่มพี่ดินมว๊ากกกก คนอะไรน่ารักที่สุด อิจฉาอีตาเสาไฟฟ้าจริงๆ ได้เมียเจ๋งสุดๆ =_=
อยากอ่านตอนพี่ดินไปตามที่ผับจริงๆ อยากรู้ว่าจะเหวี่ยงซักแค่ไหน...เสาไฟฟ้าอาจล้มได้ 55+
-
น้องดินจัดการ
-
เค้าไม่ได้คิดอะไรเกินเลยด้วยซะหน่อย
ยังจะขัดขวางความรักของเค้าอีก
น่าหมั่นไส้ที่ดเลยอีตาคนนี้ :fire:
พี่ภูแกแก่แล้ว ยิ่งคิดมากอยู่
-
นึกว่าจะได้อ่านฉากพี่ดินดึงหูคุณภูกลับบ้านซะอีก ฮ่าๆ
-
เค้าอยากเห็นพี่ดินมาตามไอ้เสาไฟฟ้าที่ผับอ่ะ
อยากรู้ว่าพี่ดินจะแผลงฤทธิ์รึว่าวาดลวดลายตามฝาละมีกลับบ้านยังไง
รออีกสองวัน เฮ่อ...แค่คิดก้อเหนื่อยใจ ยิ่งรอเวลาก้อยิ่งเดินช้าาาาาาาา
-
สั้นๆ ง่ายๆ คำเดียว
เกลียดต๋องมาก
-
เช็ง :seng2ped:ตั้งใจเข้ามาอ่านตอนพี่ดีนไปตามไอ้พี่ภู :seng2ped: :seng2ped: :seng2ped:
เช็งโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยรอมาทังวันไม่ได้อ่าน :serius2: :angry2: :fire:
-
คุณต๋องนี่ตัวป่วนเลยนะเนี่ย เบาหูทั้งพี่ดิน และเป่าหูไอ้เสาไฟฟ้าอีก
-
ลุยเลยพี่ดิน
:z6:
+1
-
ต๋องนี่เป็นเพื่อนหรือว่าตัวอันตรายกันแน่ ชอบฉุดให้เพื่อนต่ำ ชอบซ้ำให้เพื่อนเลิกกะสามี
เฮ้อ แล้วทั้งคู่ก็นะ หัวอ่อนเข้าทาง ถ้าไม่มีใครจัดการได้ เดี๋ยวให้คู่แก๊กก้านจัดการซะเลยนี่ :z6:
แก๊กก้านออกโลงหน่อยเถอะ ถ้ารอให้พี่ดินกะภูเข้าใจกันรวมทั้งเข้าใจคนอื่น(ที่ไม่หวังดี) คิดว่าคงอีกนาน
ปล. ช่วงนี้หมดเงินไปกับนิยายอีกไม่กี่เรื่องก็เยียบหมื่นแระ ฮ่าๆๆๆ (กินแกลบ) :try2:ทำไมทุกเรื่องจะต้องมา
รวมเล่มพร้อมกันด้วย ฮืออออ จะไม่เอาก็ไม่ได้ ขาดใจ แม่บอกว่าจะเอามาต้มให้กินแทนข้าว
เผื่อมันจะมีวิตามิน เอ บี ซี สูง อาจจะแก้โรคทรัพจางได้ กำแม่ตู :z3:
ปปล.ขอบคุณไรเตอร์และผู้โผสที่มาต่อให้นะคะ
-
ต๋องสินะ คลื่นใต้น้ำที่ว่า หวังว่าแก๊กกับก้านจะพอช่วยได้น่า
-
ไม่ชอบต๋องเลยตอนนี้
จะทำให้เขาแตกแยกแล้วตัวเองสะเสีบยแทนอ่าดิ
นิสัย !!!!!!
ภูก็หวั่นไหวกับคำพูดไๆปคนนึงและนะ
แต่ดีที่พี่ดินไม่กะเขาไปด้วย
พี่ดินจัดให้หนักๆๆไปเลยลุยไปเลย
-
ต๋องนี่เป็นตัวสร้างความร้าวฉานจริงๆ :z6:
-
อยากเห็นเสาไฟฟ้าโดนบ้องหูจังเลย แค่คิดก็สะใจแล้ว
ปล. ชอบน้องก้านคอมากๆ ดูน่ารักแบบดิบๆ ถึกๆ ดีอ่ะ
-
ต๋องแผนสูงไปแล้ว...ตีกระทบทั้งพี่ภูกับดินให้คิดมากอย่างนี้กะให้เขามีปัญหาแล้วเลิกกันเลยรึไงฟะ!! :m31:
ว้า~อยากรู้จังว่าดินจะลากพี่ภูกลับบ้านในสภาพไหน...คุยกันซะนะคะ :กอด1:
-
ต๋องเป็นเพื่อนที่หวังดีประสงค์ร้ายจริง ๆ
หวังว่าพี่ดินกับนายเสาไฟฟ้าจะหนักแน่นเข้าไว้
อย่าหวั่นไหวไปกับคำพูดยุแยงพวกนั้น
ตอนหน้าพี่ดินไปตามนายเสาไฟฟ้า
แล้วอย่าลืมอบรมให้หนัก ๆ ด้วยล่ะ o18
-
ไอ้เสาไฟฟ้า...เฮ้ย มิใช่ ๆๆๆ พี่ภู เสร็จแน่ๆเลย :laugh:
-
ต๋องนิสัยเลววะ
พี่ดินใจแข็งเข้าไว้นะ
เสาไฟฟ้าด้วยหนักแน่นหน่อยสิ
ชิ ขัดใจจริง o18
เห็นด้วยนะครับพี่น้อง
มันเลวแบบผู้ดียังไงไม่รู้แฮะ
-
ช่วยกำจัดไอ้ต๋องตัวซวยออกไปจากชีวิตพี่ดินที
มีแต่ทำให้ชีวิตพี่ดินตกต่ำพี่ดินคิดว่ามันคือเพื่อน
แต่มันทำร้ายพี่ดินด้วยคำว่าเพื่อนตั้งแต่ในอดีต
มาถึงตอนนี้ก็จะทำให้พี่ดินกับพี่ภูเลิกกันอีก :angry2: :z6:
ไอ้ชั่วไปตายซะ :fire: :beat: :z6:
-
:เฮ้อ:งานเข้าทั้งคู่สะแล้ววววววววว
สู้ๆผ่านมันไป เอาใจช่วยยยยยยยยยยยยยยยยย o13
-
อีต๋อง
อีส้งตรีนนนน :beat: :z6: :beat: :z6: :beat: :z6:
เกลียดมาน :beat: :beat: :beat: :beat: :beat: :beat: :beat: :beat: :beat:
พี่ดินไปตามสามีมาเคลียร์ด่วน
เครียดแทนจริงจัง
:3125: :m16: :m31: :fire: :angry2: :3125: :m16: :m31: :fire: :angry2:
ไรท์มาไวๆน๊า :z3: :z3: :z3: :z3:
-
ต๋องงงงงงง
ยุแยงจริงๆนะเอง :z6:
พี่ดินต้องรีบจัดการเคลียร์กับพี่ภูให้ด่วนเน้
รอตอนต่อไปอยู่นะคะ :L2:
-
มาอัพด่วนเลย
พี่ภูจะโดน พี่ดินทำไรเนี่ย
-
:L2:
-
ต๋องร้ายกว่าที่คิด
-
ค้างอย่างแรง
กำลังจะเป็นเรื่องเลย
:call:
-
รออ่านนักเลงตามสามีกลับบ้าน 555555++
แต่พี่ภูน่าจะเชื่อใจพี่ดินซักหน่อยก็ยังดีน่ะ ไม่น่าจะเป็นแบบนี้เลย :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
ไอ้ต๋อง จะไปตายที่ใหน ก็ไปเลย อย่ามาทำให้ผัวเมียเค้า ผิดใจกัน :z6:
เเหมๆๆ ทำเป็นพูดดี ในใจก็อยากได้พีดินละชิ :fire:
พีดิน กับ พีภูต้องหนักแน่นน่าา อย่าให้ไอ้ต๋องมาป่วนได้สำเร็จนะ :กอด1:
ปล.จะรอดูเมียตามสามี กลับบ้าน จะเป็นยังไง :laugh:
:L2: :L2: :L2: :L2:
-
อีต๋องตายแน่ :z6:
มายุแยงให้ครอบครัวเข้าแตกแยก
-
ต๋อง...ทำไมต้องพยายามมาขัดขวางความรักเขาด้วย หรือว่าต๋ิองเองก็คิดกับดินมากกว่าเพื่อน?
-
ตอนหน้าภรรเมียจะไปตามดึงหูสามีกลับบ้านแว้ว :laugh:
พี่ดินน่ารักจังงงงง :o8:
ตอนนี้คำผิดหาไม่เจอไม่เจอค่ะ :mc3: o13
:กอด1:กอดคุณเซกับคุณทีโลมาจ้า :กอด1:
-
ใครเป็นใครอะไรยังไงไม่รู้เรื่องเลย หลังไมล์มาเล่าตอนจบดีกว่า เดี๋ยวจได้ดันถูก
-
รอฉากนักเลงไปตามสามี อิอิ :m20:
ปล. เบื่อนายว่ะต๋อง ไปที่อื่นได้มะ ชิ :angry2:
-
ใจจ้า :pig4:
รออ่านตอนต่อไป
-
:m31:ไรกันเนี่ย
-
เราว่าเราเข้าใจต๋องน่ะ
เพื่อนรัก กับ รักเพื่อน
แต่ตอนนี้เพื่อนเรากับคนรวยมากคนหนึ่ง
แล้วเขาจะคิดกับเพื่อนเราแบบใหนล่ะ
เพราะฐานะดินกับคุณภูมันต่างกันมาก
ราวฟ้ากับเหวอ่ะ จริงป่ะ
.
.
.
:เฮ้อ:
-
เอิ่มมม ก็พอจะเข้าใจความรู้สึกของต๋องอ่ะเนอะ
แต่ก็แย่เหมือนกันที่จะทำให้คนอื่นเขาแตกแยกกันอ่ะ :angry2:
พี่ดินจิกหัวไอ้พี่ภูกลับบ้านเลยยยยย
ละเลยหน้าที่อ่ะ ทำให้พี่ดินโกรธ
-
พี่ดินไปลากหูเสาไฟฟ้ากลับบ้านเลย
เดี๋ยวนี้ชักเอาใหญ่ต้องให้พี่ดินสังสอนซะบ้าง
แต่ต๋องแกจะมายุแยงทำไมจะทำให้ครอบครัวเขาแตกแยกหลอ
-
กลัวคลื่นใต้น้ำอะ :sad4:
รอตอนพี่ดินตามซะมีกลับบ้าน :laugh:
-
ต๋องคิดอะไรกับพี่ดินหรือเปล่า ทำไมต้องพูดอะไรแบบนั้นด้วย
เพื่อนรัก รักเพื่อนใช่มั้ยเนี่ย
-
ตกลงว่าบอสลับเปิดตัวแล้วใช่มั้ยค่ะ
แบบว่ากะล้มเสาไฟฟ้าแบบให้ตายไม่ฟื้น
แต่ท่าทางจะทำอะไรพี่ดินไม่ได้
แล้วจะปล่อยท่าไม้ตายเมื่อไหร่ล่ะเนี่ย
ตอนนี้ให้พี่ดินไปเติมพลังให้เสาไฟฟ้าก่อนล่ะกัน
-
อ่านทั้งสองตอนแล้วแบบ อยากจะเสยหน้าไอต๋องจิงๆ ขาคู่เลยได้มั้ย :fire:
ยุแยงให้ผัวเมียเค้าทะเลาะกัน เดี๊ยะๆ เนียนเชียวเมิง :m16:
ปล. พี่ดินน่ารัก เริ่มรักพี่ภูแล้วอ่าดิ หวังว่าพี่ภูจะหนักแน่น คุยกับพี่ดินก่อนนะ อย่าเปงพระเอกหนังไทย ขอร้องงงงงงงง :monkeysad:
-
เข้ามารอตอนใหม่ :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
ต๋องนี่หวังดีประสงค์ร้ายหรือเปล่าเนี่ย :angry2:
พี่ดินเค้าคิดได้เองน่า ขนาดตอนนี้ยังคิดจะไปตามสามีกลับบ้านเลย :laugh:
-
:เฮ้อ:
อึดอัดอะค่ะ .. เราว่าต๋องน่าจะรู้ว่าพี่ดินไม่มีทางคิดอะไรกับต๋องได้มากกว่านี้
แต่ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องขัดขวางความสุขของพี่ดินด้วยอะ?
พี่ภูยิ่งเป็นคนคิดมากอยู่ด้วย เฮ้ออออ
ปล. คลื่นใต้น้ำ? ไม่เอามาม่าได้ปะคะ? :z10:
ลอกอ้ะ ทุกสิ่งอย่าง หงิงๆ โดยเฉพาะต๋อง แบบ..พอเหอะ
ทำร้ายพี่ดินไว้คราวนั้นจะบอกว่าด้วยความที่อายุยังน้อย ยังคิดอะไรไม่ลึกซึ้งมันก็รับได้นะ
แต่กลับมาคราวนี้ยังจงใจทำให้พี่ดินไม่มีความสุขอีก มันเกินรับไหวนะคะ
ลอกด้วย ความรู้สึกนี้เลยยยย โอยยยเซ็งต๋อง
ไรเตอร์ไปเจอกันๆๆๆๆ ไปงานฟิคด้วย ฟิคเฟ่จำกัดนิ จะได้ไหมก็ไม่รู้
-
ต๋องก็ยุไปทั่ว
ดีนะที่พี่ดินไม่หลงฟังตาม ไม่งั้นสองคนนี้สั่นคลอนแน่ๆ
พี่ดินไปจัดการเสาไฟฟ้าซะ โทษฐานแก่แล้วยังจะคิดมากอีก ก๊ากกก
-
อ่า.....ตอนนี้ไปลากคุณพี่ภูกลับบ้านมาคุยกันอย่างด่วน ๆ ก่อนเลยค่ะ พี่ดิน
ขอบคุณคนเขียนนะคะ .. :L1:
-
:pig4: พร้อม+1 ค่ะ ใจหายเหมือนกันใกล้จบแล้ว :z3:
-
พี่ดินสู้....สู้ :กอด1:
เกลียดต๋อง ว่.. :z6:
-
อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยย
อดใจรอตอนหน้าอย่างจดจ่อ
-
ในตอนนี้ได้เห็นมุมอีกมุมของพี่ดินอย่างชัดเจน พี่ดินมีความเป็นตัวของตัวเอง ซื่อสัตย์กับความรู้สึกของตนเอง
ก็อยากให้เป็นเช่นนั้นตลอดไปนะพี่ดิน สิ่งที่ต๋องพูดหว่านล้อมพี่ดินนั่น ก็เพราะ ต๋องกลัวเสียพี่ดินไปไง
ต๋องเองมันคงไม่มีใคร มันเลยหาทางทำให้พี่ดินติดอยู่ที่เดิม และอยู่กับมัน จริงๆมันก็น่าสงสารนะ
แต่ในเมื่อพี่ดินมันมีใจให้เสาไฟฟ้าไปแล้ว ก็ต้องเดินไปข้างหน้าเคียงข้างเสาไฟฟ้าซิเนอะพี่ดิน
อย่าหวั่นไหวใดๆนะพี่ดิน
-
ถ้าตามหลักของนิยาย..มันกำลังเข้าสู่ช่วงสำคัญของเรื่องแล้ว...
แต่ถ้าตามความรู้สึกของคนอ่าน....มันก็เริ่มจะเป็นช่วงทรมานจิตใจแล้ววววว....
-
เกลียดอิต๋อง :beat:
รอนักเลงไปตามสามีกลับบ้าน
-
ถ้ามองอีกมุม ก็น่าเห็นใจต๋องอยู่เหมือนกัน..
หน้าที่ ที่เคยปกป้องดูแลพี่ดิน คงอยากให้เป็นของตัวเองอยู่
ต๋องยังไม่รู้จักตัวตนของพี่ภู ก็ไม่แปลกที่จะคิดว่าคนรวย
ขนาดนั้น จะมาคิดจริงจังอะไรกับเด็กสลัมอย่างพี่ดิน
ยิ่งพี่ดินถลำลึกมากเท่าไหร่ สุดท้ายหากต้องผิดหวัง
ก็ไม่พ้นที่พี่ดินจะต้องเจ็บปวด..
แต่..อยู่ห่างๆอย่างห่วงๆเหอะนะต๋อง ให้พี่ดินได้ตัดสินใจ
ความเป็นผู้นำที่ได้เห็นในตัวพี่ดิน คงบอกได้ว่าพี่ดิน
ไม่ได้อ่อนแอเหมือนเจ็ดปีก่อนอีกแล้ว หากต้องเจอกับ
ความเสียใจ ความเข้มแข็งที่พี่ดินมีคงทำให้ผ่านพ้นปัญหา
ตรงนั้นได้ หากมันจะเกิดขึ้นจริงๆ..
"แต่คงไม่มีวันนั้นใช่มั้ยอะ.. เสาไฟฟ้า" :z1:
-
รอตอนหน้าพี่ดินจะไปตามภูกลับบ้าน o18
-
อ่านสองตอนรวด ของสองคน
ต๋องคือปัญหาใหญ่สินะ แล้วมายุ่งอะไรด้วยยะ
พี่ภูก็นะ อย่าท้องี้สิ เราต้องมั่นใจเชื่อใจพี่ดินนะ!!
พี่ดินรีบมาบ้องหู ดึงหูเลยนะ จัดหนักๆไปเลย
-
น้องดินจะไปตามสะมีกลับบ้านไมเนี้ย 555+
-
พี่ดินมั่นคงกว่าเสาไฟฟ้าที่แค่โดนเป่าที่เดียวก็หวั่นไหวไหลลงขวดไปเลย...มั้ง
-
เอิ่มต๋อง :beat:
ยังไงน่ะ
o18
พี่ดินหนักแน่นจังเลยน้า :-[
ขวัญใจลูกน้องตาดำๆ :impress2:
-
หึหึ ไอ้ต๋องมันมาแบบแผนสูงเว้ย
อ้างความสัมพันธ์ยาวนาน อ้างความแตกต่างของฐานะ
:เฮ้อ: ดีแล้วที่พี่ดินเป็นคนคิดอะไรรอบคอบ
ไม่น่าหลงกลต๋องได้ แต่พี่ภูดิโดนไปเต็มๆ
-
ต๋องมันแอบรักดิน แต่ทำไมต้องทำแบบนี้กะพี่ภูด้วย
-
พี่ดินมีน้ำโหแล้ว พี่ภู ยังไม่โทรรายงานตัวอีก
เดี๋ยว นักเลงโต เค้าตามถึงผับ มีหวัง :beat: นะเออ
-
ทำไมพี่ดินพูดงั้นอ่ะ ว่าเป็นแค่นายจ้างลูกจ้าง
เจ้านาย ลูกน้องอ่ะ พี่ดินกำลังโกหกตัวเองนะ
เซ็งไอ้ต๋อง ชริ :m31:
-
เข้าใจต๋องนะ เพราะตัวเองยังติดอยู่กับความรู้สึกในอดีต
เลยพยายามทำทุกทางเพื่อให้ความรู้สึกเก่าๆกลับคืนมา
แต่คงลืมไปแล้วว่า กาลเวลาไม่เคยคอยใคร
:เฮ้อ: ส่วนพี่ดินก็ยังต้องให้เวลาพิสูจน์กันต่อไป
:กอด1:
-
กล้าสร้างความร้าวฉานเรอะแก๊~ :z6: >>เอาให้กระอััก :fire:
-
ถึงเวลาพิสูจน์ความรู้สึกกันแล้วเหรอเนี่ย
แต่ก้อดีนะจากที่คลุมเครือกันอยู่จะได้แจ้งกันไปเลย
พี่ภูจะได้ไม่ต้องสงสัยอีก และพี่ดินจะได้แน่ใจในความรู้สึก
แต่ที่สำคัญที่สุดยังไม่อยากให้ใกล้ตอนจบเลยอะ อยากให้ยาวไปอีกสัก 100 ตอน
-
:z10: ลุ้นระทึกรอพี่ดินตามหัวใจ....
ต๋อง!! :beat: แอบสร้างความร้าวฉานหรือยะ เดี๋ยวโดน :z6:
-
อะไรอีกอ่ะ....ทำตัวเป็นเด็กมีปัญหานะตาพี่ภู.....
ถ้าพี่ดินทำจะไม่ว่าเลย....เพราะมีปัญหารอบด้านจริง ๆ...
แต่ตาพี่ภูเนี่ย..... o12....รับไม่ได้นะขอบอกกกก....
นักเลงใหญ่ได้แฟน....รึได้เด็กไปอุปถัมก็ไม่รู้เนอะ o16
:L2: คนแต่ง + คนโพส :pig4:
กด + เอาใจนักเลงใหญ่นิ
-
อิเสาไฟฟ้าตีโพยตีพายจริงจริ้ง แค่เค้าโทรมาก่อกวนหน่อยก็หวั่นไหวซะแล้ว
พี่ดินจัดการเลย
ไอ้คุณต๋องเล่ห์เหลี่ยมเยอะ ตั้งแต่เด็กจนโตเลยนะ เอาความใจดีของพี่ดินมาเป็นโล่ห์ตลอด
-
พี่ดินสู้ๆ
จัดการให้เสาไฟฟ้ารู็ซะบ้าง
ฮ่าๆๆ
^^
ขอบคุณค่ะ
-
พี่ดินน่ารัก อยากดูตอนพี่ดินไปลากเสาไฟฟ้าที่ผับจัง คิดแล้วคงจะสนุกน่าดู :impress3: :impress3:
ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย รักษาสุขภาพด้วยนะครับ :กอด1: :กอด1:
-
คลื่นใต้น้ำ!!!!
ไม่มาม่าใช่มั้ยคะ อย่าเลยนะ
ถ้าไม่ติดว่าต๋องโหดละก็(แอบกัวนิดหน่อย)จะตีให้หัวแบะเลย
-
คราวหน้า โดนดึงหูยานถึงพื้นแน่เสาไฟฟาเอ๊ย
รอดูพี่ดินอาละวาด
-
พี่ดิน จัดไปเลย
ถ้าพี่เสาไฟฟ้าไม่กลับนะ
กระโดดขี่คอ แบบผีชัตเตอร์เลยนะ :m31:
เกาะให้แน่ ๆ อย่าให้สลัดหลุดเลยเชียวว
ไม่ก็เอาเหล้าล้างหน้าให้แบบแถมขวดไปด้วยเลยนะ หมั่นไส้ อีพี่ภู จัดหนักไปเลย :fire:
ต๋องนี้ มาทางไหน เด๋วก็ได้กลับบ้านเก่าหรอก เชอะๆๆ o18
-
พี่ดินพูดอย่าใจดีพร่ำเพื่อเซ่ พูดกับเพื่อนต๋องชัดๆไปเลย
ว่าที่เมิงมาพูดใส่ไฟนั่นน่ะ ปั๋วกรู แง่งงง อยากโดดเตะต๋องมาก
พี่ภูก็อย่ายอมแพ้เซ่ ไม่รู้รึไงว่า นักเลงใหญ่เนี่ย ถ้าเค้าไม่รักเค้าไม่ยอมให้ปักเสาเข็มอยู่บ่อยๆหรอก วู้ววว (พูดแล้วก็อาย 55+ :-[ )
-
ก็เฮียเค้าน้อยใจพี่ดินอ่ะที่อยู่กะต๋อง
ก็เลยเลือดขึ้นหน้าหึงไม่บัดยะบัดยังไง
แต่ทำตัวเยี่ยงนี้ได้ไงกันหนีเที่ยวใช่ไหมเสาไฟฟ้าดินจัดการเลย :laugh:
-
ต่างคนต่างคิด ต่างคนต่างกังวล :เฮ้อ:
เพื่อนต๋องก็คอยเสี่ยม คอยเขย่าให้เสาไฟฟ้าและพื้นดินสั่นคลอน
มารอดูนักเลงใหญ่ตามสามี ว่าอะไรจะเกิดขึ้น
+1 ให้เซกิ เป็นกำลังใจให้ TRomance นะครับ :กอด1:
-
หากมั่นคงคง ก็ผ่านไปได้
-
พี่ดินไปตามสามีกลับบ้านดู แล้วเคลียร์กันให้รู้ดำรู้แดงไปเลย
ว่ายังไงต๋องกับพี่ดินก้เป็นมากกว่านี้ไม่ได้!
-
ถ้ามองอีกมุม ก็น่าเห็นใจต๋องอยู่เหมือนกัน..
หน้าที่ ที่เคยปกป้องดูแลพี่ดิน คงอยากให้เป็นของตัวเองอยู่
ต๋องยังไม่รู้จักตัวตนของพี่ภู ก็ไม่แปลกที่จะคิดว่าคนรวย
ขนาดนั้น จะมาคิดจริงจังอะไรกับเด็กสลัมอย่างพี่ดิน
ยิ่งพี่ดินถลำลึกมากเท่าไหร่ สุดท้ายหากต้องผิดหวัง
ก็ไม่พ้นที่พี่ดินจะต้องเจ็บปวด..
แต่..อยู่ห่างๆอย่างห่วงๆเหอะนะต๋อง ให้พี่ดินได้ตัดสินใจ
ความเป็นผู้นำที่ได้เห็นในตัวพี่ดิน คงบอกได้ว่าพี่ดิน
ไม่ได้อ่อนแอเหมือนเจ็ดปีก่อนอีกแล้ว หากต้องเจอกับ
ความเสียใจ ความเข้มแข็งที่พี่ดินมีคงทำให้ผ่านพ้นปัญหา
ตรงนั้นได้ หากมันจะเกิดขึ้นจริงๆ..
เห็นด้วยกับรีนี้ o13
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
หืมมม พี่ภูทำเปงตาแก่หัวล้านขี้น้อยใจไปได้
ต้องให้พี่ดินตามง้ออีกแล้วววววว
ปล. :angry2:ต๋อง แกอย่ายุให้ครอบครัวแตกแยกเส่ เด๋วโดน :z6:
-
นักเลงใหญ่จัดการลากหูไอ้เสาไฟฟ้ากลับด่วน
-
อ๊าคคคคคต๋องงงง อย่ามาสร้างปัญหาให้พี่ดินกะพี่ภูนะ ชิๆ :angry2:
พี่ภูกลับบ้านด่วนที่รักมาตามแล้ว กร๊ากกกกกก
คุยๆกันซะจะได้เข้าใจกันซะที
-
ไปนอนป่วยมาหลายวันเพิ่งมาวิ่งตามพี่ดินได้วันนี้เองคิดถึงค่ะ
-
ต๋อง...ไม่ควรนะจ๊ะ ไม่ควร สร้างความร้าวฉานแบบนี้ o18
ต๋องคงประมาณ ถ้ากรูไม่ได้ คนอื่นก็อย่าหวัง อะไรแบบนั้น
แต่ก็ดีไปอย่างภูกับพี่ดินจะได้ชัดเจนกันไปเลย
ภูจะได้สบายใจ แล้วพี่ดินก็จะได้เข้าใจความรู้สึกตัวเองแบบจริงๆซะที
-
ไอ้คุณพี่ภูเป็นไรมากป่ะเนี่ย
คิดเล็กคิดน้อย
เอาไงดีเดี๋ยวพี่ดินก็เลิกหรอกยิ่งมีต๋องไซโคอยู่ด้วย
-
ต๋องคิดจะทำอะไร
-
พรุ่งนี้ซินะ
-
รอดูพี่ดินบุกไปลากเสาไฟฟ้ากลับบ้าน :laugh:
-
ต๋องแอบแลวนิหว่า ยุให้สามีภรรยาแตกคอกัน
เป่าหูให้พี่ภูคิดมากไม่พอ ยังมาเป่าให้พี่ดินเริ่มไม่มั่น แถมเป็นต้นเหตุให้พี่ภูไปเมาหัวราน้ำอีกด้วย
แต่ถึงกระนั้นก็อยากอ่านตอนพี่ดินไปตามพี่ภูเร็วๆ อ่ะ ท่าทางจะมันส์สะเด็ด
-
อ๊ากกกกกกก
ต๋องอ่ะ!!!! อย่ามายุแยง ผัว-เมียเค้าน่า
ตอนหน้าคุณภรรยา จะจิกคุณสามีรึยังน้อออ
-
ต๋องมาแบบคลื่นใต้น้ำ
เดี๋ยวเจอพี่ภูสกัดเข้าหน่อยก็สะท้อนกลับไปเองแหละ :laugh:
อยากอ่านพี่ดินตามสามีกลับบ้านแล้วอะ :กอด1:
-
อ้ออ ต๋องนี่เอง
ทำให้ชาวบ้านเขาแตกแยกกันนะ
แต่เอาเถอะ คู่แท้ย่อมไม่แคล้วคลาด
พี่ดินจะไปตามพี่ภูที่ผับแล้วว อยากอ่านต่อ
รอต่อนะคะ :-[
-
มาช่วยพี่ภู ฝากเพลงนี้ให้ พี่ดิน เผื่อพี่ภูจะมีอาการดีขึ้น :impress2:
http://www.youtube.com/v/rAdN8I5vacw?fs=1&hl=en_US &autoplay=1
-
ปัญหาเริ่มมาแล้วเนอะ
-
:กอด1:
-
หุหุหุ พี่ดินจาไปตามสามีกลับบ้านแล้ว :-[
-
รอดูนักเลงใหญ่ตามสามีเหลวไหลกลับบ้าน ก๊ากๆๆๆ
-
ตามอ่านอยู่นานคิดว่ากว่าจะอ่านถึงปัจจุบันเรื่องก็คงจบพอดี
แต่เพราะพี่ดินแท้ๆทำให้รีบอ่านอย่างทิ้งงานทิ้งการมันก็เลยทันปัจจุบันแต่ยังไม่จบ แต่ทันพี่ดินไปตามสามีกลับบ้าน
เกลียดต๋อง :serius2: มือที่สามที่ทำให้ สามี-ภรรยาเขาแตกแยกกัน
เสาไฟฟ้าเลิกอ่อนไหวซะที พี่ดินเขาแสดงให้เห็นว่ารักขนาดนี้แล้วยังมองไม่เห็นอีกเหรอ
เป็นกำลังใจให้คนแต่งและคนโพส
รออย่างค้างคา :sad4:
-
ว้าวว
เพิ่งมาตามอ่านคะ นายเอกน่ารักดีค้ะ
ฮาแบบนี้ชอบจังเรยอิอิ
เพิ่งอ่านถึงตอนแรกแรกเอง
ยังตามไม่ทันสะที
กรี้ดกร้าดดดดน้องดินนน่ารักจัง
-
:pig4: :pig4: :3123:
-
กรี๊ดดด >0< ช่วยเค้าด้วยโดน นอ ทิ่มบาดเจ็บสาหัส :serius2:
ตอนต่อไปจะได้เห็นนักเลงตามไปลากคอสะมีแล้วสินะเค๊อะ :m3:
อ่านไปแล้วเจ้บแปลบในทรวง ช่างเศร้าอะไรอย่างงี้ :monkeysad:
แต่ก้นะชีวิตรักก็ต้องความเศร้าเคล้าNCกันบ้างสิเอิ๊กๆ o18
น้องดิน พี่ภู,น้องก้าน พี่แก๊ก Fighting ท่านเซ Fighting!!!
-
ไม่เข้ามาอ่านซะนานเลยจุใจเลยได้อ่านหลายตอนรวด
พี่ดินยังย่ารักอย่างคงเส้นคงวาซะไม่มี
ส่วนเสาไฟฟ้าน้อยใจเมีย คริคริ
เอาใจช่วยพี่ดินไปตามสามีนะจ๊ะ
หวังว่างานนี้นักเลงใหญ่จะไม่ลงไม้ลงมือกับสามีนะ
-
อากเมียมาตามแล้วพี่ภู
-
คิดถึงพี่ดินแล้วค่า ไรเตอร์ :m13:
-
ข่าวด่วน เกิดเหตุไม่คาดฝัน กลางผับดัง ต่อหน้านักเที่ยวนับร้อย นักเลงใหญ่สุดโหด
ตามลากคอสามีกลับบ้าน :m20: :z2:
-
หุ หุ หุ
คุณซามี โปรดระวัง
คุณพรรยา จะตามไปเพ่นกระบานแร้ว
ริอาจแอบเที่ยว
กร๊าก กร๊าก
-
คิดถึงพี่ดิน+พี่ภูแล้ววววว
วันนี้จะมาไหมเอ่ย?? :call: :call: :call:
-
^
^
^
เข้ามารอเป็นเพื่อน กลัวจะเหงา
-
มารอ :angry2:
-
ตอนที่ 39
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line16/00027557_102305.gif)
เสียง แตกฮือของฝูงสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าวัยรุ่นดังขึ้นทำให้ต้องรีบหันไปมอง เด็กผู้ชายตัวเล็กหน้าหวานปากแดงในชุดกางเกงขาสามส่วนและเสื้อยืดสบายๆ ดูยังไงก็ไม่เหมือนคนที่ตั้งใจจะมาเที่ยวสถานที่แบบนี้เลยสักนิด
นอกจาก
“มองอะไรนักหนาวะ มาตามคนไม่ได้มาเต้นจะมองทำไม เต้นไปสิ”
ครั้งแรกเลยมั้งที่นักเลงตัวอย่างของชุมชนอาละวาดไม่ต่างจากอันธพาล แต่ตอนนี้สติผมเบาบางมาก สติมีไม่พอที่จะห้ามปรามหรืออับอายหรือจะทำอะไรก็แล้วแต่ ขนาดแค่จะประคองร่างตัวเองยังต้องใช้ขอบโต๊ะช่วยเลย
นึกโทษตัวเองที่ซัดเหล้าเสียจนเมามายขนาดนี้ ตอนแรกคิดว่าไหวคิดว่ากินให้มันเมาๆเสียก็ดี ไม่อยากคิดมากไม่อยากตุ๊ดแตกอะไรแบบนี้แล้ว แต่อยากจะเอาขวดเหล้าตีหัวกบาลตัวเองเมื่อเห็นเงาร่างของคนคุ้นเคย ถึงจะมองหน้าไม่ชัดแต่ก็รู้ว่าคนตัวเล็กๆร่างบางๆผิดธรรมชาติชายไทยที่บุกเข้ามาใจกลางผับนี้เป็นใคร ยิ่งเห็นท่าทีเกรี้ยวกราดของเขายิ่งบอกชัด
ดินโกรธมาก โกรธจนกลุ่มวัยรุ่นที่เต้นเสียดสีกันอยู่สนุกสนานนั้นกระเจิดกระเจิงกันไปคนละทิศละทาง การแต่งตัวที่ไม่เหมือนใครก็เป็นจุดสนใจมากพอแล้ว นี่ไอ้เปี๊ยกยังพ่วงท่าทางไม่กลัวใครเข้ามาอีก ไม่ต้องสงสัยก็รู้ว่าตอนนี้เมียผมเป็นเซ็นเตอร์ของทุกความสนใจยิ่งกว่ากระเทยทหารผ่านศึกที่เต้นยั่วน้ำลายอยู่บนสเตจเสียอีก
ดีเท่าไหร่แล้วที่เค้าไม่คิดว่ามียากุซ่าเข้ามาเก็บค่าคุ้มครอง ก็คนที่มันบังอาจบุกเข้ามานั้นเรียกได้ว่าน่ารักมากกว่าน่ากลัวสักล้านเท่าเห็นจะได้ ตอนแรกกลุ่มวัยรุ่นที่โดนขัดจังหวะดูจะไม่ชอบใจสักเท่าไหร่ แต่พอเห็นหน้าไอ้เปี๊ยกชัดๆเท่านั้นแหละ จากที่ไม่พอใจกลายเป็นสนใจขึ้นมาทันที
มา ถึงตอนนี้เพิ่งจะรู้ตัวว่าโครตควาย เมียมาตามมันก็ดีใจอยู่หรอกนะ แต่จะดีกว่านี้มั้ยถ้าไม่มีใครมาสนใจเมียกูและมองกันตาเป็นมันขนาดนี้ อยากจะลุกขึ้นอาละวาดให้สมกับกิตติศัพท์เอาแต่ใจไม่ยอมใครของตัวเองแต่ก็ทำ อะไรไม่ได้ พื้นสั่นเหมือนแผ่นดินไหว ไฟสเตจตีกันจนตาพล่าลายไปหมดแล้ว ทุกอย่างดูลางเลือน ผมพยายามจับจุดสายตาให้มองหาแต่คนคุ้นเคย แต่ยิ่งฝืนตัวเองเท่าไหร่ บางสิ่งบางอย่างที่ไหลวนกันอยู่ในท้องมันเริ่มตีตื้นขึ้นมาจุกที่คอหอยแล้ว
“แก๊ก ดูดินให้กูด้วย กูจะไปห้องน้ำ”
ไม่รู้หรอกว่าตัวเองตะโกนเสียงดังแค่ไหน แต่ไอ้แก๊กสะดุ้งเหมือนโดนเหยียบหัวแม่เท้ายังไงยังงั้น ไอ้นี่ก็เว่อร์ ผมแค่บอกเบาๆเองทำเป็นขวัญอ่อนไปได้
“มึงไปทำไมวะ”
“ไปอ๊วก โอ๊ก อ๊อค”
“เฮ้ย มึงรีบไปเลยไอ้ภู อย่าโก่งคอมาทางกูเชียวนะไอ้ห่านี่”
ก็ใครใช้ให้มันถามอะไรโง่ๆตอนที่ผมกำลังเมาจนหูตาพร่าลายแบบนี้ล่ะ คนไปห้องน้ำมีไม่กี่อย่างหรอกในสถานที่แบบนี้ ไม่ไปเปิดก๊อกก็ไปอ๊วก
เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!
ปล่อย ของเก่าออกให้พอหายเมาบ้างแล้ว ถึงจะแค่สร่างแต่ก็ยังดีกว่าเมาแฟ่ดแบบเมื่อกี้ กำลังจะออกไปล้างปากล้างหน้าล้างตาก็ต้องตกใจแทบสิ้นสติเมื่อมีมือแกร่งยิ่ง กว่าชายชาตรีดันร่างที่ไร้น้ำหนักของผมกลับเข้าไปในห้องน้ำอีกครั้ง
หน้าขาวมากเรียกว่าวอกก็คงจะไม่ผิด แต่งหน้าจัดจนเดาไม่ถูกว่าพื้นผิวใบหน้าเดิมเป็นอย่างไร ปากแดงแปร๊ดเฉดเดียวกับมาริลิน มอนโรไม่มีผิดเพี้ยน วิกผมสีบรอนด์ทอง ชุดซีทรูเนื้อเดียวกับถุงน่องสีขาวทั้งตัว แซคผ้าลื่นพริ้วสะบัด ทุกอย่างที่ว่ามานี้สวมอยู่บนร่างผู้ชายที่มีจิตใจเป็นผู้หญิงแน่ๆ แต่ชะตากรรมอาจจะเล่นตลกกับเธอเมื่อร่างกายที่ควรจะอรชรอ้อนแอ้นกลับกำยำเสียจนน่ากลัว ไม่ใช่แค่น่ากลัวนะ ผมกลัวเธอไปแล้ว กลิ่นน้ำหอมฉุนกึกจนไฮโพทาลัสของสมองผมพร้อมใจกันตายทันที เพราะผมเริ่มรู้สึกชาไปทั้งร่าง
“เฮ้ย!!! ผลักผมเข้ามาทำไม จะออกไปหาแฟน”
อยาก จะบอกว่าออกไปหาเมียเสียด้วยซ้ำ แต่กลัวว่าถ้าไอ้เปี๊ยกรู้ผมจะตายคาตีนนักเลงใหญ่แทนที่จะเดินควงกันออกไป เยี่ยงสามีภรรยาควรจะกระทำต่อกัน ถึงแม้ตอนนี้ผมรู้สึกเหมือนจะตายเพราะกระเทยนางนี้สิงร่างผมก็เถอะ
“คุณส่งสายตาให้ชั้นนี่คะ”
เสียงทุ้มที่บิดสุดชีวิตให้เส้นเสียงลีบลงมากที่สุด แต่มันก็แหบใหญ่เหมือนผู้ชายอยู่ดีแหละ
“ตะ ตอนไหน”
ผม เนี่ยนะส่งสายตาให้เธอ ผมกวาดตามองตัวเอง กูสาดเหล้าเข้าปากแทนน้ำเนี่ยนะ คนกำลังกลุ้มใจเรื่องเมียอยู่ จะเอาอารมณ์ไหนไปส่งสายตาให้กระเทยที่ผมไม่ขอบรรยาหน้าตาก็แล้วกัน แต่หุ่นที่แทบจะเอาขาพาดตัวผมไว้ไม่ให้ดิ้นหนีนี่บอกชัดว่า ต่อให้ผมหน้ามืดตามัวหรือเมาให้ตายแค่ไหนก็ไม่มีวันที่จะส่งสายตาให้ผู้ชาย ที่หุ่นน้องๆสมันในเขาใหญ่แน่นอน กูหอบสังขารไปกอดเมียที่บ้านดีกว่าไหม ถึงจะเสี่ยงโดนนักเลงใหญ่กระทืบแต่ผิวเรียบลื่นและหุ่นบอบบางก็ทำให้ภูตะวัน ยอมตาย รู้สึกอยากจะอาเจียนขึ้นมาอีกรอบ ถึงจะสร่างจนเกือบจะหายเมาเป็นปลิดทิ้งเพราะโดนกระทำอันอุกฉกาจแบบนี้
“อย่าทำเป็นจำไม่ได้สิคะ ตอนชั้นขึ้นโชว์คุณมองตามชั้นตลอด ชูแก้วเหล้าให้ พอชั้นโชว์จบคุณก็ผละเข้าห้องน้ำ แบบนี้จะให้คิดว่ายังไงคะ”
เอาเหอะ!! ฟัง จากที่เธอสาธยายมาแล้วผมรู้สึกอยากจะลาตายอย่างสงบอยู่ในห้องน้ำชายของผับ แห่งนี้แหละ เธอเป็นนางโชว์ตอนขึ้นโชว์แล้วมีคนมองมันแปลกตรงไหน ผมแน่ใจว่าไม่ใช่ผมคนเดียวที่มองแล้วตอนนั้นฤทธิ์เหล้ามันคงไปกดก้านสมอง ก้านที่ใหญ่ที่สุดเอาไว้จนไม่รู้เลยว่าไปมองและส่งสายตาให้เธอตอนไหน ไอ้ที่ชูแก้วเหล้าเพราะกูต้องกระดกมันลงคอหรอกโว้ย ไม่ใช่ชูเพื่อสื่อความหมายอะไรเลย แล้วที่หลบมาเข้าห้องน้ำเพราะมัวแต่มองตามเมียจนอ๊วกมันมาจ่ออยู่ตรงคอหอยกู นี่แล้ว กูหลบมาอ๊วกมันหมายความว่าต้องการเรื่องอย่างว่าตรงไหนวะ ไม่เข้าใจ
“ผมเมา ผมแค่เข้ามาอ๊วก ไม่ใช่ต้องการอะไรอย่างที่คุณคิดหรอก ขอตัวนะแฟนผมรออยู่”
จริงๆอยากเรอออกมาเพื่อให้เธอพิสูจน์หลักฐานแต่มันก็ดูสถุลเกินไป ผมทำไม่ได้หรอก ถึงเธอจะไม่ใช่ผู้ชายในสไตล์ที่ผมชอบและไม่ใช่สาวแท้ที่ไหน แต่สุภาพบุรุษลูกผู้ชายแล้ว ผมควรจะให้เกียรติเธอบ้าง จริงๆอยากถีบให้กระเด็นเพื่อเปิดช่องทางออกไปหาดินไวๆ ไม่รู้นักเลงเค้าจะตามหาผมมั้ย จะรอผมหรือเปล่า หรือว่าตอนนี้เค้าจะอาละวาดจนร้านพังไปเป็นแถบๆแล้ว เอาเถอะดินจะพังร้านนี้ผมก็ไม่ว่า ขอแค่เค้าไม่โกรธผมมากก็พอ คงจะไม่กี่ล้านหรอกมั้งสำหรับผับหรูใจกลางเอกมัยแบบนี้ ไม่เป็นไรเพื่อเมียเสียหายแค่ไหนก็ชดใช้ให้ได้
“ฮันแน่ อย่ามาขี้ตู่สิคะ เห็นๆกันอยู่ว่าคุณมากับเพื่อน........ผู้ชาย”
ผมต้องกลั้นใจไม่ให้อ๊วกรดมือที่พยายามวาดนิ้วไปมาเหนือหน้าอกที่กระดุมเสื้อมันหลุดออกมาตอนไหนก็ไม่รู้ จริงๆผมควรจะเคลิ้มแต่ที่ต้องกลั้นใจเป็นเพราะว่าท่าทวงชวนให้หวาดกลัวมากกว่าหวาดเสียวนี่ต่างหาก
ถ้าผมมีแรงมากกว่านี้ขอสัญญาว่าจะกระทืบผีก่อนที่จะโดนสิง!!
แต่ตอนนี้ได้แต่เบือนหน้าหนีไอ้ท่าทีที่น่ากลัวนั้น ในหัวสมองเริ่มหมุนติ้วเป็นลูกข่างอีกครั้ง พิษภัยของออนเดอะร็อคมันจะมาเป็นลูกคลื่นเสมอ
ทั้งๆที่คิดว่าอ๊วกแล้วมันจะผ่านไป แต่ไม่ใช่เลย มันร้ายแรงพอที่จะจู่โจมเราแบบไม่ทันได้ตั้งตัวอีกหลายๆครั้ง เหมือนครั้งนี้
“เฮ้ย ผมขอพูดดีเป็นครั้งสุดท้ายนะ ปล่อยผมไปก่อนที่ผมจะทนไม่ไหว”
“หึ อ้อยกำลังจะเข้าปากช้าง ปล่อยไปก็เสียดายแย่สิคะ อ้อยหวานๆหากินไม่ง่ายนะคะ ถ้าทนไม่ไหวก็ปล่อยออกมานะคะ ซินดี้จะรับไว้เอง”
ผมขอเข้าใจว่าคนตรงหน้านี้เป็นผู้ชายแล้วกันนะ รวบรวมพลังกำลังที่มีผลักร่างที่ใหญ่เทียบเท่าหรือบางทีอาจจะใหญ่กว่าผมออกไป พอกันทีสำหรับความอดทนของลูกผู้ชาย มันควรจะหมดลงได้แล้ว ถึงผมจะเคยเหลวไหลกินไม่เลือกมาก่อน แต่ทุกครั้งผมไม่เคยกินเรี่ยราดข้างทาง คนอย่างภูตะวันมีดีพอที่จะเลือกกิน
“จะไปไหน เล่นตัวทำไม จะอมให้ไม่ดีหรือไง ตอนแรกคิดว่าอยากตื่นเต้น จริงๆแล้วเล่นตัวใช่มั้ย ชั้นไม่ได้ง่ายๆกับแขกทุกคนหรอกนะถ้าชั้นไม่พอใจ”
เสียง เธอเริ่มแข็งและแขนเธอที่คว้าแขนผมไว้เริ่มออกแรงรัดแน่นขึ้นจนลืมไปว่าเธอ เป็นผู้หญิงในร่างผู้ชาย สัญชาตญาณดิบที่ไม่ยอมใครเริ่มฉายชัดออกมาทางแววตา ผมรู้สึกเจ็บตรงข้อมือที่โดนเหนี่ยวรั้งจนต้องกัดริมฝีปากข่มความเจ็บและข่ม อารมณ์ไม่ให้ทำร้ายเธอออกไป
“กูไม่มีเวลาเล่นอะไรแบบนี้นานหรอกนะ บอกแล้วใช่มั้ยว่าเมียกูรออยู่ จะปล่อยได้ยัง”
“ปล่อยแน่ แต่ต้องแลกกันสักน้ำนะ”
“ไม่”
ปังงงงงง!!!!!
“ทำอะไรกัน”
“อุ๊ย ใครมาขัดจังหวะเนี่ย คนกำลังจะเสียน้ำ”
ดูน้ำเสียงเธอติดจะเยาะเย้ยมากกว่าตกใจนะ
“เสียน้ำอะไร”
“อุ๊ย ไร้เดียงสาสินะ ไม่รู้จักเสียน้ำ เป็นเด็กเป็นเล็กก็ออกไปวิ่งเล่นข้างนอก ที่ตรงนี้ผู้ใหญ่เค้าจะเล่นจ้ำจี้แบบผู้ใหญ่กัน เด็กไม่เกี่ยว”
“เหรอ แต่ขอเกี่ยวหน่อยได้มั้ย เพราะผู้ใหญ่ที่น้าลากเค้ามาคนนี้ เป็นแฟนผม ไม่ต้องเอามือทาบอกที่ไม่ได้ยัดอะไรนั่นหรอก ไม่มีใครให้จับกินแล้วเหรอ มองไม่ออกหรือไงว่าไอ้บ้านี่มันเมาจนยืนแทบไม่ไหวแล้ว กูมารับแฟนกูกลับบ้าน”
ทำไมทุกอย่างมันดูง่ายดายเมื่อไอ้เปี๊ยกตามเข้ามาวะ
ไอ้ที่ผมปากเปียกปากแฉะเถียงอยู่นี่ไม่มีความหมายเลยใช่มั้ย
ไม่รู้เลยว่าบทสรุปของข้อพิพาทแย่งผมในห้องน้ำมันอยู่ที่ไหน สติผมลางเลือนไปตั้งแต่ประตูห้องน้ำโดนกระแทกเปิดแล้ว
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line16/00027557_102305.gif)
ดินโกรธมาก!!!
ผมตื่นขึ้นมาพร้อมกับประโยคที่บั่นทอนขวัญและกำลังใจแต่เช้าจากไอ้แก๊ก คนกำลังปวดหัวจนแทบจะระเบิดออกมาเป็นเสี่ยงๆ ยังต้องลุกขึ้นมารับรู้เรื่องราวที่กำลังกังวลที่สุดตอนที่สติเริ่มสมประกอบขึ้นมาบ้าง
ไม่ผิดจากที่ไอ้แก๊กมันขู่ไว้นักหรอก
ดินคงโกรธมากจริงๆ เช้านี้เค้าถึงหนีหน้าออกไปจากบ้านทั้งๆที่เมื่อคืนคนทำงานบ้านบอกว่าดินอยู่ดูแลผมทั้งคืนเพิ่งออกไปตอนเช้านี่เอง
ไม่รู้ดินโกรธที่ผมไม่ไปรับเค้าแล้วหนีไปคลุ้มคลั่งเมามายอยู่ในผับนั้น หรือโกรธที่ผมอ่อนแอจนโดนกระเทยในร้านลากเข้าไปทำมิดีมิร้ายในห้องน้ำก็ไม่รู้
ตอนที่กำลังเมามันก็พอจะลืมเรื่องราวที่รบกวนจิตใจไปได้บ้าง แต่พอสร่างแล้วไอ้เรื่องราวที่บั่นทอนจิตใจพวกนั้นก็ถาโถมเข้ามาเหมือนหนังแผ่นเก่าเอามาเล่าใหม่ยังไงยังงั้น เสียงต๋องยังวนไปวนมาอยู่ในหู ผมเป็นผู้ร้ายที่ทำให้ผู้ชายแท้ๆคนหนึ่งกลายเป็นเกย์ ดินเล่าเรื่องผมให้ไอ้หมอนั่นฟังยังไงบ้าง มันถึงได้พูดเหมือนกับว่าสิ่งที่ดินเป็นอยู่ทุกวันนี้เพราะโดนผมบังคับ หรือว่าดินปรับทุกข์อะไรให้มันฟัง ดินคุยกับมันในสิ่งที่เค้าปิดบังผมอยู่หรือเปล่า
ผมไม่รู้ว่าในอดีตดินกับมันสนิทและผูกพันกันระดับไหน แต่ผมคิดว่าผมมองไม่ผิด มันมองดินไม่ต่างจากที่ผมมองแน่ๆ แต่ผมไม่รู้ว่าที่มันพูดอย่างนั้นหมายความว่าอย่างไร
ผมจะไม่ปล่อยมือดินเพราะคำพูดคนอื่นแน่ๆแต่ถ้าวันหนึ่งดินขอให้ผมปล่อยมือเพราะทนอยู่เพราะความกดดันนี้ไม่ไหว ผมเองก็ไม่รู้จะอยู่ยังไงเหมือนกัน ในเมื่อผมถลำลึกรักนักเลงใหญ่เข้าไปขนาดนี้แล้ว
ตระกูล ผมเป็นตระกูลใหญ่และเก่าแก่ก็จริง แต่เมื่อแยกครอบครัวกันแล้วต่างคนต่างอยู่ ทุกคนมองแค่ครอบครัวของตัวเองไม่มีใครก้าวกายชีวิตส่วนตัวของใคร เมื่อครอบครัวผมไร้พ่อขาดแม่ไปหมดแล้วมีแค่ผมคนเดียวที่เป็นหัวเรือใหญ่ของ ครอบครัว ผมจะเลือกคู่ชีวิตยังไงก็ได้ แต่ดินไม่ใช่ เค้าเป็นเด็กผู้ชายที่ไม่มีทีท่าว่าจะมาเป็นเกย์แบบผมได้ ที่ต๋องพูดไว้มันก็ไม่ผิดหรอก ดินเป็นความหวังเดียวของแม่ เค้าควรที่จะมีครอบครัวที่สมบูรณ์เพียบพร้อม ถ้าไม่มีผมมาคอยฉุดให้เดินมาในทางที่ผิดธรรมชาติ ผมเชื่อว่าในอนาคตดินจะเป็นผู้นำครอบครัวที่ดีได้
แต่เป็นผมเองที่ยอมให้เป็นแบบนั้นไม่ได้
ไม่ มีทางยอมเพราะบรรทัดฐานทางสังคมแน่ๆ ผมจะปล่อยมือดินก็ต่อเมื่อเค้าพูดออกมาจากปากเองว่าผมไม่ใช่เค้าไม่ต้องการ ใช้ชีวิตร่วมกับผู้ชายด้วยกันอย่างผมอีกแล้ว
ตัวแปรของเรื่องราวทั้งหมดคือดินเพียงคนเดียว ไม่ใช่เพราะใครบางคน
“ไอ้ภูโว้ย ไอ้ภู นี่มึงยังไม่สร่างเมา หรือมึงละเมอลงมากินข้าวเพราะความเคยชินวะ”
“เออ มึงรู้มั้ยว่าดินหายไปไหน”
“ไอ้เชี่ยเอ้ยยย ความรู้สึกมึงโครตช้าเลยว่ะภู เมียหายไปจะครึ่งวันแล้วมึงเพิ่งถามว่าเมียหายไปไหน”
“ตกลงมึงจะบอกกูดีๆ หรือมึงจะแดกดันกูจนพอใจก่อน”
“น้องดินไม่รู้ไปไหน”
“อ้าว”
ไอ้ห่านี่พูดเหมือนรู้ว่าเมียผมหายไปไหน เหมือนมันถือไพ่เหนือกว่า สุดท้ายก็คว้าน้ำเหลวนั่นแหละไอ้บ้านี่
“ก็เค้าไม่ได้บอกกูนี่ว่าไปไหน บอกแค่ว่ามีเรื่องต้องจัดการ คงกลับไปบ้านแหละมั้ง นั่น นั่นมึงจะไปไหนวะภู”
“ไปตามง้อเมียสิวะ มึงบอกเองไม่ใช่เหรอว่าดินโกรธมาก”
“เออ แต่กูไม่รู้นะว่าน้องเค้าโกระเรื่องอะไร เค้าไม่บอก”
“เรื่องนั้นกูไม่หวังพึ่งมึงหรอกว่ะ ดินจะโกรธกูเรื่องไหนกูก็ต้องง้อมันทุกเรื่องนั่นแหละ”
“คู่มึงนี่ดีเนาะ งอนกันไปงอนกับมา ไอ้ห่านี่ถ้าน้องดินท้องได้กูว่ามึงลูกดกนะภู”
“ถ้ามึงอิจฉากูมึงก็หาคนทะเลาะด้วยสักคนสิแก๊ก หรือว่ามึงกำลังหาอยู่แต่เค้าไม่เล่นด้วยวะ”
“ไอ้เชี่ยภู กูขอให้น้องดินไม่เข้าใจมึงนานๆ”
“พอเถอะแก๊ก แค่นี้กูก็จะตายอยู่แล้ว แค่ที่เป็นอยู่ทุกวันนี้มันก็ใหญ่มากๆสำหรับกูแล้ว”
ไม่รู้ทำไมคนที่เข้มแข็งที่สุดในทุกเรื่องอย่างผมจะมานอยด์งี่เง่าเพราะเรื่องความรักแค่เรื่องเดียว หรือที่ผ่านมาเป็นเพราะผมขาด ผมเลยต้องไขว่คว้าเป็นเพราะที่ผ่านมาผมต้องเข้มแข็งให้ทุกคนรู้ว่าผมเป้นเสาหลักให้ครอบครัวได้ ผมทำหน้าที่แทนพ่อที่ตายไปแล้วได้
“เฮ้ย นี่มึงเป็นอะไรอีกวะ อยู่ดีๆก็มาดราม่าใส่กู นี่มึงหายเมายังเนี่ย”
“ยังหรอก ยังปวดหัวอยู่ แต่กูรอช้าไม่ได้ว่ะ เดี๋ยวหมาคาบไปแดก”
“เออจริง หมาตัวนั้นมาแบบเนียนๆไม่กระโตกกระตากเหมือนมึง เค้าเข้าหาน้องดินแบบฉลาด ไม่ได้เข้าไปเถื่อนถ่อยอย่างมึง”
“เออมันจะเข้าหายังไงก็ช่างแต่กูรวบหัวรวบหางเป็นเมียกูแล้ว ยังไงก็ต้องเป็นเมียกู”
ผมยืนยันกับไอ้แก๊กไปแบบนั้น แต่ในใจผมยังไม่มั่นใจเท่าไหร่เลย ความรู้สึกผิดยังตอกย้ำอยู่ลึกๆว่าดินต้องมาเป็นเกย์เพราะผม ผมหักหาญน้ำใจเค้าไม่พอ ผมยังเหมือนกับหักหน้าแม่ยายด้วยอีกต่างหาก ลูกเค้าควรจะมีชีวิตที่ดีมีครอบครัวที่สมบูรณ์ แต่ผมกลับชวนลูกเค้าเป็นเกย์เสียอย่างนั้น
ผมไม่รู้เลยว่าดินกำลังจะจัดการกับอะไร ได้แต่ภาวนาว่าสิ่งที่ดินกำลังจะทำไม่ใช่เดินออกจากชีวิตผมหรอกนะ
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line16/00027557_102305.gif)
ผม เดินลัดเลาะมาทางริมคลองแสนแสบเรื่อยๆ ทั้งๆที่ใจร้อนอยากพบเจอดินแต่ความรู้สึกมันหดหู่เสียจนไม่มีแรงที่จะก้าวขา เดิน เรือโดยสารวิ่งผ่านไปหลายลำแล้วมันคงพอจะบอกได้ว่าจังหวะก้าวเดินของผมช้า แค่ไหน ผมเดินวกเข้ามาในชุมชนเงียบเชียบผิดวิสัยชุมชนแออัดตามปกติ ช่วงเวลากลางวันแบบนี้ชาวบ้านคงไปทำมาหากินคงไม่มีใครเดินเครียดกับชีวิต เหมือนผมตอนนี้หรอกใช่มั้ย
บ้าน ดินเงียบแต่เสียงตะกุกตะกักภายในก็พอจะรู้ว่ามีคนอยู่ ผมมาแต่ตัวยังไม่ทันจะเตรียมใจเลยว่าถ้าเจอหน้าดินแล้วนอกจากคำว่าขอโทษ ผมต้องพูดอะไรอีก ต้องอธิบายแบบไหนในเมื่อไม่รู้เลยว่าดินโกรธผมเรื่องอะไร รู้สึกว่ามีหลายเรื่องที่เป็นความผิดที่อาจทำให้นักเลงใหญ่โมโห แต่ไม่รู้ว่าเรื่องไหนที่นักเลงเค้าติดใจจนหนีออกมาจากบ้านผมแต่เช้าได้
คนที่เดินออกมารับหลังจากที่ผมเคาะผนังบ้านอย่างที่เคยทำไม่ใช่ดิน ผมเกร็งเพราะประหม่าไม่คิดว่าคนที่จะเจอตอนนี้คือแม่
“สวัสดีครับ”
“อ้าวคุณเจ้านายดินนั่นเอง ดินไม่อยู่หรอกคะ ถึงเวลางานแล้วเหรอ”
วูบแรกของความรู้สึกที่รู้ว่าดินไม่อยู่ทำให้ผมโล่งใจ เหมือนมีเวลาให้ได้เตรียมใจที่จะปรับความเข้าใจกับเค้า แต่สิ่งที่ตามมาไม่ใช่แค่วูบหนึ่งของความรู้สึกคือดินหายไปไหน ถ้าไม่ได้อยู่ที่บ้านแล้วยังมีที่ไหนที่ดินยังไปได้อีก ความกังวลพัดเข้าถล่มในใจผมเหมือนพายุ
“เปล่าหรอกครับ ผมแวะมาหาเค้าเฉยๆ”
ปากผมพูดเรียบเรื่อย แต่ในใจเต้นโครมครามเพราะกังวลเรื่องดิน
“มันเข้าบ้านมาแต่เช้า แล้วก็ออกไปแล้วไปไหนก็ไม่รู้ เข้ามานั่งก่อนมั้ย”
“ครับ”
“เอ่อ พี่ดินมันสร้างปัญหาอะไรให้คุณหรือเปล่าคะ ดูเหมือนคุณไม่ค่อยแฮปปี้เท่าไหร่เลย พี่ดินมันดื้อด้านเหรอคะ”
“เปล่าเลยครับ เอ่อผม”
นี่อาการผมแสดงออกมาชัดจนแม่ดินจับทางผมได้เลยเหรอ
“คะ คุณมีอะไรจะพูดหรือเปล่า”
“ผม”
“คะ”
“ผมชอบดินครับแม่”
ความรู้สึกที่มันอัดแน่นอยู่เต็มอกบีบอัดจนทนต่อไปไม่ไหว ผมไม่อยากปิดบังความรู้สึกของตัวเองที่มีต่อดินอีกแล้วไม่ว่าจะกับใครก็ตาม แม้แต่คนที่สำคัญที่สุดอย่างแม่ ผมกล้ารักลูกชายเค้าผมก็ต้องกล้าชนกับอุปสรรคที่ขวางหน้า
“คะ”
น้ำเสียงตอบรับราบเรียบเกินกว่าที่ผมคาดเอาไว้มาก ผมคิดว่าแม่ของดินจะต้องตกใจแล้วก็จะต้องโกรธผมถึงขั้นถลาเข้ามาทุบตีผมก็เป็นได้ ผมเตรียมใจรับสภาพพวกนั้นไว้แล้ว แต่ผิดคาดทุกอย่างเรียบเฉยเหมือนคำพูดผมเมื่อกี้เป็นเพียงแค่ลมพัดผ่าน
“มะ แม่รู้อยู่แล้วเหรอครับ ผมชอบดินแบบคนรักนะครับ ไม่ใช่แค่พอใจในฐานะลูกจ้างนายจ้างเฉยๆ”
ผมไม่รู้ว่าแม่ตีความหมายของคำว่าชอบของผมเป็นแบบไหน แต่สำหรับผมแล้วชอบมีค่าและมีความหมายเดียวกันกับคำว่ารัก
“ไม่รู้หรอกแต่ก็พอดูออก”
“ผมแสดงออกขนาดนั้นเลยเหรอครับ”
“แสดงออกกันทั้งคู่นั่นแหละคะ แต่เจ้าตัวคงไม่รู้ คนนอกถึงจะรู้”
“แล้วคุณแม่ไม่”
“ทำไมไม่ตกใจแล้วก็ไม่โกรธนะเหรอคะ”
“ครับ ผมคิดว่าคุณแม่จะตกใจเสียอีก”
“ไม่ทั้งตกใจและแปลกใจนั่นแหละคะ”
“คะ ครับ”
“คุณมากลางวันแบบนี้ คงจะว่างใช่มั้ยคะ พอจะมีเวลาฟังนิทานสักเรื่องมั้ย”
“ครับ”
“เรื่องนี้แม่ไม่เคยเล่าให้ใครฟังเลยนะ แม้แต่ตัวพี่ดินเอง”
คราวนี้คนที่แปลกใจคงกลายเป็นผม นิทานเรื่องนี้คงจะสำคัญมาก มากเสียจนแม้แต่นักเลงใหญ่เองยังไม่เคยรู้ แต่ผมกำลังจะมีโอกาสได้รับรู้
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line16/00027557_102305.gif)
๐ สวัสดีคะ ยิ่งใกล้ช่วงท้ายๆ ยิ่งมีปมมาให้ต้องขบคิดกันเนาะ สร้างปมเองจนมันจะมาพันคอคนเขียนเองแล้ว พระเอกของเราโดนต่อว่าหนักหนา อย่าว่าพี่ภูเลยคะ บางทีคนที่แข็งแรงที่สุดก็จะอ่อนแอที่สุดในเรื่องความรักนะคะ อย่าลืมว่าเรื่องที่พี่ภูรับรู้พี่ดินเค้าไม่รู้ด้วยหนา แล้วคนที่มันกลัวโดนแย่งเมียอย่างพี่ภู มันก็ระแวงตลอดเวลาแหละคะ ต้องหาอะไรมาถ่วงหูมาน
๐ มีพี่ๆเพื่อนๆที่อยู่ใกล้ตัวเชียร์ว่าส่งหนังสือพี่เมฆแล้วให้รวมเล่มพี่ดินต่อเลย อย่าเพิ่งกระหน่ำตอนพิเศษเสียจนต้องเขียนเรื่องใหม่แทนคำขอบคุณ เอ่อ อย่าว่าแต่ตอนพิเศษเล้ยยยย ตอนจบคนเขียนยังไม่รู้เลยว่ามันจะจบยังไง 5555 เรื่องพี่ดินค่อยว่ากันนะคะเรื่องรวมเล่ม ถ้ารวมจริงๆ ตอนพิเศษแทนคำขอบคุณคงเป็นเรื่องราวของเสี่ยเก็บค่าแชร์กับเด็กที่แหบห้าวไม่แพ้กันมั้งคะ
๐ เกือบลืมโปรเจคที่บอก anterosz ไว้ว่าจะจัดตอนพิเศษให้พี่ดินกับพี่เมฆได้มาป๊ะแหงมกันสักที อันนี้ก็คิดไว้นานแล้วแต่ยังไม่เขียน
๐ ข่าวดี(หรือเปล่า) คือเรื่องต่อไปคนเขียน เขียนไปได้หนึ่งหน้าถ้วยแล้ว 555 อยากเขียนแรงๆดราม่าๆเรียกน้ำตาและบีบอัดให้ไปถึงลำไส้ใหญ่ตอนปลาย แต่โดนป้าบางคนสั่งห้ามคะ ป้าเค้าบอกว่าให้เขียนเรื่องฮาๆตลอดไป เอร้ยยย เดี๋ยวมุขมันตีกันนาเว้ย คนแก่ที่ชราภาพบางทีก็ไม่เข้าใจวัยรุ่นนะ มีชื่อเรื่องว่า “เด็กป๋า” ค่ะ เป็นเด็กป๋าที่ป๋าไม่แก่อะนะ เอิ๊กๆๆ
๐ ขอบคุณทุกคนเหมือนเดิมคะ คนใหม่ๆ และคนที่มากดดันรอด้วยนะ ที่ช้าเพราะมัวแต่กด F5 ดูคนที่เข้ามากดดันเนี่ยแหละ
๐ ขอบคุณ ZakuPz ที่ยังคงดูคำผิดให้ไม่เปลี่ยนแปลง ZakuPz อาจจะคิดในใจว่าชั้นตาลายดูมาตั้งสามสี่สิบตอนอยู่แล้ว หล่อนเพิ่งพัฒนาเอาสองตอนหลังเนี่ยอะนะ ZakuPz อย่าชะล่าใจนะ ขนาดคนเขียนดูแล้ว น้องเซดูอีกก็ยังมีคำผิดเสมอต้นเสมอปลายเลยล่ะ
๐ ฝากอีกเรื่องคือ พี่เมฆเปิดรับโอนเงินพรุ่งนี้เป็นวันสุดท้ายนะคะ
๐ ขอบคุณคะ TRomance
-
มาแว้ววว
-
ค้างเลย
อยากฟังนิทานของคุณแม่จังเลย
:pig4:
-
o22
ใ่ช่ชาติกำเนิดของพี่ดินป่ะคะคุณแม่!!
-
:serius2: :serius2: :serius2:
น่าติดตามมากๆค่ะ ความลับของคุณแม่คืออะไรเอ่ย
-
อยากรอฟังนิทานเหมือนกันอ่ะ นึกว่าไรเตอร์จะเล่าก่อนนอนซะอีก
ยิ่งอ่านมันยิ่งเหมือนกะว่ายังไม่น่าจะจบง่ายๆ มีปมเยอะแยะมากมาย รอให้ไรเตอร์เฉลย
วันนี้มานั่งฟังเพลงเพราะๆแล้วก็อ่านนิยายซึ้งๆ(รึป่าว)แต่เข้ากับอารมณ์ของภูเลยเนอะ
จะรออ่านคู่พิเศษของเสี่ยเก็บค่าแชร์กะเด็กห้าว พร้อมทั้งเรื่องใหม่ "เด็กป๋า" นะคะ
-
พี่ดินไปจัดการกับต๋องหรือเปล่าเนี่ย
สงสารพี่ภูจัง คงต้องได้ยินคำบอกรักจากพี่ดินนั่นแหละ
พี่ภูถึงจะหายนอยด์ :เฮ้อ:
ได้ทราบโครงการในอนาคตคร่าวๆ แล้ว
ดีใจจังที่จะมีนิยายของ TRomance อ่านต่อ
ชมอย่างจริงใจว่า ตั้งชื่อเรื่องนิยายได้ถูกใจมากค่ะ
ดึงดูดความสนใจได้เยอะเลย o13
และสนับสนุนให้รวมเล่มพี่ดินนะคะ
-
หงะ อยากฟังนิทานด้วยคนอ้ะค่ะ
แม่พี่ดินคะทำไมแม่ตั้งท่าเล่านานจัง น่าจะเล่าคืนนี้เลยนะคะ เผื่อจะหื้อเป็นนิทานก่อนนอน ชะเอิงเงยยยยยยยย
-
ช่วงหลังนี้พี่ภูงี่เง่าเนอะ รำคาญจัง
-
ตอนนี้อยากฟังนิทานที่สุด
และหวังว่านิทานนั้นจะไม่ใช่นิทานที่ต้องนั่งน้ำตรซึมนะครับ
-
ค้างงงง อยากรู้ด้วย
-
นิทานเรื่องอะไรหนอ
-
ดีใจได้เจอพี่ดินก่อนนอน
แต่........
นอนไม่หลับเพราะอยากรู้เรื่องพี่ดินใจจะขาดแล้ว :serius2:
ตั้งแต่อ่านเรื่องนี้เจอไรเตอร์กลั้นแกล้งมากมาย
เดาอะไรไม่ถูกสักอย่าง
แงงงงงงง....แล้วคืนนี้จะหลับไหมเนี่ย?
-
นิทานคุณแม่เกี่ยวกับประวัติพี่ดินมั๊ยน้า
พี่ดินอย่างเท่ห์เลย
นึกภาพเดินอาดๆเข้าไปในผับ สปอร์ตไลท์จับร่างพี่ดิน
คนแหวกทางเป็นช่อง ให้นักเลงใหญ่ไปลากสามีกลับบ้าน
กร๊ากกกก แม๊น แมน o13
-
เอิ้กๆๆ วิธีการตามสามีกลับบ้านของพี่ดินแมนมากคะ
นี้ถ้าไม่บอกกะไม่มีใครรู้เลยนะว่าคนที่มาตามน่ะคือสามี
:impress2:
พี่ภูนี้ก็น้า เมาขนาดนั้นใช้ได้ที่ไหน
แทนที่จะได้พูดกันดีๆ แต่เปล่าเลย
ดันหลับไม่รู้เรื่องไปซะอีก เฮ้อๆๆ
ว่าแต่พี่ดินหายไปไหนคะ?
ไปเคลียร์ปัญหาอะไรที่ไหน?
แล้วแม่พี่ดินจะเล่านิทานอะไรให้พี่ภูฟัง?
โอววววววว...มีแต่เรื่องน่าสงสัยทั้งนั้นเลย
ปล.เรื่องหน้าถ้าเปนแบบดราม่าสุด
ร้องไห้ปริ่มจะขาดใจกะจะอ่านค่า
เป็นแฟนของพี่ทีอาร์จนถอนตัวไม่ขึ้นละ ><
:L2:
-
พี่ดินไปไหนอ่ะ?? เป็นห่วงจัง สาธุ อย่าไปกับต๋องเล้ย :call:
ภูแน่มาก แมนสุดๆ กล้ารักก็กล้ารับ
ส่วนแม่พี่ดินก็ใจมากอ่ะ รับได้ด้วย
-
เมื่อไหร่จะเคลียส์กัน
นู๋ปวดตับอ่ะ ขัดใจ พี่ดินไม่หรอกนะถ้าลุงไม่พูดอ่า
ไรเตอร์คะ ขอเบอร์พี่ดินหน่อย จะโทไปบอก ขัดใจ ๆๆ :z3:
-
รอฟังนิยาย
-
:เฮ้อ:
-
ค้างอีกแล้วพี่น้อง :o12:
:call:
-
รอฟังนิทาน รอฟังนิทาน :angellaugh2:
-
ตอนแรกก็รอลุ้นคุณภูตามง้อพี่ดิน เพราะรู้ว่าพี่ดินโกรธมาก เกรงว่าคุณภูคงต้องงัดแผนกลยุทธ์หลายๆแผนมาใช้ง้อ ก็รอลุ้นอยู่
แต่พอคุณภูมาเจอคุณนายแม่ แล้วคุณนายแม่มีนิทานสำคัญจะเล่าให้คุณภูฟัง เลยเปลี่ยนใจมารอฟังนิทานก่อนดีกว่า
ว่าแล้วก็ มานอนกอดตุ๊กตารอฟังนิทานจากคุณนายแม่อย่างใจจดจ่อ
-
พี่ภูจะได้รู้เรื่องอะไรเนี่ย???
เรื่องของพ่อพี่ดินหรอ??
อย่าดราม่ามากนะค่ะ
เด๋วบ่อน้ำตาแตกกันพอดี :sad4:
-
นิทานของคุณแม่ อยากฟังใจจะขาดรอนๆ :serius2:
-
อ๊ากกก ดีใจที่พี่ภูมันไม่คิดสั้น ฮ่า :mc4:
อยากฟังนิทานเหมือนกันค่า o13
รวมเล่มเมื่อไหร่บอกน้อเก็บเงินรออยู่ อิอิ เรื่องให้ พี่ดินกับน้องเมฆ มาเจอกัน ก้อเข้าท่าแฮะ ฮ่าๆๆ o18
ปล.เด็กป๋า น่าอ่านอ่ะ จะฮาจะดราม่ายังไงก้อได้ แต่ขอตอนจบแฮปปี้แบบหักมุมนะจ๊ะ สาธุ :call:
:L2: :3123: :L1: :pig4:
-
เมื่อไหร่จะเคลียร์เห้ออ :sad2:
งอนกันไปงอนกันมา
-
ปัญหาที่ภูว่าเรื่องใหญ่ มันไม่ได้เกิดจากอะไรเลย
แต่มันเกิดจากศูนย์รวมของจักรวาลที่อยู่ภายในสมองของภูต่างหาก
-
กรรม!!!! :z3: พี่ดินโกรธแล้วนั่นเห็นมั้ยเล่า....ไอ้คุณภู...
เมียโกรธให้รีบง้อ... เหมือนน้ำขึ้นให้รีบตัก :laugh:
ปอลิง. เจ๊ อย่าเขียน มาม่าเลย..(นู๋เขียนคนเดียวพอเถอะ) สไตล์เจ๊เหมาะกับ เรื่อง กุ๊กกิ๊ก ใสๆ น่ารักน่าหยิก เหมือนวัยเจ๊ไง...เนอะๆๆๆ :m13:
-
อยากฟังนิทานของคุณแม่เร็ว ๆๆ
อยากให้เรื่องพี่ภูกะพี่ดินมันคลี่คลายเร็ว ๆๆ
อยากให้ไอ่ต๋องมันหายไปเร็ว ๆๆ
อยากได้ตอนต่อไปเร็วๆค่าไรเตอร์ อิอิ :m13: :m13:
-
แอร๊ายยยยยยยยยค้างคา อยากรู้นิทานนนน
ว่าแต่เรื่องใหม่ก็น่าติดตามอ่าส์ " เด็กป๋า "
-
มารอฟังนิทานจากคุณแม่ด้วยคน หวังว่าคงไม่ทำให้ทั้งสองต้องผิดใจกันไปมากกว่านี้หลังจากฟังนิทานจบนะครับ
-
กลิ่นน้ำหอมฉุนกึกจนไฮโพทาลัส ของสมองผมพร้อมใจกันตายทันที เพราะผมเริ่มรู้สึกชาไปทั้งร่าง
ต้องเป็น ไฮโพทาลามัส รึป่าวคะ?
-
เสาไฟฟ้าแมนๆ นิดนึง หนักแน่นให้พี่ดินหน่อยนะ
เรื่องคราวนี้จะได้จบลงอย่างแฮปปี้
แมนๆ อย่างพี่ดินแค่สามีไปเมาอ้วกให้ลากกลับบ้านไม่ทำให้น้อยใจหรอก
น่าจะอย่างอื่นมากกว่า
เรื่องที่พี่เมฆกะพี่ดินจะป๊ะกันช่างน่าสนใจมากค่ะ
รออ่านนะคะ
-
ค้าง อ่าาาาา ....
-
ยังดีนะพี่ภู...ที่เข้าใจอะไรง่าย ๆ และไม่ยอมแพ้อะไรง่าย ๆ แบบนี้
ขัดใจที่พี่ภูเชื่อต๋องง่ายไปหน่อย...และไม่ยอมถามความจริงจากปากพี่ดินเอง
แต่ก็นะ...เป็นใครใครก็คิดมากกันทั้งนั้นแหล่ะ...ถ้าได้ยินเรื่องอะไรแบบนี้
ไม่ผิดหรอกที่พี่ภูจะอ่อนไหวกับเรื่องความรัก...คนเราทุกคนก็มักจะอ่อนแอและอ่อนไหวไปกับเรื่องของความรักด้วยกันทั้งนั้น
เพียงแต่เราต้องหนักแน่น...และที่สำคัญก็คือ ความเข้าใจและเชื่อใจกันต่างหากที่สำคัญที่สุด
หวังว่าพี่ภูจะเคลียร์กะพี่ดินได้เร็ว ๆ นะฮะ...อยากรู้เหมือนกันว่านิทานที่แม่พี่ดินจะเล่าให้ฟังนั้นมันเป็นยังไง????
คาดว่าน่าจะมีฉากเรียกน้ำตา...สงสัยคงต้องเตรียมผ้าเช็ดหน้าสำหรับตอนหน้าแล้วแหล่ะ T^T
แล้วนี่พี่ดินหายไปไหนหล่ะเนี่ย...
ชอบตอนที่พี่ดินไปแสดงตัวว่าเป็นแฟนพี่ภูอ่ะ...พออ่านจบในหัวมีแค่คำ ๆ เดียววิ่งให้พล่าน..."พี่ดินแร๊งงงงงงงงงงงงงงงงงง งงงงงงงง งงงส์" 5555555+
แต่ก็สะใจมาก ๆ เลยนะ...คริคริ >////////<
-
อยากฟังนิทาน
-
รู้สึกว่าชีวิตน้องดินคล้ายๆนางเอกละครเนาะ
ถูกปิดบังฐานะที่แท้จริง กว่าที่คนเป็นแม่จะยอมเผยเรื่องราว
แ้้ล้วก็ทำใ้ห้ชีวิตเปลี่ยนไปจากเดิมโดยสิ้นเชิง อิอิ
ปล.รักพี่ดินและเสาไฟฟ้า :กอด1:
-
ภรรเมียนักเลงคนนี้น่าร๊ากกกกกกจริงวุ้ย :o8:
จะดุ จะโกรธ จะวีน ก็น่ารักตลอดล่ะพี่ดิน :laugh:
พวกที่อยู่ในผับ ตอนแรกไม่เห็นหน้าอาจจะหมั่นไส้หรือกลัวว่ามีนักเลงบุกผับอะไรแบบนี้
แต่พอเจอหน้าปุ๊ป หมั่นไส้คงกลายเป็นหมั่นเขี้ยวเลยล่ะสิ :m3:
ตอนหน้า คุณนายแม่คงเล่าเกี่ยวกับพ่อพี่ดินแน่เลย อยากรู้ๆๆๆๆๆ :serius2:
:กอด1:กอดคุณทีโลมากับคุณเซค่ะ :กอด1:
ตอนที่แล้วไม่ผิด แต่ตอนนี้แอบผิดเยอะนะตัวเอง :m12:
ไฟสเตจตีกันจนตาพล่าลายไปหมดแล้ว
---> พร่า
จะเอาอารมณ์ไหนไปส่งสายตาให้กระเทยที่ผมไม่ขอบรรยาหน้าตาก็แล้วกัน
---> บรรยาย
เพราะว่าท่าทวงชวนให้หวาดกลัวมากกว่าหวาดเสียวนี่ต่างหาก
---> ท่าทาง
รวบรวมพลังกำลังที่มีผลักร่างที่ใหญ่เทียบเท่าหรือบางทีอาจจะใหญ่กว่าผมออกไป
---> พละกำลัง
“เออ แต่กูไม่รู้นะว่าน้องเค้าโกระเรื่องอะไร เค้าไม่บอก”
---> โกรธ
เพราะที่ผ่านมาผมต้องเข้มแข็งให้ทุกคนรู้ว่าผมเป้นเสาหลักให้ครอบครัวได้
---> เป็น
ปล.เห็นตัวเล็กท้ายรีคุณทีโลมา เพิ่งนึกได้ เฮ้ย! ตรูยังไม่ได้โอนเงินพี่เมฆนี่หว่า :a5: ช่วงนี้เล่น8เทพเพลิน ลืมวันเวลาเลยทีเดียว :z3:
(แก่จนเด็กจะเรียกยายแล้วยังติดเกมส์ไม่เลิก :laugh:)
-
นิทานอะไรอ่า อย่าบอกนะพี่ดินเป็นดาวพระศุกร์ 5555
มีเมียสไตล์นี้มันดีตรงนี้แหละ บางทีก็ปัดเป่าภัยคุกคามให้ได้ แต่บางทีก็อาจจะโดนตีนเอาได้ด้วย
อยากรู้มากๆ พี่ดินไปไหน กับใคร ค้างงงงงมาก
-
อยากรู้ด้วยคน เรื่องอะไรน้าาาาาา
-
อ้า....นิทานเรื่องอะไรนะ
อยากรู้จักเลยคับพี่น้อง
จะรอนะครับๆๆๆ
-
นิทานไรอ่ะ
-
:L2:
-
พี่ดินหายไปไหนอ่ะ
สงสารก็สงสาร สมน้ำหน้าก็สมน้ำหน้าเสาไฟฟ้าแหะ ปรับอารมณ์ไม่ถูก :serius2: :serius2:
-
เรื่องอะไรกันนิ นิทานเรื่องนั้น :z3:
-
:a5: :a5:
:serius2: :serius2: :serius2: อยากฟังนิทาน
-
อ่า อยากรู้ด้วยได้ป่ะพี่ภู แต่กว่าเราจะได้รู้ด้วยต้องได้รู้ก่อนว่าพี่ดินอยู่ไหน
-
รักทั้งพี่ภูพี่ดินเลย
-
อดีตที่ไม่ค่อยอยากจำ ถึงเวลาต้องเปิดเผย ให้อีกคนได้รับรู้
+ 1 ให้เซกิและกำลังใจให้ TRomance เช่นเคยครับ
-
ให้เดา เรื่องพ่อพี่ดินใช่ไหมละ แต่ก็ไม่แน่ใจว่าแม่จะมาเล่าให้ฟังตอนนี้จะเกี่ยวข้องอะไรมากน้อยแค่ไหน หรือจะสร้าง
ปมใหญ่ๆ เพ่ิมอีกก็ไม่รู้...
-
รวมเล่มเลยจ้า...จะหยอดกระปุกรอ :กอด1:
-
อะไรหนอ เรื่องอะไรหนอ ขอฟังด้วยยยยยยยยยย
-
:กอด1:
-
อยากฟังนิทานเรื่องนี้เร็วๆ อ่ะ :z3:
-
อ๊ายย พี่ดินออกมาแว๊บๆแต่น่ารักไม่ทน
มาแสดงค.เป็นเจ้าของกันจุดนี้เอาคะแนนเต็มไปเลย
อยากรู้ว่าคุณแม่จะเล่าอะไร
ชอบคุณแม่จัง บวกหนึ่งจ้า
-
พี่ดินสุดยอด
-
พี่ดินไปไหนหล่ะเนี่ย อย่าบอกนะว่าไปหาต๋องอ่ะ...
อยากรู็้เรื่องที่จะนินทาจัง...ฮิ
-
เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ ตามมาจากเรื่อง เมฆ กับ ฉาน
ชอบพี่ดินอ่ะ น่ารัก
แวบไปอ่านให้ทันกับตอนปัจจุบัน
เป็นกำลังใจให้ทั้งคนแต่งและคนโพสต์นะค่ะ
-
รึว่าพ่อพี่ดินก็เป็นแบบพี่ภูกับพี่ดิน
รึว่าแม่พี่ดินเป็นสาววาย
เอมันยังไงกันเนี่ย :m28:
-
น้องดินเค้าไปไหน :z3:
-
ค้างสุดๆๆ เลย
-
ค้างๆๆๆๆๆ :z3: อยากฟังนิทานเร็วๆอ่า.. :z2:
-
นิทาน อืม หรือว่าดินจะเป็นทายาทเศรษฐีปลอมตัวมา
แต่รีบๆปรับความเข้าใจกันเหอะนะคะไม่อยากกินมาม่านานๆอ่ะ :m15:
เดาว่าพี่ดินไปเคลียร์กะไอ้เชรี่ยต๋องแหงเรยอ่ะ ตอนพี่ภูเมาต้องเผลอละเมอสารภาพออกมาหมดเรยอ่ะเปล่า
-
เมื่อคืนพี่ภูละเมอไรรึป่าว พี่ดินถึงหายไปแบบนี้
-
ต่างคนต่างใจพี่ภูเป็นแบบนั้นเพราะรักพี่ดินมาก
คิดมากเรื่องที่ตัวเองทำให้พี่ดินต้องเป็นเกย์ด้วย
เห็นใจพี่ภูคะแต่เหล้าไม่ได้ช่วยให้พี่ภูกับพี่ดินเข้าใจกัน
มีแต่จะทำให้พี่ดินโกรธและอาจทำให้พี่ภูโดนตีน :laugh:
นักเลงใหญ่อย่างพี่ดินได้ง่ายๆถ้ายังทำตัวเป็นคนขี้เมาอยู่อีก :angry2:
-
:monkeysad:สงารพี่ภูนะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
พี่ภูสู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ o13
-
อยากฟังนิทานก่อนนอนคร๊าบบบบบบบบบบบ
:กอด1:
-
อยากอ่านนิทาน~~~~
:impress2:
-
นิทานเรื่องนี้คงทำให้เรารู้ความรู้สึกของคุณแม่ แล้วก้อรู้จักกับพี่ดินมากขึ้นแน่ๆเลย
:กอด1:พี่ดินกับพี่ภูแน่นๆ รอฟังนิทานด้วยคนค่ะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
-
พี่ภูเอย~~~ งานนี้ง้อยาวววววว
แต่ว่านิทานอะไรของคุณแม่นะ อยากรู้จังเลย
-
พี่ภูทำให้พี่ดินโกรธซะแล้วรีบ ๆช้ะน็า
-
คุณแม่จะเล่านิทานเรื่องอะไร อยากฟังนิทาน
ว่าแต่นักเลงหายไปไหน
-
ลุ้นอ่ะๆ.... o12
-
พี่ดินคงไม่งอนนะ...ถ้ารู้ว่าคุณหญิงแม่จะเล่านิทานให้พี่ภูฟังอ่ะ :a5:
ขนาดพี่ดินยังไม่เคยฟัง...แปลว่าเป็นเรื่องที่พี่ดินไม่ควรรู้...?
เรื่องพ่อของพี่ดินรึเปล่าอ่ะ... :m28:
:กอด1:
-
ขอนั่งรอฟังนิทานด้วยคนอ่า :z2:
-
กริ้ดดด อยากฟังนิทานแล้ว แม่พี่ดินจะเล่าเรื่องอะไรน๊อ
-
อยากฟังนิทานของแม่พี่ดินอ่ะ
-
ภูครับหนักแน่นเข้าไว้นะครับ
แค่ดินเขา(บางช่วงของความรู้สึกอ่ะครับ)
รักกันรักกันนะ
o13
-
พี่ภู เมาซะ เกือบโดนลากแล้วไหมนั้น
งานนี้เลยต้องตามง้อเมียกันยกใหญ่
ว่าแต่นิทานอะไรอ่ะ อยากรู้ๆๆ
-
นิทานเรื่องอะไรกันที่แม่พี่ดินจะเล่าให้พี่ภูฟัง แต่คาดเดาว่าน่าจะดราม่านะคะ
อย่างน้อยพี่ภูก้อได้ใจไปและเพราะกล้าสารภาพกะคุณแม่พี่ดินไปแล้ว
ปล.ไรท์เตอร์ค่ะไม่ทิ้งให้ต้องเหงากันเลยนะ มีเรื่องต่อไปมารอไว้แล้วด้วย น่ารักจริง :pig4:
-
แหม่ ถ้าโดนกระเทยควายนั่นกดได้ล่ะก็ จะบวกซัก 100 แต้มให้คนแต่งทีเดียว
โทษฐานหมั่นไส้ชายแก่หัวล้าน คิดมาก ขี้ใจน้อย ขี้น้อยใจ
เรื่องแค่นี้ต้องออกอาการมากมาย เดี๊ยะ
รีบ ๆ ง้อน้องดินเร็ว ๆ น่ะ
-
พี่ดิ๊นนนนนนนน แหว่อ๊ายูวววววววว :fire:
-
อยากฟังนิทานครับ
-
หุหุ อยากฟังนิทานเหมือนกันอ่ะ
-
งั้นตอนหน้าก็ไม่ได้อ่านนิทานซิ (คิวพี่ดินอะเปล่า)
-
จะเป็นนิทานเรื่องเดียวกับที่ต๋องเคยได้ยินมารึเปล่าน้า
-
แม่พีดิน จะเล่านิทานเรืองไรพีภูฟังน่า
เเล้วพีภู จะง้อเมียยังไงน่า
รีบๆ ง้อน่าาเดี่ยวหมาต๋อง คาบไปแดก
เป็นกำลังใจให้น่าครับบ
-
กำ ค้างเลยครับ นิทานแม่พี่ดิน
-
อยากฟังค่ะ
-
น่าติดตามจริงเชียว
ทั้งเรื่องที่พี่ดินไปจัดการ ทั้งนิทานของคุณแม่
แต่ ฉากพี่ดินตามสามี หนีเที่ยว เป็นฉากในตำนานเลยนะคะ :กอด1:
-
โดนเลยไหม ภู
รู้กันทั่ว เหลือแค่เจ้าตัวที่ยังไม่รู้
-
พี่ดินไปจัดการเรื่องอะไรน๊า???
รอฟังนิทาน ที่อิงชีวิตจริง จากคุณแม่ยาย :z2:
-
พี่ดินไปไหนน้าาาา ไปเคลียร์กับต๋องหรือเปล่า
แต่คุณแม่พี่ดินจะมีความลับอะไรเล่าให้พี่ภูฟังกันหนอ รออ่านตอนต่อไปค่ะ ^^
-
สมน้าหน้าอีตาภูทำอะไรเป็นเด็กๆ
ดินงอนให้ลืมโลกไปเลย อิอิ...
นี่ถ้าตอนไปอ๊วกคนที่ผลักเข้าห้องน้ำหน้าตาดีน่ารักหน่อยตาภูคงกินไปแว้ววว ชิส์ๆ
แม่ยายยอมรับลูกเขยง่ายๆซะงั้นโชคดีขนาดไหนเสาไฟฟ้าเอ้ยยังจะได้รู้ความลับของพี่ดินอีกอ่ะ หมั่นไส้แทนพี่ดินว่ะ
ว่าแต่ไรเตอร์มาเร็วๆ นะ
-
มาทำให้อยาก(รู้)แล้วก็จากไป.....คนเรานี่เนอะ :a14:
รออ่านนิทานต่อไป.............
:pig4: & :pig4:
คนแต่ง กะ คนโพส...
-
ไม่ได่อ่านนาน ที่บ้านไม่มีเน็ต
พี่ภูท่าจะเจอศึกหนัก (มั้ย ?)
โดนพี่ดินโกรธแบบนั้น
ต๋องก็ดูรุกๆ นิดนึงนะ ,,
พี่ดินสู้ๆ แต่ชอบมากอ้ะ ตอนพี่ดินไปตามแฟนกลับบ้าน
เหอะๆ น่ารักนะนั่นน่ะ ^^
-
มาเร็ว ๆ นะครับ
รอฟังนิทานอยู่คร้าบบบบบบบบบบ :-[ :-[
-
พี่ดินเท่ห์เนาะ ตอนไปตามหาเสาไฟฟ้าอ่ะ
แม่พี่ดิน น่ารักเนาะช่างสังเกตุ และก็เข้าใจลูกมากมาย แต่นิทานของคุณแม่
จะเสิร์ฟพร้อมมาม่าชามโตหรือป่าวน้า
-
ได้ใจตอนพี่ดินไปฉกมาออกจากมือกะเทยเนี่ยล่ะค่ะ
สุดยอด
-
แหงะมารอฟังนิทานก่อนนอน
-
ต้ายยตาย
พี่ดินเนี้ยเปนนายเอกในอุดมคติเค้าเรยอะ
น่ารักจังค้ะ
ในที่สุดก้อตามทันว้าววววววววว
มารอฟังนิทานว้าววววววววว
รักคนแต่งจังคะ
:impress2:
-
อยากฟังนิทานแร้ว
-
ไปเที่ยวมา ไม่มีคอมเลยไม่ได้อ่านแสนนาน
มีอุปสรรคใหม่ เข้ามาขวางทางรักของพี่ดินและเสาไฟฟ้าภู แต่ยังไงเชื่อว่าทั้งสองจะผ่านไปได้ รักกันนานๆนะ
อดีตชีวิตพี่ดินจะได้รู้กันแล้ว พี่ภูต้องรักพี่ดินให้มากนะ อย่าเป็นเหมือนในนิทาน
-
เป็นโชคดีของนายเสาไฟฟ้า
ที่พี่ดินช่วยให้รอดจากกระเทยนางนั้น o18
ว่าแต่พี่ดินไปไหน
และแม่พี่ดินจะเล่าเรื่องอะไรให้ฟัง
ปล.แม่พี่ดินใจกว้างจัง
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ชาติกำเนิดพี่ดินรึเปล่า
พ่อพี่ดินเป็นเกย์ เหรอ
-
นิทานเรื่องอะไรค่ะคุณแม่
อยากรู้ๆๆเล่าไวๆนะค่ะ
-
เข้าทางแม่นี่ พี่ภู
-
ว๊ายยยยยยยยยยยยยยยยคุณแม่จะเล่าอะไรอะคับ
-
:impress2: ในที่สุดก็ตามทันจนได้ ...
:serius2:อยากรู้อ่าว่านิทานของคุณแม่เป็นเรื่องอะไร...
:L2:เป็นกำลังใจให้คนเขียนและคนโพสครับ...ขอติดตามเป็นแฟนคลับพี่ดินกะคุณเสาไฟฟ้าด้วยคนครับ
:o8:แต่อีกใจก็อยากเป็นแฟนครับพี่ก้านกะเสี่ยเก็บแชร์ด้วยอะ
-
นิทานเรื่องอะไรอ่ะ
อยากรู้ อยากรู้ อยากรู้อ่ะ
-
อยากรู้ว่าพี่ดินหายไปไหน
อยากรู้เรื่องนิทานของแม่พี่ดิน :m23:
-
ขอ ให้ ผ่าน ไป ด้วย ดี ที เถ๊อะ ะ ,,
-
ภูเอาแล้วไงนักเลงใหญ่โกรธแล้วววววว
ง้อด่วนๆๆก่อนที่ไอ้เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อจะเป่าหุไรพี่ดินอีก
แต่พี่ดินหายไปไหนนนนนนนน
ไปหาต๋องหรือก้าน
-
ตื่นเต้นนนน
นิทานเรื่องอะไรเนี่ย ขนาดนักเลงใหญ่แม่ยังไม่เล่าให้ฟังเลย
แต่มาเล่าให้ลูกเขยฟังเนี่ย
-
ค้างเติ่ง ซะงั้น = =
-
โอ้....คุณพี่ภูเปิดใจกับคุณแม่ยายแล้ว เยี่ยมมากค่ะ จริงจังจริงใจเป็นที่สุด สู้ ๆ เน้อ....คุณพี่
ว่าแต่นิทานคุณแม่ยายนี่...ฮืม ๆ ๆ จะรออย่างใจจดใจจ่อค่ะ
ขอบคุณคนเขียนนะคะ :L1:
-
พี่ดินไปจัดการต๋องแล้วช่ายม้ายยยยย <<ขอวิบัติเล็กน้อยเพื่อเพิ่มอารมณ์
จัดการขั้นเด็ดขาดไปเลย :z6:
แล้วคุณแม่กำลังจะเล่าอะไรกันเนี่ย เรื่องคุณพ่อพี่ดินใช่ไหมน้อ
ยังไงก็มาต่อเร็วนะคะ จะรออ่าน
-
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
-
คุณแม่ของพี่ดินนี่
ไม่ธรรมดาแน่นอน
ผมเชื่อว่าอย่างนั้น
-
โอ้.....ความลับกำลังจะถูกเปิดเผยยยย เหอะ เหอะ เหอะ
พี่ดินไปไหนอ่ะ ไม่ใช่ไปกะต๋องอีกนะ :fire:
อย่าดราม่านักเลยค่ะ ลุ้นจนเครียดจะแย่และ 55555+++
-
โอ๊ยย พี่ดินน่ารักมากๆ
มาตามกันถึงในห้องน้ำเลยทีเดียว
เสียวอ่ะ พี่ภูเกือบกลายเป็นสาีมีกระเทยถึกซะแล้ว o22
อยากรู้จังว่าโกรธกันเรื่องอะไร
แอบตกใจเรื่องแม่พี่ดินด้วยนะเนี่ย
ไม่ตกใจไม่แปลกใจอะไรเลยเรอะ? จะง่ายอย่างนี้เลยเหรอเนี่ย? (แต่ก็ดีละ)
ว่าแต่นิทานอะไรกันน๊า?
แล้วพี่ดินออกไปไหนล่ะนั่น? อย่าบอกนะว่าออกไปกับต๋อง ม่ายยยยย :m31:
รอตอนต่อไปนะคะ สนุกมากๆเลย o13
-
ก่อนอื่นชมพี่ภูก่อน แม๊น แมน สารภาพไปละ เบาหวิวเลยใช่ไหม ใจหน่ะใจ เบาหวิวเลยซินะ :mc4:
พี่ดินไปลัลล้าที่ไหนน้าาา รีบกลับมาฟังนิทานนะ รู้ก่อน มันส์ก่อนนะเออ
:laugh:
ว่าแล้วก็มานั่งปูเืสื่อรอฟังนิทานดีกว่า อ๋อ เม็ดมะขามคั่วด้วย ฟันยังพอเคี้ยวไหวไหมน้อ พี่ภูมากินด้วยกัน :m20:
-
(http://glitter.postjung.com/data/2010111023/5di42gl.gif)
(http://glitter.postjung.com/data/2010111100/a7kdot.gif)
๐ ปิดรับจองและรับโอนเงินแล้วนะคะ
๐ ขออนุญาตแจ้งชื่อคนที่โอนเงินแล้วพรุ่งนี้นะคะ (เหลือเวลาให้คนที่โฮนเงินมาแต่ยังไม่แจ้งคะ)
๐ คนที่โอนเงินมาแล้วยังแจ้งโอนได้เรื่อยๆจนกว่าจะจัดส่งนะคะ
๐ สำหรับการสั่งพิมพ์ครั้งนี้ คนเขียนสั่งเป็นจำนวนเต็มคะ เพราะฉะนั้นจะมีหนังสือเหลือจากยอดคนโอนมานิดหน่อย (ไม่ถึง 10 ชุด)
หากคนที่มีชื่อจองแต่โอนเงินไม่ทันจะโอนเงินมาใช้สิทธิ์จำนวนที่เกินนี้ได้ภายในวันศุกร์นะคะ ถ้าครบจำนวนแล้วคนเขียนจะแจ้งให้ทราบคะ
หากมีคนโอนมาเกินจำนวนที่เหลือ คนเขียนจะโอนคืนนะคะ หรือถ้าไม่แน่ใจเมลล์หรือโทรมาถามได้ตามเบอร์ที่แนบไว้ในเมลล์แจ้ง Code โอนเงินคะ
๐ ขอบคุณทุกท่านที่ให้การสนับสนุนในครั้งนี้นะคะ ขอบคุณจริงๆคะ :pig4:
อย่าลืม!!! มาตรวจสอบชื่อคนโอนเงินในวันพรุ่งนี้นะคะ
-
จะนอนแล้วววว
ขอฟังนิทานก่อนนอนหน่อยยยยย
-
ยูสเซอร์ตัวเองไม่ได้โอน เพราะตกลงแชร์หารสองกับยูสเซอร์เพื่อนไปแว้ว >..<
นึกว่าจะมาต่อพี่ดินนะเนี่ย คิดเถิงงงงงงงค่ะ :o8:
-
คือว่าคำว่า โคตร ตรค่ะไม่ใช่ รต มีทั้งบท39และก่อนหน้านี้นะคะ ^^
อ่านสี่ตอนรวดเลย มีความสุขแต่ไม่ว่าจะยังไงคนแต่งก็ตัดตอนได้ฉับๆเหมือนเดิม ฮือออออ ค้างคาาาาาา
ต๋องนี่ออกมาแบบเรียบร้อยปิ๊งๆรึว่ามีทำการค้าอะไรในนั้นอีกรึเปล่านะ...
ก้านเสร้จแก๊กรึยังน้อ? (แต่ใจเชียร์ให้ก้านรุกแก๊กนะคะ 555+)
-
พี่ดินกะพี่ภูเป็นยังไงกันมั้งล่ะเนี่ย อยากรู้จังเลย~~~!!
-
ต้องเรียกว่าความรักทำให้คนอ่อนแอแท้ๆโดยเฉพาะเสาไฟฟ้า เก่งทุกอย่างมาตายที่ตักพี่ดิน
รอต่อไป :z3:
-
คุณแม่กำลังจะเล่าอัตถชีวประวัติของตัวเองแน่ๆเลย
ว่าแต่พี่ดินไปไหน?
รึไปเคลียร์กับต๋อง?
แต่ช่างเถอะ! ตอนนี้ขอกระโดด :z6: พี่ภูซักป้าบ แหม..นอยเข้าไปพี่ภู พี่ดินเค้าดูออกง่ายจะตาย ถ้าเขาไม่รักเขาไม่ทำให้หรอกหลายๆอย่างน่ะ ชิ... ถึงเขาจะไร้เดียงสา แต่พี่ดินไม่ได้โง่นะคะ สมควรที่พี่ดินจะโกรธแล้ว แบบนี้ต้องจัดให้หนักๆ หึหึ
ว่าแต่ หลังจากถีบพี่ภูไปแล้ว ขอ :beat: และ :z6: แล้วก็ :z10: ไอ้คุณต๋องหน่อยเถอะ! บังอาจมาสร้างความร้าวฉานในครอบครัวได้งัย :angry2: มาแผนสูงนะยะหล่อน หวังให้เขาสะเทือนแล้วกะเสียบใช่มั้ย คดีเก่ายังไม่ชำระความเลยนะ เรื่องแอบเอายาให้พี่ดินกินเนี่ย ถ้าพี่ดินเลิกไม่ได้ มีเสียคนแบบไม่รู้ตัวเลยนะ ชิชะ ไอ้ที่ตัวเองไปว่าพี่ภูเขาน่ะ มันเข้าตัวเองไปหน่อยมั้ยไอ้คุณต๋อง เรื่องอาศัยความใจดีของพี่ดินเอาดีใส่ตัวเนี่ย หน่อย~~ พูดแล้วปรี๊ดดดดดดดดดดดดด :m31:
อ่า~~ :กอด1: คนแต่ง+คนโพสซักที ให้กำลังใจ แล้วขอตอนหน้ามาเสริฟไวๆน้า~~ :oni2:
-
ความรักทำให้คนอ่อนแอและอ่อนแรงได้เสมอ :เฮ้อ:
อยากฟังนิทานของแม่พี่ดินจัง
แต่ไม่ฟังพร้อมกินมาม่าแกล้มนะ ^^
-
แอร๊ยยยยยยยยยยย
มัวแต่ไปสำมะเลเทเมาจนไม่ได้เข้ามาหาพี่ดินหลายวัน
รอฟังนิทานคุณแม่ต่อไป
ลป.เห็นด้วยกับคอนเซป "ฮาตลอดกาล" ค่ะ ห้ามรันทดเศร้าเคล้าน้ำตาเด็ดขาด :fire:
-
คุณแม่จะเล่าอารายหว่า o22
-
^
^
^
นั่นนะดิ อยากรู้จัง 555
-
อ่ะโหย คุนายแกจะเล่าอะไรให้พี่ภูฟังน้อ:z1:
อยากรู้จัง :really2:
-
เข้ามารอนิทานของแม่พี่ดิน
ปูเสื่อรอคับ :z2:
-
รอฟัง รอฟัง รอฟัง
-
:เฮ้อ: เอาใจช่วยละกันนะพี่ภู
ให้ง้อพี่ดินสำเร็จละกัน
ที่สำคัญ!!! อยากฟังนิทานคุณนายแม่คร๊า
-
มารอฟังนิทานคุณแม่ :z1:
-
เข้ามานิทาน ที่แม่ของดิน จาเล่า
ตื่นเต้นจัง
:fox2: :fox2:
-
เพิ่งเข้ามาเป็นครั้งแรก นั่งอ่านตั้งแต่ต้นจนถึงตอนปัจุบัน อยากบอกว่าชอบมากๆ
จะรอฟังนิทานจากคุณแม่
เร็วๆนะ :bye2:
-
เข้ามารอตอนใหม่ค่ะ
:call: :call: :call:
-
เค้าอยากอ่านต่อแล้วอ่า มาลงต่อเถอะน้า
-
นิทานที่จะเล่า คือเรื่องพ่อพี่ดินรึเปล่าหว่า..
-
นิทานไรหว่า :z2: :z2:
รอเรื่องใหม่น่าอ่านอะ แต่อย่ามาม่าเลยนะคะ เอาฮาๆแบบนี้ไปตลอดอะดีแล้ว :3123: :3123: :3123:
-
เข้ามารอฟังนิทาน
-
เข้ารอ ฟังนิทาน
-
มารอนิทานพร้อมๆกับพี่ภู :กอด1:
-
นิทานเรื่องอาไรหว่า ลุ้นๆ
-
พี่ดินจ้า..อยากจะกรี๊ดด แล้วกระโดดไปจุ๊บแก้มพี่ดินสัก10ที
น่ารัมากๆๆค่ะพี่ดิน เข้าไปช่วยคุณแฟนไว้ได้ทัน
พี่ดินยังออกตัวเองได้อีกว่า แฟน....ฮิ้ววว คุณภูอย่าคิดมากดิ
คุยกับพี่ดินไปเลย
ว่าแต่คุณแม่ขา หนูรอฟังนิทานเรื่องนี้ด้วยนะคะ
-
กลับมารายงานตัวกับไรท์เตอร์ พี่ดินและพี่ภู
อีกครั้งหลังจากที่หายหัวไปนานนนนน!!นม
ขอไปตั้งหลักอ่านใหม่ก่อน เดี่ยวมาเมนท์นะคร้าบ
-
โห ฝั่งพี่ภูก็ลุ้น ฝั่งพี่ดินก็ลุ้น :m31:
-
มานอนรอ :a12:
เมื่อไหร่คุณที คุณเซ และคุณนายแม่จะมาเล่านิทานก่อนนอนให้ฟังเอ่ย :z2:
-
รอฟังนิทานค่ะ
-
คุณภูตายแน่ รอหาพี่ดินเจอก่อนเถอะ
มะวานผับที่คุณภูไปเที่ยว ปิดกิจการไปรึยัง เจอพี่ดินอาละวาดเบาๆ
ฮี่ๆ
มารอฟังเรื่องเล่าคุณแม่ค่ะ
-
คุณแม่ขาาาาาาา หนูรอฟังนิทานคุณแม่อยู่นะค๊ะ
ทำไมป่านนี้คุณแม่ยังไม่เล่าซีกที :sad11:
-
:call: :call: :call: :call: :call: :call:
-
มานั่งรอนิทานครับ
-
:call:
-
ไรเตอร์ไปไหน
มารอฟังนิทานจ๊ะ
-
รอๆๆๆๆ ฟังนิทาน :z2:
-
:กอด1: :L2: :L1:
-
อ่านถึงไหนหว่า?? :man1:
-
โผล่หัวออกมาจากหลุมพี่ดินค่ะ
(ทั้งนี้เพราะตกลงมานานแล้ว เพิ่งตะกายขึ้นมาได้ 'w')
ชอบเรื่องนี้มากๆ เลยค่ะ พี่ดินน่ารักมาก แอร๊วววว
มารอฟังนิทานของคุณแม่ด้วยนะคะ '' w ''
-
วันนี้นิทานคุณแม่จะได้เล่าไหมอะ จะรอน้า :impress2: :impress2: :impress2: :impress2:
-
มารอฟังนิทานคุณแม่ก่อนนอน.... :a12:
-
ตอนที่ 40
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/60181.gif)(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/60186.gif)
หน้าอกซ้อมเต้นเป็นจังหวะตุบๆตั้งแต่ประตูทางเข้าผับ
อยากจะกระโดดถีบยอดหน้าไอ้คนหาเรื่องจริงๆ มันเป็นอะไรของมันนักหนาถึงได้นึกอยากมาในที่แบบนี้ จังหวะเพลงไม่คุ้นหูและผู้คนก็ไม่คุ้นหน้าคุ้นตา แต่ดูก็พอรู้ว่าคนพวกนี้อายุห่างจากพี่ดินไม่เท่าไหร่หรอก เผลอๆรุ่นราวคราวเดียวกันหรืออ่อนกว่าเสียด้วยซ้ำ แต่งตัวก็เหมือนกระโดดออกมาจากหนังสือแฟชั่น บางคนก็เหมือนหลุดออกมาจากต่างดาว แต่นั่นไม่สำคัญเท่ากลิ่นน้ำหอมที่ตีกันจนพี่ดินปวดร้าวไปทั้งสมองซีกซ้ายแบบนี้หรอก
แค่ ก้าวแรกที่มาถึงหน้าผับก็ไม่เห็นจะมีข้อดีเลยสักข้อ แล้วมันเหตุผลอะไรกันที่ทำให้ไอ้ประธานบริษัทใหญ่ถึงกับลืมทำหน้าที่ที่มัน ต้องทำเป็นประจำทุกวันมาปล่อยอารมณ์ที่นี่ได้ พี่แก๊กบอกว่ามันไม่สบายใจ ที่แน่ๆคือวันนี้พี่ดินเข้าห้องสอบทั้งวัน ไม่ได้ตีกับมันแน่ๆ แล้วที่มันทำตัวแย่ๆแบบนี้เพราะใครกัน
ทันทีที่ประตูร้านถูกผลักเข้ามาด้วยสองมือของนักเลงใหญ่ประจำสลัม รู้สึกเหมือนมีไฟสปอตไลท์ส่องมาที่ตัวเองยังไงยังงั้น ทุกสายตาจับจ้องมาที่พี่ดินจนนึกรำคาญ คนที่แต่งตัวธรรมดาๆอย่างพี่ดินกลายเป็นจุดสนใจขึ้นมาทันทีเมื่ออยู่ในสถานที่แบบนี้ ทั้งๆที่โชว์กำลังจัดแสดงแต่ดูเหมือนว่าเป็นเรื่องที่ไม่น่าสนใจไปซะอย่างนั้น
จะมองอะไรกันนักหนาวะ คนเค้าไม่ได้ตั้งใจจะมาไร้สาระอย่างพวกมึง แค่มาตามคน ต้องนั่งแท็กซี่มาที่นี่ก็หงุดหงิดมากพออยู่แล้ว นักเลงกำลังอยากจะอาละวาดเพราะสายตาคนมองนี่แหละวะ
ถ้ากูเดินเข้ามาแล้วมีหางจะไม่หงุดหงิดขนาดนี้เลยแม่ง!!!!
เสียงลุกฮือก่อนจะเงียบลงแทนเสียงตะโกนโหวกเหวกโวยวายที่ดังแข่งกับเสียงเพลงค่อยๆแหวกทางให้พี่ดินเดินเข้ามาในร้านง่ายขึ้น ถ้ารู้ว่าตีหน้ายักษ์แล้วจะเดินง่ายกว่าเมื่อกี้ พี่ดินจะซ้อมแม่งมาจากบ้านเลย เอาให้มาถึงร้านแล้วเป็นยักษ์ขมูขีพอดี
แล้ว ไอ้คนที่กำลังตามหามันมุดอยู่ซอกไหนของร้านวะ มองหายากลำบากมาก ทำไมเด็กสมัยนี้มันถึงได้สูงใหญ่จนบดบังทัศนียภาพการมองเห็นไปซะหมดแบบนี้วะ พยายามหาช่องว่างเพื่อมองหาไอ้เสาไฟฟ้าแต่ทว่าพี่ดินเบี่ยงตัวไปทางไหน ก็ต้องมีร่างพวกกิ้งกือโดนน้ำร้อนลวกออกมาขวางให้ต้องหงุดหงิดตลอด
“มองอะไรนักหนาวะ มาตามคนไม่ได้มาเต้นจะมองทำไม เต้นไปสิ”
อยากจะมีมารยาทอยู่หรอกนะ แต่องค์เทวดาขาดผึงตั้งแต่ประตูหน้าร้านแล้ว พวกที่มองมาชะงักกึกไปแค่ชั่วอึดใจก่อนจะหลบสายตาแล้วเต้นกันต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น พวกมึงนี่นะต่อให้ไฟไหม้ก็คงจะทำท่าทางตกใจแบบมีอารมณ์ร่วมตามมารยาทแล้วก็เต้นต่อสินะ กลุ้มใจแทนผู้ปกครองเด็กพวกนี้จริงๆ
ถึงจะเป็นนักเลงแต่พี่ดินเป็นนักเลงสายพันธุ์ใหม่ ไม่แตะต้องเหล้าและบุหรี่ แต่ที่นี่ทำให้พี่ดินแทบจะหายใจไม่ออก กลิ่นเหล้ากระทบจมูกแสบร้อนไปถึงลำคอ เอาเถอะถ้าเจอตัวไอ้เสาไฟฟ้าเมื่อไหร่พี่ดินจะตบกบาลให้มันรู้สำนึกซะบ้าง
แม่งทำกูเป็นห่วงไม่พอยังทำเอากูเกือบใจแตกแล้วมั้ย!!
ยิ่งเดินลึกเข้ามาในร้านยิ่งทำให้เลือดไหลมารวมตัวกันที่หน้าแบบช่วยไม่ได้ วัยรุ่นชายหญิงกำลังประกบปากแลกรสน้ำเมาที่มาจากเหล้าขวดเดียวกันอย่างเร่าร้อน จะว่าพวกเค้าประเจิดประเจ้อก็คงจะไม่ได้ บรรยากาศสลัวๆ มีไฟหลากสีสาดมาเป็นหย่อมๆกระจายไปทั่วร้านแบบนี้ บรรยากาศเมามันคงจะเป็นใจ
สลัดความรู้สึกแปลกๆออกไปสองสามทีแล้วก็ตั้งสติมองหาคนบางคนต่อ ยังมีคนมองพี่ดินด้วยความสนใจอยู่บ้าง แต่พอจ้องตากลับไปเหมือนพวกเค้าจะรู้ตัวหลบตาไปอีกทาง โชว์บนเวทีเป็นที่น่าสนใจก็ตอนนี้แหละนะ ตอนที่นักเลงใหญ่จะงับหัวคนได้เพราะถูกมองอย่างไร้มารยาทนี่แหละวะ
กางเกงขาสามส่วนเสื้อยืดตัวเก่งแค่มันเก่าจนซีดแล้วก็ลากรองเท้าแตะเข้ามามันน่าแปลกตรงไหน ตอนเช้าๆพี่ดินก็ใส่ชุดแบบนี้เดินตลาดสดไม่เห็นแม่ค้าจะมองมาเหมือนยีราฟในเขาเขียวเหมือนที่นี่เลย
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/60181.gif)(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/60186.gif)
เกือบจะสุดทางร้านแต่อยู่หน้าเวทีพอดีๆทำให้เห็นร่างของคนที่ตามหา กำลังเร่งฝีเท้าเข้าไปกะจะถีบยอดหน้ามันเต็มที่ แต่เห็นไอ้ตัวดีมันหลบไปทางหลังร้านเสียก่อน พี่แก๊กเห็นพี่ดินแล้ว เดินยิ้มหน้าเจื่อนเข้ามาหา ความจริงถ้าไม่มีพวกกิ้งกือโดนน้ำร้อนโยกตัวไปมาบดบังการมองเห็นแล้วละก็ พี่แก๊กเด่นชัดพอที่จะมองเห็นตั้งแต่อยู่หน้าร้านเลยทีเดียว ใส่เสื้อเชิ๊ตลายสดใส ถ้าอยู่ทะเลคงจะธรรมดากว่านี้ เผอิญว่าโลกที่พี่ดินเผชิญอยู่นี่เรียกว่าผับ แล้วชุดที่มันกึ่งทำงานกึ่งลำลองอย่างที่พี่แก๊กใส่กลายเป็นจุดสนใจไปโดยปริยาย เอาวะ อย่างน้อยก็ไม่ใช่พี่ดินคนเดียวที่เป็นตัวประหลาด อย่างน้อยไอ้พี่แก๊กก็ไม่ต่างจากพี่ดินเท่าไหร่ แต่คงเพราะความด้านที่สะสมมานานเลยทำให้พี่แก๊กมีทีท่าสบายๆต่อสายตาคนมองแบบนี้
“น้องดินมาได้ยังไง”
“นั่งแท๊กซี่มาครับพี่”
“รอแป๊บนะไอ้ภูมันไปเข้าห้องน้ำ”
พี่ ดินตอบรับเพียงแค่พยักหน้าให้ ไม่อยากพูดอะไรมากไปกว่านี้ เพราะแค่ตอบพี่แก๊กไปประโยคเดียวก็เจ็บคอแทบแย่ คนที่มาที่นี่ตั้งใจจะมาดื่มแล้วก็เต้นกันอย่างเดียวเลยใช่มั้ย เพราะจะคุยอะไรกันแต่ละทีโคตรจะลำบาก พี่แก๊กหยิบแก้วขึ้นมาหนึ่งใบใส่น้ำแข็งแล้วก็ชูขวดแป๊บซี่กับสไปรท์อย่างละ มือเหมือนให้พี่ดินเลือก นิ้วชี้ไปที่สไปรท์ทันทีที่พี่แก๊กเลิกคิ้วถาม จริงๆไม่ชอบน้ำอัดลมเท่าไหร่หรอก แต่พอดีตีหน้ายักษ์จนเหนื่อยเลยต้องยอมกินแบบจำใจๆ
ตั้งแต่ยืนรอไอ้เสาไฟฟ้าไปเข้าห้องน้ำจนโชว์ชุดใหม่กำลังจะจบแล้วยังไม่มีวี่แววว่าไอ้บ้านั่นจะออกมา นี่มันไปฉี่หรือมันแอบไปตายวะ อยากกลับบ้านแล้วอยู่นานๆแล้วเหมือนจะหายใจไม่ออก
“พี่ไปดูไอ้ภูก่อนนะน้องดิน มันหายไปนานแล้วถูกใครฉุดไปทำมิดีมิร้ายหรือเปล่าก็ไม่รู้”
“ผมไปด้วย”
พี่แก๊กพยักหน้าให้ก่อนจะเดินนำไปทางหลังร้าน ช่วงโชว์แบบนี้ห้องน้ำกลายเป็นสถานที่ที่สงบที่สุด บริเวณโถฉี่ผู้ชายไม่มีใครเลยสักคน แต่ได้ยินเสียงแว่วๆออกมาจากห้องน้ำในสุด ความหงุดหงิดผสมใจร้อนทำให้พี่ดินเดินนำพี่แก๊กเข้าไปแทน ยิ่งใกล้เสียงที่ดังออกมายิ่งคุ้นเคย
เหมือนคนคุยกัน ไม่สิ เหมือนเค้าเถียงกันจะถูกกว่า
เสียงคนที่หงุดหงิดไม่พอใจที่ดังออกมาเป็นเสียงไอ้เสาไฟฟ้าแน่ๆ
แล้วเสียงห้าวใหญ่แต่พยายามดัดจนแหบแหลมที่ดังออกมานั่นใคร
ปัง!!!!!!!!
ภาพ ที่เห็นตรงหน้าทำให้อารมณ์ที่กำลังคุกกรุ่นปรี๊ดไปถึงก้านสมอง ร่างของหญิงสาวในชุดโชว์ที่อยู่ในร่างถึกบึกบึนของผู้ชายที่ยืนหันหลังคร่อม ร่างไอ้เสาไฟฟ้าเอาไว้ไม่ได้ทำให้พี่ดินโกรธเท่ากับไอ้คนที่มันไม่เจียม สังขารตัวเอง ได้ยินอยู่หรอกไอ้ปากดีที่เถียงคำไม่ตกฟากนั่นน่ะ แต่ความจริงที่เห็นตรงหน้าแค่พยุงตัวเองให้ยืนโดยไม่เกาะผนังห้องน้ำได้ก็ เก่งแล้ว นับประสาอะไรกับจะมาเอาตัวรอดจากผู้หญิงที่ตัวโตเท่าๆกับมันวะ แค่แผ่นหลังก็บังจนมิดร่างที่ยืนงอเป็นกุ้งของไอ้เสาไฟฟ้ามิดแล้ว
“ทำอะไรกัน”
ร่าง ที่กำลังนัวกันอยู่แค่ฝ่ายเดียวชะงักกึกทันที มันควรจะชะงักตั้งแต่พี่ดินถีบประตูให้เปิดออกออกแล้วมั้ย ดูเหมือนนางโชว์จะปรับตัวได้เร็วเกินคาด แค่พริบตาเดียวก็ดูเหมือนเธอจะตั้งสติได้ แต่อีกคนยังไร้สติเหมือนเดิมจนพี่ดินต้องระงับไฟที่มันลุกอยู่ในอกไว้ด้วย การใช้เล็บจิกฝ่ามือจนเจ็บฟันขบริมฝีปากจนแทบห้อเลือด
“อุ๊ย ใครมาขัดจังหวะเนี่ย คนกำลังจะเสียน้ำ”
เหมือนเธอจะไม่ได้เกรงกลัวนักเลงใหญ่อย่างพี่ดินเลยสักนิด ความหงุดหงิดพุ่งปรี๊ดขึ้นอีกเท่าตัว
“เสียน้ำอะไร”
จากสภาพแล้วคงจะเป็นน้ำล้างอ๊วกไอ้เสาไฟฟ้าสินะ กลิ่นเหม็นเปรี้ยวยังคละคลุ้งไปทั่วห้องน้ำจนพี่ดินเองยังอดทึ่งนางโชว์คนนี้ไม่ได้ สภาพแบบนี้บรรยากาศห้องน้ำชายที่มีกลิ่นฉี่โชยจนฉุนกึกขนาดนี้เธอยังมีอารมณ์อย่างว่าได้ พี่ดินละนับถือเธอจริงๆ
“อุ๊ย ไร้เดียงสาสินะ ไม่รู้จักเสียน้ำ เป็นเด็กเป็นเล็กก็ออกไปวิ่งเล่นข้างนอก ที่ตรงนี้ผู้ใหญ่เค้าจะเล่นจ้ำจี้แบบผู้ใหญ่กัน เด็กไม่เกี่ยว”
ตอน แรกกะว่าเธอคงจะผละออกมาเมื่อเห็นว่าไอ้เสาไฟฟ้ามีคนมาตามแล้ว แต่เปล่าเลยเธอยังยืนยันจะเสพสุขกับร่างที่คละคลุ้งไปด้วยกลิ่นอ๊วกของไอ้ เสาไฟฟ้า นั่นมันไม่ทำให้พี่ดินน๊อตหลุดเท่ากับเธอหาว่าพี่ดินเป็นเด็กหรอก
แล้วที่สำคัญผู้ชายที่มึงลากเข้ามากินในห้องน้ำนั้น แฟนกู!!!
“เหรอ แต่ขอเกี่ยวหน่อยได้มั้ย เพราะผู้ใหญ่ที่น้าลากเค้ามาคนนี้ เป็นแฟนผม ไม่ต้องเอามือทาบอกที่ไม่ได้ยัดอะไรนั่นหรอก ไม่มีใครให้จับกินแล้วเหรอ มองไม่ออกหรือไงว่าไอ้บ้านี่มันเมาจนยืนแทบไม่ไหวแล้ว กูมารับแฟนกูกลับบ้าน”
ปกติ พี่ดินก็ไม่ได้ปากจัดอะไรขนาดนี้หรอกถ้าไม่เหลืออดจริงๆ ไม่รอให้เสียเวลามากไปกว่านี้ ถึงแม้พี่ดินจะตัวเล็กกว่านางโชว์คนนี้สักสามเท่าเห็นจะได้ แต่เพราะอารมณ์ที่พยายามกลั้นเอาไว้มันระเบิดออกมาจนไม่รู้ว่าพี่ดินเอา เรี่ยวแรงมาจากไหนผลักร่างที่น้องๆจากคิงคองออกไปแล้วลากไอ้เสาไฟฟ้าออกมา จากตรงนั้น
วูบ หนึ่งแอบเห็นพี่แก๊กทำตาโตเหมือนจะตกใจ ท่าทีเลิกลั่กนั้นบอกว่าอยากจะเข้ามาร่วมวงกันท่าไอ้เสาไฟฟ้าออกจากนางยักษ์ เมียพระอภัยมณีนางนั้นออกมา แต่สถานที่ไม่อำนวยต่อการเป็นฮีโร่ของพี่แก๊กเท่าไหร่ แค่สามคนที่อัดกันอยู่ในห้องน้ำก็ไม่มีที่ว่างให้มดแทรกเข้ามาได้แล้วจะนับ ประสาอะไรกับพี่แก๊กที่พอจะช่วยได้ก็ตอนที่หลุดออกมาจากห้องน้ำแล้วนั่นแหละ
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/60181.gif)(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/60186.gif)
ปีก ข้างหนึ่งของไอ้เสาไฟฟ้าได้พี่แก๊กช่วยหิ้วออกมาด้วยความทุกลักทุเลมาก เนื่องจากผับยังไม่เลิก โชว์เพิ่งจะจบไปคนก็เต้นกันอย่างเมามันส์ กิ้งกือโดนน้ำร้อนลวกเมื่อกี้กลายเป็นกิ้งก่าโดนไฟฟ้าช็อตขึ้นมาทันทีเมื่อ เพลงเปลี่ยนเป็นแนวเมทัลร็อคหนักหน่วง ฝูงชนพากันแหวกหนีทันทีที่พี่ดินลากร่างไอ้เสาไฟฟ้าออกมา ถ้าอารมณ์ดีๆอยากจะบอกว่าฉากนี้เหมือนพระเอกในหนังฮอลลีวูดมาก แต่พี่ดินไม่ได้อยู่ในอารมณ์นั้น ตอนนี้อยากกลับไปถึงบ้านแล้วชำระความกับไอ้คนตรงหน้าให้เร็วที่สุด
ร้าน กับลานจอดรถอยู่ไกลกันจนต้องนับถือผู้คนที่มีความพยายามมาใช้บริการผับหรู ของคนมีอันจะกินแห่งนี้ ดีนะที่ยังมีรถกอล์ฟให้บริการรับส่งลูกค้าระหว่างร้านกับลานจอดรถ ไม่อย่างนั้นกว่าจะถึงที่หมายอาจจะกลายเป็นว่าหมดสติทั้งคนเมาคนมาตามเลยที เดียว
ยัด ร่างคนที่กลายเป็นศพเข้าไปเบาะหลังได้ ทั้งโกรธทั้งหมั่นไส้มันถึงได้แต่เอาตีนเขี่ยๆจัดให้ไอ้คนที่นอนอ้าซ่ากิน พื้นที่เบาะหลังทั้งหมดอยู่ในท่าที่ทำให้ประตูรถปิดได้ง่ายขึ้น กำลังจะปิดประตูแล้วเดินมานั่งคู่กับคนขับที่เบาะหน้า
“น้องดินนั่งกับไอ้ภูที่เบาะหลังนั่นแหละครับเดี๋ยวมันตกลงมาคอหักตาย”
มือ ที่กำลังจะผลักประตูรถด้านหลังให้ปิดชะงักทันที แม่งเอ้ยไม่เจียมสังขารกินเหล้าอยู่ได้ตั้งนานจะมาตายเพราะตกลงมาจากเบาะรถ หรูก็ให้มันรู้ไปสิวะ
แต่ว่าไอ้บ้านี่มันทำให้พี่ดินโกรธได้ขนาดนี้ ให้มันตายเพราะฝีมือพี่ดินจะดีกว่ามั้ย
-
เอาวะ!!! ทำตามที่พี่แก๊กบอกก็ได้ ถึงบ้านเมื่อไหร่มึงตายแน่ๆไอ้เสาไฟฟ้า
ยัด ตัวเข้าไปนั่งเบาะหลังต้องประคองหัวไอ้เสาไฟฟ้าขึ้นมาวางบนตักจนได้ ไม่ได้อยากจะดูแลอะไรมันหรอกนะ ไม่ได้อยากจะสร้างบรรยากาศโรแมนติกห่าเหวอะไรทั้งนั้น แต่เป็นเพราะว่ารถคันนี้มันทำมาไม่สมกับราคาที่แพงหูฉี่ต่างหากล่ะ ทำมาได้สั้นกว่าไอ้บ้าเสาไฟฟ้าแบบนี้ถ้าพี่ดินไม่เอาหัวมันขึ้นมาวางบนตัก พี่ดินจะยัดตัวเองไปนั่งที่เบาะหลังได้ยังไง
ดู เหมือนไอ้คนมีความผิดติดตัวจะไร้สติตีตั๋วศพโดยสมบูรณ์แบบ แขนข้างหนึ่งพี่ดินเอาพิงกระจกรถเท้าคางตัวเองเอาไว้ สายตาก็ซึมซับกับบรรยากาศกรุงเทพยามค่ำคืน ส่วนอีกมือก็ต้องประคองหัวของไอ้เสาไฟฟ้าเอาไว้ไม่ให้โคลงเคลงไปตามจังหวะรถ วิ่ง ไม่รู้ไอ้พี่แก๊กมันแกล้งพี่ดินหรือเปล่านะ ไหนว่ารถคันนี้มันนิ่มจนไม่รู้สึกถึงแรงสั่นสะเทือนยังไงวะ แล้วทำไมถนนใจกลางเมืองหลวงถึงได้มีสภาพไม่ต่างอะไรกับถนนลูกรังตามถิ่น ทุรกันดารแบบนี้ล่ะ
แล้วคนที่มันตีตั๋วศพตั้งแต่ออกมาจากร้านมันละเมอหรือว่ายังไงกัน ทำไมถึงได้เอามือมาจับมือพี่ดินที่ประคองหน้ามันเอาไว้เหมือนมีสติมองเห็นพิกัดของมือพี่ดินยังไงยังงั้น คุณสมบัตินี้มันไม่ควรจะมีในคนเมาไม่ใช่เหรอวะ
ใน ใจด่าแต่มือก็ไม่ได้สะบัดออกจากการกอบกุมอะไรหรอก เค้าว่าอย่าถือคนบ้าอย่าว่าคนเมา ทั้งๆที่พี่ดินไม่เคยรู้เลยว่าเค้าที่ว่าน่ะคือใครแต่ในเมื่อเค้าก็ว่ากันมา ตั้งแต่โบราณเพราะฉะนั้นพี่ดินก็จะเชื่อเค้าไปก่อนก็แล้วกัน
“เอ่อ น้องดินอย่าโกรธไอ้ภูมันมากเลยนะ”
พี่ แก๊กทำลายความเงียบออกมา มันจะไม่สะดุดใจพี่ดินขนาดนี้ถ้าในน้ำเสียงนั้นไม่มีร่องรอยของการปกป้อง เพื่อนจนน่าหมั่นไส้ จากที่มันปฎิบัติตัวแล้วโกรธยังน้อยไปเลย โตจนหมาต้องต่อขากันขึ้นไปเลียตูดแล้ว แถมมันยังเป็นถึงผู้บริหารที่มีหน้าตาทางสังคมด้วยไม่ใช่เหรอวะ ทำตัวเป็นเด็กอมมือขนาดนี้มันต้องกระทืบสถานเดียวเท่านั้น
“ไอ้ภูมันน่าสงสารนะ”
พี่ แก๊กเสี่ยงตายพูดฝ่ากระแสอารมณ์เชี่ยวกราดของพี่ดินขึ้นมาอีกครั้ง แต่อยากจะเถียงออกไปเหมือนกันว่ามันน่าสงสารตรงไหน ทำตัวแบบนี้มีอะไรให้น่าสงสาร ได้แต่ร้องหึอยู่ในลำคออยากจะตอบโต้แต่ต้องสงบปากสงบคำเอาไว้ ไอ้ที่ตะโกนคุยกันในผับแค่สองประโยคถ้วนเมื่อกี้ยังแสบคอมาถึงตอนนี้เลย
“ยังไงอะพี่ที่บอกว่าไอ้บ้านี่น่าสงสาร”
เอาเถอะ คุยกับไอ้พี่แก๊กหน่อยก็ได้ ไม่ใช่อะไร พี่ดินกลัวกลับไปไม่ถึงบ้านน่ะ เพราะพี่ดินเงียบจากที่ต้องมองแค่ทางไอ้พี่แก๊กมันเริ่มแบ่งประสาทตามองสลับไปมาระหว่างทางกับกระจกหลังแล้ว มันจะไม่น่ากลัวขนาดนี้ถ้าความถี่มันไม่เร็วพอๆกับการกระพริบตาน่ะ
“มันเป็นเสาหลักของครอบครัว”
เอ่อ.....อันนี้พี่ดินรู้แล้ว แล้วถ้ามันดังขนาดนี้เค้าก็คงจะรู้กันทั้งประเทศแล้วมั้ง
“มันเป็นลูกคนโต”
หงะ!!! อันนี้ก็รู้แล้วเหมือนกัน ไม่มีอะไรที่อัพเดทกว่านี้เลยเหรอวะ
“พี่แก๊ก พี่พูดไปแล้วก็มองทางอย่างเดียวได้มั้ย ถึงไอ้บ้าเพื่อนพี่มันจะนอนตายไปแล้ว (แต่มือแม่งเสือกกุมมือกูแนบแก้มมึงซะแน่นเลยนะ)แต่ผมยังไม่อยากตาย”
ยังมีอนาคตที่ต้องทำอะไรหลายๆอย่างและยังมีแม่ต้องดูแลตอนแก่เฒ่า พี่ดินต้องเรียกสติไอ้พี่แก๊กหน่อยเพราะบางทีรถก็เริ่มส่ายให้พี่ดินใจหายวาบบ้างแล้ว
“มัน ต้องแบกรับทุกสิ่งทุกอย่างของครอบครัวไว้คนเดียวนะ ดูภายนอกเหมือนมันพรั่งพร้อมทุกอย่างแต่จริงๆไอ้ภูมันกดดันมากนะ จะเรียนอย่างที่ใจรักก็ไม่ได้ มันต้องเรียนอะไรที่บริหารกิจการของที่บ้านมันเท่านั้น ที่สำคัญถึงมันจะมีกันสองคนพี่น้องแต่เพราะแสนดีเป็นแบบนั้น ทุกสิ่งทุกอย่างเลยต้องตกเป็นหน้าที่ของไอ้ภูแค่คนเดียวนะ ตอนที่พ่อกับแม่มันยังอยู่มันก็ยังมีที่พึ่งทางใจอยู่บ้าง แต่ตอนนี้มันไม่มีใครเลยนอกจากแสนดี ดินคิดว่าคนที่สูญเสียสิ่งที่รักติดต่อกันถึงสองอย่างแต่ยังรอดมาได้มันต้อง เข็มแข็งมากแค่ไหน ไอ้ภูมันจริงจังมากนะ ในชีวิตมันไม่ขาดอะไรอีกแล้วทั้งข้าวของและเงินทอง แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่มันต้องการหรอก สิ่งที่มันต้องการจริงๆคือคนที่อยู่ข้างๆ สำหรับคนอื่นพี่ไม่รู้นะ แต่สำหรับไอ้ภูแล้วมันจะอ่อนแอจนน่าแปลกใจเสมอถ้าเรื่องนั้นเกี่ยวข้องกับคน รัก คนที่เข้มแข็งที่สุดจะอ่อนแอที่สุดเมื่อมีรักนะน้องดิน”
พี่ดินไม่เข้าใจเรื่องเข้มแข็งอ่อนแอเพราะรักอะไรนั่นหรอกนะ แต่ที่พี่แก๊กพูดมาก็มีเหตุผล
“แต่ผมกับมันไม่ได้ทะเลาะอะไรกันนะ” นี่ต่างหากที่พี่ดินอยากบอก
“นั่นแหละมันถึงทำให้พี่เป็นห่วงเพราะไม่รู้ว่ามันเป็นแบบนี้เพราะอะไร แต่สำหรับไอ้ภูแล้วอะไรที่เป็นสาเหตุให้มันสูญเสียของรักไปไม่ว่าเรื่องเล็กหรือเรื่องใหญ่แค่ไหนก็มีผลต่อมันทั้งนั้นแหละ โดยเฉพาะความสูญเสียเหล่านั้นเคยเกิดกับมันมาหนหนึ่งแล้ว มันรับการสูญเสียขนาดนั้นไม่ได้แล้วนะน้องดิน”
พี่ ดินไม่รู้หรอกนะว่าความสูญเสียขนาดนั้นที่พี่แก๊กว่ามามันคืออะไร ถ้าของรักที่พี่แก๊กพูดหมายถึงพี่ดิน พี่ดินก็ยังอยู่กับมันตรงนี้ไม่ได้ไปไหน ขนาดปากบอกว่าโกรธมันมากแต่สุดท้ายก็ต้องมาคอยเป็นห่วงมันอยู่ดี
“ตอนที่ไอ้ภูมันต้องรับช่วงบริษัทต่อจากที่พ่อมันตายใหม่ๆตอนนั้นถือเป็นช่วงที่มันกดดันสุดๆเลยก็ว่าได้ น้องดินคิดดูสิเด็กอายุ 24 ต้องมารับผิดชอบธุรกิจหมื่นล้านกับหุ้นอีกไม่รู้เท่าไหร่ต่อเท่าไหร่ กว่ามันจะพิสูจน์ตัวเองให้หุ้นส่วนรู้ว่ามันทำได้มันต้องใช้กำลังใจมากขนาดไหน นอกจากแสนดีแล้วก็เห็นจะมีแค่กรคนเดียวเนี่ยแหละ แต่คนเรามันก็มีเหตุผลกันทั้งนั้นตอนที่กรทิ้งไปมันรอดตายมาได้เพราะเจอน้องดินพี่ก็ไม่รู้จะขอบคุณยังไงแล้ว”
“เฮ้ย ไม่เกี่ยวกับผมเลยพี่ เพราะแสนดีต่างหากไม่เกี่ยวกับผมเลย”
“แสนดีก็ส่วนหนึ่ง แต่อย่าลืมว่าแสนเป็นแรงขับเคลื่อนแต่คนที่คอยอยู่ข้างๆให้คำปรึกษาเป็นคนที่มันคุยด้วย ได้ระบายทุกข์สุขประจำวันคือกำลังใจนะน้องดิน ถ้าไม่มีสองสิ่งนี้ไอ้ภูมันไม่มีเรี่ยวแรงและกำลังใจที่จะมีชีวิตอยู่ต่อหรอก ถ้าเป็นพี่ พี่เสียพ่อแม่และคนรักพร้อมๆกันขนาดนี้ พี่ก็แค่ตัดใจกินยาตายทั้งพี่ทั้งน้องก็สบายไม่รับรู้อะไรอีกแล้ว แต่ทำไมคนๆหหนึ่งถึงลุกขึ้นสู้ล่ะ เพราะว่ามันยังมีความหวัง ยังมีคนให้กำลังใจไง ถึงน้องดินจะคิดว่าตัวเองเป็นแค่ความบังเอิญของไอ้ภู แต่พี่บอกให้รู้เลยว่า สำหรับเพื่อนพี่แล้วมันจริงจัง”
ไม่รู้เพราะประโยคไหนของพี่แก๊กที่ทำให้ลำคอพี่ดินตีบตันขนาดนี้ ไม่รู้อะไรที่ทำให้ขอบตาพี่ดินร้อนผ่าวแล้วค่อยๆรื้นไปด้วยน้ำที่มาคลออยู่ที่เบ้าตาจนต้องกระพริบเก็บคืนมันเข้าไป จริงๆไม่ใช่คนจนเท่านั้นสินะที่ขาด บางทีคนรวยที่เหมือนมีพร้อมทุกอย่างเค้าก็ขาดเหมือนกัน ต่างกันก็ตรงที่สิ่งนั้นซื้อไม่ได้ด้วยเงิน
สภาพ ของคนที่นอนอยู่บนตักของพี่ดินตอนนี้ทำให้นึกไปถึงคืนที่มันมีสภาพไม่ต่าง กันในคืนนั้น อาจจะต่างกันตรงที่คืนนั้นนอกจากพูดจาไม่รู้เรื่องแล้วมันยังพร่ำพรรณาถึง ความรักที่สูญเสียไปจนถึงขั้นใช้พี่ดินเป็นตัวแทนของใครคนนั้น เพียงแต่ตอนนั้นพี่ดินยังไม่เข้าใจความรู้สึกนั้นเท่ากับตอนนี้
ตอนนั้นพี่ดินไม่รู้ว่าเจ็บปวดเสียใจเพราะรักเป็นยังไง แต่วันนี้พี่ดินเริ่มรับสู้ถึงความรู้สึกนั้นขึ้นมาบ้างแล้ว แต่สิ่งที่ยังไม่รู้คืออะไรที่ทำให้ไอ้เสาไฟฟ้าคิดมากจนกลุ้มใจขนาดนี้
“ใครๆก็อยากเป็นคนที่คุณภูตะวันเลือกกันทั้งนั้นแหละน้องดิน แต่รู้มั้ยทำไมถึงเป็นน้องดิน”
“ห้ามตอบว่าเพราะมันบังเอิญหรือพลาด”
อ้าวดักทางกูเสียอย่างนี้แล้วจะให้ตอบยังไง จะให้บอกว่าเพราะมันรักพี่ดินก็กระดากปาก ถึงมันจะย้ำกับพี่ดินอยู่บ่อยครั้งก็เถอะ มันไม่คุ้นชินนี่หว่า
“ว่ายังไง”
เพราะพี่ดินเงียบไอ้พี่แก๊กเลยส่งสายตามาทางกระจกมองหลัง ยังไม่หนำใจ ยังถามย้ำพี่ดินอีกด้วย แล้วกูต้องตอบยังไงวะเนี่ย
“มะ ไม่รู้สิพี่”
“เพราะมันเลือกแล้วไงน้องดิน”
เหวอเลยสิครับ ตอนที่เจ้าตัวเค้าพูดเองยังไม่สะเทือนใจพี่ดินเท่ากับที่มีคนมาย้ำยืนยันเลย มันรู้สึกเหมือนกับว่ามีพยานมารับรู้และยืนยันคำพูดนั้น
“น้องดินก็เห็นว่าคนรักเก่าเค้าพร้อมจะเดินกลับมาหามันเสมอ แต่มันเลือกของมันแล้วว่าเป็นใคร มันก็รอแค่ให้เค้าเลือกมันด้วยเหมือนกันก็แค่นั้น”
พี่ แก๊กทิ้งท้ายไว้แค่นั้นแล้วก็เงียบไป พี่ดินเองก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรต่อ รู้แต่ว่าทุกอย่างมันอัดแน่นอยู่ในใจ จากที่โกรธมันจนควันออกมาทางหูได้ กลายเป็นอยากปกป้องมันให้หลุดออกมาจากความรู้สึกกลัวนั้นให้ได้
พี่ดินจะทำยังไงให้มันมั่นใจวะ ถ้าพี่ดินเป็นคนที่มันเลือกแล้วจริงๆ พี่ดินต้องทำยังไงถึงให้มันรู้แล้วก็มั่นใจว่าพี่ดินก็เลือกมันเหมือนกัน เลือกมันตั้งแต่วันนั้นแล้ว
วันที่มันบังคับให้เป็นเมียมันทั้งๆที่พี่ดินเป็นผู้ชาย
ความ จริงแล้วทุกวันนี้พี่ดินก็เหมือนอยู่ด้วยกันกับมันเหมือนสามีภรรยาทั่วไป เพียงแต่ยังไม่ได้แต่งงานก็เท่ากับว่าเราอยู่กินกันโดยที่สังคมยังไม่รับรู้ นั่นแหละ สำหรับพี่ดินแล้วเรื่องป่าวประกาศไม่ใช่สิ่งที่สำคัญเลย เรื่องแม่ก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่อะไรอย่างที่มันกังวลหรอก เรื่องสายตาชาวบ้านพี่ดินเองก็ไม่เคยแคร์มันมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว เพียงแต่ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะไปประกาศให้ใครต่อใครรู้ว่าเรารักกัน พี่ดินแค่อยากมั่นใจอีกนิดว่ามันจริงจังแน่ๆไม่ใช่แค่หลงไปตามวัย ถ้าเวลาพิสูจน์แล้วว่าพี่ดินใช่สำหรับมัน พี่ดินก็พร้อมที่จะบอกแม่ว่ามันกับพี่ดินเป็นอะไรกัน
ใครจะไปคิดว่ามันจะใจร้อนอยากประกาศให้โลกรู้ว่าเรารักกันขนาดนั้นวะ
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/60181.gif)(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/60186.gif)
เหตุการณ์ ลากไอ้เสาไฟฟ้าขึ้นมาบนบ้านไม่แตกต่างจากวันนั้นสักเท่าไหร่ แค่เปลี่ยนจากคนขับรถเป็นไอ้พี่แก๊กที่มาคอยหิ้วปีกกันคนละข้าง จากที่ไม่รู้จักที่รู้จักทางก็กลายเป็นว่าหยิบจับอะไรง่ายขึ้น แม่บ้านเอาอ่างขนาดพอดีมาให้เหมือนรู้งานว่าลำดับต่อไปต้องทำอะไรต่อ คืนนั้นมันก็เมามากแบบนี้แหละแต่ไม่ถึงกับอ๊วกออกมามิหนำซ้ำมันยังมีแรกยัด เยียดสถานะสำคัญทางการเมืองมาให้พี่ดินอีกต่างหาก
ใจหนึ่งก็หมั่นไส้อยากจะกระทืบมันที่ขยันสร้างปัญหามาให้ แต่พอนึกถึงคำพูดพี่แก๊กก็อดสงสารมันไม่ได้ ที่เห็นมันกวนประสาทพี่ดินไม่เว้นแต่ละวันแบบนั้น ในใจของมันคงเก็บอะไรๆเอาไว้มากเหมือนกัน มันคงอ่อนแอแต่แกล้งปกปิดเอาไว้ เหมือนเขื่อนที่รองรับน้ำไม่ไหวสุดท้ายมันก็พังออกมา
‘ไม่อยากทำให้ดินเป็นเกย์เลยนะ แต่ว่ารักดินจริงๆ’
‘จะเป็นผู้ชายอย่างที่เป็นก็ได้แต่อย่าจากกันไปไหนเลยนะดิน’
‘ถามจริงๆเถอะต๋อง มึงเองก็รักดินเหมือนกันใช่มั้ย’
สอง ประโยคแรกที่มันพรรณาออกมาไม่ได้ทำให้จังหวะในการเช็ดตัวให้มันชะงักไปเท่า ไหร่ จะเรียกว่าชินกับคำพูดเหล่านี้ก็ว่าได้ อย่าว่าแต่ตอนเมาเลย ตอนที่มันสติดีๆ มันก็เฝ้าย้ำคำว่ารักกับพี่ดินจนเหมือนประโยคเรียกกินข้าวไปซะแล้ว แต่ที่ทำให้ติดใจคือมันโทษตัวเองว่าเป็นคนทำให้พี่ดินเป็นเกย์เหรอ แล้วต๋องมาเกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/60181.gif)(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/60186.gif)
ปัง!!ปัง!!ปัง!!
ผนังสังกะสีสั่นระรัวพร้อมเสียงที่บ่งบอกกำลังที่ใช้ทุบนั้นว่าคนทุบตั้งใจให้จังหวะเรียกคนที่อยู่ข้างในขนาดไหน เสียงสังกะสีเสียดสีกับโครงคร่าวผนังที่ดังสนั่นไปทั่วบริเวณในยามรุ่งสางยังไม่ทันใจคนทุบสักเท่าไหร่ เพราะนอกจากจังหวะรัวเร็วที่ฝ่ามือใช้ทุบผนังแล้ว เสียงร้องเรียกก็รัวเร็วบอกความร้อนใจไม่ต่างกัน
“ต๋อง ต๋อง อยู่มั้ย ตื่นหรือยัง”
“ต๋องโว้ยยย ไอ้ต๋อง อยู่ข้างในมั้ยวะ”
“เฮ้ยยยย ถ้ามึงไม่ออกมาภายในสามวินาทีกูจะพังบ้านมึงเข้าไปเดี๋ยวนี้แล้วนะ”
ผลัวะ!!!!!!!
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/60181.gif)(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/60186.gif)
๐ สวัสดีคะ ขอโทษคนที่มารอด้วยนะคะ เนื่องจากคนเขียนติดพันภารกิจปิดบัญชีพี่เมฆ และเพราะเซมากูเตะและคนเขียนเองก็ตาฝ้าฟางแล้ว เลยทำให้มึนกับตัวเลขกันอยู่นานจนไม่ได้มาลงพี่ดิน ขอโทษและขอบคุณที่มาดันรอกันนะคะ
๐ หลายคนอยากฟังนิทาน แต่วันนี้เป็นคิวของนักเลงอะคะ นิทานเลยต้องเป็นตอนต่อไป รีบวิ่งไปหลบหลังเล้าอย่างไวเลย กลัวคนอ่านเขวี้ยงจานเขวี้ยงครกมา
๐ ไม่รู้ว่าอีกห้าตอนจะจบมั้ย พยายามยืดเรื่องออกไปแก้ใจหายสุดๆ
๐ ขอโทษZakuPz ที่ ทำให้สบายตาและสบายใจได้แค่ตอนสองตอน แล้วก็ต้องมาตาลายเพราะตอนล่าสุดอีกครั้งแต่ก็ขอบคุณนะคะที่ยังเป็นหูเป็นตา สอดส่องให้กันเหมือนเดิม
๐ ขอบคุณคนที่ทักว่าเรื่องคำว่า โคตร ยอมรับว่าผิดด้วยชินอยู่บ่อยครั้งสำหรับคำนี้ ขอบคุณที่เตือนสติกันนะคะ พยายามมไม่ให้พลาดแล้วแต่ไม่รู้ยังมีหลงออกมาบ้างมั้ยเหมือนกัน
๐ ขอบคุณทุกๆคนเหมือนเดิมคะ
๐ สำหรับคนที่ตกหลุมพี่ดินลงไปแล้วตะกายขึ้นมาได้ ขอให้ลื่นแล้วตกลงไปใหม่อีกครั้ง แล้วตะกายขึ้นมาไม่ได้เลยนะคะ กร๊ากกก ส๊าธุ
๐ ยินดีสำหรับคนที่ติดตามพี่ดินคนใหม่ๆทุกคนคะ
๐ เจอกันตอนหน้าสำหรับนิทานที่บางคนจับทางคนเขียนได้ สะเทือนใจก็ตรงนี้แหละ ชิส์!!!
๐ TRomance
-
พี่ดินไปหาความจริงจากต๋องนี่เอง
สู้ๆนะพี่ดิน เค้นเอาความจริงมาแล้วก็ตัดไฟบ้าของเพื่อน(ร้าย)สมัยเด็กซะ
คุณสามีขี้ใจน้อย(เพราะแก่)รออยู่ที่บ้านอะเคร้
-
เอา ให้ เคลียร์ นะ พี่ดิน ,,
สงสาร ไอ่ พี่ภู มัน !!! :L2: :L2:
-
^
^
^
^
จิ้มคุณนุ่น...ทะลุไปถึงคนแต่ง.....
รีบไปอ่านก่อนนะคะ..เดี๋ยวมาเมนท์
-
ไม่ได้ทะเลาะกัน แต่สาเหตุก็มาจากต๋องอ่ะนะพี่ดิน o18
เพราะงั้นเคลียร์กันให้รู้เรื่องอย่างด่วนๆ
:angry2:
-
เคลียร์ด่วนๆนะคะพี่ดินเรื่องจะได้จบๆซามีที่บ้านจะได้ไม่คิดมากอีก :z3:
-
อ๋อออ พี่ดินหายไปกะต๋องนี้เองงง
แค่ๆๆๆๆ
ไปไหนกันเนี่ย หายไปเปนวันๆ ซักเปนห่วง
-
โห นักเลงมาเคลียร์ปัญหาเองถึงที่เลยวุ๊ย
ต๋องเอ๋ยยย เตรียมเจ็บตัวเจ็บใจไว้ได้เลย
ข้อหาทำให้ครอบครัวเขาร้าวฉาน
-
คุณแม่ยังไม่เล่า.... :onion_asleep:
ตอนนี้ขอปรบมือให้พี่แก๊ก o7
เค้าเดาทางคนเขียนออกเปล่าอ่ะ ฮ่าๆๆ
-
ลงชื่อช่วยพี่ดินพังบ้านต๋อง :3125:
-
:m1:พี่ดินน่าร๊ากกกกกกที่ซู๊ดดดด
พี่ดินจัดการต๋องซะ!! อย่าให้มาทำร้ายเสาไฟฟ้าได้อีกนะ :beat:
-
:z2: พี่ดินออกโรงเองละ สบายใจได้เลยพี่ภู :z2:
:pig4: :pig4:
-
ต๋อง มีเคลียร์กันยาวแน่ 55 5
-
น้องดินไปจัดการต้องหรือเปล่า
ที่บังอาจทำให้สามีคิดมาก
น่ารักจริง ๆ น้องดิน
:call:
-
:L1:
-
กระชากคอต๋องให้มันสารภาพความจริงออกมาให้หมดเลยนะพี่ดิน
-
ขอให้เคลียร์เข้าใจกันได้ไวๆ นะทั้งสองคน
-
พี่ดินมากแล้วววววว..
ที่แท้ก็ไปเคลียร์กับต๋องนี่เอง ขอให้ทุกอย่างผ่านพ้นไปด้วยดี
อ้อ!! แล้วก็พี่ดินอย่าลืมบอกรักเสาไฟฟ้าบ้างนะ อิอิ :m1:
-
พี่ดิน ระวังตัวด้วยนะ คุยกับต๋องให้รู้เรื่อง :กอด1:
-
ถึงไม่ได้ฟังนิทานก่อนนอน
แต่ก็ได้รับรู้เรื่องราวของพี่ดิน
แค่นี้ก็สบายใจแล้วครับ...
เสร็จแน่ไอ้ต๋องมายุ่งวุ่นวายกับเรื่องในครอบครัวของพี่ดินดีนัก :z6:
ผมว่างานนี้แฟนคลับพี่ดินกับเสาไฟฟ้ามีเฮแน่ๆ
+1 ครับ
-
:m4: พี่แก๊กพ่อยอดชาย พ่อกัลยาณมิตร
ช่วยแก้ต่างให้พี่ภูซะพี่ดินซึ้งน้ำตาจะร่วง
o13 สุดยอด ประทับใจมาก
ปล.อยากจะไปช่วยพี่ดินถล่มบ้านต๋องจริงๆ
-
พี่ดินจัดไปอย่าให้เสีย
เตรียมใจไว้เลยต๋อง o18
-
พี่ดินนนนนนน
ไปบุกถึงบ้านต๋องเลยนะ !!!
เขินที่สุดก็คือ ที่บอกว่า เลือกไปตั้งแต่ ตอนแรกน่ะแหละ
อร๊ายยยยย
น่ารักที่สุดใจสามโลกนะคะ !
-
ดีใจจังที่พี่ดินเข้าใจพี่ภูแล้ววววว
ตอนนี้พี่แก๊กทำตัวได้มีประโยชน์อย่างยิ่งเลย
พี่ TRomance อย่าลืมยกน้องก้านเป็นรางวัลแห่งการทำดีให้พี่แก๊กนะคะ :laugh:
จะรอฟังนิทานนะคะ :กอด1:
-
พี่ดินสู้ๆ :a2:
น้องภูสู้ตาย :ped149:
:c3:
-
โอ๊ยยยย :-[
-
พี่ดินเคลียไอ้ตัวมารต๋องให้รู้เรื่องเลยนะ
จะได้ไม่มายุ่งวุ่นวายอีก
-
พี่ภูอ่อนไหวจัง งื้อออ มาๆๆกอดทีนึงนะะะ
พี่ดินเคลียร์ต๋องแล้วรีบกลับมาหาพี่ภูนะ :กอด1:
เขินตอนพี่ภูละเมอ ออกมาก แบบดูน้อยใจ เสียใจ อึดอัดใจ เฮ้อพระเอกของเรา
รอฟังนิทานดีกว่า อิอิ :L2:
-
:z6: ซักทีดิ ไอต๋อง
ปล.พี่ดิน :a2:
-
พี่ดิน เค้นมันเลย ไอ้ต๋องแหละตัวแสบนัก :z6: :z6:
แล้วพี่ดินรีบกลับไปดูพี่ภูนะ เค้าเป็นห่วง :-[
-
อ๊ากกกกกกกกกกกก
รักไอ้พี่แก๊กงานนี้ระหว่า
เชียร์ให้คู่กะก้านได้ไวไวไว
พี่ดินรู้แล้วใช่ไหมจัดกการตัวการไปเลย
ตอนนี้ไม่ไหวรักพี่แก๊กสุดติ่ง
-
เอาไปเลยคะพี่แก๊ก
ตำแหน่งพระรองยอดเยี่ยมแห่งปี
o13
คู่ของพี่ดินกะภูนี้รอดมาจนทุกวันนี้
พี่ดินรู้ใจตัวเองแบบนี้ ก็เพราะพี่แก๊กแท้ๆ
เปนที่ปรึกษาทางความรักชั้นยอด
แล้วความรักของตัวเองไปถึงไหนละคะพี่แก๊ก
พี่ภูนี้เมาไม่รู้เรื่องเลยจริงๆ
แล้วดูยังมาเพ้อพูดเรื่องต๋องออกไปอีก
คุณภรรยาเค้าเลยตามไปเคลียร์ที่บ้านต๋องแล้ว
ฟังนิทานจบละก็รีบตามไปเร็วๆเลย
มีลางสังหรว่าอาจมีเรื่อง - -"
-
พี่ดินไปเคลียร์กับเพื่อนต๋องนี่เอง
รีบๆเคลียร์นะจะได้กลับไปหาพี่ภู
-
ฝั่งพี่ภูก้ค้าง ฝั่งดินก็ค้าง
ไรเตอร์ใจร้าย อะ เเต่ยังก็รักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
พีดินเล่นไอ้ต๋องให้หนักๆ เลย :z6:
อยากฟังนิทานเร็วๆๆๆ
พีแก๊ก เอาไปเลย 100คะเเนนเต็ม จีบก้านติดไว้ๆ นะอิอิอิ
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
:กอด1: พี่ภู
:กอด1: พี่ดิน
:กอด1: ไรเตอร์
-
นั่นไง...เอาเรื่องเลย
เป็นกำลังใจให้น้องดินและพี่ภูนะค่ะ
-
พี่ดินหายไปเพราะไปเคลียร์กะต๋องนี่เอง
จัดหนักๆเลยนะพี่ดิน ไอ่ต๋องมันทำไอ้เสาไฟฟ้าของพี่ดินเสียศูนย์อะ ฟ้องๆๆๆๆ
-
ตกหลุมรักพี่ดินแล้ว ไม่ยอมออกมาหรอกค่ะ อิอิ :o8:
-
ซะง๊านนนนนนนนน่ะ
-
พี่ดินสู้ๆ :a2:
-
พี่ดินกำลังจะเข้าใจทุกสิ่งอย่างจากพี่ภูแล้ว >_<
-
แล้วที่สำคัญผู้ชายที่มึงลากเข้ามากินในห้องน้ำนั้น แฟนกู!!! o18 หึงพี่ภูของเค้าอ่ะดี๊
ว่าแล้ว ไอ้พี่ภูต้องละเมอ แต่ก็ดี
พี่ดินเคลีร์ยให้จบเรยค่ะพี่ ตัดขาดไปเรย เพื่อนคนเดียวแถมเคยหลอกเราอีกตะหากตัดมันเรย :call:
-
พี่ดินจัดหนักเลย เอาให้เคลีย
สงสารพี่ภูเนอะะะ :sad4:
อยากฟังนิทาน จะรอฟังนิทานนน
-
:L2:
เรื่องรักเพิ่งหัดเดิน
แต่ทุกปัญหาพี่ดินเคลียร์เรียบ o22
-
สงสารพี่ภูเก็บกดซะ
พี่ดินเคลียให้ไว้จะปล่อยไว้จะได้กลับไปกอดพี่ภูให้ชื่นใจ
-
งานนี้คนแก่ไม่ต้อง พี่ดินลุยเอง~
อยากฟังนิทานคุณแม่ :sad4:
-
พี่ดินจะเคลียร์กับต๋องได้ไหม เป็นห่วง กลัวโดนต๋องทำอะไรจัง
เมื่อไรที่ความคิดของพี่ภูและพี่ดินจะจูนกันว่าต่างคนต่างรักกันมากแค่ไหนและควรจะแสดงออกอย่างไร จะได้ไม่มีใครมาปวดใจอีก สงสารทั้งพี่ดินและพี่ภูเลยค่ะ
ตอนหน้าจะรอฟังนิทานจากคุณนายแม่นะคะ :pig4:
ปล. ไรเตอร์คะ ช่วงนี้คนอ่านกินมาม่าบ่อย จนจะเป็นโรคขาดสารอาหารแล้วค่ะ ขอเปลี่ยนเป็นเมนูอื่นบ้างได้ไหมคะ อยากได้อาหารที่มีวิตามินL(ove) เยอะๆ เช่น ข้าวผัดน้ำพริกสวรรค์ ยำครื้นเครง แกงส้มอารมณ์ดี ไข่เจียวเสียวรัก จะได้บำรุงหัวใจให้แข็งแรง :L2:
-
ข้องใจใช่ไหมค่ะพี่ดิน
แต่จะรอถามคนเมาก็ไม่ไหว
ใจร้อนเกิน..เลยต้องไปหาเอากับตัวต้นเหตุ
แล้ว ต๋องจะยอมรับไหมเนี๊ยะ
ว่าคิดยังไงกับพี่ดิน
-
วันนี้เฮียเก็บค่าแชร์แกมีสาระกะเค้าด้วย ข้าน้อยขอชื่นชม
กะจะมารออ่านนิทานก่อนนอน แต่มาเจอดินระเบิดขวด เฮ้ย ดินระเบิดผับแทน
เหอๆ เล่นเอาซะนางโชว์อึ้งเลยทีเดียว แล้วเรื่องต๋องเจ้ว่าจัดการให้เด็ดขาดกันไปเลยทีเดียว
น่าจะดี เอาให้ชัดๆ ว่าจุดๆนี้มันเป็นยังไง
สุดท้ายขอบคุณทุกท่านสำหรับนิยายค่ะ
-
ดินต้องทำตามความรู้สึกบ้างแล้ว ปล่อยวางสิ่งต่างๆที่เป็นกฏมันไปบ้าง แล้วทำตามที่ใจอยาก
ดูแลคนที่เขาดูแลเราบ้าง เขาให้เรามาเยอะแล้วนะ เราจะไม่ให้เขาบ้างเลยหรอ
ลองทบทสนดูนะว่าจริงๆแล้วเรา ณ ตอนนี้รู้สึกอย่างไร แล้วทำตามสิ่งที่ใจบอกซะ
ส่วนไอต๋องถ้าสร้างความวุ่นวายนักก็กลับไปอยู่"บ้านเก่า"ไปซะ ก่อนที่เจ้จะรังเกียจไปมากกว่านี้
เห็นแกตัว ถ้นายรักเพื่อนจริง(ไม่ว่ารักแบบไหนก็ตาม) นายต้องเข้าใจ ยอมรับ และอยากเห็นเพื่อนมีความสุข
ไม่ใช่สร้างทุกข์ให้คนอื่นเขา ถ้าไม่มีที่ไปก็ไปลงนรกซะ รกโลกจริงๆคนประเภทนี้......
-
มีแฟนเป็นนักเลงใหญ่นี่มันสบายไปหลายอย่างจริงๆ
แต่คนที่รักนักเลงใหญ่ต้องอดทนหน่อยนะ รักแต่แสดงออกไม่เก่งอ่ะ
แนวนี้ต้องบอกว่าเป็น สามีต้องอดทน
-
พี่ภูกับพี่ดินสู้ๆๆๆๆน่ะ
เดินผ่านปัญหานี้ไปให้ได้น่ะ สู้ๆ
ต๋อง ช่วยอยากทำให้คนเค้าแตกกันได้มั๊ยอ่ะ รู้ว่ารักพี่ดินเหมือนกัน
แต่ในเมื่อพี่ดินไม่เล่นด้วย แล้วต๋องจะทำอย่างงี้ไปเพื่ออะไรอีก :เฮ้อ:
-
:z3: :z3: :z3:
-
เข้าใจอะไรขึ้นมาอีกแยะ...ที่แท้พี่ดินเองก็รักพี่ภูมาก...แต่แสดงออกไม่มากเท่าพี่ภูเท่านั้นเอง...
กว่าจะเข้าใจกันได้...พี่แก๊กก็คงต้องทำหน้าที่ผู้ช่วยพระเอกต่อไป...55555555+
แล้วนี่พี่ดินกำลังจะไปเคลียร์กะต๋องใช่ป่ะ...อยากให้ต๋องเข้าใจอะไร ๆ ขึ้นบ้าง
จากนี้ไปจะได้ไม่สร้างปัญหาให้พี่ดินกะพี่ภูอีก...ก็เข้าใจความรู้สึกต๋องนะ...แต่ต๋องมาช้าไปเสียแล้ว ทำไงได้ -*-
-
:-[พี่ดินนนนนนนน :-[
:fire:อิตาต๋องศิษย์ฉ่อยยยยยย :fire:
:กอด1:กอดคุณเซกับคุณทีคนละหนึ่งวิ :กอด1:
:กอด1: :man1:และขอกอดพี่ดินสักหนึ่งชาติ :man1: :กอด1:
และก็รอฟังนิทาน แอนด์พี่ดินเคลียร์ต๋องต่อไป
ตอนนี้เจอผิดที่เดียวค่ะ o13
มิหนำซ้ำมันยังมีแรกยัดเยียดสถานะสำคัญทางการเมืองมาให้พี่ดินอีกต่างหาก
---> แรง
ส่วนอัันนี้ไม่รู้จักอ่ะค่ะ เลยไม่รู้ว่าผิดหรือยังไง
เสียงสังกะสีเสียดสีกับโครงคร่าวผนังที่ดังสนั่นไปทั่วบริเวณในยามรุ่งสาง
-
พี่ดินของเราจัดการทุกอย่างได้อยู่แล้ว
-
(จากตอนที่ 18 โทษครับ ตามช้าไปหน่อย แต่ยังตามอยู่เสมอ o13)
ตัวสร้างความร้าวฉานเข้ามา แต่ผมว่านายภูคงรู้แล้วล่ะว่า ใครสมควรเป็นตัวจริง
เมื่กำดินน่ารักถึงเพียงนี้
-
สู้ ๆ ครับ
ฮิ ๆ ๆ
-
+1 คะแนนนี้ยกให้ผู้ช่วยพระเอก
พร้อมกับมารอฟังนิทานจากคุณนายพร้อมกับพี่ภู :z1:
-
เอาให้เคลียร์นะพี่ดิน หึหึ
รอนิทานคุณแม่ต่อไป...
-
พี่ดินกำลังไปเครียร์กับต๋องเพื่อภูละซิ :laugh:
-
ค้างงงงงงง สุดๆๆๆ
-
พี่ดินระวังตัวด้วยนะ เค้าเป็นห่วงอะ งุงิ :กอด1:
-
พี่แก๊กเอาไปเลยรางวัลบทผู้ช่วยพระเอกดีเด่น
พี่ดินกำลังไปเคลียร์กับต๋องใช่มั้ย เคลียร์กันให้เสร็จ ๆ นะ
สงสารเสาไฟฟ้าง่ะ
-
พี่แก๊กเป็นเพื่อนที่น่ารักมาก
เข้าใจเพื่อน รู้ใจเพื่อนไปเสียหมด
พี่ดินอย่าโกรธเลยนะ
-
พี่ดินจัดการเลย เอาให้รุ้เรื่องกานไปเลย กิกิ :angry2:
-
พี่ดินจัดการซักฟอกเพื่อนต๋อง
ให้ขาวยิ่งกว่าซักด้วยโอโม่เลยนะจ๊ะ :m12:
-
เอาใจช่วยให้พี่ดินเคลียร์กับต๋องให้สำเร็จ
จะได้กลับมาเคลียร์กับนายเสาไฟฟ้าต่อ :z1:
ตอนนี้รักพี่แก๊กจัง พูดได้ดีมาก o13
-
^^
-
:angry2:พี่ดินเอาไอต๋องไห้ไม่ต้องมายุ่งกะเราอีกเลยยยยยยยยยยย
พี่ภูสู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ o13
-
พี่ดิน เคลียร์ด่วนก่อนพี่ภู จะตรอมใจ :z2:
-
อย่าให้มีอะไรผิดพลาดเป็นอุปสรรคไปกว่านี้เลย แค่นี้ก็จะแย่อยู่แล้วสำหรับเสาไฟฟ้า
อยากฟังนิทาน :serius2:
อยากตบหัวกระโหลกไอ้ต๋อง :fire:
:z3:โอ้ยใจจะขาด รอลุ้นตอนต่อไป
-
อารายหว่า
-
มาใหม่อ่ะ กำลังตามอานค่า
คาดว่าอีกไม่นานคงจะสามารถตามอ่านได้ทัน
พี่ดิน อิอิ อ่านแล้วแบบว่าแมนแบบน่ารักๆ
หน้าไม่ให้แต่ใจนี่รักที่จะเป็นนักเลงแบบเต็มๆ เลย
พอมาปะหน้ากะคุณพี่ภูครั้งแรกก้อวางมวยกันซะแล้ว
แต่พอได้มาเจอกันอีกที หึหึ พี่ภูเขาช่างไวเลยจริงๆ
ทำประตูไดดีมากๆ เลย
กำลังอ่านต่อไปเรื่อยๆ ขอมาเม้นให้คนแต่งชื่นใจซักนิด
เดี๋ยวตามอ่านทันจะมาให้ทุกตอนไม่ให้ขาดเลย...
เรื่องนี้เป็นอะไรที่น่าติดตามมาก o13 สู้สู้นะไรเตอร์
-
พี่แก๊กเป็นเพื่อนรักเพื่อนตายของพี่ภูจริงๆ(ถึงจะเป็นเพื่อนกินซะมากกว่า :laugh:)
พี่ดินเคียร์กับต๋องให้รู้เรื่องเร็วนะจะได้รีบกลับไปหาตาแก่ขี้ใจน้อย
-
พี่ดินไปหาความจริงจากต๋องนี่เอง
สู้ๆนะพี่ดิน เค้นเอาความจริงมาแล้วก็ตัดไฟบ้าของเพื่อน(ร้าย)สมัยเด็กซะ
คุณสามีขี้ใจน้อย(เพราะแก่)รออยู่ที่บ้านอะเคร้
หุ หุ หุ น้องนุ่นพูดได้เหมือนที่ใจพี่แก้วคิดเลยค่ะ
โดยเฉพาะประโยคสุดท้าย
ก็เอาใจช่วยให้พี่ดิน "เคลียร์" กับต๋องให้เข้าใจด้วยดี
ต๋องคงไม่โยกโย้เรื่องมากนะ
รอฟังนิทานจากคุณนายแม่ต่อไป
-
แก๊กก็มีสาระเหมือนกันนะ ไม่น่าเชื่อ!!!!
เสาไฟฟ้ามันไร้สาระจริงอะไรจริงเนอะพี่ดิน เป็นแบบนี้ก็ดีพี่ดินจะกุมอำนาจได้สบายๆ
ส่วนเรื่องต๋องก็เคลียร์ๆ กันซะถ้าเค้ารักพี่ดินเค้าต้องอยากเห็นพี่ดินมีความสุขกับคนที่พี่ดินรักอยู่แล้ว (ดูจากนิสัยต๋องแล้วก็ไม่น่าจะมีอะไร แค่หวงแค่ห่วงพี่ดินมากไปเท่านั้นเอง พี่ดินก็มีหน้าที่บอกต๋องไปว่ามีคนทำหน้าที่นี้แล้วและทำได้ดีด้วย จะได้จบๆ ข่าวต๋องซะที)
-
พี่ดินใจเย็นๆนะ :impress2:
แต่ขอจัดหนัก :beat: :beat: :angry2:
-
อ้าวๆๆ ใครโดนผลัวะล่ะเนี่ยะ !!!
-
:angry2: :angry2: :angry2:ไอ้ต๋องบ้าแกทำอะไรรรรรรรรรรรรรรรร
พี่ดินกะพี่ภูหนักแน่นเข้าไว้เน่อ :m17: :m17: :m17:
ปล.รักพี่คนแต่งกะพี่คนโพสต์จ้า :L2: :L2:
-
ตอนนี้ไม่ว่าจะต่อตอนไหนก็อยากอ่านหมดเลยค้าบบบบบ
-
แก๊กมีสาระ OoO โอ๊ววว~~
สงสารเสาไฟฟ้า ท่าทางกำลังแย่โงนไปแง่นมา ล้มแหล่มิล้มแหล่
ตอนนี้ก็หวังแต่ว่าพี่ดินจะเป็นหลัีกยึดไว้ให้เสาไฟฟ้าตั้งผง่าได้อีกครั้งแล้วกันนะ
-
ให้น้องดินหนักแน่นละกัน
อย่าไปหลงคารมของน้องต๋อง
อีกคนก็พอ
แค่คุณภูก็เกินทนแล้วน่ะ
:call:
-
จะว่าไปเสี่ยเก็บแชร์ที่เอาตัวเองไม่รอด
ก็มีประโยชน์กับเพื่อนรักเหมือนกันนะจ๊ะ :กอด1:
-
คุยกับต๋องให้จบๆไปเลย
-
ขอรางวัล ผู้ช่วยพระเอก ดีเด่น ให้เสี่ยเก็บค่าแชร์ ด้วยได้มั้ยคะ
สุดยอดมากกกก ทำให้พี่ดินโกธรอยู่หายได้ทันใด
ไปเคลียร์กับต๋อง ก็ต้องระวังตัวด้วยนะ
คนที่เสียใจอาจทำอะไรแย่ๆ ได้นะจ๊ะ
-
:pig4:
-
พี่ดินสู้ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ นะคะ
เป็นกำลังใจให้คนเขียน อิอิอิ
-
พี่ดินเคลียร์กับต๋องให้รู้เรื่องไปเลย o13
-
มุขเล่านิทานความจริงน่ะ มันเป็นมุขคลาสิกนะค่ะ คิกๆ
พี่ดินบุกไปหาต๋องแบบนั้นมันจะดีเร้อ~~~
-
พี่ดินระวังตัวด้วยนะต๋องมันก็ไม่ธรรมดานะพี่ดิน
เสาไฟฟ้ามันก็แค่ให้พี่ดินพูดบอกรักบ้างก็เท่านั้นแหละนะ
พี่ดินทำแค่นั้น เสาไฟฟ้าก็หลุดพ้นทุกข์อันนี้แล้ว
-
พี่ดินต้องเครียร์แล้วงานนี้ สงสารเสาไฟฟ้า งานนี้ผุ้ช่วยพระเอก รับคะแนนไปเพียบ :laugh:
-
ดินรีบเคลียร์ตัวเองซะ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:serius2:ม่ายยยยยยมันค้างงงง
:-[ตอนนี้เสี่ยเก็บแชร์เค้าทำดีเนาะ อย่างนี้ต้องช่วยเชียร์ให้น้องก้านรักเร็วๆ
:L2:เป็นกำลังใจให้คนโพสคนแต่งครับ
-
อ่านเรื่องพี่ภูจากพี่แก๊กแล้วสงสารพี่ภูจัง...
อยากรู้ความลับของพี่ดิน!!!!!!!!
แล้วก้พี่ดินสู้ๆ ไปเคลียร์กับต๋องให้รู้เรื่องเลย!
-
มีอีกม๊ายยยยยย :serius2:
-
พี่ดินเคลียต๋องด่วน :angry2:
รอฟังนิทานอยู่น้ะ :bye2: :bye2:
-
พี่ดิน
เคลียโล้ดดดดดด
^^
ขอบคุณค่ะ
-
"แล้วที่สำคัญผู้ชายที่มึงลากเข้ามากินในห้องน้ำนั้น แฟนกู!!!" :z1: ชอบใจ
ตอนนี้เฮียเก็บแชร์พูดได้ดี ถูกใจจริงๆเฮียจ๋า
ส่วนพี่ดินไปเคลียร์กับต๋องก็ระวังตัวนะจ๊ะ(เค้าเป็นห่วง)ต๋องยิ่งดูน่ากลัวๆไงไม่รู้
-
อยากกดบวกให้อีพี่แก๊กสักสิบที นานฮีแกจะทำงานคุ้มเงินก็วันนี้แหล่ะ
:จุ๊บๆ:ล็อกคอคุณTRomanceลงมาจูบด้วยความคิดถึง
-
เยี่ยมเลยพี่ดิน จัดการให้ได้นะ อิอิ :really2: o13
พี่ภูน่าสงสารเนนนน้ :z1:
ปล. :L2: :3123: :L1: :pig4: :call:
-
ในที่สุดก้อตามอ่านทันเเล้วว
:pig4: :pig4: :pig4:
มาต่อเร็วๆๆน้าค้า
-
มาคราวนี้ เสี่ย พูดได้กินจายจิง จิง
o13 o13 o13
-
หวังว่าต๋องคงไม่ทำอะไรพี่ดินนะ...รู้สึกพี่ดินจะหายไปนานเหมือนกัน ขออย่าให้เกิดเรื่องร้าย ๆ อีกเลย :sad4:
ตอนหน้าขอฟังนิทานต่อนะคะ :t3:
:กอด1: พี่แก๊ก
-
พี่ดินมาเคลียกับต๋องสินะ
แล้วต๋องจะเคลียมั้ยเนี้ย
น่าเป็นห่วงจังเลยพี่ดิน
-
จัดไป พี่ดิน เต็มเหนี่ยวไปเลย
ตอนหน้า ขอแบบ เคลียร์ให้หมดได้ป่าวอ่ะ
:m13: :m13:
-
:3125: เคลียร์เลยพี่ดิน ต๋องบังอาจมาก
o13 เฮียแก็ก มันต้องอย่างนี้สิ
:L2:พี่ภู เป็นกำลังใจให้ค่า
-
เข้ามาดันให้สาวนุ้ย แต่ว่า :call:ไม่ต้องดันแล้วม้างงงงง
ติดกันงอมแงมเลย
สู้ๆ
-
ค้าง ขั้น เทพ อีก แล้ว
สู้ๆๆ เน้อ พี่ ดิน
-
ตอนหน้ามีนิทาน ฮุๆ แต่ต๋องจะรอด? :z1:
-
ต๋องยังมีเบื้องหลังที่ต้องเคลียร์อีกแหง
นอกจากเรื่องยุให้ครอบครับเขาแตกแยกน่ะนะ
-
เข้ามากด
อ่านจบซักที 40 ตอนแล้ว
สนุกมากกก อ่านพี่เมฆจบแล้วมาอ่านเรื่องนี้ต่อ
ไม่ผิดหวังจริงๆ ค่า :3123:
รอลุ้นต่อน้า พี่ดินจะทำไงกับต๋อง
แล้วตาเสาไฟจะง้อนักเลงสำเร็จหรือเปล่า
เอาใจช่วยทั้งคนแต่งคนโพสพี่ดินและเสาไฟต่อไป
อ้อ พี่แก๊กกะน้องก้านด้วย หุหุ :L2:
-
ตั้งแต่อ่านมา...ตอนนี้ ไอ้พี่แก๊กมีสาระที่สู้ดดดดดดดดด
-
:pig4:
มีเคลียร์ด่วน
จัดไปอย่าให้เสียพี่ดิน
-
กด+ให้พี่แก๊ก o13
พี่ดินปกป้องสามีแหละ :z2:
-
พี่ดินเข้าใจไอ้บ้านั่นด้วย มีตัวช่วยตั้งเยอะ
-
น่านนน เคลียให้รู้เรื่องไปเลย
-
:sad4: ซึ้งคำเสี่ยเก็บค่าแชร์จนน้ำลาย เอ้ย น้ำตาใหล
สู้ๆๆๆ มาม่าแต่พองามเน้อ มากไปมันไม่ดีต่อสุขภาพคนอ่าน (และนักเขียน) :z4: อิอิ
-
0:z3:
คือ ค้างจร๊ะๆ
-
พี่แก๊กเนี่ย พูดเป็นการเป็นงาน พูดดี ๆ น่าเชื่อถือกับเขาเป็นเหมือนกันหรือเนี่ย 555
พี่ดิน รักพี่ภูเยอะ ๆ นะ
-
พี่ดินกำลังจะรู้แล้วว่าใครทำให้พี่ภูเป็นแบบนี้
รู้ความจริงแล้วพี่ดินจะทำไงต่อออออ
-
พี่ดินน่ารัก
-
ไม่ได้เข้ามาหลายวัน
พี่ดินของเรากล้าขึ้นเยอะเลย เอิ้กๆๆ
แต่ว่า วันนี้ยังมะมาอีกเหรอ อยากอ่านต่อแล้วนะเนี่ย
-
ว้าวว พี่แก๊ก พูดดีนะเนี่ย ขอให้น้องก้านใจอ่อนเร็วๆนะ 55+
พี่ดินเข้าใจลุงด้วยนะ สงสารลุงอ่ะ
แต่อิลุงไปกินเหล้าเนี่ยก็ไม่เห็นด้วยเท่าไหร่เนอะ สั่งสอนเลยนะพี่ดิน
-
ปูเสื่อรอพี่ดินเคลียร์ปัญหาค่ะ :เฮ้อ:
-
ย๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกซ์ เพิ่งจะตามอ่านทัน :z3:
ยังดีไม่จบไปซะก่อน :beat:
สนุกมากมายอะครับ :laugh:
แต่ดันมาจบตอนที่อารมกำลังค้างมากมายง่า :m15:
ยังไงก็ขอให้รักกันรักกันเน้อ :L1:
-
เข้ามารอตอนใหม่ค่ะ
:call: :call: :call:
-
แล้วตอนจบใครชกใครล่ะเนี่ย :serius2:
-
จะเคลียร์กันรู้เรื่องไม๊หว่า
อ๊าคคคค เป็นห่วงพี่ดินอ่ะ ต๋องจะทำไรป่าวววว แอบเครียดด((อีกแล้ว))
-
ตอนต่อไปเคลียร์เรื่องนิทาน แต่ค้างเรื่องพี่ดินเคลียร์กะต๋องแทน :z3: :z3:
-
.
.
.
ค้าง งง ง ง ง งง ง ง
ทั้งเรื่องนิทานของแม่พี่ดินและเรื่องที่พี่ดินไปเคลียร์กะไอต๋อง
ปล1. ชอบคำพูดของไอพี่แก๊ก "คนที่เข้มแข็งที่สุดจะอ่อนแอที่สุดเมื่อมีรักนะน้องดิน" ประทับใจอาเสี่ยเก็บค่าแชร์
ปล2. อยากอ่านตอนพิเศษของพี่แก๊กกะน้องก้าน :-[
-
อึดอัดๆ
-
ท่าทางคืนนี้คงไม่มาต่อ :o12:
-
:call: :call:
-
เคลียร์กันไปเร้ย ยังรอนิทานของแม่พี่ดินอยู่นะ จุ๊บๆ
-
มารอคร้าบบบ :t3: :t3:
-
อยากฟังนิทานที่แม่ดินจะเล่า
อยากอ่านตอนดินไปหาไอ้ต๋อง
อยากเห็นพี่ภูกะดินสมหวัง
-
พี่ดินมาถามความจริงกับต๋องแน่ๆ เลยอ่ะ :z3:
-
คุยกะพี่ดินซะตั้งแต่แรกก้อเรียบร้อย
พี่ดินเราอะใจนักเลงคุยกันตรงๆๆ
อย่าคิดไปเองพี่ภู แต่ว่าอยากฟังนิทานแล้วค่ะ
-
อยากฟังนิทานแล้วหละครับ รอออออออออ อยู่
-
ก็ขอให้พี่ดินเคลีย์อย่างเรียบร้อย โดยที่ยังเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมนะ
ว่าแต่อยากรู้เรื่องนิทานของคุณแม่เหมือนกันนะ
-
รออยู่น้าา.. :call:
-
พี่ดินถ้าเลือกแล้วพูดออกมาเลยคร่า
พี่ภูมันเซ่อไม่คิดอย่างพี่ดินอ่ะ
จะได้รู้เรื่อง เคลียร์กันไปสะที
กับต๋องด้วยบอกมันไปเลย ว่าเลือกแล้ว
-
ต้องขอโทษด้วยนะคะ ช่วงนี้คนเขียน คนโพสยุ่งเรื่อง แพคหนังสือ
คงยังไม่ได้ต่อนิยาย เพราะนิยายเราไม่มีสต๊อก :laugh: เขียนวันต่อวัน
เพราะฉะนั้น รอกันนิดนึงนะ เมื่อส่งหนังสือเสร็จแล้ว ก็จะมาต่อได้ปกติแน่นอนค่ะ
:pig4: :pig4:
-
รอพี่ดิน อย่างใจจะขาดรอนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :กอด1:
-
คิดถึงพี่ดิน+พี่ภูที่ซู้ดดดดดดด
มาต่อตอนใหม่เร็วๆนะคะ :call:
-
พี่ดินน่ารักที่ซู๊ดดดด
แมนมากกกกก ๆ
-
เจ้าของทู้หายไปไหนกัน
ใครรู้ตามหน่อย
คิดถึง พี่ดิน จะแย่แล้ว
:call:
-
พี่ดิน หาย ไปไหนนะ นานจัง
คิดถึงพี่ดิน พี่ภู แล้ว :กอด1:
-
หนังสือก็อยากได้....
เรื่องพี่ดินก็อยากอ่าน....
มาส่งกำลังใจให้นักเขียนกับนักโพสครับ :L2: สู้ สู้
-
ตอนนี้ยาวโดนใจจังอ่ะ
แล้วทีนี่พี่ดินจะทำยังงัยกะต๋องกันนะ............
-
จดหมายถึงพี่ดิน
สวัสดีคะพี่ดินเป็นอย่างไรบ้าง สบายดีไหมคะ แล้วผัว เอ้ย ฟ..แฟน พี่ดินสบายดีด้วยป่าว ปรับความเข้าใจกันหรือยัง
พวกเราเหล่านักอ่านคิดถึงมิใช่น้อย
ลงชื่อ นักอ่านผู้คิดถึงพี่ดินอย่างสุดบรรยาย
ปล จดหมายฉบับนี้ฝากไว้กับคนโพสส่งถึงพี่ดินด้วย :pig4:
ปล2 ได้อ่านจดหมายของพี่ดอน(ของคุณนุ่น) แอบโฆษณาคงไม่ว่ากันนะคะ เลยอยากเขียนจดหมายบ้าง
-
คิดถึงพี่ภูเเล้วววว :กอด1:
-
อย่างนี้มันต้องเคลีย์
แต่อยากฟังนิทานของคุณนายแม่เร็วๆ จังเลยง่า :เฮ้อ:
น่าลุ้นๆๆ :z1: นิทานๆ เขียนมาเร็วๆ นะคะ ไรเตอร์ o18
-
ตามมาเชียร์พี่ดิน
กับคิดถึงพี่ภู รอฟังคุณแม่เล่านิทาน
:กอด1:
-
รอค่ะรอ หนังสือก็อยากได้ พี่ดินก็อยากอ่าน เป็นกำลังใจให้คนเขียนกะคนโพส
ช่วยกันแพ็คหนังสือคนละไม้คนละมือนะคะ ไม่มีเสบียงไปส่ง แต่คนอ่านมีแค่กำลังใจไปให้ค่ะ หุหุ
-
เข้ามารอนิทานด้วยคนค่ะ
แต่กำลังไปแพ็คพี่เมฆลงกล่อง
คนอ่านคงต้องรอพี่ดินไปก่อน
-
มองซ้าย มองขวา ยังไม่อัพอีกเหรอ
แบบว่า คิดถึงพี่ดิน ฮ่าๆๆ
ยังค้างคาใจกับนิทาน และ เพื่อนต๋องของน้องพี่ดิน
-
:call:
-
แอบมาดันกระทู้แต่หัววัน :z2:
วันนี้พี่ดินจะไหมน้อ
-
ถ้าไม่รอ ก็จะไม่ทรมาน...
-
เออจิง ถ้าไม่รอก็คงไม่ทรมาน :z3:
-
คิดถึงพี่ดินจัง คิดถึงไรเตอร์จริงๆ
-
:call: ด้วยคน
-
:monkeysad: วันนี้ก็ไม่มาหรอ เศร้า
-
มารอทั้งพี่ดินและหนังสือ :m13:
เป็นกำลังใจให้ทั้งคนเขียนและคนโพสน๊า :L2:
-
...เข้ามารอฟังนิทาน
-
ครั้งนี้หายไปนานกว่าปกติ
ปูเสื่อนอนรอจนจะเป็นไข้ละค่า ><
คิดถึงพี่ดินกะพี่ภูใจจะขาดดดดด
:กอด1:
-
แงๆๆๆๆ
พี่ดินกับพี่ภูหายไปกับสายลมหนาวววววเหรอ
รีบกลับมาไวๆนะ
ที่ตรงนี้อบอุ่นจนร้อนระอุแล้ว
:m31:
-
หาย!!! :sad5:
ไป!!! :sad4:
ไหน!!! :dont2:
แงงงงงงงงงงง คิดเถิงเพ่ดินนนนนนนนนนนนนนนนน :o12: :o12: :o12:
-
:m16: :m16: เค้ารอฟังนิทานอยู่นะเนี่ย
ไรเตอร์หายยยยยยยยยยยยย :o12:
-
โอ้วววววววววววววววววววววว พี่ดินไปเคลียร์กับต๋องจริงๆด้วย~~
ปล. ตอนต่อเจ้าขา เมื่อไหร่เจ้าจะมา~~~ :z3:
-
รอนะคร๊าบบบบบบบบบบบ
คิดถึงที่ซู๊ดดดดดดดดดดดด 555++ :กอด1:
-
วันนี้ก็หมดหวังอีกแล้วววววว
พรุ่งนี้จะเข้ามารอใหม่นะคะ :call:
-
นิทานม่ายมาก็เพราะนิทานม่ายมี... :z3:
-
นั่งรอฟังนิทาน นานเเล้วนะะะ ไม่มาสักที่ เเต่ยังไง ก็จะรอ อิอิอิ
-
เรื่องเศร้าไม่เอานะ
ไม่อยากจิตตก
เขียนเรื่องสนุกๆน่าอ่านกว่าเยอะ
-
มารอคัฟ
-
วันนี้จะได้ฟังนิทานไหม อ่าา~~
-
:call: :call: :call:
จุดธูปเรียก
คนแต่งหาย คนโพสก็ไม่รู้อยู่ไหน
พี่ดินทำไมไปเคลียร์นานจังหายไปเลย
คุณนายแม่ขาขาาาาาาาาาาาาาา ทำไมป่านนี้นิทานยังไม่เล่าซะที
หลอกให้รัก หลอกให้หลง แล้วก็ทั้งหนูไป
:m15:
-
:z2:
อ่านตามทันแล้ว
:z2:
-
:call: :call: :call: :call: :call:
-
แวะมารอครับ
-
แวะมากลิ้งรอนิทานค่ะ 'w'
-
มารอฟังนิทานครับ :เฮ้อ:
-
ไรเตอร์หายไปเลยนะ
อยากอ่านแล้ววววว
กำลังมันส์
พี่ดินจะทำไว
แล้วภูหาพี่ดินเจอที่ไหนแล้วเคลียกันยังไง
รอๆๆนะเนี่ยยยยจะลงแดงและ
-
วันนี้ได้อ่านแน่นอนค่ะ ตอนนี้อยุ่ช่วงคนเขียนทวนเล้กน้อยแล้วก็ตรวจคำผิด เสร็จแล้วเดี๋ยวเซเอามาลงให้อ่านนะคะ
:3123:
-
รอเจ้าค่ะ
-
เย่ เย่ เย่ คอย คอยพี่ดิน คิดถึงสุดสุด
ลงก่อนคำผิดไว้ที่หลังก้อได้ เพราะไงก้อต้องมีผิดอยู่แล้ว
ถ้าไม่ผิดเลยมันเหมือนของปลอม ต้องอ่านแล้วงงบ้าง ไรบ้าง
รักนะจ๊ะ แหะ แหะ
-
^
^
รีบนอะ อ้อมบ้างก็ได้นะ :pigha2: อ่านแล้วฮาเลย มันเป็นเอกลักษณ์ไปป่าวว่าถึงตรวจก็ยังเจอคำผิดอยู่ดี
เดี๋ยวไปเร่งให้นะ
-
^
^
^
^
นานๆ ทีทันกระซวกไรเตอร์ คิกๆ
+1 ด้วยรักและคิดถึง
-
คิดถึงนักเลงใหญ่แล้วอ่ะ
รออยู่นะจ๊ะ
อยากอ่านมากมายก่ายกองมหึมามหาศาลเลย
-
รอ..มาปูเสื่อ..มาปูเสื่อรอ
:z2:
-
รอ รอ รอ เจ้าค่ะ
-
เห้อทันซะทีไม่ได้อ่านหลายวัน
ป๊าดดดดมันหลายตอนแท้
พี่ดินเริ่มออกอาการหึงหึงแล้ววุ้ยดีใจจัง
-
ตอนที่ 41
เพราะเคยคิดมาตลอดว่าตัวเองเป็นคนที่ขาด....เลยพยายามหาส่วนเติมเต็ม เมื่อมั่นใจแล้วว่าใช่ มันก็ยากที่จะยอมรับว่าตัวเองเห็นแก่ตัวแค่ไหนสำหรับคนที่รู้สึกว่าเรารักเค้า...รักมาก
ไม่คิดเลยว่าสุดท้ายมันจะกลายเป็นความงี่เง่าที่เราคิดไปเองแค่ฝ่ายเดียว
คิดเอง เออเองปวดใจเอง ไม่เรียกว่าควายแล้วมึงจะเรียกตัวเองว่าอะไรวะภู มีสิ่งเปรียบเทียบไหนที่โลกที่บ่งบอกว่ามึงโง่ติดลบต่ำกว่าศูนย์ได้ขนาดนี้มั้ย
เคยเกลียดคนที่ตัดสินคนอื่นแค่ภายนอกแค่ไหน สุดท้ายมึงก็ได้ข้อสรุปแล้วสินะ ว่ามึงน่ะรังเกียจตัวมึงเองก็เป็นเหมือนกัน
นิทานชีวิตน้ำเน่าเห็นเงาจันทร์จนยุงขึ้นขี่กันออกลูกออกหลานจนไข้เลือดออกระบาดแค่ไหน มันยังเปรียบเทียบไม่ได้เมื่อฟังนิทานชีวิตของคนที่มึงบอกใครต่อใครว่าเป็นเมีย
ผม เคยตัดพ้อโชคชะตาว่าสร้างผมมาเพอร์เฟคทั้งรูปร่างหน้าตาและฐานะที่รวยล้นฟ้า แบบนี้ ทำไมถึงไม่สร้างอิสระเสรีในชีวิตให้ผมด้วยอีกอย่าง จะมีใครที่ไหนที่รู้ว่าอนาคตของตัวเองจะต้องพบเจอกับอะไรตั้งแต่เข้าเรียน อนุบาลอย่างผมบ้าง เพียงแค่คำว่ากิจการและอนาคตของวงศ์ตระกูล คำๆนี้เพียงคำเดียวถึงกับเป็นตัวชี้อนาคตของผมเลยว่าโตขึ้นผมจะเป็นอะไรไม่ ได้นอกจากประธานบริษัทใหญ่ ใครจะไปคิดว่าพายุที่เรียกว่าความรับผิดชอบและมรดกตกทอดนี้มันจะถาโถมเข้ามา ในชีวิตผมตอนอายุ 24 ปี ในเมื่อทุกอย่างในชีวิตผมถูกกำหนดไว้หมดแล้ว มีสิ่งเดียวที่ผมพอจะมีโอกาสเลือกด้วยตัวของตัวเองนั่นก็คือความรัก
มันเป็นกำลังใจและแรงขับเคลื่อนที่ทำให้ผมต่อสู้กับทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิต ไม่มีอะไรที่ผมคิดว่าทำเพื่อตัวเองเลยนอกจากความรัก เพราะสิ่งเดียวสิ่งนี้ที่ผมมีโอกาส ผมเลยเห็นแก่ตัวและเอาแต่ใจตัวเองเป็นพิเศษ ผมอยากมีใครสักคนอยู่ข้างๆ เป็นกำลังใจและเป็นที่ปรึกษายามที่ผมมีปัญหา และเพราะรักที่ผมตั้งความหวังไว้มากในครั้งนั้นมันพังไม่เป็นท่า ผมถึงได้อ่อนไหวกับครั้งครั้งต่อไปเป็นพิเศษ
นั่นมันก็คือรักครั้งนี้ รักที่เล่นตลกผมเป็นครั้งที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้ เกย์ทั่วฟ้าเมืองไทยเดินสวนกันขวักไขว่เป็นเรื่องปกติ ดันไม่ถูกใจใครเท่ากับนักเลงใหญ่สุดจะแมนแสนแมนอย่างพี่ดินของใครๆ เพราะงี่เง่า เพราะไม่มั่นใจ เพราะห่าเหวอะไรก็ไม่รู้ที่ทำให้ผมต้องมานั่งซบหน้ากับเข่าตัวเองอย่างหน้าสังเวชแบบนี้
‘ถ้าแม่จะบอกว่าหากพี่ดินเค้ารักชอบผู้ชายแม่ก็ไม่แปลกใจ คุณคิดว่ายังไงคะ’
ตอน นั้นอย่าว่าแต่คิดอะไรเลย สมองผมหยุดทำงานไปตั้งแต่แม่ยังพูดไม่จบด้วยซ้ำ แน่นอนว่าเรื่องนี้มันเป็นเรื่องดีสำหรับผมแน่ๆ แต่ว่าอะไรที่ทำให้แม่ของดินยอมรับเรื่องที่สังคมของวัยผู้ปกครองต่อต้านได้ ง่ายดายแบบนี้
‘ครั้งหนึ่งแม่ก็เหมือนวัยรุ่นงี่เง่าทั่วไปเนี่ยแหละ มีอุดมการณ์แน่วแน่และบูชาความรัก’
ผมตั้งใจฟังเรื่องราวเหล่านั้นด้วยความรู้สึกเบาโหวง มันเหมือนเป็นเรื่องราวที่เล่าสู่กันฟังธรรมดา น้ำเสียงที่แม่เล่าดูจะเป็นเรื่องราวที่สนุกสนาน ทุกคำพูดพรั่งพรูออกมาจากปากที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม.....แต่ที่มันสะกิดใจผมจนร้าวไปทั้งอกก็คือแววตาหมองเศร้าคู่นั้น
ปากยิ้มแต่ใจร้องไห้....ผมรู้แล้วว่าดินใจเด็ดเดี่ยวและเข้มแข็งเหมือนใคร
‘เห็นเราอยู่กันสองแม่ลูกแบบนี้ แต่ดินเกิดมาด้วยความรักนะ แต่เป็นรักของแม่ฝ่ายเดียว แต่มันก็เพียงพอแล้ว แม่ภูมิใจแล้วที่ดินเติบโตมาแบบนี้’
ยิ่งเรื่องราวที่แม่เล่าเริ่มลงลึกมากเท่าไหร่ ผมรู้สึกว่าลำคอผมเริ่มตีบตันมากเท่านั้น แม้กระทั่งจะกลืนน้ำลายยังรู้สึกเหนียวไปทั้งลำคอ
‘ตอนวัยรุ่นคุณเคยรักใครสักคนมั้ย รักแรกแต่ไม่ใช่รักปั๊บปี้เลิฟนะ รักที่คิดว่าใช่รักน่ะ’
‘ครับ ผมเคย ตอนอายุ 19’
‘ก็ประมาณเดียวกันนั่นแหละ ตอนเริ่มเข้ามหาลัยใช่มั้ย’
ผมพยักหน้าให้กับคำถามนั้นช้าๆ ในช่วงเวลาก่อนที่จะรู้จักคำว่ารัก ก่อนอายุ 19 ผมพบเจอกับความลุ่มหลงชั่วครั้งชั่วคราวและปั๊บปี้เลิฟมาไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง ทั้งๆที่รู้ว่าตัวเองชอบผู้ชายมากกว่า แต่ว่าตอนนั้นผมฟาดไม่ยั้งทั้งหญิงทั้งชาย เพียงแต่ผมเลือกกินเฉพาะคนที่เต็มใจเท่านั้น เต็มใจที่จะหาความสุขกันทั้งสองฝ่ายแต่ไม่มีความสัมพันธ์ทางใจใดๆต่อกัน จนผมมาเจอคนที่คิดว่าใช่อย่างกรนั่นแหละ ถึงได้รู้จักคำว่ารักรู้สึกว่าผมอยากมีครอบครัวในแบบฉบับที่ผมเป็น
แต่สุดท้ายความฝันกับความจริงมันก็ตรงข้ามกันเสมอ
‘รู้ทั้งรู้นะว่าเค้าชอบผู้ชายด้วยกัน เค้าคบกับใครเราก็เห็นๆกันอยู่ แต่คนเราทุกคนก็อยู่ด้วยความหวังกันทั้งนั้นแหละใช่มั้ย แม่ก็แค่หวังว่าสักวันหนึ่ง เค้าอาจจะกลับมามองเราบ้างก็ได้ ตอนนั้นความรักของผู้ชายกับผู้ชายมันยังไม่แพร่หลายขนาดนี้หรอก แม่ก็หลายยังมีความหวังเพราะคิดว่ามันแค่ความรู้สึกชั่ววูบของวัยอยากรู้อยากลอง เบื่อนิทานเรื่องนี้หรือยัง’
‘ยังครับ ผมฟังอยู่’
‘เราสามคนเป็นเพื่อนสนิทกัน แต่เพราะแม่ชอบเค้า ในสายตาคนอื่นเลยมองว่าแม่กับเค้าเป็นแฟนกัน แต่มันน่าขำใช่มั้ยที่ความเป็นจริงแล้วกลับตรงกันข้ามกับสิ่งที่ทุกคนคิดทุกคนเห็นหมดเลย’
‘แล้วที่บ้านเค้าไม่สงสัยเหรอครับ’
ผมจำได้ว่ากว่าผมจะเดินไปเปิดตัวกับพ่อและแม่อย่างแมนๆว่าผมชอบผู้ชาย พฤติกรรมของผมอยู่ในความสงสัยของพ่อกับแม่มานานแล้ว ต่อให้ผมปกปิดแค่ไหนแต่มันก็ยากเกินไปที่จะปกปิดกับคนที่ให้กำเนิดเราได้
‘ไม่ สงสัยเลยเชื่อมั้ย เพราะที่บ้านเค้าก็คิดว่าแม่เป็นแฟนของลูกชายส่วนอีกคนก็เป็นเพื่อนตายของ ลูกชาย ตอนนั้นเกย์ไม่ได้สังเกตุกันง่ายๆเหมือนตอนนี้นะ ส่วนใหญ่ผู้ใหญ่เค้าจะคิดว่าเกย์เป็นเด็กเรียนเงียบๆเรียบร้อยๆถ้าออกแนวสาว ก็เป็นกระเทยไปเลย คนนั้นเค้าแมนเป็นหัวโจกเหมือนดินทุกวันนี้แหละเพียงแต่เค้าเป็นนักเลง เงียบๆไม่เป็นที่รู้จักเหมือนพี่ดิน ส่วนอีกคนก็เรียบร้อยเรียนเก่งอีกต่างหาก เราสามคนเลยกลายเป็นซี้ย่ำปึ๊กที่ทางบ้านเค้ายอมรับ’
ครั้งแรกที่ผมเห็นประกายสดใสในแววตาของแม่ ตอนที่พูดถึงคนสำคัญคนนั้นว่าเค้าเหมือนกันกับไอ้เปี๊ยกของผมแค่ไหน เรื่องที่แม่เล่าในมโนภาพของผมที่แม่พูดถึงใครคนนั้นมีหน้าของไอ้เปี๊ยกวิ่งวนไปมาในจินตนาการเหมือนเป็นเรื่องเล่าที่มีชีวิต เหมือนผมกำลังดูละครผ่านจินตนาการ
‘เราอยู่ด้วยกันมาแบบสามคนจนถึงปีสี่ จนถึงวันที่อีกคนหนึ่งตัดสินใจไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ ไม่ต้องเดาก็รู้เลยว่าเค้าต้องตามไปแน่ๆ และนั่นก็ทำให้รู้ว่าเค้าจะไม่มีวันกลับมา ในเมืองไทยไม่มีที่ให้เค้าทั้งสองคนอยู่กันอย่างเปิดเผยเท่าเมืองนอกอีกแล้ว ใครจะทิ้งโอกาสนี้ไปล่ะใช่มั้ย ถึงธุรกิจทางบ้านเค้าจะมีมากมายไม่แพ้ใคร แต่เค้าก็มีกันหลายคนพี่น้อง ไม่มีเค้าสักคนคนอื่นก็สืบทอดกิจการต่อไปได้ มีสิ่งเดียวที่เค้าจะเลือกคือเงินหรือรัก แล้วคนที่ยึดมั่นในอุดมการณ์ยืนบนขาตัวเองขนาดนั้น ไม่ต้องลุ้นเลยว่าเค้าจะเลือกอะไร’
ผมเอามือลูบหน้าตัวเองเพื่อบรรเทาอาการบีบอัดของก้อนเนื้อหัวใจ ความรักที่ผมเคยมองว่าไม่มีรักของใครที่จะเจ็บปวดได้เท่ากับรักที่ผมเคยพลาดไปครั้งนั้นอีกแล้ว เพียงแค่เรื่องแค่นั้นผมกลับกลัวมันจนกลายเป็นหวาดระแวง ไม่เชื่อใจต่อให้อีกฝ่ายแสดงออกทางการกระทำ ผมกลายเป็นคนไม่พอเพียงเพราะละโมบอยากได้มากกว่านั้น ผมอยากให้คนที่ผมรักตอกย้ำผ่านทั้งการกระทำและคำพูด เพียงเพราะคิดว่าตัวเองไม่พร้อมที่จะรับกับความผิดหวังได้อีกแล้ว
ต่อให้ต้องบังคับหรือใช้กำลังเพื่อให้มีโอกาสรักษาความรักครั้งนี้ให้มันเป็นรักครั้งสุดท้ายผมก็จะทำ
เขากระทุ้งกะลาที่ครอบหัวมึงอยู่ขนาดนี้ มึงยังไม่รู้สึกเลยภู ไม่เคยรับรู้เลยใช่มั้ยว่ายังมีความรักที่น่าเศร้ากว่าที่มึงพบเจอมาตั้งเยอะ
เพราะโลกหมุนรอบตัวมึงตลอดเวลา เลยไม่รู้เลยว่าใครๆเค้าก็เคยเจ็บปวด เคยร้องไห้ เคยสูญเสียและเคยไม่มั่นใจกับความรักกันทั้งนั้นแหละ ไม่ต้องให้ไอ้แก๊กชี้หน้าด่าว่าควายเลยงานนี้ แค่มึงชโงกหน้าไปมองผืนน้ำที่ทอดเอื่อยอยู่ใต้ถุนบ้านมึงก็จะเห็นเขาที่งอกโผล่ออกมาจากรูกะลาที่ครอบหัวมึงอยู่นั่นแหละ
ไอ้งั่งเอ้ยยยยยยยย......!!!!
‘วันที่เลี้ยงส่งเค้าทั้งคู่เป็นวันที่สนุกที่สุขแต่ในขณะเดียวกันมันก็เป็นวันที่เศร้าที่สุดเหมือนกัน เราอยู่ด้วยกันสามคนมาตลอดสี่ปี ไม่มีใครรู้เลยว่าในคำว่าเพื่อนสนิทนั้นมีใครคนนี้ที่คิดไม่ซื่อมาตั้งแต่ปีแรกแล้ว เพราะเค้าไม่รู้และเพราะเราก็ยังอยากให้ความสัมพันธ์นี้มันเป็นแบบนี้ตลอดไป จนตอนนี้เค้าก็ยังไม่รู้เลยมั้งว่าแม่รู้สึกกับเค้าแบบไหน’
‘ทำไมเหรอครับ’
ผู้หญิงตรงหน้าเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆที่พอจะเดาได้ว่าครั้งหนึ่งเธอคงสวยไม่แพ้ใครในวัยเดียวกันแน่ๆ ตาโตสวยคมและคงปราดเปรียวไม่น้อยไม่อย่างนั้นคงแฝงตัวในกลุ่มผู้ชายด้วยกันไม่ได้หรอก
‘เพราะวันนั้นเป็นวันสุดท้ายที่แม่ติดต่อกับพวกเค้าไปน่ะสิ แม่ผิดทุกคำสัญญาทั้งๆที่เค้าบอกว่าเมื่อถึงที่โน่นแล้วเค้าจะติดต่อมาถึงเราจะห่างกันแต่ความสัมพันธ์ระหว่างเราจะต้องเหมือนเดิม แม่เชื่อว่าเค้ายังทำตามสัญญาแต่คนที่ฉีกมันทิ้งคือแม่เอง’
ผมสะดุดลมหายใจตัวเองเป็นครั้งแรกที่ฟังนิทานมาถึงตรงนี้ ผมแน่ใจว่าอีกฝ่ายคงไม่รู้ความรู้สึกของแม่ และเค้าจะคาใจแค่ไหนที่อยู่ๆเพื่อนสนิทคนเดียวที่ยังอยู่เมืองไทยขาดการติดต่อไปแบบนี้
‘ใคร จะไปอยู่สู้หน้าได้ รู้มั้ยว่าแม่เลวแค่ไหนแม่อาศัยความเมาของเค้าเพื่อตัวเอง ตอนเช้าเค้าเดินออกมาจากห้องด้วยกันแม่ก็รู้แล้วว่าระหว่างเค้าทั้งสองคนคืน นั้นมีอะไรเกิดขึ้น สี่ปีที่แอบรักไม่เคยมีครั้งไหนที่ได้ครอบครองเค้าแม้แต่ความรู้สึกหรือร่าง กาย คืนนั้นเราปาร์ตี้กันจนเกือบเช้า เมากันจนแทบสลบเค้าแทบจะไม่รู้เรื่องอะไรคนที่ทำให้ทุกอย่างมันมีอะไรก็คือ แม่เอง ทั้งๆที่เค้าเรียกชื่อใครอีกคนขึ้นมาทุกครั้งแต่แม่ก็ยังปล่อยให้มันดำเนิน ต่อไปจนถึงปลายทาง แม่โง่มากใช่มั้ย’
‘ไม่เลยครับ ผมเข้าใจ’
จริงๆ นะ ผมคิดว่าผมเข้าใจคนที่เรารักเพียงแค่สักครั้งที่จะได้ครอบครองมันก็รู้สึก สุขล้นจนหัวใจมันพองโตเบียดกระดูกซี่โครงจนปวด ความรู้สึกอยากเป็นของกันและกันมันกระตุ้นทุกครั้งที่เรารู้สึกว่ารักใครสัก คน แต่ที่ทำให้ผมหายใจยากลำบากและลำคอแห้งผากได้ขนาดนี้เพราะไม่เคยรู้สึกว่าจะ มีความรักแบบไหนที่ทรมานได้เท่ากับรักข้างเดียวแบบนี้อีกแล้ว มันมากกว่าความอ้างว้าง มากกว่าโดดเดี่ยว
‘แม่ คิดว่าครั้งเดียวในชีวิตก็ยังดีที่เราจะได้เป็นของกันและกัน เช้าของอีกวันเหมือนเค้าจะรู้ว่าคืนนั้นมีอะไรเกิดขึ้นแต่ที่เค้าไม่รู้คือ มันเกิดขึ้นกับใครในเมื่อเค้าเมาและเค้าก็ไม่เคยรู้ว่าแม่คิดไม่ซื่อกับเค้า มานานแค่ไหนแล้ว เราจากกันทั้งๆที่ยิ้มทั้งน้ำตา ฝ่ายหนึ่งน้ำตาไหลเพราะจากลาอย่างมีความสุข แต่แม่น้ำตาไหลเพราะเราอาจจะต้องจากลาตลอดไป มันอดสูเกินไปที่ตัวเองเป็นแบบนี้’
‘แล้วดิน’
‘ดินมาตอนไหนน่ะเหรอ’
‘ครับ’
ตอน นั้นถึงเมืองไทยทันจะทันสมัยแล้ว แต่มันก็ไม่เร็วทันใจเหมือนตอนนี้หรอก คนที่จากบ้านเมืองตัวเองไปอยู่ต่างประเทศใหม่ๆต้องใช้เวลาในการปรับตัวใช่ มั้ย เป็นเดือนๆมั้งที่เค้ายังไม่ติดต่อมาแม่เองก็เหมือนเป็นตัวแทนเค้าสองคนที่ ยังไปมาหาสู่กับครอบครัวของเค้า จนวันที่รู้ว่ามีพี่ดินนั่นแหละถึงได้ถอยห่างออกมา’
‘เพราะอะไรครับ ทำไมถึงทำแบบนั้น’
‘เพราะไม่คิดว่าเค้าจะน้ำยาดีขนาดนี้น่ะสิ ครั้งเดียวเองนะ สงสัยจะแช่นานไป’
แม่ พูดเจือน้ำเสียงหัวเราะแต่ผมกลับอยากจะร้องไห้ มันรับรู้ถึงความเจ็บปวดขึ้นมาได้ยังไงก็ไม่รู้ ผมรู้แค่ว่าแม่ใจเด็ดจนไม่รู้ว่าอะไรที่พอจะเปรียบกันได้ แม่ผ่านช่วงเวลาเหล่านั้นมาด้วยตัวของตัวเองและมีนักเลงใหญ่อย่างทุกวันนี้ ได้ด้วยตัวคนเดียวเหรอ ผนังบ้านกลายเป็นที่รองรับร่างที่อ่อนล้าทั้งกำลังและความรู้สึกของผม มันยิ่งกว่านิทานที่ผมเตรียมใจเอาไว้เสียอีก
‘แล้วแม่ตัดขาดกับเค้าและบ้านเค้าเด็ดขาดตอนไหนเหรอครับ เค้ารู้เรื่องนี้มั้ย’
‘แม่เก่งมั้ยที่ปกปิดเรื่องนี้ได้โดยไม่มีใครรู้เลย ตลอดเวลาเราอยู่กันมาสามคนโดยตลอด มันจะแปลกแค่ไหนถ้าวันหนึ่งจะมีคนรู้ว่าแม่ท้องขึ้นมา ผู้ต้องสงสัยคงมีสองคนนี้เข้ามาเกี่ยวด้วยแน่ๆและมันยิ่งเด่นชัดตอกย้ำบาปที่แม่ทำเอาไว้ตอนพี่ดินคลอดออกมานี่แหละ ไม่ต้องตรวจดีเอ็นเอก็รู้เลยว่าลูกใคร แม่ถึงต้องเปลี่ยนสังคมการใช้ชีวิตใหม่ที่ห่างไกลชีวิตเดิมๆมากที่สุด แต่แม่ก็รู้ว่าตัวเองตัดสินใจพลาดก็เมื่อเจ็ดปีที่ผ่านมาเนี่ยแหละ’
แม่คงหมายถึงครั้งนั้นครั้งที่ไอ้เปี๊ยกเข้าไปพัวพันกับพวกขายยาจนตัวเองติดยาโดยไม่รู้ตัวสินะ
‘ทีนี้รู้หรือยังว่าทำไมแม่ถึงไม่แปลกใจถ้าพี่ดินเค้าจะชอบผู้ชายเหมือนกันขึ้นมาคุณเป็นคนแรกที่พี่ดินพาเข้าบ้านเชียวนะ’
เป็น ครั้งแรกในรอบวันเลยมั้งที่ผมยิ้ม ทั้งๆที่รู้ดีว่าการที่ผมเข้ามายืนอยู่ในบ้านนี้ได้เพราะผมยัดเยียดตัวเอง เข้ามาแต่เพราะนักเลงใหญ่เค้าไม่ได้ไล่ผมก็จะคิดเข้าข้างตัวเองว่าเค้าอนุ ญาติละนะ
‘สิ่งที่เค้าเหมือนแม่คือรูปร่างหน้าตา แต่นิสัยใจคอเค้าเอาของแม่มาเต็มๆเลยรู้มั้ย เค้าเอามาทั้งยวงเลยก็ว่าได้ 5555’
‘ผมไม่ได้ทำให้เค้าเป็นเกย์ใช่มั้ยครับ’
‘เกย์นะคุณไม่ใช่น้ำแข็งใสที่จะปั่นเอาเมื่อไหร่ก็ได้ ถ้าพี่ดินจะเป็นนั่นเพราะตัวเค้าเอง อย่าบอกนะว่าคุณกังวลกับเรื่องนี้’
‘ครับ ผมกลัวว่าจะทำให้เค้าเบี่ยงเบนเพราะผม’
‘ทีนี้ก็รู้แล้วใช่มั้ยว่าทำไมแม่ถึงเล่านิทานเรื่องนี้ให้ฟัง’
ผมพยักหน้าเพราะรู้ถึงจุดประสงค์ แม่ดินรู้ ทั้งๆที่ผมพบเจอแม่ดินแทบจะนับครั้งได้ มันเหมือนแม่เตรียมใจกับเรื่องนี้มานานมากแล้ว
‘ผมขอโทษนะครับ ทั้งๆที่เค้าอาจจะเป็นผู้ชายสืบทอดวงศ์ตระกูลต่อไปได้ แต่ผม......’
‘ไม่ใช่ความผิดของใครหรอก แม่มีอะไรกับเกย์นะคุณถ้าเค้าจะเป็นเหมือนพ่อของเค้ามันจะแปลกอะไรจริงมั้ย ไม่ใช่เรื่องที่ต้องมากังวลว่าแม่จะรับได้มั้ยหรอก มันอยู่ที่ว่าถ้าใครทำให้ลูกแม่มีความสุข ยิ้มได้ คนเป็นแม่ก็หายห่วง ดินเค้าเข้มแข็งเพราะเราอยู่กันสองคนมาตลอด เค้าจะต้องเข้มแข็งเพื่อจะปกป้องแม่ให้ได้ก็แค่นั้น มันเป็นที่เกราะบางๆไว้หลอกตาช้าวบ้านเท่านั้นแหละนะ จริงๆแล้วพี่ดินเป็นคนอ่อนไหว เค้าไม่แสดงออกหรอกแต่เค้าชัดเจนทุกการกระทำ’
ทุกคำพูดของแม่บ่งบอกถึงความเป็นตัวตนของดิน ตัวตนที่ผมมองเห็นด้วยตาแต่ไม่เคยใช้ใจมองเลยว่าจริงๆแล้วเค้ารู้สึกยังไง ถ้าไม่รักนักเลงใหญ่จะยอมผมขนาดนี้มั้ย ถ้าไม่มีใจให้เค้าจะยอมนอนอยู่ใต้ร่างผมทุกคืนหรือเปล่า
ทำไม มึงโง่อยู่นานวะภูรู้ก็รู้ว่าเค้าเป็นคนโผงผางตรงไปตรงมา ไหนว่ามึงรักที่เค้าเป็นเค้าแล้วที่มีงี่เง่าคิดว่าเค้าไม่รัก คิดว่าเพราะเค้าโดนบังคับอยู่ทุกวันนี้ จริงๆแล้วมึงคาดหวังอะไรจากเด็กผู้ชายตัวเล็กปากแดงแต่แข็งแกร่งยิ่งกว่า อะไรคนนี้กันแน่รักลมปากหรือการแสดงออกที่สั่งการมาจากความรู้สึกข้างใน
ตกลงแล้วมึงต้องการอะไร
‘พี่ดินเค้าเข้มแข็งและเด็ดเดี่ยวเหมือนแม่ เค้าเป็นคนตรงๆไม่ชอบอ้อมค้อมไม่ชอบการประชดประชัน ถ้ารู้สึกยังไงเค้าจะแสดงออกทุกอย่างตรงกับใจเสมอ ถ้าบอกว่าใช่ก็คือใช่แต่ถ้าบอกว่าไม่เค้าจะยอมเดินจากไป แม่ผ่านความรักที่ไม่สมหวังมาแล้ว ไม่มีแม่คนไหนอยากได้ลูกทรมานด้วยการเจริญรอยตามหรอกนะ เรื่องของแม่มันแค่รักข้างเดียว แต่ถ้าคุณมั่นใจว่าคุณกับดินใจตรงกัน คุณรู้ใช่มั้ยว่าต้องทำยังไงต่อ แต่ถ้าคิดว่าดินไม่ใช่คุณก็ปล่อยเอาไว้แบบนี้เถอะ เราเจ็บกันมามากแล้ว แม่คิดต่อให้เจ็บหนักกว่านี้ เราก็จะผ่านมันไปได้’
‘ผมรักเค้าจริงๆนะครับ ไม่ใช่ความหลงหรืออารมณ์ชั่ววูบแน่นอน ผิดที่ผมเองที่ไม่เคยมั่นใจ’
‘เรื่องของเด็กๆ เคลียร์กันเองเถอะนะ แม่เข้าใจ’
ประโยคสุดท้ายของนิทานทั้งหมด ยิ่งว่าหอกคมที่พุ่งมาแทงจุดสำคัญของร่างกายเสียอีก แม่เข้าใจ ไอ้แก๊กเข้าใจ คนรอบข้างทุกคนเข้าใจ แต่คนที่โง่เป็นควายไม่เข้าใจอะไรเลยคือผม เพราะคำว่ากลัว กลัวจะเสียใจ กลัวจะเสียดินไป กลัวว่าไอ้เปี๊ยกจะไม่รัก กลัวว่านั่นคือการบังคับจิตใจ สุดท้ายคนที่อ่อนแอที่สุดคือผม คนที่จิตใจอ่อนแอตุ๊ดแตกมากที่สุดคือผม เป็นไม้หลักปักขี้เลนขนาดนี้ แม่เค้ายังบอกว่าเข้าใจ.......มึงละอายใจบ้างมั้ยวะภู รู้สึกอะไรบ้างหรือเปล่า
คนที่ขาดจริงๆเค้ายังไม่เคยตีโพยตีพายว่าขาด ดินขาดพ่อแต่เค้าไม่เคยแสดงออกว่าขาด เค้าพบเจอกับสิ่งเลวร้ายมามากมายแต่เค้าก็ต่อสู้กับมันมาได้ แล้วคนที่มีครบทุกอย่างแล้วยังคิดว่าตัวเองยังขาดอยู่
มึงควรคู่กับคำว่าอะไรวะภู
สวัสดีคะ รู้สึกว่าคนเขียนจะใช้คำว่าขอโทษฟุ่มเฟือยมากเลยนะ แต่ก็ต้องบอกว่าขอโทษนะคะ
๐ จริงๆแล้วอยากจะจัดการเรื่องส่งหนังสือให้จบแล้วจะได้ไม่มีห่วง เพราะอีกไม่กี่ตอนพี่ดินก็จะจบแล้ว เรื่องใหม่ก็คาอยู่หนึ่งหน้าถ้วนเหมือนเดิม
๐ แต่เพราะความผิดพลาดทางเทคนิคของปกผ้าที่มาส่งตามกำหนดไม่ได้ เค้าทยอยๆมาส่งกระปริดกระปรอยเลยแพ็คไม่เสร็จสักที ครั้นจะทิ้งพี่ดินไปหลายวัน พอแว่บเข้ากระทู้มา เห็นหลายๆคนมาดันก็ตกใจและเกรงใจ
๐ ถ้าอ่านตอนนี้แล้วรู้สึกมันห้วนๆไปไร้เหตุผลหรือไม่ชัดเจน ก็ขออภัยนะคะ ปั่นกันสดๆวันนี้จริงๆ ขอแก้ตัวในตอนต่อๆไปอีกสามสี่ตอนข้างหน้านะ
๐ มีพี่นักอ่านคนหนึ่งและอีกหลายๆคนที่สอบกันมาเรื่องรวมเล่มพี่ดิน ตอนแรกคนเขียนจะเบรคไว้เพราะตอนนี้ในเล้าคึกคักกันมาก รวมกันหลายเจ้าเลย แต่พี่คนหนึ่งบอกว่าอยากให้เป็นของขวัญปีใหม่ เลยตั้งใจว่าสิ้นเดือนพฤศจิกายนนี้ จะเปิดรวมเล่มพี่ดินถึงต้นปีหน้า สักช่วงกลางเดือนมกรานะคะ ตอนพิเศษทั้งหลายจะไปอยู่ในเล่มทั้งหมด ทั้งเสียเก็บค่าแชร์กับน้องก้าน แล้วตอนหวานๆที่ไม่คิดว่านักเลงใหญ่เค้าจะทำได้ แพลมๆว่าจะมีตอนฮันนีมูนและตอนนักเลงแม่บ้าน น่าจะเป็นตอนหวานๆฮาๆตามสไตล์คนเขียนนะคะ
๐ ต้องออกตัวแก้ตัวไว้ก่อนว่า ไม่ได้ทบทวนคำผิดเลยคะ เซมากูเตะบอกว่า แกไม่ต้องแก้เลยคนอ่านบอกว่าถึงแก้ก็ผิดอยู่ดี นางเพิ่งเข้าไปกดบวกให้เมื่อกี้คะ
๐สำหรับข่าวเรื่องส่งหนังสือพี่เมฆอย่างเร็วคือวันศุกร์นี้ อย่างช้าคือวันเสาร์นะคะ คนเขียนบี้ร้านผ้าขี้แตกทุกวันเลย ถ้าหายหน้าไปนี่แสดงว่าโดนฆ่าหมกประเทศไทยไปแล้วนะ
๐ ขอบคุณค่ะ TRomance
-
^
^
ู^
:z13:
แวะมาจิ้มก่อนด้วยความคิดถึง...
เพราะรักมาก...จึงกลัวมากใช่ไหมพี่ภู
อยากบอกว่าคุณแม่เข้มแข็ง+ใจแข็งมากๆเลย
แต่อยากรู้จังเลยว่าพี่ดินจะมีโอกาสได้เจอคุณพ่อในเร็วๆนี้บ้างไหมน้อ
ส่วนเรื่องรวมเล่มพี่ดินนี่สนับสนุนเต็มที่เลยค่ะ
มาต่อตอนใหม่เร็วๆนะคะ จะเป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ :กอด1:
-
อึ้งทึ่งมากมายกะแม่พี่ดิน
เศร้าไปไหนพี่ดินรู้บ้างไหมเนี่ยยยยย
ภุคิดได้แล้วใช่ไหมเนี่ยยยยยย
เกือบไปแล้ว
พี่ดินกลับมาหาภูสะที
-
:L1: :L1:
-
:pig4:
-
นิทานจบแล้ว เฮ้อออออออออออออ
-
นิทานแม่พี่ดิน ทำเราสะอึกอ่ะ แบบว่า อึ้งมาก
เอาเถอะอย่างน้อยๆ แม่ก็รักพี่ดินแล้วก็ดีใจ
ที่พี่ดินเกิดมา แค่นั้นก็คงจะพอแล้วหล่ะ
:L2: :L2:
-
อ่านตอนนี้เศร้า
แม่พี่ดินสุดยอดมากๆๆ o13
ชอบประโยคนี้อะ "ไม่ต้องตรวจดีเอ็นเอก็รู้เลยว่าลูกใคร" :pigha2:
ปล . ไม่ได้มีเจตนาอะไรแอบแฝงนะครับ เพียงแต่ชอบเป็นการส่วนตัว :pig4:
-
แม่พี่ดินสุดยอดมากเลย o13
-
เชื้อพ่อเขาแรงจริง
-
อึ่งงงง
นิทานเรื่องนี้แปลกจิงๆไม่เหมือนที่เคยได้ยินเลย
-
อ่านนิทานของแม่พี่ดินแล้ว น้ำตาแทบไหล
-
ได้ฟังนิทานก่อนนอนแล้ว นอนหลับได้แระ นายภู ไปง้อไปเคลียร์พี่ดินให้เข้าใจซะ
ว่าแล้วว่าแม่พี่ดินไม่ธรรมดา
-
กด F5 ยิกๆ ด้วยความคิดถึง :laugh:
นึกว่าวันนี้ไม่มี แต่เผอิญเห็นเม้นของพี่เซซะก่อน เลยเข้ามารอ
บอกว่าจะจบแล้วก็ใจหายเนอะ ถ้านับวันจริงๆในเรื่องแป๊บเดียวเอง :เฮ้อ:
อยากให้เขียนไปนานจังเลยค่ะ เพราะตอนนี้กระเป๋ากลวงโบ๋ว รวมหลายเจ้าเกิน
ไอ้เราก็บ้าจริง เอาเกือบทุกเรื่อง :sad4:
คำผิดสักนิด
แม่ก็"หลาย"ยังมีความหวังเพราะคิดว่ามันแค่ความรู้สึกชั่ววูบของวัยอยากรู้อยากลอง
งง :m28:
-
:sad4:
เศร้า
-
สงสารแม่พี่ดินอ่ะ
อ่อยยยย ครั้งนึงเองนะ
แต่เป็นใครก็ไม่กล้าสู้หน้าเพื่อนนะ
เข้าใจแม่อ้ะ
โฮๆ
-
ให้มันได้งี้สิ แทงหวยไม่ถูก
พ่อพี่ดินเป็นเกย์ เชื่อสิ พอพี่ดินอยู่กะพี่ภูนะ ต้องออกงานไปไหนไปด้วยกัน ตอ้งเจอพ่อแน่ ๆ เลย โหยไ่ม่เอาอ่ะ ไม่อยากมาม่า
-
ความเป็นเกย์ของพี่ดิน มีที่มา
-
แม่พี่ดินเข้มแข็งมาก
นับถือ นับถือ o15
-
นิทานที่แม่พี่ดินเล่า มันคงช่วยสอนอะไรๆ ให้กับเสาไฟได้เยอะเนอะ
:L2:
-
ฟังนิทานแล้วน้ำตาจะไหล
เปนนิทานที่เศร้าที่สุดในสามโลกเลยคะ
:monkeysad:
แม่พี่ดินใจเด็ดมากๆๆๆอะ
พี่ดินเกิดมาเพราะความรักจริงๆคะ
แถมเปนความรักที่เข้มแข็งและเด็ดเดี่ยวมากๆด้วย
เพราะรักแต่ก็ไม่อยากทำลายคำว่าเพื่อน
แม่พี่ดินถึงยอมเปนฝ่ายที่เดินจากมาเอง
งือๆๆๆ เศร้าๆๆๆๆ
ทีนี้ก็เข้าใจแล้วนะพี่ภู
ว่าที่พี่ดินเปนแบบนี้ไม่ได้ถูกบังคับหรืออะไรทั้งนั้น
นักเลงจะรักใครชอบใครมันกะขึ้นอยู่ที่ตัวเค้า
ไม่ใช่ให้ใครมาปั้นแต่งให้เป็นเน้อ
เพราะงั้นพี่ภูมั่นใจได้ละ
ตอนต่อไปก็เตรียมดูนักเลงอาละวาด
พี่ดินจะไปเคลียร์กับต๋องยังงัยหนอ
รวมเล่มพี่ดิน!!!!!
โอ...เปนข่าวดีอีกข่าวนึงเลยค่า
ยากอ่านตอนนักเลงแม่บ้าน อิอิ
ปล.คิดถึงพี่ทีอาร์มากๆเลยคะ
:กอด1:
-
แม่พี่ดินเข้มแข็ง เด็ดเดี่ยวมาก พี่ดินได้มาเต็ม ๆ เลย
สงสารพี่ภูตอนนี้โทษตัวเองตลอดเลย
ตอนหน้าพี่ภูคงได้ปรับความเข้าใจกับพี่ดินเนาะ
-
อ่านแล้วซึ้งมากๆ สงสารแม่ดินจริงๆ และนับถือในความแข็งแกร่งด้วย พี่ดินเหมือนแม่มากๆ ขอบคุณค่ะ
-
มาอ่านนิทานก่อนนอน ขอบคุณคนเขียนและคนโพสมากมายเจ้าค่ะที่มาอัพให้
คุณแม่ดินเข้มแข็งเนอะ ยอมใจจริงๆ ส่วนภูนี่คงออกจากกะลาได้แล้วสินะ
เตรียมเก็บเงินรอพี่ดินเจ้าค่ะ เค้าอยากได้ๆๆ
-
ความกลัว เป็นธรรมชาติของมนุษย์เลยนะนั๋น
ถ้าพี่ภูผ่านมันมาได้ ในชีวิตคงไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว :m11:
กด+1 ให้โทษฐานที่ทำให้เสียน้ำตากับนิทานของแม่ :m15:
-
ในที่สุดก็รู้แล้วว่าพ่อพี่ดินเป็นใคร :m15:
สะเทือนใจได้อีก ความรักอนุภาพรุนแรงจริง
กด+ แล้ววิ่งออกไปร้องไห้ :o12:
-
พี่ดินมาแว้วววววววววว :mc4:
:กอด1:กอดคุณนายแม่ มีลูกชายอย่างพี่ดิน แค่นี้ก็สุโค่ยแล้วเนอะคุณแม่ขาาาา :o8:
:กอด1:กอดคุณทีโลมากับคุณเซด้วยค่ะ :กอด1:
เดี๋ยวคราวต่อไปถ้าหายนาน จะไปแจ้งตำรวจให้ช่วยตามหาศพ เอ๊ย! ตามหาตัวนะคะ :laugh:
เพราะห่าเหวอะไรก็ไม่รู้ที่ทำให้ผมต้องมานั่งซบหน้ากับเข่าตัวเองอย่างหน้าสังเวชแบบนี้
---> น่า
แค่มึงชโงกหน้าไปมองผืนน้ำที่ทอดเอื่อยอยู่ใต้ถุนบ้านมึงก็จะเห็นเขาที่งอกโผล่
---> ชะโงก
เข้ามาแต่เพราะนักเลงใหญ่เค้าไม่ได้ไล่ผมก็จะคิดเข้าข้างตัวเองว่าเค้าอนุญาติละนะ
---> อนุญาต
มันเป็นที่เกราะบางๆไว้หลอกตาช้าวบ้านเท่านั้นแหละนะ
---> ชาวบ้าน
-
ชอบคุณแม่ สุดยอด
นายภูรีบไปตามง้อพี่ดินเลย
-
ในที่สุดวันนี้ก็ได้เจอพี่ดินก่อนนอน
หลังจากอดตาหลับถ่างตานอนรอมาหลายวัน
แต่..ก็ยังเป็นห่วงพี่ดินจากตอนที่แล้วอยู่ดี
พี่ดินจะเจออะไรเมื่อเจอต๋อง
ขอล่ะไรเตอร์
อย่าม่าม่าน๊าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
อ่นไปแบบงง ๆ
:call:
-
คุณแม่ the best!!! ผ่านอะไรมาตั้งขนาดนี้ คุณแม่เก่งจริงๆ
รักข้างเดียวมันเหมือนหัวเราะทั้งๆที่ร้องไห้เลย
-
ดีจัง กับความรู้สึกดีๆ ที่เกิดขึ้น และที่อ่านแล้วได้รับได้รู้สึก :กอด1:
คนเราจะเป็นอย่างไร ไม่มีใครบังคับให้เป็นได้หรอก :L2:
รอตอนต่อไปของพี่ดิน... คงไม่มีอะไรแรงๆ เกิดขึ้นนะคะ :m5:
-
นิทานเรื่องนี้ สอนให้รู้ว่า.... ว่า.... ว่าอะไรก็คิดไม่ออกเหมือนกันค่ะ :o8:
แต่คุณแม่ใจเด็ดเหลือเกินง่ะ โถ่ ชีิวิต :เฮ้อ:
-
o13
-
อ่านนิทานของคุณแม่แล้วน้ำตาจะไหล
คุณแม่เข้มแข็งสุดๆ พี่ภูดูเอาไว้นะ แล้วอย่าทำให้พี่ดินเสียใจอีก
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
-
เฮ้ๆๆ...มาต่อแล้ว เสาร์ไฟฟ้าคงหายกังวลแล้วสินะคะ^^
แล้วฝั่งพี่ดินจะเรียบร้อยดีมั้ยนะ...เป็นห่วงจังเลย
-
+1ขอบคุณที่มาต่อคะ :กอด1:
พี่ภูคงจะเหมือนยกภูเขาออกจากอกเลย
-
อืมม แม่ใจเด็ดโคตรๆๆ o13
ลั้นลา :z2:เก็บตังค์รอซื้อพี่ดิน
-
เรื่องของคุณแม่เศร้าได้อีก T-T
คุณภูฟังแล้วกระจ่างเลย ไม่ต้องคิดมากแล้วนะคุณภู
แล้วก็ตามไปง้อพี่ดินเร็วๆเลยนะ
อย่าให้พี่ดินรอนาน กัวต๋องจะทำอะไรๆพี่ดินจริงๆ
-
นิทานของคุณแม่พี่ดิน ถึงกับทำให้คนอ่านอึ้งกันเลยทีเดียว
ไม่ต้องบอกก็รู้แล้วมั้งว่านิสัยนักเลงใหญ่ถอดแบบมาจากใคร
-
พี่ดินมาแล้วววววว... :mc4:
ในที่สุดก็ได้ฟังนิทานของแม่ และได้รู้เรื่องราวความเป็นมาของพี่ดิน
ภูเข้าใจอะไรมากขึ้นซะทีนะ
ว่าแต่...ตอนนี้อยากรู้แล้วล่ะว่าพี่ดินเคลียร์กับต๋องได้ความว่าไงบ้าง(ได้คืบจะเอาศอกจริงๆเรา กร๊ากกกกกก...)
-
:L2:
-
:impress2: :impress2: o13
-
เศร้า T^T
เสาไฟฟ้าสู้ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ นะคะ
เป็นกำลังใจให้ นะคะ
เป็นกำลังใจให้คนเขียนด้วย อิอิอิ
-
โอ้
แม่พี่ดิน
แมนมากพอกะพี่ดินเลยนะ :กอด1:
*พี่ภู อะไร :beat: :beat:
-
นิทานเรื่องนี้เศร้า คอด ๆ สงสารแม่พี่ดินจัง
รักข้างเดียวคงเจ็บมากกก น้ำตาจะไหล
-
:เฮ้อ: :m15: ไม่รู้จะเม้นท์ไรอ่ะ
แต่ตรงกับชีวิตสุดๆ รักคนที่เค้าอาจจะลืมเราไปแล้วก็ได้ว่าเราเคยมีตัวตนอยู่บนโลกนี้
ตอนแรกคิดว่าขอแค่ครั้งเดียวเก็บเป็นความทรงจำ ใครจะไปรู้ว่า ไอ้ความทรงจำที่ได้มามันเป็นความสุขหรือทุกข์กันแน่ :เฮ้อ:
-
^^
-
:กอด1: ค่ะแม่พี่ดิน
รักข้างเดียว แถมรักมาก รักจริงๆจังๆ ช้ำสุดๆเลยนะคะ
แต่อย่างน้อย ก็ยังมีสักครั้งที่ได้กอดเขาเอาไว้ ถึงแม้อีกฝ่ายเขาจะไม่ได้รับรู้เลย.....
ขอบคุณค่ะคุณTRomance
-
พี่ภูไม่เป็นไรน่ะ เราเข้าใจ
สู้ๆๆๆน่ะ :กอด1: :กอด1:
-
นับถือน้ำใจและความเด็ดเดี่ยวของแม่พี่ดิน
"ความรักคือคำตอบของการให้
และคือเหตุผลของการมีชีวิตอยู่"
ให้โอกาสเพื่อนรักทั้งสองได้รักกันโดยไม่เอาตัวเองเข้าไปแทรก
และทำให้เกิดปัญหารักสามเส้า..เราสามคนขึ้นมา
แม้ว่าจะมีการตัดสินใจที่ผิดพลาดขึ้นมาบ้างแต่ความผิดพลาดครั้งนั้น
ก็ได้ก่อกำเนิด "พี่ดิน"ขึ้นมาเป็นสักขีพยานเพราะเกิดขึ้นมาจากความรัก...
ถึงแม้ว่าจะเป็นรักข้างเดียวของฝ่ายแม่พี่ดินก็ตาม.....นับถือจริงๆ :3123:
ส่วนพี่ภูก็เดินตามหัวใจตัวเองไม่ใช่ความต้องการของคนอื่น
บางทีความรักทำให้คนโง่กลายเป็นคนฉลาด
และความรักทำให้คนฉลาดกลายเป็นคนโง่....
+1 สำหรับความรัก :pig4:
-
อ่านที่แม่เล่าแล้วอยากเข้าไปกอดแม่อ่ะแม่ใจเด็ดมากถ้าเป็นหนูๆก็ทำค่ะแม่
ความรักมันทำให้เราตาบอดจิงๆค่ะแต่ก็เต็มใจที่จะทำด้วยถึงจะรู้ว่าเจ็บปวดอ่านแล้วน้ำตาคลอเลยค่ะคุณแม่
พี่ภูรู้แล้วใช่ไหมว่าพี่ดินเค้ารักขนาดไหนรักษาความรักไว้ด้วยนะค่ะ
อย่าทำให้พี่ดินเศร้าอีกไม่งั้นคนอ่านจะยุให้พี่ดินหาใหม่อิอิ
รออ่านตอนต่อไปอยู่น๊าค่า
+1เป็นกำลังใจให้คนเขียนกับคนโพสค่า
-
ในที่สุดก็รู้ว่าพี่ดินความลับปริศนาชาติกำเนิดของพี่ดินละ
คุณแม่ใจเด้ดมากที่เลือกทางนี้นับถือเลยคะ
อยากให้พี่ดินมีความสุขมากจังเลยพี่ภูดูแลด้วย
-
แม่พี่ดินสุดยอดมากเลยอ่ะ
-
ไรเตอร์ถ่ายทอดความรู้สึกได้ดีเหลือเกิน
ความรู้สึกนั้นรักมากจริงๆ รักที่ไม่ได้หวังอะไร แต่ใจลึกก็โหยหาอยากจะครอบครองสักครั้งแค่ครั้งเดียว แม่ของดินก็คงจะคิดเช่นนั้น จะต่างกับผู้หญิงคนอื่นก็คือไม่ได้คิดจะครอบครองไม่อยากเอาอะไรมาต่อรองแค่ขอน้ำโชลมใจให้ชุ่มชื้นบ้าง หากแต่ถ้าใครคนนั้นคนที่เป็นแฟนของพ่อดินรู้ก็คงจะรู้สึกต่างจากแม่ของดิน แม่ของดินอาจจะเป็นนางร้ายที่สุดในนิยายชาววายก็ได้ ยังไงเรื่องมันก็ดำเนินมา ณ จุดนี้ก็คงต้องยกความเด็ดเดี่ยวให้กับผู้หญิงคนนี้ อย่างน้อยที่สุดก็รับผิดชอบการกระทำของตัวเอง
ยอมหลีกลี้เพื่อให้คนที่รักได้รักกันอย่างมีความสุขไม่กลัวความลำบากใดๆ ที่ตนก็ไม่รู้ในภาคหน้า (คิดว่าครอบครัวของแม่ดินก็คงไม่ใช่กระจอกงอกง่อยแน่นอน) ขอบคุณแม่ดินที่ให้กำเนิดนายเอกในเรื่องนี้
ขอบคุณไรเตอร์ด้วยฮับ.....
-
ชอบเเม่พีดิน จิงๆ สุดยอดมากกๆ :กอด1:
พีภูเข้มแข็งดิ สู้ๆๆๆ :3123:
เเล้วพีดินเป็นไงบ้างเนี้ย ไอ้ต๋องจะทำไรป่ะเนี้ย..
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
:m15: :m15:
แม่พี่ดินสุดยอดมากๆๆ o13
-
แม่พี่ดินเป็นผู้หญิงที่สุดยอดมาก
เข้มแข็งสุดๆ เข้าใจเลยว่าพี่ดินได้แม่มาเต็มๆ ยอดมากๆ
ภูเข้าใจอะไรมากขึ้นแล้วนะ เลิกคิดเล็กน้อยสักที !
-
แม่พี่ดินสุดยอดจริงๆๆๆ :m15:
-
กอดแม่พี่ดิน :กอด1:
ไม่เป็นไรหรอกเนอะ จากนี้ไปพี่ภูคงดูแลพี่ดินเป็นอย่างดีแน่นอน :o8:
-
รีบกลับไปง้อเร็วนายภู
คุณแม่น่ารักมาก
+1
-
ถ้าคุณพ่อน้องดินกลับมาเมืองไทยบ้างอะไรบ้างก็คงดี...มั้ง
-
แม่เข้มแข็งมากๆ
-
แม่พี่ดินเข้มแข็งมากๆ
พี่ภูสู้ๆ
-
คุณแม่พี่ดินเข้มแข็งมาก สุดยอดมากค่ะ
o13: :กอด1:
-
ในที่สุด ก้อรุ้แล้วเรื่องพ่อของพี่ดิน เฮ้อ แม่พี่ดินนี่ใจเด็ดจริงจริง :กอด1:
-
เอาล่ะ หลังฟังนิทานแล้วหายคิดมากหรือยังพ่อคุณ
แล้วไปปรับความเข้าใจกับพี่ดินซะนะ
-
ขอบคุณค่ะ แล้วจะรอตอนพี่ภูถอดเขาออกจากหัวนะค่ะ :เฮ้อ:
-
อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกว่า
เกย์เนี่ยมันถ่ายทอดทางพันธุกรรมได้ด้วย
อยากทราบว่าสุดท้ายแล้วพี่ดินจะมีโอกาสได้เจอหน้าพ่อสักครั้งมั๊ย?
ชอบตอนนี้นะคะ
+1 ให้ค่ะ o13
-
คุณแม่แข็งแกร่งมาก
เสาไฟฟ้าเหมือนจะคิดได้มากขึ้น
รอพี่ดินเคลียร์กะต๋องต่อไป
ขอบคุณไรเตอร์ค่ะ :กอด1:
-
อ่านแล้วปวดใจไปกับแม่พี่ดินเลยอ่ะ :z3: ภูรีบเคลียร์กับพี่ดินด่วนเลยนะ!
อยากอ่านตอนต่อไปเร็วๆจังเลยน๊า.. :z2:
-
อื้อหือออ
เรื่องพ่อนักเลง จะมีบทบาทตอนหลังอีกไหมอ่ะ??
กลัวว~
กลัวเป็นเรื่องอีก
แต่คิดว่าเสาไฟฟ้ามันเริ่มเข้าใจอะไรแล้ว
อะไรๆ คงดีขึ้นเนอะ
คงไม่ไปเมาเป็นหมาแบบนั้นอีก
5555555555555555555
ปล.รอรับเมฆฉานอยู่บ้านน๊า~
-
แม่พี่ดินสุดยอดเลย o13 นับถือๆ
ความรักมีทั้งสุขและเศร้า เคล้าน้ำตา
แต่คนเราก็เลือกที่จะรักอยู่ดี
พี่ภูคงได้ทางสว่างซักทีนะ...
มัวแต่คิดเล้กคิดน้อยจะเสียเขาไปได้
รอตอนต่อไปฮับ
-
เรื่องของคุณแม่เศร้าจัง...
แม่พี่ดินเข้มแข็งอย่างที่สุด...
นี่ถ้าเป็นนิยายอีกเรื่องที่ตัวเอกเป็นคนเดียวกับในนิทานของคุณแม่เนี่ย...
คุณแม่จะกลายเป็นตัวร้ายมั้ยอ่ะนั่น?? แต่สุดท้ายคุณแม่ก็หนีออกมาเองนี่เนอะ...
ขอให้พี่ภูกับดินเคลียร์กันไวๆนะ
-
อ่านแล้วน้ำตาซึมกับความเข้มแข็งของคุณแม่ของพี่ดิน
พี่ภูก็เชื่อมั่นในตัวพี่ดินให้มากกว่านี้ขึ้นอีกนะ
นักเลงใหญ่เขารักใครรักจริงนะ ^^
มาขอลงชื่อจองพี่ดินไว้ล่วงหน้าด้วยค่ะ อิอิ เตรียมตัวเก็บเงิน จะได้เป็นเจ้าของพี่ดินแบบรูปเล่มแล้วสินะ *-*
-
ตอนต่อไปก็เป็นพี่ดินที่จะเคลียร์กับต่องสินะ...หวังว่าทุกอย่างคงจะเป็นไปอยางดีๆนะ..ถ้าต๋องรักดินจริงนะ
-
แม่ พี่ดิน สุดยอดด~~
-
ยกมือสูงๆ !!! ขอจองพี่ดินด้วยคนนะคะ สิ้นเดือนนี้ ><"
-
แม่พี่ดินแมนมาก...ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมพี่ดินโตมาเป็นนักเลงใหญ่ :a5:
ถ้าที่บ้านพ่อพี่ดินรู้เรื่อง...น่าจะรับพี่ดินอย่างยินดีเลยนะ...ยังไงซะก็เคยคบหาและสนิทกันขนาดนั้น ยิ่งรู้ตัวว่าไม่มีทางมีลูกได้แล้วอยู่ ๆ มีพี่ดินโผล่มาน่ารักขนาดนี้คงมีความสุขกันน่าดู อายุก็ขนาดนี้แล้วไม่น่าจะมีเรื่องหึงหวงไม่เข้าใจมั้ง :monkeysad:
ทางพี่ภูกับคุณหญิงแม่เคลียร์...เหลือฝั่งพี่ดินกับต๋องอ่ะ เครียด :serius2:
-
คุณแม่เข้มแข็งมากอ่ะ อ่านไปแล้วรู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้สุดยอดมาก
แล้วพ่อพี่ดินคงไม่มีวันรู้เลยสินะว่าเคยมีลูกด้วย
รอตอนต่อไปนะครับ
-
แม่พี่ดินน่าสงสารเนอะ :monkeysad:
พี่ภูคงเข้าใจอะไรขึ้นเยอะเลย
อยากอ่านตอนฮันนีมูนกับนักเลงแม่บ้านเร็วๆๆจัง
-
นั่นสิ.....พี่ดินเข้มแข็งจริง ๆ...เจออะไรมากมายในชีวิต
แต่ยังยืนหยัดเป็นเด็กดีของคุณแม่ได้..... o13
ต่อไปนี้....พี่ภูต้องดุแลพี่ดินให้ดีนะ....เป็นหลักให้น้อง
เป็นกำลังใจให้น้องมาก ๆ ด้วย....อ่านแล้ว...ซึ้ง.... :impress:
:pig4: & :pig4: จ้า....
:L2: คนแต่ง กะ คนโพส..น้า...
-
นิทานของแม่ยาย ทำเอาพี่ภูจุก ได้ความกระจ่างขนาดนี้
" มีอะไรไปเคลียร์กันเอาเอง " เปิดทางขนาดนี้ ถ้าไม่มีปัญญา ก็ควา... เหมือนเพื่อนแก๊กว่าแล้วล่ะ
+1 ให้เซกิ เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์ สู้ ๆ
-
ขอบคุณสำหรับนิทานค่า ได้อ่านสมใจแล้ว
องค์มากกกกกก คิดถึงพี่ดินจังเลย
ตอนหน้าพี่ภูกับพี่ดินต้องหวานใส่กันแล้วนะ อิอิ
-
อึ้งไปตามๆกัน
-
พี่ภูคิดได้แล้วสินะ หึหึ
โอววววววว คุณแม่เด็ดเดี่ยวจริงๆ ลำบากมามากสุดๆ แน่ เราทำการสงสัยว่าคุณแม่คงเป็นลูกคนมีฐานะพอสมควรใช่ไหม แต่ต้องเปลี่ยนชีวิตตัวเองมาเป็นแบบนี้คงลำบากและท้อแท้แค่ไหน เหมือนจะเข้าใจความรู้สึกของคุณแม่และพี่ดิน ไม่สิต้องบอกว่าเข้าใจอย่างถ่องแท้ต่างหาก คึคึ
-
:o8:รอตอนต่อไป...
:L2:เป็นกำลังให้คนเขียนนะครับ
-
นิทานแม่พี่ดินซึ้งอะ อ่านไปน้ำตาปริ่มอีกแล้ว
คราวนี้พี่ภูคงคิดได้ซะทีนะ ไม่ต้องให้ใครเค้ามาชี้แนะอีกล่ะ
เตรียมตัวเก็บตังต่อเลยสำหรับพี่ดิน
-
โอ๊ววววววววว.......สุดๆ
-
อ่านแล้วรักคุณแม่จัง
คุณแม่เก่งมากที่เลี้ยงพี่ดินมาได้ด้วยตัวคนเดียวแบบนี้
T_____________T อยากกอดคุณแม่ซักทีจัง
-
นิทานของแม่น่าติดตามเนาะ อินมากมาย
-
ตอนนี้ซึ้งๆอ่ะ :sad4:
-
แม่พี่ดินเป็นคนที่สุดยอดจริง ๆ o13
-
:o12: :o12:
นิทานเรื่องนี้ช่างเศร้าจับจิต
พี่ภูสู้ๆ
ตอนนี้แพ่ดิน o13 เยี่ยมยอดกระเทียมดองจิงๆ 55
-
:m15:
-
ใกล้จะจบแล้วเหรอเนี่ย ไม่นะ :sad4:
ทำไมมันเร็วเยี่ยงนี้
ที่สำคัญ หมุนเงินไม่ทันแล้วว :o12:
ในที่สุดก็ได้รู้นิทานประวัติของคุณแม่เสียที
อ่านแล้วรู้สึกปวดใจแปลกๆแฮะ
รักข้างเดียวนี่มันที่สุดของทีุ่สุดแล้วจริงๆ
ว่าแต่ ค้างไว้ตั้งแต่ตอนที่แล้ว ใครเป็นคนเปิดประตูกันน้า แล้วพี่ดินจะโดนต๋องลากเข้าบ้านไปปู้ยี้ปู้ยำึรึป่าว :a5:
รอตอนต่อไปนะคะ :-[
-
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
-
คุณแม่น่าสงสารจัง มันเศร้าๆ บีบๆใจไงไม่รู้
แต่คุณแม่ก็ผ่านมันมาได้เนอะ
พี่ภูก็หายนอยด์ได้แล้วนาาา พี่ดินถ้าไม่รัก ไม่ให้หรอก
คิดถึงพี่ดินจังงงงงงงงง กดไรท์เตอร์แถมบวกหนึ่ง
-
ถอนหายใจดังเฮือก...เมื่อได้รู้เบื้องลึกเบื้องหลัง
ขอบคุณคนเขียนนะคะ :pig4:
-
คุณแม่เก่งจัง
ปรบมือให้เลยยยยย
-
เข้ามารอตอนใหม่ค่ะ :call:
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
คุณแม่เข้มแข็ง เด็ดขาดมาก ไรท์เตอร์เขียนได้กินใจมาก
-
แอบอ่านมาหกถึงเจ็ดตอนหลังสุดค่ะ
กะจะยังไม่แสดงตัวเพราะยังไม่ได้อ่านแต่เริ่มแรก
แต่ไม่ไหวแล้ว..ตัดสินใจแสดงตัวเลยดีกว่า
ติดใจเรื่องนี้มาก อีกหนึ่งเรื่อง
สนุกค่ะ ชอบการเล่าเรื่อง
แล้วจะพยายามไปตามเก็บแต่ต้น รวมถึงเรื่องเก่าด้วยค่ะ
บอกตามตรง เสียดายมากเลย ที่ไม่ตามอ่านแต่แรก
แล้วถ้ามีเรื่องต่อไป จะมาตามอ่านแต่แรก แน่นอนค่ะ
:กอด1:
ปล. :angry2: ต๋อง อย่าได้ทำอะไรให้พี่ดินกับคุณภูเค้าร้าวฉานกันไปกว่านี้เชียว
-
แม่พี่ดินสุดยอดมากๆ...
แต่เข้าใจความรู้สึกของการแอบชอบแต่ครอบครองไม่ได้..เป็นเหมือนกัน 555+ :laugh:
ไรเตอร์ยุ่งกับการทำหนังสือพี่เมฆให้เสร็จก่อนแล้วค่อยมาต่อตรงนี้ก็ได้นะครับ ผมว่า...
-
คุณแม่ของพี่ดิน เข้มแข็งมาก
รู้เลยว่าเป็น แม่ลูกกัน นิสัยเหมือนกันซะ
อ่านไปจุกไปตอนนี้ รักแต่อีกฝ่ายไม่รู้อะไรเลย
แถมยังต้องเลี้ยงลูกคนเดียวอีก :sad4:
ยอดคุณแม่ o13
-
อ่านตอนนี้แล้วน้ำตาซึมเลย นิทานของคุณแม่เศร้า
แต่ก็ทำให้ใครบางคนตาสว่างขึ้นมาบ้างแล้ว
ปล.แอบบดีใจพี่ดินจะรวมเล่ม
-
เรื่องของคุณแม่ทำไมมันเศร้าอย่างนี้
แต่อย่างน้อยคุณแม่ก็ยังโชคดีที่มีลูกน่ารักอย่างพี่ดินล่ะ
-
สุดยอด อยากมีแฟนแบบนี้ แบบ พี่ดินนะซิ ๕๕ คิดยังยังไงก็พูดออดมา เพราะไอคนที่คบอยู่เนี่ย แม่งไม่พูดอะไรเลยปล่อยให้เราคิดเอง แล้วจะรู้ไหมล่ะว่าจะเอาอะไร เฮ้อออออ ประชดประชันสุดตีน พี่ดินมาเป็นแฟนเค้าไหม ๕๕๕
-
:เฮ้อ: รัก อย่างที่แม่บอก ทำได้ทุกอย่างจริงๆแหละ ภู
:pig4: :pig4:
-
สุดยอดมากคุณแม่
ไม่มีความรู้ใด ที่จะดีไปกว่าประสบการณ์ตรง
o13 o13
-
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
"อย่าตีตนไปก่อนไข้ และ อย่าตัดสินอะไรไปโดยที่เราไม่รู้จักหรือสัมผัสมัน"
-
เรื่งของแม่พี่ดินนี้เกิดขึ้นได้จริงๆนะ
คนเราคงเพราะรักมากก็เลยไม่สนใจอย่างอื่นแล้ว
ขอแค่สักครั้งที่สมใจก็ยอม
แต่พี่ดินกับแม่เข้มแข็งจริงๆนะคุณภูต้องดูแลจิตใจ
สองคนแม่ลูกให้ดีๆละ
-
ชีวิตสองแม่ลูกนี่ ดราม่ามากมาย
นายภู เข้าใจแล้วก็รีบไปหาพี่ดินซะ ป่านนี้จะเป็นไงมั่งไม่รู้
หวังว่าต๋องจะไม่น่ามืดทำร้ายพี่ดินนะ !!
-
:z3: :z3: :z3: อ่านแล้วเครียดแต่คิดว่าถ้าพี่ดินรู้พี่ดินก็ต้องเข้าใจคุณแม่เหมือนกัน :L2: :L2:
-
อึ้งนิทานของแม่พี่ดินง่ะ
เฮ้อ รักเขาข้างเดียวมันเจ็บเง้ออออออออออ
พี่ภูมั่นใจในตัวพี่ดินหน่อยสิ๊
-
นิทานเรื่องนี้ของแม่
ฟังแล้ว น้ำตาซึม
ความรักของแม่ยิ่งใหญ่มากค่ะ
แม่เด็ดเดียวมากๆ เลี้ยงพี่ดินคนเดียว
ในสภาวะแวดล้อมที่แปลกใหม่
นัมถือค่ะ
-
ความรักทำให้คนตาบอด
+1
-
เพิ่งอ่านจนทัน เลยเข้ามาเม้นได้ซะที
เรื่องนี้ฮาน้ำตาแตกมาก ขนาดมาม่ายังพอยิ้มได้แบบน้ำตาซึม
ดีแล้วค่ะ เพราะช่วงนี้หัวใจกำลังถูกรุมรังแกโดยไร้เตอร์หลายๆท่านในเล้า
เป็นช่วงทารุณกรรมทางใจโดยแท้
เจอเรื่องแบบนี้ค่อยหายใจหายคอโล่งหน่อย
ยิ่งอ่านสลับกับเรื่องที่มาม่าเยอะๆ ก้อช่วยสร้างสมดุลทางใจให้เราได้อีกทางหนึ่ง55
แต่ตอนนี้ต้องยกนิ้วให้ความใจเด็ดของคุณแม่
ถึงจะพ่ายแพ้ใจตัวเองไปบ้างที่อาศัยโอกาสตอนเพื่อนรักเมา
แต่ก้อไม่ได้จมปลักอยู่กับความต้องการของตนจนเกินไป
เมื่อรู้ว่าใจเขาไม่ใช่ของเราก้อไม่ได้หวังแย่งชิงมาครอบครองโดยใช้ลูกและความรับผิดชอบมาเป็นเครื่องต่อรอง แต่กลับยอมที่จะเก็บงำความจริงไว้และรับผิดชอบผลจากการกระทำของตนเพียงลำพัง
ที่สามารถเลี้ยงพี่ดินจนโตมาเป็นคนรู้คิดได้ขนาดนี้ ..........สุดยอดจริงๆเลยค่ะคุณแม่ของพี่ดิน!!!
รอลุ้นเรื่องราวในส่วนของพี่ดินค่ะ^^
-
ฟังนิทานแม่พี่ดินแล้ว เศร้าเลยอ่ะจิตตกเล็กน้อย
บางคนว่าอกหักดีกว่ารักไม่เป็น แต่รักเป็นแล้วเจ็บปวดซะขนาดมันก็ไม่ไหวอ่ะ
ปวดใจๆอ่านแล้วมันจี๊ดๆที่ใจอย่างจัง แอบรักเค้ามันทรมานจริงๆ
รอตอนพี่ดินน้า แอบหลงรักพี่ดินจัง
-
อ๊ากกกกกกกก
คุณแม่ เข้มแข็งมาเลยค่ะ
-
เข้ามารอตอนใหมค่ะ...วันนี้จะได้เจอพี่ดินไหมน้อ
:call: :call: :call:
-
สงสารแม่พี่ดินอ่ะ :o12: :o12:
-
เข้ามา :m15: ให้ไรเตอร์ดู
แล้ซ :o12: จากไป เพื่อบอกให้รู้โดยอ้อมว่า เค้ารอตัวอยู่นะ :m13:
-
“คืนนี้ขอจัดการเองได้มั้ย” ที่เสนอไปแบบนี้ไม่ใช่อะไรหรอกนะ ไม่อยากให้มันทำแผ่นดินไหวนาน เดี๋ยวพี่ดินจะลุกขึ้นไปสอบไม่ไหวก็แค่นั้นเอง
อันนี้ ตีความยังไงดีครับ
ขี่ หรือ ขึ้นขี่ อิอิ
-
ใกล้จบแล้วเหรอค้าบ อ่านตอนสุดท้ายแล้ว
อืออ.... มันเคว้งๆยังไงไม่รู้สิ แต่พี่ดินกับพี่ภูคงจะสมหวัง เร็วๆนี้ แต่ก่อนจบ จะมีฉากเรียกเลือดป่ะเนี่ย
เป็นห่วงก็แต่นายต๋อง หาคู่ให้เขาทีเถอะครับ
-
o
นิทานจบ เรื่องพี่ดิน ยังมะจบ ดีจายจัง เอามรอีกทีคับ กำลังได้ที่
รักพี่ดิน สุดๆๆ โง่หัวไม่ขึ้น ขุดหลุมได้มิดชิดมากมาย
จุๆบุๆๆๆๆ
-
รักมากก็หวังมาก กลัวทุกอย่างที่จะเสียพี่ดินไป
รอลุ้นพี่ดินต่อไป :monkeysad:
-
:กอด1: คิดถึงพี่ดิน นายภู
คนโพสท์ คนแต่ง จังคับ วันนี้
จะมาต่อไหมคับ รออออออคร๊าบบ :z3:
-
รอฉันรอเธออยู่
แต่ไม่รู้เธออยู่หนใด
เธอจะมา เธอจะมา เมื่อไร
ฉันจุดธูปไว้ อัญเชิญเธอมา :call:
ไรท์เตอร์ คนโพส ไปอยู่ไหนกัน :angry2:
-
นักเขียน+นักโพสหายยยยย
:call: :call: :call:
-
วันนี้จะมาต่อมั้ยน๊า :o11:
-
รอด้วยอีกคน เฮ้อ...
-
โอ้ย ๆ ๆ น่ารักมากมาย นั่งอ่านรวดเดียวตั้งแต่บ่าย 4 โมงกว่า ๆ เพิ่งตามทันเนี่ย
ขอบคุณคนเขียนนะครับ
-
:t3: :t3: :t3: :t3: :t3:
-
นั่งกอดเข่า รอ :monkeysad:
-
ใกล้จะได้ "พี่เมฆกับท่านฉาน" เอาไว้ครอบครองแล้ว :give2:
ผู้แต่งก็ไม่ต้องเครียดหรือกดดันอะไรมากมายนะครับ
ค่อยเป็นค่อยไป....เห็นกองหนังสือเตรียมแพ็คส่งให้กับผู้สั่งซื้อก็เหนื่อยแทน
แต่ยังไงนักอ่าน...อย่างเราๆก็ยังคอยเป็นกำลังและส่งใจไปให้นะครับ :L2:
-
เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ (ตอนใกล้จบเต็มที==')
ติดแล้วว นั่งรอตอนต่อด้วยคนล่ะกันค่ะ
:pig4:
-
รอ รอ รอ :t3: :t3:
-
พี่ดิน หายไป ไหน น น น
จะลงแดง แล้วค่ะ ะ ะ ะ ะ ะ ะ ะ ะ
-
ฟังนิทานแม่พี่ดินจบแล้วก็ :เฮ้อ:
นี่แหละประสบการณ์ชีวิตของผู้ใหญ่ จำไว้นะพี่ภู
เข้าใจแล้วใช่มะพี่ภู งั้นลุยต่อได้เลย
-
ตื่นสักที
-
ขอเข้ามาอ่านด้วยคนนะค่ะ
+1ให้กับไรท์เตอร์ในตอนแรก
-
ได้ฟังนิทานของคุณแม่แล้วก็ ...
รู้แล้วล่ะ ความเข้มแข็ง ของพี่ดิน ได้มาจากใคร ^_^
คราวนี้มานั่งรอพี่ดินไปเคลียร์กับเพื่อนต๋็อง
=w= อะฮิ
-
ชอบคุณนายจัง เข้มแข็งมาก
-
ตอนพิเศษ นักเลงใหญ่กับคืนลอยกระทง
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line16/00027557_102310.gif)
เปิดวิทยุกี่คลื่นๆทุกคลื่นก็ประโคมข่าวลอยกระทง
เปิดทีวีกี่ช่องๆทุกช่องก็ดูจะตื่นเต้นกับการจัดงานลอยกระทง ทุกสวนสาธารณะทั่วกรุงเทพล้วนแล้วแต่จัดงานใหญ่ ไม่เว้นแม้กระทั่งบริเวณที่มีคูคลองหนองบึงทั้งหลายก็พร้อมใจกันจัดงานลอยกระทง ลูกเล็กเด็กแดงสองข้างถนนที่ขับรถผ่านก็พากันหิ้วหยวกกล้วยสำหรับทำกระทงกันคนละมือสองมือ
ลอยกระทงปีนี้น้ำหลากจนท่วมไปทั่วทุกภาคของประเทศไทยดูจะคึกคักเป็นพิเศษ ไม่ให้พิเศษได้ยังไงก็ในเมื่อมองไปทางไหนก็มีแต่กระทงวางขายก่อนล่วงหน้าวันจริงตั้งหนึ่งวัน
คน ที่ไร้คู่ในปีนี้ดูจะน่าสงสารเป็นพิเศษที่จะต้องมาโดดเดี่ยวในเทศกาล รื่นเริงที่สุดจะครึกครื้นในปีนี้ แต่คนที่มีคู่อย่างผมไม่ต้องเดาก็คงจะรู้กันใช่มั้ยว่าอารมณ์ดีแค่ไหน นอกจากจะมีคู่แล้วคู่ของผมยังอยู่ในวัยที่เรียกได้ว่าผ่านการเป็นเยาวชนของ ชาติมาไม่นานสักเท่าไหร่ มีแฟนเด็กมันโคตรจะกระชุมกระชวยเลยให้ตาย เพิ่งรู้สึกว่าเทศกาลวันลอยกระทงเป็นเทศกาลสุดแสนจะโรแมนติกอีกเทศกาลหนึ่ง ของประเทศไทยก็วันนี้แหละ
คืน วันพระจันทร์เต็มดวง ท้องฟ้าสว่างไสวแล้วถ้าคืนพรุ่งนี้ผมได้เดินจูงมือไปริมน้ำคู่กับนักเลงใหญ่ ใช้กระทงอันเดียวกันอธิษฐานขอขมาและขอพรพระแม่คงคาด้วยกันจะมีความสุขแค่ไหน แค่คิดถึงคืนวันพรุ่งนี้ก็เนื้อเต้นระริกแล้วมั้ย
ผม ยิ้มได้ทั้งๆที่รถติดอยู่ตรงแยกพระรามเก้าแบบไม่ขยับไปไหนมาได้ร่วมชั่วโมง แล้วเถอะ วาดฝันไปถึงคืนวันพรุ่งนี้จนลืมหงุดหงิดการจราจรของกรุงเทพกันเลยทีเดียว นั่งเหม่อไปถึงช่วงไพรม์ไทม์ของคืนวันพระจันทร์เต็มดวงว่าถ้าได้ถอยเสาไฟฟ้า กระทุ้งเข้าไปในโพรงดินมันจะสุขสักแค่ไหน ท้องฟ้าเป็นใจ พระจันทร์เป็นใจ ห้องนอนเป็นใจ มหาฤกษ์สุดๆ
ออกจากบริษัทตอนสี่โมงเย็นระยะทางระหว่างบริษัทกับบ้านประมาณ 15 โล ไม่ขาดไม่เกินแต่ผมกลับถึงบ้านตอนหกโมงครึ่งพอดิบพอดี ถึงจะช้ากว่าที่ตั้งใจไว้มากแต่อย่างน้อยก็ไม่เลยเวลาอาหารเย็นละนะ ลำพังผมกับดินแค่เลยเวลากินข้าวคงไม่เท่าไหร่ แต่ผมไม่อยากให้แสนดีกินข้าวผิดเวลา หลังจากที่ดินมาอยู่ด้วยทุกวันแบบนี้ถึงแม้จะเป็นแค่ช่วงเวลาตอนเย็นก็เถอะ แต่มันทำให้พัฒนาการของแสนดีดีขึ้นมาก แสนดีรู้จักชักชวนทุกคนในบ้านทำกิจกรรมนู่นนั่นนี่ แทนการกระตุ้นให้แสนดีให้หัดทำเหมือนอย่างแต่ก่อน บ่อยครั้งที่ผมเดินเข้ามาในบริเวณห้องเรียนของแสนดีเหมือนอย่างตอนนี้ ผมมักจะได้ยินเสียงหัวเราะสดใสของแสนดีประสานกับเสียงหัวเราะของนักเลงใหญ่ แทบจะทุกวัน
ถึงพรุ่งนี้ไม่ใช่วันลอยกระทงผมก็อารมณ์ดีได้ ต่อให้เจอรถติดหรืองานหนักแค่ไหนถ้ากลับบ้านมาแล้วเจอสองคนนี้อยู่ด้วยกัน แค่สองคนนี้ผมคิดว่าในชีวิตนี้ผมไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว
พยาบาลพิเศษหันมายิ้มให้เมื่อผมพาตัวทั้งตัวเข้ามาในห้องเรียนแสนดี จริงๆมันก็คือห้องพักผ่อนห้องหนึ่งนั่นแหละ เพียงแต่ในห้องเต็มไปด้วยอุปกรณ์เสริมสร้างพัฒนาการของแสนดีก็เท่านั้น แม้แต่วอลล์เปเปอร์ยังสีสันสดใสเลย หนึ่งน้องสาวกับหนึ่งพี่เขย(สะ)ใภ้กำลังนอนคว่ำหน้าทำกิจกรรมอะไรกันสักอย่างที่ผมมองไม่เห็น ได้แต่ส่งเสียงออกไปทักทายด้วยความตื่นเต้น
“ดินพรุ่งนี้วันอะไร”
สิ้นเสียงของผมแสนดีก็หันมายิ้มหวานพร้อมกวักมือเรียกให้เข้าไปใกล้นางฟ้าตัวน้อยมากกว่านี้ แต่นักเลงใหญ่เค้าแค่เงยหน้าขึ้นมาสบตาแล้วยักคิ้วให้หนึ่งทีก่อนจะก้มหน้าก้มตาทำอะไรยุกยิกๆของตัวเองต่อไป ส่วนน้องสาวของผมถึงแม้จะแสดงอาการให้พี่ชายชื่นใจว่ายินดีกับการกลับมาจากทำงานของพี่แค่ไหน แต่พอแสดงออกถึงความต้องการของตัวเองเสร็จแล้วก็กลับไปก้มหน้าก้มตาทำกิจกรรมของตัวเองต่อไป มิหนำซ้ำยังชะโงกหน้าไปสนอกสนใจสิ่งที่ดินกำลังทำอยู่ให้ผมปวดใจเล่นซะอย่างนั้น
แต่ใครล่ะจะสน!
ผม ทิ้งตัวลงนั่งระหว่างคนสองคนที่นอนหัวชนกันแต่ปล่อยขาไปคนละฝั่ง มีเสียงจิ๊ปากจากนักเลงใหญ่ที่ผมเข้าไปทำลายสมาธิให้พอระรื่นหู ถ้าไม่ติดว่าจะเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีให้น้องและอาจจะทำให้พยาบาลพิเศษวัยกลาง คนใจแตกได้ ผมสาบานเลยว่าจะจับนักเลงใหญ่มาฟัดปากให้หายใจรวยรินอยู่ในปากผมให้ได้ ในเมื่อหายใจเองแล้วกร่างใส่สามีแบบนี้ ก็มาหายใจร่วมกันกับพี่เลยดีกว่า นักเลงเค้ามองหน้าเหมือนรู้ทันความคิดผม อยู่ด้วยกันมันมีข้อดีมากมายจนนับไม่ถ้วนแต่ข้อเสียเล็กๆน้อยๆที่ไม่ต้องนับ แต่ผมก็จำขึ้นใจคือเรื่องรู้ทันของนักเลงใหญ่เนี่ยแหละ
ส่งสายตาปรามแต่แก้มแดงเนี่ยนะ แบบนี้พี่จะกลัวดีมั้ยจ๊ะยาหยี
ผม แกล้งเบือนหน้าหนีสายตาดุๆของนักเลงใหญ่มาดูกระดาษสีขาวที่ละเลงสีเต็มหน้า กระดาษ ใช้ใจดูแล้วเหมือนว่าน้องสาวผมกำลังวาดรูปเทศกาลที่ทำให้ผมรู้สึกครึ้มอก ครึ้มใจอยู่นะแต่พอหันไปดูผลงานของนักเลงใหญ่ ไอ้เปี๊ยกกางมือป้องเอาไว้ไม่ให้ผมเห็นว่ากำลังทำอะไร แล้วความทรงจำครั้งที่เห็นภาพจิตรกรรมครั้งแรกของนักเลงใหญ่ก็ฉายชัดเข้ามา ในความรู้สึก
“55555555555555”
“หัวเราะอะไร”
แค่ตวัดหางตามาดุผมยังไม่เพียงพอต่อความต้องการ ปลายเท้าของไอ้เปี๊ยกเร็วพอๆกับความคิดที่รู้เท่าทันผม ปลายเท้าถึงได้ถีบเข้าสีข้างผมเต็มๆ เจ็บแต่แสดงออกมากไม่ได้ เดี๋ยวเสียหน้า
“ว่าไงเมื่อกี้พี่ถามไม่ใช่เหรอ”
“ถามว่าอะไรไม่เห็นจะได้ยิน”
นักเลงใหญ่ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ได้น่าฟัดโชว์มาก ไม่ได้ยินได้ยังไงในเมื่อตอนผมถามทุกสายตาไม่ว่าจะเป็นแสนดีหรือพยาบาลพี่เลี้ยงยังพร้อมใจกันมองมาที่ผมเป็นจุดเดียวกัน ขาดก็แต่นักเลงใหญ่แถวนี้แหละ ที่(แกล้ง)ทำเป็นไม่สนใจ
“พรุ่งนี้วันอะไร”
“วันอาทิตย์”
ถ้า เขกหัวเมียตัวเองนี่ผิดกฏข้อไหนบ้างมั้ยวะ มีเมียเป็นนักเลงใหญ่นอกจากจะโผงผางขวานผ่าซากแล้วไอ้อารมณ์หวานๆใส่กันนี่ ไม่ต่างจากสกัดอ้อยให้เป็นน้ำตาลเลยเถอะ หายากยิ่งกว่าเหตุการณ์ที่นักเลงใหญ่เค้าหาเรื่องตีกันกับเพื่อนในมหาลัย เสียอีก เรื่องนั้นมีมาเข้าหูผมไม่เว้นแต่ละวัน คนฟ้องก็ไม่ใช่ใครเสี่ยเก็บค่าแชร์ที่มีเมียนอกเหนือจากการควบคุมคนนั้นแหละ ไอ้คนขี้เกรงใจเมียมันไม่อยากให้เมียหน้าช้ำตาบวมกลับบ้านแต่มันไม่มีปัญญา ห้ามเมียไม่ให้ไปต่อยตีกับใคร ได้แต่โทรมาขอความช่วยเหลือแกมข้อร้องผ่านผมให้ผมต้องหูชาผ่านเมียผมอีกที
มีเพื่อนแบบไอ้แก๊กบางทีก็เปลืองตัวเหมือนกันนะ ไม่เห็นจะคุ้มกันตรงไหน
“นอกจากวันอาทิตย์แล้วเป็นวันอะไรอีก”
“วันหยุดไง”
ตอบ เหมือนไม่ได้สนใจความเป็นไปของโลกแต่ไอ้ที่ลืมตัวแล้วไม่ได้ปิดว่าตัวเอง กำลังทำอะไรอยู่ทำให้ผมเห็นว่าไอ้ที่นักเลงใหญ่ทุ่มเทสมาธิทั้งหมดที่มีทำ อยู่มันคือภาพวาดวันลอยกระทงไม่ใช่หรือไง
“พรุ่งนี้วันลอยกระทง”
“อืม”
“ก็รู้นี่”
“ก็รู้น่ะสิ ข่าวออกกันครึกโครมที่มหาลัยก็มีกิจกรรม เนาะแสนดีเนาะตาลุงคนนี้ไม่อินเทรนด์เลยเนอะ”
เวรกรรมอะไรไม่เท่าน้องสาวผมเห็นดีเห็นงามไปกับคนแถวนี้ด้วยเนี่ยสิ
“แล้วทำไมตอบพี่ว่าเป็นวันอาทิตย์ล่ะ”
“ก็ลุงถามว่าพรุ่งนี้วันอะไรไม่ใช่เหรอ”
เออกูผิดเอง! ไม่คิดว่านอกจากเมียเป็นนักเลงใหญ่เป็นผู้ชายจรดปลายเท้าแล้วยังพ่วงตำแหน่งศรีธนญชัยมาด้วยอีกอย่าง เอาปากโขกปากนักเลงสักทีดีมั้ย ข้อหาทำตัวให้หมั่นไส้
“พรุ่งนี้เราไปลอยกระทงที่ไหนกันดี”
“ที่บ้านไงลืมแล้วเหรอว่าบ้านอยู่ใกล้คลอง”
ตึงโป๊ะ!!!
คลองแสนแสบที่มีเรือวิ่งตลอดเวลาเนี่ยนะ แล้วกระทงแห่งรักของเราจะลอยตีคู่ไปกับปลาเน่าในคลองมั้ย อยากเอาหัวโขกกำแพงจริงๆก็คราวนี้แหละ เมียจ๋าของพี่ภูจะรู้มั้ยว่าผัวรักจินตนาการค่ำคืนที่แสนจะโรแมนติกไว้แค่ไหน
“เอ่อ จะดีเหรอ”
“ดีสิ นัดลูกสมุนไว้แล้วว่าจะไปลอยกระทงด้วยกัน แก้ตัวที่ช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลาให้ลุงมีปัญหาอะไรหรือเปล่า”
ไม่มีจ๊ะเมียจ๋าใครจะไปกล้ามี ผมได้แต่ส่ายหน้าระรัวให้รู้ว่าแผนการที่นักเลงวางเอาไว้กระผมนั้นไม่มีปัญหาตามประสาคนชอบตามใจเมียแหละจ๊ะ
เอาวะคลองแสนแสบก็คลองแสนแสบให้นึกถึงภาพที่ผมกับดินช่วยกันประคับประคองกระทงน้อยๆให้ลอยไปในแม่น้ำก็ได้ บรรยากาศและวิวทิวทัศน์ตัดออกไปก็ได้วะ ตั้งแต่คบกันมายังไม่เคยหวานใส่กันในเทศกาลแบบนี้เลยสักครั้ง
“แล้วเราจะซื้อกระทงแบบไหนดี”
“ซื้อทำไมลอยกระทงทั้งทีมันต้องทำเองสิไปซื้อเค้าลอยจะมีความหมายอะไร”
เมียรักไม่เข้าใจนี่จะต้องทำยังไงดีวะ ก็คนไม่อยากให้เมียลำบากนี่หว่า ชวนไอ้แก๊กออกไปกินเหล้าก็ไม่กล้าดินกระทืบผมตายแน่ๆและอีกฝ่ายก็คงมีสภาพคล้ายๆกัน ไม่รู้ไอ้แก๊กอยู่ใกล้ผมมากไปหรือว่ามันชอบแบบนั้นของมันกันแน่ก็ไม่รู้
“แต่พี่ทำไม่เป็นนะ เราจะเอาหยวกกล้วยใบกล้วยมาจากไหน”
“จากหลังชุมชนไงมีเป็นดงเลยลอยได้ทั้งกรุงเทพมหานคร”
มาแบบเต็มๆทั้งค้อนทั้งสายตาที่ผมแปรออกมาแล้วรู้สึกว่าตัวเองถามคำถามที่ไม่ควรค่ากับนักเลงใหญ่ออกไป
พัก ใหญ่ๆที่นักเลงใหญ่กับแสนดีทิ้งผมให้เป็นตัวแถมนั่งหาวสบตากับพยาบาลพิเศษ แบบไม่รู้จะทำอะไรหรือจะแทรกเข้าไปส่วนไหนของโลกส่วนตัวระหว่างสองคนนี้ดี เวลาดินอยู่กับแสนดีแล้วเหมือนเด็กซนๆคนหนึ่งทั้งๆที่ตอนนี้ก็อายุยี่สิบ เข้าไปแล้ว แต่พออยู่กับแสนดีทีไรผมอดใจหายไม่ได้สักที บางเวลาก็แอบสะดุ้งไปเองคนเดียวว่ากำลังพรากผู้เยาว์อยู่
รูป คืนลอยกระทงที่สองพี่น้องเค้าวาดถูกนำขึ้นไปติดบนผนังที่บิวท์อินขึ้นมา คล้ายๆกระดานดำในโรงเรียนรัฐบาลในสมัยก่อน บางครั้งแสนดีกับดินก็ขีดๆเขียนๆสอนหนังสือแสนดีกับกระดานดำนี้ บางทีก็ใช้เป็นบอร์ดติดผลงานเหมือนอย่างตอนนี้ที่คุณครูกับนักเรียนกำลัง ช่วยกันเอาเทปกาวสองหน้าติดที่หลังรูปแล้วเอาขึ้นไปประดับบนบอร์ดเป็นอัน เสร็จสิ้นกิจกรรมพิเศษแต่เพียงเท่านี้เพราะได้เวลากินข้าวเย็นพอดี
วันนี้แสนดีกินข้าวเยอะเป็นพิเศษเพราะได้รับคำชมจากทุกคนในบ้านว่ารูปที่วาดสวยแค่ไหนส่วนภาพของนักเลงต้องละไว้ในฐานที่(ต้อง)ทำ ความเข้าใจอย่างมากว่าในรูปที่มีพื้นหลังสีดำมีสิ้นส่วนที่เลอะไปด้วยสี เขียวและสีสันสดใสนั้นเรียกว่าอะไรแล้วไอ้ก้อนสีส้มๆกลมๆที่ลอยเหนือก้อนสี เขียวหลากสีประกอบนั้นคืออะไร
“เอาน่า วิศวกรไม่จำเป็นต้องวาดรูปเก่งหรอก แต่ทำตึกให้อยู่ได้โดยไม่พังก็ถือว่าประสบความสำเร็จแล้ว”
ผมคิดว่าผมกำลังให้กำลังใจเมียผมนะแล้วไอ้ที่กระทืบเข้ามาเต็มๆเท้าใต้โต๊ะกินข้าวนั้นหมายความว่าไง
-
หลังมื้อค่ำเราพร้อมใจกันไปส่งแสนดีเข้านอนโดยไม่พึ่งพยาบาลพิเศษ มือหนึ่งจับจูงแสนดี อีกมือหนึ่งอยู่ว่างๆก็กลัวว่ามันจะเหงาเลยคว้าเอามือนักเลงใหญ่อีกข้างที่ว่างอยู่เหมือนกันมากุมไว้
โดนสะบัดออกไม่ต้องสงสัย
เขิน ก็ส่วนหนึ่งแต่อีกส่วนคือดินไม่อยากให้แสนดีเห็นภาพประเจิดประเจ้อนี้ แสนดียังเด็กและอ่อนเดียงสาเกินไป ขนาดบางครั้งที่ผมอดใจไม่ไหวก็คิดว่ามองซ้ายมองขวาดีแล้วนะว่าพ้นหูพ้นตาแสน ดีและคนในบ้านแน่ๆแอบชื่นใจแก้มใสๆของนักเลงใหญ่เข้าไปเค้ารีแอคชั่นกลับ ด้วยฝ่ามืออรหันต์เข้ามาเต็มๆแก้มผมทันที
เอาวะ.....คิดจะเมียแบบนี้เองนี่หว่าไอ้ภูมึงก็ต้องสวีทกับเมียแบบเจ็บตัวแบบนี้แหละนะ ไว้โอกาสเป็นของมึงเมื่อไหร่ค่อยว่ากันตอนนั้นจะเอาคืนให้นักเลงเค้าปล่อยเสียงห้าวหวานหูออกมาแค่ไหนก็แล้วแต่มึงจะบัญชาการแล้วทีนี้ อดทนไว้ๆ
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line16/00027557_102310.gif)
ดินออกไปตั้งแต่เช้า!!
แม่บ้านบอกผมเอาไว้แบบนั้น เจ็ดโมงเช้าบนโต๊ะอาหารมีแค่ผมกับแสนดีที่ตอนนี้นั่งกินข้าวกันตามหน้าที่แต่ไร้กระจิตกระใจจะทำอะไร เช้าที่สดใสที่สุดในรอบปีที่ผมตื่นเต้นนักหนา ตื่นเต้นจนข่มตาแทบไม่หลับกลับกลายเป็นว่าตื่นขึ้นมาเมียหายหน้าไปตั้งแต่เช้า
รับหนังสือพิมพ์จากคนขับรถมาเปิดดูอย่างหน่ายๆ ข่าวก็มีเหมือนเมื่อวานไม่มีอะไรแปลกใหม่ให้ตื่นตาตื่นใจ จุดเด่นหลักๆก็ไม่พ้นประโคมข่าววันลอยกระทงนี่แหละ ถึงจะมีรูปคนเข้าประกวดนางนพมาศมาล่อหูล่อตาแต่ว่าจะมีประโยชน์อะไร ในเมื่อผมชอบผู้ชาย แล้วผู้ชายที่ผมชอบก็หนีหน้าไปตั้งแต่ไก่โห่ เป็นการเริ่มเช้าวันใหม่ที่ห่อเหี่ยวใจยิ่งนัก
“ไอ้ภูโว้ยไอ้ภูอยู่ไหนวะ ยะฮู้ววววววววววว!!”
เสียงมาก่อนตัวแบบนี้จะเป็นใครเสียไม่ได้นอกจากไอ้เสี่ยเก็บค่าแชร์คนเดิม มันมาบ้านผมบ่อยยิ่งกว่าอยู่บ้านตัวเองขนาดนี้จะส่งเสียงถามหาผมทำไมในเมื่อมันตั้งใจจะมาให้ตรงกับมื้ออาหารตามสันดานอยู่แล้วนี่
“แหม มาทันมื้อเช้าพอดี”
มัน ไม่พูดเปล่าพอจบคำพูดที่พูดเหมือนกันทุกเช้าที่มาเยี่ยมเยียนบ้านผมจนแม่ บ้านจำได้ก็นั่งลงฝั่งตรงข้ามแสนดีพร้อมๆกับที่แม่บ้านตักข้าวต้มหอมฉุยให้ อย่างรู้(ทัน)ใจ
“มาทำไมตั้งแต่เช้าวะ”
ตาผมอ่านหนังสือพิมพ์ ปากจิบกาแฟเสร็จแล้วก็ว่างไม่รู้จะทำอะไรเลยชวนมันคุยเสียหน่อย ถึงผมไม่ชวนมันคุยมันก็ชวนผมคุยอยู่แล้ว ชิงเปิดประเด็นก่อนจะดีกว่า
“มารับมึงไง”
“มารับกู มารับทำไมวันนี้กูไม่ไปไหนนะ จะลอยกระทงกับเมีย”
“ตรุ๊ยยยๆๆๆๆ มึงมีเมียคนเดียวหรือไงกูก็ต้องลอยกับเมียเหมือนกันแหละโว้ย”
“นั่นสิ แล้วมึงจะมารับกูทำไมไม่ทราบ”
“ก็เมียมึงสั่งแล้วเมียกูก็ช่วยสำทับตลอดเวลาแบบนี้ เพื่อสวัสดิภาพที่ดีของกูก็ควรจะทำตามไม่ใช่เหรอ พอดีกูไปส่งเมียกูที่บ้านเมียมึง เมียมึงเลยฝากกูมารับมึงและแสนดีไปที่โรงอาหารในโรงเรียนว่ะ แม่งชุมชนเล็กๆแบบนั้นแต่พอคนมารวมกันนี่นับล้านว่ะ”
“ไอ้เว่อร์”
ผม ก็คิดอยู่แล้วว่าวันสำคัญและมหาฤกษ์หรือจะเรียกได้ว่าเป็นวันเสียตัวแห่ง ประเทศไทยได้อีกวันหนึ่งขนาดนี้ไอ้แก๊กมันจะเสียโอกาสดีมารังควาญผมทำไม ที่แท้เมียมันก็สั่งให้มารับผมตามคำขอของไอ้เปี๊ยกนั่นเอง
แสน ดีตื่นเต้นมากเมื่อรู้ว่าเรากำลังมุ่งหน้าไปที่ไหน แสนดีเคยไปที่ชุมชนครั้งสองครั้งแล้วเค้าก็เข้ากับเพื่อนใหม่ลูกสมุนของไอ้ เปี๊ยกได้ดีกว่าที่ผมคิดมาก ตอนแรกกังวลว่าแสนดีจะเข้ากับเพื่อนๆไม่ได้เพราะเค้าเป็นเด็กพิเศษทำความ เข้าใจกับสิ่งรอบตัวได้ช้ากว่าปกติหรือบางอย่างที่ไม่เคยพบเคยเจอแสนดีก็ไม่ เข้าใจเลย
แต่ เพื่อนๆก็อดทนและรอลุ้นไปกับปฎิกิริยาตอบรับของแสนใจกันอย่างใจจดใจจ่อไม่มี ใครแสดงออกให้เห็นว่ารำคาญในการตอบสนองที่ช้ากว่าเด็กในวัยเดียวกันมากเลย
“เราจะไปหาพี่ดิน ไปทำกระทงลอยกันคืนนี้ แสนดีดีใจมั้ยครับ”
นอกจากจะพยักหน้าระรัวทั้งรอยยิ้มแล้วเค้ายังรู้จักเอาใจด้วยการโผเข้ามากอดคอผมจากด้านหลังแล้วหอมแก้มผมเบาๆอีกด้วย ไม่คิดเลยว่าแสนดีจะรู้จักทำแบบนี้ได้แต่ที่แปลกใจก็คือใครที่สอนให้เค้าทำแบบนี้กันนะ จะคิดว่าเป็นไอ้เปี๊ยกผมก็ไม่กล้าคาดหวังเพราะขนาดอยู่ด้วยกันสองต่อสองให้นักเลงใหญ่เค้าหอมแก้มผมก่อนยังยากเลย
ที่โรงอาหารของโรงเรียนในชุมชมเต็มไปด้วยผู้คนมากหน้าหลายตาอย่างที่ไอ้แก๊กว่าจริงๆ สภาพโดยรวมไม่ต่างอะไรจากงานวัดทั่วๆไปเพียงแต่จัดในโรงเรียนก็แค่นั้นมีหลายโต๊ะที่ทำกระทงอันเล็กๆด้วยใบตองขาย บางร้านก็เอาขนมปังมาทำเป็นกระทงแต่ในคลองแสนแสบถ้ามีปลารอดชีวิตอยู่ได้ก็เป็นเรื่องน่าอัศจรรย์แล้วล่ะ จะมีปลาที่ไหนรอดชีวิตมากินกระทงขนมปังได้ก็ไม่รู้
มอง หานักเลงใหญ่คงไม่พ้นด้านหน้าโรงอาหารที่มีลูกสมุนรวมกลุ่มกันอยู่แน่ๆถึงจะ มองไม่เห็นแต่ก็พอรู้ว่าตรงกลางที่เด็กๆกำลังรายล้อมอยู่นั้นต้องเป็นลูกพี่ ใหญ่ของพวกมันแน่ๆ มีลูกสมุนคนหนึ่งที่หันมาเห็นพวกผมและแสนดีก็วิ่งมาหาทักทายกันอยู่สองสามคำ เค้าก็จูงมือแสนดีไปหาลูกพี่ใหญ่ของตัวเอง
เป็น ไปตามที่คิดในวงล้อมนอกจากกระทงขนาดใหญ่มากแล้วยังมีนักเลงใหญ่ประจำชุมชน และเพื่อนสนิทนักเลงใหญ่กำลังช่วยชาวบ้านทำกระทงขนาดน้องๆจากบ้านกันอย่าง ขะมักเขม้นขนาดที่พวกผมยืนกันอยู่สักพักแล้วดินกับก้านยังไม่รู้ตัวเลยเถอะ จะรู้ก็ตอนที่แสนดีวิ่งไปกอดคอเอาไว้จากทางด้านหลังนั่นแหละถึงได้มองหาคน ที่ติดตามแสนดีมาด้วย
“มากันแล้วเหรอ มาช่วยกันทำกระทงหน่อยสิ เดี๋ยวเสร็จไม่ทันลอยคืนนี้”
“อย่าบอกนะว่าคืนนี้เราจะลอยกระทงอันนี้กัน”
“เออ สิ กระทงอันเดียวลอยกันทั้งชุมชนเนี่ยแหละ ประหยัดดีลดขยะด้วย ทุกวันนี้คลองแสนแสบก็เน่าเกินจะเยียวยาอยู่แล้วถ้าเพิ่มกระทงเข้าไปย่อย สลายอีกคงใช้คลองเป็นทางสัญจรไม่ได้แน่ๆ”
ถึง แม้ที่ดินพูดมาจะเป็นความคิดที่ดี แต่มันต้องไม่ใช่แบบนี้สิ ก็ในฝันของผมมันมีอยู่ว่าเราสองคนจะประคองกระทงน้อยๆที่ช่วยกันจับแล้ว อธิษฐานลอยไปในแม่น้ำพร้อมกันไม่ใช่เหรอวะ
แล้วภาพตรงหน้านี่คืออะไร
กระทงสูงใหญ่ท่วมหัวที่ฐานทำด้วยต้นกล้วยทั้งต้นต่อกันเป็นแพขนาดใหญ่ กลีบกระทงประกอบด้วยกลีบใบตองเล็กๆเย็บติดกันเป็นกลีบขนาดใหญ่เพื่อให้ได้สัดส่วนกับขนาดของกระทง ใจกลางกลีบกระทงติดดอกบานไม่รู้โรยลงไปเพิ่มสีสัน กระทงที่มีฐานลดหลั่นกันไปเจ็ดชั้น ชั้นบนสุดเป็นโครงลวดที่ดัดกันเป็นรูปช้างสี่เศียรเด่นสง่าบางส่วนของลำตัวช้างติดกลีบกระทงที่ทำด้วยลำต้นของต้นพลับพลึงไปบ้างแล้ว กระทงใหญ่ตรงหน้าสวย สวยมาก
แต่มันไม่ใช่สิ่งที่ผมต้องการนี่นา
จะ พูดอะไรมากก็ไม่ได้เพราะดูที่ไอ้เปี๊ยกตั้งอกตั้งใจทำกระทงแล้วก็ต้องถอนใจ เอาก็เอาวะ กระทงใหญ่ก็กระทงใหญ่ช่วยกันจับกระทงค่อยๆลอยไปในคลองไม่ได้อย่างน้อยตอน เค้าหามกระทงไปท่ามกลางคนหมู่บ้านเราค่อยอาศัยช่วงชุลมุนจับมือไอ้เปี๊ยกก็ ได้
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line16/00027557_102310.gif)
ผม ปล่อยให้แสนดีไปเล่นกับเพื่อนๆแถวนั้นมีชาวบ้านอาสาจะช่วยดูแลให้เนื่องจาก ใกล้น้ำแบบนี้เด็กเล็กๆมักจะเล่นซนจนอาจจะเกิดอันตรายได้ พ่อแม่ผู้ปกครองจะต้องดูแลลูกหลานตอนเดินลงไปลอยกระทงที่ท่าคลองให้ดีๆ เพราะคนเยอะๆพลาดตกลงไปหรือโป๊ะท่าน้ำรับน้ำหนักคนที่กรูกันลงไปไม่ได้อาจ เกิดอุบัติเหตุเหมือนที่เราได้ยินกันบ่อยๆ
กระทงเสร็จตอนอาจารย์ใหญ่ของโรงเรียนใกล้จะประกาศเปิดงานพอดี ดูไอ้เปี๊ยกจะภูมิใจมากที่มันมีส่วนร่วมในกระทงอันนี้ ด้วยความร่วมมือร่วมใจของคนในชุมชนทำให้กระทงขนาดใหญ่เสร็จได้ภายในวันเดียว
ตอน ที่ไม่มีกรหรือมีไอ้เปี๊ยกวันลอยกระทงสำหรับผมคือวันที่ผมจะต้องเอาใจคู่ควง ในขณะนั้นเป็นพิเศษวันหนึ่งแค่นั้นเอง ไม่ได้มีความหมายลึกซึ้งกินใจอะไรเหมือนที่รู้สึกอยู่ตอนนี้ ตอนที่คบกรเป็นแฟนก็ไม่เคยไปลอยกระทงด้วยกันสักทีเพราะกรไม่ชอบคนเยอะๆไม่ ชอบรถติดไม่ชอบแย่งกินแย่งใช้กับใคร เราเลยตกลงกันว่าจะไม่ออกไปทำกิจกรรมอะไรกันในช่วงเทศกาลเด็ดขาด
หลัง ครูใหญ่เปิดงานเสร็จแล้วไอ้เปี๊ยกถึงได้ปลีกตัวมาหาผม เราสองคนเดินไปตามแสนดีด้วยกัน ไอ้แก๊กกับน้องก้านหายไปไหนแล้วไม่รู้ไอ้คู่นี้มันไวอย่างกับลิงเผลอแป๊บ เดียวหายกันไปทั้งคู่ เราสามคนค่อยๆเดินตามชาวบ้านไปที่ท่าน้ำ ธูปเทียนขนาดใหญ่เท่าๆกับเทียนพรรษาถูกปักไว้บนกระทงเป็นตัวแทนของชาวบ้าน ทุกคน ตอนนี้กระทงได้ถูกเคลื่อนย้ายไปอยู่ในน้ำเรียบร้อยแล้วแต่ยังผูกเชือกติดเอา ไว้กับโป๊ะ มีคนคอยช่วยจัดคิวคนให้ลงไปอธิษฐานกับกระทงทีละชุดเพื่อความปลอดภัย แน่นอนว่านักเลงใหญ่ผู้เสียสละอย่างพี่ดินต้องรอลงไปเป็นคนท้ายๆอยู่แล้วไม่ ใช่เพราะว่าเป็นพระเอกหรืออะไรหรอกนะ แต่เพราะนักเลงใหญ่เค้าบอกว่าไม่รีบไปไหนต่างหากล่ะ ให้คนแก่ๆลงไปก่อนได้ คนหนุ่มอย่างผมเลยต้องยืนรอไปพร้อมกับนักเลงใหญ่อย่างขัดไม่ได้หรือไม่กล้า ขัดนั่นแหละ.....เฮ้ออ
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line16/00027557_102310.gif)
เรา ลงไปเป็นชุดสุดท้ายเลยมั้งนอกจากยกมือไหว้อธิษฐานแล้วผมก็ไม่ได้ทำอะไรไป มากกว่านั้น ค่อนข้างจะดึกแล้วเหมือนกันเวลานี้ถือว่าเลยเวลานอนของแสนดีมามากแล้วกำลัง จูงมือแสนดีมุ่งหน้าไปที่รถเพื่อกลับบ้านไอ้แก๊กกลับเข้ามาพอดีเหมือนมันรู้ คิวยังไงก็ไม่รู้ ช่างแม่งมัน มันตัดช่องน้อยแต่พอตัวไปสวีทกันสองคน พอถึงเวลากลับบ้านถึงได้เสนอหน้ามาให้เห็น
ตอนคนมันไม่ได้ดั่งใจผิดแผนการที่วางไว้มันก็พร้อมจะพาลคนอื่นแบบนี้แหละช่วยไม่ได้ อยากจะมาหวานข้ามหน้าข้ามตาผมทำไมล่ะ
“เดี๋ยว”
มือที่โดนยึดรั้งเอาไว้ให้หยุดเดินเป็นไอ้เปี๊ยกที่ทำให้ผมแปลกใจแกมสงสัย
“หืม มีอะไรเหรอ”
“เดี๋ยวฝากแสนดีไปนั่งรอในรถกับพี่แก๊กแล้วก็ก้านก่อนนะ”
ไอ้เปี๊ยกโพล่งขึ้นมาทำให้ผมแปลกใจเข้าไปใหญ่ ผมส่งสายตาไปหาคนต้นเรื่องแทนคำถาม
“ก็เรายังไม่ได้ลอยกระทงกันเลยนี่”
“แล้วเมื่อกี้”
แล้วเมื่อกี้ที่พนมมืออธิษฐานประหลกๆอยู่เป็นนาทีๆตรงท่าน้ำนี่เรียกว่าอะไร
“เมื่อกี้เค้าเรียกว่าทำพิธีขอขมาแม่คงคาเฉยๆไม่ใช่ลอยกระทงลุงเคยลอยกระทงกับเค้าป่าวเนี่ยถึงไม่รู้ว่าเค้าลอยกระทงกันยังไง”
ไม่ รู้จะตอบคำถามนี้ยังไงดี ไอ้เคยลอยมันก็เคยลอยอยู่หรอกก็พอจะรู้ว่าไอ้ที่ทำไปเมื่อกี้มันไม่เหมือน ที่ผมเคยทำมันแปลกกว่าทุกทีแต่ใครล่ะที่บอกผมว่าลอยร่วมกันเพื่อช่วยกันลด ขยะไม่ทำให้ลำคลองเน่าเสีย
“ครู ใหญ่บอกว่าเค้าทำให้น้ำไหลไปทางประตูน้ำแล้วกันน้ำล้นเอาไว้กระทงจะลอยไปติด ที่ตรงนั้นพรุ่งนี้ก็จะมาช่วยเค้าเก็บกระทงกับไอ้ก้านอ่ะ ทีนี้จะลอยส่วนตัวก็ทำได้”
คน ที่ถูกพาดพิงถึงก็พยักหน้าเหมือนตกลงกันเอาไว้อย่างดีแล้วไม่มีร่องรอยตกใจ หรือแปลกใจให้เห็นเมื่อได้ยินว่านักเลงเค้าจะชวนมาเก็บขยะในตอนเช้า แล้วจะให้ผมเชื่อได้ยังไงว่าไอ้เปี๊ยกจะไม่รู้เรื่องนี้มาก่อนล่วงหน้า ถ้าไม่ใช่น้องก้านกับไอ้เปี๊ยกรู้ใจกันเกินไปก็ต้องกลายเป็นว่านักเลงใหญ่ เค้าอำผมให้แล้ว ไอ้แก๊กกับน้องก้านเปลี่ยนมือจากผมเป็นจับจูงแสนดีไปรอที่รถส่วนนักเลงใหญ่ เค้าหายไปสักพักก็กลับมาพร้อมกระทงอันเล็กกะทัดรัดสีขาวทั้งอันตรงกลางเป็น ดอกไม้หลากสีกลีบกระทงทำจากพลับพลึงสีขาวปักธูปเทียนตามประเพณีทุกอย่าง
“ยื่นมือมาสิ”
ผมยื่นมือทั้งสองข้างให้นักเลงอย่างเชื่องๆถูกฝึกมาดีแล้วก็แบบนี้แหละ ปลายเล็บถูกตัดส่วนปลายลงไปในกระทงเล็กน้อยเค้าตัดเล็บให้ผมแล้วก็ตัดของตัวเองโดยยื่นกระทงให้ผมถือ
“ก้มหัวลงด้วย”
นักเลง ใหญ่เค้าไม่ใช้วิธีการถอนเส้นผมเหมือนที่หลายๆคนทำกันเค้าจงใจตัดปลายผมลงไป เลยเหมือนขลิบปลายผมนาคที่เตรียมตัวจะบวชแต่น้อยกว่านั้น ตัดของผมเสร็จแล้วเค้าก็คว้ากระทงไปถือเองแล้วยืนยันหลังให้ผม ส่งกรรไกรอันเล็กมาให้ ผมจับปลายผมนิ่มแล้วขลิบออกเพียงเล็กน้อยอย่างเสียดาย
อะไร ที่ประกอบขึ้นมาเป็นตัวดินผมหวงหมดแหละแม้แต่กับพระแม่คงคาผมก็หวงในเมื่อ ทุกคนก็ใส่ผมตัวเองลงไปพระแม่คงคาก็ได้รับถวายเยอะแล้วถ้าได้จากแฟนผมนิด หน่อยพระแม่คงคาคงไม่โกรธหรอกมั้งนะ
คิด ว่าทุกอย่างจะไม่เป็นไปตามที่คิดไว้เสียแล้ว ถึงแม้ขั้นตอนจะไม่หวานเท่าความคิดเพราะเราไม่ได้ช่วยกันประคองกระทงกันคนละ มือขนาดที่วาดฝันเอาไว้ ไอ้เปี๊ยกแค่เอากระทงยกขึ้นชิดหน้าผากแล้วอธิษฐานก่อนจะส่งให้ผมทำแบบเดียว กันต่อ ตอนที่ลอยก็เป็นผมก้มลงไปส่งกระทงส่วนดินก็แค่แตะๆแล้ววักน้ำให้กระทงลอยไป ก็แค่นั้น
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line16/00027557_102310.gif)
ดึกมากแล้วคนก็เริ่มบางตาจากทางเดินแคบๆที่คนเดินสวนกันไปมาแน่นขนัดกลายเป็นเราเดินเคียงกันแบบสบายๆอยู่ใกล้น้ำ ลมเย็นๆฟ้าสว่างไสว ทุกอย่างดุเป็นใจไปเสียหมด เพราะบรรยากาศแท้ๆที่ทำให้ผมใจกล้าคว้ามือนักเลงมากุมไว้
นักเลงใหญ่ไม่ได้สะบัดมือออกอย่างที่กลัวเค้าแค่เดินต่อไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไม่ต่อต้านแต่ก็ไม่ได้สนับสนุนแต่เพียงแค่นั้นก็ทำให้ผมยิ้มได้ ผมเป็นฝ่ายดึงมือนักเลงใหญ่เข้ามากุมเอาไว้ ก็ต้องเป็นหน้าที่ของผมที่จะกระชับฝ่ามือให้แน่นขึ้นเหมือนกัน
‘ จันทร์ไม่มองแล้วจันทร์ไม่มอง’
มือยังกอบกุมกันอยู่ เรายังเดินต่อไปข้างหน้า แต่ไม่มีเสียงอะไรโต้ตอบกลับมา
‘จันทร์ไม่มองน้องอายอะไร’
ยังเดินต่อไปเหมือนเดิมและดินก็ยังเงียบเหมือนเดิม
‘โอ้นวลละอองน้องจะเหยียมอายไปทำไม หันมาใกล้ๆสิจะอายไปไหน’
เค้าว่าคนอารมณ์ดีเป็นพิเศษกับคนบ้ามักจะแยกแยะกันไม่ค่อยออก ถึงผมจะร้องไปแบบไม่เป็นเพลงนึกท่อนไหนได้ก็ร้อง ถึงมุขจะแป๊กไม่มีเอฟเฟคอะไรตอบกลับมาแต่ว่าผมก็ยังหน้าด้านร้องต่อไป
‘หวิว วิ่ว วิ๋ว หวิ๋ว วิว วิ๋ว หวิว’
จากที่ร้องเป็นเพลงก็เหลือแค่ผิวปากเป็นทำนอง ในขณะที่เรายังเดินต่อไปข้างหน้าตามปกติ มือเราสองคนยังกอบกุมกันไว้
แต่ผมเกือบสะดุดเท้าเพราะโดนรั้งข้อแขนให้เสียจังหวะ
ไม่ทันได้ตั้งตัวหรือตั้งสติ ก้อนเนื้อนุ่มชื้นก็โผขึ้นมาแตะข้างแก้มเร็วๆแต่หนักแน่นในรสสัมผัส ไม่รับรู้รสหวานแต่รู้สึกอบอุ่นวูบวาบเข้าไปในอก ผมไม่ได้ฝันไปใช่ไหม ลองเอามือลูบแก้มยังรับรู้ถึงร่องรอยเปียกชื้นที่ทิ้งเอาไว้อยู่เลย
ผมได้จูบท่ามกลางแสงจันทร์เต็มดวงจากนักเลงใหญ่
ตอนนี้เมียผมพัฒนาไปอีกขั้นหนึ่งแล้ว
“อย่าดีใจไปล่ะ เห็นมึงร้องเพลงอยู่ได้ไม่เห็นจะลงมือทำสักที ไม่ได้เรื่อง”
นั่นคือคำตัดพ้อต่อว่าใช่ไหม...แต่ทำไมปากผมฉีกถึงใบหูแบบนี้ล่ะ
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line16/00027557_102310.gif)
๐ สวัสดีวันลอยกระทงคะทุกคน
๐ ก่อนจะไปพบกับตอนปกติด้วยว่าคืนนี้เป็นวันดีวันลอยกระทงเราเลยต้องตามกระแสเข็นตอนพิเศษออกมาสดๆร้อนๆจากเตากันเลยทีเดียว ได้กลิ่นไหม้ๆกันแล้วใช่มั้ย นั่นแหละ ตามนั้น 555
๐ ตอนนี้กลับสู่ภาวะปกติแล้วนะคะ เพราะว่าส่งไปรษณีย์พี่เมฆครบแล้ว ฝากข่าวประกาศว่าอย่าลืมไปดูเลขรับพัสดุได้ที่กระทู้พี่เมฆนะจ๊ะ แต่ยังไม่แปะอะนะ เพราะว่ายังไม่ฝากรูปเลยขออนุญาตไปลอยกระทงแล้วมาแปะให้นะ
๐ ฝากประกาศอีกเรื่องสำหรับคนที่สั่งหนังสือพี่เมฆ ถ้าได้รับหนังสือแล้วช่วยเสพ “คุณคนเดียวแต่เราสองคน”ก่อนเลยนะแล้วมาคอมเม้นท์ที่กระทู้พี่เมฆด้วยหนาว่าคุณคนเดียวกับน้องขลุ่ยเป็นยังไงบ้าง ฉีกแนวคนเขียนไปมากเหมือนกัน (หรือเปล่า) เป็นเรื่องสั้นนะจ๊ะแต่ก็อยากได้คำวิจารณ์
๐ ขอบคุณทุกคนเหมือนเดิมคะยินดีต้อนรับคนหลงผิดเข้ามาใหม่ทุกคน เราขุดหลุมกลบแล้วตกโพรงดินแล้วห้ามตะกายขึ้นเด็ดขาด เหอๆ
๐ TRomance
-
หวานนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนมาก แอบอิจฉาอ่ะ
ปล.พี่แก๊กแก่ได้น้องก้านแล้วหรอเนี้ยยยยยยยยกรี๊๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด รอรอรอรออยากให้เปิดสั่งจองหนังสือเร็วๆจัง :z2: :z2: :z2:
-
ขอบคุณมากๆๆๆ ครับ
-
โอ๊ยยยยยยย
พี่ดินน่ารักสุดติ่ง
น่ารักน่ากดมากกกกกกกกกกกกกก
แต่ๆๆๆพี่แก๊กแก่มีเมียตอนไหนหว่า
ฮ่าๆๆๆๆๆ
-
อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยย พี่ดินเริ่มเองเลยย
หุหุ
คนมีแฟนก้อไปลอยก่ะแฟน
ไอ้เราก้อฝันไปก่อน
อดไปอีกปี 55 5
:sad4:
-
ช้าไม่ทันใจพี่ดินตลอดแหละ :laugh:
มีสปอยล์เรื่องเสี่ยเก็บค่าแชร์กับน้องก้านด้วย :z1:
-
กรี๊ดดดด>w<
พิเศษวันลอยกระทง
พี่ดินเค้าน่ารักได้อีกแล้วววว
แอบพัฒนาอย่างรวดเร็วอีกเนาะ^^
รอตอนปกติค่ะ
-
พี่ดินพัฒนาแล้วน้า
แล้วเสี่ยเก็บค่าแชร์เค้ารักกับก้านยังไงอ่ะ
อยากรู้จริง
-
:m1:
พี่แก๊กน้องก้านได้เสียเป็นเมียผัวกันแล้ว กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด
แล้วก็ จุ๊บหนึ่งจุ๊บนั้น ใต้แสงจันทร์วันเพ็ญเดือนสิบสองด้วย >///////////////<
แสนดีจ๋าก็น่ารัก เอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
-
:o8: อ่านจบตอนแล้วก็เขินตาม พี่ดินเนี่ยนารักแบบได้ใจจริงๆ
ขอบคุณค่ะ :L2:
-
หวานๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :กอด1:
-
ฮ่าๆๆ พี่ภูทำไม่ทันใจพี่ดินอ่ะดิ ฮ่าๆๆ อิจฉาพี่ดินอ่ะมีคู่ลอยกระทงด้วย
-
มีความสุข มีความสุข :-[
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ไปลอยกระทงก็อิจฉาคนลอยกันเป็นคู่ๆ
กลับมานั่งอ่านนิยายก็เจอพี่ภูกะพี่ดินมาลอยเป็นคู่อีก
แต่ถึงจะอิจฉายังงัย ก็ยังอ่านแบบมีความสุขมากๆค่า
พี่ดินกะพี่ภูหวานกันมากๆๆๆๆๆๆ
พี่ดินพัฒนาไปอีกขั้นแล้วจริงๆนะพี่ภู
ไหนจะหาเวลาให้ได้อยู่ด้วยกันสองคน
ไหนจะจูบเย้ยจันทร์อีก
:-[
พี่แก๊กมีเมียตอนไหนทำไมไม่บอก
ไปได้กันตอนไหนหว่า สงสัยต้องตามอ่านในรวมเล่ม อิอิ
:impress2:
-
:3123: หวานนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน มากถึงมากที่สุด
คนอ่านยังอ่านไปเขิลไปเรยอะ :-[
-
แอบหวังว่าจะมีอยู่เลยล่ะ ฮ่าๆๆ
ขอบคุณค่า ว่าแต่คนแต่งกะคนโพสได้ลอยกระทงรึยังค่ะ
พี่ดินน่ารักอีกแล้ว พี่ภูใจสั่นทีเดียว หวาน ๆแค่นี้ก้อพอเน๊อะ
-
นักเลง น่ารักตลอดเวลาเลยนะ
งื้ออออออ
ลอยกระทงเผื่อเค้าด้วยนะ พี่ดิน
ฮ่าๆๆๆๆ
-
ในที่สุด พี่แก๊กก็ได้น้องก้านมากกกอดสมใจอยาก
หวานมั่ก ทั้งสองคู่เลย อิอิ
-
เราแอบไปลอยมาแล้วกับครอบครัว อบอุ่นดี 555+
ตอนนี้หวานนนนนคร่า อย่างที่พี่ภูบอก พี่ดินเขาพัฒนาแล้ว
น่ารักจริงๆ ทำให้รู้ว่าสถานที่ลอยกระทงไม่สำคัญ
สำคัญที่ลอยกับใครมากกว่า อิอิ
-
“อย่าดีใจไปล่ะ เห็นมึงร้องเพลงอยู่ได้ไม่เห็นจะลงมือทำสักที ไม่ได้เรื่อง” ช่ายๆ ลุงไม่ได้เรื่องจริงๆ :laugh:
พี่ดินพัฒนาความหวาน :-[
-
โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย....น่ารักอาโล่ห์อ่ะ...น่ารักโคดๆๆ..
แต่ก็อยากให้ต๋องเพื่อนของน้องดินมีความสุขบ้างนะ เพราะคงทำให้น้องดินมีความสุขมากกว่านี้ :3123:
-
หวานอ่ะ พี่ดินน่ารักที่สุดเลยยยยยยยยยยย
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
น่ารักที่สุดเลย :-[
-
นักเลงใหญ่เค้าน่ารักเวอร์อ่ะ :-[
-
:-[
+1
-
อ๊ากกกก พี่ดินแอบหวาน(นิดนึง)
พี่ภูคงยิ้มได้ทั้งคืนแน่นอน เพราะพี่ดินเมียรักเริ่มแสดงออกมาบ้างแล้ว
อิจฉาจริงๆไปลอยกระทงกันเปงคู่ๆ
-
ตอนพิเศษเข้ากับสถานการณ์มากๆ
-
ตอนพิเศษเข้ากับสถานการณ์มากๆ
-
พี่ดินนนนนนน
น่ารักมากกกก เขินนนน
ชอบบบบบบ
-
:-[ :o8:
-
พี่ภูดีแต่ปากหว่ะ ชักช้าไม่ทันใจวัยรุ่นเลย ดูดิ
พี่ดินต้องทำก่อนทุกอย่าง อ่อนหว่ะเสาไฟ :laugh:
-
เข้ามากรี๊๊ด พร้อม+1
-
มัวแต่ร้องเพลงไม่ทำซะที
พี่ดินเลยต้องจัดการเองเลยเห็นมั้ย :laugh:
-
น่ารักได้อีก
รอลุ้นอีกคู่เหมือนกันนะครับ
-
น่ารักจังนักเลงคนนี้ อิอิ
พี่ภูก็นะ ท่าจะร้องเพลงอย่างเดียวพี่ดินจัดการเองเลย
อิอิ :-[ :o8: :-[
-
โอ้ยๆๆๆๆ
ดินน่ารักๆๆๆๆๆ
-
อ่านแล้ว...ใจละลาย :o8:
คืนนี้พระจันทร์สวยมากส่องสว่างสดใส
เหมือนกับผมตอนที่ได้อ่าน"พี่ภูกับพี่ดิน"ตอนนี้
อ่านไปยิ้มไปพร้อมกับพี่ภูกับความน่ารักของพี่ดิน...
ตอนนี้เวลานี้เมื่อผมแหงนมองจันทร์อีกครั้ง
ผมมองเห็นพี่ภูเดินจูงมือเคียงข้างมากับพี่ดิน :n1:สุขในหัวใจ
:L2:สุขสันต์ในคืนวันลอยกระทงทั้งผู้แต่งและคนโพสครับ :L2:
-
พี่ดินน่ารักมากกกกกกกกกกกกก :m1: :m1: :m1: :m1:
ถึงเราจะไม่ใช่พี่ภูก็ยิ้มจนแก้มปริแล้วเหมือนกานน
เด๋วนี้พี่ดินเค้าพัฒนาขึ้นแล้ววววววววว :impress2: :impress2:
-
อิจฉามากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
คู่รักหวานแหวว ดินกับพี่ภู นานๆทีพี่ดินจะเริ่มก่อน :o8:
และที่เซอร์ไพรส์คือ เสี่ยเก็บแชร์กับเมีย มีวันได้มาลอยกระทงกับเค้าด้วย
อยากเห็นคู่นี้จังว่ามีที่มาที่ไปยังไงถึงมาลงเอยกันได้ :m20:
-
หวานจังขะ
-
โหยยยยยยยยยยยย
น่ารักจริงอะไรจริง
หวานจริงไม่ปิ้งย่าง(?)
คราวนี้น้องดินยอมๆตามบ้างให้เราอมยิ้มตามคุณภูเลยเหอะ
5555555555555
มีความสุขจริงๆเลยจ้า
ขอบคุณสำหรับตอนพิเศษที่เรียกรอยยิ้มนี้นะคะ
-
:-[ :-[ :-[ :-[
อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ถึงวันนี้ไม่ได้ไปลอยกระทงแต่ได้เจอพี่ดินก่อนนอนก็ :impress2: :impress2:
-
ตอนพิเศษกรี๊ดดด น่ารักมาก
แหม..พี่ดินอุตสาห์ รอนานแล้ว
คุณภูไม่ยอม ทำตามที่ร้องซะที
พี่ดินเลย จัดการเองซะเลยเนอะ
ชักช้า...จริงๆคุณภู
-
นักเลงเขาปั๊ดตะนาแล้ว
:z1:
-
เง้อ หุบยิ้มไม่ได้ ^^
วันลอยกระทง แต่ไปลอยไม่ได้ ฝากไปกับพี่ดินละกันเน้อ
-
:z2: :z2: :z2:
-
อร๊ายยยยยยยยยยยยยย วันเสียตัวแห่งชาติทั้งที ไม่สนองนีดเทศกาลหน่อยเหรอค่ะ o18
ยังรอเรื่องหลักอยู่นะจ๊ะ คิดถึงพี่ดินมากๆ เข้าเล้าประมาณวันละล้านรอบได้ :m15:
-
:o8: โอ๊ยยย.........ใจมันหายละลาย ละลาย ละลายไปกับเธอ :-[
:กอด1: หวานได้ใจมั่ก ๆ เลยจ๊ะ
-
:-[ :-[ :-[ :-[
หวานเกินไปแล้วววววววววววววววววค่า :o8:
พี่ภูร้องท้า พี่ดินเลยสนองให้ น่ารักมว๊ากกกกกค่ะพี่ดินขา :impress2:
มีแฟนเด็กมันโคตรจะกระชุมกระชวยเลยให้ตาย
---> กระชุ่มกระชวย
‘โอ้นวลละอองน้องจะเหยียมอายไปทำไม หันมาใกล้ๆสิจะอายไปไหน’
---> ละออ
-
พี่ดินนี่เรียนรู้เร็วเนาะ
-
ว้าวๆๆ ช่างเป็นลอยกระทงที่เสาไฟฟ้ารู้สึกดีเป็นพิเศษเลยนะ
นักเลงใหญ่ยิ่งนับวันยิ่งน่าเอ็นดูเป็นพิเศษ
-
พี่ดิน พี่ภู ทำไมต้องทำให้คนไร้คู่อิจฉาด้วยยยยย o9
แต่ที่ไปลอยมาก็เห็นคู่แบบพี่ดินกะพี่ภูเยอะแยะเลย มีความสุข ก๊ากๆๆๆๆ
ว่าแต่คู่แก๊ก ก้านเป็นสามีภรรยากันเรียบร้อยแล้วเนอะ :z1:
-
มีเรื่องให้...อมยิ้มตลอด...พี่นักเลงใหญ่....น่ารักอ่ะ...
อร๊ายยยย....เป็นไงล่ะ..มัวแต่ร้องเพลง...เจอ จ๊วบบบ...เข้าหั้ย...อึ้ง ทึ้ง โป๊ะ กันทีเดียว
-
วาดฝันไว้ว่า จะหวานวิ้วววว แต่ก็ผิดคาดนะนายภูตะวัน
เมื่อนักเลงใหญ่ วางแผนไว้ก่อนแล้ว ก็เนอะ ในเมื่อเมียว่าไง คนเป็นสามีมีเหรอจะขัด :m20:
+1 ครับเซกิ และ TRomance พร้อมกับคำขอบคุณสำหรับตอนพิเศษนี้ :กอด1:
-
น้องดินน่ารักเชียว :o8: เดี๋ยวนี้เค้าพัฒนา อิอิ :oo1:
-
พี่ดินพัฒนาแล้วจริงๆ :impress3:
-
หวานจริงนะพี่ดิน คุณภูนี้มองอยู่นั้นไม่ทำอะไรซักที ต้องถึงมือพี่ดินจนได้ 55+
-
:-[
-
พี่ดินน่ารัก :-[
อิจฉาๆ
-
จูบเย้ยจันทร์วันลอยกระทง :z1:
-
หืออออ
พี่ดิ๊นนนนนนนนนน
น่ารักกกกก -//////-
ไอเสาไฟฟ้ามันไม่ทันใจเลยวุ้ยย~
-
คนแก่มีเมียเด็กเลยทำอะไรไม่ทันใจเด็กมันก็เลย จ๊วบ ซะเองเลย :laugh:
-
น่ารักมาก
:pig4: :pig4:
-
พี่ดินแอบหวานเหมือนกันนะเนี่ย!!!
ไม่ต้องหวานแบบชาวบ้าน หวานแบเป็นตัวเองสุดๆ
ทำเอาพี่ภูลอย ยิ้มแก้มแทบแตกกันทีเดียว...
น่ารักมากๆ ค่ะ :-[
-
หวาน :o8:
พี่ดินน่ารักมาก :-[
-
กรี๊ดดดดดดดดดด อยาก+ให้ซัก100 ครั้ง หวานกว่านี้มีอีกไหม :-[
-
“อย่าดีใจไปล่ะ เห็นมึงร้องเพลงอยู่ได้ไม่เห็นจะลงมือทำสักที ไม่ได้เรื่อง”
โอ้ยพี่ดิน :jul3:
ฮ่าๆๆๆ
อึ้งล่ะสิพี่ภู :impress2:
-
ตกลงหลุมพี่ดินอย่างเดียวไม่ว่า ตกหลุมพราง พี่ TR เจ็บทรวงใน ตะกายขึ้นไม่ได้ตลอดกาล
-
พี่ดินนี่น่ารักขึ้นทุกวั้นทุกวันเนอะ แถมความรักก็ทำให้พี่ดินกล้าแสดงออกถึงความรักที่มีต่อพี่ภูด้วยแหละ
-
เด๋วนี้เค้าพัฒนาแล้วนะ พี่ดินอ่ะ o13 o13
-
อิจฉาอิพี่ภูอย่างแร๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงง :m31:
พี่ดินแอบโรแมนติกนะนั่นนนนนนนนน :-[
แต่หว๊านนน ซ้าาาาาาอ่านไปเขินไป ฮิ้วววววววววววววววว
-
หวั่นไส้ว่ะ...พี่ภูอ่ะ มาหวานข้ามหน้าข้ามตาคนไม่มีคู่ :a14:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด พี่ดินน่ารัก~~ แหมรอให้พี่ภูเค้าเริ่มอยู่ใช่มั้ยล่ะ แต่พี่แก่ไม่ยอมทำอะไรซะที เลยตบด้วยจูบเป็นการสั่งสอน คริคริ
อ่า~~ ผ่านคืนเปลี่ยวๆมาอ่านเรื่องหวานๆแบบนี้อิเจ๊ก็มีความสุขและ ฮิฮิ
-
โอ้ย!!!
อิจฉาคนมีคู่ว่ะ
รักกันนานๆนะคร้าฟฟฟฟฟฟ
เป็นกะลังใจให้นายทั้งคู่เลย
ขอบคุณไรท์เตอร์ที่นำเรื่องดีๆมาแบ่งปัน
:a5:
-
ตกหลุมเสน่ห์พี่ดิน
-
พี่ดินน่ารักตลอดๆ
-
แอร๊ยยยย :o8: :-[ พี่ดินน่าร๊ากกกกกก
ไม่น่าแปลกใจทำไมพี่ภู(และตัวเอง)ตะกายขึ้นจากหลุม(รัก)พี่ดินไม่ได้สักที TwT
แต่ก็เงี้ยแหละี่พี่ดิน พี่ภูแกอายุมากแล้ว ทำอะไรไม่ค่อยทันใจ (เอิ้กกก)
ปล. วันลอยกระทง เค้าเป็นอีกคนที่อิจฉาคนมีคู่อย่างมากมาย :o12:
-
555+ พี่ดินสุดยอด
-
พี่ภูไม่ทันใจพี่ดินเลยน้า พี่ดินเลยจัดเองซะเลย อิอิ
-
ตอนนี้สอนให้รู้ว่าอย่ามัวแต่คิด
แต่ให้ลงมือปฏิบัติเลยจะดีกว่า
แบบว่าไม่ทันใจนักเลงใหญ่เค้าซะงั้น :z1:
-
เมียเด็กก็น่ารักแบบนี้เอง อิอิ
-
5555 เพราะพี่ภูช่างคิด พี่ดิน ก็เลยลงมือทำให้เอง
-
โอ้ว พี่ดินน่ารักโฮวกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เขินตอนท้ายจัง...
-
หวานสุดๆๆๆๆ
-
พี่แก๊กกะน้องก้านได้กันเมื่อไรอ่ะ
รึว่า
เพราะมันคือตอนพิเศษกันมั้งนะ อนาคตสินะ~~~~
-
พี่ดินน่าร๊ากกกกกก :impress2:
แอบเสียดายเล็กน้อยที่ฉากหวานๆน้อยไปหน่อย
ตอนหน้าขอเยอะๆเลยนะคะ เอาให้หายคิดถึงพี่ดินไปเลย
จะรออ่านตอนต่อไปนะคะ :L2:
-
พี่ภูนี่ บทจะช้าก็อืดอาด ไม่ทันใจ จนนักเลงต้องออกโรงเองตลอดอ่ะ
งี้แหละ มัวแต่ลีลาเป็นบ้าเป็นหลัง ดูดิ๊ พี่แก๊กมันแอบพาที่รักเค้าไปวี้ดวิ้วแซงหน้าไปหลายยกเลย
หวังว่ากลับบ้านไป พี่ภูจะรวดเร็วทันใจนะจ๊ะ :impress2:
-
อิจฉาคู่หวานวันลอยกระทงจริง ๆ พี่ดิน+พี่ภู
พี่ภูก็ยังคงช้าไม่ทันใจนักเลงใหญ่เหมือนเดิม
แต่ให้พี่ดินเป็นผู้นำพี่ภูน่าจะยินดีกว่านะ
ฝาก :กอด1: น้องแสนดีที่แสนน่ารักด้วยจ้ะ
-
น่ารักสุดใจขาดดิ้นกับตอนพิเศษ พอถูไถกับตอนหลักที่ยังเครียดอยู่ :impress2: :กอด1:
-
:impress3:
-
ตอนพิเศษน่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกกอ่ะ
-
อ๊ายยยย น่ารักมากๆค่า
โอ้นวลละออน้องจะเหนียมอายไปทำไม อิๆ
-
:-[ :-[ :-[
พี่ดินน่ารักยกกำลังล้านจริงๆ
คำพูดคำจา เขินมากนะ เขินแทนพี่ภู
แต่ว่าแต่ พี่แก๊กกกกกกก เอาน้องก้านของเค้าไปแล้ว
กรี๊สสสสสสสสสสสสส :m20:
-
พี่ดินเริ่มก่อน :-[
-
:-[ :-[ :-[น่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
น่ารักเท่าโลกกว้าง.. :m1:
นักเลงจัดการเองเลย พี่ภูมัวแต่ร้องเพลงอ่ะเนอะ.. :-[
-
หุๆๆ ตอนพิเศษลอยกระทงที่แสนหวาน
อ่านแล้วอมยิ้มเลยค่ะ
-
555 พี่ดินนะ
-
เป็นการลอยกระทงที่หวานจนพระจันทร์อายเลยทีเดียว
นักเลงทำไมนับวันยิ่งน่ารักน่าหลงแบบนี้
ลุงแกมิคลั่งตายให้มันรู้ไปสิ
-
:haun4: :haun4:
ดินน่ารักอ่ะ
-
พี่ดินจาน่าร๊ากกกกกกกกก... ไปไหน????
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
นักเลงใหญ่ยื่นมือไปวักน้ำคลองแสนแสบ :a5: อย่าลืมล้างมือนะจ๊ะ
:L2:
-
:laugh: ช้าจริงพี่ภูเนี่ย พี่ดินตัดหน้าซะเลย :laugh:
:pig4: :pig4:
-
พี่ภูหวงแต่คิดเลยต้องให้พี่ดินจัดการเองซะเลย
+1 o13
-
หุหุ หวานซะ พี่ดินแน่จริงๆ
-
น้อง ดิน น่ารัก เน๊อะ
มาอัพ ไวไวนะ อย่าหายไปนานๆอีก
คิดส์ถึงง่ะ :L2:
-
โอ้ย...หวานนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ชอบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
-
พี่ภูแมร่งอ่อนหัดต้องให้นักเลงใหญ่ลงมือเอง
กร๊ากกกก
:impress2:
-
มาฝากตัวเป็นแฟนคลับพี่ภู กับพี่ดินอีกคน..อิอิ
อ่านวันเดียวรวดเดียวจบ...หยุดอ่านไม่ได้จริงๆ
พี่ดินห้าวแต่น่ารักเว่อร์ อิอิ ชอบๆ ส่วนพี่ภูเหมือนจะขรึมแต่อยู่กับพี่ดินแล้วหงอไปเลย
รอลุ้นต่อนะจ้าาา o13
-
พี่ดิน พัฒนาไปอีกขั้นแล้ว
น่ารักจัง นึกว่าจะไม่มีหวานๆอย่างที่พี่ภูกลัวซะแล้ว
ส่วนแก็กก้าน ได้กันแล้วหรอ ฮิ้ววววววววววววว
-
น่ารักจังคู่นี้ แต่อยากอ่านคู่ก้านกับพี่แก๊กจังครับ
-
พี่ดินน่ารักสุดพลังเลยค่ะ :o8:
เมียจ๋ากับผัวรักชอบมากกกกกกกกก
อยากอ่านเรื่องเสี่ยเก็บค่าแชร์กับน้องก้านจัง :m13:
-
น่ารักอ่า~
-
เค้ารักพี่ดิน พี่ดินน่ารักมากๆ
อิจฉาๆๆๆๆๆๆๆ พี่ภู
รักคนแต่งนะค้า เป็นกำลังใจให้นะคะ
-
หวานรับลอยกระทง :o8:
-
อ๊าคคคค....น่ารักได้อีก
-
' น้อง(ดิน)อาย... พระจันทร์ ดูสิท่าน... กำลังมอง ' คริคริ
แหม๋ๆๆ พี่ภู... เคลิ้มเลยดิ๊ กิ้วๆๆๆ
หลัวๆ มานี่.. น้องดินเริ่มถึงเนื้อ ถึงตัวพี่ภูบ้าง อะไรบ้างแระ
ดี ดี... พี่ชอบ :impress2: ฮ่าๆๆ
ตอนนี้ใ้ห้ +1 น้องไรท์เต้อค่ะ :man1:
-
นึกว่าจะไม่ได้หวานซะแล้วตาพี่ภู.....
พี่ดินจัดให้เป็นไงล่ะ..... :o8:
กลับไปอย่าลืม....ให้รางวัลนักเลงใหญ่น้า.. :z1:
:pig4: & :pig4:
คนแต่ง กะ คนโพส :L2:
-
อะโห คุณภูคิดว่าจะไม่ได้โรแมนติกกะพี่ดินใต้แสงจันทร์ซะแล้วสินะ
แต่แบบนี้ ดีกว่าที่ฝันไว้อีกใช่มะ
ได้ทำกิจกรรมกะคนในชุมชน แถมพี่ดินยังหอมแก้มดั้วะ
เป็นตอนพิเศษที่อ่านไปยิ้มไป ขอบคุณมากค่าา :man1:
-
ตอนที่ 42
ผลัวะ!!!! ปัง
ฝ่ามือที่ระรัวทุบประตูหยุดชะงักทันทีเมื่อบานประตูเปิดออกมากระทันหันคนที่อยู่ข้างในไม่ให้เสียงตอบรับการมาของพี่ดินแต่อย่างใด บานประตูกระแทกผนังสังกะสีด้านข้างจนแรงปะทะดังสนั่นแก้วหู แต่นั่นไม่ทำให้ตกใจเท่ากับคนที่ยืนประจันหน้าด้วยในตอนนี้
ไม่ใช่ต๋อง! กวาดตามองโดยรวมแล้วไม่ใช่คนที่พี่ดินรู้จัก
จากที่เคยเข้านอกออกในบ้านต๋องเป็นปกติตั้งแต่เป็นเพื่อนเล่นตั้งแต่ตอนเด็กๆกลายเป็นยืนเงียบรอฤกษ์ซะอย่างนั้น อาการลังเลและสายตาที่กวาดมองหาคนที่ต้องการจะมาพบทำให้คนที่มาเปิดประตูเบี่ยงตัวหลีกทางให้
เสียงจิ๊ปากและเสียงถอนหายใจลอยเข้ามาผ่านหู
ขาที่กำลังจะก้าวย่างเข้าไปข้างในชะงักขึ้นมาทันที กลิ่นบางอย่างที่เคยคุ้นเคยเมื่อตอนเด็กๆโชยมาแตะจมูกอีกครั้ง เป็นกลิ่นที่ห่างหายไปนานแต่ก็ยังจำได้ แต่มันควรแล้วเหรอที่จะมาได้กลิ่นตอนนี้ โดยเฉพาะที่นี่
“ต๋อง ต๋อง”
อยากจะตะคอกออกไปอย่างที่เคยทำแต่เหมือนมีเส้นใยบางๆแต่เหนียวมากบางอย่างมาห้ามพี่ดินเอาไว้ รู้สึกได้ว่าความคุ้นเคยและความเป็นกันเองลดลงไปหลายดีกรีบางทีมันอาจจะไม่มีอีกแล้วก็ได้ความคุ้นเคยนั้น
คน ที่เดินมาเปิดประตูให้ดูจะไม่พอใจกับการมาเยือนของพี่ดินเท่าไหร่นักหรอกแต่ มีหรือที่นักเลงใหญ่อย่างพี่ดินจะสนในเมื่อคิดจะบุกขนาดนี้มารยงมารยาทพี่ ดินถอดแขวนไว้ที่ราวกันตกทางเดินคลองแสนแสบตั้งแต่วิ่งมาแล้ว
บรรยากาศ ที่คุ้นเคยตั้งแต่เด็กดูจะไม่คุ้นเอาเสียเลยเมื่อเหยียบย่างเข้ามาในวันนี้ กลิ่นฉุนกึกที่ลอยมาเตะจมูกทำเอาผงะ มันเป็นกลิ่นที่ครั้งหนึ่งเคยคุ้นเคยกับมันแต่ไม่ใช่กลิ่นที่เหมาะสมเอาเสีย เลยสำหรับสถานที่พักอาศัยที่เรียกว่าบ้านแบบนี้
ความทรงจำที่คิดว่ามันจะเลือนลางกลับมาเด่นชัดในความรู้สึกอีกครั้งเมื่อกลิ่นที่ได้สัมผัสกับมันเรียกว่า”กัญชา”
‘ต๋องไม่มีทางเดินถอยหลังกลับไปในนรกแบบนั้นหรอกน่า’
มโนสำนึกให้มองโลกในแง่ดีเข้าไว้ แต่ใครมันอนุญาตให้มโนสำนึกฝ่ายร้ายมันคัดค้านนักเลงใหญ่กันวะ
‘จะมั่นใจได้ยังไงในเมื่อเจ็ดปีที่ผ่านมาพี่ดินไม่เคยรับรู้ความเป็นไปของต๋องเลยนี่นา’
“จะสำรวจอีกนานมั้ยถ้าไม่เดินเข้าไปหาไอ้ต๋องมันไม่มีปัญญาเดินออกมาเองได้หรอกนะ”
นิสัย ไม่ดีที่พี่ดินกำลังทำอยู่นี้ต้องติดมาจากไอ้เสาไฟฟ้าแน่ๆเพราะหลังจากสิ้น คำพูดไอ้คนแปลกหน้าสำหรับพี่ดินแล้วหางตาก็ตวัดไปหาคนพูดทันที ไม่ต้องส่องกระจกพี่ดินก็รู้ตัวเองดีว่าส่งสายตาแบบไหนไปหาไอ้คนแปลกหน้า นั่น
‘ไม่พอใจและไม่ใช่เพื่อเล่น’
แถมให้อีกอย่างคือตอนนี้นักเลงใหญ่อารมณ์ไม่ดีสุดๆ
“ต๋องอยู่ไหน”
ไม่ มีคำตอบจากหมายเลขที่พี่ดินจำใจสนทนาด้วย ไม่เคยสันดานแย่แบบนี้มาก่อนเลยในชีวิต ไม่เคยแสดงมารยาทแบบนี้เพียงเพราะคนที่พบเจอกันครั้งแรกไม่ถูกชะตากับนักเลง ใหญ่ แต่ลางสังหรณ์บอกว่าสภาพที่พี่ดินเผชิญอยู่นี้ไม่ใช่เรื่องดีแน่ๆ
ไอ้ คนที่นุ่งแค่ผ้าขาวม้าผืนเดียวหมิ่นเหม่ทำลายเยื่อบุสายตามันไม่ตอบคำถาม อะไรนอกจากใช้สายตาเหล่ไปยังประตูห้องที่ครั้งหนึ่งพี่ดินวิ่งเข้าวิ่งออก ประหนึ่งห้องนอนตัวเอง
บ้านต๋องมีสภาพไม่ต่างจากบ้านพี่ดินเท่าไหร่นัก เรียกง่ายๆว่าบ้านในสลัมนี้ทุกหลังมีสภาพเหมือนกันไม่ต่างจากบ้านจัดสรรนั้นแหละนะ มีลักษณะเป็นกระต๊อบหรือจะเรียกว่าเพิงที่หลบฝนได้ก็คงจะไม่ผิดนัก บ้าน พี่ดินต่างจากบ้านต๋องตรงที่มีสองห้องแต่เพราะต๋องอยู่บ้านหลังนี้แค่คน เดียวเลยไม่มีความจำเป็นอะไรที่จะต้องกั้นให้มากมายหลายห้องให้มันกิน พื้นที่ใช้สอยเข้าไปอีก บ้านพี่ชายของต๋องอยู่ติดๆกันแต่เค้ามีครอบครัวแล้วต๋องเลยต้องกั้นบ้านออก มาอีกหลังเพื่อความเป็นส่วนตัวตามนิสัยชอบอยู่คนเดียวของต๋องมันนั่นแหละ
บ้านหลังเล็กๆที่ไม่ต้องกวาดตามองก็เห็นได้ทั่วทั้งหลังถ้าต๋องไม่อยู่ข้างนอกก็ต้องอยู่ในห้องอยู่แล้ว แต่ที่พี่ดินสงสัยคือทำไมต๋องถึงออกมาพบพี่ดินข้างนอกไม่ได้
มันเกิดอะไรขึ้น
เสื้อผ้าข้าวของที่กลาดเกลื่อนไปทั่วทั้งบ้านถูกแหวกออกเป็นทางเดินแคบๆแค่พอสัญจรได้ ความห่วงใยเอ่อล้นเข้ามาเต็มหัวใจทำให้ไม่คิดที่จะสนใจเลยว่าจะเดินเตะอะไรเสียหายบ้าง ไม่มีอะไรที่มีค่าสำหรับคนที่อยู่ในสลัมแบบนี้หรอกบ้านสำหรับคนในชุมชนแห่งนี้คือที่ซุกหัวนอนจริงๆ
ไม่รู้อะไรดลใจให้หยุดยืนอยู่แค่หน้าประตูห้อง บางสิ่งบางอย่างบอกว่าก่อนผลักประตูบานนี้เข้าไปพี่ดินควรสูดหายใจให้เต็มปอด มันจะอะไรกันนักหนากับอีแค่มาพบเพื่อนคนหนึ่ง มันมีอะไรที่ทำให้พี่ดินยืนทำใจอยู่เนิ่นนานแบบนี้
มารยาท ที่แขวนทิ้งตั้งแต่ตั้งใจมาบุกบ้านต๋องกลับเข้าร่างอีกครั้ง กำหมัดเข้าหากันหลวมๆเคาะเบาๆที่ประตูสองสามครั้งแต่ไม่มีเสียงใดๆตอบรับ กลับมา จากที่ยืนนิ่งๆพี่ดินเปลี่ยนจังหวะเป็นซอยเท้าไปมาอยู่กับที่จากหมัดที่เคาะ ประตูขออนุญาตเปลี่ยนเป็นต่อยเข้าหาฝ่ามือตัวเองอย่างรอคอย
นานเท่าไหร่แล้วที่ไม่ได้รู้สึกกังวลและกระสับกระส่ายแบบนี้ หลายเรื่องเหลือเกินที่ถาโถมเข้ามาหาพี่ดินเป็นระลอกคลื่น คลื่นเสาไฟฟ้าและกระแสคลื่นจากเพื่อนเก่าคนนี้
“เปิดเข้าไปเลยมันไม่รู้เรื่องหรอก”
ไอ้ บ้านี่พูดให้พี่ดินสะดุดลมหายใจตัวเองอีกแล้ว สองครั้งแล้วนะมึง มีครั้งที่สามเมื่อไหร่กูเคลียร์กับมึงก่อนคนข้างในแน่ๆปกตินักเลงใหญ่ใจ เย็นเป็นไอซ์มอนสเตอร์แต่ทำไมวันนี้ถึงได้รู้สึกว่าในอกร้อนอย่างกับไฟวะ
เพราะอยู่ใกล้เสาไฟฟ้าเกินไปใช่มั้ย แล้วไอ้ใจห่านี่จะเลิกคิดถึงไอ้คนขี้น้อยใจและชอบคิดอะไรไปเองสักสามวินาทีจะได้มั้ย พี่ดินยอมจ่ายตังค์เลยก็ได้ ไม่ไหวจะเหนื่อยใจแล้ววันนี้ หลายเรื่องเหลือเกิน
ไม่ ได้เชื่อง แต่พี่ดินทิ้งระยะเวลาในการรอคอยพอสมควรแล้วไม่มีสัญญาณอะไรตอบกลับจากคน ข้างในจริงๆถึงได้ผลักประตูเข้าไปตามคำบอกของไอ้คนแปลกหน้าที่มันยืนกอดอก เปลือยท่อนบนพิงผนัง มือข้างหนึ่งของมันคีบบุหรี่มองมาทางพี่ดินอย่างใจเย็น มันมองอยู่นานแค่ไหนไม่รู้ รู้แต่ว่าค่อยจัดการกับมันทีหลังตอนนี้ขอจัดการกับไอ้คนข้างในนี่ก่อน
ตกใจเข้าใกล้คำว่าช็อค!!
ขาที่ก้าวเข้าไปข้างในถอยกลับมาที่จุดเริ่มต้นโดยอัตโนมัติ อากาศที่สูดเข้าไปเต็มปอดตั้งแต่เมื่อกี้หมดไปเสียดื้อๆกับภาพตรงหน้า ตะลึง อึ้ง ตกใจ เอาทุกความรู้สึกมาปั่นรวมกันแล้วได้เป็นความรู้สึกที่เป็นอยู่ตอนนี้
ภาพที่เห็นคือต๋องกึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนฟูก ปากยิ้มแต่แววตาเลื่อนลอย หลังที่พิงผนังห้องอยู่นั้นค่อยๆขยับเมื่อพี่ดินตัดสินใจเหยียบเข้ามาในห้องอีกครั้ง
ระหว่าง มันกับพี่ดินไม่รู้ใครได้สติก่อนกันในขณะที่มันยิ้มให้และขยับปากพูดอะไร บางอย่างที่ไม่มีเสียงออกมาพร้อมๆกับที่พี่ดินถลาเข้าไปถึงตัวมันแบบลืมตัว
“ต๋องมึงกำลังทำอะไรอยู่ แล้วทำไมมึงอยู่ในสภาพแบบนี้ แล้วนี่อะไร”
สิ่งที่พี่ดินใช้นิ้วคีบขึ้นมาอย่างขยะแขยงมันคือถุงยางอนามัยใช้แล้วที่อยู่ใกล้มือ ไม่ใช่แค่นี้ ที่เห็นรอบๆห้องยังมีอีกหลายชิ้นที่วางเกลื่อนกลาดจนต้องเบือนหน้าหนีด้วยความสะอิดสะเอียน สภาพภายในห้องนอนที่เห็นไม่ต้องอธิบายก็พอจะนึกภาพได้ว่าก่อนหน้านี้ห้องนี้มีสภาพไม่ต่างอะไรกับสนามรบทางกามารมณ์แน่ๆ
และเพราะพี่ดินไม่ใช่ไอ้ดินเมื่อเจ็ดปีที่ผ่านมาอีกต่อไปแล้ว สมองไม่ต้องทำงานหนักมากมายอะไรมันก็ตีความได้ว่าไอ้คนแปลกหน้ากับต๋องไปถึงไหนต่อไหนกันแล้ว
แค่ นั้นมันไม่ทำให้นักเลงใหญ่หยุดหายใจได้เท่ากับสภาพของต๋องที่เห็น เลื่อนลอยไร้จุดหมายยิ้มง่ายและพูดอะไรไม่รู้เรื่องแบบนี้มันเล่นยาแน่ๆแล้ว เจ็ดปีที่ผ่านมาไม่ได้ช่วยให้เยาวชนกลายเป็นคนขึ้นมาเลยเหรอ หรือว่าจริงๆแล้วต๋องไม่ได้อยู่ที่นั่นจริงๆ สิ่งที่เราเข้าใจอาจจะไม่ใช่ความจริงที่เป็น
“ต๋องมึงทำอะไรอยู่ มึงรู้ตัวเองมั้ยเนี่ย ต๋องๆๆ”
สอง แขนที่พี่ดินจับร่างของต๋องเขย่าด้วยแรงทั้งหมดที่มีทำให้ร่างของคนตรงหน้า โยกไปโยกมาจนพี่ดินเองรู้สึกปวดหัว แรงกดย้ำของนิ้วทั้งสิบที่ฝังลงไปบนท่อนแขนปรากฎร่องรอยซีดจาง มันต้องเจ็บมากแน่ๆเพราะพี่ดินเองยังปวดล้าไปทั้งแขนจนเริ่มชาที่ปลายมือ แต่คนที่โดนพี่ดินทำร้ายอยู่นี้เหมือนมันไม่รู้สึกอะไร มันยังยิ้มได้เหมือนสุขใจนักหนา
มันกำลังให้พี่ดินตกใจจนจะกลายเป็นบ้าได้อยู่แล้ว
“ดินเหรอ มาหาต๋องใช่มั้ย คิดถึงต๋องเหมือนกันใช่มั้ย”
ต้นแขนของมันถูกสองมือของพี่ดินล็อคเอาไว้ แต่ปลายแขนของมันปะป่ายเหมือนจะจับตัวของพี่ดินเข้าไปใกล้ สัญชาตญาณบอกว่าให้ต่อต้านเอาตัวรอด แต่กำลังของพี่ดินตอนปกติกับกำลังของต๋องตอนเมายาแบบนี้พี่ดินก็ยังสู้มันไม่ได้อยู่ดี
ประวัติศาสตร์เหมือนจะซ้ำรอย ครั้งหนึ่งพี่ดินก็เคยอยู่ในสภาพนี้ ด้วยคนสองคนที่อยู่ในอาการเมาเหมือนกัน แต่เมากันไปคนละอย่าง
ยิ่งพี่ดินถอยหนีต่อต้านยิ่งทำให้ต๋องยิ่งไขว่คว้ากอดรัด ยิ่งอยากหนีห่างอ้อมแขนที่ไม่คุ้นเคยนี้เท่าไหร่มันก็ยิ่งเข้าไปใกล้เท่านั้น
“ต๋องปล่อยนะเว้ย ปล่อยๆๆ ต๋อง”
คำร้องขอไม่เป็นผลแม้แต่ขาต๋องที่ยืดยาวไปในแนวเดียวกันกับที่นอนยังเป็นอีกด่านหนึ่งที่ใช้ล็อคตัวพี่ดินเอาไว้
เพราะไม่คิดว่าจะเจอกับอะไรแบบนี้ เลยระวังตัวน้อยไปหน่อย
“ต๋องก็คิดถึงดินเหมือนกันนะ คิดถึงมาก มาอยู่กับต๋องเหมือนเดิมเถอะนะ ไอ้เศรษฐีนั่นมันจะเอาดินเป็นเมียเก็บนะรู้มั้ย”
ไม่ใช่เวลาที่จะมาสงสัยเลยว่าต๋องรู้ความสัมพันธ์ระหว่างผู้ชายกับผู้ชายได้ยังไงในเมื่อทุกอย่างมันฟ้องและอธิบายออกมาหมดแล้ว
“ต๋องมึงสงบสติก่อนได้มั้ย มาพูดกันดีๆกูเองก็อยากคุยเรื่องนี้กับมึงเหมือนกัน เฮ้ยยยยยยย!!!!มึงจะทำอะไรกู”
พูดดีด้วยคงช่วยอะไรไม่ได้แล้วตอนนี้ในเมื่อมันล็อคตัวพี่ดินจนเข้าไปประชิดอก ใบหน้าและลมหายใจที่กรุ่นไปด้วยกลิ่นเผาไหม้ของใบกัญชาเป่ารดอยู่ตรงซอกคอ
“ต๋องมึงอย่าทำแบบนี้กับกูนะ ต๋อง ต๋อง เฮ้ยยยยยยยยยไอ้คนข้างนอกเข้ามาช่วยกูหน่อยได้มั้ยต๋องมันบ้าไปแล้ว”
ไม่ได้อยากร้องของความช่วยเหลือแต่พี่ดินไม่ไหวจะปัดป้องมือที่เลื้อยเข้าไปในแผ่นหลังพี่ดินได้อีกแล้ว สถานการณ์ไม่เต็มใจเหมือนที่ไอ้เสาไฟฟ้ามันเมาแล้วบ้าครั้งนั้น แต่ทำไมความรู้สึกถึงได้บอกว่ามันไม่เหมือนกันเลยสักนิด มันต่างกันมากมายนัก ทั้งๆที่การกระทำรุนแรงและป่าเถื่อนเหมือนกัน แต่ให้ความรู้สึกต่างกันจริงๆ
“ทำไมล่ะดิน ไอ้เหี้ยนั่นทำได้ ต๋องก็ทำได้บางทีอาจจะทำได้ดีกว่าไอ้เหี้ยนั่นด้วย”
เรียกไอ้เสาไฟฟ้าว่า”ไอ้เหี้ย”คือความผิดข้อที่หนึ่ง
มือที่ยังปะป่ายตามลำตัวพี่ดินและซุกไซร้ไปตามซอกคอและใบหูทั้งสองข้างคือความผิดข้อที่สอง
แต่สมองพี่ดินไม่สามารถประมวลความผิดไปถึงข้อที่สามได้แล้วเมื่อร่างทั้งร่างโดนกระชากออกจากพันธนาการที่รัดแน่นนั้น
“โอ้ยยยยย”
ปากร้องเพราะร่างกายพี่ดินบอกว่าโคตรเจ็บ
“มึงนี่เองเหรอรักฝังใจของไอ้ต๋องมัน ลีลาฉิบหาย กูเห็นว่ามึงอยากมากนะต๋องเลยจะยกให้มึงได้ลองไอ้เด็กนี้สักทีในชาตินี้ แต่กูทนไม่ไหวแล้ว มันมีอะไรดีกว่ากูตรงไหน ต่อให้มึงเลียมันทั้งตัวมันก็ไม่มีอารมณ์ร่วมกับมึงหรอก”
“ไม่จริง มึงมันไม่รู้อะไร ดินรักกู บอกมันสิดินว่าดินรักต๋องใช่มั้ย เมื่อก่อนดินไม่มีใครดินมีแต่ต๋อง อยู่กับต๋องตัวดินติดกับต๋อง”
เสียง ที่เปล่งออกมาสุดเสียงเค้นออกมาจากลำคอจนทำให้ท้ายประโยคขาดหายไปบ้าง แต่ทุกคำย้ำชัด ในขณะที่พี่ดินคิดว่าต๋องคือเพื่อน แต่ต๋องไม่ได้คิดแบบนั้นจริงๆ พี่ดินมองคนง่ายเกินไปอย่างที่ไอ้เสาไฟฟ้ามันว่า ขนาดอยู่ในสิ่งแวดล้อมที่เรียกได้ว่าเลวร้ายขนาดนี้พี่ดินยังมองมันว่าดีได้ ไม่แปลกอะไรเลยที่ตอนนี้จะมาตกอยู่ในวงล้อมที่โสโครกขนาดนี้
“ถ้า ต๋องอยากได้ยินแบบนั้นจริงๆกูก็จะบอกว่าใช่ เมื่อเจ็ดปีที่แล้วกูรักมึงมากต๋อง มึงเป็นเพื่อนสนิทคนเดียวของกูจริงๆ ถึงตอนนี้กูก็ยังรักมึงอยู่แต่มันคงมีค่าน้อยไปใช่มั้ยมึงถึงได้ตอบแทนกูแบบ นี้ คำว่าเพื่อนมันไม่พอเหรอต๋อง กูเป็นเพื่อนที่ไม่ดีของมึงเหรอ”
“เพราะดินดีไงต๋องถึงได้รักดินมากกว่าเพื่อน เพราะดินดีกับต๋องขนาดนี้ต๋องเลยเป็นเพื่อนกับดินไม่ได้แล้ว”
จบคำพูดที่ทำให้หัวสมองพี่ดินปวดหนึบขึ้นมาได้เพียงเสี้ยววินาที ต๋องก็โผเข้ามาหาเหมือนจะคว้าร่างพี่ดินอีกครั้ง แต่อีกคนก็เข้ามาขวางเอาไว้เหมือนกัน
“หลีกไปไอ้เหี้ย กูจะคุยกับคนรักของกู เมียฆ่าเวลาอย่างมึงหลีกไป มึงมีค่าได้ไม่เท่าขี้ตีนของคนที่กูรักหรอกรู้มั้ย หลีก”
ทุกถ้อยคำรุนแรงและทำร้ายความรู้สึกของคนที่ถูกพูดถึงมากพี่ดินเองยังรับรู้ได้ แต่ร่างของคนที่ขวางอยู่กลับไม่สะเทือน เขายังยืนขวางระหว่างพี่ดินกับต๋องอยู่อย่างนั้น มองไปที่ต๋องรู้สึกได้ถึงดวงตาที่แข็งกร้าว อ่านไม่ออกเลยว่าต๋องกำลังรู้สึกยังไงและคิดอะไรอยู่ แต่พอมองมายังแววตาของคนที่ยืนขวางกลับรู้สึกสลดใจ ถึงตัวเขาจะยืนนิ่งไม่ขยับแต่ในหน่วยตากลับแดงกล่ำสั่นระริกจนอดใจหายไม่ได้
“หยุดเถอะต๋อง ถือว่ากูขอครั้งสุดท้ายก็ได้นะ ส่วนเรื่องที่กูจะมาถามว่ามึงพูดอะไรกับเพื่อนกูคนนั้น กูคงไม่ต้องถามแล้วแต่กูมีเรื่องจะบอกมึงมากกว่า กูไม่รู้หรอกว่ากูกับเค้าจะเป็นยังไงแต่กูขอตัดสินใจเองได้มั้ยถ้ามันจะพลาดให้มันพลาดเพราะกูเองไม่ใช่จากมือที่สาม ได้มั้ยต๋อง กูขอแค่นี้ แค่นี้จริงๆ”
“ดินจะยอมรับใช่มั้ยว่ามีอะไรกับมันแล้ว ทำไมล่ะดินในเมื่อดินยอมมันได้ทำไมดินยอมต๋องไม่ได้ ทำไม”
“มันไม่ใช่แค่ยอมหรือไม่ยอมหรอกต๋อง มันอยู่ที่ว่ากูรักหรือเปล่า ยอมเพราะรักกับยอมเพราะถูกบังคับมันไม่เหมือนกันนะเว้ย”
ตอนแรกพี่ดินไม่ค่อยเข้าใจเรื่องของความรักว่ามันเกี่ยวพันยังไงกับการยอมหรอกนะ แต่สถานการณ์ตอนนี้มันทำให้พี่ดินดวงตาเห็นธรรรมจริงๆ
ตอนอยู่ ในอ้อมกอดและแรงรัดของต๋องรู้สึกได้ถึงความทรมาน ปลายจมูกและปากที่กดย้ำลงไปตามผิวหนังไม่มีครั้งไหนที่ทำให้พี่ดินรู้สึกดี ขึ้นมาได้ ไม่มีการเล้าโลมไหนที่ทำให้รู้สึกคล้อยตาม ไม่มี ไม่มีเลยสักครั้ง
แล้วแบบนี้มันพอจะเด่นชัดได้หรือยังนะความรู้สึก ว่ากำลังรักไอ้เสาไฟฟ้าบ้าอำนาจนั่นเข้าแล้ว ก็เพิ่งจะแหกปากออกไปเมื่อกี้เองไม่ใช่เหรอว่าถ้าไม่รักจะไม่ยอมน่ะ
“ดินไม่รู้หรอกว่ากว่าต๋องจะออกมาได้ต้องพยายามแค่ไหน ต๋องพยายามหนีออกจากที่นั่นสี่ครั้งในรอบเจ็ดปีแต่รู้มั้ยไม่มีครั้งไหนที่ไม่ถูกจับได้ การหนีมันไม่ทำให้ต๋องออกมาเจอดินได้เท่ากับแกล้งทำความดีตบตาเจ้าหน้าที่พวกนั้นหรอกนะ”
“ไหนต๋องบอกว่าที่เกิดเรื่องวันนั้นต๋องเสียใจไง ไม่คิดเลยว่าสุดท้ายต๋องจะกลับไปหามันอีก”
“หึหึ ต๋องติดยานะดินไม่ใช่แค่ติดใบกระท่อมมันเลิกกันได้ง่ายๆก็ดีสิ แล้ววันนั้นต๋องก็รู้สึกผิดจริงๆนะ รู้สึกผิดที่ประมาทจนโดนตำรวจจับได้ รู้สึกแย่ที่ต้องปล่อยดินเอาไว้คนเดียวข้างหลังแบบนี้ ต๋องพลาด พลาดจนมีหมาบางตัวมันคาบดินไปไงล่ะ”
“กูไม่ใช้ซากเนื้อที่ตายแล้วนะต๋อง กูมีชีวิตจิตใจไม่มีหมาตัวไหนคาบกูได้หรอกถ้ากูไม่เดินตามหมาตัวนั้นไปเอง”
“เจ็บดีนะ สุดท้ายที่ต๋องพยายามออกมามันก็ไม่ช่วยอะไรเลย”
“พวก มึงพล่ามกันพอหรือยัง มึงพ่นออกมาพอหรือยังต๋อง หรือมึงคิดว่ากูไม่กล้าทำร้ายรักแรกของมึงหา มึงถึงกล้าบอกรักกันต่อหน้ากูแบบนี้ มึงคิดว่ามึงได้กูง่ายๆแต่กูไม่ยอมปล่อยมึงไปง่ายๆแน่ เรื่องที่มึงอยากพูดกับเด็กนี่มึงพูดพอแล้ว มึงเองก็ออกไปได้แล้ว ไอ้ห่านี่พี้ยาเข้าไปทั้งกัญชาทั้งยาบ้ามึงคิดว่าต่อจากนี้มันจะบ้าแค่ไหน ถึงตอนนั้นกูเองก็เอามันไม่อยู่หรอกนะ ถ้าฤทธิ์ยามันออกเต็มที่กูเองก็แย่เหมือนกัน”
แปลกที่สิ่งที่อีกคนพูดออกมาน่ากลัวจนแทบจะวิ่งหนี ทั้งๆที่มันเปิดทางให้พี่ดินแล้วแท้ๆแต่ขาพี่ดินกลับก้าวไม่ออก ไม่สิ จริงๆแล้วขามันไม่ยอมก้าวออกไปมากกว่า
เพราะว่าคนตรงหน้าต่อให้ชั่วช้ายังไงครั้งหนึ่งเค้าก็เคยเป็นเพื่อนของพี่ดิน ถ้าพี่ดินเอาตัวรอดกลับไปแล้วต๋องจะเป็นยังไง นี่คงเป็นช่วงแรกๆของคนที่เสพยามันเป็นเพียงแค่อาการเริ่มต้นเท่านั้น แล้วต่อจากนี้ไปต๋องจะเป็นยังไง จะอยู่ในสภาพไหน ใครจะมาเห็นหรือเปล่า แล้วต๋องจะอาละวาดทำร้ายใครมั้ย
“ทำไมยังไม่ไปอีก มึงอยากตายหรือไง ถ้าไอ้ต๋องมันบ้าขึ้นมาอย่าว่าแต่ตัวมึงเลยนะชีวิตมึงก็จะไม่เหลือรอดกลับไป ไอ้ต๋องมันรักมึงมากน่ะใช่ แต่ตอนยาออกฤทธิ์มันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าใครเป็นใคร ไม่งั้นมันกับกูจะเอากันมานานขนาดนี้เหรอ มึงรู้มั้ยถ้ามันไม่พี้ยามันไม่เอากูหรอกนะ ต้องให้มันเมาก่อน ต้องให้มันคิดว่ากูเป็นมึงก่อนมันถึงจะเอากูมึงรู้มั้ย ถ้าเป็นแบบนี้แล้วมึงกลับไปสักที เลิกเป็นเงาแทนตัวกูสักที”
ต่อให้มันไม่พูดแบบนี้พี่ดินก็ไม่คิดจะแย่งต๋องมาจากมันอยู่แล้ว แต่ที่พี่ดินยังไม่ก้าวเท้าออกไปก็เพราะว่าไม่อยากให้ทุกอย่างเลวร้ายขนาดนี้ มันทำใจที่จะปล่อยให้เพื่อนตกนรกลงไปต่อหน้าต่อตาไม่ได้
“อีกนานมั้ยกว่ายาจะออกฤทธิ์”
“ไม่รู้ ไม่นานหรอก มึงถามทำไม”
“กูจะไปตามคนมาช่วย ไม่นานหรอกสัญญา”
“ไม่ต้องหรอกกูกับไอ้ต๋องมาไกลเกินจะเยียวยาแล้ว มันเน่าจนใส่ตะกร้าล้างไม่ได้แล้ว”
“ทำไมจะไม่ได้ ครั้งนึงกูก็เคยเป็นแบบนั้นยังเลิกได้ ทุกอย่างมันอยู่ที่ใจมึงจะปล่อยให้ยานรกพวกนี้มาควบคุมตัวมึงจิตสำนึกมึงงั้นเหรอ แล้วอนาคตมันมีไว้ทำไมวะ”
มันโกรธเสียจนควบคุมไม่ได้จริงๆทำไมสองคนนี้ถึงไม่ยอมต่อสู้ รู้ว่าถ้าตกอยู่ภายใต้อำนาจของยานรกนั่นแล้วจะเป็นยังไง ทำไมถึงไม่แข็งใจเพื่อให้หลุดพ้นจากตรงนั้น
ทำไม ทำไม ทำไม โว้ยยยยยยยย!!!
ทำไม เรื่องแบบนี้ต้องมาเกิดกับคนใกล้ตัวพี่ดินด้วยวะ กูต่อสู้แทบตายเพื่อให้ชุมชนนี้มันห่างไกลจากยาเสพย์ติดแล้วสุดท้ายกลายเป็น ว่าเพื่อนสนิทกูมาติดยาเสียเอง แล้วมึงจะต่อสู้ไปทำพระอินทร์อะไรวะพี่ดิน มันล้มเหลวตั้งแต่ยังไม่สู้แล้วมั้ย
“มึงจะว่ายังไงก็ช่าง แต่ต๋องมันเป็นเพื่อนกูแล้วกูเองก็จะไปตามคนมาช่วยมัน”
ปัง!!!
เสียงบานประตูกระทบผนังเสียงดังสนั่นหวั่นไหวแค่ครั้งเดียวนั้นไม่ใช่ฝีมือพี่ดิน
“ยังไม่ต้องไปไหนกันทั้งหมดนั่นแหละครับ”
รองเท้า หนังสีดำมันวับแบบนี้ กางเกงทรงแสลดสีน้ำตาลเข้มแบบนี้ เสื้อเข้ารูปสีน้ำตาลเข้าชุดกับกางเกงและบั้งที่ติดบนบ่า รวมไปถึงหมวกที่สวมอยู่บนศีรษะตลอดเวลาแม้กระทั่งตอนเดินเข้ามาในบ้านของคน อื่นแบบนี้
ตำรวจ!!!
มโนสำนึกแรกที่คิดถึงคือไอ้เสาไฟฟ้า นักเลงใหญ่ที่ไม่เคยต้องการความช่วยเหลือจากใครกลับนึกถึงหน้าคนที่ชื่อว่าภูตะวันเป็นครั้งแรก
๐ สวัสดีคะสาวกพี่ดินทุกคน กลับสู่สภาวะปกติกันเถอะคะ กรู๊ววววววววว (ตอกย้ำตัวเอง อิอิ)
๐ ขอบคุณทุกคนเหมือนเดิมคะ และยินดีต้อนรับสมาชิกใหม่ๆเหมือนเดิมด้วยคะ คนเก่าๆหายไปไหนหมดแล้วอะ หรือว่าพี่ดินน่าเบื่อเสียแล้ว T_T
๐ แอบเห็นแฟนคลับพี่ฉานตัวพ่อในกระทู้พี่เมฆ คนเขียนอยากบอกว่าคิดถึงมากนะจุ๊บๆจ๊ะ anterosz
๐ ขอบคุณ ZakuPz ที่ยังสอดส่องคำผิดให้เหมือนเดิมนะคะ แล้วก้อีกหลายๆคนที่ช่วยคนเขียนและน้องเซด้วยนะคะ
๐ มีพี่คนอ่านที่น่ารักคนหนึ่งเมลล์มาถามไถ่ว่าพี่ดินจะเปิดจองเมื่อไหร่ ต้นเดือนหน้าพี่เค้าจะไปสัมมนาคะถ้าคนเขียนรู้ราคาพี่ดินแล้วพี่เค้าจะโอนเงินมาเลยเพื่อความสบายของตัวพี่เอง ในขณะที่คนเขียนยังแต่งไม่จบและตอนพิเศษยังไม่ถึงไหนเลยขอบอกแถมในบอร์ดก็ยังลงเรื่องไม่จบ เลยยังไม่รู้จำนวนหน้าแต่คิดว่าจำนวนหน้าก็คงไม่ทิ้งห่างพี่เมฆหรอกคะ พี่คนนี้ทำให้คนเขียนซาบซึ้งมากแต่พี่คนอ่านอีกคนก้าวหน้ากว่านั้น พี่เค้าสอดเงินใส่ซองค่าหนังสือพี่ดินมาบังคับคนเขียนด้วย ที่สำคัญจำนวนเงินนั้นน่าจะเกินราคาหนังสือพี่ดินอยู่สมมุติว่าถ้าพี่ดินไม่ได้รวมเล่มหรือรวมเล่มช้าคนเขียนจะโดนข้อหาฉ้อโกงมั้ยคะ T_T
๐ ข่าวประกาศสำหรับคนที่จองพี่เมฆไม่ทันคะ เนื่องจากมีปกผ้าอยู่อีก 27 ปกทำเหลือมาเผื่อมีปัญหา เลยเปิดโอกาสให้คนที่จองไม่ทันแต่อยากเก็บพี่เมฆได้จับจองรอบเก็บตก แต่ขอแค่จำนวน 27 ชุดเท่าปกผ้าที่มีนะคะ
(http://image.ohozaa.com/i/a66/thairat.jpg)
๐ ขอบคุณมากๆคะทุกคน TRomance[/color]
-
กรี๊ด มาจิ้ม
ไงล่ะพี่ดิน เพื่อนรักของพี่ดินคิดไปถึงไหนๆมาน้านานแล้วนะเออ
เอาวะ ถึงจะทำให้พี่ดินอยู่ในภาวะเสี่ยง
แต่สถานการณ์นี้ก็ทำให้พี่ดินรู้แล้วล่ะนะว่ารักพี่ภูแกจริงๆ
ปล.สงสารน้องตัวประกอบไร้ชื่อที่รักต๋องมากมายจังค่ะ :เฮ้อ:
-
แย่แล้ววว
พี่ดินนนนนน
เสาไฟมาช่วยด่วนเลยยยย
-
เฮ้ย !!!
พี่ ดิน .. พี่ ดิน .. พี่ ดิน !!!
-
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยพี่ภูๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
ต๋องจะออกจากคุกเด็ก ไปคุกผู้ใหญ่หรือเปล่าเนี่ย
:angry2:
-
คุณ ตำรวจอย่ามาเหมารวมนะคะ ดิฉันไม่ยอมจริงๆ ด้วย
พี่ดินแค่มาคุยกับเพื่อน ถ้าจะจับ ก็จับไอ้สองตัวนี้ไปเลยค่ะ
วินาทีนี้อย่าหาว่าใจร้ายเลยนะคะ แต่อยากให้ไอ้ต๋องมันโดนจับอย่างสุดใจเลยค่ะ
ไปๆ ซะให้พ้น สงสารก็สงสารนะคะ แต่ว่า คนรักกัน เค้าไม่ทำกันแบบนี้หรอก ต๋องเห็นแก่ตัวเกินไป
เสาไฟฟ้ามาด่วนค่ะ เมียกำลังจะแย่แล้ว....
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
คุณตำรวจทีงี้ละมาไวเชียวนะคะ
:z3:
แล้วก่อนจะจับกะดูตาม้าตาเรือสักนิด
ว่าพี่ดินน่ะไม่ได้เกี่ยวอะไรด้วยเลย
กรุณาอย่าจับแพะเด็ดขาด!!!
พี่ดินไม่ต้องตกใจไปนะ
เชื่อเถอะว่าพี่ภูต้องมาช่วยแน่ๆ
เห็นชีวิตต๋องแล้วกะสลดแท้ๆ
ชีวิตคนคนนึงต้องมาพังไม่เป็นท่าเพราะยานรกแท้ๆ
แล้วอีกหนึ่งหนุ่มที่ยอมพลีกายให้ต๋องนั้นมมาแต่ใด
ใยท่านถึงได้ถึกและอดทนเช่นนี้ - -"
จะว่าไปกะน่าสงสารอยู่เพราะรู้ทั้งรู้ว่าต๋องรักคนอื่นแต่ก็ยังทน
:เฮ้อ:
-
อนาทใจเด็กไทยติดยา
-
เวรกรรม ,, พี่ดินมาผิดเวลาเสียแล้ว = ='
ตำรวจมาแล้ว พี่ภูช่วยพี่ดินด้วยยยยย
-
โหๆๆๆๆ
ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงง
ไม่เอาอ่าต๋องเกินเยียวยาเกินไปและอ่า
ต๋องต้องกลับเข้าไปแบบเดิมหรือเปล่า
ที่แท้ต๋องเคยกดพี่ดินแน่ๆๆๆๆ
พี่ดินชัดเจนดีมากไม่อ้อมโลกเลย
ต๋องอ่าน่าสงสารแต่นะ :เฮ้อ:
ปล.คุรภูมาช่วยพี่ดินไวไวน้า
พี่ดินซวยไปด้วยเลยงานนี้
-
ไม่น่าเลยต๋อง
:sad4:
-
เจอเพื่อนติดยานี่เหนื่อยเนอะ จะช่วยก้ไม่รู้จะช่วยยังไง
จะทิ้งไว้ก็ไม่ได้
เครียดเป้นเพื่อนพี่ดิน
-
แล้วจะเกิดอะไรต่อไป
-
อ่าวเวร! ตำรวจมาซะงั้น อย่ามาลากพี่ดินไปเอี่ยวละกัน พี่ภูมาช่วยเมียด้วยเร็วเลย
ต๋องนี่มัน เฮ้ออ สงสารคนๆนั้นเหมือนกันแฮะ มารักต๋องเนี่ย
-
ชุดตำรวจ?
:serius2: :serius2:
เริ่มสงสารต๋องนิดๆ :m15:
-
แล้วพี่ภูโผล่ออกมาหลังตำรวจรึเปล่าคะ o18
ไม่อยากให้เกิดเรื่องขึ้นเลย :เฮ้อ:
-
เวรละ พ่อมา พี่ดินจะติดร่างแหไปด้วยมั๊ยเนี่ยะ
-
:o อ๊ า า ง ง ง !!!!
เ ส า ไฟ ฟ้ า ไ ป ห น า ย ย
ม า ช่ ว ย พี่ ดิ น เ ร็ ว ๆ เซ่ :amen:
-
ไอ้ต้องปล่อยให้มันติดยาตายไปซะ
:call:
-
อ่าววว พี่ดิน งานเข้าแล้วววววว :serius2:
-
ภูอยู่ไหนนนนนนนนนนนนน
มาช่วยพี่ดินเร็วววววววววววววววว :serius2: :serius2:
-
เอาแล้วไงงานเข้าพี่ดิน
-
ตำรวจมา
:serius2:
ปกติตำรวจไทยในละครหรือนิยาย มักมาช้าไม่ใช่เหรอ
นี่ทำไมมาเร็วจัง?
จะเกิดอะไรกับดินมั้ย?
-
นายเสาไฟฟ้า มาช่วยพี่ดินด่วน
-
หวังว่าพี่ดินจะไม่โดนร่างแหไปด้วยอีกใช่มั๊ย??
:monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
ทำไมต๋องจะต้องทำร้ายพี่ดินอย่างงี้ด้วยอ่ะ
การที่มองคนที่เรารักมีความสุขไม่ดีกว่าหรอ?? :m15: :m15:
-
ใครกันนะที่เป็นตัวเเทนของพี่ดินน่าสงสารจัง
ต๋องไม่น่าเลยเพิงออกมาจะเข้าไปอีกเล้ว
พี่ภูมาช่วยพี่ดินเร็วๆ พี่ดินไม่ผิดดดด
-
:serius2:พี่ดิน.....อย่าเป็นอะไรนะ
-
ทำไมต๋องมันไม่สำนึกนะ พี่ดินก็รักเพื่อนมาก
เฮ้อ จะเป็นไงต่อไปเนี่ยะ กลุ้มเยย :serius2:
-
เอ้าเวงพี่ดินกรุจะโดนลูกหลงข้อหาติดยาด้วยป่ะเนี่ย
นักเลงกรุกล้าไม่ถูกเวล่ำเวลาจริง ๆ ฮ่วยยย
-
พี่ดินจะโดนข้อหาสมรู้ด้วยมั้ยเนี่ย...พี่ภูอย่ไหนน้อออออ มาช่วยเร้ววว
เฮ้อ...ต๋องหมดเลยอนาคต :z3: คราวนี้สงสัยติดยาววว
-
ง่ะพี่ดินแย่แล้วว :z3: :z3:
-
กรรม..พี่ดินดันมาผิดเวลา เกือบจะผิดที่ผิดทางได้ด้วย
ดีนะว่าภรรยาของนายต๋องเค้าอยู่ด้วย กลัวจับใจคิดว่าจะโดนต๋องทำร้ายซะอีก
เสาไฟฟ้าจ๋า มาช่งยพี่ดินยอดยาหยีด่วน!!!
-
ความรักไม่เลือกคนๆที่รักซิเลือกความรักใช่ไหม
อยากให้ต๋องกับเมียเลิกยาได้อ่ะแล้วก็กลับตัวให้ได้นะๆ
น่าสงสารอ่ะ :เฮ้อ:
เสาไฟฟ้ามาช่วยดินเร็วๆนะ :serius2:
-
บทส่งเสาไฟฟ้ามาแล้ว มาทำตัวเป็นพระเอกด่วนค่าาาาาาาาา
ไม่งั้นจะลดตำแหน่งเป็นแค่นางเอกขี้งอนนะเออ
-
คุณตำรวจมาได้ไงกันหล่ะนี่
พี่ภูมาด่วนๆๆๆๆ พี่ดินเจ๊อะตอเข้าให้แล้ว
เอ...หรือว่าจริงๆแล้วพี่ภูนั่นแหละที่เป็นคนตามคุณตำรวจมา
จะรออ่านตอนต่อไปค่ะ :L2:
-
:เฮ้อ:ต๋องทำตัวเองแท้ๆ ยานรกพวกนี้ทำใครต่อใครเดินหลงทางมามากจริงๆ
และเวลา..ไ่ม่ได้ช่วยทำให้ต๋องดีขึ้นเลย...เศร้า
ตอนนี้ พี่ดิน คงใจเสียและเสียใจ พี่ภูมาปลอบมากอดพี่ดินไวไว :กอด1:
ขอจุดธูป :call:สาปส่งยานรกทั้งหลายขออย่าได้ผุดได้เกิดอีกเลย...สาธุ
-
:L2:
-
งานเข้าหนักกว่าเดิมแล้วมั้ยหล่ะพี่ดิน............
-
โอย.....พี่ดิ๊นนนน ทำไมไม่รู้จักระแวงบ้างงงง
ดีนะที่นายภรรยาต๋องนั่นไม่ร่วมมือจับกดกับต๋องไปด้วย
เรื่องราวตอนนี้เครียด......
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :pig4:
-
:a5:
ไม่น้าา พี่ดินไม่ได้ืำทำอะไรผิดเลย
ทำไมล่ะ ทำไม ฮือ ออ :o12:
....คนเราเข้มแข็งไม่เท่ากันจริง ๆ ด้วย
พี่ดินตอนนั้นกับต๋องตอนนี้ อายุก็ต่างกันตั้งเยอะ ความคิดยังไม่เท่ากันเลย
พี่ดินต่อสู้กับมัน แต่ต๋องยอมแ้พ้ตั้งแต่ยังไม่ได้ลอง ... ไม่ซิ ไม่คิดจะสู้เลย
ถ้าในสถานพินิจมียา ตอนนี้ต๋องก็คงตายไปแล้วล่ะ
-
พี่ดินจะโดนหางเลขมั้ยอ่ะ...เสาไฟฟ้าอย่าฟังนิทานเพลินได้มั้ย มาช่วยพี่ดินก่อน!! :angry2:
-
ที่ออกมาได้เพราะ ตบตาเป็นคนดี
โธ่กรรมของเวร พี่เดินนะพี่ดิน
สุดท้ายต๋องก็ยังไม่เคยหลุดพ้นจาก ยานรก
แอบสงสาร เงาพี่ดิน ที่ต้องรองรับอารมณ์ต๋อง
คงรักต๋องมากละซิ ถึงได้ยอมขนาดนี้
คุณภูขา...มาช่วยพี่ดินด่วน
-
เครียดแทนพี่ดิน ยังไม่ทันจะได้ช่วย งานจะเข้าอีกแล้ว
นายภูมาช่วยเร็วๆๆๆ
+1
-
อ๊ากกกกกกกกกกกก
ค้างงงงง
:angry2: :angry2:
พี่ดินของผม ห้ามโดนจับนะ
ไอคุงเสาไฟฟ้ารีบๆมาช่วยเลย นะ
:call: :call:
-
เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยย
อะไรยังไงล่ะทีนี้
:z3:
-
ตำรวจไทย มาได้ทันใจมาก
แต่ผิดจังหวะไปไหมเนี่ย
จะมาจับพี่ดินใช่ไหม :serius2:
พี่ภูฟังนิทานจบแล้วรีบไปช่วยพี่ดินเลยนะ
-
อะ!!!! ตำรวจมา :sad4:
-
ทำไมนะเค้าคิดกันแค่ตื้นๆเห็นแก่ตัวไม่คิดถึงคนที่รักเค้าเป็นห่วงเค้าเฮ้อ
สงสารพี่ดินอ่ะเป็นห่วงเพื่อนแต่เพื่อนกับคิดอะไรที่ไม่มีค่าพอกับความหวังดีของพี่ดิน
คุณภูอยู่ไหนมาช่วยพี่ดินด้วย
-
เสาไฟฟ้า help Din plz. พี่ดินจะติดร่างแหไม๊เนี่ยโอ๊ยยยยยยยยยยยยยยย
ช้านอยากจะบ้า
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด :m31: :m31:
ค้างอีกแล้วค่าาาาาาาาาาา :serius2:
พี่ดินของเค้า ซวยอีกแล้วอ่ะพี่ :sad4: แต่คงไม่เป็นไรหรอก ไม่ได้เสพไรกับเค้านี่เนอะ
กลัวแต่ว่า พี่ดินจะโทษตัวเองรึป่าว ที่ทำให้ต๋องเป็นถึงขนาดนี้
แล้วต๋องเพิ่งพ้นโทษมานะจ๊ะ ถ้าเจอจับอีกรอบนี่ไม่ใช่น้อยๆเน้อ o18
และคราวนี้คุกนะจ๊ะ คุก ไม่ใช่สถานพินิจแล้ว :เฮ้อ:
ตอนนี้ขอสารภาพว่าหาคำผิดไม่เจอ ส่วนนึงเนื่องจากสมองเบลอหนัก ไม่ได้นอนมาสองสามวัน ปั่นงานไม่หยุดเลย :m15:
แม่ยกพี่ดินท่านอื่นช่วยๆกันหาให้คุณเซกับคุณทีโลมาด้วยนะคะ :กอด1:
-
งานเข้าแล้วไง ดิน o17
-
:serius2: :serius2: :a5:
-
พี่ภูมาช่วยพีดินเร็วๆๆ น่ะะะ
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
งานเข้าอีกแล้ว พี่ดิน เฮ่อต้องลุ้นเสาไฟฟ้าแระ ว่าจะมาช่วยทันเวลาไม๊
-
นักเลงซวยแล้ว
-
โอ้ววววววววววว :fire:
แฟนคลับคนใหม่สวัสดีค่า ^^
เพิ่งอ่านถึงตอนที่28เอง แต่ขอเม้นต์ก่อนนอน อิอิ
สนุกมากเลยค่ะ ชอบอ่ะ น่ารัก ฮ่าๆๆ
ถึงเรื่องนี้จะฮาเป็นหลัก แต่ดราม่าก็ไม่หักดิบอารมณ์คนอ่านนะคะ ไม่เป็นไรค่ะ อ่านได้ ฮิฮิ มีหลายอารมณ์ดีด้วย
ยังไม่เคยอ่านผลงานเก่าเลยค่ะ แต่สั่งหนังสือไปแล้ว(กำลังจะจ่ายตัง หุหุ)
เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะคะ เรื่องราวน่ารักน่าอ่าน อยากอ่านเรื่อยๆ หุหุ :กอด1: :กอด1:
-
น้องพี่ดินเป็นคนดีเกินไปไหมอ่ะเห็นแก่ตัวในเรื่องที่สมควรบ้างก็ได้ค่ะ เหนื่อยใจ..............
-
แบบนี้เราต้องส่งสัญญาณ S.O.S ขอความช่วยเหลือจากพี่ภูมั้ยเนี่ย...คริคริ
งานเข้าแบบสองเด้งเลยทีเดียวนะพี่ดิน...ทั้งต๋องทั้งตำรวจ...เวรกรรมแท้
แต่ก่อนจะจับใคร คุณตำรวจช่วยดีให้ดีก่อนนะ...ไม่อยากให้ตำรวจไทยเสียหน้า ข้อหาจับคนผิดอ่ะ...งุงิงุงิ
สงสัยบุคคลปริศนาเหมือนกันนะ...ตลอดเวลาตัวเองก็คงจะรักต๋องมาตลอด
แต่ก็ต้องทำหน้าที่เป็นได้แค่ตัวตายตัวแทนของพี่ดินให้กับต๋อง...ต๋องมันจะเคยรู้มั้ยนะ...ว่าคน ๆ นั้นเค้ารู้สึกยังไง
ที่สำคัญ...ต้องใช้ยานรกนั่นกล่อมประสาทเสียก่อน ถึงจะมีอะไรกันอีก...ยิ่งคิดยิ่งเจ็บปวดแทนจริง ๆ
แล้วยิ่งความจริงต่าง ๆ ที่ได้ฟังจากปากต๋องอีก...เฮ้ออออ อ ออออ...ทำไมถึงไม่รักตัวเองกันบ้างนะ
ชีวิตนี้ถ้าเราไม่รักตัวเองแล้ว...ก็อย่าหวังที่จะให้คนอื่นเค้ามารักเราเลย = ='
-
:เฮ้อ:งานมาอีกแล้วพี่ดิน
-
แง๊ๆๆๆ หวังว่าน้องดินนักเลงใหญ่จะไม่ถูกร่างแหไปด้วยนะ พี่ภูมาช่วยน้องดินเร็วๆ นะ
-
ความฝังใจในรักแรก ทำให้ต๋องทำทุกวิถีทางเพื่อให้พี่ดินกลับมาอยู่ด้วยกันอีก
วงจรเดิม ๆ จะกลับมาเป็นวังวล อีกหรือไม่
ความเป็นห่วงเพื่อนทำให้ถูกลากเข้าไปในวงจร โดยความซวยอีกครั้ง
นายภูจะจัดการกับเรื่องนี้ยังไง ต่อไป.....
+1ให้เซกิพร้อมกำลังใจให้ TRomance ครับ :z2:
-
พี่ดินงานเข้า ซวยอีกแล้ว... :serius2:
สงสารเมียต๋องคนนั้นอ่ะ พูดออกมาแต่ละคำมันบาดลึก เจ็บอ่ะ :a6:
-
ต๋อง ไม่น่าเลย :m16: แต่สงสารเมียต๋องคนนั้น คงจะทุกข์น่าดู
พี่ดินงานเข้าจริงๆแหล่ะ ภาวนาให้เสาไฟฟ้ามาช่วยพี่ดินเร็วๆๆ
:กอด1: คนแต่ง + คนโพสต์
-
สงสารคนนั้นจังเลยอ่ะ
พูดจาทำร้ายจิตใจมากเลย TT^TT
เฮ้ออออ พี่ดิน น๊า พี่ดินนน
หวังว่าเสาไฟฟ้าจะรีบมาช่วย เนอะ~
-
งะ อีกแล้วววว!!
-
พี่ดิน งานใหญ่เข้าอีกแล้ว :m16:
-
ภูรีบมาช่วยพี่ดินเร็วววว :serius2:
-
ว่าแล้วเชียว พี่ดินแย่แน่ๆ :z3:
-
พี่เสาไฟฟ้าอยู่ไหน มาช่วยพี่ดินเร็ว ๆ ด่วนเลยน๊า :z3:
-
ต๋องเอ๊ยยย ทำไมถึงเป็นแบบนี้อะ
พี่ดินจะช่วยเพื่อนได้ไงเนี่ย ดูท่าทางตัวเองก็เหมือนจะโดนไปด้วยนะเนี่ย
เสาไฟฟ้าโปรดทราบนักเลงใหญ่กำลังตกอยู่ในภาวะคับขัน โปรดเร่งมาอย่างด่วน
-
อยากให้ต๋องหลุดพ้น....กลับตัวกลับใจเถอะนะ
พี่ดินเค้ารักและห่วงเพื่อนเสมอ.... :เฮ้อ:
ตาพี่ภูมาด่วนเลย....นักเลงใหญ่กำลังเดือดร้อน.....
:L1: คนแต่ง กะ คน โพส คร๊าบบ.... :L2:
-
พี่ภู มาด่วนมาด่วน ช่วยพี่ดินด่วนเลยนะ
หรือจะน้องก้านพี่แก๊กก็ได้ โผล่มาสักคน
ต๋องมาไกลเกินจริงๆ เฮ้อ
-
เอ็นดูเขา เอ็นเราขาดงัย เหอะๆๆๆๆๆ คนอ่านจะได้รู้ว่าเราควรจะช่วยเฉพาะคนที่สมควรและเขาพร้อมให้เราช่วย พระพุทธองค์ตรัสไว้ อิอิอิ
-
คุณตำรวจมาพาแม่ยกพี่ดินใจแป้วกันเป็นแถบ
ต๋องก็น่าสงสาร แต่ก้าวเดินทางที่ผิดจริงๆ
พี่ภูไปไหนนนนนนนนนนน มาช่วยพี่ดินด่วนนนนนนนนนนนน
-
ยังไงล่ะเนี้ย :serius2:เสาไฟขาสั้นรึงัยมาช้าจัง
-
เพิ่งเข้ามาดูพี่ดินลอยกระทงกับเสาไฟฟ้า ต้องเรียกว่า "น้ำเน่ากับเงาจันทร์"
หวาน(ต้องอ่านเสียงยานๆ)จนน้ำตาลยังอาย
ชอบตรงที่ พี่ดิน หอมแก้ม แล้วบอกว่า เห็นเสาไฟฟ้ารำร้อง แต่ไม่ทำอะไร แล้วบอกว่า
ไม่ได้เรื่อง
กำลังจะไปอ่านตอนที่ 42 ต่อ หวังว่าคงไม่............ :monkeysad:
-
ตำรวจมาก่อนพระเอกได้ไงเนี่ย :serius2:
นักเลงจะติดร่างแหไปด้วยมั้ย พี่ภูรีบมาช่วยเมียด่วน
สงสารตัวแทนคนนั้นอ่ะ
-
:z3: อุตส่าห์ทำใจแล้วนะ ทำไม๊ ทำไม ต้องมีอุปสรรคด้วย
เสาไฟฟ้า ไปอยู่ไหน
พี่ดินจะโดนตำรวจจับแล้ว รักเพื่อนจนตัวเองเดือดร้อน
เสาไฟฟ้า เร็วๆ เดี๋ยวไม่มีดินให้ลงเสา :sad4:
-
อ่านไปลุ้นระทึกไปด้วย
มือเย็นเลย
ลุ้นว่าดินจะรอดจากต๋องไหม
พอมาบรรทัดสุดท้ายแหละ
พ่อมึงมา!!!!!!!!!!!!!!!
โดยอ้าวครับงานนี้
ลุ้นๆๆๆๆ
-
คนที่อยู่ด้วยกับต๋องน่าสงสารมากเป็นแค่ตัวแทนแถมต๋องยังพูดจาทำร้ายจิตใจอีก :m15:
พี่ภูอยู่ไหนนนนนนนนนนนนรีบมาด่วนพี่ดินต้องการความช่วยเหลือ :serius2:
-
พี่ดิน งานงอก!!!!!!
ไอ้พระเอก ฟังนิทานจบแล้วก็อย่าเพิ่งเคลิ้มหลับหรือเลื่อนลอย
ให้ว่องเลยนะ รีบมาช่วยพี่ดินให้ไวเลย
ปล. สงสารเพื่อนคนนั้นของต๋องจังวุ้ย! T___T
-
พี่ภูรายงานตัวด่วน ช่วยพี่ดินด้วย
-
พี่ภูเค้านั่งฟังนิทานอยู่ใกล้ๆนี่แหละ
ต้องมาช่วยพี่ดินทันอยู่แล้ว ไม่ต้องห่วงนะพี่ดิน
-
มาแล้วพี่ดิน
:mc4:
-
อ้าว เวรตำรวจมา
พี่ดินก้ซวยเดะ...
พี่ภูช่วยพี่ดินด่วน!
-
น่าสงสารต๋องเหมือนกันน๊า รักพี่ดินนี่นา
แต่พี่ดินพูดจามีเหตุผลถูกต้องค่ะ งั้นแสดงว่า
ที่มีไรกับพี่ภูก็ด้วยความรักอะซิ้
สุดท้าย ความซวยมาเยือนพี่ดินละ ตำรวจมา
นึกถึงสามีก่อนเชียว แล้วจะเป็นไงต่อเอ่ย
-
กรี้ด!!!!!!!!!! พี่ดินแย่แล้ว
อิเสาไฟฟ้าอย่ามั่วแต่วิตกจริตอยู่ รีบมาช่วยพี่ดินด่วนๆ
-
อย่างที่ต๋องว่า ติดยามันเลิกยากจริงๆแหล่ะ
แค่บุหรี่บางคนยังไม่สามารถ นับประสาอะไรกับยาที่ออกฤทธิแรงขนาดนั้น
.
.
เพื่อนรัก คำเดียวเท่านั้นที่ค้ำจุนทั้งพี่ดินและต๋อง
คนรัก มีไว้ให้แค่เพียงคนเดียวเท่านั้น.... พี่ภู :กอด1:
-
วะฮ่าฮ่าๆๆๆ :laugh: ในที่สุดก็ตามทัน
เอ๊าาาา พ่อมาแล้ว ทำไงดีละจ๊ะทีนี้ หนีไม่ทันแล้ว เหอๆ
โทรเรียกพี่ภูเร็ว o22
ว่าแต่ มีตอนพิเศษคู่น้องก้าน กับอาเสี่ยมั้ยคะ อยากรู้เรื่องราว โฮะๆๆ :impress2:
รักคนแต่ง คิดถึงคนลงนิยาย :กอด1:
-
ผิดที่ผิดเวลาจิงๆ
ดิน
-
น้องดิน ของพี่เสาไฟฟ้า
ใครพาพี่หมวดมาว่ะ พี่ภูป่าว
ไม่งั้น น้องดิน งานเข้าแน่ๆ
-
พี่ดินจะงานเข้าหรือป่าว o22
-
จะอ่านต่อๆ
-
เซ็งเลยแฮะ
เครียด!!!! :m16:
-
ซวยแล่ววววว :z3:
-
สงสารเมียต๋องจัง
ที่เป็นได้แค่ตัวแทนของพี่ดิน
คงจะช้ำใจน่าดู :sad11:
ส่วนพี่ดินก็เป็นคนดีจริง ๆ
จนถึงตอนนี้ก็ยังคิดจะช่วยเพื่อนอีก
แต่ว่าตำรวจมาแบบนี้แล้วจะรอดมั้ยเนี้ย
นายเสาไฟฟ้ามาช่วยพี่ดินเร็ว ๆ น๊า :angry2:
-
ไม่โดน ข้อหา หลอก ค่ะ
แต่ ถ้าช้า า าา
จะโดนถวงถาม บ่อยค่ะ
55
รอตอนต่อไปนะค่ะ
-
ตอนแรก นึกว่าพี่ต๋อง....
พอมาเจอ
มึงถึงกล้าบอกรักกันต่อหน้ากูแบบนี้ มึงคิดว่ามึงได้กูง่ายๆแต่กูไม่ยอมปล่อยมึงไปง่ายๆแน่
เฮ้อ นึกว่าพี่ต๋องเปลี่ยนบทบาท...ฮ่าๆๆ
ตำรวจที่มาเนี่ย ต้องมาจากพี่ภูแน่ ๆ เลย
-
:angry2:
โครต ซวยเลย พี่ดิน
ซ้ำซากๆๆๆๆ
เฮ้อ เมื่อไหร่จะ สุข ล่ะคร้าบบบบบบบบบ
-
อยากอ่านต่อจัง
-
ซวยแล้วคับพี่น้องๆๆๆๆ
-
ตำรวจม๊าาาาาาาา :sad3:
-
อึดอัดดีเท้น้อตอนนี้
จากเพื่อนรักกลายเป็นรักเพื่อน ถึงจะไม่สมหวังก็ไม่น่าทำตัวเองอย่างนี้นะต๋อง
แล้วพี่ดินโดนอีกแล้วทีนี้ ทีนี้พี่เสาไฟฟ้าจะคิดมากป่าวนี่
-
เคยแอบสงสารต๋องนะ แตพอเป็นแบบนี้ :เฮ้อ:
งานเข้าพี่ดินอย่างจัง :z3:
-
ไม่รู้จะสงสารต๋องดีมั้ยอ่ะ
แบบว่าทำตัวเองแท้ๆ
ที่แน่ๆพี่ดินคงเสียใจมากๆที่เพื่อนเป็นแบบนี้อ่ะ :เฮ้อ:
-
รบกวนต่อหน่อยค่ะ เครียดจัง ขอบคุณค่ะ
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
เย้ ตามอ่านทันแล้ว
หนุกหนานมากเลยอ่ะ
-
:m31:อารายยยยยเนี้ยยยยยยยยยยย
:angry2:คุณตำรวจจะมาทำมายยยยยยยย
:serius2:กลับปายยยยยยย..เค้ากำลังเคลียกันอยู่
เสาไฟฟ้ามาด่วนเลยยยยย... :z3:
:L2:มอบกำลังใจให้คนเขียนและคนโพสครับ...
-
โอ๊ะ....คุณสามี!!!
มาช่วยเมียเด็กด่วนๆเลยฮ่ะ
อย่าให้พี่ดินโดนร่างแหไปด้วยเลยนะ...ส๊าธุ
-
Oh My Godddd!!! ตำรวจโผล่มาแบบไม่ทันตั้งตัว
แล้วพี่ดินจะทำยังไงละทีเนี่ย!! แค่อยากจะช่วยเพื่อนให้หลุดพ้น
ดันมาเจอแจ็คพ๊อตเองซะได้ แต้ก็นะสิ่งแรกที่พี่ดินนึกถึงยามคับขัน
อิอิ คิดถึงพี่ภู...พี่ภูเมียเรียกแล้วรีบมาด่วนนนนนนน
คนเขียน o13
-
อ้าว..พ่อมาตามต๋องซะแล้ว :sad4:
พี่ภูรีบช่วย ดินเลยนะ o22
-
อ๊าย,,,,,,,
เสาไฟฟ้าเชื่อใจพี่ดินนะ
รีบมาช่วยพี่ดินเร็วเข้า
-
มันค้างคามากกกกกกกกอ่า
อยากอ่านมากๆๆๆๆๆ
มาต่อไวไวน้าไรเตอร์
-
เชดดดดดด
ซวยแล้วมั้ยล่ะ พี่ดิน
ตำรวจมาจ้ะ !!
-
มีแอบเรท ด้วยแหละ :-[
-
โอ๊ยยย พี่ดินคนดีของน้อง งานเข้าอย่างเเรงเลย :m15:
-
พี่ดินซวยมากกกกกกกกกกกก
เสาไฟฟ้าช่วยพี่ดินด้วย
ต๋องเอาใจช่วยให้กลับมาเป็นผู้เป็นคนซะทีนะ
-
อ๊าก~~~!! ตำหนวด!!! ตำหนวดมาได้ไงอ่ะ พี่ดินแย่แว้ว~~~!! จะโดนจับไปด้วยไหมเนี่ย พี่ภู~~~ มาด่วนๆๆๆ
-
หมาต๋ามาถาย........
-
ขอเปิดเผยตัวค่ะ หลังจากที่ตามอ่านมาจนทัน
หนูช๊อบบบบบบบบ ชอบบบบบบเรื่องนี้ มากกกก พี่ดินน่ารักได้อีก :-[
แล้วตำรวจมาพี่ดินจะเป็นยังไงหล่ะเนี่ย เสาไฟฟ้าก็ยังนั่งฟังนิทานอยู่อ่ะ :serius2: ม๊ายยยยยยย เสาไฟฟ้า มาช่วยพี่ดินด่วนๆๆ
ให้พี่ไรท์เตอร์เลย o13
-
ดันๆๆๆๆ(ดันพี่ดิน :-[)
:z2: :z2: :z2:
-
แอร๊ยยยยยยยยยยยย
พี่ดินจะติดคุกหรือเปล่า
ไอเสาไฟฟ้ารีบๆมาได้แล้วโว้ยยย
-
2วันแล้วน้าไรเตอร์
อยากอ่านตอนต่อไปมากกกกก
พี่ดินจะเป็นไงบ้างอ่า
มาต่อไวไวน้า
-
ตายแล้วตำรววจมา
พี่ดินจะโดนด้วยไหมเนี่ย
เสาไฟฟ้าอยู่ที่ไหนช่วยดินด่วน
ก่อนที่มันจะเป็นเรื่องใหญ่ไปกว่านี้ :serius2:
-
อ่านมาตั้งแต่ตอนแรก แต่เพิ่งได้ฤกษ์แสดงตัว
หวังว่าดินคงไม่โดนตำรวจรวบตัวไปพร้อมๆ กับต๋องและคู่ขาหรอกนะ :seng2ped:
ปล.ขอมอบดอกไม้ให้คนแต่งนะจ๊ะ :L1:
-
ตอนที่ 43
(http://dookdik.kapook.com/upload/whatsnew/38530.gif)
ดินถูกจับ!!
ทันทีที่ได้ยินทำเอาเข่าแทบทรุด ดินจะถูกจับได้ยังไง ถูกจับเรื่องอะไร หลากหลายคำถามเหมือนหอกแหลมคมที่พุ่งเข้ามาทิ่มแทงสมองผมทุกทิศทาง
ข้อหาพัวพันกับยาเสพย์ติด
อยาก จะหัวเราะทั้งน้ำตาข้อหาร้ายแรงขนาดนี้เอามาจากไหน ยัดเยียดข้อหาเมียผมแบบนี้ได้ยังไงกัน ผมรู้แค่ว่าไอ้เปี๊ยกไปจัดการเรื่องของเราจากปากคำของแม่ อยากตามไปใจจะขาดแต่แม่บอกว่าในเมื่อต้องการพิสูจน์นักว่าดินรักผมแค่ไหนก็ ต้องปล่อยให้เค้าได้พิสูจน์ตัวเองบ้าง ดินแสดงความรู้สึกด้วยคำพูดไม่เก่งมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแต่เค้าแสดงความจริงใจ ด้วยการกระทำเสมอ
เหมือนผมจะรอไอ้แก๊กอย่างใจเย็น แต่เปล่าเลยผมกำลังช็อคอยู่ต่างหาก ผมไม่ได้เป็นห่วงข้อหาที่ดินโดน เมียผมบริสุทธิ์แน่ๆผมมั่นใจแต่ที่เป็นห่วงคือคนดีของผมไปพบเจอกับอะไรมาบ้าง เค้าจะปลอดภัยไหม จะตกใจหรือเปล่าที่จู่ๆต้องกลายเป็นผู้ต้องสงสัยแบบนั้น ถึงเค้าจะเข้มแข็งสมกับที่เป็นนักเลงใหญ่ แต่ความจริงเค้าก็แค่ผู้ชายตัวเล็กๆในสายตาผมอยู่ดีนั่นแหละ
(http://dookdik.kapook.com/upload/whatsnew/38530.gif)
นาฬิกา บอกเวลาของวันใหม่มาได้สามชั่วโมงแล้ว แต่บรรยากาศในโรงพักยังคึกยักยิ่งกว่าตลาดโต้รุ่งเสียอีก เพราะตั้งใจมองหาไอ้เปี๊ยกสายตาเลยจับเจอว่ามีชาวบ้านหลายคนอุ้มลูกจูงหลาน ใช้บริการโรงพักเป็นว่าเล่น
ครั้งแรกที่ได้สัมผัสกับบรรยากาศแบบนี้ อธิบายไม่ถูกเลยว่ารู้สึกยังไง นอกจากร้อนใจและเป็นห่วงแล้วยังมีความรู้สึกไหนที่สามารถสอดแทรกเข้ามาในพื้นที่ใจและระบบสั่งการของสมองได้อีกหรือเปล่า
ตัวผมชาวูบและหนาวไปจนถึงปลายนิ้ว ห้องสอบสวนกลางของโรงพักวูบวาบไปด้วยแสงแฟลช ไม่อนุญาตให้คนนอกเข้าไปแต่ไอ้ที่เห็นหัวทองหัวดำกดชัตเตอร์มือเป็นระวิงอยู่นั้นเรียกว่าอะไรวะ อยากจะอาละวาดที่ผมเข้าไปไม่ได้ ความสูง 185 แทบจะไม่มีความหมายเลยเมื่อข้างในเต็มไปด้วยกองทัพนักข่าว ความรู้สึกหลากหลายตีวนกันอยู่ในท้องน้อยจนลมตีมาถึงคอหอยแล้ว ร้อนรน เป็นห่วง อยากเจอ โกรธ ไม่ได้ดั่งใจ ทุกความรู้สึกมันตีกันอยู่ในตัวผมนี้
ตลอด เส้นทางจากบ้านถึงโรงพัก ไอ้แก๊กไม่ได้พูดอะไรกับผมสักคำนอกจากตบบ่าในบางเวลาให้ผมรู้ว่าไม่ได้มาคน เดียว มันรู้ใจและรู้อารมณ์ผมดีจนถึงนาทีแบบนี้มันยังรู้ว่าจะต้องทำตัวยังไงไม่ ให้ผมอาละวาดกลางโรงพักให้อับอายขายขี้หน้าและให้เสื่อมเสียชื่อเสียงแบบนี้
เคย รู้สึกรังเกียจคนรวยที่ชอบใช้อำนาจและเงินไปในทางที่ผิดๆ แต่ตอนนี้ผมกลับรู้สึกอยากเป็นคนรวยจำพวกนั้นขึ้นมาบ้างแล้ว ไม่มีใครหน้าไหนสนใจคนที่อยู่ไม่สุขที่คอยชะเง้อเข้าไปในห้องสอบสวนใหญ่ อย่างผมเลยสักนิด ทั้งๆที่ผมยืนขวางหน้าประตูอยู่แท้ๆ แต่นายตำรวจบางนายที่มีหน้าที่ในห้องนั้นทำแค่เบี่ยงตัวหลบผมเวลาที่ผมย่ำ ฝีเท้าเดินไปเดินมาอีกฝั่ง
แรง รั้งที่ชายเสื้อจากทางด้านหลังทำให้ผมสบถคำหยาบออกมาอย่างกลั้นไม่ได้ อารมณ์ทะยานขึ้นสู่ขีดสุด คนที่ไม่เคยถูกขัดใจมาก่อนในชีวิตอย่างผมหันหน้าไปหาคู่กรณีเต็มที่ รู้ว่าไม่ใช่ไอ้แก๊กแน่ๆ มันไม่น่าจะมากระตุกหนวดเสือแบบนี้ แต่ใครหน้าไหนที่มันดวงชะตาตกต่ำจนถึงขีดสุดที่มากระทุ้งอารมณ์ผมในวันนี้ ได้ล่ะ
พอประจันหน้ากับคนที่บังอาจขัดจังหวะเท่านั้นแหละ สองมือที่กำหมัดแน่นคลายออกจากกันแปรเปลี่ยนเป็นพนมมือขึ้นเหนือหน้าอก ในสภาพที่คิดว่านอบน้อมที่สุดแล้ว
“พี่ดินอยู่ทางนู้น”
ไม่ว่าจะเพราะอะไรก็ตาม แต่คำบอกเล่าของว่าที่แม่ยายตรงหน้าทำให้ผมพรูลมหายใจที่มันอัดแน่นอยู่ในปอดออกมาได้ในคราวเดียว
ม้านั่งตัวยาวที่อยู่หน้าห้องที่มีป้ายชื่อติดไว้ว่าห้องสอบสวนพิเศษ มีชื่อร้อยเวรติดอยู่ด้านหน้า แต่สิ่งเหล่านั้นมันก็แค่ภาพที่ผ่านสายตาผมไปเท่านั้น เพราะสิ่งที่สะกดทุกความรู้สึกและตรึงหน่วยตาทั้งสองข้างของผมก็คือเด็กผู้ชายตัวเล็กผิวขาวนั่งห้อยขาอยู่บนม้านั่งตัวยาว ก้มหน้ามองพื้นตลอดเวลา
ภาพตรงหน้าทำเอาผมแทบลืมเลยว่าหายใจด้วยตัวเองเค้าทำกันยังไง อยากถลาไปคว้าร่างตรงหน้าเข้ามากอด แต่สมองกลับสั่งห้ามไม่ให้ผมทำอย่างที่ตั้งใจ
คนตรงหน้าเป็นนักเลงใหญ่ เค้าเป็นผู้ชายเต็มตัว เข้มแข็งและเด็ดเดี่ยวเกินใคร มันคงไม่ดีแน่ถ้าจู่ๆผมจะเข้าไปคว้าร่างเล็กๆนั่นมาแนบอก ไม่โดนถีบออกมา ผมก็ต้องโดนกระทืบโชว์เป็นบุญตาร้อยเวรแน่ๆ ต่อให้ใจบอกว่าอยากแค่ไหน แต่สมองก็คัดค้านเอาไว้ว่าไม่คุ้มกัน
“พี่ดิน”
เสียงเรียกชื่อนั้นไม่ได้มาจากผม แต่มันดังออกมาจากปากของคนที่ให้กำเนิดคนตัวเล็กแต่ใจใหญ่ตรงหน้า เค้าค่อยๆเงยหน้าขึ้นมาตามเสียงเรียก ผมใจหายวาบที่เห็นว่าเมื่อเค้าแหงนหน้าขึ้นมาขอบหัวตามีน้ำรื้นขึ้นมาคลออยู่เต็มหน่วย
ครั้งแรกที่เห็นดินร้องไห้!!
ถึงไม่มีเสียงร้องไห้ฟูมฟาย น้ำตาไม่ได้ไหลลงมาเปื้อนแก้มให้ต้องใจวูบโหวงไปมากกว่านี้ แค่น้ำตามาเอ่ออยู่เต็มเบ้า แค่เห็นริมฝีปากที่เคยซับสีเลือดซีดและแห้งผากจนแตกระแหง แค่เห็นว่าริมฝีปากบอบบางที่ผมเคยฟัดเคยชิมอยู่ทุกวี่วันสั่นระริกไม่แพ้หน่วยตาดำขลับตอนที่เค้าเห็นผมยืนอยู่ตรงหน้าเต็มๆตา
“เสาไฟฟ้า”
เสียงแหบแห้งกลั่นออกมาจากลำคอคนพูดอย่างยากลำบาก ไม่มีอีกแล้วแววตาเอาเรื่องที่เคยส่งมาหาผมบ่อยๆคู่นั้น
ทำไมผมถึงได้โหยหาแววตาหาเรื่องและพร้อมจะอาละวาดผมตลอดเวลาคู่นั้นนะ ทั้งๆที่แววตาของคนตรงหน้านี้ไม่ต่างอะไรจากลูกแมวแสนเชื่องแท้ๆ
ความรู้สึกบอกผมว่าเค้าไม่เป็นตัวของตัวเอง นักเลงใหญ่กำลังอ่อนแอถึงขีดสุดและเค้าก็ยอมแสดงความอ่อนแอออกมาให้ผมเห็น แต่ไม่ดีใจเลยสักนิด ผมชอบดินที่ชอบโวยวายคนเดิมมากกว่า นักเลงที่แข็งเป็นท่อนไม้และตรงยิ่งกว่าอะไรคนเดิมไปไหน ความน้อยใจ ไม่มั่นใจอะไรทั้งหลายแหล่หายวับเพียงเพราะแขนสองข้างที่คว้าร่างผมไปหา
ผมยืนอยู่ตรงหน้า ดินนั่งอยู่บนม้านั่งตัวยาว แขนเขาวาดเอาไว้รอบเอวผมใบหน้าซุกอยู่ที่หน้าท้อง เพียงแค่เค้าส่ายหน้าไปมาน้อยๆผมก็รับรู้ถึงรอยเปียกชื้นที่ซึมผ่านเนื้อผ้าเข้ามาสัมผัสกับผิวตรงหน้าท้อง
นักเลงของผมเค้าร้องไห้จริงๆ
อยาก กอดให้ฝังเข้าไปในอกแต่ในความเป็นจริงผมทำได้แค่ลูบไล้ผมนิ่มไปมาเบาๆยิ่งผม ลูบหัวเค้ายิ่งร้องไห้ ยิ่งผมเหวี่ยงตัวเค้าไปมาเท่าไหร่ผมยิ่งรับรู้ถึงความสั่นไหวจากตัวเค้ามาก เท่านั้น ดินร้องไห้จนตัวโยน ไม่มีเสียงสะอื้น ไม่มีอาการฟูมฟายให้เห็น แต่แค่นี้มันก็ทำให้ผมรู้แล้วว่าใจสลายเพราะเห็นคนที่เรารักเสียใจมันเป็น ยังไง
“ไม่เป็นไรนะ ไม่เป็นไรแล้วพี่จะอยู่ข้างๆยังไงดินก็จะต้องพ้นผิด ไม่สิคนที่ไม่ผิดแค่อยู่ผิดที่ผิดทางเท่านั้นตำรวจเก่งจะตายเดี๋ยวเค้าสืบสวนก็รู้เองแหละนะว่าดินของพี่บริสุทธิ์ร้อยเปอร์เซ็นต์”
ปลอบ ขวัญคนตรงหน้าแล้วก็ปลอบใจตัวเอง สุดท้ายดินจะต้องไม่โดนความผิดแน่ๆผมรู้ แต่มันเมื่อไหร่ล่ะ อีกนานแค่ไหนตำรวจถึงจะสรุปได้ว่าดินไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง ผมไม่ใจเย็นพอที่จะให้ดินนอนในห้องขังแน่ๆผมต้องประกันตัวเค้าออกมา ต่อให้ต้องยัดเงินหรือต้องทำในสิ่งที่เคยต่อต้านมาตลอดแค่ไหนผมก็จะทำ ที่ผ่านมาตลอดอายุ 19 ปีของดิน เค้าเจอสิ่งเลวร้ายมามากพอแล้ว ขนาดหินผาที่แข็งแกร่งแค่ไหนเจอน้ำเข้าไปยังกร่อนได้ แล้วนับประสาอะไรกับใจนักเลงตัวเล็กๆคนหนึ่ง
(http://dookdik.kapook.com/upload/whatsnew/38530.gif)
เนิ่นนานกว่าเค้าจะยอมผละออกมาจากหน้าท้องผม
ไม่มีน้ำตาให้เห็นแล้ว แต่ร่องรอยแดงก่ำจากหน่วยตาบอกชัดว่าเค้าผ่านการร้องไห้มานานแค่ไหน ผมทิ้งตัวนั่งลงข้างๆเค้า เอามือมากุมเอาไว้ ดูลู่ทางว่านักเลงใหญ่ไม่ได้ชักมือกลับก็รัดแน่นขึ้นแล้วค่อยๆคลายออกก่อนจะกำเข้าไปใหม่ ผมให้กำลังใจเค้าอยู่แบบนั้น
มัน อาจจะดูแปลกตาอยู่มากสำหรับคนที่เห็นผู้ชายตัวใหญ่ยักษ์นั่งกุมมือผู้ชายตัว เล็กปากแดงแก้มแดงแม้แต่ตาก็ยังแดงอยู่ใจกลางโรงพักแบบนี้ นักเลงใหญ่เค้าไม่ทันจะสังเกตบรรยากาศรอบข้างแต่ผมเห็น แต่ก็แค่นั้นแหละ ใครล่ะจะสนใจ
“สุดท้ายมันก็ซ้ำรอยเดิมอีกจนได้ กูเป็นต้นเหตุให้ต๋องเข้าคุกอีกจนได้”
ผมเผลอกุมมือดินแน่นขึ้น ความรู้สึกหนึ่งที่ส่งผ่านไปคือให้กำลังใจ แต่ความรู้สึกที่ผมเก็บเอาไว้ในใจคือโกรธไอ้เหี้ยนั่นฉิบหาย อย่าคิดว่าผมไม่สังเกตนะว่าร่องรอยจางๆตามท่อนแขนและลำคอของดินมาจากอะไร ผมพยายามข่มใจมองข้ามไปแล้ว แต่นักเลงใหญ่มากระตุกใจของผมจนได้ ไอ้เหี้ยนั่นมันสร้างความเดือดร้อนให้เมียผมแท้ๆ มันปล้ำกอดจูบเมียคนอื่นแถมยังเป็นต้นเหตุให้ดินติดร่างแหความชั่วของมันไปด้วย เดือดร้อนขนาดนี้นักเลงใหญ่ของผมยังรู้สึกผิด ยังคิดว่าเป็นความผิดของตัวเองไปได้
“ไม่ใช่ความผิดของดินหรอก ดินแค่ไปผิดเวลาเท่านั้นเอง ต่อให้ดินไม่ไปมันก็ต้องถูกจับอยู่แล้ว ค้ายารายใหญ่นะดินตำรวจเค้าคงจับตามองมานานแล้วไม่ใช่เพราะตามดินเข้าไปหรอก ใครทำกรรมอะไรไว้ต้องชดใช้กรรมนะ ยาล็อตใหญ่ขนาดนั้นดินคิดดูสิ ถ้าหลุดออกไปได้จะทำลายใครต่อใครมากมายแค่ไหน”
ผม ปลอบใจไอ้เปี๊ยกไปทั้งที่ยังไม่รู้รายละเอียดอะไรมากหรอก แต่ตอนนั่งมาในรถแอบได้ยินไอ้แก๊กคุยโทรศัพท์กับนายตำรวจชั้นผู้ใหญ่คนหนึ่ง ที่มันรู้จัก มันคงโทรไปขอให้ท่านช่วยแทนผมนั่นแหละ เรื่องราวประมาณเค้าสงสัยว่าคนพวกนี้รวมถึงต๋องรับส่งยากันตั้งแต่อยู่สถาน พินิจแล้ว ตอนแรกคิดว่ารับมาแค่เพื่อเสพย์เพิ่งมาสืบรู้ว่าค้ายาและเป็นผู้ส่งยาราย ใหญ่เมื่อไม่นานมานี้เอง กลุ่มนี้เป็นพวกที่เจ้าหน้าที่ในสถานพินิจจับตาดูเป็นพิเศษเพราะเคยหนีออกมา หลายครั้ง หลังจากที่ถูกจับได้ครั้งสุดท้ายก็ทำตัวดีขึ้นผิดหูผิดตา และยังมีพฤติกรรมหลายอย่างที่น่าสงสัยและพอดีกับเด็กพวกนี้อายุพ้นข่าย เยาวชนแล้วจึงได้ปล่อยออกมาไม่ใช่เพราะว่าพ้นผิดแต่ตำรวจวางแผนเพื่อล่อจับ พ่อค้ารายใหญ่เท่านั้นเอง
ผมถึงได้มั่นใจว่าไอ้เปี๊ยกของผมพ้นผิดแน่ๆแต่ที่ผมกระวนกระวายอยู่อย่างนี้เพียงเพราะไม่ต้องการให้ไอ้เปี๊ยกรอการไต่สวนในห้องขัง จะพิสูจน์กันนานแค่ไหนผมไม่ว่าแต่ผมต้องการประกันตัวคนของผมออกไป
ถ้าไม่ติดอยู่ที่ว่าคนรักผมกำลังเป็นทุกข์ ผมเองก็อยากยืดเวลานี้ออกไปนานๆ คงมีไม่บ่อยหรือจะเรียกว่าตั้งแต่คบกันมายังไม่เคยมีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นเลยด้วยซ้ำ ที่นักเลงใหญ่เค้าจะนั่งพิงร่างกับผนังโรงพักแต่หัวเขาวางอยู่บนไหล่ผมแบบนี้ เหมือนเค้าจะหลับตา คงจะเพลียมาก ไอ้เปี๊ยกเอ้ยตัวเล็กแค่นี้เจอแต่ละอย่างหนักๆทั้งนั้น ถ้าไม่เข้มแข็งจริงจะอยู่รอดมาให้ผมรักได้เหรอวะ ไม่รู้จะขอบคุณใครดี แม่ที่ให้กำเนิดเด็กคนนี้มาผมก็ขอบคุณไปแล้ว พระคุณเจ้า สิ่งศักดิ์สิทธิ์ พรหมลิขิตหรือว่าโชคชะตา จะเป็นเพราะบารมีของใครผมก็ได้แต่ขอบคุณไปทั่ว อยากให้หมดเรื่องเลวร้ายไวๆ ผมอยากจะซักนักเลงใหญ่อยู่เหมือนกันว่า ที่เค้าบุ่มบ่ามไปหาฝ่ายนู้นแบบนั้นเพราะอะไร
เพราะผมที่เข้าใจผมผิดอยู่หรือเพราะต้องการไปประกาศความจริงกับฝ่ายนู้นกันแน่
อยากจะรู้แค่ไหนแต่ผมก็ต้องหักห้ามใจเพราะไม่ใช่กาลเทศะที่จะถามเรื่องนั้นในตอนนี้
(http://dookdik.kapook.com/upload/whatsnew/38530.gif)
“ไปเถอะ เรียบร้อยแล้ว”
ผมต้องยกคิ้วเป็นคำถามเพียงเพราะวลีของไอ้แก๊กไม่ได้ขยายความให้ผมเข้าใจเลยสักนิด แม้แต่ดินเองยังยกหัวขึ้นมาจากไหล่ผมเพียงประประโยคที่แปลความหมายได้กว้างขวางยิ่งกว่าน้ำทะเลนั่นเสียอีก มีแต่แม่เท่านั้นที่มีสีหน้าเรียบเฉยไม่แสดงอาการใดๆออกมา
“กลับบ้านไง อื้อ”
นอกจากคำพูดยืนยันแล้วมันยังพยักหน้าให้เมื่อทุกคนพร้อมใจกันขมวดคิ้วมุ่นใส่มัน นอกจากมันจะไม่สำนึกว่าตัวเองพูดจาไม่เคลียร์แล้วมันยังขมวดคิ้วตีหน้าซื่อตอบโต้พวกผมอีก ใจอยากแค่ไหนแต่ก็ไม่มีอารมณ์จะทำร้ายมันตอนนี้ว่ะ
“แล้วดิน”
“น้องดินทำไม”
ความอดทนผมจะทะลุขีดแดงก็เพราะไอ้เหี้ยแก๊กมันสงบได้ไม่นานเนี่ยแหละ มันลืมไปแล้วหรือไงว่ามันกวนตีนไม่ดูเวร่ำเวลา ที่ดินมานั่งให้ยุงกัดอยู่บนโรงพักแห่งนี้เพราะเมียกูออกมาเดินเล่นมั้งล่ะไอ้บ้า ทันทีที่ผมเริ่มขยับตัวไอ้แก๊กเจ้าปัญหามันก็ถอยหลังไปหนึ่งก้าวเหมือนจะรู้ตัวว่าไม่ปลอดภัยทันที
“โอเคๆ กูยอมแล้วไอ้ภูมึงอย่าเพิ่งน้ำลายฟูมปากนะ ตำรวจเค้ารู้แล้วว่าน้องดินไม่เกี่ยวแต่น้องดินดันไปอยู่ตอนเค้านำกำลังเข้าจับพอดี ตำรวจเค้าจะกันน้องดินไว้เป็นพยานว่ะ”
ผมพรูลมหายใจหนักหน่วงถ้าเป็นไปได้อยากจะร้องไชโยให้ทั่วโรงพัก แต่คนที่นั่งข้างๆผมนี่สิกระตุกชายเสื้อผมไม่พอยังส่ายหน้ารัวเหมือนต้องการจะบอกอะไร
“มีอะไรครับ หือ”
“กูไม่อยากเป็นพยาน”
“ครับ ไม่เป็นก็ไม่เป็น”
“อ้าวไอ้เชี่ยภูมึงก็ตามใจเมียไม่ดูฤกษ์ดูยามเลยนะ เป็นพยานให้การกับตำรวจนะเว้ยไม่ใช่กินข้าวที่จะกินก็ได้ไม่กินก็ไม่เป็นไรน่ะไอ้ห่านี่หัวปักลงดินไม่ลืมหูลืมตาเลยนี่หว่า อุ๊ย พี่ขอโทษครับ”
สมน้ำหน้าไอ้คนปากดี ถึงดินจะอยู่ในอารมณ์ไม่ปกติ แต่เค้าคงมีสติพอที่จะได้ยินคำต้องห้ามที่ไอ้แก๊กพูดต่อหน้าสาธารณชน ยิ่งไปกว่านั้นผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างๆคือแม่ของดิน ไอ้แก๊กได้แต่ยกมือขึ้นไหว้ขอโทษขอโพยปากไม่มีหูรูดของตัวเอง แม่ได้แต่ส่ายหน้าไม่เอาความ คนที่ขมวดคิ้วแปลกใจกลายเป็นนักเลงใหญ่แทน เอาเถอะนะเอาเป็นว่ากลับไปพักผ่อนก่อน เรายังมีเวลาอยู่ด้วยกันทั้งชีวิต ยาหยีอยากรู้เรื่องอะไรผมก็จะเล่าให้ฟัง
“กูไม่เห็นของกลางนะ ไม่รู้ด้วยว่าต๋องมันจะ”
“ครับไม่เห็นก็ไม่เห็น ไม่รู้นี่พี่เชื่อครับ ตำรวจเอาผิดดินไม่ได้แน่นอนเชื่อพี่สิ มันเป็นเรื่องบังเอิญที่ดินเข้าไปพอดีใช่มั้ย”
“ไม่ใช่เรื่องนั้นหรอก”
“อ้าว” สามเสียงเอ่ยขึ้นพร้อมกันเหมือนนัดกันไว้เลยทีเดียว
“กูไม่อยากมีส่วนร่วมให้ต๋องมีความผิดไปมากกว่านี้แล้ว แค่นี้ก็หนักหนาพอแล้ว กูสงสารมัน มันคงไม่อยากเป็นแบบนี้หรอก”
ถ้า อาการอย่างผมนี่เรียกได้ว่าขี้หึงขั้นไหนนะแค่ปริ่มๆขีดส้มหรือทะลุขีดแดง เอาเป็นว่าตอนที่ดินพูดถึงไอ้เหี้ยนั่นด้วยความห่วงใยขนาดนี้ ผมแทบอยากจะวิ่งเข้าไปในห้องสอบสวนที่เต็มไปด้วยนักข่าวแล้วกระโดดถีบยอด หน้าไอ้เหี้ยนั่นตั้งแต่หน้าประตูเลยทีเดียว
“เงียบทำไม”
แรงรั้งชายเสื้อมาจากนักเลงใหญ่อีกครั้ง แม่กับไอ้แก๊กยังคงเดินหน้าต่อไปแต่ผมต้องชะงักปลายเท้าอยู่แค่นี้ สายตานักเลงบอกว่าไม่อนุญาตให้ผมก้าวต่อถ้าเค้ายังไม่เคลียร์
“เปล่าครับ พี่ยังไม่รู้จะพูดอะไร”
“มึงโกหกไม่เก่งเลยนะ”
อ้าว....เป็นงั้นไป ก็พี่ไม่ได้ฝึกทุกวันนี่ครับคนดี นักเลงเค้าจะรู้มั้ยว่าเค้าใช้สายตาแบบไหนกับผมอยู่ เค้ากำลังทำให้ผมอยากคว้าร่างเค้าเอาไว้แล้วหายตัวไปโผล่บนเตียงนอนของเราสองคนที่บ้าน ท่าทางหงอยๆกับสายตาเศร้าๆนั้นบอกผมว่า ณ.เวลานี้เรื่องที่เค้าไม่สบายใจมาจากผมไม่ใช่ไอ้เหี้ยบนโรงพักนั่น
“พี่หึง”
เอาวะในเมื่อบอกปัดไปแล้วไม่เนียนจนนักเลงใหญ่เค้าจับได้ขนาดนี้ ก็ขอโซโล่ออกไปตรงๆเลยแล้วกัน
กลายเป็นนักเลงใหญ่ที่เงียบไปแทน เค้าเดินตามหลังผมมาเงียบๆก่อนจะสาวเท้าขึ้นมาเดินคู่กันแต่ก็ไม่พูดอะไรออกมาอยู่ดี ผมคาดหวังว่าจะได้รับคำด่า หรือโดนทำลายร่างกายจากนักเลงใหญ่ให้พอเคล็ดตามเนื้อตามตัว แต่เปล่าเลยนอกจากเดินไปด้วยกันแล้วเค้าไม่พูดอะไรอีก
โทรศัพท์สั่นในเวลานี้ไม่ต้องดูหน้าจอด้วยซ้ำก็รู้ว่าใครโทรมา
“ว่า”
“กูไปส่งแม่น้องดินเอง มึงพาเมียมึงกลับบ้านเลยก็ได้ ไม่ต้องย้อนไปย้อนมา”
“เออ ขอบใจ”
“มึงไม่ต้องทะลึ่งปลอบใจกันจนน้องเค้าลุกขึ้นไม่ไหวล่ะ พรุ่งนี้ประกาศผลสอบนะเว้ย”
“เออ กูรู้แล้ว กูไม่ใช่มึงนะสัด”
อย่าคิดนะว่าผมไม่รู้ว่าลับหลังผม ไอ้บ้านี่มันกำลังทำอะไรอยู่ เห็นผมไม่ยุ่งเรื่องชาวบ้านแบบนี้ แต่ถ้าเป็นไอ้แก๊กผมขอเว้นไว้สักคนหนึ่งก็แล้วกัน”
“มีอะไรเหรอ”
“ไอ้แก๊กบอกว่าให้ดินกลับไปกับพี่เลยมันจะไปส่งแม่เอง”
“อ้าวกูคิดว่าจะได้กลับไปนอนอยู่ที่บ้าน”
“ก็กำลังจะกลับอยู่นี่ไง”
“กูหมายถึงบ้านที่อยู่ในสลัม บ้านที่อยู่กับแม่”
“มีครอบครัวมีสามีแล้วจะกลับไปนอนกับแม่ได้ไง พรุ่งนี้ประกาศผลสอบลืมไปแล้วเหรอ”
“เออ จริงๆด้วย ลืมไปเลย”
“ลืมว่ามีสามีแล้วหรือลืมว่าพรุ่งนี้ประกาศผลสอบ”
“ลืมว่ามีประกาศผลสอบสิ”
“อ่อ นึกว่าลืมว่ามีสามีจะได้ตอกย้ำความทรงจำกันให้หายลืมไปเลย”
นอก จากค้อนวงใหญ่แล้วไม่มีคำตอบอะไรออกมาจากปากนักเลงใหญ่อีกเลย ผมไม่รู้ว่าไอ้อาการหน้าแดงหูแดงนั้นเรียกว่าเขินหรือโกรธ รู้แต่ว่าเค้ารีบจ้ำพรวดๆแบบไม่รอผมที่เดินยิ้มอยู่ข้างหลังรวดเดียวไปนั่ง รอบนรถเลย
(http://dookdik.kapook.com/upload/whatsnew/38530.gif)
ผมไม่คิดเลยว่าการที่จะตกหลุมรักผู้ชายสักคนทั้งๆที่รู้ว่าเค้าไม่ได้เป็นเกย์อย่างที่ผมเป็นมันจะยากเย็นขนาดนี้ ผมรู้ซึ้งถึงค่าของอะไรที่ได้มายากแสนยากนี่แล้ว ถึงมันจะยากแสนยากจะมีอุปสรรคขนาดไหน แต่ผมก็จะสู้ไปทั้งรอยยิ้มหรือสลับกับน้ำตาบ้างในบางครั้งเนี่ยแหละ ผมไม่รู้หรอกว่าดินจะผูกพันกับเพื่อนคนนั้นขนาดไหน ผมไม่อยากจะตอกย้ำให้ดินเสียใจไปมากกว่านี้ว่าจริงๆแล้วเพื่อนที่เคยแสนดีคนนั้นของดินอาจจะคิดไม่ซื่อมานานมากแล้ว โบราณท่านว่าผีย่อมเห็นผี ไก่เห็นตีนงูเมื่อไหร่งูเองก็เห็นนมกันเหมือนกันเมื่อนั้นเป็นเรื่องจริง
แต่อย่างน้อยนักเลงใหญ่เค้าก็ได้รู้แล้วว่าความรักระหว่างผู้ชายกับผู้ชายเป็นเรื่องใกล้ตัวขนาดไหน มันไม่ใช่ความลับในสังคมอีกต่อไปแล้ว ถึงไม่มีใครออกมาประกาศแต่ก็มีอีกมากมายที่ไม่ได้หลบๆซ่อนๆ
นักเลงใหญ่เค้าเงียบมาตลอดทางตั้งแต่ออกจากโรงพักสายตาเค้าเหม่อมองออกไปดูสองข้างทางในขณะที่ผมจับจ้องอยู่แต่กับเค้า เพราะผมเองก็เหม่อจึงตกใจสะดุ้งสุดตัวเมื่อเค้าหันหน้ากลับมา
“เสาไฟฟ้า”
“ครับ”
พูดไปด้วยกลืนน้ำลายเหนียวหนืดไปด้วยทำไมมันยากอย่างนี้วะ
“ขอโทษนะ”
“ห๊ะ อะไรนะ”
ผมได้ยินชัดเต็มสองรูหูแหละครับ แต่มันตั้งตัวไม่ทัน อยู่ดีๆนักเลงใหญ่บอกว่าขอโทษทั้งๆที่ผมยังไม่รู้เลยว่าเค้าผิดอะไร
“กูขอโทษที่ทำเรื่องให้มึงลำบากตลอด ถ้าใครรู้เข้าว่ามึงมีแฟนที่พัวพันกับพวกค้ายามึงจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน ต๋องเคยบอกกูว่ามึงลงหนังสือเป็นคนมีชื่อเสียง”
“ไม่ ต้องขอโทษหรอก ถ้าจะหาคนผิดก็ผิดกันทั้งคู่นั่นแหละ ส่วนหน้าพี่ถ้าไม่รู้จะเอาวางไว้ที่ไหน งั้นขอฝากฝังไว้ในโพรงดินได้มั้ยล่ะ บางทีพี่ก็อยากอยู่ในนั้นไม่อยากจะออกมาพบหน้าใครเหมือนกัน”
ถึงปลายเท้าเค้าจะจงใจเหยียบเท้าผมเต็มๆแรง แต่แวบหนึ่งผมคิดว่าผมเห็นนักเลงใหญ่เค้าอายนะ ผมไม่ได้หยอด ไม่ได้หมาหยอกไก่ แต่ผมหมายความตามที่พูดจริงๆ ผมจากมุดจมหายเข้าไปในโพรงดินจริงๆ อยากฝังอยู่ในนั้นตลอดไปเลยด้วยซ้ำ
(http://dookdik.kapook.com/upload/whatsnew/38530.gif)
-
แปะก่อน :o8:
_____________
อ่านแล้วว
ต๋องนี่มัน มากเรื่องจริงๆนะ
แต่ก็แอบสงสารนิดๆเหมือนกัน เพราะดูจะรักพี่ดินมากจริงๆ
สะเทือนใจอ่ะ พี่ดินร้องไห้ด้วย ฮืออออ
ว่าแต่ เหมือนจะยังมีต่อ รึป่าว?
รอตอนต่อไปนะคะ ชอบเรื่องนี้จัง
-
หวัง ว่า เรื่อง คง จะ จบ ลง ด้วย ดี นะ ครับ .. :เฮ้อ: :เฮ้อ:
เป็น ห่วง พี่ ดิน :กอด1:
คำ ว่า เพื่อน มันตัด กัน ไม่ ขาด จริง ถึง แม้ เค้าจะ ทำ ผิดมาก ขนาด ไหน ยังไง ก็ เป็ น ห่ว งเ พื่อน เหมือน เดิม ..
นายภูตะวัน สู้ สู้ นะครับ ,, ต้องอยู่เคียงข้างกันและกันตลอดไป
-
เฮ้อออออออออออออออออออ
คนคนพาลพาลพาหาเรื่องให้
พี่ดินเอ๊ยยยยยยย หลุดพ้นบ่วงเวรให้สนิทเสียทีเนอะคราวนี้
พี่ภูน่ารักมากมายเจ้าค่ะตอนนี้ เป็นที่พึ่งที่พักใจ(แต่ท่าทางพี่ดินจะไม่ได้พักกาย โฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ)
-
ดินนะดิน
เป็นไง
โง่จนได้เรื่อง
-
เฮ้ย!!! มาไม่ครบป่าวเนี่ย
ไม่เห็นมีเขียนถึงแฟนคลับ ขอบคุณคนตรวจคำผิดไรเงี้ย
ถ้าจบจริงมันต้องลงท้ายด้วย TRomance ไม่ใช่เหรอ
มันมาไม่ครบบบบบบบบบ
-
พี่เสาไฟก็หื่นได้ตลอดจริง ๆ น๊า
สงสารพี่ดิน ห่วงเพื่อนจนร้องไห้ตาแดงเลย
-
วี๊ดวิ้ว ราวกับ จิ๋วหวานเจี๊ยบ^^
-
อ้าย~~
ยังลงไม่ครบตอนใช่มั้ยค่ะเนี่ย มันด้วนๆอ่ะ ฮิฮิ
พี่ดินน้าพี่ดิน เจ้าต๋องมันทำขนาดนี้แล้วยังไปห่วงเค้าอีก
กลับไปคงต้องให้พี่ภูล้างพิษให้ซะแล้ว คริคริ
-
หวาน น่ารักจริงๆ เลยดินเนี่ย ดินเป็นคนดีมากๆ ค่ะ น่ารักจัง
-
ฟ้าหลังฝนนี่ช่างงดงามจิงๆ
ทำไมต๋องเป็นได้ถึงขนาดนั้นอ่ะ
น่าจะกลับตัวได้แล้วน่ะ ทำร้ายพี่ดินไปถึงไหรกัน :เฮ้อ:
แต่สุดท้ายพี่ภูหยอดพี่ดินซะอายม้วนเลยยย น่ารักชะมัด :กอด1: :กอด1:
-
เอ้ยยยยยยยย แปะไม่ทัน ฮ่าๆๆๆ
เอาเป็นว่า ตอนนี้หวานจ๋อย หวานเจี๋ยบ
ว่าแต่ ทำไมน้องนิดไม่พูดให้มันเคลียร์กับพี่ภูให้รู้แล้วรู้รอดเลยอ่ะ
กั๊กไว้ทำไมหนอ ไอ้พี่ภูยิ่งหึงๆอยู่
เดี๋ยวก็เสาปักดินทุกวันหรอก ( :-[ )
สู้ๆเข้านะคะ เพราะอารมณ์ค้างอยู่ :z3: (แหะๆ)
-
อ่าาาา และ แล้ว มัน ก็ ผ่าน พ้น ไป แล้ว พี่ ดิน จะ โดน ขุด อีก ป่าว อ่าาาา ^^
-
ย่องมาก่อน แว๊บๆ :m32: :m32: :m32:
-
อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ในที่สุดก้อได้กินขนมหวานซะที
อร่อยกว่ามาม่าเยอะเลย o13
-
o13 o13 o13
-
อร๊างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8:
-
พี่ดิน ><
-
เฮ้อ...โล่งอก
:เฮ้อ:
พี่ดินไม่ต้องไปนอนในคุกกะดีละ
ส่วนจะเปนพยานหรือไม่เปนค่อยว่ากันอีกที
แต่ตอนพี่ดินร้องไห้น่าสงสารมากๆเลยคะ
เดาว่าความรู้สึกของพี่ดินตอนนั้นคงรู้สึกแย่สุดๆอ่ะ
ไม่งั้นคนอย่างพี่ดินคงไม่มีทางร้องไห้ออกมาง่ายๆแน่ๆ
พี่แก๊กนี้มีประโยชน์อีกละ
ไหนจะช่วยเปนกาวใจสมานรัก
แล้วยังมาช่วยติดต่อเรื่องคดีอีก
สารพัดประโยชน์จริงๆ
o13
ส่วนต๋อง เอาเป็นว่าไปตามเวรตามกรรมละกันเนอะ
ถึงจะดูน่าสงสารแต่คนเราทำอะไรไว้มันกะได้อย่างนั้นอ่ะ
ปล.ช่วงทอล์กของพี่ทีอาร์หายไปไหนหว่า
-
:เฮ้อ: ในที่สุดพี่ดินก็พ้นผิดได้ ย๊ะฮู้วววววว์ คนดีพระคุ้มครองค่าาา
หวานได้ใจหนูมากกกกกกก พี่ดินอายน่าร๊ากกกกกกกกกกกกก อ๊ายยยยยยยยยยยยยย
เขินนนนนนนนนนน :-[
-
เขินแทนดินเลยเจอพี่ภูพูดอย่างนี้
-
สงสารพี่ดิน
สงสารต๋อง
แล้วก็ แอบหมั่นไส้ เสาไฟฟ้าเหลือเกิน
-
บรรยายไม่ถูก
-
เกิดเรื่องแย้ววววว
มุดลงดินเลยยยย เย่ o13
-
ให้เรื่องร้ายๆมันผ่านไปกะสายลมเถอะเน๊าะ
ไม่ว่าจะมีเรื่องร้ายมากมายแค่ใหน ยังไงเสาไฟฟ้าก็อยู่เคียงข้างพี่ดินเสมอ
ยังแอบสงสารน้องคนที่เป็นเงาพี่ดินอยู่เลยอ่ะ สู้ๆนะคะ
เดี๋ยวก็ปะกาศผลสอบแล้ว หวังว่าพี่ดินจะสอบได้เน้อ ฮ่าๆๆ
ขอบคุณสำหรับนิยายเจ้าค่ะ
-
เริ่มเคลียร์เรื่องต๋องไปแล้วนะ
ตอนแรกนึกว่าแค่โดนคดีเสพ นี่ล่อเป็นผู้ขายเลย
งานนี้คุกผู้ใหญ่ไม่ว่ากัน
ชอบนะเวลาดินมันอ่อนให้เสาไฟฟ้า ดูน่ารักน่าถนุถนอมบ้าง
ไม่งั้นนักเลงซะกลัวใจ
แต่ท้ายตอนนี้ไม่มีคำทักทายจาก TROMANCE เหมือนขาดอะไรไปซักอย่างอ่ะ :z3:
-
เฮ้ออออ โล่งอกจริงๆ
ยังคงสะใจกับการที่ต๋องโดนจับอยู่ดี...
พี่ดินคิดในทางกลับกันสิคะ ไม่ใช่ว่าเพราะพี่ดิน ต๋องถึงโดนจับ
แต่เป็นเพราะต๋อง พี่ดินถึงต้องมาเจอแต่เรื่องซวยๆ แบบนี้
ตอนนี้เสาไฟฟ้า น่ารักนะ
และตอนนี้ฮีโร่สุดๆ ยกให้พี่แก๊กค่ะ นอกจากจะเวิ่นเว้อไปวันๆ แต่ก็ยังคงทำตัวเป็นประโยชน์กับเค้าบ้างนะเนี่ย o13
ขอบคุณค่าา
-
ดีจัง เข้าใจกันแล้ว เย้ๆๆๆ
ขอให้พี่ดินสอบติดนะ อิอิ
-
หืมมมม พี่ภูพูดแบบนี้ เราคิดลึกนะเนี่ยะ
-
มาถึงตอนนี้แล้ว:เฮ้อ:
โล่งอกหลังจากลุ้นจนแทบหายใจไม่ทั่วท้อง
พี่ดินรอดแล้ววววว :mc4:
ดีใจยิ่งกว่าไทยได้เหรียญทองเสียอีก
-
จบเรื่องต๋องซักทีหวังว่าจบนะ
-
พี่ดินตอนนี้น่าสงสารแต่ก็น่ารักมากๆเลยด้วยเหมือนกัน
ส่วนเรื่องต๋องนี่พูดไม่ออกแฮะ
ใจนึงก็สงสารนะ แต่อีกใจนึงก็ยากที่จะให้อภัยกับสิ่งที่ทำไป
เอาเป็นว่า...สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม
จะรรอ่านตอนต่อไปนะคะ :L2:
-
ขอเข้ามาอ่านตอนล่าสุดก่อน
เป็นอะไรที่ดีใจมากๆที่ต๋องโดนจับ
แล้วเรื่องร้ายที่เข้ามามันก้อจะผ่านไป
และเป็นบทเรียนสอนเราไปนะพี่ดิน เสาไฟฟ้าด้วย
เดี๋ยวพรุ่งนี้จะไปตามอ่านตั้งแต่ตอนแรกเลย :pig4:
-
:กอด1:
ขวัญเอ๊ยขวัญมานะพี่ดิน ^^
เรื่องร้ายๆมันผ่านไปแล้วล่ะ
:L2: ขอบคุณจ้าาา คนแต่งและคนโพสต์
-
เออ....พี่ภูพูดจริงแต่ทะลึงมากมาย 555 นักเลงใหญ่รับไม่ได้:haun4: :haun4:
คนเรามันก็มีเวลาที่อ่อนแอบ้างเหมือนกันนั่นแหละ o13
-
...ผ่านไปอีกหนึ่งตอน
-
อร๊ายยยยยยยยยยยย ปราบปลื้ม พี่ดินอ่อนแอ
ซาดิสแหงเรยตรู
-
เกือบแล้วไม่ล่ะพี่ดิน
คุณภูชอบปักดินเสียจริง อิอิ
:pig4:
-
หื่ง(หื่น+หึง)ทุกที่ทุกเวลา :laugh:หลงเมียจนโดนเพื่อนด่า
-
ขนาดหน้าสิ่วหน้าขวานพี่ภูแก่ก็ยังขยันหยอดพี่ดินอยู่เรื่อยๆหลงเมียเข้าไปพี่ภู
แต่ว่าก็ว่าไปพีดินน่าหลงน้อยซะเมื่อไหร่ละ :m12:
-
งืม ...ตอนนี้สงสารพี่ดิน คงจะรู้สึกอ่อนแอมาก แ้ล้วเวลาแบบนี้ก็คงอยากจะเจอคนที่สำัคัญ คนที่คิดว่าจะช่วยเหลือและดูแลปกป้องพี่ดินได้ และในที่สุดคนคนนั้นก็มาหาพี่ดินจริงๆ
กรี๊ีดดดดดดด เสาไฟฟ้า ยังไงก็ปลอบขวัญคนดีที่หนึ่งในโลกด้วยนะ สงสัยจะเสียขวัญอย่างสุดซึ้ง
-
่่คงจะได้เห็นพี่ดินอาย พี่ดินเขิน :o8:บ่อยๆหลังจากนี้
:give2:รักที่แท้
ไม่ต้องเร่ง ไม่ต้องรีบร้อน
เพราะทุกนาทีที่อยู่ด้วยกัน
คือความมั่งคงและความสุข.... :pig4:
-
สงสารพี่ดิน นายต๋องด้วย
เข้าวังวนแล้ว ถอดตัวไม่ได้
เสาไฟฟ้าเยี่ยมมาก
+1
-
เสาไฟฟ้า o13 นายแน่มาก
กำลังดราม่าน้อยๆอยู่พอดี ความหื่นทะลักออกมาจนล้นเลย
ฮ่าๆๆๆ แต่ชอบ มุดโพรงดินเมื่อไรจะไปซ่อนตัวอยู่ในตู้ห้องนอนอ
ปล.ตอนท้ายไม่มีข้อความ TRomance แล้วมันเหมือนขาดๆไงไม่รู้คะ
-
เสาไฟฟ้า แอบหยอดตลอดเวลา :-[
-
:L2:
ปล. ส่วนท้ายที่คุยกับคนอ่าน ตอนนี้ไม่มีรึ?
-
แอบสงสารต๋องเหมือนกันนะ
:z10:
-
พูดไม่ออกบอกไม่ถูก
แต่ที่แน่ๆ ต๋องต้องได้รับผลที่ทำไว้
สงสารดินจัง ถึงกับร้องไห้เลยด้วย :กอด1:
ไม่ใช่ความผิดดินเลยนะ
พี่เสาไฟฟ้า ตลอดเลยนะ :-[
-
พี่ดินมีเขิลด้วยยย
หุหุ
:o8:
-
พี่ภูหัวหงอกขนาดนี้ :o8:
งูตรึมเลยนะ :laugh: :laugh: :laugh:
555+
ลามกว่ะ :oo1: :oo1:
-
พี่ดินช่างเป็นคนดีเหลือเกิน :เฮ้อ:
-
อูววววววววววววววววววว หวานและซึ้ง o13
-
+1 ค่า :L2:
เรื่องคงไม่แย่ไปมากกว่านี้แล้วสิเนอะ :call:
พี่ภูบอกตรงๆ พี่ดินก็เขินนะ :-[
-
ในที่สุดปัญหาก็คลี่คลายแล้วเนอะ
แล้วดินเองก็ยอมรับความรุ้สึกของตัวเองมากขึ้นแล้วด้วย
จุดผลุให้คุณภูหน่อยเร้วววววววววว
55555
-
พี่ดินเป็นคนดีจริง ๆนับถือเลยยย
ไม่รู้จะสงสารหรือสมน้ำหน้าต๋องอ่ะ
ได้ไปบำบัดแต่ก็อดทนไม่ได้ == สู้ต่อไปนะต๋อง
-
55+
ตอนนี้พี่ดินมีโมเม้นท์น่ารักเยอะนะ >"<
เรื่องไกล้จะจบด้วยดีแล้ว...อยากให้พี่ดินมีความสุขจริงซักที ^_^
-
พี่ดินโดนต๋องทำขนาดนั้นก็ยัง...
ต๋องก็น่ะ แทนที่ออกมาแล้วจะกลับตัวกลับใจ
-
แอร๊ยยย หมั่นไส้!!! :fire:
-
ฮิ้ว วว ว เขิลๆ อายๆ น่ารักกกกก :-[
-
:z2:รอตอนต่อไปนะ :L2:
-
เฮ้อ สงสารดินจัง
เข้าใจล่ะนะว่าเพื่อนกันผูกพันกันมานานตัดกันไม่ขาด ไม่ว่าอย่างไรก็อยากให้ได้ดี
-
คำผิดม่ายเจอออออ :m4:
แต่แปลกใจ ตอนนี้คุณทีกับคุณเซไม่มีทอล์คท้ายตอนวุ้ย :m28:
กอดดดดดดดดดแน่นๆสักเฮือกหนึ่ง :กอด1:
-
พี่ดินนนน
ซวยมากๆเลยนะ
ต๋องนี่ คือ ไม่เลิกช่ะ ???
เอาเหอะ อยู่ในคุกไปจนตายละกันแม่ม!!
พี่ภูก็ทะลึ่งไม่รู้เวลา
น่ารัก ^^
-
อิพี่ภูหื่นจริงๆ :o8:
พี่ดินคงใจชื้นขึ้นมาบ้าง อย่างน้อยสามีก็เป็นกำลังใจได้ พึ่งพาได้ในยามที่ลำบาก :กอด1:
แบบนี้เค้าเรียกว่าเลือกสามีไม่ผิดคนนะพี่ดิน :laugh:
ส่วนต๋อง ก็คงต้องห่วงอย่างห่างๆล่ะนะพี่ดิน
-
พี่ดินคงฝังใจตั้งแต่ตอนนั้น...เหตุการณ์มันย้อนกลับมาอีกแล้ว
ดีที่มีพี่ภูอยู่ข้างๆไม่งั้นพี่ดินคงรู้สึกแย่กว่านี้แน่ๆ :กอด1:
แต่คู่นี้ก็ปลอบกันน่ารักเชียว อิอิ
-
ดูยังไงก็น่ารัก :o8:
:call:
-
พี่ดินเทใจให้เสาไฟฟ้าไปหมดแล้วววว
ต๋องเขาเลือกทางเดินของเขาไป การชดใช้ความผิดก็เป็นไปตามกรรม
หลังจากนี้ ก็ต้องเป็นชีวิตหมาลัยพี่ดินแล้วสิ สู้ๆน้า :mc4:
-
:L1: :L1:
-
+1ให้ไรเตอร์ ..น้องดินน่ารัก... :กอด1:
-
เฮ้อ ในที่สุดก็กรรมใครกรรมมันนิ ใครทำอะไรไว้ก็ต้องรับผลของมันล่ะ
เอ่ออ....ว่าแต่มันเหมือนขาดๆ ตอนท้ายมันหายไปอ่ะ คนเขียน คนโพส ค่ะ
-
:กอด1: เป็นกำลังใจให้พี่ดิน
เสาไฟฟ้า แอบหื่นตลอดดด
ขอบคุณค่าา :pig4:
-
โอ๊ยยดีใจไม่โดนจับ
ต๋องก็เข้าไปนอนในคุกอีกจนได้ เฮ้ออ
พรุ่งนี้ประกาศผลสอบแล้ว พี่ดินได้แน่ๆ ฮิ้วๆ
-
เสาไฟฟ้า หื่นได้ตลอด 24 ชม.
ขนาดกำลังหน้าสิ่วหน้าขวานนะเนี่ย :เฮ้อ:
-
หยอดพี่ดินไปเรื่อย ๆ ดินมันก็ยวบยาบเอง 555+
-
สั้นไปมั๊ยคะไรท์เตอร์
มาต่อเร็วๆ นะคะ :impress:
-
(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/933044014.gif) (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/933044014.gif) (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/933044014.gif)
พี่ภูซีเรียสหน่อยดิ ทำให้พี่ดินอายอยู่นั่นแหละ
-
+1 ค่ะ คล้ายๆ ว่ายังไม่จบตอนยังไงก็ไม่รู้ :z3:
-
อ่านเกี่ยวกับเรื่องยาเสพย์ติดก็แอบเครียดนะ เมื่อวานโด๊ป M150 ไป มีพี่ที่ทำงานถามว่า
เอาแบบเป็นเม็ดไหมละ แค่ 250 เท่านั้น ทำงานได้ทั้งวันทั้งคืนเลยนะ ถ้าสนเขาหามาให้
เอ่อ...เครียดเลย
พี่ดินไม่โดนร่างแหก็ดีแล้ว พรุ่งนี้ผลสอบจะเป็นไงบ้างนะ
-
หน้าสิ่วหน้าขวานแบบนี้พี่ภูยังหื่นออกอีกเนาะ
ทำพี่ดินเขินแล้วอายอีกอยู่นั้น
ตอนนี้พี่แก๊กอย่างเท่
เป็นผู้เคลียร์ปัญหาเอง เยี่ยมไปเลย o13
-
คนทำผิดถ้าไม่สำนึกก็ไม่ควรให้อภัย :z6:
-
โล่งอกเรื่องร้ายผ่านไปแล้วนะพี่ดิน :กอด1:
ตอนนี้พี่ภูน่ารักมาก :o8:
-
:เฮ้อ:โล่งอก..นึกว่าจะแย่ซะแล้ว
:-[แต่ว่าเสาไฟฟ้ากับพี่ดินน่าร๊ากกกกกอะ :L1:
:L2:ขอมอบดอกไม้จากให้คนแต่งและคนโพสนะครับ ..
-
มีแอบหวานด้วยน่ะ
นายเสาไฟ
นายเยี่ยมมาก
เป็นกำลังใจให้ดินคิดได้นะครับ
o13
-
แหม แหม พี่ภู พี่ช่างกล้าพูดนะว่ามีครอบครัวมีสามีแล้ว จะไปนอนบ้านแม่ได้ไง ได้ข่าวมาว่า คุณนายแม่แค่รับรู้เองนะ แล้วพี่ภูเองยังไม่ได้ยกขันหมากมาขอพี่ดินเลย รีบยกขันหมากไปขอเร็วๆๆเลย อีกเรื่องนึงอ่ะมันค้างมาจากตอนพิเศษ วันลอยกระทง คือ อยากอ่านตอนพิเศษ ของ อาเสี่ยเก็บแชร์ กะ อีหนูปากร้าย อ่ะ คนแต่งที่น่ารัก
-
อ่านถึงไหนแล้วหว่า :man1:
-
แหมๆๆๆ เสาไฟฟ้าไม่ยอมออกจากโพรงดินเลยล่ะสิ อิอิ :haun4: :haun4: :haun4:
-
เรื่องของต๋องก็น่าจะผ่านไปเเล้ว :เฮ้อ:
พีภูนี้หยอดตลอดเลยนะ พี่ดินเค้าก็อายเป็นเหมือนกันน่ะดูซิ หน้าเเดงเป็นลูกตำลึงเเล้ว :o8: :-[
ท่าทางคืนนี้พี่ดินจะไม่ได้นอน :oo1: :oo1: ทั้งคืนเเน่ๆๆ
เเล้วพี่แก๊กอะ ถึงใหนเเล้ว ถึง........ยัง :really2:
เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์นะครับบ :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
เขินแทนพี่ดิน คำที่พี่ภูพูดมาตอนท้าย
แบบว่า :o8: ช่างกล้านะ...
พี่ดินโหมดอ่อนแอน่ารักเชียว ชอบๆ
แอบมีหวีทหวานกันเล็กให้กระชุ่มกระช่วย
คนแต่ง สู้ๆ เป็นกำลังใจให้ฮับ
-
พี่ภูตอนท้ายๆ...แหม่ะ หยอดซะ...โดนพี่ดินประทุษร้ายเลย 555555555
-
พี่ดินน่าสงสารแฮะ
ส่วนต๋องอ่ะ คงขาดจิตสำนึกแล้วละ คุกไม่มีใครอยากเข้า ไม่มีใครอยากโดนกักขังอิสรภาพหรอก
คนที่ทำผิดแล้วได้รับโอกาสเค้าควรจะไขว่คว้าไว้ เพราะมีคนหลายคนที่สำนึกความผิดที่ทำ แต่ไม่มีโอกาศได้ออกมาสู่อิสรภาพ
เป็นคนที่ละทิ้งโอกาสในชีวิตจริงๆ นะ
-
พี่ดินเข้มแข็งจริง ๆ
ขอให้ผ่านอุปสรรคครั้งนี้ไปให้ได้นะ สู้ ๆ
:เฮ้อ:
-
ความรักไม่เข้าใครออกใคร
แต่ทางเดินของแต่ล่ะคนก็แตกต่างกันไป
ส่วนเสาไฟฟ้าก็มีทางเดินของเสาไฟฟ้าและมีงานหลักคือมุดโพรงดิน กร๊ากก :z1:
คืนนี้พี่ดินโดนสำรวจโพรงดินอย่างละเอียดแน่ๆ :oo1:
-
หมดเคราะห์ หมดโศก ไปหนึ่งยกแล้ว
:เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
เรื่องร้ายก็ผ่านไปแล้ว พรุ่งนี้ก็ประกาศผลสอบ เชื่อว่าพี่ดินต้องสอบได้ หวังว่าสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับชีวิตของพี่ดิน นับแต่นี้ไป
จะต้องเป็นสิ่งที่ดีๆแน่ๆ ซึ่งถึงเวลาแล้วล่ะที่พระเจ้าจะให้รางวัลอันน่าพึงพอใจกับคนแข้มแข็ง ใฝ่ดี และสู้ชีวิตเช่นพี่ดิน
อย่าซ้ำเติมต๋องกันเลย ความจริงต๋องเค้าน่าสงสารนะ แต่บังเอิญเค้าเป็นไม้น้ำคนละชนิดกับพี่ดิน ต๋องเป็นวัชพืช พี่ดินเป็นดอกบัว
แม้จะเกิดในโคลนตมเฉกเช่นเดียวกัน แต่ก็มีคุณค่าในตัวเองที่แตกต่างกัน ครอบครัวต๋อง กับครอบครัวพี่ดิน ไม่เหมือนกัน
แม่ของพี่ดินมีปูมหลังที่ดีกว่าแม่ของต๋อง ดังนั้น การถ่ายทอดความคิด การอบรมสั่งสอน การเป็นแม่แบบ ย่อมแตกต่างกัน
ความเข้มแข็งของความครัวจึงต่างกัน เด็กที่อยู่ในครอบครัวล่มสลายแบบต๋อง แถมอยู่ในสภาพแวดล้อมแบบนี้
จึงมักพลาดโอกาสดีๆในชีวิต
-
คนไม่ได้ทำ ยังไงก็พ้นผิด ( อาจต้องใช้เส้นสายบ้าย ) หึ หึ ....
ในขณะที่พี่ดินอ่อนแอทึ่สุด อย่างน้อยพี่ภู ก็อยู่ให้พี่ดินกอดอย่างอบอุ่น
ฟ้าหลังฝน มันช่างสดใส :z2:
+1 ให้เซกิกับเอากำลังใจให้ TRomance ขอบคุณที่ไม่ให้รอค้างนาน :จุ๊บๆ:
-
เกือบไปพี่ดิน น่าจะหมดเรื่องร้ายๆได้แล้วนะ
ใกล้จบแล้วนิ ขอแบบหวานเลี่ยนไปเลยละกัน
อยากเพิ่มน้ำตาลในเลือดคร่า
-
ปลอบพี่ดินด่วน.....มุดโพรงดินเลย :z1: :z1:
-
เอ่อ มันขาดๆไปหรือเปล่าเนี่ย เหมือนไม่ครบ
พี่ดินเข็มแข็งไว้นะ ต๋องมันทำตัวของตัวเอง พี่ดินทำไรไม่ได้หรอก
อิเสาไฟฟ้า อย่าเพิ่งหึงตะพึดตะพือ เป็นหลักให้พี่ดินก่อน
-
เอ่อมันจบตอนแล้วจริงหรือค่ะ มันค้างค่ะมันค้าง
แต่ยังไงก้อเคลียร์ไปแล้วเรื่องนึงล่ะนะ เรื่องใหญ่ซะด้วย
ที่เหลือก้อค่อยๆๆแก้กันไป
-
เฮ้อ....จบลงด้วยดี..ดีจัง หวังว่าต๋องคงไม่กลับมาสร้างเรื่องอะไรให้เพื่อนต้องเจ็บปวดอีกนะคะ
ตอนนี้อ่านแล้วยิ้มเลยค่ะ พี่ดินแสดงออกมากขึ้น อ่อนให้พี่ภูมากขึ้น แล้วก็รักพี่ภูมากขึ้นด้วยใช่มั้ยคะ :o8:
บอกรักให้พี่ภูแกปลื้มใจหน่อยค่ะ
ขอบคุณคนเขียนมากนะคะ :L1:
-
น่ารักจริงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
ตอนนี้น่าสงสารพี่ดินจริงๆ
เพระเพื่อนแย่ๆตัวเองเลยลำบากซะงั้น
แต่ก็ยังสงสารเห็นใจ พี่ดินนี่เป็นคนดีที่หนึ่งเลย
ตอนท้ายหวานๆดีชอบจังเลย
-
ตั้งโพลโหวตเรื่องคุณคนเดียวกับขลุ่ยแล้วนะ อยากได้แบบไหนก็โหวตกันได้แล้วค่ะ :mc4:
-
พี่ดิน หมดทุกข์หมดโศรกนะจ้ะ
พี่ภู ดูแลปลอบใจพี่ดินด้วยนะ อิอิ
-
โอ้..คุณพระ
สุดยอดจริงๆ
-
หูยยยย คุณสามีน่ะ...นี่ไม่ได้หยอดนะ
เขินแทนพี่ดินเลยนะคะเนี้ย
อยากให้จบเรื่องจริงๆซักที
อย่ามีเรื่องร้ายๆกับพี่ดินอีกเลยนะคะ
อยากให้มีเรื่องรักๆมากกว่า^^
-
โอ้วววววว
พี่ดินสุดน่าร๊ากกก
เคลียกันได้แล้วก็สบายจายยย
-
กดโหวตเรียบร้อย
+1สำหรับความหวังที่จะได้อ่าน ^_^
-
ยังไม่ได้อ่าน แต่เลือกข้อ ก. ไว้ก่อน :laugh5:
-
พี่ดินเปลี๋ยนไป๋!
น่ารักขึ้นอ่า~ :กอด1:
-
โถ่ๆๆๆๆๆ
ลูกดิน
-
อุ๊บแอบหวานนะค่ะเนี่ย พี่ภูยังอุตส่าห์ได้เนอะ คิกๆ
อ๊า~~~~!! โล่งอกพี่ดินรอดปลอดภัย ตำหนวดไม่เอาความ ต๋องนะต๋อง ทำตัวเองแท้ๆ อุตส่าห์ได้มีโอกาสกลับตัวแท้ๆ เสียอนาคตไปเลย
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
ปลอดภัยแล้วววววว
เสาไฟฟ้า ยังจะหยอดอีกนะ
อยู่ในโพรงดินอะไร อิอิ :z1: :z1:
-
หายค้างไปเลยตอนนี้
พี่ดินอ่อนแอเนอะตอนนี้
อยากปลอบบบบบบ
หายห่วงไปเปาะนึงพี่ดินพ้นผิด
-
อยากจะสงสาร...แต่ก็ทำตัวเองล้วน ๆ เลยนะต๋อง แทนที่จะสำนึกแล้วเข้าหาดินดี ๆ ดันไม่เลิกทำชั่ว ๆ จนโดนแยกจากดินเหมือนเดิม ล็อตใหญ่อย่างนี้ไม่รู้จะโดนตลอดชีวิตรึเปล่าด้วยดิ :เฮ้อ:
:กอด1:
-
พี่ภูปลอบพี่ดินดีๆนะคะ ท่าจะขวัญเสียมากนะคะ เฮ้อแต่ต๋องก็ทำตัวเองนะเนี่ย ไม่เกี่ยวกับพี่ดินเลย พี่ดินก็อย่านอยด์นะ :กอด1:
อ้อ ขอแสดงความยินดีล่วงหน้ากับว่าที่นักศึกษาใหม่ด้วยนะคะ (ไม่น่าพลาดเนอะ ก็ตอนพิเศษบอกว่าทั้งพี่ดินและน้องก้านเป็นเป็นนักศึกษาแล้วนี่)
:pig4:
-
:เฮ้อ: หวังว่าเรื่องร้ายๆคงจะไม่เกิดกับพี่ดินอีกหรอกนะ
ปล.มากดโหวตคุณคนเดียวอ่ะ อยากเห็นแบบยาวๆเหมือนกันนะ
แบบว่าอ่านแบบสั้นๆแล้วมันค้างคาใจ หมั่นไส้อีตาคุณคนเดียวอ่ะ
อยากให้คุณคนเดียวมันเจ็บเยอะๆกว่านี้
-
ดีที่พี่ดินรอดปลอดภัย
แต่พี่ภูนี่เอะอะมุดลงดินตลอดนะ ฮ่าๆๆๆ
ปลอบใจพี่ดินดีดีนะ ฝากด้วย คึคึ
บวกหนึ่งจ้า
-
พี่ดินปลอดภัยก็ดีแล้ว
ต๋องนะต๋อง เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อจริงๆ
สงสารคนที่ต๋องนอนด้วยเหมือนกันนะ รักต๋องแน่ๆ
ภูตะวันสู้ๆนะ ตอนหน้าขอหวานๆได้มั้ยเคอะ :call:
-
น่าสงสารพี่ดินอ่ะ คิดถึงแต่คนอื่นอีกแล้ววว
ต๋องก็นะ ถึงจะรักพี่ดินมากแต่ทำไมยังกลับไปทำอย่างงั้นล๊า
นิยายโศกทำเราเครียด :serius2:
-
อ๊าย ปลื้ม...
น่าร๊ากกกน่ารักห แต่แหมตอนที่แล้วแอบสงสารพี่ดิน ขอให้มาดเดิมกลับมาเร็วๆนะค้า
-
กินมาม่าเคล้าน้ำตาไปก่อน :monkeysad:
-
ในวันที่นักเลงใหญ่เค้าอ่อนแอ.....พี่ภูจะอยู่เคียงข้างเสมอ...ซึ้งอ่ะ
สำหรับพี่ภู o13 สะมีที่แสนดี.....ชอบอ่ะ...มั่นหยอดเข้าไว้....
เมียของเรา...เราต้องเป็นคนหยอดเนอะพี่ภูเนอะ... :z1:
:L1: คนแต่ง กะ คนโพส จ้า :pig4:
กด + ให้กำลังใจค่ะ
-
พี่ดิน ถึงจะเจอเรื่องร้ายๆแต่ก็ได้รู้ใจตัวเองมากขึ้น
ต้องเป็นเสาไฟฟ้าคนซินะ
-
อ่านะ พี่ดินน่ารักเว่อร์ อยากเป็นแฟนพี่ดินอ่ะ
รักคนแต่งนะคะ สู้ๆค่า
-
รักกันๆ :กอด1:
-
เข้ามารอพี่ดินตอนใหม่ค่ะ...วันนี้จะมาไหมน้อ???
:call: :call: :call:
-
:man1:
พี่่ดินเขาน่ารักของเขาอย่างนี้ตลอดเลยอ่ะ
เอ็นดูๆๆๆ
น้องหมวยปลื้มมมมมมมมมมมมมม
-
จบตอนแล้วชิมะค่ะ
เมื่อวานมาอ่านไปแล้ว แต่แอบไม่แน่ใจ
เพราะไม่เห็นมีคำโปรยปิดท้ายเลยไม่ได้เม้น
งั้นเม้นไปก่อนแล้วกันเนอะ
พี่ดินจ้า...มันผ่านไปแล้วเนอะ เรื่องร้ายๆนะ
ช่วยยังไงก็หมดหวังแล้วละ
ในเมื่อ 7 ปีที่ผ่านมา เขายังคิดไม่ได้
เขายังไม่สามารถที่จะหลุดออกมาได้
ก็ไม่รู้จะว่าไงแล้วละแถมกลับมาคราวนี้ข้อหาดูจะหนักกว่าเก่า
เกินเยียวยาแล้วละค่ะพี่ดิน
แต่อย่างน้อยเรื่องนี้ก็ทำให้พี่ดินยอมรับตัวเองมากขึ้นละกันเนอะ
-
อ่าน2ตอนรวด
ตกใจหมดเลยอ่ะ นึกว่าพี่ดินจะแย่แล้วซะอีก
เจอต๋องแล้วยังเจอตำรวจจับอีก โฮฮฮฮ
ไม่เป็นไรนะ พี่เสาอยู่ข้างๆพี่ดินเสมอ :กอด1:
-
:เฮ้อ: ต๋อง
พี่ดิน...คงจะเข้าใจตัวเองมากขึ้นแล้วชิมิค้ะ
เสาไฟฟ้า..หึงตลอดเว...ดีนะวันนีเคมตัวเองได้รู้เวลา
-
ซุ่มมานาน ขอโผล่บ้าง (โผล่มาตอนเค้าใกล้จบเนี่ยน้าาาา :angry2: :angry2:)
ชอบพี่ดินอ่ะ นักเลงอะไร น่ารักได้อีก จะไม่ให้เสาไฟฟ้ารักเสาไฟฟ้าหลง หัวปักลงดินได้ไง :haun4: :haun4:
แต่ตอนนี้เศร้าอ่ะ สงสารพี่ดิน เสาไฟฟ้ารีบปลอบด่วน
ส่วนไอ้ต๊อง ไปตายยยยยซ้าาาาาาาาา ทำพี่ดินเสียใจจจ :beat: :z6: :z6: :fire: :fire:
มารอเสาไฟฟ้าปักลงดิน :oo1:
-
เสาไฟฟ้าจัดการพี่ด่วนนนนนนนน :pighaun: :pighaun: :pighaun:
-
มาตามติดใจ พี่ดิน ด้วยคน
-
พี่ดินน่ารักเหอะ
พ่อนักเลงใหญ่
พี่ภูทั้งรักทั้งหลงเลยนะนั้น หุหุ
รอตอนต่อไปค้าบ
-
“กูขอโทษที่ทำเรื่องให้มึงลำบากตลอด ถ้าใครรู้เข้าว่ามึงมีแฟนที่พัวพันกับพวกค้ายามึงจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน ต๋องเคยบอกกูว่ามึงลงหนังสือเป็นคนมีชื่อเสียง”
“ไม่ ต้องขอโทษหรอก ถ้าจะหาคนผิดก็ผิดกันทั้งคู่นั่นแหละ ส่วนหน้าพี่ถ้าไม่รู้จะเอาวางไว้ที่ไหน งั้นขอฝากฝังไว้ในโพรงดินได้มั้ยล่ะ บางทีพี่ก็อยากอยู่ในนั้นไม่อยากจะออกมาพบหน้าใครเหมือนกัน”
ถึงปลายเท้าเค้าจะจงใจเหยียบเท้าผมเต็มๆแรง แต่แวบหนึ่งผมคิดว่าผมเห็นนักเลงใหญ่เค้าอายนะ ผมไม่ได้หยอด ไม่ได้หมาหยอกไก่ แต่ผมหมายความตามที่พูดจริงๆ ผมจากมุดจมหายเข้าไปในโพรงดินจริงๆ อยากฝังอยู่ในนั้นตลอดไปเลยด้วยซ้ำ[/color]
(http://dookdik.kapook.com/upload/whatsnew/38530.gif)
ขนาดปลอบยังหยอดให้อาย
-
แอบน่ารักนิดนึง
อิอิ
-
:L2:ให้ดอกไม้คนแต่งหนี่งช่อ
:กอด1:แอบกอดหนูดินนิดนึง
:o12:วิ่งหนีนายภูขอหาไปกอดภรรยาชาวบ้าน
อ่านรวดเดียวจบ ชอบคะ หนูดินน่ารัก เด็กดีจริงๆ
-
เข้า มา รอ ตอน ต่อไป วันนี้ จะมา ไม๊ น้า า าา าา
ต่อ หน่อย เถอะ พรีส ส ส ส
พรุ่ง นี้จะได้มีแรงไปเรียน TT_TT
-
:serius2:เฮ้ย!!! ทำไมมันหายไปเฉยๆซะงั้น ลงไม่ครบหรือเปล่า
แล้วคำทักทาย เซย์ไฮ! หายไปไหน
ค้างคา ค้างคา :z3:
คนเขียนมาเคลียร์ด่วน!!!
:fire:
-
วันนี้เข้ามารอแต่หัวหัววันเพราะชิ่งเพื่อนกลับบ้านมาก่อน :z2:
รอตอนใหม่อยู่นะคะ
-
มารอตอนต่อไป :L2:
-
ค้างจิงๆด้วย เหมือนจะมี nc ต่อนะ แฮ่ๆ (แอบคิดๆ แอบหวังนิดนึง 555)
รีบมาต่อนะคะ
-
อ่ะ เพื่อนต๋อง ทำไมถึงเป็นแบบนี้เล่า :angry2:
พี่ดินสู้ๆ เรื่องร้ายๆผ่านไปแล้วนะ :กอด1:
-
ปูเสื่อรอ เฮ้ยยยย นั่งรออ่านอยู่หน้าจอ อิอิ
-
หายไปนานเกิ๊นนนนนนนนนน
-
มารอพี่ดิน :z2: :z2:
ยังมิมาอีกรือ? :z3:
-
(http://image.ohozaa.com/i/e77/pedin.gif)
เปิดจองแล้ววันนี้
[ภูตะวัน vs เพียงดิน]เมียคนนี้มีดีกรีเป็นนักเลง
๐ 1 ชุดมี 2 เล่ม 700 บาทรวมค่าจัดส่ง
๐ ปกกระดาษอาร์ตการ์ด 260 แกรม พิมพ์ 4 สี เคลือบด้าน
๐ เนื้อในกระดาษถนอมสายตา 75 แกรม พิมพ์ขาวดำ
- เนื้อในประกอบด้วยเนื้อเรื่องหลักจนจบ (มีลงในเล้าทั้งหมด)
- ตอนพิเศษ
* เมื่อนักเลงเค้าไป...ฮันนี่มูน
* เมื่อนักเลง...เป็นแม่บ้าน
* ต่างคนต่าง...หึง
* เมื่อใครสักคนหนึ่ง...งอน
* เมื่อนักเลงมีอารมณ์...อยากอ้อน
* นักเลงใหญ่ปะทะหนุ่มสุดจะแมนของศิลปกรรมใน....เปิดเผย
- เรื่องสั้นพิเศษ
* แก๊กและก้าน...กับการเดินทางของความรัก
๐ เปิดจองพร้อมรับโอนเงิน วันนี้ ตอนนี้ เดี๋ยวนี้ ....จนไปถึง 10 มกราคมปีหน้า
๐ เมลล์มาจองได้ที่
(http://image.ohozaa.com/iw/ymail.jpg)
๐ ระบุหัวข้อเมลล์ว่า "สั่งจอง [ภูตะวัน vs เพียงดิน]เมียคนนี้มีดีกรีเป็นนักเลง"
๐ ระบุรายเอียดการสั่งจองด้วย ชื่อ/ล็อคอิน และจำนวนชุด
๐ รอเมลล์ตอบกลับแจ้ง Code โอนเงิน (เหมือนเรื่องพี่เมฆเป๊ะ!!!)
๐ ขอบคุณที่ติดตามและอุดหนุนคะ :กอด1:
TALK ที่ขาดหาย
๐ ดีเลย์กันหลายวันสำหรับทอร์คของตอนที่แล้ว ขอโทษนะคะ พอดีว่าคุยโทรศัพท์กับน้องอยู่แล้วมือไวใจร้อนกดส่งเลย seiki ก็ไวใจหายชีก็ลงเรื่องเลยเหมือนกัน :sad4:
๐ ตอนแรกคิดว่าคงไม่เป็นไรไว้คุยกันใหม่ตอนหน้า ไม่คิดว่ามันกลายเป็นส่วนหนึ่งสำหรับหลายๆคนไปแล้ว พอรู้ว่ามีหลายคนรู้สึกเหมือนขาดอะไรไปก็ดีใจมากๆเลยคะ ไม่คิดว่าคนอ่านจะอ่านตอนทอล์คด้วยซ้ำ :pig4:
๐ ขอบคุณที่ช่วยส่องหาคำผิดเหมือนเดิม นะจ๊ะ ZakuPz แล้วก็คนอื่นๆด้วยคะ
๐ วันนี้รีบมาเปิดจองก่อนเพราะมีพี่คนหนี่งต้องไปสัมนาต่างจังหวัด
๐ พรุ่งนี้จะมาลงตอนจบแล้วนะจ๊ะ.....ใจหายเหมือนกัน
๐ ไม่รู้จะเรียกว่าข่าวดีได้มั้ย แต่ถ้าใครที่เห็นโพลแล้ว :z3: โพลนี้เกิดมาจากคอมเม้นท์ทั้งในเมลล์และหน้ากระทู้พี่เมฆ ทุกคนบอกเหมือนกันเลยว่า เนื้อหาครบแต่สั้นไป บางคนบอกว่ามันยังบีบน้ำตาหนูน้อยไปพี่ (ที่พูดแบบนี้ได้เพราะอ่านจนจบแล้วใช่มั้ย :angry2:) บางคนสงสารและเอ็นดุขลุ่ย บางคนหมั่นไส้คุณคนเดียว คนเขียนเลยตัดสินใจว่าจะเขียนเรื่องคุณคนเดียวแต่เราสองคนให้เป็นเรื่องยาว ขึ้นมา ทั้งนี้ทั้งนั้น คนเขียนจะต้องวางพล็อตเนื้อหาใหม่ สำหรับคนที่มีเรื่องนี้อยู่ในมือถ้าอยากรู้เรื่องราวมากกว่านี้ก็ต้องอ่าน กันใหม่นะจ๊ะ แล้วก็ต้องขอโทษและขออนุญาตคนที่สั่งซื้อเรื่องพี่เมฆไปเพราะคนเขียนเคย ประกาศไปแล้วว่าเรื่องนี้จะไม่ลงเล้า ถ้ายังไงต้องขอโทษด้วยนะคะที่คนเขียนต้องมาผิดสัญญาและกลืนน้ำลายตัวเอง ส่วนหนึ่งคือไม่สบายใจแต่ส่วนหนึ่งก็กังวลว่ามันสั้นไปจริงๆนั่น แหละ............ :a6:
๐ ข่าวดีอีกเรื่องแต่เป็นข่าวร้ายของคนเขียน เพราะว่าหาภาระเพิ่ม :z3: เพราะนอกจากจะลงเรื่องคุณคนเดียวแต่เราสองคนแล้ว คนเขียนก็จะลงเรื่อง "เด็กป๋า" ตามสัญญาด้วยนะคะ แต่อาจจะลงแบบ สองเรื่องสลับวันกัน เพราะฉะนั้นคงจะลงแบบ 1 ตอน ต่อ 2 วัน ต่อ 2 เรื่อง (ปาดเหงื่อล่วงหน้าเพราะว่าหลายต่อ)
๐ ไม่รู้ว่าปีหน้าฟ้าใหม่ คนเขียนจะยุ่งแค่ไหนนะ คงจะลงนิยายแบบเมื่อเรื่องหนึ่งจบก็ต่อเรื่องใหม่ไม่ได้แล้ว ถ้าต้องทำงานประจำนะคะ
๐ ขอบคุณทุกคนอีกครั้งคะ อย่าลืมนะพรุ่งนี้พี่ดินตอนจบ และจบตรงตอนพี่ดินพอดีพอดิบ :-[
-
^
^
^
ง่า พรุ่งนี้พี่ดินตอนจบเหรอ :monkeysad:
ตอนพิเศษเนี่ยไม่มีลงในเล้าใช่มั๊ยค่ะ
อ๊ากอยากได้ :z3:
-
:serius2:พรุ่งนี้จบแล้ว o22
รู้สึกเหมือนยังไม่จบ ดินยังไม่เข้ามหาลัยเลย :freeze:
อยากได้ :z3: แต่ตกงานอยู่ สงสัยต้องรอดุงานก่อน หวังว่าได้งานทัน :monkeysad:
-
จัดไปๆๆๆ1ชุดอยากได้มากกกกกกกกก
มาต่อด้วยน้าไรเตอร์รออ่านอยู่ๆๆๆๆ
ปล.ไม่อยากให้จบเลยยย
ใจหายพรุ้งนี้แล้ว
เอาตอนพิเศษของก้านกะแก๊กมาลงสะตอน2ตอนนะไรเตอรือยากอ่าน
-
อยากได้ :serius2:
แต่มิมีตังค์อ่ะ
:z3: :z3: :z3: :z3:
-
โอ พี่ดินจะจบแล้วเหรอเนี่ย ไวจัง
รวมเล่มก็อยากได้ แต่เพิ่งซื้อหนังสือหมดไปเกือบพันเงินหายเกลี้ยง
ทั้งจองทั้งโอนนี่คือได้ถึงวันที่ 10 ม.ค.เลยใช่มั้ยคะ
อยากได้ๆ ตอนพิเศษหลายตอนจังไหนจะเรื่องอาเสี่ยกับก้านอีก อร๊ายยย
ตอนนั้นจะมีเงินมั้ยหนอ...โอม...เพี้ยง....
-
กรี๊ดดด...เราอยู่อังกฤษก็จะเอาพี่ดินมาเป็นของตัวเองให้จงได้ค่ะ!!! :laugh: :laugh:
เด๋วเมลล์ไปนะคะ ^_^
-
:3123: :L1: :pig4:
-
จบยังไงรูสึกค้างคา :z3:
-
มานอนรอ
-
มารอตอนจบด้วยคน... :oo1:
ปล.อยากได้นิยายจริงๆ แต่เอาเงินไปเข้าค่ายอาสาหมดแย๊ว... :o12:
-
พรุ่งนี้จะจบแล้ว คิดถึงพี่ดินแย่เลยงิ ยังไงก็ขอตอนพิเศษเยอะๆ นะครับ :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
จะจบเเล้วจิงๆ หรอออออออ ไม่อยากให้จบเลย ยังไม่อิ่มเลย :เฮ้อ:
งั้นขอ พิเศษเยอะๆๆ น่าาาครับบ :L2:
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
เดี๋ยวตามไปจองค่ะ ติดใจมาจากเรื่องพี่เมฆ หุ หุ ชอบค่ะ :impress2:
-
อ่าาา ตามไปจอง คริๆๆ พร้อมรอพี่ดินตอนจบด้วย :o8:
-
วิ่งหน้าตั้งมาอ่านรายละเอียด เตรียมตัวส่งเมล์ ^^
-
แล้วพี่ดินก้อเดินทางมาจนจะจบจนได้
ใจหายเหมือนกันเนอะ
อยากบอกพี่นักเขียนจังว่า
เรื่องนี้สุดยอด
อ่านแล้วอย่างฮา
มีหลาย ๆ ครั้งที่อ่านแร้วคาดไม่ถึง
(เช่น ตอนที่รู้ว่าก้านตกเป็นของพี่แก๊ก โอ้ววววววววววววววววววว กระทันหันไปหน่อย แต่ชอบนะ 555+)
นี่จะรออ่านตอนพิเศษ แค่เห็นชื่อของตอนพิเศษ ก้อเร้าใจจะแย่ ต้องรีบแว๊บบบบไปจองซะแล้ว
อยากบอกว่า เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องนึงที่ชอบมาก ๆ ค่ะ
เป็นกำลังใจพี่นักเขียน แล้วจะติดตามผลงานเรื่อย ๆ นะคะ
-
เย้เย้เย้ เปิดจองพี่ดินแล้ว
เดี๋ยวเมลล์ไปจองนะคะ
ส่วนเรื่องคุณคนเดียวฯ ผู้แต่งยังคงแนวเดิม
คือเน้นฮา ไม่มาม่า ใช่มัยคะ
ถ้ามาม่า เราจะ..........
....
....
อ่านอยู่ดี แหะแหะ แต่อ่านไปซับน้ำตาไป มันปวดตานะ
อย่ามาม่า ดีที่สุด อิอิ
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกก จะจบแล้วจิงดิ
เสียใจอยากอ่านต่อเรื่อยๆๆๆ
และเรื่อยๆๆ
-
เอ๋!!!!!!!!!!!! จบแล้วเหรอ
ยังไม่อยากให้จบเลยอ่ะ
คิดถึงพี่ดินTT___TT
-
:-[ อร๊ายยยยยยยยยยยย เค้าอยากอ่าน พี่ดินฮันนีมูนอ่ะ
ปล.ส่งเมล์ไปแล้วนะค่ะ
-
ใจหายพอพูดถึงตอนจบ ยังตามอ่านไม่ครบทุกตอนเลย :z3: ตามเก็บตอนเก่า ๆ ก่อน
-
เอร๊ยยยยยยยยยยยยยย
เปิดจองแล้ว!!! กระปุกจ๋าาาาาาาาาาาาาา
โฮววววววววววววววววววว
ปล.จะจบแล้ว งุงิ กึ๊ดฮอดแสนดีแหง *o*
-
พี่ดินจะจบแล้ว TT^TT
-
เข้ามา อึ้ง สะดุ้ง กรี๊ดดดดดดดดด พี่ดินจะจบแว้ววววว :serius2:
ไม่รู้ทำไมอ่ะคุณที :sad4:
เค้าไม่อยากให้ถึงวันพรุ่งนี้เลยค่ะ :sad2:
ไม่อยากให้พี่ดินจบเลยอ่ะ แงงงงงงงง!!! :o12: :dont2:
ปล.เรื่อง"เด็กป๋า" แค่ชื่อก็น่าสนใจสุโค่ยแล้วค่ะ o13
-
เดี๋ยวเมลไปค่ะ...เก็บตังค์ ๆ :laugh:
-
รอน้องโบปลายปี เล่มนี้ต้องเก็บ รอรับออเดอร์นะ ((นานนิด แต่ชัวร์ อิอิ))
-
อยากอ่านเรื่องของเสี่ยเก็บค่าแชร์กับน้องก้านคอคลับจังเลยครับ
เสี่ยจะโดนอิทธิฤทธิ์ปาฏิหารย์อะไรจากน้องก้านคอมั่งหว่า
-
เ้ข้ามานั่งรอตอนจบ
พี่ดินจะจบแล้ว TT w TT
งี๊ดดดดดด
เตรียมตัวจองเล่มนี้ด้วยคนค่ะ หุหุหุหุ
-
ฮือ มะอยากให้พี่ดินจบเลยอะ :monkeysad:
-
พี่ดินจะจบแล้ว เง้อ อยากให้มีต่อจัง :o12:
เตรียมตัวส่งเมลจองพี่ดิน
โอนเงินได้ถึง 10 ม.ค. หุหุ ยังมีเวลาเก็บเงิน
-
พร่งนี้จะจบๆๆๆๆๆๆ
:serius2:
ดีใจเรื่องเปิดให้สั่งจองหนังสือ
แต่เสียใจเรื่องพร่งนี้พี่ดินจะจบ
:monkeysad:
ยังอยากอ่านต่อไปเรื่อยๆๆๆ
ไม่อยากให้จบเลยค่ะ
:กอด1:
-
ยังไม่อยากให้พี่ดินจบเลย...จริงๆนะ :sad4:
แอบเศร้าเล็กน้อย แต่ก็จะรออ่านตอนจบด้วยใจจดจ่อค่ะ
:L2: :L2: :L2:
-
พรุ่งนี้จะจบแล้วหรอ งื้ออออ พี่ดินนนนน
เด๋วส่งเมลล์ไปนะค๊าาา :impress2:
-
แง้ :o12:
เพิ่งตามมาอ่านพี่ดินทันวันนี้
พรุ่งนี้จะจบแล้วเหรอ
o22
หลงรักพี่ดินพอๆกะพี่เมฆ 555+
รักเท่าๆกัน
รอตอนจบนะคะ :bye2:
-
ง่ะ จะจบไงเนี่ยะยังรู้สึกค้างๆอยู่เลย = =
-
หนังสือมาแว้ว = ='
-
เค้าหลงรักพี่ดิน :จุ๊บๆ:
ขออนุญาติ เสาไฟฟ้า สักวันเนอะ :m14:
เมล์ไปจองเรื่องพี่ดินแล้วครับ
ด้วยความรักที่ีให้อย่างมากมาย [ภูตะวัน :L1:เพียงดิน]
-
พี่ดินจะจบไว้ไปไหม อยากอ่านอีกเยอะๆเลยหง่ะ
เวลาจองยังมีอีกเยอะ อิอิ
เริ่มหยอดกระปุกตั้งแต่วันนี้ เพื่อพี่ดินโดยเฉพาะ
ปล. (งวด นี้ถ้าแม่นจะเหมาสักโหล 5555)
-
มาปูเสื่อรอพี่ดิน & พี่ภู :z2:
บอกจะอัพวันนี้น๊า~~~
-
จองแล้วเมื่อเช้ามืด ยังไม่ได้โค้ดเลยอ่ะ ร้อนใจจะรีบโอนตังค์แร้วว
-
ตอนที่ 44 อวสาน
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/w02_023.gif)(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/w02_006.gif)
วันนี้ไม่มีอะไรเหมือนกับวันนั้น
แต่จุดจบกลับเป็นจุดเดียวกัน....คือต๋องเข้าคุก
และมันก็มีพี่ดินเข้าไปเกี่ยวอีกแล้ว ถ้าพี่ดินไม่โวยวาย ถ้าตั้งสติสักนิด พูดคุยกับต๋องแบบไม่ใช้อารมณ์ ตำรวจจะรู้มั้ยว่าต๋องอยู่ที่นี่ แล้วถ้าปล่อยให้ต๋องลวนลามจนกว่ามันจะตายใจแล้วค่อยจัดการกับมันจะมีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นมั้ย
ในเมื่อคิดได้แล้วทำไมไม่ปล่อยให้เป็นแบบนั้น
พี่ดินเป็นผู้ชาย ถูกกอดจูบนิดหน่อยไม่ถือว่าเสียหายอะไรไม่ใช่เหรอวะ
แล้วอะไรที่มันทำให้รู้สึกดีดดิ้นอยากออกมาจากอ้อมกอดอึดอัดซะขนาดนั้น
เพราะหน้าไอ้เสาไฟฟ้ามันลอยไปลอยมาตลอดเวลาใช่มั้ย[/i]
เพราะรู้สึกว่าอ้อมกอดนั้นไม่ได้อบอุ่นเหมือนตอนที่ไอ้เสาไฟฟ้ามันปล้ำกอดพี่ดิน แม้กระทั่งตอนที่เผลอ ตอนที่ไม่ทันได้ตั้งตัว อ้อมกอดนั้นยังรับรู้เลยว่ามันอบอุ่น ที่พี่ดินดิ้นรนสุดกำลังเพราะเอาอ้อมกอดนั้นไปเปรียบเทียบกับไอ้ผู้ชายที่มันหื่นใส่นักเลงทุกโอกาสคนนั้นใช่มั้ย
จมูกและปากที่ฝังลงมาตามใบหน้าและซอกคอมันทำให้พี่ดินต้องรวบรวมกำลังที่มีทั้งหมดเพื่อต่อต้านผลักไส เพียงเพราะมันไม่ร้อนผะผ่าวเหมือนเนื้อโดนไฟลวกไหม้อย่างที่ไอ้เสาไฟฟ้ามันทำใช่มั้ย
คำตอบคือใช่
มันเลยเป็นสาเหตุให้นักเลงใหญ่โวยวายจนตำรวจบุกเข้ามาจับต๋องไปดำเนินคดีรอบที่สองนี่ไงล่ะ
ในเมื่อร่างกายและจิตใจสั่งให้ทำแบบนั้นลงไปแล้วทำไมพี่ดินถึงต้องมานั่งหมดอาลัยตายอยากอยู่แบบนี้
เพราะพี่ดินเป็นสาเหตุทำลายอนาคตเพื่อนเป็นครั้งที่สอง
เพราะต๋องคือเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวและคนสุดท้ายที่พี่ดินรักมากที่สุด ถึงได้นั่งเสียใจและรู้สึกผิดอยู่แบบนี้
รถปิกอัพสองตอนสีน้ำตาลเข้มคาดขาว ฝั่งหนึ่งมีตรากองปราบสกรีนหราบอกว่าเป็นรถที่ใช้ในราชการของผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ไทย ท้ายกะบะมีนายตำรวจสองนายนั่งคุ้มกันต๋องกับเพื่อนคนนั้น ส่วนพี่ดินถูกตำรวจจับยัดให้เข้ามานั่งตอนหลังของรถกะบะ
“ผมกันให้คุณเป็นพยานทำไมถึงได้นั่งตัวสั่นยิ่งกว่าผู้ต้องหา”
คำว่าผู้ต้องหาดังกระทบโสตประสาททำให้ต้องลืมตาขึ้นมามองหน้าคนพูดอีกครั้ง จะเรียกว่าเป็นโชคดีที่แฝงตัวอยู่ในความโชคร้ายได้มั้ยก็ไม่รู้ เหมือนเหตุการณ์ในอดีตมันกลับมาซ้อนทับกับปัจจุบันอีกครั้ง แม้มันไม่เหมือนกันซะทีเดียวแต่มันก็ทำให้ภาพในอดีตแจ่มชัดขึ้นมาจนน่าขนลุก พี่ตำรวจคนเดิมกับเมื่อเจ็ดปีที่แล้ว ตอนนี้พี่ดินควรจะเรียกเค้าว่าน้าเสียด้วยซ้ำ รอยยิ้มให้กำลังใจนั้นทำให้พี่ดินต้องแย้มริมฝีปากแห้งผากตอบกลับไป
เสียงฝ่ามือที่ส่งมาตบบ่าพี่ดินเบาๆไม่ทำให้ถอนหายใจเท่ากับคำพูดที่ฝ่าออกมาพร้อมฝ่ามือข้างนั้น
“สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ใครทำกรรมอะไรไว้ก็ต้องชดใช้ไปตามกรรมที่ทำนะ”
ถ้ายูนิฟอร์มของคนตรงหน้าเป็นสีส้มพริ้วไหวไปกับสายลม พี่ดินคงพนมมือจรดหน้าผากแล้วรับคำเทศนาด้วยสาธุ แต่ชุดฟอร์มสีน้ำตาลเข้มและบั้งที่หัวไหล่ลอยมากระแทกม่านตา พี่ดินเลยทำได้แค่พยักหน้าให้เหมือนจะเข้าใจ
ถึงจะเข้าใจแต่ไม่ได้หมายความว่าไม่เสียใจ
ความรู้สึกผิดยังทิ่มแทงอยู่ทุกครั้งที่คิดไปว่าถ้าพี่ดินรู้ว่าต๋องยังกลับตัวกลับใจไม่ได้ แค่เพียงพี่ดินรู้ พี่ดินจะทำทุกอย่าง จะดิ้นรนทุกวิถีทางเพื่อให้ต๋องหลุดออกมาจากวงจรนรกนั้นให้ได้
แล้วคำว่าสัตว์โลกเป็นไปตามกรรมก็วนกลับมาฉายซ้ำอีกครั้ง
เฮ้ออออออออ!!!
วิวที่มองฝ่าไปนอกกระจกบอกว่าอีกไม่นานก็จะถึงจุดหมายปลายทาง ลอบมองกระจกหลังรถออกไปหาต๋อง แวบเดียวเท่านั้นที่ต๋องมองสบกลับมา ยังไม่ทันจะได้อ่านอะไรที่ส่งออกมาจากแววตาคู่นั้นต๋องก็รีบมองเมินไปทางอื่น
ใจหายแต่ก็ทำอะไรไม่ได้
พี่ดินเลือกที่จะหลับตาลงอีกครั้ง อยากอยู่กับตัวเองอยากให้สมองที่มันปวดหนึบและตีบตันได้ปลดปล่อยให้มันรู้สึกว่างเปล่าและผ่อนคลายลงไปบ้าง
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/w02_023.gif)(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/w02_006.gif)
ทันทีที่ถึงสถานีตำรวจ ดึกสงัดขนาดนี้โรงพักของประชาชนยังอุ่นหนาฝาคั่งไปด้วยผู้คนทั้งชุดยูนิฟอร์มทั้งชุดทั่วไปเดินไปมาขวักไขว่จนตาพร่าลาย เอามือลูบหน้าให้สติกลับมาอีกครั้ง สูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ
เหตุการณ์แบบนี้ก็เคยเกิดเมื่อเจ็ดปีที่แล้ว
แต่ความรู้สึกในอกมันบอกว่าแตกต่างกันมากมาย ตอนนั้นพี่ดินแค่รู้ว่าถูกตำรวจจับน่ากลัวแต่ความรู้สึกตอนนี้บอกมากกว่านั้น
ทำไมไม่ทำตัวให้คุ้นชินกับมัน ทำไมยังรู้สึกร้อนๆหนาวๆไปทั้งกระดูกไขสันหลังแบบนี้
ทันทีที่ก้าวขาออกจากรถพี่ดินถูกแยกออกจากต๋องและเพื่อนทันที
“ต๋อง”
เสียงเรียกมันออกมาเองทั้งๆที่ไม่รู้เลยว่าตัวเองอยากจะพูดอะไรกับเพื่อนคนนี้ ต๋องหันกลับมามองพร้อมรอยยิ้มแต่แววตาเลื่อนลอย ไม่มีอาการต่อต้านเมื่อตำรวจดึงรั้งให้รีบเข้าไปข้างใน ต๋องหันกลับไปแล้ว แต่คนที่ยังหันมามองพี่ดินไม่วางตาทั้งๆที่ขายังก้าวเดินคือเพื่อนต๋องคนนั้น หน้าผากที่ขมวดมุ่นทำให้รู้สึกว่าเค้ากำลังต่อสู้กับอำนาจบางอย่างในตัวเองเพื่อให้สติกลับคืนมามากที่สุด แต่จากที่ดูแล้วเค้าก็แพ้ฤทธิ์ยานรกนั่นอยู่ดี
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/w02_023.gif)(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/w02_006.gif)
ห้องที่พี่ดินถูกตำรวจพาเข้ามาเป็นห้องโล่งๆไฟส่องสว่างทั่วทั้งห้องไม่ได้สลัววังเวงจนต้องรู้สึกกดดันเหมือนในหนังทั่วไป
แต่ แค่บรรยากาศภายนอกเท่านั้นที่ไม่เหมือน ความอึดอัดที่เกิดขึ้นในใจคงไม่ต่างกัน ตำรวจที่พาเข้ามาหายออกไปจากห้องแล้วมีตำรวจอีกนายที่เข้ามานั่งเฝ้าแต่เค้า ไม่พูดอะไรกับพี่ดินเลยสักคำ
ก็ดีแล้ว......เพราะพี่ดินเองก็ไม่มีอะไรจะพูด
นั่งอยู่กับตัวเองและสมองอันขาวโพลนอยู่ได้ไม่นาน เสียงลูกบิดประตูดังเข้ามาปลุกสติให้กลับคืน ตำรวจชั้นผู้ใหญ่สองสามคนเดินเข้ามาและตามด้วยตำรวจหน้าที่อะไรไม่รู้อีกสองสามนาย ทุกคนนั่งเรียงหน้ากระดานฝั่งตรงข้ามพี่ดิน
คำถามมากมายถูกยิงออกมาจากปากนายตำรวจที่นั่งตรงข้ามกับพี่ดิน ทุกคำถามไม่มีคำตอบอะไรให้นอกจากส่ายหน้าและบอกว่าไม่รู้
“ผมไม่รู้จริงๆครับ”
“คุณไปที่นั่นทำไม”
“ผมไปเคลียร์เรื่องส่วนตัวกับเพื่อนครับ”
“เรื่องส่วนตัว??”
“ครับ”
“คุณพอจะบอกได้มั้ยว่าเรื่องอะไร”
“ผมบอกคุณตำรวจได้แค่ว่าเรื่องส่วนตัวครับ”
ไม่ได้กวนตีนเพื่อลองของกับตำรวจเลยจริงๆไม่ได้มีอารมณ์ครึ้มอกครึ้มใจขนาดนั้น แต่จะบอกได้ยังไงว่าพี่ดินไปหาต๋องด้วยเรื่องอะไร ไปเคลียร์เรื่องปัญหาผัวเมียงั้นเหรอ ให้ตายพี่ดินก็พูดออกไปไม่ได้หรอก มันกระดากปากเกินไป
“เพื่อนที่คุณหมายถึงคือใครหรือว่าทั้งสองคน”
“ผมหมายถึงนายรติพงษ์ครับ”
คนถามพยักหน้าน้อยๆส่วนพี่ดินก็ต้องพรูลมหายใจระบายความอึดอัดอีกครั้ง ผ่านไปอีกคำถามแล้วสินะ มีอะไรบีบหัวใจกว่านี้อีกมั้ย
“เมื่อเจ็ดปีที่แล้วคุณเคยถูกใช้ส่งยาโดยไม่รู้ตัวมาแล้วด้วยใช่มั้ย”
“ครับ” นั่นไงตำรวจไทยไม่ปล่อยให้เราสบายใจได้นานหรอก
เหมือน นายตำรวจตรงหน้าจะยิงคำถามต่อแต่คงเพราะเห็นพี่ดินกำลังเม้มปากเพื่อต่อสู้ กับความรู้สึกบางอย่างอยู่ละมั้งนายตำรวจคนนั้นถึงได้เงียบไป
“คุณติดต่อครั้งสุดท้ายกับเพื่อนคุณคือเมื่อไหร่ จำได้มั้ย”
“เราเคยคุยกันครั้งสุดท้ายคือวันที่เค้าถูกจับเมื่อเจ็ดปีที่แล้ว”
“เค้ากลับมาครั้งนี้เค้ามีพูดคุย หรือพาดพิงไปถึงเรื่องพวกนี้ให้คุณฟังบ้างมั้ย”
“ไม่เลยครับ”
เป็นคำถามที่ทำให้พี่ดินรู้ว่าร่างกายตัวเองยังมีความรู้สึกอยู่ อาการแสบริมฝีปากที่ถูกฟันกดย้ำลงไปจนได้กลิ่นเลือดคาวคลุ้งอยูในปากบอกได้ว่าพี่ดินยังมีสติดีอยู่
มีสติพอที่จะโกรธต๋องขึ้นมาอีกครั้ง
อย่าว่าแต่พูดคุยถึงเรื่องอะไรเหล่านี้เลยพี่ดินรู้ดีว่าตำรวจก็รู้ว่าต๋องจะไม่มีวันพูดถึงเรื่องนี้เด็ดขาด เพราะต๋องรู้ว่าคนที่ต่อต้านยานรกนี้หัวชนฝาคือพี่ดิน เพราะต๋องกลับมาเพื่อบอกว่าจะไม่ไปไหนแล้ว จะกลับมาปกป้องและดูแลกันเหมือนวันนั้น ถึงแม้ตอนนี้พี่ดินจะดูแลตัวเองได้และมีใครอีกคนที่จ้องจะดูแลอยู่ทุกฝีก้าวแล้ว แต่พี่ดินจำได้ว่าไม่เคยปฎิเสธว่าถ้าเพื่อนจะกลับมาพี่ดินจะไม่ต้องการ แล้วสุดท้ายอะไรที่ทำให้ต๋องผิดสัญญาอีกครั้งหนึ่งแบบนี้และอะไรที่ทำให้ต๋องกลับไปหายานรกนั่นเหมือนทรยศแบบแทงพี่ดินข้างหลังแบบนี้
“คุณรู้จักกับผู้ต้องหาอีกคนหนึ่งมั้ย”
“ไม่รู้จักครับผมเพิ่งเจอเค้าครั้งแรก”
“คุณเป็นอะไรกับคุณภูตะวัน จรณบดินทร์”
ลมหายใจสะดุดกึก ร่างกายพี่ดินเกร็งตัวเองโดยอัตโนมัติ ไอ้เสาไฟฟ้ามาเกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้
“ขอโทษครับ คุณภูตะวันเกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้”
“เค้าเสนอขอประกันตัวคุณผ่านเพื่อน”
“ครับ”
“แต่ทางเราแจ้งว่าคุณไม่ใช่ผู้ต้องหา”
“ครับ ผมเป็นเด็กในความอุปถัมป์ของบริษัทเค้าครับ”
พี่ดินไม่ได้โกหก ในเมื่อไอ้เสาไฟฟ้ามันเอาเงินในบริษัทมาส่งเสียให้พี่ดินเรียนก็เท่ากับว่าเป็นเด็กในความดูแลของมันนั่นแหละ
สำหรับ สิ่งเดียวที่ต๋องมันพูดจริงคือ ไอ้เสาไฟฟ้าเป็นคนมีชื่อเสียงจริงๆด้วย หมดความสงสัยไปเลยว่าทำไมคำถามถึงได้เบาบางไม่มีน้ำหนักกดดันอะไรมากมาย สำหรับคนที่อยู่ในฐานะถูกกันให้เป็นพยานอย่างพี่ดิน ไม่มีการบีบเค้น ไม่มีการหว่านล้อมหรือขู่เข็ญอะไร ถ้าไม่ใช่เพระาตำรวจมีข้อมูลอยู่แล้วก็คงจะเป็นเพราะอำนาจของใครบางคนที่พี่ ดินรู้สึกอยากเจอมากที่สุดละมั้ง
คำถามที่เหลือต่อจากนั้นก็เบาบางไม่ต่างกันกับคำถามในช่วงแรกๆเหมือนเป็นการพูดคุยฆ่าเวลา ก็ดีเหมือนกัน เพราะช่วงเวลาเหล่านั้นช่วยลดอาการปวดปร่าในใจลงไปได้เยอะ
“ขอบคุณนะครับที่ให้ความร่วมมือ ตำรวจคงต้องกันตัวคุณไว้จนกว่าจะมีคนมาติดต่อนะครับ ระหว่างนี้คุณทำตัวตามสบายจะนั่งรอที่นี่หรือที่หน้าห้องก็ได้ พวกผมขอตัวไปทำงานต่อ ส่วนคุณก็รอเอกสารจากเจ้าหน้าที่นะครับ”
คำพูดที่พรั่งพรูออกมามากมายจากปากนายตำรวจหนึ่งในทีม แต่พี่ดินก็ทำได้แต่พยักหน้าแล้วก็งึมงัมคำว่าขอบคุณออกไปแค่นั้น
“เดี๋ยวครับ”
“ครับ มีอะไรสงสัยครับ”
คุณตำรวจคนที่เดินรั้งท้ายเป็นคนหยุดเดินแล้วหันมาตอบคำถามพี่ดิน
“เพื่อนผมจะติดคุกมั้ยครับ เค้าจะเจอข้อหาหนักมั้ย”
“อาชญากรแผ่นดินที่ทำโดยตั้งใจและวางแผนเอาไว้ก่อนมีโทษเท่ากับประหารชีวิตครับ”
ตำรวจคนนั้นเค้าตอบคำถามโดยไม่ยอมมองหน้าพี่ดินเลยสักนิด พูดจบก็หันหลังเดินจากไปทิ้งให้พี่ดินยืนเข่าอ่อนไร้เรี่ยวแรงอยู่ที่เดิม
เพื่อนจะรู้มั้ยว่าจุดจบของมันจะร้ายแรงขนาดนี้ จะรู้หรือเปล่า
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/w02_023.gif)(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/w02_006.gif)
“ไง นักเลงใหญ่นั่งหงอยเหมือนถูกจับไพ่แล้วไม่มีญาติมาประกันตัวเลยนะ”
“แม่”
“ก็แม่นะสิ คิดว่าใคร”
“เปล่า”
อุบอิบตอบออกไปแบบนั้นแถมยังต้องคอยหลบสายตาที่มองมาเหมือนรู้ทันของแม่อีก
รู้เลยว่าท่าทางที่แสดงออกไปเมื่อกี้ตุ๊ดสุดๆในชีวิตนักเลงเลย
“เดี๋ยวเค้าก็มา”
“ใคร”
“พี่ดินรอใครอยู่ล่ะ”
“ปะ............”
อยากจะหลุดปากออกไปเหมือนกันว่าเปล่า แต่คนตรงหน้าดันเป็นบุพการีที่เบ่งคลอดพี่ดินออกมานี่สิ ไม่เคยมีสักครั้งที่จะโกหกแม่ ไม่เคยมีสักครั้งที่คิดว่าปิดบังแล้วแม่ไม่รู้ ทุกอย่างแม่รู้ มันอยู่ที่ว่าเค้าจะพูดออกมาหรือเปล่าก็แค่นั้น
“แม่มากับใคร”
“มากับลุงใบนะสิ เป็นห่วงพี่ดินอย่างกับช่วยแม่ทำให้พี่ดินเกิดมาอย่างนั้นแหละ แม่บอกจนปากจะฉีกอยู่แล้วว่าพี่ดินไม่เป็นอะไรหรอกน่า ขออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแต่งหน้าก่อนก็ไม่ได้”
“แม่ ต๋องเค้าจะ”
ก้อนแข็งๆมันขึ้นมาจุกกันอยู่ที่คอหอยจนรู้สึกว่าพูดคำต่อไปออกมาไม่ได้เลย
“พี่ดินครั้งนี้เป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วที่แม่ต้องบอกพี่ดินว่าคนเราเลือกเกิดไม่ได้แต่เลือกทางเดินให้ตัวเองได้”
“ครับ”
“แม่รู้ว่าพี่ดินเสียใจ ต่างฝ่ายต่างเสียใจแต่มันมาไกลเกินกว่าจะถอยกลับไปได้แล้วพี่ดิน ต๋องมันเลือกทางนี้เอง”
“แต่ครั้งนี้ต๋องอาจจะไม่ได้ออกมาอีกแล้ว”
“แล้วถ้าต๋องไม่ถูกจับได้จะมีคนอีกเท่าไหร่ที่จะต้องเดินทางเดียวกับต๋องล่ะพี่ดิน”
ที่พี่ดินเข้มแข็งอดทนมาถึงตรงนี้ได้เพราะมือกร้านที่ลูบหัวพี่ดินไปมาอยู่นี่ใช่มั้ย ไม่มีสักคำหวานที่คอยปลอบขวัญ มีแต่คำพูดตรงๆ เหมือนมือที่คอยกระชากคนที่เดินแล้วสะดุดล้มขึ้นมาใหม่ทันทีทันใดเท่านั้น
จริงๆแล้วพี่ดินไม่ได้เข้มแข็งอะไรหรอก แต่เป็นเพราะแม่ไม่เคยอ่อนแอให้ดูเป็นตัวอย่างต่างหาก เพราะแม่เป็นแบบนี้พี่ดินถึงอ่อนแอปวกเปียกไม่ได้
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/w02_023.gif)(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/w02_006.gif)
-
ม้านั่งตัวยาวหน้าห้องกลายเป็นที่รองรับร่างที่อ่อนล้าไปหมดทั้งร่างกายและจิตใจ ภาพทุกอย่างตั้งแต่จำความได้จนถึงตอนนี้หมุนวนไปมาอยู่ในหัวสมองที่ว่างเปล่า เหมือนเรื่องราวที่ถูกเอามาเล่าใหม่แต่จับใจความอะไรไม่ได้เลย แล้วหนึ่งในนั้นก็มีภาพของต๋องหมุนวนเข้ามาแล้วสุดท้ายมันก็สิ้นสุดลงตรงที่ว่า
‘อาชญากรแผ่นดินที่ทำโดยตั้งใจและวางแผนเอาไว้ก่อนมีโทษเท่ากับประหารชีวิต’
ทันทีที่นึกมาถึงตอนนี้ก้อนแข็งๆที่มันตีตื้นขึ้นมาถึงลำคอ ความกดดันของมันกลั่นออกมาเป็นน้ำตา มันจะน่าอายมั้ยวะถ้านักเลงใหญ่จะก้มหน้าร้องไห้ต่อหน้าใครๆมากมายในโรงพักแบบนี้
กล้าร้องก็ไม่ต้องอาย เคยหน้าด้านมายังไงก็หน้าด้านต่อไปแบบนั้นแหละพี่ดิน
‘พี่ดิน’
เสียงเรียกที่คุ้นหูเสียงเดิมของแม่แต่ทำไมพอเงยหน้าขึ้นมาคนที่ยินประชิดอยู่ตรงหน้ากลายเป็นไอ้เสาไฟฟ้าไปได้วะ
แล้วทำไมไอ้น้ำตาที่คิดว่าปล่อยให้มันไหลออกมาหมดแล้วถึงได้ไหลออกมาให้นักเลงใหญ่ได้อับอายอีกครั้งแบบนี้
‘เสาไฟฟ้า’
ไม่รู้อะไรมาดลใจให้พี่ดินคว้าคนตรงหน้าเข้ามากอด เพราะอายที่กำลังร้องไห้หรือเพราะกลิ่นและอุณหภูมิจากตัวคนที่คุ้นเคยกันแน่ รู้แต่ว่าพอไอ้เสาไฟฟ้ามาความอึดอัดที่บีบรัดอยู่ในอกค่อยๆคลายลงอย่างประหลาด ความรู้สึกผิด สลดใจหรือสะเทือนใจทั้งหลายหายไปเป็นปลิดทิ้งแบบนี้
ไอ้บ้านี่ต้องเล่นของใส่พี่ดินแน่ๆ
มันต้องไปเล่นคุณไสยให้พี่ดินปล่อยท่าทางกระเทยๆน่าอายแบบนี้ออกมา แต่มันจะทำอะไรพี่ดินก็ไม่สนแล้ว ขออยู่แบบนี้สักพักเถอะนะ ไม่รู้ว่าจะเปรียบเทียบกับอะไรดี แค่รู้ว่าถ้าอยู่แบบนี้พี่ดินจะมีพลังขึ้นมาอีกครั้ง ถึงแม้จะไม่ใช่ตัวของตัวเองในชั่วพริบตาแต่ก็ไม่ใช่ใครก็ไม่รู้ที่อ่อนแอเหมือนที่เพิ่งผ่านมาแน่ๆ
ไม่รู้ว่าเพ้อเจ้ออะไรออกไปมากมายแค่ไหน รู้แค่ว่าคนตรงหน้าไม่คัดค้านอะไรเลยนอกจากปลอบใจและอยู่ข้างๆเท่านั้น เสียงพูดคุยตอบโต้ระหว่างไอ้เสาไฟฟ้า พี่แก๊กและแม่ไม่ได้ทำให้พี่ดินสนใจเท่ากับ
‘อ้าวไอ้เชี่ยภูมึงก็ตามใจเมียไม่ดูฤกษ์ดูยามเลยนะ’
เหมือนเสียงระฆังที่เรียกวิญญาณให้กลับมาเข้าร่างอีกครั้ง ไม่สนใจแล้วว่าไอ้เสาไฟฟ้ากับเสี่ยเก็บค่าแชร์เค้าจะตีกันยังไงแต่ที่พี่ดินให้ความสนใจคือแม่
แม่ยังเดินไปข้างหน้าตามปกติไม่รู้เลยว่าแม่ไม่ได้ยินไอ้พี่แก๊กหรือว่าแม่ไม่รู้สึกอะไรกับคำพูดนี้กันแน่
แล้วไอ้คนที่มันตามใจและเอาใจพี่ดินตะพึดตะพือไปซะทุกเรื่อง ทำไมอยู่ๆมันถึงได้เงียบไปแบบนี้ ไอ้อาการเดินไปข้างหน้าแต่หน้าผากขมวดกันจนเป็นเกลียวแบบนั้นมันกำลังคิดมากเรื่องอะไรอยู่แน่ๆ พี่ดินไม่ชอบความอึดอัดอะไรที่ต้องเดาเอาเอง ไวเท่าความคิดมือก็คว้าชายเสื้อคนข้างหน้าเอาไว้
ได้ผล....ไอ้เสาไฟฟ้ามันหยุดแล้วหันมามองทันที
‘เงียบทำไม’
ทั้งๆที่พี่ดินกำลังตั้งคำถามแท้ๆแต่ไอ้เสาไฟฟ้าก็ยังเงียบให้ต้องหงุดหงิดมากไปกว่าเดิมจนได้ แรงรั้งจึงกลายเป็นแรงเขย่าแบบไม่พอใจทันที
‘เปล่าครับ พี่ยังไม่รู้จะพูดอะไร’
‘มึงโกหกไม่เก่งเลยนะ’
ไม่รู้จะพูดอะไรพี่ดินเชื่อก็ได้ แต่ถ้ามันบอกไม่ได้คิดอะไรพี่ดินค้านหัวชนฝาแน่ คิ้วกับหน้าผากจะรวมตัวเป็นเนื้อเดียวกันอยู่แล้ว ถ้ามันบอกว่าไม่เป็นอะไรพี่ดินก็โง่เกินกว่าควายแล้ว หญ้าดีๆก็คงจะไม่พอ
‘พี่หึง’
ชะงักกึกทันที! คือถ้าพี่ดินรู้ว่ามันจะหน้าด้านตอบแบบนี้ พี่ดินจะไม่มีวันคาดคั้นเอาคำตอบจากมันเลยจริงๆ
ยอมรับก็ได้ว่าพลาด!!
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/w02_023.gif)(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/w02_006.gif)
ต้องยอมกลับบ้านไปกับมันด้วยความจำนน เพียงเพราะถ้าพี่ดินพูดมากไปก็ไม่ไหวจะเคลียร์ เพราะเรื่องมันคงไม่ไปไหนไกลตัวพี่ดินนักหรอก
‘มีครอบครัวมีสามีแล้วจะกลับไปนอนกับแม่ได้ไง พรุ่งนี้ประกาศผลสอบลืมไปแล้วเหรอ’
ถ้ามันกล้าประกาศชัดเจนขนาดนี้ ไม่ต้องลุ้นก็รู้ว่ามากกว่านี้มันก็ต้องกล้าทำให้พี่ดินรู้สึกอยากจะมุดหายไปในดินจริงๆแน่ๆ
ครั้งหนึ่งเคยคิดเล่นๆว่าสุดท้ายแล้วในชีวิตของพี่ดินจะมีใครสักคนคอยอยู่ข้างๆมั้ย คนที่ไม่มีอะไรเลยสักอย่าง อัตคัดขัดสนและยากจนอย่างพี่ดินจะมีใครต้องการมั้ย จะมีใครอยากจะร่วมเดินทางไปด้วยกันรึเปล่า
ไม่มีครั้งไหนที่หาคำตอบได้เท่ากับครั้งนี้
ทำไมพอคิดว่าจริงๆแล้วนักเลงใหญ่ก็ต้องการใครคอยดูแลอยู่ข้างๆเหมือนกัน ทำไมทุกครั้งที่คิดถึงเรื่องนั้นมโนภาพที่ลอยเข้ามาถึงได้มีแต่ไอ้เสาไฟฟ้า
ทั้งๆที่มันหน้าด้าน มันเอาแต่ได้และสุดท้ายมันก็คอยแต่จะหื่นใส่พี่ดิน แต่ก็ปฎิเสธไม่ได้เหมือนกันว่าไม่ใช่แค่บางเวลาเท่านั้นที่จะเห็นมันอยู่ข้างๆตั้งแต่มันยัดเยียดเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของพี่ดิน มันอยู่ข้างๆตลอดเวลาถึงแม้ว่าบางครั้งพี่ดินจะไม่ต้องการเลยก็ตาม
‘เสาไฟฟ้า’
‘ครับ’
มันขานรับเหมือนตกใจที่อยู่ๆพี่ดินก็เรียกมันฝ่าความเงียบขึ้นมาแบบนี้
‘ขอโทษนะ’
ความหมายของมันคือขอโทษนะที่รู้ตัวช้า เพราะประสบการณ์ที่ผ่านมามันสอนให้พี่ดินต้องใช้ชีวิตอย่างระวัง ถ้าไม่อยากเสียใจก็ไม่ควรเอาความรู้สึกเข้าไปเสี่ยง แต่กำแพงทุกกำแพงในโลกมันพังได้ยังไงกำแพงในใจพี่ดินก็ไม่ได้ยากไปกว่ากันสักเท่าไหร่หรอก
‘ห๊ะ อะไรนะ’
คำ ถามที่ย้อนกลับมาเหมือนไม่เชื่อหูตัวเองทำให้คำพูดที่เตรียมท่องเอาไว้นาน แสนนานถูกกลืนเก็บกลับเข้าไปในคออีกครั้งแต่มันกลับทำให้ในอกของนักเลงใหญ่ อึดอัดใจเสียเอง
ในเมื่อไอ้เสาไฟฟ้ามันโง่ตลอดเวลา ต่อให้แสดงออกให้ตายมันก็ไม่เข้าใจเท่าพูดกรอกเข้าไปในรูหูมันหรอก
‘กูขอโทษที่ทำเรื่องให้มึงลำบากตลอด ถ้าใครรู้เข้าว่ามึงมีแฟนที่พัวพันกับพวกค้ายามึงจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน ต๋องเคยบอกกูว่ามึงลงหนังสือเป็นคนมีชื่อเสียง’
‘ไม่ ต้องขอโทษหรอก ถ้าจะหาคนผิดก็ผิดกันทั้งคู่นั่นแหละ ส่วนหน้าพี่ถ้าไม่รู้จะเอาวางไว้ที่ไหน งั้นขอฝากฝังไว้ในโพรงดินได้มั้ยล่ะ บางทีพี่ก็อยากอยู่ในนั้นไม่อยากจะออกมาพบหน้าใครเหมือนกัน’
ก็เพราะมันเป็นคนแบบนี้ เพราะมันไม่ใช่คนที่โยนความคิดให้คนอื่นแค่ฝ่ายเดียวแบบนี้ พี่ดินถึงได้รู้สึกว่าขาดมันไม่ได้ ทั้งๆที่คิดจะตัดใจจากมันตั้งหลายครั้ง ทั้งๆที่คิดว่าเราสองคนต่างกันมาก พี่ดินไม่ชอบพูดและไม่ชอบแสดงออกในบางเรื่อง ในขณะที่มันพูดทุกอย่างและแสดงออกทุกความรู้สึก
ทั้งๆที่เราสองคนต่างกันในทุกๆอย่าง
แต่ ไม่เคยมีครั้งไหนเลยสักครั้งที่มันจะยอมแพ้ปล่อยพี่ดินไป ยิ่งวิ่งหนีมันก็ตามมาไขว่คว้ากลับไปจนได้ ทั้งๆที่เหนื่อยกันทั้งสองฝ่ายแต่ไม่เคยมีครั้งไหนเลยที่มันแสดงท่าทีว่าจะ ปล่อยมือจากพี่ดิน
ทั้งๆที่มันจะเลือกใครสักกี่คนก็ได้ ทั้งๆที่มันไม่ต้องแคร์อะไรพี่ดินเลยด้วยซ้ำ ทั้งๆที่มันจะหาใครที่เพียบพร้อมได้มากกว่าพี่ดิน ทั้งๆที่มันมีเพชรล้อมรอบตัวอยู่มากมายแต่สุดท้ายมันก็คว้าไว้แค่ ‘เพียงดิน’
ในเมื่อมันเป็นซะแบบนี้ แล้วมีเหตุผลอะไรที่พี่ดินจะปล่อยมันไป
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/w02_023.gif)(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/w02_006.gif)
ทำไมไม่เคยจำเลยว่าสถานที่ที่ไม่ควรใช้ปรับความเข้าใจกันมากที่สุดคือห้องนอน
ไม่ได้ตั้งใจเลยจริงๆจะเรียกว่าคิดได้เมื่อสายไปเลยก็ได้ เพราะกว่าจะคิดได้พี่ดินก็ตกอยู่ในอ้อมกอดไอ้คนจอมวางแผนเรียบร้อยแล้ว
เพราะ มันบอกว่าพรุ่งนี้มีประกาศผลสอบ ให้พี่ดินทำใจให้สบายรีบอาบน้ำแล้วเข้านอน ทั้งๆที่ตอนอยู่ในห้องน้ำพี่ดินก็ได้ยินเสียงมันโห่ร้องลั่นบ้านเพราะไอ้ ก้านโทรมาว่าดูผลสอบให้ทางอินเตอร์เนตเรียบร้อยแล้วว่าพี่ดินคือว่าที่นัก ศึกษาคณะวิศวกรรม ทั้งๆที่ควรจะรู้ทัน แต่อะไรที่มันทำให้พี่ดินพลาดท่าเสียทีตกอยู่ในอ้อมกอดไอ้เสาไฟฟ้าอยู่แบบ นี้ มันเพราะอะไรกัน!!
แพ้ทาง!!
ต้อง ยอมรับแล้วใช่มั้ยว่าในชีวิตนี้พี่ดินไม่เคยแพ้ทางและยอมจำนนให้ใคร ไม่ว่าจะเป็นใครหน้าไหนก็ตาม แต่สุดท้ายคนที่พี่ดินต้องยืดอกรับแบบแมนๆว่าสู้กันไม่ได้ก็คงมีแต่คุณนาย แม่และไอ้คนที่นอนยิ้มกริ่มและมือคอยปะป่ายเป็นปลาหมึกอยู่แบบนี้
“เสาไฟฟ้า”
ระล่ำระลักเรียกชื่อมันปากคอสั่นเพราะว่ามันซุกหน้าเข้ามาใต้เสื้อนอนพี่ดินแล้ว
“ครับ”
ค่อยโล่งใจที่มันยอมถอนหน้าออกมาจากท้องน้อยได้
“ไม่ถามเลยเหรอว่ากูไปหาต๋องทำไม”
“อยากถามแต่ไม่รู้ว่าดินอยากตอบมั้ย ไม่อยากให้ดินอึดอัดแต่คิดว่าพอจะรู้ว่าดินไปทำไม”
ยังไม่ทันที่พี่ดินจะพูดอะไรต่อมันก็จะมุดหน้ากลับเข้าไปในที่ที่มันเพิ่งถอนหน้าออกมาอีกแล้ว
ข้องใจอะไรกับไรขนอ่อนตรงท้องน้อยกูนักหนา เอะอะจะมุดหน้าลงไปอยู่นั่นแหละไอ้หื่นนี่!!!
“รู้ว่าไปทำไม”
สองมือผลักไสใบหน้ามันออกไปจากตรงนั้นเต็มที่ ไม่ใช่อะไรแต่มันรู้สึกว่ากำลังจะสูญเสียการทรงตัวไปอีกครั้งแล้ว มันเริ่มวูบวาบตรงท้องน้อยและไขสันหลัง
“ไปประกาศความรักของเราไงใช่ป่ะ”
“มึงมั่วแล้ว”
แค่ ตั้งใจจะไปบอกต๋องว่าพี่ดินดูแลตัวเองได้และไม่ต้องเป็นห่วงพี่ดินแข็งแกร่ง ขึ้นเยอะแล้ว และถ้าต๋องกำลังจะทำอะไรเพื่อพิสูจน์เรื่องระหว่างพี่ดินกับไอ้บ้านี่ก็ไม่ ต้องเปลืองแรง เพราะพี่ดินเปลืองตัวเปลืองใจพิสูจน์มาหมดทุกอย่างแล้ว และถ้ามันจะบอกพี่ดินว่าคิดกับพี่ดินมากกว่าเพื่อนก็จะบอกต๋องไปตรงๆว่าสาย ไปแล้วเพราะไอ้ยักษ์วัดตึกมันปักหัวเสาแสดงความเป็นเจ้าของไปแล้วก่อนใคร และต่อให้ไม่มีไอ้บ้าหื่นกามนี่พี่ดินก็ไม่เคยรู้สึกกับต๋องไปมากกว่าเพื่อน ที่สนิทที่สุดคนหนึ่งเลยจริงๆ
แค่จะไปบอกต๋องแค่นี้ ไม่ใช่แบบที่ไอ้เสาไฟฟ้าว่ามาสักหน่อย
“แล้วไปหามันทำไม”
แววตาหื่นกามของเสือชีต้าห์ที่จ้องจะตะครุบเหยื่อตลอดเวลาเปลี่ยนเป็นแววตาแข็งกร้าวขึ้นมาทันที
มึงจะตอกย้ำความขี้หึงของมึงไปถึงไหนวะ ป่านนี้ไอ้คนที่มึงแผ่รังสีอัมหิตใส่เค้าอาจจะยังเมายาไม่รู้เรื่องอยู่บนโรงพักอยู่ก็ได้ พอนึกไปถึงต๋องทีไรก็สลดใจทุกที
“เสาไฟฟ้าทำไมมึงอยากได้ยินคำว่ารักนักวะ แค่ที่กูทำให้ทุกวันนี้ไม่พอเหรอ”
“มันก็พอแต่การกระทำมันรู้กันแค่สองคนนี่ หรือดินจะยอมเปิดการแสดง”
ไอ้บ้านี่พูดดีด้วยหน่อยหรือจะพูดเป็นงานเป็นการกับมันทีไรมันคอยแต่จะชวนพี่ดินวกไปเรื่องนั้นทุกที
“มึงจะบ้าเหรอ แค่ทำกันสองคนกูก็อาย ถ้าไปทำให้คนอื่นดูกูจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน”
“มุดไว้หลังเสาไฟฟ้าก็ได้นี่”
“พอเหอะ แค่นี้ก็เยอะไปแล้ว”
“ครับแค่นี้ก็แค่นี้ พี่สัญญากับตัวเองไว้แล้วว่าจะไม่เรียกร้องอยากได้อะไรอีก ขอแค่ดินอยู่กับพี่ไปแบบนี้คำว่ารักนั่นพี่ไม่เอาแล้วก็ได้ จริงๆไม่ได้อยากจะประกาศให้ใครรู้หรอก แต่ก็ไม่อยากปิดบังใครเหมือนกัน”
“เออ งั้นกูบอกว่ารักมึงก็ได้”
“อะไรนะ”
“กูรักมึงไง”
“ครับ พี่ก็รักดินนะ รักจริงๆ”
“เออ รู้แล้วว่ารักไม่ต้องย้ำก็ได้”
“ทำไมอะ”
“กูจั๊กกะจี้”
“ครับๆไม่พูดก็ไม่พูดไม่ย้ำก็ได้ แต่ห้ามไม่ให้ทำนะ อันนั้นอยู่ไม่ได้แน่ๆอึดอัดตายเลย”
“เออ มึงจะทำอะไรก็เรื่องของมึงเถอะ เพราะห้ามไปมึงก็มีทางของมึงจนได้ชั่วโมงบินต่างกันกูรู้เหอะ แล้วพรุ่งนี้จะไปบอกแม่ให้”
“บอกแม่ว่าอะไร”
“บอกว่าคบกับมึงเป็นแฟนไง แค่นี้ทำไมต้องทำหน้าโง่ใส่ด้วยล่ะ ไหนมึงอยากให้ผู้ใหญ่รับรู้ไม่ใช่เหรอว่าคบกับกูอยู่ก็จะไปบอกแม่ให้ไง ในชีวิตกูญาติผู้ใหญ่ก็แม่บังเกิดเกล้าคนเดียวเนี่ยแหละ”
“เฮ้ย นั่นมันหน้าที่ของพี่นะไม่ใช่ของดิน”
“งั้นมึงเดินไปบอกแม่เองก็ได้ ถ้าคุณนายเค้าเขวี้ยงอีโต้ออกมาค่อยวิ่งมาเรียกกูโอเคมั้ย”
“ไม่ต้องหรอก”
“มึงจะพิสูจน์รักด้วยการยอมตายคาอีโต้ว่างั้น”
“เปล่าแต่จะบอกว่าเรื่องนั้นพี่พูดกับแม่ดินแล้ว”
“เฮ้ยยยยย!! มึงคุยกับแม่แล้วเหรอ คุณนายว่าไง”
สะดุ้งลุกขึ้นนั่นครึ่งตัวไอ้ที่เคลิ้มๆอยู่หายเป็นปลิดทิ้ง
“เค้าบอกว่าเรื่องของเด็กๆถ้าไม่คิดจะทิ้งลูกเค้า เค้าก็จะยกลูกชายให้”
“แม่พูดแบบนั้นจริงๆเหรอกูไม่อยากจะเชื่อเลยว่าแม่รับได้”
“ไม่ตรงเป๊ะๆหรอกแต่เปิดพจนานุกรมแล้วได้ความหมายเหมือนที่ว่ามาเป๊ะๆ”
แม่พี่ดินจะหัวสมัยใหม่เกินไปหรือเปล่าวะ ลูกชายกำลังออกเรือนไปกับผู้ชายนะเว้ยทำไมคุณนายแม่ถึงไม่ถลกผ้าถุงโวยวายเลยวะ
“คิดอะไรอยู่”
“เปล่า”
“แม่เค้าไม่ได้แปลกอย่างที่ดินคิดหรอกนะ คนเป็นแม่เค้าก็มีแค่เหตุผลเดียวเท่านั้นแหละ ว่าใครที่ทำให้ลูกเค้ายิ้มได้เค้าก็กล้าที่จะฝากชีวิตลูกเอาไว้กับคนๆนั้น”
“มึงทำให้กูยิ้มจนแม่เห็นตั้งแต่เมื่อไหร่”
“ไม่รู้สิ จำไม่ได้ จำได้แต่ตอนคราง เออดิน ขอถ่ายวีดีโอตอนนั้นไว้ได้มะ อยากเห็นหน้าดินตอนนั้นอะ มัวแต่ใส่ไม่ยั้งมัวแต่ร้องครางเหมือนกันเลยอดเห็นทุกทีเลยว่าดินทำหน้ายังไง”
“มึงฝันไปเถอะไอ้หื่น ต่อไปนี้กูจะออกกฎห้ามเปิดไฟทำด้วย”
แม่งเอ้ย......จะมีใครบ้าได้เท่ามันอีกมั้ยเนี่ย
“เสาไฟฟ้า”
“ครับ”
“ว่าแต่มึงแน่ใจนะว่าจะอยู่กับกูแบบนี้ตลอดไป”
“แน่ใจสิ”
“แต่กูก็ยังเป็นกูอยู่แบบนี้นะ เป็นนักเลงคุมสลัมนะเว้ย”
“แล้วพี่เคยบอกมั้ยว่าเป็นเมียพี่ต้องลาออกจากเป็นนักเลงคุมสลัม”
“แล้วมันไม่แปลกๆเหรอที่มึงมีเมียเป็นนักเลงอะ ยังไม่เคยมีใครเค้าเป็นแบบมึงเลยนะ”
“พี่ยอมเป็นคนแรก ไม่เห็นเป็นไรเลยนี่”
“แล้ว”
“พี่ต่างหากที่จะต้องถามดินว่าทำไมถึงไม่ต่อต้านหัวชนฝาอีกแล้ว ไม่ใช่ไม่ดีใจนะ แต่อยากรู้มากกว่าว่าอะไรที่ทำให้นักเลงใหญ่เข้าใจอะไรง่ายๆแบบนี้”
“นี่มึงหมายความว่าที่ผ่านมากูโง่มากเลยเหรอ”
“เปล่าครับ แต่ดินใจแข็ง ถ้าพี่ไม่ปล้ำเอาวันนั้น พี่ยังไม่รู้เลยว่าวันนี้จะได้นอนกอดนักเลงใหญ่อยู่แบบนี้มั้ย”
“ไม่รู้สิ เพราะว่าเป็นเรื่องธรรมดาไปแล้วมั้ง เห็นคนรอบๆข้างก็รักกับผู้ชายนี่ ต๋องกับเพื่อนคนนั้นก็ใช่ แล้วไอ้ก้านก็เหมือนจะมีอะไรๆบางสิ่งบางอย่างกับพี่แก๊กอยู่นะ ไม่รู้ใครล่อลวงใคร”
“หมดเวลาจะพูดถึงคนอื่นแล้วล่ะ”
ยังไม่ทันที่จะต่อต้านหรือคัดค้านอะไรริมฝีปากอุ่นร้อนก็ทาบทับเข้ามาปิดปากเอาไว้พอดี ลิ้นอุ่นร้อนที่แทรกเข้ามากวาดต้อนในโพรงปากทำให้ต้องเก็บกลืนทุกคำคัดค้าน มือที่คอยแต่จะผลักไสเปลี่ยนเป็นโอบเอาไว้รอบคอไอ้เสาไฟฟ้าแทน แรงที่คิดจะต่อต้านหมดลงตั้งแต่จมูกฝังลงมาซุกไซร้กับซอกคอแล้ว ในเมื่อจะผลักไสก็ทำไม่ได้ไอ้เสาไฟฟ้ามันช่ำชองเกินไป ทุกสิ่งทุกอย่างเลยเคลิบเคลิ้มล่องลอยไม่เป็นตัวของตัวนักเลงใหญ่อยู่แบบนี้
ทุกสิ่งทุกอย่างเดินทางมาไกลขนาดนี้แล้ว คงไม่ต้องบอกแล้วมั้งว่าต่อไปจะเป็นอย่างไรดิ้นรนคัดค้านต่อต้านไม่ได้ เหลือแค่ทางเดียวก็คือให้ความร่วมมือมันไปก็แล้วกัน
นักเลงใหญ่แบบพี่ดินแข็งประมาณไหนน่ะเหรอ
ก็แข็งพอๆกับเทียนไขถูกไฟลนนั่นแหละ
อวสาน....
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/w02_023.gif)(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/w02_006.gif)
๐สวัสดีคะ มาถึงช่วงสุดท้ายจนได้... :monkeysad:...แต่กว่าจะตบให้มันเคลียร์ๆก็ยาวจนต้องตัดแบ่งเป็นสองตอนนะคะ ยืดเวลาพี่ดินไปได้อีกวัน :sad4:
๐ ขอบคุณทุกคนเหมือนเดิมที่เดินมาถึงตอนนี้ด้วยกัน ขอบคุณมากนะคะ :pig4:
๐ ขอบคุณZakuPzเช่นกันที่ช่วยตรวจทานคำผิดมาโดยตลอด
๐ และสุดท้ายก็ขออนุญาตโฆษณาอีกเหมือนเดิมว่า พี่ดินรวมเล่มแล้วนะจ๊ะ ดูรายละเอียดที่ P.1 ได้คะ
๐ ปล.ป้าๆทั้งหลายที่ผลักดันและกดดันจนคนเขียนกลายเป็นแม่ค้ามือเป็นตะคริวไม่ต้องยิ้มร้ายเลยนะ ฮือๆ
๐ พรุ่งนี้เจอกันใหม่อีกครั้งจ้า
๐ สำหรับคนที่ถามว่าตอนพิเศษในเล่มจะลงเล้ามั้ย ขอตอบว่าไม่ลงคะ อาจจะลงแค่เรื่องแก๊กกับก้านและตอนที่นักเลงใหญ่เค้าปะทะกันกับจอมมารยาสาไถ อย่างพี่เมฆ นอกนั้นสงวนสิทธิ์ให้คนมีหนังสือในครอบครองนะคะ
๐ เรื่องใหม่ขออนุญาตเคลียร์เรื่องพี่ดินให้เบาบางก่อนแล้วจะให้น้องเซค่อยๆ ทยอยลงให้นะคะ นิยายของTRomance มีเซกิลงคนเดียวเท่านั้นนะ ถ้าเจอล็อคอินอื่นลงถือว่าไม่ใช่ :laugh: :laugh: กดบวกให้เซกิเยอะๆนะคะ เธอจะได้มีกำลังใจลงเรื่องให้ เธอบอกว่าคะแนนบวกกำลังทำให้ตัวเธอลอยได้ แต่คนเขียนขอเถียงหัวชนฝาเลยว่าไม่มีทาง ดู deadload ของเซกิถ้าลอยได้นี่ของทุกอย่างจะอยู่ในภาวะไร้น้ำหนักหมดแล้ว 555
๐ คนที่จองหนังสือเข้ามาแล้วยังไม่ได้ Code ให้ใจเย็นๆนะคะ คนทำรายการเอาไม่ทันแล้วมือจะเป็นตะคริวเอา อิอิ
-
กด +1 ให้ก่อนเลย
----------------------------
อ่านแล้ว...หวานและก็ซึ้งในแบบฉบับของนักเลงใหญ่จริงๆ
เห็นหัวข้อตอนพิเศษที่จะได้อ่านในหนังสือแล้วขอบอกว่า
"อยากอ่านมาก น่าอ่านเป็นที่สุดโดยเฉพาะตอนนี้"
สำหรับคนที่ถามว่าตอนพิเศษในเล่มจะลงเล้ามั้ย ขอตอบว่าไม่ลงคะ อาจจะลงแค่เรื่องแก๊กกับก้านและตอนที่นักเลงใหญ่เค้าปะทะกันกับจอมมารยาสาไถ อย่างพี่เมฆ นอกนั้นสงวนสิทธิ์ให้คนมีหนังสือในครอบครองนะคะ
จะรอคอย คอยรออย่างใจเย็น
ขอบคุณมากครับ
-
^
^
^
^
^
จิ้มทะลุทะลวงไปถึงSeikiจ๊า
เอะอะไรก็มุดนั่นมุดนี่ตลอดล่ะพี่ภู หื่นได้ตลอดเว
พี่ดินจบแล้ววว พี่ดินเหมือนแข็งเหมือนเทียนลน น่ารัก :-[
สุดท้ายก็ขอบคุณทั้งคนแต่งคนโพสจ๊า
รอตอนพิเศษเนอะ(จะมีมั๊ยอ่ะ)
:pig4: :pig4: :pig4:
-
เข้ามาเจอว่าเป็นตอนจบ กรี๊ดดด
ขอทำใจก่อนอ่าน....กลัวคิดถึงพี่ดิน หุหุหุ
-
พี่ดินมีความสุขสักทีเนาะ
-
o22 o22
-
จบแล้วววววววววว
ใจหายแว้บบบบ แต่ก็จะตั้งหน้าตั้งตารอหนังสือ
อยากอ่านตอนพิเศษ ที่เค้าไปฮันนีมูนกันอ่ะ :z2:
-
จบแล้วหง่ะ.... :monkeysad:
มีเวลาให้เก็บตังค์อีกเป็นเดือนเลย พี่เมฆกะท่านฉานจะได้มีเพื่อนแล้วสิ 55555
ป.ล. อยากอ่านคุณคนเดียว...มากกกกกกกก
-
อา จบแล้ววววววววววววววววววววววววว
พี่ดินจ๋าาาาาาาาาาา น่ารักสุโก้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ส่วนพี่ภู พี่แม่งหื่นจริงแท้ว่ะ :m20:
-
พี่ดินนนนนนนนนนนนน น่ารักกกกกกกกกก :impress2:
+1เลย
-
:-[ อร๊าย เค้าอยากเห็นเทียนไขถูกไฟลนชัดๆอ่ะ
-
น่ารัก ที่ สุด ด ด ด ด
o13
-
+1 ค่าาา
โอ้ยยยยย พี่ดินเป็นเทียนไขถูกลยไปเสียแล้วว :impress2:
-
จะจบแล้ว ต่อไปคงคิดถึงพี่ดินแย่เลยสิคะ
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดด
เห็นคำว่าอวสานแล้วใจจะขาดดดดดด
:m15:
แต่ก่อนอื่นขอบคุณพี่TRก่อนเลยคะ
ที่ตัดเป็นสองตอนให้ไม่ต้องใจหายมาก ><
พี่ดินน่ารักเว่อร์ๆ
เห็นพี่ดินใส่ใจความรู้พี่ภูแล้วรู้สึกดี
คนมันรักกันนี้ดีจริงๆน้า
:-[
ส่วนเรื่องต๋อง
คิดแล้วกะได้แต่ถอนหายใจ
คนเราทำอะไรไว้มันกะได้อย่างนั้นจริงๆนั่นละ
พี่ดินอย่าไปคิดมากเรื่องต๋องเลยนะ
เขาเลือกทางเดินของเขาเอง
ถึงแม้ว่าต๋องจะเป็นเพื่อนที่พี่ดินรักมากที่สุด
แต่ก็ทำได้แค่มองดูอยู่ห่างๆเท่านั้นละ
:เฮ้อ:
พี่ภูดูแลพี่ดินดีๆน้า
ห้ามปลอดมือจากนักเลงคุมสลัมสุดน่ารักคนนี้ด้วย
ไหนๆก็ริจะลองมีเมียเป็นนักเลง
ก็ต้องดูแลไปให้ตลอดรอดฝั่งด้วยละ
รักพี่ดินให้มากๆ นักเลงเค้ารักพี่ภูมากนะ
:กอด1:
ปล. กด+คะแนนที่838 ให้พี่เซกิด้วยคะ ^^
-
พี่ดินก็น่ารักเสมอเน้อ
ขนาดบอกรักยังแมนเลย
-
ไม่อยากให้จบเลยยยยยยยยย
-
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
:L1:
-
+1 ค่าาา
-
+1 :กอด1: :pig4:
พี่ดินแพ้ทางและแพ้ใจพี่ภูมันก็เลย...... :-[
-
ใจหายยยยยยยย
พี่ดินจบแล้ว....แต่ก้อจบแบบมีความสุข
ต๋องก้อไปอยู่ส่วนของต๋อง
พี่ดินก้ออยู่ในส่วนของพี่ภู ฮ่าๆๆ
ขอบคุณ TRomance มากเลยนะคะที่แต่งเรื่องราวสนุกสนานน่าประทับใจแบบนี้ และคุณเซกิที่นำมาแบ่งปัน ตั้งแต่เรื่อง พี่เมฆ จนถึงพี่ดิน
ไม่ทราบว่า ต่อไปจะเป็น เรื่อง คุณไฟขา รึเปล่า ฮ่าๆๆ :laugh:
บวกหนึ่งนะคะ
-
จบแล้วววววววว
ไม่อยากให้จบเลย อยากอ่านพี่ดินไปเรื่อยๆ
ไม่เคยเจอใครตรงสเป็คเท่าพี่ดินมาก่อน
ขอบคุณไรเตอร์ที่บรรจงสร้างสรรค์เรื่องดีๆมาให้อ่าน
และขอตอนพิเศษหลายๆตอนเถอะนะ พลีสสสสสสสสสส :L2:
-
กริ๊ดดดดดดดดด พี่ดินบอกรักไอ้เสาไฟฟ้าได้แมนมาก
น่ารักที่ซู๊ดด ไม่ไหว ๆ เลือดกำเดาจะพุ่ง
อวสานแล้วหง่ะคงคิดถึงนักเลงกับเสาไฟฟ้าน่าดู
:pighaun: :haun4:
-
พี่ดินน่ารักกกกกกก
โฮยยยย
เข้าใจฟีลนะ ว่าคงแบบ ทั้งโกรธเพื่อน แต่ก็อยากให้มันได้โอกาสกลับตัวอีก
แต่เอาเถอะ ,, คนมันเลือกไปแล้วนี่!!!!
พี่ดินนี่ แมนจริงๆ เชื่อแล้วว่าเป็นนักเลงคุมสลัมตัวเอ้
^^
-
ต้องจากกับพี่ดินแล้วจริงๆเหรอ คิดๆแล้วใจมันหวิวๆเหมือนกันนะครับ
แล้วเรื่องพ่อของพี่ดินไม่คิดว่าจะให้พี่ดินเจอพ่อแท้ๆของพี่ดินมั่งเหรอครับ
น่าจะให้ 2 พ่อลูกได้เจอกันหน่อยยะครับ ตอนพิเศษก็ได้นะครับ
-
พรุ่งนี้เค้าบวกให้อีกรอบน้า
พี่ดินน่ารักอ้ะ (ชมตั้งแต่ต้นยังจบเรื่อง)
พี่ภูหื่นตลอดตลอด แต่ว่า เขิน
บอกรักในแบบของนักเลงใหญ่ แมนๆกันไปเลย
รอวันพรุ่งนี้ๆ แล้วก็อยากอ่านตอนเจอกับพี่เมฆจัง555
รอรับเมลล์โค้ดกลับด้วยคนคึคึ
-
จัด +1 ให้เซกิเจ้าค่ะ อยากเห็นน้องเค้าลอยได้ ฮ่าๆๆ
ขอบคุณไรเตอร์ด้วยนะคะ สำหรับนิยาย แล้วก็รอโค๊ดอยู่นะคะ หุหุ
-
มีความสุขกันซะที
บาย
-
ชอบมากครับ
ขอบคุณที่แต่งนิยายดีๆให้เราอ่านกัน
-
จบแล้วใจหายจัง ..
แต่ดีใจที่ทุกอย่างลงเอยด้วยดี .. พี่ดินน่ารักยังไงก็ยังเป็นยังงั้น
พี่ภูนี่หื่นได้ทุกเวลาจริงๆ 555
ขอบคุณมากๆนะคะ :กอด1:
-
พี่ดินน่าร้าก :impress2:
ส่วนเสาไฟฟ้าก็นะ เอะอะมุดลงดินลูกเดียว จะหื่นไปไหน :haun4:
ใจหายอ่ะ จบแล้ว คงคิดถึงพี่ดินแน่เลย
จะมีตอนพิเศษป่าวน้อ? อยากอ่านเสี่ยเก็บค่าแชร์บ้่างอ่ะ
:กอด1:
-
พี่ดินกับเสาไฟฟ้า ในที่สุดก็บอกรักกันและกัน ผ่านอุปสรรคมาด้วยกัน
อนาคตสดใสของพี่ดิน ชีวิตนักศึกษาและที่รักของเสาไฟฟ้ารออยู่
ยินดีๆๆ รักกันมากๆนะจ้ะ รออ่านฉบับหนังสือนิยาย แน่นอนจ้ะ
สนุกมากมาย ขอบใจไรเตอร์มากๆจ้ะ :pig4:
-
:-[ รับรู้ เข้าใจ ห่วงใย มีชัยในความรักไปกว่าครึ่ง แต่ที่พี่ภูมีให้พี่ดินคงมากกว่า เพราะเธอ..มากกว่ารัก.. :-[
:pig4: :pig4:
-
อวสาน :pig4:
-
แอบใจหายอ่ะ พี่ดินจบซะแล้ววว :monkeysad:
ทุกๆวันเราจะมารออ่านพี่ดิน
แต่ต่อไปไม่มีแล้วอ่าาา
รอไรเตอร์เรื่องใหม่น่ะค่ะ :pig4: :pig4: :pig4:
ขอให้พี่ดินกับพี่ภูรักกันมากๆๆๆๆๆๆนานๆๆๆๆๆๆๆๆน่ะค่ะ :-[ :-[
ถ้าไม่เข้าใจกันก็พูดปรับความเข้าใจกันน่ะ อย่าทะเลาะกัน
ปล.อยากรู้เรื่องก้านกับเสี่ยเก็บค่าแชร์ :impress2:
-
ไม่อยากให้จบเลนจริงๆๆๆ
อ่านกี่รอบๆๆก็ไม่เบื่อนี่ก็เป็นเหตุผลนึงที่สั่งซื้อเรื่องนี้
แล้วเหตุอีกอย่างชื่อตอนพิเศษมันล่อใจอยากอ่านจะแย่
รอตอนพิเศษน้องก้านและตอนเจอกับเมียพี่ฉาน ฮ่าๆๆๆๆๆ
พี่ดินบอกรักภูได้แมนจริงๆๆๆ
รอๆๆอ่านต่อพรุ้งนี้ใช่ไหม คึคึคึ
-
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวความรักดีๆ อีกเรื่อง
รอตอนพิเศษนะ
+1 ขอบคุณคนเขียนและคนโพสท์ :L2:
-
เจ๊ยยยยยยยยยย จบแล้วง่ะ :a5:
กำลังอ่านเพลิน ๆ เลย จบลงไปอย่างน่ารักน่าใคร่ :man1:
ชอบคุณแม่ของพี่ดินอะ เป็นผู้หญิงที่คิดบวกจริงๆ จะหาแม่แบบนี้ได้ซักกี่คนกันนะที่ยอมรับอะไรได้ง่าย ๆ แบบนี้ :L1:
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวน่ารัก ๆ ของเสาไฟฟ้ากะนักเลงใหญ่คุมสลัม(นักเลงที่น่ารักที่สุดในโลก)
จะรอติดตามเรื่องใหม่ของคุณ TRomance ค่ะ :L1:
-
พี่ดินจบแล้วนะคะ คนเขียนอยากให้เซลงสองวัน แต่เซคิดว่า ลงวันเดียวหมดเลยดีกว่า จะได้ไม่ค้างคา
เพราะฉะนั้นพรุ่งนี้ไม่มีพี่ดินลงให้แล้วนะ
จึงแจ้งมาเพื่อทราบ
:pig4:
-
จบแล้วแบบน่ารักในแบบของพี่ดิน
ชอบจริงๆ น่ารักอ่ะ แบบแมนๆ หุหุ
ขอบคุณทั้งคนแต่งและคนโพสเลยนะคะ
น่ารักทั้งคู่เลย :กอด1:
-
แหมๆๆนักเลงใหญ่ บทจะหวานหรือเข้าใจไรง่ายนี่ก้...............ใช่ย่อยนะจ๊ะ
-
อ่านจบแล้ว ไม่คิดว่าเข้ามาวันนี้จะจบเลย
เง้อ แง้
ยังไงแล้ว เดี๋ยวจะเมลล์ไปนะคะ มีเวลาหยอดกระปุกวันละ ห้าบาท
ให้ทัน คิคิ
-
จบแล้วอะ พี่ดินของเรา ต่อไปคงคิดถึงแน่เลย :bye2:
-
:sad11:เรื่องดีๆ จบไปอีกเรื่อง สนุกมากครับเรื่องนี้ อ่านง่าย น่ารักดี ขอบคุณครับสำหรับเรื่องดีๆ o13
-
จบแล้ว
หวานซะ :-[
คุณภู คิดจะมุดดินอย่างเดียว หื่นมากมาย
พี่ดิน บอกรักได้สมกับที่เป็นนักเลง
:pig4: ไรเตอร์
จะติดตามผลงานอื่นต่อไปจ้า
-
จบได้เยี่ยมเลย :L2: :3123: :pig2:
-
:impress2: :impress2: :impress2:
-
แบบนี้คิดถึงพี่ดินแย่เลยสิเนี้ย
ปล.จบเรื่องนี้ลงเรื่องต่อไปเลยปะคะ หุหุ
-
จบแบบง่ายๆ สไตล์พี่ทีโรแมนซ์ อิ๊ๆ...
ขอบคุณที่เขียนให้พวกเราได้อ่านกันนะครับ...
สงสัยต้องงดออกค่ายอาสาซักพักเพื่อเก็บเงินมาซื้อนิยาย 555+
-
"ฝั่งหนึ่งมี ตรากองปราบ สกรีนหราบอกว่าเป็นรถที่ใช้ในราชการของผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ไทย"
กองปราบที่น้องหมาถึงคือหน่วยงานไหนค่ะ ถ้าเป็นกองปราบปราม [CSD] หน่วยนี้ไม่มีรถกระบะนะค่ะ มีรถที่เป็นกรงขังเลยสีดำ
แล้วก็เป็นรถวิทยุตำรวจ(เรียกกันอย่างนี้)สีเทามีตราของกรมอยู่ข้างรถ เป็นโตโยต้าอัลติส(แต่ก่อนใช้เบนซ์อยู่ช่วงหนึ่ง บอกทำไมว่ะ)
ครอบครัวเจ้ทำงานกับหน่วยนี้ตั้งแต่รุ่นคุณปู่คุณย่าเลยใช้ชีวิตในกอง(เรียกสั้นๆ)ตั่งแต่เกิด ปัจจุบันคุณแม่ก้ยังคงทำงานอยู่ที่นี้
ถ้าเป็นหน่อยเดียวกับของผู้แต่งถ้าไม่เหนือบ่ากว่าแรงเปลี่ยนนิดนึง จะได้สมจริงยิ่งขึ้นนะ
(ดูเหมือนเจ้ซีเรียสจัง เปล่านะค่ะแค่เข้ามาบอกเท่านั้นเอง ไม่ได้จริงจังอาราย แล้วแต่ผู้เขียนจะปรับเปลี่ยแล้วกันค่ะ เพราะชอบเรื่องนี้มาก)
มาเพิ่มค่ะ หลังจากที่อ่านแล้้วในที่สุดก็จบดีใจที่สุดเลย น่ารักส่งท้ายจริงๆ แม้เรื่องราวต่างๆที่ผ่านมาจะชวนใจหายใจคว่ำ
แต่ก็ผ่านมาได้ และก็ทำให้อะไรที่เราไม่เข้าใจเราได้ทำความเข้าใจมากขึ้น รักกันมากๆและนานๆเท่าชีวิตนะค่ะ
สนุกสนาน ยิ้ม หัวเราะ ร้องไห้ ลุ้นไปกับเรื่องนี้ที่สุด ประทับใจจริงๆ
-
กรี๊ดดดดดดดด จบแว้วววววววววว :o12:
ไม่น๊า เค้ายังไม่อยากให้จบเลยค่ะ :sad4:
ต่อไปคงลงแดงเพราะคิดถึงพี่ดินแน่ๆเลยค่าาา :dont2:
คำผิดส่งท้ายค่ะ :monkeysad:
- ท้ายกะบะมีนายตำรวจสองนายนั่งคุ้มกันต๋องกับเพื่อนคนนั้น
- ส่วนพี่ดินถูกตำรวจจับยัดให้เข้ามานั่งตอนหลังของรถกะบะ
---> กระบะ
ป่านนี้ไอ้คนที่มึงแผ่รังสีอัมหิตใส่เค้าอาจจะยังเมายาไม่รู้เรื่องอยู่บนโรงพักอยู่ก็ได้
---> อำมหิต
-
แล้วทั้งคู่ก็ครองรักกันอย่างมีความสุขไปตลอดกาล..... :o8:
จบน่ารักมากเลยคะ :impress3:
อิอิอิ
รักคนเขียนมาก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
รอเรื่องต่อไปนะค่ะ :impress2:
อิอิอิอิอิอิ
-
จบแล้ว สินะ อยากจองหนังสือบ้างจัง จะมีโอกาส มั้ยน้อ
-
:กอด1: ขอบคุณนะจ๊ะ เป็นเรื่องหนึ่งที่ตราตรึงอยู่ในความทรงจำดีดีเลย
-
+1 :pig4: :pig4:
-
กีสสส อย่างเดียวสำหรับตอนจบ :o8:
-
จบลงอย่างอบอุ่น :กอด1:
-
จบแล้วเหรอ เร็วชะมัดเลย ปมเกี่ยวกับครอบครัวน้องดินยังไม่คลายให้ชัดเจนเลยแท้ๆ เฮ้อ...
-
จบแบบมีความสุข
รอเรื่องใหม่อยู่นะ
:call:
-
และแล้วก็มาถึงคำบอก " รัก " ของนักเลงใหญ่
ไม่รู้ว่าจะเมมอะไร ในเมื่อบทสรุปของเรื่อง TRomance สรุปให้หมดแล้ว
จะว่าสมบูรณ์เลยก็ไม่น่าจะใช่ รู้สึกว่ายังขาดไปสิ่งหนึ่ง เรื่องแม่ยายนะ
จะเอาไว้ในที่เดิม ให้ประกอบอาชีพนักบัญชีหรือว่า เอามาคุมความประพฤติของลูกเขยดีล่ะ :z1:
+1 ให้หนู เซกิ เช่นทุกตอนอีกทั้งเป็นกำลังใจให้ TRomance ครับ :กอด1:
-
แล้แล้วเรื่องราวก็จบลงด้วยดีและมีความสุขกันถ้วนหน้า คึๆๆๆๆๆๆๆ :L1: :L1:
-
ขอบคุณคนแต่งมากๆ นะคะ
เรรื่องนี้น่ารักมาก เบาสมอง และสวีทหวานมากมาย
ดีใจที่สองคนนี้รักกันมาก
แล้วดูท่าทางจะยาวนานเสียด้วยสิ
รออ่านเรื่องต่อไปนะค้า สู้ๆ
-
+1 กำลังใจให้ไรเตอร์
:L1:พี่ดินมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก..+ เสาไฟฟ้าด้วย
-
ใจหาย ไม่อยากให้พี่ดินจบเลย
แต่ขอบคุณสำหรับเรื่องน่ารักของพี่ดิน กับเสาไฟฟ้า
:กอด1: ไรเตอร์ กับคนโพสต์
-
จบแล้วเหรอตกใจเลย
แต่ยังไงตอนจบพี่ดินกับเสาไฟฟ้ามีความสุขก็ดีใจแล้ว
-
พี่ดินกับเสาไฟฟ้าจบแล้วยังไม่อยากให้จบเลย
จบแบบหวานกำลังดีชอบไม่มากไปไม่น้อยไป
แต่ดีใจมากที่จะตอนน้องก้านกับเสี่ยแก็กด้วย
ขอบคุณทั้งคนเขียน คนโพสต์ มากๆที่เขียนเรื่องดีมาให้อ่าน
:กอด1: :L2:
-
อร้ายๆๆๆ บอกรักแมนมากๆๆสมกับเป็นพี่ดิน :m3:
ตั้งแต่ตอนแรกจนถึงตอนนี้บอกได้ว่ามีความสุขมากกกกกก
กดLikeรัวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ o13
-
พี่ดินเป็นเทียนไข เสาไฟฟ้าก็เป็นไฟลนเทียนละสิ๊
-
+1 ให้ seiki อยากเห็น seiki ลอยได้อ่ะ...
จบลงแล้วอย่างสวยงาม
ชอบคำพูดของตำรวจ ทุกอย่างเป็นไปตามกรรม..
อย่างพี่ดินที่ทำความดี ย่อมได้รับผลดีตอบแทนนะจ๊ะ
-
จบได้น่ารักดีอ่า....อิอิ พี่ดินแข็งเหมือนเทียนไขลนไฟ... :jul3:
คู่นี้น่ารักดีเน้อ....ชอบตัวละครแบบพี่ดินมากๆอ่ะ เค้าจะรู้ตัวมั้ยว่า ไอ้ท่าทางนักเลงเนี่ย มันมีความอ่อนโยนแฝงอยู่ตลอดเวลา....
รักพี่ดินจัง อิอิ :กอด1:
ปล.ได้โค้ด โอนเงินแล้วจ้า
-
ชอบจัง พี่ดินกะเสาไฟฟ้า :-[ :-[
-
จบแล้ว
พี่ดินน่ารักมากๆ :o8:
พี่ภูหื่นจะมุดลงดินตลอดเวลา
ขอบคุณมากๆนะคะ
+1 ค่ะ
-
:กอด1: แอบกอดพี่ดิน.....
ขอบคุณมากนะค้าบสำหรับเรื่องนารักๆเรื่องนี้....
..จะคอยติดตามผลงานเรื่องต่อๆไปนะ...
-
ยังอ่านไม่จบแต่เมล์จองหนังสือไปแล้วนะคะ :-[
รอเมล์ตอบกลับอยู่ค่ะ :L1: :pig4:
-
แล้วก้อมาถึงตอนจบ ไม่อยากให้จบเลย
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีดีค่ะ จะติดตามผลงานเรื่องต่อๆๆไปค่ะ
-
พี่ดินน่ารักที่สุดเลย
:-[ :-[
-
ง่า จบแล้ว~~~~ :sad4:
อยากให้มีช่วงเวลาที่ พี่ดิน กับ เสาไฟฟ้า มีความสุข อีกสักตอนสองตอน
ยังไม่ค่อยเต็มอิ่มเล๊ยย~~
o13 :bye2:
-
อยากให้มีภาค 2 :o8:
ตอนพี่ดินเข้ามหาลัยอ่ะค่ะ
ฮิ้ว~~~~
-
จบแบบมีความสุข ชอบที่สุดเลยแบบนี้ ขอบคุณ คนเขียน คนโพส จ้า
-
เเละเเล้วก็มาถึงวันนี้จนได้ ใจหายเหมือนกันนะ เเต่ก็ดีจบเเบบมีความสุข :L1:
ชอบเรื่องนี้มากกกๆๆ :กอด1:
พีดินก็ยังเป็นพีดินวันยังค่ำ
ก็อย่างนี้ไงพีภูถึงได้รักได้หลง :L1:
เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์นะครับบ
เเล้วจะรอเรื่องต่อไปนะครับบบ
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
+1 ครับ
-
อยากให้มีภาค 2 :o8:
ตอนพี่ดินเข้ามหาลัยอ่ะค่ะ
ฮิ้ว~~~~
เห้นด้วยๆๆ
-
จบแล้วเหรอ ยังไม่อยากให้จบเลย :monkeysad:
น่าจะมีเรื่องของแม่พี่ดิน สักนิด ก็ยังดีนะ
พี่ดินเข้ามหาลัยก็ได้ ยังต่อได้อีกยาว
เพราะตอนที่อ่านยังคิดว่า คนเขียนจะเขียนยางไปถึงชีวิตในมหาลัยแบบพี่เมฆ
จะรอตอนพิเศษ กับพี่เมฆนะ
พูดถึงพี่เมฆ น่าจะมีเรื่องของเพื่อนพี่ฉายนะ เรื่องของพี่ไม้กับเด็กข้างบ้าน
น่าจะมันส์นะ :bye2:
-
ในที่สุดตอนจบก็มาแล้วเนอะ
จองแล้วๆ
เดี๋ยวจะรีบไปโอนเงินนะคะ
-
จบแล้ววววววววววววววววววว
พี่ดินน่ารักถึงตอนสุดท้ายเลย
พี่ภูก้นะ หื่นตลอดเวลา ไม่มีพัก
รอผลงานเรื่องต่อไปนะคะ
-
จบอย่างสมบูรณ์
เรื่องนี้สนุกจริงๆจากใจเลย
จะติดตามตอนพิเศษและก็เรื่องใหม่ด้วยนะจ๊ะ o13
-
ในที่สุดก็จบบริบูรณ์แล้ว...แอบใจหายเหมือนกันนะเนี่ย :เฮ้อ:
ได้รับโค๊ดแล้วนะคะ ถ้าโอนให้เมื่อไหร่จะรีบแจ้งทันทีค่ะ
-
มันจะไม่หวานเพราะบทพูดนี่แหละพี่ดิน :m20:
แต่อ่านแล้วทำให้ยิ้มไม่หุบเลย :-[
สงสารต๋องอยู่นะ...ถ้ารับสารภาพคงโดนจำคุกตลอดชีวิตอ่ะ ดินจะไปเยี่ยมบ้างมั้ยนั่นอีกเรื่อง
ยังไงก็ดีใจแล้วที่เสาไฟฟ้ากับพี่ดินลงเอยกันด้วยดี ผู้ใหญ่ก็ไฟเขียว :กอด1:
อยากให้มีตอนพิเศษจังเลยค่ะ...หรือต้องรอหนังสืออ่ะ จองตอนปีใหม่ยังทันมั้ยน้อ~
ช่วงนี้ทรัพย์จาง o18
-
ตอนจบ แม้จะไม่ซึ้ง แต่ฉบับนักเลงก็นะ ถ้าหวานไป จะเสียการควบคุม อิอิ
แต่ถ้อยคำจริงใจแสดงออกได้ดีกว่าคำหวานๆเป็นไหนๆ เนอะ
-
จบซะแล้วสิ ใจนึงก็ดีใจที่มีบทสรุป แต่อีกใจก็เสียดายเพราะอยากอ่านต่อไปยาวๆ (ฮ่าๆ โลภมากเนอะ)
อ่านเรื่องนี้แล้วมีความสุขมากๆค่ะ ขอบคุณทั้งคุณเซกิ ทั้งคุณTRomance นะคะ
จะเป็นกำลังใจให้ตลอดไปค่ะ ^^
-
ขอบคุณคุณ TRomance กับคุณ Seiki มากๆนะคะ
พี่ดินช่างเป็นคนที่จิตใจบริสุทธิ์จริงๆ
ส่วนเสาไฟฟ้าก็หื่นได้ตลอดจริงๆ
รอติดตามผลงานเรื่องต่อๆ ไปนะคะ
:L2:
+1 ให้ค่า
-
จบแล้วว ต้องคิดถึงพี่ดินกับพี่เสาไฟแน่ ๆ เลย
แต่ว่าไม่เป็นไร สั่งหนังสือแล้ว อิอิ :กอด1:
-
...จบไปอีกหนึ่งเรื่อง
...ขอบคุณมากครับ สำหรับงานเขียนสนุกๆ o13
-
ยังไม่อยากให้จบเลย จะรอติดตามผลงานเรื่องต่อไป :pig4:
-
อยากให้มีภาค 2 อ่ะ อยากอ่านตอนเรียนมหาลัย แล้วก็คู่ของก้านกะแก๊กด้วย
-
น้ำตานักเลง & น้ำตาคนอ่านมาคู่กันเลยฮ้ะ :o12:
เริ่มเรื่องมานึกว่าอ่านเรื่องรักคอมมาดี้...แต่ไหงตอนจบหักในน้ำตาไหลแอนด์ดราม่ายังงี้
ชอบค่ะดีจริงๆความรู้สึกของตัวละคร ความรักบนรอยบาป กระซึกๆ T^T
เลิกพล่ามแล้วเก็บตังดีก่า
-
:pig4: :pig4: :pig4:
ผู้เขียน และผู้โพส ค่ะไฟฟ้าหื
พี่ดินน่ารัก เสาไฟฟ้าหื่นได้อีก เอิ๊กๆ
o13 o13
-
ที่สุดอ่ะะะะง.........ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
จบแบบอบอุ่นๆๆมากกกก
-
:-[...จบได้น่ารักมากๆเลยครับ...ชอบมากมาย
:L2:ขอขอบคุณคนแต่งและคนโพสด้วยนะครับ
-
จบแล้ว...มีความสุขทั้งพี่ดิน&พี่ภู และคนอ่านกันเลยทีเดียว
+1 ขอบคุณนะคะ เป็นกำลังใจให้ตลอดไปค่ะ :L1:
-
:-[
แอร๊วววววววววววว
พี่ดินน่าร้ากกกกกกกกก สุโก้ยที่สุดในโลก(แอบนอกใจพี่เมฆสักแปบ :beat:)
อ่านตอนจบแล้วอยากได้แบบพี่ดินมาไว้ในครอบครองบ้างอะไรบ้าง
แอบสงสารคุณชายภูที่ได้เมียแมนกว่าตัวเองซะยังงั้น 55555+
อยากได้รวมเล่มพี่ดินสุดใจขาดดิ้น แต่รอให้มีเงินในมือก่อนดีกว่าเน้อ
รอเรื่องต่อไปนะคะ o13
:bye2:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
งืออออออ ตอนอวสานแล้ว ;w;
ขอบคุณทั้งคนแต่งและคนโพสด้วยนะคะ ขอบคุณที่นำเรื่องน่ารักๆ แบบนี้มาให้ติด งี๊ดๆๆ
พี่ดินน่ารักแบบมาดแมน กระทั่งบอกรักพี่ท่านก็แมน 555+
ส่วนอิพี่ภูสติลหื่นมาตั้งแต่ต้น และยังคงหื่นต่อไปสินะคะ :-[
ตอนนี้กำลังเก็บเงิน อ่ะฮิ ><
อยากอ่านตอนพิเศษ กร๊ากกกกก............
ปล. ชอบคุณแม่ของพี่ดินมากเลยค่ะ คุณแม่สุโก่ยยย~
-
จบแล้วจริง ๆ อ่ะ
คงจะคิดถึงพี่ดิน นายเสาไฟฟ้า เสี่ยเก็บแชร์ น้องก้านน่าดู
ขอบคุณคุณ Seiki คุณ TRomance สำหรับเรื่องดี ๆ แบบนี้
+ 1 เป็นกำลังใจให้ :L2:
-
:-[ :-[
ต้องขอบคุณคนแต่งที่มีนิยายดีๆๆ
น่ารักๆๆมาให้เราอ่านกันจะติดตาม
เรื่องต่อๆๆไปน่ะค่ะ
อยากบอกว่ารักพี่ดินและพี่ภูด้วย
สำคุัญเลยคนแต่งด้วยค่ะ :L2: :กอด1:
-
เข้ามาปูเสื่อรอบทสรุปครึ่งหลังค่า
คิดถึงพี่ดินกะพี่ภูอีกแล้วอ่า ><
:กอด1:
ปล.อยากให้มีภาค2เหมือนหลายๆรี อิอิ
-
ถึงหวยจะมะถูก แต่ยังไงก้อจะครอบครองพี่ดินให้ได้ 555
-
ขอถามอะไรหน่อยได้ไหมค่ะ
พอดีว่าสั่งหนังสือไปแล้ว
แล้วโดนส่งกลับประมาณว่าล้มเหลวอะค่ะ
อยากได้ต้องสั่งยังไงหรอค่ะ
-
และแล้วก็จบลงอย่างมีความสุข
อยากรู้ก้านกะแก๊กอ่า
อิอิ
-
หว่าจบแล้วหรอเนี่ยยยย
พี่ดินน่ารักจังเลยย
-
ยังไม่ได้โค้ดเลยครับ
-
ยังไม่ได้โค้ดเลยครับ
ส่งไปให้แล้วนะคะ ลองเช็คในเมลขยะหรือยัง แต่ยืนยันว่าส่งไปแล้ว ถ้ายังไม่ได้แจ้งมาอีกรอบนะ จะส่งไปให้ค่ะ
-
จบแล้ว อดคิดถึงพี่ดินไม่ได้เลย
:L2:
-
จบแล้วอ่ะ สเปเชีี่ยวๆ แก๊ก-ก้าน
:L2: :L2: :3123: :3123:
-
เรื่องนี้น่ารักตั้งแต่แรกจนจบเลยก๊าบ
กลัวอยู่อย่างเดียวแหล่ะเสาไฟฟ้ากับนักเลงจะเป็นญาติหลินปิง หลินหุ้ย เอานะสิ
:oo1: :jul1: :oo1: เล่นกันทั้งวันทั้งคืน :pigha2:
-
อ๊าา ชอบเรื่องนี้ืที่สุดเลย
แต่จบแล้วอ่ะ แง้ :sad4: ไม่อยากให้จบเลย
สรุปต๋องตายเหรอ? น่าสงสารอ่ะ
พี่ดินน่ารักตั้งแต่ต้นเรื่องยันอวสาน วิ๊ววว
เสาไฟฟ้าก็ดีอ่ะ รักเดียวใจเดียว น่ายกย่องๆ
ชอบบบบบ
รอติดตามเรื่องต่อๆไปนะคะ
-
จบแล้วอะ ประทับใจมากๆ กับเรื่องนี้
ประทับใจพอๆกับ พี่เมฆ กับท่านฉานเลย
ตอนเปิด จองพี่เมฆ เป็นช่วงเก็บเงินไม่ทัน
คราวนี้ พี่ดิน เปิดจองแล้ว ต้องคว้าเอามาหนุนกอดให้ได้....
รักพี่ดิน รักพี่เมฆแล้วก็รัก TR ที่แต่งเรื่องมาให้อ่านจ้า
-
ขอบคุณค่ะ สนุกมากเลยค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ
-
+1 สำหรับตอนจบที่งดงาม
สั่งหนังสือไปแล้วด้วยค่ะ
ปอลอ...รอตอนที่พี่ดินกับพี่เมฆเจอกัน ท่านฉานก็ต้องเจอกับเสาไฟฟ้าด้วยใช่มั้ย :-[
ขอบคุณสำหรับนิยายๆดีนะคะ เป็นกำลังใจให้ พร้อมกับรอต้อนรับเรื่องใหม่อยู่นะคะ :กอด1:
-
ประทับใจมากๆจ้า อยากจะจองไว้เป็นของตัวเพื่อเก็บไว้อย่ากอ่านตอนไหนก็หยิบมากอ่าน แต่เค้าไปหมดกับงานฟิคซะ 3-4 พันแล้วอ่ะ งบหมด รอโอกาสหน้าจะมีรีปริ้นท์ไหมละนี้ อยากได้ๆ
-
รอตอนพิเศษครับ
-
ในที่สุดก็ลาจอไปด้วยดี อิอิ
ขอบคุณนะครับ ที่นำเรื่องดีๆ น่ารักๆ มาฝาก
-
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยย
ตายสนิทกับบทของพี่ดิน
น่ารักขนาดนี้ ยอมเป็นเสาไฟไปทั้งชีวิตเลย
รักคนแต่งที่สุดอ่ะ แต่งได้น่ารักมากๆ
-
:impress2: :impress2: จบแบบ happy happy
-
อ๊าย~~~ อ่านไปก็กรี๊ดเขิลเป็นภาษาสเปน
รู้สึกใจหาย จบซะแล้วอ่ะ รักพี่ภูกะดินมากมาย อยากอ่านตอนดินกะพี่เมฆเจอกัน คงฮาน่าดู คริคริ
ไม่มีอะไรจะพูด มันตื้นตัน นอกจากบอกว่า รักคนแต่ง รักคนโพส อยากโหวตให้ แต่....วัยวุฒไม่ถึง โฮ~~
-
:L2:
-
จบแล้ว~~~!! ซิก จบได้น่ารักสุดๆ ไปเลยอ่ะ จะเก็บเงินอย่างเร่งด่วน เพื่อหนังสือ!!!
-
เข้ามาเป็นน้องใหม่ ตามอ่านพี่ดิน กะ เสาไฟฟ้าจนจบ
อยากบอกว่าสนุกมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เลยต้องขอ mail จองไป 1 ชุด รอ Code โอนเงินอยู่นะคะ
อยากอ่านตอน พิเศษทุกตอนเลย รวมทั้ง พี่แก๊ก กะน้องก้าน
แต่ตอนช่วงหลัง น้องก้านไม่ออกมาเผยตัวเลย
-
บวก1 ให้ไรเตอร์นะคับ
จบแล้วอ่า
แล้วน้องก้านกับพี่แก๊กล่ะ :z1:
-
จบแล้วจิงดิ o22
ใจหายเหมือนกันนะเนี่ย
ดีใจ พี่ดินบอกรักเสาไฟฟ้าบ้างแล้ว
จะรอติดตามผลงานเรื่องต่อไปนะคะ :bye2:
-
จบแล้ว :กอด1:
ขอบคุณไรท์เตอร์สำหรับนิยายสนุกๆนะคะ :กอด1:
-
จบจริงหรอ ไม่มีตอนพิเศษสักนิกสักหน่อยหรอ
-
ส่งเมลล์แจ้งโอนเงินแล้วนะจ๊ะ code 700.37
ได้รับเมลล์แล้วแจ้งกลับหน่อยนะจ๊ะ
-
ยังไม่ได้
...ยังไม่ได้โอนเลยค่ะ แฮะๆๆๆ เดี๋ยววันเสาร์เค้าโอนให้นะตัวเอง :impress2:
-
ว้าจบซะแร้ว
ขอบคุณนะครับ ที่นำเสนอเรื่องดี ให้กัน
-
พี่ดินมาสรุปตอนจบ :กอด1:
-
มีเรื่องสงสัยนะคะ
ตกลง คุณออย เลขา เสาไฟฟ้า กะ น้องเอม เป็นพี่น้องกัน หรือลูกพี่ลูกน้องอ่ะคะ
แอบ งง
คุณออยเป็นลูกของเพื่อนพ่อที่เครื่องบินตกด้วยกันเธอเป็นน้องคนสุดท้องที่ไม่อยากทำงานบริษัทของบ้านตัวเองเลยมาเรียนรู้งานด้วยการเป็นเลขาผม
“เฮ้ย ไอ้ภู นี่มึงอย่าบอกนะว่าน้องเอมคือน้องของคุณออย”
“เออสิ”
“แปะนี่ความรู้สึกช้าเนอะ”
เหมือนไอ้ก้านมันด่าพี่แก๊กคนเดียวนะ แต่ทำไมกระทบพี่ดินเป็นโดมิโน่อย่างนี้วะ แล้วพี่แก๊กผ่านหน้าห้องคุณออยทุกวันไม่รู้เหรอว่าเค้ามีน้องสาว จะว่าไปหน้าเอมก็คล้ายคุณออยอยู่เหมือนกันนะ
“เออสิ เอมเป็นน้องสาวคุณออย”
:pig4: คุณ Tromance แต่งได้น่ารัก สนุก ฮา ชอบสไตล์แบบนี้ อ่านแล้วคลายเครียด
-
พี่ดินน่ารักอ่าๆๆๆๆ
ขอบคุณสำหรับเนื้อหาดีๆนะคับ
-
เพิ่งได้เข้ามาอ่านครั้งแรก อ่านตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว
สนุกมาก แล้วก็เป็นนิยายอีกเรื่องนึงที่ประทับใจ
ขอบคุณคนแต่งและคนลงนิยายจริงๆ ครับ
ที่ทำให้ได้อ่านนิยายดีๆ เรื่องนี้
รอผลงานเรื่องต่อไปครับ
อยากได้หนังสือเหมือนกัน แต่คงไม่มีปัญญาซื้อหรอก (แอบจนเหมือนพี่ดินเลย) อิอิ
-
:pighaun: อวสานคาเตียงเลยหรอเนี่ยะ :m25:
:กอด1: น้องเซ :z13: นักเขียนว่างงาน เอิ๊กๆๆๆ
-
จบแบบฟินาเล่
นักเลงใหญ่น่ารัก :-[
เสียดายที่สุด ไม่มีเงินซื้อหนังสือ :sad2:
-
อ่านจบแร่ะ
หลังจากที่รอให้โพสจนจบเรื่อง
ไม่กล้าอ่านตอนแรกๆ กลัวมันค้าง
เสียดายตังค์หมด อดซื้อเรยยย
:z3: :z3: :z3: :z3:
แต่! มีตอนพิเศษของก้านกับแก๊กลงใช่มะครับ
รอครับผม :m13:
-
จบแล้วหรอเนี่ยยยยย
เพลินกับักเลงใหญ่จิงๆ
รออ่านตอนพิเศษอยู่น้ะ
:impress3: :impress3:
-
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
จบแล้วจริง ๆ เหรอ
ใจหาย ใจหาย :undecided:
ขอบคุณทั้งคนแต่ง คนโพสน๊า :pig4:
-
รอตอนพิเศษก้านกะพี่แก๊กค่า เรื่องนี้สนุกมากเลย นั่งอ่านรวดเดียวจบ อ่านแล้วฮามาก
นิดนึงค่า พี่ภูไม่ได้เห็นน้องร้องให้เป็นครั้งแรกนะค๊ะ ครั้งแรกก้อตอนที่อยู่ในอ้อมกอดต๋องนั่นไง
แล้วก้อ ไม่มีเนื้อเรื่องตอนไหนที่บอกว่า พี่ภูรู้ว่าน้องเค้าเคยส่งยานี่นา รู้แค้ว่าเคยเกี่ยวข้องกับต๋องซึ่งติดคุกอยู่ แต่ไม่ได้ลงรายละเอียด แต่ก้อม่รู้ว่าเราอ่านข้ามรึเปล่านะค๊ะ อาจเป็นไปได้ว่าคนเขียนด้นสดเลยลืมรายละเอียดไปบ้าง แหะๆๆ
-
เราไม่เคยเม้มเรื่อยไหนเลยนะ
มาเม้มเรื่องนี้เรื่องแรก
พี่ดินน่ารักมากเลยค่ะ ขอบคุณที่เขียนมาให้อ่านนะคะ
-
+1 ให้ค่ะ
น่ารักมากมาย :-[
-
คิดถึงๆๆๆๆ
คิดถึงพี่ดินกะพี่ภูจังเลยค่า
:กอด1:
-
เขิลลลลลลลลลลลลลล
-
+1
-
อร๊ายยยย พี่ดินและนายเสาไฟฟ้าจบแล้ว
ในที่สุดก็จบลงด้วยความรัก ที่เข้าใจกันดีระหว่างพี่ดินและนายเสาไฟฟ้า ขอให้ทั้งคู่มีความสุขมากๆ นะคะ
สุดท้ายนี้ก็ขอขอบคุณทั้งคนแต่งและคนโพสเลยนะคะ ที่นำเรื่องสสนุกๆมาให้อ่าน :pig4:
-
:o8:น่ารักและหวานตามแบบฉบับของนักเลงใหญ่...
พี่ดินและเสาไฟฟ้าจะอยู่คู่กันตลอดไป...... :L1:
:pig4: & :pig4:
คนแต่ง กะ คนโพส :L2:
กด + ให้กำลังใจจ้า....
-
แวะมาเยี่ยมพี่ดินของเค้าาาาาาค่ะ :o8: :กอด1:
คิดเถิงพี่ดินอ่าาาาาาาาาาาาาาาาาา :o12:
-
อ่านไปได้ไม่กี่ตอน หลงรักพี่ดินเข้าเต็มเปา :o8: (พี่เมฆเก็บไว้ก่อน :laugh:)
สั่งหนังสือไปเรียบร้อยแล้วว เดี๋ยวจะรีบไปโอนเงินนะค๊า :L2: :L2:
-
มาดันพี่ดินก่อน :z2:
-
จองชุดนึง ขอจ่ายเงินตอนกลับไทย :laugh: ตอนนี้กรอบมาก จนเกรียมแล้ว :sad4:
-
วันนี้มีเกมมาให้เล่น ใครตอบได้โดนใจเซมากที่สุดสามคน รับไปเลย หนังสือเรื่องนี้คนละชุด
จากรุปต่อไปนี้ให้แต่งเป็นเรื่องให้เข้ากับรูปมาสั้นๆ ง่ายๆ แบบว่าแต่ละรูปนั้นสื่ออะไร แล้วข้อความของแต่ละรูปให้เชื่อมต่อกับรูปอื่นๆที่มีด้วย
ยากไปมั้ย คิดว่าไม่ยากเนอะ ใครแต่งได้โดนใจเซเอาไปเลยค่ะ
รับคำตอบถึงวันที่ 15 ธันวาคมนี้ นะคะ ขอให้สนุกและโชคดีค่ะ
นโปเลียน
(http://i200.photobucket.com/albums/aa319/teerak_photos/napoleon4.jpg)
ฮิตเล่อร์
(http://i200.photobucket.com/albums/aa319/teerak_photos/hitler1.jpg)
พระเยซู
(http://i200.photobucket.com/albums/aa319/teerak_photos/507cd5c1.jpg)
-
^
^
^
:z13:จิ้มคุณเซแรงๆสักจึ้กนึง
นานๆทีได้จิ้มสักที :o8:
ว่าแต่ว่า เกมส์นี่ให้ตอบส่งทางไหนคะ pm หรือโพสต์ในทู้พี่ดินเลยเอ่ย :กอด1:
-
โพสลงกระทู้เลยก็ได้มั้งค่ะ เดี๋ยวเซจะแจ้งย้ายกระทู้แล้ว นิยายจบไปหลายวันแล้ว :m23:
-
ไม่มีตอนพิเศษเลยเหรอค่ะ ของน้องดินเนี่ยย
-
ขอเล่นด้วยคนนะครับ
คริ ๆ ๆๆ
-
รูปยากจัง ,,
แต่ละผู้ดูมีอัตตาเป็นของตัวเอง
555
-
:sad4: ยากมากกกกกกกกกกกกกกกกกก
อยากได้ก็อยากแต่โง่อ่า เห้ย :เฮ้อ:
-
อยากเล่นด้วย....
แต่พอเห็นโจทย์เห็นรูป...
จะให้ท่านนโปเลียนมาได้กับฮิตเล่อร์ โดยที่พระองค์ทรงลิขิตชะตา..ก็จะฮากระไรอยู่เอิ๊ก... :m20:
ขอไปนอนคิดกลิ้งคิด 18 ตลบก่อนน๊า....กร๊ากกก
-
ยากอ่ะ TT^TT
-
เล่นด้วยนะคุณSeiki
โอ้! หนุ่มน้อยในรูปช่างน่ารักจัง นี่หรือนโปเลียน รูปหน้าอ่อนหวาน รูปร่างอ่อนช้อย เจ้าทำให้ใจเราหวั่นไหว
ฮิตเล่อร์ยืนประกาศก้อง บุกฝรั่งเศส เราจะเอาคนนี้คนในรูปมาเป็นของเรา
แล้วองค์พระเยซูก็ปรากฎขึ้น ประวัติศาสตร์โลกจะเปลี่ยน ต่อไปโลกจะมีแต่สันติสุข
จะบาปมั้ยเนี่ย แต่ก็คิดไปแล้ว
-
ขอเล่นเกมด้วยคนค่า^^
ร่างบอบบางของนโปเลียน...ชายหนุ่มผู้งดงามราวเทพบุตร ผู้เป็นขวัญใจของบรรรดาหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ทั่วสารทิศ กำลังยืนมองออกไปยังหน้าต่างทางด้านนอกด้วยแววตาอันเศร้าโศก เขายกมือขึ้นกุมอก ในใจเฝ้าคิดแต่เรื่องของชายผู้เป็นที่รัก...ฮิตเลอร์ :monkeysad:
หากไม่เกิดเรื่องนั้นขึ้นเมื่อสิบปีก่อน...ในวันแต่งงานของพวกเขาทั้งสอง บางทีพวกเขาอาจจะไม่ต้องมาสู้กันแบบนี้
ฮิตเลอร์ประกาศสงครามกับเขาเพียงเพราะเรื่องสัมปทานเหมืองในเวียงจันทร์...
ทั้งเยอรมันและฝรั่งเศสต่างอยากได้ที่ดินผืนนั้น...แต่ดูเหมือนว่าจะไม่มีใครยอมยกที่ดินในเวียงจันทร์ให้อีกฝ่าย
ฮิตเลอร์โกรธมาก :fire: เขาส่งสารท้ารบมาให้ และแล้ว...ในวันที่14กุมภาพันธ์ กองทัพอันเกรียงไกรของฮิตเอร์ก็ยกมาประจันกับปราสาทของนโปเลียน
กองทัพนั้นน่ากลัว อาวุธร้ายกาจตั้งแต่หนังสติ๊กยีนไปจนนิวเคลียร์... :m31:
สงครามแค้นสงครามรักกำลังจะเริ่มขึ้น!
(นรกเริ่มกินหัวคนพิมพ์เพราะลามปามพระเจ้าT.T)
แต่บังเอิญพระเยซูเจ้าซึ่งกำลังพักผ่อนอยู่บนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์เผลอส่องกล้องจุลทัศน์ในโทรศัพท์มือถือลงมาบนโลกมนุษย์แล้วเห็นเหตุการณ์เข้าO_O :call:
จึงลอยลงมาเพื่อยุติสงคราม และจัดการแบ่งเวียงจันทร์ออกเป็นสองฝั่ง~โดยมีข้อแม้ว่า นโปเลียนและฮิตเลอร์จะต้องรักกันตราบนานชั่วนาน...
และเรื่องราวชิงรักชิงแค้นหักสวาทก็ได้ปิดฉากลง...THE END
:pighaun: :haun4:
-
โหแต่งยากอ่ะ
นาโปเลียน เป็นหนุ่มน้อยที่มียศฐาบันดาศักดิ์(เขียนงี้ป่ะ)เป็นที่หมายปองหนุ่มๆในยุคนั้น มีกิริยาที่อ่อนโยน เชื่อคนง่าย
ฮิตเลอร์ หนุ่มใหญ่ที่คิดจะเผด็กศึก เอ้ย การ ให้หนุ่มน้อยนาโปเลียนของตน? มาอยู่ภายใต้ของตนผู้เดียว โดนทำศึกกับประเทศต่างๆ เพื่อจะครอบครอง
พระเยซู มาเพื่อปลดปล่อย หนุ่มน้อยนาโปเลียนจาก ฮิตเลอร์ เพื่อส่งนาโปเลียนไปยังคู่แท้ที่อังกฤษ? ชี้ทางให้ฮิตเลอร์กลับใจหันไปใฝ่ฝันชะนี?
มั่วได้อีก ยากมากกกกกก
-
จบแล้วหรอ
สั้นไปนิดนะ
+1เลยหล่ะกัน
-
โยสสสสสส
เห็นกระโดดไปไกลถึง ซีกะ อิอิ
ช้อนยังไม่มีเวลาอ่านเลย เฮ้อ เศร้าจิต
แต่แอบมีคนมากระซิบหลายคนแล้วว่า สุดยอด
ฮุ ๆ แล้วจะรีบมาตามให้ทันเจ้าค่ะ
ว้าก ๆ
-
โห..........เกมส์ชิงรางวัลของเซมากูเตะ อาจจะทำให้ครูสอนประวัติศาสตร์สำลักกาแฟได้ง่ายๆเลยนะ
ถ้าเซเป็นครูเนี่ย.....คงออกข้อสอบแบบที่ว่านักเรียนส่งกระดาษเปล่าแน่ๆ
จะโหดไปไหน กรี๊ดดดด :z3:
-
:-[ ขอเล่นด้วยคนน้าาาาาา
ร่างในอาภรณ์สีขาวบริสุทธิ์ บุรุษผู้เปี่ยมรักและเมตตา ผู้ไถ่บาปแห่งมวลมนุษย์ ผู้งดงามเจิดจ้าเกินกว่าจะอาจหาญเอื้อมมือแตะต้อง ชายผู้ที่สาวกแห่งคริสต์ปรารถนาจะเคียงข้างในแห่งการพิพากษา ... Jesus
ทว่าความคิดเทิดทูนบูชานั้น มิอาจขวางกั้นปรารถนาอันแรงกล้าของบุรุษผู้ยิ่งยงแห่งฝรั่งเศสและเยอรมนีได้
บุรุษในอาภรณ์เลิศหรูสีแดงฉานดั่งโลหิตของชีวิตมากมายที่ล้มตายในคราวปฏิวัติสงบนิ่งแลน่าเกรงขามอย่างกษัตริย์ผู้ทรงพระปรีชาสามารถ หากในห้วงคำนึงนั้น เขาไม่คิดถึงสิ่งอื่นใด นอกไปจากการแผ่ขยายอำนาจ สร้างความยิ่งใหญ่ ทำให้ทุกทิศมีแต่การแซ่ซ้องพระนามของตน ด้วยหวังว่า...สักวัน บุรุษอันแสนพิสูจน์ที่สถิตย์อยู่บนสรวงสรรค์จะเห็นใจในความปรารถนาของเขาบ้าง เมื่อความล่วงรู้ถึงหูพระสันตะปาปา ผู้ปรามาสเขาว่า ทำการอันมิบังควรทุกประการ นโปเลียนผู้นี้จึงจองจำสาวกแห่งพระเจ้าไว้ ด้วยนี้อาจเป็นอีกเหตุที่ทำให้บุรุษผู้ยิ่งใหญ่ปรายสายตามาทางเขามากขึ้น
อีกหนึ่งนั้นก็เป็นบุรุษผู้กระหายในการสร้างอำนาจ แผ่ขยายอาณาเขต ด้วยปรารถนาในเกียรติยศอันว่างเปล่า เป็นชนวนให้เกิดสงครามครั้งยิ่งใหญ่ แต่ใครเล่าจะล่วงรู้ ฮิตเลอร์ผู้นี้มีปรารถนาอันซ่อนเร้นเช่นเดียวกับนโปเลียน เขาหมายจะตรึงสายตาของคนผู้นั้นไว้ ด้วยเพราะลุ่มหลงในรักอย่างสุดหัวใจ ย้อนกลับไปเมื่อคราวที่ตัวเขายังมิเรืองอำนาจ ฮิตเลอร์เป็นเพียงจิตรกรตกอับ เขาถูกว่าจ้างให้วาดภาพชายผู้ยิ่งใหญ่เพื่อนำไปประดับในโบสถ์แห่งหนึ่ง ทว่า...ด้วยความรู้สึกบางอย่างเขาตัดใจไม่ยอมขายภาพนั้น และเก็บภาพนั้นไว้ด้วยเป็นแรงบันดาลใจ
โอ...สองบุรุษผู้ฝักใฝ่ในสิ่งที่สูงเกินใจจินตนา พวกเขามีวิธีการอย่างเดียวกัน จุดจบอย่างเดียวกัน
ได้แต่หวังว่าเขาทั้งคู่จะได้อยู่เคียงข้างคนที่ปรารถนาแล้ว เมื่อวันพิพากษามาถึง
อาเมน......
:bye2:
รู้สึกเองว่ามันยาวเนอะ ทั้งที่บอกให้สั้นๆแล้วแท้ๆ แต่ฟีลมันมาแบบนี้อ่ะค่ะ ร่วมสนุกด้วยละกัน แต่ถ้าถูกใจคุณ seiki ด้วย จะดีมากเลยยยยย :L2:
-
จอง ขอไปอ่านโจทย์อีกรอบก่อนจะมาเขี่ยบ้าง 555
เซคะ นโปเลียนที่ว่านี่ นโปเลียนที่เท่าไหร่คะ
เท่าที่พี่ดูในประวัติศาสตร์ฝรั่งเศส มี พระเจ้านโปเลียนตั้ง 4 พระองค์
เลือกไม่ถูกคะ ยังไงช่วยระบุรายละเอียดเพิ่มมาให้หน่อย
-
เล่นด้วย
นโปเลียน การแสวงหา พิสูตร
ฮิตเลอร์ การบังคับ กฎขี่
พระเยซู อิสระ เสรีภาพ
-
อาเมน... :call:
พระเยซู : โอ้! ร่างกายของนโปเลียนนี่ช่างอ้อนแอ้นอรชรเสียนี่กระไร~ แต่อะไรจะดีไปกว่าเสื้อผ้าของเขาที่ช่างรัดรูป(รัดเป้า) ให้ข้าให้ยลร่างกายนั้นกันเล่า
นโปเลียน : ท่านว่าข้าโพสท่านี้ดีหรือไม่
พระเยซู : จะดีมากถ้าเจ้าลงไปนอนโพสที่บ้าน บนเตียงข้า
ฮิตเลอร์ : งั้นข้าขอตามจิ้มตูดด้วยละกัน =..=
นโปเลียน : พวกท่านใจเย็นๆ รอข้าโพสท่าจนพอใจก่อนสิ
พระเยซู : โอ้! สวรรค์ทรงโปรด ได้สิ ได้ๆ แต่ได้โปรดเร็วๆด้วยเถิด
อาเมน... :call:
บาปมั้ยเนี่ย? :sad4:
-
จากรูปที่เป้นคำถามมันไม่ได้ส่อไปถึงเรื่องราวแนว ชายชายนะ อย่าแต่งมาแบบนั้นเลยค่ะ
เดี๋ยวจะโดนว่าเอาได้ เพราะรูปสุดท้ายมันล่อแหลมมาก เดี๋ยวจะมีคนดึงศาสนามาเกี่ยวข้อง
ทั้งที่มันไม่เกี่ยว เซแค่เอาสัญลักษณ์ที่พบกันบ่อยของแต่ละท่านมาเล่นเป้นเกมนี้เอง
อ่านคำถามเซดีๆนะ เซไม่ได้ให้แต่งนิยายสั้นของทั้งสามท่านในรูปนะคะ แค่อากัปกริยาของแต่ละภาพ
บอกแค่นี้ พอแล้วไม่ไบ้แระ
:mc4: เย้ฉลอง 200 หน้า
-
เข้ามาฉลองหน้าที่200ด้วยคนค่า
:mc4:
ส่วนเรื่องเกมส์
ขอไปนั่งคิดนอนคิดก่อนดีกว่า ><
ปล.คิดถึงพี่ดินกะพี่ภูมากๆคร้าบ
:กอด1:
-
แย๊กกกก ไม่เข้าใจคำถามของเซค่าาาา งง?? o2
อย่างนี้อ๊ะป่าว??
นโปเลียน : สื่อถึงความเว่อร์ (ดูจากชุด) " คันๆๆๆๆ คันหัวนม ชุดนี่มันทั้งฟิตและคันจริงๆ"
ฮิตเล่อร์ : สื่อถึงความบ้าอำนาจ " เฮ้ย! ไอ่ชุดสีแดงคนนั้นน่ะ(นโปเลียน) นำมันไปตัดหัววววว(เย้ยย คนละคน)"
พระเยซู : สื่อถึงความสงบ " ข้าไม่เกี่ยวกับพวกเจ้าทั้งสองคนนะ "
-
เอาน่าเดี๋ยวเซเฉลยแล้วก็ร้องอ๋อ แน่ๆ :laugh:
-
อันนี้ของคุณ BlackKnight ที่ส่งมาทางเมลนะคะ รับรับหมด :laugh:
เรื่องสั้น เกี่ยวกับการเดินทางของความรัก
นโปเลียน ชายหนุ่มผู้รักการเดินทาง และสำรวจเส้นทางเดินของท้องทะเล และอีกนัยหนึ่งนั้น เขารักที่จะเดินทางเพื่อหาสิ่งที่เค้าต้องการ และโหยหามาตลอด แต่กระนั้นก็ยังไปพบเจอกับสิ่งนั้น นั่นคือความรัก แต่เค้าก็ยังพยายามที่จะเดินทางไปเลื่อย ๆ จนมาวันหนึ่ง ณ ที่แห่งหนึ่ง ที่ไม่คิดว่าจะเจอใครที่คิดว่าน่าจะเป็นสิ่งที่เค้าค้นหา และเดินทางมา นั้นคือ ฮิตเลอร์ ชายผู้ซึ่งมากด้วยอุดมการณ์ทางการทหาร แต่ฉนัย เค้าถึงดูโดดเดียว เวลาที่เรามองเค้า เราอยากคุยกับเค้า แล้วจะคุยกันเรื่องอะไรดีละ เพราะว่า เราไม่รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับเค้าผู้นั้นเลย แต่โชคชะตา ฟ้าลิขิต เมื่อเราสองได้มาพบกัน โดยบังเอิญ ไม่คิดไม่ฝันว่าจะได้เจอกัน แบบนี้ ทั้งที่คิดว่า มองเค้าข้างเดียวคงจะดีกว่า และแล้ว เราก็ได้ คุย พบปะกัน หลายครั้ง จนมาวันหนึ่งถึงรู้ว่า เรา และ เขามีความรู้สึกที่ตรงกัน นั้นคือ รัก แล้วเราทั้งสองจะทำอย่างไรกันดี ในเมื่อ รักนี้มันผิดธรรมชาติ ในเมื่อคิดไม่ตก ทันใดนั้น พระเยซู ผู้เปี่ยมไปด้วย เมตตา ได้สอนให้เรารู้และกระจ่างเรื่องของความรัก ที่ไม่มีสิ่งใดมาขวางกั้นได้ ถึงแม้กระทั้งเราจะต้องแยกจากกัน ดังนั้น เราสองจึงตัดสินใจเดินทางเพื่อไปสู่จุดหมาย ที่เราสองคิดว่าน่าจะทำให้เราสองนั้นมีความสุข คือการเดินทางไปเพื่อความสุขของเราสองคน
ขอบ คุณ พระเยซูผู้ชี้ทางสว่างให้ ว่าเราควรจะทำอย่างไรกับชีวิตรักของเราสองดี ความสุขจะได้มาก็ต่อเมื่อความสุขนั้นมาจากเราเองนั้นแหละ
จบ
ยังไงก็อ่านหน่อยแล้วกันนะ
ได้ไม่ได้ว่ากันอีกเรื่อง
BlackKnight
-
ขอแจมหน่อยนะ
มั่วๆก่อได้แม่นก่อ แบบว่าเป็นคนหาสาระมะค่อยได้ เอิ้กๆ
" นโปเลียน โพสท่า ยืนล่อใคร
อ๋อ.. ฮิตเลอร์ไง ขับรถมา
ว่าแล้ว ไม่รอช้า
ลากเข้าป่า ไปข่มขืน
นโปเลียน ร้องสะอื้น
ไม่อาจฝืน ดวงชะตา
แต่เมื่อเขา แหงนมองฟ้า
ที่บนฟ้า มีพระเยซู !!!!!!!
ปล.แล้วพระเยซูก็อวยพรให้ทั้งคู่มีความสุข ??????.
HaPpY EnDinG
-
แต่งดีๆกันทั้งนั้นเลย
ยังอ่านเพียงดินไม่จบเลยค่า (แต่ร่วมเล่นเกมไปเรียบร้อยแล้วค่า)
ไปอ่านต่อและค่า กำลังหนุก ฮิ ฮิ :pighaun:
เป็นกำลังใจให้ค่า :pig4:
-
(http://i200.photobucket.com/albums/aa319/teerak_photos/up1.jpg)
-
มาดูรายชื่อคนโอนเงินแล้วเราก็พึ่งนึกได้ ว่ายังไม่ส่งเมลล์บอกนี่หว่า
เอาหละ เราเล่นเกมส์ด้วย เราจะพาออกทะเลยไปด้วยกัน กักๆ
นโปเลียน : “ โอ้ ข้าชั่งปวดใจเหลือเกิน ทำอย่างไรจึงจะหาย ใครรู้โปรดบอกข้าที”
ฮิตเล่อร์: “ข้าพอจะรู้มาบ้าง จากลักษณะของท่านแล้วคงจะเป็นอาการทางด้านจิตใจ ข้าแนะนำให้ท่านเดินทางไปพบ พระเยซูที่ ดินแดนปาเลสไตน์ ท่าจงเดินทางไปตามทางที่ข้าบอกเถิด” ฮิตเล่อร์ชี้บอกทางให้แก่นโปเลียน
พระเยซู: “โอ้ นโปเลียน เจ้าเดินทางมาหาข้า เพื่อชำระบาป ใช่หรือไม่”
นโปเลียน: “ข้าแต่พระองค์ ข้านั้นมีบาปนัก ที่เผลอบี้แมลงลงบนกระดาษร้องทุกข์ของชาวบ้าน จนมันเปลื้อนเลือด ทำให้ขข้าปวดใจเหลือเกินที่ไม่สามารถอ่านเรื่องร้องทุกข์เพื่อแก้ไขปัญหาให้ชาวเมืองผู้เป็นที่รักของข้ามิได้” นโปเลียนกล่าวด้วยท่าทีเจ็บปวด
พระเยซู: “ลูกเอ๋ย อย่าได้ทุกข์ใจไปเลย ข้ารับรู้ถึงความสำนึกผิดของ ลูกแล้ว นโปเลียนเอ๋ยลูกอย่าได้ปวดใจไปเลย เจ้าจงเดินทาง กลับไปที่เมืองของเจ้าเพื่อไปพบผู้ที่รับเรื่องราวร้องทุข์ ต่างๆของเมืองท่านเถิด ข้าว่าคนผู้นั้นต้องมีต้นฉบับก่อนที่จะคัดกรองส่งท่านอยู่แน่”
นโปเลียน: “ขอบคุณ พระองค์ที่ชี้ทางสว่างแก่ลูก ลูกจะเดินทางกลับไปเดี๋ยวนี้”
พระเยซู : “พระผู้เป็นเจ้าจักคุ้มครองเจ้า”พระเยซูยกสองมือขึ้นเระดับศรีษะ
มั่นเกี่ยวกันไหมนี่
-
เล่นใหม่ๆๆ
นโปเลียน : เราจะเดินทางกันไป ณ ดินแดน....นี้
ฮิตเลอร์ : งั้นเราก็รีบไปกันเลย
พระเยซู : ขอให้พระผู้เป็นเจ้า คุ้มครองลูกๆด้วยเถิด!
:call: :call:
-
ลองเล่นบ้างดีกว่า
" เขาว่ากันว่า นโปเลียนเองก็เป็นเกย์ ถึงได้พยายามล่าอาณานิคม เพียงเพื่อหาผู้ชายดีๆ สักคนในชีวิต ฮิตเลอร์เองก็ไม่ต่างกัน เขาว่ากันว่า การแสดงออกในทางรุุนแรงเป็นการปิดกั้นความเป็นเกย์ในตัว ไม่ให้แสดงออกให้ใครๆ เห็น แต่ไม่ว่ายังไงก็ตาม พระเยซูท่านก็ยังบอกเสมอว่า ให้รักคนรอบข้างดุจญาติมิตร น่าเสียดายที่ทั้งนโปเลียนและฮิตเลอร์เกิดห่างกันไปหน่อย ไม่งั้นท่านทั้งสองคงรักกันดุจพี่น้องท้องชนกัน"
-
เข้ามาอ่าน เกมชิงรางวัล ของเพื่อนๆ แต่ละคนแล้ว
ความคิดสร้างสรรค์ เจ๋งกันทุกคน :pigha2: แต่ตัวเองมิสามารถ ขออ่านของเพื่อนๆ แทนละกัน
ปล.รออ่าน พี่แก๊กกะน้องก้าน และน้องดินกะพี่เมฆ อยู่นะคร้าบ คนเขียน :z13:
-
เล่นด้วยยยยยยยย
'นโปเลียน ผู้ซึ่งทุ่มเทให้กับกองทัพฝรั่งเศษ ผู้ซึ่งมีความปารถนาอย่างไม่น่าจะมี นั่นคือการรักบรุษเพศ ซึ่งเป็นเพศเดียวกับพระองค์
ในขณะเดียวกัน
ฮิตเล่อร์ ผู้กดขี่ข่มเหง โหดร้ายทารุณ ริดรอนอิสระภาพจากชาวยิว ซึ่งความหวังลึกๆแล้ว เพียงแต่ต้องการความรักแท้จริง ที่ตนไม่เคยมี
และพระเยซู ผู้ซึ่งบอกว่า Be all to all เป็นทุกอย่างสำหรับทุกคน และยอมรับความหวัง ความปราถนาของมนุษย์ไว้ที่ตัวเองทั้งหมด'
ลองเล่นดู 55
แต่เราชอบของคุณ kamui1972 มากเลย 555
-
ขอร่วมเล่นด้วยนะค่ะ
นโปเลียน: ในภายภาคหน้า ข้าจะนำจักรวรรดิมาเป็นของข้า ขอปฏิญาณภายในชื่อ "นโปเลียน" จักไม่มีใคร มาโจมตี(ข้างหลัง)ได้อีกแล้ว
ฮิตเลอร์: ข้าจักนำกองทัพอันเกรียงไกร บุกโจมตีเจ้า พร้อมทั้งตัวของเจ้าด้วย เพราะยังไงข้าคนนี้จักไม่ยอมเสียเจ้าให้ใครอีกเลย ต่อให้ต้องสู้ศึก แลกทั้งกองทัพก็ตาม
แล้วทั่งสองคนก็มองหน้ากันด้วยความรู้สึกที่แตกต่างกัน ในขนาดที่ทั้งสองคนจะสั่งกองกำลังของตนนั้นก็ได้มีเสียงที่ดังจากบนฟ้าว่า
พระเยซู:ท่านทั้งสองคน เหตุใดถึงต้องฆ่ากันเอง ข้าขอให้หยุดได้ไหม...แต่ถ้าไม่ได้งั้นเราขึ้นไปสวรรค์เล่น 3pกันดีกว่า
ว่าแล้วพระเยซู(ผู้ที่พูดเอง เออเอง)ก็ได้นำผู้นำทั้งสองไป สงครามจึงจบลงด้วยดี(???)
อาเมน...
ขอบคุนนะค่ะ(ขอให้ถูกใจด้วยเถอะ>/l\<)
-
:impress3:พี่ดินแมนมากกกไม่เอาผิดด้วยเพิ่งอ่านได้ 3 ตอนสนุกมากกกกก
-
แวะเข้ามาเล่นด้วย
นโปเลียนบนว่าคันนมจัง ฮิตเลอร์ยกมือขอช่วยเกา พระเยซูจึงตรัสว่าสวรรค์ทรงโปรด(มีคนช่วยเกาแล้ว)
จะได้รางวัลมั๊ยเนี่ย :z3:
-
:impress2: :-[ :L1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
จบแล้ว...เป็นอะไรที่โดนใจมากอ่ะ
เนื้อเรื่องสนุก...ดำเนินเรื่องแบบว่าอ่านง่าย...
ชวนอ่าน...ติดแง่ก...ติดงอมแงม
สรุป...สนุกมากมากมาก
-
เข้ามาฮาเม้นที่ส่งเข้าประกวดกัน(ตัวเองนึกไม่ออกจริงๆ :m15:)
แต่ละคนเริ่ดๆทั้งนั้นเลย o13
-
มาแอบอ่าน..
-
แอบมาดัน อึ๊บๆ :z2: :z2:
-
ไม่มีหัวด้านนี้
เกรงว่าถ้าแต่งออกมามันจะอัปรีย์เกินไป :laugh:
อ่านของคนอื่นสนุกกว่าเยอะ
ไม่มีตอนพิเศษหรอ
คิดถึงพี่ดินกะเสาไฟฟ้าอ่ะ :serius2:
-
เล่นขำๆด้วยคน 55
นโปเลียน : รักไม่อาจถูกจำกัดโดยส่วนสูง
ฮิตเลอร์ : รักอาจก่อกำเนิดเผด็จการแห่งยุคสมัยได้
พระเยซู : รักเปรียบประดุจอ้อมกอดแห่งพระผู้เป็นเจ้า
----------------------v(^^)v---------------------
-
เซไม่ได้หายไปไหน วนเวียนอยู่ในนี้แหละจ้า แต่ช่วงนี้ยุ่งๆ เลยไม่ได้เข้ามาเท่าไหร่
วันที่ 15 นี้จะมาประกาศรางวัลคนได้หนังสือฟรีนะ เท่าที่อ่านๆ ดูยังไม่ตรงแต่มีเฉียดๆใกล้เคียง :z1:
-
เล่นหน่อยๆ
นโปเลียน: ท่านฮิตเล่อร์ ท่านไม่รู้สึกหงุดหงิดบ้างเหรอที่ไว้หนวดจิ๋มแสนเห่ยนั่นนะ ขนาดข้ามีขนหน้าอกนิดหน่อยยังหงุดหงิดเลย เหอะๆ (พูดพลางเกาหน้าอก ยิกๆ)
ฮิตเล่อร์: ท่่านบังอาจมาก นโปเลียน ที่เอาเรื่องหนวดของข้ามาล้อเล่น ทั้งที่ชุดสีแดงแสนเห่ยที่สั่งตัดจากหลุยส์วิตติงของเจ้าเห่ยกว่าอีก เจ้ารู้ไหม ว่านี้มันเรื่องต้องห้ามนะ (พูดด้วยเสียงโมโห แล้วชี้มือไปเบื้องหน้าอย่างอาจหาญ)
พระเยซู: พวกลูกใจเย็นๆก่อนนะ พ่อมีเรื่องจะพูด พวกลูกสองคนอยู่บนโลกใบเดียวกัน ไม่ควรจะมาทะเลาะกันเพราะเรื่องหนวดเครา หรือชุดสีแดงแปล้ของหลุยส์วิตติงกันเลยนะ พวกลูกควรรักกัน ทำจิดใจให้สงบ แล้วเราจะพบความสุขที่ไม่ได้มาจากหนวดหรือหลุยส์วิตติงเลย
พระเจ้าจะคุ้มครองพวกเจ้า (ให้พร พร้อมกางแขนออกอย่างสง่างาม)
จบ (ได้เห่ยมากเลย) แล้วจ้ะ (แล้วคำตอบเห่ยๆของข้าจะทำให้ได้นังสือหรือไหม่เอ่ย =[]=;;)
-
น้องเซ บอกให้ TRomance มาลงเรื่องใหม่ได้แล้วจ้า
-
จบได้น่ารักมากเลย
ดินยอมเรียนรู้อะไรใหม่ๆแล้ว
แล้วคู่ของก้านละเป็นไง
จะมีตอนพิเศษหรือเปล่า
-
มามั่วด้วยคนค่ะ - -
นโปเลียน :: "โอ้! ให้ตายเถอะจอร์จ เอกสารฉบับนี้มันช่างเมพจริงๆ ข้าอยากรู้นัก ว่าผู้ใดช่างสรรค์สร้างขึ้นมาได้เจิดสุดๆขนาดนี้" นโปเลียนอ่านเอกสารที่อยู่บนโต๊ะ พลางกล่าวขึ้นมาอย่างประหลา่ดใจอย่างยิ่ง พร้อมทั้งจิ้มชี้ลงที่เอกสารบนโต๊ะเป็นการยืนยันคำพูดของตน
ฮิตเลอร์ :: "โอ้! นี่มันสุดยอดมากโปจัง เอกสารเมพขนาดนี้ เล่อคุงคิดว่าใครคงจะทำไม่ได้ นอกจากท่านหนึ่งในหล้าผู้นี้ผู้เดียว" ฮิตเลอร์กล่าวอย่างเห็นพ้อง พร้อมกับชี้ขึ้นไปที่สวรรค์ สถานที่อันซึ่งพระเยซูสถิตอยู่
พระเยซู :: "โอ้ มาย ก็อด ไม่สิ!ต้อง โอ้ ยัวร์ ก็อด ... เอกสารเมพๆจะเป็นของใครไปไม่ได้ นอกจากเมพตัวจริงเสียงจริงผู้เดียวคนนี้ คือข้าเอง" พระเยซูกล่าว พลางชูมือทั้งสองข้างขึ้น เมื่อบรรดาเทวดาบนสวรรค์ตบมือบราโว่เป็นซาวด์เอฟเฟ็คประกอบให้อย่างพร้อมเพรียงกัน
แวะมามึนตอนตีสามกว่า แล้ววิ่งกลับไปนอน ซบ อก พี่ดินอีกรอบ :oni1:
ปล.ตอนแรกคิดไว้อีกแบบ แต่ไปๆมาๆเอาแบบนี้แหละ เพราะแบบที่คิดไว้มันรั่วเกิ๊น -..- ตอบได้แค่คนละ1ใช่มั๊ยคะ จะได้ให้เพื่อนมาตอบอีกแบบแทน >.<
-
เล่นด้วยคนนะค่ะ
แสงสีทองยามเย็นอาบไล้ร่างกายบอบบางของนโปเลียนที่นั่งอ่านจดหมายอยู่บนเก้าอี้หรูริมหน้าต่าง สายตาไล่อ่านตัวอักษรแต่ละตัวด้วยความตั้งใจ ภายในใจก็คิดถึงผู้ที่ส่งจดหมายมาถึงตนเมื่ออ่านจบความรู้สึกคิดถึง ห่วงหาและรักสุดหัวใจ ก็ได้กลั่นกรองออกมาเป็นหยดน้ำใสๆที่ค่อยๆไหลออกมาจากดวงตาสวยที่ตอนนี้มีแต่แววความหมองเศร้า
...ฮิตเล่อร์ ผมคิดถึงคุณ... เสียงแหบแห้งพูดออกมาแผ่วเบาจนคำพูดนั้นแทบปลิวไปกับสายลม พร้อมๆกับสายตาที่ปิดลงอย่างอ่อนล้า
ขณะเดียวกันฮิตเล่อร์นายพลหนุ่มกำลังสั่งการทหารให้เตรียมรบ ทั้งที่ในใจยังเฝ้าห่วงหาอีกคนที่ไกล
....ป่านนี้นายจะเป็นยังไงบ้างนะ นโปเลียน.... นายพลหนุ่มรำพึงถึงคนรักที่ไม่รู้ว่าตอนนี้สบายดีหรือไม่
หากไม่ติดการรบครั้งนี้พวกเขาคงกำลังมีความสุขกันอยู่ในห้องแสนสุขของพวกเขาสองคน หากกลับไปเมื่อใดเขาจะขอคนที่รักเขารักที่สุดแต่งงาน เขาหวังว่าพระเยซูผู้เป็นศาสดาที่เคารพที่สุดจะยกโทษให้กับความรักของพวกเขาครั้งนี้ และอวยพรให้เขากลับไปอย่างปลอดภัย
-
น้องลากมาเล่น :o8:
ปัญหากลิ่นเต่ากับคนดังทั้งสาม
นโปเลียน> ปัญหากลิ่นเต่ารุนแรง ทำเอานโปเลียนผู้ยิ่งใหญ่ถึงกับหมดความมั่นใจ เวลาถ่ายรูปยังต้องหนีบรักแร้ไว้ กันกลิ่นเต่าไปทำตากล้องสลบ...
ฮิตเลอร์> ปัญหากลิ่นเต่าปานกลาง ท่านผู้นี้ประสบปัญหากลิ่นเต่าเพียงข้างเดียว จึงทำให้โล่งใจยิ่งนักเวลาชูมือบัญชาการ ว่าข้างที่ชูนั้นไม่ส่งกลิ่นแน่นอน ส่วนข้างที่ส่งกลิ่นก็หนีบไว้อย่าชูเช่นเดียวกับนโปเลียน เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหากลิ่นเต่าของข้างนี้ไปทำลูกน้องสลบเหมือดได้นั่นเอง...
พระเยซู> สะอาดทั้งกายและใจ หมดปัญหา ไร้ซึ่งกลิ่นเต่า กล้าชูวงแขนขาวทั้งสองข้างได้อย่างมั่นใจ ไร้กลิ่น...
-
ขอที่เล็กๆด้วยคนนะคะ ^^
นโปเลียน : ผู้จริงจังกับความรัก คิดว่าความรักเป็นสิ่งที่มีค่า ควรคู่แก่การปกป้องและรักษา
ฮิตเลอร์ : ผู้ที่มองเห็นว่าความรักคือสิ่งที่ต้องแย่งชิงมา ต้องมาจากการทำลายการสูญเสีย ทำทุกอย่างเพื่อที่จะเอาความรักมากับตัว
พระเยซู : ผู้ที่เชื่อว่าความรักคือสิ่งที่สวยงาม คือทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่ต้องไขว่คว้า ไม่ต้องพยายาม ความรักมักมีหลากหลายรูปแบบ เพียงแค่เป็นตัวของตัวเอง
หลายคน หลากความรัก หลายความคิด ความคิดและความรู้สึกอาจจะเป็นตัวกำหนดก็จริง แต่อย่าลืมว่าความรักนั้นต้องเกิดจากคนสองคนที่มีใจตรงกัน ความคิดอาจจะไม่เหมือนกัน แต่หากเลือกที่จะรักกันแล้วนั้น ความคิดอันแตกต่างก็มิใช่อุปสรรค เพียงแค่เรามาแบ่งปันความคิดของกันและกัน เพียงมี "ความเข้าใจ" กัน เพียงแค่นี้ก็สามารถรักษาความรักให้ยั่งยืนได้ตลอดไป
-
ปิดรับแล้วนะคะ เดี๋ยวเซมาเฉลย แล้วเท่าที่ดูไม่มีคนตอบตรงเลย แต่ก็มีแบบเฉียดๆ เอาเป็นว่า
เซจะจับฉลากจากคนที่ส่งมานะคะ :mc4:
ขอไปนับจำนวนแล้วมาบอกรายชื่อที่ส่งมาสักครู่ค่ะ
-
:z13:
และ
:กอด1: :จุ๊บๆ:
-
เฉลยค่ะ
(http://i200.photobucket.com/albums/aa319/teerak_photos/napoleon4.jpg) กระเป๋าตังค์หายไปไหนว่ะ
(http://i200.photobucket.com/albums/aa319/teerak_photos/hitler1.jpg) กูเห็นไอ้คนนั้นเอาไป
(http://i200.photobucket.com/albums/aa319/teerak_photos/507cd5c1.jpg) ชั้นไม่รู้เรื่อง ชั้นไม่ได้เอาไป
เห็นคำตอบแล้วเซจะโดนกระทืบมั้ย ก็บอกแล้วไม่มีไรมาก ดูจากรูป :laugh:
รายชื่อที่เข้าร่วมเล่นเกม
kakuro
Alen
€H_bO[51]
ณยฎา
korn_ken
pp4
Ukira.zan
BlackKnight
=_= BeBe =_=
zatamare
kamui1972
patwo
0898887171
i_lost in..
mumoo
เรียกข้าว่าอิแร
ZakuPz
farosang
mintomax
BooBu
cocoaharry
-
เข้ามาอึ้ง :a5:
ขอยืนสงบนิ่งให้กับคำตอบที่ถูกต้อง2.4วินาที :undecided:
-
รายชื่อผู้โชคดีค่ะ จับมาสดๆร้อนๆ
ขั้นตอนแรก ตัดรายชื่อ
(http://i200.photobucket.com/albums/aa319/teerak_photos/1-19.jpg)
ขั้นตอนที่สอง ม้วน อิอิ
(http://i200.photobucket.com/albums/aa319/teerak_photos/2-18.jpg)
ขั้นตอนที่สาม เอามาใส่แก้วไว้
(http://i200.photobucket.com/albums/aa319/teerak_photos/3-15.jpg)
ขั้นตอนที่สี่ เอามือปิดปากแก้วแล้วเขย่าๆ ให้รายชื่อร่วงลงมา
(http://i200.photobucket.com/albums/aa319/teerak_photos/4-13.jpg)
และสุดท้ายคนที่ได้หนังสือชุดนี้ไปคือ
(http://i200.photobucket.com/albums/aa319/teerak_photos/5-10.jpg)
ยินดีด้วยจ้า :mc4: สำหรับคนที่ได้รางวัลเป็นหนังสือเรื่องนี้ ให้ติดต่อส่งที่อยู่ทางPMเซได้เลยนะ
เมื่อถึงเวลาจัดส่ง จะได้จัดให้ค่ะ
หมายเหตุ:สำหรับคนที่ได้รางวัล ติดต่อให้เร็วที่สุดนะ ให้เวลาถึง 15:00 น.ของวันพรุ่งนี้ ถ้าติดต่อมาช้ากว่านั้น เซจับรายชื่อใหม่เลย :laugh:
-
เป็นเกมส์ที่.................ฮาอ่ะ
อ่านของแต่ละคน ฮามากมาย
ขออนุญาตลงไปขำบนพื้น 55555
-
ขอให้ทุกคนกระโดถีบขาคู่ เซกิโดยพร้อมเพรียงกัน :laugh: :laugh:
-
เซกิเล่นอาราย
-
:m17: ก็เซชวนเล่นเกมอะ
จะกระโดดถีบขาคู่เซหรอ o18 กล้าหรอ
-
ป๊าดดดด ได้กับเค้าด้วย :laugh:
งั้นไม่กระโดดถีบค่ะ ขอกระโดดไปกอดแทน :oni1: :กอด1:
-
:L1:
-
:กอด1:คุณSeikiและคุณTRomance
ขอบคุณสำหรับรางวัลหนังสือที่แสนประทับใจพี่ภูกะน้องดิน
เข้ามารายงานตัวด้วยความปลาบปลื้ม
จะติดตามผลงานตลอดไปจ้ะ :L2:
-
เล่นอาร้ายยยย :really2:
ไม่เป็นไร ดวงไม่ได้ ซื้อเองกะได้วะ 55+ :laugh:
อยากขาคู่ด้วยคน :z6:
แต่ขาสั้นคุณเซกิหลบนิดกะวืดแล้วมั้ง 555+ :laugh:
-
ขอบคุณมากๆ นะค่ะ
อ่านแล้วสนุกมาก ชวนติดตาม
ขำ หัวเราะ ยิ้มได้ ครบรสเลยจ้า
เป็นกำลังใจให้นะค่ะ ^ ^
TooKtATaR
-
ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
โคตรขำกะเฉลย เข็มขัดสั้นมากกกกกก
แต่ไม่ว่ากัน เพราะฮาได้ใจ กร๊ากๆ (><)b
-
ป๊าดดดดดดดดด......คำเฉลยฮาสะเทือนตับ :m20:
-
หมายเหตุ:สำหรับคนที่ได้รางวัล ติดต่อให้เร็วที่สุดนะ ให้เวลาถึง 15:00 น.ของวันพรุ่งนี้ ถ้าติดต่อมาช้ากว่านั้น เซจับรายชื่อใหม่เลย :laugh:
จากที่เซประกาศไว้เมื่อวาน ว่าถ้าไม่มารายงานตัวตามเวลาเซตัดสิทธิ แล้วก็มีคนไม่มารายงานตัวตามเวลา นี่ก็เลยเวลามา 15:47 นาทีแล้ว
เพราะฉะนั้น คุณ Alen ที่ไม่มารายงานตัวถูกตัดสิทธินะคะ เดี๋ยวเซจะจับรายชื่อขึ้นมาใหม่ รอลุ้นใหม่นะ :z2:
ขอเวลาไปทำก่อน อิอิ
-
ผู้โชคดีคนใหม่ คือ
(http://i200.photobucket.com/albums/aa319/teerak_photos/w1-2.jpg)
(http://i200.photobucket.com/albums/aa319/teerak_photos/w2-2.jpg)
เหมือนเดิมกติกาเรา ให้เวลามารายงานตัวกับเซทางพีเอ็มส่งที่อยู่มาตั้งแต่ตอนนี้จนถึง เวลา 15:00 น. ของวันที่ 17-12-10
ถ้ายังไม่มารายงานตัวในเวลาก็เหมือนเดิม จับรายชื่อไปเรื่อยๆ :laugh:
-
:m20: กับคำเฉลย
แต่ขอบอกว่า เยี่ยม ชอบ
ขอเอาไปเล่นกับน้องบ้างนะคะ
-
^
^
ได้จ้าไม่หวง :laugh:
-
เข้ามาแจ้งว่าโอนเงินให้แล้วนะคะ ส่งเมลล์ให้แล้วค่ะ
-
เย้ยยยย ด้าย
แต่ถูกตัดสิทธิ์ไปแล้วอ่า
ไปอยู่ในที่ๆไม่มีคอมแค่ 3 วัน เท่าน๊านนนนนน อดเลยอ่า
:sad4: :sad4: :o12: :o12:
ปล.แต่คำเฉลยนี่ ได้อ่านแล้วอึ้ง สุดยอดดด!!!!
-
คำเฉลยแบบว่า :m20: :m15: หัวเรอะทั้งน้ำตาค่ะ
-
ครบแล้วนะ ไม่ต้องหยับเพิ่มแล้ว :z2:
ส่วนคุณ Alen ไม่เป้นไรนะ ไว้คราวหน้านะจ๊ะ :กอด1:
-
o13 o13 o13
สนุกมากค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ
แบบว่า ว้าย หลงรักพี่ดินแบบหมดหัวใจเลย แอบสงสารต๋องเนอะ ไม่น่าเลย
แต่ว่า น่าจะมีบทส่งท้ายของคู่แปะกับก้านนะคะ ต้องน่ารักแน่ๆเลย คู่นี้
ยังไงก็จะตดตามไปเรื่อยๆค่ะ ขอบคุณี่แต่งมาให้อ่านนะคะ
-
สั้นง่ายๆตามรูป 555
รูปสามรูป เหมือนกัน
แต่คนตอบคนละความคิด เลยตอบไม่เหมือนกัน
แต่มันก็ทำให้เราได้รู้เรื่องต่างๆเยอะเลย
เหอๆๆ ไม่เคยรู้เลยว่า ฮิตเลอร์แอบแหวว แต่งหญิงกะเค้าด้วย
อยากเห็นรูปตอนนั้นจริงๆ
ปล. ยินดีกับผู้โชคดีด้วยน๊า
-
เรื่องสนุกมากจนต้องขอมาเก็บไว้สักเล่ม แอร๊ยยย
-
(http://image.ohozaa.com/i/c77/trans.gif)
มีใครที่ยังไม่ได้ Code โอนเงินบ้างมั้ยคะ เมลล์มาเตือนคนเขียนด้วยนะ
๐ ฝากข่าวประกาศ ๐
๐ สำหรับคนที่สั่งพี่ดินมาแล้วพ่วงสอบถามถึงเรื่องพี่เมฆ
คน เขียนเปิดโอกาสให้จองเรื่องพี่เมฆ "เมื่อแหงนมองจันทร์ ผมเห็น "ตะวัน" มาได้แล้วนะคะ
แต่ครั้งนี้ไม่มีปกผ้านะคะ ราคา 600 บาท รวมค่าจัดส่งเหมือนเดิม
ปิดรับจองและรับโอนเงินพร้อมพี่ดินคือวันที่ 10 มกราคม 2554 คะ
จองมาได้ที่เมลล์เดิมคือ
(http://image.ohozaa.com/iw/ymail.jpg)
ขอบคุณคะ :pig4: :pig4:
-
ลงชื่อจองพี่ดินด้วยคนะคะ
เมล์ไปแล้ว :o8:
-
ชื่อขึ้นแล้วว :z2:
ทีนี้ก็เหลือแต่รอ รอ รอ o18
-
ปกหนังสือมาแล้วจ้า
(http://i200.photobucket.com/albums/aa319/teerak_photos/1-20.jpg)
(http://i200.photobucket.com/albums/aa319/teerak_photos/2-20.jpg)
-
ปกสวยค่ะ
-
ปกสวยครับ ว่าแต่บ้านพี่ดินหลังไหน 0.0
-
งามเลิศเลยค่า อยากมีไว้ในมือแว้ววววว :m1:
-
ปกสวยคะ ชอบๆๆๆๆ
-
ปกงามมากค่ะ
เหลือแค่รอพี่ภูกับพี่ดิน อยู่กับบ้าน o13
-
ปกสวยมากเลยค่ะ
-
ปกเรียบแต่เก๋ หลังคาบ้านพี่ดินหลังไหนอ่ะ
ตอนนี้ก็รอออออออออออ ว่าเมื่อไหร่ เสาไฟฟ้า กะ ไอ้เปี๊ยก จะมาถึงบ้าน :o8:
-
ปกสวยมากกกกก ชอบหลาย ๆ
-
ปกสวยเรียบเก๋ ชอบค่ะสีสวยแปลกดี ^^
-
งามมากกกกกกก
รอเก็บตังอีกหน่อย เด๋วจะีรีบโอนกันทันที ^^
-
รูป+สีปกสวยดีค่ะ เรียบๆแต่ดูดี o13
-
ปกแจ่มมากค่ะ o13 นับถือๆ
-
ปกงามมากๆๆๆๆ ชอบๆๆๆๆ o13
-
เห็นปกแล้วอยากจะบร้าาาา อยากได้มากมาย....ขอเก็บเงินก่อนนะคะ :z1: ช่วงนี้เงินไหลไปหานิยายหลายเรื่องมากกกก
-
ปกงามมากค่ะ สื่อถึงพี่ดินได้ชัดเจนเลย ^^
-
ตามอ่านมานาน ฮืออออออออออ จบแล้ว
พี่ดินน่ารักมากกกกกกกกกกก หลงรักพี่ดิน นักเลงอะไรน่ารักได้ขนาดนี้
ส่วนไอ้เสาไฟฟ้า *เมิน หมั่นไส้อ่ะ เดี๋ยวปั๊ดแย่งน้องดินซะเลย
อยากอ่านเรื่องน้องก้านมากๆ
//รีบวิ่งไปจอง
-
เห็นปกแล้วอยากได้มากกกกก
-
แวะมาเม๊นท์ จะบอกว่า อ่านจบแล้ววว
ขอบคุณคร๊าบบบบบบ
สนุกมากเยยย
-
ปกสวยมากค่ะ ชอบบบบ
-
ปกอาร์ตได้ใจมากค่ะ! :mc4: :mc4:
ช่วงนี้ขอเก็บเงินก่อนนะคะ ฮะๆ :sad4:
-
พึ่งเห็นเรื่องนี้ง่ะ จองเพิ่มได้เปล่า ถ้าได้ จอง 1 เล่มนะ
-
:o8:ปกคลาสสิค โดนใจมากเลย งานนี้ไม่พลาดดดด แต่เค้ายังไม่ได้โอนเลย ฮี่ๆ
-
ชอบปกนะจ๊ะ ถ้าเคลือบมันด้วยน่าจะยิ่งแจ่ม
-
^
^
^
เค้าชอบเคลือบด้าน
(แบบว่าชอบส่วนตัวงิ)
-
ปะ....ปก
งามโฮกกกกกกกกก
ดูเรียบๆ แต่คลาสสิคดีจังค่ะ
:-[
จะพยายามรวบรวมเงินให้ได้โดยเร็วนะคะ
ขอนู๋ก่อนนะพี่ดิน ><
-
โอนนแล้ว แต่โอนผิดธนาคาร
T^T เค้าผิดไปแล้ววววววววว
ขอโทษค่า :m15:
-
:-[
สนุกสุดยอดมากๆ ตัวละครแต่ละตัวก็มีลักษณะเฉพาะที่ทำให้หลงใหลได้ง่ายๆ โดยเฉพาะพี่ดินที่แสนจะใสซื่อ
ภาษาที่ใช้ก็ดูดีไม่มีติดขัด ผสมผสานความงามของภาษาที่สวยงามกับภาษาสมัยใหม่ ที่เรียงร้อยถ้อยคำออกมาได้อย่างดีเยี่ยม
เรื่องราวที่ออกมาก็ดูพอดี ไม่มากไป ไม่น้อยไป การดึงอารมณ์ผู้อ่านก็ทำได้เยี่ยมยอดมากๆ
.
.
.
เป็นเรื่องที่ถึงแม้จะอ่านจบแล้ว แต่ก็ยังอยากจะซื้อเก็บไว้ ที่สำคัญอยากเก็บไว้ทั้ง 2 เรื่องเลย
แม้จะยังไม่เคยอ่านเรื่อง พี่เมฆ มาก่อนก็ตาม
แต่ก็เชื่อมั่นว่า จะต้องสนุกอย่างแน่นอน
อยากจะสั่งซื้อแต่ยังไม่ได้เก็บเงินเลย กลัวไม่ทัน
(1300 จะเก็บทันไม๊เนี่ย o7)
-
โอนแล้วน้าาาา
จุ๊พๆ
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดด เพิ่งเข้ามาอ่านวันแรกคร่า กรี๊ดดดดดด ฮามากกกกกกกกกกกกกกก แก๊สโซฮอล คืนนี้ไม่ได้นอนแหงๆเลย หยุดไม่ได้แ้ววววววววววววว
-
เพิ่งเห็นคำเฉลย :m20:
รู้งี้เล่นด้วยดีก่า เผื่อโชคดี :เฮ้อ:
-
ปกสวยยยยยยยยยยยย
คิดถึงพี่ดินเลยยยยย
ยังไม่ได้โอนเงินเลย จะรีบไปโอนจ้า
-
ส่งเมลแล้วคะ
-
โอ้โนวววววว
จบแล้ว >.<
ขอตอนพิเศษซักสามตอนได้มั้ยคะ ฮ่าๆๆๆๆ
สนุกที่ซู้ดดดดด
คนเขียนก็เตรียมต่ออีกเรื่องแล้ว ปลื้ม ฮิฮิ :-[
-
"ตอนแรก"
แค่ตอนแรกก็ฮาแล้ว ตอนต่อไปจะขนาดไหนเนี่ย
พี่ดินมีซ้อมหลบหลีกสิ่งกีดขวาง(?)ทุกวันแบบนี้น่าจะไปเป็นนักฟุตบอลนาาา(รวมที่ลอยกลางอากาศด้วย)
ต้องไปได้สวยแน่ ฮ่าๆ
แล้วก็คู่กันแล้วย่อมไม่แคล้วกันหรอกนะพี่ดินนนน
-
"ตอนที่ 3"
เฮ้อออ อ่านตอนนี้แล้วเหนื่อ
ตลกก็ตลก สงสารก็สงสาร
พี่ดินนี่มองโลกในแง่ดีจังเลยนะ ใจดีด้วย
พูดมาแต่ละที คิดได้ไง (อ่านละหัวเราะอย่างเดียวเลย)
สงสารพี่ดินง่ะ ถึงจะไปหาหมอได้ยามากินแล้วก็เถอะ ยังไงพรุ่งนี้ก็ทรุดแน่ๆ
หายเร็วๆน๊าาาา
-
"ตอนที่ 4"
รับผิดชอบพี่ดินเลยนะ พรุ่งนี้ต้องมาผัดก๋วยเตี๋ยวแ้ล้วเอาไปส่งแทนด้วย
พี่ดินคงลุกไม่ไหวแน่ๆ
เข้มแข็งมาก รีบกลับไปนอนพักเยอะๆนะ จะได้หายไวๆ
-
ไตอนที่ 5"
ง่ะ รีบไปช่วยพี่ดินเลยนะ
ถ้าไม่เพราะโดนครั้งแรกเข้าไปพี่ดินคงไม่เป็นอะไรหรอก
แต่นี่โดนครั้งแรกเ้ข้าไปยังไม่พอยังเจอคนมาหาเรื่องอีกเหรอเนี่ย
หวังว่าคงจะไม่เป็นไรนะ
-
"ตอนที่ 6"
ดินโดนรุมน่าสงสารมากเลย (เพราะใครห๊ะ - -**)
ถึงจะเจ็บตัวจนขยับไม่ได้แต่ก็ยังห่วงสมุนนะ
ดีนะที่ภูมาเลยได้มาหาหมอ แล้วก็ถึงขั้นต้องให้พยาบาลช่วยนี่แสดงว่าหนักเอาการ
ถึงจะเจ็บแค่ไหนแต่ก็ยังต้องเลี้ยงปากเลี้ยงท้องสินะ
-
"ตอนที่ 7"
เย้~ พี่ดินจะไ้ด้เรียนแล้ววว
ถึงอาจจะเหนื่อยกว่าเิดิมก็เถอะ
แต่คิดว่าคงมีอาหารดีๆ ที่นอนนุ่มๆให้นอน
แล้วก็ที่ผัดก๋วยเตี๋ยวกว้างๆ ฮ่าๆๆ
-
"ตอนที่ 8"
ภูตะวันรู้ใจตัวเองซะที นี่ถึงขนาดเอาเค้ามาจูบกลางบ้านเลยนะ
ถึงยังไงดินก็ไม่เป็นเกย์หรอก เพราะถ้าจะรักผู้ชายก็คงรักแค่ภูคนเดียว คนอื่นก็คงจะขยะแขยงแน่ๆ
-
"ตอนที่9"
โอ้ พี่ดินกลายเป็นข่าวใหญ่ซะแล้ววว
ดีนะที่ไม่มีใครเห็นตอนโดนจูบ
ไม่งั้นเสียชื่อหมด
แสนดีวาดรูปเก่งกว่าดินอีก ฮ่าๆๆๆๆ
คืนนี้เดาว่าดินได้นอนห้องเดิมที่เคยนอนแน่ๆ
-
"ตอนที่ 10"
ง่ะ กำลังจะไปได้สวย(รึเปล่า)ก็มีพายุอีกลูกเข้ามา
กรดูเหมือนจะเป็นคนดีแต่ก็เหมือนจะร้าย
กลัวจะมาแบบนางร้ายในหนังไทยแฮะ แบบว่าต่อหน้าดีแต่ลับหลังดูไม่ได้
ดินสู้ๆ น้าาาาา
แอบเสียดายนึกว่าจะให้ดินนอนห้องเดียวกันซะอีก ฮาาาาาาาาา
-
"ตอนที่ 11"
พี่ดิน ขอบอกว่าฮามาก แต่ละคำคิดได้ไง(ไรท์เตอร์สุดยอดดดด)
ว้าวๆจะไ้ด้ไปนอนด้วยกันแล้วให้เสาไฟฟ้ากอดสิพี่ดิน จะได้ไม่เวิ้งว้างฮ๋าๆๆๆ
คนรวยเค้าคงไม่เคยเล่นดินเล่นทรายกันหรอก
ทำไมตะหงิดใจว่ากรจะไม่ชอบดินแล้วยังรักภูอยู่
รู้สึกเหมือนกรจะหาเรื่องดินไงก็ไม่รู้แฮะ สงสัยจะคิดมากไป
-
"ตอนที่ 12"
เสาไฟฟ้าาาา หลุดคำต้องห้ามออกไปอีกแล้วนะ
แก๊กเจอดินโหมดนี้เข้าไป อึ้งเลยล่ะสิ ฮ๋าๆๆๆๆ
จะไปรับกรแล้ว เหตุการณ์จะเป็นยังไงต่อไป
ต้องรีบตามไปดูซะแล้วว
-
"ตอนที่ 13"
พี่ดินอย่าเพิ่งคิดมากสิ
แต่อาการแบบนี้ รักเค้าเ้ข้าแล้วละซี่~
ถึงทั้งสองคนจะยังไม่รู้ใจตัวเองก็เถอะ
แล้วก็ไม่เข้าใจกรล่ะ ว่าทำไมถึงยังทำแบบนี้อยู่
อาจจะยังรักภูอยู่ละมั้ง แต่ตัวเองก็เป็นคนเลิกนี่นา ทำแบบนี้้ภูก็ยิ่งเจ็บสิ(ถ้ายังไม่เจอดินน่ะนะ)
หรือคิดว่าจะกลับมาหาภูอีกครั้ง?
-
"ตอนที่ 14"
ต่างคนก็ต่างความคิด แ่ต่ละคนก็จะคิดในแบบของตัวเอง
คิดจะรักเค้าก็ต้องยอมละนะภู
ต้องให้ดินค่อยๆซึมซับจะบังคับเอาเลยไม่ได้หรอก
-
"ตอนที่ 15"
ฮ่าาาาาาาาาาา
ในที่สุดภูก็รู้ใจตัวเองสักที เหลือแต่พี่ดินแล้วล่ะ
แต่ก็นะ พี่ดินเค้าไม่เคยนี่แล้วพอมาเจอครั้งแรกก็ดันเป็นผู้ชายอีก
ก็ต้องตัดสินใจลำบากหน่อย
ลุ้นคำตอบของพี่ดินจัง ลุ้นๆ
-
"ตอนที่ 16"
เจอของจริงเข้าล่ะซี่ภู พอเริ่มตกลงคบกันวันแรกก็ออกอาการกลัวมะ.เอ๊ยยแฟนเลย(กลัวโดนดินกระทืบ)
น้องเค้ายังไม่เคยก็ต้องค่อยๆสอนไปล่ะนะ จะมาเร่งมากมันก็ไม่ได้
แบบนี้ก็คบกันอย่างเป็นทางการแล้วสินะ ว้าวๆ
-
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆนะคับ ยอมรับเลยว่านั่งอ่านแล้วลุกไม่ได้ มีหลากหลายอารมณ์เข้ามา มีแง่คิดต่างๆ ให้ได้คิดตาม ขอบคุณมากๆนะคับ
-
"ตอนที่ 17"
อร๊ายยยยน่ารัก
เปิดตัวกับเลขาไปแล้วด้วย ดินต้องได้เรียนที่ดีๆแน่
แล้วก็ แหมขอกำลังใจกันขนาดนั้น ดีนะคุณเลขาเค้าไม่เข้ามาเจอน่ะ
ไม่งั้นดินอายแน่
-
"ตอนที่ 18"
รู้สึกว่าพักหลังๆนี่ไม่ค่อยได้เจอพี่ดินเลยแฮะ เจอแต่เสาไฟฟ้าตลอด
ไม่เป็นไรหรอกพี่ดิน(มั้ง)เค้าก็ไม่น่าจะเป็นคนไม่ดีนะ
-
"ตอนที่ 19"
ว่าแล้วเชียวววววววว
กรอ่ะ เลิกกับภูแล้วไม่ใช่เหรอ แล้วจะมาหวงทำไมล่าาาาาา
ขอดินอย่าเจอศึกหนักเลย กรต้องอยากกลับมาหาภูอยู่แน่เลยอ๊ะ
ไม่ได้นะ ดินจะเอาอะไรไปสู้ล่ะ
-
"ตอนที่ 20"
ว่าแล้วเชียวว่ากรต้องเป็นแบบนี้
เป็นไงล่ะภู เจอของจริงเจ็บกว่าเยอะมั้ย หึหึ
แก๊กนี่เป็นตัวช่วยที่ดีมากเลยนะเนี่ยถ้าำไม่ติดว่ากะล่อนไปไหน่อย - -
-
"ตอนที่ 21"
เฮ้ออออ โล่งอก ได้ปรับความเข้าใจกันแล้วค่อยยังชั่วหน่อย
คนรักกันถ้าไม่คุยกันให้เข้าใจมันก็คงจะอยู่กันไม่รอดหรอกมั้ง ฮ่าาา
-
"ตอนที่ 22"
หวานกันซะมดขึ้นจอเลยทีเดียว
โดนดินยั่วเข้าหน่อยทำเป็นจะทนไม่ไหวเลยเหรอ ฮ่าๆ
-
"ตอนที่ 23"
แอร๊ยยยยยยยย สุดท้ายเสาไฟฟ้าก็ปักลงดินจนได้ฮ่าๆๆๆ
แล้ววันนี้จะไปทำอะไรไหวเนี่ย
นอนพักอยู่บ้านเหอะ ไม่ก็ไปเป็นกำลังใจให้ภูที่ทำงานเหมือนเดิม ฮ่าๆๆๆๆ
-
"ตอนที่ 24"
ง่ะ อะไรกันเนี่ย ขนาดวันสอบเข้านะ
จะมาหาเืรื่องอะไรกัน
ดีนะที่ภูกะแก๊กมาด้วย
ดินจะเป็นอะไรรึเปล่าเนี่ย
-
"ตอนที่ 25"
เฮ้ยยย บังอาจมาลูบคมนักเลงใหญ่ได้ไง
ดีนะที่ก้านเข้ามาช่วยไม่งั้นดินจะเป็นไงบ้างล่ะเนี่ย
พี่หมอก็ กรณีแบบนั้นคงจะหายากหน่อยนะ ฮาาาาา
เสี่ยเก็บค่าแชร์ โดนใจจริงๆ คิดเหมือนภูเลยแฮะว่าก้านต้องสร้างมาเพื่อแก๊กแน่ๆ ฮ่าๆๆๆๆ
-
"ตอนที่ 26"
ก้านต้องถูกสร้างมาเพื่อแก๊กจริงๆแน่ๆเลยฮ่าาาา
คนเรามันก็ไม่ได้มีพร้อมไปทุกอย่างหรอกนะก้าน
แล้วใครคืออีกคนที่มาเรียกดินน่ะ
-
"ตอนที่ 27"
ติดใจเค้าแล้วล่ะซี่เสี่ย
แหม เป็นเพื่อนกันแล้วเชื้อไม่ทิ้งแถวจริงๆ(มันใช้กับลูกไม่ใช่เรอะ)
แล้วใครคือคนนั้นที่มาเรียกดิน หรือว่าจะเป็นแม่
-
"ตอนที่ 28"
ง่าาาา ดินย้ายไปอยู่บ้านภูถาวรเหอะ จะไ้ด้ปลอดภัย
อดีตของดินเริ่มจะโผล่มาแล้วว
เจอทีถึงกับหน้าซีดทั้งแม่ทั้งลูก
แสดงว่าเป็นตัวอันตรายจริงๆนะเนี่ย
-
"ตอนที่ 29"
เห็นด้วยกับก้าน คนเรามันก็มีอดีตกันทั้งนั้นแหละ
หวังว่าดินจะไม่เป็นไรนะ
จะเรีียกว่ากลับมาเคลียร์กันที่บ้านได้มั้ยเนี่ย รู้สึกจะไม่ได้คุยอะไรกันเลยนะ
ภาษากายอย่างเดียวเลย แล้วก็อย่าไปทำดินเจ็บแบบนั้นอีกนะ
โดนคนที่รักทำให้เจ็บมันรู้สึกแย่จะตาย
เสาไฟฟ้ายังปักคาดิน --- คิดได้อ่ะ ฮ่าๆๆ
-
ไม่อยากให้จบเลย พึ่งได้เข้ามาอ่านก็ตอนมันจบแล้ว เลยได้เม้นท์ให้ครั้งแรก
อยากให้มีภาคสองอะค่ะ หรือไม่ก็ตอนที่พิเศษ แบบว่า...
พี่ดินเจอกับพ่อ เจอกับครอบครัวของพ่อแล้วเป็นยังไง
การเผชิญหน้าของพ่อตากับลูกเขยอ่ะ พ่อได้เจอลูกแถมลูกเขยมาด้วยอีกคน
อยากรู้ว่าชีวิตตอนเรี่ยนในมหาลัยของพี่ดินเป็นยังไง
แล้วก็อยากให้ลงเรื่องของแก๊กกับก้านหลาย ๆ ตอนหน่อยอ่ะค่ะ
ขอโทษนะคะที่อ่านยาว แล้วเม้นท์ทีเดียวเลย หนังสือก็อยากได้ค่ะ
เดียวจะส่งเมล์ไปจองนะคะ อยากได้มาก ๆ เลย :กอด1:
-
"ตอนที่ 30"
อดีตเริ่มโผล่มาทีละนิดๆ
ต๋องต้องรักดินเกินเพื่อนแน่ๆ เสาไฟฟ้านี่ก็วู่วามซะ
ก็รู้อยู่หรอกว่าหึง+หวงดันมาเห็นตอนพี่ดินร้องไห้พอดีซะอีก
-
"ตอนที่ 31"
ความคิดของแต่ละคนมันไ่ม่เหมือนกัน เฮ้ออออ
เค้าจะทะเลาะกันอีกนานมั้ยเนี่ย
รีบๆปรับความเข้าใจกันเถอะ มันเครียดดด
-
"ตอนที่ 32"
พี่ดิน ตรงได้ใจจริงๆ
ดีนะที่มีก้านอยู่คอยสอน ไม่งั้นพี่ดินคงไม่เข้าใจหรอก
ความรักมันเป็นเรื่องที่เข้าใจยากยิ่งกับพี่ดินที่ไม่เคยมาก่อนด้วย
เสาไฟฟ้ามันก็คงเจ็บเหมือนกันแหละ ทีี่หายไปคงไม่กล้าสู้หน้า ก็ทำเค้าไว้ซะขนาดนั้น
-
"ตอนที่ 33"
ว้าววววววววดีกันแล้ววว
น่ารักแบบนี้ขออะไรก็ให้ ฮ่าๆๆๆๆ
ดีนะมีแก๊กกับก้านอยู่ไม่งั้นไม่รู้เลยว่าจะเป็นยังไง
ตอนแรกก็แค่คิดว่าก้านอยากช่วยเฉย แต่นี่ถึงกับทำกันเป็นขบวนการ ฮ่าๆๆๆ
-
"ตอนที่ 34"
อ่านตอนนี้ค่อยหายเครียดหน่อย แต่ทำไมยังรู้สึึกทะแม่งๆว่าต๋องจะัยังไม่เลิกหว่าา
พี่ดินยั่วไ้ด้นักเลงมาก ฮาาาา ตอนหน้าาพี่ิดินออนท๊อปใช่มั้ยเนี่ย
-
"ตอนที่ 35"
โหวววว ใครเจอพี่ดินแบบนี้ก็ต้องช๊อค
คู่นั้นก็มีแววว่าจะมีข่าวดีเร็วๆนี้แล้วสินะ ป๋าหมดลายแ้ล้ว
แล้วน้องเอมนี่จะเป็นคู่กรณีคนใหม่รึเปล่าเนี่ย
-
"ตอนที่ 36"
ได้ไม้กันหมามาอีกอันเอ๊ยคน เป็นน้องพี่ออยนี่เอง
แล้ว....จะเอายังไงกับต๋องล่ะเนี่ย
-
"ตอนที่ 37"
ง่ะ แต่ที่ต๋องทำก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอ
หรือว่าต๋องจะบอกว่าแค่อยากอยู่ด้วยกัน พอดินรักผู็หญิงก็จะปล่อยดินไปงั้นเหรอ
แต่ภูก็เหลือเกินจริงๆ จะไปคุยกันก่อนก็ไม่ได้ แต่้ถ้าทำแบบนั้นดินก็จะไม่สบายใจอีกสินะ
-
"ตอนที่ 38"
ต๋องอ่ะ เอาเรื่องนู่นนี่มาอ้างแต่ความจริงแล้วก็อยากจะเป็นคนนั้นของดินใช่มั้ยล่ะ
คนขับรถนี่ก็ซื่อพอกันเลยแฮะ ฮ่าๆๆ
แบบนี้มันต้องตามไปถึงที่ ลากตัวกลับบ้านไปคุยกันด่วนเลย
-
"ตอนที่ 39"
โอ้ เป็นโอกาศดีเลยนะที่่มาหาดินตอนนี้
เลยได้คุยกะคุณแม่ ถึงจะเสี่ยงกับโดนนักเลงใหญ่อาละวาดก็เถอะ
นิทานที่คุณแม่จะเล่าเป็นเรื่องอะไรน๊าาา
แล้วพี่ดินหายไปไหนล่ะเนี่ย หรือว่าจะไปเคลียร์กับต๋อง
-
"ตอนที่ 40"
เฮ้ย!!! ไอ้เสียงสุดท้ายนั่นมันอะไร
ขอภาวนาให้เป็นเสียงเปิดประตูเถอะ
ดีจริงๆนะเนี่ยที่มีทั้งแก๊กและก้านไม่งั้นไม่รู้คู่นี่จะเป็นยังไง
จะเห็นว่าแก๊กพูดจามีสาระก็วันนี้แหละ ฮาาาาาาาาาา
ปล.ดันมีเม้นคั่นกลางดีนะเอ๊ะใจเลื่อนลงมาดูข้างล่าง ไม่งั้นพลาดไปละ
-
"ตอนที่ 41"
โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ //ปาดน้ำตา
รักของคุณแม่ยังจะหนักกว่าด้วยซ้ำ
ภูฟังนิทานจบแล้วก็รีบๆไปตามหาพี่ดินได้แล้ว
ป่านนี้ไม่รู้ว่าเป็นยังไงมั่ง
-
"ตอนพิเศษ นักเลงใหญ่กับคืนลอยกระทง"
แหม หวานกันจริงๆ
ก็บอกแล้วว่านักเลงใหญ่เค้าไ่ม่ชอบพูด แต่เค้าทำเลย ฮ่าๆๆๆๆๆ
-
"ตอนที่ 42"
เฮ้อออ โล่งอก ดีนะที่พี่ดินไม่ได้้เป็นอะไร
แต่ก็ต้องมาเจอตำรวจในสภาพแบบนี้อีกละ
คนแปลกหน้านั่นก็ดูรักต๋องดีนะดีนะ
แล้วจะทำไงต่อล่ะเนี่ย
-
"ตอนที่ 43"
ทำเอาลืมไปเลยนะเนี่ยว่ามีคุณแม่อยู่ด้วย
แก๊กมีประโยชน์จริงๆ
พี่ภูพูดแบบนั้นอย่าบอกนะว่าก้านเสร็จแก๊กไปแล้วน่ะ
ดินจะประกาศผลสอบแล้ววววว
-
"ตอนที่ 44 อวสาน"
จบแล้วอ่ะ จบแบบมีความสุขดีก็ดีละนะ
แอบหวังว่าภูจะรับแม่ดินมาอยู่ที่บ้านด้วยแหละ ฮาาาาา
ดินได้ที่เรียนแล้วก็เหมือนได้เริ่มชีวิตใหม่อีกครั้งเลยเนาะ
ขอบคุณจ้าาาา
-
สุดท้ายก็จบอย่างมีความสุข ดีจัง
ตอนแรกคิดว่าจะมีฉากเปิดตัวพ่อของพี่ดินซะอีก
-
<3HAPPY NEW YEAR♥
H...happy มีความสุข สนุกสนาน
A...advance ก้าวหน้า หาสิ่งใหม่
P...proud พร้อมเพียบเรื่อง ภาคภูมิใจ
P...protect ปลอดภัย จากภยันต์
...Y...young สาวหนุ่ม อายุมั่น วรรณะผ่อง
N...normal ไม่ขัดข้อง ทุกสิ่งสรร
E...easy ง่ายดาย สารพัน
W...wealth เงินทองพลัน ไหลเทมา
Y...year สองศูนย์หนึ่งหนึ่ง ให้เริงรื่น
E...else อันสิ่งอื่น ให้สมปรารถนา
A...aim จุดมุ่งหมาย ไกลสุดตา
R...receive ให้ได้มา สมดั่งใจ...^^
-
(http://i.kapook.com/glitter/2010/th/12/T021210_05CC.gif) (http://glitter.kapook.com/category.php?category_id=115&sid=7c9c3cc5908a7c50569533a85ad0dde6)
สวัสดีปีใหม่นะพี่ดิน พี่เสาไฟฟ้า ^^
-
... :mc4: Happy New year 2011... :L2:
-
สวัสดีปีใหม่ค่ะทั้งคนโพสท์ และคนเขียน มีความสุขมากมากนะคะ :L2:
ติดตามผลงานมาจนได้พี่เมฆมานอนกอด ตอนนี้ก็รอพี่ดินอยู่
แต่ยังไม่เคยเม้นท์เรยอ่ะ
เอาเป็นอวยพรปีใหม่เลยละกันเนาะ
:กอด1:
-
เพิ่งจะเข้ามาอ่านค่า
ฮู้วววสนุกมาก น่ารักสุดๆ
ยังอ่านไม่จบเลยแต่ชอบมากๆ
เห็นว่ามีเปิดสั่งจองหนังสือด้วย
งานนี้ไม่พลาดดดอยากได้ หุหุ
สวัสดีปีใหม่ย้อนหลังนะคะ^^
-
Happy New Year' 2010
Starting,,,
good healthy
good richful and
lucky in game lunck in love ^^
-
แฮปปี้นิวเยียร์จ้าาา
โอนตังแล้วเน้อ แจ้งเมลล์ไปแล้นนน
รับปีใหม่ ฮี่ๆๆๆ
-
โอนเงิน+ส่งเมลล์แจ้งไปให้แล้วนะคร้าบ
นอนรอพี่ดินอย่างใจจดใจจ่อ อิอิ. :กอด1:
-
Happy New Year ครับ :mc4:
โอนตังค์แล้วก็แจ้งเรียบร้อยแล้วครับ
-
:-[ :-[ชอบมากกกกกกเลย เรื่องเนี๊ย :-[ :-[
:bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
-
โอนเงินและส่งเมลล์แจ้งโอนไปแล้วนะค่า
จะคอยรอรับพี่ดินอยู่ที่บ้านนะค่ะจะเลี้ยงดูอย่างดีเลยค่ะอิอิ
ขอบคุณค่ะ
-
ยังไม่ได้รายละเอียดโอนเงินเลยค่ะ
กลัวโอนไม่ทัน :call:
-
^
^
^
ยังไม่ได้รับเมลล์จองเลยจ้า
-
+1 ให้เลยนิ ชอบมากกกกกกกก อิอิ
-
ส่งเมลไปให้ไม่ได้หน่ะค่ะ ไม่รู้เป็นเพราะอะไรเหมือนกัน
ลองไปให้แล้วถูกตักลับตลอดเลยค่ะ เมล misao_chang แอดฮอตเมล.คอม
ช่วยติดต่อกลับมาได้ไหมค่ะ
-
เย้ ในที่สุดก็จบแล้ว ตามมาอ่านเกือบไม่ทัน
สนุกๆมากเลยค่ะ :L2:
-
เขาหมดเขตจองกันยังอ่ะ ถ้ายังขอจองชุดหนึ่งนะ ขอรายละเอียดทาง PM ด้วยจ้า
-
เด๋ว พรุ้งนี้ไป โอน ให้ นะค่ะ
ว่าแต่ ว่า ทัน ไม่ทัน ไม่รู้ แต่ อยาก อ่านตอนพี่ดิน เจอ พ่อ อ่ะ
แฮ่ๆๆ แบบว่า วันนี้ กลับมานั่ง อ่านอีก รอบ แล้ว มัน อยาก อ่านขึ้นมา
แล้ว ก็ มา HNY ไรเตอร์ ช้ามากๆๆ ปี นี้ ไม่เจ็บไม่จนนะค่ะ
แล้วก็ที่สำคัญ ขอ นิยายหนุกๆๆ อีก หลายๆ เรื่อง นะค่ะ
-
สวัสดีปีใหม่ค่ะทุกคน :mc4: (ช้าไปขออภัยนะค่ะ)
(http://i.kapook.com/glitter/2010/th/12/T281210_02P.gif)
๐ ขอบคุณสำหรับทุกคำอวยพร คำอวยพรใดๆที่ส่งมาถึงคนเขียน ขอให้พรนั้นส่งกลับไปที่คนอ่านทุกคนเช่นกันค่ะ ขอบคุณมากจริงๆ :pig4:
๐ ขอบคุณสำหรับพี่สาวที่น่ารักที่ทุ่มทุนประมูลหนังสือพี่ดินไปในราคา 3300 บาทด้วยนะคะ ขอบคุณแทนเล้าเป็ดด้วยค่ะ หนูไม่รู้จะตอบแทนด้วยอะไรดี นอกจากนิยายสามเรื่อง Feat. กันเป็นเล่มเดียว ซึ่งมีเล่มเดียวในโลกจริงๆค่ะ หนูจะทำให้เป็นพิเศษเลย (แต่รอหน่อยนะคะ จุ๊บๆ)
๐ วันนี้ขออัพเดทรายชื่อคนโอนเงินกันหน่อยนะคะ อิอิ หายไปนานมาปุ๊บอัพเดทเงินกันเลยทีเดียว
(http://image.ohozaa.com/i/dba/up3_1.jpg)
(http://image.ohozaa.com/i/be6/up3_2.jpg)
(http://image.ohozaa.com/i/8eb/up3_3.jpg)
๐ ย้อนหลังให้สำหรับรอบแรกๆที่แปะไปก่อนหน้านี้แล้วนะคะ
(http://i200.photobucket.com/albums/aa319/teerak_photos/up1.jpg)
(http://image.ohozaa.com/i/c77/trans.gif)
๐ ขออนุญาติอัพเดทรายชื่อคนจองหนังสือและยังไม่ได้โอนเงินนะคะ (เหลืออีก 3 วันจ้า อย่าตกใจ)
(http://image.ohozaa.com/i/ad4/2not1.jpg)
(http://image.ohozaa.com/i/d49/5not2.jpg)
(http://image.ohozaa.com/i/a17/6not4.jpg)
๐ ขอขี้แจงเกี่ยวกับขั้นตอนการผลิตหนังสือหลังปิดรับโอนเงินนะคะ ๐
๐ วันที่ 11 ส่งไฟล์ให้โรงพิมพ์ (คนเขียนต้องรู้จำนวนที่แน่นอนเพราะต้องจ่ายมัดจำครึ่งหนึ่งค่ะ)
๐ รอ mock up หนังสือจากโรงพิมพ์ (ใช้เวลาประมาณ 5 วัน สำหรับจัดทำและส่งมาถึงคนเขียน)
๐ เมื่อได้ mock up แล้ว ร้านทำปกผ้าจะตัดผ้าส่งสกรีนค่ะ วัดขนาดจริงๆจากหนังสือเลยเพื่อความชัวร์ (ยังไม่ทราบว่าใช้เวลากี่วัน โรงสกรีนใช้เวลาสามวันในการทำ แต่ไม่แน่ใจว่าช่วงที่ส่งผ้าไปมีคิวอื่นก่อนหน้านี้หรือเปล่านะคะ เค้าต้องทำงานตามคิวค่ะ)แล้วร้านตัดเย็บเค้าก็จะเย็บออกมาเป็นปกค่ะ
๐ คนเขียนขอ mock up มา 2 ชุด หนึ่งชุดส่งไปร้านปกผ้า ส่วนอีกหนึ่งชุด ขอเอามาตรวจคำผิดและความถูกต้องก่อนนะคะ มีหลายคนติงมาว่าเรื่องที่แล้ว มีคำผิดและคำอักเสบเยอะมาก ซึ่งคนเขียนก็น้อมรับผิดจริงๆค่ะ :monkeysad:
๐ ทั้งนี้ทั้งนั้นงานจะเร็วจะช้าอยู่ที่โรงพิมพ์และร้านปกผ้าเป็นสำคัญ (อยู่ที่คนเขียนตรวจคำผิดอีกรอบ ซึ่งขอเวลาสัก 5 วันน๊า จะแบ่งกันตรวจกับเดอะแกงค์ค่ะ จะรีบให้เร็วที่สุดนะคะ)
๐ ช่วงที่รอ mock up หนังสือ อนุญาติให้โอนเงินช้าได้ภายในวันที่ 15 มกราคม นะคะ เพราะหลังจากตรวจสอบ mock up และแก้ไขข้อผิดพลาดแล้ว เวลารันหนังสือจริงๆคนเขียนต้องแจ้งยอดที่แน่นอน จะมาขอเพิ่มทีละสิบชุดยี่สิบชุดเหมือนที่ผ่านมาไม่ได้แล้วนะคะ ดังนั้นหากใครไม่สะดวกยังไงเมลล์มาแจ้งคนเขียนได้นะค่ะ ขออย่างเดียวคือ อย่าให้คนเขียนสั่งมาเผื่อเก้อเน้อ....T_T
๐ ตามแผนที่คนเขียนคะเนไว้คร่าวๆคือหนังสือน่าจะเสร็จช่วงปลายเดือนมกราหรือ ต้นกุมภา ไม่เกินวันที่ 10 ทั้งนี้ทั้งนั้นจะแจ้งให้ทราบเมื่อมีความคืบหน้าในแต่ละส่วนนะค่ะ
๐ ขอบคุณทุกคนมากเลยค๊า
๐ หลังวันปิดรับโอนเงินของพี่ดิน เราค่อยมาลุยคุณคนเดียวกันต่อน๊า อย่าเพิ่งลืมนะค่ะ ขอบคุณคะ :impress2:
๐ ปกผ้าของพี่ดินไม่เหมือนของพี่เมฆแล้วนะจ๊ะ ของใครก็ดีไซน์ของเรื่องนั้น ไม่ซ้ำกันจ้า
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
คุณคนเขียนและเดอะแก๊งค์สู้ๆนะคะ
มากรีดร้องเป็นกำลังใจให้ในฐานะแฟนๆ โฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
โอนไปแล้วแต่มีชื่อในรายชื่อยังไม่โอนด้วย(รายชื่อที่โอนแล้วก็มี) งง&สับสนรึคะคุณไร้ท์เตอร์ @_@
-
:o12:ตลอด เจ้ตลอด ลืมเค้าอีกล่ะ โอนแล้วน่ะเฟ้ยยยย 2 ชุัดน่ะ หรือว่า เรารู้กันอยู่ 2 คนจ๊ะพี่สาว :o8: เพราะชื่อโอนไม่มี ชื่อยังไม่โอนก็ไม่มีง่ะ
-
กรี้ดดดดดดดดดด ว่าแล้ว ลืมโอนเรื่องไร
เด๋ววันนี้จะรีบไปโอนให้น่ะจ๊ะ
-
รับทราบค่ะ จะนับวันรอ ไอ้เสาไฟฟ้าและพี่ดินค่ะ เย้ๆๆๆๆ จิได้อ่านแล้ว
-
:o12:ตลอด เจ้ตลอด ลืมเค้าอีกล่ะ โอนแล้วน่ะเฟ้ยยยย 2 ชุัดน่ะ หรือว่า เรารู้กันอยู่ 2 คนจ๊ะพี่สาว :o8: เพราะชื่อโอนไม่มี ชื่อยังไม่โอนก็ไม่มีง่ะ
>>>คนทำลืมakazu เพราะ akazu มารับเองไง ไม่เหมือนใคร อิอิ ตารางนี้อัพเดทมาจากรายชื่อจัดส่งไปรษณีย์จ้า ขอโทษนะ akazu แล้วจะเลี้ยง(อะไรดี) เป็นการขอโทษนะ
-
YYY เดี๋ยวแก้ให้นะจ๊ะ...เซกิกระซิบบอกมาแล้วเหมือนกันว่าแกเบลอหรือเปล่า ขอโทษจ้า :monkeysad:
-
สู้ๆนะคะ ช่วยไรไม่ได้ แต่อยากเป็นกำลังจาย
-
เราโอนไปแล้ววันที่ 5 ม ค แต่ยังไม่แจ้งรายละเอียดการโอนเลย
เดี๋ยวส่งไปให้น้า MD ที่บริษัท ป่วนเรามา 2 วันแล้วปวดหัวจริง ๆ
-
ร้อ รอ พี่ดินกับพี่ภู
-
เป็นกำลังใจให้นะคะ
-
:sad4: :sad4:
ทำไมไม่มีเค้าอ่า โอนแล้วแล้วน้า 26/12
ยืนยันแล้วด้วย ไรเตอร์ใจร้ายยย :o12: :o12:
ปล. หรือมองไม่เห็นเองหว่า :o8:
-
^
^
^
อยู่ตารางแรกเลยตะเอง ตกใจหมดเลย นึกว่าคนเขียนมันเมาไม่สร่างอีก
:laugh:
-
ขอโทษน๊า ลืมจริง ๆ :m5:
ช่วงสิ้นปี-ต้นปีงานยุ่งมาก ๆ
วันนี้ไปโอนให้แล้วและส่งเมลล์ยืนยันไปแล้วน๊า :try2:
-
แจ้งโอนเเล้วนะคะ
เเล้วยังไม่มี ชื่อ ทั้งของคนที่โอนเเล้วก็ยังไม่โอนเลยคะ
-
:impress2: ง่าาาา มาอ่านรวดเดียวจบชอบมากกกก
สนุกมากๆเลยค่ะ o13
คงมีโอกาศได้อ่านเรื่องต่อๆไปอีกนะค๊าาาา :L2:
-
สำหรับใครที่โอนมาแล้ว แจ้งโอนแล้ว แต่ยังไม่มีชื่อ ให้รออัพเดทหลังวันที่ 10 มกรา นะคะ
ส่วนใครที่มารับเอง ก็ไม่มีชื่อแน่นอน เพราะคนที่มีชื่อนี้คือคนที่ส่งไปรษณีย์จ้า เพราะงั้นใครที่มารับเองแล้วโอนเงินมาแล้ว
สบายใจได้ แต่ถ้ามีชื่อในรายชื่อยังไม่โอนก็ นะ :impress2:
-
ยังม่ายล่ายโอนค่า เป็นความผิดของอะฮั้นเอง (สารภาพว่าลืมมม ) เดี๋ยวบ่ายนี้จัดให้ค่า
-
โอนไปแล้วจ้ะ เมื่อวันเสาร์ (หรืออาทิตย์หว่า?) ได้เมล์ตอบกลับแล้วเรียบร้อยจ้ะ
รออัพเดทรายชื่ออย่างเดียวจ้ะ ^ ^
-
มีชื่อขึ้นเรียบร้อยแล้วอะ ที่เหลือก้อแค่นับวันรอหนังสือ
-
อ่า ขอบคุณนะคับที่โอเคตามคำขอ เป็นเจ้าสัวดังเดิมเมื่อไหร่จะรีบดำเนินการนะคับ T T
-
ขอบคุณมากๆที่แจ้งความคืบหน้าค่า
:pig4:
นึกภาพที่คั่นแม่เหล็กออกค่ะ
คงจะเหมือนกับของพี่เมฆใช่ไหมคะ
ที่จะมีส่วนที่ถูกคัทออกมาด้านบน
แต่ขอถามนิดนึงค่า
ว่าเส้นสีม่วงๆที่อยู่ข้างหลังชื่อเรื่อง
มันอ่านว่าอะไรอ่าคะ 1มองมะค่อยออก ><"
รอยลโฉมปกผ้าต่อไปคร้าบ
:L2:
-
มันน่าจะเป็นกราฟฟิคมากกว่าคำอ่านนะ...สีม่วงที่เป็น bg ชื่อเรื่องอะจ้า
-
มันน่าจะเป็นกราฟฟิคมากกว่าคำอ่านนะ...สีม่วงที่เป็น bg ชื่อเรื่องอะจ้า
อ๋อ...เข้าใจแล้วค่า
แอบฮาตัวเองนึกว่ามันอาจจะเป็นอักษรย่อหรืออะไร
ลองเอียงหัวดูอยู่หลายมุมเลย
:o8:
-
ชอบคำพูดบนที่คั่นแม่เหล็กกับสีของที่คั่นธรรมดาจังค่ะ
ขอบคุณที่เข้ามาแจ้งความคืบหน้านะคะ :กอด1: :กอด1:
-
จริงๆอยากได้มากมาย แต่โดนหลานสูบไปเรียบร้อยแระ T^T
กว่าวิตามินMจะกลับมา ก้อปลายกุมภา....เสียดายมากมาย
-
^
^
รีบนค่ะ รู้สึกว่าจะสั่งทำออกมาเหลือเผื่อ อยู่นะ ไม่แน่อาจจะได้เป็นเจ้าของก็ได้ค่ะ
-
โอนให้แล้วนะคะ รบกวนช่วยเช็คเมลล์ด้วยค่าาาา o22
-
ใกล้คลอดเต็มทีแล้ว
พี่ภูกับพี่ดิน :mc4:
-
อยากอ่านตอนพิเศษในหนังสือมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
ใช่ๆๆ อยากรู้อยากเห็นเรื่องของพี่แก๊กน้องก้านมาก
กร๊ากกกกกกกกกกกกกก
-
โอ้ว ใกล้คลอดเต็มทีแล้ว รอ รอ รอ ต่อไป
-
เข้ามานับถอยหลังด้วยคน รออยู่จ้า^-^
-
โอนเงินแล้วครับ แจ้งโอนเงินไปแล้ว
แล้วก็ได้รับเมล์ยืนยันแล้วครับ
ชื่อยังอยู่ที่รายชื่อคนที่ยังไม่ได้โอนเงินครับ
ช่วยเชคหน่อยน่ะครับ
ขอบคุณครับ :pig4:
:กอด1:
-
^
^
^
รออัพเดทคืนนี้นะจ๊ะ พอดีน้องแจ้งโอนช้ากว่ารายการอัพเดทรอบล่าสุดนะจ้า เลยหลุดผังนะ
ใครที่ได้เมลล์ตอบรับแล้ว สบายใจได้ค่ะ ว่ารายการซื้อขายสมบูรณ์แล้วนะจ้า
เพราะชื่อที่หน้าบอร์ดมันดีเลย์
-
๐ อัพเดทรายชื่อคนโอนเงินครั้งที่ 5 ประจำวันที่ 16.01.11
(http://image.ohozaa.com/i/3c0/up_15.01.11.jpg)
๐ สำหรับคนที่โอนมาก่อนหน้านี้นะคะ รายชื่ออัพเดทโอนเงิน ครั้งที่ 1-4 ค่ะ
(http://image.ohozaa.com/i/6aa/up4_1.jpg)
(http://image.ohozaa.com/i/5f9/up4_2.jpg)
(http://image.ohozaa.com/i/dba/up3_1.jpg)
(http://image.ohozaa.com/i/be6/up3_2.jpg)
(http://i200.photobucket.com/albums/aa319/teerak_photos/up1.jpg)
(http://image.ohozaa.com/i/c77/trans.gif)
๐ อัพเดทรายชื่อคนที่จองแต่ยังไม่มีเงินโอนเข้ามา หรือโอนเงินมาแล้วแต่ยังไม่ได้แจ้งรายละเอียดการโอนเงินนะคะ
**** หากรายการนี้ถูกอัพขึ้นขณะที่ท่านโอนเงินมาแล้วต้องขออภัยไว้ ณ.ที่นี้ด้วยนะคะ
(เพราะทำไฟล์ไว้ก่อนล่วงหน้าที่จะได้รับเมลล์แจ้งโอนค่ะ)
(http://image.ohozaa.com/i/f80/not15.01.11.jpg)
๐ มีข่าวประกาศนะคะ หากใครเมลล์มาหาคนเขียนในช่วงวันที่ 17-23 มกราคม คนเขียนกลับใต้รูเมาะห์กิตอนะคะ หากต้องการสอบถาม PM ไปที่เซมากูเตะนะคะ ชีรู้ทุกเรื่องยกเว้นเรื่องตัวเธอเองค่ะ
๐ คาดว่า Mock up หนังสือจะมาช่วงที่คนเขียนกลับใต้พอดี คนเขียนไม่อยู่ แต่คนพรูฟ หนังสืออยู่นะคะ อยากกดดันให้พรูฟเสร็จเร็วๆก็ pm ไปกดดัน krappom ได้เลยค่ะ..... :laugh: :laugh: :laugh: (อย่าทำจริงนะคะ เดี๋ยวนางจะมางับหัวคนเขียนคะ เพราะนางทำฟรีค่ะงานนี้ )
-
ชื่อขึ้นแล้วครับ :z2:
ขอบคุณครับ :pig4:
:กอด1:
-
เพิ่งอ่านจบครับ ชอบมากๆๆเลย
ชอบพี่ดิน กับ เสาไฟฟ้ามากๆๆ ยังไงขอเป็นกำลังใจให้กับ การแต่งนิยายดีๆมาให้พวกเราได้อ่านกันน่ะครับ
:L1:
-
รบกวนเช็คชื่อให้ด้วยค่ะ
โอนเงินแล้วเมื่อวันที่ 6มค.54
แจ้งโอนเงินแล้ว ได้รับเมลตอบกลับแล้ว
แต่ยังไม่มีชื่ออัพเดทอ่ะค่ะ >.<
ขอบคุณมากค่ะ
-
๐ หลังวันปิดรับโอนเงินของพี่ดิน เราค่อยมาลุยคุณคนเดียวกันต่อน๊า อย่าเพิ่งลืมนะค่ะ ขอบคุณคะ :impress2:
เรื่องคุณคนเดียวนี่ ใช่นิยายท้ายเล่มของเรื่อง เมื่อแหงนมองจันทร์ ผมเห็น “ตะวัน” ไหมค่ะ
ถ้าใช่เรื่องนั้น >< จะเก็บตังค์รอซื้อเลยค่ะ ชอบมาก
อาทิตย์ก่อนเพิ่งอ่านเรื่อง เมื่อแหงนมองจันทร์ ผมเห็น “ตะวัน” จบไป อิ๊อ๊างมากมาย ชอบมากๆ เลยค่ะ จุ๊บคนแต่งทีนึง
ชอบนิยายที่คุณ TRomance แต่งมากเลย จะติดตามผลงานตลอดไปนะค่ะ ^^
-
:call: เห็นชื่อตัวเองล่ะ ขอบคุณนะคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบ
-
๐ หลังวันปิดรับโอนเงินของพี่ดิน เราค่อยมาลุยคุณคนเดียวกันต่อน๊า อย่าเพิ่งลืมนะค่ะ ขอบคุณคะ :impress2:
เรื่องคุณคนเดียวนี่ ใช่นิยายท้ายเล่มของเรื่อง เมื่อแหงนมองจันทร์ ผมเห็น “ตะวัน” ไหมค่ะ
ถ้าใช่เรื่องนั้น >< จะเก็บตังค์รอซื้อเลยค่ะ ชอบมาก
อาทิตย์ก่อนเพิ่งอ่านเรื่อง เมื่อแหงนมองจันทร์ ผมเห็น “ตะวัน” จบไป อิ๊อ๊างมากมาย ชอบมากๆ เลยค่ะ จุ๊บคนแต่งทีนึง
ชอบนิยายที่คุณ TRomance แต่งมากเลย จะติดตามผลงานตลอดไปนะค่ะ ^^
:m26: เรื่องเดียวกันเลยค่ะ เอามาขยายความตามคำเรียกร้อง โฮ่ะโฮ่ะ แต่น้านนาน มาต่อที เค้ายังไม่อ่านเลย รอเยอะ ๆ ก่อนค่อยอ่านทีเดียวฮี่ๆ
-
อยากได้พี่ดินจังค่า :monkeysad:
จะยังสั่งเพิ่มได้อยู่รึเปล่าคะ?
-
รบกวนเช็คชื่อให้ด้วยค่ะ
โอนเงินแล้วเมื่อวันที่ 6มค.54
แจ้งโอนเงินแล้ว ได้รับเมลตอบกลับแล้ว
แต่ยังไม่มีชื่ออัพเดทอ่ะค่ะ >.<
ขอบคุณมากค่ะ
ขอโทษด้วยค่ะ คนทำรายการใส่ผิด แต่มีชื่ออยู่ในคนโอนเงินแล้วเรียบร้อยค่ะ :impress2: ได้แน่นอนค่ะ
-
รบกวนเช็คชื่อให้ด้วยค่ะ
โอนเงินแล้วเมื่อวันที่ 6มค.54
แจ้งโอนเงินแล้ว ได้รับเมลตอบกลับแล้ว
แต่ยังไม่มีชื่ออัพเดทอ่ะค่ะ >.<
ขอบคุณมากค่ะ
ขอโทษด้วยค่ะ คนทำรายการใส่ผิด แต่มีชื่ออยู่ในคนโอนเงินแล้วเรียบร้อยค่ะ :impress2: ได้แน่นอนค่ะ
ขอบคุณค่ะ ^_____________^
-
๐ คาดว่า Mock up หนังสือจะมาช่วงที่คนเขียนกลับใต้พอดี คนเขียนไม่อยู่ แต่คนพรูฟ หนังสืออยู่นะคะ อยากกดดันให้พรูฟเสร็จเร็วๆก็ pm ไปกดดัน krappom ได้เลยค่ะ..... :laugh: :laugh: :laugh: (อย่าทำจริงนะคะ เดี๋ยวนางจะมางับหัวคนเขียนคะ เพราะนางทำฟรีค่ะงานนี้ )[/color]
กีสสสสสสสสสส
ได้ม๊อกอัพมาแล้ว
รอนิดนึงนะคะ
:sad4:
-
^
^
กี๊ดดดดดดดดดดดดด
ตั้งตารอเลยค่ะ ^3^
-
อร๊ายยยย เพิ่งได้อ่าน
สนุกมาก ๆ เลยคะ
อยากให้มีตอนพิเศษของ แก๊กกะก้านจังเลย ^^
-
ขอบคุณทีมงาน ช่างทำงานกันเป็นทีมดีจริงๆ ฮ่าๆๆ เป็นกำลังใจให้กับทีมงานทุกคนนะคะ สู้ๆ
-
:pig4: สนุกมาก ๆ เลยจ๊ะ คนเขียนเขาสุดยอดจริง ๆ o13
-
(http://image.ohozaa.com/i/694/110123_214636.jpg)
(http://image.ohozaa.com/i/73c/110123_214707.jpg)
-
ตัวอย่างหนังสือมาแล้ววว :mc4:
ใกล้จะได้พี่ดินมาอยู่ที่บ้านแล้วใช่มั้ยคะ :-[
-
โอ้วววว
รูปเล่ม สวยคลาสสิคมาก :impress2:
ชอบไม่ไหวแล้ว :sad4:
:กอด1:
-
หนังสือสวยมากค่ะ o13
แต่อยากให้ชื่อ ภูตะวัน เพียงดิน เด่นกว่านี้อีกนิด :m17:
-
เพิ่งเข้ามาติดตามครับ ...
แต่กร๊ีดดด อ่ะ ตอนที่2 พี่ดินของเราก็โดนกดซะแร้วววว :o8: :o8: :o8:
-
สวยมากมาย >O<
อ๊า อยากได้มาสัมผัสเร็วๆ :-[
รอค่ะรอ
-
เท่ห์มากกกกกกกกก o13
รอวันจะได้เป็นเจ้าของจ้า :m3:
-
ปกสวยมากเลยค่ะ ><
-
งามมากค่ะหนังสือ ตั้งตารอรับกันเลย
-
ชอบปกรูปแบบที่เป็นลักษณะแบบนี้ ตั้งแต่เรื่องที่แล้วล่ะ เวลาถืออ่านในที่สาธารณะไม่ต้องกลัวเกรงใคร
ถ้าแบบหวือหวาไป ไม่กล้าถือเลย เรื่องนี้ปกสวยอัพเกรดขึ้นมาอีกด้วย ชอบมาก
-
หน้าปกมองไม่เห็นชื่อภูกับพี่ดินเลยอ่ะ o17 แต่นอกนั้นโอเคเลยค่ะ o13
-
สีชื่อกับสีปกกลืนกันจังเลย เอ หรือว่าเพราะถ่ายรูปมามันเลยเป็นอย่างงั้น
-
สวยมั่กๆ
ชอบอ่า
-
แค่ตัวอย่างปกก็เป็นที่ถูกใจมากแล้วค่ะ
รอ ร๊อ รอ เพื่อเป็นเจ้าของ
-
สวยค่ะ แต่เหมือนสีจะไม่ได้ตามแบบเนอะคะ
แต่ก็งามมากแล้วล่ะค่ะ รอๆๆๆ
-
ตัวอย่างหนังสือมาแว้ววววว :mc4:
อีกไม่นานเราก็จะได้พี่ดินมานอนกอดแล้วสินะ ^^
ปกงามมากเลยค่ะ แต่ชื่อเรื่องแอบกลืนไปนิดนึง
:L2:
-
ชอบปกมากครับ เหมือนปกหนังสือรุ่นผมเลยครับ (อ้าว)
ดูขลังดีครับ o13
-
แจ้งข่าวสดๆๆร้อนๆๆ ที่คั่นหนังสือแม่เหล็กแจ้งมาว่างานเสร็จแล้ว
ส่วนปกผ้า ร้านสกรีนเพิ่งทำบล็อกค๊า
มาลุ้นกันว่าหนังสือกันปกผ้าใครจะชนะเลิศนะค่ะ
(http://image.ohozaa.com/i/e85/magnet.jpg)
ส่วนสีปก เดี๋ยวจะลดสีให้อ่อนลงอีกหน่อย และเพิ่มสีชื่อขึ้นอีกนิดจ้า พอดีคนทำไม่ทันคิดว่าพอเคลือบแล้วมันจะดูขรึมมากขนากนี้แต่ก็งามไปอีกแบบเนอะ :z2:
-
^
^
จิ้มๆ ขอกรี๊ดสักเล็กน้อย
กรี๊ดดดดดดดดดด!! น่าปกถูกใจมากกกก
ชอบตั้งแต่เห็นแบบที่ออกแบบแล้ว
แล้วยิ่งเห็นตัวอย่างหนังสือก็ยิ่งชอบเพราะใกล้เคียงกับที่ออกแบบมาก
แล้วจะแก้ไขเรื่องสีชื่อเรื่องกับสีปกที่กลืนกันยิ่งเลิศค่า
โอ้ววว ที่คั่นแม่เหล็กเสร็จแล้วด้วย อยากเห็นๆ
อยากได้หนังสือเร็วๆแล้วอ่า
-
แอบมาอ่านค่ะ ชอบแบบเถื่อนๆ อย่างนี้จังเลยค่ะ
พี่ดินนี่สุดยอดจิงน้า
-
จะได้หนังสือแล้ววววววว วู้ วู้
-
โหย มีหลักฐานมายืนยันว่าเสร็จจริงๆ สุดยอด o13
-
สนุกมากเลยค่ะ ชอบมาก ๆ ถ้ามีคนแคนเซิล ไม่เอา หรือเหลือ ขอซักชุดนะค่ะ ฝากเมล์ไว้ ไม่ค่อยได้เข้าค่ะ pupae_jaaแอดฮอทเมล์ดอทคอม
-
รอสัมผัสหนังสือครับ หุหุ
-
อ่านจบแย้วววครับ หลังจากแอบแฝงมาสักพัก......
o13 o13 o13 ให้ทั้งคนเขียนคนโพสต์เลยคร้าบ!!!!!
:L1: :L1: :L1:
-
สวัสดีค่ะทุกคน กระชากคอเซกิให้มาอัพเดทข่าวค่ะ จะแฝงตัวด้วยความเกรงใจมาอัพเองก็ไม่มีพาสนาง
แว่บ!!!! ไปเอา ที่คั่นหนังสือแม่เหล็กมาแล้วค่ะ (เนื่องจากเป็นสิ่งเดียวที่เสร็จในตอนนี้) คิดว่าทุกคนคงชอบ
และ ถ้ารู้ว่าสั่งทำดีกว่าทำเองราวๆฟ้ากับเหวแบบนี้ คนเขียนสั่งทำตั้งแต่ครั้งพี่เมฆแล้วค่ะ แต่ตอนนั้นงบน้อย เลยให้น้องๆช่วยกันทำ เพราะคนเขียนไม่มีความสามารถด้านงานฝีมือเลยแม้แต่น้อย คิดได้ออกไอเดียได้ ออกแบบได้ ทำ artwork ได้ แต่ประกอบร่างไม่ได้ค่ะ เห็นน้องๆทำตอนพี่เมฆแล้วสงสารมาก ถึงน้องจะไม่ปริปากบ่น แต่เห็นแล้วสงสารจับใจค่ะ
พี่ผู้ชายในร้านแม็กเน็ตบอกว่า "มีพี่ในร้านอ่านนิยายเรื่องนี้ด้วยนะ" เขินมาก อายม้วนต้วนอยากจะยกมือไหว้ขอบคุณ แต่ ExecutioneR ถามพี่ในร้านว่า อ่านนิยายเรื่องนี้แล้วเคยเห็นหนังหน้านักเขียนมั้ยครับ...มันสะเทือนใจก็ ตรงนี้แหละคะพี่น้อง มีบอกทวงนิยายด้วยว่าให้มาลงให้จบ น่าจะเป็นเรื่องคุณคนเดียว นี่ก็เป็นจุดบอดของคนเขียนเรื่องแรกที่นอกจากจะเอาเรื่องสั้นมาทำให้เป็น เรื่องยากแล้ว มีเวลาพูดคุยกับองค์กวีน้อยมาก เพราะมีงานเล้ามาจ่อตูดค่ะ ในแต่ละวันตามงานพี่ดินกับงานเล้า เงยหน้าขึ้นอีกที เอ้า....หมดวันพอดี กว่าจะเข็นคุณคนเดียวออกมาแต่ละตอนนี่แทบตาย อยากได้องค์กวีที่ประทับวันละสองตอนอย่างเรื่องพี่ดินมาก สงสัยคนเขียนคงเหมาะกับเรื่องแนวฮาๆไร้สาระจริงๆ :sad4:
๐ สำหรับคนที่เฝ้ารอพี่ดิน...คนเขียนเองก็เฝ้ารอค่ะ เริ่มใจไม่ดีเพราะอยากให้งานเสร็จสิ้นเดือน เนื่องจากเป็นแรงงานพม่าช่วยงานมีตติ้งเล้าเป็ดด้วย อยากเคลียร์จัดส่งหนังสือให้จบก่อน เพราะพื้นที่บ้านถ้ารองรับหนังสือ พร้อมๆกับพร็อพงานมีตติ้ง บ้านแตกแน่ๆค่ะ
๐ ล่าสุด ได้ส่งปกหนังสือที่ปรับแก้สีเพื่อขอดูตัวอย่างอีกรอบว่า ปรับสีกับไม่ปรับอันไหนจะแย่กว่ากัน เรามาช่วยกันดูนะคะ ทางโรงพิมพ์น่าจะส่งมาแล้วล่ะ
จริงๆตรงตัวหนังสือ มันเป็นหยดน้ำใสแจ๋วค่ะ ของจริงดูไม่แย่นะ เพียงแต่ไม่เด่น (งงมั้ยค่ะ) จริงๆตั้งใจให้เป็นหยดน้ำกลิ้งบน BG แต่พอดี ชุมชนแออัดของพี่ดินมันดูเด่นเหลือเกิน เลยต้องใส่อะไรตรงชื่อให้มีสีสันขึ้น ไม่คิดว่าชื่อรองจะเด่นกว่าชื่อหลักขนาดนี้
๐ อีกสามวัน (นับจากวันนี้) ร้านสกรีนบอกว่าจะสกรีนทั้ง 350 ชุด (รวมปกผ้าพี่เมฆด้วย) เสร็จค่ะ คนเขียนเองไม่รู้ว่า ร้านตัดเย็บจะขอเวลาอีกกี่วันนะค่ะ
หนังสือนั้นถ้าแก้ทุกอย่างเสร็จแล้ว ไม่เกิน 5 วัน หนังสือจะมานอนที่บ้านค่ะ แต่ที่ไม่รู้เลยคือปกผ้านี่แหละ :monkeysad:
รอไปพร้อมๆกันนะคะ มีอะไรคืบหน้าจะมาอัพเดทเรื่อยๆ ค่ะ
๐ พี่ดินมีตอนพิเศษ 6 ตอน กับอีก 1 ตอนเล็กๆ รวมเป็น 7 ตอน กับอีกหนึ่งเรื่องสั้นของแก๊กกับก้าน ถ้าเราต้องรอกันจนเพลียแบบนี้ คนเขียนอาจจะเลือกมาลงบ้างสักตอนสองตอนนะค่ะ แต่คงลงหมดแม็กเหมือนตอนพี่เมฆไม่ได้ สงวนสิทธิ์ให้กับเจ้าของหนังสือเนอะ
มาดูรูป ที่คั่นหนังสือกันค่ะ ของจริงดูดีเชียวล่ะ
(http://image.ohozaa.com/i/afb/110127_133914.jpg)
(http://image.ohozaa.com/i/9db/110127_133943.jpg)
(http://image.ohozaa.com/i/804/110128_001650.jpg)
ภาพสุดท้าย ที่เห็นกองพะเนินดำมืดอยู่นั้น(กล้องโทรศัพท์ไม่มีแฟลช..อนาถมากค่ะ)คือ กล่องไปรษณีย์ที่ยังไม่ประกอบร่าง คืออุปกรณ์แพ็คส่งพร้อมแล้ว แต่หนังสือและปกผ้ายังไม่มา :monkeysad:
-
โอ้โห เห็นแล้วเหนื่อยแทน สู้ๆนะคะ :กอด1:
-
ที่คั่นแม่เหล็กน่ารักจังเลยค่ะ o13
-
รอด้วยใจจดจ่อ ที่คั่นสวยมากค่ะ ^^
-
ปกหนังสือ มองไม่เห็นชื่อ ภูตะวัน - เพียงดิน เห็นแต่ VS สีแดงชัดมากกกกกก
ถ้าแก้ไขตรงนี้ รูปแบบโอเคเลย
ชอบที่คั่นหนังสือ มีพี่ดินบอกรักไอ้เสาไฟฟ้า แล้วมีไอ้เสาไฟฟ้าบอกรักพี่ดินบ้างเปล่าค่ะ
:pig4: ไร้ท์เตอร์, Seiki, และทีมงานทุกคนค่ะ สำหรับสิ่งดีๆ ที่มอบให้คนอ่าน
:L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
-
ดูรูปแรกๆ โหย สวย จะได้แล้ว เสาไฟฟ้าก็รักมึง เด่นมาแต่ไกล
พอมารูปล่าง ตกใจ นึกว่ารูปถ่ายติดชัตเตอร์ (ไม่รู้คิดไปได้ไง) :jul3:
ขอบคุณทีมงานทุกคนมากมาย :impress2:
จะส่งกำลังใจไปช่วยนะคะ :laugh:
-
ที่คั่นสวยมากค่ะ ตอนพี่เมฆก้อน่ารักดีค่ะ ชอบค่ะชอบ
ขอบคุณสำหรับความตั้งใจทั้งหมดค่ะ
-
ดีใจค่ะที่นักเขียนมาชี้แจงเรื่องหนังสือ
ตอนแรกก็เซ็งเหมือนกัน เพราะเป็นครั้งแรกเลยที่สั่งนิยาย จ่ายเงินไปแล้ว
แต่ต้องรอนานเกือบเดือนขนาดนี้(มีแอบหวั่นเหมือนกันว่าตรูจะโดนโกงมั้ยเนี่ย)
ตอนนี้ก็เข้าใจแล้วค่ะ
แล้วจะรอดูปกที่แก้ไขแล้ว หวังว่าคงมองเห็นตัวหนังสือชัดเจนนะคะ
-
ตั้งตารอ ด้วยความตื่นเต้น :impress2: ที่คั่นน่ารักมากเลยค่ะ ชอบๆ
-
เห็นแ้ล้วอยากไปช่วยแม่ค้าแพ็คของจริงๆค่ะ ^^
ตั้งตารอคอยอย่างตั้งใจ
รูปเล่มและของแถมสวยมากๆค่ะ เห็นแล้วอยากได้แล้วอ่าาาา >.<
-
สวัสดีค่ะ คุณ TRomance และคุณ Seiki
แบบเค้าแอบอ่านเรื่องนี้จบแล้ว ชอบพี่ดินมากกกกกกกกกก
เพิ่งได้ฤกษ์สมัครสมาชิกเอาวันนี้ (แหะๆ) ขอมอบเม้นท์แรกให้พี่ดินเลยค่ะ :-[
:กอด1: คุณ TRomance คุณ Seiki สำหรับนิยายที่ประทับใจเรื่องนี้ค่ะ
-
ง่ะ เยอะจัด เห็นแล้วเหนื่อยแทน แต่คนเขียนคงภูมิใจที่แฟนๆเยอะขนาดนี้
o13 สู้ สู้
-
โอ๊ย ใกล้แล้ว :sad4:
:กอด1:
-
เหอๆๆๆ
เสียดายอ่ะ มาไม่ทันปิดรับไปแล้วอ่ะรอบรีปริ๊นซ์
อยากได้ๆๆๆ ด้วยคนอ่ะค่ะ
ถ้ามีรีอีกเมื่อไหร่ หรือ มีเหลือ หรือ วางขายที่ไหน บอกด้วยนะคะ
จะตามไปซื้อมาเก็บไว้
-
เลื่อนลงมาภาพสุดท้าย ตกใจหมดเลยค่ะ :o
นึกว่าอะไร... :เฮ้อ:
-
ตอนนี้ krappom ตรวจคำผิดจากตัวอย่างหนังสือเรียบร้อยแล้ว ขอเวลาแก้คำผิดสักสองสามวันจะพิมพ์จริงแล้ว เพราะฉะนั้นปิดรับทุกออเดอร์เก็บตกทั้งหมดแต่เพียงเท่านี้ คนเขียนจะสั่งพิมพ์เท่ากับจำนวนเงินที่โอนเข้ามา และเผื่อขาดเหลืออีก 10 ชุดเท่านั้น หากใครที่จองไม่ทัน ให้ติดตามข่าวหลังจากที่คนเขียนได้จัดส่งหนังสือรอบจองปกติให้หมดก่อน
ส่วนคนที่จองเข้ามาในรอบปกติ (รวมถึงคนที่จองหลังปิดรับจองและโอนเงินมาแล้ว)
ภายในอาทิตย์หน้า คนเขียนหวังเป็นอย่างยิ่งว่าทั้งหนังสือและปกผ้าจะเสร็จพร้อมกัน
อดทนรอกันนิดนะคะ เมื่อได้ของครบแล้วคนเขียนจะแพ็คของส่งทันทีค่ะ
ขอบคุณทุกคนค่ะ
Tromance
-
รับทราบค่ะ :pig4:
-
รอ ร๊อ รอ :impress2:
-
เฝ้ารอหนังสือค่ะ
-
รับทราบและรอกันต่อไปเจ้าค่ะ
-
ขอมาก๊อบไปอ่านก่อนนะครับ คงไม่ช้าเกินไปใช่ปะ (หรือว่ามาอ่านช้ามาก) แต่ยังไงก็ขอบคุณนะครับ
:call: :call:
-
อ่านไปครึ่งเรื่องในคืนเดียวค่ะ อยู่จนเช้าเลย
ติดมากกกก แต่ง่วงงทนม่ายหวายแล้วว :really2:
สนุกมากค่ะ ขอบคุณทั้งคนโพสต์คนแต่งเลยนะคะ
-
ขอรายละเอียดการโอนด้วยนะ เค้าจำไม่ได้ ได้พรุ่งนี้ก้อดีนะเค้าจะได้โอนให้เลย
-
รออยู่นะค๊าาาาา >"<
อยากอ่านพี่ดินแบบเป็นเล่มเร็วๆ...
-
สนุกมาก ชอบค่ะ
ประทับใจ :o8:
-
อ่านจบแล้วค่ะ สนุกมากมาย :กอด1:
คือว่ามีข้อสงสัยอ่ะค่ะ ไอ้ +1 เนี่ยทำยังงัยอ่ะคะ
มือใหม่ค่ะ(บวกความโง่ส่วนตัวด้วย แหะๆ)อยาก+ให้แต่ทำไม่เป็นอ่า
-
^
^
รู้สึกว่าจะต้องตอบกระทู้ครบ250รีก่อนถึงจะกดบวกได้อะจ้า
ข่าวว่าแม่นางทีส่งไฟล์ให้โรงพิมพ์แล้วนะคะ
จริงๆแก้คำผิดมันไม่นานหรอกค่ะ
ถ้าแม่นางทีเธอไม่บ้าจี้เขียนคำตอบลงไปในต้นฉบับที่คนพรูฟเขียนลงไปถามความเห็น
เผื่อว่านางจะไม่อยากแก้เพราะต้องการคงสำนวนไว้เหมือนเดิมอะไรอย่างนี้
แต่ใครจะคิดล่ะว่านางจะบ้าจี้เขียนตอบคนพรูฟลงไปซะด้วย
:laugh:
-
ส่งโรงพิมพ์แล้ว >//////////<
ใกล้ได้เจอกันแล้ว
พี่แก๊กขราาาาาาาาาาาาาาาาาาา กรั่กๆๆๆๆๆๆ
-
^
^
^
แล้วเมื่อไหร่พี่นุ่นจะจับตัวป่วนลงหนังสือบ้างล่ะค่ะ :impress2:
.
.
เข้ามาแอบรอ .. .
อยากกอดพี่ดิน พี่เมฆแล้วเหมือนกัน คิคิ :z2:
-
ประกาศค่ะ
หนังสือจะเริ่มจัดส่งภายในอาทิตย์หน้านี้นะคะ :mc4: เตรียมรอรับได้เลยนะคะ
-
^
^
^
*o*
^o^
^O^
\(^O^)/
-
รับทราบค่า
-
โว้ววววววววววววววว
ดีใจจังเลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะ ^^
-
กรี๊ดดดดดดดดดดด
(จะ)ได้รับแล้วโว้ยยยย
-
:mc4: :mc4:
จะได้หนังสือแล้วววววว
ขอบคุณมากนะคะ :pig4:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
จะได้พี่ดินมานอนกอดแล้ววววววววววววว
:กอด1:
-
กรี๊ดดดด ดีใจจะได้หนังสือแล้ว >"<
-
จะได้อ่านแล้ว
ดีใจจังเลย^^
-
:mc4: กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
พี่ดินขาาาาาาา เราจะได้เจอกันแล้วนะค่ะพี่
-
โอ้เย้ !!! :pig3:
-
อาทิตยืหน้า :z2:
-
เย้เย้เย้ จะได้พี่ดินมาไว้ในอ้อมใจแล้ว คึคึ
-
อ้ากกกก ดีใจจะได้หนังสือแล้ว อิอิ
-
:mc4:
:impress2:
จะได้หนังสือแล้ว :L1:
:กอด1:
-
เยส!!!! อาทิตย์นี้คงได้หนังสือมาไว้ในมือแล้วแหงๆ :mc4:
-
รอๆๆ รอ รอออ :impress2:
แต่ว่าไม่อยู่อ่ะดิ -*- หนูไปเรียน
แม่ปิดบ้านอนและถ้าไม่อยู่ไปรษณีย์
ไม่หย่อนใบให้หรือมีใครเอาไปกัดเล่น(?)
หนูขอรหัสพัสดุได้ไหมคะ *0*
จะได้ตามของได้
ขอบคุณค่า ^^"
-
แอร๊ยยย อาทิตย์นี้จะได้นอนกอดเสาไฟฟ้ากะน้องดินแล้ว เป็นของขวัญวัน Valentine ที่ถูกใจจริงๆ
:pig4:มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ค่ะ
-
รายงานสดค่ะ :impress2:
(http://i200.photobucket.com/albums/aa319/teerak_photos/1-24.jpg)
(http://i200.photobucket.com/albums/aa319/teerak_photos/2-23.jpg)
(http://i200.photobucket.com/albums/aa319/teerak_photos/3-17.jpg)
จะจัดส่งหนังสือให้ในวันพฤหัสบดีนี้ นะคะ รอกันอีกนิดนะ :mc4:
-
กรี๊ดดดดดดดดดด เห็นแล้วอยากได้อ่ะ ใกล้แล้วๆๆๆ
-
บันไซค่ะ
จะได้นอนกอดพี่ดินแล้ววววว
ส่งพร้อมกันหมดทุกคนวันพฤหัสหรือเปล่าคะ
หรือทะยอยส่งเป็นล็อตๆอ่ะคะ
-
เยอะเหมือนกันแฮะ เป็นกำลังใจให้นะคะ :L2:
-----
ดีใจจังง จะได้นอนกอดพี่ดินแล้วว :impress2:
-
ส่งพร้อมกันหมดทุกคนวันพฤหัสหรือเปล่าคะ
หรือทะยอยส่งเป็นล็อตๆอ่ะคะ
ส่งพร้อมกันหมดเลยค่ะ :z2:
-
รอ..ฉันรอเธออยู่ ...เต้นรอเธออยู่ วู้ๆ :m7:
-
ส่งพร้อมกันหมดเลยค่ะ :z2:
o13 :กอด1: :L2: :L1:
ขอบคุณค่ะ
-
รายงานสดต่อ :impress2:
นี่เป็นตัวอย่างปกที่ปรับไปแล้ว สองสี แต่ว่า ก่อนสั่งพิมพ์จริงปรับไปอีกแบบ :laugh:
(http://i200.photobucket.com/albums/aa319/teerak_photos/37abf130.jpg)
(http://i200.photobucket.com/albums/aa319/teerak_photos/182e51db.jpg)
ตัวอย่างหนังสือจ้า
(http://i200.photobucket.com/albums/aa319/teerak_photos/IMG00029-20110208-2122.jpg)
(http://i200.photobucket.com/albums/aa319/teerak_photos/IMG00030-20110208-2123.jpg)
(http://i200.photobucket.com/albums/aa319/teerak_photos/IMG00031-20110208-2123.jpg)
(http://i200.photobucket.com/albums/aa319/teerak_photos/IMG00032-20110208-2123.jpg)
-
รอด้วยใจจดจ่อ
ดีเลยค่ะกลับบ้านนอกจะได้เอาไปอ่านด้วย
-
โว๊วววววววววววววววว
แพคเกจ สวยมากค่ะ
-
:impress2:
-
o13 สวยๆๆๆ
ปกน่ารักและอาร์ตมาก >O<
รอ รอ รอออออ :z2:
-
สวัสดีค่ะคุณ Narcissus นักเขียนไม่สบายใจอย่างที่คุณบอกมาจริงๆนั่นแหละค่ะ ไม่สบายใจตั้งแต่คุณคิดว่าไม่แจ้งข่าวเรื่องหนังสือหรือคิดว่าจะโดนโกงแล้ว จริงๆอ่านแล้วสะอึกเลยเหมือนกัน ความจริงคนเขียนเคยแจ้งขั้นตอนการจัดพิมพ์หนังสือหลายครั้งแล้วว่ามีขบวนการอย่างไร และขั้นตอนต่างๆก็เหมือนกันตอนที่รวมเรื่องเมื่อแหงนมองจันทร์ผมเห็นตะวันทุกประการค่ะ
ซึ่งคนเขียนไม่สามารถไปกำหนดร้านต่างๆได้ว่าต้องเสร็จวันนั้นวันนี้ เพราะแต่ละที่ที่รับทำก็จะมีกฎของแต่ละร้าน มีขั้นตอนและมีคิวของเค้าอยู่
คนเขียนอันคอนโทรลจริงๆค่ะ ได้แต่พยายามทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุดแล้ว อาจจะยังได้ไม่ดีนักในสายตาคนอ่านหลายๆท่าน แต่สาบานได้ว่าไม่มีเจตนาจะทำให้งานล่าช้าแต่อย่างใดค่ะ
ในส่วนของปกนั้น...ความจริงเรื่องตัวหนังสือที่มองไม่เห็น ความจริงแล้วเป็นความตั้งใจของคนเขียนค่ะ มันเป็นดีไซน์ที่ต้องการให้มันใสเป็นหยดน้ำทะลุ BG ส่วนที่บอกว่าจะส่งแก้ไขนั้น หมายถึงสีของปกที่ออกมาเข้มเกินไปค่ะ ปรับให้อ่อนขึ้นแต่ก็ไม่ถูกใจอยู่ดี จนสุดท้้ายที่สั่งพิมพ์จริง คนเขียนได้ปรับค่าสีอีกครั้ง และออกมาเป็นหนังสืออย่างที่กำลังแพ็คกันอยู่นี้
คนเขียนเชื่อค่ะว่าคุณไม่อยากก่อดราม่า แต่เท่าที่อ่านความเห็นคุณสามครั้ง
ดีใจค่ะที่นักเขียนมาชี้แจงเรื่องหนังสือ
ตอนแรกก็เซ็งเหมือนกัน เพราะเป็นครั้งแรกเลยที่สั่งนิยาย จ่ายเงินไปแล้ว
แต่ต้องรอนานเกือบเดือนขนาดนี้(มีแอบหวั่นเหมือนกันว่าตรูจะโดนโกงมั้ยเนี่ย)
ตอนนี้ก็เข้าใจแล้วค่ะ
แล้วจะรอดูปกที่แก้ไขแล้ว หวังว่าคงมองเห็นตัวหนังสือชัดเจนนะคะ
อ้าว ไม่มีภาพปกที่แก้ไขแล้วให้ดูหรอคะ
จัดส่งหนังสือซะแล้ว
อืม..อาทิตย์นี้จะรอรับแล้วกันนะคะ วันจันทร์ก็ผ่านไปแระ :onion_asleep:
กะ..กะ..แก้ไขแล้ว???
คำว่า [ภูตะวัน vs. เพียงดิน] ยังมองไม่เห็นเหมือนเดิม
เอิ่ม..ส่งๆของมาแล้วกัน ขอรหัสพัสดุด้วยค่ะ
ขออภัยที่ซื้อของแล้วเรื่องมากนะคะ คุณนักเขียนอาจไม่สบายใจ
ปล.ไม่ได้จะดราม่านะคะ
อ่านทวนหลายรอบแล้วประมวลผลได้ว่าคุณเองไม่พอใจในของที่ตัวเองซื้อนัก ซึ่งคนเขียนเองในฐานะผู้ผลิต ยินดีคืนเงินและรับของคืน เพื่อรับประกันความพอใจของลูกค้าค่ะ
แต่ขอชี้แจงอีกสักนิดว่า คนเขียนไม่เคยวางผลงานรวมเล่มของตัวเองในส่วนของสินค้าแต่อย่างใด คนเขียนไม่เคยคาดหวังว่าจำนวนสั่งซื้อ
จะต้องทะลุเป้า คนเขียนหวังแต่เพียงว่าคนอ่านที่ตัดสินใจซื้อผลงานรวมเล่มในครั้งนี้ จะเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นที่ระลึกมากกว่าสินค้าสักหนึ่งชิ้นที่เงินพึงซื้อได้ ผลงานรวมเล่มทั้งสองครั้ง คนเขียนไม่เคยสนใจต้นทุนที่่สูงกว่าการทำหนังสือตามปกติแต่อย่างใด สิ่งเดียวที่ต้องการคือทำอย่างไรให้คนอ่านอยากเก็บหนังสือชุดนี้ไว้มากที่สุด ในเมื่อความตั้งใจของคนเขียนไม่บรรลุวัตถุประสงค์ ก็ยินดีที่จะพิจารณาตัวเองและคืนเงินนะคะ
ขอบคุณสำหรับความคิดเห็น และขอบคุณทุกท่านที่เข้าใจค่ะ TRomance
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
พี่แก๊กกะน้องก้านจะมาหาเค้าแล้ว
ดีใจๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ขอบคุณพี่TRomanceและทีมงานมากนะคะ
ปกผ้างามมมมมมมมมมม :กอด1: ค่ะ
(รู้สึกเหมือนกันว่าผิดกาละและเทศะไปนิดเมื่อเทียบกะเรื่องงุ้งงิ้งข้างบน แต่ความปลื้มใจมันของจริงนะคะ ^o^)
-
รายชื่อของคุณ Narcissus ไม่มีในรายชื่อคนจองและโอนเงินมา ไม่ทราบว่า
สั่งจองผ่านชื่อล๊อคอินไหน หรือ ฝากใครสั่งซื้อมาหรือปล่าวค่ะ
ถ้าจะให้ดีกรุณาแจ้ง โค๊ดโอนเงินมาด้วยนะคะ หรือ หลักฐานการโอนเงิน สแกนใบสลิป มายืนยันหน่อยนะคะ
-
:mc4: :mc4: :mc4:
ตื่นเต้นจังเลย....รอกอดน้องดินด้วยใจจดจ่อ :laugh:
-
ไม่ได้มาต่อดราม่านะคะ แต่ขอแสดงความคิดเห็นหน่อย o8
เคยสั่งหนังสือมาหลายครั้งแล้ว (ถึงแม้จะไม่ใช่ที่บอร์ดนี้) ยังไม่เคยเจอนักเขียนท่านใดที่รายงานความคืบหน้าได้ละเอียดยิบขนาดนี้เลย ขอบคุณสำหรับความกรุณานะคะ จะรอรับหนังสืออย่างใจจดใจจ่อ :วู้วว1:
-
คือว่า...ขอยกมือยอมรับแต่โดยดีว่ายังไม่ได้แง้มอ่านเรื่องนี้ (แต่มีเจเจ้ท่านหนึ่งการันตีเนื้อเรื่องมา)
แล้วพอลองเปิดเข้ามาดู อุแม่เจ้า!!!!!!! นู๋อยากได้ :monkeysad:
มีเหลือไหมค่ะ ทำเผื่อๆ เกินๆมาซักชุดไหม
แบบว่าชอบปกและแพคเก็จเรื่องนี้มากๆเลยค่ะ
ถ้าเอาไปวางขายที่ไหนแจ้งด้วยเถอะ จะตามไปเก็บ
พร้อมโอนเงิน ณ บัดเดี๋ยวนี้เลยด้วยค่ะ :sad4:
:call: สาตุ๊ๆ
-
:pig4: คนเขียน และทีมงานทุกคน ที่สนใจ ใส่ใจ และรายงานรายละเอียดในการทำงานทุกขั้นตอนให้คนอ่านได้ทราบตลอด
เป็นกำลังใจให้คนเขียน และทีมงานทุกคนนะคะ อยากบอกว่าพวกคุณทุกคนทำหน้าที่ได้ดีมากๆ ค่ะ :กอด1: :L2: :3123: :L1: o13
ปล. :mc4: :mc4: เย้ ! อาทิตย์นี้ได้อ่านแล้ววุ้ย
-
ปวดประสาทกับบางคนจริง ๆ คนแต่งและผู้จัดทำมองข้ามไปบ้างก็ได้
เลือกเก็บแต่ดอกไม้ก็พอแล้ว เอาเป็นว่าพี่พอใจกับผลงานเรื่องนี้
และเต็มใจที่จะรอมาก ๆ เพราะหนังสือไม่ได้พิมพ์ไว้แล้ว
วางขึ้นชั้นรอหยิบเหมือนกับซื้อที่ร้าน เพราะฉะนั้น ไม่นานเลยค่ะ
อ้อ ... ลืมบอกชอบ design ของหนังสือเล่มนี้มาก ๆ ถูกใจค่ะ
-
พี่ดิน กะ เสาไฟฟ้ากำลังจะมาแล้ววววววว :mc4: :mc4: :mc4:
ดีใจมากมาย ไม่ค่อยได้เข้ามาฟังข่าวการอัพเดตเท่าไหร่
แต่ยินดีรอค่ะ
ประสบการณ์จากพี่เมฆกับพี่ฉานที่ผ่านมาทำให้เราเชื่อใจ
และเลือกที่จะนั่งยิ้ม นอนรออยู่กับบ้าน ...
วันนี้มีโอกาสเข้ามาดู แล้วก็ได้เห็นข่าวดี พี่ดิน กับ เสาไฟฟ้ากำลังจะมาหาแล้ว
ดีใจมาก ๆ ค่ะ ขอชมแพ็คเกจอันเริ่ดหรูค่ะ สวยงามจริง ๆ ค่ะ
เป็นกำลังใจให้ในทุก ๆ เรื่องนะคะ o13
-
เพี้ยง ๆ ๆ ๆ มาถึงเร็วๆ เค้าอยากอ่านตอนพิเฉดดดดด
-
+1 ให้ iforgive เห็นด้วยมาก
อ่านมาแล้วไม่ได้อยากดราม่า แต่เห็นแล้วอดไม่ได้จริง ๆ รอเดือนเดียวนี้ถือว่าน้อยแล้ว ถ้าเทียบกับคนที่โอนเงินตั้งแต่เปิดจอง ส่วนเรื่องเวลาเราเห็นว่า ระยะเวลาขนาดนี้ มันอยู่ในเกณฑ์ปกติ หลังจากผู้จัดทำปิดโอน ต้องรออีกแประมาณ 1-2 เดือนถึงจะได้รับหนังสือ ถ้าเกินกว่านั้น ค่อยทวงไม่ดีกว่าหรือ และเรื่องนี้ทางผู้จัดทำเขาก็มารายงานความคืบหน้าตลอด
ถ้าต้องการซื้อหนังสือแล้วได้ทันที เราว่าไปซื้อตามร้านหนังสือเลยดีกว่า อย่ามาสั่งหนังสือแบบนี้เลย
ปล. เตรียมที่ดิน (ว่าง) ไว้ให้พี่ดินกับคุณภู ข้าง ๆ นู๋เมฆกับพี่ฉานแล้ว :z2:
ปล.2 นาน ๆ เข้ามาที :z2:
-
ดีใจค่ะ ที่เห็นหนังสือกับปกผ้า และรอรับ พี่ดิน กลับบ้านแล้ว กรี๊ดดดดด งืดดดด
อยากได้ไวๆ แล้ว เรื่องปกผ้าหรือปกหนังสือ ถูกใจมากค่ะ เชื่อว่า ผู้เขียนก็ต้องการให้ทุกอย่าง
ออกมาดีที่สุดแหละค่ะ ^^ แมกเนตก็สวยมากกกกกกก
อยากได้ อยากได้ อยากได้ ฮ่าๆ
-
:กอด1:ให้กำลังใจ TRomance กับ Seiki
เหนื่อยทั้งงานราษฎร์งานหลวงเลยเนอะ
เอาเถอะเตรียมรางวัลไว้ให้เมื่อเราเจอกัน
คิดถึงและรอได้เสมอนะ :L2:
-
กรี๊ดดด รอหนังสืออย่างใจจดใจจ่อ... จะได้ขนพี่ดินกลับไปอังกฤษด้วยเสาร์นี้ >"<
-
ใกล้ความจริงเข้ามาแล้ว :-[
-
ดีใจค่ะที่นักเขียนมาชี้แจงเรื่องหนังสือ
ตอนแรกก็เซ็งเหมือนกัน เพราะเป็นครั้งแรกเลยที่สั่งนิยาย จ่ายเงินไปแล้ว
แต่ต้องรอนานเกือบเดือนขนาดนี้(มีแอบหวั่นเหมือนกันว่าตรูจะโดนโกงมั้ยเนี่ย)
ตอนนี้ก็เข้าใจแล้วค่ะ
แล้วจะรอดูปกที่แก้ไขแล้ว หวังว่าคงมองเห็นตัวหนังสือชัดเจนนะคะ
คุณ Narcissus อารมณ์เหมือนเราตอนซื้อหนังสือทางเน็ตใหม่ๆเลย เดี๋ยวก็ชินค่ะ ไม่ต้องห่วงนะคะ ถ้ายังสั่งซื้อทางเน็ตอยู่ ยังไงก็ต้องเจอโกงแน่ๆค่ะ ไม่ได้ขู่นะ จริ๊งจริง แต่ส่วนใหญ่ถ้าเป็นของที่เค้าทำเองแบบนี้ อัตราการโกงน้อยมาก ยกเว้นกรณีที่คนทำติดธุระมั่กๆ ยอมทิ้งไปก็มี (เหมือนเรื่องของรอยอินทร์ แต่อันนั้นเค้าโอนเงินคืน) ส่วนมากที่เจอโกง คือ พวกหนังสือมือ 2 ที่ตั้งใจมาโกง กับกลุ่มมืออาชีพหัดใหม่ อย่างพวกกลุ่มทำหนังสือต่างๆ ที่มือใหม่ ทำแล้วทิ้งงาน อันนี้ตาดีได้ตาร้ายเสียค่ะ
ส่วนเรื่องรูปเล่ม ต่างคนต่างจิตต่างใจ ของแบบนี้บางทีเห็นในเน็ตว่าสวย เจอของจริงอาจจะเฉยๆ บางชิ้นในเน็ตเฉยๆ เจอของจริงก็ถูกใจ มีเยอะไปค่ะ หลายรูปแบบ เดี๋ยวประสบการณ์แก่กล้าขึ้นก็จะจับทางถูกเอง
ยังไงก็อย่าเพิ่งเซ็งนะคะ ถ้ายังอ่านนิยายวายอยู่ ยังไงก็หนีไม่พ้นสั่งหนังสือทางเน็ตแน่นอนค่ะ เพราะ แทบจะ 100% เขาขายผ่านทางเน็ต (และก็มีวางหน้าร้านบ้างนิดหน่อย แต่หาสั่งทางเน็ตง่ายกว่า) และก็ 50% เป็นนิยายทำมือ ที่คนทำไม่ใช่มืออาชีพ อาจจะสะดุดนู่นนี่บ้าง คนซื้อต้องทำใจเผื่อไว้บ้างเนอะ
สู้ๆค่ะ เดี๋ยวจะเจอแบบแปลกๆ อีกหลายกรณี จะได้ทำใจถูก ทุกวันนี้ซื้อหนังสือนิยายยังไม่ถูกใจ 100% เลย อาศัยว่าถ้านิยายที่อ่านแล้วชอบก็ซื้อ บางเรื่องไม่ได้อ่าน แต่ดูชื่อนักเขียนแล้วโอก็ซื้อ แต่ก็มีบางสำนักพิมพ์เหมือนกันที่เราไม่ปลื้ม เคยสั่งมาแล้วเรื่องไม่เวิร์กก็แอบขึ้นบัญชีดำเหมือนกัน มีหลายแบบค่ะ
-
เข้ามากรีสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสค่ะ >_________<
จะได้รับหนังสือมาไว้ในอ้อมกอดแล้วววววววววววว วว ^^
รูปเล่มทำได้น่ารัก สวยงามดีค่ะ ควรค่าแก่การเก็บรักษา อิอิ อิ
-
มาให้กำลังใจนักเขียนแล้วก็แอบปลื้มกับห่อผ้าค่ะ น่ารักมากอ่ะ ... ส่วนปกไม่เคยได้เม้นท์เลยแต่ขอบอกว่าอาร์ตสวยถูกใจค่ะ ^^
-
ทำไงดี หนูก็อยากได้เหมือนกันค่ะ แต่ไม่ได้สั่งซื้อไว้เลย
ยังพอจะมีเหลือเจือจานให้สักชุดไม๊คะ เรื่องที่แล้วก็สั่งและได้อ่านด้วย
แต่เรื่องนี้ทำไมหนูพลาดไปได้ :monkeysad:
-
มาให้กำลังใจคุณ TRomance และคุณ Seiki ค่ะ :L2: :กอด1:
เราว่าหนึ่งเดือนนี่ถือว่าน้อยแล้วนะคะ บางเรื่องรอตั้งสองสามเดือนแหนะ
ปล.ปกผ้าน่ารักมากเลยค่ะ ชอบบบ :m3:
-
ดีใจจัง :mc4: จะได้หนังสือแล้ว
เป็นกำลังใจให้คุณ TRomance + Seiki และทีมงานทุกคน :L2:
-
เย้ๆๆๆๆๆจะได้หนังสือแล้วดีใจจังเลยอยากจะบอกคณะผู้ทำทุกท่านว่าเราชอบเพ็จเก็จหนังสือมากสวยสุดๆๆๆๆๆๆเลยค่ะแล้วจะรอรับหนังสืออย่างใจจดใจจอนะค่ะ
-
ดีใจๆๆ รอรับอยู่ที่บ้านนน อิอิ
อ่อ จะถามด้วยว่า แล้วพี่เมฆได้พร้อมกันเลยป่ะคะ???
-
ของอย่างนี้ต่างจิตต่างใจนะคะ ซื้อของทางเวปต้องเผื่อใจไว้ 50-50
และการจะซื้อของแต่ละครั้งควรดูอย่างละเอียด ถึงประวัติของคนขาย
เมื่อตัดสินใจซื้อ แสดงว่ายอมรับในเงื่อนไขที่ผู้เขียนตั้งมา
ยิ่งถ้ามีความคืบหน้าให้เห็นอย่างนี้น่าจะไว้วางใจได้ในระดับนึง
ถ้าซื้อของทางเวปแล้วเป็นอย่างนี้ แนะนำให้ไปเลือกหนังสือจากหน้าร้านที่วางขายจะได้ได้อย่างที่ต้องการคะ
ปล.จะรอรับหนังสือนะคะ ตื่นเต้น แพ็คเกจงามงด ^^
-
ขอบอกว่า ตั้งแต่โอนเงินไป ก็ไม่ได้มาตามอ่านความคืบหน้าเลยค่ะ
อาจเพราะเชื่อมั่นจากพี่ฉานน้องเมฆ ก็เลยรออย่างสบายใจ
ให้คนแต่งและทีมงาน ได้ทำงานอย่างเต็มที่
สร้างงานดีๆ ให้เราได้สะสมไว้
เอาเป็นว่า ทำอีกเรื่องต่อเลยนะคะ เราจะได้โอนเงินจองวันพรุ่งนี้เลย
:L2:
-
กรี๊ดดดดดดดด...ตื่นเต้นๆ
พรุ่งนี้พี่ดินก็จะออกเดินทางแล้ว
:mc4:
ปกผ้าของพี่ดินงามได้อีกคร่า
อันของพี่เมฆทุกวันนี้ยังเอามาใช้ใส่หนังสือเรื่องอื่นเวลาพกไปอ่านข้างนอกอยู่เลย
ทีนี้คงได้เวลาปลดระวางเพราะเดี๋ยวมันจะเน่าซะก่อน
แล้วเอาของพี่ดินมาใช้แทน สั่งหนังสือแต่ของที่ได้มากกว่าหนังสือจริงๆค่ะ ><
-
อ่า เราอ่านแล้วก็แปลกๆๆเหมือนกัน
แต่ไม่อยากคิดอะไนมากกก
สู้ๆๆนะค่าพี่ อย่าคิดมากกกก :กอด1: :กอด1:
จะได้หนังสือมากอดแล้ววววววววว :-[
-
โอ้ว แม่เจ้า สวยไปหมุดทุกอย่างเลย o13
อดใจรอแทบไม่ไหวอยากสัมผัสหนังสือ
คุณภาพคับเล่มเช่นเดิม
-
ใช่ค่ะ สวยหมดทุกอย่างจริงๆ
ดีใจๆ จะได้มาอยู่ในอ้อมกอดแล้ว ^^
-
เลขพัสดุค่ะ
NO LOGIN/Name เลขรับพัสดุ
1 sumalee*** PB 1975 00 132
2 ohmpresto PB 1975 00 092
3 ขวัญฤทัย PB 1975 00 058
4 aoikl PB 1975 00 013
5 eddiam PB 1975 00 146
6 มะลินี PB 1975 00 101
7 zatannn PB 1975 00 061
8 prettypearl PB 1975 00 027
9 DraCo_SLa13 PB 1975 00 150
10 gear PB 1975 00 115
11 u4gartoon PB 1975 00 075
12 sakuu PB 1975 00 035
13 pornvrin PB 1975 00 163
14 n2 PB 1975 00 129
15 yeyong PB 1975 00 089
16 maicy PB 1975 00 044
17 minmin PB 1975 00 296
18 kittyfun PB 1975 00 251
19 kittyfun PB 1975 00 217
20 Cupcake PB 1975 00 177
21 Canond PB 1975 00 305
22 MaeMoo PB 1975 00 265
23 LeeO5 PB 1975 00 225
24 iota PB 1975 00 185
25 blanchard PB 1975 00 319
26 krit24 PB 1975 00 279
27 BeeRY PB 1975 00 234
28 rodsawat2506 PB 1975 00 194
29 Ruchipha PB 1975 00 322
30 เพ็ญภิรมย์ PB 1975 00 282
31 zatamare PB 1975 00 248
32 Killua PB 1975 00 203
33 i_lost in.. PB 1975 00 455
34 iForGive PB 1975 00 415
35 Minnie_min PB 1975 00 375
36 tomo2kazu PB 1975 00 336
37 oppee PB 1975 00 469
38 JAROEN PB 1975 00 424
39 genki PB 1975 00 384
40 กะทิน้อย PB 1975 00 340
41 kun PB 1975 00 472
42 sogato PB 1975 00 438
43 '@Iriz PB 1975 00 398
44 Jesale PB 1975 00 353
45 YYY PB 1975 00 486
46 กลั่นกรอง PB 1975 00 441
47 ศิริพรรณ PB 1975 00 407
48 gookgik PB 1975 00 367
49 pungplaza PB 1975 00 614
50 lunarinthesky PB 1975 00 574
51 YouandMe PB 1975 00 530
52 เซยูเนียส PB 1975 00 490
53 AutomaticLM PB 1975 00 628
54 nirun4 PB 1975 00 588
55 suksan s PB 1975 00 543
56 kazu PB 1975 00 509
57 ตั๊ก PB 1975 00 631
58 ลูกเจี๊ยบ PB 1975 00 591
59 คุณโชติกา PB 1975 00 557
60 darling PB 1975 00 512
61 tsuyu PB 1975 00 645
62 arjinn PB 1975 00 605
63 SweetyYY PB 1975 00 565
64 Mize PB 1975 00 526
65 maymun PB 1975 00 778
66 Na_RimKLonG PB 1975 00 733
67 rakza PB 1975 00 693
68 Fanun PB 1975 00 659
69 dragonnine PB 1975 00 781
70 Mickii PB 1975 00 747
71 พี่กช PB 1975 00 702
72 ปุ๋ย PB 1975 00 662
73 sorada_so PB 1975 00 795
74 anajulia PB 1975 00 755
75 koraorni PB 1975 00 716
76 koraorni PB 1975 00 676
77 badcow PB 1975 00 804
78 คุณอุ๊ PB 1975 00 764
79 arakanji PB 1975 00 720
80 ~MeiMeiZ@~ PB 1975 00 680
81 อังชัญ PB 1975 00 937
82 น้ำหวาน PB 1975 00 897
83 ณัฐวดี PB 1975 00 852
84 nunamicky PB 1975 00 818
85 sweetener PB 1975 00 945
86 sine PB 1975 00 906
87 ArtemIz PB 1975 00 866
88 Fujitaga PB 1975 00 821
89 Pimrge PB 1975 00 954
90 NuPaTT PB 1975 00 910
91 akanae PB 1975 00 870
92 happiness PB 1975 00 835
93 A.Miku PB 1975 00 968
94 ประภาภรณ์ PB 1975 00 923
95 tueylove PB 1975 00 883
96 rachanok PB 1975 00 849
97 Akad3ar PB 1975 01 098
99 fenrilo PB 1975 01 019
100 manami1155 PB 1975 00 971
101 inpurplethief PB 1975 01 107
102 genieposh PB 1975 01 067
103 nokkie PB 1975 01 022
104 nightwish PB 1975 00 985
105 snowfallen PB 1975 01 115
106 bbyuqin PB 1975 01 075
107 ~DosTresCuatro~ PB 1975 01 036
108 aorpp PB 1975 00 999
109 dukdikdukdik PB 1975 01 124
110 k00_eng^^ PB 1975 01 084
111 dee-dee PB 1975 01 040
112 Princea PB 1975 01 005
113 Phing PB 1975 01 257
114 pp4 PB 1975 01 212
115 enjoy101 PB 1975 01 172
116 hwitaz PB 1975 01 138
117 Na PB 1975 01 265
118 meduza PB 1975 01 226
119 สุพิชญา PB 1975 01 186
120 wicth PB 1975 01 141
121 ขนมหวาน PB 1975 01 274
122 vavacoco PB 1975 01 230
123 RICDY PB 1975 01 190
124 เทียนหอมสีน้ำเงิน PB 1975 01 155
125 PPL_R PB 1975 01 288
126 ♥10♥KK♥23♥ PB 1975 01 243
127 cocoaharry PB 1975 01 209
128 meadthat PB 1975 01 169
129 Narumi PB 1975 01 416
130 dijiza PB 1975 01 376
131 เกริด้า(๐-*-๐)v PB 1975 01 331
132 in_blu PB 1975 01 291
133 GaIta PB 1975 01 420
134 sakiko PB 1975 01 380
135 Uonlii_I PB 1975 01 345
136 Minnie PB 1975 01 305
137 chalida PB 1975 01 433
138 GarGee PB 1975 01 393
139 ปาล์ม PB 1975 01 359
140 CipheR PB 1975 01 314
141 jaaeyboy PB 1975 01 447
142 princey PB 1975 01 402
143 เปรียบกมล PB 1975 01 362
144 andaseen PB 1975 01 328
145 คิว PB 1975 01 570
146 รวีวรรณ PB 1975 01 535
147 zo_happiiz* PB 1975 01 495
148 violetsw PB 1975 01 455
149 QUE1 PB 1975 01 583
150 ริน PB 1975 01 549
151 Kalos PB 1975 01 504
152 พี่THIP PB 1975 01 464
153 GiNg PB 1975 01 597
154 Phatra PB 1975 01 552
155 fanta PB 1975 01 518
156 tazzuko PB 1975 01 478
157 จุ๊บจิ๊บจ๊ะจ๋า PB 1975 01 606
158 loginmymind PB 1975 01 566
159 ลูกลิงแสดงตัว PB 1975 01 521
160 whistle PB 1975 01 481
161 sweetiiez PB 1975 01 739
162 Sunda PB 1975 01 699
163 misaochan PB 1975 01 654
164 kdragon PB 1975 01 610
165 Dorumi PB 1975 01 742
166 SiCK_SENt PB 1975 01 708
167 ต้นส้ม PB 1975 01 668
168 R@!nY~==~N!GhT PB 1975 01 623
169 iGiG PB 1975 01 756
170 ปาณิสรา PB 1975 01 711
171 yui PB 1975 01 671
172 JOYNI :)) PB 1975 01 637
173 K_U_K_K_I_K PB 1975 01 760
174 ounnajak PB 1975 01 725
175 zellda PB 1975 01 685
176 chaoyui PB 1975 01 645
177 LADYKAEKAE PB 1975 01 892
178 chrysanthemum PB 1975 01 858
179 Ray PB 1975 01 813
180 gnetophyta PB 1975 01 773
181 SOBANG✖ PB 1975 01 901
182 pdolphin PB 1975 01 861
183 chee PB 1975 01 827
184 Nabee PB 1975 01 787
185 Forever_Love PB 1975 01 915
186 GRIMPANE PB 1975 01 875
187 toffee245 PB 1975 01 835
188 poison PB 1975 01 795
189 shiOn PB 1975 01 929
190 Jeab PB 1975 01 889
191 kamui1972 PB 1975 01 844
192 midnight PB 1975 01 800
193 pae666 PB 1975 01 059
194 white_devil PB 1975 01 014
195 choijiin PB 1975 01 977
196 blue_nilez PB 1975 01 932
197 luna PB 1975 01 062
198 Vesi PB 1975 01 028
199 nomo9 PB 1975 01 985
200 ปาลิดา PB 1975 01 946
201 kannooh PB 1975 01 076
202 นัทตี้Ommamangdung PB 1975 01 031
203 ZakuPz PB 1975 02 663
204 BooBu PB 1975 02 629
เลขรับพัสดุสำหรับคนที่สั่งจอง 2 ชุด [เพียงดิน vs ภูตะวัน]คนนี้มีดีกรีเป็นนักเลง
NO LOGIN/Name เลขรับพัสดุ
1 Pumzai PB 1975 02 994
2 yjmin PB 1975 02 950
3 Mercutery PB 1975 01 080
4 knightprince PB 1975 01 045
5 Alen PB 1975 01 005
เลขรับพัสดุสำหรับคนที่สั่งจอง 2 ชุด [เพียงดิน vs ภูตะวัน]และเมื่อแหงนมองจันทร์ฯ อย่างละ 1 ชุด
NO LOGIN/Name เลขรับพัสดุ
1 tainie PB 1975 01 963
2 SIRINART PB 1975 02 218
3 Artown PB 1975 02 178
4 morkeebb2 PB 1975 02 133
5 mmmay PB 1975 02 093
6 In~d3pth PB 1975 02 221
7 duckieduck PB 1975 02 181
8 LiTTle[A] PB 1975 02 147
9 Ticha PB 1975 02 102
10 WhatLoveIs PB 1975 02 235
11 Pop~Pu PB 1975 02 195
12 jackykrub PB 1975 02 155
13 Je_taiime PB 1975 02 116
14 Kail PB 1975 02 249
15 Ezi PB 1975 02 204
16 Siripron Ungto PB 1975 02 164
17 Plara PB 1975 02 120
18 Honey Honey Drop PB 1975 02 371
19 MiSuKiNeKo PB 1975 02 337
20 PANARI PB 1975 02 297
21 Kookgig PB 1975 02 252
22 Yothin T PB 1975 02 385
23 funkgusty@ PB 1975 02 345
24 ปุ้น BIGBANG is VIP PB 1975 02 306
เลขรับพัสดุสำหรับคนที่สั่งจอง 3 ชุด [เพียงดิน vs ภูตะวัน] 1 ชุด และเมื่อแหงนมองจันทร์ฯ 2 ชุด
NO LOGIN/Name เลขรับพัสดุ
1 โมเม PB 1975 02 266
====================================
ขอให้คนอ่านทุกคนที่สั่งหนังสือ ตรวจสอบเลขรับพัสดุของตัวเองตาม ล็อคอิน หนังสือเริ่มจัด
ส่งเช้าวันพฤหัสที่ 10 ก.พ. ภายใน 7 วัน หากยังไม่ได้รับหนังสือ ให้โทรไปสอบถามไปรษณีย์เขตพื้นที่ของตัวเอง
ค่ะ ทุกคนจะได้รับเหมือนกันหมดคือ หนังสือ 2 เล่ม ที่คั่นหนังสือแม่เหล็ก ที่คั่นหนังสือปกติ 2 ชิ้น หนังสือจะบรรจุอยู่ในปกผ้าใส่ถุงแก้ว
และห่อกันกระแทก หากใครที่ได้รับของไม่ครบให้แจ้งมาได้ทั้งในกระทู้หรือเมลล์นะคะ
ขอบคุณที่สนับสนุนกันมาตลอดค่ะ
ปล.อ่านตอนพิเศษแล้วอย่าลืมกลับมาแสดงความคิดเห็นนะคะ
ปล.อีกที ตอนพิเศษทั้งหมด 9 ตอนค่ะ
ปล.หนังสือพี่ดินมีเหลือ 9 ชุด ส่วนเรื่องพี่เมฆมีทั้งหมด 5 ชุดค่ะ
-
รับทราบจ้า......
อยากกอดลูกพี่ใจจะขาด :impress2:
-
กรี๊ดดดดด
ขอบคุณอีกทีสำหรับข่าวอัพเดทค่ะ
ปวดเมื่อยตรงไหนบ้างรึเป่าคะ หนังสือสองร้อยกว่าชุด กว่าจะแบกไปส่งไปรษณีย์ ท่าทางคงจะกล้ามขึ้นเป็นแน่ o13
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
:mc4: :mc4:
ขอบคุณที่เข้ามาแจ้งเลขพัสดุนะคะ :pig4: :กอด1:
เห็นตัวเลขเยอะๆแล้วแอบมึนแทน
-
o13 o13อีกไม่กี่วันก็จะได้เจอพี่เมฆกับพี่ดินแล้ววววววว :กอด1: :กอด1:
-
สุดยอดดดดดดดดด o13
:L1:
:กอด1:
-
อ๊ายยยย
จะได้หนังสือแล้วแพ็กเกจงามมมมม
รอได้ับหนังสือค่ะ
พึ่งเข้ามาเช็คข่าวแล้วเจออะไรที่เกือบมาม่า
แต่ก็พอเข้าใจคนที่เพิ่งสั่งของครั้งแรก
แต่การที่จะซื้อของบนเน็ตมันต้องอาศัยความเชื่อใจซึ่งกันและกันอยู่มาก
เพราะยังไงเราก็ไม่รู้อยู่ดีว่าใครจะโกงหรือไม่โกง
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้พี่ๆค่ะ
ขอบคุณที่สร้างสรรค์งานดีๆออกมาค่ะ
ปล.พี่ขา รหัสที่ให้มามันเอาไปเช็คในเน็ตได้มั้ยอะค่ะ
ต้องคอยดูว่าจะมาถึงบ้านเมื่อไหร่จะได้อยู่รับ เป็นพวกอยู่ไม่ติดบ้านน่ะค่ะ 555
-
ส่ง PM ไปหาแล้ว ไม่รู้ว่าจะทันที่เหลือไหม อยากได้อ่ะ :monkeysad:
-
เย้ๆๆๆๆ ลำดับที่ 51 :m4:
รอรับหนังสือจ้า...ก็แหม ตอนพิเศษ 9 ตอน เลขดีซะด้วย :haun5:
-
รับทราบค่ะจะรอหนังสืออย่างใจจดใจจ่อนะค่ะ
-
สุดยอดมากเลยค่ะ จัดส่งในวันเดียวหมดเลย
ขอบคุณมากนะคะ
-
รอคอยหนังสือที่จะมาถึง หุหุ
อยากเห็นแล้วๆๆ
-
พรุ่งนี้คงถือแล้ว เย้~ : 222222:
-
เย่ เย่ จะได้ของแล้วววว
ไม่พรุ่งนี้ก็มะรืนล่ะม๊างงงง
(วันอาทิตย์หยุดจะได้นอนอ่านอยู่บ้าน)
ดีใจๆๆ ได้กอดพี่ดินพี่เมฆแล้ว ><~
ตอนแรกแอบเสร่อ นึกว่าให้เลือกปกได้
ว่าจะเอาปกผ้าหรือปกธรรมดา(ใช่ที่ไหน)
ปรากฏว่าเค้าทำปกผ้าให้ทุกคนย่ะ เหอๆๆ
ไม่เคยสั่งซื้อหนังสือที่ไหนแล้วได้ปกไฮโซแบบนี้มาก่อนเลย
นี่เป็นครั้งแรกกกกกกกกกกกกก แล้วในราคาแบบนี้
บอกได้คำเดียวว่าคุ้ม โชคดีจริงๆที่ซื้อเก็บไว้ทัน ^^
ขอบคุณมากๆๆค่า ~ :pig4: :pig4: :pig4:
-
ขอสั่งซื้อพี่ดิน 1 ชุด ส่ง pm ไปแล้วค่ะ
ขอให้ได้ไว้ครอบครองด้วยเถิด ... :call:
-
หนังสือพี่ดินมีเหลือ 9 ชุด จองไปแล้ว 2 ชุด ณ ตอนนี้เหลือ 7 ชุด
หนังสือพี่เมฆมีเหลือ 5 ชุด
คุณ DEMON3132 พีเอ็มไปให้แล้วนะคะ
-
ลำดับที่ 13 เลขสวยมาก ฮิ้วววววววววววว
รอ..รอ..รอ
-
กรีสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส สสสส จะได้หนังสือแล้ว
ขอบคุณมากๆค่ะ ^_________^
ลั๊ลลา นอนรอ อิอิ อิ
-
แง๊ววววววว edit ไม่ได้ง่ะ >.<
จะบอกบอกว่าส่ง PM สั่งซื้อพี่เมฆ ไปแล้วนะคะ ^______^
-
มา รอ รับ หนังสือ
คิคิ :mc4:
อยากอ่านแล้วว ^^
-
รับทราบคะ จะดักรอพี่ไปรฯ ทุกวันเลยคะ ^^
มาตอบคุณคนที่ถามเรื่องเลขที่คุณ seiki ให้ไว้นะคะ
ขออนุญาตตอบแทนนะคะ เพราะส่งไปรษณีย์อยู่บ่อย ๆ เลขที่คุณ seiki ให้มา
ไม่สามารถเช็คสถานะใด ๆ ทางเวบของไปรษณีย์ไทยได้คะ เพราะเป็น
พัสดุธรรมดา แต่เมื่อพี่ไปรฯ นำไปส่งที่บ้านแล้ว ต้องมีคนเซ็นรับคะ ถ้า
ไม่มีคนเซ้นรับ เขาจะทิ้งใบสีขาวให้เราไปรับเองที่ไปรษณีย์ หรือโทร
ไปนัดพี่ไปรฯ ให้มาส่งในวันที่คุณอยู่บ้านได้คะ รายละเอียดมีอยู่ในใบสีขาว
แล้วคะ
ส่วนที่คุณ seiki บอกว่าถ้า 7 วันไม่ได้รับ และไม่มีใบใด ๆ เลย ให้เอา
เลขพัสดุที่คุณ seiki ให้ โทรไปที่ว่าการไปรษณีย์ของบ้านท่าน ถ้าอยาก
ทราบว่าที่ว่าการของบ้านท่านอยู่ที่ใด ให้นำเลขรหัสไปรษณีย์ไปเสริช์ที่
เวบของไปรษณีย์ไทยคะ จะมีเบอร์โทรให้โทรไปถามได้ว่าตอนนี้พัสดุ
เลขนี้ส่งมาที่ไปรษณีย์แถวบ้านท่านหรือยัง 7 วันไม่ได้รับให้รีบโทรนะคะ
ถ้าจำไม่ผิด หลังจาก 2 อาทิตย์ ไม่มีการติดต่อไป ของจะตีกลับไปที่
ผู้ส่งคะ
หวังว่าคงช่วยได้บ้างนะคะ ^^
นี่เป็นลิงค์ไว้เช็คเบอร์โทรไปรษณีย์คะ
http://www.thailandpost.com/post_office.php
ขอชื่นชมทั้งคนเขียน ทีมงานทุกคนที่ทำหนังสือเล่มนี้ขึ้นมาคะ ชอบทั้งเนื้อเรื่อง
และตัวหนังสือมาก ๆ คะ ตั้งแต่ตอนพี่เมฆแล้วคะ สวยมาก ๆ ดีใจและปลื้มใจคะ
ที่ได้มีงานของคุณอยู่ในมือ
เป็นกำลังใจให้ในเรื่องต่อ ๆ ไปนะคะ ^^
-
ถ้าได้แล้ววว จะเข้ามาบอกค่า อิอิ
-
ตีพุงนอนรอหนังสืออยู่ที่บ้านอย่างสงบ :call: ขอให้ถึงเร็วๆ
-
ตามอ่านจนจบ สนุกมากครับ หลงรักนักเลงใหญ่เข้าแล้ว แต่ได้ดีครับฮา+สนุก+อิน ขอบคุณมากๆครับ
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
ขอบคุณนักเขียนครับ อ่านแล้วมันส์ๆ ดี ชอบคาแร็คเตอร์ของแต่ละคน อ่านแล้วแนวๆ ฮาๆ มากๆ ครับ
-
ได้รับหนังสือแล้วเจ้าข้าเอ๊ยยยยยยยย
อิอิ เข้ามาร้องแรกแหกกระเชอ มุมบนเล่มสองที่พ้นปกผ้ามาแอบงอนิดนุงค่ะ
แต่ไม่เป็นไร เดี๋ยวเอาไปทับๆไว้ก็คงจะหาย
สภาพภายนอกงามมาก แม้สีปกเล่มหนึ่งจะเพี้ยนไปจากน้ำครำ แต่ก็งามมากจริงๆ
ด้านๆแบบนี้สวยถูกใจจริงแต๊ค่ะ
เดี๋ยวถ้าได้เวลาอ่านแล้วจะมารายงานอีกทีนะคะ ^o^
:กอด1:คุณTRomance คุณSeiki และทีมงานทุกท่านค่ะ
-
ได้หนังสือแล้วคร้า~~!!!
แอบลืมไปแล้วนะว่าสั่งซื้อไว้ 55+
กอด จูบ ลูบ คลำ อยู่เนี่ยล่ะ กรี๊ดๆๆ
-
ได้รับหนังสือแล้วคร้าบบบบบ เย้!!!!! :laugh:
รวดเร็วมากเลย เมื่อวานเพิ่งส่ง วันนี้ได้ของเลย
ปกผ้าสวยดีครับ
ยังไม่เคยอ่านในบอร์ดเลยด้วยเรื่องนี้ อยากอ่านสุดๆ.....แต่ต้องห้ามใจเพราะมีสอบวันอาทิตย์ ต้องไปอ่านหนังสือเรียนก่อน เฮ้อออออเศร้า :sad4:
-
เย้ๆๆๆๆได้พี่ดินมาแล้วค่าขอบคุณมากนะค่ะจะได้เอาไปนั่งอ่านแล้วววววววววววววหุหุ
-
ได้รับหนังสือแล้วนะคะ
สวยงามมาก
ขอบคุณมากค่ะ :กอด1:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เข้ามาอีกรอบเพื่อกรี๊ดให้ตอนพิเศษโดยเฉพาะ แต่พูดไปไม่ได้เดี๋ยวจะเป็นการสปอยล์เนื้อหา
อรั๊ยยยยยยยยยยย ดีใจจังค่ะ >////////<
ปล.มุ่งมั่นเข้าไปหาตอนพิเศษก่อนเลย ตอนที่ลงไว้แล้วยังไม่ได้อ่าน
(แอบบอกว่าในส่วนตอนพิเศษมีคำผิดเล็กๆนะคะ ถ้าจะมีพิมพ์รอบสองอย่าลืมตรวจอีกครั้งนะคะ)
-
:mc4:เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :mc4:
ได้หนังสือแล้วนะค่ะ
กลับมาจากไปจิตอาสาฯ ให้ความรู้น้องๆๆๆ
แม่บอกว่ามีคนส่งพัสดุมาให้
รีบมาเปิดดูเลย
ในทีสุดก็ได้พี่ดินมาแล้ว......
ขอบคุณนะค่ะ
สวยมากเลย
o13 o13 o13
-
ได้รับหนังสือแล้วค่ะสวยถูกใจค่ะ
แต่ปกผ้าหลวมไปนิดค่ะเลยต้องคอยระวังหนังสือจะหลุดออกมา
เดี๋ยวไปหาดุมแป๊ะมาติดเพิ่มดีกว่า ^^
-
ได้รับหนังสือแล้วนะค่ะ
สวยมากกกกกกกกกกก
ประทับใจค่ะทั้งรูปเล่ม + แพ็คเกจห่อหนังสือ + ของแถม
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกก เห็นเค้าได้หนังสือกันแล้ว อยากได้บ้างงงงงงงงงงงงงงงง >.<
ของเราสงสัยจะได้วันจันทร์ ตะกี้ลงไปดูข้างล่าง พี่ยามบอกว่าไม่มีของ แอบเสียใจ T.T
รอๆๆๆๆๆๆ ค่ะ ^^
-
ได้รับหนังสือแล้วครับ ยังไม่ได้เปิดดูเลย เพราะเพิ่งกลับมาจากต่างจังหวัดอะครับ ขอบคุณมากมาย
-
ได้รับหนังสือพร้อมของแถมครบถ้วน
หนังสือสวยถุงผ้าเก๋
ที่คั่นหนังสือน่ารัก
และชอบตอนพิเศษของพี่แก๊กมากค่ะ
น้องก้านร้ายได้ถูกใจมาก
อีกตอนที่พี่ดินไปเจอแก็งค์เมฆแล้วเกิดผลที่น่าชื่นใจ
ทุกตัวละครรักษาคาแรกเตอร์ของตัวเองได้ดีจริงๆ ค่ะ
ตอนพิเศษอื่นๆก็สนุกได้มาตรฐานTROMANCEทุกตอน
ขอขอบคุณสำหรับความรู้สึกดีๆ ทั้งจากเนื้อหาและรูปเล่มที่บรรจงสร้างขึ้นอย่างตั้งใจนะคะ
-
ได้รับหนังสือแล้วค่ะ
งาม เลิศ ในปฐพี กรี๊ดดดด ปกผ้าน่ารักมากกกก ชอบลายจุดที่ซู๊ดดดดด
เห็นปกผ้าของพี่เมฆกับพี่ดินแล้ว ทำให้อยากเฝ้ารอรวมเล่มนิยายเรื่องต่อไป จะเป็นปกผ้าแบบไหนกันน้า o13
ยังไม่ได้อ่านข้างในเลยค่ะ :z3: อยากให้วันหนึ่งมีสักห้าสิบชั่วโมง
:กอด1:
-
แวะมารอพี่ดินพี่เมฆ เห็นคนอื่นเค้าได้แล้ว เรายังไม่ได้แอบอิฉาจนิดๆ :L2: :L2:
-
ได้รับหนังสือแล้วนะค่ะ...
ขอบคุณค่ะ..
เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
แวะมาบอกว่า Misuki ได้รับพี่ดินมากอดแล้วนะคะ ลงไปเอามาสดๆร้อนเลย ถึงรวดเร็วทันใจ สวยมากกก ประทับใจมากค่ะ
สมกับที่รอคอย o13 o13
-
อ่านแล้วค่ะ ( อ่านแต่ตอนพิเศษนะ )
แอบกรี๊ด~~~~ เจอตอนพิเศษเข้าไป อยากไปอ่านพี่เมฆกะท่านฉานจังเลย~~ กรี๊ดกร๊าด เดี๋ยวต้องไปหาอ่าน อ่านเสร็จตแล้วค่อยว่ากัน โฮะๆๆ คิวสั่งซื้อหนังสือเพียบเลยอ่ะ โฮะๆๆ
ชอบตอนพิเศษสุดๆ ไปเลย แต่พี่แก๊กกะน้องก้านอยากอ่านอีกอ่ะ ๆๆ เขียนเฉพาะของ 2 คนนี้ได้ไหมเนี่ย เค้าอยากอ่าน~~~ ท่าทางจะมันส์ดี ^^
-
ได้รับหนังสือแล้วเช่นกันคะ ^^
คืนพรุ่งนี้ถึงจะเริ่มอ่านคะ ยังไม่ได้แกะออกมาดูเลยคะ
กลัวอดใจไม่ได้ ต้องอ่าน คืนนี้ไม่นอนกัน ^^"
-
เข้ามาอิจฉาคนที่ได้หนังสือแล้ววว
ฮืออ อยากอ่านตอนพิเศษเร็วๆ :serius2:
-
อ้ากกกกกกกกกกกก อิจฉาคนที่ได้หนังสือแล้ว
ปล.แล้วถ้าคนอยู่หอหละค่า ให้คนที่หอเซ็นรับได้ไหมค่า
-
:impress2: เข้ามากระแซะ....ถามว่า....พี่ดินยังเหลือพื้นที่ให้จับจองอีกรึป่าวอะตัวเอง....
ถ้าพื้นที่ยังไม่เต็ม....เขาขอจับจองสักแปลงนะ...... :o8:
ขอบคุณค่ะ o13
-
เห็นเค้าได้กันแล้วอยากให้มาถึงเร็วๆบ้าง ><
อยากจับจองพี่ดินเต็มที อิอิ
-
ทำไมเค้ายังไม่ได้ของอีกอ้ะ >O<
วันนี้ไม่รู้จะมาส่งเปล่าา า า
แล้วก็จะไม่อยู่ด้วยอ่ะดิ T^T
แง่งงงงง ต้องไปเซกที่หน่วยงาน
-
เพิ่งได้รับวันนี้เลยค่ะ เปิดมาเช็คของตกใจเลย :a5:
ถุงผ้าที่เราได้มันขาดอ่ะค่ะ ข้างในประมาณ 2 นิ้ว
เราส่งไปเปลี่ยนได้มั๊ยคะ เพราะอยากเก็บแบบงามๆอ่ะค่ะ
ส่วนที่คั่นได้ครบนะคะ ขอบคุณมาก :call:
ปล...ของเราได้ซองผ้าแบบแน่นนะคะ ไม่หลวมอ่ะ
โดยเฉพาะเรื่องที่แล้วแน่นมาก เกือบใส่ 2 เล่มไม่ได้ 555+
-
วันนี้ได้รับหนังสือแล้วนะคะ
ได้รับปุ๊บมาบอกปั๊บเลย o13
รูปเล่มสวยมากค่ะ
ขอบคุณมากๆ จ้า :L1: :pig4:
-
ได้รับของแล้วค่ะ
ขอบคุณมากนะคะ
น่ารักมากๆ เลยค่ะ
:m1: :m1: :m1: :m1: :m1:
-
ได้รับของแล้วค่าา
โชคดีที่ไปรษณีย์มาตอนกำลังจะออกจากบ้าน
ถ้าออกไปก่อน ก็คงคลาดดันแล้ว
-
รับของปุ๊บ ก็เข้ามาแจ้งปั๊บ ว่าพี่ดินมาถึงบ้านแล้ว
รูปเล่มถูกใจ ของฝากก็น่ารัก
:pig4: ขอบคุณ ไร้ท์เตอร์ และทีมงานทุกคนค่ะ
-
ได้รับของแล้วค่า =[]=
ดีใจมากถึงมากที่สุด รีบวิ่งเข้าบ้านแกะกล่องทันที
เลยแกะซะห่อกันกระแทกขาด T^T
มันแน่นมากกกก ปกผ้าสวย >O< หุหุ
คือเรื่องของเรื่องหนูได้แค่หนังสือกับปกผ้าง่ะ
ปรากฎว่าที่คั่นหนังสือกับที่คั่นแม่เหล็กหนูไม่มี
แงงงงง เสียดายมาก :sad4:
ว่าจะเก็บสะสมอ่ะ ฮือออ ...
ฮึบ! แต่อยากเก็บไว้มากกว่า
ถ้าหนูซื้อได้ก็จะซื้ออ ยอมเสียเพื่อพี่ดิน :-[
-
ได้รับหนังสือแล้วจ้ะ
ขอบคุณทีมงานมากๆ..นี้ก็เลยตั้งต้นอ่านพี่ดินใหท่ ยังน่ารักเหมือนเดิม :กอด1:
-
ได้รับหนังสือแล้วค่ะ
:กอด1:
-
เมื่อเช้าเพิ่งมาอิจฉาเพื่อนๆที่ได้รับ ตกบ่าย คุณไปรษณีย์เอาของมาส่ง เย้ๆ ได้พี่ดินมาอยู่ในกำมือแล้ว อิอิ
(http://i14.photobucket.com/albums/a327/sushikame/Books/SP_A0688.jpg)
-
สำหรับของใครที่มีปัญหา พี่ว่าเดี่ยวทีมงานเค้าคงมาแจ้งค่ะ ตอนนี้ทีมงานหนังสือชุดนี้อยู่ที่งานมิตติ้งเล้า
รอหน่อยนะ :impress2:
-
ได้รับหนังสือแล้วค่ะ คุณไปรษณีย์มาส่งให้เมื่อเช้านี้
ของครบทุกอย่างค่ะ ชอบปกผ้ามากเลยย น่าร๊ากกก :m1:
แต่ปกของเราแน่นไปนิดดนึง แอบเก็บหนังสือเข้าไปยากหน่อย แต่ยังไงก็ชอบค่าา
ขอบคุณคุณ TRomance คุณ Seiki และทีมงานทุกๆคนนะคะ :pig4: :L2:
-
ยังไม่รู้ว่าได้หรือยัง เพราะตอนนี้ไม่ได้อยู่บ้าน :z3:
แต่คิดว่าพี่ดินน่าจะนอนรออยู่บนเตียงแล้วแหละ ก๊ากๆๆ :m20:
-
ลงไปรับหนังสือมาเมื่อกี้เองครับ
ยังไม่ได้เปิดกล่องเลย ช่วงนี้ซื้อหนังสือเยอะจนโดนบ่นเลยครับ 555
-
ได้รับหนังสือแล้ว ดีใจเหมือนลิงได้แก้ว
แต่...ยังมิกล้าแกะ ๕๕๕
ชอบด้านหลังของถุงผ้า copyright TROMANCE สวยงามค่ะ
ขอบคุณมาก :กอด1:
-
:z1: เข้ามาบอกว่า ได้ของแล้วจ๊า
ส๊วยสวยอ่ะ ปกผ้าแนบแน่นดีฮ๊า
เดินไปดูประมาณวันละล้านแปดรอบอิอิ
ปล.ได้ของครบตามที่แจ้งคร๊า ขอบคุณนะค่ะ
(http://img832.imageshack.us/img832/4347/1001060p.jpg) Thanks: โยกัง (http://xn--12cm5fsc9d.com) โยกัง
-
ได้ของแล้ว ขอบคุณค้าบบบบบบบ
ปล.ยังไม่ได้แกะเลย อิอิ
-
ได้รับแล้วค่ะเมื่อวานนี้ แกะทันทีทันใด ^[]^ สวยมั่กๆ
-
ได้รับพี่ดินแล้วนะคะ
ชอบปกผ้าอีกแล้วค่ะ
-
ได้รับหนังสือแล้วน๊า
ปกผ้าน่ารัก แต่แอบแน่นไปนิ๊ด
แทบจะเอาหนังสือกลับไปใส่ไม่ได้
ขอบคุณคุณ TRomance ,คุณ Seiki ,และทีมงานทุกคน :pig4:
-
ได้รับพี่ดินกะเสาไฟฟ้าแล้วนะครับผมมมม ดีใจมากกก เพราะมาถึงเร็วกว่าที่คิดไว้
เห็นตอนเเรกแทบกรี๊ดออกมาเป็นภาษาอินเดีย ฮา~~~~~
รูปเล่มสวยและน่ารักมากครับ ตอนนี้กำลังอ่านตอนพิเศษอยู่ คู่นี้เขาน่ารักจริงๆให้ดิ้นตาย :o8:
ชอบสุดๆเลยครับ o13
-
ได้รับของแล้วค่า
โฮะๆๆๆ o13 o13
-
ได้รับเรียบร้อยแล้วค่า
คุณลุงข้างบ้านถือมาให้เช่นเคย ^^
ได้ของครบถ้วนค่ะ
ตรวจดูแล้วสมบูรณ์ทุกอย่าง
ถุงผ้าของพี่ดินถูกใจมากกกกกกกกกกก
แต่แอบเสียดายนิดเดียวตรงของ1มันได้ไม่มิอหนังสืออ่าคะ
เหลือขอบหนังสือด้านบนโผล่มาประมาณ2เซน TT
แต่กะพอใจมากกกกกกกกกคร้าบ
ที่คั่นมาให้เพกเกจสวยถูกใจมากๆ
ขอบคุณพี่ๆทีมงานมากมายเลยคะ
:pig4: :L2:
-
เศร้ายังไม่ได้รับเลย คงต้องรอวันจันทร์สินะ T_T
-
ได้รับหนังสือเรียบร้อยแล้วค่า (funkgusty นะค่ะ)
ห่อปกผ้าให้ทั้งสองเรื่องเลยวุ้ย ><~
แกะกล่อง กระชากบับเบิ้ล
แล้วคว้าพี่ดิน ตอนพิเศษมาอ่านก่อนเลย
คือปกติต้องทำงานแยก จม. ของนิติอยู่แล้ว
แต่พอได้หนังสือปุ๊บ กอง จม.ไว้ตรงนั้นแหละ
จนเพื่อนแซววันนี้ไม่ต้องทำงานแระ ฮ่ะ ๆๆ
ปล.ชอบตอนพิเศษที่พี่ดินฟิชเชอร์ริ่งพี่เมฆอ่ะ ฮ่ะ ๆๆ
แต่จริงๆก็ชอบทุกตอนนะ คุณคนเดียวก็ชอบ น่ารักมากกกก
ได้ของครบถ้วนเรียบร้อยดีค่ะ ^^
ขอบคุณมากกกกกกก
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ได้รับหนังสือแล้วนะคะ ปกผ้างามมาก o13 แต่ว่าไม่ได้ที่คั่นแม่เหล็กพี่ดินอ่ะ :monkeysad: ส่วนของพี่เมฆได้ครบค่ะ
ปล. สงสัยวันนี้คงได้นอนอ่านตอนพิเศษพี่ดิน,พี่เมฆทั้งคืนแน่เลย :man1:
-
ได้รับหนังสือแล้วค่าาาาา~
ขอบคุณค่า
-
:L2: :L2: :L2: ได้แล้วๆๆๆๆๆ ฮิ้ววววววววววววว :man1: :impress2: ในที่สุดพี่ดินพี่เมฆก็มาสู้อ้อมกอดปุ้นแล้ว :haun4: :haun4: :haun4:
-
วันนี้เพื่อนโทรมาบอกว่าได้รับหนังสือแล้วนะคะ :mc4:
พอดีช่วงนี้ลงมาอยู่ต่างจังหวัดนานเลยค่ะ เลยอดเปิดซิง(แกะห่อ)พี่ดินเลย :impress2:
เด๋วต้นเดือนหน้า จะเอาพี่ดินมานอนกอด :laugh:
ขอบคุณมากค่า :กอด1:
-
ที่บ้านแจ้งมาว่าได้รับหนังสือแล้วนะฮะ...แต่กว่าเค้าจะได้เชยชมพี่ดิน คงจะเป็นช่วงปลายสัปดาห์หน้าโน้นแหน่ะ T^T
แต่ก็จะตั้งหน้าตั้งตารอให้พี่ดินมาอยู่ในอ้อมกอดนะฮะ...ขอบคุณมาก ๆ ฮับป๋ม
พีเอส ,, เด่วจะเข้ามาเม้นอีกครั้งหลังจากได้พี่ดินมาอยู่ในอ้อมอกแล้วนะฮะ...คริคริ >/////<
-
หนัง สือ สอบ ไม่ อ่าน และ อ่าน พี่ดิน ดี ก่า 555
หนังสือสวยที่สุดใน สามโลก เรยค่ะ
ไม่เคยสั่ง นิยาย แล้วไป แพกเก็ต แบบนี้มาก่อนเรย
น่ารัก มาก ค่ะ
-
ได้รับหนังสือแล้วเหมือนกันค่า
ถุงหนังสือน่ารักน่ารักทุกๆอย่างเลยชอบๆอิอิ
ขอบคุณมากๆเลยนะค่า :กอด1:
-
เข้ามาอีกรอบหลังอ่านตอนพิเศษจบ
ชอบตอนที่พี่ดินมาเจอกับพี่เมฆมากเลยค่ะ
คิดถึ๊งคิดถึงพี่เมฆจนอยากจะไปหยิบมาอ่านอีกรอบ (แต่ทำไม่ได้เพราะรายงานท่วมหัว :z3:)
ตอนของน้องก้านกับเสี่ยเก็บแชร์ก็น่าร๊ากก แต่อยากอ่านเป็นเรื่องยาวๆจัง :-[
ขอบคุณคุณTRomanceมากๆเลยนะคะ :L2: :กอด1:
-
กรี๊ดดดด ได้อ่านตอนพิเศษแล้ว ชื่นใจจัง มีความสุขมากกกกก :-[
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
ปล. แต่สงสัยนิดนึงค่ะ ตอนที่ ft.กับพี่เมฆอ่ะ
สงสัยว่าพี่เมฆกับพี่ฉานไม่ได้เรียนอยู่ปีเดียวกันเหรอคะ
ตอนอ่านเรื่องพี่เมฆ พี่ฉานก็เรียนมาพร้อมๆกันกับพี่เมฆตั้งแต่เด็กๆนี่น้า
ทำไมพี่ฉานอยู่ปี 5 แล้วพี่เมฆอยู่ปี 4 ล่ะ
-
ได้ของแล้วค่ะ น่ารักมากกกกกกกกก
-
ได้รับแล้ว ตื้นตัน
-
แอบเนียน..เข้ามาบอกว่าได้รับหนังสือกะเค้าแล้ว(มั่ง)
(ได้ข่าวว่าเอ็งได้รับจากมือผู้เขียน....!!)
หนังสืองามเริด!! ขอบพระคุณมากๆ ^^
-
ยังไม่ได้เลยอ่ะ รอวันจันทร์ อยากอ่านอ่ะ อยากอ่าน
-
อิจฉาอ่ะ เค้ายังไม่ได้เลย ฮือๆๆๆๆ ไปตกอยู่ใหนน๊อ
-
รอคอยด้วยเช่นกัน
ยังไม่ได้ง่า
แอบอิจฉาคนที่ได้แล้ว รอๆๆ
เค้าอยากเห็นอยากสัมผัสสสสสส อิอิ
-
ขอบคุณนักเขียนและคนโพสสำหรับนิยายน่ารัก ๆ ค่ะ
เป็นอีกเรื่องที่อ่านแล้วไม่ผิดหวังเลย
แล้วจะติดตามผลงานชิ้นต่อ ๆ ไปค่ะ :L2:
-
ได้รับหนังสือแล้วค่ะ ได้ตั้งแต่วันศุกร์ ส่วนเพื่อนได้รับวันเสาร์
รีบอ่านตอนพิเศษก่อนเลย แบบว่าอยากอ่านคู่เสี่ยเก็บค่าแชร์กะน้องก้านแบบยาวกว่านี้จัง
แล้วก้อตอนอื่นๆๆก้อน่ารักมากค่ะ ส่วนปกผ้าก้อน่ารักค่ะ แต่ว่าของเราหลวมไปนิดนึงมิเป็นไรค่ะ
ขอบคุณมากนะคะ
-
ชื่อจอง Canond ได้ีัรับหนังสือแล้วคะ
แต่ยังไม่ได้แกะกล่อง เดียวมารายงานใหม่ :z2:
-
ได้รับหนังสือแล้วค่ะ
ปกผ้าน่ารักมาก ๆ
ชอบ ชอบ
สำหรับเรื่องของเสี่ยกะก้าน
ทำไมอยากจะอ่านยาว ๆ ก้อไม่รู้เนอะ
-
มารายงาย ว่าได้แล้วค่ะ แต่ไม่มีที่คั้นแม่เหล็ก ที่คั่นหนังสือก็ไม่มี
เอาไว้ที่ใหนอะคะ เดี๋ยวหาอีกรอบ ใครได้แล้วบอกหน่อยว่าเจอ
ที่คั่นที่ใหนของหนังสืออ่ะคะ ขอบคุณค่ะ
-
มารายงาย ว่าได้แล้วค่ะ แต่ไม่มีที่คั้นแม่เหล็ก ที่คั่นหนังสือก็ไม่มี
เอาไว้ที่ใหนอะคะ เดี๋ยวหาอีกรอบ ใครได้แล้วบอกหน่อยว่าเจอ
ที่คั่นที่ใหนของหนังสืออ่ะคะ ขอบคุณค่ะ
สอดมาในถุงผ้าค่ะ เปิดมาก้อเจอเลยจ้า :impress2:
-
ขออภัยที่เข้ามาติดตามงานช้านะคะ
เข้ามาดูตลอดแต่ยังไม่มีโอกาสตอบเลยค่ะ...มัวแต่วุ่นวายกับเรื่องมีตติ้งเล้าและเคลียร์ของ
ขอโทษนะคะ
สำหรับคนที่ไม่ได้รับที่คั่นหนังสือ ไม่ใช่ว่าหาไม่เจอกันนะคะ เพราะมันจะต้องเจอเป็นอย่างแรกเมื่อเปิดปกผ้าออกมา
แต่ถ้าไม่เจอแสดงว่า "ลืมใส่ลงไปค่ะ"
genki
PPL_R
blue_nilez
panari
Killua
ล็อคอินด้านบนนี้ จะรีบส่งที่คั่นปกติและที่คั่นแม่เหล็กไปให้นะคะ ขอโทษอีกครั้งค่ะ
สำหรับ dee-dee ที่ปกผ้ามีรอยขาด จะส่งปกผ้าใบใหม่ไปให้นะคะ
สำหรับท่านไหนที่ได้รับของไม่ครบ หรือมีปัญหาให้แจ้งได้ค่ะ ความผิดพลาดอยู่ที่ทีมงานนี่แหละค่ะ
รีบแพ็ค รีบส่ง แพ็คไปคุยไป สุดท้ายลืม ขอโทษอีกครั้งนะคะ
ส่วนใครที่สั่งหนังสือ ส่วนที่เหลือมาและโอนเงินเรียบร้อยแล้ว ของจะจัดส่งให้พรุ่งนี้ค่ะ
รวมถึงของคนที่ได้รับของไม่ครบด้วยนะคะ
ขอบคุณมากค่ะ
-
ได้รับของเรียบร้อยแล้วค่ะ ว่าเรื่อง พี่เมฆกับพี่ฉาน ปราณีตแล้ว เรื่องนี้ ยิ่งกว่า จะแถมอะไรกันมากมายขนาดนี้ ทั้งซองผ้าใส่ ที่คั่นและ magnet ขอบคุณนะคะ ที่ตั้งใจทำ ให้เราได้เก็บหนังสือที่มีไม่กี่เล่มในโลก
-
ได้รับของเรียบร้อยแล้วค่ะ ^__________^
ตื่นเต้น ยังไม่กล้าแกะกล่อง 55555+
ขอบคุณสำหรับแพ็คเกจสวยงามๆ นะคะ ชอบมั่กมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ปล.โอนเงินเรื่องพี่เมฆ กับพี่ดิน ไปเรียบร้อยแล้วนะคะ ((PM แล้วค่ะ)) ^__^
-
พี่ค่ะ ทำไมหนูสั่งไปแล้วไม่มีเลขพัสดุหล่ะค่ะ? งง?
โอนเงินแล้ว แจ้งโอนแล้วด้วยค่ะ
edit
เลขพัสดุนี่ของ EMS ใช่มั้ยค่ะ?
เมื่อกี้ไปถามเคาร์เตอร์ที่หอมาเค้าก้อบอกว่าไม่มีพัสดุส่งมา
-
เพิ่งได้รับหนังสือตะกี้นี้เองค่ะ
เปิดดูแล้ว เล่ม2 ปกกับเนื้อหาบางส่วน ด้านขวาบนยับอะค่ะ ><
ปกผ้าสวยมากเลย ชอบๆ ^^
-
ได้รับของเรียบร้อยนะคะ
แอบตกใจที่กล่องพัสดุมันเปิด (รู้สึกว่าจะแพ็คแบบไม่ได้ติดกระดาษกาวที่ตัวกล่อง)
แต่ว่าไม่เป็นไรค่ะ เพราะพอแกะดูของก็เรียบร้อยดีค่ะ
ได้รับครบทั้งหนังสือ ที่คั่น แล้วก็ที่คั่นแม่เหล็ก
ชอบๆ :L2:
-
ขอบคุณทีมงานมากมายนะคะ ที่จะส่งของมาให้
แอบกลัวว่าจะไม่ได้สะสม เพราะพี่เมตกะพี่ฉานมีแล้วอ่ะ
ถ้าขาดไปเสียดายตายเลย เหอๆ ขอบคุณมากๆค่ะ
จะรอรับของที่เหลือนะคะ :pig4:
-
SweetyYY ก็ไม่มีที่คั่นกับที่คั่นแม่เหล็ด้วยค่า :m15:
ตกเค้าไปใช่ไหมอ่ะ ฮืออออออ
-
ได้รับแล้วค่าาา ของครบ เก๋มากๆๆ
ปลื้มตอนพิเศษที่เจอกับพี่เมฆมากกกกกกก
ออกตัวแรงทั้งสองคู่เลย ฮ่าๆๆ ชอบมากๆๆๆๆ
แล้วก็ตอนของพี่แก๊ก ไม่เคยเห็นพี่แก๊กซีเรียสและจริงจังขนาดนี้
น้องก้านนี่สุดยอดจริงๆ
แปะต้องให้เด็กสั่งสอนซะแล้ว ฮ่าๆๆๆๆๆ
-
ได้รับหนังสือแล้วค่ะ
จากที่คำนวณคิดว่ามาส่งวันนี้แน่ๆ
รอคุณไปรษณีย์ทั้งวัน
จนในที่สุดก็มาส่งเมื่อเย็นๆนี้เองค่ะ
ถูกใจมากกกก
แอบตกใจพี่ฉานพี่เมฆมีปกผ้า นึกว่าไม่ได้ปกผ้าแล้ว
สรุปถูกใจยกกำลังสองงงงง
แต่ยังไม่ได้อ่านค่ะ เก็บไว้ก่อนใกล้สอบ
ขืนอ่านแล้วท่าจะยาวววว
เอาไว้อ่านถือซะว่าเป้นของขวัญสอบเสร็จ ฮ่าๆๆ
-
เข้ามาบอกว่า ได้รับหนังสือแล้วค่ะ o18
ของพี่เมฆ ว่าชอบแล้ว
ของพี่ดิน ค่ด ค่ด ชอบ เลยค่ะ
ทั้งปกผ้า ที่คั่น และหนังสือ
เข้าใจคำว่า ดีกว่าดีที่สุด
ชอบ ๆๆๆๆๆๆๆ แบบ โอ่ยยย ไม่รู่้จะบอกอย่างไร
ขอบคุณมากนะคะ คุณที และ คุณเซ
:กอด1:
-
ได้รับแจ้งรายละเอียด พร้อมกับโอนเงินให้เรียบแล้วแล้วค่า
แจ้งรายละเอียดการโอนไปทางเมลล์แล้วค่ะ
ชื่อ idekzaa
-
ได้รับหนังสือเรียบร้อยแล้วค่ะ ของแถมครบ
-
สำหรับคนที่ได้ของไม่ครบ และ dee dee ที่ของเสียหายนะคะ พรุ่งนี้จะจัดส่งของไปให้ค่ะ
ส่วน patt02746 ต้องขอโทษจริงๆและเป็นความผิดของทีมงานเองที่รายชื่อจัดส่งพัสดุตกหล่นไป จะรีบส่งของให้ในวันพรุ่งนี้เช่นกันค่ะ
-
อ่านไปแล้วอีกรอบ สนุก ชอบหมดเลยอ่ะ
Happy Valentine's Day :L2:
:กอด1:
-
ได้รับแล้ว ปลื้มมากมาย สวยจนไม่กล้าเปิด
(แต่ก็เปิด) เพราะอยากดูของแถม (แบบว่างก) :o8:
ได้รับครบทุกอย่างครับ
-
วันนั้นแวะมาบอกว่าได้ของแล้ว
แต่ลืมสกรีม แก๊ก+ก้านอ่ะ
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด !!~
น่ารักมากกกกกกกกกก อ่านแล้วอยากอ่านคู่นี้ต่อเลย เหอๆๆ
ชอบตอนน้องก้านไปยืนสูบบุหรี่ดูตะกวดลงน้ำอ่ะ
รู้สึกว่าน้องเท่ห์(?)มากกก แมนๆอ่ะ ><~
อ่านคู่นี้ในเรื่องพี่ดิน ดูเฉยๆ ช้าๆ สงสารอาแปะ
แต่มาอ่านสเปแล้วไหงน้องแรงฟร่ะ ฮ่ะ ๆๆ
ใจง่ายตามเค้าไปอยู่ด้วยซะงั้น
แต่เห็นงี้แล้วก็สงสารแปะอยู่ดี จะเอาน้องอยู่มั้ย(?)
อ๋อยยยย ชอบอยากอ่านต่อ พอๆกับขลุ่ยเลย งุงิ
-
ได้รับหนังสือแล้วค่ะ... :กอด1:
-
ได้รับของเรียบร้อยค่ะ แอบตกใจที่กล่องไม่ได้นิดกาวนิดนึงเหมือนกัน คิดว่าโดนแอบเปิดซะแล้ว 55
-
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/59996.gif)
ตอนพิเศษ วันวาเลนไทน์
วันนี้มหาลัยคึกคักเป็นพิเศษ
มองไปทางไหนก็มีแต่กลิ่นไอของวันแห่งความรัก
ดอก กุหลาบหลากสีแบ่งบานไปทั่วทั้งมหาวิทยาลัย มองไปทางไหนก็เห็นนักศึกษาหญิงชายเดินถือดอกกุหลาบ ไม่เว้นแม้กระทั่งบนปกเสื้อที่เต็มไปด้วยสติ๊กเกอร์รูปหัวใจหลากหลายสี บางคนเรตติ้งดีถึงขนาดลามไปทั่วทั้งแผ่นอกและแผ่นหลัง แล้วในมือนักเลงใหญ่มีอะไร นอกจากทีสไลด์ที่พกมาจากบ้านกับเครื่องคิดเลขอันน้องๆจากกระดาษเอสี่แล้ว บนตัวและในมือนักเลงใหญ่ไม่มีอะไรที่เข้ากับสถานการณ์ของวันแห่งความรักเลย ให้ตายสิ
เป็นชนกลุ่มน้อยในมหาลัยจนกลายเป็นเป้าสายตาให้ใครๆมองจนรู้สึกอึดอัด
มัน แปลกตรงไหนวะที่นักเลงใหญ่ใส่ชอปสีน้ำตาลของวิศวะ มีทีสไลด์พาดบ่าเดินไปมาบนท้องถนนเนี่ยมันแปลกตรงไหน ไม่ใช่วันแรกซะหน่อยที่เป็นแบบนี้ พี่ดินเดินไปมาในมหาลัยในสภาพนี้บ่อยเสียยิ่งกว่าบ่อย ไม่เห็นจะมีวันไหนที่กลายเป็นจุดเด่นให้ใครๆเพ่งสายตามาหาได้เท่าวันนี้เลย
ถ้านักเลงใหญ่คลุ้มคลั่งอาละวาดกลางมหาลัยจะเป็นอะไรมั้ยวะ
แม่งเอ้ย!!!
เสียง สบถลั่นคำรามอยู่ในลำคอไม่ได้หลุดออกมาให้นักเลงต้องเสียมารยาทแต่อย่างใด บางทีการมีแฟนเป็นผู้ดีอย่างไอ้เสาไฟฟ้าก็บ่มเพาะให้คนเถื่อนๆคนหนึ่งเข้าใจ คำว่ามารยาททางสังคมได้เหมือนกันนะ ไอ้เสาไฟฟ้ามันดีทุกอย่างแหละถ้าไม่ติดว่า วันที่ใครๆเค้าแสดงความรักกันครึกโครมขนาดนี้ แต่มันดันติดประชุมและมีงานด่วนขึ้นมานี่สิ
สรุปแล้วนักเลงใหญ่อย่างพี่ดินหงุดหงิดที่ไม่ได้อยู่กับแฟนในวันวาเลนไทน์จริงๆเหรอวะ???
ไหน ว่าวันนี้โคตรจะไร้สาระไงวะพี่ดิน แล้วปลายเท้าที่เดินไปเตะฝุ่นแตะลมในอากาศจนคนที่เดินสวนไปมาต้องแหวกทางให้ แทบไม่ทันนั้นหมายความว่ายังไง
หมายความว่าไม่รู้สึกอะไรกับวันวาเลนไทน์เลยงั้นเหรอ??
ใน เมื่อสิ่งแวดล้อมรอบตัวทำให้หงุดหงิดหัวใจขนาดนี้ จะมีอะไรที่ดีไปกว่าหาอะไรทำฆ่าเวลาระหว่างเดินไปคณะตัวเองด้วยการหยิบ โทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาเพื่อนที่รู้ใจเพียงคนเดียวอย่างไอ้ก้าน
มันให้พี่ ดินทนฟังเสียงเพลงรอสายนานมาก ท่อนฮุกของเพลงที่โคตรจะปวดประสาทวนซ้ำกันไปมาเป็นรอบที่สาม เสียงอ่อนระโหยโรยแรงถึงได้ส่งออกมาจากปลายสาย
“ฮัลโหล”
“ก้านเหรอ”
“แล้วมึงโทรหาใครล่ะดิน”
“มันเป็นความเคยชินเว้ย ไอ้นี่ แล้วนี่มึงไม่มาเรียนเหรอวันนี้”
“ไม่อะ”
“ทำไมวะ”
“ไม่มีแรง”
“แล้วมึงไปทำอะไรมาวะถึงได้ไม่มีแรง และเหมือนจะขาดใจตายอยู่แบบนี้”
“เมื่อคืนพี่แก๊กจัดหนัก”
“ห๊ะ เอ้ยยยย ไอ้เชี่ยก้าน ไอ้หน้าด้านไร้ยางอายเอ้ยยย มึงนี่นะหน้าไม่อายจริงๆ”
“ก็มึงถามเองนะดิน”
“เออๆ กูผิดเอง นี่มึงอยู่ใกล้พี่เมฆมากไปป่าววะ”
“มึงเป็นคนแนะนำให้กูรู้จักพี่เค้าเองเหมือนกันนะดิน”
“เออโว้ยยยย กูผิดเองแค่นี้นะ ไอ้เหี้ยก้านอย่ามาทำเสียงกระเส่าตอนที่คุยกับกูแบบนี้ กูขนลุก”
“มึงจะให้กูทำยังไง อะ อื้อ นะ ในเมื่อพี่แก๊กมันไซ้คอกูแบบนี้”
“ไอ้เพื่อนชั่วววววววววววววววววววววววว”
โธ่เว้ยยยยยย!!!!
แม้ แต่พี่แก๊กกับไอ้ก้านยังเคาน์ดาวน์วาเลนไทน์กันจนอ่อนเปลี้ยเพลียแรงขนาดนี้ แล้วทำไมไอ้ห่าเสาไฟฟ้ามันถึงได้ยุ่งกว่าใครๆเค้าแบบนี้วะ ตกลงไอ้เสาไฟฟ้ากับพี่แก๊กมันทำงานที่เดียวกันจริงๆเหรอเนี่ย
วันนี้ เป็นวันแรกที่รู้สึกว่าตึกคณะวิศวกรรมศาสตร์อยู่ไกลจากประตูมหาลัยมากขนาด นี้ เดินผ่านคณะคหกรรมก็มีเทศกาลอาหารวันแห่งความรัก เดินผ่านคณะบริหารก็เต็มไปด้วยดอกกุหลาบเต็มคณะไปหมด ลามมาถึงทางเดินที่พี่ดินกำลังเดินผ่านอยู่นี้ด้วย มองเลยไปที่ศิลปกรรมก็เหมือนกับจะมีนิทรรศการภาพวาดของวันแห่งความรัก ส่วนสถาปัตย์ไอโซยิ่งกว่าด้วยคัทเอาท์กราฟฟิครูปหัวใจที่ทำด้วยวัสดุตกแต่ง และวัสดุก่อสร้างหลากหลายชนิดยาวตลอดแนวคณะ ยิ่งเห็นแบบนี้ยิ่งกดดันให้รีบสาวเท้าให้ไปถึงคณะตัวเองโดยเร็วที่สุด
หวัง ว่าวิศวะคงไม่ได้เห่อตามกระแสสังคมส่วนใหญ่หรอกนะ คณะที่มีแต่ผู้ชายแข็งกระด้างแต่ละวันนั่งจมอยู่แต่กับสูตรคำนวณขนาดนี้ คงไม่มีอะไรมาดลใจให้บ้าจี้ทำคณะให้เข้ากับเทศกาลตุ๊ดแตกขนาดนี้หรอกนะ
แต่แล้วนักเลงใหญ่ก็คาดการณ์ผิดให้ต้องหงุดหงิดหัวใจอีกจนได้
สเคาท์เจอร์ รูปหัวใจขนาดใหญ่พอๆกับตึกสองชั้นที่มีอิฐและเหล็กเป็นวัสดุหลักวางตระหง่าน อยู่หน้าคณะกลบรัศมีสเคาท์เจอร์ทองเหลืองรูปฟันเฟืองของเกียร์ที่เป็น สัญลักษณ์ของคณะเสียมิด นั่นยังไม่ร้ายเท่ากับคนที่ใส่ชอปสีเดียวกับพี่ดินส่วนใหญ่ที่เดินไปมา คอปกเสื้อและแขนเต็มไปด้วยสติ๊กเกอร์รูปหัวใจนี่สิ
สาบานทีเถอะว่านี่คือมหาวิทยาลัย ไม่ใช่โรงเรียนมัธยมวัดบึงทองหลาง
ทำไมเทศกาลวาเลนไทน์ถึงได้กระหน่ำกระแทกอกข้างซ้ายนักเลงใหญ่ขนาดนี้วะ
ทุก สิ่งทุกอย่างเด่นชัดแล้วว่าวันนี้พี่ดินคงจะหนีบรรยากาศอันน่าขนลุกขนพองและ น่าหมั่นไส้ไปพร้อมๆกันแบบนี้ไม่ได้แล้ว หมดอารมณ์ที่จะเข้าเรียนเลยทันที ดูเหมือนวันนี้จะเป็นวันสำหรับเฉลิมฉลองไม่ใช่วันเรียนตามปกติธรรมดาเสีย แล้ว ไอ้ก้านก็ไม่มาเรียน เพื่อนห้องเดียวกันก็ไม่มาให้เห็นหัวเลยสักคน ไม่รู้จะไปไหนดีเลยคราวนี้ กลับบ้านไปก็ไม่เจอใคร แสนดีไปทำกิจกรรมกับทางโรงพยาบาลออกจากบ้านพร้อมกันกับพี่ดินตั้งแต่เช้า จะกลับไปที่บ้านในชุมชนคุณนายแม่ก็คงจะไปอยู่ในวงไพ่เหมือนเคย
ใน เมื่อไม่รู้จะไปไหนลองเดินย้อนไปที่ศิลปกรรมอีกครั้งก็ได้วะ พวกพี่เมฆเค้าอยู่ปีสี่กันแล้วนอกจากทำโปรเจคจบก็ไม่มีเรียนอีก พี่เมฆก็บ่นให้ได้ยินบ่อยๆว่าว่าง ครั้นจะนอนอยู่ที่ห้องตากแอร์เย็นๆพี่ฉานก็ไม่ยอม เลยต้องมานั่งๆนอนๆอยู่ที่คณะ คุยกับเพื่อนไปบ้างแซวรุ่นน้องไปบ้างให้เวลาผ่านไปวันๆ ส่วนพี่ฉานแฟนพี่เมฆนั้นต้องทำโปรเจคจบเหมือนกัน เพิ่งรู้ว่าพวกเด็กถาปัตย์ปีห้าเวลาจะทำโปรเจคจบนั้นยุ่งยากขนาดนี้ ดูจากที่พี่ฉานทำแล้วก็เหนื่อยแทน มีทั้งหาข้อมูลและทำพรีเซ็นต์ต่อหน้าอาจารย์และกรรมการแทบจะทุกวัน ดูเหมือนพี่เมฆก็ต้องไปช่วยพี่ฉานทำพรีเซ็นต์และทำโมเดลด้วยเหมือนกัน เคยเห็นผลงานที่ออกมาแล้วก็สวยดี แต่พี่เมฆบอกว่ากว่ามันจะออกมาเป็นรูปเป็นร่างอย่างที่เห็นอยู่นี้พี่ฉานแทบ ลาตายอย่างสงบ กว่าจะเรียกตัวเองว่าสถาปนิกได้นี่ไม่ง่ายเลยจริงๆนะ เหมือนกับตัวพี่ดินเองกว่าจะแทนตัวเองว่าวิศวกรได้ก็คงต้องผ่านอะไรอีกนับ ไม่ถ้วนเหมือนกันนั่นแหละ
ถึงคณะศิลปกรรมจะเป็นเพียงคณะเล็กๆของมหาลัย เมื่อเทียบกับวิศวะหรือบริหารแล้ว แต่ทุกครั้งที่เหยียบย่างเข้ามาในคณะนี้เสียงหัวเราะและเสียงพูดคุยก็ดังกลบ เสียงอื่นๆตามธรรมชาติทุกทีเหมือนกัน
ตั้งแต่รู้จักกับพี่เมฆ ถ้าว่างๆพี่ดินชอบชวนไอ้ก้านมานั่งเล่นที่นี่ คณะศิลปกรรมอยู่ติดน้ำพื้นไม้ยกระดับที่มีต้นจิกน้ำปลูกเป็นแนวยาวไปกับตัว อาคารนั้นเป็นเหมือนมนต์เสน่ห์ให้น่าเข้ามา ลมพัดเอาไอเย็นจากน้ำมากระทบตัวทำให้รู้สึกสดชื่น ความเป็นธรรมชาติเรียกเสียงนกร้องแข่งกับเสียงพูดคุย ความเป็นกันเองของคนในคณะนี้ทำให้พี่ดินประทับใจ เดินเลาะด้านข้างคณะจนมาถึงที่ๆที่คนในคณะนี้เค้าเรียกกันจนติดปากว่า ‘เดคไม้’ เสียงหัวเราะที่ได้ยินมาตลอดทางเดินกลับเด่นชัดขึ้นกว่าเดิมมาก และเสียงที่ดังที่สุดก็ไม่ใช่โต๊ะใครที่ไหน เป็นโต๊ะของคนที่พี่ดินเลือกที่จะมาหานั่นเอง
“ของขวัญอะไรของมึงวะไอ้หน่า ไอ้โรคจิต กูไม่เอาด้วยหรอกนะไอ้บ้ามึงใช้อะไรคิดเนี่ย”
“เฮ้ยเมฆอันนี้เซรีบรัมกูกลั่นออกมาจากจิตใต้สำนึกแห่งความรักเพื่อนเลยนะเว้ย”
“เซรีบรัมลามกนะสิไม่ว่า กูไม่เอาด้วยหรอก มึงเอาคืนไปเลย”
“มึงอย่าเล่นตัวเลยเมฆ พรุ่งนี้มึงจะมากราบขอบคุณกูสิไม่ว่า”
“ขอบคุณบ้านอาม่ามึงสิ เล่นอะไรกันเนี่ยพวกมึง”
เสียง โต้ตอบดังออกมาจากคนสองคนที่พี่ดินคุ้นเคยดีแล้ว แรกๆก็แทบจะไม่เชื่อเลยว่าพี่ๆเค้าสนิทกัน เพราะเห็นแต่ละครั้งที่เค้าคุยกันอย่างกับจะตีกันขนาดนั้นโดยเฉพาะพี่เมฆกับ พี่หน่าคู่เอกที่ตบตีกันเป็นประจำจนพี่ๆเพื่อนๆคนอื่นๆเค้าชินหรือเอือมระอา กับคู่นี้ไปแล้ว จะว่าไปพี่ดินกับไอ้ก้านก็คุยกันเหมือนทะเลาะนะแต่ลึกๆก็รู้ว่าเราสองคนเป็น ห่วงและเข้าใจซึ่งกันและกันเรียกได้ว่าไอ้ก้านเป็นเพื่อนสนิทคนเดียวที่พี่ ดินมีเลยก็ว่าได้ มันรู้ทุกเรื่องของพี่ดินดีเสียยิ่งกว่าตัวเองซะอีก ในขณะที่พี่ดินรู้เรื่องของมันบ้างไม่รู้บ้าง ส่วนใหญ่ถ้าไม่ชงเรื่องจนเข้าทางก็ไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรหรอก
“สวัสดีครับ”
ใน ขณะที่คนทั้งโต๊ะกำลังชุลมุนวุ่นวายกับการห้ามมวยคู่เอกของทุกวันอยู่นั้น พี่ดินเลือกที่จะขัดจังหวะนับคะแนนด้วยการทักทายผ่ากลางวงเข้าไป นับว่าประสบความสำเร็จสมความตั้งใจ พี่เมฆกับพี่หน่าเลิกถกเถียงเปลี่ยนเป้าหมายมาหาพี่ดินทันที
“อ้าว น้องดินมาพอดีเลย กะว่าจัดการไอ้สมองถั่วงอกนี่เสร็จพี่จะโทรหา”
“พี่หน่ามีธุระอะไรกับผมเหรอครับ”
“ฮ่าๆ วันพิเศษขนาดนี้พี่ก็มีของจะให้น่ะสิ”
ข้อมือพี่ดินโดนคว้าเอาไว้ก่อนที่พี่หน่าจะเข้ามาถึงตัวพี่ดินซะอีก เจ้าของมือนั้นก็ไม่ใช่ใคร คู่กรณีของพี่หน่านั่นเอง
“ดินอย่าไปสนใจมันมาก สาวทึนทึกไร้สามีมันก็โรคจิตแบบนี้แหละ แล้ววันนี้ไม่มีเรียนเหรอ”
“มีครับพี่”
“อ้าว แล้วไหงมานี่ได้ล่ะ”
“ผมเซ็งน่ะ มองไปทางไหนก็มีแต่ดอกไม้ มองไปทางไหนก็มีแต่สติ๊กเกอร์รูปหัวใจ”
“นั่นสินะ พี่ก็เซ็งเหมือนกันว่ะ แต่ตอนนี้พี่โคตรจะเซ็งเพราะไอ้หน่านี่แหละ”
“มีอะไรกันเหรอครับ”
“นี่จ๊ะ”
ทันที ที่พี่ดินทิ้งก้นลงนั่งบนเก้าอี้ไม้ บนโต๊ะก็มีกล่องกระดาษสีขาวโทนชมพูผูกโบว์สีเดียวกันกับโทนกล่องมาวางตรง หน้า โลโก้ของกล่องเป็นลายกราฟฟิคพลิ้วไหวคล้ายๆดอกไม้หรือผีเสื้อพี่ดินเองก็ไม่ ค่อยมั่นใจนักสีชมพู พิจารณาดูแล้วเหมือนของใช้อะไรสักอย่างที่พี่ดินไม่คุ้นเคยเอาเสียเลย หน้ากล่องบอกยี่ห้อของสิ่งที่อยู่ข้างในว่า ‘Lactacyd Intimate’
“มันคืออะไรครับพี่”
อย่าว่าแต่คุ้นเคยเลย สาบานได้ว่าตั้งแต่เกิดมาพี่ดินไม่รู้จักไอ้ Lactacyd Intimate ตรงหน้านี้เลย
“มันคือของที่เหมาะสำหรับคนมีคู่ในวันวาเลนไทน์จ๊ะ”
พี่ยอนกับพี่หวานถึงกับขำพรวดออกมา ยกเว้นแค่พี่เมฆคนเดียวที่ถลึงตาขมวดคิ้วมุ่นใส่เจ้าของของขวัญชิ้นนี้ลูกตาแทบกลับ
“มึงเคยมีคู่เหรอหน่าถึงได้รู้ว่าไอ้นี่เหมาะกับคนมีคู่”
พี่ยอนถามทั้งๆที่ปากยังยกยิ้มเสียงหัวเราะยังกลั้วในลำคออยู่เลย
“ถึงกูไม่มีคู่แต่กูก็ใช้เว้ยยอน มึงอย่าบอกนะว่าไม่รู้จัก กูแน่ใจว่าเมียมึงก็ใช้”
“กูไม่มีเมีย”
“ผู้หญิงคนไหนที่ถูกมึงเสียบไปเค้าก็เรียกว่าเมียนั่นแหละโว้ย อย่ามาซึนให้กูด่า”
“ก็กูอยากเก็บคำว่าเมียไว้ใช้กับคู่ชีวิตนี่น่า”
“จ๊ะพ่อเทพบุตร ไปนั่งไกลๆไปยอน เดี๋ยวกูอ้วกใส่หน้าซะเลยนี่”
เค้า เถียงกันไปถึงไหนต่อไหนแล้วพี่ดินเองก็ไม่ได้สนใจเท่าไอ้ขวดที่พี่หน่า บอกว่าเหมาะสำหรับคนมีคู่ตรงหน้านี่เลย อีกขวดที่วางอยู่ใกล้กันน่าจะเป็นของพี่เมฆที่โวยวายไปก่อนหน้าที่พี่ดินจะ มาแน่ๆ
ความสงสัยใคร่รู้ทะลุขีดแดงจนต้องหยิบกล่องตรงหน้ามาพลิกดู ภาษาอังกฤษไม่ได้ทำให้หน้าร้อนผ่าวได้เท่ากับภาษาไทยที่ระบุไว้หลังกล่อง
‘น้ำยาทำความสะอาดจุดซ่อนเร้น’
เฮ้ย!!!! นี่มัน??
“นี่มันอะไรครับพี่หน่า น้ำยาล้างจุดซ่อนเร้นเอามาทำอะไรครับเนี่ย”
“เป็นของขวัญวันวาเลนไทน์จากพี่จ๊ะ น้องดินเอาไว้ใช้คืนนี้นะ”
“แต่มันของผู้หญิงนะครับพี่ แล้วเอ่อ มัน เอ่อ”
น้ำ ท่วมปากนักเลงใหญ่กันเลยทันที ส่วนพี่เมฆนั้นหันหน้าไปมองทางอื่นเรียบร้อยแล้ว แวบหนึ่งแอบเห็นว่าตอนที่พี่ดินอ่านคำอธิบายหลังกล่องขึ้นมาพี่เมฆก็หน้าแดง เหมือนกันนะ
“ผู้ชายก็ใช้ได้จ๊ะ แค่ใช้คนละทางกับผู้หญิงเท่านั้นเอง มาพี่จะสอนว่าใช้ยังไง”
ป๊าบบบบ!!!
ไม่ ใช่ฝีมือพี่ดินนะครับ นักเลงใหญ่ไม่นิยมทำร้ายร่างกายผู้หญิง แต่เป็นมือของพี่ไม้เพื่อนพี่ฉานและเดอะแกงค์ที่เดินมาพอดี เป็นการตบหัวแบบหยอกล้อกันระหว่างเพื่อน แต่พี่หน่าส่งค้อนวงใหญ่ใส่พี่ไม้ทันทีเลยเหมือนกัน
“นี่มึงยัดเยียดอะไรให้อนาคตของชาติวะหน่า”
“ยัด เยียดอะไรล่ะ กูหวังดีเว้ย อยากให้วันวาเลนไทน์เป็นวันที่ดีที่สุดสำหรับพวกมึง กูเตรียมมาให้น้องปลื้มด้วยนะไม้ มึงเอาไปให้เมียมึงด้วยนะไอ้โลลิค่อน”
“ทะลึ่งใหญ่แล้วนะมึง”
กลุ่ม นี้เค้าสนิทกันดีมากถึงมากที่สุด นอจากตบหัวกันจนหน้าหงายแล้ว พี่ไม้ยังแถมให้ด้วยการเอานิ้วจิ้มหน้าผากจนมีอาการเดียวกันไม่มีผิด
“มึงเล่นอะไรวะน่า เมียกูถึงได้หน้าบูดขนาดนั้น”
“กูแค่ให้ไอ้นี่อ่ะฉาน เมียรักมึงถึงกับโวยวาย อกตัญญูจริงๆ”
“อะไรวะ”
กล่องเจ้าปัญหาถูกพี่หน่ายัดใส่มือพี่ฉานทันที พี่ฉานพลิกไปมาอยู่สองสามครั้งก่อนจะหยุดอยู่ที่คำอธิบายหลังกล่องเนิ่นนาน
“เฮ้ยยยยยยยยยยยย”
“มึงตกใจอะไรวะฉาน”
พี่ไม้ยื่นหน้าเข้ามาเพราะอยากรู้จากเสียงอุทานบ่งบอกอาการตกใจของพี่ฉาน
“มึงเอาไปดู”
กล่องของขวัญกล่องเดียวกันนั้นถูกส่งให้ดูกันทั่วทั้งแกงค์ แล้วเสียงหัวเราะก็ระเบิดออกมาทันทีที่คนสุดท้ายอ่านจบ
“พวก มึงขำอะไรกันวะ ก็วันนี้มันวันแห่งความรัก กูรู้ว่าพวกมึงต้องไม่พลาดทำรักกันแน่ๆ กูหวังดีมอบสิ่งที่ดีที่สุดให้ กูผิดตรงไหนวะเนี่ย แม่ง ทำดีไม่เคยได้ดี”
“หวังดีด้วยการให้น้ำยาล้างจุดซ่อนเร้นเนี่ยนะ มึงใช้อะไรคิดวะหน่า”
“ทำไมวะ”
“เป็น ความคิดที่จัญไร เอ้ยยยยยยยยยยย ดีมากเลยจ๊ะเพื่อนรัก ฮ่าๆ เมฆคืนนี้มึงดึงลำไส้ใหญ่ออกมาล้างด้วยไอ้นี่เลยนะ ส่วนพรุ่งนี้ไม่ต้องมารอกูทำโปรเจคก็ได้ โอเคมั้ย”
“โอเคบ้านมึงสิฉาน ถ้ามันสกปรกมากนักก็หยุดวุ่นวายกับก้นกูซะสิ จะดีกว่ามั้ย”
“อ๋อ นี่โกรธไอ้หน่าเพราะคิดว่ามันด่าว่ามึงก้นสกปรกหรอกเหรอ ตอนแรกคิดว่าอายซะอีก”
“แม่ง พวกมึงนี่นะ เห็นกูเป็นของเล่นกันไปได้ จริงมั้ยน้องดิน”
อ้าวเฮ้ย!! พี่ดินนั่งฟังไปหน้าร้อนฉ่าไปอยู่ดีๆ สะเก็ดระเบิดกระเด็นมาโดนแบบไม่ได้ตั้งใจซะงั้น
“เอ่อ”
ไม่ มีคำตอบให้ นักเลงใหญ่คิดอะไรไม่ออกเลยทีนี้ จริงๆแล้วเวลามีอะไรกับไอ้เสาไฟฟ้าก็ไม่เคยยุ่งยากถึงกับจะต้องล้างด้วย น้ำยาอะไรเลยนะ ก็แค่ล้างให้สะอาดฉีดน้ำเข้าไปเหมือนทำดีท็อกก็แค่นั้น ทำหลายๆครั้งจนน้ำที่ออกมาใสสะอาดเหมือนตอนที่ฉีดเข้าไปก็เป็นอันว่าใช้ได้ แต่ถึงจะทำแบบนั้นแต่ทุกครั้งที่ไอ้เสาไฟฟ้าซุกหน้าลงไป พี่ดินก็ไม่เคยมั่นใจเหมือนกันว่ามันสะอาดพอหรือเปล่า จะมีอะไรที่ไม่พึงประสงค์มาทำให้บรรยากาศเร้าร้อนต้องเสียไปมั้ย ที่ผ่านมาก็ไม่มีอะไรที่ทำให้ความกังวลใจเกิดขึ้นเลยนี่หว่า แล้วตกลงไอ้น้ำยาล้างอะไรเนี่ยมันใช้แล้วดีจริงๆเหรอวะ แล้วมันจะใช้ยังไงวะเนี่ย ต้องเหมาทั้งโรงงานไปใส่ในถังเก็บน้ำแล้วปล่อยผ่านออกมาจากสายชำระเลยหรือ เปล่า มันจะยุ่งยากไปมั้ย
คิดอะไรไปไกลขนาดนั้นวะพี่ดิน อย่าลืมสิวันนี้ไอ้เสาไฟฟ้ามันต้องทำงาน
“น้องดิน เป็นอะไรไปหรือเปล่า อย่าถือสาเลยนะ ไอ้หน่ามันก็เล่นแรงแบบนี้แหละ ไม่มีอะไรหรอก”
คน ที่เรียกสติพี่ดินให้กลับเข้าร่างไม่ใช่ใคร แต่เป็นพี่ฉานที่ใช้เวลาช่วงที่พี่ดินไร้สติทำความเข้าใจกับพี่เมฆจนตอนนี้ พี่เมฆได้นั่งอยู่บนตักพี่ฉานไปแล้วเรียบร้อย
“น้องดินอย่าคิดมากเลย ไอ้หน่ามันไร้สาระแบบนี้แหละ สาวใหญ่ไม่มีคู่มันเลยฟุ้งซ่านน่ะ”
พี่เมฆแทคทีมปลอบขวัญพี่ดินด้วยอีกคน ส่วนพี่ๆคนอื่นๆมองมาด้วยแววตาเป็นห่วง ต่างกับพี่หน่าที่มองมาด้วยสายตาสำนึกผิด
เรื่องมันจะไปกันใหญ่แล้วมั้ย พี่ดินไม่ได้ตกใจหรือช็อคอะไรขนาดนั้น มันก็แค่สงสัยและแปลกใจนิดหน่อยเท่านั้นเอง มันก็แค่ไม่เข้าใจ
“ครับ ผมไม่ได้คิดมากครับ”
“อาฮะ โล่งอกไปที ไอ้ห่าหน่าทีหลังอย่าเล่นอะไรแผลงๆอีกนะ มันไม่ได้จำเป็นขนาดนั้นเว้ย”
ได้ยินเสียงถอนหายใจไล่รับกันเหมือนเล่นเวฟเลยทีเดียว ไม่เว้นแม่แต่คนที่ทำสีหน้าสำนึกผิดได้น่าสงสารที่สุดอย่างพี่หน่าในตอนนี้
“ผมแค่สงสัยมากกว่า”
“สงสัยว่า”
พี่ เมฆโพล่งถามขึ้นมาก่อนใคร ตามมาด้วยพี่ฉานที่พยักหน้าสนับสนุนเมียตัวเองอย่างออกนอกหน้า เป็นคูที่เปิดเผยได้ลือลั่นในมหาลัยเป็นที่สุด จะมีใครสักกี่คนที่กล้าประกาศตัวเองว่ามีแฟนเป็นผู้ชายและเฝ้าตามรักกันมา ตั้งแต่เด็กๆเหมือนคู่นี้ ไม่แปลกใจเลยที่พี่ๆเล่าให้ฟังว่าตอนที่พี่ฉานเปิดเผยว่าชอบพี่เมฆนั้นสาวๆ ในมหาลัยอกหักกันเป็นแถว ลานสถาปัตย์ว่างเว้นจากการเดินสวนสนามของสาวๆไปนาน จนตอนนี้สาวๆส่วนใหญ่ยังทำใจกันไม่ค่อยจะได้ที่ผู้ชายเพอร์เฟคอย่างพี่ฉานมี แฟนเป็นผู้ชายด้วยกันอย่างพี่เมฆ แถมยังแสดงทีท่าว่าจะเป็นรักมั่นคงตลอดกาลเสียด้วย
“ไอ้ขวดนี้มันใช้ยังไงเหรอครับ”
พร่วด แค่ก แค่ก !!!!!!
พี่ เมฆที่กำลังดูดเป๊บซี่เข้าปาก พ่นน้ำสีดำพรวดออกมากระเด็นโดนหน้าพี่แกละทันที ความวุ่นวายย่อมๆเกิดขึ้นเพราะคำถามธรรมดาๆของพี่ดินคำถามเดียว
“น้องดินว่าอะไรนะ”
พี่เมฆถามย้ำอีกครั้งเหมือนไม่เชื่อหูว่าพี่ดินถามแบบนั้นลงไป ทำไมล่ะก็นักเลงใหญ่ไม่เคยใช้นี่นา ก็ต้องสงสัยเป็นธรรมดาสิ
พี่หน่าเริ่มปรับสีหน้าเป็นยิ้มได้บ้างแล้ว ส่วนพี่ๆคนอื่นๆเหมือนจะอึ้งกันไปสักพักแต่สุดท้ายก็หัวเราะออกมา
“ไม่ เห็นจะยากเลยน้องดิน น้องดินก็หาสลิงค์นะ ดูดน้ำยานี้ออกมาแล้วฉีดเข้าไปในก้น จากนั้นก็ฉีดน้ำล้างตามปกติ รับรองเลยว่าคืนวาเลนไทน์จะต้องเป็นคืนที่พิเศษยิ่งกว่าคืนไหนๆเลยนะ ใช่มั้ยวะฉาน”
“ไม่รู้สิ ไม่เคยเห็นไอ้เมฆมันใช้ เมียกูไม่จำเป็นต้องมีตัวช่วยเว้ย หอมหวานตลอดเวลา กินได้ทุกวันไม่มีเบื่อ ไม่ต้องรอเทศกาลเมียกูเด็ดทุกวัน ชัดมั้ยไอ้ทอมโรคจิต”
“ไอ้เชี่ย มึงกลัวไอ้เมฆไม่ให้ซ่ำคืนนี้ใช่มั้ยล่ะถึงได้หยอดขนาดนี้”
“กูพูดเรื่องจริง ใช่มั้ยเมฆ”
คน ถูกถามพยักหน้าพร้อมรอยยิ้มที่ใครเห็นก็ต้องบอกว่าน่ารัก ไม่แปลกใจเลยที่ใครๆบอกว่าไม่ว่าจะนานแค่ไหนพี่ฉานก็รักและหวงพี่เมฆเสมอต้น เสมอปลายขนาดนี้ ขนาดพี่ดินที่รู้ว่าพี่เมฆมีเจ้าของแล้วเจอรอยยิ้มเข้าไปยังแอบรู้สึกปลื้ม ขนาดนี้ ถ้าคนที่ผ่านไปผ่านมาแล้วไม่รู้ไม่เห็นว่าพี่เมฆมีเจ้าของแล้วล่ะจะเพ้อขนาด ไหน
“มึงไปบอกรักกันคืนนี้จะได้มั้ย กูจะอ้วก ใช่มั้ยวะพวกมึง”
พี่ หน่าเองก็ยังตอบโต้เผ็ดร้อนเรียกรอยยิ้มและเสียงหัวเราะจากเพื่อนในกลุ่มได้ แต่คราวนี้ดูเหมือนโชคจะไม่เข้าข้างผู้หญิงคนเดียวของกลุ่มสักเท่าไหร่ เพราะทุกคนพากันส่ายหน้าไม่เห็นด้วย มิหนำซ้ำเจอคำยืนยันของพี่ไม้เข้าไป ถ้าไม่หนักแน่นจริงนี่คงทนไม่ได้กันไปข้างหนึ่งแน่ๆ
-
“ไม่นี่ มันสองตัวก็หวานเรี่ยราดแบบนี้มานานแล้ว พวกกูชิน”
ทุก คนพร้อมใจพยักหน้ากันหงึกหงักสนับสนุนคำพูดพี่ไม้จนพี่หน่าต้องแจกค้อนให้ รอบวง จริงๆพี่หน่าก็เป็นสาวห้าวที่น่ารักดี ถึงจะเป็นคนที่โดนเพื่อนๆแกล้งมากกว่าใครๆ แต่ดูเหมือนว่าจะเป็นคนที่เพื่อนๆหวงไม่น้อยกว่าใครเลยเหมือนกัน
“น้องดินอย่าไปสนใจพวกแม่งเลย มาๆพี่จะสอนนะ ถ้าได้ผลเป็นที่น่าพอใจยังไง พรุ่งนี้ค่อยมาขอบคุณพี่ก็ได้นะ”
“สนใจครับพี่ แต่คงมายืนยันความพอใจพรุ่งนี้ไม่ได้หรอกครับ”
“กร๊าก ฮ่าๆๆ เป็นไงล่ะไอ้หน่ามึง เจอของแข็งเข้าไป อึ้งจนไปไม่ถูกเลยดิ สมน้ำหน้า”
ดู เหมือนพี่ๆจะเข้าใจความหมายของนักเลงใหญ่ผิดไปเยอะ พี่ดินไม่ได้หมายความอย่างที่พี่เค้ามองตากันแล้วหัวเราะออกมาซะหน่อย ความจริงที่ต้องการบอกก็แค่
“คือวันนี้แฟนผมต้องทำงานครับพี่ พรุ่งนี้เลยอาจจะมารายงานผลไม่ได้”
“นี่น้องดินอย่าบอกนะ ว่าจะเชื่อคำแนะนำไอ้หน่า อย่าไปบ้าตามมันเล้ยยยย”
“ไม่เป็นไรครับพี่เมฆ ลองเปลี่ยนบรรยากาศดู อยากรู้เหมือนกันว่าล้างด้วยไอ้นี่จะเป็นยังไง”
“ฮ่าๆ เมฆมึงเจอน้องชายที่พลัดพรากจากกันแล้วล่ะ น้องดินนี่ได้ใจไม่แพ้มึงเลยจริงๆ”
“ตกลงมันคือคำชมใช่มั้ยครับพี่ไผ่”
ไม่คิดว่าพี่ไผ่จะชงมุขนี้ขึ้นมานะเนี่ย เห็นนั่งอมยิ้มสลับหัวเราะอย่างเดียวไม่คิดว่าชงมาแต่ละทีนี่พี่ดินแทบจุก
“ไอ้ไผ่มันหลอกด่าว่าแรงอ่ะน้องดิน ก็ถ้าเกิดว่าเหมือนไอ้เมฆได้นี่นะ หน้าต้องหนากว่าคนอื่นๆมาก”
พี่หวานโพล่งอธิบายขึ้นมา แต่ว่าไม่ได้ช่วยให้รู้สึกอะไรดีขึ้นเลยจริงๆ
“มึงก็บอกไปเลยสิว่าไอ้เมฆน่ะมันไร้ยางอาย” พี่แกละช่วยเสริม แกงค์พี่เมฆกับพี่ฉานพอรวมตัวกันแล้วเข้าขากันดีจริงๆเลยนะ
“พอๆพวกมึงอะหลอกด่ากูไม่เท่าไหร่ แต่กระทบน้องเค้าแบบนี้เดี๋ยวแฟนน้องเค้ากระทืบกูกับไอ้ฉานไม่ช่วยนะ”
“เค้าไม่อยู่หรอกครับพี่เมฆ”
ป่านนี้เอกสารคงกองทับตายไปแล้วมั้ง คนบ้างานอย่างมันอาจจะไม่รู้ด้วยซ้ำว่าวันนี้วันอะไร
“แน่ ใจเหรอครับน้อง แล้วบีเอ็มซีรี่เจ็ดรุ่นใหม่ล่าสุดสีดำที่จอดอยู่ตรงนู้น ทะเบียน xxxx ประมูลมาด้วยราคาหลักล้านนี่แฟนใครวะ สาวๆแม่งมองตาเป็นมันเลยทีเดียว”
เสียงพี่แกละตะโกนบอก จากคุณสมบัติที่พี่แกละบอกมาก็คลับคล้ายคลับคลาอยู่นะ
“เฮ้ยๆ ใครก็ได้ช่วยไปพาเค้าฝ่าออกมาจากวงล้อมชะนีทีเถอะ เดี๋ยวโดนลากไปกินบนต้นไม้นะมึง”
เสียง พี่หวานไล่หลังตามมา มันค่อนข้างที่จะชัดเจนจนพี่ดินอดมองไปยังจุดที่พี่ทั้งสองพูดถึงไม่ได้ ผู้ชายรูปร่างมาตรฐานในชุดสูทเนี๊ยบทุกตารางนิ้วไม่มีที่ติ ก้าวออกมาจากฝั่งคนขับ มือหนึ่งยกแว่นกันแดดตามสมัยนิยมขึ้นสวมอีกมือกดรีโมทล็อครถ และกำลังมองมาทางเดคไม้ใต้ต้นจิกน้ำที่พี่ดินกำลังนั่งอยู่ตอนนี้
แทบจะสะดุดลมหายใจตัวเอง!!!
คน ที่พี่ดินค่อนขอดอยู่ในใจว่าบ้างานมาตั้งแต่เช้าให้หงุดหงิดจนต้องโดดเรียน มานั่งเล่นที่ศิลปกรรมกำลังเดินมาทางนี้ คนที่เดินผ่านไปมาแหวกทางเดินให้ การแต่งตัวอย่างคนทำงานแล้วเป็นจุดรวมสายตาของคนรอบข้าง ทุกอย่างแน่ชัดแล้วว่าคนที่เดินตรงมาหยุดอยู่ตรงหน้าพี่ดินคือไอ้เสาไฟฟ้า
ไหนว่างานยุ่งมากจนอาจจะไม่กลับบ้าน แล้วทำไมมันถึงมายืนอยู่ตรงนี้ได้วะ
“สวัสดีครับทุกคน ว่ายังไงเราเรียนศิลปกรรมตั้งแต่เมื่อไหร่”
ประโยคแรกมันทักทายพี่ๆทุกคน แต่ประโยคสุดท้ายมันหยุดมองพี่ดินพร้อมส่งยิ้มละลายใจมาให้นี่หมายความว่าไงวะ
“มานี่ได้ไงอ่ะ”
“ไปที่คณะมาแล้วไม่เจอใครก็เลยถามน้องก้าน”
“มันไม่ได้มาเรียนนี่ หรือว่ามันมา”
“ไม่ได้มาหรอก พี่โทรไปหาน่ะ น้องก้านเลยบอกว่าให้มาหาที่นี่ดู ถ้าไม่เจอให้รอครบ 24 ชั่วโมงแล้วแจ้งตำรวจ”
เออนะ พี่ดินก็ลืมไปว่าไอ้ก้านมันรู้ทุกเรื่องเหมือนที่พี่แก๊กรู้นั่นแหละ
“อือฮึ”
ไม่ รู้จะตอบอะไรไปมากกว่านี้ สมองยังประมวลผลได้ช้ากว่าปกติอยู่มาก เลยได้แต่พยักหน้าให้เท่านั้น แค่นี้กับสถานการณ์ไม่คาดฝันแบบนี้ ทำได้แค่นี้ก็เก่งมากแล้วพี่ดิน อย่าให้ถึงกับหัวใจที่มันเต้นกระแทกหน้าอกข้างซ้ายจนเจ็บร้าวกระเด็นออกมา ทางปากฟ้องความรู้สึกให้ต้องเสียหน้านักเลงใหญ่เลย
“พี่มารับ”
คง จะเป็นกลไกที่ร่างการตั้งโปรแกรมอัตโนมัติเอาไว้ เพราะสิ้นเสียงสุดท้ายของไอ้เสาไฟฟ้าแล้วพี่ดินก็รู้สึกตัวว่ายกมือไหว้ลา พวกพี่ๆ แต่ไม่ลืมคว้าของขวัญวาเลนไทน์ที่พี่หน่าให้ติดมือมาด้วย เดินตามหลังไอ้เสาไฟฟ้ามาแบบงงๆรู้สึกตัวอีกทีก็มานั่งคู่กับมันที่เบาะหลัง และรถเคลื่อนตัวออกมาจากมหาลัยเรียบร้อยแล้ว
“ดินเป็นอะไรไป หืม เห็นเงียบตั้งแต่ขึ้นรถมาแล้วนะ ไม่สบายหรือเปล่า”
“เปล่า ไม่ได้เป็นอะไร ทำงานเสร็จแล้วเหรอ”
“ยังไม่เสร็จหรอกครับ”
“อ้าว”
“ก็วันนี้วันวาเลนไทน์ ใครจะมีกระจิตกระใจมาทำงานกันล่ะ ใครๆก็อยากอยู่ฉลองกับคนรักกันทั้งนั้นแหละ”
“เหรอ”
“ครับ ไม่เชื่อพี่เหรอ”
“เชื่อ”
จะไม่ให้เชื่อได้ไงก็เล่นลงจากรถมาทั้งสูททำงานเต็มยศขนาดนั้น แสดงว่าพอออกจากบริษัทก็มุ่งตรงมาหาพี่ดินเลยแน่ๆ
“แล้วนี่อะไร”
ไอ้เสาไฟฟ้าเอาของขวัญในมือพี่ดินไปพลิกดูก่อนจะยิ้มแล้วตามมาด้วยหัวเราะแบบไม่เต็มเสียงเท่าไหร่ คงกลัวนักเลงใหญ่จะอาละวาด
“น้ำยาล้างจุดซ่อนเร้น”
มัน จะอ่านทวนทำไมวะ ตอนที่พี่ดินอ่าน หรือที่พี่ๆเค้าเวียนรอบกลุ่มกันอ่านพี่ดินยังรู้สึกเฉยๆนะ แต่ทำไมเวลาไอ้เสาไฟฟ้าอ่านแล้วรู้สึกหน้าร้อนวูบวาบขึ้นมาวะ เป็นเพราะว่าคนที่อ่านคือไอ้เสาไฟฟ้าหรือเพราะมันเป็นน้ำยาล้างจุดซ่อนเร้น กันแน่
“อือ พี่หน่าให้มาบอกว่าเป็นของขวัญวันวาเลนไทน์”
“เค้าบอกหรือเปล่าว่าให้ใช้ตอนไหน”
“บอก บอกวิธีใช้มาด้วย โคตรจะยุ่งยาก”
“เหรอ ถ้างั้นก็ไม่ต้องใช้หรอก”
“ทำไมล่ะ จะว่าไปมันก็ดีกว่าล้างน้ำเปล่าไม่ใช่เหรอ มันก็น่าจะสะอาดดี”
“ที่ดิน เคยทำก็สะอาดดีอยู่แล้ว เท่าที่ดินทำให้พี่ก็รักจะตายอยู่แล้ว ไม่ต้องยุ่งยากไปกว่านี้หรอก แค่ดินเป็นดินก็พอพี่ไม่ต้องการอะไรแล้ว แค่นี้พอแล้วสำหรับพี่”
“จริงๆเหรอ ที่ผ่านมากูเป็นแฟนที่ดีแล้วเหรอ”
“ครับ”
“ขอบคุณนะ”
“หืม ดินว่าอะไรนะ”
“บอกว่า ขอบคุณนะ”
“เปลี่ยนเป็นอย่างอื่นได้ไหม”
“เป็นอะไรล่ะ”
ยัง ไม่ทันจะรู้เลยว่าไอ้เสาไฟฟ้ามันขอเปลี่ยนจากคำขอบคุณเป็นอะไร ยังไม่มีคำตอบจากพี่ดินด้วยว่าได้หรือไม่ได้ ริมฝีปากร้อนชื้นก็ทาบทับริมฝีปากพี่ดินจนโวยวายอะไรไม่ได้เสียแล้ว เปลือกปากที่ว่าร้อนแล้วยังร้อนไม่เท่าลิ้นนุ่มที่ควานเข้ามาพัวพันกับปลาย ลิ้นพี่ดินที่ถอยหนีสลับตอบโต้แบบลืมอาย ริมฝีปากบดจูบกันเสียจนไม่รู้สึกเลยว่ารถกระตุกเซไปกี่ครั้งกว่าจะกลับมา วิ่งตรงทางได้เหมือนเดิม ปลายลิ้นเกี่ยวกระหวัดกันดูดดื่มจนไม่รู้เลยว่า แหวนเกลี้ยงวาววับสวมเข้านิ้วนางข้างซ้ายตั้งแต่เมื่อไหร่ กว่าจะรู้สึกตัวอีกทีปลายลิ้นร้อนก็ไล้จูบไปทั่วทุกนิ้ว ย้ำจูบกลางฝ่ามือก่อนจะมาหยุดตรงโคนนิ้วที่สวมแหวนไว้เนิ่นนาน
“แฮปปี้ วาเลนไทน์นะครับคนดีของพี่ ปีนี้เป็นปีแรกที่พี่ได้มีโอกาสบอกแบบนี้กับดิน แต่ไม่ต้องกลัวนะจากนี้ต่อไปอีกกี่ปีๆพี่ก็จะบอกคำนี้เหมือนเดิม พี่รักดินนะ”
น้อยครั้งมากที่น้ำตานักเลงใหญ่จะไหลออกมาด้วยความซาบ ซึ้งกับอะไรสักอย่าง แต่วันนี้มันกลั้นไว้ไม่ไหวจริงๆ ม่านน้ำตาถึงได้ไหลออกมาจนเปื้อนสูทตัวแพงไปหมด ไม่มีคำต่อว่าสักคำนอกจากจะยิ่งกดใบหน้าให้จมกับไปอกกว้าง ไม่ได้รับความรักจากพ่อเลยก็ไม่เป็นไรนะพี่ดิน แค่ได้ความรักจากแม่ จากไอ้เสาไฟฟ้า แค่นี้พี่ดินก็ไม่ต้องการอะไรอีกแล้วเหมือนกัน
ซุก หน้าอยู่กับอกกว้างจนแน่ใจว่าน้ำตาได้เหือดแห้งดีแล้วถึงได้ผละออกมา มีแต่แววตาที่เต็มไปด้วยรักจากคนตรงหน้า ไม่มีรอยยิ้มและแววตายั่วเย้าออกมาให้ต้องอาย
“ดินมีเจ้าของแล้วนะ”
“กูไม่ใช่หมา” แต่ก็เสือกพยักหน้ายอมรับ
“งั้นดินก็เป็นเจ้าของพี่บ้างสิ”
แหวนเกลี้ยงแบบเดียวกันกับที่อยู่บนนิ้วนางข้างซ้ายแต่วงใหญ่กว่าถูกยื่นมาให้
“พี่อยากให้ดินเป็นเจ้าของพี่”
“ทุกวันนี้ก็เป็นอยู่แล้วนี่”
“อันนั้นเรารู้กันแค่สองคน แต่ถ้าดินสวมแหวนวงนี้ให้พี่ ใครๆก็จะรู้ว่าพี่ไม่ได้ตัวคนเดียวอีกแล้ว พี่มีเจ้าของแล้ว”
“ก็ดีเหมือนกันนะ จะได้ไม่ต้องตามไปเฝ้าให้เหนื่อย”
เพราะ เห็นว่ามีเหตุผลหรอกนะ ถึงได้รับแหวนมาแล้วสวมให้มันในนิ้วเดียวกันกับที่มันสวมให้พี่ดิน ก่อนจะกดย้ำจูบลงไปตรงตำแหน่งของแหวนอย่างที่มันทำก่อนหน้านี้เหมือนกัน
“ดินรักพี่เหมือนกันใช่มั้ย”
“อืม”
จะ มีคำตอบไหนนอกจากคำตอบนี้อีกเหรอ ตอนแรกรู้สึกว่าตัวเองยังเป็นดินแข็งไม่เหมาะแก่การทำประโยชน์อะไรเลยแท้ๆ แต่พอมาเจอไอ้เสาไฟฟ้า จากดินแข็งกลายเป็นดินร่วนตั้งแต่ตอนไหนวะ
“แล้วตกลงคืนนี้ต้องใช้ไอ้นี่มั้ย”
“ไม่ต้องหรอก”
“ทำไมล่ะ”
“เพราะคืนนี้พี่จะรับ”
“เฮ้ยยยยยยย ไม่นะ กูทำไม่เป็น”
“พี่พูดเล่น ใครจะปล่อยให้เมียต้องเหนื่อยได้ลงคอล่ะ”
“กูบอกว่าอย่าพูดคำต้องห้าม”
“ขอโทษครับ พี่รักดินจัง”
“เกี่ยวกันเหรอ แต่กูก็รักมึงเหมือนกันนะ”
เป็น การพรีวาเลนไทน์ด้วยการบอกรักผ่านคำพูดและการกระทำแบบไม่เกรงใจคนขับรถที่ ขับไปเกร็งตัวเองไป พารถออกนอกเลนไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง ใครจะไปกล้าจินตนาการล่ะว่าคืนนี้ เค้าจะ soiltest กันจนฟ้าสางหรือจะก้าวข้ามไปอีกวัน อยู่กับนักเลงใหญ่จะให้ธรรมดาๆเหมือนคนอื่นเค้าได้ยังไงกันล่ะ นักเลงใหญ่ลงทุนบอกรักทั้งคำพูดทั้งการกระทำขนาดนี้แล้ว ใครอดใจไหวก็เรียกได้ว่าโง่เต็มที
Happy Valentine กันนะคะทุกคน TRomance
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/59996.gif)
๐ สวัสดีค่ะทุกคน ก่อนอื่นต้องขอโทษสำหรับคนที่ได้รับของไม่ครบ หรือมีของเสียหายนะคะ วันนี้คนเขียนได้ส่งของที่ขาดและเสียหายตามไปให้เรียบร้อยแล้วค่ะ ทั้งหมดเป็นความผิดของทีมงานเองที่เร่งรีบกันจนขาดความรอบคอบ สำหรับใครที่ยังได้รับของไม่ครบแจ้งไว้ที่หน้ากระทู้ได้นะคะ คนเขียนจะรีบจัดส่งไปให้ค่ะ ขอโทษในความผิดพลาดอีกครั้งนะคะ หลังจากวันที่ 18 นี้ ถ้าใครที่ยังไม่ได้รับของให้รีบแจ้งมาที่หน้ากระทู้หรือทางเมลล์นะคะ จะได้ช่วยกันติดตามให้ มีพี่ๆแนะนำมาว่าถ้ามีโอกาสรวมเล่มครั้งต่อไปให้จัดส่งแบบพัสดึลงทะเบียนที่ ตรวจสอบได้ทางเวป คนเขียนเองก็จะศึกษาขั้นตอนและวิธีการนะคะ เพราะคนเขียนจัดส่งครั้งละมากๆ และทำตามที่พี่ไปรษณีย์เค้าแนะนำมา อาจจะไม่ใช่วิธีการที่ดีที่สุด แต่จะพยายามหาทางที่ดีที่สุดไปเรื่อยๆนะคะ
๐ ใครที่ได้รับหนังสือแล้ว คนเขียนอยากให้มาพูดคุยกันถึงตอนพิเศษทั้ง 9 ตอนที่เพิ่มไปให้นะค่ะว่ารู้สึกยังไงกันบ้าง บอกตรงๆว่าลุ้นมากค่ะสำหรับการตอบรับจากคนอ่าน ส่วนตอนพิเศษตอนนี้ ไม่มีในหนังสือเพราะเพิ่งแต่งขึ้นมาสดๆร้อนๆ ยังมีไอกรุ่นอยู่เลย ตั้งใจแต่งขึ้นมาเนื่อในเทศกาลวันแห่งความรักย้อนหลังให้ทุกคนแทนคำขอบคุณนะ คะ หวังว่าจะถูกใจสำหรับใครหลายๆคนที่คิดถึงพี่เมฆกับท่านฉานกันบ้าง :o8:
๐ ฝากข่าวประกาศว่า หนังสือพี่ดินและพี่เมฆที่สั่งพิมพ์เกินมาเหลืออยู่อีกประมาณสามชุดนะคะ ถ้าใครที่พลาดหรือสั่งไม่ทันก็จับจองกันมาได้ ของมีพร้อมส่ง สำหรับใครที่ไม่ทันสามชุดที่มีอยู่จริงๆ ก็ลองแจ้งความจำนงมานะคะ คนเขียนอาจจะเปิดจองเก็บอีกสักระยะเอาสักจำนวนหนึ่งแล้วจะสั่งพิมพ์เพิ่มให้ ค่ะ ส่งไปที่ PM เซกิ หรือจะสั่งตรงกับคนเขียนที่เมลล์ romancefic [at] hotmail.co.th เลยก็ได้ค่ะ
๐ มาครั้งนี้ก็ขอเอารางวัลแห่งความภาคภูมิใจมาอวดกันด้วยเลยนะคะ และขอขอบคุณทุกเสียงสนับสนุนที่ทำให้ได้สองรางวัลนี้ขึ้นมา ไม่รู้จะขอบคุณยังไงนอกจากบอกผ่านตัวอักษรว่าขอบคุณทุกคนมากๆค่ะ จะพยายามสร้างงานเขียนมาให้ทุกคนอ่านต่อไป
(http://image.ohozaa.com/i/feb/img_5842.jpg)
(http://image.ohozaa.com/i/7ec/img_5829.jpg)
(http://image.ohozaa.com/i/e0a/img_5838.jpg)
(http://image.ohozaa.com/i/306/img_5839.jpg)
๐ มีเมลล์แวะเวียนเข้ามาถามว่า ถ้าวันหนึ่งมีสำนักพิมพ์ติดต่อมาเพื่อเอาเรื่องไปรวมเล่ม และให้ลบเรื่องบางส่วนออกจากบอร์ด คนเขียนจะทำอย่างนั้นมั้ย สำหรับสำนักพิมพ์ที่ให้โอกาสคนเขียนคนนี้ก็น้อมรับไว้ด้วยความขอบคุณค่ะ แต่คนเขียนคนนี้ไม่มีนโยบายลบเรื่องตัวเองเพื่อผลแห่งการค้า คนเขียนพึงระลึกเสมอว่ามีชื่อ TRomance ขึ้นมาได้เพราะเล้าเป็ด เพราะฉะนั้น ถ้าวันหนึ่งเราจะก้าวหน้าขึ้นแต่ต้องแลกกับการหันหลังให้กลับบ้านเกิดตัวเอง นั้นไม่เคยอยู่ในความคิดนะคะ ถ้าจะมีการรวมเล่มอีกในภายภาคหน้า คนเขียนก็ให้สัญญาไว้ตรงนี้เลยว่า จะลงเรื่องจนจบทุกเรื่อง และจะไม่ลบเนื้อหาบางส่วนออกแน่นอน เราค่อยไปแถมพิเศษกันกับตอนพิเศษหรือเรื่องพิเศษจะดีกว่านะคะ
๐ ขอบคุณแม่นางดาวพระฉึกที่ถ่ายรูปไว้ให้นะจ๊ะ จุ๊บๆ ประกบปากดูดดื่มขอบคุณ :laugh:
๐ ขอให้ทุกคนสนุกกับตอนพิเศษและเทศกาลพิเศษนะคะ
๐ TRomance
-
**** :-[ :-[
คงต้องยกให้เป็น นักเขียนเซียนมหาเทพ กันไปเลยยยยยยยยยย o13 o13
ดีใจกับรางวัลด้วยนะครับ คงได้เห็นงานล้นคุณภาพ ออกมาอีกเรื่อยๆ ขอบคุณเรื่องราวดีๆนะครับ :L2:
แต่จะให้ดี ยกหน้าคนแต่งมาเสริมทัพอีกขั้นก็ดีนะครับ อยากเห็นหน้าคนแต่ง+5555
-
มีเมฆฉานมาแจมด้วย
แต่ที่แรงสุดคงเป็นคู่แก๊กก้าน :z1:
-
ตอนพิเศษสนุกมากกกกกค่ะ
เหมือนได้กลับไปงานเลี้ยงรุ่นเลย ได้เจอ พี่เมฆ พี่ฉาน แอนด์เดอะแก็งค์ ครบทีม
โอ๊ยยยยย อ่านไปยิ้มไป สุขใจเหลือจะเอ่ย
ขอบคุณมากกกกกค่ะ :กอด1:
๐ มีเมลล์แวะเวียนเข้ามาถามว่า ถ้าวันหนึ่งมีสำนักพิมพ์ติดต่อมาเพื่อเอาเรื่องไปรวมเล่ม และให้ลบเรื่องบางส่วนออกจากบอร์ด คนเขียนจะทำอย่างนั้นมั้ย สำหรับสำนักพิมพ์ที่ให้โอกาสคนเขียนคนนี้ก็น้อมรับไว้ด้วยความขอบคุณค่ะ แต่คนเขียนคนนี้ไม่มีนโยบายลบเรื่องตัวเองเพื่อผลแห่งการค้า คนเขียนพึงระลึกเสมอว่ามีชื่อ TRomance ขึ้นมาได้เพราะเล้าเป็ด เพราะฉะนั้น ถ้าวันหนึ่งเราจะก้าวหน้าขึ้นแต่ต้องแลกกับการหันหลังให้กลับบ้านเกิดตัวเอง นั้นไม่เคยอยู่ในความคิดนะคะ ถ้าจะมีการรวมเล่มอีกในภายภาคหน้า คนเขียนก็ให้สัญญาไว้ตรงนี้เลยว่า จะลงเรื่องจนจบทุกเรื่อง และจะไม่ลบเนื้อหาบางส่วนออกแน่นอน เราค่อยไปแถมพิเศษกันกับตอนพิเศษหรือเรื่องพิเศษจะดีกว่านะคะ
ปลื้มใจกับนักเขียนในดวงใจคนนี้มาก มากที่สุด :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
+1 ให้สำหรับตอนวาเลนไทน์หวานสุด ๆ สำหรับพี่ดิน+เสาไฟฟ้า
แถมมีพี่เมฆ+พี่ฉานมาแจมด้วย หายคิดถึงไปเยอะเลย รอลุ้นหนังสือ
ที่จะได้รับอยู่ค่ะ (สั่งไม่ทันเพื่อน ๆ ชุดแรก แต่สั่งและโอนเงินไปแล้ว
ตอนที่ได้รับแจ้งว่าเหลือ 9 เล่ม อยากเห็นหนังสือของจริง+ของแถม)
ยินดีด้วยค่ะกับสองรางวัลที่ได้รับ เป็นของรางวัลอันมีคุณค่าเพราะได้
รับการโหวตจากคนอ่านด้วยความจริงใจและเต็มใจ :L2:
-
:L1: :กอด1:
-
อืม..... พูดไม่ออกบอกไม่ถูก กลัวคนขับ พารถไปลงข้างทางจะแย่
ขอบคุณสำหรับตอนพิเศษค่ะ และ ยินดีด้วยกับรางวัลนะคะ
-
:pig4:ขอบคุณสำหรับหนังสือค่ะ ได้รับครบถ้วนทุกสิ่งอย่าง แอบเก็บบูชาก่อน เดี๋ยวค่อยเอามาอ่าน เพราะต้องพาท่านไปใส่ปกให้เรียบร้อย เดี๋ยวยับ และดีใจด้วยคร้าบบบกับรางวัลนักเขียนดาวรุ่ง และพระเอกยอดเยี่ยม แอบเสียดายไม่ได้เห็นหน้า ทำไมไม่มารับเองง่ะ เค้ารอดูอยู่เลยน่ะเนี่ย
+1 สำหรับตอนพิเศษหวานเทศกาลวาเลนไทน์ค่ะ ทำให้เห็นอีกมุมหนึ่งของพี่ดิน ว่ามีอารมณ์น้อยด์เสาไฟฟ้าสะด้วย แอบอายแทนพี่ดิน ตอนคุยกะน้องก้าน พี่แก๊กก ทำไปได้้ พี่ฉานกะพี่เมฆ ก็น่ารักไม่สร่าง รักกันจริงน่ะ ซูฮกหน่าค่ะ เทอแรงได้ตลอดกาล เลือดสาววายเข้าขั้นนเลย น่ารักค่ะ สำหรับตอนนี้
พีเอสซึ.เค้ายังไม่ได้อ่านเลยตอนพิเศษ ติดไว้ก่อนน่ะ อ่านเมื่อไหร่มาเม้นท์แน่นอนเหอะ :laugh:
-
ขอแสดงความยินดีค้วยน่ะค่ะ :L2:
-
จุ๊บๆๆๆๆๆ นะป้า :m4:
ยินดีด้วยกับรางวัลจ้า!!!!! ไว้มีโอกาคงได้ Ft. กันเน้อ ฮ่าๆๆๆ
ตอนพิเศษตอนนี้ ทำเอาคนไม่มีคู่ตาร้อนผ่าว กีสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส :m31:
-
อ่านเรื่องเดียว ช่วยให้หายคิดถึงเดอะแกงค์2เรื่องเลยทีเดียว
ขอบคุณสำหรับตอนพิเศษน่ารักๆค่ะ
-
ตอนพิเศษน่ารัก+ฮา+ซึ้งครบสูตร
ชอบมาก โดยเฉพาะพี่แก๊กกับน้องก้าน :z1:
ปล. ยินดีด้วยกับรางวัล :L2:
-
๐ มีเมลล์แวะเวียนเข้ามาถามว่า ถ้าวันหนึ่งมีสำนักพิมพ์ติดต่อมาเพื่อเอาเรื่องไปรวมเล่ม และให้ลบเรื่องบางส่วนออกจากบอร์ด คนเขียนจะทำอย่างนั้นมั้ย สำหรับสำนักพิมพ์ที่ให้โอกาสคนเขียนคนนี้ก็น้อมรับไว้ด้วยความขอบคุณค่ะ แต่คนเขียนคนนี้ไม่มีนโยบายลบเรื่องตัวเองเพื่อผลแห่งการค้า คนเขียนพึงระลึกเสมอว่ามีชื่อ TRomance ขึ้นมาได้เพราะเล้าเป็ด เพราะฉะนั้น ถ้าวันหนึ่งเราจะก้าวหน้าขึ้นแต่ต้องแลกกับการหันหลังให้กลับบ้านเกิดตัวเอง นั้นไม่เคยอยู่ในความคิดนะคะ ถ้าจะมีการรวมเล่มอีกในภายภาคหน้า คนเขียนก็ให้สัญญาไว้ตรงนี้เลยว่า จะลงเรื่องจนจบทุกเรื่อง และจะไม่ลบเนื้อหาบางส่วนออกแน่นอน เราค่อยไปแถมพิเศษกันกับตอนพิเศษหรือเรื่องพิเศษจะดีกว่านะคะ
กับข้อความนี้จัด like 1000 ครั้งค่ะ นับถืออย่างแรง :กอด1:
หวังว่าจะได้อ่านผลงานในนามของ TRomance ต่อไปเรื่อยๆนะคะ :pig4:
-
ดีใจกับรางวัลด้วยค่ะทั้ง2รางวัลเลย
ตอนนี้น่ารักสุดๆ หน่าเราเข้าใจหน่านะ ถ้าไม่เป็นแบบหน่าเราคงมีชีวิตอยู่ในหมู่คณะ วิดวะ ถาปัด ศิปกรรมยากแน่ๆ (มิใช่อะไรเพราะเห็นหน่าแล้วเหมือนส่องกระจกว่ะ 555+)
พี่เมฆคงทั้งงทั้งอึ้ง อาจจะเสียคะแนนความหน้าด้านให้น้องดินก็คราวนี้แหละ อิอิ (พี่ดินไม่ได้ตั้งใจจะด้านแต่แค่ซื่อใช่ป่ะพี่ดิน)
ตอนพิเศษในหนังสือ ชอบตอน วิดวะ ป๊ะ ศิลกรรม เนี่ยแหละค่ะ สุดๆละ ครบค่ะ แสดงถึงควาเป็นพี่ดินและ เมฆได้อย่างลงตัวสุดๆ ไหนจะตอนที่บอกว่า ช่อของทั้งสองคู๋มีความหมายไปในทางเดียววกันนี่อ่ะ แบบตรงใจเราแป๊ะๆเรยค่ะ
-
้เป็นปลื้มกับตอนพิเศษนี้ น่ารักที่สุดเลย :o8:
ส่วนตอนพิเศษในหนังสือ ยังไม่ได้อ่านเลยค่ะ พอดีช่วงนี้ยุ่งๆอยู่ เลยกะรอปิดเทอมอ่านทีเดียว
อ่านแล้วจะมาเม้นท์อีกทีนะคะ :man1:
-
น่ารักไปโลกหน้าแล้วอ่ะ พี่ดิน พี่เมฆ น้องก้านอีก...อร๊ายยย ย ยยยยยยย
แล้วนี่น้องก้านไปมีอะำไรกะพี่แก๊กได้ยังไงอ่ะ...สงสัยคงต้องรอหนังสืออย่างเดียวเลย >/////<
แต่เป็นตอนพิเศษที่พิเศษมาก ๆ เลยนะฮะ...ปลื้มเป็นที่ซู้ดด ด ด ดดด...น่ารักมาก ๆ อ่ะฮะ (สงสารคนขับรถเป็นที่สุด =.,=) 55555+
ยินดีกับทั้งสองรางวัลด้วยนะฮะ ^^~*
-
น่ารักจัง พี่ดิน พี่เมฆพี่ฉานเเอนเดอะเเก้งง
ฮาดีน้อยหย่าก้อฮาเหมือนเดิมเรยอะ :laugh:
หวานตอนท้าย ฮาตอนต้น เอิ้กกก
ขอบคุนค้ะ
-
แสดงความยินดีด้วยสำหรับรางวัล :mc4:
สุดยอดตอนพิเศษ..ครบทีม o13
+1
-
ได้รับหนังสือแล้วครับ ชอบมากกกกก o13
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ชอบของขวัญวันวาเลนไท์ที่สุด5555
-
ชอบมากเลยค่ะ รักพี่ดินที่สู้ดดดดด ด ด ด เลย :L1:
-
ขอบคุณค่ะ สำหรับตอนพิเศษ ยังคงความน่ารักสไตล์ดินได้เหมือนเคย Happy Valentine day ย้อนหลังด้วยนะค่ะ แต่ที่จริงอยากให้ทุกๆ วันเป็นวันแห่งความรัก มากกว่า :L1:
-
เรื่องของความรัก...สร้างความประทับใจได้ตลอด
พี่ดินยังน่ารักไม่มีเปลี่ยนเลย :L2: :กอด1:
-
เก่งจังเลยค่ะ
ได้เซ็งเป็ดอวอร์ดตั้งสองรางวัลแหนะ
สุดยอดดดดดดดดดดด o13 o13 o13 o13 o13 o13
_______________
ตอนพิเศษ วันวาเลนไทน์นี่อ๊ากกกก พี่ดินน่ารักไปไหนเนี่ยยย
สงสัยพี่ภูคงจะทำการสำรวจเจาะดินไม่แพ้พี่แก๊กแน่ 5555++
เขิลจังเลย พี่ดินมีบอกรักด้วยอ่ะ :-[ :-[
-
มาอ่านตอนพิเศษ...สะดุดตากับชื่อโรงเรียน มัธยมวัดบึงทองหลาง
คุณ TRomance เป็นศิษย์เก่าหรือป่าวคะ เพราะเราก็เป็นศิษย์เก่าที่นี่เหมือนกันจ๊ะ
-
ยินดีด้วยกับรางวัลที่ได้รับค่ะ :L2:
ส่วนตอนพิเศษตอนนี้น่ารักมากมายอะ อยากให้พี่ดินกะพี่เมฆเค้าเจอกันบ่อยๆๆ
น้องก้านค่ะมาทีหลังแต่ดูจะแรงแซงพี่ดินไปแล้วนะคะ
-
สนใจหนังสือพี่ดินที่เหลืออยู่หน่ะคะ
ส่ง PM พร้อมทั้งอีเมล ไปแล้วนะคะ
รอลุ้นอยู่ว่าจะทันกลับที่เหลือมั้ย ^^
-
:L2: :mc4: o13 ยินดีกับคุณ TRomance ด้วยค่ะ สำหรับ 2 รางวัลที่ได้รับ
ตอนพิเศษ Happy Valentine น่ารักมากกกกกกก
:z1: น้องก้านเจอพี่แก๊กจัดหนักเลย
พี่เมฆ พี่ฉาน จะน่ารักไปถึงไหนกัน แสดงความรักแบบไม่แคร์สื่อเลย
:m25: :pighaun: พี่ภูจะจัดหนักแบบพี่แก๊กเปล่านี่ น้องดินได้โดดเรียนตามน้องก้านด้วยแน่
-
เข้ามาวาเลนไทน์ย้อนหลัง และร่วมแสดงความยินดีด้วยนะคร้าบบบบบบบบบบบบบ :L2:
-
เป็นตอนพิเศษที่น่ารักมากที่สุดเลย
พี่ดินน่ารักจังเลยมีแอบงอนพี่ภูด้วย
แต่น้องก้านนี่ชัดเจนดีมากเลยค่ะ
เสี่ยแก๊กจัดหนักขนาดนี้อยากอ่าน
ตอนของทั้งคู่จังเลยว่าจะสนุกขนาดไหน
แล้วก็ดีใจกับรางวัลด้วยนึกว่าจะได้เจอในงานมีตซะอีก
:กอด1: :L2: :pig4:
-
สุขสันต์วาเลนไทน์ย้อนหลังค่ะ ^^
คิดถึงพี่ดินจัง
-
ได้รับหนังสือแล้ว แพ็คเกจน่ารักมากมาย จนเวลาแกะออกมาต้องค่อยๆ คลี่ออก เพราะเห็นความตั้งใจมากับการทำมากเลยคะ
ขอบคุณนะคะ
ว่าแต่ มีตอนพิเศษวาเลนไทน์อย่างนี้ แล้วในเล่มมีมั้ยอะคะ??
-
:-[หวานๆๆค่ะ
พี่ดินยังน่ารักเหมือนเดิม :impress2:
-
๐ มีเมลล์แวะเวียนเข้ามาถามว่า ถ้าวันหนึ่งมีสำนักพิมพ์ติดต่อมาเพื่อเอาเรื่องไปรวมเล่ม และให้ลบเรื่องบางส่วนออกจากบอร์ด คนเขียนจะทำอย่างนั้นมั้ย สำหรับสำนักพิมพ์ที่ให้โอกาสคนเขียนคนนี้ก็น้อมรับไว้ด้วยความขอบคุณค่ะ แต่คนเขียนคนนี้ไม่มีนโยบายลบเรื่องตัวเองเพื่อผลแห่งการค้า คนเขียนพึงระลึกเสมอว่ามีชื่อ TRomance ขึ้นมาได้เพราะเล้าเป็ด เพราะฉะนั้น ถ้าวันหนึ่งเราจะก้าวหน้าขึ้นแต่ต้องแลกกับการหันหลังให้กลับบ้านเกิดตัวเอง นั้นไม่เคยอยู่ในความคิดนะคะ ถ้าจะมีการรวมเล่มอีกในภายภาคหน้า คนเขียนก็ให้สัญญาไว้ตรงนี้เลยว่า จะลงเรื่องจนจบทุกเรื่อง และจะไม่ลบเนื้อหาบางส่วนออกแน่นอน เราค่อยไปแถมพิเศษกันกับตอนพิเศษหรือเรื่องพิเศษจะดีกว่านะคะ
ขอกระทืบไลค์ให้นางสักสามพันแปดร้อยทีเลยค่ะ
o13
-
:z3:
อุกรี๊ดดดดดดดดดด
พี่ดินจ๋าทำไมน่ารักได้ขนาดนี้ค้า
เป็นตอนพิเศษที่น่ารักมากเลยค่ะ
ถูกใจมันทุกคู่(หลายใจชัดๆ)
โดยเฉพาะน้องแก๊ก แรงได้ใจมากค่ะ
:jul3:
พี่เมฆกับพี่ฉานนี่เหมือนออกมาแย่งซีนพี่ดินเลยเนอะ
ออกมาทีน้ำตาลนี่หกเรี่ยราดไปทั่ว หวานไม่เกรงใจใครเล้ย
ชอบซะ 555555555555+
ตอนนี้หนังสือยังมาไม่ถึงเลยค่ะ
แต่เรายังไม่รีบร้อนอะไรค่ะ ช้าๆได้พร้าเล่มงามเนอะ ^^
อดใจรอให้พี่ดินมาอยู่ในอ้อมอกอ้อมใจในเร็ววันค่ะ
ปลล.ยินดีกับรางวัลทั้ง 2 รางวัลนะคะ จะติดตามอ่านต่อไปทุกเรื่องเลยค่ะ
:pig4:
-
+1 ให้ค่ะ
น่ารักมากถึงมากที่สุดค่ะ
ตอนพิเศษในหนังสือว่านักรักแล้ว
แต่งตอนพิเศษวันวาเลนไทน์พี่ว่าในหนังสือดูจืดไปเลยอ่ะ
แต่ยังไงก็ชอบนะคะ
-
สมกับตอนพิเศษจริง ๆ ดินตรงมากเล่นเอาหน่าไปไม่ถูกเลย ขำกร๊ากกกก
น่ารักจริงงงง
-
:z13: :z13: :z13:
+1 สำหรับตอนพิเศษ คับบ
:3123: :3123: :3123: :-[ :-[ :-[
-
ฮิ้ว...หวานกันจริง ๆ ดีใจกับไรเตอร์ด้วยค่ะ ได้รางวัลด้วย :mc4:
รู้สึกอ่านตอนนี้พี่ดินน่ารักขึ้นเยอะเลยอ่ะ...ออกแนวซึนไปซะแล้ว :-[
เดี๋ยวแวะมาอ่านอีกรอบดีกว่า :กอด1:
-
ไม่ได้เข้ามานาน คิดถึงพี่ดินที่สุดเลย
เดี๋ยวตามอ่าน ตอนเก่าๆดีกว่า
*** +1 ให้ ไรด์เตอร์!!!!!!!!!!!
-
ยินดีกับรางวัลที่ได้ด้วยนะคะ
ตอนพิเศษนี่ น่ารักมากกกกกกกกกกกกกก
อ่านไปยิ้มไป...
นายเอกทุกคนของไรท์เตอร์นี่ ด้านใช้ได้เลยนะ
ตอนนี้แม้แต่ก้านก้เป็นไปกับเค้าด้วย
อ่านเรื่องที่ถ้าจะมีสนพ.ติดต่อเข้ามาแล้วจะลบออกมั้ย...
อ่านแล้วประทับใจมากค่ะ ยกให้เป็นนักเขียนในดวงใจเลย
-
ต้องยกนิ้วให้จริงๆ o13 แล้วก็ยินดีกับทั้งสองรางวัลด้วยนะค้าบบบบบ
พี่ดินยังน่ารักเหมือนเดิมมมมมม แต่นู๋ก้านแรงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงมากกกก 555+
-
อ่านแล้วยิ้มแก้มแตกเลยอ่ะ น่ารักสุดๆ
พี่ดินใสซื่อบริสทุธิ์ เกินจะบรรยายจริงๆจ๊ะ
ผิดกับพี่เมฆเลยมารยาไม่เสื่อมจริงๆ
มิน่าท่านฉานหลงนักหลงหนา อิอิ
ปล.ได้รับหนังสือแล้วนะจ๊ะ ตอนพิเศษ 9 ตอนที่เขียนใหม่
บอกได้คำเดียวว่า สุโค่ยยยยยยยยยย สนุกมากเลยโดยเฉพาะตอน
ที่แก๊งซ์พี่เมฆไปเจอพี่เดินในห้องน้ำอ่ะชอบน่ารักจริงๆ
-
ข่าวประกาศค่ะ
ตอนนี้หนังสือทั้งสองเรื่อง
๐ [ภูตะวัน vs เพียงดิน]เมียคนนี้มีดีกรีเป็นนักเลง
๐ เมื่อแหงนมองจันทร์ ผมเห็นตะวัน
หมดสต็อกแล้วนะคะ
เนื่อง จากใครที่จองเข้ามาแล้วโอนเงินก่อน คนเขียนจะทยอยจัดส่งให้ก่อนค่ะ ดังนั้นตอนนี้จึงยังมีรายการจองที่ตกค้างและรายการที่จองเข้ามาใหม่ทางเมลล์ และทาง PM ของเซกินะคะ และเพราะปกผ้าที่สั่งเผื่อเอาไว้ยังมีเหลืออยู่จำนวนหนึ่ง จึงตัดสินใจที่จะสั่งพิมพ์เพิ่มและเปิดจองเก็บตกสำหรับคนที่มาจองรอบแรกไม่ ทันนะคะ
๐ ปกผ้า เรื่อง [ภูตะวัน vs เพียงดิน]เมียคนนี้มีดีกรีเป็นนักเลง มีเหลือ 40 ชุด
๐ ปกผ้า เรื่อง เมื่อแหงนมองจันทร์ ผมเห็นตะวัน มีเหลือ 15 ชุด
สำหรับคนที่สนใจ จองมาได้ที่เมลล์ (http://image.ohozaa.com/iw/ymail.jpg)
โดยแจ้ง
1.Login/ชื่อ
2.เรื่องที่ต้องการจอง [ภูตะวัน vs เพียงดิน]เมียคนนี้มีดีกรีเป็นนักเลง ,เมื่อแหงนมองจันทร์ ผมเห็นตะวัน
3.จำนวนชุดที่ต้องการจอง
ทุกคนจะได้รับ Code โอนเงินหลังจากส่งเมลล์มาจองนะคะ
หมายเหตุที่สำคัญ คนที่โอนเงินมาก่อนได้สิทธิ์ได้รับชุดที่มีปกผ้าก่อนนะค่ะ โดยคนเขียนจะแจ้งให้ทราบในเมลล์ตอบรับการแจ้งโอนเงิน โดยยึดจากรายการเดินบัญชีเป็นหลัก
๐ เมลล์ตอบกลับ เรื่อง [ภูตะวัน vs เพียงดิน]เมียคนนี้มีดีกรีเป็นนักเลง ลำดับที่ 1-40 จะได้รับปกผ้า ลำดับที่ 41 เป็นต้นไปของการโอนเงินจะไม่มีปกผ้าให้นะคะ
๐ เมลล์ตอบกลับ เรื่อง เมื่อแหงนมองจันทร์ ผมเห็นตะวัน ลำดับที่ 1-15 จะได้รับปกผ้า ลำดับที่ 16 เป็นต้นไปของการโอนเงินจะไม่มีปกผ้าให้นะคะ
๐ เนื่องจากปกผ้าเป็นหนึ่งในของแถมที่คนเขียนทำให้ ราคาหนังสือแบบมีปกผ้ากับไม่มีปกผ้ารวมค่าส่งยังราคาเท่ากันนะคะ
[ภูตะวัน vs เพียงดิน]เมียคนนี้มีดีกรีเป็นนักเลง ราคา 700 บาท รวมค่าจัดส่ง / 1 ชุด
เมื่อแหงนมองจันทร์ ผมเห็นตะวัน ราคา 600 บาท รวมค่าจัดส่ง / 1 ชุด
เปิดจองรอบเก็บตกตั้งแต่วันนี้ [16.02.11] - 05.03.11 เท่านั้นนะคะ
คนเขียนจะสั่งพิมพ์หลังจากปิดรับโอนเงินทันทีค่ะ และแพ็คจัดส่งทันทีที่หนังสือมาส่งเช่นกัน [ประมาณ 1 สัปดาห์ หลังปิดรับ]
ขอบคุณทุกคนมากนะคะ :pig4:
(http://image.ohozaa.com/i/91e/1untitled1.gif)
-
เข้ามากรี๊ดให้ตอนวาเลนไทน์
ไม่ไหวจะเขินกับอาการหวานไม่เกรงใจฟ้าดินของพี่ภู
ยกให้เป็นพี่ภูวันหนึ่งเพราะทำถูกใจ
ถูกใจตรงเดินมานิ่งๆแล้วก็ประโยคง่ายๆว่า "พี่มารับ" เนี่ยแหละ
โฮะๆๆๆๆๆๆๆ ส่วนตอนพิเศษทั้งเก้าในหนังสือ ขาพเจ้าปลื้มตอนเมื่อนักเลงอ้อน มากที่สุดค่ะ
คุณนายของพี่ดินน่ารัก คิดบวกได้อีก
รองมาก็ตอนของพี่แก๊กกะน้องก้าน ฮี่ๆๆๆๆๆ
คาดไม่ถึงเลยว่าน้องก้านก็รู้ตัวเองอยู่ก่อนแล้วว่าเป็นเกย์ (ถ้าการคอมเมนท์ตรงนี้เป็นการสปอยล์ลบได้นะคะ ไม่แน่ใจเหมือนกันแฮะ)
แถมยังเป็นเคะราชินีอีกด้วยสิ เอร๊ยยยยยยยยยยยยยย น้องก้านจ๋าาาาาาาาา :m13:
ปล.ยังขอย้ำ ถ้าจะพิมพ์ซ้ำเป็นเรื่องเป็นราวแล้วหาตาช่วยดูคำพลาดคำผิดอีกสองตาไม่ได้ เชิญเรียกข้าพเจ้านะคะ ^o^
-
หวานกันทุกคู่เลยตอนนี้ :-[
น้องก้านนี่ท่าจะตามรอยพี่เมฆได้เลยนะเนี่ย :laugh:
ปล.ยินดีกับรางวัลด้วยนะคะ :L2:
-
อ๊ายยยย
:mc4:
:mc4:
~♥♥♥~
..~♥ C o O k i e ♥~..
-
อ่านจบตั้งกะเมื่อวานยังไม่ได้เม้นต์ ขอกรี๊ดกร๊าดซะหน่อยด้วยความหวานแสบใส้อย่างต่อเนื่อง
อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยย อยากเกิดเป็นหน่า~~~ ถ้าอิเจ๊เป็นผู้หญิงคนนี้คงได้มีโอกาสนั่งมองหนุ่มๆเขาหวานกันอย่างเป็นสุข โฮะๆๆๆ
แต่คิดอีกที อิเจ๊อยากเป็นคนขับรถให้พี่ภู~~~ ฉากตำตาแบบนี้ใช่จะหากันได้ง่ายๆน้า ฮุฮุ
อ่าชื่นใจและมีความสุขที่สุดในสามโลก
อยากอ่านตอนพิเศษอีกจัง เดือนหน้ามีสงกราน อิเจ๊จะได้อ่านพี่ภูพี่ดินสาดน้ำกันหนุกหนานมั้ยนะ หุหุ
:กอด1: และ +1 ให้ด้วยความรักเจ้าค่ะ
-
อ่า คนที่ได้ของไม่ครบนี่เขตปริมณฑลนี่ประมาณกี่วันถึงอ่ะคะ?
คือไม่แน่ใจด้วยว่าเห็นชื่อเค้าแจ้งไว้อะเปล่า แจ้งอีกรอบเน้อ
SweetyYY :pig4:
-
sweetyYY ลองเอาเลขพัสดุโทรไปถามที่ทำการไปรษณีย์เขตบ้านตัวเองดูนะคะ ว่าของได้สั่งจ่ายแล้วหรือยัง หรือหลังจากวันที่ 10 มานี้มีวันไหนที่ไม่มีคนอยู่บ้านบ้างหรือเปล่า เผื่อพี่ไปรฯมาส่งแล้วไม่มีคนอยู่แล้วทิ้งใบรับไว้นะคะ ปกติเขตกรุงเทพและปริมณฑลจะต้องไม่เกิน 7 วันนะ มีความคืบหน้ายังไงแจ้งให้ทราบด้วยนะคะ
-
:impress2: อ๊ากกกพี่ดินหายซึนไปเยอะเลยนะเนี่ยย
แต่ก้านสุดยอดตรงไปไหนวะนั่นนะ
ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
จัดหนักจริงๆๆวันแห่งความรักเนี่ยยยยย
ปล.ยินดีด้วยน้าคุณที่ได้รางวัลทั้ง2รางวัลเหมาะมากที่สุดแล้วววว
-
แวะมาอ่านอีกรอบ แอบงงตรงที่
ผู้ชายรูปร่างมาตรฐานในชุดสูทเนี๊ยบทุกตารางนิ้วไม่มีที่ติ ก้าวออกมาจากฝั่งคนขับ มือหนึ่งยกแว่นกันแดดตามสมัยนิยมขึ้นสวมอีกมือกดรีโมทล็อครถ
เป็นการพรีวาเลนไทน์ด้วยการบอกรักผ่านคำพูดและการกระทำแบบไม่เกรงใจคนขับรถที่ ขับไปเกร็งตัวเองไป พารถออกนอกเลนไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง
ตกลงขับเองหรือมีคนขับมาด้วยอะ :m28:
-
ขอบคุณสำหรับตอนพิเศษ พิเศษ จิงๆๆ ชอบมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกครับบบ
อ่านไปยิ้มไป
มดขึ้นหน้าจอเเล้ว
-
+1 ให้คู่แก๊ก+ก้านก่อนลืม 55555555+
อ่านแล้วเลือดแทบพุ่ง...ทำเอาพี่ดินอิจฉา :m25:
ว่าแต่...พี่ดินจะใช้จริงเร้ออออออออออออ พี่ๆ ก็อุตส่าห์เอามาแกล้งน้องนะ :angry2:
น่าสงสารเสาไฟฟ้า...พี่ดินน่ารักเกินห้ามใจชะมัด :เฮ้อ:
ปล. ยังอ่านไม่ถึงเล่ม 2 รอหน่อยนะจ้ะ :bye2:
-
o13ยินดีด้วยนะค่ะ
-
ดีใจกับรางวัลด้วยนะค่ะ :mc4:
คิดถึงพี่ดินกับเสาไฟฟ้ามากๆเลย ชอบพี่ดินตรงที่เป็นคนตรงไปตรงมา ไม่ปากอย่างใจอย่าง เอาง่ายๆคือไม่งี่เง่าอ่ะค่ะ แต่ว่าน่ารักที่สุดในสามโลกเลย :กอด1:
พี่แก๊กกับน้องก้าน :haun4:
-
๐ มีเมลล์แวะ เวียนเข้ามาถามว่า ถ้าวันหนึ่งมีสำนักพิมพ์ติดต่อมาเพื่อเอาเรื่องไปรวมเล่ม และให้ลบเรื่องบางส่วนออกจากบอร์ด คนเขียนจะทำอย่างนั้นมั้ย สำหรับสำนักพิมพ์ที่ให้โอกาสคนเขียนคนนี้ก็น้อมรับไว้ด้วยความขอบคุณค่ะ แต่คนเขียนคนนี้ไม่มีนโยบายลบเรื่องตัวเองเพื่อผลแห่งการค้า คนเขียนพึงระลึกเสมอว่ามีชื่อ TRomance ขึ้นมาได้เพราะเล้าเป็ด เพราะฉะนั้น ถ้าวันหนึ่งเราจะก้าวหน้าขึ้นแต่ต้องแลกกับการหันหลังให้กลับบ้านเกิดตัวเอง นั้นไม่เคยอยู่ในความคิดนะคะ ถ้าจะมีการรวมเล่มอีกในภายภาคหน้า คนเขียนก็ให้สัญญาไว้ตรงนี้เลยว่า จะลงเรื่องจนจบทุกเรื่อง และจะไม่ลบเนื้อหาบางส่วนออกแน่นอน เราค่อยไปแถมพิเศษกันกับตอนพิเศษหรือเรื่องพิเศษจะดีกว่านะคะ
อ่านตรงนี้แล้วรูสึกดีมากๆ ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน 555
อยากจะได้หนังสือเหมือนกัน (แต่ช่วยนี้ไม่ไหว เมคมันนี่ไม่ทัน ซื้อหลายเรื่องติดกัน T-T)
เสียดายสุดๆที่ไม่ได้ซื้เก็บไว้
และยินดีด้วยนะคะสำหรับรางวัล เหมาะสมมากๆ ^__^
-
ทำไมพี่ดินไม่จัดชุดใหญ่ให้เสาไฟฟ้าละค้าบบบบ
นึกภาพแล้วขำเลยอ่ะ
น่ารักขึ้นเยอะเลยนักเลงใหญ่
-
น้องดินน่ารักจริงๆ
ฮืออ....
แอบมีเมฆ ฉานด้วยยยยย
น่ารักกก >.<
-
สมกับรางวัลที่ได้รับค่ะ ดีใจด้วย
-
:z2: อ่าค่ะ
หนูหมายถึงที่คั่นแม่เหล็กกันที่คั่นน่ะค่ะ
ส่วนของได้แล้วน่ารักมากมาย ><
ขอบคุณมากๆนะคะ :pig4:
-
:3123: :3123: ยินดีด้วยกับรางวัลที่ได้รับค่ะ :3123: :3123:
:impress2: :impress2: พี่ฉานเหมาะสมกับตำแหน่งที่สุดแล้วววววววววววววว :impress2: :impress2:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
ย๊าก พลาดตอนใหม่ได้ไงเนี้ยเรา
ขอบคุณมาก ๆ เลยค่าสำหรับตอนพิเศษ ชอบมากกกกก
-
o13 o13 and
:L2:
จ้า
-
ได้รับหนังสือเมื่อวานแล้วค่า
:mc4:..
ดีใจมากๆเลยปกผ้าน่ารักมาก ชอบสุดๆค่ะ
ที่คั่นก็น่ารัก เอาเป็นว่าถูกใจมากๆเลย
ส่วนตอนพิเศษ อยากบอกว่าชอบน้องก้านมากมายก่ายกอง
อยากอ่านตอนของน้องก้านกับพี่แก๊กอีกจัง :impress2:
แต่ของพี่ดินก็ชอบมาก นักเลงใหญ่ที่ไหนก็ไม่รู้น่ารักน่ากอดที่สุดใน 3 โลก
ขอบคุณสำหรับความขยันของไรเตอร์นะคะ
:pig4:
ปลล.เคยส่งเมลไปจองพี่เมฆแล้วอ่ะค่ะ ยังไม่ได้ลำดับที่เลย
ต้องส่งไปอีกรอบมั้ย?? จะโอนได้ประมาณวันที่ 1 อ่ะค่ะ
-
ได้รับที่คั่นปกติ 2 อัน และที่คั่นแม่เหล็กแล้วนะคะ
สวยงามมากคะ ^^
-
ได้ของครบแล้วค่ะ
ขอบคุณค่า ^^
-
ได้รับหนังสือเมื่อวานแล้วค่า
:mc4:..
ดีใจมากๆเลยปกผ้าน่ารักมาก ชอบสุดๆค่ะ
ที่คั่นก็น่ารัก เอาเป็นว่าถูกใจมากๆเลย
ส่วนตอนพิเศษ อยากบอกว่าชอบน้องก้านมากมายก่ายกอง
อยากอ่านตอนของน้องก้านกับพี่แก๊กอีกจัง :impress2:
แต่ของพี่ดินก็ชอบมาก นักเลงใหญ่ที่ไหนก็ไม่รู้น่ารักน่ากอดที่สุดใน 3 โลก
ขอบคุณสำหรับความขยันของไรเตอร์นะคะ
:pig4:
ปลล.เคยส่งเมลไปจองพี่เมฆแล้วอ่ะค่ะ ยังไม่ได้ลำดับที่เลย
ต้องส่งไปอีกรอบมั้ย?? จะโอนได้ประมาณวันที่ 1 อ่ะค่ะ
ส่งมาใหม่ทางเมลล์เลยค้า ยังไม่มีในรายการเก็บตกเลยเน้อ :sad4:
-
เรื่องนี้สนุกมากมายเลยค่ะ
ชอบพี่ดินอ่ะเป็นตัวของตัวเองสุดๆๆเลย
โดยส่วนตัวชอบอ่านแนวนี้อยู่แล้ว ฮาดี แต่แอบซึ้งนะเนี่ย
ชอบแก๊กกับก้านด้วยอ่ะ ก้านแรงได้อีก
สั่งจองหนังสือไปแล้ว อยากอ่านตอนพิเศษเร็วๆๆจัง
ขอบคุณนะค้าที่เขียนนิยายดีๆๆมาให้อ่าน
แอบสั่งพี่ฉานกันพี่เมฆมาอ่านด้วย ยังไม่เคยอ่านเรื่องนี้เลยแต่คิดว่าต้องสนุกแน่ๆ o13 :z1:
-
ได้รับหนังสือแล้วครับ สวยงามจริงๆ o13
-
:monkeysad:กราบคับ :monkeysad:
ซาบซึ้งจนน้ำตาไหล
-
เพิ่งมีโอกาสได้อ่านเรื่องนี้ เล่นเอาไล่อ่านทั้งวันครับ สนุกมากๆๆๆๆๆๆ
ขอบคุณจริงๆสำหรับเรื่องน่ารักอย่างนี้
ขอไปตามอ่านเรื่องอื่นต่อครับ
-
หึหึ "คืนนี้พี่จะรับ"
พูดอะไรออกมาฮะเสาไฟฟ้า :angry2:
เด๋วพี่ดินคึกขึ้นมาแล้วจะหนาวนะจ๊ะ :-[ :-[
แก๊ก ก้าน แร๊งส์ 555+
-
อีกนิดนึง
ถึงเรื่องนี้จะแนว Y แต่ชอบน้อยหน่ามากเลยอ่ะ ฮิ้ว
รั่วได้ใจ ขอให้เจอผู้ชายดีๆเน้อออออ :กอด1:
-
สงสารพี่ภูที่ต้องไปฮันนีมูนที่ภูกระดึง
แต่อย่างว่าครั้งหนึ่งในชีวิตต้องพิชิตภูกระดึง
ชอบคู่แก๊กก้านนะคะ เสียดายที่ยังรู้สึกไม่จุใจอ่ะค่ะ
ถ้ามี NCคู่นี้แถมอีกนิด (เค้าป่าวหื่นนะ) o13
เพิ่งรู้เหมือนกันว่าวิธีทำความสะอาดตรงนั้น เขาทำกันอย่างนี้ :-[
-
+1ทันมั้ย o13
-
ได้รับของเรียบร้อยแล้วค่าาา o13
แต่งานเข้าพอดี ยังไม่มีเวลาได้เปิดอ่านเลยยย :z3:
-
ได้รับที่คั่นที่ส่งมาให้แล้วนะคะ ขอบคุณมากค่ะ ^_^
-
อร๊ายยย
ก้านจัดหนักเลยทีเดียว :oo1: :jul1:
มาแบบเต็ม :haun4:
*พี่ดินน่าร้ากกกกกกกก :o8:
-
ยังสามารถสั่งหนังสือได้อยู่หรอเปล่าค่ะ
ถ้ายังได้อยู่ รบกวนขอรายละเอียดว่าราคาเท่าไรโอนเงินที่ไหนได้ที่ไหนหน่อยนะค่ะ
-
ยังสามารถสั่งหนังสือได้อยู่หรอเปล่าค่ะ
ถ้ายังได้อยู่ รบกวนขอรายละเอียดว่าราคาเท่าไรโอนเงินที่ไหนได้ที่ไหนหน่อยนะค่ะ
รายละเอียดตามนี้นะค่ะ
ข่าวประกาศค่ะ
ตอนนี้หนังสือทั้งสองเรื่อง
๐ [ภูตะวัน vs เพียงดิน]เมียคนนี้มีดีกรีเป็นนักเลง
๐ เมื่อแหงนมองจันทร์ ผมเห็นตะวัน
หมดสต็อกแล้วนะคะ
เนื่อง จากใครที่จองเข้ามาแล้วโอนเงินก่อน คนเขียนจะทยอยจัดส่งให้ก่อนค่ะ ดังนั้นตอนนี้จึงยังมีรายการจองที่ตกค้างและรายการที่จองเข้ามาใหม่ทางเมลล์ และทาง PM ของเซกินะคะ และเพราะปกผ้าที่สั่งเผื่อเอาไว้ยังมีเหลืออยู่จำนวนหนึ่ง จึงตัดสินใจที่จะสั่งพิมพ์เพิ่มและเปิดจองเก็บตกสำหรับคนที่มาจองรอบแรกไม่ ทันนะคะ
๐ ปกผ้า เรื่อง [ภูตะวัน vs เพียงดิน]เมียคนนี้มีดีกรีเป็นนักเลง มีเหลือ 40 ชุด
๐ ปกผ้า เรื่อง เมื่อแหงนมองจันทร์ ผมเห็นตะวัน มีเหลือ 15 ชุด
สำหรับคนที่สนใจ จองมาได้ที่เมลล์ (http://image.ohozaa.com/iw/ymail.jpg)
โดยแจ้ง
1.Login/ชื่อ
2.เรื่องที่ต้องการจอง [ภูตะวัน vs เพียงดิน]เมียคนนี้มีดีกรีเป็นนักเลง ,เมื่อแหงนมองจันทร์ ผมเห็นตะวัน
3.จำนวนชุดที่ต้องการจอง
ทุกคนจะได้รับ Code โอนเงินหลังจากส่งเมลล์มาจองนะคะ
หมายเหตุที่สำคัญ คนที่โอนเงินมาก่อนได้สิทธิ์ได้รับชุดที่มีปกผ้าก่อนนะค่ะ โดยคนเขียนจะแจ้งให้ทราบในเมลล์ตอบรับการแจ้งโอนเงิน โดยยึดจากรายการเดินบัญชีเป็นหลัก
๐ เมลล์ตอบกลับ เรื่อง [ภูตะวัน vs เพียงดิน]เมียคนนี้มีดีกรีเป็นนักเลง ลำดับที่ 1-40 จะได้รับปกผ้า ลำดับที่ 41 เป็นต้นไปของการโอนเงินจะไม่มีปกผ้าให้นะคะ
๐ เมลล์ตอบกลับ เรื่อง เมื่อแหงนมองจันทร์ ผมเห็นตะวัน ลำดับที่ 1-15 จะได้รับปกผ้า ลำดับที่ 16 เป็นต้นไปของการโอนเงินจะไม่มีปกผ้าให้นะคะ
๐ เนื่องจากปกผ้าเป็นหนึ่งในของแถมที่คนเขียนทำให้ ราคาหนังสือแบบมีปกผ้ากับไม่มีปกผ้ารวมค่าส่งยังราคาเท่ากันนะคะ
[ภูตะวัน vs เพียงดิน]เมียคนนี้มีดีกรีเป็นนักเลง ราคา 700 บาท รวมค่าจัดส่ง / 1 ชุด
เมื่อแหงนมองจันทร์ ผมเห็นตะวัน ราคา 600 บาท รวมค่าจัดส่ง / 1 ชุด
เปิดจองรอบเก็บตกตั้งแต่วันนี้ [16.02.11] - 05.03.11 เท่านั้นนะคะ
คนเขียนจะสั่งพิมพ์หลังจากปิดรับโอนเงินทันทีค่ะ และแพ็คจัดส่งทันทีที่หนังสือมาส่งเช่นกัน [ประมาณ 1 สัปดาห์ หลังปิดรับ]
ขอบคุณทุกคนมากนะคะ :pig4:
(http://image.ohozaa.com/i/91e/1untitled1.gif)
-
อ่านจบแล้วคะ หลังจากค่อยๆ ละเลียดคลี่ปกผ้า ก็มานั่งละเลียดอ่าน ^^
ตอนพิเศษ ชอบทุกตอน แต่ที่ให้พิเศษนิดหน่อย ก็จะมี
- ภูกะดึง : ถ้าเราเป็นพี่ภู แค่คำบอกรักคำนั้น เราคงปีนอีกสิบภูไหวอะ
- Happy New Year : พี่ดินคะ พี่ดินขา เวลาอย่างนั้น(อย่างไหน) ยังจะต้องนับถอยหลังเข้าปีใหม่อีกนะ ฮ่าๆๆๆ
- ศิลปกรรม & วิศวกรรม : น่ารัก คิดถึง พี่ฉาน พี่เมฆคะ ^^
-
เข้ามาบอกว่าชอบการออกแบบหนังสือ ปกหน้า และกิฟต์เซตทุกชิ้นเลยค่ะ
-
ได้รับหนังสือเรียบร้อยแล้วนะคะ
แพ็คเกจน่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกเลยค่ะ ประทับใจสุดๆ :-[
ตอนพิเศษทั้ง 8 ตอนก็น่ารักมากเลยค่ะ อ่านแล้วมีความสุขสุดๆไปเลย
โดยเฉพาะตอนที่ 7 .........รวมดาวที่สุด o13
อยากให้มีอีกจังเลยค่ะ สองคู่นี้เขากินกันไม่ลงจริงๆ
ส่วนคู่เสี่ยเก็บค่าแชร์กะเด็กบ้านแตกก็.....รักกันมึนๆดุเดือดดีจริงๆ อยากอ่านอีกค่ะ
จะมีภาคขยายใช่ไหมคะ ? :impress2:
ตัวละครทุกตัวแสดงออกได้สมกับเป็นตัวละครตัวนั้นๆ จริงๆ ค่ะ
คุณ TRomance เขียนเก่งจัง อินสุดๆ
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆ นะคะ
อ่านกี่รอบก็ยิ้มได้ทุกทีเลยค่ะ
แล้วจะรอติดตามผลงานต่อไปนะคะ :กอด1:
-
คุณแก๊กน่ารักจัง เป็นตัวชงตลอดเลย
-
ได้ของครบแล้วค่ะ แล้วแบบว่าชอบตอนพิเศษก้านกะแก๊กม๊ากมาก ฮ่าๆๆ
เพิ่งเห็นอาเฮียแกอารมณ์นี้ ปกติเห็นแกลั๊นลาไปวันๆ เอิ๊กๆๆ
-
อ่านจบตั้งแต่วันศุกร์แล้ว แต่เข้าเน็ทไม่ได้เสีย 3 วันเนื่องจากโดนคุณมิกกี้เม้าส์หมั่นไส้ เลยกัดสายโทรศัพท์เสียขาดสะบั้น กว่าจะรู้สาเหตุ หลงด่า call center ไปจมหูเลย :เฮ้อ:
งั้นมาเม้นท์เลยก็แล้วกัน...
อ่านตอนพิเศษทั้ง 9 จบแล้ว ที่กรี้ดที่สุดคือตอน 8...พี่ดินค่ะ จะมา HNY อะไรตอนน้านนนนนนนนนนน :z1:
ขอ +1 ให้ตอนนี้แถมด้วย like อีกล้านครั้ง...สั้นๆ แต่ได้ใจความมากตอนนี้ 5555555555+
ชอบตอนฮันนีมูน ชอบตอนพี่ดินงอน ชอบตอนพี่ดินเจอพี่เมฆ...สรุปแล้วชอบทุกตอนนะแหล่ะ o13
ปล. ส่งเมลไปจองเรื่อง "เมื่อแหงนมองจันทร์ ผมเห็นตะวัน" แล้วแต่ยังไม่ได้เมลตอบกลับ ขอส่งไปอีกครั้งนะคะ
-
ได้รางวัลด้วย o13 :L1:
-
เก่งมากๆ เลยค่ะ Tromance
-
ได้รับหนังสือเรียบร้อยแล้วนะค่ะ ชอบตอนพิเศษน่ารักมากเลยค่ะ ชอบมากๆ
:กอด1: คนเขียน คนโพสต์
-
ขออภัยที่เข้ามาติดตามงานช้านะคะ
เข้ามาดูตลอดแต่ยังไม่มีโอกาสตอบเลยค่ะ...มัวแต่วุ่นวายกับเรื่องมีตติ้งเล้าและเคลียร์ของ
ขอโทษนะคะ
สำหรับคนที่ไม่ได้รับที่คั่นหนังสือ ไม่ใช่ว่าหาไม่เจอกันนะคะ เพราะมันจะต้องเจอเป็นอย่างแรกเมื่อเปิดปกผ้าออกมา
แต่ถ้าไม่เจอแสดงว่า "ลืมใส่ลงไปค่ะ"
genki
PPL_R
blue_nilez
panari
Killua
ล็อคอินด้านบนนี้ จะรีบส่งที่คั่นปกติและที่คั่นแม่เหล็กไปให้นะคะ ขอโทษอีกครั้งค่ะ
สำหรับ dee-dee ที่ปกผ้ามีรอยขาด จะส่งปกผ้าใบใหม่ไปให้นะคะ
สำหรับท่านไหนที่ได้รับของไม่ครบ หรือมีปัญหาให้แจ้งได้ค่ะ ความผิดพลาดอยู่ที่ทีมงานนี่แหละค่ะ
รีบแพ็ค รีบส่ง แพ็คไปคุยไป สุดท้ายลืม ขอโทษอีกครั้งนะคะ
ส่วนใครที่สั่งหนังสือ ส่วนที่เหลือมาและโอนเงินเรียบร้อยแล้ว ของจะจัดส่งให้พรุ่งนี้ค่ะ
รวมถึงของคนที่ได้รับของไม่ครบด้วยนะคะ
ขอบคุณมากค่ะ
เห็นบางคนแจ้งว่าได้รับที่คั่นแล้ว
แต่เรายังไม่ได้รับถุงผ้าที่จะส่งมาให้ใหม่นะคะ :m15:
ส่วนอันเก่าที่ขาดให้เราส่งคืนมั๊ยคะ
-
^
^
^
คุณ dee dee ค่ะ ถุงผ้าใส่ซองสีน้ำตาลส่งไปตั้งแต่วันที่ 16/02 แล้วค่ะ ยังไงช่วยตรวจสอบกับที่บ้านได้มั้ยค่ะว่าไปถึงหรือยัง หรือช่วงที่ไปรษณีย์ไปส่งมีคนอยู่บ้านหรือเปล่านะคะ หรือทางไปรษณีย์จะทิ้งใบไปรับของ เพราะผ่านมาหกวันแล้ว ของน่าจะถึงแล้วนะคะ
-
เข้ามารอเรื่อง "เมื่อแหงนมองจันทร์ ผมเห็นตะวัน" ด้วยอีกคน ^______^
ว่าแต่ เราจะรู้ได้ไงคะว่าจะได้ปกผ้ารึเปล่า ((เพราะไม่มีเมลตอบกลับมาเลยอ่ะค่ะ)) รอน๊าาา ม๊วฟฟฟฟฟฟ >3<
-
เข้ามาอ่านผลงานของพี่ เนื่องจากเพื่อนบอกว่า สนุกโครตตตตตตตตตตตตตตตต
ชอบพี่ดินมากค่ะ...น่ารักน่าหยิกมากกกกกกก มากกกกจนไม่รู้จะอธิบายยังไง
ส่วนพ่อภูก็น่ารักค่ะ ขี้น้อยใจอีกต่างหาก จบซะแล้วววว (ว่าจะไปตามอ่านตอนพิเศษจากเพื่อน :really2:)
และจะติดตามอ่านเรื่องอื่นๆๆต่อไปนะค่ะ :L2: :L2: :bye2:
-
เข้ามารอเรื่อง "เมื่อแหงนมองจันทร์ ผมเห็นตะวัน" ด้วยอีกคน ^______^
ว่าแต่ เราจะรู้ได้ไงคะว่าจะได้ปกผ้ารึเปล่า ((เพราะไม่มีเมลตอบกลับมาเลยอ่ะค่ะ)) รอน๊าาา ม๊วฟฟฟฟฟฟ >3<
>>>ของคุณ pae666 ได้รับปกผ้าค่ะ หนังสือส่งไปเมื่อวันที่ 21/02 เลขรับพัสดุเลขที่ PB 1963 2748 6 TH ค่ะ
ปล.*** ถึงผู้ที่จองเก็บตกเข้ามา ตั้งแต่วันที่ 16/02 นะคะ ที่ส่งของให้ก่อนเพราะคุณ pae666 สั่งมาในรอบปกติ 2 ชุดค่ะ แต่ทีมงานได้จัดส่งให้เพียงชุดเดียว และอย่างที่แจ้งคือหนังสือสั่งตามจำนวนเงินที่โอนมา และเผื่อเหลือเผื่อขาดอีกนิดหน่อย (หมดไปแล้วเช่นกัน) ดังนั้นชุดของคุณpae666จึงพร้อมจัดส่งเพราะทีมงานกันเอาไว้ในยอดของจำนวนชุดของเงินที่โอนมานะคะ
ขอบคุณค่ะ
-
อยากได้หนังสือทั้ง 2 เรื่องเลยอ่ะคะ เห็นว่าจะมีพิมพ์เพิ่ม ไม่ทราบว่าจะทราบรายละเอียดการโอนเงินยังไง
รบกวนช่วยตอบหรือส่ง pm มาบอกด้วยได้มั๊ยค่ะ
ขอบคุณมากๆๆ
-
ได้รับหนังสือแล้วนะคะ แต่ที่บ้านบอกว่ามันไม่ติดชื่อผู้รับล่ะ
ให้ที่บ้านรับให้เพราะตอนนี้ไม่ได้อยู่เมืองไทย
-
พี่ดินนนนน คิดถึงมากๆ
เปิดตัวด้วยความนอยด์ อึน แอนด์ พาล ของพี่ดิน
จบด้วยความน่ารักของพี่ภู แง้วววววว อยากอ่านอีกเรื่อยๆ เลย
-
^
^
^
คุณ dee dee ค่ะ ถุงผ้าใส่ซองสีน้ำตาลส่งไปตั้งแต่วันที่ 16/02 แล้วค่ะ ยังไงช่วยตรวจสอบกับที่บ้านได้มั้ยค่ะว่าไปถึงหรือยัง หรือช่วงที่ไปรษณีย์ไปส่งมีคนอยู่บ้านหรือเปล่านะคะ หรือทางไปรษณีย์จะทิ้งใบไปรับของ เพราะผ่านมาหกวันแล้ว ของน่าจะถึงแล้วนะคะ
มาแจ้งว่าได้รับแล้วค่ะ :impress2:
ที่อยู่ที่เขียนส่งมามันผิดอ่ะค่ะ
แต่ไปรษณีย์ไทยเก่งทีสุดในโลก 5555
ขอบคุณมากนะคะ จะคอยติดตามผลงานค่ะ :L2:
-
ขอบคุณมากๆค่ะ
ได้รับหนังสือ "เมื่อแหงนมองจันทร์ ผมเห็นตะวัน" เรียบร้อยแล้วค่ะ ^_____^ รูปเล่มสวยงามเหมือนกับพี่ดินเลยค่ะ
คืนนี้คงได้กลับบ้านไปอ่านให้ชื่นจายยยยยยยยยยย >///<
ขอบคุณมากๆนะคะ อิ๊อิ๊
-
เป็นวันแห่งความรักที่หวานจริงๆ :-[
-
ได้รับหนังสือแล้วนะคะ
หนังสือสวยและแล้วก็เปิดอ่านหน้าแรกใหม่อีกครั้ง คาดว่าจะมีอีกหลายครั้งตามมา555
เพราะว่ากลับมาอ่านก็ยังยิ้มได้ตลอด
ดินน่ารักมากมายเลย หลงรักเด็กคนนี้เต็มใจเลยค่ะ
ขอบคุณที่เขียนเรื่องนี้ออกมานะคะ
มีความสุข... o13
-
ชอบตอนพิเศษวาเลนไทน์มากๆ เพราะทุกคู่ ทุกคนได้มารวมกันอยู่ในตอนเดียว
พี่ดินก็น่ารักขึ้นเยอะเลย ถึงจะยังคงความเป็นนักเลง ว่าแต่เมื่อไหร่พี่ดินจะเรียกพี่ภูสักทีละนี่ งี้พี่ภูก็หงอแย่สิ :t2:
....มีข้อสงสัยเกี่ยวกับ พี่ฉาน กับ พี่เมฆมาถามค่ะ
หนึ่ง.... เข้าใจมาตลอดว่าพี่เมฆกับพี่ฉานเค้าเรียนปีเดียวกัน เป็นเพื่อนกันตอนเด็ก เรียนชั้นเดียวกัน
แต่ไหงมาตอนพิเศษพี่ฉานถึงได้แก่กว่า 1 ปี.....(หรือว่าอ่านไม่ละเอียด ข้ามช๊อตอะไรไป??)
สอง.... ถ้าในกรณีที่กลุ่มพี่ฉานแก่กว่ากลุ่มพี่เมฆ โดยปกติแล้วในมหาลัยจะถือเรื่องซีเนียร์ (รึป่าวคะ)
เพราะเห็นว่า เพื่อนพี่เมฆไม่เคยเรียกเพื่อนพี่ฉานว่าพี่เลยสักคนอ่ะ แต่กับพี่ฉานพอจะเข้าใจเพราะเป็นเพื่อนพี่เมฆ
( :m23:แฮ่ๆ แค่สงสัยนะคะ ไม่ได้ป่วนอะไร สงสัยจริงๆ สงสัยต้องกลับไปอ่านอีกสักรอบ เป็นรอบที่ 4 )
ว่าแล้วก็ไปอ่านคุณคนเดียว กับน้องขลุ่ยต่อ ขอบคุณที่เขียนเรื่องสนุกๆให้อ่านนะคะ ชอบมุขคุณ TRomance สุดๆ :pig4:
-
อ่านแบบรวดเดียวจบ พี่ดินนี่น่ารักเนอะ :กอด1: แอบฮาด้วยอ่ะ
-
ได้รับหนังสือหลายวันแล้ว
แต่ว่าไม่ได้อยู่บ้าน เลยเพิ่งเข้ามาบอกกล่าวค่ะ ^^
ปกสวยงามมากค่ะ ดูคลาสสิคดีจัง ชอบบบบบ
รักดินจัง... เฮ้ออออออ :กอด1:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
น่ารักมากกกกกกกกกกกกกก
สุดๆไปเลยคู่นี้
อยากสั่งจังเลยแต่มาเจอช้าไป ช่วงนี้ช็อต
ถ้าเป็นเดือนหน้าจะยังมีเหลือมั๊ยเนี่ย
-
ยินดีด้วยกับรางวัลที่ได้ค่า
แบบว่าเพิ่งเห็น
เสาไฟฟ้าของเราน่ารักจริงๆ
แต่พี่ฉานเจ๋งกว่าเยอะ(ยอหน่อยเพราะได้รางวัล)
เป็นกำลังใจให้ค่า
-
ย้อนกลับมาอ่านตอนวาเลนไทน์
นักเลงใหญ่ของเราดูจะอ่อนลงกว่าเดิมมากจริงๆ อิอิ มีหงุดหงิดที่ไม่ได้อยู้กับพี่ภูด้วย แต่เอร่อ สองคนนี้ ขับรถไปบอกรักไป ไม่กลัวไปเสยตรูดคันอื่นเรอะ??
แล้วถ้าพี่ภูจะรับจริง...นักเลงใหญ่จะทำไงว๊าาาา 55555
-
รอรับหนังสือรอบสองอยู่....เห็นคนที่ได้หนังสือสปอล์ยมาเเล้วอยากอ่านมากกกกกกกกก
-
โอ้ย เพิ่งเห็นรอบเก็บตก พลาดไปแค่วันเดียว
เสียดายมากครับพี่น้อง
-
ประกาศค่ะ
ตอนนี้ปิดรับจองและโอนเงินรอบเก็บตกแล้วนะคะ
หนังสือโรงพิมพ์จะส่งมาให้ในวันพฤหัสบดี แล้วจะสามารถจัดส่งให้แก่ผู้ที่สั่งได้ภายในวันจันทร์หน้านะคะ
-
หนุกมากครับ
พี่ดินความคิดตรงดี
มีมุมตลกๆ น่ารักๆด้วย
สรุปคือชอบครับ
:L2: :bye2:
-
ถามๆ....ที่เขาโอนเงินไปรอบที่มันเหลืออะ....เขาจะได้ของพร้อมกับรอบเก็บตกชิมิ..... :impress2:
-
แจ้งเลขพัสดุ
หนังสือเรื่อง [ภูตะวัน vs เพียงดิน] เมียคนนี้มีดีกรีเป็นนักเลง และ เมื่อแหงนมองจันทร์ผมเห็นตะวัน
รอบเก็บตก เปิดจองเมื่อวันที่ 16.02.11 ถึง 6.03.11
หนังสือจัดส่งวันที่ 14.03.11
...
สิทธิโชค PB 1960 87 922 TH
ณัจรีย์ PB 1960 87 936 TH
สุลกุมาลย์ PB 1960 87 940 TH
ไม่มีชื่อ มุกดาหาร PB 1960 87 953 TH
Pastraporn PB 1960 87 967 TH
วัชรี PB 1960 87 975 TH
กัลปภัทร PB 1960 87 984 TH
อมรรัตน์ PB 1960 87 998 TH
จิรสุดา PB 1960 88 004 TH
แอม PB 1963 56 010 TH
โชติกา PB 1963 56 023 TH
สาวิตรี PB 1963 56 037 TH
สุวิมล PB 1963 56 045 TH
อัปสรพงษ์ PB 1963 56 054 TH
ฐินันตดา PB 1963 56 068 TH
ทิตจิตรา PB 1963 56 071 TH
เพ็ญณิกา PB 1963 56 085 TH
ณัฐฐา PB 1963 56 099 TH
วิลานี PB 1963 56 108 TH
พิกุล PB 1963 56 111 TH
พรรัตน์ PB 1963 56 125 TH
Jesale PB 1963 56 139 TH
อรทัย PB 1963 56 142 TH
ณัฐณี PB 1963 56 156 TH
อินทร์ฉัตร PB 1963 56 160 TH
นัดดา PB 1963 56 173 TH
Sakuntala PB 1963 56 187 TH
นิภารัตน์ PB 1963 56 195 TH
ปัทมา PB 1963 56 200 TH
อนงค์นาฎ PB 1963 56 213 TH
จริญญา PB 1963 56 227 TH
อุสาห์ PB 1963 56 235 TH
ชลาลัย PB 1963 56 244 TH
นฤมล PB 1963 56 258 TH
อารยา PB 1963 56 261 TH
ชฎาวรรณ PB 1963 56 275 TH
ฉัตรวลี PB 1963 56 289 TH
ธาริตา PB 1963 56 292 TH
ประภาภรณ์ PB 1963 56 301 TH
ณัฎฐา PB 1963 56 315 TH
ปิยะฉัตร PB 1963 56 329 TH
ศันสนีย์ PB 1963 56 332 TH
ณัทธร PB 1963 56 346 TH
มารีนา PB 1963 56 350 TH
ธนาภรณ์ PB 1963 56 363 TH
...........................................................................................
ขอบคุณทุกคนที่ให้การสนับสนุนนะคะ :pig4: : TRomance
๐ ตอนนี้หนังสือทั้งสองเรื่องมีวางขายแล้วที่ร้าน @Quartette มาบุญครอง ชั้น 7 ค่ะ
เป็นหนังสือที่ไม่มีปกผ้านะคะ
๐ ตอนนี้ที่คนเขียนมีหนังสือพร้อมจัดส่งเหลืออยู่ 4 ชุด คือเรื่องพี่ดิน [ภูตะวัน vs เพียงดิน] เมียคนนี้มีดีกรีเป็นนักเลง เป็นชุดที่มีปกผ้าและของแถมเหมือนรอบเก็บตกและรอบปกติทุกอย่างค่ะ
*** หมายเหตุ เรื่อง [ภูตะวัน vs เพียงดิน] เมียคนนี้มีดีกรีเป็นนักเลง มีตอนพิเศษที่ไม่ลงในเล้า 9 ตอนถ้วนค่ะ
-
ถ้าจะสั่งที่เหลืออยู่ส่งเมล์ไปเลยใช่ไหมครับ
-
o13
-
ได้รับหนังสือเรียบร้อยแล้วนะคะ สวยงามมากมายอ่ะ
โดนใจที่สุด o13 กำลังอ่านใหม่ทั้งหมด...
อ่านแล้วยังหนุกเหมือนเดิม
-
แวะมาแจ้งว่าได้รับหนังสือแล้วนะครับ
ปกผ้าสวยมากครับ แถมตอนพิเศษเยอะจุใจสุดๆ
การแพ็คก็แน่นหนาดีมากๆเลยครับ ดูแล้วรู้เลยครับว่าแพ็คแบบตั้งใจแพ็ค
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีดีนะครับ
ยังไม่ได้เริ่มอ่านเลยครับ ไว้เดี๋ยวมีเวลาจะมานั่งเริ่มอ่านใหม่หมด
-
ที่มีอยู่4เล่มนั้น ยังเหลืออยู่ไหมคับ สนใจอยากได้หนังสือคับ ยังไงรบกวนติดต่อมาด้วยนะคับ
-
สวัสดีคะทุกคน...วันนี้ไม่ได้ลงเรื่องนะคะ
ตอนแรกจะประชาสัมพันธ์ในวันที่ลงตอนจบของเรื่องนี้ (คุณคนเดียวแต่เราสองคน)
แต่วันนี้เป็นวันดีวันที่ 29 ค่ะ...เลยขอลงเอาฤกษ์เอาชัยก่อนนะคะ
:impress2: :impress2: :-[ :-[
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line19/kuma1.gif)
ข่าวประกาศประชาสัมพันธ์นะคะ
คนเขียนเคยเล่าให้ฟังช่วงทอล์คไปแล้ว เกี่ยวกับที่มาที่ไปของเรื่องคุณคนเดียวแต่เราสองคน เพราะว่าทุกคนถึงได้มีฉบับต่อความยาวสาวความยืดนี้เกิดขึ้น ทั้งๆที่ตั้งใจให้เป็นเรื่องสั้นพิเศษแถมในเรื่องแมื่อแหงนมองฯ เพราะตอนพิเศษของเมื่อแหงนมองนั้นลงเล้าไปหมดแม็กแล้ว...
และเมื่อ ต้นปีถ้าใครได้ติดตามกิจกรรมของเล้าเรื่องประมูลเงินเพื่อทำบุญและทำกิจกรรม เล้า (มีมิตติ้งไปแล้ว) มีน้องคนหนึ่งได้รางวัลจากเซกิเป็นหนังสือรวมเล่มพี่ดินไปแต่น้องได้สั่ง ซื้อหนังสือไปก่อนหน้านี้แล้ว น้องเลยมอบหนังสือชุดนี้ให้เล้าประมูลหารายได้
มีพี่ใจดีคนหนึ่ง ประมูลหนังสือชุดพี่ดินไปในราคา 3300 บาทถ้วน ในฐานะคนเขียนทั้งดีใจและตกใจไปพร้อมๆกัน สำหรับหนังสือราคาชุดละ 700 บาท ขยับเป็น 3300 นั้น มันเกินราคาจริงไปเกือบ 5 เท่า คนเขียนเลยอยากจะทำอะไรให้พี่เค้าเป็นการตอบแทน จากที่เคยประกาศไป เลยมาสรุปที่ Boxet รวบรวมผลงานของคนเขียนเองนี่แหละ โดยจะยุบรวมแต่ละเรื่อง จากเรื่องละสองเล่ม เหลือเพียงเล่มเดียวและทำปกแข็งกระดาษจัวปัง (เหมือนแฮรี่พอตเตอร์) และเปลี่ยนรูปแบบปกใหม่ทั้งหมด และแถมเรื่องคุณคนเดียวแต่เราสองคนไปให้ด้วย ในเมื่อรวมกันได้ 3 เรื่องแล้วก็จะต้องมีแพ็คเกจตามสไตล์ TRomance จึงมาลงตัวที่ Boxet กล่องไม้ขีดกระดาษแข็งปิดผิวกระดาษอาร์ตพิมพ์ลาย 4 สี เคลือบ PVC ด้าน (เนื่องจากคนเขียนเองเคยมีส่วนร่วมในการออกแบบและจัดทำ box แบบนี้แล้วในเรื่องหรือว่าความรักของพี่ figs เลยเป็นแพ็คเกจที่ลงตัวที่สุดสำหรับงานจำนวนน้อยๆนี้ เมื่อแจ้งข่าวให้พี่ที่ประมูลได้ ว่าคนเขียนจะทำแบบนี้ขึ้นมาเพียงแค่สองชุดสำหรับตัวคนเขียนเองและพี่คน ประมูลได้ พี่ได้แนะนำคนเขียนมาว่า ในเมื่อคนเขียนปั้นคุณคนเดียวมาเป็นเล่มแล้วก็เปิดโอกาสให้คนที่อยากเก็บ เรื่องนี้ด้วยเถอะ ส่วนอีกสองเรื่องที่เปลี่ยนปกใหม่และทำเป็นปกแข็ง ก็เปิดไปด้วยเลยเผื่อมีใครที่อยากเก็บจริงๆ ด้วยคำแนะนำและกำลังใจจากหลายๆคน คนเขียนเลยตัดสินใจเปิดให้คนอ่านที่อยากเก็บผลงานเอาไว้นะคะ
****ก่อนอ่านรายละเอียดและจับจอง ให้อ่านคำอธิบายให้ละเอียดก่อนนะคะ (ขอร้องว่าอ่านก่อนนะคะ)
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line19/kuma1.gif)
1.เรื่องคุณคนเดียวแต่เราสองคน
(http://image.ohozaa.com/i/1e7/112covers.jpg)
๐ 1 เล่มจบ จำนวน 200-250 หน้า
๐ หนังสือขนาด 13.5*18.5 cm เล็กกว่า A5 นิดหน่อย (A5 ปกติขนาด 14.8*21 cm) ปกปีกด้านเดียว มีที่คั่นปกติและที่คั่นแม่เหล็กตามมาตรฐาน TRomance
๐ เนื้อหาตั้งแต่ต้นจนจบมีให้อ่านในเล้าเป็ด และไม่ลบเรื่องออกขณะทำการเปิดขายและหลังจากนั้น ในเล่มมีตอนพิเศษให้ 3 ตอนซึ่งไม่มีลงในเล้าเป็ด เป็นตอนที่คนเขียนเพิ่มขึ้นมา ไม่ได้เกี่ยวข้องกับเนื้อหาหลักหรือส่วนขยายเนื้อหาหลักแต่อย่างใด
๐ ราคา 300 บาท ต่อเล่ม ค่าจัดส่งแบบลงทะเบียน 50 บาท/ชุด
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line19/kuma1.gif)
2.Boxets รวมผลงาน 3 เรื่องของ TRomance ประกอบไปด้วย
๐ เมื่อแหงนมองจันทร์ผมเห็นตะวัน (พี่เมฆพี่ฉาน) จากเดิม 2 เล่มจบ ยุบเหลือ 1 เล่มจบ ปกแข็งกระดาษจัวปัง เนื้อหาภายในเล่มเหมือนที่เคยรวมเล่มไปแล้วทุกประการ
อ่านเรื่องทั้งหมดได้ที่นี่ค่ะ http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=13928.0 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=13928.0)
(http://image.ohozaa.com/i/24c/mekchancover.jpg)
๐ [ภูตะวัน vs เพียงดิน] เมียคนนี้มีดีกรีเป็นนักเลง (พี่ดินกับไอ้เสาไฟฟ้า) จากเดิม 2 เล่มจบ ยุบเหลือ 1 เล่มจบ ปกแข็งกระดาษจัวปัง เนื้อหาภายในเล่มเหมือนที่เคยรวมเล่มไปแล้วทุกประการ เพิ่มตอนพิเศษวันวาเลนไทน์ที่ลงเล้าไปหลังจากรวมเล่มให้อีก 1 ตอน
อ่านเรื่องทั้งหมดได้ที่นี่ค่ะhttp://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18569.0 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=18569.0)
(http://image.ohozaa.com/i/d73/phoodincover3.jpg)
๐ คุณคนเดียวแต่เราสองคน รายละเอียดตามที่บอกไปแล้วหัวข้อข้างบน
อ่านเรื่องทั้งหมดได้ที่นี่ค่ะhttp://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20393.0 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20393.0)
(http://image.ohozaa.com/i/1e7/112covers.jpg)
๐ ราคา Boxet 1 ชุด ราคา 1,700 บาท ค่าจัดส่งชุดละ 75 บาท เป็นพัสดุลงทะเบียนนะคะ
*** Boxet นี้ทำขนาดเดียวสำหรับใส่ผลงานทั้ง 3 เพราะฉะนั้นไม่แยกขายนะคะ
*** สำหรับใครที่ต้องการแยกซื้อไม่ว่าเรื่องพี่ดินหรือพี่เมฆ ชุดละ 750 บาท ค่าจัดส่งชุดละ 65 บาท (แยกซื้อไม่มี Boxet ให้นะคะ)
๐ รูปแบบกล่องให้ทุกคนนึกถึงภาพกล่องไม้ขีด จะมีถาดสำหรับใส่หนังสือ (ป้องกันขอบหนังสือเวลาสอดเข้าหรือถอดออก) แล้วสวมทับด้วย Box นอกอีกทีค่ะ
ตัวอย่าง box...ลายกล่องเป็นเพียงตัวอย่างนะคะ เนื่องจากคนเขียนยังนึกแบบไม่ออก
(http://image.ohozaa.com/i/3f2/4page.jpg)
(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line19/kuma1.gif)
ครั้ง นี้เป็น Project พิเศษจริงๆ ต้องขอบคุณพี่ที่ประมูลหนังสือได้ที่สนับสนุนให้คนเขียนเปิดให้คนอ่านทุกๆคน ได้สั่งจองเข้ามา และต้นทุนในการทำในครั้งนี้ สำหรับคนเขียนแล้วเป็นต้นทุนที่สูงมากค่ะ จำนวนที่สั่งทำก็คงจะไม่เยอะเท่าที่เปิดจองรอบปกติ ดังนั้นคนเขียนจะเปิดจองแค่รอบนี้เพียงรอบเดียว ไม่มีรอบเก็บตกอีกแล้วนะคะ และในอนาคตต่อไปข้างหน้า หากจะมี Reprint อีกครั้ง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องไหน คนเขียนจะกลับไป Reprint เหมือนชุดปกติอย่างที่เคยทำค่ะ
๐ เปิดจองและโอนเงิน วันนี้ ถึง 15 พฤษภาคม ศกนี้ค่ะ
คนที่สนใจ mail มาขอรับ Code โอนเงินที่ Mail ด้านล่างนี้นะคะ
(http://image.ohozaa.com/iw/ymail.jpg)
ตั้งชื่อเมลล์ว่า สั่งจองหนังสือ...
1.ระบุชื่อคนจองหรือ Login
2.ระบุเรื่องที่ต้องการจอง
2.1 รวมเล่มคุณคนเดียวแต่เราสองคน จำนวน.....เล่ม
2.2 Boxet ประกอบด้วย (พี่ดิน+พี่เมฆ ปกแข็ง และ คุณคนเดียวฯ) จำนวน........ชุด
2.3 แยกซื้อ พี่ดินหรือพี่เมฆ ปกแข็ง อย่างใดอย่างหนึ่ง หรือทั้งสองเรื่อง (ไม่เอา Box) จำนวน.........เล่ม
3.รอรับ Code โอนเงินทางเมลล์เหมือนเดิมค่ะ
ขอบคุณทุกคนที่ให้การสนับสนุนกันมาโดยตลอดนะคะ
:pig4: :pig4: :pig4:
(http://image.ohozaa.com/i/91e/1untitled1.gif)
-
อยากได้มากมาย แต่เอิ่ม...ก้อนใหญ่ใช่เล่น
ต้องเก็บเงินให้ได้ก่อนอ่า
-
ง่า อยากได้จัง แต่เงินหมดไปกับงานหนังสือไม่น้อยแล้ว จะเก็บเงินทันไหมเนี่ย :sad4:
-
จองไปแล้วนะค่ะ^^
รักพี่เมฆกับพี่ดินจังเลยค่ะ แต่คุณคนเดียวอ่านที่เป็นเรื่องสั้นแล้วชอบมากๆ
มี boxset ใส่ให้ด้วย (เป็นโรคแพ้ boxset อย่างแรง :serius2:)
-
สวัสดีค่ะ ไรท์เตอร์ มาอ่านนิยายขอไรท์เตอร์ตอนที่จบไปแล้ว
สนุกมากเลยค่ะ วางคาแรกเตอร์แล้วรักษาความเป็นตัวละครได้ดีมากเลยค่ะ
ไม่รู้จะบอกยังไง แต่สนุกมาก ๆ เลยค่ะ
-
:mc4: ในที่สุดเราก็อ่านจบจนได้
ชีวิตของแม่พี่ดินช่างเศร้า :เฮ้อ:
ปล.ชอบคำถามชิงรางวัล :laugh:
-
อ่านจบจนได้เฮ้ย :เฮ้อ:
พี่ดินเป็นนักเลงที่น่ารักมากค่ะ
ส่วนนายเสาไฟฟ้านี่ก็สอยนักเลงสุดยอดจริงๆ
แต่ชอบจังพี่แก๊กจังป่วนๆดี
ขอบคุณนะค่ะ :pig4:
-
ยังอ่านไม่จบเลยครับ เพิ่งได้ 70 กว่าหน้า ติดตามต่อไปครับ
-
หวานมาก หวานจริงๆ
พี่ดินน่ารักมากกก
อยากให้มีตอนพิเศษ พี่แก๊กน้องก้าน จังเลยอ่ะ หุหุ
-
ไปเดินดูหนังสือ "พี่ดิน" ที่ร้าน Quartette มาบุญครอง ชั้น 7 มาคับเมื่อตอนเที่ยง ดีใจมากคับมีจริงๆด้วย แถมยังมี "พี่เมฆ"อีก แต่ว่ายังไม่เคยอ่านพี่เมฆนะคับ เลยกลับมานั้งตัดสินใจว่าจะซื้อเลย หรือ สั่งชุดใหม่ดี แต่ตัดสินใจแล้วคับ เย็นนี้จะไปซื้อเลยคับ เพราะทนไม่ไหวแล้วคับอยากอ่านมากๆ :m31:
ฝากถึงคุณนักเขียนคับ ผมเป็นคนที่เกลียดการอ่านมากคับ ตั้งแต่เด็กๆและจนตอนนี้30และคับ แต่ได้มาอ่านนิยายในเวฟนี้แหละคับเลยผมเลยติดใจการอ่าน และได้มาอ่านพี่ดินนี่แหละคับเป็นเรื่องที่สองมันตอกย้ำให้ผมมั้นใจว่าผมรักการอ่านไปแล้ว อ่านได้จนถึง6โมงเช้าไม่หลับไม่นอน ตอนนี้ผมประกาศต่อหน้าเพื่อนๆและคับ ว่าผมก็รักการอ่าน ขอบคุณคุณนักเขียนมากคับที่แต่งเรื่องดีๆมาให้ได้อ่านขอบคุณจากใจจริงๆ คุณเก่งจริงๆ สู้ๆคับ ...เดี๋ยวจะไปซื้อพี่เมฆมาด้วย อ่านในตอนวาเรนไทย์ เห็นแวบๆว่าแฟนพี่เมฆเรียนถาปัตย์ เป็นสถาปนิกเหมือนผมเลย :o8:
-
^
^
คนที่เรียนถาปัตย์คือพี่ฉานค่ะ ส่วนพี่เมฆ มันเรียนศิลปกรรมค่ะ มาช่วยยยยยยแก้ให้จ้า
-
o13 o13 o13
-
รักพี่ดินจริงๆ ให้ดิ้นตาย :o8:
ชอบเรื่องนี้มากๆ เลยค่ะ สั่งจองไปเรียบร้อยแล้ว จะรอการตอบกลับนะคะ อยากได้มากมาย :z3:
-
เรื่องนี้สนุกมาก อ่านแล้วเข้าใจถึงความรักระหว่างคนสองคนจริง ๆ เลยคะ
ความรักที่แท้จริงมันต้องเป็นอย่างนี้สินะ
อยากจะกด +1 ให้แต่ยังกดไม่ได้ติดไว้ก่อนแล้วกัน
-
ยอมสมัครเป็น Member เพราะพี่ดินคนเดียวเลยอ่า
ได้เค้าแล้ว ก็รับผิดชอบเค้าด้วยนะรัวเอง :-[
สนุกมากๆ เลยค่ะไรเตอร์สำหรับเรื่องนี้ บอกตามตรงว่า
แรกๆ เราก็เกรงอยู่มากว่าว่าเอ...เรื่องนี้จะเป็นไงหว่า
แต่หลังจากที่ได้อ่านตอนหนึ่งแล้ว โอ้ว...มาย...ก๊อด!!!
กดปิดไม่ได้ฮะท่าน ต้องอ่านต่อๆๆ...เรื่อยๆ จนจบ กรี๊ดมากมาย
ชอบพี่ดิน มันน่ารักอ่ะ อ่านแล้ว รู้สึกว่า พี่ดินไร้เดียงสาอ่ะ
ไร้เดียงสาแต่ก็เย้ายวน จนไม่อาจห้ามใจไหว เอิ๊กๆ
ต้องขอโทษไรเตอร์ด้วยนะคะ ที่อ่านรวดเดียวแล้วค่อยเม้นท์
ก็บอกแล้วงิ ว่าเค้าเพิ่งสมัครเป็นเมมเบอร์ ทำไม่ค่อยเป็นหรอก
อ่อนด้อยเรื่องไอทีมากมาย เอิ๊กๆ รวมเล่ม บ็อค เซ็ทเค้าสนใจมาก
เดี๋ยวเก็บเงินซื้อดีก่า ชอบๆ
-
ชอบเรื่องนี้มากๆครับ ^__^
-
:laugh: เรื่องนี้ต้องขอบอกว่าชอบพี่ดิมากกกกกกกกกกกกกกกกกก
พี่ดินดูสดใสมากเลยอ่า ถึงแม่บางทีจะดูซื่อเรื่องความรัก
แต่ก็ยังแสดงออกบ้าง ดีใจที่พี่ภูเข้าใจพี่ดินนะเนี่ย o13
บางช่วงก็แอบสงสารพี่ดินเหมือนกัน
ชอบเรื่องนี้เพราะว่า ความรักจิงๆ จะค่อยๆดำเนินเรื่อยไป แบบไม่เร่งรีบ เมื่ออีกคนรัก แต่อีกคนยังไม่รุจักความรัก
ก็ไม่มีใครเร่งรีบ แต่คิดที่จะร่วมเดินไปด้วยกันพร้อมกับความรัก
ชอบเรื่องนี้มาก ทั้งเนื้อหา เหตุผลหลายๆอย่างที่ประกอบเป็นเรื่องนี้ สื่ออกมาได้ดีจิงๆ
-
เรื่องน้ สนุกมากเลย
มาตามอ่านทีหลัง อ่านรวดเดียวเลย
พี่ดิน นักเลงใหญ่ ทำไมถึงได้น่ารักขนาดนี้นะ ไม่เข้าใจจริงๆๆเลย
แต่บอกตรงๆ เรื่องนี้ แอบปลื้ม พี่แก๊กแหละ ช่างเป็นเพือนที่ดี จริงๆ
ถึงแม้ จะกวนตีน ไปบ้างก็เถอะ แต่ยังไงก็ยัง ยุข้างพี่ภู ตลอดๆๆ
-
อิอิ น่ารักดีเนอะ
อิอิ
-
ลาย Box set มาแล้วจ้าาาาาา :mc4: :mc4: :mc4:
(http://image.free.in.th/z/iu/page333.jpg)
(http://image.free.in.th/z/if/page2222.jpg)
(http://image.free.in.th/z/ig/page4444jpg.jpg)
-
กำลังมันเลย
อิอิอิอิอิอิอิอิ
:z1: :z1: :z1:
-
Box Set สวย ฮึกๆ :monkeysad:
-
Box set มันเก๋มาก!555+
สวยอะ :impress2:
-
สวยดีค่ะ
-
กด +1 ให้แล้วนะคะ
-
สวัสดีค่ะ คนอ่านทุกคน ขอแจ้งข่าวนิดหน่อยนะคะ :impress2:
ความจริงแล้ววันนี้จะต้องลงเรื่องใช่ไหม (ห้ามใครบอกว่าเมื่อวานต่างหากล่ะ นะ :sad4:)
แต่เมื่อคืน คนเขียนนอน ตี4 ค่ะ (ปูทางไปหาข้อแก้ตัวกันสุดๆ) :m23:
แล้ววันนี้ดันมีนัดรับตัวอย่าง box set และ หนังสือที่ขอไว้ โปรเจคพิเศษนั่นแหละค่ะ
วันนี้เลยไร้ซึ่งสติและวิญญาณ เลยไม่ได้ปั่นเลยสักเรื่อง พรุ่งนี้จะต้องเอาตัวหนังหนังสือไปพิสูจน์อักษร
คิดว่าถ้าฟ้าไม่ใจร้ายเกินไป ไม่น้องโจมก็พี่สิงหา คงจะได้ลงเรื่องใดสักเรื่องก่อนนะคะ
ขอโทษนะคะ ที่ทำให้ต้องรอ:m5:
===================
แก้ตัวไปแล้ว เอ้ยยย :m23: บอกเหตุผลไปแล้ว
ขออวดของหน่อยนะคะ มีหลายคนที่ตามน้องโจมหรือพี่สิงห์สั่งซื้อโปรเจคนี้กันใช่มั้ยค่ะ
เหมือนโฆษณาไปในตัวเลย.....จริงๆคนเขียนพยายามแจ้งอัพเดททางเมลล์ด้วยนะคะ
แต่คนอ่านที่ซื้อตอบกลับมาน้อยมาก ไม่รู้ว่าเมลล์ไปถึงหรือเปล่า ขออนุญาตอัพเดทหลายๆทางแล้วกัน
ตัวอย่าง box set กับหนังสือส่งมาให้ตรวจแล้วนะคะ กล่องใหญ่และหนามาก หนังสือทำออกมาดีกว่าที่คิดไว้ค่ะ
กังวลมาก เพราะคนเขียนตัดสินใจทำเป็นปกแข็งครั้งแรก แต่ออกมาดูดีดูแพงดูไฮโซ แต่ส่วนตัวแล้ว มันเหมาะที่จะเก็บมากกว่าเอาออกมาอ่านนะคะ
เล่มหนามาก (เท่าๆ แฮรี่ภาค 4 ภาคีนกฟีนิกซ์ เลยค่ะ) แต่ถ้าใครอ่านเรื่องหมาป่า ความหนาระดับนี้คงจะบ่ยั่นกันใช่มั้ยค่ะ
ใครที่ไม่ชอบอ่านหนังสือหนาๆ ก็อ่านกันในเล้านะคะ อยู่ในห้องจบแล้วทั้งสามเรื่องค่ะ :กอด1:
แต่ใครที่หลวมตัวสั่งมาแล้วและโอนเงินแล้ว คนเขียนไม่คืนเงินนะ :laugh: :laugh:
ปล.คนทำกล่องบอกว่า กล่องใช้เวลาทำนานกว่าหนังสือแน่ๆ (โรงพิมพ์เองก็บอกว่าใช้เวลานานค่ะเนื่องจากปกแข็ง จะนานกว่าปกนิยายธรรมดาปกติเวลาสั่งพิมพ์จริงๆ โรงพิมพ์จะใช้เวลา 5-7 วันในการพิมพ์ไม่เกินนี้ แต่ถ้าปกแข็งอาจจะต้องใช้เวลา 2 สัปดาห์ ค่ะ วันเวลาที่แน่นอนต้องรอหลังปิดโอนและสั่งพิมพ์จริงนะคะ)
คนเขียนเลยนับจำนวนคนที่โอนเงิน box set มาแล้ว ให้คนทำกล่องเริ่มทำไปก่อนค่ะ เผื่อว่าวันสังพิมพ์หนังสือจริง ทั้งกล่อง ทั้งหนังสือ ที่คั่นแม่เหล็ก จะเสร็จทันกันพอดี (ภาวนาว่าจะเป็นแบบนั้นนะคะ)
รูปตัวอย่าง mock up box set และหนังสือค่ะ
๐ หนังสือคนอ่านใส่ปกพลาสติกใสเอาไว้นะคะ เผื่อดูรูปแล้วรู้สึกแปลกๆ
๐ ปกของพี่เมฆ ที่ดูยับๆนั้น เป็น texture ปกหนังสือจ้า คนเขียนให้พื้นหลังเป็นกระดาษยับๆ นั่นเอง
๐ ขอตัวอย่างปกคุณคนเดียวมา 2 แบบ คือแบบกระดาษปกอาร์ตการ์ดธรรมดาเหมือนปกนิยายทั่วไป กับปกกระดาษขาว texture เหมือนสมุดวาดเขียน ซึ่งออกมาแล้วให้อารมณ์ต่างกัน ส่วนตัวคนเขียนชอบกระดาษที่เหมือนกระดาษวาดเขียนนะคะ มันดิบๆอาร์ตๆดี แต่ข้อเสียที่พบคือ ตรงขอบพับ สัน เนี่ย สีมันจะถลอกจนเป็นสีขาวของกระดาษ เพราะถ้าเลือกปกแบบนี้ ทางโรงพิมพ์ไม่เคลือบให้อะคะ เดี๋ยวจะลองถามดูว่า จริงๆแล้วเคลือบมั้ย คนเขียนเลยถ่ายรูปตัวอย่างปกธรรมดามาให้ดูนะคะ
TRomance
(http://image.ohozaa.com/i/f7b/img_2954.jpg)
(http://image.ohozaa.com/i/0e3/img_2956.jpg)
(http://image.ohozaa.com/i/3f5/img_2947.jpg)
(http://image.ohozaa.com/i/f65/img_2950.jpg)
(http://image.ohozaa.com/i/27c/img_2951.jpg)
(http://image.ohozaa.com/i/6bc/img_2945.jpg)
(http://image.ohozaa.com/i/9e3/img_2946.jpg)
(http://image.ohozaa.com/i/f4a/img_2939.jpg)
(http://image.ohozaa.com/i/d6b/img_2942.jpg)
(http://image.ohozaa.com/i/157/img_2959.jpg)
๐ สำหรับคนอ่านที่เพิ่งตามมาอ่านทีหลัง ยินดีต้อนรับและขอบคุณสำหรับคำแนะนำติชมนะคะ :pig4: TRomance
-
หนังสือสวยมากๆอะ o13 o13
-
อ่านจบแ้ล้ววว ใช้เวลาอ่านอยู่ทั้งหมดประมาณ 8 ชั่วโมงโดยประมาณ :mc4:
เพลินกับเนื้อเรื่องและตัวละครมาก :really2:อ่านไปยิ้มไป
จริงๆแล้วเนื้อเรื่องประมาณนายเอกจน พระเอกรวยมาก ได้กันแบบเมาๆนี่มีเยอะมาก
แต่เรื่องนี้ต่างออกไปโคตรๆๆๆๆๆๆๆ ทั้งอิมเมจตัวละคร เนื้อเรื่องและทุกๆอย่าง
มันเป็นอะไรที่แปลกใหม่จริงๆและอีกอย่างนึงที่เราถูกใจคือ พี่ดินเรียกพี่ภูว่า มึง 5555555555555555555
คือเถื่อนได้ใจสุดๆ ประทับใจอ่ะ :-[ ทั้งๆที่พี่ภูแก่กว่าและมีศักดิ์เป็นสะมีพี่ดินนะ
แต่ยอมรับว่าชอบโคตรรรรรรร :laugh: ส่วนพี่แก๊กเป็นคนที่ทำให้เราหัวเราะตลอดเวลา
ที่โผล่หนังหน้าเข้ามาในเนื้อเรื่องเลยจริงจัง เท็กซ์ไลน์ของแก๊ก เรายังประทับใจอยู่เลย
ว่าคนเขียนคิดได้ยังไง เราหัวเราะโคตรดังเลยนะเวลาพี่แก๊กกับพี่ภูเถียงกัน
เราชอบมาก 55555 แล้วมุขแปะ เสี่ยเก็บค่าแชร์ เป้นอะไรที่ฮามากกกกกสุดติ่งแล้ว
จากที่เรานึกอิมเมจไม่ค่อยออกกลายเป็นเราจินตนาการล้ำเลิศไปเลยแหละ o13
ขอบอกว่าเรื่องนี้เยี่ยมมากเลยค่ะ ติดตามมาอ่านหนังจากอ่านฉานกับเมฆจบ
ก็ยังมาชอบเรื่องนี้ต่อ ขอเป็นแฟนคลับจะติดตามอ่านเรื่องอื่นต่อๆไปแน่นอนค่า :กอด1:
-
ไม่รู้จะบอกว่าอะไรดี แต่อิ่มมากกับเรื่องนีี้
เขียนเรื่องได้น่ารักมากกกกก ทนนอนดึกทุกคืน
ขอบคุณมากครับที่เขียนเรื่องดีๆให้อ่าน แฮปปี้มากกับเรื่องนี้
:L2: :pig4:
-
อ่านจบแล้ว สนุกมากๆเลยค่ะ
เข้าใจความรู้สึกของภูเลย แอบอิน :m15:
ส่วนพี่ดิน เป็นตัวอย่างที่ดีจริงๆ
คนเราเลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกทางเดินตัวเองได้
บางคนรวย แต่เสพยา ไม่สนใจเรียนก็มี
ชีวิต อยู่ที่ตัวเราเองทั้งนั้น
:กอด1: รักคนแต่ง และคนโพส
-
:กอด1:
-
สนุกมากๆคะ^^
-
เรื่องนี้น่ารักจัง พี่ดินนิสัยน่ารักมาก สมเป็นนักเลง เพราะใจพี่ดินใหญ่มากกกกกกกกกกกกกกก
-
เอ่อออ ร้าน @Quartette อะครับ
มี box set รึเปล่าอะครับ
อยากได้อะ หรือที่ ไรท์เตอร์ยังมีอยู่เปล่าอะครับ
-
^
^
^
มีเผื่อเหลือเผื่อขาดอยู่จำนวนนึงจ๊ะ ส่งเมลล์ไปได้ที่ romancefic[@]hotmail.co.th ค่ะ
:impress2: :pig4:
-
โอ้ย
ครับ อ่านเรื่องนี้แล้วคำพูดคำจากลายเป็นไอ้ดินไปเลย
หนุกดีคับ ได้สำนวนการเขียนนิยายแบบแปลกๆ
ขอบคุณครับ
-
อ่านแบบม้วนเดียวจบ
น่ารักเว่อร์ พี่ดิน กับ ภู เหมาะสมอย่างยิ่ง 555
ไม่คิดว่านักเลงจะน่ารักได้ขนาดนี้ ><
เอาใจไปเลย พี่ภูก็ใจ ป่าวประกาศบอกคนทั้งโลกว่าตรูเป็รเกย์
แมนมากกกก
-
อ่านจบแล้ววววววววววววว
อยากบอกว่าชอบมาก ชอบสุดๆแต่น่าจะมีต่ออีกนิดนะ 55555
อยากให้คุณแม่พี่ดินมาอยู่บ้านเดียวกับพี่ดิน พี่ภูด้วยจังเลยยยยยยยยยย น่าจะดูอบอุ่นมากกว่านี้นะ 55
-
ขอบคุณมากๆๆเลยคับผม
-
เพิ่งอ่านจบค่ะ อ่านแบบมาราธอนเลย พี่ดินน่ารักจริงๆ
-
ตามอ่านมาหนึ่งวันเต็มๆ
เรื่องน่ารักดีค่ะ ชอบตรงที่มีสารบัญไว้ให้หน้าแรกด้วย เปิดง่าย หาสะดวก ขอบคุณความขยันของคนเขียนนะคะ
+1 ไปเลยค่ะ
-
เย้อ่านจบแล้ว.....น่ารักมากเลยชอบตอนจบจัง :z2: :z2: :z2:
-
อ่านจบแล้ว^^
เรื่องน่ารักมากๆเลยค่ะ อ่านได้สบายๆ ไม่เครียดจนเกินไป
แล้วที่ชอบมากๆคือการเล่าสลับกันระหว่างพี่ดินกับเสาไฟฟ้า ทำให้รู้สึกไม่เครียดเวลาอ่าน
(ปกติถ้าผู้เล่าเรื่องมีคนเดียว เราชอบเดาความรู้สึกของอีกคนไปด้วย....มันเลยเครียดหน่ะค่ะ 555<---- ทำตัวเองแท้ๆ :laugh:)
ขอบคุณนะคะที่ลงเรื่องน่ารักๆขนาดนี้ให้อ่าน เดี๋ยวไปตามอ่านเรื่องอื่นก่อนค่า :L2: :L2:
-
เพิ่งเปิดเข้าอ่านเรื่องนี้ พอดีมีคนแนะนำมา ไว้อ่านจบจะมาเม้นท์ตอบนะค้าบบบบ
-
สวัสดีคะ คุณคนเขียน
เราตามมาจากอีกบอร์ดหนึ่ง
เราเลยมาลองอ่านแบบนี้ดู ปรากฎว่า ติดใจซะแล้ว
เลย(พยายาม) ตามไปอ่านทุกเรื่องของคุณ และถึงขนาดต้องสมัครสมาชิกเพื่อจะได้โพสต์ได้
ของเมนท์เกี่ยวกับเรื่องนี้เลยแล้วกันนะคะ
พี่ดินน่ารักอ่ะ แม้จะพูดกูมึงก็ตามที่ เป็นเด็กที่
หลุดรอดวงโคจรชั่วร้ายได้อย่างหวุดหวิด ไม่อยากจะคิดว่า
ถ้าต๋องไม่โดนจับแล้วไม่เจอกับคุณพระเอก
น้องจะเป็นอย่างไรเมื่ออีกคนกลับมา
และต่อไปคงเห็นชื่อเราบ่อยๆ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ
-
เพิ่งได้มีโอกาสเข้ามาอ่านค่ะ เพิ่งอ่านถึงตอนที่ 6 ชอบนิสัยของพี่ดินมากๆ ค่ะ
น่ารักดี พี่ภูก็ดูจะหลงรักเด็กเข้าแล้วสินะค่ะ
ชอบมากๆ ค่ะ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
-
สนุดมากอ่ะ!!~แบบว่าโดนนนนน พี่ดินก็น่ารัก(ห้าวๆ) ลุงภูก็ขี้หึงดี แม้ว่าบทพูดดูจะน้อยแต่ก็สนุกมากอ่ะะ ทำให้รู้สึกดีมากกกก :man1: อ่านสองวันจบเลยอ่ะ :mc4: :mc4: o13 :haun4: :pighaun: :laugh:
-
ใช้เวลาหลายวันกว่าจะอ่านจนจบ แต่ก็สนุกจริงๆ
พี่ดินน่ารักนะ หลงรักพี่ดินเลย
-
เพียงดิน ชื่อเหมือนผู้หญิงเลย...
แต่นายภูเนี่ยะ รวนได้ที่เลย...
:really2: :really2: :really2: :really2:
-
:sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
ทำไมเร็วจังอ่ะ
โธ่... พี่ดินเรา...
-
โธ่.. พีดินน่าเห็นใจยิ่งนัก
:z2: :z2: :z2: :z2:
-
พี่ดิน นาย... เท่ห์มาก...
o13 o13 o13 o13
-
พี่ดิน.... พี่ภุมาช่วยแล้ว...
-
งั้นสรุปว่าพี่ดินต้องไปพักกับพี่ภูใช่ป่าว... :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
-
แน่ใจน่ะ พี่ภูว่าไม่มีผลประโยชน์อย่างอื่นนอกเหนือจากน้องแสนดีอ่ะ..
:z2: :z2: :z2: :z2:
-
ขอบอกอ่านไปหน้าร้อนผ่าวเลย...
แค่จูบเฉยๆ น่ะ... ถ้าเป็นเรื่องอื่นคงไม่รู้สึก
แต่เรื่องนี้ไม่ใช่อ่ะ... ลึกซึ้งมากเลย...
:impress2: :impress2: :impress2: :impress2:
-
คุณครูดินขา....
จะสอนแต่แสนดีคนเดียวหรอค่ะ...
:z1: :z1: :z1: :z1:
-
เจอบททดสอบซะแล้วพี่ภู
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
พี่ดินเนี่ยะน่ารักจังเลย....
ถึงจะโหดไปหน่อย... แต่พี่ภูก็ชอบใช่ม้า...
:bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
-
ทำใจยากอ่ะ...
แล้วพี่ดินจะรู้สึกแบบไหนเนี่ยะ...
:sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
-
แหม... Sad ขนาดนี้ยังจะให้พี่ดินอยู่อีกหรอ... พี่ภู...
:o12: :o12: :o12: :o12:
( เผลอน้ำตาร่วงจนได้น่ะ... เรา)
:o8: :o8: :o8: :o8: :o8:
-
เข้าใจความรู้สึกพี่ดินเลยอ่ะ...
:sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
-
พี่ดินน่ารักได้ใจเราไปเลยจริงๆ
นักเลงอะไรน่ารักเกินไปแล้ว :impress2:
-
พี่ดินตอบ OK. ไปโล้ด.....
:z2: :z2: :z2: :z2:
-
พี่ภูเนี่ยะ... อย่าเร่งรัดพี่ดินมากนักซิ
:-[ :-[ :-[ :-[
-
เรื่องนี้สนุกๆมากๆ :m20:เลยค่ะ ชอบพี่ดินจัง แต่ชอบพี่ภูมากกว่า^^ :o8: :-[
-
พี่ดินนี่อนาคตของชาติจริงๆ น่ะ... o13
แต่พี่ภูเนี่ยะ จอมฉวยโอกาส (ได้ตลอดศก) :angry2:
แต่ถึงยังงั้นเราก็ชอบทั้งพี่ดินพี่ภูเลยน่ะ...
ฮุๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ....
:z2: :z2: :z2: :z2:
-
แหม... พี่ภูเนี่ยะ ไม่เห็นใจพี่ดินบ้างเลย...
แล้วถ้ากลับบ้านไป พี่ดินเราจะทำตัวยังไงเนี่ยะ...
:z2: :z2: :z2: :z2:
-
จะว่าไปก็เห็นใจพี่กรอยู่หรอกน่ะ...
แต่พี่ภูก็เด็ดขาดดี จบก็คือจบสิน่ะ...
แต่ที่สุดยอดต้องพี่ดิน............
:z2: :z2: :z2: :z2:
-
พี่ภู ฮืออออออออออออออออออออออ.... เราสงสารพี่ภูจับใจเลย...
แต่พี่ภูอย่าคิดเองเออเองดิ... พี่ดินอาจจะหมายความว่าแบบนั้นจริง
แต่...ความรู้สึกที่พูดออกไปตอนนั้นพี่ดินคงรู้สึกแย่ไม่แพ้กันหรอก....
:z2: :z2: :z2: :z2:
-
แหม... นักเลงเนี่ยะเค้าเลือดลมดีน่ะ... เห็นน่าแดงอยู่บ่อยๆ แต่ไม่ยักกะเป็นลม...
:z2: :z2: :z2: :z2:
-
พี่ดินโหดมาก อ่านจบแล้วแฮปปี้มากครับ
-
โอ้ย... พี่ดินอ่ะ ไม่ต้องมีคำบรรยายเลย.... :-[
-
ขอบอกว่า น่าร๊ากอ่ะ :-[
-
:sad4: ใจหายอ่ะ จบซะแระ ขอภาค 2 ใด้มั้ย Pls...
-
โอ้ย... นักเลงเรา....
:z2: :z2: :z2: :z2:
-
สมแล้วที่เป็นพี่ดิน... ว่าแต่ใครกันน้ากล้าดีมาหาเรื่องพี่ดินยอดยาหยีของพี่ภูเนี่ยะ...
:z2: :z2: :z2: :z2:
-
ใครที่สุดเฮียแก๊กก็เจอเนื้อคู่...
ว่าแต่คู่พี่ดินกับพี่ภูเนี่ยะหวานได้ตลอดศกเลยน่ะ......
:z2: :z2: :z2: :z2:
-
:z2: :z2: :z2: :z2: ใครมาหาพี่ดินอีกล่ะเนี่ยะ...
-
แล้วตกลงใครเรียกพี่ดินล่ะเนี่ยะ.... :z2:
-
ที่แท้ก็โจทษ์เก่าพี่ดินเองหรอเนี่ยะ....
แต่พี่ภูเนี่ยะ ห่วงพี่ดินมากไปหน่อยน่ะ... :z2: :z2: :z2: :z2:
-
เดี่ยวนี้พี่ดินเค้าคล่องแล้ว....
-
พี่ภูจิตหลุดแล้ว....
:z2: :z2: :z2: :z2:
-
โธ่ พี่ภูทำแบบนี้แล้วพี่ดินจะไม่รู้สึกแย่ลงกว่าเดิมหรอ... :เฮ้อ:
-
พี่ดินรีบง้อเร็วๆ เลย... ป่านนี้พี่ภูน้อยใจแย่แล้ว... :impress3:
-
เฮ้อ... ไอ้เราก็คิดว่าพี่ภูจะน้อยใจแบบสุดอย่างเดียววะอีก...
แหม... สำนึกผิดด้วยหรอ... แต่พี่ดินเราก็น่ารักมากเลยอ่ะ...
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
-
น่ารักนะ
พี่ภู ใส่ใจดินมากกกกกกก
อิจฉามากกกกกกกกกกก
>///<
แล้วคู่พี่แก๊กกับก้านไม่มีเหรอค่ะ
อยากอ่านนนนอ่ะ
กัดกันดีนัก แพ้กันซักทีเถอะค่ะ
ขอบคุณมากกกกกนะค่า
-
เฮ้อ... พี่ภูนี่ ขี้หึงจริงๆ เลย...
แต่ก็ยังว่าแหลน่ะ ก็นักเลงเค้าน่ารักอ่ะ
^//\\^
แต่ว่า...
.........
........
........
เฮ้ออออออออออออออออๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ....
พี่ดินจะจัดการเองหรอ....
o13
-
คนรู้จักพี่ภูหรอ... แต่อย่าทำให้นักเลงหึงล่ะกัน :m16:
-
ต๋องนี่ชอบพี่ดินแหงเลย...
แล้วก็คงชอบมานานแล้วด้วย ถ้าเดาไม่ผิดน่ะ :เฮ้อ:
-
พี่ภูเจอเชือดแน่....
:m16: :m16: :m16:
-
ตามมาจากเรื่องเด็กป๋าค่ะ กดไลค์แฟนเพจคนเขียนแล้วด้วย อิอิ
(อ่านตอนที่1-3) โหหห พี่ดินเนี่ยแมนชะมัดเลยอ่ะ โดนนายภูสอยแล้วยังปล่อยไป
เพราะคิดว่าตัวเองเป็นผช.ใช่มั๊ยหล่ะ 555+ มันก็เลยไม่เสียหาย
ส่วยนายภู ยอมรับหล่ะสิว่าพี่ดินเป็นคนที่น่าค้นหา (ค้นใจด้วย)
-
จากตอน5
เฮ๊ยยยย พี่ดินโดนรุม (โทรมอ๊ะปล่าวววว) แซวเล่นนะคะ
นายภูไปช่วยเร๊ววววว
-
กร๊ากกกกกก ไซโกตเลยหรอพี่ดิน
ปากสุดยอดเลยอ่ะ :m20: :m20:
-
จากตอน7
โอยยยย พี่ดินแมนไปไหนเนี่ย กล้าถามอ่ะ "ว่าคิดไรกับกูรึปล่าว"
นายภูน่ารักเหมือนกันนะเนี่ย เขินแทนพี่ดินเลยอ่ะ
-
แหม... พี่ดินเนี่ยะเดี่ยวนี้ชักจะเป็นแม่บ้านขึ้นทุกทีแล้ว...
แค่พ่อบ้านกลับไม่ตรงเวลาหน่อย... เดียวเอง... :z2:
-
ใช่... อย่างที่แม่ว่ามานั่นแหละ
ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าชอบกัน... เล่นแสดงออกการขนาดนั้นน่ะ
(ยังไม่รู้ตัวอีก):เฮ้อ:
-
อย่างว่าแหละพี่ดิน เข้าใจพี่ภูหน่อยน่ะ....
-
เข้าใจคร้าปปปปปปปปปป คุณแม่เพราะรักมาก.... :o12:
-
แหม... นักเลงเขาพัฒนาน่ะ... o13
-
อย่างว่าแหละ รักคนละแบบบบบบบบบบบบบ....
:เฮ้อ:
-
ใกล้จบแล้วหรอเนี่ยะเร็วจัง....
:impress3:
-
ว้า... ถ้าปากแข็งแบบนั้นก็ละลายเร็วอ่ะดิ๊...
:bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
-
อ่านไปสามรอบแล้วค่ะ กำลังจะไปหยิบอ่านรอบที่4 แบบว่าพี่ดินน่ารักมากมายเนอะ พี่ภูนี่เป็นไรที่แบบรักใครก็รักจริงๆจังๆดีค่ะ ชอบมากๆ o13
-
เรื่องนี้อ่านไปยิ้มไป น่ารักมากจริงๆค่ะ ขอบคุณที่เขียนและแบ่งปันเรื่องราวน่ารักๆนี้ให้ได้อ่านนะคะ
-
เม้นท์แรกของเราในบอร์ดเล้าเป็ดค่ะ
จริงๆ แล้วตามซุ่มอ่านในบอร์ดนี้มานานมาก น่าจะถึง 3 ปีได้
เคยคิดจะสมัครสมาชิกแต่ก็ไม่สมัครซะที อาการเหมือนชื่อล็อคอินเลย
ตอนนี้ตามอ่านเรื่องน้องโลมอยู่ แต่ที่มาเม้นท์เรื่องน้องดินเป็นเรื่องแรก เพราะชอบเรื่องนี้มากค่ะ
อ่านแล้วมีความสุขกับตัวละครมาก น้องดินมีเสน่ห์มากค่ะ
ตามอ่านทุกเรื่องของคนแต่ง เราว่าคุณมีพรสรรค์ด้านการเขียนค่ะ ^^
-
อยากได้หนังสือทั้งของเมฆและของพี่ดิน แต่เข้ามาไม่ทันแล้ว จะรอรีปริ๊นท์นะคะ นานนนนนนนนนนนนนก็จะรอจ้า
-
ทำอะไรไม่ดีไว้ก็ต้องเป็นอย่างนั้น :เฮ้อ:
-
ชอบภูแหละ
ดูมึนๆ ฮาๆ กวนๆ
บางทีมีจิตตกแบบแปลกๆ 5555+
เวลาพี่แกนึกปลงว่าเป็นแฟนนักเลงต้องทำใจนี่แบบ
อ๊ายยย...ภูมาอยู่กะเราเต๊อะ 55555
ชอบคู่เพื่อนภูด้วย
พอๆกันเลย
พี่ดินน่าสงสาร แต่ก็น่ารัก นับถือแม่พี่ดินมากๆ
พี่ดินช่างเป็นนักเลงที่น่ากลัวจริงๆ = =d (นี่พูดจริงนะเนี๊ยย)
ขำแก๊กมันกลัวพี่ดิน ฮาดี สุดท้ายก็ลงเอยกะเพื่อนพี่ดิน
เอิ๊กๆ น่ารักดี
ขอบคุณจ้าา
-
อ่านจบแล้วเม้นท์รวดเดียวตามเคย แหะๆๆ
อ่านไปก็คิดไป หายากนะคนแบบพี่ภูที่จะยอมเปิดเผยตัวตนของตนเองว่าเป็นเกย์ ถึงสังคมสมัยนี้จะเปิดกว้างมากกว่าเดิมแต่ไม่ได้หมายความว่าทุกคนในสังคมจะยอมรับได้ มีคนอีกไม่น้อยที่ยอมรับไม่ได้ บางทีอาจจะรวมไปถึงตัวเองด้วย ขอยกนิ้วให้เลยพี่ภู พี่กล้าหาญมากอ่ะ พี่เป็นผู้ชายที่ยึดมั่นในตัวตนของตัวเอง แบบไม่แคร์สื่อหรือแคร์ใครจริงๆ เราแอบเห็นด้วยนะ การที่จะรักใครสักคน ถ้ามัวแต่ใช้ทัศนคติ ใช้สมองคิดมากกว่าที่จะใช้หัวใจล่ะก็ ชีวิตนี้คงจะหาความรักจริงๆได้ยาก และคงไม่มีวันมีความสุขไปทั้งชีวิต ก็มัวแต่สนใจสายตาคนอื่นจนมองข้ามความสุขของตัวเองนิหน่า.....ชอบตอนที่พี่พูดว่าจะทำงานมันต้องวัดกันที่ฝีมือ ไม่ใช่จากทัศนคติส่วนตัว (น่าจะประมาณนี้นะเพราะอ่านแล้วก็เริ่มลืมบ้างอะไรบ้าง)
ส่วนพี่ดินนักเลงที่แพ้ทางพี่ภูตลอด ฮ่าๆๆ เพราะชั่วโมงบินพี่ภูสูงกว่า อุ๊บ.....ไม่ใช่ๆ เสียภาพพจน์คนใสซื่อหมด เพราะ.....เพราะอะไรหว่า เอาเถอะจะเพราะอะไร พี่ดินก็ยอมให้พี่ภูใช่ไหม ฮี่ๆๆ ถ้าไม่ใช่เพราะรักคงไม่ยอมหรอก พี่ดินเป็นตัวละครที่เรารู้สึกชอบ ไม่ใช่ว่าในสลัมจะมีสังคมที่ไม่ดี บางทีสังคมในนั้นอาจจะอบอุ่นมากกว่าสังคมเมืองใหญ่ด้วยซ้ำ ถึงพี่ดินจะเคยเสพยารวมไปถึงค้ายาก็ตามทีเถอะนะ แต่ถ้าคนเรารู้จักที่จะแก้ไขความผิดพลาด นำสิ่งเหล่านั้นมาเป็นบทเรียนอย่างนึงในชีวิต โอกาสในการดำเนินชีวิตภายในสังคมก็ไม่ได้หนีหายไปไหน
สำหรับต๋อง.....บางทีก็อดคิดไม่ได้ว่าเป็นเพราะอะไร เพราะเลือกทางเดินผิด เพราะถอนตัวไม่ได้ เพราะเห็นแก่เงิน หรือเพราะพี่ดินไม่ได้รักต๋องในแบบเดียวกันกับที่ต๋องรักพี่ดิน เฮ้อ.....ทั้งๆที่ต๋องสัญญากับพี่ดินเอาไว้แท้ๆ สัญญาว่าจะไม่หันกลับไปยุ่งกับยาเสพติดอีก แต่สุดท้ายก็ผิดสัญญา T__T
ปล.พี่ภู อะไรพี่จะขยันทำการบ้านได้ทุกวันขนาดนั้นพี่ ขอซูฮกเลยจริงๆ บวกกับซูฮกพี่ดินด้วย ฮ่าๆๆ
ปล1.ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆอีกเรื่องหนึงนะคะ >_<
-
ใช้เวลาอ่านรวดเดียว 3 ;ัน 3 คืน และวันนี้ก็จบ แอบไม่อยากให้จบ
แต่เห็นว่ามีรวมเล่ม ดีใจมากๆๆเลยค่ะ ส่งเมล์ไปแล้วนะค่ะ
ชอบมากๆๆค่ะเรื่องนี้ สารภาพว่าเคยอ่านแต่ฟิค หรือนิยายที่ใช้ชื่อต่างปท. ถึงจะอ่านได้
แต่พอมาอ่านเรื่องนี้ ความคิดเปลี่ยนเลย สนุกมากๆๆ จนต้องไปเรื่องอื่นๆต่อ กลายเป้นแฟนคลับไปแล้ว
จะติดตามทุกเรื่อง้ลยนะค่ะ มือใหม่ฟอรั่มนี้ ฮิฮิ ต้องขอเวลาศึกษาอีกนิด
ขอบคุณที่เขียนเรื่องสนุกๆแบบนี้มาให้อมยิ้ม หัวเราะ เศร้า ซึ้งไปตามๆกันนะค่ะ
คนเขียนสวดยอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
-
อ๊ากกก :m31: ทำไมมันหายไปสามตอนอะ แต่ก็จบได้น่ารักดี :-[สนุกมากขอบคุณผู้แต่งนะครับ :call:
-
สนุกมากขอบคุณผู้แต่งนะครับ
-
สนุกมากครับ อ่านไปยิ้มไป
-
อ่านแล้วก็ปลื้มในความน่ารักของพี่ดิน
แถมด้วยความซึนของน้องก้าน
อะไรๆก็ดูลงตัวไปซะหมด
^^
ปล. อยากรู้เรื่องราวความรักของน้องก้าน กะ เสี่ยเก็บค่าแชร์ อะเฮ๊ย พี่แก๊กซิ ฮฺฮฺ จังเลย
จะมีหวังมั๊ยน๊า ><
-
Happy Ending สำหรับคุณภู กับพี่ดิน :กอด1:
แอบสงสารต๋องเหมือนกันนะเนี่ย :impress3:
:L2: ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดี ๆ นะฮ๊าฟฟฟ
-
o13 o13 อ่านรวดเดียวจบในหนึ่งวัน ตาแฉะเลย สนุกมากๆๆเลยค่า
ฮา พี่ดินอ่ะชอบ การกระทำ แนวความคิด แปลกแหวกแนวไม่เหมือนใครดี
อ่านไปลุ้นไปว่าจะเข้าใจกันจริงๆตอนไหน ภูนี่ก็หื่นได้ตลอดๆ ปักเสาลงดินเป็นว่าเล่น อิอิ
สรุปว่าชอบค่าเรื่องนี้
-
เข้ามาเห็นแล้วก็นึกได้ว่าลืมโอนเงิน :sad4: :sad4: :sad4: :o12:
แต่ยังไงก็ขอบคุณคนเขียนมากๆนะคะที่แต่งนิยายดีๆแบบนี้มาให้อ่าน
มันเป็นมากกว่านิยายจริงๆนะแบบอ่านไปแล้วเราได้ข้อคิดไปด้วย o18
ไม่รู้คนอื่นจะเป็นแบบนี้หรือป่าว
แต่สังเกตมาหลายเรื่องแล้วว่านิยายของ TRomance เป็นมากกว่านิยายจริงๆ
บางทีอ่านไปแล้วเรารู้สึกว่ามันเคยเกิดขึ้นจริงหรืออะไรหลายๆอย่าง
บางครั้งเราก็ได้ข้อคิดดีดีไปใช้อีกเยอะมาก
โดยเฉพาะการสอดแทรกความเป็นจริงหรือข้อแตกต่างลงไปในตัวละคร
เราคิดว่านี่เป็นเสน่ห์อย่างนึงของคนเขียนนะคะ
ในฐานะนักอ่านคนนึงเราขอเป็นสนับสนุนเต็มที่เลยค่ะ
ยังไงเราก็ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้คนเขียนสร้างสรรค์นิยายดีๆออกมาอีกนะคะ
เราจะตามอ่านทุกเรื่องเลย :กอด1: :กอด1: :กอด1:
โดยส่วนตัวชอบนายโลมกับเรื่องนี้มาก
หวังว่านายโลมจบจะมีการรีปริ๊นซ์เรื่องนี้อีกนะคะ
ไม่ได้ตั้งใจลืมโอนแต่ช่วงนี้งานยุ่งขอโทษจริง :oo1: :z3:
ครั้งหน้าจะซื้อให้ได้แน่นอนค่ะ :L2: :L2:
พีเอส.ทีเราไม่ค่อยเม้นเพราะว่าคอมเราเม้นแล้วชอบค้างนะคะ :z6:
อ่านจะดูเหมือนข้ออ้างแต่เป็นเรื่องจริงๆค่ะ :sad4: :sad4: :o12:
เราก็ไม่เข้าใจทำไมเป็นเฉพาะเล้าเป็ดแล้วก็เป็นทุกเรื่องนะคะไม่ใช่เฉพาะเรื่องนี้
ยังไงเราก็ขอโทษด้วยนะคะที่เหมือนเราตามเกาะอ่านเฉยๆ
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ o18
ขอบคุณอีกครั้งสำหรับความตั้งในใจการนำเสนอความคิดดีดีผ่านนิยายวาย :impress2: :impress2:
เจอกันเมื่อชาติต้องการ! :mc4: :mc4: :mc4: :bye2:
-
(http://image.ohozaa.com/i/be8/goTUG.gif) (http://image.ohozaa.com/view/6lmu8)
HapPy New Year 2012!!!~
Wishing you happiness in the coming New Year :L2: :L2:
-
อ่านจบตอนเกือบตีหนึ่ง ใช้เวลาคืนเดียวจริงๆ (อินี่อึดมาก ๕๕)
เรื่องนี้ทำเป็นหนังสือแล้วแต่ไม่มีโอกาสซื้อ เอาเป็นว่า รอเรื่องดีๆไม่ค่อยดราม่า แบบนี้ในปี 2010 นะคะ
รักพี่ดิน กับไอ้เสาไฟฟ้าค่ะ :กอด1:
-
เอาล่ะสิขอคุยส่วนตัว ดินจะรู้สึกยังไงเนี่ย
-
เจ็บแทนว่ะ สงสารทุกคนเลย แต่สงสารภูที่สุดอ่ะ
-
อ่านจบแล้ว เรื่องนี้สนุกมากเลย อ่านจบใน 1 สัปดาห์(ไม่ค่อยมีเวลา) มีผลงานดีๆ แบบนี้ออกมาเรื่อยๆ นะ
-
น่ารักอ่ะ พี่ดิน น่ารักที่ซู้ด :impress2:
อยากมีพี่ชายเหมือนพี่ภู :impress2:
ขอบคุณ สำหรับ เรื่องราวของ พี่ดินกับพี่ถู คร่า :กอด1: คนเขียน
-
อ่านจบแล้วคับ สนุกมากเลยคับ น่ารักมากเลยคับ
-
อ่านจนเกือบลืมโพสเม้น พี่ดินน่ารัก สู้คนไม่ท้อตัวจริง
ส่วนพี่ภู รักจริงหื่นจริง กล้าเปิดตัวอย่างงี้ไม่เชียร์ได้ไง
ปล คู่เพื่อนน่าลุ้นมากกก อยากให้ต่อเป็นเรื่องยาว ขำมุกเสี่ยเก็บค่าแชร์
-
อ่านรวดวันเดียวจบเลยค่ะ
น่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เลยจ้ะ
อยากได้เ็นเล่มๆ นี่ยังพอมีรึเปล่าคะ
รบกวนผู้รู้ช่วยบอกทีนะคะ
-
กำลังเปิดจองรีปริ๊นอยู่ค่ะ
-
ขอบคุณนะค้า เดี๋ยวรีบไปลงชื่อก่อนๆๆๆ
-
:L2: :3123:
-
ตามจากชื่อนักเขียน เรื่องที่จบแล้วตามอ่านมาทุกเรื่องแล้วครับ ประทับใจมากทุกเรื่องเลย
แอบสงสัยว่าใครเป็นพ่อของพี่ดิน คงไม่พัวพันกับพ่อของคุณคนเดียวหรือลุงกรณ์หรอใช่มั๊ยครับ :m23:
คือผมว่าเค้าน่าจะได้รู็ว่ามีลูกที่น่ารักอย่างพี่ดินหน่ะนะ ดูอย่างกุมภาสิ ยังรักหนูมีนมากมาย
(ข่ายอินจัดแล้วนะนี่ ออกแนวเพ้อ :laugh:) :L1: :3123: :L2: :pig4:
-
..รักพี่ดิน หลงพี่ภู ชอบพี่แก็ก เอ็นดูก้าน 555555555
... :กอด1: ชอบสำนวนตัวอักษรการเขียนทุกบรรทัดจังคะ :กอด1: ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆเป็นกำลังใจให้แต่งเรื่องต่อไปคะ
>>จองบ็อกเซ็ทยังได้อยู่มั้ยคะ~(・・？））อยากได้
-
แวบมาอ่านเรื่องนี้ค่ะ^^
ชอบพี่ดินมากกกกกกกกกกกกกกที่สุดเลย>O<
เรื่องนี้มีครบทุกรสเลย
บางตอนอ่านไปน้ำตาไหลพรากๆ
บ้างอันอ่านไปฮาก๊ากกกกก
บางอันอ่านไปก็เจ็บหัวใจจี๊ดๆ
พี่ดินน่ารักจริงไรจริง
-
ในที่สุดก้ออ่านจบแล้ว
ชอบน้องโพลงดิกะไอ้เสาไฟฟ้า
อิอิ
แต่อีกคู่ที่อยากรู้มากๆอ่ะ
คือน้องก้านกะเสี่ยเก็บค่าแชร์อ่ะ
อยากรู้ๆๆๆ
-
อ่านจบแล้วครับ เนื้อเรื่องน่ารักดีนะครับ ชอบพี่ภูกับพี่ดินมาก แอบสงสารต๋องเบา ๆ เข้าใจความรู้สึกดี TT
ชอบเพื่อนพี่ดิน ก้านอ่ะครับ ดูร้าย ๆ แบบน่ารักดี ฮิฮิ :))
ขอบคุณที่นำเรื่องราวดี ๆ แบบนี้มาแบ่งปันกันนะครับ ^ ^ :pig4:
-
เพิ่งได้เข้ามาอ่านเรื่องนี้ คงจะช้าเกินไปมากเลยอ่ะ
แต่ว่าสนุกมากๆๆ หลงรักพี่ดินไปเต็ม ทำไมถึงได้เป็นนักเลงที่น่ารักแบบนี้
(จะโดนพี่ดินกระโดดถีบป่ะ) แล้วนายภูหื่นไ้ด้ตลอดๆๆๆ จะตอกเสาไฟอย่างเดียวเลยอ่ะ
ส่วนอีกคู่ก้อน่ารักอ่ะ เข้ามาสมาคนคนเกรงใจเมียทั้งคู่เลย 55555
-
พี่ดินแข็ง :o8: ฮุฮุ
แอบคิด
-
อ่านจบภายใน 1วัน
นักเลงของเค้าแรงจริงๆจ้า
อิอิ จ้วฟๆคนแต่ง
-
อ่านมาสองวัน อยากจะกอดพี่ดินจริงๆเลยยยยยยยย
-
ง่า อยากได้อ่ะครับ แง๊
-
o13
o13
เรื่องนี้สนุกมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกค่ะ
ชอบพี่ดินสุดๆๆเลย
พ่อนักเลงตัวเล็ก
แต่ใจใหญ่
ส่วนพี่ภู นีีนิสัยเคะมากอ่ะ
ขี้หึง
ขี้งอล
ขี้น้อยใจ
แต่น่ารักมากกกกกกกกอ่ะ
นิยายเรื่องนี้อ่านแล้วมีความสุขมากเลย
ขอบคุณสำหรับฟิคดีๆนะคะ
-
เพิ่งมาอ่านคร้าบบบ ...สนุกดีครับ
-
เป็นอีกเรื่องชอบมากเลยค่ะ
ติดตามมาหลังจากอ่านพี่เมฆพี่ฉานจบแล้วติดใจคนแต่งคนนี้มาก
อ่านแล้วรู้สึกอินตามอ่ะ แบบก็ไม่ได้ดราม่าเกินไป แต่ก็ไม่ได้ดูเพ้อฟันเกินไป
กำลังพอดีๆ แล้วก็ทำใหคล้อยตามได้
ชอบที่มีการนำเสนอในมุมมองของแต่ละคน
ทำให้เข้าใจความคิดของทั้งคู่ได้
จะติดตามต่อไปนะคะ
-
อ่านจบเเล้ววว
ขอบอกว่าพี่ดินน่ารักมากกกกก กร้ากกกก
-
ชีวิตของพี่ดินพบเจออะไรต่างๆมากมาย o13
-
อ่านจบเเล้ววว
ขอบอกว่าพี่ดินน่ารักมากกกกก ชอบจังเลยอะ
ขอบคุณมากๆเลยนะค่ะที่สร้างผลงานดีๆ มาให้อ่านโดยตลอด
-
ภูดินน่ารักดี
-
:L2:สนุกจนตามอ่านจนจบ คนอะไรแต่งนิยายได้เก่งอย่างเน้ o13
-
โอ้ แม่เจ้า จบสักทีครับ ฮ่า ๆ สนุกสานครับ ตั้งใจอ่านานไปหน่อยเรื่องนี้ครับ
แต่ชอบเสาไฟฟ้ากับนักเลงใหญ่อ่ะ น่ารักทั้งสองเล้ย ไอ้พี่แก๊กด้วยอิอิ
ขอบคุณที่โพสให้อ่านนะครับ
-
คิดถึงพี่ดิน กลับมาอ่านพี่ดินอีกรอบ o13
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
อ่านแล้วอยากได้หนังสือจังเลย :sad4: สนุก หลายอารม
แต่ว่าไม่ทันซะล่ะ เพราะพึ่งเป็นสมาชิกเล้า
กว่าจะได้อ่านเรื่องนี้ เขาปิดจองไปเป็นชาติแหละ :m15:
เสียดายๆๆๆๆๆ จะรอรีปริ๊นหวังว่าึคงจะมีนะ :call: สาธุๆๆๆๆ
-
คิดถึง พี่ดิน กับ พี่ภู มากๆ เลย
มามะ ขอกอดหน่อยนะครับ
ขอๆ ตอนพิเศษหน่อยได้ไหมครับ กระซิกๆ T^T
-
สนุกมากๆเลย ชอบความตรงของน้องดินจัง o13
-
อ่านจบแล้วค่ะ โฮ๊ะๆๆๆ อยากบอกว่า กรี๊สสสสสสสสสสสส (มีฟามสู้กกกกกกกกกก)
-
สนุกมากกกกกกก
นักเลงใหญ่น่ารักมากๆๆๆๆ
-
เพิ่งเริ่มอ่าน เปิดเรื่องน่าสนใจดี o13
-
พี่ดินน่ารักอ่ะ :กอด1:
-
เหอะเหอะ อ่านจบแล้วววว
สนุกมากค่ะ พี่ดินน่ารัก
ขอบคุณผู้แต่งที่เขียนเรื่องน่ารักๆมาให้อ่านนะค่ะ
:L2: :L2: :L2:
-
เพิ่งได้มาอ่านพี่ดินเลยค่ะ
แค่นี้ก็น่าติดตามซะแล้วสิ ทะเลาะกันตั้งแต่เริ่มเรื่องแบบนี้ คริๆ
แต่พี่ภูแอบมีแฟนสุดหล่ออยู่แล้วซะงั้นอ่ะ อยากรู้จะแย่แล้วว่าพี่ดินกับพี่ภูจะไปรักกันอย่างไงเนี้ย
-
ถ้าได้เจอนักเลงแบบพี่ดิน หนูยอมโดนนักเลงไล่ตีหัวเลยค่ะ
นักเลงอะไร น่ารักขนาดนี้ อ้ายย เขินอ่ะ
ถ้าเป็นพี่ภูใครจะห้ามใจไหว เจอคนน่ารักแบบนี้
แต่ถ้ากลับบ้านไปแล้วจะเป็นไงต่อค่ะเนี้ยย เมื่อตอนเช้าแอบกินมาม่าไปแล้วด้วย
แบบนี้พี่ดินสู้ๆ นะค่ะ
-
โอ้ยๆ ๆ หลงรักพี่ดินสุดๆ ไปเลยค่ะ นักเลงอะไรจะน่ารักขนาดนี้
ถ้าเจอนักเลงแบบนี้เข้าไปคงใจละลายแบบพี่ภูแน่ๆ ค่ะ หลงรักๆ
กว่าจะจบปัญหากันได้ สงสารพี่ดินก็สงสาร คุรเพื่อนต๋องก็เหลือเกินเลย ทำให้พี่ดินเป็นห่วงจริงๆ เลยนะ แต่เราชอบนะเวลาพี่ภูหึงอ่ะ
แต่เรื่องนี้จะขาดพี่แก๊กไปไม่ได้เลยค่ะ คนนี้สำคัญจริงๆ นะค่ะเนี้ยย คุณเสี่ยเก็บค่าแชร์ 555 อยากรู้จังพี่แกไปจีบกับน้องก้านยังไง แต่ก็นะเหมือนจะตามตือซะขนาดนั้น เป็นใครก็ใจอ่อนด้วยคนละค่ะ
แม่พี่ดินก็น่าสงสารสุดๆไปเลยค่ะ แต่ชอบมากเลยตรงที่คุณแม่เข้าใจอะไรทุกอย่างแบบนี้
ปล. ชอบเวลาที่พี่ดินพูดจริงๆ เลยค่ะ ความแมนเข้าเส้นกันเลยทีเดียว
-
สนุก น่าติดตามดีครับ
-
สนุกครับ หาอ่านมานาน
-
อยากได้ตอนพิเศษเรื่องราวคู่สามี ภรรยา ก.ไก่ :impress2:
-
หลงรักพี่ดินสุดๆ
-
อ่านรวดเดียวจบ
พี่ดินน่ารักมากกกกกกก
-
น่ารักน๊า
พี่ดินต่อไปอยู่กินด้วยกันก็เรียกสามีว่า "พี่" ให้มันติดปากนะฮับ
จ๊ากกกก หลบกระทะที่พี่ดินเขวี้ยงมา :m25:
-
เย่อ่านตามทันจนจบแล้ว><
พี่ดินน่ารัก(ในแบบของพี่)มากมาย
ส่วนไอ้เสาไฟฟ้าก็หื่น(ขึ้น)เรื่อยๆ
ยังไงก็ขอบคุณที่แต่งมาให้อ่านนะค><
-
:-[ :-[
:give2: รักพี่ดิน
:กอด1: พี่ภู
:pig4:
-
เค้าเห็นคนรีมนทวิตว่าคุณตูนลง เมียผมเป็นยากูซ่า(ว่ะ)ตอนที่5 แล้วที่บอร์ดอคาเมะ
แต่เค้าเข้าไม่ได้เลยกลับมาอ่านพี่ดินอีกรอบ ╰（￣▽￣）╭
อยากรู้ว่าพี่คิเล่นเป็นตัวไหน ฮี่ๆ
-
สาวกอคาเมะค่า ตามมาจากเมียผมเป็นยากุซ่าฯ
ตะแรกคิดว่าจะอ่านแค่แบบว่า อยากรู้ว่าตอนต่อไปจะประมาณไหน
แต่แม่จ้าววววววววววว :serius2: ไม่น่าเลย ไม่น่าหลวมตัว
อ่านยาววววววว ตั้งกะสี่ทุ่มยันตีสี่ ไม่เป็นอันหลับอันนอน
ทั้งๆ ที่เป็นพี่ดินกะคุณภูแท้ๆ แต่ไหงหน้าคาเมะจังกะท่านลอยมาตลอด (ของเค้าแร๊งจิ๊ง) :call:
สนุกมากมายค่า เสียใจนิโหน่ยที่เราเพิ่งพบกัน แต่ค่อดดีใจที่เราได้เจอกันแย้วววว
ขอบคุณมากมายค้าบสำหรับความหนุกหนานที่แส๊นจะรื่นรมย์ที่แส๊นจะชุ่มฉ่ำหัวจายย :z3: :L1: o13
ปล.สำหรับพี่แก๊กนั้นก็เห็นน่าพี่ยูลอยมาอยู่
แต่ท่านน้องก้านเนี่ย ยังลุ้นอยู่เรยน้าว่าจาเป็นใคร อิอิ ลุ้นๆ :z1:
ขอบคุณอีกครั้งค่่า
-
อ่านเสาไฟฟ้าพี่ดินครั้งแรกในเล่มน้ำท่วม
พี่ดินอย้างเก๋า5555
เลยมาตามอ่านคะ
ชอบๆ
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกก อ่านจบแล้ว ทำไปได้วันเดียว ตาแดงเลย 555 แต่ไม่เป็นไรได้อ่านนิยายสนุกๆก็ถือว่าคุ้มละเนอะ ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆเรื่องนี้ ขอบคุณมากๆๆ o13 o13 o13 o13 o13
-
หนุกค่าาาาาาาาาาาาาาาา ชอบพี่ดินมั่กมาก :-[ o13
:กอด1:
-
อ่านเพลินๆดี ครึ่งแรกหวานมันส์ฮามาก ช่วงหลังๆมีเนิบบ้างเบาๆ อิอิ / ชอบเสาไฟฟ้าภูตะวัน รักธรรมชาติ Go Green น่าดู เอะอะ เธอทำการปักชำลงดินตลอด / ส่วน"พี่ดิน"ก็ช่างไร้เดียงสา อยากใช้คำอื่นนิยามพี่เค้าแทนคำว่า นักเลงคุมสลัม...ประมาณ"หัวหน้าแก็งค์เด็ก"จะใช่กว่ามั้ยอ่ะ:laugh:
-
o18 o18 o18 o18 o18 พี่ดินน่ารักเวอร์
-
:z3: :z3: :z3: :z3:
ฟินนนนนนนน
-
:oni2: :oni2: :oni2: :oni2: :oni2:
-
:pandalaugh: :pandalaugh: :pandalaugh: :pandalaugh: :pandalaugh: :oni2: :oni2: :oni2: :oni1: :oni1: :oni1: :laugh3: :laugh3: :laugh3: :m3: :m3: :m3:
-
สนุกมากกกกกก
แอบอยากรู้เรื่องหลังจากที่ดินเรียนจบ
ทำงานยังไง เป็นผู้ใหญ่ขึ้นจะหวานกว่าเดิมรึเปล่า
:hao5:
-
ชอบอ่ะ พี่ดินน่าร้าากกกกก ชายในฝันของฉ้านน (พี่ภูค้อนขวับ แหะๆๆ) แอบอยากให้พี่ดินได้เจอพ่อแฮะ แต่ไม่เปนไร จิ้นต่อเองก็ได้ อิอิ
ขอบคุนมากๆนะคะ คุณ TRomance คนแต่งที่แต่งนิยายดีๆแบบนี้มาให้อ่านคะ จะตามอ่านเรื่องต่อๆไป ทุกเรื่องเลยนะคะ และขอขอบคุณคุณ seiki ที่นำนิยายมาโพสต์ค่ะ
ขอบคุณมากๆค่ะ
ปล.แว่บไปดูรวมเล่มในเฟสคุณ TRomance ต่อ อิอิ เห็นมีอีกหลายเรื่องเลย
-
น่ารักกกกกก :-[ :-[ :-[ :-[
ชอบมากๆๆๆๆๆๆ สนุกมากๆๆๆ :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
ถ้าให้ดีน่าจะมีคู่แก๊กกับก้านอีกนะ :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:
หุๆๆๆๆๆๆๆ :hao7: :hao7:
-
ชอบมากๆ ตามอ่านมานานพึ่งสมัครสมาชิกได้ เลยมาเมน :mew1:
-
อ่านเรื่องนี้แล้วบอกเลยว่าหลงรักมากค่ะ
ชอบพี่ดินกับพี่ภูเหลือเกิน
ขอบคุณพี่ทีนะคะที่แต่งเรื่องราวน่ารักๆแบบนี้มาลงให้ได้อ่านกัน
ขอบคุณมากค่ะ
-
:a5: พระเอกมีแฟนก่อนแล้ว เรื่องแบบนี้ช้ำใจนิดๆ
-
:call:สาธุขอให้ภูรอดจากฝ่ามือฝ่าตีนดินหลังจากตื่นด้วยเถิด55555555555555
-
ดินมึงโครตเจ๋งฮ่าๆดูมันพูดแต่ละคำดิ
โดนสอยเวอจิ้นขนาดนั้นยังใจดีได้อีก
-
เข้ามาอ่านอีกรอบกันเลยทีเดียว บอกเลย โคตรชอบพี่ดิน
คนไรแมนมาก ใจมาก เอาใจไปเลยค่ะพี่ดิน เจอนายเอกแมนๆ ใจๆ แบบนี้ ยอมหมดอ่ะ
-
ดินน่ารักมากกกกกกกกกกกกกก ภูก็ดีมากกกกกกกกก :mew1:
น่ารักสุดๆไปเลยคู่นี้ เรื่องนี้สนุกมากค่าาาาาาาาาา :L1: :o8: :-[
ครบรสดี o13 o13
ขอบุณสำหรับนิยายนะคะ :pig4: :pig4:
-
Tromance, ชื่อนี้ไม่เคยทำให้ผิดหวังเลยจริงๆ o13
ใจจริงก็อยากอ่านรวดเดียวจบเลยอะนะ แต่พรุ่งนี้ต้องทำมาหาเลี้ยงตัวเองแบบพี่ดินอ่านะ
คืนนี้เลยต้องพอแค่ ตอนที่17 ก่อน เลิกงานแล้วเจอกันใหม่นะ พี่ภู พี่ดิน :mew1:
ปอลอ. ตอนเช้าคงต้องซัด กาแฟ ป่าเถื่อน ก่อนไปทำงาน แน่เรา :katai5:
-
เรื่องนี้สนุกมากเลยค่ะ
ได้ข้อคิดอะไรเยอะดี
ขอบคุณนะคะ :pig4:
-
อ่านรวดเดียวจบเลย สนุกมากๆเลยครับ
หลงรักทั้งพี่ดิน ทั้งพี่เสาไฟฟ้า พี่แก๊ก กับก้าน หลงรักทุกคนเลย
ว่าแต่แอบสงสัยแก๊กกับก้านลงเอยกันยังไงหว่า
-
อ่านรวดเดียวจบเลย สนุกมากๆค่ะ ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆนะคะ พี่ดินน่ารักมากเลย :กอด1:
-
อ่านมาจนจบ ชอบตอนพิเศษวันวาเลนไทน์มากเลยคะ
ทำให้อยากอ่านพี่เมฆ-พี่ฉานต่อด้วย ต้องไปตามอ่านซะเเล้ว
-
555+ อ่านจบแล้วอารมณ์ดีเลยทีเดียว ชอบความแมนของเพียงดินมากๆ เลยค่ะ นายแมนแบบสุดๆ แต่ความแมนก็กระเทือนเมื่อเจอเข้ากับหนุ่มหล่อ รวย เกรียนอย่างเสาไฟฟ้า เอ๊ย!!! ภูตะวันต่างหากเล่า ตอนแรกที่คุณภูเค้ามีกรอยู่ยังแอบๆ ลุ้นว่าจะสมหวังได้จะใดแบบนี้ไม่มาม่ารักสามศอกหรือไงนะ แต่ผิดคาดเพียงไม่กี่ตอนนักเลงใหญ่ขิงเราโดนทุบประตูเมืองซะงั้น เรื่องนี้ก็ยังครบทุกรสทุกคนมีปมหมดเลย ไม่หม่นเกินไปจนรับไม่ได้ อ่านเพลินจนอยากมีเก็บเอาไว้เหมือนใครๆ เลยทีเดียว
-
:L1:สนุกมากจ้า
-
อ๋ออยยย เขินพี่ดินอะ 555
นี่เรากำลังเขินผิดคนหรือเปล่าเนี้ย
-
สนุก อ่านเพลินมาก
ชอบพี่ดิน :m1:
ขอบคุณสำหรับเรื่องค่า
-
พึ่งได้เข้ามาอ่าน
นิยายเรื่องนี้สนุกดีค่ะ
ให้บรรยากาศทุกอารมณ์เลย
ทั้งเศร้า สุข หวาน และฮา
เสียดายจังพึ่งได้เข้ามาอ่าน
-
เพิ่งตามอ่านจบค่ะ สนุกมาก เดี๋ยวจะตามไปอ่านเรื่องอื่นๆนะคะ
ขอบคุณค่ะ
-
สนุกมากๆ ขอบคุณจ้า
-
อ่านจบแล้วค่าาา สนุกมาก
พี่ภูกับดินตรงๆทั้งคู่นะ แค่พี่ดินไม่ชอบพูดหวานๆ555555
ก็นะ เป็นนักเลงใหญ่นี่นา ดินน่ารักดีค่ะ
เลือกเกิดไม่ได้แต่เลือกที่จะเป็นได้เนอะ
พี่ภูก็ดูอบอุ่น ดูชัดเจนเวลาทำอะไร
ส่วนพี่แก๊กนี่กลัวก้านอย่างเห็นได้ชัดมาก 5555555
เชียร์คู่นี้มากค่ะ ฮาร์ดคอดี เสี่ยเก็บค่าแชร์ น่ารักกกก55555
ขอบคุณสำหรับเรื่องนี้ค่ะ :)
-
อ่านจบแล้ววววววววว จะบอกว่าชอบมาก ชอบมากๆ น้องดินน่ารักกกก พี่ภูก็น่ารัก แอบหื่นนะแก ชอบมากเลยค่ะ ฮาพี่แก๊กมากนะบอกตรงๆ 555555555555 ชอบก้านด้วย ทุกคำที่พูดแบบว่ากระแทกมาเต็มๆ เจาะทะลุเบย ชอบๆ
o13 o13 o13
-
จะกลับมาอ่านอีกกี่ครั้ง ก็ยังรักเลยเรื่องนี้
รักพี่ดิน คิดถึงพี่ดิน ยิ้มทุกครั้งที่นึกถึงพี่ดิน มีความสุขกับเรื่องนี้มากกก ^^
-
คิดถึงพี่ดินเลยกลับมาอ่านพี่ดิน :katai2-1:
-
ฮ่อยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
บอกเลยว่าหลงพี่ดินสุดๆ!
ไม่แปลกใจทำไมคุณภูตะวันเค้าจะหลงนักเลงใหญ่ขนาดนี้
เด็กอะไรน่ารักไม่บันยะบันยัง!! ฮื้ออออ~ >.<
-
เพิ่งเข้ามาอ่าน อ่านจบแล้ว สนุกมาก
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆค่ะ ^_
-
เข้ามาติดหลมดินด้วยอีกคน :กอด1:
นักเลงหย่ายเขาน่ารักจริงๆ
ชอบเรื่องนี้ :katai2-1: สนุก :katai2-1:
น่ารัก :katai2-1: หลงเบย555 :katai2-1:
-
ว่าพี่ๆคนอื่นรู้จักกันได้ไงอยู่คนละคณะ
อยากอ่านคู่พี่แก๊ปกับก้าน
น่ารักทุกคู่ ลุ้นแทบแย่
-
:sad4: :o12: :o8: :oo1:
พี่ดินๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
ชอบจังเลยอ่ะ แบบความรู้สึกมันล้นมากอ่ะ สนุกมากๆๆๆ
-
ขอบคุณนะคะ นิยายสนุกและน่ารักมากๆ
อ่านข้ามปีเลย รออ่านเรื่องต่อไปนะคะ
:pig4:
-
ชอบเรื่องนี้อ่ะ พี่ดินนี่ห้าวได้ใจมาก ส่วนเสาไปไฟ้าก็ดูจะกลัวเมียมากเหมือนกันนะ 5555
-
อ่านจบแล้วววววว พี่ดินน่ารักมากกกกกกกกก :ling1:
-
อ่านจบและสนุกมากคร่ามันดีอะ ดินฮา คงกระพันความเป็นนักเลง
-
อ่านสนุกมาก ลุงภูหื่นจริงไรจริง พี่ดินก็นักเลงมากมาย :laugh: :laugh: :laugh:
-
๋โอ๊ะยะๆ พี่ดินยั่วววว :hao6:
-
เสี่ยเก็บค่าแชร์นี่ชักยังไงๆน้าาาาา
-
น่าจะมีมาเพิ่ม หรือ ภาคต่อนะ :call: หนุกดี
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ยังไม่อยากให้จบเลย อ่านเพลินมาก มีให้ลุ้นเป็นตอนๆไป
งุ้ยยยยย! อยากให้เค้าหวานกันกว่านี้จัง :ling1:
สงสารต๋องนะ แต่ทำยังไงได้ล่ะ ทำตัวเองแท้ๆ เรานี่ก็แปลก เห็นใครน่าสงสารก็ดันอยากจับนายเอกให้เค้าซะงั้น อยากวีนอีพี่ภูนิดๆตอนที่ดินนั่งอยู่โรงพัก เหย..ถึงจะเข้มแข็งยังไงก็แฟนเราป้ะ ปลอบนิดปลอบหน่อยทำไมต้องมาคิดเล็กคิดน้อยด้วย แล้วก็เรื่องพ่ออีก ทำไมเราอยากให้พ่อลูกเค้ากลับมาเจอกันจังน้า หว้า..บ่นซะยืดยาวแต่สุดท้ายนี้ขอยกนิ้วให้นักเขียนเลย เจ๋งมาก o13
-
:m1: :m3:
-
พี่ดินน่ารัก เข้มแข็งสุดๆ แต่ก็ดินก็กลายเป็นโคลนเมื่อเจอกับเสาไฟฟ้า คู่นี้เค้าน่ารักจริงๆนะ ขอบคุณมากๆเลยคะสำหรับนิยายดีๆเรื่องนี้ ^^
-
กลับมาอ่านอีกครั้ง
-
นิยายในดวงใจ
-
คุณ Tromance เขียนได้สนุกมากครับ ถึงผมจะไม่ได้เรียนเอกโยธาแต่ก็อยากจะลองทำซอยเทสต์ดูบ้าง (หื่นจริงกรู) 555555
ชอบพี่ดินมากครับ รับกร่างๆห้าวๆนี่น่ารักดีเพราะเวลามาเป็นแมวน้อยของเราความน่ารักจะเพิ่มขึ้นอีก 800%
แล้วก็อยากอ่านพาร์ทของเสี่ยเก็บค่าแชร์กับน้องก้าน ท่าทางจะมันส์น่าดู :hao7:
-
ตามอ่านรวดเดียวจนจบ :mc4: :mc4: สนุกมากๆเลย นี้ตามอ่านมาจาก ป๋าโจม ฉานเมฆ คุณคนเดียว และจะติดตามไปเรื่อยๆนะค่ะ :mew1: :mew1:
ปล.พี่ดินเรียนสาขาเดียวกับเราด้วย เด็กโยธาค้าาาา
-
อ่านแล้ว. สนุกมากๆๆๆ. แทรกข้อคิดที่มีประโยชน์. ได้เห็นความรักหลายรูปแบบ. ทั้งแบบเพื่อน. แบบของแม่. แบบคนรัก. ขอบคุณมากๆๆค่ะ
-
:pig4: :pig4:
-
ใช้เวลาวันครึ่งอ่านเรื่องนี้ สนุกมาก ๆ ครับ ครบทุกอารมณ์ พี่ดินน่ารักแบบห้าว ๆ แต่แอบสงสารต๋องนะ
ขอบคุณครับ
-
สนุกมากเลยครับบบบบ แต่สีตัวหนังสือนี่ไม่ว่าอ่านเรื่องไหนก็ปวดใจ ปวดตากับสีตัวหนังสือทุกที 555
-
อร้ายยย ชอบ ๆ แปะไว้ก่อนเดี๋ยวมาอ่านให้จบ
-
:pig4:
-
ขอบคุณค่า ^^
ชอบพี่ดิน พี่ดินน่ารัก :mew1:
-
:ruready
-
:hao5: :hao5: :hao5:
อ่านรวดเดียวจบ วันไนซ์มิราเคิลสุดๆ 555
ขอบคุณคนเขียนจริงๆสำหรับนิยายดีดี เราโคตรหลงรักพี่ดินเลยค่ะ ตัวละครนี้ตรงไปตรงมาจนไร้เดียงสา บริสุทธิ์ในแง่ของความคิดจนไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นผืนดินที่หนักแน่นและแข็งแกร่งได้ทั้งที่สภาพแวดล้อมนั้นไม่เหมาะที่จะทำให้ดินนั้นกลายเป็นดินดีได้เลย
เปิดเรื่องมานี่คิดว่าพล็อตนี้ชินแล้ว ยังไงก็ต้องมีมาม่าน้ำตาตกให้เราดราม่าแหง // ตามประสาชะนีเวิ่นเว้อ ต้องแอบนินทาคนเขียนว่าเป็นซาดิสชอบเขียนทรมานตัวเอกไง
เฮ้ยไม่มีซะงั้น แบบอ่านแต่ละตอนมีแต่ทำให้หลงรักตัวละครทุกตัว ปลื้มความหนักแน่นและรักเดียวใจเดียวของพี่ภูตะวัน ที่พร้อมรอและไม่ถอยหลังหนีพี่ดิน แบบเลี้ยงต้อยนะอีพี่ภูอ่ะ เพราะเปิดทั้งซิงเปิดทั้งแฟนคนแรกของพี่ดิน
คำด่าของพี่ดินนี่โคตรจะสร้างสรรค์ อ่านไปขำไปว่าโหด่าไปได้เนอะ ทั้งแก้กทั้งก้านก็เป็นตัวละครที่ไม่บทหายเลยเป็นกาวใจเชื่อมความสัมพันธ์ความรักครั้งนี้ให้ผ่านไปได้ในที่สุด
สุดท้ายนี้ก็ขอบอกว่าหลงรักภูตะวันและเพียงดินสุดๆไปเลยค่ะ
:mew1: :mew1: :mew1:
-
o13
-
มีความคิดถึง พี่ดินนักเลงใหญ่และพี่ภูคนหลงเมีย อย่างมากมาย :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
-
มีความคิดถึงพี่ดินและเสาไฟ
...มันผิดที่เราเจอกันช้าไปตั้งแต่แรก....จึงทำให้ฉันนั้นไม่มีโอกาสไก้ครอบครองเธอ...
แต่....ไม่เป็นไรกลับมาอ่านที่เล้าบ่อยๆก็ได้... :mew4:
คิดถึงคนเขียนด้วยนะ :mew1:
-
กลับมาอ่านอีกครั้ง ก็ยังชอบบบบบเหมือนเดิม ^^
-
สนุกมากๆเลยครับ
-
คิดถึงพี่ดินนัดเลงโต
-
:hao6:
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
พี่ดินน่ารักกกกกก ขอบคุณค่ะ
-
ต่อให้อ่านวนกี่รอบก็สนุก ชอบพี่ดิน
-
พี่ดินแข็งเป็นเทียนไขถูกไฟลน อิอิ จบแล้ว
-
กลับมาอ่านเป็นรอบที่ 3
อ่านกี่ครั้ง ก็ยังรักเพียงดินมากกกก
อยากให้คนเขียนรู้ ว่าเราชอบเรื่องนี้มากกกก
-
:z13:
-
:mew2:
-
พี่ดิน โคตรน่ารักอะ ชอบมากกก
-
น่ารักจริงๆ พี่นักเลงใหญ่ อิอิ
-
พลาดเรื่องนี้ไปได้ยังไง
ทำไมเราไม่เคยอ่าน
สนุกมากๆเลยค่ะ ชอบพี่ดินนักเลงใหญ่ น่ารักดีค่ะ
-
ขอบคุณมากค่ะที่แต่งนิยายสนุกๆให้อ่านสนุกจนวางไม่ลงขอบคุณมากจริงๆค่ะ
-
ชอบเนื้อเรื่องนะ แต่อ่านจนจบดินก็ยังพูดหยาบกับภูอยู่ดี
ส่วนก้านตอนเปิดตัวก็พูดแรงกับแก๊กเกิน คนไม่รู้จักกัน มีด้วยหรอจะพูดจาแบบนั้น
เรื่องของแม่คือปมที่ดีที่สุดในเรื่องล่ะ อ่านแล้วปวดๆหนึบๆใจ
:pig4: