-
ส่วนที่เอาไปแปะไว้ที่กระทู้ก่อนลงนิยาย อยู่ในระหว่างเส้น *** นะคะ (ข้อ 1-18 ก๊อปเฉพาะหัวข้อที่ทำตัวทึบไว้ก็ได้
***************************************************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0)
ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0)
ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
(http://image.free.in.th/v/2013/ib/150527083354.jpg)
อุ่นไอรัก ❤
ก่อนเราจะไปอ่านนิยายเรื่องนี้กัน มาทำความรู้จักกันก่อนนะคะ
สวัสดีทุกคนที่หลง(?)เข้ามาอ่านนะคะ ชื่อ ฟาง ค่ะ
นิยายวายไทยเรื่องนี้ เป็นเรื่องที่สองแล้วค่ะ มันอาจจะไม่ได้เป็นนิยายที่ดี แต่ก็จะพยายามตั้งใจเขียนนะคะ
ส่วนนิยายวายไทยเรื่องแรกที่แต่งก็คือ My Mom รักของมัม น้องกันต์จัดให้ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=46036.0)
ใครสนใจสาารถเข้าไปติดตามอ่านกันได้นะคะ แล้วก็ ฝากนิยายเรื่องนี้เอาไว้ด้วยนะคะ
อุ่นไอรัก ❤ เป็นนิยายแนวสบายๆ ค่ะ อบอวลไปด้วยความอบอุ่นของตัวละคร
ฟางก็หวังว่าคนอ่านจะอ่านไปแล้วอมยิ้มไปกับ น้องอุ่น และ พี่ไอ นะคะ
ถ้าถามว่าพล็อตนี้เกิดขึ้นมาได้ยังไง ถ้าได้รู้คงจะแปลกๆ เพราะนิยายเรื่องนี้เนี่ย...
ได้ชื่อเรื่องก่อนได้พล็อตนิยายอีกค่ะ แล้วก็เลยเอาพล็อตเก่าๆ ที่คิดๆ ได้มาผสมปนเปกันไปมาจนเกิดนิยายเรื่องนี้
ยังไงก็รัก น้องอุ่นกับพี่ไอเยอะๆ นะคะ ^^
สามารถเข้าไปพูดคุยหรือติดตามกันอัพเดทนิยายได้ที่ Facebook นะคะ
https://www.facebook.com/fgc32yaoi
o15 o15 o15
❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈
นิยายของฟาง
อุ่นไอรัก ❤ (http://bit.ly/2BZysUp) THE END
My Mom ; รักของมัม น้องกันต์จัดให้ (http://bit.ly/2C4ufz4) THE END
❤… อุ้มรัก ...❤ #Mpreg (http://bit.ly/2SDJDtg) THE END
❤… อุ้มรัก ' S ...❤ (http://bit.ly/2Rxogwd) THE END
• Lucky Love เปลี่ยนลุค เลยได้รัก • (http://bit.ly/2sae1zJ) THE END
♡ Faculty of Love . 1 My Dear ; รักของผม ผมจัดเอง ♡ (http://bit.ly/2C0Mkh7) THE END
❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈
-
(http://image.free.in.th/v/2013/iy/150527083734.jpg)
(http://image.free.in.th/v/2013/im/150527083636.jpg) (http://image.free.in.th/v/2013/iv/150527083553.jpg)
C O N T E N T S
บทนำ...โพสอิท (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47064.msg3073327#msg3073327)
บทหนึ่ง...นมสดปั่น (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47064.msg3075537#msg3075537)
บทสอง...คนน่ารัก มักใจดี (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47064.msg3079542#msg3079542)
บทสาม...คนกำลังตกหลุมรัก (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47064.msg3082771#msg3082771)
บทสี่...โกลเด้น รีทรีฟเวอร์ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47064.msg3086928#msg3086928)
บทห้า...คะแนนโหวต (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47064.msg3093441#msg3093441)
บทหก...กำลังใจข้างสนาม (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47064.msg3101439#msg3101439)
บทเจ็ด...ไม่เปลี่ยนใจ พี่ไอคนเดียว (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47064.msg3105324#msg3105324)
บทแปด...สิ่งที่อยาก (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47064.msg3109737#msg3109737)
บทเก้า...เจ้าของโพสอิท (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47064.msg3112508#msg3112508)
บทสิบ...คุณหนังสือ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47064.msg3116554#msg3116554)
บทสิบเอ็ด...100คะแนน (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47064.msg3119307#msg3119307)
บทสิบสอง...คนหลงแฟน (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47064.msg3123426#msg3123426)
บทสิบสาม...เรื่องเครียดของนายอาทิตย์ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47064.msg3126507#msg3126507)
บทสิบสี่...ไอของอุ่น (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47064.msg3131095#msg3131095)
บทสิบห้า...เมื่อ...ลูกแมวป่วย (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47064.msg3138031#msg3138031)
บทสิบหก...เมื่อ...ลูกแมวไม่หายป่วย(ลูกหมาเลยจับฉีดยา) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47064.msg3145142#msg3145142)
บทสิบเจ็ด...ไอดินขี้หึง (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47064.msg3152326#msg3152326)
บทสิบแปด...นายอาทิตย์ขี้หวง (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47064.msg3157458#msg3157458)
บทสิบเก้า...ครอบครัวแฟน (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47064.msg3162751#msg3162751)
บทยี่สิบ...อนุญาต (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47064.msg3169399#msg3169399)
บทส่งท้าย...อุ่นไอรัก (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47064.msg3173146#msg3173146)
S P E C I A L P A R T
ตอนพิเศษ1...ครอบครัวนายอุ่น [50%] (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47064.msg3273577#msg3273577)
พิเศษ1...ครอบครัวนายอุ่น [100%] (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47064.msg3288323#msg3288323)
-
(http://image.free.in.th/v/2013/id/150527083859.jpg)
บทนำ
"ก่อนที่จะเข้าบทเรียนของเทอมนี้ ผมอยากจะขอทบทวนความจำ ความรู้ของพวกคุณก่อน ไม่ยากๆ พวกคุณเรียนกันไปแล้วตั้งแต่ปี 1 นั่นแหละ" เสียงของอาจารย์ผู้สอนพูดก่อนจะเดินแจกกระดาษให้กับนักศึกษาแต่ละแถวและให้ส่งต่อๆ กันไป เมื่อเห็นว่านักศึกษาได้กระดาษกันครบแล้วจึงพูดต่อ "ในชุดกระดาษที่ผมแจกให้พวกคุณไปเป็นคำถามพื้นฐานที่นักศึกษาคณะนิติศาสตร์ทุกคนต้องผ่านกันมาหมดแล้ว ผมให้เวลาพวกคุณ 1 ชั่วโมง 30 นาทีนะครับ"
โหยยยยยยยย~~~
เสียงของนักศึกษาในคลาสต่างส่งเสียงประท้วงกันยกใหญ่ ก็วันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรกของปีการศึกษานินะ แล้วต้องมาเจอทดสอบก่อนเรียนแบบนี้... ขอให้ได้ร้องประท้วงหน่อยเถอะ
"ไม่ต้องโอดครวญครับทุกคน เอาล่ะ เริ่มทำได้เลยครับ!" อาจารย์หนุ่มพูดพร้อมกับยิ้มก่อนจะเดินไปนั่งมองนักศึกษาที่ก้มหน้าก้มตาทำแบบทดสอบกัน
แม้ว่าจะเป็นเรื่องที่เคยเรียนมาแล้วแต่มันก็ผ่านมาแล้ว 2 ปี เพราะฉะนั้นมันก็เลยไม่ง่ายเลยสำหรับแบบทดสอบทั้ง 20 ข้อนี้ กว่าจะหมดเวลาก็ทำเอาทุกคนแทบหมดแรง ได้แต่โอดครวญกับอาจารย์ผู้สอนที่กำลังหัวเราะสนุกกับท่าทางของนักศึกษา
"อ่ะ ผมให้พวกคุณพักก่อน 15 นาที แล้วเราจะมาเริ่มเรียนเรื่อง'พระธรรมนูญศาสยุติธรรม'กัน" สิ้นเสียงอาจารย์ผู้สอนนักศึกษาต่างก็ส่งเสียงเฮ บางคนก็เดินออกไปยืดเส้นยืดสายนอกห้อง บางกลุ่มก็หันมาคุยกัน
"เลิกเรียนแล้วไปร้าน'หนังสือกาแฟ'กัน กูจะเอาหนังสือไปคืนร้านเขาด้วย ไปไหมวะไอ้อุ่น" เสียงของเพื่อนในกลุ่มพูดพร้อมกับชี้มือไปที่หนังสือสามเล่มที่วางซ้อนกันอยู่
'อุ่น' เงยหน้าจากสมุดแลคเชอร์ขึ้นมองเพื่อนก่อนจะพยักหน้ารับ "ไปสิ กูก็ต้องเอาหนังสือไปคืนเหมือนกัน"
อุ่นหันไปหยิบกระดาษโพสอิทสีฟ้าขึ้นมาลงมือเขียนก่อนจะเอาไปติดไว้ที่ด้านในของปกหลังของหนังสือเล่มที่จะต้องเอาไปคืน
'ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับคุณหนังสือ... จาก ผมคนอ่านหนังสือ'
"ทำไรวะอุ่น"
"เขียนขอบคุณคุณหนังสือ"
"หือ... มึงยังเขียนอยู่อีกหรอ ตั้งแต่ปีหนึ่งยันตอนนี้มึงขึ้นปีสามแล้วนะ"
อุ่นพยักหน้า "ก็คุณหนังสือ... เขาคอยเป็นกำลังใจให้กูนิหว่า กูคงเขียนขอบคุณเขาไปเรื่อยๆ จนวันสุดท้ายที่กูเรียนจบนั่นแหละ"
"ถามจริง... มึงไม่อยากรู้หรอว่าคุณหนังสือของมึงเนี่ย เขาเป็นใคร"
"กูก็ไม่รู้ว่ะอาร์ม ใจนึงกูก็อยากรู้ อีกใจกูก็ไม่อยากรู้ เป็นแบบนี้เรื่อยๆ ก็ดีนะมึง เหมือนได้ย้อนอดีต เมื่อก่อนเขาส่งจดหมายคุยกัน แต่กูส่งโพสอิทคุยกัน" อุ่นหัวเราะเบาๆ แต่ก็ไม่มีใครได้พูดอะไรต่อเพราะหมดเวลาพักแล้ว
อุ่นยิ้มให้กับโพสอิทสีฟ้าก่อนจะปิดหนังสือลงแล้วหันกลับไปตั้งใจเรียน
"เช็คหนังสือที่น้องๆ เอามาคืนอยู่หรอคะ"
เสียงทักที่ดังมาจากด้านหน้าเรียกให้คนที่กำลังก้มหน้าก้มตาเช็คหนังสืออยู่เงยหน้าขึ้นมอง
"อื้อ ฝากหน้าร้านด้วยนะ" คำตอบห้วนๆ และน้ำเสียงที่ไม่บ่งบอกอารมณ์ ไม่ได้ทำให้คนฟังรู้สึกไม่พอใจเพราะรู้นิสัยดีว่าเป็นยังไง
"ค่า~ ไม่ต้องห่วง จะดูแลอย่างดีเลย"
มีเพียงรอยยิ้มน้อยๆ เท่านั้นที่ส่งกลับไปก่อนที่หญิงสาวจะผลุบหายออกไปจากห้องที่เขานั่งอยู่ ชายหนุ่มก้มลงเช็คหนังสือต่อไปเรื่อยๆ ว่ามีส่วนไหนเสียหายหรือไม่ และใช้ตรายางปั้มวันรับคืนหนังสือที่กระดาษด้านหลัง
"หือ..." รอยยิ้มบางๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าขาวกระจ่างนั้นอีกครั้งเมื่อเห็นแผ่นกระดาษโพสอิทสีฟ้าติดเอาไว้
หันไปหยิบกระดาษแบบเดียวกันแต่เป็นสีเขียว ก่อนจะใช้ปากกาเขียนข้อความลงไปบนกระดาษแผ่นนั้น
'เปิดเรียนวันแรก ตั้งใจเรียนนะครับคุณคนอ่านหนังสือ ... จากหนังสือ'
หลังจากที่เขียนเสร็จเรียบร้อย ร่างโปร่งก็ลุกขึ้นเดินออกจากห้องเพื่อนำกระดาษแผ่นนั้นไปหาที่ติดไว้ในร้าน จนเมื่อได้ที่ติดที่คิดว่าไม่สามารถหาเจอได้ง่ายๆ แล้วเขาก็กลับไปเช็คหนังสือและเอาไปเรียงกลับคืนบนชั้นหนังสือต่อจนเสร็จ
"วันนี้พี่ไอดูอารมณ์ดีกว่าทุกวันนะคะ"
"หรอ ก็... ไม่ขนาดนั้นหรอก"
"แต่ส้มว่าขนาดนั้นน๊า ดูสิตาพี่ไอเป็นประกายเลยวันนี้" พูดพร้อมกับชี้นิ้วไปที่ตาของตัวเองเป็นการยืนยัน
แม้จะไม่มีรอยยิ้มประดับบนใบหน้า แต่ดวงตาของ 'ไอ' ก็สะท้อนความรู้สึกและอารมณ์ออกมา ดวงตาที่เป็นประกายสดใสของเขาในวันนี้บ่งบอกได้เป็นอย่างดีว่าชายหนุ่ม... อารมณ์ดี
"หึ... พูดมากน่ะ ไปทำงานไป" ไอโบกมือไล่ซึ่งอีกคนก็ไม่ได้พูดอะไรนอกจากยิ้มแผล่แล้วเดินกลับไปประจำตำแหน่งที่หลังเคาน์เตอร์เครื่องดื่ม
ไอเดินกลับเข้าไปในห้องทำงานส่วนตัว ในมือมีแผ่นโพสอิทสีฟ้า เดินไปมุมห้องด้านหนึ่งที่มีแผ่นไม้ก๊อกในกรอบสีฟ้าอ่อนติดไว้บนผนัง ก่อนจะเอาโพสอิทแผ่นในมือไปติดเอาไว้รวมกับแผ่นอื่นๆ อีกมากมาย
อารมณ์ดีหรอ... ก็ไม่เห็นมีอะไรให้ต้องอารมณ์เสียเลยนินะ
************************************************
สวัสดีค่า มาเจอกับเรื่องใหม่ของฟางกันเนอะ วันนี้เอาบทนำมาเสิร์ฟ จะพูดคุยอะไรดี... ยังไม่รู้จะคุยอะไรดีอ่า... ฮ่ะๆๆ เอาเป็นว่าฝากนิยายน่ารักๆ อบอุ่นๆ อย่างเรื่อง อุ่นไอรัก เอาไว้ด้วยนะคะ ฟางจะพยายามแต่งออกมาให้ดีที่สุดค่ะ ก็หวังว่าทุกคนจะชอบนะคะ ขอบคุณสำหรับการแวะเข้ามาอ่านเรื่องนี้ค่ะ ขอบคุณค่า
แวะไปคุยกันในเพจเฟสบุ๊คของฟางกันเยอะๆนะ ไปคุยกันได้นะคะ https://www.facebook.com/fgc32yaoi
ฝากน้องอุ่นกับพี่ไอด้วยนะคะ :mew1: :mew1: :mew1:
-
ปาดดดดดดด
-
:mc4: ต้อนรับเรื่องใหม่ค่ะ แค่ชื่อเรื่องก็บอกถึงความหวานแล้ว
รออ่านตอนต่อไปค่ะ
-
รออ่านเลยค่าา.. :m3:
-
แค่บทนำก็ดูน่ารักมากมายแล้วคู่นี้
-
ฮือ น่าร้ากกกก
-
ก็ถือว่าน่าสนใจนะครับ น่าติดตาม หานิยายแบบนี้ยากแล้วทุกวันนี้
-
:o8: :o8: :o8: อ่านแล้วยิ้มหวานนนนนนนนนนนนน.. คึคึ
-
(http://image.free.in.th/v/2013/if/150529112912.jpg)
บทหนึ่ง
"ตามประมวลกฎหมายอาญา ภาคที่๑ หมวด๑ บทนิยาม วันนี้เราจะมาเริ่มกันที่ตรงนี้ก่อนจะศึกษาในหมวดต่อๆ ไป" เสียงของอาจารย์ที่กำลังสอนอยู่ด้านหน้ากับหนังสือเล่มหนาที่วางอยู่ตรงหน้านักศึกษาทุกคนในคลาสของ'วิชากฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา' เปรียบเสมือนยานอนหลับชั้นเยี่ยมของทุกคน ถึงแม้จะง่วงนอนมากแค่ไหนก็ตามแต่อาจารย์ผู้สอนที่ขึ้นชื่อในความโหดแล้วทำให้ไม่มีใครใจกล้าฟุบหน้าหลับลงได้
"วันนี้พอแค่นี้ครับ..." สิ้นเสียงอาจารย์ผู้สอนนักศึกษาก็แทบจะเฮลั่นด้วยความดีใจเพราะวันนี้คาบเรียนนี้เป็นคาบเรียนสุดท้ายของวันแล้ว ยกเว้นสำหรับคนที่ลงเรียนวิชานอกคณะ
"จริงหรอวะ ยังเหลือเวลาอีกเกือบชั่วโมงเลยนะ 'จารย์ธีไม่เคยปล่อยก่อนเวลาเลยนะโว้ย คิดว่าไงวะอุ่น" เสียงกระซิบดังขึ้นก่อนตัวคนพูดจะก้มลงมองเวลาที่นาฬิกาข้อมือ
"มันต้องมีอะไร... มากกว่านี้"
นายอาทิตย์ สิริกุล หรือ นายอุ่น อย่างที่เพื่อนๆ เรียกกัน หลังจากที่พูดจบบรรดาเพื่อนๆ ต่างก็พยักหน้ารับอย่างเห็นด้วย และมันก็ไม่ผิดไปจากที่อุ่นพูดนัก
"แต่..." เพียงแค่นั้นนักศึกษาที่กำลังทำท่าจะเก็บของก็หยุดชะงักทันที เงยหน้าขึ้นมองอาจารย์ธีระ ซึ่งเป็นอาจารย์ประจำวิชานี้ "ยังเหลือเวลาอีก 50 นาที ผมจะให้พวกคุณทำข้อสอบที่เรียนไปในคาบ ใครเสร็จก่อนก็ส่งแล้วกลับได้เลย ข้อสอบนี้ 5 คะแนนดิบนะครับ"
เท่านั้นแหละเสียงร้องก็ดังทั่วห้องทันที แต่ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากก้มหน้าก้มตาทำข้อสอบไป ซึ่งข้อสอบเป็นสถานการณ์สมมติแล้วให้นักศึกษาเขียนอธิบายว่าสถานการณ์แบบนี้ต้องใช้กฎหมายหมวดใด มาตราที่เท่าไหร่ และใช้ยังไง แม้จะมีแค่ข้อเดียวแต่มันก็ไม่ง่ายเลย วันนี้วันเดียวก็เรียนไปตั้งหลายมาตราแล้ว
เพราะฉะนั้นนักศึกษาที่ทยอยเดินออกจากห้องจึงมีสภาพที่ไม่ค่อยสู้ดีเท่าไหร่นัก
"เป็นไงบ้างวะอุ่น ทำได้ไหม"
อาทิตย์เงยหน้าขึ้นมองเพื่อนสนิทในกลุ่มตัวเองก่อนจะถอนหายใจ "ก็พอไหวว่ะ แต่ก็ไม่แน่ใจเท่าไหร่อะ"
กอล์ฟได้แต่ยกมือขยี้หัวตัวเองก่อนจะถอนหายใจหนักๆ ยกมือขึ้นกอดไหล่เพื่อน "ช่างแม่งเถอะ อย่างน้อยก็คงได้สัก 2 หรือ 2.5 คะแนนแหละวะ ไปร้านหนังสือกาแฟกันดีกว่า ไปโว้ยไอ้แชมป์ ไอ้โก้" หันไปชวนเพื่อนในกลุ่มที่เหลือก่อนจะเดินหอบหนังสือเล่มโตลงจากอาคารเรียนไป
ในกลุ่มของอุ่นมีที่สนิทๆ กันอยู่ทั้งหมด 4 คนอย่างที่พูดถึงก็คือมี อุ่น กอล์ฟ แชมป์และโก้ พวกเขาเป็นนักศึกษาชั้นปีที่ 3 ของคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยรัฐบาลแห่งหนึ่งในเมืองหลวง
พวกเขาทั้งหมดเดินไปรอรถบริการของมหา'ลัยเพื่อกลับไปยังโซนหอพักนักศึกษา ในโซนนี้เต็มไปด้วยหอพักสูงหลายชั้นและยังมีร้านค้า ร้านอาหารรวมไปถึงสิ่งอำนวยความสะดวกหลายๆ อย่างอยู่ครบครัน แต่สิ่งที่สะดุดตานักศึกษาที่สุดก็คงจะเป็นอาคารสองชั้นสไตล์โมเดิลที่ตั้งอยู่ตรงกลางโซน
"พี่สาวคร้าบวันนี้ขอคาราเมล มัคคิอาโต้เย็น 2 ครับ แล้วก็... ลาเต้เย็น แล้วก็... นมสดปั่นสำหรับเด็กอนามัยอย่างไอ้อุ่นด้วยคร้าบ~" ทันทีที่ผลักประตูเข้าไปในร้าน'หนังสือกาแฟ'เจ้าแชมป์ก็ตะโกนสั่งเครื่องดื่มเสียลั่นร้าน ดีแค่ไหนที่คนไม่เยอะและไม่โดนเตะโด่งออกจากร้าน
'ร้านหนังสือกาแฟ' ก็ตรงตัวตามชื่อร้าน ร้านนี้คือร้านโปรดสำหรับนักศึกษาหลายๆ คน เพราะนอกจากจะมีเครื่องดื่ม ขนมทานเล่นแสนอร่อยให้ดื่มกินแล้วยังมีหนังสืออีกเพียบให้เลือกอ่านและยืมกลับไปได้ เป็นการผสมระหว่างร้านกาแฟกับห้องสมุดเข้าด้วยกัน คนต้นคิดก็คือเจ้าของร้านนี่แหละ
'ไอดิน ฉัตรบดินทร์' หรือ 'ไอ' คือเจ้าของร้านหนังสือกาแฟ เดิมทีเจ้าตัวก็ตั้งใจแค่ว่าจะเปิดเป็นร้านกาแฟเฉยๆ แต่ไปๆ มาๆ ช่วงสอบนักศึกษาก็มักจะมาขออ่านหนังสือ ติวหนังสือกันที่ร้าน และที่สำคัญไอเองก็เป็นศิษย์เก่าที่นี่พอเจอรุ่นน้องในคณะบริหารมาอ่านหนังสือก็มักจะเอาหนังสือเรียน และชีทที่ยังเก็บไว้มาให้อ่าน พวกเด็กคณะอื่นๆ ก็เลยเข้ามาถามว่าพอมีของคณะนั้น คณะนี้ไหม ไอแม้ภายนอกจะดูเป็นคนนิ่งๆ เย็นชา แต่จริงๆ แล้วเป็นคนใจดีก็ตามหาบรรดาหนังสือเรียนเก่ามาให้ พอขอเพื่อนคนนั้น คนนี้ที จนเรื่องกระจายไปทั่ว พวกศิษย์เก่าที่ยังเก็บหนังสือไว้ก็ทยอยขนมาให้จนเต็มไปหมด แม้แต่นักศึกษาที่พอขึ้นชั้นปีใหม่ก็จะเอาหนังสือที่เรียนไปแล้วมาให้ จนร้านกาแฟร้านนี้เหมือนกลายเป็นห้องสมุดขนาดเล็กไปเลย
ซึ่งไอเองก็รู้สึกว่าทำแบบนี้มันดี เขาจึงเริ่มขยับขยายร้านให้ใหญ่ขึ้นทำเป็นสองชั้น ชั้นล่างเป็นเหมือนร้านกาแฟทั่วไป แต่โต๊ะแต่ละชุดจะจัดให้เป็นส่วนตัว โดยมีฉากไม้กั้น ไม่ก็เป็นชั้นหนังสือ หรือชั้นวางของ ส่วนบนชั้นสองนั้นผนังสามด้านเต็มไปด้วยตู้หนังสือ ยกเว้นผนังด้านหน้าร้านที่ทำเป็นกระจกและมีระแนงไม้ติดเอาไว้เพื่อกันไม่ให้แสงแดดส่องเข้ามามากเกินไป ที่นั่งก็มีทั้งแบบเบาะนั่งพื้น ทั้งโต๊ะสูงและแต่จะเลือกนั่ง ในช่วงสอบร้านนี้ก็จะเปลี่ยนจากปิดเวลา 3 ทุ่มเป็นเปิดตลอด 24 ชั่วโมง ถูกใจนักศึกษาสายการแพทย์ และพวกคณะนิติศาสตร์เขาละ
"ได้แล้วจ้า คาราเมล มัคคิอาโต้เย็น 2 ที่ กับ ลาเต้เย็นแล้วก็นมสดปั่นจ๊ะ" ส้มพนักงานประจำร้านยกเครื่องดื่มมาเสิร์ฟให้กับเหล่าหนุ่มๆ ที่เป็นลูกค้าประจำของร้านมาตั้งแต่ปี 1
"ขอบคุณคร้าบบบ" พวกเขาต่างพร้อมใจกันประสานเสียงจนส้มอดที่จะหัวเราะไม่ได้กับความขี้เล่นพวกนี้
"อ๋อ... พี่ส้มครับ พวกผมเอาหนังสือมาคืนด้วย" อุ่นพูดพร้อมกับชี้นิ้วไปยังตั้งหนังสือที่วางอยู่ข้างๆ
"พี่เกล้าอยู่ข้างบนแหน่ะ ยกขึ้นไปคืนได้เลยจ๊ะ"
อุ่นรับคำก่อนจะยกหนังสือทั้งกองที่พวกเขายืมไป แล้วเดินขึ้นไปบนชั้นสอง การยืมและคืนหนังสือของที่นี่ก็คล้ายกับห้องสมุด คือจะลงชื่อคนยืม ปั้มวันเวลาที่ยืม แต่ต้องคืนภายในหนึ่งอาทิตย์
"พี่เกล้า... คืนหนังสือครับ" อุ่นยกหนังสือไปวางบนโต๊ะยาวที่ไว้สำหรับคืนหนังสือ
"เอ่อๆ ลงชื่อคืนแล้ววางไว้เลย พี่จัดหนังสืออยู่"
"ครับ" หลังจากที่ลงชื่อแล้วเรียบร้อยแทนที่อุ่นจะเดินลงไปหาเพื่อนที่ชั้นล่างเจ้าตัวกลับเดินช้าๆ หันซ้ายหันขวาสำรวจทุกพื้นที่อย่างละเอียดเหมือนกำลังหาของแทน
ขายาวภายใต้กางเกงนักศึกษาของนายอาทิตย์เดินไปหยุดอยู่ที่มุมโปรดของตน หยิบหนังสือออกจากชั้นหนังสือเตี้ยๆ ทีละเล่มสองเล่มและมองสำรวจจนทั่วชั้น รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าทันทีที่เจอกระดาษโพสอิทสีเขียวอ่อน รอยยิ้มที่สาวๆ มาเห็นคงจะหลงรักกันเป็นแถว ว่ากันตามตรงแล้วอุ่นเป็นผู้ชายหน้าตาดี รูปร่างสูงสมส่วน มีกล้ามเนื้ออย่างคนเล่นกีฬาและออกกำลังกาย ไหนจะจมูกโด่งๆ กับดวงตาเรียวๆ นั่นอีก
'เทอมนี้มีเรียนอาญาสินะ ลองเอาชีทในชั้นหนังสือนี้ไปถ่ายเอกสารอ่านดูสิ น่าจะช่วยได้นะคุณคนอ่านหนังสือ ... จาก หนังสือ'
อุ่นยิ้มกว้างอย่างทุกครั้งเวลาได้อ่านโพสอิทแผ่นเล็กๆ ในแต่ละวันจะเปลี่ยนที่ซ่อนกระดาษเสมอแต่เขาก็ชอบที่จะค่อยๆ เดินหามันอย่างใจเย็น พอเจอก็ยิ้มเหมือนเด็กๆ ได้ของเล่นหรือเจอของถูกใจ และโพสอิทแผ่นนั้นก็จะถูกเก็บไว้อย่างดีที่ห้องในหอพัก อาทิตย์ละความสนใจจากโพสอิทแล้วหันไปหยิบชีทที่ว่ามาแทน ต้องรีบเอาไปถ่ายเอกสารจะได้เอามาคืนเผื่อคนอื่นต้องการใช้
"ไงมึงไปตามหาคุณหนังสือมารึยังไง" โก้ถามทันทีที่อุ่นเดินกลับมาถึงโต๊ะ นมสดปั่นที่สั่งมาเริ่มละลายไปหน่อยแล้ว
อุ่นยักคิ้วใส่แทนคำตอบอย่างเป็นที่รู้กัน ปีนี้ก็เป็นปีที่ 3 แล้วที่นายอุ่นคนนี้ส่งโพสอิทคุยกับคุณหนังสือ จริงๆ แล้วมันเป็นความไม่ตั้งใจ ตอนอยู่ปี 1 เจ้าต้องต้องปรับตัวค่อนข้างเยอะทั้งเพื่อนใหม่ สังคมใหม่ และการเรียนในรูปแบบใหม่ อีกทั้งยังมีกิจกรรมอีก ทำให้นายอาทิตย์รู้สึกเหนื่อยเป็นอย่างมาก ในขณะที่กำลังรู้สึกเหนื่อยเจ้าตัวก็หยิบกระดาษมาเขียนระบายความรู้สึกแบบสั้นๆ ว่า 'เหนื่อย' แล้วก็เผลอเสียบทิ้งไว้ในหนังสือที่ยืมมาจากร้านหนังสือกาแฟ พอเอาไปคืนและยืมกลับมาอีกรอบก็มีกระดาษอีกใบเสียบเอาไว้หน้าเดียวกับกระดาษของอุ่นพร้อมข้อความในกระดาษว่า 'สู้ๆ นะ' แล้วหลังจากนั้นอุ่นก็เริ่มเขียนข้อความใส่กระดาษโพสอิทและพูดคุยกันผ่านตัวอักษรมาตลอด โดยไม่รู้ว่าคู่สนทนาผ่านโพสอิทนี้เป็นใคร
"กูละอยากรู้จริงๆ ว่าใครคือคุณหนังสือ'ของมึง'" แชมป์พูด
"ของกูบ้าอะไรละ แล้วมึงจะอยากมารู้ทำไมว่าคุณหนังสือของกูเป็นใคร" อุ่นว่าเข้าให้
"ฮั่นหน่อ~ ไหนบอกไม่ใช่ของมึงไงครับ แต่เมื่อกี้กูได้ยินคำว่า 'ของกู' เต็มปากเต็มคำเลยครับมึง" กอล์ฟที่นั่งอยู่ข้างๆ ใช้ศอกถองเพื่อนสนิทโดยมีคนอื่นหัวเราะล้อเลียนไม่เลิก
นิ้วลับถูกส่งให้เพื่อนทุกคนบนโต๊ะอย่างทั่วถึงซึ่งทุกคนก็หัวเราะเฮฮารับแทนที่จะโกรธเคืองเพราะรู้ดีว่าเพื่อนคนนี้คง 'เขิน'
ก็จะไม่ให้นายอาทิตย์เขินได้ยังไง ก็ดันเผลอปล่อยไก่ไปตัวเบ้อเริ่มออกไปแบบนั้น อยากจะย้อนเวลากลับไปจริงๆ จะได้ไม่เผลอตัวพูดออกไป บอกใคร ใครจะเชื่อว่านายอุ่นผู้รูปหล่อเรียนเก่งกีฬาเด่นคนนี้จะแอบหวั่นไหวให้กับคุณหนังสือ
"มึงไม่คิดบ้างหรอวะว่าคุณหนังสือของมึงเนี่ย อาจจะมีเป็นร้อยคน คนที่ตอบมึงอาจจะไม่ใช่คนๆ เดียวกันก็ได้นะมึง" แชมป์พูดต่อ ซึ่งคนอื่นๆ ก็พยักหน้าสนับสนุน
"นั่นสิมึง"
อุ่นส่ายหน้าอย่างไม่เห็นด้วยกับความคิดเห็นของแชมป์ "ไม่มีทางหรอก ร้อยคนร้อยหลายมือนะมึงไม่มีทางที่ลายมือจะเหมือนกันหรอก"
"เอ่อ... ก็จริงอย่างที่ไอ้อุ่นว่า แม้ว่าคุณหนังสือของ... แม้ว่าการที่คุณหนังสือจะตอบโพสอิทมึงเป็นปีๆ เป็นคนเดียวกันดูจะไม่น่าเชื่อก็ตามที แต่ถ้าจะบอกว่าไม่ใช่ก็ไม่จริงอีก แปลกดี คนสองคนเขียนโพสอิทหากัน นี่มึงคิดว่ามึงอยู่ในเทพนิยายรึยังไงวะ" โก้พูด
"คงอย่างนั้น กูคงอยู่ในนิยายว่ะมึง กูเป็นพระเอก มึงเป็นตัวประกอบไงไอ้โก้!"
สิ้นคำพูดของอุ่นทั้งกอล์ฟและแชมป์ต่างก็ปล่อยเสียงหัวเราะออกมาด้วยความขบขัน
"โอ้ว พี่ไอ~ สวัสดีคร้าบ" 4 หนุ่ม 4 มุมลูกค้าประจำส่งเสียงทักทายผู้ที่พึ่งเดินเข้ามาในร้าน
"สวัสดี" ผู้มาใหม่พูดเสียงเรียบอย่างเคยแต่ก็ไม่มีใครนึกโกรธเคืองเพราะรู้นิสัยดี แม้ภายนอกจะดูหยิ่ง แต่ภายในนั้นใจดี เพราะคนนี้นี่แหละคือเจ้าของร้านหนังสือกาแฟร้านนี้
ไอ เป็นผู้ชายตัวสูงโปร่งแต่ตัวบาง ยิ่งพออยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตสีอ่อนเข้ารูปแบบนี้ด้วยแล้วก็ยิ่งทำให้เห็นเลยว่าเป็นคนตัวบางมาก เทียบกับบรรดาอุ่นและพองเพื่อนแล้วไอตัวเล็กกว่าพอสมควรทั้งๆ ที่ส่วนสูงไม่ต่างกันเท่าไหร่
"วันนี้ก็ยังน่ารักเหมือนเดิมเลยนะครับพี่ไอ" เจ้าโก้เอ่ยแซวอย่างเป็นประจำ ส่วนที่ต่างจากพวกนี้ชัดเจนก็คงเป็นใบหน้าละมั้ง เจ้าเด็กนิติกลุ่มนี้นั้นหน้าตาหล่อเหลา แต่ไอมีใบหน้าที่ค่อนไปทางสวยมากกว่าหล่อ ผมยาวประบ่ารับกับดวงหน้าเรียว จมูกโด่งๆ เข้ากันกับดวงตาคู่สีน้ำตาลเข้มคู่นั้น
ไอยิ้มบางพลางส่ายหน้าให้กับคำแซวของโก้ก่อนจะพูดขอตัวแล้วเดินขึ้นไปบนชั้นสอง
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
(มีต่อด้านล่างค่ะ)
-
(ต่อค่ะ)
บนชั้นสองของร้านนอกจากจะเป็นส่วนของห้องสมุดแล้ว ยังมีห้องทำงานของไอดินอยู่บนนั้นด้วย ภายในห้องสี่เหลี่ยมที่ขนาดไม่ใหญ่เท่าไหร่นักมีตู้หนังสือตั้งอยู่เต็มผนังด้านหลังโต๊ะทำงานตัวใหญ่ ผนังด้านข้างเป็นกระจกบานใหญ่ทั้งบ้านมีระแนงไม้ติดเอาไว้ช่วยกันแสงแดด และผนังอีกฝั่งก็เป็นกรอบรูปที่ตรงกลางไม่ใช่รูปแต่เป็นแผ่นไม้ก๊อกขนาดใหญ่แทน และบนนั้นก็เต็มไปด้วยกระดาษโพสอิทหลากสี
เจ้าของห้องวางกระเป๋าสะพายลงบนหลังตู้เตี้ยๆ ข้างโต๊ะทำงานหันไปเปิดคอมพิวเตอร์ก่อนจะเริ่มลงทำมืองาน นอกจากจะเป็นเจ้าของร้านหนังสือกาแฟแห่งนี้แล้ว ไอดินยังเป็นนักเขียนคอลัมน์เกี่ยวกับเครื่องดื่มและแนะนำหนังสือของนิตยสารชื่อดังแห่งหนึ่ง
"พี่ไอ… ยังไม่กลับหรอคะ ใกล้เวลาร้านจะปิดแล้วนะ" ส้ม พนักงานในร้านที่เปิดประตูห้องทำงานเข้ามาร้องทัก
ไอหันมองนาฬิกาที่วางอยู่บนโต๊ะ อีกไม่ถึง 15 นาทีก็จะถึงเวลาปิดร้านแล้ว "ส้มกับพวกเด็กๆ กลับก่อนเลยก็ได้ เดี๋ยวพี่ปิดประตูเอง งานใกล้เสร็จแล้วอยากจะทำให้เสร็จก่อน"
"โอเคค่ะพี่ไอ อย่ากลับดึกนักนะคะ"
"คอนโดพี่ออกไปหน้ามหา’ลัยนิดเดียวก็ถึงแล้ว"
"ค่าๆๆ อย่างนั้นส้มกลับก่อนนะคะ แล้วพรุ่งนี้เจอกันค่ะพี่ไอ" ส้มเอ่ยลาเรียบร้อยก็ออกจากห้องไปปล่อยให้เจ้าของห้องนั่งทำงานต่อ
ไม่นานหลังจากนั้นไอก็ปิดโปรแกรมและจอคอมเพื่อเตรียมตัวกลับบ้าน ก่อนจะเดินเช็คประตูหน้าต่างบนชั้นบน ร่างโปร่งหยุดยืนอยู่ตรงโต๊ะไม้ตัวใหญ่ที่มีหนังสือวางเอาไว้เพื่อรอเก็บเข้าชั้น
"พี่ไอออออออ" เสียงร้องเรียกจากด้านหลังทำเอาเจ้าตัวสะดุ้งนิดๆ ก่อนจะหันไปมอง ไอเลิกคิ้วขึ้นด้วยความแปลกใจเมื่อเห็นเจ้าของเสียง
"อุ่น… มีอะไร"
"พอดีผมเอาชีทมาคืนครับ เมื่อตอนเย็นมายืมชีทไปถ่ายเอกสารเลยรีบเอามาคืนเผื่อคนอื่นจะได้ยืมบ้าง" เด็กนิติศาสตร์พูดพร้อมกับยื่นชีทปึกหนาส่งคืนให้กับไอพร้อมกับรอยยิ้มกว้างๆ อย่างที่เจ้าตัวชอบยิ้ม
ไอดินพยักหน้ารับก่อนจะยื่นมือไปรับชีทมาถือเอาไว้
"ทำไมพี่ไอยังไม่กลับอีกละครับ ตอนแรกผมนึกว่าจะมาไม่ทันซะแล้วแต่พอเห็นไฟเปิดอยู่เลยรีบวิ่งมาเลย"
"วิ่งมา? จากร้านถ่ายเอกสารนะหรอ"
"ครับผม"
รอยยิ้มกว้างของอุ่นทำให้ไอรู้สึกเหมือนกับดวงตาจะพร่ามัวเพราะมันดูสว่างไสวมากสมกับชื่อของเจ้าตัวเสียจริงๆ แต่รอยยิ้มนั้นก็เป็นรอยยิ้มที่ทำให้คนยิ้มยาก ไม่ค่อยยิ้มอย่างไอดิน… อยากจะยิ้มตาม
"นมสดปั่นไหม?" ไอถามถึงเมนูประจำที่อุ่นชอบสั่งเวลามาที่ร้าน
ตลอดแต่ละครั้งที่เจอ อุ่นมักจะสร้างความแปลกใจให้ไอได้เสมอ อย่างคราแรก… คือการที่อุ่นบอกว่าตัวเองเรียนคณะนิติศาสตร์ ดูๆ ไปแล้วก็ไม่น่าเชื่อเพราะท่าทางเอาเรื่องของเจ้าตัวเหมือนคนเรียนคณะวิทยาศาสตร์การกีฬา คณะวิศวกรรมศาสตร์ ศิลปกรรมศาสตร์ หรือพวกคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์เสียมากกว่า ต่อมา… ก็คงเป็นเรื่องที่รู้ว่าอุ่นและเพื่อนๆ ในกลุ่มเป็นกีฬาบาสของมหาวิทยาลัย โอเคเจ้าตัวดูเหมาะกับกีฬาแทบจะทุกประเภท แต่การที่เด็กนิติศาสตร์มีเวลาไปเป็นนักกีฬาของมหาวิทยาลัยนี่แหละที่ทำให้ไอดินแปลกใจ
และอีกเรื่องที่ทำให้ไอแปลกใจมากที่สุดก็คงเป็นเครื่องดื่มสุดโปรดของนายอาทิตย์ ไม่ใช่เหล้าเบียร์เพราะสิ่งนั้นนายอุ่นบอกว่าโปรดปรานอยู่แล้ว ไม่ใช่กาแฟ แต่กลับเป็นนมสด ทุกๆ อย่างในตัวอุ่นดูขัดกันไปหมด แต่มันก็ลงตัวอย่างไม่น่าเชื่อ
พอได้ยินชื่อเมนูสุดโปรดก็ยิ้มกว้างยิ่งกว่าเก่าเสียอีก ก่อนจะพยักหน้ารับรัวๆ อย่างกลัวว่าถ้าตอบช้าจะอด "เอาครับ พี่ไอทำนมสดปั่นอร่อย ผมชอบ"
"สูตรก็สูตรเดียวกันนั่นแหละ" ไอดินส่ายหน้ากับคำยอของเด็กนิติศาสตร์ก่อนจะเดินนำลงไปที่ชั้นล่างเพื่อทำเมนูนมสดปั่นให้
อุ่นหัวเราะเบาๆ "แต่พี่ไอทำอร่อยที่สุดสำหรับผมนินา"
ถ้าไอดินมีภูมิต้านทานไม่มากพอเจ้าตัวอาจจะสะดุดจนตกบันไดก็ได้ ใครใช้ให้พูดจาแบบนี้ตอนเดินลงบันไดกันนะ คนเดินนำอยู่ชะงักไปเล็กน้อยโคลงหัวไปมาก่อนจะบ่น "เพ้อเจ้อ" คำพูดนั้นทำเอาอุ่นถึงกับหัวเราะเสียงดัง
"ผมพูดจริงนะ ผมรู้สึกว่าพี่ไอทำอร่อยที่สุด" เจ้าตัวยังคงพูดไม่เลิกแต่ไอก็ไม่ได้ตอบอะไรกลับไปนอกจากเดินตรงไปยังหลังเคาน์เตอร์เครื่องดื่มและลงมือทำเมนูที่เจ้าเด็กนิติบอกว่าเขาทำอร่อยที่สุดอย่างตั้งอกตั้งใจแบบที่ตัวคนทำเองก็ไม่รู้ตัว
อุ่นนั่งบนเก้าอี้ทรงสูงที่วางอยู่ด้านหน้าเคาน์เตอร์พร้อมกับเอามือเท้าคางมองพี่ไอดินตวงส่วนผสมต่างๆ ใส่ในเครื่องปั่นพร้อมกับยิ้มหวาน จริงๆ แล้วในหลายครั้งอุ่นชอบจะวิ่งมาที่ร้านตอนร้านใกล้ปิดแบบนี้ ปากบอกว่าเอานู้นมาคืน เอานี่มาคืน แต่เหตุผลที่แท้จริงแล้วก็คือเจ้านี่ตั้งหาก นมสดปั่นฝีมือพี่ไอ เพราะถ้าเป็นเวลาปกติไอดินจะไม่ค่อยได้ลงมือชงเครื่องดื่มเอง
"มองแล้วก็ยิ้ม เรียนหนักจนเสียสติแล้วรึไง"
อุ่นหัวเราะในลำคอกับคำต่อว่านั้น "เปล่าครับ แค่ดีใจได้กินนมสด" แล้วเจ้าตัวก็ทำท่าระริกระรี้เสียเต็มประดาเมื่อเครื่องปั่นหยุดทำงานและไอดินกำลังเทนมสดปั่นสีขาวสวยใส่ในแก้วแล้วยกมาวางไว้ให้ตรงหน้า
คนชอบนมสดรีบคว้ามาดูดเสียอึกใหญ่ก่อนจะยิ้มแล้วชมเปราะไม่ขาดปากว่าอร่อย จนคนทำถึงกับส่ายหัวในความโอเวอร์ของเด็กคนนี้ "นี่คือเหตุผลที่ชอบวิ่งมาที่ร้านตอนร้านใกล้ปิดแล้วใช่ไหม"
คนถูกรู้ทันทำเสียงจิ๊จ๊ะในลำคอก่อนจะบ่นออกมาอย่างไม่จริงจังนัก "รู้ทันได้ไงเนี่ย"
"เดี๋ยวก็โดนหรอก กลับได้แล้วจะปิดร้านแล้ว" ไอทำท่าจะตีเข้าให้คนที่แกล้งทำเป็นกลัวก็รีบหลบฉากทันที อุ่นส่งเงินค่าน้ำให้แต่เจ้าของร้านทำเพียงส่ายหน้าเท่านั้น
"อย่างนั้นเดี๋ยวผมช่วยปิดร้าน พี่ไอไปหยิบกระเป๋าก่อนเลย เดี๋ยวผมล้างเครื่องปั่นให้เอง" อุ่นวางแก้วนมสดที่ดูดไปจนเกือบครึ่งแก้วแล้วไว้บนเคาน์เตอร์เดินอ้อมไปอีกฝั่งแล้วดุนหลังของเจ้าของร้านให้ไปหยิบกระเป๋าแล้วจัดการคว้าเอาบรรดาถ้วยตวง เครื่องปั่นไปล้างทำความสะอาด
เห็นแบบนั้นไอดินก็เลยยอมเดินกลับขึ้นไปบนห้องทำงานเพื่อหยิบกระเป๋าสะพายของตัวเอง ตรวจเช็คความเรียบร้อยอีกรอบแล้วจึงเดินกลับลงไปที่ชั้นล่าง ซึ่งอุ่นก็ทำความสะอาดอุปกรณ์เสร็จเรียบร้อยพอดี
"ไปกันเถอะ"
"ครับ" อุ่นคว้าแก้วน้ำมาถือต่อแล้วเดินตามไอดินออกจากร้าน ยืนรอจนเจ้าของร้านปิดร้านเสร็จเรียบร้อย "พี่ไอกลับยังไง ให้ผมไปส่งไหม"
"เอารถมา แล้วเรากลับยังไง พี่ว่าพี่คงต้องไปส่งแทนละมั้ง" ไอดินชี้นิ้วไปที่รถมาสด้าสีขาวของตัวเองที่จอดอยู่ข้างร้าน "ไป… เดี๋ยวไปส่ง"
อุ่นเดินตามหลังร่างโปร่งที่สูงพอๆ กับตัวเองแต่ตัวบางกว่าเยอะไปเงียบๆ แต่ริมฝีปากของเจ้าตัวยังคงยกเป็นรอยยิ้มไม่หาย เขาชอบที่จะได้อยู่ใกล้ๆ พี่ไอแบบนี้ มันเป็นความรู้สึกที่อุ่นเองก็ยังอธิบายไม่ถูกแต่ความรู้สึกแบบนี้มันเกิดขึ้นกับคนสองคน คนแรกก็คือคนที่เดินตรงหน้านี้ และอีกคนก็คือ… คุณหนังสือที่เขาไม่รู้จักแม้กระทั่งชื่อและใบหน้า แต่ถ้าเทียบกันแล้วความรู้สึกมันก็ไม่เหมือนกันซะทีเดียว กับคุณหนังสืออุ่นรู้สึกว่าเขาสามารถพูดคุยได้ทุกอย่าง เหมือนเป็นเพื่อนทางจดหมาย หรือเพื่อนทางอินเตอร์เน็ตประมาณนั้น แต่สำหรับไอ… มันเป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูก รู้แค่ว่ามันดีมากแค่นั้น
เสียงปลดล็อคประตูดังขึ้นก่อนที่ไอดินจะเปิดประตูแล้วก้าวขึ้นไปนั่งที่ตำแหน่งคนขับเห็นเช่นนั้นอุ่นจึงก้าวขึ้นไปนั่งข้างๆ คนขับบ้าง รถมาสด้าสีขาวสะอาดขับวนเข้าไปในส่วนโซนหอพักก่อนจะหยุดอยู่หน้าหอใหม่ที่ดูจากภายนอกแล้วน่าอยู่และดูหรูหราพอสมควร หอพักในมหาวิทยาลัยนี้ค่อนข้างใหม่เพราะมีการปรับปรุงอยู่เสมอ ภายในนั้นคล้ายกับคอนโดขนาดหนึ่งห้องนอนแต่ราคานั้นไม่แพงทำให้โซนหอพักนี้มีนักศึกษาเต็มอยู่ตลอด ถูกและดี ใครๆ ก็ชอบ
"ขอบคุณนะครับที่มาส่ง" อุ่นก้มหน้าลงเอามือท้าวไว้กับกระจกรถที่ถูกเลื่อนลง
ไอดินพยักหน้ารับน้อยๆ กับคำพูดขอบคุณนั้น "พี่ไอขับรถดีๆ นะครับ คืนนี้นอนหลับฝันดีนะ" รอยยิ้มกว้างถูกใช้ส่งมาให้ไอดินอีกรอบ เห็นรอยยิ้มนั้นแล้วคนใจดีที่ขับรถมาส่งก็ยิ้มตอบบางๆ แล้วพยักหน้ารับอีกรอบ
อุ่นผละออกจากตัวรถพร้อมโบกมือส่งสัญญาณให้ไอกลับที่พัก เขายืนมองจนกระทั่งรถสีขาวหายลับไปจากสายตาถึงได้หมุนตัวกลับแล้วเดินเข้าไปในหอพัก ดีที่หอพักนี้ไม่กำหนดเวลาเข้าออกของนักศึกษา
หลังจากที่เดินขึ้นมาบนห้องแล้วเรียบร้อยนายอาทิตย์ก็ทิ้งตัวลงกึ่งนั่งกึ่งนอนบนเตียงมือข้างหนึ่งก็ถือแก้วนมสดปั่นดูดไปด้วย อีกข้างก็ถือโทรศัพท์ของตัวเอง กดเข้าแอพพลิเคชั่นตัวภาษาอังกฤษสีน้ำเงินขาวที่มีคนใช้กันเยอะ ไม่นานหลังจากที่กดโพสต์เสียงแจ้งเตือนก็ดังขึ้นต่อเนื่อง อุ่นเปิดดูบรรดาเพื่อนรักที่มาถล่มแสดงความคิดเห็นใต้รูปแก้วนมสดปั่นที่บนแก้วมีโลโก้รูปหนังสือกับแก้วกาแฟ
Golffy Nakub >> นั่นๆ ตลอดนะมึง ตลอดๆ
Champ Gitdti >> วันนึงมึงจะแดกกี่แก้ว
Gogo Gogo >> ไอ้ขี้อวด
แต่ก็คงไม่มีความคิดเห็นไหนที่ทำให้นายอาทิตย์ยิ้มได้เท่ากับ…
AIDIN CHATBADIN >> น้ำร้านนี้ท่าจะอร่อย…
สุดท้ายก็เลยต้องกดถูกใจความคิดเห็นนั้นให้เพื่อนๆ มาโวยวายอีกรอบโทษฐานที่ไม่ยอมตอบและไม่กดถูกใจความคิดเห็น แต่คนอย่างนายอุ่นไม่สนใจหรอก วางโทรศัพท์ไว้ข้างเตียงก่อนจะเดินไปล้างแก้วนมสดที่ตอนนี้หมดแล้วและเอาไปวางซ้อนไว้รวมกับแก้มน้ำที่มีโลโก้แบบเดียวกันวางอยู่ ไม่รู้เหมือนกันว่าจะเก็บเอาไว้ทำไม แต่ขอให้ได้เก็บเอาไว้ก่อน แล้วค่อยขนไปขายเป็นของเก่าก็ได้ละมั้ง
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
ทางฝั่งไอดินที่ขับรถกลับมาถึงคอนโดและอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้วก็เดินไปเปิดโทรทัศน์ดู คว้าโทรศัพท์มือถือมากดดูว่ามีใครส่งข้อความอะไรมารึเปล่า และที่ทำเป็นประจำคือเข้าไปดูความเคลื่อนไหวของบรรดาเพื่อนๆ ในแอพพลิเคชั่นสีน้ำเงิน-ขาว นิ้วเรียวเลื่อนดูการอัพเดทของเพื่อนๆ ไปเรื่อยๆ ก่อนจะหยุดอยู่ที่ภาพหนึ่ง
UNARTIT SIRIKUN >> เมนูโปรด
พร้อมกับลงรูปแก้วนมสดปั่นเอาไว้ด้วย ไออดที่จะยิ้มไม่ได้เมื่อเห็นแบบนั้นก่อนจะตัดสินใจกดถูกใจรูปภาพและแสดงความคิดเห็นเอาไว้ ไม่นานก็มีการแจ้งเตือนมาว่าเจ้าเด็กอาทิตย์กดถูกใจความคิดเห็นของเขา หลังจากเช็คดูทุกแอพพลิเคชั่นเรียบร้อยแล้วก็หันกลับไปสนใจรายการในจอโทรทัศน์เหมือนเดิม แต่เมื่อนึกอะไรขึ้นได้ก็ลุกไปคว้าเอากระเป๋าสะพายของตนเองมาเปิด กระดาษโพสอิทสีฟ้าอ่อนถูกพับเอาไว้เรียบร้อยในกระเป๋า ไอดินเปิดอ่านมันอีกครั้ง
‘วันนี้สอบเก็บคะแนนด้วย เรียนเสร็จก็สอบเลย โชคยังดีที่พอทำได้อย่างน้อยก็คงได้คะแนนสักครึ่งหนึ่งนั่นแหละครับคุณหนังสือ ...จาก ผมคนอ่านหนังสือ’
ไอดินยิ้มกับข้อความนั้น เขาเองก็ไม่รู้หรอกว่าใครคือเจ้าของข้อความในกระดาษโพสอิทที่มีอยู่เต็มห้องทำงานของเขา เพราะทุกครั้งที่เจอ เขาจะมักเจอกระดาษนี้ติดเอาไว้ที่ด้านในปกหลังของหนังสือที่ถูกเอามาคืน ก็รู้แค่ว่าเป็นนักศึกษาปีที่ 3 ของคณะนิติศาสตร์นั่นแหละ แต่ก็มีนักศึกษาตั้งเป็นร้อยคนแล้วแทบทุกคนก็มายืมหนังสือ มานั่งติวหนังสือที่ร้านเขาประจำ เวลาเขียนตอบกลับไปเขาก็แค่เอาโพสอิทไปติดไว้ในแต่ละที่ แต่ก็ไม่เคยเห็นว่าใครเป็นคนมาเอาไป บางครั้งก็มักจะคอยอยู่ตรงโต๊ะคืนหนังสือเพื่อที่จะได้รู้ว่าใครเป็นคนเอาหนังสือเล่มที่เขาแนะนำผ่านกระดาษมาคืน แน่นอนละว่าเขาเจอ แต่ทุกครั้งกลับไม่ใช่คนคนเดียวกันเขาเลยไม่มีโอกาสได้รู้สักทีว่าใคร จะให้เที่ยวไปถามว่าน้องใช่คนตอบโพสอิทพี่ไหม มันก็ไม่ได้สำคัญอะไรขนาดนั้น
หันไปหยิบกระดาษโพสอิทสีเหลืองอ่อนมาก่อนจะเขียนข้อความตอบกลับไป ตั้งใจว่าพรุ่งนี้จะเอาไปติดไว้ที่ร้านเหมือนเช่นทุกครั้ง
‘ได้คะแนนครึ่งหนึ่งก็ยังดีกว่าไม่ได้สักคะแนน พยายามเข้านะคุณคนอ่านหนังสือ ...จาก หนังสือ’
ใครรู้ก็คงหาว่าเขาบ้าที่เที่ยวตอบกระดาษโพสอิทของใครก็ไม่รู้ แต่ไอดินไม่คิดแบบนั้น เขารู้สึกดีที่ได้ตอบ มันก็คงคล้ายๆ กับการตอบจดหมาย หรือตอบอีเมล์นั่นแหละนะ เขาเหมือนมีเพื่อนอีกคน เพื่อนที่สามารถช่วยกันปลอบ ช่วยกันให้กำลังใจกันได้ นั่นแหละคือสิ่งที่เขาคิด ไอดินถึงได้คอยตอบโพสอิทมาตลอด
ไม่ต้องรู้จักกัน ไม่ต้องเห็นหน้ากัน แค่พอใจในสิ่งที่เป็นอยู่... ก็พอ
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
TBC
************************************************
บทหนึ่งมาแล้วค่า น้องอุ่นพี่ไอน่ารักอะ บรรยากาศมันดูอบอวลไปด้วย ‘อุ่นไอรัก’ ฮ่ะๆๆๆ บรรยากาศมันสบายๆ แต่ก็น่ารัก อบอุ่น อ๊า... ฟินเลย
สนุกไม่สนุกยังไงคอมเมนต์บอกกันด้วยนะคะ ฝากเรื่องอุ่นไอรักเอาไว้ด้วยค่ะ
แวะไปคุยกันในเพจเฟสบุ๊คของฟางกันเยอะๆนะ ไปคุยกันได้นะคะ https://www.facebook.com/fgc32yaoi
-
โหยย~ :-[ .. อุ่นน่ารักเชียวค่ะ เป็นเด็กที่อนามัยมากเลยน้าา ความจริงอุ่นอยากเจอพี่ไอมากกว่าอยากกินนมสดปั่นใช่ไหมคะเนี่ย ถึงได้มาเวลาใกล้ร้านปิดทุกครั้งเลย~ >\\<
-
2 คนนี้เวลาอยู่ด้วยกัน ดูมุ้งมิ้ง ฟุ้งฟิ้งกันดี อุ่นตีเนียนจะจีบพี่ไอใช่ไหม แต่ก็ยังไม่กล้าจู่โจม
-
อุ่นไปทั้งตัวแล้วตอนนี้
เปิดเรื่องน่ารักๆมาให้เราอ่านกันอีกแล้ว
สู้ๆนะคะ
-
:m3: :m3: :m3: :m3: :m3:
-
อยากมีอย่างนี้ซักคนบ้างจังหนอ... :heaven :heaven :heaven
-
น่ารักกันจริงๆ คุยกันมาสามปีแต่ไม่รู้ว่าเป็นคนใกล้ตัว
-
อ่านแล้วอยากกินนมปั่นเลยเนี่ย
ชอบเรื่องแบบนี้ อ่านสบายๆน่ารัก
:mew1:
-
เข้ามาต้อนร้อนรับเรื่องใหม่ค่ะ
แบบว่าเข้ามาเพราะชื่อเรื่องเลยนะเนี่ย
รู้สึกอบอุ่นไงไม่รู้ หุหุ ^^
-
คุๆๆ น้องอุ่นชอบกินนม(ปั่น)พี่ไอด้วย
-
น่ารักอะ
-
:m1: :m1: :m1: :m1:ชอบอะน่ารักทั้งคู่เลย :heaven :heaven :heaven :heaven :heaven :heaven
-
อ่านแล้วมันรู้สึกอุ่นๆเหมือนชื่อเรื่องเลยอะ
สู้ๆนะคะคนเขียน :mew1:
-
ไอ อุ่น น่าร๊ากมากกกกกก
-
ชอบอ่ะ อ่านไปยิ้มไป ผมว่าเป็นเรื่องที่ดีนะ แถมตัวล่ะคนชัดเจนในอารมณ์ความคิดความรู้สึกในตัวเองดีด้วย ทำให้ไม่ต้องเดาต้องงลุ้นให้ปวดหัวว่าจะใช้ในสิ่งที่คิดไหม
-
:z3: :z3:
น่าร้ากกกกกกก
โพสอิทสื่อรัก(?)
คาดว่าไอจะรู้ตัวก่อนว่าเป็นน้องอุ่นเจ้าของโพสอิท
-
มารอ ^^
-
แค่อ่านตอนแรกก็รู้สึกอบอุ่น..น่ารัก...น่าติดตามซะแล้วค่ะ
-
(http://image.dek-d.com/27/0100/5009/119199606)
บทสอง
แสงแดดยามเช้าที่ลอดผ่านผ้าม่านตรงประตูระเบียงส่องเข้ามาในห้องพักนักศึกษา ทำให้คนที่นอนหลับสบายอยู่บนเตียงขยับตัวไปมา ก่อนจะยกผ้านวมผืนนุ่มขึ้นคลุมโปงและปล่อยให้แสงแดดได้วิ่งเล่นในห้องต่อไปโดยไม่สนใจ ไหนๆ วันนี้ก็เป็นวันหยุดทั้งที ขอให้นายอาทิตย์ได้นอนหลับพักผ่อนอย่างสบายสักหน่อยเถอะ
หลังจากที่นอนหลับต่อไปอีกเกือบสองชั่วโมงคนที่ยังมุดตัวอยู่ใต้ผ้านวมก็ขยับตัวอีกครั้ง ผมยุ่งๆ ชี้ฟูไม่เป็นทรงค่อยๆ โผล่ออกมา ดวงตาที่ยังลืมไม่เต็มตาหันไปมองนาฬิกาที่วางตั้งไว้ข้างเตียง เข็มยาวและเข็มสั้นเลยเลขสิบสองมาแล้ว และพอรู้ว่าตัวเองไม่มีอะไรตกถึงท้องมากว่าสิบสามชั่วโมง อาการหิวก็เข้าเล่นงานทันที
แม้ยังรู้สึกขี้เกียจก้าวออกจากเตียงนอนอันแสนสบาย แต่ท้องที่ร้องประท้วงขออาหารก็เอาชนะได้ อุ่นจึงขยับตัวลงจากเตียงแล้วตรงเข้าไปในห้องน้ำ พอได้อาบน้ำล้างหน้าด้วยน้ำเย็นก็ทำเอาตื่นเต็มตา
คนตัวสูงรูปร่างสมส่วนเดินออกจากห้องน้ำด้วยสภาพที่เนื้อตัวยังพราวไปด้วยหยดน้ำ มีผ้าขนหนูสีเข้มพันรอบเอวเอาไว้แบบหมิ่นเหม่เผยให้เห็นกล้ามเนื้อที่เรียงตัวสวย ใช้ผ้าขนหนูอีกผืนที่ถืออยู่เช็ดไปทั่วตัวอย่างเร็วๆ เดินไปคว้าเอากางเกงขาสั้นสีกรมท่ากับเสื้อยืดไล่โทนสีฟ้าขาวมาใส่ ผมที่ยังชื้นอยู่ก็ใช้มือขยี้ๆ ลูบๆ ให้ผมเป็นทรง ทั้งๆ ที่ผมยังไม่คิดจะหวีแต่นายอุ่นกลับกดสารพัดครีมทั้งเซรั่ม ครีมบำรุง ครีมกันแดด เดย์ครีม ไนท์ครีมใส่มือแล้วทาจนทั่วใบหน้าและลำคอ ถ้าหากไม่ใช่เวลารีบเร่งก็แยกทาทีละตัวอยู่หรอก พอรีบทีไรสารพัดครีมก็ทามันทีเดียว ก่อนจะตบท้ายด้วยแป้งหอมอ่อนๆ ของแป้งเด็กทาหน้าอีกรอบ
เพราะความหิวที่มีมากเจ้าตัวจึงตัดสินใจไปหาอะไรใส่ท้องแถวๆ หอพักแทนที่จะออกไปนอกรั้วมหา'ลัย อุ่นคว้าจักรยานคู่ใจที่ใช้เดินทางใกล้ๆ มาออกแรงปั่นไปยังโซนร้านอาหารที่อยู่ไม่ไกลนัก บริเวณนี้เต็มไปด้วยร้านอาหารมากมายทั้งร้านก๋วยเตี๋ยว ร้านอาหารตามสั่ง ไปจนถึงร้านอาหารญี่ปุ่น ร้านอาหารอิตาเลียน หลายราคา หลายระดับแล้วแต่จะเลือกสรร
แต่เวลานี้สำหรับนายอุ่นแล้วขออะไรที่มันแบบเร็วๆ และด่วนๆ ก็พอ รถจักรยานต์สีน้ำตาลของอุ่นจอดอยู่หน้าร้านก๋วยเตี๋ยวเรือหมูน้ำตก ถึงแม้ว่าอุ่นจะปั่นจักรยานมาแต่ถ้ามองดีๆ ก็จะเห็นสัญลักษณ์วงกลมสี่หวงติดอยู่บนตัวรถพร้อมตัวอักษรภาษาอังกฤษเรียงกันว่า "Audi"
อุ่นหันซ้ายหันขวาอย่างกำลังเลือกทำเลที่นั่งแต่แล้วสายตาคมก็ไปสะดุดเข้ากับร่างโปร่งที่นั่งอยู่คนเดียว เขาจึงถือวิสาสะเดินเข้าไปหาแล้วทิ้งตัวลงนั่งทันที คนที่นั่งก้มหน้าดูโทรศัพท์อยู่เงยหน้าขึ้นมองก็พบกับรอยยิ้มกว้างของนายอาทิตย์
"พี่ไอ มากินข้าวหรอ"
"หึ มากินก๋วยเตี๋ยว"
คนที่ได้ฟังคำตอบจากพี่ไอก็ยู่หน้าลงจนคนมองถึงกับยิ้มขำกับท่าทางที่ไม่เข้ากันนั้น "แล้วมาทำอะไร"
"อ๋อ... มานั่งเล่นครับ" พอเจอคนกวนเข้าให้ก่อนอุ่นเลยกวนกลับจนไอดินอดที่จะมองค้อนไม่ได้ อุ่นหัวเราะ
"ผมไปสั่งก่อนนะพี่ไอ หิวจะตายละ" พูดจบเจ้าตัวก็ลุกขึ้นเดินไปสั่งก๋วยเตี๋ยวทันที เดินถือแก้วใส่น้ำแข็งกลับมาที่โต๊ะก็เห็นว่าคนที่นั่งอยู่ก่อนได้ก๋วยเตี๋ยวแล้วเรียบร้อย
"ทำไมพี่มากินข้าวซะตอนบ่ายเลยละครับ พึ่งตื่นหรอ"
ไอดินเงยหน้าขึ้นมอง "พี่ไม่ใช่อุ่นนะที่จะพึ่งตื่นนอนน่ะ"
อุ่นทำตาโต "มั่วแล้วพี่ไอ ผมนี่ตื่นไปวิ่งตั้งกะหกโมงเช้า"
ไอพยักหน้ารับเหมือนกับจะเชื่อแต่ก็เอื้อมมือมาจับเส้นผมที่ยังชื้อจากการสระผมอยู่หน่อยๆ "วิ่งแต่เช้า อาบน้ำแต่เช้า ผมแห้งช้าจัง"
แต่ก่อนที่นายอาทิตย์จะได้พูดอะไรต่อก๋วยเตี๋ยวเส้นเส้นเล็กพิเศษสองชามก็ถูกยกมาเสิร์ฟ ไอดินมองคนตรงหน้า "แล้วก็... กินมื้อเช้า ช้าจัง"
อุ่นหัวเราะก่อนจะยกมือยอมแพ้ "ยอมแพ้ๆ ผมพึ่งตื่น หิวมากด้วยตอนนี้ ว่าแต่ทำไมพี่ไอมากินช้าจังที่ร้านคนเยอะหรอ" ถามไปก็จัดการเทก๋วยเตี๋ยวรวมเป็นชามเดียวแล้วก็ปรุงรส
"ลืมกิน" คำตอบง่ายๆ สั้นๆ และได้ใจความของไอดินทำเอาคนที่กำลังปรุงรสก๋วยเตี๋ยวครางในลำคอแล้วเงยหน้าขึ้นมองทันที "ทำงานเพลิน รู้ตัวอีกทีส้มก็มาบอกว่าบ่ายแล้ว"
"ลืมบ่อยๆ ไม่ดีนาพี่ไอ เดี๋ยวเป็นโรคกระเพาะหรอก" อุ่นว่าก่อนจะเริ่มลงมือจัดการก๋วยเตี๋ยวล้นชามของตัวเอง
"อิ่มแล้วหรอพี่ไอ" ถามอีกคนที่วางตะเกียบวางช้อนเรียบร้อยทั้งๆ ที่ในชามยังมีเหลืออยู่
"อื้อ อิ่มแล้ว"
"กินน้อยชะมัดเลย" อุ่นว่าเหมือนจะพูดกับตัวเอง แต่เพราะนั่งห่างกันไม่มากไอดินจึงได้ยิน
"พี่ไม่ใช่อุ่นนิ เห็นอุ่นกินพี่ก็อิ่มยันพรุ่งนี้เช้าแล้ว"
นายอุ่นหัวเราะ "เด็กกำลังกินกำลังโตน่าพี่ไอ แล้วพี่จะกลับร้านเลยปะ ถ้ากลับเลยรอด้วยดิไปด้วย วันนี้ยังไม่ได้กินนมสดเลย"
ไอพยักหน้ารับแล้วก็นั่งอยู่แบบนั้นไม่ไปไหนจนอุ่นถึงกับยิ้มออกมาอย่างดีใจแล้วก้มหน้าก้มตาจัดการก๋วยเตี๋ยวในชามต่อ ใช้เวลาไม่นานก๋วยเตี๋ยวเรือพิเศษสองชามก็หมด จนคนที่นั่งร่วมโต๊ะด้วยมองอย่างไม่อยากจะเชื่อสายตา เด็กวัยกำลังกินกำลังโตกินเยอะขนาดนี้เลยหรอเนี่ย
หลังจากที่กินอิ่มจ่ายเงินเรียบร้อยโดยที่ไอดินเป็นคนออกทั้งของตัวเองและของอุ่น
"คนน่ารัก มักใจดีเน๊อะ" นายอาทิตย์ยิ้มแป้นอย่างอารมณ์ดี ส่วนไอดินก็ทำเพียงแค่ส่ายหน้าน้อยๆ กับท่าทางนั้น
ทั้งสองหนุ่มก็เดินออกจากร้าน เพราะตอนมาไอดินนั้นเลือกที่จะเดินมาเพราะร้านอาหารกับร้านหนังสือกาแฟอยู่ไม่ห่างกันมากนัก ตอนกลับเจ้าเด็กวัยกำลังกินก็เลยชวนให้ซ้อนท้ายจักรยานไปด้วยกัน
"ไว้ใจผมได้เลย ไม่พาหล่นข้างทางหรอกน่า ระดับนายอาทิตย์ซะอย่าง" อวดอ้างตัวเองพร้อมเสร็จสรรพ ไอดินพยักหน้ารับก่อนจะยอมเดินไปซ้อนท้ายจักรยานคันสวยสีไม้ที่ทำมาจากไม้เนื้อแข็งจริงๆ แม้ตอนออกตัวจะทุลักทุเลไปนิดแต่นายอาทิตย์ก็ปั่นพาคนซ้อนมาถึงร้านได้อย่างปลอดภัย
"นมสดปั่นหนึ่งแก้วคร้าบ~" ทันทีที่ผลักประตูร้านหนังสือกาแฟเข้าไปนายอาทิตย์ก็ส่งเสียงสั่งเครื่องดื่มเสียตั้งแต่หน้าประตูจนไอดินที่เดินตามมาต้องดันหลังของเจ้าเด็กคนนี้ให้เดินเข้าไปข้างใน
"พี่ไอทำนมสดให้หน่อยดิ" เด็กโข่งหันมาอ้อน
"ส้ม... นมสดปั่นให้อุ่นแก้วนึง" เจ้าของร้านหันมองหน้าคนอ้อนก่อนจะหันไปเรียกส้มพนักงานประจำในร้านให้ทำเมนูเครื่องดื่มให้เจ้าเด็กโข่ง ไอเลยได้รับใบหน้างอๆ ที่ไม่เหมาะกับตัวคนทำเลยสักนิดไป
"คนน่ารัก ทำไมใจร้าย"
ไอดินนึกขำในใจกับท่าทางขัดใจแบบเด็กๆ นั้นแต่ก็เลือกทำเป็นไม่สนใจแล้วเดินขึ้นไปข้างบนแทน ในวันหยุดแบบนี้คนในร้านน้อยถึงน้อยมา อุ่นจึงเที่ยวเดินไปเดินมาเสียทั่วร้าน ไม่รู้ว่าหาหนังสืออ่านไม่ได้ หรือต้องการจะป่วนกันแน่ แต่ก็ไม่มีใครว่าอะไรเพราะรู้นิสัยและสนิทสนมกันมานานเลยปล่อยให้เจ้าเด็กนิติศาสตร์คนนี้เดินเล่นทั่วร้าน
"พี่เกล้าจะเช็ดกระจกแล้วหรอ" อุ่นร้องทักทันทีเมื่อเห็นเกล้าเดินถืออุปกรณ์ทำความสะอาดกระจกมา
"อื้อ ครบอาทิตย์แล้ว กระจกเต็มไปหมดแทบจะไม่มีที่ว่างให้เขียนระบายละ" เกล้าหันมาตอบก่อนจะจัดการเลื่อนโต๊ะที่อยู่ริมกระจกออก
กระจกร้านนี้เป็นกระจกใสแผ่นใหญ่และบนกระจกก็เต็มไปด้วยข้อความมากมายฝีมือของพนักงานบ้าง ลูกค้าบ้าง เพราะที่ร้านจะมีปากกาสำหรับเขียนกระจกวางไว้ให้เขียนเล่นได้ แต่มีข้อห้ามว่าห้ามเขียนอะไรในทางเสียหายและอาจก่อให้เกิดเหตุซึ่งนำมาสู่การทะเลาะวิวาทและเป็นอันตราย ส่วนใหญ่จะเขียนระบายความรู้สึกสั้นๆ เกี่ยวกับร้านนี้ การเรียน เขียนแกล้งเพื่อนว่าคนนั้นชอบคนนี้แบบขำๆ เสียมากกว่า พอครบอาทิตย์ก็จะทำความสะอาดเพื่อรอให้คนมาเขียนใหม่
"ผมขอเขียนคนแรกได้ปะ"
"ได้ มาเช็ดกระจกสิ" เกล้าพูดพร้อมกับชี้นิ้วไปที่ผ้าและน้ำยาเช็ดกระจก
อุ่นกรอกตาไปมาแต่ก็ยอมลุกขึ้นเดินไปเช็ดกระจกตามที่เกล้าบอก ถ้าหากคุณแวะมาที่ร้านในวันหยุดสุดสัปดาห์บ่อยๆ ก็จะเห็นลูกค้าประจำคนหนึ่งช่วยพนักงานของร้านทำงานอยู่เป็นประจำ
"ไงเกล้า ได้คนใช้ใหม่หรอ" ไอดินที่เดินลงมาจากชั้นบนเห็นเกล้ายืนกอดอกสั่งงานอุ่นอยู่ก็ร้องทัก
เกล้าหันมาหัวเราะแล้วยักคิ้วใส่ "หน่วยก้านดี ท่าทางใช้ได้สอนงานไม่นานคงทำเป็น" หันไปคว้าคออุ่นมากอดอย่างเป็นกันเอง
"จ่ายค่าจ้างผมด้วยนะ" อุ่นพูดแบบนั้นก่อนจะหัวเราะแล้วหันไปจัดการเช็ดกระจกต่อซึ่งเกล้าก็เข้ามาช่วยเพราะหน้าร้านเป็นกระจกทั้งหมด
หลังจากที่จัดการเช็ดกระจกทั้งหมดจนสะอาดแล้วอุ่นก็เดินไปหยิบปากกาสำหรับเขียนกระจกมาแทบจะทุกสีก่อนจะลงมือเขียนข้อความบนกระจกแบบตัวอักษรละสี
'พี่ไอครับ นมสดปั่น'
ข้อความบนกระจกที่ตัวใหญ่เสียจนเห็นชัดเจน อุ่นละมือจากการเขียนข้อความออกมายืนกอดอกแล้วพยักหน้าอย่างภูมิใจกับสิ่งที่ทำลงไป
"พี่ไอ~" นายอาทิตย์เรียกเจ้าของร้านเสียงลั่นพร้อมกับชี้นิ้วไปที่กระจก
คนถูกเรียกหันมองตามมองก่อนจะถอนหายใจใส่เจ้าตัวแสบที่เล่นเขียนไว้เสียเต็มกระจก คนที่แท้จริงแล้วไม่ใช่คนใจร้ายเดินไปที่เคาน์เตอร์ชงเครื่องดื่มให้อุ่นวิ่งตามไปทันที
ส่วนผสมต่างๆ ถูกตวงและเทใส่เครื่องปั่นอย่างถูกต้องตามสูตรไม่นานนมสดปั่นสีขาวก็อยู่ในแก้วพร้อมเสิร์ฟให้เจ้าเด็กโข่งดีใจ
"คนน่ารัก มักใจดี จริงๆ ด้วยแหะ"
"ไปเช็ดกระจกเลย เขียนกินที่กินทางคนอื่นเขา" ไอว่าพลางชี้นิ้วไปที่กระจกแบบที่คนโดนสั่งส่ายหัวดิ๊ก
"ไม่เอา ไว้แบบนั้นแหละ อาทิตย์หน้าผมจะมาเช็ดให้"
ไอดินได้แต่ส่ายหน้าแต่ก็ไม่ได้พูดว่าอะไร อุ่นเลยยิ้มกว้างอย่างถูกใจเดินถือแก้วน้ำกลับไปนั่งโต๊ะแล้วดูดอย่างสบายใจ
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
(มีต่อด้านล่างค่ะ)
-
(ต่อค่ะ)
การเรียนในคณะนิติศาสตร์ของชั้นปีที่ 3 ยังคงดำเนินต่อไปอย่างหนักหน่วงจำนวนมาตราที่ต้องท่องมีเพิ่มมากขึ้นทุกวันๆ จนไม่รู้ว่าจะเอาสมองส่วนไหนมาช่วยจำดี นอกจากต้องจำมาตราได้แล้วยังต้องจำและเข้าใจให้ได้อีกว่าแต่ละประมวลกฎหมายนั้นเอาไปใช้ยังไง ในกรณีแบบไหน การสอบเก็บคะแนนก็มีอยู่เรื่อยๆ จนนักศึกษาชั้นปีนี้แทบจะกินหนังสือต่างข้าว ถ้าต้มหนังสือกินแล้วจำได้คงถูกเอาต้มไปแกงหลายหม้อแล้ว
"มาตราที่ ๕๙ บุคคลจะต้องรับผิดในทางอาญาก็ต่อเมื่อได้กระทำโดยเจตนา เว้นแต่จะได้กระทำโดยประมาท ในกรณีที่กฎหมายบัญญัติให้ต้องรับผิดเมื่อได้กระทำโดยประมาท หรือเว้นแต่ในกรณีที่กฎหมายบัญญัติไว้โดยแจ้งชัดให้ต้องรับผิดชอบแม้ได้กระทำโดยไม่เจตนา"
แม้ว่าตอนนี้พระอาทิตย์จะเลือนหายไปหลายชั่วโมงแทนที่ด้วยพระจันทร์แล้ว แต่เสียงท่องกฎหมายยังดังงึมงำไปทั่วร้านหนังสือกาแฟ ทั้งๆ ที่ไม่ใช่ช่วงสอบและร้านควรจะปิดได้แล้วกลับยังเปิดไฟสว่างไปทั่วและคนก็เต็มร้านไปหมด ไม่ใช่ใครที่ไหนเหล่านักศึกษาปีสาม ของคณะนิติศาสตร์ทั้งนั้น เพราะว่าพรุ่งนี้จะมีสอบเก็บคะแนนพวกเขาจึงมาขอร้อง ขอยืมสถานที่เป็นที่ติวหนังสือกัน ไอดินก็เลยอนุญาต ทำให้ร้านหนังสือกาแฟในตอนดึกเช่นนี้จึงมีแต่เสียงท่องมาตราดังไปหมด
"เอ้าๆ คุกกี้ ขนมเค้กหมดตู้แล้วเอาคุกกี้กันไปแทนนะ" เกล้าพูดพร้อมช่วยส้มถือถาดที่วางจานขนมคุกกี้เอาไว้ออกมาแล้วยกไปให้บรรดาเด็กนิติศาสตร์ทั้งหลาย
"ขอบคุณคร้าบ / ค่า" ทั้งหมดพร้อมใจกันพูดเสียงลั่น
"เดี๋ยวสอบเสร็จแล้วพวกเราจะมีเคลียร์ค่าใช้จ่ายนะพี่เกล้าพี่ส้ม" ท็อป ประธานชั้นปีพูดกับเกล้าและส้มที่ยกคุกกี้มาให้
"จ๊ะ ตั้งใจท่องหนังสือกันล่ะ"
"ขอโทษด้วยนะครับ มาขอร้องแบบนี้เลยทำให้พวกพี่ๆ ต้องอยู่ดึกไปด้วยเลย"
"เอาเถอะ อยู่กันมาตั้งสองปีแล้ว อีกแค่สองปี พวกพี่ชินละว่ะ" สิ้นคำพูดของเกล้าทุกคนก็ส่งเสียงหัวเราะกันอย่างถูกใจ เพราะตลอดสองปีเด็กพวกนี้มักจะมาอ้อนขอให้เปิดร้านดึกเพื่อมาติวก่อนสอบเป็นประจำ
นายอาทิตย์ที่ละสายตาจากหนังสือตรงหน้า ลุกเดินมาเกาะกระจกร้านตรงใต้ตัวหนังสือขนาดใหญ่ที่เจ้าตัวเขียนเอาไว้ว่า 'พี่ไอครับ นมสดปั่น' ก่อนจะหันซ้ายหันขวามองหาคนที่ชื่อไอดิน ก่อนจะยิ้มกว้างเมื่อเห็นคนดังกล่าวเดินถือถุงพะรุงพะรังอยู่ด้านนอก
ก๊อกก๊อก ก๊อกก๊อก
อุ่นเคาะกระจกเรียกคนที่กำลังเดินผ่านอยู่ด้านนอก ไอดินหันมามองคนที่ยืนยิ้มกว้างเกาะกระจกอย่างกับจิ้งจกแล้วเลิกคิ้วขึ้นเป็นเชิงถามว่ามีอะไร
เจ้าจิ้กจกตัวโตชี้นิ้วไปที่ตัวหนังสือบนกระจกพร้อมทำตาปริบๆ ส่งสายตาออดอ้อนอย่างน่าหมั่นไส้ให้ไอดินทำหน้าเบื่อใส่ แต่ก็ยอมยกนิ้วชี้ไปทางเคาน์เตอร์ของร้านให้จิ้กจกตัวโตกลายร่างเป็นสุนัขวิ่งไปเกาะเคาน์เตอร์รอเจ้าของร้าน
ไอดินได้แต่นึกขำกับท่าทางนั้นของอุ่น ร่างโปร่งส่งถุงอาหารมื้อค่ำของพนักงานในร้านที่ออกไปซื้อมาให้กับเกล้าและส้มไปจัดการ ส่วนตัวเองก็เดินไปที่เคาน์เตอร์เพื่อทำนมสดปั่นเมนูประจำของนายอาทิตย์
"คนน่ารักนี่... มักใจดีจริงๆ เลยนา..." อุ่นพูดพร้อมกับรับแก้วนมสดปั่นมาดูดอึกใหญ่อย่างสบายอารมณ์
"ไม่ไปท่องหนังสือต่อล่ะ" ไอดินถามคนที่นั่งดูดน้ำและแกะคุกกี้กินอย่างสบายใจ
"ระดับนายอาทิตย์ จำได้หมดแล้ว" พูดอวยตัวเองพร้อมยักคิ้วให้
ไอดินหรี่ตามองอย่างไม่เชื่อในคำพูดนั้น "พิสูจน์ดูก็ได้นะ"
อุ่นพูดก่อนที่เจ้าตัวจะเดินไปหยิบหนังสือประมวลกฎหมายเล่มหนามาส่งให้ไอดิน ซึ่งเจ้าตัวก็รับไปเปิดๆ ดูตรงหน้าที่มีการใช้โพสอิทแผ่นเล็กแปะเอาไว้ หลังจากที่เปิดดูได้ไม่นานก็พูดขึ้น "มาตรา ๖๑..."
เจ้าเด็กนิติศาสตร์ยักคิ้วใส่อีกรอบก่อนจะพูด "หมวดที่ ๔ ความรับผิดในทางอาญา มาตรา ๖๑ ผู้ใดเจตนาจะกระทำต่อหนึ่งบุคคล แต่ได้กระทำต่ออีกบุคคลหนึ่งโดยสำคัญผิด ผู้นั้นจะยกเอาความสำคัญผิดเป็นข้อแก้ตัวว่ามิได้กระทำโดยเจตนาหาไม่ได้"
ไอดินก้มไล่อ่านในหนังสืออีกรอบก่อนจะหรี่ตามองคนที่ท่องมาตราออกมาได้หมดทุกตัวอักษร แล้วจึงพูดมาตราอื่นออกมาใหม่ให้เจ้าเด็กนี่ตอบ แม้จะไม่อยากเชื่อแต่อุ่นสามารถจดจำได้แทบจะทั้งหมดในส่วนที่จะต้องท่องจำให้ได้สำหรับการสอบในวันพรุ่งนี้
"มาตรา ๖๕..."
"มาตรา ๖๕ ผู้ใดกระทำความผิด ในขณะไม่สามารถรู้ผิดชอบ หรือไม่สามารถบังคับตนเองได้เพราะมีจิตบกพร่อง โรคจิตหรือจิตฟั่นเฟือง ผู้นั้นไม่ต้องรับโทษสำหรับความผิดนั้น" อุ่นตอบก่อนจะนิ่งไปนิดอย่างกำลังคิด ส่วนไอก็เพียงแค่รอฟังเพราะยังมีต่อสำหรับมาตรานี้ "อ๋า... แต่ถ้าผู้กระทำผิดยังสามารถรู้ผิดชอบอย่างบ้าง หรือ... ยังสามารถบังคับตนเองได้บ้าง ผู้นั้นต้องรับโทษสำหรับความผิดนั้น อืม... แต่ศาลจะลงโทษน้อยกว่าที่กฎหมายกำหนดไว้สำหรับความผิดนั้นเพียงใดก็ได้"
นายอาทิตย์เงยหน้ามองคนที่กำลังไล่อ่านข้อความในหนังสือตามที่เขาพูดก่อนจะยิ้มออกมาเมื่อคนที่ก้มหน้าอยู่เงยหน้าขึ้นมองแล้วยิ้มให้ "บอกแล้ว... นายอุ่น อาทิตย์ซะอย่าง สบายๆ"
ไอดินส่ายหน้ากับคำอวยตัวเองก่อนจะก้มลงดูหนังสืออีกรอบ เปิดหน้ากระดาษไปมาเพื่อทดสอบเจ้าเด็กคนนี้ต่อ
"มาตรา ๙๒..."
"เฮ้ย... ยังไม่ได้เรียนอย่ารีบสิพี่ไอ ไม่ได้อัจฉริยะจำได้ทั้งเล่มนะ" อุ่นประท้วงเมื่อโดนไอดินแกล้ง คนแกล้งก็ทำเพียงยิ้มนิดๆ ก่อนจะส่งหนังสือคืนให้อุ่น
เจ้าตัวรับหนังสือคืนก่อนจะเดินกลับไปรวมกลุ่มกับเพื่อนๆ อีกรอบแล้วช่วยติวให้คนที่ยังไม่เข้าใจเนื้อหา
จนกระทั่งเวลาล่วงเลยเข้าสู่วันใหม่มาได้เกือบสองชั่วโมงบรรดาเด็กนิติศาสตร์ที่มายึดพื้นที่ในร้านหนังสือกาแฟก็ยุติการอ่านและติวหนังสือ ทุกคนช่วยไอดิน ส้มและเกล้าเก็บโต๊ะและปิดร้าน แต่ละคนแยกย้ายกลับหอด้วยสภาพที่ค่อนข้าง... น่าสงสาร เพราะโหมอ่านหนังสือกันตั้งหลายชั่วโมง รุ่นพี่อย่างไอดิน ส้มและเกล้าก็ได้แต่อวยพรให้เด็กๆ โชคดีกับการสอบย่อย
"กลับดีๆ นะ เกล้าไปส่งส้มที่บ้านด้วยล่ะ" ไอดินหันไปบอกเพื่อนสนิทของตัวเอง เกล้านั้นเป็นเพื่อนสนิทของไอมาตั้งแต่เด็กๆ ไปไหนไปด้วยกัน ทำอะไรทำด้วยกันตลอด ตอนเกล้ารู้ว่าไอดินจะเปิดร้านก็มาเข้าเป็นหุ้นส่วนและทำงานที่ร้านด้วย
"เอ่อๆ ไม่ต้องห่วง พรุ่งนี้เจอกัน"
"มาตอนบ่ายก็ได้ วันนี้ทำนอกเวลากันไปแล้วจะได้มีเวลาพักกันเยอะๆ"
"ค่ะพี่ไอ พรุ่งนี้เจอกันนะคะ~"
ไอดินยืนมองเกล้ากับส้มจนกระทั่งทั้งคู่ขึ้นรถไปแล้วตัวเองจึงเดินไปขึ้นรถแล้วขับกลับคอนโดของตัวเองบ้าง โชคดีที่คอนโดอยู่ใกล้แค่นี้ทำให้ไม่เสียเวลาในการไปกลับมากนัก ร่างสูงโปร่งแต่ทว่าตัวบางของไอดินดันประตูห้องพักของตัวเองให้เปิดออก ถอดรองเท้าแบบไม่ใส่ใจนักไว้ที่หน้าประตู กระเป๋าก็วางไว้ตรงนั้นแล้วเดินไปทิ้งตัวลงนอนบนเตียงนอนนุ่มๆ อย่างเหนื่อยอ่อน มือดึงเอาโทรศัพท์ที่ส่งเสียงแจ้งเตือนต่อเนื่องออกจากกระเป๋ากางเกงมากดดู
UNARTIT SIRIKUN ได้แท็กรูปภาพที่มีคุณเมื่อหนึ่งชั่วโมงที่แล้ว
ได้แต่เลิกคิ้วขึ้นมองอย่างสงสัย นอกจากจะมีแจ้งเตือนว่าถูกแท็กรูปภาพแล้วยังมีการแจ้งเตือนว่าคนนู้นกดถูกใจ คนนี้แสดงความคิดเห็นอีกหลายอย่าง
'คนน่ารัก มักใจดี :)'
นั่นคือแคปชั่นใต้ภาพแก้วนมสดปั่นที่หมดไปเกือบครึ่งแก้วแล้ว
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
นายอาทิตย์ที่นอนกลิ้งอยู่บนเตียงทั้งๆ ที่เวลานี้ก็ดึกมากแล้วแทนที่เจ้าตัวจะนอนหลับพักผ่อนให้เต็มที่สำหรับการเตรียมตัวเข้าสอบ กลับนอนเล่นเสียอย่างนั้น ริมฝีปากยังคงหยักเป็นรอยยิ้มมองภาพล่าสุดที่เจ้าตัวอัพเดทลงโซเชียล แก้วนมสดปั่นที่กินหมดแล้วถูกล้างและวางรวมไว้กับแก้วอื่นๆ เหมือนเช่นเคย ถ้าให้นั่งนับก็คงนับได้หลายสิบใบแล้วละ คนที่นอนยิ้มเหมือนคนบ้าหันไปคว้ากระดาษโพสอิทสีเหลืองอ่อนมาเขียนข้อความลงไป
'วันนี้ผมมีสอบเก็บคะแนน เอาใจช่วยผมด้วยนะครับคุณหนังสือ ... จาก ผมคนอ่านหนังสือ'
มีสอบตอนสิบเอ็ดโมง ร้านหนังสือกาแฟเปิดตั้งแต่เก้าโมงเช้าแวะเอากระดาษไปติดก่อนสอบก็คงทัน
"คนน่ารัก มักใจดี พี่ไอน่ารักเลยใจดี ถ้าอย่างนั้น... คุณหนังสือที่ใจดี ก็คงน่ารักด้วยสิเนอะ"
แล้วคนที่นอนเล่นก็เผลอหลับไปทั้งๆ ที่ใบหน้ายังมีรอยยิ้มประดับอยู่
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
TBC
************************************************
เอาบทที่สองมาเสิร์ฟแล้วค่ะ ‘คนน่ารัก มักใจดี’ พี่ไอเขาก็ใจดีจริงๆ แหละเนอะ น่ารักกันจริงๆ น้องอุ่นพี่ไอ ฮึ่ม! มั่นเขี้ยวสองคนนี้มากๆ เลยค่ะ ฮ่ะๆๆๆ แต่งไปก็ยิ้มไปแก้มจะแตกกับความน่ารักปนทะเล้นของน้องอุ่นแล้วก็ความใจดีในภาพคนหน้านิ่งของพี่ไอ น่ารักสุดๆ ขอให้อ่านกันไปยิ้มกันไปนะคะ ^^
สนุกไม่สนุกยังไงคอมเมนต์บอกกันด้วยนะคะ ฝากเรื่องอุ่นไอรักเอาไว้ด้วยค่ะ
แวะไปคุยกันในเพจเฟสบุ๊คของฟางกันเยอะๆนะ ไปคุยกันได้นะคะ https://www.facebook.com/fgc32yaoi
-
ถ้าเขารู้กันนี่คงจะเขินตัวแตกกันเลยเนาะ คุณหนังสือกับคุณคนอ่าน
-
โถ่ เมื่อไหร่น้องอุ่นจะรู้ตัวเนี่ย :z3:
-
น่ารักทั้งคนพี่คนน้องนั่นแหละ
-
:-[ :-[ :-[ น่าร๊ากกกกกกกกก..อุ่นขี้อ้อนจัง.. :heaven :heaven :heaven
-
รอว่าเมื่อไร คุณหนังสือ กะ คนอ่านหนังสือ จะได้เจอกันสักที เพราะตอนนี้ที่รู้ก็คือ อุ่นมีความรู้สึกดีๆ กับพี่ไอแล้ว
-
จิ้งจกตัวโต น่ารักอ๊า :hao5: :hao5: :hao5:
-
น้องอุ่นขี้อ้อนเสียขนาดนี้ ใครจะไปทำใจร้ายได้ลงคอกันล่ะค้าา :-[
-
อุ่นเขียนบนกระจก พี่ไอจำลายมือน้องไม่ได้เหรอ? หรือเขียนตัวใหญ่เลยไม่เหมือนที่เขียนในกระดาษโพสอิท
ชอบอุ่นอะ เป็นเด็กที่น่ารัก ป่วงๆดี
อิอิ
-
ถ้ารู้ว่าการเขียนตอบโต้กันไปมาเป็นคนใกล้ๆตัวนี่จะเป็นยังไงน้าาาา : :z1:
-
น่าร๊ากกกกน้องอุ่นหมาน้อย 555
-
เพิ่งมีโอกาสได้อ่านเรื่องนี้ น่ารักดีเนอะ
-
อ่านไปยิ้มไปแก้มจะแตกแล้วเนี้ย อ่านแล้วมีความสุข ในความรักที่เริ่มก่อตัวทีละน้อยๆ รีบมาต่อนะครับ
-
น้องอุ่นทำไมทำตัวขี้อ้อนได้น่ารักแบบนี้นะ เป็นเมะที่น่ารักจริงๆ
-
:mew3: :mew3: :mew3: :mew3: :mew3:คู่นี้น่ารักที่สุดอะ :mew3: :mew3: :mew3: :mew3: :mew3: :mew1: :mew1: :mew1:
-
น่ารักจริงๆ อยากให้เป็นเเนวนี้ตลอดทั้งเรื่องเลย ปริ่ม ชอบๆ
-
น่ารักดีค่ะ รอตอนต่อไป
-
ตามมาจาก #น้องกันต์จัดให้ เรื่องนี้อบอุ่นมาก เมื่อไหร่เค้าจะรู้กันสักที :ling1:
-
พี่ไอแพ้ทางน้องอุ่นใช่ใหม
น้องอุ่นก็นะ อ้อนพี่ไอตลอด
ขนาดยังไม่รู้นะว่าคุณหนังสือนะ คือพี่ไอ
ถ้ารู้นะ จะตามติด เป็นเนื้องอกเลยกระมัง คริ คริ น่ารัก
-
น้องอุ่นชอบอวยตัวเอง เปิ่นจริงแต่ก็น่ารัก :mew1: :mew1:
-
อยากจะบอกว่าเรื่องนี้เป็นแรงบันดาลใจให้เราสั่ง "นมสดปั่น" เลยนะเนี่ย 555 //เว่อร์ไปป่ะ
แบบว่าเป็นเมนูที่เรามองข้ามมากๆ ไม่เคยคิดสั่งเลยอ่ะ
อาทิตย์ก่อนอ่านเรื่องนี้ อยู่ๆก็นึกอยากกินขึ้นมา 555
ขอบคุณสำหรับตอนนี้ แล้วก็รอตอนต่อไปค่ะ ^^
-
น่ารักจัง~ อยากกินนมสดปั่นจุง><
-
น่าร้ากกกกก สงสัยตอนเริ่มชอบกันจริงจังแล้วถึงจะรู้เลยมั้งเนี่ย 555
-
น้องอุ่นช่างอ้อนจริงๆ อ้อนเฉพาะที่ไอรึเปล่าจ้ะ :mew4: :กอด1:
-
:katai3: :katai3: :katai3: :katai3:
-
เรื่องนี้น่ารักอะ
น้องอุ่นเหมือนลูกหมาตัวโตๆเลย :กอด1:
-
:pig4:
-
ตามมาอ่านแล้าจ้า :z2:
น้องอุ่นช่างอ้อนดีจริงๆ
พี่ไอก็น่ารัก :impress2:
-
(http://www.mx7.com/i/81f/ddaFRG.jpg)
บทสาม
"พี่ไอ~ พวกเรากลับกันก่อนนะคะ" ส้มร้องตะโกนบอกคนที่กำลังจัดหนังสือเข้าชั้นอยู่บนชั้นสอง
"อื้อ กลับกันดีๆ ล่ะ" ไอบอก ตอนนี้เป็นเวลาสองทุ่มแต่ร้านหนังสือกาแฟนั้นปิดแล้วเพราะวันพรุ่งนี้เป็นวันหยุดของร้าน วันนี้จึงปิดร้านเร็ว ไอดินยกหนังสือกองสูงไปเรียงเข้าตู้หนังสือโดยมีเกล้าคอยช่วย
"จะแวะกลับห้องก่อน หรือจะไปที่ร้านเลย" เกล้าหันมาถามเพื่อนตัวเอง
"เดี๋ยวไปเลยก็ได้ เดี๋ยวพวกนั้นมันบ่น"
คืนนี้บรรดาเพื่อนในกลุ่มของไอและเกล้านัดรวมตัวกันที่ผับดังที่อยู่ไม่ห่างจากที่นี่มากนัก ในหนึ่งเดือนพวกเพื่อนๆ จะนัดกันประมาณสามถึงสี่ครั้ง บางทีก็นัดตอนกลางวัน บางทีก็ตอนเย็น แต่พอนัดเย็นทีไรกลับนัดตอนสามทุ่มสี่ทุ่มที่ผับบ้าง บาร์บ้าง ร้านอาหารกึ่งผับบ้างซึ่งไอดินก็ไม่รู้ว่าสามสี่ทุ่มมันเรียกว่าตอนเย็นตรงไหน
"ใครยัดหนังสือไว้ด้านในแบบนี้นะ" ไอบ่นก่อนจะดึงหนังสือที่วางอยู่บนชั้นออกเพื่อหยิบหนังสือที่มีคนวางไว้ด้านในออกมา หนังสือเกี่ยวกับทางการแพทย์ทำไมถึงมาวางอยู่ในชั้นหนังสือทางกฎหมายได้นะ
หือ...
ไอดินครางในลำคอเมื่อเห็นกระดาษโพสอิทติดเอาไว้ที่ปกหลัง
‘ชีทที่ให้ไปคราวก่อนมีประโยชน์มากครับ ผมทำข้อสอบเก็บคะแนนได้เพราะชีทนี้เลย ขอบคุณครับคุณหนังสือ ... จาก ผมคนอ่านหนังสือ’
คนอ่านยิ้มรับกับข้อความนั้น ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม กับแค่ข้อความจากใครก็ไม่รู้บนกระดาษถึงทำให้คนยิ้มยากอย่างไอดินยิ้มได้ง่ายๆ แบบนี้ เหมือนกับเจ้าเด็กนิติศาสตร์ขี้อ้อนคนนั้น ชายหนุ่มติดกระดาษไว้บนปกหนังสืออย่างเก่า จัดการเก็บหนังสือเข้าชั้นให้เรียบร้อยจึงหยิบกระดาษโพสอิทแล้วเดินกลับเข้าไปในห้องทำงาน
"ไง ของเจ้าหนุ่มโพสอิทอีกแล้วหรอ" เกล่าส่งเสียงถามเพื่อนสนิทของตัวเอง ยืนกอดอกมองไปที่กรอบไม้ที่ติดไว้ข้างผนัง "ไอ้เด็กนี่ก็ขยันส่งจริง สงสัยดูท่าจะหลงรักคุณหนังสือเข้าซะแล้วละมั้งเนี่ย"
"ก็พูดไป... เขาคงแค่อยากขอบคุณ อยากบอก อยากเล่าอะไรๆ ให้ฟังเฉยๆ ถึงได้เขียนมา" ไอดินว่าพร้อมกับเดินเอากระดาษโพสอิทไปติดเอาไว้บนแผ่นไม้ก๊อกโดยใช้หมุดยึดเอาไว้ ที่เต็มซะแล้วสิ สงสัยว่าจะต้องไปสั่งทำเพิ่มอีกอันเสียแล้ว
"สองปีกว่านะโว้ย ไม่ใช่แค่สองอาทิตย์หรือสองเดือน ฉันละอยากเห็นหน้าไอ้เด็กคนนี้จริงๆ ปีสามนิติศาสตร์มีใครที่เข้าเค้าบ้างนะ"
ไอดินนิ่งไปนิดกับคำพูดของเพื่อน นั่นสินะ สองปีกว่าที่ส่งโพสอิทให้กันมันไม่ใช่เวลาน้อยๆ เลย แล้วในบรรดาเด็กร้อยกว่าคนนั้นใครกันคือ 'คนอ่านหนังสือ'
"ไม่รู้เหมือนกัน ก็คงสักคนในนั้นแหละ"
"ไม่อยากรู้หรอว่าใคร แต่ก็น่าแปลกนะไอ้เด็กพวกนั้นก็รู้จักนายกันหมด ทำไมต้องมาส่งกระดาษแบบนี้ด้วย"
ไอดินหันกลับไปมองเพื่อนที่เหมือนจะยังสงสัยไม่หาย ก่อนจะเดินไปหยิบกระเป๋าของตัวเองมาถือ "ช่างเขาเถอะน่า ไม่ได้มีอะไรเสียหายสักหน่อย เขาอาจจะไม่รู้ว่าคนตอบข้อความคือฉัน เหมือนที่ฉันไม่รู้ว่าเขาคือใคร และการที่เขาไม่เข้ามาถามนั่นก็เพราะว่าเขาพอใจที่จะให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้ และฉันก็พอใจแบบนี้เหมือนกัน"
"พูดเหมือนกำลังหลงรัก'คนอ่านหนังสือ'เลยนะครับคุณไอดิน" เกล้าเย้าแหย่
"เพ้อเจ้อแล้วครับคุณเกล้าไกล ไปได้แล้วพวกไอ้อัฐรอแย่แล้วเนี่ย สามทุ่มกว่าแล้วด้วย" ไอดินส่ายหน้าใส่ก่อนจะดันหลังเพื่อนสนิทของตัวเองให้ออกจากห้อง หันกลับมาเช็คดูว่าปิดไฟ ปิดแอร์เรียบร้อยแล้วหรือยัง
หลังจากที่เช็คในร้านเรียบร้อยและปิดร้านดีแล้วทั้งสองคนก็เดินไปขึ้นรถมาสด้าสีขาวของไอดินเพราะว่าวันนี้เกล้าไม่ได้ขับรถมา อีกสิบห้านาทีต่อมารถมาสด้าสีขาวก็จอดนิ่งสนิทอยู่ที่ลานจอดรถของร้าน 'THE ผับ' ไอดินและเกล้าไกลเดินลงจากรถ เดินไปที่ประตูร้านที่มีพนักงานยืนตรวจบัตรประชาชนอยู่ ทั่งสองครยื่นบัตรประชาชนและบัตรสมาชิกส่งให้พนักงานดูก่อนจะเดินเข้าไปด้านใน ที่ร้านนี้หากเป็นลูกค้าประจำมามากกว่าห้าปีก็จะได้บัตรสมาชิกที่มีส่วนลดให้พิเศษ เพราะฉะนั้นไม่ต้องบอกก็รู้เลยว่าไอดินและกลุ่มเพื่อนเป็นลูกค้าประจำมานาน
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
ร้าน THE ผับค่อนข้างแตกต่างจากผับอื่นๆ เพราะพอเข้าประตูมาแล้วแทนที่จะเจอแสงสีเสียงกลับเจอสวนสวยๆ เสียอย่างนั้น ไอ้ผนังและประตูที่เห็นนั้นจริงๆ แล้วเป็นรั้ว ตัวร้านจริงๆ นั้นอยู่ด้านในอีกที
"พี่ไอ~!" แต่ก่อนที่จะได้เดินเข้าไปในร้านก็มีเสียงร้องเรียกไอดินเอาไว้เสียก่อน ก่อนที่เขาจะรู้สึกถึงแรงที่โถมมากอดแขนเขาเอาไว้
ไอดินและเกล้าไกลชะงักไปทันทีที่เห็นว่าใครที่เรียก เกล้าทำท่าจะเข้ามาดึงเพื่อนตัวเองออกแต่ก็ถูกไอห้ามเอาไว้ "เกล้าเข้าไปหาพวกนั้นก่อนเถอะ เดี๋ยวตามไป"
"แต่ไอ..."
"พี่ไอบอกให้เข้าไปก่อนไงพี่เกล้า พี่ไอจะอยู่กับต้นข้าวก่อน" คนที่ยืนกอดแขนไอพูด เขาเป็นผู้ชายตัวเล็ก แบบที่เล็กกว่าไอดินเสียอีก ใบหน้าก็หวานเสียจนผู้หญิงคงยอมแพ้
เมื่อเห็นว่าไอพยักหน้าให้เข้าไปก่อนเกล้าจึงได้แต่จำยอมเดิมเข้าไปในร้านแบบไม่เต็มใจมากนัก หลังจากที่เกล้าเดินเข้าไปแล้ว ไอก็หันกลับมาหาคนที่ยืนกอดแขนอยู่ก่อนจะดึงแขนตัวเองออกให้ต้นข้าวหน้าเสียไปนิด
"ต้นข้าวมีธุระอะไรจะคุยกับพี่" ไอดินถามเสียงนิ่ง เขาไม่แม้แต่จะมองใบหน้าน่ารักนั่นสักนิด
"ข้าวต้องมีธุระด้วยหรอถึงจะคุยกับพี่ไอได้" ใบหน้าน่ารักนั้นยู่ลงอย่างไม่พอใจ ถ้าหากเป็นเมื่อก่อนไอคงเข้ามากอดและง้อ แต่ตอนนี้ไม่ใช่... "ข้าวเป็นเมีย..."
"เราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้วต้นข้าว เผื่อต้นข้าวจะลืม" ไอดินหันกลับมามอง
ใช่ ไอดินกับต้นข้าวเคยคบกันมาก่อนในสมัยที่ยังเรียนมหาวิทยาลัย แม้ดูแล้วจะเป็นคู่ที่ไม่ค่อยเข้ากันเท่าไหร่เพราะทั้งสองคนหน้าหวาน แต่ถ้าเทียบกันไอไดอินก็ดูหล่อกว่าต้นข้าวที่หน้าหวานมากอีกทั้งยังตัวเล็กกว่าไอดิน ตอนที่ทั้งสองคนคบกันต่างก็เป็นคู่ที่ใครๆ ก็อิจฉาเพราะไอดินคอยตามรับตามส่งดูแลอย่างดี หวานกันจนน้ำตาลยังสู้ไม่ได้ แต่อยู่ๆ ทุกคนก็ต้องตกใจเมื่อรู้ว่าคู่รักแห่งปีเลิกกันแล้ว เลิกแบบไม่มีใครรู้สาเหตุ หลังจากที่เลิกกันบรรดาภาพคู่ทั้งหลาย รวมไปถึงทุกอย่างก็ถูกลบออกจากโทรศัพท์ เฟสบุ๊คของไอดิน ใครต่อใครมาถามก็ไม่มีคำตอบ คนที่รู้เหตุผลก็มีแต่เพื่อนในกลุ่มของไอดินเท่านั้น
"พี่ไอ!" ต้นข้าวร้องอย่างไม่พอใจ
"พี่ไอคร้าบบบบบ" แต่ก่อนที่ต้นข้าวจะได้พูดอะไรต่อเสียงร้องเรียกไอดินอย่างดังก็ดังขึ้นให้คนทั้งสองต้องหันไปมอง ส่งที่ต้นข้าวเห็นคือผู้ชายหน้าตาหล่อเหลาวิ่งเข้ามา แต่สำหรับไอดินเหมือนเห็นสุนัขพันธุ์โกเด้น รีเทฟเวอร์ตัวโตวิ่งห่างสะบัดหูตั้งเข้ามาหา
"พี่ไอ~ มาทำไรที่นี่อะ" นายอาทิตย์สะบัดเพื่อนในกลุ่มทิ้งอย่างไม่ใยดีเมื่อเห็นไอดิน
"มานอนเล่น"
"เฮ้ย! จริงปะ เหมือนกันเลย ไปนอนกัน" อุ่นพูดอย่างทะเล้นให้ไอดินต้องส่ายหน้าอย่างระอา
"พี่ไอ!" คนที่กลายเป็นส่วนเกินชั่วคราวเรียกร้องความสนใจอีกครั้ง
"ใครอะพี่ไอ" อุ่นหันมองต้นข้าวที่ยืนทำหน้าขัดใจแถมยังจ้องเขาซะแทบจะกินเลือดกินเนื้อ
"ต้นข้าว อดีตรุ่นน้องในมหา'ลัย" ไอดินตอบ ไม่สนใจสีหน้าไม่พอใจของต้นข้าวเลยสักนิด "เข้าไปข้างในเถอะอุ่น เพื่อนนายรอแล้ว พี่ก็จะเข้าไปแล้วเหมือนกัน"
ทั้งไอดินและนายอุ่นเดินเข้าไปในร้านแบบไม่สนใจต้นข้าวเลยสักนิด ไอดินแยกไปหากลุ่มเพื่อนของตัวเอง ส่วนอุ่นก็เดินไปรวมกับเพื่อนตัวเองโดยที่โต๊ะที่อุ่นนั่งก็ไม่ได้ห่างจากโต๊ะของไอเท่าไหร่นัก
"เกล้าบอกว่าเจอต้นข้าว" บรรดาเพื่อนในกลุ่มที่ยืนส่องสาว เต้นกับสาวรีบกลับเข้ามานั่งที่โต๊ะทันทีที่ไอดินเดินมานั่ง
ในกลุ่มของไอดินถ้ารวมเจ้าตัวและเกล้าไปด้วยก็มีกันทั้งหมดหกคน ผู้ชายสี่คนคือมีไอดิน เกล้า อีกสองคนคือเอก และทัน ผู้หญิงอีกสองคนคือลินกับมายด์
"อื้อ" ไอตอบรับเบาๆ ก่อนจะคว้าแก้วที่มีน้ำสีอำพันมายกดื่มรวดเดียวจนหมดแก้ว "เอก อีกแก้ว" เลื่อนแก้วเปล่าไปให้เอกที่ทำหน้าที่เป็นมือชงประจำกลุ่ม
"แล้วคุยอะไรกัน" เกล้ารีบถามต่อทันที
"ไม่ทันได้คุย อุ่นก็มาทักก่อน เลยรีบเดินเข้ามาไม่อยากคุยด้วย" ไอดินว่าพร้อมกับยกแก้วที่เอกส่งให้กระดกเข้าปากจนหมดแล้วส่งให้เอกอีกรอบ
"แล้วมันจะมายุ่งกับแกอีกทำไมวะ นอกกายนอกใจไปก่อนแท้ๆ เลย" ทันบ่นอย่างหัวเสีย
"สงสัยผัวใหม่มันดูแลไม่ดีมั้ง" มายด์พูดก่อนจะหันมองไอดิน "ก็ตอนคบกับไอ ไอมันดูแลดีจะตายไป แต่ไอมันคงไม่มันส์เท่าไอ้เชี่ยเพอร์ไรนั่นมันเลยนอกใจ"
"ช่างเถอะ ทุกอย่างมันจบไปแล้วก็ให้มันจบไป ฉันไม่ใส่ใจแล้ว" ไอว่าพร้อมตั้งท่าจะยกเหล้าขึ้นดื่มอีกรอบก็มีมือของใครบางคนเอื้อมมารั้งไว้จากด้านหลังให้ทุกคนบนโต๊ะหันไปมอง "อุ่น"
"ดื่มเยอะแล้วนะพี่ไอ" นายอาทิตย์ว่าเสียงเข้มเหมือนจะดุ คิ้วเข้มสวยก็ขมวดเข้าหากัน "ผมนั่งมองอยู่ที่โต๊ะ เห็นพี่ไอยกเอายกเอา เดี๋ยวก็เมาหรอก"
ไม่รู้ทำไมแต่ไอดินก็ยอมวางแก้วใบนั้นลงที่โต๊ะให้นายอาทิตย์ได้ยิ้มกว้าง "อย่าดื่มเยอะนะพี่ไอ" เจ้าตัวว่าก่อนจะหันไปยิ้มทักทายกับคนอื่นๆ ก่อนจะเดินกลับไปที่โต๊ะเหมือนเดิม ให้บรรดาเพื่อนๆ ของไอดินมองตาม
"ใครอะ" ทุกคนหันมาถามพร้อมกันทันที
"ลูกค้าประจำที่ร้านกูกับไอ แต่ดูเหมือนเด็กมันอยากเป็นมากกว่าลูกค้าว่ะ" เกล้าพูดพร้อมกับหันมากระแซะเพื่อนตัวเองให้ไอส่ายหน้าใส่
(มีต่อค่ะ)
-
(ต่อค่ะ)
ดึกมากแล้วและเสียงเพลงจังหวะสนุกสนานก็ดังลั่นไปทั่วร้านให้บรรดานักท่องราตรีทั่งชายหญิงออกไปวาดลวดลายกันอย่างสนุกสนาน รวมไปถึงไอดินและเพื่อนๆ ก็เช่นกัน ตอนนี้ไอดิน มายด์และลินต่างก็ออกไปวาดลวดลายกันอยู่หน้าเวทีโดยมีคนอื่นๆ ยืนเต้นอยู่ใกล้ๆ เพื่อช่วยเป็นหูเป็นตาหากมีใครคิดจะเข้ามายุ่งวุ่นวายกับเพื่อนของตัวเอง แม้ว่าไอดินจะเป็นผู้ชายแต่รูปร่าง หน้าตานั้นก็ดึงดูดคนได้ทุกเพศจริงๆ
ไอดินโยกตัวไปมาตามจังหวะเพลง คงต้องบอกว่าเป็นเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ล้วนๆ ที่ทำให้เห็นไอดินในด้านนี้ ใบหน้าขาวๆ นั้นขึ้นสีระเรื่อ ไหนจะริมฝีปากบางสวยแต่สีสดนั่นอีก ยังไม่รวมหุ่นบางๆ ที่ต่างจากผู้ชาย หนุ่มๆ หลายคนจึงอยากที่จะเข้ามาสานสัมพันธ์แบบชั่วข้ามคืนกันทั้งนั้น
"อุ่นๆ พี่ไอมึงอะ ไม่ไปดูหน่อยหรอวะ ผู้ชายงี้มองกันตาแพรวพราวเลยมึง" แชมป์สะกิดเพื่อนพร้อมกับชี้ไปยังหน้าเวที
นายอาทิตย์ทำตาโต ตกใจจนแทบจะตกเก้าอี้เมื่อหันไปมองตามมือเพื่อน ก็หาอยู่ตั้งนานว่าพี่ไอหายไปไหน ไปเต้นอยู่หน้าเวทีซะได้!
"เอ่อๆ กูไปดูพี่ไอก่อนนะมึงๆ" อุ่นว่าอย่างเร็วจนลิ้นแทบจะพันกันก่อนจะพุ่งพรวดไปหน้าเวทีทักทายพี่เกล้าเล็กน้อยแล้วตรงไปหาไอดินที่โดนใครต่อใครเต้นสีเสียจนตัวแทบถลอกแต่เจ้าตัวดันไม่รู้เรื่อง
"พี่ไอ" โน้มตัวไปเรียกอีกคนเสียจนชิดใบหูให้ไอดินหันมามอง
"ไงอุ่น... เต้นด้วยกันไหม?" ไอถามพร้อมกับจับมือของอุ่นให้เต้นตามไปด้วยกัน
"พอแล้วพี่ เดี๋ยวก็หมดแรงหรอก ไปนั่งพักกัน" พูดจบก็ลากไอดินออกจากหน้าเวทีให้เดินออกไปที่หน้าร้านด้วยกัน สายลมเย็นๆ ยามค่ำคืนพัดมากระทบหน้าให้รู้สึกสดชื่นขึ้น "เวลามาเที่ยวนี่เป็นแบบนี้ตลอดเลยรึยังไงนะ"
ถ้าโดนใครลากไปขึ้นเตียงด้วยจะทำยังไงนะ หน้าตายิ่งน่าลากอยู่ด้วย
อุ่นค่อนข้างตกใจกับความคิดของตัวเองที่คิดเรื่องแบบนี้กับไอดิน แต่ก็คงต้องยอมรับว่าหน้าตาของไอนั้นเป็นเช่นนั้นจริงๆ แล้วพอคิดว่าถ้าพี่ไอโดนใครที่ไหนไม่รู้พาไปในอกก็รู้สึกร้อนรนแบบแปลกๆ
"นานๆ ทีน่ะ ไม่ได้เป็นแบบนี้ตลอดสักหน่อย" ไอว่าพร้อมกับทิ้งตัวลงนั่งบนเก้าอี้ไม้ เงยหน้าขึ้นพิงไปกับพนักพิง
นายอาทิตย์มองใบหน้าน่ารักที่หลับตาอยู่อย่างพิจารณา พี่ไอน่ารัก นั่นคือความรู้สึกแรกตั้งแต่ได้เจอคนคนนี้แต่กลับชอบทำหน้านิ่งๆ ทำเสียงเย็นชาใส่ แล้วอุ่นก็ชอบที่พี่ไอเป็นแบบนั้นเพราะเขารู้สึกอยากทำให้พี่ไอยิ้ม และก็รู้สึกดีเสียทุกครั้งที่ไอดินยิ้มหรือหัวเราะเพราะเขา จนมันกลายเป็นความเคยชินที่จะมองหาผู้ชายคนนี้ พอเจอก็มักจะเข้าไปอ้อนบ้าง เล่นบ้างเพื่อให้ไอดินยิ้มให้ แค่นั้นก็พอใจและมีความสุขได้เป็นวันๆ แล้ว
คนที่นั่งมองไอดินลุกขึ้นเดินไปหาพนักงานของร้านเพื่อขอผ้าเย็นมาหนึ่งผืนก่อนจะเดินกลับมายืนข้างๆ ใช้ผ้าเย็นผืนนั้นเช็ดเบาๆ ไปทั่วใบหน้าที่นายอาทิตย์คิดว่ามันน่ารักมาก ไล่มาตั้งแต่หน้าผาก เปลือกตา สองข้างแก้ม ปลายคางและลำคอ ส่วนคนที่โดนเช็ดหน้าอยู่นั้นก็ทำเพียงแค่นั่งอยู่เฉยๆ
"ขอบใจ" ไอดินพูดเมื่อความเย็นของผ้าหายไปแล้วก่อนจะลืมตาขึ้นมอง แม้จะชะงักไปนิดเมื่อใบหน้าของอุ่นอยู่ไม่ห่างแต่ก็ไม่คิดจะขยับหลบหรือเสสายตาไปทางอื่น
"พี่ไอ..."
"อื้ม"
"ผม..." อุ่นมองใบหน้าของไอดินนิ่งอย่างไม่ละสายตาไปไหนก่อนที่ใบหน้าหล่อเหลานั้นจะฟุบลงกับไหล่ของไอจนเจ้าของไหล่ถึงกับเกร็ง ก่อนจะหลุดหัวเราะออกมาเมื่อได้ยินคำพูดของอุ่น "ผมคิดถึงนมสดปั่นอ่ะ..."
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
"เฮ้อ..." ไอดินได้แต่ถอนหายใจอย่างเหนื่อยอ่อนกับการที่ต้องแบกคนตัวโตมาตลอดทางตั้งแต่ลานจอดรถ โชคดีที่พี่ยามประจำคอนโดช่วยแบกมาให้จนถึงหน้าห้อง ไม่อย่างนั้นไอไม่อยากจะคิดเลยว่าตอนนี้เขาคงหมดแรงอยู่ในลิฟต์ลุกไม่ไหว
ส่วนสาเหตุที่ทำให้ไอดินต้องเหนื่อยหอบนะหรือ... ก็เจ้าเด็กโข่งขี้อ้อนตัวโตที่นอนแผ่หลาอยู่บนเตียงของเขาน่ะสิ
'ผมคิดถึงนมสดปั่นอ่ะ...'
หลังจากที่เจ้าตัวพูดประโยคนี้ ไอดินก็หัวเราะขำออกมาแต่เจ้าคนพูดกลับไม่หือไม่อือ แถมยังฟุบหน้ากับไหล่เขาอยู่แบบนั้นจนหันมองนั่นแหละคนที่มึนๆ กับฤทธิ์แอลกอฮอล์ก็ถึงกับสร่างทันทีก็ไอ้เด็กโข่งมันหลับคาไหล่เขาซะงั้น
พอใช้โทรศัพท์ของนายอาทิตย์โทรตามเพื่อนก็ได้ความว่าเจ้าหมอนี่โหมทำงานแบบลืมหลับลืมนอนวันนี้ก็มีสอบย่อย พอเรียนเสร็จก็ไปซ้อมบาสแล้วก็มาที่ร้านนี่เลย ตอนนี้เลยสิ้นฤทธิ์หลับเอาง่ายๆ แบบนี้ แถมเพื่อนๆ ก็แลยังไม่อยากจะกลับหอกันด้วยคนใจดีอย่างไอดินก็เลยอาสาจะขับไปส่งที่หอเอง เพราะยังไงเขาก็ไม่ต้องกลับพร้อมเกล้าไกลอยู่แล้ว ไปกันคนละทางกัน
ดังนั้นเพื่อนเจ้าเด็กโข่งเลยช่วยกันหามอุ่นขึ้นรถของเขา แล้วไอดินก็ขับรถพาคนหลับไปส่งที่หอ แต่ปลุกยังไงก็ไม่ยอมตื่น เอาแต่งอแงไม่ยอมกลับ ถามว่าอยู่ห้องไหนก็บอกไม่รู้ สุดท้ายก็ต้องพากลับมาที่คอนโด
'อุ่น ตื่นก่อนถึงคอนโดพี่แล้ว จะนอนก็ไปนอนข้างบน' ไอดินสะกิดคนหลับให้ตื่น
'หือ... คอนโดพี่ไอหรอ' เจ้าตัวครางรับแล้วก็โซเซก้าวลงจากรถ เดินดุ่มๆ ไม่สนใจเจ้าของรถแล้วก็เจ้าของห้องเลย
จนไออดคิดไม่ได้ว่าเจ้าเด็กนี่มันแกล้งตีรวนทำเป็นนอนหลับรึเปล่า แต่แล้วก็ต้องสะบัดความคิดนั้นทิ้งเมื่อเดินตามมาก็เห็นเจ้าสุนัขพันธุ์โกเด้น รีเทฟเวอร์ตัวโตอย่างกับคนนอนแหมะอยู่บนพื้นโดยมีพี่ยามเข้าไปปลุก แล้วทั้งพี่ยามกับไอดินก็ช่วยกันแบกหามพากันมาถึงห้องของไอ
ไอดินเดินหายเข้าไปในห้องน้ำก่อนจะออกมาพร้อมกับกะละมังใบเล็กและผ้าขนหนูเพื่อเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้กับคนที่นอนหลับสนิทไปแล้ว กว่าจะสู้รบกับเจ้าเด็กตัวโตเสร็จก็ถึงกับต้องปาดเหงื่อ มึนเหล้าก็มึน ยังต้องมาดูแลเจ้าเด็กนี่อีก คิดแล้วก็ได้แต่ถอนหายใจอีกรอบก่อนจะเดินไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อเตรียมตัวนอนบ้าง แต่พอออกมาจากห้องน้ำก็แทบผงะเมื่อคนที่นอนหลับอยู่ลุกขึ้นนั่งทั้งๆ ที่ตายังปิดก่อนจะถอดเสื้อถอดกางเกงของตัวเองจนเหลือแค่บ็อกเซอร์โยนทิ้งไว้ข้างเตียงแล้วล้มตัวนอนต่ออย่างสบายใจ
"อุ่น... อุ่น" ไอส่งเสียงเรียกคนบนเตียงแต่ก็ไม่มีปฏิกิริยาตอบกลับจึงเลิกสนใจแล้วทิ้งตัวลงนอนอีกฝั่งของเตียงก่อนจะหลับไปในเวลาไม่นานด้วยความเพลีย
แสงแดดที่ส่องเข้ามาในห้องนอนเพราะเจ้าของห้องไม่ได้ปิดผ้าม่านทำให้คนที่นอนหลับเต็มอิ่มรู้สึกตัวพร้อมกับขยับมือกอดรัดอะไรบางอย่างที่นุ่มนิ่มเต็มมือมาแนบอกมากขึ้น ฝังใบหน้ากับอะไรหอมๆ พร้อมยิ้ม แต่พอรู้ตัวตื่นเต็มตาก็รู้ถึงความผิดปกติ นายอาทิตย์ลืมตาขึ้นมองเมื่อเห็นเพดานห้อง ผนังห้องเป็นสีฟ้าอ่อนแทนที่จะเป็นสีครีม ไล่สายตาไปรอบๆ ก็พบว่าที่นี่ไม่ใช่ห้องของตัวเอง
"ที่ไหนวะ" อุ่นพึมพำกับตัวเองอย่างสติมาไม่เต็มร้อยและกำลังนึกไปถึงเรื่องเมื่อคืน แต่ไม่ทันที่จะนึกออกก็รู้สึกถึงความนุ่มนิ่มลื่นมือจึงต้องหันไปมอง ดวงตาเบิกกว้างอย่างไม่อยากจะเชื่อสายตา ปากก็อ้าค้างอย่างคนกำลังช็อคสุดๆ
"พ... พี่ไอ เหี้ย!!!!" นายอาทิตย์ตะโกนลั่นเมื่อเห็นว่ามือที่สัมผัสถึงความนิ่มนั้นก็คือผิวขาวๆ ของพี่ไอ มือเจ้ากรรมดันไปล้วงเสื้อเขาตอนไหนก็ไม่รู้ แล้วก็ยิ่งช็อคเมื่อก้มมองสภาพตัวเองที่เกือบจะเปลือยเปล่าได้แต่ถอยหลังอย่างตั้งหลัก
แต่คงลืมไปว่าตัวเองอยู่บนเตียง แรงที่ใช้ดันตัวเองออกห่างจากพี่ไอก็เยอะผลสรุป
ตุบ!!
"เหี้ย!!!"
นายอาทิตย์ลงไปนอนแอ่งแม้งอยู่ที่พื้น มือลูบก้นลูบสะโพกตัวเองด้วยความเจ็บกับแรงกระแทก เจ็บจนน้ำตาแทบเล็ด
คนที่หลับได้ยินเสียงดังกับเสียงร้องลั่นจึงลืมตาตื่น หันมองข้างๆ ก็ไม่พบเจ้าเด็กตัวปัญหาแล้ว แต่พอชะโงกหน้าไปมองอีกด้านก็ถึงกับหลุดหัวเราะอย่างห้ามใจไม่ไหว
อุ่นหัวยุ่งแทบไม่เป็นทรงกึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่ที่พื้น มือก็ยังคงลูบก้นตัวเองไปด้วย
"เฮ้ย!!! พี่ไอ" อุ่นร้องลั่นอีกรอบมือที่ลูบก้นตัวเองอยู่เลื่อนมาวางปิดส่วนกลางลำตัวที่นึกคึกตื่นมาแต่เช้า ตัวไอดินเองน่ะไม่ทันสังเกตด้วยซ้ำเพราะมัวแต่ขำกับคนตกเตียง แต่พอเห็นอุ่นเลื่อนมือมาปิดแบบนี้ก็ทำเอาหยุดหัวเราะไปทันที
ไอดินขยับไปฝั่งตัวเองอีกรอบ เห็นจากหางตาว่าอุ่นคว้าหมอนไปปิดร่างกายตัวเองเอาไว้
นั่นหมอนไว้หนุนนอนนะอุ่น...
นึกๆ ไปแล้วก็ชักจะเขินกับท่าทางตื่นตัวเกินเหตุของอาทิตย์เหมือนกัน
"ห้องน้ำอยู่นั่น ไปอาบน้ำสิ พี่ขอนอนต่ออีกหน่อย ยังเหนื่อยไม่หายเลย" พูดจบไอดินก็ล้มตัวลงนอนต่อโดยไม่ได้มองหน้าของคนที่ถูกไล่ให้ไปอาบน้ำเลยว่าช็อคแค่ไหน
อยู่กับพี่ไอสองต่อสอง บนเตียงเดียวกัน แถมกูยังไม่ใส่เสื้อผ้าด้วย แล้วพี่ไอก็เหนื่อยๆ เหี้ย!!! อย่าบอกนะว่ากูปล้ำพี่ไอไปแล้ว!!!
คนจินตนาการล่ำเลิศยังคงช็อคไม่หายกับสิ่งที่คิดได้ ทำให้คนที่ล้มตัวลงนอนแต่ยังไม่หลับเงยหน้าขึ้นมองเพราะไม่ได้ยินเสียงเปิดปิดประตูห้องน้ำ
"อุ่น" ไอดินส่งเสียงเรียกคนที่ยืนนิ่งไม่ขยับไปไหน
"พี่ไอ... พี่ไอ ผมขอโทษพี่ ขอโทษๆๆ ขอโทษครับ" เจ้าเด็กตัวโตทิ้งหมอนยกมือไหว้ท่วมหัวพร้อมกับขึ้นมานั่งคุกเข่าอยู่บนเตียงข้างเขาใบหน้าหล่อๆ ก้มลงอย่างคนสำนึกผิด หูที่เคยตั้งๆ ก็ลู่ลงดูน่าสงสาร
"ขอโทษเรื่องอะไร?"
"ผม... ผมล่วงเกินพี่!!"
เท่านั้นแหละคนฟังก็หัวเราะเสียงดังออกมาอีกรอบจนแม้แต่คนที่กำลังเสียใจยังอดที่จะมองตาค้างไม่ได้ เพราะไม่เคยเห็นพี่ไอหัวเราะแบบนี้มาก่อน ดู... น่ารักสุดๆ ไปเลย
"พ... พี่ไอ..."
"ขอโทษๆ พี่ขำจริงๆ นะ" ไอดินโบกมือไปพาและพยายามระงับอารมณ์ตัวเองก่อนจะพูดต่อ "คิดได้ยังไงว่าล่วงเกินพี่ไปแล้ว มันตลกจริงๆ นะอุ่น"
"อ้าว..." คนที่เผลอไปล่วงเกินคนอื่นแบบคิดไปเองถึงกับเหวออ้าปากค้าง
"เมื่อคืนอยู่ๆ อุ่นก็หลับไปพี่พาไปส่งที่หอปลุกยังไงก็ไม่ตื่น แล้วพี่ก็ไม่รู้ว่าอุ่นอยู่ห้องไหนก็เลยพากลับมานอนที่คอนโดพี่ ส่วนเรื่องที่อุ่นใส่แค่กางเกงน่ะ... เมื่อคืนก่อนจะนอนอยู่ๆ ก็ลุกมาถอดเสื้อถอดกางเกงแล้วก็นอน ไม่ได้มีอะไรทั้งนั้นแหละ"
นายอาทิตย์ได้แต่ยกมือเกาหัวแกรกๆ อย่างเขินที่เผลอปล่อยไก่ไปตัวเบ้อเริ่ม "แหะๆ ขอโทษทีครับ ตื่นตูมไปหน่อย"
"หึหึหึ" ไอดินยังคงหัวเราะในลำคออย่างขบขันจากง่วงๆ ก็หายเป็นปลิดทิ้งทันทีกับเรื่องขำขันในยามเช้า เจ้าตัวจึงถือโอกาสเดินเข้าไปอาบน้ำก่อนปล่อยให้นายอุ่นนั่งกอดหมอนมองตาม
คนที่เผลอปล่อยไก่ตัวใหญ่ออกไปมองตามไอดินแล้วยิ้ม นึกไปถึงสีหน้าตอนหัวเราะและรอยยิ้มกว้างๆ ของพี่ไอ
มันน่ารัก... น่ารักจนในอกมันสั่นไหวอย่างรุนแรง
อุ่นไม่รู้สึกแปลกใจหรอกที่เขาใจเต้นกับผู้ชายแบบนี้เพราะก่อนหน้านี้เขาก็คบผู้ชายมาก่อน แต่ที่แปลกใจคือ... กับพี่ไอ ความรู้สึกมันรุนแรงมากเหลือเกิน หัวใจมันเต้นอย่างกับกลองถูกตีรัวๆ มันเป็นความรู้สึกที่ไม่เคยเกิดกับคนไหนมาก่อน
อีกทั้งหัวใจมันอบอุ่นแปลกๆ พองโตแปลกๆ ตอนที่พี่ไอมองมา ตอนที่พี่ไอยิ้มให้ หรือแม้แต่ตอนที่พี่ไอหัวเราะ
นายอาทิตย์รู้สึกรักนมสดปั่นมากขึ้นไปอีกแล้วสิ...
ความรู้สึกแบบนี้ มันคนเรียกว่า 'คนกำลังตกหลุมรัก' ใช่ไหม ถ้าใช่ นายอาทิตย์คนนี้ก็คงตกหลุมรักพี่ไอดินหมดหัวใจแล้วแน่ๆ เลย
นายอาทิตย์กำลังตกหลุมรักนมสดปั่นมากขึ้น มากขึ้น อย่างไม่รู้ตัว
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
TBC
************************************************
เย้! จบอีกตอน น้องอุ่นยังคงความน่ารัก(?)ได้เสมอต้นเสมอปลายจริงๆ ค่ะ ฟินกับน้องอุ่น เจ้าโกเด้น รีเทฟเวอร์ตัวโตๆ เอ้ยยยย น่ารัก น่าฟัดจริงๆ คิดเหมือนกันไหมคะ 55555 :-[ :-[ :-[
โอ้ๆๆ ไม่ต้องกลัวว่าจะมีดราม่าเรื่องต้นข้าวนะคะ บอกแล้วว่าเรื่องนี้ไม่มีดราม่า(มั้ง) เพราะฉะนั้นสบายใจได้เลย แค่เอามาให้รู้ภูมิหลังของพี่ไอเท่านั้นค่ะ ไม่ได้เอามาเป็นประเด็นอะไร อิอิ
สนุกไม่สนุกยังไงคอมเมนต์บอกกันด้วยนะคะ แล้วเจอกันต่อหน้าค่ะ
แวะไปคุยกันในเพจเฟสบุ๊คของฟางกันเยอะๆนะ ไปคุยกันได้นะคะ https://www.facebook.com/fgc32yaoi
-
พี่ไอไม่ธรรมดาเหมือนกันนะคะเนี่ย >< มีความหลังฝังใจกับเคะตัวน้อยๆ(กว่าตัวเอง)กับเขาเหมือนกันน้าา~ และท่าทางต้นข้าวคงจะไม่หยุดแค่นี้แน่เลยเน้อ~ แถมอุ่นก็ถูกเขม่นแบบไม่รู้ตัวไปเสียแล้วด้วยสิ >\\< แต่ไม่เป็นไรหรอกนะคะอุ่น เพราะถึงอุ่นจะตัวไม่ได้เล็กเท่าต้นข้าว แต่ 'ความน่ารัก' ของอุ่นนี่เขาพกมาเต็มกระเป๋าเชียวนะค้า~ :m3:
-
โอ๊ยยยยยน้องอุ่นจะน่ารักน่าหยิกไปไหน
-
แอบตกใจเบาๆกับอดีตของไอกับน้องต้นข้าว
อิอิ ดีแล้วที่ไม่มีมาม่า
อ่านสบาย น้องอุ่นน่ารักมากกกก ใครอยู่ด้วยก็คงมีความสุข
:impress2:
-
:L2:
-
จริงด้วย อุ่นให้ภาพลักษณ์ โกลเด้น รีทรีฟเวอร์ สุดๆเลยล่ะ
พี่ไอสนใจเลี้ยงน้องหมาไว้สักคนไหมคะ? หึหึหึหึ
-
เรื่องนี้น่ารักมาเลยค่ะ อ่านไปยิ้มไปจนปวดแก้มหมดแล้ว
-
ขี้ตื่นจริงๆพ่อโกลเด้น
-
น่ารัก อุ่นละมุนจนอยากกินนมสดปั่นขึ้นมาเลย
-
ปกติไม่ชอบนมสดปั่นค่ะมันหวาน แต่วันนี้อยากกินขึ้นมาเลยย
-
น่ารักอีกแล้ววว
ต่างคนต่างค่อยๆหลงรักกันสินะ :m3:
-
:o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :mew3: :mew3: :mew3: :mew3: :mew3: :mew3: :mew3:
-
ตกหลุมรักแล้วจีบเลยคะน้องอุ่นอย่าปล่อยพี่ไอให้หลุดมือไปเด็ดขาด
-
น้องอุ่นทะลึ่งจัง คิดอะไรเนี่ย
ตกใจที่พี่ไอเคยเป็นผัวคนอื่น :a5:
-
ตามมาจากเรื่อง My mom :mew1: :mew1: :mew1:
น่ารักมากๆเลยค่ะ :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
:oo1:
-
สั่งเก็บต้นข้าว เชียร์อุ่น :m12:
-
น่ารักจริงๆเลย ^^
-
สนุกครับ อุ่นตกหลุมรักนมสดปั่นซะแล้ว ถ้ารู้เรื่องคุณหนังสือนั้นอีก ทำตัวน่ารักจริงทั้งอุ่นทั้งไอ ไอนี้ยอมให่อุ่นเข้ามาในโลกส่วนตัวขนาดนี้แบบไม่รู้ตัวขนาดนี้คงมีลุ้นนะอุ่น
-
น้องอุ่นเริ่มหลงรักพี่ไอแล้ว พี่ไอเองก็เริ่มรู้สึกแปลกๆ กับอุ่นแล้วเหมือนกัน
คงต้องมีใครมาเป็นตัวช่วยให้ทั้งคู่รู้ว่าโพสอิทที่เขียนนั้นเป็นของคนทั้งคู่
-
น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกก
น้องอุ่นเริ่มมีใจล่ะ แล้วพี่ไอล่ะค๊าาาาาาาาาา ^^
-
รอต่ออออนะ
-
คุๆๆ พี่ไอเป็นเมะมาก่อนด้วย อุ่นเอ้ย ถ้าไม่ตกลงให้ดี คบไปพี่ไออาจจับกดอุ่นก็ได้นะ คุๆๆ
-
สนุกๆ เรื่องนี้อุ่นสมชื่อเลย
รู้สึกว่าเที่ยงนี้ต้ิงหานมสดปั่นมากินเสียแล้ว
ดูว่าจะอร่อยสู้ร้านพี่ไอได้มั้ยน่าาาา
เขินไงไม่รู้ 555
-
มันมุ้งมิ้งฟรุ้งฟริ้งจริง ๆ พี่ไอน่ารักอ่ะหน้านิ่งใจดี
-
ตัยแล้ววววววว :o12:
น่ารักอะไรแบบนี้ คิอนี่กำลังจะเฟรชชี่ปีหนึ่ง
หวังแบบนี้บ้างได้ไหม โลกแห่งความจริงดับฝันมากโลยฮือ5555555
น่ารักอะเราชอบจะง อ่านแล้วยิ้มอะ :o8:
ปล. อุ่นนี่เมะหรือยังไง.. พี่ไอกับต้นข้าว? ไอเคยเมะ แต่ยังเมะอยู่ไหม.. เอ๊ะยังไง :oo1:
-
น่ารักมากเล้ยยยยย
อยากอ่านต่อจรุง
-
(http://image.free.in.th/v/2013/iu/150609023109.jpg)
บทสี่
ขณะนี้นายอาทิตย์กำลังยืนเกาะเสาตรงเคาน์เตอร์ที่แบ่งสัดส่วนระหว่างครัวกับส่วนกินข้าวแล้วยื่นหน้าเข้าไปมองในครัวที่มีผู้ชายร่างสูงโปร่งที่ลงมือทำมื้อเช้าอยู่ พอรู้ใจตัวเองแล้วนายอุ่นก็อยากจะเข้าไปกอดเอวบางนั้นแล้วยืนดูไอดินทำอาหารเช้า แต่นั่นก็ได้แค่ฝันเขาจึงทำได้แค่ยืนกอดเสาและมองอยู่ตรงนี้เท่านั้น
ไอดินที่กำลังทำข้าวต้มเป็นมื้อเช้าให้กับตัวเองและเด็กโข่งจอมตื่นตูมถึงกับตกใจเมื่อหันกลับมาเห็นใบหน้าหล่อๆ แต่ผมเผ้ายุ่งเหยิงที่โผล่ออกมาจากหลังเสา "ยืนเป็นจิ้กจกเกาะเสาไปได้ ไปยืนทำอะไรตรงนั้น"
คนที่ถูกหาว่าเป็นจิ้กจกยิ้มแหย ยกมือขึ้นเกาหัวตัวเองแกรกๆ แก้เขิน ก็ไม่คิดว่าพี่ไอจะหันมาเห็นแบบนี้นินา "พี่ไอทำไรอะ"
"มื้อเช้าของพี่กับของโกลเด้นน่ะ" ไอดินยิ้มขำ เห็นเจ้าเด็กนิติศาสตร์คนนี้ทีไร นึกถึงเจ้าตูบพันธุ์โกลเด้น รีทรีฟเวอร์ทุกครั้งเลย
"โกลเด้น?" อุ่นทวนคำอย่างงงๆ โกลเด้นไหน? แล้วแบบนี้คือไม่มีของนายอาทิตย์คนนี้หรอ... คิดแล้วก็หงอยไปเลย
ไอดินยิ้มเมื่อเห็นท่าทางงุนงงก่อนที่จะทำหน้าหงอยๆ หูลุ่หางตกของเจ้าโกลเด้น "ใช่ อุ่นรู้จักไหม เจ้าโกลเด้นน่ะ ตัวมันโตนะ สูงพอๆ กับพี่เลย เล่นบาสได้ด้วยนะอุ่น แถมยังเรียนหนังสือเก่งอีกตั้งหาก"
เจ้าโกลเด้นตัวโต เล่นบาสเป็น เรียนหนังสือเก่ง... เท่านี้ก็เหมือนกับคนฉลาดจะเข้าใจว่ามื้อเช้าที่พี่ไอทำน่ะทำให้เขาด้วย จากที่หางตกเมื่อครู่ก็สะบัดเสียแรง หน้าตาร่าเริงขึ้นมาทันทีจนลืมนึกไปว่าตัวเองถูกเปรียบเทียบให้เป็น... เจ้าตูบ
แล้วเจ้าตูบตัวโตก็เข้าไปช่วยไอดินตักข้าวต้มใส่ชามยกข้าวต้มหมูร้อนๆ ที่ส่งกลิ่นหอมไปวางไว้ที่โต๊ะอาหารให้ ก่อนจะไปช่วยไอดินยกเหยือกน้ำเย็น
"วันนี้ร้านพี่ไอปิดใช่ไหม" อุ่นถามในระหว่างที่ก้มมองข้าวต้มหมูในชาม
"อื้อ ใช่ แล้วนี่มีเรียนรึเปล่า สายมากแล้วนะ"
"ไม่มีครับผม" อุ่นว่า "แต่ร้านพี่ไอหยุดแบบนี้ไม่ดีเลยอะ ไม่มีนมสดปั่นให้กินเลย"
ยิ้ม... ไอดินได้แต่ยิ้มกับคำพูดนั้น จะว่าไปแล้ว... เช้านี้เขายิ้มมากี่รอบแล้วนะ
"ไม่กินวันเดียว ไม่ตายหรอกมั้ง"
"อื่อ... ไม่กินวันเดียวไม่ตายหรอก แต่ถ้าไม่ได้เห็นหน้าพี่ไอนะ ผมว่าต้องตายแน่ๆ เลยอะ" นายอาทิตย์ยิ้มกว้างตาใสใส่ไอดิน
"พี่ต้องเขินไหม" ไอดินถามพร้อมกับตักข้าวต้มในชามเข้าปากให้คนได้รับคำถามต้องตีหน้ายุ่งจนไอรู้สึกว่า... น่าเอ็นดู
"เขินได้ก็ดีนะ"
เมื่อถามมาตรงๆ คนตอบก็ตอบกลับตรงๆ เหมือนกันให้คนที่ได้ยินคำตอบถึงกับหัวเราะ ทั้งคู่ไม่ได้พูดอะไรอีกต่างฝ่ายต่างก็ตักข้าวต้มเข้าปากเรื่อยๆ แล้วคนกินน้อยอย่างไอดินก็กินเสร็จก่อน ร่างโปร่งบางลุกขึ้นยืนคว้าชามข้าวถือไว้แล้วเดินเอาชามไปวางที่อ่างล้างจานพร้อมกับถามคำถามให้คนที่ยังไม่อิ่มชะงัก
"คิดจะจีบพี่รึยังไง?"
นายอาทิตย์มองตามเจ้าของห้องจนกระทั่งไอดินเดินไปเปิดโทรทัศน์ดูข่าวเจ้าตัวก็จัดการโซยข้าวต้มในชามจนหมด ยกชามไปล้างเรียบร้อยก็เดินมานั่งแหมะที่พื้นหน้าโซฟาให้คนที่นั่งอยู่ก่อนก้มลงมอง
"ถ้าจีบจริงละ" สองมือวางอยู่บนขาของไอดิน เงยหน้าขึ้นสบตาเรียวพร้อมยิ้มกว้างยามตอบคำถามนั้น
"ถามกันแบบนี้ติดลบคะแนนนะ ไม่เคยอ่านหรือที่มีคนลงไว้น่ะ..."
"อ๋อ... ที่มีคนลงในทวิตเตอร์ใช่ไหมว่า 'ถ้าจะจีบก็ไม่ต้องถาม เพราะกูคงไม่หน้าด้านตอบว่าไม่มีคนเอาค่ะ จีบกูที' ประมาณนี้ปะ แต่คนลงเขาเป็นผู้หญิง แต่พี่ไอไม่ใช่ เพราะฉะนั้นถามได้ ไม่ติดลบคะแนนแน่นอน" ว่าจบก็ยักคิ้วข้างเดียวให้จึกสองจึกอย่างน่าหมั่นไส้ในสายตาคนมอง
"แล้วยังไง จีบติดแล้วจะมาเป็นเมียพี่หรือ"
"พี่เป็นเมียผมดีกว่า" อุ่นว่า คางของเด็กโข่งเกยอยู่บนเข่าของคนที่นั่งอยู่บนโซฟา
"พี่เคยแต่มีเมียนะ"
"จริงดิ?" เหมือนจะตกใจแต่ก็แล้วเจ้าอุ่นดูตื่นเต้นซะมากกว่าเพราะตอนนี้ขยับมานั่งด้านหน้ามือของข้างก็กอดขาของไอดินเอาไว้
"จริงสิ หน้าอย่างพี่มีเมียไม่ได้หรอ?"
"แค่แปลกใจ ใครเห็นคงอยากได้พี่ไอเป็นเมียมากกว่าจะเป็นเมียพี่ไอ" อุ่นพูดเงยหน้าขึ้นมองไอดินที่นั่งอยู่สูงกว่า "ผมยังอยากได้พี่ไอเป็นเมียเลย"
นิ้วเรียวสวยของไอดินดันเข้าที่หน้าผากของอุ่น "เยอะ เยอะแล้ว เมื่อกี้แค่บอกว่าจะจีบ ตอนนี้จะเอาเป็นเมีย จีบให้ติดก่อนดีกว่าไหมครับโกลเด้น"
"จองไว้ก่อนไง เดี๋ยวจีบติดจะได้มาเป็นเมียเลย โอ๊ยยย!" ร้องลั่นเมื่อโดนคนหน้านิ่งเขกหัวเข้าให้เต็มแรงจนน้ำตาแทบเล็ด อุ่นกระชับแขนที่กอดรอบขาไอดินพลางเอาคางเกยตักอีกคน "นี่... ผมพูดจริงนะจะจีบพี่ไอน่ะ ผมว่าผมคงชอบพี่ไอมานานแล้วละแต่แค่ไม่รู้ตัวเท่านั้นเอง ผมชอบมองพี่ไอ ชอบตามพี่ ชอบอ้อนให้พี่ทำนมสดปั่นให้ พี่ไอทำอร่อยดี ฟรีด้วย หึหึ อย่าเขกนะพี่ไอ!"
เจ้าตัวร้องลั่นเมื่อไอดิกยกมือขึ้นทำท่าจะเขกหัวอีกรอบ ถ้าถามว่าทำไมสองคนนี้ถึงทำตัวสนิทสนมกันแบบไม่เก้อเขินแบบนี้ ก็แน่ละ... สองปีกว่าที่ไอดินรู้จักกับเด็กนิติศาสตร์คนนี้ และตลอดสองปีอุ่นก็มักจะชอบเข้ามาหาบ่อยๆ จนไอดินรู้จักและสนิทสนมกันมาก
"ความรู้สึกช้ารึยังไงกัน?" ไอดินถาม
"คงอย่างนั้น ตั้งสองปีแหน่ะกว่าจะรู้ตัวว่าชอบพี่ไอ แต่สองปีมันไม่ได้มีเหตุการณ์แบบเมื่อเช้านินา ผมเลยไม่รู้ตัวสักที" อุ่นพูดพร้อมกับแนบแก้มลงกับตักของไอดินให้คนมองรู้สึกว่าน่าเอ็นดูจนอยากจะส่งมือไปลูบขน... ไม่สิ ลูบผมนิ่มๆ นั้น "พี่ไอช่วยรับผมไว้พิจารณาด้วยนะ ไม่ต้องรีบรับรักผมก็ได้ แต่ช่วยให้เจ้าอุ่นคนนี้มีโอกาสได้ไปนั่งในใจพี่ไอบ้างนะครับ โหวตคะแนนให้อุ่นด้วยนะ"
ไอดินอยากจะยิ้มกว้างๆ กับคำพูดอ้อนขอคะแนนนั้น แต่คนที่ชอบทำหน้านิ่งๆ ก็ได้แต่ยิ้มบางๆ เท่านั้น "ถ้าทำตัวดี... จะโหวตให้แล้วกันนะเจ้าโกลเด้น" ลูบหัวเบาๆ ตบท้ายทำเอาเจ้าโกลเด้นยิ้มแป้นหางสะบัดไปมาแรงๆ อย่างถูกใจทันที
"ขอบคุณครับ ผมกลับก่อนดีกว่า ให้พี่พักผ่อนดีกว่าวันหยุดทั้งที แล้วเจอกันนะครับว่าที่แฟน" พูดจบนายอาทิตย์ก็ลุกขึ้นไปหยิบข้าวของของตัวเองมาถือ หันมาโบกมือร่าเริงให้กับเจ้าของห้องแล้วเดินออกไปทันที
"หึหึ เจ้าโกลเด้นเอ้ย..."
ไอดินหัวเราะเบาๆ กับท่าทางนั้น การที่มีอุ่นมาป่วนอยู่ข้างๆ ไม่ได้ทำให้เขารู้สึกอึดอัดหรือรำคาญกลับกัน... เขารู้สึกว่าชีวิตมันมีสีสันเพิ่มเข้ามาอีกสี นายอาทิตย์เข้ามาทำให้ชีวิตที่เรียบง่ายของไอดินมีสีสัน เกือบสามปีแล้วหลังจากที่เลิกรากับต้นข้าวคนรักเขา แม้ว่าไอดินไม่ได้ปิดกลั้นตัวเอง แต่ก็ไม่มีใครกล้าเข้ามามากกว่า
พออยู่มาวันหนึ่งมีเจ้าเด็กปีหนึ่งหน้าใหม่เดินยิ้มแป้นเข้ามาในร้าน ร้องทักเขาเสียงดังฟังชัดทั้งๆ ที่ยังไม่รู้จักกันก่อนจะสั่งนมสดปั่นหนึ่งแก้วให้ไอดินที่รับออเดอร์อยู่นั้นเลิกคิ้วด้วยความแปลกใจ
'กระแดะสั่งนั่งนมสดปั่น' แชมป์เพื่อนของอุ่นร้องว่าเพื่อนตัวเองจนไอดินยังนึกขำ
'กูเป็นเด็กดี อนามัย ดูแลสุขภาพเถอะ' คนที่สั่งนมสดปั่นหันไปว่าเพื่อนก่อนจะกันกลับไปยิ้มให้พี่ชายหน้าสวยอีกรอบ
'เด็กดี ดีแตกสิมึง เมื่อคืนยังกระดกเหล้าเอย เบียร์เอย เคล้านารีอยู่เลยห่าราก'
'ควาย! มึงอย่าเปิดโปงกูดิ พี่เขารู้ตัวตนกูหมดเลยไอ้สัส!'
พอนึกไปถึงครั้งแรกที่ได้เจอกันไอดินก็อดที่จะยิ้มไม่ได้ แล้วหลังจากวันนั้นเขาก็มักจะเห็นเด็กคนนี้มาที่ร้านบ่อยๆ และเมนูที่สั่งก็ยังคงเป็น 'นมสดปั่น' เหมือนเดิม และมันก็เหมือนเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตไปแล้วที่จะต้องได้ยินเสียงทุ้มๆ ห้าวๆ ตะโกนสั่งนมสดปั่นตั้งแต่เปิดประตูร้าน หรือไม่ก็ร่างโตๆ วิ่งมาส่งสายตาอ้อนขอนมสดปั่นฝีมือไอดิน...
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
(มีต่อค่ะ)
-
(ต่อค่ะ)
"หน้าระรื่นนะมึง หายไปไหนมาไอ้อุ่น เมื่อวานกูไปหาที่ห้องก็ไม่อยู่ มาวันนี้หน้าระรื่นแล้วนะ" เสียงทักทายของโก้ดังขึ้นทันทีที่นายอาทิตย์เดินยิ้มกว้างมาแต่ไกลให้สาวๆ มองกันเพลิน
"จะไปอยู่ไหนได้ เมื่อคืนก่อนแม่งออกไปหาพี่ไอ แล้วก็หายไปเลย ติดต่อไม่ได้ เป็นไงบ้างละมึง" กอล์ฟว่า
"เป็นไงห่าไร มึงพูดถึงพี่ไอกูดีๆ นะมึง ไม่อย่างนั้นจะโดน" นายอุ่นชี้หน้าเพื่อนทันทีให้เพื่อนอีกสามคนพร้อมใจกันร้องด่าใส่กับท่าทางปกป้องไอดินแบบโอเวอร์
"แล้วมันยังไงละมึง" แชมป์ถามอีกรอบหลังจากที่ยังไม่ได้คำตอบสักที
"ก็... ไม่ยังไง เมื่อคืนก่อนกูไปนอนห้องพี่ไอเขาเฉยๆ ไม่ได้มีอะไรสักหน่อย แล้วเมื่อวานไม่มีเรียนไงกูก็เลยไปนู้นมานี่" อุ่นพูดทั้งๆ ที่ใบหน้ายังคงปรากฏไปด้วยรอยยิ้มจนเพื่อนๆ ชักจะไม่แน่ใจว่าไอ้ที่บอกว่า ‘ไม่มีอะไรสักหน่อย’ น่ะ มันจริงสักแค่ไหนกัน
"กูไม่เชื่อ!" เพื่อนทั้งสามคนร้องออกมาพร้อมกัน
"อ้าว! พูดเรื่องจริงมึงก็ไม่เชื่ออีก ตกลงจะเอายังไง ต้องให้กูบอกหรอว่าเมื่อคืนก่อนกูได้นอนกอดพี่ไอ พี่ไองี้ตัวอย่างหอม นิ่มอีกตั้งหากมึงถึงจะเชื่อกูน่ะห๊ะ"
"เออ! กูเชื่อ!"
นายอาทิตย์อยากจะไล่เตะเพื่อเรียงตัว พูดความจริงก็ไม่เชื่อ พอพูดอะไรที่มันสัปดนหน่อยละพร้อมใจกันเชื่อ นี่พวกมันเห็นว่าเขาเป็นคนยังไงกันแน่?! แต่ว่า...เมื่อเช้าวันนั้นตื่นมาก็นอนกอดพี่ไออยู่นี่หว่า นิ่มด้วย หอมด้วยเหมือนที่บอกพวกมันไปนั้นแหละ แบบนี้ก็แสดงว่าพูดความไปออกไปนินา
"นั่นไง! มึงทำสัปดนกับพี่ไอจริงๆ ด้วยไอ้เชี่ยอุ่น หน้ามึงเคลิ้มมากเลย!" โก้ร้องพร้อมกับยกมือขึ้นชี้หน้านายอาทิตย์ที่หน้าชักจะเคลิ้มตามคำพูดของเพื่อน
"กูเปล่า!"
"อย่ามาโกหก มึงทำอะไรพี่ไอของกูวะ" คราวนี้เป็นกอล์ฟที่ร้องขึ้นทำเอานายอาทิตย์หันมองเพื่อนตาขวางกับคำพูดของเพื่อน
"พี่ไอของกูโว้ย ไม่ใช่ของมึงอย่ามามั่วไอ้กอล์ฟ กูจองพี่ไอไว้แล้ว" พูดไปแล้วก็แทบอยากจะตบปากตัวเองเพราะตอนนี้เพื่อนทั้งสามคนกำลังยิ้มเจ้าเล่ห์มองหน้านายอาทิตย์แล้วร้อง ฮั่นแหน่ะ ฮั่นหน่อ อะไรของมันก็ไม่รู้ แต่ที่แน่ๆ นายอาทิตย์เผลอปล่อยไก่ออกไปอีกแล้ว
"หึหึหึ ยังไงมึง ยังไง ไม่เคลียร์กูไม่ปล่อยมึงขึ้นเรียนแน่ๆ ไอ้อุ่น"
แล้วนั่นแหละ… สุดท้ายก็ต้องยอมเปิดปากเล่าทุกอย่างให้ฟังว่าคุยอะไรกับพี่ไอบ้างและบอกพี่ไอว่าจะจีบ บอกไปหมดเรื่องอย่างยกเว้นก็แต่เหตุการณ์ตอนตื่นนอนที่นายอาทิตย์ของเก็บไว้ฟินตัวคนเดียว หลังจากที่ทุกคนฟังจบฝ่ามือสวยๆ ก็ถูกประเคนใส่อุ่นคนละทีสองที ข้อหาว่า… ทำตัวน่าหมั่นไส้เกินเหตุ
"กูนะมองพี่ไอมาตั้งแต่ปีหนึ่ง แม่งเอ้ย… มาแย่งพี่ไอกูซะงั้นอะ" แชมป์บ่นอย่างไม่จริงจังมากนักเพราะยังมีรอยยิ้มอยู่บนใบหน้าอยู่
"กว่าจะรู้ตัวว่าชอบพี่ไอนะมึง ไม่รอให้เรียนจบไปก่อนเลยล่ะ กูสังเกตมานานละตั้งแต่ปีหนึ่ง เอาแต่คอยตามพี่ไอต้อยๆ อย่างกับลูกหมา กว่าจะมารู้ว่าไอ้ที่ตามเขาไปทั่ว อ้อนเขาไปเรื่อย อ่อยเขาไม่หยุดเนี่ยเพราะชอบเขา พวกกูนี่ลุ้นจนเลิกลุ้นไปแล้วไอ้ฟาย!" โก้ว่าพร้อมกับเขกหัวอุ่นอีกรอบ
พวกเขาสามคนมองมานานแล้วตั้งแต่นายอาทิตย์ได้รู้จักกับพี่ไอดินเจ้าของร้านหนังสือกาแฟ ก็เห็นมันเทียวเข้าเทียวออกร้านนั้นเป็นว่าเล่น เจอหน้าพี่ไอก็เข้าไปอ่อยไปคุยตลอดจนทั้งสามคนคิดว่ามันต้องชอบพี่ไอแน่ๆ แต่เพื่อนที่ดีก็เลยแค่มองอยู่เฉยๆ ไม่ได้พูดอะไรแต่รอจนแล้วจนรอด รอเป็นเดือน เป็นปีก็ยังไม่มีข่าวดีจากเพื่อนสักทีว่าได้คบกับไอดินรึยัง จนพวกเขาลงความเห็นกันว่านายอาทิตย์มันคงซื่อกับความรู้สึกตัวเอง ไม่ก็เป็นพวกความรู้สึกช้า แต่ก็ไม่คิดว่ามันจะช้าไปเกือบสามปี
"เอ่อน่า...พวกมึงก็! ตอนนี้กูรู้แล้วไงเนี่ย กูกำลังจะเริ่มจีบพี่ไอแล้ว"
"เอ่อ พวกกูจะรอดูว่ามึงจะมีน้ำยาขนาดไหน"
แต่ก่อนที่จะได้พูด แซว หรืออะไรกันต่อก็เป็นอันต้องแยกย้ายเพราะได้เวลาขึ้นเรียนแล้ว วันนี้ทั้งสี่คนไม่ได้เรียนด้วยกันเพราะลงเรียนวิชานอกคณะคนละตัวกัน มีแค่กอล์ฟกับอุ่นที่ไปลงวิชาประวัติศาสตร์ตะวันตกด้วยกันจึงแยกกันไปสองคนแล้วนัดเจอกันหลังเลิกเรียนที่ร้านหนังสือกาแฟเหมือนเคย
หลังจากออกจากห้องเรียนพร้อมการบ้านที่ให้จับคู่กันทำรายการประวัติศาสตร์แล้วทั้งกอล์ฟและอุ่นก็ตรงไปยังร้านหนังสือกาแฟกันทันที แชมป์กับโก้ยังมาไม่ถึงทั้งสองคนจึงตัดสินใจว่าจะหาข้อมูลมาทำรายการกันก่อนเพราะที่ร้านของไอดินมีหนังสือเยอะแทบจะมีทุกอย่างเหมือนในห้องสมุดของมหาวิทยาลัยเลยทีเดียว หัวข้อที่ทั้งสองคนได้คือประวัติศาสตร์ยุโรป สมัยฟื้นฟูศิลปะวิทยาการ ช่วงยุคเรอเนซองส์
ในขณะที่กอล์ฟกำลังหาข้อมูลอยู่ที่ตู้หนังสือตู้หนึ่งแทนที่คู่ทำรายงานอย่างอุ่นจะอยู่ เจ้าตัวกลับเดินเลี้ยวไปยังหนังสือเกี่ยวกับแพทย์เสียอย่างนั้น อุ่นค่อยๆ เดินดูหนังสือทีละเล่มอย่างใจเย็น ดึงหนังสือออกจากชั้นมาเปิดดูแล้วก็เก็บเข้าชั้นแบบนั้นไล่ไปเรื่อยๆ ร่างสูงขยับตัวลงนั่งบนพื้นเพื่อที่จะได้หยิบหนังสือที่ชั้นล่างได้ถนัด ริมฝีปากยกเป็นรอยยิ้มเมื่อดึงหนังสือเล่มหนึ่งออกมาแล้วเจอกระดาษโพสอิทติดเอาไว้บนปก แต่กระดาษแผ่นนั้นว่างเปล่าไม่มีอะไรเขียนอยู่ เขาจึงเปิดไล่ไปทีละหน้า ทีละหน้าจนกระทั่งเจอกระดาษโพสอิทสีเดียวกันติดอยู่หน้ากระดาษด้านในของหนังสือ อุ่นเอนตัวพิงกับตู้หนังสือพร้อมกับอ่านข้อความบนกระดาษนั้นไปด้วย
‘ทุกอย่างขึ้นอยู่กับความตั้งใจ เพราะคุณตั้งใจถึงได้ทำข้อสอบได้ ดีใจด้วยนะคุณคนอ่านหนังสือ ... จาก หนังสือ’
ข้อความธรรมดาๆ แต่ทำให้นายอาทิตย์ยิ้มกว้างได้ไม่ยาก ถ้าหากพี่ไอดินคือความสุขของนายอาทิตย์ คุณหนังสือก็คงเป็น...ความสบายใจ
"ถ้าคุณหนังสือกับพี่ไอเป็นคนๆ เดียวกันก็คงดีสินะ" อุ่นพูดยิ้มๆ เอากระดาษโพสอิทนั้นติดใส่สมุดของตัวเอง เมื่อกลับถึงห้องก็จะเอาไปติดรวมไปกับแผ่นอื่นๆ เขาเก็บหนังสือเล่มนั้นเข้าชั้นเหมือนเดิมก่อนจะเดินกลับไปช่วยกอล์ฟเลือกหนังสือสำหรับทำรายงานต่อ
เมื่อเดินกลับลงมาที่ชั้นล่างนายอาทิตย์ก็แทบจะพุ่งเข้าไปที่โต๊ะที่แชมป์และโก้นั่งอยู่ ก็จะไม่ให้พุ่งเข้าไปได้ยังไงในเมื่อพี่ไอดินของนายอาทิตย์นั่งอยู่ด้วยนะสิ
"ไง...โกลเด้น" ไอดินทักเจ้าโกลเด้นที่วิ่งเข้ามาหาให้คนอื่นๆ ได้เลิกคิ้วมองอย่างสงสัยผิดกับคนถูกเรียกที่ยกยิ้มแล้วถือวิสาสะนั่งลงข้างๆ ไอดินทันที
"โกลเด้น? อะไรคือโกลเด้นอะพี่ไอ" กอล์ฟที่เดินตามมานั่งร้องถาม
ไอดินยิ้มนิดๆ ยกมือขึ้นลูบผมของคนที่นั่งอยู่ข้างๆ แล้วเอ่ยตอบ "นี่ไงโกลเด้น.. โกลเด้น รีทรีฟเวอร์น่ะ รู้จักไหม พี่ว่าเหมือนมากเลยนะ"
เท่านั้นแหละทั้งแชมป์ โก้และกอล์ฟก็เปล่งเสียงหัวเราะออกมาทันที ผิดกับคนที่พึ่งจะรู้และเข้าใจความหมายของคำว่า ‘โกลเด้น’
ไอ้เราก็นึกว่าเป็นชื่อเรียกเหมือนเรียกคนรักซะอีก ที่ไหนได้... นี่มันหมาชัดๆ
อุ่นทำหน้ายู่ "พี่ไออะ... ทำไมเปรียบผมเป็นหมาละ"
"กูว่ากูรู้นะว่าทำไม ฮ่ะๆๆๆ" โก้พูดพร้อมกับหัวเราะไปด้วยก่อนจะหันไปยกนิ้วโป้งให้ไอดินเป็นเชิงถูกใจ "พี่ไอโคตรเก่งอะ เปรียบเทียบซะโคตรเหมือนเลยพี่ ฮ่ะๆๆๆ โอ๊ยยย กูฮาว่ะ"
"โกลเด้น รีทรีฟเวอร์น่ารักออก" ไอดินพูดยิ้มๆ มือข้างหนึ่งยกขึ้นท้าวคางตัวเองไว้กับโต๊ะพร้อมกับหันมองหน้าเจ้าโกลเด้นตัวโตที่กำลังทำหน้ายุ่ง
ไอดินแอคแทค...
นายอาทิตย์หมดโจมตีแบบหมดสภาพ
"พี่ชอบโกลเด้นนะ อุ่นไม่ชอบหรือ พี่ว่ามันน่ารักดี ที่บ้านพี่ก็เลี้ยงเอาไว้นะ ตัวโตๆ ขนนุ่มๆ น่ารักน่ากอดเลย" บอกอุ่นทีว่าพี่ไอดินไม่ได้กำลังอ่อยเจ้านายอาทิตย์คนนี้ใช่ไหม แค่นี้ก็จะตายแล้วนะ ยิ่งมาพูดเสียงนุ่มๆ น่าฟัง พร้อมกับยิ้มนิดๆ อีก นายอาทิตย์อยากจะหน้ามืดตามัวลากพี่ไอดินเข้าห้องเสียจริงๆ เลย
เอาวะ... หมาก็หมา ขอแค่พี่ไอชอบ จะหมานอก หมาไทย หมาใน หมาขี้เรื้อนไอ้อุ่นก็ยอม
ดังนั้นคนที่ยอมเป็นหมาก็จัดการกอดแขนของไอดินหมับแล้วถูหน้าตัวเองกับแขนของไอดินทำท่าทำทางอย่างกับเจ้าโกลเด้นที่บ้านของไอดินเสียจริงๆ ใครจะว่า ใครจะแซววินาทีนี้นายอาทิตย์ไม่สนใจแล้ว ขอแค่พี่ไอดินชอบและหัวเราะก็พอ
"ท่าทางมึงจะโคฟเวอร์เป็นหมาบ่อยเนอะ เหมื้อนเหมือน" แชมป์เห็นแล้วก็อดที่จะพูดไม่ได้ บอกเลยว่าหมั่นไส้กับท่าทางของเพื่อนรักมากๆ
แน่นอนว่า... อุ่นไม่สนใจกับคำพูดของเพื่อนเลยสักนิดเดียว...
.
.
.
.
ตอนนี้ก็เกือบหนึ่งทุ่มแล้วแต่นายอาทิตย์ยังคงนั่งอ่านหนังสืออยู่บนชั้นสองของร้านหนังสือกาแฟ ส่วนเพื่อนๆ นั้นกลับกันไปตั้งนานแล้ว ร่างสูงเอนหลังพิงกระจกขาข้างหนึ่งยกชันขึ้นโดยมีหนังสือเล่นไม่หนามากนักวางเอาไว้บนหน้าขา ท่าทางที่ดูสบายๆ แต่ก็กลับได้รับความสนใจจากสาวๆ มาก วันนี้บนชั้นสองดูท่าจะมีสาวๆ เยอะกว่าวันอื่น นั่นก็เพราะคนที่นั่งอ่านหนังสือแบบไม่รู้เรื่องรู้ราวนั่นแหละ เจ้าตัวรู้เพียงแค่ว่า... รอพี่ไอเลิกงาน แค่นั้น
คนที่ก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสือเงยหน้าขึ้นอย่างนึกอะไรขึ้นได้ หันไปหยิบกระดาษโพสอิทที่พกติดตัวไว้เสมอในกระเป๋าออกมาก่อนจะเขียนข้อความลงไปบนนั้น
‘วันนี้ผมไม่มีเรื่องที่จะขอบคุณอะไร แต่ผมอยากจะบอกกับคุณหนังสือว่า... วันนี้ผมมีความสุขมากๆ เลยครับ ผมแค่อยากแบ่งปันความสุขของผมให้กับคุณหนังสือ ... จาก ผมคนอ่านหนังสือ’
อุ่นไม่รู้หรอกว่าใครคือคนที่อ่านและตอบโพสอิทเขาทุกๆ วัน ชายหนุ่มรู้แค่ว่าคงจะเป็นหนึ่งในพนักงานของร้านหนังสือกาแฟนี้นี่แหละ เพราะหลายครั้งที่เอาหนังสือมาคืนโดยติดกระดาษโพสอิทเอาไว้ที่ปก จะไม่มีทางเป็นคนอื่นได้เลยเพราะหนังสือที่พึ่งคืนนั้นจะต้องผ่านการเช็คของพนักงานในร้านก่อนที่จะเอาไปเก็บ กระดาษโพสอิทนั้นคงไม่มีทางถูกปล่อยทิ้งไว้ให้คนอื่นมาเจอแน่นอน
"สักวันเราคงได้รู้จักกันนะครับคุณหนังสือ"
กระดาษโพสอิทที่เขียนเสร็จแล้วถูกสอดเอาไว้ในหนังสือเล่มที่เจ้าตัวกำลังอ่านอยู่ ซึ่งพอใกล้ได้เวลาร้านปิดอุ่นก็เดินเอาหนังสือเล่มนั้นไปวางไว้บนโต๊ะสำหรับคืนหนังสือก่อนจะลงไปที่ชั้นล่างเพื่อรอไอดิน
รออยู่ไม่นานคนที่รอก็เดินออกมาจากร้าน ไอดินเลิกคิ้วขึ้นมองเมื่อเห็นเจ้าโกลเด้นตัวโตยืนรออยู่
"ไม่กลับอีก พรุ่งนี้ไม่มีเรียนรึยังไงกัน" ไอดินร้องทักเจ้าคนที่ยืนพิงกระจกหน้าร้านอยู่
"มีครับ แต่อยากมารอส่งพี่ไอก่อนนินา" หันมายิ้มกว้างใส่ไอดิน
"กลับไปนอนได้แล้ว เป็นเด็กเป็นเล็ก"
คนที่ถูกหาว่าเป็นเด็กเดินเข้ามาใกล้ ส่วนสูงที่เกือบจะใกล้เคียงกันแต่ดูๆ ไปแล้วอุ่นสูงกว่าอยู่หลายเซนฯ แต่ขนาดตัวนั้นต่างกันอย่างชัดเจน "ถ้าเป็นเด็กจริง... ทำแบบนี้ไม่ได้นะ" นิ้วชี้กับนิ้วกลางของนายอาทิตย์ยกขึ้นแนบริมฝีปากตัวเองก่อนจะเอาไปแนบลงกับริมฝีปากสีสวยของไอดินพร้อมกับยักคิ้วข้างเดียวให้
"หึ... " ไอดินได้แต่ยิ้มขำ "โอเค... ไม่เด็กก็ไม่เด็ก แต่ถึงจะไม่เด็กแต่ก็กลับไปได้แล้ว"
"ครับผม รับทราบครับ!" มีการยกมือขึ้นตะเบะเหมือนทหารอีกตั้งหาก "กลับห้องดีๆ นะครับพี่ไอ แล้วก็... ฝันดีนะครับ ฝันถึงเจ้าโกลเด้นตัวนี้ด้วยนะ"
"เดี๋ยว!"
ไอดินร้องเรียกคนที่กำลังจะเดินไปอีกทางให้หันกลับไปมา อุ่นเดินย้อนกลับมาหาอีกรอบ
"ครั...!!!”
ยังไม่ทันที่จะได้พูดหรือได้ถามเจ้าโกลเด้นก็ต้องตาโตเพราะอยู่ๆ ไอดินก็ยกนิ้วชี้ขึ้นแนบปากตัวเองแล้วเอามาทาบกับแก้มของอุ่นพร้อมกับรอยยิ้มที่อุ่นคิดว่า... เป็นรอยยิ้มที่สวยที่สุดที่เคยเห็นมา
"วันนี้โหวตให้หนึ่งคะแนนนะเจ้าโกลเด้น"
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
TBC
************************************************
เจ้าโกลเด้น รีทรีฟเวอร์ตัวโตตตตต อยากจะกอดบ้างอะ อิจฉาพี่ไอเบาๆ ฮ่ะๆๆๆ อุ่นน่ารักอะ เป็นหมาก็ยอมขอแค่พี่ไอยิ้มแล้วก็หัวเราะ โหยยยย น่ารักจริงๆ เลยคนอะไร บรรยากาศมันฟรุ้งฟริ้ง(?)มากค่ะ เรื่องนี้ดูท่าแล้วจะไม่ยาวเท่าไหร่เพราะไม่มีดราม่าค่ะ มีแต่ฉากฟินๆ อบอุ่นๆ ให้ยิ้มแก้มแตกกันอย่างเดียวตั้งแต่ต้นเรื่องยันจบเรื่องเลยค่ะ อิอิ
สนุกไม่สนุกยังไงคอมเมนต์บอกกันด้วยนะคะ แล้วเจอกันต่อหน้าค่ะ
แวะไปคุยกันในเพจเฟสบุ๊คของฟางกันเยอะๆนะ ไปคุยกันได้นะคะ https://www.facebook.com/fgc32yaoi
-
ไม่เป็นไรโกลเด้น..ถึงพี่ไอจะให้ 1 คะแนน..แต่เค้าให้ 10 คะแนนเลย.. :man1: :man1: :man1:
-
โอ้ย น่ารัก :ling1: :ling1:
รู้สึกมันสั้น อ่านเพลินเลย :mew2:
-
ตะมุ้งตะมิ้งฟรุ้งฟริ้งจังเลยยยยย :m3:
อย่าเพิ่งรีบจบนะคนเขียน
เขียนต่อไปเรื่อยๆเลยนะ
ชอบเรื่องนี้มากกกกก :กอด1:
เพิ่มเติมนิดนึงนะจ๊ะ
เห็นคนเขียนชอบเขียน "เออ" เป็น "เอ่อ" อย่าง "เออน่ะ" ก็เขียน "เอ่อน่ะ" เวลาอ่านก็แอบรู้สึกขัดๆนิดนึง
ถ้าเปลี่ยนได้ก็จะดีจ้ะ แต่ถ้าถนัดแบบนี้จริงๆก็โอเค เราจะมองข้ามๆไปแล้วกัน :katai5:
-
โกลเด้นน่ารักขี้อ้อนนนนนน
ชอบที่บรรยายอุ่นอะ คือน่ารักมาก ดุ๊กดิ๊กๆ
ดีใจด้วยนะวันนี้ได้1 โหวต
อิอิ
-
ตายเรียบเลยคะน้องอุ่นเจอพี่ไอแอคแทคไป
-
ชอบๆยิ่งอ่านตอนนี้มันยิ่งเข้ากับชื่อเรื่องเนอะ ไออุ่น อบอวนทั่วถึง
-
พี่ไิอเปรียบเทียบเสียจนเราเห็นภาพอุ่นเป็นเจ้าตูบตามไปด้วยแล้วล่ะค่าา โง้ยยยย น่ารักแท้~ :m3: ชอบจังเลยค่ะ ขี้อ้อนดีเหลือเกิน~ ><
-
พี่ไอ-น้องโกลเด้น เธอมุ้งมิ้งน่ารักดี ตอนนี้ได้ 1 คะแนนแล้ว ว่าแต่คะแนนเต็มอยู่ที่เท่าไร
-
อ๊ายเขิน เริ่มจะหลงรักพี่ไอกับน้องอุ่นละ :mew1:
-
:o8: น่ารักน่าฟัดเนอะ
-
อุ่นยอมเป็นหมาให้พี่ไอได้อยู่แล้ว
น่ารัก ฟิน กระจาย
-
โอ๊ยยยย น่ารักเกินไปแล้ว
จะอ่านอีกๆๆๆๆๆ รอน้ารีบมา :katai5:
-
ถ้ารู้ตัวจริงของคนอ่านหนังสือกับคุณหนังสือ คงบวก 200 คะแนน :-[
-
คือเป็นภาพอุ่นกระดิกหางจริงๆ นะเนี่ย ฮาาาาา
-
อยากมีเลี้ยงไว้สักตัวมั่งจัง
-
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :heaven :heaven :heaven :heaven :heaven :heaven :mew3: :mew3: :mew3: :mew3: :mew3:
-
น่าร๊ากก
-
ตามมาจากน้องกันต์ แล้วก็ไม่ผิดหวัง อบอุ่นแล้วก็น่ารักมากค่ะ
อ่านแล้วก็อยากจะมีน้องหมาพันธ์นี้เอาไว้สักตัวเหมือนกัน :-[
ถ้าได้เป็นแฟนกันนะ ต้องเป็นคู่ที่น่าอิจฉามากแน่ๆเลย
ต่างฝ่ายต่างฮอตขนาดนี้ สาวๆคงอิจฉาพี่ไอกันเป็นแถว
ส่วนหนุ่มๆก็คงอิจฉาเจ้าโกลเด้นกันถ้วนหน้า :laugh:
รีบมาทำให้เราอิจฉาเร็วๆนะคะ :L2:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:
-
อร๊ายๆๆๆๆๆๆ น่ารักที่สุดในสามโลก
อ่านแล้วอยากระเบิดตัวเองด้วยความเขิน >///<
คืบแบบว่าพี่ไอแทบไม่ได้ทำไรเลยนะ แต่ทำไมเค้ารู้สึกว่าพี่ไอ "อ่อย" ฟระ
555 ไอ้ตูบโกลเด้น คืนนี้เอ็นจะนอนหลับลงไหมเนี่ย
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด
พึ่งมาอ่านจร้า~~~~
ตามมาจากเรื่อง น้องกันต์จัดให้ 55555
อ่านเรื่องนี้แล้วฟิน จิกหมอนสุดๆอ่ะ
อยากได้ๆๆๆ 555555
-
โหวตหมดใจให้โกลเด้นเลย
ขี้อ้อน น่ารักแบบนี้ พี่ไอจะทนไม่รักได้ไงไหว
-
น่ารักมากๆๆๆเลยจ้า........รอติดตามตอนต่อไป o18
-
:-[
-
น่ารักกกกกกกกกกก :ling1:
-
ตาย ๆ ๆ น่ารักมากกกกกกกกก
-
เขินมาก พูดเลย
อมยิ้มแก้มจะแตกจริงๆ
พี่ไอน่ารัก ขอโหวตพี่ไอหนึ่งคะแนน
พี่ไอน้องโกลเด้นขี้อ่อยทั้งคู่เลย
ฟินนนนนนน
-
โอ๊ยยย น่ารักกกกที่สุด! :man1:
-
โอ้ยยยย ชอบอ่ะ น่ารักโคตรรร :impress2:
-
หวานมาก มุ้งมิ้ง กันจัง ^^
-
น่ารัก :-[ :-[ :-[
-
อ๊ายยยยยยย น่ารักอ่าาาาา ไม่ผิดหวังเลยจริงจริง :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:
-
น่ารักกกกกมากกก เราว่าพี่ไอเป็นเคะเถอะ :mew1:
-
โอ้ยยยยยใจละลาย :L1:
+1ให้คนเขียนเหมือนกัน
-
อร๊างงงงงง น้องอุ่น อ่อย พี่ไอ
แถม พี่ไออ่อย น้องอุ่น น่ารักมวากกกก
ได้แล้ว หนึ่งคะแนน เย้ๆๆๆๆ
-
โกลเด้นน่ารักเกินไปแล้ว
-
น่ารักน่าหยิก แก้มจะแตกแล้ว :m3: :m3: :m1:
รอตอนต่อไปนะคะ :m1: :m11: :m11:
-
:o8: :-[ :impress2: :กอด1:
-
น่ารักมากมาย อ่านไปยิ้มไป :-[
ว่าแต่ รู้สึกเหมือนน้องอุ่นจะรับยังไงก็ไม่รู้แฮะ :impress2:
-
:-[
กรี๊ดดดดดดดดดด ด,
เขิน ฟิน ตัวลอย จิกหมอน ... ทำไมเขาจีบกันได้หวานละมุนขนาดนี้นะ (?)
รอวันที่เจ้าโกลเด้นกับนมสดปั่นจะตกลงเป็นแฟนกัน, มันจะหวานได้อีกเท่าไหร่กันนะ ... อิอิอิ
-
อ๊ายยยย อ๊ายยย อ๊ายยยย :ling1:
น่ารักก พี่ไอคนบ้า น่ารักที่สุด อิอุ่นเหมือนหมาเลยมาให้ป้าฟัดสิลูก
-
โอ๊ยยยยยยยย น่ารักกกกกกก :m15:
ถ้าเกิดรู้กันทั้งคู่เรื่องโพสอิทนี่แบบ
มันเปนโมเม้นที่น่ารักมากเลยะ ฮึก
ชอบอะ จุ้บทางอ้อมไหมน้องอุ่น +1ให้นุ้งอุ่นอิอิ o18
-
อุ่นจะนอนหลับมั๊ยเนี่ย
-
โอ้ยยย น่ารัก ละมุน ชอบๆๆ
-
อ้ากกกก ยิ้มแก้มแตกกกก
-
(http://image.free.in.th/v/2013/id/150615124650.jpg)
บทห้า
'วันนี้โหวตให้หนึ่งคะแนนนะเจ้าโกลเด้น'
'วันนี้โหวตให้หนึ่งคะแนนนะเจ้าโกลเด้น'
'วันนี้โหวตให้หนึ่งคะแนนนะเจ้าโกลเด้น'
คำพูดนี้ดูเหมือนจะวนเวียนไปมาในความคิดของนายอาทิตย์ไม่หยุดตั้งแต่หันหลังเดินไปขึ้นจักรยานและปั่นกลับมาที่หอ จนกระทั่งถึงห้องนอน อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยก็ยังคงได้ยินแต่ประโยคนี้ประโยคเดียว ความรู้สึกหรอ... แม่งโคตรดีใจเลย
ถึงจะเป็นแค่หนึ่งคะแนนก็เถอะนะ อุ่นได้แต่ชกลม ชกหมอน ม้วนตัวกลิ้งไปมาบนเตียงอย่างมีความสุข และดูเหมือนความสุขมันแทบจะล้นทะลักจึงได้หันไปคว้าเอาโทรศัพท์ของตัวเองออกมา
…ได้คะแนนโหวตหนึ่งคะแนน แค่นี่แม่งก็มีความสุขชิบหาย…
นั้นคือสถานะล่าสุดของนายอาทิตย์ แถมท้ายประโยคยังมีอิโมติคอนเป็นรูปหน้าสีเหลืองๆ ยิ้มกว้างต่อท้ายอีกเป็นสิบตัว ใครไม่เข้าใจเขาก็ไม่สนใจหรอก เพราะเขาแค่ต้องการจะถ่ายทอดความสุขของตัวเองออกจากอกบ้างก็เท่านั้น แต่แล้วความสุขแบบเวอร์ๆ มันก็แล่นเข้ามาอีกรอบเมื่อ...
AIDIN CHATBADIN กดถูกใจสถานะของคุณ
พี่ไอ... อย่าอ่อยไอ้อุ่นคนนี้นักได้ไหมครับ แค่นี้ก็แทบจะเทหมดทั้งหัวใจให้อยู่แล้ว
อุ่นเอาหัวตัวเองโขกกับหมอนหลายๆ รอบเหมือนจะแก้อาการเขินและแก้อาการเพ้อของตัวเองทั้งๆ ที่ยังมีรอยยิ้มกว้างอยู่บนใบหน้า ก่อนจะพลิกตัวนอนหงายคว้าเอาหมอนข้างมานอนกอดก่าย
ใบหน้าของพี่ไอดินตอนที่ยื่นมือมาทาบที่แก้ม รอยยิ้มของพี่ไอดินตอนที่ยื่นมือมาลูบผม มันไม่ยอมหายไปจากความคิดของนายอาทิตย์เลย ยิ่งนึกก็ยิ่งเพ้อ แค่หนึ่งคะแนนโหวตก็เป็นแรงกายแรงใจให้ไอ้อุ่นไปทั้งอาทิตย์แล้ว
"นอนโว้ยไอ้อุ่น นอนๆ เลิกเพ้อได้แล้วมึง วู้วววว!!!!" อุ่นร้องโวยวายกับตัวเอง ลุกเดินไปปิดไฟแล้วมาทิ้งตัวลงนอนบนเตียงคว้าหมอนทุกใบมากอดเอาไว้แน่น
เอาวะ... นิ่มเหมือนกัน ถึงมันจะไม่อุ่น ไม่หอมเหมือนพี่ไอก็เถอะ!
.
.
.
.
"พี่ไอ~!" อุ่นตะโกนเรียกคนที่ยืนเล่นโทรศัพท์ แต่เหมือนกับว่าคนที่ก้มหน้าก้มตาเล่นจะไม่ได้ยิน นายอาทิตย์จึงสาวเท้าไวๆ เข้าไปใกล้
"แต่แล้วเธอก็ไม่มอง แล้วเธอก็ไม่มา ก้มหน้าก้มตาละเลงนิ้วมือลงบนเครื่องนั้น ยิ้มหัวเราะคนเดียว ไม่เหลียวข้างหน้าข้างหลัง ต้องจบลงที่ฉัน พนมนิ้วมือท่องคาถา" เสียงเพลงโอมจงเงยของสแตมป์ดังออกจากปากของนายอาทิตย์ ก่อนที่เจ้าตัวจะยกมือขึ้นพนมมือตรงหน้าอก
"โอมจงเงยขึ้นมา เงยขึ้นมา เงยขึ้นมา เออเออเอิง เงยขึ้นมามองตาฉันสักหน่อย โอว เพราะฉันเฝ้าคอย กลัวหลุดลอย พารานอย นอย นอย นอย น้อย นอย นอย นอย รักจะเกิดขึ้นมันต้องมองตา ไม่ใช่มองจอ...~"
ไอดินหลุดหัวเราะกับท่าทางของอุ่น "นี่ไง... มองตาแล้วไง ก็เกิดรักแล้วสิ" คนพูดเอียงคอยื่นหน้าเข้าไปใกล้พร้อมกับมองสบไปที่ดวงตาของอุ่น
"พ... พ... พี่ไอ..." นายอาทิตย์กลายเป็นคนติดอ่างขึ้นมาทันที สายตาเสหลบไม่มองตาของคนตรงหน้า แต่กลับไปโฟกัสอยู่ที่ริมฝีปากสีสวยของไอดินแทน แล้วก็ได้แต่กลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก
"หือ... ว่ายังไงครับ" ริมฝีปากที่ขยับขึ้นลงทำเอาอุ่นถึงกับเหงื่อไหลลงข้างขมับให้คนที่มองอยู่ต้องยกมือขึ้นเช็ดให้ "ร้อนหรอ เหงื่อออกเยอะเชียว..."
พี่ไอ... อย่ายั่ว อย่าอ่อยได้ไหมครับ...
"พี่ไอ... คือ... ผม..." ไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นแต่ใบหน้าของนายอาทิตย์ก็ค่อยๆ เลื่อนไปใกล้กับใบหน้าของไอดิน ดวงตาของทั้งสองคนหลับลง ริมฝีปากเลื่อนเข้าหากันช้าๆ จนกระทั่ง...
.
.
.
.
จ๊วฟฟฟฟ...
ตุบ!!
"เชี่ยยยยยย!!!! เจ็บบบบบบ!!!!" อุ่นได้แต่ยกมือขึ้นลูบสะโพก ลูบก้นตัวเองด้วยความเจ็บ "ฝันหรอวะ แม่งเอ้ย... เหมือนจริงไปนะ โอ๊ยเจ็บชิบ!"
นายอาทิตย์ถีบผ้าห่มที่พันแข้งพันขาตัวเองออกให้พ้นตัวก่อนจะปีนกลับไปนั่งบนเตียงอีกรอบ ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ไม่รู้ว่าเพราะเสียดายที่มันเป็นเพียงแค่ความฝันหรือว่าอะไรกันแน่ ยกมือขึ้นขยี้ผมตัวเองอย่างหงุดหงิดในใจตั้งใจว่าจะล้มตัวลงนอนหลับต่อเผื่อจะได้ฝันต่อจากเมื่อกี้ ในขณะที่เอนตัวลงนอนสายตาก็หันไปเห็นเวลาบนนาฬิกาที่วางเอาไว้จนต้องเด้งตัวลุกขึ้นมาอีกรอบ
"แปดโมงครึ่ง!!! สายแล้วกูเอ้ย!!!" ได้แต่ร้องโวยวายแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำไปทันที เมื่อคืนมัวแต่นอนนึกถึงหน้าพี่ไอจนไม่ได้หลับไม่ได้นอนสุดท้ายก็เลยนอนตื่นสายจนได้ แล้วแทนที่จะได้ตื่นแบบดีๆ ดันตกเตียงซะอย่างนั้น หรือนี่จะเป็นบทลงโทษที่ดันฝันแบบนั้นกับพี่ไอ
ใช้เวลาไม่ถึงสิบนาทีนายอาทิตย์ก็วิ่งผมลู่ตัวเปียกออกจากห้องน้ำ คว้าผ้ามาเช็ดตัวเช็ดหัวแบบลวกๆ ก่อนจะหยิบเอาชุดนักศึกษามาใส่ หยิบหนังสือเรียน กระเป๋า แล้วก็โทรศัพท์ก่อนจะตั้งหน้าตั้งตาวิ่งลงมาด้านล่าง แทบจะกระโดดขาคู่ขึ้นคร่อมจักรยานแล้วออกแรงปั่นไปยังตึกเรียน
"ไอ้แชมป์! ไอ้โก้! ไอ้กอล์ฟ! รอกูด้วยยยยย" อุ่นตะโกนเรียกเพื่อนสนิทที่เดินอยู่ไม่ไกลให้หยุดรอ ปั่นจักรยานไปจอดไว้ที่จอดรถจักรยานแบบแทบจะโยนทิ้ง
"ไอ้อุ่น! จักรยานมึงไม่ได้คันละสามพันนะไอ้เหี้ย โยนซะแทบไม่มีราคาเลย" กอล์ฟร้องด่าเห็นมันโยนจักรยานแล้วอยากจะถีบมันสักทีสองที
"ก็กูรีบนิหว่า..." ได้แต่ยืนหอบแฮกเพราะทั้งออกแรงวิ่งและออกแรงปั่น
"ตื่นสายรึไงมึง"
"เออ...ตื่นสายนิดหน่อยมึง มึงมีไรกินไหมวะกูหิวว่ะ"
ทั้งสามคนส่ายหน้าก่อนจะหันหลังเดินหนีทันทีให้นายอาทิตย์ได้แต่ร้องโวยวายตามหลัง แต่ก็ต้องเงียบปากลงเมื่อแชมป์โยนแซนวิชส่งให้ต้องรีบคว้าไว้กันตก ก่อนจะรีบรับนมกล่องจากโก้อีกอย่าง "มึงอย่าโยนดิวะ ถ้ากูรับไม่ได้ทำไง"
"ก็อดแดกไง!" คนที่ไม่มีของโยนให้อย่างกอล์ฟหันมาด่าให้อุ่นต้องวิ่งเข้าไปตบหัวเล่นก่อนจะพากันเดินกอดคอขึ้นไปบนห้องเรียน
"เมื่อคืนทำอะไร วันนี้ถึงได้ตื่นสาย" แชมป์ถามระหว่างรอให้อาจารย์เข้ามาสอน
อุ่นที่กัดแซนวิชไปคำโตเงยหน้าขึ้นมองก่อนจะตอบ "ก็ไม่ได้ทำอะไรนิ"
"หร๋อออออออ กูจะเชื่อมึงดีไหมเนี่ย เมื่อวานเย็นพวกกูจะกลับมึงก็ไม่กลับอยู่ร้านพี่ไอ แล้วตอนดึกมึงก็โพสเฟสอะไรของมึงก็ไม่รู้ แล้วนี่ยังจะตื่นสายอีก"
"ก็ไม่ได้ทำไรไง กูแค่นอนดึกเฉยๆ ก็เลยตื่นสายไงวะ" อุ่นส่ายหน้ากับคำของเพื่อน
"แล้วไอ้ที่มึงโพสเฟสหมายถึงอะไรวะ หนึ่งโหวตคะแนนไรของมึงเนี่ย" โก้ที่นั่งอยู่ด้านหน้าหันมาถาม
นายอาทิตย์ยกยิ้ม พอได้ยินคำว่าหนึ่งคะแนนก็อดที่จะนึกถึงเมื่อวานก่อนที่จะแยกกับพี่ไอไม่ได้ นิ่วของพี่ไอที่แนบกับแก้มของเขาคิดแล้วมันจั๊กจี้หัวใจให้อุ่นต้องขยับตัวยุกยิกแล้วก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
ผลัวะ!
"โอ๊ยยย เชี่ยโก้ ตบหัวกูทำไมเนี่ย คนกำลังฝันหวานเลยห่า..." อุ่นว่า ยกมือขึ้นลูบผมตัวเอง
"ก็มึงน่ะเป็นอะไร กูถามก็ไม่ตอบแล้วแต่ยิ้มเห็นแล้วมันหมั่นไส้กูเลยตบหัวมึงไง" โก้ว่าแล้วทำท่าจะตบอีกทีให้อุ่นยกมือห้าม "แล้วตกลงมึงจะตอบได้ยังว่าหนึ่งคะแนนอะไร"
"ก็ไม่มีอะไร....เฮ้ยๆๆ อย่าพึ่งนะมึง" นายอาทิตย์ร้องลั่นเมื่อเพื่อนรักทั้งสามคนทำท่าจะเข้ามาตบอีกรอบโทษฐานเล่นตัวและทำตัวน่าหมั่นไส้ "กูกำลังจะตอบนี่ไง ใจร้อนจริง เออ... คืองี้ไอ้หนึ่งคะแนนนั่นน่ะพี่ไอให้กูโว้ย ก็ที่กูบอกพวกมึงไงว่ากูจะจีบพี่ไอแล้วก็ให้พี่เขาโหวตคะแนนให้กูไรงี้"
"น่าหมั่นไส้ว่ะ"
"อ้าว ไรอะก็มึงถามกันเองอะ กูก็ตอบไง" อุ่นพูดพร้อมกับยักคิ้วใส่เพื่อนทั้งสาม แต่ยังไม่ทันที่จะมีใครได้ลงไม้ลงมือกันอีกรอบอาจารย์ก็เดินเข้ามาเสียก่อน
นายอาทิตย์ล้วงเอาโทรศัพท์ออกมาก่อนจะกดส่งข้อความหาพี่ไอดิน ก่อนจะเก็บโทรศัพท์ลงกระเป๋าเหมือนเดิมแล้วหันไปตั้งใจเรียน ไหนๆ ก็ได้กำลังใจจากไอดินมาแล้วก็ต้องตั้งใจเรียนสักหน่อย คอยดูนะพี่ไอ เดี๋ยวจะเอาคะแนนท็อปไปฝากเลย
...คิดถึงพี่ไอนะ เดี๋ยวเย็นนี้เจอกันนะครับ…
...ตั้งใจเรียนล่ะโกลเด้น...
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
(มีต่อค่ะ)
-
(ต่อค่ะ)
"พี่ไอครับ หนังสือพวกนี้จะให้ผมเอาเก็บเข้าชั้นเลยไหม"
ไอดินหันกลับไปมองรุจที่เป็นพนักงานพาร์ทไทม์ของร้านก่อนจะส่ายหน้า "ไม่ต้องรุจ เดี๋ยวพี่จัดการเอง รุจลงไปดูข้างล่างเถอะ"
"ครับพี่ไอ" รุจรับคำก่อนจะเดินลงกลับไปยังชั้นล่าง ไอผละจากชั้นหนังสือที่พึ่งเก็บหนังสือเข้าชั้นมาที่โต๊ะสำหรับคืนหนังสือที่ยังมีหนังสือตั้งอยู่อีกเป็นกอง ไอดินแยกหนังสือเป็นหมวดหมู่เอาไว้ก่อนจะตรวจดูความเรียบร้อยของหนังสือก่อนที่จะเอาไปเก็บ เผื่อมีใครลืมอะไรไว้ในหนังสือ หรือมีหน้าไหนเสียหายจะได้จัดการได้ก่อน
ไอดินยกกองหนังสือวิชาการทางการแพทย์เข้าไปเก็บในชั้นหลังจากเช็คเรียบร้อย อย่างที่บอกไว้ร้านหนังสือกาแฟเป็นร้านในใจของนักศึกษาเพราะนอกจากช่วงสอบจะเปิดตลอดไว้ให้นักศึกษามาติวกันแล้ว ยังมีหนังสือให้ยืมด้วย พวกเด็กแพทย์เองก็ชอบมาที่ร้านนี้บ่อยๆ จึงมีหนังสือสายสุขภาพค่อนข้างเยอะ เยอะพอๆ กับหนังสือกฎหมายเลยทีเดียว
หนังสือหลายกองถูกเก็บเข้าที่เรียบร้อย เหลือเพียงกองสุดท้ายคือหนังสืออ่านเล่น ไอดินยกหนังสือไปที่ตู้หนังสือที่อยู่ติดกระจกหน้าร้าน หยิบหนังสือมาเช็คดูทีละเล่ม
โพสอิท...
โพสอิทสีฟ้าอ่อนถูกสอดอยู่ในหนังสือให้คนที่กำลังเช็คหนังสืออยู่เปิดไปดู
"วันนี้ผมไม่มีเรื่องที่จะขอบคุณอะไร แต่ผมอยากจะบอกกับคุณหนังสือว่า... วันนี้ผมมีความสุขมากๆ เลยครับ ผมแค่อยากแบ่งปันความสุขของผมให้กับคุณหนังสือ ... จาก ผมคนอ่านหนังสือ"
ไอดินกำลังยิ้ม ยิ้มให้กับข้อความบนกระดาษโพสอิทแผ่นนั้น เขาไม่รู้หรอกว่า คนอ่านหนังสือ มีความสุขเรื่องอะไร แต่ก็ไม่รู้ทำไมเหมือนกันว่าทำไมเขาถึงคิดว่า คนอ่านหนังสือ ต้องมีความสุขมาก และคิดว่าตอนที่เขียนข้อความนี้ลงบนกระดาษจะต้องยิ้มกว้างอยู่แน่ๆ
แล้วก็พาลนึกไปถึงใครอีกคนที่ดูจะมีความสุขมากเหลือเกินถึงได้โพสข้อความแบบนั้นลงไป
ไอดินเก็บหนังสือเข้าชั้นเดินเข้าไปในห้องทำงานของตัวเองในมือก็มีกระดาษโพสอิทสีฟ้าอยู่ด้วย ไอดินเดินเอากระดาษในมือไปติดไว้ที่กรอบไม้ก๊อกอันใหม่ที่พึ่งสั่งทำมา
ชายหนุ่มใช้เวลาตลอดช่วงบ่ายในการทำงานเขียนของตัวเองจนกระทั่งเสร็จ หันมองเวลาอีกทีก็เกือบจะหกโมงเย็นแล้ว นึกไปถึงใครบางคนที่ส่งข้อความมาบอกว่าเย็นนี้เจอกัน จากที่ตอนแรกว่าจะพักผ่อนอยู่บนห้องไอดินก็ตัดสินใจลงไปข้างล่าง
เจ้าโกลเด้นหงอยๆ ละมั้ง...
เจ้าโกลเด้นตัวโตๆ ที่เหมือนจะหมดแรง ถูกเจ้านายทิ้ง หรือว่าถูกดุดีนะ เพราะหางเป็นพวงนั้นไม่ได้สะบัดไปมาอย่างเคย
นายอาทิตย์ยึดพื้นที่ตรงเคาน์เตอร์เครื่องดื่ม นั่งฟุบหน้ามือสองข้างกางเต็มพื้นที่ ไอดินยิ้มก่อนจะเดินตรงเข้าไปหา ซึ่งดูเหมือนว่าอุ่นจะไม่ได้สนใจว่าใครเดินมา
"พี่ส้ม... เมื่อไหร่พี่ไอจะลงมา..." นายอาทิตย์ส่งเสียงยานคางถาม
ส้มที่หันมาเห็นไอดินก็กำลังจะอ้าปากบอกแต่อีกคนยกมือขึ้นจุ๊ปากแล้วส่ายหน้าเชิงบอกว่าไม่ให้บอกว่าตนลงมาแล้ว
"เดี๋ยวก็ลงมา พี่ไอคงทำงานอยู่ อยากเจอก็ขึ้นไปหาสิ"
อุ่นส่ายหน้าทันทีฟุบหน้าลงเคาน์เตอร์มากกว่าเดิม "ไม่เอาอะ พี่ส้มบอกพี่ไอทำงาน ผมไม่อยากขึ้นไปกวนพี่ไอ"
"เอานมสดปั่นไหม เดี๋ยวพี่ทำให้" ส้มถามพร้อมกับขยับมายืนอยู่หน้าอาทิตย์ พอดีกับที่ไอดินเดินเข้ามายืนอยู่ใกล้ๆ แล้วลงมือทำนมสดปั่น
"ไม่เอาอะ อยากกินฝีมือพี่ไอ" คนหงอยก็ยังคงหงอยต่อไป
ไอดินใช้เวลาไม่นานในการทำนมสดปั่นแล้วจัดการมายืนแทนที่ส้มที่ผละออกไปอย่างรู้งาน แก้วนมสดปั่นเย็นๆ วางทาบไปบนหลังมือของอุ่นให้เจ้าตัวร้องลั่นด้วยความเย็นพร้อมเงยหน้าขึ้นมอง
"พี่ไอ~!" ไอดินรู้สึกว่า... เจ้าโกลเด้นร่าเริงขึ้นแล้วเพราะเห็นหางเป็นพวงนั้นสะบัดไปมาอย่างแรง
"อยากกินไม่ใช่หรอ" ไอดินพูดพร้อมกับยื่นแก้วไปให้
"ขอบคุณครับ! พี่ไอน่ารักอะ" รีบยื่นมือมาคว้าทันทีแต่ไอดินก็ขยับมือหนีก่อนจะชี้นิ้วไปที่เครื่องคิดเงินให้นายอาทิตย์รีบเดินไปควักเงินจ่ายค่าน้ำทันทีแบบไม่ต้องเอ่ยปากบอก
"ผมมารอพี่ไอตั้งแต่บ่ายสามแหน่ะ รอตั้งนาน" อุ่นเอื้อมมือมาคว้าแก้วนมสดปั่นไปดูด
"ไม่คิดจะเปลี่ยนเมนูบ้างหรอ เห็นสั่งแต่นมสดปั่นมาตั้งแต่ปีหนึ่ง" ไอดินขยับตัวนั่งบนเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามกับนายอาทิตย์
อุ่นส่ายหน้าก่อนจะยิ้มแล้วตอบพร้อมยักคิ้วใส่ "ไม่คิดเปลี่ยนใจ พี่ไอคนเดียว"
คนฟังได้แต่ส่ายหน้ากับมุกเสี่ยวๆ แต่ชวนให้อยากยิ้มของเด็กนิติศาสตร์ "เกี่ยวกันไหม"
"เกี่ยวสิ พี่ไอเปรียบเสมือนนมสดปั่นของผมเลยนะ ผมชอบนมสดปั่น แถมแก้วแรกที่ตอนมากินที่ร้านพี่ไอก็เป็นคนทำให้ ในเมื่อผมไม่คิดจะเปลี่ยนเมนูก็เท่ากับว่าผมไม่คิดจะเปลี่ยนใจไปชอบใครนอกจากพี่ไอไง"
"เอาพี่ไปเปรียบกับของกินเนี่ยนะ"
"ทีพี่ไอยังเอาผมไปเปรียบกับโกลเด้นเลย"
ไอดินหัวเราะ "ก็อุ่นเหมือนนิ"
"พี่ไอก็เหมือนนมสดปั่นไง" นายอาทิตย์พูดก่อนจะอธิบายเพิ่มเติมเมื่อไอดินถามว่าเหมือนยังไง "ก็นมสดปั่นน่ะ... มันทั้งขาว ทั้งหอม ทั้งหวานไงพี่ไอ"
"ทะลึ่ง!" ไอดินคว้าเอาปากกาที่อยู่ใกล้มือมาเคาะหัวอุ่นไปหนึ่งที บอกตรงๆ เลยว่าแอบหน้าร้อนวูบตอนที่ได้ยินเจ้าเด็กคนนี้มันเปรียบเทียบเขากับนมสดปั่น "เดี๋ยวตัดคะแนนเลย"
"โหยยยย ไม่เอานะพี่ไอ โหวตแล้วเอาคืนไม่ได้น๊าาาาา" อุ่นรีบวิ่งอ้อมมาอีกฝั่งของเคาน์เตอร์แล้วอ้อนทันที
"ไอ จะกลับก่อนไหมวันนี้ไม่ได้เอารถมาไม่ใช่หรอ" เกล้าที่เดินเข้ามาในร้านร้องถามพร้อมกับเดินเข้ามาแทรกกลางระหว่างไอกับอุ่น แล้วหันไปยักคิ้วใส่เด็กที่ทำหน้ายุ่งอย่างกลั่นแกล้ง
เกล้าไกลรู้เรื่องที่เจ้าเด็กคนนี้จะตามจีบไอดินแล้ว เพราะไอเป็นคนบอกเขาเอง พอเห็นแล้วก็อยากจะแกล้งนิดๆ หน่อยๆ เอาจริงๆ เกล้าก็พอมองออกนานแล้วละว่าอุ่นชอบไอ คงมีแต่เจ้าของเรื่องทั้งสองคนนั้นแหละที่ไม่รู้ใจตัวเองกันสักที
"อื้ม ก็ดีนะ อย่างนั้นฝากเกล้าปิดร้านด้วยนะ เมื่อบ่ายทำงานตลอดชักจะล้าแล้วเหมือนกันอยากพัก" ไอดินพยักหน้ารับ
"พี่ไอ~ ผมไปส่งนะ" อุ่นรีบเดินมายืนข้างอีกของทันที
"เดี๋ยวพี่ไปส่งไอเองก็ได้อุ่น"
"ไม่เอาๆ พี่เกล้าเคยได้ยินปะ 'ไม่ใช่แฟน ทำแทนกันไม่ได้' อะ เดี๋ยวผมไปส่งแฟนผมเอง พี่เกล้าไม่ต้องลำบาก โอ๊ยยย พี่ไออะเขกผมทำไม" อุ่นรีบแย้งเกล้าทันทีก่อนจะร้องลั่นยกมือกุมหัวเมื่อโดนไอดินเขกเต็มแรง
"แฟนอะไร ได้ข่าวว่าพึ่งได้หนึ่งคะแนน"
"มโนไงพี่ไอ" พูดเองก็หัวเราะชอบใจเองให้ไอดินกับเกล้าไกลได้แต่ส่ายหน้า "นะๆ เดี๋ยวผมไปส่งเอง"
"แล้วจะไปยังไง จักรยานเนี่ยนะ" เกล้าถาม
"เดี๋ยวผมเอามอ'ไซค์ไปส่งก็ได้ ไปเอารถแปบเดียวเอง พี่ไอนั่งมอ'ไซค์ได้ใช่ไหม ผมยังไม่มีปัญญาหารถยนต์มารับส่งพี่ไอนะ"
"พี่คงเก็บของเสร็จภายในสิบนาที" ไอดินพูด
"สิบนาทีถึงร้านแน่นอนขอรับ!" นายอาทิตย์รับคำก่อนจะวิ่งออกจากร้านไปคว้าจักรยานตัวเองมาปั่นกลับหอทันที
"เออ ไอ้เด็กนี้ตลกดีว่ะ แต่ก็น่ารักดี" เกล้ายิ้มขำกับท่าทางของอุ่นก่อนจะหันมามองเพื่อนรักของตัวเอง "ว่าไงละครับคุณไอดิน ใจอ่อนรึยังครับ"
ไอดินส่ายหน้าไม่ตอบคำเพื่อนแล้วเดินหันหลังขึ้นไปบนชั้นสองเพื่อเก็บของก่อนจะนั่งเตร่รอเวลาให้ครบสิบนาที เก็บของน่ะไอดินใช้เวลายังไม่ถึงสองนาทีเลย แต่กว่าจะปั่นจักรยานไปถึงหอ ไปเอารถขับกลับมาอย่างรีบๆ ก็คงใช้เวลาสักสิบนาทีนั่นแหละนะ
"คุณไอดินครับ เด็กคุณบอกจะขับมอ'ไซต์ไปส่งใช่ไหมครับ เพราะไม่มีปัญญาหารถยนต์มารับส่งใช่ไหมครับ" เกล้าทักเมื่อเห็นไอเดินลงมา
"ใช่ ทำไมหรอ"
"ถ้ามันหารถยนต์มารับส่งได้ คงได้นั่งออดี้ ปอร์เช่หรือไม่ก็แอสตัน มาร์ตินว่ะ เพราะมอ'ไซค์ของมันเนี่ยดูคาติว่ะ" เกล้าไกลพูดพร้อมกับทำหน้าแบบไม่อยากจะเชื่อ ชี้นิ้วไปนอกร้านที่เจ้าเด็กนิติยืนพิงรถมอเตอร์ไซค์อยู่
"พี่ไอ~ ไปกันผมไปส่ง"
"รถสวยดีนะ" ไอดินพูดพร้อมกับมองไปที่รถที่อุ่นยืนพิงอยู่
เจ้าของรถรีบขยับมาใกล้พร้อมกับโชว์รถของตัวเองเต็มที่ "ใช่ไหมล่ะพี่ไอ ผมอย่างชอบอะ ถึงมันจะรุ่นเก่าก็เถอะแต่ผมก็ทำงานเก็บเงินอยู่ตั้งหลายปีกว่าจะซื้อได้ ตั้งแต่ม.สี่เลยมั้ง โชคดีที่เจ้าของรถคนเก่าเป็นคนรู้จักกัน สนิทกันแล้วเขาดูแลรถดีมาก รถเลยยังเหมือนใหม่อยู่แถมยังได้ราคาพิเศษอีกนะพี่ไอ"
ไอดินแปลกใจ... เมื่อได้ยินคำว่าทำงานเก็บเงินซื้อเอง แล้วก็อดที่จะชื่นชมไม่ได้กับความพยายามของอุ่น "เก่งนะ ทำงานเก็บเงินซื้อเองแบบนี้น่ะ ดีแล้ว"
"รถคันนี้ยังไม่มีใครเคยซ้อนเลยนะ พี่ไอคนแรกเลยรู้ป่าว" อุ่นยิ้มเดินไปคร่อมรถคันสวยของตัวเองแล้วพยักหน้าให้ไอดินขึ้นไปซ้อนท้าย
"รถแบบนี้ซ้อนท้ายลำบาก"
"ดีจะตาย พี่ไอจะได้ใกล้ผมไง แนบแน่น อบอุ่นดี" ไม่วายหันมายิ้มทะเล้นใส่ก่อนจะขับรถออกจากหน้าร้านไป "ตอนนี้ผมว่า... ผมคิดจะหางานทำอยู่นะ"
"เรียนอย่างเดียวเหนื่อยไม่พอหรอ"
"ก็... อยากรีบหาเงินไว้มาสู่ขอพี่ไอไง ฮ่ะๆๆๆ"
"ถ้าไม่อยากรถคว่ำก็ขับไปดีๆ เถอะ" ไอดินว่าเข้าให้ ซึ่งอีกคนก็ได้แต่หัวเราะชอบใจ
ไม่นานรถมอเตอร์ไซค์คันสวยก็มาจอดอยู่หน้าคอนโดของไอดิน
"ขอบใจมากนะที่มาส่ง" ไอดินพูดหลังจากลงจากรถไปยืนอยู่ข้างๆ แล้ว
"ไม่เป็นไรครับ ผมเต็มใจอยู่แล้ว" อุ่นว่าพร้อมกับยิ้มกว้างให้ "ฝันดีนะครับพี่ไอ"
ไอดินยิ้มแล้วพยักหน้าร้บ ยื่นมือมาจิ้มหน้าผากคนที่นั่งคร่อมอยู่บนรถ "กลับดีๆ ล่ะ ฝันดีนะ แล้วก็... วันนี้โหวตให้ห้าคะแนนแล้วกัน"
ไอดินเดินเข้าไปแล้ว แต่คนที่มาส่งยังคงนิ่งค้างอยู่ที่เดิม ปากอ้าค้างไว้เหมือนคนกำลังช็อคอย่างเต็มที่ ใช้เวลาในการประมวลผลอยู่เกือบๆ ห้านาที
"ยะฮู้ว!!! ได้อีกห้าคะแนนแล้วโว้ยยย!!!"
นายอาทิตย์ยกมือชูร้องตะโกนลั่นด้วยความดีใจ ก่อนจะรีบลดมือลงปิดปากพูดขอโทษคนที่เดินผ่านไปมา
คืนนี้ไอ้อุ่นได้นอนฝันดีอีกคืนแน่เลย
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
TBC
************************************************
พี่ไออ่อยมากนะคะบอกเลย ฮ่ะๆๆๆ แต่ก็น่ารักค่ะ เจ้าโกลเด้นได้คะแนนเพิ่มอีกแล้ว แต่ว่านะ... เขาไม่ได้ตกลงกันใช่มะว่าคะแนนเต็มเท่าไหร่ แฮ่! ตอนนี้ฟางก็หวังว่าทุกคนจะอ่านไปยิ้มไปเหมือนตอนที่ผ่านๆ มานะคะ แล้วก็... รู้สึกดีค่ะที่ได้อ่านคอมเมนต์แล้วบอกกันว่าเพราะนิยายเรื่องนี้เลยอยากกินนมสดปั่นกันเต็มเลย ฟางขอบคุณมากนะคะที่ชอบนิยายเรื่องนี้ ขอบคุณจริงๆ ค่ะ ^^
อ๋ออออออออ ฟางมีเรื่องจะแจ้งให้ทุกคนทราบนะคะ ฟางจะขอตัวไปเตรียมรวมเล่ม Fan Fiction ของฟางก่อน อาจจะหายตัวไปสัก 1 อาทิตย์นะคะ ขอไปเคลียร์ไฟล์ เคลียร์ตอนพิเศษ ทำปกอะไรให้เรียบร้อยก่อนแล้วจะกลับมาอัพต่อ ไม่อยากทำสองอย่างพร้อมกัน กลัวมันจะไม่รอดสักอย่าง ขอเวลาไม่นานนะคะแล้วจะรีบกลับมาค่ะ ^^
สนุกไม่สนุกยังไงคอมเมนต์บอกกันด้วยนะคะ แล้วเจอกันต่อหน้าค่ะ
แวะไปคุยกันในเพจเฟสบุ๊คของฟางกันเยอะๆนะ ไปคุยกันได้นะคะ https://www.facebook.com/fgc32yaoi
-
พี่ไอถูกใจในความมโนของน้องอุ่น เอ้ย! ไม่ใช่ๆ >.< ถูกใจในความพยายามและความอดทนของน้องอุ่นที่เก็บเงินซื้อของที่อยากได้เองตั้งแต่ยังเด็กใช่ไหมค้าา คราวนี้ถึงได้ให้น้องตั้งห้าคะแนนแน่ะ น้องอุ่นน่ารักเน้อ~ :-[
^________^ ยิ้มตามตลอดเลยจ้าา..
-
หวานละมุมละไม พี่ไอขี้อ่อย :-[
-
จะนอนหลับหรือดีใจค้างอีกละเนี่ยโกลเด้น
ได้หนึ่งคะแนนนอนไม่หลับตื่นสาย
ได้ห้าคะแนนสงสัยจะไม่ได้นอน แน่ๆเลยยย
พี่ไอน่ารักอ่ะ อบอุ่นๆ เค้าอยากกินนมปั่นฝีมือพี่ไอบ้างงง
-
อ๊ายยยยยยยยย พี่ไอน้องอุ่นนนนนนนนนนนนน :-[ :-[ :-[ :-[
น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกก :m1: :m1: :m1: :m1: :m1:
-
อุ่นน่ารักมากตอนนี้ พี่ไอนี้ใจดีจังนะ อ่านแล้วยิมตลอดตอนเลยอ่ะ
-
พี่ไออ้อยมากกกกกก
แค่อยู่เฉยๆน้องมันก็หลงจนไม่รู้จะทำไงแล้ว
นี่อ้อยมาแบบเต็มๆขนาดนี่ล่องลอยไปไหน
แล้วก็ไม่รู้นั่น
-
พี่ไออ่อยแรงอยู่ หกคะแนนแล้วอุ่นแต่ไม่รู้เต็มเท่าไหร่นะ :laugh:
น่ารักมากเลย :impress2:
-
น่ารักจนอมยิ้มตามละ
-
พี่ไออออออ น่าร้ากกกกกกก :-[
-
พี่ไออ่อย..... :-[ :-[
มีให้คะแนนเพิ่มตั้ง5คะแนน
ทำให้ลูกหมา(อุ่น)ออกอาการดีใจน่าดู
-
ห้าเเต้มให้โกลเดนท์ 555
-
ถึงกับเก็บเอาไปเพ้อเลยนะ อุ่น
พี่ไอ ขี้อ่อยอ่ะ อย่าอ่อยมาก เดี๋ยว อุ่น ทนไม่ไหวน้า
5555
-
น่ารักดีอะ
-
ก็มันน่ารักอย่างนี้จะไม่ให้อ่อยยังไงไหวจริงมั้ยพี่ไอ
-
อยู่#ทีมโกลเด้น เอ้ยย #ทีมน้องอุ่น นะ รู้ยัง :katai5:
-
อบอุ่นหัวใจ มีแต่รอยยิ้ม :o8:
-
คู่นี้น่ารักจัง
รู้สึกเหมือนพี่ไอเลี้ยงต้อยเล็กๆ
-
คะแนนเต็ม 10 ป่าวคะพี่ไอ :impress2:
อุ่นสู้ๆ :mc4:
-
ดีใจกับอุ่นด้วยได้เพิ่มอีก 5 คะแนนแล้ว ตอนนี้เพื่อนของทั้งสองฝ่ายก็รู้แล้วว่าทั้งคู่แอบปิ๊งกัน แต่รอว่าเมื่อไร ทั้งคู่จะรู้ว่าเป็นเจ้าของโพสอิท ว่าแต่พี่ไอให้คะแนนเต็มเท่าไรค่ะ
-
คะแนนเต็ม10ใช่ม่ะ 555555 พอดีเป็นคนรีบ o18
-
เขาจีบกันแต่ทำไมเราเขินล่ะเนี่ย :-[ จีบกันได้น่ารักมากเลย
ถ้าไม่ได้ตั้งว่าคะแนนเต็มเท่าไร งั้นเราขอคะแนนเต็มสิบแล้วกันเนาะ
นี่ก็ได้ไปหกคะแนนแล้วนี่ พี่ไออ่อยจริงๆนั่นแหละ :z1:
แบบนี้แหละเราชอบ จะไปใัวกั๊กอยู่ทำไมกันเนาะ เสียเวลา
เอาใจช่วยเจ้าโกลเด้นเต็มที่ ได้คะแนเต็มเร็วๆล่ะ
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1: มาทีเดียวสองเรื่องเลย
-
น่าร้ากกกกก :-[
-
ได้ 1 คะแนน อุ่นก้อนินฝันตื่นสายขนาดนี้แระอ่ะ
คราวนี้ได้ตั้ง 5 คะแนน นี่อุ่นจะนอนหลับไหมเนี่ย! 5555555555
#พี่ไออ่อยมาบ่อยๆนะคะ ^.,^
-
อุ่นน่ารักกก
-
อะ แหม แหม แหม พี่ไอ
อ่อยน้องอุ่นใชใหม
-
มาโหวตให้โกลเด้นท์ด้วย ^^
-
ถูกใจอุ่นล่ะซิงานนี้
พี่ไอ+เพิ่มให้ตั้ง 5 คะแนน
ให้น้อยอย่างนี้เมื่อไรจะเต็ม
ล่ะคุณพี่ไอ :z1:
-
ไม่รุ้จะเม้นไรจริงๆนอกจากว่า น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกก ><
เอาใจช่วยน้องอุ่นทำคะแนนนะค๊าบบ
-
:mew1: :กอด1:
-
(http://image.free.in.th/v/2013/iz/150622091911.jpg)
บทหก
หลังจากที่เปิดเรียนมาได้หนึ่งเดือนเศษก็มีงานแข่งกีฬาเฟรชชี่ของนักศึกษาปีหนึ่ง แต่ถึงอย่างนั้นบรรดารุ่นพี่ปีสองถึงปีสี่ก็ต้องคอยดูแล ไม่ว่าจะตามไปดูแลข้างสนามเวลาซ้อม หรือจะคอยปฐมพยาบาลตอนน้องได้รับบาดเจ็บ แม้แต่คอยสอนหรือซ้อมกีฬาให้น้องก็ด้วย
เพราะฉะนั้นบรรดารุ่นพี่นักกีฬาปีสามปีสี่จะนัดน้องๆ ซ้อมกีฬากันแทบทุกเย็นกว่าจะเลิกก็ค่ำมืด โดยเฉพาะนักกีฬาบาสฯ ของคณะนิติศาสตร์ ที่ดูจะฝึกซ้อมกันอย่างหฤโหดมหาโหดแบบที่ไม่น่าเชื่อว่าคณะนี้จะจริงจังกันมากขนาดนี้ แถมกัปตันทีมและโค้ชยังไม่ทักไม่ท้วงอะไรเมื่อปีสามคนหนึ่งสั่งน้องปีหนึ่งซ้อมหนักแบบนี้เพราะเกรงใจหน้าโหดๆ ปนหงุดหงิดของนายอาทิตย์นั่นเอง
"ไอ้อุ่นมันเป็นอะไรวะ สั่งน้องวิ่งวอร์มมาหลายรอบละนะ" โค้ชป้องที่เป็นรุ่นพี่เก่าหันมาถามกัปตันทีมที่ยืนอยู่ข้างๆ รวมไปถึงเพื่อนๆ ของนายอาทิตย์ที่ตอนนี้เจ้าตัวยืนกอดอกอยู่กลางสนามบาสในโรงยิมแล้วชี้นิ้วสั่งน้อง
"เออ เพื่อนพวกมึงเป็นไรวะ กูเห็นมันทำหน้าโหดๆ หงุดหงิดๆ มาหลายวันแล้ว" กัปตันทีมหันไปถามรุ่นน้อง
บรรดาเพื่อนสนิททั้งสามคนของอุ่นต่างก็ถอนหายใจออกมาก่อนที่กอล์ฟจะบอก "ถ้าพี่กับโค้ชรู้ว่าเพราะอะไรคงวิ่งไปไล่เตะมัน"
"ทำไมวะ?" คนที่อาจจะวิ่งไล่เตะนายอาทิตย์ร้องถามพร้อมกัน
"มันหงุดหงิดเพราะไม่มีเวลาไปตามจีบพี่ไอดิน" โก้ว่า
"ห๊ะ!!!!"
"นั่นแหละพี่ มันบอกว่าเพราะมันต้องมาซ้อมให้ปีหนึ่งทุกวันมันไม่มีเวลาไปจีบพี่ไอ เพราะฉะนั้นปีหนึ่งต้องรับผิดชอบ" แชมป์ยืนยันอีกคน
"ไอ้อุ่น!!" โค้ชป้องกับพี่เกลียวที่เป็นกัปตันทีมร้องออกมาแทบจะพร้อมกันให้คนที่ยืนทำหน้าหงุดหงิดอยู่กลางสนามหันมามองแล้วเลิกคิ้วขึ้นถามแบบที่คนมองรู้สึกว่ามัน... กวนตีน
ใช่แล้ว... ที่ใบหน้าของนายอุ่นขมวดมุ่น ดูหงุดหงิดทุกเช้า สาย บ่าย เย็นและค่ำมืดก็เพราะพอมีงานกีฬาเฟรชชี่ที่ตัวเองไม่ได้ลงแข่งแต่ต้องมาซ้อมบาสให้น้องเพราะเป็นถึงนักกีฬาของคณะและของมหา'ลัย ทำให้ตอนเย็นแทนที่จะได้ไปตามจีบพี่ไอทุกเย็นต้องระเห็จตัวเองมาซ้อมให้น้อง เจ้าโกลเด้นของพี่ไอดินเลยเกิดอาการ...
พาลหนักมาก
และเมื่อโค้ชกับกัปตันทีมบาสรู้สาเหตุที่ทำให้เจ้าเด็กปีสามคนนี้ทำหน้าโหดสั่งน้องซ้อมบาสจน หมดแรงทุกวันๆ ก็ถึงกับเกิดอาการ... เท้ากระตุก วิ่งไล่เตะเจ้าอุ่นไปเสียรอบโรงยิม
"เฮ้ย! ไล่เตะผมทำไมพี่เกลียว โค้ชป้อง เหวออออ" อุ่นร้องลั่นพลางวิ่งหนีคนทั่งสองคนไปรอบๆ ทำเอาเด็กปีหนึ่งต่างหนีกระเจิงเพราะกลัวจะโดนลูกหลงไปด้วย
"ไอ้ห่าอุ่น! ก็นึกว่าอยากจะให้น้องมันชนะถึงขยันซ้อม ไอ้!!! ที่ไหนได้เพราะพาลไม่ได้ไปจีบคนเนี่ยนะ!" เกลียวตะโกนว่าไปก็วิ่งไล่ไปไม่หยุด
"ก็ทำไมล่ะพี่เกลียว! จีบพี่ไอมันสำคัญมากนะโว้ยย ไม่ได้ทำคะแนนจีบพี่ไอมาหลายวันแล้วนะ ถ้าจีบไม่ติดทำยังไงอะ" อุ่นว่าเสียงลั่นพลางวิ่งหนีคนทั้งสองคนไปด้วย
แต่แล้วคนที่อายุมากกว่าทั้งสองคนก็ต้องยอมแพ้เพราะวิ่งไล่ไม่ไหวตอนนี้ทั้งสามคนเลยนั่งหอบกันอยู่ข้างสนามแบบที่เด็กๆ ปีหนึ่งก็นั่งล้อมวงอยู่รอบๆ รุ่นพี่
ผลัวะ!
ผลัวะ!
โค้ชป้องกับพี่เกลียวพร้อมใจกันตบเข้าที่ศีรษะของนายอาทิตย์ที่นั่งอยู่ตรงกลางคนทั้งสอง คนโดนตอบนี่แทบจะเห็นดาวกลางอากาศ และเพื่อนสนิททั้งสามของนายอาทิตย์ก็หัวเราะลั่นสะใจ
"โอ๊ย! โค้ชป้อง พี่เกลียวเจ็บนะเนี่ย หัวคนนะหัวคน ตบกันมาได้" อุ่นได้แต่ยกมือลูบหัวตัวเองป้อยๆ ถึงแม้ว่าจะสนิทสนมกันมากขนาดไหนแต่ทั้งสองคนก็เป็นรุ่นพี่เจ้าอุ่นเลยได้แต่ร้องประท้วงแบบไม่กล้าทำอะไรคืน
"ปีหนึ่งไปซ้อมชู้ตกันก่อนไป" โค้ชป้องหันไปบอกเด็กปีหนึ่งที่ก็ลุกกันพรึบแล้วเดินเข้าไปในสนามทันที พอรุ่นน้องลุกไปกันหมดแชมป์ โก้และกอล์ฟก็เดินมานั่งลงข้างๆ
"ว่าแต่พี่ไอที่จีบอยู่เนี่ยใครวะ?" พี่เกลียวหันมาถามด้วยความสนใจ
"ก็พี่ไอเจ้าของร้านหนังสือกาแฟไงพี่เกลียว" ไม่... อุ่นไม่ได้ตอบแต่เป็นบรรดาเพื่อนๆ ที่พร้อมใจกันตอบออกมา
"ธรรมดาทุกเย็นไอ้นี่มันต้องวิ่งแรดๆ ไปจีบพี่เขาแล้ว" กอล์ฟพูด
"ใช่ๆ พอมันไม่ได้ไปมันก็หงุดหงิด งุ้งงิ้ง งุ่นง่านห่าไรของมันก็ไม่รู้" โก้เสริม
"มันเลยเอามาลงกับน้องๆ ปีหนึ่งนี่ไงพี่" แชมป์ตบท้าย
"เล่นรุ่นใหญ่นี่หว่า แต่พี่ไอก็น่ารักจริง ถ้าไม่บอกว่าเรียนจบแล้วกูยังนึกว่ายังเรียนอยู่เลย" พี่เกลียวหันมาแซว
"จะไปเป็นเมียไอหรอวะไอ้อุ่น" โค้ชป้องถามก่อนจะหัวเราะออกมา "โค้ชนี่เพื่อนร่วมรุ่นไอนะโว้ย ตอนสมัยเรียนไอคบกับน้องต้นข้าวอย่างน่ารักเลย"
"จริงดิ!!!" ทุกคนร้องออกมาอย่างไม่อยากจะเชื่อ
พี่ไอดินคนน่ารักขนาดนั้นนะหรือมีเมีย! ส่วนคนที่อาจจะได้เป็นเมียก็ส่ายหน้า "พี่ไอเป็นเมียดิ คุยกันแล้วเรียบร้อย"
"เออ... โค้ชป้อง พี่เกลียวดูน้องซ้อมด้วยนะ พวกมึงสามตัวอะก็ช่วยพี่เกลียวด้วยล่ะ" อุ่นพูดพร้อมกับลุกขึ้นยืนเดินไปคว้ากระเป๋าสะพายของตัวเองขึ้นพาดไหล่
"แล้วมึงจะไปไหน?"
นายอาทิตย์หันกลับมามองก่อนจะยิ้มแผล่ "ไปจีบพี่ไอ" แล้วเผ่นแนบออกจากโรงยิมไปทันทีเพราะเกรงว่าเท้าหลายต่อหลายข้างจะมาประทับตราบนตัว
"ไงอุ่น ไม่เจอหน้าหลายวันเลยนะ" ส้มทักทายเมื่อเห็นเจ้าเด็กนิติศาสตร์เดินเข้ามาในร้าน
"ต้องไปซ้อมบาสให้น้องอะดิพี่ส้ม เซ็งเลย" อุ่นว่า พร้อมกับห้นซ้ายหันขวามาิวหาคนที่อยากจะเจอมาตลอด "แล้วพี่ไออะ"
"อยู่ชั้นบนน่ะ" จบประโยคของส้ม นายอาทิตย์ก็รีบขึ้นไปชั้นบนทันที
ร่างสูงสอดสายตามองเจ้าของร้าน เจ้าของหัวใจไปทั่ว เวลาเย็นๆ แบบนี้ถ้าพี่ไอไม่ทำงานอยู่ในห้อง... ก็คงอยู่ที่ตู้หนังสือล็อคหนังสืออ่านเล่นด้านใน แล้วก็จริงอย่างที่คิดเมื่อนายอาทิตย์เดินเข้ามาด้านในสุด พี่ไอดินกำลังยืนเรียงหนังสือบนชั้นอยู่ เจ้าตัวเลยค่อยๆ เดินไปทางด้านหลังแบบไม่ให้อีกคนรู้ตัว สุดท้ายก็เดินไปยืนซ้อนหลังจนได้
เฮือก!
ไอดินที่หันหลังกลับสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจเมื่อเห็นอุ่นยืนยิ้มอยู่จนเผลอก้าวถอยหลังและเซจะล้ม เห็นแบบนั้นคนแกล้งก็รีบยกมือขึ้นรั้งเอวบางของพี่ไอแล้วดึงเข้าหาตัวทันที
"ตกใจหมด เล่นอะไรเนี่ย ถ้าพี่ตกใจจนหมดสติไปทำยังไง" หลังจากที่หายตกใจแล้วไอดินก็ว่าทันทีให้คนแกล้งหัวเราะออกมาเบาๆ
"เดี๋ยวผมช่วยผายปอดให้ไง"
"เดี๋ยวเถอะ!" ไอทำท่าจะยกหนังสือที่ถืออยู่ในมือขึ้นตี ทำให้อุ่นต้องรีบยกมือห้ามแบบทันท่วงที
นายอาทิตย์ขยับตัวลงนั่งพิงชั้นหนังสือพร้อมกับดึงข้อมือของไอดินให้ลงนั่งตาม ซึ่งไอเองก็ยอมนั่งลงข้างๆ แล้วพอนั่งลงปุ๊บเจ้าโกลเด้นก็จัดการทิ้งศีรษะลงซบไหล่ทันที
"อะไรเนี่ย..."
"คิดถึงพี่ไออะ คิดถึงๆๆ คิดถึง" เจ้าโกลเด้นร้องอ้อนพร้อมกับเอาหน้าถูไปไหล่ของคนที่เจ้าตัวพิงอยู่ส่งเสียงครางหงิงๆ อย่างน่าสงสาร
"ไม่มีคนให้ข้าวหรือไงเจ้าโกลเด้น เอาอาหารกระป๋องหรืออาหารเม็ดดี" ไอดินพูดยกมืกขึ้นจับเส้นผมนุ่มๆ ของนายอาทิตย์
"อาหารเม็ด" ก็ยังจะเล่น... "ไม่ใช่! โหยยย พี่ไออ่า"
ไอดินหัวเราะก่อนจะถูกเจ้าโกลเด้นตัวโตรวบเอวไปกอดแน่นจนผละหนีไม่ทันเลยได้แต่ปล่อยให้นายอาทิตย์ถูหน้าไปกับไหล่กับแขน นี่ถ้าแลบลิ้นเลียได้ ไอดินก็คิดว่าเจ้าเด็กนี่คงจะทำไปแล้ว
"พอแล้วน่าอุ่น... จะคิดถึงอะไรกันขนาดนี้"
"ก็คิดถึงนินา ไม่ได้เห็นหน้าพี่ไอตั้งหลายวัน คิดถึงจะแย่แล้ว"
"ตลกแล้ว แล้วเด็กที่ไหนคลอวิดีโอไลน์มาหาพี่ทุกคืน มาบอกว่าไม่เห็นหน้าได้ยังไง" ไอพูดพร้อมกับดันเจ้าเด็กมือปลาหมึกให้ขยับออกเพราะรู้สึกว่าเจ้าเด็กนี่จะเนียนนานไปแล้ว "แล้วก็เลิกเนียนมากอดได้แล้ว"
"รู้ทันตลอดเลยอะพี่ไอ" อุ่นบ่นก่อนจะยอมปล่อยอีกคนให้เป็นอิสระ "คลอวิดีโอไลน์หาพี่ไอก็ไม่เหมือนเจอพี่ไอแบบนี้นินา... พี่ไอครับ ทำนมสดปั่นให้น้องอุ่นหน่อยน๊าาาาา"
ไอดินถึงหลุดขำเมื่อเห็นท่าทางอ้อนของเจ้าโกลเด้น แถมยังมีการแทนตัวเองว่า 'น้องอุ่น' อีก คิดว่าอายุเท่าไหร่กันนะ
"ก็ได้ๆ เห็นว่าต้องไปซ้อมบาสให้รุ่นน้องหรอกนะ ลุกสิ" ไอดินพูดพร้อมกับลุกขึ้นยืนแล้วเดินนำเจ้าโกลเด้นที่รีบเดินตามแบบไม่ทิ้งห่างทันที
เจ้าของร้านเดินไปทำนมสดปั่นเมนูโปรดของน้องอุ่นก่อนจะถือมาให้เจ้าตัวที่นั่งรออยู่ที่โต๊ะประจำ "แล้วมาได้นี่ ไม่มีซ้อมรึยังไง"
อุ่นหยิบน้ำไปดูดหลายอึกก่อนจะเอ่ยตอบ "ผมโดด"
คำตอบสั้นๆ ง่ายๆ และได้ใจความทำเอาไอดินถึงกับส่ายหน้า "โดดได้ยังไง ทำไมไม่ไปซ้อมบาสฯ ให้น้อง"
"ก็ผมอยากเจอพี่ไอนินา อีกอย่างพวกไอ้สามตัวนั้นก็อยู่ ไหนจะพี่เกลียว โค้ชอีก ซ้อมให้น้องได้สบายๆ อยู่แล้ว"
ไอดินขมวดคิ้วทำหน้าดุใส่ แต่เจ้าคนโดดซ้อมก็ไม่มีทางทีเกรงกลัวอะไรเลยกลับส่งสายตาอ้อนมาให้แทนเสียนี่ "พรุ่งนี้ไม่โดดแล้วก็ได้ แต่พี่ไอแวะเอานมสดปั่นไปให้ผมที่โรงยิมได้ไหมอะ นะ นะ น๊าาาาา ไปแปบเดียวก็ได้ ไปให้ผมเจอหน้าหน่อย น๊าาาาาาาาาา"
"พี่ไป... แล้วพี่ได้อะไร"
"ได้หัวใจไอ้อุ่นคนนี้ไง!" พูดอย่างมั่นใจพร้อมกับฉีกยิ้มกว้างอีกตั้งหาก
"คุ้มกันไหมนะ" ไอว่าพร้อมกับทำท่าคิดหนัก
"คุ้มสิ เพราะหัวใจของไอ้อุ่นคนนี้มีพี่ไอคนเดียวเลยนะครับ"
"มุกเสี่ยว..."
"ถึงจะเสี่ยวแต่ก็ทำพี่ไอยิ้มได้ละนะ" อุ่นพูดพร้อมกับยิ้มพลางมองหน้าของคนที่นั่งอยู่ตรงข้ามกันไปด้วย
ทำพี่ไอยิ้มได้ ได้เห็นรอยยิ้มพี่ไอ ไอ้อุ่นก็มีความสุขมากๆ แล้ว
"นะพี่ไอนะ ไปหาอุ่นหน่อยนะ ไปให้กำลังใจข้างสนามหน่อยนะ"
ไอดินลุกขึ้นยืน "ไปซ้อมบาสฯ ให้น้องได้แล้วอุ่น ส่วนพรุ่งนี้... ถ้าพี่ไปก็เห็นเองแหละนะ"
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
(มีต่อค่ะ)
-
(ต่อค่ะ)
เสียงร้องสั่งให้บรรดานักกีฬาบาสชั้นปีหนึ่งของคณะนิติศาสตร์ให้วิ่งวอร์มรอบสนามก่อนจะให้ตามด้วยซ้อมชูตลูกบาสลงห่วงดังขึ้นในตอนเย็นอย่างเช่นทุกวันตลอดหนึ่งสัปดาห์ เหลือเวลาอีกแค่สองวันก็จะถึงวันแข่งกีฬาของนักศึกษาปีหนึ่งแล้ว บรรดารุ่นพี่ที่ดีก็เร่งฝึกซ้อมให้น้องอย่างเข้มข้นแข่งกับเวลาที่กระชั้นชิดเข้ามาเรื่อยๆ
"วันนี้ดูไอ้อุ่นมันขยันผิดปกติหรือเปล่าวะ" โค้ชป้องที่ยืนกอดอกอยู่ข้างสนามมองไอ้เด็กปีสามที่ลงไปร่วมฝึกกับน้องๆ กลางสนามบาส
"ไม่ใช่แค่วันนี้หรอกโค้ช มันขยันมาหลายวันแล้วละ" เกลียวที่เห็นน้องรักมาตลอดร้องบอก เพราะช่วงสองสามวันมานี้โค้ชป้องไม่ว่างมาช่วยซ้อมให้เลยไม่เห็นความขยันอันผิดปกติแตกต่างไปจากวันแรกของนายอาทิตย์
"ทำไมวะ มีเรื่องอะไร ไหนแรกๆ มันยังโวยวายยกใหญ่ว่ามาซ้อมบาสให้น้องทำให้เสียเวลาไปจีบไอ แล้วทำไมวันนี้มันมาขยันได้ละเนี่ย"
"อีกสิบนาที โค้ชจะได้รู้แน่นอน" เกลียวก้มมองนาฬิกาข้อมือก่อนจะหันไปยักคิ้วให้โค้ชที่ยังไม่รู้เรื่องราวอะไร
สุดท้ายก็ได้แต่รอเวลาจนกระทั่งครบสิบนาทีตามที่เกลียวบอก อุ่นที่ตอนแรกยืนหันหลังให้กับประตูโรงยิมก็เปลี่ยนเป็นหันหน้ามาทางประตูแทน แล้วก็ตรงตามเวลาสิบนาทีพอดีร่างโปร่งบางก็เดินเข้ามาในโรงยิมและคนที่ขยันผิดปกติก็รีบละทิ้งการฝึกวิ่งตรงไปหาคนมาใหม่ทันที จับมือจูงมานั่งที่ม้านั่งข้างสนามแบบที่ทุกคนก็หันมามอง
"เอาไป" ไอดินพูดพร้อมกับส่งแก้วนมสดปั่นให้นายอาทิตย์ที่รับไปดื่มหน้าระรื่น
"ไอดิน?" โค้ชป้องหันมามองพร้อมกับเลิกคิ้วขึ้นมองเมื่อเห็นคนคุ้นตาเดินเข้ามาใกล้ซึ่งเจ้าของชื่อที่ถูกเรียกก็หันมามอง
"อ้าว... ป้อง" ไอดินทักพลางเอียงคอมองเพื่อนเก่า "เป็นโค้ชอยู่ที่นี่หรอ"
โค้ชป้องพยักหน้ารับพร้อมกับเดินเข้าไปหาแล้วในจังหวะที่กำลังจะนั่งลงข้างๆ เพื่อนเก่าก็มีเจ้าเด็กนิติศาสตร์ปีสามขยับมาแทรกทันที "โค้ชห้ามนั่งข้างพี่ไอดิ ผมหวงนะเนี่ย หวง"
"เดี๋ยวปั๊ดสั่งวิ่งรอบสนามห้าสิบรอบเลยนิ เพื่อนกันจะทักทายกันโว้ย"
"ไม่ได้ๆ บอกแล้วว่าหวง" ไม่ใช่แค่พูดแต่หันไปกอดคนร่างบางที่นั่งอยู่ข้างๆ เต็มรักอย่างบอกให้รู้ว่าหวงมาก จนป้องได้แต่ส่ายหน้าอย่างระอากับท่าทางของเจ้าเด็กคนนี้ แต่ก็ได้ไอดินนั่นแหละช่วยเพราะคนที่เอานมสดปั่นมาให้ถึงทียกมือขึ้นดีดหน้าผากนายอาทิตย์เต็มแรงจนต้องรีบปล่อยกอดแล้วยกมือกุมหน้าผากตัวเองทันที ไม่วายหันไปบ่นคนข้างๆ อย่างงอนๆ "พี่ไออะ ดีดหน้าผากน้องทำไม"
คนที่ได้ยินเจ้าตัวโตแทนตัวเองว่าน้องอย่างโค้ชป้องและพี่เกลียวก็แทบอยากจะโก่งคออาเจียนเพราะมันไม่ได้เข้ากันเลยจริงๆ
"ไม่ต้องมานงมาน้องเลย หาเรื่องเนียนตลอด ให้ตายสิ..." แม้จะบ่นแบบนั้นแต่ใบหน้าสวยก็มีรอยยิ้มจางๆ ประดับอยู่อย่างให้รู้ว่าไม่ได้บ่นอะไรจริงจังเพราะรู้จักนิสัยเนียนเอาโล่ของเจ้าโกลเด้นคนนี้ดี
"พี่ไอเย็นนี้ไปกินข้าวกันนะ" อุ่นไม่สนใจทั้งคำบ่น ไม่สนใจทั้งท่าทางของโค้ชป้องและพี่เกลียว ไม่สนใจว่าบรรดาน้องปีหนึ่งกำลังรออยู่ เพราะตอนนี้...
ไอ้อุ่นสนใจพี่ไอดินคนเดียวเท่านั้น
"ไม่ไปซ้อมให้น้องต่อล่ะ เดี๋ยวจะต้องกลับร้านแล้ว" ไอดินพูด
"รอนะ ไปกินข้าวกัน นะๆ พี่ไอนะ ไปกินข้าวกันนะ" ยังคงอ้อนคนอายุมากกว่าให้ไปด้วยกัน
"รอที่ร้านนะ ไปซ้อมให้น้องได้แล้ว ไปๆ ไปเลย"
เท่านั้นแหละเจ้าโกลเด้นก็รีบวิ่งกลับลงสนามพร้อมกับแสดงฝีมือในการซ้อมบาสให้รุ่นน้องเห็นแบบเต็มที่ อย่างที่ป้องได้แต่มองอย่างไม่อยากจะเชื่อสายตา พอไม่มีเจ้าตัวหวงก้างแล้วสองเพื่อนเก่าจึงได้ฤกษ์ทักทายกันอย่างเป็นทางการอีกรอบเพราะไม่ได้เจอกันนาน ถึงแม้ว่าจะอยู่กันคนละคณะ แต่ป้องนั้นเป็นเพื่อนเก่าของเพื่อนในกลุ่มของไอดินจึงเคยเจอและได้พูดคุยกันมาบ้าง
ทั้งสองคนคุยกันอยู่สักพักโดยมีสายตาหวงๆ ของเจ้าอุ่นมองมาเป็นระยะ นี่ถ้าวิ่งออกมาได้ก็คงวิ่งออกมาแล้วแต่บรรดาเพื่อนรักจะรู้ทันจึงเข้าไปยืนล้อมไม่ยอมให้วิ่งออกมาหาไอดิน ไม่นานหลังจากนั้นไอดินก็เอ่ยลาป้องพร้อมกับหันมาโบกมือให้เจ้าอุ่นเป็นกำลังใจอีกรอบ
"แบบนี้เองสินะที่ไอ้อุ่นมันถึงขยันได้นะ" โค้ชป้องพูดพร้อมกับส่ายหน้าให้กับท่าทางที่ดีใจเกินเหตุของนายอาทิตย์
"กำลังใจตามมาถึงข้างสนามแบบนี้ เชื่อเหอะโค้ช ให้มันแข่งกี่นัดๆ ก็คงชนะหมดทุกนัดอะ" กัปตันทีมหัวเราะชอบใจ
"เอ่อ ท่าจะจริง"
กว่าจะเสร็จการซ้อมก็เป็นเวลาเกือบสองทุ่มแล้วนายอาทิตย์รีบพาตัวเองเข้าไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องน้ำทันที ก่อนจะคว้าเอาจักรยานคู่ใจมาออกแรงถีบตรงไปยังร้านหนังสือกาแฟแบบไม่รอใครและไม่บอกลาใครเลยสักคน
แต่เพราะเวลานี้ยังไม่ใช่เวลาปิดร้านอุ่นจึงเลือกที่จะขึ้นไปรอไอดินอยู่บนชั้นสองที่มุมโปรดของตัวเองเหมือนทุกครั้ง ก่อนจะหยิบเอาสมุดในกระเป๋าของตัวเองออกมาในสมุดหน้าปกสีน้ำตาลนั้นไม่ได้มีข้อความหรือแลคเชอร์วิชาอะไรจดอยู่แต่กลับเต็มไปด้วยกระดาษโพสอิทแผ่นเล็กหลากหลายสีถูกติดเอาไว้เต็มไปจนแทบจะเต็มเล่ม นายอาทิตย์ค่อยๆ เปิดอ่านข้อความบนกระดาษโพสอิทนั้นทีละหน้า ทีละหน้าอย่างตั้งใจและกลัวว่าถ้าหากเปิดแรงเกินไปก็อาจจะทำให้มันพังได้
จะว่าไปแล้วเขาก็ไม่ได้เขียนโพสอิทถึงคุณหนังสือมาเกือบจะครบอาทิตย์แล้วเพราะมัวแต่ต้องไปซ้อมบาสให้กับรุ่นน้องทำให้ไม่ได้มาที่ร้านนี้เลย
เมื่อคิดได้แบบนั้นอุ่นก็คว้าเอากระดาษโพสอิทที่มักจะพกติดตัวเอาไว้ตลอดเวลาขึ้นมาแล้วเขียนข้อความทักทายธรรมดาๆ ลงไป ระหว่างคุณหนังสือ กับ คนอ่านหนังสืออย่างนายอาทิตย์ก็ไม่ได้มีแค่เรื่องเรียนเท่านั้นที่พูดคุยกันผ่านทางโพสอิท บางครั้งก็มีเรื่องอื่น ทั้งเรื่องปรึกษา เรื่องธรรมดาทั่วไปอย่างสภาพดินฟ้าอากาศ หรือแม้แต่ข่าวที่กำลังเป็นที่สนใจพวกเขาก็คุยกัน
‘สวัสดีครับคุณหนังสือ ผมไม่ได้ทักทายคุณเกือบหนึ่งอาทิตย์ได้ ผมหวังว่าคุณจะสบายดี และไม่ทำงานหนักจนเกินไปนะครับ ผมเป็นห่วงนะ ... จาก ผมคนอ่านหนังสือ’
หลังจากที่เขียนเสร็จแล้วเรียกร้อยอุ่นก็เดินไปเลือกหนังสืออ่านเล่นมาหนึ่งเล่มเพื่อที่จะได้เอากระดาษแผ่นนั้นติดลงไปที่หนังสือก่อนจะเอาหนังสือไปวางไว้บนโต๊ะสำหรับคืนหนังสือ
"อุ่น..." คนถูกเรียกหันไปมองทันทีที่ได้ยินเสียงเรียกก่อนจะยิ้มกว้างเมื่อเห็นพี่ไอยืนอยู่ตรงบันได "จะไปเลยไหม"
"ยังไม่ถึงเวลาปิดร้านเลยนิครับ" อุ่นก้มมองนาฬิกาข้อมือของตัวเองพึ่งจะสองทุ่มครึ่งเอง ยังเหลือเวลาอีกสามสิบนาทีกว่าร้านจะปิด
"กลัวเด็กแถวนี้หิวเพราะโหมซ้อมหนัก จะไปกินอะไรดีละ"
นายอาทิตย์ยิ้มกว้างกับความเป็นห่วงของไอดินก่อนจะเดินไปหยิบกระเป๋าและกระดาษโพสอิทที่วางทิ้งไว้มา ซึ่งไอดินเองก็มองตาม
กระดาษโพสอิท...
แต่ยังไม่ทันที่จะได้ถามหรือพูดอะไรออกไปอุ่นก็เดินกลับมาถึงพร้อมกับจูงมือของไอดินแล้วพาลงไปชั้นล่างทันที "พี่ไออยากกินอะไรครับ"
ไอดินที่ลืมเรื่องกระดาษโพสอิทไปชั่วขณะเงยหน้าขึ้นมองคนที่กำลังจูงมือเขาพร้อมกับยิ้มกว้างอย่างน่ารัก "อุ่นอยากกินอะไร"
"ผมอยากกินสเต็กนะ แต่พี่ไอชอบไหม จะหนักท้องไปหรือเปล่ากินอย่างอื่นก็ได้ครับ"
แน่ละ... คนที่เสียพลังงานไปเยอะอย่างนายอาทิตย์ก็อยากจะหาอะไรหนักๆ ใส่ท้องสักหน่อย แต่ตอนนี้ก็เริ่มดึกแล้วถ้าหากจะพาไอดินไปกินสเต็กก็ดูจะเป็นมื้อหนักเกินไปสำหรับคนนี้ ไอดินยิ้มกับคำตอบของอุ่น ทั้งๆ ที่ตัวเองอยากจะกินแท้ๆ ก็ยังจะมาเป็นห่วงเขาอีกนะ
"ไปกินสเต็กนั่นแหละ ร้านหน้ามอแล้วกัน"
"โอเคครับผม แล้วพี่ไอจะไปยังไง ขับรถไปเลยไหมจะได้ไม่ต้องเข้ามาอีกรอบ" นายอาทิตย์ที่เดินไปถึงจักรยานของตัวเองหันมาถามก่อนจะเลิกคิ้วด้วยความแปลกใจเมื่ออีกคนกลับเดินเข้ามาหาแทนที่จะเดินไปที่รถ ก่อนจะยิ้มกว้างเมื่อได้ยินคำตอบ
"อยากซ้อนจักรยาน... ได้ไหมละ..."
"ยินดีเสมอครับ"
ไอดินขึ้นไปนั่งซ้อนท้ายจักรยานคันสวยของเจ้าโกลเด้นตัวตัว เอื้อมมือไปจับเสื้อตรงเอวของคนถีบให้เจ้าตัวยิ้มกว้างอย่างมีความสุขก่อนจะออกแรงถีบพาทั้งตัวเองและคนน่ารักข้างหลังไปยังร้านสเต็กหน้ามหา’ลัย
คนที่หิวมากอย่างอุ่นก็จัดการสั่งสเต็กมาถึงสองชิ้นทันที ไหนจะยังสั่งสลัด เฟรนฟราย แล้วยังตามด้วยมันบดอีก ส่วนไอดินนั้นสั่งแค่สปาเก็ตตี้ผัดขี้เมาเท่านั้นอีกทั้งยังรู้สึกว่าแค่ได้ยินเมนูที่อุ่นสั่งเขาก็รู้สึกอิ่มไปถึงพรุ่งนี้เช้าแล้ว
"หมดหรออุ่น?" ไอดินมองบรรดาอาหารที่วางอยู่บนโต๊ะด้วยความไม่แน่ใจ มากันสองคนแต่สั่งอย่างกับมาสี่คน แถมสามในสี่ของอาหารบนโต๊ะก็ถูกสั่งโดยเจ้าโกลเด้นคนเดียวเลย
"หมดสิพี่ไอ เด็กกำลังกินกำลังโตต้องกินเยอะๆ แบบนี้แหละ" อุ่นพยักหน้ายืนยันพร้อมกับยักคิ้วให้
"โอเคๆ พ่อเด็กกำลังกินกำลังโต" ไอดินยิ้มก่อนจะนั่งมองเจ้าเด็กกำลังกินกำลังโตจัดการอาหารตรงหน้า
"พี่ไอกินสิ มองผมแล้วจะอิ่มได้ไง" ไม่ใช่แค่พูดแต่อุ่มเอื้อมมือมาตักเส้นสปาเก็ตตี้ป้อนให้ไอดินถึงปากอีกตั้งหาก "พี่ไอน่ารักว่ะ น่ารักแบบนี้ไอ้โกลเด้นตัวนี้จะไปไหนรอดละเนี่ย"
คนถูกชมว่าน่ารักยิ้มบาง "อ้าว... ไม่รู้หรอกหรอว่าที่ทำเนี่ยก็เพื่อให้ไปไหนไม่รอดน่ะ"
เคยเห็นโกลเด้นหน้าแดงไหม? ถ้าไม่เคยเห็นก็ได้เห็นกันวันนี้นี่แหละ เพราะเจ้าโกลเด้นของพี่ไอที่ชอบทำหน้านิ่งใส่คนอื่นแต่กลับยิ้มบ่อยเวลาอยู่กับอุ่นกำลังหน้าแดง ไม่ใช่แค่แก้มที่แดงแต่ลามไปทั้งหน้าทั้งหูเลยทีเดียว
ทำไมพี่ไอชอบอ่อยไอ้อุ่นคนนี้จังครับ... ไปไหนไม่รอดแล้วจริงๆ บอกเลย
คนไปไหนไม่รอดยกมือเกาหัวตัวเองอย่างเก้อเขินก่อนจะก้มหน้าก้มตาจัดการอาหารมื้อใหญ่ต่ออย่างมีความสุข รู้สึกอิ่มทิพย์ขึ้นมาทันทีทันใด แต่มือก็ยังจัดการบรรดาสเต็ก สลัด เฟรนฟรายและมันบดต่อ
"เดี๋ยวผมปั่นไปส่งที่ร้านนะ" อุ่นว่าขณะที่กำลังประคองจักรยานอยู่หน้าร้านสเต็ก
"ไม่ต้องหรอก ไปส่งที่คอนโดพี่เลย"
"อ้าว... พรุ่งนี้พี่ไอต้องไปที่ร้านไม่ใช่หรอ แล้วจะไปยังไงละ" อุ่นหันมาถามคนที่ขึ้นมานั่งซ้อนท้ายพร้อมกับที่มือของไอดินจับเข้าที่เสื้อ
"อุ่นก็มารับพี่แต่เช้าแล้วกันนะ"
แล้วนายอาทิตย์จะทำอะไรได้... นอกจากตั้งหน้าตั้งตาปั่นจักรยานแบบช้าๆ ไปส่งไอดินที่คอนโดเพราะอยากจะยืดเวลาอยู่ด้วยกันออกไปอีกหน่อยพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้าของคนทั้งสองคน
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
TBC
************************************************
โอ๊ยๆๆๆ เป็นไงกันคะตอนนี้ พี่ไอของเรานี่เขาขยัน ‘อ่อย’ เจ้าอุ่นจริงๆ เลยค่ะ อยากจะกรี๊ดกับคู่นี้คนหนึ่งก็ขยันหยอด อีกคนก็ขยันอ่อย เข้าก้านนนนเข้ากันเนอะ เหมาะสมกว่าสองคนนี้ไม่มีอีกแล้วค่ะ 5555555 ชอบๆๆ ชอบนิสัยพี่ไอ ทำนิ่งๆ แต่ก็อ่อยน้องตลอดเลยยยย
สนุกไม่สนุกยังไงคอมเมนต์บอกกันด้วยนะคะ แล้วเจอกันต่อหน้าค่ะ
แวะไปคุยกันในเพจเฟสบุ๊คของฟางกันเยอะๆนะ ไปคุยกันได้นะคะ https://www.facebook.com/fgc32yaoi
สำหรับคนที่เล่นทวิตเตอร์และอยากพูดคุยถึงนิยายเรื่องนี้ช่วยกันติดแฮชแท็ก #อุ่นไอรักBL ด้วยนะคะ มาเล่นกันเยอะๆ เลยนะ
-
ขอให้คุณพี่รู้ตัวเจ้าของโพสอิทไวๆจริงเชียว
-
อร๊ายๆๆๆๆๆๆๆ พี่ไอสุดยอด เด็ดสุด เด็ดสุดๆ
อย่างนี้ไอ้โกลเด้นไปไหนไม่รอดแน่
อ่านไป เขินไป อยากจะเอาหัวโขกจอคอม 555
-
พี่ไอทำน้องอุ่นหน้าแดงด้วย งื้อออ เขินค่าา เขินสุดๆ ไปเลย >\\\\\< น่ารักอ่า~ อย่างกับได้ดูคนน่ารักสองคนเขาจีบกันเลยเน้อ ^^ คือบอกตรงๆ เลยค่ะว่านึกหน้าหล่อๆ ของน้องอุ่นไม่ออก ตอนนี้นึกออกแต่หน้าตาน่ารักๆ เท่านั้น~ :m3: หลงรักความขี้อ้อนของน้องเข้าเต็มเปาเสียแล้วค่าา..
-
o18 น่ารักตลอด ทั้งพี่ไอทั้งน้องอุ่น
-
เคมีเข้ากันสุดแล้ว เขิน
-
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :mew3: :mew3: :mew3: :mew3: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :mew1: :mew1: :mew1:
-
น่ารักมาก
-
อ่อยเก่งแบบนี้ระวังจะเสียตัวเร็วนะพี่ไอ 5555
-
โอ้ยยยย หวายซะ อยากรู้ว่าจะทั้งสองคนรู้เรื่องโพสอิทแล้วจะตกใจขนาดไหน 5555
-
โอยยยยยยยย เขินแทนน้องอุ่นแล้วนะพี่ไอ
ถ้าพี่ไอจะอ่อยขนาดนี้ เจ้าโกลเด้นคงไปไหนไม่รอดแล้วล่ะ
-
ง่อววววว พี่ไอขี้อ่อยอ่า :hao7: :hao7: :hao7:
-
อีกคนขยันอ่อยอีกคนขยันจีบ :-[
-
น้องโกลเด้นท์กะพี่ชานมปั่น
โคตรน่ารักอะค่ะ อ่านไปนี่สารภาพเลยว่าอมยิ้มตลอดเรื่อง
พี่ไอจะขี้อ่อยไปไหน แค่นี้เจ้าโกลเด้นท์ก็ไปไหนไม่รอดแล้วค้าาาา :hao3:
-
พี่ไอก็ขี้อ่อยใช่ย่อย แล้วน้องอุ่นจะไปไหนรอด :laugh:
-
ละมุนละไม :-[ :-[ :-[
-
หุหุ....โกลเด้นเอ้ย
-
กรี๊ด น่ารักไม่ไหว เขาจีบกันน่ารักมาก
-
กรี๊ดดดดดดดด อุ่นนี่ชัดเจนตล๊อด ประกาศตีวพร้อมความพาล 5555+
แล้งพี่ไอของเรา!! ยังอ่อยให้อุ่นตามเเจขนาดนี้
คนอ่านก้อฟินสิคร้า >\\\\\\\<
-
เหมือนลีบน ละมุนละไมมาก อ่านแล้วมีความสุขกับน้องอุ่นกับพี่นมปั่น ไอมีแว็บๆนะเรื่องโพสอิทอะ
-
ตายๆเจ้าโกลเด้นถ้าหากพี่ไอจะอ่อยขนาดนี้
-
โกลเด้นท์ขี้อ้อน พี่ไอขี้อ่อย
น่ารักจังเลย มีกำลังใจดีอย่างนี้โกลเด้นท์อุ่นสู้ตาย
-
อยากกินสเต็ก :hao7: เอ้ยยย ไม่ใช่!!! คู่นี้หวานจังเล้ยยย
จีบกันไปเรื่อยๆนะ :-[
-
ไม่แคล้วกันละ พีไอน้องอุ่น :pigha2:
-
โห๊ยยยยยย........
โคชคะ พี่เกลียวคะ
เจอน้องอุ่นอ้อนพี่ไอวันนี้
ป้าก็อยากโก่งคออ้วก
เป็นเพื่อนโคชกับพี่เกลียวเลยละคะ
อ้อนตลอดๆ เด็กมึน
-
พี่ไอ อ่อย ได้พาฟินมากค่าาาา
คนอ่านก้อไปไหนไม่รอดแย้ววว
-
นายอุ่นก็ชอบอ้อน พี่ไอก็ชอบอ่อย แล้วเมื่อไรจะรู้เรื่องโพสอิทล่ะนี่
-
พี่ไอก็เด็ดน่าาา อ่อยจนเจ้าโกลเด้นไปไกนไม่รอดแล้วววว
อมยิ้มแก้มจะแตก อ่านเรื่องนี้แล้วสุขใจ๊สุขใจ
มีความสุข รู้สึกฟุ้งๆ ชอบค๊าาาาา
พี่ไอน้อง(โกลเด้น)อุ่นน่ารักกกก
-
ฟิน.ละลายยย อ่อยกันไปอ่อยกันมาไม่เกรงใจชาวบ้านเล๊ยยยย
-
:-[ :pig4:
-
พี่ไออ่อยอะ ฟินค๊าา :กอด1:
-
มานั่งดูคนเขาจีบกันนี่มันเขินยังไงก็ไม่รู้ :o8:
ขยันหยอดขยันอ่อยกันอย่างนี้อีกไม่นานหรอก
ยิ่งถ้ารู้ว่าต่างฝ่ายต่างเป็นคนเขียนโพสต์อิทนะ
ถ้าได้เป็นแฟนกันจะน่ารักขนาดไหนกันน้า~
ว่าแต่วันนี้พี่ไอจะให้คะแนนเจ้าโกลเด้นกี่คะแนนคะ :z2:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:
-
น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกก
-
กริ้ดดดด ขาโนดราม่าอย่างเก๊าพลาดไปได้ยังง้ายยยยยย น่ารักมากๆเลย น้องโกลเด้นกับพี่ไอ ^__^
เป็นกำลังใจให้ค่าา
-
โอยยยยย ขี้อ่อยใส่กันทั้งคู่แบบนี้ คนอ่านนี่ล่ะที่จะไปไหนไม่รอด เขินหนักมากอ้ะะะะ อั้ยย่ะะ!! >///<
-
นั่น นายไออ่อยเด็ก
ทำเด็กติดใจแล้วห้ามทิ้งนะ
-
(http://image.free.in.th/v/2013/ir/150626012040.jpg)
บทเจ็ด
'สวัสดีคุณคนอ่านหนังสือ ผมสบายดีขอบคุณที่เป็นห่วง และหวังว่าคุณจะสบายดีเช่นกัน'
นายอาทิตย์ได้แต่ยิ้มแล้วยิ้มอีกกับข้อความบนกระดาษโพสอิทที่เจ้าตัวหาเจอในชั้นหนังสืออ่านเล่นบนชั้นสองของร้านหนังสือกาแฟ ถึงแม้จะบอกว่าเป็นหนังสืออ่านเล่นแต่มันเป็นนวนิยายแนวฆาตกรรมซึ่งเนื่อหาค่อนข้างเคร่งเครียดและอีกทั้งชั้นวางหนังสือยังอยู่ด้านในสุดทำให้มุมนี้ไม่ค่อยมีคนเข้ามาเสียเท่าไหร่ แต่มันก็คือมุมโปรดปรานของนายอาทิตย์ที่มักจะเข้ามาหากระดาษโพสอิทของคุณหนังสือที่ตอบกลับเขา
วิธีการหากระดาษโพสอิทนั้นขึ้นอยู่กับว่าอุ่นติดกระดาษไว้ที่หนังสืออะไร ถ้าหากติดไว้บนหนังสือกฎหมายเวลาจะหาข้อความตอบกลับก็ต้องไปหาที่ชั้นหนังสือกฎหมาย ถ้าติดไว้บนหนังสืออ่านเล่นก็ต้องไปหาที่ชั้นหนังสืออ่านเล่นด้านในไม่ใช่ด้านนอกที่มีคนมาหยิบอ่านเยอะ
หลังจากเจอกระดาษแผ่นที่ว่าอ่านซ้ำแล้วซ้ำอีกจนพอใจก็จัดการเก็บใส่สมุดเอาไว้ก่อนจะเดินลงไปที่ชั้นล่างแต่ก่อนที่จะได้เดินออกจากชั้นหนังสือขายาวก็ต้องหยุดชะงักเมื่อได้ยินบทสนทนาของนักศึกษาหญิงที่อยู่ล็อคถัดไป
"ได้ข่าวว่าพี่อุ่นนิติปีสามกำลังตามจีบพี่ไอเจ้าของร้านนี้อยู่หรอ" เสียงของนักศึกษาหญิงคนแรกพูดขึ้น
ก่อนจะตามด้วยเสียงของคนที่สอง "ใช่ๆ ถึงพี่ไอจะสวยก็เถอะนะ แต่พี่เขาก็แก่กว่าตั้งหลายปีปะ แบบนี้นี่โคแก่กินหญ้าอ่อนชัดๆ เลยอะ" แล้วทั้งกลุ่มก็หัวเราะคิกคักกันใหญ่
"พี่ไอเขาอาจจะถือคติ กินเด็กทำให้กลายเป็นอมตะก็ได้นะ" คนที่สามพูดต่อ
"แหม... แต่ถึงยังไงก็ไม่น่าปะ ฉันว่าต่างกันเยอะไปนะ ไม่รู้ว่าพี่อุ่นคิดยังไงถึงได้ตามจีบหรืออาจจะลองเล่นๆ ก็ไม่รู้"
โกรธ ไม่พอใจ
นี่คือความรู้สึกของนายอาทิตย์ตอนนี้ แต่ถึงจะไม่พอใจยังไงเขาก็เป็นผู้ชายที่ไม่สมควรทำร้ายผู้หญิง แต่บอกได้เลยว่าถ้าหากกลุ่มที่พูดเป็นผู้ชายละก็... เขาเข้าไปซัดหน้าเรียงคนแล้ว
แต่ถึงจะคิดว่าอีกฝ่ายเป็นผู้หญิงยังไง ความไม่พอใจมันก็มากอยู่ดีอุ่นจึงตั้งใจว่าจะเดินเข้าไปเคลียร์แต่ขาที่กำลังจะก้าวก็ต้องชะงักอีกรอบเมื่อได้ยินเสียงที่คุ้นหู
"มาอาศัยร้านเขาจับกลุ่มนินทา ก็ควรจะสำนึกไหมว่าไม่ควรนินทาเจ้าของร้าน" เสียงของไอดินนั้นราบเรียบไร้ความรู้สึก ไม่มีความโกรธหรือความไม่พอใจแฝงอยู่ในน้ำเสียง แต่มันเรียบนิ่งเสียจนน่ากลัว
"พ... พี่ไอ..." บรรดานักศึกษาผู้หญิงกลุ่มนั้นเรียกชื่ออีกคนเสียงเบาหวิวก่อนจะพากันเดินหนีไป คงจะสู้หน้าไม่ไหว
ไอดินถอนหายใจออกมาเอาหนังสือที่ตั้งใจจะเอามาเก็บใส่ตู้หนังสือเก็บเข้าที่ก่อนจะเดินกลับเข้าไปในห้องทำงานของตัวเอง อุ่นที่ยังยืนอยู่ที่เดิมจึงเดินออกมา มองตรงไปยังประตูห้องทำงานของเจ้าของร้านที่ปิดสนิท เขาไม่เห็นสีหน้า จับความรู้สึกในน้ำเสียงของไอไม่ได้ว่าเจ้าตัวคิดมากหรือรู้สึกไม่ดีกับคำพูดของพวกเมื่อกี้หรือเปล่า
พี่ไอกำลังคิดมาก
อุ่นเชื่อแบบนั้นเมื่อหันไปเห็นหนังสือที่ไอดินพึ่งเก็บเข้าชั้น แทบสีเขียวเป็นหนังสือพวกสวน ต้นไม้แต่เจ้าตัวกลับเอามาเก็บที่ชั้นรวมกับแทบสีขาวซึ่งเป็นหนังสือของทางการแพทย์ คนที่รู้จักไอดินมานานรู้ดีว่าเจ้าตัวไม่เคยสะเพร่าเก็บหนังสือผิดที่เพราะไอดินใส่ใจทุกอย่างในร้านนี้ เท่านี้ก็คงบอกได้แล้วว่าคำพูดของพวกผู้หญิงนั้นส่งผลให้พี่ไอของเจ้าอุ่นเสียสมาธิ
และดูเหมือนมันจะส่งผลมากเสียด้วยเพราะตลอดช่วงบ่ายที่อุ่นเข้าไปคุยไปเล่นกับไอดิน เจ้าตัวไม่ยิ้มหรือหัวเราะเลยสักนิด หรือถ้ายิ้มก็เป็นเพียงแค่ยิ้มจางๆ ไม่เหมือนกับทุกที พอลองถามว่าเป็นอะไรก็บอกปัดว่าไม่มีอะไรจนนายอาทิตย์ชักจะเครียดตามไม่รู้ว่าจะทำยังไงดีให้พี่ไอเลิกคิดมากและกลับมาเป็นพี่ไอคนเดิม
"เป็นไรวะ ทำหน้าเครียดแต่เช้าเลยมึง" โก้ส่งเสียงทักเมื่อเห็นสีหน้าเคร่งเครียดผิดปกติ ผิดวิสัยของเพื่อนรัก วันนี้มีสอบเก็บคะแนนหรือ? ก็ไม่มีนินา
"กูเครียดว่ะมึง" อุ่นพูดก่อนจะตะโกนออกมา "กูเครียดดดดดดดดดดดดดดดดดดด"
"เครียดอะไรของมึงไหนบอกพวกกูมาสิ" แชมป์กับกอล์ฟที่เดินมาทันได้ยินร้องถามพร้อมกับนั่งลงตรงที่โต๊ะหินอ่อนหน้าคณะ
นายอาทิตย์ถอนหายใจออกมา ก่อนจะเริ่มต้อนเล่าทุกอย่างให้เพื่อนทั้งสามคนฟัง ตั้งแต่ที่ได้ยินนักศึกษาผู้หญิงกลุ่มนั้นพูดถึงเรื่องพี่ไอ รวมไปถึงท่าทางของพี่ไอที่เปลี่ยนไปหลังจากนั้น "ทุกอย่างมันกำลังจะดีอยู่แล้วนะมึง ทำไมพี่ไอต้องได้ยินอะไรแบบนั้นด้วยวะ"
"ตอนนี้พี่ไอมึงน่ะ กังวลเรื่องอะไร เรื่องที่คิดว่ามึงไม่จริงจัง หรือว่าเรื่องความห่างระหว่างอายุ ความแตกต่างกันของพี่กับมึงวะ" กอล์ฟถามขึ้น
"กูก็ไม่แน่ใจว่ะ แต่อาจจะทั้งสองอย่างเลยก็ได้ พวกมึงว่ากูจะทำยังไงดีวะ" อุ่นได้แต่ยกมือขยี้ผมตัวเองจนยุ่งไปหมดอย่างคิดไม่ตกว่าจะทำยังไงดี
"กูว่านะ ก่อนอื่นเลย ก่อนที่มึงจะคิดว่าจะทำยังไงดี มึงต้องตอบคำถามให้ได้ก่อน" โก้พูด
"คำถามอะไรวะ นี่กูซีเรียสนะมึง ไม่ตลกนะครับเพื่อน"
"กูก็ไม่ตลกมึง คำถามแรกมึงจริงจังกับพี่ไอแค่ไหน และข้อสองมึงแคร์ไหมกับความต่างระหว่างมึงกับพี่ไอ มึงอย่าพึ่งแย้งฟังกูก่อน" โก้ยกนิ้วชี้หน้าเพื่อนรักเมื่อเห็นว่ามันกำลังจะอ้าปากร้องด่าเขาก่อนจะพูดต่อ "มึงต้องตอบคำถามให้แน่ใจ คำถามที่มึงมั่นใจว่ามึงไม่เปลี่ยนใจแน่ๆ ก่อนที่มึงจะทำให้พี่ไอมั่นใจ มึงต้องมั่นใจตัวเองก่อน"
อุ่นเงียบไปทันทีกับคำพูดของเพื่อน แต่ก็เงียบไปได้ไม่นานก็พูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง "กูมั่นใจ กูรักพี่ไอจริงๆ และกูก็ไม่แคร์ ไม่สนใจด้วยว่ากูกับพี่ไอจะต่างกัน กูรู้ว่ากูกับพี่ไอเราต่างกันมาก ใครมองถ้าไม่มองว่ากูเกาะพี่ไอก็คงมองว่าพี่ไอกินเด็ก แต่กูไม่สน กูจะพยายาม... กูจะพยายามให้กูเหมาะสมกับพี่ไอ ไม่ใช่พี่ไอที่ไม่เหมาะกับกู แต่กูตั้งหากที่ไม่เหมาะกับพี่ไอ"
"เชี่ยอุ่น..." แชมป์ร้อง ยกมือจับหน้าอกตัวเองพร้อมทำหน้าทำตาที่ดูแล้วน่าหมั่นไส้ "ใจมึงหล่อมาก กูแอบหวั่นไหวกับมึงเลยสัส"
"เดี๋ยวกูด่าให้ พอกูจริงจังก็มาทำเป็นเล่นนะมึง"
"กูล้อเล่นน่าาาา" แชมป์ว่าก่อนจะหันไปหาเพื่อนโก้ที่เวลาเพื่อนในกลุ่มมีปัญหาก็ได้เพื่อนโก้นี่แหละชี้ทางสว่างให้ "แล้วมึงจะให้ไอ้อุ่นทำยังไงต่อวะ"
"ถ้ามึงมั่นใจแล้ว ต่อไปคือมึงต้องทำให้พี่ไอมั่นใจว่ามึงไม่ได้คิดเล่นๆ หรือมึงไม่แคร์ว่าใครจะมองยังไงแต่มึงแคร์พี่ไอคนเดียว" เพื่อนโก้ว่าต่อ แต่คนฟัฃนี่เริ่มคิดหนัก
"จะให้มันทำยังไงวะ" กอล์ฟร้องถาม
"พิสูจน์ไงมึง"
"โหยยย แล้วกูต้องพิสูจน์นานแค่ไหนวะกว่าพี่ไอจะเชื่อ" นายอาทิตย์ร้องโวยวายขึ้นมาทันที สุดท้ายก็เลยโดนโก้เขกหัวเข้าให้
"มึงอยากให้พี่ไออยู่กับมึงนานแค่ไหน นั่นแหละคือระยะเวลาที่มึงต้องพิสูจน์โว๊ย แต่ถ้าตอนนี้มึงอยากให้พี่ไอเลิกคิดมาก มึงต้องแสดงความจริงใจออกมา"
"ยังไงวะโก้ มึงว่ากูควรจะทำยังไงดี"
"ยังไงก็ได้ที่แสดงให้พี่ไอเห็นว่ามึงรักพี่เขาจริงๆ ไง" โก้ตอบ "กูจะบอกมึงแค่นี้ส่วนมึงจะ 'แสดงยังไง แสดงที่ไหน' มึงต้องคิดเอง"
นายอาทิตย์หรี่ตามองเพื่อนรัก ถ้าฟังไม่ผิดเมื่อกี้เหมือนมันจะเน้นคำว่า 'แสดงที่ไหน แสดงยังไง' แสดงยังไงนี่พอเข้าใจว่ามันคงให้คิดหาวิธีแสดงความจริงใจกับพี่ไอ แต่ไอ้... แสดงที่ไหนเนี่ย... มันต้องดูสถานที่ด้วยหรอวะ
แต่ยังไม่ทันที่นายอาทิตย์จะคิดอะไรออกก็ต้องเข้าเรียนเสียก่อน เจ้าโกลเด้นของพี่ไอเลยต้องพักเรื่องพี่ไอเอาไว้ก่อนแล้วตั้งหน้าตั้งตาเรียนเพื่ออนาคตที่ดีงามระหว่างตัวเองกับไอดิน
"เฟรชชี่ไนท์พวกมึงจะไปกันเปล่าวะ" เสียงของเพื่อนร่วมเซคร้องถามหลังจากที่อาจารย์ผู้สอนเดินออกจากห้องไปแล้วเรียบร้อย พอสิ้นคำถามของเพื่อนคนที่กำลังจะเดินออกจากห้องต่างก็หยุดแล้วหันกลับมาฟังกันเป็นแถว
"ปีนี้มีไรน่าสนบ้างวะ" เพื่อนผู้ชายอีกคนร้องถาม
"ดาวปีหนึ่งมีแต่แจ่มๆ ทั้งนั้นเลยมึง" สิ้นคำตอบก็ได้เสียงร้องของพวกผู้ชายกันเป็นแถว "อ๊ะๆๆ สาวๆ ไม่ต้องน้อยใจไป ได้ข่าวมาจากเจ๊กิ๊ฟซี่ว่าเดือนก็แซ่บกันเพียบ"
"แล้วพวกวงดนตรี วงไหนขึ้นบ้างอะชาย" คราวนี้เป็นเสียงร้องถามจากเพื่อนผู้หญิง
"ก็น่าจะเหมือนเดิมแหละมั้ง..."
นายอาทิตย์ละความสนใจจากเพื่อนในคลาสมาที่โทรศัพท์มือถือของตัวเองที่กำลังส่งเสียงร้องให้รับ อุ่นเลิกคิ้วขึ้นมองเมื่อเห็นชื่อของคนที่โทรเข้ามาก่อนจะกดรับสายพร้อมกับเดินไปมุมห้องเพื่อคุยโทรศัพท์
"ว่าไงวะปั้น"
(ปีนี้มึงมาร้องเพลงกับวงเลยนะมึง เลี่ยงมาปีนึงละ) ไม่ต้องทักทายกันมากมายปลายสายก็ส่งเสียงมาทันที ปั้น หรือ ปั้นสิบ เป็นเพื่อนสมัยมัธยมของนายอุ่น ซึ่งตอนเรียนนั้นก็มีวงดนตรีเล่นแสดงในงานโรงเรียนเป็นประจำ แต่พอเข้ามหาวิทยาลัยมาเพื่อนๆ ในวงก็กระจายกันเรียนกันคนละคณะ คนละมหาวิทยาลัย แต่ในงานเฟรชชี่ไนท์เมื่อปีที่แล้วปั้นสิบก็รวมวงขึ้นแสดงอีกรอบแต่เพราะว่าอุ่นต้องเร่งอ่านหนังสือทำให้ไม่ได้ไปร่วมเล่นด้วยได้
"ไมมึงไม่ให้ไอ้สามร้องละวะ" อุ่นหาทางเลี่ยง
(ไอ้สามมันไม่สบาย หวัดลงคออยู่เนี่ย อีกอย่างพวกรุ่นน้องในโรงเรียนแม่งมาเรียนที่นี่กันเต็มเลยว่ะ มันบอกคิดถึงมึงโดยเฉพาะพวกสาวๆ อะนะ)
"เดี๋ยวกูให้คำตอบอีกทีได้ไหมมึง ช่วงนี้กูยิ่งมีเรื่องเครียดๆ..." นายอุ่นเงียบเสียงลงไปเมื่อนึกถึงเรื่องของไอดิน ตอนที่จะทำตาโตอย่างนึกขึ้นได้กับคำพูดของโก้ก่อนที่จะขึ้นเรียน "เฮ้ยมึงๆๆ กูเปลี่ยนใจแล้ว เดี๋ยวกูไปร้องเอง แต่พวกมึงต้องช่วยอะไรกูอย่างนะ"
(อะไรของมึง)
"เอาไว้กูไปคุยกับพวกมึงเอง จะนัดซ้อมวันไหนที่ไหนเมื่อไหร่มึงก็บอกกูมาแล้วกัน แต่ถ้าพวกมึงไม่ช่วยกูนะ กูไม่ร้องนะโว๊ย"
(เออๆๆ ถ้าไม่ใช่เรื่องไม่ดีพวกกูช่วยมึงอยู่แล้ว ไงเดี๋ยวกูนัดไอ้พวกที่ไปเรียนมออื่นได้เมื่อไหร่กูจะบอกวันมึงอีกทีนะ) ปั้นสิบบอกก่อนที่จะวางสายไป แบบที่คนทางนี้ก็ลดโทรศัพท์ลงพร้อมกับรอยยิ้ม
หาวิธีแสดงความจริงใจต่อพี่ไอได้แล้ว
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
(มีต่อค่ะ)
-
(ต่อค่ะ)
"เอาแน่ใช่ไหมมึง" เสียงถามย้ำเพื่อความแน่ใจดังขึ้นในห้องซ้อมดนตรีแถวๆ มหาวิทยาลัย ภายในห้องประกอบไปด้วยคนหลายคนหนึ่งในนั้นกำลังนั่งอยู่ตรงกลางโดยมีเพื่อนอีกหกคนนั่งล้อมอยู่รอบๆ
"แน่ใจสิมึง กูไม่เคยแน่ใจขนาดนี้เลยนะโว้ย ไม่เชื่อมึงถามไอ้กอล์ฟ ไอ้แชมป์ ไอ้โก้ดูก็ได้" นายอาทิตย์พยักหน้ายืนยันก่อนจะชี้นิ้วไปทางเพื่อนทั้งสามคนที่นั่งล้อมวงอยู่ทางด้านหลัง ส่วนด้านหน้าเป็นเพื่อนในวงของเขาอีกสามคน ซึ่งก็มีปั้นสิบคนที่ถามคำถามเขาเมื่อครู่ อีกสองคนก็คือ เอ กับ วิน
"เออ จริง ไอ้นี่มันชอบมันรักพี่ไอจริงๆ นั่นแหละ" แชมป์พยักหน้ายืนยัน แม้ทั้งสามคนจะไม่รู้จักเพื่อนในวงของนายอาทิตย์ แต่ก็ผู้ชายเหมือนกันคุยกันคำสองคำก็สนิทสนมอย่างกับรู้จักกันมาสิบปี
"โอเค" เอพูดขึ้น "ถ้ามึงแน่ใจ มั่นใจพวกกูก็ไม่มีปัญหาอะไร ตกลงตามนี้เชิญมึงร้องเพลงแทนความในใจให้พี่ไอของมึงได้เลย"
"เยี่ยม!!" อุ่นยื่นมือไปตบบ่าเพื่อน "ขอบใจโว้ยพวกมึง เดี๋ยวกูจะโชว์เสน่ห์ของวงเอง รับรองสาวๆ กรี๊ดกันเต็มแน่นอน"
ใช่แล้วล่ะ นี่คือเหตุผล และสาเหตุที่ทำให้นายอาทิตย์ตกปากรับคำเพื่อนในวงสมัยมัธยมว่าจะมาร้องนำให้เหมือนตอนที่เคยฟอร์มวงเมื่อสมัยก่อนก็เพราะว่าเจ้าตัวตั้งใจจะใช้งานวันเฟรชชี่ไนท์ในการแสดงความจริงใจให้พี่ไอดินรู้ ถึงแม้แค่เพลงสองเพลง หรือคำพูดไม่กี่คำจะไม่อาจทำให้พี่ไอเชื่อได้สนิทใจแต่อย่างน้อยมันก็คือการเริ่มต้น ส่วนการพิสูจน์ต่อจากนี้ต่อให้ต้องพิสูจน์ไปทั้งชีวิตแล้วมีพี่ไออยู่ด้วยตลอดไป ไอ้อุ่นก็ยอมแหละนะ
"ส่วนพวกมึงนะ วันงานต้องลากพี่ไอมาให้ได้นะ เดี๋ยวกูไปบอกพี่เกล้าไว้ก่อนด้วยพี่แกจะได้ช่วยด้วยอีกแรง" อุ่นหันมามองเพื่อนทั้งสามคนที่มีหน้าที่พาไอดินมาที่หน้าเวทีในวันงาน
"เออ รู้แล้วน่า มึงย้ำพวกกูมาจะเป็นสิบรอบแล้ว กูจำได้ขึ้นใจแล้วว่ากูต้องพาพี่ไอไปหน้าเวทีตอนสี่ทุ่ม!" กอล์ฟพูดพร้อมกับผลักหัวนายอาทิตย์ไปทีข้อหาทำตัวได้น่าหมั่นไส้มากๆ
"แล้วจนกว่าจะถึงวันงานกูไม่มีเวลาไปหาพี่ไอแน่ๆ แต่พวกมึงอะต้องคอยไปหาพี่ไอนะโว้ย บอกพี่ไอว่ากูฝากความรัก ความคิดถึงมาให้"
เพื่อนๆ ได้แต่พากันโก่งคออยากจะอาเจียนเอาทุกอย่างออกมากับคำพูดของนายอาทิตย์ ก่อนจะพากันส่ายหน้าแล้วแยกย้ายกันไป พวกแชมป์ โก้และกอล์ฟก็หยิบเอาโทรศัพท์ออกมาเล่นเกมแบบไม่สนใจ ส่วนที่เหลือก็เดินไปเตรียมเครื่องดนตรีของตัวเอง ปล่อยให้เจ้าโกลเด้นเสี่ยวแตกดิ้นพล่านๆ อยู่คนเดียวกลางห้องที่เพื่อนๆ ไม่เหลียวแล ไม่สนใจ
เหลือเวลาอีกไม่มากก็จะถึงวันงานนายอาทิตย์ต้องทุ่มกับการซ้อมเป็นอย่างมากในช่วงตอนเย็นจนถึงค่ำมืดเพราะว่าสมาชิกในวงแต่ละคนไม่ได้เรียนคณะเดียวกันมหาวิทยาลัยเดียวกัน จึงต้องรอเวลาเย็นนัดกันมาซ้อม ส่วนตอนกลางวันวันไหนที่พอมีเวลาว่างเจ้าตัวก็มักจะแวะไปที่ร้านหนังสือกาแฟตลอด บอกว่าอย่างน้อยก็ได้ไปเห็นหน้าพี่ไอสักสิบนาทีก็พอใจแล้ว
ท่าทางของไอดินดีขึ้นกว่าวันแรกๆ ที่ได้ยินกลุ่มนักศึกษาผู้หญิงพูดแต่สำหรับอุ่นแล้วก็ยังรู้สึกว่าพี่ไอยังไม่กลับมาเป็นพี่ไอคนเดิมเสียที และนั่นก็ยิ่งเป็นแรงผลักดันให้อุ่นซ้อมร้องเพลงหนักขึ้นเพื่อที่จะได้ถ่ายทอดความรู้สึกของตัวเองผ่านบทเพลงให้ผู้ชายอย่างไอดินรับรู้ได้
"พี่ไอ พรุ่งนี้ผมเล่นดนตรีในงานเฟรชชี่ไนท์ พี่ไอไปดูด้วยนะ" เวลาหลังเลิกเรียนก่อนจะถึงเวลานัดซ้อมนายอาทิตย์ก็โผล่หน้ามาที่ร้านหนังสือกาแฟทันที
"ทำไมละ" คนถูกชวนย้อนถาม
"ก็ผมอยากได้กำลังใจจากพี่ไอนินา ไปดูผมร้องเพลงนะ นะๆๆ นะครับ ชวนพี่เกล้าไปด้วยก็ได้ เดี๋ยวให้พวกไอ้แชมป์มารับตอนร้านปิดนะ" อุ่นแปลงร่างกลายเป็นเจ้าโกลเด้นเข้าไปคลอเคลียคนที่นั่งอยู่ตรงข้ามทันที
ไอดินหัวเราะกับท่าทางนั้นก่อนจะยอมพยักหน้าตกลง "ก็ได้ ให้พวกแชมป์มาพาไปก็แล้วกันนะ"
"ขอบคุณคร้าบ ดีใจที่สุดเลยอะ" เจ้าโกลเด้นแทบจะกระโจนเข้าใส่แล้วเลียหน้าไอดินอย่างดีใจ แต่เมื่อเห็นสายตาดุๆ ที่มองมาอย่างรู้ทันความคิดของอุ่น เจ้าตัวเลยได้แต่ยกมือค้างแล้วยิ้มกว้างแทน
นายอาทิตย์นั่งจีบพี่ไออยู่ต่ออีกเกือบครึ่งชั่วโมงก็ต้องกลับเพราะใกล้ได้เวลานัดของเพื่อนๆ ในวงแล้ว ก่อนไปก็ไม่วายหันมาหยอดไอดินอีกรอบ "พรุ่งนี้ไม่ต้องกลัวว่าผมจะหาพี่ไอไม่เจอนะครับ เพราะสายตาไอ้อุ่นคนนี้มีแต่พี่ไอคนเดียวนะ กิ๊บกิ๊ว" มีการร้องส่งมุกของตัวเองอีกตั้งหาก
คนถูกจีบได้แต่หัวเราะและส่ายหน้ากับคำพูดทะเล้นนั้น
เอาเถอะ... ถึงจะเสี่ยวไปหน่อย แต่ก็น่ารักดีนินะ
"ยิ้มเข้าไปครับ ยิ้มเขาไป" เสียงของเกล้าไกลดังขึ้นให้คนที่กำลังนั่งยิ้มอยู่หันไปมองค้อนใส่เพื่อนรัก เกล้าเดินมานั่งลงตรงข้ามพร้อมกับท้าวคางมองเพื่อน "เริ่มหลงรักเด็กมันแล้วละสิ"
"พูดอะไร"
"พูดเรื่องจริงที่มีคนปากแข็งไม่ยอมรับ" เกล้าไกลยักไหล่ใส่ให้เพื่อนรักยื่นมือมาตี "เออ พรุ่งนี้ไปดูไอ้อุ่นมันเล่นดนตรีใช่ไหม เมื่อกี้ตอนที่สวนกันมันบอกไว้"
ไอดินพยักหน้ารับ "อื้อ บอกว่าเดี๋ยวจะให้พวกแชมป์มารับ"
"อย่างนั้นกลับไปนอนเถอะ รีบนอนแต่หัวค่ำพรุ่งนี้จะได้หน้าตาสดใสไปดูเด็กมันร้องเพลง จะมีผัวเด็กทั้งทีต้องดูแลตัวเองดีๆ หน่อยนะครับคุณเพื่อน"
"พูดมากว่ะ!" ไอดินว่าเข้าให้ก่อนจะลุกเดินหนีแบบที่เกล้าไกลก็ได้แต่หัวเราะตามหลังกับท่าทางนั้น ดูก็รู้ว่าเขิน ทำมาเป็นโมโหกลบเกลื่อน ไอ้พวกปากไม่ตรงกับใจเอ้ย!
ทั้งที่ก็ไปว่าเพื่อนแบบนั้นแต่พอกลับถึงห้องไอดินก็รีบเข้าไปอาบน้ำเปลี่ยนใส่ชุดนอนทันที พร้อมกับแผ่นมาร์คหน้าวางอยู่บนใบหน้านั้น
คนเราก็ต้องรู้จักดูแลตัวเองนินะ ไม่เห็นเกี่ยวเลยว่าจะมีแฟนเด็กหรือเปล่า...
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
ตั้งแต่เช้าที่นายอาทิตย์ถูกดึงตัวไปช่วยงานสำหรับคืนนี้ อย่างแรกเลยคือถูกเจ๊กิ๊ฟซี่รุ่นพี่ปีสี่ลากไปห้องเตรียมตัวของน้องดาวเดือนคณะนิติศาสตร์ปีหนึ่งเพื่อไปพูดคุย ให้กำลังใจ เป็นที่ปรึกษาให้กับรุ่นน้องในฐานะที่นายอาทิตย์ก็เป็นเดือนคณะปีสาม หมกตัวอยู่ในห้องนั้นเสียเกือบครึ่งวันก็ถูกพี่เกลียวกัปตันทีมบาสเกตบอลของคณะลากไปดูการแข่งรอบชิงชนะเลิศของน้องในทีมจนถึงเย็น ก็เป็นอันต้องอัปเปหิตัวเองไปยังห้องซ้อมเพื่อซ้อมรอบสุดท้ายก่อนขึ้นแสดงจริงในคืนนี้ วันนี้ทั้งวันนายอาทิตย์ไม่ได้ไปเห็นหน้าพี่ไอเลยสักนิดเดียว
UNARTIT…คืนนี้อย่าลืมมาดูผมนะครับ ผมจะคอยมองหาพี่ไอนะ : )
ได้แค่ส่งข้อความไปทางโปรแกรมแชทเท่านั้นแหละวันนี้
AIDIN…พยายามเข้าล่ะเจ้าโกลเด้น
ไม่อยากจะบอกเลยว่ากำลังใจได้อุ่นมาเต็มเลยครับคราวนี้ คืนนี้ต้องโชว์ฝีมือเล่นกีตาร์และร้องเพลงอย่างสุดความสามารถซะแล้ว
"ซ้อมแค่นี้แหละ เดี๋ยวคืนนี้มึงจะไม่มีเสียงซะก่อน" วินลุกขึ้นจากกลองชุดหลังจากที่ซ้อมเพลงสุดท้ายกันจบไปแล้วก่อนจะเดินไปหยิบขวดน้ำผึ้งผสมน้ำมะนาวโยนให้อุ่นนักร้องนำของวงดื่มเพื่อบำรุงเสียง
หลังจากนั้นทั้งสี่คนก็นั่งๆ นอนๆ รอเวลาเริ่มงานก่อนจะพากันไปเตรียมตัว ดูคิวกันที่หลังเวที ตอนนี้กำลังมีการประกวดดาวเดือนกันอยู่พอดี หน้าเวทีเต็มไปด้วยนักศึกษาที่มาเชียร์เต็มไปหมด หลังจากการแสดงความสามารถพิเศษของเหล่าว่าที่ดาวเดือนมหา’ลัยจบแล้วพิธีกรก็ขึ้นไปพูดคุยต่อก่อนจะคั่นด้วยการแสดงดนตรีจากวงดนตรีน้องใหม่ปีหนึ่งแล้วจึงค่อยประกาศผลดาวเดือน แล้วหลังจากนั้นก็เป็นเวลาสนุกสนานเฮฮาของนักศึกษาทุกคนทุกชั้นปีกับการแสดงดนตรีสดของวงดนตรีทั้งหลายทั้งในและนอกมหาวิทยาลัย
วงของนายอาทิตย์มีคิวขึ้นแสดงตอนช่วงสี่ทุ่ม และพอเริ่มดึกคนก็ยิ่งเริ่มเยอะขึ้นเลยๆ คนที่ไม่ได้ขึ้นแสดงมาสองปีอย่างอุ่นก็เริ่มรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาทันที อีกไม่นานก็จะถึงคิวแล้ว แต่ก็ไม่มีเพื่อนคนไหนพูดอะไรเพราะรู้กันดีกว่าถ้าอุ่นกำลังตื่นเต้นให้ปล่อยไว้คนเดียวแล้วจะดีขึ้นเอง
เสียงแจ้งเตือนข้อความเข้าเรียกสมาธิที่กำลังเข้าที่ของนายอาทิตย์ให้หลุดลอยไปอีกรอบ เจ้าตัวหยิบโทรศัพท์มาดูอย่างนึกหงุดหงิดในใจก่อนจะยิ้มกว้างเมื่อเห็นว่าเป็นไอดินส่งข้อความมาให้
AIDIN…อยู่หน้าเวทีแล้ว ตั้งใจล่ะ อย่าดีแต่ขี้โม้นะ
กำลังใจของไอ้อุ่นมาแล้วโว้ย ถึงไหนถึงกันละคราวนี้!!
"ไปอุ่น พร้อมนะมึง" ปั้นสิบเดินมาตบหลังเพื่อนรักเมื่อได้ยินเสียงของวงก่อนหน้าพูดแนะนำวงของเขาพร้อมกับเสียงกรี๊ดของสาวๆ ดังขึ้นอย่างดัง
‘วงตัวต่อ’ ของพวกเขาก็เป็นที่รู้จักไม่ใช่น้อยเหมือนกัน จึงไม่แปลกที่สาวๆ จะพากันส่งเสียงดังขนาดนี้ แล้วยิ่งมีข่าวว่านักร้องนำของวงคือ นายอาทิตย์เดือนปีสามของคณะนิติศาสตร์แล้วด้วยผู้คนก็ยิ่งสนใจมากขึ้นกว่าเดิม
"สวัสดีคร้าบบบบบบบบบบบบ!!!" ทั้งสี่คนร้องตะโกนทักทายคนดูก่อนที่อุ่นจะพูดขึ้นต่อ "พวกเราวงตัวต่อ นะครับผม ผมนายอุ่นนักร้องนำครับ"
แล้วคนอื่นๆ ก็แนะนำตัวขึ้นมาบ้าง "ปั้นสิบกีตาร์ครับผม เอเบสครับ วินมือกลองครับบบบ"
เพลงจังหวะหนักๆ ดังขึ้นทันทีที่พวกเขาแนะนำตัวจบเพลงที่พวกเขาเอามาร้องเป็นแนวเพลงร็อคทั้งหมดขนมาทั้งของวง Silly Fools , Bodyslam และวง Clash สี่เพลงติดให้บรรดานักศึกษาได้โยกหัวโยกตัวกันอย่างสนุกสนาน แม้กระทั่งคนร้องเองก็ดูจะสนุกไม่แพ้กัน ความกดดันและความตื่นเต้นนั้นหายไปหมดแล้วเรียบร้อย
อีกทั้งเมื่อขึ้นมาบนเวทีแล้วกวาดสายตามองไปรอบๆ จนกระทั่งเห็นพี่ไอดินยืนอยู่กับพี่เกล้าและพวกแชมป์ นายอาทิตย์ก็มีกำลังใจขึ้นอีกเพียบ
"เอาละครับ...มาถึงเพลงสุดท้ายกันแล้วนะครับ ผมขอเปลี่ยนแนวเพลงสักเล็กน้อยสำหรับเพลงนี้นะครับ" อุ่นพูดขึ้นพร้อมกับยิ้มก่อนจะเอาไมค์ที่ดึงออกมาร้องเมื่อเพลงที่แล้วเสียบเข้ากับขาไมค์เหมือนเดิม สายตาของนักร้องนำมองตรงไปที่ไอดินอย่างไม่ปิดบัง
"เพลงสุดท้าย... ผมขออนุญาตทุกคนร้องเพลงนี้ให้กับคนคนหนึ่งนะครับ เขาเป็นคนที่ผมรักแล้วก็กำลังตามจีบอยู่ครับ" อุ่นยกมือขึ้นลูบผมตัวเองอย่างรู้สึกเก้อเขินท่ามกลางเสียงร้องของคนที่อยู่ด้านล่าง "เมื่อไม่นานมานี้มีเหตุการณ์บางอย่างเกิดขึ้นทำให้เขาคิดมากและอาจจะไม่มั่นใจในตัวผม แต่ผมก็อยากจะบอกเขาครับว่า... โปรดเชื่อผมเถอะ ฟังเพลงนี้ให้ดีนะครับ ผมมอบให้พี่ครับพี่ไอ ‘ไม่เปลี่ยนใจ’ ครับ"
"ฟังดีๆ นะพี่ไอ มันอยากบอกทุกอย่างกับพี่ผ่านเพลงนี้" แชมป์หันมากระซิบบอกกับไอดินที่ตอนนี้เอาแต่จ้องไปบนเวที
ฉันไม่รู้จะมีคำใด
ที่จะพอมาแทนความใน
ว่าฉันรักๆเธอแค่ไหน
ย้อนไปเมื่อวันนั้น นาทีนั้นที่เราได้พบกัน
เธอจำได้ไหม วินาทีที่เธอยิ้มให้
ฉันรู้เธอคือคนเดียวที่ฉันรอ
จะไม่มีวันที่ฉันคิดจะเปลี่ยนใจ
และไม่มีทางจะรักใครอีกต่อไป
ต้องยอมรับเลยจริงๆ คำว่ารักคำเดียวไม่พอใช้
อยากมีคำหวานคำดีๆ แต่ก็รู้ไม่ดีพอ
พูดยังไงก็คงไม่ตรงหัวใจ
ให้เอาคำซึ้งที่เคยมี ในโลกนี้มารวมกัน
ก็รู้ว่าไม่มีวันบอกแทนว่า ฉันรักเธอขนาดไหน
สายตาของนายอาทิตย์ยังคงมองไปทางไอดินเสมออย่างไม่คิดจะหันไปไหน เสียงทุ้มเพราะๆ ที่ร้องเพลงออกนั้นสะกดสายตาของไอดินได้เป็นอย่างดี รอยยิ้มค่อยๆ ปรากฏบนใบหน้าของไอดินทีละนิด ทีละนิดอย่างรับรู้ในสิ่งที่อุ่นกำลังสื่อมาถึงเขา
แม้จะมีบางครั้ง ที่ตัวฉันทำเธอให้ลำบาก
รู้ทำเธอเหนื่อยแค่ไหน แต่เธอยังคงรักและเชื่อใจ
ฉันไม่ขออะไร ขอแค่มีเพียงเธอ
จะไม่มีวันที่ฉันคิดจะเปลี่ยนใจ
และไม่มีทางจะรักใครอีกต่อไป
ต้องยอมรับเลยจริงๆ คำว่ารักคำเดียวไม่พอใช้
อยากมีคำหวานคำดีๆ แต่ก็รู้ไม่ดีพอ
พูดยังไงก็คงไม่ตรงหัวใจ
ให้เอาคำซึ้งที่เคยมี ในโลกนี้มารวมกัน
ก็รู้ว่าไม่มีวันบอกแทนว่า ฉันรักเธอขนาดไหน
เธอเป็นเหมือนทุกอย่าง (Come on)
ที่ฉันขาดหายไป ( อยากให้เธอรู้จริงๆ)
All I wanna say
It’s just to be with you
ฉันไม่รู้จะมีคำใด ที่จะพอมาแทนความใน
ว่าฉันรักๆ เธอแค่ไหน (ว่าตัวฉันรักเธอแค่ไหน)
อยากมีคำหวานคำดีๆ แต่ก็รู้ไม่ดีพอ
พูดยังไงก็คงไม่ตรงหัวใจ
ให้เอาคำซึ้งที่เคยมี ในโลกนี้มารวมกัน
ก็รู้ว่าไม่มีวันจะบอกว่าฉันรักเธอขนาดไหน
อยากมีคำหวานคำดีๆ แต่ก็รู้ไม่ดีพอ
พูดยังไงก็คงไม่ตรงหัวใจ
ให้เอาคำซึ้งที่เคยมี ในโลกนี้มารวมกัน
ก็รู้ว่าไม่มีวันจะบอกว่าฉันรักเธอขนาดไหน
เธอจำได้ไหม วินาทีที่เธอยิ้มให้
ฉันรู้เธอคือคนเดียวที่ฉันรอ
"เชื่อผมนะครับ ว่าผมน่ะ ‘ไม่เปลี่ยนใจ รักพี่ไอคนเดียว’ ครับผม"
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
TBC
************************************************
เป็นไงคะเป็นไงงงงง พ่อโกลเด้นของเราร้องเพลงแทนความในใจให้พี่ไอเลยค่าาาา ฟินค่ะ ฟิน ชื่นชอบบบบ นายอุ่นนี่ดีอะ รู้ว่าพี่ไอคิดมากก็พยายามทำทุกอย่างเพื่อที่จะให้พี่ไอเชื่อมั่นใจตัวเองว่ารักจริงนะเออ แล้วเล่นพิสูจน์กันแบบนี้ก็ฟินกันไปสิคะ >< น่ารักฟรุ้งฟริ้งจริงๆ เลยคู่นี้ อิจฉาค่ะ คนแต่งอิจฉา ฮ่ะๆๆๆๆ
สนุกไม่สนุกยังไงคอมเมนต์บอกกันด้วยนะคะ แล้วเจอกันต่อหน้าค่ะ
แวะไปคุยกันในเพจเฟสบุ๊คของฟางกันเยอะๆนะ ไปคุยกันได้นะคะ https://www.facebook.com/fgc32yaoi
สำหรับคนที่เล่นทวิตเตอร์และอยากพูดคุยถึงนิยายเรื่องนี้ช่วยกันติดแฮชแท็ก #อุ่นไอรักBL ด้วยนะคะ มาเล่นกันเยอะๆ เลยนะ
-
อย่างกับอุ่นมี 'กามเทพประจำตัว' ลงมาช่วยแผลงศรรักใส่พี่ไอเลยนะคะเนี่ย โง้ยย~ คือเพื่อนๆ ของอุ่นน่ารักมากๆ มีคำปรึกษาดีๆ ให้กับอุ่นตลอดเลยค่าา :heaven แบบนี้ถ้าไม่สมหวังก็คงจะเกินไปหน่อยแล้วล่ะเน้อ >.<
แอร๊ย :-[ แต่พี่ไอนี่สิ~ ถูกร้องเพลงจีบกลางงานแบบนี้ หายเครียดเป็นปลิดทิ้งแล้วใช่ไหมค้าา ^^ สมน้ำหน้าชะนีน้อยทั้งหลายจริงๆ เลยค่ะที่ถูกพี่ไอตอกหน้ากลับไปแบบนั้น
ว๊ายยย..พวกขี้อิจฉา~
-
ฟินไม่ไหวแล้ววววววววววววววววววววววว โกลเด้นทำอะไรก็ไม่รู้ หว๊านหวาน หัวใจคนอ่านแทบวาย55555
ปล. ชะนีน่าจะโดนตีปากสักทีนะเนี่ย
-
ดั่งแน่ๆงานนี้ได้เกิดแน่ๆ สงสัยคงมีเรื่องปวดหัวตามมาอีกเยอะ สู้ต่อไปนะครับ คนแต่ง และเจ้าโกเด้ลและพี่น้นมปั่น
-
เจ้าโกลเด้นนนนนน
จะน่ารักไปไหนเนี่ย
อย่างนี้พี่ไอไม่ฟินตายตัวแตกอยู่หน้าเวทีหรือจ๊ะ
:hao3:
-
จะหวานไปมั้ยยยยยยยย เขินๆๆ :m3: :m3: :m3:
-
:heaven ขอบคุณค่ะ
-
เขินแทนพี่ไอ อุ่นชัดเจนมากอ่ะอนากได้อุ่นนนน :impress2:
-
คราวนี้จะได้กี่คะแนนกันนะเจ้าโกลเด้น
-
เขินนนไปสิ
-
เพื่อนๆก็น่ารักนะร่วมด้วยช่วยเพื่อนมากเลย
-
เขินแทนพี่ไอเลย เจ้าโกลเด้นนี่ชักจะน่ารักเกินไปแล้ว :m3:
-
พี่ไอเชื่อน้องเหอะนะ
จริงจัง จริงใจ ไม่เปลี่ยนใจแน่ๆอ่ะคนนี้
/me ยกป้ายไฟ #ทีมโกลเด้น
-
เขินเหมือนอุ่นร้องเพลงให้เลยอ่ะ
ขนาดเค้ายังเขินยังฟินขนาดนี้ แล้วพี่ไอล่ะ
มั่นใจในตัวอุ่นได้เลยพี่ไอ
โกลเด้นดีๆแบบนี้ อิอิ
ชอบเพื่อนๆของอุ่นอ่ะ เป็นที่ปรึกษาที่ดี แถมช่วยคิดหาทางเริ่ดๆแบบนี้ให้
น่ารักที่สุด
-
:o8: ร้องเพลงให้กันขนาดนี้ ไม่รักก็บ้าแล้วววววว
-
โอ้ยยยยย เขิล ยิีมแก้มแตก
-
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[
-
ฟิน จิกหมอนขาดอ่ะพูดเลย :-[
-
นี่ก็นึกว่าตัวเองเป็นพี่ไอนะ เขินอ่ะ บิดตัวเป็นเกลียวสามรอบครึ่ง เขิลลลลล :mew3:
-
เสี่ยวแดกจริงๆพ่อโกลเด้น
แต่ยอมค่ะ ยอมมมม
แล้วพี่ไอละยอมรึยังงง
-
เขินจนตัวแตก :m25: :m25: :-[ :-[
-
ถ้าชั้นเป็นพี่ไอ จะทำไงเนี่ย เขินว่ะ #มโน
-
งานนี้ร้อยคะแนนเลยป้ะเนี่ย? 55555
โอ๊ยยย หวานเหลือเกินนนน ขอละลายแทนพี่ไอแปปนะคะ
-
ดังกว่าเดิมแน่ๆ ฮ่าๆ
น่ารักจริงๆ
-
อุ่นแม่งน่ารักอ่ะ พี่ไอใจอ่อนเถอะ
-
กรี๊ดดดดดดด เจอโกลเด้นจัดหนักขนาดนี้
ต่อให้เปนพี่ไอก้อพี่ไอเหอะ ไม่รอดมือโกลเด้นของเราหรอก -///////-
-
โอ้ยพ่อคุณอุ่นจัดหนัก
แบบนี้พี่ไอจะไปไหนรอดดดดดดดดดด :z2:
-
แค่ชื่อเพลงและเหตุผลที่ร้องเพลงนี้ พี่ไอเชื่อใจและรับรักเจ้าโกลเด้นน้อยนี่เถอะ อ้อนซะขนาดนี้ ไม่ใจอ่อนให้มันรู้ไป
อุ่นโชคดีมีเพื่อนๆ คอยช่วยเป็นกำลังใจและกำลังเสริมคอยเป็นมันสมองให้แบบนี้
-
เจ้าโกลเด้นขยันทำคะแนนมากก. ยังงี้พี่ไอจะให้กี่คะแนนนนน
-
เขินแรง เขินลื๊มมมม :-[
-
ถึงไม่ใช่พี่ไอ
แต่ก็ยิ้มปากฉีก แล้วแจ้
อุุ่น บ้า บ้า บ้า (ทุบใหล่อุ่นรัวๆ)
เขินแทนพี่ไอแพ๊พ
-
เจ้าโกลเด้นน่ารักเกินไปแล้ว อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย :-[ :-[
-
อยากกระทืบสาวๆกลุ่มนั้นจริงๆ
ปากไม่มีหูรูด
:katai5: :katai5:
-
(http://image.free.in.th/v/2013/is/150630024151.jpg)
บทแปด
การแสดงดนตรีของวงตัวต่อจบไปแล้วท่ามกลางเสียงกรี๊ดของสาวๆ และแน่นอนว่าพรุ่งนี้คงเป็นข่าวดังในเพจของมหา'ลัย หรือไม่ก็ในเพจของดาวเดือนแน่ๆ เมื่อเดือนปีสามคณะนิติศาสตร์ขึ้นมาร้องเพลงสารภาพรักเสียกลางงานเฟรชชี่ไนท์ จากการที่ไอดินและพวกแชมป์ยืนอยู่ด้านล่างก็ได้ยินเหล่าสาวๆ พูดคุยกันยกใหญ่ว่าคนที่นายอาทิตย์สารภาพรักคือใคร แล้วยิ่งเอามาบวกกับข่าวลือที่ว่าพ่อเดือนคนดังกำลังตามจีบพี่ไอดินเจ้าของร้านหนังสือกาแฟอยู่ก็ยิ่งทำให้เป็นที่พูดถึงกันไปยกใหญ่ แบบที่คนโดนจีบก็ชักจะหน้าร้อนๆ เมื่อสาวๆ กลุ่มที่ยืนอยู่ข้างๆ หันมายิ้มให้อย่างมีความหมาย
"ไอ้เด็กนี่มันกล้าโว้ย เอาไงละครับคุณเพื่อนเด็กมันแสดงออกชัดเจนขนาดนี้แล้วนะ" เกล้าไกลหันมากระแซะเพื่อนตัวเอง
"เงียบน่า..." ได้แต่หันมาร้องดุแบบที่หน้าแดงก่ำด้วยความเขิน โชคดีที่ค่อนข้างมืดไม่งั้นเพื่อนรักตัวดีคงแซวให้อีกยกใหญ่
ไอดินยกมือปัดมือของเกล้าไกลที่เอื้อมมาจับแก้ม "เฮ้ยแชมป์ โก้ กอล์ฟ คนที่แก้มร้อนๆ หน้าร้อนๆ ทั้งๆ ที่ไม่ได้ป่วยเนี่ย มันเพราะอะไรวะ" มีการหันไปถามน้องๆ อีกตั้งหาก
ซึ่งบรรดาน้องๆ ทั้งสามก็รักกันดีรับส่งมุกอย่างไม่มีขาดตอน "มันก็ต้องเขินไงพี่เกล้า~~ กิ้ววววว"
แล้วคิดดูเถอะเสียงแต่ละคนก็ไม่ใช่เบาๆ ยิ่งมาประสานเสียงอย่างกับวงออร์เคสตราแบบนี้ด้วยแล้วคนที่ยืนรอบๆ ต่างก็หันมามองกันใหญ่ ไอดินไม่รู้หรอกว่ามองอย่างชื่นชมหรือรังเกียจแต่ก็ไม่อยากเป็นที่สนใจนินา
"ไอ้อุ่นมันแน่โว้ย ทำเอาพ่อหน้าตายของกลุ่มหน้าร้อนแดงได้ขนาดนี้ มันไม่ธรรมดา" เพื่อนรักก็ยังคงรักเพื่อนเสียเหลือเกิน หันไปหัวเราะโฮ่ฮิ้วกับเพื่อนเจ้าตัวการที่ทำให้เขาเขินอย่างสนุกสนาน
"เงียบน่า!" ไอดินละอยากจะหายตัวไปจากตรงนี้ติดที่เจ้าพวกนี้ยืนล้อมเอาไว้ ไหนจะสาวๆ หนุ่มๆ ที่หันมามองอย่างสนใจอีก
"อะไรๆๆ ใครแกล้งอะไรพี่ไอของผม" เสียงดังทะลุกลางวงพร้อมกับนักศึกษาที่พร้อมใจกันแหวกทางให้เจ้าของเสียงที่กล้าประกาศศักดาเป็นเจ้าของไอดินเดินเข้ามานำทีมเพื่อนในวงอีกสามคน
มาถึงก็จัดการโชว์เพาด้วยการยกมือโอบไหล่คนที่โดนล้อมแบบที่สาวๆ รอบด้านเริ่มยกโทรศัพท์มากดถ่ายรูปยกใหญ่
"แหมๆ เอาใหญ่นะเอาใหญ่" เพื่อนรักทั้งในคณะและในวงต่างก็ชงกันอย่างเข้มข้นโดยไม่ได้มองเลยว่าหน้าคนโดนชงน่ะแดงขนาดไหน
"โอ๊ยยย! พี่ไอหยิกน้องทำไมอะ" หันไปทำตาละห้อยมองคนข้างๆ ที่หยิกเนื้อที่เอวเต็มแรงแบบเนื้อแทบหลุด
"พูดมาก!" สุดท้ายก็เลยโดนคนที่ตนเองรักว่าเข้าให้
แต่คนอย่างนายอุ่น อาทิตย์ ไม่หวั่นอยู่แล้วยิ้มหน้าบานรับคำว่าอย่างภาคภูมิใจเสียเหลือเกิน ก็แน่ล่ะ หน้าแดงๆ แก้มแดงๆ ตอนที่ร้องด่าน่ะสำหรับไอ้อุ่นแล้วมันน่ารักโคตรๆ เลย
น่ารักจนอยากจะจับมาฟัดทั้งตัว!! :z1:
ผลัวะ!!
นายอาทิตย์ได้แต่ยืนตัวงอด้วยความจุกเมื่อโดนคนน่ารักชกเข้าที่ท้อง สงสัยว่าความอยากฟัดมันจะแสดงออกอย่างชัดเจนจากทางสีหน้ามากเกินไปคนมองเลยจัดการซัดเข้าสักที
"โรคจิต! ไอ้หื่นเอ้ย!!!" ผลักเข้าอีกรอบแล้วเดินหนีออกจากวงล้อมไปทันที
"อะไรอะ..." อุ่นหันมาถามคนอื่นแบบไม่เข้าใจสถานการณ์ เขาทำอะไรผิดทำไมต้องโดนชกด้วย อยากจะร้องไห้
"หน้ามึงน่ะ" เพื่อนโก้ช่วยจัดการแถลงไขข้อความข้องใจให้ "หน้ามึงน่ะแสดงออกได้โคตรหื่นกามเลย ดูหน้าก็รู้แล้วว่าอยากจะลากพี่ไอไปฟัดซะขนาดไหน โดนชกทีเดียวยังน้อยไปด้วยซ้ำ"
นายอาทิตย์ได้แต่ทำหน้าตาเหลอหลาสุดขีดก่อนจะรีบผลุนผลันตามพี่ไอดินสุดที่รักไปแบบไม่ลาเพื่อนเลยสักคน
"พี่ไอ~~!!" รีบวิ่งไปคว้าแขนคนที่เดินหนีทันที เจ้าโกลเด้นยิ้มกว้างเมื่อเห็นใบหน้าบูดบึ้งแต่แดงก่ำน่ามอง
พี่ไอตอนเขินนี่น่ารักดีแหะ โหดดี ไอ้อุ่นชอบ
"อ... อะไร!" สะบัดเสียงใส่อีกนิดเพื่อเพิ่มความโหด
"ผมมีเรื่องอยากคุยด้วย คุยกับผมก่อนนะครับ" อุ่นพูดพร้อมกับจูงมืออีกคนให้เดินตาม เพราะคืนนี้มีงานเฟรชชี่ไนท์ภายในมหาวิทยาลัยจึงติดไฟเอาไว้แทบจะรอบทำให้ไม่มืดเกินไป นายอาทิตย์เดินพาไอดินไปจนถึงสวนใกล้ๆ กับบ่อน้ำก่อนที่ทั้งคู่จะนั่งลงบนม้านั่งหินอ่อน "พี่ไอ... ผมชอบพี่ไอจริงๆ นะครับ พี่ไออย่าคิดมากเรื่องที่ผู้หญิงกลุ่มนั้นพูดเลยนะ"
"นาย... รู้ด้วยหรอ" ไอดินถามออกมา
อุ่นพยักหน้ารับ "ครับ วันนั้นผมก็อยู่ตอนแรกตั้งใจจะเข้าไปพูดแล้วแต่พี่ไอมาซะก่อนผมก็เลยไม่ได้ออกไป"
"พี่ไม่ได้คิดมากอะไรเสียหน่อย" ไอดินว่าแต่สายตานั้นจ้องไปที่พื้นหญ้าด้านหน้าแทนใบหน้าของคนที่นั่งอยู่ข้างๆ
"โกหก" นายอาทิตย์พูดขึ้นทันทีที่อีกคนพูดจบ "พี่ไอคิดมาก ถึงแม้จะทำเหมือนไม่คิดอะไรแต่พี่ไอคิดมาก เพราะอะไรรู้ไหม? เพราะพี่ไอไม่ยิ้ม ไม่หัวเราะกับผมเลย แล้ววันนั้นพี่ไอรู้ตัวรึเปล่าว่าเก็บหนังสือผิดตู้"
ไอดินมีท่าทีตกใจกับคำพูดของอุ่น "พี่น่ะหรือเก็บหนังสือผิดตู้ แล้วก็ไม่ยิ้มไม่หัวเราะ อุ่นมั่วแล้ว พี่ก็ปกติ"
"นั่นเพราะพี่ไอคิดไปเองตั้งหาก" นายอุ่นเอื้อมมือไปดังมือของไอดินมาจับเอาไว้พร้อมกับย้ายตัวเองไปนั่งอยู่บนพื้นหน้าอีกคน ใช้มืออีกข้างกอดขาของไอดินและซบหน้าลงกับตักของอีกคนอย่างที่ชอบทำ "พี่ไออย่าคิดมากเลยนะครับ ผมรักพี่ไอจริงๆ นะ อย่าสนใจ อย่าแคร์ทำพูดของใครได้ไหม สนใจคำพูดของผมคนเดียวพอ"
คนถูกขอนั่งเงียบก่อนจะเอ่ยปาก "แต่พี่ก็ไม่เหมาะกับอุ่นจริงๆ นั่..."
"ใครบอก!" ยังไม่ทันที่ไอดินจะพูดจบประโยคเจ้าโกลเด้นก็แย้งขึ้นเสียก่อน "อะไรคือกฎ อะไรคือสิ่งชี้วัดว่าพี่ไอไม่เหมาะกับผม ถ้าพูดกันจริงๆ ผมตั้งหากที่ยังไม่เหมาะกับพี่ไอ แต่พี่ไอรอผมได้ไหม ผมจะตั้งใจเรียน จะตั้งใจทำงานเพื่อที่จะได้ยืนข้างพี่ไอ เพื่อที่จะได้ตะโกนบอกใครต่อใครว่าผมเหมาะสมกับพี่ไอแล้ว"
นายอาทิตย์เงยหน้าขึ้นมองคนที่นั่งอยู่สูงกว่าก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง "เชื่อในตัวไอ้อุ่นคนนี้นะครับพี่ไอ"
ไอดินเม้มปากแน่นก้มมองคนที่เด็กกว่าแต่กลับมีความมุ่งมั่นและแน่วแน่ยิ่งกว่าเขาที่เป็นผู้ใหญ่กว่า นั่นสินะ... ทำไมต้องแคร์คนอื่นที่เราไม่รู้จักด้วย คนที่เราควรแคร์คือคนที่รักเราไม่ใช่หรือ คนที่มุ่งร้าย ประสงค์ร้ายต่อเรา ทำไมเราต้องแคร์เขาด้วย
คนที่เริ่มตัดสินใจได้ค่อยๆ เผยรอยยิ้มออกมาแล้วพยักหน้ารับ "อื้ม พี่เชื่ออุ่นนะ"
แค่คำง่ายๆ แค่ประโยคง่ายๆ แต่มันก็มีความหมายมากเหลือเกินกับคนฟัง
ขอแค่พี่ไอเชื่อ ต่อให้มีอุปสรรคอีกมากแค่ไหนอุ่นก็พร้อมที่จะฟันฝ่าแหละนะ!
"ขอบคุณนะครับพี่ไอ" ได้แต่ยิ้มกว้างจนตาปิดขอบคุณไอดินที่ยอมเชื่อ
จุ๊บ!
ริมฝีปากสวยที่แนบลงกับแก้มทำเอานายอาทิตย์ถึงกับช็อคตาตั้งอ้าปากค้าง "วันนี้... โหวตให้ห้าสิบคะแนนนะเจ้าโกลเด้น" พูดจบก็ลุกหนีแบบไม่สนว่าคนที่ซบตักอยู่จะหน้าฟาดเก้าอี้หรือไม่ ไปหอมแก้มเขาแบบนั้นเห็นไอดินหน้าตายแบบนี้ก็เขินเป็นนะ
ถ้าดูแลใครสักคนแล้วมันไม่เวิร์ค ก็อยากจะลองเป็นฝ่ายให้เขามาดูแลบ้างเหมือนกันนะ...
"พี่ไออออออออออ แล้วคะแนนเต็มมันเท่าไหร่คร้าบบบบ" อุ่นตะโกนถามเสียงลั่น
คนถูกถามหยุดเดินก่อนจะหันหลังกลับมามองเจ้าโกลเด้นตัวโตที่ยืนยิ้มกว้าง "ไม่รู้สิ... สักหนึ่งร้อยคะแนนละมั้ง..." พูดแค่นั้นแล้วก็เดินต่อทันทีให้เจ้านักศึกษานิติศาสตร์ยืนคำนวณคะแนนอยู่ในใจ
ของเก่าหกคะแนนรวมกับวันนี้อีกห้าสิบคะแนนก็ห้าสิบหกคะแนนเหลืออีกแค่สี่สิบสี่คะแนนก็จะครบหนึ่งร้อยคะแนน
พอคำนวณคะแนนเสร็จเจ้าโกลเด้นก็ร้องตะโกนลั่นด้วยความดีใจชักอยากจะให้มีเหตุการณ์แบบนี้บ่อยๆ เพื่อจะได้ทีเดียวอีกห้าสิบคะแนนให้มันเกินร้อยไปเลย
ฝั่งคนที่ได้คะแนนก็ร้องลั่นดีใจไม่เลิกส่วนฝั่งที่ให้คะแนนนั้นก็ได้แต่เดินยิ้มคนเดียวกลับไปที่ร้าน นานแล้วที่ไอดินไม่ได้ยิ้มขนาดนี้ แท้จริงแล้วเขาไม่ใช่คนเย็นชาอะไรเพียงแต่เขาไม่รู้และคิดว่าไม่มีความจำเป็นที่จะต้องคอยส่งยิ้มให้ใครต่อใคร เขาอยากยิ้มกับคนที่อยากยิ้มเท่านั้นมันเลยทำให้ดูเหมือนกับว่าไอดินเป็นคนเย็นชา และการที่เขายิ้มได้บ่อยขนาดนี้ก็เป็นเพราะเจ้าโกลเด้นตัวโตคนนั้นคนเดียว
คนที่เคยแต่คอยดูแลคนอื่น คอยตาม หรือแม้แต่คอยง้อคนอื่นมาตลอดอย่างไอดินพอวันนี้กลับเป็นฝ่ายถูกดูแล ถูกตามง้อก็อดที่จะรู้สึกดีและในใจมันสั่นไหวไม่ได้ นั่นสินะ ถ้าคอยดูแลคนอื่นแล้วมันไม่โอเค ก็ลองเปลี่ยนมาให้คนอื่นดูแลบ้างก็คงไม่เลวร้ายเท่าไหร่ หรืออาจจะเป็นเพราะคนๆ นั้นคือนายอาทิตย์ก็ไม่รู้ที่ทำให้ไอดินรู้สึกแบบนี้ได้
ถ้าถามถึงความรู้สึกของไอดินที่มีให้อุ่นตอนนี้น่ะหรือ... มันยังไม่ใช่คำว่า ‘รัก’ หรอก แต่ทุกความรู้สึกที่มีให้มันคือ ‘ความรู้สึกดีๆ’ ทั้งหมด และในอนาคตมันอาจจะเปลี่ยนเป็นรักได้ไม่ยาก ถ้าหากเจ้าเด็กนิติศาสตร์จะยังคง ‘รัก’ อยู่
"พยายามเข้านะ... เจ้าโกลเด้น" ได้แต่พูดส่งกำลังใจผ่านสายลมไปเท่านั้นเพราะถ้าขืนให้พูดต่อหน้าแล้วละก็... ไอดินไม่มีทางกล้าพูดออกมาแน่นอน
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
(มีต่อค่ะ)
-
(ต่อค่ะ)
งานวันเฟรชชี่ไนท์ผ่านไปแล้วเกือบครบสองอาทิตย์ แต่ประเด็นที่ยังพูดคุยโด่งดังรองจากผู้ชนะประกวดดาวเดือนก็คงเป็น... เดือนปีสามของคณะนิติศาสตร์สารภาพรักกลางงานนั่นแหละ จากตอนแรกที่มีหลายคนไม่รู้ว่าใครคือผู้โชคดีที่ได้รับความรักจากเดือนปีสามตอนนี้ก็กลายเป็นรู้กันไปทั้งมหาวิทยาลัยแล้วว่าผู้โชคดีคนนั้นคือไอดิน เจ้าของร้านหนังสือกาแฟ ร้านโปรดของนักศึกษาหลายต่อหลายคน ส่วนที่รู้ได้ยังไงนะหรือ... ส่วนหนึ่งก็เพราะตัวอุ่นเองที่แสดงออกอย่างชัดเจนว่าใครคือคนที่เจ้าตัวรัก และอีกส่วนหนึ่งก็มาจากแฟนคลับ
"สาวๆ เดี๋ยวนี้เขาหันมาเชียร์ให้ผู้ชายได้กันเองแล้วหรอวะ" เกล้าไกลร้องถามอย่างขับขัน
"นั่นสิพี่เกล้า น่ากลัวนะเนี่ย เมื่อเช้านะตอนไอ้อุ่นมันมาถึงคณะน้องๆ ผู้หญิงวิ่งเข้ามาหามันกันเพียบบอกว่าจะเอาใจช่วย เป็นกำลังใจให้จีบพี่ไอติดเร็วๆ นะ" แชมป์บอก ตอนนี้พวกเขาซึ่งประกอบไปด้วยแชมป์ กอล์ฟ โก้ เกล้าไกลรวมไปถึงเจ้าของเรื่องอย่างไอ และอุ่นนั่งคุยเล่นกันอยู่ที่ร้านหนังสือกาแฟ
"เออ มีน้องมาขอไอ้อุ่นบอกจะขอทำแฟนเพจด้วยพี่ สุดยอดมาก" กอล์ฟพูดต่ออย่างไม่สนว่าเจ้าของเรื่องนั่งฟังอยู่ด้วย
เกล้าไกลหัวเราะชอบใจก่อนจะหันไปหาเจ้าของเรื่องแล้วถามแบบที่คำถามทำเอาไอดินหน้าร้อนวูบ "แล้วเป็นไงวะ ใกล้ความจริงยังอุ่น ถึงไหนกันแล้ว"
"ถึงไหนอะไรของพี่เกล้าเนี่ยยยย วู้..." อุ่นบอกปัดอย่างไม่ยอมบอกหรอกว่าโดนพี่ไอดินหอมแก้มแล้ว ของแบบนี้ต้องเก็บไว้ฟินคนเดียว เรื่องอะไรจะกระจายข่าวให้คนอื่นมันรู้กัน
"ยังไม่ได้จูบกันอีกหรอวะ"
"เกล้า!!!" สิ้นคำถามของเกล้า ไอดินก็ร้องเรียกเพื่อนเสียงดังแบบที่หน้าขึ้นสีระเรื่อให้คนอื่นๆ บนโต๊ะยกเว้นเจ้าโกลเด้นหัวเราะชอบใจกับท่าทางนั้น
"ช้าว่ะไอ้อุ้น ป่านนี้ยังไม่ได้จูบอีก ไม่ได้เรื่องๆ ฮ่ะๆๆๆ"
แล้วคนที่กำลังหัวเราะสนุกสนานอย่างเกล้าก็ต้องเงียบเสียงลงเพราะโดนเพื่อนรักปิดปากแบบเสียงดังฟังชัดจนเหมือนโดนตบปากมากกว่ายื่นมือมาปิด "พูดมาก ไปทำงานเลยไป พวกนายด้วยไม่ไปเรียนกันรึยังไง ไปได้แล้ว ไปเลย"
คนเขินเลยออกอาการพาลคนไปทั่ว ซึ่งไอ้อุ่นก็ยิ้มกว้างเพราะมองว่าท่าทางของพี่ไอนั้นน่ารักมากเลยทีเดียว
สุดท้ายทุกคนก็แยกย้ายตามความต้องการของคนเขิน พวกแชมป์กลับหอกันไปเรียบร้อยเหลือเพียงอุ่นคนเดียวที่ยังคงปักหลักอยู่ที่ร้านไม่ยอมไปไหนจะรอจนกว่าร้านจะปิดเพื่อที่จะไปส่งไอดินที่คอนโด หลังจากที่นั่งดูดนมสดปั่นจนหมดแก้วไปแล้วก็เปลี่ยนขึ้นไปอ่านหนังสือบนชั้นสองแทนจะได้ไม่เกะกะลูกค้าคนอื่นที่จะเข้ามาในร้าน
คนที่ไม่มีอะไรทำเริ่มหันซ้ายหันขวาอย่างนึกว่าจะทำอะไรต่อดีก่อนที่จะเจ้าตัวยิ้มกว้างเปิดกระเป๋าหยิบกระดาษโพสอิทออกมาแล้วเริ่มเขียนอะไรบางอย่างลงบนกระดาษแผ่นแล้วแผ่นเล่า เขียนไปเขียนมาก็ปาไปเกือบสิบแผ่นเจ้าตัวจึงหยุดเขียน เปิดกระเป๋าอีกรอบแล้วหยิบกระดาษเอสี่ที่มักจะพกติดตัวเอาไว้ยามฉุกเฉินเวลาอาจารย์สอบเก็บคะแนนแบบกะทันหันออกมา แล้วเอากระดาษโพสอิทที่มีข้อความอยู่เกือบสิบแผ่นนั้นมาติดเรียงจนเป็นรูปหัวใจ แม้มันจะไม่ค่อยสวยเท่าไหร่แต่ก็พอมองออกอยู่หรอกว่าเป็นรูปหัวใจ พอติดเสร็จก็พับกระดาษเอสี่ไว้แล้วตั้งใจว่าจะเอาให้พี่ไอ
"อุ่นเสร็จแล้ว กลับกันเลยไหม" เสียงของไอดินดังขึ้นจากด้านหลังทำเอาคนที่กำลังวาดฝันยามที่พี่ไอได้อ่านข้อความนี้ถึงกับสะดุ้งจนคนที่มาใหม่ถึงกับหัวเราะกับท่าทางนั้นที่ไม่ค่อยได้เห็นเท่าไหร่ "ทำอะไรไม่ดีอยู่รึไง สะดุ้งเชียว"
"เปล่าครับ พอดีคิดอะไรเพลินๆ ไปหน่อย แหะแหะ" หันมายิ้มแล้วยกมือเก้าหัวตัวเองแก้เก้อก่อนจะหันกลับไปเก็บของใส่กระเป๋าเหมือนเดิม "ไปกันครับ ผมไปส่ง"
วันนี้อุ่นที่ไม่มีเรียนตอนเช้าจึงขับรถมอเตอร์ไซค์ที่นานๆ จะเอามาใช้สักทีไปหาไอดินที่คอนโดแต่เช้าเพื่อรับไปหาอะไรกินกันก่อนจะพามาส่งที่ร้าน ค่ำนี้เจ้าโกลเด้นเลยจะไปส่งที่คอนโด ครั้งนี้เป็นครั้งที่สองที่ไอดินได้ซ้อนมอเตอร์ไซค์ของอุ่น แต่ความรู้สึกต่างจากครั้งแรกมากนัก คงเพราะความรู้สึกบางอย่างในใจที่มันเปลี่ยนไปด้วย
"ชวนเค้าเข้าห้องด้วยอะ คิดอะไรกับเค้ารึเปล่าอะ..." เจ้าโกลเด้นพูดได้น่าโดนตี ทั้งๆ ที่พูดแบบนั้นแต่กลับเป็นฝ่ายแย่งกุญแจห้องมาจัดการไขกุญแจเปิดเองแล้วเดินนำเข้าไปในห้องก่อนเจ้าของห้องเสียอีก
"อย่างนั้นกลับไปเลยปะ"
พอเจ้าของห้องเอ่ยปากไล่เท่านั้นแหละก็กลายร่างเป็นโกลเด้นขี้อ้อนเข้ามากอดแขนร้องครางไม่เอา ไม่กลับทันที จนคนมองนึกหมั่นไส้เลยผลักเข้าที่หัวไปหนึ่งที
"พี่ไอ... คืนนี้นอนด้วยสิ"
"ตลกแล้ว กลับห้องไปเลย"
"พี่ไออ่า... อุ่นนอนด้วยคนสิ นอนคนเดียวมันเหง้าเหงา"
ไอดินยื่นมือไปดึงแก้มของเจ้าโกลเด้นขี้เหงาอย่างมันเขี้ยว "ตลกแล้วเจ้าโกลเด้น อยู่ได้มาจะสามปี มาเหงาอะไรเอาวันนี้"
"ก็วันนี้มีพี่ไอแล้วนะสิ พออยู่คนเดียวแล้วมันเหงา" พูดไปก็ทำหน้าตาน่าสงสารแต่คนมองรู้สึกหมั่นไส้เสียมากกว่า แต่ก็รู้ว่าเจ้าอุ่นก็แค่พูดเล่นไปอย่างนั้นเอง ก่อนที่อุ่นจะเดินไปเทอาหารที่แวะซื้อก่อนกลับเข้าคอนโด
แม้ว่าตลอดอาหารมื้อดึกทั้งสองคนจะไม่ได้คุยอะไรกันมากนักแต่ก็ไม่ได้รู้สึกอึดอัดอะไรกลับรู้สึกว่าสิ่งที่กำลังทำอยู่นี้มันคือความสุข แค่นั่งตรงข้ามกัน ยิ้มให้กัน พูดคุยกันบ้างแค่นั้นมันก็รู้สึกเต็มตื้นในอกแล้ว มันเป็นความรู้สึกที่ไอดินปฏิเสธไม่ได้เลยว่ามันดี และมันคงจะดีมากๆ ถ้าหากได้เป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ
"พี่ไอเดี๋ยวผมล้างเอง" อุ่นพูดพร้อมกับแย่งจานข้าวที่ไอดินกำลังรวมเพื่อไปล้างแล้วเดินไปล้างจานทันทีแบบไม่ให้เจ้าของห้องอนุญาต ไอดินเลยปล่อยให้เจ้าเด็กนิติทำตามที่ต้องการส่วนตัวเองก็เดินไปนั่งดูโทรทัศน์ที่ห้องนั่งเล่นแทน
คนที่นั่งดูโทรทัศน์อยู่ก่อนก้มลงมองอีกคนที่พุ่งตัวมานอนหนุนตักเขาแบบไม่เอ่ยขอก่อนจะยิ้มออกมาเมื่อคนที่ล้มตัวลงนอนตักฉีกยิ้มกว้างมาเป็นทัพหน้า "พี่ไอ" คนที่นอนตักส่งเสียงเรียกให้ไอดินรับคำในลำคอ "พี่ไอรู้ไหมว่าผมมีสิ่งที่อยากทำแล้วก็อยากได้ด้วยนะ"
"ใครๆ ก็ต้องมีสิ่งที่อยากทำแล้วก็อยากได้ทั้งนั้นนั่นแหละ" คนที่กำลังจดจ่ออยู่กับโทรทัศน์ตอบอย่างไม่ใส่ใจมากนัก
"พี่ไอไม่อยากรู้หรอว่าผมอยากทำหรืออยากได้อะไร" เจ้าเด็กโข่งร้องเรียกความสนใจอีกรอบแถมยังกระตุกเสื้อของคนที่ทำตัวเป็นหมอนให้หนุนตักอีก
คนโดนก่อกวนก้มลงมอง "อะไรล่ะ"
"ไม่บอก อ๊ะๆๆๆ อย่าทุบนะพี่ไอ ดั้งผมหักไปทำไง" รีบยกมือห้ามไอดินที่กำหมดแล้วตั้งท่าจะทุบทันที "ล้อเล่นน่า... เดี๋ยวผมค่อยบอกตอนจะกลับ"
"ตามใจแล้วกัน" ไอดินเลิกสนใจแล้วหันกลับมาสนใจโทรทัศน์ต่อแบบที่อุ่นเองก็ไม่ได้ก่อกวนอะไรนอกจากนอนหนุนตักอยู่แบบนั้นเงียบๆ พร้อมกับรอยยิ้มกว้างอย่างสุขใจ
หนังที่ไอดูจบลงแล้ว เจ้าตัวจึงหันมองนาฬิกาที่ตั้งอยู่ก็พบว่าเป็นเวลาเกือบห้าทุ่มแล้วแต่เจ้าเด็กโข่งยังนอนหนุนตักเขาอยู่ไม่ยอมกลับห้อง พอก้มดูก็เห็นว่าเจ้าโกลเด้นตัวโตหลับไปแล้ว คนตัวโตนอนหลับตาพริ้มพร้อมกับยิ้มมุมปากอย่างคนนอนหลับฝันดี ไอดินสำรวจโครงหน้าของคนที่นอนหนุนตักตัวเองอยู่ ยื่นมือบีบจมูกโด่งๆ ที่น่าอิจฉานั้นอย่างมันเขี้ยวจนคนหลับเริ่มขยับตัวเพราะหายใจไม่ออก พอลืมตาได้ใบหน้าหล่อๆ ก็มุ่ยลงทันทีที่รู้ว่าโดนแกล้ง
"พี่ไออ่ะ... กำลังนอนหลับฝันดีเลย" นายอาทิตย์ลุกขึ้นนั่งพร้อมกับคว้าร่างบางของไอดินไปกอดไว้เต็มรักอย่างที่ไอดินก็ไม่ได้ห้ามหรือขัดขืนอะไร
"ฝันว่าอะไรละ"
"ฝันว่ากำลังจะได้ปล้ำพี่ไอ โอ๊ยยย!!" สิ้นคำตอบก็ร้องลั่นเมื่อโดนเขกหัวเข้าให้ อุ่นกระชับแขนกอดไอดินแน่นขึ้นก่อนจะหอมแก้มนิ่มของไอดินไปอีกหลายฟอดแบบคนที่โดนหอมก็ได้แต่ตาโตแล้วทุบหลังไปหลายที
"เด็กบ้า..."
"พี่ไอหน้าแดง น่ารัก"
"กลับห้องไปเลยไป"
นายอาทิตย์หัวเราะก่อนจะลุกขึ้นยืนเตรียมตัวกลับห้อง แน่ละมันดึกมากแล้วอีกอย่างไอดินก็จะได้พักผ่อนเสียที เจ้าของห้องเองก็ลุกขึ้นเพื่อเดินไปส่งเจ้าเด็กโข่งที่หน้าห้อง
"พี่ไอจำได้ไหมที่เมื่อกี้ผมบอกว่าจะบอกว่าอะไรคือสิ่งที่ผมอยากได้แล้วก็อยากทำ" ก่อนที่จะเปิดประตูห้องออกไปอุ่นก็หันกลับมาหา
"อื้ม จำได้ อะไรละที่นายอยากทำ อยากได้"
"สิ่งที่ผมอยากทำก็คือ..." อุ่นพูดพร้อมกับยืนหน้าไปใกล้ไอดินก่อนจะแนบริมฝีปากลงกับกลีบปากสวยของไอดินแผ่วเบาแต่ทว่าเนินนาน เพียงแค่สัมผัสภายนอกไม่ได้ลุกล้ำ ไม่ได้ดูดดื่ม แต่หัวใจของทั้งสองคนกลับเต้นระรัวอย่างหนัก ใบหน้าของไอร้อนผ่าวไปหมดและมันต้องขึ้นสีแดงก่ำน่ามองแน่ๆ
ผละริมฝีปากออกไปแล้ว "ผมอยากจูบพี่ไอ"
"เด็กบ้าเอ๊ย..."
คนโดนว่าหัวเราะรับคำนั้นก่อนจะหยิบกระดาษที่พับเอาไว้เรียบร้อยส่งให้ไอดิน "และนี่คือสิ่งที่ผมอยากได้ ช่วยอ่านแล้วก็พิจารณาด้วยนะครับพี่ไอ"
ไอดินหยิบกระดาษแผ่นนั้นมาถือเอาไว้แต่ยังไม่ได้เปิดอ่าน "อื้ม จะลองอ่านดูนะ กลับไปได้แล้ว มันดึกแล้วนะ"
"ครับผม นอนหลับฝันดีนะครับพี่ไอ ขอบคุณสำหรับจูบเมื่อกี้นะครับ" นายอาทิตย์ยิ้มร่ายกมือโบกให้เจ้าของห้องก่อนจะหันกลับไปเปิดประตูห้องเพื่อที่จะได้กลับห้องสักที แต่ยังไม่ทันจะได้ก้าวพ้นประตูออกไปแขนของอุ่นก็ถูกรั้งจนเจ้าตัวต้องหันมามอง
จุ๊บ
ริมฝีปากของไอดินแนบกับริมฝีปากของนายอาทิตย์เร็วๆ ก่อนจะผละออกอย่างรวดเร็วไม่แพ้กัน "นอนหลับฝันดีนะอุ่น" แล้วก็จัดการดันคนที่ยังยืนค้างให้ออกจากห้องแล้วปิดประตูล็อคห้องทันที หันหลังยืนพิงประตูเอาไว้พร้อมกับหัวใจที่ค่อยๆ เต้นช้าลงจนเข้าสู่จังหวะการเต้นที่เป็นปกติ
อุ่นเก่งเกินไป... คำพูดที่ไม่ได้หวานหูหรือสวยหรู การกระทำที่ไม่ได้โอเวอร์แต่มันเป็นการกระทำที่แสดงออกตรงๆ อย่างจริงใจ สิ่งเหล่านั้นทำให้หัวใจของไอดินเต้นแรงเหลือเกิน เจ้าโกลเด้น... ชักจะเก่งเกินไปแล้ว
ได้แต่ยิ้มกับตัวเองก้มมองกระดาษที่ถืออยู่ในมือก่อนจะเปิดอ่าน
"เด็กบ้าเอ๊ย..."
ไอดินได้แต่นึกเขินกับข้อความบนกระดาษ สิ่งที่นายอาทิตย์อยากทำถูกเขียนลงบนกระดาษโพสอิทที่ถูกติดเป็นรูปหัวใจเบี้ยวๆ ไม่เป็นทรง แม้เจ้าตัวจะนึกสงสัยกับสิ่งที่เห็นที่มันคล้ายคลึงกับใครบางคน แต่ความเขินก็มีมากกว่าเกินจะนึกถึง
‘อยากเป็นคนรักที่ดีที่สุดของพี่ไอดิน’
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
TBC
************************************************
กรี๊ดด... คู่นี้เขาพัฒนากันไวแท้ ตอนแรกแค่ใช้มือ มาตอนนี้ทั้งหอมแก้มทั้งจูบปาก โอ๊ยยยย ไว้แท้ๆ พี่ไอถึงจะเขินแต่ก็ไม่ยอมแพ้นะเออ จูบมาก็จูบกลับสิ เจ้าอุ่นนี่แน่จริงลบภาพพี่ไอเคยมีเมียออกไปจากหัวคนแต่งเลยค่า แทบจะลืมว่าพี่ไอแกเคยเมะ 55555 แต่ก็อย่างว่าแหละเนอะ ดูแลคนอื่นเขาแล้วมันไม่เวิร์ค ก็ลองให้คนอื่น(อุ่น)มาดูแลแทนดีกว่า อิอิ
สนุกไม่สนุกยังไงคอมเมนต์บอกกันด้วยนะคะ แล้วเจอกันต่อหน้าค่ะ
แวะไปคุยกันในเพจเฟสบุ๊คของฟางกันเยอะๆนะ ไปคุยกันได้นะคะ https://www.facebook.com/fgc32yaoi
สำหรับคนที่เล่นทวิตเตอร์และอยากพูดคุยถึงนิยายเรื่องนี้ช่วยกันติดแฮชแท็ก #อุ่นไอรักBL ด้วยนะคะ มาเล่นกันเยอะๆ เลยนะ
-
เขินรุนแรง เจ้าโกลเด้นรุกหนักมากก :ling1:
-
:-[
-
นายอุ่น ทำหน้าอยากฟัดพี่ไอแบบไหนน้า~~ พี่ไอถึงได้ตุ๊ยท้องซะเต็มแรงขนาดนั้น อยากเห็นตอนโดนตุ๊ยท้องซะจริง คงน่ารักน่าดู
หึหึ ต่อไปก็ ดีฟคิส ต่อไปก็............... โอ้ยยยยยยยยยย อยากให้ถึงวันนั้นเร็วๆ
-
นายอุ่นพอได้ประกาศว่าชอบพี่ไอ นี่รุกหนักมาก เริ่มมีโลกส่วนตัวกัน 2 คนแล้ว พี่ไอถ้าดูแลคนอื่นไม่ได้ ให้นายอุ่นเป็นคอยดูแล เอาใจดีกว่า เค้าว่ากินเด็กแล้วจะเป็นอมตะนะ
-
ตายๆๆ หวานจนอกคนโสดจะแตกกกก :-[
-
ของเขาดีจริงๆ อ่านไปยิ้มไปมีความสุขพุดๆไปเลย รีบๆมานะครับ รอตอนต่อไป
-
หื้มมมม โกลเด้นมือไว ปากไวมาก อิอิ
เขินตัวจะแตก 5555
-
โอ๊ย เขินตัวบิดค่าา หมั่นไส้อุ่นน
-
คืบหน้าเร็วมากกกกกกกกกกกกก
จูบมา จูบตอบด้วยยยยยยยย
:-[
-
พี่ไอ~ ไม่ยอมน้อยหน้าน้องอุ่นเลยนะค้าา ก็ไม่เมื่ออุ่น..จุ๊บ..มาแล้ว พี่ไอก็..จุ๊บ..กลับคืนไปทันทีเลยเหมือนกัน ยอมใจให้พี่ไอจริงๆ เลยจ้า~ ^^ ในเมื่อไม่ชนะก็ขอแค่ได้เท่าเทียมพี่ไอก็นอนหลับฝันดีแล้วใช่ม้ายยย >\\\\\< เขินนนนน..
-
อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยย
เขินมากกกกกกกกกกกกกกก
มากที่สุดดดดดดดดดดดดด
ไอ้โกลเด้นบ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ >////<
-
ฟินนนนนนนนนนนน
-
:hao6:
-
กรี๊ด...น่ารักอ่ะ เขิน :o8:
อุ่น. สู้ๆๆ :mc4:
-
วรั้ยยยยยย อุ่นรุกหนัก เขินแทนพี่ไอเลยย :-[
-
เจ้าโกลเด้นน่ารักอ่ะ :-[
พี่ไอก็น่ารัก :-[
-
ตอนนี้หวานสุดๆๆค่ะ..น่ารักมากๆๆพี่ไอ+น้องอุ่น :-[
-
เอ๊ยยยยย ตอนนี้มาทั้งจูบทั้งหอม
ตายแร้วๆๆ เขิล!! -//////-
ชอบให้ไอเขินมากเรยอ่ะ น่าร๊ากมาก โกลเด้นถึงได้รักได้หลงกันตลอด อิอิ
ปล. พี่ไอรู้ได้แร้นนะคะ ว่าอุ่นเนี่ย คุณคนอ่านหนังสือเองงงงงง
-
ปริมาณน้ำตาลในเลือดสูงทะลุเพดานแล้ว
งื้อออ เค้าจุ๊บกันด้วยอะ เขินแรงง :-[ :impress2:
-
เขินมากกกกกก
เรื่องราวดีๆ ของคนทั้งคู่
อุ่นงานดี มีจุ๊บ มีข้อความ เค้าปลื้มมมมม
-
เขินไปสิ ดีอะเเกร๋
ชอบๆๆ
-
:hao6: :mew1: :katai4:เรื่องนี้สมควรเปลี่ยนชื่อนะคะ เป็น........
ไอดินขี้อ่อย กะโกลเด้นขี้อ้อน 5555 :-[
อ่านพาร์ทนี้แล้วหุบยิ้มไม่ได้เลยค่ะ น่ารักมว๊ากกกกก :hao3:
-
ไรอ่าพี่ไอเมื่อไหร่จะจำได้ล่ะเนี่ย
-
:o8: :o8: :o8:
เขินจนแก้มจะแตกแล้วค่ะ
มาต่อเร็วๆนะ คุณฟาง คิดถึงๆ :hao5:
-
มันฟินตรงตามจีบเนี่ยะแหละ ถ้าคิดอีกพักนึงจะเห็นลายมือที่คุ้นเคย คงโคตรๆรู้สึกดีเลยมั้งเนี่ยะ
-
จูบมา จูบกลับ ไม่โกง :-[ :hao7:
-
ถ้ารู้ตัวคนเขียนโพสต์อิทนี่คงฟินมากกว่านี้อะ แต่แค่นี้ก็ตัวจะแตกแก้มจะแตกแทนแล้วง่ะ 55555
-
พี่ไอเคยเป็นเมะจริงๆเหรอเนี่ย คุๆๆ เจอมุขจีบ มุขหยอด มุขเสี่ยวน้องอุ่นพี่ไอเขินเคะแตกเลย คุๆๆ
-
บอกเลยยยยยยยย ฟิ๊นนนนนนนน ฟินนนนนนนน 5555
-
เจ้าโกลเด้นน่ารักกกกก ฟินแรงงงงง -/////-
-
(http://image.free.in.th/v/2013/ic/150703010120.jpg)
บทเก้า
ไอดินกำลังรู้สึกหงุดหงิดในใจวันนี้ตั้งใจว่าจะรีบไปที่ร้านเพื่อเช็คอะไรบางอย่างที่ค้างคาในใจ แต่เพื่อนรักทั้งกลุ่มกับโทรมาชวนออกไปข้างนอกด้วยกันและถ้าหากเขาเลือกที่จะไม่ไปก็คงดูน่าเกลียดเกินไปเพราะคนอื่นๆ ก็ไปกันหมด ไอดินเลยต้องยอมออกไปข้างนอกกับเพื่อนๆ เลยไม่ได้แวะเข้าไปที่ร้านก่อนเพราะระยะทางจากคอนโดเขาไปถึงสถานที่นัดใช้เวลาค่อนข้างนาน ไอดินจึงโทรไปหาส้มให้คอยดูแลร้านแทน แล้วก็หวังว่าจะได้กลับเข้าร้านให้เร็วที่สุด
ร่างโปร่งหันมองกระดาษเอสี่สีขาวที่มีกระดาษโพสอิทติดเอาไว้เป็นรูปหัวใจ มันคือกระดาษที่อุ่นให้เขามาเมื่อคืน ตอนแรกก็ไม่ทันนึกสงสัยอะไรเพราะมัวแต่รู้สึกเขินกับข้อความบนกระดาษนั้นจนมานั่งนึกอีกทีก็รู้สึกว่าลายมือบนกระดาษโพสอิทมันช่างคุ้นเสียเหลือเกิน อีกทั้งข้อความยังถูกเขียนบนกระดาษโพสอิทสีเดียวกันกับที่เขาได้มาจากคุณคนอ่านหนังสืออีกตั้งหาก
แม้ในใจจะรู้สึกมั่นใจว่าลายมือของอุ่นกับลายมือของคุณคนอ่านหนังสือจะเป็นลายมือเดียวกัน แต่เขาก็อยากจะไปดูให้แน่ใจเสียก่อน แล้วพอคิดว่าทั้งสองคนคือคนๆ เดียวกันหัวใจของไอดินก็เต้นระรัวด้วยความตื่นเต้น
คนที่คุยกันผ่านโพสอิทมาตลอดสองปีกว่า คือเจ้าโกลเด้นของเขาหรือเนี่ย
ไม่รู้ว่าอุ่นจะรู้เรื่องนี้หรือเปล่า แต่ไม่ว่าอีกฝ่ายจะรู้หรือไหม ไอดินก็กำลังยิ้มกว้าง ยิ้มอย่างที่ไม่เคยยิ้มให้ใครเห็น แล้วถ้าหากเจ้าโกลเด้นได้มาเห็นแล้วละก็... คงตกหลุมรักพี่ไอคนนี้อีกรอบแน่นอน
แล้วเมื่อคิดแบบนั้นอารมณ์หงุดหงิดและขุ่นมัวเมื่อครู่ก็หายไปทันที ไอดินขับรถไปเรื่อยๆ อย่างไม่รีบเร่งนักเพื่อนๆ ของเขานัดกินข้าวกันที่ร้านอาหารประจำซึ่งวันนี้อดรู้สึกแปลกใจไม่ได้ที่นัดกันตอนกลางวันแทนที่จะเป็นตอนเย็นเหมือนทุกที
ไอดินหันไปหยิบโทรศัพท์ที่กำลังสั่นและส่งเสียงดังอยู่ขึ้นมาดูก่อนจะหยิบหูฟังมาเสียบเข้ากับโทรศัพท์แล้วจึงเลื่อนหน้าจอเพื่อกดรับสาย
"อื้ม ว่าไงอุ่น" กำลังนึกถึงเจ้าเด็กนิติศาสตร์อยู่ เจ้าเด็กนี่ก็โทรมาพอดี
[พี่ไออยู่ไหนอะ ทำไมไม่อยู่ที่ร้าน อุ่นมาหาไม่เจออะ] แค่ได้ยินเสียงไอดินก็ยิ้มขำรู้เลยว่าเจ้าโกลเด้นตัวโตกำลังทำหน้าหงอยหางตกขนาดไหน เดี๋ยวนี้ชอบแทนตัวเองว่าอุ่นอีกตั้งหาก คิดว่าน่ารักรึยังไงเจ้าเด็กโข่ง...!
"เพื่อนในกลุ่มนัดออกมากินข้าว"
[พี่ไออ่าาา อุ่นกำลังจะมาชวนพี่ไอไปกินข้าวเลยอะ] คนปลายสายเริ่มส่งเสียงอแงตามแบบฉบับของเจ้าตัว
"เดี๋ยวเย็นนี้ไปกินด้วย"
[งอนพี่ไอแล้ว]
"เดี๋ยวทำให้กินก็ได้ นมสดปั่นอีกแก้วนึง"
[จริงนะ]
"จริงสิ"
[โอเค พี่ไอสัญญาแล้วนะ ตกลงตามนี้ห้ามเปลี่ยนเด็ดขาด พี่ไอขับรถอยู่ใช่ไหมขับรถดีๆ นะครับ แล้วเย็นนี้จะมาหาที่ร้านนะ รักพี่ไอนะครับผม] น้ำเสียงเปลี่ยนเป็นร่าเริงทันทีเมื่อได้ข้อเสนอที่ถูกใจ เจ้าโกลเด้นพูดรัวยาวพร้อมกับมีเสียงจุ๊บๆ ส่งท้ายก่อนที่จะตัดสายไป
ไอดินได้แต่หัวเราะขำกับคนที่พึ่งวางสายไป อุ่นมักจะมีอะไรที่ทำให้เขายิ้มได้เสมอ ขนาดไม่ได้เห็นหน้าแค่พูดคุยกันทางโทรศัพท์ หรือบางครั้งที่สื่อสารกันผ่านข้อความแชทไอดินก็มักจะยิ้มง่ายๆ ได้เสมอกับคำพูดหรือประโยคของนายอาทิตย์
นับวันเจ้าโกลเด้นก็เข้ามามีอิทธิพลในหัวใจของไอดินมากขึ้นเรื่อยๆ จนคะแนนที่ให้ในใจเกือบจะเต็มร้อยอยู่แล้ว แต่ก็นึกอยากจะแกล้งเจ้าโกลเด้นตัวโตที่มักจะสะบัดหางเวลาดีใจตอนที่เขาให้คะแนน ก็เลยค่อยๆ ทยอยให้ทีละไม่กี่คะแนน ยกเว้นก็แต่เมื่อวันงานเฟรชชี่ไนท์ที่เขาให้ห้าสิบคะแนน ทั้งๆ ที่ในใจอยากจะให้มากกว่านั้น
กว่าจะได้กลับร้านก็ตอนบ่ายโมงกว่าแล้ว บรรดาเพื่อนๆ ของไอดินต่างก็แยกย้ายกันกลับไปทำงานต่อเหลือเพียงไอดินและเกล้าไกลที่ต้องไปทางเดียวกันเพื่อกลับไปที่ร้านหนังสือกาแฟ แม้จะไปทางเดียวกันแต่ตอนขามามากันคนละเส้นทางเกล้าจึงขับรถมาเอง ทั้งสองคนเลยแยกย้ายกันเดินไปขึ้นรถตัวเองขับกลับไปที่ร้าน
ซึ่งกว่าจะกลับมาถึงร้านก็บ่ายสองกว่าแล้ว ไอดินหยิบกระดาษเอสี่ที่วางอยู่บนเบาะข้างคนขับมาถือไว้แล้วตรงไปที่ห้องทำงานบนชั้นสองทันที
"มีอะไร ทำไมรีบจัง" เกล้าไกลที่เดินตามขึ้นมาร้องถามเพื่อนของตัวเองเพราะตนเห็นเพื่อนรักที่ท่าทางรีบร้อนตั้งแต่ลงจากรถแล้ว
"ที่นายเคยถามเรื่องคนที่เขียนโพสอิท"
"ทำไม? มีมาอีกแล้วหรอ" เกล้าเลิกคิ้วขึ้นมอง "ถามจริงไม่อยากรู้หรอว่าเด็กคนนี้นะใคร"
"รู้แล้วว่าใคร"
"ห๊ะ! จริงดิ ใครแล้วรู้ได้ยังไง"
ไอดินหันกลับมามองยื่นกระดาษเอสี่ส่งให้เพื่อนรักดู "อุ่นให้มาเมื่อวาน เทียบลายมือดูสิ"
เกล้าเงยหน้าขึ้นมองเพื่อนรักก่อนจะเดินถือกระดาษเอสี่ไปที่กรอบไม้ที่มีกระดาษโพสอิทติดเอาไว้เต็มไปหมด ยกกระดาษขึ้นทาบข้างๆ เพื่อเทียบลายมือดู "ลายมือเหมือนกันเลย แกบอกว่าอุ่นให้กระดาษแผ่นนี้มาเมื่อวาน อย่างนั้นก็แสดงว่า... ไอ้คุณคนอ่านหนังสือที่คุยกันผ่านโพสอิทมาสองปีว่าคือไอ้อุ่นอย่างนั้นหรอ"
"อื้ม ใช่แล้วละ"
คนฟังคำตอบหัวเราะออกมาทันที ชายหนุ่มส่ายหน้าไปมาไม่รู้จะพูดอะไรออกมาดี เขาค่อนข้างตกใจและอึ้งมากจริงๆ "แบบนี้นี่มันเรียกว่าบังเอิญ โลกกลม หรือว่าพรหมลิขิตวะ"
นั่นสิ... ระหว่างเขาทั้งสองคนมันคืออะไรกันแน่ คนที่เขียนข้อความผ่านโพสอิทคุยกันตลอดสองปีกว่าดันกลายมาเป็นคนที่กำลังตามจีบตัวเองอยู่ในตอนนี้ มันช่างบังเอิญเสียจริงๆ
ไอดินยิ้มขำกับคำพูดของเพื่อน "ไม่รู้สิ บังเอิญละมั้ง..."
"อาจจะเป็นพรหมลิขิตก็ได้นะโว้ย คิดดูสิจากคนที่คุยกันผ่านตัวอักษรไม่เคยเห็นหน้า ไม่เคยรู้จักดันกลายมาเป็นคนที่ใกล้ชิดที่สุดแบบนี้ สงสัยแกกับไอ้เด็กนั้นจะเป็นเนื้อคู่กันว่ะ แล้วนี่มันรู้รึยัง" เกล้าไกลถาม
"ยังหรอก ฉันเองก็พึ่งรู้ตอนที่ได้กระดาษมาก็ไม่ได้สนใจ มานึกดูอีกทีตอนจะนอนว่าลายมือคุ้นๆ เหมือนเคยเห็นก็เลยจำได้ เจ้าเด็กนั่นคงยังไม่รู้หรอกว่าฉันคือคุณหนังสือ"
"แล้วคิดจะบอกเด็กนั่นเมื่อไหร่"
"เดี๋ยวก็คงบอกนั่นแหละ"
เกล้าไกลพยักหน้ารับก่อนที่เจ้าตัวจะเดินออกจากห้องทำงานของไอดินไปเพื่อไปชวยส้มที่ดูลูกค้าอยู่ที่ชั้นล่าง ส่วนไอดินก็เดินเอากระดาษโพสอิทที่ติดอยู่บนกระดาษเอสี่ไปติดรวมกับกระดาษแผ่นอื่นๆ ในกรอบไม้
"ถ้ารู้เรื่องนี้ละก็... จะกระดิกหางรัวขนาดไหนกันนะ" นึกไปถึงเจ้าของกระดาษโพสอิททั้งหมดแล้วก็ขำ เจ้าโกลเด้นตัวโตคงแทบจะกระโจนใส่เขาหางเป็นพวงต้องสะบัดอย่างแรงแน่ๆ เลย
ไอดินสะบัดความคิดที่ดูเหมือนจะมีแต่เจ้าโกลเด้นเต็มไปหมดให้ออกจากหัวแล้วหันไปหยิบบัญชีรายรับรายจ่ายของร้านมานั่งตรวจดูแทน เวลาบ่ายๆ แบบนี้คนยังไม่เยอะเขาจึงสามารถขึ้นมานั่งทำงานข้างบนได้ ตอนเย็นๆ ค่อยลงไปช่วยอีกแรงก็แล้วกัน
เสียงเคาะประตูห้องทำงานของไอดินดังขึ้นเรียกให้คนที่ก้มหน้าก้มตาทำงานอยู่เงยหน้าขึ้นมอง พอเห็นเวลาที่นาฬิกาก็อดรู้สึกตกใจไม่ได้ว่าตอนนี้เกือบจะหกโมงแล้ว
"พี่ไอ... งานยังไม่เสร็จอีกหรอครับ" เสียงหงอยๆ ดังมาจากอีกฝั่งของประตูทำเอาไอดินยิ้ม นึกถึงภาพเจ้าโกลเด้นหงอยที่นั่งพิงประตูออกมาเสียอย่างนั้น
"เสร็จแล้ว ทำงานเพลินไปหน่อย มานานแล้วหรอ" ไอดินตอบพร้อมกับเก็บของเข้าที่ให้เรียบร้อย
"น้องมารอพี่ไอจะสามชั่วโมงแล้ว พี่เกล้าบอกว่าพี่ไอคงทำงานอยู่ พี่ไอ..."
ไอดินเปิดประตูห้องทำงานแล้วก็ไม่ผิดจากที่คิดเท่าไหร่... นายอาทิตย์นั่งยองๆ อยู่หน้าห้อง แขนพาดไปกับหัวเข่าแลดูไร้เรี่ยวแรง คอตกอีกตั้งหาก มือของพี่ไอยื่นไปยีผมนุ่มของเจ้าโกลเด้นอย่างนึกเอ็นดู
"หิวรึยัง"
คนที่นั่งหงอยเงยหน้าขึ้นมองยกมือขึ้นดึงแขนคนที่ยืนอยู่ให้เดินมาใกล้ก่อนจะยกมือโอบรอบขาไอดินเอาไว้ คนโดนกอดตัวแข็งทื่อหน้าขึ้นสีระเรื่อมองจุดที่เจ้าเด็กโข่งซบหน้าลงมาแล้วนึกเสียวอย่างไรชอบกล ไม่ได้มองเลยใช่ไหมว่าที่เอนหน้ามาซบน่ะ...
เป้ากางเกงนะไม่ใช่หน้าท้อง
"หิวแล้ว... อยากกินนมสดปั่น..." พูดอย่างเดียวก็รู้เรื่องนะไม่ต้องพยักหน้ายืนยันก็ได้
"อุ่น... ป ปล่อยก่อน"
นายอาทิตย์เงยหน้าขึ้นมองทำหน้างง ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องปล่อย ก็แค่กอดเอง ไอดินหน้าแดงอย่างไม่รู้จะบอกยังไงดีได้แต่ก้มลงมองแล้วเบือนหน้าหนีให้เจ้าอุ่นมองตาม เท่านั้นแหละ... คนกอดถึงได้รู้ว่าอะไรเป็นอะไร
"หรือจะเปลี่ยนเป็นกินไอติมดีนะ..." เงยหน้าขึ้นมายิ้มเจ้าเล่ห์ใส่
"ทะลึ่ง!!" โดนว่าอย่างเดียวไม่พอ โดนผลักจนหงายก้นจ้ำเบ้าอีกตั้งหาก อุ่นได้แต่หัวเราะอย่างชอบอกชอบใจที่แกล้งให้ไอดินเขินจนโกรธได้
"ผมหมายถึงไอติมตักหรอก ไม่ได้หมายถึงไอติม..." เว้นช่องว่าพร้อมกับจ้องไปที่เป้าหมายอย่างโจ่งแจ้งให้ไอดินเอากระเป๋าที่ถือติดมือมาฟาดไหล่คนตัวโตไปอีกรอบแล้วเดินหนีลงไปชั้นล่าง
"เฮ้ย! เป็นไรทำไมหน้าแดงวะไอ" เกล้าร้องทักเมื่อเห็นเพื่อนเดินลงมาข้างล่างแบบหน้าตาแดงก่ำ
"ป... เปล่า ไม่มีอะไร" ได้แต่ส่ายหน้าแล้วพูดปฏิเสธ
"พี่เกล้า" นายอาทิตย์ที่เดินตามลงมาทีหลังทันได้ยินบทสนทนาก็ส่งเสียงเรียกเกล้าไกลทันที เมื่ออีกฝ่ายขานรับก็พูดต่อ "ไปกินไอติม...ดูด...กันไหม"
"ห๊ะ?"
โครม!!
สิ้นคำพูดของนายอาทิตย์และคำร้องด้วยความไม่เข้าใจของเกล้าไกลคนที่ยืนหน้าแดงอยู่ก็หันกลับไปโยนกระเป๋าถือใส่เจ้าโกลเด้นเต็มแรงไม่วายหันไปหยิบเอาที่ใส่ปากกาโยนใส่อีกทีให้เจ้าตัวต้นเรื่องกระโดดหนีแทบไม่ทันพร้อมกับหัวเราะคิกคักอย่างพอใจ
"ไอ้เด็กทะลึ่ง!!!!"
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
(มีต่อค่ะ)
-
(ต่อค่ะ)
"พี่ไอ ทำไรกินดีอะ" เจ้าโกลเด้นร้องถามพร้อมกับเดินตามไอดินต้อยๆ แบบไม่ทิ้งระยะห่าง ไม่ให้คลาดสายตา หลังจากที่ตอนเย็นไปทำไอดินโกรธแล้วนายอาทิตย์ก็ตามง้ออยู่เป็นชั่วโมง โดนดึงผมไปหลายรอบจนสุดท้ายคนโกรธก็ยอมหายโกรธ
จริงๆ แล้วไอดินก็ไม่ได้โกรธอะไรมากมายแค่ทำตัวไม่ถูกเพราะที่ผ่านมาถึงจะมีแฟนแต่เจ้าตัวก็ไม่เคยพูดจาทะลึ่งทะเล้นแบบนี้ พอมาเจอเจ้าโกลเด้นที่ทั้งทะเล้นแล้วยังทะลึ่งอีกก็เลยไม่รู้ว่าจะทำตัวยังไง เลยแสร้งเป็นโกรธให้หมาหงอยแทน
"อยากกินอะไร"
"อยากกินไอ..." พอพูดคำว่าไอออกมาแค่นั้นแหละคนที่เดินนำอยู่ก็หันขวับกลับมามองทันที "หมายถึง... ไอ้อะไรน๊า... นึกชื่อไม่ออก แหะๆๆ"
"นึกไม่ออกก็ไม่ต้องกินแล้วกัน"
"กินสิพี่ไอ~ ทำมักกะโรนีเขียวหวานให้กินหน่อยน๊าาาา" เจ้าโกลเด้นร้องอ้อนออกมาทันที มือยื่นมาจับแขนไอดินเขย่า
นี่คิดว่าตัวเองน่ารักมากหรือยังไงถึงได้มาทำท่าทางแบบนี้
"ก็คงได้ละมั้ง เหมือนจะมีของอยู่พอดี" ไอดินพยักหน้าก่อนจะปล่อยให้เจ้าเด็กโข่งลากเดินไปจนถึงหน้าห้องของไอดิน
คนที่บอกจะทำมื้อเย็นให้เดินเข้าไปในครัวเพื่อเตรียมมื้อเย็นทันทีเพราะว่าตอนนี้เป็นเวลาเกือบสามทุ่มแล้ว นึกๆ ไปแล้วก็สงสารเจ้าเด็กโข่งที่ยอมหิ้วท้องรอยืนยันว่าจะกินฝีมือพี่ไอแบบไม่ยอมหาอะไรรองท้องก่อนเลยสักนิดนอกจากนมสดปั่นหนึ่งแก้ว
ไอดินออกมาอยู่คนเดียวตั้งแต่ตอนเรียนมหาวิทยาลัยมีกลับบ้านบ้างช่วงสุดสัปดาห์หรือวันหยุดยาวจึงทำให้เขาพอทำอาหารง่ายๆ เป็นบ้าง ร่างโปร่งเปิดตูหยิบเอามักกะโรนีออกมาใส่หม้อต้มก่อนจะหันไปหยิบซองเครื่องปรุงสำเร็จรูปมาทำแกงเขียวหวาน ถ้าหากให้ทำแกงเองทั้งหมดเห็นทีว่าคืนนี้คงมีคนได้เป็นโรคกระเพาะ อาศัยของสำเร็จรูปไปก่อนแล้วกันนะ
ส่วนเจ้าเด็กโข่งก็ไปยืนกอดเสาดูไอดินทำอาหารเหมือนกับเช้าวันนั้นที่เจ้าตัวตื่นมาที่ห้องนอนนี้
"จะแปลงร่างจากโกลเด้นเป็นตุ๊กแกเกาะเสาหรือยังไงกัน" ไอดินที่หันมาเห็นขมวดคิ้วพูด
"ไมมันเปลี่ยนจากหมาเป็นตุ๊แกเลยอะพี่ไอ กอดเสาแบบนี้เหมือนโคอาลาตั้งหาก" เจ้าตัวประท้วงแต่ก็ยังไม่ได้ขยับไปไหนอยู่ดี
"เอาเถอะถ้าคิดแบบนั้นแล้วสบายใจก็คิดไป" ไอดินส่ายหน้าให้กับเจ้าหมีโคอาลา(?)ก่อนจะหันกลับไปตักมักกะโรนีที่ได้ที่แล้วขึ้นจะหม้อใส่จานสองใบที่วางอยู่ ก่อนจะหันไปสนใจแกงเขียวหวานในอีกหม้อต่อ
"พี่ไอนี่โคตรแม่บ้านแม่ศรีเรือนเลยอะ มาเป็นเมียผมเร็วๆ เถอะ" เจ้าโกลเด้นที่แปลงร่างชั่วคราวร้องบอก ดวงตาเปล่งประกายอย่างแรงกล้าในขณะที่พูด
"ได้ข่าวว่ายังเก็บคะแนนไม่ครบ อีกอย่าง... ใครเขาจะไปเป็นเมียนายหือ"
"เดี๋ยวก็ครบแล้วเชื่ออุ่นดิ พี่ไอไงมาเป็นเมียน้อง เหมาะสุดๆ แล้ว เคยเป็นสามีใครมาน้องไม่สนหรอก น้องจะเอาพี่ไอทำเมีย หึหึหึ" พูดไปแล้วก็หัวเราะอย่างกับคนโรคจิตให้ไอดินต้องหันไปคว้าของใกล้มืออย่าง...ช้อน ปาใส่กลางหัวคนที่ช่างจินตนาการอย่างนึกหมั่นไส้ในท่าทาง
"เลิกเพ้อเจ้อแล้วมายกจานออกไปก่อนที่จะอดกิน"
"คร้าบผม" เจ้าตัวรับคำก่อนจะยอมปล่อยเสาต้นรักแล้วเดินเข้าไปยกจานมักกะโรนีแกงเขียวหวานไก่ที่ส่งกลิ่นหอมยั่วน้ำลายไปวางที่โต๊ะอาหาร ไอดินเดินไปรินน้ำเปล่าใส่แก้วแล้วยกตามเจ้าโกลเด้นมา
"พี่ไอ วันนี้พี่ไอให้ผมกี่คะแนน"
ไอดินเงยหน้ามองคนที่ทำหน้าอย่างมีความหวังแล้วนึกขำ เห็นแล้วอยากจะแกล้งขึ้นมาเสียอย่างนั้น "ไม่ให้หรอก วันนี้ทำตัวไม่น่ารัก อย่าหวังว่าจะได้คะแนนเลยเจ้าโกลเด้น"
แล้วไอดินก็ได้เห็นเจ้าหมาหงอย แต่ก็แค่แปบเดียวเท่านั้นแหละคนที่ทำหน้าหงอยเมื่อครู่ก็ดี๊ด๊าขึ้นมาอีกรอบ "นั่งกินข้าวด้วยกันแบบนี้ในห้องเหมือนแต่งงานกันแล้วเลยเนอะ น่ารักอะ"
"พูดมากจริงๆ เลย กินๆ เข้าไป" ไอดินตักมักกะโรนีจ่อปากนายอาทิตย์หวังจะปิดปากให้เงียบแต่คนใส่ซื่อ(?)อย่างเจ้าอุ่นกลับคิดว่าไอดินกำลังป้อนให้จึงอ้าปากรับแบบหน้าระรื่น
พี่ไอป้อนด้วยอ่า... อย่างกับคนเป็นแฟนกันเลย น่ารักสุดๆ
ไอดินถอนหายใจอย่างปลงตกและคิดว่าตัวเองพลาดไปเสียแล้วเพราะแค่มองหน้าเจ้าโกลเด้นก็รู้แล้วว่าเจ้าเด็กโข่งคิดไปคนละทางกับเขาแน่นอน แต่ก็เอาเถอะ... คิดเสียว่าป้อนมักกะโรนีแทนให้คะแนนก็แล้วกัน
หลังจากที่จัดการอาหารมื้อเย็นที่ได้กินกันเสียมืดเสร็จอุ่นก็อาสาเก็บล้างเองแล้วให้ไอดินเข้าไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อที่จะได้สบายตัว ซึ่งเจ้าของห้องก็พยักหน้ารับแล้วเดินหายเข้าไปในห้องนอน อุ่นที่เก็บล้างจานและหม้อเสร็จเรียบร้อยก็เดินถือแก้วน้ำไปนั่งดูโทรทัศน์เพื่อรอคนที่หายไปอาบน้ำ
เจ้าโกลเด้นหันไปมองเมื่อได้ยินเสียงประตูห้องนอนเปิดออก น้ำที่กำลังยกดื่มแทบจะพ่นเมื่อเห็นเจ้าของห้องเดินออกมาพร้อมกับชุดนอน นายอาทิตย์สำลักยกใหญ่จนไอดินตกใจต้องเดินเข้ามาหยิบกระดาษทิชชู่ส่งให้ลูบหลังทุบหลังช่วย
"แค่กินน้ำ กินยังไงให้สำลักขนาดนี้เนี่ย"
คนที่ก้มหน้าสำลักหน้าดำหน้าแดงอยากจะเงยหน้าขึ้นประท้วง แต่ขาขาวๆ ของไอดินที่อยู่ใกล้ทำเอาไม่อยากจะเงยหน้าขึ้นเลยสักนิด
จะไม่ให้เจ้าอุ่นสำลักน้ำได้ยังไงก็ในเมื่อพี่ไอเล่นใส่เสื้อยืดแขนสั้นสีฟ้าอ่อนกับกางเกงขาโคตรของโคตรสั้นโชว์ขาขาวๆ แถมผมยังชื้นนิดๆ ดูเซ็กซี่ๆ อีก แบบนี้มันยั่วไอ้อุ่นชัดๆ เลยคร้าบ
"พี่ไอแต่งตัวแบบนี้นอนหรอ" หลังจากที่หายสำลักแล้วก็เงยหน้าขึ้นถาม
ไอดินก้มมองชุดที่ตัวเองใส่ "ใช่ ทำไมอะ มันใส่สบายดี" เขาแต่งชุดแบบนี้นอนมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว
"พี่ไอ... ถามจริง ตอนที่พี่มีเมียพี่ก็ใส่ชุดแบบนี้นอนหรอ"
คนถูกถามเลิกคิ้วขึ้นมองก่อนจะนึก "ก็ใช่นะ พี่ใส่แบบนี้มานานแล้ว ตอนคบกับต้นข้าวก็แต่งแบบนี้นอนเนี่ยแหละ"
นายอาทิตย์พยักหน้ารับพลางนึกไปว่าสาเหตุที่ต้นข้าวนอกใจพี่ไอดินอาจจะเป็นเพราะทนไม่ได้ที่เห็นพี่ไอดินสวยกว่าก็ได้ละมั้ง...
"แล้วนี่จะกลับตอนไหนละ" ไอดินถามทั้งๆ ที่สายตากยังจ้องไปที่หน้าจอโทรทัศน์อย่างตั้งอกตั้งใจ ขาข้างหนึ่งยกขึ้นวางบนโซฟา
คนที่นั่งมองอยู่ตลอดถึงกับลอบกลืนน้ำลายลงคอ อยากจะถามจริงๆ ว่านี่ไม่ได้ยั่วกันใช่ไหม? ขากางเกงไม่ได้แคบนะครับพี่ไอ ไอ้อุ่นนี่มองแล้วมองอีกจนแทบอยากจะมีดวงตาสแกนเข้าไปถึงขอบชั้นในสีเข้มที่พี่ไอใส่อยู่จริงๆ
"เฮ้ย กลับตอนไหน" ไอดินถามอีกรอบพร้อมกับยื่นขามาสะกิดคนที่นั่งอยู่ข้างๆ ให้เด็กโข่งที่ตอนนี้กำลังกลายร่างเป็นเด็กหื่นมองตามขาขาวๆ เรียวๆ
"ห๊ะ อ อะไรนะพี่ไอ" คนที่พึ่งได้สติร้องถามอย่างตกใจ "คืนนี้นอนด้วยคนสิพี่ไอ ไม่อยากกลับหอแล้วนะ มันดึกแล้ว อันตรายเดี๋ยวโดนฉุดไปทำยังไง"
ไอดินละอยากจะถีบเข้าสักทีพูดมาได้ว่ากลัวโดนฉุด ใครเขาจะไปกล้า แต่เอาเถอะมันก็ดึกมากแล้วจริงๆ นินะ "อื้มๆ ตามใจ อย่างนั้นก็ไปอาบน้ำไป เน่า เสื้อก็หยิบเอาในตู้แล้วกันมีตัวใหญ่ๆ อยู่กางเกงมีแบบกางเกงเล่นเซิร์ฟอยู่น่าจะใส่ได้แหละ ค้นๆ เอาแล้วกัน"
นายอาทิตย์ทำตาโตไม่คิดว่าพี่ไอจะยอมง่ายๆ แบบนี้ตอนแรกว่าจะพูดขอเล่นๆ ดันได้จริงเสียอย่างนั้น ในเมื่อเจ้าของห้องเขาอนุญาตแล้วจะบอกปัดก็เสียมารยาท คนขี้เกรงใจเลยรีบกระโดดข้ามโซฟาตรงเข้าห้องนอนพี่ไอทันทีแบบคนพูดยังพูดไม่จบประโยคดีด้วยซ้ำ
"เด็กบ้าเอ๊ย... ออกหน้าออกตาชะมัดเลย" ไอดินหันไปมองก่อนจะยิ้มขำแล้วหันกลับมาดูโทรทัศน์ต่อ
อุ่นรู้สึกว่าวันนี้ตัวเองใช้เวลาอาบน้ำนานกว่าปกติอาบจนแน่ใจว่าสะอาดหอมกรุ่นจึงได้หยิบชุดของไอดินที่เลือกมาแล้วเรียบร้อยมาใส่ หันมองนาฬิกาที่วางอยู่ตรงโต๊ะข้างหัวเตียงก็พบว่าอีกสิบห้านาทีก็จะห้าทุ่มจึงเดินไปออกไปเรียกเจ้าของห้องให้เข้านอนเพราะมันดึกมากแล้ว
"พี่ไอ นอนได้แล้วครับ ดึกแล้วนะจะห้าทุ่มแล้ว"
"อีกแปบนึง ฉากนี้กำลังสนุกเลย" ไอดินพูดทั้งๆ ที่ตายังจ้องมองไปที่จอโทรทัศน์ที่ฉายภาพคนกำลังต่อสู้กันอย่างเมามัน
"ไม่เอา ไปนอนๆ อย่าดื้อ" อุ่นเดินมาแย่งรีโมทไปกดปิดแล้วจัดการอุ้มเจ้าของห้องขึ้นพาเดินกลับเข้าไปในห้องแบบที่ไอดินร้องด้วยความตกใจ จะดิ้นก็ไม่กล้ากลัวจะตกลงไป ตัวเขาเองก็ไม่ใช่เบาๆ ทำไมเจ้าเด็กนี่มันอุ้มเขาได้ง่ายจังนะ
อุ่นวางร่างของพี่ไอลงบนเตียงก่อนจะลอบผ่อนลมหายใจออกมา พี่ไอตัวอย่างหอม แถมยังนิ่มเวอร์อีกตั้งหาก โดนแล้วของมันแทบขึ้นอยากจะฟัดให้หนำใจเสียเหลือเกิน ฮึ่ม! ไอ้อุ่นมันเขี้ยวอยากกัด
"นอนๆ ผมปิดไฟแล้วนะ" ไม่ต้องรอให้อีกคนประท้วงอะไร นายอาทิตย์ก็เดินไปปิดไฟแล้วคลำทางกลับมาที่เตียง พอลงนอนได้เท่านั้นแหละแขนยาวก็เอื้อมไปคว้าร่างของไอดินมากอดเสียแน่นจนเจ้าของร่างสะดุ้งด้วยความตกใจ "นอนกอดหน่อย พี่ไอตัวนุ่มอะ ชอบ"
"นอนดีๆ สิ" ไอว่าพลางขยับตัวอย่างยากลำบากเพราะโดนเจ้าเด็กข้างๆ กอดรัดเสียแน่น แขนกอดอย่างเดียวไม่พอ ขาก่ายอีกตั้งหาก นี่คิดว่าขาเล็กมาก เบามากอย่างนั้นสิ
"ก็นี่ไง... นอนดีแล้ว พี่ไออะเลิกดิ้นได้แล้วดิ้นมากเดี๋ยวไอ้อุ่นน้อยมันลุกมาดิ้นด้วยหรอก"
"ทะลึ่ง!" หยิกเข้าที่แขนไปหนึ่งที
"ก็พูดจริงนินา นอนๆ นอนกันนะครับ" รั้งร่างไอดินมากอดเสียจนแทบไม่มีช่องว่างระหว่างกัน ริมฝีปากแนบลงกับแก้มนิ่มๆ หอมๆ เต็มฟอด "ฝันดีนะครับพี่ไอ"
"อ... อื้ม ฝันดี"
"หอมผมบ้างดิ" เอียงแก้มให้พร้อมเสร็จสรรพ
"เรื่องมาก" ถึงปากจะว่าแต่ก็ยอมยื่นปลายจมูกมาแตะเข้าที่แก้มของเด็กโข่งเร็วๆ แม้จะแผ่วเบาแต่เจ้าอุ่นก็ยิ้มแก้มแตกแล้ว ก้มลงหอมแก้ม หอมปากไอดินอีกชุดใหญ่จนชื่นใจถึงได้ยอมนอนกอดนิ่งๆ
"รักพี่ไอนะครับ ฝันดีครับ"
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
TBC
************************************************
พี่ไอรู้ความจริงแล้วค่าว่าใครคือเจ้าของโพสอิท เหลือแค่อุ่นแล้วที่ยังไม่รู้ ถ้ารู้จะเป็นยังไงน๊า ตอนนี้นี่... น่ารักอ่า ฟางชอบมากเลยค่ะ น่ารักสุดๆ เลย คนหนึ่งก็ขี้แกล้ง ทะลึ่ง ทะเล้น ส่วนอีกคนทำเป็นโหดแต่ก็ยอมเขาหมดทุกอย่างเลยยย น่ารักเหลือเกิน น่ารักมากกกก (คนแต่งเพี้ยนไปแล้วค่า ณ ตอนนี้) :-[ :-[ :-[ :-[ :-[
สนุกไม่สนุกยังไงคอมเมนต์บอกกันด้วยนะคะ แล้วเจอกันต่อหน้าค่ะ
แวะไปคุยกันในเพจเฟสบุ๊คของฟางกันเยอะๆนะ ไปคุยกันได้นะคะ https://www.facebook.com/fgc32yaoi
สำหรับคนที่เล่นทวิตเตอร์และอยากพูดคุยถึงนิยายเรื่องนี้ช่วยกันติดแฮชแท็ก #อุ่นไอรักBL ด้วยนะคะ มาเล่นกันเยอะๆ เลยนะ
-
อุ่นนี่มันเหมือนโกลเด้นจริงๆขี้อ้อน น่ารักมาก :-[
พี่ไอก็ทำเป็นดุกลบความเขิน
-
เขินนนนน เขินแรง :-[
-
อร้ายยยยยยยย น่ารักที่สุด โกลเด้นนี่ระริกระรี้มากกกก :impress2:
รออุ่นรู้ความจริงอยู่น้าาาา
-
น่อววววววเมื่อเช้าเพิ่งอ่านสเปไป
มาตอนบ่ายได้อ่านเจ้าโกลเด้นเต็มๆ :mew1: :pig4:
-
งื้ออออ :-[ อุ่นอ้อนได้แบบน่ารักเว่อร์ๆๆๆ เลยค่าา >\\\\\\< แถมยังหยอกพี่ไอจนทั้งตลกทั้งเขินไปในเวลาเดียวกันเลยน้าา~ ><
-
พี่ไอยั่วอุ่นแบบไม่รู้ตัวนะ ระวังเจ้าโกลเด้นจะกลายพันธุ์นาาาาาาา :hao6:
-
:L1: :heaven
-
ถ้าอุ่นรู้คงเต้นหางดิกๆอย่างที่พี่ไอว่าไว้แน่ๆเลย :mew1:
-
โกลเด้นขี้อ้อน อิอิ
-
สักวันไอ้อุ่นคนนี้คงทนไม่ไหว :laugh:
พี่ไอจะต้องเสร็จน้องอุ่นเข้าสักวัน เพราะขี้อ่อย น้องอุ่นก็ขี้หื่น
-
:katai2-1: ตามเรื่องนี้มาจาก My mom จ้ะ อ่านแล้วอบอุ่นมาก ๆ เลย น่ะ เป็นแบบรักซึมลึกน่ะ ชอบทั้งไอทั้งอุ่นเลยน่ะ :mew1:
-
แววเหมือนพี่ไอจะเสียตัวเร็วๆนี้เลยนะ รุกหนักเหลือเกินเจ้าโกลเด้น
-
น่ารักจัง!!!
-
เดี๋ยวไปกระซิบบอกอุ่นดีกว่าว่าคะแนนน่ะเกือบเต็มร้อยแล้ว :m26:
เราน่ะลุ้นยิ่งกว่าอุ่นซะอีก แถมการแสดงออกก็เรียกว่าแฟนได้แล้วด้วย
เด็กๆนี่มันทำให้กระชุ่มกระชวยเนาะพี่ไอ โดยเฉพาะเด็กขี้อ้อน :-[
ถ้าเจ้าเด็กขี้อ้อนรู้ว่าคุณหนังสือเป็นใครจะยิ่งกว่านี้อีก พี่ไอเตรียมตัวเลย :hao3:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ เรื่องนี้น่ารักมากๆ :กอด1:
-
พี่ไอรู้แล้ว ว่าเป็นอุ่น
หมาโกลเด้นขี้อ้อน อ้อนจนได้นอนห้องพี่ไออีกแล้ว
-
ขนาดพี่ไอรู้ พี่ไอยังยิ้มแก้มปริไปตลอด นี่ถ้าอุ่นรู้เรื่องโพสอิท มีหวังอุ่นได้ขอย้ายตัวเองมาอยู่กับพี่ไอแน่
-
อุ่นน่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกก
ตอนนี้เอาไปเลย 1000 คะแนน
:hao3:
-
โอ้ย...น่ารักอ่ะ อ่านไปยิ้มไป
นี่ถ้าเจ้าโกลเด้นรู้เรื่องโพสอิทจะเป็นไงนะ :-[
-
น่าร้กไปไม่ทน ขอวิ่งไปกรี๊ดแปบบบบบบบ
-
โอ้ย อิจฉาเจ้าโก้เด้ลที่สุดเลยอ่ะ อิจฉาๆๆๆๆ พอได้ทีก็เอาใหญ่เลยนะ แต่ก็ไม่แปลกหรอกคนรักกันชอบกันก็อยากจะทำโน้น นี้ นั้นอยู่แล้ว แต่ก็อย่าเยอะ คึคึ
-
แอร้ยยยยยยยยยยยย โกลเด้นขี้อ้อนจังเลย ขุ่นพี่ไอก็ใจสั่นสิถ้างี้ อิอิ
ขอบคุณนะค้าา
-
พี่ไอรู้แร้วววว เหลือก้อแต่โกลเด้นที่ยังไม่รุอะไร คิคิคิ
พลาดเเล้วอุ่น!!!!
ตอนนี้นี่คืบหน้าสุดๆอ่ะ นอนด้วยกัน!! กอดกัน!! หอมกัน!! โอ๊ย ฟินนนนนนนนน >\\\\\\\\<
-
อุ่น นิช่างทะลึ่งทะเล้นเสียจริง
ดูสิ พี่ไอ เขินไปหมดแล้ว 555
-
เห็นภาพหางโกลเด้นสะบัดไม่หยุดเลยล่ะ ระริกระรี้มากเลยอ่ะน้องอุ่น
ฮาาาาา
-
คุๆๆ พี่ไอ ระวังดึกๆผีจะผลักน้องอุ่นจนเสียผีนะ
-
หูยยยยย ถ้าอุ่นรู้นี้คงเพ้อไปสามวันสามคืน 55555555 :-[
-
น่ารักไปแล้ว
-
คือดีอ่ะ ดีมากๆ ดีสุดๆ
เรื่องนี้ไม่ต้องมีมาม่าหรอกเนอะ plzzzzzz ⌒.⌒
-
:-[ :-[ :-[
-
เรานี่ท่าจะเพี้ยนนะเนี่ย
อ่านไปเขินไป ประหนึ่งเป็นพี่ไอซะเอง :hao3:
-
โอ๊ย...ไอ้น้องอุ่น ไอ้เด็กรอบจัด
ทำเป็นซื่อ ทำเป็นใส
แต่แกมันหมาป่าในคราบโกเด้นทริบเวอร์ชัดๆ
พี่ไอ เสร็จแน่
-
หมั่นเขี้ยวเจ้าโกลเด้น :katai1:
-
ในที่สุดพี่ไอก็รู้แล้วว่าเป็นเจ้าหมาน้อย
ที่เขียนโพสอิท :z2:
ตอนนี้มันน่าร้ากกกกกก
-
งื้ออออ เขินแรงงงง :-[ :-[
รอตอนต่อไปค่าาาา :katai2-1: :katai4:
-
อย่างเขิน อย่างฟินอ่ะเรื่องนี้
-
เขินนนนน พี่ไอน้องอุ่นมุ้งมิ้งมากกก
พี่ไอรู้แล้วว่าคืออุ่น นี่ถ้าอุ่นรู้ว่าเป็นพีาไอน่ะ สงสัยดีใจตัวแตก
-
โฮฮฮฮฮ ในที่สุดก็รู้แล้ววว รออ่านตอนต่อไปอยู่นะครับบบบบบ ดิ้นๆๆ :ling1: :-[ :o8: :impress2:
-
:katai2-1:เรื่องนี้น่ารักมาก ๆ เลยน่ะ ชอบจังเลย บรรยากาศมันดูสบาย ๆ อ่านแล้วมีความสุข :mew1:
-
อ่านทันแล้ว น่ารักอ่ะ อุ่นเป็นผู้ชายที่น่ารักอบอุ่นสมชื่อมาก ๆ ส่วนไอดินก้อดูสุขุมนุ่มลึกมาก ๆ ยิ่งอ่านยิ่งเห็นความน่ารัก เวลาอ่านนี่ฟินมากกกกกกกกกกกกกกก :mew3:
-
(http://image.free.in.th/v/2013/it/150707043115.jpg)
บทสิบ
ตอนนี้นายอาทิตย์ไม่อยากจะตื่นเลยจริงๆ เพราะอะไรนะหรือ ก็เพราะว่าร่างนิ่มๆ หอมๆ ที่อยู่ในอ้อมแขนนี่ไงที่ทำให้เจ้าอุ่นไม่อยากลุกจากเตียงนอนไปไหนเลย อยากจะนอนกอดพี่ไอเอาไว้ทั้งวัน ทั้งคืน ต่อให้ถูกขังอยู่ในห้อง แต่ถ้ามีไอดินอยู่ละก็ ให้ขังนานแค่ไหนไอ้อุ่นก็ยอม
"อื้มม..." คนกำลังนอนหลับฝันดีส่งเสียงพึ่งพอใจกับภาพในความฝัน แขนก็ขยับรัดร่างนิ่มๆ ให้แน่นขึ้นจนคนถูกกอดรู้สึกตัวตื่นเพราะเหมือนจะขาดอากาศหายใจ
ไอดินกระพริบตาถี่ๆ ไล่ความง่วงงุนให้หมดไปก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองเด็กโข่งที่กอดเขาไว้แน่น "อ๊ะ..." คนพึ่งตื่นร้องออกมาก่อนจะสำรวจตัวเองเหมือนกับรู้สึกถึงความผิดปกติ
ตอนก่อนจะนอนก็ว่านอนกอดเฉยๆ แต่พอตอนเช้า… มือข้างหนึ่งของคนที่ตัวโตกว่าแต่อายุน้อยกว่าสอดเข้าไปใต้เสื้อยืดสีฟ้าที่ไอดินใส่นอนแถมมือยังวางแหมะอยู่บนอกอย่างพอดิบพอดี ส่วนอีกข้างไม่รู้ว่านอนท่าไหนมันถึงได้เลื้อยเข้าไปใต้กางเกงขาสั้นของไอดินแบบเฉียดจุดสำคัญไปเพียงนิด ไอดินหน้าร้อนวูบเมื่อปฏิกิริยาของผู้ชายมันดันเกิดขึ้นกับตนเองในเช้าวันนี้โดยมีมือของเจ้าโกลเด้นวางอยู่ไม่ห่างจากส่วนนั้น
"อุ่น… ต ตื่นได้แล้ว" คนตื่นก่อนส่งเสียงปลุกพร้อมกับขยับตัวให้หลุดจากนายอาทิตย์ แต่พอจะขยับห่างคนที่หลับก็ขยับมือรั้งร่างเพรียวของไอดินกลับเข้ามาชิดมากขึ้น แล้วก็รัดแน่นขึ้นจนแทบจะขยับไม่ได้
"พี่ไอ… ง่ำๆๆ" คนหลับละเมอเรียกขาหนักๆ ยกขึ้นพาดแล้วรัดขาของไอดินเอาไว้จนตอนนี้ไอดินหมดสิทธิขยับตัวออกห่าง และไม่สามารถใช้ขายันคนหลับได้อย่างที่ตั้งใจเอาไว้
"อะ... อุ่น! ต ตื่นได้แล้ว อื้มม..." ไอดินอยากจะตบปากตัวเองที่เผลอส่งเสียงแปลกๆ ออกมาแต่คนที่อยากจะตียิ่งกว่าก็คือคนที่ทำให้เขาส่งเสียงแปลกๆ นี่แหละ
มือของเจ้าเด็กโข่งขยับลูบไปมาบริเวณสะโพกของไอดินแถมยังบีบอย่างสนุกมืออีกตั้งหาก ไอดินขยับตัวดิ้นแรงๆ ก่อนจะใช้ปากกัดเข้าที่แขนของอุ่นเต็มๆ
"โอ๊ยยยย!!" คนหลับสะดุ้งตื่นด้วยความตกใจ "พ พี่ไอ กัดผมทำไมอ่า..."
"ก็อยากมาลามกลวนลามกันก่อนทำไมล่ะ เด็กหื่น!" ไอดินว่าพร้อมกับดันร่างโตๆ ของนายอาทิตย์ออกแล้วก็รีบพาร่างตัวเองเข้าห้องน้ำทันที
"หือ... อะไรวะ" คนพึ่งตื่นนอนยกมือเกาหัวตัวเองอย่างงุนงงก่อนจะล้มตัวลงนอนต่อ มือคว้าเอาหมอน ผ้าห่มมานอนกอดแล้วกลิ้งไปกลิ้งมาบนเตียง
"สนุกมากไหม" คนที่พึ่งเดินออกจากห้องน้ำร้องทักเมื่อเห็นเจ้าเด็กโข่งนอนกลิ้งอยู่บนเตียงของเขา
"พี่ไอ~~~" อุ่นร้องลั่นโถมตัวมาอีกฝั่งของเตียงยื่นมือมาดึงแขนคนที่เดินมายืนข้างเตียงให้ลงนั่งแล้วตามเข้ามากอดรัดไม่ปล่อย "พี่ไอหอม"
"ก็อาบน้ำแล้ว ก็ต้องหอมสิ ไปอาบน้ำไป เหม็นชะมัด" ไอดินว่าพลางทำจมูกย่นใส่ให้คนที่โดนว่าทำหน้างองอนเหมือนเด็กๆ
"ก็ได้... เดี๋ยวหอมแล้วจะมาฟัดต่อ"
"จะรอแล้วกันนะ" ไอดินพูดลุกขึ้นยืน ยื่นมือไปลูบผมยุ่งๆ ไม่เป็นทรงของอุ่นก่อนจะเดินออกจากห้องนอน ปล่อยให้คนที่โดนลูบผมนั่งอ้าปากค้างกับคำพูดของไอดิน
พูดแบบนี้นี่เชิญชวนใช่ไหม
"อ๊ากกกกกกก พี่ไอน่ารักเหี้ยๆ เลยอะ!!!!" ตะโกนร้องลั่นห้อง
"เป็นอะไร?!!" คนที่อยู่นอกห้องนอนตะโกนถามกลับ
"เปล่าคร้าบบบบบ รักพี่ไอนะ จุ๊บๆ อุ่นอาบน้ำแปบเดียวอย่าพึ่งคิดถึงกันนะ" แล้วเจ้าตัวก็กระโดดลงจากเตียงแล้วเข้าห้องน้ำไปทันที ถือวิสาสะยืมชุดพี่ไออีกรอบเดี๋ยวจะเอากลับไปซักรีดให้เรียบร้อยเลย พอแต่งตัวเสร็จก็เดินออกไปหาเจ้าของห้องที่กำลังเทโจ๊กร้อนๆ ใส่ชาม
"พี่ไอลงไปซื้อมาหรอ" อุ่นร้องถามก่อนจะเดินเข้าไปแย่งถุงโจ๊กมาจัดการเอง
"อื้ม ตอนที่อุ่นอาบน้ำอยู่" ไอดินเดินไปเทน้ำใส่แก้วแทนปล่อยให้เจ้าโกลเด้นเทโจ๊กใส่ชามไปแทน หลังจากที่จัดการมื้อเช้าเสร็จเรียบร้อยคนที่มาขออาศัยก็จัดการล้างแก้วล้างชามให้เรียบร้อยก่อนจะลากไอดินให้เดินไปนั่งที่โซฟาด้วยกัน
"อะไรเนี่ย" ไอดิ้นเมื่อโดนเจ้าเด็กโข่งลากไปกอดรัดไม่ยอมปล่อย "เดี๋ยวต้องไปที่ร้านแล้วนะ แล้วไม่มีเรียนหรือยังไง"
เจ้าโกลเด้นที่รัดเจ้านายอยู่ส่ายหน้าไปมาพลางซุกใบหน้าลงกับซอกคอหอมๆ ของไอดิน "มีตอนบ่าย พี่ไอ... อยู่ด้วยกันก่อนสิ นะๆๆ เดี๋ยวตอนสิบเอ็ดโมงค่อยออกไปที่ร้าน อยากอยู่กับพี่ไอ อยากกอด อยากฟัด ฮึ่ม นึกแล้วมันเขี้ยวอยากขย้ำว่ะ"
"ไอ้เด็กหื่นเอ๊ย พูดออกมาได้ไม่อาย" ไอดินไม่รู้จะรับมือกับเจ้าเด็กคนนี้ยังไง ไม่เคยเจอใครแบบนี้เลยจริงๆ ตลอดที่ผ่านมาก็ไม่มีคนเข้ามาจีบเท่าไหร่เพราะเพื่อนๆ คอยกันท่าให้ มีแค่ไปเริ่มจีบเขาก่อนก็คือต้นข้าวแต่ต้นข้าวกับนายอาทิตย์เป็นคนละคน คนนู้นน่ะ... ไอดินอยากจะเอามาทำเมีย แต่คนนี้น่ะ จ้องจะเอาไอดินทำเมียอย่างเดียวเลย
"ไม่เห็นต้องอายเลย เรื่องปกติของผู้ชายเถอะ ตอนพี่ไอมีเมียพี่ไอไม่คิดแบบนี้บ้างหรอ" นี่ก็เป็นอีกข้อที่แปลกสำหรับนายอาทิตย์ เจ้าตัวสามารถพูดถึงแฟนเก่าของไอดินได้คล่องปากแบบไม่รู้สึกตะขิดตะขวงในใจเลยสักนิด
"นี่ก็ถามแปลก... ก็มีบ้างแต่ก็ไม่ได้คิดแทบจะตลอดเวลาแบบอุ่นสักหน่อย"
ร่างของไอถูกอุ้มจนลอยด้วยฝีมือของคนตัวโตกว่าแล้วถูกวางแหมะอยู่บนตักของอุ่น "จริงดิ พี่ไอมีไรกับเมียบ่อยปะ"
"นี่! มาถามอะไรของนายเนี่ย"
"เอาน่าพี่ไอ บอกหน่อยสิอยากรู้อะ นะๆๆ ถือว่าเป็นการศึกษาใจคอกันและกันไง" เจ้าตัวโตเอ่ยอ้อน นายอาทิตย์นี่อยากจะรู้จริงๆ เพราะตั้งแต่รู้จักพี่ไอจนถึงขนาดตกหลุมรักแบบโงหัวไม่ขึ้นเที่ยวตามจีบตามหยอดไม่หยุดยังไม่มีวันไหนเลยที่เจ้าตัวจะนึกสภาพไอดินเป็นฝ่ายเสียบใครได้ ถึงแม้จะเคยเห็นหน้าต้นข้าวแล้วก็ตาม พอลองนึกๆ แล้วเหมือนผู้หญิงเล่นเลสกันมากกว่าอีก
คนหนึ่งก็ตัวเล็กๆ น่ารักๆ ส่วนอีกคนก็สวยๆ หยิ่งๆ คู่เลสเบี้ยนชัดๆ เลย แต่ไม่เป็นไรไอ้อุ่นคนนี้จะเปลี่ยนจากเลสเบี้ยนฝ่ายรุกมาเป็นเคะน้อยฝ่ายรับเอง!!
ไอดินถึงแม้จะว่าเจ้าโกลเด้นแต่ก็ยอมตอบคำถามแต่โดยดี "ก็...บ่อยมั้งไม่รู้สิ มันแล้วแต่ว่าช่วงนั้นว่างมากน้อยแค่ไหนละมั้ง บางทีก็ไม่เลยเป็นเดือน บางทีก็อาทิตย์ละครั้งสองครั้งได้"
"พี่ไอกับเมียเก่าพี่เหมือนเล่นเลสกันเลยอะ" เจ้าอุ่นพูดแล้วก็หัวเราะชอบใจสุดท้ายก็เลยโดนคนที่นั่งบนตักทุบไปหลายที
"เดี๋ยวโดนพี่เสียบแล้วจะรู้สึก ทำเป็นหัวเราะไปเถอะ" ไอดินชี้นิ้วใส่อย่างคาดโทษแบบที่อุ่นก็หัวเราะชอบใจพลางรั้งใบหน้าเรียวได้รูปของไอลงมาใกล้แล้วหอมแก้มซ้ายขวาไม่หยุดจนคนที่โดนหอมต้องร้องประท้วงเพราะรู้สึกเจ็บแก้มไปหมดแล้ว
"เฮ้ย... จ จะไปไหน" ไอดินร้องเสียงหลงเมื่ออยู่ๆ ก็ถูกเจ้าเด็กโข่งอุ้มจนตัวลอยแถมทางที่มุ่งหน้าไปก็คือห้องนอน
พอถูกวางลงบนเตียงไอดินก็รีบขยับลุกขึ้นนั่งมองเจ้าโกลเด้นอย่างไม่ไว้ใจทันทีจนคนที่ถูกมองหัวเราะ ร่างสูงตามลงไปนอนบนเตียงพร้อมกับรั้งคนที่ตั้งท่าจะหนีให้มานอนด้วยกันแล้วกอดเอาไว้ "ไม่ทำอะไรหรอกน่า... อยากนอนกอดพี่ไอ ขอนอนกอดหน่อย"
"เมื่อคืนก็กอดมาทั้งคืน"
"ไม่เหมือนกัน เมื่อคืนหลับอะ อยากนอนกอดเรื่อยๆ แบบไม่หลับอย่างนี้ด้วย ได้ไหมครับ?"
ไอดินส่งเสียงเหอะออกมา "แล้วห้ามได้ไหมละ" นายอาทิตย์หัวเราะกับคำพูดนั้นที่เหมือนเป็นการอนุญาตกลายๆ พร้อมกับรั้งให้คนที่ตัวบางกว่านอนหนุนแขนตัวเองเอาไว้
แค่พี่ไอบอกไม่ได้คำเดียว อุ่นก็พร้อมจะทำตามอยู่แล้วนั่นแหละ แต่ที่พูดแบบนี้นี่... พวกปากไม่ตรงกับใจหรือเปล่านะ
อุ่นได้แต่นึกแล้วยิ้มอย่างดีใจก่อนจะหันไปหอมแก้มไอดินอีกรอบ และหลายๆ รอบจนโดนหยิกถึงจะยอมหยุด ก่อนจะเปลี่ยนมายอมนอนคุยกันเฉยๆ แต่พอผ่านไปได้สักพักเจ้าโกลเด้นก็เริ่มอีก เดี๋ยวหอมแก้ม เดี๋ยวงับจมูก เดี๋ยวจุ๊บปากสลับไปมาไม่หยุด โดยหยิกจนเนื้อเขียวไปหลายจุดก็ยังไม่ยอม สุดท้ายคนปากแข็งที่บอกให้หยุดๆ แต่ก็ไม่ได้ขยับหนีไปไหนอย่างไอดินก็ปล่อยให้เจ้าโกลเด้นหาเศษหาเลยได้ตามใจชอบ
เพราะลึกๆ ในใจแล้วก็รู้สึกดีกับสัมผัสเบาๆ ของนายอุ่นไม่น้อยเหมือนกัน
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
(มีต่อค่ะ)
-
(ต่อค่ะ)
ในตอนบ่ายคนที่มีเรียนก็กลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่หอพักของตัวเองก่อนจะตามไปรวมกับเพื่อนๆ ในกลุ่มที่รวมตัวอยู่ที่โต๊ะหินอ่อนหน้าคณะแบบทุกที
"เดี๋ยวนี้หายหัวไม่ยอมมาพบปะเพื่อนฝูงนะครับคุณมึง" ทันทีที่เดินไปถึงบรรดาเพื่อนรักทั้งสามคนก็ร้องแซวขึ้นมาทันที "เช้าถึงเย็นถึง กลางคืนถึงขนาดนี้นี่ได้เสียกันยังครับ"
ผลัวะ!!
อุ่นจัดการใช้หนังสือที่ถืออยู่ในมือฟาดลงบนหัวเพื่อนรักคนละทีอย่างเน้นๆ "พูดจาทุเรศนะมึงอะ ให้เกียรติที่รักกูหน่อย กูไม่ไวไฟขนาดนั้นนะครับ"
"หรอครับ!" แชมป์ว่าอย่างประชดเต็มที่ "แน่ใจว่าไม่คิดเลย"
"มึงนี่เห็นกูเป็นคนยังไง" นายอาทิตย์หันไปมองหน้าเพื่อนก่อนจะยิ้ม "เรื่องคิดนี่แค่เห็นหน้าพี่ไอกูก็คิดไปถึงบนเตียงละห่า แต่กูแค่คิดไง กูเป็นเด็กเรียบร้อยไม่ทำอะไรพี่ไอจนกว่าจะคบกันหรอก" คำตอบที่ถ้าไอดินมาได้ยินก็คงอยากจะไล่เตะสักหลายๆ ที
"ควาย!! มึงมันไม่เรียบร้อยตั้งแต่คิดแล้วเหอะ ทำเป็นพูด" โก้ว่าเข้าให้พลางส่ายหน้ากับเพื่อนรัก
"เดี๋ยวนี้ดูมึงจะติดพี่ไอแจ แล้วมึงเอาคุณหนังสือของมึงไปไว้ที่ไหนแล้ววะ" กอล์ฟถามพลางหยิบขนมใส่ปาก
นายอาทิตย์เลิกคิ้วขึ้นมองหันไปแย่งขนมจากเพื่อนมากินบ้าง "คุณหนังสือก็อยู่ในใจกูดิวะ จะให้ไปอยู่ไหนละ"
"เดี๋ยวกูจะไปบอกพี่ไอว่ามึงนอกใจ ไม่สิ... มึงมีคนอื่น"
"อ้าวๆ เพื่อนครับ ทำไมพูดหมาๆ แบบนี้ละคร้าบบ"
"ก็มันจริงนิหว่า!" ทั้งสามคนพูดออกมาพร้อมกันก่อนที่กอล์ฟจะพูดต่อ "มึงเอาคุณหนังสือไว้ในใจ แล้วมึงก็เอาพี่ไอไว้ในใจอีก อย่างนี้ไม่เรียกว่ามีคนอื่นแล้วจะเรียกว่าอะไรครับเพื่อนอุ่น"
"พวกมึงนี่ไร้สาระกันจริงๆ เลย ไปๆ ขึ้นเรียนได้แล้ว" อุ่นว่าพลางไล่ตบหัวเพื่อนคนละทีก่อนจะหนีขึ้นไปบนห้องเรียนก่อน
ตลอดทั้งคาบเรียนนายอาทิตย์เรียนไม่รู้เรื่องเลยสักนิด คำพูดของกอล์ฟมีผลต่อความคิดของเขามาก ช่วงนี้เขาลืมคุณหนังสือไปทันที ยอมรับแบบลูกผู้ชายเลยว่ารู้สึกดีๆ กับคุณหนังสือมากเพราะเป็นเหมือนที่ปรึกษาเรื่องเรียน แล้วยังคุยกันได้ในอีกหลายๆ เรื่อง แต่พอรู้ใจตัวเองว่ารักพี่ไอ ความสนใจที่มีต่อคุณหนังสือก็ลดลงแต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าเขาลืม
นายอาทิตย์กำลังรู้สึกผิด ทั้งต่อไอดิน และคุณหนังสือ ถึงแม้ว่าคุณหนังสือจะเป็นเหมือนคนในโลกจินตนาการ เป็นใครที่อุ่นไม่รู้จักแต่ตลอดสองปีกว่าที่ผ่านมาคุณหนังสือก็ช่วยเหลือเขาไว้มากจริงๆ แต่พออุ่นเริ่มหันไปสนใจพี่ไอก็เหมือนไม่ได้ให้ความสำคัญกับคนที่ช่วยเหลือเขามาตลอดเลย
จะเป็นอะไรไหมถ้าหากเขาเดินไปคุยกับพี่ไอ บอกเรื่องคุณหนังสือให้รู้ แล้วถ้าจะขอคุยกับคุณหนังสือผ่านทางโพสอิทต่อไปเรื่อยๆ จนกว่าจะเรียนจบพี่ไอจะโกรธหรือเปล่า จะไม่พอใจหรือเปล่า จะคิดว่าตัวเองไม่จริงจังกับพี่ไอหรือเปล่า แต่เขาก็ไม่อยากเอาสาเหตุที่ว่ากำลังจะมีพี่ไอไปเป็นเหตุให้เลิกคุยกับคุณหนังสือ นายอุ่นรู้สึกว่ามันไม่ยุติธรรมกับคุณหนังสือเลยสักนิดเดียว...
แต่ถ้าพี่ไอไม่พอใจ เขาก็ไม่สามารถห้ามได้ พี่ไอมีสิทธิที่จะไม่พอใจ แล้วยิ่งถ้ารู้ว่าในใจลึกๆ ของนายอาทิตย์รู้สึกพิเศษกับคุณหนังสือถ้าพี่ไอจะคิดมากพี่ไอก็ไม่ผิด
คนคิดหนักได้แต่ยกมือยีผมตัวเองจนยุ่งไม่เป็นทรงอย่างไม่รู้จะทำยังไงดี จะทำเงียบเฉยไม่บอกพี่ไอก็ไม่อยากเหมือนกับมีเรื่องที่ปิดบังอยู่ถ้าหากพี่ไอจับได้ทีหลังแล้วโกรธขึ้นมาจะทำยังไง
"อ๊ากกกกกกกก เอายังไงดีวะ" สุดท้ายก็ได้แต่ร้องออกมาอย่างคิดไม่ตก โชคดีที่หมดเวลาเรียนแล้ว อาจารย์และเพื่อนๆ ก็ออกไปจากห้องกันเกือบหมดแล้วเช่นกัน
"เฮ้ย! เป็นไรวะ" โก้หันมามองเพื่อนที่อยู่ๆ ก็ส่งเสียงออกมาทั้งๆ ที่ตลอดชั่วโมงเรียนเอาแต่นั่งหน้าเครียด
"ไอ้เชี่ยกอล์ฟ!! ความผิดมึงเลย" อุ่นร้องโวยวายพลางชี้หน้าเพื่อน
คนถูกกล่าวหาได้แต่ทำหน้างง "อะไรของมึงวะ"
"สัส! ก็มึงอะ มึงบอกว่ากูมีคนอื่น เชี่ยย ดูดิกูคิดมาทั้งคาบเลยเนี่ย มึงว่าถ้ากูไปบอกพี่ไอเรื่องคุณหนังสือพี่ไอจะโกรธกูเปล่าวะ หรือกูควรเลิกคุยกับคุณหนังสือวะมึง"
โป๊ก!!
กอล์ฟยื่นมือมาเขกหัวคนขี้โวยวายทันที "ไอ้ห่า มึงอะคิดมาก คิดไร้สาระกูก็พูดเล่นไปเรื่อย มึงจะจริงจังทำไมเนี่ย"
"ไม่ดิมึงงงงง ที่มึงพูดมันก็ถูกอะ คือมึง... กูก็แอบรู้สึกดีๆ กับคุณหนังสือไง" อุ่นพูดเสียงอ่อย เลื้อยตัวไปกับโต๊ะ
เพื่อนทั้งสามคนได้แต่ส่ายหน้าก่อนจะเดินมานั่งล้อมเจ้าคนคิดมาก บทจะฉลาดก็ฉลาดเหลือเกิน พอบทจะโง่ก็โง่จนไม่อยากจะเชื่อ แล้วแชมป์ก็เริ่มพูดก่อน "ไอ้อุ่น มึงบอกว่ามึงรู้สึกดีๆ กับคุณหนังสือ ตอนนี้มึงรู้สึกยังไงกับคุณหนังสือ"
"ผู้มีพระคุณ!" อุ่นพูดก่อนจะพูดต่อเมื่อเพื่อนถามว่ายังไง "ก็คุณหนังสือคอยแนะนำกูเรื่องอ่านหนังสือ เรื่องชีท ที่จริงคุณหนังสือก็มีพระคุณต่อพวกมึงสามคนด้วย ที่เราสอบผ่านกันมาตลอดก็เพราะคุณหนังสือเอาชีทดีๆ ของรุ่นพี่มาให้ไม่ใช่หรอวะ เพราะฉะนั้นคุณหนังสือเลยเปรียบเหมือนผู้มีพระคุณของกู"
"แค่นี้มึงก็สมควรรู้คำตอบแล้วปะวะ" กอล์ฟถอนหายใจก่อนจะพูด
นายอาทิตย์หันมองหน้าเพื่อนแต่ละคนแล้วทำหน้างง "คำตอบไรวะมึง"
"โว้ยไอ้ฟายย!!!" ทั้งสามคนตะโกนออกมาพร้อมๆ กันก่อนที่โก้จะเป็นคนเฉลยให้คนฉลาดน้อยในเรื่องนี้ตาสว่าง "ก็มึงรู้สึกกับคุณหนังสือเหมือนผู้มีพระคุณ แล้วมึงจะกลัวพี่ไอไม่พอใจทำไม ในเมื่อมึงไม่ได้รักคุณหนังสือแบบที่มึงรักพี่ไอ"
"เออว่ะ!!" คนที่เริ่มฉลาดร้อง "มึงอะไอ้กอล์ฟ ทำกูคิดมากเลย"
"เพราะมึงมันไอ้จั๊ดง่าวไง เรื่องไหนควรจะฉลาดละโง่ชิบหาย"
"เออๆ ไอ้ทีละด่ากูใหญ่ อย่างนั้นกูไปหาพี่ไอก่อนดีกว่า ต้องรีบไปทำคะแนนให้ครบร้อยคะแนนจะได้จับพี่ไอทำเมียได้สักที" พูดจบก็คว้ากระเป๋าแล้ววิ่งออกจากห้องไปทันทีแบบไม่ล่ำลาเพื่อนรักทั้งสามคนที่ให้คำปรึกษาเลยสักนิด ทั้งสามคนเลยได้แต่ส่ายหน้ากับท่าทางของอุ่นก่อนจะแยกย้ายกันกลับ
คนที่วิ่งหน้าตั้งตั้งใจจะไปหาไอดินก็ต้องวิ่งย้อนกลับไปที่อาคารเรียนอีกรอบเพราะนึกขึ้นได้ว่าวันนี้ขี่รถมา รถมอเตอร์ไซค์คันสวยที่เผลอถูกทิ้งไว้ขับตรงไปยังร้านหนังสือกาแฟ
"พี่เกล้า พี่ส้ม สวัสดีคร้าบบ" นายอาทิตย์ดันประตูร้านเปิดออกก่อนจะร้องทักทั้งสองคนซึ่งส้มเองก็หันกลับมาทักกลับ
"พี่เกล้า พี่ไออะ" มาถึงก็ถามหาใครอีกคนทันทีพลางหันซ้ายหันขวาดูจนแน่ใจว่าไอดินไม่ได้อยู่ที่ชั้นล่าง
"ออกไปซื้อของ" เกล้าไกลร้องบอกซึ่งอุ่นก็พยักหน้ารับก่อนจะเดินไปสั่งนมสดปั่นเมนูประจำมาตั้งใจว่าจะนั่งรอจนกว่าร้านจะปิด พอได้เครื่องดื่มมาก็ถือไปนั่งหลบอยู่มุมร้านโดยมีเกล้าไกลเดินตามไปนั่งคุยด้วย
"เมื่อคืนไปนอนห้องไอมาหรอ" เกล้าถามทันทีที่ลงนั่งให้เจ้าเด็กที่นั่งดูดน้ำอยู่เงยหน้าขึ้นมองพร้อมกับยักคิ้วให้แทนคำตอบ "เดี๋ยวนี้พัฒนานิหว่า มีไปนอนห้องกันด้วย"
"แน่นอนอะพี่เกล้า ระดับไอ้อุ่นทั้งคน ไม่ปล่อยโอกาสให้หลุดมือหรอก" ไม่มีเสียหรอกที่จะถ่อมตน มีแต่อวยตัวเองเสียมากกว่า "เอ่อพี่เกล้า เมียเก่าพี่ไออะ ทำไมถึงเลิกกันไปหรอ"
เกล้าไกลเลิกคิ้วขึ้นมอง "รู้เรื่องนี้ด้วยหรอ"
"รู้ดิ ก็วันนั้นที่ไปร้านเหล้ากันผมก็เจอไงจำไม่ได้แล้วหรอ แต่ก็รู้แค่ว่าพี่ไอเคยมีเมียแค่นั้นแหละ ไม่รู้สาเหตุว่าเลิกกันเพราะอะไร"
"ไม่รู้สึกไรเลยหรอ" เกล้าถามพลางมองสำรวจเด็กตรงหน้า
"รู้สึกไรอะพี่เกล้า แบบว่าไม่พอใจเวลาจะพูดถึงแฟนเก่าของคนรักแบบนี้หรอ ไม่หรอก เอาจริงๆ นะเหมือนเพื่อนสาวเล่นเลสกันมากกว่า แต่ถ้าแฟนเก่าพี่ไอเป็นหนุ่มหล่อๆ มาดแมนหรือพี่ไอเคยเป็นเมียคนอื่นมางี้ค่อนน่าหึงหน่อย" เกล้าไกลหัวเราะทันทีที่ได้ยินอุ่นพูดจบพร้อมกับพยักหน้ารับอย่างเห็นด้วย
"เออ เข้าใจเปรียบว่ะว่าเล่นเลสกัน เคยเจอต้นข้าวแล้วใช่ไหมเมียเก่าไอมันอะ ต้นข้าวเป็นรุ่นน้องที่มหา’ลัยนั่นแหละไอ้ไอมันไปจีบเขาก่อน ที่จริงพวกกูก็เตือนกันหลายรอบแล้วนะว่ามันหาเมียไม่ขึ้นแต่ไปๆ มาๆ มันดันได้เมียมาจริงๆ ก็ไม่อะไรหรอก" เกล้าไกลเริ่มเล่าเรื่องราวของเพื่อนสนิท "มันก็รักกันดีนะ คนอิจฉากันทั้งนั้นเพราะไอ้ไอมันก็คอยตามดูแลเขาอย่างดี แต่ก็ไม่รู้นะว่าไอมันบกพร่องตรงไหนทำหน้าที่คนรักไม่ดียังไง เพราะต้นข้าวมันดันนอกกายนอกใจไปมีคนอื่น ไอมันไปเห็นฉากเด็ดพอดีมันก็เลยเลิก เลิกแบบทันทีทันใด มันไม่แคร์ไม่สนใจต้นข้าวเลย ลบทุกอย่างออกทั้งเบอร์ รูป เฟส แรกๆ ต้นข้าวก็ตามมาง้อมาคุยแหละแต่ไอมันไม่คุย สุดท้ายฝ่ายนั้นเลยเบื่อจะง้อมั้ง"
"แล้วหลังจากคนนี้พี่ไอเคยมีใครอีกไหมอะพี่"
"หลังจากเลิกกับต้นข้าวก็ไม่มีใครนะ มันไม่เปิดใจให้ใครมากกว่า เริ่มมาดีขึ้นก็..." เกล้าไกลเงียบไปก่อนที่จะนึกอะไรขึ้นได้ เจ้าตัวยกยิ้มอย่างนึกอะไรสนุกๆ ได้แบบที่คนมองก็ได้แต่สงสัย
"ก็อะไรพี่เกล้า?"
"เริ่มมาเปิดใจก็ตอนมาเปิดร้านที่นี่ได้สักพัก มีคนหนึ่งมาทำให้มันเริ่มเปิดใจมากขึ้นนะ จนบางทีกูก็ยังนึกนะว่ามันอาจจะชอบคนคนนี้ก็ได้ หึหึหึ"
"ใครอะพี่เกล้า" นายอาทิตย์รีบถามอย่างร้อนรนทันที นี่เขาพลาดเรื่องนี้ไปได้ยังไงตั้งแต่รู้จักกับไอดินมาไม่เคยเห็นมีใครที่ทำท่าเข้ามาจีบพี่ไอเลยสักคน ใครคนที่เกล้าไกลพูดหมายถึงใครกันแน่
"เมื่อยว่ะ เอออุ่น วานเอาหนังสือกองนี้ไปไว้ในห้องไอให้หน่อยสิ" เกล้าไกลพูดพร้อมกับเดินไปหยิบหนังสือมาให้ "เอาไปวางไว้ในห้องทำงานของไอเลยนะโว้ย อย่าวางไว้ข้างนอก"
"เดี๋ยวดิพี่เกล้า แล้วคนที่พี่เกล้าบอกอะ"
"คำตอบ... อยู่ในห้องทำงานของไอว่ะ"
แค่นั้นแล้วนายอาทิตย์ก็รีบหันมาคว้ากองหนังสือมาถือไว้แล้วเดินขึ้นไปบนชั้นสองอย่างไวแบบที่เกล้าไกลได้แต่ยิ้มอย่างพอใจ
ช่วยให้คนรักกันสมหวัง ถือว่าได้บุญ หึหึหึ
นายอาทิตย์ดันประตูห้องทำงานของไอดินให้เปิดออก ไม่เคยเข้ามาในห้องนี้เลยสักครั้งส่วนใหญ่จะแค่นั่งอยู่หน้าห้องนี่เป็นครั้งแรกทำเอาเจ้าตัวตื่นเต้นนิดๆ อุ่นวางหนังสือลงบนโต๊ะของไอดินก่อนจะเริ่มสำรวจไปทั่วโต๊ะ มองหารูปหรืออะไรสักอย่างที่จะสามารถบอกได้ว่าใครคือคนที่ทำให้ไอดินเริ่มเปิดใจ แต่หาจนทั่วโต๊ะแล้วก็ไม่เจอ
"ไหนหว๊า..." อุ่นเริ่มหันไปสำรวจที่ตู้ด้านหลังบ้างแต่ก็ไม่เห็นเจออะไรก่อนที่สายตาจะไปสะดุดลงกับพนังห้องตอนแรกที่เข้ามาไม่ทันได้มองเห็นผ่านๆ แค่ว่าเป็นกรอบรูป แต่พอมองดีๆ มันกลับไม่ใช่ กระดาษโพสอิทมากมายถูกติดลงบนนั้น
หัวใจของนายอาทิตย์เต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ ทุกครั้งที่ก้าวเท้าตรงไปยังกรอบรูปนั้น แล้วเมื่อเห็นมันชัดๆ รอยยิ้มกว้างก็ปรากฏบนใบหน้าหล่อนั้นทันที เพียงแค่เห็นนายอาทิตย์ก็จำมันได้ทันที บนกรอบรูปนั้น... โพสอิทมากมายนั้น...
"อย่างนั้นก็หมายความว่า... พี่ไอคือคุณหนังสืออย่างนั้นหรอ"
โพสอิทเป็นร้อยแผ่นที่ถูกเก็บเอาไว้อย่างดี นายอาทิตย์โคตรจะมีความสุข หัวใจก็เต้นแรงมากๆ เมื่อได้รู้ความจริงว่าคนที่เขาเขียนข้อความส่งหามาตลอดสองปีกว่าคือไอดินคนที่เขารัก
"อุ่น!" เจ้าของชื่อหันไปตามเสียงเรียก ไอดินยืนอยู่ด้านหลังเจ้าโกลเด้นตัวโต
"พี่ไอ" อุ่นยิ้มกว้างกว่าเดิมก่อนที่ร่างใหญ่ๆ นั้นจะโถมเข้าใส่ไอดินเต็มแรงเหมือนกับเจ้าโกลเด้นที่กระโจนใส่เจ้าของ นายอาทิตย์กอดรัดร่างเพรียวของไอดินไว้แน่นไม่ยอมปล่อย ปากก็เอาแต่เรียกพี่ไอ พี่ไอ พี่ไอ ไม่หยุด
"อุ่น... พอก่อนพี่หายใจไม่ออกแล้ว" ไอดินว่าทั้งๆ ที่ริมฝีปากยังยิ้ม
"พี่ไอ... คือพี่ไอจริงๆ ใช่ไหม คุณหนังสือคือพี่ไอใช่ไหม" อุ่นผละออกแต่ก็ไม่ได้ปล่อยมือจากคนตรงหน้า ร้องถามด้วยดวงตาที่เป็นประกายที่มีความสุขสุดๆ
"อื้ม คุณคนอ่านหนังสือ อื้มม!!" ทันทีที่พูดจบอุ่นก็ก้มลงจูบปากไอดินทันทีจนคนรับตั้งตัวไม่ทัน แต่ก็ไม่ได้ขัดขืนอะไรปล่อยให้เจ้าเด็กโข่งกดจูบซ้ำไปซ้ำมาอยู่แบบนั้น
"ผมโคตรดีใจเลยพี่ไอ" อุ่นผละริมฝีปากออกพูด "ดีใจโคตรๆ เลย ไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆ ว่าคุณหนังสือจะเป็นพี่ไอ ผมโคตรดีใจเลยว่ะพี่ไอ"
ร่างของไอดินถูกรวบไปกอดอีกรอบ คนถูกกอดได้แต่ยิ้มเพราะคิดไว้ไม่ผิดเท่าไหร่กับปฏิกิริยาของเจ้าโกลเด้นเมื่อรู้ความจริง ไอยกมือขึ้นกอดตอบ "อื้ม"
"ผม... ไม่รู้จะพูดอะไรเลย รู้แค่ว่ามันดีใจมากๆ คนที่ผมคุยผ่านโพสอิทมาตลอดคือพี่ไอ คนที่คอยช่วยเหลือ คอยให้คำแนะนำ คอยให้กำลังใจผมมาตลอดคือคนที่ผมหลงรักแต่โง่ไม่รู้ตัวอยู่ตั้งนาน คือคนคนเดียวกัน"
"ตอนนี้ก็รู้แล้วไง"
"พี่ไอรู้นานแล้วหรอ"
ไอดินส่ายหน้าอยู่กับไหล่ของอีกคน "ก็พึ่งรู้ ตั้งใจว่าจะบอกแต่อุ่นมารู้ก่อน"
นายอาทิตย์หัวเราะ "แผนของพี่เกล้าแน่เลย พี่เกล้าบอกผมว่ามีคนทำให้พี่ไอเปิดใจแล้วผมจะรู้คำตอบว่าเป็นใครถ้าขึ้นมาผมบนห้องพี่ไอ แล้วก็โยนหนังสือกองใหญ่มาให้ผมอีก พี่ไอ... อุ่นดีใจจริงๆ นะ"
"พี่รู้แล้ว เจ้าโกลเด้น" ไอดินเลื่อนมือไปยีผมของนายอาทิตย์เบาๆ ผละออกจากอ้อมกอดที่อุ่นนั้นแล้วส่งยิ้มให้ รอยยิ้มที่ทำเอานายอาทิตย์ตกหลุมรักอีกรอบ
"ถ้าพี่ไอยิ้มแบบนี้อีก ไอ้อุ่นคนนี้ต้องแย่แน่ๆ เลย รู้สึกตกหลุมรักพี่ไอหนักขึ้นไปอีกแล้ว" เจ้าตัวว่าเสียงอ่อยรวบตัวไอดินไปกอดอีกรอบแต่คราวนี้เจ้าตัวกลับก้มตัวลงแล้วซุกหน้าลงกับอกของไอดิน คนโดนกอดยิ้ม ยกมือขึ้นกอดรอบหัวที่ซุกอยู่กับอกของเขา "ก็... ตกหลุมรักเยอะๆ แล้วกันนะคุณคนอ่านหนังสือ"
"ไปไหนไม่รอดแล้วครับ... คุณหนังสือ"
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
TBC
************************************************
ตอนนี้... ตอนนี้เป็นอะไรที่แบบว่าเขียนไปยิ้มไปมากเลยค่ะ มันน่ารักอะ โดยเฉพาะเจ้าโกลเด้นตอนนี้ทำตัวได้น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกก เจ้าตัวรู้แล้วว่าพี่ไอคือคุณหนังสือ ปฏิกิริยาไม่ต่างจากที่คิดเลย กระโจนใส่ทันที แถมยังดีใจอีกต่างหาก ดูแล้วน่าเอ็นดู๊น่าเอ็นดูเนอะ ทีนี้ก็รอแค่ว่าเมื่อไหร่พี่ไอจะให้คะแนนอุ่นเต็มร้อยแล้วก็คบกัน แต่ไม่นานหรอกค่ะเพราะอย่างที่รู้ๆ กันพี่ไอก็รักอุ่นไม่น้อยไปกว่าที่เจ้าอุ่นรักพี่ไอเลย แต่คนนี้เขาทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ไง แต่ก็ไม่เคยปฏิเสธเลย คือง่ายๆ อุ่นมันยังไม่ยอมขอพี่ไอเป็นแฟนเองนั่นแหละ ฮ่าๆๆๆ แล้วเจอกันตอนหน้านะคะ ^^
สนุกไม่สนุกยังไงคอมเมนต์บอกกันด้วยนะคะ แล้วเจอกันต่อหน้าค่ะ
แวะไปคุยกันในเพจเฟสบุ๊คของฟางกันเยอะๆนะ ไปคุยกันได้นะคะ https://www.facebook.com/fgc32yaoi
สำหรับคนที่เล่นทวิตเตอร์และอยากพูดคุยถึงนิยายเรื่องนี้ช่วยกันติดแฮชแท็ก #อุ่นไอรักBL ด้วยนะคะ มาเล่นกันเยอะๆ เลยนะ
-
พี่เกล้าคะ..ความจริงแล้วพี่เป็นกามเทพที่แอบมารับจ๊อบพิเศษอยู่บนโลกมนุษย์ใช่ม้ายยย :-[ งื้ออออ ช่วยชี้ทางสว่างให้แก่น้องอุ่นโดยแท้~ แต่ท่ากระโจนเข้าไปกอดพี่ไอของน้องนี่ได้ใจจริงๆ เลยนะคะ ชวนยิ้มตามมากๆ เลย ^________^ สบายใจแล้วสิน้าาน้องอุ่น ที่ในหัวใจมีแต่พี่ไอคนเดียวมาตั้งแต่แรก
-
ทำคนอ่านตาร้อนผ่าวเลยน๊าคู่นี้
-
โอยยยยย งื้ออออ น่ารักอ่ะะะะะ :-[
รู้สึกได้เลยว่าอุ่นต้องดีใจมากแน่ๆเลย โอยๆ น่ารักน่ารัก คุณคนเขียนน่ารักมากๆเหมือนกัน 555
รอตอนต่อไปนะคะ :กอด1:
-
แผนพี่เกล้าเป็นไปด้วยดี อิอิ
น่ารักจริงๆ :mew1: :mew1:
-
หุหุ ดีจัง น่ารัก หวานๆ
-
พี่เกล้าเป็นคิวปิดให้เพื่อนและน้องได้สมหวัง นายอุ่นจได้ไม่รู้สึกผิดในใจไปด้วยที่นึกว่าตัวเองนอกใจไปชอบคุณหนังสือ
เพราะตอนนี้ทั้งคุณหนังสือและพี่ไอคือคนเดียวกัน ต่อไปก็รอให้พี่ไอให้คะแนนเต็มร้อยเมื่อไร พี่ไอโดนน้องชายสุดเลิฟจับกินแน่
-
เจ้าโกลเด้นรู้แล้วรีบกระโจนใส่คุณหนังสือ
ตกหลุมรักพี่ไอยิ่งกว่าเดิม
-
ตอนนี้น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกก
น่ารักเป็นพิเศษ
อ่านแล้วอบอุ่นหัวใจ
สมชื่อเรื่อง"อุ่นไอรัก" :katai2-1:
-
อ่านไปยิ้มไป ชอบมากน่ารักจริงๆ :-[
-
หื้ออออ เขินอ่า ;)
-
อ่านไปยิ้มไป...น่ารักที่สุดเลย o18 o18
-
เจ้าโกลเด้นนี่มันน่าดูเอ็น เอ้ยยน่าเอ็นดู รู้กันซะที พี่เกล้านี่คิวปิดดีๆนี่เอง
-
เขินนนนนนจนตัวบิดแล้วเนี่ยยยย
ยกความดีความชอบให้พี่เกล้าเลยค่ะ ขอให้มีผัว เอ๊ย!!! เมียเร็วๆนะคะ ฮิๆๆๆๆ
รอตอนต่อไปเนาะ
-
เจ้าโกลเด้นทำตัวน่าหมั่นเขี้ยวอีกแล้ววว :katai1:
น่ารักกกกกกกก :กอด1:
-
:mew1:
-
:-[. ตอนนี้น่ารักอบอุ่นจัง. สมชื่อเรื่องค่ะ.
ขอบคุณนะคะ. รอเขาหวานกันต่อ
-
พนักงานในร้านนี่ดีงามจริงๆ :katai2-1:
-
อ๊ายยยยยยยยยย น่ารักๆ คบเถอะๆ o13 o13
กรี๊ดดดดดดดดด :hao7: :hao7:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก//ทุบโต๊ะรัวๆๆๆๆๆ :ling1: :ling1:
อ่านไปยิ้มไปเลยอ่ะ อุ่นจะน่ารักไปไหนเนี่ยย พี่ไอให้คะแนนเต็มร้อยเร็วๆนะคะ อ๊ายยยยยยย :-[ :-[
-
โอ๊ยยยย มุ้งมิ้งหวานแหววันมากๆๆอ่ะ
รอให้โกลเด้นสมหวังนะจ๊ะ พี่ไอแน่ใจเร็วน๊าาา ^3^
-
อ่านตอนนี้จบ อยากเลี้ยงโกลเด้นทันที :hao3:
น่ารักมากๆค่ะ อ่านไป มดกัดไปทั้งตัวแล้วเนี่ย 5555
-
มันมุ้งมิ้งมากกกก ก๊าวใจมากกกก
น่ารักอ้ะะะ
-
อ่านเรื่องนี้แล้วมีความสุข ^^
-
ต้องขอบคุณพี่เกล้า ผู้สนับสนุนรักอย่างเป็นทางการ
เขินอ่ะ กอดกัน จุ๊บกันฟินมากกกก
ความจริงเปิดเผยแบบนี้อุ่นจะได้ไม่ต้องคิดมาก
คนเดียวกันนะจ๊าพี่ไอกับคุณหนังสือ
ยิ้มเต็มแก้มเลยอ่านตอนนี้ อบอุ่น
-
โอ้ยยยยยย น่ารักมาก ๆ ยิ้มแก้มแตกแล้ววววว
-
กรี๊ดดด เค้าชอบตอนอุ่นแทนตัวเองว่าน้องง
-
จะทำให้เราอิจฉาไปถึงไหนกันนะคู่นี้ น้องอุ่นพี่ไอ
ยิ้มจนปากจะฉีกยิ้มไปกับความน่ารักของอุ่น
เหมือนโกลเด้นจริงๆนั่นแหละ เอะอะกระโจนเข้าหา :laugh:
อุ่นอย่ามัวชักช้าไม่ต้องรงต้องรอมันแล้วคะแนนน่ะ
รวบรัดขอพี่ไอเป็นแฟนเลย มาขนาดนี้แล้ว
จริงๆคือพี่ไอก็รออยู่ใช่มั๊ยคะ เดี๋ยวบอกน้องอุ่นให้นะคะ
เจ้าโกเด้นมันดีใจจนหางสะบัดไปหมดแล้ว
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:
-
โกลเด้นชัดๆ555
-
อุ่นลวนลามพี่ไอตลอดเลย
แล้วพี่เกล้ากามเทพไม่มีคู่เหรอ
หาคู่ให้พี่เกล้ากามเทพด่วน
-
น่ารักโคตรรรรร ดีกับใจ :heaven
-
ช่วงที่รู้ความจริงนี้บอกเลยเขียนได้ดีมาก แสดงอารมณ์ตัวละครได้ดีมากอ่ะ รอตอนต่อไป
-
:-[
อีกไม่นานหรอกอุ่น ได้พี่ไอแน่นอน
ตอนนี้มันหวาน มุ้งมิ้ง กระชุ่มกระชวยจริงๆ
-
น่ารักอ่าา
-
เรื่องน้องกันต์เป็นแนวน่ารักละมุนละไม ส่วนเรื่องนี้เป็นแนวน่ารักสดใสซาบซ่านนน ฟีลกู๊ดหมดเลย อ่านแล้วมีความสุขจัง
ชอบเวลาอุ่นแทนตัวเองว่าน้องมากกก มากกกอ่ะ ฮ่าาาา ชอบมากขอย้ำสองรอบเลย ดูน่ารักน่าเอ็นดูสุดๆ
และก็ชอบเวลาพี่ไอเรียกน้องอุ่นว่าเจ้าโกลเด้นด้วย คือน้องเหมาะกับชื่อนี้จริงๆ
ยิ่งฉากที่รู้ว่าพี่ไอคือคุณหนังสือแล้วกระโจนเข้ากอดหางสะบัด นี่มันใช่น้องหมาโกลเด้นกระโดดใส่เจ้าของในภาพคิดของเราเด๊ะเลย
น้องอุ่นเธอก็พูดก็ถามอะไรตรงๆดีเนอะ อย่างเช่นตอนถามถึงเมียเก่าพี่ไองี้ ฮาตอนนางบอกว่าเหมือนเบี้ยนกัน เหอๆ
แหม จริงๆพี่ไอยอมเค้าขนาดนี้พร้อมตกลงแล้วสินะคุณพี่ขา คุณน้องอุ่นเตรียมไปขอคุณพี่เป็นแฟนด้วยเลยน้า
ชอบที่พี่ไอเธอก็ขี้อ่อยนะ คือรู้ใจตัวเองแล้วว่าชอบเค้าเค้าก็ชอบเรา มีอ่อยเป็นระยะๆ ถือเป็นการให้กำลังใจเจ้าโกลเด้นด้วยเนอะ
:mew1:
-
อิจฉาอุ่นจริงๆเลยยยยยยย :impress2:
-
โอ๊ยยยยยอิดฉา หวานมดขึ้น
-
หวานละมุนละไม เลิฟๆ :-[ :impress2: :mew1:
-
ฟินหนักมาก
-
ในที่สุดก็รู้ความจริงแล้ว เย้ๆๆ
-
(http://image.free.in.th/v/2013/iq/150710023158.jpg)
บทสิบเอ็ด
"พวกมึงงงงงงงงงงงงง" เสียงของนายอาทิตย์ตะโกนลั่นโรงอาหารของคณะก่อนที่เจ้าตัวจะโผล่หน้าเข้าไปเสียอีก ทำเอาบรรดาเพื่อนๆ รุ่นพี่รุ่นน้องที่นั่งอยู่ในโรงอาหารหันมามองทันที
"อย่าบอกใครนะว่ามันเพื่อนกู กูไม่รู้จักมัน" แชมป์ว่าพลางก้มหลบสายตาเพื่อนตัวดีที่แหกปากดังลั่นไม่อายใคร
"มึงงงงง ไอ้แชมป์ ไอ้โก้ ไอ้กอล์ฟ" คราวนี้ชื่อมาครบ นายอาทิตย์ตะโกนเรียกเพื่อนพร้อมกับกึ่งเดินกึ่งวิ่งหรือจะกึ่งกระโดดก็ไม่แน่ใจตรงมาที่โต๊ะที่เพื่อนๆ นั่งอยู่
"สัสอุ่น! เงียบๆ จะแหกปากให้อายชาวบ้านเขาทำไม" โก้ว่าพร้อมยื่นมือไปตบหัวเพื่อนรักแบบเต็มๆ เน้นๆ แต่คราวนี้เพื่อนตัวดีมาแปลก เพราะนอกจากจะไม่โวยวายเรื่องที่เขาตบหัวมันแล้ว มันยังนั่งยิ้มกว้างอีกตั้งหาก
"มึงกินยาบ้ามาหรอ" กอล์ฟถาม
"เออ ยาบ้ารักอะมึง กูกินมา"
ทุกคนขอการันตีว่าวันนี้นายอุ่นมันแปลกไปจริงๆ หรือมันไปกินยาบ้ามาจริงๆ
"เป็นอะไรของมึงเนี่ย แหกปากมาแต่ไกล"
"เออคืองี้มึง กูมีเรื่องจะบอก" แล้วคนที่ทำตัวเพี้ยนๆ ก็ขยับตัวนั่งดีๆ ทันที "เรื่องคุณหนังสือ"
"สรุปมึงนอกใจพี่ไอ"
"นี่มึงเอาพี่ไอไปไว้ไหน"
"ถ้ามึงไม่เอาพี่ไอแล้วกูขอ"
แต่ละประโยคที่ออกจากปากเพื่อนรักทำเอาคนที่กำลังจะเล่าเรื่องสำคัญถึงกับชะงักเอาหนังสือโบกเพื่อนไปคนละที "พี่ไอของกู อย่ามายุ่ง!"
"มึงเล่นชู้!!"
"มึงมันเลว!!"
"มึงมันชั่ว!!"
"ไอ้เชี่ยยยย!!! หุบปากแล้วฟังกูก่อนดิ เดี๋ยวกูโบกอีกรอบเลย" อุ่นว่า ส่วนเพื่อนๆ ก็พากันหัวเราะสนุกสนานที่กวนประสาทนายอาทิตย์ได้
"อะ ว่ามา พวกกูพร้อมฟังแล้ว"
"เรื่องนี้มันสำคัญมากมึง กูรู้แล้วว่าใครคือคุณหนังสือ" สิ้นคำพูดของนายอาทิตย์เพื่อนรักทั้งสามก็ร้องออกมาทันที
"จริงดิ!! ใครวะมึง แล้วมึงรู้ได้ไง คุยกับเขามาสองปีไม่คิดจะสืบหา อยู่ๆ มาบอกพวกกูว่ารู้แล้วนี่มันยังไงวะ"
"มึงก็ฟังให้จบก่อนดิวะไอ้แชมป์ กูรู้ว่าเขาเป็นใครเพราะพี่เกล้าโว๊ย คุณหนังสือที่กูคุยมาด้วยตลอดคือ 'พี่ไอ'"
"พี่ไอ!!!!" ทั้งสามคนตะโกนออกมาพร้อมกันทันทีก่อนจะยกมือปิดปากแล้วหันไปก้มหัวขอโทษคนอื่นๆ ที่เผลอส่งเสียงดังมากเกินไป
"จริงหรอวะ" กอล์ฟถามย้ำทันที
"จริง คุณหนังสือคือพี่ไอจริงๆ ตอนแรกกูก็ไม่รู้หรอก พอดีพี่เกล้าเล่าเรื่องพี่ไอให้ฟังแล้วบอกกูว่ามีคนทำให้พี่ไอเริ่มเปิดใจ แล้วก็ใช้ให้กูเอาหนังสือไปเก็บไว้ที่ห้องทำงานของพี่ไอ กูเลยรู้ว่าพี่ไอคือคุณหนังสือ เพราะกระดาษโพสอิททุกแผ่นที่กูเขียนอยู่ในห้องทำงาน"
"แล้วพี่ไอรู้ไหมว่ามึงคือคนอ่านหนังสือ" แชมป์ถามต่อ
นายอาทิตย์พยักหน้ารับ "รู้ พึ่งรู้ก่อนกูเอง แล้วพี่ไอก็บอกกับกูแล้วว่าเขาคือคุณหนังสือ"
"แล้วพี่ไอรู้ได้ไงวะ" คราวนี้เป็นแชมป์ที่ถาม
"กูเขียนข้อความให้พี่ไอไป พอพี่เขาเห็นลายมือกูเลยรู้ว่ากูคือคนอ่านหนังสือ"
"สุดยอดอะ!" ทั้งสามคนอดไม่ได้ที่จะร้องออกมาพร้อมๆ กัน ก่อนที่โก้จะพูดต่อ "โคตรจะไม่น่าเชื่อ โคตรเหลือเชื่ออะ เป็นคนใกล้ตัวที่โคตรจะใกล้เลยว่ะ"
"จริง กูก็ไม่อยากจะเชื่อเหมือนกัน ตอนกูรู้กูโคตรดีใจเลยมึง ดีใจเหี้ยๆ อะ เมื่อคืนนี้กูนอนไม่หลับเพราะมัวแต่ดีใจ" นายอาทิตย์พูด
"มึงท่าจะเป็นเอามากนะ"
แม้แต่เจ้าตัวเองก็พยักหน้ารับกับคำพูดของเพื่อนเช่นกัน "เออ กูก็ว่าอย่างนั้น กูเป็นเอามากจริงๆ ว่ะ แต่คือกูดีใจมากอะ ดีใจจนไม่รู้จะพูดยังไงออกมาให้มันหมดดี"
"เออๆ กูรู้แล้วว่ามึงดีใจมาก แล้วแบบนี้มึงกับพี่ไอก็คบกันแล้วดิ ใช่ปะ" แชมป์ถาม
คนที่ทำหน้าดีใจอยู่เมื่อครู่ยู่หน้าลงทันทีก่อนจะส่ายหน้า "ยังไม่ได้คบกัน คะแนนกูยังไม่เต็มร้อยคะแนนเลยนะมึง เหลืออีกตั้งสี่สิบกว่าคะแนน"
"เออกูจะถามมึงอยู่ มึงขอพี่ไอคบหรอถึงต้องมาเก็บคะแนนแบบนี้อะ" โก้ถาม
คนถูกถามส่ายหน้า "เปล่านะ คือกูบอกพี่ไอไปว่าชอบแล้วก็จะจีบ แล้วกูก็บอกว่าคอยให้คะแนนกูด้วย กูยังไม่ได้ขอคบเลย"
ทั้งสามคนหันมองหน้ากันก่อนจะลอบถอนหายใจในความ... ใสซื่อของเพื่อนรักของตัวเอง แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรเพราะอยากจะให้เจ้าคนฉลาดในเรื่องเรียนแต่โง่ในเรื่องรักคนนี้ได้ใช้ฉลองอันแสนจะฉลาดนี้คิดเองบ้าง
"เออมึงๆ เดี๋ยวเรียนเสร็จแล้วไปช่วยอะไรกูหน่อยดิ" อุ่นหันไปบอกเพื่อนๆ ตอนนี้พวกเขาย้ายตัวเองขึ้นมาบนห้องเรียนแล้วเรียบร้อย
"อะไรของมึง"
"เออน่า เดี๋ยวมึงก็รู้เองแหละ เรียนเสร็จแล้วไปเอาของที่ห้องกูแล้วช่วยไรกูหน่อย กูจะเอาไปจีบพี่ไอโว้ย" เจ้าตัวพูดแค่นั้นก่อนจะหันกลับไปสนใจเรียนต่อปล่อยให้เพื่อนอีกสามคนได้แต่นั่งงงกับมันแต่ก็เลิกสนใจแล้วหันไปเรียนแทน
จนกระทั่งเลิกเรียนคนที่ตั้งใจเรียนก็หันมาหาเพื่อนสนิทแล้วจัดการทั้งลากทั้งบังคับให้ไปช่วยตัวเองแบบที่ไม่ยอมบอกสักคำว่าจะให้ทำอะไร ตอนนี้ทั้งสี่คนจึงมายืนอยู่ในห้องของนายอาทิตย์แล้วเรียบร้อย
"มึงจะให้กูมาทำอะไร รายงานก็ยังไม่มี สอบก็ยังไม่มี หรือมึงจะให้กูมาช่วยจัดห้อง แต่ห้องมึงก็เป็นระเบียบกว่าห้องกูอีก" โก้ถามพลางมองสำรวจไปรอบๆ ห้องแล้วก็อดที่จะสะดุดตากับกองแก้วพลาสติกไม่ได้ "นี่มึงบ้าขนาดถึงเก็บแก้วร้านี่ไอเอาไว้เลยหรอวะ"
"เรื่องของกูน่า"
"แล้วตกลงมึงจะให้พวกกูช่วยอะไร"
"ช่วยกูขนแก้วพวกนี้ไปที่สนามหญ้า" อุ่นพูดพร้อมกับชี้ไปที่กองแก้วพลาสติกที่วางเรียงไว้ตรงมุมห้อง
"เพื่อ???"
"กูจะเอาแก้วไปเรียงเป็นรูปหัวใจแล้วถ่ายส่งให้พี่ไอ"
เพื่อนทั้งสามคนได้แต่อ้าปากค้างแล้วหันมองหน้ากันก่อนจะหันไปหาคนต้นคิดว่าเอาจริงใช่ไหม ซึ่งนายอาทิตย์ก็พยักหน้ายืนยันว่าเอาจริงแน่นอน "แก้วพลาสติกที่โดนลมแม่งก็ปลิวแล้วเนี่ยนะ ถ้าอยากจะทำอะไรโรแมนติกมึงไม่ไปซื้อเทียนหอมมาจุดแล้ววางเรียงวะ"
"ไม่เอาอะมึง คนทำเยอะแล้วกูไม่อยากทำตามใคร เอาแก้วพลาสติกที่ร้านพี่ไอเนี่ยแหละทำแสดงถึงความจริงใจแล้วก็ความใส่ใจสุดๆ เลย"
"เออๆ เอาเถอะ เอาไงก็เอางั้น" กอล์ฟส่ายหน้า แม้จะถึงหมั่นไส้กับท่าทางของเพื่อนแต่ก็พร้อมจะช่วยเสมอ เมื่อตกลงกันได้เรียบร้อยทั้งสี่คนก็ช่วยกันขนแก้วลงไปที่สนามหญ้าด้านหลังของหอพักที่พอมีพื้นที่โล่งอยู่
แต่ละคนช่วยกันเรียงแก้วพลาสติกที่มีโลโก้ร้านหนังสือกาแฟอยู่บนแก้ลงบนหญ้าสีเขียวสวยจนมันกลายเป็นรูปหัวใจตามใจคนคิดแม้จะใช้เวลานานไปสักหน่อยเพราะไหนจะต้องคอยวิ่งเก็บแก้วที่ปลิวเพราะลมไหนจะขึ้นลิฟต์ไปบนห้องเพื่อชะโงกออกมาดูว่าเป็นรูปหัวใจสวยไหม โชคดีที่ห้องพักของอุ่นอยู่ฝั่งสนามหญ้าพอดี ถ้าออกมาที่ระเบียงก็สามารถมองเห็นตรงที่พวกเขาเรียงแก้วกันได้
ใช้เวลากันอยู่เกือบชั่วโมงหัวใจก็สำเร็จออกมาสวยงาม อุ่นไล่ให้กอล์ฟให้ขึ้นไปถ่ายรูปให้สวยตัวเองก็เดินไปนั่งอยู่ข้างๆ หัวใจเพื่อรอให้เพื่อนถ่ายรูป ถ่ายกันไปเล่นกันมาใช้เวลาเสร็จสรรพไปเกือบสองชั่วโมงก็ได้รูปสวยทุกใจ
"ขอบใจพวกมึงมากนะที่มาช่วย"
"เออๆ เพราะเห็นกับความเป็นเพื่อนนะมึงไม่งั้นก็ไม่ทำให้หรอกถึงจะใช้ลิฟต์แต่งแม่งขึ้นลงห้องมึงเป็นสิบๆ รอบ" กอล์ฟว่า
"เออ เดี๋ยวกูเลี้ยงน้ำเลี้ยงขนมที่ร้านพี่ไอเอง ขอบใจมากโว้ยพวกมึง"
"พวกกูกลับละ เฉยมึงจิ้นฟินเวอร์กับรูปแล้วก็กองแก้วไปแล้วกัน" เพื่อนทั้งสามคนกลับกันไปแล้วอุ่นจึงหันมายกถุงที่ใส่แก้วเอาไว้กลับขึ้นไปบนห้องก่อนจะเดินไปทิ้งตัวลงนอนบนเตียงแล้วเลือกรูปที่ถ่ายไว้ก่อนจะอัพลงแอพยอดฮิตแล้วติดแท็กใครอีกคนไปด้วย
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
(มีต่อค่ะ)
-
(ต่อค่ะ)
ไอดินกำลังนั่งคุยอยู่กับเกล้าไกล ส้มและพนักงานในร้านเพราะตอนเวลาบ่ายๆ แบบนี้นักศึกษาส่วนใหญ่ยังไม่เลิกเรียนทำให้ในร้านมีลูกค้าเพียงไม่กี่คน เจ้าของร้านรวมไปถึงพนักงานเลยมานั่งจับกลุ่มคุยกันอย่างสนุกสนานเฮฮา ไอดินกับเกล้าไกลมักจะมานั่งเล่นนั่งคุยกับพนักงานในร้านเสมอๆ ไม่ถือตัวว่าเป็นเจ้าของร้านหรือหุ้นส่วนใหญ่ของร้านทำให้พนักงานทุกคนรู้สึกดีที่ได้ทำงานในร้านนี้
เสียงประตูร้านดังขึ้นทำให้พนักงานที่นั่งอยู่ต่างขยับตัวไปประจำตำแหน่งทันทีทีทั้งโต๊ะจึงเหลือเพียงไอดินและเกล้าไกล เจ้าของร้านหนังสือกาแฟหยิบโทรศัพท์ที่ส่งเสียงแจ้งเตือนขึ้นมาดูก่อนจะเลิกคิ้วขึ้นด้วยสงสัย
UNARTIT SIRIKUN ได้แท็กรูปภาพที่มีคุณ
"ไอ้เด็กนั่นแท็กอะไรมาละ" เกล้าไกลที่นั่งอยู่ข้างๆ ถามทันที เพราะไอดินไม่ได้ยกโทรศัพท์ไปดูใกล้ๆ แต่เอามากดดูบนโต๊ะทำให้เกล้าสามารถมองเห็นได้ชัดเจน
"ไม่รู้สิ..." ไอดินตอบก่อนจะเลื่อนเปิดหน้าจอเพื่อดูภาพที่เจ้าโกลเด้นแท็กมา
"หึ ไอ้เด็กนี่ท่าจะอาการหนัก" เกล้าไกลหัวเราะออกมาเมื่อเห็นรูปชัดๆ
ภาพของอุ่นที่นั่งทำมือรูปหัวใจข้างๆ แก้วหลายใบที่เรียงกันเป็นรูปหัวใจดวงโตกลางสนามหญ้า ไหนจะแคปชั่นภาพที่เสี่ยวได้ใจคนอ่านนั่นอีก
มีหัวใจดวงเดียว ยกให้พี่ไอ แต่ต่อให้มีหัวใจหลายดวง ก็จะยกให้พี่ไอทั้งหมดนะครับ
ไอเองก็อดที่จะหัวเราะออกมาไม่ได้เมื่อเห็นเรียกว่าทั้งขำทั้งเอ็นดูปนๆ กันไป นับถือในความพยายามที่เอาแก้วมาเรียงกันแบบนี้จริงๆ "น่ารักดีออก"
"ความรักมันทำให้คนตาบอดจริงๆ นั่นแหละ" เกล้าไกลส่ายหน้า "เออแล้วตกลงคบกันรึยัง"
"ยังไม่ได้คบ" ไอดินตอบก่อนจะวางโทรศัพท์ไว้ที่เดิมไม่ได้กดถูกใจหรือกดคอมเมนต์อะไรกลับไปเดี๋ยวเจ้าโกลเด้นจะได้ใจ
"ทำไมอะ คะแนนยังไม่ครบร้อยอีกหรือยังไง"
คนถูกถามเงยหน้าขึ้นมองเพื่อนรักก่อนจะยิ้ม เป็นรอยยิ้มที่เกล้าไกลมองแล้วรู้สึกว่า... ไอ้อุ่นมันต้องโดนแกล้งแน่ๆ "ก็อุ่นยังไม่ได้ขอคบ แล้วจะคบกันได้ยังไง ไม่เกี่ยวกับคะแนนอะไรนั่นสักหน่อย"
คนฟังเลิกคิ้วขึ้นทันที "แล้วไหนมันเคยบอกว่าตามจีบอยู่"
"ใช่อุ่นบอกว่าจะจีบ แล้วก็บอกว่าให้คะแนนด้วย แต่ฉันไม่บอกสักหน่อยว่าถ้าได้ครบร้อยคะแนนแล้วจะเป็นแฟน ถ้าหมอนั่นไม่ขอคบแล้วจะให้คบได้ยังไง"
เกล้าไกลส่งเสียงออกมา "แกล้งเด็กมันว่างั้น หลอกให้เด็กมันตามจีบดีใจกับคะแนนเดี๋ยวเถอะ ระวังเด็กมันจับทำเมียขึ้นมา"
"ฉันผิดตรงไหนกันละ" ไอดินพูดขำๆ ก็จริงนิ อุ่นยังไม่เคยขอไอดินคบเลยสักครั้งแล้วจะให้คบกันได้ยังไง ถึงต่อให้คะแนนครบหนึ่งร้อยคะแนนก็เถอะ แต่ถ้าไม่พูดขอเป็นแฟน ไอดินก็ไม่เป็นหรอก
อยากซื่อเองนินะเจ้าโกลเด้น
นึกๆ แล้วก็ขำแต่ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากรอให้เจ้าตัวพูดเอง ไอดินลุกขึ้นไปเคลียร์บัญชีของร้านต่อให้เสร็จเพราะพรุ่งนี้เป็นวันหยุดของร้านเลยต้องจัดการให้เรียบร้อยจะได้ไม่ลืม กว่าจะจัดการทุกอย่างเสร็จก็สี่ทุ่มกว่าแล้วคนอื่นๆ ในร้านก็กลับกันไปเรียบร้อย ไอดินจึงจัดการเก็บของปิดแอร์ปิดไฟในห้องทำงาน เช็คดูทุกอย่างบนชั้นสองว่าปิดแล้วเรียบร้อยก่อนจะเดินลงไปด้านล่าง
ขาที่กำลังก้าวลงมาชะงักไปเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าที่ชั้นล่างยังมีคนอยู่ "อุ่น..." เพียงแค่เห็นไอดินก็รู้ได้ทันทีว่าคือใคร
คนที่นั่งฟุบหน้าลงกับเคาน์เตอร์เงยหน้าขึ้นเมื่อได้ยินเสียงเรียก "พี่ไอ ทำงานเสร็จแล้วหรอ"
"อืม ทำไมมาอยู่นี่ละ ร้านปิดไปตั้งนานแล้วนะ" ไอดินถามพลางเดินเข้าไปใกล้
อุ่นยกมือขึ้นไปดึงมือของไอดินมาจับกุมเอาไว้ "ก็ตั้งใจจะมาหาพี่ไอนั่นแหละ แต่พี่เกล้าบอกว่าพี่ไอเคลียร์บัญชีอยู่ก็เลยไม่อยากขึ้นไปกวนเลยนั่งรออยู่ข้างล่าง
"รอเบื่อเลยสิ" มือเรียวยกขึ้นยีผมนุ่มๆ ของนายอาทิตย์จนยุ่งไม่เป็นทรง
"ไม่เบื่อหรอก รอพี่ไอ ต่อให้ต้องรอนานแค่ไหนก็ไม่เบื่อ เพราะอุ่นรู้ว่าถ้าพี่ไอมาก็จะเข้ามาหาอุ่นเสมอ"
ไอดินหัวเราะ "อย่างนั้นก็กลับกันเถอะ ดึกแล้วนะ"
"พี่ไอ... ไปห้องผมนะ มีอะไรอยากให้พี่ไอดู ไปนะ ไปค้างห้องอุ่นนะ ไปค้างห้องน้องนะพี่ไอ" คนตัวโตกว่าอ้อนมีการเงยหน้าทำตาปริบๆ ใส่อีกตั้งหาก ไม่ว่าจะทำท่าแบบไหนก็ดูเหมือนเจ้าโกลเด้นเข้าไปทุกทีแล้วสินะ
คนถูกอ้อนพยักหน้ารับก่อนจะเดินไปปิดไฟปิดแอร์แล้วจัดการปิดร้านให้เรียบร้อยก่อนที่ทั้งสองคนจะเดินไปที่รถของไอดินเพราะเจ้าโกลเด้นไม่ได้ปั่นจักรยานมาแต่ใช้วิธีเดินมาแทน ดูท่าแล้วถ้าไอดินไม่ยอมตกลงเจ้าเด็กนี่ก็คงกระโดดขึ้นรถเขาแล้วบังคับให้ไปด้วยอยู่ดีสินะ
ใช้เวลาไม่ถึงสิบนาทีรถมาสด้าของไอดินก็เลี้ยวเข้าไปจอดในที่จอดรถใต้หอพักของอุ่น ไอดินเคยมาสองครั้งแต่ก็มาแค่หน้าหอเท่านั้นนี่เป็นครั้งแรกที่จะขึ้นไปบนห้องของเด็กโข่ง
มือของไอดินถูกจับเอาไว้ตลอดเวลาจากลานจอดรถยันเข้าลิฟต์และตอนนี้ก็ออกจากลิฟต์จนเดินมาถึงหน้าห้องพักของอุ่นแล้วก็ยังคงถูกจับมือไว้แบบนั้น เจ้าของห้องดันประตูให้เปิดออกกดเปิดไฟแล้วก็เปิดแอร์ก่อนจะหันมาหาคนที่ยังยืนอยู่หน้าห้องเพื่อบอกให้เข้ามา
ภายในห้องพักของอุ่นไม่ต่างจากหอทั่วไปแต่ดูกว้างและเป็นสัดส่วนมากกว่าแต่ก็ไม่ถึงกับแบ่งห้องนอนชัดเจนเหมือนคอนโดของไอดิน แต่โดยรวมแล้วก็ถือว่าน่าอยู่มากทีเดียว ไอดินเดินไปนั่งบนเตียงเพราะในห้องไม่มีโซฟา มีเก้าอี้ของโต๊ะทำงานที่ตอนนี้อุ่นเดินไปยึดครองอยู่
"นั่นถุงอะไร" ไอดินหันไปถามพลางชี้ไปที่ถุงที่วางไว้มุมห้อง
อุ่นหัวเราะก่อนจะตอบ "ถุงแก้ว แก้วที่ผมถ่ายรูปส่งไปให้พี่ไอนั่นแหละ"
ไอดินพยักหน้ารับพลางหันมองไปรอบๆ ห้องอย่างสำรวจก่อนจะหันกลับมาเมื่อเจ้าของห้องเดินมานั่งลงข้างๆ พร้อมกับส่งสมุดมาให้ "อะไร"
"เมื่อวานผมรู้สึกผิดต่อพี่ไอมาก" อุ่นไม่ตอบคำถามแต่กลับพูดเรื่องอื่นออกมา "ตลอดสองปีกว่าผมคุยกับคนคนหนึ่งผ่านกระดาษโพสอิท เขาคือคุณหนังสือ เขาเป็นคนสำคัญของผมมากคนหนึ่งเพราะเขาคอยช่วยเหลือ คอยให้กำลังใจผมมาตลอดจนผมรู้สึกดีกับเขามากจริงๆ แต่พอผมรู้ใจตัวเองว่าผมรักพี่ไอผมก็เหมือนลืมคุณหนังสือไปชั่วคราว ผมทั้งรู้สึกผิดต่อคุณหนังสือแล้วก็พี่ไอ รู้สึกผิดที่ผมสนใจพี่ไอจนลืมคุณหนังสือ รู้ผิดที่ผมมีความรู้สึกดีๆ กับคุณหนังสือทั้งๆ ที่ปากบอกว่ารักพี่ไอ"
อุ่นหยุดพูดพร้อมกับเงยหน้าขึ้นมองไอดินก่อนจะพูต่อ "แต่แล้วผมก็รู้ว่าไอ้ความรู้สึกของผมที่มีต่อคุณหนังสือคืออะไร คุณหนังสือคือผู้มีพระคุณต่อผม ผมผ่านการสอบยากๆ มาได้ก็เพราะคุณหนังสือ เมื่อวานผมตั้งใจจะไปเล่าเรื่องนี้ให้พี่ไอฟัง แต่ก็รู้ความจริงเสียก่อน พี่ไอ... ผมขอโทษนะครับ"
ไอดินมองเจ้าเด็กโข่งที่ทำหน้าจริงจังอย่างรู้สึกผิดยิ้มๆ ยกมือขึ้นยีผมนุ่มเล่น "ไม่เป็นอะไร ไม่เห็นต้องขอโทษเลย เพราะสุดท้ายแล้วต่อให้พี่กับคุณหนังสือเป็นคนละคนกัน ความรู้สึกของอุ่นก็ไม่ได้เปลี่ยนไปนิ จริงไหม"
"ครับ ต่อให้พี่ไอกับคุณหนังสือเป็นคนละคน แต่คนที่ผมรักก็คือพี่ไอนะครับ"
"พี่รู้แล้วครับโกลเด้น"
เจ้าโกลเด้นยิ้มกว้าง "สมุดเล่มนี้คือกระดาษโพสอิทของคุณหนังสือ ผมเก็บเอาไว้ทุกแผ่น"
ไอดินหยิบหนังสือที่อุ่นส่งให้ไปเปิดดู จริงอย่างที่เจ้าตัวพูดทุกหน้าในสมุดนั้นเต็มไปด้วยกระดาษโพสอิทที่ไอดินเขียนถึงคุณคนอ่านหนังสือในฐานะคุณหนังสือทั้งนั้น
"พี่ไอ... วันนี้มีคะแนนให้ไหม" อุ่นร้องถามเสียงอ่อย
"เหลือกี่คะแนนจะครบร้อยคะแนน"
"อีกสี่สิบสี่คะแนนครับผม"
คนให้คะแนนยิ้ม "อย่างนั้นเอาไป... สี่สิบสี่คะแนนแล้วกันนะ"
นายอาทิตย์ตาโตทันที "จริงนะพี่ไอ แบบนี้ผมก็ได้คะแนนครบร้อยคะแนนแล้วดิ วู้ววววววว ดีใจว่ะ ฮ่ะๆๆๆ" แล้วเจ้าตัวก็ไปกระโดดโลดเต้นอย่างดีใจ วิ่งเข้ามากอดมาหอมไอดินยกใหญ่แล้วก็หันไปร้องตะโกนกับตัวเองอีกรอบ
ไอดินนั่งมองคนที่ดีใจเหมือนเด็กๆ แล้วยิ้มขำอย่างมีความสุข รู้สึกดีที่เห็นเจ้าเด็กคนนี้มีความสุข เพราะมันทำให้ไอดินมีความสุขไปด้วย
"พี่ไอ... ตอนนี้อุ่นมีคะแนนครบหนึ่งร้อยคะแนนแล้ว"
"อื้ม แล้วยังไงละ" ไอดินถามกลับ
"ถ้าอย่างนั้น... พี่ไอเป็นแฟนกับผมได้ไหม" เจ้าตัวเดินมานั่งบนพื้นหน้าไอดิน เอื้อมมือมาจับมือทั้งสองข้างของไอดินพร้อมกับวางคางเกยไว้บนหน้าขาของไอดิน
"อะไรนะ"
"เป็นแฟนกับผมนะครับ เป็นแฟนกับอุ่นนะ"
"เป็นดีไหมนะ"
"พี่ไออา" เจ้าโกลเด้นเริ่มส่งเสียงงอแงออกมาทันที ถูแก้มกับมือของไอดินไปมา "เป็นแฟนกับอุ่นนะ คบกันนะ รักกันนะครับ อุ่นรักพี่ไอนะ รักพี่ไอจริงๆ รักมากๆ เลยด้วยนะ"
จุ๊บ
ไอดินก้มลงไปจุ๊บปากของคนช่างพูดเบาๆ "คบกันก็ได้"
"จริงนะ!!!" อุ่นเงยหน้าขึ้นมองทันทีพร้อมถามย้ำเพื่อความแน่ใจ พอคนตรงหน้าพยักหน้ารับก็รีบลุกขึ้นมาโถมตัวกอดไอดินจนล้มลงไปนอนบนเตียง อุ่นกอดไอดินเอาไว้แน่นก่อนจะพลิกไปพลิกมาเหมือนกำลังดีใจสุด
"ดีใจอะ ดีใจยิ่งกว่ารู้ว่าพี่ไอคือคุณหนังสืออีก ดีใจโคตรๆ เลยครับ" นายอาทิตย์ร้องบอก พลิกตัวคนตัวเล็กกว่าให้นอนลงบนเตียงโดยที่ตัวเองทับอยู่ด้านบน "อุ่นรักพี่ไอนะ รักเวอร์ๆ เลยด้วยครับ"
จุ๊บ
"รักพี่ไอ"
จุ๊บ
"รักพี่ไอที่สุด"
จุ๊บ
"รักพี่ไอที่สุดของที่สุดเลย"
จุ๊บ
"เป็นแฟนกับผมแล้วนะพี่ไอ"
ไอดินหัวเราะเมื่อคนตัวโตเอาแต่จุ๊บปากเขาไปพูดไปแบบไม่ให้เขาได้พูดโต้ตอบอะไร รู้สึกจั๊กจี้กับการกระทำของนายอาทิตย์แต่ก็รู้สึกดีมากเหมือนกัน
"เป็นแล้วเลิกไม่ได้นะ"
"ไม่เลิกแน่นอนครับพี่ไอ ขอบคุณนะครับ ขอบคุณครับ"
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
TBC
************************************************
เย่!!! จุดพลุฉลอง เขาเป็นแฟนกันแล้วค่า คบกันแล้วน๊า เรื่องนี้เนื้อเรื่องดำเนินค่อนข้างเร็ว แต่ก็ยังคงความฟินเอาไว้แหละเนอะ อย่างที่เคยบอกค่ะเพราะเรื่องนี้ไม่มีดร่าม่า(มั้ง) เนื้อเรื่องจึงไม่ยาวเท่าไหร่ ไหนเมื่อเขาคบกันแล้วต่อไปจะเป็นยังไงต่อละเนี่ยยยยยย อันนี้รอลุ้นค่ะ คาดว่าเรื่องนี้จะจบภายใน 20 ตอนไม่ก็บวกลบกว่านั้นนิดหน่อยค่ะ อยู่กันไปให้จบเรื่องเลยน๊า
สนุกไม่สนุกยังไงคอมเมนต์บอกกันด้วยนะคะ แล้วเจอกันต่อหน้าค่ะ
แวะไปคุยกันในเพจเฟสบุ๊คของฟางกันเยอะๆนะ ไปคุยกันได้นะคะ https://www.facebook.com/fgc32yaoi
สำหรับคนที่เล่นทวิตเตอร์และอยากพูดคุยถึงนิยายเรื่องนี้ช่วยกันติดแฮชแท็ก #อุ่นไอรักBL ด้วยนะคะ มาเล่นกันเยอะๆ เลยนะ
-
:ling1: ดีดดิ้นด้วยความฟิน
ฮื้อออออ ขี้อ้อนเหลือเกิ๊น ยอมใจเจ้าโกลเด้นเลยค่ะ :-[
ขอบคุณค่ะ :กอด1:
-
กรี๊ดดดด เขาเป็นแฟนกันแล้ว :mc4: :mc4:
-
โว้ววววววววววววๆๆ เป็นแล้วเลิกไม่ได้นะ
-
'เป็นแล้วเลิกไม่ได้นะ' นี่คือขู่กันใช่ไหมคะพี่ไอ~ แต่ถึงพี่ไอไม่บอกน้องอุ่นก็ไม่ยอมเลิกกับพี่ง่ายๆ หรอกค่าา แอร๊ย~ เขินนน.. :-[ น้องอุ่นดีใจเหมือนเด็กๆ เลยเน้ออ ^__________^
-
น่ารักมากกกกกกกกกกกกมายยยยยยยยย หลังจากเป็นแฟนกันแล้ว ต้องหวานมากแน่ๆเลย ส่วนอุ่นนี่คงเป็นลูกหมาคอยแหง่งๆคนอื่นที่มาชอบจิ๊จ๊ะกับพี่ไอแหงมเลย อิอิ
-
วร้าย
คบกันแล้วววววว :-[
-
เค้าเป็นแฟนกันแล้ววว น้องอุ่นคนตรงแต่ซื๊อซื่อกับคุณพี่ไอที่แอบเจ้าเล่ห์ อิอิ ช่างเข้ากันจริงๆ
หลังจากนี้เจ้าโกลเด้นคงแสดงความรักได้เต็มที่เต็มแม็กซ์กว่าเดิมแน่เลย ตอนยังไม่เป็นแฟนนี่ก็เปิดเผยสุดๆแล้ว
พวกเพื่อนๆก็น่ารักเนอะ มาช่วยกันเพื่อความรักของอุ่น
:katai2-1:
-
ไชโย้!!!!!! ดีใจกับน้องอุ่นด้วยนะจ๊ะ :L2:
รอตอนต่อไปเนาะ
-
เขาคบกันแล้ว กรี๊ดดด เป็นการขอคบแบบน่ารักมากอ่ะ
ไม่ใจอ่อนให้มันรู้ไปสิ :-[
งานนี้ต้องฉลอง
-
้เด็กมันสมหวังแล้วว่ะ เซงงงงงงงงงง
อยากเห็นเด็กดิ้น :ling1:
-
เป็นแฟนกันแล้วดีใจด้วยโกลเด้นนนน :katai2-1:
:katai2-1:ให้กับความพยายามทั้งหมดค่ะ
-
อุ่นน่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ได้เป็นแฟนกันแล้ว
ดีใจหนักมากกกกกกกกกกกก
:heaven
-
ในที่สุดเด็กน้อยก็สมหวังดังใจ อิอิ
ฉลอง!!!
-
ยิ้นจนเมทจะด่าว่าบ้าแล้วววว
โอยยน่าร๊ากกกกกกกกก :hao7:
-
หูย โกลเด้นเอ้ย ดีใจกระดิกหางใหญ่เลยนะ 5555
-
อ๊ายยยยยยยยย ในที่สุดเค้าก็คบกับแหละเธอออ
ฟินจริงฟินจังฟินมากๆ :hao7: :hao7:
-
เป็นแฟนกันแล้ว พี่ไอแกล้งให้อุ่นเรื่องคะแนนตั้งนาน
-
น่ารักฝุดๆ
-
ดีใจกับอุ่นด้วยที่พี่ไอตกลงคบเป็นแฟน นายอุ่นบอกรักได้โรแมนติกมาก แล้วแบบนี้พี่ไอจะไม่รักได้ไง
-
อ่านไปทุบโต๊ะรัวๆๆๆไป อร๊ายยยยยยยยยยยยยยย น่ารักเกินไปแล้ว
ถ้าอุ่นจะขี้อ้อนซะขนาดนี้ แล้วพี่ไอจะหนีไปไหนด๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:
-
เค้าเป็นแฟนกันแล้ว :hao3:
แอบเขินและแอบฟินตอนพูดไปจุ๊บไป อิ๊ อิ๊ :-[
-
:mc4:
เป็นแฟนกันล้าวววว
พี่ไอนี่ก็เจ้าเล่ห์เสียจริง
น้องอุ่นมันคนซื่อ
-
เป็นแฟนกันแล้วว :mc4:
-
ยินดีด้วยเจ้าโกลเด้น
-
ดิ้นๆ ฟินๆ เขินๆ โอยยยยย
ยิ้มเขินจนเมื่อยปากแล้วค่ะ
:ling1: :ling1: :ling1:
"เป็นแล้วเลิกไม่ได้นะ" :o8: :-[
รอตอนต่อไปนะคะ จะเขินหนักกว่านี้มั้ยน้อ
-
เป็นแฟนกันแล้ว :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
รักกันนานๆน้า :mew1:
-
:mew1:4 :o8:เป็นแฟนกันแล้ว ชอบๆๆๆๆๆๆรอตอนต่อไปนะ :mc4:
-
ขนาดตอนไม่ได้เป็นแฟนยังหวานซะ ตอนนี้เป็นแฟนแล้วจะขนาดไหนเนี่ย
อร๊ายๆๆๆ รอเป็นเบาหวานขึ้นตาเลยจ้าาา ^_~
-
คบกันแร้ววววว
โกลเด้นลากไปสารภาพที่ห้องขนาดนี้
พี่ไอคนแกล้งเด็กเรยต้องยอมน้องไป 5555
-
หุหุหุ คบกันแล้ว
ดีใจด้วยนะโกลเด้น มีเจ้าของแล้วแบบนี้
ต้องฉลองด้วยปลอกคอสลักชื่อพี่ไอแล้วล่ะ
น่ารักจริงๆคู่นี้ ฟินนน
ปล.อุ่นมีเพื่อนดีมาก 555
-
หูยยยๆๆ เป็นแฟนกันแล้วววว อร๊ายยยย อย่างนี้ต้องฉลองงงงงงง
-
เยี่ยมมมมมม :mc4:
-
อุ่นน่ารักอ่ะ รอให้คะแนนครบร้อยก่อนค่อยขอคบ
พี่ไอนี่ก็ช่างแกล้งน้องเหลือเกินนะคะ
-
สมหวังแล้วนะอุ่น :z2:
-
:katai2-1:เขินแรงงงงง. ^\\\\\\\\\\\^. ฟินมากกกก
-
เย้ๆๆ จุดพลุฉลองให้คู่อุ่นไอ คุๆๆ
-
(http://image.free.in.th/v/2013/ic/150714015219.jpg)
บทสิบสอง
เวลานี้คงเป็นเวลาที่ไอ้อุ่นมีความสุขมากเพราะนอกจากจะได้พี่ไอเป็นแฟนสมใจแล้วตอนนี้ยังได้นอนกกกอดพี่ไออยู่บนเตียงอีกตั้งหาก จะมีอะไรสุขไปกว่านี้อีกไหม อ๋อ... มีสิ ไอ้อุ่นคงมีความสุขมากกว่านี้แน่ถ้าไอดินยอมตกลงปลงใจเป็นเมียสักที
"พี่ไอ... ตามสเต็ปพอเป็นแฟนกันแล้วมันก็ต้องมีจึกๆ กันไม่ใช่หรอ แบบว่าเปลี่ยนจากแฟนเป็นผัวเมียกันงี้อะ" เจ้าตัวว่าพลางมองคนที่นอนอยู่ข้างๆ จริงๆ ที่บอกว่าได้นอนกกกอดก็ไม่ใช่เสียทีเดียว ไอดินเพียงแค่นอนอยู่ข้างๆ เท่านั้น
คนที่นอนหงายเล่นโทรศัพท์อยู่หันมามองก่อนจะประเคนกำปั้นใส่เต็มๆ หัวคนร้องขอ "เยอะ เยอะแล้วไอ้โกลเด้น นี่แหน่ะ"
"พี่ไออ่าาา... เจ็บนะ" คนโดนเขกทำหน้างอร้องครางหงิงๆ ด้วยความเจ็บก่อนจะตีเนียนขยับมากอดไอดินเอาไว้แน่น
"อยากคิดลามากเอง ช่วยไม่ได้" นอกจากจะไม่สงสารแล้วยังซ้ำเติมกันอีกตั้งหาก
"คิดเล่นๆ เองอุ่นไม่ใช่คนแบบนั้นสักหน่อย แต่ถ้าได้ก็ดี..."
"ยังอีก"
"แหะๆ ขอโทษคร้าบบบ" เจ้าตัวรีบร้องก่อนจะซุกหน้าลงกับซอกคอของไอดินสูดดมกลิ่นหอมๆ บนตัวคนรักแล้วยิ้มแป้น "พี่ไอมีกลิ่นเดียวกับผมเลย ชอบอะ"
"โรคจิตหรือไง" ไอถามยกมือขึ้นเล่นผมของคนที่กอดตัวเองเอาไว้แน่น ร่างสูงแต่เพรียวของไอดินถูกคนตัวหนากว่าล็อคเอวเอาไว้แน่น ก่อนใบหน้าหล่อๆ จะยื่นมาดมส่วนนั้นส่วนนี้ไปทั่ว
"หอมทั้งตัวเลย"
"นี่! หยุดเลยทะลึ่งจริงๆ เลยนะ" ไอดินรีบจับหัวอีกคนเอาไว้ทันที ตอนแรกปลายจมูกโด่งๆ นั่นก็แค่สูดดมไปทั่วลำคอ แก้ม เผลอเคลิ้มไปกับจมูกที่เข้ามาคลอเคลียแปบเดียวก็ลากจมูกลงต่ำเรื่อยๆ อีกแค่นิดเดียวก็จะถึงของรักของหวงแล้ว
"ก็อยากดมอะ" ไม่สลด แถมยังเงยหน้ามาพูดตาหวานอีกตั้งหาก
"มาดมอะไรกับไอ้นี่ล่ะ" ไอดินดันหัวเจ้าโกล้เด้นพร้อมกับดึงชายเสื้อปิดบ็อกเซอร์ตัวจิ๋วไว้ วันนี้ไม่ได้ตั้งใจจะมาค้างที่นี่ไอดินเลยต้องหยิบยืมชุดของเจ้าของห้อง แต่แทนที่จะหยิบชุดเสื้อยืดกางเกงให้ดันส่งเสื้อยืดตัวใหญ่ๆ ที่ดูแล้วก็น่าจะใหญ่เกินไปสำหรับอุ่นกับกางเกงบ็อกเซอร์ขาสั้นมาก สั้นยิ่งกว่ากางเกงนอนที่ไอดินใส่ประจำอีก แถมข้างในก็โล่งโจ่งไม่มีชั้นในใส่เพราะเจ้าเด็กโข่งมันบอกไม่มีตัวใหม่
ไอดินก็ไม่ได้นึกรังเกียจอะไรถ้าจะให้ใส่ของอุ่น แต่ดูท่าแล้วเจ้าเด็กนี่ไม่อยากให้ใส่มากกว่าเพราะเผลอแปบเดียวเอากุญแจจากไหนไม่รู้ไปล็อคตู้เสื้อผ้าไม่ให้เปิดแถมยังยืนกอดอกหน้าตาจริงจังกดดันให้ไอดินใส่ชุดที่เลือกไว้ให้อีกตั้งหาก
"อยากดมไง" ส่งเสียงทะเล้นตอบกลับมาทันท่วงทีแบบไม่ต้องรอนาน "เดี๋ยวไว้ไปซื้อเสื้อเชิ้ตสีขาวบางๆ มาให้พี่ไอใส่นอนดีกว่า เซ็กซี่ดี แต่ใส่เสื้อยืดตัวใหญ่ๆ แบบนี้ก็เซ็กซี่ไปอีกแบบ"
"ทำไมใส่เสื้อตัวใหญ่จัง" เมื่อเจ้าเด็กเปลี่ยนเรื่องไอดินก็เลยยอมเปลี่ยนตาม
"ไม่ได้ซื้อมาใส่เอง ซื้อมาให้พี่ไอใส่ น้องจินตนาการเอาไว้ว่าอยากให้พี่ไอใส่แบบนี้นอน มันต้องเซ็กซี่มากแน่ๆ แล้วก็จริงอย่างที่คิด" เจ้าอุ่นว่าพลางกวาดสายตามองไปทั่วตัวไอดิน ถึงแม้เสื้อจะไซต์ใหญ่เป็นพิเศษแต่ความยาวกลับยาวแค่คลุมต้นขาเพียงนิดเดียวจนไอดินยังแปลกใจว่าถ้าคนตัวใหญ่ใส่จริงๆ จะไม่สั้นหรอ แล้วคนที่กำลังคิดก็ได้คำตอบเมื่อเจ้าคนจัดการซื้อเสื้อมาเอ่ยต่อ
"นี่น้องเอาไปตัดชายเสื้อมาด้วยนะ ถ้าไม่ตัดคงยาวเกือบถึงเข่าแต่แบบนั้นมันไม่เซ็กซี่ น้องเลยไปตัดมาให้"
"นี่ต้องขอบคุณไหม" ไอดินได้แต่มองค้อนคนที่พึ่งจะคบเป็นแฟนได้ไม่ถึงห้าชั่วโมงแต่ทำตัวได้น่าบอกเลิกมากจริงๆ "เลิกตอนนี้ทันไหมเนี่ย"
"เฮ้ย! พี่ไอจะเลิกกับน้องหรอ ไม่เอานะ ไม่ทันแล้ว" คนตื่นตูมร้องลั่นแถมยังพลิกตัวขึ้นมาคร่อมไอดินเอาไว้อีกตั้งหาก "พี่ไอบอกเองว่าคบแล้วห้ามเลิก เพราะฉะนั้น เลิก ไม่ ได้ ไม่ เลิก ด้วย"
ทั้งๆ ที่พูดเหมือนจะขู่แต่ไอดินกลับเห็นว่าดวงตาคู่นั้นของนายอาทิตย์หวั่นไหวเหมือนกำลังกลัว พอเห็นแบบนี้แล้วเลยได้แต่ยกมือขึ้นยีผมของเจ้าโกลเด้นหางตก "พูดเล่น ก็บอกแล้วคบแล้วห้ามเลิก จะเลิกได้ยังไง จริงไหม"
เท่านั้นแหละเจ้าโกลเด้นหางตัวก็สะบัดหางยกใหญ่แทบจะทิ้งตัวลงนอนทับไอดินด้วยความดีใจ "พี่ไอน่ารัก ถึงผมจะทะลึ่งทะเล้น แต่ผมก็รักพี่ไอจริงๆ นะ"
ทำหน้าตาน่าสงสารส่งสายตาอ้อนเหมือนกับจะบอกว่าให้เชื่อเถอะ
เชื่อผมเถอะ
"รู้แล้ว เชื่อแล้วเจ้าโกลเด้น" ไอดินส่งยิ้มให้ คนมองถึงกับใจสั่นกับรอยยิ้มนั้นก่อนที่ใครจะทันรู้ตัวใบหน้าของนายอาทิตย์ก็โน้มลงมาเสียแล้ว พร้อมกับที่ริมฝีปากอุ่นแนบสนิทลงกับริมฝีปากของไอดิน จากเพียงแค่ริมฝีปากแนบกันก็เริ่มขยับ ใบหน้าของทั้งสองคนเอียงเปลี่ยนองศาก่อนจะแนบริมฝีปากหากันอีกรอบ นายอาทิตย์ขบเม้มปากของไอดินไปมาก่อนจะสอดแทรกปลายลิ้นเข้าไปในโพรงปากของอีกคน
ปลายลิ้นของทั้งสองคนตวัดเกี่ยวพันไปมาอย่างไม่มีใครยอมใคร ทั้งดุนดัน ทั้งดูดดุนจนเสียงจูบดังลอดออกมา มือของไอดินถูกคนด้านบนเอื้อมมือมาจับเอาไว้แบบสอดประสานกันแน่น
"ฮ๊าา..." ไอดินหอบหนักเมื่ออีกคนถอนริมฝีปากออก ดวงตาเรียวปรือฉ่ำจนคนมองถึงกับใจสั่น
"พี่ไอ... โคตรเอ็กซ์เลย" อุ่นว่าเสียงพร่าในขณะที่จ้องคนด้านล่างไม่วางตา "แค่จูบก็ขึ้นแล้วเนี่ย"
ไอดินไล่สายตามองตามคนพูดอดที่จะรู้สึกหน้าม้านขึ้นมาเสียอย่างนั้นเพราะส่วนที่ว่าของนายอุ่นมันแทบจะทะลุออกมานอกกางเกง "ทะลึ่งจริงๆ เลย ไปจัดการตัวเองให้เรียบร้อยเลยไป"
"พี่ไอไม่ช่วยน้องหรอ..."
"ไม่ช่วย ไปเลยให้ไว"
"พี่ไออ่า..." คนร้องไม่ร้องเฉยๆ แต่ใช้ปลายนิ้วมาเล่นปูไต่ไปตามต้นขาของไอดินอีกตั้งหาก
"พ พอเลย ไปเลย" สุดท้ายก็ต้องไล่ส่งโดยการยกขายันแต่อีกฝ่ายเหมือนจะรู้ทันเพราะจับข้อเท้าเอาไว้
"วิวดีโคตรอะ" พูดไปก็ทำหน้าหื่นไป วิวดีนี่คงไม่ต้องบอกก็รู้ว่าหมายถึงอะไร เพราะคนที่ยกขาถีบยังนอนอยู่แถมยังมีแค่เสื้อยืดโดนตัดชายกับบ๊อกเซอร์ตัวจิ๋วอีก ท่าทางตอนนี้ที่ขาข้างหนึ่งยกขึ้นเพราะโดนจับคงให้คนที่นั่งอยู่ปลายเท้าเห็นไปถึงไหนต่อไหน
"เลิกทำหน้าหื่นแล้วไปจัดการตัวเองเลยไป" ว่าไปก็ชักจะหน้าร้อนวูบวาบไปด้วยเลยต้องหันไปคว้าหมอนมาปาใส่คนทะเล้นสักที
"ไปก็ได้ ครั้งนี้ยอมหรอกนะ ครั้งหน้านะไม่ยอมหยุดแน่" คนตัวโตลุกเดินเข้าห้องน้ำไปแล้ว ไอดินเลยได้แต่ถอนหายใจอย่างโล่งอกทั้งที่ใจยังเต้นแรง พอปรับอารมณ์ตัวเองให้เลิกอายได้หน้าใสๆ ก็พลันขึ้นสีอีกรอบพลางร้องตะโกนด่าคนในห้องน้ำ
"ซี๊ดด... อ่าห์... พี่ไอ"
"หุบปากแล้วช่วยตัวเองไปเงียบๆ เลยไอ้เด็กหื่น!!!!"
หลังจากผ่านไปสักพักคนที่เดินหายเข้าไปในห้องน้ำก็เดินยิ้มกว้างออกมาอย่างสบายอกสบายใจให้คนที่นอนเล่นอยู่บนเตียงนึกหมั่นไส้อยากจะเอาหมอนฟาดสักทีสองทีแต่ก็ยังไม่ทันทำได้อย่างใจนึกเจ้าโกลเด้นก็กระโดดมาดึงตัวไอดินไปนอนกอดเสียก่อน
"อะไรเนี่ย นอนดีๆ สิ"
"ไม่เอา อยากนอนกอดพี่ไอ" เจ้าโกลเด้นส่ายหัวดิกไม่ยอมลูกเดียว "พี่ไอพรุ่งนี้ร้านหยุดใช่ไหม"
"อืม ใช่แล้ว มีอะไรหรือเปล่า ลืมของไว้ที่ร้านหรอ" ไอดินที่เหนื่อยจะต่อต้านเลยเปลี่ยนมานอนนิ่งๆ ซบอกนายอาทิตย์ นอนแบบนี้ก็สบายดี
"เปล่าครับ พรุ่งนี้ผมก็ไม่มีเรียน พี่ไออยู่กับผมนะ อยากนอนกอดพี่ไอเอาไว้แบบนี้ทั้งวันทั้งคืนเลยพรุ่งนี้อยู่กับผมนะพี่ไอ" คนตัวโตเริ่มอ้อนอีกรอบ
"ก็ไม่ต้องไปทำธุระอะไรที่ไหนนินะ" แม้จะไม่ได้ตอบรับตรงๆ แต่ในเมื่อบอกว่าไม่ต้องไปทำธุระที่ไหนก็เหมือนเป็นการบอกว่าจะยอมอยู่ด้วยแค่นั้นแหละก็ทำเอาคนที่ทำตัวเป็นหมอนถึงกับยิ้มกว้าง จับมือของไอดินมาจูบที่หลังมือเบาๆ ทันที
และการกระทำที่อ่อนโยนผิดจากทุกทีที่จะมาแนวทะลึ่งทะเล้นทำเอาคนที่ถูกจูบมือรู้สึกเขินขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก ความรู้สึกตอนที่ต้องคอยมอบความรักให้เขา กับการได้รับความรักมามันต่างกันมากจริงๆ
"รักพี่ไอว่ะ" หลังจากที่เงียบกันไปสักพักคนเด็กกว่าก็พูดออกมาอีกรอบ
"พูดอะไรเยอะแยะ"
อุ่นดึงให้ไอดินขยับมานอนซบช่วงไหล่ของตัวเองเพราะเจ้าตัวชอบขยับตัวไปมาจนตอนแรกที่นอนหนุนอกอยู่ก็เริ่มจะลงไปหนุนหน้าท้องแล้ว ท่อนแขนของนายอาทิตย์ยกขึ้นกอดคนในอ้อมแขนเอาไว้แน่นก่อนจะก้มมองคนที่เงยหน้าขึ้นมาอยู่ก่อนแล้ว
"ก็อยากบอกให้พี่ไอรู้ว่ารักจริงๆ รักมากๆ เลยด้วย" พูดจบก็ก้มลงจูบหน้าผากไอดินเบาๆ ก่อนจะหอมแก้มอีกรอบให้ชื่นใจ กระชับอ้อมกอดแน่นขึ้น
"รู้แล้วว่ารัก"
"แล้วพี่ไอรักผมไหม" เด็กโข่งร้องถาม
คนถูกถามชะงักไปเล็กน้อยก่อนจะนึกย้อนดูว่าได้พูดคำๆ นี้ออกไปบ้างไหม "ไม่รัก...แล้วจะคบทำไม"
นายอาทิตย์หัวเราะในลำคอ "พี่ไอน่ารักชะมัดเลย แบบนี้ต่อให้ไล่ยังไงก็ไม่ไปไหนแล้ว ฝากทั้งตัวทั้งใจไว้ที่คนคนนี้เลย ไม่ไปไหนแน่นอน"
"เพ้อเจ้อ นอนได้แล้วดึกแล้ว" ไอดินเปลี่ยนเรื่องพูดเสียงเข้มเหมือนจะดุแต่จริงๆ แล้วริมฝีปากบางกำลังยกขึ้นเป็นรอยยิ้มอยู่
"ครับผม นอนก็นอน" นายอาทิตย์พูดก่อนจะลุกขึ้นไปปิดไฟแล้วเดินกลับมาที่เตียงอีกรอบโดยไม่ลืมคว้าเอวไอดินมากอดเอาไว้ "ฝันดีนะครับพี่ไอ" ไม่นานหลังจากนั้นทั้งสองคนก็หลับไปทั้งๆ ที่ใบหน้ายังคงประดับไปด้วยรอยยิ้ม
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
แม้จะเป็นเวลาเช้ามาก และอุ่นเองก็ตื่นมาได้สักพักแล้วแต่เจ้าตัวรู้สึกไม่อยากจะลุกจากเตียงเลยสักนิดนั่นก็เพราะว่าร่างของคนที่กำลังกอดเขาแล้วหลับสบายอยู่นี่ ตอนก่อนจะนอนจำได้ว่าเขาเป็นคนกอดใครอีกคน แต่พอตื่นขึ้นมาแม้มือของเขาจะกอดไอดินอยู่ แต่มือของไอดินเองก็กอดเขาอยู่เช่นกัน แถมยังขดตัวนอนซุกอยู่ไม่ห่างอีก ทำให้คนที่ตื่นมาถึงกับยิ้มทันที
ถ้าหากอุ่นเป็นหมา ไอดินก็คงเป็นแมวขี้อ้อน
แต่นั่นคงไม่ใช่เวลาปกติที่จะเห็นแมวขี้อ้อนแบบนี้ ฝ่ามือหนายกขึ้นวางบนแก้มใสของคนหลับแผ่วเบาอย่างไม่อยากปลุกคนที่กำลังหลับสบายให้ตื่นนอน ปลายนิ้วไล้ไปมาอย่างรักใคร่ จะดีแค่ไหนหากในทุกๆ เช้าเขาตื่นมาเจอคนคนนี้นอนอยู่ข้างกาย แล้วมันจะดีแค่ไหนหากทุกๆ คืนก่อนนอนจะได้เห็นคนคนนี้เป็นคนสุดท้ายในสายตา
อยากจะเห็นพี่ไอเป็นคนแรกและคนสุดท้ายในสายตาของทุกๆ วัน
อุ่นเองไม่อยากจะเชื่อว่าเขาจะรักไอดินขนาดนี้ ใครอาจจะบอกว่าเวอร์ถ้าหากเขาบอกว่าเขารักไอดินมากจริงๆ รักมากถึงขนาดอยากจะใช้ชีวิตตลอดทั้งชีวิตที่เหลือกับคนคนนี้ อุ่นไม่รู้หรอกว่าอนาคตข้างหน้าระหว่างเขากับพี่ไอจะเป็นอย่างไร แต่เขาสัญญาว่าจะไม่มีทางปล่อยมือนี้เด็ดขาดจนกว่าพี่ไอจะสะบัดมือของเขาทิ้งไปเอง
"อืม..." คนตัวโตละออกจากความคิดเมื่อได้ยินเสียงของไอดิน คนที่กำลังนอนหลับสบายขยับตัวเบียดกายเข้ามาหาเขามากขึ้นแถมยังถูปลายจมูกกับหน้าอกของเขาอีกตั้งหาก
"พี่ไอนี่เหมือนแมวจริงๆ ด้วยแหะ" ได้แต่พูดเบาๆ กับตัวเองกดปลายจมูกลงกับหน้าผากของอีกคนแล้วกระชับกอดมากขึ้นหลับตาพริ้มพร้อมกับยิ้มกว้าง "แมวเหมียวขี้อ้อน ถ้าตื่นแล้วอ้อนแบบนี้คงน่ารักชะมัดเลย"
หลังจากนอนกอดอีกสักพักอุ่นก็ขยับตัวลุกขึ้นหันไปคว้าหมอนมาให้อีกคนกอดแทนแล้วเดินเข้าไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าตั้งใจจะลงไปซื้อมื้อเช้ามาเตรียมเอาไว้ให้คนที่ยังหลับสบายอยู่ ขนาดที่ว่าลงไปต่อคิวซื้อน้ำเต้าหู้และโจ๊กมาแล้วไอดินก็ยังคงนอนหลับอยู่เลย
"แมวขี้เซา" อุ่นว่ายิ้มๆ หันมองนาฬิกาก็พบว่ายังไม่แปดโมงดีจึงปล่อยให้แมวขี้เซานอนต่อโดยที่ตัวเขาเองก็ลงไปนอนข้างๆ ด้วยเช่นกัน
และแค่พอถึงหมอนออกเท่านั้นคนหลับก็ขยับมาคว้าเขาไปกอดทันที ดูท่านอกจากจะเป็นแมวขี้เซาแล้วยังติดต้องกอดอะไรสักอย่างตอนนอนด้วยสินะ
ทั้งๆ ที่ต้องนอนเฉยๆ ไม่ได้ทำอะไรแต่อุ่นไม่รู้สึกว่าเบื่อเลยสักนิด เขากลับรู้สึกดีและชอบมากๆ ที่ได้นอนกอดไออยู่แบบนี้ จนกระทั่งเวลาผ่านไปอีกเกือบชั่วโมงคนขี้เซาก็ขยับตัวตื่น
"อรุณสวัสดิ์ครับ" นายอาทิตย์พูดก่อนจะก้มลงจุ๊บปากคนที่ยังงัวเงียอยู่จนหายมึนตื่นเต็มตาทันที
"ท ทำบ้าอะไรเนี่ย"
"ก็มอนิ่งคิสไงครับ จุ๊บ" ไม่พูดเปล่ายังก้มลงจุ๊บปากอีกรอบ และอีกหลายๆ รอบจนไอดินต้องดันหน้าเอาไว้ ทำเหมือนกับเจ้าโกลเด้นที่ต้องคอยเลียหน้าเจ้านายไม่มีผิด แค่เปลี่ยนจากเลียหน้ามาจุ๊บหน้าแทน
"ฮือ... พอแล้ว"
อุ่นหัวเราะรวบมือของไอดินเอาไว้แล้วจุ๊บปากอีกรอบก่อนจะยอมผละออก "ไปล้างหน้าแปรงฟันก่อนครับ ผมซื้อโจ๊กมาให้แล้วเดี๋ยวไปกินกัน"
ไอดินพยักหน้ารับอย่างไม่อิดออดก่อนจะเดินเข้าไปในห้องน้ำอย่างคนที่มีอาการง่วงนอนติดค้างอยู่เล็กน้อยจนลืมแม้กระทั่งหยิบผ้าขนหนูเข้ามาด้วย แต่แล้วคนที่ตั้งท่าจะเดินออกจากห้องน้ำมาหยิบของก็ต้องชะงักเพราะหันไปเห็นผ้าขนหนูพาดเอาไว้บนราวในห้องน้ำ พอหันไปมองที่อ่างล้างหน้าก็เห็นว่าบนชั้นวางของใต้กระจกมีแปรงสีฟันที่ถูกบีบยาสีฟันวางเอาไว้ให้แล้วเรียบร้อยเช่นกัน
คนมองได้แต่ยิ้มกับตัวเองรู้สึกดีกับการเอาใจใส่เล็กๆ น้อยๆ ของใครอีกคน ทุกอย่างนี้นายอุ่นเตรียมเอาไว้เรียบร้อยก่อนที่จะลงไปซื้อโจ๊กเสียอีก
ไอดินรู้สึกว่าภาพสะท้อนบนกระจกตอนที่กำลังแปรงฟันกำลังมีคนยืนยิ้มทั้งๆ ที่ยาสีฟันเปื้อนทั่วปาก
เขาเพียงแค่แปรงฟันและล้างหน้าเท่านั้นก่อนจะหันไปหยิบผ้าขนหนูผืนเล็กมาเช็ดหน้าเช็ดตาแล้วเดินออกจากห้องน้ำ ตอนนี้พื้นที่ว่างๆ ข้างเตียงมีโต๊ะญี่ปุ่นถูกกางเอาไว้แล้วเรียบร้อยตรงหน้าโทรทัศน์ เจ้าของห้องกำลังวางชามโจ๊กและแก้วน้ำเต้าหูอุ่นๆ ไว้บนโต๊ะ
"พี่ไอมากินโจ๊กเร็ว ผมซื้อน้ำเต้าหู้มาด้วยนะ" อุ่นที่ขยับตัวนั่งเรียบร้อยแล้วหันมาเรียกคนที่ยืนเช็ดหน้าอยู่ ไอดินจึงเดินเอาผ้าไปผึ่งเอาไว้แล้วเดินมานั่งลงข้างๆ
"เอาน้ำเต้าหู้แช่ตู้เย็น ชอบกินแบบเย็นๆ มากกว่า" หันมาชี้นิ้วไปที่แก้วกระเบื้องที่ใส่น้ำเต้าหู้เอาไว้อยู่เต็มแก้ว
อุ่นเลิกคิ้วขึ้นมองก่อนยิ้ม "พี่ไอชอบกินแบบเย็นหรอ เหมือนผมเลย ของผมยังอยู่ในถุงว่าจะรอให้หายร้อนแล้วค่อยแช่ตู้เย็น อย่างนั้นเดี๋ยวเอาของพี่ไอไปแช่ด้วยแล้วกันนะ"
ไอดินพยักหน้ารับก่อนจะเริ่มตักโจ๊กในชามขึ้นเป่าเมื่อเห็นมีควันลอย อุ่นคงเอาไปอุ่นให้ก่อนที่จะยกมาแน่ๆ
"เอามานี้" ไอดินร้องพร้อมกับเอื้อมตัวไปหยิบรีโมทโทรทัศน์ที่เจ้าของห้องถืออยู่ ตอนเช้าแบบนี้มีแต่ข่าวซึ่งไอดินไม่อยากดูเจ้าตัวเลยหยิบมากดเลื่อนเองก่อนจะหยุดอยู่ที่ช่องการ์ตูนแทน ซึ่งอุ่นก็ไม่ได้ว่าอะไรนอกจากยิ้มอย่างเดียว
"อิ่มไหม อยากกินอะไรอีกหรือเปล่าครับ" อุ่นหันมาถามหลังจากที่เห็นว่าไอดินกินโจ๊กหมดแล้วเรียบร้อย
คนถูกถามส่ายหน้า "ไม่เอาแล้ว อิ่ม เอาไปล้างด้วยเร็วๆ เลย เอาน้ำเต้าหู้ไปแช่ตู้เย็นด้วยแช่ไว้ข้างบนเลยนะจะได้เย็นเร็วๆ" ดันชามที่กินเสร็จเรียบร้อยแล้วก็เลื่อนแก้วนำเต้าหู้ไปไว้ตรงหน้าเจ้าอุ่นทันที ส่วนตัวเองก็ขยับไปนั่งพิงเตียงเลื่อนโทรทัศน์ดู
"จ้าเมียจ๋า" อุ่นว่าเสียงทะเล้นก่อนจะยกมือห้ามเมื่อเห็นว่าไอดินทำท่าจะปารีโมทใส่แล้วคว้าเอาชามโจ๊กของตัวเองกับของไอดินไปล้างที่ระเบียงห้องก่อนจะเดินมาเอาแก้วน้ำเต้าหู้ไปแช่ตู้เย็นตามบัญชา
"พี่ไออยากอาบน้ำไหมเอาชุดผมใส่ก่อนก็ได้" เจ้าของห้องที่ทำทุกอย่างเรียบร้อยแล้วเดินมาทิ้งตัวนั่งบนเตียงพร้อมกับกระตุกมือของไอดินให้ลุกย้ายมานั่งด้วยกัน
"เดี๋ยวค่อยอาบ อยู่เน่าๆ แบบนี้แหละจะได้ไม่มีเด็กมาหื่นใส่" ไอดินว่าพร้อมกับย้ายตัวเองขึ้นไปกึ่งนั่งกึ่งนอนบนเตียงดูโทรทัศน์อยู่ข้างอุ่น
"ไม่อาบน้ำก็หอม เนี่ย ห้อมหอม" คนข้างๆ ตวัดแขนรัดเอวแล้วรั้งมาใกล้ทันทีแถมยังก้มลงหอมแก้มฟอดใหญ่อีกตั้งหาก "แต่ถ้ากลัวอาบแล้วจะไม่สะอาดเดี๋ยวผมไปช่วยอาบก็ได้นะ"
เพียะ!!
ไอดินหันมาตีทันที "หื่นมันทุกเวลาเลยหรือยังไงกันห๊ะ"
"ต้องบอกว่าหื่นทุกเวลาที่อยู่กับพี่ไอตั้งหาก" พูดแล้วก็หัวเราะชอบใจยกใหญ่สุดท้ายก็เลยโดนตีไปอีกรอบ
วันนี้ทั้งวันนายอาทิตย์ทำอย่างที่พูดจริงๆ เพราะทั้งวันเจ้าตัวแทบไม่ห่างจากไอดินเลยสักนิดยกเว้นก็ตอนที่ไอดินไปอาบน้ำเพื่อเตรียมไปหามื้อกลางวันกินกันเท่านั้น ซึ่งพอจัดการกับมื้อกลางวันเรียบร้อยเจ้าโกลเด้นก็ทำตัวตามดินเจ้าของเหมือนเดิม ลากไอดินกลับห้องแต่คราวนี้ไม่ได้กลับมาที่ห้องของตัวเองแต่เป็นห้องของไอดินแทน
พอมาถึงห้องของคนรักเจ้าตัวก็ปล่อยให้ไอดินไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนจะตามไปลากมานั่งกอดดูโทรทัศน์บนโซฟา ทั้งๆ ที่รายการในโทรทัศน์ก็ไม่ได้มีอะไรน่าดู ทั้งๆ ที่เรื่องที่คุยกันก็ไม่ได้มีมากมายอะไร แต่นายอาทิตย์ก็ไม่รู้สึกเบื่อ เอาแต่กอดไอดินบ้าง ลวนลามบ้างให้ได้โดนว่าโดนตีก็ยิ้มกว้างอย่างมีความสุขแล้ว
"พี่ไอตอนนอนหลับเหมือนแมวเลย" เจ้าโกลเด้นว่าตอนนี้เปลี่ยนจากนอนหนุนตักไอดินมานั่งแล้วให้ไอดินนั่งบนโซฟากลางหว่างขาที่แยกออกของตัวเองแล้วกอดเอวเอาไว้ ซึ่งไอดินเองก็ไม่เข้าใจว่าเจ้าเด็กนี้มันจะติดอะไรเขาหนักหนา แต่ก็เพราะไม่ได้รู้สึกรำคาญอะไรก็เลยปล่อยเลยตามเลย
"ยังไง" คนถูกกอดให้เอนตัวซบอกเอี้ยวคอหันมามอง
"ก็... อ้อนไง มีการเอาจมูกมาถูหน้าอกผมด้วย ผมงี้เกือบตั้งเลย"
ไอดินกรอกตา "ช่วยละเรื่องลามกออกจากบทสนทนาหน่อยได้ไหมไอ้เด็กหื่นเอ๊ย"
อุ่นหัวเราะชอบใจใช้ปลายจมูกเข้าไปคลอเคลียปลายจมูกอีกคนแล้วยิ้ม "เหมือนลูกแมวขี้อ้อนเลย น่ารักชะมัด แถมยังขี้เซาอีกตั้งหาก"
"ก็มันวันหยุดนินา เลยอยากนอนยาวๆ"
"มีใครเคยเห็นพี่ไอตอนนอนบ้างเนี่ย" เจ้าโกลเด้นถาม
"ก็มีที่บ้านไง เพื่อนในกลุ่มก็เห็น อ๋อแล้วก็มีต้นข้าวอีกคน"
"แต่ต่อไปนี้นอกจากที่บ้านแล้วต้องให้ผมเห็นแค่คนเดียวนะ" อุ่นเลื่อนหน้าไปหอมแก้มใสหนักๆ แล้วกระซิบต่อ "ผมหวง ไม่อยากให้ใครเห็นพี่ไอตอนอ้อนเพราะมันน่ารักมาก"
ไอดินทำเสียงขึ้นจมูกใส่แต่แก้มใสนั้นขึ้นสีระเรื่อให้เจ้าโกลเด้นยิ้มพอใจ เห็นแล้วมันเขี้ยวเลยกอดรัดเอวบางไว้แน่นแล้วจัดการฟัดแก้มไอดินไปจนหนำใจจึงจะปล่อยให้เป็นอิสระแบบที่คนถูกฟัดก็ถึงกับหอบเพราะดิ้นหนีจากมือปลาหมึกของนายอาทิตย์เต็มแรง
"อะไรจะฟัดหนักขนาดนี้วะเนี่ย" ไอดินหันมามองอย่างเคืองๆ
"ก็อยากฟัดอะ พี่ไอน่าฟัด" นายอาทิตย์ยักคิ้วใส่ "สงสัยผมจะเป็นโรคติดแฟนซะแล้ววะพี่ไอ อยากไม่ห่างไปไหนเลย อยากฟัดทั้งวันทั้งคืน ฟัดให้จมเตียง ฟัดให้ครางหนักๆ เลย ดูท่าแล้วจะติดแฟนจริงๆ ซะแล้ว"
"อันนี้มันเรียกหื่นแล้วโว้ยไอ้บ้า!"
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
TBC
************************************************
โอ๊ยๆๆๆ มดกัดๆๆ คู่นี้เขาก็น่ารักกันจริงๆ เลยยยยยยยยยยยยย เจ้าโกลเด้นนี่ว่างเป็นกระโจนหา กระโจนฟัดพี่ไออย่างเดียว นี่ขนาดยังไม่ได้ จึกๆ กันพี่ไอก็แทบจะช้ำอยู่แล้ว ถ้าเกิดได้ จึกๆ กัน พี่ไอคงหมดสิทธิลุกขึ้นแน่เลย เพราะดูท่าไอ้เด็กนี่มันจัดหนัดจัดเต็มแน่เลยยยยยยยยยยยยย ฮิ้ววววววววววว รอวันที่เขาจะ จึกๆ กันเลย ฮาาาา คนเขียนออกอาการมากไปไหม เก็บอาการก่อนเดี๋ยวเขาจะรู้ว่าเราหื่น (ท่าจะเก็บไม่ทันแล้ว)
สำหรับเรื่องนี้ถ้าใครกังวลเรื่องดราม่าไม่ต้องกังวลนะคะ ไม่มีน้ำตาตกแน่นอนค่ะ อาจจะมีเล็กๆ น้อยๆ สองชั่ว แต่ชั่วแรกจะเป็นดราม่าแบบตลกๆ ค่ะ (แล้วมันดราม่ายังไง) ส่วนอีกช่วงจะเป็นตอนท้ายๆ ตอน แต่ไม่มีน้ำตาร่วงแน่นอน เรียกว่าดราม่าก็ยังไม่เข้าเลยมั้งคะ นั่นแหละ เอาเป็นว่าไม่ต้องกลัวใครเจ็บช้ำแน่นอนค่ะ เพราะว่าไม่มี ถ้าจะมีช้ำก็คงเป็นคู่หลักของเราที่เล่นกันเองจนช้ำนั่นแหละค่ะ อิอิ
สนุกไม่สนุกยังไงคอมเมนต์บอกกันด้วยนะคะ แล้วเจอกันต่อหน้าค่ะ
แวะไปคุยกันในเพจเฟสบุ๊คของฟางกันเยอะๆนะ ไปคุยกันได้นะคะ https://www.facebook.com/fgc32yaoi
สำหรับคนที่เล่นทวิตเตอร์และอยากพูดคุยถึงนิยายเรื่องนี้ช่วยกันติดแฮชแท็ก #อุ่นไอรักBL ด้วยนะคะ มาเล่นกันเยอะๆ เลยนะ
-
น้องอุ่นนี่หื่นจริงๆ
ถ้าได้จึ้กๆกับพี่ไอนี่สงสัยใส่เต็มแม๊ก
:haun4:
-
น่ารักกกกกกกก กรี้ดๆ
เหลือแค่รอน้องอุ่นพิชิตได้สินะ 555555555 :oo1:
-
เจ้าหมาตัวโตฟัดพี่ไอมาก ๆ ระวังพี่ไอสั่งห้ามเข้าใกล้นะ
-
โอ๊ยๆ อิจฉาพี่ไอจริงนะเนี่ย ทำไมเราไม่มีแบบน้องอุ่นเข้ามาบ้างนะ :serius2:
-
:-[ ค่อยๆตอดไปเถิดจะเกิดผล
วันนี้ไม่ช่วยแต่วันหลังอาจจะใจอ่อนยอมช่วยนะ อิอิ :hao6:
-
น้องอุ่นเตรียมการมาดีนะคะเนี่ย ^^ ทั้งเสื้อทั้งกางเกง ไม่ค่อยจะเจ้าเล่ห์เท่าไรเลยน้าาา :hao3:
สงสารก็แต่แก้มของพี่ไอนั่นล่ะนะคะ เพราะไม่รู้ว่าป่านนี้จะช้ำไปขนาดไหนแล้วน้อออ.. :-[ วันหยุดครั้งแรกของทั้งสองคนน้องอุ่นก็ได้กำไรไปเสียคุ้มเลยเน้อ ^_______^
-
อ่านไปยิ้มไปเลยอ่ะ :-[
อุ่นนี่ทั้งขี้อ้อน ทั้งหื่นเลย พี่ไอระวังโดนเจ้าโกลเด้นฟัดเอานะ :hao7:
-
5555อุ่นหื่น
-
อุ่นได้พี่ไอเป็นแฟน ติดแฟน หลงแฟน ฟัดจนน่วม
ไปเรียนคงคิดถึงแต่พี่ไอแน่ๆ
-
เอ้อ..อุ่น หนูเข้าข่ายโรคจิตแล้วนะลูก
เป็นห่วงพี่ไอจังเลย
ถ้าใจอ่อนยอมน้องอุ่นวันใหน
กลัวพี่ไอจะไม่ได้ลุกออกจากเตียงอะนะ
-
เค้าก็อยากฟัดพี่ไอบ้างงงงงงงงงงงงงงง :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:
-
เจ้าหมาจอมหื่นนนนนนนน
พี่ไอเปลืองตัวทุกนาทีเลย
รอตอนต่อไปน้าาา ไปโปรยน้ำตาลให้มดก่อน ฮิๆๆๆ
-
ทำไมน้องอุ่นหื่นอย่างนี้เนี่ยแต่ก็น่ารักนะคะ น้องขี้อ้อนมากเลยค่ะ
ส่วนพี่ไอก็ตามใจน้องตลอดให้กอด ให้หอม ให้ฟัด ตลอดเลยอ่ะ น่ารักมากๆๆ เลยทั้งคู่
-
น้องอุ่นหื่นนนนนนน :haun4: :laugh:
รอตอนต่อไปจ้าาา :katai4: :katai2-1:
-
โอ้ยย นางอ้อนหนักมากกก พี่ไอทนได้ยังไง
-
คนรักคนหลงก็มาหาว่าหื่นเนาะอุ่น อย่างนี้ต้องฟัดให้เข็ด :laugh:
พี่ไอกำลังจะเป็นคนที่น่าอิจฉาที่สุดอยู่นะรู้ตัวหรือเปล่า
แค่ประกาศว่าชอบต่อหน้าผองเพื่อนก็เล่นเอาสาวๆอกหัก
ยิ่งถ้ามาเห็นมาได้ยินอย่างเรานะ สงสัยต้องจองโรง'บาล
อย่าหวานกว่านี้อีกนะ อิจฉา :hao3:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:
+1และเป็ดค่ะ
-
เราหวาดเสียวแทนพี่ไอ ไอ้เด็กอุ่นมันจ้องกินตับจึกๆ อย่างเดียวเลย ฮ่าาาา
** สนุกดีค่ะ มากดF5 รอทุกวันเลย คึคึ
-
เจ้าฌกลเด้นอยู่ในวัยติดสัตว์หรือเปล่าเนี่ย อะไรจะล้วงลับจับจูบขนาดนั้นจ๊ะ คนโสดอย่างอิฉันอิจฉาตาร้อนอยู่หน้าโทรศัพท์เลย ฮึ้ยย เอาพี่ไอเค้าคืนมานะ!
ปล. โนดราม่าาาา ไอเลิฟยูวววว :-[
-
น่ารัก :-[
-
อดเปรี้ยวไว้น้องอุ่น
เดี๋ยวได้กินนี่หวานเข็ดฟันเชียว555
ตอนนี้หวานกันเชียว มีแต่อุ่นโชว์หื่น
-
ชอบมาก อมยิ้มตลอดเวลาเลยที่อ่านตอนนี้ ^^
จริงๆต้องบอกว่าเกือบทุกตอนต่างหาก อิอิ
-
น่ารัก.....แหมมมมม. น้องอย่างโน้นน้องอย่างนี้
อ้อนอย่างนี้พี่ไอจะไปไหนรอด
-
โห...อิจฉาชิบเป๋งเลย อะไรเขาจะหวานจนน้ำตาลยังอายเลย มันไส้คนติดแฟน เดียวแอบไปนอนใต้เตียงเลยนิ อยากทำให้อิจฉาดีนัก
-
อุ่นหื่นขึ้นสมองมากกกกก พี่ไปได้แฟนเด็กแถมหื่นหนัก 5555555
-
น่ารักอ่าาาาาา
อุ่นนี่ติดพี่ไอขนาดหนักอ่ะ 55555
(ไม่นับรวมเรื่องความหื่นที่พ่วงท้ายมาด้วยนะ หุหุ)
-
น่ารักกกกกกก พี่ไอเหมือนแมวนี่เองอุ่นเลยชอบตอนอ้อน เราก็ชอบนะ อิอิ <3 :mew1:
เย้ๆๆ ดีใจจังเรื่องนี้ๆมีดราม่า หุหุ ชอบบบบ
รอตอนต่อไปค่าา :กอด1:
-
:m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :oni1: :oni1: :oni1: :oni1: :oni1: :oni1: :mew3: :mew3: :mew3: :mew3: :mew3: :mew3:
-
หื่น อย่างที่ พี่ไอ บอกจริงๆ นั้นแหละ
หุหุ
-
อย่าค่ะอย่า ตอนนี้ยิ่งหวานๆอยู่ อย่าไปถามถึงมาม่า
ไม่มีเลยก็ได้นะคะ เราไม่ถือ กร๊ากกกกกก :laugh:
เจ้าโกลเด้นน่ารักมากมาย เราเป็นพี่ไอนะ ละลายติดเตียงไปแล้วเนี่ย :hao3:
-
น้องอุ่นคะ จะหื่นแข่งกับพี่คินใช่มั้ยลูก ตอบ!!!!!
หื่นได้หื่นดีจริง แถมหยอดเข้าไป เบาหวานขึ้นตา
มดกัดจึกๆแล้ว รอตอนต่อไปนะคะ ไปหายาหม่องก่อน :hao3:
-
:impress3: น่ารักจังเลย อ่านเรื่องนี้แล้วสบาย ๆ มีความสุข :mew3:
-
อิจฉาพี่ไอ :ling1:
-
เขินไงไม่รู้
อยากฟัดพี่ไอบ้างอ่าาาาา
สงสัยทำจริงจะโดนโกลเด้นเตะ
-
:hao6: อุ่นหื่นๆๆๆๆ รอเวลาอุ่นฟัดพี่ไอให้จมเตียง :oo1:
-
โกลเด้นตัวนี้มีตัวเดียวในโลกกกก
-
(http://image.free.in.th/v/2013/is/150717104908.jpg)
บทสิบสาม
ใกล้สอบกลางภาคเข้าไปทุกทีนักศึกษาแต่ละคนต่างก็หน้าดำคร่ำเครียดกับการอ่านหนังสือสอบ ร้านหนังสือกาแฟเริ่มเปลี่ยนเวลาปิดร้านเพื่อให้เหล่านักศึกษาได้มาอ่านหนังสือติวสอบกัน โดยเฉพาะนักศึกษาจากคณะนิติศาสตร์และคณะแพทยศาสตร์ที่เหมือนจะสลับวันกันมายึดพื้นที่อ่านหนังสือ
"อุ่นมาตรานี้มันยังไงวะ" แชมป์ร้องถามพลางเลื่อนหนังสือไปหน้าเพื่อนสนิทที่ทำหน้านิ่วคิ้วขมวดอย่างเคร่งเครียดก้มอ่านหนังสือของตัวเองอยู่
"เฮ้ย! ไอ้อุ่น!" แชมป์เพิ่มระดับเสียงอีกนิดจนเพื่อนร่วมโต๊ะอย่างโก้และกอล์ฟต่างก็เงยหน้าขึ้นมองแต่คนถูกเรียกยังไม่รู้สึกตัวจนกอล์ฟที่นั่งอยู่ใกล้สุดต้องส่งมือไปประเคนให้ถึงศีรษะจนหน้าแทบทิ่มนายอาทิตย์ถึงได้รู้สึกตัว
"เฮ้ย ตบหัวกูทำไมวะ" พอรู้สึกตัวก็โวยวายทันที
"ไอ้แชมป์เรียกมึงหลายรอบละห่า ตั้งใจอ่านหนังสือมากไปไหมมึง" กอล์ฟว่า
อุ่นยังคงทำหน้าเครียดอยู่ก่อนจะส่ายหน้าไปมา "ก็ไม่ได้อ่านหนังสือ"
"อ้าว... แล้วมึงทำหน้าเครียดทำไม คิ้วมึงนี่ผูกกันเป็นโบไว้หลายทบละ" โก้ว่า
คนเครียดถอนหายใจ "กูเครียดเรื่องพี่ไอว่ะมึง"
คำตอบของอุ่นทำเอาเพื่อนๆ ต่างก็วางหนังสือประมวลกฎหมายเล่มหนาลงกับโต๊ะทันทีพร้อมกับขยับเข้ามาใกล้แบบไม่ค่อยแสดงออกเท่าไหร่ว่าอยากรู้มาก
"ทำไมวะมึง ทะเลาะกับพี่ไอหรอ"
"พี่ไอมีคนอื่นหรอ"
"หรือว่าพี่ไอไม่สนใจมึง"
นายอาทิตย์ส่ายหน้า "เปล่า กูไม่ได้ทะเลาะกับพี่ไอ พี่ไอไม่ได้มีคนอื่น แล้วก็สนใจกูดีด้วย"
"อ้าว!" ทั้งสามคนร้องออกมาพร้อมกัน "แล้วมึงเครียดเรื่องอะไร"
"ก็กูอะ... คบกับพี่ไอมาสองเดือนกว่าแล้วใช่ไหมละ แต่พี่ไอยังไม่ยอมมีอะไรกับกูเลยว่ะ"
"มันใช่เรื่องเครียดไหมไอ้ห่าอุ่น!!!" แชมป์ว่าอย่างหงุดหงิด ตอนแรกก็นึกว่ามันเครียดอ่านหนังสือ พอบอกเรื่องพี่ไอก็นึกว่าทะเลาะกัน ที่ไหนได้!!
เครียดเพราะพี่ไอไม่ยอมมีอะไรด้วย
"ใช่ดิมึง! เรื่องใหญ่เลยนะโว้ย มันเป็นเรื่องของคนรักกันนะแต่เออลืมไปพวกมึงยังไม่มีคนรักเลยไม่รู้" อุ่นพูดแต่ก็ยังไม่วายแอบเหน็บเพื่อนทั้งสาม
"พูดงี้มาต่อยกับพวกกูเลยมะ" โก้ว่าพร้อมกับถกแขนเสื้อขึ้นเตรียมเอาเรื่องเต็มที่
"พอๆ เลิกเล่นแล้วอ่านหนังสือต่อใกล้สอบแล้วนะเผื่อมึงจะลืม" กอล์ฟยกมือห้ามทัพทั้งสองฝั่งก่อนจะเอามือตบหนังสือเพื่อย้ำให้รู้ว่าควรตั้งใจอ่านหนังสือ "เรื่องไร้สาระทิ้งเอาไว้ก่อนนะเพื่อนอุ่น"
"เฮ้ย! เรื่องพี่ไอไม่ไร้สาระนะมึง" คนถูกหาว่าคิดอะไรไร้สาระร้องโวยวายทันที
เรื่องของพี่ไอทุกเรื่องไม่เคยไร้สาระสำหรับไอ้อุ่นนะโว้ย
"เออๆ กูก็ไม่ได้ว่าแต่เรื่องที่มึงเครียดอยู่มันไร้สาระ"
"เรื่องบนเตียงมันไร้สาระตรงไหน พี่ไอไม่ยอมกูนี่เครียดนะมึง" คนว่าไม่ไร้สาระก็ยังดันทุลังเถียงเพื่อนต่อ
"ความคิดมึงนี่..." กอล์ฟเริ่ม
"เสื่อมมาก" ต่อด้วยแชมป์เสริม
"หมกมุ่นสุดๆ" และโก้ว่าทับอีกที
"เรื่องบนเตียงมันไม่ไร้สาระก็ได้ แต่มึงคิดหน่อยช่วงนี้มึงใกล้สอบพี่ไอเลยอยากให้มึงเตรียมตัวอ่านหนังสือหรือเปล่าถึงยังไม่ยอม ไม่แน่สอบเสร็จพี่ไออาจจะยอมมึงก็ได้" กอล์ฟพูด "แต่ถ้ามึงยังมัวมาเครียดเรื่องไม่ได้ซั่มพี่ไอ กูว่ามึงอาจจะไม่ได้ซั่มอีกนานถ้ามึงสอบตก เข้าใจไหมเพื่อนอุ่น อ่านหนังสือครับ อ่านหนังสือ"
"เออๆ ก็ได้วะ" แม้จะไม่เต็มใจแต่เมื่อคิดตามคำพูดของเพื่อนแล้วก็ฟังสมเหตุสมผลดี เจ้าอุ่นเลยสลัดเรื่องพี่ไอไม่ยอมมีอะไรด้วยออกจากหัวก่อนจะก้มหน้าก้มตาท่องประมวลกฎหมายต่อ
ใช้เวลาตลอดช่วงบ่ายจนถึงค่ำในการอ่านหนังสือเมื่อดูเวลาอีกรอบก็พบว่าเป็นเวลาที่ร้านของไอดินจะปิดแล้วเจ้าโกลเด้นเลยจัดการปิดหนังสือเก็บของเพื่อไปหาไอดินที่ร้าน คืนนี้จะไปนอนห้องพี่ไอ
ตั้งแต่คบกันมาทั้งสองคนก็สลับกันไปนอนที่ของห้องแต่ละคนซึ่งวันนี้อุ่นไปนอนห้องไอดิน
"กลับๆ กลับกันได้แล้ว" นายอาทิตย์ตบโต๊ะเบาๆ เพื่อเรียกให้เพื่อนทั้งสามเงยหน้าขึ้นจากหนังสือ "กลับก่อนนะโว้ย เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยมาอ่านกันต่อ"
"จะรีบกลับไปหาพี่ไออะดิ"
"เออใช่ ไปแล้วนะโว้ย" อุ่นตอบก่อนจะยกมือลาเพื่อนแล้วคว้าเป้มาสะพายก่อนจะตรงไปหาไอดินที่ร้านทันที
กว่าจะกลับถึงคอนโดของไอดินก็สี่ทุ่มกว่าแล้วเพราะวันนี้ร้านของไอดินปิดช้ากว่าเวลาปกติไปหนึ่งชั่วโมง เมื่อกลับมาถึงห้องเจ้าโกลเด้นก็ให้ไอดินเข้าไปอาบน้ำก่อนจะได้หายเหนื่อยจากการทำงานมาทั้งวันก่อนที่ตัวเองจะอาบต่อทีหลัง
เจ้าของห้องนั่งเช็ดผมที่เปียกชื้นอยู่บนเตียงในตอนที่อุ่นเดินออกจากห้องน้ำ เมื่อเห็นคนรักนั่งเช็ดผมอยู่จึงเดินไปนั่งซ้อนด้านหลังแล้วเป็นฝ่ายเช็ดผมให้แทน
ฝ่ามือหนาออกแรงขยี้ผมนุ่มจนกระทั่งผมของไอดินแห้งเจ้าตัวจึงเดินเอาผ้าขนหนูไปตามแล้วเดินกลับมานั่งกอดไอดิน
"วันนี้เหนื่อยไหมครับ" เจ้าโกลเด้นถามพร้อมกับวางคางเกยไว้บนไหล่ของคนในอ้อมกอด
"ก็เหนื่อยนะ ใกล้สอบแล้วนักศึกษาเยอะ แล้ววันนี้อ่านหนังสือเป็นยังไงบ้าง" ไอดินถามกลับยกมือขึ้นเล่นผมนุ่มๆ ของอุ่นอย่างที่ชอบทำ
"อ่านหนังสือเหนื่อยมากเลยครับ หมดแรงแล้ว" ปากก็บอกว่าหมดแรงแต่กลับยื่นปลายจมูกไปคลอเคลียที่ซอกคอหอมกรุ่นอย่างอดใจไม่ไหวก่อนจะกดริมฝีปากลงกับลำคอขาว
"หมดแรงก็... อื้ม นอนได้แล้ว" ไอดินเอียงหน้าเมื่ออีกคนกดจูบลงมาหนักๆ ที่ลำคอ
"ขอเติมพลังก่อน" นายอาทิตย์ว่าก่อนจะเลื่อนไปกดจูบที่ริมฝีปากของไอดินอย่างหนักหน่วง บดคลึงกลีบปากสวยของคนรักก่อนจะสอดแทรกเข้าชิมความหอมหวานจากโพรงปาก
จากตอนแรกที่นิ่งเฉยปล่อยให้คนรักจูบตามใจสุดท้ายไอดินก็ใจอ่อนจูบตอบกลับไปให้อุ่นได้ใจยิ่งบดเบียดริมฝีปากลงมามากขึ้น ทั้งสองคนยังคงแลกจูบกันอยู่นาน ผละออกแล้วก็จูบซ้ำลงอีกรอบ
"อื้ม... อ อุ่นพอแล้ว" ไอดินร้องห้ามเมื่อรู้ตัวว่าตอนนี้ร่างของตัวเองถูกดันลงนอนราบกับเตียงแล้วเรียบร้อย แถมเจ้าเด็กตัวโตเปลี่ยนจากปากของเขาไปที่ลำคอแทน มือทั้งสองข้างก็ไวเหลือเกินเพราะตอนนี้ขยับไปลูบไล้สีข้างแล้วเรียบร้อย
"พี่ไอ..." แต่ดูเหมือนอีกคนจะยังคงลุ่มหลงอยู่ในสัมผัสอันหอมกรุ่นและเย้ายวนใจจนไม่ได้ยินเสียงร้องห้าม
เสื้อนอนแบบติดกระดุมที่เจ้าอุ่นซื้อมาให้ถูกปลดกระดุมจนหมดในเวลาอันรวดเร็ว
"อ... อุ่น อื้มม พ พอ..." เสียงของไอดินเริ่มสั่นเมื่ออีกคนเลื่อนริมฝีปากจากลำคอไปตามหน้าอกขาวๆ อย่างอดใจไว้ไม่อยู่ มือของอุ่นลูบไปตามหน้าท้องแบนราบวนเวียนอยู่แถวๆ ขอบกางเกงให้คนโดนสัมผัสใจหวิว
ไอดินสะดุ้งเฮือกเมื่อปลายลิ้นหยุ่นของอุ่นเลียวนรอบฐานอกพร้อมกับดูดเม้ม ร่างกายสั่นเทาอย่างห้ามไม่อยู่
"อุ่น... พ พอ อุ่นหยุด!!!" สุดท้ายก็ต้องกลั้นหายใจตะโกนห้าม ใบหน้าใสขึ้นสีระเรื่อจนแดงก่ำ หายใจหอบ
"พ พี่ไอ..." คนที่ถูกห้ามหน้าเสียไปทันทีก่อนจะเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึมจนไอดินทำอะไรไม่ถูก "ขอโทษนะครับ"
นายอาทิตย์กอดไอดินแต่เพียงแค่แปบเดียวก็ปล่อยก่อนจะเอื้อมมือมาติดกระดุมเสื้อนอนของไอดินให้เรียบร้อย
"อุ่น คือว่า..."
"ขอโทษนะพี่ไอ ขอโทษครับที่ล่วงเกิน ที่ทำให้กลัว ผมว่าพี่ไอนอนเถอะ" ไม่ทันที่ไอดินจะได้พูดอะไรอุ่นก็จับอีกคนลงนอนพร้อมกับคลี่ผ้ามาห่มให้
"อุ่น...ไม่ใช่นะ คือ..."
"วันนี้ผมนอนที่ห้องนั่งเล่นดีกว่า ลืมไปว่ามีสอบย่อยพรุ่งนี้ยังไม่ได้อ่านหนังสือเลย พี่ไอนอนนะครับ" คนที่ยืนข้างเตียงส่งยิ้มให้แต่ไอดินรู้สึกว่ารอยยิ้มนั้นมันไม่อบอุ่นเหมือนทุกที เหมือนคนตรงหน้ากำลังฝืนยิ้มให้อยู่
"อุ่น ฟังก่อน..."
"ดึกแล้วพี่ไอ นอนก่อนนะแล้วตื่นมาค่อยคุยกัน" เจ้าตัวพูดแค่นั้นก่อนจะเดินออกจากห้องนอนของไอดินไป
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
ไอดินตั้งใจว่าวันนี้จะคุยกับเจ้าโกลเด้นให้รู้เรื่องหลังจากที่เมื่อคืนไม่ได้คุย หลังจากที่อุ่นเดินออกจากห้องไปไอดินก็เดินไปเปิดประตูห้องนอนดูก็เห็นว่าคนรักนั่งหน้าเครียดๆ อยู่ที่โซฟาตรงห้องนั่งเล่นบนโต๊ะมีหนังสือวางเอาไว้หลายเล่มจนไม่รู้ว่าเครียดเรื่องอะไรกันแน่ และนั่นก็ทำให้ไอดินยังไม่อยากจะเดินเข้าไปขัด พอตอนเช้าตั้งใจจะคุยก็พบว่าเจ้าเด็กนั้นหายไปจากห้องแล้วมีเพียงโน้ตเขียนเอาไว้ว่าต้องรีบไปสอบแต่เช้าซึ่งไอดินก็ไม่รู้หรอกว่าจริงไหม แต่ก็ทำอะไรไม่ได้
ในตอนบ่ายอุ่นมาที่ร้านหนังสือกาแฟกับเพื่อนอีกกลุ่มใหญ่มาถึงก็สั่งนมสดปั่นแล้วปักหลักอยู่กลางวงล้อมของเพื่อนๆ อ่านหนังสือจนไอดินเองก็ไม่กล้าเข้าไปขัดจังหวะเวลาเคร่งเครียด
"มีเรื่องอะไรป่าววะ" เกล้าไกลที่นั่งมองมาสักพักถามไอดิน
"หือ" คนถูกถามหันมามองเพราะไม่ทันฟังคำถาม มัวแต่นั่งมองเจ้าโกลเด้นที่เหมือนจะหลบหน้าเขาอยู่
"กับไอ้เด็กนั่นมีปัญหาอะไรกัน ทะเลาะกันหรอ" เกล้าไกลพยักหน้าไปทางอุ่นที่นั่งหน้าเครียดอ่านหนังสืออยู่กับเพื่อนๆ
"ก็... ไม่เชิงทะเลาะหรอก"
"แล้วมันมีเรื่องอะไรละ ดูเจ้าอุ่นมันเงียบๆ ไปเยอะเลยนะ ปกตินี่ต้องเข้ามาคลอเคลียอย่างกับลูกหมาไม่ใช่หรือไง"
ไอดินถอนหายใจออกมาเบาๆ หันซ้ายหันขวาเพื่อดูให้แน่ใจว่าไม่มีใครอยู่ใกล้พอที่จะได้ยินการสนทนาของพวกเขาแล้วจึงหันไปคุยกับเพื่อนต่อ "ก็... เมื่อคืนมีเรื่องนิดหน่อย พอดีฉันเผลอไปตะโกนห้ามเด็กนั่นตอนอยู่บนเตียง"
เกล้าไกลเลิกคิ้วขึ้นมอง "หมายถึงตอนมันจะจับแกทำเมียนะหรอ"
"เออ ตอนนั้นแหละ" ไอดินทำหน้าหงุดหงิดใส่แบบที่เกล้าไกลก็หัวเราะออกมาทันที
"ทำไมอะ มันเลยงอนแกที่แกไม่ยอมหรอ"
"ไม่รู้สิ ถ้าแค่งอนก็ไม่เท่าไหร่แต่เมื่อคืนดูเครียดๆ คงคิดว่าเผลอมาทำฉันกลัวไปมั้งก็เลยเงียบไปเลยเมื่อเช้าก็ออกมาก่อน" ไอดินถอนหายใจอีกรอบ
"แล้วทำไมไม่ยอมมันอะ"
"เผื่อแกจะลืมนะเกล้า เห็นแบบนี้ก็เคยเป็นแต่ผัวคนอื่นป่าววะ ก็ขอเวลาทำใจหน่อยดิรู้หรอกว่าคบกับอุ่นคงไม่ได้ไปเสียบมันแต่จะโดนมันเสียบแทน ก็ขอเวลาทำใจแปบนึง"
เท่านั้นแหละเกล้าไกลก็ปล่อยเสียงหัวเราะออกมาเต็มทีอย่างขบขันในเหตุผลของเพื่อนจนคนในร้านหันมามองกันหมดจนเจ้าตัวได้แต่หันไปยกมือเป็นเชิงขอโทษกับทุกคนก่อนจะหันกลับมาหาเพื่อนที่นั่งทำหน้าบูดหน้าบึ้ง
"โทษๆ มันขำนิหว่า ฮ่ะๆๆๆ เห็นไหมก็บอกแต่แรกแล้วให้หาผัวหาผัว เป็นไงพอจะได้ผัวเลยกลัวขึ้นมา"
"ไม่ได้กลัวโว้ย แค่ขอเวลาทำใจแปบนึง แต่อุ่นมันคงไม่เข้าใจ" ไอดินหน้ามุ่ย
"เออ คงไม่เข้าใจจริงๆ แต่มันดูเครียดมากเลยนะ เมื่อคืนนี่ครั้งแรกหรือว่ายังไง"
เพราะทั้งสองคนสนิทสนมกันมานานทำให้พูดคุยกันได้ทุกเรื่องแม้แต่เรื่องแบบนี้ต่างฝ่ายก็สามารถคุยกันได้อย่างไม่รู้สึกอาย "ก็เปล่า ก่อนหน้านั้นก็มีหลายครั้งแต่ก็เลี่ยงมาตลอดเลยไง"
"อย่างนั้นไอ้เด็กนั่นต้องคิดแน่ๆ ว่าแกไม่อยากมีอะไรกับมัน ฮ่ะๆ แต่ตลกดีว่ะ"
"มันใช่เรื่องไหม" ไอดินคว้าเอากระดาษทิชชูปาใส่คนที่นั่งตรงข้ามก่อนจะตอบคำถามต่อเมื่อเกล้าไกลถามว่าตกลงจะเอายังไง "ก็คงต้องคุยกันให้เคลียร์นั่นแหละ มันไม่ใช่เรื่องที่จะมามีปัญหากันเพราะเรื่องแบบนี้สักหน่อย"
"มีข้อเสนอดีๆ สำหรับปัญหานี้" เกล้าไกลทำหน้าจริงจัง
"ยังไง"
"แกก็พลีกายถวายตัวให้ไอเด็กนั่นสิ ใส่เสื้อตัวเดียวนั่งรอมันอยู่บนเตียงรับรองว่าปัญหานี้หมดไปแน่นอน"
"ไอ้เกล้า!!! ไอ้บ้าเอ๊ย ไอ้เพื่อนทุเรศ!!!!" ไอดินร้องด่าลั่นร้านจนนักศึกษาที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ถึงกับสะดุ้งด้วยความตกใจหันมามองไอดินอย่างตื่นๆ ซึ่งเจ้าของร้านไม่คิดจะหันไปขอโทษด้วยซ้ำเพราะมัวแต่หันไปทุบเพื่อนตัวเองที่หัวเราะอย่างสะใจก่อนจะสะบัดหน้าเดินหนีขึ้นห้องทำงานไปทันทีพร้อมใบหน้าที่บูดบึ้งแต่ขึ้นสีระเรื่อ
"พี่เกล้าพี่ไอเป็นอะไร" คนที่นั่งทำหน้าเครียดแต่ก็มักจะเหลือบมองไอดินอยู่ตลอดอย่างอุ่นก็รีบเดินเข้ามาถามคนที่ยังนั่งยิ้มอยู่แม้จะโดนตีไปหลายทีก็ตาม
"เป็นห่วงมันหรอ" เกล้าไกลหันไปยักคิ้วใส่
"ก็ห่วงสิพี่เกล้านั่นแฟนผมนะ"
เกล้าไกลหัวเราะโบกมือไปมา "มันไม่ได้เป็นอะไรหรอก อยากรู้ก็ขึ้นไปคุยกับมันเองคงอยู่บนห้องทำงานนั่นแหละ"
นายอาทิตย์พยักหน้ารับก่อนจะเดินขึ้นไปบนชั้นสองหยุดอยู่หน้าห้องทำงานของไอดินแล้วถอนหายใจออกมา ตั้งแต่เมื่อคืนแล้วที่เขาพยายามหลบพี่ไอ ไม่ใช่เพราะไม่อยากเจอแต่เขากลัว กลัวว่าไอดินจะเป็นฝ่ายเดินหลบเขาเองถ้าหากเขาเดินเข้าไปใกล้
เรื่องเมื่อคืนอาจจะทำให้ไอดินนึกกลัวเขาขึ้นมา
พี่ไออาจจะกลัวและไม่อยากมีอะไรกับเขา
พอคิดแบบนี้เจ้าโกลเด้นก็รู้สึกเจ็บในอกอย่างบอกไม่ถูก แม้จะรู้ว่าความสัมพันธ์ทางกายไม่ใช่ทุกอย่าง และถ้าเป็นไอดินเขาสามารถอยู่ได้ไปเรื่อยๆ ถ้าไม่ต้องมีเรื่องอย่างว่าแต่ในใจลึกๆ มันก็แอบหวังเหมือนกันนั่นแหละนะ
ถ้าพี่ไอไม่พร้อมหรือไม่อยาก เขาก็จะไม่เร่งรัดเด็ดขาด
อุ่นผลักประตูห้องทำงานของไอดินเข้าไป เจ้าของห้องยืนกอดอกหันหลังให้เขาอยู่ดูเหมือนเจ้าตัวจะไม่รู้ว่ามีใครเข้ามาในห้อง
"พี่ไอครับ"
เพราะเพียงแค่อุ่นส่งเสียงทักคนที่ยืนกอดอกอยู่ก็ถึงกับสะดุ้งหันมามองทันทีและนั่นทำเอาคนคิดมากเริ่มใจเสียอีกรอบ แค่ได้ยินเสียงเขาพี่ไอก็ถึงกับสะดุ้งเลยหรอ
"อุ่น มีอะไรหรือเปล่า"
"เปล่าครับ เห็นพี่ไอเหมือนจะทะเลาะกับพี่เกล้าแล้วก็ขึ้นมาข้างบนผมก็เลยมาดู"
"ไม่ได้ทะเลาะอะไรหรอก เถียงกันปกตินั่นแหละ" ไอดินขยับเดินจากด้านหลังโต๊ะทำงานมาหาคนที่ยืนอยู่กลางห้อง "แล้วอ่านหนังสือเป็นยังไงบ้าง"
"ก็ดีครับ อ่านไปได้เยอะแล้วคงจะทันก่อนสอบนั่นแหละครับ" อุ่นส่งยิ้มบางให้ "ถ้าพี่ไอไม่ได้เป็นอะไร... ผมไปอ่านหนังสือก่อนนะครับ คืนนี้คงไม่ได้ไปนอนห้องพี่ไอเพราะต้องอ่านหนังสือ"
ไอดินเม้มปากแน่นรู้แน่ชัดแล้วว่าอุ่นคงคิดมากเรื่องเมื่อคืนและคงคิดไปแบบผิดๆ แน่นอน "ไม่อยากนอนกับพี่หรอ..."
คนที่กำลังหันหลังกลับชะงักทันทีหันมามองคนที่ยืนเม้มปาก "ครับ? พี่ไอว่าอะไรนะ"
"พี่ถามว่า... ไม่อยากนอนกับพี่หรอ" ไอดินเดินเข้าไปใกล้คนที่ยืนนิ่งเอื้อมมือไปจับแขนของอุ่นเอาไว้ เขารู้สึกอายมากจริงๆ เกิดมาไม่เคยทำอะไรแบบนี้เลยการกระทำที่เหมือนเชิญชวนอะไรแบบนี้
จะมีผัวสักคน... มันต้องขนาดนี้เลยหรือไงนะ
"นอน... หมายถึงนอนแบบไหนครับ" อุ่นไม่อยากจะคิดไปไกลหรอกนะ แต่ไอ้ดวงตาเรียวๆ ที่เหมือนจะอ้อนแล้วก็เชิญชวนนั้นมันทำให้คิดลึกจริงๆ นะ
"ก็นอน... แบบที่คนรักเขานอนกันไง"
ไอดินอยากจะร้องไห้ทำไมเขาต้องง้อเจ้าเด็กนี้ด้วยวิธีด้วยนะ เพราะคำพูดของเกล้าไกลคนเดียวเลย!
"เออ... พี่ไอไม่ต้องฝืนก็ได้ ผมรู้ว่าพี่ไอ... คงไม่อยากทำอะไรแบบนั้นผมไม่เป็นไรจริงๆ ครับ" อุ่นยิ้ม เป็นรอยยิ้มที่ดีขึ้นกว่าเดิม มือหนาเอื้อมมาจับมือของไอดินไว้
"เปล่า... จริงๆ แล้วพี่ไม่ได้รังเกียจหรืออะไร พี่แค่...กำลังทำใจ"
"ครับ? ทำใจอะไร"
"อุ่นก็รู้ว่าพี่เคยแต่มีเมียใช่ไหมละ แต่กับอุ่น... อุ่นคงไม่ยอมเป็นเมียพี่หรอก พี่ก็เลย...ทำใจให้พร้อมอยู่ไง ไม่ได้รังเกียจหรือไม่ได้ไม่อยากทำอะไรแบบนั้น"
คราวนี้ละคนฟังถึงกับยิ้มอย่างเก็บอาการไว้ไม่อยู่ รวมมือทั้งสองข้างของไอดินมาจับไว้แน่นทันที "หมายความว่าพี่ไอไม่ได้โกรธผมเรื่องเมื่อคืนใช่ไหม"
"อือ ไม่ได้โกรธ"
"ไม่ได้กลัวผมใช่ไหม"
"อือ" ไอดินพยักหน้า
"ไม่ว่าใช่ไหมที่ผมคิดทำแบบนั้น"
"อือ"
นายอาทิตย์ยิ้มกว้าง "แสดงว่าพี่ไอก็อยากมีอะไรกับผมใช่ไหม"
"อือ เฮ้ย! ม ไม่ใช่แบบนั้น ไอ้เด็กบ้าแกล้งกันนิ" คนที่เผลอพยักหน้ารับร้องลั่นหน้าร้อนวูบทันทีที่เห็นสายตาพราวระยับของเจ้าโกลเด้น
อุ่นหัวเราะพร้อมกับรวมไอดินไปกอดไว้แน่น มือก็ลูบหลังคนในอ้อมกอดไปด้วย "ค่อยยังชั่วหน่อย ผมนึกว่าพี่ไอจะโกรธจะเกลียดผมแล้วเสียอีก วันนี้ผมเครียดทั้งวันเลย"
"เครียด? ไม่ได้เครียดเรื่องสอบหรือไง"
คนถูกถามส่ายหน้า "เปล่าครับ เรื่องสอบไม่ได้เครียดอะไรเลย ผมเครียดเรื่องพี่ไอมากกว่า ทั้งเรื่องพี่ไอไม่ยอมมีอะไรกับผม ทั้งเรื่องกลัวพี่ไอจะโกรธ กลัวพี่ไอเกลียด ไหนจะกลัวพี่ไอไม่ชอบไม่พอใจ กลัวไปหมด เครียดไปหมดเลย แต่ตอนนี้หายเครียดแล้ว"
"เครียดเรื่องพวกนี้นี่นะ มันใช่ไหมเนี่ย" ไอดินยกมือขึ้นดึงผมด้านหลังของอุ่นเบาๆ เหมือนจะลงโทษแบบที่คนโดนลงโทษก็แค่หัวเราะก่อนจะผละออกแล้วมองหน้าไอดินอย่างจริงจัง
"ทุกเรื่องของพี่ไอมันสำคัญมากนะครับ ไม่ว่าจะเรื่องเล็กน้อยแค่ไหนแต่แค่เป็นเรื่องของพี่ไอผมก็เครียดทั้งนั้นนั่นแหละ"
ไอดินเบ้ปากใส่อย่างนึกหมั่นไส้ "แล้วตอนนี้ยังเครียดอยู่ไหมละ"
"ไม่เครียดแล้วครับ รู้แล้วว่าพี่ไอก็อยากมีอะไรกับผมเพราะฉะนั้นเลิกเครียดแล้ว"
"บ้า!! ใครเขาบอกแบบนั้นกัน หื่น ทะลึ่ง ลามก กามจริงๆ เลย" ไอดินร้องด่าลั่นทั้งๆ ที่หน้าแดงแล้วก็เดินหนีออกจากห้องทำงานไป
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
TBC
************************************************
ขำ ขำกับเรื่องเครียดของนายอาทิตย์ เรื่องสอบไม่เครียด นางเครียดเรื่องพี่ไอไม่ยอมมีอะไรด้วย โอ๊ยยยย เจ้าโกลเด้นเอ๊ยยยยยยยยย มันใช่เรื่องสมควรเครียดไหม (สมควรมาก – อุ่น) เอาๆ เขาเครียดก็ต้องยอมเขาหน่อย เครียดแล้วคิดเป็นตุเป็นตะไปหมด ที่จริงพี่ไอเขาแค่ขอเวลาทำใจค่า รู้อยู่แล้วว่าคบกับเจ้าเด็กนี้คงไม่ได้เจ้าโกลเด้นเป็นเมียแน่นอน แล้วคนเคยมีเมียแต่อ่อนเก่งอย่างพี่ไอเลยต้องขอเวลาสักนิดในการทำใจ คราวนี้อุ่นได้เลิกเครียดสักทีเนอะ ฮ่ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
สนุกไม่สนุกยังไงคอมเมนต์บอกกันด้วยนะคะ แล้วเจอกันต่อหน้าค่ะ
แวะไปคุยกันในเพจเฟสบุ๊คของฟางกันเยอะๆนะ ไปคุยกันได้นะคะ https://www.facebook.com/fgc32yaoi
สำหรับคนที่เล่นทวิตเตอร์และอยากพูดคุยถึงนิยายเรื่องนี้ช่วยกันติดแฮชแท็ก #อุ่นไอรักBL ด้วยนะคะ มาเล่นกันเยอะๆ เลยนะ ฟางเข้าไปส่องตลอดนะคะแล้วก็จะเข้าไปตอบกลับด้วยน๊า หรือไม่ก็ทักทายกันได้ที่ @Fangiily_GC นะคะ
-
คเครียดไม่เป็นเรื่อง อุ่นเอ้ยยย o18
-
เครียดจริงๆ เครียดเรื่องพี่ไอไม่ยอมสักที
จะสมน้ำหน้ารึจะเห็นใจดีนะ ตั้งใจอ่านหนังสือสอบ
เดี๋ยวพี่ไอก็ให้รางวัลเองแหละเจ้าโกลเด้น
-
:L1: พี่เกล้ามาช่วยไว้อีกแล้ว อิอิ น่ารักอะ
โกลเด้นกลับมากระดิกหางฟูๆตอนท้าย ฮ่า เรื่องเรียนเรื่องสอบนี่จิ๊บๆเลยนะแหม
-
:laugh3: :laugh3: :laugh3:
ตาน้องอุ่น แกแข่งหื่นกะพี่คินสินะ :hao7:
-
"ใช่ดิมึง! เรื่องใหญ่เลยนะโว้ย มันเป็นเรื่องของคนรักกันนะแต่เออลืมไปพวกมึงยังไม่มีคนรักเลยไม่รู้"
โห้!! น้องอุ่นพูดแบบนี้เนี่ย เจ็บมาถึงพี่เลยนะก็คนมันโสดอ่ะ จะให้ทำไงล่ะ ไม่เหมือนน้องอุ่นนี่
ทุกลมหายใจเข้าออกมีแต่พี่ไอ ฮึ้ม ไม่พูดแล้ว แต่ฝากพวกเพื่อนๆ น้องอุ่นตบกระบาลน้องอุ่นสักที
โทษฐานพูดแทงใจดำคนโสด
-
ช่างเป็นเรื่องควรเครียดเหลือเกินนะ อุ่น โธ่... :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
พี่ไอน่าสงสารจริงๆ ถึงขั้นต้องทำใจเลยเหรอคะ!!!! :m20:
น้องอุ่นก็เครียดเรื่องไม่เป็นเรื่องเล้ยยยย คุยๆกันไปให้เคลียร์สิคะะะ แหมมม
รอตอนต่อไปเนาะ
-
น้องอุ่นเข้าใจหาเรื่องมาเครียดนะคะเนี่ย :-[
-
ฮ่าๆ พี่ไอน่าจะจัดเป็นของขวัญหลังสอบให้น้องอุ่นนะครับเนี่ย ^^
-
เป็นเรื่องที่น่าเครียดมาก หื่น ทะลึ่ง ลามก แต่คนฟังที่เป็นเพื่อนนี่หงายเงิบ แต่พี่ไอหน้าแดง คงต้องให้เวลาพี่ไอทำใจหน่อยนะ
-
:z1: ตอนแรกอ่านหัวข้อก้อนึกว่าจะมีเรื่องดราม่าเข้ามาเสียอีก :mew5: แอบใจสั่นนิด ๆ แต่พออ่านไปแล้วขำอ่ะ :mew4: น่ารักมาก ๆ เลยน่ะเรื่องนี้ น่ารักคนละแบบกับเรื่องของน้องกันต์น่ะ แต่อีกเรื่องก้อคนละแบบไปเลย มาต่อเร็ว ๆ น่ะ :hao6:
-
เจ้าโกลเด้นตัวน้อย มันใช่เวลามาเครียดมั๊ยเนี่ย 55555
แอบสงสารพี่ไอที่ต้องมารับมือเจ้าหมาหื่น :hao3:
-
คือมางึดคนแท้น้อ เคลียดอีหยังบ่เคลียด เคลียดว่าไอบ่ยอมมีอีหยังนำว่าสั้นติอุ่น กะให้เผิ่นทำใจแน่ติล่ะ อ่านซื้อตอนกะเฮดให้คนอ่านเคลียด พออ่านแล้วหัวเราะจนว่า สั้ คนควรเคลียดควรเป็นไอพูน สิโดยเสียบเนี้ย เฮ้อถ้าสิโดนไอเสียบอันนี้จังค่อยเคลียดเด้ออุ่น รอตอนต่อไป
-
:a5: อุ่นเครียดเรื่องนี้เองเหรอ
-
โกลเด้นตัวน้อยทำพี่ไอเขินได้ตลอด :-[
-
อ่านไปเริ่มสงสารพี่ไอ ที่ต้องคอยรับมือกับเจ้าโกลเด้นหื่น. :hao3:
-
จริงจังยิ่งกว่าอ่านหนังสือสอบอีกนะอุ่น เรื่องหื่นนี่ตลอดๆ
-
ก่อว่าอยู๊~~~!!!
ตอนเห็นชื่อตอนว่า อุ่นมันเครียดอะไร
ปกติกระดี้กระด้าจะตาย
แต่พออ่านแระ เก็ทเรยอ่ะเรื่องหื่นๆนี่เอง สมเป็นอุ่นมากกกกกก 5555555555
-
อุ่นเครียดได้หมกมุ่นมากกกกก คารวะจริงๆ o1 o1
พี่ไอน่ารักเหมือนเติม :hao7: :hao7:
-
อุ่นเอ๊ยยยยย นายนี่มันจริงๆเล้ยยยยยยย 555
-
เจ้าหมายโกลเด้นเอ้ยยย คิดเรื่องนี้หนักจนเครียดเลย
พี่ไอน่ารักเหมือนเดิม :กอด1:
-
อุ่นเอ้ยยยยยยยยยยย
-
เป็นการเครียดที่ไร้สาระเเต่ก็ทำเอาใจตุ่มๆตอมๆนะเนี่ย 555
-
:mew1: :mew1: :pig4: :pig4:
-
เคลียดให้ถูกเรื่ฮงซิอุ่นตอนนี้อะ สอบจ๊ะสอบ
-
:pig4: :L2: :L2: :mew1: :mew1:
-
กลัวพี่ไอจะลุกไม่ขึ้น เพราะท่าทางอุ่นมันจะเก็บกด ฮ่าาา
-
พี่เกล้าเป็นพระเอกขี่ม้าขาวมาช่วยอีกตามเคย 555555
-
อุ่นเอยยยย
-
ตามอ่านจนทันแล้ววววววววว เย้ เย้ ไม่อยากจะบอกน้อง(อุ่น)เลย ว่าน้องหื่นมาก คอนเซปน้องนี่ "รักน้องไหม น้องกื่นมาก" ใช่ไหมมมม คึคึ อิจพี่ไอจุงได้ทั้งแฟนได้ทั้งเจ้าตูบ อุ๊ปส์ ต่อไปไม่ใช่แฟนแล้ว ต้องบอกว่าผะหรัววว ท่ดๆๆ คริคริ
-
อุ่น เป็น คนมีสาระมากกกกกก
-
(http://image.free.in.th/v/2013/is/150721095748.jpg)
บทสิบสี่
ห้องนี้มันกว้าง...
ไอดินรู้สึกว่าอยู่ๆ ห้องของตัวเองก็กว้างเหลือเกินเมื่อไม่มีเจ้าโกลเด้นมาเดินไปเดินมาในห้อง ในเวลานี้นักศึกษาทั้งมหาวิทยาลัยอยู่ในช่วงสอบกลางภาค ซึ่งอุ่นเองก็เช่นกันทำให้ตลอดอาทิตย์นี้อุ่นกับไอคุยกันน้อยมาก
ช่วงเวลาสอบแบบนี้ร้านหนังสือกาแฟเปลี่ยนเวลาเป็นเปิดยี่สิบสี่ชั่วโมงโดยพนักงานในร้านจะผลัดเวรกันมาอยู่เหมือนเข้ากะตามโรงงาน ไอดินคอยดูแลร้านในตอนกลางคืน แม้จะเจอเจ้าโกลเด้นและเพื่อนๆ อีกเกือบสิบคนที่ยกโขยงมาขอยืมห้องทำงานของเขาเป็นที่ติวหนังสือในทุกๆ คืนแต่ก็ไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไหร่เพราะไอดินไม่อยากรบกวนเวลาอ่านหนังสือของคนรัก
ช่วงเวลากลางวันที่อุ่นพอมีเวลาบ้างก็เป็นเวลานอนของไอดิน ซึ่งพอเห็นคนรักไม่ได้นอนมาทั้งคืนนายอาทิตย์ก็ไม่อยากรบกวนเช่นกัน อยากให้ไอดินนอนพักผ่อนให้เพียงพอ เวลาที่ได้คุยกันจึงมีเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
และนั่น... ทำให้ไอดินรู้สึกว่าห้องนอนของตัวเองดูกว้างเมื่อไม่มีเจ้าโกลเด้นมานอนด้วย
ถ้านายอาทิตย์รู้ว่าไอดินนอนไม่หลับเวลาไม่มีเจ้าตัวมานอนกอดจะยิ้มกว้างขนาดไหนกันนะ
มือเรียวเอื้อมไปคว้าตุ๊กตาหมาพันธุ์โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ตัวโตที่ไม่รู้ว่าอุ่นไปหาซื้อมาจากไหนเอามาให้เป็นของขวัญที่คบกันมานอนกอด หวังให้มันแทนเจ้าโกลเด้นตัวโตๆ อุ่นๆ ที่ตอนนี้คงกำลังสอบอยู่
เหลืออีกหนึ่งอาทิตย์กว่าอุ่นจะสอบเสร็จ ไอดินท่าจะแย่เสียแล้ว...
ดวงตาเรียวปิดลงเพราะรู้สึกอ่อนเพลียจากการอดนอนมาตลอดทั้งคืนเพื่อดูร้านใช้เวลาไม่นานเจ้าตัวก็หลับสนิทพร้อมกับกอดตุ๊กตาหมาโกลเด้นเอาไว้แน่น
ไอดินหลับสนิทไม่ได้ยินแม้แต่เสียงประตูห้องนอนที่เปิดออก เสียงฝีเท้าของใครบางคนที่เดินมาใกล้ ไม่รู้สึกถึงการยุบตัวของที่นอน แต่เจ้าตัวกลับซุกตัวเข้าหาความอบอุ่นที่อยู่ข้างกายด้วยความเคยชินจนนายอาทิตย์ถึงกับยิ้มกว้าง
ความเหนื่อยล้าจากการอ่านหนังสือสอบและการทำข้อสอบหายไปทันทีที่ไอดินซุกกายเข้าหาเขาแบบนี้ วันนี้เขามีสอบแค่ช่วงเช้าเท่านั้นและพรุ่งนี้ก็ไม่มีสอบเขาจึงสะบัดเพื่อนๆ ในกลุ่มทิ้งแล้วตรงมาหาไอดินที่คอนโดทันที
ริมฝีปากกดแนบสัมผัสลงกับหน้าผากของไอดิน ขยับแขนโอบกอดคนหลับเอาไว้แน่น หลับตาลงแล้วจึงหลับตามเจ้าของห้องไป
กว่าไอดินจะรู้สึกตัวตื่นเวลาก็เลยมาช่วงบ่ายแล้ว คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันเพราะรู้สึกอึดอัดเหมือนโดนรัดทั้งๆ ที่ตอนหลับยังฝันดีอยู่แท้ๆ ฝันว่าเจ้าโกลเด้นมานอนกอด ดวงตาเรียบกระพริบเพื่อปรับความชัดของภาพตรงหน้าก่อนจะเบิกกว้างขึ้นเมื่อเห็นว่าอะไรที่กำลังรัดตัวเขาอยู่
"อรุณสวัสดิ์ครับ" อุ่นพูดก่อนจะจูบปากไอดินเบาๆ
"มาตั้งแต่เมื่อไหร่" ไอดินถามพร้อมกับเผยยิ้มดีใจ
"ตอนสิบเอ็ดโมงได้เห็นพี่ไอหลับสบายเลยไม่อยากปลุกถือโอกาสมานอนกอดพี่ไอเลย" เจ้าตัวว่าพร้อมกับรัดร่างของไอดินแน่นขึ้น "ไม่ได้นอนกอดพี่ไอตั้งนานคิดถึงชะมัดเลย"
ไอดินยิ้มซุกหน้าลงกับอกกว้างของเจ้าโกลเด้นก่อนจะพูดเสียงอู้อี้ "คิดถึงเหมือนกัน"
แล้วไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเจ้าโกลเด้นจะยิ้มกว้างแค่ไหน หางเป็นพวงใหญ่จะสะบัดไปมามากแค่ไหน ตอนนี้เจ้าตัวพลิกร่างของไอดินลงนอนราบกับเตียงส่วนตัวเองก็ขึ้นคร่อมไว้เรียบร้อยก่อนจะก้มลงจูบปากคนด้านล่างซ้ำๆ ไม่หยุด
จุ๊บ
"คิดถึงพี่ไอนะ"
จุ๊บ
"รู้ไหมว่าโคตรคิดถึงเลย"
จุ๊บ
"คิดถึงใจจะขาด"
จุ๊บ
"อยากกอด อยากจูบ อยากหอม"
จุ๊บ
"คิดถึงว่ะ"
"อืม... พอแล้วอุ่น รู้แล้วว่าคิดถึง" ไอดินยกมือปิดปากตัวเองเอาไว้แล้วเอ่ยห้าม
เจ้าโกลเด้นยิ้ม ยิ้มทั้งตามยิ้มทั้งปากดึงมือของไอดินออกก่อนจะก้มลงจูบที่ริมฝีปากสวยนั้นอีกรอบ เคล้าคลอเคลียไม่ห่าง ริมฝีปากของนายอาทิตย์ค่อยแตะอย่างแผ่วเบาผละออกและแตะซ้ำลงไปอีกข้าง เอียงใบหน้าเพื่อปรับองศาในการมอบจุมพิตให้กับไอดิน ปลายลิ้นไล้เลียไปมารอบริมฝีปาก ร่างสูงหัวเราะขำเมื่อรับรู้สึกความร้อนผ่าวของมือที่สัมผัสอยู่บนแก้มของคนรัก อุ่นไม่ได้จูบอย่างเร่าร้อน ไม่ได้จูบอย่างลึกซึ้งเหมือนทุกที แต่เขาทำเพียงแค่ใช้ริมฝีปากคลอเคลียไปกับริมฝีปากของไอดิน
"พ... พอแล้วอุ่น" ไอดินได้แต่ร้องห้ามเสียงสั่น ใบหน้าขาวขึ้นสีระเรื่ออย่างชัดเจน ไอดินกำลังสั่น กำลังเขินกับจูบที่แสนอ่อนโยนและหยอกเย้าของอุ่น เป็นครั้งแรกที่ถูกจูบแบบนี้จนคนที่ผ่านอะไรมามากพอสมควรถึงกับไปไม่ถูกเลยทีเดียว
อุ่นหัวเราะชิดริมฝีปากก่อนจะแนบปากลงไปอีกรอบแล้วจึงผละออกมาล้มตัวลงนอนข้างๆ ดึงพี่ไอมากกกอดเอาไว้ไม่ห่าง "ค่อยพอหายคิดถึงหน่อย"
"สอบเป็นยังไงบ้าง" ไอดินหาเรื่องมาคุยอย่างต้องการเปลี่ยนเรื่องไม่อย่างนั้นเขาคงได้ถูกแกล้งให้เขินมากกว่านี้แน่
"ก็โอเคครับ ทำได้อยู่แล้วอุ่นเก่งจะตาย"
คนฟังคำตอบนึกอยากจะเบ้ปากใส่กับอาการหลงตัวเองแต่ก็ทำไม่ได้เพราะรู้ว่าที่อุ่นพูดน่ะเรื่องจริง "สอบเสร็จเมื่อไหร่"
"วันพุธหน้าครับ มีสอบแค่ช่วงเช้าก็เสร็จแล้ว ไว้สอบเสร็จแล้วผมมาหาพี่ไอนะ"
"อืม... มาที่ห้องแล้วกัน อยู่ที่ห้องนี่แหละช่วงนี้เหมือนคนเข้ากะกลางคืนเลย"
เจ้าโกลเด้นใช้ฝ่ามือลูบหลังของไอดินไปมา "ไม่ชอบเลย นอนกลางวันมันจะไปเต็มอิ่มเท่านั้นกลางคืนได้ยังไงพี่ไอเปลี่ยนมาอยู่กลางวันไม่ได้หรอครับ"
"อีกแค่อาทิตย์เดียวเองไม่เป็นไรหรอก อีกอย่าง... ตอนกลางคืนพนักงานจะน้อยกว่าพี่ก็ต้องอยู่ตอนกลางคืนสิ"
"คืนนี้ก็ต้องไปที่ร้านใช่ไหมครับ" อุ่นก้มลงถาม
"ใช่แล้ว จะไปอ่านหนังสือที่ร้านไหม"
"ไปครับ นัดกับพวกไอ้แชมป์ไว้แล้ว ดีที่พรุ่งนี้ไม่มีสอบไว้จะมานอนกอดพี่ไอตอนเช้านะ"
ไอดินพยักหน้ารับ "อื้ม... มานอนกอดกัน"
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
(มีต่อค่ะ)
-
(ต่อค่ะ)
นายอาทิตย์สอบเสร็จแล้ว เจ้าตัวกู่ร้องด้วยความดีในหลังจากส่งกระดาษข้อสอบวิชาสุดท้ายในช่วงเช้าของวันพุธเสร็จเรียบร้อย สองมือชูขึ้นเหนือหัวอย่างดีใจสุดๆ นอกจากจะสอบเสร็จแล้ว มีวันหยุดยาวไปจนถึงวันจันทร์ไอ้อุ่นจะไปนอนกกพี่ไอให้ชุ่มปอดไปเลย!!!
ร้านพี่ไอเองก็หยุดสองวันหลังจากการสอบของนักศึกษาผ่านพ้นไปเพราะต้องการให้พนักงานในร้านที่ทำงานกันมาตลอดได้หยุดพัก
"ยะฮู้~" เก็บความดีใจเอาไว้ไม่มิดเลยต้องร้องออกมาเบาๆ
"เป็นบ้าไรวะมึง สอบจนเพี้ยนไง" แชมป์ที่พึ่งเดินหน้าสะลึมสะลือออกจากห้องสอบร้องถาม
"กูแค่ดีใจโว้ย สอบเสร็จแล้วกูจะได้ไปนอนกกพี่ไอสมใจอยากแล้วโว้ย" หันมาบอกหน้าระรื่นทันทีจนแชมป์ได้แต่พยักหน้าเอออออย่างขี้เกียจจะใส่ใจคนหลงแฟน
"สอบเสร็จแล้วไปฉลองกันมึงงงงง" โก้กับกอล์ฟที่ออกจากห้องสอบมาพร้อมกันกระโดดมากอดคอเพื่อนรักทั้งสอง
"ฉลองตอนกลางวันนะมึง เพราะกูจะรีบกลับไปนอนกกพี่ไอ หึหึหึ"
"มึงหัวเราะได้โรคจิตมาก แน่ใจว่ามึงแค่นอนกก" โก้หันมามอง
เจ้าอุ่นไม่ได้ตอบอะไรเพียงแค่หัวเราะอย่างกับคนโรคจิตเท่านั้นจนเพื่อนทั้งสามคนได้แต่ส่ายหน้าอย่างปลงกับอาการเพี้ยนๆ ของเพื่อนรัก
ทั้งสี่คนยกโขยงไปที่ร้านอาหารแอร์เย็นฉ่ำหน้ามหาวิทยาลัย ซึ่งในร้านก็เต็มไปด้วยนักศึกษาที่มาฉลองกันหลังสอบ คุยกันไปกินข้าวกันไปอย่างสนุกสนานเฮฮา
"โอ๊ยอิ่มว่ะ" กอล์ฟยืนลูบพุงตัวเองอยู่หน้าร้านแบบหมดมาดหนุ่มหล่อไปทันที
"เชี่ยมาก... หนังท้องกูตึงปุ๊บหนังตากูก็หย่อนเลยว่ะ" โก้พูดพร้อมกับยกมือกอดคอเพื่อนกอล์ฟแบบตาปรือๆ อย่างคนง่วงนอน
"อย่างนั้นก็แยกย้ายกันกลับไปนอนไป แล้วค่อยเจอกันใหม่" แชมป์ว่าก่อนจะหันไปหาอุ่นที่ยืนกดโทรศัพท์อยู่ "มึงอะ อย่าเอาแต่กกพี่ไอของกูจนลืมวันลืมคืนนะมึง"
"พี่ไอของกูเถอะ แล้วเรื่องกกลืมวันลืมคืนมึงไม่ต้องห่วง กูทำแน่" พูดจบก็หัวเราะสะใจก่อนจะยกมือลาเพื่อนๆ แล้วโบกรถมอเตอร์ไซค์รับจ้างตรงไปยังคอนโดพี่ไอทันที
ตอนมาถึงไอดินกำลังนอนหลับอยู่บนเตียงเจ้าอุ่นเลยเดินไปหยิบชุดมาเปลี่ยนก่อนจะตรงไปยังเตียงนอนคว้าคนที่นอนหลับอยู่มากอดทันที
แต่ดูเหมือนว่าคราวนี้ไอดินไม่ได้หลับสนิทเพราะเจ้าตัวขยับตัวตอนที่ถูกดึงไปกอดก่อนจะลืมตาขึ้นมอง "สอบเสร็จแล้วหรอ กินอะไรมาหรือยัง" น้ำเสียงงัวเงียถาม
"เรียบร้อยแล้วครับ นี่กลับมาถึงห้องตอนกี่โมงเนี่ย"
"แต่เจ็ดโมงมาถึงก็นอนเลย" อุ่นก้มมองคนที่ตอบท่าจะจริงอย่างที่ไอดินพูดเพราะแม้แต่ชุดที่ใส่อยู่ตอนนี้ยังเป็นกางเกงขายาวกับเสื้อคอปกอยู่เลย
"ทำไมไม่ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนครับจะได้นอนสบายๆ"
"อือ...ก็ขี้เกียจ"
"ไปอาบน้ำกัน" พูดจบเจ้าโกลเด้นก็อุ้มไอดินขึ้นแล้วตรงไปเข้าห้องน้ำทันที ทั้งสองคนเคยอาบน้ำด้วยกันมาก่อนเพราะฉะนั้นไอดินจึงไม่ได้รู้สึกเขินอายเท่าไหร่ตอนที่อีกคนจัดการถอดเสื้อผ้าทั้งของเขาและของตัวเองออก
ร่างของคนที่ยังเหมือนจะง่วงอยู่ถูกจับให้นั่งตกอยู่ในอ่างอาบน้ำเอนหลังพิงอกกว้างแล้วหลับตาลง อุ่นหันไปเปิดน้ำอุ่นใส่อ่างรอจนกระทั่งน้ำเต็มอ่างจึงหันกลับไปปิดอีกรอบ เอนหลังพิงขอบอ่างอาบน้ำรั้งคนบนตักให้เอนตาม มือทั้งสองข้างกอดเอวของไอดินเอาไว้หลวมๆ
ควักน้ำอุ่นๆ ขึ้นล้างหน้าล้างตาให้ไอดินจนเจ้าตัวรู้สึกตาสว่างขึ้นลืมตามองแล้วส่งยิ้มหวานให้ "ขอบคุณนะ"
"ไม่เป็นอะไรครับ" อุ่นยิ้มก้มลงหอมแก้มของไอดิน คนตัวโตกว่าหันไปกดครีมอาบน้ำที่วางอยู่ใกล้มาถูตัวให้คนรักตอนแรกก็ตั้งใจว่าจะอาบน้ำเฉยๆ นั่นแหละแต่พอได้ลูบไล้ผิวเนียนนุ่มของไอดินแล้วมันก็หยุดไม่อยู่
เสียงน้ำกระจายเมื่ออยู่ๆ ไอดินก็เด้งตัวหนีไปอีกด้านของอ่างอาบน้ำตอนแรกที่ว่าจะเคลิ้มอีกรอบนั้นก็ตื่นเต็มตาหันมาถลึงตาใส่อีกคนทั้งๆ ที่หน้าแดง "ทะลึ่ง!!"
คนถูกว่าหัวเราะอย่างยอมรับ ก่อนจะตามไปดึงอีกคนมากอดแน่นแบบไม่ปล่อยแบบที่ไอดินก็รู้สึกว่าตัวเองชักจะไม่ปลอดภัยแล้ว ส่วนเหตุผลที่ต้องเด้งตัวหนีนั้นก็เป็นเพราะอะไรบางอย่างที่มันกำลังดุนดันตัวเขาอยู่นี่แหละ
"ก็ผิวพี่ไอลื่นอะ ลูบแล้วเพลินมือ" เจ้าตัวแก้ต่างว่าแบบนั้น
"เพลินมือแล้วไอ้นั่นมันตื่นทำไมหล่ะ! คิดลามกอยู่ใช่ไหมไอ้เด็กหื่นเอ๊ย" ไอดินดิ้น เนื้อตัวที่เต็มไปด้วยฟองสบู่นุ่มลื่นถูไถไปกับตัวของนายอาทิตย์ ก็รู้อยู่หรอกว่าไอดินไม่ได้ตั้งใจ แต่อะไรๆ มันโดนกันแบบนี้ไอ้อุ่นละห้ามปากตัวเองที่ร้องซี๊ดไม่ได้
"ซี๊ด... พี่ไออย่าดิ้นดิ มันเสียวชิบเลย อืม..."
กึก!
แค่นั้นแหละคนดิ้นถึงกับหยุดชะงักทันที หน้าตาแดงก่ำไปหมดอยากจะทุบ อยากจะฟาดเจ้าโกลเด้นสักทีสองทีแต่ก็ทำอะไรไม่ถูก นายอาทิตย์ผละมองหน้าแดงๆ ของคนรักแล้วยิ้มหวาน "พี่ไอ... อุ่นขอได้ไหมอะ น้องอยากได้พี่มากจริงๆ นะ"
อย่างอุ่นมีหรือจะขอแบบอ้อมๆ หรือหาทางตะล่อมไม่มีเสียหรอก ขอมันแบบตรงๆ อย่างนี้นี่แหละ จริงใจดี
คนฟังได้แต่อึ้งกับคำพูดตรงๆ อย่างไม่อายปากของคนรัก ไอดินสาดน้ำในอ่างใส่เจ้าโกลเด้นที่นั่งยิ้มหวานก่อนจะลุกหนีแต่กลับถูกอีกคนรั้งเอวให้กลับมานั่งตักอีกรอบ ไม่ปล่อยให้พูดอะไรออกมาเพราะเจ้าตัวก้มลงปิดปากของไอดินด้วยปากของตัวเองทันที
มือข้างหนึ่งของอุ่นรวบข้อมือของไอดินทั้งสองข้างเอาไว้แล้วจับชูขึ้นเพื่อไม่ให้ดิ้นหนีได้ อีกข้างก็กอดรัดรอบเองบางเอาไว้แน่น คนที่ดิ้นหนีเริ่มหยุดดิ้นเมื่อจูบของนายอาทิตย์ดูดเรี่ยวแรงออกไปจนหมดจนสมองขาวโพลน คิดไม่ออกว่าจะเอาตัวรอดจากสถานการณ์ตรงนี้ยังไง
ริมฝีปากที่บดเบียดและขบเม้ม ปลายลิ้นที่เกร็งตวัดไปมา ลมหายใจร้อนๆ ที่เป่ารดอยู่ข้างแก้ม ไอดินไม่อาจจะต่อต้านคนคนนี้ได้เลย
"ฮ๊าา..." ใบหน้าเรียวเชิดขึ้นหายใจหอบหลังจากถูกปล่อยให้เป็นอิสระ ดวงตาเรียวหยาดเยิ้มเมื่ออารมณ์บางอย่างในกายถูกปลุกขึ้นมาจากจุมพิตและร่างกายที่เสียดสีกันเมื่อครู่
อุ่นมองคนตรงหน้าไม่วางตา แลบลิ้นเลียปากตัวเองอย่างอดใจไม่อยู่ ไอดินคงไม่รู้ตัวว่าทำสีหน้าได้เซ็กซี่ขนาดไหน เซ็กซี่เสียจนกลางกายปวดหนึบไปหมด
ต่อให้โดนตบไอ้อุ่นก็ไม่ยอมถอยละวะวันนี้!!
มือของไอดินเป็นอิสระแล้วแต่ก็ไม่มีแรงแม้แต่จะทำร้ายคนตรงหน้านอกจากจับยึดที่ไหล่กว้างยามที่มือหนาของนายอาทิตย์ไล้ไปตามตัวที่อยู่ใต้น้ำ ดวงตาเจ้าเล่ห์จ้องมองไปที่ตุ่มไตที่ชูเด่นพ้นน้ำ มีฟองสบู่เกาะอยู่ข้างๆ รู้สึกริมฝีปากมันแห้งผากจนต้องแลบลิ้นเลียปากอีกรอบ ก่อนจะก้มหน้าส่งปลายลิ้นเลียรอบฐานเจ้าตุ่มไตสีอ่อน
ยิ่งกินก็ยิ่งอร่อย ยิ่งดูดก็ยิ่งหวาน ยิ่งเลียก็ยิ่งชอบ
"อึก!... ฮ๊าาา..." ไอดินตัวสั่น ลิ้นของอุ่นทำเขาหัวหมุน รู้สึกว่ามันดีมากเหลือเกิน ดีจนต้องแอ่นอกเข้าหา
รู้แล้วว่าทำไมต้นข้าวถึงชอบนักตอนเขาเลียนมให้... มันรู้สึกดีแบบนี้นี่เอง
"พี่ไอแม่งโคตรน่ารักเลย" อุ่นที่ผละออกมามองพูดอย่างเพ้อๆ เนื้อตัวของไอดินที่โผล่พ้นฟองสบู่นั้นขึ้นสีระเรื่อน่ามอง
ยิ่งตอนที่เจ้าตัวดันไอดินให้เอนหลังพิงไปกับอ่างอาบน้ำ เรียวขาข้างหนึ่งที่ยกตั้งชั้น แผ่นอกที่ขยับขึ้นลงตามแรงหายใจ ดวงตาเรียวเยิ้มๆ ริมฝีปากที่บวมช้ำนั่นอีก
พี่ไอโคตรเอ็กซ์เลย
อุ่นตามไปจูบที่ริมฝีปากนั้นอีกรอบ มือหนาขยับไล้ไปมาที่ขาข้างขวาที่ตั้งชันไล้ตั้งแต่ข้อเท้าขึ้นมาจนถึงหัวเข่าที่พ้นน้ำแล้วไล่ลงไปใต้น้ำอีกรอบจนถึงต้นขาด้านใน
"อึก...! อ อุ่น..." ไอดินเสียงสั่นหลับตาลงเมื่อขาขวาถูกยกขึ้นและถูกริมฝีปากอุ่นๆ แนบลงไป อุ่นทั้งขบเม้มทั้งดูดดุนไปทั่วต้นขาจนเกิดร่องรอย ตัวของไอดินถูกดันขึ้นอีกนิดแล้วเจ้าอุ่นก็ฝังหน้าลงกับซอกขาเฉียดไอน้อยที่เริ่มแสดงฤทธิ์ไปเพียงนิดเดียว
ถัดจากซอกขาใบหน้าแสนซนก็เลื่อนขึ้นมาสูงอีกรอบซุกลงที่ซอกคอไล่ต่ำไปที่หน้าอก ดูดเลียยอดอกทั้งสองข้างสลับกันไปมาจนคนที่หอบหนักๆ เริ่มส่งเสียงครางอย่างห้ามไม่อยู่
"อ่ะ... อ่าห์..."
พี่ไอชอบให้เลียนม
เจ้าตัวคิดและจดจำเอาไว้ทันที ยกยิ้มอย่างพอใจที่ทำให้ไอดินสั่นสะท้านได้ขนาดนี้
"อุ่น... พ พอแล้ว" ไอดินร้องคราง เขากำลังรู้สึกมากเกินไป มากจนจะห้ามตัวเองไว้ไม่อยู่อีกแล้ว ทั้งๆ ที่ไม่เคยสัมผัสกันขนาดนี้นอกจากจูบแต่ทำไมเจ้าเด็กคนนี้ทำเหมือนกับรู้จักร่างกายเขาดีขนาดนี้
ร่างของไอดินถูกยกให้นั่งบนขอบอ่างอาบน้ำ ใบหน้าของอุ่นอยู่ตรงช่วงเอวพอดีแถมยังมีการยกยิ้มให้กับเจ้าแท่งเนื้อที่ชี้หน้าอยู่อีกตั้งหาก
"แค่โดนเลียนมพี่ไอก็เป็นขนาดนี้แล้วหรอ" พูดไปก็หัวเราะไป ส่งนิ้วไปลูบส่วนปลายของแกนกายสีเนื้อของไอดินจนมีน้ำใสๆ ยืดติดนิ้วมา
ไอดินหันหน้าหนียกขาถีบช่วงไหล่กว้างอย่างหมั่นไส้แต่คนโดนถีบก็ไม่ได้รู้สึกสำนักอะไรอีกทั้งยังหัวเราะชอบใจอีกตั้งหาก
"พี่ไอน่ารักว่ะ นอกจากจะน่ารักแล้วยังเอ็กซ์อีกตั้งหาก ไอ้อุ่นนี่โชคดีจริงๆ จะได้คนเอ็กซ์ๆ เป็นเมีย"
"พูดมาก! ไอ้เด็กหื่น"
"ตัวเองก็หื่นเหมือนกันแหละน่า ไม่งั้นไอจังจะมาชี้หน้าเขาแบบนี้หรอ" พูดไปก็ยื่นนิ้วไปจิ้มๆ แต่เมื่อเห็นว่าไอดินกำลังจะโกรธแล้วลุกหนีก็รีบเข้าไปกอดเอวอ้อนทันที ปลายจมูกโด่งคลอเคลียไปกับหน้าอกขาวๆ ที่แม้จะไม่ตูมเหมือนผู้หญิงแต่ก็ทำให้อุ่นน้ำลายสอได้
ในขณะที่อ้อนง้อคนรักมือของนายอาทิตย์ก็เริ่มซนไปตามตัวขาวๆ จนกระทั่งมาหยุดที่แกนกายของไอดินที่กำลังสั่นนิดๆ จัดการคว้าหมับแล้วขยับรูดทันทีอย่างไม่ให้เจ้าของได้ตั้งตัว
ไอดินยกมือกอดช่วงไหล่ของคนที่อยู่ต่ำกว่าโน้มตัวซบหน้าลงกับไหล่กว้างปล่อยลมหายใจร้อนๆ ที่หอบหนักดังอยู่ข้างหูเมื่อมือของอุ่นยังคงหยอกล้อกับแกนกายเขาไม่เลิก
"ฮาา... แฮกๆๆ อืม..." ขาทั้งสองข้างเบียดเข้ากับลำตัวของเจ้าโกลเด้น แรงกอดรัดเพิ่มมากขึ้นเมื่อไอดินรู้สึกจะไม่ไหวสุดท้ายก็ปลดปล่อยน้ำสีขุ่นออกมาเปื้อนมือของอุ่น คนตัวโตกว่าก้มลงใช้ลิ้นทำความสะอาดเสียจนทั่ว และเมื่อปลายลิ้นแตะโดนคนที่ไม่ค่อยได้ร้องครางก็ส่งเสียงออกมาทันที
"อ่ะ... อ่าห์..."
พี่ไอแพ้ลิ้นของเขา ไม่ว่าลิ้นของอุ่นจะสัมผัสที่ไหน ไอดินจะคราง
อุ่นยกยิ้มเมื่อนึกอะไรออกจับคนที่ยังหอบอยู่ให้หันหลังให้ มือจับบั้นท้ายกลมกลึงแยกออกจนมองเห็นช่องทางด้านหลังอย่างชัดเจน รอยจีบนั้นขยับเหมือนกับจะเชิญชวนให้เขาได้สัมผัส แน่นอนว่าคนที่อยากฟังเสียงพี่ไอครางไม่มีทางใช้มือสัมผัสแน่นอน
ทันทีที่ปลายลิ้นแตะสัมผัสลงบนรอยจีบไอดินก็สะดุ้งเฮือกเชิดหน้าครางหวิวทันที แล้วยิ่งตอนที่เจ้าอุ่นเกร็งลิ้นแหย่หยอกล้อที่ช่องทางคับแน่นนั่นอีก คราวนี้ไอดินได้แต่ตัวสั่นครางลั่นห้องน้ำไม่มีหยุด
"อ๊าาาห์ อ อุ่น... ย อย่าแกล้ง ม ไม่... อ่าาาห์"
"พี่ไอแม่งโคตรน่าแกล้งเลยว่ะ" อุ่นพูดก่อนจะก้มหน้าดันปลายลิ้นแทรกผ่านเข้าไปอย่างไม่นึกรังเกียจเลยสักนิด ขอแค่เป็นพี่ไอเขาก็ไม่นึกรังเกียจเลย
"อ... อุ่น... พ พอ อ่าาาาห์ พอแล้ว... พ พี่ไม่ไหวแล้ว..." คนโดนแกล้งหันมามอง น้ำใสคลอหน่วงที่ดวงตาเรียวหยาดเยิ้มนั้นจนคนมองถึงกันต้องลอบกลืนน้ำลายก่อนจะยอมผละออกแต่โดยดี แต่แค่เปลี่ยนจากลิ้นเป็นนิ้วก็แค่นั้น
นิ้วทั้งสาวนิ้วค่อยๆ ถูกดันเข้าไปภายในทีละนิ้วอย่างช้าๆ จนเข้าไปจนหมดเจ้าโกลเด้นเริ่มขยับนิ้วเข้าออกเพื่อขยายช่องทางให้พร้อมสำหรับร่างกายของเขา หมุนควงนิ้วจนคนรับถึงกับสะท้านตัวสั่นกัดปากตัวเองแน่นเพื่อปิดกั้นเสียงน่าอาย
ไอดินเคยนึกสงสัยว่าทำไมคนรับต้องคราง แต่วันนี้เขารู้แล้ว... เพราะมันเสียวมากจนไม่อาจจะกลั้นเสียงเอาไว้ได้
"พี่ไอ... ผมไม่ไหวแล้วว่ะ ขอเลยนะ" อุ่นว่าพร้อมกับดึงนิ้วทั้งสามออกมาจับแกนกายของตัวเองที่ชูชันเต็มที่ อุ่นกลับไปนั่งในอ่างอาบน้ำอีกรอบพร้อมกับดึงไอดินลงมาซ้อนตักกดร่างของคนรักให้กลืนกินแท่งเอ็นแข็งอย่างช้าๆ
"อึก... เจ็บ... มันใหญ่ ฮ๊า..." ไอดินก้มลงกัดช่วงไหล่ของอีกคนอย่างระบายความเจ็บปวด ความคับแน่นใหญ่โตถูกดันเข้าไปจนสุด "ล...ลึกไปแล้ว อุ่น..."
"ลึกๆ จะได้เสียวๆ ไงพี่ไอ โอ๊ยย...ข้างในพี่ไอแม่งโคตรดีอะ" เจ้าตัวยังมีหน้ามาทะเล้น เขาแค่อยากจะเบี่ยงเบนความสนใจของไอดินเท่านั้นเพราะรู้ดีว่าคนบนตักคงจะเจ็บไม่น้อย ก่อนจะเจ้าตัวจะเด้งกายสวนขึ้นเมื่อรับรู้ว่าคนรักสามารถทนรับแรงกระแทกของเขาได้แล้ว
ไอดินหอบหนักเมื่อความใหญ่โตดันกระแทกเข้ามาในตัวปลายเล็บจิกข่วนกับแผ่นหลังของนายอาทิตย์จนเป็นรอยพยายามกลั้นเสียงน่าอายไม่ให้เปล่งออกไป
"พี่ไอ... อืม รักพี่ไอนะ พี่ไอเป็นของอุ่นแล้วนะ" นายอาทิตย์กระซิบเสียงแหบพร่าด้วยแรงอารมณ์เพิ่มแรงและความเร็วในกายไสกายเข้าออกมากขึ้นจนไอดินทนไม่ไหวต้องส่งเสียงครางออกมาให้ชื่นใจ
"อุ่น... อ่ะๆๆ บ เบา... เบาหน่อย อุ่น อ่าห์"
คนหน้ามืดตามัวลุ่มหลงในรสรักไม่สามารถรับรู้ถึงคำพูดนั้นได้ อุ่นซุกหน้าลงกับอกของไอดินพลางขยับกายไม่หยุดน้ำในอ่างกระเซ็นเปียกไปทั่วพื้นห้องน้ำ ยิ่งสัมผัสก็ยิ่งติดใจ ยิ่งกระแทกก็ยิ่งไม่สามารถหยุดตัวเองได้ คิดอย่างเดียวคือพี่ไอเป็นของเขา และอยากจะกอดร่างนี้ให้แน่นๆ เท่านั้น
"พี่ไอ... อื้มม... ไอ... ไอ" อุ่นส่งเสียงเรียกคนในอ้อมกอดตัวเองก่อนจะเลื่อนหน้าไปจูบที่ริมฝีปากสีสดที่เปล่งเสียงครางอย่างดูดดื่ม
ริมฝีปากก็ดูดดึง กายก็ขยับเข้าออก ฝ่ามือก็ลูบไล้บีบขยี้ยอดอก กักขังไอดินเอาไว้กับตัวไม่ให้หนีไปไหน
"อ... อุ่น... ม ไม่ไหว พ พี่ไม่ อ่าห์ ไม่ไหวแล้ว อ่ะๆๆ อ่าาาห์" ไอดินเสียงสั่นตัวสั่นด้วยแรงอารมณ์ที่พุ่งสูงจนแทบจะสุดปลายฝัน อุ่นที่ได้ยินเช่นนั้นก็ยิ่งกอดไอดินไว้แน่นพร้อมกับไสกายแรงขึ้น มือเลื่อนมากอบกุมแกนกายของอีกคนแล้วขยับรั้งจนเป็นจังหวะเดียวกัน
"พี่ไอ... อ่าห์... พร้อมกันนะครับ"
เสียงเนื้อกระทบเนื้อ เสียงน้ำกระเซ็น รวมไปถึงเสียงครางของคนทั้งสองคนทั่วห้องน้ำยิ่งเมื่อจะสุดปลายทางทุกเสียงก็ยิ่งเร่งรัดขึ้นก่อนที่ทุกอย่างจะเงียบสงบลงเมื่อทั้งคู่ปลดปล่อยอารมณ์ออกมาเมื่อสุดปลายทาง ไอดินหายใจหอบหนักซบหน้าลงกับไหล่กว้าง อุ่นเองก็ไม่ต่างกันนัก
หลังจากที่พักจนลมหายใจกลับมาเป็นปกตินายอาทิตย์ก็จัดการอาบน้ำให้กับตัวเองและคนรักอีกรอบก่อนจะอุ้มไอดินออกจากห้องน้ำ ร่างสูงวางคนในอ้อมแขนลงบนเตียงพร้อมกับกกกอดเอาไว้ไม่ห่างกาย
"ไอเป็นของอุ่นแล้วนะ เป็นของอุ่นคนเดียวนะ ของผมคนเดียวรู้ไหม" พูดกระซิบชิดใบหูพร้อมกับจูบไปที่ขมับอย่างรักใคร่
"เด็กหื่น นอกจากหื่นแล้วยังขี้หวงอีกหรือไง" ไอดินพูดยิ้มๆ พลางซุกหน้ากับอกของอีกคน แม้จะเหนื่อยกับบทรักที่ผ่านมาแต่ก็มีความสุขมากจริงๆ
"ใช่ หวงมาก หวงที่สุดเลย มีผมแล้วห้ามหนีไปมีใครอีกนะ ได้ผมแล้วห้ามทิ้งผมนะเออ"
ไอดินยิ้มขำก่อนจะพยักหน้าเล่นตามบท ยกมือขึ้นบีบแก้มของเจ้าโกลเด้น "ได้แล้วไม่ทิ้งหรอก"
"ไอน่ารักว่ะ... ต่อไปไม่เรียกพี่แล้ว เรียกไอดีกว่า น่ารักแบบนี้ผมยอมให้ไอเอาทั้งคืนเลยรู้ไหม"
"ไม่เป็นไร... เกรงใจ"
"ไม่เอา ไม่เกรงใจกันดิ ถ้าไอไม่เอา... อุ่นเอาไอเอง" พูดจบก็พลิกตัวให้ไอดินนอนราบกับเตียงแล้วขึ้นคร่อมพร้อมกับยิ้มเจ้าเล่ห์ "อุ่นรักไอนะครับ"
"รักอุ่นเหมือนกันครับ..."
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
TBC
************************************************
วันนี้มาดึกเลย ขอโทษด้วยนะคะ พอดีวันนี้ออกไปทำธุระข้างนอกมาเลยไม่ได้มาอัพแล้วพึ่งแต่งจบด้วย ฮี่ๆๆๆ จุดพลุหนักยิ่งกว่าตอนคบกันอีกค่า เขาได้กันแล้วววววววว เป็นฉากที่เขียนแล้วกรี๊ดมากค่ะ ทั้งภาษาทั้งคำพูดจะค่อนข้างแตกต่างกับเรื่อง My Mom เลยรู้สึกเขินๆ จั๊กจี้ๆ ตอนเขียน ฮ่าาาาา กว่าจะเขียนจบได้ใช้เวลานานเลยค่ะ ไม่มีอะไรจะพูดอะแบบมันปลื้มปริ่ม อิอิ สมใจเจ้าโกลเด้นมันแล้วละทีนี้ ในที่สุดก็ได้กอดพี่ไอสมใจอยากแล้ว แต่เรื่องราวยังไม่จบนะคะ ยังคงจะได้อ่านความน่ารักของคู่นี้อีกแน่นอนค่ะ
เจอกันตอนหน้านะคะ คอมเมนต์ให้กำลังใจคนเขียนด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ
แวะไปคุยกันในเพจเฟสบุ๊คของฟางกันเยอะๆนะ ไปคุยกันได้นะคะ https://www.facebook.com/fgc32yaoi
สำหรับคนที่เล่นทวิตเตอร์และอยากพูดคุยถึงนิยายเรื่องนี้ช่วยกันติดแฮชแท็ก #อุ่นไอรักBL ด้วยนะคะ มาเล่นกันเยอะๆ เลยนะ ฟางเข้าไปส่องตลอดนะคะแล้วก็จะเข้าไปตอบกลับด้วยน๊า หรือไม่ก็ทักทายกันได้ที่ @Fangiily_GC นะคะ
-
:heaven. :-[. :haun4:
ไอของอุ่น. อุ่นของไอ
คนอ่านฟินตายเลยค่ะ
:pig4:
-
:m25: :m25: :m25:
:jul1: :jul1: :jul1:
:mc4: :mc4: :mc4:
:o8: :o8: :o8:
เน้นอีโม้แทนความรู้สึกนะคะ
บรรยายเป็นคำไม่ถูกละ ฮ่าๆๆ
รอตอนหวานๆตอนหน้าค่ะ
-
:jul1: :jul1:
นอนตายอย่างสงบ
-
นะตอนนี้หาคำพูดไม่เจอ เอานี่ไปแทน :m25: :haun4: :jul1: :katai1: o13 o13
-
:impress2:ฟินกับความน่ารักของไอกับอุ่นจริงๆ
-
:m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :heaven :heaven :heaven :heaven :heaven :heaven :heaven :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :mew3: :mew3: :mew3: :mew3: :mew3: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
-
สมใจเจ้าหมาโกลเด้นซักที พี่ไอเป็นของอุ่นแล้ว
เลือดหมดตัว หวานม้ากกกกกกกก เขินมากกก ละมุนมากกก :jul1: :-[
-
พี่ไอค้นพบสัจธรรมของการเป็น 'รับ' แล้วสินะค้าา :z1: แต่จะแบบไหนก็ไม่สู้ได้เป็นของกันและกันกับคนที่เรารักแล้วล่ะเน้ออ.. :o8:
-
อุ่นจับพี่ไอทำเมียฉลองสอบเสร็จเลยนะ สมใจเจ้าโกลเด้น
:m25: :m25: :z1:
-
จั๊กกะจี้จริงด้วย :mew1:
-
:heaven เป็นเมียแล้วอุ่นไม่เรียกพี่แล้ว
พี่ไอXมากกกกกกกกก
-
ละ...เลือด...ขอบริจาคเลือดหน่อย อั่คคคคค//จมกองเลือดอยู่หน้าคอม :jul1: :jul1: :jul1:
-
:-[
-
:jul1:
-
Finally!!!
:m25:
-
อื้อหืออออออ เด็กหื่น เด็กขี้หวงด้วย มีแฟนเด็กต้องหมั่นตรวจเช็คร่างกายนะไอ คึคึ
-
:-[ :-[ :m25: :m25:
-
แอร้ยยย :haun4:
-
อย่างงี้ต้องจุดพลุฉลองให้น้องอุ่นหน่อยแล้ว :mc4: :mc4:
ดูแลพี่ไอด้วยนะจ๊ะะะะ เช้ามาอาจจะเจ็บสะโพก :hao7:
รอตอนต่อไปน้าาาา
-
สุดท้ายก็เสียเอกราชแล้วนะพี่ไอ เจออุ่นทำประตูซะเจอปืนใหญ่ของไอ้อุ่นมันสะล่ะ ยังไงก็ขอให้รักกันมากๆล่ะกัน อุ่นได้ไอแล้วคงไม่หมดโปรนะ แบบนั้นเจอกระทบแน่มึง ไปแหละ ขอให้มีความสุขหลังเข้าหอนะไออุ่น สุดท้ายก็ยอมใจอ่อนให้อุ่นจนได้สินะ ถ้ามีครั้งหนึ่งมันก็คงจะมีสองตามมา ไอก็ต้องทำใจนะ เพราะอุ่นมันหื่นกาม คึคึ
-
ตกลงใครได้ใคร
น่าสงสัยจริงๆ
-
:jul1: :jul1:เจ้าโกลเด้นทำพิษล้าวววว
-
:pighaun: :pighaun:
-
โกลเด้นมันหื่น :jul1: :jul1: :jul1:
-
พี่ไอ เสียที ไอ้เด็กหื่นแล้วววววววว
อุ่นเอ๊ยอุน ไอ้เด็กหื่น
-
ไอเป็นของอุ่นแล้ว :z1: ต่อไปอุ่นคงไม่อยากกินนมปั่นแล้วแหละ คงอยากจะกินนมไออย่างเดียว :m25:
-
อร๊ายยยยย ฟินนนนน -///-
ไอดินน่ารักกกก รอตอนต่อไปค่า :)
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดด ฟินค้าาาาา เค้าได้กันแล้วค่ะคูณณณณณณณณณณ
:hao7: :hao7: :hao7: :pighaun: :jul1: :haun4: :jul1: :pighaun:
-
สุดยอดดดดด!!!!
.
.
.
:pighaun: :pighaun: :pighaun:
-
ในที่สุดเจ้าโกลเด้นก็ขย้ำเจ้าของ :z1: อะจึ๊ยยยย
ขอบคุณนะคะ เรารอลุ้นอยู่นานแล้ว 55555
-
:impress2: :impress2: เขาได้กันแล้ว :haun4: :haun4:
-
จั๊กจี้เหมือนกัน น่ารักอ่ะ ชอบจังเลย :mew3: อ่านแล้วแบบอยากจิกหมอนมาก ทั้งไอทั้งอุ่น่ารักมาก อ่านแล้วฟินไปสามโลก :mew1: :impress3:
-
คือดีอ่ะ เลิศที่สุดในสามโลก
-
พี่ไอเสร็จอุ่นจนได้ :haun4:
-
สวัสดีค่ะทุกคน...
วันนี้ไม่ได้มาอัพนิยายเรื่องนี้เลย ต้องขอโทษด้วยนะคะ
เนื่องจากว่าเมื่อวานฟางไปทำธุระมาเกือบทั้งวันค่ะ แล้วเพราะออกไปข้างนอกมา
โดนแดดตั้งแต่เช้า ฟางเลยป่วยค่ะ เป็นหวัดเรียบร้อยแล้ว :ling3:
ต้องขอโทษด้วยนะคะ ถ้าหายแล้วจะรีบกลับมาอัพน้องกันต์ให้ได้อ่านแน่นอนค่ะ
รอกันหน่อยนะคะทุกคน
-
ขอให้หายไวๆนะคะ เรื่องสุขภาพสำคัญที่สุดค่ะ คนอ่านเข้าใจ รอได้จ้าา^^
-
หายไวๆนะครับคนแต่ง จะได้มาอับนิยายให้ผมอ่าน คึคึ ยังไงก็รักษาสุขภาพให้หายดีค่อยมาแต่งก็ได้ ยังไงคนอ่านก็เห็นใจและเข้าใจคนแต่งครับ
-
ขอให้หายไวๆนะคะ :mew1:
-
รับทราบจ้าา ^^
ปล. หายป่วยไวๆ นะค้าา :L2: :กอด1:
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:หายไวๆๆๆน๊า :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
หายไวๆนะคะ รักษาสุขภาพด้วยจ้า
-
ในที่สุดไออุ่นก็รวมเป็นหนึ่งเดียวกันแล้ว คุๆๆ
-
ให้ไออุ่นส่งความรักให้คนแต่งหายป่วยจ้า
-
หายไวๆนะ :)
-
หายไวๆนะค๊าาาา
-
:L1: :L1: :L1:
-
:กอด1: :L1:
-
(http://image.free.in.th/v/2013/id/150728013708.jpg)
บทสิบห้า
นายอาทิตย์กำลังมีความสุขอย่างสุดๆ เหตุผลนะหรือ... ก็เพราะคนที่กำลังนอนหลับอยู่ข้างๆ นี่ยังไงล่ะ คนที่เรียกว่าแทบจะสลบไปเพราะความเหนื่อยจากแรงอึดของเจ้าโกลเด้นที่ทำประตูแบบไม่เกรงใจเจ้าของประตูเลยสักนิด
คนที่ยังอึดและแรงดีขยับลงจากเตียงเดินเข้าห้องน้ำ อาบน้ำแบบเร็วๆ ให้ร่างกายรู้สึกสดชื่น ก่อนจะหยิบกะละมังใบเล็กมาใส่น้ำเพื่อไปเช็ดตัวให้คนที่หลับอยู่ อดที่จะรู้สึกตกใจกับเวลาไม่ได้เพราะตอนนี้ท้องฟ้าด้านนอกเปลี่ยนสีไปแล้วเรียบร้อย
อุ่นเลิกผ้าห่มที่คลุมร่างของไอดินออกพร้อมกับกลืนน้ำลายลงคอเมื่อร่างขาวๆ ที่แต้มไปด้วยจุดสีแดงๆ ปรากฏอยู่ตรงหน้า ทั้งๆ ที่เสียน้ำไปเยอะมากแต่ทำไมยังรู้สึกอยากเสียอีกก็ไม่รู้สิ
ไม่ได้โว้ย!! ไอเหนื่อยมากแล้วนะ หยุดคิดสัปดนได้แล้วไอ้อุ่น
เอามือตบแก้มตัวเองเพื่อเรียกสติให้เลิกหื่นกามแล้วใช้ผ้าขนหนูเช็ดตัวให้กับคนรัก
"อือ..."
ไออย่าคราง...
อุ่นได้แต่ร่ำร้องในใจพลางเบะปากเมื่อทันทีที่ความเย็นบนผ้าขนหนูลูบผ่านไปบนตัวของไอดินเจ้าตัวก็ส่งเสียงออกมาทันที
"ไอ... ช เช็ดตัวก่อนค่อยนอน นะ" เลยตัดสินใจปลุกคนหลับให้ตื่นเพื่อที่เจ้าตัวจะได้ไม่เผลอส่งเสียงอันเป็นเหตุให้นายอาทิตย์คิดไกล
"ง่วง... เหนื่อย... เพลีย..." คนโดนปลุกหน้าตาหงุดหงิดได้ที่เพราะเขาอยากจะนอน
"ครับ รู้แล้วครับแต่เช็ดตัวก่อนไงจะได้นอนสบายๆ นะ" อุ่นขยับไปนั่งซ้อนหลังคนงัวเงียก่อนจะลงมือเช็ดหน้าเช็ดตัวให้ไอดินที่นั่งหลับตานิ่งพิงอกกว้าง
จับคนเหนื่อยนั่งพิงหมอนดีๆ แล้วขยับไปเช็ดขาต่อก่อนจะเงยหน้าขึ้นมอง "ไอ... ข้างหลังต้องเช็ดด้วยนะ เผื่อมันมีน้ำผมอยู่"
เพราะรอบแรกที่พวกเขาทำกันในห้องน้ำอุ่นไม่ได้ใช้ถุงยางแถมยังติดพันมาจนถึงรอบสองที่โอบอุ้มกันมาต่อบนเตียง กว่าจะพาตัวไปหยิบเครื่องมือป้องกันได้ก็ปาเข้าไปรอบที่สามแล้ว
"ก็เอาออกดิ" คนเหนื่อยยังคงหลับตาพูดอย่างไม่สนใจอะไร
"อย่างนั้นมานอนคว่ำนะ จะได้ทำความสะอาดให้"
"โอ๊ย..." คนขยับตัวร้องออกมาเพราะรู้สึกเจ็บระบมไปทั่วร่างกายจนนายอาทิตย์ต้องเข้าไปช่วยประคองให้นอนคว่ำลอง คว้าหมอน ผ้าห่มมารองสะโพกให้สูงขึ้น
อึก!
ได้แต่กลืนน้ำลายอึกใหญ่เมื่อสองมือจับแก้มก้นขาวๆ แยกออกจนเห็นช่องทางรักที่ตอนนี้เป็นสีแดงจากการถูกเสียดสี แถมมันยังคลายตัวเพราะพึ่งผ่านกิจกรรมรักมา
"ไอเจ็บอยู่ ไอเจ็บอยู่ ไอเจ็บอยู่" ท่องประโยคนี้ซ้ำไปซ้ำมาเหมือนกับกำลังสะกดจิตตัวเอง แต่แล้วก็แทบจะตบะแตกเมื่อคนนอนคว่ำเอื้อมมือมาแยกแก้มก้นออกแทน
"เอาออก จะนอนแล้ว"
นายอาทิตย์ไม่รู้ว่าที่ไอดินทำแบบนี้เพราะรู้สึกตัวชัดเจนหรือแค่อยากจะนอนจึงทำไปโดยไม่รู้ตัว แต่ไม่ว่าจะตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ
ก็โคตรยั่วอารมณ์ไอ้อุ่นเลย
"ค... ครับเอาออก เอาออก" เสียงสั่นมือสั่นพลางจ้องมือขวาๆ ที่เอื้อมมือมาอำนวยความสะดวกไม่วางตา ไหนจะขาเรียวๆ ที่แยกกว้างนั้นอีก ก้นโด่งๆ โอ๊ยยย ไอ้อุ่นอยากจะกระแทกให้ช้ำ
"เอาออก..." แล้วก็ "เอาเข้า แล้วก็เอาออก เอาเข้า... ไอ้เชี่ยอุ่น!!! เอาออกโว๊ยไม่ใช่เอาเข้า" แทบจะควบคุมสติไม่อยู่ต้องยกมือตบหัวตัวเองเพื่อเรียกสมาธิ
เจ้าโกลเด้นยักษ์ผ่อนลมหายใจเหมือนคนเตรียมสมาธิก่อนจะเริ่มทำความสะอาดร่างกายให้ไอดินต่อ แม้ภายนอกจะทำตัวเหมือนนิ่งไม่รู้สึกรู้สาอะไร แต่ภายในใจนี่ต้องท่องคาถา
ยุบหนอ อย่าพองหนอ ไอเหนื่อยหนอ
นายอาทิตย์รีบดึงมือกลับอย่างแตะโดนของร้อนหลังจากเช็ดตัวทำความสะอาดให้ไอดินแล้วเรียบร้อย หันไปหยิบชุดนอนที่ตัวเองซื้อมาให้ไอดินใส่ ที่มันก็เป็นแค่เสื้อเชิ้ตไซต์พิเศษสีขาวเนื้อผ้าบางเบามาสวมให้พร้อมกับบ็อกเซอร์ขาสั้นจุ๊ดจู๋อีกตัว แล้วยกกะละมังเข้าห้องน้ำพร้อมกับใช้แม่นางนิ้วทั้งห้าของตัวเองกล่อมลูกรักให้หลับ
จนเมื่อสบายตัวแล้วนั่นแหละถึงได้เดินออกจากห้องน้ำมายืนลังเลอยู่ข้างเตียง ตั้งแต่ตื่นนอนตอนบ่ายจนถึงตอนนี้ก็เกือบสองทุ่มแล้วไอดินและตัวเขายังไม่มีอะไรตกถึงท้องเลย สำหรับตัวอุ่นนั่นไม่มีความหิวเลยเพราะมันอิ่มอกอิ่มใจ แต่คนที่นอนหลับอยู่บนเตียงเนี่ยสิ... จะหิวไหมนะ
แต่ก็ไม่อยากปลุกคนที่กำลังหลับให้ตื่นขึ้น เขาจึงตัดสินใจลงนอนข้างๆ แทน ไว้ไอดินตื่นแล้วค่อยไปหาอะไรมาให้กินแล้วกัน ซึ่งทั้งสองคนก็หลับยาวไปจนถึงเช้า
นายอาทิตย์เป็นฝ่ายรู้สึกตัวขึ้นมาก่อน ชายหนุ่มรับรู้ถึงอุณหภูมิที่สูงกว่าปกติของคนในอ้อมกอดก็รีบลุกขึ้นทันทีตั้งใจจะเข้าไปหยิบผ้ามาเช็ดตัวให้แต่เสียงโทรศัพท์ของไอดินที่ดังลั่นอยู่นั่นทำให้เขาต้องผละไปดู
"พี่เกล้า หวัดดีครับ"
(อ้าว... ไอละ) ปลายสายส่งเสียงถามกลับมาด้วยความงุนงง
"พี่ไอหลับครับ ไม่สบายพี่เกล้ามีไรเปล่า"
(เห็นมันยังไม่มาที่ร้านเลยถามดู แล้วทำไมมันไม่สบายได้ละเมื่อวานที่เจอก็ยังปกติดี อ๋อ... หรือว่า...)
เกล้าไกลลากเสียงยาวให้คนฝั่งนี้หัวเราะออกมาก่อนจะพูดยอมรับ (เออๆ ดูแลมันดีๆ ด้วยละ อ๋อ แล้วก็... หึหึหึ) คนปลายสายหัวเราะก่อนจะพูดต่อ (อดทนอดกลั้นนะมึง เพราะไอตอนป่วยนี่สุดยอดเลยว่ะ)
สายวางไปแล้วพร้อมกับทิ้งปริศนาให้คนฟังขมวดคิ้วด้วยความไม่เข้าใจก่อนจะรีบวางโทรศัพท์ไว้อย่างเดิมเมื่อนึกขึ้นได้ว่าก่อนหน้านี้กำลังจะไปหยิบผ้ามาเช็ดตัวให้ไอดิน
หลังจากเช็ดตัวให้เสร็จเรียบร้อยคนตัวสูงตั้งท่าจะผละออกเพื่อไปซื้อโจ๊กหรือไม่ก็ข้าวต้มมาให้คนป่วย แต่ยังไม่ทันจะได้ขยับลุกจากเตียงคนที่หลับอยู่ก็ลืมตาตื่นขึ้นมามอง
"จะไปไหน..." เสียงอู้อี้ๆ ของคนป่วยที่คนฟังรู้สึกว่ามันแลดู... อ้อน
"จะไปซื้อข้าวให้ไอไงครับ ไอไม่สบายกินข้าวกินยาจะได้นอนต่อ"
ดวงตาเรียวที่แลดูฉ่ำเยิ้มเพราะพิษไข้ช้อนขึ้นมองสอบตากับคนที่นั่งอยู่บนเตียงให้เจ้าอุ่นต้องลอบกลืนน้ำลายอึกใหญ่
...อดทนอดกลั้นนะมึง เพราะไอตอนป่วยนี่สุดยอดเลยว่ะ...
อุ่นคิดว่าตอนนี้เขาเริ่มจะเข้าใจในความหมายของเกล้าไกลแล้ว
"ไม่เอา... ไม่ให้ไป ไม่ทิ้งกันสิ" น้ำเสียงอ้อนๆ ที่ปกติไม่เคยได้ฟัง ดวงตาออดอ้อนที่ปกติไม่เคยได้เห็นตอนนี้นายอาทิตย์เห็นแล้ว
แต่มันช่างเป็นการเห็นที่ทรมานเหลือเกิน! ก็เพราะไอป่วย เห็นไปก็จับฟัดไม่ได้อยู่ดี ทรมานไอ้อุ่นมาก
"ไม่ได้ทิ้งครับคนดี อุ่นจะลงไปซื้อข้าวให้ไงที่ห้องไม่มีของเลยอุ่นเลยจะลงไปซื้อ ไม่อยากหายหรอครับหือ" ก้มลงจูบขมับที่ชื้นเหงื่อนั้นก่อนจะใช้ปลายนิ้วเกลี่ยเช็ดให้
"ฮือ... ไม่เอา ไม่อยู่คนเดียว หิว ปวดหัว เพลีย เจ็บคอ..." เมื่ออ้อนแล้วไม่ได้ผลคนป่วยเลยเริ่มงอแงแทน
"โอ๋ๆๆๆ ไม่เอาไม่ร้องนะครับ" อุ่นลนลานอุ้มคนป่วยมากอดทันทีเมื่อหน้าใสๆ นั้นเบ้เหมือนจะร้องไห้ "นี่ไงอุ่นจะลงไปซื้อข้าวมาให้จะได้กินข้าวกินยาแล้วก็จะหายป่วยเลยไงครับ"
"อือ..."
"โอเคนะครับ ไปแปบเดียวเดี๋ยวขึ้นมาอยู่ด้วยนะ"
"สิบนาที..."
"ครับผม สิบนาทีครับ นอนไปก่อนนะ" นายอาทิตย์จับร่างคนป่วยให้นอนลงบนเตียงพร้อมกับห่มผ้าให้เสร็จสรรพก่อนจะคว้ากระเป๋าเงินกุญแจห้องแล้วก้าวเร็วๆ ออกจากห้องไปทันที
นายอาทิตย์ได้แต่ยืนยิ้มเหมือนคนบ้าเวลาที่นึกถึงคนขี้อ้อนที่นอนรออยู่บนห้อง เวลาปกติไอดินก็น่ารักมากอยู่แล้วแต่พอป่วยแล้วทั้งขี้อ้อน งอแงแบบนี้ก็ยิ่งน่ารัก
เหมือนลูกแมวไม่มีผิด
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
คนที่ลงไปซื้อโจ๊กซื้อยาหน้าคอนโดรีบร้อนก้าวขาเดินเร็วๆ จากหน้าประตูคอนโดไปที่ลิฟต์ เขาเสียเวลาไปกับการซื้อโจ๊กค่อนข้างนานเพราะคนเยอะ ตอนนี้เลยเวลาสิบนาทีที่บอกกับไอดินไปแล้ว ไม่รู้ว่าลูกแมวป่วยของเขาจะงอนหรือเปล่า ยิ่งเดาอารมณ์ไม่ถูกอยู่ด้วย แต่ทั้งๆ ที่กังวลและคิดแบบนั้น ใบหน้าของนายอาทิตย์ยังคงประดับไปด้วยรอยยิ้มพร้อมกับเริ่มคิดว่าถ้าโดนงอน จะง้อคนขี้งอนยังไงดี
"ไอครับ โจ๊กมาแล้วนะ" เจ้าโกลเด้นถือชามโจ๊กที่ยังมีควันลอยอยู่เข้ามาในห้องนอนพร้อมกับถุงยาและแก้วน้ำก่อนจะยิ้มขำเมื่อเจ้าของห้องที่อายุมากกว่าตนเองอยู่หลายปีตอนนี้กำลังทำตัวเหมือนเด็กๆ โดยการยกผ้าห่มขึ้นมาคลุมโปงมีเส้นผมยุ่งๆ โผล่พ้นผ้าห่มมาเล็กน้อยแค่นั้น
คนตัวโตนั่งลงบนเตียงข้างก้อนกลมๆ "ไอครับ... มากินโจ๊กก่อนนะครับจะได้กินยาต่อนะ"
"มาช้า" เสียงอู้อี้ดังมาจากคนป่วยแสนงอนที่ตอนนี้ถอดคราบไอดินคนหน้านิ่งทิ้งไปหมดแล้ว
นายอาทิตย์ยิ้มก้มลงนอนกอดก้อนผ้าห่มที่พันร่างของไอดินเอาไว้ก้มลงหอมแก้มอีกคนผ่านผ้าก่อนจะรัดเอาไว้แน่นจนคนป่วยต้องโวยวายเพราะหายใจไม่ออก "พอแล้วหายใจไม่ออก เจ็บด้วย เจ็บบบบบบบบบบบบบบ"
"โอ๋ๆๆ ขอโทษนะครับ ขอโทษนะ เจ็บมากไหมให้ทายาไหมจะได้หายไวๆ"
"ไม่ต้องเลย หิวแล้ว ไหนอะโจ๊ก" คนป่วยหน้างอง้ำแลดูน่ารักในสายตาคนมอง
ไอดินขยับตัวลุกขึ้นนั่งก่อนจะเอนตัวพิงนายอาทิตย์แบบเต็มแรงเหมือนคนไร้กระดูกจนคนโดนพิงถึงกับหัวเราะ "ไอพิงผมแบบนี้แล้วจะป้อนโจ๊กให้ได้ยังไงละครับ"
"ก็จะพิงอะ" คนงอนก็ยังคงงอนไม่หายจนอุ่นยอมแพ้ ขยับไปนั่งพิงหัวเตียงแล้วดึงคนป่วยมานั่งพิงอกอยู่กลางหว่างขาตัวเอง แม้จะทุลักทุเลไปบ้างเวลาป้อนโจ๊กให้คนไอดิน แต่เพื่อง้อคนรักแล้วก็... สบายมาก
"ตอนป่วยแล้วกลายเป็นลูกแมวไปเลยนะ" เห็นแก้มที่แดงเพราะพิษไข้แล้วก็อดใจไม่ไหวก้มลงหอมแก้มไปอีกรอบ "ใครเคยเห็นไอเวลาป่วยมากครับเนี่ย"
"พ่อ แม่แล้วก็เกล้า... แค่นี้แหละ" คนที่พึ่งกินยาแก้ไข้แก้อักเสบไปเอนตัวพิงอกอุ่นอีกรอบดวงตาเรียวปรือจะปิดลง เขายังรู้สึกระบบไปทั้งร่างไม่หาย นึกๆ แล้วก็หมั่นไส้คนทำเลยต้องหยิกแขนหยิกขาไปรอบ
"ต่อไปนี้คนที่จะเห็นไอป่วยแบบนี้ได้ต้องมีผมอีกคนนะ แล้วก็พี่เกล้าถ้าเป็นไปได้ก็ไม่ต้องให้เห็นก็ได้ รู้ไหมครับ"
"หึงหรอ"
"หึงสิ ไอป่วยแล้วทั้งน่ารัก น่าฟัด น่าขย้ำซะขนาดนี้ จะไม่ให้หึงไม่ให้หวงได้ไง" พูดไปก็คลอเคลียคนในอ้อมแขนไปด้วยซึ่งคนป่วยที่กลายเป็นคนขี้อ้อนก็ไม่ได้ว่าอะไรแถมยังเอียงแก้มให้อีกตั้งหากจนเจ้าโกลเด้นได้ใจ ใช้ริมฝีปากงับผิวแก้มเบาๆ อย่างเอ็นดู
"นอนไหมครับ ตัวยังร้อนๆ อยู่เลยเดี๋ยวอุ่นเช็ดตัวให้นะ จะได้นอนสบายๆ โอเคไหมครับ"
"อืม" ไอดินพยักหน้ารับ เห็นแบบนั้นบุรุษพยาบาลชั่วคราวก็ลุกจากเตียงไปหยิบเสื้อผ้าชุดใหม่ก่อนจะเดินไปหยิบผ้าขนหนูชุบน้ำมาเช็ดหน้าเช็ดตัวให้คนป่วยอีกรอบ
"ไอ... ทายาข้างหลังหน่อยนะ จะได้หายไวๆ นะครับ"
"ฮือ... ไม่เอา... เจ็บ" ไอดินส่ายหน้าไปมาทั้งยังจะขยับหนีอีกตั้งหาก
"แปบเดียว นิดเดียวนะครับ นะ" สาบานได้จริงๆ ว่าที่ทำนี่เพราะเป็นห่วงไม่ได้มีความคิดลามกเลยสักนิดถึงแม้ว่ามันจะน่าคิดก็เถอะ แต่พอเห็นสีหน้าไม่ค่อยดีของไอดินเวลาขยับตัวแล้วก็รู้สึกผิดและเป็นห่วง
"มันเจ็บนะ... มันแสบด้วย..."
"ไม่เจ็บครับ ไม่แสบด้วยนะ แปบเดียวเอง"
"ต้นข้าวบอกเจ็บ... ตอนนี้ก็เจ็บ ไม่เอา... ไม่ทา"
คนตอบที่ทำให้คนฟังนึกตามก่อนจะเผลอพูดออกมาอย่างที่ใจนึก "มีแค่นั้นทำใครเขาเจ็บได้ด้วยหรอ"
ตุบ!!
หมอนที่หนุนนอนลอยหวืดมากระทบใบหน้าของคนพูดอย่างเต็มแรงที่คนป่วยจะเค้นออกมาได้ ใบหน้าใสขึ้นสีระเรื่อที่ตอนนี้คงเพราะเขินอายมากกว่าเพราะพิษไข้ "ทุเรศ!"
นายอาทิตย์หัวเราะวางหมอนไว้บนเตียงก่อนจะเข้าไปกอดอ้อนคนงอน "ขอโทษครับๆ ไม่ได้ตั้งใจจะว่าเลยนะจริงๆ สาบานได้นะ ขอไอก็ไม่เล็กหรอกเนอะ ดูสิ" แค่พูดไม่พอจะมีการก้มมองอีกตั้งหาก เพราะเจ้าโกลเด้นยังไม่ได้แต่งตัวให้ตอนนี้ตัวไอดินเลยเปลือยเปล่าให้คนมักมากโลมเลีย
เพียะ!
แม้จะไม่มีแรงลุกขึ้นมาเตะ แต่แรงที่มือยังไม่ตกเพราะไอดินก็ยกมือตีเข้าที่แก้มของนายอาทิตย์ทันทีที่สายตาโลมเลียและรอยยิ้มเจ้าเล่ห์หันกลับมา "ทะลึ่ง! ลามาก! มักมาก! หื่นกาม!"
"น้อมรับคำชมครับ โอ๋ๆๆ ไม่เล่นแล้วๆ มาทายาก่อนจะได้แต่งตัวนอน โป๊นานๆ เดี๋ยวไอ้อุ่นน้อยมันตื่นขึ้นมาแล้วไอจะเจ็บตัวอีกนะ"
เท่านั้นแหละคนป่วยก็งัดแรงมาทั้งทุบทั้งตีอีกคนทันที อุ่นได้แต่หัวเราะอย่างพอใจที่ทำให้ไอดินเขินได้ ก่อนจะจัดการอุ้มลูกแมวน้อยมานั่งซ้อนตักโดยให้หันหน้าเข้าหาตัวเอง มือหนาเลื่อนกอดเอวคอดเอาไว้แน่นแบบที่ไอดินก็ยกมือกอดรอบคอเจ้าโกลเด้นไว้เช่นเดียวกัน คนแข็งแรงดีหันไปหยิบหลอดยาที่ซื้อมาด้วยออกมา ตอนไปซื้อนี่ถามว่าอายไหมก็นิดหน่อยแต่เพราะความเป็นห่วงคนรักมีมากกว่าเจ้าตัวเลยเล่าเสียแทบหมดเปลือกว่าอยากได้ยาอะไรไปใช้ทาในส่วนไหน จนเภสัชกรสาวถึงกับหน้าแดงไปเลยทีเดียวก่อนจะหยิบยาส่งให้แบบมือสั่นๆ พร้อมกับยาแก้ไข้ ยาแก้อักเสบอีกชุดใหญ่
"อึก!..." ไอดินเม้มปากแน่นเมื่อความเย็นของตัวยาสัมผัสที่ช่องทางด้านหลัง สะโพกยกลอยอย่างไม่รู้ตัวตอนที่ปลายนิ้วของอีกคนสัมผัสวนไปรอบๆ
"ทายาให้ไอ ทายาให้ไอ" คนที่เป็นฝ่ายทายาก็ท่องคาถาสะกดจิตตัวเองเหมือนเมื่อคืนทันทีเมื่อปลายนิ้วไม่รักดีมันอยากจะทำมากกว่าป้ายยา เพราะตอนนี้ปลายนิ้วนั้นกำลังดุนดันช่องทางด้านหลังจนมันหายเข้าไปภายใน "ทายาข้างในให้ไอ ทายาข้างในให้ไอ"
มันก็แค่ข้ออ้าง... ของคนหื่นกาม
"ฮ๊า..."
"ไออย่าคราง... อย่าตอดนิ้วอุ่นดิ" ทั้งๆ ที่ตัวเองก็เป็นฝ่ายคิดอกุศลก่อนเอง กลับไปโยนความผิดให้คนป่วยเสียอย่างนั้น
"อ... อุ่นก็เอานิ้วออก เอา... เอาออกสิ" ลูกแมวที่ดวงตาฉ่ำน้ำไปหมดผละออกมามองหน้า แต่นั่นมันเหมือนกับยิ่งกระตุ้นอารมณ์หื่นกามของนายอาทิตย์มากกว่าเดิมเสียอีก
ทำไมต้องทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ ขอร้องกันแบบนี้ด้วย ไอ้อุ่นมันอยาก!
"ค... ครับๆ ทายาต่อเนอะ" ทั้งๆ ที่ปากบอกว่าทายาแต่ปลายนิ้วก็ยังไม่ดึงออกจากช่องทางนั้นสักที
กว่าจะทายาเสร็จไอดินก็มีอาการเจ็บคอเพิ่มมากขึ้น แถมยังต้องเช็ดตัวใหม่อีกรอบเพราะเนื้อตัวเปื้อนไปด้วยน้ำสีขุ่นๆ ทั้งของตัวเองและของคนที่ทำหน้าที่เป็นเก้าอี้ให้ ยังดีที่นายอาทิตย์ยังรู้สึกตัวว่าตอนนี้ไอดินกำลังป่วยทุกอย่างจึงจบลงด้วยการที่ต่างฝ่ายต่างใช้แม่นางทั้งห้าให้กันและกัน
"นิสัยไม่ดี... คนป่วยอยู่แท้ๆ อึก..." ไอดินมองค้อนคนตัวโตซึ่งเดินกลับมาจากการไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้ามาอีกรอบ
นายอาทิตย์ทำหน้าสำนึกผิดทั้งๆ ที่ดวงตาเป็นประกายอย่างมีความสุขเลยโดนสำเร็จโทษด้วยการหยิกแขนจนเนื้อเขียวไปหนึ่งที มีการมาร้องโอดโอยด้วยความเจ็บเรียกคะแนนสงสารอีกตั้งหาก แต่คนโดนรังแกจนนอนป่วยไม่รู้สึกสงสารหรือเห็นใจสักที หันมาทำหน้างอใส่แล้วหันหนีทันที เดือดร้อนให้คนสร้างเรื่องต้องตามขึ้นไปง้อบนเตียง
เอ่อ... หมายถึงขึ้นไปนอนกอดง้อเฉยๆ แค่นั้น
"ไออ่า... ไม่งอนนะ อุ่นผิดไปแล้วครับ สำนึกผิดแล้วจริงๆ นะคนดี" หัวทุยๆ ถูไปมาที่ไหล่ด้านหลังของคนป่วย มือทั้งสองข้างสอดกอดรอบเอวคอดของไอดินเอาไว้ ทำเสียงเล็กเสียงน้อยออดอ้อนขอความเห็นใจ
"ลูกแมวของโกลเด้นครับ... โกลเด้นขอโทษนะ ยกโทษให้โกลเด้นนะ ต่อไปนี้จะไม่เอาเปรียบลูกแมวตอนป่วยอีกแล้วนะ แต่ตอนไม่ป่วยไม่เกี่ยวกันนะ" ชะโงกหน้าไปทำตาปริบๆ ก่อนจะย้ายตัวเองไปด้านหน้าของไอดินแทนเพราะไม่อยากจะพลิกตัวลูกแมวมากนักกลัวว่าจะสะเทือนจนเจ็บ
"ไม่ต้องมาอ้อนเลย" คนป่วยงอแงใส่ ผลักหน้า ผลักร่างหนาๆ ให้ออกห่าง
"ลูกแมวครับ... อุ่นผิดไปแล้วจริงๆ นะตัวเอง ยกโทษให้เค้านะ" รั้งคนแสนงอนมากอดซุกหน้าลงกับอกหอมๆ แล้วไถปลายจมูกไปมาจนไอดินหัวเราะด้วยความจั๊กจี้
"หัวเราะแล้ว... หายโกรธกันนะครับคนดี นะ"
แล้วไอดินก็ยังคงเป็นไอดินคนเดิม คนที่ไม่สามารถต้านทานคนรักได้ "อือ... ก็ได้"
"ขอบคุณครับ รักไอนะครับ รักลูกแมวขี้อ้อนคนนี้มากนะครับ จุ๊บ"
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
TBC
************************************************
ตอนนี้พี่ไอของเรากลายร่างแหละ กลายเป็นลูกแมวตัวน้อยๆ ขี้อ้อน แถมยังงอแงอีกตั้งหาก น่ารักอะ! เจ้าโกลเด้นของเราก็ใช่ย่อย ทั้งหื่นทั้งน่ารักน่าเอ็นดูไปพร้อมๆ กัน คนอะไรเนี่ยยยยยยยยยยยยยย ตอนนี้หวานๆ ปนหื่นๆ เนอะ ฮาาาา......... คู่นี้เขาน่าอิจฉาจริงๆ ค่ะ พี่ไอป่วยเจ้าอุ่นของเราก็ดูแลอย่างดีแม้จะตอดเล็กตอดน้อยเอากำไรตลอดก็เถอะ อิจฉาๆๆ อยากมีแฟนแบบเจ้าโกลเด้นบ้างงงงงง พี่ไอออออ ขอได้ม้ายยยยยยยยย ฮา... ฟางเพี้ยนไปแล้วค่ะ... วันนี้มาบ่ายเลย พอดีตอนเช้าไปจองชุดครุยมา ปลายปีนี้เค้าก็รับปริญญาแล้วแหละ! อิอิ
เจอกันตอนหน้านะคะ คอมเมนต์ให้กำลังใจคนเขียนด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ :mew1: :mew1: :mew1:
แวะไปคุยกันในเพจเฟสบุ๊คของฟางกันเยอะๆนะ ไปคุยกันได้นะคะ https://www.facebook.com/fgc32yaoi
สำหรับคนที่เล่นทวิตเตอร์และอยากพูดคุยถึงนิยายเรื่องนี้ช่วยกันติดแฮชแท็ก #อุ่นไอรักBL ด้วยนะคะ มาเล่นกันเยอะๆ เลยนะ ฟางเข้าไปส่องตลอดนะคะแล้วก็จะเข้าไปตอบกลับด้วยน๊า หรือไม่ก็ทักทายกันได้ที่ @Fangiily_GC นะคะ
-
แมวเมี๊ยวๆ
น้องอุ่นหื่นนะคะ ขนาดดูแลพี่ไอตอนป่วยยังต้องคุมอารมณ์ตัวเองตั้ง2-3รอบ ><
-
พี่ไอตอนป่วยขี้อ้อน งอแง แถมยังแอบยั่วแบบไม่รู้ตัวอีกต่างหาก
เจ้าโกลเด้นก็นะหื่นเหลือเกิน หายป่วยเมื่อไร โดนเจ้าโกลเด้นเอาคืนแน่
ดูแลพี่ไอดีๆนะอุ่น
-
:L1: เย้ คนเขียนอัพแล้ว ขอรับความฟินไปเต็มๆ แอร๊ย ลูกแมวของน้องหมา :man1:
-
:m1: :m1: :m1: น่ารักอ่ะ.. :hao7: :hao7: :hao7:
-
หึหึหึ
-
น่ารักมาก :oni1: :oni1:
-
ตอนนี้น่ารักแรงมากกก อยากให้พี่ไออ้อนน้องอุ่นบ่อยๆ น้องอุ่นก็ยังหื่นเสมอต้นเสมอปลาย คนป่วยเล็กๆน้อยๆก็เอา หุหุ
-
อุ่นเป็นคนหื่นที่อดทนได้เก่งมากๆ เลยนะคะ ถึงแม้ว่าจะมีเนียนๆ บ้างตอนที่ทายา แต่ก็ไม่ล่วงเกินพี่ไอจนไปถึงขั้นสุดท้าย ให้พี่ไอต้องเจ็บตัวเพิ่มขึ้นไปอีก~ :-[ น่ารักน่าเอ็นดูที่สุดเลยค่าา..
-
พี่ไอน่าร๊ากกกกกกกกกกกก
อยากเลี้ยงแมวเลยอะ ฮิๆๆๆๆๆๆ
-
ฮ่าาาาา
ดีอย่างนี้นี่เอง แล้วนายอุ่นจะอดทนได้อีกกี่นานกันนะเนี่ย พี่ไออ้อนซะขนาดนี้
-
อุ่นหื่นมากนะ ไอป่วยอยู่ แกก็ยังหื่นใส่อี๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :hao6:
-
โอ้ยยยยยพี่ไอทำไมช่างอ้อนให้เจ้าโกลเด้น
มันอยากจะฟัดอย่างนั้นละคร้าาาาา
-
โกลเด้นหื่น มาเจอแมวน้อยขี้อ้อน แล้วแบบนี้โกลเด้นจะไหวเหรอ เห็นท่องคาถาแต่ละอย่าง ดูแล้วถ้าไอไม่เจ็บมีหวังโดนอีกแน่
-
:mew1:
-
อุ่นนี้มันข่าหื่นจริงๆ ปึงปั่งจริงๆ ของเขาดีก็เงี้ยแหละ คึคึ
-
พี่ไออ้อนได้น่ารักมา :-[
-
โอ๊ยยยย หวานจริง ออดอ้อนกันซะคนอ่านอิจฉาเลย
-
:-[ เค้าทายาให้กันทำเราเตลิดเลย
-
ขี้อ้อนทั้งลูกแมวน้อยทั้งน้องหมาเลยนะ หุหุ
ยินดีกับว่าที่บัณฑิตใหม่ด้วยนะค้า ^^
-
หื่นได้ตลอดๆๆ จริงๆเล้ย
พี่เกล้าจะมีตู่กับเค้ามั้ยเนี่ย?
-
เราว่าเราก็จ้องอยู่นะ เล็ดรอดสายตาไปได้อย่างไรกัน
เม้นท์ทีเดียวสองตอนเลยแล้วกันนะคะ :hao3:
จริงๆก็ไม่มีอะไรจะเม้นท์หรอก อิจฉาคนมีความสุข
นาทีนี้ใครจะมีความสุขกว่าเจ้าโกลเด้นไม่มีหรอก
ยิ่งมาเจอพี่ไอโหมดนี้ด้วย ใครไม่หลงก็ให้รู้ไป
จะหายป่วยหรือว่าจะเป็นหนักกว่าเดิมก็ไม่รู้ :-[
ขอให้พี่ไอหายป่วยเร็วๆ จะได้ทุบตีอุ่นได้ถนัดมือ
โทษฐานทำเราป่วยก็ต้องดูแลเราให้ดีเนาะ
หรือจะให้พี่ไอสั่งงดสักเดือนดีน้า :laugh:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:
+1และเป็ดจ้า
-
อุ่น แกหื่นมากอ่ะ!!
-
คุๆๆ พี่ไอในโหมดลูกแมวขี้อ้อนน่ารักจริงๆ
-
ขี้หื่นจริงๆ
-
ชอบพี่ไอตอนแบบนี้อะ
เอาแบบนี้หลายๆตอนเลยนะคนเขียนนน
น่ารักกกกกกกกก :katai1: :hao7: :hao6:
-
หมั่นไส้อุ่นมากบอกเลยยยย
ดูมีความสุขจนน่าหมั่นไส้ 5555
-
ตอนหน้าพี่ไออย่าเพิ่งหายนะคะ
ขออ้อนๆแบบนี้อีกสักพาร์ท โคตรจะน่ารักอะ :hao3:
-
อ๊ากกก โคตรเขินนน
-
อุ่นความหื่นฝังในสายเลือด
สงสารพี่ไอ คงเจ็บอีกยาววววววววว ฮ่าๆๆๆๆๆ :katai2-1: :katai2-1:
-
อ๊ายยยย >\\\\\\<
พี่ไอ น่ารักมากๆอ่ะ
อุ่นนี่ต้องใช้ตบะขั้นสูงสุดจิงในการเก็บกักความหื่น(ที่มีอยู่มากล้น)ไว้ 5555
-
:impress2: ยุบหนอ พองหนอ ไอป่วยแล้วอุ่นน้อยพองกว่าเดิมอีกหนอ เหอเอิ๊กกกกกก :oo1:
-
ไอดินน่ารักจังเลยน่ะ เป็นแมวน้อยไปเลยอ่ะ หยั่งงี้ไออุ่นยิ่งหลงรักใหญ่เลย :mew3:
-
โอ๊ยยยย น้ำตาลขึ้น จะเป็นลม อะไรจะน่ารักได้ขนาดนี้
-
อิจฉานะอุ่น :z2:
-
แมวขี้อ้อนกับเจ้าโกลเด้น -///-
-
(http://image.free.in.th/v/2013/ia/150804124514.jpg)
บทสิบหก เมื่อ... ลูกแมวไม่หายป่วย (ลูกหมาเลยจับฉีดยา)
"ไอพอแล้ว กินเยอะไปแล้วเดี๋ยวก็ปวดท้องหรอก" เสียงของเจ้าโกลเด้นร้องบอกคนที่นั่งอยู่กลางหว่างขาพิงอกดูโทรทัศน์สบายใจพร้อมกับมือที่หยิบขนมใส่ปากไม่หยุด
ป่วยแล้วนอกจากจะขี้อ้อน งอแงแล้วยังดื้ออีกต่างหาก!
เพราะอุ่นจำได้ว่าเขาพูดประโยคคล้ายๆ กันนี้มาห้ารอบแล้วในสองชั่งโมงแต่ไอดินไม่ฟังเลยพอยื่นมือไปแย่งถุงขนมคืนถ้าไม่หันมาอ้อนก็ต้องหันมาทำหน้าตาน่าสงสารให้ต้องใจอ่อน
เมียกูเวลาป่วยแล้วกลายเป็นลูกเลยโว๊ย
"ไอครับ พอแล้วนะ" เมื่อคนในอ้อมแขนยังไม่ยอมหยุดนายอาทิตย์เลยส่งเสียงอีกร้อบพร้อมกับยื่นมือไปดึงถุงขนมในมือไอดิน
เท่านั้นแหละ ดวงตาเรียวๆ ก็ตวัดมามองทันที อุ่นนี่แทบอยากจะส่งถุงขนมคืนแต่วันนี้ไอดินกินไปหลายห่อแล้ว "เลิกกินๆ พอแล้ว"
"เอามานะ จะกินอะ" ลูกแมวน้อยของเจ้าโกลเด้นเริ่มงอแงทันทีที่ถูกสั่งห้ามกินขนม
"ยังไม่หายดีเลยกินแต่ขนม นอนก็ไม่ยอมนอนแล้วจะหายไหมครับลูกแมว" อุ่นพูดพร้อมกับหอมแก้มนิ่มของคนรักอย่างนึกมันเขี้ยว
"กินขนมเยอะๆ เดี๋ยวก็หาย"
อุ่นขำกับตรรกะของคนรักที่ปกติมักจะเป็นคนมีเหตุผลเสมอ แต่พอป่วยความมีเหตุผลก็เหมือนจะหายไปหมด "ตรรกะไหนครับที่รักไม่สบายแล้วกลายเป็นเด็กทั้งนิสัยทั้งความคิดเลยนะลูกแมว ฮึ่ม! มันเขี้ยวจริง"
"อือ... อย่าสิ" ไอดินขยับตัวดิ้นเมื่อโดนเจ้าโกลเด้นหอมแก้มหอมปากไม่หยุดแถมยังงับแก้มเล่นอย่างสนุกอีกต่างหาก
สุดท้ายคนที่ยังไม่หายดีก็สู้แรงไม่ไหวได้แต่นั่งตักเจ้าโกลเด้นแล้วซบหน้าลงกับไหล่พร้อมหายใจหอบเพราะออกแรงดิ้นหนีมากเกินไป แก้มใสๆ ทั้งสองข้างขึ้นสีระเรื่อน่ามอง ไหนจะริมฝีปากบางสีสดนั่นอีกทำเอาคนมองอดใจไม่ไหวต้องเชยคางไอดินขึ้นก่อนจะป้อนจูบลงไปซ้ำแล้วซ้ำเล่าอย่างไม่รู้จักเบื่อหน่าย
"อุ่น... อือ... พอ พอก่อน" ไอดินร้องห้ามเมื่ออุ่นเปลี่ยนจากจูบปากไปจูบที่ลำคอแทนก่อนจะวกกลับไปกลับมาไม่หยุด แต่คนถูกห้ามเหมือนจะไม่สามารถห้ามตัวเองได้เพราะปลายจมูกโด่งยังคลอเคลียไปตามใบหูไม่เลิกจนไอดินเริ่มสั่น
จุดอ่อนของไอดิน อยู่ที่หู
และดูเหมือนว่าอุ่นเองก็จะรู้ดีเพราะเจ้าตัวแลบลิ้นเลียเบาๆ ที่ใบหูนั่นจนคนบนตักตัวสั่นครางหวิวทันที
"อ๊าาาห์..."
ปลายลิ้นหยุ่นลากไปทั่วใบหูของไอดินก่อนที่ฟันคมจะขบเบาๆ ที่ติ่งหู แขนที่โอบรอบคออุ่นอีกรัดแน่นมากกว่าเดิมพร้อมกับเสียงครางของไอดินที่ดังไม่หยุดจากการกลั่นแกล้งของเจ้าโกลเด้น
ฟังเสียงครางไปครางมาจากคนที่อยากจะแกล้งเฉยๆ ก็เริ่มอยากจะรังแก
เฮือก!
คนบนตัดสะดุ้งเฮือกเมื่ออยู่ๆ เก้าอี้มีชีวิตก็สอดมือเข้าไปในเสื้อยืดตัวใหญ่แล้วใช้ปลายนิ้วเขี่ยไปมาที่ยอดอกทั้งสองข้าง
"อ... อุ่น ไม่เอานะ..." ไอดินผละออกมองอ้อน เขายังไม่หายป่วยดีเลยถ้าหากโดนรังแกอีกรอบคงต้องป่วยซ้ำอีกแน่
"รอบเดียว... นะครับ ไอครางน่ารักอะอยากฟังอีก" เจ้าโกลเด้นอ้อนบ้างแถมยังยื่นหน้ามาหอมแก้มเนียนอีกต่างหาก มือหนารัดรอบเอวคอดได้รูปไว้แน่นดันร่างคนบนตักให้เข้ามาชิดตัวแบบหันหน้าเข้าหา
ริมฝีปากและปลายลิ้นของนายอาทิตย์เริ่มจู่โจมไปตามร่างกายของไอดินจนร่างนั้นยอมแพ้และโอนอ่อนตามการชักนำของอุ่น เสื้อยืดตัวหลวมถูกถอดออกจากร่างของไอดินพร้อมกับที่ปลายลิ้นร้อนสัมผัสลงมาที่ยอดอกอย่างจาบจ้วง
"อือ... แฮก..." ไอดินครางแผ่วพร้อมกับหอบหายใจหนักหน่วงเมื่ออารมณ์ในกายถูกปลุกให้ลุกโชนขึ้น ใบหน้าสวยได้รูปนั้นเชิดขึ้นด้วยความกระสันซ่านยามที่อีกคนปรนเปรอให้
ไอดินยังคงเป็นคนที่แพ้ทางนายอาทิตย์เสมอ เพียงแค่สัมผัสอ่อนโยนปนออดอ้อนเขาก็แทบจะระทวยอยู่กับอกกว้างนั้นแล้ว
ร่างเพรียวถูกดันนอนลงกับโซฟาตัวใหญ่กางเกงที่ปกปิดร่างกายขาวเนียนนั้นถูกดึงรั้งจนหลุดจากกายในเวลาต่อมาจนไอดินเปลือยเปล่าต่างจากอุ่นที่ยังมีเสื้อผ้าครบทุกชิ้น
คนตัวโตกว่าตามคร่อมทับร่างเพรียวใบหน้าหล่อเหลาซุกลงกับหน้าอกของไอดิน ริมฝีปากทั้งขบเม้มแล้วดูดดุนยอดอกสีสวยจนมันแข็งสู้ อีกข้างก็ใช้ปลายนิ้วหัวโป้งกับนิ้วชี้ทั้งบีบทั้งคลึงจนคนได้รับได้แต่คราง
จุ๊บ จุ๊บ จุ๊บ
เสียงจูบดังไปทั่วเมื่ออุ่นลากริมฝีปากไปทั่วแผ่นท้องเนียน ปัดผ่านกลางกายไปมาเหมือนจะจงใจกลั่นแกล้งแล้วจึงผละมามองดูคนที่นอนหอบอยู่
ไอดินนอนตัวสั่นอยู่บนโซฟาผิวขาวๆ ขึ้นสีระเรื่อตามแรงอารมณ์ ดวงตาเรียวที่อุ่นว่าสวยนั้นตอนนี้แดงก่ำเพราะไม่สบายอีกทั้งยังฉ่ำน้ำใสจนดูเซ็กซี่ ริมฝีปากบางสีสวยที่ช้ำเผยอหายใจหอบนั่นอีก
"ไอแม่งโคตรยั่วเลย แค่มองนี่ก็ขึ้นแล้ว" นายอาทิตย์พูดอย่างทะลึ่งตึงตังพร้อมกับโน้มไปหาอีกคนแล้วหัวเราะหึหึในลำคอ
"โ... โรคจิต"
"โรคจิตก็ผัวไอนะครับที่รัก มีเมียเอ็กซ์แตกก็ต้องโรคจิตสิจะได้สมน้ำสมเนื้อ" ถ้อยคำตรงๆ อย่างที่ใจคิดทำเอาไอดินนึกอายได้แต่หันหน้าหลบดวงตาพราวระยับคู่นั้นที่มองมาอย่างหื่นกระหายแบบไม่ปิดบัง
"อึก..." คนที่ตั้งท่าจะร้องด่ากลับทำได้แค่กัดฟันแน่นยามที่คนด้านบนกัดเข้าที่คอขาวๆ
"มีผัวเด็กต้องมั่นตรวจเช็คร่างกายนะครับ แต่ไม่ต้องห่วงอุ่นคนนี้จะเช็คให้ครบทุกซอกทุกมุมทุกตารางนิ้วบนร่างกายไอเลยครับ" เงยหน้าขึ้นมายิ้มทะเล้นก่อนจะก้มลงไปสำรวจร่างกายทันที
แล้วก็ทำอย่างที่ปากว่าเพราะนายอาทิตย์จัดการตรวจเช็คร่างกายไอดินแบบทุกซอกทุกมุมจริงๆ อย่างตอนนี้เจ้าตัวโตจับคนด้านล่างให้พลิกคว่ำลงยกสะโพกขึ้นจนไอดินต้องชันขาไว้ แล้วคุณหมอจอมปลอมก็จัดการละเลงปลายลิ้นลงกับช่องทางตอดรัดด้านหลังจนไอดินตัวสั่นกว่าเดิม
ไอดินแพ้ลิ้นของอุ่น แพ้อย่างหมดรูป
"อุ่น... อ่าาาาห์ ย อย่าเลีย..."
"ชอบลิ้นของอุ่นละสิ หึหึหึ" พูดไปก็หัวเราะชอบใจก่อนจะจัดการรังแกคนตัวขาวต่อ
นายอาทิตย์ผละใบหน้าออกห่างหันมาจัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกแล้วคว้าเอาร่างที่นอนหอบหมดสภาพอยู่บนโซฟามานั่งซ้อนตักอีกรอบ คนเด็กกว่าก้มจูบแลกลิ้นกับไอดินจนเกิดเสียงดังทั่วห้องนั่งเล่น ใช้จังหวะที่ไอดินยังคงเคลิบเคลิ้มไปกับรสจูบดันแทรกปลายนิ้วยาวเข้าไปที่ช่องทางด้านหลัง
มันทั้งฝืดทั้งแน่นเพราะไม่มีตัวช่วยอย่างเจลหล่อลื่น คนตัวสูงพยายามดันนิ้วที่สองเข้าไปแต่ก็ต้องถอนนิ้วออกเพราะไอดินร้องออกมาด้วยความเจ็บ น้ำตาที่คลอหน่วงไหลออกมา
"ม... ไม่เอา เจ็บ อุ่น... มันเจ็บ"
และแทนที่จะหยุดเพราะสงสารแฟนเจ้าตัวกลับเดินไปหยิบหลอดเจลมาแทน "คราวนี้มีตัวช่วยแล้วเนอะ"
ผลัวะ!
ไอดินชกเข้าที่ไหล่กว้างนั้นทันทีให้คนโดนชกหัวเราะร่วน "ก็หยุดไม่อยู่แล้วอะที่รัก ต่อนะครับ นะ" แม้จะเอ่ยปากขอแต่การกระทำนั้นล่วงหน้าไปก่อนแล้วเพราะเจ้าตัวบีบเจลใส่มือจนชุ่มแล้วเอาไปป้ายไว้ที่ช่องทางด้านหลังของไอดินก่อนจะสอดปลายนิ้วเข้าไปจนสุด สัมผัสถึงความคับแน่น อ่อนนุ่มและร้อนผ่าว
"รักไอนะ" เสียงบอกรักที่ดังอยู่ข้างหูของคนที่ซบหน้าลงกับไหล่กว้างทำเอาแก้มนั้นขึ้นสีชัดขึ้นจนอุ่นถึงกับหัวเราะ
นิ้วยาวยังคงสอดเข้าไปด้านในเป็นนิ้วที่สองและสามก่อนจะขยับเข้าออกเพื่อปรับช่องทางด้านหลังให้คุ้นเคยและเตรียมพร้อมรองรับบางอย่างที่มีขนาดใหญ่กว่า สะโพกของไอดินขยับขึ้นลงอย่างไม่อาจจะบังคับให้อยู่นิ่งได้เมื่ออุ่นขยับนิ้วเร็วขึ้น กลางกายของทั้งสองคนเสียดสีกันไปมาไม่หยุดจนต้องปล่อยเสียงครางออกมาทั้งคู่
"ซี๊ดด... อืมม... ไอ"
น้ำใสๆ เยิ้มจากส่วนปลายที่ถูไถกันไม่หยุดจนแยกไม่ออกว่าของใครเป็นของใคร ยิ่งอุ่นขยับนิ้วมากเท่าไหร่แกนกายของพวกเขาก็เสียดสีกันมากขึ้นเท่านั้น
"ไอดูสิ น่ารักเนอะ" คนลามกเป็นนิสัยร้องเรียกให้คนที่ซบหน้าอยู่เงยหน้าขึ้นมองอย่างถามว่าอะไรที่ว่าน่ารัก "นี่ไงอุ่นคุงกับไอจังเล่นกัน น่ารักจะตายดูสิ" พูดยิ้มกว้างก่อนจะก้มลงมองตรงส่วนกลางกายที่ยังขยับเสียดสีกันไม่หยุดให้ไอดินต้องก้มมองตามอย่างงงๆ
พอก้มมองเท่านั้นแหละไอดินก็รู้ทันทีว่า 'อุ่นคุง' กับ 'ไอจัง' คืออะไร ดวงหน้าเรียวเงยขึ้นมองค้อนปนๆ กับอายในสิ่งที่นายอาทิตย์ร้องเรียกให้ดู
"ดูสิ... ไอจังร้องไห้ใหญ่เลย โอ๋ๆๆ เดี๋ยวให้อุ่นคุงปลอบนะ อือ..." เจ้าตัวพูดเป็นตุเป็นตะก่อนจะขยับสะโพกตัวเองจนอุ่นคุงเสียดสีกับไอจังมากกว่าเดิม
"อะ... ฮ๊าา..."
"ยิ่งปลอบยิ่งร้อง สงสัยต้องทำให้ร้องออกมาให้หมดถึงจะหยุดเนอะ" เงยหน้ามาเนอะส่งยิ้มหวานให้ไอดินจนคนมองนึกอยากจะลุกหนีหรือไม่ก็ตบสักทีสองที แต่ก็ทำไม่ได้อย่างใจนึกเพราะในกายของเขายังมีนิ้วของอุ่นแทรกอยู่แถมยังขยับเข้าออกเร็วๆ จนมือที่จะยกฟาดทำได้แค่เกาะไหล่ไว้แน่นแล้วส่งเสียงคราง
"อ... อุ่น อือ... ถ ถุงละ..." ไอดินร้องถามเมื่อคนตัวโตถอนนิ้วออกไปแล้วและจ่อแกนกายที่ผงาดเต็มที่ที่ช่องทางด้านหลังแบบไร้เครื่องป้องกัน
"ไม่ไหวแล้วไอ มันอยู่ในห้องอะ" เจ้าโกลเด้นร้องเสียงอ่อยก่อนจะจัดการยกตัวไอดินขึ้นแล้วจับให้กดลงครอบครองแกนกายใหญ่ทันทีจนคนไม่ทันตั้งตัวลืมตากว้างอย่างไม่ทันตั้งตัว รู้สึกจุกไปหมดจนพูดไม่ออก
"อ... ไอ้เด็กบ้า! ฮ๊าา..." ไอดินร้องด่าพร้อมปรับลมหายใจให้เป็นปกติ
"หึหึหึ แบบนี้ลึกดีเนอะไอเนอะ โคตรรู้สึกดีเลยอะ" อุ่นกอดรัดร่างบนตักไว้แน่น ผนังอ่อนนุ่มที่ตอดรัดกายของเขามันรู้สึกดีมาก ดีจนอุ่นแทบจะเสร็จอยู่แล้วโดยที่ยังไม่ทันจะได้ทำอะไร
"ม... มันลึก อาห์... ลึก อึก! อาาาห์" ไอดินได้แต่ครางเสียงสั่นกอดรอบคอนายอาทิตย์แน่นยามที่คนด้านล่างเด้งกายสวนขึ้นมายิ่งทำให้เข้าไปลึกกว่าเดิม
ความจุกเสียดในตอนแรกเริ่มเปลี่ยนเป็นความเสียวซ่านและรู้สึกดีจนไอดินเผลอที่จะขยับกายตอบรับแรงกระแทกของคนด้านล่างจนสุดท้ายก็เป็นฝ่ายคุมเกมรักเอง
อุ่นซี๊ดปากด้วยความเสียวพลางมองคนรักที่ขยับกายขึ้นลงคุมบทรักในครั้งนี้อย่างพอใจ เดิมทีก็เอ็กซ์อยู่แล้วพอมาคุมจังหวะเองแบบนี้แล้วอย่างกับนางแมวยั่วสวาทเลยทีเดียว ไหนจะสีหน้าเซ็กซี่ๆ นั่น ไหนจะเสียงครางแผ่วๆ ไหนจะช่องทางด้านหลังที่ตอดรัดรุนแรงนั่นอีก
โอ๊ยยยย เมียไอ้อุ่นนี่อย่างกับนางเอกเอวีชั้นแนวหน้า!!!
"อุ่น... อึก... อ่าาห์" คนเอ็กซ์แตกปรือตามองเจ้าโกลเด้นที่แลบลิ้นเลียปากตัวเองอย่างหื่นกระหายก่อนจะยื่นหน้าไปดูดดุนยอดอกสีสวยที่ชูเด่นล่อตาล่อใจจนไอดินครางกระเส่า
แกนกายที่เสียดสีไปกับหน้าท้องเป็นลอนสวยของอุ่นนั่นสั่นระริกส่วนปลายแดงปริ่มน้ำทั้งๆ ที่ยังไม่ได้ยื่นมือไปแตะต้อง ช่องทางด้านหลังยิ่งตอดรักเมื่อลิ้นร้อนลากไล้ไปทั่วอกไอดินรู้สึกว่าตัวเองกำลังจะไปจนสุดปลายทางแล้ว
"อุ่น... ม ไม่ไหว ไอ... ไม่ไหวแล้ว" คำเรียกแทนตัวที่ไม่เคยเรียกนั่นน่ารักน่าฟังมากจนอุ่นตาโตกับคำออดอ้อนจัดการกอดรัดเอวของคนบนตักไว้แน่นก่อนจะเด้งกายสวนเข้าไปแรงๆ กระแทกเข้าที่จุดเร้าสัมผัสภายในจนไอดินต้องครางลั่นอย่างห้ามไม่อยู่ สุดท้ายคนบนตัวก็ปลดปล่อยออกมาเปื้อนหน้าท้องของนายอาทิตย์ไปหมด
ร่างของไอดินถูกจับพลิกลงนอนบนโซฟาก่อนที่เจ้าโกลเด้นจะโหมกระหนำกระแทกกระทั้นจนโซฟาลั่นเอี๊ยดอ๊าด ส่งเสียงครางอย่างพึ่งพอใจและไม่นานหลังจากนั้นไอดินก็รับรู้ถึงความอุ่นวาบไปทั่วช่องทางด้านหลัง
นางแมวยั่วสวาทกลับกลายมาเป็นลูกแมวน้อยอีกรอบ หลับตาลงอย่างเหนื่อยอ่อนเพราะออกแรงไปมากทั้งๆ ที่ยังไม่หายป่วย
"คุณหมอฉีดยาให้แล้ว เดี๋ยวก็หายนะครับ" คุณหมอจอมปลอมกระซิบบอกก่อนจะกดจูบลงที่ข้างขมับของคนที่หายใจเข้าออกอย่างสม่ำเสมอ
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
ไอดินรู้สึกตัวขึ้นมาอีกครั้งในช่วงหัวค่ำของวันนั้นตอนนี้เขานอนอยู่บนเตียงในห้องนอน เสื้อผ้าครบคงจะเป็นอุ่นที่เช็ดตัวแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ จากที่ตอนแรกรู้สึกดีขึ้นอาการปวดเมื่อยตามตัวที่หมดไปนั้นกลับมาเล่นงานอีกรอบ ตอนทำก็ไม่รู้สึกอะไรหรอกเพราะอารมณ์มันพาไป แต่ตอนนี้สิ... เจ็บจนน้ำตาแทบเล็ด แถมยังรู้สึกโคตรอายอีกต่างหากที่คุมเกมรักร้อนแรงไปเสียตั้งนาน
สุดท้ายคนที่ไม่อยากจะเชื่อตัวเองก็ยกผ้าคลุมโปงอย่างอับอายในสิ่งที่ทำลงไป หมดกันความเป็นลูกผู้ชายฝ่ายรุกที่สั่งสมมานานหลายปี
หมดกัน!!!
"ไอคลุมโปงทำไมเดี๋ยวก็หายใจไม่ออกหรอก" คนที่พึ่งเดินเข้ามาร้องถามด้วยความแปลกใจปนเป็นห่วง เดินไปนั่งบนเตียงพร้อมกับดึงผ้าห่มออก
"ไม่ต้องมายุ่งเลย จะไปไหนก็ไป" คำตอบของไอดินทำเอาคนฟังหน้าเหวอ ลนลานทันทีว่าไปทำให้ไอโกรธตอนไหน
"ไอ.... เป็นไรอะ โกรธไรอุ่น" เจ้าโกลเด้นโน้มตัวไปกอดคนที่นอนคลุมโปงอยู่แล้วร้องถาม
แต่คนที่ยังอายในสิ่งที่ทำลงไปก็ยังไม่ยอมโผล่หน้าออกมาง่ายๆ ไอดินขยับตัวนิดๆ เพื่อดันคนที่ทับอยู่ให้หลบออกไป แต่เจ้าโกลเด้นที่ร่างกายแข็งแรงเต็มที่ก็ไม่มีทีท่าว่าจะสะทกสะเทือนอะไรกับแรงดันอันน้อยนิดของคนป่วยเลย
"ไอเป็นอะไร ออกมาคุยกันก่อนครับ เป็นอะไร โกรธอะไรผมไหนบอกมาสิ" เสียงทุ้มยังคงถามไม่หยุดวางคางเกยไว้บนหัวที่โผล่ออกมาจากผ้าห่ม
"ไม่เอา ไม่คุย ไม่มีอะไรจะคุย จะไปไหนก็ไปเลย" ไอดินส่งเสียงอู้อี้ผ่านผ้าห่มออกมา
"ไม่เอาดิไออออ มาคุยกันก่อนนะครับ นะตัวเองนะ" อุ่นจัดการดึงผ้าห่มที่คลุมร่างของไอดินอยู่แต่ก็ไม่กล้าดึงแรงมากเพราะไอดินเองก็จับผ้าเอาไว้แน่นกลัวว่าจะทำให้คนรักต้องออกแรงมากไปทั้งๆ ที่ยังไม่หายป่วยแล้วก็หมดแรงไปกับเขาเมื่อตอนบ่ายค่อนข้างเยอะ
คนที่ยอมรับตัวเองไม่ได้ว่าได้ทำเรื่องหน้าอายลงไปส่ายหน้าไปมาอยู่ในผ้าห่ม ยังไม่พร้อมจะมองหน้าเจ้าโกลเด้น เพราะมันรู้สึกเขินมากจริงๆ แค่ยอมโอนอ่อนโดนกดแล้วกดอีกยังพอรับได้เพราะว่ารักมากถึงยอม แต่ไอ้ที่เผลอไผลขึ้นไปนั่งขย่มเองตั้งนานสองนานทั้งๆ ที่ป่วยอยู่เนี่ย...
ไอดินรับไม่ได้
มันแค่ความผิดพลาด เขาไม่ได้ตั้งใจจะทำแบบนั้น ไม่ได้ตั้งใจจริงๆ นะ ฮือ... อยากจะร้องไห้
"ไอออกมาคุยกันก่อนเร็วๆ เข้า อย่าหลบหน้าสิครับ เมื่อตอนบ่ายตัวเองยังเร่าร้อนกับเขาอยู่เลยนะ"
เท่านั้นแหละคนที่คลุมโปงอยู่ก็โผล่หน้าออกมายกมือตีปากนายอาทิตย์เสียงดังจนคนโดนตีได้แต่ร้องโอดโอยแต่พอเห็นแก้มแดงก่ำของคนตีแล้วก็ถึงกับยิ้มออก
สงสัยจะเขิน อิอิ
"เขินหรอ เขินหรอ ไม่เห็นต้องเขินเลยเรื่องธรรมชาติ นี่ไอค้นพบตัวเองแล้วนะเป็นฝ่ายรับได้โคตรเซ็กซี่ เอ็กซ์แตก ดุเดือด เร่าร้อนอีกต่างหาก"
"เงียบไปเลย!" ไอดินร้องดุหน้าแดง ไม่ได้น่ากลัวเลยสักนิด แต่มันน่ารักมากกว่าสำหรับคนมอง
"โอ๋ๆๆๆ ไม่พูดแล้วก็ได้" อุ่นว่าก่อนจะกอดรัดคนบนเตียงแน่นพร้อมกับฟัดแก้มนิ่มไม่หยุด
"พอๆ โอ๊ย! มันเจ็บนะ ไม่เล่นแล้ว" คนเจ็บร้องพร้อมกับเบ้หน้า เมื่อกี้ขยับตัวไปตีอีกคนเพราะความโกรธปนเขินเลยลืมตัว แต่พอรู้ตัวอีกทีแค่ขยับเพียงนิดความเจ็บก็แล่นริ้วไปทั่วตัวแล้ว โดยเฉพาะตรงช่องทางด้านหลังที่ถูกซ้ำมา
"ขอโทษๆ เจ็บมากไหม ไอนอนก่อนนะเดี๋ยวทายาให้จะได้หายไวๆ นะ"
"ไม่ทาแล้ว... เดี๋ยวก็เป็นแบบเมื่อวานอีก" คนเจ็บบ่นอุบหน้าแดงซุกหน้าลงกับหมอนที่หนุนนอน
"สัญญา สาบานเลยว่าทายาอย่างเดียว โอเคนะครับ" น้ำเสียงทุ้มออดอ้อนนิดๆ นั้นทำให้ไอดินเผลอพยักหน้าตาม เมื่อคนเจ็บยินยอมพร้อมใจให้ทายาแล้วอุ่นก็เลยจัดการพลิกตัวไอดินให้นอนคว่ำ พร้อมกับรั้งกางเกงขาสั้นลงก่อนจะจัดการทายาให้อย่างตั้งใจและเบามือที่สุดก่อนจะดึงกางเกงขึ้นให้อีกรอบ โน้มตัวไปหอมแก้มแดงๆ ของไอดิน
"ลูกแมวน้อยน่ารัก เดี๋ยวอุ่นไปซื้อข้าวมาให้นะครับรอก่อนแปบนึงนะ"
หมับ!
มือของไอดินคว้าเข้าที่ข้อมือของนายอาทิตย์จนคนที่ลุกจากเตียงหันกลับมามอง "ครับผม อยากได้อะไรหรือเปล่า"
"ม... มาเร็วๆ นะ"
"หึหึหึ ครับลูกแมว เดี๋ยวโกลเด้นจะรีบกลับมาเลยครับ" แล้วก็ก้มลงหอมแก้มอีกสักรอบกับคนที่ทำตัวได้น่ารักมากเหลือเกิน
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
TBC
************************************************
ตอนนี้สั้นหน่อยเพราะมันเป็นตอนพิเศษค่ะ เป็นตอนที่เพิ่มมาแบบกะทันหันมากๆ เพราะตามพล็อตที่วางไว้ลูกแมวน้อยจะออกแค่ตอนเดียว ฮาาา แต่เห็นหลายๆ คนชอบพี่ไอเวอร์ชั่นนี้เลยเอาออกมาอีกนิดหน่อย เพราะโดนเจ้าโกลเด้นหื่นกลบเกลื่อนหมดแล้วค่า น่ารักจริงๆ เลย แต่งเรื่องนี้นี่ฟางแต่งไปยิ้มไปตลอดค่ะเพราะมักจะมีอะไรน่ารักๆ ออกมาเสมอเลย ชอบบบบ อิอิ ในขณะที่ลูกแมวน้อยยังป่วย เจ้าโกลเด้นก็ยังไม่หายหื่นเลย น่าสงสารพี่ไอจริงๆ เลยนะเนี่ย แฮ่!
เจอกันตอนหน้านะคะ คอมเมนต์ให้กำลังใจคนเขียนด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ
แวะไปคุยกันในเพจเฟสบุ๊คของฟางกันเยอะๆนะ ไปคุยกันได้นะคะ https://www.facebook.com/fgc32yaoi
สำหรับคนที่เล่นทวิตเตอร์และอยากพูดคุยถึงนิยายเรื่องนี้ช่วยกันติดแฮชแท็ก #อุ่นไอรักBL ด้วยนะคะ มาเล่นกันเยอะๆ เลยนะ ฟางเข้าไปส่องตลอดนะคะแล้วก็จะเข้าไปตอบกลับด้วยน๊า หรือไม่ก็ทักทายกันได้ที่ @Fangiily_GC นะคะ
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1: คิดถึงลูกหมากะลูกแมวจัง..อิอิ
-
พี่ไอน่ารักมากๆ :m3: อ้อนกันขนาดนี้ถ้าอุ่นยังฮึบไหวอยู่ก็เก่งเกินไปแล้วนะค้าา 555+ ส่วนอุ่นก็ยังทะเล้นเหมือนเดิมเลยค่ะ~ ขนาดตอนที่กอดพี่ไอก็ยังไม่หยุดหยอกให้พี่เขาอายเลย >\\\<
-
o13. โกลเด้นทำดีจ้า. :mew1:
ขอบคุณคนเขียนค่ะ
-
โกลเด้นทำถูกแล้ว ลูกแมวไม่สบายเลยจับฉีดยาซะเอง ประหยัดเงินไม่ต้องพาลูกแมวไปหาหมอให้ได้เขิน
-
เยี่ยมจริงๆ เยี่ยมจริงๆ เยี่ยมจริงๆ
:hao7:
-
ทำไมหื่นแบบนี้ค่ะน้องอุ่น!!!!! สงสารพี่ไอบ้างสิลูก
แบบนี้ก็ไม่หายป่วยกันพอดี
-
หมออุ่นจับพี่ไอฉีดยา จะหายป่วยไหมนี้
พี่ไอขี้อ้อน อ้อนจนโดนฉีดยา
:z1: :z1:
-
เอ๊ยยยยยย >////<
-
แหม....ฉีเยาคราวนี้หวังว่าคงจะอาการดีขึ้นเนอะ 5555
-
น้องอุ่นนนน ทำไมเธอเป็นได้ขนาดนี้ ทั้งทะลึ่งทะเล้นทั้งหื่น(มากกก)
เวลาอ่านฉากรักของพี่ไอกับน้องอุ่น อิคุณน้องแสดงความทะลึ่งออกมาเต็มๆนี่ทำเอาเราเขินเลยนะ
อ่านฉากมาก็เยอะ แต่มาเจอน้องอุ่นนี่แหละที่ทำให้เราอ่านไปกรีดร้องไป ฮ่าาาาาาาาา ชอบๆ
คนป่วยโดนฉีดยาไม่รู้จะหายป่วยหรือป่วยกว่าเดิมเนี่ย
:katai2-1:
-
:m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25:
-
อุ่นหื่นมากไปแล้วนะ
คริ คริ สงสารพี่ไอโน๊ะ
-
เครื่องพังแน่ไอ อุ่นเป็นเด็กกำลังเจริญพันธุ์ เตรียมซื้อคอร์ส นีแพร์รอเล้ยยยย
55555 มีแฟนเด็ก จ้องหมั่นเช็คร่างกายยยย ฮิ้วววว
-
แมวทำแบบนี้หมามันก็ได้ใจดิ จะโทษใครได้ถ้าไม่โทษตนเองอะไอ
-
หมอหมาฉีดยาแล้วแมวจะหายเร็วขึ้นไหมคะ งี้ต้องฉีดเยอะๆนะ
-
น่านนนนนน -//////-
จะหายง่ายๆได้ยังไง๊ โดนจับฉีดยาขนานใหญ่ขนาดเน้ มันจะเป็นหนักขึ้นอ่ะเซ่ 555555
พี่ไอเว่อร์ชั่นนางแมวนี่สุดยอด!! ยั่วสวาทซะด้วย กิ๊วๆ
-
:กอด1: จับฉีดยาขนาดนี้ลูกแมวหายเร็วแน่
-
:o8: :o8:น่ารักจริงๆๆ คู่นี้
-
เจ้าโกลเด้นท์หื่นนนนนน :-[
พี่ไอไม่สบายอยู่น๊า เดี๋ยวก็ช้ำหมดหรอก 5555
แต่เราชอบพี่ไอเวอร์ชั่นแมวน้อยนะคะ น่ารักมากๆๆๆๆๆ :hao3:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
อุ่นฉีดยาให้แล้ว เดี๋ยวก็หายยย :m25: :m20:
-
เดี๋ยวลูกแมวก็หายแล้วเนอะเจ้าโกลเด้นจับฉีดยาแล้วนี่หรือจะป่วยหนักกว่าเดิมกัน
-
:o8: :-[ o13 อ่านเรื่องนี้แล้ว ต้องขอบคุณคนเขียนนะคะ เขียนมาได้ดีมากๆเลย เจอเรื่องเครียดๆมา พอได้อ่านเรื่องนี้แล้วยิ้มตลอดเลยค่ะ
-
*ไอดินแพ้ลิ้นของอุ่น* แอร้ยยยยย ลามกอะ (ช้านนเขิล ฮ่าาา)
-
หื่นเอ๊ยยยยย แต่ชั้นก็ชอบ อิอิ
ขอโทษนะคะพี่ไอ อิอิ ;-)
-
:hao7:
-
มาแล้วววว เจ้าโกลเด้นหื่นมากก พี่ไอจะป่วยกว่าเดิมมั้ยเนี่ย
ชอบพี่ไอตอนเป็นแมวนะ อ้อนน่ารักก :mew1:
-
:pighaun: หมดตัวค่ะ ขอเลือดสำรองด่วน
-
พี่ไอ :heaven
-
อุ่น ขนาด พี่ไอ ไม่สบายยังไม่เว้นเลยนะ
-
เจ้าอุ่นนะเจ้าอุ่น ไอป่วยอยู่นะ :angry2:
หื่นจริงๆผู้ชายคนนี้ :o8:
-
:z1: :haun4:
-
:pighaun: น่ารักจริง ๆ เลย ลูกแมวน้อยกับโกลเด้นเนี่ย :impress3:
-
อิอุ่นหื่นมากกก
-
สงสัยพี่ไอคงจะไม่หายป่วยง่ายๆ แน่เลย :hao6:
-
:haun4: พี่ไอไม่ตั้งใจ On Top จริงๆเหรอ :z1: :z1:
-
:กอด1: :mew1:
-
:pighaun: :jul1:
ทำไมเอ็งหื่นแบบนี้วะเจ้าอุ่น ไม่สงสารพี่ไอเลย~!
-
อย่าแกล้งพี่ไอบ่อยนักเลยนายอุ่น
-
วันนี้พี่ไอน้องอุ่นจะมาไหมน๊าาาาาาาา :call: :call:
-
(http://image.free.in.th/v/2013/im/150812081611.jpg)
บทสิบเจ็ด
"ไม่เจอกันสามสี่วันผิวดูเปล่งปลั่งนะไอดิน~" ทันทีที่ร่างเพรียวของไอดินก้าวเข้ามาในร้านหนังสือกาแฟในช่วงสายของวันเสียงทักของเกล้าไกลก็ดังทักทายมาแบบน่าเตะเหลือเกิน
"นั่นสิพี่เกล้า เพื่อนผมนะแม่งก็หายหัวเลยพี่ไม่มีหรอกจะออกมาหาเพื่อนไม่รู้หายไปไหนตั้งหลายวันหลายคืน" แชมป์เพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดของนายอาทิตย์ที่นั่งอยู่ด้วยก็ส่งเสียงตามมาทันทีก่อนที่โก้และกอล์ฟจะทำตัวเป็นลูกคู่ส่งเสียงวี้ดว้ายยกใหญ่
"เออพวกมึง คืนนี้กูว่าจะไปกินเกาเหลา'ตับ'ว่ะ ไป 'กินตับ' ไหม ไอ อุ่นไปด้วยกันเปล่า"
"กินตับ! ตับ ตับ ตับตับ ตับ!" เหล่ารุ่นน้องก็น่ารักเหลือเกินร้องเพลงออกมาอย่างพร้อมเพรียงโดยไม่ต้องสั่ง
"ไอ้เกล้า! หุบปากไปเลยพวกนายด้วย!!" คนถูกชวนไปกินตับร้องลั่นยกมือชี้หน้าทุกคนเรียงตัวทั้งๆ ที่แก้มงี้แดงปลั่ง
"ใช่ๆ พี่เกล้าเงียบไปเลยๆ 'เมีย' ผมเขินหมด" คนที่เดินตามมาทีหลังรีบพูดทันที
"ฮิ้ววววววว~~~" สี่หนุ่มทำตัวเป็นลูกคู่ส่งเสียงฮิ้วฮ้าวสนุกสนาน
"อุ่น!!!" ไอดินหันกลับไปแวดใส่คนด้านหลังซึ่งคนโดนแวดใส่ก็แค่หัวเราะออกมาอย่างไม่นึกกลัว
คนเขินเดินหนีไปที่เคาน์เตอร์เครื่องดื่มทันทีส่วนนายอาทิตย์ก็เดินไปรวมกลุ่มกับทั้งสี่คน
"ถามจริง... ทำท่าไหนวะไอมันถึงยอม" เกล้าไกลขยับหน้ามาใกล้นายอาทิตย์แล้วกระซิบถามด้วยระดับเสียงที่ดังกว่าเสียงพูดปกติ
"ก็หลายท่าเลยนะพี่เกล้า ออน... โอ๊ยย!!" เจ้าโกลเด้นตอบแต่ยังไม่ทันจะได้พูดจบประโยคก็ต้องร้องออกมาเมื่อไอดินคว้าแก้วพลาสติดปาใส่หัวเหมือนกับจับวาง
"เงียบไปเลย! ทุกคนเลยไม่งั้นคราวหน้าไม่ใช่แก้วพลาสติกแน่" ไอดินขู่พร้อมกับหยิบแก้วกระเบื้องขึ้นมาชู
ทุกคนเลยได้แต่ส่งยิ้มแหยๆ มาให้แล้วรีบเปลี่ยนเรื่องทันทีพร้อมกับลดระดับเสียงลง แต่เรื่องที่คุยกันก็ไม่พ้นเรื่องของไอดินกับนายอาทิตย์อยู่ดี
"เป็นไงวะเด็ดดวงเลยไหม" โก้กระซิบถามด้วยน้ำเสียงกระซิบจริงๆ เพราะเกรงว่าถ้าพูดเสียงปกติอาจจะเจอแก้วกระเบื้องบินก็ได้
"ก็... เรื่องไรต้องเล่าให้ฟังด้วยวะ ไม่เล่าๆ ของแบบนี้มันเป็นเรื่องของคนสองคนโว๊ย" คนที่ตั้งใจจะอ้าปากเล่าก็เปลี่ยนใจกะทันหัน
เรื่องอะไรจะให้คนอื่นรู้ว่าไอของเขาน่ะ อย่างเด็ด!
คนที่ตั้งใจฟังร้องออกมาทันทีก่อนจะผลัดกันยกมือตบหัวเจ้าอุ่นคนละทีแบบที่คนโดนทำร้ายหลบทันบ้างไม่ทันบ้าง
"ไปทำงานดีกว่า ถ้าอยู่ว่างมากๆ ก็ไปช่วยกันทำงานได้นะโว้ย แต่ไม่มีค่าจ้างนะ" เกล้าไกลลุกขึ้นยืนก่อนจะหันไปพูดกับรุ่นน้องทั้งสี่ซึ่งแต่ละคนก็ส่งเสียงร้องประท้วงทันทีแบบที่คนพูดก็หัวเราะออกมา
หลังจากที่เกล้าไกลแยกจากวงสนทนาไปแล้วสี่หนุ่มเพื่อนรักก็หันมาคุยกันต่อเรื่องรายงานที่ได้รับคำสั่งก่อนจะสอบกลางภาค และวันนี้คือสาเหตุที่ก๊วนนักศึกษานิติศาสตร์นัดมาเจอกันหลังจากที่นายอาทิตย์หนีหน้าหนีงานหนีเพื่อนไปอยู่กับแฟนมาหลายวัน
"เอาน้ำไรไหมวะเดี๋ยวกูจะไปสั่งน้ำ" อุ่นร้องถามเพื่อนที่นั่งสรุปเนื้อหากันอยู่
โก้เป็นคนแรกที่เงยหน้าขึ้นมอง "จะไปหาเมียก็บอกไม่ต้องมาทำเป็นคนดีไปสั่งน้ำให้เพื่อน กูเอาคาปูปั่น"
แชมป์เป็นคนที่สองที่เงยหน้าขึ้น "กูเอาลาเต้เย็น แต่ไหนๆ มึงจะหนีงานไปหาเมียแล้วก็เลี้ยงกูด้วยเลยแล้วกัน"
กอล์ฟเป็นคนเดียวที่ไม่ได้เงยหน้าขึ้นมอง "กูเอามอคค่าปั่น เงินกูมีแต่กูไม่จ่าย มึงจะไปหาเมียมึงก็จ่ายแล้วกัน"
"จะแดกกันอยู่แล้วยังจะมากระแหนะกระแหนกูอีกนะ" นายอาทิตย์แยกเขี้ยวใส่เพื่อนๆ แบบที่เพื่อนทั้งสามคนก็หัวเราะออกมา ก่อนจะลุกจากโต๊ะตรงไปหาไอดินที่นั่งอยู่ตรงเคาน์เตอร์
"พี่ส้มคร้าบบเอานมสดปั่นฝีมือพี่ไอหนึ่งแก้ว แล้วก็เอาลาเต้เย็น มอคค่าปั่น คาปูปั่น สามแก้วนี้ฝีมือใครก็ได้ ไม่ต้องอร่อยมากก็ได้คร้าบ" เจ้าโกลเด้นหันไปสั่งเครื่องดื่มกับส้มแล้วหันกลับมาทำตาอ้อนใส่คนรัก "ไอทำนมสดปั่นให้หน่อยสิ นะ"
ไอดินส่ายหน้าแต่ก็ยอมลุกไปหยิบแก้วพลาสติกมาเพื่อเตรียมทำนมสดปั่นให้จนคนอ้อนถึงกับยิ้มกว้างที่ไอดินตามใจ หลังจากที่ได้เครื่องดื่มมาแล้วแทนที่จะรีบกลับไปที่โต๊ะก็ไหว้วานให้พี่ส้มเอาเครื่องดื่มของเพื่อนๆ ไปให้เจ้าพวกนั้นให้ทีส่วนตัวเองก็นั่งแหมะอยู่ข้างไอดินไม่ยอมไปไหน
"ไปทำงานเดี๋ยวก็โดนเพื่อนว่าหรอก" ไอดินดันหัวคนข้างตัวที่เอียงมาซบไหล่
"ไหนๆ ก็ต้องโดนอยู่แล้วก็ต้องเอาให้คุ้มกับที่โดนหน่อย อยากอยู่กับไออะ" เจ้าโกลเด้นพูดพร้อมกับไถหัวตัวเองไปกับไหล่ของไอดิน "ไอกลับมาเป็นลูกแมวน้อยหน่อยดิ น่ารักอะ อยากเห็นอีก"
หลังจากที่หายป่วยลูกแมวน้อยของเจ้าลูกหมาโกลเด้นก็หายไปทันทีกลับมาเป็นไอดินคนเดิมจนคนอยากถูกอ้อนทำหน้าเซ็งขอร้องมาแทบจะทั้งคืนให้ไออ้อนแต่คนรักก็ทำเป็นบ่ายเบี่ยงตลอด
ที่บ่ายเบี่ยงไม่ใช่อะไร แต่คนมันเขิน... เพราะตอนสบายดีเขาไม่เคยอ้อนใครเลยยกเว้นพ่อกับแม่
"เพ้อเจ้อว่ะ"
"ไม่เพ้อเจ้อนะ ไออ้อนน่ารักจะตาย" อุ่นพูดพร้อมกับยกมือสองข้างมากอดรัดคนที่นั่งอยู่ข้างๆ เอาไว้แน่นแทบจะยกให้มานั่งเกยอยู่บนตัก
"เลิกเล่นได้แล้วไปทำงานไปเดี๋ยวก็ไม่เสร็จหรอก" ไอดินดันเจ้าโกลเด้นตีนตุ๊กแกออกอะไรจะกอดได้เหนียวแน่นขนาดนี้นะ "เป็นเด็กขาดความอบอุ่นรึยังไงกัน"
"ฮือ... ตอนแรกก็ไม่หรอกแต่พอเจอไอเท่านั้นแหละรู้เลยว่าตัวเองขาดความอบอุ่น ขาดความรักเลยต้องมาขอจากไอเยอะๆ ไง"
"เสี่ยวแตก..." ไอดินว่าพร้อมกับหันหน้าหนีรอยยิ้มกว้างที่ส่องประกายเหมือนดวงอาทิตย์จากคนตรงหน้า
"เขินอะดิ หึหึ ไอแม่งน่ารักว่ะ" พูดชมจบก็ยื่นหน้ามาหอมแก้มใสดังฟอดแบบไม่อายสายตาคนในร้านเลยสักนิด แน่นอนว่าบรรดาเพื่อนๆ ที่แม้จะทำเหมือนก้มหน้าทำงานแต่สายตาเหลือบมองอยู่ตลอดนั้นต้องเห็นภาพเมื่อครู่แน่ๆ แล้วก็พร้อมใจกันส่งเสียงฮิ้วฮ้าวตามประสาจนนายอาทิตย์ต้องรับกรรมโดนทุบไปหลายตุบ
"ไปทำงานเลยไป"
"คร้าบๆ ไปแล้วครับ จุ๊บ!" ยื่นหน้ามาจุ๊บปากไอดินเร็วๆ ก่อนจะรีบผละออกคว้าแก้วนมสดปั่นที่ไอดินทำให้แล้ววิ่งกลับไปที่โต๊ะทันทีปล่อยให้คนโดนขโมยจูบหน้าแดงแบบเขินปนโกรธอยากจะหาอะไรมาปาใส่หรือไม่ก็เดินไปตีสักทีสองที
หลังจากนั้นเจ้าอุ่นก็ไม่ได้มากวนไอดินอีกเพราะว่าตอนนี้ทั้งสี่หนุ่มเพื่อนซี้อยู่ในโหมดการทำงานอย่างจริงจัง ไอดินเดินมีบริการพิเศษยกคุกกี้ไปให้ถึงโต๊ะก่อนที่ตัวเองจะเดินขึ้นไปจัดหนังสือบนชั้นสองแทน
"พี่อุ่นนน พี่อุ่นจริงๆ ด้วยดีใจจังเจอพี่อุ่นพอดีเลย" เสียงร้องเรียกอย่างดังทำเอาคนที่ก้มหน้าก้มตาทำงานถึงกับสะดุ้งแล้วหันไปมอง
เด็กหนุ่มหน้าตาน่ารักยืนยิ้มกว้างอยู่ตรงประตูทางเข้าร้านก่อนจะรีบวิ่งเข้ามาหาอุ่นที่นั่งอยู่ทันทีพร้อมกับถือวิสาสะทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาข้างๆ เจ้าโกลเด้น "อะ... อ่าว เจิ้นว่าไง"
"เจิ้นกำลังคิดอยู่เลยว่าจะเจอพี่อุ่นเมื่อไหร่ไม่อยากรอเจอในคาบเรียนเพราะอีกตั้งนาน ได้มาเจอที่นี่โชคดีจัง" คนข้างๆ ยิ้มกว้าง
แชมป์ โก้หันมามองหน้ากันอย่างงงๆ แล้วเลยไปมองหน้ากอล์ฟเป็นเชิงถามว่ารู้จักกับเด็กคนนี้ไหมซึ่งกอลฟ์ก็พยักหน้ารับ "เรียนประวัติศาสตร์ด้วยกัน" เจ้าตัวพูดแบบไม่ออกเสียงให้เพื่อนทั้งสองพยักหน้าแล้วร้องอ๋อ
กอล์ฟกับอุ่นเลือกลงวิชาเลือกนอกคณะเป็นวิชาประวัติศาสตร์ซึ่งวิชาเลือกแบบนี้ก็มักจะเจอกับทั้งรุ่นพี่ รุ่นเพื่อน รวมไปถึงรุ่นน้องทั้งในและนอกคณะ
"เจิ้นมีอะไรหรอ" อุ่นถามพลางขยับตัวหนีอย่างเนียนๆ แต่เจ้าเด็กข้างๆ ก็ตามมาอีก
"เจิ้นอยากขอบคุณพี่ไอที่ช่วยติวหนังสือให้ ไปกินข้าวกันนะเดี๋ยวเจิ้นเลี้ยงเอง" ไม่พูดเปล่าแต่เอื้อมมือมาจับมือของนายอาทิตย์ที่วางอยู่บนโต๊ะด้วยให้เพื่อนทั้งสามรวมไปถึงคนโดนจับมือถึงกับตาโต พอจะดึงมือออกเจิ้นก็ยิ่งจับแน่นขึ้นจนอุ่นได้แต่หันมองเพื่อนอย่างขอความช่วยเหลือ
"ม... ไม่เป็นไรหรอกเจิ้น อีกอย่างพี่ไม่ได้ช่วยติวอะไรเลยนะแค่ให้ชีทไปเองไม่ถือว่าติวให้หรอก"
"ไม่หรอกพี่อุ่น ถ้าไม่ได้ชีทพี่อุ่นเจิ้นต้องแย่แน่ๆ เลย ให้เจิ้นเลี้ยงข้าวตอบแทนนะ หรือพี่อุ่นอยากได้อะไรบอกเจิ้นได้เลยนะครับ" เจิ้นเป็นคนหน้าตาน่ารักมาก ดูแล้วน่าเอ็นดูแต่อุ่นไม่คิดว่าเด็กหน้าตาน่าเอ็นดูคนนี้จะรุกใส่เขาแบบนี้
"ไม่เป็นไรเจิ้น ไม่ต้องหรอก"
"ไม่ได้สิ อย่างนั้นเอาแบบนี้ก็ได้เดี๋ยววันนี้เจิ้นจะบริการพี่อุ่นเองนะ"
"ห๊ะ!!" ไม่ใช่แค่อุ่นที่ร้องแต่เพื่อนอีกสามคนก็ร้องออกมาเช่นกันเมื่อได้ยิน พยายามไม่คิดอะไรไปไกลกว่าที่ควรแต่จากท่าทางที่รุกไล่นายอาทิตย์เต็มที่แล้วก็อดนึกไปไกลไม่ได้
เจิ้นหันมองทุกคนพลางทำหน้างงๆ ก่อนจะยิ้มออกมา "นะพี่อุ่น อะนี่ๆๆ เจิ้นบริการ" หยิบคุกกี้ในจานที่ไอดินยกมาให้ขึ้นจ่อปากนายอาทิตย์ทันที
อุ่นส่ายหน้าปฏิเสธพร้อมถอยหนีแต่เจิ้นก็ยังคงตามไม่เลิกแถมยังจ่อคุกกี้เสียติดปากจนสุดท้ายก็ได้แต่อ้าปากรับคุกกี้ชิ้นนั้นเข้าปาก
"ซวยแล้วไอ้อุ่น..." โก้ร้องพร้อมทำหน้าแหยงจนนายอาทิตย์ต้องหันไปมองตามสายตาของเพื่อน ตกใจแทบจะตกเก้าอี้เมื่อเห็นไอดินยืนจ้องมาที่เขาและเจิ้น
"อ... ไอ!!"
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
นายอาทิตย์ได้แต่กลืนน้ำลายเหนียวหนืดลงคอพลางมองไอดินที่ค่อยๆ ก้าวขาตรงมาโต๊ะโดยมีเกล้าไกลเดินตามมาด้วย
"ไอ" อุ่นร้องเรียกไอดินก่อนจะรีบลุกขึ้นมายืนข้างคนรักทันที
"ทำงานเสร็จแล้วหรอ" ไอดินถามเสียงเรียบจนคนฟังถึงกับขนลุก ไม่รู้ว่าไอดินลงมาตั้งแต่เมื่อไหร่และเห็นตั้งแต่เมื่อไหร่
"ยังครับ ทำไมหรอไอจะไปไหน หรือจะทำอะไรหรือเปล่า"
ไอดินส่ายหน้า "เปล่าหรอก ทำงานกันต่อเถอะเดี๋ยวพี่นั่งด้วยแล้วกันมีอะไรสงสัยก็ถามได้เรื่องนี้พี่ก็เคยเรียน" คนพูดยิ้มหวานส่งให้ทุกคนบนโต๊ะแบบที่พวกนายแชมป์ได้แต่อึ้งเพราะไม่เคยเห็น ส่วนเกล้าไกลเอาแต่หัวเราะในลำคออยู่ไม่ห่าง
"อ่า... ครับๆ ได้สิ" นายอาทิตย์รู้สึกงงกับท่าทางของคนรักแต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก
ไอดินดึงแขนนายอาทิตย์ให้ขยับถอยออกมาก่อนที่ตัวเองจะแทรกเข้ามานั่งข้างเจิ้นที่นั่งมองอย่างงงๆ แล้วดึงอุ่นลงมานั่งข้างๆ "พี่ขอนั่งตรงนี้นะครับน้อง" หันไปยิ้มหวานให้เจิ้น
เกล้าไกลทิ้งตัวลงนั่งที่เก้าอี้ว่างอีกตัวพลางมองเพื่อนรักตัวเองแล้วหัวเราะอย่างสนุกสนาน คนอื่นอาจจะไม่รู้แต่เกล้ารู้... รู้ดีว่าเพื่อนตัวเองน่ะ
ขี้หึงมาก
และเมื่อไอดินหึงมันก็เหมือนกับมีอะไรสนุกๆ ให้ดู
"พี่อุ่นครับอยากดื่มอะไรไหมเดี๋ยวเจิ้นไป..."
ยังไม่ทันที่เจิ้นจะได้พูดจบประโยคไอดินก็พูดแทรกขึ้นกลางวงเสียก่อนแถมยังหันมายิ้มหวานให้เจ้าโกลเด้นอีกตั้งหาก แบบที่สามหนุ่มเพื่อนซี้ของเจ้าโกลเด้นได้แต่อ้าปากค้างหันมองเกล้าไกลอย่างขอความคิดเห็น "ส้มเดี๋ยวทำนมสดปั่นของโปรดอุ่นมาให้อีกแก้วนะ แก้วที่พี่ทำให้อุ่นกินหมดแล้ว ไม่ได้กินฝีมือพี่คงไม่เป็นอะไรใช่ไหมอุ่น"
ส่วนคนถูกอ้อนอย่างนายอาทิตย์นะหรือ ไม่รับรู้ถึงสงครามเล็กๆ บนโต๊ะนั้นเลยเพราะกำลังหน้าระรื่นที่ไอดินพูดอ้อน "ได้อยู่แล้ว"
"พี่อุ่นครับ เจิ้นอยากให้พี่อุ่นช่วยติวหนังสือให้" เจิ้นพูดเรียกร้องความสนใจอีกครั้ง
อุ่นหันมองแต่ยังไม่ทันจะได้ตอบอะไรไอดินก็แทรกขึ้นอีกรอบ "น้องครับ ไม่เห็นหรอว่าอุ่นกับเพื่อนกำลังทำงานอยู่ อีกอย่างก็พึ่งสอบไปจะติวอะไรกันครับ หือ"
"เออ... ไอ..."
"มีปัญหาอะไรอุ่น" ไอดินหันไปมองพร้อมถามเสียงเรียบจนคนฟังได้แต่กลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบากหันมองเกล้าไกลและเพื่อนอีกสามคน
"หึหึหึ แก้ไม่หายใช่ไหมไอ้นิสัยหวงของ หวงคนเนี่ย" เกล้าไกลหัวเราะแล้วพูดออกมาให้คนที่ถูกหาว่าหวงของ หวงคนหันไปถลึงตาใส่
นายอาทิตย์ที่ได้ยินก็ตาโตหันมามองคนรักพร้อมกับยิ้มกว้าง "ไอหึงหรอ?! ไอหึงอุ่นหรอเนี่ย จริงดิ น่ารักว่ะ ไอน่ารักชะมัดเลยอะไม่คิดเลยนะเนี่ยว่าไอจะหึง เฮ้ย... รักไออะ"
เจ้าโกลเด้นร้องลั่นอย่างดีใจที่ได้เห็นไอดินหึงก่อนจะดึงคนรักมานั่งตักแล้วจัดการหอมแก้มซ้ายแก้มขวาแบบไม่เกรงกลัวเกรงใจสถานที่และสายตาคนอื่นเลยสักนิด คนอื่นๆ ที่นั่งอยู่ด้วยก็ได้แต่ยิ้มแล้วก็หัวเราะจะยกเว้นก็แต่เจิ้นที่นั่งตาค้าง
"พ... พี่อุ่น กับ... พี่คนนี้..."
อุ่นหันมามองเจิ้นก่อนจะยิ้มกว้าง "อ๋อ... นี่พี่ไอดินเจ้าของร้านนี้แล้วก็แฟนพี่เอง น่ารักเนอะ" แล้วก็หันไปสนใจคนขี้หึงต่อ
เจิ้นได้แต่อึ้งก่อนจะลุกออกจากโต๊ะไปทันทีแบบที่เกล้าไกลและพวกแชมป์ได้แต่หัวเราะกับท่าทางของรุ่นน้อง
"ปล่อยได้แล้ว!" ไอดินร้องก่อนจะดิ้นลงจากตักเจ้าโกลเด้น เมื่อลงจากตักได้ก็ยกนิ้วชี้หน้าคาดโทษทันที "ไม่ต้องมาทำเป็นร้องดีใจเลยนะ ปล่อยให้เด็กนั้นมาจับแขน มาป้อนขนมอยู่ได้"
"อ... อ้าว ไอ" นายอาทิตย์ร้องเรียกคนรักที่เดินหนีขึ้นไปห้องทำงานก่อนจะรีบตามไอดินขึ้นไปข้างบนทันที
อุ่นเปิดประตูห้องทำงานของไอดินก่อนจะเดินเข้าไปเจ้าของห้องยืนกอดอกพิงโต๊ะทำงานหน้าตาดูหงุดหงิดมากถึงมากที่สุด เห็นแบบนั้นคนตัวโตก็เดินเข้าไปใกล้พร้อมกับสอดมือกอดรอบเอวนั้นเอาไว้ ก้มหน้าแนบหน้าผากตัวเองกับหน้าผากของไอดิน
"ไอ... โกรธหรอ"
คนถูกถามไม่ตอบแต่หันหน้าหนีแทน อุ่นเลยใช้สองมือกอบกุมแก้มนิ่มเอาไว้แล้วบังคับให้ใบหน้าสวยนั้นหันกลับมามองตัวเอง "ไอครับโกรธหรอ ไม่ได้ตั้งใจจะให้เป็นแบบนั้นนะแต่ไม่ได้คิดอะไรกับน้องเขาจริงๆ นะ"
"ไอครับ" อุ่นยังคงส่งเสียงเรียกคนรักที่เอาแต่นิ่งไม่ยอมพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อนแบบที่ชอบทำ และน้ำเสียงแบบนั้นก็เป็นน้ำเสียงที่ไอดินยอมให้ทุกครั้งไป
คนที่กำลังหงุดหงิดถอนหายใจออกมา "พี่เป็นคนขี้หึง ขี้หึงมากด้วยตั้งแต่ตอนคบกับต้นข้าวแล้วเคยทะเลาะกันบ่อยๆ เพราะพี่ขี้หึง"
"ไม่เห็นเป็นไรเลยครับ ผมชอบที่ไอหึงนะนั่นหมายความว่าผมมีความสำคัญกับไอไง แล้วไอก็รักผมถึงได้หึงใช่ไหมละ" นายอาทิตย์ยิ้มก่อนจะยื่นหน้าไปจุ๊บปากคนขี้หึงเร็วๆ อย่างนึกมันเขี้ยวปนเอ็นดูกับท่าทางไม่พอใจนั้น
"หลงตัวเองไปไหม ใครเขารักกัน ไม่ได้รักสักหน่อย"
นายอาทิตย์หัวเราะกับคำพูดนั้น ปากบอกว่าไม่ได้รักแต่แก้มใสๆ นั้นแดงตั้งแต่ฟังเขาพูดแล้วคนปากแข็ง แต่ถึงจะปากแข็งยังไงอุ่นก็ยังรักอยู่ดี
"ครับๆ ไม่รักก็ไม่รัก ไอไม่รักอุ่น แต่อุ่นรักไอนะ รักมากเลยรู้ไหมครับ"
ยิ่งได้ฟังคำบอกรักที่พูดซ้ำๆ ไอดินก็ยิ่งหน้าแดงก่อนจะตัดสินใจผลักคนตัวโตออกแล้วเดินหนีไปนั่งที่เก้าอี้ทำงานของตัวเอง "ไปทำงานไป จะทำงานบ้างแล้ว"
แต่คนถูกไล่ไม่ได้เดินออกจากห้องแต่ขยับอ้อมมาหาคนรักแทน จับเก้าอี้ทำงานของไอดินหมุนให้หันมาหาตัวเองที่นั่งยองๆ อยู่ตรงหน้า
"ไอขี้หึง แต่อุ่นนะขี้หวงนะครับ"
"ขี้หวงมากด้วยรู้ไหม หวงทุกอย่างที่เป็นไอ หวงทุกครั้งที่มีพวกผู้ชายเข้ามาคุยกับไอแต่ไม่อยากจะแสดงออกมากเพราะกลัวไอจะอึดอัดใจแล้วไม่ชอบ ไม่อยากจะทะเลาะกันเพราะเรื่องแบบนี้ แต่ไหนๆ วันนี้ไอก็ยอมรับแล้วว่าตัวเองขี้หึง อุ่นก็จะบอกไอเหมือนกันว่าอุ่นน่ะขี้หวง" มือหนายกขึ้นสัมผัสปอยผมที่ตกอยู่ข้างแก้มใสนั้นก่อนจะปัดทัดหูให้
"อือ..."
ใบหน้าเรียวสวยได้รูปของไอดินถูกโน้มลงต่ำจนกระทั่งริมฝีปากของไอดินและอุ่นสัมผัสกันอย่างแผ่วเบา ไม่ได้ลึกซึ้งแต่เพียงแค่สัมผัสอยู่แบบนั้นเนินนานก่อนจะผละออก
"เราเหมาะสมกันเนอะคนหนึ่งขี้หึงอีกคนหนึ่งขี้หวง"
"เลิกคิดอะไรเข้าข้างตัวเองเถอะน่าเจ้าโกลเด้น" ไอดินบ่นอุบทั้งๆ ที่หน้าแดงก่อนจะยืดตัวขึ้นเหมือนเดิมแบบที่นายอาทิตย์ก็หัวเราะออกมากับท่าทางนั้น
"คร้าบๆ อย่างนั้นผมไปทำงานต่อก่อนนะ ปิดร้านแล้วไปหาอะไรกินกัน"
ไอดินพยักหน้ารับคำนั้น เจ้าโกลเด้นลุกขึ้นเตรียมจะออกไปทำงานต่อแต่ยังไม่ทันจะได้เดินไปเปิดประตู ประตูห้องทำงานของไอดินก็เปิดอีกรอบก่อนที่คนที่อุ่นไม่คิดว่าจะได้เจอจะเดินเข้ามาในห้อง ส่วนไอดินเองก็นิ่งไปเมื่อเห็นคนตรงหน้า
"ต้นข้าว" ไอดินส่งเสียงเรียกคนที่เดินยิ้มกว้างมาหา
"พี่ไอคิดถึงจังเลยครับ" ต้นข้าวคนรักเก่าของไอดินพูดก่อนจะวิ่งมาหาไอดินทำท่าจะเข้ามากอดแต่ก็ไม่สามารถทำได้เพราะเจ้าโกลเด้นเข้ามาขวางพร้อมทำคิ้วขมวดใส่อีกตั้งหาก "นี่หลบไปสิจะไปหาพี่ไอ"
"ไม่ได้ ไม่ให้เข้า เข้าไม่ได้ ไม่ให้หา" นายอาทิตย์พูดเสียงห้วนทั้งๆ ที่รู้ว่าคนตรงหน้าอายุมากกว่าตัวเอง
"ทำไมจะไม่ได้ ไม่รู้หรือว่าฉันเป็นใคร" ต้นข้าวยกมือท้าวเอวแล้วจ้องหน้า
"รู้ไม่รู้ก็ไม่ให้เข้า เพราะผัวพี่ไอดินอย่างผมไม่ยอมให้เข้า เข้าใจไหมครับ"
"อุ่น!" ไอดินเรียกคนรักเสียงเข้มส่วนต้นข้าวนั้นอ้าปากค้างเรียบร้อยก่อนจะกระพริบตาปริบๆ เพื่อเรียกสติของตัวเอง
"อดีตผัวข้าวเป็นเมียเขา" ต้นข้าวพูดเหมือนกับจะพูดกับตัวเองแต่เสียงนั้นดังฟังชัดจนไอดินอยากจะยกมือขึ้นกุมขมับ ส่วนเจ้าโกลเด้นก็ส่งเสียงยืนยันแล้วพยักหน้ารับ "ความรู้สึกมันเป็นแบบนี้นี่เอง แต่ช่างเถอะ จะเป็นผัวก็เป็นแต่ยังไงฉันก็จะคุยกับพี่ไอ พี่ไอ... ข้าวขอคุยอะไรด้วยหน่อยสินะๆๆ นะพี่ไอนะ"
"ไม่ได้!!" ไอดินยังไม่ทันได้ตอบเจ้าโกลเด้นก็ตอบก่อนแล้ว แต่ต้นข้าวก็ไม่ได้สนใจหันมาทำหน้าตาอ้อนใส่ไอดินจนเจ้าตัวได้แต่ยิ้มอย่างไม่รู้จะทำยังไง
คนหนึ่งก็ส่งสายตาออดอ้อนขอคุยด้วย ส่วนอีกคน... ก็ส่งสายตากดดันว่าไม่ให้คุยมาให้
"นะพี่ไอนะ ข้าวมีเรื่องจะคุยจริงๆ รับรองว่าไม่เกี่ยวข้องกับความสัมผัสหรือความรักแน่นอนนะพี่ไอนะ"
ไอดินถอนหายใจออกมาก่อนจะมองหน้าคนรักที่ทำหน้างอเหมือนเด็กโดนขัดใจ "อุ่น... ขอพี่คุยกับต้นข้าวก่อนนะ ลงไปรอข้างล่างก่อนเดี๋ยวพี่ตามลงไป"
"ไอ!!"
"นะ... แปบเดียวเดี๋ยวไอตามไป"
เจ้าโกลเด้นได้แต่ฮึดฮัดด้วยความขัดใจแต่ก็ยอมพยักหน้ารับแต่โดยดี "บอกไว้เลยนะไอว่าอุ่นขี้หวงมาก คืนนี้ไอต้องคุยกับอุ่นยาวแน่" เจ้าตัวพูดไว้แค่นั้นก่อนจะเดินกระทืบเท้าออกจากห้องไป
"ผัวพี่ไอตลกดีเนอะ" ต้นข้าวหัวเราะแต่พอหันมาเห็นสีหน้าของไอดินก็ได้แต่ยิ้มแหยๆ ใส่เดินมานั่งที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้ามกับไอดิน
"ข้าวมีเรื่องอะไรจะคุยกับพี่"
ต้นข้าวมองหน้าไอดินก่อนจะยิ้มออกมา "ต้นข้าวจะมาขอโทษ แล้วก็จะมาลาพี่ไอด้วย"
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
TBC
************************************************
แฮ่!.... ที่จริงตอนนี้ควรมาเมื่อวานเนอะ ขอโทษด้วยค่าาาาาา พอดีว่าเมื่อวานฟางออกไปซื้อของให้แม่มากลับมาก็ค่ำแล้ว อีกอย่างพี่สาวใช้คอมทำงานด้วยฟางเลยไม่ได้มาอัพให้ วันนี้ก็ออกไปข้างนอกมาทั้งวันอีกเลยพึ่งจะมาได้อัพค่ะ ขอโทษด้วยน๊า แฮ่... ตอนนี้เหมือนจะเรียบๆ เนอะแต่ก็ไม่เรียบเพราะว่าต้นข้าวโผล่มาค่ะ แต่ไม่ต้องห่วงและเป็นกังวลนะคะ ไม่มีดราม่า น้ำตาตกแน่นอน อย่างที่บอกค่ะว่านิยายเรื่องนี้ไม่มีดราม่า ไม่มีแน่ค่ะสบายใจได้ ส่วนต้นข้าวมาทำไมนั้น... แอบกระซิบบอกว่ามาทำให้เจ้าอุ่นมันเต้นเฉยๆ ค่ะ ฮ่ะๆๆๆๆๆ ไม่ได้มาร้ายแน่นอนสาบานเลย
อ๋อ... แล้วก็... นิยายเรื่องนี้ฟางจะลดวันอัพนะคะเหลือแค่อาทิตย์ละหนึ่งครั้งเท่านั้นเพราะใกล้จบแล้ว จากพล็อตที่วางไว้อีกไม่เกิน 6 ตอนจบค่ะ อาจจะยืดหยุ่นจากนั้นนิดหน่อยค่ะ เร็วเนอะใกล้จบแล้วอ่ะนิยายเรื่องนี้ ฮืออ... พอเท่านี้ดีกว่าค่ะเจอกันตอนหน้านะคะ
เจอกันตอนหน้านะคะ คอมเมนต์ให้กำลังใจคนเขียนด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ
แวะไปคุยกันในเพจเฟสบุ๊คของฟางกันเยอะๆนะ ไปคุยกันได้นะคะ https://www.facebook.com/fgc32yaoi
สำหรับคนที่เล่นทวิตเตอร์และอยากพูดคุยถึงนิยายเรื่องนี้ช่วยกันติดแฮชแท็ก #อุ่นไอรักBL ด้วยนะคะ มาเล่นกันเยอะๆ เลยนะ ฟางเข้าไปส่องตลอดนะคะแล้วก็จะเข้าไปตอบกลับด้วยน๊า หรือไม่ก็ทักทายกันได้ที่ @Fangiily_GC นะคะ
-
วันนี้พี่ไอน้องอุ่นจะมาไหมน๊าาาาาาาา :call: :call:
เมื่อวานไม่ได้มาอัพ แต่มาอัพให้วันนี้แล้วนะคะ :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
-
ชอบท่ากระทืบเท้าของอุ่นจริงๆ เลยค่ะ ฮึดฮัดขัดใจได้เหมือนเด็กๆ มาก >< น่าร๊ากกกก~ :m3: น่ารักพอๆ กับพี่ไอโหมดขี้หึงเลย
-
โอ้ววววววว คนรักเก่ามาลา ต้องการอะไรรรรร
ขี้หึงกับขี้หวง เข้ากันดีๆ
รอตอนต่อไปน้าาาา
-
:impress2: อุ่นหึงออกอาการมาก
-
ได้หึงได้หวงกันจนเหนื่อยแน่ๆเลยคู่นี้. แต่ก็หวานมากๆจนคนรอบข้างอิจฉา ฮ่าๆๆ
อ้าวน้องข้าวจะไปไหนล่ะ
ขอบคุณที่มาต่อนะคะ :L2:
-
พอกันทั้งผัวทั้งเมีย แต่น่ารักอ่ะ :o8:
อิจฉามาก บอกเลย ถ้าจะหึงหวงกันมดกัดขนาดนี้
รอตอนต่อไปนะคะ :bye2:
-
:impress2: ชอบจริง
-
ผัวเมียคู่นี้น่ารัก+ตลกดีค่ะ
-
อุ่นขี้หวงขนาดนี้ คืนนี้จะให้กี่ยกค้าาาาอิอิ
ปล.อ่านคู่นี้ทีไร สบายใจทุกครั้งเลยเพราะทั้งคู่น่ารักและรักกันมาก บวกกับการันตีจากนักเขียนว่าไม่ดราม่านี่คือที่สุดสำหรับเราแล้วจ้า55555
-
ขี้หึงกับขี้หวง งื้อออ ตั้ลล้าคคคคค :-[ :-[
-
:pig4: :pig4:
-
คนขี้หวงกับคนขี้หึงเหมาะกันดี
-
:m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
-
น้องเซิ่นเจิ้นหงายเงิบไปเลย มาเจอพี่ไอเวอร์ชั่นหึงโหด ไอขี้หึง แต่อุ่นขี้หวง
พี่ไอเตรียมตอบคำถามน้องดีๆ นะ ไม่งั้นได้พักหลายวันอีกแน่ :z1:
-
ขี้หึงขี้หวงทั้งคู่อ่ะ แต่ดูพี่ไอจะโหดกว่านะ :laugh:
-
ขี้หึงกับขี้หวงเข้ากั๊นเข้ากันเนอะ :impress2:
ใกล้จบแล้วว ไม่อยากให้จบเลยย ขอตอนพิเศษด้วยนะคะะะ
-
โอยยยย พี่ไอจะน่ารักไปไหน
อยากพกพี่ไอใส่กระเป๋าแล้วพากลับบ้าน หึงได้น่ารักมากๆอะ :-[
ส่วนเจ้าโกลเด้นท์ก็แสดงความเป็นเจ้าของเหลือเกิ๊นนน เหมาะสมกันสุดๆ :hao3:
-
กระดิ่งทองใบหยก เฮ๊ย!
-
เหยยยยยย อยากจะทำโทษตัวเอง T^T
นี่เราไปอยู่ไหนมา ทำไมเพิ่งเข้ามาอ่านเรื่องนี้ :katai1:
ก่อนอื่นเลยต้องขอชมคนเเต่งมากค่ะ แต่งได้สนุกมาก ตัวละครน่ารักกกก อ่านเเล้วถึงกับหลง
ไม่อยากให้จบเลย ตอนที่คนแต่งบอกว่าเหลืออีกไม่กี่ตอน เรานี่กรีดร้องในใจว่าไม่นะ55555
เราเพิ่งจะหลงรักเรื่องนี้เอง จะจบเเล้วหรอ ฮรืออออออออ
ยังไงก็ขอบคุณมากๆนะคะ รอติดตามค่ะ :กอด1:
-
คุณพระ!!!! หมาตัวโตกระทืบเท้า!!!! 555
-
ไอหึงน่ารักดีอ่ะ หึๆๆ ถูกใจเจ้าโกลเด้นเต็มๆเลยนะ :hao7:
-
ลาไปไหน???
-
ขี้หึงกับขี้หวง :hao7:
-
อย่าทะเลาะกันเลยนะ เพราะกว่าจะรักกันมันไม่ง่ายเลย
-
พี่ไอขี้หึงมาก เล่นจนน้องเขากระเจิงหนีกลับแทบไม่ทัน
-
น่ารักฝุดๆๆๆๆ >\\\\\\<
ไอน่าร๊ากกกกกก หึงออกอาการมากๆอ่ะ
แต่คนขี้หึงขี้ปะทะคนขี้หวงนี่ก้อดีน๊าาาาา จะได้เข้าใจกันแระกันไง ^0^
-
พี่ไอหึงน่าร้ากกกก :-[ :-[
-
ไอ้ลูกหมาขี้หวง :o8: :กอด1:
-
คุยกันยาวนี่จะยาวจนฟ้าเหลืองไหมอ่ะน้องอุ่น :hao6: :hao6: :hao6:
-
คนขี้หึงกับคนขี้หวงมาเจอกัน คงได้ปวดหัวกันน่าดู คึคึ สงสัยถ้ามีลูกนี้ คงลูกดกน่าดู
-
หึง หวง กันบ่อยๆนะค๊าาาา น่ารักดี ^_^
-
พอกันนะเราว่า แต่ก็พูดถูก ไม่รักคงไม่หึงไม่หวง
เอาแต่พอดีให้รู้ว่ารัก มากไปจะอึดอัด :hao3:
ได้ข่าวว่าเนื้อหอมทั้งคู่ ไม่ไหวจะหึงจะหวงซะล่ะมั้ง
จะว่าไปแล้วนึกภาพผู้ชายตัวโตกระทืบเท้าไม่ออกจริงๆ :m20:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:
-
ชอบเรื่องนี้มากไออุ่นไอดิน
-
ไอขี้หึงแต่อุ่นขี้หวง น่ารักเชียว :hao6: สั้นดีเนอะ อยากให้ต่อไปอีกนิดนึง :mew2:
-
ขี้หึง กะ ขี้หวงงงง
โอยยยคู่นี้มันน่ารักเจง ๆ
-
คนขี้หึงกับคนชอบหวง
มันเข้ากันเข้ากัน :mew1:
-
หึงกันไปหึงกันมา น่าอิจฉาจริงเชียว
หุหุ
-
:-[ :-[ :-[
-
So cute! คนหนึ่งขี้อ้อนแบบหมาใหญ่อีกคนก็น้องเหมียว
-
(http://image.free.in.th/v/2013/ih/150818100051.jpg)
บทสิบแปด
"ข้าวมีเรื่องอะไรจะคุยกับพี่"
"ข้าวจะมาขอโทษ แล้วก็มาลาพี่ไอด้วย"
ไอดินขมวดคิ้วทันทีเมื่อได้ยินคำพูดของอดีตคนรักก่อนจะถาม "ลา? ข้าวจะไปไหน"
ใบหน้าน่ารักยิ้มกว้าง "ข้าวจะไปเรียนต่อน่ะพี่ไอแต่เรื่องนั้นช่างมันก่อนเถอะ ข้าวอยากจะมาขอโทษพี่ไอมากกว่ากับเรื่องครั้งนั้น..."
คนฟังนิ่งไปเล็กน้อยกับคำพูดนั้น "มันผ่านมานานแล้ว"
"ข้าวรู้ แล้วคำๆ นี้มันก็ควรพูดมานานแล้วเหมือนกัน ข้าวรู้ว่าพี่ไอรอข้าวไปอธิบายแต่ข้าวก็ไม่ไป ข้าวขอโทษนะพี่ไอที่เอาแต่เงียบ"
ไอดินมองหน้าของต้นข้าวที่แม้จะส่งยิ้มมาให้แต่ในใจก็เหมือนมีเรื่องเก็บเอาไว้ "แล้ววันนี้ข้าวจะอธิบายให้พี่ฟังไหม"
ต้นข้าวส่ายหน้า "ไม่ครับเพราะเรื่องมันผ่านไปแล้ว อีกอย่างถึงแม้ว่าจะย้อนเวลากลับไปได้ข้าวก็คงเลือกไม่บอกอยู่ดี แต่มันก็ดีนะพี่ไอเพราะวันนี้พี่ไอเลยได้สามี อิอิ ทำใจลำบากไหมพี่ไอ" ต้นข้าวหัวเราะคิกคักแล้วยื่นหน้ามาถามไอดินด้วยน้ำเสียงทะเล้น
พอเห็นสีหน้ายุ่งๆ ของไอดินก็ยิ่งหัวเราะมากขึ้น "เห็นไหมข้าวบอกให้ผลัดกันๆ กับข้าวพี่ไอก็ไม่ยอมพอจะมีสามีทั้งทีเลยทำใจลำบากเลย"
"ต้นข้าว..." ไอดินเรียกด้วยน้ำเสียงดุๆ "อย่ามาเปลี่ยนเรื่องนะ ไหนๆ วันนี้ก็มาขอโทษพี่แล้วก็อธิบายเรื่องมาได้แล้วนะ"
"พี่ไออะ อย่ารู้เลยครับแค่พี่ไอรู้ไว้ว่าข้าวไม่ได้นอกใจพี่ไอ หรือคิดจะไปมีคนอื่นก็พอแล้วละ ข้าวมาแค่อยากขอโทษเฉยๆ ครับเพราะคำพูดนี้มันติดอยู่ในใจข้าวมาตลอด" ต้นข้าวพูดพร้อมกับรอยยิ้มจางๆ บนใบหน้า "ถ้าพี่ไอยอมยกโทษให้ข้าว ข้าวก็โอเคแล้วครับ ข้าวจะได้ไปต่างประเทศอย่างไม่ต้องมีอะไรติดค้างอีก"
ไอดินถอนหายใจออกมาเพราะรู้จักกันมานานจึงรู้ดีว่าต้นข้าวนิสัยเป็นยังไง ถ้าเจ้าตัวยืนยันว่าไม่พูดไม่บอดต่อให้ขู่ยังไงก็ไม่ยอมบอกอยู่ดี เช่นนั้นไอดินจึงยอมแพ้
"แล้วข้าวไปกับใครเพอร์หรอ"
"ทำไมข้าวต้องไปกับข้าวด้วยละพี่ไอ ข้าวกับเขาไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อยข้าวไปคนเดียว"
คำตอบของต้นข้าวทำให้คนฟังเลิกคิ้วขึ้นมองอย่างแปลกใจ "ไม่ได้เป็นอะไรกัน เลิกกันแล้วหรอ"
"เปล่าหรอกพี่ไอ แต่ข้าวกับเขาไม่เคยคบกันเลยต่างหาก ช่างเถอะๆ ปล่อยเรื่องที่มันแล้วให้แล้วไปเถอะว่าแต่พี่ไอเถอะ กับเด็กขี้หวงคนเมื่อกี้เป็นยังไงบ้าง" ต้นข้าวยิ้มทะเล้นพลางชะโงกหน้าข้ามโต๊ะมาใกล้ "ดูท่าจะขี้หวงมาก แล้วดูแล้วก็คงเซ็กส์จัดไม่ใช่เล่น ใช่ไหมพี่ไอ"
ไอดินชะงักพยายามทำสีหน้าให้เป็นปกติแต่กลับรู้สึกร้อนวูบวาบที่แก้ม
เซ็กส์จัดเหรอ... ก็จัดอยู่นั่นแหละ
ต้นข้าวที่เห็นคนทำหน้านิ่งแต่แก้มแดงก่ำก็หัวเราะชอบใจ "ยินดีต้อนรับพี่ไอสู่วงการเคะเต็มตัวนะ อิอิ แต่อยากเห็นนะเนี่ยว่าเวลาพี่ไอโดนกอดจะเด็ดขนาดไหน"
"เงียบน่าข้าว พูดอะไรไม่เห็นจะรู้เรื่อง" ไอร้องดุแต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้คนฟังรู้สึกกลัวแต่อย่างใดกลับคิดว่ามันช่างตลกเสียมากกว่าพร้อมกับขยับหน้าไปใกล้ไอดินมากกว่าเดิม
"ข้าวว่าข้าวพูดเรื่องจริง..."
"ไอ!!!" เสียงเรียกที่ดังลั่นห้องทำเอาไอดินสะดุ้งพลางหันไปมองทางประตูก็เห็นเจ้าโกลเด้นทำหน้ายักษ์ยืนกอดอกอยู่
อุ่นเดินหน้าถมึงทึงเข้ามาก่อนจะใช้มือข้างเดียวล็อคตัวต้นข้าวแล้วดันให้ออกห่างจากไอดินแล้วจึงหันไปมองเจ้าของห้องที่นั่งมองอยู่
"คุยนาน!"
"นานที่ไหนยังไม่ถึงครึ่งชั่วโมงเลย" แต่คนตอบกลับไม่ใช่ไอดินแต่เป็นต้นข้าวแทน
"อย่าเข้ามาใกล้ไอนะ" เจ้าโกลเด้นหันไปแยกเขี้ยวใส่ต้นข้าวแล้วยืนบังไอดินเต็มที่
"ขี้หวงซะด้วย คิก แต่ก็เท่านั้นแหละเพราะพี่กับพี่ไอเราระลึกความหลังกันไปแล้วเรียบร้อย" เท่านั้นแหละนายอาทิตย์ก็หันขวับกลับไปมองคนรักทันทีส่วนไอดินนั้นทำตาโตมองต้นข้าวอย่างคาดโทษที่หาเรื่องมาให้
"ไอ ระลึกความหลังอะไรกัน" คราวนี้นายอาทิตย์หันมาหาคนรักแทน
"คุยกันเฉยๆ เอง"
"ใช่ๆ คุยกันเฉยๆ แบบใกล้ชิดกันนิดหน่อยแค่นั้นเอง"
"ต้นข้าวถ้าไม่ช่วยก็อย่าหาเรื่องให้พี่น่า" ไอดินพูดออกมาอย่างเหนื่อยใจ รู้ดีว่าต้นข้าวแค่ต้องการแกล้งอุ่นเล่นเท่านั้นไม่ได้คิดอะไร
"ข้าวไปดีกว่า แล้วจะแวะมาหาพี่ไอใหม่นะ บ๊ายบาย" พูดจบคนสร้างเรื่องก็ส่งจูบให้ไอดินแล้วหันไปโบกมือให้อุ่นแล้วเดินหัวเราะออกจากห้องไป
เมื่อประตูห้องทำงานปิดลงแล้วเจ้าโกลเด้นก็หันมาจ้องไอดินไม่วางตาจนไอดินเริ่มทำอะไรไม่ถูกเพราะไม่เคยเจออุ่นในโหมดนี้มาก่อน
"อุ่น..."
"ทำไมเมื่อกี้ต้องเอาหน้าไปใกล้กันขนาดนั้นด้วย" พอไอดินเอ่ยเรียกเจ้าโกลเด้นก็ส่งเสียงถามออกมาทันที
"ข้าวยื่นหน้ามาเอง ไม่ได้มีอะไรจริงๆ พี่แค่คุยกันเฉยๆ เท่านั้น" ไอดินพูดเสียงอ่อนหวังให้คนตรงหน้าคลายความหงุดหงิดลงบ้าง
ร่างสูงก้าวตรงมาหาคนที่ยังนั่งอยู่บนเก้าอี้ทำงานก่อนจะท้าวมือทั้งสองข้างลงกับที่เท้าแขนกักตัวไอดินเอาไว้ไม่ให้ไปไหน "รู้ใช่ไหมว่าผมขี้หวงมาก"
ไอดินพยักหน้ารับกับคำพูดนั้น
"รู้ใช่ไหมว่าผมไม่ชอบใจ"
ไอดินพยักหน้ารับอีกรอบกับคำพูดของอุ่น
"ง้อผมด้วยเลย! ผมงอนไอมาก มากมาก ถึงมากที่สุด" พูดจบเจ้าตัวก็ยกมือขึ้นกอดอกแล้วทำหน้างอปากยื่นใส่ให้คนที่นั่งฟังอยู่ถึงกับชะงักพลางมองคนตรงหน้า
"ไม่ต้องมามองหน้าผมเลย ผมงอนไออยู่นะ ไอต้องตามง้อผมสิ" คนงอนพูดส่วนไอดินยังคงนั่งทำตาปริบๆ เหมือนกำลังประมวลผลเหตุการณ์ตรงหน้าอยู่
คนที่ไหนที่จะมาบอกว่างอนแล้วให้ง้อด้วย ก็คงมีแต่เจ้าโกลเด้นของไอดินนี่แหละ
พอคิดแบบนั้นแล้วไอดินก็เผยรอยยิ้มเล็กๆ เพราะรู้สึกขบขันปนเอ็นดูคนตรงหน้าที่ยังคงทำหน้าง้ำหน้างอไม่เลิก แล้วเมื่อพอเห็นไอยิ้มใบหน้าหล่อเหลาก็ยิ่งงอหนักขึ้น "ไม่ต้องมายิ้มเลยนะ ผมไม่ยอมยกโทษให้เพราะรอยยิ้มของไอหรอก งอน!"
พูดแบบนั้นแล้วเจ้าตัวก็สะบัดหน้าใส่แล้วเดินหนีออกจากห้องทำงานไปทันทีให้ไอดินหน้าเหวออีกรอบกับท่าทางนั้นก่อนจะหัวเราะออกมาก่อนจะลุกตามคนขี้งอนลงไปข้างล่าง พอไอดินขยับไปใกล้คนที่บอกว่างอนให้ง้อก็สะบัดหน้าใส่จนกลัวว่าคอจะเคล็ด
"ไอ้อุ่นมันเป็นอะไรอะพี่ไอ ทำท่าสะดีดสะดิ้งได้น่าถีบมากเลย" แชมป์หันมาถามเพราะรู้สึกรำคาญกับท่าทางเกินงามของเพื่อนตัวเอง
"งอนพี่น่ะ สะบัดหน้าใส่พี่จนพี่กลัวว่าคอจะเคล็ดแล้ว" ไอดินพูดแบบกลั้นหัวเราะจนคนที่ถูกกล่าวถึงหันมามองค้อนอีกรอบ
"ก็ให้มันเคล็ดไปเลย" อุ่นพูดเสียงสะบัดใส่ก่อนที่เจ้าตัวจะลุกขึ้น "ไม่ทำงานแล้วหมดอารมณ์ทำงาน! ผมจะไปที่ห้องไอ รีบตามไปง้อผมด้วยไม่อย่างนั้นผมจะงอน"
พูดจบเจ้าตัวก็คว้าของก้าวฉับๆ ออกจากร้านไปทันทีจนเพื่อนๆ อีกสามคนได้แต่เหวอเพราะตามไม่ทันกับอาการของเพื่อนรัก
"เออดีเว้ย จะไปไหนก็บอกให้ตามไปง้อ ไอ้นี่แม่งท่าจะบ้าแล้ว" โก้ส่ายหน้ากับท่าทางของเพื่อนก่อนที่ทุกคนจะตัดสินใจแยกย้ายเพราะพวกเขาเองก็ขี้เกียจทำงานแล้วเช่นกัน
"พี่ไอรีบตามไปง้อมันนะ เดี๋ยวมันร้องไห้งอแงที่พี่ไม่ไปง้อมันไม่รู้ด้วยนะ" กอล์ฟพูดไปหัวเราะไป
ไอดินยิ้มก่อนจะพยักหน้ารับคำของกอล์ฟ เดินขึ้นไปเก็บของบนห้องของตัวเองเพราะตั้งใจว่าจะรีบตามไปง้อเจ้าโกลเด้นที่งอนตุบป่องกลับไปแล้ว
"เกล้าฝากปิดร้านด้วยนะ" ไอดินเดินสะพายกระเป๋าลงมาก่อนจะร้องบอกเกล้าไกล
"จะไปไหนวะ"
"ไปง้อเด็กขี้หวงน่ะ"
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
ไอดินดันประตูห้องนอนก่อนจะเห็นคนที่บอกว่างอนนอนอยู่บนเตียง ร่างสูงหันมามองเล็กน้อยก่อนจะหันหน้ากลับไปสนใจโทรศัพท์ให้มือของตัวเองต่อ เจ้าของห้องเลยเดินเอากระเป๋าไปวางไว้บนโต๊ะพลางหันมามองคนที่นอนไม่สนใจ
"อุ่นหิวไหมพี่ทำอะไรให้กินเอาเปล่า"
"ไม่หิว ไม่กิน" น้ำเสียงนั้นสั้นและห้วนอย่างบ่งบอกว่ากำลังงอนเต็มที่
"ถ้าหิวก็บอกนะ พี่แวะซื้อของสดมาไว้หลายอย่างเลยจะได้ทำให้" ไอดินบอกพร้อมกับมองปฏิกิริยาของคนที่นอนอยู่บนเตียงไปด้วยแต่เจ้าโกลเด้นยังคงเงียบ "พี่... ไปอาบน้ำก่อนนะ"
เมื่อไอดินเดินเข้าห้องน้ำไปแล้วคนที่เอาแต่สนใจโทรศัพท์ก็วางโทรศัพท์ไว้บนโต๊ะข้างหัวเตียงอย่างงอนๆ
อาบน้ำมันสำคัญกว่าง้อเขารึยังไงกัน! อุ่นงอนหนักมากเลยนะตอนนี้
คนงอนทำหน้าบึ้งหน้างออย่างไม่เข้ากับรูปร่างสูงใหญ่หน้าตาหล่อเหลาเลยสักนิดแต่พอได้ยินเสียงกุกกักจากภายในห้องน้ำก็รีบเปลี่ยนสีหน้าให้เป็นเรียบเฉยเหมือนเดิมก่อนจะหยิบเอาหนังสือมาทำเป็นเปิดอ่านพร้อมกับแอบมองคนที่เพิ่งเดินออกจากห้องน้ำไปด้วย
นายอาทิตย์ลอบกลืนน้ำลายลงคอเมื่อเห็นว่าไอดินเดินผ้าพันขนหนูออกมาผืนเดียวแถมยังมาก้มๆ เงยๆ อยู่ตรงปลายเตียงอีกตั้งหาก
ถ้าไม่ได้งอนอยู่นี่พ่อจะลากขึ้นมาปล้ำบนเตียงแน่!
แต่พอไอดินหันมามองคนที่เหลือบมองก็หันกลับไปสนใจหนังสือที่ถืออยู่แทนจนคนที่ตั้งใจเดินออกมาแบบพันผ้าขนหนูเอาไว้ถึงกับถอนหายใจออกมาเบาๆ
อุตส่าห์ลงทุนยั่วขนาดนี้แล้ว... ยังไม่หายงอนอีก
ไอดินเดินไปใส่ชุดนอนแบบที่เจ้าโกลเด้นชอบให้ใส่เสื้อยืดสีขาวตัวใหญ่กับกางเกงขาสั้นกุดก่อนจะเดินไปนั่งข้างคนที่กำลังงอนอยู่
"อุ่น... งอนหรอ" ยื่นนิ้วมาจิ้มไหล่คนที่ทำเป็นนิ่งแล้วส่งเสียงถาม แต่นายอาทิตย์ยังคงนิ่ง "พี่กับต้นข้าวไม่ได้มีอะไรกันนะ ข้าวแค่มาขอโทษกับเรื่องที่เกิดขึ้นเฉยๆ แล้วก็มาลาด้วยเพราะเขากำลังจะไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ"
อุ่นนอนฟังแต่ก็ยังไม่พูดอะไรออกมา ไอดินเลยพูดต่อ "ที่อุ่นเขามาเห็นตอนที่ข้าวยื่นหน้ามานั้น... ข้าวแค่แซวพี่เฉยๆ ไม่ได้มีอะไรเกินเลยกว่านั้นเลยนะ เรื่องของพี่กับข้าวจบลงไปนานแล้ว แล้วก็ไม่มีทางเกิดขึ้นอีกแน่นอน"
พอไอดินยืนยันแบบนั้นอุ่นก็แอบยิ้มอย่างพอใจ เอาจริงๆ ก็ไม่ได้งอนอะไรมากหรอกแต่เพิ่งเคยเห็นไอดินง้อแบบนี้อย่างนั้นก็ของอนต่ออีกหน่อยแล้วกัน
คนง้อเงียบไปแล้วเมื่ออุ่นยังไม่มีทีท่าอะไรจนคนที่แกล้งชักจะใจเสียเพราะกลัวว่าไอดินจะเลิกง้อก่อนจะเลิกคิ้วขึ้นอย่างแปลกใจเมื่อเห็นไอดินขยับตัวมาใกล้ก่อนจะขยับมาคร่อมทับเขาเอาไว้ช่วงขาจนอุ่นเริ่มใจเต้นตึกตักอย่างตื่นเต้นและเฝ้ามองว่าไอจะทำอะไรต่อไป
"อุ่น..." ไอเรียกเสียงออดอ้อนก่อนจะสอดตัวเข้ามาระหว่างแขนสองข้างที่ตั้งขึ้นถือหนังสืออยู่พร้อมกับจ้องมองใบหน้าของอุ่นใกล้ๆ "หายงอนไอนะ"
นายอาทิตย์ละอยากจะตะโกนออกไปดังๆ ว่าหายงอนแล้วครับแต่เพราะยังอยากเห็นว่าไอจะง้อยังไงเจ้าตัวถึงได้ยังเงียบทำเพียงแค่เลิกคิ้วขึ้นมองเท่านั้น
"หายงอนไอนะ" ใบหน้าเรียวได้รูปก้มลงจนปลายจมูกชนกับจมูกของคนด้านล่าง ริมฝีปากห่างกันเพียงแค่อากาศกั้นเท่านั้น ก่อนที่ริมฝีปากของไอดินจะแนบลงกับปลายคางของอุ่น ใช้ฟันขบเบาๆ ให้คนด้านล่างใจเต้นสะท้าน
"หายงอนนะครับ..."
เลื่อนริมฝีปากจากปลายคางมาที่ริมฝีปากบางสวยของนายอาทิตย์ก่อนจะแนบปากลงไปปลายลิ้นไล้เบาๆ ไปที่ปากของอุ่นจนริมฝีปากนั้นยกเป็นรอยยิ้มอย่างชอบใจในวิธีการง้อของไอดิน
ปลายลิ้นเล็กสอดแทรกเข้าไปในโพรงปากของเจ้าโกลเด้นตัวโตก่อนจะตวัดเกี่ยวพันลิ้นของร้อนนั้นเล่น สุดท้ายคนที่แกล้งงอนก็ทนไม่ไหวจูบตอบกลับมา มือของไอดินเลื่อนไปจับไหล่ของอุ่นเอาไว้แน่น ส่วนมือของอุ่นที่ถือหนังสืออยู่นั้นก็ปล่อยหนังสือในมือลงข้างตัวแล้วจัดการกอดรัดเอวคอดบางของไอดินเอาไว้ ดันร่างของคนด้านบนลงมาแนบชิดมากขึ้นก่อนจะป้อนจูบแล้วจูบเล่าให้ไม่หยุด
"หายงอนนะครับ" ไอดินกระซิบเสียงพร่ายามถอนจูบออกมา
อุ่นไม่ตอบอะไรแต่กลับส่งยิ้มกว้างกลับมา
ไอดินยิ้มออกมาก่อนจะซบหน้าลงกับอกกว้างของคนด้านล่างแบบที่อุ่นเองก็กอดเอาไว้แน่นเช่นกัน ฝ่ามือหนาเกี่ยวปอยผมที่ตกข้างแก้มขึ้นทัดหูให้ก่อนจะไล้ปลายนิ้วลงกับแก้มเนียนใส
"ผมหวงไอจริงๆ นะ หวงมากที่สุดเลยรู้ไหม"
"รู้แล้วว่าขี้หวงแต่พี่ไม่ได้คิดอะไรหรือมีอะไรกับข้าวจริงๆ นะ"
คนด้านบนพลิกตัวให้ไอดินลงมานอนราบบนเตียงแทนส่วนตัวเองก็คร่อมทับอีกคนเอาไว้ "ครับ ผมเชื่อแล้วแต่ทางที่ดีไอต้องอยู่ให้ห่างจากต้นข้าวรู้ไหม ผมไม่ชอบ หวง"
"เด็กขี้หวง" ไอดินว่ายิ้มๆ ยกมือเล่นผมนุ่มของเจ้าโกลเด้นแบบที่เจ้าตัวก็ทำหน้าอูมแล้วก้มลงกอดไอดินแน่น
"ใช่ผมเป็นเด็กขี้หวง รู้แล้วก็ห้ามไปเข้าใกล้ใครเด็ดขาด เพราะผมหวงมาก" อุ่นว่าก่อนจะก้มลงหอมแก้มไอดินซ้ายขวาไม่หยุดจนไอดินต้องหัวเราะออกมาด้วยความจั๊กจี้ยกมือปิดปากอีกคนเอาไว้
"พอแล้วอุ่นจั๊กจี้ ไม่เล่นแล้วๆ ไม่เล่นแล้วนะ" ท้ายประโยคมีการเงยหน้าขึ้นมาอ้อน ภาพลูกแมวน้อยตอนป่วยเด่นชัดขึ้นมาอีกรอบจนคนมองใจสั่น
"ไอ... อย่าอ้อนกันแบบนี้สิ"
คนอ้อนทำหน้างง ก็ไหนเจ้าตัวบอกเองว่าอยากให้อ้อน แล้วพออ้อนกลับมาบอกว่าอย่าอ้อนกันเสียอย่างนั้น "ก็ไหนบอกว่าอยากให้อ้อน"
"ก็เพราะว่าไออ้อนแบบนี้... มันน่ารักมากจนอยากจะจับไอปล้ำแบบทั้งวันทั้งคืนไม่ให้ไอได้เห็นเดือนเห็นตะวันเลย" พูดไปก็ทำเสียงหื่นไปด้วย
"บ้า! อย่ามาทะลึ่งนะลุกออกไปเลย" ไอดินร้องว่าก่อนจะดันคนด้านบนออกแต่ก็ไม่สามารถสู้แรงได้เลย
"ไม่ได้เพราะผมยังไม่หายงอนไอเลยนะ" นายอาทิตย์ว่าหน้าตายจนไอดินถึงกับทำหน้าเหวอ
"ก็... ไหน เมื่อกี้นายก็ยิ้มแล้วก็... จูบฉันไปแล้วนินา"
"แต่ผมยังไม่ได้บอกสักคำเลยนะครับว่าหายงอนแล้ว"
ไอดินทำท่าทางฮึดฮัดทันทีเพราะรู้ตัวแล้วว่าหลงกลเจ้าโกลเด้นเจ้าเล่ห์เข้าเต็มเปา ยกมือขึ้นทุบไหล่ทั้งสองข้างของนายอาทิตย์อย่างหงุดหงิดแต่ก็ถูกอีกคนจับข้อมือเอาไว้เสียก่อน
"ปล่อยเลยนะ"
นายอาทิตย์ส่ายหน้าไปมาก่อนจะยิ้มกว้าง "ไม่ปล่อยครับเพราะไอต้องมาง้อผมก่อน"
"ก็ง้อไปแล้วไง หายงอนสิ" ไอพูดพร้อมกับทำหน้าบึ้ง
"แค่จูบเดียว... ง้อผมไม่ได้หรอกนะครับไอ" พูดจบก็ก้มลงจูบปิดปากไอดินทันทีมือข้างหนึ่งรวบข้อมือทั้งสองข้างของคนรักเอาไว้ส่วนอีกข้างก็ไล้ไปมาที่เอวคอดบางนั้น ริมฝีปากทั้งดูดดุนและขบเม้มริมฝีปากของไอดินจนเริ่มช้ำแต่เจ้าตัวก็ยังไม่ยอมถอนจูบออกแต่อย่างใด
"แฮ่ก... แฮ่ก... อุ่น อือ... พอก่อน หายใจ ไม่ทันแล้ว" ไอดินพูดเสียงสั่นเมื่ออีกคนเอาแต่จูบไม่ยอมปล่อย แม้จะผละออกมาแต่ก็ผละออกมาเพียงนิดแล้วก็กดจูบใหม่จนไอดินต้องเอ่ยห้าม
"ผมยังไม่หายงอนเลยนะ" อุ่นพูดแต่ก็ยอมผละออกห่างก่อนจะทิ้งตัวลงนอนข้างๆ ไอดินแล้วรั้งร่างคนรักมากอดเอาไว้แน่น
"แล้วทำยังไงถึงจะหายงอน" ไอดินเงยหน้าขึ้นมองก่อนจะถาม
"สัญญามาก่อนว่าจะรักนายอาทิตย์คนเดียวตลอดไปไม่หันไปสนใจคนอื่น เพราะนายอาทิตย์คนนี้ก็จะสัญญาว่ารักไอดินคนเดียวตลอดไปเหมือนกัน"
ไอดินกำลังรู้สึกว่าแก้มของตัวเองร้อนผ่าวแถมหัวใจยังเต้นแรงอีกตั้งหาก อีกทั้งยังไม่กล้ามองหน้าของคนที่กำลังพูดอยู่ด้วยเพราะรู้สึกเขินมาก
"ว่ายังไงครับ ถ้าอยากให้หายงอนก็ต้องสัญญากับผมก่อน" คนขอคำสัญญาเอ่ยเร่งมาอีกรอบก่อนจะแนบหน้าผากตัวเองลงกับหน้าผากของไอดิน "ว่ายังไงครับที่รัก"
"นี่... อย่ามาแกล้งกันนะ"
"ไม่ได้แกล้งครับ พูดเรื่องจริงทั้งนั้นถ้าอยากให้หายงอนก็ต้องสัญญามาก่อน ไม่อย่างนั้นไม่หายหรอกนะ ต่อให้ไอจะจับอุ่นจูบเป็นสิบรอบ หรือว่าจะขึ้นมาออนท็อปทั้งคืน โอ๊ย! ไอตีทำไมอะครับ" คนที่กำลังจะซึ้งก็ต้องสะดุดก่อนจะยกมือฟาดอกนายอาทิตย์ไปอีกรอบโทษฐานทำตัวได้น่าหมั่นไส้
"จะพูดอะไรให้มันดีๆ ตลอดประโยคหน่อยได้ไหมห๊ะไอ้เด็กหื่น!"
อุ่นหัวเราะชอบใจก่อนจะกลับมาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังอีกรอบ "ว่ายังไงครับ สัญญามาก่อนเร็วอุ่นอนุญาตให้พูดได้แค่คำว่าสัญญา คำอื่นห้ามพูด อ๋อ... ถ้าจะบอกว่ารักอุ่นอันนี้อุ่นก็ยอมรับฟังนะครับ"
"แบบนี้เขาเรียกว่าบังคับแล้ว" ไอดินบ่นอุบยกมือขึ้นตีไหล่เจ้าโกลเด้นอีกรอบ
"บังคับที่ไหนกันครับ เพราะไอเองก็เต็มใจสัญญาใช่ไหมละ"
ไอดินย่นจมูกใส่ก่อนจะเสหลบไม่มองหน้าคนที่กำลังนอนจ้องหน้าตัวเองอยู่ "สัญญา... เพราะฉะนั้นก็เลิกแกล้งงอนได้แล้ว"
"ไอน่ารักวะ ทำไมน่ารักแบบนี้ น่ารักแบบนี้อุ่นจะไปไหนรอด" คนที่ได้ฟังคำสัญญายิ้มแก้มแทบปริก่อนจะคว้าร่างที่เล็กกว่านั้นมากอดรัดฟัดแน่นจนแทบจะจมอยู่กับอก "คืนนี้ก็ไม่อยากไปไหนเลยเพราะอย่างนั้นเรามาเชื่อมสัมพันธ์อันดีกันดีกว่านะ"
"ด เดี๋ยว! เชื่อมสัมพันธ์อะไร ปล่อยเลยนะ" ไอดินร้องโวยวายเมื่ออยู่ๆ คนที่นอนอยู่ข้างๆ ก็พลิกตัวขึ้นคร่อมทับอีกรอบ
"เชื่อมร่างกายของเราสองคนไงครับ!"
"จะบ้าหรอไม่เอา ปล่อยเลยนะอุ่น"
ไอดินร้องลั่นพลางดิ้นหนีเจ้าโกลเด้นที่โน้มลงมาหอมแก้มซ้ายขวาก่อนจะซุกหน้าลงกับซอกคอขาวแล้วกัดเบาๆ อย่างหยอกล้อจนสุดท้ายคนที่ร้องห้ามก็ทำได้แค่กอดอีกคนเอาไว้แน่นพลางส่งเสียงครางให้คนฟังชอบใจ
"อุ่น... ม มันเสียว... อืม..."
แล้วการเชื่อมสัมพันธ์ก็ดำเนินต่อไปเรื่อยๆ
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
TBC
************************************************
มาดึกเลยค่ะวันนี้ ขอโทษทีนะคะ แฮ่! ใครว่าจะมีดราม่านิยายของฟาง(เรื่องนี้)ไม่มีดราม่าค่ะ มีแต่เจ้าอุ่นมันดราม่าของมันเองเท่านั้นแหละ แต่ก็น่ารักเนอะ เจ้าโกลเด้นงอนสะบัดไปเลย แต่พอพี่ไออ้อนหน่อยก็หายจ้า แต่อยากเห็นไอดินอ้อนเยอะๆ ไงเลยเอาแต่แกล้งสุดท้ายก็สมใจเขาละ น่ารักปนกับน่าหมั่นไส้จริงๆ เลยผู้ชายคนนี้ ฮ่ะๆๆๆๆๆๆ
เจอกันตอนหน้านะคะ คอมเมนต์ให้กำลังใจคนเขียนด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ
แวะไปคุยกันในเพจเฟสบุ๊คของฟางกันเยอะๆนะ ไปคุยกันได้นะคะ https://www.facebook.com/fgc32yaoi
-
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ตอนนี้น่ารักดี :mew3: :mew3: :mew3: :mew3: :mew3: :mew3:
-
งอนแล้วง้อแบบนี้อุ่นคงหาเรื่องงอนบ่อยๆแน่
-
เจ้าโกลเด้นนี่มีคนเดียวในโลกรึเปล่าที่งอนละเป็นงี้55555
พี่ไอยั่วแรง
-
น่ารักขึ้นทุกวัน
-
ตอนแรกเราก็คิดว่าอุ่นกำลังถ่ายโฆษณาแชมพูอยู่นะคะเนี่ย สะบัดๆ ซ้าาา~ :laugh: แต่สุดท้ายเล่นตัวได้ไม่เท่าไรก็ต้องมาแพ้ให้กับลูกอ้อนของพี่ไอเข้าจนได้ล่ะเน้อ :-[
-
หมางอนนนนนน งอนได้น่าหมั่นไส้จริงๆ
พี่ไอตกเป็นเหยื่อหมาอีกแล้วววววว
รอตอนต่อไปน้าาาาา
-
ตลอดเลย สงสารพี่ไอ 555
-
ต้นข้าวมาวางระเบิดให้พี่ไอแล้วจากไป :laugh:
ตอนนี้พี่ไอง้ออุ่นได้น่ารักอะ ลูกแมวน้อยกลับมาแว๊ววววว :hao3:
-
เจ้าโกลเด้นมันร้าย ไม่ใช่ร้ายธรรมดานะร้ายมากกกกก :haun5:
-
อุ่นแกมันเจ้าเล่ห์ร้ายกาจที่สุด
-
งอนแล้วให้พี่ไอง้อแบบนี้รู้สึกหมั่นเขี้ยวอุ่นมากกกก
เจ้าโกลเด้นมันร้าย! พี่ไอตามไม่ทันหรอก :hao6: :hao7:
-
:mew1: :pig4:
-
โอ๊ย...หวานหยดจนมดกัดหมดแล้วเนี่ยะ..อิจฉา อิจฉา.. :katai1: :katai1: :katai1:
ว่าแต่จะไม่บอกจริง ๆ เหรอว่าต้นข้าวเลิกกะไอเพราะอะไร..มันค้างคาในหัวใจอ่ะ..
:laugh: :laugh: :laugh:
-
งอนเหมือนเด็กเลย แต่สถานะภาพไม่ให้ คนรักกันทำอะไรก็ไม่น่าเกลียดเนอะ คึคึ เชือมสัมพันธ์ คึคึ ใครหื่นก็เอาไปใช้ได่นะ ไอ้โกเดลคงไม่ว่าหรอก
-
o22
-
:z1: เชื่อมสัมพันธ์กันนานจังเนาะ :mew1:
น่ารักๆๆๆๆ
-
โหหหหห เจ้าโกลเด้นขี้งอนเอ๊ยยยยยยย มีบอกด้วยนะว่างอนให้ง้อแถมบอกสถานที่อยู่อีกกกก ช่างคิดได้นะอุ่น :m20:
-
อุ่นนายมันน่าหมั่นเขี้ยวจริงๆว่ะ ไอ้หมายักษ์เอ๊ยยยย (๑¯ω¯๑)
-
อุ่นงอนได้น่าถีบมากกกกกกกก
(อ่ะล้อเล่นน้าาาาาาาาา :laugh:)
พี่ไอก็แสนดีเหลือเกินง้อได้น่ารักจริงๆ :z2:
-
ที่ต้นข้าวบอกว่าว่า อุ่นเซ็กซ์จัด นั้นถูกครึ่งเดียว จริงๆ ต้องหื่นจัด หวงหนักด้วย
ไอคงต้องง้อโกลเด้นไปทั้งคืนแน่ เพราะโกลเด้นบอกยังงอนอยู่
-
อ้าว งอนจริงหรอกหรอ ฮ่าาา นึกว่าเป็นแผนหลอกพี่ไอมาฟัดที่ห้องซะอีก ถึงสุดท้ายจะได้ฟัดจริงๆก็เถอะ
ขอโทษน้าาอุ่น เข้าใจความมุ้งมิ้งของอุ่นผิดไป
-
น่ารักดี เจ้าหมาน้อยขี้หวง
-
ชอบตอนเชื่อมสัมพันธ์ที่สุด
-
เจอเด็กแกล้งงอนให้ง้อแบบนี้
พี่ไอของเราก้ต้องง้อแบบเปลืองเนื้อเปลืองตัวไปตามระเบียบ 55555555 ^0^
-
ถ้าพี่ไอง้อแบบนี้ สงสัยน้องอุ่นคงจะหาวิธีงอนบ่อยๆ ซะแล้ว :hao3:
-
เค้าง้อกันน่ารักดีเนอะ คนนึงก็หวง อีกคนก็หึง ลงตัวสุดๆ
-
โกลเด้นขี้หวงแถมยังขี้งอนเป็นเด็ก
ต้องให้พี่ไอง้อ เจ้าเล่ห์มว๊ากกกกก
-
:laugh:
-
:กอด1: :L1:
-
หวานละมุนละไมอยู่ในทุกตอน มุ้งมิงฟรุ้งน่ารักที่สุดเลยค่ะ
ขอบคุณค่ะ
-
อุ่น หึงจริงหรือหื่นกันแน่จ้า
555
-
:catrun:
-
พอกันนะสองคนนี้อีกคนก็ขี้หึงอีกคนก็ขี้หวง
คนที่เหนื่อยเห็นจะเป็นพี่ไอคนเดียวนี่แหละ
ไหนจะหึงเขาแถมต้องคอยง้อคนขี้หวงอีก :hao3:
คู่นี้ชอบมาทำให้คนอื่นเขาอิจฉาตาร้อนอยู่เรื่อยเลย
เดี๋ยวจะยุให้พี่ไองอนบ้าง ดูสิเจ้าโกลเด้นจะง้อยังไง :laugh:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:
+1และเป็ดค่ะ
-
คนนึงขี้หึง คนนึงขี้หวง เข้ากันดีจัง
-
:n1:
-
(http://image.free.in.th/v/2013/ik/150825041135.jpg)
บทสิบเก้า
เป็นอีกเช้าของทุกๆ เช้าที่มีรอยยิ้มอย่างคนมีความสุขอยู่บนใบหน้าของนายอาทิตย์ก็จะไม่ให้เจ้าตัวมีความสุขได้อย่างไรก็ในเมื่อมีลูกแมวขี้อ้อนแถมยังขี้เซานอนซุกตัวอยู่ข้างๆ แบบนี้
นอกจากขี้อ้อน ขี้เซาแล้ว... ยังขี้ยั่วอีกต่างหาก
โอเคตอนนี้ไอดินไม่ได้ตั้งใจยั่วหรอกเพราะเจ้าตัวกำลังหลับอยู่ แต่หัวไหล่ขาวๆ ที่โผล่พ้นออกจากคอเสื้อยืดตัวโคร่งที่เป็นเครื่องแต่งกายชิ้นเดียวบนตัวมันก็เชิญชวนให้วางมือสัมผัส
แล้วพอคนหลับขยับตัวผ้าห่มที่คลุมกายไว้อย่างหมิ่นเหม่ก็หล่นจากตัวจนนายอาทิตย์ต้องกลืนน้ำลายลงคอ เรียวขาขาวๆ ที่เนียนน่าสัมผัส แล้วยังมีไอจังที่นอนสงบนิ่งต่อหน้าต่อตานั่นเอง ไม่รวมสะโพกอิ่มและบั้นท้ายขาวๆ ยามที่เจ้าคนหื่นชะโงกหน้าไปมอง
ไอ้ที่ตื่นอยู่แล้วก็ยิ่งตื่นเลยทีนี้
"ออกกำลังกายก่อนไปเรียนหัวสมองคงโล่ง" คนฉลาดพึมพำกับตัวเองแล้วกระเถิบตัวไปนั่งปลายเตียงแล้วก้มลงจูบข้อเท้าของคนหลับแล้วไล่จูบขึ้นมาถึงน่อง หัวเข่าและต้นขา
"อืม..." คนหลับส่งเสียงในลำคอเพราะรู้สึกจั๊กจี้กับสัมผัสที่วนเวียนอยู่แถวๆ ต้นขา ไหนจะอากาศเย็นๆ ที่มากระทบกายนั่นอีก
ดวงตาเรียวกระพริบเบาๆ ก่อนจะปรือขึ้นมองเมื่อรู้สึกเหมือนมีคนมายุ่งย่ามกับร่างกายของตัวเอง "อุ่น... อะ อื้ม... ทำอะไร" ส่งเสียงถามแหบพร่าเพราะเพิ่งตื่นนอนแล้วยังมีสัมผัสที่ต้นขานั่นอีก
"กินอาหารเช้าครับ" เจ้าโกลเด้นเงยหน้าขึ้นมองก่อนจะยิ้มกว้างตอบแล้วซบหน้าลงกับต้นขาของไอดินอีกรอบ เลิกชายเสื้อที่ปิดไอจังขึ้นไปกองอยู่บนสะโพกก่อนจะใช้ฝ่ามือลูบไล้ไปมาจนคนที่ยังสะลึมสะลือสะดุ้ง
กลไกของร่างกายทำงานตามปกติสิ่งที่หลับอยู่ก็ชูชันผงาดขึ้นมาทั้งๆ ที่สัมผัสเพียงนิด
"อุ่น... อย่า อื้อออ นี่มันเช้าแล้วนะ" ไอดินร้องห้ามพลางยกสะโพก ขยับตัวหนีแต่เหมือนคนรอจะรอจังหวะนี้อยู่แล้วเพราะพอไอดินขยับอุ่นก็คว้าหมับเข้าที่กลางกาย
"ก็ผมบอกแล้วไงครับว่ากินอาหารเช้า มื้อเช้ามันจำเป็นสำหรับร่างกายมากเลยนะ" เจ้าโกลเด้นว่าแบบนั้นก่อนจะเลื่อนตัวไปคร่อมทับไอดินแล้วจัดการจูบปิดปากอีกคนที่ตั้งท่าจะร้องห้าม
จูบอันแผ่วเบา อ่อนโยนแต่ทว่าก็เล้าโลมจนคนที่จะร้องห้ามต้องยอมปล่อยให้อีกคนทำตามอำเภอใจเพราะหมดเรี่ยวแรงจะห้ามปราบ อุ่นดึงรั้งเสื้อยืดที่ไอดินสวมอยู่ขึ้นไปกองเหนืออกก่อนจะใช้ปลายนิ้วโป้งกับนิ้วชีบีบคลึงยอดอกสีสวยจนมันเริ่มแข็งขืนแล้วจึงเปลี่ยนเป็นใช้ปลายลิ้นสร้างความสุขสมให้แทน
"อึก... ฮ๊าา..." เสียงแหบพร่าแต่ก็ฟังเย้ายวนดังออกจากริมฝีปากสีสวยกระตุ้นอารมณ์ดิบในกายของนายอาทิตย์ได้เป็นอย่างดี
ร่องรอยรักแสดงความเป็นเจ้าของปรากฏขึ้นประปรายบนอกและหน้าท้องของไอดิน มือทั้งสองข้างจับขยุ้มที่กลุ่มผมของคนด้านบน
"ไอโคตรยั่ว" อุ่นผละออกไปพูดพร้อมกับมองคนด้านล่างไปด้วยสายตาแสดงชัดถึงความหื่นกระหาย อดไม่ได้ที่จะแลบลิ้นเลียริมฝีปากตัวเองตอนที่ไอดินปรือตาขึ้นมอง ขาเรียวทั้งสองข้างนั้นยกชัดและแยกออกยิ่งทำให้เห็นอะไรๆ ชัดเจนจนนายอาทิตย์รู้สึกปวดหนึบไปทั่วกาย
"อ๊าาาห์!!!" ไอดินได้แต่ร้องเสียงลั่นอย่างไม่เคยเมื่ออยู่ๆ เจ้าเด็กหื่นก็ก้มลงซุกอยู่กลางหว่างขาแล้วเล่นหยอกล้อไปทั่วทั้งบริเวณหน้าด้านและด้านหลัง "อุ่น... พ พอ ม ไม่ไหว... พ พี่ อ่าห์... รู้สึก มากอึก... มากไปแล้ว"
"อยากแล้วหรอไอ" แทนที่จะหยุดคนฟังกลับตีความหมายไปอีกอย่างพร้อมกับยกยิ้มจับร่างเพรียวของไอดินให้นอนคว่ำยกสะโพกขาวให้ลอยเด่นอดไม่ได้ที่จะงับลงไปเบาๆ ให้คนด้านล่างสั่นสะท้าน
"ไอชอบลิ้นอุ่นใช่ไหม" คนตัวสูงตามลงไปทับกระซิบชิดใบหูแล้วแลบลิ้นเลียเบาๆ ที่หลังใบหูนั้นจนไอดินตัวสั่นส่ายหน้าปฏิเสธ
"ม... ไม่ชอบ ไม่ อื้มม..." สุดท้ายก็ต้องกัดฟันแน่นยามที่เจ้าเด็กหื่นขยับตัวลงไปแล้วใช้ลิ้นสัมผัสเข้าที่ช่องทางสีสดด้านหลังจนมันชุ่มด้วยน้ำลายไปหมด นิ้วยาวถูกสอดเข้าไปเพื่อขยับขยายช่องทางให้เตรียมพร้อมรองรับบางสิ่งบางอย่างที่ใหญ่โตกว่า
คนถูกกระทำให้หน้ากลับมามองดวงตาเรียวสวยนั้นฉ่ำน้ำไปหมด เนื้อตัวขาวๆ ก็ขึ้นสีระเรื่อ
"ไอแม่ง! ยิ่งกว่านายเอกหนังโป๊ ขนาดนางเอกหนังโป๊ยังแทบไม่ติด โคตรเอ็กซ์เลย" อุ่นพูดอย่างนึกมันเขี้ยวคนตรงหน้าที่เดี๋ยวนี้หมดมาดฝ่ายรุกและเข้าสู่เส้นทางฝ่ายรับแสนยั่วเต็มขั้น
ปกติก็สวยอยู่แล้ว พอเปลี่ยนสถานะมาแบบนี้ก็ยิ่งสวยเข้าไปใหญ่
ร่างของไอดินยิ่งสั่นเมื่อความใหญ่โตสอดแทรกเข้ามาภายในแทนนิ้วทั้งสามแต่ยังเข้าได้ไม่ทันหมดอุ่นก็จัดการขยับสะโพกจนคนได้รับต้องส่งเสียงคราง เสียงทุ้มครางซี๊ดด้วยความกระสันเมื่อกายของเขาถูกตอดรัดอย่างรุนแรง ก่อนจะโน้มตัวลงไปกอดเอวบางเอาไว้กดจูบไปทั่งแผ่นหลังขาวๆ ที่เรียบเนียนนั้นจนมันขึ้นสีหลายรอย
เลื่อนปลายนิ้วไปบีบคลึงยอดอกทั้งสองข้างไสกายเข้าออกหนักหน่วงขึ้นเมื่อได้ยินเสียงครางจากคนรัก
"อุ่น... อึก... อ่าห์" ยิ่งถูกกระแทกย้ำเข้าที่จุดกระสันไอดินก็ยิ่งครางหนักเรียวขาทั้งสองข้างสั่นระริกมือกำหมอนเอาไว้แน่น
"ไอ... อื้มม ไอ"
"ม... ไม่ไหว อุ่น... อาาห์ ไม่ไหวแล้ว..."
พอได้ยินคำร้องของคนรักอุ่นก็ใช้มือจับยึดสะโพกของไอดินไว้มั่นก่อนจะกระหนำไสกายเข้าออกจนได้ยินเสียงเนื้อกระทบกันและเสียงเฉอะแฉะของน้ำหล่อลื้นดังอย่างหยาบโลนยามที่กายใหญ่ถอนออกและกระแทกกระทันเข้าไปใหม่
"อึก... อ่ะๆๆ อ๊าาาาห์" ใบหน้าสวยเชิดขึ้นยามที่โดนกระแทกซ้ำๆ เข้าที่จุดกระสันกลางกายที่ส่วนปลายกลายเป็นสีแดงปลิ่มน้ำก่อนที่ความใคร่ทุกอย่างจะถูกปลดปล่อยออกมา
เมื่อเห็นคนรักถึงฝั่งฝันเรียบร้อยนายอาทิตย์ก็รีบเร่งเครื่องตามไปติดๆ ร่างสูงรีบดึงกายออกก่อนที่น้ำสีขุ่นจะพ่นใส่สะโพกขาวของไอดิน ทั้งสองหายใจหอบและฟุบลงไปนอนบนเตียงอีกรอบกายออกกำลังกามในยามเช้าแบบนี้รีดเอาเรี่ยวแรงหดหายไปจนไม่มีเหลือ
"ไว้พรุ่งนี้เช้ามากินอาหารกันใหม่นะ" นายอาทิตย์ยิ้มกว้างให้คนที่นอนหมดแรงอยู่ข้างๆ ก่อนจะร้องลั่นเมื่อโดนหยิกเข้าที่เอว
"ทะลึ่ง!! ทำไมถึงได้กามขนาดนี้ห๊ะ"
"ไม่ได้กามสักหน่อยไอ มันเป็นการเชื่อมความสัมพันธ์อันดีงามของคนรักกันให้แนบแน่น"
ไอดินนึกอยากจะลุกขึ้นกระทืบคนรักแต่ติดที่ยังไม่มีแรงพอที่จะทำแบบนั้นเลยได้แต่หยิกไปอีกรอบจนเจ้าเด็กหื่นต้องเด้งตัวหนีไปยืนข้างเตียงแต่ถึงอย่างนั้นก็ยังไม่เข็ดเพราะเจ้าตัวกลับหัวเราะชอบอกชอบใจเสียอย่างนั้น หลังจากแกล้งคนรักจนพอใจแล้วเจ้าโกลเด้นก็เดินไปหยิบกระดาษทิชชูมาเช็ดคราบเลอะๆ บนตัวของไอดินก่อนจะปล่อยให้นอนต่อส่วนตัวเองก็เดินผิวปากอย่างสบายอารมณ์เข้าไปอาบน้ำ
"ไอลุกไปอาบน้ำไหวไหม" เจ้าโกลเด้นนี่นุ่งผ้าขนหนูเดินออกมาจากห้องน้ำเอ่ยถามพร้อมกับมองร่างเปลือยของคนรักที่ยังนอนคว่ำหน้าไม่ขยับไปไหนเห็นแล้วก็อดยื่นมือไปลูบขาเล่นไม่ได้
"ไหวๆ หยิบชุดเตรียมไว้ให้ด้วย" คนที่นอนอยู่ขยับตัวลุกขึ้นนั่งเบ้หน้านิดๆ เมื่อรู้สึกเสียดๆ ที่ช่องหน้าด้านหลังก่อนจะเดินเข้าไปอาบน้ำส่วนอุ่นก็ลุกไปแต่งตัวพร้อมกับหยิบเสื้อผ้าของคนรักออกมาให้
"ไอเดี๋ยวผมลงไปซื้อข้าวนะจะเอาอะไรบ้าง" เดินไปเคาะประตูเรียกก่อนจะตะโกนถาม
"เอาโจ๊กหมูใส่ไข่ไม่เอาขิงนะ แล้วก็น้ำเต้าหู อ๋อ... เอาข้าวเหนียวหมูปิ้งมาด้วย" คนในห้องน้ำตะโกนตอบกลับมาให้คนรับออเดอร์ถึงกับตาโตเพราะปกติไอดินไม่ใช่คนทานเยอะ
"จะกินหมดไหมไอ"
"หมดไม่หมดก็ซื้อมาเถอะมีปัญหาหรือไงห๊ะ"
"ไม่มีเลยคร้าบบบ กระผมจะรีบลงไปซื้อมาเดี๋ยวนี้แหละขอรับ" เจ้าโกลเด้นรับคำทันทีเมื่อได้ยินน้ำเสียงหาเรื่องของคนรักก่อนจะเดินไปคว้ากระเป๋าเงินและกุญแจห้องของไอดินมาถือแล้วเดินไปซื้อของตามสั่งของคนรัก
มื้อเช้าที่จัดเต็มพิเศษวางอยู่บนโต๊ะอาหารบริเวณของครัวมีครบทุกอย่างตามที่ไอดินสั่งทั้งโจ๊กหมูใส่ไข่ที่ยังมีควันลอยอยู่ น้ำเต้าหูยังอยู่ในถุงเพราะเจ้าตัวชอบแบบแช่เย็นมากกว่าแล้วยังมีข้าวเหนียวหมูปิ้งอีกหลายไม้ที่นายอาทิตย์เอาใส่จานเอาไว้แบบพร้อมทาน ไอดินเดินออกจากห้องนอนด้วยชุดที่อีกคนเลือกเอาไว้ให้ก่อนจะนั่งลงที่เก้าอี้ข้างๆ นายอาทิตย์ที่นั่งรออยู่ก่อนแล้ว
"กินเยอะๆ เลยนะไอ" รีบเอาอกเอาใจคนรักทันทีที่ไอดินนั่งลงเลื่อนชามโจ๊กมาไว้ตรงหน้าก่อนจะดึงจานที่ใส่หมูปิ้งมาใกล้ๆ เพื่อให้สะดวกในการหยิบมาทาน "วันนี้จะเข้าร้านไหม"
"ก็คงเข้า อาจจะเข้าไปตอนบ่ายๆ ว่าจะนอนพักอีกหน่อย"
"ถ้าไม่ไหวก็อยู่ห้องนี่แหละ" อุ่นพูดอย่างเป็นห่วงที่จริงบทรักเมื่อเช้านั้นก็แค่รอบเดียว แต่ถ้ามันแค่นั้นเขาก็ไม่นึกห่วงคนรักมากนักหรอกแต่ว่าเมื่อคืนนี่สิหลายยกแล้วยังมาต่อตอนเช้าอีกก็กลัวว่าไอดินจะป่วยไปอีกรอบ
"ถ้าห่วงกลัวว่าจะป่วยก็เพลาๆ ลงบ้างเถอะไอ้เรื่องลามกเนี่ย" ไอดินหันมาว่าตาขวาง
"โหย...ไอ มันห้ามกันได้ที่ไหนของแบบนี้เห็นหน้าไอมันก็ปึ๋งปั๋งแล้ว" เจ้าโกลเด้นว่าเสียงทะเล้นก่อนจะเด้งตัวลุกจากเก้าอี้เมื่ออยู่ๆ ไอดินก็หันไม้ที่เสียบหมูมาทางเขาแล้วทำท่าจะเสียบเขาแทนนี่สิ "อันตรายนะไอเดี๋ยวอุ่นเป็นไรไปขึ้นมาจะทำไง"
"ก็อยากพูดจาไม่รู้เรื่องเองช่วยไม่ได้!"
หลังจากเสร็จมื้อเช้าในตอนเกือบสิบโมงอุ่นก็เดินไปเปลี่ยนชุดเป็นชุดนักศึกษาเพราะมีเรียนตอนสิบโมงครึ่งส่วนไอดินก็เดินไปซุกตัวลงนอนบนเตียง "ไอผมไปเรียนแล้วนะ" อุ่นที่เปลี่ยนชุดเรียบร้อยแล้วเดินมาหาคนรักที่นอนขดตัวอยู่ใต้ผ้าห่ม
"อืม"
"เลิกเรียนแล้วเดี๋ยวไปหาที่ร้านนะครับ" ทิ้งตัวลงนั่งบนเตียงข้างคนที่นอนอยู่ก่อนจะจับใบหน้าเรียวนั้นให้หันมาแล้วก้มลงจูบที่ริมฝีปากอีกคนอย่างดูดดื่ม สอดแทรกปลายลิ้นเกี่ยวพันกันอย่างไม่ยอมแพ้ก่อนจะถอนจูบออกมา
"ไอ้เด็กบ้า!"
อุ่นหัวเราะรับคำต่อว่านั้นก่อนจะก้มลงจูบปากอีกคนเน้นๆ อีกรอบอย่างนึกมันเขี้ยวกับท่าทางของคนรัก "ไปแล้วไม่อย่างนั้นเดี๋ยวได้โดดเรียนมาปล้ำไอทั้งวันแน่ ตอนบ่ายเจอกันครับ"
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
(มีต่อค่ะ)
-
(ต่อค่ะ)
ไอดินตื่นขึ้นมาอีกทีก็ตอนเที่ยงพอดีเจ้าตัวจึงลุกขึ้นไปล้างหน้าให้สดชื่นแล้วเปลี่ยนชุดเพื่อเตรียมออกไปที่ร้านแน่นอนว่าทันที่ที่ก้าวเข้าไปในร้านและเจอหน้าเพื่อนรักอย่างเกล้าไกลคำแรกที่อีกฝ่ายทักทายไม่ใช่คำว่าสวัสดี ทำไมเพิ่งมา ไม่สบาย หรืออะไรทั้งนั้นแต่เป็น...
"โดนจัดหนักเหรอมาซะบ่ายเชียว"
จนคนฟังอยากจะยกขาขึ้นถีบเพื่อนรักสักทีแต่ไม่ได้ทำแบบที่ใจคิดเพราะถ้าทำไปเชื่อเลยว่าต้องมีอีกหลายคำแซวคำล้อเลียนตามมาไม่หยุดแน่ๆ เพราะฉะนั้นไอดินจึงเลือกที่จะเงียบเอาไว้แล้วเดินเลี่ยงขึ้นไปทำงานบนชั้นสองแทน
ไอดินใช้เวลาช่วงบ่ายในการเคลียร์บัญชีของร้านรวมไปถึงเขียนงานที่จะต้องส่งสำนักพิมพ์ด้วยพอเงยหน้าขึ้นมองเวลาอีกทีก็พบว่าตอนนี้เป็นเวลาเย็นแล้วแน่นอนว่าอุ่นคงมาที่ร้านและกำลังรออยู่แน่นอนแต่คงรู้จากเกล้าไกลว่าเขากำลังทำงานเจ้าตัวเลยไม่ขึ้นมาป่วนอะไร ร่างเพรียวตรวจเช็คงานอีกรอบเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะส่งงานทางอีเมล์ไปให้กับสำนักพิมพ์แล้วจึงจัดการปิดคอมพิวเตอร์
ในระหว่างที่กำลังเดินลงมาชั้นล่างเสียงโทรศัพท์ที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงก็ดังขึ้นเสียก่อนให้เจ้าตัวหยุดยืนแล้วล้วงเอาออกมากดรับ
"สวัสดีครับ"
[ว่าไงน้องไอ] ปลายสายทักทายกลับมาด้วยน้ำเสียงหยอกเหย้าให้คนฟังทำหน้ายุ่งแต่ก็ยิ้มกว้างพร้อมกับเดินลงบันไดไปด้านล่าง
"เรียกน้องไออีกแล้วนะ" คำพูดแบบไม่พอใจนั้นเรียกให้ปลายสายหัวเราะออกมาอย่างชอบอกชอบใจ
[ทำหน้ายุ่งอยู่ละสิเจ้าตัวเล็ก จะบอกว่ากลับมาบ้านแล้วนะครับสุดสัปดาห์นี้กลับบ้านมาด้วยนะคิดถึง]
"คิดถึงกันด้วยหรือครับ นึกว่ามัวแต่ทำงานจนลืมกันไปแล้วเสียอีก" น้ำเสียงที่ฟังดูไม่ได้งอนอย่างจริงจังแต่คำพูดนั้นทำเอานายอาทิตย์ที่เดินมาหาถึงกับขมวดคิ้วด้วยความไม่ชอบใจ
ไอคุยโทรศัพท์กับใคร ทำไมต้องบอกคิดถึงกันด้วย
โรคขี้หวงดูเหมือนจะกำเริบอีกแล้ว
[คิดถึงสิครับ กลับมาบ้านนะพาแฟนมาด้วยรู้ไหม]
"รู้ได้ไง!! ใครบอก" ไอดินร้องออกมาด้วยความตกใจพลางหันมองหน้าคนรักที่ทำหน้าบูดหน้าบึ้งอยู่ข้างๆ พร้อมกับเดินตามแรงดึงของนายอาทิตย์ไปนั่งที่โต๊ะมุมร้านที่เพื่อนๆ ในกลุ่มรวมไปถึงในคณะของอุ่นนั่งอยู่ด้วย ร่างเพรียวถูกดึงให้ลงนั่งบนเบาะของโซฟาแต่กลางหว่างขาของเขา
[หึหึหึ เอาน่า... พามาด้วยนะอยากเห็น ยังไงก็ต้องพามาให้พ่อกับแม่รู้จักอยู่แล้วไม่ใช่หรือไงครับ]
"เดี๋ยวถามก่อนแล้วกันว่าว่างไหม ยังไงไว้วันหยุดนี้เจอกันนะครับ สวัสดีครับ" ไอดินวางสายไปแล้วก่อนจะหันกลับมาหาคนรักที่นั่งซ้อนอยู่ทางด้านหลังเพื่อจะเอ่ยปากชวนไปที่บ้านด้วยกัน แต่ยังไม่ทันจะได้พูดคนที่นั่งหน้าบูดก็ก้มลงจูบปิดปากเสียก่อนแบบต่อหน้าต่อตาเพื่อนทั้งโต๊ะเลยทีเดียว
เพื่อนแต่ละคนต่างทำหน้าไม่ถูกเมื่อเห็นภาพตรงหน้า ไม่หันหน้าหนีแบบหน้าแดงๆ ก็ยกมือขึ้นปิดตาตัวเอง ส่วนคนโดนจูบต่อหน้าคนอื่นตอนนี้หน้าแดงก่ำเป็นลูกตำลึงสุกไปแล้วได้แต่ซุกหน้าลงกับอกของนายอาทิตย์หลังจากคนจูบถอนจูบออก สีหน้าของอุ่นดูดีขึ้นและมีรอยยิ้มอย่างพออกพอใจผิดจากก่อนหน้านี้ลิบลับ
"อือหือ..." เกล้าไกลที่หันมาเห็นเหตุการณ์พอดีส่งเสียงออกมาและมันเหมือนกับเป็นการกดสวิตซ์ให้ทุกคนกลับมามีสติอีกรอบ "ไอ้เด็กนี่แม่งกล้าโว้ย" รอยยิ้มล้อๆ จากเพื่อนถูกส่งตรงมาให้ไอดิน
ไอดินเด้งตัวออกไปยืนข้างๆ ทันทีมือไม้ขยับไปมาอย่างไม่รู้ว่าจะเอามันไปไว้ตรงไหนพอมองรอบๆ ก็เห็นสายตาเชิงล้อเลียนจากทุกๆ คนบนโต๊ะ
"พี่ไอหน้าแดงมากเลย" เพื่อนร่วมคณะของเจ้าโกลเด้นที่เป็นผู้หญิงทักขึ้นอย่างยิ้มๆ พร้อมเอานิ้วจิ้มแก้มตัวเองเป็นการบอกให้ไอดินรู้
"ไอ้เด็กบ้า!!" ไอดินไม่ได้เพื่อนของเจ้าโกลเด้นแต่หันไปด่าเจ้าตัวที่นั่งหน้าระรื่นอยู่ก่อนจะใช้หนังสือกฎหมายเล่มหนาฟาดเข้าที่ไหล่กว้างๆ นั้นเต็มแรงก่อนจะโยนหนังสือใส่แล้วหันหลังตรงดิ่งออกจากร้านทันที
"เฮ้ยไอ!!" คนสร้างเรื่องได้แต่ร้องออกมาอย่างตกใจแต่ริมฝีปากยังคงยิ้มเป็นรอยยิ้มไม่หุบ หันไปยักคิ้วใส่เพื่อนๆ เป็นเชิงลาก่อนจะคว้ากระเป๋าตามคนรักออกไปทันที
แล้วเจ้าโกลเด้นก็ต้องใช้เวลาง้อไอดินหลายชั่วโมง โดยการไปนั่งคุกเข่าอยู่ที่ระเบียงในห้องพร้อมกับชูมือทั้งสองข้างขึ้นแถมปากยังคาบไม้บรรทัดอีกเอาไว้อีกด้วย
"ไอ...ออไอ้อังอะ" คนโดนทำโทษส่งเสียงอู้อี้เพราะยังมีไม้บรรทัดอยู่ในปาก เจ้าตัวขยับมาใกล้ประตูกระจกที่เปิดเอาไว้แล้วยื่นมือไปเคาะกระจกเรียกความสนใจจากเจ้าของห้องที่นั่งดูโทรทัศน์อยู่
"ใครใช้ให้ขยับมา" ไอดินหันไปถามเสียงขุ่น "นั่งต่อไปอีกสักสองชั่วโมงแล้วจะยกโทษให้"
"ไอออออออออออออออ" เจ้าหมาหงอยได้แต่ส่งเสียงโอดครวญเรียกร้องความเห็นใจ
"อยากทำเรื่องแบบนั้นเองช่วยไม่ได้"
คราวนี้แหละเจ้าตัวก็ปล่อยไม้บรรทัดที่คาบอยู่ในปากลงพื้นแล้วพูดด้วยใบหน้าบูดบึ้งงอง้ำ "ก็ใครใช้ให้ไอคุยโทรศัพท์ไปยิ้มไปแบบนั้นอะ มีบอกคิดถึงกันด้วย"
คนฟังหันมาขมวดคิ้วใส่ "บอกคิดถึงพี่ชายตัวเองผิดตรงไหน"
นายอาทิตย์ถึงกับหน้าเหวอ "ห๊ะ! พี่ชายไอคุยโทรศัพท์กับพี่ชายเหรอ"
"ก็ใช่น่ะสิ ทำไมคิดว่าคุยกับใคร?? อ๋อ... เพราะแบบนี้ใช่ไหมถึงได้ทำแบบนั้นนะห๊ะ" ไอดินลุกก้าวไปหาคนที่นั่งคุกเข่าชูแขนขึ้นอยู่ทันทีก่อนจะยื่นมือไปจับที่ติ่งหูของนายอาทิตย์แล้วจัดการบิดจนคนโดนลงโทษได้แต่ร้องด้วยความเจ็บยกมือขึ้นลูบหูแดงๆ ของตัวเอง
"ก็เค้าไม่รู้อะ...." ทำเสียงเล็กเสียงน้อยใส่พร้อมกับช้อนตาขึ้นมองอีกต่างหาก
"คราวหน้าถ้าทำอะไรแบบนั้นต่อหน้าคนเยอะๆ อีกละก็โดนสั่งไปให้นั่งคุกเข่ากลางแดดแน่! ลุกได้แล้ว"
แม้จะบอกให้ลุกแต่เจ้าโกลเด้นยังคงไม่ขยับเงยหน้ามองพร้อมส่งยิ้มแหยๆ ให้ "เป็นเหน็บ ลุกไม่ขึ้นอะ"
"ให้ตายสิ วุ่นวายจริง เฮ้ย!" ไอดินบ่นก่อนจะยื่นมือไปให้คนตรงหน้าจับเพื่อจะดึงให้ลุกขึ้นแต่ก็ต้องร้องออกมาด้วยความตกใจเมื่อคนที่ปากบอกว่าขาเป็นเหน็บกลับดึงเขาลงไปแล้วยกมือกอดเสียเต็มรัก และก่อนที่จะมีการลงโทษต่อจากนี้คนเจ้าเล่ห์ก็รีบลุกขึ้นพร้อมกับอุ้มไอดินขึ้นมาด้วยแล้วจัดการพาไปนั่งดูโทรทัศน์ต่อโดยกอดไอดินไว้ไม่ปล่อย
"จริงสิ... ไอบอกว่าพี่ชายโทรมา พึ่งรู้นะเนี่ยว่าไอมีพี่ชายด้วยพี่แท้ๆ เลยหรอ"
ไอดินพยักหน้ารับ "พี่แท้ๆ พี่โอบ... พี่โอบอุ้มน่ะ"
"แล้วโทรมาหาไอมีเรื่องอะไรหรือเปล่า" คนเด็กกว่ายังคงถามต่อ
"ก็ไม่มีอะไรหรอกพี่โอบโทรมาบอกว่ากลับมาที่บ้านแล้ว พอดีพี่โอบเป็นช่างภาพน่ะตระเวรไปถ่ายรูปที่นู้นที่นี่บ่อยๆ พอกลับมาบ้านก็เลยโทรมาบอกให้พี่กลับไปบ้านวันหยุดนี้น่ะ อีกอย่างพี่ก็ไม่ได้กลับไปบ้านสักพักแล้วด้วยพ่อกับแม่คงบ่นให้พี่โอบฟัง" ไอดินเล่าให้ฟังก่อนจะนิ่งไปเพราะกำลังคิดอยู่ว่าจะเอ่ยชวนให้คนข้างตัวไปที่บ้านด้วยกันดีไหม เอาจริงๆ เขาก็ไม่รู้หรอกว่าโอบอุ้มพี่ชายของเขารู้ได้ยังไงว่าตอนนี้เขามีแฟนแล้ว และก็ไม่รู้ด้วยว่าพี่ชายเอาไปบอกพ่อกับแม่หรือยัง
และในขณะที่กำลังลังเลอยู่นั้นคนข้างตัวก็พูดขึ้นเสียก่อน "ผมไปด้วยได้ไหม ไปบ้านของไอ"
คนถูกถามหันไปมองทันที "ผมเป็นแฟนไอ... ก็สมควรที่จะไปไหว้พ่อกับแม่ของไอใช่ไหมละ ก็ไม่แน่ใจหรอกว่าพอถึงเวลาจริงๆ จะกล้ายอมรับตรงๆ หรือเปล่าว่าเป็นแฟนไอแต่อย่างน้อยก็อยากจะไปไหว้แล้วก็ทำความรู้จักไว้ จะได้รู้ไงว่าพ่อกับแม่ไอ รวมไปถึงพี่ชายไอด้วยมีท่าทียังไงบ้าง"
"แล้วถ้าพวกเขาไม่ยอมรับละ อุ่นจะทำยังไง"
"ผมก็จะทำทุกทางให้เขายอมรับ ยอมรับอุ่น ยอมรับเรา ไม่มีทางปล่อยมือจากไอหรอกนะ" เจ้าตัวพูดพร้อมกับเลื่อนมือมาจับมือของไอดินเอาไว้ ซึ่งอีกคนก็ส่งยิ้มให้
"อือ... ไปด้วยกันนะ"
ถึงแม้ว่าหลังจากนั้นนายอาทิตย์จะทำเหมือนไม่รู้สึกอะไรและไม่เป็นกังวลแต่พอเอาเข้าจริงๆ เมื่อเช้าวันเสาร์มาถึงคนที่จะต้องไปบ้านแฟนครั้งแรกก็ตื่นเต้นเสียจนทำอะไรไม่ถูก ตื่นมาตั้งแต่ฟ้ายังไม่ทันสว่างพอจะนอนต่อก็นอนไม่หลับเลยต้องลุกไปอาบน้ำ หวังให้สายน้ำเย็นๆ ช่วยดับความเครียดและความกังวลในใจให้ออกไป
พ่อ แม่แล้วก็พี่ชายของไอจะยอมรับไหม จะน่ากลัวหรือเปล่า
เอาแต่คิดแล้วก็เป็นกังวลไม่หยุดแล้วก็เผลอแสดงออกมาอย่างชัดเจนจนไอดินต้องเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วงในตอนที่ขับรถพาเจ้าโกลเด้นไปที่บ้าน
"อุ่นเป็นอะไร ทำไมดูลุกลี้ลุกลนจังกังวลเหรอ"
คนกังวลพยักหน้ารับอย่างไม่ปิดบัง "กังวลสิครับ ตอนแรกก็ไม่อะไรหรอกนะแต่ตอนนี้กังวลแล้วอะ กลัวพ่อแม่ไอไม่ยอมรับ พ่อแม่ไอดุไหม"
"ก็ไม่นะ... ไม่ดุหรอก อย่าพึ่งกังวลไปเลยอาจจะไม่เลวร้ายขนาดนั้นก็ได้" ไอดินพยายามพูดปลอบใจแต่ดูเหมือนมันจะไม่ค่อยช่วยอะไรสักเท่าไหร่
ยิ่งพอรถมาสด้าสีขาวเลี้ยวเข้าสู่รั้วบ้านสองชั้นขนาดกลางมือของนายอาทิตย์ก็ยิ่งเย็นเฉียบรู้สึกหน้าซีดอยากจะเป็นลมเสียจริงๆ
"ไปกันเถอะ" ไอดินหันมายิ้มให้ก่อนจะเอื้อมมือไปจับมือของคนรักเอาไว้พอให้เจ้าอุ่นคลายกังวลได้บ้างแล้วส่งยิ้มกลับมาให้
เจ้าของบ้านเดินนำเข้าไปด้านในเข้าไปที่ห้องนั่งเล่นที่ได้ยินเสียงพูดคุยเสียงหัวเราะดังแว่วออกมา พอเข้ามาถึงไอดินก็รีบวิ่งเข้าไปกอดทุกคนที่นั่งอยู่ในนั้นทันที "พ่อแม่คิดถึงจังครับ"
"คิดถึงแต่ไม่กลับบ้านเลยนะ" ผู้หญิงวัยกลางคนคนเดียวในที่นั้นพูดคงเป็นแม่ของไอดินอย่างไม่ต้องสงสัยเพราะรูปหน้าที่คล้ายกันมาก
"ไม่คิดถึงพี่หรอ" ชายหนุ่มร่างสูงกำยำที่นั่งอยู่บนโซฟาเดี่ยวร้องทักให้ไอดินต้องเดินเข้าไปกอดอ้อนทันที
"คิดถึงสิพี่โอบ"
"แล้วนั่น..." คราวนี้เป็นผู้ชายอีกคนที่คงจะเป็นพ่อของไอดินพูดขึ้นพร้อมกับหันไปมองนายอาทิตย์ที่ยืนเก้ๆ กังๆ อยู่ตรงประตู ไอดินผละจากพี่ชายแล้วเดินไปดึงแขนคนรักให้เขามาในห้องนั่งเล่น
"นี่อุ่นครับเป็น..."
ยังไม่ทันที่ไอดินจะได้พูดจบคนเป็นพ่อก็แทรกขึ้นเสียก่อน "นี่เมียใหม่ลูกหรือ"
"ผมไม่ใช่เมียครับ ผมเป็นผัวไอ"
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
TBC.
************************************************
มาแล้วค่าก่อนอื่นเลยของฮาเจ้าอุ่นก่อนได้ไหม 555555555555 กังวลแทบเป็นแทบตายจะไปเจอพ่อแม่เมีย แต่พอถูกพ่อทักว่าเป็นเมียลูกก็สวนกลับทันที โอ๊ยยย เจ้าโกลเด้น! น่าเอ็นดูจริงๆ เลย อิอิ เข้าบ้านแฟนแล้วจ้าาาาาา ที่บ้านจะว่ายังไงละเนี่ยรอลุ้นกันตอนหน้านะคะ
พอมาถึงจุดนี้ก็ยิ่งใกล้ตอนจบเข้าไปใหญ่เลย ถ้าไม่ผิดพลาดก็คือเหลืออีกแค่ 2 ตอนค่ะ ตอนหน้าและตอนจบ นอกจากจะมีพล็อตพิเศษแบบกะทันหันที่คิดขึ้นได้ก็อาจจะต่ออีกสักตอน แต่คงไม่เกินจากนี้แน่นอนค่ะ ใกล้จบแล้ววววววววววว เร็วจัง.... ใจหายเนอะๆ แต่ปล่อยไปก่อนเพราะตอนนี้ยังไม่จบค่ะ ยังไงก็อ่านกันให้สนุกนะคะ
เจอกันตอนหน้านะคะ คอมเมนต์ให้กำลังใจคนเขียนด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ
แวะไปคุยกันในเพจเฟสบุ๊คของฟางกันเยอะๆนะ ไปคุยกันได้นะคะ https://www.facebook.com/fgc32yaoi
สำหรับคนที่เล่นทวิตเตอร์และอยากพูดคุยถึงนิยายเรื่องนี้ช่วยกันติดแฮชแท็ก #อุ่นไอรักBL ด้วยนะคะ มาเล่นกันเยอะๆ เลยนะ ฟางเข้าไปส่องตลอดนะคะแล้วก็จะเข้าไปตอบกลับด้วยน๊า หรือไม่ก็ทักทายกันได้ที่ @Fangiily_GC นะคะ
-
:laugh: โกลเด้นเอ๊ย
ขอบคุณที่มาต่อค่ะ
-
พี่ไอเปลี่ยนไปแล้วนะคะคุณพ่อ >< ไม่อย่างนั้นน้องอุ่นคงไม่รีบยืนยันสถานะของตนเองเสียชัดเจนขนาดนี้หรอกค่าา :laugh:
-
ต๊ายยยย ตื่นเช้ามาก็หื่น แถมพอเข้าบ้านแฟนปุ๊ป ก็ประกาศตัวว่าเป็นผัวทันที ร้ายนะคะน้องอุ่นนนนนน
มาดูว่าพ่อแม่พี่ไอ + คุณพี่ชายจะว่าไง
-
โอ๊ยยยยยยยยยย
อุ่นนนน o17
-
555555555555 ผัวไอ
-
วร้ายยยยย แรงมากข่าน้องอุ่น เด็กคนนี้ทั้งน่าเอ็นดูและบางทีก็น่าหมั่นไส้ไปพร้อมๆกันนะ นางมั่นตลอด ฮ่าาาา
พี่ไอต้องเข้ายิมฟิตแอนด์เฟิร์มเพิ่มไหม แลดูเจ้าอุ่นจะหื่นมิใช่น้อย พี่ไอโดนเข้าไปทีก็แทบสลบเหมือดที
ก็งี้แหละน้า บทบาทพี่ไอไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว ต่อจากนี้คงต้องรับศึกหนักจากเจ้าอุ่นอีกนาน อิอิ
:hao7:
-
เจ้าโกลเด้นแกหึงเลือดขึ้นหน้า ไม่สนอะไรทั้งนั้น เล่นจูบให้คนในร้านและเพื่อนๆ ได้เห็นเลยว่า ไอเมียข้าใครห้ามแตะ
อุ่นแกจะฮาไปไหน ขนาดว่าเครียด แต่พอพ่อไอถาม ดันตอบชัดถ้อยชัดคำเลยว่า ไม่ใช่เมียแต่เป็นผัวไอ
-
พ่อพี่ไออย่างฮาอะ
แต่อุ่นก็ตอบชัดเจนไปปะ ผัวพี่ไอ 5555555 :hao3:
-
:m20: :m20:เจ้าโกลเด้นคำแรก
ก็ได้เรื่องเลยนะเราอุตส่าห์กังวล
มาตั้งนานสุดท้ายพูดประโยคแรกเลย
พูดแบบไม่มีการเกริ่นนำให้คนฟัง
ได้มีเวลาทำใจเลย
คุณฟางเอาตอนใหม่มาเลยมันค้างงงง
-
เจ้าโกลเด้นตอบพ่อกับแม่ตรงไปไม๊อ่ะ.....อ่านแล้วขำเลย...รอตอนต่อไปนะจ้ะ
-
o22 มาแรงเน้ออุ่นเน้อ ระวังบ้านไอช็อค
-
:laugh:
ขำเจ้าอุ่น กลัวพ่อแม่เข้าใจผิด รีบตอบเลยว่า "ผัว" :jul3:
-
ประกาศตัวชัดเจนดี
-
พ่อแม่จะว่ายังไงนะ เปลี่ยนจากเคยได้ลูกสะใภ้มาได้ลูกเขย
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
:m20: :m20: :m20: :jul3: :jul3: :jul3:
โอ๊ย...ฮาน้ำตาไหล.... :pigha2:
-
เงิบทั้งบ้านสิครัชงานนี้ น้องอุ่นเปิดตัวแรงมากลูก 555
-
โห ไหนว่ากลัว ทีบอกสถานะนี่ชัดถ้อยชัดคำมากเลย เจ้าโกลเด้นหื่นนนนน :hao7:
-
อุ๊นนนนนนนนนนนนน ตายๆๆๆๆตายแน่ๆ555555555
-
อาหารเช้าน่าอร่อยเนอะ พี่ไอเอ็กซ์มากจริง แฟนเด็กนี่อย่างหวงอย่างหึงกระชากจูบกันเลย
โว๊ะ พระเอกชั้นก็ออกตัวแรงมากว่าได้ลูกสาวเค้าเป็นเมีย แต่ถามมาแบบนี้ดูท่าจะทางสะดวก เย้
ขอบคุณค่ะ
-
เจ้าโกลเด้นเอ้ยยยย ตรงมากกก :laugh:
พี่ไอหมดมาดคนเคยรุกจริงๆนะ กลายเป็นรับเต็มรูปแบบซะแล้ว น่ารัก ขี้อ้อน ขี้ยั่วอีก :mew3:
ชอบที่สุดดด
-
อุ่นชัดเจนในความเป็นผัวมากๆ คุๆๆ
-
กร๊ากกกกก ขำน้องอุ่น "ผมเป็นผัวไอ"
-
คำแรกที่พูดกับพ่อพี่ไออแทนที่จะเป็นสวัสดีครับ ไหงเป็นผมไม่ใช่เมียผมเป็นผัวพี่ไอ :laugh:
-
ตลกอุ่น :m20: ร้อนตัว
-
กร๊ากๆๆๆๆๆ อุ่นฮาว่ะ
-
โกลเด้น!!!! สาบานใช่ไหมว่าแกกลัวพ่อตาแม่ยายจิงๆอ่ะ
ดูคำตอบดิ๊!!! "ผมไม่ใช่เมียครับ ผมเป็นผัวไอ"
เงิบไปสิพี่ไอ 555555555
-
ผมไม่ใช่เมียครับ ผมเป็นผัวไอ :jul3: :m20:
-
อุ่นนนนน ประกาศตัวแบบนี้เลยเรอะ
-
เต็มปากเต็มคำ
-
ฮ่าๆ น้องอุ่นออกตัวแรง
-
พ่อตาจะเขม่นก็เพราะประโยคสุดท้ายนี่แหละอุ่นเอ้ย :laugh:
-
ใกล้จบแล้วเรอะ :mew2: เจ้าโกลเด้นหื่นจริง ๆ เชียว น้องไอหนักหน่อยน่ะจ้ะ :mew4: ไปเจอครอบครัวแฟนแหละ จากเดิมตื่นเต้นสุด ๆ พอโดนทักเป็นเมียทีหายตื่นเลย :hao7: ถ้าเรื่องนี้จบไปอัพเรื่องอุ้มรักบ่อย ๆ ขึ้นน่ะจ้ะ :mew1:
-
ฮ่าาาาาาาา แนะนำตัวได้เงิบมากเลยนายอุ่น
-
สนุกมว๊ากกก ค่ะ น้องอุ่นพี่ไอ แบบว่าพอเป็นแฟนกันนี่แบบ อร๊ากกกก
นี่จิกหมอนขาดจะหมดบ้าแล้วคร๊า
-
ประโยคสุดท้ายถือว่าเด็ด
-
:laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:ผมไม่ใช่เมียครับเป็นผัว :m23: :m23: :m23: :m23: :m23: :m23: :m23: :m23:
-
นั่นคิดดีแล้วใช่มั๊ยที่พูดออกมาน่ะ
เค้าจะไล่ออกจากบ้านก็เพราะพูดโพล่งไปแบบนี้ล่ะ
เค้าที่ว่าไม่ใช่พ่อ+แม่+พี่ไอนะ แต่หมายถึงไอเองนั่นล่ะ
-
เดี๋ยวได้โดนมากกว่าหยิกเอวหรือคาบไม้บรรทัดหรอกเจ้าโกลเด้น
แต่ว่าก็ว่าเถอะเรื่องฐานะมันก็ต้องชัดเจนอ่ะนะ :laugh:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:
-
แหม๋เจ้าอุ่นรีบบอก
สถานะเลยนะ :laugh:
-
อุ่นเล่นประกาศสถานะขนาดนั้น ระวังพี่ไอโกรธนะ
ใจเย็นพ่อคุณ ยังไม่ทันแนะนำตัวเลย
-
:กอด1: :z2:
-
อุ่นตอบเร็วและชัดเจนไปเปล่า... เกรงใจพี่ไอสักนิดก็ได้นะ :mew3:
-
พอโดนเข้าใจผิดว่าเป็นเมีย พี่ไอ นิรีบแก้ตัวเลยนะจ้า น้องอุ่น
ความกังวลที่มีนิหายไปเลยนะ
-
:mew1: :กอด1:
-
(http://image.free.in.th/v/2013/ic/150903015406.jpg)
บทยี่สิบ
"ผมไม่ใช่เมียครับ ผมเป็นผัวไอ"
คนที่ได้ฟังคำตอบนั้นถึงกับชะงักไปทันทีด้วยความอึ้ง ตกใจหรือช็อคไปแล้วก็ไม่แน่ใจนัก ส่วนตัวคนที่ตอบคำถามแบบเสียงดังฟังชัดนั้นก็ชะงักไปเหมือนกัน เมื่อนึกขึ้นได้ว่าเผลอตอบอะไรออกไปก็ทำตาโตยกมือขึ้นปิดปากตัวเอง ก่อนจะยกยิ้มแหยๆ ให้กับคนรักเลยไปถึงพ่อตาที่หนวดกระตุกยิกๆๆ
"ข... ขอโทษครับ ผมปากไวไปหน่อยคือผมเป็นสามี เอ๊ย! เป็นแฟนไอครับ ชื่ออุ่น" เจ้าโกลเด้นยกมือไหว้พ่อตา แม่ยาย รวมถึงพี่ชายเมียแล้วเอ่ยแนะนำตัว
คนเป็นแม่รับไหว้พร้อมกับรอยยิ้มเอ็นดูปนขบขันในตัวอุ่น "สวัสดีจ๊ะ" คำทักทายหวานๆ พร้อมรอยยิ้มทำเอาไอ้อุ่นใจชื้นแต่พอเลื่อยสายตามายังพ่อตากับพี่เมียแล้ว...
"อุ้ย... แหะๆๆ"
"พ่อครับ" ไอดินเรียกพ่อของตนที่นั่งทำหน้าโหดอยู่ตรงโซฟาโดยมีพี่ชายตัวโตยืนกอดอกทำสีหน้าไม่ต่างกันนักมาให้
"น้องไอวันนี้พ่ออยากกินข้าวฝีมือน้องไอ เข้าครัวไปทำกับข้าวกับแม่ไป" คนเป็นพ่อหันมาบอกลูกชายคนเล็ก
"เออ...แล้ว"
"น้องไอเข้าครัวไปทำกับข้าวครับ" เสียงของโอบอุ้มพี่ชายของไอดังย้ำอีกรอบจนเจ้าตัวต้องหันไปมองคนเป็นแม่
"ไปค่ะน้องไอ ไปเข้าครัวกันดีกว่า อุ่นนั่งคุยกับคุณพ่อแล้วก็พี่โอบก่อนนะจ๊ะ ตามสบายเลยนะลูกไม่ต้องเกร็ง" คนเป็นแม่ลุกมาหาลูกชายคนเล็กก่อนจะดึงมือไอดินแล้วพาเข้าไปในครัว
เจ้าโกลเด้นมองตามคนรักที่ถูกแม่ยายพาตัวไปอย่างหงอยๆ รู้สึกเหมือนชะตาตัวเองกำลังจะขาดยังไงก็ไม่รู้สิ
"นั่งสิ" พ่อของไอดินพูดพร้อมกับพยักหน้าไปที่โซฟาเดี่ยว
"ขอบคุณครับ" สมบทผู้ดีมีมารยาทอย่างที่เคยถูกสั่งสอนมายกมือไหว้ขอบคุณก่อนจะเดินไปนั่งที่โซฟา ส่วนโอบอุ้มก็เดินมานั่งที่โซฟาฝั่งตรงข้ามของเขา
"นายเป็นแฟนน้องไอใช่ไหม"
"ใช่ครับเป็นแฟนครับ ถึงความสัมพันธ์จะไปไกลกว่านั้นก็ตามครับ" อุ่นตอบก่อนจะส่งยิ้มไปให้คนเป็นพ่อแล้วก็พี่ก่อนที่รอยยิ้มจะค่อยๆ หุบลงเมื่อทั้งสองคนไม่ได้ยิ้มตาม
"ผมละอยากจะรู้จริงๆ ว่าแน่สักแค่ไหน น้องไอถึงยอมตกลงคบด้วย" โอบอุ้มพูด
"แน่แค่ไหนไม่แน่ใจ แต่ท่ายากผมก็เยอะอยู่นะ"
สาบานได้ไอ้อุ่นไม่ได้ตั้งใจจะตอบแบบนี้ ฮือออ ไอ้อุ่นอยากจะฆ่าตัวตาย ยิ่งเห็นสายตาอันแสนจะอำมหิตจากทั้งพ่อแล้วก็พี่ นี่ถ้าสายตามีมีดพุ่งออกมาฟาดฟันเจ้าโกลเด้นคงเหลือแต่ชื่อและร่างไร้วิญญาณแน่นอน "ขอโทษครับ ปากไวไปหน่อย แหะๆๆๆ"
"ท่ายากเยอะใช่ไหม" คนเป็นพ่อตบเข่าเสียงดังก่อนจะลุกขึ้นยืนยิ่งทำให้เจ้าโกลเด้นตัวลีบมากกว่าเดิม "ตามมานี่"
"พ่อเรียกไม่ได้ยินหรือไง" โอบอุ้มที่ลุกแล้วเดินตามผู้ใหญ่ของบ้านหันมาหาคนที่ยังนั่งหน้าซีดอยู่
"ครับ?! ครับ ครับครับ" นายอาทิตย์ละล่ำละลักรับคำแล้วรีบลุกเดินตามไปทันทีแบบไม่ต้องบอกซ้ำ
นายอาทิตย์เดินตามพ่อและโอบอุ้มออกไปทางประตูหลังบ้านซึ่งระหว่างทางก็เดินผ่านห้องครัวให้ได้แอบมองเข้าไปก็เห็นคนรักหันมาสบตาพอดีพร้อมกับพยักหน้าแล้วส่งยิ้มให้กำลังใจจนคนที่ชะตาอาจจะขาดเริ่มมีแรงฮึดสู้!
ถ้าตายไอเป็นม่ายแน่ เพราะฉะนั้นจะตายไม่ได้!!!
ธรรมดานายอาทิตย์ไม่ใช่คนขวัญอ่อนแต่พอถูกปล่อยคว้างอยู่กลางสวนต้นไม้ใหญ่หลังบ้านคนเดียวแบบนี้ก็ทำเอาขวัญผวาเหมือนกันแม้ตอนนี้จะเป็นตอนกลางวันก็เถอะ ส่วนคนที่เดินนำมาก่อนหน้าหนีหันมาสั่งให้เขายืนรออยู่ตรงนี้ก่อนจะเดินหายเข้าไปในห้องด้านหลังที่ดูเหมือนจะไว้สำหรับเก็บของ
เฮือก!!!
นายอาทิตย์สะดุ้งเฮือกเมื่อได้ยินเสียงดังมาจากประตูห้องเก็บของก่อนจะเห็นปลายยาวๆ คมๆ ของเลื่อยโผล่ออกมาก่อนที่พ่อของไอดินจะเดินออกมา เลื่อยอันแหลมคมพาดอยู่บนบ่าส่วนพี่โอบอุ้มที่เดินตามหลังมาก็แบกบันไดเหล็กออกมาด้วย
บันไดเหล็กถูกกางไว้ใต้ต้นไม้มะม่วงต้นใหญ่ที่อยู่ไม่ห่างจากอุ่นมากนัก คนเป็นพ่อที่ยังพาดเลื่อยไว้บนไหล่หันมามอง
"นายน่ะท่าเยอะใช่ไหม"
"ครับ! เออ... ก็ไม่เยอะเท่าไหร่ครับ" เจ้าโกลเด้นตอบเสียงอ่อย
"ช่างเถอะ" พ่อของไอดินพูดอย่างไม่ใส่ใจก่อนจะโยนเลื่อยลงพื้นแบบที่นายอาทิตย์อาศัยความไวกระโดดหลบได้ทัน ยกมือขึ้นลูบอกอย่างโล่งใจ
เกือบตายแล้วไหมละ
"จะท่าเยอะไม่เยอะก็ช่าง ถือเลื่อยนั่นแล้วปีนขึ้นไป" โอบอุ้มชี้ไปที่เลื่อยที่นอนนิ่งอยู่ปลายเท้าแล้วชี้กลับไปที่บันไดเหล็กที่ตนยืนพิงอยู่
"ครับ????" เจ้าโกลเด้นกลายร่างเป็นหมาเอ๋อชั่วคราว
"ปีนบันไดนี่ขึ้นไปตัดกิ่งไม้ข้างบน เร็ว!!"
"ครับ!!!" ยกมือขึ้นตะเบะเหมือนทหารทันทีที่ได้ยินคำสั่งเร่งก่อนจะคว้าเอาเลื่อยตัดไม้มาถือแล้วเดินไปปีนบันไดอย่างคล่องแคล่ว
"กิ่งไม้ชั้นล่างสุดเลื่อยออกให้หมด" คำสั่งอีกระลอกดังลอยมาให้คนที่ปีนอยู่บนบันไดขั้นบนสุดรับคำเสียงดังแล้วจัดการเลื่อยตัดกิ่งไม้ออก
แม้จะรับคำอย่างขยันขันแข็งแล้วก็ตั้งใจทำงานอย่างเต็มที่แต่ต้นไม้ใหญ่ขนาดนี้กิ่งแต่ละกิ่งก็ใหญ่ตามไปด้วยเพราะฉะนั้นกว่าจะตัดได้ทีละกิ่งเจ้าโกลเด้นก็อาบเหงื่อต่างน้ำเรียบร้อย พอเสร็จต้นแรกก็ถูกสั่งให้รีบลงจากต้นไม้โดยเร็วแล้วย้ายไปอีกต้น
ดูเหมือนว่าพ่อตาและพี่เมียจะสนุกสนานกับการกลั่นแกล้งเขา เพราะมีอยู่ครั้งที่คุณพ่อตาย้ายบันไดเหล็กไปที่อื่นเสียอย่างนั้นทั้งๆ ที่เขายังอยู่บนต้นไม้เกือบได้ตกต้นไม้คอหักตายแล้วไหมละ
"เร็วๆ หน่อยสิ ชักช้าจริงๆ เลย" ผู้อาวุโสที่สุดในบ้านร้องบอกพร้อมกับกอดอกเงยหน้าขึ้นมองเจ้าหมาโกลเด้นที่กลายร่างเป็นลิงปีนต้นไม้
"ชักช้าๆ ก็สนุกไปอีกแบบนะครับ ไอยังชอบให้ชักช้าๆ เลย" คนด้านบนส่งเสียงพูดแน่นอนว่าไม่ได้ดังไปกว่าเสียงกระซิบหรอก เพราะถ้าขืนพูดดังไปละก็เขาคงได้ตกต้นไม้ตายแทนที่จะแก่ตายแน่ๆ
"เมื่อกี้ว่าอะไรน๊ะ!" แต่ดูเหมือนคนเป็นพ่อจะหูดีเกินขาดเพราะได้ยินเสียงบ่นแว่วๆ มาจากนายอาทิตย์จึงต้องร้องตะโกนถามอย่างไม่แน่ใจ
"เปล่าคร้าบบบบ ผมบอกว่ามะม่วงบ้านคุณพ่อลูกเยอะดีจังครับ" ไอ้อุ่นรีบตะโกนตอบกลับมาทันที
"เออ ก็เห็นว่ามันเยอะก็รีบๆ เก็บสิ"
ตอนนี้นายอาทิตย์เปลี่ยนจากคนสวนตัดกิ่งไม้มาเป็นชาวสวนเก็บผลไม้แทนเรียบร้อย หลังจากที่เขาตัดกิ่งต้นไม้แทบจะทุกต้นตามคำสั่งพ่อตาแล้วเรียบร้อยเขาก็ต้องย้ายกลับมาที่ต้นแรกอีกรอบเพื่อเก็บลูกมะม่วง แบบที่ไอ้อุ่นอยากจะตะโกนถามใจจะขาดว่าทำไมไม่ให้ทำมันทีเดียวไปเลย แต่ก็ไม่กล้าได้แต่รับคำหนักแน่นแล้วก็ตั้งหน้าตั้งตาปีนต้นมะม่วงต่อไป
"เอา! ลงมาได้แล้วเร็วๆ เข้าเก็บพอแล้ว"
อุ่นที่ตั้งหน้าตั้งตาเก็บมะม่วงอยู่หยุดชะงักก่อนจะก้มลงมองด้านล่างเมื่อเห็นแต่คุณพี่ชายยืนกอดอกมองอยู่ด้านล่างไร้เงาพ่อตาและที่สำคัญ...
ไร้เงาบันไดเหล็กที่เจ้าตัวใช้ปีนขึ้นมา
โอบอุ้มร้องบอกคนด้านบนก่อนจะยกเอาตะกร้าที่ใส่มะม่วงเดินเข้าไปในบ้านแบบไม่ได้สนใจเลยสักนิดว่าคนบนต้นไม้จะลงจากต้นไม้ยังไง
"วู้วว... รักลูกสาวบ้านนี้นี่มันลำบากจริงวุ้ย" เจ้าตัวได้แต่บ่นก่อนจะเริ่มปีนลงจากต้นไม้ทีละนิดๆ โชคยังดีที่พอมีกิ่งไม้ให้เหยียบลงได้บ้าง
"นายอุ่น!!!"
"ฮ... เฮ้ย!!!"
"อุ่น!!!!!"
พรืด! ตุบ!
"โอ๊ยยยยยยยยยยย!!"
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
(มีต่อค่ะ)
-
(ต่อค่ะ)
"อูยยย... เจ็บๆ ไอผมเจ็บ" เสียงโอดครวญของนายอาทิตย์ร้องลั่นยามที่ไอดินป้ายยาลงบนแผลถลอกบนหลังไล่มาจนถึงสะโพกของเขาจนรู้สึกเจ็บแล้วก็แสบไปหมด
"เจ็บมากเลยเหรออุ่น" คนป้ายยาทำหน้าเสียเมื่อได้ยินเสียงร้องของคนรักที่ร้องลั่นอย่างกับแขนจะหักขาจะขาดจนไอดินต้องละมือออกจากแผ่นหลังนั้น
"เจ็บ... เจ็บมากเลยไอ" คนเจ็บร้องอ้อนก่อนจะหันไปกอดเอวไอดินที่นั่งอยู่บนเตียงข้างๆ กันแล้วซุกหน้ากับตักนุ่มนิ่มนั้น
"ทายาให้เสร็จก่อนจะได้หายไวๆ ไง"
"ทายาแล้วต้องจุ๊บๆ ด้วยนะ ไม่อย่างนั้นอุ่นไม่หายเจ็บแน่เลย นะไอนะ" เจ้าโกลเด้นร้องอ้อนต่อคลอเคลียใบหน้ากับตักของไอดินไม่หยุด
ไอดินหัวเราะกับท่าทางขี้อ้อนของอุ่นก่อนจะพยักหน้ายอมรับแต่โดยดี ตอนนี้ทั้งสองคนอยู่บนห้องนอนของไอดินหลังจากเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้น ส่วนเหตุการณ์ที่ว่าก็คือ...
‘นายอุ่น!!!’
‘ฮ... เฮ้ย!!!’
‘อุ่น!!!!!’
พรืด! ตุบ!
‘โอ๊ยยยยยยยยยยย!!’
เสียงแรกคือเสียงของพ่อของไอดินที่ตะโกนเรียกเจ้าอุ่นที่กำลังตั้งอกตั้งใจปีนลงจากต้นมะม่วงหลังจากที่เก็บมะม่วงตามคำสั่งเสร็จเรียบร้อยจนคนที่กำลังปีนลงจากต้นไม้ถึงกับสะดุ้งตกใจร้องลั่นมือที่เกาะต้นไม้อยู่ก็หลุดพรืดลงร่างทั้งร่างล่วงลงสู่พื้นสนามหญ้าพร้อมกับเสียงร้องของไอดินที่ร้องอย่างตกใจที่เห็นคนรักตกต้นไม้ โชคยังดีที่อุ่นตกจากความสูงไม่มากนักอีกทั้งยังมีสนามหญ้านุ่มๆ รองรับทำให้มีแผลถลอกบางจุดเท่านั้น แต่แม่ของไอดินที่พอรู้เรื่องก็รีบสั่งให้ไอดินพาไปตรวจที่โรงพยาบาลทันทีก่อนจะได้ยามาทาแผลถลอกจนเป็นเหตุให้เจ้าโกลเด้นได้ออดอ้อนคนรักอยู่แบบนี้
ไอดินนั่งให้เจ้าโกลเด้นนอนฟุบหน้าลงกับตักอยู่แบบนั้นก่อนจะเอื้อมมือมาทายาที่แผลตามหลังและสะโพกให้ต่อจนเสร็จ "ไปนอนพักดีๆ ก่อนสิ เดี๋ยวลงไปยกข้าวมาให้วันนี้คงยังนั่งลำบากละมั้งตึงๆ แผลไหม"
"ก็นิดหน่อยนะครับ แต่ผมลงไปข้างล่างก็ได้นะไม่ได้เจ็บมากหรอก" คนที่ฟุบหน้าเงยหน้าขึ้นมองก่อนจะยิ้มให้ก่อนจะขยับไปนอนตะแคงข้างบนเตียงดีๆ เวลานี้ยังนอนหงายไม่ได้เพราะแผลบนหลังเลยได้แต่นอนคว่ำไม่ก็นอนตะแคงแบบนี้เท่านั้น
"ไม่เป็นไรหรอก คืนนี้ค้างที่นี่กันก็แล้วกัน ที่จริงอุ่นน่าจะนอนโรงพยาบาลนะ" ไอดินยังคงรู้สึกเป็นห่วงคนรักอยู่ไม่น้อย ก็แน่ละเห็นเจ้าโกลเด้นตกต้นไม้ต่อหน้าต่อตาก็เลยอดเป็นกังวลไม่ได้
"ไม่เป็นไรครับ เล็กน้อยน่า... อยากจะจบกับลูกคนเล็กบ้านนี้ก็ต้องเต็มที่หน่อยสิ" อุ่นพูดเอื้อมมือไปจับมือของคนรักมากุมเอาไว้ก่อนจะดึงมากดจูบลงกับฝ่ามือนั้น กระตุกมือของไอดินพร้อมกับพยักหน้าให้อีกคนก้มหน้าลงมาหา ซึ่งไอดินเองก็พอรู้ว่าเจ้าโกลเด้นต้องการอะไรจึงก้มหน้าลงไป
แต่ก่อนที่ริมฝีปากของทั้งคู่จะสัมผัสกันอย่างที่ตั้งใจเอาไว้เสียงทุบประตูห้องก็ดังลั่นเสียทั้งสองคนต้องสะดุ้ง ใบหน้าของโอบอุ้มและพ่อบึ้งตึงยืนกอดอกอยู่หน้าประตูจ้องมายังคนที่นอนเหม็บอย่างไม่ละสายตาไปไหนจนอุ่นได้แต่ส่งยิ้มแหยๆ
"เป็นไงบ้างละ" คนเป็นพ่อส่งเสียงถามขึ้นพร้อมกับมองหน้าอุ่นเสียจนเจ้าตัวรู้สึกอยากจะหายตัวได้
นายอาทิตย์ขยับตัวลุกขึ้นนั่งบนเตียงดีๆ ก่อนจะตอบ "ก็ไม่เป็นอะไรมากครับ"
"ซุ่มซ่าม" คนเป็นพ่อยังพูดต่อแบบที่คนเจ็บตัวอยากจะร้องเรียนเหลือเกินว่าที่เขาต้องมาเจ็บตัวแบบนี้ไม่ใช่เพราะคุณพ่อหรอกหรือ
"ก็เพราะพ่อนั่นแหละ เรียกอุ่นเสียงดังขนาดนั้นคนกำลังตั้งใจปีนต้นไม้ก็ตกใจหมดสิครับ นี่ถ้าอุ่นอยู่สูงกว่านี้ไม่ตกลงมาคอหักตายเลยหรือครับ" ไอดินขมวดคิ้วใส่พ่อพร้อมกับแย้งให้คนเจ็บ
ตกลงไอเป็นห่วงหรือไอกำลังแช่งวะเนี่ย...
"น้องไอ..."
"พี่โอบก็ด้วยเอาบันไดไปเก็บทำไมครับ แบบนี้จงใจจะแกล้งอุ่นชัดๆ เลยถ้าอุ่นเป็นหนักกว่านี้ขึ้นมาจะทำยังไงครับ"
"น้องไอ..." ทั้งคนพี่และคนพ่อต่างส่งเสียงเรียกไอดินอย่างไม่อยากจะเชื่อว่าตัวเองจะโดนดุแบบนี้
"ไม่ต้องมาเรียกชื่อผมเลย ขอโทษอุ่นเลยนะทั้งคู่เลย คราวนี้ทั้งพ่อแล้วก็พี่โอบทำเกินไปนะ" ไอดินยังคงตีหน้านิ่งแล้วพูดเสียงเข้ม ทำเอาเจ้าโกลเด้นได้แต่ทำหน้าเลิกลั่กมองคนรักที พี่ชายเมียที พ่อตาทีอย่างไม่รู้จะทำยังไง
"นายน่ะ!" หลังจากความเงียบเข้าโรยตัวอยู่เกือบสองนาทีพ่อก็เป็นฝ่ายพูดขึ้นก่อน แต่ไม่ได้พูดกับลูกชายสุดที่รักแต่หันมาเรียกนายอาทิตย์แทน "ไม่พอใจฉัน โกรธฉันหรือเปล่า" แม้จะเป็นประโยคคำถามแต่หน้าตาและน้ำเสียงดูเหมือนเป็นประโยคข่มขู่
"พ่ออย่าไปขู่อุ่นแบบนั้นสิครับ" ไอดินแย้งทันทีซึ่งทั้งสองคนที่ตีหน้ายักษ์อยู่ก็ชะงักไป
ไม่ต้องบอกก็รู้เลยว่าผู้ชายบ้านนี้กลัวลูกชายคนเล็กมาก
"เออ... ไอไม่เป็นไรหรอกครับ พ่อของไอคงไม่ได้ตั้งใจแล้วก็คงไม่ได้อยากให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้อีกอย่างผมก็ไม่ได้เป็นอะไรด้วย แผลที่หลังแค่นี้ทายาใส่ยาบ่อยๆ เดี๋ยวก็หาย" คนที่เงียบอยู่นานพูดพร้อมกับยื่นมือไปจับแขนของไอดินเอาไว้ "ไม่เป็นไรจริงๆ ครับ นะ... ผมไม่ได้ไม่พอใจหรือโกรธอะไรพ่อกับพี่โอบหรอกครับ ผมเข้าใจว่าที่ทำไปก็เพื่อพิสูจน์ผมใช่ไหมละครับ"
"พิสูจน์?" ไอดินหันมามองด้วยสีหน้างงๆ
อุ่นพยักหน้ารับยกมือขึ้นเกาหัวตัวเองก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงไม่แน่ใจเท่าไหร่นัก "คือ... ผมก็ไม่แน่ใจหรอกแต่อาศัยเดาๆ เอาตอนแรกที่พ่อไอถามว่าผมเป็นเมียใหม่ไอเหรอก็เพราะว่าตอนไอคบกับต้นข้าวไอไม่ได้เป็นเมียใช่ไหมละ ก็แบบว่า... ไอก็ต้องเป็นฝ่ายดูแลเขาใช่ไหม แต่คราวนี้ไม่ใช่ไงพ่อไอก็เลยคงอยากจะพิสูจน์ดูว่าผมจะสามารถอดทนต่อคำสั่งของพ่อแล้วก็พี่โอบได้ไหม เพราะถ้าแค่นี้ผมยังทำไม่ได้แล้วต่อไปในอนาคตผมจะดูแลไอได้ยังไงละ อีกอย่าง... ผมก็เด็กกว่าไอด้วย"
ใบหน้าของพ่อและโอบอุ้มดูจะฉายแววแปลกใจปนๆ กับชื่นชมเมื่อได้ยินในสิ่งที่อุ่นพูด เพราะทุกอย่างนั้นจริงอย่างที่อุ่นว่ามาทุกอย่าง นอกจากจะทำไปเพื่อต้องการกลั่นแกล้ง(ซึ่งมีเปอร์เซ็นสูงกว่าการพิสูจน์ในตัวลูกเขย)ทั้งสองคนก็อยากจะพิสูจน์ว่าอุ่นมีความอดทนมากแค่ไหนถ้าต้องถูกแกล้งแบบนี้ ถ้าหากเรื่องแค่นี้ยังไม่มีความอดทนมากพอต่อไปในอนาคตจะสามารถดูแลแล้วก็ฝ่าฝันอุปสรรคต่อไปได้ยังไง
"จริงหรือครับพ่อ พี่โอบ" ไอดินหันกลับไปมองคนทั้งสองทันทีซึ่งก็ไม่มีใครตอบอะไรออกมาแต่ก็บอกได้ว่าสิ่งที่อุ่นพูดคือเรื่องจริง "พ่อครับ พี่โอบ"
"เฮ้อ... ก็แบบที่อุ่นพูดนั่นแหละ พี่กับพ่อก็แค่ต้องการพิสูจน์เฉยๆ ไม่ได้จะแกล้งอะไรสักหน่อย" โอบอุ้มพูด
"เห็นไหมไอ เพราะฉะนั้นไม่เป็นไรหรอกครับเรื่องแค่นี้เอง" พออุ่นยืนยันแบบนั้นไอดินก็เลยพยักหน้ารับแต่ก่อนที่จะมีใครได้พูดอะไรขึ้นมาอีกพ่อของไอดินก็พูดขึ้นเสียก่อน
"นายน่ะจริงจังกับลูกของฉันมากแค่ไหน"
นายอาทิตย์เงยหน้าขึ้นมองคนตรงหน้าก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง "ผมจริงจังกับไอมากครับ ตั้งแต่ที่ผมรู้ตัวว่าผมรักไอ เริ่มจีบไอจนตอนนี้ได้คบกันผมไม่เคยคิดถึงวันที่เราต้องเลิกกันเลยครับ ผมสัญญาว่าตราบใดที่ผมกับไอยังอยู่ด้วยกัน รักกันผมจะทำให้ไอมีความสุขที่สุด ผมรู้ดีครับว่าตอนนี้ผมยังมีอะไรหลายๆ อย่างไม่เหมาะสมกับไอแต่ผมจะพยายามเพื่อให้ผมเหมาะสมที่จะยืนเคียงข้างไอ"
ตอนนี้คนที่เมื่อครู่ยังนั่งอยู่บนเตียงก็ขยับตัวลงไปนั่งคุกเข่าอยู่บนพื้นห้องแล้วเรียบร้อย "อนุญาตให้ผมกับไอได้คบกันด้วยนะครับ"
"อุ่น..." ไอเรียกคนตรงหน้าอดรู้สึกตื้นตันไม่ได้ที่เห็นท่าทางที่จริงจังขนาดนี้ของนายอาทิตย์
"ถ้าวันไหนทำลูกพ่อร้องไห้ พ่อเอาตายแน่! ต่อให้วันนั้นเราจะตำแหน่งใหญ่โตเป็นอัยการ เป็นผู้พิพากษาพ่อก็ไม่ไว้หน้าหรอกนะ"
คนที่นั่งคุกเข่าก้มหน้าอยู่เงยหน้าขึ้นทันทีที่ได้ยินคำพูดนั้นก่อนจะเผยยิ้มกว้างยกมือขึ้นพนมอยู่ที่อก "ขอบคุณครับ ขอบคุณจริงๆ ครับ ขอบคุณมากครับ"
"พ่อครับ... ขอบคุณนะครับ" ไอดินยิ้มก่อนจะเดินเข้าไปกอดคนเป็นพ่อเอาไว้แน่น
"เอาละจ๊ะหนุ่มๆ พักเรื่องเครียดก่อนนะ อุ่นเจ็บหลังอยู่มาทานข้าวก่อนดีกว่าแม่ทำข้าวมาให้แล้วนะ ทานข้าวจะได้ทานยาพักผ่อนนะจะได้หายไวๆ นะลูก" เสียงของแม่ดังขึ้นเหมือนอย่างรู้จังหวะก่อนที่จะเดินถือถาดที่เต็มไปด้วยกับข้าวและจานข้าวสวยร้อนๆ
"แม่ครับยกขึ้นมาทำไมให้โอบลงไปยกให้ก็ได้" โอบอุ้มรีบเข้าไปรับถาดมาวางไว้บนตู้ข้างหัวเตียงทันที
"นั่นสิครับ ที่จริงผมลงไปข้างล่างก็ได้ลำบากแม่หมดเลย" อุ่นขยับตัวลุกขึ้นยืนเจ้าตัวเบ้หน้าเล็กน้อยเพราะรู้สึกเจ็บแผล
"ไม่เป็นไร ไอก็ทานข้างบนนี้ก็ได้นะลูก ทานเป็นเพื่อนอุ่นเขา พ่อกับพี่โอบลงไปทานข้าวกันดีกว่า อุ่นจะได้รีบพักด้วย" คนเป็นแม่พูดก่อนจะหันไปชวนพ่อกับโอบอุ้มให้ลงไปด้านล่าง "อุ่นก็ตามสบายเลยนะจ๊ะ"
นายอาทิตย์ยกมือไหว้ขอบคุณแม่ของไอดินก่อนที่ทั้งสามคนจะเดินออกจากห้องนอนไปเหลือเพียงไอดินและเขาแค่สองคน ร่างเพรียวถูกดึงเข้ามากอดเอาไว้แน่นก่อนที่คนตัวสูงกว่าจะก้มลงจูบเบาๆ ที่ขมับทั้งสองข้าง
"ดีใจชะมัดที่ครอบครัวไอยอมรับผมแล้ว"
"อื้ม" ไอดินพยักหน้าก่อนจะยิ้มให้ "แต่อุปสรรคของเราไม่ได้มีแค่นี้หรอกนะ"
"ไม่ต้องห่วงนะครับ ต่อให้มีอีกเป็นร้อยเป็นพันอุปสรรค ผมก็จะฝ่าฝันมันไปให้หมดเพื่อที่ผมจะได้คบกับไอ แล้วก็รักไอไปเรื่อยๆ เลย"
ไอดินส่ายหน้าให้คนตัวสูงเลิกคิ้วมองอย่างสงสัย ก่อนจะเผยยิ้มกว้างเมื่อมือของไอดินเลื่อนมาประสานกับมือของเขา
"ไม่ใช่นาย แต่เป็นเรา เราจะฝ่าฝันอุปสรรคทุกอย่างไปด้วยกันนะ"
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
************************************************
ตอนนี้เป็นตอนสุดท้ายแล้วค่ะ ตอนหน้าจะเป็นบทส่งท้ายของนิยายเรื่องนี้แล้วนะคะ ฟางเริ่มแต่งนิยายเรื่องนี้เมื่อตอนเดินพฤษภาคม ลงตอนแรกวันที่ 27 พ.ค. ผ่านมาแค่ 3 เดือนกว่าๆ เองแต่ก็รู้สึกว่านานเพราะผูกพันกับนิยายเรื่องนี้มาก พอกำลังจะจบแล้วก็ใจหาย คงคิดถึงเจ้าโกลเด้นกับลูกแมวน้อยมากแน่ๆ เลย ฮืออออ #ดราม่าแปบ แต่เมื่อมันถึงเวลาจะต้องจบแล้วอะเนอะ ฟางก็หวังว่าทุกคนจะไม่ลืมเจ้าอุ่นกับพี่ไอนะคะ
นิยายเรื่องนี้มีรวมเล่มค่ะ แต่ยังอยู่ในระหว่างเตรียมการอยู่ถ้ามีรายละเอียดเพิ่มเติมฟางจะมาแจ้งให้ทราบนะคะ
เจอกันตอนหน้านะคะ คอมเมนต์ให้กำลังใจคนเขียนด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ
แวะไปคุยกันในเพจเฟสบุ๊คของฟางกันเยอะๆนะ ไปคุยกันได้นะคะ https://www.facebook.com/fgc32yaoi
สำหรับคนที่เล่นทวิตเตอร์และอยากพูดคุยถึงนิยายเรื่องนี้ช่วยกันติดแฮชแท็ก #อุ่นไอรักBL ด้วยนะคะ มาเล่นกันเยอะๆ เลยนะ ฟางเข้าไปส่องตลอดนะคะแล้วก็จะเข้าไปตอบกลับด้วยน๊า หรือไม่ก็ทักทายกันได้ที่ @Fangiily_GC นะคะ
-
น่ารักอบอุ่น. :mew1:
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆน่ารักๆเรื่องนี้ค่ะ
รอบทส่งท้ายต่อไปของไออุ่น
-
ในที่สุดครอบครัวของ พี่ไอ ก็ยอมรับการคบกัน
-
คุณพ่อกับพี่โอบใจเสียน่าดูเลยนะคะนั่นที่ถูกลูกแมวน้อยของคนทั้งบ้านดุเอาแบบนั้น~~ :-[ ทั้งสองคนน่ารักจังค่ะ ท่าทางจะหวงพี่ไอน่าดูเลยเน้ออ.. ><
-
เจ้าโกลเด้นปากไวเกินนะ :hao7:
-
ขวัญเอ๊ยยยขวัญมา พ่อตากับพี่เขยเล่นเอาเจ็บตัวเลย
กำลังใจดีมากเลยอุ่น
จะจบแล้วอ่าาาาาาาาาา แทะเล็มใครต่อดีน้ออออ
-
คุณพ่อตากับพี่เมียนี่เกือบทำให้ลูกสาว(?)มีสามีพิการแล้วไหมหล่ะ
เสียใจจังจะจบแล้วหลงรักโกลเด้นกับแมวน้อยมากขอตอนพิเศษด้วยนะคะ :กอด1:
-
เจ็บตัวครั่งนี้คุ้มจริงๆเลยนะเจ้าโกลเด้น
-
:mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
-
ใจหายเลย ตอนหน้าจะจบซะแล้ว
-
จะจบแล้วเหรอ เจ้าโกลเด้นกะแมวน้อยกำลังน่ารักเลย :impress2:
ตอนนี้ขำพ่อกะพี่ของพี่ไอมากค่ะ ท่าทางจะเกรงใจพี่ไอน่าดู 5555
เป็นครอบครัวที่น่ารักมากๆเลยนะคะ :hao3:
-
ห๊าา อะไรนะจะจบแล้วเหรอ ไม่นะ ใจหายอะแงๆๆๆๆ ไม่อยากให้จบเลย นี่เป็นเรื่องที่อ่านได้เรื่อยๆสบายใจทุกครั้งที่อ่าน แงงงง
ไอน่ารักจัง ดูมีความเป็นภรรยาสูงขึ้นเยอะเลย5555555 ดูแลเอาใจใส่โกลเด้นน้อยดีมาก เจ้าโกลเด้นก็กะล๊อนกะล่อน ทะลึ่งอีก นึกว่าจะไม่ได้ออกจากรั้วบ้านซะแล้วกร้ากก
ถ้าตรพิมพ์ ก็บอกในนี้ด้วยนะคะ ขอบคุณสำหรับนิยายน่ารักนี้ค่ะ
-
น่ารักมากเลย
-
:o8: ไม่ใช่นายแต่เป็นเราสินะ
-
น่ารักมากกก แต่จะจบแล้วเหรอเนี่ยย
ขอตอนพิเศษของสองคนนี้ด้วยก็ดีนะคะ :mew1:
-
อุ่นปากไวไปนะคะ มันทำให้ดูไม่น่ารัก ตีเลยนี่แหนะ/แปะๆ
-
:impress2: น่ารัก อบอุ่น..
-
เย้ๆ พ่อตายอมรับแล้ว (^O^)/
-
ผ่านด่านพ่อตาแล้ว เย่ แลกมาด้วยหยาดเหงื่อและรอยถลอก 5555 เจ้าโกลเด้นอ้อนใหญ่เลยนะ
น้องไอนี่ดุเหมือนกันนะ พี่กับพี่โอบอย่างเกรงใจเลย น่ารักดี
ขอบคุณค่ะ
-
ครอบครัวนี้น่ารักจริงเชียว :mew1:
-
ในที่สุดก็สำเร็จแล้วนะอุ่น
ครอบครัวยอมรับแล้วเหนื่อย
แค่นี้ถือว่าคุ้มนะจ๊ะ :z2:
-
ตอนนี้น่ารักจิงๆ แม้อุ่นของเราจะกวนๆสักหน่อย 55
ชอบตอนที่ไอดุคุณพ่อกับพี่โอบมากๆ อย่างฮา จ๋อยกันไปหมดเรย 555554
แต่จะจบแล้วหรอออออ ><
-
:กอด1: :mew1:
-
ครอบครัวพี่ไอยอมรับแล้ว อยากรู้จักครอบครัวของอุ่นว่าเป็นไง เพราะอุ่นก็ยังไม่พาไอเข้าบ้านเลย
-
ยังไม่อยากให้จบเลย อยากอ่านแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ
-
อ่านไปยิ้มไป
-
เกือบต้องเข้าเฝือกพิสูจน์รักแท้แล้วมั๊ยล่ะเจ้าโกลเด้น
เป็นที่รักของทั้งบ้านอย่างนี้นึกภาพพี่ไอมีเมียไม่ออกเลย
พี่ไอต้องมีคนดูแลเหมาะกว่าไปดูแลคนอื่นอีกนะ
ดีใจกับอุ่นด้วยจ้า ผ่านครอบครัวพี่ไอแล้วก็โล่งแล้ว
ครอบครัวอุ่นล่ะ คงโอเคอยู่นะ จะได้หมดเรื่องกังวลจริงๆ
ขอให้รักกันไปนานๆๆๆเลยนะ เป็นคู่ที่น่ารักอีกคู่ :กอด1:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
-
5555555 ท่ายากเยอะ เยอะจนลงจากต้นไม้ผิดท่า
เจ้าหมาเอ้ยยยยย :m4:
:กอด1:
-
น้องอุ่นพี่ไอน่ารัก
-
(http://image.free.in.th/v/2013/ij/150908080815.jpg)
บทส่งท้าย
"ฮื่อ... อุ่นพอแล้ว..." ไอดินได้แต่ส่งเสียงห้ามเมื่อคนตัวโตเอาแต่กอดเอาแต่หอมไม่ยอมหยุดตั้งแต่ตื่นนอน
"ไม่เอา หอมหน่อย หอมหน่อย ไม่เจอไอตั้งหนึ่งอาทิตย์" นานอาทิตย์ร้องอ้อนพร้อมกับกอดเอวของไอดินเอาไว้แน่นยื่นหน้าไปหอมแก้มนิ่มอีกหลายรอบจนแก้มจะช้ำ
"หนึ่งอาทิตย์อะไรละ ก็เจอที่ร้านทุกวัน" ไอดินท้วงพลางดันเจ้าโกลเด้นออกห่างแต่ดูเหมือนหมาตัวนี้จะมีมือตุ๊กแกไม่ก็มือปลาหมึกเพราะไม่ยอมถอยห่างเลยสักนิด
"แค่เจอหน้าแต่ไม่ได้กอดไม่ได้หอมไม่ถือว่าเจอหรอกนะ" อุ่นว่ายังไม่ขยับตัวไปไหนเอาแต่ออดอ้อนคนรักไม่ห่าง
หลังจากที่ไปบ้านของไอดินและโดนกลั่นแกล้งพร้อมกับพิสูจน์จนเจ็บตัวมาก็ผ่านมาหลายเดือนแล้วชีวิตรักของทั้งสองคนยังเหมือนเดิมเจ้าโกลเด้นก็หาโอกาสลวนลามไอดินตลอดเวลาที่เอื้ออำนวยแม้จะโดนว่าไปบ้างโดนตีไปบ้างก็ไม่เข็ด ปัญหาทะเลาะกันนั้นก็ไม่มีอีกทั้งนายอาทิตย์ยังเป็นคนเสมอต้นเสมอปลายเสมอ ตอนก่อนคบหรือคบแรกๆ ดียังไง ตอนนี้ก็เหมือนเดิม เพิ่มเติมคือความหื่น...
ส่วนสาเหตุที่ทำให้เจ้าโกลเด้นเข้ามาคลอเคลียออดอ้อนเจ้าของไม่ไปไหนนั่นก็เพราะว่าตลอดสัปดาห์ที่ผ่านมามหาวิทยาลัยเข้าสู่ช่วงสอบปลายภาพ นักศึกษานิติศาสตร์ชั้นปีที่สามอย่างนายอาทิตย์จึงต้องทุ่มกับการอ่านหนังสือแบบหามรุ่งหามค่ำทำให้ไม่ได้มีเวลาอยู่กับไอดินเท่าไหร่ พอหลังจากสอบเสร็จฉลองเรียบร้อยก็สะบัดผ้า สะบัดหนังสือ สะบัดเพื่อนแล้ววิ่งหูตั้งมาหาคนรักทันที
"แล้วนี่ได้นอนหรือยัง จะนอนก่อนไหมพี่ต้องแวะเข้าไปที่ร้านนะต้องเข้าไปเคลียร์บัญชีก่อนปิดร้าน" ไอดินถามยกมือขึ้นลูบผมนุ่มของคนที่กอดเขาเอาไว้ไม่ยอมปล่อย
"ได้นอนแล้วละ วันนี้ร้านปิดแล้วไม่ใช่หรอไม่เข้าได้ไหมอะ อยากนอนกอด" คนตัวโตแต่เด็กกว่าอ้อนทันที
"ไม่ได้หรอก บัญชีช่วงที่เปิดร้านตอนสอบยังไม่ได้เคลียร์เลยปล่อยไว้นานกว่านี้เดี๋ยวลืมหมด อุ่นนอนต่อก่อนก็ได้พี่คงกลับเย็นๆ เพราะวันนี้ร้านไม่ได้เปิดอยู่แล้ว"
"เดี๋ยวผมเข้าไปรับ แล้วไปหาอะไรกินกันส่วนพรุ่งนี้ไอต้องให้เวลากับผมทั้งวันเลยรู้ไหม" อุ่นผละออกมามองหน้าคนรักพร้อมทำเสียงจริงจังให้ไอดินยิ้มก่อนจะพยักหน้ารับ
"รู้แล้วละ วันนี้ถึงได้ต้องรีบเข้าไปเคลียร์บัญชีไง นอนพักต่อก่อนเถอะ" ไอดินพูดก่อนจะดันเจ้าโกลเด้นให้นอนลงบนเตียงก่อนจะก้มลงหอมแก้มคนรักเบาๆ หนึ่งทีแต่ในจังหวะที่จะผละออกเจ้าโกลเด้นก็คว้าคอไว้แล้วกดจูบที่ริมฝีปากสีสวยนั้นทันที
ทั้งสองคนจูบกันอยู่นานกว่าอุ่นจะยอมปล่อยให้ไอดินออกจากห้อง ร่างเพรียวเดินไปเรียกรถมอเตอร์ไซค์รับจ้างที่อยู่แถวๆ หน้าคอนโดเข้าไปที่ร้านเพราะตอนก่อนออกมาเจ้าอุ่นบอกว่าตอนเย็นจะเข้าไปรับเองไม่ต้องเอารถไป ไอดินเลยต้องพึ่งพาพี่วินแทน
วันนี้ร้านหนังสือกาแฟปิดเนื่องจากพึ่งผ่านการสอบปลายภาคของมหาวิทยาลัยไป ร้านที่เลื่อนเวลาเปิดตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงมาสองอาทิตย์จึงปิดเพื่อให้พนักงานในร้านพักผ่อนกันก่อนที่จะเปิดร้านอีกรอบในวันจันทร์
ไอดินเดินขึ้นไปบนห้องทำงานที่อยู่บนชั้นสองก่อนจะหยิบเอาสมุดบัญชีของร้านออกมาแล้วจัดการทำรายรับรายจ่ายของร้านในช่วงวันที่ผ่านมา และพอได้เริ่มทำงานแล้วเจ้าตัวก็ตัดทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวออกหมดและสนใจแต่งานตรงหน้าจนกระทั่งงานเสร็จในตอนเย็น
คนที่นั่งทำงานอยู่เลิกคิ้วขึ้นแปลกใจที่ไม่เห็นเจ้าโกลเด้นเข้ามาป้วนเปี้ยนเพราะตอนนี้ก็เย็นมากแล้วก่อนจะจัดการเก็บของทุกอย่างให้เรียบร้อยแล้วเดินออกจากห้อง แล้วก็ต้องขมวดคิ้วเมื่อเห็นหนังสือวางอยู่บนโต๊ะสำหรับคืนหนังสือ ก่อนที่จะเดินเข้าไปทำงานไอดินไม่เห็นว่าจะมีหนังสือวางอยู่เจ้าตัวจึงเดินไปหยิบหนังสือมาถือไว้ตั้งใจจะเอาไปเก็บเข้าชั้นก่อน
"เอ๊ะ..." ไอดินร้องออกมาอย่างแปลกใจก่อนจะเปิดดูด้านในแล้วก็ยิ้มออกมาเมื่อเห็นกระดาษโพสอิทสีฟ้าถูกติดเอาไว้พร้อมกับลายมือที่คุ้นเคย
‘สวัสดีครับคุณหนังสือ ผมคนอ่านหนังสือนะครับยังจำผมได้หรือเปล่า ผมมีเรื่องอยากจะเล่าให้คุณหนังสือฟัง รับฟังผมด้วยนะครับ ... จาก คนอ่านหนังสือ’
ไอดินหยิบกระดาษแผ่นนั้นออกมาถือเอาไว้ก่อนจะเดินเอาหนังสือในมือไปเก็บในชั้นพร้อมกับมองไปรอบๆ เพื่อหากระดาษแผ่นต่อไป เขาเชื่อว่ายังต้องมีกระดาษโพสอิทแผ่นอื่นอยู่อีก แล้วก็เจออยู่มันติดอยู่ที่ตู้หนังสือข้างๆ กันนั้นถึงสองแผ่น
‘พร้อมฟังเรื่องที่ผมอยากจะเล่าหรือยังครับ ไม่พร้อมก็ต้องพร้อมเราะผมกำลังจะเล่าแล้ว เรื่องมีอยู่ว่า... ผมรู้จักกับรุ่นพี่คนหนึ่งมาหลายปีแล้วครับ พี่คนนี้เขาชอบทำหน้านิ่งๆ เหมือนคนเย็นชา ตอนแรกเห็นแล้วผมก็รู้สึกว่าพี่เขาดูหยิ่งจัง เลยอยากจะแกล้งให้หลุดมาดบ้าง...’
คนอ่านข้อความหลุดยิ้มออกมาเมื่ออ่านข้อความบนกระดาษโพสอิทดึงกระดาษเจ้ากรรมมาถือไว้แล้วเริ่มเดินวนรอบๆ ตู้หนังสือ
‘แล้วคุณหนังสือรู้ไหม... เวลาพี่เขายิ้มนะ พี่เขาสวยมากจริงๆ แล้วตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ที่ผมชอบเข้าไปวุ่นวาย’
‘ทำให้พี่เขายิ้ม ทำให้พี่เขาหัวเราะ พอเห็นแบบนั้นแล้วผมก็มีความสุขมากๆ เลยครับ และทุกอย่างก็เหมือนเป็นความเคยชินที่พอเห็นพี่เขาผมต้องเข้าไปหา’
กระดาษแผ่นที่สี่และห้าก็ติดอยู่ที่ตู้หนังสืออีกตู้ ไอดินหยิบมันมาถือแล้วเดินหาต่อ
‘ทั้งๆ ที่ผมรู้จักกับพี่คนนี้มาหลายปีแต่ผมไม่รู้สึกอะไร (เพื่อนมันบอกว่าผมบื้อ) จนวันหนึ่งผมได้เห็นพี่เขายิ้มแล้วก็หัวเราะแบบสุดๆ อย่างไม่เคยเห็น วินาทีนั้น... หัวใจของผมเต้นระรัว และผมก็รู้ตัวว่า ผมชอบเขา’
ไอดินยิ้มอดนึกไปถึงวันนั้นไม่ได้... วันที่นายอาทิตย์ตื่นขึ้นมาที่ห้องของเขาแล้วโวยวายขอโทษขอโพยยกใหญ่เพราะคิดว่าล่วงเกินเขาไปแล้ว เห็นแล้วมันตลกจริงๆ
‘หลังจากนั้นผมก็เริ่มต้นจีบพี่เขาอย่างจริงจัง จีบทุกทางที่จะสามารถทำให้เขาใจอ่อนได้แต่พี่เขาก็ใจแข็งไม่ใช่เล่นเลยครับ แต่ผมก็ไม่คิดจะยอมแพ้สักครั้ง’
‘มีอยู่ครั้งที่เกิดเรื่องราวขึ้นให้พี่เขาต้องคิดมาก ผมเครียดมากเลยครับคุณหนังสือไม่รู้ว่าจะทำยังไงให้พี่เขายอมเชื่อใจผม ว่าผมรักพี่เขาจริงๆ แต่สุดท้ายผมก็ทำได้’
กระดาษโพสอิทแผ่นแล้วแผ่นเล่าที่ไอดินหยิบมาอ่านมันเป็นข้อความที่เล่าเรื่องราวเกี่ยวกับเขาและอุ่นทั้งนั้น มันก็นานแล้วที่เขาไม่ได้อ่านข้อความของคนอ่านหนังสือผ่านทางกระดาษโพสอิทแบบนี้ เหมือนกับได้ย้อนเวลากลับไป... กลับไปในช่วงก่อนที่จะรู้ว่าใครเป็นใคร
‘ผมเล่าให้คุณหนังสือฟังเสียเยอะเลย คงไม่นึกรำคาญผมใช่ไหมครับ ผมแค่อยากจะเล่าให้ใครสักคนฟัง ผมมีความสุขมากแล้วก็หวังว่าเรื่องของผมจะทำให้คุณหนังสือมีความสุข’
‘ผมมีเรื่องอยากจะฝากคุณหนังสือไปบอกพี่เขาครับ...’
ไอดินขมวดคิ้วด้วยความแปลกใจเมื่อข้อความหมดลงแค่นั้นอีกทั้งยังหาจนทั่วชั้นสองแล้วก็ไม่มีกระดาษแผ่นอื่นอยู่อีก เจ้าตัวจึงสาวเท้าตรงไปยังบันไดเพื่อลงไปด้านล่าง คนที่เขียนข้อความพวกนี้คืออุ่นเพราะฉะนั้น... อุ่นก็ต้องอยู่ในร้านแน่นอน ถ้าไม่อยู่บนชั้นสองก็หมายความว่า...
"อุ่น" ไอดินส่งเสียงเรียกคนที่นั่งอยู่ตรงเคาน์เตอร์ด้านล่างให้เจ้าของชื่อหันมามองก่อนจะส่งยิ้มกว้างให้
รอยยิ้มที่มันอบอุ่น สว่างไสวเหมือนกับดวงอาทิตย์
อุ่นไม่ได้ตอบอะไรเพียงแต่ลุกเดินมาหาพร้อมกับยื่นกระดาษโพสอิทให้กับไอดินที่ยื่นมือมารับไปเช่นกัน
‘ฝากคุณหนังสือไปบอกพี่เขาทีครับว่า... อุ่น รัก ไอ ... จาก คนอ่านหนังสือ’
ไอดินเม้มริมฝีปากแน่นอย่างต้องการที่จะกลั้นรอยยิ้มที่มันจะเผยออกมา แม้จะได้ยินอุ่นบอกรักหลายต่อหลายรอบแต่ก็ไม่เคยมีครั้งไหนที่รู้สึกเขินได้เท่าครั้งนี้ ทั้งๆ ที่ไม่ได้ยินเสียง ทั้งๆ ที่อ่านจากตัวอักษรแต่เหมือนคำๆ นี้มันแฝงความรู้สึกเอาไว้จริงๆ จนไอดินรับรู้ได้
"เรื่องของเราเริ่มต้นที่ร้านนี้ แต่ผมจะไม่มีทางยอมให้มันจบลงที่ร้านนี้หรือที่ไหนแน่นอน" นายอาทิตย์เอื้อมมือไปดึงมือของไอดินมากุมเอาไว้ "วันนี้ผมอาจจะยังไม่เหมาะสมที่จะอยู่ข้างไอเพราะผมยังเป็นแค่นักศึกษา ต่อให้อยากดูแลไอแค่ไหนก็คงทำได้ไม่เต็มที่ แต่ผมสัญญาว่าผมจะเป็นคนที่เหมาะสมกับไอที่สุด เป็นคนที่ดูแลไอได้ดีที่สุด"
ไอดินยิ้ม ยิ้มด้วยรอยยิ้มที่อุ่นเคยตกหลุมรักครั้งแล้วครั้งเล่า
"อุ่นเป็นอุ่น... เป็นแบบที่อุ่นเป็นมันก็ดีที่สุดแล้ว"
ใบหน้าคมคายเลื่อนมาใกล้ก่อนที่ริมฝีปากของนายอาทิตย์จะแนบสนิทลงกับริมฝีปากของไอดินอย่างแผ่วเบาแต่ทว่าแนบแน่นก่อนที่เจ้าตัวจะผละออก
"อุ่นรักไอนะครับ"
"อือ... ไอก็รักอุ่นครับ"
เรื่องราวของคนสองคนที่เหมือนจะรู้จักกันแต่ก็ไม่รู้จักกันเลยสักนิด เรื่องราวของคนสองคนที่พูดคุยกันผ่านตัวอักษรถ่ายถอดความรู้สึกต่างๆ ในใจออกมาจนมันกลายเป็นสายใยที่เชื่อมโยงคนทั้งคู่และพาให้มาพบเจอกัน ได้รู้จักกัน และได้... รักกัน
ความรู้สึกเหล่านั้นหลอมรวมจนมันกลายเป็น... อุ่นไอแห่งรัก
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
...THE END...
************************************************
เราเดินมาจนถึงบทส่งท้ายกันแล้วนะคะ ขอบคุณทุกๆ คนที่คอยติดตามนิยายเรื่องนี้ของฟางมากๆ เลยค่ะไม่ว่าจะเป็นคนที่เพิ่งได้เข้ามาอ่าน หรือคนที่อ่านกันมาตั้งแต่ตอนแรกก็ตาม ฟางต้องขอบคุณจริงๆ ค่ะ ^^ ถึงแม้ตอนนี้จะเป็นตอนสุดท้ายของเนื้อเรื่องหลัก แต่ฟางยังมีตอนพิเศษอีกน๊า แต่ว่า... ฟางคงไม่ได้อัพทุกตอนพิเศษนะคะ
ฟางตัดสินใจจะรวมเล่มหนังสือกับทางสำนักพิมพ์เพราะฉะนั้นก็คงจะอัพตอนพิเศษได้ไม่หมด ส่วนรายละเอียดการจองต่างๆ ถ้ามีฟางจะเอามาแจ้งให้ทราบนะคะ ตอนนี้ก็รอกันไปก่อนเนอะ ^^
คอมเมนต์ให้กำลังใจคนเขียนด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ
แวะไปคุยกันในเพจเฟสบุ๊คของฟางกันเยอะๆนะ ไปคุยกันได้นะคะ https://www.facebook.com/fgc32yaoi
-
:katai2-1: ขอบคุณมากๆค่ะคุณฟาง
-
:-[ :-[
-
หวานละมุนละไมกับอุ่นไอรักจนเต็มอิ่ม
ทั้งๆที่เสียดายที่เรื่องนี้จบแล้ว แต่ยังไงก็ขอรอตอนพิเศษนะ
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
โรแมนติกจนหยดสุดท้ายเลยนะคะอุ่น~~ :m3: เขินนนนนน >\\\\\\\\\\\< อ่านคำว่ารักจากตัวหนังสือว่าเขินแล้ว ก็ยังไม่เท่ากับการที่อุ่นมายืนอยู่ตรงหน้าแล้วเฝ้าดูปฏิกิริยาของพี่ไอหรอกนะคะ เห็นไหมนั่น คนน่ารักเขากลั้นยิ้มจนแก้มจะแตกอยู่แล้ววว..
ขอบคุณนะค้าา :pig4:
-
o13 o13 o13 :m3: :m3: :m3:
-
จบแล้วๆ เย้ๆ ขอบคุณมากนะคะที่ไม่ทิ้งกันไปไหน
ไม่หายไปไหนด้วย น่ารักสุดๆ รอติดตามตอนพิเศษ
และรวมเล่มนะคะ :กอด1: :pig4:
-
สวีทวิดวิ้วจนหยดสุดท้าย
-
เจ้าโกลเด่นยังน่ารักจนนาทีสุดท้ายเลยน้าา
-
จบแล้ววววว :katai2-1: :katai2-1:
ประทับใจมากกกกกกกก :impress2: :-[
-
อบอุ่นด้วยไอรัก
-
โอ้ยไม่อยากให้จบเลย
โอ้ยอยากได้หนังสือ
โอ้ยอยากอ่านตอนพิเศษ
โอ้ยโอ้ยยยย
-
จบได้น่ารักอบอุ่นมาก :กอด1:
ขอบคุณค่า
-
:กอด1:
-
ทำหวานเชียวนายอุ่น
ขอบคุณสำหรับนิยายจ้า
:pig4: :pig4:
-
:o8: จบได้หวานจริงๆ
-
เหมือนได้กลับไปอ่านตอนที่ทั้งคู่รู้จักกันผ่านกระดาษโพสอิท
รออ่านตอนพิเศษอยู่นะคะ
-
อุ่นน่ารัก พี่ไอก็น่ารัก :bye2:
-
พี่ไอน่ารักจังงง :mew1: :impress2: :impress2:
-
ก็ถือว่าเป็นการจบที่ดีและน่าประทับใจครับ
-
น่ารัก :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2:
-
:a5: :a5:
ม่ายยยยยยยน้า เค้ายังอ่านไม่ทันเลยอ่า
อย่าเพิ่งจบซี่
-
หวานกันตลอดจริงๆ
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆที่ทำให้เรายิ้มได้นะคะ :กอด1:
-
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวน่ารัก อบอุ่นนะคะ o18
-
จบซะแล้ว น่ารักมาก อุ่นไอรักสมชื่อ
-
ยิ้มเขิน
-
หวานมดขึ้นนน
-
น่ารักมากเลย เจ้าโกลเด้น สอบเสร็จสลัดทุกอย่างทิ้งเพื่อมาอ้อนพี้ไอโดยเฉพาะ
เริ่มที่โพสต์อิท จบที่โพสต์อิท น่ารักอ่ะ แม้ความรักทั้งคู่จะไม่ได้เกิดเพราะโพสต์อิทโดยตรงก็ตาม
คนหน้านิ่งที่น่ารัก พี่ไอ กรี๊ด ปลื้มนายเอกมากค่ะ
ขอบคุณค่ะ
-
:mew1: ว๊าว จบอย่างสมบูรณ์แบบน่ารักมากเลย ย้อนอดีตกลับไปได้น่ารักที่สุด :mew4:
-
ซึ้งมากอ่ะจริงๆ มันน่ารัก มันอบอุ่น มันดีมากจริงๆค่ะ ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆอีกเรื่องนะคะ รักอุ่นไอมากๆเลย :กอด1:
-
:mew3: :mew3: :mew3: :mew3:จบแล้วเหรอ :mew2: :mew2: :mew2: :mew2: :mew2:
-
เป็นตอนจบที่หวาน และ อบอุ่นมากค่ะ
-
จบได้หวานมากๆเลยค่ะ
เราหลงรักทั้งอุ่นและไอนะคะ เป็นชีวิตรักที่เราคนอ่านไม่เบื่อที่จะคอยติดตามเลยค่ะ
จะรอตอนพิเศษกะข่าวการรวมเล่มนะคะ :hao3:
-
จบด้วยความอบอุ่นและหวานละมุมมากค่ะ :mew1:
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคะ :pig4:
-
ฟินมากๆๆๆๆๆๆ
อยากได้อย่างอุ่นกับพี่ไอ จะเอาๆๆ 555555
จบได้สมบูรณ์มาก เคลียร์ในทุกๆประเด็น
ขอบคุณมากๆค่ะ พี่เขียนนิยายน่าอ่านแบบนี้มาจนถึงตอนจบที่งดงาม ♡
รออ่านตอนพิเศษนะคะ อ๊ายยยย ^0^
-
เป็นเรื่องที่ดีอีกเรื่องหนึ่งในปีนี้เลย ขอบคุณนะคะ （⌒_⌒）
ยังไงเราก็ไม่ลืมว่าอุ่นกับไอเป็นแรงบันดาลใจให้เราไปหานมปั่นกิน อิอิ
-
น่ารักทั้งคู่ มีความสุขมากๆนะจ๊ะ
รอตอนพิเศษน้าาาาาาา
-
เป็นตอนจบที่น่ารักมากอ่ะ มันรู้สึกอบอุ่น
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆ เรื่องนี้นะค่ะ
-
อุ่นไอรัก จบได้รู้สึกไออุ่นแห่งรักจริงๆ
-
:m3: :m1: :m3: :m1: :m3: :m1:
-
หวานมากกกกกกก
อบอุ่นมากกกกกกก
น่ารักมากกกกกกกก
:L1: :L1: :L1:
-
ยังไม่อยากให้จบเลยยยย ขอบคุณนะคะที่แต่งนิยายดีดีแบบนี้มาให้อ่าน :katai2-1: :pig4:
-
นานๆเข้ามาอ่านเรื่องราวความรักแบบฟรุ้งฟริ้ง ก็ได้fellไปอีกแบบล่ะ
อย่างน้อยก็ทำให้คนแก่ๆ be lively เนอะ
-
ละมุนมากเลยยย >_____< ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคะ :mew1:
-
อ่านไปยิ้มไป เป็นเรื่องที่อบอุ่นดีจริงๆ
สื่ออารมณ์ออกมาอย่างละมุนมากๆ
รักไออุ่นนะคะ จะรอติดตามตอนพิเศษจ๊า
-
อบอวลไปด้วยความรัก อิ่มเป็นที่สุด
-
ขอบคุณค่ะ :กอด1:
-
อ่านเรื่องนี้แล้วรู้สึกอิ่ม... อิ่มอกอิ่มใจ อ๊ายยยย:mew1: :mew2:
ฟินนนนน :haun4: :ling1: ชอบคุณหนังสือกับคุณคนอ่าน :กอด1:
-
รอตอนพิเศษ :z2:
-
หวานมากๆๆๆๆๆ จริงๆ ดูเหมือนเรื่องต้นข้าวจะมีอะไรๆ มากกว่าที่ไอรู้ แต่ก็ดีแล้วที่มันกลายเป็นอดีตไป
ไออุ่น อุ่นไอ น่ารักจริงๆ ผ่านด่านคุณพ่อคุณแม่ไอได้ แล้วพ่อแม่อุ่นละเป็นยังไงบ้าง จะต้อนรับลูกสะใภ้
แบบไหนกันนะเนี่ย อยากรู้ๆ จะไม่มีตอนพิเศษจริงๆ เหรอ
-
หวานมากกกกก ชอบมากค่ะ เป็นเรื่องที่อ่านแล้วฟินได้ตลอด ไม่มีดราม่าให้ปวดหัว
ชอบคาแรกเตอร์ของพี่ไอกับอุ่น คนนึงก็ดูเหมือนจะนิ่งๆหยิ่งๆ แต่มีเสน่ห์มาก (เวลาอ้อนก็น่ารักกกก) อีกคนก็คงความเป็นโกลเด้นได้อย่างเสมอต้นเสมอปลาย 555555 อุ่นเป็นผู้ชายที่ตลกมาก พูดจาตรงๆแต่จริงใจ อยู่ด้วยคงสนุกสนานเฮฮาน่าดู แถมยังมีมุมจริงจังอีกต่างหาก
ขอบคุณสำหรับนิยายนะคะ
-
น่ารักมากๆเลยค่าาาาา
:-[ :-[ :-[ :-[
-
น่ารักมากกกก ครับ
อบอุ่น กรุ่นไปด้วยไอรัก
ไม่มีดราม่าเลย
ขอบคุณผู้เขียนมากครับ สำหรับเรื่องน่ารักๆ^^
-
:mew1: :กอด1:
-
น่ารักกกกกกกกกกกกกกก
น่าจะรับเด็กมาเลี้ยงเนอะ ชื่อรัก
ครบเลย
อุ่น ไอ รัก :กอด1:
-
รอตอนพิเศษอยู่น้า :mew1:
-
ชอบพี่ไอ กับน้องอุ่นมากๆๆๆ :กอด1:
-
เห้ยยย นิยายเรื่องนี้มันดีอ้ะะ น่ารักมากกกก
-
น่าร๊ากกกกกก :-[
-
อุ่นน่ารักมากกกก :impress2:
-
ขอบคุณค่ะ :L1:
-
น่ารักจุง : D
-
:heaven อบอุ่นมากจริงๆงับบ
-
อบอวล อบอุ่น ไปด้วยกลิ่นไอรัก หวานซึ่งสุดๆ ชอบจังเขียนได้สนุกมากๆเลย ภาษาสวย
-
อ่านเรื่องนี้แล้ว มันปลื้มปริ่มยังไงไม่รู้ ยิ้มได้ทั้งเรื่อง เหมือนคนบ้าเลยเรา ขอบคุณสำหรับนิยายคะ :L2:
-
เพิ่งมาอ่าน เลยอ่านรวดเดียวจบเลยขำโกลเเด้นมากๆ5555
พี่ไอก็น่ารักมาก ละมุนมากเรื่องนี้ อ่านแล้วยื้มตลอดเลย
ขอบคุณมากๆค่ะ
-
เป็นเรื่องที่น่ารักมากกกก ขอบคุณคุณฟาง ขอบคุณตัวละครทุกคนที่ทำให้คนอ่านมีความสุขค่ะ o13
-
อิ่มอกอิ่มใจ อุ่นไอน่ารัก ^^
-
เพิ่งเข้ามาติดตามค่ะ เนื้อเรื่องน่ารักมากๆๆๆ
อบอุ่นกรุ่นไอรักจริงๆสมกับชื่อเรื่องและตัวละคร
ขอบคุณสำหรับนิยายรักอุ่นๆเรื่องนี้นะคะ :pig4:
-
(http://image.free.in.th/v/2013/if/160104033141.jpg)
บทพิเศษหนึ่ง ครอบครัวนายอุ่น
เสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นขัดจังหวะการดูโทรทัศน์ของหญิงวัยกลางคนคนหนึ่งเรียกเสียงจิจ๊ะอย่างไม่พอใจแต่ก็ยอมหยิบรีโมทมากดหยุดภาพที่กำลังเล่นอยู่แล้วคว้าโทรศัพท์เจ้ากรรมมากดรับ
"ไม่ได้โทรไป แล้วโทรมาทำไมยะ" ไม่ต้องรอให้ปลายสายส่งเสียงทักทายก็จัดการพูดตัดหน้าเสียก่อน
[โหย... แม่ลูกชายสุดที่รักโทรมาหาทำไมพูดงี้อ่า น้องอุ่นเสียจุย]
เสียงจากปลายสายทำให้คนที่ถูกเรียกว่าแม่เบ้ปากใส่ทั้งๆ ที่รู้ดีว่าลูกของเธอไม่มีทางเห็นแน่นอน "เออๆ แล้วโทรมาทำไม รู้ไหมว่ามันขัดจังหวะ"
[เวลาดูซีรี่ส์เกาหลีของแม่ใช่ไหมละ] นายอาทิตย์ที่เป็นฝ่ายโทรหาแม่ของตนพูดขึ้นอย่างรู้ดี
"ใช่! รู้แล้วก็รีบพูดธุระมาเร็วๆ เข้า"
[วันนี้กลับบ้านนะ เดี๋ยวพาแฟนไปแนะนำให้รู้จัก บอกยัยอ้อมด้วย แค่นี้แหละแม่ เจอกันเย็นนี้นะ จุ๊บๆ] ตามมาด้วยเสียงจุ๊บผ่านทางโทรศัพท์ก่อนจะวางสายไปทันที
"แฟน?!! เจ้าอุ่นนี่นะมีแฟน ใครอนุญาตให้มีเนี่ย เดี๋ยวเจอแน่ เดี๋ยวเจอ ชิ ดูยองโดต่อดีกว่า" คนเป็นแม่บ่นกับโทรศัพท์ก่อนจะหยิบเอารีโมทมากดเล่นต่อ
แต่ดูไปได้ไม่เท่าไหร่เสียงเรียกก็ดังลั่นมาจากชั้นสองก่อนที่เสียงตึงตังๆ จะดังตามมา "แม่ๆๆ แม่~~~ กรี๊ดดดด แม่ดูนี่ แม่ดูแม่"
หญิงสาววิ่งลงมาจากชั้นบนในมือถือไอแพดเอาไว้พร้อมกับร้องเรียกคนเป็นแม่ไม่หยุด "อะไรของแกยัยอ้อม ขัดจังหวะฉันดูยองโดหมด!"
"โหยยย แม่... แม่ดูเรื่องนี้มาจะเป็นสิบรอบแล้วนะ แม่มาดูนี่ดีกว่าแซ่บยิ่งกว่ายองโด คิมทัน คิมวอนของแม่อีก ดูนี่ดูเลยดูๆๆๆ" อ้อมน้องสาวแท้ๆ ของอุ่นพูดก่อนจะยื่นไอแพดให้คนเป็นแม่
และพอเห็นเท่านั้นแหละ
ภาพของนักร้องเกาหลี(ผู้ชาย)ในดวงใจสองคนถ่ายภาพคู่กันแบบแนบชิด "กรี๊ด! ตายจริงนี่ภาพจริงไม่ตัดต่อใช่ไหมยัยอ้อม อกแม่จะแตก! ปลื้มปริ่มมาก นี่สินี่ๆๆๆ ถ้าฉันจะมีลูกสะใภ้ก็ต้องแบบนี้สิ เออ!! วันนี้พี่ชายแกจะพาเมียมาเปิดตัว" แม่บอกอย่างนึกขึ้นได้
"หา!!! พี่อุ่นมีเมีย!! ทำไมมีเมีย มีได้ไงแม่ยอมเหรอ แม่ๆ แม่ต้องไม่ยอมรับนะ" อ้อมร้องออกมาอย่างตกใจยื่นมือไปเขย่าแขนคนเป็นแม่ทันที "พี่อุ่นคือความหวังของเราสองคนนะแม่ อ้อมไม่ยอมอะ"
"เงียบก่อนน่ายัยอ้อม คิดว่าแม่ยอมหรือไง แม่ก็ไม่ยอมหรอกถ้าไม่ได้อย่างที่แม่หวังต่อให้เป็นางฟ้าตกสวรรค์แม่ก็ไม่ยอม" คนเป็นแม่ประกาศเจตนาอย่างแรงกล้าว่าจะไม่มีทางยอมให้ลูกชายสุดที่รักของเธอมีแฟนแน่นอนถ้าหากคนคนนั้นไม่ใช่อย่างที่เธอคาดหวัง
"แล้วแม่จะทำยังไงสวมบทเป็นแม่ผัวใจร้ายรังแกลูกสะใภ้หรือแม่"
คำถามของลูกสาวทำเอาคนเป็นแม่ขมวดคิ้วก่อนจะเชิดหน้าตอบ "แม่ยังไม่ยอมรับแล้วจะเรียกว่าลูกสะใภ้ได้ยังไง ช่างเรื่องของพี่แกก่อนเถอะเย็นนี้มาก็รู้เองแหละว่าจะจัดการยังไง หมดเรื่องฟินแล้วใช่ไหมแม่จะได้ดูผัวแม่ต่อ"
"ผัวแม่พ่อหนูนะหรือ" อ้อมร้องถาม
"พ่อแกมันหล่อมันเหมือนยองโดไหม ถ้าไม่ก็ไม่ใช่ผัวแม่ โอเค๊?" คนเป็นแม่หันมามองค้อนแล้วหันไปสนใจโทรทัศน์ต่อ
"ถ้าพ่อไม่หล่อแล้วแม่แต่งงานกับพ่อทำไมละ"
"ตอนนั้นแม่เจอพ่อแกในที่มืด คว้ามือได้เลยจับมาเลยถ้าแม่เจอยองโดก่อนคิดหรือว่าแม่จะเอาพ่อแกมาทำผัว"
อ้อมกรอกตาไปมากับคำพูดของคนเป็นแม่พร้อมกับวิ่งหนีขึ้นห้องหลังจากพูดจบประโยคเพราะเกรงว่าถ้ายังอยู่ต่อคงโดนแม่ตีเป็นแน่
"ถามยองโดก่อนแม่ว่าเขาจะเอาแม่เป็นเมียไหม"
แม่ได้แต่หันไปมองแต่ก็ไม่ได้ทำอะไรก่อนจะหันกลับมาสนใจซีรี่ส์เกาหลีที่กำลังฉายอยู่บนโทรทัศน์แทน แล้วตลอดทั้งบ่ายก็เอาแต่นั่งอยู่หน้าจอโทรทัศน์แบบนั้น
.
.
.
.
"ไอเป็นอะไร" นายอาทิตย์ที่หันมาเห็นคนรักนั่งทำหน้ายุ่งคิ้วขมวดก็ขยับเข้ามากอดเอวเอาไว้ คางเกยอยู่บนไหล่ที่เล็กกว่าของตัวเองแล้วร้องถาม "กังวลเรื่องจะไปที่บ้านเหรอ"
คนถูกถามหันกลับไปมองคนรักก่อนจะพยักหน้ารับอย่างตรงๆ "กังวลสิ... จะไม่ให้กังวลได้ยังไง"
อุ่นแย้มรอยยิ้มก่อนจะแนบริมฝีปากกับแก้มนิ่มของคนในอ้อมกอด "ไม่ต้องกังวลหรอกแม่ผมใจดีจะตายไป อีกอย่างไอน่ารักขนาดนี้ร้อยทั้งร้อยแม่ก็ต้องชอบ"
"แต่พี่เป็นผู้ชายนะ พ่อกับแม่อุ่นจะยอมรับจริงๆ เหรอ" คนกังวลยังคงขมวดคิ้วไม่เลือก
กำลังจะเข้าบ้านแฟนครั้งแรก... เป็นใครก็ต้องกังวลนั่นแหละนะ
"เชื่อไอ้อุ่นคนนี้ได้เลยพ่อกับแม่ผมต้องชอบแล้วก็ยอมรับไอแน่นอน" ปลายนิ้วชี้ยื่นมาแตะที่กลางหว่างคิ้วของไอดินแล้วคลึงเบาๆ จนคิ้วที่แทบจะมาชนกันตรงกลางค่อยๆ คลายออก
ไอดินถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะถูกเจ้าโกลเด้นรั้งตัวเข้าไปกอดใบหน้าหวานเกยอยู่บนไหล่กว้าง
"ไอน่ารักจะตายใครเห็นก็ต้องรักต้องชอบทั้งนั้นแหละ เลิกคิดมากนะครับ" เสียงทุ้มกระซิบบอกอยู่ข้างหูพร้อมกับสัมผัสหนักๆ ที่ข้างขมับ
และเพียงแค่นั้นก็ทำให้คนที่สารพัดกังวล กลัวค่อยๆ คลายความเครียดเหล่านั้นลงยกมือขึ้นโอบแผ่นหลังของคนรักแล้วพยักหน้ารับ "อื้อ!"
ตอนนี้นายอาทิตย์เป็นนักศึกษาปีสี่เต็มตัวแล้ว หลังจากที่คบและอยู่กินกันมาแบบที่เจ้าโกลเด้นย้ายข้าวของเข้ามาอยู่ในคอนโดของไอดินเองมาเกือบครึ่งปีก็ได้ฤกษ์ที่เขาจะพาไอดินไปให้ครอบครัวรู้จัก ที่จริง... เขาตั้งใจจะพาไปนานแล้วแต่ไอดินก็ขอผลัดมาเรื่อยๆ เพราะทั้งงานที่ร้านแล้วยังกังวลสารพัดเรื่องที่ต้องไปเจอครอบครัวของอุ่น
"น่ารักที่สุดเลย มามะขอผมหอมคนน่ารักหน่อย" เจ้าโกลเด้นดันร่างของไอดินออก มองหน้าคนรักพร้อมกับยิ้มกว้างก่อนจะตั้งท่าเข้ามากอดมาหอมอย่างที่ปากว่าจริงๆ
คนจะได้รับหอมยกมือขึ้นดันหน้าอีกคนเอาไว้ "พอเลย จะหอมอะไรเดี๋ยวก็หาเรื่องหอมไปทั่วอีก"
พอได้ยินไอดินว่าแบบนั้นอุ่นก็หัวเราะอย่างถูกใจถ้าหากเป็นคนอื่นบอกก็คงหมายถึงขอหอมแก้ม หอมหน้าผากแต่พอเป็นคนทะลึ่งอย่างเจ้าอุ่นไม่มีเสียละที่บอกว่าขอหอมหน่อย จะเป็นการหอมแก้ม
คนที่โดนเจ้าเด็กหื่นหลอกมาแล้วอย่างไอดินรู้ดี คราวแรกก็บอกว่าขอหอมหน่อย คนใจดีก็ยอมให้หอมที่ไหนได้แทนที่จะหอมแก้มดันจับเขาถอดเสื้อแล้วบอกว่าจะหอมหน้าอก
"วันนี้อยากหอมไอจัง หอมได้ไหม" เจ้าเด็กหื่นว่าพร้อมกับยิ้มหวานตาเยิ้มให้คนฟังหน้าแดงร้อนวูบวาบผลักใบหน้าหล่อทะเล้นนั้นออกแทบไม่ทัน
"ไอ้เด็กหื่น! เลิกหื่นสักวันจะลงแดงตายใช่ไหมห๊ะคนเขายิ่งกังวลอยู่ยังจะมาทำตัวแบบนี้อีก"
"โอ๋ๆ ไม่เอาไม่งอนนะ" บีบเสียงทำเสียงเล็กเสียงน้อยก่อนจะรั้งเอวของคนที่เด้งตัวหนีออกมากอดเอาไว้แน่นถูแก้มกับไหล่ไปมาไม่หยุดเหมือนกับจะอ้อน "ก็ไม่อยากให้ไอเครียดนิครับ บอกให้เลิกคิดมากไง นี่… เดี๋ยวเย็นนี้ก็รู้ว่าคิดมากไปก็เท่านั้นแหละ"
"ก็แล้วมั่นใจได้ยังไงว่าพ่อกับแม่จะยอมรับพี่ได้" พออุ่นพูดมาแบบนั้นไอดินก็สวนกลับทันที
"ผมเคยมีคนรักเป็นผู้ชายมาก่อนนะ เคยพาไปที่บ้านด้วยพ่อก็ไม่เห็นว่าอะไรเลย" อุ่นพูดพร้อมกับทำหน้าจริงจังจนไอดินเริ่มจะเบาใจลงแต่จะกลับมาเครียดอีกรอบเมื่อได้ยินประโยคถัดไปของคนที่เคยพาผู้ชายเข้าบ้าน "พ่อไม่ว่าอะไรหรอกแต่แม่กับยัยอ้อมบอกไม่ชอบ ลูกสะใภ้ไม่ตรงสเป็ก"
เพียะ!
ไอดินยกมือตีไหล่คนตรงหน้าทันทีก่อนจะตามมาอีกหลายๆ ทีจนเจ้าโกลเด้นได้แต่ร้องโอดครวญอย่างโอเวอร์เพื่อให้คนรักเห็นใจ
"น่าไอ… เชื่ออุ่นเถอะไม่มีอะไรน่ากังวลจริงๆ นะ"
ถึงแม้ว่านายอาทิตย์จะยืนยันหนักแน่นขนาดนั้นแต่ไอดินก็ยังอดที่จะเป็นกังวลไม่ได้อยู่ดี และความกังวลนั้นก็ลากยาวมาจนถึงตอนเย็น ตอนที่เขาทั้งสองคนขึ้นไปนั่งบนรถมาสด้าสีขาวของไอดินโดยมีเจ้าโกลเด้นเป็นคนขับ
ยิ่งอุ่นบอกว่าใกล้ถึงบ้านแล้วมากแค่ไหนความกังวลต่างๆ ก็ยิ่งเพิ่มขึ้น
ครอบครัวของอุ่นจะยอมรับได้ไหม ถึงจะไม่ว่าอะไรที่อุ่นมีคนรักเป็นผู้ชาย แต่ครอบครัวของอุ่นจะชอบเขาหรือเปล่า ถ้าหากไม่ชอบเขาขึ้นมาจะทำยังไง เรื่องราวจะร้ายแรงมากแค่ไหน คนขี้กังวลคิดไปสารพัดถึงเหตุการณ์ร้ายแรงต่างๆ
จะต้องเลิกกันหรือเปล่า จะถูกกีดกันหรือเปล่า ความรักของเขาจะจบลงไหม
"ไอยังไม่เลิกคิดมากอีกเหรอ" ไอดินสะดุ้งเมื่อมืออุ่นๆ ของนายอาทิตย์ยื่นมาสัมผัสลงที่ข้างแก้มคนที่นั่งเงียบแล้วทำหน้าเครียดมาตลอดทางหันไปมอง "ดูสิเอาแต่นั่งคิดมากมาตลอดทางจนคิ้วแทบจะคลายไม่ออกแล้วเนี่ย"
"ก็มันอดคิดมากไม่ได้นี่นา" คนคิดมากรับสารภาพออกมาเสียงอ่อย ใบหน้าหวานที่ฉายแววกังวลอย่างเห็นได้ชัดนั้นทำเอาเจ้าอุ่นถึงกับยิ้ม จะว่ายังไงดีละ…
ไม่เคยเห็นไอดินทำหน้าแบบนี้มาก่อน เห็นแล้วมัน…
น่ารัก น่ารังแกอย่างบอกไม่ถูก
ใบหน้าหล่อเหล้าเลื่อนเข้ามาใกล้ก่อนที่ริมฝีปากของอุ่นจะแนบลงกับปากของไอดิน สัมผัสแผ่วเบาไม่แนบแน่น ก่อนที่คนตัวโตกว่าจะเริ่มเคล้าคลึงกลีบปากสีสวยนั้นอย่างเพลิดเพลิน มือทั้งสองข้างของไอที่จะยกขึ้นผลักคนที่ทำตัวรุ่มร่ามในรถก็ถูกมือของเจ้าโกลเด้นรวบเอาไว้ด้วยมือข้างเดียว อีกข้างก็ประคองแก้มของไอดินเอาไว้
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
เฮือก!
โป๊ก!
เสียงเคาะกระจกหน้าต่างรถยนต์ดังขึ้นให้คนที่โดนจูบอยู่สะดุ้งเฮือกผลักเจ้าโกลเด้นออกเต็มแรงจนหัวไปชนกับกระจกหน้าต่างรถแล้วก็รีบเด้งตัวออกจากรถทันที ไอดินเริ่มหน้าซีดเมื่อเห็นผู้หญิงวัยกลางคนยืนกอดอกมองมา
"โหยแม่ ตกใจหมดจะมาเคาะกระจกทำไมเนี่ย" เจ้าโกลเด้นที่ก้าวลงจากรถพร้อมกับลูบหัวบ่นอย่างไม่จริงจังนัก
"ก็มาแล้วทำไมไม่เข้าบ้าน" คนเป็นเมียพูดเสียงเข้มให้คนเป็นลูกชายต้องเข้าไปกอดเอวอ้อน
"โอ๋ๆ ไม่งอนนะคุณนายทำหน้าดุแบบนี้เดี๋ยวลี มินโฮไม่รักนะเออ" พอเจอลูกชายแซวไปคนเป็นแม่เลยส่งค้อนให้แล้วยกมือตีไหล่ไปทีก่อนจะเดินนำเข้าไปในบ้าน
"ไปไอ เข้าไปในบ้านกัน" อุ่นหันมาหาคนรักที่ยังยืนนิ่งเหมือนถูกสาปพอไอดินหันมามองก็ส่งยิ้มให้แล้วเดินไปกุมมือของคนรักเอาไว้แล้วพาเดินเข้าไปในบ้าน
ขาที่ก้าวเข้าไปในห้องนั่งเล่นชะงักไอดินใช้มือข้างที่ไม่ถูกจับเอื้อมไปกระตุกชายเสื้อของคนที่เดินนำ นายอาทิตย์หันมามองก่อนจะยิ้มให้แล้วออกแรงดึงคนรักให้เดินตาม
ผู้ชายเพียงคนเดียวในสามคนที่นั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นซึ่งคงจะไม่พ้นเป็นพ่อของอุ่นยิ้มทักทายให้ไอดินรู้สึกอุ่นใจขึ้น แต่อีกสองสาวนั่นยังคงมามองนิ่งๆ เหมือนกำลังพิจารณาอยู่
"ไอนี่พ่อ แม่แล้วก็อ้อมน้องสาวผมเอง ทุกคนครับนี่ไอ ไอดินคนรักของผม" อุ่นพาคนรักมายืนอยู่ตรงกลางก่อนจะเอ่ยแนะนำให้ทั้งสองฝ่ายรู้จัก
"ส... สวัสดีครับ ผมไอดินครับ" ไอดินยกมือขึ้นไหว้พร้อมกับแนะนำตัว
"ตามสบายนะไอ" คนเป็นพ่อบอกอย่างใจดี ส่วนคนเป็นแม่กับน้องสาวตอนนี้ดูชะงักไปหลังจากได้ยินคำแนะนำตัว
"ผู้ชาย!!!!" ทั้งสองคนร้องออกมาพร้อมกันจนไอดินสะดุ้ง ความคิดในใจมีแต่ด้านลบเต็มไปหมดจนต้องเผลอขยับตัวเข้าไปหานายอาทิตย์ยกมือสองข้างจับแขนคนรักเอาไว้
************************************************
ก่อนอื่นเลยยยยย สวัสดีปีใหม่ค่ะ ปีนี้ฟางก็ขอฝากตัวกับทุกคนด้วยนะคะ ^^ คิดถึงเรื่องนี้กันไหมคะวันนี้ฟางเอาตอนพิเศษมาค่ะ วันแรกที่อัพนิยายหลังจากเข้าสู่ปีใหม่มา ฟางก็เลยเอาตอนพิเศษของเรื่องอุ่นไอรักมาให้ได้อ่านกันค่ะ ขอแบ่งอัพนะคะ เพราะถ้าอัพทีเดียวรู้สึกว่าเดี๋ยวมันก็หมด อีกอย่างฟางไม่สามารถอัพตอนพิเศษได้ทุกตอนด้วยค่ะ แล้วตอนต่อไปที่จะอัพก็คงอีกนานเลยขอแบ่งอัพเนอะ
นิยายอุ่นไอรัก เป็นนิยายวาย(ไทย)เรื่องแรกที่ฟางแต่งจบแต่เป็นเรื่องที่สองที่เริ่มแต่ง(เรื่องแรกคือMy Mom) เป็นเรื่องที่ตอนแต่งมีความสุขค่ะ แต่งไปยิ้มไปกับความน่ารักของเจ้าอุ่นแล้วก็พี่ไอ ฟางก็หวังว่าคนอ่านจะรู้สึกมีความสุขเหมือนกันนะคะ
สำหรับการรวมเล่มเรื่องนี้ ฟางรวมเล่มกับทางสำนักพิมพ์ Hermit นะคะ ถ้ามีรายละเอียดต่างๆ แล้วฟางจะมาแจ้งให้ทราบนะคะ รอกันหน่อยนะ ^^
คอมเมนต์ให้กำลังใจคนเขียนด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ
แวะไปคุยกันในเพจเฟสบุ๊คของฟางกันเยอะๆนะ ไปคุยกันได้นะคะ https://www.facebook.com/fgc32yaoi
สำหรับคนที่เล่นทวิตเตอร์และอยากพูดคุยถึงนิยายเรื่องนี้ช่วยกันติดแฮชแท็ก #อุ่นไอรักBL ด้วยนะคะ มาเล่นกันเยอะๆ เลยนะ ฟางเข้าไปส่องตลอดนะคะแล้วก็จะเข้าไปตอบกลับด้วยน๊า หรือไม่ก็ทักทายกันได้ที่ @Fangiily_GC นะคะ
-
อ๊ายยยย..คิดถึง.. :impress2: :impress2: :impress2: สองแม่ลูก..เป็นสาววายกันใช่ไหมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม...เค้ามีลางสังหรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรร..เพราะเค้าก็เป็น.. :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:
ไอสู้ ๆ
-
น่ารักจัง เราพึ่งเข้ามาอ่านน่ะ อ่านรวดเดียวเลย ชอบไอมากๆ^^
-
:hao3: พามาแนะนำกับครอบครัวแระ
-
แม่กับน้องเป็นสาววายป่าวเนี่ย หุๆๆๆ :haun5:
-
:m20: :m20: :m20: :m20: :m20: :m20: :m20:
-
จริงๆคือแม่ชอบใช่ไม๊ แบบ ชช เน๋ย :katai2-1:
-
:z1: งานนี้ได้ขำกันยกใหญ่ ก้อแม่กับน้องสาวนี่น่าจะเป็นสาววายเลยน่ะ :mew3: ทำให้ไอดินเครียดโดยใช่เหตุเลยอ่ะ :katai3:
คิดถึงเรื่องนี้จ้ะ
-
ทำลูกสะใภ้กับพี่สะใภ้ตกใจกันหมดแล้ว :m18:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
เอ๊าาาาาาาาาาาา ค้างงงอย่างแรงง :ling1:
-
ถูกใจแน่ๆใช่มั้ยคะคุณแม่กับลูกสะใภ้คนนี้ :hao7:
น้องอ้อมกับคุณแม่สาววายแน่ๆ o13
-
โอ๋ๆไอจ๋าอย่าเพิ่งกังวลไป. น่ารักอะคู่นี้. บ้านนี้สนุกแน่ๆ
:L1: สวัสดีปีใหม่นะคะ
-
o13 :pig4:
-
:pig4: :pig4:
-
คุณแม่น้องอุ่น เปลี่ยนใจทันนะครับ อย่าแกล้งพี่ไอเลย ^^
-
พี่ไอสู้ สู้ :กอด1:
-
คุๆๆ ดูจากท่าทางแล้วลูกสะใภ้คนนี้คงถูกใจทั้งแม่กับน้องสาวไอมากแน่ๆ
-
ขุ่นแม่น่ารักจังเลย อย่าทำให้ตกใจสิคะ
-
:L1:
-
น่ารักมากกกก
อบอุ่นสุดๆๆๆๆ
ขอบคุณค่าาา
รอตอนพิเศษที่เหลืออ><
พี่ไออย่าเครียด
พ่อไม่เครียดแม่กะน้องเปนสาววายขนาดนี้
ผ่านแน่ๆค่าาา
-
ผ่านอยู่แล้ว
-
สองสาวคะ เป็นสาววายเหมือนพวกเราใช่ไหม ยอมรับมาซะดีๆ!!!!
ขอบคุณค่า
-
(http://image.free.in.th/v/2013/if/160104033141.jpg)
บทพิเศษหนึ่ง ครอบครัวนายอุ่น - - - 100% - - -
"แม่กับอ้อมจะเสียงดังทำไม ไอตกใจหมด" เจ้าโกลเด้นพูดก่อนจะดึงคนรักให้เดินไปนั่งด้วยกันที่โซฟาที่ว่างอยู่
อ้อมที่นั่งอยู่ใกล้ๆ ก็หันมาจ้องไอดินเสียจนเจ้าตัวทำอะไรไม่ถูก ไหนจะสายตาสำรวจของแม่อีก
"คบกันมานานแค่ไหนแล้ว" คนเป็นแม่ถาม แต่พอเห็นลูกชายตัวเองอ้าปากจะตอบก็หันมาพูดก่อน "เงียบ ฉันไม่ได้ถามแกเจ้าลูกชาย ว่ายังไงเราคบกันมานานแค่ไหนแล้ว"
ไอดินเหลือบมองเจ้าโกลเด้นที่ส่งยิ้มมาให้ก่อนจะสูดลมหายใจเข้าลึกๆ แล้วตอบ "ก็เกือบจะครบปีแล้วครับ"
"แล้วรู้จักกันมานานแค่ไหนแล้ว" แม่ของอุ่นยังคงถามต่อโดยมีอ้อมนั่งมองไม่เลิกผิดกับพ่อที่หันไปคุยกับลูกชายแบบไม่สนใจพวกเขาทั้งสามคนเลย
"ถ้ารู้จักก็รู้จักมาเกือบสี่ปีแล้วครับ" ไอดินตอบแบบที่แม่ก็ถามต่อทันที
"แล้วรู้จักกันได้ยังไง ไหนเล่ามาสิ"
"ผมเป็นเจ้าของร้านกาแฟในมหาวิทยาลัยที่อุ่นเรียนครับ เป็นร้านกึ่งห้องสมุด พวกอุ่นแล้วก็เพื่อนๆ มาใช้เป็นที่อ่านหนังสือ ติวกันบ่อยๆ เราก็เลยรู้จักกันครับ"
"แล้วคบกันได้ยังไง"
"อันนี้ผมเล่าเองแม่" พอได้ยินคำถามลูกชายก็หันมาหาแล้วบอก "ผมเพิ่งรู้ตัวว่าชอบไอตอนขึ้นปีสามน่ะแม่ ผมก็เลยตามจีบไอจนได้คบกันนี่แหละ"
"ครอบครัวรับได้หรือยังไงที่มีลูกชายชอบผู้ชายแบบนี้"
ไอดินพยักหน้ารับคำนั้นก่อนจะตอบคำด้วยน้ำเสียงหนักแน่น "รับได้ครับ เพราะการที่ผมรัก ชอบผู้ชายด้วยกันไม่ได้เป็นการทำเรื่องไม่ดีหรือไประรานใคร ที่บ้านผมคือคติแค่ว่าทำอะไรแล้วมีความสุขก็ทำไป ขอแค่ไม่ไปสร้างความเดือนร้อนให้ใคร และเป็นคนดีก็พอครับ"
"พี่จะบอกว่าพี่มีความสุขที่ได้รับกับพี่อุ่นหรือคะ" อ้อมที่นั่งมองนั่งฟังอยู่นานถามขึ้นให้คนโดนถามชะงัก
แก้มใสของไอดินขึ้นสีระเรื่อกับคำพูดของอ้อม ไหนจะมีใบหน้าทะเล้นของเจ้าโกลเด้นที่ชะโงกหน้ามามองอีก "เอ่อ..."
"ว่ายังไงคะ" อ้อมถามย้ำอีกรอบ "พี่มีความสุขหรือคะที่ได้รักกับพี่อุ่น"
คนที่ไม่ค่อยได้พูดบอกรักอย่างไอดินอึกอักหน้าเริ่มก่ำสีมากขึ้น ก่อนจะสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เพื่อเรียกกำลังใจให้กับตัวเอง "ค... ครับ ผมมีความสุขที่ได้รักกับอุ่น"
"กรี๊ดดดดด!!! ฟินเวอร์อะ!!!!" สิ้นคำพูดของไอดินทั้งอ้อมและแม่ต่างก็ส่งเสียงกรี๊ดออกมาทันทีจนไอดินถึงกับสะดุ้ง อาการขัดเขินหายเป็นปลิดทิ้ง
"เข้าใจหาลูกสะใภ้ให้แม่มากเลยลูกชาย คนนี้ผ่านแม่ละชอบ! สเป็กลูกสะใภ้ในฝันของแม่เลยนะ เคะหน้าสวย ดูหยิ่งนิดๆ แต่มีมุมน่ารัก โอ๊ยยย แม่ปลื้ม!" คนเป็นแม่หันไปยิ้มแล้วยกนิ้วให้ลูกชายสุดที่รักก่อนจะหันกลับมาหาคนที่ยังทำหน้างงไม่เลิก
"ยินดีต้อนรับนะจ๊ะลูกสะใภ้"
"ใช่ค่ะ ยินดีต้อนรับสู่บ้านนี้นะคะพี่สะใภ้"
แม้จะยังงงๆ อยู่แต่ไอดินก็พยักหน้ารับก่อนจะหันไปมองนายอาทิตย์อย่างงุนงง
"แม่ อ้อมใจเย็นหน่อยไองงหมดแล้วนั่น" อุ่นพูดไปก็หัวเราะขำไปเมื่อเห็นสีหน้าของคนรัก
"ก็แหม!! มันฟินนี่คะพี่อุ่น"
"ทำใจหน่อยนะไอ ผู้หญิงบ้านนี้เขาเป็นแบบนี้แหละ 'สาววาย' น่ะ" พ่อของนายอาทิตย์พูดพร้อมกับหัวเราะ
"ค ครับ... สาววายหรือครับ" ไอดินทวนคำ แน่นอนอยู่แล้วว่าเขารู้จัก 'สาววาย' แต่เขาไม่คิดว่าแม่แฟนก็จะเป็น 'สาววาย' ด้วย
"ยังอึ้งไม่หายหรือครับ" อุ่นหันมาถามคนรักที่นั่งอยู่บนเตียงในห้องนอนที่บ้านของเขา
ตอนนี้เป็นเวลาเกือบสามทุ่มแล้ว และเป็นเวลาดูซีรี่ส์เกาหลีของสองสาวในบ้านนายอาทิตย์จึงได้ฤกษ์ลากแฟนตัวเองขึ้นมาบนห้องนอน แล้วพอขึ้นมาถึงคนรักก็ยังคงมีสีหน้าอึ้งไม่หาย
"ก็... นิดหน่อย" ไอดินยิ้ม
"เห็นไหมผมบอกแล้วว่าไม่ต้องกังวล ไม่ต้องคิดมาก" อุ่นว่าเดินไปหาคนรักที่นั่งห้อยขาอยู่ก่อนจะโน้มตัวลงไปแนบหน้าผากลงกับหน้าผากของไอดิน
"ก็ใครจะไปคิดว่าแม่กับอ้อมจะเป็นสาววายละ ตอนแรกแม่น่ากลัวจะตายมองนิ่งเลย" ไอดินพูดอย่างไม่เต็มเสียงเท่าไหร่นัก รู้สึกโล่งอกที่ทางบ้านของเจ้าโกลเด้นไม่กีดกันขัดขวางแถมยังสนับสนุนให้ลูกชายเป็นเกย์อย่างเต็มที่อีกต่างหาก
คนที่ยืนเอาหน้าผากแนบหน้าผากอีกคนหัวเราะเบาๆ ในลำคอก่อนจะขยับหน้าเข้าไปใกล้กว่าเดิมแนบริมฝีปากลงกับปากสวยๆ ของไอดิน "ทีนี้ก็เลิกคิดมากเลิกกังวลได้แล้วนะ"
"อื้ม" ไอดินยิ้มรับพร้อมกับพยักหน้า
ยิ้มด้วยยิ้มที่...
"ยิ้มแบบนี้อีกแล้ว ยิ้มแบบนี้ผมตกหลุมรักอีกแล้วสิ" จบประโยคคนที่ตกหลุมรักคนรักซ้ำแล้วซ้ำเล่าก็แนบริมฝีปากลงมาอีกรอบซึ่งคราวนี้ไอดินเองก็หลับตาลงรอรับสัมผัสนั้น
ริมฝีปากของอุ่นคลึงเคล้าอยู่ที่กลีบปากของไอดินช้าๆ ก่อนจะสอดปลายลิ้นเข้าไปในโพรงปากอีกคน แขนทั้งสองข้างของไอดินท้าวลงกับเตียงนอนหลังเอนลงจนแทบจะติดเตียงโดยมีอีกคนตามลงมากักตัวเอาไว้ไม่ให้ห่าง
อุ่นละริมฝีปากออกก่อนจะเบี่ยงหน้าไปที่ลำคอขาวของคนรักแทน ปลายลิ้นไล้เบาๆ ให้ไอดินสะดุ้งส่งเสียงแผ่วออกมา
"อึก.... อ่าห์..."
เจ้าโกลเด้นยกยิ้มอย่างพอใจเมื่อได้ยินเสียงนั้นและก่อนที่ทุกอย่างจะดำเนินต่อไปในอย่างที่มันควรเป็น
"อ๊ายย! อุ๊ป!!"
เฮือก!!
เสียงร้องที่เหมือนพยายามกลั้นให้เบาที่สุดดังขึ้นจนคนทั้งสองที่กำลังจะดำเนินกิจกรรมรักนั้นสะดุ้งเฮือกหันขวับไปตามเสียงที่ได้ยินทันที
"แม่! ยัยอ้อม!" อุ่นเรียกทั้งสองคนที่ไม่รู้ว่าเปิดประตูห้องนอนเขาแล้วเข้ามาได้ยังไง
"เพราะแกนั่นแหละยัยอ้อม จะกรี๊ดทำไมห๊ะ"
"แหม... ก็มันฟินอะแม่" แล้วแทนที่สองคนจะสำนึกผิดรีบออกจากห้องกลับยืนคุยกันต่อเสียอย่างนั้น
ส่วนคนที่โดนเข้ามาเห็น... อุ่นน่ะไม่รู้สึกอะไรนอกจากตกใจแค่นั้นแต่ดูเหมือนไอดินจะอายมากทีเดียวเพราะตอนนี้หน้าตาแดงก่ำไปหมด
แม่แฟน น้องแฟนเข้ามาเห็นแบบนี้เป็นใครก็เขินกันทั้งนั้น
อุ่นเห็นคนรักคงทั้งเขินทั้งอายก็เลยรั้งมากอดให้หน้าของไอดินซุกอยู่กับอกก่อนจะหันไปหาคนที่เข้ามาขัดจังหวะ "ว่าแต่มีอะไรแล้วเข้ามาในห้องผมได้ไง"
"ก็เคาะประตูเรียกพี่อยู่นานไม่ยอมมาเปิดแม่ก็เลยไขกุญแจเข้ามาเลย ถ้ารู้ว่ากำลังจะอิอ๊ะกับพี่สะใภ้ก็ไม่มากวนหรอกน่า" อ้อมตอบให้คนฟังอย่างนายอาทิตย์ถอนหายใจ
"ก็แค่จะมาดูว่าไออยากได้อะไรเพิ่มหรือเปล่า นอนได้ไหมแค่นั้นแหละ ตามสบายๆ แม่กับยัยอ้อมไม่กวนแล้ว" คนเป็นแม่ดันหลังลูกสาวออกจากห้องซึ่งก่อนจะเดินออกไปก็ไม่วายหันมายิ้มเจ้าเล่ห์ให้ทั้งสองคน "ถ้าคืนนี้จะทำอะไรกันก็เบาๆ หน่อยนะ แม่กลัวว่าแม่กับยัยอ้อมจะฟินกันจนนอนไม่หลับแล้วจะมาแอบฟังน่ะ"
นายอาทิตย์ถอนหายใจออกมาเมื่อทั้งสองคนออกจากห้องไปแล้วพร้อมล็อคห้องให้เสร็จสรรพก่อนจะดันตัวคนรักออกใบหน้าเรียวสวยนั้นยังแดงก่ำจนน่ามอง
"แม่กับยัยอ้อมก็เป็นแบบนี้แหละ สาววายเต็มขั้นคงไม่โกรธใช่ไหม"
ไอดินส่ายหน้า "เปล่าหรอก แค่ตกใจน่ะ"
"แล้วก็.... เฮ้อ... ไม่กล้าทำไรต่อเลยไม่รู้แอบฟังกันอยู่หน้าห้องหรือเปล่า" อุ่นถอนหายใจออกมาอีกรอบก่อนจะยกมือขยี้ผมตัวเองอย่างหงุดหงิดเล็กๆ ทิ้งตัวลงนั่งบนเตียงข้างคนรัก
เล่นพูดออกมาแบบนั้นใครมันจะไปกล้าทำต่อ เมื่อกี้ถ้าอ้อมไม่เผลอส่งเสียงออกมาจนรู้ตัวก็อาจจะยืนดูอยู่แบบนั้นก็ได้
ทั้งสองคนหันมองหน้ากันเล็กน้อยก่อนจะหลุดยิ้มหลุดหัวเราะออกมาเมื่อนึกถึงเหตุการณ์เมื่อสักครู่นี้
เอาน่ะ... อย่างน้อยไอดินก็เป็นลูกสะใภ้บ้านนี้เต็มตัวแล้วละนะ
************************************************
มาต่อจนครบแล้วค่ะ หวังว่าจะถูกใจกันนะคะ ยังมีตอนพิเศษให้อ่านอีกแต่คงต้องรอกันหน่อยนะคะ แล้วฟางจะเอามาให้อ่านแน่นอนค่ะ สำหรับตอนพิเศษมีทั้งหมด 7 ตอนนะคะ แต่ฟางจะเลือกลงอีกแค่ 1-2 ตอนเท่านั้น ส่วนที่เหลือรอติดตามต่อได้ในหนังสือนะคะ
สำหรับการรวมเล่มเรื่องนี้ ฟางรวมเล่มกับทางสำนักพิมพ์ Hermit นะคะ ถ้ามีรายละเอียดต่างๆ แล้วฟางจะมาแจ้งให้ทราบนะคะ รอกันหน่อยนะ ^^
คอมเมนต์ให้กำลังใจคนเขียนด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ
แวะไปคุยกันในเพจเฟสบุ๊คของฟางกันเยอะๆนะ ไปคุยกันได้นะคะ https://www.facebook.com/fgc32yaoi
สำหรับคนที่เล่นทวิตเตอร์และอยากพูดคุยถึงนิยายเรื่องนี้ช่วยกันติดแฮชแท็ก #อุ่นไอรักBL ด้วยนะคะ มาเล่นกันเยอะๆ เลยนะ ฟางเข้าไปส่องตลอดนะคะแล้วก็จะเข้าไปตอบกลับด้วยน๊า หรือไม่ก็ทักทายกันได้ที่ @Fangiily_GC นะคะ
-
แม่ผัวชอบมาก
-
อ่านสามรอบแล้วอ่ะ น่ารักเหมือนเดิมเลย
-
ไม่มีอุปสรรคใดๆเลย ลื่นปรื๊ดดด
เยี่ยมมาก!!
o13
-
แม่ของอุ่นแซ่บเว่อร์
-
น่ารักมากๆเลยค่ะ
-
:o8: :-[ :impress2:
:pig4:
-
อย่างนี้ต้องรีบจองงงงง รักไอ ไอน่าร๊ากกกกกกขึ้นมากเลยหลังจากเสียประตู เอ้ยย หลังจากที่เป็นแฟนกัน ความน่ารักก็เพิ่มขึ้นทุกวัน อย่างงี้ครอบครัวแฟนทำไมจะไม่รักละจ๊ะ เนอะ อิอิ
-
:impress3: ไอดินหายห่วงเลยน่ะ บ้านนี้เขาน่ารักกันทั้งบ้านจริง ๆ :mew1:
-
บ้านนี้น่ารักกก 555
-
:pig4: :pig4:
-
จบได้ฟินมากๆ ขอบคุณที่แต่งนิยายนุกๆให้อ่าน ฟรุ้งฟริ้ง มุ้งมิ้งมาก อ่านแล้วยิ้มตลอด มีความสุขค่ะ ขอบคุณอีกครั้ง
-
ยังอ่านไม่จบ แต่รู้สึกว่ามันอบอุ่น สมชื่อ ไอกับอุ่นจริงๆ เลย
อ่านไปยิ้มไป แต่สงสัยอย่างหนึ่ง
อุ่นไม่รู้ว่าใคร คือ คุณหนังสือ อันนี้ไม่แปลก
แปลกที่คุณไอ ไม่รู้ว่า คุณคนอ่านหนังสือ คือใคร เพราะเท่าที่อ่านคือ
1. การยืมหนัง ต้องลงชื่อในการยืม
2. ส่วนใหญ่แล้ว post it ที่แปะ อุ่นมักจะแปะกลับมาจากหนังสือที่ยืมไปอ่าน หรืออยากน้อยก็เคยแปะหนังสือที่ยืมไปอ่าน (ตอนแรกมั้ง ที่บอกไว้)
-
น่าร้ากกก ถูกใจแม่มากกกเลยสินะ สาววายนี่นา :hao7:
-
รอพิเศษ 2 ต่อเลยน้าาาาา
-
o13
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
อ้อนไม่น่าส่งเสียงเลย อด
-
น่านนนนน แม่กับน้องเป็นสาววายจริงๆด้วย งานนี้ฟินเวอร์แน่ อร๊ายยยยยยยยยยยย :-[ :-[
-
คุๆๆ แม่สามี น้องสามีตอบรับแบบนี้ ดีใจด้วยนะไอ
-
:o8: :o8:
:o8: :o8:
:o8: :o8:
:o8: :o8:
-
คิดถึงจังค่ะ ^^
-
โอ้ยยย น่ารักมากกก
คุณแม่กับคุณน้องนี่แบบมุดไปแอบดูใต้เตียงได้คงทำไปแล้วอะ
ฟินนนน อิจจ อยากเจองี้บ้าง55555
-
น่ารักมาก อบอุ่นมาก
-
อุ่นไอรักสมชื่อจริงๆ อบอุ่นไปด้วยไอแห่งความรัก ฟินพะยะค่ะ
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
น่ารักมากเลย อมยิ้มทั้งเรื่องเลย :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
-
ยังจำนิยายเรื่องนี้กันได้ไหมคะ??? วันนี้ฟางมีข่าวเรื่องรูปเล่มนิยาย “อุ่นไอรัก” มาฝากกันค่ะ หลังจากที่เคยโพสบอกเอาไว้ว่าฟางรวมเล่มเรื่องนี้กับสำนักพิมพ์ Hermit Book เนอะ ตอนนี้รายละเอียดออกมาแล้วนะคะ
อุ่นไอรัก จะวางที่งาน Y Display วันที่ 3 กรกฎาคม ค่ะ งานจัดที่ At Thaicc Grand Hall (สถานีรถไฟฟ้าสุรศักดิ์) ค่ะ ราคาหนังสืออยู่ที่ 360 บาทนะคะ
ในเล่มจะมีตอนทั้งหมด 21 ตอน ตอนพิเศษอีก 7 ตอน ของแถมมีจำนวนจัดการค่ะเป็นสมุดฉีกปกจิบิ ซึ่งจะแบ่งไปที่งาน Y Display จำนวนหนึ่ง และเป็นของแถมรอบไปรษณีย์อีกจำนวนหนึ่ง
นิยายอุ่นไอรัก สามารถซื้อได้ที่ B2S ทุกสาขา แต่คงจะเป็นช่วงปลายเดือนกรกฎาคมนะคะ หลังจากเสร็จงาน Y Display และรอบไปรษณีย์แล้ว
ยังไงฟางก็ขอฝากนิยายเรื่องนี้เอาไว้ด้วยนะคะ อย่าลืมรับอุ่นไอกลับบ้านกันนะ
ตอนพิเศษอุ่นไอรัก
- ครอบครัวนายอุ่น
- วันรับปริญญา
- ไอดินคนขี้หึง
- ของขวัญวันเกิด
- เลี้ยงเด็กจำเป็น
- ความรักของเกล้าไกล (ตอนแรก)
- ความรักของเกล้าไกล (ตอนจบ)
ภาพตัวอย่างหนังสืออุ่นไอรัก (อันนี้เป็นเล่มตัวอย่างนะคะ)
(http://i.imgur.com/qzwTFSy.jpg)
(http://i.imgur.com/rVfFsdp.jpg)
(http://i.imgur.com/Zq1RVoz.jpg)
-
555 แม่สะมี กะน้องสะมีนี่แรงได้อีก
-
น่ารักมากกกก
เริ่มต้นด้วยโพสอิท
จบลงด้วยโพสอิท
หวานละมุดแบบอุ่นไอรักจริงๆ
o13
-
ชอบมากๆเลยค่ะ มันมีไออุ่นของความรัก มีความน่ารัก มีความอุ่นหื่น 5555+ :m25: ไอน่ารัก หลงรักไอหนักมาก :impress2:
ขอบคุณคนแต่งมากๆนะคะ ที่แต่งนิยายน่ารักๆแบบนี้ให้อ่าน :mew1:
-
น่ารักเวอร์~~~~ :impress2: :impress2:
ชอบอะคู่นี้
-
หูยย ถ้าโดนร้องเพลงจีบกลางงานแบบพี่ไอนะ เราบรรลุเลยล่ะค๊าา :-[ :o8:
-
โอ๊ยย อิอุ่น เร่าร้อนมาก ทำเอาป้าเกือบกำเดาไหล :pighaun: :m25:
-
อุ่นมีความเป็นผัวแรงมาก :laugh: :pigha2:
-
อร๊างงงงง ชอบเรื่องนี้มากเลย
น่ารักมากๆ อ่านไปยิ้มไปตลอดทั้งเรื่องเลย :กอด1:
ชอบไอดินน่ารักดี แต่อุ่นกะหื่นไปนะ แต่กะชอบ 5555+
-
น่ารักง่ะ ฟินเฟ่อร์ !
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ขอบคุณสำหรับนิยายดีดีนะคะ
-
น่ารักมาก ๆ ครับ น้องอุ่น-พี่ไอ
ขอบคุณครับ
-
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[
o13 o13 o13 o13
น่ารักมากมาย
-
:pig4:
เรื่องนี้ก็สนุกนะคะฟาง
ตอนนี้ตามอ่านนิยายฟางเกือบทุกเรื่องเลย
-
ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆค่ะ
อ่านแล้วอิ่มเอมในหัวใจ
น้องอุ่นทั้งหื่นทั้งน่ารัก
พี่ไอก็น่ารักสุดๆ
:mew1: :mew1:
-
น่ารักดีค่ะ :mew1:
-
หวานเวอร์ น่ารักมากค่ะ ทำไมไอเปลี่ยนไป 55555
อุ่นคือเยอะมากจริงๆ คิดตลอด ตอดตลอด ทำไมร้าย
แต่บางอารมณ์แอบเคืองอุ่นนะ อารมณ์มาก่อนเลย ทำอะไรปุบปับจนลืมคิดว่า มันไม่เหมาะในเวลานั้น
ไอน่ารักมากเลย ทำเป็นไม่สนใจ ที่ไหนได้ ให้ใจไปแล้วไม่รู้ตัว
ไอตามใจอุ่นมาก ตามใจเวอร์มาก มีความเคะสูงปรี๊ดเมื่อเปลี่ยนสถานะ 55555
เกล้ารู้ทันตลอด
ทีมเพื่อนอุ่นอย่างฮา
ขอบคุณคนแต่งมากนะคะ
-
สนุกมากกกก ฮรืออออออ อ่านไปเขินไป ฟินไปอยู่คนเดียว
กัดผ้าห่ม จิกหมอ ฟารินมากกกกก น่ารักเว่อออออ
ชอบความหน้าด้านของอุ่นอ่ะ 55555 งัดทุกมุกมาจีบ
แบบไม่มีอั้น ตั้งแต่ก่อนคบก็ด้านแล้ง คบแล้วยิ่งด้านกว่าเดิม
ชอบทุกตอนเลยอะ มันดีต่อใจจริงๆ มีดราม่าเบาๆให้ใจกระตุก
ส่วนตอนหวานก็น่ารักมาก เป็นนิยายฟิลกู๊ดมาก รัก
-
:heaven :hao7: :hao6: เรื่องนี้น่ารักกมากอ่ะ
แต่แอบอิจฉานิติมหาลัยนี้นะ มีสอบเก็บคะแนนด้วย มอ.ผมไม่มีคะแนนเก็บมีแต่สอบฟรี และสอบ100เต็มไฟนอลเลย แทบกระอัก
-
:mew1: :mew1: :mew1:
สนุกมากๆเลยครับ โอ้ย เรื่องนี้มันหวานซะ
ขอบคุนนะครับ
-
:กอด1:
-
:m11: :m1: :m3:
-
น่ารัก อบอุ่น อุ่นไอรักสมชื่อ
-
น่ารักกก :heaven
-
:กอด1:
-
:z1: ตอนแรกคิดว่าพระเอกใสๆ น่ารัก ไม่มีพิษภัย :m20: แต่เอาเข้าจริง :pighaun: น้องอุ่นหื่นมาก หื่นจนสงสารพี่ไอ :เฮ้อ: พี่ไอน่าสงสาร แต่คนอ่านฟินไปค่ะ :-[ :o8:
-
อ่านจบแล้วค่า
ตอนแรกคิดภาพอุ่นนิ่งๆ อบอุ่นๆ ทำไมหลังๆหื่นได้ใจงี้ค่ะ คนอ่านชอบบบบบ ><
พี่ไอต้องน่ารักมากๆแน่เลย เพื่อนๆอุ่นก็ชอบ
เสียดายน้องต้นข้าวจัง คิดภาพตอนเป็นเมียพี่ไอก็ฟินๆดีค่ะ
อ่านแล้วยิ้มตลอดเลย มีความสุขมากค่า
-
น่ารักมาก
อ่านไปยิ้มไปตลอดเลย
ชอบการเขียนโพสอิทไปมาระหว่างกันมาก
มีความอบอุ่นสุดๆเลย
รอตอนพิเศษนะคะ
-
ขอบคุณนะคะนิยายน่ารักมากเลยค่ะ :L1: :pig4:
-
อบอุ่นมาก :กอด1:
-
กลับมาอ่านรอบที่เท่าไรแล้วก็ไม่รู้ ฮ่าาาาา
-
o13
-
เจ้าหมาน่ารักมากเวอร์ 555
-
เนื้อเรื่องหวานละมุน และก็น่ารักมากๆเลยค่ะ อ่านไปเขินไปแทบทุกตอนเลยค่ะ ขอบคุณไรท์ที่แต่งเรื่องดีๆแบบนี้มาให้อ่านนะคะ
-
ขอบคุณที่แต่งนิยายน่ารักๆมาให้อ่านนะคะ :L2: :mew1:
-
น่ารักทั้งบ้านน