CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => Boy's love story => นิยายที่โพสจนจบแล้ว => ข้อความที่เริ่มโดย: RAINYDAY ที่ 13-11-2012 19:39:25

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 13-11-2012 19:39:25

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้



1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ  เผ่าพันธุ์  ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ  ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ


เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

 

======================

***นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแต่งขึ้น บุคคล เหตุการณ์ สถานที่ ซึ่งถูกกล่าวถึงเป็นเรื่องสมมติทั้งสิ้น หากไปคล้ายคลึงหรือเหมือนกับเหตุการณ์จริงใด ๆ ขอแจ้งให้ทราบว่าเป็นเรื่องบังเอิญค่ะ***


Facebook Fanpage - อัพเดทนิยาย รูปวาด การ์ตูน แจ้งข่าว ฯลฯ ของเรื่องนี้
(http://rainy-day.exteen.com/images/f.jpg) (http://www.facebook.com/Dormitoryboys)

Twitter - อัพเดทนิยาย รูปวาด(ล่อแหลมบางส่วนที่ไม่กล้าเอาลง FB) เวิ่นเว้อ คุยกับคนเขียน ทวงนิยาย สปอยล์บางโอกาสค่ะ
(http://rainy-day.exteen.com/images/t.jpg) (http://twitter.com/RAINYsFICTION)


***เรื่องนี้อาจนับว่าเป็นซีรีส์เดียวกับ >>♥[สะดุดรัก หอพักอลเวง]♥ "รัก...ติดดิน"<< (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=33427.0)  อารมณ์เป็น Side story ไม่จำเป็นต้องอ่านเรื่องนั้นก่อนก็ได้เพราะเนื้อหาแยกกัน แต่หากได้อ่านมาก่อนก็จะได้อรรถรสอีกแบบเพราะจะได้ทราบรายละเอียดปลีกย่อยมากขึ้น ในบางเหตุการณ์ซึ่งคาบเกี่ยวกันแต่ดำเนินผ่านต่างมุมมองของตัวละครค่ะ***

อนึ่ง นายเอกเรื่องนี้ไม่ได้นิสัยดีนัก เกรียน และ เยอะ พระเอกก็พอกัน (ฮา) โดยเฉพาะช่วงต้น ๆ ค่อยไปโดนดัดนิสัย(?)กันทีหลัง ถ้าทำให้หงุดหงิดพอประมาณ พออ่านไหว เดี๋ยวเด็กน้อยจะดีขึ้นเองค่ะ แต่ถ้าไม่ไหวเลิกอ่านไม่เป็นไรนะคะ ขออภัยด้วยค่ะ m(_ _)m

● สารบัญ ●

Intro - ก่อนขึ้นชก (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2197959#msg2197959)
ยกที่ 1 - เด็กหนุ่มผมทอง และหมาสีทองของเขา (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2205821#msg2205821)
ยกที่ 2 - แรกพบ ไม่สบอารมณ์ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2216676#msg2216676)
ยกที่ 3 - เจ้าชายผมทองบนหอคอยชั้นสอง (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2229176#msg2229176)
ยกที่ 4 - ศึกนี้ใหญ่หลวงนัก (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2239326#msg2239326)
ยกที่ 5 - Good Night, Sleep Tight (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2240994#msg2240994)
ยกที่ 6 - คาหนังคาเขา (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2244622#msg2244622)
ยกที่ 7 - แมลงสาบที่ยังไม่ปรากฏตัว (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2247465#msg2247465)
ยกที่ 8 - รูปถ่ายในมือถือ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2251066#msg2251066)
ยกที่ 9 - หวง (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2254185#msg2254185)
ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2257486#msg2257486)
ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2262678#msg2262678)
ยกที่ 12 - ตาม (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2266561#msg2266561)
ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2268928#msg2268928)
ยกที่ 14 - มากกว่าใกล้ แต่ไม่ใช่จูบ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2272735#msg2272735)
ยกที่ 15 - กำราบ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2274120#msg2274120)
ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2277174#msg2277174)
ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2279239#msg2279239)
ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่... (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2282509#msg2282509)
ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2285850#msg2285850)
ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย ชอบก็จีบเลยเซ่! (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2289701#msg2289701)
ยกที่ 21 - เกรียน กัด กอด (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2293972#msg2293972)
ยกที่ 22 - หัวขโมยผู้ล้มเหลว (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2297906#msg2297906)
ยกที่ 23 - Catch me if you can (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2300140#msg2300140)
ยกที่ 24 - ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2303193#msg2303193)
ยกที่ 25 - คิงหรือควีน? (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2307616#msg2307616)
ยกที่ 26 - เพลินเล (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2311469#msg2311469)
ยกที่ 27 - หลอกเด็ก (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2316112#msg2316112)
ยกที่ 28 - สัญญาหนึ่งปี  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2324638#msg2324638)
ยกที่ 29 - บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2329233#msg2329233)
ยกที่ 30 - ยืดอก พกถุง (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2331921#msg2331921)
ยกที่ 31 - ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2339103#msg2339103)
ยกที่ 32 - ฟัด ฟัด ฟัด (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2346505#msg2346505)
ยกที่ 33 - ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2353311#msg2353311)
ยกที่ 34 - น้ำตาลใกล้มด (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2358104#msg2358104)
ยกที่ 35 - สู้หน้า (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2363899#msg2363899)
ยกที่ 36 - ผิดกฎคนละข้อ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2368549#msg2368549)
ยกที่ 37 - น้องชายคนเล็ก (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2374717#msg2374717)
ยกที่ 38 - สงบศึก (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2378574#msg2378574)
ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2384417#msg2384417)
ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2391343#msg2391343)
พักยก 40.5 - คนดีของผม (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2396142#msg2396142)
ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2401343#msg2401343)
ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2404102#msg2404102)
ยกที่ 43 - ดูแล (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2409899#msg2409899)
ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2413759#msg2413759)
ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2419738#msg2419738)
ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2424703#msg2424703)
ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2430097#msg2430097)
ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2439512#msg2439512)
ยกที่ 49 - To tell the truth (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2444135#msg2444135)
พักยก 49.5 - Till the spring comes (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2449280#msg2449280)
ยกที่ 50 - พันธมิตร (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2455070#msg2455070)
ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2458371#msg2458371)
ยกที่ 52 - ไม่มาก ไม่น้อย (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2464000#msg2464000)
ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2468952#msg2468952)
ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2477280#msg2477280)
ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2484301#msg2484301)
พักยก 55.5 - กันและกัน (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2491451#msg2491451)
ยกที่ 56 - เปิดเผย (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2498693#msg2498693)
ยกที่ 57 - เพื่อนสาว (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2506327#msg2506327)
ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2514930#msg2514930)
ยกที่ 59 - สิสิร (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2525460#msg2525460)
ยกที่ 60 - Back home (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2542202#msg2542202)
ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2553410#msg2553410)
ยกที่ 62 - จับต้นชนปลาย (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2564659#msg2564659)
ยกที่ 63 - จดจำ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2575410#msg2575410)
พักยก 63.5 - ภาพทับซ้อน (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2594423#msg2594423)
ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2606920#msg2606920)
ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2620943#msg2620943)


ตอนพิเศษสงกรานต์ ๒๕๕๘ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg3357828#msg3357828)


Doujin
>> มินิโดจิน : ซีรีส์จิ้งจอกเบื๊อก(?) หน้า 1-6 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2292489#msg2292489)
>> สกัดดาวรุ่ง (สามภพ*คิมหันต์) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2521096#msg2521096)
>>7 o'clock (เอกภพ*วสันต์) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35616.msg2581653#msg2581653)

.●♥-------------------------------------------♥●.


งานเขียนเรื่องอื่นที่จบแล้ว
(ทุกเรื่องมีสารบัญในกระทู้ค่ะ)

❅ รักติดดิน ❅  (เรื่องยาว) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=33427)
❅ แมว หมา ดอกไม้ และพี่ชายข้างบ้าน❅ (เรื่องสั้น) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41192)
❅ Sincere ❅ (เรื่องสั้น) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41007)
❅ ราคา ค่า รัก ❅ (เรื่องยาว) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=46317)
❅ Butterfly fragments ❅ (เรื่องสั้นตอนเดียวจบ) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=58457)


.●♥-------------------------------------------♥●.

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 13-11-2012 19:40:06

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●


“เปิดตัวก่อนขึ้นชก”

คอนโดมิเนียมกลางเก่ากลางใหม่ เอกสารงานกลุ่มปึกใหญ่ที่ยังทำไม่เสร็จ มื้อเย็นซึ่งถูกทิ้งไว้จนชืด กับยามค่ำอันแสนร้อนอบอ้าวจนไม่สามารถปิดเครื่องปรับอากาศได้ เป็นส่วนผสมแสนน่าหงุดหงิดประจำสัปดาห์นี้ทีเดียว

สามภพนั่งเอกเขนกบนโซฟา กระดิกเท้าด้วยอารมณ์เบื่อโลกอยู่หน้าโทรทัศน์ เสียงผู้ประกาศข่าวสาวในจอสี่เหลี่ยมไม่ได้ถูกนำมาแปลผลในสมอง ที่ชัดเจนคือเสียงพี่ชายจากเครื่องมือสื่อสารซึ่งแนบหูข้างหนึ่งอยู่ต่างหาก

“ช่วยหน่อยน่าไอ้น้องรัก”

“....”

“ คราวนี้อันนาถึงกับขอเองให้ช่วย”

เขารับปากส่ง ๆ ไปจนได้ ตกกระไดพลอยโจนด้วยไม่คาดว่าจะเป็นเรื่องราวใหญ่โตในภายหลัง หากรู้ตัวก่อนว่าจะเจออะไรอาจต้องคิดใหม่ยาว ๆ  บางคนและบางสิ่งซึ่งหนักหนากว่าฤดูร้อนที่เขาเกลียดนักหนากำลังรอสร้างความปวดหัวครั้งใหญ่...

ใหญ่แบบแทบลืมฤดูร้อนที่ผ่านมาทั้งชีวิตไปเลย!

- เตรียมลั่นระฆังยกแรก -

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: chisarachi ที่ 13-11-2012 19:44:50

มาจิ้มจึกๆค่าาาาาาา
ชอบตอนขึ้นต้นจัง
ในฤดูทั้งสาม สามภพเกลียดฤดูร้อนที่สุด
อยากจะรู้นักว่าจะเกลียดไปได้นานสักแค่ไหน
เมื่อเจอความน่ารักของน้องครีม เอ้ยคิม 555555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: MEMO MINI ที่ 13-11-2012 19:49:07

เย้ๆ คิมมาแล้ว :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: thari ที่ 13-11-2012 19:50:27

อ๊ายยย ในที่สุดพี่เรนนี่ก็เอาน้องครีมมาลงจนได้ ฮา.....
พี่อันนานี่สุดยอดจริงจังค่ะ... OTL  ถึงขนาดมาให้พี่ภพช่วยกันออกเลย
แถมข้อมูลที่ได้มานั้น.......ก็ว่าแล้วว่าจากเรื่อลูกเจี๊ยบว่าพี่ภพรู้ได้ยังไงเรื่องขี้แมลงวันที่ไหล่ ฮาาาาาา

เกลียดอะไรได้อย่างนั้นนะจ๊ะคุณสามภพ  :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: wa-i_onne ที่ 13-11-2012 19:51:14

หึหึหึหึ แล้วพี่ภพจะรู้วววว ว่าฤดูร้อนน่ะ น่ารักจะตายไป ><
งือ เริ่มเรื่องแบบไม่ชอบกันนี่แหละดีแล้ว
ลุ้นสนุกดี 555

โอย กลายเป็นว่าแอบปันใจให้เรื่องนี้ซะแล้วววว
แต่ก็คิดถึงเจี๊ยบนะคะ 5555

รอ ร๊อ รอ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 13-11-2012 20:05:37

รอติดตามจ้าา  o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: cutybuay ที่ 13-11-2012 20:48:16

ต้อนรับเรื่องใหม่  :mc3: คู่นี้ท่าจะแซบน่าดู ครีมมี่xพี่ภพ(ของเค้า)
ปล. คู่นี้มาแรงแซงคู่พ่อหมีกริชของเค้าไปแล้วววว เมื่อไหร่พ่อหมีเค้าจะได้แสดงนำบ้างอะ :m11:
*เอ่อ...อิคุณเจ๊คะ ได้ข่าวว่าแกเมนไอเจี๊ยบกับหนูปิ่นนะ มาพ่อมงพ่อหมีอะไรแถวนี้  (-''-)*

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: MEME_B ที่ 13-11-2012 21:02:10

มาแล้วๆ พี่ภพกับน้องครีม เอ๊ย คิม
ถึงลูกเมียน้อยก็รักเท่ากันค่ะ (จริงๆนะ)

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 13-11-2012 21:39:50

น้องคิมมาเปิดตัวกับเขาบ้างแล้ว อิอิ :impress2:
งานนี้ต้องขอบคุณพี่อันนาใช่ไหมเนี่ยที่ทำให้ทั้งคู่ได้มาใกล้ชิดกัน :o8:
ถึงจะเป็นลูกเมียน้อยแต่ก็จะติดตามนะคะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: RoseBullet ที่ 13-11-2012 21:56:06

ว้าวๆ มีเรื่องเป็นของตัวเองแล้ว
ทีนี้ก็จะได้ติดตามคู่คิมมี่กับพี่ภพอย่างเป็นทางการ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: infinitize ที่ 13-11-2012 21:59:21

กะแล้วว่าต้องมีคู่นี้ น้องครีมโดนพี่ภพแน่นอน  :z2:

จะให้ดีอยากอ่านพีเอมกับหมีกริชด้วยอ่ะ ตอนพิเศาเล็กๆน้อยก็ยังดีนะ  o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 13-11-2012 22:02:42

น้องครีมๆๆๆๆๆๆ  :-[
พี่ภพๆๆๆๆๆๆ :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: Ella Killer ที่ 13-11-2012 22:08:20

ติดตามๆๆ

อยากอ่านเรื่องของคิมหันต์กับพี่ภพมากๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 13-11-2012 22:12:07

เกลียดฤดูร้อนแต่ระวังจะชอบกินครีมนะ

อิอิ

ตามมาอ่านจ้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 13-11-2012 22:16:47

ตามมาแล้วค่ะ

 :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: himehero ที่ 13-11-2012 22:18:31

แอบมาบอกว่าอยากอ่านเรื่องของหมอไอซ์กะน้องอุ่นด้วยอะค่ะ
แต่เรื่องนี้ก็ท่าทางน่าสนุก
ส่วนเรื่องเดิมก็ยังรออยู่นะค้าบบบ จุ๊บๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: MM ที่ 13-11-2012 22:24:54

 :L2: มาแปะเมนท์ แสดงตัว ขอติดตามเรื้องนี้ด้วยคนจร้าาา   :L1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: jelatin99 ที่ 13-11-2012 22:46:54

ว้าวววววว เริ่มเรื่องก็น่าสนใจแล้ว น้องครีมจะเจอไรน้าาา

แต่อันนานี่สุดยอด เจ้าเล่ห์ที่สุดละ แผนการนางนี่นะ ไร้ที่ติจริงๆ o13

ปล.ถึงเป็นลุกเมียน้อย เราก็จะรอ ฮ่าๆๆ :z2:

 :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 13-11-2012 22:59:44

มาตามอ่านเรื่องของ"น้องครีม"
เจอคิม :z6: ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 13-11-2012 23:08:06

อย่างนี้น้องคิมครีมมี่ตัวดีของเรากำลังจะมีคู่ใช่ม้ายย น้อมคิมมี่ของเราจะต้องพ่ายแพ้ตามที่แม่ไก่แช่งไว้ใช่ป่าว

คุณสามภพกับฤดูร้อนที่น่ารักอย่างคิมหันต์ ต้องสนุกแน่นอนเลย ต้องมีคนคอยปราบคิมมี่บ้าง เดี๋ยวเที่ยวเอาเจลไปแจกคนอื่นเลยอีก *พาดพิงๆไปที่แม่ไก่*

ติดตามเรื่องนี้ด้วยค่า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 13-11-2012 23:08:41

กรี๊ดดดดดดดดดดดด รออ่าน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 13-11-2012 23:25:51

 :mc3: :mc3: :mc3: :mc3:

จุดพลุเบาๆกรี๊ดๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 14-11-2012 00:16:04

 :mc4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: faratellll ที่ 14-11-2012 00:17:08

> เจิมเรื่องใหม่จร้า <  แอบนู๋ปิ่นมาดู เพื่อนซี้ที่กำลังจะเป็นฝั่งเป็นฝา  :laugh:

P.S.  :z2: เสร็จแน่ พ่อยอดนักสืบ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: RainyMooD ที่ 14-11-2012 00:20:20

อร๊ายยยยยย  ฤดูร้อนที่รัก :m13: :m13:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: akiko ที่ 14-11-2012 00:47:09

น้องครีมกับพี่สามภพ

รออ่านอยู่จร้า o13 o13 o13 :bye2: :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: from_mars ที่ 14-11-2012 00:49:29

ตามมาดูตัวแสบโดนดัดหลัง คึคึ
ดูคนอ่านจะโรคจิตนิดๆ

รออ่านต่อแม้ว่าจะนานๆ มาที ขอบคุณมากจ้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: BitterSweet~ ที่ 14-11-2012 01:32:51

"เขาเกลียดฤดูร้อน โดยเฉพาะฤดูร้อนที่ผมทอง อายุน้อยกว่า และกวนตีน"

กร๊ากกกกกกกกก พี่ภพ
เกลียดอะไรระวังจะได้แบบนั้นนะคะ

 :mc4: มายินดีกับเรื่องใหม่ค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: hikikomori ที่ 14-11-2012 02:38:23

ตามมาเชียร์คู่นี้อีกคนจ้า
อย่าปล่อยให้ลูกเมียน้อยรอนานนะคะ คนอ่านคิดถึงน้องครีมม

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: donutnoi ที่ 14-11-2012 06:09:39

พี่สามภพจะมาชอบฤดูร้อนได้อย่างไงนี่ น่าติดตามค่ะ  :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: Takarajung_TK ที่ 14-11-2012 06:31:11

ดีใจจังเรื่องต่อจากแม่ไก่เป็นเรื่องของคิม  o18

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: white choc~ ที่ 14-11-2012 07:54:50

ระวังจะหลงรักฤดูร้อนน๊า :z1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: aloney ที่ 14-11-2012 08:43:14

รอตอนต่อไปคะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 14-11-2012 10:40:14

มาแล้ว เสะผู้มีวิชั่นกว้างไกล  :z3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 14-11-2012 10:50:24

ตามมาเชียร์นู๋คิม :L1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: Fujoshi ที่ 14-11-2012 11:11:08

รอค่ะ น่าสนุก คิมหันต์กับสามภพ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: marionatte ที่ 14-11-2012 11:27:36

มารอตอนต่อไปจ้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 14-11-2012 11:29:30

มาเจิมเรื่องใหม่  พี่ภพท่าจะแสบไม่ใช่เล่น

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: MiiCell ที่ 14-11-2012 11:34:06

นั่นแน่ คนเขียนคลอดเรื่องของคิมออกมาซะละ
คำสาปแช่งของปิ่นหยกนี่รวดเร็วปานสายฟ้าแล็ป
(คนเขียนอยากแช่งเองป่าวหว่า :m26: )
สามภพบอกเกลียดฤดูร้อนหรอ ลองเจอร้อนนี้ไประวังใจจะละลายนะ ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: kaokorn ที่ 14-11-2012 12:15:55

เย้ ได้อ่านเรื่องของคิม ผู้กวนทีนแล้ว ดีใจจัง
เขาว่า เกลียดอะไรมักได้อย่างนั้นนะพี่ภพ 5555+
ขอบคุณผู้แต่งมากนะฮะกับนิยายสนุกๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: ¡ииσcэиτ ที่ 14-11-2012 13:29:25

เฮ้ๆๆ
น้องคิมมาแล้วๆ~

 :mc4: :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: YuuYuu ที่ 14-11-2012 13:46:40

อะโธ่... เรานึกว่าสามภพจะมีเซนส์หรือเลี้ยงกุมารทอง เลี้ยงลูกกรอบ

ที่แท้... ข่าวจากพี่อันนาทั้งนั้น... อะธ่ออออ 

จริงๆ คนตาชี้ไม่ได้กวนนะคะ  แค่ตามันให้เป็นแบบนั้น  แต่จริงๆ ไม่ได้กวนทุกคนนะคะ (แก้ตัว)
ฝ่ายเสะเพิ่มมาอีกคนแล้ว  ต้องจดลิสลงสมุดนิยมฝ่ายเสะ  ฮ่าาาาาา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 14-11-2012 14:14:50

ชอบบบบบบบบบคู่นี้
ดูท่าแล้วมีแววจะรักกันด้วยลำแข้ง 555555555
ระวังจะตกหลุมรักฤดูร้อนด้วยไม่รู้ตัว  :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: หมวยลำเค็ญ ที่ 14-11-2012 14:32:51

กด + เรื่องใหม่ เบาเบา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 14-11-2012 17:37:06

 :mc4:

ตามมาเชียร์ !!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 14-11-2012 18:07:20

คู่นี้ท่าทางจะดุึเดือดแฮะ ไม่มีใครยอมใครเลย ไม่เหมือนอีกคู่ ปิ่นหยกแพ้ทางตล๊อดๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 14-11-2012 18:40:08

อย่าเผลอมาหลงฤดูร้อนล่ะ o18

 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: jeeu ที่ 14-11-2012 18:43:43

อิ๊ย๊ะ ....พี่ภพออกตัวแรงมากกกก
เกลียดฤดูร้อนเหรอพี่ เกลียดอะไรมักได้เยี่ยงนั้นเน้อ
น้องคิม น่ารักจะตาย เกลียดลงได้ไงเนี่ย
ติดตามคะ รอดูพี่ภพว่าจะเสร็จน้องคิมเมื่อไหร่ ฮ่ะๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: YounIn ที่ 14-11-2012 19:51:41

น่าสนุก อ้ะ

มา ต่อๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: saiiisai ที่ 14-11-2012 20:23:55

ขอมารอติดตามคู่นี้ด้วยคนครับ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 14-11-2012 20:31:33

จิ้มๆๆต้่อนรับการออกเรือนในอนาคตอันใกล้ของน้องครีมจ้าาาา 5555
 o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 14-11-2012 20:47:23

ตามมาแล้วค่ะ  :mc4:

เขาว่าเกลียดอะไรมักจะได้อย่างนั้น เลยมารอลุ้นว่า
จะเป็นจริงไหม อิอิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: Oilsaoo ที่ 14-11-2012 20:50:30

เย้ๆ พี่ภพกับครีมมาเเล้วว
จุดพลุฉลองง :mc3: :mc3:
ติดตามค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 14-11-2012 21:07:11

ติดตามๆๆ  o13

พี่สามภพก็น่าจะใช่ย่อย หลังจากที่ได้เจอในตอนที่ 50 ของเรื่อง ♥[สะดุดรัก หอพักอลเวง]♥ "รัก...ติดดิน" น่าจะแสบน่าดู ไม่งั้นก็คงไม่สามารถปราบคิมหันต์ได้หรอก ใช่ไหมมมมม ^^

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: TONG ที่ 14-11-2012 21:10:58

มาอ่านเรื่องลูกเมียน้อยบ้างอะไรบ้าง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: Pam_Teukky ที่ 15-11-2012 01:40:55

ตามมาสมน้ำหน้าคิมจากคำสาปแช่งของปิ่นหยกค่ะ :m20: :m20:

รอตอนต่อไปนะคะ :กอด1: :กอด1::L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: It_s_me ที่ 15-11-2012 08:19:20

ตามมาแสดงความยินดีกับน้องครีมที่จะได้มีสามีเป็นตัวเป็นตนตามเพื่ิอนรักปิ่นหยก 55555
คู่นี้ดูแสบทั้งคู่ กินกันไม่ลง น่าสนุกแฮะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: rule ที่ 15-11-2012 23:10:36

มารอดูความรั่วแสบของครีมคะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: Porsche23 ที่ 17-11-2012 20:58:09

ตามมาอ่านเรื่องนี้ด้วยคนค่าา!!

คิดว่าต้องสนุก ดุเดือดแน่นอน  ฮ่า ๆ ๆ

ทั้งคิมทั้งพี่ภพ ก็แรงกันทั้งคู่ อิอิ ~

รอตอนต่อไปนะค๊าา ~  ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: kokilolylove ที่ 18-11-2012 10:02:13

 :mc4: เย้ๆน้องครีมมาแล้ว 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: cutybuay ที่ 18-11-2012 16:31:58

พออ่านตอนล่าสุดของสะดุดรักฯแล้วอิฉันก็อยากอ่านเรื่องนี้ต่ออย่างแรงๆๆๆๆ พี่ภพขาาาา คุณพี่แซ่บจริงๆ คำพูดแต่ละคำกับหนูครีมนี่มันช่าง... :z3:
รอตอนต่อไปนะจ้ะ คนเขียน :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: Tuna Omega ที่ 18-11-2012 23:28:09

ตามมาดูผลจากคำสาปของแม่ไก่

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: phasau ที่ 20-11-2012 12:24:17

เกลียดอย่างไหน เขาว่าได้อย่างนั้นนะ พี่ภพ หึหึ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - [Intro]
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 20-11-2012 17:17:43

 :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 01 - เด็กหนุ่มผมทอง และหมาสีทองของเขา [หน้า 3] (21/11/12)
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 21-11-2012 16:45:53

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●


ยกที่ 1 - เด็กหนุ่มผมทอง และหมาสีทองของเขา

หากเปรียบเทียบเรื่องนี้เป็นการแข่งขันชกมวย คนที่จัดการแข่งขันและสรรหาผู้ท้าชิงมายื่นให้ถึงปลายจมูก ก็คงเป็นว่าที่พี่สะใภ้คนงามของเขานั่นเอง

อันนา วิจิตรนิรันดร์

เธอสวย เธอรวย เธอร้าย และเธอนิสัยประหลาด

อันนาเป็นหญิงสาวแผนสูง ลูกสาวคนโตของตระกูลเศรษฐีซึ่งออกมาใช้ชีวิตอยู่นอกบ้าน ไม่พึ่งบารมีบุพการีระหว่างเรียน ตามธรรมเนียมประหลาดของบ้านเธอที่ต้องการให้ลูก ๆ หัดยืนด้วยลำแข้งตัวเอง ซึ่งปกติแล้วเธอทำได้ดีทีเดียว แทบไม่เคยเรียกร้องขอความช่วยเหลือเรื่องใดจากคนอื่น จนกระทั่งเหตุการณ์ครั้งล่าสุดนี่เอง เขาตระหนักได้ว่าแม้แต่ผู้หญิงที่บางคนเรียกลับหลังว่างูพิษ ก็ดูเหมือนจะมีปัญหาชีวิตกับเขาเหมือนกัน

แต่แน่นอน หากเป็นอันนาแล้ว...ปัญหาของเธอย่อมไม่ใช่เรื่องธรรมดา

อันนากำลังพยายามเข้าไปแทรกแซงชีวิตรักน้องชายของเธอ

อาทิตย์ วิจิตรนิรันดร์ เด็กหนุ่มมัธยมปลายปีสุดท้าย น้องชายคนเดียวที่พี่สาวทั้งรักทั้งเอ็นดู (แต่วิธีแสดงความเอ็นดูค่อนข้างพิลึก) สองพี่น้องหน้าตาดีพอกัน บ้านนี้เหมือนจะเบ้าหน้าเลิศกันทั้งตระกูล แต่พ่วงมาด้วยนิสัยประหลาดไม่แพ้พี่สาว แถมตอนนี้ยังไปตกหลุมรักเพื่อนหนุ่มของตัวเองอีกต่างหาก

เข้าใจถูกแล้ว...อาทิตย์ตกหลุมรักเด็กผู้ชายด้วยกัน

โลกนี้ช่างผิดเพี้ยนไปหมด ผู้ชายหันมากินกันเอง อีกหน่อยมนุษยชาติคงสูญพันธุ์กันพอดี

แต่เรื่องราวความรักระหว่างเด็กหนุ่มอ่อนโลกพวกนั้นไม่เกี่ยวกับเขา สิ่งที่อันนาอยากให้เขาทำคือช่วยกันเด็กอีกคนหนึ่ง ซึ่งดูจะเป็นอุปสรรคต่อแผนการของเธอออกไปเท่านั้นเอง ง่ายดายออกจะตาย เธอฝากพี่ชายเขาตบท้ายด้วยถ้อยคำชวนเชื่อ

สามภพนั่งพิจารณารูปถ่ายในมือ เขาเพิ่งได้รูปนี้มาจากพี่ชายเมื่อวันก่อน ซึ่งเจ้าตัวก็คงเอามาจากอันนาอีกทีนั่นละ
ในภาพคือเด็กหนุ่มผมทอง ผิวขาวแบบคนเอเชีย ตาชั้นเดียว หางตาชี้ขึ้นนิดหน่อย คงมีเชื้อสายจีนปนอยู่มากพอดู หน้าตายียวนแบบไม่ต้องปรุงแต่ง แม้เป็นรูปถ่ายแบบเป็นทางการในชุดนักเรียน

เด็กนี่น่ะหรือ..ที่ทำว่าที่พี่สะใภ้เขาเดือดร้อนจนต้องมาขอให้ช่วย..ตลกแล้ว

เขาจับมันพลิกไปมา จนพยากรณ์อากาศที่เชื่อถือไม่ค่อยได้ทางโทรทัศน์จบลง จึงเอื้อมมือหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาไล่หาชื่อ 'พี่อันนา' แล้วกดโทรออก เสียงรอสายดังอยู่ไม่นานนักก็มีคนรับ

“ไงจ๊ะ คุณน้อง”

เธอตอบรับเหมือนเดาไว้อยู่แล้วว่าเขาต้องโทรหาแน่ ๆ

ไร้การพูดพร่ำทำเพลง ชายหนุ่มถามหาข้อมูลอย่างตรงประเด็น

“เรื่องเด็กนั่น..”

ข้อมูลที่ได้มาโดยสังเขป คือเด็กผู้ชายในรูปเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่หก เป็นพวกหูไวตาไว สอดรู้สอดเห็น รูปลักษณ์ตัวจริงตรงกับภาพในมือเขาคือตาตี่ ผิวขาว ผมย้อมทองทั้งหัว มีขี้แมลงวันที่ไหล่ซ้าย เลี้ยงสุนัขโกลเด้นรีทรีฟเวอร์อายุสองขวบครึ่งชื่อดุ๊กดิ๊กซึ่งโปรดปรานบิสกิตเป็นชีวิตจิตใจ พี่สาวมักแกล้งด้วยการเรียกชื่อว่า 'ครีม' แทนที่จะเป็นคิม อันนาย้ำลักษณะเด่นอันเป็นนิสัยติดตัว หากพูดในรูปของคำสุภาพคือกวนประสาทใช้ได้...แต่ถ้าตรงไปตรงมากว่านั้นหน่อยก็ ‘กวนตีนบรรลัย’
ปิดท้ายด้วยการขอยืนยันชื่อเสียงเรียงนามของคนที่เขาจะเข้าไปมีเอี่ยวด้วยหลังจากนี้สักรอบ

“ว่าแต่ขออีกที เด็กนั่นชื่อจริงว่าอะไรนะ”

“คิมหันต์”

“คิมหันต์?”

...คิมหันต์....ฤดูร้อน...

สามภพก้มลงมองรูปถ่ายในมืออีกครั้ง เม็ดเหงื่อผุดขึ้นบนขมับจากสภาพอากาศนรกแตกตอนบ่าย

เขาเกลียดฤดูร้อน

โดยเฉพาะฤดูร้อนที่ผมทอง อายุน้อยกว่า และกวนตีน



เรื่องจุดประสงค์ของอันนา เขาน่าจะเอะใจตั้งแต่วันนั้นแล้ว หากนึกย้อนเหตุการณ์ไปสักหน่อย สามภพได้เจออันนาเมื่อไม่กี่วันก่อน เธอบอกบังเอิญต้องทำธุระแถวมหาวิทยาลัยเขาตอนใกล้เที่ยงเลยแวะมาหา แต่ชายหนุ่มคิดว่านั่นเป็นแค่ข้ออ้าง เขานี่แหละที่เป็นธุระของเธอวันนั้น แล้วก็จริงเสียด้วย

“พี่เพิ่งรู้ว่าน้องชายพี่มีแฟน”

นั่นเป็นสิ่งที่เธอบอกเขา ณ ร้านอาหารใกล้มหาวิทยาลัย

“อือ” สามภพส่งเสียงในลำคอ เพียงแค่ให้เธอรู้ว่าเขากำลังฟังอยู่ เพราะเธอมักไม่ชอบใจนักหากถูกเมิน และประเด็นคือการแสดงออกถึงความไม่ชอบใจของเธอต่างจากผู้หญิงทั่วไปอย่างน่ากลัว เริ่มคิดว่าหากพี่ชายเขาอยู่ที่นี่แล้วมาช่วยรับมือกับแฟนตัวเองสักหน่อยก็คงดี

“เป็นรูมเมทในหอพักเดียวกัน” หญิงสาวพูดต่อ ส่วนเขาเริ่มหันไปเอาเท้าเตะก้อนทิชชูใต้โต๊ะเล่นเนือย ๆ

“หอรวมหรือ?”

“เด็กคนนั้นเป็นผู้ชาย”

“หือ?”

“อาทิตย์เป็นเ— อืม...มีแฟนเป็นผู้ชาย” 

สามภพหรี่ตา สังเกตว่าอันนาคงกำลังพยายามเลี่ยงคำว่า ‘อาทิตย์เป็นเกย์’

“แล้วยังไง พี่อันไม่ถูกใจเรื่องน้องชายนิยมไม้ป่าเดียวกัน?”

“เปล่า” เธอยักไหล่ “ตอนแรกตกใจนิดหน่อย แต่ตอนนี้คิดว่าโอเค พี่ไม่ใช่พวกหัวโบราณ”

“ก็ฟังดูไม่มีอะไรน่าห่วง”

เธอนั่งเท้าคาง กดดูปฏิทินในมือถือว่าเดือนนี้มีเวลาว่างวันไหนบ้าง พลางบ่นพึมพำเหมือนพูดกับตัวเอง “..แต่จะผู้หญิงหรือผู้ชายก็ต้องสกรีนก่อน”

“สกรีนหรือสตอล์ก?” เขายักคิ้วทันเกม ด้วยรู้นิสัยคู่สนทนาดี 

สกรีนของเธออาจหมายถึงการตามติดชีวิตใครสักคนโดยเหยื่อไม่รู้ตัว หาข้อมูลในเชิงลึก และอาจถึงขั้นเข้าไปแทรกแซงชีวิตเด็กหนุ่มเคราะห์ร้ายที่ต้องสงสัยเป็นแฟนน้องชายคนนั้น ซึ่งจากสีหน้าหญิงสาวตอนนี้ สามภพคิดว่าเธอทำแน่นอน

“ตามใจพี่เถอะ ผมไม่รู้เรื่องด้วย” เขาตัดบท มองนาฬิกาข้อมือแล้วผุดลุกขึ้นจากเก้าอี้ อ้างเวลาเข้าเรียน “ต้องไปแล้ว”

อันนาไม่ได้ตอบอะไรกลับมา ดูเหมือนเธอยังแหวกว่ายอยู่กับความคิดในหัวตัวเอง ซึ่งหากสมองเธอเป็นเครื่องจักร ตอนนี้ฟันเฟืองทุกชิ้นคงกำลังบดกันอย่างบ้าคลั่ง พร้อมกับส่งเสียงกระหึ่มภายใต้ท่าทีสงบนิ่งของหญิงสาว

จริงดังคาด...ไม่กี่วันต่อมาเขาก็ได้รับโทรศัพท์จากพี่ชาย ขณะกำลังนั่งกระดิกเท้าเบื่อโลกอยู่ที่คอนโดมิเนียม หน้ากองเอกสารงานกลุ่มซึ่งยังทำไม่เสร็จและมื้อเย็นจืดชืด

“ช่วยหน่อยน่าไอ้น้องรัก คราวนี้อันนาถึงกับขอเองให้ช่วย”

เรื่องมันเริ่มขึ้นแบบนั้น



สามภพคว้ากระเป๋าสตางค์และกุญแจรถ เดินตรงไปยังวีออสสีบรอนซ์ทองคันเก่าที่เอามาจากบ้าน แอร์ในรถทำท่าจะเสียหลายครั้งก็มัวแต่ผัดวันประกันพรุ่งจึงยังไม่ได้เอาไปให้อู่ดูสักที และวันนี้ท่าทางจะต้องเลื่อนออกไปอีก

ชายหนุ่มเหยียบคันเร่ง โคลงศีรษะไปมาตามจังหวะเพลงร็อคที่เปิดลั่นรถ รูปถ่ายจุดหมายปลายทางวางบนเบาะนั่งข้างคนขับ ในภาพคือบ้านสองชั้นสีขาวขนาดย่อม ในรั้วบ้านเห็นพุ่มไม้สีเขียวเป็นหย่อมและสนามหญ้าเล็ก ๆ ดูสบายตา หมาพันธุ์โกลเด้นรีทรีฟเวอร์..น่าจะเป็นไอ้ดุ๊กดิ๊ก (นึกถึงกี่ครั้งก็ยังคิดว่าเซ้นส์การตั้งชื่อสัตว์เลี้ยงของใครก็ตามที่มอบชื่อนี้ให้มันช่างโหลยโท่ยเข้าขั้นวิกฤติ) หมาในรูปกำลังเอาจมูกยื่นออกมาจากช่องว่างใต้ประตูรั้วอย่างงี่เง่า เห็นแล้วถึงกับถอนใจเหนื่อยหน่าย

ใช้เวลาขับรถวนหาอยู่ครู่ใหญ่ กว่าจะเจอบ้านซึ่งตรงกับในภาพทั้งที่อยู่และลักษณะตัวอาคาร สามภพขับเลยไปจอดไว้อีกซอย หยิบแว่นกันแดดขึ้นมาสวม แล้วคว้าบิสกิตถุงใหญ่ติดมือก่อนจะก้าวขาลงจากรถ

เขาตั้งใจจะมาสังเกตการณ์บ้านหลังที่ว่าสักหน่อย ชายหนุ่มเชื่ออยู่เสมอว่าการรู้ข้อมูลอะไรบางอย่างที่เหนือกว่าอีกฝ่ายและใช้ประโยชน์จากมันตั้งแต่แรกพบ จะทำให้เขาได้เปรียบไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง

หน้าบ้านหลังนั้นเงียบสงบ เขายืนรออย่างใจเย็นโดยไม่ได้ทำลายความสงบนั้น ครุ่นคิดถึงคติการใช้ชีวิตเดิมของตัวเอง
สามภพแบ่งคนที่เข้ามาในชีวิตเป็นสองประเภท...ถ้าไม่ใช่มิตรก็เป็นศัตรู ซึ่งเจ้าเด็กหัวทองหน้าตากวนประสาทที่ชื่อคิมหันต์ ก็ถูกเหมาเป็นศัตรูไปเรียบร้อยตั้งแต่ยังไม่ได้เจอตัวจริง

และหากจะมีศัตรูให้ต้องสู้รบแล้ว ..เขาก็ชอบที่จะเป็นผู้ชนะมากกว่า



คิมหันต์ วานิชตระการกูล เป็นน้องชายคนเล็กในบรรดาพี่น้องสามคนร่วมบ้าน และเป็นเพื่อนสนิทของคนที่อันนาได้รู้มาว่าเป็นแฟนหนุ่มของน้องชายเธอ

“ครีม ฝนครึ้ม ๆ เก็บผ้าแล้วหรือยัง”

“บอกว่าอย่าเรียกชื่อนั้นไง”  เด็กหนุ่มบ่นกระปอดกระแปดกับพี่สาวคนโต  “เรียกคิมดิ คิม ๆ ๆ ป๊าตั้งให้ออกจะเท่”

“ที่จริงนายก็ชื่อคีมนี่” อีกฝ่ายส่งเสียงพ่นลมรำคาญใจ “ใช่คิมที่ไหนกัน”

เขาแยกเขี้ยวเถียงต่อ “งั้นอย่างน้อยก็เรียกคีมให้มันถูก ๆ”

นั่นละชื่อเขา

คีม ที่หมายถึงเครื่องมือช่างรูปร่างคล้ายกรรไกร ไม่รู้ป๊าของเขาคิดอย่างไรจึงได้ตั้งชื่อเล่นให้ลูกชายคนเล็กออกมาประหลาดเช่นนี้ เขาเลยจัดการเปลี่ยนชื่อเล่นตัวเอง ด้วยการบอกเพื่อนทุกคนทันทีที่ย้ายโรงเรียนใหม่ว่าตัวเองชื่อ ‘คิม’ มาจากคิมหันต์ ฟังดูเกาหลีโดยธรรมชาติในพยางค์เดียว ลืมชื่อคีมไปได้เลย และยิ่งช่วยรีบ ๆ ลืมชื่อ ‘ครีม’ น่าอัปยศแบบที่พี่สาวสองคนของเขามักเรียกก็ยิ่งดี

ผมสีทองสว่าง (ที่ไปย้อมมา) ของเด็กหนุ่มยุ่งเหยิงเพราะวันนี้ไม่ได้เซ็ต แถมพอเดินผ่านพัดลมซึ่งเป่าเสียงวี้ ๆ ก็ยิ่งโดนพัดกระเจิงจนน่าตลก เขามีผิวขาวและตาชั้นเดียว ทั้งยังตี่หางตาชี้แบบที่เพื่อนรักมักแซว  หากไม่ได้ไปย้อมผมทองด้วยความพยายามอย่างยิ่งยวดจะให้ดูเหมือนหนุ่มเกาหลีที่เจ้าตัวชอบนักหนา ก็เรียกได้ว่าเป็นอาตี๋เต็มรูปแบบ 

“ชื่อครีมไม่น่ารักตรงไหน”

“มันน่ารักไปไง โอย..ปวดหัว เมื่อไหร่เจ้จะกลับร้านยาเสียที”

เจ้าตัวบ่นหงุงหงิงพลางเดินไปเก็บผ้าที่ตากไว้ตามคำสั่ง ปากบ่นแต่มือทำยังถือว่าเป็นน้องชายผู้น่ารักใช้ได้  ถึงอย่างนั้นก็เรียกเสียงถอนหายใจจากผู้เป็นพี่หนึ่งเฮือกแล้วพูดออกมาคำเดียวว่า “ประสาท” ก่อนเธอจะก้มลงเขียนอะไรยุกยิกลงในสมุดรายรับรายจ่ายของร้านขายยาที่เธอเป็นเจ้าของ

เสื้อผ้าที่แขวนไว้กับราวข้างบ้านถูกจับยัด ๆ ลงตะกร้าด้วยความเรียบร้อยระดับติดลบ คิมหันต์แบกมันเดินดุ่ม ๆ ขึ้นบันไดสี่ห้าขั้นไปยังชานหน้าบ้าน เพื่อสู้รบกับด่านต่อไปที่มีบอสคือไอ้ดุ๊กดิ๊ก สุนัขพันธุ์โกลเด้นรีทรีฟเวอร์นิสัยระริกระรี้อายุสองขวบครึ่ง ผู้ใช้ความพยายามอย่างเต็มที่เพื่อให้เขาล้มคว่ำ พันแข้งพันขาประหนึ่งเป็นแมวน้อยตัวจิ๋ว แต่ขอโทษ...จะดูถูกท่านคิมผู้นี้เกินไปแล้ว เขาเพียงแต่สะดุดเข่าทรุดนิดหน่อยตรงบันไดขั้นสุดท้ายเท่านั้นเอง โทษไอ้หมาเลวนั่น

เงยหน้าขึ้นมาก็สบตากับพี่สาวคนโตยืนซึ่งกอดอกมองอยู่พอดี เท่สุดติ่งไปเลย!

“ยังทำงานไม่เสร็จก็ไปเล่นกับหมาแล้ว..เด็กคนนี้นี่” หญิงสาวส่ายหน้า ก้มลงเก็บตะกร้าผ้าที่เขาทำล้มไว้แล้วเดินนำเข้าบ้าน “ถ้ายังเล่นกับไอ้ดุ๊กดิ๊กไม่เป็นเวล่ำเวลาอย่างนี้เจ้จะเอามันไปปล่อย”

คิมหันต์ส่งสายตาอาฆาตใส่สัตว์โลกที่คนให้ความเห็นว่าแสนรู้ที่สุดเผ่าพันธุ์หนึ่ง และมันจ้องกลับมาด้วยสีหน้าชั่วร้ายพลางแลบลิ้นแหะ ๆ คล้ายกับจะเยาะเย้ย (โอเค..เขาคิดไปเองว่ามันเยาะเย้ย ที่จริงมันแค่ทำหน้าโง่ ๆ ใส่เท่านั้นเอง) ก่อนจะพุ่งเข้าโจมตีด้วยสี่ขาล่ำ ๆ จนเด็กหนุ่มหงายหลังหมดท่า สุดท้ายด้วยแรงรักแรงแค้น ทั้งคนทั้งหมาก็ฟัดกันนัวเนียอยู่หน้าบ้านจนเนื้อตัวมอมแมมนั่นเอง

“ร้ายนะไอ้หมาเบื๊อก” เด็กหนุ่มหัวเราะ กอดคอกับหมาใหญ่ขนทองสีเกือบเหมือนสีผมเขา หมาอ้วนคล้ายจะพยายามกอดตอบกลับมาด้วยการตะกุยจนเสื้อผ้าเลอะเทอะ ไป ๆ มา ๆ ก็โดนกระโจนใส่เต็มน้ำหนักหงายหลังลงไปอีกรอบ
คิมหันต์ก็แค่เด็กผู้ชายทั่วไป...หากใครมาเห็นเข้าตอนนี้คงคิดเช่นนั้น

แต่ถ้าธรรมดา อันนาคงไม่เดือดร้อน

ตอนอยู่โรงเรียน เขาคือ ‘คิมหันต์ เจ้าพ่อแห่งข้อมูลข่าวสาร’ ด้วยนิสัยหูไวตาไว ช่างสังเกต เพื่อนชม—ชมใช่ไหม? ว่าอย่างนั้น และบางทีก็มากเกินไป เรื่องในโรงเรียนหรือข้อมูลอะไรที่เขาอยากรู้ก็ต้องรู้ให้ได้

แม้อยู่บ้านจะดูเป็นเป็นทาสในเรือนเบี้ยของพี่สาว พ่วงด้วยตำแหน่งของเล่นหมาก็เถอะ!

หมารักยังตะกุยต่อไป ห่อบิสกิตที่เขากินค้างไว้แล้วยัดใส่กระเป๋ากางเกงกระเด็นออกมาหล่นอยู่ที่พื้น สุดท้ายก็เสร็จไอ้อ้วนในที่สุด ขนมปังกรอบจำพวกนี้เป็นของโปรดดุ๊กดิ๊กจอมตะกละเลยทีเดียว พอเสร็จสมอารมณ์หมายก็เดินสะบัดตูดทิ้งเจ้าของไปดื้อ ๆ เสียอย่างนั้น ปล่อยเขานั่งเหวอ ซาบซึ้งน้ำใจหมารักว่าเรื่องเนรคุณไม่มีตัวไหนเกิน

“ใครวะเอาหมาพรรค์นี้มาเลี้ยง”

อดไม่ได้จะตัดพ้อต่อว่าสักหน่อย นึกแล้วเจ็บใจที่ก็ตัวเองนั่นแหละเป็นคนร่ำร้องอยากเลี้ยงหมา แล้วยังเลือกไอ้ขนทองตัวนี้มาเองกับมือ แถมด้วยตั้งชื่อซึ่งหล่อที่สุดในจักรวาลให้อีกว่า ดุ๊กดิ๊ก

“กินเยอะ ๆ เลยไอ้อ้วน โตเต็มที่แล้วจะเอาไปทำลูกชิ้น!” 



“ปัญญาอ่อน”

สามภพกลอกตา ไม่นึกว่าคนที่ทำอันนาเป็นเดือดเป็นร้อนจนต้องให้เขามาช่วยกันออกจากแผนการของเธอ จะเป็นแค่เด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมซึ่งฟัดกับหมากลางสวนหน้าบ้านได้อย่างไร้สาระ (แถมฟัดแพ้หมาอีกต่างหาก) ที่เขาคิดไว้ในหัวน่าจะเป็นพวกท่าทางกร้านโลกกว่านี้ แววตาโฉดกว่านี้ ดูฉลาดแกมโกงกว่านี้  หรืออย่างน้อยถ้าไม่รุ่งจริง ๆ ให้มาดเป็นนักเลงหัวไม้ไปเลยก็ยังดี

แล้วไอ้ตี๋ตัวซีดหัวทองนี่อะไร? ถั่วงอกหรือ?

ชายหนุ่มเดินไปหยุดอยู่ใกล้รั้วบ้าน มองไปที่หน้าประตู เห็นว่าไม่มีคนแล้วจึงลองส่งเสียงเรียกเบา ๆ

“...ดุ๊กดิ๊ก...”

ยืนยันอีกทีว่าเซ้นส์การตั้งชื่อห่วยบรม

ก้อนขนสีทองขนาดใหญ่กระดิกหูแล้วหันมามอง แลบลิ้นแหะ ๆ ออกมาอย่างปัญญานิ่มไม่แพ้เจ้าของ หางเป็นพวงกระดิกแล้วฟาดกับพื้นตุบ...ตุบ...ก่อนจะลุกขึ้นเดินส่ายอาด ๆ ตรงมาทางเขาเมื่อเห็นว่ามีอะไรอยู่ในมือ

ชั่วระยะเวลาไม่กี่อึดใจ บิสกิตถุงใหญ่ในมือเขาก็หมดเกลี้ยง นี่มันหมาหรือหมูทองวะ!?

ร่างโปร่งผมทองเดินออกมาหน้าบ้านอีกครั้ง คราวนี้เคาะจานกระเบื้องเป็นจังหวะไปด้วยแล้วส่งเสียงร้อง “ดุ๊กดิ๊ก!” เรียกให้สิ่งมีชีวิตไวต่ออาหารเงยหน้าขึ้นอีกครั้งหลังจากเลียไม้เลียมือเขาอยู่ครู่ใหญ่ ก่อนจะวิ่งดุ๊กดิ๊กสมชื่อกลับไปหาเจ้าของตัวจริง จะว่าไปชื่อนี้ก็เหมาะกับมันดีอยู่เหมือนกัน

“มาหม่ำข้าวม่ะลูกพ่อ!”

บรรยากาศชื่นมื่น พ่อหมาหัวทองตาตี่จู๋จี๋กับหมาขนทองตัวโต เพ้อเจ้อเกินทานทน

สามภพลุกขึ้นยืนแล้วเดินเลียบออกไปก่อนจะถูกเห็น รู้สึกวันนี้ของตัวเองช่างเสียเที่ยวเป็นบ้า เอาเวลาขับรถไปให้ช่างซ่อมแอร์ดูจะเข้าท่ากว่าเป็นไหน ๆ  อันนาคงประเมินคิมหันต์สูงเกินไป แต่มีสิ่งหนึ่งที่ชายหนุ่มอาจไม่รู้..


คือเขาเองก็ประเมินคิมหันต์ต่ำเกินไป

-หมดยกที่ 1-

===========================

มาแล้วค่าาา ^o^

เกริ่มเยอะหน่อยนึงนะคะ อย่าเพิ่งรำคาญสำหรับคนที่รู้พื้นเพเดิมของคิมหันต์และผองเพื่อนอยู่แล้ว อันนี้เผื่อไว้สำหรับท่านที่ยังไม่ได้อ่าน สะดุดรัก หอพักอลเวงค่ะ ความสัมพันธ์มันนัวเนียเหลือเกิน แฮ่ ๆ :D


ขอบคุณคนอ่านที่น่ารักทุกท่านและทุกคอมเม้นต์ค่ะ *กอดดด*  :L2: :กอด1:
แล้วพบกันตอนหน้านะคะ  :L1: :pig4:

ปล.แปะรูป(ที่อาจจะเห็นกันแล้ว)


วาดเล่นค่ะ หมาป่ากับจิ้งจอกขนทอง ๆ และตาตี่ ให้อิมเมจพี่ภพกับคิมหันต์ดี 
(http://fc05.deviantart.net/fs71/f/2012/319/4/4/wolf_fox_by_xx_rainyday_xx-d5l2v2u.jpg)

(คิดไปเองทั้งนั้น...ฮา)

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - ตอนที่ 1 [หน้า 3] (21/11/12)
เริ่มหัวข้อโดย: Pam_Teukky ที่ 21-11-2012 17:08:54

 :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
ตอนพี่ภพเจอคิมครั้งแรกรู้สึกอย่างนี้นี่เอง
แต่พี่ภพอย่าประมาทคิมไปนะ
คิมเจ้าเล่ห์กว่าที่เห็นเยอะ หึหึ o18

รอตอนต่อไปนะคะ :กอด1: :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - ตอนที่ 1 [หน้า 3] (21/11/12)
เริ่มหัวข้อโดย: MEMO MINI ที่ 21-11-2012 17:48:17

คิมหันต์น่าร้ากกกกกกก



สามภพประเมิณคิมต่ำไป หุหุ



 o18 o18 o18 o18 o18

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - ตอนที่ 1 [หน้า 3] (21/11/12)
เริ่มหัวข้อโดย: MEME_B ที่ 21-11-2012 18:17:02

น่ารักจริงพี่ภพ ไปสำรวจบ้านเขาก็ไม่ลืมเอาของไปกำนัลดุ๊กดิ๊ก.  :-[
แต่อย่าประเมินคิมต่ำไปนา ถึงจะเห็นต๊องๆ(?) แบบนั้นก็เถอะ 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - ตอนที่ 1 [หน้า 3] (21/11/12)
เริ่มหัวข้อโดย: Takarajung_TK ที่ 21-11-2012 19:13:57

 น้องคิมน่ารักอ่ะ  :impress2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - ตอนที่ 1 [หน้า 3] (21/11/12)
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 21-11-2012 19:34:52

ระวังละ พี่ภพ หึหึ  o18

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - ตอนที่ 1 [หน้า 3] (21/11/12)
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 21-11-2012 19:57:49

เดี๋ยวพี่ภพจะได้รู้ ว่าน้องคิมไม่ธรรมดานะเว่ยยย 5555555555555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - ตอนที่ 1 [หน้า 3] (21/11/12)
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 21-11-2012 20:48:01

น้องคิมกับดุ๊กดิ๊กน่ารักมากอ่ะ ไม่ค่อยเห็นมุมนี้ของคิมเท่าไรในสะดุดรัก
เพราะที่นั่นเธอแซ่บเว่อร์มากกกกก รู้ทันเพื่อนปิ่นไปหมด แถมฉลาดเกิ้น
มุมแบบน้องชายที่ยอมพี่สาว กับพี่เลี้ยงเจ้าดุ๊กดิีกนี่น่าเอ็นดูมาก
แต่ยังไงพี่สามภพก็ประเมินน้องคิมต่ำไปจริง ๆ ค่ะ น้องแยบยลกว่าที่เห็นเยอะ
พี่อันนาสติลน่ากลัวนะ เป็นผู้หญิงที่น่ากลัวมว๊ากกกก
พระเอกเรื่องนี้ก็น่ากลัวไม่ใช่เบา คนที่จะปราบคิมได้ย่อมไม่ธรรมดาอยู่แล้ว

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - ตอนที่ 1 [หน้า 3] (21/11/12)
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 21-11-2012 21:11:21

น้องครีมในภาคนี้ได้เห็นมุมที่โก๊ะกังชะมัด
นี่แสดงว่าอยู่รร.นี่แอ๊บเท่ห์แทบแย่เลยสินะ  55555   :laugh:

พี่ภพก็ดูดาร์กได้ใจมากเลยค่ะ  (แต่ยังไม่แน่ใจว่ากะหมีกริช ใครจะหม่นกว่ากัน)
แอบสงสารน้องครีมตะหงิดๆ  เหมือนจะได้แฟนโฉดๆบอกไม่ถูก   :z3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - ตอนที่ 1 [หน้า 3] (21/11/12)
เริ่มหัวข้อโดย: TONG ที่ 21-11-2012 21:31:38

คู่นี้ก็สนุกดีนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - ตอนที่ 1 [หน้า 3] (21/11/12)
เริ่มหัวข้อโดย: Oilsaoo ที่ 21-11-2012 21:36:19

คิมไม่ธรรมดาน่ะ
เดี่ยวพี่ภพก็รู้
ชอบดุ๊กดิ๊กจัง น่ารักๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - ตอนที่ 1 [หน้า 3] (21/11/12)
เริ่มหัวข้อโดย: wa-i_onne ที่ 21-11-2012 21:56:56

อ่ออ๋อย น้องคิดอยู่บ้านมีแต่คนเอ็นดูน่อ 5555
หรือต้องพูดว่า อยู่บ้านแล้วหมดมาดท่านคิมกิมจิเลย น่าเอ็นดูมาก !
โดนทั้งเจ้ ทั้งน้องหมาแกล้ง 5555
แต่พี่สามภพนะ ทำไมตีความว่านายคิมเป็นศัตรูย๊ะ (อ้าว 555)
เดี๋ยวจะได้รู้ว่าน้องคิมน่ารักขนาดไหน 555 นี่ขนาดเพิ่งเริ่มเรื่องนะ อวยอีกแบ๊ว

รอตอนต่อไปนะคะ
รอเจี๊ยบล่วย คิดถึงเจี๊ยบอุอิ ><

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - ตอนที่ 1 [หน้า 3] (21/11/12)
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 21-11-2012 23:14:53

ตอนแรกก็อมยิ้มแก้มตุ่ย

น่ารักเว้ยยยย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - ตอนที่ 1 [หน้า 3] (21/11/12)
เริ่มหัวข้อโดย: RainyMooD ที่ 21-11-2012 23:29:08

แล้วจะรู้ พี่ภพว่าไอ้ตี๋ผอมแห้งหัวทองนี่ไม่ธรรมดา :m14: :m14:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - ตอนที่ 1 [หน้า 3] (21/11/12)
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 21-11-2012 23:45:32

ตามอ่านๆ น้องครีม?น่ารักดี ดูเป็นเด็กกวนๆ
รอให้เค้ารักกันนน กวนกัน ตี?กัน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - ตอนที่ 1 [หน้า 3] (21/11/12)
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 22-11-2012 00:01:35

น้องครีมๆๆๆๆๆๆ

พี่ภพอย่าหลงเสน่ห์น้องครีมละกัน  :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - ตอนที่ 1 [หน้า 3] (21/11/12)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 22-11-2012 08:36:24

พี่ภพดูดาร์กๆไงไม่รู้
รอดูต่อไป  o18

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - ตอนที่ 1 [หน้า 3] (21/11/12)
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 22-11-2012 09:56:22

น้องคิมน่ารักอ่ะ  :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - ตอนที่ 1 [หน้า 3] (21/11/12)
เริ่มหัวข้อโดย: Pair_p ที่ 22-11-2012 12:55:48

มันฮาตรงที่ฟัดกับหมาแล้วแพ้เนี่ยแหล่ะ กร้ากๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - ตอนที่ 1 [หน้า 3] (21/11/12)
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 22-11-2012 15:11:35

ชอบพี่ภพอ่ะ  ดูแบดบอยดี

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - ตอนที่ 1 [หน้า 3] (21/11/12)
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 23-11-2012 09:58:46

น้องคิมหันต์ผู้เป็นทาสของพี่สาวและของเล่นหมา 55555

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - ตอนที่ 1 [หน้า 3] (21/11/12)
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 23-11-2012 14:36:39

รอดูจะสมชื่อเรื่องไหม

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - ตอนที่ 1 [หน้า 3] (21/11/12)
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 24-11-2012 01:30:35

ยังไม่เจอฤทธิ์น้องครีม อย่างเพิ่งวางใจค่ะพี่สามภพขาา โฮะๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - ตอนที่ 1 [หน้า 3] (21/11/12)
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 24-11-2012 10:26:02

น้องคิมน่าร้ากกกกกกกกกกกกอ่ะ  :L1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - ตอนที่ 1 [หน้า 3] (21/11/12)
เริ่มหัวข้อโดย: AdLy ที่ 26-11-2012 22:33:36

คิมกิมจิ มาไวๆ นะลูก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● - ตอนที่ 1 [หน้า 3] (21/11/12)
เริ่มหัวข้อโดย: cutybuay ที่ 28-11-2012 11:04:43

เค้าชอบคู่นี้อ่ะ อีพี่ภพสุดยอดดดดด  o13

อยากรู้ใครจะเสร็จใครกันแน่ 5555
ช่างเป็นคู่ที่สมน้ำสมเนื้อกันมว๊ากกก  : 222222:

รอตอนต่อไปนะจ้ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 01 - หมาสีทองและหมาสีทองของเขา [หน้า 3] (21/11/12)
เริ่มหัวข้อโดย: Tuna Omega ที่ 29-11-2012 16:08:49

อ่านไปยิ้มไป....

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 01 - หมาสีทองและหมาสีทองของเขา [หน้า 3] (21/11/12)
เริ่มหัวข้อโดย: ErosAmor ที่ 29-11-2012 16:30:02

ดุ๊กดิ๊กน่ารักอยากเล่นด้วย
เเต่น่าสงสารก็คบกันดีๆอยู่ จะไปแยกเค้าทำไมล่ะ ><
ป.ล. ภาพสวยมากค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 01 - หมาสีทองและหมาสีทองของเขา [หน้า 3] (21/11/12)
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 30-11-2012 09:57:26

ชื่อเรื่องนี้ให้ความรู้สึกเหมือนน้องครีมจะข่มพี่สามภพ
แต่ทำไมในสะดุดรักกลับคิดว่าน้องครีมโดนพี่สามภพปั่นหัวหว่า
ตกลงใครเหนือกว่าใครกันแน่เนี่ย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 01 - หมาสีทองและหมาสีทองของเขา [หน้า 3] (21/11/12)
เริ่มหัวข้อโดย: jelatin99 ที่ 30-11-2012 20:46:46

เอาแล้วไง นั่นมันก็แค่ อีกมุม ของคิมเท่านั้นเองพี่ภพโดนหลอกแล้ว 555 รอลุ้นตอนต่อไปค่า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 01 - หมาสีทองและหมาสีทองของเขา [หน้า 3] (21/11/12)
เริ่มหัวข้อโดย: Narcissus ที่ 30-11-2012 21:26:18

พี่ภพ : เด็กอมมือแค่นี้ไม่คณามือหรอก  o16

พี่ภพประเมินผิดไป คิมหันต์เค้าเป็นจิ้งจอกเจ้าเล่ห์อ่ะ  o18

หมาป่าอย่างสามภพกว่าจะปราบได้คงหัวปั่นจนเหนื่อยเลยล่ะ 555+  o17

รออ่านตอนต่อไปค่ะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 01 - หมาสีทองและหมาสีทองของเขา [หน้า 3] (21/11/12)
เริ่มหัวข้อโดย: ¡ииσcэиτ ที่ 01-12-2012 15:39:10

พี่ภพยังไม่รู้อะไรซะแล้ววว ว ว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 01 - หมาสีทองและหมาสีทองของเขา [หน้า 3] (21/11/12)
เริ่มหัวข้อโดย: from_mars ที่ 01-12-2012 19:10:37

รูปภาพน่ารัก ดูเหมาะมากจริงๆ แหละ คึคึ

ประเมินเด็กแสบน้อยไปจริงนะ แต่ก็ดี เหนือความคาดหมายดีนะ
รออ่านจ้า

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 02 - แรกพบ ไม่สบอารมณ์ (หน้า 4) [02/12/12]
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 02-12-2012 00:11:09

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●


ยกที่ 2 – แรกพบ ไม่สบอารมณ์

คิมหันต์เป็นมนุษย์ที่เต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น โดยเฉพาะในเรื่องที่เขาสนใจ น่าเศร้าอยู่นิดหน่อย ที่เพื่อนบางคนนิยามนิสัยเยี่ยงนักวิทยาศาสตร์เช่นนั้นอย่างโหดร้ายว่า ‘เสือก’

ชีวิตมัธยมปลายของเด็กหนุ่มดำเนินไปตามปกติ เรียน เล่น ยุ่งเรื่องชาวบ้าน มีเพื่อนสนิท เห็นเพื่อนสนิทมีแฟน เข้าไปยุ่งเรื่องเพื่อนสนิทกับแฟนสนองความสงสัยใคร่รู้ส่วนตัว กลับบ้านเลี้ยงหมา เถียงกับพี่สาว อยู่โรงเรียนแอ๊บหล่อ (แม้อยู่บ้านเขาก็คิดว่าตัวเองหล่อแต่ไม่เท่าที่โรงเรียน) ตัดสินใจไปย้อมผมทองอร่ามตั้งแต่เมื่อสองสามปีก่อน ด้วยเห็นบอยแบนด์เกาหลีย้อมผมทองแล้วประทับใจแทบหลั่งน้ำตา แรงบันดาลใจล้นเหลือ ส่งให้เด็กหนุ่มเบนเข็มชีวิตเข้าสู่วิถีแห่งกิมจิด้วยโอปป้าคิมสไตล์  ใคร ๆ จะได้เลิกเรียกเขาว่าไอ้ตี๋ หรือคำอื่นที่ความหมายใกล้เคียงเหมือนตอนอยู่โรงเรียนเก่าเสียที ไม่ได้เกลียดหรอก ก็ตี๋จริงนั่นละ แต่อยากหาอะไรแปลกใหม่ให้ชีวิตบ้าง

โชคดีที่เขาเรียนโรงเรียนเอกชน ห้องคิงเสียด้วย อย่าคิดว่าเอาแต่ห่วงทรงผมกับยุ่งเรื่องชาวบ้านแล้วจะหัวทึบ เขาถูกจัดอยู่ในกลุ่มนักเรียนเกรดดีจากการสอบคัดห้องในทุกปีการศึกษา อยากจะย้อมผมทองหรือทำหัวแดงมาเรียนก็เอา ไม่ใช่เรื่องแปลกในโรงเรียนนี้ซึ่งยืดหยุ่นเรื่องกฎระเบียบเกี่ยวกับทรงผมเหลือเชื่อ

ปกติตอนไปโรงเรียน เด็กหนุ่มมักเซ็ตผมอย่างดี (ยกเว้นตื่นสาย) แต่ตอนนี้เจ้าตัวกำลังนอนอืดท้าอากาศร้อนบนโซฟาตัวโปรด ปล่อยผมเผ้าเป็นกระเซิงเหมือนรังนก กำลังคิดว่าจะงีบสักหน่อย จนกระทั่งได้ยินเสียงหวาน ๆ ของ สิสิร ผู้เป็นพี่สาวคนรองแว่วมา

“คีม...”

เสียงนุ่มมาเชียว รื่นหูเกินไปจนรู้สึกเหมือนความสงบในชีวิตกำลังโบกมือลาพักร้อน

“ไปกับเจ้หน่อย”

นั่นไง!

“ไม่ไป ขี้เกียจ”

เด็กหนุ่มปฏิเสธตั้งแต่ยังไม่ทันได้เอ่ยปากถามว่าจะไปไหน นอนแผ่หลากลางโซฟา เกาพุงแกรก ๆ พลางคิดว่าวันเสาร์ที่อุตส่าห์ทำการบ้านเสร็จหมดแล้วทั้งที เขาควรได้นอนกลิ้งเกลือกอยู่กับบ้านเป็นรางวัลของความขยัน มากกว่าจะไปตุหรัดตุเหร่รับใช้พี่สาวนอกสถานที่ให้เหนื่อยแรง

“ครีมจ๊ะ”

เสียงเธอยิ่งทวีความสยองรูหู แถมชื่อเล่นน่าขนลุกก็ถูกยกขึ้นมาใช้อีกแล้วแสดงสัญญาณไม่ค่อยดี แต่คิดหรือว่าวิธีแบบนี้จะได้ผล

“ไม่”

จุดยืนชัดเจน วันนี้ต่อให้เอาชะแลงมาแงะก็จะไม่ยอมออกจากบ้านเด็ดขาด

“เจ้จะไปกินเค้ก”

“อ้วน”

“นั่นปาก!?”

“เยส!”

สิสิรกระตุกมุมปาก เกิดเป็นองศาก้ำกึ่งระหว่างกรีดยิ้มกับแยกเขี้ยว เธอเดินไปนั่งท่าสวยตรงขอบโซฟาแล้วเอ่ยออกมาอย่างมีเลศนัย “เจ้จะไปกับอันนา..”

ถึงตรงนี้เขาเริ่มเห็นความน่าสนใจในกิจกรรม ‘หม่ำเค้กวันเสาร์’ ของผู้เป็นพี่ขึ้นมานิดหน่อย

“ที่ร้านเค้กทานตะวัน”

เขาหรี่ตามองหญิงสาว เธอจ้องกลับมาด้วยนัยน์ตาวาววับ

“ให้คิดอีกทีว่าอยากไปด้วยกันหรือเปล่า?”

อาเจ้ที่รักช่างเลือกทิ้งจังหวะ กระตุ้นความน่าสงสัยในแต่ละประโยคได้เหมาะเจาะจริง ๆ มันคงเป็นกิจกรรมหม่ำเค้กประสาสาวมหา’ลัยธรรมดาไร้สิ่งน่าดึงดูด หากไม่มีชื่อ ‘อันนา’ และ ‘ร้านเค้กทานตะวัน’ โผล่เข้ามาในบทสนทนาด้วย

“เจ้จะไปกินเค้กหรือทำอะไร” เขาผุดลุกขึ้นนั่ง จ้องหน้าพี่สาวพยายามจับพิรุธ ซึ่งสิสิรก็มืออาชีพพอจะไม่เสียท่าให้น้องชาย
หญิงสาวยิ้มหวาน รู้สึกแบบเดียวกับคนตกปลาที่เห็นเบ็ดกระตุก

“อยากรู้ก็ไปด้วยกันสิ”

“ชิ!”

คิมหันต์พ่นออกมาคำเดียวแล้วกระโจนลงจากโซฟาวิ่งเข้าไปในห้องตัวเอง

สิสิรมองตามจนแผ่นหลังเขาลับตาไป เธอรู้ว่าเขาไม่ได้คิดหนี แต่น่าจะวิ่งไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเตรียมออกจากบ้านมากกว่า

“รอแป๊บ เซ็ตผมก่อน”

เสียงน้องชายตะโกนกลับมาดังคาด หญิงสาวหยิบหูฟังเครื่องเล่นเอ็มพีสามขึ้นมาใส่ ก้มลงดูนาฬิกาข้อมือแล้วไถลลงไปนั่งเอนตัวพิงพนักโซฟารอเขาอย่างใจเย็น เวลามีถมเถกว่าจะถึงที่นัดกันไว้กับอันนา ไม่มีความจำเป็นจะต้องรีบร้อน
ในเมื่อปลาติดเบ็ดแล้วนี่นา


ครู่ใหญ่ที่คิมหันต์เหลียวซ้ายแลขวากับเงาในกระจก สภาพออกมาได้อย่างใจแล้วจึงย่างออกจากห้องด้วยท่าทีประหนึ่งจะขึ้นคอนเสิร์ต รอสักวันพี่สาวของเขาหาป้ายไฟมาโบกคงได้อารมณ์ขึ้นอีกนิด

“ช้า”

เจอหน้าก็โดนประณามทันที

“อย่างเจ้คงเผื่อเวลาไว้อยู่แล้วไม่ใช่หรือไง”

“ทำรู้มาก”  สิสิรย่นจมูก ควงกุญแจรถด้วยนิ้วชี้แล้วเดินนำออกไป “กวนอย่างนี้ระวังสักวันจะซวยเพราะไปเหยียบตาปลาใครเข้า”

เด็กหนุ่มยักคิ้วหลิ่วตา เห็นชัดว่าไม่ได้ใส่ใจคำเตือนพี่สาวเท่าไรนัก ตอนนี้สิ่งที่ดึงดูดเขาออกจากบ้านได้ คือจุดประสงค์ในการมากินเค้กอย่างเฉพาะเจาะจงร้านของเพื่อนพี่สาวที่ชื่ออันนามากกว่า

อันนา อาทิตย์ สองพี่น้องตระกูลวิจิตรนิรันดร์

พอเป็นเรื่องของตระกูลนี้ทีไร คิมหันต์นึกออกแต่อะไรไม่ปกติ

พี่สาวคนงามนิสัยเจ้าเล่ห์ชื่ออันนานั้น เขาเคยได้ยินมาบ้างแต่ยังไม่เคยเจอตัว ส่วนน้องชายรูปหล่อปานเทพบุตรแต่หน้ามึนสุดติ่ง แถมดันมาหลงรักผู้ชายด้วยกัน และไอ้ผู้ชายคนนั้นบังเอิญเป็นเพื่อนสนิทเขาซึ่งเรียนร่วมห้องกันมาตั้งแต่ขึ้นชั้นมัธยมปลายด้วยนี่สิ
รถเริ่มออกตัวไปตามเส้นทางคุ้นเคย จุดมุ่งหมายคือ ‘ร้านเค้กทานตะวัน’ ซึ่งเปิดอยู่ชั้นล่างสุดของหอพักที่อาทิตย์และชู้รักอาศัยซุกหัวนอน พร้อมกับรับจ็อบเป็นพนักงานร้านเค้กที่ว่าไปด้วย บ้านรวยเสียเปล่า โดนพ่อเตะโด่งออกมาใช้ชีวิตจนแกลบอยู่ข้างนอกเสียอย่างนั้น

คิมหันต์ปรับเบาะนั่งให้เอนตัวได้สบาย มองภาพทิวทัศน์บ้านเรือนวิ่งฉิวผ่านไปข้างกระจก นึกถึง ‘ปิ่นหยก’ เพื่อนรักของเขา พูดให้ชัดก็แฟนหนุ่มของอาทิตย์ด้วยนั่นละ ตอนนี้คงกำลังทำงานหัวหมุนอยู่ร้านเค้ก โดยไม่รู้ตัวว่ากำลังจะได้พบว่าที่พี่สะใภ้ ผู้หญิงซึ่งเล่าลือกันว่าเป็นสตรีน่าสะพรึงคนหนึ่งในบรรดาผู้คนที่เขาเคยได้ยินกิตติศัพท์ ตั้งใจเจาะจงร้านเช่นนี้บางทีเธออาจอยากเห็นหน้าคนรักของน้องชายก็เป็นได้

เด็กหนุ่มหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาจ้อง ชักห่วงสวัสดิภาพเพื่อน จะโทรหาเจ้าตัวโดยตรงก็ไม่ได้อีก เพราะปิ่นหยกไม่มีมือถือด้วยความที่ทั้งจนทั้งงก แต่ตอนกลางวันอย่างนี้คงทำงานอยู่ร้านนั่นเอง

เขาตัดสินใจเลือกเบอร์ร้านเค้กทานตะวันแล้วกดโทรออก ตั้งใจว่าจะเตือนล่วงหน้าสักหน่อยตามประสาเพื่อนที่ดี รออยู่ครู่ใหญ่จึงมีเสียงมนุษย์ตอบรับแทนสัญญาณรอสาย

“สวัสดีครับ ร้านเค้กทานตะวันครับ” เป็นอาทิตย์ที่ทักทายกลับมา

“ฉันเอง คิม” เขาเอ่ยเรียบ ๆ  “ไอ้ปิ่นล่ะ”

“ไม่สบายอยู่”

คิมหันต์เลิกคิ้ว ไอ้มนุษย์ถึกทุยในร่างเด็กมัธยมผอมแห้งอย่างปิ่นหยกน่ะหรือ หมอนี่มีวันที่ไม่สบายกับเขาด้วย ต่อมอยากรู้อยากเห็นทำงานขึ้นมาทันที “มันเป็นอะไร?”

“เมื่อคืนหนักไปหน่อย”

เด็กหนุ่มนิ่งงันไปชั่วขณะ ‘เมื่อคืนหนักไปหน่อย’ ที่เพิ่งได้ยิน หากออกมาจากปากคนอื่นแล้ว เขาอาจคิดว่าเป็น กินหนัก เมาหนัก งานหนัก หรืออะไรเทือกนั้น แต่พอออกมาจากปากท่านชายอาทิตย์ที่เผลอเมื่อไรเป็นลวนลามเพื่อนเขาทุกครั้ง ก็มีอันต้องระแคะระคายแล้วว่า ‘หนัก’ ที่ว่าคงไม่ใช่ในความหมายปกติ

“มีธุระอะไรไหม ตอนนี้ที่ร้านกำลังยุ่ง ปิ่นหยกไม่ได้มาทำงาน”

เขากำลังจะอ้าปากบอกอาทิตย์ ว่าพี่สาวเจ้าตัวกำลังจะไปที่ร้าน ทว่า..

ตู๊ด......ตู๊ด......ตู๊ด......ตู๊ด...

สายตัดไปเสียก่อน โทรไปอีกครั้งก็ไม่มีคนรับ ท่าทางคงกำลังยุ่งจริง ๆ มีลางสังหรณ์ว่าไปเยี่ยมเยียนเพื่อนทั้งสองแบบนี้อาจจะได้เห็นอะไรน่าสนุก

เด็กหนุ่มเก็บมือถือเข้ากระเป๋า โทรไม่ติดก็ช่างหัวแล้ว ไว้ค่อยไปเจอกันที่ร้านก็ได้

“ไอ้ปิ่น..ไอ้ตัวดวงซวย” เขาพึมพำ แม้เห็นใจแต่ก็นึกสนุกไปด้วย “แกงานเข้าแน่”



วันเสาร์อย่างนี้ร้านเค้กทานตะวันคนเยอะ เขารู้ดีเพราะปกติมาเอ้อระเหยลอยชายอยู่ที่นี่บ่อย ครั้งนี้ก็ไม่ต่าง แถมดูจะยุ่งกว่าปกติด้วยเมื่อพนักงานอยู่ไม่ครบ เขากวาดสายตาไปทั่วร้านแต่กลับไม่พบปิ่นหยกหรืออาทิตย์ เห็นแต่พนักงานประจำคนอื่นที่คุ้นหน้าคุ้นตากันดี ยืนยันได้จากคำทักทายตีซี้สุด ๆ

“ไงไอ้กิมจิหัวทอง”

“ไงพี่แวว วันนี้ก็โสดอีกอะดิ” เขาโบกมือให้แวววัน สาวโสดประจำร้านที่อยากลงจากคานจะแย่แต่ไม่สำเร็จสักที ได้รับคำสรรเสริญคุณงามความดีจากเธอกลับมายาวเหยียด

เด็กหนุ่มยักไหล่ เดินนำสิสิรเข้าไปหาที่นั่งซึ่งยังว่างอยู่ พี่สาวเขาบอกว่านัดเจอกับอันนาที่นี่ อีกสักพักเจ้าตัวคงมาถึง
เขาปล่อยเธอนั่งพิจารณาเค้กในเมนู ส่วนตัวเองเลือกจะเดินซอกแซกมุมนั้นมุมนี้ของร้านตามความเคยชินมากกว่า พอสายตามองเห็นชายหนุ่มวัยยี่สิบสี่ปีผู้เป็นเจ้าของร้านเค้กก็รีบพุ่งเข้าไปทักทายทันที

“พี่เอม”

“อ้าว คิม” 

ชายหนุ่มที่เขาเรียกว่า ‘พี่เอม’ นั้นชื่อเต็มคือ ‘เอมจิต’ เป็นเจ้าของหอพักและเจ้าของร้านเค้กแห่งนี้ ขณะที่ส่งเสียงทักทายกลับมาก็ยังโปรยยิ้มหล่อลากพร่ำเพรื่อเป็นอาหารตาลูกค้าสาว ๆ เช่นเคย

“มาหาปิ่นหรือ?”

“ประมาณนั้นครับ ว่าแต่มันไปไหนแล้วอะ ไอ้อาทิตย์ด้วย”

“เห็นอาทิตย์บอกว่าปิ่นไม่สบาย” เอมจิตตอบด้วยเสียงทุ้มน่าฟัง พลางหันไปชงกาแฟหอมกรุ่น เห็นภาพลักษณ์ตอนนี้ใครจะเชื่อว่าในอดีตเคยเป็นเพลย์บอย ดื่ม เที่ยว เปรี้ยวตับมาก่อน คนเรามันเปลี่ยนกันได้จริง ๆ  “ตอนนี้ขึ้นไปดูปิ่นหยกได้สักพักแล้ว อยู่บนห้องน่ะ”

เขาพยักหน้า หันไปมองพี่สาวก็พบว่ายังนั่งอยู่ลำพัง แขกรับเชิญอีกคนคงยังมาไม่ถึง ตามกลิ่นความน่าสงสัยไปดูบนห้องสักหน่อยก็ดีจะได้ช่วยเตือนด้วย ที่สำคัญคือเขาเริ่มทนความอยากรู้ไม่ไหวแล้ว ว่า ‘เมื่อคืนหนักไปหน่อย’ ของอาทิตย์นั้นมันหนักสักแค่ไหนเชียว คงไม่ใช่ได้เสียกันไปแล้วหรอกใช่ไหม

คำตอบคือไม่ใช่

ทั้งที่เตรียมใจไว้บ้างแล้วว่าอาจเห็นอะไรแปลก ๆ แต่เอาเข้าจริงก็ยังอดอ้าปากค้างไม่ได้ ร่องรอยอะไรต่อมิอะไรซึ่งตกค้างอยู่ในห้องพักของทั้งสองคนแทบตะโกนใส่หูเขา ว่าไอ้คู่นี้มันปั่มป๊ามกันไปแล้วเรียบร้อย (แถมยังเก็บหลักฐานไม่หมดเสียด้วย) ฟีโรโมนลึกลับลอยฟุ้งเต็มห้อง และท่าทางคืนที่ผ่านมาคงหนักเอาการจริง เพราะปิ่นหยกถึงกับนอนซมไปเลยวันนี้

คิมหันต์ไม่ใช้เวลาในห้องนั้นนาน ด้วยกระดากเอกอยู่นิดหน่อย หลังจากเอ่ยเตือนทั้งสองคนเสร็จว่าพี่สาวสุดที่รักกำลังจะมา เขาก็ย้ายร่างกลับมานั่งเก้าอี้ตรงข้ามกับสิสิร พร้อมกับเอ่ยทักทายผู้มาใหม่นามว่าอันนา หญิงสาวคนงามซึ่งผลิตบรรยากาศชวนขนลุกแผ่ออกมาอย่างน่าประหลาด

“น้องคิมสินะ เราเพิ่งเคยเจอกันเนอะ”

คิมหันต์พยักหน้า เอาหลอดแหว่งแกว่งโกโก้ปั่นที่สั่งไว้ก่อนหน้านี้ พลางลอบสังเกตทีท่าของหญิงสาวไปด้วย ดูไม่ใช่ย่อยเลยเชียว สายตาเธอให้ความรู้สึกงดงามแฝงเล่ห์เหลี่ยมอย่างไรบอกไม่ถูก

“เห็นว่าเป็นเพื่อนกับปิ่นหยก”

“เพื่อนซี้” เขาช่วยแก้ให้ และเธอหัวเราะเสียงเย็น ส่วนพี่สาวเขานั่งอุดหูตัวเองด้วยหูฟังเครื่องเล่นเอ็มพีสามคู่ใจ หลุดหายจากวงสนทนาไปแล้ว ทั้งที่ผู้หญิงตรงหน้าเป็นเพื่อนของตัวเองแท้ ๆ นั่นชวนให้คิดว่าสาเหตุที่สิสิรชวนเขามาวันนี้ เป็นเพราะอยากให้มาพบกับอันนาคนงาม มากกว่าจะต้องการทาสรับใช้นอกสถานที่

“พี่ก็ว่าอย่างนั้น” เธอนั่งเท้าคาง จ้องตาเขาคล้ายจะท้าทาย “ว่าแต่ซี้กันขนาดไหน”

เขายักคิ้วตอบ “ผมรู้ทุกเรื่อง”

“โอ้”

คิมหันต์ส่งรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ มาอีหรอบนี้เขาพอจะเดาได้อยู่หรอกว่าเธอต้องการอะไร หวงน้องชายเข้ากระแสเลือด คงไม่พ้นอยากหาข้อมูลเรื่องปิ่นหยกซึ่งเป็นคนรักของอาทิตย์และเป็นเพื่อนสนิทของเขา หากอันนาไม่ถูกใจปิ่นหยกขึ้นมาชีวิตหมอนั่นคงตกระกำลำบากไม่น้อย (แม้ที่ผ่านมาเพื่อนเขาก็ดูชีวิตระกำมาตลอดอยู่แล้ว) ท่าทางเธอไม่ใช่ผู้หญิงที่จะสุ่มสี่สุ่มห้าเข้าไปมีเรื่องด้วยเลย

“ทุกเรื่อง..” เด็กหนุ่มเอ่ยทวนคำเดิมของตัวเอง เพิ่มอีกนิดเพื่อบอกให้เธอรู้ว่าถึงเธอจะร้าย แต่เขาก็ไม่ได้อ่อนหัดนัก “รวมทั้งเรื่องที่พี่อยากรู้”

“อย่างเช่น?”

“แต่ไม่ได้เล่าทุกเรื่อง”

คิมหันต์ยกมุมปาก ไม่หลบสายตาทิ่งแทงของเธอสักนิด ก่อนอันนาจะถอนใจยาวออกมาแล้วเอนหลังพิงพนักเก้าอี้

“น้องคิมยียวนสมคำเล่าลือ”

“พี่อันก็สวยสะพรึงสมคำเล่าลือเหมือนกัน”

ทั้งสองคล้ายจะกดดันคู่สนทนาด้วยสายตาอยู่อีกหนึ่งอึดใจ ก่อนใครสักคนจะหลุดเสียงหัวเราะออกมาเรียกให้อีกฝ่ายหัวเราะตาม เห็นได้ชัดว่าก่อนพบหน้ากันครั้งนี้ พวกเขามีข้อมูลของอีกฝ่ายอยู่เต็มหัวมาก่อนแล้ว

“เอาใหม่ดีกว่า พี่ถามดี ๆ ตรงไปตรงมา” หญิงสาวโน้มตัวมาข้างหน้าแสดงท่าทางจริงจัง..หรือไม่ก็คงเริ่มหงุดหงิดแล้ว “ปิ่นหยกเป็นคนยังไง พี่เป็นห่วงน้องชายตัวเองไม่ใช่เรื่องผิดใช่ไหม”

เด็กหนุ่มยิ้มพราย..ยักไหล่ยียวน แล้วเอ่ยปากเล่าเฉพาะส่วนที่คิดว่าจำเป็นและเขามีอารมณ์จะบอก ซึ่งไอ้อารมณ์แบบนั้นก็มีไม่ค่อยมากเสียด้วยสิ




รถแอร์เสีย พร้อมกับทำอารมณ์สามภพบูดสนิทไปด้วย

เกือบแล้ว..เกือบได้เอาไปซ่อมอยู่แล้วเชียว แต่วันนั้นดันติดธุระ ซึ่งความจริงไม่ควรเรียกว่าธุระสักนิด ช่างไร้สาระจนรู้สึกเสียเวลาชีวิตโดยใช่เหตุไปมากทีเดียว ชายหนุ่มหมายมั่นปั้นมือไว้ว่าวันนี้ต้องเอารถไปซ่อมแอร์ให้ได้
ทว่าคงมีอันได้ผิดแผนอีกแล้ว

“ตอนนี้น่ะหรือพี่อัน” เขาถอนหายใจใส่โทรศัพท์มือถืออย่างเหนื่อยหน่าย “เรื่องเด็กนั่นผมว่ามันไร้สาระ ไม่เห็นมีอะไรน่าสนใจตรงไหน”

ชายหนุ่มได้ยินเสียงหัวเราะเย็นเยียบของเธอจากในสาย “ครั้งนี้ครั้งเดียวสามภพ แล้วพี่จะเลิกกวนเธอเสียที วันนี้พี่ยังมีธุระต่อ ไม่งั้นคงจัดการเอง”

“ให้มันจริง พี่พลก็ขยันโยนมาให้ผมตลอด”

“พี่ไม่รบกวนเปล่าหรอก” หญิงสาวเอ่ยนุ่มนวล “มีปัญหากับผู้หญิงที่มาเกาะแกะอยู่ไม่ใช่หรือ...พี่จัดการแม่นั่นให้ได้นะ”

ชายหนุ่มครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง และพบว่าเป็นข้อเสนอซึ่งฟังดูไม่เลว รับมือกับผู้หญิงที่คอยมาวุ่นวายล้ำเส้นในชีวิตเป็นเรื่องยุ่งยากสำหรับเขาพอตัว ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะเขาไม่คลั่งพอจะใช้กำลังกับพวกเธอ แต่ก็ขี้เกียจหาวิธีอ้อมค้อมอย่างอื่นที่ทำให้เลิกมายุ่มย่ามกับเขาเสียที เรื่องพวกนั้นอันนาซึ่งเป็นผู้หญิงด้วยกันคงถนัดกว่า

“ช่วยทำให้เจ้าเด็กนั่นยุ่ง ๆ ไม่ต้องมีเวลามาวุ่นวายกับเพื่อนรักเขาสักระยะ” เธอเอ่ยต่อชัดถ้อยชัดคำ พูดออกมาเป็นปกติอย่างกับแค่ฝากใครสักคนซื้อข้าวกล่อง

“สักระยะ?” เขาทวน “ไหนว่าครั้งนี้ครั้งเดียว”

เธอหัวเราะ แต่ฟังออกว่าชักหงุดหงิด “โอเค...พ่อคนนี้ ไม่พลาดเลยจริง ๆ ครั้งเดียวก็ครั้งเดียว”

“เอาละ" เขาพ่นลมหายใจออกมาหนึ่งเฮือก "ตอนนี้เลยใช่ไหม ที่ไหนนะ”

“ร้านเค้กทานตะวัน เดี๋ยวพี่ส่งแผนที่ไปให้”

จากน้ำเสียงเนิบนาบผิดปกติของอันนา ไหนจะอาการหงุดหงิดง่ายผิดปกตินั่น ทำให้เขาเดาว่าเธอคงถูกใครสักคนยั่วโมโหจนอารมณ์ขึ้นมาก่อนแล้วนิดหน่อย แต่คิดเอาเองว่าคงไม่ใช่ไอ้เด็กถั่วงอกที่เพิ่งเห็นฟัดกับหมานั่นหรอก..

สามภพเปิดรูปแผนที่ร้านซึ่งได้เพิ่งได้รับทางโทรศัพท์ ตำแหน่งอยู่ไม่ไกลจากจุดที่เขาอยู่เท่าไรนัก

หญิงสาวบอกเขาแค่ให้ช่วยพาเด็กนั่นไปส่งบ้าน หากถามอะไรเรื่องเพื่อนของเด็กคนนั้นที่ชื่อปิ่นหยกกับน้องชายของเธอได้ก็ให้ช่วยถาม เพราะเธอคุยกับคิมหันต์แล้วคอยจะปรี๊ดจากอาการยียวนขึ้นมาตลอดเวลา แต่ถ้าไม่ได้ข้อมูลอะไรจริง ๆ ก็ช่วยกันออกไปหน่อย ซึ่งเขารับคำแต่ไม่คิดจะถามอะไรให้เหนื่อยแรงอยู่แล้ว

‘ถ้าเด็กนั่นกวนประสาทนักก็สั่งสอนเบา ๆ ได้ แค่เบาะ ๆ พอนะ เขาเป็นน้องชายเพื่อนพี่’

เขาจำคำพูดที่เธอทิ้งท้ายไว้ได้ ความจริงคือแทบจะเป็นประโยคเดียวที่ยังเหลือติดหัว เมื่อรถจอดสนิทหน้าอาคารขนาดกลางซึ่งชั้นล่างสุดเปิดเป็นร้านเค้ก

สามภพยักไหล่กับถ้อยคำที่ว่า พลางคิดว่าอันนาก็เวอร์ไป ไอ้ตี๋หัวทองนั่นจะกวนประสาทอะไรนักหนาเชียว

ชายหนุ่มเปิดประตูกระจกเข้าไปในร้าน ลมเย็นฉ่ำจากเครื่องปรับอากาศลอยเข้าปะทะใบหน้า โมบายที่แขวนไว้กับประตูส่งเสียงกรุ๋งกริ๋ง ถ้อยคำต้อนรับดังขึ้นจากพนักงานในร้านแต่เขาไม่ได้สนใจ สายตาสอดส่ายมองหาคนที่ได้รับคำไหว้วานให้มารับไปส่งบ้าน

แล้วก็ไปสะดุดเข้ากับเรือนผมสีทองสว่างของเด็กหนุ่มคนนั้น

เจ้าตัวกำลังนั่งกระดิกเท้าอ่านนิตยสารเกมอยู่บนโซฟาสีแดงมุมร้าน ใบหน้าคุ้นตา แต่ต่างกันที่วันนี้ผมถูกเซ็ตไว้เป็นทรงกว่าเมื่อครั้งฟัดกับหมา กับเสื้อผ้าดูดีขึ้นนิดหน่อย ถึงอย่างนั้นก็ยังมีบุคลิกชวนให้หงุดหงิดเมื่อพบเห็นอย่างน่าประหลาด

สามภพเดินตรงเข้าไปหา หยุดอยู่หน้าโซฟาพร้อมกับส่งเสียงเรียก

“คิมหันต์”

เจ้าของชื่อเพียงแต่เหลือบตาขึ้นมาจากนิตยสารเล็กน้อย เท้ายังกระดิกไปมาก่อนจะยิงคำถามใส่เขา

“ลุงเป็นใคร?”

เด็กเวรนี่นอกจากเลี้ยงหมาไว้ที่บ้านแล้วคงเลี้ยงไว้ในปากด้วยอีกฝูง

“พี่ สามภพ" เขาเน้นชัดตรงคำว่า 'พี่' แล้วจึงพูดต่อ "มารับนายกลับบ้าน”

สั้น ง่าย ได้ใจความ และพยายามใจเย็น

คิมหันต์ลอบยิ้มมุมปาก นึกชอบใจที่ยั่วอีกฝ่ายแค่นี้ก็ทำท่าหงุดหงิดเสียแล้ว นี่น่ะหรือคนที่อันนาส่งมาก่อกวนเขา

ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าเธอจงใจหนีกลับมหาวิทยาลัยกับสิสิรผู้เป็นพี่สาว (ผู้ไม่ได้เดือดร้อนเลย ที่จะส่งน้องชายตัวเองมายุ่งวุ่นวายกับสารพัดเรื่องที่เขาเป็นคนก่อบ้างไม่ได้ก่อบ้าง) ทิ้งเขาไว้ที่ร้านเค้ก บอกว่าให้รอผู้ชายชื่อ ‘สามภพ’ ซึ่งเป็นน้องชายคนรักของอันนาเพื่อมาพาเขากลับบ้าน

ความจริงเด็กหนุ่มจะชิ่งหนีก่อนก็ได้ เขาเองมาร่อนเร่ทิ้งชีวิตไว้ที่นี่ออกบ่อยจนซี้กับคนในร้านหมดแล้ว หาทางกลับบ้านเองนั้นไม่ใช่เรื่องลำบากเลย แต่อยากรู้เหมือนกันว่าคนชื่อสามภพที่ว่าจะสักแค่ไหนเชียว

เด็กหนุ่มประเมินบุคลิกคนตรงหน้าตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าในเวลาไม่กี่วินาที และตระหนักว่าความประทับใจแรกพบดูติดลบพิกล สามภพปรากฏตัวพร้อมจุดยืนชัดเจน ประกาศผ่านแววตาว่ามาในรูปแบบศัตรูเต็มที่เลยทีเดียว

คิมหันต์ยักยิ้มอีกครั้ง โยนนิตยสารเกมกลับเข้าที่ก่อนจะลุกขึ้นยืนประจันหน้า


ส่งคนมาท้าทายขนาดนี้...หนีกลับก่อนคงน่าเสียดายแย่

-หมดยกที่ 2-

=========================

มาต่อแล้วค่ะ ^o^
ยังคงแอบเกริ่นยาวอยู่ เห็นมีสงสัยว่าตกลงแล้วคิมหันต์กับสามภพใครเหนือกว่าใคร ในความเห็นคนเขียนรู้สึกว่าสูสีค่ะ ขึ้นอยู่กับว่าแต่ละเหตุการณ์เป็นทีใครทีมันมากกว่า

*หมายเหตุ - พี่สาวคนรองของคิมชื่อ สิสิร (อ่านว่า สิ-สิ-ระ) แปลว่าฤดูน้ำค้าง
*หมายเหตุ 2 - เนื้อเรื่องตอนนี้อยู่ในช่วงตอนที่ 43-45 ของเรื่อง สะดุดรัก หอพักอลเวงค่ะ ไม่รู้อ่านแล้วจะมีใครนึกออกหรือเปล่า ^^

ตัวละครเรื่องนี้แอบรู้สึกว่ามีมุมร้ายทุกคนเลย เขียนสนุกดี
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านและทุกคอมเม้นต์นะคะ ดีใจมาก ๆ เลย  :กอด1: :L2:

แล้วพบกันตอนหน้า มีของแถมเป็นรูปวาดรีพลายถัดไปด้วยค่ะ ^o^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 01 - หมาสีทองและหมาสีทองของเขา [หน้า 3] (21/11/12)
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 02-12-2012 00:11:30

รูปประกอบ แถมค่ะ ^o^


คิมหันต์ ตาตี่ ๆ

(https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/600299_446288705431018_1091802328_n.jpg)



อันนี้วาดเล่น ขำ ๆ คงอีกสักระยะกว่าจะถึงขั้นนี้ แต่คนเขียนจิ้นไปไกลแล้ว (ฮา)
(https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash4/305680_448164655243423_836474442_n.jpg)



แถมด้วยเมื่อวันลอยกระทง อยู่ ๆ ฉากนี้ก็ผุดขึ้นมาในหัว แต่เรื่องนี้ก็คงอีกนานเหมือนกันกว่าจะถึงขั้นนั้น
(แต่จินตนาการมันห้ามไม่ไหวจริง ๆ ค่ะ) 5555 เอามาแปะให้ก่อนว่าถ้ารักกันขึ้นมาอาจจะประมาณนี้ *ฟุ้งซ่าน*



“นี่ตื่นแล้วจริงเรอะ! ตาแม่งตี่ลืมไม่ขึ้นแล้ว” พี่ภพว่าพลางพยายามเอานิ้วแหกตาผม เลวมากจริง ๆ ต้องให้บอกอีกกี่ครั้งว่าเบิ่งตาแค่นี้กำลังหล่อ ผมเลยเอามือไปแหกปากเขาบ้าง

“เงียบเหอะ! เรียนหมอฟันแต่ดันกินแต่ลูกอมอย่างพี่ยังอุตส่าห์เขี้ยวงอกไม่ยอมผุเลย”

“เด็กเลว! เดี๋ยวเอาเขี้ยวนี่แหละงับคอหลุด”

“อุ๊ยตาย กลัวแย่แล้วว่ะ”

“คิม”

“เรียกทำไม”

“พี่งับจริงนะ”

“เชี่ย!” ผมสบถใส่หน้าเขา “คอผมจะเก็บไว้ให้สาว ๆ งั่ม ไม่เอาบุรุษมีเขี้--โอ๊ะ!!!!”

“....”

“พี่เป็นคนหรือเป็นหมาวะ!!!!!”

“อืม...พระจันทร์เต็มดวง” เขาหัวเราะโชวฺ์เขี้ยว กวนประสาทไปสามภพสมชื่อ “สงสัยจะกลายร่างว่ะ”

ผมเอามือถูคอตัวเองกะให้หนังหลุด เจ็บ ๆ คัน ๆ บอกไม่ถูก พี่สาวทั้งสองคนเคยสบประมาทว่าอย่างผมไม่ควรมีสัตว์เลี้ยง เห็นทีจะจริงอย่างเธอว่า

ทั้งไอ้ดุ๊กดิ๊กทั้งไอ้พี่ภพ...เลี้ยงไม่เชื่องสักคน!

(หรือสักตัว?)



//พอเถอะ 55555


พบกันตอนหน้าค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 02 - แรกพบ ไม่สบอารมณ์ (หน้า 4) [02/12/12]
เริ่มหัวข้อโดย: cutybuay ที่ 02-12-2012 00:50:10

 :z13: คนเขียน เย้ เย้

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 02 - แรกพบ ไม่สบอารมณ์ (หน้า 4) [02/12/12]
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 02-12-2012 01:03:00

โอ้ววววววววว คู่นี้ดุเดือดๆๆ ฝีมือสูสีกันมาก กร๊ากกกกก  :z2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 02 - แรกพบ ไม่สบอารมณ์ (หน้า 4) [02/12/12]
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 02-12-2012 01:05:25

น้องครีมของเจ้ .. ในรูปตาตี๋น่ารักมาก ๆ เลย >//////<

ป.ล. น้องครีมอย่าประมาทฝีมือพี่ภพน๊าาา

ขอบคุณค่ะ

 :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 02 - แรกพบ ไม่สบอารมณ์ (หน้า 4) [02/12/12]
เริ่มหัวข้อโดย: kokilolylove ที่ 02-12-2012 01:15:43

กำลังหนุก แต่ตอนนี้นอนดีกว่า555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 02 - แรกพบ ไม่สบอารมณ์ (หน้า 4) [02/12/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Pam_Teukky ที่ 02-12-2012 02:05:36

เย้!!!!! พี่เรนมาต่อเรื่องคิมแล้ว
คิมกับพี่สามภพเจอกัน ก็ประกาศศึกเลย :laugh:

รอตอนต่อไปนะคะ :กอด1: :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 02 - แรกพบ ไม่สบอารมณ์ (หน้า 4) [02/12/12]
เริ่มหัวข้อโดย: insomniac ที่ 02-12-2012 06:45:05

หนีเศร้าจากเรื่องโน้นมาเก็บกำลังใจจากเรื่องนี้
นี่สิถึงจะได้อารมณ์ original ของ series นี้ ชอบคิมที่สุด
และขอยืนยันอีกครั้งว่า series นี้ไม่เหมาะกับบรรยากาศเศร้าๆ เกินสามตอนติดกันนะครับ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 02 - แรกพบ ไม่สบอารมณ์ (หน้า 4) [02/12/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Takarajung_TK ที่ 02-12-2012 07:37:27

 เย้ๆๆๆ ได้อ่านเรื่องคิมแล้ว
ชอบคิมมากเลย กวนน่ารัก
 o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 02 - แรกพบ ไม่สบอารมณ์ (หน้า 4) [02/12/12]
เริ่มหัวข้อโดย: It_s_me ที่ 02-12-2012 09:02:58

อยากให้ถึงฉาก 'กัด' เร็วๆ
หวังว่าจะมีวันนั้นที่น้อ
งคิมจะโดนพ่อหมาป่ากัดไปทั่งตัว
อร๊ายยยยยย เสียจริต

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 02 - แรกพบ ไม่สบอารมณ์ (หน้า 4) [02/12/12]
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 02-12-2012 09:18:58

ดูจะกินกันไม่ลง
จะตีกันตายก่อนได้คบกันไม๊คะเนี่ย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 02 - แรกพบ ไม่สบอารมณ์ (หน้า 4) [02/12/12]
เริ่มหัวข้อโดย: RainyMooD ที่ 02-12-2012 11:07:09

เมื่อไหร่เค้าจะกัดคอกันซะที  แอร๊ยยยย :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 02 - แรกพบ ไม่สบอารมณ์ (หน้า 4) [02/12/12]
เริ่มหัวข้อโดย: thari ที่ 02-12-2012 11:23:04

อูวววว มวยถูกคู่รึเปล่าคะ (แม้กระดูกจะคนละเบอร์)

.....ลุงเป็นใคร 55555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 02 - แรกพบ ไม่สบอารมณ์ (หน้า 4) [02/12/12]
เริ่มหัวข้อโดย: jelatin99 ที่ 02-12-2012 11:54:25

คู่นี้กินกันไม่ลงจริงๆ แล้วมันจะไปรักกันตอนไหนฟระ555 นึกภาพตามไม่ออกเลย สงสัยคู่นี้จะดุเด็ดเผ็ดมันมากกว่าหวานซะละ แต่ก็ดูเข้ากับคู่นี้ดีนะ เพราะถ้าหวานใส่กันแล้วแบบ เฮ้ยมันไม่ใช่อ่ะ ให้อันนากลายเป็นผู้หญิงใสซื่อเหอะ 555
รอตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 02 - แรกพบ ไม่สบอารมณ์ (หน้า 4) [02/12/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Oilsaoo ที่ 02-12-2012 13:59:51

คู่นี้ดุเดือดเผ็ดมันจริงๆ
คิมในรูปน่ารักมากกก
อยากเห็นฉากเขา "กัด" กันเเล้วอ่ะ >,<

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 02 - แรกพบ ไม่สบอารมณ์ (หน้า 4) [02/12/12]
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 02-12-2012 14:04:44

 o18

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 02 - แรกพบ ไม่สบอารมณ์ (หน้า 4) [02/12/12]
เริ่มหัวข้อโดย: greensoda ที่ 02-12-2012 14:29:04

รอติดตามฮาฟฟฟ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 02 - แรกพบ ไม่สบอารมณ์ (หน้า 4) [02/12/12]
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 02-12-2012 16:50:51

จะมีการ์ตูนตอนเค้า 'กัด' คอกันออกมามั้ยนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 02 - แรกพบ ไม่สบอารมณ์ (หน้า 4) [02/12/12]
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 02-12-2012 17:49:12

5555 คู่กัด จริง ๆ นะเนี่ยยย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 02 - แรกพบ ไม่สบอารมณ์ (หน้า 4) [02/12/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 02-12-2012 23:31:17

อยากให้ถึงตอนเค้างับคอกันเร็ว ๆ 555
คิมเก่งกับทุกคนยกเว้นพี่สาวตัวเอง คล้ายอาทิตย์เลยเนอะ
เอิ่ม กับพี่สามภพนี่จะกระโดดกัดกันมั้ยอ่ะ ดูแบบท้าทายกันและกันมากเลย
อยากรู้ว่าสามภพจะตกหลุมรักน้องคิมยังไง เพราะบรรยากาศดูห่างไกลกับคำว่าจีบและหวานมาก
แต่ตอนงานโรงเรียนปิ่นหยกที่มีประมูลเค้าเริ่มซัมติงกันมากกว่านี้แล้วนิ (ซัมติงคือพี่ภพมาป่วน)
งั้นก็คงจากนี้ไม่นาน (มั้ง) รอดูรอชมค่ะ

 :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 02 - แรกพบ ไม่สบอารมณ์ (หน้า 4) [02/12/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Noah ที่ 03-12-2012 00:03:54

เค้าชอบคู่นี้อ่ะ เมื่อไรจะรักกัน :-[
อยากบอกว่าเข้าใจพี่สามภพมากมาย เพราะรถบ้านเราก็แอร์เสีย มาเกือบปีละ o7

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 02 - แรกพบ ไม่สบอารมณ์ (หน้า 4) [02/12/12]
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 03-12-2012 00:40:23

พี่ภพเงิบเลย โดนเรียกลุง 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 02 - แรกพบ ไม่สบอารมณ์ (หน้า 4) [02/12/12]
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 03-12-2012 12:21:08

ตาต่อตา ฟันต่อฟัน ท่าจะมันส์น่าดู  o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 02 - แรกพบ ไม่สบอารมณ์ (หน้า 4) [02/12/12]
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 05-12-2012 01:42:45

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 02 - แรกพบ ไม่สบอารมณ์ (หน้า 4) [02/12/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Tuna Omega ที่ 05-12-2012 02:40:29

ดูแล้วแรกๆน้องคิมก็อ่านเกมขาด ไหงหลังๆแพ้ทางพี่ภพได้ล่ะเนี่ย....ติดตามกันต่อไป
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 02 - แรกพบ ไม่สบอารมณ์ (หน้า 4) [02/12/12]
เริ่มหัวข้อโดย: cutybuay ที่ 05-12-2012 14:58:04

ชอบคู่นี้ๆๆๆ   :m18:
เชียร์อีพี่ภพปราบน้องครีม อิอิ แต่น้องครีมคงจะไม่ยอมง่ายๆหรอกนะพี่สามภพพพพ  o3

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 02 - แรกพบ ไม่สบอารมณ์ (หน้า 4) [02/12/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ¡ииσcэиτ ที่ 09-12-2012 13:36:25

ดูเป็นคู่ที่สูสีมาก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 02 - แรกพบ ไม่สบอารมณ์ (หน้า 4) [02/12/12]
เริ่มหัวข้อโดย: sz4music ที่ 09-12-2012 22:12:32

ชอบพี่ภพ ดูแบดๆดี สมน้ำสมเนื้อกับน้อง ครีม มาก 5555555555

เป๊ง!!! ยกที่หนึ่ง เริ่มได้

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 02 - แรกพบ ไม่สบอารมณ์ (หน้า 4) [02/12/12]
เริ่มหัวข้อโดย: cutybuay ที่ 12-12-2012 21:24:00

เข้ามารอพี่ภพพพพพ  :z2:

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 03 - เจ้าชายผมทองบนหอคอยชั้นสอง (หน้า 5) [12/12/12]
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 12-12-2012 22:01:03

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●


ยกที่ 3 – เจ้าชายผมทองบนหอคอยชั้นสอง

รถแอร์เสีย...โอ้แม่เจ้า!

คิมหันต์หมดอารมณ์เจริญสัมพันธไมตรีหรือแม้แต่จะหาเรื่องยียวนกวนประสาทมนุษย์ที่นั่งหน้าถมึงทึงอยู่หลังพวงมาลัย สายตาสามภพเหมือนพร้อมพุ่งเข้าฟัดท้ายรถกระบะคันหน้าซึ่งจอดติดไฟแดงเดิมด้วยกันมาสองรอบแล้ว หากรอบที่สามนี้เจ้าตัวยังไม่สามารถพารถแอร์ดับหลุดออกจากสี่แยกนรกได้

สี่แยกนรก..ไม่ได้เป็นคำเปรียบเทียบเกินเลยจากความจริงแม้แต่น้อย

เด็กหนุ่มพยายามถือว่านี่เป็นการเตรียมความพร้อมเผื่อตายไปลงนรกอาจโดนจับเคี่ยวในกระทะทองแดงโทษฐานชีวิตนี้พ่นวาจามุสาไปก็ไม่น้อย แต่หลังจากตั้งอกตั้งใจปลุกระดมความคิดด้านบวกในช่วงระยะเวลาที่รถเคลื่อนตัวได้ราวสองฟุตกลางสี่แยกไฟแดงก่อนจะจอดสนิท ก็พบว่าแนวคิดโลกสวยเช่นนั้นไม่ใช่ทางดับทุกข์ที่เข้าท่านัก

“ร้อนบรรลัยเลย!”  เขาบ่น และได้รับสายตาอย่างกับอยากเอาเขี้ยวเฉาะผู้ร่วมทางหัวแบะส่งกลับมา โด่เอ๊ย...กลัวฉิบหายแล้วเฮีย “เป็น'ไร เมนส์ขาดเหรอพี่ ตรวจตั้งครรภ์มั่งนะ”

สามภพเอื้อมมือมาลดระดับเสียงเพลงอัลเทอร์เนทีฟร็อคจังหวะสะเทือนไตในรถให้สงบลง เสียงดังมาก ๆ ผนวกกับอากาศร้อนและไอ้ตี๋หัวทองซึ่งบ่นลิ้นห้อยสลับกับปากหมาเป็นระยะอยู่บนที่นั่งข้างคนขับกำลังทำเขาประสาทเสีย ทว่าพอละมือออกจากปุ่มปรับระดับเสียง มือผู้โดยสารกิตติมศักดิ์ก็เคลื่อนมาปรับให้มันดังเหมือนเดิม

“ลินคินพาร์ค ผมชอบ”

“ไม่ได้ถาม” ชายหนุ่มขมวดคิ้วแทบผูกเป็นโบว์อยู่กลางหน้าผาก มือซ้ายเอื้อมไปปิดเพลงฉับแล้วควานหาแว่นกันแดดในช่องใส่ของซึ่งอยู่ตรงกลางระหว่างพวกเขาขึ้นมาสวม ขณะที่อีกฝ่ายเหวอไปนิดหน่อยแต่ยังรักษามาดได้ไม่เลวนัก

“ผมใจบุญ รักเสียงเพลง หน้าตาดี ไม่ถามก็ตอบ ไม่ขอก็ให้ได้” คิมหันต์ยักคิ้วแล้วนั่งเอนตัวพิงเบาะ ยกหลังมือขึ้นเช็ดเหงื่อบนหน้าผากพลางกระพือคอเสื้อพั่บ ๆ  จะยื่นหน้าออกจากรถรับอากาศภายนอกก็กลัวเดี๋ยวแห้งกรอบเป็นกิมจิแดดเดียวเสียก่อนหมดหล่อกันพอดี  “ความจริงพี่มีเรื่องอื่นที่อยากรู้ด้วยนี่?”

“แสนรู้”

เขาทำเมิน ๆ วลีสรรเสริญนั้นไป นิสัยสอดรู้สอดเห็นเริ่มทำงานขึ้นมาอีกแล้ว “พี่อันใช้มาใช่ปะ โดนสั่งว่าไงมั่งล่ะ หรือโดนแม่สาวงูพิษขู่อะไรมา”

“เสือก!”

“….”

คิมหันต์ทำหน้ายุ่ง เขาพล่ามไปตั้งยาวโดนด่าสวนกลับมาทีละคำ บ้าฉิบ หมดอารมณ์คุย “ไร้ประโยชน์” เขาบ่นน้ำเสียงเหม็นเบื่อเจือความหงุดหงิด คนแบบนี้ช่างยั่วไม่ขึ้น ชะเง้อข้างทางเห็นรถพ้นจากสี่แยกกระทะทองแดงมาได้แล้วควรแก่เวลาแยกย้ายเสียที เพราะเขาก็ไม่คิดบอกอะไรเรื่องเพื่อนรักตัวเองให้กับคนข้าง ๆ แถมอีกฝ่ายยังทำตัวเป็นท่อนซุงขับรถได้(และด่าออกมาเป็นคำ ๆ) ไม่มีท่าทีอยากรื้อค้นความลับอะไรให้น่าสนุกอย่างที่คิดสักนิด

“พี่เอารถไปซ่อมเหอะ ผมลงตรงแยกหน้านี่แหละ” เขาชี้ไปข้างทางเมื่อเห็นว่ามีที่ให้จอดได้  “เดี๋ยวผมหารถกลับเอง”

ท่อนซุงก็ยังเป็นท่อนซุง นอกจากขับรถกับพ่นคำทิ่มแทงออกมาทีละคำก็ดูเหมือนจะทำอย่างอื่นแม้กระทั่งหาที่จอดรถริมทางไม่เป็น

“เหวย..พี่!” คิมหันต์เริ่มเสียงดังขึ้นเมื่อรถพุ่งทะยานออกไปข้างหน้าพร้อมกับเข็มชี้มาตรวัดความเร็วซึ่งกระดิกสวนทางกับที่เขาต้องการให้เป็น “จอดดิ จะลงแล้ว!”

หูทวนลม...ลมร้อนเสียด้วย!

“นี่!”

“เรียกดี ๆ! รู้ชื่อแล้วไม่ใช่หรือ?”

ในที่สุดก็มาเป็นประโยคจนได้ แต่นั่นไม่น่าดีใจสักนิด อารมณ์ปรี๊ดทำเขาสวนด้วยรูปประโยคเดิมกลับไปทันควัน  “จอดดี ๆ รู้ว่าเบรกอยู่ตรงไหนไม่ใช่หรื—เฮ่ย!

รถกระชากตัวแรงกว่าเก่าจนหลังลอยหวือไปติดเบาะ ร้อนทั้งจากอากาศและอารมณ์ ยกเว้นเสียงเย็นเยือกที่ส่งมาจากชายหนุ่มสารถีจำเป็น

"เรียกดี ๆ พี่ภพครับ และไม่ชอบเด็กกวนตีน โอเคนะครับ...” ราวกับมีรังสีอำมหิตที่มองไม่เห็นแผ่กระจายมาจิ้มจึ้ก ๆ อยู่บนผิวหนัง แต่นั่นยังไม่ชวนตกใจเท่าชื่อเล่นน่าอัปยศชัดถ้อยชัดคำซึ่งมีเพียงพี่สาวของเขาสองคนเรียกเวลาอยู่บ้าน

“....น้องครีม"

เขาเผลอสะดุ้ง ร.เรือควบกล้ำชัดเจนชนิดครูภาษาไทยสมัยประถมมาได้ยินคงปลื้มปริ่มน้ำตาร่วง หลุดมาดไปหนึ่งวูบใหญ่เหมือนนักมวยเมาหมัด รู้ได้ไงวะ!? แม้แต่ปิ่นหยกเพื่อนรักก็ยังไม่เรียกแบบนี้แม้เจ้าตัวจะล่วงรู้ความลับนั้นอยู่เดิม (คงเห็นว่าเป็นการทำร้ายจิตใจเขามากเกินไป) เด็กหนุ่มเริ่มเดือดทว่ายังทำใจดีสู้เสือ เดอะโชว์มัสต์โกออน ตั้งตัวติดแล้วจึงส่งยิ้มเยาะมุมปากแล้วถามกลับไปเสียงเรียบ 

"หมายถึงใคร!?"

"หมายถึงน้องครีมนั่นแหละ”

เป็นครั้งแรกที่อีกฝ่ายหันมองเขาตรง ๆ ตั้งแต่ขึ้นรถ ทำหน้าอย่างนี้แล้วนัยน์ตาหลังกระจกสีชานั่นดุฉิบหาย สามภพส่งยิ้มแบบเดียวกันกลับมาทว่าคูณอารมณ์เย้ยหยันเป็นสองเท่า 

“ชื่อครีมน่ารักดีนะ"

"ชื่อคิม!"

"อยู่บ้านพี่สาวเรียกครีมนี่?"

“.....” ถูกโจมตีกะทันหันเล็งตรงมาที่จุดอ่อนเช่นนี้ทำเด็กหนุ่มถึงกับเสียศูนย์ไปนิดหน่อย ผู้ต้องสงสัยอันดับหนึ่งคือสิสิรผู้เป็นพี่สาวและเป็นเพื่อนกับอันนา แม้เคยตกลงกันแล้วว่าจะไม่แพร่งพรายความลับนอกบ้านและเธอก็รักษาสัญญามาตลอด แต่ใครจะรู้ว่ามิตรภาพระหว่างเพื่อนสาวจะทำเธอขายน้องชายได้ลงคอหรือเปล่า

“กำลังสงสัยแล้วใช่ไหมว่ารู้ได้ยังไง?"

อยากตะโกนตอบว่า ‘ใช่โว้ย! เพราะงั้นคายออกมาเดี๋ยวนี้!’ ก็คงดูเสียหน้าไม่ใช่น้อย อะไรบางอย่างในน้ำเสียงนั้นทำให้คิมหันต์รู้สึกวิตกขึ้นมาเป็นเป็นครั้งแรกในรอบหลายปี บางทีมันอาจเป็นสิ่งที่เรียกว่า 'ลางสังหรณ์'

"คิดว่าสังหรณ์ใจไม่ดีแล้วสินะ?"


เด็กหนุ่มใจหายวาบ อ่านใจได้หรือไงวะ ใจคอจะรู้ไปถึงขี้แมลงวันที่ไหล่ซ้ายเขาเลยไหมไอ้บ้านี่


"แล้วก็กำลังคิดว่าจะรู้ไปถึงตำแหน่งขี้แมลงวันบนไหล่ซ้ายเลยรึเปล่าเนี่ย...?"


“....เชี่ย.....!” 



.




.




.




.




.




คิมหันต์ถูกนำตัวมาส่งถึงบ้านโดยสวัสดิภาพ ถ้าสวัสดิภาพหมายถึงอึ้งปนหงุดหงิดอยู่เล็ก ๆ และมีเม็ดเหงื่อชุ่มแผ่นหลังแต่ยังไม่โดนควักสมองไปทำวิจัย แม้สายตาจะเริ่มมองชายหนุ่มที่มาด้วยกันเป็นมนุษย์ต่างดาวเข้าไปทุกที หรือเขาโดนแทรกแซงฝังนาโนชิพอะไรสักอย่างเข้าหัวไปแล้วโดยไม่รู้ตัวหรือเปล่า

บ้าฉิบหาย..พล็อตหนังไซไฟผุดขึ้นเป็นฉาก ๆ

หลังจากคำสบถว่า ‘เชี่ย!’ เป็นการปิดท้ายแล้วก็ปราศจากบทสนทนาอื่นใดตามมาอีก สามภพขับรถตรงดิ่งมาถึงบ้านสองชั้นสีขาวอันเป็นที่ซุกหัวนอนของเขาชนิดไม่มีสับสนทางแยกทางเลี้ยวจนเชื่อได้เลยว่าต้องเคยมีครั้งก่อนหน้านี้มาแล้ว ..ว่าแต่เมื่อไร?

รถจอดสนิทหน้ารั้วบ้านแต่ยังไม่มีใครยอมก้าวขาลง คิมหันต์เหลือบตามองอีกฝ่ายซึ่งกำลังก้ม ๆ เงย ๆ หยิบอะไรสักอย่างในลิ้นชัก พยายามเพ่งกระแสจิตคิดคำก่นด่าซ้ำไปซ้ำมาอยู่ในหัว ไอ้เวร ไอ้พี่ภพเฮงซวย ไอ้หน้าหมา ไอ้ปากเสีย  วนลูปอีกครั้ง ไอ้เวร ไอ้พี่ภพเฮงซวย ไอ้หน้าหมา ไอ้ปากเสีย เอาล่ะ! อีกครั้ง ไอ้เวร ไอ้พี่ภพเฮงซวย ไอ้หน้าหมา ไอ้ปากเสีย... เอาเด้! ถ้าอ่านใจได้ก็ลองบอกมาซิว่าด่าอะไรไปบ้าง

“โวยอะไรด้วยสายตาอยู่ได้วะ น่ารำคาญ”

“พี่แม่งแย่!!!" คิมหันต์เผลอตะโกนลั่น  "อ่านใจจริงเหรอวะ!”

“....” 
สามภพเลิกคิ้ว ส่งสายตาเหยียดหยามปนเวทนาเหมือนกำลังเห็นคนสติไม่ดีพยายามทำตัวเป็นสไปเดอร์แมนเกาะประตูรถจากด้านในไปให้เด็กหนุ่มผมทองซึ่งท่าทางคงระแวงเขาน่าดู “เพ้อเจ้ออะไรครับไอ้ตี๋ อ่านใจพ่อง เด็กดาวน์ซินโดรมยังดูออก สายตาแกจะทิ่มพี่พรุนแล้ว” ชายหนุ่มว่าพลางส่ายหน้า คว้าบิสกิตในห่อพลาสติกได้แล้วก็เดินลงจากรถ ไอ้ดุ๊กดิ๊ก หมาขนทองปัญญาอ่อนเหมือนเจ้าของนั่นดูไปก็น่ารักดีเลยอยากแวะทักทายสักหน่อยเพราะเขาคงไม่มายุ่งกับบ้านไอ้เด็กเพี้ยนนี่อีกแล้ว

“ไง..ดุ๊กดิ๊ก” ชายหนุ่มส่งเสียงเรียกเป็นกันเอง...แต่เจ้าของดันวิ่งดุ๊ก ๆ ตามมาจากข้างหลังก่อนหมาจะมาเสียอีก

“ขย้ำมันเลยลูกพ่อ!”

สามภพกลอกตา ได้ยินคำสั่งจู่โจมดังมาจากด้านหลังประหนึ่งโกลเด้นรีทรีฟเวอร์ของตัวเองเป็นสุนัขล่าเนื้อกระหายเลือด ไม่ได้ดูความจริงเลยว่าเจ้าสิ่งมีชีวิตนี้เป็นแค่หมาอ้วนกระหายขนมปังกรอบเท่านั้นเอง

“น่ารักมาก”
เขาย่อตัวลงเกาหูสิ่งมีชีวิตที่เพิ่งทรยศเจ้าของซึ่งยืนหัวโด่อยู่ตรงหน้า ไอ้อ้วนขนทองฟาดขนมของเขาไปจนหมดแล้วยังเลียไม้เลียมือเสียสนิทสนมจนชายหนุ่มเริ่มไม่ค่อยเชื่อตัวเองเหมือนกันว่าเคยเจอมันแค่ครั้งเดียวก่อนหน้านี้ เห็นคนตรงหน้ายืนอ้าปากค้างเลยต่อท้ายอีกหน่อยให้เจ้าตัวสติแตกเล่น “เด็กดี...ไอ้ดุ๊กดิ๊กลูกพ่อ”

“หมาผม!”

“ก็ว่า ท่าทางไม่เต็มเต็งเหมือนกัน”

แล้วเมื่อกี้ใครบอก'ลูกพ่อ' กับหมาคนอื่นวะ! คิมหันต์ส่งสายตาอาฆาตให้ชายหนุ่มตรงหน้าซึ่งกำลังลูบหัวลูบหางหมารักพร้อมกับยักคิ้วใส่เขาอย่างน่าเตะให้คิ้วหลุด เลยไปจนถึงไอ้ดุ๊กดิ๊กที่เที่ยวทำตัวญาติดีกับคนอื่นไปทั่วขอเพียงมีบิสกิตของโปรดมาเซ่น เดี๋ยวจะจับเข้าคอร์สอดอาหารลดความอ้วนให้ผอมเพรียวเลยไอ้หมาเวร

ทิ้งเวลาให้ผู้เยาว์กว่าผูกใจเจ็บได้ไม่นานสามภพก็ลุกขึ้นยืนเต็มความสูง นี่บ่ายเข้าไปแล้วเขาก็เริ่มหิวเหมือนกัน นึกได้ว่าหลังจากนมกล่องมื้อเช้าซึ่งคุ้ยได้จากในส่วนลึกลับซ่อนเร้นของตู้เย็นที่คอนโดก็ไม่มีอะไรตกถึงท้องอีกเลย เมื่อครู่มองเห็นร้านอาหารน่านั่งอยู่ไม่ไกล ตัดสินใจหาอะไรใส่กระเพาะมากกว่าจะหิ้วท้องว่าง ๆ กลับไปพร้อมกับรถแอร์เสีย

“พี่ฝากรถหน่อย” น้ำเสียงระบุเจนว่าเป็นประโยคคำสั่ง ไม่ใช่ขอร้อง
   
“ฝากทำไม” อีกฝ่ายถามเสียงเขียว

“ฝากไว้รอออกดอกเป็นโฟล์คเต่าแล้วค่อยถอนมั้ง” ชายหนุ่มหัวเราะ ‘หึ’ กับมุกฝืดของตัวเองออกมาหนึ่งพยางค์ก่อนให้เหตุผลสั้น ๆ “จะไปหา'ไรกิน ขี้เกียจหาที่จอดใหม่”

คิมหันต์แยกเขี้ยว จ้องหน้าเขากลับมาตาไม่กะพริบ ท่าทางคงยังเคืองไม่หาย เด็กจริง ๆ

“กล้าฝาก?”

“กล้า...”  ชายหนุ่มยิ้มเย็น ก้มหน้าลงมาในระยะประชิด และคิมหันต์นึกเกลียดส่วนสูง ’มาตรฐานชายไทย’ หนึ่งร้อยเจ็ดสิบสองเซนติเมตรของตัวเองขึ้นมาทันที ด้วยไม่สามารถใช้ท่าไม้ตายโน้มตัวลงมาข่มพร้อมกับดึงคอเสื้อคู่สนทนาไว้ในมือได้อย่างที่สามภพกำลังทำ   

“เพราะถ้ากลับมาเจอรอยขูดขีด...มีเรื่องแน่ไอ้ตี๋”

พูดจบก็หันหลังเดินออกไป แผ่นหลังกว้างกับท่าเดินอาด ๆ ช่างน่าหมั่นไส้เป็นที่สุด หยามโคตร ๆ ท่าทางจองหองสมชื่ออวดดีอย่าง 'สามภพ' สุดติ่ง เด็กหนุ่มกอดอกมองวีออสสีบรอนซ์ทองซึ่งจอดนิ่งอยู่ต่อหน้าจนกระทั่งเจ้าของหายลับไปจากสายตา ความคิดชั่วร้ายผุดขึ้นมาในหัวเหมือนฟองอากาศตอนน้ำเดือดปุด ๆ


ไม่ชอบรอยขูดขีดใช่ไหม!?





.



.




.




.




.




“คิมหันต์!!”

ตะโกนลั่นเชียว

“ไอ้คิม!!”

แถมเรียกซะเพราะอีก

“รู้นะโว้ยว่าได้ยินน่ะ! โผล่หัวทอง ๆ ของแกออกมาเดี๋ยวนี้!”

คิมหันต์หัวเราะหึ ๆ ประโยคเมื่อกี้อย่างกับในนิทานเรื่องราพันเซล มีไอ้พี่ภพเป็นมังกรคลั่งเฝ้าปราสาท...ส่วนเขาเป็นเจ้าชายนั่งหล่ออยู่บนหอคอยแล้วเดี๋ยวจะมีเจ้าหญิงรูปงามมาให้เลือก อะ..แต่มันคนละเรื่องนี่หว่า...ช่างเหอะ! เด็กหนุ่มยีหัวตัวเองจนยุ่งเหยิงทำเหมือนเพิ่งตื่นนอนก่อนจะโผล่หน้างัวเงียจากหน้าต่างชั้นสอง

“เห่าอะรายยยย!! คนจะนอนกลางวัน”

“เด็กเวร! ลงมาคุยให้รู้เรื่อง”

“คุย?” เด็กหนุ่มเลิกคิ้ว ทำหน้าซื่อตาใส “ผมไม่รู้จักลุง”

“ไอ้ตี๋นรก! แล้วปกติมึงปล่อยยางรถคนไม่รู้จักเหรอวะ!”

อูว...ขึ้นมึงกูแล้วทีนี้ ท่าทางจะเดือดจริง

“ปล่อยยางอะไร รถพี่จอดทิ้งไว้ข้างถนนแล้วหายไปเป็นชั่วโมงใครจะสนวะ”

สามภพกอดอก พยายามสงบจิตสงบใจอยู่หน้ารั้วบ้าน เขาไปนั่งกินข้าวแล้วบังเอิญเจอคนเพื่อนเก่าเลยคุยนานไปหน่อย ไม่คิดว่ากลับมาจะพบรถตัวเองอยู่ในสภาพยางยุบตัวลงสี่ล้อ จุกยางทั้งสี่วางไว้ข้างรถเรียบร้อยคล้ายจะท้าทายทำเอาแทบเดือด “พี่บอกแล้วใช่ไหมว่าฝากหน่อย”

“แล้วผมได้รับฝากเมื่อไหร่กัน จะงอกออกมาเป็นโฟล์คเต่าอีกคันรึก็เปล่า” คิมหันต์ยักคิ้วหลิ่วตา แม้ไม่แน่ใจว่าจากระยะห่างขนาดนี้(และตาที่ตี่ขนาดนี้) อีกฝ่ายจะมองเห็นไหม “แถมรอยขูดขีดก็...” เขายิ้มมุมปาก พูดต่อใสซื่อแต่เสแสร้ง “ไม่เห็นมีสักรอย”

“คิมหันต์” ชายหนุ่มเอ่ยเสียงเย็นทว่าดังพอจะได้ยินไปถึงชั้นสอง “มึงลงมาเดี๋ยวนี้” 

“พูดไม่เพราะเลยครับพี่ภพ”

“ก่อนกูจะบุกขึ้นไปเอง”

คิมหันต์หรี่ตาประเมินสถานการณ์ หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาดูเบอร์ที่บันทึกไว้เพื่อหาหมายเลขโทรศัพท์สถานีตำรวจในพื้นที่ มีคนเคยบอกเขาว่าโทรไป 191 หลายกรณีที่พบปัญหาเรื่องมาถึงที่เกิดเหตุช้าเกินไป และเขาไม่นึกอยากทดสอบว่าจริงหรือเปล่าตอนนี้ สู้ติดต่อสถานีตำรวจใกล้บ้านดีกว่า

สัญญาณรอสายดังอยู่ไม่กี่ครั้งก็มีคนรับ ขณะที่สามภพเริ่มเดินวนไปมาเป็นหมาป่าโดนขังกรง(เพียงแต่กรงนั้นเป็นรั้วบ้านเขาเองและเฮียหมาป่าที่ว่ายืนอยู่นอกกรงแต่พยายามจะเข้ามา) เด็กหนุ่มก็เริ่มบรรยายสถานการณ์ใส่โทรศัพท์


“มีผู้ชายท่าทางน่าสงสัยกำลังพยายามบุกรุกบ้านผมครับ”


เขาคงไม่โดนข้อหาแจ้งความเท็จหรอกใช่ไหม...ในเมื่อที่พูดไปก็ความจริงทั้งนั้น


“ใช่ครับ โวยวายอาละวาด” คิมหันต์หยุดพูดเพื่อส่งเสียงหายใจขาดห้วงให้ดังกว่าปกติเล็กน้อยเผื่ออีกฝ่ายจะได้ยินชัด ๆ และเข้าใจ(ผิด)ว่าเขากำลังอยู่ในสภาวะตื่นตระหนกขนาดไหน  “แล้วตอนนี้ก็กำลังพยายามปีนรั้ว”

เด็กหนุ่มชะเง้อมองผู้ถูกกล่าวถึงว่ายังอยู่ที่เดิมหรือเปล่า แต่...เฮ่ย เมื่อกี้พูดมั่ว ทำท่าเกาะรั้วจริงด้วยว่ะ!

“แล้วก็...” เขาลดเสียงลงให้ฟังดูน่าระทึก ตะกุกตะกักอีกนิดหน่อยเพื่อความสมจริง “ผมเหมือนจะเห็นอาวุธ”

เด็กหนุ่มกวาดตาไปหน้าบ้าน ไม้ท่อนหนึ่งวางพิงกำแพงด้านนอกอยู่ เป็นไม้ที่เขามักเอามาถือเวลาพาไอ้ดุ๊กดิ๊กไปเดินเล่นเพราะเจอหมาเจ้าถิ่นหน้าโหดของบ้านอื่นประจำจึงต้องมีอะไรไว้ป้องกันตัวบ้าง ตอนนี้มันวางสงบนิ่งอยู่ตรงที่เดิมของมันคล้ายรอใครสักคนหยิบไปใช้งาน “เป็นไม้ท่อนใหญ่เลยครับ ยาวสักเมตรหนึ่งได้”  คิมหันต์บรรยายไปก็ยักยิ้มมุมปากแต่ยังคงใส่สีตีไข่ด้วยน้ำเสียงวิตกจริตต่อเนื่อง “ถ้าโดนฟาดหัวทีเดียวผมสลบแน่”

สามภพหยุดโวยวายแล้ว ซึ่งเงียบอย่างนี้บรรยากาศกลับน่าสยองกว่าเดิม ย้ายร่างจากรั้วมาที่กำแพงตั้งท่าจะปีนเข้ามาจริง ๆ แต่เขาสนที่ไหน สายตาเหลือบมองท่อนไม้ที่ล้มลงมากลิ้งอยู่บนพื้นใกล้กับจุดที่ชายหนุ่มยืนจด ๆ จ้อง ๆ อยู่ก็ยิ่งชอบอกชอบใจ นอกจากเป็นไม้กันหมาในเวลาปกติแล้วยังเอามาใส่ร้ายคนได้อีก ประโยชน์เยอะจริง


"ครับ...ครับ ขอบคุณครับ"


เขาแจ้งที่อยู่ของบ้านตัวเองเสร็จสรรพแล้วก็วางสายรอเวลา แต่ระหว่างรอไปเจรจาถ่วงเวลาปนยั่วโมโหเล่นอีกหน่อยก็น่าสนุกดีไม่หยอกจึงตัดสินใจเยี่ยมหน้าออกไปจากหน้าต่างอีกครั้งเพื่อส่งอาการสงสัยใคร่รู้อย่างเสแสร้ง

“ทำบ้าอะไรวะพี่!”

“ลงมา คิมหันต์” แทนอาการเอะอะที่คาดว่าน่าจะได้รับ สามภพกลับเอ่ยเย็นเยียบออกมา ซึ่งนั่นทำเขาเสียวสันหลังวาบนิดหน่อย

“ทำไมผมต้องทำตามที่บอกด้วย เพี้ยนปะ กลับบ้านกลับช่องเหอะ”

“กลับกับเตี่ยแกดิ” ใช่ กลับกับเตี่ยมันสิ ไอ้เด็กนี่เล่นปล่อยยางรถเขาหมดทุกล้ออย่างนี้

“หืม? เตี่ยผมอยู่บ้านนอก” เด็กหนุ่มเถียงไม่รู้ร้อนรู้หนาว ทำสามภพอยากส่งรองเท้าผ้าใบตัวเองลอยหวือไปทักทายหน้าตี๋ยียวนนั่นดูสักที “แต่แถวนี้มีอู่รถนะ อยากได้เบอร์โทรปะ พี่จะได้ซ่อมแอร์ไง...ผมโคตรเห็นใจ สงสารใจจะขาดรอน ๆ แล้ว”

“พี่จะนับหนึ่งถึงสาม”

คิมหันต์ยิ้มเยาะ “ผมนับเลขเป็น”

“หนึ่ง”

“เอาภาษาเกาหลีแทนได้ไหม?”

“สอง”

“พี่ว่างมากเลยนะเนี่ย”

“สาม!”

"โอ๊ะ"


เสียงไซเรนรถตำรวจดังขึ้นพอดิบพอดี

-หมดยกที่ 3-

===========================

คนละหมัด~ กว่าจะรักกันมันจะถึงแก่ชีวิตไหมนี่ 5555


ที่จริงเกือบตัดใจว่าอัพวันนี้ไม่ทันแล้วค่ะ แต่เลขวันที่มันสวยจริง ๆ 12/12/12 อยากพิมพ์เลขนี้บนหัวข้อกระทู้เลยเข็นมาจนได้
ขอบคุณมาก ๆ ทุกคอมเม้นต์นะคะ  *กอด* :กอด1: :L2: พบกันตอนหน้า ของแถมรีพลายถัดไปน้าา ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 02 - แรกพบ ไม่สบอารมณ์ (หน้า 4) [02/12/12]
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 12-12-2012 22:01:17

เหมือนจะยังไม่เคยลง ตัว SD รูปสัตว์อิมเมจค่ะ (เหมือนภาคที่แล้วที่เป็นลูกเจี๊ยบแม่ไก่ XD)

คิมหันต์ จิ้งจอกหัวทองตาตี่
(https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/c3.0.403.403/p403x403/72146_444975502229005_601128628_n.jpg)


พี่ภพพพ
(https://fbcdn-sphotos-g-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/16020_449037488489473_1562097256_n.jpg)


คิมหันต์อีกรูป
(http://fc00.deviantart.net/fs71/f/2012/347/3/e/dd_kim02_by_xx_rainyday_xx-d5nwgcs.jpg)

พบกันตอนหน้าค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 03 - เจ้าชายผมทองบนหอคอยชั้นสอง (หน้า 5) [12/12/12]
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 12-12-2012 22:46:49

โอ้ยยยยยยยยยยยย แสบพอกันคู่นี้
รักกันด้วยลำแข้ง กว่าจะรักกันได้อาจมีเลือดตกยางออก 55555555555

ว่าแต่คุณตำรวจจะไม่จับพี่ภพไปสถานีใช่ม๊ายยยยยยย  :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 03 - เจ้าชายผมทองบนหอคอยชั้นสอง (หน้า 5) [12/12/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Mengjie_JJ ที่ 12-12-2012 22:48:01

ไซเรน ดัง พี่ภพ จะโดนตำรวจจับไหมอ่ะ

คิม ก็นะ กวนพี่เค้าไว้เยอะ ระวังตัวไว้บ้างนะ พี่ภพน่าจะเอาคืนแน่ๆ

ชอบรูป SD คิม น่ารักมากเลยค่ะ

อ่านแล้วสนุกมาก คนเขียนสู้ๆนะ

o8

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 03 - เจ้าชายผมทองบนหอคอยชั้นสอง (หน้า 5) [12/12/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Noah ที่ 12-12-2012 23:20:36

รักกันเลือดตากระเด็นเลยค่ะ  :try2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 03 - เจ้าชายผมทองบนหอคอยชั้นสอง (หน้า 5) [12/12/12]
เริ่มหัวข้อโดย: peary ที่ 12-12-2012 23:25:29

คู่นี้ตลกจัง ฮ่าๆๆๆ คิมกวนมากกกกกก ชอบตอนพี่ภพอ่านใจ(ซะเหมือน)สุดๆ อิอิ
อยากรู้ว่าพี่ภพจะไปตกหลุมคิมอีท่าไหน  :impress2:
รออ่านทั้งคู่ลูกเจี๊ยบและคู่นี้นะคะ เป็นกำลังใจให้ค่า  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 03 - เจ้าชายผมทองบนหอคอยชั้นสอง (หน้า 5) [12/12/12]
เริ่มหัวข้อโดย: from_mars ที่ 12-12-2012 23:37:29

จิ้งจอกหัวทองน่่าร้ากกก
คนละหมัดจริงๆ แสบพอกันนะ
รออ่านต่อจ้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 03 - เจ้าชายผมทองบนหอคอยชั้นสอง (หน้า 5) [12/12/12]
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 13-12-2012 00:07:21

ชอบหมาป่ากับจิ้งจอก
ถึงภาพจิ้งจอกวิ่งวนรอบๆหมาป่าแล้ว หมาป่าหน้าบูดตลอด

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 03 - เจ้าชายผมทองบนหอคอยชั้นสอง [หน้า 5] (12/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: sz4music ที่ 13-12-2012 02:29:55

น้องคิมแม่งเจ๋งงงงงง เป็นไงล่ะพี่ภพประเมินคิมต่ำไปตอนก่อนหน้านี้ เป็นไงๆ 55555

อยากรู้ว่าพี่ภพจะเอาคืนยังไง หึหึหึ คงโหดน่าดู?????

ชอบคู่นี้จัง กว่าจะรักกัน สงสัยเลือดตกยางออกแหงๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 03 - เจ้าชายผมทองบนหอคอยชั้นสอง [หน้า 5] (12/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: insomniac ที่ 13-12-2012 05:26:01

จิ้งจอกน่ารักเป็นที่สุด
คิมเล่นแรงนะนี่ ตอนหน้าคงโดนเอาคืนแบบจุกอก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 03 - เจ้าชายผมทองบนหอคอยชั้นสอง [หน้า 5] (12/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: thari ที่ 13-12-2012 06:26:50

อูว....แสบมาก น้องครีมแสบโคตรๆ
โถ...คุณตำรวจมาแล้วจะทำไงต่ออะ หวังว่าพี่ภพคงไม่โดนจับไปสินะ

แล้วก็รอพี่ภพเอาคืนอยู่นะคะ  :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 03 - เจ้าชายผมทองบนหอคอยชั้นสอง [หน้า 5] (12/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: MangoBlue ที่ 13-12-2012 07:09:06

พึ่งเข้ามาอ่านค่ะ อ่านทีเดียวตั้งแต่ต้น  สนุกมากกกกกกก
คิมโคตรกวนประสาทเลยอะคาดว่าพี่ภพคงจะแค้นไปอีกนาน
โครงการที่จะมาเยี่ยมบ้านน้องคิมเป็นครั้งสุดท้ายคงต้องพับเก็บไป5555555 
แอบสะใจเบาๆ พี่ภพช่างดูคนผิดนัก!!!  ครั้งหน้าพี่ภพต้องเอาคืนให้เจ็บๆเลยนะ
 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 03 - เจ้าชายผมทองบนหอคอยชั้นสอง [หน้า 5] (12/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 13-12-2012 08:40:49

โอ้รักกันร้อนแรงนะคู่นี้

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 03 - เจ้าชายผมทองบนหอคอยชั้นสอง [หน้า 5] (12/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 13-12-2012 09:14:06

คู่นี้แซ่บเว่อร์  ชอบอ่ะ
+1

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 03 - เจ้าชายผมทองบนหอคอยชั้นสอง [หน้า 5] (12/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: Tuna Omega ที่ 13-12-2012 09:40:21

งานงอกแล้วพี่ภพ น้องครีมแสบมาก... o18

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 03 - เจ้าชายผมทองบนหอคอยชั้นสอง [หน้า 5] (12/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: RainyMooD ที่ 13-12-2012 11:34:43

ด้วยรัก (หมัด ลำแข้ง) และไม้กันหมา  กร๊า่กกกกก  :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 03 - เจ้าชายผมทองบนหอคอยชั้นสอง [หน้า 5] (12/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 13-12-2012 11:37:02

แสบจริงๆ ไอ้ตัวแสย ฮ่าๆๆ o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 03 - เจ้าชายผมทองบนหอคอยชั้นสอง [หน้า 5] (12/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 13-12-2012 13:18:32

คิมหันต์สุดยอดดดดดดดด 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 03 - เจ้าชายผมทองบนหอคอยชั้นสอง [หน้า 5] (12/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 13-12-2012 13:47:09

5555555555+ ยอดเยี่ยมเลย สมน้ำสมเนื้ออ่ะ  o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 03 - เจ้าชายผมทองบนหอคอยชั้นสอง [หน้า 5] (12/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: It_s_me ที่ 13-12-2012 15:45:25

รุนแรงมากคู่นี้ มวยถูกคู่ของแท้!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 03 - เจ้าชายผมทองบนหอคอยชั้นสอง [หน้า 5] (12/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 13-12-2012 17:55:48

ชักปวดตับ เฮ้อ แล้วมันจะรักกันได้ไหมเนี้ย สงสัยฆ่ากันตายก่อนได้รักกันละมั่ง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 03 - เจ้าชายผมทองบนหอคอยชั้นสอง [หน้า 5] (12/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: Oilsaoo ที่ 13-12-2012 18:15:29

สมน้ำสมเนื้อกันดีมากกก 5555
พี่ภพจะโดนตำรวจจับมั้ยนั้นน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 03 - เจ้าชายผมทองบนหอคอยชั้นสอง [หน้า 5] (12/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 13-12-2012 18:25:34

กว่าจะได้รักกัน มันต้องมีคนพิการก่อนแน่ๆ 5555  :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 03 - เจ้าชายผมทองบนหอคอยชั้นสอง [หน้า 5] (12/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: Pam_Teukky ที่ 13-12-2012 18:43:29

น้องครีม^^
คู่รักคู่แค้น :laugh: แรง+ร้ายกันทั้งคู่ สมน้ำสมเนื้อดี
แต่คิมเล่นแรงไปมั้ย พี่ภพงานงอกแล้ว :m20:

รอตอนต่อไปนะคะ :กอด1: :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 03 - เจ้าชายผมทองบนหอคอยชั้นสอง [หน้า 5] (12/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: MEME_B ที่ 13-12-2012 18:48:53

นึกภาพหน้าพี่ภพแสยะ(?)ยิ้มโชว์เขี้ยวตอนกำลังกวนส้นคิมแล้วรู้สึกได้อารมรณ์สุดๆ
น้องครีมมมม เรียกตำรวจจจจจ 55555 แสบมากไอ่น้อง :m20:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 03 - เจ้าชายผมทองบนหอคอยชั้นสอง [หน้า 5] (12/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 13-12-2012 19:33:16

เกรงว่าน้องครีมจะโดนเอาคืน :z1:

 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 03 - เจ้าชายผมทองบนหอคอยชั้นสอง [หน้า 5] (12/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 13-12-2012 21:32:15

จิ้งจอกเจ้าเล่ห์ กับ...หมาบ้า??? งานนี้ท่าทางคิมหันต์จะโดนมิใช่น้อย (แต่หลังจากที่เฮียสามภพรอดจากตำรวจไปได้ก่อนนะ)

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 03 - เจ้าชายผมทองบนหอคอยชั้นสอง [หน้า 5] (12/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 14-12-2012 01:04:41

 :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 03 - เจ้าชายผมทองบนหอคอยชั้นสอง [หน้า 5] (12/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 14-12-2012 12:33:15

55555555555555555 ต่างคนต่างร้ายกาจ สนุกสนานจริงๆๆ

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 03 - เจ้าชายผมทองบนหอคอยชั้นสอง [หน้า 5] (12/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: kokilolylove ที่ 16-12-2012 14:26:44

น้องครีมแสบจุงเบย
เล่นแจ้งตำรวจจับพี่ภพเลยหรอ 55
แถมยังปล่อยลมยางอีก
อย่างนี้พี่ภพอย่ายอมนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 3 - เจ้าชายผมทองบนหอคอยชั้นสอง [หน้า 5] (12/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: cutybuay ที่ 17-12-2012 14:51:07

โอ้ย.....ชอบๆคู่นี้ เชียร์อีพี่ภพขาดใจ หล่อ โหด เถื่อน :m18:
หนูครีมก็แสบนะจ้ะ แจ้งตำรวจเลยเหรอ 5555
กว่าจะรักกันอีพี่ภพของเจ๊คงเหนื่อยน่าดู น่าสงสารจุง :z2:

รอตอนต่อไป รักคนเขียนมิแปรเปลี่ยน :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 3 - เจ้าชายผมทองบนหอคอยชั้นสอง [หน้า 5] (12/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 17-12-2012 17:37:42

คิมแสบมาก ปล่อยลมยางไม่พอ เรียกตำรวจมาจับอีก
พี่ภพคงแค้นไปอีกนาน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 3 - เจ้าชายผมทองบนหอคอยชั้นสอง [หน้า 5] (12/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: ukinakou ที่ 19-12-2012 03:03:30

 :z1:คิม กับภพ นายทั้งคู่ แน่มากครับ ซูฮกเลยนะเนี่ย ชอบวิธีการพูดของทั้งคู่จริงแหะ ประมาณว่า เลว(ทั้งคู่) ได้ใจ ทีเดียว(ฮา)
แต่เหนืออื่นใด ต้องขอบคุณเรนนี่ ที่แต่ง เล่ห์รัก มาไห้ได้อ่านค่ะ ยังอ่าน ปิ้น กับ อาทิตย์ไม่จบ ปันใจซะแล้ว.....โอ๊ะ ไม่ใช่แค่ เห็น คิมกวนดี เลยแวบมาแค่นั้นเอง จริงๆ นะ จะกลับไปหาปิ่นหล่ะ 5555  :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 3 - เจ้าชายผมทองบนหอคอยชั้นสอง [หน้า 5] (12/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: kaokorn ที่ 19-12-2012 14:23:16

เจอแบบนี้ไม่รู้ว่าจะสงสารคิม หรือพี่ภพดี 5555+
เขาว่าตีกันมากๆแล้วลูกจะดก แล้วคู่นี้จะเป็นยังไง อิอิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 3 - เจ้าชายผมทองบนหอคอยชั้นสอง [หน้า 5] (12/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: MangoBlue ที่ 19-12-2012 18:26:42

คิดถึงน้องครีม มาต่อเรื่องนี้ไวๆนะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 3 - เจ้าชายผมทองบนหอคอยชั้นสอง [หน้า 5] (12/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: BitterSweet~ ที่ 20-12-2012 01:16:02

คู่นี้ทันกันจริง ๆ เลย
กว่าจะรักกันจะไม่ตีกันตายก่อนเหรอคะ 5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 3 - เจ้าชายผมทองบนหอคอยชั้นสอง [หน้า 5] (12/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: YuuYuu ที่ 20-12-2012 12:12:20

เหยๆ เรื่องนี้ท่าจะมันส์มาก  มันเข้ากันได้มากมายอะ

ว่าแต่คิมหันต์เป็นหมาจิ้งจอกแล้วพี่ภพเป็นอะไรคะ หมาป่าเหรอ? ใช่ไหมอะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 3 - เจ้าชายผมทองบนหอคอยชั้นสอง [หน้า 5] (12/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: AnimajuS ที่ 20-12-2012 13:01:15

เป็นคู่ที่เหมาะสมกันจริงๆ o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● 03 - เจ้าชายผมทองบนหอคอยชั้นสอง (หน้า 5) [12/12/12]
เริ่มหัวข้อโดย: rinia ที่ 20-12-2012 19:11:09

เป็นคู่ที่ดุเดือดดีนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 3 - เจ้าชายผมทองบนหอคอยชั้นสอง [หน้า 5] (12/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: ida_iii ที่ 20-12-2012 19:49:19

55+ สมน้ำสมเนื้ออะไรเช่นนี้

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 3 - เจ้าชายผมทองบนหอคอยชั้นสอง [หน้า 5] (12/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: ASSASSIN ที่ 20-12-2012 20:16:54

มารอจิ้งจอกขนทองเจ้าเล่ห์ ฟัดกะ หมาป่าสุดหล่อบ้าพลัง
อิอิ  จัดมาแบบมันส์ๆเลยนะจ๊ะ   คนอ่านชอบบบบบบบบบบ    :z2: :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 3 - เจ้าชายผมทองบนหอคอยชั้นสอง [หน้า 5] (12/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 20-12-2012 20:25:47

เอิ่มมม รูปพี่ภพ เป็น 'หมาป่า' ?

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 3 -
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 20-12-2012 21:57:53

อ่านรักติดดินจบก็ตามมาเรื่องนี้เลย คิมกับพี่ภพเป็นคู่ที่เหมาะกันดีนะ ชอบๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 3 - เจ้าชายผมทองบนหอคอยชั้นสอง [หน้า 5] (12/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 21-12-2012 00:18:11

ตามมาจากเรื่องโน้น

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 3 - เจ้าชายผมทองบนหอคอยชั้นสอง [หน้า 5] (12/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: KAEHUB ที่ 21-12-2012 02:00:19

ฮามากเลย ชอบคิมหันต์อ่ะ พี่ภพรับมือให้ดีๆนะ คิมกวนใช่ย่อยเลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 3 - เจ้าชายผมทองบนหอคอยชั้นสอง [หน้า 5] (12/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: sz4music ที่ 21-12-2012 02:03:34

 :call: :call: :call:

รออยู่นะจ๊ะ คิดถึงคู่นี้จะแย่แล้วเนี่ยยยย  :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 3 - เจ้าชายผมทองบนหอคอยชั้นสอง [หน้า 5] (12/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: Cupcake ที่ 21-12-2012 13:14:14

แสบจริงๆเลยน้าาาาา.แต่ก็นะ เล่นกับใครไม่เล่น 555+

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 3 - เจ้าชายผมทองบนหอคอยชั้นสอง [หน้า 5] (12/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: cutybuay ที่ 21-12-2012 18:59:03

เข้ามานอนรออีพี่ภพของเค้าาาา คืนนี้จงมาๆๆซะดีๆ  :amen:

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 4 - ศึกนี้ใหญ่หลวงนัก [หน้า 6] (21/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 21-12-2012 19:46:59

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●


ยกที่ 4 – ศึกนี้ใหญ่หลวงนัก

“ขอโทษที่ทำให้เสียเวลาครับ”

หัวเกือบทิ่มพื้นแล้วว้อย! ผลักลงมาอะไรนักหนา แรงผลักไสเพิ่มขึ้นอีกนิดหน่อยเมื่อเขาทำท่าจะไม่พูดอะไรต่อจนที่สุดแล้วต้องยอมเปิดปากตีหน้าเศร้าเล่าความเท็จ...ของถนัดแต่ใช่ว่าจะเต็มใจ

“ผมกังวลเกินไปหน่อยเรื่องความปลอดภัย พอดีอยู่บ้านคนเดียว แล้วพี่คนนี้ก็ทำตัวน่ากลัวมาก อุ๊!”

ทีนี้ตามมาด้วยอะไรสักอย่าง เดาว่าเป็นสันมือฟาดลงที่ท้ายทอย ไม่ได้แรงอะไรแต่หงุดหงิดเป็นบ้า ไอ้คนไร้มนุษยธรรม! ตำรวจยืนหัวโด่อยู่ตรงนี้ยังจะมาทำร้ายร่างกายคู่กรณี “....ไม่นึกว่าจะเป็นเพื่อนพี่สาว” เขากัดฟันอ้อมแอ้มตอบผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ก่อนจะกระทืบส้นใส่รองเท้าผ้าใบไอ้เขี้ยวข้าง ๆ ไปด้วยหนึ่งที แล้วก็โดนฟาดลงมาอีกป้าบแลกกันคนละดอก อร๊าก! อดทนไว้คิมหันต์!

“เรื่องก็เป็นอย่างนี้ล่ะครับ” สามภพเอ่ยขึ้นในที่สุด แขนล็อคคอเด็กหนุ่มผมทองไว้แน่น ดูผิวเผินเหมือนเริ่มเข้าใจกันดีน่าซาบซึ้งหากไม่นับเรื่องแรงรัดนั้นมากเกินระดับความสนิทสนมไปไกลโข “เด็กมันเข้าใจผิด”

“.....”

“ใช่ไหม....ครีม?”

เสียงแหบลอยอยู่ข้างหู เล่นเอาขนลุกซู่!

“ใช่ แต่ไม่ได้ชื่อครีม” ว่าแล้วก็กระทืบอีกที แต่คราวนี้โดนชักเท้าหนีออกไปทันควันเลยพลาดส้นกระแทกพื้นคอนกรีตแข็งโป๊กให้เจ็บใจเล่น คุณตำรวจอยู่ฟังเขาขอโทษขอโพยอีกสองสามครั้งก่อนจะถอยทัพกลับไปเมื่อได้รับคำสารภาพแบบแหลสดว่าเป็นเรื่องโอละพ่อ เหลือทิ้งไว้เพียงเขา สามภพ กับหมาขนทองที่แลบลิ้นแหะ ๆ ยืนวังเวงบนซากปรักหักพังทางอารมณ์

เขายืนมองรถตำรวจเคลื่อนตัวห่างออกไป..ซึ่งคล้ายจะหิ้วหลักประกันความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินของเขาหายไปด้วย

“ปล่อยได้แล้วพี่!”

คำสั่งนั้นของคิมหันต์เหมือนไปกระตุ้นชายหนุ่มให้นึกได้ว่ายังล็อคคออีกฝ่ายอยู่ สิ้นคำนั้นปุ๊บก็รีบผลักร่างโปร่งออกห่างทันทีก่อนจะเอามือปัดตามเสื้อตัวเองประหนึ่งไม่อยากให้มีอณูความกวนประสาทสีทอง ๆ เกาะติดเสื้อผ้า เงยหน้าขึ้นอีกครั้งจึงได้เห็นว่าไอ้เด็กแสบซึ่งเซถลาไปชนกำแพงกำลังมองกลับมาท่าทางขุ่นเคือง และสามภพก็ไม่ลังเลสักนิดที่จะจ้องตากลับไปไม่ยี่หระ ในเมื่อสถานการณ์โดยรวมแล้วเป็นเขาต่างหากที่ต้องเคือง

“แล้วเรื่องรถจะเอายังไง” ชายหนุ่มยกมือขึ้นกอดอก รวบรวมสติแล้วเริ่มบทสนทนาโลกแตกอีกครั้ง

“คิดเองดิ ปกติต้องมีคนเคี้ยวข้าวให้หรือเปล่า?”

ยัง..มันยังไม่สำนึก ไม่นับเรื่องปล่อยเขาโดนตำรวจพุ่งเข้าชาร์จ ล็อคแขนล็อคขาอยู่กับพื้นตั้งนานสองนานกว่าจะคุยกันรู้เรื่องอีก

“ก็ถ้าไอ้คนนั้นมันทำฟันคนอื่นใช้ไม่ได้ก็ควรมาเคี้ยวให้ไหม?”

คิมหันต์คล้ายจะเงิบไปนิดหน่อย แต่ยังขอลอยหน้าลอยตา “พูดอย่างกับผมเป็นคนปล่อยยางรถพี่”

“ไม่ใช่แกแล้วหมาที่ไหน”

ไอ้ดุ๊กดิ๊กส่งเสียงร้องงี้ดขึ้นกลางวง

สามภพเริ่มหน่ายจะต่อล้อต่อเถียง มากกว่านี้อีกนิดอาจได้มีวางมวยแล้ว ชายหนุ่มพ่นลมหายใจแสดงสัญญาณว่าใกล้หมดความอดทน ยกมือขึ้นนวดขมับตัวเองแล้วถามเสียงเคร่งขรึม “เบอร์อู่ล่ะ?”

“ทีเมื่อกี้เสนอให้ไม่เห็นสน” คิมหันต์เถียงกลับขณะที่จัดคอเสื้อตัวเองให้เรียบร้อยทำท่าจะหนีเข้าบ้าน

“อย่ามายึกยัก!”

ยังไม่ทันได้ชิ่ง ปกเสื้อซึ่งเพิ่งเข้าที่ก็โดนคว้าขึ้นไปหิ้วไว้อีกแล้ว มือใหญ่กำมันแน่นแล้วยกขึ้นสูงจนเขาต้องเขย่งปลายเท้าตาม สายตากดดันส่งมาถึงคมชัดทุกพิกเซลในระยะใกล้พอจะได้ยินคำขู่ที่แทบไม่ดังไปกว่าเสียงกระซิบ

“เพราะความอดทนพี่มีไม่มาก แล้วบังเอิญว่าพี่ใช้มันใกล้หมดแล้วตอนคุยกับตำรวจ”

“เป็นแต่เรื่องใช้กำลังเข้าว่าเหรอ ไร้อารยธรรมว่ะ” เด็กหนุ่มยักคิ้ว และยังใจกล้าพอจะส่งยิ้มหยันไปปรากฏอยู่ตรงมุมปาก นี่มันบ้า...แต่ก็น่าเสี่ยง ยั่วโมโหคนแบบนี้ให้สติแตกน่าสนุกจะตาย อย่างน้อยเขาก็เป็นน้องชายของสิสิรซึ่งเป็นเพื่อนกับอันนา ไม่น่าถึงกับมีลงไม้ลงมือ

ใช่ไหม…?


วูบบบ...!!


"เฮ่ย!!!"

กำปั้นลุ่น ๆ เหวี่ยงเหนือศีรษะไปนิดเดียว รู้สึกได้เลยว่ามันเฉี่ยวปลายผมสีทองสว่างกระจุกบนสุดของเขาไปด้วย คิมหันต์นั่งขาสั่นอยู่กับพื้นด้วยความตกใจ ก้อนเนื้อในอกเต้นตูมตามเหมือนกลองที่มีคนเอาไม้รัวฟาด นี่ถ้าก้มหลบช้ากว่านี้อีกสักเสี้ยววินาทีเขาไม่อยากจะคิดถึงสภาพหนังหน้าตัวเองเลย

“ไอ้พี่ภพ!! แม่งเอาจริงเหรอวะ!!!?”

“พี่ได้บอกสักคำหรือครับว่าพูดเล่น” ชายหนุ่มตอบกลับมาสีหน้าเรียบเฉย...เรียบเฉยเกินระดับความหงุดหงิดซึ่งเขาคาดไว้ว่าเจ้าตัวน่าจะกำลังรู้สึก และ ณ จุดนี้เขาเริ่มเหงื่อตกด้วยเดาไม่ถูกว่าอีกฝ่ายจะเอาอย่างไรต่อ ลุยมาอีกหมัดไหม หรือเมื่อครู่แค่ขู่...ไม่นะ...เหวี่ยงมาเต็มแรงอย่างนั้นเรียกว่าตั้งใจฆาตกรรมได้เลยนะ แล้วนี่พี่แกพอหรือยัง สถานะพร้อมเจรจาหรืออยู่ในแบทเทิลโหมด ทำไมดูมีรังสีอำมหิตคืบคลานไต่แข้งไต่ขาเหมือนแมลงลึกลับที่มองไม่เห็นตัวอย่างน่าประหลาด
 
เวรเอ๊ย...ไอ้เพื่อนรักตัวต้นเหตุมัวสวีทกับแฟนอยู่ที่หอพัก แล้วนี่เขากำลังใช้วันเสาร์แสนสุขสันต์ให้หมดไปกับเรื่องอะไรอยู่วะเนี่ย!

สามภพยืนรอ เมื่อครู่แค่ขู่เท่านั้นจึงได้พลาดเป้า จะให้ต่อยจริงคงกลายเป็นรังแกเด็ก แม้ยอมรับว่าอีกฝ่ายว่องไวใช้ได้ แต่ก็เห็นชัดว่าหมัดขู่ของเขาได้ผลดีทีเดียว

"ว่ายังไง?"

“รู้แล้ว” เด็กหนุ่มบ่นงุบงิบอย่างเสียมิได้ แต่รู้รักษาตัวรอดเป็นยอดดี ร่างกายเขาไม่ได้ถูกสร้างมาให้ต่อยตีกับหมาบ้า ก่อนจะมีการออกอาวุธอื่นตามมาเขาก็ชิงควานหาโทรศัพท์มือถือคู่ใจขึ้นมากดยุกยิก “เดี๋ยวหาเบอร์ให้” ว่าแต่เอาเบอร์ร้านขายโลงศพให้แทนได้ไหม หมั่นไส้!

“ไม่ต้องหา แกนั่นแหละโทร เดี๋ยวแม่งเอาเบอร์ร้านขายโลงมา”

แสนรู้เกินไปไหมครับเฮีย!! กรูตกใจจนจะเปลี่ยนจากตาตี่เป็นตาสองชั้นได้แล้ว

“เร็ว! โทร หรือหน้าแหก” คอเสื้อโดนดึงจนตัวลอยหวือเป็นครั้งที่สาม ถูกใจอะไรเสื้อตัวนี้นักหนา อยากได้นักเดี๋ยวถอดให้เลย เขานิ่งใส่ออกอาการดื้อแพ่ง และโดนกดดันต่อด้วยบรรยากาศทะมึนพร้อมกับคำสั่งเสียงแข็งไร้ความสวยงามทางภาษา ปิดท้ายด้วยชื่อเรียกสยองรูหู “เลือกมา ครีม”

“พี่เพ้ออะไร!”

เขาเกิดลูกฮึด สะบัดทีเดียวคอเสื้อหลุดจากมือพี่เขี้ยวตรงหน้า ย่อเข่าทิ้งน้ำหนักลงบนปลายเท้าด้วยฟุตเวิร์คแบบนักมวยแล้วทะลวงหมัดใส่หน้าไอ้พี่ภพเต็มครึ่งปากครึ่งจมูก ส่งร่างอีกฝ่ายซึ่งไม่ทันตั้งตัวเสียหลักกระเด็นไปกระแทกกำแพงไหลรูดหมดท่าลงกองกับพื้น ว่ะฮ่ะฮ่า!

“ฮัลโหล..ผมคิมเอง มีรถยางแบนสี่ล้อเลยอ้ะ......หา...ใช่ ๆ เปล่า ไม่ได้รั่ว....แบบว่าจุกยางหลุดไปอะเฮีย ไม่รู้ดิ จุกยางมันคงทะเลาะกับยางรถมั้ง เตียงหักแยกทางอะไรงี้....เฮ่ย เปล่ากวนตีน.......อื้อ หน้าบ้านผมนี่แหละ”

สามภพยืนพิงกำแพงอยู่ข้าง ๆ  ดวงหน้าหล่อเหลาอยู่ครบถ้วนสมบูรณ์ทุกองค์ประกอบ ฟันเขี้ยวด้านหน้ายังดูสวยดีตอนลอบยิ้มสะใจ ไม่ได้จูบหมัดแล้วถลาไปชนกำแพงแต่อย่างใด


แฮ่ม! ฉากต่อยสุดเท่เมื่อกี้แค่มโนภาพในหัวเขาน่ะ คนมันจินตนาการกว้างไกล


ตัวอย่างกับควาย น้ำลายฟูมปากเป็นหมาบ้า ใครจะโง่ไปหาเรื่องเอาชนะด้วยแรงวะ!




................................................................




...............................




.




.




.




.



คิมหันต์ วานิชตระการกูล น้องชายคนเล็กที่หล่อสุดในบรรดาพี่น้องเพราะเป็นผู้ชายคนเดียว(แต่อย่าไปพูดถึงเรื่องนั้น) วันนี้ดำรงตำแหน่งเจ้าบ้านอย่างเป็นทางการ

วัสสานะ ผู้เป็นพี่สาวคนโตหรือเจ้ใหญ่ของเขาไปเฝ้าร้านยาตั้งแต่เช้าบอกว่าคืนนี้จะไม่กลับบ้าน สิสิร พี่สาวคนรองกลับหอพักที่มหาวิทยาลัยกับอันนาไปแล้วหลังแยกกันที่ร้านเค้ก บ้านน้อยสองชั้นสีขาวซึ่งขับไล่สามภพออกไปได้แบบทุลักทุเลเมื่อตอนบ่าย เวลานี้มีเพียงความสงบสุขอันประกอบด้วยปัจจัยสองอย่างคือเขาและไอ้ดุ๊กดิ๊ก

หลังจากจับมันอาบน้ำ(เหนื่อยบรรลัย...ตัวโตเป็นหมา...เออ...มันเป็นหมา) เช็ดตัว เป่าขน ลูบโลชั่นบำรุง แล้วเปิดประตูให้มันวิ่งระริกระรี้เข้าบ้าน วนเวียนไปทั่วอยู่สองสามรอบก่อนจะกระโจนขึ้นนอนขดบนโซฟาตัวโปรดของเขา เด็กหนุ่มก็ปล่อยไอ้อ้วนขนทองเบียดกระแซะเขาอยู่บนโซฟาซึ่งใช้นอนอ่านหนังสือเรียนสลับกับหันมาเกาหูให้ไอ้ลูกชายเป็นระยะ

เวลาผ่านไปเป็นชั่วโมงจนฟ้าเริ่มมืด ท้องเริ่มร้อง สมาธิขาดช่วงเพราะถูกแทรกด้วยความคิดว่าค่ำนี้จะกินอะไรดี ลุกขึ้นเกาพุงเดินตรงไปทางตู้เย็น ก่อนเสียงคุ้น ๆ จะดังขึ้นจากหน้าบ้าน

"คิม!"

และความสงบสุขในค่ำวันเสาร์ของเขาก็จบลงตรงนี้

“คิมหันต์!”

เขาอยากทำเบลอใส่เสียงนั้น เพราะสมองดันระบุตัวตนเจ้าของเสียงได้แล้วตั้งแต่ยังไม่ทันเห็นหน้า ไอ้พี่ภพ! มันกลับมาทำไมอีก

"ไอ้คิม!"

เขาเปล่าจุดธูปเรียกนะ!

“น้องครีม!”

และหลังจากวีออสสีบรอนซ์คันนั้นก็ไม่ได้ไปปล่อยลมยางใครแล้วด้วย!


ช่างเหอะ ทำหูทวนลมซะ เดี๋ยวก็ไป ...นั่น..เงียบแล้ว



ติ๊งหน่อง…


เด็กหนุ่มสะดุ้งโหยง


ติ๊งหน่อง....ติ๊งหน่อง....


ไอ้ดุ๊กดิ๊กงัวเงียขึ้นจากโซฟา เดินส่ายก้นมายืนข้างเจ้าของที่หน้าประตู


ติ๊งหน่อง
ติ๊งหน่อง
ติ๊งหน่อง
ติ๊งหน่อง
ติ๊งหน่อง


“เว้ยยยย!!!!” 


ท่าทางจะรัวมันมือ สงสัยบ้านจนไม่เคยเล่นออด คิมหันต์สติขาดผึงในบัดดล เปิดประตูบ้านเดินจ้ำพรวดพราดผ่านสวนขนาดย่อมไปหยุดอยู่หน้ารั้วโดยมีหมาวิ่งตามหลัง เห็นหน้านิ่งสนิทของอีกฝ่ายขณะที่ยังเอานิ้วจิ้ม ๆ อยู่กับออดหน้าบ้านแล้วไมเกรนจะขึ้น 

“พี่มาทำอะไรอีกวะ!"

“หาที่นอนคืนนี้”

เขาส่งสายตาว่างเปล่ากลับไป นี่บ้านเขาติดป้ายว่าเป็นโรงแรมตั้งแต่เมื่อไหร่??

“ไม่มี”

“เปิดประตู”

“บ้าเปล่า! กลับไปนอนบ้านพี่ดิวะ!”

“รถซ่อมแอร์ด้วยเลย ที่อู่บอกพรุ่งนี้ถึงได้”

“พี่ก็ขึ้นรถเมล์กลับบ้านไปเด้!!”

“พี่ไม่ชอบขึ้นรถเมล์” ชายหนุ่มให้เหตุผลพร้อมกับยักไหล่

"แท็กซี่ไง! หรือไม่ก็เดินกลับ อยากคลานกลับก็ได้เอ้า!"

“เปิด ไม่งั้นจะปีนรั้วเข้าไป”

“ปีนรั้ว?” เด็กหนุ่มหรี่ตา ทำหน้าล้อเลียน “แล้วผมก็โทรแจ้งตำรวจอีกรอบ”

“รอบที่สอง บ้านหลังเดิมในวันเดียวกัน...เคยฟังเรื่องเด็กเลี้ยงแกะไหม...?” สามภพยิ้มเย็น ยกมือสองข้างขึ้นยึดกับขอบกำแพง ออกแรงโหนตัวเพียงเล็กน้อยก็เอาขาขึ้นไปพาดได้สำเร็จ ก้มลงมองคิมหันต์ที่อ้าปากค้างอยู่เคียงคู่กับหมาโกลเด้นรีทรีฟเวอร์ก่อนจะหย่อนตัวลงมาด้านในของบริเวณบ้าน “น้องครีมผู้ใสซื่อคิดว่าเขาจะมาไหมครับ?”

“ไอ้พี่ภพ! บุกรุกบ้านคนอื่น” เด็กหนุ่มคาดโทษขณะที่พยายามสงบสติอารมณ์ คิดไว้ว่าพี่สาวคนโตกลับมาต้องคุยกันเรื่องหาเศษแก้วมาโบกติดกับกำแพงบ้านแล้ว แต่ตอนนี้เอาไงกับผู้บุกรุกตรงหน้านี้ก่อนดี

เอาละ...เย็นไว้ คิมหันต์หายใจเข้าออกช้า ๆ ออกซิเจนจะได้เข้าปอดแลกเปลี่ยนก๊าซสู่กระแสเลือดเผื่อสมองจะแล่นกว่านี้ ปลายนิ้วหมุนโทรศัพท์มือถือตัวเองพลิกไปมา จ้องหน้าอีกฝ่ายนิ่งแล้วเอ่ยพร้อมรอยยิ้ม บางทีถึงไม่มีไพ่อยู่ในมือแต่ทำให้คนอื่นเชื่อว่ามีก็เป็นอีกหนึ่งวิธีที่เข้าท่า

“ผมถ่ายคลิปตอนพี่ปีนเข้ามาไว้ มีหลักฐานอย่างนี้พี่ว่าเขาจะเชื่อไหมล่ะ”

ชายหนุ่มชะงักไปเพียงเสี้ยววินาที หลังจากนั้นก็แสยะยิ้มกลับมา

“ขอบใจที่บอกว่ะ”

โดยไม่ทันได้ตั้งตัว เครื่องมือสื่อสารที่เขาอ้างว่าถ่ายคลิปเอาไว้ก็โดนกระชากไปต่อหน้าต่อตา ที่บอก ‘อ้างว่า’  เพราะความจริงเขาไม่ได้ถ่าย มัวแต่ตกใจอยู่ใครจะหยิบมาถ่ายทัน ตั้งใจว่าแค่ขู่เท่านั้นเอง พอสิ่งนั้นไปอยู่ในมือสามภพความลับในประโยคดังกล่าวก็แตกดังโพละออกมาทันที

“เป็นเด็กเป็นเล็ก ริอ่านโกหกผู้ใหญ่” ชายหนุ่มหัวเราะหึ ๆ เมื่อเอาโทรศัพท์มาดูแล้วไม่เห็นจะมีคลิปอะไรอย่างที่ว่า ถือวิสาสะเลื่อนไปรูปอื่นในอัลบั้มก็เห็นแต่รูปถ่ายหน้าตาประหลาดของเจ้าของมือถือและคนอื่น ๆ ซึ่งเขาไม่รู้จักนอกจากไอ้ดุ๊กดิ๊ก มีที่คุ้นหน้าบางคนเหมือนจะเป็นน้องชายอันนาและแฟนของเด็กนั่นแต่เขาไม่ได้สนใจนัก เลื่อนไปเรื่อยจนสายตาสะดุดเข้ากับอะไรบางอย่างที่ทำให้หลุดเสียงหัวเราะออกมา

“..หึ..”

รูปนี่อะไร เสื้อกล้ามชมพูแปร๊ด หัวทอง มัดจุกทรงต้นมะพร้าว ใช้ยางรัดผมรูปสตรอเบอร์รี่แบบเดียวกับหมาแล้วถ่ายรูปยิงฟันคู่กัน คิดยังไงถึงกล้าเก็บเอาไว้ในมือถือ

“เฮ่ย! แกนี่ฮาใช้ได้ว่ะ”

เขาหันไปส่งสายตาเวทนาใส่เด็กหนุ่มตัวเป็น ๆ คนเดียวกับในรูปซึ่งตอนนี้กำลังเหวี่ยงมือไม้พยายามเอาเครื่องมือสื่อสารของตัวเองคืน แต่น่าสงสารที่ด้วยส่วนสูงซึ่งเสียเปรียบอยู่ไม่น้อยจึงถูกเขายันหน้าผากไว้ง่าย ๆ ด้วยมือข้างเดียว และระหว่างที่ตัวประกันยังอยู่ในอำนาจเขา ความคิดอะไรบางอย่างก็แวบขึ้นมาในหัว

“เอาคืนมา!!”

ชายหนุ่มทำหูทวนลม เปิดแอพพลิเคชันสำหรับแช็ืทยอดฮิตขึ้นมาจากโทรศัพท์ของคิมหันต์ จัดการเซิร์จหาไอดีของตัวเขาแล้วแอดไป หลังจากนั้นก็ส่งรูปที่ว่าหาตัวเอง

“ไอ้พี่ภพ! หูหนวกรึไง!”

ไอ้หมาน้อยยังโวยวายไม่หยุด เอาหัวดันสู้มือเขาอย่างน่าหัวเราะ สามภพรอจนแถบสีเขียวขึ้นเต็ม การส่งไฟล์สำเร็จเป็นที่เรียบร้อยจึงส่งมือถือคืนให้เจ้าของซึ่งรีบตะครุบราวกับเป็นสมบัติล้ำค่า และสีหน้าตื่นตะลึงของเจ้าตัวเมื่อเห็นหลักฐานซึ่งค้างอยู่บนหน้าจอว่าเขาทำอะไรลงไปก็ให้ความมั่นใจกับชายหนุ่มว่าคืนนี้เขามีที่นอนฟรีแน่ ๆ อาจจะรวมถึงอาหารเย็นและมื้อเช้าวันรุ่งขึ้นด้วย ก็ดีเพราะเขาขี้เกียจเทียวไปเทียวกลับ รอจนแอร์รถยนต์ซ่อมเสร็จพรุ่งนี้ค่อยกลับคอนโด แถมได้อยู่แกล้งไอ้เด็กเวรนี่ให้สาสมกับที่ทำเขาไว้แสบก็อาจจะไม่เลวนัก

คิมหันต์มองมือถือตัวเองแล้วพึมพำละล่ำละลัก “เลววว!! พี่ทำเชี่ยอะไรไปวะ!!!”

“ถามเล่นหรือโง่จริง” ชายหนุ่มกระตุกมุมปาก ชูมือถือของตัวเองที่โหลดรูปถ่ายเจ้าปัญหามาเก็บไว้ในเครื่องเรียบร้อยแล้วให้ดู ซูมเต็มจอตรงหน้าผากเหม่ง ๆ และยางรัดผมรูปสตรอเบอร์รี่

“แต่พี่ชอบรูปนี้ว่ะ”


แทนประโยคยียวนซึ่งน่าจะได้รับกลับมาอย่างบทสนทนาก่อนหน้านี้...คิมหันต์ไม่พูดอะไรออกมาสักคำ



แล้วใบหน้าเด็กหนุ่มก็เปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อ


 
ฮาฉิบหาย!

-หมดยกที่ 4-

========================

ผลัดกันรุกผลัดกันรับนะจ๊ะหนุ่ม ๆ ไม่ทำอะไรบ้างคงเสะคิมหันต์ไม่ได้ lol

แถมรูปวาดเล่นค่ะ พอดีเมื่อวันนั้นดูมวย (พี่บัวขาวโหดยิ่งนัก) เลยวาดพี่ภพใส่นวมมั่ง 555

(http://sphotos-d.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash3/68942_455387657854456_53357577_n.jpg)

*เปลี่ยนคำนำหน้าตอนเป็น "ยกที่" มีคนในทวิตเตอร์แนะนำมา ดูเหมาะกว่าจริง ๆ ด้วยค่ะ *หัวเราะ*
ขอบคุณผู้อ่าน พบกันตอนหน้านะคะ ^o^
 :กอด1: :L2: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 4 - ศึกนี้ใหญ่หลวงนัก [หน้า 6] (21/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: thari ที่ 21-12-2012 20:01:55

ตีกันแต่ละทีคนอ่านนี่แทบปาดเหงื่อปาดน้ำตาเลยทีเดียว
(หัวเราะมากไป)

โหวววว เนียนนะ ส่งรูปน้องเข้าเครื่องตัวเองนะ
ชิ
ไปว่าน้องหน้าแดงแล้วฮา  หลังๆมาอย่าหลงละกัน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 4 - ศึกนี้ใหญ่หลวงนัก [หน้า 6] (21/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: PK37 ที่ 21-12-2012 20:02:46

แงๆ แอบสงสารน้องคิมอ่ะ แพ้แบบหมดรูปเลยอ่ะ

รู้สึกว่านักมวยคู่นี้จะไม่สูสีเลยนะเนี่ย

น้องคิมจะมีวันที่ชนะพี่ภพบ้างไหมเนี่ย

หมันไส้พี่ภพอ่ะ อยากให้ผลัดกันแพ้บ้าง แง่งๆ

รอติดตามตอนต่อไปและเป็นกำลังใจให้นะคะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 4 - ศึกนี้ใหญ่หลวงนัก [หน้า 6] (21/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: Tnapat ที่ 21-12-2012 20:16:13

ปิ่นหยก-อาทิตย์ มาแนวรักกันแบบมึนๆเค็มๆ   แต่มาเจอคู่นี้เข้าไปแล้ว...เพลียใจมาก  อะไรจะแรงสูสีกันขนาดนี้ กว่าจะรักกันคงอ่วมกันอีกเยอะ :fire: :fire:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 4 - ศึกนี้ใหญ่หลวงนัก [หน้า 6] (21/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: ukinakou ที่ 21-12-2012 20:31:53

 o13 โหยๆ สามภพ แหม๋ทำเป็นซึนแกล้งบอกว่าเอาคืนที่คิมทำไว้สินะ .....
จริงๆ ตัวก็เริ่มสนใจคิมแล้วล่ะสิ หึหึ อย่ามาแถ (ฉันติดตามนายตลอด )
คิมจ๋าคิม อย่าซีเรียสไปหล่ะเพราะ รายนี้หน่ะต้องรักแรงๆ สักทีจะได้หายซึนจร้าาาาาาา


ปล. เรนนี่จัง อัพ อีกอัพอีก>[/////]<สนุกมาก(ไม่ได้เร่งนะ ....//ทำหน้าเฉไฉ)

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 4 - ศึกนี้ใหญ่หลวงนัก [หน้า 6] (21/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: Pam_Teukky ที่ 21-12-2012 21:09:49

น้องครีม...
ตอนนี้เป็นตอนเอาคืนของพี่สามภพใช่มั้ย? หึึหึ
ไปแกล้งเค้าดีนักคิมเอ้ย :laugh: :laugh:

รอตอนต่อไปนะคะ :กอด1: :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 4 - ศึกนี้ใหญ่หลวงนัก [หน้า 6] (21/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: em1979 ที่ 21-12-2012 22:09:24

อัพบ่อยๆเลยนะ สนุกอ่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 4 - ศึกนี้ใหญ่หลวงนัก [หน้า 6] (21/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: Mengjie_JJ ที่ 21-12-2012 22:13:32

 :o8:

ที่พี่ภพเอารูปน้องครีมไปเพราะน่ารักล่ะสิ

พอเห็นสองคนนี้ ทะเลาะกัน มันกิ้วก้าว ดีนะ

น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 4 - ศึกนี้ใหญ่หลวงนัก [หน้า 6] (21/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: sunshine538 ที่ 21-12-2012 22:28:21

อัพวันดีนะเนี่ย รีบอ่านรีบเม้นต์ก่อนหมดวันเลย 555

น้องครีมเจอมวยรุ่นเฮฟวี่เวทตัวจริงเสียงจริง (รูปพี่ภพมัน "ใช่" มากอ่ะ ) ว่าแต่ ตอนที่พี่ภพเหวี่ยงหมัดอ่ะ กะให้น้องครีมหลบทันป่ะ ถ้าหลบไม่ทันอาจได้ตาสองชั้นกันเลยนะ   :a5:

ยิ่งอ่านยิ่งมันค่ะ เอาอีก ชอบๆ

รออ่านตอนต่อไปค่ะ  :call:
 

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 4 - ศึกนี้ใหญ่หลวงนัก [หน้า 6] (21/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Noah ที่ 21-12-2012 22:31:36

อ๊าย นอนบ้านเดียวกัน  :haun4:
ยัง ยัง ยัง ไม่สปาร์คกันเลย อย่าเพิ่งคิด  :m23:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 4 - ศึกนี้ใหญ่หลวงนัก [หน้า 6] (21/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 21-12-2012 22:59:05

ยังคงถึงพริกถึงขิง

หึ หึ งี้แหละลูกดก 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 4 - ศึกนี้ใหญ่หลวงนัก [หน้า 6] (21/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 21-12-2012 23:16:56

คิมแพ้อ่า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 4 - ศึกนี้ใหญ่หลวงนัก [หน้า 6] (21/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 21-12-2012 23:21:56

มันยิ่งกว่า รักกัดหนักเลยนะนี่  :m20:ทะเลาะกันทุกการพบหน้า
รอดูยกต่อไป
คาดเชือกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 4 - ศึกนี้ใหญ่หลวงนัก [หน้า 6] (21/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: KAEHUB ที่ 21-12-2012 23:30:31

น่าสงสารคิมอ่ะ แต่ฮาจริงอะไรจริง :pigha2:
โดนปราบบ้างก็ดีเหมือนกันนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 4 - ศึกนี้ใหญ่หลวงนัก [หน้า 6] (21/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 21-12-2012 23:37:12

น้องครีมเอ้ยทำไงละทีนี้ :jul3:


 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 4 - ศึกนี้ใหญ่หลวงนัก [หน้า 6] (21/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: nuper ที่ 22-12-2012 00:02:44

555+ ชอบคู่นี้อ่ะคะ กินกันไม่ลงจริงๆ ร้ายกันทั้งคู่ และถ้าบทหวานนี่ พี่ภพแกจะหวานได้ขนาดไหนน้อ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 4 - ศึกนี้ใหญ่หลวงนัก [หน้า 6] (21/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: BitterSweet~ ที่ 22-12-2012 00:17:19

น่าร๊ากกกกก
พี่ภพแกล้งน้องครีมตลอด
ระวังตัวไว้เหอะ 5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 4 - ศึกนี้ใหญ่หลวงนัก [หน้า 6] (21/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 22-12-2012 00:29:56

เอารถเข้าอู่แล้วมันเกี่ยวไรกับกลับบ้านไม่ได้อ่ะ เนียนชะมัด ชิ  :z2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 4 - ศึกนี้ใหญ่หลวงนัก [หน้า 6] (21/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: sz4music ที่ 22-12-2012 00:47:01

พี่ภพโหดร้าย ใช้กำลัง

ถ้าต่อยโดนหน้าน้องครีมนะ เค้าจะโกรธธธธธธแหล่ะ ชริ

คู่นี้มันรุนแรงกันดีจิง หนทางรักยังอีกยาวไกล(?) สินะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 4 - ศึกนี้ใหญ่หลวงนัก [หน้า 6] (21/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: RainyMooD ที่ 22-12-2012 01:03:43

โดนกันคนละหมัด
ช่างเป็นมวยถูกคู่จริงๆ o18 o18

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 4 - ศึกนี้ใหญ่หลวงนัก [หน้า 6] (21/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 22-12-2012 01:26:28

สมน้ำสมเนื้อคู่นี้แลกกันคนละหมัดตลอดดดดด

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 4 - ศึกนี้ใหญ่หลวงนัก [หน้า 6] (21/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: MangoBlue ที่ 22-12-2012 02:38:45

อิหนูครีมแพ้ราบคาบบบบบบบบบบ 555555
เชียร์พี่สามภพให้ปราบพยศหนักๆ  :oo1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 4 - ศึกนี้ใหญ่หลวงนัก [หน้า 6] (21/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 22-12-2012 03:05:12

 :m20: ชอบ ชอบ  :jul3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 4 - ศึกนี้ใหญ่หลวงนัก [หน้า 6] (21/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 22-12-2012 11:28:52

ยกต่อไปน้องครีมจะสวนกลับด้วยหมัดอะไรน้อ
จบไฟต์นี้ท่าทางจะสะบักสะบอมกันทั้งสองฝ่าย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 4 - ศึกนี้ใหญ่หลวงนัก [หน้า 6] (21/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 22-12-2012 12:29:39

น่ารักอ่ะ คู่นี้ ผลัดกันรุก ผลัดกันรับไม่มีใครยอมใคร

ว่าแต่เอารูปน้องไปน้องน่ารักอ่ะดิ อิอิ

เขินหรอจ๊ะ น้องครีมมมมมมมมมม :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 4 - ศึกนี้ใหญ่หลวงนัก [หน้า 6] (21/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 22-12-2012 16:21:43

เซ็ง คนแต่งลำเอียงชัดๆอะเข้าข้างไอ้พี่ภพ ดูก็รู้คิมยังไงก็แพ้ไอ้พี่ภพอยู่ดีอะ หงุดหงิดชะมัด เซ็งเลย เพลียใจอย่างแรง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 4 - ศึกนี้ใหญ่หลวงนัก [หน้า 6] (21/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 22-12-2012 18:24:55

แหมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม พี่ภพทำเป็นมาว่ารูปน้องคิมฮา
อยากได้รูปน้องเก็บไว้ดู ก็บอกมาเหอะ กร๊ากกกก  :z2:
ยกนี้ภพชนะไปเนอะ น้องครีมสู้นะ ไม่เป็นไรรรร ครั้งหน้ายังมี~~~~~~

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 4 - ศึกนี้ใหญ่หลวงนัก [หน้า 6] (21/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: naisojill ที่ 22-12-2012 19:03:30

รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน รออ่าน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 4 - ศึกนี้ใหญ่หลวงนัก [หน้า 6] (21/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: Kaame ที่ 22-12-2012 20:14:32

รูปมันออกจะน่ารักนะ 55555555555
หมันไส้คุณพี่ภพเล็ก ๆ เล่นกลับเลยดีไหม  - . -

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 4 - ศึกนี้ใหญ่หลวงนัก [หน้า 6] (21/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 23-12-2012 10:58:05

พี่ภพนี่แสบจริงๆแต่ก็เหมาะกับคิมแล้ว ชอบดุ๊กดิ๊กอ่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 4 - ศึกนี้ใหญ่หลวงนัก [หน้า 6] (21/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 23-12-2012 11:15:39

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 4 - ศึกนี้ใหญ่หลวงนัก [หน้า 6] (21/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: kokilolylove ที่ 23-12-2012 11:19:33

 555 ชกกันมันดีจัง
พี่ภพก็แสบใช่ย่อย แอบส่งรูปคิมไปสะงั้น

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 4 - ศึกนี้ใหญ่หลวงนัก [หน้า 6] (21/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: cutybuay ที่ 23-12-2012 13:16:37

กรี้ดดดด พี่ภพชนะเลิศ ใครจะด่าพี่ว่าโหด พี่เลวยังไง แต่เค้าก็เชียร์พี่นะคะ  :m11:
ยกนี้พี่ชนะแต่ยกหน้าอิหนูครีมอาจจะพลิกกลับมาชนะก็ได้ พี่ต้องเตรียมรับมือให้ดีๆนะคะ  :m26:
ว่าแต่พี่เริ่มคิดไรกะหนูครีมแล้วใช่ม่ะ แหม่ๆ มีรูปน้องเค้าเก็บไว้ด้วยนะ  :o9:

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 5 - Good Night, Sleep Tight [หน้า 7] (23/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 23-12-2012 14:54:30

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●


ยกที่ 5 – Good Night, Sleep Tight

มันเป็นเพราะกิจกรรมกลุ่มในคืนหนึ่งเมื่อราวสองเดือนก่อนทีเดียวเชียว!

“ตายละ ครีม ฮ่า ๆ ๆ ๆ”

วัสสานะพี่สาวคนโตหัวเราะลั่นบ้าน ขณะที่สิสิรผู้เป็นลูกคนกลางซึ่งปกติไม่ใช่พวกเปี่ยมอารมณ์ขันนักกำลังกลั้นยิ้มเต็มที่ ข้างกันนั้นคือเด็กหนุ่มผมทองตาตี่ แม้ระดับความมั่นใจในสีหน้าจะลดลงกว่าที่เคยเป็นอยู่นิดหน่อยก็ยังพยายามเก๊กหล่อด้วยผมทรงต้นมะพร้าวกับยางรัดผมรูปสตรอเบอร์รี่สีแดงอันใหญ่ หน้าผากเปิดเหม่งโชว์แบบที่ป๊าเขามักชมว่าโหงวเฮ้งดี บนแก้มมีหนวดแมวข้างละสามขีดลากไว้ด้วยสีแดงสด ลิปสติกหลักฐานยังถูกคีบอยู่ระหว่างนิ้วมือเจ้ใหญ่ผู้กุมอำนาจสูงสุดในบ้าน

สิสิรกดดูรูปย้อนหลังจากกล้องคอมแพคในมือซึ่งเธอเพิ่งรัวชัตเตอร์ไปชุดหนึ่งเมื่อครู่ แล้วรอยยิ้มก็ฉีกกว้างขึ้นอีกนิด ก่อนจะยกกล้องขึ้นมาเก็บภาพน้องชายคนเล็กเพิ่มหนึ่งแชะ

“ถ่ายพอยังเจ้ เอาลายเซ็นด้วยเลยไหม?” เด็กหนุ่มยักคิ้ว หยิบบิสกิตยัดปากหมาอ้วนที่นอนเอาคางพาดไว้กับตักเขา นั่งมองมันเคี้ยวหงับ ๆ อย่างเกียจคร้าน พยายามลืมเรื่องร่องรอยบนใบหน้าจากฝีมือพี่สาวสุดรักผลลัพธ์จากการเล่นไพ่แพ้ แต่เขาก็ไม่ได้เพลี่ยงพล้ำอยู่ฝ่ายเดียวหรอกน่า

พี่สาวทั้งสองก็ถูกละเลงลิปสติกเต็มหน้าเหมือนกันเหอะ!

ฉลองอิ่มพุง เล่นไพ่อิ่มใจ สามคนพี่น้องมักหาวันที่ว่างร่วมกันทำอะไรประหลาดเช่นนี้เสมอเพื่อจัดอาหารมื้อใหญ่ กินเล่นกันอย่างไม่มีเทศกาลอะไรพิเศษ ในเมื่ออยู่กันสามคนก็ต้องรักกัน ป๊าเคยว่าเอาไว้อย่างนั้น และพวกเขาก็มีวิธีแสดงความรักประมาณนี้

“นี่อย่าเพิ่งเช็ดออกสิ”

“พอแล้ว เดี๋ยวหน้าเป็นสิวหมดหล่อพอดี”

“อีกรูปซิ ที่ระลึก”

ไม่ทันแล้ว เขาเอากระดาษทิชชู่ชุบน้ำปาดรอยลิปสติกรูปหนวดแมวบนหน้าออก หยิบมือถือขึ้นมาเปิดกล้องหน้าใช้แทนกระจกดูว่าลบหมดหรือยัง เห็นว่าเหลือเพียงแต่รอยแดงจาง ๆ ค่อยรู้สึกดีขึ้นมาหน่อย เดี๋ยวค่อยไปล้างให้สะอาดอีกที

“เจ้ ขอยืมยางรัดผมแบบนี้อีกอันดิ” เด็กหนุ่มยกมือขึ้นชี้รูปสตรอเบอร์รี่อันใหญ่บนศีรษะตัวเอง ซึ่งสิสิรก็หยิบให้แต่โดยดี ไม่ได้ถามไถ่ว่าจะเอาไปทำอะไร แต่พอเห็นแล้วว่าเขาเอามารัดขนบนโคนหูไอ้ดุ๊กดิ๊กไว้หลวม ๆ เจ้าหล่อนก็แหวใส่ทันที

“ไอ้คิม! เอายางรัดผมเจ้ไปใช้กับหมาเหรอยะ!”

“น่า ๆ แบ่งกันใช้ นี่เพิ่งจับมันอาบน้ำ ตัวหอมกว่าเจ้อีก”

“ปากมอม!”

“ถ่ายรูปให้หน่อย” เขาไม่สนใจเถียงต่อ โทรศัพท์มือถือในมือถูกยื่นมาให้สิสิรซึ่งกำลังมองมันด้วยสายตาว่างเปล่า

“กับหมาเนี่ยนะ”

วัสสานะพยักพเยิดเป็นเชิงบอกว่าปล่อยเจ้าของหมามันบ้าไปเถอะ

“เฮ่อ...ปัญญาอ่อน”

เธอรับมือถือมา หันเลนส์กล้องไปทางเด็กหนุ่มในทรงผมประหลาดและสตรอเบอร์รี่สีแดงสดอันโตบนศีรษะแบบเดียวกันกับที่อยู่บนหูหมารัก ไอ้ดุ๊กดิ๊กอิดออดโก่งค่าตัวพอเป็นพิธีตอนที่ผู้เป็นนายพยายามดึงให้มันลุกขึ้นนั่ง ก่อนจะระริกระรี้พร้อมปฏิบัติตามคำสั่งทุกประการเมื่อได้บิสกิตไปอีกหนึ่งชิ้น สิ่งมีชีวิตผม(ขน)ทองสองคน(ตัว)เอาหน้าแนบกันแล้วฉีกยิ้มกว้าง สตรอเบอร์รี่สองลูกบนศีรษะแดงเด่นอยู่ในเฟรม

“เพื่อนที่โรงเรียนรู้ไหมเนี่ยว่าเป็นแบบนี้” เธอบ่นงึมงำแล้วก็..

แชะ!

สิสิรก้มลงมองผลงานในมือ ก่อนที่วัสสานะจะยื่นหน้าเปื้อนลิปสติกเป็นลายแผลเย็บเต็มแก้มและหน้าผากมาดูด้วย พอเห็นภาพบนหน้าจอเข้าก็หัวเราะออกมาเสียลั่น  “ฮ่า ๆ ๆ รูปนี้ใช้พิสูจน์รักแท้ได้เลยนะ!” 

“พิสูจน์รักแท้อะไรเจ้ใหญ่” คิมหันต์เบะปาก เอานิ้วก้อยทำท่าแคะขี้มูกเกรียน ๆ “ระดับผมไม่ต้องพิสูจน์หรอก ถ้าได้ลองจีบขี้คร้านจะมีแต่สาวรักสาวหลง”

วัสสานะมองสภาพน้องชายแล้วถึงกับส่ายหน้าพลางส่งสายตาเวทนาทีเล่นทีจริง “เชื่อเจ้ จีบใครอยู่เอารูปนี้ไปให้ดู ถ้าเขาทนนายได้จงขอคนนั้นแต่งงานซะ”

“เลิฟมี เลิฟมายด็อก” เด็กหนุ่มยักไหล่ พูดอะไรซึ่งไม่ค่อยเกี่ยวกับบทสนทนานัก เอามือถือเก็บเข้ากระเป๋าแล้วลุกหนีไปล้างหน้า เห็นประตูห้องน้ำบ้านตัวเองทีไรก็ยังอดนึกประหลาดใจไม่ได้ว่าทำไมจึงต้องติดหูโลหะเอาไว้สำหรับคล้องแม่กุญแจด้านหน้าด้วย เอาไว้ขังใครในนั้นหรืออย่างไร เรื่องนั้นคงต้องถามอาของเขาซึ่งเคยอยู่บ้านหลังนี้มาก่อน

“เขาจะเลิฟหมา แต่เลิฟนายไม่ลงน่ะสิ!” หญิงสาวสวนกลับกลั้วหัวเราะขณะที่คิมหันต์โบกมือโบกไม้เป็นเชิงบอกว่าเขาสนเรื่องนั้นที่ไหนกัน แถมยังมีรับมุกกลับมาท่าทางสนุกสนานอีกต่างหาก

“ไว้เจอคนบอกชอบรูปนี้เมื่อไหร่จะรีบขอแต่งงานเลย”

“จ้ะ พ่อคนหล่อ!” เธอประชด แม้เขาจะมีส่วนที่หล่อจริงอยู่บ้างนิดหน่อย “แล้วเจ้จะรอดู”

หลังจากนั้นรูปถ่ายที่ว่าก็นอนสงบอยู่ในมือถือของเด็กหนุ่มมาเนิ่นนาน ไม่มีใครบอกว่าชอบรูปนั้นเพราะยังไม่มีใครได้เห็นแม้แต่ปิ่นหยกเพื่อนรัก(เขาไม่หวง..แต่มันไม่ดูแล้วยังด่ากลับมาอีกว่าเสียเวลา) เวลาผ่านไปจนเขาเกือบลืมรูปนั้ันไปแล้ว


จนกระทั่งไอ้หมาบ้าฉกมันออกไปจากเครื่องต่อหน้าต่อตานี่เอง



...........................................................




..............................




.




.




.




.




“เลว มารยาทไม่มี สมบัติผู้ดีไม่ปรากฏ”

“อย่าบังทีวี”

“กินบนเรือนขี้รดบนหลังคา น้ำมาปลากินมด น้ำลดมดกินปลา น้ำตาเช็ดหัวเข่า”  อืม...อันนี่ไม่เกี่ยว

“ว่างท่องสุภาษิตไทยก็ไปหาอะไรมาให้แขกกินไป”

ร่างโปร่งของเด็กหนุ่มกอดอกหันหน้าเขาหาคนพูด ยืนบังโทรทัศน์เต็มจอ “ผมไม่นับหมาบ้าเป็นแขก” ก่อนจะดึงรีโมทมาปิดโทรทัศน์ฉับ ไม่ได้ละสายตาจากอีกฝ่ายที่เลิกคิ้วขึ้นมาข้างหนึ่งขณะที่นั่งกางแข้งกางขาบนโซฟาตัวโปรดของเขาแม้แต่น้อย “และพี่กำลังแย่งที่ประจำผม”

ชายหนุ่มโคลงศีรษะพร้อมกับยักไหล่ เอามือตบหน้าขาตัวเองแปะ ๆ “อยากนั่งก็นั่งมา”

คิมหันต์กระตุกมุมปาก “ป๊าสอนไม่ให้นั่งทับหมา”

คำก็หมา...สองคำก็หมาบ้า...ไอ้เด็กคิมนี่คงกวนประสาทคนเป็นงานอดิเรก สามภพยกคางขึ้นเล็กน้อย ยกมือขึ้นกอดอกบ้างขณะรอฟังว่าอีกฝ่ายจะพูดอะไรต่อ

“และผมเห็นด้วยกับป๊านะ” เด็กหนุ่มว่า ปากยังเจื้อยแจ้วต่อทว่าถอยห่างออกไปพ้นระยะหมัดเล็กน้อย ใครจะรู้ว่าเขาอาจไม่โชคดีก้มหลบทันอย่างครั้งก่อน “เพราะถ้าพี่ร้องเอ๋งมันจะดูน่าสงสาร”

ครั้งนี้เขาไม่ได้โชคดีนัก สามภพแขนยาวกว่าที่คิด

“เคยโดนหมาฟัดไหมล่ะ..?”

คิมหันต์โดนเหวี่ยงลงไปกึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บน ’ที่นั่งประจำ’ ของตัวเองก่อนชายหนุ่มซึ่งกระชากเขาลงมาจะพูดประโยคนั้นจบเสียอีก ตกใจแทบแย่แต่นี่ไม่ใช่ครั้งแรก เขาควรทำตัวให้ชินและหาทางหนีทีไล่ เพราะจะให้หยุดก่อกวนคนที่เขาหมั่นไส้อย่างสุดซึ้งเช่นมนุษย์หมาบ้า ผู้กำลังเอาแขนสองข้างค้ำกับพนักพิงของโซฟาเพื่อกักเขาไว้ในพื้นที่จำกัดเพิ่มแรงกดดันนั้นช่างเป็นไปได้ยากจริง ๆ ใบหน้าคมคายเลื่อนลงมาใกล้ รอยยิ้มไม่สนใจโลกยังวาดอยู่บนริมฝีปากเช่นเคย และเสียงที่ใช้ก็สร้างความตึงเครียดในพื้นที่แคบ ๆ ระหว่างแขนทั้งสองข้างของเจ้าตัวได้ดีทีเดียว

“ตอนนั้นค่อยพูดใหม่ว่าใครกันแน่จะร้องเอ๋ง”

“.......”


ในระยะใกล้ขนาดนี้ สามภพรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย


เด็กนั่นไม่ได้หลบตาอย่างที่คาด


ตรงกันข้าม นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนของเด็กหนุ่มซึ่งจ้องตรงกลับมาที่เขาไม่มีแม้แต่เศษเสี้ยวของความหวั่นไหว หรืออย่างน้อยถ้ามีมันก็ถูกซ่อนไว้อย่างดี และในส่วนนั้นสามภพยอมรับว่าเขาค่อนข้าง.....ถูกใจ

“ก็ลองดู” สีหน้าเย้ยหยันของคิมหันต์กลับมาอีกครั้ง ละลายความรู้สึกถูกใจเมื่อครู่ของเขาหายเกลี้ยงเปลี่ยนเป็นอยากตบหัวเด็กเกรียนแทน “ปล่อยดิ๊!” คำสั่งน่าเตะตามมาอีกหนึ่ง “ไม่งั้นก็ไม่ต้องกินข้าวเย็น”

คิมหันต์กระโจนแผล็วออกจากโซฟาวิ่งปรู๊ดหายเข้าไปทางห้องครัวทันทีที่เขายกแขนออกข้างหนึ่ง ไวเป็นลิง แต่อย่างว่า..ถ้าใครสักคนเกิดมาด้วยร่างกายซึ่งไม่เหมาะกับการต่อยตีนัก มันก็เป็นเรื่องฉลาดที่จะหัดเคลื่อนไหวให้ไวอย่าได้ตกเป็นเป้านิ่ง

“อยากกินเพ็ดดีกรีหรืออัลโปล่ะ!?” ได้ยินเสียงตะโกนกลับมาเมื่อมองไม่เห็นร่างเจ้าของเสียงแล้ว


ชายหนุ่มกลอกตา บางทีเขาน่าจะต่อยมันสลบตั้งแต่หน้าบ้าน




.




.




.




.




.





คิมหันต์เดินวนอยู่ในครัว ชะเง้อมองออกไปยังโซฟาซึ่งถูกยึดไปแล้ว ท่าทางจะไล่สิ่งมีชีวิตแปลกปลอมออกจากบ้านไม่ได้จริง ๆ ยอมรับก็ได้ว่าเขาเองอาจเริ่มเล่นหนักมือไปหน่อยด้วยการปล่อยยางรถอีกฝ่ายแถมยังโทรเรียกตำรวจ แต่ก็อุตส่าห์ยอมเสียหน้าตั้งขนาดนั้นแล้วมันก็ควรจะกลับบ้านกลับช่องได้สักทีหรือเปล่า ไม่ใช่มาตามรังควาญกระดิกนิ้วเท้าในบ้านคนอื่นแล้วไล่เจ้าบ้านไปหาของกินมาเซ่น

เอาเถอะ ถึงเขี่ยออกไปไม่ได้ ก็น่าจะทำให้สงบได้...ใช่ไหม?

แทนที่จะไปรื้อตู้เย็นหรือตู้กับข้าว คิมหันต์หมุนตัว เดินตรงไปยังห้องเก็บของที่วัสสานะผู้เป็นพี่สาวมักเก็บยาส่วนหนึ่งจากร้านเอาไว้ในนั้น มีพี่สาวเป็นเภสัชกรก็ไม่เลวนักหรอก เด็กหนุ่มก้าวขาเข้าไป ผ่านลังกระดาษสีน้ำตาลและขวดยาพลาสติกมากมายที่ซ้อนกันเป็นระเบียบเรียบร้อยจนมาหยุดอยู่ตรงมุมห้อง เขย่งบนปลายเท้ามองหาสิ่งที่ตัวเองต้องการ

มันควรจะอยู่แถว ๆ นี้

คิมหันต์คลี่ยิ้มพึงใจเมื่อพบของที่ตามหา หยิบกระปุกยาขึ้นมาไว้ในมือ เขย่าเบา ๆ แล้วฟังเสียงเม็ดยากระทบแกรกกรากอยู่ข้างใน

‘Diazepam (2mg)’

เด็กหนุ่มอ่านฉลากยาให้ละเอียดอีกครั้งเพื่อให้แน่ใจว่าเป็นตัวเดียวกับที่เขาต้องการ รู้สึกผิดนิดหน่อยที่ราวกับกำลังกำลังพยายามมอมยาคนอื่น แต่ความคิดนั้นก็หายไปทันทีเมื่อได้ยินเสียงหัวเราะแว่วมาจากหน้าโทรทัศน์ซึ่งตรงนั้นควรเป็นที่ของเขา ไม่รู้ดูอะไรตลกนักหนา

ส่วนเรื่องนอกเหนือจากนี้ไม่มีอะไรมาก เขาต้องการแค่ไข่เจียว ข้าวสวยร้อน ๆ และน้ำส้มสักแก้ว

แล้วหลังจากนั้นก็หลับฝันดีไปซะนะไอ้พี่ภพ

เด็กหนุ่มบี้เม็ดยาจนแหลกเป็นผงละเอียด นอกจากหวังให้มันละลายได้ดีแล้วยังเลยไปถึงเหตุผลเรื่องถ้าโดนเจอค้างอยู่เป็นเม็ดเข้าเดี๋ยวจะงานงอก จ้องมองมันกลายเป็นเนื้อเดียวกับน้ำส้มซึ่งเทจากกล่อง ฮัมเพลงเปิดโดราเอม่อนขณะเอาช้อนลงไปแกว่งกระทบขอบแก้วเสียงก๊องแก๊งแทรกความเงียบของห้องครัว

แค่เม็ดเดียวไม่น่าเป็นอะไรมั้ง

เขาลอบมองแผ่นหลังกว้างของชายหนุ่มที่นั่งพิงโซฟา จากตรงนี้พอจ้องชัด ๆ จึงได้รู้สึกว่าแขกไม่ได้รับเชิญดูตัวใหญ่ทีเดียว ความคิดว่า ‘เม็ดเดียวไม่น่าเป็นอะไร’ เริ่มเปลี่ยนเป็น ‘เม็ดเดียวจะพอไหม?’ มือหยิบยาเม็ดที่สองขึ้นมาจ่ออยู่ตรงปากแก้วพร้อมกับสีหน้าครุ่นคิด ลังเลว่าควรใส่ลงไปอีกดีหรือเปล่า..เพื่อความปลอดภัย(ของเขา)คืนนี้ เม็ดเดียวแค่สองมิลลิกรัม เจ้ใหญ่เคยขยิบตากับเขาแล้วบอกว่า ‘ไม่เท่าไหร่’   เกิดแค่นี้ไม่พอแล้วไอ้พี่ภพคลั่งลุกขึ้นมาอาละวาดซ้อมเขาตายคาบ้านตัวเองระหว่างที่อยู่คนเดียวจะทำอย่างไร..เอาไงดีวะคิมหันต์??


เด็กหนุ่มค้างอยู่ท่านั้นเนิ่นนาน...จนกระทั่งมีเสียงกระตุ้นดังมาจากโซฟา


“ครีม เสร็จยัง หิว”


สติขาดผึง ความลังเลอันตรธานวูบ ขอบคุณที่ช่วยเร่งปฏิกิริยา



ใส่อีกสองเม็ดแม่งเลย!


*เด็กดีไม่ควรเอาเป็นตัวอย่างนะจ๊ะ



.




.




.




.




.


สามภพมองอาหารบนโต๊ะ ไข่เจียวสีเหลืองนวลดูฟูฟ่องน่ากิน ข้างกันนั้นมีข้าวสวยร้อนควันลอยฉุยอยู่เหนือจาน และน้ำส้มที่มีเกล็ดส้มลอยอยู่ในนั้นด้วยก็ดูจะช่วยให้เจริญอาหารดี

“มีแค่นี้หรือ?”

“จะเอาอะไรเยอะแยะ” คิมหันต์ผลักไสน้ำส้มแก้วหนึ่งไปทางชายหนุ่มอย่างเฉพาะเจาะจง จะเอามาแค่แก้วเดียวก็ดูน่าสงสัยเกินไปเขาเลยเทส่วนของตัวเองมาอีกแก้ว ซึ่งแน่นอนว่าแก้วเขาไม่ได้ใส่อะไรแปลกปลอมลงไป “ไม่คิดว่าจะมีใครมาเกาะกิน”

“นี่อะไร” สามภพเลิกคิ้ว

“น้ำส้ม โง่นี่” ตอบเสร็จก็ก้มหน้าก้มตาตักข้าวเข้าปาก

ชายหนุ่มพยายามอย่างยิ่งเพื่อจะไม่เผลอโบกไอ้เด็กกวนประสาทตรงหน้าหัวทิ่มลงจานข้าว เขารู้แล้วว่าเป็นน้ำส้ม ที่สงสัยคือท่าทางซึ่งเขาไม่แน่ใจว่าคิดไปเองหรือเปล่าของอีกฝ่ายที่ดูจงใจส่งมันมาให้เขาต่างหาก 

“แลกแก้วกัน”
 
"..." ช้อนค้างอยู่ที่ริมฝีปาก คิมหันต์เงยหน้าขึ้นมาส่งสายตา(ที่พยายามจะ)ว่างเปล่า บังคับตัวเองให้เอ่ยถามออกไปเสียงเรียบ “แลกทำไม”

“พี่อยากกินแก้วนั้น”

“ผมถุยน้ำลายลงไปแล้ว”

“งั้นแกกินแก้วนี้ให้พี่ดู” สามภพเลื่อนแก้วกลับไป และโดนดันกลับมาพร้อมสีหน้ารังเกียจ

“ไม่เอา” เด็กหนุ่มเบะปากทำท่าขนลุก “เดี๋ยวติดเชื้อบ้า”

“เดี๋ยวกูโบก”

“...”

“ถ้าบริสุทธิ์ใจก็กินสิ”

“.......”

ชายหนุ่มหรี่ตา จ้องมองอีกฝ่ายเขม็งราวกับจะใช้สายตาทิ่มแทงให้ทะลุ “หรือว่าใส่อะไรไว้?”

เด็กหนุ่มแสร้งส่ายหน้าหน่ายใจ ทำเหมือนไม่ใช่ตัวเองที่เพิ่งหย่อนยากล่อมประสาทซึ่งมีฤทธิ์ให้ง่วงหลับลงไปถึงสี่เม็ด “พี่ดูหนังมากเกินไปแล้ว”

“เอ้า..กิน”

คิมหันต์จ้องมองรอยยิ้มบนริมฝีปากชายหนุ่มอย่างขัดใจ แต่การลนลานปฏิเสธรังแต่จะยิ่งทำให้ดูมีพิรุธ เขาหยิบแก้วน้ำส้มตรงหน้าขึ้นมา ยักคิ้วเป็นเชิงว่าอีกฝ่ายคิดเพ้อเจ้อไปเองทั้งนั้นก่อนจะยกมันขึ้นจนขอบแก้วจรดริมฝีปาก กลืนน้ำลายทำท่าทางเหมือนกำลังจิบ ครู่หนึ่งก็วางมันกลับที่เดิม

สามภพยื่นหน้ามาดู “ไม่พร่องเลยวะ”

คิมหันต์ขมวดคิ้ว น่าจะรู้ว่าวิธีนี้ดูโง่เกินไป “กินแต่น้ำเดี๋ยวกินข้าวไม่ลงกันพอดี” เขาเถียง

“มานี่ พี่ป้อน”

เด็กหนุ่มปรายตาเหยียด ๆ แม้ส่วนสูงไม่เอื้อนัก “ปัญญาอ่อน โตเป็นควายใครเขาป้อนกัน”

“ปากดี” ถึงตอนนี้สามภพมั่นใจแล้วว่ามีอะไรสักอย่างในแก้วนั้นแน่นอน มุกนี้ใช่ว่าเขาไม่เคยเจอเพราะพวกผู้หญิงที่ผ่านมาบางทีก็ร้ายกว่าที่คิด และหากตั้งใจจะใช้วิธีนี้กับเขาคงต้องบอกว่าพลาดแล้ว “กินเข้าไป ก่อนพี่จะทำให้ปากนั่นใช้กินอะไรไม่ได้อีก”

คิมหันต์กำลังจะลุกหนีและเกือบทำได้สำเร็จ ซึ่งคำว่า ‘เกือบ’  มักไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้นนอกจากเพิ่มความหงุดหงิดปนเสียดายเท่านั้น ก้มลงมองข้อมือตัวเองก็พบว่าโดนมือใหญ่ของอีกฝ่ายบีบไว้แน่นเป็นที่เรียบร้อย เขาจ้องหน้าชายหนุ่มตาแทบถลน สามภพเข้าใจบ้างไหมว่านี่บ้านเขานะเนี่ย!

ยังไม่ทันได้รวบรวมสติพูดอะไรออกไป แก้วน้ำส้มเจ้าปัญหาก็ถูกดันมาจ่ออยู่ที่ปากพร้อมคำสั่งน่าขนลุก

“ดื่มครับน้องครีม”

เขาชิงรับแก้วไว้ในมือเพื่อเป็นการบอกอ้อม ๆ ว่าหยุดดันเข้ามาได้แล้ว และทันทีที่มือข้างนั้นของสามภพว่าง เจ้าของมือก็ย้ายมันมาล็อคแน่นราวกับมีคีมเหล็กบีบอยู่ที่ขากรรไกรล่างเขาทันที

“หมดแก้ว" ชายหนุ่มกระซิบเสียงทุ้ม ขยิบตาให้เขาหนึ่งครั้ง ส่งคลื่นความกดดันลึกลับบีบเค้นรอบตัวจนอึดอัดไปหมดพร้อมรอยยิ้มชวนเสียวสันหลังบนใบหน้าคมคาย สุ้มเสียงเย็นย้ำอีกครั้งเพื่อยืนยันกับเขาว่าจะไม่ยอมปล่อยให้มีโอกาสได้อิดออด "เชียร์ส”

"......"

คิมหันต์จ้องตาอีกฝ่าย ปฏิญาณอยู่ในใจว่าไม่จบแค่นี้แน่

ก่อนจะยกแก้วน้ำส้มผสมยากล่อมประสาทขึ้นกระดกรวดเดียวหมด

“มีอะไรที่ไหน พี่แม่งทำเป็นสะดิ้งวิตกจริต” เด็กหนุ่มยักไหล่ สะบัดหน้าตัวเองหลุดจากมือแกร่งแล้ววางแก้วลงบนโต๊ะ ปริมาณยาที่เข้าร่างกายรวมทั้งสิ้นแปดมิลลิกรัมถ้วน


และเหลือเวลาก่อนยาจะเริ่มออกฤทธิ์ราวครึ่งถึงหนึ่งชั่วโมง



.




.




.




.



ไม่มีเวลาชื่นชมความอร่อยของไข่เจียวฝีมือตัวเองที่นานครั้งจะทอดให้ฟูได้อย่างนี้สักที เด็กหนุ่มรีบยัดเอา ๆ พลางคงสติตั้งมั่น รอดูว่าจะเริ่มง่วงขึ้นมาเมื่อไร วิตกขึ้นมาเล็กน้อยกับความจริงที่ว่ายาซึ่งเพิ่งกลืนลงท้องไปนอกจากทำให้ง่วงแล้วยังอาจทำเขาเบลอจนคิดอะไรไม่ออกด้วย

สี่เม็ด...บ้าไปแล้ว ถ้าหลับแล้วไม่ฟื้นจะทำไงวะ

สามภพหันมองเด็กหนุ่มที่ตักข้าวเข้าปากด้วยท่าทางเหมือนแค้นเคืองกับพวกมันมานาน ไม่เห็นมีอาการเปลี่ยนแปลงอะไรจากปกติ เป็นไปได้ไหมว่าเขาแค่คิดมากไปเองอย่างที่อีกฝ่ายว่า ความจริงแล้วแก้วนั้นอาจไม่มีอะไร...หรือไม่ก็สิ่งที่ผสมเอาไว้ยังไม่ออกฤทธิ์ ซึ่งเดี๋ยวก็รู้

“พี่จะไปอาบน้ำ”

บางทีอาจหลังเขาอาบน้ำเสร็จ

“ทางโน้น” คิมหันต์พยักพเยิดเซ็ง ๆ เหมือนตาจะเริ่มปรืออยู่นิดหน่อยซึ่งได้แยกได้ค่อนข้างยากกับตาตี่ธรรมชาติ

ชายหนุ่มเดินตรงไปตามที่อีกฝ่ายบอก รื้อกระเป๋าใบเดิมซึ่งปกติเขาเอาติดรถไว้เสมอเผื่อทำงานบ้านเพื่อนบ้างไปค้างที่อื่นกะทันหันบ้าง ในนั้นมีผ้าขนหนู เสื้อผ้าสองชุด และของใช้จำเป็นอีกนิดหน่อย ถอดเสื้อถอดผ้ามันข้างนอกเหลือแค่ผ้าขนหูพันเอวไว้แล้วก็หายเข้าไปในห้องน้ำ

เด็กหนุ่มผู้เป็นเจ้าบ้านหันไปมองตามเมื่อได้ยินเสียงปิดประตู สังเกตเห็นอะไรบางอย่างบนประตูซึ่งสามภพเพิ่งหายเข้าไป และนั่นอาจเรียกได้ว่าเป็นทางรอดตลอดจนทางแก้เผ็ดสำหรับเขาในเวลาเดียวกัน

หูโลหะไว้สำหรับคล้องแม่กุญแจที่เขาเคยสงสัยเสมอว่าจะมีไปทำไม

คิมหันต์หาวออกมาหนึ่งครั้งก่อนจะลุกขึ้นเดินและพยายามไม่เซ หยิบแม่กุญแจตัวใหญ่ขึ้นมาจากที่แขวน คงฝีเท้าเงียบเชียบขณะที่เดินไปหยุดอยู่หน้าประตู คล้องแม่กุญแจเอาไว้กับหูนั้นเบามือแล้วหัวเราะกับตัวเองออกมา ไม่คิดสงสัยอีกแล้วว่าทำไมต้องมีสิ่งนี้หน้าห้องน้ำ


บางทีมันอาจมีไว้ขังหมาบ้า


เสียง...ซ่าาาาาาา...จากด้านในเงียบลงไป เดาว่าอีกฝ่ายคงเริ่มรู้ตัว...ซึ่งช้าเกินการ


“หึ ๆ”


และไอ้ ‘กริ๊ก’  ตอนเขาดึงลูกกุญแจออกก็ช่างไพเราะรื่นหูจริง ๆ


ไม่ถึงอึดใจ ลูกบิดประตูก็ถูกหมุนแล้วกระชากเปิดจากข้างใน...แน่นอนว่าทำได้ที่ไหนในเมื่อแม่กุญแจตัวใหญ่ยังคล้องอยู่ตรงนี้ ประตูกระแทกกับกรอบกึงกังอยู่สามสี่ครั้งก่อนชื่อเขาจะตามมาดังคาด


“คิม!”


...เงียบ...


“คิม!!”


คิมหันต์นั่งพิงประตู อยากส่งวาจาถากถางสักหน่อยแต่สมองมีเพียงความว่างเปล่าขาวโพลน ตาปรือลืมแทบไม่ขึ้น ศีรษะโงนเงนไปมาครู่เดียวกล้ามเนื้อที่พยุงต้นคอและแผ่นหลังไว้ก็คลายตัวลงช้า ๆ เมื่อเจ้าของร่างย่างเท้าเข้าสู่ดินแดนนิทราพร้อมกับความสะใจ และความคิดที่ว่าเขาจะได้ตื่นอีกทีเมื่อไหร่กัน?


“คิมหันต์!!!”


เด็กหนุ่มไถลลงไปนอนหมดท่าอยู่บนพื้น กุญแจในมือร่วงลงมาส่งเสียงกระทบกับหินอ่อนเย็นเฉียบข้ามฝั่งไปถึงหูชายหนุ่มผู้ถูกขังอยู่ในห้องน้ำ ก่อนจะตามมาด้วยอะไรบางอย่างซึ่งสามภพไม่รู้สึกอยากได้ยินตอนนี้


“.....ฟรี้........”


“..เชี่ยแล้ว”


ชายหนุ่มเอาหูแนบประตู ได้ยินเสียงกรนเหมือนกะลาสีขี้เมาจากอีกฝั่ง และเขารู้แล้วว่าคิมหันต์ใส่อะไรลงไปในแก้วน้ำส้ม



“อย่าเพิ่งหลับนะเว้ย!!!!!!!”

-หมดยกที่ 5-

===========================

เหนื่อยแทนอีคู่นี้ (ฮา) อยากหวานต้องทนนิดนะคะ :D  สองคนนี้ยังเจอกันอย่างเป็นทางการไม่ถึงวันเลยค่ะ(กัดกันยาวนานเหลือเกิน 555)

*Diazepam (ไดอะซีแพม) เป็นยาที่มีฤทธิ์กล่อมประสาท มีที่ใช้หลายอย่าง เช่นคลายกังวล นอนไม่หลับ คลายกล้ามเนื้อ เหนี่ยวนำการสลบ กันชัก ฯลฯ

ขอบคุณทุกคอมเม้นต์ พบกันยกหน้า มีของแถมรีพลายถัดไปค่ะ ^^

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 5 - Good Night, Sleep Tight [หน้า 7] (23/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 23-12-2012 14:55:02

ของแถมระหว่างพักยก

ทรงที่คิมหันต์ทำประมาณนี้ค่ะ
แต่ไม่ใช่รูปนี้นะคะ อันที่พี่ภพเห็นนั้นถ่ายทำหน้ารั่ว ๆ กับไอ้ดุ๊กดิ๊ก :D

(https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/548687_457575714302317_315107131_n.jpg)


พี่ภพตอนไม่ทำหน้าโหด =3=
(https://fbcdn-sphotos-g-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/148679_458069124252976_579890743_n.jpg)

พบกันตอนหน้าค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 5 - Good Night, Sleep Tight [หน้า 7] (23/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Noah ที่ 23-12-2012 15:15:57

ตบก้นคนเขียน
อ๊าย คิมพี่ภพเพิ่งบอกเมื่อยกที่แล้วว่าชอบรูปนั้นอ่ะ  :impress2: อย่าลืมทำตามสัญญนะจ้ะ

อ่านแล้วฮา คู่นี้จะรักกันยังไงนึกไม่ออกเลยอ่ะ 5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 5 - Good Night, Sleep Tight [หน้า 7] (23/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 23-12-2012 15:43:55

ช๊อบบบบบบบบบบบบบบ ชอบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

ตามมาจากเรื่องโน้นค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 5 - Good Night, Sleep Tight [หน้า 7] (23/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 23-12-2012 15:58:58

กว่าจะหวานคงมีเรื่องกันอีกนาน อิอิ
เลิกทะเลาะกันเมื่อไหร่ ต้องจัดหวานหนัก ๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 5 - Good Night, Sleep Tight [หน้า 7] (23/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: sz4music ที่ 23-12-2012 16:17:25

อ้างจาก: RAINYDAY ที่ 23-12-2012 14:54:30  

เหนื่อยแทนอีคู่นี้ (ฮา) อยากหวานต้องทนนิดนะคะ :D

5555+ เหนื่อยแทนจริงๆนั่นแหล่ะค่ะ ร้ายพอกัน

ตอนนี้คะแนนขึ้นมาสูสีกันแล้ววววว หึหึหึหึ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 5 - Good Night, Sleep Tight [หน้า 7] (23/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: PK37 ที่ 23-12-2012 16:24:19

เลิฟมี เลิฟมายดอก ข้อนี่พี่ภพผ่านเห็นๆ เพราะออกจะรักเจ้าดุ๊กดิ๊ก บางทีอาจจะมากกว่าน้องคิม(ในตอนแรก)ซะอีก ฮ่าๆ

น้องคิมจะวางยานอนหลับพี่ภพเนี่ย พี่ว่าหนูจะโดนซะเองนะลูก กร๊ากกกกกก

นั่นไงว่าแล้วไม่พ้น สามเม็ดเต็มๆ น้องคิมเอ๊ย ชั้นเชิงหนูยังต้องฝึกอีกเยอะนะลูก

พี่ภพโดนล๊อกอยู่ในห้องน้ำซะแล้ว ยังดีนะเนี่ย ถ้าปวดห้องน้ำก็จะได้ไม่ต้องกระวนกระวาย กร๊ากกกกกก

หวังว่าพอน้องคิมตื่น พี่ภพออกมาได้ จะไม่มีการตายเกิดขึ้นนะ ฮ่าๆ

เป็นกำลังใจให้ค่ะ  :pig4: รอติดตามตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 5 - Good Night, Sleep Tight [หน้า 7] (23/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 23-12-2012 16:25:44

“แต่พี่ชอบรูปนี้ว่ะ”
“ไว้เจอคนบอกชอบรูปนี้เมื่อไหร่จะรีบขอแต่งงานเลย”

อร๊ายยยยยย ลูกผู้ชายพูดแล้วไม่คืนคำนะคะน้องครีมมมมมมมมมม ~~
555555555555
แล้วคราวนี้จะทำไงอีกคนหลับ อีกคนโดนขัง กร๊ากกกกก  :z2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 5 - Good Night, Sleep Tight [หน้า 7] (23/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 23-12-2012 16:28:16

กว่าจะหวานกัน สงสัย ต้องรอให้ดุ๊กดิ๊กมีแฟนก่อน 5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 5 - Good Night, Sleep Tight [หน้า 7] (23/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: Oilsaoo ที่ 23-12-2012 16:37:01

เมื่อไหร่คู่นี้จะหวานสักที
คิม พี่ภพบอกชอบรูปนั้นอ่ะ อย่าลืมไปขอพี่ภพเเต่งงานน่ะ 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 5 - Good Night, Sleep Tight [หน้า 7] (23/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: insomniac ที่ 23-12-2012 17:02:33

กว่าจะรักกันได้ คงน่วมสะบักสะบอมทั้งคู่

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 5 - Good Night, Sleep Tight [หน้า 7] (23/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: kokilolylove ที่ 23-12-2012 17:08:02

 เอาแล้วไงๆ พี่ภพติดในห้องน้ำ ด้วยฝีมือคิมหันที่ดันมาหลับอยู่หน้าห้องน้ำด้วยฝีมือตัวเอง -*- แล้วพี่ภพจะออกจากห้องน้ำอย่างไรละเนี่ย??

ปล.แกล้งกันอย่างนี้แล้วเมื่อไรสองคนนี้จะหวานเนี่ย แต่ไม่ต้องรีบนะ เราชอบตอนแกล้งกัน 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 5 - Good Night, Sleep Tight [หน้า 7] (23/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: ASSASSIN ที่ 23-12-2012 17:26:12

เห็นด้วยกะรีบน  แกล้งกันเยอะๆเน้อ  คนอ่านชอบบบบบบบบ

ปล.  ยกนี้ดูเหมือนจิ้งจอกหัวทองจะคะแนนนำนิดๆ  อิอิ   :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 5 - Good Night, Sleep Tight [หน้า 7] (23/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 23-12-2012 17:30:22

เห้ยยยยยยยย

ไม่รู้จะสงสารใครดี กินกันไม่ลงเลยคู่นี้ 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 5 - Good Night, Sleep Tight [หน้า 7] (23/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: nu-tarn ที่ 23-12-2012 18:30:25

กว่าจะหวานกันได้นี่ คงอีกนานมาก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 5 - Good Night, Sleep Tight [หน้า 7] (23/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: thari ที่ 23-12-2012 18:35:29

อย่ากลืนน้ำลายตัวเองนะจ๊ะน้องครีม  ที่ว่าจะขอแต่งงานน่ะ
กร๊ากกกกก
โอยๆๆๆๆ พี่ภพนี่ก็เนียนได้โล่ ตบตงตบตัก แน้ๆๆๆ เค้ารู้ทันนะ

โอ๊ยย โอยย โอ๊ยยยยยยยย
หึหึหึหึ  แสบมากกกกกกก
คำนวณเวลาพร้อม  สุดยอดเลยน้องครีม

โฮะๆ ตื่นมาจะเป็นยังไงน้อ  :impress2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 5 - Good Night, Sleep Tight [หน้า 7] (23/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: Mengjie_JJ ที่ 23-12-2012 19:15:44

 :z3:

พี่ภพ ทุบประตูออกมาเลย ไม่งั้นก็ปีนออกมาทางช่องแอร์ (ห๊ะ)

แล้วจับครีมมาตีตูดสักสามสี่ที ดิ้อนัก

ไม่มีใครยอมใครเลย

คู่นี้น่ารัก ชอบจังเลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 5 - Good Night, Sleep Tight [หน้า 7] (23/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 23-12-2012 19:45:59

ฮ่าๆๆๆ
ถ้าเป็นกรรมการมวยนี่ไม่รู้จะให้ใครแพ้ใครชนะเลยอ่ะค่ะ  หมัดฮุคหมัดแย๊บนัวเนียมาก   :beat:
มันจะไปรักกันได้ตอนไหน(วะ)คู่นี้.......

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 5 - Good Night, Sleep Tight [หน้า 7] (23/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 23-12-2012 19:55:20

เป็นมวยคู่ที่สูสีมาก !!

อารมณ์น้องครีม VS พี่ภพ  :z6:

ตัวแสบหลับฝันดีไปเรียบร้อย
คุณพี่ภพคงเป็นอารมณ์นี้อยู่ในห้องน้ำ   o22

เจ้าชายผมทองบนหอคอยสองชั้นภาคนี้
คงไม่ต้องการให้เจ้าชายอีกคนปีนหอคอยขึ้นมาช่วย
แต่คุณพี่ภพคงอยากจะผันตัวเป็นเจ้าชาย
ถอดวิญญาณมาจุ๊บเจ้าหญิงให้ฟื้นจากนิทรา
มาช่วยเปิดประตูมากกว่า ตอนนี้ก็  :call: ไหว้เจ้า
ร้องเพลงรอไปก่อนแล้วกัน อิอิ  o13

---------------------

เม้นต์ครั้งแรกสำหรับเรื่องนี้นะคะ เพิ่งสมัครค่ะ ^^
ชอบวิธีการเล่าเรื่อนของคุณ RAINYDAY ค่ะ ดูมีสเน่ห์
อ่าน สะดุดรัก หอพักอลเวง จบเมื่อตอนหกโมงกว่านี้เอง
ตัวละครทุกตัวมีสเน่ห์ในตัวเองดีค่ะ ตอนอ่านก็คิดอยู่ว่า
น้องคิมดูเจิดจ้าเกินกว่าตัวประกอบ!

เป็นกำลังใจให้ค่ะ รออ่านตอนต่อไปค่ะ  :bye2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 5 - Good Night, Sleep Tight [หน้า 7] (23/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: MangoBlue ที่ 23-12-2012 20:41:42

อ่านกี่ทีก็ฮา 5555555555555555  :laugh: :laugh:
ชอบมากๆแสบกันทั้งคู่เลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 5 - Good Night, Sleep Tight [หน้า 7] (23/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: KAEHUB ที่ 23-12-2012 20:46:12

ฮาอ่ะ พี่ภพแกก็จะรู้ดีไปไหม เป้นไงหล่ะ โดนขังในห้องน้ำเลย 55 คิมนี่ก็ช่างนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 5 - Good Night, Sleep Tight [หน้า 7] (23/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: BitterSweet~ ที่ 23-12-2012 20:56:03

กว่าคู่นี้จะรักกัน
จะไม่ตีกันตายไปก่อนเหรอคะ
น้องครีม..
ตื่นมาจะรอดมั้ยเนี่ย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 5 - Good Night, Sleep Tight [หน้า 7] (23/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: luckyzaaa ที่ 23-12-2012 21:15:04

แหมๆๆๆๆ ไอ้คู่นี้มันแสบพอกัน มันดีจริงๆ  :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 5 - Good Night, Sleep Tight [หน้า 7] (23/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: YuuYuu ที่ 23-12-2012 21:19:17

..ยกที่ห้านี่ถือว่าเสมอสินะ สินะ ฮ่าๆๆๆๆๆ


ไฟท์กันมันไปเลยคู่นี้ วิ้วๆ อีกคนก็ร้าย อีกคนก็เจ้าเล่ห์ โอ๊ย...ฟัดกันมันจริงๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 5 - Good Night, Sleep Tight [หน้า 7] (23/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 23-12-2012 21:36:30

ตอนนี้ต้องบอกว่า"ให้ทุกแก่ท่าน ทุกนั้นถึงตัว"สินะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 5 - Good Night, Sleep Tight [หน้า 7] (23/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: MEME_B ที่ 23-12-2012 21:37:12

ท่าทางจะอีกนานกว่าจะรักกันได้ (//หัวเราะ)

แต่ก็ชอบนะ แง่งๆ ใส่กันมันดูน่ารักดี โดยเฉพาะช่วงหยอดไม่รู้ตัวของพี่ภพ
จะสมน้ำหน้ารึสงสารดีล่ะ คือ...แสบกันทั้งคู่อะ กินกันไม่ลง  :m20:
แกล้งกันไปแกล้งกันมา เดี๋ยวพอวิธีการเริ่มแอดวานซ์ก็คงหระเตื้อวกันเอง (<<สนัสสนุนให้แกล้งกันต่อไปว่างั้น)

ภาพพี่ภพตอนไม่แสยะก็ดูดีนะคะ แต่เค้าชอบตอนแสยะเขี้ยวมากกว่า ฮี่~

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 5 - Good Night, Sleep Tight [หน้า 7] (23/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: from_mars ที่ 23-12-2012 22:13:36

แสบได้โล่ห์จริง ตี๋น้อย
แบบนี้ บทจะหวาน คง...คึคึ รอดูดีกว้า กร้ากกก

ขอบคุณ และรออ่านต่อจ้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 5 - Good Night, Sleep Tight [หน้า 7] (23/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: ¡ииσcэиτ ที่ 23-12-2012 22:17:02

ขนาดเจอกันอย่างเป็นทางการไม่ถึงครึ่งวันนะเนี้ย

 :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 5 - Good Night, Sleep Tight [หน้า 7] (23/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 23-12-2012 22:43:42

ชอบน้องคิมจริง ๆ เด็กคนนี้มันร้าย
ก่อนหลับอุตส่าห์เซไปล็อคกุญแจได้ทันอีก เจ๋งมากไอ้น้อง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 5 - Good Night, Sleep Tight [หน้า 7] (23/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 23-12-2012 22:55:22

เสมอค่ะน้องคิม 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 5 - Good Night, Sleep Tight [หน้า 7] (23/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: RainyMooD ที่ 23-12-2012 23:11:39

คิมเอ๊ย  6 mg.เน้นๆ   o22  ดีนะที่มีแค่ D2 :laugh:
พี่ภพคืนนี้ก็พักผ่อนในนั้นไปก่อนละกันนะจ๊ะ อยู่ใกล้น้ำจะได้ใจร่มๆ กร๊ากกกก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 5 - Good Night, Sleep Tight [หน้า 7] (23/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: Takarajung_TK ที่ 23-12-2012 23:26:24

5555 ตอนนี้เสมอกันนี่

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 5 - Good Night, Sleep Tight [หน้า 7] (23/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: ukinakou ที่ 24-12-2012 00:18:47

 :laugh:คู่นี้ นี่ร้ายจังแหะ รู้สึกว่าไม่มีลดราวาศอก ไห้ตายเถอะอ กว่าจะถึงจุดนั้นที่เรารักกัน คงไม่มีใครอวัยวะหายไปนะ เรนนี่จัง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 5 - Good Night, Sleep Tight [หน้า 7] (23/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 24-12-2012 10:07:12

55555555+ ชอบมาก ๆ เลยค่ะ  :laugh:
คู่นี้เหมาะกันจริง ๆ
+1

 :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 5 - Good Night, Sleep Tight [หน้า 7] (23/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 24-12-2012 12:23:23

สรุปนายเอกก็แพ้อยู่ดี หงุดหงิดเป็นบ้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 5 - Good Night, Sleep Tight [หน้า 7] (23/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 24-12-2012 13:32:26

ตามมาจากปิ่นหยกและพ่อไก่

เรื่องนี้ก็น่ารักน่าหยิกเหมือนเรื่องหอพักเลยอ่ะ ชอบๆๆๆๆๆ
ตอนนี้คิมแม่จะโดนเล่นกลับไปบ้าง แต่ปิดยกได้แจ่มมากกกกกกกกกกกกก  :a2:
ไอ้พี่ภพโดนขังอยู่ในห้องน้ำด้วยสติสมบูรณ์  :laugh:
เรื่องนี้ออกแนวเล็กฟัดใหญ่ ใหญ่ฟัดใหญ่ อะไรเทือกนี้
เก่งค่ะ ชอบค่ะ และจะติดตามตลอดนะคะ

ปล.เรนนี่คะ เรื่องปิ่นหยกอย่าลืมทำรูปเล่มนะคะ อยากได้มว๊ากกกกกกกกกกก  :m3:

กอด :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 5 - Good Night, Sleep Tight [หน้า 7] (23/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 24-12-2012 14:53:48

คู่นี้แซ่บเว่อร์อ่ะ  ชอบ ๆ ๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 5 - Good Night, Sleep Tight [หน้า 7] (23/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 24-12-2012 16:52:13

คู่นี้ก็ฮา แถมซาดิสต์กันใช้ได้เลยนะเนี่ย ฮ่าๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 5 - Good Night, Sleep Tight [หน้า 7] (23/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: Maprang_W ที่ 24-12-2012 19:09:04

มาเม้นท์ให้เรื่องนี้!!!!
อะไรมันจะขนาดนั้น คิมหันต์นี่มันแสบจริงๆคิดแต่ละอย่าง
แต่สงสัยพี่ภพจะดวงดี(?)เลยรอดไป
สรุปน้องคิมรับกรรมไปเต็มๆ ซึ่งเราก็รู้สึกว่ามันไม่ยุติธรรม(?)กับน้องคิมเท่าไร
ยังดีที่ตอนล่าสุดพี่ภพโดนด้วย สะจายยย 5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 5 - Good Night, Sleep Tight [หน้า 7] (23/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: Pam_Teukky ที่ 24-12-2012 19:39:09

น้องครีม... :laugh:
เล่นทำแสบอีกแล้วววววว
พี่สามภพเพิ่งคิดว่าถูกใจไปแหมบๆ
ไมรู้จะว่าโชคดีหรือโชคร้ายที่พี่ภพฉลาดเกิน :m20: :m20:

รอตอนต่อไปนะคะ :กอด1: :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 5 - Good Night, Sleep Tight [หน้า 7] (23/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 24-12-2012 22:48:18

 :laugh:ขำทั้งคู่

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 5 - Good Night, Sleep Tight [หน้า 7] (23/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 25-12-2012 21:10:07

55555 แมร่งค๊อดฮา แสบทั้งคู่เลย

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 5 - Good Night, Sleep Tight [หน้า 7] (23/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: supery ที่ 26-12-2012 00:53:19

ถ้าเจัาคิมตื่นทีหลังที่นายภพพังห้องน้ำออกมาได้มันอาจจะโดนฆาตกรรมอำพรางเช่น เอาไปปล่อยให้จมน้ำในอ่าง ให้หมอไอซ์มาพิสูจน์สาเหตุการตาย เอาน้องอุ่นมาติดต่อวิญญาณ 

โยงมันเข้าไป

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 5 - Good Night, Sleep Tight [หน้า 7] (23/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 26-12-2012 16:35:15

โอ๊ยให้ตายเถอะคู่นี้แซ่บเวอร์ :z2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 5 - Good Night, Sleep Tight [หน้า 7] (23/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 26-12-2012 21:20:20

ยกนี้กรรมการให้คะแนนเสมอกัน ยังไม่มีฝ่ายใดเพลี่ยงพล้ำ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 5 - Good Night, Sleep Tight [หน้า 7] (23/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: mellowshroom ที่ 26-12-2012 22:10:35

หมั่นใส้อิพี่ภพอ่ะ ..555555 มันน่าโดนแกล้งกลับ  :interest:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 5 - Good Night, Sleep Tight [หน้า 7] (23/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: cutybuay ที่ 26-12-2012 23:53:35

555 ยกนี้มันตัดสินยากนะ หนูครีมเหมือนจะชนะ แต่ก็แพ้ :m20:
ไม่รู้ว่าพอหนูครีมตื่นมา อีพี่ภพจะเป็นไงบ้าง อาจจะฆ่าเวลาด้วยการอาบน้ำจนตัวเปื่อย  :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 5 - Good Night, Sleep Tight [หน้า 7] (23/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: supery ที่ 27-12-2012 00:16:37

Merry X mas and Happy New Year นะคะ

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 6 - คาหนังคาเขา [หน้า 9] (27/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 27-12-2012 00:26:21

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 6 – คาหนังคาเขา

‘ความฉิบหายวายป่วงมีธรรมชาติคล้ายแมลงสาบ
หากคุณไปพบมันเข้าสักตัวในบ้าน พึงสังวรณ์ว่าใต้พื้นยังมีพวกมันอยู่อีกทั้งรัง’
- คิมหันต์ วานิชตระการกูล - (ซึ่งตอนนี้หลับเปรมอยู่)

คิมหันต์...ไอ้เด็กเจ้าเล่ห์!

สามภพเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน นั่งเปลือยท่อนบนสงบสติอารมณ์อยู่บนฝาชักโครกประหนึ่งเป็นรูปปั้น The Thinker  ของออกุสต์ โรแดง นึกถึงตัวต้นเหตุที่ป่านนี้ยังนอนกรนอยู่หน้าห้องน้ำหลังจากวางยาตัวเองแล้วมาขังเขาไว้ในนี้ด้วยสภาพโชว์เนื้อหนังเหลืออาภรณ์ติดตัวเพียงกางเกงในกับผ้าขนหนูหนึ่งผืน มองตัวเองแล้วให้อยากจับไอ้เด็กแสบนั่นไปทำปุ๋ยหมักชีวภาพเผื่อเจ้าตัวจะหัดเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมมากขึ้น

“คิม!” เขาลองเรียกดูอีกครั้ง ลุกขึ้นเตะประตูไปอีกหนึ่งรอบ เพียงเพื่อพิสูจน์ว่าปาฏิหาริย์ไม่มีจริงซึ่งถูกยืนยันอย่างเจ็บแสบด้วยเสียง ‘....ฟี้.......’  แผ่วเบาเป็นจังหวะสม่ำเสมอ

เปรมปริ่มนะ...ฝันหวานเลยสิเด็กเวร!

ชายหนุ่มเริ่มใช้เวลา(ที่คงมีอยู่อีกเหลือเฟือในนี้)สังเกตสภาพรอบตัว ในจำนวนบ้านหนึ่งร้อยหลังอาจมีสักหลังแขวนนาฬิกาไว้บนผนังห้องน้ำ แต่โชคร้ายตรงบ้านหลังนี้เป็นเก้าสิบเก้าหลังที่เหลือ บนผนังกระเบื้องสีครีมลายดอกไม้จึงมีเพียงจิ้งจกหนึ่งตัวโผล่หัวเยาะเย้ยอยู่แถวมุมเพดานก่อนจะผลุบหายไป ทิ้งเขาไว้กับทุ่งดอกไม้บนผนังและเครื่องสุขภัณฑ์สีขาวหน้าจืด

ด้วยเหตุนี้ เวลาผ่านไปนานเท่าไรจึงไม่อาจบอกได้ แต่เขารู้สึกเหมือนตัวเองใช้เวลาอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมเย็นเฉียบนี้มาราวค่อนชีวิตเต่าทะเล






"......"










"......................"











"....................................."





นี่มันนานเกินไปแล้ว!




“คิมหันต์! ตื่นยังวะ”
 
ข้างนอกเงียบสนิท แม้แต่เสียงกรนก็หายไป

“ไอ้เด็กคิม!”

‘....จุ๊ ๆ ๆ ๆ....’ 

จิ้งจกในห้องคล้ายจะร้องเตือนว่าอย่าส่งเสียงดังรบกวนคนหลับ และเขาขอบคุณอย่างสุภาพด้วยการเอาน้ำฉีดใส่มันไปทีหนึ่ง

“ขี้เซาเอ๊ยยย!!” ชายหนุ่มส่งฝ่าเท้าเตะระบายความหงุดหงิดใส่ประตู ได้แผลเล็บฉีกที่นิ้วก้อยเท้าซ้ายเป็นการตอบโต้เดาว่าหลังจากโดนเขาเตะไปหลายรอบมันคงชักทนไม่ได้ เล่นเอาต้องถอยกลับมาตั้งหลักด้วยท่ารูปปั้น The Thinker  ที่ฝาชักโครกอีกครั้งพร้อมกับเสียง “..ซี้ดดด...”  เริ่มหลอนว่าทั้งจิ้งจกหรือประตูของบ้านนี้ดูจะตั้งตนเป็นปรปักษ์เหมือนเจ้าของไม่มีผิด


เวลาผ่านไปอย่างไร้ความหมายด้วยระยะราวเต่าตัวเดิมมีหลาน สามภพเชื่อว่าเขาหลับและตื่น...ตื่นและหลับมาสามรอบเป็นอย่างน้อย กระจกฝ้าด้านบนบอกให้รู้ว่าฟ้าเริ่มสาง ผ่านไปจนได้หนึ่งคืนแบบทุลักทุเลและเย็นเยียบในพื้นที่จำกัด

ชายหนุ่มขยี้ตา ห่อไหล่ด้วยความหนาว เดินวนไปวนมาแล้วเตะประตูอีกครั้งโดยระวังนิ้วเท้าซ้ายไม่ให้ไปมีเรื่องกับอริเก่า ตะโกนเรียกชื่อเด็กหนุ่มเจ้าของบ้านหลายหนซึ่งไร้สัญญาณตอบรับ กระฟัดกระเฟียดอยู่สองสามอึดใจก่อนจะเปลี่ยนเป็นกลอกตาอย่างเหนื่อยหน่าย กลับลงไปนั่งที่ฝาชักโครก จากนั้นก็วนการกระทำแบบเดิมตั้งแต่ขั้นตอนแรกใหม่เหมือนฉายหนังซ้ำ


จุดเปลี่ยนอยู่ตรงขั้นตอนกระฟัดกระเฟียดรอบที่สี่นั่นเอง


แทนที่จะต่อด้วยสเต็ป ‘กลอกตาอย่างเหนื่อยหน่ายแล้วกลับไปนั่งครุ่นคิดบนฝาชักโครก’ เช่นสามรอบก่อน สามภพตัดสินใจว่าควรแก่เวลาปลดปล่อยตัวเองเป็นอิสระได้แล้วต่อให้ต้องพังประตูห้องน้ำบ้านคนอื่นก็เถอะ (ความจริงเขามาสงสัยตัวเองทีหลังอยู่เหมือนกันว่าบ้าทนอยู่ได้อย่างไรทั้งคืน) โดนขังอยู่ในนี้ตั้งแต่หัวค่ำยันเช้าโดยเจ้าของบ้านที่ดันมอมยาตัวเองช่างเป็นเรื่องงี่เง่าสิ้นดี

“คิม!!” สามภพลองส่งเสียงเรียก ตั้งใจให้โอกาสเผื่อว่าอีกฝ่ายตื่นแล้วแกล้งทำเป็นเบลอลืมเขาไว้ในนี้จะได้ไม่ต้องทำลายข้าวของ “ตื่นหรือยัง!? มาเปิดประตู”

....เงียบสนิท....ตื่นแล้วแกล้งฟอร์มหรือว่าเน่าเปื่อยโดนจุลินทรีย์ย่อยสลายไปเรียบร้อยก็ยังน่าสงสัย

“ไม่งั้นพี่จะพังออกไป”

ยังคงไร้เสียงตอบรับ ซึ่งหากเขารู้ว่าแก้วน้ำส้มที่คิมหันต์กระดกเข้าไปใส่ยาถึงสามเม็ดคงไม่เสียเวลายืนตะเบ็งให้เจ็บคอ

“.....”

ชายหนุ่มยักไหล่ สะบัดคอยืดเส้นยืดสายพร้อมกับหักข้อมือดังกร๊อบ ถอยออกไปตั้งหลักชิดผนังห้องน้ำอีกฝั่ง สายตาเพ่งเขม็งที่เป้าหมายเหมือนหมาป่าล่าเหยื่อ ซึ่งทั้งหมดนั้นคงดูเท่มากหากเจ้าตัวไม่ได้อยู่ในสภาพเกือบเปลือยโดยมีเพียงผ้าขนหนูหนึ่งผืนถ้วนพันไว้รอบเอว


“โทษพี่ไม่ได้นะ”






.




.




.




.




.



คิมหันต์ไม่ได้หลับลึกเช่นนี้มานานแล้ว

ครั้งสุดท้ายอาจเป็นตอนพี่สาวทั้งสองหัดให้ดื่มเหล้าเป็นคราวแรกในปาร์ตี้ไม่มีเทศกาลกันที่บ้าน วัสสานะบอกให้เขาดื่มเต็มที่(ความจริงเธอแทบจับกรอกปากเขาบางแก้วเสียด้วยซ้ำ) เอาให้เมาในบ้านซึ่งมีพวกเธอคอยดูแล เขาจะได้รู้ว่าตัวเองดื่มแค่ไหนแล้วไม่ไหว เผื่อถึงคราวจำเป็นโดยไร้คนอื่นที่ไว้ใจได้ก็ยังไม่เสียท่าเมาแอ๋ไม่รู้ตัว เท่านั้นไม่พอ..สิสิรพี่สาวคนรองยังใจดีถ่ายคลิปเด็กหนุ่มตอนสติสัมปชัญญะกำลังชุ่มแอลกอฮอล์ได้ที่ (มาเห็นทีหลังถึงกับเกินจะรับสภาพตัวเอง) หลับเป็นตายไปอีกเกือบวันเพื่อตื่นมาพบกับอาการเมาค้างอันชวนให้อยากระเบิดโรงงานผลิตเหล้าทั่วโลกทิ้ง หลังจากนั้นก็ไม่เคยเมาหนักจนกระทำตัวเยี่ยงในคลิปลับนั้นอีกเลย ซึ่งคงต้องขอบคุณพี่สาวสองคนซึ่งมองการณ์ไกลช่วยหัดและเตือนไปในตัว

เขาเคยเอาวิธีเดียวกับที่พี่สาวทำไปใช้กับเพื่อนรัก ‘ปิ่นหยก’  ชวนหมอนั่นดื่มเหล้า(พูดให้ชัดคือจับกรอกเหล้า) เอาให้ถึงลิมิต ซึ่งไม่ต้องใช้แรงมากมายเลยเพราะปิ่นหยกเมาง่ายเหลือเชื่อ และที่ช่วยเรียกความมั่นใจให้เขาขึ้นมานิดหน่อยคือไอ้เพื่อนรักเมาแล้วสภาพทุเรศกว่าเขาอีก ซึ่งเขาก็ใจดีแบบเดียวกับพี่สาวตัวเอง ช่วยถ่ายคลิปเอาไว้ยืนยันกับเจ้าตัวตอนหายเมาค้าง

กลับมาที่เดิม...หน้าประตูห้องน้ำ

ร่างโปร่งของเด็กหนุ่มยังคงนอนนิ่งไม่ไหวติง แผ่นอกกระเพื่อมขึ้นลงช้า ๆ ด้วยลมหายใจสม่ำเสมอ ตัดขาดประสาทสัมผัสทั้งห้าจากโลกภายนอก(และภายในห้องน้ำ)อย่างสิ้นเชิง จนช่วงรุ่งสางนั่นเองที่เริ่มมีสะดุ้งขึ้นมาลืมตาเบลอ ๆ กับเสียงกระแทกประตูและคำโวยวายซึ่งเข้าหูซ้ายทะลุหูขวาแต่ไม่ได้จอดแวะแปลผลที่สมอง เขาเพียงแค่ลืมตาขึ้นมาเพื่อกะพริบตาสองสามครั้งแล้วจมดิ่งสู่โลกนิทราใบเดิม ลืมไปแล้วด้วยซ้ำว่าได้ขังสิ่งมีชีวิตตัวตั้งเบ้อเริ่มที่ยังมีสติครบถ้วนไว้ในห้องน้ำซึ่งอาจทำให้โดนข้อหามีสัตว์ป่าไว้ในครอบครอง

เสียงกระแทกประตูดังรัวอีกครั้ง คิมหันต์เพียงแต่ขมวดคิ้วน้อย ๆ โดยไม่ได้ลืมตาจากนั้นก็หลับต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ในห้องปิดล็อคซึ่งอยู่หลังบานประตูที่เขานอนแผ่อยู่เงียบสนิทคล้ายไม่มีสิ่งมีชีวิตใดอยู่ในนั้น เว้นแต่จะเงี่ยหูฟังดี ๆ (ซึ่งตอนนี้เขาไม่สามารถทำอย่างนั้นได้) อาจพอได้ยินเสียงหักนิ้วกร๊อบแกร๊บแว่วมาจากมือของชายหนุ่มที่ถอยไปตั้งหลักเสียชิดกำแพงอีกฝั่ง สายตาจับจ้องไปยังประตูด้วยความมุ่งมั่น


“โทษพี่ไม่ได้นะ”  เสียงจากข้างในนั้นค่อนข้างชัดเจนทีเดียว




แต่คิมหันต์ก็ไม่ได้ยินอยู่ดี



.




.




.




.




วัสสานะจอดรถไว้หน้าบ้าน ไอ้ดุ๊กดิ๊กมุดจมูกเสนอหน้าจากที่ว่างใต้รั้วทว่าเธอไม่เห็นแม้แต่เงาของเด็กหนุ่มผู้เป็นเจ้าของ บีบแตรเรียกอยู่สองสามครั้งก็ยังไม่มีใครกระวีกระวาดมาเปิดประตูรั้วให้อย่างที่เคยเป็น สายตะวันโด่งป่านนี้แล้วคิมหันต์มัวทำอะไรอยู่


ปี๊นนนนน......ปี๊นนนนนนนน...



.....เงียบฉี่.....



หญิงสาวส่ายหน้าอ่อนใจ บ่นพึมพำออกมาขณะที่ก้าวขาลงไปไขกุญแจรั้วแล้วเข็นเปิดด้วยตัวเองในที่สุด  “ปล่อยอยู่คนเดียวไม่ได้เลยหรือไงนะเด็กคนนี้”

ดันรั้วเปิดเรียบร้อยจึงเดินกลับขึ้นไปบนที่นั่งคนขับ นำรถเข้าไปจอดในโรงจอดรถแล้วดับเครื่อง ยังอดหัวเสียอยู่นิดหน่อยไม่ได้ที่เอารถมาเก็บขนาดนี้แล้วยังไม่เห็นวี่แววว่าน้องชายตัวแสบจะโผล่ออกมาจากบ้าน มีก็แต่เจ้าหมาขนทองตัวโปรดของคิมหันต์ที่ทำท่าระริกระรี้ใส่เธอ น้ำลายยืดหยดแหมะเต็มพื้นอย่างกับกำลังหิวเสียมากมายทั้งที่ปกติเจ้าของสุดรักคงจัดการมื้อเช้าให้เป็นที่เรียบร้อยแล้วแท้ ๆ

“อะไร ดุ๊กดิ๊ก” เธอส่งเสียงดุ “กินแล้วไม่ใช่หรือเรา? เดี๋ยวนี้ตะกละจริง ครีมนี่ก็ทำเสียหมาหมด”

หญิงสาวลูบหัวเจ้าหมาใหญ่ก่อนจะดันมันออกเบา ๆ  สาวเท้าตรงไปยังบันไดซึ่งนำไปสู่ชานหน้าบ้าน ผ่านที่วางถาดอาหารประจำของไอ้ดุ๊กดิ๊กทว่ากลับไม่พบร่องรอยว่ามีการให้อาหารเกิดขึ้นตรงนี้ กวาดสายตาจนทั่วก็พบว่าถาดอาหารยังคว่ำอยู่บนชั้นวางบอกให้รู้ว่าเจ้าหมาอ้วนนี่ยังไม่ได้หม่ำมื้อเช้า มิน่าจึงได้ออกอาการหิวโหยผิดปกติ “อะไรกันเนี่ย”

เธอเลิกคิ้ว เริ่มรู้สึกถึงความไม่ชอบมาพากลขณะที่ร้องเรียกยามขนทองประจำบ้านเข้ามาหาหลังจากเธอเทอาหารเม็ดสำหรับสุนัขลงในถาด “ดุ๊กดิ๊กมานี่มา เจ้านายแกมัวทำอะไรอยู่น่ะ”

ดุ๊กดิ๊กใส่เกียร์หมา(ใช่..มันเป็นหมา)โกยเข้าหาทันทีแบบไม่ต้องเอ่ยซ้ำ จมูกปากมุดหายไปในถาดอาหาร วัสสานะมองมันอยู่หนึ่งอึดใจก็หันหลังกลับไปยังจุดหมายเดิม เดินขึ้นบันไดไปยังชานหน้าบ้าน ยกมือขึ้นจับลูกบิดประตู

เพื่อจะพบว่าประตูหน้าบ้านยังล็อคอยู่

นี่ยังไม่ได้เปิดบ้านเลยหรือ? ตกลงว่านอนตื่นสายโด่งขนาดนี้เชียว...?

“ครีม”  เธอร้องเรียก แต่ไร้เสียงตอบรับ หญิงสาวใช้เวลาครุ่นคิดอยู่หน้าประตูบ้านตัวเองครู่หนึ่งก่อนจะรื้อกุญแจในกระเป๋าถือมาไขลูกบิดเปิดออกแล้วก้าวเท้าเข้าไปในบ้านซึ่งเงียบอย่างน่าประหลาดจนอดหวั่นวิตกขึ้นมาไม่ได้


“......”

วัสสานะเดินสำรวจในตัวบ้าน ผ่านโต๊ะอาหารซึ่งมีจานช้อนและแก้วน้ำอยู่สองชุด แก้วใบหนึ่งยังมีน้ำส้มอยู่เต็มส่วนอีกใบเหลือเพียงแก้วเปล่า กลางโต๊ะพบไข่เจียวมดขึ้นเป็นโขยง เดาว่าซากอาหารพวกนี้น่าจะถูกวางทิ้งไว้หลายชั่วโมงแล้ว คิมหันต์ถึงจะซกมกไปหน่อยแต่ปกติก็ไม่ได้เป็นถึงขนาดนี้ เกิดอะไรขึ้นกับน้องชายคนเล็กระหว่างที่เธอไม่อยู่?

หญิงสาววางกระเป๋าลงบนโต๊ะ หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาไว้ในมือ กดเลือกเบอร์ของสถานีตำรวจในละแวกบ้านรอไว้แต่ยังไม่ได้โทรออก สายตามองหาอะไรที่พอจะเอามาใช้เป็นอาวุธได้เผื่อในสถานการณ์คับขัน ใครจะรู้ว่าน้องชายของเธอเพียงแค่ซกมกและเหลวไหลผิดปกติหรือว่าถูกโจรงัดบ้านจับตัวไปทำอะไรหรือเปล่า


หญิงสาวไม่รู้ตัวสักนิด...หน้าห้องน้ำถัดจากหัวมุมที่เธอยืนหันรีหันขวางอยู่ ความฉิบหายวายป่วงที่คิมหันต์เคยเปรียบเปรยว่าเหมือนแมลงสาบกำลังจะเกิด



"ฟู่วว....."

หลังประตูซึ่งกั้นเขาไว้จากโลกภายนอกมาหนึ่งคืนเต็ม สามภพสูดลมหายใจเฮือกใหญ่ กระโดดเหยาะ ๆ รวบรวมกำลังแล้วพุ่งตัวออกไปด้วยความเร็วสูงเหมือนกระสุนที่ถูกปล่อยออกจากปากกระบอกปืน ขณะที่คิมหันต์ยังนอนฝันหวานอยู่หน้าประตูห้องน้ำซึ่งกำลังจะถูกมนุษย์ร่างใหญ่ไหล่หนาเสื้อผ้าไม่มีเข้ากระแทก



โครม!!!!!!!



แกร๊งงง!!



“อึก!!”



ประตูเหวี่ยงไปทาง หูโลหะ(และแม่กุญแจซึ่งห้อยอยู่)ไปทาง ผ้าขนหนูไปอีกทาง



แต่คน...ไม่ไปสักทาง



วัสสานะสะดุ้งสุดตัวเพราะเสียงที่ราวกับมีอุกกาบาตพุ่งตรงลงกลางบ้าน เธอวิ่งหน้าตาตื่นไปยังต้นเสียง เลยหัวมุมที่อยู่ระหว่างห้องน้ำและโต๊ะอาหาร มุมนั้นบดบังลานสายตาของหญิงสาวในตอนแรก ไม่เช่นนั้นเธอคงเห็นคิมหันต์นอนแผ่สงบนิ่งอยู่ตรงนี้เพียงลำพังตั้งแต่ก่อนที่บานประตูจะถูกแรงปะทะมหาศาลพุ่งใส่จนเหวี่ยงออกมาแกว่งร่องแร่ง ไม่ใช่ภาพซึ่งเกิดขึ้นหลังจากนั้นราวห้าวินาทีอย่างที่กำลังปรากฏอยู่ต่อหน้า


“......”


คิมหันต์ตื่นจนได้ด้วยเสียงสนั่นหวั่นไหวซึ่งเกิดขึ้นในระยะประชิด เด็กหนุ่มลืมตาขึ้นมาทั้งที่ยังงัวเงียจับต้นชนปลายไม่ถูก แสงสว่างแยงเสียตาพร่า รู้สึกว่าตัวเองถูกของแข็งอะไรสักอย่างฟาดจนกลิ้ง จุกแถวอกกับท้องเหมือนมีอะไรหนัก ๆ หล่นเข้าใส่อย่างแรง และน้ำหนักนั้นก็ยังไม่หายไปไหนจนกระทั่งเขากะพริบตาถี่รัวเรียกสติกลับเข้าร่างพอจะผงกขึ้นมอง สายตาส่งภาพตรงหน้าไปให้สมองช่วยตีความว่าเกิดอะไรขึ้น


“.....”


บนแผ่นอกเขา ศีรษะที่ปกคลุมด้วยกลุ่มผมสีดำยุ่งเหยิงของใครบางคนพาดอยู่บนนั้น

จะพูดให้ถูกคือไม่ใช่แค่ศีรษะซึ่งพาดอยู่ แต่เป็นทั้งตัวต่างหาก และหากกล่าวแค่นั้น...คะแนนเต็มสิบอาจได้สักเจ็ด ถ้าให้บรรยายด้วยถ้อยคำซึ่งผ่านการประมวลผลเรียบร้อยแล้วหลังจากตื่นเต็มตาคงเป็น....ไอ้หมาบ้า...ชื่ออะไรนะ....อ้อ สามภพ....ในร่างเกือบเปลือย (ขอบคุณสวรรค์ที่ยังเหลือกางเกงใน)ทิ้งน้ำหนักทั้งตัวใส่เขาด้วยท่วงท่าซึ่งควรไปปรากฏอยู่ในหนังโป๊เกย์มากกว่าจะเกิดขึ้นหน้าห้องน้ำในบ้าน เชื่อมั่นว่าร้อยทั้งร้อยของคนที่เห็นอย่างนี้ต้องคิดว่าพวกเขากำลังเข้าด้ายเข้าเข็มอะไรสักอย่างแน่นอน วัดจากกลุ่มตัวอย่างสองคนคือตัวเขาเองที่เพิ่งตื่นและไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้น กับหญิงสาวผู้เป็นพี่ใหญ่ซึ่งมือกดปุ่มโทรออกไปยังสถานีตำรวจเรียบร้อยโดยไม่ลืมจะส่งเสียงหวีดสติแตกระหว่างรอสาย ประสานไปกับเสียงน้องชายซึ่งอยู่ในภาวะจิตหลุดไม่แพ้กัน




“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!”


“อร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!”




มหกรรมหวีดสยองของสองพี่น้องตรงหน้าดึงสติให้สามภพลุกพรวดขึ้นจากร่างเด็กหนุ่มข้างใต้ในที่สุด ก้มลงสำรวจตัวเองเพื่อจะพบสภาพทุเรศทุรังบัดซบจนความมั่นใจที่สั่งสมมาทั้งชีวิตร่วงดิ่งลงเหว ไม่รู้ควรทำอะไรก่อนระหว่างปิดปากไอ้เด็กหัวทองตรงหน้า วิ่งไปเอาผ้าขนหนูมานุ่ง หรืออธิบายกับหญิงสาวอีกคนที่ยืนกรี๊ดขณะที่โทรศัพท์ถูกยกขึ้นแนบหูซึ่งไม่รู้ว่าโทรเรียกตำรวจอีกหรือเปล่า


ข้อข้องใจของเขาได้รับคำตอบไวกว่าที่คิด เมื่อผู้เห็นเหตุการณ์หยุดหวีดเป็นสัญญาณบอกให้รู้ว่ามีคนรับสายเธอในที่สุด หญิงสาวตะโกนใส่โทรศัพท์ด้วยถ้อยคำอันทำให้เขาตระหนักได้ว่าอย่างแรกที่ควรทำคือแย่งโทรศัพท์จากมือเธอต่างหาก ไม่ใช่เรื่องไร้สาระอย่างที่มัวลังเลอยู่เมื่อครู่



“คุณตำรวจ!! มีผู้ชายโป๊โรคจิตกำลังจะปล้ำน้องชายฉันค่ะ!!!!!”




“เฮ่ย!!!!!!??”




แมลงสาบใต้พื้นบ้านยังรอสามภพอยู่อีกทั้งรัง

- หมดยกที่ 6 -



===========================

สน.เดิม คุณตำรวจคงด่า โอย...เขียนแล้วเหนื่อย 5555

อันนี้รูปปั้น The Thinker ชื่อดังค่ะ
(http://th09.deviantart.net/fs71/PRE/i/2012/361/8/8/the_thinker__auguste_rodin_by_xx_rainyday_xx-d5pc2f5.jpg)

ขอให้นึกภาพเป็นพี่ภพนั่งบนฝาปิดโถส้วมแทน (ฮา) //เสื่อมเกิ๊น XD


ของแถมรีพลายถัดไป
พบกันตอนหน้า ขอบคุณมาก ๆ ทุกคอมเม้นต์ค่ะ *รวบกอดด*
 :กอด1: :L2: :pig4:

ปล.ลูกเจี๊ยบแม่ไก่อัพตอนพิเศษวันคริสต์มาสไปแล้วค่ะ พอดีไปอยู่ในห้องนิยายจบแล้วเดี๋ยวไม่เห็น XD
♥ SPECIAL CHAPTER - Christmas in Love ♥
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=33427.msg2242790#msg2242790

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 6 - คาหนังคาเขา [หน้า 9] (27/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 27-12-2012 00:27:05

ก่อนอื่น Merry X'mas ย้อนหลังค่ะ ^o^

(https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-snc6/229815_459444300782125_841204713_n.jpg)


กับดูเดิ้ลจากตอนที่แล้ว หลับกลิ้งอยู่หน้าห้องน้ำ XD
(https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/75522_458392670887288_1139239815_n.jpg)


//รูปน้อย ไม่ค่อยว่างวาด =w=

พบกันตอนหน้าค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 6 - คาหนังคาเขา [หน้า 9] (27/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: thari ที่ 27-12-2012 00:43:58

กร๊ากกก  มันฮาตั้งกะพี่ภพเสียงดังแล้วจิ้งจกร้องจุ๊ๆ ทักแล้วค่ะ
(ขำปวดแก้ม)
พี่ภพก็น้า ไม่เอ็นดูเพื่อนร่วมโลกเลย เขาส่งเสียงเตือนให้เบาๆ ก็ไปฉีกน้ำทำร้ายมันอีก ชิชะ


ว่าแล้ว! *ตบเข่าฉาด* คุณพี่สาวต้องมาเห็นในสภาพทำนองนี้
ขำจนไม่รู้จะขำยังไงแล้วค่ะ ฮือออออ

คุณพี่สาวเร็วมากค่ะ  โทรแจ้งเร็วมาก 55555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 6 - คาหนังคาเขา [หน้า 9] (27/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: PK37 ที่ 27-12-2012 00:50:32

ปล่อยน้องคิมหลับไปก่อน เพราะไม่รู้ว่าเมื่อตื่นมาจะต้องเจอกับอะไรบ้าง เหอๆ

ตอนแรกคิดพี่ว่าพี่จะพังประตูทันทีที่รู้ตัวว่าโดนขังเลยนะ แต่กลายเป็นว่าทนรอ

หวั่นใจว่าถ้าประตูพังจะทับน้องคิม แต่ลืมไปว่าคล้องแม่กุญแจไว้

สิ่งที่มาทับน้องคิมจึงกลายเป็นพี่ภพในสภาพโป๊สุดขีด(เหลือแต่กางเกงใจ) แถมยังมีพี่สาวน้องคิมมาเป็นพยานรู้เห็นการกระทำอันอุกอาจของน้องชายและน้องเขย?อีกด้วย น้องคิมแย่แล้ว หึหึ

และแล้วก็ถึงหูคุณตำรวจอีกแล้ว ฮ่าๆ

เป็นกำลังใจให้นะคะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 6 - คาหนังคาเขา [หน้า 9] (27/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: mellowshroom ที่ 27-12-2012 00:55:02

5555555โดนแล้ว แอบสมน้ำหน้าเบาๆ .. :jul1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 6 - คาหนังคาเขา [หน้า 9] (27/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: MangoBlue ที่ 27-12-2012 01:38:47

ตอนนี้สั้นจัง แต่ฮามากๆ55555 คุณพี่สาวก็เข้าใจผิดไปหมด สงสารพี่สามภพจริง  :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 6 - คาหนังคาเขา [หน้า 9] (27/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: KAEHUB ที่ 27-12-2012 02:18:12

อยากจะสงสารสามภพ แต่ก็ฮาเกินบรรยาย บ้านนี้พี่น้องก็แปลกๆกันอยู่ด้วย พอกันทั้งบ้านเลย คุณตำรวจจะมามั้ยเนี่ย ถ้ารู้ว่าเป็นบ้านหลังเดิม 55

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 6 - คาหนังคาเขา [หน้า 9] (27/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: nuper ที่ 27-12-2012 02:26:05

ฮาค่ะ พี่น้อง ตอนนี้ฮามากก พี่สามภพ 55+ กลายเป็นโรคจิตที่จะปล้ำเด็กผู้ชายไปเสียแล้ว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 6 - คาหนังคาเขา [หน้า 9] (27/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: sz4music ที่ 27-12-2012 02:37:47

โอ้ยยยยยย พี่ภพซวยบรมเรย


ชักเริ่มรู้สึกสงสาร 55555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 6 - คาหนังคาเขา [หน้า 9] (27/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Noah ที่ 27-12-2012 02:51:38

อ่านตอนนี้แล้วเหนื่อย ต้องลุ้นว่าพี่สามภพจะเจออะไรบ้าง 5555  :laugh:
โอ้โห มีแมลงสาบรอทั้งรังขนาดนี้จะดีใจดีมั้ยเนี่ย แต่ที่แน่ๆ เรื่องที่เกิดขึ้นกับน้องครีมต้องรับผิดชอบด้วยน้า  o18

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 6 - คาหนังคาเขา [หน้า 9] (27/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: เก้าแต้ม ที่ 27-12-2012 06:38:57

คิมหันต์เจ๋งมากกกก o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 6 - คาหนังคาเขา [หน้า 9] (27/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: himehero ที่ 27-12-2012 07:54:13

มาอ่านก่อนไปสอบ ควรจะอ่านหนังสือสอบ แต่ไม่อ่าน
555555555555 อ่านตอนนี้แล้วฮาได้อีกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

แบบเอ้อ... สงสารพี่ภพก็สงสาร แต่สมน้ำหน้าก็ไม่น้อยไปกว่ากัน
ฮึๆๆๆ อยู่ในห้องน้ำทั้งคืน นั่งจนปวดก้นแน่เลย กรั่กๆๆๆ   :m20:

ตอนแรกที่พี่ภพจะถีบประตูออกมา นึกว่าแบบ...จะกลายเป็นเตะคิมหันต์กระเด็นไปด้วยไรงี้
แต่นี่... มันยิ่งกว่าที่คิดไว้มากกกกกกกกกกก  :-[ แอบเขินนะเนี่ย คึคึคึคึ

ปล.พี่...คนโตของคิมเนี่ย ยังไม่เคยเห็นสามภพใช่ปะคะ คึคึคึ (หัวเราะอะไรของแก)
ตำรวจคงขึ้นบ้านนี้เป็นแบลคลิสต์ = =

อัพบ่อยๆนะคะ ชอบบบบบบบบบบบมากกกกกกกกกกกกกก 5555555555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 6 - คาหนังคาเขา [หน้า 9] (27/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: FEROCIOUS ที่ 27-12-2012 08:10:36

โอ๊ยมีแต่เรื่องวุ่น แล้วเมื่อไหร่จะได้รักกันล่ะพ่อคู๊นนนนน  :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 6 - คาหนังคาเขา [หน้า 9] (27/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 27-12-2012 08:33:00

ตลกสิ้นดี เอาเข้าได้ฆ่ากันตายจริงๆก็คาวนี้แหละ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 6 - คาหนังคาเขา [หน้า 9] (27/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 27-12-2012 09:04:57

กร๊ากกกกกกกกกกกกกก
โอ้ยยยยขำอ่ะ ปวดท้องเลย 5555555555555
งานนี้รับผิดชอบร่วมกันไปละกัน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 6 - คาหนังคาเขา [หน้า 9] (27/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: RainyMooD ที่ 27-12-2012 09:52:10

ไอ้โรคจิตสุดหล่อ :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 6 - คาหนังคาเขา [หน้า 9] (27/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 27-12-2012 10:11:01

ฮ่าาาาาาา งานเข้า

แต่ละยกช่างดุเดือด รอยกต่อไปจะมันส์ขนาดไหน อิอิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 6 - คาหนังคาเขา [หน้า 9] (27/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 27-12-2012 10:16:28

สามภพเอ๊ยกว่าจะได้รักกันคงหมดสภาพ :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 6 - คาหนังคาเขา [หน้า 9] (27/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: Orange151987 ที่ 27-12-2012 11:39:23

 :z1: :laugh: :pigha2: o18

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 6 - คาหนังคาเขา [หน้า 9] (27/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: Takarajung_TK ที่ 27-12-2012 11:41:54

หัวเราะก๊ากในที่ทำงานจนพี่เขาถามว่าหัวเราะอะไรคนเดียว
#ขำจริงจัง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 6 - คาหนังคาเขา [หน้า 9] (27/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 27-12-2012 12:38:19

เคลียร์เรื่องนี้เสร็จ สามภพคงอยากจะตัดขาดจากตระกูลนี้ถาวร

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 6 - คาหนังคาเขา [หน้า 9] (27/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 27-12-2012 13:01:31

เออเว่ยยยย ชั้นว่าสามภพแพ้ทางคนบ้านนี้ชัวร์ คือเก่งนะ
เเต่ไม่เคยชนะจริงๆซะที แถมยังซวยเก่งด้วยนะเออ 555555555  :laugh:
แต่ตำรวจคงจะเบื่อบ้านนี้เเน่ๆ
ตอนหน้าน่าจะให้สามภพรับผิดชอบหนูคิม.....ดีมะ อิอิอิ  o18

ปล.สงสัยคงจะมีเรื่องเดียวที่สามภพชนะหนูคิมขาดลอย....หุหุหุ  :haun4:
เมื่อไหร่จะถึงตอนนั้นน๊าาาาาาาาาา  :-[

รักคนแต่งที่ซู๊ดดดดดดดดดดดดดดด  :man1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 6 - คาหนังคาเขา [หน้า 9] (27/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 27-12-2012 14:44:15

คือหักมุมกันสุดๆ หักไปหักมาจนขำจะตายแล้วค่ะ 555555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 6 - คาหนังคาเขา [หน้า 9] (27/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: เก้าแต้ม ที่ 27-12-2012 14:51:21

เปนเรื่องงงง :m20:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 6 - คาหนังคาเขา [หน้า 9] (27/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 27-12-2012 16:05:59

ทั้งขำทั้งสงสารพี่ภพ ซวยกว่านี้ยังมีอีกไหม

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 6 - คาหนังคาเขา [หน้า 9] (27/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 27-12-2012 16:08:37

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 6 - คาหนังคาเขา [หน้า 9] (27/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 27-12-2012 16:14:21

 :laugh: 55555555+ โอ๊ยสนุกมากเลย ขอบคุณนะคะ

พี่ภพจะทำหน้ายังไงเนี่ยะ ออกมาในสภาพนั้น 555555+

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 6 - คาหนังคาเขา [หน้า 9] (27/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 27-12-2012 16:18:38

เพิ่งเห็นว่าอัพ  o22

กรีดร้องกับน้องครีมมมมมมม
ตอนนี้รู้สึกรักคุณจิ้งจกอย่างบอกไม่ถูก
อุตส่าห์มาอยู่เป็นเพื่อนพี่สามภพ ตั้งฉากสองฉาก  o13
อ่านแล้วนึกภาพออก แค่คิดสภาพเฮียนั่งเป็น The Thinker
ก็ขำแล้ว สถานที่ห้องน้ำ.......


ตอนนี้บทน้องครีมดูสบายสุด ๆ นอนอย่างเดียวไม่ต้องซ้อมบทพูด
ให้มาวิ่งเข้าฉาก กร๊ากๆๆๆๆๆๆๆ  :laugh:

พี่สาวบทแจ่มพร้อมคำพูดเด็ดมากค่ะ !!
ตอนนี้พบกันที่หน้าสถานี (ตำรวจ) อเกนหรือเปล่า เนี่ย 55+


.
.
.


รออัพเดทนะคะ ผ่านไป 6 ตอนเพิ่งผ่านไป 1 วันที่พระเอกกับนายเอกป๊ะกัน ฮี่ฮี่

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 6 - คาหนังคาเขา [หน้า 9] (27/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: Oilsaoo ที่ 27-12-2012 16:53:41

สงสารพี่ภพจริงๆเลยย 5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 6 - คาหนังคาเขา [หน้า 9] (27/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 27-12-2012 17:10:32

บอกได้คำเดียวว่า ฮาาาาาา

คู่นี้แม่งแสบอ่ะ 5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 6 - คาหนังคาเขา [หน้า 9] (27/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: kokilolylove ที่ 27-12-2012 18:49:21

ซวยละสามภพ 555+
กลายเป็นโรคจิตเลย -*-

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 6 - คาหนังคาเขา [หน้า 9] (27/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: supery ที่ 28-12-2012 01:48:06

นายภพ โพสต์ท่าThinker ไปแล้ว ต่อไปก็เจอ ประตูนรก ต่อเลย ชอบโรแดงต้องเอาให้ครบ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 6 - คาหนังคาเขา [หน้า 9] (27/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 28-12-2012 07:42:44

กรี๊ดหวีดสยองไปตามๆกัน งานนี้ไม่รู้จะสงสารใครดี

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 6 - คาหนังคาเขา [หน้า 9] (27/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: insunhwen ที่ 28-12-2012 14:51:16

ตลกอ่ะ  :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 6 - คาหนังคาเขา [หน้า 9] (27/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 28-12-2012 15:16:56

สองคนนี้เหมาะกันมากอะ :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 6 - คาหนังคาเขา [หน้า 9] (27/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: sunshine538 ที่ 28-12-2012 16:53:14

แลกกันคนละหมัด สรุปใครเสียกว่าใครเนี่ย... (พี่ภพท่าทางจะตกที่นั่งลำบาก ดูจากสถานการณ์แล้ว  :laugh:)

เอะใจตั้งแต่ตอนที่น้องครีมดูหูเกี่ยวที่ประตูห้องน้ำแล้ว และในที่สุด พี่ภพก็ต้องเข้าสู่สภาพ "นักคิดในตำนาน" ซะค่อนคืน แต่ก็นั่นแหละ ถ้าน้องครีมไม่ขังพี่ภพไว้ พอน้องครีมสลบเหมือดไป ใครจะรับประกันสวัสดิภาพและความปลอดภัยของน้องครีมเนี่ย... (ถ้าให้เดา พี่ภพก็คงไม่ปล่อยให้หลับไปนิ่งๆ หรอก คงเจอดีไปเหมือนกัน 555  o18)

สนุกมากค่ะ รออ่านตอนต่อไปนะคะ  :call:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 6 - คาหนังคาเขา [หน้า 9] (27/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: ukinakou ที่ 29-12-2012 05:33:43

 :laugh: อืม สามภพในสายที่สุดในสามโลกแล้วหล่ะ ตั้งแต่ที่ฉันได้เห็นมา ความซวยของนายนอกจากจะ น่าสงสารแล้ว.....(ฮา)
[วะ] อ้อ ส่วนคิมหันต์ จ๋า จริงๆน้องไม่น่าตื่นมาเร็วเลย น่าจะนอนอีกหน่อย เพื่อรอความสุขในอนาคต ...//โฟกัสที่ พี่สาวน้องครีม
จะมาทำมายยยยยยยย :angry2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 6 - คาหนังคาเขา [หน้า 9] (27/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 29-12-2012 11:38:43

5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 6 - คาหนังคาเขา [หน้า 9] (27/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: watcharet ที่ 29-12-2012 16:08:35

ฮาอ่ะ 55555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 6 - คาหนังคาเขา [หน้า 9] (27/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: 【focus_kung】 ที่ 30-12-2012 10:47:32

เพิ่งมาตามอ่านเรื่องนี้ค่า
ตลกมากเลย 55555555
กว่าคู่นี้จะลงเอยกัน คาดว่าสิ่งของรอบตัวคงพังกระจุยไปเสียก่อน
แอบสงสารคุณตำรวจ -3- 555555

หัวข้อ: Re : ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 6 - คาหนังคาเขา [หน้า 9] (27/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 30-12-2012 18:33:31

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 7 –  แมลงสาบที่ยังไม่ปรากฏตัว

แมลงสาบกองพลทหารราบที่หนึ่ง..จู่โจม!


“ผมไม่ได้จะปล้ำไอ้เด็กนี่!”

“กรี๊ดดดดดด!!! อย่าเข้ามานะ!!”  วัสสานะหวีดเสร็จก็สั่งเสียงแข็ง ดูเหมือนเธอยังสับสนตัวเองว่าควรจะทำตัวเป็นสาวบอบบางรอความช่วยเหลือหรือเล่นบทเจ้ใหญ่สุดโหดดี ซึ่งถ้าจะเลือกอย่างหลังก็ควรปรับปรุงนิดหน่อย เพราะในมือมีเพียงส้อมหนึ่งคันซึ่งคว้ามาโดยไม่ได้คิดจากโต๊ะอาหาร เศษเม็ดข้าวแห้งกรังยังติดอยู่บนนั้นขณะที่เธอกวัดแกว่งมันไปมาประหนึ่งนักดาบควงอาวุธ

“โอเค ผมไม่เข้าไป ความจริงคือกำลังอยากออกจากบ้านนี้ด้วยซ้ำถ้าคุณไม่ว่าอะไร”

“ออกไปในสภาพนั้นน่ะนะ!? ไอ้โรคจิต!!”

สามภพตะครุบผ้าขนหนูบนพื้นขึ้นมาพันรอบเอว นี่มันแทบจะเรียกว่าน่าอายขั้นสุดในชีวิตลูกผู้ชายอกสามศอก แต่ดูเหมือนไม่มีเวลาให้ได้อายนานนัก ชายหนุ่มชูสองมือในท่ามาตรฐานสากลเป็นเชิงยอมแพ้ ศิโรราบต่อส้อมยังไม่ได้ล้างในมือของเธอ ถอยหลังออกมาสองก้าวก่อนหญิงสาวตรงหน้าจะเข้าใจผิดออกทะเลมากไปกว่านี้ เกือบถอยมาถึงร่างของเด็กหนุ่มซึ่งนั่งงงชีวิตอยู่กับพื้นแล้วตอนที่เสียงหวีดโหยหวนดังขึ้นอีกครั้ง

“ออกห่างจากน้องชายฉันด้วย!!”

พี่สาวอีกคนนี่เอง...มิน่าเพี้ยนพอกัน

“เอาละ คุณพี่สาวช่วยใจเย็นแล้วฟังก่อน” เขาพยายามเจรจาสงบศึกขณะที่มองหาเสื้อผ้าตัวเองไปด้วย “ผมไม่ได้อยากยุ่งกับไอ้หัวทองนี่เลยสักนิด”

“แล้วนายทำอะไรเขา!” วัสสานะยังไม่เลิกวิตกจริต ถลาไปคว้าแขนน้องชายให้ลุกขึ้นยืนทุลักทุเล อีกมือไม่ยอมทิ้งส้อมแม้รู้ตัวว่าอาวุธดูงี่เง่าพิกลแต่หากเธอจิ้มไปแรงพอก็อาจมีหวังทะลุผนังหน้าท้องใครสักคนได้เหมือนกัน  “ครีม...ลุกเร็ว ทำไมหน้าเบลออย่างนี้...อ๊ะ!! นายถอยออกไปห่าง ๆ! เฮ่! ครีม! ลืมตา!”

“ผมลืมอยู่!” คิมหันต์กลอกตา ไอ้เรื่องตาตี่นี่ขอทีเถอะ “และชื่อคิม!”

“อา..ขอโทษ ส่วนนาย!! ถอย!!!”

กรูจะบ้าตายกับพี่น้องคู่นี้

“ครับ..ผมถอย และพี่ถามน้องชายตัวเองดีไหมว่าเกิดอะไรขึ้นก่อนจะโทษผม”

“ถามอะไร?”

“ก็ถามมันว่าขังผมไว้ในห้องน้ำทำไม หรือไม่ก็ถามว่าว่างนักหรือถึงมาเที่ยวปล่อยยางรถคนอื่น” สามภพยืนกอดอกในระยะห่างที่พอเหมาะสำหรับหลบส้อมได้ทันโดยไม่ต้องลงมือทำร้ายผู้หญิง ยักคิ้วให้ไอ้แสบที่คล้ายจะพยายามขยับตัวออกห่างพี่สาวตัวเองด้วยสัญชาติญาณระวังภัยพร้อมกับจ้องมาตาเขียวตอนที่เขาพูดต่อเสียงเย็น “ไม่งั้นก็ถามว่าไปเอายานอนหลับมาจากไหนให้ผมกินก็ได้”

“พี่ไม่ได้กินมันสักหน่อย!” เด็กหนุ่มเถียงทันควัน

“นั่นแหละจุดที่ปัญญานิ่มที่สุด”

วัสสานะหันขวับ “ครีมเอายาเจ้ไปเล่นหรือ?”

บรรลัยแล้ว!

“เปล่า!”  ไม่ได้เล่น...เอาจริงต่างหาก เขาชี้แจงเพิ่มในใจ

หญิงสาวมองคิมหันต์ทีมองชายหนุ่มแปลกหน้าที หัวคิ้วขมวดมุ่นขณะที่พยายามจับต้นชนปลายเรื่องราวทั้งหมดซึ่งไม่ประสบผลสำเร็จนักโดยเฉพาะเมื่อมีสิ่งรบกวนเป็นบทสนทนาแปลก ๆ ของพวกเขา “ตกลงนี่เรื่องมันอะไรกัน”

“แบบ..เรื่องเข้าใจผิดอะเจ้” คิมหันต์ตัดสินใจโพล่งขึ้นกลางวงก่อนชายหนุ่มตรงหน้าจะทำตัวปากไม่มีหูรูดมากไปกว่านี้ “ใช่ไหมเฮีย” เด็กหนุ่มส่งสายตาหาแขกที่กำลังกุลีกุจอสวมเสื้อผ้า เพ่งกระแสจิตเข้มข้นสุดชีวิตและหวังว่าอีกฝ่ายจะอ่านออกอย่างที่ผ่านมา ‘ลองตอบว่าไม่ใช่ดูสิ ศึกนี้ไม่จบแน่ จะตอแหลกับตำรวจทำตัวเป็นเจ้าทุกข์ผู้นานสงสารเอาให้โดนหิ้วเข้าตะรางไปเลยไอ้หมาบ้า บอกใช่สิวะ..ใช่...ใช่...ใช่....ช่วยกันทำมาหากินหน่อย’

“ใช่ครับ”

คิมหันต์ถอนหายใจเฮือก

“ไอ้เด็กนี่เอายานอนหลับมาเล่นจริง ๆ”

“เชี่ย!”


ยังไม่ทันได้แฉมากไปกว่าที่พูด แมลงสาบกองพลทหารราบที่สองก็เริ่มบุกด้วยเสียงไซเรนรถตำรวจอีกครั้งในเวลาห่างกันไม่ถึงยี่สิบสี่ชั่วโมง สามภพได้แต่หวังว่าตำรวจที่มาถึงจะเป็นคนละคนกับที่เขาเจอเมื่อวานนี้ เพื่อพบว่าบางทีอะไรก็ใช่ว่าจะเป็นตามต้องการเสมอไป

ไม่นานนัก ชายในเครื่องแบบก็บุกเข้ามาสามคน หนึ่งในนั้นคุ้นหน้าคุ้นตาดีด้วยเพิ่งแยกกันเพียงไม่นาน

“สวัสดีครับคุณตำรวจ” คิมหันต์เอ่ยทักคนคุ้นเคยพร้อมรอยยิ้มแห้งเหือด และได้รับรอยยิ้มกระตุกเหมือนถูกไฟฟ้าช็อตที่มุมปากกลับมา ซึ่งเขาคิดว่าตัวเองพอเข้าใจความรู้สึก

..บ้านหลังเดิม คู่กรณีคนเดิม..


เป็นผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ซึ่งปฏิบัติหน้าที่โดยไม่สติแตกไปก่อนดูเป็นเรื่องยากเย็นทีเดียว



.




.




.




.




.


“เรียก ’พี่สา’  ก็ได้" หญิงสาวว่าพลางทิ้งตัวลงบนเก้าอี้อย่างเหนื่อยอ่อน ไม่รู้ว่าหลังจากนี้จะโดนคุณตำรวจหมายหัวเอาหรือเปล่าเพราะดูเหมือนตำรวจคนหนึ่งในนั้นจะดูหงุดหงิดเสียเหลือเกิน  "ตกลงว่าสามภพเป็นน้องชายของเพื่อนยัยสิ?”

“ประมาณนั้น” ชายหนุ่มทำหน้าครุ่นคิด แม้ไม่เรียกว่าถูกเสียทีเดียว แต่ที่เธอเข้าใจก็ถือว่าใกล้เคียงความจริง

“พี่ไม่เคยเห็นหน้า”

“ดูจากที่พี่พยายามฆาตกรรมผมด้วยส้อมก็น่าเชื่ออยู่”

“อา..ขอโทษจ้ะ แต่ไม่ยักรู้ว่าสนิทกับครีมขนาดนี้” หญิงสาวหัวเราะพร้อมกับโคลงศีรษะ “ล้อเล่นกันได้เนียนจริง ๆ”

“เห็นปะล่ะ” คิมหันต์บ่นงุบงิบ(ความจริงคือ ‘ทำเป็น’ บ่นงุบงิบ)หลังจากเก็บกวาดจานชามบนโต๊ะซึ่งทิ้งค้างไว้หนึ่งคืนเสร็จก่อนวัสสานะจะได้มีเวลาสงสัยว่าทำไมเขาไม่ยอมล้างให้เรียบร้อยตั้งแต่เมื่อคืน “ใครจะไปเที่ยวปล่อยยางรถคนอื่นมั่วซั่วแล้วขังแขกไว้ในห้องน้ำกัน”

สามภพส่งสายตาที่สื่อความได้ว่า ‘ก็แกไงไอ้เด็กเวร’ และเขาแยกเขี้ยวแง่ง ๆ กลับไปจากข้างหลังพี่สาวเป็นอันรู้กันสองคน

“คุณตำรวจหน้าบูดเลย” เธอเอ่ยขึ้นท่าทางครุ่นคิด “แถมพูดจาอย่างกับเคยมาที่นี่แล้วอย่างนั้นแหละ”

“นั่นสิ...สงสัยทำงานเหนื่อยจนจำบ้านผิด” เด็กหนุ่มหัวเราะเจื่อน

“แต่หูโลหะตรงประตูห้องน้ำมันหลุดได้ยังไงกันนะ”

ทำไมอาเจ้ช่างสงสัยไปหมดอย่างนี้วะ! 

“ผมว่ามันเกะกะอะ เจ้ว่างั้นไหม เลยให้พี่ภพช่วยเอาออก....ใช่ปะพี่?”

สามภพไม่ตอบ

เด็กหนุ่มส่งเสียงจิ๊ขัดใจแล้วแต่งเรื่องต่อเอง คิดอีกทีไม่ตอบก็ดีเพราะเดี๋ยวจะมาชักใบให้เรือเสียอีก “ทีนี้พยายามแงะแล้วไม่ได้สักที เลยให้เฮียแกไปอยู่ในห้องน้ำ เอาแม่กุญแจคล้องไว้แล้วใช้แรงควายกระแทกจากข้างใน จากนั้นก็ตู้ม! อย่างที่เห็น หูโลหะไร้ประโยชน์กระเด็นกระดอน ประตูเป็นรอยนิดหน่อยแต่ไม่ได้หลุดจากบาน ฉลาดสุด ๆ ผมว่าผมควรได้รับรางวัลโนเบลสาขาความคิดสร้างสรรค์” เด็กหนุ่มยืดอกประกอบคำพูดเพื่อความสมจริง

“เพ้อเจ้อ” วัสสานะพึมพำแต่ไม่มีทีท่าติดใจสงสัย “แล้วภพแก้ผ้าทำไม”

สามภพทำเป็นชื่นชมเครื่องเรือน ไม่สบตาสิ่งมีชีวิตใดในบ้าน “พอดีเตรียมจะอาบน้ำ ตอนกระแทกประตูแล้วผ้าขนหนูมัน...”

“หลุด” คิมหันต์ช่วยต่อ ยักไหล่ไม่ยี่หระตอบรับสายตาอาฆาตที่ส่งมา รอดตัวไปอีกหนึ่งเรื่อง ช่วยกันดี ๆ แต่แรกก็จบ ทำเป็นวางมาดอิดออดอยู่นั่นจนจะโดนตำรวจเคี้ยวหัวขาดกันทั้งคู่อยู่แล้วกว่าจะเออออตามกันไปว่าเป็นเรื่องเข้าใจผิด(อีกครั้ง)

“แล้วไอ้ดุ๊กดิ๊กล่ะ ลืมแล้วหรือ?”

“เวรละ!” เด็กหนุ่มเบิกตากว้าง(กว้างตามมาตรฐานของคิมหันต์ซึ่งอาจหมายถึงความกว้างธรรมดาของตาคนปกติ)กับคำเตือนจากพี่สาว “ตายยังวะเนี่ย!” แย่แล้วลูกพ่อ เขาลืมมันไปแล้วจริง ๆ หลับยาวจนป่านนี้ไอ้หมารักยังไม่ได้กินอะไรอย่างไม่ต้องสงสัย กำลังจะวิ่งออกไปดูสภาพศพเผื่อจะช่วยยืนยันสาเหตุการตายว่าเป็นจากขาดอาหารก็โดนพี่สาวดึงชายเสื้อเอาไว้เสียก่อน

“เจ้ให้อาหารมันแล้ว” วัสสานะถอนหายใจ “ที่จะบอกคือถ้าดูแลมันไม่ดีอย่างที่สัญญาจะเอามันไปให้คนอื่น”

เขาทำท่าจีบปากจีบคอล้อเลียนเธอจากด้านหลัง ไม่ได้เจียมสักนิดว่าเพิ่งจะเกือบเอาตัวไม่รอด ไม่รู้ว่าโชคดีหรือโชคร้ายที่หนึ่งในตำรวจซึ่งมาถึงบ้านเป็นคนเดิมกับที่เพิ่งมาเมื่อวานนี้ แล้วยังจำได้อีกเรื่องเขาเป็นคนพูดเองว่าสามภพเป็นเพื่อนพี่สาว ที่สำคัญคือตำรวจคนดังกล่าวดูหงุดหงิดมากทีเดียวเมื่อพบว่าเป็นพวกเขาอีกแล้ว ถึงแม้คราวนี้เขาไม่ได้เป็นคนโทรแจ้งความก็เถอะ จากตอนแรกที่ตั้งใจจะใส่ร้ายชายหนุ่มผู้เป็นต้นเหตุของปัญหา (สามภพเป็นต้นเหตุของปัญหาใช่ไหม?? ใช่สิ! ไม่ใช่เขาสักหน่อย เขาทำไปเพื่อป้องกันตัวทั้งนั้น) ทว่าพอเห็นหน้าถมึงทึงของคุณผู้พิทักษ์สันติราษฎร์หนุ่ม คิมหันต์ก็ตัดสินใจว่าเขายังอยากมีชีวิตอยู่รอดูไอ้ดุ๊กดิ๊กมีลูกหลานมากกว่าจะหาเรื่องตายด้วยการมีเรื่องกับตำรวจ เรื่องจบลงที่ทุกคนเข้าใจผิด ไชโย! จบสิ้นทีเถอะ วันหยุดเสาร์อาทิตย์ของเขาพังพินาศหมดแล้ว

“เสาร์อาทิตย์ผมล่มจมหมดแล้ว” ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นกลางวงหลังจากสบตาแจกันมุมห้องจนเป็นที่พอใจ..และบ้าเอ๊ย! นั่นมันต้องเป็นคำพูดเขาต่างหาก “ถ้าไงขอตัวกลับก่อน”

“ชิ่ว!” คิมหันต์อวยพร และสามภพเมินใส่ขณะที่อีกฝ่ายทำเสียงเหมือนไล่นก “ชิ่ว ๆ ๆ”

“ภพกลับยังไงหรือ”

“พอดีรถผมซ่อมอยู่ที่อู่อีกซอย เดี๋ยวไปเอารถแล้วคงกลับ”

“เดินไป?”

ชายหนุ่มพยักหน้า หิ้วกระเป๋าตัวเองคล้องไว้บนไหล่ซ้าย

“ไกลอยู่นะ” วัสสานะยกมือขึ้นปราม หันไปหาน้องชายซึ่งดูอารมณ์ดีขึ้นมาทันทีตั้งแต่อีกฝ่ายบอกว่าจะขอตัวกลับ ทว่าสีหน้าเริงร่านั้นแสนสั้นเพราะมันสิ้นสุดลงเมื่อเธอเอ่ยประโยคถัดไป “ครีมไปส่งพี่เขาสิ”

“ห๊ะ!?”

“เอามอเตอร์ไซค์ไป”

“ทำไมต้องเป็นผมล่ะ”

“แล้วจะให้เจ้ไปหรือไง?”

“ให้มันเดินดิ” คิมหันต์ทำหน้าเหมือนกำลังบอกที่สาวว่าหนึ่งบวกหนึ่งเท่ากับสอง “อู่อยู่แค่ซอยถัดไปเท่านั้นเอง”

“ไม่เป็นไร” สามภพยิ้มมุมปาก “ผมเคยเห็นความแล้งน้ำใจของเด็กที่ไม่เข้าใจคำสั่งสอนของผู้ใหญ่มาเยอะแล้ว”

“.....” 

วัสสานะไม่แน่ใจว่านั่นเหมาว่าเธอเข้าไปด้วยหรือเปล่าในฐานะผู้ปกครอง แต่ฟังแล้วเจ็บ ๆ คัน ๆ พิลึก

“โดยเฉพาะพฤติกรรมย่ำแย่อย่างเช่นปล่อยยางรถคนอื่น โกหกเป็นไฟ... แต่น้องครีมไม่เคยทำอย่างนั้นหรอกใช่ไหม?” สามภพกอดอก ทำหน้าเข้าอกเข้าใจแล้วหันไปทางพี่ใหญ่ของบ้าน “ไม่งั้นพี่สาคงโกรธแย่”

“ใช่..ไม่ทำหรอก” เด็กหนุ่มหันไปทำหน้าระรื่นใส่วัสสานะอีกคน ขณะที่ในใจรู้สึกราวกับมีลาวาข้นคลั่กเดือดปุด ๆ กำลังไหลวนในหลอดเลือดทั่วร่าง

“ไม่ต้องพูดถึงเรื่องเลวร้ายอย่างจะวางยาแขกหรืออะไรอย่างนี้เลย...”

ยัง...มันยังไม่หยุด

“เพราะแบบนั้นเลวเกินกว่าเด็กมอปลายจะกล้าทำ”
 
คิมหันต์สะอึก...ซึ่งเขาพยายามปั้นให้มันออกมาเหมือนเสียงหัวเราะ ไอ้พี่ภพ ไอ้เวร แม่งหลอกด่ากันซึ่ง ๆ หน้า!

“ถ้ามีใครมาบอกพี่ว่าน้องเป็นแบบนั้นคงรับไม่ได้”

คิดจะเล่นกับเขาเรื่องจิตสำนึกอย่างนั้นหรือ..คิดว่าวิธีแบบนี้จะได้ผลหรืออย่างไร!?

"แถมยัง-"

“เออ!! รอนี่ เดี๋ยวไปเอากุญแจรถ”


ก็ได้ผลน่ะสิ!! (โว้ย!)



.




.




.




.




“ไหนว่าจะให้พี่เดินกลับ”

หมวกกันน็อคถูกขว้างใส่ และดูจากสีหน้าคิมหันต์แล้วเหมือนเจ้าตัวจะผิดหวังที่เขารับไว้ได้พอเหมาะพอเจาะ

“เชี่ย! ปากอย่างงั้นยังมีหน้ามาพูด!”

“จะมีเรื่องกับพี่ยังเร็วไปสิบปีไอ้น้อง”

คิมหันต์ขึ้นไปยืนคร่อมเบาะนั่งแล้วสตาร์ทรถขณะที่ปากก็เถียงคนที่ตามขึ้นมาอย่างรู้งานไปด้วย “ขี้โกงนี่หว่า อย่าให้ถึงหูเจ้ใหญ่สิวะไอ้ขี้ฟ้อง”

“เด็กจริง ๆ”

“ลุงจริง ๆ”

“กวนตีนนะ” เขาผลักศีรษะซึ่งซ่อนอยู่ใต้หมวกกันน็อคเบา ๆ จากด้านหลัง ได้รับเสียงขู่อู้อี้กลับมาตามลมซึ่งพัดเข้าปะทะขณะที่เจ้าตัวบิดแฮนด์มอเตอร์ไซค์

“นั่งดี ๆ เดี๋ยวพาแหกโค้งแม่ง”

สามภพมองร่างเด็กหนุ่มที่นั่งอยู่ด้านหน้า ตัวเท่าลูกหมา ไหล่มีอยู่กระตึ๋งเดียว ทว่าคำพูดคำจาแต่ละอย่างชวนให้ตบกะโหลกร้าวจริง ๆ เวลาอยู่กันตามลำพังทั้งร้ายทั้งเกรียน พอเจอหน้าพี่สาวค่อยดูสงบเสงี่ยมสมชื่อครีมอย่างผิดคาด มีจุดอ่อนให้เล่นงานอย่างนี้ชักรู้สึกสนุกจะแกล้งขึ้นมาอย่างไรบอกไม่ถูก เกือบลืมไปแล้วว่าเคยปฏิเสธอันนาเอาไว้ว่าแค่ครั้งนี้ครั้งเดียวแล้วเขาจะไม่ยุ่งกับไอ้เด็กนี่อีก

“คิม ปกติโรงเรียนเลิกสามโมงครึ่งใช่ไหม”

“ทำไม!?”

มีเพียงเสียงหัวเราะ “หึ” ส่งกลับมา และคิมหันต์รู้สึกได้ถึงกองทัพแมลงสาบใต้พื้นบ้านที่โจมตีไม่เลือกเป้าหมายซึ่งยังไม่ได้รับคำสั่งบุก(แต่อาจจะใกล้แล้ว)...ในเชิงอุปมาอุปมัย

บางทีอาจไม่ใช่แค่ ‘เกือบ’ ลืมที่บอกว่าจะไม่ยุ่ง


แต่สามภพลืมเรื่องนั้นไปสนิทเลยต่างหาก

- หมดยกที่ 7 -

=============================

เบา ๆ นิดนะคะตอนนี้ ถือว่าพักให้น้ำหนุ่ม ๆ //เหนื่อยกันมาหลายตอน 5555

สวัสดีปีใหม่ล่วงหน้าค่ะ ^o^
ขอบคุณมาก ๆ เลยทุกคอมเม้นต์ *กอดดดดด*
 :กอด1: :L2: :pig4:

อย่าลืมของแถมรีพลายถัดไป >w<

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 6 - คาหนังคาเขา [หน้า 9] (27/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 30-12-2012 18:33:46

แถมมมมมม


รูปจากตอนที่แล้วค่ะ
แผ่นหลังชายหนุ่ม =,.=
(https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash4/321234_460267437366478_413059210_n.jpg)

(https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash4/480708_460372810689274_820829455_n.jpg)

อันนี้วาดเล่นอื่น ๆ
พี่ภพเป็นหนุ่มรักสัตว์(?)
(https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/545342_460677463992142_1074300975_n.jpg)

น้องคิมก็เป็นหนุ่มรักสัตว์(?)ค่ะ 5555
(https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/734549_460824750644080_2040508210_n.jpg)


ปิดท้าย อยากเขียนโมเม้นต์อย่างนี้ //คิดไปไกล 555
รูปใหญ่ ที่นี่นะคะ http://fc02.deviantart.net/fs70/f/2012/364/6/8/sltoon_resize_by_xx_rainyday_xx-d5po0mf.jpg
(http://fc02.deviantart.net/fs70/f/2012/364/6/8/sltoon_resize_by_xx_rainyday_xx-d5po0mf.jpg)


แถมนิดหน่อย แม่ไก่ลูกเจี๊ยบจากเรื่อง(กึ่งจะ)คู่ขนาน, สะดุดรัก หอพักอลเวงค่ะ 555

"ระหว่างที่คนเชียร์มวย(?)คู่นั้น เราก็มาทำอย่างอื่นกันดีกว่าเนอะปิ่นหยก" - อาทิตย์กล่าว
(https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/540789_460592134000675_1676921284_n.jpg)

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 7 - แมลงสาบที่ยังไม่ปรากฏตัว [หน้า 10] (30/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 30-12-2012 18:46:51

กรีดร้องงงงงงงงงงง  :z3: จะอ่านอีก งี๊ดดดดดดดดดดดด

ยกนี้พี่ภพเป็นฝ่ายชนะ !! รอวันน้องครีมหาแผนการมาสู้
ดูท่าเรื่องที่เฮียจงเกลียดจงชังฤดูร้อนนี่จะไม่เป็นความจริงแล้วสิ
ดูเหมือนแอบจะเอนเอียงชอบฤดูร้อนซ่า ๆ ขึ้นมาสักเล็กน้อย
แล้วใช่ไหมล่ะเฮียภพ

คุณพี่สาวแบ๊วได้ใจมาก ^^

สงสารคุณตำรวจบ้านนี้อีกแล้ว จะมีเหตุการณ์เรียกตำรวจ
อีกไหมเนี่ย หึหึ  o13


---------------
ปล. ตอนนี้สั้นไปนิดนะคุณคนเขียน Y_Y

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 7 - แมลงสาบที่ยังไม่ปรากฏตัว [หน้า 10] (30/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: MangoBlue ที่ 30-12-2012 18:55:34

โกหกแหลกลานเลยนะครีม สามภพไม่น่าช่วยเลย 5555 :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 7 - แมลงสาบที่ยังไม่ปรากฏตัว [หน้า 10] (30/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: yokerohz ที่ 30-12-2012 19:10:58

มวยถูกคู่จริงๆเลย  :z6: :z6: :z6:

แล้วจะรักกันตอนไหนละเนี้ย

ไม่ใช่รักกันชาติหน้านะ  o22 o22 o22 o22

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 7 - แมลงสาบที่ยังไม่ปรากฏตัว [หน้า 10] (30/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: kokilolylove ที่ 30-12-2012 19:41:16

ผ่านไปหนึ่งวัน เป๊งๆๆหมดยก7
ต่อยกันซะมันส์เลย เชียร์ฝ่ายแดงหรือฝ่ายน้ำเงินดี?
ถามเวลาเลิกเรียนแสดงว่าจะมารับละสิ อิอิ ^^
ปล.Happy new year ล่วงหน้านะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 7 - แมลงสาบที่ยังไม่ปรากฏตัว [หน้า 10] (30/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: RainyMooD ที่ 30-12-2012 21:02:12

เถียงกันวันละนิด (เหรอ?) ติดใจล่ะสิพี่ภพ  :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 7 - แมลงสาบที่ยังไม่ปรากฏตัว [หน้า 10] (30/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: mellowshroom ที่ 30-12-2012 21:39:26

คำพูดคุณสามภพชนะเลิศ .. :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 7 - แมลงสาบที่ยังไม่ปรากฏตัว [หน้า 10] (30/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 30-12-2012 21:52:03

แอบขำปนสงสารคุณตำรวจ 5555+

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 7 - แมลงสาบที่ยังไม่ปรากฏตัว [หน้า 10] (30/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: Takarajung_TK ที่ 30-12-2012 21:58:02

ยกนี้น้องครีมแพ้พี่ภพนะ คริคริ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 7 - แมลงสาบที่ยังไม่ปรากฏตัว [หน้า 10] (30/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 30-12-2012 22:02:15

แอบสงสารคุณตำรวจเบาเบา กร๊ากกกกกกก
คนบ้านนี้มันป่วนจริงๆ
พี่ภพเหมือนจะรู้จุดอ่อนน้องครีมนิสนึงแล้ว  o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 7 - แมลงสาบที่ยังไม่ปรากฏตัว [หน้า 10] (30/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: thari ที่ 30-12-2012 22:19:00

จะพากันฮาไปหนายยยยยยยย XD
แถกันสีข้างซิบเลยทีเดียว  เอายากันมั้ยจ๊ะ 5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 7 - แมลงสาบที่ยังไม่ปรากฏตัว [หน้า 10] (30/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 30-12-2012 22:29:06

สงสารคุณตำรวจนะคะ เหยื่ออารมณ์ชัดๆ ฮาาๆๆๆๆ
ต่อไปนี่ต้องมีฉากบู๊หน้าโรงเรียนแน่นอน นัดแนะเวลาไว้ละด้วย ฮู้วววว  :z2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 7 - แมลงสาบที่ยังไม่ปรากฏตัว [หน้า 10] (30/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: MEME_B ที่ 31-12-2012 00:22:37

แหม่ๆพี่ภพ หลงเค้าแล้วล่ะซี่~~ ถึงได้ลืมไปว่าจะไม่ยุ่งน่ะ  #ผิด
ยกนี้พี่ภพชนะ //จับชูแขน ฮาพี่วัสสานะมาก บอกให้คิมลืมตา  :m20:

ถามไถ่เวลาเลิกเรียนแบบนี้ จะไปรับน้องคิมหราาา //โดนพี่ภพตรบ
อาจมีวางมวยกันหน้าสถานศึกษา ถ้าพี่ภพมาหาถึงที่อะนะ //ลุ้นๆ รอ

ปล.ชอบมากค่ะที่เปรียบปัญหากับแมลงสาบ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 7 - แมลงสาบที่ยังไม่ปรากฏตัว [หน้า 10] (30/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: 【focus_kung】 ที่ 31-12-2012 00:41:52

โถๆๆ 2ตอนมานี้สงสารคุณตำรวจสุดแล้วค่ะ 5555555
แสบเหลือเกินนะคะน้องครีม พี่ภพจัดการรวมหัวรวบหางเร็วๆจิ จะได้เรียบร้อยขึ้นมามั่ง อิอิ -.,-
รอตอนต่อไปโลดดดดดด

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 7 - แมลงสาบที่ยังไม่ปรากฏตัว [หน้า 10] (30/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: ukinakou ที่ 31-12-2012 01:53:40

ไม่ไหวแหะ คิมหันต์ว่าร้ายแล้วสามภพยิ่งร้ายกว่ามาก ยังเร็วไปสิบปีจริงๆกว่าคิมหันต์จะสู้ได้ :z6:
เห็นแล้วเหนื่อยแทนจริงๆไห้ดิ้นตายเหอะ น่าสงสารคิมหันต์ ฮ่ะๆๆๆๆ (สงสารซะหัวเราะ ร่าเชียวววววววววว)

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 7 - แมลงสาบที่ยังไม่ปรากฏตัว [หน้า 10] (30/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 31-12-2012 02:16:51

เจอเด็กแสบเข้าไปหลายยก พี่ภพเริ่มเอาคืนได้บ้างแล้ว
ทะเลาะกับเด็กชีวิตมีสีสันขึ้นมาเยอะเลยเนอะ คิคิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 7 - แมลงสาบที่ยังไม่ปรากฏตัว [หน้า 10] (30/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: sz4music ที่ 31-12-2012 02:44:08

สงสารคุณตำรวจจริงๆเลยนะ คงไม่อยากมาบ้านนี้อีกแล้วแหง 5555555555

ตอนนี้เอาใจช่วยพี่ภพปราบเกรียนน้องครีมให้สำเร็จแล้วกันนะ เหอๆๆๆๆๆๆๆๆ

กดเลยๆๆๆๆๆ#ผิด

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 7 - แมลงสาบที่ยังไม่ปรากฏตัว [หน้า 10] (30/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: เก้าแต้ม ที่ 31-12-2012 08:24:47

จากที่หงุดหงิดรำคาญสามภพก็ติดใจน้องครีมแล้วใช่มั๊ยล่ะ หุหุ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 7 - แมลงสาบที่ยังไม่ปรากฏตัว [หน้า 10] (30/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: PK37 ที่ 31-12-2012 09:16:38

ยังคงหมั่นไส้พี่ภพแบบต่อเนื่อง เจอจุดอ่อนน้องคิมเพิ่มอีกแล้วอ่ะ

เราว่าพีอันนาต้องรู้ว่าพี่ภพต้องติดใจน้องคอมแน่เลยอ่ะ แบบว่าให้เจอกันครั้งเดียวพอ เพราะเดี๋ยวก็ไปสานสัมพันธ์ต่อกันเอง? หึหึ

อยู่กับน้องคิมสนุกละซิพี่ภพ ต้องใช้ไหวพริบที่มีด้วยกันทั้งคู่เลย

รอเวลาให้พี่ภพตกเป็นทาสรักน้องคิม แต่ไม่รู้จะมีวันนั้นหรือเปล่าอ่ะ เพราะพี่ภพอาจนะเป็นคนรักแบบที่ชอบแกล้งและไม่ค่อยจะยอมแสดงออกว่ารัก

เฮ้อ...แต่คงอีกนานเลยอ่ะ

เป็นกำลังใจให้นะคะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 7 - แมลงสาบที่ยังไม่ปรากฏตัว [หน้า 10] (30/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 31-12-2012 10:41:05

พี่ภพหลอกด่าได้เจ็บแสบที่สุด

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 7 - แมลงสาบที่ยังไม่ปรากฏตัว [หน้า 10] (30/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 31-12-2012 10:53:10

หมดไปอีกหนึ่งยกน้องครีมโดนชกไปเต็มๆๆ :laugh:
รอยกหน้าน้องครีมจะแก้ยังไง :z2:
สวัสดีปีใหม่จ้า
ขอให้มีความสุขตลอดปีจ้า :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 7 - แมลงสาบที่ยังไม่ปรากฏตัว [หน้า 10] (30/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 31-12-2012 11:54:27

แสบมากอ่ะ คำพูดของเฮียภพ 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 7 - แมลงสาบที่ยังไม่ปรากฏตัว [หน้า 10] (30/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 31-12-2012 11:57:17

แสบมากอ่ะ คำพูดของเฮียภพ 555

สวัสดีปีใหม่ ล่ะ เทอ มีความสุขมาก ๆ น้าาา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 7 - แมลงสาบที่ยังไม่ปรากฏตัว [หน้า 10] (30/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: nuper ที่ 31-12-2012 12:07:10

พี่สามภพ ด่า นู๋ครีมได้แบบ เนียนมากค่า เอิ๊กๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 7 - แมลงสาบที่ยังไม่ปรากฏตัว [หน้า 10] (30/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 31-12-2012 14:55:42

จิ้มไว้ก่อนนะคะ :z13:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 7 - แมลงสาบที่ยังไม่ปรากฏตัว [หน้า 10] (30/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 31-12-2012 17:36:36

พี่ภพพูดมาแต่ละที :laugh:

Happy new year :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 7 - แมลงสาบที่ยังไม่ปรากฏตัว [หน้า 10] (30/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: Amamiya ที่ 31-12-2012 18:23:51

น้องครีมนะน้องครีม....มันน่าให้พี่ภพ ปล้ำซะให้เข็ด o18

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 7 - แมลงสาบที่ยังไม่ปรากฏตัว [หน้า 10] (30/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 31-12-2012 23:05:59

ถ้าจะแค้นก็แค้นคนแต่งดีกว่านะคิม คนแต่งเข้าข้างไอ้ภพมันเกินร้อยอะ ว่าแต่เขานะไอ้ภพตัวเองก็เป็นผู้ใหญ่ที่นิสัยแย่ เสียผู้ใหญ่หมด ถ้าเป็นผมผู้ใหญ่ทำตัวเหี้ยๆแบบนี้คงให้ความเคารพไม่ไหว้หรอก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 7 - แมลงสาบที่ยังไม่ปรากฏตัว [หน้า 10] (30/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: cutybuay ที่ 01-01-2013 14:04:51

5555 แหม่ๆโกหกกันเป็นทีมเชียวนะอีพี่ภพกับหนูครีม :m12:
ตอนนี้ไม่รู้จะเห็นใจใครดี เจ๊ใหญ่ พี่ภพ หนูครีม แต่ที่แน่ๆคุณตำรวจขา มามะเดี๋วยเจ๊กอดปลอบขวัญให้นะ คงสพรึงกับครอบครัวนี้ไม่น้อย  :m20:
เริ่มจะมีพัฒนาการแล้วนะคู่นี้ มีถามเวลาเลิกเรียนกันด้วย จะไปรับเค้าอะดิอีพี่ภพพพพพ  :m26:

ปล. สวัสดีปีใหม่คนเขียนและเด็กๆเล่ห์รักฯทุกคนนะจ้ะ ขอให้มีแต่ความสุขกันทุกๆๆๆคนจ้ะ  :mc3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 7 - แมลงสาบที่ยังไม่ปรากฏตัว [หน้า 10] (30/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: watcharet ที่ 01-01-2013 14:47:17

คู่นี้ก็น่ารักดี 55

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 7 - แมลงสาบที่ยังไม่ปรากฏตัว [หน้า 10] (30/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 01-01-2013 15:11:35

สงสารคุณตำรวจอะ ทำงานหนักเพื่อประชาชน(เกรียน)จริงๆ :m20:
เจอกันครั้งเดียวมันจะไปพออะไรใช่ไหมล่ะ อย่างนี้มันต้องเจอกันทุกวัน :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 7 - แมลงสาบที่ยังไม่ปรากฏตัว [หน้า 10] (30/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: MiiCell ที่ 01-01-2013 17:15:28

อิอิ หายไปนานเลย คู่นี้นี่เปลืองวัสดุประกอบฉากมาก
ข้าวของที่อยู่ใกล้เหมือนจะพังตลอด ตั้งแต่แอร์รถเสีย ยางรถ จนถึงประตูห้องน้ำ
ต่อไปอะไรพังดีจ๊ะเรนนี่ :m20:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 7 - แมลงสาบที่ยังไม่ปรากฏตัว [หน้า 10] (30/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 01-01-2013 17:24:47

แต่ละยกนี่เชือดเฉือนกันจริงๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 7 - แมลงสาบที่ยังไม่ปรากฏตัว [หน้า 10] (30/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 01-01-2013 21:19:05

ความมันส์กำลังจะมาหาน้องครีมแล้วนะ 5555555555

คิดถึงคู่ ปิ่นหยก-อาทิตย์ จัง  :กอด1:

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 7 - แมลงสาบที่ยังไม่ปรากฏตัว [หน้า 10] (30/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: Oilsaoo ที่ 01-01-2013 23:31:17

พี่ภพหลอกด่าได้เจ็บมากเลยน่ะ
สงสารคุณตำรวจจัง 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 7 - แมลงสาบที่ยังไม่ปรากฏตัว [หน้า 10] (30/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 02-01-2013 11:33:36

ชอบคู่นี้จริง ๆ เลย

โหด มันส์  ฮา  :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 7 - แมลงสาบที่ยังไม่ปรากฏตัว [หน้า 10] (30/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: KAEHUB ที่ 03-01-2013 01:13:05

พี่ภพสนใจน้องครีมแล้วใช่ม๊า ถึงขั้นถามเวลาเลิกเรียนกันเลยทีเดียว กะจะไปก่อกวนเค้าถึงโรงเรียนเลยหรอเนี่ย

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 8 - รูปถ่ายในมือถือ [หน้า 12] (03/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 03-01-2013 19:21:33

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 8 – รูปถ่ายในมือถือ

คิมหันต์เอาเท้าวางพาดไว้บนโต๊ะ กระดิกนิ้วใต้ถุงเท้าดุกดิกขณะที่กวาดสายตามองรอบตัว 

ห้องเรียนเช้าวันจันทร์ก่อนเข้าแถวเคารพธงชาติยังคงดำเนินไปอย่างเคย ซึ่งในที่นี้หมายถึงวงเมาธ์มอยของสาว ๆ เสียงข่มเรื่องบอลเมื่อคืนใครชนะของกลุ่มบ้าบอลหลังห้อง เล่นมือถือ ลอกการบ้าน อย่าคิดว่าเด็กห้องคิงจะไม่มีเหตุการณ์นี้ (ความเก่งกับขยันมีสัมพันธ์แน่นแฟ้นแต่ใช่จะเป็นเรื่องเดียวกัน) อ่านหนังสือ...ก็มีคนแบบนั้นบ้าง ตีแบด ตบปิงปอง ชู้ตบาส...ใช่แล้ว...ในห้องเรียน หรือแม้กระทั่งสองสามคนที่ฟุบหลับอยู่กับโต๊ะเป็นประจำและวันนี้ก็ยังคงปฏิบัติตามมาตรฐานเดิมของพวกเขาอย่างเคร่งครัด

เด็กหนุ่มมีความสุขกับการนั่งเอ้อระเหยในช่วงเวลาสั้น ๆ ก่อนออดเรียกเข้าแถวจะดัง สังเกตความเป็นไปของสมาชิกร่วมห้อง ทักทายเพื่อนที่เดินผ่าน บางครั้งก็ยื่นขาไปออกไปขัดให้เสียหลักเล่น เยาะเย้ยพวกมันบางคนเรื่องบอลแพ้(โดนตบหัวกลับมาบ้างบางที) ล็อคคอเล่นเบา ๆ แล้วเอาการบ้านให้เพื่อนลอกตามคำขอ จะว่าไปก็เขาก็จัดเป็นพวกเพื่อนเยอะ เข้ากับคนง่าย แต่เพื่อนสนิทที่สุดจริง ๆ นั้นมีเพียงคนเดียว..

ร่างโปร่งของใครสักคนที่ส่วนสูงพอกับเขาปรากฏขึ้นตรงหน้าประตู ส่งเสียงบ่นปนตวาดกับเด็กหนุ่มอีกคนซึ่งเดินตามต้อย ๆ เป็นลูกเจี๊ยบตามแม่ไก่ สภาพดูอิดโรยกว่าปกติเล็กน้อย ก็นั่นละ วันหยุดที่ผ่านทั้งสองคนคงจัดหนักจัดเต็มกันน่าดู แต่น่าจะเป็นจัดหนักคนละความหมายกับที่เขาเจอกับไอ้พี่ภพหมาบ้าโดยสิ้นเชิง

“ไอ้ปิ่นนนนนนนน!!!” พร้อมกับเสียงเรียกดังลั่น คิมหันต์กระโจนใส่เจ้าของชื่อเต็มน้ำหนักราวกับไม่ได้พบกันสักชาติเศษ ยื่นหน้าไปคลอเคลียเล่นตามปกติแบบเพื่อนรักพึงกระทำ...หรือแบบนี้เรียกไม่ปกติ?  ซึ่งก็ได้ปฏิกิริยาตอบรับแสดงถึงความรักไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากันกลับมาให้ชื่นใจด้วยการเอากำปั้นดันคางเขาออกพร้อมกับถ้อยคำสบถเสริมความสัมพันธ์ฉันท์มิตรในแบบฉบับของปิ่นหยก

“ไอ้เวร! ออกป๊ายย”

“เลว แค่นี้ทำรังเกียจเพื่อน”

“ไอ้กร๊วกคิม! ฉันยังไม่หายปวดตัวเลยนะเว้ย!”

“เห...??” คิมหันต์แสร้งทำหน้าซื่อย้อนถามเสียงสูง ซึ่งปิ่นหยกรู้ตัวว่าเสียท่าเพื่อนรักหัวทองเข้าอีกแล้ว

“ไม่ต้องพยายามทำตาโต..ไม่สำเร็จ แล้วก็...ม..ไม่ใช่อย่างที่แกคิด!”

“ร้อนตัว โถ ๆ ฟายปิ่นแม่งลามก” เขาผลักอีกฝ่ายหัวทิ่ม ทำเป็นไม่ได้ยินคำประชดเรื่องตาโตอะไรนั่น “หน้าแดงมาเชียว เสาร์อาทิตย์จัดหนักเลยดิ ไหนมาสารภาพบาปกับท่านคิมดิ๊!”

“ไอ้คิม ไอ้ชั่ว” ปิ่นหยกคำรามลอดไรฟันด้วยความพยายามอย่างยิ่งจะจำกัดอยู่เพียงระดับเสียงกระซิบ “ยังไม่ได้คิดบัญชีเรื่องเจลนั่นเลยนะ”

“เจล?” เสียงซื่ออีกแล้ว ของถนัดเขาเลย รู้ทั้งรู้ว่าปิ่นหยกกำลังหมายถึงเจลหล่อลื่นที่เขาเคยให้กับอาทิตย์ไว้เมื่อไม่นานมานี้เพราะเดาว่าสักวันสองคนนี้อาจได้ใช้...ซึ่งโอกาสใช้งานก็มาเร็วกว่าที่เขาคิดนิดหน่อย “ไม่เป็นไรควายน้อย ถ้าจะขอบคุณขอเป็นโปรโมชั่นโกโก้ปั่นฟรีร้านพี่เอมสักเดือนนึงดีกว่า”

ปิ่นหยกทำหน้าแดงแจ๋เหมือนลูกตำลึงสุกที่ใกล้ถึงจุดระเบิดเต็มทน..ถ้าลูกตำลึงจะระเบิดเองได้ และอาทิตย์ผู้มีส่วนรับผิดชอบอีกครึ่งหนึ่งก็โผล่มาช่วยไว้ได้ทันเวลา “ขอบใจนายมากคิม ช่วยได้เยอะเลย ไม่งั้นปิ่นหยกเจ็บแย่”

หมายถึงช่วยให้ระเบิดตู้มด้วยความอายเร็วขึ้นน่ะ

“....ล...เลว....” ไอ้เพื่อนรักก้มหน้าก้มตา ไม่รู้ว่าด่าแฟนตัวเองหรือด่าเขา บางทีอาจจะเหมาสอง? สีแดงเข้มลามไปถึงใบหูเรียบร้อยขณะที่เดาว่าคงกำลังต่อสู้กับความรู้สึกอยากตะกุยพื้นแล้วเอาหน้ามุดหายไปเลย น้ำเสียงตะกุกตะกักทั้งน่าสงสารและน่าแกล้งในเวลาเดียวกันส่งผ่านริมฝีปากสั่น ๆ ก่อนเจ้าตัวจะเอ่ยคำสาปแช่งเขาอีกครั้ง แบบเดียวกับที่เคยได้ยินมาก่อนหน้านี้ตอนเขาจับได้ครั้งแรกว่าเพื่อนทั้งสองมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งไปอีกขั้นแล้ว

“ไอ้เวรคิม! แช่งให้มีแฟนเป็นผู้ชาย!”

"อุ๊ย กลัวแย่เลย" คิมหันต์บีบเสียงแล้วยักไหล่ สีหน้ามั่นใจเต็มเปี่ยมขณะที่ปิ่นหยกยังอาฆาตต่อ

“ให้เป็นฝ่ายรับด้วยเลยแม่ง!” อีกฝ่ายปิดท้ายก่อนจะกระแทกเท้าเดินไปที่โต๊ะแต่ยังเห็นว่ายั้งแรงไว้คล้ายกลัวจะเจ็บ ตามด้วยคุณชายอาทิตย์ที่เดินตามต้อย ๆ แต่ไม่ลืมจะหยุดเพื่อตบไหล่เขาเบา ๆ ทีหนึ่ง หันมาขยิบตาให้พร้อมคำขอบคุณอีกครั้ง เห็นทำหน้ามึนตลอดเวลาแต่เป็นถึงน้องชายของอันนาก็เรียกว่าใช่ย่อยโดยเฉพาะตอนอยู่ลับหลังแม่ไก่สุดรักสุดหวง

ไม่รู้โชคดีหรือโชคร้ายของเพื่อนซี้เขาที่มาตกหลุมความมึน..เอ้อ...ความรักของท่านชายอาทิตย์ แต่อย่างน้อยทั้งสองคนก็รักกันและเขายินดีช่วยถ้าเห็นปิ่นหยกมีความสุข แม้เจ้าตัวติดจะปากแข็งไปสักหน่อย แถมยังรู้สึกเหมือนโดนแย่งเพื่อนไปอย่างไรชอบกล แต่อย่างว่า ฝนจะตก แดดจะออก คนจะรักกัน ห้ามได้ที่ไหน ถ้ามีใครสักคนมาดูแลเพื่อนโง่ ๆ ของเขาซึ่งน่าเสียดายความฉลาดอันจำกัดอยู่แค่เรื่องเรียนกับคำนวณค่าใช้จ่ายสินค้าลดราคา (ปิ่นหยกงกมากจริง ๆ ) ก็นับเป็นเรื่องสมควรดีใจและแสดงความยินดีต่อให้อีกฝ่ายเป็นผู้ชายด้วยกัน

...เป็นผู้ชายด้วยกัน...

“มีแฟนเป็นผู้ชาย...และเป็นฝ่ายรับ?” คิมหันต์ทวนคำกับตัวเอง เวทนาอยู่ในใจว่าเพื่อนรักช่างบ้าไปแล้ว เอาแต่แช่งอย่างนั้นคิดว่าจะได้ผลหรืออย่างไร ถ้าเป็นคำพูดของพวกมีเซนส์สักหน่อยอย่างน้องชายเจ้าของหอพักซึ่งปิ่นหยกอาศัยอยู่ที่ชื่ออุ่นใจค่อยน่ากลัวขึ้นมาบ้าง

เด็กหนุ่มหัวเราะหึ ๆ พร้อมกับส่ายหน้าเหนื่อยหน่าย บ่นพึมพำออกมาแม้ว่าคนแช่งจะไม่ได้ยืนฟังอยู่ตรงนั้นแล้ว

“ใครมันจะไปบ้าอย่างแกวะไอ้ปิ่น”



..................................................................




..................................



“ภพ เอาสรุปแล็บมาลอกหน่อย”

“ส่งไปแล้ว”

“เชี่ย! รีบไปไหน”

ชายหนุ่มไม่ได้ตอบ แต่คำสบถ ‘เชี่ย’ ของสรัญ เพื่อนร่วมคลาสที่นั่งปั่นสรุปผลแล็บไฟลุกท่วมกระดาษอยู่ข้าง ๆ นั้นกลับทำให้เขานึกถึงใครบางคนที่พ่นคำนี้ออกมานับครั้งไม่ถ้วนในรอบสองวันหนึ่งคืน...ไม่สิ...แค่สองวันต่างหากเพราะไอ้เด็กนั่นหลับปุ๋ยไปเต็ม ๆ หนึ่งคืน สามภพหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาพลิกเล่น ยังเหลือเวลาอีกราวสิบห้านาทีก่อนจะเริ่มคาบถัดไป ตั้งใจจะเล่นเกมซึ่งเคยค้างไว้ระหว่างรอเพื่อนในกลุ่ม แต่ทำไมจึงมาจบที่โฟลเดอร์เก็บรูปในเครื่องได้ก็ยังน่าสงสัย

“เป็นบ้า'ไรวะ หัวเราะคนเดียว”

“หืม?” สามภพส่งเสียงรับอยู่ในลำคอ ไม่ทันได้สังเกตว่าอีกฝ่ายมองข้ามศีรษะเขาซึ่งนั่งอยู่จากด้านหลังมายังภาพบนจอมือถือ และไม่ทันได้สังเกตตัวเองเช่นกันว่ามุมปากกำลังยกขึ้นน้อย ๆ อย่างที่ถูกทักจริง

“เฮ่ย น่ารักดีว่ะ น้องชายแกหรือ?”

“ใคร?”

“ในรูป”

ชายหนุ่มมองตาม แม้ไม่จำเป็นเลยสักนิดเพราะเขารู้อยู่แล้วว่าสรัญกำลังพูดถึงอะไร “ไอ้ลูกหมาสีทองเนี่ยหรือ?”

“กวนตีนแล้วไอ้ภพ หมายถึงคนในรูปเว้ย ไม่ได้หมายถึงหมา”

สามภพยักไหล่ ไม่ได้ตอบคำถามของเพื่อน ก้มลงมองรูปเด็กหนุ่มผมทองรัดจุกด้วยยางรัดผมรูปสตรอเบอร์รี่แบบเดียวกับสุนัขโกลเด้นรีทรีฟเวอร์ซึ่งแยกเขี้ยวลิ้นห้อยอยู่ข้างกัน ก่อนจะปิดหน้าจอหนีแล้วหันไปรวบหลอดทดลองและสารเคมีที่เหลือไปเก็บกวาด  “หมาทั้งคู่นั่นแหละ”

สรัญหยิบบีกเกอร์ที่เหลือตามมายังอ่างล้างเครื่องมือพลางบ่นกระปอดกระแปดกลั้วเสียงหัวเราะไปด้วย “รู้อะไรไหมไอ้ภพ แกแม่งก็หมาว่ะ”

“พูดเชี่ยไร”

“หมาหวงก้าง”

“ควาย” เขาส่งคำด่าด้วยกิริยาสงบ เปิดน้ำแรงขึ้นอีกหน่อยเพื่อชะเอาตะกอนสีน้ำตาลแดงของคอปเปอร์ออกไซด์ซึ่งค้างอยู่ในหลอดแก้วให้หลุดออกไป ซึ่งนั่นคงไม่ใช่การตอบรับที่อีกฝ่ายอยากได้จากเขา

“ตกลงนั่นน้องหรือว่าใคร” สรัญพูดเสียงเบาลง ปิดก๊อกน้ำที่เขากำลังใช้อยู่เรียกร้องความสนใจ  “น่ารักว่ะ แนะนำหน่อยดิ”

สามภพหยุดการกระทำที่ค้างอยู่ทั้งหมด หันไปมองหน้าพาร์ทเนอร์แล็บซึ่งถูกจับคู่ภาคบังคับด้วยเลขประจำตัวนักศึกษาอยู่ใกล้กันเลยกลายเป็นต้องร่วมหัวจมท้ายอย่างเลี่ยงไม่ได้ “เซ้าซี้อะไรวะ”

“ไม่ใช่น้องชายใช่ไหม?”

เขาถอนหายใจเหนื่อยหน่าย ส่งสีหน้ารำคาญเต็มแก่ “ไม่เคยมีน้องชายเป็นหมาว่ะ”

“ไอ้เวรเอ๊ย” สรัญหัวเราะ ดูดีด้วยบุคลิกกันเองผนวกกับรอยยิ้มกว้างเป็นมิตร ผิวละเอียดสีแทน รูปร่างสูงใหญ่แบบที่สาว ๆ เห็นน่าจะชอบใจและพร้อมตกลงยอมเป็นแฟนหากเจ้าตัวร้องขอได้ไม่ยาก แต่ปัญหาอยู่ที่สรัญคงไม่คิดเอ่ยคำเหล่านั้นกับพวกผู้หญิงซึ่งอาจรอฟังอยู่ และพวกเธอควรต้องทำใจว่าได้รอเก้อเป็นแน่

“อ้อมไปอ้อมมาอยู่ได้" หนุ่มผิวแทนพูดต่อ "บอกมาคำเดียวว่าไม่ใช่ก็จบแล้ว ปากหนักอะไรนักหนา”

“เสือก” สามภพเลือกจะวิจารณ์สั้น ๆ

“แนะนำหน่อย หรือหวงวะ” อีกฝ่ายเอาไหล่ซึ่งหนาพอกับเขามากระแทกเบา ๆ “แต่แกไม่ได้ชอบผู้ชายนี่?”

ชายหนุ่มเก็บบีกเกอร์และหลอดทดลองซึ่งล้างเสร็จแล้วคว่ำไว้บนชั้นวาง ทิ้งช่วงให้ความเงียบอีกหนึ่งอึดใจก่อนจะพูดต่อเสียงเย็นชาขณะที่เดินไปรวบหนังสือขึ้นมาแล้วหมุนตัวสาวเท้านำออกจากห้อง “ฉันไม่เหมือนแก”

มีเพียงเสียงหัวเราะชอบใจส่งกลับมา

สรัญชอบผู้ชาย เรื่องนั้นเขารู้นานแล้วเพราะเจ้าตัวเป็นคนเอ่ยปากออกมาเอง โชคร้ายที่เขาโดนจับอยู่กลุ่มเดียวกับอีกฝ่ายเกือบทุกวิชาที่เป็นแล็บ แต่อย่างน้อยก็โชคดีที่เขาไม่ใช่สเปกเพื่อนเกย์ตรงหน้า เขาล่ำไป..สูงไป..ขาดอารมณ์ขันเกินไป..และดูเป็นผู้ชายเกินไป(ซึ่งถูกแล้วเพราะเขาเป็นผู้ชาย) 'หาความน่ารักไม่มี'  สรัญเคยว่าไว้อย่างนั้น เป็นเรื่องน่ายินดีอย่างยิ่งเพราะลำพังแค่หลบพวกผู้หญิงชีวิตเขาก็วุ่นวายพออยู่แล้ว

“ก็ดี” สรัญยักไหล่ “จะได้ไม่ต้องแย่งกัน”

สามภพกลอกตาเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายยังไม่เลิกล้มความตั้งใจ ไม่ได้ต่อล้อต่อเถียงอย่างอื่นในขณะที่เดินแทรกตัวไปกับเพื่อนนักศึกษากลุ่มใหญ่ซึ่งมีที่หมายเดียวกันในคาบเรียนต่อจากนี้

“หน้าเหมือนเด็กมอปลาย..” อีกฝ่ายพึมพำท่าทางครุ่นคิด “ใช่ปะ”

“อือ”

“หัวทองมาเชียว แม่งชอบว่ะ ทำสีเปรี้ยวไตขนาดนี้เรียนที่ไหนวะ...โอ๊ะ! 'โทษครับ” สรัญหันไปขอโทษขอโพยหนุ่มตัวเล็กสวมแว่นคนหนึ่งซึ่งเพิ่งถูกกระแทกไหล่จนเดินเป๋ขณะที่สวนกัน แต่ไม่ทันได้มองหน้าก็โดนกลืนหายไปกับผู้คนเรียบร้อยพอดีกับที่พวกเขาเดินมาหยุดอยู่หน้าห้องเลคเชอร์ “แล้วเป็นอะไรกับแก”

ไร้ความลังเล สามภพไม่เสียเวลาแม้แต่จะไตร่ตรองสักนิดด้วยซ้ำ 

“ศัตรู”

น้ำเสียงเย็นเยียบของสามภพตอนเอ่ยคำนั้นออกมาทำให้พอจะเชื่อได้บ้างว่าอาจเห็นเด็กหนุ่มในบทสนทนาเป็นศัตรูจริง แต่สรัญไม่แน่ใจนักว่าหากเป็นเขาจะเก็บรูปคนที่ไม่ชอบขี้หน้าไว้ในมือถือแล้วเอาออกมาเปิดดูพร้อมกับนั่งยิ้มไปด้วยหรือเปล่า

ชายหนุ่มผิวเข้มสาวเท้าไปจนทันเพื่อน เอามือเกาะไหล่สามภพอย่างพยายามตีซี้ “งั้นขอดิ” ก่อนอีกฝ่ายจะปัดมือเขา หัวคิ้วขมวดมุ่นพร้อมกับหรี่ตาไปด้วยขณะที่จ้องเขม็งกลับมา

“ถ้าเห็นว่ามันกวนตีนขนาดไหนแล้วแกจะไม่พูดอย่างนี้”

“เฮ่ย..งั้นสิดี” สรัญหัวเราะชอบใจ “ตัวเล็ก ๆ นิสัยร้าย ๆ อะ บอกเลยว่าถูกใจว่ะ”

สามภพเหลือบมองเขาแวบหนึ่งแต่ไม่ได้ตอบอะไร บางทีคุยกับเพื่อนคนนี้ก็คล้ายพูดกับอากาศ ซึ่งเกือบปีที่ผ่านมาเขาก็เริ่มปรับตัวได้ในที่สุด

“นี่ ๆ แล้วตกลงน้องมันชื่ออะไรวะ?” เขาเหมาเรียก ‘น้อง’  ไปแล้วเสร็จสรรพ ยังไม่ละความพยายามจะเค้นอะไรออกมาสักอย่างจากปากหนัก ๆ ของพาร์ทเนอร์แล็บจำเป็น สามภพพ่นลมหายใจออกมาอีกหนึ่งเฮือก ตอบเขาสั้น ๆ เพียงสองพยางค์ก่อนจะเดินนำเข้าไปหาที่นั่งในห้องเลคเชอร์

“ดุ๊กดิ๊ก”

“ดุ๊กดิ๊ก?” สรัญเลิกคิ้ว ทวนคำออกมาแผ่วเบาแล้วอ้าปากน้อย ๆ  ยืนค้างหน้าประตูอยู่อย่างนั้นจนคนข้างหลังสักคนดันเขาเข้าไปในห้อง ยอมรับกับตัวเองว่าประหลาดใจมากพอดู

ผมทอง ผิวขาว หน้าตี๋ ปากนิดจมูกหน่อย แก้มใสน่าฟัด


แต่ให้ตายเถอะ...ชื่ออย่างกับหมา!



.




.





.





.


หน้าชั้นเรียนกำลังมีบรรยายเกี่ยวกับทฤษฎีของลีอองว่าด้วยเรื่องการกดการทำงานของโครโมโซมเอ็กซ์อันนำไปสู่เหตุผลที่ว่าทำไมแมวสามสีมีเฉพาะตัวเมีย นั่นเป็นสิ่งที่สามภพพอจับใจความได้คร่าว ๆ ขณะกำลังเคลิบเคลิ้มกับบทพูดเนิบนาบของอาจารย์ที่เคารพซึ่งนำทางเขาไปเฝ้าพระอินทร์

“ภพ ยืมดูมือถือดิ”

เป็นสรัญเจ้าเก่าพร้อมศอกซ้ายซึ่งถองเข้ามาที่ดึงเขาขึ้นจากภวังค์

ชายหนุ่มสะบัดศีรษะเบา ๆ ปลุกตัวเองให้ตื่นมาฟังต่อโดยไม่ลืมจะทำหน้าเซ็งโลกใส่เพื่อนเกย์คิงด้านข้างไปด้วย “ยุ่งอะไรเยอะแยะวะ” 

“นิดเดียว อยากเห็นหน้าน้องดุ๊กดิ๊กชัด ๆ”

สามภพไม่ได้ตอบอะไร และนั่นเป็นช่องว่างให้อีกฝ่ายตีความในเชิงอนุญาต คว้าเครื่องมือสื่อสารที่วางบนโต๊ะเลคเชอร์ของเขาไปกดเล่นยุกยิกพร้อมกับเสียงทัก “โห..สาวแอดไลน์มาเพียบเลยนะมึง” เป็นระยะ ต่อท้ายด้วย “แต่ไม่อิจฉาว่ะเพราะไม่สน” ในบางที

“อ๊ะ!...นี่...”

“....” ชายหนุ่มหันไปมองเพื่อนที่ส่งเสียงมาแค่นั้นแล้วก็เงียบลงเสียดื้อ ๆ  บางทีอาจคิดได้แล้วว่าควรปล่อยให้เขานั่งสงบบ้าง สรัญอมยิ้มมุมปากอยู่ครู่หนึ่งแล้วลงมือพิมพ์อะไรบางอย่างลงไป ได้ยินเสียง ‘ตึ๊ง! ตึ๊ง!’ เบา ๆ ซึ่งเขาไม่ทันได้เอะใจกระทั่งอีกฝ่ายเริ่มยิ้มน้อยยิ้มใหญ่มากขึ้นอีกจนดูมีพิรุธ

“เชี่ยรัญ เล่นอะไรวะ”

“ไอ้ภพ..ทำไมน้องมันใช้ชื่อคิม ไม่ใช่ดุ๊กดิ๊ก?”

สามภพสะดุดกึกกับคำถามนั้น ขณะที่อีกฝ่ายยิ้มแฉ่งเมื่อเขากระชากมือถือตัวเองกลับมาดู หน้าจอค้างอยู่ที่แอพพลิเคชั่นสำหรับแชทยอดฮิตซึ่งปกติเขาไม่ได้ใช้นัก ชื่อคู่สนทนาปรากฏแก่สายตาว่า ‘Kim’  ยืนยันด้วยไอคอนรูปเด็กหนุ่มผมทองตาหยีคนเดียวกับที่แทบตีกันตายเมื่อไม่กี่วันก่อน บทสนทนาบนหน้าจอขึ้นเป็นข้อความจากเขาซึ่งถูกส่งไปโดยฝีมือเกย์หนุ่มผู้หมายมั่นปั้นมือจะงาบเด็กว่า ‘น่ารักจังครับ’ ตบท้ายด้วยสติกเกอร์รูปหมีสีน้ำตาลกับกระต่ายเกรียนสีขาวกำลังกอดกันกลมดิกโดยมีรูปหัวใจดวงโตลอยอยู่เหนือหัว

“ไอ้รัญ...นี่มึง...”

ไม่ทันได้พูดอะไรมากกว่านั้น หน้าต่อข้อความที่ส่งไปซึ่งเคยเป็นที่ว่างปรากฏตัวหนังสือว่า ‘read’  เด้งขึ้นมาต่อหน้าต่อตา สามภพถึงกับนึกคำพูดไม่ออกไปชั่วขณะ แทบปล่อยโทรศัพท์ร่วงหลุดมือ และนายสรัญเพียงแต่ยักไหล่เบา ๆ แล้วส่งเสียงหัวเราะชอบอกชอบใจ


เป็นอันรู้กันว่าน้องดุ๊กดิ๊กได้เห็นอักขระและสติกเกอร์น่าบัดซบซึ่งถูกส่งไปด้วยชื่อสามภพเป็นที่เรียบร้อย

- หมดยกที่ 8 -


=================================

อั้ยย่ะ!
(http://sphotos-b.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash4/200598_463657463694142_890741805_n.jpg)

ตัวละครใหม่มาแล้วค่ะ แสดงจุดยืนชัดเจนมาเลย (ฮา)

อนึ่ง โทนเรื่องนี้เป็นแนวชวนหัวรั่วหนัก(ยิ่งกว่าลูกเจี๊ยบแม่ไก่) ผลัดกันหยิกแกมหยอกเจ็บ ๆ คัน ๆ ไม่ถึงกับจะฆ่ากันตาย หากอ่านแล้วมีอารมณ์ร่วมเราก็ดีใจแทบกระโดดค่ะ แต่ไม่อยากให้เครียดว่าคนเขียนเข้าข้างพระเอกหรือนายเอกมากกว่ากัน เพราะเรารักทั้งคู่..และเดี๋ยวทั้งสองคนก็ต้องรักกันอยู่ดี นี่พูดเลย 555 ไม่ได้ห้ามเชียร์ใครนะคะ คนอ่านเข้าข้างใครได้ตามสบาย หรือจะนั่งแช่งฝ่ายไหน(หรือแช่งคนเขียน)ก็ไม่ว่า แค่ไม่อยากให้ถึงกับเอามาเป็นอารมณ์ขุ่นเคืองกันเท่านั้นเอง

ถ้าอ่านแล้วหงุดหงิดอยากให้พักสักหน่อย หายใจเข้าออกลึก ๆ หากยังรำคาญใจทำยังไงก็ไม่หาย ลองหาอะไรอย่างอื่นที่ชอบอ่านเพื่อความสบายใจค่ะ เพราะมีความสุขกับแนวที่ชอบน่าจะดีกว่า ไม่อยากให้เครียดเนอะ ^^

แล้วพบกันตอนหน้า ของแถมรีพลายถัดไปค่ะ ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านนะคะ *กอดดดด*
 :กอด1: :L2: :3123:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 7 - แมลงสาบที่ยังไม่ปรากฏตัว [หน้า 10] (30/12/12)
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 03-01-2013 19:21:48

เอารูปพี่สาวสองคนของคิมมาให้ดู ^o^

คนโต พี่สา, วัสสานะ

(https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-snc6/184565_461998830526672_658626290_n.jpg)
มาดเป็นสาวหวาน โก๊ะรั่วนิด ๆ ค่ะ XD


คนรอง พี่สิ, สิสิร

(http://sphotos-h.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash4/416839_430022330390989_1422291014_n.jpg)


แถมมมม แขกรับเชิญตอนนี้ ลูกเจี๊ยบกับแม่ไก่ (อาทิตย์ x ปิ่นหยก) จาก สะดุดรักฯภาคแรกที่จบไปแล้ว //คิดถึงค่ะ

(http://sphotos-h.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash4/379453_462204520506103_237083078_n.jpg)

(http://sphotos-d.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash4/224863_463103823749506_1047657842_n.jpg)

สวัสดีปีใหม่ค่าาาาา (เลยมาสามวันแล้ว 555)

ปีนี้ก็ขอฝากเนื้อฝากตัวและฝากเด็ก ๆ ในนิยายซีรีส์นี้(เหมาเป็นซีรีส์เดียวกันไปแล้ว)ด้วยนะคะ  :กอด1: :L2: :D
พบกันตอนหน้าค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 8 - รูปถ่ายในมือถือ [หน้า 12] (03/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: thari ที่ 03-01-2013 19:28:28

กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก
โถๆๆๆๆ หนูคิมมมม เดี๋ยวหนูก็บ้าตามอย่างเพื่อนหนูแหละค่ะ
เพราะอย่างหนูน่ะเป็นรุกไม่เหมาะหรอกน้าาาา จุ๊ๆๆๆ

พี่สรัญจุดยืนชัดเจนมาก!!!!   :laugh:
สุดท้าย....... โอยยยย พี่ภพโดนซะแล้วววว
โดนเพื่อนแกล้งซะแล้วว กร๊ากกกกกกกก

 :m20:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 8 - รูปถ่ายในมือถือ [หน้า 12] (03/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 03-01-2013 19:48:16

สรัญแรงอีก  :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 8 - รูปถ่ายในมือถือ [หน้า 12] (03/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: infinitize ที่ 03-01-2013 19:55:48

เฮียภพงานงอกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!  :z2:

เจ๊สรัญแกแสดงจุดยืนชัดแจนมากอ่ะ ดูท่าน้องครีมจะตกที่นั่งลำบาก (หรอ)

งานนี้ฟัดกันมันแน่ "น่ารักจังครับ" 5555555555555555555555555555

 :m20: :m20: :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 8 - รูปถ่ายในมือถือ [หน้า 12] (03/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Tnapat ที่ 03-01-2013 20:05:51

เมื่อไหร่จะรักกันสักที

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 8 - รูปถ่ายในมือถือ [หน้า 12] (03/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 03-01-2013 20:07:13

แล้วสามภพจะแก้เกมส์ยังไงหล่ะเนี่ย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 8 - รูปถ่ายในมือถือ [หน้า 12] (03/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 03-01-2013 20:08:17

กรีดร้องงงงงง ตอนแรกยังคิดกรึ่ม ๆ อยู่เลยว่ามีแววจะได้อ่านวันนี้หรือเปล่า ?
ได้อ่านวันนี้จริง ๆ ด้วย ดีใจน้ำตาพรากกกกกกก  :impress3:

กำลังคิดว่าเป็นเนื้อเรื่องที่ทันสมัยสุด ๆ มีโปรแกรม Chat / Line & Sticker !!  o13

สรัญมีจุดยืนค่อนข้างเป๊ะมากเลยทีเดียว !!
ออกมาเพื่อสร้างจุดยืนให้พี่ภพของเรามีอาการหวงก้าง
แบบไม่รู้เนื้อตัว  :laugh:
ไม่ได้หึง แค่ไม่หวงหรือเปล่า อิอิ

ไม่ได้ชอบผู้ชาย แต่เจ้าหมาผมทอง แสบซ่า
ก็ทำให้ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ได้แค่เห็นรูป หึหึ
เป็นศัตรูที่รักหรือเปล่า เอ่ยยยยยยยย  :-[

อ่านแล้วชอบน้องครีมจริง ๆ นะ เรื่องนี้เลิฟน้องครีมมากกว่าพี่ภพ
แต่เรื่องแม่ไก่ชอบเจ้าลูกเจี๊ยบหน้ามึนสุด ๆ สลับกันเน้อ

ยังคงคอนคอนเซ็ปเรื่องให้เป๊ะและผูกกันได้อย่างลงตัว
อยากอ่านตอนประมูล  :z3:

ตอนต่อไปพี่ภพจะแบกหน้าไปเจอน้องครีมยังไง
มีอาการจีบแบบอ้อม ๆ โดยนายสรัญ ในชื่อของพี่ภพจาก Line
และ Sticker สุดน่ารัก กร๊ากๆๆๆๆ คิดภาพน้องครีมออกว่า
จะต้องมาแนวอาการนี้  o22

ตอนหน้าท่าจะยกพวกตีกันมัน ^^
รออัพนะคะ  o18

ปอลิง : สรุปสรัญนี่อิงมาจากชื่อเพื่อนหรือชื่อมงคลสำหรับลูกชายคนเขียนที่เจอ
ในกูเกิ้ลคะ ^____________^

ปอลิง2 : บ้านน้องครีมท่าทางจะหน้าโหดทั้งบ้าน กร๊ากๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 8 - รูปถ่ายในมือถือ [หน้า 12] (03/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: kokilolylove ที่ 03-01-2013 20:10:30

แล้วคิมก็ตอบกลับมาว่า  พี่ภพก็เทห์จุงเบย
555 ไม่ใช่ละๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 8 - รูปถ่ายในมือถือ [หน้า 12] (03/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 03-01-2013 20:21:07

สามภพมีคู่แข่งซะแล้ว รอน้องคิมตอบข้อความกลับ :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 8 - รูปถ่ายในมือถือ [หน้า 12] (03/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: insomniac ที่ 03-01-2013 20:21:25

รักทั้งคู่เลยครับ จริงๆ รักทั้งสองคู่เลย
เห็นว่าเรื่องนี้จะรั่วกว่าเรื่องที่แล้วอีก
น่าติดตามจริงๆ
ป.ล. เรื่องนี้ไม่มีใครตายใช่มั้ยครับ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 8 - รูปถ่ายในมือถือ [หน้า 12] (03/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 03-01-2013 20:31:14

นึกหน้าน้องคิมไม่ออก อ้วกจะพุ่งมั้ยอ่ะ
พี่ภพคงเกิดอาการมือไม้อ่อน คิดคำแก้ตัวให้วุ่นทั้งที่สมองขาวโพลน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 8 - รูปถ่ายในมือถือ [หน้า 12] (03/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 03-01-2013 20:32:46

แหม มีแอบดูรูปคิมแล้วยิ้มนะพี่ภพ ว่าแต่พี่รัญนี่ฮาดีนะ ชอบอ่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 8 - รูปถ่ายในมือถือ [หน้า 12] (03/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: MangoBlue ที่ 03-01-2013 21:18:26

55555555 โคตรฮาเลยค่ะ เพื่อนเเสบจริงๆ จะจีบเองรึจะจีบให้ภพกันแน่เนี่ย  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 8 - รูปถ่ายในมือถือ [หน้า 12] (03/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: sz4music ที่ 03-01-2013 21:33:19

อยากรู้ปฏิกิริยาน้องครีมจะเป็นยังไงหลังจากเห็นข้อความ กับสติ๊กเกอร์ 5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 8 - รูปถ่ายในมือถือ [หน้า 12] (03/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: AnimajuS ที่ 03-01-2013 22:27:44

ยอดเยี่ยมเหมือนเดิม

สวัสดีปีใหม่จ้า ไม่ช้าไปนะ อิอิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 8 - รูปถ่ายในมือถือ [หน้า 12] (03/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: saiiisai ที่ 03-01-2013 22:38:47

แจ่มสุด ๆ ไปเลย  o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 8 - รูปถ่ายในมือถือ [หน้า 12] (03/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: mellowshroom ที่ 03-01-2013 22:39:08

เอาแล้วๆ .. o18

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 8 - รูปถ่ายในมือถือ [หน้า 12] (03/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 03-01-2013 23:03:07

ก็ลำเอียงจริงๆนิครับ ก็เหมือนคิมจะแพ้ทางไปซะหมดอะครับ จากที่ผมอ่านนิยายที่เล้ามาก็3ปีแล้ว มีแนวที่ผมอยากอ่านน้อยมาก ถึงมีคนแต่งก็หายตัวไป ผมก็รู้อยู่ว่ายังไงก็ต้องรักกัน ผมก็แค่อยากให้พระเอกแพ้ทางบ้าง  นายเอกก็คงจะรู้สึกไม่ดีหลอกครับที่ตัวเองจะแพ้ตลอดนะ เหมือนกับเขาต้องเป็นฝ่ายยอมตลอดละมั้ง ที่ผมอ่านก็ชื่อเรื่องน่าอ่านดี ผมก็เดาไม่ได้ว่ารักมันจะเกิดยังไงหรือมันน่าจะเกิดจากการทะเลาะกันจนเป็นความรู้สึกที่ขาดไม่ได้ละมั้ง ถ้าเดาไม่ผิดนะ ก็ไม่เห็นจะมีแววที่จะสร้างความรู้สึกดีๆให้กันได้เลย ถ้าไม่มีเหตุการณ์ที่ใครสักฝ่ายช่วยอีกฝ่ายจนทำให้ความคิดเปลี่ยนนะ ผมก็อยากอ่านเหมือนคนอื่นทั่วไปเหมือนกันแต่ก็ทำไม่ได้สักที อ่านเจอที่ไรมันเหมือนแทงใจดำตัวเองนะครับ ชีวิตจริงก็เจอแล้วในนิยายก็ตามมาเจออีก มันเลยเอ็นตี้นะครับ ขอโทษด้วยละกันที่ทำให้รู้สึกแย่ครับ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 8 - รูปถ่ายในมือถือ [หน้า 12] (03/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: nuper ที่ 04-01-2013 00:04:44

งานเข้าเสียไหมละ เฮียภพ โฮะๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 8 - รูปถ่ายในมือถือ [หน้า 12] (03/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: KAEHUB ที่ 04-01-2013 00:26:21

ทำไมเวลาพี่ภพอยู่กับเพื่อน ถึงได้ดูเย็นชานักนะ 55 คุณเพื่อนนี่ก็แสดงจุดยืนชัดเจนมาก พี่ภพของเราก็หวงก้างจริงๆน่านแหละ น้องคิมจะเป็นยังไงบ้างน้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 8 - รูปถ่ายในมือถือ [หน้า 12] (03/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Tuna Omega ที่ 04-01-2013 00:44:04

แล้วคิมจะตอบกลับมาว่าอะไร....

ปิ่นหยกของแรงจิงไรจิง แช่งปุ๊ปมาปั๊ป

 :m20:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 8 - รูปถ่ายในมือถือ [หน้า 12] (03/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 04-01-2013 00:59:50

สนุก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 8 - รูปถ่ายในมือถือ [หน้า 12] (03/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Noah ที่ 04-01-2013 03:56:47

อ๊าย นายสรัญเนี่ยคงเป็นตัวเร่งปฏิกิรยาทางเคมีให้พี่ภพกับน้องครีมรักกันใช่คะ  :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 8 - รูปถ่ายในมือถือ [หน้า 12] (03/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: เก้าแต้ม ที่ 04-01-2013 07:37:20

อยากรู้จังคิมจะไลน์ตอบมาว่ายังงัย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 8 - รูปถ่ายในมือถือ [หน้า 12] (03/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 04-01-2013 08:25:43

ฮาา คิมจะตอบมายังไงน้าา55

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 8 - รูปถ่ายในมือถือ [หน้า 12] (03/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 04-01-2013 09:22:51

โห้ยยยย พี่ภพอาการหนักแล้ววว
ถึงกับนั่งดูรูปน้องคิมแล้วนั่งยิ้มนี่ ไม่ธรรมดาาาาาาา ~~~

ส่วนนายสรัญอะไรนี่ เหมือนเป็นตัวแปรที่มาเร่งปฏิกินิยาที่พี่ภพมีต่อคิมเลยเนอะ 555555555555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 8 - รูปถ่ายในมือถือ [หน้า 12] (03/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 04-01-2013 09:49:13

น้องปิ่นปากพระร่วงอยู่นะคะ ขอแช่งให้เป็นเกย์รับ 5555 สมใจกันเลย
ส่วนคุณพี่สรัญ ชอบอ่ะ คิดว่าแกต้องมาเป็นตัวเร่งแน่ๆ แต่ก็ไม่คิดว่าจะเร่งแรงขนาดนี้ เดาว่าป่านนี้คิมอ่านแล้วคงตาโตเท่าไข่ห่าน  :m20:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 8 - รูปถ่ายในมือถือ [หน้า 12] (03/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 04-01-2013 09:52:58

มีสรัญเพิ่มเข้ามาป่วน พี่ภพได้หวงก้างจริง ๆ ด้วย

สวัสดีปีใหม่ค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 8 - รูปถ่ายในมือถือ [หน้า 12] (03/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: It_s_me ที่ 04-01-2013 09:57:47

อยากเห็นปฏิกิริยาน้องครีมหลังจากอ่านเมสเสจ 555555
สรัญต้อวแอบดันเพื่อนเข้าวงการแน่ๆ
ยินดีต้อนรับสู่โลกสีม่วง สามภพ และ คิมหันต์ <3 <3
ดูเหมือนหนุ่มแว่นคนนั้นจะได้มีบทบาทมากกว่าเดินชนสรัญบอกไม่ถูก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 8 - รูปถ่ายในมือถือ [หน้า 12] (03/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 04-01-2013 10:04:45

เค้าจิ้นสรัญกับน้องแว่นตัวเล็ก :o8:
อยากให้น้องแว่นอยู่หอพี่เอม
คิดถึงหอพักสะดุดรักจัง จิ้นต่อให้เป็นตอน"รักลอยลม" คู่พี่สรัญน้องแว่น
อ่าว...แล้วพี่เอม น้องอุ่นล่ะ..รอไปก่อน ฮาาาาาาาาาาาาา
คู่กัดเอ๊ยคู่ใหม่ปลามัน อย่าง พี่ภพน้องครีม ก็ลุ้นนะ ว่า เมื่อไรจะมีเฮ :pigha2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 8 - รูปถ่ายในมือถือ [หน้า 12] (03/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 04-01-2013 10:16:07

ในที่สุดก็ตามทัน ฮา..  คู่นี้ไม่มีใครยอมใครจริงๆ พี่ภพจะทำยังไงต่อไปน้อ?

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 8 - รูปถ่ายในมือถือ [หน้า 12] (03/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: BitterSweet~ ที่ 04-01-2013 11:29:09

อยากรู้จังว่าพี่ภพจะหวงก้างแค่ไหน
พี่สรัญนี่แสบน่าดู น่าจะเป็นตัวเร่งปฏิกริยาได้ดีเนอะ

รักคนเขียน  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 8 - รูปถ่ายในมือถือ [หน้า 12] (03/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 04-01-2013 11:48:18

สรัญแรงได้อีก :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 8 - รูปถ่ายในมือถือ [หน้า 12] (03/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 04-01-2013 11:52:43

หึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึ o3 o3 o3 o3 o3 o3 o3
พี่รัญนี่จริงๆเลยน๊าาาา ทำไมไม่แอดเองส่งเองเล่าาาาา ทำเเบบนี้จะเป็นพ่อสื่อโดยไม่รู้ตัวนะ(จริงเหรอ? :try2:)
หวังว่าคิมจะไม่ช๊อคตกเก้าอี้ไปก่อนนะ คิดว่าไม่น่าจะทำให้หวั่นไหวได้ นอกจาก อ้วกกกกก :oak:
แต่ถึงขั้นเอารูปน้องมาดูแล้วยิ้มเนี่ยยย ยังไงคะพี่ภพ  :laugh3:
รอดูน้องคิมจะว่าไงค่ะ


สวัสดีปีใหม่นะคะ ^^ :L2: :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 8 - รูปถ่ายในมือถือ [หน้า 12] (03/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: A_ay ที่ 04-01-2013 12:51:54

อิอิอิอิอิ

ตายย  ภพ  แกตายยย
555555+

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 8 - รูปถ่ายในมือถือ [หน้า 12] (03/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 04-01-2013 14:27:05

สรุป คนอ่านไม่ใช่น้องครีม แต่เป็นปิ่นหยก 

แล้วปิ่นหยกก็ถือโอกาสแซวน้องครีม ว่ามีผู้ชายมาทักว่า "น่ารัก" :laugh:

+1 ค่ะ

 :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 8 - รูปถ่ายในมือถือ [หน้า 12] (03/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: watcharet ที่ 04-01-2013 17:20:42

น่ารักดีเนอะ พูดปากกะใจไม่ตรงกัน 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 8 - รูปถ่ายในมือถือ [หน้า 12] (03/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 04-01-2013 17:43:06

555555

เพื่อนคนนี้คือคิวปิด

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 8 - รูปถ่ายในมือถือ [หน้า 12] (03/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Oilsaoo ที่ 04-01-2013 19:01:15

พี่ภพซวยเเล้วว
น้องครีมจะตอบกลับมาว่าไงน่ะ 5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 8 - รูปถ่ายในมือถือ [หน้า 12] (03/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: MiiCell ที่ 04-01-2013 20:33:22

หึหึ นั่นไงปัจจัยสำคัญที่ทำให้พี่ภพรู้ใจตัวเองมาละ
แต่ปากแข็งขนาดนั้นกว่าจะรู้อ่ะนะ :เฮ้อ:
มีปิ่นหยกกับอาทิตย์มาแจมบ้างกลายๆ
ไหนตอนแรกเรนนี่บอกจะเขียนหมอไอซ์น้องอุ่นไง o18
ไหงไงมาไงกลายเป็นคิม(เพิ่งนึกได้ ฮ่าๆ)

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 8 - รูปถ่ายในมือถือ [หน้า 12] (03/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: PK37 ที่ 04-01-2013 21:45:08

คนที่น้องคิมจะถามหาโปรโมชั่นโกโก้ปั่นฟรีหน่ะต้องเป็นลูกเจี๊ยบที่ได้รับผลประโยชน์ไปเต็มๆ นะนั่น หึหึ

ทั้งน้องคิมและลูกเจี๊ยบเนี่ยขยันทำให้แม่ไก่ระเบิดตู้ม!!! เป็นโกโก้ครันซ์จริงๆ เลยนะ  o13

น้องคิมหนูรู้ไว้นะลูกว่าถึงแม่ไก่จะไม่ได้มีเซนส์อย่างน้องอุ่น แต่คำที่แม่ไก่ว่าไว้กำลังจะเป็นจริงในเร็วๆ นี้  :laugh:

พี่ภพเจอคิมหันต์แอทแทคเข้าให้ซะแล้ว ถึงจะเป็นระยะเริ่มแรกก็เถอะ แต่ไอ้อาการมานั่งดูรูปอีกฝ่ายแล้วหัวเราะเนี่ยเป็นอาการแรกเริ่มของโรคคิมหันต์มาเนียเลยนะ หึหึ

พี่รัญน่าจะเป็นคนที่ช่วยทำให้พี่ภพคิดได้ในเร็ววันว่าตัวเองติดเชื้อคิมหันต์มาเนีย แม้พี่รัญจะไม่สมหวังที่จะมาหมายปองน้องคิม ก็ขอให้พี่รัญได้กับหนุ่มแว่นตัวเล็กที่เดินชนราวกับบุพเพแล้วกันนะ  :impress2:

เป็นกำลังใจให้นะคะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 8 - รูปถ่ายในมือถือ [หน้า 12] (03/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 04-01-2013 22:23:20

55555 สามภพเจอสรัญเล่นเข้าแล้วไงล่ะ

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 8 - รูปถ่ายในมือถือ [หน้า 12] (03/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 04-01-2013 23:09:06

คิดถึงลูกเจี๊ยบกะแม่ไก่ ^^

คิม กะ ภพ รักรั่วกันไวไวน้าาา~

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 8 - รูปถ่ายในมือถือ [หน้า 12] (03/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 05-01-2013 13:14:49

แล้วอย่ามาหวง “ศัตรู” นะพี่ภพ :z1:



 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 8 - รูปถ่ายในมือถือ [หน้า 12] (03/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: DoubleBass ที่ 05-01-2013 15:29:28

ตามมาจากสะดุดรักฯ ทันทีที่รู้ว่ามีอีกเรื่องเป็นคู่ของคิมกิมจิ
แหม่ะ น่ารัก น่าเอ็นดูจริงๆ กัดจิกขบกันพอถลอก อ่านสนุกสุดๆ
เป็นกำลังใจให้นักเขียนอีกแรงนะจ๊ะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 8 - รูปถ่ายในมือถือ [หน้า 12] (03/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: boboaje ที่ 05-01-2013 15:32:47

จำไม่ได้ว่าเม้นให้แม่ไก่กะลูกเจี๊ยบหรือเปล่า

แต่มาเม้นเรื่องนี้  ชอบน้องกิมจิจังอ่ะ แร๊งววว ได้ใจดูดิ จะพลาดมีฝามีกะเขาบ้างเปล่าน้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 8 - รูปถ่ายในมือถือ [หน้า 12] (03/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: cutybuay ที่ 06-01-2013 14:41:16

เอาแล้วไงๆ พี่สรัญโผล่มาอีกคนแล้วววว อิพี่ภพเอ้ยสงสัยแกต้องเจอศึกหนักแล้ว  :laugh:
อยากเห็นหน้าหนูครีมตอนอ่านข้อความ แล้วก็อยากรู้ว่าตอนเจอหน้ากันจะเป็นไงหว่า :z1:
มีแม่ไก่ลูกเจี๊ยบโผล่มาหน่อย คิดถึงนะจ้ะเด็กๆ  :m1:

ว่าแต่พี่แว่นกับพี่สรัญมันน่าจิ้นจริงๆ นะเออ
ปล. 1. รู้สึกเหมือนตอนนี้ได้อ่านแบบบทสนทนาบุคคลที่ 1กับ2 เยอะหน่อย สนุกดี ฮาดี โดยเฉพาะระหว่าอีพี่ภพกับพี่สรัญ ชอบๆ o13
2. อ่านตอนนี้แล้วอยากอ่านไอเจี๊ยบภาคมหาลัยจังเลยจ้ะคนเขียน  :m13:

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 9 - หวง [หน้า 13] (06/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 06-01-2013 15:02:39

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 9 – หวง

ตะดึ๊ง!
 
เสียงเครื่องมือสื่อสารดังขึ้นอีกครั้ง สามภพเอามือไปเลื่อนปิดเสียงเปลี่ยนเป็นระบบสั่นก่อนจะถูกอาจารย์เชิญออกจากห้อง ก้มลงมองจอโทรศัพท์ซึ่งยังค้างอยู่หน้าเดิมไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง เว้นแต่มีข้อความใหม่เด้งขึ้นมาต่อจากรูปหมีกอดกระต่ายน่าขนลุกที่สรัญเพิ่งส่งออกไป

‘เพ้ออะไร จะอ้วก’ เป็นประโยคแรกจากคิมหันต์ซึ่งถูกส่งกลับมา

วืดดด!

‘โทรศัพท์ตัวเองอย่าเที่ยวเอาไปให้คนอื่นเล่น’

วืดดด!

‘งั่ง!’

วืดดด!

‘หรือเครื่องนี้ขโมยเขามา’

เครื่องสั่นรัวกันเลยทีเดียว สามภพอ้าปากค้างอยู่อีกครู่หนึ่งกว่าจะเค้นเสียงสบถลอดไรฟันออกมาได้ “เด็กเวร!”

“ไอ้ภพ ทำไมทำหน้างั้น” สรัญเห็นสภาพเพื่อนแล้วให้อดขำไม่ได้ “น้องมันตอบมาว่าไงวะ เอามาดูดิ๊” พูดจบก็แย่งออกมาจากมือเจ้าของโดยไม่รอคำอนุญาตสักแอะพร้อมกับที่ข้อความใหม่ถูกส่งเข้ามาพอดี

วืดดด!

‘และถึงคนที่พิมพ์อะไรปัญญานิ่มเมื่อกี้มา’

“เฮ่ย...!”  ชายหนุ่มผิวแทนทำตาโตจ้องมองโทรศัพท์เหมือนมันเป็นสิ่งมีชีวิตด้วยเวลาที่แต่ละข้อความเด้งขึ้นมาช่างบังเอิญพอเหมาะพอเจาะเหลือเกิน นึกทึ่งเด็กหนุ่มซึ่งอยู่อีกปลายสายที่ดูจะรู้ทันว่าตัวหนังสือพวกนั้นไม่ได้ถูกส่งไปจากสามภพ

วืดดด!

‘ผมว่าเลิกสุงสิงกับไอ้พี่ภพเหอะ เดี๋ยวติดเชื้อบ้า’

“......” สรัญเลิกคิ้ว ไม่ได้รู้ตัวสักนิดว่ากำลังอ้าปากค้างแบบเดียวกับที่สามภพเพิ่งทำอยู่เมื่อครู่ไม่มีผิด พักใหญ่กว่าจะจัดการสีหน้าตัวเองให้เป็นปกติแล้วส่งเสียงหัวเราะออกมาในที่สุดจนลืมสนใจอาจารย์ที่กำลังสั่งงานอยู่หน้าห้องก่อนหมดคาบไปสิ้น “ฮ่า ๆ ๆ น้องดุ๊กดิ๊กของแกนี่แม่ง...เด็ดเกิ๊น”

“ไม่ใช่ของฉัน” เจ้าของโทรศัพท์ทำเสียงแข็งแล้วพ่นลมหายใจพรืด หมดอารมณ์จดการบ้านที่อาจารย์ย้ำปาว ๆ ขณะที่นักศึกษาคนอื่นเริ่มเก็บข้าวของ “บอกแล้วว่ามันกวนตีน”

“เออ..ไม่ใช่ก็ดี งั้นไม่ต้องขอแล้วสิ” เขาพึมพำชอบใจ “แกดู..น้องมันห้ามฉันยุ่งกับแกด้วยว่ะ น่ารักไปละ”

สามภพหันมาขมวดคิ้วพร้อมกับแย่งโทรศัพท์คืนมาจ้องจนตาแทบหลุด เห็นบทสนทนาทั้งหมดแล้วก็ให้จะประสาทตาย ทั้งกวนตีนทั้งรู้มาก ไม่เจอตัวเป็น ๆ แต่มาแค่ข้อความก็ป่วนอารมณ์ได้อย่างไม่น่าเชื่อ นี่จัดเป็นความสามารถพิเศษอย่างหนึ่งของเด็กนั่นด้วยหรือเปล่า

“ขอยูสเซอร์เนมในไลน์น้องมันหน่อยดิ จะได้แอดไว้คุยเอง” สรัญเริ่มป่วนอีกครั้ง สามภพไม่รู้เขาทนเป็นพาร์ทเนอร์แล็บหมอนี่มาได้อย่างไรตั้งเกือบปีเข้าไปแล้ว “เมื่อกี้ลองเซิร์จดูแล้วหาไอดีน้องไม่เจอ”

“ไม่รู้ นี่มันแอดมาจากเครื่องโน้น”

“น้องแอดแกเองหรือ?”

สามภพยักไหล่เป็นเชิงว่า ‘ก็ทำนองนั้น’  ขี้เกียจอธิบายข้อเท็จจริงว่าที่แท้แล้วเขาเป็นฝ่ายแย่งโทรศัพท์คิมหันต์มาแล้วจัดการแอดชื่อตัวเองเข้าไปต่างหาก

สรัญทำสีหน้าผิดหวังนิดหน่อย เพื่อนนักศึกษารอบตัวเริ่มแยกย้ายแต่พวกเขายังคงวนเวียนอยู่กับบทสนทนาเรื่องเดิม “เอางี้ เรียนที่ไหนพาไปดูหน้าหน่อย”

ชายหนุ่มเผลอทำหน้ายุ่งใส่เพื่อนเกย์ “จะงาบเด็กหรือไงวะ”

“อยากไปเจอ”

“ไปเองดิ”

“งั้นก็บอกมาสิวะว่าน้องมันเรียนที่ไหน” เพื่อนผิวแทนยังตื๊อไม่เลิก ขนาดไม่ใช่เป็นคนจะโดนจีบเองยังรำคาญแย่แล้วขณะที่อีกฝ่ายก็ยังยืนกรานต้องเอาให้ได้ “อมพะนำอยู่นั่น จะได้เลิกกวนแกซะทีไง”

สามภพชะงักมือที่กำลังเก็บสมุดเข้ากระเป๋า

นั่นสิ...แค่บอกมันไปว่าไอ้เด็กคิมนั่นเรียนที่ไหนแล้วให้พวกนั้นไปจัดการกันเอาเองก็จบ เผลอ ๆ สรัญจะดึงความสนใจคิมหันต์ตามจุดประสงค์แรกเริ่มเดิมทีของอันนาดีกว่าเขาด้วยซ้ำไป จะได้เลิกวุ่นวายไปอีกหนึ่งเรื่อง คิดจากมุมไหนเขาก็ได้ประโยชน์เห็น ๆ

“มันเรียนที่...” ชายหนุ่มพึมพำตอบ แต่น่าแปลกที่เสียงตัวเองฟังดูไม่ค่อยหนักแน่นอย่างทุกที

“ที่?” อีกฝ่ายทวนคำ ท่าทางลุ้นเต็มเปี่ยมเหมือนรอคำประกาศผลรางวัลนางสาวไทยโดยมีตัวเองเป็นผู้เข้ารอบสามคนสุดท้าย นั่งกดดันด้วยสายตาให้สามภพพูดต่อและเริ่มสงสัยว่าทำไมเจ้าตัวจึงได้เว้นช่วงตรงจุดสำคัญของประโยคไปนานนัก

สมุดโน้ตเล่มสุดท้ายถูกโยนลงกระเป๋า พร้อมกับที่สามภพลุกขึ้นยืน เดินนำออกไปจากห้องโดยทิ้งสรัญไว้เบื้องหลัง ยอมปริปากพูดต่อในที่สุดแต่ไม่ใช่สิ่งที่สรัญกำลังตั้งใจจดจ่อรอฟังอยู่แน่นอน

“ที่ไหนก็ลืมไปแล้วว่ะ”

สรัญกระตุกมุมปาก กลอกตาเซ็งโลกพลางบ่นไล่หลัง

"ไอ้เพื่อนเชี่ย แล้วหมาที่ไหนบอกไม่หวงวะ!”



.............................................................




......................................




.




.




.




.

“คิมหันต์!”

เจ้าของชื่อสะดุ้งโหยง ซุกโทรศัพท์มือถือใส่ลิ้นชักทันใด  “ครับ!”

“มีกี่ประเภท?”

“...หา?” คิมหันต์ออกอาการเหวอ กี่ประเภทคืออะไร? ไม่ได้ฟังสักแอะ “...คือ ผมฟังคำถามไม่ชัดครับอาจารย์” เด็กหนุ่มพยายามถ่วงเวลาให้ตัวเองขณะที่หันไปสบตาตัวช่วยซึ่งนั่งทำหน้าสะใจเล็ก ๆ ปิ่นหยกยิ้มมุมปากอยู่โต๊ะข้างเคียงแต่ก็ยังอุตส่าห์ชูสี่นิ้วมาให้แทนคำตอบขณะที่อาจารย์เริ่มทวนคำถามอีกครั้งด้วยน้ำเสียงซึ่งบอกให้รู้ว่าความอดทนใกล้หมดลงเต็มที

“อ่า..สี่ประเภทครับ”

อาจารย์สาวมองลอดแว่น “ดี มีอะไรบ้าง”

เวรละ!

“เอ้า ต่อไป” เธอเบือนหน้าไปทางอื่น และประโยคหลังจากนั้นทำให้คิมหันต์ถอนหายใจโล่งอก “ณัฐกานต์ อย่างแรกคือ?”

สมาธิกลับมาอีกครั้ง เด็กหนุ่มตัดสินใจเลิกพะวงกับโทรศัพท์มือถือว่าจะมีอะไรตอบโต้กลับมาหรือเปล่าจากคนที่เขาเพิ่งรัวข้อความใส่ มัวแต่สนใจตัวหนังสือพวกนั้นคงได้เรียนไม่รู้เรื่องเป็นแน่ โชคดีที่มันไม่มีการสั่นเตือนอีกเลยจนกระทั่งหมดคาบสุดท้าย

โทรศัพท์นิ่งสนิทเสียจนนึกว่าแบตเตอร์รี่หมดไฟไปแล้ว


“เล่นไรวะคิม” ปิ่นหยกเอาเท้าเตะที่หน้าแข้งเขาเบา ๆ ขณะที่พวกเขาสามคนเดินตัดโถงทางเดินใหญ่เพื่อมาโผล่ด้านหน้าตึกผ่านกลุ่มนักเรียนซึ่งกำลังแยกย้ายกลับบ้าน “จะสอบแล้วนะเว้ย”

“ไม่นี่” เด็กหนุ่มทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ ขัดแข้งขัดขากับเพื่อนรักไปตลอดทางแบบยอมยั้งมือยั้งเท้าให้นิดหน่อยเพราะรู้สึกว่าอีกฝ่ายยังไม่ฟื้นตัวดี แถมยังมีลูกเจี๊ยบอาทิตย์เดินประกบแน่นหนึบเหมือนพร้อมจะอุ้มกลับหอพักได้ทุกเมื่อหากปิ่นหยกแสดงอาการไม่ไหวแม้สักนิด บรรยากาศหวานปนมึนของเพื่อนทั้งสองเล่นเอาคนนอกอย่างเขาถึงกับวิงเวียนในบางอารมณ์

“คิม เย็นนี้ไปไหนปะ”

“กำลังคิดอยู่”

“มาช่วยงานที่ร้านดิ” ปิ่นหยกเสนอ เดินแยกไปอีกทางหนึ่งตรงลานจอดจักรยาน ส่วนเขาเลี้ยวเข้าส่วนที่จัดไว้สำหรับจอดรถจักรยานยนต์ข้างกัน “พี่แววคิดถึงแย่ละ ไม่มีคนให้เถียงด้วย”

“หลอกใช้เพื่อนนี่หว่า”

“พี่เอมลองอบเค้กแบบใหม่ด้วยวันนี้ บอกกำลังหาคนช่วยชิมเลย”

คิมหันต์หูผึ่งกับคำเชื้อเชิญ ปิ่นหยกและอาทิตย์ทำงานที่ร้านเค้กจึงได้รับสิทธิพิเศษเช่นนี้ประจำเวลาเอมจิต--ชายหนุ่มเจ้าของร้านควบตำแหน่งเจ้าของหอพักที่ทั้งสองคนอาศัยอยู่คิดทำขนมสูตรใหม่ ๆ  ขนาดเขาไม่ได้เป็นพวกชื่นชอบของหวานนักได้ชิม(ฟรี)ทีไรก็ยังอดประทับใจไม่ได้ และเวลามีเหตุการณ์เช่นนี้ปิ่นหยกก็มักชวนเขาไปด้วยเสมอจนแทบจะไปฝากตัวเป็นน้องชายอีกคนของเจ้าของร้านแล้ว

“ไปดิ ไป ๆ” เด็กหนุ่มตอบรับเริงร่า เตรียมเอามอเตอร์ไซค์ออกขณะที่หันไปนัดแนะเพื่อนรักซึ่งนั่งซ้อนอยู่บนเบาะนั่งจักรยานด้านหลังโดยมีอาทิตย์เป็นคนปั่นอย่างที่เขาเห็นเป็นภาพชินตาทุกเย็น

“เดี๋ยวเจอกันที่ร้าน ฉันคงถึงก่อน” คิมหันต์ว่าขณะที่หักหัวพาหนะคู่ใจ ทว่าก่อนจะได้ทำอะไรอย่างอื่น สายตาก็เหลือบไปเห็นบางสิ่งที่ดูคุ้นตาจนต้องขมวดคิ้วแล้วเพ่งมองให้ชัดเพื่อยืนยันกับตัวเองอีกครั้ง

วีออสสีบรอนซ์ทอง?

เด็กหนุ่มส่ายหน้า..ไม่ใช่หรอกมั้ง

“คิม!”

เขาหันขวับ ท่าทางใกล้เคียงอาการสะดุ้งแต่ยังไม่ถึงขั้นนั้น สีหน้ากลับเป็นยียวนตามปกติในเสี้ยววินาทีก่อนปิ่นหยกจะถามต่อ

“เป็นไรวะ”

คิมหันต์เลิกคิ้ว ตัดสินใจโบ้ยไปเรื่องอื่น “แกแหละเป็นไร เรียกอยู่ได้” และได้รับเสียงด่า “ไอ้เวร คนอุตส่าห์ห่วง” จากเด็กหนุ่มบนเบาะหลังจักรยานซึ่งปั่นมาเฉียดใกล้ ๆ ตามด้วยเสียงทุ้มจากอาทิตย์ว่า “มาห่วงฉันดีกว่า” แทรกขึ้นทันควัน เออ...เอาเลย สวีทวี้ดวิ้วกันให้สาแก่ใจไม่ต้องอายเทวดาฟ้าดินมันแล้ว แดดเปรี้ยงอย่างนี้กับอีแค่ผู้ชายรักกันโผล่มาหนึ่งคู่กลางลานจอดรถ ฟ้าคงไม่ผ่าเอาหรอก

เด็กหนุ่มผมทองหันไปสนใจเรื่องเดิมที่ครุ่นคิดค้างอยู่ ชะเง้อมองรอบตัวรถคันนั้นก็ไม่พบบุคคลน่าสงสัย จากตรงนี้ไกลเกินกว่าจะมองเห็นป้ายทะเบียนว่าใช่คันเดียวกับที่ระแวงอยู่หรือเปล่าแต่ความรู้สึกบางอย่างกำลังร้องเตือนว่ารถนั่นดูไม่น่าไว้ใจเอาเสียเลย และเขาเชื่อว่าบางทีนอกจากเรื่องเหตุผลก็ควรฟังคำเตือนจากความรู้สึกของตัวเองไว้บ้าง

นั่นไง...เวรเอ๊ย!

ห่างออกไปจากตำแหน่งที่รถน่าสงสัยนั้นจอดอยู่หลายสิบเมตร ชายหนุ่มร่างสูงในชุดนักศึกษายืนพิงต้นไม้อยู่ จากตรงนี้มองเห็นไม่ชัดว่ากำลังก้มหน้าก้มตาทำอะไร แต่เมื่อโทรศัพท์ของคิมหันต์สั่นหงึก ๆ อยู่ในกระเป๋ากางเกง ความระแวงที่ปั่นป่วนอยู่เมื่อครู่ก็คล้ายจะปะติดปะต่อเป็นรูปร่างขึ้นมาอย่างน่าประหลาด

เด็กหนุ่มหยิบมือถือขึ้นมาดู มีข้อความใหม่ส่งมาจากคนเดิมที่เพิ่งก่อกวนเขาเมื่อตอนคาบเรียนสุดท้าย

‘อยู่ไหน?’

คิมหันต์แหกปากตอบในมโนว่าอยู่ข้างหลังเฮียห่างออกไปอีกสี่ห้าสิบเมตรนี่ไง! แต่ถ้าทำอย่างนั้นจริงจะกลายเป็นเรื่องโง่เง่ามากทีเดียว ที่เกิดขึ้นคือเขาหันไปตะโกนบอกเพื่อนรักบนจักรยานซึ่งกำลังเคลื่อนตัวออกห่าง “เฮ่ยปิ่น!”

สายตาที่ส่งมาดูคลางแคลงในตัวเขาอยู่ไม่น้อย “อะไร?”

“เดี๋ยวค่อยตามไปว่ะ บางทีอาจถึงร้านช้าหน่อยนะ เก็บเค้กพี่เอมไว้ให้ด้วยชิ้นนึง”

“จะทำอะไรวะ?” ปิ่นหยกตะโกนกลับมา เสียงเบาลงอีกเมื่อระยะทางเริ่มไกลออกไป คิมหันต์ร้องตอบ แต่ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายจะได้ยินหรือเปล่าเพราะตัวจักรยานเลี้ยวผ่านหัวมุมลานจอดรถไปแล้วเรียบร้อย

“เหมือนจะติดธุระนิดหน่อยว่ะ”


คิมหันต์จอดมอเตอร์ไซค์ของตัวเองไว้ที่เดิม ครุ่นคิดว่าจะเอาอย่างไรกับชีวิตดี หากเขาขี่รถออกจากโรงเรียนตามเส้นทางปกติอย่างไรก็ต้องผ่านจุดที่สามภพยืนพิงต้นไม้ซึ่งอยู่เสียใกล้ประตูโรงเรียนและคงโดนเห็นไม่ยาก แต่จะให้ชิ่งหนีไปทางประตูด้านหลังซึ่งเก่าคร่ำครึไม่ได้ใช้มาเนิ่นนานแถมทางยังทั้งอ้อมทั้งสภาพย่ำแย่ก็ใช่เรื่องอีก

จะต้องลำบากอะไรเยอะแยะ เขาไม่ได้มีความผิดถึงขั้นต้องหลบหน้าเสียหน่อย แค่รู้สึกยังไม่ค่อยอยากเจอเท่านั้นเอง คนเราก็ต้องการช่วงสงบสุขหลังเลิกเรียนบ้างเป็นเรื่องธรรมดา และแผนการหม่ำเค้กฟรีฝีมือเจ้าของร้านเค้กทานตะวันไม่ควรต้องมีอะไรมาขัดให้อารมณ์สะดุด

เด็กหนุ่มยืนพิงเบาะมอเตอร์ไซค์ เบนสายตาจากจุกปิดยางรถยนต์ไม่มีเจ้าของซึ่งคงถูกทิ้งคลุกฝุ่นอยู่พื้นลานจอดรถมานานแล้ว หันไปจ้องมองข้อความบนแอพพลิเคชันอีกครั้ง ลังเลว่าควรตอบหรือเปล่า ทว่าระหว่างที่ยังไม่ได้ตัดสินใจกับตัวเองแน่ชัดมือก็ชิงพิมพ์ไปเรียบร้อย

‘มาทำอะไร’

‘เห็น?’  คำถามพยางค์เดียวนั้นถูกส่งกลับมาแทบจะในทันที ท่าทางที่ก้ม ๆ เงย ๆ มองดูเลือนรางจากระยะไกลอย่างที่เขาสังเกตได้ เดาว่าชายหนุ่มคงกำลังงมกับมือถือตัวเองอยู่เป็นแน่

‘เห็นทุกอย่างแหละ’ เวอร์ไปนิด ความจริงไม่ถึงกับทุกอย่างแต่ขอโวไว้ก่อน

‘งั้นก็โผล่หัวมา’

มีสั่ง....?  คิมหันต์แค่นหัวเราะ ถ้าว่าง่ายอย่างนั้นก็หมาแล้ว

“เดี๋ยว ตี๋น้อย เออ..แกนั่นแหละ!” เขากวักมือเรียกเด็กหนุ่มรุ่นน้องคนหนึ่งซึ่งบังเอิญเดินผ่านมา เลือกใช้คำพูดไม่ได้เจียมเลยว่าตัวเองก็ดูอาตี๋ไม่แพ้กันหากไร้สีผมทอง ๆ ช่วยเบนความสนใจบนใบหน้า

“ผม?” หนุ่มน้อยทำหน้าเหรอหราพลางยกมือขึ้นชี้ตัวเองขณะที่ย้อนถามอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ เดาว่าคงมาเอามอเตอร์ไซค์เตรียมกลับบ้านเหมือนกันและไม่ได้คาดคิดว่าจะถูกรุ่นพี่ซึ่งตาตี่และส่วนสูงไม่ได้มากมายไปกว่าตัวเองเท่าไรเรียกไว้ด้วยคำว่าตี๋น้อย

“อือ..พี่ฝากเอานี่ให้ไอ้คนนั้นหน่อย” คิมหันต์ว่าพลางชี้มือชี้ไม้ ทำท่าจะยื่นอะไรบางอย่างใส่มืออีกฝ่ายแต่โดนปฏิเสธเสียก่อนทันทีที่เด็กหนุ่มร่างเล็กมองตามไปเห็น ‘ไอ้คนนั้น’  ซึ่งเขาพูดถึง

“โหย ไม่เอาอะพี่ น่ากลัวว่ะ” เขาปฏิเสธ เมื่อครู่เพิ่งเดินผ่านจุดนั้น ได้เห็นผู้ชายคนที่ว่าในระยะใกล้ ๆ  ตาขวางมาดโหดเสียจนคิดว่าอย่าไปยุ่งดีกว่า

“หืม?” คิมหันต์เลิกคิ้ว ส่งรอยยิ้มกริ่มให้รุ่นน้องผู้น่าสงสาร “แกว่าไอ้พี่คนนั้นกับอาจารย์ฝ่ายปกครองโรงเรียนเรา..อันไหนน่ากลัวกว่ากัน”

ไอ้ตัวเล็กทำตาโต เริ่มออกอาการวิตกจริตเหมือนคนมีชนักปักหลัง เห็นได้ชัดว่าน่าจะเคยได้ยินเรื่องกิตติศัพท์ของคิมหันต์ในโรงเรียนมาบ้าง “..ผ..ผมไม่เห็นต้องกลัวอะไรฝ่ายปกครองนี่”

“อา..กล้าเอาซีดีหนังโป๊มาขายเป็นล่ำเป็นสันในโรงเรียนก็ไม่แปลกที่จะไม่กลัวเนาะ” น้ำเสียงของคิมหันต์ช่างเต็มไปด้วยความเอ็นดูสุดแสน แต่เนื้อความในประโยคทำให้รุ่นน้องผู้นั้นเสียวสันหลังวาบไปตั้งแต่ต้นคอยันก้นกบ “ต่อให้เอารูปตอนกำลังซื้อขายให้อาจารย์ขาโหดพวกนั้นดูก็ไม่มีอะไรมาสั่นคลอนความหนักแน่นได้..เป็นรุ่นน้องที่น่าภาคภูมิใจจริง ๆ”

“..พ...พี่รู้?” หนุ่มน้อยเริ่มหน้าซีดอย่างน่าสงสาร

“ก็รู้ไม่เยอะหรอก สมบูรณ์ พีระพฤกษ์ นักเรียนเลขที่สามสิบ ชั้นมอสี่ทับเก้า” คิมหันต์ยักไหล่ เอ่ยชื่อจริงนามสกุลจริงพร้อมชั้นเรียนอีกฝ่ายเสียเต็มยศก่อนจะเริ่มดำเนินมาตรการขั้นกว่า “...อย่างเรื่องที่แกไปแอบทำกระจกห้องพักครูแตกมาสองรอบ สูบบุหรี่ในห้องน้ำ กับจิ๊กที่ชาร์จแบตมือถืออาจารย์วิลัยไปใช้แล้วทำพัง...พี่ก็รู้นิดเดียว” เขายกมุมปากขึ้นคล้ายรอยยิ้มแต่ดวงตาไม่ได้ยิ้มด้วย ทำนิ้วมือจีบกันประกอบคำบรรยายให้เห็นว่าไม่มีอะไรมากมายจริง ๆ

“.....”

“เอ..ส่วนแฟนแกคนนั้นน่ารักดีนะ น้องจินใช่ไหม? คนที่ยังไม่รู้เรื่องวีรกรรมอะไรสักอย่างของนายสมบูรณ์ อยากฟังอีกหน่อยหรือเปล่า? ช่วยในการตัดสินใจ” เด็กหนุ่มโน้มตัวไปใกล้อีกฝ่าย "..อีกนิดเดียวเท่านั้นแหละ เพราะพี่ไม่ค่อยรู้เรื่องแกนักหรอก”

ใบหน้าหนุ่มรุ่นน้องตอนนี้คล้ายจะฉายข้อความว่า ‘บรรลัยแล้ว’ ขึ้นมาเด่นหรา

“..ไว้ชีวิตผมเหอะ” หนุ่มน้อยโอดครวญ

“บอกพี่ทำไม? หรือซ้อมไว้คุยกับฝ่ายปกครอง”

“พี่คิมสุดหล่อ”

“ปากดี แต่ถ้าจะให้ดีกว่านั้นช่วยพี่เอานี่ไปให้ไอ้หมาบ้านั่นดีกว่า”

“พี่แม่ง...”

“รับรองว่าน่ารักโนะเนะกว่าพวกลุงโหดโรงเรียนเราเยอะ”

“ก็ได้วะ! เอามา!”

“เยี่ยมมากไอ้น้องรัก” เขาตบมือชอบใจ “พูดงี้ตั้งแต่แรกก็จบ” เด็กหนุ่มผมทองเอาแขนคล้องคอรุ่นน้องแล้วดึงเข้ามาใกล้ประหนึ่งรักใคร่กันมาเนิ่นนานตามนิสัยเดิมที่มักติดสกินชิพยามเผลอตัว ก้มลงกระซิบกระซาบอะไรบางอย่างข้างหู ก่อนจะเอาจุกปิดยางรถยนต์ยัดใส่มือไอ้ตัวเล็กที่เริ่มหวั่นใจในชะตาชีวิตตัวเองแต่ยังไม่วายทำสีหน้างุนงงกลับมาพร้อมกับพึมพำว่า “จุกยางรถ??”  ตอนโดนเขาดันหลังเบา ๆ  ต่อด้วยตบไหล่หนึ่งป้าบเป็นการเรียกขวัญและกำลังใจก่อนถูกส่งไปเผชิญกับหมาบ้าพร้อมถ้อยคำกำชับ

“บอกมันให้ครบอย่างที่พี่บอกนะไอ้น้อง”
 
สมบูรณ์ผู้น่าสงสารหันมาส่งสายตาอาลัยอาวรณ์ให้เขาอีกครั้ง ก่อนจะเดินเงอะงะเข้าไปหาชายหนุ่มที่ยืนทำหน้าเหมือนพร้อมจะกัดผู้บริสุทธิ์ไม่รู้อิโหน่อิเหน่อยู่ตลอดเวลา คิมหันต์ยืนส่งพลางทำท่าซาบซึ้งซึ่งไม่เนียนนัก หยิบยกประโยคฮิตจากสตาร์วอร์สมาใช้พร้อมกับโบกไม้โบกมืออวยพร

“May the force be with you.”

- หมดยกที่ 9 -



==========================

เฮียภพ...ซึนเอ๊ยยยยยย!!! //หวีดเอง

ส่วนน้องครีม บางท่านอาจยังพอจำได้ ช่วงที่โผล่มาพ่นฉอด ๆ เรื่องคุณชายหน้ามึนในสะดุดรักฯ เมื่อครั้งปรากฏตัวครั้งแรกก็ประมาณนี้ค่ะ เป็นคนรู้มากคนหนึ่งในโรงเรียนทีเดียว ความจริงน้องก็ยังรู้เรื่องคนอื่นอีกหลายคน..เด็กอะไรเนี่ย (ฮา)


แอบตอบคอมเม้นต์ที่มีคำถามนิดนึงค่ะ ^o^

อ้างจาก: PoofuGirl ที่ 03-01-2013 20:08:17  

ปอลิง : สรุปสรัญนี่อิงมาจากชื่อเพื่อนหรือชื่อมงคลสำหรับลูกชายคนเขียนที่เจอ
ในกูเกิ้ลคะ ^____________^

เซิร์จจากตั้งชื่อแล้วมาพิมพ์ต่อในกูเกิลอีกทีค่ะ (ฮาาา) ตั้งชื่อตัวละครนี่ลำบากจริงเลย บางทีคิดอะไรไว้หมดแล้วเหลือชื่อนี่เองค่ะที่จะเค้นออกมาจนได้ตอนจะพูดถึงนี่เอง 555

อ้างจาก: insomniac ที่ 03-01-2013 20:21:25  

ป.ล. เรื่องนี้ไม่มีใครตายใช่มั้ยครับ

ตัวละครหลักเรื่องนี้ไม่มีใครตายค่าา

อ้างจาก: MiiCell ที่ 04-01-2013 20:33:22  

ไหนตอนแรกเรนนี่บอกจะเขียนหมอไอซ์น้องอุ่นไง o18
ไหงไงมาไงกลายเป็นคิม(เพิ่งนึกได้ ฮ่าๆ)

ชะอุ้ย มันต้องเป็นเพราะอารมณ์ชั่ววูบตอนลงบทนำเรื่องนี้แน่เลยค่ะ ทีนี้เลยยาวเลย(ฮา)

อ้างจาก: iammz ที่ 04-01-2013 14:27:05  

สรุป คนอ่านไม่ใช่น้องครีม แต่เป็นปิ่นหยก 

แล้วปิ่นหยกก็ถือโอกาสแซวน้องครีม ว่ามีผู้ชายมาทักว่า "น่ารัก" :laugh:

แอบจิ้นตาม แล้วพบว่าถ้าเป็นอย่างนั้นก็คงก๊าวดีอีกแบบจังเลยค่ะ =////=

อ้างจาก: cutybuay ที่ 06-01-2013 14:41:16  

2. อ่านตอนนี้แล้วอยากอ่านไอเจี๊ยบภาคมหาลัยจังเลยจ้ะคนเขียน  :m13:

ภาคมหาลัยรอนิดนะค้าาา อยากเขียนมากมายด้วยเหมือนกันค่ะ คิดถึงความมึนส์ 555


แล้วพบกันตอนหน้า ของแถมรีพลายถัดไปเช่นเคย ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านนค่ะ *กอดดด*
 :กอด1: :L2: :L1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 9 - หวง [หน้า 13] (06/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 06-01-2013 15:03:10

ของแถมค่ะ ^^

สรัญ หนุ่มผิวแทน =3=

(http://fc01.deviantart.net/fs71/f/2013/006/c/b/run_by_xx_rainyday_xx-d5qlmdx.jpg)

มีแต่คนบอกเหมือนอาโอมิเนะ จากคุโรโกะ ไม่ได้ตั้งใจจริง ๆ ค่ะฮืออออ วาดเสร็จมาดูก็เออ..เหมือนจริง 555

แอบเทสีไปหน่อยนึง
(http://fc00.deviantart.net/fs71/f/2013/006/0/8/runcolor_by_xx_rainyday_xx-d5qlmdu.jpg)


ส่วนน้องแว่น(ความจริงควรเรียกว่าพี่แว่น) ออกมานิดส์เดียวเมื่อตอนเดินชนกับสรัญ มีคนสังเกตเยอะทีเดียว คนอ่านตาไวขริง ๆ =///=
แปะรูปค่ะ

(http://fc02.deviantart.net/fs70/f/2013/006/a/9/glasses_by_xx_rainyday_xx-d5qlmer.jpg)

ถอดแว่นแล้วก็จะได้หน้าง่วง ๆ หนักกว่าเก่า XD
(http://fc00.deviantart.net/fs71/f/2013/006/5/4/withoutglasses_by_xx_rainyday_xx-d5qlmew.jpg)

ข้อมูลอย่างอื่นของหนุ่มนี้ขออุ๊บไว้ก่อนค่ะ (ฮา) แล้วพบกันตอนหน้านะคะ ^o^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 9 - หวง [หน้า 13] (06/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Ella Killer ที่ 06-01-2013 15:13:20

พี่ภพมีแอบหวง  :m20:

น้องครีมแสบจริงอะไรจริง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 9 - หวง [หน้า 13] (06/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 06-01-2013 15:21:13

พี่ภพขี้หวงงงงงงงง
แถวบ้านเรียกหวงก้างอะ  :z1:
ส่วนน้องคิมให้ตี๋น้อยเอาจุกยางไปให้พี่ภพทำไมเนี่ยยย วางแผนอะไรอีกแล้วใช่มั้ย  :z2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 9 - หวง [หน้า 13] (06/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: mellowshroom ที่ 06-01-2013 15:30:26

รู้นิดเดียวนะเนี่ย สงสารน้องเลย

555555555 แสบจริงๆ  o18

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 9 - หวง [หน้า 13] (06/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: BitterSweet~ ที่ 06-01-2013 15:42:23

พี่ภพหวงก้างจริง ๆ
ทำไปแบบไม่รู้ตัวเลยใช่มะ 5555

น้องครี๊มมมมมมมม!!!!
น้องช่างแซ่บบบอะไรเช่นนี้
ชักสงสารพี่ภพขึ้นมาตงิด ๆ 5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 9 - หวง [หน้า 13] (06/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: เก้าแต้ม ที่ 06-01-2013 15:53:30

ภพจะเจอเซอร์ไพรท์อะไรจากคิมอีกละนี้ :z1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 9 - หวง [หน้า 13] (06/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Noah ที่ 06-01-2013 15:54:06

อ๊าย ไม่เต็มอิ่ม  o9

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 9 - หวง [หน้า 13] (06/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 06-01-2013 15:55:45

น้องครีมของพี่ภพช่างเป็นเด็กแสนรู้จริงๆ น่ากลัวมาก สงสารตี๋น้อยคนนั้นที่บังเอิญเดินมาพอดี :laugh:
แล้วมาหาน้องเค้าทำไมอะ ไหนว่าเป็นศัตรูคู่แค้นไง นี่แจ้นมาหาน้องเค้าถึงที่ กลัวเพื่อนจะแอบมาเจอไง :z1:
พี่แว่นคนนั้นน่ารักอ๊ะ  :impress2: ให้ความรู้สึกอยากแกล้งจนร้องไห้จะได้โอ๋ๆ :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 9 - หวง [หน้า 13] (06/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: PK37 ที่ 06-01-2013 15:56:30

อร๊าย...น้องคิมแรงมากเจ่ชอบ คิคิ
พี่ภพทำให้พี่รัญเข้าใจผิดว่าน้องคิมเป็นคนแอดซะงั้น ไม่กล้าบอกความจริงใช่ป่าวว่าไปยัดเยียดแอดตัวเองมา  :laugh:
นั่นไง พี่ภพหวงก้างชัดๆ  :mc4:
ความจริงแม่ไก่ก็มีสกิลหลอกล่อเหมือนกันนะ แต่ส่วนใหญ่จะโดนคนอื่นหลอกมากกว่า  :jul3:
ลูกเจี๊ยบนี่ก็ใช้ช่องว่างตอดตลอดเลยนะ
รู้สึกว่าน้องคิมฟอร์มไม่เข้าฝักเลยนะถ้าเจอพี่ภพเนี่ย เพราะพี่ภพถามว่าอยู่ไหน ถ้าเป็นน้องคิมตอนปกติน่าจะตอบว่าทำไมมากกว่าที่จะถามว่ามาทำอะไร อย่างนี้แพ้ทางกันเห็นๆ
น้องคิมตัวจริงต้องร้ายแบบที่ข่มขู่ตี๋น้อยแบบนี้สิ  :laugh:
ว่าแต่ไหนพี่ภพจะไม่ยุ่งกับน้องคิมแล้วที่มาหาเนี่ยหมายความว่าไง  o18

เป็นกำลังใจให้นะคะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 9 - หวง [หน้า 13] (06/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 06-01-2013 16:02:53

อ่า ใส่คะแนนให้คิมแทบไม่ทันเลย
คะแนนนำห่างมาก ตอนหน้ารอติดตามชมว่า สรัญจะเอาคืนยังไง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 9 - หวง [หน้า 13] (06/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: KAEHUB ที่ 06-01-2013 16:12:20

พี่ภพดูท่าจะหวงเอาการ ถ้าเป็นแฟนกันขึ้นมาคงขี้หึงน่าดู คิมนี่เหมือนตาเห็นทำเอาสามภพกับสรัญตะลึงตามๆกัน 55 แสบไปเคยจางจริง คนๆนี้

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 9 - หวง [หน้า 13] (06/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 06-01-2013 16:29:19

เปลี่ยนชื่อเรื่องเป็น 2 แสบ ดีมั้ย รู้สึกมีแต่คนแสบๆนะเรื่องนี้  :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 9 - หวง [หน้า 13] (06/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: sz4music ที่ 06-01-2013 16:44:55

โอ๊ยยย อยากรู้ๆๆๆๆ  o9 o9 o9 ว่าคราวนี้น้องคิมจะมาไม้ไหน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 9 - หวง [หน้า 13] (06/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 06-01-2013 16:50:23

น้องคิมแซ่บเวอร์
พี่ภพจะเอาอยู่มั๊ยเนี่ย :z2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 9 - หวง [หน้า 13] (06/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: kokilolylove ที่ 06-01-2013 16:56:16

 เฮียภพหวงๆๆ 555
คิมหันต์ก็รู้ดีไปซะทุกเรื่อง สงสารรุ่นน้อง ชะตาขาดแล้วมาเจอคิม55
พี่ภพมารอคิมหน้าโรงเรียนทำไมนะ??
สรัญต้องมีซัมติงกับน้องแว่นแน่เลย555 ชอบน้องแว่น น่ารัก
สนุกอะ ><
 

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 9 - หวง [หน้า 13] (06/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 06-01-2013 17:48:28

อัยย่ะๆ มีหวงนะ

จะทำอะไรน้องครีมมม แสบจริงๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 9 - หวง [หน้า 13] (06/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 06-01-2013 18:29:15

55555 คิมหันต์แมร่งโครตร้ายกาจนัก!

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 9 - หวง [หน้า 13] (06/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 06-01-2013 19:17:14

รู้สึกว่าสั้น เป็นการอ่านที่ไม่เต็มอิ่มมมมม งี๊ดดดดด อุตส่าห์รีบกลับมา  :z3: (เขาอัพให้แกอ่านก็ดีแล้ว T^T )
พี่ภพไม่หวงน้องครีมเลยเน้ออออออออออ....

จำไม่ได้ว่าเรียนที่ไหน แต่มาเฝ้าหน้าโรงเรียนถูกเยี่ยมจริง ๆ   o13

การตอกกลับของน้องครีมเฉียบคมมาก!
อย่างเป๊ะ มีรู้ด้วยว่าคนอื่นเอามือถือไปเล่น
ไม่คิดว่าอีตาพี่ภพจะแกล้งหยอดเอง เริ่ดได้อีก
สมเป็นคิมผู้รอบรู้ กร๊ากๆๆๆๆๆๆ  :laugh:

การจดจำรายละเอียดของคนรอบข้างเป็นเริ่ด
อย่างที่กล่าวไว้ในภาคปิ่นหยก-อาทิตย์จริง ๆ
ไม่คิดว่าจะแม่น เป๊ะ โป๊ะเชะ ซะขนาดนี้

ใครเป็นศัตรูด้วยนี่คงต้องปาดเหงื่อเยอะ ๆ หน่อย
แต่พี่ภพก็ไม่ท้อชิมิเคอะ ตอนนี้เป็นศัตรู
ต่อไปก็เป็นพ่อทูนหัว สู้ต่อไปสามภพผู้ไม่ขี้หวงเลยแม้แต่น้อย  :z2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 9 - หวง [หน้า 13] (06/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 06-01-2013 19:35:15

คิมผู้รู้ทุกอย่าง สงสารอาตี๋ที่เดินผ่านมาจริงๆ :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 9 - หวง [หน้า 13] (06/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: hikikomori ที่ 06-01-2013 19:39:05

คู่นี้ต้องปะฉะดะกันอย่างเดียวใช่มั้ยเนี่ย 555
เนี่ยล่ะนะ  รบกันไปรบกันมา  เผลออีกทีกลายเป็นศัตรูที่รักแล้ว  :z1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 9 - หวง [หน้า 13] (06/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 06-01-2013 20:00:29

แอบกริ๊ดน้องแว่นค่ะ โมเอะมาก ๆ แช่งให้น้องครีมโดนพี่ภพปราบพยศไว ๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 9 - หวง [หน้า 13] (06/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Maprang_W ที่ 06-01-2013 20:09:52

ยิ่งอ่านยิ่งสนุกนะเรื่องนี้ :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 9 - หวง [หน้า 13] (06/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 06-01-2013 21:13:53

 :เฮ้อ:  ปากแข็งจริงๆเลยนะ    o13  สุดยอดมากพ่อตี๋หัวทอง  ได้ใจไปมากมายอ่ะ  โคตรน่ากลัวในเรื่องข่าวสารและการข่มขู่จริงพ่อคุณ

+1  จ้า  รอตอนต่อไปนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 9 - หวง [หน้า 13] (06/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 06-01-2013 21:17:07

ยากูซ่าครีมมมมมมมมมมมมมมมมมม :m20:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 9 - หวง [หน้า 13] (06/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 06-01-2013 21:24:52

อุกรี๊ดดดด  พี่ภพซึนอ๊ะ !!
เหมือนเป็นอีกขั้วนึงของลูกเจี๊ยบนะคะ  ขานั้นพร้อมแสดงออกให้โลกรู้ตลอดเวลา  ฮ่าๆๆๆ  (ยังอุตส่าห์มีบทประโยคนึงให้หายคิดถึง)
ตอนนี้แอบชอบพี่สรัญมากกว่า  เมะเปิดเผย ดูเจ้าชู้นิดๆ  อิอิ   :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 9 - หวง [หน้า 13] (06/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 06-01-2013 21:53:38

ไม่ขู่ ๆ พี่รู้นิดเดียว นิดเดียวจริง ๆ 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 9 - หวง [หน้า 13] (06/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 06-01-2013 23:43:46

น้องแว่นแสบกว่าที่คิดนะ วีรกรรมแต่ละอย่าง...ไม่น่าซวยเดินผ่านรุ่นพี่อย่างคิมเลย ฮ่า ๆ ๆ
พี่ภพก็รีบมาเฝ้ัาทั้งที่บอกไม่ได้เป็นอะไรกัน สรัญน่าจะกลายเป็นตัวเร่งปฏิกิริยาที่ดี

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 9 - หวง [หน้า 13] (06/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 07-01-2013 00:03:23

คิมนี่รู้เยอะจริงๆสงสารน้องตี๋น้อย?เนอะ ว่าแต่พี่ภพไม่ยอมบอกว่าคิมเรียนที่ไหนเพราะหวงใช่ไหม

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 9 - หวง [หน้า 13] (06/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 07-01-2013 00:04:01

น้องครีมรู้นิดเดียวจริงๆนะ !!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 9 - หวง [หน้า 13] (06/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 07-01-2013 13:54:02

มวยถูกคู่จริง ๆ คู่นี้  แซ่บเว่อร์

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 9 - หวง [หน้า 13] (06/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 07-01-2013 14:08:10

อยากอ่านอี๊กกกกก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 9 - หวง [หน้า 13] (06/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: anawas ที่ 07-01-2013 19:26:31

 :m20:

มาติดตามค่ะ

สนุกมาก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 9 - หวง [หน้า 13] (06/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 07-01-2013 20:42:38

น้องครีมผู้รอบรู้ :m20:


 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 9 - หวง [หน้า 13] (06/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 08-01-2013 11:11:50

อุเหม่!!!!พี่ภพ มาเฝ้าน้องคิมทำไมมิทราบคะ คิคิคิ หวงอะดี๊!!  o18
แบบนี้ซิดี..พวกปากแข็ง ฟอร์มเยอะต้องเจองี้ล่ะ
แต่น้องคิมนี่น่ากลัวเนอะ รู้ไปหมด คนแบบนี้เป็นเพื่อนก็โชคดี(หรา?)ไปแต่ถ้าเป็นศัตรูนี่...
ไม่อยากคิดเลย จะสู้ไหวมั๊ย...ไม่ใช่ว่าต้องไปอ่านสามก๊กซักสามรอบเลยรึไงเนี่ย บรื๋ออออออ o21

สวัสดีปีใหม่นะคะ จุ๊บๆๆๆๆ :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 9 - หวง [หน้า 13] (06/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: cutybuay ที่ 08-01-2013 18:34:30

วร๊ายย.....อีพี่ภพขี้หวงอ่ะ มาหาเค้าถึงโรงเรียนไม่รู้จะเจออะไรบ้างนะ  :m20:
หนูครีมนี่รู้เรื่องชาวบ้านดีจริงๆ  :laugh:

รอตอนต่อไปจ้า  :L2:

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 09-01-2013 17:53:41

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 10 – (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว)

สามภพยืนพิงต้นไม้ สังเกตความเป็นไปของเด็กมัธยมในช่วงเวลาเลิกเรียนอยู่ครู่ใหญ่

ตัวเขาเองห่างเหินบรรยากาศที่ว่ามานานมากแล้วแม้เพิ่งเรียนมหาวิทยาลัยปีหนึ่ง ความจริงไม่น่าไกลจากชีวิตมัธยมปลายนัก แต่เพราะก่อนหน้านี้เคยซิ่วมาจากคณะนิติศาสตร์ที่เรียนตามคำแนะนำกึ่งบังคับของทางบ้าน ด้วยอยากให้เจริญรอยตามพี่ชายซึ่งเป็นทนายความ เรียนไปได้หนึ่งปีแล้วพบว่าไม่มีความสุขกับสายนี้เลยลาออกมาแบบไม่ฟังคำค้านใครเพื่ออยู่ว่าง ๆ ไปอีกหนึ่งปี ให้เวลาพ่อแม่ได้ทำใจและเริ่มเหนื่อยกับการบ่นจนเลิกเองในที่สุด สงบศึกกับผู้หลักผู้ใหญ่แล้วจึงมาสอบใหม่อีกครั้งเพื่อเข้าคณะทันตแพทยศาสตร์อย่างที่เคยต้องการตั้งแต่ยังเป็นเด็กมัธยมหัวเกรียน ซึ่งมีแต่เพื่อนบอกว่าไม่เข้ากับบุคลิกเขาสักนิด แถมยังไปคนละแนวกับคณะเดิมที่ทางบ้านส่งเสริมโดยสิ้นเชิง ตอนนี้สามภพจึงอายุมากกว่าเพื่อนร่วมคณะซึ่งเรียนตามเกณฑ์อายุปกติไปราวสองปี


“.....”  เด็กหนุ่มหน้าตี๋ตัวเล็กคนหนึ่งลอบมองเขาหวั่น ๆ ก่อนจะเดินผ่านไปด้วยระยะห่างที่ดูแล้วคงเป็นทางอ้อมพอสมควร


สามภพยักไหล่ เขาไม่ใช่พวกหาเรื่องไปทั่วแม้สามพลผู้เป็นพี่ชายเคยบอกว่าสีหน้าแบบนี้(แบบไหน? เขายังนึกสงสัยอยู่เนือง ๆ)อาจทำให้คนอื่นเข้าใจผิดอยู่เรื่อยก็ตาม ซึ่งนั่นชายหนุ่มคิดว่าน่าจะเป็นเรื่องดี ลดปริมาณพวกเกาะแกะน่ารำคาญไปได้อีกโข

สามภพเหลือบมองตามเด็กหน้าตี๋คนนั้นจนลับสายตา รูปลักษณ์ภายนอกทำให้นึกถึงใครบางคนซึ่งเรียนอยู่ที่นี่โดยไม่ได้ตั้งใจ

ชายหนุ่มล้วงโทรศัพท์มือถือในประเป๋ามาจ้องมองอยู่ครู่ใหญ่ เรียกหน้าแชตขึ้นมาเพื่อเปิดไปยังชื่อใครที่ว่านั่นโดยละเลยตัวเลขในวงกลมสีแดงซึ่งแจ้งเตือนจำนวนข้อความ สติกเกอร์ หรืออาจจะคำขอแอดเป็นเพื่อน? (เขาไม่ค่อยเชี่ยวชาญการใช้งานแอพพลิเคชันพวกนี้เท่าไรนัก) ซึ่งถูกกระหน่ำส่งมาบ้าคลั่งจากคนอื่นที่ไม่เคยจำชื่อว่าใครบ้าง และเขาปิดเสียงหรือการสั่นเตือนจากคนเหล่านั้นเอาไว้เป็นการถาวร

บทสนทนาเดิมบนพื้นหลังสีฟ้าปรากฏแก่สายตา เขาไม่รู้ว่าเปิดมันขึ้นมาเพื่ออะไร ทว่าโดยขาดความยั้งคิด มือก็พิมพ์ข้อความบางอย่างแล้วกดปุ่ม ‘send’  ออกไปเสียแล้ว


‘อยู่ไหน?’


ชั่วขณะหนึ่งซึ่งเกิดนึกสงสัยตัวเองว่ามาทำบ้าอะไรอยู่ตรงนี้ ก้มหน้าก้มตาจ้องข้อความในมือถืออย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ทว่าความสงสัยเหล่านั้นก็จบลงโดยยังไม่ได้รับคำตอบที่เหมาะสมเมื่อโทรศัพท์ส่งเสียงเตือนว่ามีคนส่งบางอย่างตอบกลับมา

‘มาทำอะไร’

ชายหนุ่มเผลอยืดหลังขึ้นอย่างระแวดระวัง หรี่ตาครุ่นคิดพร้อมกับเหลียวมองผ่านกลุ่มเด็กนักเรียนรอบตัวซึ่งบางคนคล้ายจะออกอาการชัดเจนว่าพยายามเดินเลี่ยง

คิมหันต์..ไอ้เด็กแสบ โดนถามกลับมาเช่นนี้แสดงว่าเด็กนั่นคงเห็นเขาเข้าแล้วจากที่ไหนสักแห่ง เพราะเขายังไม่ได้บอกสักคำว่าตัวเองอยู่ที่นี่ นั่นอาจจะเป็นวิธีหนึ่งในการแสดงให้เห็นว่าตัวเองเหนือกว่าของอีกฝ่ายซึ่งดูแล้วน่าหมั่นไส้เป็นบ้า

‘เห็น?’  เขาส่งคำถามกลับไปทันควัน

‘เห็นทุกอย่างแหละ’

จริงดังคาด คิมหันต์เกทับกลับมา เห็นแค่ตัวหนังสือยังพอบอกได้เลยว่าหากเป็นในรูปแบบเสียงพูดเจ้าตัวคงกำลังส่งสำเนียงอวดดีอยู่เป็นแน่

‘งั้นก็โผล่หัวมา’

หน้าข้อความแจ้งให้ทราบว่าประโยคคำสั่งของเขาถูกอ่านแล้ว แต่กลับไม่มีอะไรตอบกลับมาจากเด็กตี๋หัวทองนั่นสักอย่าง

กระทั่งเวลาผ่านไป นักเรียนแยกย้าย จากจุดที่เขายืนอยู่สามารถสังเกตผู้คนเข้าออกผ่านประตูโรงเรียนซึ่งดูแล้วน่าจะเป็นทางเดียวที่ทุกคนใช้ ก่อนนี้เขาขับรถผ่านเห็นประตูรั้วอีกฟากหนึ่ง แต่สภาพช่างย่ำแย่จนเดาว่ามันคงปลดประจำการไปแล้ว

ณ จุดนี้เขาควรจะเห็นการเคลื่อนไหวของทุกคนที่ใช้ประตูใหญ่หน้าโรงเรียน ทว่าผ่านไปตั้งนานสองนานก็ยังไม่เจอแม้แต่วี่แววของเด็กหนุ่มผมทองที่เขากำลังยืน........รอ.....

รอ...?

บ้าแล้ว

สามภพเพิ่งรู้ตัว (และไม่อยากยอมรับเลยให้ตาย) ความจริงมันบ้าตั้งแต่เขาขับรถเลยมาถึงนี่แทนที่จะกลับคอนโดนั่งทำงานทำการต่างหาก!

กำลังคิดว่าอีกสักห้านาทีหากยังไม่เจอใครก็จะกลับ แต่แล้วต้องชะงักรอบแรกอยู่เพียงลำพังว่าทำไมต้องรอถึงห้านาทีด้วย ความจริงตั้งใจมาทำอะไรยังไม่รู้เลย

ชายหนุ่มเตรียมผละจากต้นไม้ที่ยืนพิงอยู่ คิดกับตัวเองว่าต้องกลับตอนนี้ เวลานี้ แต่ก็มีอันต้องชะงักรอบสองเมื่อเด็กหนุ่มหน้าตี๋ซึ่งเพิ่งเดินเลี่ยงผ่านเขาไปเมื่อครู่ใหญ่กำลังตรงเข้ามาอีกครั้ง ด้วยสีหน้าซีดเซียวอย่างกับคนใกล้เป็นลม

“...พี่”

ชายหนุ่มเลิกคิ้ว ข้างหลังเขาเป็นต้นไม้ ไม่มีคนอื่น และสายตาของเจ้าเด็กนั่นก็กำลังพยายามมองมายังเขาขณะที่สาวเท้าเข้ามาใกล้ คำนั้นพูดกับเขาแน่นอนแต่การกระทำช่างชักช้าจนน่ารำคาญ

“พอดีว่าพี่คนนั้น” สมบูรณ์พูดต่อ แม้ในใจจะอยากหันหลังแล้วควบมอเตอร์ไซค์หนีกลับบ้านเต็มทน “..ฝากให้เอานี่มาให้พี่”

“คนไหน?” สามภพถาม แม้เริ่มพอเดาอะไรได้ราง ๆ “คนหัวทอง?”

ตี๋น้อยพยักหน้ารัว ๆ นึกอยู่ในใจว่าจะมีสักกี่คนในโรงเรียนนี้ที่หัวทองอร่ามขนาดนั้น แล้วก็คิดได้ว่ายังมีรุ่นพี่ร่างใหญ่ให้อารมณ์คล้ายหมีกริซลีย์ที่ชื่อ.....เอ่อ....ชื่อ.......? ช่างเถอะ ชื่ออะไรก็จืดจางจนลืมไปแล้วอยู่อีกคน ตอนนี้ควรพะวงเรื่องตรงหน้ามากกว่า เด็กหนุ่มเริ่มขยายความต่อให้ชัดเจนตามที่ถูกไหว้วานแกมข่มขู่มา

“จากพี่คิม”

ชายหนุ่มมุ่นคิ้ว ชื่อดังกล่าวเรียกความสนใจจนเขาโน้มตัวลงไปฟังชัด ๆ โดยอัตโนมัติ และนั่นทำให้สมบูรณ์ต้องถอยไปตั้งหลักอีกหนึ่งก้าวขณะที่พูดต่อเสียงเครียดเจืออารมณ์วิตก “พี่คิมฝากนี่ให้พี่”

พร้อมกันนั้นอะไรบางอย่างซึ่งอีกฝ่ายกำไว้ในมือก็ถูกยื่นส่งมาให้ แต่สามภพกลับยืนนิ่งไม่เอามือออกไปรับ

“แบมือออก” เขาสั่ง

“??”  สมบูรณ์กำลังงง และสีหน้าของหนุ่มน้อยก็เรียกว่าซื่อตรงต่อความรู้สึกทีเดียว

“พี่ไม่เห็นว่าแกส่งอะไรมา” ชายหนุ่มหรี่ตาแล้วยังใจดีช่วยไขข้อสงสัย หากมีมนุษย์สักคนเคยโดนปล่อยยางรถทั้งสี่ล้อ ถูกตำรวจพุ่งเข้าชาร์จล็อคแขนขาหน้าแนบพื้น เกือบถูกวางยาในแก้วน้ำส้ม และโดนจับขังในห้องน้ำไว้หนึ่งคืนเต็มเพื่อถีบประตูออกมาปฏิเสธข้อกล่าวหาทำอนาจารผู้เยาว์ต่อตำรวจสน.เดิมแทนคำอรุณสวัสดิ์ ย่อมไม่ใช่เรื่องแปลกกับการจะหวาดระแวงสิ่งของใด ๆ อันถูกส่งมาจากไอ้ผู้เยาว์ตัวแสบซึ่งก่อเรื่องทั้งหมดที่ว่า

สมบูรณ์เกือบพ่นลมหายใจหงุดหงิดออกมาแล้ว ถ้าไม่ติดตรงเขาอาจโดนต่อยสลบก่อนได้พ่นเฮือกสุดลม นึกสงสัยว่าอีกฝ่ายจะระแวงอะไรนักหนา แต่พอคิดอย่างเป็นกลางว่าเจ้าของวัตถุในมือนี้เป็นคิมหันต์ก็พบว่าไม่ใช่เรื่องวิตกจริตเกินไปเลยที่จะระมัดระวังไว้สักหน่อย

เด็กหนุ่มแบมือออกช้า ๆ ต่อหน้าสามภพ ใจหวังอยากหลุดจากตรงนี้แล้วกลับบ้านไปเตรียมแผ่นหนังโป๊ชุดใหม่เต็มที

“จุกปิดยางรถ?”

สมบูรณ์พยักหน้า ท่าทางบอกชัดว่าเขาเองก็แปลกใจไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน

ชายหนุ่มหยิบมันขึ้นมาดู ยังไม่เข้าใจความหมายที่คิมหันต์ต้องการจะสื่อถึงนัก แต่วัตถุในมือเรียกความทรงจำเมื่อครั้งโดนปล่อยยางเสียแบนแต๋ตั้งแต่พบกันคราวแรกให้ขึ้นมาลอยเด่นเป็นภาพชัดแจ๋วอีกครั้งในหัวเลยทีเดียว

“พี่คิมฝากบอก...อันนี้เขาฝากบอกนะ ผมไม่ได้พูดเอง” เด็กหนุ่มรีบดักคอ ชิงตัดช่องน้อยแต่พอตัว เพราะขนาดเขาไม่ได้รู้เรื่องรู้ราวอะไรด้วยยังสัมผัสได้ถึงความน่าหมั่นไส้ในสารซึ่งคิมหันต์ฝากมาถึง “เขาบอกว่ากล้ามากที่เอารถมาจอดเย้ยขนาดนี้ หรือว่าลืมที่เคยเจอกันครั้งก่อนไปแล้ว”

สมบูรณ์ชะงักไปวูบหนึ่ง ด้วยแววตาซึ่งเปลี่ยนอารมณ์ฉับพลันของคนตรงหน้าตั้งแต่เขาพูดไปได้เพียงนิดเดียวนั้นทำเอาขนลุกขึ้นมาอย่างยากอธิบาย

“หวังว่าพี่คงไม่บื้อเกินจนจำจุกปิดยางรถของตัวเองไม่ได้” เขาพูดต่อกล้า ๆ กลัว ๆ “...อะ...นี่ไม่ใช่ความเห็นผมนะ!” ไม่ลืมจะย้ำเผื่ออีกฝ่ายได้ยินสิ่งที่ฝากมาแล้วเกิดหน้ามืดอยากระบายอารมณ์กับเจ้าของคำพูดซึ่งไม่อยู่ตรงนี้ และเขาก็ไม่นึกอยากเสียสละตัวเองแทน

สามภพก้มลงมองวัตถุทรงกระบอกสีดำขนาดเล็กกลิ้งอยู่ในมือ เด็กหนุ่มก้มลงมองตามด้วยระดับความเข้าใจสถานการณ์ที่ยังติดลบ พลางคิดว่าเป็นเขาก็จำหน้าตาจุกปิดยางรถตัวเองไม่ได้หรอก คิมหันต์บ้าไปแล้ว

“ลุงยามที่ป้อมหน้าโรงเรียนก็มีเบอร์อู่รถ ถ้าเผื่ออยากรู้” อันนี้ก็ไม่ใช่คำพูดเขาเหมือนกัน ทว่ายังไม่ทันได้ชี้แจง..

สามภพเบิกตากว้าง เวรแล้ว..ยางรถ!!

“ไอ้เด็กคิม!”  ชายหนุ่มคำรามลอดไรฟันต่อหน้าสมบูรณ์ ความจริงรุ่นพี่เจ้าของชื่อนั้นยังฝากอะไรมาอีกสองสามประโยค แต่หลังจากสามภพสบถไม่ได้ศัพท์ออกมาอีกหนึ่งคำ เจ้าตัวก็วิ่งพรวดพราดกลับไปยังตำแหน่งที่จอดรถเอาไว้เสียแล้ว ไม่ทันได้อยู่รอฟังอย่างอื่นที่เหลือจากคู่กรณีผ่านปากรุ่นน้องผู้โชคร้าย

“...ท่าจะบ้า” สมบูรณ์มองร่างสูงใหญ่ซึ่งพุ่งตัวห่างออกไปพลางถอนหายใจโล่งอก โยนความสงสัยเรื่องสามภพจะโกรธอะไรนักหนาทิ้งไป ในเมื่อจุกปิดอันนั้นเขาเห็นกับตาว่าคิมหันต์เก็บมันขึ้นมาจากพื้นชัด ๆ ใช่ว่าจะไปดึงออกมาจากล้อรถใครเสียหน่อย และถ้อยคำที่รุ่นพี่หนุ่มหัวทองฝากมาก็ช่างประหลาดจนขี้เกียจคิดหาเหตุผลให้เสียเวลา

เด็กหนุ่มยักไหล่ เดินกลับไปยังลานจอดรถ สวนทางกับมอเตอร์ไซค์ของคิมหันต์ที่วิ่งฉิวออกนอกประตูรั้วโรงเรียนโดยสามภพไม่ทันได้สังเกตเพราะกำลังรีบรุดไปยังทิศทางตรงกันข้าม

“อ้าว?..ไปแล้ว?” สมบูรณ์มองตามพาหนะสองล้อที่พุ่งทะยานบนถนนจนพ้นสายตา ยังไม่เข้าใจอยู่ดีว่าเกิดอะไรขึ้น วันนี้มีแต่สิ่งน่าฉงน แต่ช่างปะไร ไม่ใช่เรื่องของเขาเสียหน่อย

อย่างน้อยก็รอดไปขายหนังโป๊ต่อละเว้ย!





.




.




.




.



สามภพยกมือขึ้นนวดขมับ เขากระหืดกระหอบวิ่งกลับมาเพื่ออะไร(วะ!?)

ความหงุดหงิดที่ยิ่งกว่าโดนปล่อยยางล้อรถจริง บางทีอาจเป็นการโดนหลอกให้เชื่อสนิทใจว่าโดนปล่อยยางไปแล้ว แต่ความจริงไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยนี่แหละ!

ยางทั้งสี่ของวีออสสีบรอนซ์ทองคู่ใจเขายังอยู่ดีมีสุขทุกประการ จับดูก็ยังแข็งโป๊ก ถ้าพวกมันสี่ล้อฉีกยิ้มแสดงสุขภาพดีออกมาได้คงทำไปแล้ว จุกสีดำซึ่งกำแน่นอยู่ในมือตลอดทางที่วิ่งกลับมายังจุดจอดรถ พอเอามาเทียบดูแล้วก็เป็นคนละแบบกับของรถเขาอีกต่างหาก

‘หวังว่าพี่คงไม่บื้อเกินจนจำจุกปิดยางรถของตัวเองไม่ได้’

ข้อความซึ่งส่งผ่านรุ่นน้องหน้าตี๋ดังก้องในหัวเขาอีกครั้ง จากนั้นก็วนอีกรอบ อีกรอบ และอีกรอบ เหมือนมีใครกดปุ่มรีเพลย์ซ้ำแล้วซ้ำเล่า

หงุดหงิดแทบตายเมื่อรู้ตัวว่าโดนหลอกหัวปั่นไปหมด ครั้งนี้เอาผิดอะไรเด็กนั่นไม่ได้สักอย่างในเมื่อเจ้าตัวไม่ได้ทำอะไรล่วงเกินสมบัติข้าวของเขาแม้แต่น้อย แถมยังไม่ได้พูดสักคำว่ามาปล่อยลมยางรอบสอง เป็นเขาที่ระแวงจนคิดไปเองทั้งนั้น ซึ่งคิมหันต์ก็เลือกใช้ประโยชน์จากความระแวงนี้ได้ดีเหลือเชื่อ

“ไอ้คิม...ไอ้....”





........................................................




...............................




.




.




.




.



“อารมณ์ดีอะไรวะ” ปิ่นหยกทักพร้อมกับผลักท้ายทอยเขาเบา ๆ ซึ่งนั่นเพียงพอสำหรับการทำให้หน้าทิ่มจมูกเกือบจิ้มจานเค้กเปล่าด้วยกำลังเผลอการ์ดตก

คิมหันต์ยักไหล่ ครึ้มอกครึ้มใจจริงอย่างอีกฝ่ายว่าจนเกินกว่าจะเถียงหรือแสดงอาการตอบโต้ เด็กหนุ่มเพียงแต่ยกมุมปากเป็นรอยยิ้มบางแล้วเอาหลอดแกว่งโกโก้ปั่นของโปรดเล่น

“สงสัยเค้กสูตรใหม่พี่เอมใส่กัญชา” เพื่อนรักยังไม่วายแซวต่อขณะที่เดินวนผ่านมาทางเขาอีกรอบเพื่อเก็บจานจากลูกค้าซึ่งลุกไปแล้วเข้าครัว เด็กหนุ่มผมทองมองตามปิ่นหยกจนเจ้าตัวเดินหายไปหลังร้าน ตลกดีที่เมื่อวันสองวันยังก่อนดูป่วยแทบตาย มาตอนนี้เดินปร๋อวิ่งทำงานต่อแล้ว อึดถึกสมกับเป็นหัวหน้าพรรคกระยาจก(ซึ่งน่าเศร้านิดหน่อยที่ต้องบอกว่ามีสมาชิกพรรคคนเดียวคือเจ้าตัวนั่นเอง)

เขาเอนหลังพิงพนักโซฟาสีแดงตัวโปรดของร้านเค้กทานตะวัน ตำแหน่งเดิมกับที่มักมายึดเป็นประจำหากไม่มีลูกค้าคนอื่นจับจองอยู่ ซึ่งความจริงก็แทบไม่มีลูกค้าคนไหนนั่งตรงนี้ด้วยออกจะหลบมุมไปสักหน่อย อีกครู่ใหญ่กว่าจะตระหนักได้ว่ามาโอ้เอ้อยู่ที่นี่นานเกินไปแล้วเมื่อท้องฟ้าข้างนอกเริ่มมืดบอกเวลาพลบค่ำ

“เฮ่ยปิ่น! กลับแล้วนะ”

“ไม่ช่วยล้างจานก่อนเรอะ” เสียงตะโกนดังตอบมาจากในครัว

“ไอ้เวร! ได้คืบเอาศอก” เด็กหนุ่มดีดตัวขึ้นจากโซฟา เดินบอกลาสมาชิกในร้านจนทั่วด้วยท่าทีเริงร่าแกมยียวน ชวนเถียงอีกสองสามคำก่อนจะจ่ายเงินค่าเครื่องดื่ม (เพราะเค้กนั้นฟรีเนื่องจากอยู่ในช่วงทดลองของเอมจิต) แล้วลั้นลาไปยังมอเตอร์ไซค์ที่จอดทิ้งไว้ด้านหน้า ระหว่างทางจากร้านถึงบ้านก็ยังอารมณ์ดีถึงขั้นฮัมเพลงไปตลอดทาง

“Oh I’m curious yeahhh~ ซาจิน โซก เนกา ซุนกัน มีโซจีออ แว~”

กลับถึงบ้านตามปกติ ทุกอย่างราบรื่นเหลือเชื่อ เขาเอารถไปเก็บในโรงจอด เดินแกว่งกุญแจ เต้นก๊องแก๊ง(แต่คิดเองว่าเท่มาก)ไปด้วย ไอ้ดุ๊กดิ๊กหมารักวิ่งเข้ามาพันแข้งพันขาจนถึงประตูหน้าบ้านซึ่งเปิดค้างไว้ แสงไฟส่องสว่างออกมาจากด้านใน เดาว่าวัสสานะผู้เป็นเจ้ใหญ่ของเขาคงกลับมาได้พักหนึ่งแล้ว อะไรก็ล้วนเข้าที่เข้าทางอย่างที่ควรเป็น

จนกระทั่งสะดุดเข้ากับรองเท้าหนังสีดำคู่หนึ่งหน้าบ้านนั่นเอง

“!?”

ปากที่กำลังฮัมเพลงอยู่ชะงักลงฉับพลัน คิมหันต์ก้มหน้าดูรองเท้าคู่โตอย่างกับเรือสองลำซึ่งกลิ้งโค่โล่หลังจากโดนเขาเอาเท้าเตะอยู่หน้าบ้าน เชื่อว่าแม้แต่ไอ้ดุ๊กดิ๊กยังบอกได้ว่านี่ไม่ใช่รองเท้าของสมาชิกร่วมชายคาต่อให้อุดจมูกหมาของมันเอาไว้

“น้องครีม”

เด็กหนุ่มสะดุ้งสุดตัว ถ้านั่นเป็นเสียงผู้หญิงเขาจะไม่แปลกใจเลยเพราะวัสสานะเรียกน้องชายตัวเองอย่างนั้นเสมอเวลาอยู่บ้าน แม้ปกติเธอมักเรียก ‘ครีม’  เฉย ๆ  ไร้นุ้งน้องนำหน้าให้สยองหูเล่นก็เถอะ

“กลับช้านะเรา”

นัยน์ตาดำขลับหรี่ลงแฝงเล่ห์ร้ายยามจ้องมองมา จมูกโด่งเป็นสัน และมุมปากยักยิ้มโชว์ฟันเขี้ยว ทั้งหมดนั้นรวมอยู่บนใบหน้าซึ่งคล้ายจะแสดงอารมณ์ชอบอกชอบใจของคนที่ยืนเท้ากรอบประตู ท่วงท่าประหนึ่งรอพูดประโยคนี้กับเขามาเนิ่นนาน “ลืมของไว้แน่ะ”

สามภพเอามือข้างหนึ่งกระตุกข้อมือเขาไปยึดไว้ด้วยความเร็วราวงูฉก อารมณ์ซึ่งแสดงออกภายนอกไม่เปลี่ยนสักนิดแต่แรงที่บีบอยู่นั้นแน่นเกร็งจนเด็กหนุ่มเผลอนิ่วหน้า ส่วนมืออีกข้างซึ่งกำเอาไว้พยายามยัดเยียดอะไรบางอย่างใส่ฝ่ามือของเขา ฮึดฮัดหน้าบ้านกันอยู่ครู่ใหญ่ สุดท้ายแล้ววัตถุนั้นก็ถูกบังคับใส่มือคิมหันต์จนได้

มันคือจุกยางรถยนต์

เด็กหนุ่มก้มลงไปมองหลังจากข้อมือตัวเองถูกปล่อยเป็นอิสระ วัตถุสีดำชิ้นเล็กนั้นกลิ้งอยู่บนฝ่ามือชื้นเหงื่อ

ทั้งหมดเกิดขึ้นกะทันหันจนตั้งตัวไม่ติดด้วยไม่คิดว่าครั้งนี้จะมีบุกถึงบ้าน(ลืมไปว่าครั้งที่แล้วก็ถูกบุกบ้านเหมือนกัน) กว่าสติจะกลับมามากพออ้าปากเถียงก็โดนล็อคคอไว้แน่นเสียก่อนได้โวยอะไร ท่อนแขนแกร่งซึ่งคล้องคออยู่กึ่งดึงกึ่งลาก รู้สึกได้ถึงแผงอกและกล้ามเนื้อหน้าท้องซึ่งปะทะอยู่กับแผ่นหลังของเขาด้วยสองร่างเกยกันอยู่ ขณะที่ขาถูกบังคับให้ก้าวตามสะเปะสะปะเข้าส่วนห้องโถงราวกับอีกฝ่ายเป็นเจ้าบ้านส่วนเขาเป็นเพียงแขกผู้มาเยือน

“ไอ้เชี่ยพี่ภพ!!”

“ปากหมา”

“พี่แม่งแย่! ไม่มีมารยาท ใครเชิญเข้าบ้านวะ!”

“พี่สาเชิญ” ชายหนุ่มตอบหน้าตาเฉย

คิมหันต์อ้าปากหวอ เพิ่งตระหนักว่าโดนเจ้ใหญ่เล่นเข้าแล้วไง ทำไมถึงได้ดูไม่รู้ว่าพวกเขาเขม่นกันอยู่ออกขนาดนี้ “งั้นผมไล่!”

สามภพหยุดเดิน คลายวงแขนลงเพื่อจะคว้าไหล่เขาแล้วพลิกตัวมาเผชิญหน้า “เรายังไม่ได้คิดบัญชีกันเลยไอ้น้อง”

“คิดบัญชี!?” คิมหันต์ย้อนถามเสียงสูงแล้วเถียงต่อคอเป็นเอ็น “ผมไม่ได้ทำอะไรพี่สักหน่อย”

“.....” ชายหนุ่มคิดตามและพบว่าไม่สามารถปฏิเสธได้ว่าเป็นเช่นนั้นจริง คราวนี้เจ้าเด็กหัวทองตรงหน้ายังไม่ได้ทำอะไรเขาสักอย่างนอกจากหลอกให้เข้าใจผิด.......เท่านั้น

เท่านั้น....?

หากมองในแง่เจตนาแล้วไอ้จิ้งจอกเจ้าเล่ห์นี่จงใจปั่นหัวเขาชัด ๆ!

“ทำ” สามภพยืนยันเสียงแข็ง

“ทำอะไร!? พูดให้ดี ๆ” คิมหันต์จ้องตาไม่ยี่หระแม้ไหล่จะโดนตรึงไว้แน่น “พูดไม่เข้าหูจะไล่ออกจากบ้านแล้วแม่ง!”

พูดไม่เข้าหูจะไล่ออกจากบ้านอย่างนั้นหรือ? ช่างกล้าขู่ออกมาได้ ชายหนุ่มเลิกคิ้ว ส่งรอยยิ้มเยาะที่มุมปาก ปล่อยมือจากลาดไหล่ซึ่งยึดเอาไว้แล้วยกขึ้นกอดอกแทน


“งั้นไม่พูดแล้ว”


จากนั้นก็หันหลังเดินเข้าครัว(คนอื่น)เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น


“อ้าวเฮ่ย!”

- หมดยกที่ 10 -



=====================================

ไม่พูดก็ไม่โดนไล่เนอะ(เรอะ!?) พี่ภพแย่!!!! 5555


ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านค่ะ //ฟัดเลยยยย >3<
พบกันตอนหน้า ของแถมรีพลายถัดไปนะคะ ^^
 :กอด1: :L2: :pig4:

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 09-01-2013 17:53:59

พระเอก เจอเกย์หนุ่มออกมาตอนสองตอนโดนปันใจซะแล้ววว โอ๋ ๆ
(http://fc08.deviantart.net/fs70/f/2013/009/a/f/dd_pob1_by_xx_rainyday_xx-d5qxjtq.jpg)


น้องครีม >w<
(http://fc03.deviantart.net/fs70/f/2013/009/4/9/dd_kim1_by_xx_rainyday_xx-d5qxjsz.jpg)


ส่วนนี่..โซฟาตัวที่คิมหันต์ชอบไปเอกเขนกที่ร้านเค้ก เป็นตัวที่หนุ่ม ๆ ในซีรีส์นี้ชอบไปหย่อนก้นกันมากทีเดียวค่ะ (ปิ่นหยกก็เคยมานอนกลิ้งรออาทิตย์ทำความสะอาดร้านในเรื่องสะดุดรักฯบนโซฟานี่แหละ lol)
(http://fc03.deviantart.net/fs71/f/2013/009/7/e/sofa00a_by_xx_rainyday_xx-d5qxjs1.jpg)
พบกันตอนหน้านะคะ ^o^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Noah ที่ 09-01-2013 17:58:46

ไม่รู้ทำไมชอบตีก้นคนเขียนจัง  o18
พี่ภพไม่รู้หรอกว่าทำไมต้องมารอน้องครีม เพราะใจกับตัวทำงานไปก่อนสมองแล้ว  :m3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: เก้าแต้ม ที่ 09-01-2013 18:15:13

ช่วงชิงไหวพริบน่าดู และน่าติดตาม o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 09-01-2013 18:24:22

 :z13:

เดี๋ยวกลับมาเม้นเเน่ๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 09-01-2013 18:34:35

เข้านอกออกในบ้านน้องครีมเหมือนเป็นตัวเองไปแล้วนะพี่ภพ เข้าทางพี่สาวซะด้วย :laugh:
น้องครีมจ๊ะ ชาตินี้หนีพี่ภพไม่พ้นแน่จ้ะ รอวันที่คู่กัดจะกลายเป็นคู่รักเร็วๆ :impress2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 09-01-2013 18:38:51

พี่ภพแมร่งงงงงงงง 555555555555
อยากอยู่บ้านกับน้องครีมนานๆก้พูดมาเหอะ  :z2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: sz4music ที่ 09-01-2013 18:39:12

พี่ภพเล่นบุกถึงบ้านเลยหราาาา  :haun5: :haun5: :haun5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Takarajung_TK ที่ 09-01-2013 19:06:27

ตอนต้นคิมเล่นซะแสบเลย

แต่ตอนท้ายพี่ภพขี้โกงอ่ะ 555+  o13
จริงๆ พี่ภพเป็นหนุ่มซึนรึเปล่าเนี่ย
เริ่มถูกใจน้องคิมแล้วน้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 09-01-2013 19:15:05

กำลังคิดว่าพี่ภพคงไม่รู้เหมือนกันว่าเลิกเรียนแล้ว
มา(แอบ??) ยืนรอเด็กแสบที่หน้าโรงเรียนอย่างโท่ง ๆ ทำไม?  :z3:
คาดว่าไม่ได้วางแผนมาล่วงหน้าอย่างคนกรุ๊ป O ที่ควรจะทำ
แอบขโมยนิสัยของนุ้งครีมคนกรุ๊ป B มานะเนี่ย

แถมยังให้ไอ้แสบเอาคืนโดยไม่ต้องออกแรงซะด้วย
จะด่าก็ไม่ได้ ตัวเองโง่เอง (อ้าว ?)
ถึงขั้นด่าไม่ออกเลยทีเดียว... ก็น้องครีมไม่ได้ทำผิด
ถึงทำผิดก็ไม่ผิดอยู่ดี แม่ยกรัก แม่ยกหลง  :-[

ตอนอยู่ที่บ้านนี่ก็เล่นบทไม่รู้ไม่รู้ไม่ชี้แล้วไม่กล้าด่าเนี่ย....
ฟันธงว่าอนาคตกลัวเมียชัวร์ กร๊ากๆๆๆๆ  o13

กำลังคิดว่าพี่อันนาให้พี่ภพช่วยแค่ครั้งเดียว แต่เหมือน
พี่ภพจะพยายามไปช่วยแบบเต็มใจสุด ๆ ซะหลายครั้งแล้ว
ประหนึ่งพี่อันนายกเงินถุงเงินถังมาจ้างสักสิบล้าน
คนขอร้องไม่เห็นมาตามงานเลย คนถูกขอร้องเต็มใจเกิ๊น!

ตอนที่แล้วขนาดกับพี่รัญยังหวง(ก้าง)
ถ้าเจอน้องครีมไปเดินควงสาวไม่หึงหน้ามืด ??? 555+


ปล. อย่าให้รักกันเร็วเิกินนะคะ ยังอยากเห็นจีบกันเนียน ๆ
จิกตากัดกันไปเรื่อย ๆ อีกนาน ๆ  :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 09-01-2013 19:26:02

พี่ภพ มาดักรอน้องครีมหน้าโรงเรียนเลยนะ ไหนบอกไม่คิดอะไรไง  :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 09-01-2013 19:27:59

 :m20: :m20:

เออ ถูกของพี่ว่ะ ไม่พูดก็ไม่โดนไล่

555+

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 09-01-2013 19:42:27

ต้องเจอหน้าให้ได้นิพี่ภพ :pigha2:


 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: PK37 ที่ 09-01-2013 19:49:26

เฮ้ย...พี่ภพห่างกับน้องคิมตั้ง 3 ปีเลยหรอเนี่ย นึกว่าใกล้กันเพราะเห็นตีกับเด็กบ่อยๆ :laugh:
สิ่งที่พี่ภพกำลังทำเนี่ย ชาวบ้านเค้าเรียกว่า จีบ นะเนี่ย หาเรื่องพาตัวมาเจอหน้าน้องคิมยังไม่รู้ตัวอีก หึหึ
ตกลงพี่ภพเป็นเด็กประถมที่ชอบแกล้งคนที่ตัวเองสนใจใช่ป่ะเนี่ย พี่ภพซึนมากอ่ะ หึหึ
 :m20: เป็นแผนลวงด้วยการใช้รุ่นน้องเป็นตัวล่อ เพื่อที่จะได้กลับบ้านได้นี่เอง
พี่ภพเสียรู้ พร้อมเสียเหงื่อที่ต้องวิ่งกลับรถอีก  o18
เฮ้ย! พี่ภพหาเรื่องแต๊ะอั๋งน้องคิมหรอ กอดน้องคิมด้วยอ่ะ  :z1:
แหน่ะ! ไม่เจอหน้าน้องคิมที่โรงเรียนก็ตามมารอถึงบ้านเลยนะพี่ภพ

เป็นกำลังใจให้นะคะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: dog ที่ 09-01-2013 19:51:08

เห็นโซฟาแล้วมันน่ามาหย่อนตูดจริงๆ เหอ เหอ

กัดกันขนาดนี้ เวลาชอบกันขึ้นมา ใครจะเป็นคนบอกรักก่อนน๊าเนี่ย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Oilsaoo ที่ 09-01-2013 20:36:55

พี่ภพบุกถึงบ้านเลยยเหรอ
เเถมไปรอหน้าโรงเรียนอีก
ไหนบอกไม่คิดไรไง 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 09-01-2013 20:41:28

พี่ภพติดใจเด็กเข้าให้แล้ว ถึงจะออกแนวเอาคืนก็เถอะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 09-01-2013 20:42:27

ประเด็นคือน้องครีมฮัมเพลง sherlock อ่ะค่ะ
กรี๊ดดดดดดดดดดด น้องครีมเป็น SHINed World ใช่ม๊ายยยยยยย  :-[

แฮ่ม....ขอโทษที่เมนต์นอกเรื่องค่ะ แต่เห็นเค้ายังไม่คืบหน้ากันนี่นา ท่าจะอีกนาน  :z10:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 09-01-2013 20:51:03

พี่ภพมาดักรอน้องครีมถึงบ้านเลย  o18

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 09-01-2013 21:02:49

5555555555 พี่สามภพแมร่งกวนตรีนนนนนนน

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 09-01-2013 21:19:47

ตอนนี้พี่ภพดูหวาดระแวงมากเลยเนอะ แต่เล่นบุกถึงบ้านแบบนี้ต้องมีแผนอะไรแน่ๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: annachang ที่ 09-01-2013 21:25:26

พี่ภพนี่เหมือนจะเป็นพวกขรึมๆแต่ใจดูท่าจะใจร้อนมากนะคะเนี่ย
แอบสงสัยที่ย้ำบ่อยๆว่าไม่ชอบโดนผู้หญิงตามมารุมตื๊อนี้เคยมีเบื้องหลังรึเปล่าน๊า?
หรือพี่ภพจะเป็นหนุ่มยังซิงไม่ถูกโรคกับผู้หญิง // กะ...ก็เค้าชอบหนุ่มยังซิง....  :o8:

หนูครีมก็เหมือนจะเจนจัดเรื่องรักๆ แต่ความจริงแล้วเหมือนเป็นเด็กแสบซนฉลาดปกติ๊ปกติ?
แต่เหมือนไร้ประสบการณ์ความรักกว่าปิ่นหยกอีกนะเนี่ยย
คู่นี้จะลงไปทิศทางไหนเดาไม่ถูกเลยใครจะรักใครก่อนน๊า // ที่รู้ๆพี่ภพหวงไปแล้ว ฮาาา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Mocha01 ที่ 09-01-2013 22:05:48

อ้าวเฮ้ย !!
ไหงอ่านไปอ่านมา จบตอนซะงั้น โว๊ะค้างงงพรีสส
 
เมื่อไหร่หมาจิ้งจอกจะได้งาบเนื้อเด็กสักทีเนี้ยะ  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 09-01-2013 22:26:11

เฮ้อ ฉันละเพลีย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: mellowshroom ที่ 09-01-2013 22:29:24

อ่าวเฮ้ย !!!!!!

เอามาอ่านอีกกกกกกกก  :serius2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: kokilolylove ที่ 09-01-2013 22:42:58

 :-[ แหมๆพี่ภพตามมาถึงบ้านเลยนะ
แถมกลัวโดนไล่ออกจากบ้าน เดินหนีเข้าครัวสะงั้น
คิมก็แสบอะ หลอกพี่ภพซะได้
รอๆๆ อยากอ่านต่อจัง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: from_mars ที่ 09-01-2013 22:52:21

น่าร้ากกกกกก
สองแสบมันน่ารักเนอะ คึคึ

ขอบคุณและรออ่่านต่อจ้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 09-01-2013 22:58:12

พี่ภพหน้ามึน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: BitterSweet~ ที่ 10-01-2013 00:24:16

พี่ภพทำมึนเข้าบ้านน้องครีมนะเนี่ย
น้องยังไม่ทันได้ทำอะไรพี่เลย
พี่มโนไปเองทั้งน๊านนน 5555

คู่นี้จิกกัดกันได้มันส์มาก
แต่ดูท่าทางพี่ภพจะเป็นรองนะค๊า ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 10-01-2013 01:23:13

เอา แล้ว ๆ

 :z2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 10-01-2013 08:57:09

ปากบอกไม่ได้ชอบ แต่การกระทำมันตรงกันข้ามเลยนะเฮียภพ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 10-01-2013 09:32:53

อยากเห็นน้องครีมโดนจัดหนักมั่งอ่ะ
พี่ภพโดนบ่อยเกินไปแหละ :z2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 10-01-2013 10:48:41

พี่ภพ คิดอาราย
พุ่งเป้าเข้าหาน้อง อย่างเดียวเลยนะ :z2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: sulsul ที่ 10-01-2013 14:46:12

ครีมแสบมาก แต่บางซีนก็เยอะไป
แบบเด็กอะไร มันไม่ได้แสบ แต่เจ้าคิดเจ้าแค้นมากเกินไปหน้อยแล้ว อะไรอย่างนี้
เอ๊ะ หรือ กลัวเสียฟอร์มเลยแกล้งพี่ภพจังเลย ทั้งหนี ทั้งด่า ดูขัดแย้งนะ นัองครีม~
5555

รอมาต่ออยู่นะค่ะ หวังว่าพี่ภพจะไฟท์ชนะน้องบ้าง
ปล.พี่สรัญกะน้องแว่น มาแรง แซงทางโค้งมากกก
น้องแว่นมาแค่คำเดียวเองมั้งนั้น หึหึ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 10-01-2013 18:41:36

ไม่พุดอะดีแล้ว เนอะ!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 10-01-2013 20:13:11

 :pig4: หนุกดีค่ะ แล้วจะติดตามนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: phoenixa ที่ 10-01-2013 23:06:20

ตามมาอ่านเรื่องนี้ด้วยค่ะ
ชอบคู่นี้มากๆ มาตั้งแต่แม่ไก่ ลูกเจี๊ยบแล้ว
ลุ้นมากว่าจะไปรักไปชอบกันได้ยังไง
รอติดตามนะคะ
แค่สิบตอนก็เข้มข้นแล้ว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Pam_Teukky ที่ 11-01-2013 02:16:53

งือๆๆๆๆ :sad4:  ไม่ได้เข้าเล้ามาเกือบเดือน เรื่องนี้ไปไวมากกกกกกกก
แป๋มขอตามอ่านก่อนนะคะพี่เรน
======================================
มาแล้วค่า><
น้องครีม ไม่ว่ายังไงก็ยังแสบยังชอบแกล้งพี่ภพเหมือนเดิม ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
พี่ภพก็ไม่วายแกล้งและเอาคืนกลับเหมือนกัน
แต่เหมือนความรู้สึกของพี่ภพจะขยับมาอีกขั้นแล้วนะ เพราัะพี่รัญเพื่อนพี่ภพนั่นเอง ฮ่าๆๆๆ
พี่ภพมีหวงน้องครีมด้วย :o8:

รอตอนต่อไปนะคะ :กอด1: :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: nuper ที่ 11-01-2013 08:31:00

พี่ภพแกจะรุ้ตัวไหมว่า เป็น คนเข้าหา'ฤดูร้อน'เอง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Maprang_W ที่ 11-01-2013 17:45:34

 :m20: :jul3: o13 :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: bobby_bear ที่ 11-01-2013 19:51:27

ตามมาจากลูกเจี๊ยบค้าบผม  แต่ยังไม่จบนะ

ตอนอ่านเรื่องนั้นก็ชอบคิมนะ ฮาดี พอรู้ว่ามีเรื่องนี้รีบแจ้นมาอ่านเลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: -west- ที่ 11-01-2013 20:05:16

ขำจริงๆค่ะ
อ่านแล้วหลุดขำพรืดออกมาหลายตอนเลย ไอ้เด็กเวรนี่กวนตีนดีจริงๆ
ใจเย็นไว้พี่ภพ อย่าไปเต้นตามเด็กมันมาก กำราบให้อยู่หมัดเลย !

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: sunshine538 ที่ 11-01-2013 20:20:36

ไม่มีการลดราวาศอกให้กันเลยสำหรับมวยคู่นี้ ลุ้นกันสนุกมากๆ   :laugh:

พี่ภพท่าทางจะติดใจน้องครีมโดยไม่รู้ตัว ประเภท "แสบอย่างเธอต้องเจออย่างฉัน" ประมาณนั้นล่ะมั้ง

ส่วนน้องครีม พี่ภพก็คงเหมือนบูมเมอแรงอ่ะ ขว้างไปแรงเท่าไรก็กลับมาแรงเท่านั้น สู้ๆ นะน้องครีม

อ่านๆ ไปก็คิดถึงแม่ไก่กับลูกเจี๊ยบเนอะ (ซะงั้น 555)

รออ่านตอนต่อไปค่ะ  :call:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: namngern ที่ 11-01-2013 22:51:49

โฮะๆๆ เรื่องนี้แอบสุ่มอ่านถึงตอนที่10
ไม่ไหวละ เก็บเงียบไม่ได้
ต้องเผยตัว ฮึบๆๆๆ  :z10:

5555555555
แบบว่านะ อ่านแล้วรักน้องครีม เอ๊ย! คีม คึคึ
และแอบหมั่นไส้ไปในตัว
นายร้ายได้น่าหยิกมาก ก๊ากกก
พี่ภพปราบให้อยู่หมัดนะ รอวันดุ๊กดิ๊กสงบเสงี่ยม(?)
จะมีวันนั้นไหมหนอ
รออ่านตอนต่อไปจ้าา
+1 ให้คนแต่งน้าาาาา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Theznux ที่ 12-01-2013 10:53:00

ตามอ่านทันแล้วววว ;)  สนุกมาก น้องครีมน่ารักกกก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 12-01-2013 11:18:29

ชอบโซฟาสีแดง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: cutybuay ที่ 12-01-2013 22:39:51

ตอนนี้อีพี่ภพโดนหนูครีมปั่นประสาท พอให้มึนๆไปเหมือนกันนะ   :pandalaugh:
เจอมุกไม่พูดของพี่ภพเข้าไป หนูครีมจะทำไงละทีนี้ จะไล่ยังไงล่ะ 5555   :o9:

รอตอนต่อไป มาเร็วๆนะจ้ะคนเขียน  :give2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: zuu_zaa ที่ 13-01-2013 08:08:53

ตามมาจากหอพัก สนุกมากๆ จะติดตามผลงานต่อไปนะคะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: YuuYuu ที่ 13-01-2013 11:18:09

ห๊ะ... สะบัดก้นเข้าครัวมันคืออะไรวะคะพี่ภพ... ไม่สิ น้องภพ


คู่นี้กัดกันมันส์ดี เหมือนทันอีกฝ่ายอยู่ตลอดเวลา
ไม่บื้อๆ เหมือนคู่ปิ่นหยก ฮาๆๆๆๆๆๆ


ปล. อยากเห็นน้องแว่นอะ น้องแว่นคนนั้นอะพี่
ปล๒. หมอไอซ์ของน้องหละคะ!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: sakurai ที่ 13-01-2013 12:34:49

กรี้ดดดดดดด

ชอบน้องครีมมากจริงๆ

ชอบนายเอกแซ่บๆแบบนี้

พี่ภพจะปราบพยศยังไงล่ะนี่ ร้ายเหลือเกิน(ใจไม่อยากให้ปราบได้ ถือป้ายไฟเชียร์น้องครีมสุดแรง)

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: MiiCell ที่ 13-01-2013 19:23:26

โห พี่ภพ ที่ไม่พูดเนี่ยอยากอยู่กับน้องครีมนานๆอ่ะดิ
ว่าแต่เจ๊สาไปไหนอ่ะ?  :sad11:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 13-01-2013 21:59:34

สนุกดีค่ะ น้องครีม กับพี่ ภพ 5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 14-01-2013 21:26:16

 o18

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 14-01-2013 23:46:04

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 11 – หน้าหมา หนวดแมว

“ความรักก็เหมือนกับ ‘เป่ายิงฉุบ’
ค้อน กรรไกร กระดาษ
อาจไม่ได้อยู่ที่ใครเก่งกว่า แต่เป็นแบบไหนที่แพ้ทางกัน”
- สามภพและคิมหันต์ไม่ได้กล่าวไว้ -

“อ้าวเฮ่ย!”

ใช่แล้ว..คิมหันต์มีโอกาสพูดได้แค่นั้น

“ครีม” คราวนี้แหละพี่สาวที่รักตัวจริงเสียงจริง “รอตั้งนาน”

“นั่งเพลินไปหน่อย แต่โทรบอกแล้วไงว่ากลับช้า” เด็กหนุ่มเกาท้ายทอย เดินผ่านโต๊ะอาหารแล้วโฉบหมูทอดจากในจานใส่ปากเคี้ยวหงุบหงับก่อนจะได้รับเสียงดุกลับมา

“ล้างมือก่อนสิ!”

สามภพยืนส่ายหน้าอยู่ไม่ไกล มองตามร่างโปร่งของเด็กหนุ่มที่กระโจนแผล็วไปยังอ่างล้างจาน เอามือถู ๆ พอเป็นพิธีดูไม่ออกว่ามันสะอาดขึ้นตรงไหนก่อนจะถลากลับมานั่งแหมะรอกินอยู่ที่โต๊ะอาหาร ความเร็วตั้งแต่ต้นจนจบขั้นตอนเหล่านั้นเรียกว่าน่าประทับใจทีเดียว มิน่าเวลามีเรื่องอะไรถึงได้หลบหลีกไวนัก

“ครีม มาช่วยเจ้ยกจานก่อน”

คิมหันต์นั่งกระดิกเท้าอยู่บนเก้าอี้ หยิบหมูทอดโยนเข้าปากอีกชิ้น “ไปไม่ได้อะ ผมรากงอกแล้ว”

“ครีม!”

“เดี๋ยวผมช่วย” ผู้มาเยือนหนุ่มแทรกขึ้นมา เล่นเอาคิมหันต์ออกอาการเหวอ ซึ่งเจ้าตัวจะไม่มีวันยอมรับกับตัวเองเลยว่ากำลังแสดงสีหน้าเช่นนั้นอยู่ เด็กหนุ่มขมวดคิ้วใส่แผ่นหลังกว้างของคนซึ่งเดินเข้าไปหาพี่สาวเขาตรงเคาน์เตอร์เตรียมอาหาร ก้ม ๆ เงย ๆ ถามหาที่เก็บจานช้อนอย่างกับสนิทสนมกันมาตั้งแต่สมัยไหนเพียงแค่กลับบ้าน(บ้านเขาอีกต่างหาก)ก่อนกันนิดหน่อยเท่านั้นเอง

“ไม่ต้อง ๆ” เด็กหนุ่มลุกพรวดพราดจากเก้าอี้ วิ่งฉิวเข้าไปเบียดให้ชายหนุ่มออกไปยืนห่างพี่สาวพลางส่งสำเนียงรังเกียจเดียดฉันท์ “คนนอกอย่ามายุ่ง” รู้ดีว่าอีกฝ่ายน่าจะมีความเกรงใจผู้หญิงซึ่งเป็นผู้ใหญ่กว่าแล้วยังเป็นเจ้าบ้านจนไม่น่ากล้าหาเรื่องเขากลับ

วัสสานะเหลือบมองน้องชายพลางถอนหายใจเหนื่อยหน่าย “ไหนว่ารากงอก”

“แบบ..แค่รากฝอย” พ่อน้องชายตัวแสบยักไหล่ หยิบจานและช้อนส้อมขึ้นมาสองชุดแล้วจัดการตักข้าวใส่ลงไป “ถอนง่าย ไม่ใช่รากแก้ว”

สามภพอาศัยช่วงที่วัสสานะกำลังก้มหน้าก้มตาอยู่กับหม้อแกงจืดผลักหัวทอง ๆ ของคนตรงหน้าคะมำไปทีหนึ่ง เรียกให้เจ้าตัวหันมาจ้องตาเขียวหลังจากกลับมาทรงตัวได้เป็นปกติ บ่นขมุบขมิบไร้เสียงลับหลังพี่ใหญ่แต่อ่านปากได้ว่า “ไอ้เชี่ยพี่ภพ!” แล้วเดินถือจานตรงกลับไปที่โต๊ะอาหารโดยไม่ลืมแวะเอาไหล่กระแทกต้นแขนอีกฝ่าย(เพราะกระแทกไหล่สามภพไม่ถึง) ไม่ได้เจียมแม้แต่น้อยว่าชนไปก็มีแต่ตัวเองที่จะเซกลับมาด้วยขนาดร่างกายซึ่งต่างกันคนละเบอร์

ชายหนุ่มกลอกตา หลุดเสียงพ่นลมซึ่งโดยเนื้อแท้แล้วเป็นเสียงหัวเราะแต่พยายามทำออกมาให้ดูเหมือนถอนหายใจ ก่อนจะเดินกลับไปหาหญิงสาวเจ้าบ้านอีกครั้ง “มีอะไรให้ผมช่วยยกอีกไหม?”

“ไม่มีแล้ว ภพไปนั่งรอที่โต๊ะเถอะ” วัสสานะว่าพลางตักแกงจืดใส่ถ้วย พอหันหลังกลับเตรียมจะเดินไปร่วมวงอีกคนจึงได้เห็นว่าบนโต๊ะอาหารมีจานช้อนสำหรับสองคนเท่านั้นซึ่งคิมหันต์ถือไป ทั้งที่วันนี้มีคนอยู่สามแท้ ๆ

“ครีม” หญิงสาวขมวดคิ้ว “ทำไมเตรียมจานแค่สองชุด แล้วของพี่ภพล่ะ?”

คิมหันต์ทำหูทวนลม

“ครีม”

“คราวนี้รากแก้ว” เด็กหนุ่มบ่นลอย ๆ

วัสสานะเสยผม มีน้องชายกวนประสาทช่างเป็นเวรเป็นกรรม “ไหนว่าสนิทกันมากมาย ข้าวปลาไม่ยอมดูแลพี่เขาเลย” เธอบ่นพลางเดินย้อนกลับไปเตรียมจานช้อนให้อีกชุด ปล่อยสองคนที่เหลือนั่งจ้องหน้ากันจะเป็นจะตายพร้อมกับถ้อยคำงึมงำของคิมหันต์ว่าไปบอกสนิทกันตอนไหน (อ้อ..ตอนโกหกไฟแลบครั้งก่อน) จ้องถึงพริกถึงขิงขนาดนี้ถ้าเป็นปลากัดอาจได้มีใครสักคนตั้งท้องไปแล้ว

“..ทำเจ้ใหญ่ลำบาก” คิมหันต์ยังคงบ่นลอยกับลมฟ้าอากาศต่อเนื่อง “ชวนกินข้าวบ้านรึก็เปล่า หน้าด้านจริง ๆ”

“พี่สาชวนกิน” สามภพเอ่ยลอย ๆ บ้าง หันไปมองทุกอย่างรอบตัวยกเว้นไอ้เด็กแสบหัวทองที่เริ่มขมวดคิ้วหน้ายุ่ง “ไม่รู้เรื่องอย่าทำปากดี”

“แล้วนี่มาทำไม อย่าบอกว่าเอาแค่จุกยางมาคืน” เด็กหนุ่มยกแก้วน้ำส้มขึ้นมาแกว่ง แน่นอนว่าคราวนี้เป็นน้ำส้มแท้ร้อยเปอร์เซ็นต์ไม่ได้ผสมอย่างอื่นไว้ “เราไม่มีเรื่องอะไรกันแล้วเปล่าวะ”

“......”


สามภพไม่ตอบ...ด้วยเขาเองก็ไม่แน่ใจนัก




.




.




.




.




.


กินไปลอบเขม่นกันไปช่างสิ้นเปลืองพลังงานจนเจริญอาหารเหลือเชื่อ ขนาดคิมหันต์ฟาดเค้กแล้วชิ้นหนึ่งเมื่อตอนเย็นยังกลับมากินข้าวเบิ้ลสองจานพูน ๆ ต่อได้อีก ส่วนสามภพทำแฮตทริกสามจานติด ซึ่งเด็กหนุ่มเห็นแล้วอดหมั่นไส้ไม่ทราบสาเหตุขึ้นมาไม่ได้

ความจริงสาเหตุมีคือแข่งกันกินอยู่เงียบ ๆ ในที แต่ทั้งคิมหันต์และสามภพคงคิดว่าไม่ต้องไปรู้มันจะดีกว่า

“ผมเอาอีกจาน” เด็กหนุ่มโพล่งขึ้นมาหลังจากยัดข้าวคำสุดท้ายเข้าปากไปได้ด้วยอาการผะอืดผะอมเต็มกลืน “ยังไม่อิ่ม”

อา...ขึ้นมาถึงคอแล้ว นี่มันโคตรอิ่มเลยต่างหาก

“ข้าวหมดหม้อแล้ว ยังไม่พออีกหรือ?”

‘หมดเสียที!’ นั่นเป็นเสียงตะโกนจากก้นบึ้งของจิตใจ ขณะที่สีหน้ายังไว้เชิง หันไปยักคิ้วกับสามภพพร้อมกับยักไหล่ไปด้วยเป็นทำนองว่าไม่ใช่จะอิ่มจนกินไม่ไหว แต่ข้าวหมดแล้วต่างหาก “งั้นก็ไม่เป็นไร ไม่กินก็ได้”

“ครีม?” วัสสานะหรี่ตามองน้องชายขณะที่มือก็เริ่มเก็บถ้วยชามบนโต๊ะ “ไม่สบายหรือไงน่ะ”

“เปล่านี่”

“เครียดเรื่องสอบจนบ้าไปแล้วรึเปล่า”

“อะร้ายย ระดับไหนแล้ว”

“ไม่เป็นไรก็ดี จะได้ให้พี่ภพช่วยติวให้”

“ห๊ะ!?”

“เอ๊ะทำตาโตเป็นด้วยนี่” วัสสานะหัวเราะ “อยากเข้าทันตะฯไม่ใช่หรือ”

“ก็ใช่” คิมหันต์รับอ้อมแอ้มแล้วหยุดแค่นั้น ประโยคต่อมาอ่านได้ผ่านสายตาว่า ‘แล้วเกี่ยวอะไรกับไอ้หมาบ้านี่’

“เข้าใจเลือกคบคนนะเรา” หญิงสาวพูดไว้แค่นั้น ก่อนจะจัดการเก็บกวาดโต๊ะอาหารอย่างรวดเร็ว เป็นที่น่าสังเกตว่าระดับความกระฉับกระเฉงมาแบบเดียวกันทั้งพี่ใหญ่น้องเล็ก ผิดกับสิสิรผู้เป็นคนกลางที่สามภพรู้จักซึ่งค่อนข้างจะบุคลิกเนิบนาบกว่าอยู่นิดหน่อย

“เข้าใจเลือกยังไง” เด็กหนุ่มผมทองส่งเสียงบ่น เดินถือแก้วเปล่าตามพี่สาวไปเก็บในครัวอีกคน ทิ้งสามภพนั่งอยู่คนเดียวที่โต๊ะ “ไม่ได้สนิทอะไรกันขนาดนั้นซะหน่อย”

หญิงสาวเปิดน้ำที่อ่างล้างจานแล้วเริ่มลงมือ เสียงก๊องแก๊งเบา ๆ ดังแว่วในครัวขณะที่ตอบคำถามน้องชาย

“ไม่สนิทกันพี่เขาคงไม่ยอมอยู่ติวข้อสอบให้คืนนี้หรอก”

“ว่าไงนะ!?”







.




.




.




.




.



ห้องของคิมหันต์สภาพไม่ได้ต่างจากที่สามภพคิดเอาไว้นัก

ข้าวของถูกจัดเอาไว้ค่อนข้างเป็นหมวดหมู่แต่ไม่ได้เป็นระเบียบเท่าไร บนผนังมีโปสเตอร์นักร้องเกาหลีทั้งหญิงและชายที่เขาไม่รู้จัก ตะกร้าผ้าใช้แล้วมีเสื้อผ้าขยุกขยุยอยู่ในนั้นครึ่งหนึ่งตั้งอยู่ข้างตู้เสื้อผ้าไม้ขนาดใหญ่ เตียงเดี่ยวอยู่อีกฝั่งของห้อง ผ้าห่มถูกขยุ้มไว้ไม่ได้พับ หมอนข้างซึ่งเริ่มเหลวนอนย้วยอยู่ปลายเตียง ชั้นวางหนังสือถูกวางไว้ไม่ไกลกันนัก เก็บทั้งหนังสือการ์ตูนและนิตยสารเกม แต่สิ่งที่ทำให้สามภพประหลาดใจไม่น้อยคือเรื่องสัดส่วนตำราเรียนซึ่งเยอะกว่าที่คาดไว้มาก

เขาพยักหน้าน้อย ๆ กับตัวเอง ที่วัสสานะบอกว่าน้องชายถึงจะกวนประสาทแต่เป็นเด็กรักเรียนและอยู่ในโอวาทมาตลอดน่าจะเชื่อถือได้

ชายหนุ่มเดินสำรวจส่วนถัดไป ตู้เตี้ยประมาณเอวคงสำหรับเก็บของกระจุกกระจิก มองดี ๆ แล้วจึงพบว่าเครื่องประดับเจ้าของห้องนี้เยอะเหลือเชื่อ แค่เฉพาะจำนวนในที่เปิดซึ่งมองเห็นโดยไม่ต้องรื้อค้นก็ใกล้เคียงคำว่าละลานตาแล้ว สร้อยคอ สร้อยข้อมือ แหวน เข็มขัด แม้กระทั่ง...กิ๊บติดผม? ไอ้เด็กนี่มีกิ๊บติดผมอยู่ในห้อง??

สามภพเลิกสนใจของเหล่านั้น ด้วยจ้องเครื่องประดับที่ว่านาน ๆ แล้วให้ความรู้สึกเหมือนแอบขโมยเข้าห้องเด็กผู้หญิงอย่างไรบอกไม่ถูก (เพราะกิ๊บนั่นเลย) ปากหนักไม่ยอมเอ่ยถามออกไปจึงไม่รู้ว่านั่นเป็นของพี่สาวทั้งสองที่มักมาปนอยู่ด้วยบางครั้งเวลาพี่น้องเล่นอะไรกันแปลก ๆ

หลังตู้อีกใบมีรูปถ่ายใส่กรอบเรียงกันอยู่ ไล่ไปตั้งแต่รูปครอบครัว รูปพี่น้อง รูปถ่ายกับเพื่อนที่โรงเรียน หลายคนที่เขาไม่รู้จัก และพอคิดดูอีกทีหลังจากเพ่งมองรูปถ่ายเหล่านั้นชัด ๆ ก็พบว่าตัวเองไม่ได้รู้จักเจ้าของห้องนี้เท่าไรเช่นกัน

ชายหนุ่มหยิบรูปในกรอบบานหนึ่งขึ้นมาดูใกล้ ๆ ในนั้นเป็นภาพเด็กหนุ่มสองคนซึ่งรูปร่างใกล้เคียงยืนกอดคอกันอยู่พลางฉีกยิ้มจนตาหยี ทั้งสองสวมเสื้อกีฬาทีมเดียวกัน หนึ่งในนั้นมีผมสีน้ำตาลเข้มยุ่งเหยิง นัยน์ตาเป็นประกายตอนที่ยิ้มกว้างสู้กล้อง ส่วนอีกคนข้างกันซึ่งกอดคอแน่นแทบจะรวมร่างอยู่แล้วเป็นเด็กหน้าตี๋ ผิวขาว ผมสีทองสะท้อนแสงแดด และตาทั้งสองข้างก็ยิบหยีจนเกือบกลายเป็นเส้นเฉียงข้างละขีด

เด็กหนุ่มผมสีน้ำตาลท่าทางซื่อ ๆ นั่นคงเป็นปิ่นหยก แฟนหนุ่มของน้องชายอันนา ตัวต้นเรื่องที่ทำให้หญิงสาวมาไหว้วานเขาอีกที (จริงสิ..เขาเกือบลืมเรื่องนั้นไปแล้ว) ส่วนอีกคนที่เกาะหนึบกันอยู่ในรูปก็คนเดียวกับเจ้าเด็กแสบที่นั่งหันหลังให้เขาอยู่ที่เก้าอี้ ก้มหน้าก้มตาเขียนอะไรยุกยิกกลางกองหนังสือบนโต๊ะนั่นเอง

“เฮ่ย! รูปนี้น่า—” 

สามภพชะงักไป เมื่อกี้ตั้งใจจะพูดว่าน่าอะไรนั้นเขาไม่อยากคิดต่อเลย ความรู้สึกบอกว่ามันต้องเป็นเรื่องไม่ดีสำหรับเขาแน่นอน ตัดสินใจพูดใหม่โดยเลือกคำให้ดูเป็นตัวเองขึ้นกว่าเดิมสักหน่อย “รูปนี้ตลกว่ะ”

คิมหันต์ไม่ได้ตอบอะไรกลับมา ไม่แม้แต่จะหันมามองด้วยซ้ำ แต่เดาว่าคงกำลังรำคาญใจหรือไม่ก็หงุดหงิดเต็มแก่เพราะได้ยินเสียงฟึดฟัดดังมาอีกครู่หนึ่งก่อนเจ้าตัวจะก้มหน้าจนแทบจมหายไปกับกองหนังสือเหมือนเก่า

ชายหนุ่มยกมือขึ้นกอดอก คำว่า ‘หมั่นไส้’  คือสิ่งที่เขากำลังบอกกับตัวเอง ขาสองข้างพาร่างไปหยุดอยู่ข้างหลังเด็กหนุ่ม ชะเง้อมองข้ามไหล่คนที่กำลังแสดงอาการคร่ำเครียดอยู่กับโต๊ะหนังสือ ลายมือขยุกขยุยเขียนตัวเลขและตัวแปรทางฟิสิกส์เต็มหน้ากระดาษแล้วก็ฆ่าทิ้ง ขีดเขียนยุกยิกอยู่อีกครู่หนึ่งก็ขีดทับอีก ท่าทางจะยังไม่ได้คำตอบของโจทย์ที่กำลังสู้รบกันอยู่จนถึงกับลืม..หรืออย่างน้อยก็พยายามลืมสิ่งมีชีวิตอีกหนึ่งซึ่งเข้ามาป้วนเปี้ยนในห้องอยู่นานแล้ว

สายตาปราดมองไปรอบโต๊ะ บนนั้นมีแต่หนังสือเตรียมสอบ โพสต์อิทสีเหลืองและชมพูสะท้อนแสงแปะอยู่ที่ผนังตรงหน้าหลายใบ หนึ่งในนั้นเขียนไว้ว่า ‘คณะทันตแพทยศาสตร์’ มีวงกลมหนาสีแดงล้อมรอบพร้อมคำระบุด้านข้างว่า ‘Goal!’

สามภพเผลอยิ้ม นี่เหมือนกับตัวเขาเองเมื่อสามปีก่อนไม่มีผิด มีเป้าหมายที่ชัดเจน เพียงแต่ได้ดำเนินการเพื่อไปสู่เป้าหมายนั้นล่าช้าไปสักหน่อยด้วยมัวแต่พะวงกับความเห็นคนทางบ้าน เสียเวลาไปเปล่า ๆ ถึงสองปีกว่าจะกลับตัวได้ทัน

“อยากเข้าทันตะฯหรือ?” เขาถามจากด้านหลัง

“พี่หยุดเดินดมนั่นนี่เป็นไอ้ดุ๊กดิ๊กซะที” คิมหันต์ตอบกลับมาคนละเรื่อง “มีมารยาทหน่อยดิวะ ช่วงนี้ผมไม่ว่างเล่นด้วย”

อื้อหือ...ที่ผ่านมามันแค่เล่น

รู้ตัวอีกทีชายหนุ่มก็เผลอผลักไอ้เด็กกวนประสาทตรงหน้าหัวทิ่มอีกแล้ว “กวนตีน ถามดี ๆ”

คิมหันต์วางปากกา หมุนเก้าอี้กลับมาจ้องเขม็งใส่ตัวก่อกวนร่างสูงซึ่งยืนกอดอกอยู่ข้างหลัง “ไอ้พี่ภพ เอาตรง ๆ แบบลูกผู้ชายเลย เสนอหน้ามาถึงบ้านแล้วยังไปพูดอะไรกับเจ้ใหญ่ไม่รู้จนได้ค้างที่นี่ พี่จะเอาไงวะ”

สามภพเดินเข้าไปนั่งบนขอบโต๊ะ ท่าทีไม่รีบร้อนขณะที่พูดต่อหน้านิ่ง “พี่หมั่นไส้แก”

“ผมก็หมั่นไส้พี่ว้อย! เล่นเป็นเด็กไปได้”

โดนไอ้ตี๋ที่เด็กกว่าเขาตั้งสามปีว่าใส่อย่างนี้ช่างน่าขัดใจ

“ความจริงกำลังช่วยพี่อันอยู่” ชายหนุ่มบ่นพึมพำ ด้วยเป็นเหตุผลเดียวที่นึกออกตอนนี้ว่าจะมาป้วนเปี้ยนอะไรกับไอ้เด็กนี่นักหนา งานการของตัวเองที่ต้องทำส่งที่มหาวิทยาลัยก็ยังไม่เสร็จแท้ ๆ “ไม่ให้แกไปยุ่งกับเพื่อนรักแล้วก็น้องชายเขา แค่นี้ตรงพอหรือยัง”

คิมหันต์พยายามเอาหนังสือเล่มใหญ่สุดบนโต๊ะดันเขาให้ออกไปจากที่นั่งอยู่บนโต๊ะทว่าไม่สำเร็จ สุดท้ายก็ถอยไปฮึดฮัดขัดใจอย่างเดิม ออกปากกางปีกปกป้องเพื่อนเต็มที่ “มันรักกัน ยุ่งอะไรกับพวกมัน”

สามภพยักไหล่ รู้ตัวดีว่าแท้จริงแล้วเขาไม่ได้อยากยุ่งกับเด็กสองคนนั้นแม้แต่น้อย ตัดสินใจจบบทสนทนาที่ท่าทางจะไปต่อได้ไม่สวยด้วยการไม่ตอบ หันไปมองโจทย์ฟิสิกส์ในข้อสอบที่อีกฝ่ายกำลังขะมักเขม้นอยู่เมื่อครู่แทน “โจทย์แค่นี้ทำไม่ได้ จะสอบเข้าทันตะฯได้ไงวะ”

“เสือก” เด็กหนุ่มเถียง คว้าปากกากลับมาไว้ในมือ

“ปากหมากับผู้ใหญ่” เขาผลักท้ายทอยคิมหันต์หัวทิ่มอีกแล้ว ไม่รู้เป็นอะไรชอบผลักหัวทอง ๆ นี่จริง “เอาปากกามา”

อีกฝ่ายนิ่ง ทำตาตี่ใส่เขา

“ดินสอก็ได้”

ก็ยังตาตี่เหมือนเดิม..ไม่สิ...ตี่กว่าเดิมอีกเมื่อเจ้าตัวพยายามจะหรี่ตาข่มขู่ สามภพพ่นเสียงหัวเราะใส่หน้าอีกฝ่ายแล้วเอานิ้วไปถ่างเปลือกตาให้กว้างออก จังหวะที่กำลังเผลอก็แย่งปากกามาก่อนจะปล่อยมือจากเปลือกตาไปตบเบา ๆ บนกลุ่มผมสีทองสว่างของเด็กหนุ่มอีกที ให้ความรู้สึกเหมือนเล่นกับหมาอย่างน่าแปลก

“อันนี้อย่าเพิ่งรีบเอามาแทนค่าดิ” ชายหนุ่มก้มลงไปอธิบาย ทำเครื่องหมายกากบาทตัวใหญ่ไว้กับสมการยึกยือที่คิมหันต์วุ่นวายอยู่นานแล้ว “เราต้องมาดูตัวแปรอันแรกที่โจทย์ให้ก่อน—”

เงยหน้าขึ้นมาก็พบนัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนคู่เดิมยังจ้องมาที่เขาอย่างหวาดระแวง

“ตั้งใจฟัง!" เขาขู่ "เดี๋ยวเตะปลิวแม่ง”

คิมหันต์ยืดหลังระวังภัย เห็นชัดว่ายังไม่วางใจสถานการณ์นัก บ่นงุบงิบจับใจความได้ทำนองว่า “ไอ้พวกป่าเถื่อนล้าหลัง ใช้แต่กำลัง” แต่ก็ยอมก้มหน้าก้มตาฟังคำอธิบายแต่โดยดี

ซึ่งฟังไปสบถไปเป็นระยะก็เรียกว่า ‘แต่โดยดี’  ตามมาตรฐานของคิมหันต์แล้ว




.




.




.




.




.




เวลาล่วงเลยจนดึกดื่น สามภพเปิดประตูกลับเข้าห้องอีกครั้งหลังอาบน้ำเสร็จ ครั้งนี้แต่งตัวเต็มยศและสาบานกับตัวเองไว้ว่าหากใช้ห้องน้ำบ้านคนอื่นจะไม่ยอมเข้าไปตัวเปล่าโดยปราศจากเสื้อผ้าที่เหมาะสมด้วยเด็ดขาด กำลังจะเดินไปดูความคืบหน้าของลูกศิษย์เฉพาะกิจที่เขาเพิ่งสอนทำโจทย์ไปหลายข้อ ก็พบว่าร่างโปร่งของเด็กหนุ่มฟุบนิ่งอยู่กับโต๊ะเรียบร้อย

ชายหนุ่มสาวเท้าเข้าใกล้ ลองเรียกเบา ๆ แต่ไม่มีปฏิกิริยาตอบรับกลับมา ก้มลงไปดูจึงได้เห็นว่าใบหน้าซึ่งตะแคงข้างเอาแก้มแนบโต๊ะนั้นหลับสนิทคากองหนังสือไปแล้ว แถมยังทำน้ำลายยืดอีกต่างหาก

“เด็กเวร”

เขาส่ายหน้า ตอนแรกก็ทำแง่ง ๆ ใส่เสียเยอะแยะ พอทำโจทย์ผ่านไปได้สามสี่ข้อเท่านั้นสีหน้าเปลี่ยนเกือบจะทันควัน ดูแทบไม่ออกว่าเป็นไอ้เด็กแสบคนเดียวกับที่เคยเจอก่อนหน้านี้ หากไม่ลองแหย่จนแผลงฤทธิ์ให้ดูมากับตาจะไม่เชื่อเลยว่าวิธีกลั่นแกล้งคนอื่นช่างชวนให้บ้องหูสักทีสองทีเหลือเกิน

ยิ่งพอผ่านโจทย์ไปได้สักห้าหกข้อก็เริ่มมีปากว่ามือถึง พูดไปเผลอ ๆ ก็เอาแขนคล้องคอเขาบ้าง เกาะเอวบ้าง เกาะไหล่บ้าง ไม่ได้เจียมสังขารสักนิดว่าตัวแค่กระเปี๊ยกเดียว รู้ตัวทีก็เอามือออกไปทีแล้วทำเป็นเคร่งต่อแก้เก้อซึ่งต้องเรียกว่าค่อนข้างเนียนทีเดียว

สามภพยกมือขึ้นลูบต้นคอตัวเอง น่าแปลกที่แม้ไปอาบน้ำอาบท่ามาแล้วก็ยังรู้สึกได้ถึงสัมผัสร้อน ๆ แถวรอยต่อช่วงต้นคอกับไหล่ อันนาเคยบอกเขาว่าคิมหันต์ติดนิสัยสกินชิพแต่ก็ไม่นึกว่าจะเผลอจับ ๆ ขนาดนี้ ดูจากรูปถ่ายที่เห็นเกาะบ้าง ล็อคคอแน่นหนึบบ้างกับคนในรูปก็พอเดาได้ว่าคงเป็นเช่นนี้กับทุกคน

เด็กอะไรน่าหงุดหงิดจริง ๆ

ชายหนุ่มยักไหล่ บอกตัวเองว่าจะไปคิดอะไรมาก

เขายืนจ้องคนหลับอยู่อีกครู่ใหญ่ คิดจะปลุกให้ไปนอนดี ๆ ก็นึกได้ว่าเตียงมีแค่หลังเดียว เกิดความคิดชั่วร้ายว่าปล่อยหลับอย่างนี้แล้วเขาไปยึดเตียงดีกว่า แถมยังเกิดความคิดชั่วร้ายขั้นกว่าด้วยการหยิบมือถือตัวเองขึ้นมา ปิดเสียงชัตเตอร์ด้วยความรอบคอบ หลังจากนั้นก็รัวถ่ายรูปใบหน้าซึ่งกำลังหลับตาพริ้ม อ้าปากหวอ เก็บลงเครื่องไปอีกนับไม่ถ้วน

กำลังจะหนีไปนอน ทว่าก่อนหันหลังกลับได้ยินคนหลับละเมอก่นด่าขึ้นมาเสียก่อน

“...เชี่ย...ไอ้หมาบ้า”

หมาบ้านั่นหมายถึงใครก็ไม่อยากคาดเดา แม้ให้เดาก็อาจพอทำได้

“ไอ้พี่ภพเฮงซวย”

เขาเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าอีกฝ่ายแกล้งหลับเพื่อเนียนหลอกด่าเขาหรือเปล่า แต่ ณ จุดนี้มาตรวัดความน่าเตะต่อไอ้เด็กคิมในหัวเขาพุ่งสูงขึ้นอีกแล้ว ชายหนุ่มกวาดตามองรอบตัว เห็นปากกาเคมีสีดำด้ามใหญ่เสียบอยู่ในกล่องเก็บเครื่องเขียนด้านลึกสุดของโต๊ะ จากนั้นก็จุดยิ้มขึ้นที่มุมปาก

โดยไม่ทันได้คิดว่าสิ่งที่กำลังจะทำช่างเด็กเป็นบ้า เขาหยิบมันขึ้นมา บรรจงวาดหนวดแมวแผ่วเบาลงไปบนผิวแก้มขาว ๆ ของคนหลับข้างละสามเส้น เสียเวลาตรงที่ต้องหยุดเป็นพัก ๆ เมื่ออีกฝ่ายทำท่าเหมือนจะตื่น แต่สุดท้ายก็ทำสำเร็จจนได้

ชายหนุ่มถ่ายรูปใบหน้านั้นไว้เป็นหลักฐานอีกเกือบสิบก่อนจะหนีไปยึดเตียงเจ้าของห้องนอนสบายใจเฉิบ





.




.




.




.




.



คิมหันต์ตื่นขึ้นมาเพื่อพบกับอาการปวดต้นคออย่างมหาศาล คงเป็นเพราะเผลอฟุบหลับกับโต๊ะด้วยท่าตะแคงศีรษะนานเกินไป

เด็กหนุ่มลุกขึ้นส่ายหน้าแรง ๆ ไล่ความมึน หมึกสีดำรูปหนวดแมวหกเส้นยังเปื้อนอยู่สองข้างแก้มแต่โชคร้ายที่ไม่ได้เดินผ่านกระจกจึงยังไม่ทันรู้ตัว เหลือบมองนาฬิกาแขวนผนังก็ต้องตกใจเมื่อพบว่าเวลาล่วงเลยเกือบตีสามเข้าไปแล้ว

เขาลุกขึ้นขยี้ตาเตรียมหันหลังล้มลงเตียง แต่กลับพบว่ามีแขกไม่ได้รับเชิญซึ่งลืมไปเสียสนิทว่าอยู่ร่วมห้องกันคืนนี้นอนแผ่กางแขนขายึดที่นอนไปเรียบร้อย สถานการณ์ประหนึ่งเขาเป็นคนแคระกลับจากขุดเหมืองแร่แล้วมาเจอสโนว์ไวท์หลับพริ้มอยู่บนเตียง (แล้วทำไมเขาต้องเป็นคนแคระวะ) มันน่าไหม? มานอนบ้านคนอื่นแม้จะช่วยสอนหนังสือนิด ๆ หน่อย ๆ เอ้อ...ความจริงก็ไม่นิดหน่อย.. แต่ดันยึดเตียงเจ้าบ้านเหมือนเป็นของตัวเองแบบนี้มันไม่ใช่แล้วพี่น้อง!

คิมหันต์ยืนกอดอก ตบฝ่าเท้าเบา ๆ กับพื้นขณะครุ่นคิดว่าจะเอาอย่างไรดี เหลือบไปเห็นปากกาเคมีสีดำของตัวเองวางอยู่บนโต๊ะ ง่วงจนไม่ทันได้เอะใจว่าทำไมมันจึงออกมาอยู่ตรงนั้นทั้งที่ปกติเขาเก็บไว้ในกล่องไกลมือด้วยไม่ค่อยได้หยิบมาใช้ ความคิดบางอย่างแวบขึ้นมาในหัว...แบบเดียวกับที่เพิ่งแวบผ่านหัวอีกคน ราวกับห้องนี้เป็นแหล่งรวมความชั่วร้ายอันคอยป้อนความคิดอยากแกล้งคนใส่สิ่งมีชีวิตในห้องอยู่ตลอดเวลา

คิมหันต์เดินไปหยิบปากกาเคมี เดินกลับมาย่อตัวลงข้างเตียงเงียบเชียบ จรดปลายปากกาขีดหนวดแมวลงบนแก้มสโนว์ไวท์ (สโนว์ไวท์? ถึงจุดนี้เด็กหนุ่มรู้สึกอยากแหวะกับความคิดตัวเองเต็มกลืน) ระวังสุดชีวิตจะหายใจไม่แรงเกินไปจากความระทึกให้เสียท่าถูกจับได้

ไม่นานนักก็ปรากฏผลงานเป็นเส้นดำหนาราวครึ่งเซนติเมตรรวมทั้งสิ้นข้างละสามเส้นบนผิวหน้าชายหนุ่ม เหมือนกับที่อยู่บนแก้มของเขาเป๊ะถ้าหากจะหันไปมองกระจกสักนิด ปิดท้ายด้วยขั้นตอนเดียวกันคือรัวถ่ายรูปลงมือถือไว้เป็นหลักฐาน เผื่อในอนาคตอาจจำเป็นต้องใช้ แต่ใช่ว่าทั้งหมดจะจบลงแค่นั้น

เพราะคิมหันต์ร้ายกว่านิดหน่อย

มากกว่าตรงที่แอบรื้อกระเป๋าสตางค์อีกฝ่ายเพื่อจะลอบหยิบบัตรประชาชนขึ้นมา เอาหัวปากกาอีกด้านที่เส้นเล็กกว่าขีดหนวดแมวแบบเดียวกับที่ปรากฏบนใบหน้าจริงเจ้าของบัตรลงไปในรูปถ่ายหน้าตรง...ด้วยความหวังดี เดี๋ยวจะโดนคนอื่นหาว่านี่เป็นบัตรปลอมเพราะหน้าไม่เหมือนผู้ถือบัตร...จริงจริ๊ง...ขอยืนยันด้วยหางเสียงสูงปรี๊ดในหัว

เด็กหนุ่มหัวเราะหึ ๆ เก็บบัตรเข้าที่โดยไม่ยุ่งกับอย่างอื่น หนีออกไปนอนโซฟาห้องรับแขกเพื่อความปลอดภัยของตัวเองยามเช้าหากตื่นขึ้นมาทีหลัง


เช้าวันรุ่งขึ้น วัสสานะตื่นมาเจอคิมหันต์นอนอยู่บนโซฟา ส่วนสามภพเดินงัวเงียออกมาจากห้องพอดี

หลังจากผ่านช่วงงุนงงอยู่ครู่ใหญ่ก็ได้หัวเราะงอก่องอขิงกับหนวดแมวสีดำบนใบหน้าของหนุ่ม ๆ ที่สำคัญคือเหมือนทั้งคู่จะยังไม่รู้ตัวเสียด้วยว่าร่องรอยนั้นปรากฏอยู่บนแก้มของตัวเอง ซึ่งนั่นทำให้หญิงสาวเดาเหตุการณ์พอได้ สุดท้ายแล้วเธอต้องดันหลังพวกเขาทั้งสองไปยืนอยู่หน้ากระจกเพื่อฟังถ้อยคำประสานเสียงที่ทำให้เธอหัวเราะหนักขึ้นด้วยคิดว่าเด็ก ๆ ช่างแกล้งกันได้ตลกอะไรอย่างนี้ ไม่ซี้กันจริงคงทำไม่ได้


“ไอ้หมาบ้า!” / “ไอ้เด็กเวร!”


สีหน้าตอนพวกเขาเห็นภาพตัวเองสะท้อนอยู่ในนั้นยากจะลืมลงจริง ๆ

- หมดยกที่ 11 -


========================

ตีกันเบา ๆ XD
แอบดีใจที่มีคนทั้งชอบทั้งหมั่นไส้คิมหันต์ บุคลิกมันน่าหมั่นไส้จริงค่ะ
เป็นน้องเป็นนุ่งปั๊ดจะ...จะ...จะหาเสะหล่อ ๆ ไปจับฟัด!! แอร๊ยย//ใช่เรอะ!?
แต่ที่จริงน้องรักสงบนะคะ แค่เวลามีอะไรมาแหย่แล้วระแวดระวัง(ด้วยการโจมตี)เท่านั้นเอง การจู่โจมคือการป้องกันที่ดีที่สุด(?) ฮาา

พบกันตอนหน้า ขอบคุณทุกท่านงาม ๆ ที่เข้ามาอ่าน
 :L2: :3123: :L1: :pig4:

อย่าลืมของแถมรีพลายถัดไปเช่นเคยค่ะ ^o^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 10 - (บุก)รุก(ไม่รู้ตัว) [หน้า 14] (09/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 14-01-2013 23:46:18

คิมหันต์เป็นเด็กที่วาดเพลินอีกแบบค่ะ คงเพราะชอบแต่งตัวด้วยล่ะ เลยได้เปิดดูเสื้อผ้าผู้ชายในเน็ตสนุกเลย (ฮา)
(http://fc06.deviantart.net/fs71/f/2013/014/a/9/dd_kim3_resize_by_xx_rainyday_xx-d5rh812.jpg)


ตัว SD บ้าง พี่ภพ หมาบ้า เสะซึนนนน!!!
(http://th05.deviantart.net/fs71/PRE/f/2013/014/9/5/dd_pob2_by_xx_rainyday_xx-d5rh7y6.jpg)


นั่งนิ่ง ๆ แล้วก็ดูเชื่องดีค่ะ 555 (รึเปล่า?)
(http://fc05.deviantart.net/fs71/f/2013/014/6/b/dd_kimsd_by_xx_rainyday_xx-d5rh7ww.jpg)


สุดท้าย...รอให้แม่ไก่เพื่อนรักรู้เรื่องก่อนเถอะ! (คนเขียนมโนไปไกลอีกแล้ว)
(http://th08.deviantart.net/fs70/PRE/f/2013/014/4/e/dd_friends1_by_xx_rainyday_xx-d5rh805.jpg)


แล้วพบกันตอนหน้า ขอบคุณค่าาา ^o^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Noah ที่ 14-01-2013 23:51:21

อ๊ะๆ จิ้มก้นคนแต่งอีกแล้ว คิๆๆๆ  o18

รอๆๆๆ ให้พี่ภพจีบน้องครีมสักที

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: BitterSweet~ ที่ 15-01-2013 00:29:17

แสบทันกันทั้งคู่ ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: kp ที่ 15-01-2013 00:29:56

อ่านตอนนี้แล้วก้ตลกกับสองคนนี้อ่ะ คิดได้เนาะเขียนหนวดแมว ถ่ายรูป เด็ดสุดกลัวคนอื่นไม่รู้ จัดที่บัตรประชาชนด้วย ฮ่าาาาาา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 15-01-2013 00:40:12

ที่พี่ภพหงุดหงิดที่น้องครีม ชอบสกินชิพกับคนอื่นไปทั่ว
พี่ภพหึงน้องใช่ม๊ายยยยยยยยยยยยยย

ยอมรัยมาซะดีๆๆๆ :z1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 15-01-2013 00:46:41

 :m20:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: PK37 ที่ 15-01-2013 01:27:57

ชอบๆ รากฝอย รากแก้ว กวนได้อีก พี่สาคงจะชินชากับความกวนของน้องชายตัวเองอ่ะนะ แต่ถ้าไม่มีพี่ภพอยู่น้องครีมอาจจะไม่กวนก็ได้
พี่ภพไปนั่งคุยกับตัวเองหน่อยนะคะ ว่าทำไมต้องมาบ้านน้องครีมด้วย ทั้งๆ ที่น้องก็ยังไม่ได้ทำอะไรพี่เลย
และทำไมต้องหาเรื่องค้างกับน้องครีมด้วย รีบๆ หาคำตอบมาเร็วๆ นะ ไม่งั้นเราจะไปบอกให้พี่สรัญมาสนิทสนมกับน้องและคงจะสกินชิพแบบพี่สรัญกำไรเยอะ ชัวร์!
ว่าแต่พี่ภพจะชมว่าน้องครีมน่ารักก็ชมไปเต๊อะ ถึงขนาดต้องมาฝืนความรู้สึกตัวเองเปลี่ยนคำพูดเนี่ย ไม่ควรเลยนะ
น้องครีมหนูฟังพี่ภพอธิบายไปด้วยความเผลอก็ลวนลามพี่ภพซะแล้ว แต่น้องครีมรู้ไหมว่าพี่ภพเริ่มรู้สึกกับสัมผัสของน้องครีมแล้วนะ  :impress2:
ตื่นเช้ามาพี่ภพน้องครีมกลายเป็นแมวคู่แฝดไปซะแล้ว เพราะเรานั้นคู่กัน ใช่เปล่าพี่ภพน้องครีม  :laugh:
รอให้ถึงเวลาที่แม่ไก่จะแซวน้องครีม  o18

เป็นกำลังใจให้นะคะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: sakurai ที่ 15-01-2013 01:32:52

กร้ากกกก เป็นคู่ที่น่ารักมากเลย

ชอบเรื่องนี้เลยตามไปอ่านหอพักด้วย(กลับกันกะคนอื่นเลย)

แต่อ่านแล้วคิดภาพน้องครีมกับพี่ภพดราม่าไม่ออกเลย

ขอโหดมันส์ฮาแบบนี้ไปนานๆนะคะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 15-01-2013 02:08:38

เจอมุข 'รากฝอย' เข้าไปตบฉาดที่หัวเข่าทันที  :z3:
ขำท้องแข็งแบบไม่ไหวแล้วน้องครีมมมมม น่ารักไปไหนนนนนนน....

จะว่าไปแล้วน้องครีมถือเป็นเด็กปู้ชายปากจัด ปากดีคนนึง
เท่าที่เคยพบมาในนิยายเลยทีเดียว แต่ปากจัดแบบมีศิลปะไม่ได้
หยาบจนเกินไป แค่คนฟังแล้วสะอึกเท่านั้นเอง !! ชอบ !!

สรุปพี่ภพก็ลืมเรื่องที่พี่อันนาขอร้องมาเรียบร้อยสินะ
แต่มาวุ่นวายกับน้องครีมด้วยหัวใจเรียกร้องสุด ๆ หรือเปล่า ?? กร๊ากๆๆๆ

ความขี้แกล้งในตอนนี้ขอยกให้คะแนนเสมอนะคะ
อนาคตหมอฟันกับหมอฟัน ไม่แปลกใจทำไมฉะกันด้วย
คำพูดคมกริบทั้งคู่  :a5:

คนอ่านหมั่นไส้อีตาพี่ภพ
แต่เลิฟน้องครีมสุด ๆ  :กอด1:
ลำเอียงเห็น ๆ เนอะ ^___^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Ningg.Destiny ที่ 15-01-2013 02:58:16

แสบพอกันตรงที่มีการถ่ายรูปเก็บหลักฐานนี่แหละคะ  :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: KAEHUB ที่ 15-01-2013 03:46:18

น่ารักกันเกินไปแล้ว คู่นี้ ชอบทั้งคิมทั้งพี่ภพเลย เหมือนจะสงบศึกกันได้ชั่วครู่ ก็ออกอาการเดืมกันอีกแล้ว 55

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: nuper ที่ 15-01-2013 05:40:41

อย่างฮาอ่ะคะ หัวเราตอนตีห้าแบบดังๆ ไม่ได้อ่ะคะ น่ารักมากๆเลยอะคะ อ่านไปยิ้มไป หวังว่าคงไม่มีดราม่าน้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 15-01-2013 06:31:56

 :m20:  แสบกันซะจริงๆคู่นี้  แต่น่าจะวาดหน้าหมามากกว่าหน้าแมวนะ  เพราะกัดกันเก่งทั้งคู่เลย

    +1    จ้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 15-01-2013 07:15:56

เหมือนสองคนนี้จะเป็นเจ้าของเล่นกับน้องหมาจริงๆแต่ผลัดกันเป็นเจ้าของนะ ไม่ยอมกันเลย :laugh:
สนุกมากค่ะ นึกไม่ออกว่าตอนเป็นแฟนกันแล้วจะยังแง่งๆใส่กันอย่างนี้อีกหรือเปล่า :z1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 15-01-2013 07:38:09

เป็นการจีบกันที่ฮาร์ดคอร์ได้อีก 5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 15-01-2013 08:02:09

เหมือนพี่ภพจะเริ่มชอบป้ะ มีแอบหงุดหงิดที่น้องทำสกินชิพกับคนอื่น คิมแบบมองไปมองมาก็น่ารักเหลือเกิน รึคูานี้จะเป็นคู่แท้ ชอบคิดอะไรเหมือนกันซะด้วย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: It_s_me ที่ 15-01-2013 08:25:00

แกล้งกันน่ารักดีจริงๆ แรงมาแรงไป ไม่มีใครยอมใคร 5555
เฝ้ารอวันที่จะลงเอยกันด้วยดี(?)

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 15-01-2013 08:32:07

"ไม่ซี้กันจริงคงทำไม่ได้"
โถ  พี่สาวคิมช่างมองโลกในแง่ดี  กร๊ากกกกกกก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 15-01-2013 09:01:35

แกล้งกันได้น่ารักจริงๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 15-01-2013 09:29:54

ฮ่าๆๆๆ แสบพอกัน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: เก้าแต้ม ที่ 15-01-2013 10:27:46

ใกล้ชิดสนิทสนมขึ้นมาอีกขั้นรึป่าว   กร๊ากกกก 55555 :m20:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 15-01-2013 11:07:20

ยกนี้กรรมการลงความเห็นเป็นเอกฉันท์ว่าให้เสมอกัน(แบบสะบักสะบอม)ทั้งคู่

รีเควส ช่วงของแถมขอรูป จิ้งจอก+หมาบ้า+แม่ไก่+ลูกเจี๊ยบ อยู่ในเฟรมเดียวกันได้มั้ยอ่า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 15-01-2013 11:17:04

คู่กัด คู่กัน :n1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: DoubleBass ที่ 15-01-2013 13:09:35

โอ๊ยยยยยย น่ารักกกกกจริงๆ หมั่นเขี้ยวน้องครีมสุดๆ
ของแถมก็น่ารัก จิ้งจอกน้อยแก้มยุ้ยเชียว  :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 15-01-2013 13:20:13

แสบทั้งคู่เลยนะ....ไร้ซึ่งคำบรรยายว่าแกล้งกันได้เด็กขนาดไหน - -
แต่ก็น่ารักนะ ได้พี่ภพมาติวเเบบนี้ แสดงว่า...อีกไม่นานแล้วใช่มั๊ยคะ คริคริคริ :-[ o18

ชอบรูปสุดท้ายจังเลยค่ะ เราก็อยากจิ้มหนูคิมอย่างงั้นบ้าง >>>จิ้มแก้มนะ จิ้มอย่างอื่นคงต้องพี่ภพคนเดียวววว :laugh:

รอตอนต่อไปค่าาาาาาาาาา  :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 15-01-2013 13:59:03

กักกันตลอดอะ แต่พอสักพักเริ่มลืมตัว จับนู้นจับนี่ พี่เค้า น้อยๆหน่อยนะจ๊ะ ครีมจ๊า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 15-01-2013 14:17:45

คู่นี้เค้าแพ้ทางจริงๆนะคะ
เรื่องมันเข้มข้นขึ้นตั้งแต่ที่พี่ภพไม้รู้ตัวว่าจะตอแยน้องขนาดนี้ทำไมนั่นแหละ
ด้วยนิสัยขี้รำคาญขนาดนั้น ไม่สนใจ(แบบไม่รู้ตัว) คงไม่ตามเฝ้าหรอก ยังกะจะแยกคิมกับคู่ลูกเจี๊ยบแม่ไก่ในเวลาเรียนได้งั้นอ่ะ อิอิ

รุกอีกเยอะๆนะคะ เวลาคนซึนๆรุกแล้วฟินแฮะ อรั๊ยยยย  :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 15-01-2013 14:49:55

พี่ภพหลงเด็กเข้าให้ อยากอยู่ใกล้ ๆ เขาหละสิ ตอนนี้พอยกเรื่องติวมาอ้างได้บ้าง
ทั้งเด็กและผู้ใหญ่แสบพอกัน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Pam_Teukky ที่ 15-01-2013 14:52:06

 :laugh: :laugh: :laugh:
น้องครีมกับพี่ภพนี่สมกับเป็นเนื้อคู่กันจริงๆ
ขนาดแกล้ง ยังแกล้งเหมือนกันเลย หึหึ
พี่ภพเริ่มหวั่นไหวหน่อยๆแล้ว><

รอตอนต่อไปนะคะ :กอด1: :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Maprang_W ที่ 15-01-2013 17:40:24

สนุกมาก ตลกมากๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: SiLent_GRean ที่ 15-01-2013 18:18:20

ใจตรงกันด้วยอ่ะ   :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 15-01-2013 18:25:33

แสบตัวพ่อตัวแม่กันเลยทั้งคู่  :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 15-01-2013 18:59:23

แกล้งกันได้น่ารักมากๆๆ o18


 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: -west- ที่ 15-01-2013 19:59:57

กัดกันนัวเลย 5555555555 ระวังหนวดพันกันนะหนุ่มๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 15-01-2013 20:00:18

สองคนนี้ขี้แกล้งเหมือนกันเลย :m20:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 15-01-2013 20:07:51

งั้นก็จะรอตอนต่อไปละกัน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 15-01-2013 20:11:46

เป็นคู่มวยที่สมน้ำสมเนื้อที่สุด! ฮ่าๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: from_mars ที่ 15-01-2013 21:42:40

คือ การ์ตูนน่ารักมากอ่ะ แม่ไก่น้อยยยย
แอบคิดถึง น่ารักอ่ะ

ส่วนสองแสบ ใจตรงกันไปมั้ย คึคึ
ขอบคุณ รออ่านต่อจ้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: mellowshroom ที่ 15-01-2013 22:35:45

 55555 ..น่ารัก  o18

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: sz4music ที่ 15-01-2013 23:18:22

น่ารักกันจิงๆนะหนุ่มๆ

ขนาดแกล้งกันยังใจตรงกันได้อีก<3

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 16-01-2013 00:21:42

อย่างนี้ต้องเรียกว่าให้ทุกข์แก่ท่านทุกข์นั้นถึงตัวใช่ไหมพี่ภพ คิม ขอตัวไปขำก่อนละกัน 5555+

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 16-01-2013 00:40:14

แล้วจะล้างออกมั้ยล่ะหนวดสามเส้นอะ?

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: saiiisai ที่ 16-01-2013 01:38:36

น่ารักกันจังเลย
งี้ต้องให้ครีมชวนพี่ภพให้มาติวหนังสือให้บ่อย ๆ ซะแล้ว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: kokilolylove ที่ 16-01-2013 09:30:04

 :give2: ใจตรงกันจริงๆ ขนาดแกล้งยังแกล้งแบบเดียวกันอีกนะ
ส่วนที่สามภพไม่เข้าใจว่ามาทำอะไรบ้านคิมหันต์ ขอตอบเลยว่าเพราะ ใจสั่งมา ไง 55+

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: ASSASSIN ที่ 16-01-2013 09:43:36

มวยถูกคู่จริงๆ  ซู๊ดยอดเลย  คนอ่านมันส์พะยะค่ะ  o13  :jul3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: YOSHIKUNI RUN ที่ 16-01-2013 19:31:40

   พออ่านใจความแรก ทำเอาหวืดเลย ฮ่าๆ รากฝอย รากแก้ว
 สองคนนี้ นี่สมกันจริงๆ เหมาะแล้วๆ ที่จะคู่กัน ฮ่าตลอด
จะขี้แกล้ง กันไปไหน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Asuke ที่ 16-01-2013 19:34:01

แรงไม่ มีใครยอมใครจริงจริ๊งงง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: MEME_B ที่ 16-01-2013 19:50:19

ฮามุขรากฝอยรากแก้วจริงจัง XD
ขนาดกินข้าวก็ยังจะแข่งกันอีก ไม่ยอมใครจริงๆสินะสองคนนี้ (ถ้าคบกันแล้วเถียงกันคงไม่จบไม่สิ้นแหง)
ตอนคิมอ่านหนังสือรู้สึกมันกระแทกที่ใจ พอพี่ภพพูดออกมาเท่านั้นแหละ เหมือนโดนแทงฉึกกก (น้ำตาคลอเลยค่ะตอนนั้น) ;v;  :a6:

ขอบคุณพี่เรนนี่...พี่ทำให้เรารู้สึกถูกกระตุ้นให้มีแรงอ่านหนังสืออีกครั้ง =v=,,

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 16-01-2013 21:27:25

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Takarajung_TK ที่ 16-01-2013 23:54:25

สองคนนี้แกล้งกันได้น่ารักมากเลย  :-[
รอตอนต่อไปจ้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 17-01-2013 21:43:50

รักคิมหันต์เสมอ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Tuna Omega ที่ 18-01-2013 01:30:37

สมน้ำสมเนื้อกันมาก....สมแล้วที่เป็นเนื้อคู่กัน 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: cutybuay ที่ 18-01-2013 02:01:19

คู่นี้เค้าเล่นกันน่าเอ็นดูเนอะ  :m20:
แหม่ ยกนี้มันสูสีกันจริงๆ แต่รู้สึกอีพี่ภพจะเริ่มรู้สึกกับหนูครีมเพิ่มขึ้นอีกนิดแล้วน้าาา...เจอสกินชิพของหนูครีมเข้าไป o3

ปล คิดถึงเด็กๆร้านเค้กทานตะวันทุกคนจัง
ปลล คนเขียนบ่ได้ลืมไอ้หมีกริชของเค้าใช่มะ อย่าลืมเขียนคู่นี้ด้วยนะจ้ะ  :m17:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 18-01-2013 04:00:21

พอกันทั้งคู่เลย  :laugh:

ขอบคุณค่ะ
+1

 :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: ukinakou ที่ 18-01-2013 10:32:17

สวัสดีค่ะ เริ่มตั้งแต่ยกที่ 8 เลยนะค๊ะ พอดี ช่วงนี้มีงานเลย ไม่ค่อยได้เข้ามา พอมาอ่านอีกที ไห้ตายสิ สามภพก็ยังเป็น สามภพวันยังค่ำ ทั้งๆที่ชอบเขามากขนาด แต่ก็หารู้ไม่ โอ๊ย บ๊ะ เจ้า นี่ต้องเรียกว่า โครต บื้อหรือปล่าวน๊า.....แต่ก็เพราะเป็นแบบนี้ล่ะน๊า ถึงได้ มีเรื่อง รั่วๆ มาให้ได้อ่าน(ต้องขอบคุณคนเขียนสินะ//ยิ้ม ที่คิดคาแร็กเตอร์เจ้าชายภพออกมาได้ >[///]< คนเขียนหน้ารัก บันไซด์

ต่อด้วย ยกที่ 9 มาถึงน้องดุ๊กดิ๊ก เอ้ย....คิมหันต์ พึ่งเคยเจอ เซียนก็วันนี้เอง พระเจ้าช่วย ฉลาดเป็นกรด ถ้ามีคนแบบนี้ มาอยู่ใกล้ ต่อให้ข่มใจไว้แค่ไหนก็สงสัยไม่วาย ปวดหมอง ชัวร์  แล้วก็นะปิ่นหยกที่น่ารัก หน้าซึน ขนาดไม่ใช่ภาคตัวเองยัง ซ..ย ได้อีกค่า   หวานปนมึน น่ารักแหะ ชอบคำนี้ จัง
ปล....ยก9 น้องแว่นน่ารักค่ะ อเร๊ะ ว่าแต่ อืม....//มองคนเขียนตาไม่กระพริบ คู่นี้ สรัญ น้องแว่น น่ารัก น่าจิ้นอีกแล้วจร้า คอร์นเฟริม

ต่อด้วยยก 10 แหมๆ สามภพนะ สามภพ ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย.....คิดถึงเพลงนี้ขึ้นมาทันทีเลยค่ะ รู้สึกว่าจะซึนกว่าน้องปิ่นหยกซะอีกนะนี่ พอพระเอก น่าโหด
แล้วก็นะ ทำเป็นโกรธมากมายขนาดนะจร๊ะ ทั้งๆ ที่ปากบอก ไม่ชอบฤดูร้อน แต่ ทุกวันนี้เท่าที่เห็นก็ไม่อยากไห้ฤดูร้อนผ่านไปเลย ใช่ม๊าๆ (ฮา)

ยกที่ 11 ยกสุดท้ายในวันนี้ เอ่อ....จะว่ายังไงดี แค่กินข้าว สองคนนี้ยัง เขม่นกันได้ให้ตายสิ ไม่ไหวจะเคลีย แล้วก็นะ คิม ห้องนายหน่ะ มีสิ่งชั่วร้ายสิงอยู่ชัวร์ต้องปักเป่าๆ ให้มีแต่สิ่งที่ดลบรรดาลให้ความรักงอกเงยสิบ
ปล. แสบได้ใจไปเลยจร้า o13
แล้วก็ ขอบคุณเรนนี่มากนะค๊ะ วันนี้ก็สนุกอีกแล้วค่า คู้นี้ไม่ว่ายกไหนก็มันส์ สุดไปเลยจร้า รอตอนต่อไปอยู่นะค๊ะ :monkeysad:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 18-01-2013 12:01:49

ตีกันตลอดเถอะ คู่นี้ // แบบนี้ท่าทางลูกจะดกนะคะเนี่ยยย อิอิ  :z1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 18-01-2013 18:45:24

 :3059:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 11 - หน้าหมา หนวดแมว [หน้า 16] (14/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: phoenixa ที่ 18-01-2013 21:22:19

เริ่มสนิทกันมากขึ้นแล้ว
น่าสนใจมากว่าจะดำเนินต่อไปเช่นไร
ทั้งความรู้สึกช้า ทั้งซึนกันทั้งคู่แบบนี้
ต้องตามลุ้นตลอด

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 12 - ตาม [หน้า 18] (18/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 18-01-2013 22:38:31

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 12 – ตาม

ระยะนี้ประชุมห้องบ่อยจนคิมหันต์เริ่มเอียน

ด้วยกิจกรรมในวันคล้ายวันสถาปนาโรงเรียนซึ่งใกล้เข้ามาทุกทียังตกลงกันได้ไม่เรียบร้อยนัก แถมพวกเขายังเป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่หกซึ่งอยู่ในช่วงหน้าดำคร่ำเครียดกับการพยายามตะกายข้ามรอยต่อระหว่างชีวิตเด็กมัธยม-อุดมศึกษาผ่านสะพานแขวนร่องแร่งที่เรียกว่าการสอบ  ขณะเดียวกันก็ถูกคาดหวังไม่น้อยจากสายตาคนรอบข้างว่าเด็กนักเรียนห้องคิงควรมีศักยภาพพอจะทำออกมาได้ดีทั้งงานหลวงงานราษฎร์ นี่เป็นเหตุผลที่พวกเขาโดนเรียกประชุมด้วยความถี่ประหนึ่งปิ่นหยกบ่นเรื่องใช้อะไรสักอย่างเปลือง (ถ้าอยู่ด้วยกันจะรู้ว่าไอ้เพื่อนงกนี่บ่นเกือบตลอดเวลาจริง ๆ) ไม่ต้องนึกถึงคนที่เป็นกรรมการนักเรียนเลย พวกนั้นเขาจัดหมวดหมู่ให้เป็นเครื่องจักรที่กินเอกสารสรุปการประชุมเป็นอาหารมากกว่าจะรวมในกลุ่มสิ่งมีชีวิตร่วมสปีชีส์

“...และเนื่องจากพวกเราต้องเตรียมสอบกันหลายครั้ง แต่กิจกรรมแบบนี้ในฐานะเป็นปีสุดท้ายของชีวิตมัธยม ฉันคิดว่าก็ควรเต็มที่เหมือนกัน” 

ณิชา เพื่อนสาวแว่นผู้เป็นหัวหน้าห้องประกาศเสียงดังฟังชัดเรียกขวัญและกำลังใจจากเพื่อนร่วมชั้นเมื่อเห็นว่าบางคนเริ่มสมาธิหลุด บนไวท์บอร์ดมีลายมือยุกยิกจนถึงแผนผังมากมายโยงไปมา และเธอก็ยังขยับปากกาอยู่ไม่สุขนักขณะรอให้ทุกคนเงียบแล้วเริ่มพูดขึ้นอีกครั้ง “ต่อจากที่ได้ประชุมกันครั้งก่อน ให้กลับไปคิดมาว่าเราควรจะจัดอะไรซึ่งไม่ต้องใช้เวลาเตรียมตัวมาก จะได้ไม่รบกวนการเตรียมสอบของทุกคน ว่าไงกันบ้าง” 

บางคนเริ่มเสนอความเห็น แต่ไม่ใช่คิมหันต์

ปกติเด็กหนุ่มก็ไม่ใช่พวกคร่ำเครียดกับการประชุมมากมายอยู่แล้ว ฟังบ้างไม่ฟังบ้าง แต่อย่างน้อยก็เชื่อมั่นตัวเองว่ายังตั้งใจมากกว่าอาทิตย์ที่สัปหงกซ้ำแล้วซ้ำเล่าอยู่ข้างแม่ไก่สุดรัก  หากปิ่นหยกไม่ตั้งอกตั้งใจฟังอยู่ตรงนั้นเดาว่าคุณชายหน้ามึนคงโดดร่มแน่ตามนิสัยดั้งเดิมซึ่งเคยเป็นมาตั้งแต่สมัยอยู่ห้องบ๊วย  นับว่ามีพัฒนาการไม่เลว ความรักทำให้คนเปลี่ยนไปจนน่าตกใจจริง ๆ

คิมหันต์ลูบแขนตัวเองซึ่งเกิดขนลุกขึ้นมากะทันหัน ไม่รู้ความคิดเรื่องปรัชญาความรักเมื่อครู่โผล่มาจากชั้นไหนของจิตใต้สำนึก สยองตัวเองจนต้องทำเป็นลืม ๆ ไปเสียแล้วนั่งฟังข้อถกเถียงในที่ประชุมต่อ

เวลาผ่านไปชั่วระยะกระเพาะย่อยผนังตัวเองไปสักครึ่งมิลลิเมตร(ใช่..คิมหันต์กำลังหิว) ตัวหนังสือบนไวท์บอร์ดก็เริ่มถูกเติมจนแทบล้น  กิจกรรมวิชาการนั้นเป็นเรื่องปกติที่ต้องมีอยู่แล้ว ยิ่งเปิดให้คนนอกเข้ามาเยี่ยมชมได้ยิ่งต้องทำออกมาให้ออกมาดีเพื่อเป็นหน้าเป็นตาแก่โรงเรียน  หัวหน้ากลุ่มโครงงานวิทยาศาสตร์ซึ่งเพิ่งพาผลงานไปกวาดมาหลายรางวัลยินดีรับผิดชอบดูแล และเชื่อว่าคงเรียกคะแนนนิยมจากบรรดาผู้ปกครองที่สนใจจะส่งลูกหลานเข้าโรงเรียนนี้ได้มากโข

เด็กหนุ่มเอนหลังพิงเก้าอี้ ตบท้องตัวเองเบา ๆ คล้ายจะบอกให้สงบเสงี่ยมหน่อยอย่าเพิ่งเรียกร้องมาก นี่ยังไม่ทันเที่ยงเลยด้วยซ้ำ ไม่ได้สนใจวาระประชุมนักเพราะเกือบทุกอย่างยังคงเป็นเช่นปีที่ผ่านมา กิจกรรมวิชาการ ออกร้านขายอาหารหาเงินเข้ากองทุนของห้อง แล้วก็...

ครั้งนี้คุยไปคุยมามีพิเศษกว่าโปรแกรมน่าเบื่อเหล่านั้นขึ้นมาอีกหน่อยตรงมีคอนเสิร์ตด้วย!

“โอ้”

คิมหันต์อุทานออกมาเบา ๆ เพิ่งนึกได้ว่าปีนี้เพิ่งมีมนุษย์เสียงดีเรียนอยู่ร่วมห้องถึงสองคน ตามมาตรฐานของโรงเรียนที่มีการสอบแบ่งห้องทุกปีการศึกษาทำให้นักเรียนถูกจับโยกไปย้ายมาเป็นว่าเล่น ทั้งคู่มีความสามารถด้านการร้องเพลงเหมือนเกิดมาก็เปล่งเสียงตัวโน้ตโดเรมีแทนเสียงอุแว้ ทางบ้านคนหนึ่งในนั้นทำงานเกี่ยวกับเครื่องดนตรียิ่งช่วยให้ทุกอย่างลงตัว เป็นเรื่องดีทีเดียวเพราะเขาคิดว่าห้องเด็กบ้าเรียนนี้ห่างเหินกิจกรรมสันทนาการมานานเกินไปแล้ว

ท่ามกลางเสียงโห่ร้องยินดีของเพื่อนร่วมชั้นด้วยสาเหตุเดียวกับเขา ถ้อยคำของหัวหน้าห้องสาวก็แทรกขึ้นมาก่อน

“ขออีกสักอย่าง”

ดูเหมือนณิชาจะยังไม่พอใจนัก ท่าทางมุ่งมั่นของเธอบอกชัดเจนว่าอยากได้อะไรเด็ดกว่านั้นสำหรับงานใหญ่ส่งท้ายชีวิตมัธยม

“ที่มันเจ๋ง ๆ จนต้องอ้าปากค้าง”

เด็กสาวยกมือขึ้นดันแว่น ด้วยมาดซึ่งคงเหมาะมากหากมีเสียง ‘ชิ้ง!’  เป็นซาวด์เอฟเฟกต์ประกอบท่าทาง


“ประมูล!”


ใครสักคนเสนอความคิดขึ้นมา เป็นถ้อยคำธรรมดาที่คงไม่ได้ดึงดูดคิมหันต์เท่าไรนัก ไม่...จนกระทั่งรายละเอียดถูกแจกแจงขึ้นในที่ประชุม ผ่านการเกลาจากเพื่อนร่วมชั้นเรียนอีกครู่ใหญ่จนเริ่มเป็นรูปเป็นร่าง


มันไม่ใช่การประมูลสิ่งของ


เด็กหนุ่มโน้มตัวไปข้างหน้า ตั้งใจเก็บรายละเอียดในบทสนทนาของผู้คนรอบตัว นี่ค่อนข้างน่าสนใจทีเดียว ผ่านไปอีกชั่วกระเพาะย่อยผนังตัวเองบางลงสักหนึ่งมิลลิเมตรกว่าจะได้รายละเอียดชัดเจน

“เอาละ งั้นสรุปตามนี้” หัวหน้าห้องสาวแว่นทำเครื่องหมายดอกจันสีแดงตัวใหญ่ไว้หน้าหัวข้อ ‘ประมูล’ แสดงสีหน้าพึงใจก่อนจะหันมาพูดกับสมาชิกในชั้นต่อ “ใครสนใจเข้าร่วมอีกบ้าง”


คิมหันต์ยกมือชูขึ้นในอากาศ หลังจากพิจารณาแล้วว่าได้มากกว่าเสีย


“ฉันเอาด้วย”


โดยไม่รู้สักนิดว่านั่นจะทำชีวิตเขาเบี้ยวไปหลายองศาทีเดียว




........................................................




…………………..




.




.




.




.




.



“ประมูล? งานโรงเรียน?”

“อ่าฮะ”

“บอกผมทำไม”

“เผื่อว่าเธอจะสน”

สามภพส่ายหน้าหน่าย ๆ  “พี่ก็รู้ว่าผมไม่สน”

“ทำไมพี่ไม่คิดอย่างนั้น”

“นั่นเป็นเรื่องของพี่”

คราวนี้เป็นอันนาที่ส่ายหน้าพร้อมกับส่งรอยยิ้มหวาน “พี่ว่าภพอยู่กับคิมหันต์นานจนติดนิสัยพูดจายียวนมาด้วยแน่ ๆ”

ชายหนุ่มเลิกคิ้ว ละเลยอาการใจเต้นแรงไปหนึ่งวูบโดยไม่ทราบสาเหตุเมื่อได้ยินชื่อซึ่งหญิงสาวเพิ่งเอ่ยออกมา แต่แน่นอนว่ายังคงรักษาสีหน้าเป็นปกติดีพอไม่ให้เป็นที่สังเกตแม้ตอนที่เธอหันมายิงคำถามใส่เขา

“ไหนบอกครั้งเดียว?”

ให้ตายเถอะ..บางทีเขาก็ไม่ชอบรอยยิ้มบนริมฝีปากสวย ๆ ของอันนาเอาเสียเลย

“หมายถึงอะไร”

“บ้านคิมหันต์นอนสบายไหม? อาหารอร่อยหรือเปล่า?”

เธอพึมพำด้วยน้ำเสียงโทนสูงต่ำน่าฟัง สามภพรู้ดีว่าป่วยการจะเถียง ไม่อยากคิดถึงวันที่เจ้าหล่อนจะมาเป็นพี่สะใภ้เขาอย่างเป็นทางการเลยจริง ๆ  เขากลอกตาแล้วเสมองไปทางอื่น ซึ่งนั่นมีแต่จะเรียกให้มุมปากของหญิงสาววาดรอยยิ้มกว้างขึ้นอีก

“พี่ไม่ว่างไปยุ่ง..ไม่ได้แปลว่าไม่รู้”

“บางทีพี่ก็รู้มากไป”

“พี่พลก็บอกเสมอ” เธอหัวเราะน้อย ๆ ขณะพูดถึงพี่ชายเขา “และพี่ชอบแบบนั้น ว่าแต่ภพเถอะ..”

“ผมแค่มีเรื่องต้องเคลียร์กับเด็กนั่นนิดหน่อย” ไหล่กว้างยักขึ้นเบา ๆ “คิดว่านะ”

อันนาพยักหน้า ทำเหมือนเข้าใจถ่องแท้ในสิ่งที่เขากำลังพูด ซึ่งชายหนุ่มคิดว่านั่นเป็นไปไม่ได้เลย เพราะแม้แต่เขายังไม่ค่อยเข้าใจตัวเองด้วยซ้ำ

“พี่ถึงได้บอกว่าเธอต้องสนใจ”

กระดาษเอสี่ใบหนึ่งถูกยื่นมาตรงหน้าเขา ผู้ส่งไม่ได้เร่งรัดให้รับมันไว้ แต่ก็ไม่ยอมขยับออกห่างเช่นกันจนเขาก้มลงอ่านข้อความบนนั้นคร่าว ๆ  จับประเด็นได้ว่ามันคือกำหนดการในวันคล้ายวันสถาปนาโรงเรียนของเด็กนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่หกทับหนึ่ง

โรงเรียนเดียวกับที่เขาเพิ่งไปยืนเฝ้าหน้าอาคารอยู่เมื่อไม่กี่วันก่อน

“สักบ่ายสองก็น่าจะโอเค” อันนาขยายความ ซึ่งนั่นทำให้เขาต้องเลื่อนสายตาไปมองตามกำหนดการที่ว่าในช่วงบ่าย หัวข้อย่อยระบุไว้ว่าเป็นการประมูลอย่างที่เธอบอกเขาในตอนแรก

“พี่ไปเอานี่มาจากไหน?”

อันนายิ้มหวานอีกแล้ว แบบเดียวกับที่มักปรากฏบนดวงหน้างดงามยามสิ่งต่าง ๆ เป็นไปตามความต้องการของเธอ

หญิงสาวหันไปจ้องตาอีกฝ่ายตรง ๆ แม้รูปลักษณ์ภายนอกอาจมีส่วนคล้ายกันบ้าง แต่สามภพนิสัยไม่เหมือนสามพลผู้เป็นพี่ชายเอาเสียเลย “รู้ตัวไหม.. ภพมักถามในสิ่งที่ไม่ได้อยากรู้จริง ๆ  แต่กลับเลือกจะเงียบในสิ่งที่ตัวเองสนใจ”

“??”

“และพี่ว่าเธอไม่สนเรื่องพี่ไปเอามันมาจากไหนหรอก” หญิงสาววางเงินค่าเครื่องดื่มส่วนของเธอเป็นเชิงว่าฝากจ่ายแล้วลุกขึ้นยืน ไม่ลืมจะมองตรงมาอีกครั้งก่อนจากด้วยสายตาราวกับอ่านทุกอย่างออกทะลุปรุโปร่งขณะที่เอ่ยต่อเสียงนุ่ม


“แต่กำลังสนใจเรื่องรายชื่อใครสักคนในกระดาษนั่นต่างหาก”



.




.




.




.




‘คิมหันต์ วานิชตระการกูล’

ชื่อนั้นช่างขยันโผล่ขึ้นมาในหัว ความหงุดหงิดคาใจมีมากพอกับความสงสัยใคร่รู้ ขณะที่เขาเคลื่อนสายตาผ่านตัวหนังสือบนกระดาษที่หยิบเข้าหยิบออกจากกระเป๋าขึ้นมาอ่าน ๆ เก็บ ๆ หลายรอบจนแทบเปื่อยอยู่ในมือ ทั้งที่ความจริงเกือบท่องกำหนดการของไอ้ห้องหกทับหนึ่งนี้ได้หมดแล้วด้วยซ้ำ

ประมูลคน?

เท่าที่เขารู้ห้องหนึ่งของโรงเรียนที่ว่าในทุกระดับชั้นคือห้องรวมเด็กหัวกะทิ และนี่ก็พิสูจน์แล้วว่าไอ้เด็กพวกนี้ทั้งเก่งและบ้าในเวลาเดียวกัน

แม้แจ้งไว้ว่าเป็นการประมูลในลักษณะซื้อตัวคนสอนพิเศษเป็นเวลาหนึ่งวัน ซึ่งดูแล้วน่าจะเหมาะกับนักเรียนรุ่นน้องมาแย่งชิงกันหากอยากให้ไปช่วยสอนพิเศษตัวต่อตัวจริง แต่ไม่ว่าดูอย่างไรก็พิลึกเกินกว่าจะผ่านมติของอาจารย์ผู้รับผิดชอบ มีกระทั่งรายชื่อและลำดับ ‘สินค้าประมูล’ อยู่บนกระดาษในมือเขา (เรียกอย่างนี้แล้วเหมือนค้ามนุษย์ชอบกล)

ราคาได้เท่าไรคนที่ถูกประมูลจะได้ส่วนแบ่งสามสิบเปอร์เซ็นต์ ที่เหลือเอาเงินเข้ากองกลางของห้อง ดูท่าอาจารย์คงเชื่อในความสามารถและไว้ใจเด็กของตัวเองอยู่ไม่น้อยจึงปล่อยให้ทำอะไรตามใจขนาดนี้

รายชื่อทั้งหมดมีแต่ขึ้นต้นด้วย ‘นาย’  เครื่องหมายดอกจันตัวเล็ก ๆ ข้างกันนั้นแจ้งไว้ว่าหากเป็นผู้หญิงจะดูไม่ดีเท่าไรนัก ข้อความในวงเล็บและโน้ตยิบย่อยซึ่งแทรกอยู่เต็มไปหมดทำให้พอเดาได้ว่ากระดาษใบนี้ไม่ใช่แบบเป็นทางการ แต่น่าจะมีไว้สำหรับแจกให้ผู้เกี่ยวข้องโดยตรงซึ่งคงเป็นสมาชิกในห้องมากกว่า และอันนาก็ช่างหามาได้ไม่รู้ด้วยวิธีไหนกัน

แต่เขาก็ไม่ได้สนใจเรื่องนั้นอย่างที่เธอว่าจริง ๆ นั่นแหละ

สามภพอ่านข้อความบนหัวกระดาษอีกครั้ง วันที่จัดงานแจ้งไว้ว่าเป็นวันศุกร์ ซึ่งหากจะไปก็หมายความว่าเขาต้องโดดเรียน

“ใช่เรื่องที่ไหน”

ชายหนุ่มส่ายหน้า ขยำกระดาษแผ่นนั้นเป็นก้อนกลมแล้วโยนทิ้งถังขยะ เรื่องเพ้อเจ้อของเด็กมัธยมแบบนี้ควรรีบลืม ๆ เสียแล้วเอาเวลาไปทำอย่างอื่นดีกว่า





.......................................................




..............................





.





.





.





.



“ไอ้ภพ..อยู่ไหนวะ”

“ข้างนอก”

“ควาย!” เสียงด่าผ่านโทรศัพท์ดังลั่นจนเอาออกห่างจากหูแทบไม่ทัน “ข้างนอกไหน รีบกลับมา คาบนี้มีควิซ ลืมแล้วเรอะ!?”

“ฝากทำหน่อย”

“ไม่รับฝากโว้ย!”

“อย่าเรื่องมาก เดี๋ยวให้รูปไอ้ดุ๊กดิ๊กเป็นรางวัล”

“เชี่ย! ให้รางวัลอะไร ไม่ใช่หมา” สรัญยังโวยใส่ต่อเนื่อง แม้ท้ายประโยคจะฟังดูอ่อนลงเห็นได้ชัดเมื่อเขายกเอาชื่อ ‘ดุ๊กดิ๊ก’ มาอ้าง

“รูปเปลือย..หรือไม่เอา?”

“เอา!” อีกฝ่ายแทบตะโกนใส่โทรศัพท์ “ว่าแต่แกมีรูปน้องเปลือยด้วยเหรอวะ! นี่อย่าบอกนะว่า—”

สามภพตัดสายทิ้งแค่ตรงนั้น ปล่อยเพื่อนเกย์ร่างใหญ่เข้าใจผิดเริงร่าไปตามเรื่องตามราว ไอ้หมาดุ๊กดิ๊กได้ใส่เสื้อผ้ากับเขาที่ไหนกัน มันก็เปลือยอยู่ตลอดเวลานั่นแหละ ส่วนสรัญจะเข้าใจว่าชื่อนั้นหมายถึงใครไม่ใช่ธุระของเขาสักหน่อย แต่ไอ้ที่มายืนท่ามกลางผู้คนคลาคล่ำอยู่หน้าประตูโรงเรียนนี่...

จะว่าไปก็ไม่น่าใช่ธุระเขาอีกเหมือนกัน!

ชายหนุ่มเดินงุ่นง่าน หมุนซ้ายหมุนขวาหน้าโรงเรียนจนผู้คนที่เดินเข้าออกเริ่มหันมามอง ยามเฝ้าหน้าประตูส่งสายตาสงสัยมาอย่างน้อยก็สามครั้งแล้วเท่าที่เขาทันสังเกตเห็น

นี่มันบ้า..บ้ามาก

เขาหยิบกระเป๋าสตางค์ตัวเองขึ้นมา เอานิ้วล้วงแผ่นกระดาษจากในช่องใส่บัตรออกมาสะบัดให้คลี่ออก มันเยินแทบเหลว และแม้จะพับไว้เรียบร้อยอย่างไรก็ดูออกว่าผ่านการถูกขยำมาครั้งแล้วครั้งเล่า รอยหงิกงอปรากฏทั่วทั้งแผ่นแถมขอบกระดาษก็เริ่มรุ่งริ่ง ความบ้าบังเกิดตั้งแต่เขากลับไปเก็บสิ่งนี้ขึ้นมาจากถังขยะหลังจากขยำมันแล้วโยนทิ้งไปเมื่อหลายวันก่อนนี่แหละ หรือบางทีมันอาจเริ่มมาก่อนหน้านั้นแล้วเพียงแต่เขาปฏิเสธจะขุดคุ้ย

ระหว่างที่กำลังหมุนกระดาษซึ่งกลับหัวอยู่ขึ้นมาดูโดยยังไม่ได้เก็บกระเป๋าสตางค์เข้าที่ให้เรียบร้อย ก็มีแรงปะทะจากด้านข้างกระแทกเข้าตรงแขนกะทันหัน ส่งให้กระเป๋าลอยหวือหลุดมือหล่นลงพื้น

"!!?"

ชายหนุ่มก้มลงมองตัวต้นเหตุก็พบว่าเป็นไอ้เด็กตี๋คนเดิมที่เคยรับฝากจุกยางรถยนต์จากคิมหันต์มาให้เขาเมื่อครั้งก่อน และเด็กนั่นก็ดูจะจำเขาได้เพราะเจ้าตัวทำหน้าซีดเป็นไก่ไหว้เจ้าไปเลย

“ข..ขอโทษครับ!! ผมไม่ได้ตั้งใจ! ผิดไปแล้วครับพี่!”

สมบูรณ์ยกมือไหว้ปะหลก ๆ ตั้งแต่สามภพยังไม่ได้พูดอะไรสักคำ ย่อตัวลงช่วยเก็บของซึ่งร่วงลงพื้นด้วยมือสั่นเทาประหนึ่งเป็นผู้ป่วยพาร์กินสัน นึกโหยหวนอยู่ในใจว่าทำไมความซวยช่างขยันมาเยี่ยมเยือนกันอย่างนี้ระหว่างที่รีบโกยบัตรพลาสติกซึ่งกระเด็นออกมารวมไว้ด้วยกัน จนกระทั่งสายตาสะดุดเข้ากับบางอย่าง


มันเป็นบัตรประชาชน


ที่ไม่ธรรมดา


การเคลื่อนไหวทุกอย่างพลันหยุดชะงักเหมือนแผ่นหนังโป๊ที่เปิดอยู่แล้วมีคนมากดปุ่มพอส เอาละ..เขารู้ตัวว่าเปรียบเทียบได้ห่วยแต่มันเป็นอะไรที่นึกออกอันดับต้น ๆ สำหรับผู้ประกอบธุรกิจส่วนตัวแนวนี้เช่นเขา เด็กหนุ่มรู้สึกได้ว่าเหงื่อเม็ดเป้งพากันเรียกพรรคพวกขึ้นมาผุดบนขมับ ส่วนสามภพไม่พูดอะไรสักคำ ซึ่งนั่นทำให้บรรยากาศยิ่งน่ากลัวแม้ความจริงแล้วมันควรจะน่าหัวเราะมากกว่า


...หนวดแมว...


ดังนรกชังฤาสวรรค์แกล้ง สมบูรณ์ตกอยู่ในสถานการณ์โคตรฮาที่สุดกับคนน่ากลัวที่สุด จะหัวเราะก็เกรงว่าอาจได้กลายเป็นครั้งสุดท้ายในชีวิต แต่เรื่องอะไรเช่นนี้บางทีก็ห้ามกันลำบาก


“...คึ!!”


เขายกมือขึ้นปิดปาก นี่มันเกินจะรับมือแล้ว สามภพมองเขาตาขวาง คิ้วเข้มขมวดมุ่นอยู่กลางหน้าผาก และก่อนอีกฝ่ายจะได้ทำอย่างอื่นเด็กหนุ่มก็รีบโกยอ้าวไม่คิดชีวิตออกจากจุดนั้น ตะโกนลั่นขณะที่ขาก็ยังไม่หยุดวิ่งว่า "ขอโทษครับ! ปวดฉี่มาก!" ทิ้งกระเป๋าสตางค์และบัตรกระจัดกระจายของชายหนุ่มกองแหมะอยู่ที่เดิมกับเจ้าของ


“ไอ้-เด็ก-คิม!”


สมบูรณ์คล้ายจะได้ยินแว่ว ๆ ว่าอย่างนั้น แม้สงสัยว่าไปมีเรื่องอะไรกันแต่ใครจะอยู่ฟังต่อให้โง่ เท่าที่ความทรงจำเขาย้อนความไปถึง ยุ่งกับคิมหันต์ในฐานะศัตรูไม่เคยมีเรื่องดีเกิดขึ้นสักที และหากไปยุ่งกับพี่หน้าโหดคนนั้นก็เดาว่าคงไม่ต่าง


สามภพรวบของทั้งหมดเก็บเข้ากระเป๋าสตางค์ไว้ลวก ๆ อย่างรวดเร็ว รู้สึกว่าตัวเองพลาดแล้วที่ไม่ได้หยิบบัตรประชาชนออกมาใช้เป็นเวลาเนิ่นนานจนไม่ทันสังเกตว่าไอ้หนวดแมวบนหน้าเขาในบัตรมันงอกขึ้นมาตั้งแต่เมื่อไร แต่เดาว่าคงเป็นตอนที่ไปค้างคืนบ้านคิมหันต์ครั้งนั้นแน่นอน

ชายหนุ่มลุกขึ้นยืนก่อนจะก้าวขาเข้าอาณาเขตของโรงเรียนไม่มีลังเล ผ่านซุ้มกิจกรรมและร้านรวงมากมายตลอดทางเดิน เบียดเสียดกับผู้คนในบางจุด กระทบไหล่และโดนกระแทกบ้างบางครั้งแต่ไม่คิดหยุดดูหน้าอีกฝ่าย

นาฬิกาบนข้อมือชี้เวลาบ่ายโมงสี่สิบนาที เขายังมีเวลาเหลือเฟือให้เดินหาหอประชุมซึ่งถูกใช้เป็นสถานที่ประมูลตามที่ได้เขียนไว้ในกระดาษแผ่นนั้น ไม่มีอะไรต้องลังเลเหมือนตอนเดินวนเวียนอยู่หน้าโรงเรียนตั้งนานสองนาน



เพราะตอนนี้สามภพรู้แล้วว่าเขาจะมาทำอะไร

- หมดยกที่ 12 -




==========================

ถึงงานประมูลเดียวกับในเรื่องลูกเจี๊ยบแม่ไก่แล้วค่ะ 5555
(แต่ไม่ได้อ่านเรื่องโน้นก็ไม่เป็นไรนะคะ รู้เรื่องอยู่ดี :D)

ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านมาก ๆ ค่ะ *กอดดด* แล้วพบกันตอนหน้า ของแถมรีพลายถัดไปเช่นเคย
 :3123: :L2: :L1: :pig4:

ปล.คู่อื่นก็ยังไม่ลืมนะคะ แฮ่ ๆ ยังมีพูดถึงหมีกริชบ้าง พี่เอมน้องอุ่นบ้างเป็นระยะ (หมอไอซ์ล่ะ?) เราชอบมากเลยเวลาได้แอบแทรกจุดเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เชื่อมโยงถึงคู่อื่นและเหตุการณ์ที่เกี่ยวเนื่องกันลงไปด้วย :D
ปล.2 รูปรวม ลูกเจี๊ยบ-แม่ไก่ หมาป่า-จิ้งจอก (ทำไมมีแต่สิงสาราสัตว์) อยากวาดเหมือนกันค่ะ ฮุ่มมมมม รอนิดนะคะ แอบแปะลงลิสต์ไว้ก่อน ได้วาดจะรีบเอามาแปะเลยยย >w<

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 12 - ตาม [หน้า 18] (18/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 18-01-2013 22:38:54

รูปจากตอนที่แล้วค่ะ

(http://th01.deviantart.net/fs70/PRE/f/2013/016/3/d/dd_read_by_xx_rainyday_xx-d5ro3x7.jpg)
ครีมลวนลามเฮียนะ... 555

(http://fc09.deviantart.net/fs70/f/2013/018/8/4/sl11_resize_by_xx_rainyday_xx-d5rvade.jpg)

แอบแถมคู่รอง(?)เรื่องนี้ ลูกเจี๊ยบแม่ไก่ พอดีว่าคิดถึงค่ะ =////=
(http://fc03.deviantart.net/fs71/f/2013/018/a/3/dd_gn_by_xx_rainyday_xx-d5rvadm.jpg)

พบกันตอนหน้าเน้อ ^o^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 12 - ตาม [หน้า 18] (18/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 18-01-2013 23:05:23

ชอบคู่นี้อ่ะ  มันส์ดี 
 :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:




ฮิ้ววววววววววววววววววว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 12 - ตาม [หน้า 18] (18/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 18-01-2013 23:06:53

ศึกคู่รักหนวดแมว เริ่ม!! 5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 12 - ตาม [หน้า 18] (18/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 18-01-2013 23:08:49

รอยกต่อไปจ้าาา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 12 - ตาม [หน้า 18] (18/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 18-01-2013 23:11:49

สามภพเห็นบัตรประชาชนตัวเองช้าไปนะ คิมงานเข้าแน่ :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 12 - ตาม [หน้า 18] (18/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: PK37 ที่ 18-01-2013 23:11:53

น้องคิมเนี่ยพอมีเรื่องสนุกก็ไม่ลังเลใจที่จะกระโดดเข้าไปร่วมวงด้วย(ก่อนที่จะพบเจอพรหมอันนาชักพา)เลย  :laugh:
พี่ภพไม่ต้องกังวลไปเดี๋ยวพอพี่อันนามาเป็นพี่สะใภ้ พี่ภพก็ได้กองหนุ่นสุดแกร่ง(รึเปล่า)มาเป็นลูกคู่แล้วไง ป่านฉะนั้นชาวบ้านเค้าก็รู้เรื่องพี่ภพกับน้องคิมหมดละด้วย หึหึ
ทำเป็นไม่สนใจแต่ถึงขนาดต้องไปค้นกระดาษที่ตัวเองขยำทิ้งถังขยะและโดดเรียนที่มีควิซต่างหาก
เหตุผลมีไหมไม่รู้ แต่ใจพาตัวไปหยุดอยู่ที่โรงเรียนน้องคิมเรียบร้อย
หมายความว่าอย่างไรเนี่ยพี่ภพ เมื่อไรจะรู้ใจตัวเองสักทีนะ
พอเจอกับน้องสมบูรณ์ที่เคยโดนน้องคิมข่มขู่ เลยหาเหตุผลที่ต้องมาเจอน้องคิมได้เลยนะเนี่ยพี่ภพ อย่างนี้ต้องอุดหนุนแผ่นหนังโป๊ของน้องสมบูรณ์เป็นสินน้ำใจสักหน่อยแล้วนะ จะเอาไปดูพร้อมน้องคิมก็ได้เราไม่ว่า(แต่จะแอบดู)  o18

เป็นกำลังใจให้ค่ะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 12 - ตาม [หน้า 18] (18/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: beery25 ที่ 18-01-2013 23:15:44

ใครรู้ใจตัวเองก่อนชนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 12 - ตาม [หน้า 18] (18/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 18-01-2013 23:20:21

น้องครีมตะถูกพี่ภพประมูลรึเปล่าน๊อ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 12 - ตาม [หน้า 18] (18/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: wa-i_onne ที่ 18-01-2013 23:22:12

แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยย ทำไมรู้สึกว่าตอนนี้มันเริ่มเข้าเรื่องอย่างที่สุด ><
หรือจริงๆ อาจจะเข้าเรื่องนานแล้ว แต่อีพี่ภพดันซึนไม่เข้าเรื่อง ?

สุดท้ายหล่อนก็จะมาชิงตัวน้องครีมไปสินะ
บู้ววววววววว ถูกใจง่ะ 555555 แกปฏิเสธตัวเองไม่ได้หรอกพี่ภพ
ตลกตอนบอกจะเอารูปเปลือยดุ๊กดิ๊กไปให้เพื่อน 5555 คือการมาประมูลน้องนี่สำคัญสินะ
กดดันพี่ภพต่อไปเรื่อยๆ ><

พี่อันเป็นผู้หญิงที่น่ากลัวแถะ ,,,
นึกถึงอนาคตของน้องจี้ออกเลยเชียว 55555

ขอโทษนะคะที่เกเร ไม่ค่อยยอมมาเม้น T T
แต่ติดตามน้องครีมพี่ภพตลอดน้า ><
กอดดดดดดดดดดดด :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 12 - ตาม [หน้า 18] (18/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 18-01-2013 23:32:56

ตายๆๆๆๆ ความลับเปิดเผยแล้ว
งานนี้น้องครีมเละแน่ๆ ฮ่าๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 12 - ตาม [หน้า 18] (18/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: sz4music ที่ 18-01-2013 23:36:32

แหมๆๆๆ เฮีย หาเหตุผลมางานประมูลได้แล้วสินะ หึหึ

เฮียภพ เริ่มหวั่นไหวแล้วสินะ เย่เย่ แล้วน้องคิมล่ะ เมื่อไหร่จะหวั่นไหวซะที???

อยากให้รักกันเร็วๆจัง  :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 12 - ตาม [หน้า 18] (18/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 18-01-2013 23:42:25

ขอสามคำ ! พี่ภพนี่มัน  *ซึน - สุด - ตรีน*  :z3:
หยิบกระดาษเข้าออกจนเปื่อย ขยำเป็นก้อนกลม ๆ โยนทิ้ง

"ใช่เรื่องที่ไหน ?"

เรื่องเพ้อเจ้อของเด็กมัธยม แต่คุณพี่ท่านก็ไปตามเก็บ
กระดาษเปื่อย ๆ กลับมาแล้วโดดเรียน โดดทำควิซเฉยเลยนะเจ้าคะ  :a5:

มีหลอกล่อคุณพี่สรัญซะด้วย ช่างน่าสงสารเหลือเกิน //me ปาดน้ำตาให้พี่สรัญ  :o12:

สุดท้ายอีตาพี่ภพอยากรู้เหมือนกันว่าเจ้าตัวก็คงงง ๆ เหมือนกันว่า
มายุ่งกับเด็กคิมทำไมสินะ ติดบ่วงโดยไม่รู้ตัว  :เฮ้อ:
หาเหตุผลซึน ๆ ของตัวเองมาแก้ข้อเท็จจริงว่า
ตัวเองกำลังค่อย ๆ ขุดหลุมดักตัวเองตกบ่วงน้องครีม(โดยไม่รู้ตัว)สินะ

ถ้าไม่เห็นบัตรประชาชนอีตาพี่ภพคงยังคิดเหตุผลที่มาหาน้องครีมไม่ตก
นี่ได้มือดีรีทัชภาพบัตรประชาชนให้ใหม่เลยใช้เหตุผลแถ ๆ ไปได้สินะ
อยากตะโกนว่า  **อีตาพี่ภพนี่มันซึนว่ะ !!**   :angry2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 12 - ตาม [หน้า 18] (18/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: from_mars ที่ 19-01-2013 00:00:12

นับว่าหนวดแมวเป็นแีงกระตุ้นที่ดีนะ คึคึ
ถ้าไม่ได้เขียนไว้ อาจมีพลิกโผ ทำตัวเองแท้ๆ เลยนะน้องครีมมมม

ขอบคุณ และรออ่านต่อจ้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 12 - ตาม [หน้า 18] (18/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: N_N ที่ 19-01-2013 00:10:19

หนวดแมว  :m20:

จัดหนักเลยครับเฮียภพ :z1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 12 - ตาม [หน้า 18] (18/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 19-01-2013 00:10:44

พี่ภพเห็นจนได้ 555555+ หนวดแมว  :laugh:

ขอบคุณค่ะ +1

 :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 12 - ตาม [หน้า 18] (18/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 19-01-2013 00:18:31

 :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 12 - ตาม [หน้า 18] (18/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Takarajung_TK ที่ 19-01-2013 00:26:47

หึหึ หนวดแมวบนบัตรทำให้พี่ภพมีข้ออ้างไปพบเด็กแสบแล้วสิ  o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 12 - ตาม [หน้า 18] (18/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 19-01-2013 00:48:36

เอาละสิ อยากรู้จัง ภพจะทำอะไรกะครีมบ้างหลังประมูลไปแล้ว ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 12 - ตาม [หน้า 18] (18/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Ningg.Destiny ที่ 19-01-2013 01:06:25

 :sad4: แง.. ตัดฉับ
พี่อันนาอ่านใจคนได้ใช่มั้ยเนี่ย น่ากลัวมาก! 555
อยากรู้แล้วว่าพี่ภพประมูลน้องครีมไปทำอะไร

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 12 - ตาม [หน้า 18] (18/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: RainyMooD ที่ 19-01-2013 01:34:31

พ่อไก่เจี๊ยบ กะ แม่ไก่สุดรัก แอบมาขโมยซีนเบาๆ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 12 - ตาม [หน้า 18] (18/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: sakurai ที่ 19-01-2013 02:12:28

คู่นี้ ใครจะรู้ใจตัวเองก่อนนะ

แต่เกรงว่า อนาคต เจ้อันนาจะแทคทีมกับหนูคิมแกล้งเฮียภพน่ะสิ แลดูเจ้าเล่แสนซนกันทั้งคู่เลย

ชอบคู่นี้ ดุเด็ดเผ็ดมันส์ดี รักกันเร็วๆนะ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 12 - ตาม [หน้า 18] (18/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: insomniac ที่ 19-01-2013 04:01:01

คิมกับภพกรุ๊ปเลือดอะไรน้อ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 12 - ตาม [หน้า 18] (18/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: KAEHUB ที่ 19-01-2013 06:12:27

เอาแล้วไง จะประมูลเป็นไงบ้างเนี่ยน้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 12 - ตาม [หน้า 18] (18/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 19-01-2013 08:52:01

 :laugh:   คู่นี้ช่างเหมาะสมกันจริงๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 12 - ตาม [หน้า 18] (18/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: mellowshroom ที่ 19-01-2013 10:27:28

ในที่สุด ก็มีเรื่องให้ไปหาจนได้นะ เฮีย  o18

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 12 - ตาม [หน้า 18] (18/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 19-01-2013 11:08:11

ผ่านมา 12 ยกแล้วแต่ก็ยังเลือกไม่ได้ว่าจะเชียร์ใครดี ฮ่าา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 12 - ตาม [หน้า 18] (18/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 19-01-2013 11:39:02

น่ารักจังเลย """" เดินไปหาซื้อผ้ามาเย็บแม่ไก่ดีไหมเนี่ย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 12 - ตาม [หน้า 18] (18/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: annachang ที่ 19-01-2013 12:22:24

ดูท่าแล้วน้องครีมจะชนะพี่ภพขาดลอยเรื่องนึงแล้วล่ะ
เพราะดูจากอาการของพี่ภพแล้วเพ้อหายใจเข้าออกก็เป็นคิมหันต์ คิมหันต์ขนาดนี้ เจ้าตัวยังไม่คิดถึงพี่ภพซักนิดดนึง  :laugh:
แต่ดูท่าอีกไม่นานถ้ารู้ใจตัวเองพี่ภพคงจะรุกสุดตัวนะคะ ถึงตอนนั้นแล้วจับกดเลยค่ะ! // แฮ่กกๆๆๆ

ว่าแต่พอชนะประมูลจะทำอะไรน๊า....แต่ก็ใกล้จะถึงฉากนั้นในห้องน้ำของคู่แม่ไก่แล้วสินะคะ ฮี่ๆ  :haun4:
ยังไงก็จะรออ่านตอนต่อไปเร็วๆนะคะ สู้ๆนะคะ ><

ปล. เอ๋....จะว่าไปพี่รัญนี่ดูเคมีเข้ากับน้องตี๋สมบูรณ์ดีนะคะหื่นๆล่กๆทั้งคู่ 5555 // แต่....น้องแว่นหน้าง่วง?

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 12 - ตาม [หน้า 18] (18/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 19-01-2013 12:32:12

พี่ภพยังคงไม่รู้ตัวต่อไป  :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 12 - ตาม [หน้า 18] (18/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: เก้าแต้ม ที่ 19-01-2013 14:00:41

จากหนวดแมวใน ID Card  เฮียภพจะประมูลน้องคิมไปเอาคืนกันยังงัยเน๊าะ.  :z1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 12 - ตาม [หน้า 18] (18/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 19-01-2013 15:05:00

หลงเด็กหัวปักหัวปำเลยพี่ภพขนาดโดดควิซ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 12 - ตาม [หน้า 18] (18/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Pam_Teukky ที่ 19-01-2013 15:52:28

พี่ภพ!!! แกซึนได้เหรียญจริงๆ :laugh: :laugh:
อิิอิ น้องครีมเสร็จพี่ภพแน่ หึหึ

รอตอนต่อไปนะคะ :กอด1: :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 12 - ตาม [หน้า 18] (18/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: kokilolylove ที่ 19-01-2013 16:01:51

 :z2: 55 ไหนบอกไม่สนใจไงพี่ภพ แล้วไปโผล่ที่โรงเรียนได้ไงกัน!!!

อยากรู้นะ ประมูลได้แล้วจะเอาคิมไปทำอะไร 5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 12 - ตาม [หน้า 18] (18/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 19-01-2013 16:43:47

อ๊ากกกกกกกกกกกก รูปน่ารักอ่ะ
ไม่ทราบว่าเวลารวมเล่ม รูปสวยๆเหล่านี้จะเอาไปทำเป็น photo book มั๊ยอ่ะ อยากดั๊ยๆๆๆๆๆๆๆ  o9
 อะแฮ่มมมมม นอกเรื่องไปหน่อย
ไม่อยากเจอคนอย่างอันนาเลย เบื่อพวกรู้ทัน อยากรู้จริงๆว่าพี่สามพลเป็นคนยังไงนะ ทำไมถึงอยู่กับนางได้  o21

แต่ขำสามภพอ่ะ รู้ตัวช้า พลาดตลอดเลยนะ
สงสัยความรักเริ่มเข้ามาบดบังญาณหยั่งรู้เเล้วมั้งเนี่ยยยยยยย  o18
อยากรู้เร็วๆจังเลยว่าพี่ภพประมูลน้องคิมไปทำอะไร กรี๊ดดดดดดดดด  :-[

รอคอยค่าาาาาา  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 12 - ตาม [หน้า 18] (18/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: rosy ที่ 19-01-2013 17:02:35

เพิ่งเข้ามาอ่าน สนุกมาก

ปะทะกันดุเดือดมาก น้องคิมกับพี่ภพ กัดกันได้ดูน่ารักมาก

อยากรู้ว่า น้องคีม อยู่ม.อะไรแล้วหรอ

จะห่างจากพี่ภพมากไหมนั้น

ไงก็เป็นกำลังใจให้นะงับ  :L2: :L2: สู้ๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 12 - ตาม [หน้า 18] (18/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 19-01-2013 17:08:35

ก็จะรอดูว่าจะเกิดอะไรกับคิม

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 12 - ตาม [หน้า 18] (18/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 19-01-2013 18:49:49

หาเรื่องมาเจอน้องครีมได้แล้วนิพี่ภพ :m20:


 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 12 - ตาม [หน้า 18] (18/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Asuke ที่ 19-01-2013 19:01:31

คิม โดนแน่ๆ พี่ภพจัดการเลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 12 - ตาม [หน้า 18] (18/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 19-01-2013 19:33:45

น้องครีมมมมมมมมมมมมมมมมมม
โดนแน่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ โชคดีนะ กร๊ากกกกกกกก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 12 - ตาม [หน้า 18] (18/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 19-01-2013 20:00:36

แหม่ ต้องหาข้ออ้างให้ตัวเองก่อนถึงจะไปได้นะพี่ภพ! ฮ่าๆๆ จริงๆเล๊ยยย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 12 - ตาม [หน้า 18] (18/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 19-01-2013 21:18:42

อยากรุ้ตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 12 - ตาม [หน้า 18] (18/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 19-01-2013 22:43:28

รู้สึกไปเองรึเปล่านะ  ว่าตอนนี้สั้นไปหน่อย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 12 - ตาม [หน้า 18] (18/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 20-01-2013 00:06:41

เพิ่งไปตามอ่านเรื่องรักติดดินมา สนุกมากค่ะ
ไม่คิดว่าตัวฮาที่ออกจะร่าเริงอย่างปิ่นหยกจะผ่านชีวิตที่ต้องสูญเสียมาขนาดนั้น
อ่านท่านคิมในเรื่องนั้น มาเจอน้องครีมในเรื่องนี้แทบปรับอารมณ์ไม่ทัน
โบกมือหยอยๆ โชคดีนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 12 - ตาม [หน้า 18] (18/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 20-01-2013 00:16:18

ถึงเวลาเอาคืนใช่มั้ยพี่ภพ? หึหึ!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 12 - ตาม [หน้า 18] (18/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 20-01-2013 00:25:49

พี่ภพมาทำอะไรน้อ? คิมคงรู้สึกเสียวสันหลังวาบๆ หุหุ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 12 - ตาม [หน้า 18] (18/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: watcharet ที่ 20-01-2013 12:58:00

สองคนนี้ก็ฮาดีเนอะ!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 12 - ตาม [หน้า 18] (18/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Tumz ที่ 20-01-2013 15:55:37

(http://i564.photobucket.com/albums/ss89/rati_photos/tumblr_mg2dcp4tQm1rmn9pho1_500_zps98ae5c77.gif)

ติดใจ จะมาประมูลเค้าอะดิ่

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 12 - ตาม [หน้า 18] (18/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: SiLent_GRean ที่ 20-01-2013 18:12:38

ถึงตอนประมูลแล้ว  :mc4:  :mc4:

ยิ่งอ่านยิ่งรักคู่นี้  :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 12 - ตาม [หน้า 18] (18/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: MiiCell ที่ 20-01-2013 20:21:34

นั่นแน่ พี่ภพโดดควิซนะนั่น ในชีวิตจริงทำแทนไม่ได้นะ
เพราะอาจารย์แกจำเด็กได้ ฮ่าๆ  :z2:

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 21-01-2013 00:45:43

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 13 – สงครามของคนบ้า

อันนามางานนี้ด้วย


นั่นให้ความรู้สึกไม่ดีนัก บทสนทนาสั้น ๆ ระหว่างเขาและเธอเมื่อตอนใกล้เที่ยงยังชวนให้ระแวงอยู่จนตอนนี้ คิมหันต์รู้ว่าเธอไม่ใช่พวกชอบโกหกเป็นนิสัย แต่มักใช้วิธีไม่บอกทั้งหมดหรือพูดให้คลุมเครือจนเข้าใจผิดไปเอง ข้อนี้เขาเข้าใจดีอาจเพราะตัวเองก็ชอบทำอยู่เหมือนกัน

‘พี่มาคนเดียวจ้ะ’

เธอชิงพูดตอนเห็นเขาเผลอทำหน้าหวาดระแวงเมื่อพบว่าตัวอันตรายอีกหนึ่งมาเดินป้วนเปี้ยนในงานโรงเรียน ซึ่งก็ดีเพราะกำลังอยากถามอยู่เหมือนกัน

‘เผื่อน้องคิมหวังให้ใครมาด้วย’  อันนาปิดท้ายไว้อย่างนั้น ได้ยินแล้วถึงกับถอนหายใจเฮือกออกมาแม้จะยังรู้สึกงุ่นง่านบอกไม่ถูก เขารู้เธอหมายถึงใคร และคิดว่าดีแล้วที่ไอ้หมาบ้านั่นไม่มา

แต่อย่างหนึ่งที่ไม่ควรลืมก็คืออันนามักบอกความจริงไม่หมด

เขาไม่ได้พูดคุยอย่างอื่นกับเธออีก ดูเหมือนหญิงสาวคนงามมีเป้าหมายชัดเจนในการมาครั้งนี้อยู่แล้วเพราะเล่นเกาะปิ่นหยกไม่ปล่อยเลยทีเดียว น่าสงสารไอ้เพื่อนรักที่ท่าทางเดี๋ยวคงโดนว่าที่พี่สามีปั่นหัวเป็นแน่ คิมหันต์นึกขอโทษขอโพยปิ่นหยกในใจที่คงไม่ได้อยู่ช่วยอย่างทุกที ตั้งใจว่าเสร็จธุระของตัวเองเมื่อไรจะรีบมาจัดการทำศพให้...ถ้าเผื่อมันเป็นอะไรไปน่ะนะ


เด็กหนุ่มนั่งเอกเขนกอยู่ในห้องพักหลังเวที จัดปอยผมสีทองซึ่งร่วงลงมาให้เข้าที่อีกนิด ดึงคอเสื้อเชิ้ตให้เรียบร้อยอีกหน่อย ไม่อยากจะหลงตัวเองเลยแต่คิมหันต์คิดว่าวันนี้เขาดูดีกว่าปกติมากทีเดียว ต่อให้ปกติก็ดูดีเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว(มีอะไรอยากเถียงโปรดเก็บไว้ในใจ) สังเกตได้จากสายตาวาววับของรุ่นน้องสาว ๆ ที่มองตามมา นั่นทำให้เขาได้ใจ นั่งเหยียดขาเพลิดเพลินอยู่กับตัวเอง ฟังเสียงกรี๊ดกร๊าดจากหน้าเวทีเมื่อค่าตัวอาทิตย์ซึ่งคงกำลังยืนทำหน้ามึนอยู่เฉย ๆ กลับพุ่งเอา ๆ เสียจนน่าตกใจ

ชั่วขณะหนึ่งซึ่งเกิดความคิดลังเลขึ้นมาว่าดีแล้วหรือเปล่าที่เขาเห็นแก่ความสนุกและเงินส่วนแบ่งสามสิบเปอร์เซ็นต์ เด็กมัธยมประมูลกันขำ ๆ ในงานโรงเรียนคงไม่ได้ทำเงินมากมายขนาดเอาไปใช้อะไรได้มากนัก เว้นแต่จะเป็นคนนอกซึ่งอาจมีพวกกระเป๋าหนักปะปนอยู่สักหน่อย

“คนนอก...” เด็กหนุ่มบ่นพึมพำกับตัวเอง “ไม่มีอะไรหรอกมั้ง”

ใครประมูลได้ไปก็ยังต้องแจ้งชื่อนามสกุล แสดงบัตรประชาชน เบอร์โทรศัพท์ คงไม่มีปัญหาเป็นเรื่องร้ายแรง ต่อให้เป็นคนนอกก็ต้องเป็นคนรู้จักกันอยู่แล้ว ไม่อย่างนั้นคงไม่บ้ามาเสียเงินกับอะไรอย่างนี้


‘เผื่อน้องคิมหวังให้ใครมาด้วย’


อยู่ ๆ ก็เกิดคอแห้งผากขึ้นมาเมื่อถ้อยคำของอันนาผุดขึ้นในหัว คิมหันต์รู้สึกขนลุกแถวท้ายทอย ไม่อยากจะคิดว่านี่เป็นอีกรูปแบบหนึ่งของลางสังหรณ์หรือเปล่า จะเกิดอะไรขึ้นถ้าคนคนนั้นมาโผล่ที่หน้าเวทีประมูลจริง ๆ

บ้าแล้ว..ไม่ได้สนิทอะไรกันสักหน่อย จะมานั่งเสียเงินแลกกับเวลายี่สิบสี่ชั่วโมงคงไม่ใช่เรื่อง


แต่ถ้าเพื่อเอาตัวไปแก้แค้นล่ะ?


คิมหันต์กัดริมฝีปากล่างตัวเองจนซีดขาว นั่งนิ่งสงบในหมู่เพื่อนซึ่งก็ล้วนง่วนกับธุระของตัวเอง ไม่ได้แสดงความรู้สึกออกทางสีหน้าให้เป็นที่ผิดสังเกตนัก แต่ในหัวตอนนี้เถียงกันยุ่งเหยิงกับความคิดตัวเองซึ่งแบ่งเป็นสองฝักสองฝ่ายไปแล้ว

สุดท้ายเขาก็ลุกขึ้นยืน เขาเป็นคิวถัดจากอาทิตย์ ยังมีเวลาจนกว่าพิธีกรบนเวทีจะประกาศว่ามีใครสักคนได้ตัวคุณชายนั่นไปซึ่งแย่หน่อยที่ไม่รู้ว่าอีกนานเท่าไร เรื่องถอนตัวตอนนี้คงไม่ทันแล้วแต่ใช่ว่าไม่มีวิธีอื่น จะเรียกว่าระแวงเกินกว่าเหตุก็ได้แต่ยังดีกว่าระวังน้อยไป ปล่อยเรื่องเกิดแล้วค่อยมาโวยวายที่ไม่ได้ป้องกันไว้ก่อน

คิมหันต์จ้องเพื่อนร่วมห้องหนุ่มอีกคนซึ่งมีคิวขึ้นเวทีต่อจากเขา จำได้ว่าเป็นหนึ่งในลูกค้าของไอ้เด็กสมบูรณ์ที่เขาเคยเห็น

“เฮ่ย! เอ็ม” เด็กหนุ่มสาวเท้าตรงเข้าไปทักทายเป็นกันเอง ก้มลงกอดคออีกฝ่ายซึ่งนั่งอยู่บนเก้าอี้แล้วกระซิบกระซาบทำเหมือนเป็นเรื่องลึกลับ “ช่วงนี้มีหนังแผ่นอะไรน่าดูเปล่าวะ”

เอ็มหันมามองเขาแล้วก็ยักคิ้วใส่ “แนวไหนล่ะ”

“อยากได้อะไรที่มัน..ผู้ใหญ่หน่อย” คิมหันต์ยักคิ้วกลับพร้อมกับรอยยิ้มมุมปาก “เอาเด็ด ๆ”

“นั่นแน่..เชี่ยคิม” เอ็มหัวเราะ นัยน์ตาวิบวับเป็นประกายแล้วคล้องคอเขากลับพร้อมกับเอื้อมมือมาตบบ่าป้าบ ๆ  “นึกว่าวัน ๆ เสือกแต่เรื่องชาวบ้านจนลืมปัจจัยที่ห้าของชายหนุ่มไปแล้ว”

เขาไม่สนใจคำค่อนขอดนั่นนัก เวลามีไม่มาก “เหมือนมีรุ่นน้องแอบขายปะ? มีเบอร์มันไหม?”

อีกฝ่ายยังไม่หยุดยิ้มกริ่มขณะก้มลงไปหยิบโทรศัพท์ตัวเองมากดดู “เดี๋ยวหาให้...ไหนวะ....ไอ้สมบูรณ์.......อ้ะนี่!”

คิมหันต์ก้มลงพิมพ์ตัวเลขเหล่านั้นลงโทรศัพท์ตัวเอง หูก็คอยฟังเสียงจากหน้าเวทีไปด้วย ค่าตัวอาทิตย์ขึ้นไปถึงสองพันห้าแล้ว ถ้าตีเอาว่าคนประมูลเป็นเด็กมัธยม ราคาขนาดนั้นไม่น่ามีคนสู้ได้มากนัก นั่นหมายความว่าเขาเหลือเวลาอีกไม่มากก่อนจะถึงคิวตัวเอง 

“ขอบใจว่ะ” เขาตบไหล่เอ็มเป็นการส่งท้าย ปล่อยมือพร้อมกับดึงตัวเองออกมาจากแขนที่คล้องอยู่เช่นกัน มืออีกข้างกดปุ่มโทรออก ยกโทรศัพท์ขึ้นแนบหูแล้วเดินไปตรงที่สงบแถวมุมห้อง ภาวนาให้ไอ้เด็กขายหนังโป๊เจ้าเก่ารีบรับสาย

เขาไม่ต้องรอนานเลย

“ฮัลโหล”

“นั่นสมบูรณ์?”

“ใช่”

“นี่พี่เอง...คิม...และห้ามวางสายหนี มุกสัญญาณไม่ดีก็อย่าแม้แต่จะคิด” เด็กหนุ่มรีบขู่ รู้ดีว่าอีกฝ่ายต้องกะจะทำอยู่แน่นอน ไม่ลืมกำชับเสียงเย็นให้แน่ใจว่าอย่างได้คิดเสี่ยง “ไม่งั้นพี่เล่นแกแน่ แบบจัดหนัก ไม่ใช่ ‘นิดเดียว’  เหมือนครั้งก่อน”

เขาได้ยินเสียงลมหายใจติดขัดจากปลายสาย

“พี่จะเอาอะไรกับผมอีกวะ”

“มีเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้ทำ”

“....”

“และเมื่อกี้ไม่ใช่ประโยคขอร้อง”

เงียบไปอีกครู่หนึ่งจนคิมหันต์คิดว่าอาจมีตุกติกแล้ว แต่หนุ่มน้อยผู้กำลังสาปแช่งอะไรสักอย่างที่ส่งความซวยให้เขาซ้ำแล้วซ้ำเล่าก็ยอมปริปากในที่สุด

“ให้ทำอะไร”

“ฟังให้ดี รีบมาที่หอประชุมสี่ ตอนนี้ห้องพี่มีประมูลอยู่ รู้รายละเอียดอยู่แล้วใช่ไหม?”

“....”

“ใช่ไหม?”

“เอ๊อ! รู้! แล้วไงต่อ”

“เดี๋ยวพี่จะขึ้นเวที แกรีบมา จำไอ้หมาบ้าที่เคยฝากเอาจุกยางรถไปให้ได้รึเปล่า คราวนี้อย่าให้ถามซ้ำ”

“จำได้” สมบูรณ์เกือบจะพูดต่อแล้วว่าเพิ่งวิ่งชนคนที่ว่าเมื่อกี้นี้เอง แต่ก็คิดขึ้นมาว่าอย่าไปขัดคอคิมหันต์ดีกว่า “ไงต่อ”

“ถ้าเผื่อ...อันนี้เผื่อเฉย ๆ ถ้าเกิดมันมาประมูลพี่ด้วย ให้แกประมูลแข่ง อย่าให้มันได้”

“จะบ้าเรอะ? ผมมีเงินที่ไหน”

“เดี๋ยวพี่ตามไปจ่ายให้หลังเวที พร้อมค่าแรง บวกช่วยแนะนำลูกค้าด้วย แต่ถ้าเกิดไอ้หน้าโหดนั่นไม่ได้มาประมูลแข่งแกก็ไม่ต้องทำอะไร ง่ายนิดเดียว”

ข้อเสนอคงเรียกว่าใช้ได้ทีเดียว เพราะสมบูรณ์ตอบกลับมาเสียงกระตือรือร้น “ได้ ๆ”  ทว่ายังไม่ทันพูดอะไรต่อจากนั้นก็เกิดนึกขึ้นมาได้ว่าให้ไปแข่งกับคุณพี่หน้าโหดนั่นจะเป็นการสร้างศัตรูจนโดนเพ่งเล็งหรือเปล่า “เดี๋ยวนะพี่...เกิดเขาหงุดหงิดฆ่าผมทิ้งหมกป่าอะ”

“แกมาอยู่ชิดหน้าเวทีข้างขวา มียามอยู่ เกาะพี่ยามไว้แน่น ๆ ไม่งั้นก็เลือกเอาว่าจะทนสายตาโหด ๆ ของไอ้นั่นนิดหน่อยหรือรอ ‘จัดหนัก’ หลังพี่เสร็จธุระ”

“....พี่เอาจริงเหรอวะ”

คิมหันต์ถอนหายใจ ข้างนอกได้ยินเสียงพิธีกรโหวกเหวกใส่ไมค์อะไรสักอย่างว่าคนที่มีกิตติศัพท์เรื่องความงกขึ้นชื่อของโรงเรียนเสนอค่าตัวอาทิตย์เป็นเงินสามพันบาท ซึ่งเขาหวังว่าคนที่ว่าจะไม่ใช่ปิ่นหยกเพราะรู้ดีว่าเพื่อนงั่งนั่นมีเงินกับเขาที่ไหน แม้ฟังจากบริบทคงจะใช่จริง ๆ (ไอ้เพื่อนเวรหาเรื่องใส่ตัวอีกแล้ว)

“คิดดูดี ๆ ไอ้ตี๋” เด็กหนุ่มกลับมาใส่ใจกับคนในสายต่อ “อันนี้แค่เผื่อไว้ บางทีหมอนั่นอาจไม่มาก็ได้ ทีนี้แกก็ได้ค่าจ้างฟรี ๆ เดี๋ยวพี่หาลูกค้าเพิ่มให้ด้วย”

“...”

“อย่าคิดนาน”

“เอ๊อออ!! ก็ได้วะ!" หนุ่มน้อยสิ้นท่าจนได้ "คือแค่ไม่ให้พี่โหดนั่นประมูลได้ก็พอใช่ไหมล่ะ!?”

“ในที่สุดก็ฉลาดแล้ว”

สมบูรณ์ส่งเสียงฟึดฟัด “เต็มที่เลยใช่ไหม? ราคาเท่าไหร่เท่ากันไม่มีเพดานหรือเปล่า”

คิมหันต์ชะงักไปนิดหน่อย ครุ่นคิดว่าหากเป็นเขาจะยอมทุ่มเงินเท่าไรหากต้องการเอาตัวไปแก้แค้นจริง

“เพดานห้าพัน” เขากรอกเสียงลงไปหนักแน่นหลังจากไตร่ตรองดูแล้ว ยังไงก็ไม่น่าหลุด เพราะมันไร้สาระเกินไปหากจะมาซื้อเวลาของเด็กมัธยมสักคนได้แค่ยี่สิบสี่ชั่วโมงด้วยเงินมากกว่านั้น ทางเขาเองต่อให้เสียอย่างไรก็ยังได้เงินคืนเป็นส่วนแบ่งสำหรับค่าตัวสามสิบเปอร์เซ็นต์อีก ที่เหลือจะถือว่าบริจาคให้กองทุนห้องก็เรียกว่าอาจพอรับได้ แต่อย่างไรก็คาดว่าคงไม่ถึง

“พี่คิดว่าไม่เกินนั้น” เขาพึมพำปิดท้ายก่อนจะวางสาย


“มันไม่ควรเกินนั้น”




......................................................




...........................




.




.




.




.



ทันทีที่ขึ้นมายืนอยู่บนเวที สิ่งแรกที่เขามองหาคือไอ้ตี๋น้อยซึ่งควรจะยืนอยู่กับพี่ยามตรงฝั่งขวาด้านหน้าสุด

“....”

สมบูรณ์โบกมือเนือย ๆ ให้เขาขณะที่สบตากันจากระยะไกล บอกให้รู้ว่าไม่ได้เบี้ยว

คิมหันต์ยิ้มมุมปาก ต่อจากนั้นคือพยายามสอดส่ายสายตาไปในฝูงชนตอนพิธีกรพูดแนะนำและยิงคำถามตามบทกับเขา ดูแล้วสามภพคงไม่ได้มาอย่างที่คิดมากไป ไม่เช่นนั้นแล้วเขาควรมองเห็นได้จากจุดนี้ เพราะส่วนสูงและรูปลักษณ์ของอีกฝ่ายต้องยอมรับว่าไม่ใช่ระดับที่จะมองผ่านกันง่าย ๆ เลย

เขายักไหล่ อารมณ์ดีขึ้นมาทันที ไม่เสียใจสักนิดที่มัวไปต่อรองกับอาตี๋ขายหนังโป๊อยู่ตั้งนาน อย่างไรเสียเตรียมการไว้ก่อนก็ไม่ใช่เรื่องเสียหลาย ไว้ได้เงินค่าตัวกลับไปตั้งใจจะให้ค่าแรงแถมเลี้ยงขนมสมบูรณ์สักทีเป็นขวัญและกำลังใจ เผื่อมีเรียกใช้งานอีกในภายภาคหน้า

“เอาละค่ะ! ทำความรู้จักกันเรียบร้อยแล้ว” พิธีกรสาวคนที่สองซึ่งเพิ่งขึ้นมาสลับตัวเริ่มทำหน้าที่ของเธออีกครั้ง ขอเริ่มตั้งราคาแรกไว้ที่หนึ่งบาทค่ะ!”

หลังจากนั้นก็เหมือนกับคนที่ผ่าน ราคาเริ่มขยับสูงขึ้น สมบูรณ์ยังคงอยู่ดีมีสุขกับพี่ยามที่หน้าขอบเวทีฝั่งขวา ในมือถือกระป๋องน้ำอัดลมซัดโฮกสบายใจเฉิบไปแล้วเมื่อราคาเริ่มไต่หลักพันแต่ก็ยังไม่มีวี่แววของเป้าหมายหน้าโหดว่าจะเข้ามาป่วน นึกกระหยิ่มอยู่ในใจว่าวันนี้คงได้ค่าแรงฟรีเป็นแน่

“หนึ่งพันหกร้อยค่ะ!!” พิธีกรประกาศเสียงตื่นเต้น ส่วนคิมหันต์เริ่มคำนวณเงินที่จะได้แล้วเพราะเดาว่าคงจบที่ราคานี้จากค่าเฉลี่ยของคนที่ผ่านมา (ยกเว้นอาทิตย์ซึ่งเขาได้ยินจากด้านหลังว่าอันนาเป็นผู้ประมูลไปได้ในราคาห้าพันบาท) คนที่เขาคงต้องไปสอนหนังสือ (ในเงื่อนไขอย่างเป็นทางการว่าไว้อย่างนั้นนี่?) เป็นสาวน้อยมัธยมศึกษาปีที่สี่ ถ้าจำไม่ผิดเหมือนจะชื่อแยม และเรียนห้องเดียวกับสมบูรณ์

“มีใครให้มากกว่านี้อีกไหมคะ!?” เด็กสาวข้างกายเขายังคงทำเสียงระทึกใส่ไมค์อยู่ได้ตลอดเวลา เสียงจ้อกแจ้กดังมาจากฝูงชนแต่ไม่มีใครเสนอราคามากกว่านั้น

“จะนับหนึ่งถึงสามนะคะ...ถ้าไม่มีก็จะเป็นน้องคนสวยคนนั้นที่ได้ไปนะคะ.....หนึ่ง......”

คิมหันต์ยืนคำนวณส่วนแบ่งจากค่าตัวเขา สามสิบเปอร์เซ็นต์ก็สี่ร้อยแปดสิบบาท ไม่เลวนัก

“....สองงงงงงงง.....”

เหลือบไปเห็นสมบูรณ์ยืนยิ้มกริ่มอยู่ข้างพี่ยาม แถมมีหน้ามาชูนิ้วโป้งใส่เขาอีก เย็นนี้เลี้ยงอะไรมันดี

“ถ้าไม่มีงั้นก็....สา—”


“พันแปด!”


สายตาทุกคู่พุ่งไปยังต้นเสียงทันที และทั้งคิมหันต์และสมบูรณ์ก็เผลออุทานออกมาพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย

“เชี่ย!”

“เอาละค่ะคุณผู้ชมที่รัก!!!” พิธีกรออกอาการตื่นเต้นแทบเคี้ยวไมค์เข้าไปทั้งอัน นี่มันเงินเข้ากองทุนห้องทั้งนั้น “ดูเหมือนว่าหนุ่มคิมก็จะฮอตไม่แพ้อาทิตย์ที่เพิ่งจบลงด้วยราคาห้าพันเมื่อครู่นี้เลยค่ะ ยังมีใครให้มากกว่านี้อีกหรือเปล่าค้าาาาา~!?”

สามภพยืนหอบอยู่ท้ายสุดของฝูงชน เขารีบวิ่งมาแทบแย่เพราะสับสนสถานที่ด้วยโรงเรียนนี้มีหอประชุมหลายแห่งกว่าที่คิด ถึงอย่างนั้นก็ยังอุตส่าห์มาทันแบบเฉียดฉิวจนได้ จากตรงนี้ไกลเสียจนมองหน้าคนบนเวทีแทบไม่เห็น แต่ผมทองอย่างนั้น...ท่ายืนแบบนั้น...มาดอย่างนั้น หรือต่อให้กลายเป็นแค่เศษขี้เถ้ากองอยู่เขาก็ยังจำได้ว่าเป็นไอ้เด็กแสบนั่นแน่นอน

ระหว่างที่เสียงฮือฮาตามแรงกระตุ้นจากเด็กสาวซึ่งครองไมค์อยู่บนเวทีดังให้ระงมอยู่รอบตัว ชายหนุ่มเดินฝ่าฝูงชนเข้ามาจนเกือบถึงขอบเวที สำหรับรูปร่างสูงใหญ่ ใบหน้าคมคายแต่ติดจะบูดบึ้ง และสายตาซึ่งคล้ายจะพร้อมหาเรื่องอยู่ตลอดเวลานั้น การมาให้ถึงด้านหน้าผ่านผู้คนมากมายที่ยืนเบียดเสียดกันอยู่ไม่ใช่เรื่องยากหรือต้องใช้เวลามากมายเลย

ชายหนุ่มยืนกอดอก แหงนหน้าสบตาเด็กหนุ่มบนเวทีพร้อมกับแค่นรอยยิ้มเยาะ

"....."

คิมหันต์เชิดคางขึ้นเล็กน้อย ไม่บ่อยนักจะได้มองอีกฝ่ายจากมุมสูงกว่า(ในฐานะคนที่มีส่วนสูงมาตรฐานชายไทยเช่นเขา) เด็กหนุ่มจ้องตากลับไปไม่ยี่หระ เชือดเฉือนกันทางจักษุประสาทอีกครู่ใหญ่ก่อนจะเหลือบไปทางสมบูรณ์ซึ่งเริ่มยืนไม่นิ่งเสียแล้ว

เพราะอย่างนี้เขาถึงได้บอกว่าไม่เสียใจสักนิดที่ระแวงจนต้องไปเตรียมการไว้ล่วงหน้า

หลังจากโดนคิมหันต์ส่งรังสีอำมหิตใส่จากบนเวที สมบูรณ์ก็หาลิ้นตัวเองเจอในที่สุดตอนพิธีกรนับสอง

“สองพัน”

“หนุ่มตี๋สุดหล่อข้างหน้าให้สองพันแล้วค่าาาาาา ว้าว...ทีนี้จะยังไงกันดีเอ่ย”

สามภพมองตามเสียงซึ่งดังมาจากแถวขอบเวทีด้านขวา เพื่อจะสบตากับไอ้ตี๋น้อยคนเดิมที่เริ่มเข้าไปยืนเบียดพี่ยามร่างใหญ่ ชายหนุ่มกลอกตา ถอนหายใจเหนื่อยหน่ายกับคนที่ทำให้เขาต้องเสียเงินเพิ่มโดยใช่เหตุแล้วชูมือขึ้นกลางอากาศ

“สองพันห้าร้อย” เขาประกาศ

“สอง-พัน-ห้า!” เด็กสาวบนเวทีทำตาโตออกอาการตื่นเต้นเกินจริงแทบกระโดดโลดเต้นอย่างคนซ้อมมาดี  “เอาแล้วค่ะ ยังมีใครสู้อีกไหมคะ”

สมบูรณ์กลั้นใจ ชูมือขึ้นครึ่ง ๆ กลาง ๆ แล้วเอ่ยเสียงพยายามให้ฟังดูกร้าว “สองพันเจ็ดร้อ—”

“สามพัน!” สามภพสวนกลับตั้งแต่เด็กหนุ่มเด็กหนุ่มยังพูดไม่ทันจบ

สมบูรณ์ดูท่าตอนนี้เริ่มไม่ค่อยสมบูรณ์แล้วโดยเฉพาะสติ เมื่อต้องเผชิญกับสายตาเหมือนอยากจับเขาเหวี่ยงลงบ่อจระเข้สามพรานของชายหนุ่ม เขาขยับเข้าไปใกล้ร่างใหญ่เทอะทะของพี่ยามข้าง ๆ หวังพึ่งพาหากมีเหตุการณ์ฉุกเฉิน แต่อย่างไรก็ตาม สัญญาต้องเป็นสัญญา หลักการค้าขายตลอดมาของเขาตั้งไว้อย่างนั้น เด็กหนุ่มกัดลิ้นตัวเองทีหนึ่งก่อนจะยกมือขึ้นอีกครั้งเพื่อแจ้งราคา

“สามพันห้า!”

สามภพหันขวับไปยังตำแหน่งยืนของเด็กหนุ่มทันที หรือว่าไอ้เด็กนี่ตั้งใจจะหาเรื่องเขา แต่คิดอีกทีอาจเป็นลูกกระจ๊อกของคิมหันต์ที่โดนสั่งมาอีกแล้วก็ได้!?

“สี่พัน!” ชายหนุ่มเผลอตะโกน ทำเอาสมบูรณ์สะดุ้งโหยงเลยทีเดียว

พิธีกรสาวกลั้นหายใจไม่รู้ตัว พอตั้งสติได้ก็ร้องลั่นแทรกเสียงฮือฮาของคนข้างล่าง “โอ้โห! สี่พันแล้ว! ท่าทางจะกลายเป็นสมรภูมิเดือดไม่แพ้หนุ่มอาทิตย์เลยค่ะ!  ต่างตรงของคนนั้นมีแต่ผู้หญิง...แต่ของหนุ่มคิมดูจะเนื้อหอมกับหนุ่ม ๆ นะคะ” เธอว่าแล้วหัวเราะลั่นกับมุกสดของตัวเอง ขนาดเอาไมค์ห่างจากปากก็ยังหลุดออกทางลำโพงขนาดใหญ่ เรียกเสียงหวีดจากคนดูบางกลุ่มพร้อมกับสายตาหงุดหงิดเล็ก ๆ ของคิมหันต์ซึ่งส่งกลับมา

“ตอนนี้อยู่ที่สี่พันนะคะ และดูเหมือนจะเหลือคนแข่งกันอยู่แค่สองคนเสียด้วย...โอ้...พิธีกรขนลุกซู่เลยค่ะดูสิคะ! จะมีใครให้มากกว่าสี่พันอีกหรือเปล่า”

ณ จุดนี้สมบูรณ์เริ่มรู้สึกว่าเกินทนกับสายตาโหด ๆ ซึ่งกระแทกจนเขาแทบปลิวของสามภพเต็มที เด็กหนุ่มถอยไปหลบหลังพี่ยามซึ่งที่ผ่านมาเกือบจะไปอิงแอบแนบชิดกันอยู่แล้ว ตัดสินใจปล่อยไพ่ใบสุดท้ายในมือ ที่เหลือจะเป็นอย่างไรก็เรื่องของคิมหันต์เถอะ

เขายกมือ ชะเง้อออกมาจากด้านหลังยามหนุ่ม

“..ห...ห้าพัน”

“ห้าพันค่ะ!!! คุณผู้ช้มมมมมมมม!!!” พิธีกรสาวแทบหวีด ถ้ารู้ว่าจัดประมูลอย่างนี้แล้วได้เงินเข้าห้องตูม ๆ อย่างพ่อสองหนุ่มอาทิตย์กับคิมหันต์นี่คงจัดมันทุกปีไปแล้ว “ดุเดือดเหลือเกิน...มีใครยังสู้ราคาอยู่ไหมคะรีบแสดงตัวด่วน ๆ”


เวรละสิ


คิมหันต์เริ่มใจคอไม่ดี ห้าพันบาท..นั่นเต็มวงเงินที่เขาออกปากไว้กับสมบูรณ์ ไม่ใช่น้อย ๆ เลย มันไม่ควรมีใครให้มากกว่านี้


ไม่ควรเลยจริง ๆ เว้นแต่คนคนนั้นจะบ้าไปแล้ว




“หนึ่งหมื่นบาท”



และสามภพบ้าไปแล้ว

- หมดยกที่ 13 -



===========================

พวกซึน ๆ นี่มันน่าจริง ๆ  5555 ไม่สน ๆ เสียตังค์เลยไงล่ะเฮีย (ฮา)


**โซนตอบคอมเม้นต์ที่ถามมานิดนึงค่ะ

-คิมหันต์เรียน ม.6 ค่ะ เป็นเด็กเตรียมเอ็นท์เตรียมแอดเตรียมแกทแพท (เอ่อ..สมัยนี้เขาสอบกันยังไงแล้ว)

-คิมหันต์เลือดกรุ๊ป B พี่ภพ O ค่ะ :D

- แอบมีคอมเมนต์บอกอยากซื้อผ้ามาเย็บตุ๊กตาแม่ไก่ แงงงง เย็บเลยค่าาา อยากเห็นจังเลย แฮ่ ๆ >w<

- ถ้ารวมเล่ม (หมายถึงเรื่องสะดุดรักฯ เพราะเรื่องนี้ยังไม่มีแพลนค่ะ ฮือ ๆ ) ก็กะว่าจะมีของแถมเป็นพวกรูปพวกนี้ด้วยเหมือนกันค่ะ เอาแบบตั้งใจวาดกว่านี้

-ทำควิซแทนกัน ทำได้ในบางกรณีนะคะ อย่างถ้าเรียนคลาสใหญ่ ๆ ซักสองร้อยคนอย่างที่คนเขียนเคยผ่านมาและเป็นวิชาขำ ๆ (มันมีขำ ๆ ด้วยเหรอ?)ช่วงปีหนึ่ง เคยเจอเพื่อนทำค่ะ แต่ไม่ได้ทำเองเพราะป๊อด 555 มีแบบเช็คชื่อแทนกันบางทีแต่เป็นพวกเพื่อนรักเยอะ เรียกชื่อทีเดียวมีคนยกมือให้จากสองฝั่งแบบไม่ได้นัดกันด้วย(แต่ไม่ใช่เจ้าตัวทั้งคู่ เจ้าของชื่อออกไปร่อนไหนแล้วก็ไม่รู้ ฮาา)



พบกันตอนหน้านะคะ ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านค่ะ *กอดฟัด*
  :L2: :กอด1: :L1: :pig4:

ปล.ของแถมรีพลายถัดไปเช่นเคยยยยย >w<

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 12 - ตาม [หน้า 18] (18/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 21-01-2013 00:46:39

ของแถมค่ะ

จากตอนที่แล้ว
(http://fc03.deviantart.net/fs71/f/2013/018/d/8/sl12_by_xx_rainyday_xx-d5rxxj8.jpg)


เขาว่าดื่มน้ำหลอดเดียวกันมันจูบทางอ้อมนะ เพราะงั้น "คิม! เอาน้ำมาดิ๊!" พี่ภพกล่าว (คนเขียนมโนเองล้วน ๆ)
(http://fc07.deviantart.net/fs70/f/2013/020/f/2/dd_kim4_by_xx_rainyday_xx-d5s408w.jpg)

อันนี้แถม ของอีกคู่ค่ะ ลูกเจี๊ยบแม่ไก่ พอดีเคยวาดไว้แล้วเอามาแก้ใหม่
(http://fc05.deviantart.net/fs70/i/2013/018/e/e/arabian_nights_by_xx_rainyday_xx-d5ry7x3.jpg)

รูปใหญ่จิ้มที่นี่นะคะ >> http://fc05.deviantart.net/fs70/i/2013/018/e/e/arabian_nights_by_xx_rainyday_xx-d5ry7x3.jpg

พบกันยกหน้าค่า ^o^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Pam_Teukky ที่ 21-01-2013 01:07:28

 :laugh: :laugh: :laugh:
พี่ภพทุ่มสุดตัวเลยงานนี้
ปล.ตอนนี้แอบสั้นนะคะพี่เรน

รอตอนต่อไปนะคะ :กอด1: :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: PK37 ที่ 21-01-2013 01:07:55

พี่อันนามาคนเดียวจริงๆ นะน้องคิม แค่วันก่อนหน้านี้แวะเอารายละเอียดไปให้พี่ภพแล้วเรียบร้อยเท่านั้นเอง หึหึ
น้องคิมควรจะเชื่อลางสังหรณ์ของตัวเองได้แล้วนะ หรือไม่ควรจะเชื่อเลยนะถ้าเกี่ยวพี่ภพเพราะมันจะกลายเป็นพรหมลิขิตขีดมาให้ตีกัน เอ๊ย! ให้เจอกัน
น้องสมบูรณ์เนี่ยถวายตัวเป็นข้าน้องคิมแต่โดยดีเลยดีกว่า พี่คิมออกจะใจดี ถ้าไม่เจอพี่ภพน้องสมบูรณ์อาจจะได้ค่าแรง+คนเลี้ยงขนมไปแล้ว
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นถ้าพี่คิมขอความร่วมมือ อย่าให้ต้องขู่ทุกครั้ง  o18
พี่ภพเกือบไม่ได้?น้องคิมแล้วนะเนี่ย  :impress2:
น้องคิมระแวงจนต้องเตรียมการก็จริง แต่ก็คำนวณราคาตัวเองต่ำไปนิด หึหึ
พี่ภพบ้าขนาดนี้น้องคิมก็ยอม?พี่ภพไปเถอะ  :z1:

เป็นกำลังใจให้ค่ะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 21-01-2013 01:11:54

เป็นตอนที่อ่านที่ลุ้นระทึกทุกฝีก้าว !  :z3:
น้องครีมเตรียมพันธมิตรมาอย่างดีเป๊ะมากถึงมากที่สุด

ไม่รู้ว่าจะสงสารสมบูรณ์ดีไหม ไอ้เด็กตี๋ที่เป็นตัวประกอบ
ได้ออกประกอบตั้งหลายตอน แอบเอ็นดูเล็ก ๆ  :กอด1:
อยากแอบรีเควสเห็นหน้าสมบูรณ์สักหน่อยค่าาาา  o13


เป็นตอนที่เนื้อเรื่องสุดจะเป๊ะกับชื่อตอนจริง ๆ
'สงครามของคนบ้า'
แค่อ่านชื่อตอนก็จิ้มอ่านแทบไม่ทันเลยทีเดียว


พี่ซึนตัวโตนี่รู้ตัวหรือเปล่าว่าประมูลน้องครีมเพื่ออะไร
ราคาพุ่งพรวด ๆ !! คนโดนประมูลคงช็อกกว่า
ค่าตัวสูงกว่าอาทิตย์หนุ่มฮอตหน้ามึนเท่าตัว !!! (ซาวด์เอ็กเฟ็กต์ ชะริ้งงงงงง)

หนึ่งหมื่นบาท !
พี่ภพทุ่มสุดตัวจริง ๆ อยากรู้เหมือนกันว่า
หมื่นบาทที่ประมูลไปนี้พี่ภพจะไปหวานชื่นหรือลงนรกกับ
น้องครีม 24 ชม. :P งานนี้น้องครีมต้องไปสอนการบ้าน
หรือช่วยพี่ภพทำการบ้าน อิอิ

*ฟิน* มากค่ะ !! งี๊ดดดดดดดดด  :really2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Mengjie_JJ ที่ 21-01-2013 01:19:32

 :o8: หนึ่งหมื่นบาท

พี่ภพ เป็นเมะ ที่โคตรจะซึนเลย

ไม่เกี่ยวอะไรแล้วทำไมต้องมาประมูลน้องครีมล่ะ

ครีมก็นะ คิดไม่ถึงเหมือนกันใช่ไหมว่า พี่ภพจะให้ขนาดนั้น

จะเป็นยังไงต่อน้า ลุ้นจังเลย .....

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: sz4music ที่ 21-01-2013 01:22:02

>///< สงครามของคนบ้า

บ้าจริงๆแหล่ะพี่ภพ ป๋ามากอ่ะ หมื่นนึงแน่ะ

คิดไว้รึยังว่าจะเอาน้องคิมไปทำอะไร หึหึ

เอาให้คุ้มนะพี่ 555555555555555

ปล. สงสารสมบูรณ์ ซวยตลอด 5555 เอาตำแหน่งตัวประกอบยอดเยี่ยมไปเลย!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: wa-i_onne ที่ 21-01-2013 01:33:33

อื้อหือ พี่ภพ คือหมื่นนึง ????
เข้าใจว่าปรอทแตกแล้วและคงไม่อยากเถียงกับน้อง(?)สมบูรณ์ไปเรื่อยๆใช่แมะ
แต่มันเลยจุดที่ได้ส่วนลดมาแล้ว จริงๆถ้าเสนอสัก 8000 ยังไงก็ได้นะพี่
เอาเถอะ นี่แหละ เดชนายซึน 5555 (ฉันจะเปลี่ยนชื่อเรื่องเขาทำไมเนี๊ยะ)

อยากรู้พี่ภพมันประมูลน้องคิมเอาไปทำไร ????
นี่มันตอนที่ 13 แล้วนะ ชัดเจนหน่อยเพ่ !!! (หนูบอกพี่ภพนะคะ จริงจริ๊ง 55555)
 :z10: :z10: :z10:

รอตอนต่อไปนะคะ ><
กอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด   :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Noah ที่ 21-01-2013 02:19:03

โธ่ๆๆ นี่แค่งานโรงเรียนนะ ถ้าสินสอดจะขนาดไหน  :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Tuna Omega ที่ 21-01-2013 02:30:46

 :m20:
ฮาพี่ภพ...หมื่นนึงนี้โดนเจ้อันนาล้อยันลูกโตแน่นอน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 21-01-2013 05:11:39

 :laugh:


เปย. ลืม

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: insomniac ที่ 21-01-2013 06:13:41

น้องบูรณ์น่ารัก
ส่วนพี่ภพบ้าไปแล้ว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: ukinakou ที่ 21-01-2013 06:36:30

เอ่อ เราว่านะอันนาเป็นผู้หญิงที่น่ารัก แต่ ก็น่ากลัวด้วยหล่ะ ฉลาดเกินไปแล้ว
แล้วก็นะ สามภพนี่ก็เป็นผู้ชายซึนดีแท้หรา รู้สึกทำกับคิด ค้านกัน จริงๆ แต่เรื่องความน่ากลัวก็ไม่แพ้ใครเลยล่ะหนะ ตัวอย่างที่โดนแกล้งก็สรัญ น่าสงสารจัง 
ปล.ยกที่12 แม่ไก่กะลูกเจี๊ยบหน้ารัก คิมหันต์แอบทำไรสามภพอ่ะ ชอบจัง

ยกที่13 สงสาร แต่พ่อ สมบูรณ์ จริง ไม่รู้ว่า เกิดมามีกรรม หรือ ข้างตัวติด ความซวยเป็นจรวด ตามตัวก็ไม่รู้ ต้องมาโดน คู่นี้ จัดหนักไห้ คงพูดได้แค่ จงทำใจเถอะนะ สมบูรณ์  อาเมน :bye2:
แล้วก็อยากค้านจริงๆ สามภพไม่ได้บ้านะ แค่ โดนความรักบังตาทำไห้ตาบอดไงหล่ะ ดั่งสุภาษิต ความรักทำไห้คนตาบอด(บอดจนไม่รู้ว่าที่ประมูลเงินมากมายขนาดนี้เพราะ โกรธ หรือ หลงรักจนไม่อยากไห้ใครแย่งไปกันแน่ ฮ่าๆๆๆๆๆ) o13

 :pig4:ขอบคุณเรนนี่จังนะค๊ะ วันนี้ก็สนุกอีกแล้วค่ะ //ยิ้มหวาน o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: BitterSweet~ ที่ 21-01-2013 06:59:46

พี่ภพบ้าไปแล้วววว 5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: เก้าแต้ม ที่ 21-01-2013 07:10:25

รอลุ้นว่าคิมหันต์จะหาทางรับมือกับสามภพยังงัย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 21-01-2013 07:20:59

 :laugh:  ศึกแย่งผู้ชาย      นายแน่มากๆสามภพ   o13

      +1

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 21-01-2013 09:07:14

โอ๊ยยยย สนุกมากกกกกกก 5555555+

พี่ภพมันบ้าไปจริง ๆ  :laugh:

ขอบคุณค่ะ +1

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 21-01-2013 09:22:53

หมื่นนึง พี่ภพบ้าไปแล้ว ฮ่าๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 21-01-2013 09:23:04

ถัาพี่ภพมารู้ทีหลัง ว่าจ่ายแค่ 5001 บาทก็ได้ตัวน้องครีมไปแล้วจะยั๊วะมั้ยอ่ะ 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 21-01-2013 09:40:40

^
กด like ให้รีบน
น่าสงสารนายสมบูรณ์ ต้องมาตกอยู่ในสงครามโดยไม่รู้ตัว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 21-01-2013 09:44:33

หนึ่งหมื่นบาท  เฮ้  ราคาประมูลขนาดนี้ต้องถอนทุนคืนให้คุ้มภายใน 24 ชั่วโมงเลยนะ  :z1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: sunshine538 ที่ 21-01-2013 09:58:50

ถึงตอนงานโรงเรียนจนได้ น้องสมบูรณ์กลายเป็นเหยื่อในสงครามนี้เต็มๆ ช่างโชคร้ายจริงๆ  :laugh:

น้องครีมยังคงแสบอย่างคงเส้นคงวา เจ้าแผนการก็ที่หนึ่ง เล่นเอาพี่ภพต้องเสียเงินซะกระเป๋าเบาเลย แล้วพี่ภพจะให้น้องครีม "ติว" แบบไหนถึงจะคุ้มกับเงินหมื่นน้า (แต่สังหรณ์ใจว่า 24 ชั่วโมงที่พี่ภพอยู่กับน้องครีม จะทำให้พี่ภพเหนื่อยกายเหนื่อยใจแถมประสาทเสียมากขึ้นกว่าเดิมเนี่ยสิ...)

สนุกมากค่ะ ช่วงนี้อัพถี่ด้วย เข้ามาเม้นท์ให้ไม่ทันเลย ... ( :z6: นี่มันใช่คำแก้ตัวของแกม้ายยย ... คนเขียนโดดถีบ...)

รออ่านตอนต่อไปนะคะ  :call:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 21-01-2013 10:17:41

งานนี้ของพี่หมาป่า มิใช่ลูกเจี๊ยบเพราะงั้นจัดเต็ม 10,000 o22

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: It_s_me ที่ 21-01-2013 11:01:22

พี่ภพใจปล้ามาก ขอให้ได้ปล้ำสมใจ 5555555
อยากรู้ว่าาพี่ภพจะจัดการน้องครีมยังไง
และงานนี้ ต้องไม่พ้นสายตาอันนาแน่นอน ว่ะฮ่าๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: YuuYuu ที่ 21-01-2013 11:32:42

พี่ภพพลาด... หกพันห้าก็ไม่มีใครต่อแล้วปะ เพดานแค่ห้าพันเอง
ฮี่ฮี่ บอกไม่สนๆ แต่เสียเงินตั้งหมื่น หมื่นแหนะ

แต่ช่างเถอะ รูปหล่อ พ่อรวย มีเงินซะอย่างเนาะขุ่นพรี่ย์เนาะ

จริงๆ สมบูรณ์ก็พลาด... ควรจะถามต่อด้วยว่า แล้วถ้าทำไม่ได้ ตัวเองจะยังได้เงินค่าจ้างอีกไหม
เผื่อไอ้คิมมันเบี้ยวทำไง๊

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: ninghyuk ที่ 21-01-2013 13:04:03

จะบอกพี่ภพว่าแค่ 5001 ก็ได้คิมแล้ว 5555555
เพดานมันตันแค่ 5000 และสมบูรณ์ก็คงซื่อไม่ต่อหรอก อิ้อิ้

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 21-01-2013 13:32:53

พี่ภพกะปิดประตูฟัดหมายเลยเนอ่ะ  55555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 21-01-2013 13:58:38

และพี่ภพบ้าไปแล้ว คิมหันต์ดันไปทำลายสถิติคุณอาทิตย์เค้าเฉยเลย ม้ามืดชัดๆ
5555 คิมเอ้ยคิม ไม่รอดแล้วแก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 21-01-2013 15:05:48

อยากรู้พี่ภพจะประมูลน้องคิมไปทำไรยี่สิบสี่ชั่วโมงเชียวนา คึคึ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 21-01-2013 15:13:17

พี่ภพพพพพ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: sakurai ที่ 21-01-2013 15:54:24

ลุ้นจัง หมื่นนึงกับ 24 ชม

อิอิ เอาให้คุ้มนะคุณพี่ แม่ยกน้องคิมอนุญาติ

เดินหน้าลุยยยย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 21-01-2013 16:01:28

พี่ภพ o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: kaokorn ที่ 21-01-2013 16:14:04

ต้องนับถือคิมหันต์จริงๆทำให้ความบ้าสุดๆหลุดออกจากชายไม่สนโลกคนหนึ่ง
แต่ไม่รู้จะเจออะไรหลังจากนี้น่ะสิ
รออ่านตอนต่อไปนะฮะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: mellowshroom ที่ 21-01-2013 16:21:49

หนึ่งหมื่น !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

โดนแล้วล่ะ น้องคิมมมมม .. :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 21-01-2013 17:07:13

คิมย์โดนจัดหนักแน่เลยงานนี้ ตั้งหมื่นอะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: naisojill ที่ 21-01-2013 17:08:42

รอตอนต่อไปค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 21-01-2013 17:17:42

ตลกอีตา สามภพ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 21-01-2013 17:35:15

เหนือบ้ายังมีบ้ากว่า คิมหันต์จะโดนอะไรบ้างหล่ะเนี่ย
คิดไม่ออกมันจะรักกันได้ยังไง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 21-01-2013 17:58:41

หมื่นนึง :really2: รู้ตัวมั้ยเนี่ยว่าทำอะไรลงไป ฮ่าๆๆ โอ๊ยยฮา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: kojibara ที่ 21-01-2013 18:12:53

ประมูลหนึ่งหมื่นบาททท
พี่ภพจะไปให้น้องคิมช่วยสอนการบ้านอะไรจ๊ะ
หึหึ !!
ตอนหน้าคงได้มันส์แน่ๆ
 o18 o18 o18 o18

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: MiiCell ที่ 21-01-2013 18:58:36

จ้าคุณเรน ช่วงนี้พี่ภพต้องเป็นโรคทรัพย์จืดจางแน่เลย
ไหนไม่สนไง เข้าสุภาษิต เสียเงินกระเป๋าแฟ่บแต่ไม่เสียครีมให้ใคร
สุภาษิตบ้านใครหว่า?  :z1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: annachang ที่ 21-01-2013 19:12:01

ไม่บ้าทำไม่ได้จริงๆค่ะ ใครนะใครบอกยังไง๊ยังไงก็ไม่มา  :laugh:
อยากเอาตัวไปทำอะไรเอ่ยพี่ภพ ติวแบบจัดหนักเลยใช่มั้ยคะเนี่ย
ตี๋สมบูรณ์น่าสงสาร+ฮาอีกแล้ว ไม่น่าเลยจริงๆ หวังว่าวันหนึ่งจะดัดหลังจิ้งจอกตาตี่ได้นะคะ
อาจจะมีวันนั้นที่พี่ภพหึงหน้ามืดตามัวประกบปากโชว์ให้จิ้งจอกตาโต ฮาา // จิ้นไกล
// น่าเสียดายที่ออร่าตัวประกอบจับไปหน่อยนะคะไม่งั้นน่าจะจัดหนูสมบูรณ์อักซักเรื่อง 5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: misso ที่ 21-01-2013 19:17:51

ชอบคิม ชอบเด็กติดสัมผัส :o8:

งานนี้คิมไว้อาลัยให้ตัวเองล่วงหน้าได้เลย พี่ภพไม่ยอมเสียหนึ่งหมื่นเปล่าๆ ปลี้ๆ แน่ :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: SiLent_GRean ที่ 21-01-2013 19:27:02

กรุ๊ป B กับกรุ๊ป O คบกันแล้วน่ารักนะเออ  :z1:  :z1:  :z1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 21-01-2013 19:33:20

พี่ภพๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆแล้วจะพาน้องไปทำอะไร :z1:


 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 21-01-2013 19:46:27

โอ้ พี่ภพหน้ามืดตามัว แล้วละ หมื่นหนึงเลยรึ อยากได้น้องครีมไปทำไรจ้ะ คุ้มไหมหน้อ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Maprang_W ที่ 21-01-2013 20:04:02

อ่านแล้วไม่จุใจ ขออีกๆ อยากรู้ว่าพี่ภพจะประมูลคิมไปเพื่อ????
จะประมูลไปแกล้งด้วยเงินหมื่นนึงนี่มันไม่ธรรมดาแล้วนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: saiiisai ที่ 21-01-2013 20:32:05

กื้ดดดด กัดหมอนรอครับ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 21-01-2013 20:42:10

หมื่นนึงนี่ซื้อวิญญาณด้วยเลยป่ะคะ  :laugh:
น้องครีมไม่รอดแล้วลูกเอ้ยยยย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: infinitize ที่ 21-01-2013 20:51:43

10,000

นี่ถ้าพี่ภพแกรู้ว่า เพิ่มเงินอีกแค่บาทเดียวก็ได้น้องคิมไปแล้วแท้ๆ จะทำหน้ายังไงกันนะ

 :z3: :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: CMYK ที่ 21-01-2013 21:08:49

คิมสู้ๆ กดไอ่พี่ภพเลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: mizzmizz ที่ 21-01-2013 21:23:04

ลุ้นสุดๆ

รอตอนต่อไปค่ะ ;)

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: from_mars ที่ 21-01-2013 21:40:14

5001 เท่านั้นจริงๆ สมบูรณ์น่าจะฮั้วประมูลอีกรอบนะ 555
ขอบคุณ และรออ่านค่า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: white choc~ ที่ 21-01-2013 21:43:14

10,000 บาท ว๊ากกกกกกก  o22
24 ชม.ของน้องครีม พี่สามภพต้องใช้อย่างคุ้มค่าแน่นอน  :z4: :beat: :z6: :โป้ก1: :13223:
นึกถึงแล้วขนหัวลุกแทนเลยอ๊า  o21

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: PEE-Pooh ที่ 21-01-2013 22:21:43

พี่ภ๊พพพพพพพพพพพพพพพพพพพพ

หมื่นนึงเลยเหร๊ออออ
น้องครีมท่าจะรอดยากงานนี้
ฮ่าๆๆๆๆๆ รออ่านตอนต่ไปนะคะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Oilsaoo ที่ 21-01-2013 22:29:51

โอ๊ะ พี่ภพบ้าไปเเล้วจริงๆอ่ะ
หมื่นหนึ่งเลยน่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 21-01-2013 22:32:20

หนึ่งหมื่นบาท ทุ่มทุนจริงๆพี่ภพ :laugh:
แต่ราคาดีกว่าอาทิตย์อีกนะเนี่ย :jul3:
หวังว่าคงไม่มีคู่แข่งโผล่มาประมูลแย่งน้องครีมไปอีกนะ แบบว่าสู้ไม่ไหวอะ ตั้งหมื่นหนึ่งแหนะ :z3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: ArCaNiNe ที่ 21-01-2013 22:45:35

อย่าถือคนบ้า อย่าว่าคนซึน อย่าทำหน้ามึน เดี๋ยวจะมีแฟนขึ้นมาไม่รู้ตัว

เมื่อไหร่จะเป็นแฟนกันหนอ อยากรู้ว่ารักกันแล้วจะกัดกันยังไง หรือว่ายังเหมือนเดิม - -"

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 21-01-2013 22:49:16

โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยย พี่ภพพพพพพพพพ
ที่จริงเพิ่มอีกแค่บาทเดียวก็ได้แล้วนะนั่น
นี่ทุ่มทุนสร้างชิงตัวน้องครีม ตั้ง 10,000 !!!!!!!!!
ไม่รักจริงทำไม่ได้นะเนี่ยยยยยยยยยยยย :z2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: em1979 ที่ 21-01-2013 23:21:07

สนุกอ่ะ มาต่อไวๆ เหอะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: watcharet ที่ 22-01-2013 00:09:39

อ๊ากกกกกกกกกกกก!!!! พี่ภพพี่บ้าไปแล้วๆๆๆ เล่นเท่าตัวขนาดนี้ 555555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Ningg.Destiny ที่ 22-01-2013 11:55:41

>_< หนึ่งหมื่นบาท ต๊ายยย '
บ้าไปแล้วพี่ภพ โอ้วววว! บ้าจริงๆๆๆ
ไหนลองหาเหตุผลดีดีที่อยากได้ตัวน้องไปหน่อยสิสุดหล่อ
กร้ากกกก! ตกใจแทนคิมเลยอ่ะ ค่าตัวสูงเว่อร์

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 22-01-2013 13:53:24

หมื่นนึง! พี่ภพนี่คงอยากอยู่กับคิม(แก้แค้น)มากเลยเนอะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: kp ที่ 22-01-2013 14:37:50

ท่าน ผอ. โรงเรียนบ้านทุ่ม มาเอง หนึ่งหมื่นก็สู้ บ้าไปแล้วจริงๆ คุณสามภพ ขาาาาาาาา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Rukki ที่ 22-01-2013 15:42:59

กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เป็นพี่ภพจริงๆด้วยที่ประมูลน้องครีมไปด้วยราคาหนึ่งหมื่นบาท !!!
แค้นฝังลึกนะพี่นะ 55555555555555

ชอบพี่ภพมากเถอะให้ดิ้นตาย ชอบผู้ชายแบบนี้ ขอให้เอาน้องครีมอยู่เร็วๆนะคะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 22-01-2013 15:59:12

คุณพี่ภพพพพพพพพพพพพพพพ แกนี่มันสุดยอดมนุษย์ซึน อึน เนียนได้หน้าตายมากๆอ่ะ
ยอมจ่ายเป็นหมื่นแล้ว มากกว่านี้คงไห้ได้แล้วซินะ งั้นก็ยกสินสอดมาขอเลยดีกว่า
เเล้วสู้ยิบตา...ไม่สิ น่าจะเป็นฆ่ายิบตา กับไอ้ตี๋น้อยยังงั้น ไม่ทราบว่าจะเอาน้องครีมไปทำอะไรคะ
ไม่ได้เลยนะคะกับเด็กเนี่ย สงสารก็แต่หนูคิม อุตส่าห์วางแผนมาซะดิบดี สุดท้ายพังไม่เป็นท่า
เอาน่า....เงินก็ไม่ต้องเสียแถมยังได้(ว่าที่)สามีกลับมาอีก หูยยยย โชคสองชั้น
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก :laugh:


เป็นกำลังใจค่าาาาาาาาาาา  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: KAEHUB ที่ 22-01-2013 17:06:18

พี่ภพนี่ดูม่าจะแค้นจริงแค้นจัง แค้นแน่หรอจ๊ะ ไม่ได้คิดอย่างอื่นหรอ 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 22-01-2013 17:24:39

ทุ่มกันขนาดนี้รักตายเลยพี่ภพ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: cutybuay ที่ 22-01-2013 18:49:31

วร๊ายยยย!!! อีพี่ภพแกมันทุ่มทุนสร้างจริงๆ หมื่นนึงเชียวนะ 5555 แต่ออกจะคล้ายๆเสียค่าโง่นิดๆ นะ  :m20: :laugh3:
ไม่รู้ต้องติวกับหนูครีมยังไงให้คุ้มค่าประมูลนะ เอิ้ก เอิ้ก  o3

รอตอนต่อไป ลุ้นจริงๆนะเออ  :z2:

ปล แอบปันใจให้สมบูรณ์แล้วอะสิเรา ยิ่งเห็นรูปก็ยิ่งชอบอ่ะ หลายใจจริงๆตรู  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: YOSHIKUNI RUN ที่ 22-01-2013 19:01:53

   น้องคิม นี่ระแวดระวังน่าดู เฮอะๆ

  หนึ่งหมื่น!!!  ฮ่า คิม จะทำยังไงต่อล่ะเนี่ย
   ลุ้นๆๆ  :impress2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 22-01-2013 21:05:25

พี่ภพทุ่มทุนสร้างขนาดนี้ ท่าทางอยากเอาคืนคิมมาก :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: kokilolylove ที่ 23-01-2013 20:06:43

หนึ่งหมื่นบาท!! คิมน่าจะดีใจออก ได้ส่วนแบ่งต้อง3000นี่นา
พี่ภพลงทุนอะ จะเอาน้องคิมไปทำอะไรนะ วันนึง ~
แอบคิดสงสารสมบูรณ์ ขยันซวยจริงๆ ไปทำบุญบ้างนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: phoenixa ที่ 23-01-2013 22:37:05

หนึ่งหมื่น
กร๊ากกกกก
อะไรจะแค้นฝังใจขนาดนี้
สงสัยว่า เสียเงินหลักหมื่นขนาดนี้
น้องครีมคงไม่รอดเงื้อมือไปได้ง่ายๆ หรอกนะ
(หวังว่าพี่ภพคงไม่ตกหลุมพรางง่ายๆ เช่นกัน)

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 13 - สงครามของคนบ้า [หน้า 20] (21/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: warnana001 ที่ 23-01-2013 22:58:42

สามภพสุดยอด!!!
บ้าไปแล้วว!!! หมื่นนึงเลยนะ o22
นี่แค่งานเล็กๆ ถ้างานใหญ่นี่จะเท่าไหร่เนี้ย?
น้องครีมน่ารัก ว่าแล้วว่าต้องออกมาเป็นแบบนี้ :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 14 - มากกว่าใกล้ แต่ไม่ใช่จูบ [หน้า 22] (24/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 24-01-2013 19:24:15

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 14 – มากกว่าใกล้ แต่ไม่ใช่จูบ

หายนะบังเกิดแล้ว!

คิมหันต์รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังตกเป็นเป้าหมายของกองทัพแมลงสาบ เริ่มจากวินาทีที่สามภพประกาศคำว่า ‘หนึ่งหมื่นบาท’  ออกมา จนกระทั่งเขาเดินลงจากเวทีด้วยสภาพเครื่องรวนไปเล็กน้อย ไม่มีใครสู้ราคาสักคน (แหงสิ ใครมันจะบ้าอย่างนั้น)

เด็กหนุ่มไม่ดีใจสักนิดที่กำลังจะได้ส่วนแบ่งเป็นค่าตัวตั้งสามพันบาท มันอาจพลาดตั้งแต่เขายกมือบอกณิชาผู้เป็นหัวหน้าห้องตอนประชุมแล้วว่าอยากลงประมูลด้วย ทั้งที่อุตส่าห์บวกลบคูณหารเตรียมการไว้ล่วงหน้า แต่กลับมาเสียท่าตรงลืมใส่ค่าสัมประสิทธิ์ความบ้าจากคนอย่างสามภพลงในสมการซึ่งคิดว่าคำนวณไว้ดิบดีนี่เอง

บทสัมภาษณ์ระหว่างพิธีกรกับสามภพเมื่อตอนอยู่บนเวทีดำเนินไปด้วยบรรยากาศอึมครึม ผิดกับตอนพูดคุยกับอันนาพี่สาวคนสวยซึ่งมาประมูลน้องชายตัวเองไป(โดยไม่ยอมแสดงสถานะว่าเป็นพี่)ก่อนหน้านี้ลิบลับ เพื่อนร่วมห้องสาวผู้รับหน้าที่เป็นพิธีกรคงจับสังเกตได้เช่นกันจึงดูรวบรัดตัดความบทสนทนาเสียเหลือเกิน ท่าทางคงอยากไล่พวกเขาซึ่งแอบแยกเขี้ยวใส่กันแง่ง ๆ ลงจากเวทีแทบแย่ก่อนจะพากันทำงานล่ม เจ้าหล่อนไม่ถามไถ่อะไรให้มากเรื่องแล้วรีบอันเชิญคู่กรณีทั้งสองหลบไปอยู่ด้านหลัง จากนั้นจึงเร่งประกาศรายชื่อคนถัดไป


“ไง” อีกฝ่ายเอ่ยทักขึ้นก่อน “ไม่เจอกันนาน”

แม้เนื้อหาคล้ายเป็นคำทักทายฉันท์มิตร แต่ท่อนแขนซึ่งถือวิสาสะมาพาดอยู่บนไหล่เด็กหนุ่มเสียเต็มน้ำหนัก พร้อมกับมือใหญ่ที่รวบไว้หลวม ๆ บนต้นคอนั้นราวกับจะประกาศว่าหากคิดหนีหรือตุกติกมีหวังคงโดนจับหักคอ ช่างดูไม่เป็นมิตรเอาเสียเลย

“คิดถึงอะดิ” คิมหันต์กะยักไหล่กวนประสาท แต่พบว่าทำไม่ได้เพราะติดแขนหนัก ๆ พาดอยู่ หนักฉิบหาย นี่แขนคนหรือท่อนซุง แถมหลังก็คอยจะโดนเบียดดันอยู่ตลอดเวลา ท่าทางอย่างกับตำรวจคุมตัวผู้ต้องหา ไม่รู้คราวนี้ไปหงุดหงิดมาจากขุมไหนอีก

“อืม คิดถึงมาก” สามภพเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน จงใจสื่อความหมายในเชิงประชดประชันแล้วโอบท่อนแขนแน่นขึ้นไปอีก หากใครสักคนสะดุดบนขั้นบันไดตอนนี้อาจได้กลิ้งหลุน ๆ ลงไปทั้งคู่เพราะเกาะกันแน่นเหลือเกิน โอเค..พูดใหม่ก็ได้...เพราะเขาเกาะเด็กแสบนี่ไว้แน่นเหลือเกินต่างหาก “ร้ายนะไอ้เด็กเวร”

“นึกว่าพี่จะรู้นานแล้วเสียอีก” เด็กหนุ่มเปลี่ยนจากพยายามยักไหล่เป็นลอยหน้าลอยตาแทน ซึ่งก็พบว่าทำได้ไม่ถนัดอีกเช่นกันเมื่อยังมีมือวางอยู่บนลำคอเช่นนี้ ต่อด้วยเสียงยียวนน่าเตะย้ำให้เจ็บใจเล่นทั้งที่อายุห่างกันแค่สามปี “ความรู้สึกช้าสมเป็นลุง”

ชั่วขณะหนึ่งที่สามภพฟังแล้วเกิดสงสัยในคำพูดของคิมหันต์ ด้วยไม่แน่ใจความหมายว่า ‘ความรู้สึกช้า’  ซึ่งถูกเอ่ยออกมานั้นหมายถึงเรื่องที่เขาบอกคิดถึง(ประชดน่ะ)หรือที่พูดกล่าวหาว่าอีกฝ่ายร้ายกันแน่


บ้าแล้ว!


ชายหนุ่มเอาศอกกดเบา ๆ ลงไปกลางกลุ่มผมสีทองด้วยความหมั่นไส้ตัวต้นเหตุความคิดประหลาดที่คอยจะผุดขึ้นมาโดยไม่ได้รับเชิญ อย่างไรเสียก็ต้องหมายถึงอย่างที่สองเพื่อเป็นการเถียงเขาอยู่แล้ว คิมหันต์ตอบโต้ด้วยการเอาศอกถองสู้ แต่นั่นไม่ได้กระทบกระเทือนเขาสักนิด ตรงกันข้ามกลับทำให้เจ้าตัวเดินเป๋จนเกือบได้กลิ้งหล่นลงจากบันไดจริง ๆ เสียอีกหากไม่มีแขนเขาคล้องที่คอเอาไว้ก่อน มัวแต่ขัดแข้งขัดขากันอยู่เช่นนี้จึงกินเวลานานเกินจำเป็นไปมากพอดู กว่าจะทุลักทุเลมาถึงโต๊ะสำหรับจัดการรายละเอียดเรื่องเอกสารและเงื่อนไขการประมูลได้

เด็กหนุ่มยืนทำหน้าบูดอยู่ข้างหัวหน้าห้องสาวแว่น มองเธอกับสามภพตกลงเรื่องเงินกันเคร่งขรึม หนึ่งหมื่นบาท กระเป๋าแฟบเลยสิ สมน้ำหน้า อยู่ในอารมณ์สะใจชั่ววูบจนลืมนึกไปสนิทว่าตัวเองนั่นแหละที่ควรระวังไว้เพราะชายหนุ่มคงไม่ทิ้งเงินหมื่นให้เสียเปล่าแน่นอน

จ่ายสดเสียด้วย!

คิมหันต์เหล่มองจนตาแทบหลุดอยู่แล้ว เด็กมหา'ลัยบ้าอะไรเก็บเงินสดเป็นหมื่นในกระเป๋า แถมดูดี ๆ แล้วนั่นเป็นธนบัตรใหม่เอี่ยมทั้งหมดเหมือนเพิ่งกดออกมาจากตู้เอทีเอ็มเลยด้วยซ้ำ ทำอย่างกับเตรียมการจะมาเสียสตางค์อย่างนั้น......แหละ....?

ไม่ใช่มั้ง?

“ปกติพี่พกเงินเป็นหมื่นเลยเหรอวะ” คิมหันต์ทำหน้าใสซื่อ แม้รู้ดีว่าภาพลักษณ์ใสซื่อเริ่มไม่ค่อยเหลือแล้ว ลองถามหยั่งเชิงพลางเอาไหล่ไปกระแซะเบียดอย่างไม่เจียมสังขาร สามภพหันมามองเขาสีหน้ากึ่งรำคาญ ส่วนอีกกึ่งหนึ่งนั้นดูไม่ออกว่าอารมณ์ไหนแน่ ไม่ยอมตอบอะไรสักคำจนณิชาเรียกขอดูบัตรประชาชน

“.....”

“เอ่อ..” เด็กสาวเงยหน้าขึ้นมองด้วยทีท่าลังเลใจเมื่ออีกฝ่ายไม่มีปฏิกิริยาตอบรับอะไรสักอย่าง ลองพูดอีกครั้งเผื่อว่าชายหนุ่มจะได้ยินไม่ชัด “ขออนุญาตดูบัตรประชาชนหน่อยค่ะ”

สามภพยังยืนนิ่งอยู่เช่นเดิม พยายามคงสีหน้าขรึมไว้แต่คล้ายจะทำได้ไม่ดีนัก คิมหันต์หรี่ตาอย่างจับผิด และความคิดบางอย่างเกี่ยวกับบัตรประชาชนก็ทำเด็กหนุ่มแทบกลั้นหัวเราะไม่ไหว หลุดเสียงกระแอมค่อกแค่กในลำคอออกมาแทนสองสามครั้งให้กับใบหน้าซึ่ง...เขาคิดว่าเห็น...รอยสีแดงจาง ๆ ปรากฏบนสองข้ามแก้มของชายหนุ่ม

“พี่ยังไม่ลบหนวดแมวนั่นอีกหรือ?” คิมหันต์กระซิบ ทำหน้าเจี๋ยมเจี้ยมล้อเลียน ได้รับเสียงฮึดฮัดกลับมาจากสามภพบอกให้รู้ว่าตัวเองเดาถูกทางแล้ว “ชอบก็ไม่บอก ผมได้ทำบนใบขับขี่ให้ด้วย”

“คิมหันต์”

“หรืออยากได้ไว้บนบัตรนักศึกษามากกว่า?”

“ไอ้คิม!”

“อ่า พี่คะ...ขอดูบัตรประชาชนนิดเดียวค่ะ” มันตลกปนน่าสยองตรงที่ณิชาผู้ไม่เข้าใจสถานการณ์ก็ยังยืนยันจะทำงานของเธออย่างเคร่งครัด “ไม่รบกวนเวลานานค่ะ”

“พี่ครับ” เด็กหนุ่มเอาบ้าง พยักพเยิดด้วยสีหน้าจริงจัง เกิดจะพูดเพราะเรียบร้อยขึ้นมาเสียอย่างนั้นหากไม่ติดเรื่องน้ำเสียงประโยคหลังฟังดูเย้ยหยันพิกล “เอาให้เพื่อนผมดูสิครับ”

สามภพจ้องอีกฝ่ายเขม็ง ดึงแขนคิมหันต์ซึ่งกำลังถอยห่างแต่ช้าไปนิดหน่อยให้ถลาเข้ามายืนใกล้ ๆ  มืออ้อมไปโอบต้นแขนเด็กหนุ่มอีกฝั่งไว้มั่นแล้วก้มหน้าไปส่งสายตากดดันเป็นเชิงขู่ แต่นั่นใช้ได้ผลกับคิมหันต์ที่ไหน แม้คิ้วเด็กหนุ่มจะขมวดน้อย ๆ แสดงอาการเจ็บจนเขาต้องคลายแรงบีบลง แต่สีหน้ายียวนนั่นไร้ร่องรอยว่ารู้สึกสำนึกแม้สักนิด ยิ่งหากพิจารณาร่วมกับถ้อยคำหลังจากนั้นด้วยแล้ว..

“หรือความจริงพี่เป็นต่างด้าว?"

มันน่าไหมล่ะ!?

"ไหนร้องเพลงชาติให้ผมฟังหน่อยเร็ว”

คิมหันต์ไม่ลืมทำตาใสปิ๊งประหนึ่งเป็นแค่คนนอกไม่รู้อิโหน่อิเหน่ ก่อนจะโดนโบกแบบยั้งมือ

...ยั้งมือ?

คิมหันต์หดคอหนี แต่นั่นน่าแปลกใจทีเดียวที่สามภพยอมอ่อนข้อให้เขา อาจจะโดยรู้ตัวหรือไม่ก็ตามแต่ นึกดูก็หลายครั้งแล้ว ตั้งแต่ตอนเกือบกลิ้งหล่นบันได เมื่อครู่ที่บีบแขนไว้แน่นแต่แล้วก็คลายออกตอนเขาเริ่มทำหน้านิ่ว แล้วยังที่ฟาดฝ่ามือลงมาด้วยความแรงแค่เหมือนจะลูบหัวไอ้ตูบนี่อีก...

“หุบปากไป!”

ชายหนุ่มเริ่มหงุดหงิดตัวเองเต็มทนที่พลาดแล้วพลาดเล่าให้ไอ้เด็กตี๋หัวทองเจ้าเล่ห์ตรงหน้า เขาน่าจะหาอะไรมาลบหนวดแมวนั่นทิ้งทันทีที่เห็น แต่ตอนนั้นกลับมัวแต่หัวฟัดหัวเหวี่ยงรีบรุดมายังหอประชุม..แถมยังผิดแห่งอีกต่างหาก

มาถึงก็พบว่าเกือบไม่ทันเสียแล้ว เหมือนจะจับตัวการได้ก็ยังอุตส่าห์มีไอ้ตี๋เล็กซึ่งเดาว่าคงเกี่ยวข้องอะไรสักอย่างกับคิมหันต์มาสู้ราคาให้ขยับขึ้นทีละนิดละหน่อยจนน่ารำคาญ สุดท้ายเพื่อจบความน่าหงุดหงิดทั้งหลายแหล่ทิ้งจึงได้เพิ่มราคาขึ้นไปถึงสองเท่า สิริรวมหนึ่งหมื่นบาทถ้วน กระเป๋าเบาโหวงในระยะเวลาสั้นนิดเดียว หากทางบ้านหรือสามพลผู้เป็นพี่ชายรู้เข้าคงโดนบ่นไปอีกเป็นเดือน เป็นอันว่าลืมเรื่องจะลบหนวดแมวไปชั่วขณะจนถึงตอนโดนเรียกดูบัตรนี่เอง

ชายหนุ่มใช้เวลาอีกนิดหน่อยพิจารณาคิมหันต์ตั้งแต่หัวจรดเท้า หากประเมินแบบไร้อคติ(ซึ่งต้องใช้ความพยายามอย่างยิ่งยวด) วันนี้เจ้าเด็กหัวทองเรียกว่าดูดี...อาจจะถึงขั้นดีมากเลยทีเดียว ผมสีสว่างปัดซ้ายป่ายขวาเป็นทรงอะไรไม่รู้แต่ก็ดูรับกับใบหน้าและผิวขาวละเอียดของเจ้าตัว เครื่องแต่งกายแทนที่จะเป็นชุดนักเรียนกลับเป็นชุดไปรเวทแบบที่มักเห็นนายแบบตามนิตยสารวัยรุ่นสวมใส่ รูปร่างสันทัดและท่ายืนกวน ๆ..

"เขินหรือพี่ชาย~?"

คงยิ่งดูดีมากทีเดียวหากคิมหันต์จะหัดสงบปากสงบคำและหยุดยั่วโมโหเขาเสียที

เห็นเขาไม่ทำอะไรเด็กหนุ่มจึงยิ่งหน้าระรื่น ไม่รู้ลืมไปแล้วหรือยังว่าตัวเองติดหนี้ยี่สิบสี่ชั่วโมงแล้วนับตั้งแต่เขาจ่ายเงินหมื่นนั่นไป ว่าแต่จะเอาตัวอีกฝ่ายไปทำอะไรสามภพยังไม่ได้คิดไว้เลยด้วยซ้ำ

"พี่คะ" เด็กสาวย้ำอีกครั้ง “บัตรประชาช—”

ทว่ายังพูดไม่ทันจบ สิ่งที่เธอต้องการก็ถูกยื่นมาวางบนโต๊ะเสียก่อน

ในสภาพคว่ำหน้า

“จุ๊ ๆ ทำไมทำอย่างนี้เนี่ย” คิมหันต์โคลงศีรษะ...เอาอีกแล้ว อย่าให้ได้ปริปากพูดเชียว “มา..เดี๋ยวผมจับหงายให้นะ”

“หยุด!”

สามภพรีบตะปบข้อมือเด็กหนุ่มเอาไว้ และณิชาคงไม่สามารถประหลาดใจมากไปกว่านี้ได้อีก ถัดจากอันนาผู้หญิงสวยแต่แปลก ก็เป็นสามภพ..ผู้ชายหล่อแต่ประหลาด งานโรงเรียนใหญ่ส่งท้ายระดับมัธยมศึกษาครั้งใดจะน่าจดจำไปกว่าปีนี้ไม่มีอีกแล้ว

คิมหันต์เลิกคิ้ว ส่งรอยยิ้มกว้างเจิดจ้าซึ่งเขาไม่ค่อยได้เห็นบ่อยนัก เพราะปกติสามภพมักเจอแต่อาการกระตุกมุมปากแฝงเล่ห์ หรือไม่ก็รอยยิ้มใสซื่อจอมปลอมที่บรรจงประดิษฐ์ขึ้นแบบให้ผู้เห็นรับรู้ได้ว่าจงใจเสแสร้งมากกว่า

“โอเค” เด็กหนุ่มใช้มืออีกข้างแกะมือเขาออก ก่อนจะยกขึ้นทั้งสองในระดับศีรษะเป็นเชิงยอมจำนน แต่นั่นก็ดูรู้ว่าปั้นแต่งขึ้นมาอยู่ดี “บัตรพี่...ผมให้พี่เปิดเอง”

แต่ไม่ทันแล้ว..
 

ณิชาหยิบมันพลิกขึ้นมาดูเรียบร้อย


“.....”


หัวหน้าห้องสาวแว่นผู้นี้อย่างน้อยก็นับว่ามีมารยาทมากทีเดียว เธอไม่เอ่ยปากถามอะไรออกมาสักคำ ไม่มีแม้แต่เสียงหัวเราะเล็ดลอดให้ได้ยินแม้แต่น้อย ทว่าไหล่ของเด็กสาวที่เริ่มสั่นหงึก ๆ และริมฝีปากซึ่งเม้มแน่นอย่างพยายามเก็บกลั้นอาการเต็มที่ทำสามภพแทบมุดดินหนีได้แล้ว

ผิดกับคิมหันต์ลิบลับ เด็กหนุ่มส่งเสียงหัวเราะออกมาอย่างสุดกลั้น ยิ่งเห็นดวงหน้าคมคายของอีกฝ่ายออกอาการโกรธก็ไม่ใช่อายก็ไม่เชิงยิ่งนำพาให้หมดแล้วซึ่งความยับยั้งชั่งใจ จนไม่กี่วินาทีต่อมาจึงได้รู้ว่าเขาไม่ควรเลยจริง ๆ

“คิมหันต์”

เสียงเย็นเยือกแบบนั้นของสามภพอีกแล้ว เหมือนตอนที่เขาปล่อยยางรถอีกฝ่ายครั้งแรก น้ำเสียงเช่นนี้น่ากลัวกว่าตอนโวยวายเยอะทีเดียว

“ครับผม” เขาเอ่ยรับเรียบร้อยทว่ากลับยิ่งทำให้ฟังดูกวนประสาท ขาพาตัวเองถอยออกมาสองสามก้าวโดยสัญชาติญาณ และให้ตายสิ เขาคิดว่าพวกสัญชาติญาณหรือลางสังหรณ์อะไรเทือกนี้ของเขามันเชื่อได้จริง ๆ นะ


ควับ!!


“โอ๊ะ!!!”


นั่นปะไร! มือใหญ่เกือบตะครุบตัวเขาไว้ได้แล้ว

แต่เชื่อเถอะว่าหากเป็นความไวในขณะที่ยังมีสติดีอยู่ไม่ใช่ว่าเผลอตัว เรื่องหลบหลีกเขาก็ไม่เลวนักหรอกจึงเอาตัวรอดมาได้จนโตป่านนี้

“อ๊ะ ๆ ๆ”

คิมหันต์ส่ายหน้า ยังไม่วายโบกนิ้วชี้ไปมาเป็นเชิงท้าทายซึ่งเป็นนิสัยเสียที่แก้ไม่หายเอาจริง ๆ โดยเฉพาะเมื่อเอามาใช้กับคนที่การตอบสนองได้ใจอย่างสามภพ เด็กหนุ่มกระโจนแผล็วออกห่างจากตรงนั้นอีกนิดหน่อย ไม่มีเวลาสนใจสายตางุนงงของณิชาเมื่อสามภพหันไปคว้าบัตรประชาชนตัวเองคืนมายัดใส่กระเป๋าสตางค์ ยังไม่ทันได้เก็บลงกระเป๋ากางเกงให้เรียบร้อยก็รีบออกตัวตามเขามาทันที

แล้วเขาจะรออะไรอีกล่ะ


ก็หันหลังโกยอ้าวน่ะสิ!


“คิม! พี่เขาจ่ายเงินแล้ว” ณิชาตะโกนตามหลังเพื่อนหนุ่มผมทองซึ่งถลาออกไปไกลลิบด้วยความเร็วเหลือเชื่อ “นายอย่าเบี้ยวนะ!”

เด็กหนุ่มกลอกตาขณะที่ขาสองข้างก็ยังซอยยิบประหนึ่งเป็นนักวิ่งสี่คูณร้อย(ความจริงตอนกีฬาสีก็เคยลงแข่งอยู่ ได้เหรียญทองเสียด้วย) รับปากกับเธอในใจว่าจะพยายามแล้วกัน

“หยุดนะเว้ย!” ชายหนุ่มร้องเสียงดังไล่หลัง น้ำลายฟูมปากหรือยังนี่ “อย่าให้จับได้นะไอ้เด็กเวร!”

“จับได้แล้วจะทำไมครับเฮีย?” เขาตะโกนตอบ เหลือบมองด้านหลังก็พบว่าระยะห่างเริ่มขมวดเข้ามาจนน่าใจหาย ขายาวนี่หว่า โคตรขี้โกงเลย

“มีจัดหนักแน่ไอ้เด็กคิม!”

ให้ตาย..ขู่แบบเดียวกับที่เขาขู่สมบูรณ์ไม่มีผิด แต่สีหน้าโหด ๆ อย่างนั้นนี่สิ เขาจะมีชีวิตได้ถึงสอบติดคณะทันตแพทยศาสตร์อย่างที่ตั้งใจไหม?


สามภพยังโวยอะไรสักอย่าง แต่คิมหันต์ขี้เกียจฟังแล้ว


หรือจะเบี้ยวดีวะ?


.




.




.




.




.




.



คิมหันต์ส่งเสียงหอบหนักหน่วง นี่เกินร้อยเมตรอย่างที่เคยวิ่งแข่งขันแล้วแน่นอนดูจากอาการซี่โครงบานขนาดนี้

เขาอาจได้เปรียบนิดหน่อยตรงรูปร่างเหมาะแก่การแทรกตัวซอกแซกทางนั้นทางนี้มากกว่า คิดว่าไม่นานสามภพคงเบื่อจนเลิกไล่ตามไปเอง ใครจะไปนึกว่าตั้งพักใหญ่แล้วยังกัดไม่ปล่อย แถมทำท่าเกือบจะโดนจับได้ก็สองสามรอบ อยากตัดขายาว ๆ คู่นั้นทิ้งสักสิบยี่สิบเซนติเมตรช่วงขาจะได้สูสีกันสักหน่อย มัววิ่งหนีกันอยู่อย่างนี้เขาคงได้หมดแรงเองแน่นอน


เอาละ!


เด็กหนุ่มสูดลมหายใจเข้าลึก หยุดวิ่งกะทันหันแค่ตรงนั้น


เหนื่อยฉิบหาย! พอกันที!


จากนั้นก็หมุนตัวกลับไปยืนหอบรอให้สามภพตามมาจนทันในที่สุด


“!??”

ท่าทางเช่นนั้นสร้างความประหลาดใจให้สามภพถึงกับชะงักตามไปด้วยทีเดียว แต่ก็อย่างว่า คิมหันต์แทบไม่เคยหยุดทำเขาประหลาดใจ และครั้งนี้ก็สงสัยอยู่เหมือนกันว่าเจ้าตัวจะมาไม้ไหนอีก


“...ผม...เ..หนื่...อ..ย...แ..ล้..ว...”


เด็กหนุ่มพูดไปก็หอบไป ผมเผ้าที่จัดไว้อย่างดีร่วงลงแปะข้างแก้มใสจากเม็ดเหงื่อที่ซึมขึ้นมา ใบหน้าแดงซ่านทั้งจากอากาศร้อนและระยะทางที่ออกแรงโกยอ้าวมาไกลโข สภาพอนาถจนชายหนุ่มเกือบเผลอใจสงสารแล้วเชียว

“...พี่..ตา..ม..มา..ทำไม..วะ!?”

“แล้วแกวิ่งหนีทำไม?” เขาย้อนถาม

คิมหันต์ทำหน้าปุเลี่ยน บ่นอะไรบางอย่างอีกนิดหน่อยแต่ถูกเสียงหอบกลบไปเกือบหมด ได้ยินเป็นคำ ๆ ไม่ปะติดปะต่อทำนองว่า 'ฆ่า'  หรือไม่ก็ 'ใครจะไปอยู่'  แทรกในประโยคไม่ได้ศัพท์เหล่านั้น

“ทำเหมือนจะเบี้ยว” ชายหนุ่มกล่าวหาต่อ เรียกสีหน้าขัดใจจากเด็กหนุ่มขึ้นมาทันควัน

“ไม่เบี้ยวหรอกน่า” โกหกเห็น ๆ เมื่อกี้ยังตั้งใจจะเบี้ยวอยู่ทีเดียว “แต่พี่เลิกทำท่าเหมือนอยากเอาผมไปฆ่าก่อนได้ปะล่ะ”

สามภพขยับขาพาตัวเองเข้าไปใกล้เด็กหนุ่มซึ่งยืนนิ่งรอเขาอยู่ ผู้คนรอบตัวมากมายเดินสวนไปมาแต่เขาไม่ทันได้สังเกต สายตาจ้องเขม็งไปยังไอ้ตัวแสบหนึ่งเดียวตรงหน้า คว้ากระเป๋าสตางค์ตั้งใจจะหยิบบัตรประชาชนเจ้าปัญหาขึ้นมาประกอบถ้อยคำคาดโทษ “นอกจากบัตรนี่แล้ว ยังเล่นลูกไม้อะไรไว้อีกหรือเปล่า?”

คิมหันต์ยกมุมปากขึ้นน้อย ๆ พอเริ่มหายเหนื่อยก็ดูฤทธิ์เยอะขึ้นมาอีกครั้ง “แล้วพี่คิดว่าไงล่ะ?”

“อย่ามาเล่นลิ้น”

“เปล่านี่”

คิมหันต์พูดจบก็แลบลิ้นยื่นออกมาแตะริมฝีปากตัวเองเป็นการล้อเลียนคำพูดเขา ทว่าที่น่าตกใจไม่ใช่เรื่องนั้น หากแต่เป็นการที่เขาคว้าไหล่ของเด็กหนุ่มไว้มั่นในมือโดยไม่ทันรู้เนื้อรู้ตัว เพียงชั่วพริบตาร่างตรงหน้าก็ถูกกระชากเข้าหาจนเกือบชิดแผ่นอกแกร่ง

คิมหันต์เบิกตากว้าง(อย่างน้อยก็กว้างที่สุดตั้งแต่เขาเคยเห็นมา) เมื่อพบว่าปลายลิ้นตัวเองที่ทำอวดดีส่งออกมาล้อเลียนอยู่เมื่อครู่สัมผัสเข้ากับอะไรบางอย่างที่.......นุ่มนิ่ม....?


“!??”


ผู้คนบางส่วนหันมาให้ความสนใจว่าพวกเขาทั้งสองกำลังแสดงท่าทางประหลาดอะไรอยู่ แต่เชื่อว่าทั้งหมดนั้นเร็วจนไม่น่ามีใครทันได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้น เพราะแม้แต่ตัวเขาเองยังไม่แน่ใจเลยว่าเมื่อครู่นี้คืออะไรกันแน่ เมื่อเห็นว่าไม่มีอะไรเป็นพิเศษ คนเหล่านั้นก็พากันกลับไปสนใจกิจกรรมของตัวเองตามเดิม


เด็กหนุ่มยืนตัวสั่น ใจเต้นระรัวจนน่ากลัวว่ามันจะระเบิดทรวงอกเขาให้ได้ ลิ้นกลับมาอยู่ในปากตัวเองอย่างที่ควรจะเป็นแล้ว และอย่างน้อยก็หวังว่าคงยังไม่ลืมวิธีออกเสียง ใบหน้าคมของอีกฝ่ายถอยกลับไปอยู่ตำแหน่งเดิมเหมือนเรื่องเมื่อครู่ไม่ได้เกิดขึ้นจริง มือทั้งสองซึ่งคว้าไหล่เขาอยู่คลายออกขณะที่เจ้าของมือก็มีทีท่าตกใจไม่แพ้เขา


“....พี่...”


คิมหันต์ไม่แน่ใจว่าชั่วพริบตานั้นลิ้นเขาไปแตะเข้ากับอะไร แต่เพียงคิดว่ามันโดนกับบางอย่างบนใบหน้าของชายหนุ่มร่างสูงซึ่งยืนจ้องตากันอยู่ก็เรียกความรู้สึกปั่นป่วนไปทั้งร่าง


“...ถ้ากวนตีนอีก” 

สามภพยังไม่ชัดเจนนักในสิ่งที่ตัวเองต้องการพูด รู้แต่ควรทำลายบรรยากาศกระอักกระอ่วนอันทำให้ใจเต้นโครมครามไม่เป็นส่ำเช่นนี้ลงเสียที กลิ่นหอมอ่อน ๆ ซึ่งยังติดจมูกตอนที่ใบหน้าเกือบชิดกันเมื่อครู่นี้ให้ความรู้สึกประหลาดจนเริ่มกลัวกับบางสิ่งบางอย่างอันอยู่นอกเหนือการควบคุม เขาควรรีบจบมันเสีย แต่อะไรซึ่งควรจบมันได้ต้องไม่ใช่สิ่งที่กำลังจะออกจากปากอย่างห้ามไม่ทันนี้แน่นอน


“..คราวหน้าจะโดนหนักกว่านี้”


เขาได้ยินเสียงลมหายใจเด็กหนุ่มขาดห้วง พร้อมกับที่ผิวหน้าซึ่งเพิ่งเริ่มหายแดงหลังจากออกแรงวิ่งมาตั้งไกลเปลี่ยนกลับเป็นสีระเรื่ออีกครั้งหนักกว่าเก่า ตาทั้งสองข้างยิ่งเบิกกว้างขึ้นกว่าเดิมอย่างไม่น่าเชื่อ คิมหันต์เซถอยหลังไปได้สักครึ่งก้าวแล้วก็สบถออกมาด้วยถ้อยคำประจำตัวทว่าเสียงอ่อนระโหยผิดปกติไปไกล


“..เชี่ย”


เสี้ยววินาทีหลังจากนั้น ด้วยความไวราวกับการเดินทางของเสียง กระเป๋าสตางค์ในมือเขาถูกโฉบอย่างรวดเร็วไปอยู่ในมือเด็กหนุ่ม ไม่มีเวลาให้ได้ส่งเสียงขู่ ห้ามปราม หรือแม้แต่จะโวยวาย


คิมหันต์ขว้างมันลอยหวือออกไปอยู่เหนือผู้คนนับร้อยต่อหน้าต่อตาเจ้าของกระเป๋า


“เฮ่ย!!!”


ชายหนุ่มมองตามสมบัติชิ้นสำคัญของตัวเองค่อย ๆ ร่อนเตี้ยลงตามแรงโน้มถ่วงเหมือนกำลังดูภาพช้าจากกล้อง ก่อนกระเป๋าสตางค์ที่เริ่มเบาเพราะเพิ่งหมดเงินเป็นหมื่นจะหายลับไปท่ามกลางฝูงชนพลุกพล่าน


“คิม!”



เจ้าของชื่อหันหลังวิ่งหนีไปในทิศทางตรงกันข้ามเรียบร้อยแล้ว

- หมดยกที่ 14 –




=========================

อัพค่าาาา >w< ใกล้กันอีกนิด...อีกนิด...555
ลิ้นคิมหันต์ไปแตะโดนอะไร ให้จิ้นเอาได้ตามชอบใจ คนอ่านคิดว่าโดนตรงไหนก็ตามนั้นเลยค่ะ (ฮา)

ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านค่ะ *กอดดด* พบกันตอนหน้าน้าาาา ^o^
 :3123: :L2: :กอด1:
ของแถมอยู่รีพลายถัดไปค่ะ :D

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 14 - มากกว่าใกล้ แต่ไม่ใช่จูบ [หน้า 22] (24/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 24-01-2013 19:24:36

เริ่มที่ดูเดิ้ลตี๋น้อยสมบูรณ์ก่อนค่ะ //ทำบุญซะบ้างนะเรา (ฮา)

(http://fc05.deviantart.net/fs70/f/2013/023/e/e/sl13_by_xx_rainyday_xx-d5sfvb0.jpg)


อันนี้เป็นอะไรที่แอบจิ้นเองไปไกลแล้วค่ะ เมื่อไหร่จะถึงโมเม้นต์อย่างนี้ <<ก็รีบ ๆ ปั่นเข้าเซ่ะะะะะ TTvTT

(http://fc00.deviantart.net/fs70/f/2013/023/a/7/pk01_resize_by_xx_rainyday_xx-d5sfv7x.jpg)


ปิดท้าย คิมหันต์ถ้าจับใส่เสื้อนอนพี่ภพคงน่าฟัดดีนะคะ >///<
//มโนเองอีกแล้ว โฮรวววว

(http://fc07.deviantart.net/fs71/f/2013/023/d/5/dd_kim03_resize_by_xx_rainyday_xx-d5sfv4w.jpg)


พบกันตอนหน้าค่ะ รักคนอ่านจังเลย~ :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 14 - มากกว่าใกล้ แต่ไม่ใช่จูบ [หน้า 22] (24/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 24-01-2013 19:37:48

อั้ยย่ะ เร็วไปป่ะ ดูไม่ทัน 5555 (พูดเหมือนจะเห็นเนอะ)  :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 14 - มากกว่าใกล้ แต่ไม่ใช่จูบ [หน้า 22] (24/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 24-01-2013 19:43:50

อ่านเพลินเลยเอาอีกตอน
คิมหันต์เจ้าเล่ห์อ่ะรีบชิ่ง :z2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 14 - มากกว่าใกล้ แต่ไม่ใช่จูบ [หน้า 22] (24/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 24-01-2013 19:45:54

“หรือความจริงพี่เป็นต่างด้าว?"  <<<<<<<<<<  :laugh: :laugh: :laugh:
ขำมากจริง ๆ ไม่ไหวแล้ว 5555555555+

เอ ... น้องครีมเค้าน่าจะเอาลิ้นแตะ(เลีย)แก้มพี่ภพป่าวคะ  :z2:

+1 ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 14 - มากกว่าใกล้ แต่ไม่ใช่จูบ [หน้า 22] (24/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: PK37 ที่ 24-01-2013 19:50:42

ว้าว! สัญญาณมาแล้ว พี่ภพเริ่มออกอาการคิด?กับน้องคิมแล้ว หึหึ
เฮ้ย! พี่ภพกดเงินจะมาประมูลน้องเยอะขนาดนั้นเลยหรอ ถ้ามีคนสู้ค่าตัวน้องคิมอาจพุ่งถึงสองหมื่นเลยนะ  :laugh:
นึกว่าพี่ภพจะอายไม่เป็นซะแล้ว คราวหน้าเขินเพราะน้องคิมถึงเนื้อถึงตัวเลยแล้วกันนะ กร๊ากกกก
พี่ภพเริ่มไม่กล้าเล่นแรงกับน้องแล้ว กลัวน้องช้ำละสิ แต่ก็ยังคงความถึงเนื้อถึงตัวเสมอ
ว่าแต่ถ้าพี่ภพอายไม่กล้าเอาบัตรประชาชนให้ดู ทำไมไม่ยื่นใบขับขี่แทนหล่ะ แล้วบอกว่าไม่ได้เอาบัตรมา หรือว่าเหมือนเราใบขับขี่อยู่ร้านเช่าการ์ตูน กร๊ากกกกกกก
ถ้าน้องสงบปากสงบคำและไม่ยั่วโมโหพี่ภพก็คงไม่หลงน้องจนเทเงินหมื่นให้หรอก หึหึ
น้องคิมเล่นลิ้น  :z1: ไปโดนอะไรอ่ะ จิ้นกระจาย หัวใจของทั้งสองฝ่ายเต้นเป็นจังหวะแทงโก้เลยทีเดียว  :m3:
แต่น้องคิมไวกว่าคว้ากระเป๋าปาทิ้งแล้วหนีไป ระวังไว้เถอะถ้าโดนจับได้ จัดหนัก แน่ๆ  :laugh5:

เป็นกำลังใจให้นะคะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 14 - มากกว่าใกล้ แต่ไม่ใช่จูบ [หน้า 22] (24/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: mr_longza ที่ 24-01-2013 19:53:24

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 14 - มากกว่าใกล้ แต่ไม่ใช่จูบ [หน้า 22] (24/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 24-01-2013 19:56:55

ใกล้เข้ามาอีกนิดแล้ว คิมก็ยังแสบอยู่  :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 14 - มากกว่าใกล้ แต่ไม่ใช่จูบ [หน้า 22] (24/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 24-01-2013 19:57:18

คิมเอาคืนได้ไม่น้อยหน้าเลย
แต่จะหนีคนบ้าไปได้ไกลแค่ไหน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 14 - มากกว่าใกล้ แต่ไม่ใช่จูบ [หน้า 22] (24/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: N_N ที่ 24-01-2013 20:08:41

 :z3: เมื่อไหร่จะลวนลามกันนนนน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 14 - มากกว่าใกล้ แต่ไม่ใช่จูบ [หน้า 22] (24/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: misso ที่ 24-01-2013 20:20:49

เจอภาพที่สองไป อะไรที่จะเม้นกระเจิดกระเจิงเลย  :m25: โอยยย จะเอาแบบเน้ คุณคนเขียนขา ขอแบบนี้ด่วนค่า อ๊ายยย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 14 - มากกว่าใกล้ แต่ไม่ใช่จูบ [หน้า 22] (24/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: whitefang ที่ 24-01-2013 21:04:36

อืมม ลิ้นไปโดนอะไรกันน้า หุๆ
ภาพที่สองไม่ไหวจะเคลียร์ อยากให้ถึงตอนนั้นเร็วๆจังงิ  :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 14 - มากกว่าใกล้ แต่ไม่ใช่จูบ [หน้า 22] (24/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 24-01-2013 21:16:45

ไอ้ตี๋ ทำไมเล่นอะไรแบบนี้เล่าาาาาาาาาาาาาาา
ไม่ดีเลยนะ กระเป๋าตังค์มีบัตรสำคัญๆทั้งนั้น พี่เขาเดือดร้อนรู้มั้ยฮึ!!


ถ้าเล่นลิ้นแบบเมื่อกี้อีกอ่ะจะไม่ว่าอะไรซ้ากกกกคำเหอะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 14 - มากกว่าใกล้ แต่ไม่ใช่จูบ [หน้า 22] (24/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: DoubleBass ที่ 24-01-2013 21:17:42

มโนตามของแถมแล้ว...  :haun4:

ปล.กอดคนเขียน  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 14 - มากกว่าใกล้ แต่ไม่ใช่จูบ [หน้า 22] (24/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 24-01-2013 21:32:19

ก็ยังทะเลาะกันต่อไป

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 14 - มากกว่าใกล้ แต่ไม่ใช่จูบ [หน้า 22] (24/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Noah ที่ 24-01-2013 21:33:11

ประท้วง ฉากบรรยายไม่ชัดเจนเลย ลิ้นคิมหันต์โดนอะไรค่ะ อธิบายมาน้า  :o12:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 14 - มากกว่าใกล้ แต่ไม่ใช่จูบ [หน้า 22] (24/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: phoenixa ที่ 24-01-2013 21:40:51

แม้ว่าจะเขียนให้เร็วขนาดไหน
แต่ในสมองของเราก็เล่นภาพแบบสโลว์โมชั่นอยู่แล้ว
กร๊ากกกกกกกก
น้องครีม เห็นทีจะไม่รอด
พี่ภพก็อย่าชะล่าใจนะคะ
ที่เห็นน้องครีมร้ายๆ เนี่ย ยังไม่เท่าตอนที่เขินเลย
เขินแล้วรุนแรงขนาดนี้ พี่ภพไปเก็บเอาไปนอนฝันถึงเหรอเนี่ย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 14 - มากกว่าใกล้ แต่ไม่ใช่จูบ [หน้า 22] (24/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 24-01-2013 21:43:48

อั๊ยยยยยยยยยยพี่ภพทำอะไร

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 14 - มากกว่าใกล้ แต่ไม่ใช่จูบ [หน้า 22] (24/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 24-01-2013 21:49:21

ลิ้นแตะโดนไรไม่รู้ อยากรู้แค่ว่า ....เค็มมะคะ?
5555555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 14 - มากกว่าใกล้ แต่ไม่ใช่จูบ [หน้า 22] (24/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: เก้าแต้ม ที่ 24-01-2013 22:08:17

ยกนี้สามภพเหมือนจะได้คะแนนแต่ตอนท้าย คิมยังแก้เกมเอาคืนได้เล็กน้อย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 14 - มากกว่าใกล้ แต่ไม่ใช่จูบ [หน้า 22] (24/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 24-01-2013 22:11:55

แหนะะะะ
เดี๋ยวนี้ไม่กล้าเล่นกับน้องแรงๆ ตีน้องแรงๆ
กลัวน้องเจ็บใช่ป่ะพี่ภพพพพพพพพพพพพ  :z2:

ว่าแต่ลิ้รน้องครีมมม ไปโดนอะไรของพี่ภพอะ แอร๊ยยยย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 14 - มากกว่าใกล้ แต่ไม่ใช่จูบ [หน้า 22] (24/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 24-01-2013 22:15:36

แอร๊ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


ชอบๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 14 - มากกว่าใกล้ แต่ไม่ใช่จูบ [หน้า 22] (24/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 24-01-2013 22:34:03

อีตาพี่ภพเหมือนจะรู้ใจตัวเองหน่อย ๆ แต่ยังคงซึนปฎิเสธอยู่ร่ำไป
เริ่มกลัวน้องช้ำแล้วสินะ ถึงได้ไม่กล้าเต็มที่กับชีวิตเอาคืนแบบแรง ๆ
ก็นุ้งครีมออกจะบอบบางซะขนาดนี้  :กอด1:

พาร์ทนี้ยังคงความเป็นเด็กกวนบาทาได้อย่างเต็มเม็ดเต็มหน่วย

พี่เป็นต่างด้าวเหรอ
ร้องเพลงชาติให้ผมฟังหน่อย

จะมีนายเอกคนไหนกวนได้น่ารักน่าฟัดน่ากอดเท่านี้ไหมเนี่ย (แม่ยกเทใจให้หมดเลย)
แต่อีตาพี่ภพจะรวยไปไหน พกเงินสดเป็นฟ่อน นี่แกกดมากี่สตางค์
กะทุ่มหมดตัวเลยสินะ  :laugh: ถ้ามีคนสู้ราคาด้วย
ค่าตัวน้องครีมคงจะพุ่งกระฉูดเหยียบสองหมื่นหรือเปล่า !!! ยอดเยี่ยม

อ่านแล้วตะหงิด ๆ มากกกกก อยากรู้ๆๆๆๆๆๆๆๆ  :m31:
ลิ้นไปแตะส่วนไหนกัน ไม่ใช่จูบแล้วอะไร ๆๆๆๆๆๆ  :a5:
ต่อมเจือกของคนอ่านทำงานอย่างแรงงงงงงกล้าาาา

นุ้งครีมเขินได้รุนแรงมากกกก อยากอ่านฉากเขิน ๆ อีก  :z3:
พวกมั่นใจในตัวเองสุด ๆ เวลาเขินก็เงิบเหมือนกันนะ
สงสารณิชาผู้ไม่รู้เรื่องอะไรเลยต้องมาอยู่กึ่งกลางของคนสองคน
น้องณิชาคงงงอยู่เหมือนกัน ทำไมถึงเป็นพี่นักศึกษามหาวิทยาลัย
*ผู้ชาย*ประมูลสู้ตาย สู้ราคาเหยียบหมื่นให้กับน้องครีม !!

งานนี้ถึงน้องครีมอยากจะเบี้ยวค่าตัวประมูล แต่คาดว่าอีตาพี่ภพ
คงไปลากน้องครีมมารับใช้หนี้ 24 ชม. ที่จ่ายสดไปหนึ่งหมื่นถ้วนได้อยู่แล้ว

ตอนจบนี่ไม่ทิ้งลายจอมแสบคิมจริง ๆ !

คาดว่าตอนหน้าน้องครีมคงโดนจัดหนัก อยากอ่านฉากโดนจัดหนัก
จะหนักแบบไหน... น้องครีมสู้ ๆ  :mc4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 14 - มากกว่าใกล้ แต่ไม่ใช่จูบ [หน้า 22] (24/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: beery25 ที่ 24-01-2013 22:43:33

คิม กวนประสาทน่าปวดหัว แต่ก็น่ารัก สามภพรีบจัดการเด็กนี้ให้จมเขี้ยวทีซิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 14 - มากกว่าใกล้ แต่ไม่ใช่จูบ [หน้า 22] (24/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 24-01-2013 23:07:35

เด็กแสบบบบบ!! :laugh:
นี่มันหนังอินเดียเวอร์ชั่นพิสดารใช่มั้ยตอนนี้
วิ่งตามกันไปตามกันมาก ฮ่าๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 14 - มากกว่าใกล้ แต่ไม่ใช่จูบ [หน้า 22] (24/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: A_ay ที่ 24-01-2013 23:11:29

เด็กคิมนี่มันแสบจริงๆ :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 14 - มากกว่าใกล้ แต่ไม่ใช่จูบ [หน้า 22] (24/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: PEE-Pooh ที่ 24-01-2013 23:58:00

อร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ตอนนี้น้องครีมแสบมากกกกกกกก
จนพีภพปรี๊ดแตกไปหลายที

สนุกมกกกกกกกกกกกกกกกๆๆๆๆค่ะ
รออ่านต่อค่าาาาาา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 14 - มากกว่าใกล้ แต่ไม่ใช่จูบ [หน้า 22] (24/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Ningg.Destiny ที่ 25-01-2013 00:27:58

กรี้ดดดดด ! เด็กคนนี้มันเล่นลิ้น  :pighaun:

ว่าแต่.. ลิ้นน้องคิมไปแตะโดนอะไร กรี้ดดด (สติหลุดไปแล้ว)

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 14 - มากกว่าใกล้ แต่ไม่ใช่จูบ [หน้า 22] (24/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: BitterSweet~ ที่ 25-01-2013 00:50:33

โดนอะไร
ลิ้นน้องครีมโดนอะไรน๊าา

ตอนแรกเหมือนพี่ภพจะเป็นต่อ
แต่ตอนท้ายโดนน้องครีมเอาคืนจนได้ 5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 14 - มากกว่าใกล้ แต่ไม่ใช่จูบ [หน้า 22] (24/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: YOSHIKUNI RUN ที่ 25-01-2013 02:53:40

  แหมมม  คราวหน้า เอาเป็น มากกว่าจูบ แบบใกล้ๆ
  เอาแบบแนบชิดเลย อะไรประมาณนั้น ฮ่าๆๆ
คงจะอีกไม่นาน...รึป่าวนะ ฮาา
 รูปทำเอาเราจิ้นเตลิดไปไกล เกินเนื้อเรื่องอีกอ่ะ อิอิ :impress2:
เอิ้กกก..ไม่ค่อยจะหื่นเลยเรา :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 14 - มากกว่าใกล้ แต่ไม่ใช่จูบ [หน้า 22] (24/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: ❥ʞαxiќɒ。 ที่ 25-01-2013 03:55:25

พี่ภพทำอะไรน้องครีมมมมมมมมมมมมมม!
กรี๊ดดดดดดดด >///<

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 14 - มากกว่าใกล้ แต่ไม่ใช่จูบ [หน้า 22] (24/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Pam_Teukky ที่ 25-01-2013 07:56:28

น้องครีมยังแสบเหมือนเดิม :laugh:
ว่าแต่ลิ้นของน้องครีมโดนอะไรคะ หึหึ o18

รอตอนต่อไปนะคะ :กอด1: :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 14 - มากกว่าใกล้ แต่ไม่ใช่จูบ [หน้า 22] (24/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 25-01-2013 08:34:51

 o13


แสบสุดติ่งอ่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 14 - มากกว่าใกล้ แต่ไม่ใช่จูบ [หน้า 22] (24/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Asuke ที่ 25-01-2013 10:08:43

คิม ทำพี้ภพ ได้แสบมากก

ระวังนะ โดนเอาคืนจะร้องไม่ออก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 14 - มากกว่าใกล้ แต่ไม่ใช่จูบ [หน้า 22] (24/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 25-01-2013 10:52:20

 :laugh:  ได้ใจกันทั้งสองฝ่ายเลย  ชอบอ่ะ
     
       

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 14 - มากกว่าใกล้ แต่ไม่ใช่จูบ [หน้า 22] (24/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: sakurai ที่ 25-01-2013 12:12:14

 :z1: :-[ อร้ายยยย กรี้ดดด เริ่มใกล้กันขึ้นทุกทีแล้ว

น้องครีมยังคงความแซ่บ ได้น่ารักจริงๆ แม่ยกอยากฟัดแทนพี่ภพจริงๆเชียว

ส่วนภาพประกอบ อร้ายยย จิ้นไปไกลแล้วเหมือนกัน มันต้องเป็นอะไรที่น่ารักมว้ากกก

ถ้าเจอนุ้งครีมในชุดนอนพี่ภพนี่ เกรงว่านุ้งครีมจะใส่ชุดนั้นไม่ได้นานนะ  :haun4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 14 - มากกว่าใกล้ แต่ไม่ใช่จูบ [หน้า 22] (24/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: kaokorn ที่ 25-01-2013 12:14:45

อ่านตอนนี้แล้วเริ่มสงสารสามภพยังไงบอกไม่ถูก รู้สึกจะเป็นมวยรองนะ
มีใจให้ตี๋เกาหลีไปแล้วก็งี้แหละ 5555+

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 14 - มากกว่าใกล้ แต่ไม่ใช่จูบ [หน้า 22] (24/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 25-01-2013 12:38:01

สงสารภพกับชุดนอนของน้อง
อยากถอดมั่กมาก 555
กดบวกปล่อยเป็ด

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 14 - มากกว่าใกล้ แต่ไม่ใช่จูบ [หน้า 22] (24/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 25-01-2013 12:39:11

ปล. รูปน่ารักสุดๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 14 - มากกว่าใกล้ แต่ไม่ใช่จูบ [หน้า 22] (24/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 25-01-2013 12:44:33

กรีดร้องงงงงงงงงงงงงงงงง
เล่นกับคิม...คิมเลียปาก อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย  :m3:
พี่ภพคราวหน้าล๊อคคอดร๊วฟไปเลย ดื้อยังงี้ต้องจัดหนัก  o18
น้องคิมนี่มันแสบใช่เล่น คิด(รึเปล่า?)เร็ว ทำเร็วมากกกกกกกกกกก
พี่ภพมัวเเต่เคลิ้มล่องลอยไปกับลิ้นน้องคิม เลยไม่ทันระวัง วันนี้ทั้งคู่น่ารักเเบบเเสบๆมากเลยอ่าาาาาา


ปล.พี่ภพมัวเเต่เครียดเรื่องหนวดแมว.........ลืมคิดใช่มั๊ยว่าบัตรนศ.หรือใบขับขี่ก็มีเลขบัตรประชาชนนะ
บอกเค้าไปสิว่าบัตรหาย รึกลัวเสียหน้ากะคิม....หูยยยยยย ขนาดนี้เเล้ว เสียให้คิมดีกว่าเสียให้คนอื่นด้วยนะ


รักคนแต่ง รูปน่ารัก ชอบบบบบบบบบบบบบบบบบ(เมื่อไหร่จะถึงตอนนั้นซักที  :man1:)

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 14 - มากกว่าใกล้ แต่ไม่ใช่จูบ [หน้า 22] (24/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Maprang_W ที่ 25-01-2013 14:39:49

ถ้าอยากรู้ว่าตกลงแล้วไปโดนอะไรคงต้องถามพี่ภพป่ะคะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 14 - มากกว่าใกล้ แต่ไม่ใช่จูบ [หน้า 22] (24/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: mamaNUT ที่ 25-01-2013 16:43:17

 :m20: :m20: :m20: :m20: :m20:
อั๊ยยะ....เข้าใกล้ แบบน้ำลายกระเด็น กร๊ากกกกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 14 - มากกว่าใกล้ แต่ไม่ใช่จูบ [หน้า 22] (24/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 25-01-2013 17:32:30

 o18

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 14 - มากกว่าใกล้ แต่ไม่ใช่จูบ [หน้า 22] (24/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: watcharet ที่ 25-01-2013 17:58:35

ลิ้นโดนกับไรอ่ะ 5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 14 - มากกว่าใกล้ แต่ไม่ใช่จูบ [หน้า 22] (24/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 25-01-2013 19:05:01

พี่ภพ บอกมาเถอะว่าโดนอะไร :-[

รอให้รูปนั้นเป็นจริงเร็วๆๆๆๆๆ


 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 14 - มากกว่าใกล้ แต่ไม่ใช่จูบ [หน้า 22] (24/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: skullpor ที่ 25-01-2013 21:33:14

เย่ อ่านตามทันแล้วว

รีบมาต่อไวไวน้ะ

+1 ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 14 - มากกว่าใกล้ แต่ไม่ใช่จูบ [หน้า 22] (24/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: white choc~ ที่ 25-01-2013 21:59:56

น้องครีม (ชอบชื่อนี้มากกว่า คิม อ่ะ  :fox2: ) น้องครีมก็น่ารักดีอ่ะนะ
แต่เวลาน้องกวนอวัยวะเบื้องล่างขึ้นมาแต่ละครั้ง พี่ก็ซี๊ดดเหมือนกัน
เพราะงั้นถึงเวลาล่ะที่จะต้องมีคนคอยควบคุม ให้น้องอยู่ในความสงบและกลับมาน่ารักสมชื่อ  o18

ฮึฮึ พี่สามภพ ภารกิจนี้มอบให้พี่รับไป เอาให้อยู่หมัด จัดให้แซ่บเลยนะพี่น๊า  :m12:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 14 - มากกว่าใกล้ แต่ไม่ใช่จูบ [หน้า 22] (24/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 26-01-2013 00:25:23

ปาก?!!  ทีแรกจิ้นเป็นลิ้นอ่ะ ฮ่าๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 14 - มากกว่าใกล้ แต่ไม่ใช่จูบ [หน้า 22] (24/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: cutybuay ที่ 26-01-2013 00:36:46

โอ้ยๆๆๆๆๆ เค้าใกล้กันแล้ว เค้าจุ๊บกันแล้ว ตรงไหนไม่รู้แต่ฉันว่าที่ปาก  :z1:
ตอนนี้นังหนูครีมแสบมากนะจ้ะ แกล้งอีพี่ภพของเจ๊ไม่น้อย เจอตัวล่ะน่าดู  :angry2:
อีพี่ภพอย่ายอมนะคะจับตัวได้ต้องทำให้สิ้นฤทธิ์ จะฟัดจะกอดจะกดจัดไปเลยค่ะ เจ๊รออยู่ เอิ้ก เอิ้ก  :a2:

ปล. รูปน้องสมบูรณ์น่ารัก ส่วนรูปคู่นี้มันน่าจิ้นจริงๆ รอ รอ เมื่อไหร่หนูครีมจะลวนลามพี่ภพ  :impress2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 14 - มากกว่าใกล้ แต่ไม่ใช่จูบ [หน้า 22] (24/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: kokilolylove ที่ 26-01-2013 00:59:47

มากกว่าใกล้ แต่ไม่ใช่จูบ -->> o_O เรียกว่าอะไรดีนะ
น้องคิมวิ่งหนีพี่ภพทำไมละ พี่เขาอุส่าบอกไว้ว่าคิดถึง 555
พี่ภพหนึ่งหมื่นใช้ให้คุ้มนะ อิอิ

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 26-01-2013 01:32:10

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 15 – กำราบ

“ผมจะเกรียนจนกว่าเขาจะเลิกคุกคามผม”
- คิมหันต์ วานิชตระการกูล -

"ผมจะคุกคามมันจนกว่าไอ้เด็กนั่นจะเลิกเกรียน”
- สามภพ พร้อมพิมาน -

“ผมจะขายหนังโป๊ ฝากบอกสองคนนั้นช่วยไปคุกคามและเกรียนกันไกล ๆ(ได้โปรด)”
- สมบูรณ์ พีระพฤกษ์ -

เมื่อครู่นี้คืออะไร?


คิมหันต์ยกมือขึ้นกุมอกเสื้อ ส่งลมหายใจกระแทกกระทั้นจนแผ่นอกขยับขึ้นลงเป็นจังหวะหนักหน่วง ขณะที่ยืนพิงผนังกำแพงในโถงหน้าห้องน้ำเก่าของโรงเรียนซึ่งแทบไม่มีใครมาใช้งาน

เขาติดจะชอบสัมผัสเนื้อตัวผู้อื่น แต่ว่ากันตามจริงแล้วปกติก็เคยแต่ทำตัวเกาะแกะฝ่ายตรงข้ามและมักเป็นคนเริ่มก่อนเสมอ ซึ่งหมายความว่าเขาย่อมรู้และสามารถควบคุมการเคลื่อนไหวของตัวเองได้ การตกอยู่ในสถานะเป็นฝ่ายถูกกระทำด้วยการกระชากตัวเข้าไปแนบชิดกะทันหันขนาดนั้นเป็นสิ่งที่ต่างไปจากทุกครั้งอย่างสิ้นเชิง

เขาไม่ทันได้ตั้งตัว ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรหลังจากนั้น และรู้สึกไม่ปลอดภัยจากภาวะที่ตัวเองหมดความสามารถควบคุมสถานการณ์ไว้ได้ ทั้งในส่วนของสิ่งรอบตัวและความสับสนอลหม่านอันเกิดขึ้นในตัวเขาเอง


ซึ่งอย่างหลังนั้นน่ากลัวกว่ามากทีเดียว


เด็กหนุ่มไถลตัวทรุดลงนั่งยอง รู้สึกได้ถึงเม็ดเหงื่อซึ่งยังผุดพรายอยู่บนลำคอและแผ่นหลัง มือทั้งสองข้างยกขึ้นเสยผมอ่อนแรง รู้ตัวดีว่าครั้งนี้เสียศูนย์ไปมากทีเดียว หากไม่มือไวคว้ากระเป๋าสตางค์ของสามภพแล้วโยนไปทางอื่นจนเจ้าตัวต้องละจากเขาแล้ววิ่งตามไปเก็บก็ไม่รู้จะเอาตัวรอดมานั่งหอบอยู่ที่นี่ได้หรือเปล่า ที่โยนออกไปนั้นแม้คิดว่าไม่ไกลมากจนถึงกับหาไม่เจอ แต่เชื่อว่าสามภพต้องโกรธเป็นหมาบ้าระยะสุดท้ายแน่นอน


“...ไอ้บ้าเอ๊ย...”


เขาพึมพำเสียงเบาหวิว ไม่แน่ใจนักว่าหมายถึงตัวเองหรือสามภพ

เหตุการณ์เมื่อครู่หลังจากใบหน้าแยกออกจากกันนั้นเป็นปฏิกิริยาที่ทำไปโดยไม่ทันได้ไตร่ตรองจริง ๆ  ทั้งหมดราวกับเป็นรีเฟล็กซ์ของร่างกายซึ่งเกิดขึ้นเอง อยู่นอกเหนือความสามารถจะควบคุมในสถานการณ์คับขัน เขาอาจไม่ถนัดเรื่องต่อยตี แต่หากมีอะไรที่เข้ามาทำให้รู้สึกว่ากำลังไม่ปลอดภัยก็มักจะออกตัวใช้เล่ห์เหลี่ยมอะไรสักอย่างโจมตีใส่ฝ่ายตรงข้ามก่อนเสมอ อย่างน้อยก็ให้มากพอจะแน่ใจว่าสามารถเอาตัวรอดได้ ไม่นึกว่าพอเจอกับคนอย่างสามภพ ยิ่งพยายามต่อต้านกลับยิ่งกลายเป็นพัวพันยุ่งเหยิงมาได้ถึงเพียงนี้


มันผิดพลาดตั้งแต่ตรงไหนกัน?




“เว้ยยยยยย! บัดซบ!”



อัดอั้นจนเผลอตะโกนออกไป อย่างไรเสียที่นี่ก็ไม่มีคนอื่นอยู่แล้ว หากไม่ได้โวยออกมาเสียบ้างเห็นทีจะได้อกแตกตายพร้อมความวุ่นวายใจซึ่งสะสมมาเรื้อรัง ได้ส่งเสียงดังออกไปแล้วจึงค่อยยังชั่วขึ้นมาบ้าง

คิมหันต์ยืนหอบ กวาดสายตามองห้องน้ำทั้งห้าตรงหน้าคร่าว ๆ ประตูถูกแง้มไว้อยู่สี่บาน ส่วนอีกบานซึ่งเป็นของห้องในสุดนั้นปิดอยู่ซึ่งเดาว่า...

โครม!!

เด็กหนุ่มแทบกระโจนไปชนอ่างล้างหน้า ความเชื่อแรกที่ว่าไม่มีใครอยู่ที่นี่เห็นทีต้องคิดใหม่ ใครสักคนอยู่หลังประตูบานสุดท้ายที่ปิดอยู่แน่นอน โชคดีที่เขายังไม่ได้พูดอะไรมากไปกว่านั้นให้คนอื่นได้ยิน ว่าแต่ที่อยู่ในห้องน้ำเก่าหยากไย่เกาะนั่นใครกัน

“เฮ่ย!”

คำอุทานดังตามมาจากหลังบานประตู สุ้มเสียงบอกชัดว่านั่นเป็นการหลุดปากออกมามากกว่าจะทักทายเขา และคลื่นความถี่เสียงระดับนั้นก็ช่างฟังดูคุ้นหูเสียเหลือเกิน

ปิ่นหยก?

เขายังไม่ปักใจเชื่อแม้ความรู้สึกบางอย่างจะกระซิบบอกว่าต้องเป็นปิ่นหยกแน่ ๆ แค่พยางค์เดียวที่ได้ยินยังไม่อาจยืนยันได้แน่ชัด ทว่าก็ไม่เสียหลายหากจะลองพิสูจน์

“ไอ้ปิ่น!?”

คิมหันต์ส่งเสียงเรียก หรี่ตาเพ่งมองบานประตูพร้อมกับเงี่ยหูฟังทุกสรรพเสียงที่อาจดังข้ามมาให้ได้ยินหลังจากเขาเอ่ยปากถาม ไม่รู้ว่าอุปาทานไปเองหรือเปล่าว่ามีเสียงกระซิบกระซาบซึ่งไม่ได้พูดกับเขาล่องลอยอยู่ในห้องนั้น

เด็กหนุ่มเหลียวมองโดยรอบไม่มีใครจึงย่อตัวลงอีกหน่อย ความสงสัยเอาชนะทุกสิ่งจนตัดสินใจทำเรื่องเสียมารยาทด้วยการส่องดูใต้ประตูห้องน้ำซึ่งมีช่องว่างสูงขึ้นจากพื้นขึ้นมาราวสิบห้าเซนติเมตร

ภาพที่เห็นคือถังขยะล้มกลิ้ง (เดาว่าจากเสียง ‘โครม!’ เมื่อครู่นี้) และรองเท้านักเรียนสีดำหนึ่งคู่อยู่ในนั้น

อยู่คนเดียว?

“ไอ้ยาจกปิ่น!? ใช่แกหรือเปล่า?” ความพยายามครั้งที่สองถูกส่งไป ก่อนจะได้รับเสียงตอบรับมาในที่สุด

“อ..เออ! ฉันเอง”

คิมหันต์หรี่ตา ถ้อยคำเมื่อครู่เป็นเสียงปิ่นหยกแน่นอน แต่รองเท้าที่เขาเห็นจากช่องว่างใต้ประตูนั้นใหญ่เกินกว่าจะเป็นไซส์ของเพื่อนรัก ข้อนี้เขารู้ดีที่สุดเพราะทั้งขนาดเสื้อผ้าและรองเท้าของปิ่นหยกนั้นใกล้เคียงกับเขามาโดยตลอดตั้งแต่คบเป็นเพื่อนกัน

เด็กหนุ่มได้ยินคำกระซิบกระซาบฟังไม่ได้ศัพท์ปะปนกับเสียงลมหายใจซึ่งไม่ใช่ไอ้เพื่อนงก และเขารู้แล้วว่ารองเท้าคู่โตที่เห็นนั้นเป็นของใคร

ปิ่นหยกอาจเหยียบอยู่บนฝาโถส้วม ส่วนอีกคนซึ่งร่วมกระทำการลึกลับในห้องนั้นแทบไม่ต้องใช้ความสามารถอะไรสักอย่างในการเดาให้ถูกเลย

ไอ้คุณชายอาทิตย์!

มิน่าพอลงจากเวทีประมูลถึงได้หายหัวกันไปทั้งคู่ เพื่อนขึ้นเวทีโดนเชือด(เปรียบเทียบน่ะ)จะมาดูใจหรือช่วยประมูลสู้สักหน่อยละไม่มี

แต่เอาเถอะ...จะแกล้งทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นก็ได้ แกล้งให้อายบ่อย ๆ ก็ออกจะน่าสงสารไปนิด

“แกมาทำบ้าอะไรที่ห้องน้ำเก่าวะ” เขาร้องถามเสียงเรียบเหมือนคนไม่รู้เรื่อง แต่ครั้นจะไม่ถามเลยก็คงดูผิดวิสัยเกินไปอีก

“มา..ขี้” ไอ้เพื่อนเวรก็ช่างกล้าตอบมาได้ ขี้บ้าอะไรมุดหายเข้าไปสองคน “ห้องน้ำอื่นคนเยอะ”

มีเวลาให้เขาพยักหน้าหงึกหงักขอไปทีพลางบอกตัวเองให้พยายามเชื่อมันหน่อยอยู่ไม่นาน ปิ่นหยกก็ยิงคำถามที่ทำให้เขาเองกลับตกเป็นฝ่ายอ้ำอึ้งบ้าง

“แกเหอะ มาตะโกนด่าอะไรตรงนี้!?”

“...เปล่า”  เด็กหนุ่มผมทองเอามือถูจมูกสองสามครั้งดับอารมณ์คุกรุ่น  “อืม..แต่ควายปิ่นก็ไม่ได้โง่มากใช่ปะ บอกเปล่าก็คงไม่เชื่ออยู่ดีนั่นแหละ แบบหงุดหงิดนิดหน่อย”

“.....??”

“..ประมาณนั้น” เขาพูดเองเออเองเสร็จสรรพแล้วพยายามเปลี่ยนเรื่องแบบไม่เนียน แต่คิดว่า ณ จุดนี้ปิ่นหยกคงไม่ทันสังเกตเพราะน่าจะยุ่งกับธุระส่วนตัวบางอย่างของเจ้าตัวซึ่งเขาไม่อยากไปนึกถึง “เมื่อไหร่จะเสร็จ รีบ ๆ ออกมาดิ”

“ไปรอข้างนอกก่อนก็ได้” พูดได้แค่นั้นแล้วอีกฝ่ายก็เสียงขาดห้วงไป ไม่อยากคิดว่าเกิดอะไรขึ้นในพื้นที่สี่เหลี่ยมแคบ ๆ ซึ่งถูกกั้นไว้ด้วยประตูหนึ่งบาน

คิมหันต์ส่ายหน้า บอกตัวเองว่าอย่าไปนึกถึงแม้จะเดาได้อยู่แล้ว ความสัมพันธ์ในลักษณะคนรักระหว่างเพื่อนทั้งสองซึ่งเป็นผู้ชายด้วยกันกำลังทำเขาหัวหมุนไม่ทราบสาเหตุทั้งที่ปกติก็ไม่ได้คิดอะไรมากแท้ ๆ

 “บ..แบบ...ท้องผูก” ปิ่นหยกพูดต่อเสียงกระท่อนกระแท่นในที่สุด แต่ได้อีกแค่นิดเดียวก็สะดุดลงอีก “...จะ...โอ๊ะ!”

“แกว่าอะไรนะ...?”

“เปล๊า! ท้องผูก จะนั่งนานว่ะ!” เพื่อนรักยังยืนยันเช่นเดิม “แกไปรอตรงเก้าอี้ข้างนอกก่อนก็ได้”

คิมหันต์กอดอก เอ่ยรับคำ “เออ งั้นออกไปรอข้างหน้านะ” ก่อนจะทำเสียงลากเท้าคล้ายเดินออกจากโถงหน้าห้องน้ำไปด้านนอกให้อีกฝ่ายเข้าใจเช่นนั้นแล้วย่องด้วยฝีเท้าเงียบเชียบกลับมายืนอยู่ที่เดิม ฟังสองคนในห้องน้ำสนทนาด้วยเสียงกระซิบแทรกกับเสียงเสื้อผ้าสวบสาบเพื่อให้แน่ใจอีกครั้งว่าไม่ได้เข้าใจผิดไปเอง

เดี๋ยวนะ...

พอนึกขึ้นได้เด็กหนุ่มก็ยกมือขยี้ผมสีทองของตัวเองจนยุ่งเหยิง อุตส่าห์ว่าจะไม่สนใจแล้วเชียว..สับสนชีวิตบอกไม่ถูก ต้องจัดการอย่างไรกับนิสัยอยากรู้อยากเห็นของตัวเองดี

เขาย่องกลับไปรอด้านหน้าตามที่ปิ่นหยกบอกไว้ สำหรับวันนี้ควรพอเสียทีดีกว่า เวลาเพิ่งบ่ายแก่ งานโรงเรียนยังมีต่ออีกยาวไกลจนค่ำมืดแต่เขากลับรู้สึกใกล้หมดแรงเสียแล้ว คิดว่ารอทักทายปิ่นหยกสักหน่อยแล้วเอาเงินค่าแรง(ซึ่งไร้ประโยชน์สิ้นดี)ไปให้สมบูรณ์ ขนมอะไรที่ตั้งจะใจเลี้ยงค่อยเอาไว้วันหลังตอนมีอารมณ์ละกัน เสร็จธุระแล้วรีบชิ่งกลับบ้านก่อนคงจะเข้าท่า


ซึ่งหากทั้งหมดง่ายดายอย่างนั้นก็ดี



.




.




.




.




.



ครู่ใหญ่กว่าปิ่นหยกจะเดินออกมาเพียงลำพัง

ถูกแล้ว...เพียงลำพัง เดาว่าอาทิตย์คงยังอยู่ในห้องน้ำนั่นเอง น่าจะถูกกำชับเอาไว้ว่าอย่าเพิ่งออกมา และคิมหันต์ก็ทำได้ดีทีเดียวสำหรับการตีหน้าไม่รู้เรื่องรู้ราว

ปิ่นหยกพยายามชวนคุยเรื่องการประมูลขณะที่พวกเขาเดินออกมาตามทางระหว่างตึก ทำตาโตจนน่าตลกเมื่อคิมหันต์เฉลยว่าค่าตัวที่ได้นั้นตั้งหนึ่งหมื่นบาท ปากก็ร้องออกมาเสียลั่น แทบขยุ้มแขนเสื้อเขาขาดติดมือด้วยความทึ่ง

“สามสิบเปอร์เซ็นต์...แกก็ได้ส่วนแบ่งสามพัน” ประโยคนั้นซ่อนความงกไว้ไม่มิดเลย “โหคิม! ใครวะหน้าโง่แล้วยังใจป้ำขนาดนี้!?”

“หน้าโง่จริงแหละ ไอ้พี่ภพ” ดูเหมือนมวลความหงุดหงิดจะเริ่มขยายตัวขึ้นอีกครั้ง คิมหันต์โคลงศีรษะหงุดหงิดใจเมื่อภาพเหตุการณ์ย้อนขึ้นมาในหัวเป็นฉาก ๆ “แม่ง ซวยบรรลัย”

“พี่ภพ?”

“คนที่มาร้านเค้กเมื่อวันที่แกเสียตัวไง”

“เลว!” ปิ่นหยกร้องลั่น ใบหน้าขึ้นสีแดงจัดออกอาการลนลาน ความรักทำเพื่อนเขาบ้าไปแล้ว

“จริงสิ วันนั้นไอ้คุณชายจับแกซุกอยู่แต่ในห้องนี่หว่าเลยไม่เจอกัน”

เพี่อนรักถึงกับสำลักออกมาค่อกแค่ก “หยุดย้ำเรื่องนั้นได้แล้วเวรเอ๊ย! อิดออดอยู่นั่นแหละ ตกลงใครวะ เสี่ยฉิบหาย”

“น้องชายแฟนพี่อันนา”

“ดีออกมีเงินใช้" ปิ่นหยกทำหน้าเคลิบเคลิ้ม "อย่าลืมเลี้ยงข้าวฉันสักอาทิตย์”

“คนยิ่งเครียด ๆ ยังจะมาทำตะกละใส่อีกไอ้เพื่อนชั่ว”

“เครียดบ้าอะไร เขาไม่จับแกไปฆ่าหรอก”

“มันฆ่าแน่แหละ” คิมหันต์ถอนหายใจเฮือก ทั้งที่เขาอุตส่าห์โล่งใจตอนอันนาบอกว่ามาคนเดียวแล้วแท้ ๆ  ไม่ได้เฉลียวใจสักนิดว่าตัวปัญหาจะตามมาทีหลัง “วันที่เจอกันครั้งแรกฉันปล่อยยางรถไอ้พี่นี่แบนแต๊ดแต๋ พวกโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยงไปเลย” คิมหันต์กำลังจะเล่าต่อ แต่คิดอีกที ปิ่นหยกรู้แค่นี้ก็พอจะได้ไม่ต้องมาติดร่างแหไปด้วย ลำพังแค่รับมือกับอันนาก็น่าสงสารไอ้เพื่อนรักแย่แล้ว

“โอ้...” ปิ่นหยกทำปากจุ๊ ๆ ล้อเลียน ไม่ได้รู้เรื่องรู้ราวเอาเสียเลย “เกรียนว่ะคิม พี่สิสิรสั่งสอนมาให้เป็นเด็กดีไม่ใช่เหรอ”

“ไม่ใช่เวลามาซ้ำเติมนะว้อย!”

“แบ่งมาให้สักพันห้าแล้วจะทั้งโอ๋ทั้งปลอบน้องคิมเลย”

“เพื่อนเฮงซวย!”


“น้องครีมครับ”


พูดถึงหมา..หมาก็มา


คิมหันต์ชาวาบไปทั้งตัว อยากก้าวถอยหลังแต่ขากลับไม่ยอมขยับเสียอย่างนั้น


"ไง?" เสียงทุ้มทักทายต่อ แต่ไม่ช่วยให้อะไรฟังดูดีขึ้นเลยสักนิด

“เชี่ย!”   เขาอุทานออกมาเสียงสั่น เท้าซึ่งเคลื่อนไหวได้แล้วในที่สุดพาตัวเองถอยออกมาหนึ่งก้าวโดยไม่รู้ตัว รอยยิ้มเย็นเยียบของชายหนุ่มตรงหน้าช่างชวนสยองจนขนลุก

“เด็กเปรต! ปากหมานะเรา”

“คิม...คนนี้...?” ปิ่นหยกถามขึ้นไม่รู้อิโหน่อิเหน่

คิมหันต์เหลือบไปสบตาเพื่อนรัก ยังอุตส่าห์มีเรี่ยวแรงเหลือพยักพเยิดให้รู้ว่านี่แหละคนที่กำลังพูดถึง ก่อนจะหันไปพยายามทำใจดีสู้หมาส่งเสียงทักทายกลับพร้อมยักไหล่ไปด้วย คงมาดยียวนเช่นเคยแม้เริ่มใจตุ๊ม ๆ ต่อม ๆ พิกล “ไงพี่ วิ่งหากระเป๋าตังค์เหนื่อยปะ?”

“ปากหมาแต่เสือกไวเป็นแมลงสาบ!”

สามภพคำรามลอดไรฟัน ย่างสามขุมเข้าไปใกล้แล้วคว้าคอเสื้ออีกฝ่ายขึ้นมาโดยไม่เปิดโอกาสให้ได้เคลื่อนกายหนี ด้วยรู้ดีว่าหากให้เวลาคิมหันต์ได้ตั้งหลักสักหน่อยอาจหมายถึงหายนะที่จะตามมาในภายหลัง ซึ่งเขาคิดว่าที่ผ่านมาก็ปล่อยอีกฝ่ายเล่นสนุกจนชักได้ใจเกินไปแล้ว

“มาด้วยกัน!”

ออกแรงกระชากอีกเพียงนิดเดียวร่างโปร่งของคิมหันต์ก็ลอยหวือเข้าหาพร้อมกับเสียงโวยวายขาดห้วงจากอาการสำลัก “เฮ่ย! ไม่ว่าง ไม่ไ—! เว้ยย! ทำไรวะ!”

สามภพส่ายหน้า มือยังกำแน่นอยู่กับคอเสื้ออีกฝ่ายซึ่งพอเริ่มพูดได้ใหม่คราวนี้กลับหันไปขอความช่วยเหลือเด็กหนุ่มอีกคนด้านข้างแทน

“ไอ้ปิ่นช่วยหน่อยดิ๊!”

“เอ่อ...เออ ๆ” เจ้าของชื่อสะดุ้ง ยืดหลังขึ้นตรงเป๊ะด้วยอาการประหม่าระคนตกใจกับเหตุการณ์ตรงหน้า กระนั้นก็ดูพยายามเต็มที่จะช่วยเพื่อนตัวเองด้วยการไกล่เกลี่ยน้ำเสียงตะกุกตะกัก “อ่า...พี่ครับปล่อยเถอะ มีอะไรค่อยพูดค่อยจา เจ็บตัวกันขึ้นมามันจะสิ้นเปลืองค่ารักษานะพี่”

“เป็นเพื่อนไอ้หัวทองนี่?”

ปิ่นหยกพยักหน้า พร้อมความหวังว่าสถานการณ์จะดีขึ้นสักนิด

“ปิ่นหยกสินะ?”

เด็กหนุ่มพยักหน้าอีกครั้ง เอื้อมมือไปช่วยดึงคิมหันต์ออกมาอย่างไร้ผล

“เรื่องนี้น้องสะใภ้พี่อันไม่เกี่ยว”
 
“ห๊ะ!?”

ปิ่นหยกเบิกตากว้าง ขณะที่คิมหันต์ดิ้นขลุกขลักซึ่งได้ผลดีพอกับการเอาไม้จิ้มฟันไปแซะกระบองเหล็ก ยังไม่ทันได้สั่งเสียกับเพื่อนรัก (ไม่สิ..เขายังตายไม่ได้ ใครจะดูแลไอ้ดุ๊กดิ๊ก) สามภพก็กระชากตัวเขาออกห่างจากตำแหน่งเดิมไปไกลด้วยข้อได้เปรียบทางด้านร่างกายอย่างน่าขัดใจ

"เจ้าเล่ห์ยังไง พอถึงเวลาแบบนี้แล้วทำอะไรได้ไหม?" ชายหนุ่มก้มลงไปเย้ยหยันคนที่ดิ้นขลุกขลักไร้ทางสู้ ความอดทนถูกใช้ไปแทบเกลี้ยงตั้งแต่ตอนวิ่งแทรกผู้คนแน่นขนัดไปเอากระเป๋าสตางค์ตัวเองซึ่งถูกไอ้เด็กมือไวตรงหน้าขว้างไปไกลเรียบร้อยแล้ว "อวดดี ปากเก่ง"

"ถ้าเทียบกับพี่" เด็กหนุ่มยิ้มพราย "ผมจะถือว่านั่นชม"

สามภพส่งสายตาเวทนา จนป่านนี้ยังไม่รู้จักเจียมอีก "ปากหมาอย่างนี้ พี่ไม่รู้แกโตขึ้นมาได้ไงโดยไม่ถูกกระทืบตายไปก่อน"

คิมหันต์แค่นหัวเราะ "แล้วคิดว่าผมไม่เคยโดนหรือ?"

ชายหนุ่มชะงัก พิศมองอีกฝ่ายนิ่งราวกับอยากจ้องให้ทะลุปรุโปร่งเพื่อจับผิดในความหมายของประโยคนั้น ก่อนจะพบว่าการค้นหาความจริงจากคิมหันต์บางทีก็เป็นความพยายามที่ไร้ประโยชน์ ไอ้เด็กนี่กลิ้งกลอกได้ร้ายกาจเกินไปจนไม่รู้ว่าแบบไหนเป็นตัวตนแท้จริงแล้ว

"เงียบไป!"

สามภพหงุดหงิดจนกว่าจะต่อล้อต่อเถียงให้ประสาทเสียไปกว่าเดิมแทบทุกครั้งที่อีกฝ่ายเอ่ยปากพูด ขณะที่คิมหันต์ยังพยายามต่อต้านสุดตัวแม้จะถูกทั้งดึงทั้งลากมาจนเกือบถึงหน้าโรงเรียน ผู้คนพากันหันมาจ้องมองพวกเขาตลอดทาง เข่าสองข้างของเด็กหนุ่มถลอกปอกเปิกไปหมดด้วยทรุดลงไปล้มตั้งสองรอบแล้ว


“!!!”


บ้าเอ๊ย! รอบที่สาม


คิมหันต์กัดฟัน เจ็บแปลบขึ้นมายิ่งกว่าสองครั้งก่อน รู้สึกได้ว่าหินหรืออะไรสักอย่างเอาปลายแหลมทิ่มเข้าไปในผิวเนื้อบริเวณเข่าซึ่งลงไปกระแทกโดนเข้า รู้อย่างนี้เลือกใส่กางเกงขายาวก็ดีหรอก

"เป็นอะไรไปครับน้องครีมผู้บอบบาง?"

อีกฝ่ายก้มลงมอง เอ่ยเสียงเย็นพร้อมกับเลิกคิ้วเป็นเชิงท้าทาย

เด็กหนุ่มไม่ได้ร้องหรือแสดงอาการเจ็บปวดออกมาสักแอะ ทำเพียงแต่เงยหน้าขึ้นจ้องมองสามภพด้วยความขุ่นเคือง และชายหนุ่มก็ไม่ตอบอะไรกลับมาแม้แต่คำเดียวเช่นกัน ปล่อยบรรยากาศทะมึนยิ่งกว่าครั้งใดห้อมล้อมพวกเขาไว้จนน่าอึดอัด

มือใหญ่รวบคอเสื้อเขาแล้วดึงให้ลุกขึ้นอีกครั้ง คิมหันต์กลั้นใจ เม้มปากไว้แน่น ปล่อยแรงนั้นดึงเขาขึ้นมายืนบนขาตัวเอง จังหวะนั้นจึงได้มองเห็นเศษแก้วชิ้นใหญ่ซึ่งร่วงลงจากจุดที่ปักคาบนเข่าขึ้นมาด้วยตอนลุก ตามด้วยของเหลวสีแดงสดซึ่งไหลซึมตามลงมาจากปากแผลเป็นทางจนถึงข้อเท้า ย้อมเนื้อผ้าสีน้ำตาลอ่อนของถุงเท้าให้กลายเป็นรอยด่างดวง
 

“...คิม”


สามภพใจหายวาบ มือคลายแรงดึงลงโดยไม่รู้ตัว


“เรียกทำไม”


สิ่งที่คิมหันต์เป็นเลิศที่สุดบางทีอาจเป็นการตีสีหน้ายียวน ต่อให้เลือดจะยังไหลพราก ๆ จากแผลก็ยังออกอาการน่าเตะได้อย่างไม่มีขาดตกบกพร่อง ซึ่งนั่นทำความรู้สึกใจหายของชายหนุ่มเมื่อครู่เปลี่ยนเป็นระลึกได้ขึ้นมาทันทีว่าที่ผ่านมาโดนไอ้เด็กนี่ทำไว้แสบขนาดไหน วิ่งฝ่าผู้คนเป็นร้อยเข้าไปหากระเป๋าสตางค์ใบเท่าฝ่ามือซึ่งมีแต่ของสำคัญไม่ใช่เรื่องน่าสนุกเลย

เพราะฉะนั้นจะปล่อยให้เจ็บตัวสักหน่อยก็ช่างหัวปะไร

“ชักช้า!” เขาเอ่ยเสียงเย็นชา ขมวดคอเสื้ออีกฝ่ายไว้ในมือเหมือนเมื่อครู่แล้วออกแรงดึง เร่งฝีเท้าเร็วขึ้นกว่าเก่าจนเด็กหนุ่มต้องกะโผลกกะเผลกตามจังหวะก้าวขาให้ทันอย่างทุลักทุเล


พวกเขามาหยุดอยู่หน้ารถวีออสสีบรอนซ์ทองคันเดิมซึ่งจอดอยู่ในมุมห่างไกลผู้คน และคิมหันต์ไม่ส่งเสียงอะไรออกมาสักคำ จากสีหน้าซึ่งลอบมองด้วยหางตาแล้วเดาไม่ถูกจริง ๆ ว่าอีกฝ่ายกำลังคิดอะไรอยู่ แต่เด็กนั่นจะคิดอะไรก็ไม่ใช่เรื่องที่เขาต้องสนใจอยู่ดี

อย่างน้อยสามภพก็บอกตัวเองว่าอย่างนั้น

ชายหนุ่มเปิดประตูรถฝั่งที่นั่งข้างคนขับ หันไปออกคำสั่งกับไอ้ตัวแสบซึ่งเงียบผิดปกติมาได้ครู่ใหญ่

“เข้าไป!”

“....”

คิมหันต์ยืนนิ่ง ลงน้ำหนักบนขาข้างที่ไม่ได้เจ็บแต่ไม่ยอมขยับตัว ซึ่งนั่นเขาจะถือว่าเป็นการท้าทาย


มือใหญ่ตวัดขึ้นคว้าไหล่ของเด็กหนุ่มไว้มั่นแล้วจับเหวี่ยงต้านต่อแรงขืนให้เจ้าตัวเข้าไปนั่งอยู่ในนั้น รองเท้าผ้าใบข้างหนึ่งหลุดออกมาคว่ำอยู่บนพื้นดินขณะที่คิมหันต์พยายามเกร็งตัวสู้ เขาพ่นลมหายใจหงุดหงิดกับความดื้อด้านนั้นก่อนจะก้มลงเก็บมันขึ้นมา โยนเข้าไปไว้บนพื้นรถตรงหน้าเจ้าของรองเท้าซึ่งนั่งก้มหน้าก้มตาอยู่จึงได้สังเกตเห็นอะไรบางอย่าง


“..คิมหันต์”


ชายหนุ่มเผลอเอ่ยชื่ออีกฝ่ายซ้ำเสียงแหบแห้ง และไม่รู้ตัวเองเหมือนกันว่าจะเรียกทำไม รองเท้าผ้าใบกลิ้งไปอยู่ข้างเท้าเจ้าของซึ่งเหลือเพียงถุงเท้าสั้นสีน้ำตาลอ่อนสวมคลุมไว้ และภาพที่เห็นทำเขาใจหายวาบอีกแล้ว



ถุงเท้านั้นถูกย้อมด้วยสีเลือดไปเกือบทั้งข้าง

- หมดยกที่ 15 -



==========================

ใครกำราบใครก็ไม่รู้ =3=

* ต่อเร็วหน่อย แต่สั้นหน่อย และเนื้อหาบางส่วน(ส่วนใหญ่ของตอนนี้เลย)ก็เคยโผล่ในเรื่องนู้นแล้ว แงงงง ขอพูดถึงอีกทีในมุมมองของคนฝั่งนี้บ้าง ท่านใดอ่านจากสะดุดรักฯมาแล้วอย่าเพิ่งเบื่อนะคะ ถือว่าทบทวนความจำอีกที //แถเลือดซิบ

* ชอบมากเลยค่ะที่ได้เห็นคอมเม้นต์เรื่องมีทั้งคนชอบและหมั่นไส้คิมหันต์ คนแต่งอยากเขียนถึงเคะที่มันน่าตบกะโหลกอย่างนี้มานานแล้ว 5555 อาตี๋กิมจินี่นิสัยก็เด็ก เพราะกลัวโน่นนี่ขี้ระแวงเลยชอบออกตัวแรงไว้ก่อน ความจริงแล้วก็เป็นอีกรูปแบบหนึ่งของความอ่อนแอ(ในความคิดเราค่ะ)

อย่างไรก็ตาม ฝากไว้เอ็นดูปนหมั่นไส้สักคนนะคะ ฮาา

* ขอบคุณไอเดียคำโปรยของสมบูรณ์จากในทวิตเตอร์ค่ะ 5555

* ตอนที่แล้ว มีคำถามว่าทำไมเฮียภพไม่ส่งใบขับขี่หรือบัตรนักศึกษาให้ณิชาดูแทนบัตรประชาชน...นั่นสิ...ทำไม สารภาพว่าคนเขียนลืมนึกค่ะ (แย่มาก ฮาาา) เพราะงั้นคนอ่านช่วยสมมติว่าพี่ภพก็ลืมนึกไปเหมือนกันทีนะคะ แบบว่าคิดถึงแต่เรื่องน้องอะไรงี้ XD

* รีบอัพเพราะเดี๋ยววันหยุดนี้ไม่ว่างค่ะ คงไม่ได้ปั่นต่อแน่นอน ไว้ค่อยเจอกันสัปดาห์หน้าวันไหนสักวัน(มั้ง?)

* รูปของแถมตอนนี้ยังไม่มีนะคะ แทบไม่ได้วาดเพิ่มเลยแงง

พบกันตอนหน้าค่ะ ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่าน *กอดดดด*  :กอด1: :L2: :3123: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: PK37 ที่ 26-01-2013 02:31:22

เอาแล้วแอบลุ้นให้น้องคิมลวนลามพี่ภพก่อนอีก แต่ถ้าพี่ภพลวนลามน้องก่อนก็น่าสนนะ เพราะน้องคิมจะไปไม่เป็น  :laugh5:
น้องคิมเริ่มหวั่นไหวเล็กๆ แล้วซะด้วย
สงสารแม่ไก่เล็กๆ ขนาดโดนลากมาไกลขนาดนี้แล้ว ยังเจอน้องคิมที่หนีมาอีก เป็นโชคชะตาให้น้องคิมได้รับรู้การกระทำของลูกเจี๊ยบเลยจริงๆ นะเนี่ย
อั๊ยย่ะ! เกือบไปแล้วน้องคิมเกือบเป็นพยานรักของครอบครัวกุ๊กไก่อีกแล้ว  :laugh:
น้องคิมจะน่ารักไปไหน ถึงน้องสมบูรณ์จะไร้ประโยชน์ แต่น้องคิมก็จะให้ค่าแรง ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าน้องสมบูรณ์อยากให้พี่ๆ ทั้งสองคนเลิกยุ่งกับเขาแทนค่าแรงแน่นอน
เพราะน้องคิมทิฐิสูงมากอ่ะ เจ็บแต่ไม่แสดงออก แถมยังกลบเกลื่อนด้วยหน้าตาท่าทางยียวน ทำให้พี่ภพที่ตอนแรกชะงักกับแผล แต่ด้วยความที่รู้สึกหมั่นไส้เลยมองข้าม มาเห็นอีกทีน้องคิมเลือดสาดไปซะแล้ว  :sad3:
ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาเอาคืนซะแล้วนะพี่ภพ แต่เห็นอย่างนี้แล้วพี่ภพน่าจะรู้จักตัวตนของน้องคิมมากขึ้นนะเนี่ยและคงใกล้?จะรู้ใจตัวเองแล้วแน่เลย

เป็นกำลังใจให้ค่ะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 26-01-2013 03:29:11

เห็นอย่างงี้แล้ว ก็ใจอ่อนสิพี่ภพ

+1 ขอบคุณค่ะ

 :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Noah ที่ 26-01-2013 04:02:08

คนเขียนชอบมาตอนดึกๆ นะเนี่ย
อุ๊ย ตายแล้วพี่ภพทำน้องครีมบาดเจ็บ เกิดเป็นแผลเป็นขึ้นมา แล้วน้องครีมจะแต่งงานยังไง
ต้องรับผิดชอบดูแลน้องครีมไปตลอดชีวิตเลยนะ  o18

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: เก้าแต้ม ที่ 26-01-2013 05:43:21

สามภพใจร้ายรึป่าว ถ้าคิมงอนโกรธขึ้นมาจริงจังจะง้อลำบากน๊ะ :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 26-01-2013 07:11:26

ตอนนี้แม่ไก่มาเป็นแขกรับเชิญด้วยแฮะ...
คุณชายลูกเจี๊ยบจอมมึนนี่รู้สึกถึงแต่บรรยากาศ ไม่กระดิกตัว
อยู่ในห้องน้ำเลยทีเดียว แม่ไก่สั่งสอนมาเป็นอย่างดี  o13

ต่อมอยากเจือกตัวพ่อของนุ้งครีมยังใช้การได้ดีเป๊ะ
อยากบอกว่าซีนนี้เป็นซีนที่อยากเห็นอีกมุมมองของนุ้งครีม
มานานแล้วตั้งแต่อ่านภาคแม่ไก่กับลูกเจี๊ยบ
ตอนอ่าน ณ จุดนั้นแอบตกใจเหมือนกันว่าค่าตัวน้องพุ่งกระฉูดมาก
ใครประมูลเนี่ย !! จนมาค้นพบ อ้อ! อีตาพี่ภพ.....

เหมือนสองคนทิฐิสูงทั้งคู่มาเจอกัน  :a5:
พี่ภพหมาบ้าหน้ามืดตามัวลากน้อง ส่วนน้องครีมก็หยิ่งจะทำไม
กำราบกันจนเลือดตกยางออก อีตาพี่ภพคงหมั่นไส้น้องเนอะ
ถึงได้ทำเป็นไม่สนใจแกจะบาดเจ็บก็ช่าง
พอเจอเลือดอาบเท้าน้องนี่คงมีใจกระตุกกันบ้างล่ะ

ตอนหน้าจะมีฉากหวาน ๆ ไหม รีเควสอย่างแรง
น่าจะมีใจอ่อนเป็นห่วงพุ่งปรี๊ดขึ้นมา แต่คนเจ็บตัวยังทำตัว
เหมือนไม่เกิดอะไรขึ้น ไม่รู้สึกรู้สา จริง ๆ เจ็บใช่ไหม
//กอด ๆ น้องครีม  :กอด1:

ใครหมั่นไส้ไม่เป็นไร แม่ยกรักสุดใจขาดดิ้น
ตอนอาทิตย์กับปิ่นหยกยังไม่เอ็นดูขนาดนี้ หนูเอายาเสน่ห์
ใส่ให้แม่ยกกินหรือเปล่าเนี่ย  :really2:

รอตอนต่อไป งี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆ  :mc4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 26-01-2013 08:22:30

ได้เลือดกันเลยทีเดียว คิมเจ็บมั้ยอ่า?

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 26-01-2013 08:41:27

พี่ภพก็โหดเกิน แต่คิมก็นะ ไม่รู้จะพูดยังไงเลย ผิดทั้งคู่ แสบกันทั้งสองคนเลยอ่ะ กว่าจะรักกันคิมอาจเหลือขาข้างเดียวก่อน เพราะอีกข้างเป็นบาดทะยัก หลอกกก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 26-01-2013 08:58:53

เม้นท์รวบสองตอน ไม่ได้อ่านตั้งนาน แม่ไก่กับลูกเจี๊ยบแย่งซีนนิดหน่อย แต่ตอนนี้พี่ภพโหดเนอะคิมเลือดไหลเลยอ่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 26-01-2013 09:16:03

เกรียนมากน้องครีม ฮ่า ฮ่า พี่ภพกำราบหนัก ๆ เลยจ้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: em1979 ที่ 26-01-2013 10:07:32

ตกลงใครกำราบใคร?  พี่ภพแพ้ทางน้องครีมซะแล้ว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: hobazaki ที่ 26-01-2013 10:09:51

กรีซ..... ทำไมน้องคิมมันทั้งดื้อและปากแข็งอย่างนี้ ที่ไม่พูดเป็นเพราะฐิทิใช่มั๊ย..... โถเจ็บมั๊ยลูก เวลาเห็นเคะเจ็บ แล้วเค้ารู้สึกเจ็บแทน กอดดดดดดด โอ๋ๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 26-01-2013 10:13:54

สู้สู้ทั้งสองคน :ped149:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 26-01-2013 10:27:55

พี่ภพให้อารมณ์อยู่เหนือเหตุผลแล้วเว้ยยย  คือ น้องมันเจ็บอยู่นะ
น่าจะทำแผลก่อนแล้วค่อยชำระแค้นทีหลังนะ พี่ นะ  แมน ๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: KAEHUB ที่ 26-01-2013 10:44:02

คิมจะเป็นอะไรมากมั้ยอ่ะ พี่ภพอย่าให้คิมเจ็บตัวมากกว่านี้นะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 26-01-2013 10:58:41

อั๊ยยะ!!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: BitterSweet~ ที่ 26-01-2013 11:04:18

เจ็บตัวจนได้นะน้องครีม
ทำเอาพี่ภพไปไม่เป็นเลยทีเดียว

กอดดดคนเขียน  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 26-01-2013 11:04:28

ทิฐิทั้งคู่

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 26-01-2013 11:07:38

อ๊าาาาา ปิ่นหยกกับคุณชายอาทิตย์
มาทำอะไรลับๆ ล่อๆ
แต่คิมหันต์ได้เลือดเลยอ่า
กดบวกปล่อยเป็ด
นายต้องชดใช้ ท่านลุงสามภพ
จะโดนกำราบแน่ๆ คอยดู ฮึ่ม!!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: namngern ที่ 26-01-2013 11:15:46

ไอ้พี่ภพ! ยังไงเด็กก็คือเด็กนะเฟ้ย
น้องมันเจ็บ เห็นๆอยู่ เห้อออ
อย่ารุนแรงนักสิฟ่ะ
พักรบก่อนเหอะ แล้วมาดูน้องก่อน เฮ้อ - -

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 26-01-2013 11:23:13

สงสารคิมจัง พี่ภพใจร้าย :o12:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: nuper ที่ 26-01-2013 11:44:13

อ๊ายยย มาตอนนี้เรียกเลือดจริงๆ ค่ะ แต่คนละความหมาย โฮะๆ พี่ภพแกจะซาดิสไปถึงไหน ส่วนไอ้นู๋ครีมแกก็มาโซจริงๆๆๆๆ แหม แต่ตอนท้ายมีแอบห่วง อยากอ่านตอนหวานๆ ของคู่นี้แล้วอะคะ อยากรุว่าจะหวาน กันรูปแบบไหน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: RainyMooD ที่ 26-01-2013 12:14:39

เฮ้ออออ  กว่าจะได้รักกันมีหวังได้ตีกันปางตายไปข้าง
พ่อไก่เจี๊ยบ ขนาดมาแค่ชื่อยังแอบขโมยซีนไปแบบหน้ามึนๆ :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: DoubleBass ที่ 26-01-2013 13:29:24

ลุงสามภพใจร้ายกับน้องคิมเกินไปแล้วนะ!!!!  :angry2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 26-01-2013 14:01:38

ตอนที่แล้วแอบเรียกเลือด
ตอนนี้เลยได้เลือดเลยน้องคิม!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 26-01-2013 14:03:45

พอกันทั้งคู่แหละรอบนี้ แต่ดันเจ็บตัวซะนี่

ตีกันไปตีกันมา แล้วได้อะไร ยอมๆพี่เค้าำไปเถอะ น้องครีม 55555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 26-01-2013 14:22:43

ฮือๆๆๆๆๆๆ สงสารน้องคิม เราว่าตอนนี้น้องน่าสงสาร ถึงจะดื้อไปบ้างแต่เล่นเอาเลือดตกยางออกขนาดนี้ พี่ภพใจร้ายยย  :o12:
ยังไม่ยอมดูดำดูดี ลากน้องมาอีกนะ  :m15: เป็นไงล่ะ รู้สึกแย่มั๊ย ทีนี้จะทำยังไง ขอโทษน้องด้วยเลยนะ อย่ามามัวปากเเข็ง
หน้ามึนใส่อีกนะ  :m16:

แต่คิดว่าครั้งนี้อาจเป็นการทำให้หวั่นไหวสำหรับทั้งคู่ก็ได้ พี่ภพใช้ความอ่อนโยเข้าหาน้องแบบไม่รู็ตัว คิมก็เขินเบาๆ
แบบว่า เอิ่มม ทำแผลให้น้อง พาน้องไปนอนบ้าน เอ๊ย!! พาน้องกลับบ้าน แล้วก็อุ้มน้องขึ้นเตียง เอ๊ย!!! อุ้มน้องเข้าบ้าน
แหกมยิ่งพิมพ์ยิ่งส่อเจตนาความต้องการลึกๆของคนอ่านนะ เอาเป็นว่า ดูเเลปรนนิบัติอ่ะ เข้าใจมั๊ย  o18

ส่วนคิม งอนให้สุดๆไปเลยลูก พี่ภพจะได้กด เอ๊ย!! รู้สึกผิด  :-[ :-[
แหมๆๆๆ พอเหอะ เดี๋ยวจะเยอะไปกว่านี้ แอร๊ยยยยยยย :impress2:

รักคนแต่งเจ้าข้าเอ๊ยยยยยย รีบกลับมาต่อน๊าาาาา  :กอด1: :L2: :man1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: YOSHIKUNI RUN ที่ 26-01-2013 15:13:58

อ่าวววได้เลือดจนได้แฮะ
เจ้าคิม จะทำไงหล่ะ
จะแสดงท่าที อ่อนแอ ร้องไห้ ซบอกพี่ภพ     :impress3: (อันนี้เรามโนเอง ฮิฮิ)
หรืือ จะแกล้งมึนๆ ทำเป็นเก่ง ปากแข็ง ต่อไป... :m29:


ติดตามอย่างต่อเนื่องจ้าา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 26-01-2013 15:15:05

ทำน้องเลือดตกยางออกต้องรับผิดชอบตลอดชีวิตนะพี่ภพ
คิมอึดถึกทนจริง ๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: mellowshroom ที่ 26-01-2013 15:19:09

เลือดอ่ะ  :sad4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: sz4music ที่ 26-01-2013 17:25:29

พี่ภพทำน้องครีมเจ็บตัวอ้ะะะ รับผิดชอบเลยนะ!!

ทำแผลให้เลยด้วย ไม่งั้นโกดดดด  :m16:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: ❥ʞαxiќɒ。 ที่ 26-01-2013 17:30:03

สงสารน้องครีมมมมมมม! ไอ้พี่ภพโหดเกินไปแล้วนะ!
ก็เห็นอยู่ว่าน้องมีแผลยังจะลากต่ออีก ; (


แต่คิมอดทนได้ดีมากอ่ะ รักเธอ <3 (ไม่ใช่แค่อดทนแต่มันยังกวน..ใส่อีก = =!)
พี่ภพจงรู้สึกผิดให้มากๆซะ!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 26-01-2013 18:24:09

เป็นพระเอกที่ใจร้ายอ่ะ  :z10:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 26-01-2013 19:13:35

แสบพอกันทั้งคู่ !!!!! น้องครีมดื้อจนได้เรื่องอะ
แต่ครั้งดูพี่ภพจะทำเกินกว่าเหตุไปนิด แม้ในความเป็นจริงมันนะน่าโมโหอยู่หรอก ที่น้องครีมโยนกระเป๋าตังทิ้งไปแบบนั้น
แต่ถึงขนาดลากกันมาจนน้องโดนเศษแก้วทิ่มเข่าจนเลือดไหลอาบถึงถุงเท้าขนาดนี้  มันก็ไม่ไหวนะ  :เฮ้อ:

พี่ภพดูแลน้องเลยนะ ไมต้องทำมาเป็นเข้ม !!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 26-01-2013 19:27:10

พักทำแผลก่อนน้องครีม o22

พี่ภพดูแลน้องด้วย



 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: whitefang ที่ 26-01-2013 19:55:31

โห พี่ภพ เล่นซะน้องเลือดอาบเชียว เบาๆหน่อยเฮ้อออ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: infinitize ที่ 26-01-2013 19:59:51

และแล้วเมื่อน้องคิมเจ็บตัวเพราะพี่ภพ

พี่ภพก็จะเริ่มใจอ่อนลง(รึเปล่า???)

แล้วพี่ภพก็จะต้องดูและน้องคิม

พอน้องคิมเห็นพี่ภพมาดูและก็จะเริ่มใจอ่อน(รึเปล่าอีกแหละ = =)

แล้วทั้งสองก็จะเริ่มรักกัน

มโนไปไกลโพ้นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน~

 :o8: :o8: :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 26-01-2013 20:54:43

 :เฮ้อ:  พอกันทั้งคู่เลย    :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: yamapong ที่ 26-01-2013 20:59:29

กรี๊ดดดดดดดดดดดดด ชอบเรื่องนี้จัง ว่าแต่เมื่อไรจะรักกันซักที 55555555+

รอดูเจ้าหนูมันโดนรุกจนหงออยู่นะ หมั่นไส้มาหลายตอนละ พี่ภพจัดหนักเลยนะคะ หุหุ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: sakurai ที่ 26-01-2013 21:07:40

 :angry2: อิคุณพี่ภพ บังอาทำนุ้งครีมของแม่ยกเจ็บ

 :monkeysad: โถๆ มาให้แม่กอดมา

ตอนนี้ให้อารมณ์ หนังอาพิศาลมากมาย

ตบจูบๆไปเล้ย

คุณพี่ภพ จกนี้ก็ทะนุถนอมน้องเค้าหน่อยสิ

น้องเค้าแค่เกรียนเพื่อป้องกันหัวใจตัวเองเท่านั้น

ชอบๆเรื่องนี้ ชอบเคะแซ่บๆแบบนี้ที่สุด

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 26-01-2013 22:05:21

ได้เลือดดด จนได้

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: wi_OoO_wi ที่ 26-01-2013 22:29:45

เฮ้ออออออออออออออ ตามทันล้ะ

คิม คิมอีกเเล้ว ชื่อเหมือนเพื่อนฉันเลย มันก้เกรียนๆแบบนี้แหละ  :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: wa-i_onne ที่ 26-01-2013 22:30:11

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ตบซ้าย ตบขวา ต่อยท้องพี่ภพรัวๆๆๆๆๆๆๆๆ
กล้าดียังไงห๊า สามภพ กล้าดียังง๊าย !!!!!!!!!
มาทำน้องครีมได้ไงเนี่ย โกรธอ่ะ T T ก็เห็นไม่ใช่อ่อ นั้นมันเศษแก้วนะ แม่งงงงงงงงงงงงงง
พูดจริงๆว่าโมโหพี่ภพสุด TT (จริงๆเราก็ลำเอียงเข้าข้างคิมนะ)
แต่ไม่ คิดอย่างนิสัยเรา ถ้าเป็น แต่ว่าเรายอมแพ้คนคนนั้นไม่ได้ เราก็ทำตาแข็งใส่แบบคิมนะ พี่ภพแม่มไม่เข้าใจ

ฮึ้ยยยยยยย อุตส่าดีใจที่คิมหันต์หวั่นไหว จบอย่างงี้ละเจ๊งเลย
พี่สามภพแม่มมมมมมมมมม *สั่งดุ๊กดิ๊กให้วิ่งไปกัด*
จะฟ้องพี่สิสิร ฟ้องพี่วัสสานะ (หรือเปล่า) T T

วิ่งจากไปด้วยความโกรธเคืองอีพี่ภพ.....
ขอบคุณค่ะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: both^^ ที่ 26-01-2013 22:33:13

คิมน่าจะเจ็บน่าดู พี่ภพอะรุนแรง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: white choc~ ที่ 26-01-2013 22:54:49

 :angry2: พี่สามภพ พี่ทำให้น้องครีมเจ็บตัว!! พี่ทำให้น้องครีมมีตำหนิ!! พี่ทำให้น้องครีมเสียหาย!!
เพราะงั้นพี่สามภพต้องรับผิดชอบในสิ่งที่เกิดขึ้น!!!!!เพราะพี่เป็นคนทำให้น้องมีรอยมลทิน  :o12:
ลูกผู้ชายกล้าทำต้องกล้ารับ เพราะงั้นพี่ต้องให้คุณพ่อคุณแม่มาสู่ขอน้องอย่างเร่งด่วน ก่อนที่น้องจะอับอายไปมากกว่านี้!! :monkeysad:

#พี่สามภพ :แค่เศษแก้วทิ่มหัวเข่าเนี่ยะนะ?? ทำยังกับกรูไปพรากพรหมจรรย์ของเค้า เวรของกรูจริง ๆ  :z3:#

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: sunshine538 ที่ 26-01-2013 23:12:06

2 ยกที่ผ่านมา การยั่วและท้าทายของน้องครีมมันดูจะทำร้ายความยั้งคิดของพี่ภพขึ้นเรื่อยๆ จากแค่เป็นคนบ้า ตอนนี้พี่ภพตาขวางกลายเป็นหมาป่าตัวใหญ่ที่เป็นบ้าไปแล้ว  :serius2:

น้องครีมงานเข้า !!!

แต่ว่า... พี่ภพอ่ะ น้องตัวเล็กกว่าตั้งเยอะ จะลากถูลู่ถูกังขนาดนั้นไปทำไมคะพี่ น้องล้มแล้วล้มอีกยังไม่คิดจะเบามือบ้างเลย (แต่ก็เข้าใจพี่ภพอยู่เหมือนกัน ที่ว่า น้องครีมไว้ใจไม่ได้ในทุกสถานการณ์...)

ตอนนี้น้องครีมได้เลือดไปแล้ว พี่ภพรับผิดชอบด่วน ทบต้นทบดอกกับตอนเอา "อะไรสักอย่าง" ไปโดนลิ้นน้องครีมด้วยนะ  o18

รออ่านตอนต่อไปค่ะ :call:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: CMYK ที่ 27-01-2013 00:40:21

ไอ้พี่ภพ  :z6:  ทำคิมทำไม

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Ottomechan ที่ 27-01-2013 01:44:24

พี่ภพโหดเชียวนะ แต่คิมก็กวนซะ = =

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 27-01-2013 02:50:24

 o22

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 27-01-2013 11:06:14

อะนะ ในห้องน้ำเลยไม่รู้เลยเขาทำอะไรกัน เด็กสามขวบยังรู้เลย ฮ่าๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 27-01-2013 11:47:20

พี่ภพรุนแรงน้องคิมได้เลือดเลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: kokilolylove ที่ 27-01-2013 13:31:22

 พี่ภพทำคิมเลือดออกเลย แถมยังทำเป็นใจแข็งอีก พอเห็นเลือดเต็มถุงเท้าค่อยรู้สึกหรอ ชิ - -
รับผิดชอบน้องครีมเลยพี่ภพ น้องเขาโกรธพี่แล้ว (มั้ง)

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: SiLent_GRean ที่ 27-01-2013 18:42:38

แง้ คิมเจ็บมั้ย   :sad4:

พี่ภพ ทำไมใจร้ายอย่างนี้  :fire:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: I_@M ที่ 27-01-2013 21:06:25

แอบอ่านตั้งนานไม่ได้เข้ามาดพสต์สีกที  วันนี้เลยตั้งใจว่าจะเข้ามาชื่นชมคนแต่งสักหน่อย
เขียนได้ดีมากๆ  เนื้อเรื่องไม่สะดุด  วางพล็อตมาดีใจจริงแอบชอบคิมหันต์อยู่น่ะ  มันดูแสบๆซนๆดี แถมแรงดีไม่มีตก
พี่สามภพก็ดูเป็นผู้ใหญ่ที่ปากไม่ค่อยจะตรงกับใจ
ยังอยากให้ทั้งคู่ค่อยๆรักกัน  ไม่ต้องรีบร้อนจะได้ดูกันยาวๆ  เอาแบบไอ้เจ้าคิมมันรู้ตัวอีกทีก็ตอนที่ขาดพี่สามภพไม่ได้แล้วอะไรประมาณนั้นอ่ะ
ส่วนพี่สามภพก็อย่าเพิ่งไปมองใครน่ะ  อยู่กับเด็กแล้วก็ให้เวลาเด็กมันหน่อย  เด็กมันยังไม่เคย55555555

เป็นกำลังใจให้คนแต่งจ้าาาาาาา :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 27-01-2013 21:07:23

 :z6:กระโดดถีบขาคู่ใส่ไอ้พี่ภพ บังอาจทำให้น้องครีมเลือดตกยางออก  :3125:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: phoenixa ที่ 27-01-2013 22:24:16

ตอนนี้ไม่มีใครน่ารักเลยสักคน
แง่มๆๆๆๆ (นอกจากปิ่้นหยกแล้วไม่มีใครน่ารักเลย!!!)

แอบสงสารน้องครีมกับเจ็บใจพี่ภพอ่ะ

น้องครีมจะน้ำตาคลอสักนิดก็ไม่มี (ถ้ามีน้ำตาจะใช่คิมเรอะ!?)
พี่ภพเห็นแผลตอนแรกก็แค่ชะงัก จะอุ้มน้องไปที่รถก็ไม่มี (ถ้าอุ้มจะใช่พี่ภพหรา!?)

แอบอยากเห็นน้องครีมน้ำตาคลอๆ แล้วอ้อนๆๆๆ พี่ภพก็ตามใจๆๆๆๆๆๆ
คงจะมีในสักวันที่ไม่ใช่ตอนนี้ (เค้ารออยู่นะ)

ส่วนตอนนี้ เค้าเห็นน้องครีมเจ็บ เค้าก็เจ็บจี๊ดๆ ไปด้วย
พี่ภพจะไม่รู้สึกอะไรสักหน่อย คงเป็นไปไม่ได้ล่ะซี่
เอ็นดูน้องหน่อยนะ แม้ว่าส่วนใหญ่แล้วน้องออกจะกวนประสาท
จนทำให้อารมณ์พี่ภพถูกเหวี่ยงขึ้นไปสูงๆ ตลอดก็เหอะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: tsubasa_6927 ที่ 27-01-2013 22:50:22

น้องคิมช่างอีโก้สูงปรี๊ด

พี่ภพทำน้องเลือดออกอะ รับผิดชอบไปเลยนะเว้ยเฮ้ย  :angry2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 28-01-2013 00:05:15

มีความรู้สึกว่าพี่ภพ"รู้สึก"อะไรอะไร :m7:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: watcharet ที่ 28-01-2013 00:20:02

น่าสงสารจังๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: beery25 ที่ 28-01-2013 01:43:50

คิมโกธรคนจะเป็นยังไงน้า :fire:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Ningg.Destiny ที่ 28-01-2013 02:30:50

เกรียนว่ะคิม พี่สิสิรสั่งสอนมาให้เป็นเด็กดีไม่ใช่เหรอ // ปิ่นหยกจิกแรง 555

ฮาแม่ไก่ตอนเข้ามาช่วยคิมอีก "เจ็บตัวกันขึ้นมามันจะสิ้นเปลืองค่ารักษานะพี่" แกจะงกไปไหน

โอ้ยย นางหัวใจหล่นที่ตาตุ่มตอนน้องครีมล้มอ่า เจ็บแทนน้องชอบทำเข้มแข็ง

พี่ภพรู้ตัวมั้ย ว่านางใจอ่อนกับน้องอีกแล้ว โถถถถ..

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: ukinakou ที่ 28-01-2013 06:35:47

คิมหันต์จะตายไหมเนี่ยยยย ไม่เอา อย่าทำไห้เศร้าสิ ว่าแต่ พี่ภพแอบฉวยโอกาส ตอนคิมเผลอนี่ ร้ายใช่เลย เหอๆ รร้ายมากๆ เดี๋ยวก็รักกันเอง หึหึ  :z1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Nile ที่ 28-01-2013 09:34:27

แรงไปหรือเปล่าพี่ภพ โกรธพี่ภพแล้วด้วย เชอะ  :beat:  :z6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Pam_Teukky ที่ 28-01-2013 14:54:31

น้องครีมจะเป็นอะไรมากมั้ยอ่ะ
พี่ภพอย่าใจร้ายกับน้องครีมมากนะT^T

รอตอนต่อไปนะคะ :กอด1: :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Pam_Teukky ที่ 28-01-2013 14:55:28

น้องครีมจะเป็นอะไรมากมั้ยอ่ะ
พี่ภพอย่าใจร้ายกับน้องครีมมากนะT^T

รอตอนต่อไปนะคะ :กอด1: :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: mizzmizz ที่ 28-01-2013 17:40:31

 o22

แอร๊ยยยย สงสารไม่ถูกคนเลยทีเดียว
รู้แต่ว่าใจหายแทนสามภพอ่า  :sad4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: mamaNUT ที่ 28-01-2013 19:02:40

รอหลุม(ยก) ที่ 16  ว่าใครจะ Hole In 1  คราวที่แล้วยก 14 เสียน้ำลาย แบบขำๆ ยก 15 ดันเสียเลือด ให้น้องครีมดราม่า ฮาไม่ลงสงสารเด็ก ประมาณว่าพี่ภพ เหี้ยมไปป๊ะหล่ะ ???

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 28-01-2013 19:10:54

เอาล่ะเว้ย คิมเลือดตกยางออกขนาดนี้แล้ว
ใจร่มๆนะพี่ภพ ถ้าจะเคลียร์กันเอาคิมไปทำแผลก่อนเถอะ ><

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: misso ที่ 28-01-2013 19:25:29

ลุ้นมากกกกก

โอมมม จง รัก กัน ไวๆ  :oni3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 28-01-2013 19:31:58

ตอนนี้คิมดูน่าสงสารเรยยยย

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 15 - กำราบ [หน้า 24] (26/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 28-01-2013 22:42:23

รออยู่นะตะเองงงงงง :z3: :serius2:

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (28/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 29-01-2013 00:13:54

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 16 – สมมติฐานว่าด้วยการกอด

“..คิมหันต์”


นั่นเป็นเสียงที่เขาได้ยิน


ถุงเท้าสีน้ำตาลอ่อนเปลี่ยนเป็นสีแดงคล้ำจากเลือดของตัวเองซึ่งยังไหลซึมออกมาจากแผลฉีกขาดที่เข่าซ้าย


นั่นเป็นภาพที่เขามองเห็น


เจ็บ...


ส่วนนั่นเป็นสิ่งที่เขารู้สึก


..ฉิบหายเลยว้อย!


และแหกปากอยู่ในใจ


“..คิม”

ไอ้พี่เขี้ยวก็เรียกอยู่นั่นแหละ สามสี่รอบแล้วไม่เห็นพูดอะไรอย่างอื่น  “ผมจำชื่อตัวเองได้”

“ยังจะกวนส้นอีก!” สามภพตวาด

คิมหันต์ก่นด่าอีกฝ่ายอยู่ในใจ ไอ้มนุษย์ร่างใหญ่ไร้อารยธรรม หลุดมาจากบ้านป่าเมืองเถื่อนแถวไหน!? เชื่อว่าเดี๋ยวต้องมีลงไม้ลงมืออะไรสักอย่างตามมาเช่นเคยแน่นอน อาจเป็นตบหัวสักทีซึ่งเขารู้สึกว่าโดนบ่อยสุด เด็กหนุ่มหดคอรอไว้ล่วงหน้าโดยไม่รู้ตัว คล้ายเป็นสัญญาณว่ายอมเจ็บตัวแต่จะให้หยุดกวนประสาทนั้นทำไม่ได้จริง ๆ

“....”

แต่น่าแปลก..ไม่มีมือไม้อะไรลงมาสักอย่าง

“กดไว้”

“???”

ผ้าเช็ดหน้า...?

“พูดไม่รู้เรื่อง เลือดออกหมดไม่มีอะไรไปเลี้ยงหัวหรือ?” เสียงโหดของสามภพเรียกสติเขากลับมาจดจ่ออยู่กับปัจจุบันในที่สุด หลังจากเพิ่งรู้ตัวว่าคิดช้าทำอะไรช้าลงไปราวสองสามวินาทีจากเหตุการณ์จริงมาได้ครู่ใหญ่ เด็กหนุ่มดึงขาตัวเองหนี เจ็บจะแย่และรู้ดีว่าควรหาอะไรกดเพื่อหยุดเลือดไว้ก่อนอย่างที่อีกฝ่ายแนะนำจริง แต่ไม่อยากทำตัวเชื่อฟังเลยให้ตาย

“ยุ่ง!”

สามภพชะงัก จากที่ย่อตัวอยู่จึงต้องเงยหน้าขึ้นมองเจ้าเด็กหัวทองปากเสีย คราวนี้ไม่มีคำเตือนล่วงหน้าใดทั้งสิ้นก่อนมือใหญ่จะโบกโฉบโดนปลายเส้นผมบนศีรษะโดยไม่ได้ลงน้ำหนัก ตั้งใจจะอบรมต่ออีกสักหน่อยแต่อาการหลับตาปี๋พร้อมกับย่อตัวหลบของอีกฝ่ายตั้งแต่ยังไม่ทันได้ทำอะไรก็เล่นเอาคำพูดทั้งหมดของเขาถูกกลืนหายลงคอไปหมด

“เจ็บไหม?” เขาถาม

และตอนนี้อยากตบปากตัวเองเป็นบ้า

ผลที่ได้จากคำถามปลายปิดนั้นคือคิมหันต์ทำสีหน้าเหมือนกำลังดูหนังสยองขวัญใส่เขา นอกจากไม่ยอมตอบอะไรสักคำแล้วยังขยับตัวหนีเสียอีก ทำเป็นพวกสัตว์เล็กเวลาบาดเจ็บไปได้ หรือเขาควรต้องพาไปพบสัตวแพทย์มากกว่าหมอรักษาคน?
 
เมื่อเห็นว่าเด็กหนุ่มไม่มีทีท่าจะให้ความร่วมมือแม้แต่น้อย และสามภพไม่สามารถถือผ้ากดแผลไว้ให้ขณะที่ต้องเป็นคนขับรถไปด้วยได้ กดดันด้วยสายตาแล้วไร้ผล ถึงด่าว่าหรือใช้วาจาเชือดเฉือนก็ทำอะไรคิมหันต์ไม่ได้(ต้องมีอะไรกวนอวัยวะเบื้องต่ำกลับมาให้ปรอทแตกแน่นอน) จะใช้กำลังบังคับก็เลือดไหลเอา ๆ อยู่นี่อีก สุดท้ายจึงเป็นเขาเองต้องยอมแพ้ ไม่รู้จะขุดหาวิธีอะไรมาต่อกร เกิดมาทั้งชีวิตยอมรับเลยว่าไม่เคยเจอเด็กที่ไหนดื้ออย่างนี้มาก่อน

ชายหนุ่มถอนหายใจเฮือก ก้มลงไปดึงถุงเท้าเปื้อนเลือดออกจากข้อเท้าอีกฝ่ายซึ่งชุ่มเสียจนเลอะเต็มมือเขาไปด้วยก่อนจะโยนออกไปก่อน เห็นแล้วก็หวั่นใจอยู่ลึก ๆ แม้ไม่อยากยอมรับเอาเสียเลย ปากแผลที่เอาผ้ากดอยู่นั้นใช่ว่าฉีกขาดใหญ่โตแต่เลือดกลับซึมไม่ยอมหยุดสักที

“นิ่งหน่อยได้ไหม!?” เขาส่งเสียงดุเมื่อคนตรงหน้าเริ่มยุกยิกอีกแล้วตอนที่เขาพยายามเอาผ้าผูกรอบหัวเข่าหวังจะกดห้ามเลือดไว้บ้าง (นั่นมันผ้าเช็ดหน้าเชียวนะให้ตายเถอะ!) “ให้จับไว้เองก็ดื้อด้านอยู่นั่น”

ชายหนุ่มก้มหน้าก้มตาผูกผ้าจนเรียบร้อย ลุกขึ้นลูบศีรษะอีกฝ่ายแปะ ๆ อย่างลืมตัว นึกขึ้นได้จึงรีบชักมือกลับ ไม่รู้จะไปแตะหรือแสดงความเอ็นดูอะไรนักหนาเกินจำเป็น บางทีอาจเป็นเพราะเขากำลังรู้สึกผิดอยู่ลึก ๆ ก็เป็นได้ ก้มลงไปดูเห็นรอยแดงเป็นคราบจางบนเส้นผมคิมหันต์ กลายเป็นว่าเขาเอาเลือดไปป้ายหัวอีกฝ่ายเล่นเสียอย่างนั้น

สามภพส่ายหน้าหงุดหงิดใจ ปิดประตูรถดังปังแล้วเดินอ้อมขึ้นมานั่งประจำที่คนขับ คาดเข็มขัดนิรภัยเสร็จจึงหันไปตรวจสอบความเรียบร้อยของไอ้ตัวแสบอีกครั้ง และเขาให้เวลาทายสักสามวินาทีว่าคิมหันต์ทำอะไร..



หนึ่ง..



สอง..



สาม..



ปิ๊งป่อง! (ถ้าเผื่อจะมีคนทายถูก)


ไอ้เด็กแสบนั่นแกะผ้าเช็ดหน้าที่เขาบรรจงผูกออกแล้วโยนทิ้งต่อหน้าต่อตาเจ้าของเลยทีเดียว


“คิม!”


เด็กหนุ่มหันมายักคิ้วใส่แม้ดวงหน้าจะเริ่มซีดเซียว ริมฝีปากแห้งผากกระตุกรอยยิ้มเหยียดเห็นแล้วน่าดึงให้ปากฉีก ยังคงประหยัดคำพูดคำจาอย่างที่เป็นมาตลอดตั้งแต่เขาหิ้วตัวแยกจากปิ่นหยกออกมา และเขาได้รู้อีกอย่างว่าคิมหันต์ตอนไม่พูดอะไรสักคำกลับทำตัวน่าหงุดหงิดได้เก่งกาจเสียยิ่งกว่าตอนส่งเสียงเจื้อยแจ้วกวนประสาทปาว ๆ เสียอีก

สามภพยกมือขึ้นนวดขมับ ทำไมช่างเป็นมนุษย์ที่เปี่ยมไปด้วยพรสวรรค์ในการยั่วโมโหได้ขนาดนี้

“อยากโดนอีกหรือ!?”

“อย่ามาขู่ผมเลย รู้อยู่ว่าได้ผลที่ไหนกัน”

นั่นเป็นประโยคยาวที่สุดของคิมหันต์ตั้งแต่พวกเขาพากันเดินมาถึงรถเลยทีเดียว

“ไอ้เด็กกวนตีน!”

“ผมรู้ตัวว่ากวนตีน และบอกตัวเองเสมอว่าถ้าเกิดอะไรขึ้นจากนิสัยแบบนั้นก็จะไม่โทษคนอื่น” เด็กหนุ่มจ้องเขาตาไม่กะพริบ สายตาไม่เชิงเกลียดชังแต่อารมณ์ซึ่งฉายอยู่ในนั้นไม่ใช่แสดงความพอใจอยู่แน่นอน พอเริ่มพูดออกมาได้ก็เหมือนที่เก็บกลั้นไว้พากันหลุดปากออกมายกใหญ่ “แต่พี่รู้ตัวเองหรือเปล่าว่าแม่งเถื่อน”

“.....”

“ผมเดาว่าไม่รู้”

เขาอาจจะไม่รู้จริง ๆ และไม่รู้ด้วยว่าจะรับมืออย่างไรกับคนตรงหน้าดี

“เกลียดขี้หน้าแล้วมาเจ๋ออะไรที่โรงเรียนคนอื่นวะ ถ้าเป็นเรื่องแก้แค้นไอ้เศษแก้วเมื่อกี้น่าจะโอเคไหม? หรือไม่พอผมยังมีให้พี่อีกยี่สิบสี่ชั่วโมง แต่ไม่ใช่ตอนนี้ รอให้..”

คิมหันต์ยักไหล่ ทำท่าเหมือนจะพูดอะไรต่อแต่แล้วก็กลับปิดปากสนิทเหมือนเดิม หันไปปลดล็อคที่ประตูรถตัวเองแล้วขยับตัวเงอะงะก้าวขาลงจากรถ ก้มลงหยิบรองเท้าผ้าใบและถุงเท้าชุ่มเลือดซึ่งวางกองอยู่บนพื้นเงียบ ๆ แล้วลงไปยืนเขย่งอยู่ด้านนอก

“จะไปไหน?”

“ไม่เกี่ยวกับพี่เปล่าวะ”

“พี่ไม่อนุญาต!”

เด็กหนุ่มหัวเราะในลำคอ รู้สึกหน้ามืดขึ้นมาจนยืนโงนเงนไปด้านหลังแต่ยังไม่วายทำปากดี “มีสิทธิอะไรมาอนุญาตหรือไม่อนุญาตผม”

“คิม!” สามภพตะโกนทั้งที่ยังไม่รู้ว่าควรพูดอะไรต่อ และถ้าเขาจะนับเสียบ้างว่าวัน ๆ ตัวเองเรียกชื่อนี้วันละกี่หนคงต้องตกใจมากทีเดียว

คิมหันต์ขมวดคิ้ว ถอยหลังออกมาจากตัวรถอีกก้าว แดดยามบ่ายแก่ร้อนจนเหงื่อซึมขึ้นมาตามไรผม ลำคอแห้งเป็นผงเหมือนกลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่ไม่มีน้ำลายไปแล้ว เพิ่งนึกได้ว่ายังไม่มีอะไรผ่านลงท้องสักอย่างแม้แต่น้ำเปล่าตั้งแต่ตอนสาย ออกแรงวิ่งตั้งมากมาย เสียทั้งเหงื่อทั้งเลือดแล้วยังมายืนตากแดดให้น้ำในร่างกายเหือดแห้งเล่นอย่างนี้ไม่ดีเลย จบจากตรงนี้เขาควรไปจัดการกับแผลตัวเองให้เป็นเรื่องเป็นราวได้แล้ว

“ส่วนเรื่องโยนกระเป๋าตังค์พี่ไป" เขาผ่อนลมหายใจยาว ๆ ตั้งสติให้พูดเฉพาะสิ่งที่ควรพูดตอนนี้ "เรื่องปล่อยยางรถ ขังห้องน้ำ หรืออะไรที่แกล้งไว้ครั้งก่อน ๆ...” 

เด็กหนุ่มกะเผลกออกห่างอีกนิดหน่อยพอให้มีที่ว่างเผื่อไว้สำหรับผลักประตูปิด สบตากับอีกฝ่ายนิ่งงัน ทิ้งช่วงเวลาให้ความเงียบอยู่อีกหนึ่งอึดใจ



ก่อนจะยกมือขึ้นไหว้คนในรถซึ่งนั่งทำตัวไม่ถูกอยู่อย่างนั้น




“ผมขอโทษ”




“....”



ตรงไปตรงมา..และชัดถ้อยชัดคำ


สามภพรู้สึกเหมือนที่ผ่านมาเขาเป็นคนบ้าอยู่ฝ่ายเดียวไปเลย


“..คิมหันต์”  ชายหนุ่มกระซิบเสียงเบาหวิว เบาเสียจนแม้แต่เจ้าของชื่อก็ไม่ได้ยิน ให้คำตอบตัวเองไม่ได้ว่าควรทำอะไรหลังจากนี้ กระนั้นรู้ตัวอีกทีเขาก็ปลดเข็มขัดนิรภัย เปิดประตูรถฝั่งตัวเองออกแล้วถลาออกมานอกตัวรถขณะที่คิมหันต์ยังพูดต่อโดยไม่ละสายตาจากเขาแม้แต่น้อย

“แต่ผมยังยืนยันเหมือนเดิม เรื่องไอ้ปิ่น” เด็กหนุ่มลดมือลงจากที่ประนมไว้ ขยับตัวถอยหลังไปอีกเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายคล้ายจะเดินอ้อมมาหา จับจ้องทุกอิริยาบถของชายหนุ่มด้วยสายตาแน่วแน่ ไม่ใช่เพียงแต่อยากท้าทายเอาสนุกเหมือนที่ผ่านมา “ถ้าพี่ทำอะไรไม่ดีกับมัน..”

สามภพเลิกคิ้ว พยายามทำความเข้าใจ

“พี่จะรู้ว่าผมร้ายกว่านี้ได้อีกเยอะ”

ปิ่นหยก..? ว่ากันตามตรงเขาลืมนึกถึงไปแล้วด้วยซ้ำ ซึ่งความจริงนั้นไม่ควรเลย เพราะตั้งแต่แรกเรื่องราวก็เริ่มต้นเพราะเด็กคนที่ว่าและน้องชายของอันนาแท้ ๆ 

แต่ตอนนี้ความหงุดหงิดไม่รู้ต้นกำเนิดแน่ชัดเริ่มก่อตัวขึ้นอีกครั้งตอนที่ได้ยินอีกฝ่ายเอาแต่ห่วงคนอื่นทั้งที่สภาพตัวเองก็ใช่ว่าจะดีนัก เขาเกือบเดินอ้อมไปถึงตัวคิมหันต์แล้ว ตอนที่เด็กหนุ่มผลักประตูซึ่งเปิดค้างไให้ปิดลงแล้วหันหลังให้เขา สวมรองเท้าผ้าใบข้างซ้ายแบบเหยียบส้นไว้หลวม ๆ ก่อนจะลากขาออกจากตรงนั้น

“สภาพอย่างนั้นจะไปไหน!?”

“เสือก”

“ปากหมา!” ชายหนุ่มสวนกลับทันควัน สาวเท้าไม่กี่ครั้งก็ตามทันจนคว้าแขนเด็กหนุ่มไว้ได้ ออกแรงอีกเพียงนิดเดียวร่างโปร่งนั้นก็เซเข้ามาหา “ขอโทษแต่พี่บอกหรือยังว่าให้อภัยแล้ว?”

คิมหันต์มุ่นคิ้วใส่คนข้างกาย ท่าทางหงุดหงิดเต็มแก่แม้ในขณะที่หน้ามืดแทบยืนไม่อยู่ “นั่นมันเป็นเรื่องของพี่ ไม่ใช่หน้าที่ผมจะต้องมารอพี่หายโกร—”

ทว่าพูดไม่ทันจบภาพตรงหน้าก็พร่าเลือนจนดำมืดไปวูบใหญ่ รู้ตัวอีกทีก็ไม่สามารถพยุงน้ำหนักตัวเองไว้บนขาทั้งสองข้างได้แล้วทั้งที่ยังมีสติรับรู้เหตุการณ์ดีอยู่


“แต่เป็นหน้าที่พี่ต้องพาเราไปโรงพยาบาล”


คิมหันต์ไม่มั่นใจนักว่าเขาได้พูดอะไรออกไปหรือเปล่า ความทรงจำช่วงนั้นดูขาดหายพิกล ที่แน่ใจและจำได้ว่าเกิดขึ้นจริง มีเพียงการที่เขารู้สึกว่าขาทั้งสองของตัวเองลอยขึ้นเหนือจากพื้น เข่าซ้ายไร้ความรู้สึกเจ็บเหลืออยู่้อีกแล้ว อะไรบางอย่างโอบรัดแน่นอยู่รอบไหล่ อุ่นจนรู้สึกอยากซุกอยู่อย่างนั้นอีกนาน ๆ

“คิมหันต์..อย่าเพิ่งหลับ!”

เขาก็ไม่ได้อยากหลับหรอก..ให้ตาย! นี่ก็ลืมตาพยายามเพ่งมองอยู่..อย่างน้อยเขาก็เชื่อว่าอย่างนั้น ทว่ากลับมองไม่เห็นสิ่งใดสักอย่าง


“เป็นอะไรไปพี่ไม่ให้อภัยหรอกนะไอ้ตี๋เกรียน!”



อยากสวนกลับไปเป็นบ้าว่าเขาไม่ใช่ไอ้ตี๋เกรียน อย่างน้อยเรียกกิมจิเกรียนก็ยังดี




แต่ร่างกายปฏิเสธจะเชื่อฟังกันเสียแล้วนี่สิ





............................................






.........................






.






.






.






.




.





“แค่เป็นลมน่ะค่ะ”

หญิงสาวร่างโปร่งในกาวน์สั้นสีขาวหันมาแจ้งให้เขาทราบหลังจากก้ม ๆ เงย ๆ ตรวจร่างกายคิมหันต์ได้ครู่ใหญ่ และตอนที่พยาบาลสาวอีกคนเจาะเลือดจากปลายนิ้วเด็กหนุ่มหยดลงบนแผ่นตรวจซึ่งเสียบอยู่กับเครื่องสี่เหลี่ยมเล็ก ๆ ในมือก่อนจะหันไปรายงานผลให้เจ้าหล่อนฟัง คนไข้ก็ตื่นขึ้นมาทำหน้าเหวอกับเพดานสีขาวของห้องฉุกเฉินเรียบร้อยแล้ว

“สัญญาณชีพและผลตรวจร่างกายปกติดี ระดับน้ำตาลในเลือดก็ดี ความเข้มข้นเลือดปกติ” เธอหันมายืนยันอีกครั้งพร้อมรอยยิ้ม “เลือดที่แผลหยุดไหลแล้ว ประวัตินอกจากบาดแผล ก็มีเรื่องตากแดด เสียเหงื่อและเกลือแร่ ยังไม่ได้ทานอะไรด้วยใช่ไหมคะ?”

สามภพพยักหน้า มองดูหญิงสาวบันทึกข้อมูลลงไปในแฟ้มประวัติ คิดดูดี ๆ แล้ว ทั้งเสียเหงื่อ เสียเกลือแร่หรือเสียเลือดอะไรนั่นเกี่ยวของกับเขาทั้งหมดอย่างไม่ต้องสงสัย

“เดี๋ยวให้ไปเย็บแผลก่อน คนไข้ตอนเด็กได้รับวัคซีนครบไหมคะ?”

ชายหนุ่มชะงักไป เหลือบมองเด็กหนุ่มที่ลุกขึ้นมานั่งงง ๆ คิมหันต์ได้วัคซีนตอนเด็กครบหรือเปล่าเขาจะไปรู้ได้อย่างไร

“เอ่อ..เป็นอะไรกับคนไข้นะคะ?”

“เป็น...”

ปัญหาที่สอง..เป็นอะไรดี เขายังจ้องคนที่กำลังถูกนำตัวไปยังเตียงเตรียมจะเย็บแผล  เห็นลุกขึ้นมานั่งได้ก็ให้โล่งใจอย่างน่าประหลาด ตอนเด็กนั่นหลับไม่รู้เรื่องเขาผุดลุกผุดนั่งอยู่ตั้งไม่รู้กี่เที่ยว มันน่าโมโหจริง ๆ ที่นอกจากจะเกรียนขนาดนี้แล้วยังทำให้ต้องเป็น....ห่วง.....อีก...?

แล้วทีนี้จะเป็นอะไรดี?

“เป็นพี่ชายครับ”

ตัดสินใจตอบส่ง ๆ ก่อนแล้วไปรับยาและจัดการเรื่องค่าใช้จ่าย วัคซีนตอนเด็กคงครบมั้ง ดูจากลักษณะทางบ้านที่น่าจะดูแลกันมาดี เป็นลูกชายคนเดียวแถมยังเป็นคนเล็กอีก คิดแล้วเขาแทบไม่รู้เรื่องราวก่อนพบกันเกี่ยวกับคิมหันต์เลย รู้แต่เด็กนั่นกวนตีนมากเท่านั้นเอง

อ้อ..วันนี้รู้เพิ่มอีกอย่างด้วยว่าดื้อมาก

ก่อนหน้านี้ก็พูดท้าทายเหมือนเคยโดนกระทืบมาแล้ว ซึ่งนิสัยเช่นนั้นแม้จะเป็นเรื่องจริงสามภพก็ไม่ได้แปลกใจนัก ไอ้อาการเป็นห่วงเป็นใยเพื่อนรักชื่อปิ่นหยกเสียออกหน้าออกตานั่นอีก ทั้งสองคนสนิทกันมาแบบไหนเป็นเรื่องเกินกว่าเขาจะรู้ แต่คอยกางปีกปกป้องอยู่ตลอดเวลาอย่างที่อีกฝ่ายกำลังทำอยู่ดูไม่ใช่ความสัมพันธ์ในระดับธรรมดาเอาเสียเลย ช่างเป็นเด็กที่มีแต่อะไรน่าสงสัยและชวนหงุดหงิดจริง ๆ

ชายหนุ่มนั่งรอหน้าห้องยา ปล่อยตัวเองความคิดตัวเองลอยไปถึงเหตุการณ์ที่ผ่านโดยไม่ทันได้รั้งเอาไว้


ที่ทำเขาประหลาดใจมากคงเป็นตอนคิมหันต์ยกมือไหว้แล้วเอ่ยคำขอโทษนั่นแหละ


ดูจากนิสัยชอบเอาชนะแล้ว นั่นเป็นสิ่งสุดท้ายที่เขาคาดว่าจะได้ยินจากปากอีกฝ่าย แต่เจ้าตัวกลับพูดมันออกมาโดยปราศจากร่องรอยของอาการเสแสร้งแม้สักนิด ไม่เหมือนทุกครั้งที่ต่อให้แกล้งทำใสซื่อหรือใช้คำพูดน่าฟังอย่างไรก็จะมีอาการหรือน้ำเสียงบางอย่างซึ่งบอกให้รู้ว่าเด็กหนุ่มกำลัง ‘เล่น’  อยู่เสมอ


สามภพฟุ้งซ่านตั้งแต่ออกจากห้องฉุกเฉินจนจัดการเรื่องรับยาเสร็จกลับมานั่งรอที่เก้าอี้สำหรับญาติก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะสงบจิตสงบใจได้อย่างที่ควรเป็น

มือใหญ่ยกขึ้นเสยผม มืออีกข้างกุมอยู่ที่อกเสื้อตัวเองแน่น ตอนอีกฝ่ายหมดสติไปหัวใจเขาร่วงลงไปอยู่ตาตุ่ม ขนาดอุ้มขึ้นมากอดไว้ทั้งตัวยังไม่ดิ้นรนหรือแม้แต่จะรู้ตัวสักนิด คิมหันต์ไม่ได้ตัวเล็กมาก แต่พอเทียบกับเขากลับแทบจมหายไปในอกได้อยู่แล้ว เห็นอย่างนี้จึงทำให้รู้ว่าตัวเองทำเกินไปจริง ๆ  ยิ่งอีกฝ่ายขอโทษจริงจังถึงขั้นยกมือไหว้เขายิ่งรู้สึกผิดขึ้นมาแบบเป็นภาคบังคับเลยทีเดียว

“ไอ้เด็กเกรียนเอ๊ย”

ชายหนุ่มพึมพำกับฝ่ามือ เสื้อนักศึกษายับย่นไปหมดเพราะมืออีกข้างก็ยังขยุ้มมันอยู่อย่างนั้น สัมผัสร้อนผ่าวจากอุณหภูมิร่างกายยังรู้สึกได้ที่แผ่นอกเขาอยู่เลย และถึงตอนนี้เขาเริ่มกลัวตัวเองขึ้นมาแล้ว

ตอนอุ้มไอ้เปี๊ยกนั่นขึ้นมา หัวใจเขาเต้นแรงเหมือนตอนที่ลิ้นของคิมหันต์พลาดมาแตะโดนปากเขาไม่มีผิด

“...เย็นไว้สามภพ”

เขากระซิบบอกตัวเอง ตั้งหน้าตั้งตาสงบสติอารมณ์แต่ดูคล้ายจะกลายเป็นเถียงกับตัวเองในหัวเสียมากกว่า จะอะไรนักหนากับแค่เด็กมัธยม เขาแค่ไม่เคยเจอเด็กที่ไหนมาปั่นหัวถึงเพียงนี้มาก่อนเลยไขว้เขวไปนิดหน่อย ไอ้อาการหัวใจเขย่าซี่โครงไม่ควรเกิดขึ้นอีกหากเขาตั้งสติได้ดีพอ ต่อให้กอดหรืออะไรมากกว่านั้นอย่างไรก็แค่เด็กผู้ชาย

รู้สึกอะไรที่ไหนกัน ถ้าโผล่มาตรงนี้จะกอดให้ดูเลยก็ยังได้

เสียงหนึ่งในหัวร้องท้าขึ้นมาว่าอย่างนั้น

“พี่เป็นคนพาผมมาส่งหรือ?”

สามภพแทบสะดุ้ง เมื่อคนที่กำลังวนเวียนอยู่ในความคิดวิตกจริตของเขาอยู่ ๆ ก็มาโผล่จากทางด้านหลังแบบไม่ทันให้ตั้งตัว เขาหันไปมอง ทำหน้าเคร่งขรึมใส่ก่อนจะกวาดสายตาไปยังหัวเข่าข้างซ้ายที่มีผ้าก็อซพันไว้แล้วกลับขึ้นมามองใบหน้าเด็กหนุ่มอีกครั้ง คราวนี้เห็นมีสีเลือดบนแก้มบ้างก็ค่อยโล่งใจ....


โล่งใจบ้าสิ...เขาไม่ได้คิดอะไรกับเด็กนี่เสียหน่อย!


“ถ้าคิดจะเอาคำขอบคุณ ผมคงต้องทำให้พี่ผิดหวัง” คิมหันต์คนเดิมกลับมาแล้ว พร้อมกับอาการยักคิ้วหลิ่วตาน่าเตะ มันน่าปล่อยให้นอนเป็นลมตากแดดอยู่ที่เดิมนักโดยเฉพาะตอนได้ยินอะไรตามมาจากปากเด็กหนุ่ม “ยุ่งไม่เข้าเรื่องเอง”


ถ้าโผล่มาตรงนี้จะกอดให้ดูเลยก็ยังได้


ชายหนุ่มพิจารณาอีกฝ่ายตั้งแต่หัวจรดเท้า นี่มันเด็กผู้ชายแบบโคตรจะเด็กผู้ชาย แถมยังปากมอมระยะสุดท้ายอีกต่างหาก ไม่มีอะไรน่าดึงดูดแม้แต่น้อย ใครจะไปกอดลงวะ!?


“หมดธุระแล้ว ผมกลับละ”

“เดี๋ยวก่อน!”

สิ้นสุดถ้อยคำนั้น ก้มลงดูก็พบว่าเขาคว้าข้อมือคิมหันต์เอาไว้ในมือตัวเองเรียบร้อยแล้ว

บ้าฉิบ!

เด็กหนุ่มจ้องเขาอย่างหวาดระแวงสลับกับมองข้อมือที่ถูกกุมไว้มั่น พยายามแกะมันออกมาขณะที่ปากก็พูดไปด้วย “มีอะไรวะ!?”

“เอ้อ...” สามภพรีบปล่อยมือปุบปับเหมือนกับโดนของร้อน นี่ชักแย่แล้วจริง ๆ “ยา..เอายากลับไปกินด้วย” เขาว่าพลางเอาถุงพลาสติกสีขาวมีตราสัญลักษณ์ของโรงพยาบาลยัดใส่มืออีกฝ่าย

คิมหันต์รับมันไว้พร้อมกับพยักหน้าขอไปที หันหลังเดินเขย่งห่างออกไป


และสามภพเดินตาม


คิมหันต์เดินไปได้อีกเพียงนิดเดียวก็รู้สึกได้ว่ามีบุคคลไม่ได้รับเชิญเดินตามต้อย ๆ


"......."


เด็กหนุ่มชะงักฝีเท้าลงฉับพลันเพียงแค่นั้น


และสามภพหยุดเดินเช่นกัน


ระยะห่างระหว่างทั้งสองคนนั้นราวเมตรกว่าตอนที่เด็กหนุ่มหันมามองแล้วทำหน้ายุ่งใส่ พ่นลมหายใจฮึดฮัดแล้วหันหลังเพื่อจะเดินต่ออีกครั้งพร้อมกับที่สามภพตะโกนด้วยคำพูดซึ่งไม่เข้ากับสถานการณ์เอาเสียเลยว่า “วิธีกินยาอยู่ที่หน้าซอง!”

คิมหันต์พยักหน้าท่าทางเหมือนเพิ่งกลืนมะนาวลงคอไปทั้งลูกโดยปฏิเสธจะหันมามอง นึกสงสัยว่าระหว่างนั่งรอเขาอยู่ตรงนั้นสามภพโดนจับฉีดยาอะไรไปหรือเปล่าจึงได้ดูเพี้ยนพิกล


แต่เดี๋ยวสิ......รอ.....? คงไม่ใช่ว่า..


เด็กหนุ่มเดินไปได้ถึงมุมตึกก็หยุดเดินอีกครั้ง หันขวับกลับไปด้านหลังกะทันหัน และพบว่าเป็นจริงดังคาด


สามภพเดินตามมา และตอนนี้ก็กำลังหยุดเดินเหมือนที่เขาหยุดอีกแล้ว


“พี่ตามผมทำไมวะ!”


“เปล่านี่” ชายหนุ่มปฏิเสธ ยกมือขึ้นกอดอก คิ้วขมวดแทบเป็นปม ใครตาม..? เขาจะไปตามเด็กนี่เพื่ออะไรกัน

คิมหันต์ทำหน้าไม่เชื่อสุดชีวิตเท่าที่กล้ามเนื้อบนใบหน้ามนุษย์จะแสดงออกมาได้ และสามภพเพียงแต่ยักไหล่เบา ๆ 

เขาแค่อยากพิสูจน์บางอย่างซึ่งยังคาใจอยู่เท่านั้นเอง

"แบบ..สงสัยอะไรนิดหน่อย"


ทำไมตอนเขากอดไอ้ตี๋หัวทองนี่แล้วถึงใจเต้นแรงนัก


ชายหนุ่มครุ่นคิดมาตลอดทางที่เดินตามมา (โอเค...ตามก็ตามวะ!) เขาคาดเดากับตัวเองไว้ว่าอาจเป็นเพราะตอนนั้นสถานการณ์กำลังหน้าสิ่วหน้าขวาน เมื่อทะเลาะกันอยู่ดี ๆ ไอ้ตัวแสบก็วูบหมดสติไป เลยอาจตื่นตระหนกบ้างแถมยังต้องใช้แรงอุ้มขึ้นมาอีก กล้ามเนื้อหัวใจจึงขยันทำงานกันโครมครามปานนั้น

และถ้าสมมติฐานที่ว่าเป็นความจริง หากเขากอดคิมหันต์อีกครั้งตอนนี้..ในยามที่ไม่มีเรื่องน่าระทึกใจอะไรเกิดขึ้น มันก็ไม่ควรมีภาวะใจเต้นระรัวเช่นเดิมอีกจริงไหม? แล้วทีนี้จะได้กลับไปเกลียดขี้หน้าเด็กนั่นต่ออย่างสบายใจเสียที

“คิม!” สามภพร้องเรียก คิดจะกวักมือแต่ก็นึกได้ว่าคิมหันต์คงไม่เดินกลับมาแน่นอนจึงเป็นฝ่ายก้าวเข้าไปหาเอง

เจ้าของชื่อยังยืนนิ่งอยู่ที่เดิม บรรยากาศรอบตัวเด็กหนุ่มเป็นส่วนผสมระหว่างความหวาดแระแวงและอยากรู้อยากเห็น อยากหนีก็อยาก แต่ยังสงสัยอยู่เหมือนกันว่าสามภพมีปัญหาอะไรอีกนักหนาจึงได้ทำตัวประหลาดเช่นนี้ สุดท้ายอย่างหลังก็ชนะเพราะคิมหันต์ไม่ได้ขยับหนีไปไหนขณะที่ชายหนุ่มเดินตรงเข้ามาประชิดตัว


“มีอะไ—!”



ก่อนวงแขนแกร่งจะรวบทั้งร่างเขาไว้ในอ้อมกอด



“เฮ่ย!!”


“ชู่วว!”


สามภพส่งเสียงดุ ยิ่งออกแรงรัดขึ้นอีกจนอีกฝ่ายตัวลอยตามมาขณะที่ชายหนุ่มหมุนเปลี่ยนทิศทางให้พวกเขาทั้งสองคนผลุบหายเข้าไประหว่างซอกตึกเผื่อว่าจะมีใครอยู่แถวนี้ เขายังไม่อยากบังเอิญเจอคนรู้จักแล้วถูกเอาไปนินทาว่าเป็นพวกนิยมไม้ป่าเดียวกัน


“พี่ทำเชี่ยอะไรวะ!?”


คิมหันต์ยังโวยวายอย่างอื่นต่อเสียงอู้อี้ แต่ไม่ได้ดังออกมามากนักเพราะมือเขาโอบอยู่ที่หัวกลม ๆ สีทองของอีกฝ่ายกดลงมาจนใบหน้าฝังอยู่กับอกกว้าง แขนอีกสองข้างถูกรวบไว้ด้วยแขนข้างเดียวของเขาอย่างไม่ต้องใช้ความพยายามมากมาย ขาไอ้ตัวยุ่งเตะไปมาได้ไม่เต็มที่เพราะมีแผลที่ป่านนี้ยาชาคงเริ่มหมดฤทธิ์แล้ว


“นิ่ง ๆ แป๊บสิวะ! เด็กเวรนี่” ชายหนุ่มกระซิบดุ ก้มลงเอาคางวางไว้กลางกระหม่อมคนในอ้อมแขนกันไว้อีกทางจะได้เลิกยุกยิก ขอเวลาเขาฟังเสียงก้อนเนื้อในอกอีกแค่ครู่เดียว จะได้สบายใจว่าไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงเกี่ยวกับรสนิยมทางเพศของตัวเองจริง ๆ “บอกให้นิ่ง ๆ แล้วก็หยุดโวยวายซะทีไอ้เบื๊อก! เดี๋ยวก็ปล่อยแล้วน่ะ!”


สามภพสูดลมหายใจเข้าออกเชื่องช้า คืนนี้กลับไปจะได้หลับเต็มตา จบเรื่องจบราวเสียที



แต่ให้ตายเถอะ...




ทำไมเสียงหัวใจเขาถึงดังกว่าเสียงประท้วงอู้อี้ของไอ้เด็กหัวทองนี่ไปได้ล่ะ!?

- หมดยกที่ 16 -



=============================

ตบตีพี่ภพด้วยความขวยเขิน เขียนเองเขินเอง สับสนอะไรนักหนาคะเฮียยยยยย!!!
เดี๋ยวคิม ๆ อยู่นั่นแหละ =3=

ตอนนี้ไม่มีของแถมอีกแล้ว ยังไม่ค่อยว่างวาดเลยค่ะฮืออ ๆ มีแต่รูปอะไรก๊อกแก๊กที่ fb แต่ไม่ค่อยสื่อเท่าไหร่เลยไม่ได้เอามาลง ไว้รอตอนมีรูปก่อนนะคะ :D

พบกันตอนหน้า ขอบคุณคนอ่านที่น่ารักทุกคนค่ะ รักมากมายแงงง *กอดดดดด*  :กอด1: :L2: :L1: :pig4:

ปล.หลังจากให้จิ้นเองไปสองตอน มาเฉลยจากเฮียว่าลิ้นน้องครีมโดนปากคุณพี่นะคะ
//เล่นกับคิม คิมเลียปาก (ห๊ะ!?) << แต่ก็ยังไม่ใช่จูบน้าาาา 5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: YOSHIKUNI RUN ที่ 29-01-2013 00:23:10

     ^
     ^
     ^
     ^
     ^
     ^
           :z13:
  จิ้ม จึกๆ แล้วค่อยไปอ่าน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: hobazaki ที่ 29-01-2013 00:33:07

อิ__อิ

เสร็จแน่สามภพเอ๋ย ใจเจ้ากรรมเล่นตลกเข้าให้แล้ว

ปากกก็ว่าน้องคิมปากหมา กวนอย่างนั้นอย่างนี้

แล้วเป็นไง เจอเด็กมากวนหัวใจ ไปไม่เป็นเบย อิอิ  :impress2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 29-01-2013 00:34:56

หลงรักไอ้เด็กเกรียนแล้วหล่ะซิ พี่สามภพ หุหุ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 29-01-2013 00:40:30

น้องครีมดื้อมากกกกกกกก !!  :m16:
น่าจับตีก้นจริง ๆ เลยค่ะ เจ็บแล้วไม่เจียมเนี่ย   :angry2:
ใครสั่งใครสอน ก็ลูกคนเล็ก น้องนุชคนสุดท้องสินะ
ดื้อ กาก และเกรียน แต่ก็น่ารักกกกกก

พอจะจิ้นออกว่าพี่ภพหัวใจตกวูบตอนเห็นเลือดซึม
แบบอภิมหากาฬแล้วเจ้าตัวดีก็ยังเกรียนไม่ยอมกดแผล
เก่งตลอด ! เลือดไหลอาบซะขนาดนั้น เห็นแล้วอยากเข้าไปโอ๋
น้องคงเจ็บ.....  :sad4: แต่ดื้อที่สุด ยิ่งกว่าปิ่นหยกอีก

อยากขำพี่ภพ พิสูจน์กับแบบนี้เลยเหรอ  o22
ว่าก้อนเนื้อที่เรียกว่าหัวใจมันเต้นตุบตับเพราะน้องครีมหรือ
สถานการณ์พาไปกันแน่ ทีนี้ถ้ารู้ใจตัวเองแล้วจะรุกน้องครีม
หรือว่าจะรอให้คนอื่นมาจีบตัดหน้าดี เพราะว่าต้องรักษาหน้าของตัวเองด้วย
ทำตัวดุเป็นหมาบ้าฟัดกับน้องมาตั้งหลายตอน

ตอนจบก็ตกมาตายดังแอ่ก ! หลงรักเจ้าเด็กตี๋หัวทองจอมเกรียน
เด็กผู้ชายที่เป็นเด็กผู้ชายตัวเองบอกเองว่าไม่น่าดึงดูด
แต่เห็นมาวิ่งตามไปรังควานอยู่ทุกที่ตามมาโรงเรียนก็อีก
ทุ่มไปหนึ่งหมื่นถ้วน หวังว่าตอนหน้าจะมีอะไรหวาน ๆ
มาให้ยิ้มกว้าง ๆ นะคะ ก็อีกตาพี่ภพน่ะความรู้สึกช้า! รู้ตัวแล้วนี่นา
แต่น้องครีมช้ากว่า ?? หรือน้องไม่ได้คิดอะไร 555+ เกรียนไปวัน ๆ

คราวนี้หวังว่า 24 ชม. ในราคาหนึ่งหมื่นบาท พี่ภพจะเร่งทำคะแนน
ให้คนอ่านยิ้มแก้มปรินะคะ  o13

สามภพสู้ตาย !!  :mc4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: BitterSweet~ ที่ 29-01-2013 00:43:12

ตายแน่
ตายแน่ ๆ พี่ภพเอ๊ย!!  :m20:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: wa-i_onne ที่ 29-01-2013 00:45:48

โหยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ไม่ไหวเลยเฮียยยยยยย
รอบนี้ลุ้นใจกระตุกไปกับเฮียเลยเหอะ รู้ป่ะ ? แอบวูบตอนน้องครีมแสนดื้อจะเป็นลม
ดีนะ วันนี้เฮียใจอ่อน และใจดีมากกกกก จริงๆ 55555
ห่วงน้องให้บ้าไปเล้ยยย ><

ละไม่ต้องนึกไปหึงแม่ไก่นะพี่สามภพ เค้าเป็นเพื่อนรักกันย่ะ
ถ้าน้องครีมคิดอะไรกับแม่ไก่ คงไม่เอาหลอดนั้น(อ้างอิงจากตอนที่เท่าไรจำไม่ได้)ให้เจี๊ยบมันหรอก 555555

โอยยยยย ละตอนกอดนี่หนา พี่ภพพพพพพพพพพพพพพพพพพ
กอดอย่างงั้น จูบหัวเลยเหอะ ท่าให้มาก จิ๊! (ไอ้เราก็กำลังติดโรแมนติคไอดอล เห็นเขาสวีทกันแล้วลุ้นคู่นี้ทันที)
ไม่ต้องกังวลละเฮีย ใจเต้นขนาดนี้ ปฏิเสธไม่ทันละนะ ><

รอตอนต่อปายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ขอบคุณค่ะ ><   :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 29-01-2013 00:46:53

ไม่รอดแล้วล่ะเฮีย..เรียกได้ว่าอาการหนัก! :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 29-01-2013 01:15:08

น่ารักโฮกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: PK37 ที่ 29-01-2013 01:26:13

น้องคิมอยากเอาชนะจนไม่ฟังพี่ภพเลย น่าตีจริงๆ เลยนะเนี่ย เข่าก็เข่าตัวเอง แต่ก็ไม่ยอมรับความช่วยเหลือ
ตอนที่ให้ทายอ่ะ เราทายว่าเปิดประตูลงจากรถเลยอ่ะ  o18
พี่ภพสนุกกับการแหล่น้องคิม แต่วันนี้น้องคิมกลับขอโทษพี่ภพ ทำเอาอึ้งไปเลยทีเดียว
และตอนนี้พี่ภพก็รู้แล้วนะ ว่าหัวใจตัวเองเต้นแรงมากๆ  :impress2:
เพราะฉะนั้นก็ยอมรับได้แล้วว่าหวั่นไหวไปกับน้องแล้วเรียบร้อย

เป็นกำลังใจให้ค่ะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: em1979 ที่ 29-01-2013 01:35:25

พี่ภพจะปราบเจ้าดื้อคิมอยู่ไหมเนี่ย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Pam_Teukky ที่ 29-01-2013 02:05:07

พี่ภพรักคิมเข้าแล้ว :o8:

รอตอนต่อไปนะคะ :กอด1: :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Ningg.Destiny ที่ 29-01-2013 02:39:11

อ่านไปใจเต้นไป พี่สามภพรักน้องครีมแล้วววววว
จริงๆนะน้องยังไม่รู้สึกอะไรหรอก โวยวายงุ้งงิ้ง ฮ่าๆๆ
อย่างนี้ก็ใกล้เปิดฉากความหวานแล้วใช่ไหมคะ ฟิน *ซับน้ำตาแปป*

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 29-01-2013 02:57:28

อิอิ  แล้วพี่ภพจะทำยังไงต่อ   จีบน้องครีมเลยดีมะคะ   :o8:
แต่พี่ก็ดันไปแกล้งคิมมันไว้เยอะซะด้วย  ถ้าจีบนี่ สงสัยโดนเชิ่ดใส่แน่ๆ  :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Cupcake ที่ 29-01-2013 03:00:49

แย่แล้วล่ะพี่ภพ สงสัยจะหนีไอ้เด็กปากมอมไม่พ้นเสียแล้ว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Noah ที่ 29-01-2013 07:22:10

อ๊ายยยยยยยยย น่ารักมากมาย  :m3:
ในทีสุดพี่ภพก็จะรู้ใจตัวเองแล้ว ที่เหลือแกแค่พิชิตใจน้องครีมให้ได้ :a2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: sakurai ที่ 29-01-2013 08:46:25

 :-[  :o8: คุณพี่ภพคะ ช่วยรู้สึกตัวเร็วๆหน่อย คุณพี่จะได้รุกให้เต็มที่ไปเลย

แม่ยกน้องคิมไฟเขียวให้แล้วค่ะ

น้องครีมถึงจะกวนประสาทไปหน่อย ดื้อมากไปนิด แต่เท่มากๆเลย น่าฮักขนาด จนอยากกอดเลย ใช่มั้ยคุณพี่

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 29-01-2013 08:55:23

โอ้ยยยย เขินนนนนน>///////< :o8: :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Nile ที่ 29-01-2013 09:05:30

เอิ้ว.. พี่ภพหวั่นไหวแล้วชิมิล่า กริ๊วววววววว  o18

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: misso ที่ 29-01-2013 09:17:39

พี่ภพอาการหนักซะแล้ว :m20:

อ่านตอนนี้แล้วน่าฮักขนาด อยากให้พี่ภพจับคิมมากอดรัดฟัดเหวี่ยงให้สมกับความเฮี้ยว ความดื้อของน้อง (จริงๆ แล้วหมั่นเขี้ยวน้องมาก)

รอ เค้า รักกัน  :m3:

หุหุ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: PEE-Pooh ที่ 29-01-2013 10:02:06

แอร๊ยยยยยยย

พี่ภพคะ พี่มาไกลมากแล้วค่าาาาาาา
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 29-01-2013 10:10:04

พิสูจน์ซ้าาาาาาา
ใจเต้นแรงไปเลย :z3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 29-01-2013 10:54:23

แอร๊ยยย เขิน  :o8:

สมมติฐานว่าด้วยการกอดของพี่ภพได้ผลเป็นที่น่าพอใจ อิอิ :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 29-01-2013 10:55:41

นายภพหนีใจตัวเองไม่รอดแร้วววว :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 29-01-2013 10:55:57

หลงรักเด็กปากหมาหัวทองหน้าตี๋แล้วดิ จีบยากหน่อยนะเพราะน้องครีมดื้อมากกกกกกกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: It_s_me ที่ 29-01-2013 11:10:14

กร๊าซซซซซซซซซ พี่ภพ ชอบไอ้เกรียนหัวทองเข้าแล้วอ่ะดิ๊
เดาว่าคืนนี้พ่อเขี้ยวงามมีนอนไม่หลับชัวร์! 5555555
อยากเห็นคู่นี้ค่อยๆรู้ตัวทีละนิดๆ คงเขินพิกล โดยเฉพาะไอ้เด็กคิม 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 29-01-2013 11:27:52

พี่สามภพแม่งโหด  โหดไม่เลิก  ไม่ดูสถานการณ์จริง ๆ
แล้วยังงัยล่ะ  ตกหลุมรักเด็กเกรียนเข้าแล้วสิ  สมน้ำหน้าเนาะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Tuna Omega ที่ 29-01-2013 11:51:34

 :-[
ยินดีด้วยค่ะพี่ภพ...ผลเทสเป็นบวก...แสดงอาการคิมลิซึ่มแล้วค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 29-01-2013 12:15:24

เฮียภพหลงเด็ก ๆๆๆ กิ๊ว ๆๆๆ
ทำไงละทีนี้ มันไม่ง่ายเลยน้า...เด็กคิมออกจะร้ายปานนี้ จะหาวิธีไหนมาปราบ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: bobby_bear ที่ 29-01-2013 12:51:48

หาคำตอบให้ตัวเองได้แล้วก็ไปฟิตเนสนะพี่ภพ
ไปฟิตร่างกานมาเตรียมรุกน้องครีมจอมดื้อ
ท่าทางจะงานหนัก อิอิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 29-01-2013 13:03:43

จะรู้ใจตัวเองกันรึยัง นะ ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 29-01-2013 13:20:40

อย่าลืมเขียนรายงานสรุปการพิสูจน์สมมติฐานส่งอาจารย์คิมด้วยล่ะ ว่าการทดลองครั้งนี้ได้ผลสรุปว่าอะไร

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: annachang ที่ 29-01-2013 13:32:25

หมดเวลาซึนแล้วสิ หมดเวลาซึนแล้วสิ / ทำเสียงเทเลทับบี้
ได้เวลารุกแล้วค่ะพี่ภพขา หยุดซึนได้แล้วน้อ  :laugh:
รอดูพี่ภพรุกน้องคิมซะที ดูท่าเด็กตี๋จะหวั่นไหวง่ายๆอยู่ด้วยนะคะ รุกเลย!

ถ้ายังจะคงความดื้อดึงซึนแบบคาวีต่อไปจะโดนน้องเกลียดขี้หน้าจริงๆเข้าน๊า / ถึงแม้เหมือนตอนนี้ก็เกลียยดอยู่แล้ว เอิ่ม?


ปล.ยังคงสงสัยต่อไปว่าทำไมหล่อ(ปาก)ร้ายแต่ซึนหนักแบบพี่ภพถึงได้โสดกันนะน๊า?

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 29-01-2013 15:44:08

 o13

พี่ภพเรารู้ตัวแล้ววววว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 29-01-2013 15:52:51

555 หลงเสน่ห์ คิม แล้วละสิพี่ภพ

นี่ถือว่าช้านะ เบนหลงไปตั้งแต่ ภาคที่แล้วแล้วละ 5555 :z1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: RainyMooD ที่ 29-01-2013 16:01:57

และแล้วสมมติฐานนี้ก็ถูกต้องเป็นไปตามทฤษฎี :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Oilsaoo ที่ 29-01-2013 16:40:20

พี่ภพหลงรักคิมเข้าให้ล่ะสิ
รุกคิมเลย เอาให้อยู่หมัดเลยน่ะ 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: watcharet ที่ 29-01-2013 17:09:28

ชอบคิมละซี้.....

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: เก้าแต้ม ที่ 29-01-2013 17:35:38

สามภพน่าจะได้คำตอบและรู้ใจตัวเองได้แล้วนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: SiLent_GRean ที่ 29-01-2013 17:50:46

พี่ภพเริ่มรู้ใจตัวเองแล้ว  :-[


เหลือแต่นายนะคิม  :z1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 29-01-2013 18:01:21

ได้คำตอบแล้วนะพี่ภพ อย่าลืมปล่อยน้องล่ะ :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: yamapong ที่ 29-01-2013 18:29:58

แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย >///< น่าร๊ากกกกกกกกกกกกที่สุดเลย พี่ภพอ่ะ

อ้ายยยยยยยยยยยยยย เขินจริงอะไรจริง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 29-01-2013 19:01:00

หวังว่าพี่ภพจะแมนพอที่จะยอมรับความรู้สึกที่ตัวเองได้พิสูจน์ไปแล้วนะ  :กอด1:

กอดน้องครีมมมมมมมมมมม หายเจ็บไวๆนะ ช่วงนี้นู๋อย่าพึ่งซ่าท้าตรีนพี่พภมากนะคะ  :z2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 29-01-2013 19:57:40

สามภพหลงคิมแล้ว :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 29-01-2013 20:03:42

จะหลับลงหรือพี่ภพ :z1:


 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 29-01-2013 20:06:17

555555+ หัวใจพี่ภพเสร็จน้องครีมแล้วล่ะค่ะ  :laugh:


+1 ขอบคุณค่ะ

 :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 29-01-2013 20:23:49

เป็นไงบ้างคะพี่ภพ กอดน้องคิมแล้วเร่าร้อนสมกับเป็นฤดูร้อนหรือเปล่าคะ :z1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: wi_OoO_wi ที่ 29-01-2013 20:32:47

ให้
ตาย
เห้อะ
ชอบ
เฮีย
ภพ
สาสสสสสสสสสสสสสส


 :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: hoshinokoe ที่ 29-01-2013 20:36:32

สเปคเลยพี่ภพ โหดและซึน 55555+

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: sz4music ที่ 29-01-2013 20:44:01

พี่ภพ ถ้ารู้ตัวแล้ว ก็รุกเรยพี่!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: beery25 ที่ 29-01-2013 20:53:31

 o18 :กอด1: :L1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: mellowshroom ที่ 29-01-2013 22:03:25

สรุปผลการทดลอง  =   :z1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Takarajung_TK ที่ 29-01-2013 22:41:37

เฮียภพเริ่มรู้ใจตัวเองแล้วใช่ป่ะ :impress2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 29-01-2013 23:07:16

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Porsche23 ที่ 29-01-2013 23:27:46

กรี๊ดดดด.. พี่ภพน่ารักมากก   :-[

เป็นคนที่คิดอะไรแบบมีหลักการมาก ๆ  ฮ่า ๆ ~

เริ่มรู้ใจตัวเองนิด ๆ แล้วสินะ ,, ทีนี้ก็เหลือแต่น้องคิมล่ะ อิอิ

รอตอนต่อไปนะคะ  ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 30-01-2013 00:04:38

ที่แท้พี่ภพก็แพ้มารยาทงามอย่างไทยๆ ด้วยการไหว้นี่เอ๊งงงงงง
ใจเต้นแรงจนไปไม่เป็นแล้ว 55555
อยากเห็นตอนที่ตามชอบเค้าข้างเดียวแต่เด็กมึนใส่จังเลยยย อิอิอิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Nile ที่ 30-01-2013 11:13:58

เอิ้ว ตอนหน้าล่ะหนุกแน่  :mc4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 30-01-2013 13:45:58

พี่ภพหวั่นไหวกับคิมแล้วล่ะสิ ถึงกับหัวใจเต้นแรง หุหุ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 30-01-2013 13:55:21

ใจเต้นตุ๊บเลยอะดิ คึคึ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 30-01-2013 14:26:16

 :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 30-01-2013 14:49:54

พี่ภพนี่ตกหลุมน้อง*ครีม*ไปทั้งตัวยังไมรู้ตัวอีกแน่ะ 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: cutybuay ที่ 30-01-2013 15:31:33

โอ้ววว ขอเม้นต์ย้อนตั้งแต่ตอนที่แล้วนะ
ไอพี่ภพแกนี่มันเถื่อนดีจริงๆ หนูครีมก็ปากแข็งแล้วก็ดื้อสุดๆ เห้อ...แล้วก็ได้เลือดกันจนได้ จะทำไงล่ะอีพี่ภพ  :เฮ้อ:
แต่ตอนขอกรี้ดให้นักแสดงสมทบอย่างเจ้าเจี๊ยบ ขนาดไม่เห็นตัวได้ยินแต่เสียงงึมงำก็ดีใจแล้วอ่ะ  :m3:

ส่วนตอนนี้
แหม่ๆอีพี่ภพอะไรยังไงคะ เริ่มชอบหนูครีมเข้าแล้วสิ อร๊ายยยย  :m18:
แต่หนูครีมนี่ยังคงดื้อและปากแข็ง ไม่รู้จะรู้สึกอะไรมากขึ้นป่าวหว่า
พี่ภพมันก็แสดงออกว่าเป็นห่วงแถมตบท้ายด้วยกอดพิสูจน์ใจเต้นไปอีก จะหวั่นไหวกับพี่มันบ้างมั้ยน้า????  :m28:
แต่ดูท่าไอพี่ภพจะแพ้ทางหนูครีมแล้วล่ะงานนี้ ใจเต้นขนาดนั้น 555
แล้วมันจะรักกันยังไงล่ะเนี้ยะ หนูครีมยังดื้อยังซึนอยู่เลย สงสัยต้องเหนื่อยหน่อยนะพี่ภพ  :m12:
แต่งานนี้เจ๊ถือหางพี่ภพนะจ้ะ ปราบให้ได้ จบกดให้ไว สู้ สู้ :ped149:
รอตอนต่อไปจ้ะ *กอดคนเขียน*

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 30-01-2013 16:26:40

อะนะ เต้นแรงซะด้วย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: kokilolylove ที่ 30-01-2013 16:45:35

ชัดแล้วแหละพี่ภพ ใจเต้นขนาดนี้รักน้องครีมชัวร์ๆ
ดังนั้นดำเนินการจีบเลย 555
ปล.รู้แต่ฝั่งพี่ภพว่ากอดแล้วใจเต้น อยากรู้ฝังคิมจังว่าใจเต้นหรือเปลา
แต่เราเดาว่าใจเต้นชัวร์

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: saiiisai ที่ 30-01-2013 16:49:22

ตุ๊บ ตุ๊บ ตุ๊บ ตุ๊บ

สามภพ รู้ใจตัวเองรึยังครับ อิอิ :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: mamaNUT ที่ 30-01-2013 20:48:57

 :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2:

ปกติเรื่องไหน ไม่จบ ไม่อ่านว่ะ...หลงมาอ่านเรื่องนี้เผลอติดหนึบ  มันส์ซะทุกเม็ด

รอ...เกรียนไม่ทันไม่ว่า....อย่าให้รอนาน  (เอานิสัยใครมาใช้ว่ะ ) เอิ๊กๆๆๆ

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 31-01-2013 01:26:00

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 17 – ความรักทำให้คน...วิตกจริต

กอดเอาไว้ตั้งนาน


แทนที่เวลาผ่านไปจะสงบลงได้บ้างกลับกลายเป็นยิ่งโอบแน่นยิ่งมันเขี้ยว อยากรัดให้กระดูกลั่นพร้อมกับอาการใจหวิว ๆ ซึ่งจู่โจมหนักขึ้นอีก กว่าจะรู้ตัวว่าใช้เวลามากไปแล้วและยอมปล่อยให้อีกฝ่ายเป็นอิสระก็ตอนคิมหันต์แหกปากลั่นสู้กับแผ่นอกเขาอย่างไม่กลัวคนอื่นมาได้ยินนั่นเอง


“ปล่อยเว้ย! แม่งรัดอย่างกับจะปล้ำ!!”


ชายหนุ่มชะงักไป พิจารณาสักหน่อยท่าทางก็เกือบใช่ตามคำกล่าวหาจริง


“พี่คิดอะไรกับผมเปล่าวะ!?”


“!!?”

เท่านั้นเองเขาก็เผลอผลักเด็กหนุ่มลอยหวือ แรงปะทะคงไม่ใช่น้อยเพราะเจ้าตัวเซถลากระแทกผนังร่วงลงไปร้องโอยอยู่กับพื้น ร้อนต้องตามไปช่วยพยุงพร้อมฟังคำสบถ “เชี่ย!” กลับมาอีก

“เป็นอะไรไหม?”

คิมหันต์ลุกขึ้นทุลักทุเลพลางปัดฝุ่นออกจากกางเกง ผ้าก๊อซสีขาวซึ่งพันอยู่ที่เข่าเริ่มมีเลือดซึมออกมาน้อย ๆ เป็นดวง ขึ้นมายืนบนขาตัวเองได้ก็ยังหน้านิ่วคิ้วขมวดอีกครู่ใหญ่กว่าจะยอมเงยหน้ามองเขา และไม่รู้คิดไปเองหรือเปล่าว่านอกจากอีกฝ่ายจะทำหน้ายุ่งหัวคิ้วแทบชนกันแล้วยังคล้ายมองเห็นหยดน้ำคลอหน่วยอยู่ในตาด้วย

“คิม—”

“พี่แหละเป็นอะไรมากไหม?” 

เด็กหนุ่มโพล่งออกมาต่อหน้า ขยี้ตาแล้วสะบัดมือเขาออก ข้อสงสัยของเขาจึงได้แต่สงสัยต่อไปอย่างนั้นเพราะหลักฐานที่ดวงตาไม่เหลือแล้ว หลุดจากที่เขาพยุงไว้ได้ก็เดินหนีไปอีกทาง ปากยังบ่นต่องึมงำน้ำเสียงขุ่นเคือง “เดี๋ยวกอดเดี๋ยวผลัก บ้าไปแล้ว เห็นเป็นหมารึไง”

“พี่ไปส่งบ้าน”

“กลับเองได้”

“คิม!” สามภพเดินไปคว้าข้อศอกเจ้าตัวขึ้นมารั้งไว้ “อย่าดื้อ เดี้ยงอย่างนั้นจะกลับยังไง”

“ถ้าผมจะคิดในแง่ดีไปหน่อยว่าพี่กำลังรู้สึกผิดเลยมาทำเป็นใส่ใจ” ไอ้ตัวยุ่งหันมาทำตาแดงใส่ และเขาเชื่อว่าความคิดตอนแรกนั้นถูกแล้วเพราะนัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนของเด็กหนุ่มเริ่มมีน้ำใสเอ่อคลออีกครั้งขณะที่พูดต่อเกือบจะราบเรียบดี เว้นแต่ที่เขาจับเสียงสั่น ๆ ได้ตรงท้ายประโยค “บอกเลยว่าไม่ต้องหรอก”

“คิมหันต์”

อีกฝ่ายแค่นหัวเราะ “เพราะผมไม่ถือคนบ้าว่ะ!”

“ไอ้เด็กเ—”

“พี่หมอ!” คิมหันต์ตะโกนแทรก

แต่ไม่ได้พูดกับเขา

สามภพหันไปมองตามทิศทางที่อีกฝ่ายเพิ่งส่งเสียงเรียก ผู้ชายสวมแว่นกรอบเหลี่ยมในเสื้อกาวน์ยืนเลิกคิ้วอยู่ตรงนั้น พร้อมกับที่เด็กหนุ่มเริ่มพูดต่อและพยายามดึงตัวเองออกจากมือเขาไปด้วย “พี่จะกลับแล้วใช่ปะครับ”

คนที่ถูกเรียกว่า 'พี่หมอ' พยักหน้า “เธอ...เพื่อนเด็ก ๆ ที่ร้าน?”

“ใช่ ๆ ผมคิม เพื่อนไอ้ปิ่น ติดรถไปด้วยได้ไหมพี่ ขอลงร้านเค้กด้วยคน”

ธาราขมวดคิ้ว แต่ไม่ได้แสดงอาการปฏิเสธเพราะคงคุ้นหน้าคุ้นตาเขาพอสมควร ซึ่งคิมหันต์ถือว่านั่นคือตกลง หมอหนุ่มผู้อาศัยอยู่หอพักเดียวกับปิ่นหยกเพื่อนเขาเดินนำออกไปยังลานจอดรถซึ่งอยู่ไม่ไกล ชะลอฝีเท้าลงเมื่อเห็นว่าเขาเดินกะเผลกอยู่ แต่ก็ไม่ได้หันกลับมาให้ความสนใจเช่นกัน

คิมหันต์ยกมือขึ้นขยี้ตาอีกรอบแล้วเลยขึ้นไปเสยผม เยินหมดแล้ววันนี้ ก้มหน้าก้มตาเดินตามชายหนุ่มสวมแว่นออกไปและคราวนี้เขาไม่ได้ยินฝีเท้าใครอยู่ข้างหลังอีก ..ซึ่งก็นับว่าเป็นเรื่องดี

แผลใหญ่เย็บไว้เรียบร้อยแต่รอยถลอกปอกเปิกอย่างอื่นยังมีอยู่เต็มขา แถมบางส่วนที่เป็นรอยฟกช้ำก็เพิ่งเริ่มปรากฏชัดเจนขึ้นเมื่อเวลาผ่านไปได้ระยะหนึ่ง เด็กหนุ่มยังคิดไม่ตกว่ากลับไปบ้านจะบอกวัสสานะผู้เป็นพี่สาวว่าอย่างไร

แต่เรื่องนั้นไว้ค่อยคิด ถึงร้านเค้กแล้วว่ากันต่อทีหลัง ปิ่นหยกคงอยู่ที่งานโรงเรียนซึ่งกว่าจะเลิกก็มืด ส่วนมอเตอร์ไซค์เขายังจอดทิ้งไว้ลานจอดของโรงเรียนเหมือนกัน แต่ตอนนี้ไปไหนก่อนก็ได้ที่ห่างจากมนุษย์อารมณ์แปรปรวนนี่สักหน่อย อยู่ด้วยมาก ๆ แล้วเขาชักรู้สึกใกล้เสียสติเต็มทน มาร้ายอย่างเดียวก็พอรับมือได้อยู่หรอก จะได้ไม่ต้องออมมือหรือรู้สึกผิดอะไร หากต้องเจ็บตัวก็เกลียดกลับให้เต็มที่ แต่เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายเป็นลมโชยบ้างพายุบ้างมันน่าขัดใจเป็นบ้า!


“....ไอ้หมาบ้า! แม่งงงง”


เด็กหนุ่มขบฟันแน่น เจ็บใจแต่ไม่รู้ด้วยเหตุอะไร รู้แต่โคตรอึดอัด เดินตามหลังธาราต้อย ๆ จนถึงตัวรถ เจ็บตัวมันก็ใช่ แต่ความอัดอั้นซึ่งไม่น่าแค่จากเรื่องบาดแผลพวกนี้มาจากไหนก็ยังน่าสงสัย สุดท้ายก็ยกแขนเสื้อขึ้นเช็ดหน้าเช็ดตา รอให้อีกฝ่ายปลดล็อคแล้วมุดเข้าไปนั่งบนเบาะข้างคนขับ

“เอ้า!” หมอหนุ่มเหลือบมองมาทางเขาเพียงแวบเดียว ส่งกระดาษทิชชูให้โดยไม่ถามไถ่อย่างอื่นก่อนจะออกรถ

 คิมหันต์รับไว้ กล่าวคำขอบคุณพร้อมกับค้อมศีรษะน้อย ๆ



อุตส่าห์จะไม่ร้องแล้วเชียว




..............................................





..............................




.




.




.




.




.




จากที่คิดว่ากลับมาจะได้นอนหลับเต็มตา กลายเป็นนอนไม่หลับเลยทีนี้


สามภพพลิกตัวซ้ายขวาอยู่บนเตียง เดี๋ยวก็ร้อนเกินต้องไปลดอุณหภูมิเครื่องปรับอากาศ เดี๋ยวก็หนาวไปจนต้องปรับมันกลับมาเป็นอย่างเดิม ห่ม ๆ ถีบ ๆ ผ้าห่มอยู่อย่างนั้นยังไม่เห็นช่วยให้อะไรดีขึ้น งุ่นง่านเหลือบดูนาฬิกาบนหน้าปัดเรืองแสงหัวเตียงแล้วก็ต้องขมวดคิ้วแน่นเป็นปม

ตีสามเข้าไปแล้ว

รุ่งขึ้นเป็นวันหยุดก็จริงแต่ใช่จะว่างเสียทีเดียว ยังมีหนังสือต้องอ่าน มีงานต้องทำส่ง ส่วนวันอาทิตย์ก็มีนัดกินข้าวกับที่บ้านอีก มัวแต่นอนตาค้างเหมือนคนแก่ช่างเป็นการปล่อยเวลาทิ้งเปล่าอย่างไร้ประโยชน์ โดยเฉพาะเมื่อเป็นเวลาอันควรพักผ่อน แต่สมองกลับมัวแต่คิดฟุ้งซ่านไม่ยอมหลับยอมนอนเช่นนี้ด้วยแล้วยิ่งทวีความน่าหงุดหงิด


“เฮ่ออออออออ....”


ชายหนุ่มระบายลมหายใจยาว เตะผ้าห่มหล่นจากเตียง ก่อนหมอนข้างจะกลิ้งตามลงไปกองที่พื้นเป็นเพื่อน หมดอะไรอย่างอื่นให้โยนทิ้งนอกจากหมอนซึ่งคิดว่ายังอยากใช้อยู่เลยเก็บไว้ก่อน เอื้อมมือควานหาสวิตช์ไฟหัวเตียงเงอะงะแล้วเคาะมันเบา ๆ ให้แสงสว่างสีส้มอ่อนเปล่งขึ้นมาเหนือศีรษะ หยีตาอยู่ครู่หนึ่งจนเริ่มชินจึงลุกขึ้นนั่งมองรอบตัวอย่างไร้จุดหมาย


...มองรอบตัวอย่างไร้จุดหมาย


นั่นฟังดูเพ้อเจ้อมากเลย


เขาขยับตัวเอนหลังพิงหัวเตียงโดยใช้หมอนหนุนไว้ นิ้วยาวพรมลงกับโต๊ะข้างเตียง เป็นจังหวะ ซึ่งฟังดี ๆ ก็รัวพอกับเสียงเต้นของหัวใจเมื่อนึกถึงเหตุการณ์เมื่อเย็นเลยทีเดียว

ไปใจสั่นกับเด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมนี่มันอะไร!?

แถมยังเป็นเด็กผู้ชาย และโดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นเด็กผู้ชายที่กวนประสาทขั้นสุดเสียอีก ยิ่งตอนเห็นเด็กนั่นน้ำตาคลอก็ราวกับแรงโน้มถ่วงโลกเพิ่มขึ้นกว่าเดิมสักสิบเท่า ดึงหัวใจเขาร่วงดิ่งลงเหวไปวูบใหญ่ ถ้าไม่ติดว่าโดนกวนประสาทกลับมาอาจจะเผลอกอดอีกรอบไปแล้วก็ได้

บ้าให้พอ ทั้งเลือดทั้งน้ำตาไอ้ตี๋เกรียนพากันเฮละโลเข้าถล่มเขา ขณะที่สัญญาณอันตรายในหัวร้องเตือนเหมือนไฟแดงซึ่งหมุนวิบวับพร้อมกับกรีดเสียงแสบหูอยู่หน้าเขตไม่ปลอดภัย


“เบี่ยงเบนทางเพศ?”


สามภพพึมพำตั้งคำถามกับตัวเอง แหงนหน้าเอนศีรษะไปด้านหลัง เขายังจดจำความรู้สึกในกอดนั้นได้ดีในทุกสัมผัส แม้เรียกกอดอาจเป็นการใช้คำผิดจากความจริงไปไกลโข ในเมื่อมีแต่เขาคนเดียวโอบรัดไอ้เปี๊ยกซึ่งดิ้นขลุกขลักในอ้อมแขนไว้เสียแน่น


...และมันไม่ได้รู้สึกแย่..


ชายหนุ่มขยับตัวยืดหลังขึ้น ออกอาการระแวดระวังราวกับกลัวว่าจะมีใครมาล่วงรู้ความคิดในหัว


ความจริงแล้วรู้สึกดีเลยต่างหาก


สามภพกุมขมับ บรรลัยแล้ว สรัญเกย์หนุ่มผิวแทนแพร่เชื้ออะไรใส่เขาระหว่างที่เป็นพาร์ทเนอร์แลบกันมาทั้งปีหรือเปล่า


ก่อนหน้านี้ใช่ว่าไม่เคยมีแฟนเป็นผู้หญิง จะกอดหรือจูบก็ผ่านมาหมดแล้ว แม้ห่างเหินมานานพอดูเพราะเข็ดกับความเรื่องเยอะของแฟนคนล่าสุดที่เลิกรากันไป หลังจากนั้นก็มีคนอื่นผ่านและพยายามเข้ามาในชีวิต(ถึงขั้นก้าวก่ายบางที)แต่ไม่ได้คบใครอีก


แล้วแบบนี้เรียกเบี่ยงเบนหรือเปล่า!?


หรือเป็นไบ?


ไม่สิ...! ถ้าพูดอย่างนั้นเท่ากับเขายอมรับว่าคิดอะไรกันคิมหันต์จริง และมองมุมไหนก็ไม่ใช่เรื่องดีเลย


“นอน!”

 
สามภพตะโกนบอกตัวเอง โชคดีที่อยู่เพียงลำพังไม่เช่นนั้นคงถูกว่าเป็นคนบ้า ก้มลงควานหาผ้าห่มซึ่งกองอยู่บนพื้นแล้วหยิบกลับขึ้นมา เอื้อมมือไปปิดไฟหักดิบทางความคิดก่อนจะล้มตัวลงสงบสติอารมณ์ คว้าโทรศัพท์มือถือตั้งใจจะเลื่อนเวลาปลุกตอนรุ่งเช้าให้สายกว่าเดิมสักหน่อย

วอลเปเปอร์ลายกราฟฟิกบนหน้าจอเป็นรูปแบบเรียบ ๆ อย่างที่ใช้มานานเพราะไม่มีอะไรอย่างอื่นน่าสนใจพอให้เอามาโชว์ กำลังเลื่อนหาไอคอนนาฬิกาปลุกกลับถูกดักด้วยอัลบัมรูปซึ่งราวกับมีแรงดึงดูดลึกลับให้เขาจ้องมันตาไม่กะพริบ รู้ตัวอีกทีก็เลือกเข้าไปดูแล้วค้างอยู่ที่รูปใครบางคนนอนหลับน้ำลายยืดแก้มแนบโต๊ะหนังสือ แบบเดียวกับที่ไม่รู้ว่าเขาจะรัวถ่ายมาทำไมนับสิบด้วยมุมเดิม ๆ

นิ้วมือเลื่อนไปเรื่อยทีละรูปจนหยุดอยู่ตรงภาพแรกสุดที่เขาได้มาของคิมหันต์ หน้ายิ้มแฉ่งเปิดเหม่ง ถ่ายคู่กับโกลเด้นรีทรีฟเวอร์ตัวโปรดและยางรัดผมรูปสตรอเบอร์รี่แบบเดียวกันทำเขายักยิ้มมุมปากโดยไม่รู้ตัว และตอนนิ้วชี้ไปจ่ออยู่ตรงตัวหนังสือ ’Use as Wallpaper’ นั้นก็ไม่รู้ตัวเช่นกัน


“..เฮ่ย”


เอาใหม่ ..แค่เกือบไม่รู้ตัวน่ะ!


สามภพชะงักไว้แค่นั้นก่อนจะทำอะไรวู่วามให้ตัวเองดูเพ้อเจ้อไปมากกว่านี้ รีบปิดอัลบัมรูปมิเช่นนั้นคงได้เผลอตั้งอะไรแปลก ๆ แทนวอลเปเปอร์เดิมเข้าจริง ๆ  จัดการไปตั้งเวลาปลุกตอนเช้าใหม่ให้ช้ากว่าเดิมอีกสองชั่วโมงครึ่งแล้วเตรียมตัวข่มตานอน


ทว่าแทนที่จะทำได้ตามตั้งใจ สายตากลับไปจับจ้องอยู่ที่ไอคอนเขียว ๆ ของแอพพลิเคชันสำหรับแชตเสียอย่างนั้น ตัวเลขในวงกลมสีแดงบ่งบอกจำนวนข้อความมากมายที่ถูกส่งเข้ามาแล้วไม่ได้เปิดอ่าน ซึ่งปกติเขาก็มักปล่อยพวกมันทิ้งไว้ตามยถากรรม

แต่คราวนี้กลับเลือกจะเข้าไปดูว่ามีอะไรบ้าง

ชายหนุ่มละเลยพวกที่ถูกส่งมาจากคนไม่รู้จักหรืออาจรู้จักแต่จำไม่ได้ว่าใคร ข้อความเหล่านั้นแทบไม่เคยมีอะไรมากไปกว่า ‘ทานข้าวหรือยัง’ ‘เย็นนี้ว่างไหม’ ‘ฝันดีนะคะ’ หรืออะไรเทือกนั้น ไม่ก็ระดมยิงมาเป็นสติกเกอร์เพี้ยน ๆ มากมากก่ายกองอย่างกับจะชวนเล่นทายคำจากภาพ

สามภพไล่ดูชื่อไปเรื่อย ๆ มีจากสรัญมาเยอะทีเดียว ข้อความก่อนนั้นถูกพิมพ์ส่งมานานแล้วแต่เขาเพิ่งได้อ่าน ส่วนล่าสุดเมื่อตอนห้าทุ่มบอกว่าอาจารย์สั่งงานเพิ่มช่วงที่เขาโดด พรุ่งนี้ตอนบ่ายจะแวะมาที่คอนโดเพื่อเอาชีทมาให้เพราะต้องผ่านทางนี้เพื่อไปทำธุระพอดี อยู่รอก่อนอย่าเพิ่งออกไปไหน และปิดท้ายสมกับเป็นสรัญว่าอย่าลืมเรื่องรูปเปลือยของน้องดุ๊กดิ๊ก ขอแบบไฮเรโซลูชัน จะเอาไปปรินท์ใบใหญ่ ๆ แปะผนังห้องนอน

“ไอ้เกย์หื่นกาม” เขาสบถแล้วหันไปสนใจชื่อเจ้าของหมาดุ๊กดิ๊กแทน ข้อความยังค้างอยู่เท่าเดิมเมื่อหลายวันก่อนเมื่อครั้งเขาตามไปหาคิมหันต์ถึงโรงเรียน


เขาคงเริ่มง่วง หรือไม่ก็หลับไปแล้วและกำลังละเมออยู่แน่ ๆ จึงได้เอานิ้วจิ้มพิมพ์บางอย่างลงไปในนั้น



‘หลับยัง?’



หลังจากกดส่งไปเพียงไม่นาน ก็มีตัวหนังสือว่า ‘read’ เด้งขึ้นมา น่าแปลกที่แค่ตัวอักษรภาษาอังกฤษสี่ตัวกลับทำหัวใจเปลี่ยนจากจังหวะวอลซ์เนิบนาบกลายเป็นสามช่าตึงตังเอะอะไปได้


สามภพไม่คิดว่าดึกป่านนี้เจ้าของมือถือยังตื่นอยู่อีก(หรือตื่นเพราะเขาทักไป?) ชายหนุ่มนอนรอเผื่อว่าจะมีอะไรส่งกลับมา อาจเป็นข้อความยียวนหรือคำสบถหยาบคายสักอย่าง..


แต่จนแล้วจนรอดโทรศัพท์ในมือเขาก็ยังเงียบสนิทจนหน้าจอดับไปเอง



หลับแล้ว?  อ่านหนังสืออยู่? ลุกไปที่อื่น?



“.....”




หรือว่าจะโกรธ?






‘พี่ขอโทษ’



สายตาจับจ้องตัวอักษรซึ่งพิมพ์ไว้แต่ยังไม่ได้กดส่ง อ่านมันซ้ำไปซ้ำมาอยู่เนิ่นนาน ลบทิ้งแล้วพิมพ์ใหม่...จากนั้นก็ลบทิ้งอีกครั้ง งุ่นง่านกับตัวเองอีกครู่หนึ่งแล้วจึงเริ่มพิมพ์คำเดิมอีกรอบ กระนั้นกลับยังไม่กล้าส่งเสียที



อีกนานเท่าไรไม่รู้ที่เขานอนมองมันอยู่อย่างนั้น จนโทรศัพท์ร่วงหลุดมือหล่นลงบนหน้าอก




สุดท้ายก็เผลอหลับโดยที่ไม่ได้กดส่งคำขอโทษนั้นออกไป





................................................





..............................




.




.





.





.



“ไอ้ภพ แม่งโทรมมาก”  สรัญหัวเราะ ส่งเสียงทักทายพร้อมรอยยิ้มเจิดจ้าอยู่หน้าประตู “เมื่อวานโดดไปทำอะไรมาวะ!?”

“....”

เขายังคาบแปรงสีฟันคาปากอยู่ด้วยซ้ำ ผมเผ้าไม่ได้หวี น้ำยังไม่อาบ ไหนมันบอกจะมาบ่าย แล้วแหกขี้ตามาแต่เช้านี่(ความจริงสิบเอ็ดโมงก็ไม่เรียกเช้า)คืออะไร

สรัญถือวิสาสะเดินอาด ๆ เข้าไปนั่งแหมะกลางโซฟาในห้องโถง วางกระดาษปึกใหญ่ไว้บนโต๊ะกระจกแล้วหยิบรีโมทมากดเปิดโทรทัศน์หาช่องที่ชอบ ๆ ประหนึ่งอยู่บ้านตัวเอง คุ้นเคยกับสภาพห้องดีด้วยเคยมาที่นี่หลายครั้งแล้ว

“ชีทวางไว้ตรงนี้นะ การบ้านอยู่แผ่นสุดท้าย”

สามภพส่งเสียงรับในลำคอ ขยับแปรงสีฟันหงึกหงักขณะที่เดินกลับเข้าห้องน้ำ ปล่อยแขกผู้มาเยือนทำตัวตามสบายเลื้อยลงไปเอนหลังนอนแผ่เรียบร้อย บ้วนปากล้างหน้าเสร็จจึงเดินออกมาเตะโซฟาให้สะเทือนเบา ๆ ไปถึงร่างบึกซึ่งทำตัวเหมือนเป็นเจ้าบ้านเข้าไปทุกที

“ไหนบอกมาบ่ายไงวะ?"

“พอดีเสร็จธุระเร็วกว่าที่คิด” อีกฝ่ายว่า หยิบขนมปังสังขยาบนโต๊ะซึ่งเขาจำไม่ได้แล้วว่าซื้อมาตั้งแต่เมื่อไรและหมดอายุแล้วหรือยังเอามาฉีกซองส่งเข้าปากตุ้ย ๆ “เดี๋ยวได้คุยเรื่องงานกลุ่มด้วย ใกล้เที่ยงพอดี ออกไปกินข้าวกันก่อนปะ”

“จะเลี้ยงรึไง?” เขาถามเสียงเรียบ เหลือบมองซองขนมปังและพบว่ามันหมดอายุแล้วแต่ไม่ได้บอกเพื่อนตัวเองซึ่งฟาดไปเกินครึ่งให้เสียอรรถรส หลังประเมินแล้วว่าขนมปังหมดอายุไม่น่าทำอะไรเกย์ล่ำอย่างสรัญได้

“อย่ามาดักคอ" สรัญเริ่มมองหาอย่างอื่นเข้าปาก ท่าทางหิวโหยเต็มแก่ทั้งที่ของในมือก็ยังกินไม่หมด "กำลังหาคนเลี้ยงอยู่เนี่ย”

“ไอ้เวร! ไม่มีตังค์ เพิ่งเสียเงินหมื่น” สามภพส่ายหน้า

“เออ!” ถึงตอนนี้อีกฝ่ายจัดการขนมปังหมดก้อนเรียบร้อย หันมาส่งยิ้มตาเป็นประกายวอบแวบ “แล้วรูปน้องดุ๊กดิ๊กที่บอกจะให้อะ รีบมาเพื่อสิ่งนี้เลยนะเนี่ย”

สามภพหรี่ตามองเพื่อนผิวแทน ประเด็นซึ่งถูกยกขึ้นมาทำเขานึกถึงเหตุการณ์ที่เล่นเอานอนแทบไม่หลับเมื่อคืนขึ้นมาอีกแล้ว ชายหนุ่มรู้ดีว่ามีอะไรสักอย่างผิดปกติเกิดกับตัวเองแน่นอน แต่ยังหวังว่ามันอาจเกิดขึ้นเพียงแค่ชั่วคราว เป็นความหลงผิดซึ่งตอนนี้อาจหายแล้วก็เป็นได้


เขาจะกลายเป็นเกย์จริงหรือ?


“เฮ่ยรัญ”


ขอพิสูจน์ให้แน่ใจอีกทีเถอะ


“มีอะไร?”


“มากอดหน่อย”


“....”



“พูดไม่ได้ยินเหรอวะ!?”


สรัญผุดลุกขึ้นมาเบิกตากว้าง หันไปมองคนถามด้วยสีหน้าเหมือนสามภพเพิ่งสารภาพว่าเขาเป็นเกย์เสียเอง ส่งสายตารังเกียจเดียดฉันท์เต็มเปี่ยมอย่างไม่เจียมว่าตัวเองต่างหากที่เป็น  “เชี่ยภพ! บอกไว้ก่อนว่าถึงจะชอบผู้ชายแต่ฉันไม่ฟันพวกร่างถึก”

“ควายนี่!” ชายหนุ่มยกขาขึ้นเตะเบา ๆ ออกอาการรำคาญ “ฉันก็ไม่ได้พิศวาสแกเว้ย!”

“แล้วมาเรียกก่งเรียกกอดอะไร” หนุ่มผิวแทนขยับออกไปเดินห่างในระยะปลอดภัยพร้อมกับบ่นกระปอดกระแปด “ขนลุกฉิบหาย! ถ้าน่าฟัดอย่างน้องดุ๊กดิ๊กจะไม่ว่าสักคำ”

สามภพมุ่นคิ้วหงุดหงิด ไอ้เพื่อนเวรเป็นเกย์อยู่แท้ ๆ มีหน้ามาทำรังเกียจอีก เขาเองไม่ได้อยากกอดผู้ชายสักนิด แค่ยังคาใจไม่หายจนอยากลองดูอีกสักครั้งเท่านั้นเอง

“มึงมานี่” เขาสั่งเสียงโหด เปลี่ยนสรรพนามเพิ่มระดับความจริงจังแล้วเดินไปดักเพื่อนร่างใหญ่ซึ่งตอนนี้มองเขาเหมือนเป็นกิ้งกือที่ไต่อยู่บนหน้าแข้ง “ให้กูกอดแป๊บเดียว”

“ไอ้ภพ มึงบ้าไปแล้ว!" สรัญเห็นเพื่อนเปลี่ยนไปใช้คำแทนตัวสมัยพ่อขุนรามก็เปลี่ยนไปใช้บ้างให้ร่วมสมัยจะได้คุยกันรู้เรื่อง "กูบอกแล้วไงว่ามึงไม่ใช่สเปค นี่ไม่ใช่ว่าอยากรุกกูใช่ไหม!?”


ไม่พูดพร่ำทำเพลงให้เสียเวลา ก่อนสรัญจะตั้งตัวได้สามภพก็พุ่งเข้าใส่ ล็อคแขนทั้งสองข้างโอบอีกฝ่ายซึ่งขนาดร่างกายสูสีกันเอาไว้แน่น มองไกล ๆ เหมือนพวกเขากำลังเล่นมวยปล้ำอย่างไรอย่างนั้น ได้ยินเสียงสรัญถอนหายใจเฮือกใหญ่ พึมพำว่า “อย่ามาหลงเสน่ห์กู สงสารเด็ก ๆ ในสังกัดกูบ้าง” แต่ก็ยังอุตส่าห์ยอมให้กอดจนได้โดยไม่ลืมจะทำหน้าบูดเป็นขนมปังค้างปี


“.....”


กล้ามเนื้อแน่นตึงแบบผู้ชาย


หัวใจเต้นปกติ


กลิ่นน้ำหอมฉุนกึกจนอยากจาม


ยังคง....ตุบ....ตุบ.....ตุบ....ด้วยจังหวะสม่ำเสมอ


“เช็คสมองมั่งนะมึง”


ได้ยินเสียงกระซิบข้างหูก็ยังเฉย ๆ



เห็นไหม...ไม่รู้สึกอะไรสักอย่าง!!


สามภพถอยออกมาพร้อมกับผลักสรัญซึ่งยืนทำหน้าแขยงเขาออกไปห่าง ๆ  ตอนนี้โล่งใจเป็นที่สุดเหมือนยกเทือกเขาแอลป์ออกจากอก (ถ้าเผื่อว่ามันจะเคยตั้งบนอกเขามาก่อน)


“โอเค! มึงหมดประโยชน์ละ” เขาผลักไสไล่ส่ง “กูไปอาบน้ำก่อน”



ว่าแล้วก็เดินผิวปากอารมณ์ดีเข้าห้องน้ำ ปล่อยผู้เป็นเพื่อนยืนก่นด่าสลับกับพึมพำว่าเขาเพี้ยนไปแล้วอยู่ที่เดิม





ชอบผู้ชายบ้าอะไร..ไม่ใช่เสียหน่อย

- หมดยกที่ 17 -



===============================

พี่ภพยังมีด้านโก๊ะรั่วซุกซ่อนอยู่อีกเยอะค่ะ เหมือนกับน้องครีมที่มีมุมจริงจัง(อยู่บ้าง)ซ่อนอยู่หลังความกวนประสาทเป็นเด็ก ๆ เช่นกัน 555

หมอไอซ์ออกมาหน่อยนึงด้วย *ตามไปจ่ายค่าตัว* =3=


พบกันตอนหน้า ขอบคุณคนอ่านที่น่ารักและขอบคุณทุกคอมเมนต์ค่ะ *กอดฟัดเหมือนเฮียกอดน้อง* >w<  :กอด1: :L2: :pig4:

ปล.เบี้ยวของแถมมาสองตอน ตอนนี้กลับมาแล้วค่ะ ณ รีพลายถัดไป :D

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 16 - สมมติฐานว่าด้วยการกอด [หน้า 26] (29/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 31-01-2013 01:26:53

ของแถม คราวนี้่เป็น Kiss Meme ค่ะ

ฉากจุ๊บในอิริยาบถต่าง ๆ เคยฮิตกันอยู่ระยะหนึ่งเลยเอามาวาดเล่นบ้าง
(http://fc00.deviantart.net/fs70/f/2013/030/b/9/kkiss2_by_xx_rainyday_xx-d5t92u9.jpg)
เขาให้จูบไม่ได้ให้กัดนะหนุ่มเอย Orz
หมายเหตุ-รูปสุดท้ายไม่ใช่เลือดนะคะ แค่น้ำแดงเท่านั้นเอง (ฮา)


อันนี้แถมมาด้วยความคิดถึง คู่ลูกเจี๊ยบแม่ไก่ (อาทิตย์xปิ่นหยก)ค่ะ
(http://fc02.deviantart.net/fs70/f/2013/030/2/5/kkiss_by_xx_rainyday_xx-d5t92rq.jpg)
บรรยากาศผิดกันเวอร์ ปิ่นหยกไม่ติวให้เพื่อนบ้างเลย 555


พบกันตอนหน้าค่ะ ^o^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 31-01-2013 01:46:45

ทำน้องเสียน้ำตาด้วยนะพี่ภพ
เดี๋ยวกอดเดี๋ยวผลัก อารมณ์ไม่มั่นคงแบบนี้ทำเด็กงงเน้อ

สองคู่ช่างต่างกันลิบลับ
อะนะ มือโปรกับมือใหม่หัดขับ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: nu-tarn ที่ 31-01-2013 01:47:49

พี่ภพอ่ะทำน้องครีมร้องไห้เลย

ยอมรับซะเถอะว่าชอบเค้าเข้าแล้ว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Mengjie_JJ ที่ 31-01-2013 01:54:47

พี่ภพ นะ พี่ภพ

ชอบคิมไปแล้วยังไม่รู้ตัวอีก

ขำตรงที่ไปขอกอดสรัญ ฮ่าๆ  :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: BitterSweet~ ที่ 31-01-2013 01:57:25

พี่ภพทำน้องครีมเจ็บตัวอีกแล้วนะ

จริง ๆแล้วก็สงสารพี่ภพเหมือนกันแฮะ
อยู่ในช่วงสับสนสุดชีวิต
รู้ใจตัวเองเร็ว ๆ นะ

กอดดคนเขียน ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 31-01-2013 02:02:49

แอร๊วววววววววววววว


ชอบบบบบบบบบบ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: MEMO MINI ที่ 31-01-2013 02:11:23

 :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: YOSHIKUNI RUN ที่ 31-01-2013 02:16:11

พี่ภพ พี่ไม่ได้ชอบผู้ชายหรอก!!

แต่ ชอบน้องครีมต่างหาก!!!
ยอมรับสักทีเถอะ พ่อคู้นนน~~~  อ๊าากกก  :serius2:


<<<  รูปภาพมันช่างต่างกันจริงงงง  แมไก่กะลูกเจี๊ยบก็หวานกันซะ
                แต่คู่ คุณพี่ภพกะน้องคิมนี่ ดุเดือดเกินไปป่ะ >>>

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: DoubleBass ที่ 31-01-2013 02:27:36

พี่ภพสับสนแบบมึนๆซะน่ารักเลย
แต่อย่าสับสนนานจนทำน้องคิมเจ็บตัวบ่อยๆน๊า สงสารน้องคิมมมม  :เฮ้อ:

ปล.ของแถมน่ารักถูกใจจริงๆ  :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 31-01-2013 02:35:24

สงสารตี๋ โคเรีย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: ❥ʞαxiќɒ。 ที่ 31-01-2013 02:40:17

โถ..พี่ภพพพ! แบบนี้เขาเรียกว่าตกหลุมรัก♥ ต่างหาก! 55555
อย่าปฏิเสธใจตัวเองเลยพี่ รีบๆรุกน้องครีมได้แล้วว >//<

น้องคิมมร้องไห้!!! น่าสงสาร T___T
พี่ภพแม่มม! ผลักน้องได้ไงฟะ น้องตัวเล็กนิดเดียวเองนะเว้ยย! แถมผลักหลังจากตัวเองดึงไปกอดอีก ;(
ทำน้องคิม(ของฉัน)เจ็บตัวมาหลายตอนแล้วนะ! ถ้าตอนนี้รังแกมากๆ ตอนตามจีบจะลำบากนะพี่! 5555555

พี่รัญนี่ช่างไม่รู้เล้ยยว่าโดนเพื่อนหลอก 555555
ค่อยไปขอน้องแว่นคนนั้นถ่ายเอาแล้วกันเนอะ คึคึ -..-

ปล. อัพเร็วมาก! รักคนเขียน ♥ ><

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 31-01-2013 03:08:38

รู้ตัวแล้วก็ไปง้อน้องเข้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Ningg.Destiny ที่ 31-01-2013 03:34:11

น้องครีมร้องไห้ ฮรื่อออออ พี่ภพอ่ะ :(
สมน้ำหน้าตัวเองนอนไม่หลับ ใจสั่นกับเด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม 5555
(ไหนนางเคยบอกว่าเป็น FC พี่สามภพไง)
แล้วพี่สรัญเลิกคิดว่าน้องครีมชื่อดุ๊กดิ๊กสักทีเถอะค่ะ (พี่ภพควรบอก) =[]=
แล้วอิพี่ภพเรื่องกอดแกคิดได้ยังไง ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ เพลียจริง !
#ปล.ชอบของแถมมากค่ะ คู่รักมือใหม่กับคู่รักมือโปร ^^  :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 31-01-2013 05:04:32

พี่ภพ!! ถ้าจะซึนก็อย่าให้มันรุนแรงซ่ะ :เฮ้อ: น้องคิิมน่าสงสารรร :o12:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 31-01-2013 05:38:48

พี่ภพซึนมากกกกกกกกกก   ถ้าน้องครีมโดนมคปด.  จะสมน้ำหน้าให้ดูนะ   o18

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Takarajung_TK ที่ 31-01-2013 05:39:40

พี่ภพ ไอ้คนซาดิสต์
ทำน้องเจ็บตัวแล้วยังไม่ขอโทษอีก :m31:

จะซึนไปถึงเมื่อไรย่ะ น้องร้องไห้ดวยนะ
รีบไปง้อน้องด่วนนนนนนน :fire:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 31-01-2013 05:50:46

 :เฮ้อ:



เหนื่อย เพลีย จิต

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: beery25 ที่ 31-01-2013 06:02:09

 o18

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 31-01-2013 06:26:30

โหพี่ภพ ไม่ต้องพิสูจน์แล้ววว

รีบจีบเห๊อะ !!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 31-01-2013 07:21:57

 :m20:  กำลังคุ้นหาตัวเอง   สามภพยอมรับความจริงเถอะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 31-01-2013 08:08:50

ไม่ได้ชอบผู้ชาย แต่ชอบคิมอะดิ? คึคึ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: เก้าแต้ม ที่ 31-01-2013 08:13:12

สามภพมึนอึนทำตัวเองสับสน ไม่ยอมรับเสียงหัวใจตัวเอง แล้วมาคิมให้เสียน้ำตาอีก ฮึ่ม!! :m16:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 31-01-2013 08:43:21

ไม่เหลืออะไรจะให้วิตกแล้วมั้ง

แหมๆๆๆๆ ลงทุนขนาดทดลองกอดเลยเหรอ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 31-01-2013 08:49:00

รักครีมเข้าแล้วหล่ะซิพี่ภพ น้องครีมร้องไห้ไม่อยากจะเชื่อ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: It_s_me ที่ 31-01-2013 09:24:05

ตอนคิมร้องไห้ดูน่าสงสารมากเลย
พี่ภพรับผิดชอบด้วยการจีบน้องด่วน!!!
ไม่งั่นเราจะบอยคอร์ตคุณ 55555
รอฉากแบบของแถมอยู่เน้ออออ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 31-01-2013 09:31:31

 :laugh:ภาพอินุ้งคิม มันกอดรัดและฟัดเหวี่ยงของจริง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 31-01-2013 09:33:20

แง๊ๆๆๆๆ น้องครีมร้องไห้เลย >.<

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: nuper ที่ 31-01-2013 09:48:06

เหอๆๆ เหมือนพี่ภพ แกจะยังไม่รุ้ตัวว่า แกใจเต้นแรงแค่นู๋คิม อย่างเดียว ทำไมรู้สึกว่า คิมมีอดีตบางอย่างอ่ะคะ เอ หรือคิดไปเองหว่า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 31-01-2013 10:13:07

พี่ภพฮาอะ ซึนนนนโคตร ฮ่าๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 31-01-2013 10:14:04

น้องครีมร้องไห้  :o12:

พี่ภพนี่ยังสับสนตัวเองนะเนี่ย ไม่รู้ตัวเลยจริงๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 31-01-2013 10:29:09

อิพี่ภพนี่อาการหนักเอาเรื่องแฮะ

อย่าลืมเอารูปเปลือยน้องดุ๊กดิ๊กให้เพื่อนด้วยล่ะ
เค้าจะได้เอาไปประกอบกิจกรรมเข้าจังหวะ อิอิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 31-01-2013 10:29:53

เริ่มเรื่องอยากตบกระบาลพี่ภพ  :z6:
มาทำรุนแรงกับน้องครีมได้ยังไง
ดูดิ๊เลือดออกอีกแล้ว น้องยิ่งบอบบางอยู่ด้วย  :angry2:
ทำน้องร้องไห้เลยไอ้คุณพี่ภพหมาบ้า !!!

ก๊อกสอง พี่ภพจะโก๊ะน่ารักไปไหนกัน
จะขำก็ขำได้ไม่สุด
รู้ใจตัวเองแล้วพยายามจะซึนเบี่ยงเบน
นี่ถึงขั้นนอนไม่หลับติดดับเลยทีเดียว
อาการเหมือนคน Fall in Love แต่ไม่มั่นใจชิมิคะ o13
แต่ดูไปดูมาผุดลุกผุดนั่ง ปรับแอร์โน่นนี่คิดว่า
อารมณ์กำลังรอลุ้นภรรยาคลอดลูกแฝดมากอ่ะ เครียดเชียว

ปากก็บอกไม่ชอบเด็กไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม
แต่ตอนกอดนี่มีเคลิ้ม เคลิ้มนานด้วย....

ตบฉาด! คำว่าเบี่ยงเบนทางเพศ  :laugh:
ท่าจะหมกมุ่นคิดมากจริง  :a5: รักก็คือรัก
รักไปแล้วแต่ชอบโมเมว่าไม่ใช่พี่จะหาสมมุติฐานไปทำไมคะ
กอดไปเรียบร้อยแล้ว งวดหน้าจะเป็นสมมุติฐานว่าด้วย
การจูบและการกดน้องครีมหรือเปล่าเผื่อไม่แน่ใจ
้ต้องลงมือทำการทดลองเอง งวดนี้ก็ทดลองกับพี่สรัญไปเรียบโร้ย
พี่สรัญคงขนหัวลุกน่าดูที่พี่ภพขอกอดเอาดื้อ ๆ กร๊ากๆๆๆ

อยากอ่านฝั่งน้องครีมว่าได้รับ Line ณ ตอนตีสาม
นี่ฟีลล์ไหน น้องยังนอนไม่หลับชัวร์หรือคิดมากเรื่องอีตาพี่ภพ
อารมณ์สองแง่สองง่าม เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายจนน้องมึน
แต่อารมณ์น้องไม่น่าจะ Fall in Love พี่ภพง่าย ๆ น่าจะมึน ๆ
งง ๆ มากกว่า.... ก็ทีท่างี่เง่าของพี่ภพมันไม่ได้บ่งบอกตรงไหนว่า
จะลุยหน้าตั้งจีบน้องนี่นา

รอคนรู้ตัวช้า ซึน มึน ! รุกน้องครีมนะคะ คู่ปิ่นหยกเขาไปไกล
ถ้าเป็นผู้หญิงก็ท้องได้ลูกไปตั้งทีมฟุตบอลแล้ว อีตาพี่ภพทำอะไรอยู่

ปล. คิดถึงพี่หมอ ตอนนี้ได้อ่านด้วย ตอนหน้าจะมีน้องอุ่นด้วยไหม  :z2:
ตอนทำงานจิ้มผิดจิ้มถูกพิมพ์ชื่อพี่หมอไปใส่ช่องชื่อหมอเฉยเลย เบลอสุด ๆ 555+

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: PEE-Pooh ที่ 31-01-2013 10:33:52

พี่ภ้พพพพพพพพพพพพ
 :m20:
พี่เข้าใจผิด พี่ไม่ได้ชอบผู้ชายยย แต่พี่ชอบน้องคิมต่างหากค่ะ
โอ้ยยยย ผู้ชายสับสน น่ารักแท้ :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 31-01-2013 11:15:46

โล่งใจที่ไม่ได้เป็นเกย์  แต่ชอบผู้ชายที่ชื่อคิมน่ะเหรอ
โห  ปลอบใจตัวเองจังเลยเนาะ  พี่สามภพ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 31-01-2013 11:48:02

อิพี่ภพทำน้องครีมร้องไห้มันน่านัก o18

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: em1979 ที่ 31-01-2013 12:07:07

อาการออกขนาดนี้แล้วยังไม่รู้ตัวอีกหรอไอ้พี่ภพ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: tsubasa_6927 ที่ 31-01-2013 12:08:18

พี่ภพ ใกล้แล้วสินะ ที่จะมาเดินทางสายนี้อย่างเต็มตัว  :impress2:

ปล. คู่ล่างเค้าเทิร์นโปรกันไปแล้วน้องเอ้ย บรรยากาศย่อมแตกต่างเป็นธรรมดา  :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: sakurai ที่ 31-01-2013 13:10:14

 :beat: อิพี่ภพ จะสับสนแปรปรวนอีกนานม้ายย

แล้วยังมาทำน้องครีมเค้าเจ็บตัวอีก น้องร้องไห้เลย น่าสงสารที่สุด

เออ ถ้ายังไม่รู้ใจตัวเองเร็วๆ ชั้นจะยกนุ้งครีมให้คนอื่นแล้ว

เออ ให้ยกให้ดุ๊กดิ๊กดีกว่า น่ารักขนฟู ร่าเริง ยิ้มเก่ง?

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: dukdikdukdik ที่ 31-01-2013 13:24:47

หมั่นไส้พี่ภพแหละ กระโดดขาคู่ใส่ให้หายมึนดีั้มั้ย  :z6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: PK37 ที่ 31-01-2013 13:34:27

พี่ภพทำตัวน่าสงสัยจนน้องคิมกลัวเลยนะเนี่ย ออกแนวว่าแกจะมาไม้ไหนอีกเนี่ย จะมาดีหรือมาร้ายก็เลือกสักอย่างสิ
ส่วนทางด้านพี่ภพก็เก็บกลับไปคิดจนนอนไม่หลับ แหมๆ เกือบตั้งรูปน้องเป็นวอลเปเปอร์แล้วเชียว สติไม่น่ารีบกลับมาเลยนะ  :laugh3:
พอเจอกับสรัญย์เพื่อนยากก็เลยขอกอดเพื่อพิสูจน์ตัวเองว่ากลายเป็นเกย์ที่ชอบผู้ชายไปแล้วหรือเปล่า
ไม่อยากจะบอกเลยว่าพี่ภพกอดพี่สรัญย์ไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมาหรอก เพราะพี่ภพไม่ใช่เกย์ที่จะชอบผู้ชายทุกคนนี่นา
พี่ภพจะเป็นเกย์ก็เพราะชอบเด็กผู้ชายกวนๆ ที่ชื่อคิมหันต์ก็เท่านั้นแหลหะ
ตอนนี้ปล่อยให้พี่ภพดีใจไปก่อน  :m14: เดี๋ยวได้เจอกับน้องคิมโรคหัวใจก็กำเริบอีกอยู่ดีนั้นแหละ
แต่ดูท่าแล้วน้องคิมคงจะหลีกเลี่ยงพี่ภพแน่เลย ส่วนพี่ภพเดี๋ยวก็ต้องหาเรื่องไปเจอน้องตามที่หัวใจสั่งมากแน่นอน  :m3:

เป็นกำลังใจให้พี่ภพกับคุณเรนนะคะ ช่วยนำพาให้พี่ภพหายซึนสักทีหรือซึนน้อยลงก็ได้ :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 31-01-2013 13:49:40

พี่หมอไอซ์เป็นบอทแน่ๆ มาเดินงึกๆงักๆรับค่าตัวเลยค่ะ   :z2:
พี่ภพ..อาจจะไม่ได้เป็นเกย์...ก็แค่แพ้น้องครีมมมมมม อิอิอิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 31-01-2013 15:34:26

เบนเขิลพี่ภพไม่รุ้ทำไม 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: wi_OoO_wi ที่ 31-01-2013 16:03:06

ต่อไปคง สมมุติฐาน ว่าด้วยการจุ้บๆ สินะ

 :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3:


 :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 31-01-2013 16:28:49

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 31-01-2013 16:51:11

กรี๊ดดดดดดด
ทำไมมันกลายเป็นตอนที่ 17 ไปแล้ววววววววว
ไม่เป็นไร เม้นรวดเดียววววว
รู้สึกว่าในตอนที่ 16 มันดูอึดอัดปนเขินยังไงไม่รู้ แต่พอมาตอนที่ 17 มันดูบรรยากาศเริ่มมีกลิ่นอายหวานๆเข้ามาหาคนสองคนนี้แล้ว
 :-[ :o8:

ยังไงพี่ภพก็...ขอโทษน้องไปเหอะ คิมมันยังกล้าขอโทษเลย
เป็นกำลังใจให้ทั้งสองและคนเเต่งอย่างสุดซึ้งจ้าาาาาาาา  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: KAEHUB ที่ 31-01-2013 17:17:43

ก็อาจจะไม่ได้เป็นเกย์ไงพี่ภพ เพียงแต่ชอบคิมเท่านั้นเอง รู้หรือป่าวตัวเองทำคิมสับสนถึงขั้นร้องไห้ไปแล้วนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 31-01-2013 18:49:28

พี่ภพทำน้องครีมร้องไห้ ฮรือออออออ  :z3:
คำว่า ขอโทษ นี่มันพูดยากพูดเย็นใช่ไหมอิพี่ภพ ฮ่วยยยยยย
ตอนนี้ยังทำมาซึนไม่รู้ใจตัวเอง เดี๋ยวเหอะ
รู้ใจตัวเองขึ้นมาเมื่อไหร่ว่ารักน้องครีม จะให้น้องเล่นตัวซะให้เข็ด

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: misso ที่ 31-01-2013 18:58:16

โอยย สงสารน้อง พี่ภพอย่าแกล้งเด็ก จะรักก็รักเลยอย่าลีลา เห็นหนูน้ำตาไหลแล้วพี่อดจะกอดปลอบไม่ได้ มามะหนูคิม :กอด1:

ตอนหน้าพี่ภพมาตามเคลียร์กับน้องด่วน  :monkeysad:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 31-01-2013 19:22:37

เหมือนพี่ภพจะรู้คนแรกเลย เอ๊ะยังไงเนี่ย กอดกิมจิแล้วใจเต้นแรง ถ้ารู้อย่างนี้แล้ว อย่าปิดแล้วนะ เดินหน้าจีบเลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: SiLent_GRean ที่ 31-01-2013 19:23:03

ของแบบนี้มันอยู่ที่เงื่อนไขว่าเขาคนนั้นเป็นใครต่างหากล่ะพี่ภพ    :jul3:

ไม่ใช่จุดร่วมที่เป็นผู้ชายซะหน่อย  :laugh:  :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Oilsaoo ที่ 31-01-2013 19:30:19

พี่ภพอ่ะ ทำคิมร้องให้
ไปง้อเลยน่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 31-01-2013 19:55:57

พี่ภพยังค้างคำขอโทษน้องครีมอยู่นะ o12


มือใหม่กับมือโปรมุมต่างกันจริงๆๆ


 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 31-01-2013 20:27:55

กอดโอ๋ๆครีม :กอด1: ร้องไห้เลยอะ
พี่ภพคะ เลิกซึนเมื่อไหร่ เราจะจุดพลุฉลองให้เลยอะ :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 31-01-2013 20:28:44

พี่ภพอาการหนัก  :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: mellowshroom ที่ 31-01-2013 21:02:32

ไม่ได้ชอบผู้ชาย  o18แต่...ชอบน้องคิมใช่ป่ะ ..5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Pam_Teukky ที่ 31-01-2013 22:19:47

พี่ภพ ชอบน้องครีมเข้าแล้วยังไม่รู้ตัวอีก o18

รอตอนต่อไปนะคะ :กอด1: :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Noah ที่ 31-01-2013 23:12:57

รู้สึกว่าการกระทำของพี่ภพเนี่ยจะมาจากใจสั่งให้ทำทั้งนั้นเลย ทำไปแล้วไม่รู้ตัวด้วย  :impress2:
แหม ไปกอดพี่สรัญมันจะรู้สึกอะไร ของแบบนี้มันที่ให้แค่คนๆ เดียว  :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: sz4music ที่ 31-01-2013 23:27:59

น้องคิมร้องไห้  :sad4: :sad4: :sad4: จะร้องตาม

สงสารน้อง พี่ภพง้อเลยๆๆๆๆๆ  :m16:

เพี้ยง!!  ขอแช่งให้โดนน้องคิมเมิน #อุก โดนเสย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 -
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 31-01-2013 23:45:22

ไม่ได้ชอบผู้ชายทุกคน แต่ชอบน้องคิมคนเดียวไงพี่ภพ แบบคิมโอนลี่ไรงี้

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: from_mars ที่ 01-02-2013 00:36:56

ตี๋ไม่ตอบพี่ ป่วยหรือเปล่า?

น่ารักอ่ะ อยากเอากลับบ้าน 555
รออ่านต่อจ้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Cupcake ที่ 01-02-2013 01:52:45

ชอบภาพ Kisses มากเลย ของปิ่นหยกกับอาทิตย์นี่ใช่เลย หวานได้อีก
ของพ่อคิมเรา คงอีกนาน หวานบ้างก็ได้นะ 555+

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 01-02-2013 09:47:10

รีบๆทำใจ แล้วไปง้อด้วยนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 01-02-2013 15:43:13

อะนะพี่ภพ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: watcharet ที่ 02-02-2013 00:21:56

คนอะร๊ายยยย ปากกะใจไม่ตรงกัน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Nile ที่ 02-02-2013 11:01:28

พี่ภพอย่างฮา 555555  :m20:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: both^^ ที่ 02-02-2013 16:01:17

ทำคิมร้องไห้เลย ชั้นจะรอว่าพี่ภพจะหนีหัวใจตัวเองได้กี่น้ำ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: phoenixa ที่ 02-02-2013 22:29:24

ทำน้องครีมเสียน้ำตาแล้วยังจะมาทำท่าโล่งอกสบายใจได้อีกเรอะ
ระวังเหอะ จะตามหึงไม่ทัน กรั่กๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 03-02-2013 07:38:19

รออยู่นะคะ ^^ :really2:
รักคนเขียนมากมาย :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: cutybuay ที่ 03-02-2013 14:57:34

สงสารหนูครีม  :sad4:
อีพี่ภพแกก็ซึนเหลือเกิน กว่าจะยอมรับความรู้สึกตัวเองได้นี่ไม่รู้ต้องพิสูจน์อะไรให้หนูครีมเจ็บตัวอีกป่าว  :o12:
ส่วนหนูครีมเดี๋ยวโดนกอดเดี๋ยวโดนผลัก น่าสงสารจริงๆ แล้วน้องมันจะไม่ยิ่งเกลียดแกเหรอไอพี่ภพเอ้ย  :serius2:
กว่าไอคู่นี้จะรักกันได้อิเจ๊อย่างฉันอาจจะบ้าก่อนพี่ภพก็ได้   :z3:

รอตอนต่อไปจ้ะ

รักคนเขียนเหมือนเดิม  :กอด1:

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 03-02-2013 18:05:06

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 18 – ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่...

สรัญมองรูปสุนัขโกลเด้นรีทรีฟเวอร์ซึ่งถูกส่งเข้ามือถือตัวเองด้วยสีหน้าว่างเปล่า ขนสลวยสีทองดูสุขภาพดีจนน่าเอาไปโฆษณาอาหารเม็ด แต่เขาคิดว่าตัวเองไม่ใช่กลุ่มเป้าหมายของผลิตภัณฑ์อาหารหมา

“ไหนดุ๊กดิ๊ก?”

“นั่นแหละ” อีกฝ่ายตอบกลับมาน้ำเสียงว่างเปล่าพอกัน

“เชี่ย! แล้วไหนที่ว่าเปลือยอีก?”

สามภพยักไหล่ เก็บมือถือเข้าประเป๋าเป็นเชิงประกาศว่าจะไม่ส่งรูปอะไรอย่างอื่นให้อีกแล้ว “นั่นก็เปลือยไง หรือจะให้จับมันกล้อนขน”

“ไอ้ภพ ไอ้เวร เอาดี ๆ ไหนน้องหัวทองของกรู๊วววว~!?”” สรัญเริ่มง้องแง้ง ส่วนผู้หญิงโต๊ะข้าง ๆ พากันหันมามองแล้วตอนนี้แต่ไม่ทำให้เจ้าตัวสงบปากสงบคำลงแต่อย่างใด “ความจริงแล้วน้องมันไม่ได้ชื่อดุ๊กดิ๊กใช่ไหมไอ้หมาหวงก้าง!”

ชายหนุ่มถอนหายใจเหนื่อยหน่าย กว่าจะรู้ตัวได้ ถ้าเป็นโจรขึ้นบ้านก็โดนยกเค้าเกลี้ยงแล้ว

“ชื่อคิม ดุ๊กดิ๊กนั่นลูกชายพันธุ์โกลเด้นของมัน”

“นั่นไง!!” อีกฝ่ายตบโต๊ะ ทำสีหน้าเหมือนอยากตะโกนว่าแทงหวยทำไมไม่ถูก “ว่าแล้วทำไมชื่อในไลน์เขียนอย่างนั้น!”

สามภพหัวเราะหึ ๆ “มันควรจะรู้ตั้งแต่แกไลน์หามันแล้วเปล่าวะ”

“ควาย!” สรัญตบหัวเขา และเขาตบหัวกลับ โดนกันไปคนละทีแล้วกลับมานั่งคุยต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น “ฉันหล่อ เชื่อใจเพื่อน ไม่นึกว่าไอ้หน้านิ่งอย่างแกจะตอแหลเก่ง”

เขากลอกตา ยังนึกไม่ออกว่าหล่อกับเชื่อใจเพื่อนมันเกี่ยวกันตรงไหน

“นี่ถามจริง” จู่ ๆ ชายหนุ่มผิวแทนก็เปลี่ยนโหมด จากที่ครึกครื้นตบหัวกันอยู่ดี ๆ กลายเป็นนั่งทำหน้าขรึมประสานมือไว้บนโต๊ะแล้วโน้มตัวมาทางเขา กินข้าวข้างนอกกับเพื่อนคนนี้บ่อย ๆ น่ากลัวจะโดนกล่าวหาว่าเป็นคู่ขามันเข้าสักวัน

“น้องคิมเป็นใคร”

“....”

“บอกหน่อย ถ้าไม่ใช่เด็กแกฉันได้สบายใจ”

“..ถ้าไม่ใช่เด็กฉัน...” สามภพหรี่ตา ไม่รู้ตัวสักนิดว่าโทนเสียงต่ำที่เลือกใช้แฝงความกดดันจนคนฟังต้องขมวดคิ้วตาม “แล้วจะทำไม?”

“จะได้จีบ”

“มันไม่ได้เป็นเกย์” ถึงกับเป็นเดือดเป็นร้อนต้องเถียงแทนทันควัน

สรัญยิ้มกรุ้มกริ่ม ลบรูปหมาสีทองที่ได้มาทิ้งอย่างไร้เยื่อใย “ไม่เป็นก็จีบได้ ของอย่างนี้ไม่ลองไม่รู้”

เอาอีกแล้ว..ความรู้สึกหงุดหงิดเช่นนี้ ไม่รู้ทำไมนักหนาน่ารำคาญตัวเอง เป็นอารมณ์ขุ่นมัวเดี๋ยวขึ้นเดี๋ยวลงคล้ายตอนเถียงกับคิมหันต์เรื่องห้ามไปยุ่งกับปิ่นหยก แต่แน่นอน..ไอ้ตี๋หัวทองนั่นไม่ใช่เด็กเขา

“ไม่..” เขาส่ายหน้าเบา ๆ ย้ำอีกครั้งคล้ายพูดกับตัวเอง ...ไม่ใช่เด็กเขา... “ไม่ได้เป็นอะไรกัน”

“งั้นจีบนะ”


แต่ก็ไม่อยากให้ไปเป็นเด็กคนอี่นเหมือนกัน



“กูไม่ให้จีบ!”





............................................................





............................





.





.





.





.





.




ติ๊งหน่อง…


คิมหันต์พลิกตัวอยู่บนเตียง ดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมโปงละเลยแสงแดดที่แยงลอดผ้าม่าน


ติ๊งหน่อง…ติ๊งหน่อง…


“อือออ...”


ติ๊งหน่อง…ติ๊งหน่อง…ติ๊งหน่อง…


“โอยยย..คร้าบ ๆ รู้แล้ว!” เด็กหนุ่มลุกขึ้นมานั่งขยี้ตางัวเงีย คลานลงจากรังนอนอันเป็นที่รัก เกาหัวสีทองแกรก ๆ จนฟูยุ่งเหยิงขณะที่ชะเง้อออกไปมองหน้าบ้านจากหน้าต่างห้อง ใครกันช่างมากดออดรัว ๆ อีกแล้ว ถ้ารู้ว่าเป็นไอ้พวกเด็กประถมแก๊งเกรียนแถวบ้านอีกจะไล่เตะให้กลับไปฟ้องแม่ไม่ทันเลย

“น้องคิม!”

เสียงหวานร้องตะโกนอยู่หน้ารั้ว ได้ยินแล้วถึงกับชะงัก ขยี้ตาเพ่งมองอีกครั้งให้แน่ใจว่าตื่นแล้วจริง ๆ

“พี่อัน..” เขาพึมพำ บอกลำบากเหมือนกันว่าตัวเองอารมณ์ไหน รู้แต่หายง่วงขึ้นมาทันทีทั้งที่เมื่อคืนจนตีสี่ก็ยังไม่ได้นอน

“พี่มาเยี่ยม”

เหมือนเห็นเธอขยิบตาไปด้วยขณะพูด แม้ว่าระยะออกจะไกลสักหน่อย ..หรือบางทีเขาอาจมองผิดเอง

“เยี่ยมทำไม ผมไม่ได้ป่วย” เขาตะโกนตอบ

“คิดถึง” ว่าแล้วเธอก็หัวเราะเสียงใส น่ารักพอกับน่าขนลุก


ให้ตาย..อะไรของผู้หญิงคนนี้


อันนายืนโยกตัวไปมารอให้อีกฝ่ายลงมาเปิดประตูให้ โรงรถที่ปกติมีรถมาสด้าสองสีขาวจอดอยู่ตอนนี้ว่างเปล่า เดาว่าพี่สาวคนโตของคิมหันต์คงออกไปร้านยาซึ่งหมายความว่าเจ้าตัวน่าจะอยู่บ้านคนเดียว

หญิงสาวก้มลงมองนาฬิกาข้อมือ นี่ก็เกือบเที่ยงเข้าไปแล้ว แต่ท่าทางเด็กหนุ่มตอนโผล่หน้าออกมาเมื่อครู่นั้นอย่างกับเพิ่งตื่น งานโรงเรียนเมื่อวานหลังจากเธอกลับไปก่อนไม่รู้ว่ามีเรื่องอะไรอีก เท่าที่รู้(และดังไปทั่ว)คือสามภพจ่ายเงินหนึ่งหมื่นบาทในการประมูลตัวคิมหันต์ นั่นน่าตกใจทีเดียวแม้แต่สำหรับอันนา ฐานะทางบ้านของชายหนุ่มไม่เรียกแย่ ความจริงคงต้องถือว่าค่อนข้างดีด้วยซ้ำ แต่ทั้งสามพลผู้เป็นคนรักและสามภพน้องชายไม่ใช่พวกใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่าย ยอมเสียเงินจำนวนมากในคราวเดียวเพื่อแย่งตัวเด็กมัธยมเช่นนี้นับว่าไม่ธรรมดา

คิมหันต์โผล่หน้ายุ่ง ๆ ออกมาจากตัวบ้าน เดินกะเผลกสับขาหลอกกับหมาตัวโตขนสีทองซึ่งพยายามเข้ามาพันแข้งพันขาด้วยความรักใคร่ ไขกุญแจประตูรั้วแกรกกรากพร้อมกับเอ่ยถามไปด้วย “พี่อันมาทำอะไรแต่เช้าเนี่ย?”

“ถ้านั่นเป็นคำทักทาย ก็สวัสดีตอนเที่ยงเช่นกันจ้ะ” เธอยิ้ม เรียกสีหน้ามู่ทู่ขึ้นมาฉายบนดวงหน้าขาว ๆ  แม้ใต้ตาจะคล้ำนิดหน่อยและเปลือกตาดูช้ำแปลก ๆ แต่ก็น่าเอ็นดูพิลึก

คิมหันต์ไม่ตอบอะไรขณะแง้มรั้วเพียงเล็กน้อยให้เธอเข้ามาแล้วรีบปิดก่อนหมารักจะถลาออกไปเล่นคลุกฝุ่นข้างนอก เดินนำไปทางตัวบ้านแล้วส่งคำถามให้ผู้มาเยือน “นั่งข้างในหรือเอาซุ้มตรงสวนดี”

หญิงสาวเอียงคอ เหลือบมองตามไปยังสวนหย่อมขนาดย่อมข้างบ้านซึ่งจัดเป็นซุ้มมีโต๊ะและเก้าอี้ไม้ร่มรื่นตั้งอยู่ แต่แดดตอนใกล้เที่ยงวันก็ยังแรงเกินกว่าจะนั่งเล่นเรื่อยเปื่อยอยู่ดี หันกลับไปมองตามร่างโปร่งข้างหน้าซึ่งดูจะเลือกคำตอบให้เธอเรียบร้อยด้วยการก้าวขานำไปยังตัวบ้านแล้วจึงถามขึ้นทีเล่นทีจริง “ไม่กลัวพี่จะทำอะไรไม่ดีหรือ? ให้ทายดีกว่าว่ามาทำไม”

เด็กหนุ่มชะงัก เหลือบมาทางนี้ด้วยสายตาระแวดระวังแวบหนึ่งแล้วออกเดินอีกครั้ง  “เรื่องไอ้ปิ่นอีกแล้ว? แกล้งอะไรมันอีกอะ”

“ทำไมมองพี่ในแง่ร้ายจัง” เธอพูดกลั้วหัวเราะ แต่เป็นเสียงหัวเราะที่ได้ยินแล้วไม่ชวนให้คนฟังสบายใจเท่าไรนัก “พี่นั่งนี่ได้ไหม” ว่าแล้วก็ชี้ไปที่โซฟาตัวโปรดของเขา ความจริงคือเขาโปรดปรานโซฟาเกือบทุกตัวนั่นแหละ

“เชิญครับ” เด็กหนุ่มยักไหล่ สีหน้าไปคนละทางกับประโยคสุภาพที่เอ่ยออกมา “เอาน้ำเปล่าหรือน้ำส้ม”

“น้ำส้ม” อันนายิ้ม “ไม่เอายานอนหลับ”

อันนารู้มาก...ข้อนี้เขาไม่ควรลืม

เด็กหนุ่มตัดสินใจหยุดพูดอย่างอื่นต่อ เดินไปรื้อค้นหาอะไรในตู้เย็นมาให้แขก รู้สึกตลอดเวลาว่ามีสายตาจับจ้องตามหลังเขาทุกฝีก้าว เป็นภาวะน่าอึดอัดจนสุดท้ายก็ต้องส่งเสียงทำลายความเงียบขึ้นมาจนได้ “พี่หิวยัง หรือเคี้ยวหัวใครมาก่อนแล้ว”

หญิงสาวกลอกตา ไอ้เด็กนี่ “ก็ว่าจะเคี้ยวหัวคุณน้องอยู่ละ”

น่าแปลก นอกจากพ่นลมหายใจเซ็ง ๆ แล้วคิมหันต์ก็ไม่ได้เถียงอะไรกลับมาอีก สงบเสงี่ยมกว่าที่คิดเยอะทีเดียว เดินลากขาถือแก้วน้ำส้มพร้อมกับคุกกี้ในจานแบนมาวางไว้บนโต๊ะตรงหน้า สังเกตดี ๆ นอกจากแผลใต้ผ้าก๊อซที่หัวเข่าซึ่งเดาจากขนาดผ้าปิดว่าคงใหญ่ ก็ยังเห็นรอยถลอกเป็นทางอีกหลายแห่งตามแข้งขา เรื่องที่เธอกังวลจนต้องมาดูให้เห็นด้วยตาตัวเองดูท่าจะเกิดขึ้นจริงเสียแล้ว

“ขาไปโดนอะไรมาหรือ?” อันนาช่วยรับแก้วน้ำจากอีกฝ่ายแล้วเปิดประเด็นขึ้นก่อน ก้มลงไปมองก็อดห่วงขึ้นมาไม่ได้ “ภพทำหรือเปล่า?”

เธอถามทั้งที่รู้อยู่แล้ว

คิมหันต์ยังคงเงียบ ย่อนั่งลงที่โซฟาเล็กอีกตัวแล้วถามซ้ำขอคำตอบซึ่งยังไม่ได้รับ “พี่อันมาทำอะไร?”

“มาดู”

“ยังไม่เปิดจองตั๋ว”

ในฐานะผู้หญิงคงไม่งามถ้าจะฉีกขาเตะ

“เห็นยังปากดีได้พี่ก็ดีใจ”

เด็กหนุ่มพยักหน้า โยกตัวไปมาเป็นเชิงว่าเขาสบายดีพร้อมกับยกขาขึ้นไขว่ห้างแบบไม่เจียมสังขาร “แข็งแรงฟิตเปรี๊ยะ จะส่งใครมาอีกก็ชิล ๆ”

“ส่วนสามภพดูไม่ค่อยเป็นตัวเองเท่าไรช่วงหลังมานี้”

เขาเลิกคิ้ว ควรต้องตอบอะไรไหม แต่ให้พูดอย่างไรดี แค่ได้ยินชื่อคนคนนั้นก็หงุดหงิดแล้ว “ไอ้พี่ภพมันบ้า”

“นานทีเราจะเห็นตรงกัน” อันนาเอนหลังบนพนักพิงพลางยกแก้วน้ำส้มขึ้นจิบ “ภพบ้าจริง ๆ ได้ข่าวว่าเสียไปหมื่นนึง  กว่าจะถึงสิ้นเดือนคงได้กินแกลบแน่”

เด็กหนุ่มเหม่อมองไปตรงหน้า หลุดมาดยียวนไปชั่วขณะ ไม่ได้จับจ้องที่สิ่งใดเป็นพิเศษขณะที่พึมพำต่อ “อย่างนั้นเชียวหรือ ไม่ใช่ว่าบ้านรวย?”

“บ้านมีฐานะ แต่ยังไงก็เรียนอยู่ ยังขอเงินพ่อแม่ พี่ชาย ไม่มีงานเป็นของตัวเอง” เธอชี้แจง “เงินที่ได้ต่อเดือนก็จำกัดนั่นแหละ”

“งั้นก็ยิ่งบ้าเลย” คิมหันต์ยักไหล่ แย่งคุกกี้ที่เอามาให้แขกส่งเข้าปาก “สมน้ำหน้า”

หญิงสาวถอนหายใจ “แถมยังรังแกเด็กด้วย”

เด็กหนุ่มมองผู้หญิงตรงหน้า จากมุมแบบนี้อันนาก็ใช่ว่าจะเป็นคนร้ายกาจนักหากไม่ถือว่านี่เป็นรูปแบบการแสดงเพื่อบรรลุวัตถุประสงค์บางอย่างของเธอ เขายักคิ้วพร้อมกับรอยยิ้มมุมปากอันเป็นเอกลักษณ์ ต้องมาให้ผู้หญิงแสดงทีท่าสงสารนี่รู้สึกไม่ไหวเอาเสียเลย “ผมโดนอยู่ฝ่ายเดียวที่ไหน เฮียหมาบ้าคงอายเลยไม่กล้าฟ้องเรื่องพวกนั้นอะดิ”

อันนาพยักหน้า พอเดาออกว่าคิมหันต์คงไม่ทำตัวเจี๋ยมเจี้ยมยอมให้คนอื่นทำอะไรเอาได้ แต่ถึงขั้นมีแผลเต็มแข้งขาเช่นนี้เธอก็คิดว่าสามภพทำเกินไปหน่อยเหมือนกัน ทั้งที่อุตส่าห์กำชับว่าให้เบาไม้เบามือหน่อยแท้ ๆ ไม่คิดว่าจะเลยเถิดกันขนาดนี้ “พรุ่งนี้พี่จะไปกินข้าวกับคุณพ่อคุณแม่พี่พลที่บ้านด้วย สามภพก็ไป”

คิมหันต์ทำหน้าไม่ถูก บ่นงุบงิบว่าแล้วมาบอกทำไม

“เดี๋ยวจะช่วยเตือนไว้บ้าง” เธอยกน้ำส้มกระดกหมดแก้วก่อนจะลุกขึ้นยืน หันมายิ้มน้อย ๆ พร้อมกับมองเขาตั้งแต่หัวจรดเท้าราวกับจะสำรวจว่าไม่มีอะไรสึกหรอ เสร็จแล้วก็หัวเราะแผ่วเบากับสีหน้างุนงงของเจ้าบ้าน “ส่วนวันนี้ไม่ต้องห่วง ไม่ทำอะไร แค่แวะมาดูเท่านั้นแหละ ฟังสายรายงานมาแล้วแอบเป็นห่วง”

เด็กหนุ่มขมวดคิ้ว สงสัยขึ้นมาตงิดว่าไอ้สายที่ว่านั่นใครกัน

“พี่ขอโทษแทนภพด้วย แต่ไม่ใช่คนเลวร้ายหรอกนะ เชื่อเถอะ”

คิมหันต์คิ้วผูกโบว์แล้วตอนนี้  “ผมไม่ได้จะเอาคำขอโทษ”

“แสดงว่าไม่ได้โกรธ?” เธอยิ้มละมุน “งั้นจะเอาอะไร”

เขาเผลอนึกไปถึงหน้าโหด ๆ ของคนที่ย่อตัวลงถอดถุงเท้าเปื้อนเลือดให้แถมยังมาทำเป็นลูบผมเสียอ่อนโยน ทั้งที่ก่อนหน้านั้นอย่างกับจะหิ้วไปฆ่า พาไปโรงพยาบาลแต่ด่าบ้างโวยบ้าง แล้วอยู่ ๆ ก็เกิดเพี้ยนดึงเข้าไปกอดแน่น เลยไปจนถึงข้อความ ‘หลับยัง?’ ซึ่งได้รับทางมือถือเมื่อคืนแต่แล้วก็เงียบไปเหมือนแค่ส่งผิดคน

และหากถามว่าเขาจะเอาอะไรอย่างนั้นหรือ?

“บอกเขาว่ายี่สิบสี่ชั่วโมงที่ตกลงไว้ เมื่อไหร่ก็ว่ามา”

"อ่าฮะ"

"....."

อันนารอฟัง แต่คิมหันต์ยังเงีบบจนเธอพูดต่อ “แค่นี้?”


“หลังจากนั้นก็เลิกยุ่งกับผมได้แล้ว”


“เอาจริงหรือ จะบอกให้” หญิงสาวพยักหน้าช้า ๆ ดูจากน้ำเสียงแข็งกร้าวของคิมหันต์แล้ว ถ้าสามภพเป็นอย่างที่เธอคาดเดาไว้จริงและยังไม่รู้ใจตัวเองสักที ท่าทางหลังจากนี้คงต้องเจองานหนักเป็นแน่ “แต่เขาจะทำตามหรือเปล่าพี่ไม่รู้นะ”

“ว่าแต่พี่อันกลับไง?”

“น่ารักจริง เป็นห่วงด้วย?” เธอหัวเราะกับอีกฝ่ายที่เกาท้ายทอยแก้เขิน(เดาว่าเขิน) แย่แล้วที่เผลอตัวไปรู้สึกเอ็นดูอยู่ลึก ๆ ทั้งคิมหันต์และปิ่นหยก ปกติก็ใช่ว่าเป็นนางงามรักเด็ก แต่สองคนนี้ดูมีเสน่ห์จนน่าแปลกใจแม้คนแรกจะชอบกวนประสาทให้ปรี๊ดแตกตั้งแต่เจอกันครั้งแรกก็เถอะ ครั้งนี้ยังดีที่เหมือนจะหงอยผิดปกติบทสนทนาจึงราบรื่นขึ้นเยอะ “จอดรถไว้ที่ร้านอาหารใกล้ ๆ จ้ะ พอดียืมรถพี่พลมา”

คิมหันต์เดินไปส่งเธอถึงหน้าบ้าน ยกมือไหว้ทั้งที่ตั้งแต่เจอกันครั้งแรกจนมาถึงบ้านเมื่อครู่ก็ยังไม่เห็นเคยทำอย่างนี้สักครั้ง มารยาทดีเล่นเอาใจอ่อนอีกแล้ว หากทำตัวอย่างนี้แต่แรกคงไม่ระแวงต้องไปไหว้วานสามภพมาให้ช่วย โดยเฉพาะเมื่อเธอพบว่าปิ่นหยกก็ไม่ได้เป็นเด็กแย่อย่างที่คิดมากไปล่วงหน้า

“ช้านะเรา ป่านนี้เพิ่งไหว้”

“ความจริงผมนิสัยหล่อกว่าที่พี่คิดเยอะ”

อันนาหัวเราะ ไอ้เด็กหลงตัวเอง “ไม่ต้องไหว้หรอก พี่รู้สึกแก่”

“เรื่องจริงทั้งนั้น”

“เดี๊ยะ!”

คิมหันต์ยิ้มเผล่กวนประสาทส่งท้าย เข็นรั้วบนล้อเลื่อนมากั้นระหว่างพวกเขาเอาไว้ ตาหยีวิบวับจนน่าละทิ้งมาดกุลสตรีแล้วกระโดดจระเข้ฟาดหาง เห็นว่าตัวเองยืนปลอดภัยอยู่หลังรั้วแล้วจึงโบกมือให้เธอไหว ๆ

“เฮ้อ...เด็กนี่” หญิงสาวยกมือขึ้นนวดขมับ เงยหน้าขึ้นพูดอะไรต่อสักนิดให้เด็กหนุ่มสบายใจ “อ้อ..แล้วอีกอย่าง”

“??”

“น้องปิ่นดูเป็นเด็กดี”

คิมหันต์ยิ้มอีกครั้ง คราวนี้ดูจริงใจกว่าเก่าเห็นได้ชัด “อย่างที่บอก”

“ไม่น่ามีพิษมีภัย”

“บื้อจะตาย เป็นภัยใครได้"

"ชมหรือด่าเนี่ย"

 เด็กหนุ่มยักไหล่ "น้องชายพี่แหละจะเป็นภัยกับมัน” ขณะที่เธอทำหน้าเห็นด้วยอยู่ในที

“อาทิตย์นี่ทั้งรักทั้งหลง”

“ผมถึงว่าอย่าไปแกล้งมันเลย มันน่าสงสารมาทั้งชีวิตแล้ว”

“....” หญิงสาวนิ่งไป มองเด็กผู้ชายตรงหน้าที่ทำสามภพสับสนชีวิตถึงขั้นทำอะไรเพี้ยน ๆ “น้องคิมดูรักน้องปิ่นจัง”

เด็กหนุ่มหัวเราะ “รักไม่เท่าไอ้ดุ๊กดิ๊กหรอก"

เปรียบเพื่อนซี้กับหมา ปิ่นหยกมาได้ยินคงดีใจตาย


“คิมเกลียดภพไหม?”


อีกฝั่งของรั้ว จากบรรยากาศคล้ายจะเฮฮาเมื่อครู่กลับเปลี่ยนเป็นอึมครึมในชั่วพริบตา คิมหันต์ทำหน้าลำบากใจอยู่หลังซี่เหล็กเหล่านั้น เกาหูหมารักซึ่งยืนคลอเคลียไปด้วยคล้ายกับกำลังพยายามนึกหาคำพูดทั้งที่เป็นแค่ทำถามง่าย ๆ ปลายปิด


“...”


“ช่างเถอะ จะไม่ตอบก็ได้”


หน้ากากเริงร่าถูกดึงขึ้นมาสวมไว้บนใบหน้าอีกแล้ว “เกลียดเป็นบางที” เด็กหนุ่มยักไหล่ จุดรอยยิ้มพร้อมกับเสียงแค่นหัวเราะในคอ “แต่ไม่มีอะไรสำคัญแล้วปะ? ถ้าพี่โอเคเรื่องไอ้ปิ่นกับน้องชายพี่ ก็ไม่มีความจำเป็นต้องหาใครมากันผมอีก”


จริงของคิมหันต์


เธอพยักหน้า โบกมือลาเด็กหนุ่ม ไว้เจอสามภพพรุ่งนี้คงได้คุยกันให้ชัดเจนสักทีว่าจะอย่างไรต่อด้วยความเป็นห่วงน้องชายคนรักขึ้นมาจับใจ เสียท่าจริง ๆ ส่งมาหาข้อมูลดันไปหลงเด็กเกรียน คุยกันทางโทรศัพท์หรือเจอหน้าทีไรมีแต่ไอ้ตี๋ ๆ ๆ โดยไม่รู้ตัว แถมยังความรู้สึกช้ามัวแต่สับสนอีก เสียเงินเป็นหมื่นหากทำแค่พาเจ้าตัวแสบมาทะเลาะต่อยตี เห็นทีจะได้อกหักตั้งแต่ยังไม่ทันรู้ตัวว่าชอบเขาเข้าแล้ว


ถ้าอันนาได้รู้ว่าในเวลาไล่เลี่ยกัน ณ คอนโดของชายหนุ่ม พ่อคนความรู้สึกช้าที่ว่ากำลังไล่กอดเพื่อนเกย์เพื่อพิสูจน์ทฤษฎีเพี้ยน ๆ ว่าตัวเองชอบผู้ชายจริงหรือเปล่า แถมยังกระหยิ่มอยู่ในใจคิดว่ารอดแน่แล้วคงต้องหัวเราะเสียจริตออกมายกใหญ่ ตรงข้ามกับสรัญเพื่อนหนุ่มของเจ้าตัวซึ่งนั่งอึ้งอยู่ที่ร้านอาหารในเวลาต่อมา เพราะคำปฏิเสธเสียงเข้มว่า 'กูไม่ให้จีบ'



จากคนที่บอกว่าไม่ได้เป็นอะไรกับน้องดุ๊กดิ๊—เอ้ย! น้องคิม






.......................................................





..............................





.





.





.





.



'กูไม่ให้จีบ'


เขาช่างพูดออกไปได้อย่างไร!


สามภพเอาหัวโขกหมอน ใช่แล้ว..โขกหมอน เพราะถ้าโขกอย่างอื่นสมองอาจกระทบกระเทือนได้ ไอคิวลดลงสักสิบยี่สิบคงเป็นอุปสรรคต่อการเรียนหรือต่อกรกับคิมหันต์น่าดู


คิมหันต์.. เด็กเกรียนนั่นอีกแล้ว


นี่มันเช้าวันอาทิตย์แท้ ๆ แต่ตื่นมากลับพบว่ามีแต่เรื่องของไอ้ตี๋หัวทองลอยอยู่เต็มหัว สลัดอย่างไรก็ไม่หลุดเป็นปลิงดูดเลือด ต่างที่เด็กปลิงตาตี่นี่ดูดสมาธิเขาแทน สูบเฮือก ๆ จนจะหมดตัวอยู่แล้ว

ตกลงวันนั้นร้องไห้จริงหรือแค่น้ำตาซึม?

แผลหายเจ็บหรือยัง หมอบอกต้องทำแผลทุกวันแล้วมีใครพาไปโรงพยาบาลไหม หรือว่าขี่มอเตอร์ไซค์ไปเอง แต่มอเตอร์ไซค์ก็น่าจะทิ้งไว้ที่โรงเรียนไม่ใช่หรือ เห็นข้อความที่เขาทักไปแต่ไม่ยอมตอบนี่คือโกรธหรือว่าอะไร? จากนั้นก็โดนยิงรัวต่อเนื่องด้วยอีกสารพัดคำถามซึ่งผุดขึ้นมาไม่หยุดหย่อน


และทั้งหมดหมุนวนโดยมีคิมหันต์เป็นจุดศูนย์กลาง


"บ้าเอ๊ย"

ชายหนุ่มผุดลุกขึ้นนั่ง เขาควรรีบอาบน้ำแต่งตัว วันนี้มีกินข้าวเที่ยงกับที่บ้าน หากไปช้าทั้งพ่อทั้งพี่ชายคงบ่นอีกยาว แถมยังต้องเจอกับอันนาซึ่งไปร่วมโต๊ะอาหารด้วยบ่อย ๆ แล้วยังเป็นที่เอ็นดูของพ่อและแม่เขาอีก

เขาไม่ได้รังเกียจเธอ ความจริงอันนาทำตัวเป็นว่าที่พี่สะใภ้ผู้น่ารักเลยด้วยซ้ำ แต่วิธีพูดและกระทำของเธอซึ่งชอบมาสะกิดปมบางอย่างในใจเขาจนทำอะไรวู่วามหลุดจากการควบคุมตัวเองเริ่มทำสามภพประสาท เธอทำราวกับอ่านใจเขาออก เข้าอกเข้าใจทุกเรื่องซึ่งแม้แต่ตัวเขาเองก็ยังสับสน และการพบกันที่กำลังจะถึงนี้ชายหนุ่มก็นึกหวั่นว่ามันอาจเป็นเช่นที่ผ่านมา



สิ่งที่สามภพหวั่นใจไปล่วงหน้านั้นค่อนข้างถูกต้องทีเดียว

- หมดยกที่ 18 -




==========================

มาต่อแล้วค่ะ พี่ภพบ้าบอขนาดนี้ควรจะยอมรับได้แล้วนะ (ฮา) อีกนิดนะคะ >w<

พี่อันเป็นผู้หญิงแอบน่ารักนะคะในความคิดเรา แค่หวงน้องชายและร้ายบางที ความจริงนางก็ออกจะเอ็นดูเด็ก ๆ เป็นสาววายใช่ไหม จับคู่จริง 555


ขอบคุณคนอ่านผู้น่ารัก *กอดก่าย* <<เอ๊ะยิ่งคุยยิ่งลามปาม 555  :L2: :pig4:

พบกันตอนหน้า แต่ก่อนจาก อย่าลืมของแถมค่ะ lol
v
v
v

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 03-02-2013 18:05:26

ก่อนอื่น อันนี้วาดขอบคุณ 1,000+ Likes ที่เพจค่ะ m(_ _)m ฝากตัวต่อไปค่าาาา  :กอด1:

(http://fc02.deviantart.net/fs70/f/2013/034/f/5/thxfor1k_resize_by_xx_rainyday_xx-d5to8f6.jpg)


ต่อด้วยมุกแป้กเข้ากับกระแสก่อนจะเอาท์นิดนึง

(http://i1258.photobucket.com/albums/ii533/RainyWilar/bro.jpg)

"พี่ชาย ยกที่แล้วชื่อ 'ความรักทำให้คนวิตกจริต' ล่ะ!"
"อะไรนะ!? เธอจะไปอุตรดิตถ์?"
"ฉันบอกว่าความรักทำให้คนวิตกจริต!"
"ห๊ะ!! เธออยากกินลิควิด!?"
"พี่ไม่ฟังฉันเลย! ฉันไม่ได้อยากกินปลาสลิด!"
"ทำไมเธอไม่บอกพี่ว่าเธอเป็นหิด!!?"
"เว้ยยยย!! ไอ้หมาบ้าวิกลจริต!"

คุณทนความเกรียนได้แค่ไหน?



และไหน ๆ จะแป้กแล้ว 555
(http://i1258.photobucket.com/albums/ii533/RainyWilar/kimHun_resize.jpg)


เอาให้สุด //หมดความอาย XD

(http://i1258.photobucket.com/albums/ii533/RainyWilar/sampob_resize.jpg)



ปิดท้ายขอล้างความแป้กด้วยฉากกอด(ซึ่งเหมือนจะจับหักคอ)จากยกก่อน ๆ นู้นค่ะ

(http://i1258.photobucket.com/albums/ii533/RainyWilar/SL17.jpg)


พบกันตอนหน้าค่ะ >w<

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: hikikomori ที่ 03-02-2013 18:23:49

คริๆๆๆ อิพี่ภพบ้าจริงๆด้วยแหละ
พี่อันก็ช่วยไปเตือนสติหน่อยนะ มัวแต่ทำตัวซึน 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: misso ที่ 03-02-2013 18:34:44

พรืดดดด  :m20: โอเค ไม่แป้กแล้วนะ :กอด1:


รักน้องคิม :-[ บวกดุ๊กดิ๊ก >.<

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 03-02-2013 18:35:04

ประโยคเด็ดตอนนี้

"กูไม่ให้จีบ"  o13

ถึงจะความรู้สึกช้ามึนอึนไม่เข้าใจตัวเองยังไง
พี่ภพก็กันศัตรูหมายเลขหนึ่งออกไปได้เป๊ะค่ะ !!

รู้สึกตอนนี้พี่อันนาจะเริ่มรู้ตัวหรือเปล่าว่า
ได้ทำการเป็นคิวปิดกำเนิดคู่รักคู่ใหม่ขึ้นมาแล้ว
ความรักความห่วงหวงน้องชาย 'อาทิตย์' ผู้มึนกว่า!
สร้างสถานการณ์ปรากฎคู่รักคู่ใหม่ สามภพxคิม
เธอเป็นสาววายคิวปิดสินะ

พี่ภพนี่เด็ดขาดดี กูไม่ให้จีบ  :o8:
อ่านแล้วเขินแทน พี่สรัญโดนหลอกแล้ว
ได้ภาพดุ๊กดิ๊กโป๊ขนสวยไปอยู่ในอ้อมอกอ้อมใจ
ฮี่ฮี่

เขากันท่าซะขนาดนี้แล้ว พี่สรัญยังจะทำตัว
เป็นพระรองหมายเลข 1 พุ่งไปจีบน้องคิมอยู่ไหม
งานนี้พระเอกประกาศตัวอย่างมึนแล้ว ถ้ากล้าจีบ
ก็ลองดู ! เพราะกรรมการที่ตัดสินอ่ะ นุ้งครีม

อ่านตอนนี้แล้วดูน้องครีมเป็นเด็กผู้ชายซน ๆ ดื้อ ๆ
คนนึง ชอบบบบบ... อ่านแล้วอยากมีน้องชายน่ารักแบบนี้
ที่มีอยู่ใช้การไม่ได้จริง ไม่ได้เรื่องงงงงง  :m16:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 03-02-2013 18:49:42

 :angry2:  รู้ตัวซักทีสิสามภพ  จะได้เดินหน้าจีบเค้าต่อไป

  +1  จ้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 03-02-2013 18:55:56

เอาล่ะ ภพเจอพี่อันนาเล่นงานเรื่องน้องครีมบนโต๊ะอาหารแน่  :laugh:

+1 ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Takarajung_TK ที่ 03-02-2013 19:02:02

กดโหวตให้การ์ตูนแก๊กจร้า
ชอบมุกคิมหัน กับ สามภพ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: infinitize ที่ 03-02-2013 19:05:54

มันจะเป็น ซึน vs ซึน รึป่าวหว่า???

พี่ภพควรโดยพี่อันนาตีหัวซํกที่จะได้หายซึน

น้องคิมก็ควรโดนปิ่นหยกตีหัวด้วยเหมือนกัน

จะได้มีโมเม้นหวานๆมาให้อ่านบ้างงงงงงงงงงงงงงงง :z3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 03-02-2013 19:08:08

ยอมรับซะทีเถอะพ่อคู๊ณ ฮ่า ฮ่า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Noah ที่ 03-02-2013 19:31:54

โธ่ พี่ภพ เมื่อไรจะรู้ใจตัวเองล่ะ คนอ่านรอบทจีบเกรียนๆ อยู่นะ  :z1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 03-02-2013 19:34:26

อันอาจจะไม่ได้เลวร้าย แต่เราก็ตะหงิดๆกับการแสดงออกของนางอยู่ดีนะคะ
อย่างที่มาเยี่ยมคิม แล้วบอกว่าจะไปเตือนภพให้ ถ้าเราเป็นคิมเราคงว่า ก็ไม่ใช่เพราะอันสั่งให้มารังควานหรือไง
ก็ขอโทษคิมซะ แล้วสั่งให้ภพเลิกยุ่งดิ จะไปตงเตือนอะไรอีก เริ่มเรื่องแท้ๆ แต่กลับกันตัวเองออกมาเป็นคนดู ประหลาดอ่าาาา  :z10:

ทั้งนี้ทั้งนั้นขอบคุณพี่สรัญมากค่ะ ตัวกระตุ้นชั้นดีเลย  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: wi_OoO_wi ที่ 03-02-2013 19:38:35

 'กูไม่ให้จีบ'
เสยยยยยยยย  จ้าาาาาาาาาาาาาา
:m19:
:m19:
:m19:
:m19:
:m19:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 03-02-2013 19:41:31

กร๊ากกกกกกกกกกกกกกก ภาพสองภพ สามภพนี่เกรียนจริงจังดีแท้

แต่1000 ไลค์น่าฮักมากค่ะ ผิดจากตอนปกติของคิมมี่กับภพเลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: mellowshroom ที่ 03-02-2013 19:48:57

สู้ๆนะพี่ภพ .. :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: kokilolylove ที่ 03-02-2013 19:54:52

 :z2: พี่ภพนี่ช่างสรรหาวิธีมาพิสูจน์จริงๆ -*-

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 03-02-2013 19:55:50

โหยพี่ภพ รู้ใจตัวเองเหอะว่าชอบคิมอ่ะ ห้าๆๆ
ชอบมุขอ่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: whitefang ที่ 03-02-2013 20:03:18

ซึนทั้งคู่นั่นล่ะจ้า
เเต่ชอบจริงกับคำว่า กูไม่ให้จีบ
กันท่าสุดๆ ๕๕

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: pimBNY ที่ 03-02-2013 20:14:08

และไหน ๆ จะแป้กแล้ว 555



เอาให้สุด //หมดความอาย XD


  o22 o22 o22 o22
 :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 03-02-2013 20:15:27

เอาใจช่วยนะพี่ภพ :laugh:

 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 17 - ความรักทำให้คน...วิตกจริต [หน้า 29] (31/01/13)
เริ่มหัวข้อโดย: pimBNY ที่ 03-02-2013 20:17:57

และไหน ๆ จะแป้กแล้ว 555
(http://i1258.photobucket.com/albums/ii533/RainyWilar/kimHun_resize.jpg)


เอาให้สุด //หมดความอาย XD

(http://i1258.photobucket.com/albums/ii533/RainyWilar/sampob_resize.jpg)




 o22 o22 o22 o22 o22 o22 o22
 :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: PK37 ที่ 03-02-2013 20:24:28

พี่สรัญพยายามจีบน้องคิมเพื่อแกล้งพี่ภพมากๆ เลย ขนาดนี้ยังไม่รู้ตัวอีก ว่าว่าไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่ห้ามจีบ เข้าใจป่ะ แถมเสียงโหดอีกต่างหาก เพราะงั้นพี่สรัญจัดหนักให้พี่ภพสักหน่อยเถอะจะเป็นพระคุณแล้วจะยกพี่แว่นให้เป็นเครื่องบรรณาการ  :laugh3:
งานนี้พี่ภพหวงก้างเพื่อนสุดๆ บอกตัวเองว่าไม่คิดอะไรแต่แค่ไม่อยากให้ไปเป็นของใครก็เท่านั้นเอง เข้าใจตรงกันนะ
พี่อันนามาหาน้องคิมถึงบ้านเพื่อนดูและคงอยากรู้ท่าทีน้องต่อพี่ภพด้วยแน่เลย
แต่จากที่เห็นคุยกันดีๆ แล้วเนี่ย ถ้าพี่อันนาแต่งกับพี่พล น้องคิมย้ายไปอยู่กับพี่ภพแล้วนะ พี่ภพคงไม่อยากอยู่บ้านเดียวกันกับพี่อันนาแน่เลย เพราะถ้าเกิดน้องคิมกับพี่อันนารวมหัวกันขึ้นมาเนี่ยพี่ภพอาจจะกระอักเลือดได้นะ  o18
และสักวันพี่อันนาอาจจะเผลอเตะก้านคอน้องคิมได้ง่ายๆ เพราะความเอ็นดูในความกวนของน้อง  :laugh3:
ตายแล้วพี่ภพหวงเค้าตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่ม แถมหนทางก็ยากขึ้นซะอีก
ดูแล้วพี่อันนาน่าจะเป็นตัวช่วยพี่ภพอีกทางหนึ่งเลยนะเนี่ย

เป็นกำลังใจให้พี่ภพและคนเขียนด้วยค่ะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: เก้าแต้ม ที่ 03-02-2013 20:55:27

สามภพอาการน่าเปนห่วง ไม่รู้ใจตัวเอง ทำให้มีปัญหากับคิม หวังว่าอันนาคงช่วยสะกิดต่อมกระตุ้นอะไรได้บ้างน่ะ :z2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 03-02-2013 20:57:57

พี่ภพความรู้สึกช้า~ แล้วคิมล่ะคิดยังไงกับพี่ภพ?

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 03-02-2013 20:59:14

พี้ภพดูชัดเจนดีนะ แต่น้องคิมกิมจินิสิ ดูไม่่ออกเลยย ปากหนักแหง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 03-02-2013 21:00:24

พี่ภพรู้ใจตัวเองสักทีดิ
หรือจะต้องให้พี่อันไปกระตุ้น ???? 55555555555555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 03-02-2013 21:01:07

พี่ภพความรู้สึกช้า ระวังน้องคิมจะหลุดมือ :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: annachang ที่ 03-02-2013 21:01:33

พี่ภพนี่มีอาการซึนขั้นหนักเป็นตัวทำให้เกิดปัญหาหัวใจแน่ๆ
แต่น้องคิมยิ่งกว่าซึนคือศักดิ์ศรีค้ำคอร์จะยอมอ่อนใจแล้วตกหลุมรักแล้วจะสารภาพรักกับพี่ภพก่อนมั้ยน้อ

คู่นี้ดูท่าจะให้รักกันเองคงยาก หวังพึ่งคิวปิดสื่อรักอย่างเดียว ดุ๊กดิ๊กเอาเลย! // โดนคนเขียนเขวี้ยงกระดูกใส่หน้า  :z6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: mamaNUT ที่ 03-02-2013 21:03:31

 :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2:

อั๊ยยะ..น่าตามติดและน่าติดตามอย่างแรงส์ ๆๆๆๆๆ

โดยเฉพาะดุ๊กดิ๊ก   ถูกนำมาเป็นตัวเอกแบบแปลกๆ

มันจะรู้หรือป่าว หรือมัวแต่พานแข้งน้องคิม

การ์ตูนที่นำมาประกอบก้อขำๆ โดนใจจังๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 03-02-2013 21:03:58

เยี่ยม!
"กูไม่ให้จีบ"

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 03-02-2013 21:22:53

พี่ภพยังต้องสู้อีกหลายยกเลยนะ เอาใจช่วยจ้ะ :impress2:
ชอบมุกคิมหันต์ - คิมไม่หันอะค่ะ :m20:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 03-02-2013 21:32:07

สรัญมองรูปสุนัขโกลเด้นรีทรีฟเวอร์ซึ่งถูกส่งเข้ามือถือตัวเองด้วยสีหน้าว่างเปล่า ขนสลวยสีทองดูสุขภาพดีจนน่าเอาไปโฆษณาอาหารเม็ด แต่เขาคิดว่าตัวเองไม่ใช่กลุ่มเป้าหมายของผลิตภัณฑ์อาหารหมา
ฮาประโยคเปิดมากมาย555555

ถ้าพี่อันนา จะรู้ลึกขนาดนี้ :really2:
แถมสามภพก็ไม่รู้ใจตัวเองซ้ากกกที5555

ปล.. รักคนเขียนมากค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: warnana001 ที่ 03-02-2013 21:47:30

โอ๊ย ตาย~
เขินกับของแถมด้านล่าง อาทิตย์ปิ่นหยกน่ารักมาก
ให้ตายสิ!!! :กอด1:

สามภพไปกอดเพื่อนตัวเองมันจะรู้ได้ไง ต้องลองไปกอดตัวจริงถึงจะรู้!!! :laugh: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: from_mars ที่ 03-02-2013 22:17:27

มุกนี้ไม่เอ้าท์ ยังฮาได้อยู่จ้า 5555

เมื่อไหร่พี่ภพจะรู้ตัว บื้อไปป่ะ กร้ากก
รอวันรู้ตัวนะจ๊ะ คึคึ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 03-02-2013 22:22:36

น้องคิมดูหงอย ๆ ไปเลยวันนี้
ส่วนไอ้พี่ภพจะหาทางออกให้ตัวเองยังไง คิดถึงเด็กแสบตลอดเวลาซะขนาดนั้น
อันนา ผู้หญิงคนนี้ฉลาดจนน่ากลัว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: rnonimo ที่ 03-02-2013 22:27:46

พี่ภพซึนตลอด...

แต่มุขนี่โอเคเลยนะพี่ชาย #กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: both^^ ที่ 03-02-2013 23:05:12

สามภพแกตายแน่ๆ ตอนนี้ใจก็ทรมาณเถอะ
สงสารน้องคิมนอนไม่หลับเหมือนกัน
ปล.ชอบรุปสามภพม้ากกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 04-02-2013 00:42:46

พี่ภพถ้ายังไม่รีบรุก...น้องคิมเริ่มตั้งการ์ดแล้วนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 04-02-2013 01:12:36

คิมไม่หัน    o22
555  ไม่แป้กนะมุกนี้  เจอเข้าไปถึงกับอึ้งทีเดียว  :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Asuke ที่ 04-02-2013 01:42:47

เอาใจช่วย สามภพ พระเอกของเรานะคร้าบบ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Ningg.Destiny ที่ 04-02-2013 03:06:27

ฮาตอนพี่สรัญด่าพี่ภพอ่ะ "ฉันหล่อ เชื่อใจเพื่อน ไม่นึกว่าไอ้หน้านิ่งอย่างแกจะตอแหลเก่ง"  โถ.... 555555
แล้วตอนตอบพี่สรัญว่า "กูไม่ให้จีบ" นี่ตรงประเด็นมากนะพี่ภพ !!!!!!!!!!!!!!!
คือพี่อันนามาเยี่ยมน้องครีม เข้าใจอารมณ์แบบ.. นะ .. =___=
ชอบเวลาพูดถึงปิ่นหยกแล้วนางคิดถึงแม่ไก่มาก น้องครีมรักเพื่อนจริงๆ อันนี้คอนเฟิร์ม
แต่ที่พูดว่า “รักไม่เท่าไอ้ดุ๊กดิ๊กหรอก" เริ่มสับสนละ 55555

กลับมาที่พี่ภพ เรียกน้องครีมว่า "เด็กปลิง" ฮ่าาาาาาาา

แต่แอบชอบประโยคนี้มาก ..
"ทั้งหมดหมุนวนโดยมีคิมหันต์เป็นจุดศูนย์กลาง" ^____^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: YOSHIKUNI RUN ที่ 04-02-2013 03:57:03

พี่สามภพ นี่ท่าจะเป็นเอามาก :เฮ้อ: :เฮ้อ:

ปากบอกไม่ได้เป็นอะไรกัน
แต่ดันหวงก้าง ไม่ให้จีบ
จะเอาไงแน่ คุณพี่!!! :z3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: nuper ที่ 04-02-2013 04:31:05

อยากรู้จัง พี่ภพจะทำไงเมื่อได้ยินข้อความที่ นู๋คิม ฝากอันนามาบอก โฮะๆ จะเลิกยุ่งได้ไหมเนี่ย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Pam_Teukky ที่ 04-02-2013 04:46:14

เป็นกำลังใจให้พี่ภพค่า :ped149:
ถ้ารู้ใจตัวเองแล้วคงจะงานหนัก เพราะคิมดูแน่วแน่กับการไล่พี่ภพมากอ่ะ
พี่อันแอบน่ารักนะเนี่ย

รอตอนต่อไปนะคะ :กอด1: :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: suck_love ที่ 04-02-2013 05:19:47

ฮามุกนะ 555555

สามภพก็ซึนได้อีก   น้องคิมก็ทำใจเลยนะ แกซึนอีกยาว ดูท่าแล้ว  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 04-02-2013 05:31:04

 :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 04-02-2013 08:45:30

รอสมน้ำหน้าสามภพตอนรู้ใจตัวเอง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 04-02-2013 10:24:32

น่าติดตามค๊อตตตตตๆๆๆๆ

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 04-02-2013 11:27:53

เจอแต่ละคนเครียดแทน พี่ภพเมื่อไหร่จะรู้ตัวว่าชอบน้องเข้าแล้วเนี่ย  :z3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 04-02-2013 11:53:20

อยากจะไปตะโกนข้างหู อิพี่ภพ กจะอึน มึน ซึน อีกนานแค่ไหน!
โอ๊ยยย จะไม่ทันกินเอานะคะพี่ขา~ ฮ่าๆๆ
ปล.ฮามุกนะคะ มันฮาตรงกล้าเล่นนี่แหละค่ะ ฮ่าๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 04-02-2013 11:55:51

อย่างที่พี่อันว่า อกหักทั้งที่ไม่รู้ตัว

พี่ภพเลิกบื้อแล้วเดินหน้าจีบเห๊อะ !!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 04-02-2013 13:41:51

พี่ภพ...กรุณาไปตั่งหลักและเดินหน้าอย่างรวดเร็ว ด่วน!!!!!!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 04-02-2013 17:07:19

ทำไมไม่ให้จีบวะไอ้พี่ภพ หวงคิมอะดิ คึคึ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 04-02-2013 17:41:53

ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่......กูไม่ให้จีบ.....
.....
...
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด
 :m3: :m3: :m3: :m3: o7 o7 o7 o7

พี่ภพ พี่จะซึนไปไหนค่าาาาาาา คุณหมอฟันช่วยรีบ(ทำ)ฟันเร็วๆได้มั๊ยคะ โอ๊ยยยคนอ่านอยากจิบ้าาา
แต่ตอนนี้รู้สึกดีกับพี่อันนานะ เห็นมั๊ยเด็กๆน่ะน่ารักออก
พี่ภพกับอาทิตย์ยังหลงเลยยยยยยยยย
เอาล่ะ รอตอนต่อไปอย่างหน้าชื่นตาบานจ้าาาาาาาา  :laugh3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: yamapong ที่ 04-02-2013 19:03:37

อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยย รูปน่ารักกกกกกกกกกกกกกกก ชอบลายเส้นมากๆเลยค่า เก่งมากอ่ะ >////<

พี่ภพรีบรู้ตัวเร็วเข้า หนูคิมเค้าจะเลิกยุ่งกะพี่แล้วน้าาาาาาาาาาาาา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: SiLent_GRean ที่ 04-02-2013 20:25:59

 :เฮ้อ: จะทำอะไรก็รีบๆทำดิพี่ภพ

 คนอ่านรออยู่นะ   :serius2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Porsche23 ที่ 04-02-2013 22:15:27

พี่ภพรู้ตัวช้า ~

แถมยังไม่ยอมรับความจริงอีก! อิอิ

ตอนหน้าพี่อันนาต้องจัดแน่เลย ฮ่า ๆ ~

รอตอนต่อไปนะคะ!

ขอบคุณค่ะ   :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 05-02-2013 06:44:03

แล้วพี่ภพไปกอดตัวพ่ออย่างนั้นมันจะไปวัดกับน้องคิมเกรียนได้ไงเล่า เดี๋ยวนี้หลุดบ่อยเหลือเกินนะพี่ ไปหาน้อง ลูบหัวน้อง พาน้องส่งโรงพยาบาล เป็นห่วงน้อง เสียเงินเป็นหมื่น นี่ยังมากันท่าคนอื่นไม่ให้จีบน้องอีก

นี่ลุ้นจนเหนื่อยละนะ ถ้าพี่ภพไม่รู้ตัวเองจะให้พี่อันจับหัวโขกผนังให้ไอคิวหายจริงๆ อยากเห็นคนจีบสวีวี่วีกันแล้วเนี่ย อ่านแต่ละตอนที่พี่ภพคิดกับตัวเองเรื่องคิมแล้วลุ้นจนตัวสั่น

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 05-02-2013 13:49:20

ถ้าอิพี่ภพจะมึนได้ขนาดนี้ ให้น้องคิมกด(?)ซักทีดีมั้ย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: MiiCell ที่ 05-02-2013 14:17:34

โห่ใส่พี่ภพซะเลย ซึนไปไหนเนี่ยเพ่
ไปไล่กอดเพื่อนแบบนั้นมิขวัญผวากันหมดหรอ
นุ้งครีมแน่ใจอ่ะว่าไม่สนพี่ภพเลยน่ะ แหมๆ o18

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: wi_OoO_wi ที่ 05-02-2013 19:00:42

มา ต่อ ได้  เเล้ว นะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: cutybuay ที่ 05-02-2013 19:21:10

เหอะ อิพี่ภพ ไม่ได้คิดไรกับเค้าแล้วไมไม่ให้เพื่อนจีบละ  :m14:
เจ๊อันนานี่รู้ทุกอย่างจริงๆ สารภาพมาว่าเจ๊คืออวตารคนเขียนใช่ม่ะ คริ คริ :m12:
ไอคู่นี้ มันซึน มันดื้อ มันเถื่อน มันแรง มันเยอะะะะะ โอ้ย กว่าอิพี่ภพจะยอมรับความรู้สึกแล้วเดินหน้าจีบจริงจัง กว่าอิหนูครีมจะเริ่มมีใจให้พี่ภพแล้วรักกัน อิป้าลุ้นจนปวดตับ ไต ไส้ พุง แล้วจ้าาาา   :sad2:

รอลุ้นตอนต่อไป ขอให้หนูครีมเริ่มมีใจให้อิพี่ภพบ้างเถอะ  :oni3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: mizzmizz ที่ 05-02-2013 21:07:05

 :กอด1:


น่ารักกกกกกกกกกกก
เมื่อไหร่พี่ภพจะรู้ตัวค้าาาาาาาาาา  :z3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 05-02-2013 23:23:11

เพิ่งเจอ เพิ่งอ่าน เพิ่งเมนท์ อิอิ คู่นี้กัดกันยังกับแมวกับหมา เหอะๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 06-02-2013 15:25:27

555 เราฮาสมบูรณ์อะ ใครจะซวยกว่าหมอนี่ไม่มีอีกแล้วววว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 06-02-2013 15:31:14

อีพี่ภพแกจะโหดไปไหน -*-

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 06-02-2013 16:11:08

เย่ อ่านทันแล้ว อีพีี่ภพนี่จะซีนไปไหนนะ ต้องรอ มคปด ก่อนแระ ถึงจะรู้ตัว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: wi_OoO_wi ที่ 06-02-2013 18:45:31

นานเเล้วนะ   :m17: :m17: :m17: :m17:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: phoenixa ที่ 06-02-2013 21:35:01

เพื่อนสะกิดขนาดนี้ก็ยังไม่รู้ตัว รู้ใจตัวเองนะพี่ภพ
สงสัยต้องขอให้พี่อันนามาสะกิดซะแล้วแหละ

น้องครีมก็น่ารักนะ คงกำลังสับสนอยู่ไม่น้อย
ก็นะ คนที่เข้ามาทำวุ่นวาย ยังไม่รู้ตัวเองเลยนี่นา
น้องครีมคงเซ็งๆ ไม่น้อยแหละ พี่ภพแอบบื้อนี่

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 06-02-2013 22:47:48

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 19 – ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ

สามพลยังติดคุยธุระเรื่องงานอะไรสักอย่างกับพ่อและแม่หลังจากเสร็จมื้ออาหาร สามภพได้ยินแว่ว ๆ ก่อนจะเดินออกมาว่าพี่ชายคงไม่กลับบ้านสักสองสามสัปดาห์เพราะต้องเร่งหาข้อมูลเกี่ยวกับคดีความที่กำลังทำอยู่ เขาจะนั่งฟังอยู่ตรงนั้นด้วยเช่นทุกทีย่อมทำได้ แต่ครั้งนี้กลับไม่รู้สึกอยากรับรู้อย่างอื่นเข้ามาให้ตีกับความคิดหมกมุ่นเรื่องเดิมให้วุ่นวายขึ้นไปอีก

สามภพเดินเลี่ยงออกจากตัวบ้าน ขาพาตัวเองมาหยุดอยู่ที่ซุ้มโต๊ะเก้าอี้ทำจากไม้กลางสวนหย่อมที่บิดาใช้เวลาว่างหลังเกษียณปลูกต้นไม้นานาพรรณเอาไว้ ที่ตรงนี้ดูร่มรื่นแม้ในยามบ่าย และหวังว่าอาจช่วยให้สมองเขาปลอดโปร่งขึ้นมาบ้าง

"เฮ่อออ...." 

ชายหนุ่มย่อตัวลงนั่งบนเก้าอี้พลางถอนหายใจเป็นคนแก่ วางถ้วยขนมลอดช่องที่มารดาคะยั้นคะยอให้ต่อเป็นถ้วยที่สองไว้บนโต๊ะ กวาดตาผ่านกิ่งไม้ ดอก ใบ ลำต้นรอบตัว โดยไม่ได้จดจ่ออยู่กับสิ่งใดเป็นพิเศษ

อาจเป็นด้วยใจลอยไปอยู่ที่อื่นแล้ว

ผ่านไปนานเท่าไรไม่อาจบอกชัดเจนกว่าเขาจะดึงตัวเองขึ้นมาจากภวังค์ มือยกขึ้นเสยผมช้า ๆ  ระยะหลังมานี้ดูชีวิตวุ่นวายกับความรู้สึกประหลาดที่ขยันเข้าจู่โจมทุกครั้งที่อยู่คนเดียวเสียเหลือเกิน กลับบ้านเปลี่ยนบรรยากาศบ้างก็ดีเหมือนกัน อยู่ชานเมืองมีเนื้อที่ให้พักผ่อนในรั้วบ้านตัวเองสักพักค่อยไปลุยงานอ่านหนังสือต่อ มัวประสาทเสียกับอาการประหลาดอันชวนให้สับสนว่ากลายเป็นชาวรักร่วมเพศอยู่ตั้งนาน จนได้ไปลองกอดสรัญและพบว่ามีแต่ความรู้สึกสยองมากกว่าจะรู้สึกดีกลับมาจึงได้โล่ง เจ้าเด็กคิมหันต์ทำเขาตกใจตัวเองแทบแย่


คิมหันต์อีกแล้ว


“เมื่อวานพี่ไปหาคิมหันต์มา”

เขาตวัดสายตาไปยังต้นเสียง คนพูดช่างเลือกเวลาจะเอ่ยออกมาได้เหมาะเจาะตอนที่เขากำลังคิดถึงเด็กนั่นอยู่พอดี

ไม่..ไม่ใช่คิดถึง เขาแก้ให้ตัวเองใหม่ แค่นึกถึงเท่านั้น

“.....”

“เขาดูหงอย ๆ” อันนาเล่าต่อขณะที่เดินเข้ามาใกล้

“อือ”

“ไม่รู้สึกอะไรหรือ?”

สามภพเลิกคิ้วเกินจำเป็น เผลอยืดตัวเต็มที่แล้วขยับออกห่างเป็นปฏิกิริยาอัตโนมัติ “ไม่นี่”

อันนาพยักหน้า แม้เธอไม่เชื่อที่เขาพูดสักนิด “คิมบอกด้วยว่าให้ภพเลิกไปยุ่งได้แล้ว”

เขาแน่นหน้าอก หายใจไม่ออกไปชั่วขณะ “แค่นั้น?”

“ใช่ แค่นั้น” เธอยืนยัน ยังเลี่ยงจะบอกเรื่องประมูลออกไปก่อน

ชายหนุ่มถอนหายใจ ต่อจากอาการแน่นก็ตามด้วยความโหวงเหวงอย่างประหลาดซึ่งขยายตัวอยู่ในอก จ้องมองขนมลอดช่องฝีมือมารดาบนโต๊ะซึ่งแทบไม่พร่องไปจากเดิมแม้แต่น้อย น้ำแข็งละลายจนน้ำกะทิเริ่มใสแจ๋วตกตะกอนแต่ก็ยังปล่อยมันไว้เช่นนั้นแล้วเอนหลังพิงเก้าอี้ไม้ วางท้ายทอยพิงบนพนัก ไล่สายตามตามเถาคดเคี้ยวของสร้อยอินทนิลซึ่งเลื้อยหนาทึบเป็นร่มเงาบนซุ้มเหนือศีรษะขึ้นไป ใบเขียวสดแซมดอกสีม่วงอ่อนห้อยระย้าลงมาเป็นม่านไม้แกว่งเบา ๆ ยามต้องสายลม และนั่นมีแต่จะยิ่งทำใจเขาไม่อยู่กับเนื้อกับตัว โดยเฉพาะเมื่อได้ยินเสียงผ่านริมฝีปากตัวเองหลังจากนั้น

“ว่าจะไม่ยุ่งแล้ว”

“แต่ก็ไปหาตลอด?” หญิงสาวยิ้มน้อย ๆ ทรุดตัวลงนั่งฝั่งตรงข้าม เพิ่งได้มีโอกาสคุยกับอีกฝ่ายเพียงลำพังตั้งแต่มาถึงบ้านนี้ เริ่มมื้อเที่ยงกับครอบครัวคนรักจนถึงแยกย้ายเตรียมกลับ ระหว่างนั่งรอสามพลพูดคุยธุระบางอย่างกับพ่อแม่จึงได้ปลีกตัวตามอีกฝ่ายออกมา

“ผมพลาดไปหน่อยที่มัวหาเรื่องกับเด็ก” เขาพึมพำ แม้แต่ตอนที่กำลังพูดเช่นนั้นก็ยังไม่สามารถสลัดเอาความโหวงเหวงออกไปจากอกได้ “...เสียเวลาเปล่า”

“บางที..มันก็ไม่ใช่เรื่องเสียเวลาหรอกถ้าจะชอบใครสักคน”

“??” สามภพขมวดคิ้ว ผงกศีรษะขึ้นมามองหน้าคู่สนทนาซึ่งเพียงแต่ยิ้มกลับมาแล้วพูดต่อนุ่มนวล

“พี่หมายถึงชอบใครสักคน..หรืออะไรสักอย่าง..” เธอว่าพลางยักไหล่ “แค่เปรียบเทียบน่ะ”

“ช่างเถอะ ไม่ต้องพยายามอธิบายหรอก” ชายหนุ่มโบกมือเป็นเชิงว่าไม่ใส่ใจ “พี่เป็นผู้หญิงประหลาด ข้อนั้นผมรู้”

“พูดจาใจร้ายกับสาวน้อยจริง” อันนาเอ่ยเสียงสลดทว่าหน้าตาไม่ได้ไปกับสิ่งที่พูด ยังคงยิ้มหวานอยู่เช่นเคยคล้ายจะบอกว่านั่นไม่ได้กระเทือนเธอสักนิด

“แล้วแผลที่ขา...” เขาถามต่อ แต่แล้วกลับลังเลจนหยุดอยู่แค่นั้นจนอีกฝ่ายต้องส่งเสียงกระตุ้น

“ว่าต่อสิ”

ชายหนุ่มเสมองไปทางอื่น วางสายตาไว้กับอะไรสักอย่างที่ไม่ใช่สีหน้ารู้ทันของว่าที่พี่สะใภ้ พึมพำใต้ปลายจมูกเบา ๆ ราวกับไม่อยากให้ใครได้ยิน “เด็กนั่นดีขึ้นบ้างหรือยัง?”

“อ้อ..คิมหันต์” เธอพยักหน้าเหมือนเพิ่งเข้าใจ แม้สามภพรู้ดีว่าอย่างอันนาคงรู้เรื่องตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ซึ่งนั่นไม่ดีต่อความรู้สึกภูมิใจในตัวเองของเขาเท่าไรนัก “เห็นยังกะเผลกอยู่แต่ไม่ได้บ่นอะไรนี่”

“ไม่บ่นเลยหรือ?”

“หรือภพอยากให้บ่น”

“เปล่า”

“ที่จริงแล้ว พี่เองก็พลาดเหมือนกัน” 

“อืม” เขาไม่ได้สนใจความหมายในถ้อยคำของเธอนัก ทำเพียงแต่นั่งเงียบ ๆ อย่างนั้นแล้วปล่อยเจ้าตัวพูดต่อหากอยากจะบอกอะไรออกมาเอง ซึ่งก็เป็นจริงดังคาด อันนาเริ่มขยายความเมื่อเห็นว่าเขาไม่ขัด

“ปิ่นหยกไม่ได้เลวร้ายนักหรอก เป็นเด็กดีทีเดียว”

“ปิ่นหยก?”

“คนที่บอกว่าเป็นแฟนน้องชายพี่ไง” เธอหยุดไปครู่หนึ่งคล้ายรอให้เขารื้อฟื้นความทรงจำ “ลืมแล้วหรือ?”

“อ้อ” สามภพพยักหน้าแต่ไม่ได้ใส่ใจรายละเอียดนัก เกือบลืมเด็กคนนั้นไปอีกแล้ว เหมือนความจำของเขาจะมีไว้สำหรับสิ่งที่ตัวเองสนใจเท่านั้น

“สนแต่เพื่อนหัวทองเขาสินะ”

ใช่..ความทรงจำของเขามีไว้สำหรับสิ่งที่สนใจเท่านั้น

ไร้เสียงตอบรับ ชายหนุ่มได้แต่นั่งยุกยิกอยู่ไม่สุข และเธอหัวเราะชอบใจเพราะรู้สึกว่าตัวเองเดาถูก

“พี่ไม่ก้าวก่ายหรอก ถ้าภพไม่อยากยุ่งกับเขา ไม่ต้องไปตามแล้วก็ได้” หญิงสาวเอานิ้วม้วนผมตัวเองไปมา ยกขาขึ้นมานั่งขัดสมาธิบนเก้าอี้ด้วยท่วงท่าสบายใจ “ถึงแม้พี่จะจำได้ที่เคยตกลงกับภพก่อนหน้านี้แล้วว่าขอความช่วยเหลือแค่ครั้งเดียวพอก็เถอะ”

ชายหนุ่มปรายตามองคนพูด แม้หงุดหงิดอยู่ในทีแต่ก็ไม่สามารถปฏิเสธได้ว่าเป็นเช่นนั้นจริง แค่ครั้งเดียว อันนากล่าวไว้ ที่เหลือเป็นเรื่องระหว่างเขาและคิมหันต์เท่านั้น ไม่เกี่ยวกับอาทิตย์ ไม่เกี่ยวกับปิ่นหยก ไม่เกี่ยวกับสรัญ  อันนา หรือใครทั้งสิ้น

“ส่วนครั้งสี่สอง...สาม...หรืออะไรหลังจากนั้น” เธอยิ้มหวาน กระซิบเบา ๆ พอให้ได้ยินกันสองคนแม้ว่าถึงพูดเสียงดังก็ไม่มีใครอื่นร่วมฟังอยู่ดี “จะเพราะตามเสียงหัวใจหรือเปล่าอันนี้พี่ไม่รู้"

“พี่อัน!” เขาเผลอร้องเสียงหลง แม้คำว่า ‘เสียงหลง’  ไม่ควรนำมาใช้อธิบายวิธีพูดในยามปกติของคนอย่างสามภพได้เลย นั่นบอกให้รู้ว่าตอนนี้เขา ‘ไม่ปกติ’  แล้วในบางความหมาย

“ล้อเล่นน่า” อันนาลุกขึ้นยืน ยังคงรอยยิ้มงดงามไว้บนริมฝีปากเช่นเคย แต่สายตานั้นไม่ได้บอกว่าล้อเล่นอย่างวาจาแม้แต่น้อย “แค่ให้ลองทบทวนแล้วก็ซื่อสัตย์กับตัวเองดู เผื่อจะตอบอะไรที่สงสัยได้บ้าง”

“พี่จะรู้ดีกว่าตัวผมเองได้ไง”

เธอยิ้ม แม้อยากโดดเตะอีกแล้ว คุยกับหนุ่ม ๆ พวกนี้เล่นเอาความเป็นกุลสตรีในตัวที่คุณแม่อุตส่าห์ปลูกฝังไว้เมื่อสมัยเด็กเริ่มร่อยหรอ หญิงสาวยักไหล่ ยักคิ้วกวนประสาทล้อเลียนอย่างที่พวกเขามักทำ “พี่ไม่รู้ดีไปกว่าภพหรอก เลยให้ไปคิดเองไง”

“.....”

เป็นอีกครั้งที่เขารู้สึกอับจนด้วยคำพูด

“แต่ขอนะเรื่องทำร้ายร่างกาย เห็นแผลเต็มแข้งขาน้องแล้วใจหายวาบเลย ยังไงเขาก็เป็นน้องชายเพื่อนพี่ ยัยสิรู้เข้าคงตกใจ”

“....ผม..” ชายหนุ่มเสียงอ่อนลง และเพิ่งนึกได้ว่าเขายังไม่ได้บอกขอโทษสักคำ “..ไม่ได้ตั้งใจ”

“บอกอะไรพี่ล่ะ?” อันนาโบกไม้โบกมือผ่านหน้าคนที่ดูเหมือนจิตใจจะลอยไปที่อื่นเสียแล้ว “อาจมีคนอื่นอยากฟังก็ได้...ถึงเขาจะบอกว่าไม่อยาก”

“ก็หวังว่าอย่างนั้น”

หญิงสาวยิ้ม ท่าทีอีกฝ่ายหากเดาไม่ผิดมันตกหลุมรักชัด ๆ แม้ไม่ใช่เรื่องของเธอโดยตรง แต่ถึงขั้นพ่อและแม่ยังแสดงท่าทีแปลกใจว่าลูกชายตัวเองเป็นอะไรไปหรือเปล่าคงเรียกแย่แล้ว สามภพเงียบกว่าปกติราวกับไม่มีคนนั่งอยู่บนเก้าอี้ซึ่งเจ้าตัวจับจองอยู่ระหว่างมื้ออาหารไม่น่าใช่เรื่องดีแน่ แม้ทุกครั้งชายหนุ่มก็ไม่ใช่พวกช่างจ้อ แต่อาการใจลอยไม่อยู่กับเนื้อกับตัว การมีอยู่บางเบาแทบกลืนหายไปกับอากาศธาตุนั้นชวนให้ญาติผู้ใหญ่กังวลไม่น้อยทีเดียว

"ลองดูสิ ยังมีเวลาอีกตั้งวันเต็ม ๆ  หมื่นหนึ่งมันแพงเสียด้วย"

เธอแอบหยอดเบา ๆ  สามภพอาจว่าแส่ไม่เข้าเรื่องก็ได้ แต่ให้ดูอยู่อย่างเดียวมันช่างน่าหงุดหงิดใจเสียจริง หากที่พูดไปสะกิดให้อีกฝ่ายกลับไปคิดทบทวนกับตัวเองดี ๆ ว่าต้องมางุ่นง่านเช่นนี้เพราะสาเหตุอะไรแล้วเลือกสักทางว่าจะทำอย่างไรกับชีวิต คงดีกับคนรอบข้างที่คอยเป็นห่วงไปด้วย อย่างน้อยก็รู้ว่าควรเดินหน้าลุยต่อหรือหยุดไว้แค่นั้นเพื่อหันหลังกลับ ค้างคาเช่นนี้พาลจะอึดอัดตายไปกันหมด

“อัน รอนานไหม?” ลูกชายคนโตของบ้านเอ่ยทักเรียกให้เจ้าของชื่อหันไปตามเสียง

“พี่พล”

“พอดีคุยติดลมไปหน่อย” สามพลพูดต่อก่อนตัวจะตามมาถึง ร่างสูงในเสื้อผ้าภูมิฐานก้าวขาตรงมาทางพวกเขาพร้อมกับขยับเนคไทให้เรียบร้อย พอเดินมาหยุดตรงหน้า อันนาก็เป็นฝ่ายช่วยจัดให้ต่อ “แต่เดี๋ยวพี่ต้องไปธุระ”

หญิงสาวพยักหน้าหงึกหงัก ยิ้มกว้างเป็นเด็ก ๆ อย่างที่ทำน้อยครั้งต่อหน้าคนอื่น

“แต่ก่อนอื่นไปส่งอันที่หอก่อน” ชายหนุ่มชี้แจงกับเธอแล้วหันไปทางอีกคน “ภพล่ะ กลับเลยหรือเปล่า? อย่าลืมไปบอกพ่อกับแม่”

เจ้าของชื่อพยักหน้าขณะที่มือใหญ่ของพี่ชายตบเบา ๆ บนไหล่

“เป็นอะไร กลับบ้านรอบนี้ดูแปลก ๆ” สามพลหรี่ตา จ้องมองใบหน้าเฉยชาของน้องชายราวกับจะหาร่องรอยหลักฐานสักอย่างบนนั้น “พ่อเป็นห่วง แต่แม่บอกสงสัยมีความรัก” ว่าแล้วก็หัวเราะออกมากับมุมมองคนละแบบของฝ่ายพ่อและแม่ แต่คนถูกแซวกลับหัวเราะไม่ออก

เห็นว่าไร้เสียงรับมุกชายหนุ่มจึงเลิกเซ้าซี้ ไม่ใช่นิสัยเขาจะมาจู้จี้กับเรื่องหยุมหยิม สามภพโตแล้ว แม้ยังเรียนอยู่แต่คงจัดการตัวเองได้ในระดับหนึ่ง ส่วนเรื่องที่เกินกำลังหากมีอะไรช่วยได้ก็ยินดี “หรือเดือนนี้เงินไม่พอ? มีค่าใช้จ่ายอะไรหรือเปล่า”

“ก็พออยู่” เขาพึมพำ พูดต่อในใจว่าถ้าใช้อย่างประหยัดสักหน่อย หากจำเป็นจริง ๆ ก็ยังมีเงินเก็บส่วนของตัวเองอยู่บ้าง การที่สามพลไม่ได้บ่นอะไรต่อแสดงว่าคงยังไม่รู้เรื่องเงินหมื่นซึ่งเขาเอาไปโยนทิ้งกับงานประมูล โชคดีที่อย่างน้อยอันนาก็เคารพสิทธิส่วนบุคคลเขาพอสมควร

“ขาดเหลือหรือกังวลเรื่องอะไรก็บอกได้” อีกฝ่ายพยักหน้าเออออกับคำพูดตัวเอง แม้ประโยคหลังจะฟังแล้วขัดแย้งกันพิกล “แต่ช่วงนี้พี่ยุ่งเรื่องงานคงไม่มีเวลาเท่าไหร่”

“ตามสบาย”

“อย่าทำเรื่องวุ่นเหมือนตอนซิ่วออกมาไม่ปรึกษาพ่อแม่ล่ะ” สามพลกำชับก่อนจะบอกลาน้องชายซึ่งได้แต่พยักหน้ารับอย่างขอไปที มองตามชายหนุ่มและแฟนสาวเดินกลับไปลาบุพการีซึ่งมายืนรอส่งอยู่หน้าบ้านอีกครั้ง

“ทำเรื่องวุ่นอะไรกัน” เขาพึมพำ รอจนเสียงเครื่องยนต์จากรถเบาลงจนเงียบหายจึงแหงนหน้าวางศีรษะไว้บนพนักพิงเช่นเดิม ตั้งใจจะนั่งสงบ ๆ อีกสักพักค่อยกลับคอนโด ปลอบใจตัวเองว่ายุ่งกับเด็กคนเดียวจะวุ่นวายสักแค่ไหนเชียว แต่ผลคือเผลอหลับไปเสียตรงนั้น


หลับทั้งที่ยังมีแต่เรื่องของเด็กคนเดียวซึ่งยังไม่รู้จะวุ่นวายสักแค่ไหนอยู่เต็มหัวนั่นเอง




...............................................





........................





.





.





.





.


ผ่านไปอีกวัน..สองวัน....สามวัน...


แล้วมันกลับมาประเด็นนี้อีกแล้วได้อย่างไร?


สามภพยกมือลูบหน้าลูบตาหงุดหงิด พยายามไม่ฟังสรัญที่พร่ำบ่นอะไรซ้ำไปมาเรื่องน้องคิม ๆ อยู่นานแล้ว ไม่ว่าจะที่บ้านหรือที่มหาวิทยาลัยก็ต้องมีคนเอาเรื่องของเด็กคนนี้ขึ้นมาเป็นประเด็นในบทสนทนาอยู่ตลอด ให้ตายเถอะ!

“ไอ้ภพ”

“เออ!”

“แกอาจจะไม่ได้ที่ฉันพูดฟังช่วงแรก ๆ แต่ตอนนี้ประเด็นสำคัญแล้ว ฟัง!”

“มีอะไรรีบว่ามา ต้องปั่นงานอื่นอีก”

“ฉันรู้แล้วน้องมันอยู่โรงเรียนไหน" สรัญยิ้มเผล่ "มีคนเห็นแกกับน้องคิมที่งานโรงเรียนเมื่ออาทิตย์ก่อน”

“.....”

เขาเงยหน้า และติดจะเหวออยู่นิดหน่อย

“แล้วถ้าแกยืนยันว่าไม่เอา ฉันจะจีบ” สรัญเอ่ยด้วยสีหน้าจริงจัง แย่งสมุดซึ่งเขากำลังลอกเลคเชอร์คาบที่เผลอหลับ(ไม่ก็เหม่อ)มือเป็นระวิง เพื่อให้แน่ใจว่าตัวเองจะได้รับความสนใจอย่างที่ต้องการ “ไม่งั้นก็หาเหตุผลดี ๆ ที่ฟังขึ้นมาอธิบายหน่อยว่าทำไมคนนี้ถึงไม่ได้”

สามภพพ่นลมหายใจฟึดฟัด นึกหงุดหงิดขึ้นมาทันทีเมื่อรู้ว่าสรัญได้ข้อมูลเพิ่มอีกแล้วจากที่ไหนสักแห่ง

“เพราะแกเมียเยอะแล้ว” เขาเถียงข้าง ๆ คู ๆ

“นั่นฟังไม่ขึ้นว้อย!”

“เพราะ...” เขาเงียบ กำลังคิดอยู่กว่าเพราะอะไรดี

“เพราะแกชอบน้องมัน?” สรัญพยายามช่วยด้วยเจตนาไ่ม่บริสุทธิ์

“ไอ้เพ้อ!”

“เลยจะเก็บไว้แทะโลมคนเดียว”

“ควาย!”

“และกำลังเขิน”

“บ้านมึงสิ!”

“ไอ้เชี่ย! มึงหน้าแดง!” สรัญสวนกลับ ลุกขึ้นไปยืนหลังเก้าอี้เหมือนจะใช้เป็นบังเกอร์พร้อมกับชี้หน้าเขาไปด้วย “กูล้อเล่นแต่มึงเขินจริงด้วย!”

“แสรด! กูไม่ได้เขิน!”

“มึงเขิน!” อีกฝ่ายยืนกรานพร้อมชี้หน้าเขากลับ ทำท่าคล้ายอยากจะหัวเราะออกมาเต็มแก่ “ใจสั่นอยู่ใช่ไหมตอนนี้ หวิว ๆ ด้วยเปล่า!? หรือว่าร้อนวูบวาบทั้งตัว มาขอกอดกูที่แท้ก็เป็นแบบเดียวกับกูนี่หว่า!”

“เชี่ยรัญ! กูไม่ได้ชอบผู้ชาย!” เขาเถียง พยายามลดเสียงเป็นกระซิบด้วยกลัวคนอื่นมาได้ยิน “กอดมึงไม่ได้รู้สึกอะไรสักนิด!”

“แล้วมากอดกูทำไมสัด” สรัญหัวเราะลั่น ผลักศีรษะเขาไปมาประหนึ่งเอ็นดูเต็มแก่ก่อนจะโดนถีบจนเซไปด้านข้างแต่ยังไม่วายยั่วโมโหต่อ “หรือสงสัยว่ากอดกูแล้วเหมือนกอดน้องหรือเปล่า”


สามภพถึงกับสะอึก ใจเต้นโครมครามจนน่ากลัวว่าจะได้ยินไปถึงคนอื่น


“ไอ้ภพ?”


“........”


“ภพนี่มึง...”


“เรียกหาพ่อง!”


“อย่ามาทำด่ากลบเกลื่อน!” สรัญกระโจนกลับมานั่งบนเก้าอี้ตัวเดิมพร้อมกับโน้มตัวมาทางเขามากขึ้น แสดงอาการอยากรู้อยากเห็นเต็มที่ไม่มีปกปิด “เมื่อกี้กูล้อเล่น แต่หน้าอย่างมึงนี่กอดน้องแล้วจริง ๆ เหรอวะ!”

“เสือก!” เขาชม แต่สรัญไม่สน

“แล้วเป็นไง?” นัยน์ตาดำขลับของหนุ่มผิวแทนวิบวับเป็นประกายราวเสือหิวจ้องตะครุบเหยื่อยามพูดถึงคิมหันต์ ยังคงเล็งไปที่เป้าหมายเดิมไม่สั่นคลอน ว่าเสือกก็เสือกแล้วตอนนี้ “น้องตัวนิ่มปะ? แล้วได้จูบยัง?”

“เอานิ้วโป้งตีนคิดเหรอวะไอ้หื่น!”

“เออ กูหื่น” สรัญหัวเราะชอบใจ ด่าอะไรก็ไม่สะกิดผิวสักอย่าง “แต่มึงอะ ไร้น้ำยา”

“กูเก็บน้ำยาไว้เฉพาะกับคนที่ชอบ” เขาโต้ พยายามจบประเด็นด้วยการดึงสมุดเลคเชอร์กลับมาแล้วฟาดกะโหลกเพื่อนปากมากไปแรง ๆ หนึ่งที

“มึงชอบแต่ยังไม่ได้กระทั่งจูบนี่ไงกูถึงบอกว่าไร้น้ำยา”

“ไม่ได้ชอบว้อย!”

“แต่มึงเขินตอนพูดถึงน้อง! หลายครั้งแล้วแม่ง!” ชายหนุ่มเอานิ้วชี้กระแทกหน้าผากเพื่อนปากหนักแรง ๆ อย่างเหลืออดเหลือทน “ถ้าไม่ได้น่ารักน่าฟัดก็อย่ามาทำตัวเป็นหนุ่มซึน! กูสยอง! มึงอาจไม่ชอบผู้ชายทุกคนก็ได้แต่มึงชอบน้องคิม เซ้นส์กูบอก!!”
 
สามภพสะดุ้ง โลกที่สรัญพยายามลากเขาเข้าร่วมจะน่าขนลุกเกินไปแล้ว ได้แต่ส่ายหน้าวิตกจริตแล้วก้มลงไปงมกับงานของตัวเองต่อ “มึงอย่าเอาตรรกะสีม่วงมาใช้ กูไม่ชอบอะไรฉูดฉาด”

“โอเคครับ” อีกฝ่ายถอยออกไปนั่งกอดอก นิ่งไปอีกครู่ใหญ่จนสามภพถึงกับกล้าคาดหวังว่าคงจบเรื่องได้เสียที “งั้นไม่ถามแล้ว”

“ก็ดี”

“เย็นนี้ว่าง” สรัญว่าพลางกระดิกเท้า กลับมาใช้สรรพนามสามัญชนอีกครั้ง “เดี๋ยวฉันไปหาน้องคิมที่โรงเรียน”

สามภพวางปากกาลงฉับพลัน เงยหน้าขึ้นมองรอยยิ้มเจ้าเล่ห์บนริมฝีปากอีกฝ่าย ได้รับคำท้าทายด้วยการยักคิ้วกลับมาเมื่อเห็นเขาทำตาขวางใส่ขณะที่ยังพยายามคงน้ำเสียงให้เป็นปกติ “ไปทำอะไร?”

“เสือก!” อีกฝ่ายสวนคำเดียวกับเขาเมื่อครู่มาได้อย่างเจ็บแสบ

“ไอ้รัญ!”

“ภพ..ฉันว่าแกอาการหนักแล้วนะ” อีกฝ่ายเอ่ยหน้าเครียด แจกแจงจริงจังประหนึ่งเรื่องที่พูดเป็นวาระแห่งชาติ “เด็กตัวเองหรือก็เปล่า เพื่อนจะเอาก็ไม่ให้ ทำตัวเป็นเงาะโรงเรียนไปได้”

“เกี่ยวอะไรกับเงาะโรงเรียน!?”

“ไม่รู้”

“ควาย! ไม่รู้แล้วเสือกยกตัวอย่างทำไม!?”

“ก็เหมือนแกบอกไม่ได้จีบน้องแล้วมาห้ามฉัน” สรัญยักไหล่ “ไม่มีเหตุผล”

สามภพกุมขมับ รู้สึกใกล้บ้าเต็มที อีกนิดเดียวพรุ่งนี้เช้ามีพาดหัวข่าวนักศึกษาทันตแพทย์บันดาลโทสะกระทืบเพื่อนเกย์ร่างบึกเป็นแน่ เหตุผลอะไรเขาเองก็ไม่รู้(อาจกลัวที่จะรู้) แต่ว่าหวง หวงมากด้วย “พูดไม่รู้เรื่อง บอกแล้วไงไม่อนุญาต”

“ฟังนะ แกต่างหากที่คุยไม่รู้เรื่องเป็นเด็ก” สรัญถอนใจ ท่าทางใกล้หมดความอดทนกับเขาเต็มที เหมือนที่เขาก็เริ่มหมดความอดทน(ทั้งกับตัวเองและสรัญ)เช่นกัน “มีเหตุผลหน่อยพวก ถ้าบอกสักคำว่าแกชอบน้องฉันจะหลีกทางให้เลยแบบหล่อ ๆ ในฐานะที่แกมาก่อนและเราคบเป็นเพื่อนกันมานาน”

“ฉันบอกหรือว่าคบเป็นเพื่อนกับแก?”

“เชี่ยภพ!” เพื่อนผิวแทนพยายามเอาเท็กซ์บุ๊คหนาพอกับสมุดหน้าเหลืองฟาดเขาป้าบใหญ่แต่พลาด ได้แต่ส่งคำอาฆาตอย่างเหลืออด “เดี๋ยวจับส่งให้ตุ๊ดปล้ำเลยควายนี่! หน้างี้ยิ่งเป็นที่ต้องการของตลาดมืด”

“ไอ้เวร! แม่งขนลุก”

“แต่ถ้าไม่ได้ชอบน้องมัน” สรัญเริ่มพูดต่อ กลับเข้าสู่โหมดจริงจังอีกครั้ง “แกก็ควรหลีกทางปะวะ”

สามภพชะงัก นั่งจ้องกระดาษที่เต็มไปด้วยลายมือยุ่งเหยิง ในกระดาษนั้นไม่มีคำตอบของสิ่งที่เขาสงสัย และอาจจริงอย่างอันนาบอก ใครจะรู้ดีเท่าตัวเขาเอง ใช่ว่าหลังคุยกับอันนาแล้วจะไม่ได้คิดอะไรเลย ต้องเรียกว่าหยุดคิดไม่ได้แม้แต่น้อยจะดีกว่า ทำไมต้องคอยวนเวียนอยู่กับเรื่องคนเพียงคนเดียว โดดเรียนไปหา เสียเงินประมูลจนแทบเหลือแต่แกลบให้กินไปถึงสิ้นเดือน ทั้งหมดเป็นสิ่งที่เข้าใจไม่ยาก แต่จุดที่ลำบากที่สุดคือยอมรับกับตัวเองให้ได้ต่างหาก

“ฉันว่า...ฉัน..............มัน...”

ชายหนุ่มพึมพำแผ่วเบาจนแทบกลืนหายไปกับเสียงกระดาษพลิกเมื่อลมพัด แน่นอนว่าสรัญฟังไม่รู้เรื่องเลย

“ว่าไงนะ?”

“...ฉัน..........น้องมัน...”

“ภพ!" สรัญขัด "มึงอย่าใช้ภาษาหนอนแก้ว กูฟังไม่รู้เรื่อง”

สามภพสูดลมหายใจ โยนสมุดเลคเชอร์ทิ้งแล้วลุกพรวดพราดขึ้นมายืนท่าทางราวกับจะล้มโต๊ะ

“กูบอกว่ากูจะเผาเท็กซ์บุ๊คและเลคเชอร์ทั้งปีของมึงทิ้ง!!”

“ห๊ะ!?” สรัญทำตาเหลือก โกยหนังสือหนังหาของตัวเองที่ยังต้องใช้อ่านสอบเข้ามาไว้ในอ้อมอกประหนึ่งเป็นลูกน้อยหอยสังข์ขณะที่สามภพพูดต่อแบบเบรคแตก

“รวมทั้งไอ้ข้อสอบเก่าทั้งลังที่จะให้น้องรหัสปีหน้าด้วย ถ้ามึงกล้าไปแหยมกับคิมหันต์”

หนุ่มผิวแทนเผลอพยักหน้าหงึกหงักกับความจริงอีกข้อที่เพิ่งรู้ อ้อ..ที่แท้ชื่อจริงว่าคิมหันต์ รูปงามนามเพราะ เยี่ยมเลย แต่ตอนนี้เป็นเวลาเรียกร้องสิทธิ “แม่งพาล เรื่องอะไรมาเผาของกู!?”

สามภพจ้องอีกฝ่ายเขม็ง ยอมจำนนด้วยหลักฐานเป็นเสียงหัวใจซึ่งดูจะแหกปากตะโกนความรู้สึกให้สมองรับรู้จนต้องยอมปริปาก แม้แต่ตอนพูดใบหน้าคมคายซึ่งขึ้นสีแดงจัดก็ยังแยกลำบากด้วยสายตาคนนอกว่าเป็นอารมณ์โกรธหรือเขิน




“เพราะกูชอบมัน!”




แต่สรัญฟันธงว่าเขิน

- หมดยกที่ 19 -



============================

เขียนเสะซึนแล้วเหนื่อยแฮ่ก ๆ *ปาตุ๊กตาจิ้งจอกใส่เฮีย* XD

ตอนนี้พี่ภพเข้าใจ(ตัวเอง)ตรงกับคนอ่านแล้วค่ะ
//ปาเข้าไปสิบเก้าตอนแล้วพ่อเอ๊ยยยยยย เป็นอีตาลูกเจี๊ยบนี่ลวนลามไปถึงไหนต่อไหนแล้ว 5555

ขอบคุณคนอ่านผู้น่ารักค่ะ ฟัด ๆ ๆ ๆ >w<  :กอด1: :3123: :pig4:

พบกันตอนหน้า ของแถมรีพลายถัดไปเช่นเคยยยยย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 18 - ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่.. [หน้า 31] (03/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 06-02-2013 22:48:43

จิ้งจอกเดี้ยง =w=
(http://fc09.deviantart.net/fs71/f/2013/037/9/e/sl18_by_xx_rainyday_xx-d5u0q3h.jpg)

ความแตกต่างระหว่างสองเสะ
(http://fc07.deviantart.net/fs70/f/2013/037/3/f/compare2_by_xx_rainyday_xx-d5u0q3u.jpg)
หมายเหตุ ทางขวาหัวทองชื่อกริชค่ะ ยังไม่ค่อยมีบทในภาคนี้แต่แอบวาดเพราะคิดถึง 555

สองเคะบ้าง =///= เคะน้อยอยู่ด้วยกันแล้วมันน่ามันเขี้ยว
(http://fc01.deviantart.net/fs70/f/2013/037/c/6/cook_resize_by_xx_rainyday_xx-d5u0q42.jpg)
คิมหันต์กับแขกรับเชิญ ปิ่นหยกค่ะ ต้องส่งไปฝึกงานบ้านกับเพื่อนซะบ้าง 555


พบกันตอนหน้าค่าาา >3<

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 06-02-2013 23:00:10

ก็ถ้าจะคิดถึงตลอดเวลา แถมยังหวงไม่อยากให้ใครอื่นมาจีบน้องคิม
ก็ยอมรับมาดี ๆ เลยว่าชอบ ทำซึนอยู่ได้นะพี่ภพ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Mengjie_JJ ที่ 06-02-2013 23:00:36

 :z13:

ยอมบอกแล้ววววว

พี่ภพ จีบน้องครีมเลย จีบเลยๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 06-02-2013 23:12:52

พี่แกเขินได้โหดมาก อยากเห็นหน้าสามภพเขิน อ่ะฮิ๊วววววววววว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: mr_longza ที่ 06-02-2013 23:14:00

 o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 06-02-2013 23:19:38

กรี๊ดดดดดฟิน
เรื่องอื่นนี่ต้องเข้าได้เข้าเข็มอ่ะ เรื่องนี้แค่พระเอกยอมรับตัวเองได้ก็ถือว่าเป็นจุดไคลแมกซ์แล้ว 5555
ครีมจ๋าาาาา ไม่รอดแย้วววววว  :z1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 06-02-2013 23:23:57

พี่ภพสารภาพแล้วว่าชอบน้องคิม เดินหน้าลุยเลย :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: boboaje ที่ 06-02-2013 23:24:38

ชอบชอบ คู่นี้อ่ะ :mc4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: misso ที่ 06-02-2013 23:26:03

อร๊ายยย :-[

ตอนหน้าบอกรักน้องเลยพี่ภพ เอ้า ฮุ้ย เล่ ฮุ่ย!

อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกว่าคิมหันต์น่ารักน่าฟัดสุดๆ และก็รู้สึกสงสัยทันทีว่าตาสามภพมีโมเม้นนี้ได้ยังไงเมื่อเอาแต่ใช้ศึกปะทะฝีปากกับน้องคิม o18

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 06-02-2013 23:28:11

พี่ภพมันยอมรับแล้วเหวย 5555555+

+1 ขอบคุณค่ะ

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: nu-tarn ที่ 06-02-2013 23:39:13

ในที่สุดพี่ภพก็ยอมรับซะที
ทำตัวซึนมาได้ตั้งนาน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: ❥ʞαxiќɒ。 ที่ 06-02-2013 23:45:59

กรี๊ดดดดดดดดดดดดด!! พี่ภพยอมรับใจตัวเองแล้ววว! ><
ตอนหน้าน้องครีมแย่แน่!!  :z1:

แอบคิดว่าถ้าพี่สรัญไปจีบคิมจริงๆ น้องคงปวดหัวน่าดู...ด่าอะไรไปก็ไม่รู้สึกเล้ยยย! 5555555

ถ้าไม่ได้น่ารักน่าฟัดก็อย่ามาทำตัวเป็นหนุ่มซึน!
ชอบประโยคนี้จริงๆ! กร๊ากกกกกกกกกกก 555555555555555
เมะซึนนี่บางทีแอบหงุดหงิด.. เมื่อไหร่แกจะรุกซะทีฟร๊ะ!!! ถ้าจะซึนก็ช่วยซึนไปรุกไปได้ม้อยยย!
ส่วนเคะซึนนี่มัน..... แอร้ยยยย! น่ารักน่าเอ็นดูน่าฟัดน่าจับกด(!)จริงๆ >///< (เท่าเทียมสุดๆ = =; 555)

ปล. อยากอ่านคู่พี่พลพี่อันนนน อยากเห็นมุม 'น่ารักๆ' ของเจ๊แกบ้างง >< 5555555555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 07-02-2013 00:00:31

โอ๊ยยยยยยยยยยเหนื่อยแทนคุณเพื่อน
กว่าจะต้อนให้ภพจนมุมได้

แต่คุณเพื่อนรัญเจ๋งอ่ะ >__<b

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Noah ที่ 07-02-2013 00:08:08

อ๊าย ใกล้แล้ว ใกล้ถึงมหกรรมนักจีบยอดซึนแล้ว  :m3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 -
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 07-02-2013 00:09:02

ต้องแบบนี้สิพี่ภพ! พอพูดออกไปแล้วโล่งเลยล่ะสิ พี่รัญนี่เป็นตัวกระตุ้นที่ดีจริงๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 07-02-2013 00:11:58

สรัญทำดีมาก o13   พี่ภพสารภาพแล้ว



 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: kokilolylove ที่ 07-02-2013 00:14:20

 :-[ สารภาพแล้วว่าชอบ จุดพลุๆๆ
กว่าจะรู้ใจตนเอง 19 ตอนแล้วพี่
ตอนนี้คิมไม่มีบทเลย คิดถึงตี๋ผมทอง (โดนพี่ภพมองตาขวาง!)
สรัญจะมีคู่กับเขาไหมหนอ แล้วเด็กที่เดินชนตอนนั้นหายไปไหนแล้วหว่า?
พี่ภพจะบอกชอบน้องครีมยังไงหว่า รอติดตาม :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: PK37 ที่ 07-02-2013 00:35:37

พี่ภพเนี่ยคิดอยู่ตั้งหลายตลบ แต่ก็ยังคิดแบบหลีกเลี่ยงความเป็นจริงตลอด คิดอยู่คนเดียวแบบนี้ก็ไม่ยอมรับสิว่าชอบน้องคิมเข้าแล้วอ่ะ  :m12:
เฮ้ย! พี่ภพไม่เคยมีความรักมาก่อนเลยรึไงเนี่ย ถึงไม่รู้ว่าอาการที่ตัวเองเป็นอยู่มันคืออะไร หรือว่าเพียงเพราะว่าน้องคิมเป็นผู้ชาย พี่ภพเลยไม่อยากจะคิดให้ออกว่าอาการนี้หมายความว่าอย่างไร
บางครั้งก็หมั่นไส้กับความซึนจนเกินไปของพี่ภพเหมือนกันนะ ถ้าไม่ได้พี่อันนามาพูดสะกิดให้คิดเนี่ย ตายแน่ๆ เลยนะพี่ภพ~
แต่เจอคำแซวตรงประเด็นของพี่พลเข้าไป ไม่คิดจะรู้ตัวขึ้นบ้างเลยเรอะพี่ภพ งี้มันน่าเปลี่ยนมาเชียร์พี่สรัญให้เข็ด
อย่าว่าแต่คนเขียนเหนื่อยเลย เราอ่านก็เหนื่อยแทนกว่าผู้ต้องหาจะยอมรับสารภาพต้องใช้ตำรวจตั้งหลายนาย โดยเฉพาะตำรวจนายสุดท้ายโดนผู้ต้องหาขู่จะเผาหนังสือและเล็คเชอร์อีกด้วย พอเห็นขู่อย่างนี้แล้วอยากให้เผาจริงๆ แต่คนที่จะเข้ามาเป็นน้องรหัสพี่สรัญคือน้องคิม พี่ภพจะได้โดนน้องคิมจัดการ  :laugh3:
เอาหล่ะ ในที่สุดพี่ภพก็ยอมรับแล้วว่าชอบน้องคิม รอดูว่าพี่ภพจะทำอย่างไรต่อไป

บีบนวดให้กับคุณเรนที่เหนื่อยมากๆ กว่าจะทำให้พี่ภพรู้สึกตัวได้ซะที  :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 07-02-2013 00:37:20

ตอนหน้าพี่ภพลุยเลยมั้ยยยยยยย

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 07-02-2013 00:49:02

แอร๊ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ









ฟิน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 07-02-2013 01:30:01

ประโยคสุดท้ายเด็ดมาก

“เพราะกูชอบมัน!”

 :m20:

ในที่สุดผู้ต้องหาก็รับสารภาพแล้ว
ทั้งนี้ทั้งนั้นต้องยกความดีความชอบให้พี่อันนา
กับพี่สรัญ ! ควรไปเป็นหน่วยสืบสวนนะคะ
จับให้มั่นคั้นให้ตาย !! สามารถแปลงสาร
บีบบังคับคนปากหนักประหนึ่งโดนเหล็กไหล
ถ่วงปาก บีบบังคับให้อ้าปากสารภาพได้
แม้ตอนแรกจะกึก ๆ กัก ๆ พูดจาภาษาหนอนแก้ว ??

อ่านแล้วแอบทุบโต๊ะไม่ได้  :z3: แบบไม่ไหวแล้ว
ผู้ร้ายปากแข็ง แข็งแค่ไหนนะเอาปากมาชนกันหน่อย กร๊ากๆๆๆๆ  :o8:

สรุปทั้งหมดทั้งมวลเพิ่งจะรู้สึกว่าไอ้อาการแปลก ๆ
ที่ตัวเองเป็นอยู่นี่คือ Falling in love สินะ !!
พ่อคนซึน รู้ตัวช้าดีกว่าไม่รู้นะคะ หมกมุ่นอยู่กับอาตี๋หัวทอง
อยู่คนเดียว จนลืมไปว่าเป้าหมายหลักที่ต้องการให้ได้รับความช่วยเหลือ
ของพี่อันชื่อปิ่นหยก  o22 สนใจแต่คนที่สนใจจริง ๆ นะ

มีอาการปวดจี๊ด ๆ ในอกด้วยหรือเปล่า พอบอกว่าไม่ต้องไปยุ่งแล้ว
กร๊ากๆๆๆๆๆ ตอนหน้าพ่อคนปากหนัก พ่อซึนตัวพ่อก็ลุยโลดได้แล้ว
ป่ะเดี๋ยวพี่สรัญแกจีบตัดหน้าแล้วจะหนาว เทคนิคมันผิดกัน !!

ที่ด่าไปเรื่อย ๆ เปลี่ยนเรื่องทุกอย่างก็แค่เขินสินะ  o18
ลุยโลดนะคะ จะเหยียบยี่สิบตอนแรก แพ้ลูกเจี๊ยบไปครึ่งทางแล้ว
รายนั้นกำไรโลด ๆ ตอดเล็กตอดน้อยแบบไม่ต้องให้สอน  :m31:
มึนแอนด์เนียนเกินไป

ตอนนี้แอบคิดถึงนุ้งครีมมมมม  :sad4:
คนเขียนไม่จ่ายค่าตัวให้น้องง่ะ... อาตี๋หัวของของเค้า  :กอด1:
(พี่ภพตะโกนเถียง อาตี๋หัวทองของผม !! )  :angry2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 07-02-2013 01:37:57

อัยยะสุดท้ายก็ชอบ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 07-02-2013 01:53:38

กา รี๊ด กรี๊ด กรี๊ดดดดดดดดดดด!!!!!!!! กว่าจะพูดออกมาได้
รีบไปง้อคิมเลยพี่ภพ มัวแต่ซึน หนีหายจากน้องไปตั้งหลายวัน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Ningg.Destiny ที่ 07-02-2013 02:05:05

เป็นเอามากนะพี่ภพ มานั่งถอนหายใจคิดถึงใครบางคนเนี่ย คิคิ
สุดท้ายก็ถูกพี่อันนาต้อนจนมุม กรี้ดดด !! หนูรักพี่อันนาค่ะ
แต่ว่านะคะ.. แอบสะดุดตรงประโยคที่พี่อันนาพูด ..
"ยังไงเขาก็เป็นน้องชายเพื่อนพี่" ถ้าหมายถึงคิมอาจจะต้อง "ยังไงเขาก็เป็นเพื่อนน้องชายพี่" หรือเปล่า??
คือพี่ภพเขินแล้วชอบด่าเนอะ (หนูชอบผู้ชายปากจัด 555555)
พี่สรัญก็เดาใจเพื่อนได้ถูกทางมาก ชอบอ่ะ เวลาพี่ภพเขิน อ่านไปหัวเราะไป
แบบนานๆจะได้เห็นพี่สามภพของเราจนมุมแบบนี้ เขินเด็กน้อย โถ...

 :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[
และในที่สุด ก็สารภาพแล้วว่า “เพราะกูชอบมัน!” ปริ่มมาก #ไม่รู้จะอธิบายยังไง กรี้ดดดดดด !

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: KAEHUB ที่ 07-02-2013 02:56:42

พี่ภพน่ารักอ่ะ ซึนได้อีก รู้ใจตัวเองซะทีนะ แล้วรีบจัดการน้องให้อยู่หมัดหล่ะ อิอิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: BitterSweet~ ที่ 07-02-2013 06:07:34

เห็นมะพี่ภพ
ยอมรับกันแบบแมน ๆ ไปเล้ย!!
แล้วทีนี้ก็ลุยโลด จีบให้ติดนะพี่! 5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 07-02-2013 07:35:58

 :z3:  อ้ากกกกกกกก   สามภพยอมรับความรู้สึกของตัวเองแล้ว


+1   จ้าาาาาาาา  อยากอ่านตอนต่อไปแล้ว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 07-02-2013 07:47:18

พี่ภพถ้ารู้ว่าชอบแล้วเดินหน้านะ อย่ามาซึนกะน้องเคป่ะ อยากปรบมือให้พ่อสื่อแม่สื่อเรื่องนี้มากเลย ทั้งพี่อัน ทั้งสรัญ กว่าจะยอมรับว่าชอบได้ นี่นั่งปาดเหงื่อเลย

ตอนนี้คิมมาแค่ชื่อ หวังว่าตอนหน้าจะกลับมาป่วนหัวใจพี่ภพเหมือนเดิม กร๊ากก พูดเองเสี่ยวเอง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: It_s_me ที่ 07-02-2013 08:13:03

อีตาพี่ภพ กว่าจะยอมรับก็ปาเข้าไปตอนที่19แล้วพ่อเอ๊ยยยยยยย
อยากให้น้องคิมมาได้ยินจริงๆ คงมีช็อคตาย 5555
ไหนๆก็ยอมบอกสรัญแล้ว อย่าลืมไปบอกเจ้าตัวล่ะ กิ้วๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 07-02-2013 09:44:52

ต้องให้กระตุ้นถึงจะยอมรับนะ  แหมม

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 07-02-2013 10:08:58

อร๊ายยยยยยย พี่ภพน่ารัก !!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: ปลาทองสีชมพู ที่ 07-02-2013 10:11:43

กร๊ากกกกกกกกกกกก...ภพ เอร๊ยยยยยย
กว่าจะหลุดมาได้ เพื่อนแทบจะกินหัวแร๊ววว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 07-02-2013 10:17:02

อาการหนักแล้วนะคุณภพ :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 07-02-2013 10:20:11

กว่าจะรู้่ตัวว่าชอบ หมดไปเกือบ20ตอน แล้วกว่าจะได้รักกัน ไม่ขว้างไปเกือบ 50ตอนหรือ??????

รอคอยปฐมบทต่อไป...............

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 07-02-2013 10:29:38

กว่าจะรู้ใจตัวเอง คนอ่านลุ้นแล้วลุ้นอีก

ต่อไปก็ใส่เกียร์เดินหน้าเต็มตัวเลยสินะ

ว่าแต่ชักสงสัยเรื่องสายข่าวของสรัญ แล้วสิ

สรัญ <--> สมบูรณ์ รึป่าว คิดไปเอง จินตนาการล้ำเลิศ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: AdLy ที่ 07-02-2013 10:48:26

พี่ภพพพพพพพพพพ(วิบัติเพื่อลากเสียงเน้นความ)

เดินหน้าเต็มสูบเลยพี่

วันดำเนินการติวนั้น เปลี่ยนเป็นวันเดทและจัดหนักไปเลยพี่ :z1: :z1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: เก้าแต้ม ที่ 07-02-2013 11:01:02

โอ้วว....เยสสสสสส  ในที่สุดสามภพก็ยอมรับใจตัวเองแล้วววว.  :a2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 07-02-2013 12:09:51

“เพราะกูชอบมัน!”

ไม่รู้คนพูดโกรธหรือเขิน แต่คนอ่านเขินแทน  :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Asuke ที่ 07-02-2013 12:46:09

ถ้า คิมหันต์ ได้ยินเข้า ไม่รุจะโวยวาย หรือว่า เขิล มากกว่านะครับ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: finnie ที่ 07-02-2013 13:01:05

อร๊าาาา เขิลมากๆตอนนี้ ~ ในที่สุดก็ยอมรับแล้ว
จุดพลุฉลอง Yeahhh

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 07-02-2013 13:20:33

กว่าจะบรรลุนะพี่ภพ ต้องให้เพื่อนรัญกระตุ้น  :m20:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Rukki ที่ 07-02-2013 13:30:29

พี่ภพน่ารักกกกกกกกกกก
กว่าจะรู้ใจตัวเองใช้เวลานานน่าดู
รู้ใจตัวเองแล้วก็รีบๆ ไปง้อน้องคิมเร็วๆนะพี่ นิสัยไม่ดี ทำน้องเจ็บแล้วไม่ขอโทษ!
ไปง้อน้องเขาเลยแล้วประกาศกร้าวซะว่าพี่จะไม่มายุ่งกับน้องอีกแล้ว(เรื่องปิ่นหยก) แต่จากนี้พี่จะจีบน้อง
แอร๊ยยยยยยย

มาต่อเร็วๆนะคะพี่เรนที่ร๊ากกกกก
ช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลามานั่งอ่านเลย เสียใจ TT^TT ตอนนี้นั่งแอบเล่นที่ออฟฟิศ
กร๊ากกกกกก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: both^^ ที่ 07-02-2013 14:02:30

อ้ายยยยยยยไอ้พี่ภพพพพในที่สุดดดดด
อยากอ่านตอนหน้าแล้วล่ะ ไปหาน้องๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: PEE-Pooh ที่ 07-02-2013 14:05:20

ยอมรับซะทีนะพี่ภพ
55+ ชอบน้องมั้ยจริงๆด้วยยยยยยยยย

สะใจแม่ยกจริงๆเลย :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 07-02-2013 14:22:29

พี่รัญเยี่ยมมากพี่ ง้างปากพี่ภพได้ซะที!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 07-02-2013 15:17:34

 :mc4: :mc4: :mc4:
ยกรางวัลนักแสดงประกอบดีเด่นให้พี่สรัญจ้าาาาา กว่าจะง้างปากพี่ภพออกมาได้โคตรยากมาก
ทั้งที่ความคิดวนเวียนอยู่แต่กับน้องคิมเนอะ ปล่อยเวลาผ่านเลยไปหลายวันแล้วนะ
คำขอโทษที่ำทำให้เจ็บตัวก็ยังไม่ให้น้อง ป๊อดป่ะเนี่ีย ใจป่าว ถ้าใจก็รีบไปหาน้องซะนะ
จะได้เริ่มจีบจริงจังซะที

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: annachang ที่ 07-02-2013 15:36:44

เดเระแตกแล้วววววววว!!!! กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด  :m25: // กระอักเลือดยิ่งกว่าอ่าน NC
โบกธงสีม่วงเข้มโอยพี่รัญเป็นเพื่อนที่เหมาะกับพี่ภพจริงๆ
เจ้าเล่ห์ๆแบบนี้แท๊คทีมกับหนูครีมได้เลยนะ 555

ตอนหน้าเดินหน้าโลดดดด!! ยอมรับแล้วก็หยุดซึนต่อหน้าคิมหันต์ซะดี!  :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: DoubleBass ที่ 07-02-2013 15:38:51

ฮิ้วววววววววว ยอมรับความจริงเฮ้ย!!!!  :mc4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Oilsaoo ที่ 07-02-2013 15:45:34

พี่ภพยอมบอกว่าชอบน้องเเล้วว
ต่อไปก็จีบเลยย ใช้หนึ่งวันที่มีอยู่ให้คุ้มกับเงินหมื่นที่เสียไปน่ะพี่ภพ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: wi_OoO_wi ที่ 07-02-2013 16:22:05

สารภาพเเล้วววว 


 :m4: :m4: :m4: :m4: :m4: :m4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 07-02-2013 18:41:15

โคตรฮาาา

พี่รัญพยามแหย่อะไรก็ไม่รู้ ไม่เกี่ยวเลยย แต่ฮา มากกก 555555




ปล ทำไมต้องเรียกพี่รัญ เบนแก่กว่านิ่หว่า 55555 สงสัยกำลังคิดว่าตัวเองเป็น คิม  :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: whitefang ที่ 07-02-2013 19:14:24

โว้วว พี่ภพยอมรับเเล้วว o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Takarajung_TK ที่ 07-02-2013 19:30:43

กดไลค์ให้พี่อัญ ขอเชิญเข้าสมาคมสาววายจ้า  o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: B_Story ที่ 07-02-2013 19:37:23

เรื่องนี้น่ารักจัง  :impress2:

วาดการ์ตูนสวยมากเลยค่ะ  o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: SiLent_GRean ที่ 07-02-2013 19:50:18

สารภาพสักที  :เฮ้อ:

แล้วจะไปบอกคิมเลยป่ะเนี่ย  :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: YOSHIKUNI RUN ที่ 07-02-2013 20:05:16

โห.....กว่าจะยอมรับ :try2:

แล้วไปบอกพี่สรัญ ทำไมอ่า
   ไปบอกน้องคิมดีกว่าน้าาาาา  พี่สามภพพพพพ....

   บอกน้องคิม บอกน้องคิม บอกน้องคิม
   บอกน้องคิม บอกน้องคิม บอกน้องคิม
   บอกน้องคิม บอกน้องคิม บอกน้องคิม
   :z12: :z12: :z12:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 07-02-2013 20:21:58

“เพราะกูชอบมัน!”

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด อ่านประโยคนี้ของพี่ภพจบ ถึงกับทำตัวอ่อนในทันที
อ๊ากกกกกกกกกกก กว่าจะรู้ใจตัวเอง กว่าจะบอมรับ
นี่มันเมะวึนแห่งปีชัดๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 07-02-2013 20:27:42

เหอะๆ กว่าจะคิดได้นะอีพี่ภพ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: mamaNUT ที่ 07-02-2013 20:41:15

......สารภาพซะดีๆ   

 คิมอาจจะลด(ความเกรียน)อันเป็นโทษให้ครึ่งหนึ่ง เอิ๊กๆๆ.........

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 07-02-2013 20:46:51

“เพราะกูชอบมัน!”

อ้ายยยย รอคำนี้มานานนนนนน :z3: :o8: :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: murasakisama ที่ 07-02-2013 21:13:15

19ตอนพึ่งรู้ใจตัวเองงงงงงงงงง :z3:ซึนเกินไปแล้วน้าไอ้พี่ภพ :z13:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: from_mars ที่ 07-02-2013 21:25:21

ยอมรับกันแมนๆ หน่อย กว่าจะง้างปากได้
คราวนี้ ก็ต้องรุกละนะคร้าบบบบ

รออ่านต่อจ้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Theznux ที่ 07-02-2013 21:59:06

ต้องไปพูดกับคิมหันต์นะพี่ภพคลุง ><

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: mellowshroom ที่ 07-02-2013 23:16:13

เขินนนนนน~~ ... :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 07-02-2013 23:27:24

ยอมรับแล้ว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Ju ที่ 08-02-2013 00:06:15

อ่านรวดเดียวเลย ชอบมากกกกกกกก

ตอนสุดท้ายมาฮาตรง "มึงอย่ามาใช้ภาษาหนอนแก้ว...กูฟังไม่รู้เรื่อง" 5555555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: erzkak ที่ 08-02-2013 00:34:59

กว่าจะยอมรับความรู้สึกและพูดออกมาได้นะพ่อคุณ  :เฮ้อ:
งานนี้ต้องขอบคุณพี่อันและรัญที่มาไซโค(?)บ่อยๆ 5555555

ตอนนี้นุ้งครีมหาย คิดถึงนุ้งครีมมมมม  :impress2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: RainyMooD ที่ 08-02-2013 01:00:52

จำเลยสารภาพแล้ว  ทางโจทย์ล่ะจะว่ายังงายยยย :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: cutybuay ที่ 08-02-2013 11:23:12

กรี้ดดดดดด อิพี่ภพ ในที่สุดแกก็ยอมรับแล้วว่าชอบอิน้องมัน   :m3:
เหมือนยกภูเขาลูกที่หนึ่งออกจากอก ลุ้นจนปวดตับมา 19 ตอน  o13

ต่อไปก็ต้องลุ้นหนูครีมอีกว่าจะอะไรยังไงกับอิพี่ภพ

แล้วก็ต้องลุ้นอิพี่ภพว่าจะรุกจีบน้องมันมั้ยหรือจะใช้วิธีไหน โอ้ยยย!!
อิป้าก็ต้องลุ้นต่อไป อีเด็กคู่นี้ทำให้อวัยวะภายในฉันทำงานหนักจริงๆเลย  :a14:

ปล. ขอขอบคุณผู้สืบสวนสอบสวนในตอนนี้อันได้แก่ คุณอันนา และคุณสรัญ เชิญมารับจุ๊บจากอิป้าได้เลยจ้ะ  :จุ๊บๆ:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: loverken ที่ 08-02-2013 18:47:48

รู้ใจตัวเองแล้วก็ลุยเลยคะพี่ภพ  o22

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: mizzmizz ที่ 08-02-2013 21:11:40

รอพี่ภพพพพพพพพพพพพพพ   :man1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: พิรุณสีเงิน ที่ 08-02-2013 22:58:00

ในที่สุดก็พูดออกมาแล้วนะคะพี่ภพ   :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: pimBNY ที่ 09-02-2013 12:43:19

รู้สึกตัวเเล้ว

ลุยเลยเฮีย
 
 :z1:

 :z1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 09-02-2013 19:41:30

อ่านไปได้ครึ่งเดียวเอง ขอเวลาไปกินข้าวก่อนนะคะ เดี๋ยวจะกลับมาเม้นนนนนน
สัญญาค่ะ

ปล.อย่าลืมวกกลับมาอ่านนะคะ  :o12:
---------------------------------------------------------------------------------------------------
กว่าจะกลับมาแก้....ผ่านไปหลายวันเลย ขอโทษค่าาาา  :sad4:

กรี๊ดดดดดดดดดดดด โหยยยยย ในที่สุดไอ้พี่ภพก็พูดซักที
ต้องยกความดีวามชอบให้ตัวเร่งปฏิกิริยาอย่างพี่อัน พี่พล พ่อ แม่ และที่รุนเเรงสุด....สรัญ นั่นเอง
กว่าจะทำให้พี่ภพยอมรับตัวเองได้ ต้องรอให้คนอื่นเค้าสาวไส้ตัวเองไปจนจะหมดพุงเเล้วเนี่ยยยยยยยย
พี่ภพหลุดมาดเก๊กสุดๆอ่ะ อยากเห็นหน้าจริงเชียว คริคริคริ o18
ไปเลยนะ รีบกลับไปหาน้องคิม ไปทวงสิทธิ์ 24 hr และตลอดไปโดยด่วน
ที่สำคัญไปง้อน้องคิมแบบน่ารักๆให้คนอ่านชื่นใจด้วยจะดีมากกกกกก  :impress2: :impress2:

รักมากกกกกกกกกกกกก  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: sunshine538 ที่ 09-02-2013 19:51:16

2 ตอนที่ผ่านมา น้องครีมกับพี่ภพ (หมาบ้า !!??) ไม่ได้เจอะกันเลยเนอะ กลายเป็นพี่อัน สาวสวยอันตรายกลายเป็นผู้ดำเนินเรื่องแทน โทษฐานที่เป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด (ซึ่งก็ดูสมเหตุสมผลดี)

แอบฮาพี่อัน เพิ่งรู้ว่า นอกจากความน่ากลัวทางความคิดและการวางแผนอันแยบยลของพี่อันแล้ว พี่อันเป็นผู้หญิงอันตรายมากคนหนึ่ง ขัดใจใครเป็นอยากฉีกขาเตะ!!!  หวังว่าคงไม่มีใครเป็นเหยื่อของพี่อันนะ  :laugh:

น้องครีม... รู้สึกว่า โคตรน่าสงสารอ่ะ เหมือนโดนผู้ใหญ่ปั่นหัว ถึงจะแสบแค่ไหน น้องครีมก็ยังเป็นเด็กนะ เจ็บตัวอยู่แท้ๆ คนทำก็ผีเข้าผีออก มาเยี่ยมสักหน่อยก็ไม่ คนต้นเหตุก็ตามมาป่วนถึงบ้านอีก เอาเป็นว่า น้องครีมอย่าไปยอมไอ้พี่ภพนะ มือหนักปากหนักดีนัก ถ้าเค้ามาหาก็จัดการขั้นเด็ดขาดซะ !!!

พี่ภพ... ต้องใช้ทั้งพี่อันกับเพื่อนสรัญมากระทุ้งในระดับสุด ถึงจะยอมรับความจริงได้นะว่าหลงรักน้องครีมไปแล้ว มันน่า... :z6: ขอให้พบกับความยากลำบากในการจีบน้องครีมนะคะพี่ภพ (คนอ่านแอบจิตเล็กน้อย 555)

รออ่านตอนต่อไปค่ะ  :call:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: phoenixa ที่ 09-02-2013 23:11:37

ก็น่าจะรู้ตัวตั้งนานแล้วนะ
แต่แค่ไม่ยอมรับเท่านั้นเอง
ก็เสะซึนนี่เนาะ อย่าให้เสียชื่อ
กว่าจะยอมรับออกมาได้ พี่รัญก็โดนด่าไปหลายยกเหมือนกันนะเนี่ย

รอให้พี่ภพไปเจอน้องครีมอยู่นะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Cupcake ที่ 09-02-2013 23:25:06

ยอมรับแล้วววววว วู้วฮู้วววววว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: name ที่ 10-02-2013 16:42:25

ลุยเลยย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 19 - ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพ [หน้า 33] (06/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: MiiCell ที่ 10-02-2013 20:55:32

ปากแข็งโป๊กเชียว แหมๆเป็นที่น่าสนุกสนามยามแกล้ง
สรัญคงชอบใจ ได้ต้อนหนุ่มซึนให้จนมุม :laugh:

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 11-02-2013 01:45:07

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 20 – ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่!

สายวันเสาร์ แสงแดดเจิดจ้าสาดส่องลามเลียประตูรั้วสีขาวซึ่งบางส่วนเริ่มหลุดลอกเห็นรอยสนิมเกาะ โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ขนทองอร่ามนอนอืดอาบแดดเปรมปริ่มอยู่กลางสนามหญ้าเล็ก ๆ ในอาณาเขตของบ้าน โรงรถด้านข้างนั้นว่างเปล่าเช่นเคยเหลือแต่มอเตอร์ไซค์คุ้นตาจอดอยู่ ความสงสัยอันไม่ได้เจตนาจู่โจมเขาด้วยคำถามว่าคิมหันต์อยู่บ้านคนเดียวเช่นนี้ประจำเคยรู้สึกเหงาบ้างไหม หรือเพราะอย่างนี้เลยชอบไปที่ร้านเค้กทานตะวันบ่อย ๆ

“ดุ๊กดิ๊ก”

สามภพลองส่งเสียงเรียกเบา ๆ ไม่คิดว่ามันจะได้ยิน และเขาค่อนข้างลังเลว่าอาการกระดิกหู ลืมตาขึ้นมาดูครู่เดียวโดยไม่แม้กระทั่งจะยกหัวตัวเองขึ้นจากพื้น จากนั้นก็หลับต่อเหมือนเขาเป็นแค่แมลงหวี่ที่บินผ่านนั้นเรียกว่ามันได้ยินเขาหรือเปล่า

ชายหนุ่มไม่แปลกใจเลยหากอยู่ ๆ จะมีตำรวจจากไหนสักแห่งพุ่งเข้าชาร์จตัวเขาตอนนี้เหมือนอย่างเคยเกิดขึ้นเมื่อวันแรกที่พบกัน ในเมื่อรู้ดีว่าทำตัวมีพิรุธเป็นที่สุดจนแม้แต่ตัวเองยังคิดว่าน่าสงสัย เขามาวนเวียนอยู่ตรงนี้นานแล้ว ใช้เวลากับการหมุนไปหมุนมาหน้าบ้าน จากนั้นก็เดินกลับไปยังรถซึ่งจอดไว้อีกด้านหนึ่ง เข้าไปนั่งสงบจิตสงบใจแต่กลายเป็นทะเลาะกับตัวเองอีกสามสี่ตลบก่อนจะลงมาวนเวียนตรงนี้อีกครั้ง คิมหันต์อาจยังไม่เห็นผู้มาเยือนซึ่งป้วนเปี้ยนอยู่พักใหญ่ หรืออาจเห็นแต่เลือกจะทำเป็นไม่สนใจ ซึ่งสำหรับกรณีหลังนั้นพอนึกถึงแล้วก็หงุดหงิดขึ้นมาบอกไม่ถูก

ให้ตายเถอะ เขาไม่น่ามาเลย

สามภพหมุนตัวไปยืนพิงกำแพง ถอนหายใจออกมาหนึ่งเฮือกยาวเหยียด ยังไม่บอกตัวเองได้ไม่ชัดเจนด้วยซ้ำว่าจะมาทำอะไรบ้าง อะไรในหัวค่อนข้างสับสนพอดู แต่คิดว่าควรขอโทษสักครั้ง แม้แต่สรัญซึ่งรู้เหตุการณ์เพียงคร่าว ๆ (จากความพยายามเป็นอย่างยิ่งจะรีดเค้นข้อมูลโน่นนี่จากปากเขา)ยังยืนกรานเช่นนั้น แถมยังยุแยงอย่างสนุกสนานให้ทำอย่างโน้นอย่างนี้

ใช่ว่าเขาไม่รู้ตัวควรทำอะไร แต่บางทีมันก็ขัดใจเป็นบ้า และคงต้องยอมรับว่าประสบการณ์ในการ...จีบ....ผู้ชาย? (เขาจะจีบหรือ?...บ้าน่า....อาจเป็นอะไรสักอย่างคล้าย ๆ อย่างนั้น) เขาแพ้สรัญราบคาบ

ชายหนุ่มเคาะรองเท้าลงกับพื้นเป็นจังหวะ ตุบ...ตุบ...ตุบ... เบา ๆ ขณะที่มือหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู ตัดสินใจใช้วิธีสื่อสารแบบเดิมอีกครั้ง


‘อยู่ไหน?’

เขาพิมพ์คำเดิมที่เคยใช้ลงไปแล้วกดส่ง ไม่ถึงอึดใจก็มีคำแจ้งเตือนว่ามันถูกอ่านแล้ว


แต่ไม่มีอะไรตอบกลับมา


สามภพถอยออกจากกำแพงเล็กน้อยเพื่อให้สามารถมองเห็นตัวบ้านได้ชัดเจนขึ้น ขมวดคิ้วเพ่งมองไปยังชั้นสองในตำแหน่งที่เป็นห้องนอนของคิมหันต์ บานหน้าต่างกระจกเปิดแง้มไว้ และผ้าม่านก็ถูกรวบอยู่ไปอยู่ด้านหนึ่ง แต่เขามองไม่เห็นการเคลื่อนไหวใด ๆ ในนั้นแม้แต่น้อย เกือบจะถอดใจเก็บมือถือเข้ากระเป๋าอยู่แล้วตอนที่เสียงเตือนสั้น ๆ ดังขึ้นพร้อมกับข้อความที่ถูกส่งมาถึง

‘มาทำอะไร’

เขาขมวดคิ้ว คิมหันต์เองก็เลือกใช้คำเดิมราวกับอยากประชดเขา หากอ่านย้อนหลังขึ้นไปสักหน่อยจะพบว่าข้อความพวกนั้นเหมือนกันทุกตัวอักษร แต่บางทีอาจเป็นแค่ความบังเอิญก็เป็นได้

‘เห็น?’   ด้วยความนึกสนุก หมั่นไส้ หรืออะไรทำนองนั้น หากคิมหันต์อยากใช้บทสนทนาแบบเดิมอย่างที่เขาเคยไปหาที่โรงเรียน จะเล่นด้วยสักหน่อยก็ได้

‘เห็นทุกอย่างแหละ’

คราวนี้ตอบกลับมาอย่างไว และแน่นอนว่าเหมือนครั้งก่อนทุกประการราวกับกด copy แล้ว paste  ไม่รู้ควรอารมณ์ไหนดี เพราะสิ่งที่ปรากฏบนใบหน้าชายหนุ่มมีร่องรอยหงุดหงิดด้วยคิ้วซึ่งขมวดแน่นขึ้นอีก ทว่าริมฝีปากกลับวาดเป็นรอยยิ้มกว้าง ตัดสินใจพิมพ์อย่างเดิมอีกหนึ่งประโยคทั้งที่ยังสงสัยว่าพวกเขามัวย้อนอดีตผ่านข้อความแชตอะไรกันอยู่


‘งั้นก็โผล่หัวมา’


หลังจากนั้นกลับเงียบไปเลย...เงียบแบบเดียวกับครั้งก่อนที่บทสนทนาจบลงแค่ตรงนั้น


แต่คราวนี้เขาไม่จบ


‘คิมหันต์’


‘ไอ้ตี๋เกรียน’


‘น้องครีม’


‘ไอ้ลูกหมา’


‘ไอ้จิ้งจอกเจ้าเล่ห์’


‘ตี่น้อย’

เขายิงรัวอะไรก็ตามที่นึกออกขึ้นมาในหัว และอีกฝ่ายก็เห็นชื่อเรียกเหล่านั้นทุกตัวอักษร เป็นเรื่องผิดวิสัยสำหรับคิมหันต์อย่างยิ่งหากเจ้าตัวจะไม่ตอบโต้อะไรสักอย่าง ทว่าในท้ายที่สุด ก่อนจะได้พิมพ์สิ่งอื่นลงไป ไอ้เด็กแสบก็ได้พิสูจน์ให้เห็นว่ายังอยู่ดีมีสุขด้วยการขว้างอะไรบางอย่างออกมาจากหน้าต่างด้วยความแรงและเร็วพอจะเคลื่อนที่แบบโปรเจคไทล์เพื่อมาเฉี่ยวศีรษะเขาไปนิดเดียวก่อนทิ้งตัวลงบนพื้น

“??”

มันเป็นก้อนกระดาษยับย่นซึ่งกลิ้งช้า ๆ แล้วหยุดลงอย่างอ้อยอิ่ง ดูราวกับมีรังสีอะไรบางอย่างพุ่งออกมาจากก้อนกลม ๆ นั้นว่า ‘หยิบฉันขึ้นมาสิ’

และสามภพทำตามคำสั่งลึกลับจากปั้นกระดาษนั่น

เขาหยิบมันขึ้นมา ขนาดวัตถุนั้นกระจ้อยร่อยกำมิดด้วยมือข้างเดียว ห่อยางลบเอาไว้ข้างในเดาว่าเพื่อช่วยถ่วงน้ำหนักให้ขว้างได้ไกลขึ้น สามภพเผลอหัวเราะในลำคอเมื่อพบว่ายางลบก้อนนั้นมีลายมือยึกยือเขียนชื่อเจ้าของไว้ว่า ‘คิม’  ทำเป็นเด็กอนุบาลกลัวเพื่อนกินยางลบไปได้ แต่ที่ดึงความสนใจเขาได้มากกว่านั้นคือลายมือแบบเดียวกันซึ่งปรากฏอยู่บนกระดาษยับย่น


‘ไอ้พี่ภพหมาบ้า จะเจอก็ขอโทษผมก่อน พูดเพราะ ๆ  ตะโกนดัง ๆ ตรงนั้นแหละ จนกว่าป้าบ้านตรงข้ามที่เลี้ยงร็อตไวเลอร์จะออกมาดู’


ปิดท้ายด้วยรูปวาดหน้าคนเบี้ยวบูดเป็นขีด ๆ กำลังแลบลิ้นใส่อย่างกวนอวัยวะเบื้องต่ำ บ่งบอกว่าคนวาดคงทำคะแนนวิชาศิลปะได้ไม่ดีนัก นึกออกชัดเจนถึงเสียงยียวนของอีกฝ่ายหากพูดประโยคนั้นออกมา

“ไอ้เด็กเวร”

ทำไมช่างยั่วโมโห จากตอนแรกตั้งใจจะมาขอโทษจะได้กลายเป็นถล่มบ้านหรือเปล่า

“คิมหันต์!” เขาร้องตะโกนแต่ไร้เสียงตอบรับ บ้านทั้งหลังเงียบราวกับไม่มีคนอยู่ เหลือเพียงไอ้ดุ๊กดิ๊กที่คราวนี้ยกหัวขึ้นมาดูแล้วหาวหวอดใหญ่ เมื่อประเมินแล้วว่าไม่มีเหตุการณ์ใดอันนำไปสู่การได้ลาภปากก็ฟุบลงไปนอนต่ออย่างเกียจคร้าน ปล่อยสามภพยืนงุ่นง่านแต่ยังไม่วายเหลือบตามองบ้านตรงข้ามว่ามีร็อตไวเลอร์อยู่จริงหรือเปล่า

เล่นบ้าอะไร...

เย็นไว้สามภพ ชายหนุ่มเตือนตัวเอง สูดลมหายใจเข้าลึก ยุบหนอ...พองหนอ...อย่าถือสาหาความเด็กเกรียนหน้าตี๋หัวทองที่ช่างแหย่อยู่ได้ทุกครั้งที่เจอ เขายังนึกไม่ออกว่าไปป่าวประกาศกับสรัญว่าชอบไอ้เด็กนี่ได้อย่างไร

“คิม!”

บ้านเงียบสนิท หลังผ้าม่านที่หน้าต่างชั้นสองยังไม่มีวี่แววของสิ่งมีชีวิตเช่นเคย แต่เขาเชื่อว่าอีกฝ่ายดูเขาอยู่จากที่ไหนสักแห่งแน่ ๆ  ความรู้สึกเหมือนกำลังโดนจ้องนั้นชัดเจนจนตัวแทบพรุนเลยทีเดียว

“พี่...”

เขาพูดต่อพร้อมกับเหลียวมองด้านหลังอีกครั้ง คราวนี้เห็นเงาดำตะคุ่มอยู่ในรั้วบ้าน อาจเป็นสุนัขร็อตไวเลอร์ของป้าคนที่คิมหันต์อ้างถึง

“พี่ขอโทษ”

แม้เป็นระดับความดังซึ่งมากกว่าปกติ แต่ก็ยังห่างไกลจากการตะโกนไปหลายเดซิเบล และรั้วบ้านทั้งสองฝั่งที่หันหน้าเข้าหากันก็เงียบฉี่ทั้งคู่ราวกับเป็นบ้านร้างซึ่งมีหมาเฝ้าบ้านไว้ฝั่งละตัว

“นี่ได้ยินไหม!?” เขาโวย “พูดแล้วก็ออกมาสิวะอย่าให้หงุดหงิด!”

โทรศัพท์เขาส่งเสียงเตือน ไม่ได้ดังมากแต่ถึงกับเผลอสะดุ้ง หยิบเครื่องมือสื่อสารขึ้นมาดูจึงพบว่าเป็นไลน์จากคิมหันต์

‘พี่อ่านหนังสือไม่ออกหรือ? ลายมือผมออกจะสวย’

“สวยตายละ!” เขาเถียงกับหน้าจอมือถือ “ไก่เขี่ยอย่างกับเด็กหัดเขียน”

‘ไหนพูดเพราะ ๆ?’

คู่กรณียังทวงต่อ

‘แล้วไหนยัยป้ามหาภัยบ้านตรงข้าม????’

สามภพอ่านแล้วก็ได้แต่ฮึดฮัด ให้ตะโกนจนกว่าป้าบ้านตรงข้ามจะออกมาดู..? คิมหันต์เอาสมองส่วนไหนคิด เดาแล้วคงเป็นส่วนเดียวกับที่สารพันจะสรรหาเรื่องมายั่วโมโหเขาเป็นแน่ ชายหนุ่มยกมือขึ้นกุมขมับ บอกกับตัวเองว่าจะยอมให้ครั้งนี้ครั้งเดียว หลังจากนี้ถ้ามีเกรียนกันอีกจะจัดให้ ‘หนัก’ เลยทีเดียว

“พี่ขอโทษ!” เขากลั้นใจตะโกนต่อ “ครับ!”

บ้านหลังตรงข้ามยังเงียบ แต่สุนัขขนเกรียนสีดำมันปลาบเริ่มออกมาส่งเสียงเห่าอยู่ริมรั้วแล้วตอนนี้ เออดี..เห่าดัง ๆ เลย เอาให้ได้ยินแม่งทั้งซอยรู้แล้วรู้รอด

“น้องครีม ได้ยินไหมครับ ขอโทษ!”

เขายังตะโกนต่อ เหยียบ ๆ ความอายไว้ใต้รองเท้าผ้าใบไปก่อน เริ่มจะหน้าชาหมดความรู้สึกแล้วตอนนี้ อย่าให้จับตัวได้จะเล่นให้หนักเลยไอ้เด็กเวร แทนที่จะหันเข้าหาบ้านคิมหันต์ตอนนี้เบนเข็มมาทางบ้านหลังตรงข้ามพร้อมกับแหกปากต่อ เพ่งกระแสจิตให้ยัยป้ามหาภัยอะไรนั่นรีบปรากฏตัวเสียที


“น้องครีมครับ!! เลิกงอนเป็นเด็กผู้หญิงได้แล้ว!!”


เอาสิเด็กเวร ตรงตามเงื่อนไข พูดเพราะจนคลื่นเหียนอยากคายของเก่าทุกพยางค์ แต่ไม่ได้บอกนี่ว่าจะเอาพูดเพราะแบบไหน


“หรือแกล้งงอนนี่เพราะอยากให้ง้อครับสาวน้อย!?”


“ไอ้เชี่ย!!!”


คุณป้าในตำนานยังไม่ทันเปิดเผยร่าง ก็เป็นไอ้คนยื่นข้อเสนอตัวดีนี่เองที่วิ่งแจ้นออกมาก่อน


“ทำไมพี่ปากหมางี้วะแม่ง!” คิมหันต์แง่ง ๆ ขณะที่เดินฟึดฟัดตรงมาทางเขาแต่ยังไม่ยอมเปิดประตูให้ แก้มแดงระเรื่อจากอารมณ์หงุดหงิดซึ่งพุ่งกระฉูดแบบที่หากสรัญมาเห็นคงได้มีต่อยตีแย่งจะจีบพร้อมคำรบเร้าอยากฟัด ๆ อีกนั่นแหละ (แต่ไม่ได้หมายความว่าเขาอยากไปแย่งกับสรัญหรืออะไรเสียหน่อยใช่ไหม?)

สามภพยื่นมือผ่านซี่ประตูรั้วไปตบเบา ๆ บนหัวสีทองเป็นกระเซิง ดูใกล้ ๆ แล้วจึงได้เห็นว่าหน้าตาดูสะโหลสะเหลเอาการเลยทีเดียว

“เปิดเร็ว” เขาสั่ง

“เป็นใครมาสั่งวะ” คิมหันต์กอดอก สีหน้ากระฟัดกระเฟียดพร้อมกับทวงข้อตกลง “ป้าโหดยังไม่ทันออกมาเลย”

“นั่นสิ ป้าอะไรนั่นยังไม่ออกมา..” ชายหนุ่มยักไหล่ หรี่ตามองไอ้ตัวป่วนที่ไม่เห็นหน้าตั้งเป็นสัปดาห์พร้อมกับกระตุกรอยยิ้มชนะเลิศมุมปาก “หมาน้อยบางตัวก็กระดิกหางมารับซะแล้ว”

เด็กหนุ่มอ้าปากหวอจนน่าขำไปอีกราวสองวินาทีก่อนจะตั้งตัวได้แล้วโวยลั่น “ไอ้พี่ภพ ไอ้เวร!”

อะไรสักอย่างบนใบหน้าอีกฝ่าย บางทีอาจเป็นตาตี่ที่พยายามเบิ่งกว้าง ริมฝีปากบางซึ่งเอ่ยคำสบถแบบไม่เจียมตัว ทำจมูกบานใส่เป็นหมาหอบแดด หรือไม่ก็แก้มใสที่เจือสีชมพูอ่อนระเรื่อทำให้เขาเผลอหัวเราะออกมาน้อย ๆ และติดจะ...เอ็นดู? แม้ตอนที่ออกคำสั่งอีกครั้งเสียงเข้ม “เปิดประตู”

“กลับบ้านไปเลยไป”

“ไม่กลับ”

“งั้นก็ไปน้ำลายฟูมปากที่อื่น!” เจ้าบ้านว่าพลางชี้โบ๊ชี้เบ๊ ส่วนเขายังยืนกรานหนักแน่นเช่นเดิม ไม่ลืมจะยักคิ้วให้รู้ว่าวิธีไล่แบบนั้นทำอะไรเขาไม่ได้

“ไม่ไป”

“ไม่งั้นจะ—“

“เรียกตำรวจ?” เขาช่วยต่อ

“บ้าเรอะ!” คิมหันต์เถียง ถ้อยคำต่อจากนั้นที่ไม่ได้พูดออกไปคือจะโดนตำรวจหมายหัวกันทั้งบ้านตั้งแต่เหตุการณ์ครั้งก่อน ๆ อยู่แล้ว

“หรือวางยานอนหลับ?”

“....” เด็กหนุ่มขมวดคิ้วหน้ายุ่ง ก่อนความผิดพลาดครั้งใหญ่จะตามมาเมื่อเสียท่าให้สามภพคว้าข้อมือสองข้างผ่านซี่รั้วเหล็กเอาไว้ได้  “เฮ่ย!ปล่อย!!”

“เปิดประตู”

“ไม่เปิดว้อย!”

“งั้นก็อยู่มันอย่างนี้แหละ”

ยิ่งพูดก็ยิ่งกลายเป็นตะโกนเสียงดัง ยื้อยุดกันอยู่คนละฝั่งประตูรั้วจนข้อมือกระแทกกับซี่เหล็กไปหลายหน คิมหันต์ยิ่งหน้านิ่วคิ้วขมวดขึ้นอีกแต่ไม่ได้บ่นอะไรเรื่องเจ็บ มีแต่จะโวยวายให้ปล่อยสลับกับส่งเสียงสบถแทรกบางช่วง สุดท้ายความอดทนก็จบลงด้วยคำตวาดลั่นพร้อมกับเสียงเห่ากรรโชกของสุนัขอารักขาบ้านตรงข้ามซึ่งดังใกล้เข้ามาอย่างน่าใจหาย


“พี่แม่งมาก่อกวนอะไรผมอีกแล้ว!!”  “โฮ่ง!โฮ่ง!!โฮ่ง!!!”  “แหกปากหนวกหูอะไรกันวันหยุดพักผ่อน!!!”



สามเสียงนั้นดังขึ้นแทบจะเรียกว่าพร้อมกันเลยทีเดียว


สองหนุ่มที่ทะเลาะเสียงดังลั่นชะงักลงฉับพลัน ด้วยเสียงโวยวายของทั้งสองคนราวกับเป็นคาถาอันเชิญป้าโหดในตำนานให้เผยร่างแท้จริงออกมาในที่สุดหลังจากได้แต่จินตนาการจากบริบท

สตรีวัยราวสี่สิบตอนปลายรูปร่างผอมกำลังทำหน้าถมึงทึงยืนจังก้าอยู่หน้าประตูรั้วที่เปิดออก มือถือสายจูงสุนัขซึ่งคล้องอยู่กับปลอกคอสิ่งมีชีวิตสีดำทะมึน ท่าทางมันพยายามอย่างยิ่งจะกระชากอะไรสักอย่างให้ขาดวิ่นด้วยคมเขี้ยวอันใหญ่ฉ่ำน้ำลายเยิ้มย้อย

“ให้น้องนิลกัดไส้ไหลซะเลยดีไหม!?”

ป้าโหดตะโกนเสียงเหี้ยม อารมณ์หงุดหงิดขั้นสุดดูจะส่งถึง ‘น้องนิล’ ของแกที่แทบกระชากสายจูงหลุดมือ และอาจจะเป็นการใส่ร้ายคนแก่ไปสักหน่อย แต่สามภพเห็นว่ามือกร้านจนเส้นเอ็นปูดโปนของเธอก็ดูจะไม่ได้ตั้งใจกุมสายนั้นไว้แน่นนัก ท่าทางมันพร้อมจะหลุดออกมาได้ทุกเมื่อทีเดียว


“โฮ่ง!”


“เฮ่ย!”

สามภพสะดุ้ง น้ำลายหมา(ของจริง)ที่กระเด็นมาหยดห่างจากรองเท้าผ้าใบไปนิดเดียว ส่วนแหล่งที่มากำลังเห่าเหมือนเห็นเขาเป็นแมวตัวน้อยซึ่งเดินฉุยฉายอยู่บนสันกำแพง ท่าทางประหนึ่งว่าอย่างไรก็ต้องลากลงมาขย้ำให้ได้


“โฮ่ง! โฮ่ง!”


“จัดการเลยลูกนิลของแม่!”


“โฮ่ง!โฮ่ง!โฮ่ง!โฮ่ง!โฮ่ง!โฮ่ง!”


ไอ้หมามืดกระโจนเข้ามาใกล้จนเห็นโหงวเฮ้งชัดเจนแจ่มแจ้งทุกรูขุมขน ปากอ้ากว้างโชว์เขี้ยวขาว สามภพจนมุมอยู่หน้าประตูรั้วบ้านไอ้ตี๋หัวทองที่มาทีไรได้เป็นเรื่องทุกที และตอนนี้เริ่มคิดว่าควรปีนรั้วเข้าไปตั้งแต่แรกก่อนหมาจะออกมาก็จบ(แต่ไม่ทันแล้ว)


“นี่มันบ้าอะไรกันว้อย!”





..............................................................




..............................





.





.





.





.




“สมน้ำหน้า!”


คิมหันต์ยิ้มหยัน แม้ตัวเองเซไปพิงกำแพงเรียบร้อยแล้วหลังจากกระชากประตูรั้วเปิดออกเป็นช่องพอให้ร่างล่ำ ๆ ของอีกฝ่ายเบียดแทรกเข้ามาได้ด้วยความเร็วเหลือเชื่อก่อนจะรีบดึงรั้วปิด เหงื่อแตกเหมือนเพิ่งไปเข้าซาวน่า ส่วนแขกไม่ได้รับเชิญนั้นถึงกับหน้าซีดเผือดด้วยสภาพไม่ต่างกันนัก หันหลังพิงรั้วซึ่งกั้นระหว่างพวกเขาและไอ้ตัวที่ยังเห่าลั่นซอยอยู่อีกฝั่ง มาดเมิดอะไรหมดเกลี้ยงกันทั้งคู่ ที่แหกปากทะเลาะกันอย่างไร้สาระตั้งนานแทบจะหมดความหมายไปในบัดดล

“ก็ไม่เสือกเปิดตั้งแต่แรก” สามภพบ่นเมื่อสงบสติอารมณ์ได้ ขยับตัวขึ้นมายืนตัวตรงพลางเหลือบมองสุนัขสีดำที่ยังเห่าอยู่อีกยกใหญ่ก่อนจะโดนดึงกลับเข้าบ้านในที่สุดพร้อมกับเจ้าของที่บ่นบ้างโวยบ้างจนลับสายตา “รู้ว่าหมาบ้านนั้นดุแล้วให้ตะโกนแต่แรกทำไมไอ้เด็กเปรตนี่”

คิมหันต์กอดอก หันมาเผชิญหน้า ท่าทางบอกว่าขัดใจเต็มแก่พร้อมกับเอ่ยเสียงเครียด “แล้วมาทำเบื๊อกอะไร เปิดให้เข้ามาก็บุญแล้ว”

ฟังแล้วถึงกับสะอึกนิดหน่อย สามภพมองสำรวจร่างโปร่งตรงหน้าตั้งแต่หัวจรดเท้า เห็นข้อมือมีรอยแดงจาง ๆ คงจากที่กระแทกรั้วเมื่อครู่ให้นึกอยากตบหัวตัวเองขึ้นมาทันที ขาวจัดอย่างนั้นเดี๋ยวจะเป็นจ้ำชัดอีกหรือเปล่า สายตาเลื่อนลงไปจับจ้องที่ขาซึ่งโผล่พ้นชายกางเกง รอยช้ำและแผลถลอกเริ่มจางลงแต่ยังเหลือร่องรอยให้พอเดาได้ว่าก่อนนั้นเป็นเยอะขนาดไหน ส่วนแผลใหญ่สุดที่อยู่ใต้ผ้าก๊อซนั้นเขามองไม่เห็น

“..มาดู..” เขาพึมพำ ยังไม่ละสายตาไปจากขาสองข้างของอีกฝ่าย

“ไม่ใช่สวนสัตว์” คิมหันต์สวนทันควัน

“มาคุยเรื่องสัญญาหนึ่งวันจากงานประมูลด้วย”

“..อ้อ” เด็กหนุ่มตีสีหน้ากระจ่างแจ้ง แม้ก่อนนั้นจะเหวอไปนิดหน่อยทำเขาข้องใจว่าลืมไปแล้วหรืออย่างไร? “เอาไงก็ว่ามา”

สามภพข้ามเรื่องนั้นไปก่อน เดินหน้าไล่ประเด็นที่มาโผล่ตรงนี้วันนี้ตามที่พอจะคิดออก “มาขอโทษ”

“หือ?”

“พี่ขอโทษ”

ถึงจุดนี้คิมหันต์ถึงกับพูดไม่ออก ลิ้นแข็งขยับไม่ได้ขึ้นมากะทันหัน ได้แต่ทำพยักหน้าเออออห่อหมกแล้วเบนสายตาไปทางอื่นเพื่อเลี่ยงการสบตาคู่สนทนาตรง ๆ  และสามภพก็ดูให้ความร่วมมือในส่วนนี้ได้ดีเพราะชายหนุ่มก็พยายามหันไปชมนกชมหมาไม่มองหน้าคนฟังสักนิด

“...ผมหล่อ พ่อพระ ไม่ต้องขอโทษแล้ว!” เด็กหนุ่มบ่นอุบอิบ เอาเท้าตัวเองเขี่ยเท้าหมารักที่เข้ามาทิ้งตัวแหมะใกล้ ๆ ได้ครู่ใหญ่ “พี่ชักเพ้อว่ะ”

สามภพพยักหน้า ไม่ได้เถียงอะไรเพราะอดเห็นด้วยปนขัดใจตัวเองไม่ได้ว่าเริ่มเพ้อเจ้อพิกล เขาสูดลมหายใจลึกแล้วค่อยผ่อนออกเชื่องช้า ทีนี้อาจจะถึงจุดที่ยากสุดก็เป็นได้

“อีกอย่างคืออยากหาคำตอบอะไรให้แน่ใจอีกนิดหน่อย”

คิมหันต์ยังก้มหน้าก้มตา ดูท่าจะเสียศูนย์ไม่หายหลังฟังคำขอโทษจริงจัง ไม่ใช่แหกปากเย้ว ๆ ชวนตีแบบตอนอยู่หน้าบ้าน ถามออกมาเสียงเบาหวิวพร้อมกับเอาเท้าเขี่ยไอ้ดุ๊กดิ๊กแรงขึ้นจนหมาอ้วนทนไม่ไหวลุกไปนอนที่อื่น “คำตอบเรื่อง?”

ชายหนุ่มพิศมองอีกฝ่ายตั้งแต่หัวจรดเท้าซ้ำอีกครั้ง เด็กผู้ชายรูปร่างโปร่ง หัวทอง หน้าตี๋ ตาตี่ กวนตีน ช่างห่างไกลจากสเป็คผู้หญิงที่เขาเคยคบหาไปหลายขุม ให้จีบนี่มันออกจะ....ทำใจลำบาก...และค่อนข้าง.....อืม....ขัดกับมโนสำนึกส่วนตัวไม่น้อยเลย

“ไอ้ตี๋ มานี่”

“อะไร!?” อีกฝ่ายทำเสียงแข็งเจืออารมณ์ยียวน “แม่งสั่งอีกละ กลับไปสั่งน้ำมูกที่บ้านไป”

เขาถอนใจ น่าจะรู้อยู่แล้วว่าระหว่างพวกเขาสองคน การสั่งไม่เคยใช้ได้ผลกับคิมหันต์มาก่อน หรือหากพูดใหม่คือได้ผลอยู่หรอกแต่เป็นผลในทิศทางตรงกันข้าม เหมือนทำการทดลองเคมีอะไรสักอย่างซึ่งควรจะได้สารสีน้ำเงินใสแต่ไป ๆ  มา ๆ หลอดทดลองกลับระเบิดบรึ้มต่อหน้าต่อตานั่นแหละ

“โอเค  งั้นไม่ต้องมา วิ่งหนีเลยก็ได้ถึงจะไม่ทันหรอก” สามภพว่าพลางก้าวเท้าเข้าไปหาแทน อาศัยจังหวะที่เดาว่าอีกฝ่ายคงเตรียมตอบโต้ก่อนจะหนีจริง(พิจารณาจากลักษณะนิสัย)ยกแขนขึ้นรวบเอวเด็กหนุ่มแล้วดึงทั้งร่างเข้ามาแนบชิดกับอกตัวเองพร้อมสีหน้าตื่นตะลึงของเจ้าตัว


และครั้งนี้ก็ยังใจเต้นแรงจริง ๆ ด้วย


“เป็นบ้าอะไรอีกแล้ววะเฮ่ย!!”


ไอ้แสบในอ้อมกอดแหกปากลั่น ดิ้นขลุกขลักประหนึ่งจะโดนจับเชือดไม่ใช่แค่ถูกกอด แรงสะบัดเยอะกว่าครั้งก่อนขนาดนี้เดาว่าแผลคงไม่เจ็บแล้ว มีกระทั่งทุบเข้าที่หลังเขาด้วยซ้ำ มือหนักทีเดียวแต่ไม่ได้หนักเกินจะทนไหว ไม่เจอกันหลายวันแทนที่จะหายจากอาการใจเต้น คราวนี้นอกจากไม่หายแล้วยังเพิ่มความรู้สึกอยากฟัดหนัก ๆ  ผสมปนเปเข้ามาด้วยอย่างน่ากลัวว่าหลอดทดลองซึ่งควรได้สารสีน้ำเงินใสของเขาจะระเบิดตูมด้วยฝีมืออาตี๋เกรียนซึ่งเจ้าตัวรู้เรื่องที่ไหนกัน


“คิดถึง”


ไม่เชิงหลุดปาก แต่ไม่ใช่สิ่งที่เตรียมมาพูดตั้งแต่ก่อนเจอหน้าแน่นอน


“......”


คิมหันต์หยุดดิ้น งงที่สุดติดอันดับต้น ๆ ในชีวิตสิบเจ็ดปีกว่าซึ่งลืมตาตี่ไม่มีเหล่าเต๊งขึ้นมาบนโลกมนุษย์ แน่นหน้าอกคล้ายมีอะไรพยายามจะระเบิดมันออกมา หน้าร้อนวูบวาบจนอยากเอาไปยัดเข้าช่องฟรีซ(แต่ขอถีบไอ้หมาบ้าอารมณ์แปรปรวนออกไปก่อน) ไม่เข้าใจจุดประสงค์ของอีกฝ่ายสักนิด ขณะที่คนกอดก็ยังรัดร่างโปร่งแนบอกเอาไว้แน่นอยู่อย่างนั้นพลางทำใจกับตัวเองที่ดูการดำเนินโรคจะเข้าสู่ระยะสุดท้ายของวังวนสีม่วง และตอนนี้กำลังอยู่ในอารมณ์กลับไม่ได้ไปไม่ถึงอย่างน่าประหลาด


สามภพเผลอออกแรงมากขึ้นอีกหน่อย เห็นเด็กดื้อหัวทองยืนนิ่งไม่หือไม่อือไม่รู้ช็อคตายไปแล้วหรือยัง แต่เชื่อเถอะว่าเขาช็อคกว่าอีก




จีบก็จีบวะแม่ง!

- หมดยกที่ 20 -

=================================

กอดครั้งแรก >> โอเค ชอบ
กอดครั้งที่สอง >> โอเค จีบ
กอดครั้งที่สาม(เมื่อไหร่??) >>???

ลุยเลย!! ลุยเถอะเฮีย ได้โปรด 55555

พบกันตอนหน้า ขอบคุณคนอ่านผู้น่ารักค่าาา ม๊วฟฟฟฟฟ

 :กอด1: :L2: :L1: :3123:

อนึ่ง เรื่อง รัก..ติดดิน (สะดุดรักฯ) มีอัพตอนพิเศษเนื่องในวันเกิดแม่ไก่ปิ่นหยกค่ะ (8 ก.พ.) เผื่อไม่เห็น อ่านได้ที่นี่เน้อ >> http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=33427.msg2287848#msg2287848

ของแถมรีพลายถัดไปเช่นเคยค่ะ ^o^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 11-02-2013 01:45:51

สุขสันต์วันปีใหม่จีน(ย้อนหลังค่ะ) แฮร่ ๆ มั่งมีศรีสุข สุขภาพแข็งแรงตุ้งแช่ ๆ ๆ(?) นะคะ ^o^
(http://distilleryimage6.s3.amazonaws.com/b98e1a9272be11e29f2e22000a1fb37d_7.jpg)


ส่วนอันนี้ดูเดิ้ลของตอนที่แล้ว
(http://fc06.deviantart.net/fs70/f/2013/041/2/f/sl19_by_xx_rainyday_xx-d5uhgkr.jpg)

พบกับตอนหน้าค่า ^o^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: hikikomori ที่ 11-02-2013 01:53:50

จิ้มคนเขียนทันด้วย แหะๆ

ไอ้พี่ภพพพ จีบเลยเส่ะ จะพิสูจน์อะไรหลายๆรอบ
ตอนหน้าต้องจีบแล้วนะ  คนอ่านและน้องคิมไม่ทน 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: mr_longza ที่ 11-02-2013 02:10:45

ลุย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Mengjie_JJ ที่ 11-02-2013 02:22:23

จีบเร็วๆ เฮีย อย่าลีลา

คิม น่ารัก น่าฟัด

งื้อออ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: ❥ʞαxiќɒ。 ที่ 11-02-2013 02:30:46

อ่านตอนนี้จบแล้วรู้สึกว่า..... อยากอ่านตอนต่อไปปปปปปปปปป!! อ๊ากกกกกกกกกก!!
อยากเห็นพี่ภพจีบน้องงงงงงงงงงงงงงงง! นึกสภาพเฮียแกจีบน้องไม่ออก -__-;
แต่ในที่สุด.... เฮียก็จะจีบซักที!!! หลังจากยี่สิบตอนผ่านไป....มัวแต่ซึน 5555555

โอ๊ยยย น้องครีมมม นับวันยิ่งน่ารักขึ้นเรื่อยๆ!
อยากฟัด!! อยากกัดด(?)!! แอร้ยยยยย >///<
หรืออาจเป็นเพราะพี่ภพเริ่มหลงน้องมากขึ้นเรื่อยๆ
เลยเห็นเป็นแบบ...ไม่ว่าน้องจะทำอะไรก็ดูน่าเอ็นดูไปหมดด~

'หลังจากนี้ถ้ามีเกรียนกันอีกจะจัดให้ ‘หนัก’ กันเลยทีเดียว'
อยากรู้ว่าพี่ภพจะจัด 'หนัก' ยังไงคะ ???  :z1: คึคึคึ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Syntyche ที่ 11-02-2013 02:35:08

อย่าช้า พี่ภพ อย่าช้า ลุยเลย!
คนเขียนวาดรูปสวยจัง ><

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Noah ที่ 11-02-2013 02:42:06

อ๊าย พี่ภพขา ในที่สุดก็คิดอะไรทำอะไรถูกใจแม่ยกสักที  :impress2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Ningg.Destiny ที่ 11-02-2013 02:59:10

กรี้ดดดดดด.. อะไรคืออ่านไปใจเต้นไป (เขินมาก)
พี่ภพจะจีบน้องครีมแล้ว กรั่กๆ ~
คือแบบตอนกอดว่าเป็นอะไรที่ใจเต้นแรงแล้วนะ แต่พี่ภพดันพูดว่า คิดถึง
ไปไม่เป็นเลยฉัน กรี้ดดดด ~
#คลั่งมาก
 :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 11-02-2013 04:36:23

 :m20:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: nuper ที่ 11-02-2013 05:55:04

กรี๊ดดดดดกร๊าดดดดดดดดดดดพี่ภพ สุดยอดดดด ในที่สุด พี่แกก็ยอมจีบนู๋ครีมมี่เสียที ทำใจยอมรับได้แล้วชิมิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 11-02-2013 07:02:54

กรี๊ดดดดดดดดดดด เช้านี้เเวะมาก่อนไปประชุมยาวววว
ไม่อยากเชื่อว่ามาเจอตอนใหม่ อันที่เเล้วหลังจากกินข้าวก็ไม่มีโอกาสมาเม้นท์ตอบ
คาดว่าเที่ยงๆ เย็นๆ คงจะกลับมาเม้นทั้งของเก่า ของใหม่นะคะ(ตอนที่ 20 นี้ก็ยังไม่ได้อ่าน ขอมาจองที่ก่อน > <)
ตอนนี้ไปแล้วนะค่าาาาาา T^T  :z3:  :z10:

------------------------------------------------------------
เย็นมาก เย็นจนค่ำ = =

เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย กรี๊ดดดดดด
เขินอ่ะ นี่ขนาดไม่ได้โดนพี่ภพกอด เค้ายังเขินเลยอ่ะ  :m3:
โอ๊ยยยยยยยยยยยย ไม่ไหวเเล้วววววววว พี่ภพ นี่ขนาดยังไม่เริ่มจีบนะ ถ้าจีบจะแอบหวานปนกวนขนาดไหนเนี่ยยย
แอร๊ยยยยยยยย พูดมาได้...."คิดถึง"

อยู่ดีๆก็นึกถึงเพลงเก่าๆเพลงนึงเลยค่ะ
"กดคำว่า 'คิดถึง' แล้วช่วยเมมที่ชื่อเบอร์ของฉัน จากนี้ถ้าเธอได้เห็นขอให้รู้ว่า
เธอมีใครคิดถึง และยังคงเป็นห่วงอยู่เสมอ ถ้าเธอไม่รับก็ช่างเถอะ แค่รู้ไว้ว่าฉัน 'คิดถึงนะ' เธอ...."
ศิลปิน : JKI "เมมชื่อฉันว่าคิดถึง"

นีี่ไม่ต้องเมม ความคิดถึงก็มาให้กอดดดดด กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด  :man1:
ฟินนาเรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรร่ :m2:

เดินหน้า ดับเครื่องชนเลยพี่ภพ  :a2:

ปล.กลับไปเม้นเเล้วนะคะ 1054 ค่าาาาาาา  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 11-02-2013 07:10:39

 :z2:  อยากอ่านอีกตอนอ่ะ  มาต่อเร็วจี๋เลยนะ

     +1   จ้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: BitterSweet~ ที่ 11-02-2013 08:00:20

จีบเลย
จีบเลย
จีบเล้ยยยยย!!!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 -
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 11-02-2013 08:17:22

จีบเลย! จีบเลย!! จีบเลย!!! ขยับพู่เชียร์ข้างสนาม? พี่ภพสู้ๆ~

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: It_s_me ที่ 11-02-2013 08:19:01

โอ๊ยยยยยยยพี่ภพ ชักช้าว่ะแม่มมมมมม
สงสัยต้องให้สรัญติวเข้มละ
ปล่อยน้องครีมมาจนป่านนี้ได้ยังไง ฮ่วยย
หวังว่าตอนหน้าจะได้เห็นพี่ภพเดินเครื่องเต็มกำลัง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 11-02-2013 09:04:16

 :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[  จัดไปหนัก ๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 11-02-2013 09:10:06

ไม่ไหวแระ ตอนนี้นุ้งครีมน่าฟัดเกินไป
อยากเข้าไปช่วยพี่ภพฟัดเหลือเกิน
สติลปากดีทั้งคู่  :z6:

นึกว่าเฮียตั้งใจจะจีบตอนนี้ซะอีกแบบรุกฆาต
ผลปรากฎว่าเพิ่งคิดได้ว่าจะจีบตอนจบตอนเหรอ
ทำอะไรตั้ง 20 ตอนฟะ  :angry2:
เลี้ยงเสียข้าวสุกในการเป็นพระเอกมาก

กอดอีกครั้งเพื่อให้แน่ใจกับความรู้สึก
แล้วไง ใจเต้นระเบิดเลยดิ เดินกลับไม่ได้แล้ว
หลงมาทางเดินวังวนสีม่วงซะแล้ว

'คิดถึง'

คำพูดที่ตี๋ผมทองคงช็อกซะหายใจไม่ออก
อีตาพี่ภพจะมาทำโรแมนติกอะไร กร๊ากๆๆๆ

ขอบคุณน้องนิลที่ทำให้พี่ภพได้ตะกายเข้าบ้านนุ้งครีม
ไม่งั้นคงได้ยืนจีบอยู่หน้าบ้านเพราะน้องไม่ให้เข้าบ้าน  o13

ตอนหน้าร้องเพลงของริท เดอะดาวรอนะคะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 11-02-2013 09:10:46

ดีใจอย่างแรงสามภพเดินเครื่องแล้ว อยากรู้จริงคนบ้ามันจะจีบกันแบบไหน จะหวานเลี่ยนแซงหน้าแม่ไก่กับลูกเจี๊ยบไหม
ลุ้น ๆ น้องคนแต่งเก่งจริง ๆ ติดตามทุกตอนนนนน.  :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: PK37 ที่ 11-02-2013 09:23:01

มาทำตัวเป็นสโตรกเกอร์ถึงหน้าบ้านเลยนะพี่ภพ ทนความคิดถึงไม่ไหวหรือแค่อยากมาพิสูจน์ความรู้สึกตัวเองกันแน่ แต่คงจะเป็นทั้งสองข้อเลยใช่ไหมล่ะ  :interest:
กว่าจะได้เจอหน้ากันก็ต้องเถียงเป็นกิจวัตร เริ่มสงสัยว่าถ้าคบเป็นแฟนกันแล้วก็คงเถียงกันก่อนที่จะหวานต่อใช่ไหมเนี่ย 555
พี่ภพได้เข้าบ้านสมใจ แต่หมดฟอร์มไปไม่น้อยเลยทีเดียวนะ กร๊ากกกก
หลังจากนี้พี่ภพคงต้องระวังมากๆ ชอบเผลอทำรุนแรงกับน้องคิมตลอดอ่ะ
น้องคิมนี่นะ อยากให้พี่ภพขอโทษ แต่พอเขาขอโทษจริงๆ แบบจากใจจริงงี้ก็ไปไม่ถูกเลยเหมือนกันนะเนี่ย
พี่ภพเรียนรู้ได้แล้วนะเนี่ย ว่าถ้าอยากกอดน้องคิมให้เดินเข้าไปกอดเลย เพราะถ้าเรียกน้องคิมก็ไม่ยอมมาหรอก
หลุดปากบอกไปแล้วว่าคิดถึง ทำเอาน้องคิมรู้สึกวูบวาบไปด้วยเลย
ต่อจากนี้น้องคิมรอเลย เพราะพี่ภพจะเริ่มจีบแล้วนะ  :laugh3:

เป็นกำลังใจให้ค่ะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 11-02-2013 09:28:40

รอคอยวันแรกรัก...5555++++

ถ้าไม่สำเร็จอย่าหยุดนะคุณสามภพ กรี๊ด!!!!!!!!!!!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 11-02-2013 09:37:25

 :กอด1:ทดสอบ>>>>>>>>>>>ด้วยการก(อ)ด

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 11-02-2013 09:47:09

กรี๊ดดดด  :-[

จีบไปเลย ยกป้ายเชียร์เต็มที่ อิอิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 11-02-2013 09:58:23

โอ้ย เขินนนน55 :-[ :o8:

กอดครั้งแรก >> โอเค ชอบ
กอดครั้งที่สอง >> โอเค จีบ
กอดครั้งที่สาม >>โอเค กด!!?!!

ปล จะมีกอดที่สามเมื่อไหร่น้าา55555
ปล2 รักคนแต่งมากมายย  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Ju ที่ 11-02-2013 10:18:50

รู้สึกตอนนี้มันสั้นอ่ะ แต่พี่ภพก็จะลุยแล้ว เราจะรอตอนต่อไป!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 11-02-2013 10:21:52

ลุย เลย พี่ภพ

เร็วนะ คิมแสบแต่น่ารักนะพ่ี

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 11-02-2013 10:45:30

พี่ภพ รุกเลยให้ไว
จีบเลยเพ่
ไม่งั้นเดี๋ยวปล่อยร็อตเพิ่มอีกตัวนะ
555 ขำมาดเมิดหายหมดเกลี้ยงทั้งคู่นี่ล่ะ
อ่านตอนนี้แล้วมีความสุข
กดบวกปล่อยเป็ดให้โกลเด้น
นอนอย่างเดียว สบายเลยนะนาย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 11-02-2013 10:46:45

รู้สึกว่าดุ๊กดิ๊กเป็นหมาที่ไร้ประโยชน์มาก มีหน้าที่แค่กินกับนอน
ขนาดเจ้านายโดนลวนลาม(???)ขนาดนั้นยังไม่มีปฏิกิริยาใดๆ
สู้น้องร็อต(ไวเลอร์)หน้าบ้านก็ไม่ได้ เข้ากันกับยัยป้าได้ดีเป็นปี่เป็นขลุ่ย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 11-02-2013 10:49:48

เขิน ๆๆๆ อายม้วน พี่ภพบ้า...เซี้ยว...คนผีทะเล...

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 11-02-2013 11:22:16

เหมือนจะเป็นการเริ่มต้นจีบใครซักคนที่ขัดใจตัวเองมากมายเลยนะ พี่ภพ 555+

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Nile ที่ 11-02-2013 11:56:16

พี่ภพลุยโลด  o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: finnie ที่ 11-02-2013 12:13:43

อร๊าาาา >< จีบเลยๆ
คิมช๊อกแล้วแน่ๆ
เชียร์สามภพสุดกำลัง~!!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 11-02-2013 12:26:19

พี่ภพจีบเลย  :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: เก้าแต้ม ที่ 11-02-2013 13:10:03

เชียร์ สามภพเดินเต็มกำหนดจีบคิม

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: both^^ ที่ 11-02-2013 13:47:52

จะบ้าตายตอนนี้น่ารักมากกกกก
อ่านจบละอยากกรี๊ดดดดดด

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: PEE-Pooh ที่ 11-02-2013 14:34:53

ฮ่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาๆๆๆๆ

เอออออออออออ
จะจีบก็จีบไปเถ๊อะะะะะะะ
เค้าลุ้นกันตัวโก่งแล้วค่ะพี่...

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: saiiisai ที่ 11-02-2013 15:53:53

เฮียเดินหน้าเต็มที่เลยครับ
ผมรอกัดหมอนอยู่  :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 11-02-2013 16:37:35

อิป้ามหาภัยแมร่งโหดจริงโว้ยยยยยยยยยย
มีการจะปล่อยน้องนิลมาจัดการพี่ภพอีก 5555555555555555555 เกือบไปแล้ว

น้องครีมมมมมม น่าฟัดมากกอะ งื้ออออออ
พี่ภพพูดแล้วนะ จะจีบก็ต้องจีบให้ถึงที่สุดนะโว้ยยยยยย
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: annachang ที่ 11-02-2013 16:57:53

ป้าคะ! ป้าคือสาววายเดอะคิวปิดใช่มั้ยคะ!! :really2: // กราบป้า
พี่ภพผ่านไปอีกตอนจนตอนที่ 20 ก็ยังคงได้แค่กอดครั้งที่ 2 น่าสงสารจริงๆ.....ลูกเจี๊ยบจูบแรกตั้งแต่ตอน 7 เลยนะเออ!
ตอนหน้าจีบจริงๆแล้วสินะ สินะ สินะ....หวังว่าน้องครีมจะไม่ช็อคไปก่อนหรือพี่ภพจะกุมขมับไปก่อน

ไม่เคยอยากอ่าน NC คู่ไหนเท่าคู่นี้เลยนะคะเนี่ย  :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: wi_OoO_wi ที่ 11-02-2013 17:00:05

จะไปจีบเค้ายังง้ายยยยยยยย สามภพเอ้ยยย

แต่ชอบอ้ะ


:m3: :m3:
:m3: :m3:
:m3: :m3:
:m3: :m3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: kokilolylove ที่ 11-02-2013 17:03:16

 :L2: เดินหน้าลุยจีบเลยเฮียภพ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: AnimajuS ที่ 11-02-2013 17:40:46

น้องครีมจะตั้งรับทันไหมนิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: dukdikdukdik ที่ 11-02-2013 18:23:20

จีบเลย ๆ อยากอ่านจังเลยว่าหนุ่มซึน ๆ จะจีบเด็กแสบยังไง อิอิ  o18

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Takarajung_TK ที่ 11-02-2013 18:39:06

โอ๊ยพี่ภพร้ายกาจอ่ะ
ถูกใจอย่างแรง
จีบเลยอย่าได้แคร์จ้า  o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: mizzmizz ที่ 11-02-2013 19:06:09

 :impress2: :-[

แอร๊ยยยยยยยย น่ารักอ่ะ ><

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 11-02-2013 19:25:38

ตัดสินใจแล้วลุยไปเลยพี่ภพ  :mc4:
 
 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 11-02-2013 19:56:11

อาการหนักเข้าขั้นเลยนะฮะพี่ภพ :z1:
ความหวานคงไม่เท่าคู่แม่ไก่กับลูกเจี๊ยบ แต่ความเกรียนขั้นเทพแน่ๆ :laugh:
คู่รักคู่ใหม่ใกล้จะเกิดขึ้นมาแล้ว ลุ้นต่อไปฮ่ะว่าพี่ภพแกจะจีบน้องครีมยังไง :impress2:
แต่ถึงเนื้อถึงตัวตลอดเลยนะฮะ :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: erzkak ที่ 11-02-2013 20:00:06

ตอนนี้อ่านไปเขินไป  :o8:
น้องครีมน่ารักจริงๆ

ตอนนี้แอบสั้นไปหน่อย55555555
พี่ภพได้เวลาลุยแล้ว  o18

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: whitefang ที่ 11-02-2013 20:04:46

จีบเลย จีบเลย จีบเลย จีบเล้ยยย
เเอบเขินเเทนน้องครีมตอนพี่ภพตะโกนเเบบเพราะๆอ่า :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 11-02-2013 20:19:21

แหมะพี่ภพ ค่อยทำตัวสมกับบทพระเอกหน่อย 5555

ตามไปอ่านแม่ไก่ต่อ อิอิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Sun_Za ที่ 11-02-2013 20:36:57

ตอนล่าสุดนี้อ่านไป เขินไป ยิ้มไป
พี่สามภพน่ารัก เท่  และดูอบอุ่นมากๆ น้องคิมของเราก็ยังน่ารักน่าเตะเหมือนเดิม
ชอบนิยายเรื่องนี้มากๆ  ตอนนี้กลับไปอ่านสลับกันไปสลับกันมาระหว่าง
สะดุดรักหอพักอลเวง กับ เล่ห์รักฤดูร้อน  สนุกมากๆทั้งสองเรื่องเลย
 :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: phoenixa ที่ 11-02-2013 20:42:54

อย่าว่าแต่น้องครีมจะงง
อยู่ดีๆ ก็บอกคิดถึง เราก็ใจเต้นไปเลยอ่ะดิ
รู้ตัว รู้ใจขนาดนี้แล้ว
ทำอะไรไม่ได้แล้ว นอกจากจีบ!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 11-02-2013 20:44:15

จีบเถอะพี่ถ้าจะคิดถึงน้องเค้าขนาดนี้ น้องคิมดูจะจีบยากนะ ขนาดแค่จะเจอยังยาก
แต่ก็เพราะพี่ภพยังไม่ได้ขอโทษคิมเป็นทางการนี่เนอะ แต่ถ้ารู้ว่ามาจีบกันโต้ง ๆ
จะิวิ่งหนีรึป่าว เอาใจช่วยนะๆๆๆ หลุดบอกคิดถึงมาทีนี่น่ารักมากอ่ะ อยากเห็นคิมตอนมีความรักจัง

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 11-02-2013 21:09:06

กอดครั้งต่อไป คบกันแล้ว  ฮิฮิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 11-02-2013 22:01:39

พี่ภพเลิศมากกก ตัดสินใจได้แล้วซินะ
ลุยเลยพี่ ลุยเลยๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: misso ที่ 11-02-2013 22:02:48

โอเค จีบ ลุยโลดดดด

แล้วกอดครั้งที่สาม สี่ ห้า จะอะไรนะ งุงิ :z2:

ชอบภาพเชิดสิงโตจังค่ะ o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: luckyzaaa ที่ 11-02-2013 22:05:31

เด็กเกรียน เวลาโดนจีบจะเป็นไงน้าาาาาาา  :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 11-02-2013 23:02:21

ในที่สุดก็สารภาพออกมาจนได้นะคะ
อันนี้น่ะไม่เท่าไหร่....แต่ต่อไปคงสนุกแย่ ฮ่าๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: blue88 ที่ 11-02-2013 23:22:03

พี่ภพเท่ผุดๆ
น้องคิม  น่าฟัด  ม๊วกๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 11-02-2013 23:55:42

โอ๊ยยยยย >/////////////<

รีบรุกเลยพี่ภพ  :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: YOSHIKUNI RUN ที่ 12-02-2013 00:10:39

เอ้า!!!  งั้นก็รุกจีบเต็มกำลังเลย พี่สามภพพพพ!! :a2: :a2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: murasakisama ที่ 12-02-2013 00:30:14

ยังไม่เห็นทางว่าคู่นี้มันจะลงเอยกันได้ยังไง :z3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 12-02-2013 02:23:32

อิอิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 12-02-2013 10:47:25

คิดได้อย่างนี้แต่แรกก็ได้กอดน้องครีมนานแล้ว 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 12-02-2013 15:28:01

หวานเป็นด้วย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 12-02-2013 15:40:54

ลุยเลยไม่ต้องกลัว :z2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: sunshine538 ที่ 12-02-2013 19:17:23

ขัดใจกับความปากหนักมือหนักของพี่ภพมานาน เพิ่งมาได้ใจเจ๊ตอนนี้แหละ  :laugh:

แอบสงสารน้องครีมอยู่นิดนึง ที่ยังไงพี่ภพแกก็ยังมือหนักกับน้องอยู่ แต่ฉากกอดพร้อมกับ "คิดถึง" น่ะ คนอ่านตายไปเลย  :m3: (หลังจากยิ้มแก้มแทบแตกไปกับการโต้ตอบข้อความแบบเดจาวู อิอิ)

...ขนาดนี้แล้ว เดินหน้าจีบไปเลยเหอะ !!!

ปล. แต่ว่านะ ...น้องครีมอย่าไปยอมเค้าง่ายๆ เชียว เอาคืนพี่แกให้หนักไปเลยนะ ผีเข้าผีออกดีนัก o18

รออ่านตอนต่อไปค่ะ  :call:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 12-02-2013 21:21:34

เพิ่งเข้ามาอ่านค่า

เอ็นดูพี่สามภพมาก มันช่างอึน มึน ซึน ซะเหลือเกิ๊น
ต่อจากนี้ก็มุ่งจีบอย่างเดียวแล้วสินะ จะรอนะเฮีย   :z1:

 :L2:  :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: infinitize ที่ 12-02-2013 22:23:33

เรื่องราวผ่านไปทั้งหมด 20 ตอน

และแล้วก็จะได้จีบกันซักที่

พี่ชาย.....พี่มัวทำอะไรกันอยู่~

ดูถ้าจะไม่หวานแน่นอน แต่ก็จะมโนไปเองว่าคู่นี้เค้าว๊านหวาน

 :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: nacc ที่ 12-02-2013 23:17:00

ชอบมาก  พี่สามภพเท่ผุดๆเบย
 :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: AdLy ที่ 13-02-2013 00:41:33

พี่ภพ ยิ่งกว่ารู้ใจตัวเองแล้วนะเนี่ย

อยากเห็นลีลาการจีบของเฮียแกเหลือเกิน

น้องคิมจะช้ำตายก่อนมั้ยเนี่ย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Nile ที่ 13-02-2013 08:23:39

พี่ภพยังคงความฮาแบบโหดๆได้อย่างเสมอต้นเสมอปลาย 5555  :laugh:
บอกตรงๆนะ ยังนึกไม่ออกว่าจะจีบกันอีท่าไหน แค่คิดก็.. สยองละ เหอๆๆ  o22

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: AiiSoul ที่ 13-02-2013 09:46:49

จีบเลยค่ะพี่ภพพพพพพพพพพพพพพพพพพพพพพพพพพพพพพพพพพพพพพพพพพพพพพพพ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: Pam_Teukky ที่ 13-02-2013 15:01:27

ตอนนี้พี่ภพน่ารักมากกกกกกกกกกกกกกก
รู้ใจตัวเองแล้วสินะ
คิมทำใจไว้เลย ต่อจากนี้พี่ภพรุกจีบแล้ว

รอตอนต่อไปนะคะ :กอด1: :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: dekzappp ที่ 13-02-2013 15:14:57

คิดถึง

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด
เขินแทนนน

เอาละ จะรอดูว่าพี่ภพจะจีบยังไง จะหวานมั๊ย แต่คิดว่าไม่แน่ๆ ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: mind_cassio ที่ 13-02-2013 16:43:13

อ่านวันเดียวจนตามทันแล้ว เย้ๆ
สนุกมากกกกกกกกกกกกกกกกกก
น้องคิมกับพี่ภพ มันเป็นอะไรที่แบบ.... โอ๊ยยยยยย คือโคตรจะเหมาะสมกัน
แบบน่ารักแบบแปลกๆ แต่เจ้ช๊อบชอบ
น่ารักแบบไม่เลี่ยน คือมัน แม่ง โคตรน่ารักกกก >/////////////<

มาต่อเร็วๆนะคะ รออยู่เสมอ <3

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 13-02-2013 18:08:10

จีบเลย จีบเลย จีบเลย ขอให้พี่ภพจีบติด เอิ๊กๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: watcharet ที่ 13-02-2013 18:10:46

ย๊ากกกกกกก!!!    จีบเลยๆ ๆ ๆ ๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 20 - ชอบก็จีบเลย..ชอบก็จีบเลยเซ่! [หน้า 36] (11/02/13)
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 13-02-2013 20:59:24

กอดครั้งหน้า..... o18 o18 o18 o18

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● การ์ตูนพิเศษ(ที่ไม่เกี่ยวกับ)วาเลนไทน์ ♥ (หน้า 38) 14/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 14-02-2013 09:59:57

สวัสดี และสุขสันต์วันแห่งความรักค่ะ ^o^

วันนี้มาเป็นการ์ตูนบ้างเนอะคะ 555 ความจริงเพราะของคู่นี้ยังไม่รู้จะเขียนอะไรให้เหมาะกับวาเลนไทน์ ยังไม่สวีทวี้ดวิ้วกันเล้ยยย มาลงกับการ์ตูนแทนดีกว่า (ฮา)

อายุในเซ็ตนี้ไม่ตรงกับในเรื่องนะคะ รวมทั้งสถานะบางอย่างด้วย อ่านเอาฮาละกันเนอะ

Edit - แอบเห็นคอมเม้นต์ว่าคลิกดูเป็นรูปใหญ่ไม่ได้ เราเลยเพิ่มลิงค์ไปที่รูปไว้ด้วย คลิกใต้รูปได้เลยค่ะ ^o^

01 - มันเริ่มมาจาก...

(http://fc09.deviantart.net/fs71/f/2013/044/4/8/vd01_by_xx_rainyday_xx-d5uuy4p.jpg)
http://fc09.deviantart.net/fs71/f/2013/044/4/8/vd01_by_xx_rainyday_xx-d5uuy4p.jpg



02 - หรือจะปล่อยไว้ให้หนาวตาย?

(http://fc06.deviantart.net/fs71/f/2013/044/e/5/vd02_by_xx_rainyday_xx-d5uuy56.jpg)
http://fc06.deviantart.net/fs71/f/2013/044/e/5/vd02_by_xx_rainyday_xx-d5uuy56.jpg




03 - สงสัย

(http://fc00.deviantart.net/fs71/f/2013/044/4/9/vd03_by_xx_rainyday_xx-d5uuy5j.jpg)
http://fc00.deviantart.net/fs71/f/2013/044/4/9/vd03_by_xx_rainyday_xx-d5uuy5j.jpg


04 - นามนั้นหรือคือ...

(http://fc08.deviantart.net/fs70/f/2013/044/b/b/vd04_by_xx_rainyday_xx-d5uuy5x.jpg)
http://fc08.deviantart.net/fs70/f/2013/044/b/b/vd04_by_xx_rainyday_xx-d5uuy5x.jpg



05 - งอน

(http://fc08.deviantart.net/fs71/f/2013/044/8/6/vd05_by_xx_rainyday_xx-d5uuy67.jpg)
http://fc08.deviantart.net/fs71/f/2013/044/8/6/vd05_by_xx_rainyday_xx-d5uuy67.jpg


06 - กำแพงภาษา

(http://fc08.deviantart.net/fs70/f/2013/044/3/2/vd06_by_xx_rainyday_xx-d5uuy6h.jpg)
http://fc08.deviantart.net/fs70/f/2013/044/3/2/vd06_by_xx_rainyday_xx-d5uuy6h.jpg (http://fc08.deviantart.net/fs70/f/2013/044/3/2/vd06_by_xx_rainyday_xx-d5uuy6h.jpg)

โปรดติดตามตอนต่อไป(มั้ง?)

ขออภัยกับลายมือป่วงรุงรังค่ะ พยายามเขียนให้อ่านง่ายแล้วได้แค่นี้ Orz
แล้วมันเกี่ยวกับวาเลนไทน์ยังไง...??? ความจริงคือที่คิดไว้ในหัวมันมีจุดที่เกี่ยวค่ะ ต...แต่วาดไม่ทัน อั่ยย่ะ!! :sad4: :o12:
เพราะงั้นเอาอย่างนี้ก่อนนะคะ คาดว่าเอาไว้คงมีตอนต่อ ๆ ตามมาในเวอร์ชันนี้ เพราะยังวาดที่คิดไว้ไม่ครบเลย

สุขสันต์วันแห่งความรัก  :L1: :3123: :L2:  *โปรยหัวใจให้คนอ่าน* <<เสี่ยวซะ!
ขอให้ชีวิตห้อมล้อมไปด้วยความรักดี ๆ ทั้งวันนี้และทุก ๆ วันนะคะ ^^

พบกันตอนหน้ากับเนื้อเรื่องหลักค่ะ :D

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● การ์ตูนพิเศษ(ที่ไม่เกี่ยวกับ)วาเลนไทน์ ♥ (หน้า 38) 14/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 14-02-2013 10:13:12

ว้ายๆๆๆ น้องคิมน่ารักมาก น่าจับมารังแกที่สุด (เอ๊ะ ยังไง)

สวัสดีวันแห่งความรักค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● การ์ตูนพิเศษ(ที่ไม่เกี่ยวกับ)วาเลนไทน์ ♥ (หน้า 38) 14/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 14-02-2013 10:20:50

อีตาพี่ภพโหดมากกกกกกก!!~
นุ้งครีมไซส์นี้น่ารักน่ากอด ตอนเห็นหนาวตัวสั่น ๆ
ตาตี่ ๆ ส่งสายตาอ้อนแล้วอยากจะคว้ามากอดแน่น ๆ  :กอด1:

เซ้นส์ในการตั้งชื่อของเฮียต่ำมากถึงต่ำที่สุด
ไม่เมคเซ้นส์เลยแม้แต่น้อย -_-'' อาเมนนนนน...
ขอไว้อาลัย 1 นาที

ขำตอนจับแก้ผ้า โหดร้ายที่สุด
นุ้งครีมจับขอบกุงเกงแน่นเชียว กร๊ากๆๆๆๆๆ  :o8:

สุดท้ายคู่นี้ไม่ว่าจะไซส์ไหนก็ยังซึนกันไปมาสินะ

ที่ขำสุด ๆ ก็คือลูกเตะไร้เหล่าเต๊ง
คิดได้ยังไง กร๊ากๆๆๆๆๆ  :a5:

-------------------
Happy Valentine's day ค่ะคุณเรนนี่  :n1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● การ์ตูนพิเศษ(ที่ไม่เกี่ยวกับ)วาเลนไทน์ ♥ (หน้า 38) 14/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 14-02-2013 10:37:34

น่ารักอะ ขอเซ้งไปเลี้ยงต่อได้ปะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● การ์ตูนพิเศษ(ที่ไม่เกี่ยวกับ)วาเลนไทน์ ♥ (หน้า 38) 14/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 14-02-2013 10:41:19

เอร๊ยยย น่ารักที่สุด

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● การ์ตูนพิเศษ(ที่ไม่เกี่ยวกับ)วาเลนไทน์ ♥ (หน้า 38) 14/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: Silver-Ray ที่ 14-02-2013 10:55:34

น่ารักน่ารังแกจริงๆ น้องครีมเอ้ยย ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● การ์ตูนพิเศษ(ที่ไม่เกี่ยวกับ)วาเลนไทน์ ♥ (หน้า 38) 14/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 14-02-2013 10:59:54

อ๊าย อยากเลี้ยงคิมหันต์เวอร์ชันนี้ น่ารักมาก ชอบอะไรตัวเล็กๆแบบนี้แหละ :man1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● การ์ตูนพิเศษ(ที่ไม่เกี่ยวกับ)วาเลนไทน์ ♥ (หน้า 38) 14/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 14-02-2013 11:07:04

น่าร๊าก อ๊าก!!!!!!!!!!!!!!

อยากเอามาเลี้ยงบ้างจัง น่ากอดมากมายอ่ะ คิมหันต์น้อย อิๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● การ์ตูนพิเศษ(ที่ไม่เกี่ยวกับ)วาเลนไทน์ ♥ (หน้า 38) 14/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: both^^ ที่ 14-02-2013 11:15:18

กรีสสสสสสสเบื้อกน่ารักมากอะ ขำไอพี่ภพจับน้องแก้ผ้า
คนแต่งวาดเก่งจัง เขียนเรื่องก้อสนุก ชอบๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● การ์ตูนพิเศษ(ที่ไม่เกี่ยวกับ)วาเลนไทน์ ♥ (หน้า 38) 14/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: from_mars ที่ 14-02-2013 11:45:35

การ์ตูนน่ารัก แต่คลิกเป็นรูปใหญ่ไม่ได้อ่ะ เราเป็นคนเดียวหรือเปล่า?

รออ่านตอนต่อไปจ๊ะ น่ารักได้อีก นะ เจ้าเบื้อก 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● การ์ตูนพิเศษ(ที่ไม่เกี่ยวกับ)วาเลนไทน์ ♥ (หน้า 38) 14/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: dukdikdukdik ที่ 14-02-2013 11:59:01

กริ้สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส

ชอบคิมเวอร์นี้มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

น่ารักจะบ้าตาย อยากได้มาเลี้ยงที่บ้านใจจะขาด น่ารัก ๆ จะเอาอะ  ๆ ๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● การ์ตูนพิเศษ(ที่ไม่เกี่ยวกับ)วาเลนไทน์ ♥ (หน้า 38) 14/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 14-02-2013 12:04:14

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● การ์ตูนพิเศษ(ที่ไม่เกี่ยวกับ)วาเลนไทน์ ♥ (หน้า 38) 14/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: Pam_Teukky ที่ 14-02-2013 12:30:07

อ๊าาาาาาาาา คิมน่ารักอ่ะ
อยากเอาไปเลี้ยงที่บ้าน :o8:

อยากอ่านต่อๆ รอตอนต่อไปนะคะ :กอด1: :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● การ์ตูนพิเศษ(ที่ไม่เกี่ยวกับ)วาเลนไทน์ ♥ (หน้า 38) 14/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 14-02-2013 12:36:48

น่ารักสุด ๆ ๆเลยอ่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● การ์ตูนพิเศษ(ที่ไม่เกี่ยวกับ)วาเลนไทน์ ♥ (หน้า 38) 14/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 14-02-2013 12:55:54

 :impress3:  ชอบอ่ะ  น่ารักดี   o13   อยากอ่านตอนต่อไปจัง   รอนิยายอยู่นะจ๊ะ   อยากเห็นสามภพเดินหน้าจีบคิมจังเลย  :-[
   
      +1   จ้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● การ์ตูนพิเศษ(ที่ไม่เกี่ยวกับ)วาเลนไทน์ ♥ (หน้า 38) 14/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 14-02-2013 13:06:48

น่ารักดีมาต่อเรื่อยๆนะ o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● การ์ตูนพิเศษ(ที่ไม่เกี่ยวกับ)วาเลนไทน์ ♥ (หน้า 38) 14/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 14-02-2013 13:35:33

นู๋คิมน่ารักเกินไปหล่ะ สามภพกับสัตว์โลกน่ารักก็ยังเกรียนได้อีก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● การ์ตูนพิเศษ(ที่ไม่เกี่ยวกับ)วาเลนไทน์ ♥ (หน้า 38) 14/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 14-02-2013 14:03:54

น่ารักมากกกกก ชอบเจ้าตัวคิมที่แบบตาตี่ ๆ ตัวสั่นไปมา
คงอยากพูดเนอะ พูดไม่ได้อึดอัดน่าดู ชอบที่แขนมีชื่อด้วยค่ะ น่าเอ็นดูโพด
โถ ไปเที่ยวกลับมาซะมอมแมมเลยลูก คนเย็นชาไม่พาเที่ยวเนอะ 555

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● การ์ตูนพิเศษ(ที่ไม่เกี่ยวกับ)วาเลนไทน์ ♥ (หน้า 38) 14/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: PK37 ที่ 14-02-2013 14:08:06

 :m3: น้องครีมจะน่ารักเกินไปแล้ว ทิ้งพี่ภพเถอะ หนีออกจากบ้านเลย มาอยู่กับเจ้มามะ
เจ้จะเลี้ยงดูอย่างดี พาไปเดินเล่นทุกวัน ช่วยอาบน้ำ  :z1: ขัดตัวเป็นอย่างดี
อยากกินอยากได้อะไรเจ้ก็จะไปหามาให้เต็มที่ เพราะฉะนั้นคราวหน้าออกมาเดินเล่นก็หนีมาอยู่กับเจ้เลยนะ 555
น่ารักมากๆ ค่ะ เฮียก็คงสไตล์ได้อย่างดี ส่วนน้องครีมเนี่ยจะทำให้รักให้หลงไปถึงไหนกันนะ

เป็นกำลังใจให้นะคะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● การ์ตูนพิเศษ(ที่ไม่เกี่ยวกับ)วาเลนไทน์ ♥ (หน้า 38) 14/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 14-02-2013 14:35:56

อ้ากกกกกกน่ารักเว่อออออออออออ
รอภาคต่อค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● การ์ตูนพิเศษ(ที่ไม่เกี่ยวกับ)วาเลนไทน์ ♥ (หน้า 38) 14/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 14-02-2013 15:34:18

น่ารักจุงเบย


ชอบมั๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ



น้องที่อ่าน แต่ไม่เคยสมัครสมาชิก ฝากบอกมาว่า  "ลงบ่อยๆ นะคะ การ์ตูน ชอบมากๆๆ"

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● การ์ตูนพิเศษ(ที่ไม่เกี่ยวกับ)วาเลนไทน์ ♥ (หน้า 38) 14/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: DoubleBass ที่ 14-02-2013 16:02:11

น่ารักจริงๆ  o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● การ์ตูนพิเศษ(ที่ไม่เกี่ยวกับ)วาเลนไทน์ ♥ (หน้า 38) 14/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 14-02-2013 16:34:13

โอ้ยยย น่ารักมากกก ทั้งคิม และคนเขียน 555 :-[ :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● การ์ตูนพิเศษ(ที่ไม่เกี่ยวกับ)วาเลนไทน์ ♥ (หน้า 38) 14/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 14-02-2013 16:37:24

น่ารักอ่ะอยากอ่านอีก :z2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● การ์ตูนพิเศษ(ที่ไม่เกี่ยวกับ)วาเลนไทน์ ♥ (หน้า 38) 14/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: MEMO MINI ที่ 14-02-2013 16:41:04

น่ารักที่ซู๊ดดดดดดดดดดดดดด


 o13 o13 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● การ์ตูนพิเศษ(ที่ไม่เกี่ยวกับ)วาเลนไทน์ ♥ (หน้า 38) 14/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: Maprang_W ที่ 14-02-2013 17:25:12

อยากอ่านต่ออ่ะ สนุกมากๆมาเวอร์ชันการ์ตูนนี่ของโปรดเลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● การ์ตูนพิเศษ(ที่ไม่เกี่ยวกับ)วาเลนไทน์ ♥ (หน้า 38) 14/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ju ที่ 14-02-2013 18:57:42

 :z1: :z1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● การ์ตูนพิเศษ(ที่ไม่เกี่ยวกับ)วาเลนไทน์ ♥ (หน้า 38) 14/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: BitterSweet~ ที่ 14-02-2013 19:09:49

นุ๊งครีมน่ารักอ่า ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● การ์ตูนพิเศษ(ที่ไม่เกี่ยวกับ)วาเลนไทน์ ♥ (หน้า 38) 14/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: MiiCell ที่ 14-02-2013 19:45:01

 o13 ง่ะ มีตอนต่อไปอีกหรอ
ช่วงนี้ใกล้สอบแล้วเน่อ หุหุ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● การ์ตูนพิเศษ(ที่ไม่เกี่ยวกับ)วาเลนไทน์ ♥ (หน้า 38) 14/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: cutybuay ที่ 14-02-2013 20:01:06

โอ้ยยยยย รู้ตัวสักทีนะอีพี่ภพ รู้แล้วก็รีบจีบนะจ้ะ  :m4:

เมื่อก่อนก็ลุ้นให้ชอบอิน้องมัน

ตอนนี้ก็ต้องลุ้นให้เริ่มจีบ
ต่อไปก็ต้องลุ้นว่าเมื่อไหร่อิเด็กพวกนี้จะได้กัน โอ้ยๆๆๆๆ ลุ้น ตล้อด ตลอด  : 222222:

ปล. แฮปปี้วาเลนไทน์นะจ้ะพี่ภพ น้องคิม รีบๆรักกันได้แล้วจ้า อิป้าอยากอ่านฉากอะจึก อะจึก 5555  :z1:
ปลล. การ์ตูนน่ารักมาก ไอเบื้อกน่ารักที่สุด ขอเอาไปกกและกอดสักคืนได้ป่ะ กิ้ว กิ้ว เรื่องหลักก็อยากอ่านต่อ แต่การ์ตูนก็อยากเหมือนกันอะ หรือคนเขียนจะแต่งอีกสักเรื่อง แบบแนวนี้ดูเลย 555 *โลภมากจริงๆเลยอิป้าเอ้ย*

รักคนเขียน มีความสุขมากๆ มีคนรักเยอะๆ นะจ้ะ ไม่ว่าจะเป็นวันแห่งความรักหรือวันไหนๆ  :L1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● การ์ตูนพิเศษ(ที่ไม่เกี่ยวกับ)วาเลนไทน์ ♥ (หน้า 38) 14/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 14-02-2013 20:30:51

โอ๊ยย ตายๆๆๆๆ  ทำไมถึงเป็นการ์ตูนที่น่ารักแบบนี้!!!!  :กอด1:
ชอบมากกก น่ารักสุดๆ
ขอให้คุณเรนนี่มีความสุขในวันแห่งความรักนะคะ  :L1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● การ์ตูนพิเศษ(ที่ไม่เกี่ยวกับ)วาเลนไทน์ ♥ (หน้า 38) 14/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: phoenixa ที่ 14-02-2013 20:32:23

น้องครีมน่ารัก น่าเลี้ยงมาก
และที่สำคัญ ถึงจะเกรียนแตกยังไง ก็พูดไม่ได้
น่าสนใจที่สุด
หุหุหุ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● การ์ตูนพิเศษ(ที่ไม่เกี่ยวกับ)วาเลนไทน์ ♥ (หน้า 38) 14/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 14-02-2013 20:39:53

น้องคิมน่ารักน่าเลี้ยง :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● การ์ตูนพิเศษ(ที่ไม่เกี่ยวกับ)วาเลนไทน์ ♥ (หน้า 38) 14/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: ❥ʞαxiќɒ。 ที่ 14-02-2013 20:45:09

อิจฉาพี่ภพพพพพพ!!! น้องครีมจิ๋วน่ารักน่าเลี้ยงน่าแกล้งน่าฟัดน่ากัดมากกก หมั่นเขี้ยว!! >w<
ทำไมแกไม่ดูแลน้องให้ดีๆฮ้ะ! ดูสิไอ้เบื๊อก(!)เลยโดนร็อตไวเลอไล่ฟัดเลย (หรือร๊อตไวเลอร์ตัวนั้นจะเป็นเหล่าคนอ่านเองไล่ฟัดน้อง ? 555) โถๆ มามะ เดี๋ยวเรากอดปลอบบบบนะ -..-

หน้าสามม! กรี๊ดดดดดดดด! พี่ภพในการ์ตูนก้าวหน้ากว่าในเรื่องจริงอีกนะเนี่ย! มีการจับน้องถอด(?) กร๊ากกก 555555
รอคอยวันที่พี่ภพจะทำแบบนี้กับน้องครีมบ้างง.. (อาจจะเป็นตอนที่ร้อย....//แอบกัดเฮีย) 5555555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● การ์ตูนพิเศษ(ที่ไม่เกี่ยวกับ)วาเลนไทน์ ♥ (หน้า 38) 14/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: AiiSoul ที่ 14-02-2013 21:14:01

งื้อออ น่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● การ์ตูนพิเศษ(ที่ไม่เกี่ยวกับ)วาเลนไทน์ ♥ (หน้า 38) 14/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: Alphas ที่ 14-02-2013 21:32:37

มาเป็นการ์ตูนก็ยังน่ารัก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● การ์ตูนพิเศษ(ที่ไม่เกี่ยวกับ)วาเลนไทน์ ♥ (หน้า 38) 14/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: kokilolylove ที่ 14-02-2013 22:10:03

คิมเวอร์ชั่นนี้น่ารักน่าฟัดน่ากอดน่าหอมมากเลย
พี่ภพก็หล่อดี ><

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● การ์ตูนพิเศษ(ที่ไม่เกี่ยวกับ)วาเลนไทน์ ♥ (หน้า 38) 14/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: nu-tarn ที่ 14-02-2013 22:12:48

น่ารักจังเลย ชอบอ่ะ :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● การ์ตูนพิเศษ(ที่ไม่เกี่ยวกับ)วาเลนไทน์ ♥ (หน้า 38) 14/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 14-02-2013 22:39:14

น้องครีมกะพี่ภพน่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  :-[


 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● การ์ตูนพิเศษ(ที่ไม่เกี่ยวกับ)วาเลนไทน์ ♥ (หน้า 38) 14/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: whitefang ที่ 14-02-2013 23:06:48

น่ารักจังงิ น่าเก็บมาเลี้ยงจริง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● การ์ตูนพิเศษ(ที่ไม่เกี่ยวกับ)วาเลนไทน์ ♥ (หน้า 38) 14/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 14-02-2013 23:14:40

การ์ตูนน่ารักมากอะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● การ์ตูน
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 14-02-2013 23:49:44

น่ารักจุงเบย Happy valentine's day~

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● การ์ตูนพิเศษ(ที่ไม่เกี่ยวกับ)วาเลนไทน์ ♥ (หน้า 38) 14/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: Cupcake ที่ 15-02-2013 01:22:13

ตอนที่20
ฮาตอนพี่ภพปลง "จีบก็จีบว่ะ" จำใจรับสภาพตัวเองมาก 555+

การ์ตูนน่ารักมากเลย พี่ภพซึนมากอ่ะ 555+

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● การ์ตูนพิเศษ(ที่ไม่เกี่ยวกับ)วาเลนไทน์ ♥ (หน้า 38) 14/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: sz4music ที่ 15-02-2013 01:51:19

จิ้งจอกน้อย น่าร๊ากกกกก น่่ารัก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● การ์ตูนพิเศษ(ที่ไม่เกี่ยวกับ)วาเลนไทน์ ♥ (หน้า 38) 14/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 15-02-2013 07:29:42

เอาจริงๆตามนิสัย ออกจะสงสารน้องครีมนะเนี่ย
พี่ภพซึน(ไม่เหมาะกับหน้า)เกิ๊น

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● การ์ตูนพิเศษ(ที่ไม่เกี่ยวกับ)วาเลนไทน์ ♥ (หน้า 38) 14/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 15-02-2013 13:07:29

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด :m3:
เรนนี่วาดสวยมากเลยอ่าาาาาา
คิมน่ารักเว่อรรรรรรรรรรรรร พี่ภพก็แสนน่ารัก ทำเค้าเขิลอีกเเล้ววววววว :-[
พี่ภพใจดีนะเค้ารู้เหอะ ไม่ต้องทำเก๊กเลยยยย ชอบตอนเห็นน้ำตาน้องคิมแล้วใจอ่อนอ่าาาาาา  :man1: :man1:
ตอนหน้าคิมกลายร่างเป็นคน แล้วพี่ภพก็จับฟัด คิคิคิ   :interest: :laugh3:

ปล.คิมนี่...ขนาดเป็นจิ้งจอกน้อย พูดไม่รู้เรื่อง ยังเเสบได้อีกนะ สุดยอดจริงๆ  o13

รอตอนต่อไปของทั้งการ์ตูนเเละนิยายจ้าาาาาาา
สู้ๆน๊าาาาาาา  :กอด1: :L2:

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 15-02-2013 23:47:38

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 21 – เกรียน กัด กอด

ก้อนความอึดอัดบางอย่างขยายตัวพองเอา ๆ เป็นขนมถ้วยฟูในหม้อนึ่ง คิมหันต์ยังยืนตัวแข็งทื่อ และเขาเพิ่งเห็นว่าเด็กหนุ่มอ้าปากค้างเมื่อตอนคลายวงแขนออกมานั่นเอง หน้าตาขณะนี้ให้บอกว่าเป็นไอ้เด็กเวรที่สารพัดจะกลั่นแกล้งผู้คนคงถูกกล่าวหาว่าโกหกแน่นอน


“คิดถึง”


สามภพลองเอ่ยซ้ำ และราวกับคำที่ว่าได้กระชากสติอีกฝ่ายกลับเข้าร่างหลังจากอึ้งไปครู่ใหญ่ เด็กหนุ่มผู้ฟังกระพริบตาปริบ ๆ ได้เพียงไม่เท่าไรดวงหน้าขาวติดจะซีดสักหน่อยวันนี้ก็เปลี่ยนเป็นสีแดงซ่านอย่างรวดเร็วจนน่าขำ

“พี่บ้าไปแล้วจริง ๆ”

คิมหันต์เอ่ยตะกุกตะกัก งง เหวอ ขนลุก และพูดไม่ออก ซึ่งนั่นไม่ใช่นิสัยเขาเลย ได้แต่ยืนทำหน้าตาตื่นหลังโดนกอด ซึ่งก็ไม่ใช่ลักษณะปกติของเขาอีกเช่นกันเพราะความจริงเขาควรเป็นฝ่ายกอดคนอื่นอย่างเคยมาตลอดต่างหาก “อยู่บ้านหมาไม่รักรึไง? คิดถึงเชี่ยอะไร ฟังแล้วขนจะร่วง!”

“ถึงฤดูผลัดขนแล้วหรือ?” สามภพยักไหล่ ดึงข้อมือไอ้ตัวแสบซึ่งเริ่มแดงเป็นจ้ำขึ้นมาดูใกล้ ๆ เป็นผู้ชายแท้ ๆ มาทำผิวบางน่าเตะชะมัด “เจ็บไหม?”

เด็กหนุ่มกระตุกแขนกลับแทบจะในทันทีที่เขาพูดจบ จ้องเขม็งพร้อมกับสรรเสริญมาหนึ่งพยางค์ถ้วน  “เสือก!”

คงมีแต่เรื่องปากหมานี่แหละที่ดูเป็นเด็กผู้ชายโคตร ๆ

เขาปล่อยมือ ยักคิ้วให้คนตรงหน้าซึ่งทำหน้ามุ่ยใส่เขา ชอบใจตรงดูเหมือนตัวเองถือไพ่เหนือกว่าทั้งที่เมื่อครู่เพิ่งตัดสินใจว่าจะจีบอยู่แท้ ๆ “มัวยืนงั่งอะไร? เชิญแขกเข้าบ้านสิ” เขาสั่ง..อย่างที่ไม่เคยทำให้คิมหันต์ยอมว่าง่ายได้สักครั้ง

“เชิญเข้าบ้าน?” จริงดังคาด เด็กแสบย้อนถามน้ำเสียงหงุดหงิด “บ้าแล้ว ไอ้นิลไม่อยู่พี่ก็ออกไปเสียที ชิ่ว ๆ!”

แต่วิธีไล่แบบนั้นของคิมหันต์ก็ไม่เคยบังคับเขาได้เช่นกัน

“มารยาทแย่จริงไอ้เบื๊อกนี่” เขาโคลงศีรษะพร้อมรอยยิ้มเยาะ ซึ่งมีแต่จะทำให้อีกฝ่ายยิ่งหน้ายุ่งเหมือนคนถูกหวยกินยามสิ้นเดือน จากนั้นก็ถือวิสาสะเดินนำเข้าไปยังตัวบ้านซึ่งคุ้นเคยดีทว่าไม่ยักได้ยินเสียงฝีเท้าใครตามมา หันหลังกลับไปมองจึงพบคิมหันต์ยืนอารมณ์บูดอยู่ริมรั้วที่เดิม กอดอกหน้าเครียดขณะจ้องเขาเขม็งพร้อมกับตะโกนใส่

“ไอ้พี่ภพ เล่นบ้าอะไรเป็นเด็กวะ!”

โดนไอ้เปี๊ยกนี่หาว่าเล่นเป็นเด็กถึงกับอารมณ์สะดุดไปนิดหน่อย เขาจ้องกลับแต่ไม่ได้เถียง ความจริงคือยังคิดไม่ออกว่าจะตอบอะไรมากกว่า คิมหันต์เห็นเข้าก็ได้ทียื่นคำขาดต่อ

“อย่ามายึกยัก!” เจ้าตัวขู่แง่ง ๆ อย่างกับตัวเองน่ากลัวเต็มแก่ “มีอะไรก็คุยตรงนี้แหละ ไม่ต้องเข้าบ้าน”

หรือบางทีเขาควรกลัวสักหน่อย? เพื่อเป็นขวัญและกำลังใจแก่คนขู่ ติดตรงที่คอยแต่จะขำนี่สิ “ทำไมจะเข้าไม่ได้?”

เด็กหนุ่มยักยิ้มเลือดเย็น ส่วนทางกับอากาศซึ่งเริ่มร้อนและแดดแรงเปรี้ยงปร้างตั้งแต่ยังไม่ทันเที่ยงวันโดยสิ้นเชิง

“เพราะผมเหม็นขี้หน้าพี่”

ให้ตาย..พูดมาได้เต็มปากเต็มคำ

“หนึ่งวันที่ประมูลได้จะเมื่อไหร่ก็ว่ามาตรงนี้” คิมหันต์ยังยืนกรานต่อหนักแน่น

“ไปคุยในบ้าน”

“ผมรอฟังอยู่นี่”

สามภพถอนหายใจ เด็กอะไรดื้ออย่างนี้ แต่นั่นแหละ เทียบกับที่ผ่านมายังถือว่าจิ๊บจ๊อย ชายหนุ่มพยักหน้าคล้ายจะบอกว่าเข้าใจเป็นอย่างดี หัวเราะในลำคอโดยคิมหันต์ไม่ได้ยิน เจ้าบ้านหัวทองรู้เพียงหลังจากนั้นเสียงทุ้มของผู้อ้างตัวเองว่าเป็นแขกก็ประกาศกร้าวแบบไม่ง้อเขาสักนิด

“เอาสิ อยากยืนตรงนั้นก็ตามสบาย”


ก่อนจะหันหลังเดินเข้าบ้านคนอื่นหน้าตาเฉย


“เฮ่ย!?” เด็กหนุ่มร้องลั่น อยากตะโกนใส่หูอีกฝ่ายว่า ‘นั่นบ้านกรู!’ ทว่ายังไม่ทันได้ทำตามที่คิดกลับถูกชิงตัดหน้าเสียก่อน

“แต่ถ้าเริ่มร้อนแดด จะตามเข้ามาก็ได้”

สามภพหันมายักคิ้วทิ้งท้าย ก้าวขายาว ๆ อีกเพียงไม่เท่าไรก็ไปหยุดอยู่หน้าประตูเรียบร้อย เอาศอกเท้ากรอบวงกบแล้วโบกมือให้เขาซึ่งยืนเหงื่อแตกอยู่กลางแดด พร้อมกับโทนเสียงซึ่งได้ยินแล้วอยากส่งคนพูดออกไปเป็นอาหารน้องนิลเป็นบ้า


“พี่ยินดีต้อนรับครับเด็กน้อย”


ว่าพลางยังมาผายมือเชื้อเชิญให้เจ็บใจเล่นอีก ไม่น่าใจอ่อนเปิดประตูรั้วให้เข้ามาเลย


คิมหันต์กัดฟันกรอด รู้อย่างนี้รีบออกไปกบดานอยู่ร้านเค้กที่ประจำแต่เช้าก็ดีหรอก จากตรงนี้มองเห็นสามภพยืนรออยู่ในร่ม สีหน้าสุขใจสบายอารมณ์เกินกว่าระดับปกติชวนคนมองปรอทแตก ได้แต่จ้ำพรวดพราดตามเข้าบ้านตัวเองซึ่งดูเหมือนจะไม่ใช่ของตัวเองเข้าไปทุกทีพร้อมกับคำรามฮึ่ม ๆ ด้วยความขุ่นเคือง ทว่ามีแต่จะทำให้อีกฝ่ายยิ่งฉีกยิ้มกว้าง



“พี่แม่งงงง!!”




.................................................





............................





“พี่สาไม่อยู่อีกแล้วหรือ?”

คิมหันต์เหลือบตาจากมุมต่ำเพราะสามภพตัวสูงกว่าแล้วยังมีหน้ามายืนค้ำหัวอีก พึมพำเสียดสีหวังจะให้ชายหนุ่มผู้มาเยือนด้วยสาเหตุคลุมเครือคิดอะไรบ้างสักหน่อย “คนอื่นเขามีงานมีการทำ ไม่ได้ว่างมากอย่างพี่”

แต่ดูจากท่าทางไม่รู้ร้อนรู้หนาวของคนฟัง เห็นทีจะหวังผลไม่ได้มากนัก หรือพูดให้ถูกคือสิ้นหวังแล้วต่างหาก

เขาส่งเสียงจิ๊ขัดใจออกมานิดหน่อยก่อนจะก้มหน้าก้มตากลับไปสนใจงานการตัวเองต่อ สามภพเพี้ยนเกินไปแล้ว บอกว่าจะมาตกลงเรื่องประมูลในบ้านแต่จนป่านนี้ก็ยังอิดออดไม่ยอมเข้าเรื่องสักทีอย่างกับอยากถ่วงเวลา....

ถ่วงเวลา...?

เด็กหนุ่มขมวดคิ้ว เกิดเอะใจบางเรื่องซึ่งน่าขนลุกขนพองขึ้นมาอย่างประหลาด เผลอเงยขึ้นมองใบหน้าอีกฝ่ายซ้ำจึงได้รู้ว่าตัวเองถูกจ้องอยู่

“มองทำไม” เขายิงคำถามพลางยักคิ้วหลิ่วตา “ไม่เคยเห็นคนหล่อหรือ?”

ต้องหลงตัวเองในระดับหนึ่งทีเดียวถึงกล้าใช้มุกนี้ วัสสานะเคยกล่าวกับน้องชายคนเล็ก

อีกฝ่ายเลิกคิ้ว ไร้ถ้อยคำต่อล้อต่อเถียงอะไรสักอย่าง(น่าแปลก) ก่อนหันกลับไปนั่งเงียบ ๆ บนโซฟายาว(แน่นอนว่าตัวโปรดเขา..โซฟาทุกตัวในบ้านล้วนเป็นตัวโปรดของเขาทั้งสิ้น) และเด็กหนุ่มเริ่มเหนื่อยจะไล่ อยากนั่งก็นั่งไป เพราะเขาไม่คิดดูแลหาน้ำหาท่าหรือขนมขบเคี้ยวอะไรมาบริการทั้งนั้น เปล่าเป็นคนเชิญเข้าบ้านเสียหน่อย ตราบใดที่นั่งเงียบ ๆ หยุดวุ่นวาย ไม่หาเรื่อง อีกไม่นานคงเบื่อจนถอยทัพกลับไปเอง



“.....”



ทว่ารอตั้งนานก็ยังไร้วี่แววว่าจะกลับนี่สิ!


คิมหันต์พลิกหน้าหนังสือซึ่งขนลงจากห้องนอนตัวเองมาอ่านที่ชั้นล่างด้วยต้องคอยลอบสังเกตแผ่นหลังคนตรงหน้าเป็นระยะ ไม่กล้าปล่อยให้คลาดสายตา กลัวเดี๋ยวเป็นเรื่อง เรื่องอะไรก็ไม่รู้แต่สามภพทำตัวประหลาดเช่นนี้คงต้องขอระแวงไว้ก่อน สเปรย์พริกไทยที่เจ้ใหญ่ของเขาเคยมียังเก็บเอาไว้ที่เดิมหรือเปล่านะ? ตั้งแต่ได้ข่าวว่าเหมือนจะเป็นของผิดกฎหมายเธอทิ้งมันไปแล้วหรือยัง? เผื่อจำเป็นต้องใช้ขึ้นมาใครจะรู้


ผ่านไปอีกครู่ใหญ่ที่มีเพียงเสียงหึ่ง ๆ ของพัดลมตั้งพื้นและเสียงพลิกหน้ากระดาษดำเนินควบคู่ไปกับบรรยากาศสีตุ่น ๆ  กว่าสามภพจะขยับตัวบนโซฟาแล้วถอนหายใจยาว เบนเสี้ยวหน้าด้านหนึ่งมาทางเขาพร้อมกับที่เด็กหนุ่มรีบก้มหลบแสดงอาการเหมือนกำลังตั้งใจอ่านหนังสือโดยยังไม่ลืมจะแอบชายตามอง ตาตี่มีข้อดีของมันตรงนี้เอง


“....”


ท่าทางอีกฝ่ายคล้ายมีเรื่องอยากพูดแต่กลับก็นิ่งไป หันหลังให้เขาอีกครั้งแล้วปล่อยความเงียบเติมเต็มในบรรยากาศ


บ้า... คิมหันต์ก่นด่าอยู่ในใจ เฮียหมาบ้ามันบ้าไปแล้ว ยื่นขาไปเอานิ้วหัวแม่เท้ากดปุ่มพัดลมเพื่อเปลี่ยนเป็นเบอร์สามทั้งที่ยังไม่ละสายตาจากหลังกว้างตรงหน้า ทำตัวอย่างกับไอ้ปิ่นหยกเพื่อนรักตอนกำลังอยู่ในช่วงเลิฟซิค พิษรักรุมเร้าจนแสดงพฤติกรรมประหลาดสมควรจับเข้าห้องแยกโรค แต่กับคนอย่างสามภพเขาคิดว่าอาจเป็นสาเหตุอื่นมากกว่า จะเอนเอียงไปทางคนกำลังมีความรักก็ดูเป็นมลภาวะทางความคิดจนเกินรับไหวจริง ๆ


“คิม”


เจ้าของชื่อสะดุ้ง เมื่ออยู่ ๆ คนที่เงียบไปตั้งนานจนเกือบคิดว่าหลับกลับเรียกชื่อเขาขึ้นมากลางความว่างเปล่าของมวลอารมณ์ในอณูอากาศ คิมหันต์ยืดหลังตรง วางปลายเท้าสองข้างแตะไว้ที่พื้นในท่าเตรียมพร้อมกระโจนออกจากจุดนั้นได้ทันทีหากมีเหตุการณ์ไม่ชอบมาพากลเกิดกับตัว

“มีอะไร?” เด็กหนุ่มถามเสียงแข็ง เลื่อนเก้าอี้ออกห่างจากโต๊ะเผื่อจะได้ลุกง่ายขึ้น

“....”

“??”

สามภพไม่ได้หันหน้ามาทางเขา ร่างกายตั้งแต่แผ่นหลังช่วงบนขึ้นไปซึ่งโผล่ให้เห็นพ้นพนักพิงโซฟายังนิ่งงันอยู่เช่นเดิม คล้ายว่าได้ยินเสียงพึมพำบางอย่างแผ่วเบาซึ่งไม่แน่ใจว่าได้พูดกับเขาไหม หรือบางทีอาจไม่ได้พูดแต่หลับอยู่และกำลังกรน?

“ว่าไงนะ...งึมงำเบื๊อกอะไรไม่เห็นได้ยิน”

คิมหันต์กระตุ้น เต็มไปด้วยอาการระแคะระคายและอยากรู้อยากเห็น เป็นเรื่องเชื่อยากทีเดียวว่าเขาจะมีโอกาสได้พูดประโยคแบบนี้กับสามภพ หมาบ้าขี้หงุดหงิดทำเสียงงึมงำเป็นกับเขาด้วย นึกว่ารู้จักแต่โวยวายกับกวนประสาท

“พี่ถามว่าเราน่ะ..”

ชายหนุ่มพูดใหม่ ค้างอยู่นิดหน่อยตอนเขาเอามือค้ำโต๊ะ เผลอโน้มตัวไปข้างหน้าพลางเงี่ยหูฟัง ความอยากรู้อยากเห็นกำลังจะฆ่าเขาตาย สามภพจัดการพูดเสียงดังฟังชัดให้ได้ยินตามคำขอ ทว่าเนื้อหานั้นทำแขนสองข้างอ่อนแรงเกือบทรุดลงหน้าทิ่ม


“มีแฟนรึยัง?”



“ห๊ะ!?”


“หูหนวกรึไง!? ถามว่ามีแฟนยัง”

“มีหรือไม่มีเกี่ยวอะไรกับพี่?” คิมหันต์หรี่ตา ทำหน้าเคร่งขรึมหลังจากใช้เวลาอีกครู่หนึ่งกว่าจะตั้งสติให้นิ่งพอ สัมผัสได้ถึงกลิ่นอายประหลาดอย่างไรพิกลในคำถามนั้น สังเกตทุกอากัปกิริยาของคนที่ลุกจากโซฟาแล้วเดินตรงเข้ามาประชิดตัวเขาไม่วางตา “ถ้ามีแล้วทำไม จะไปจับแฟนผมเรียกค่าไถ่หรือ?”

เขาประชด แต่สามภพไม่ตอบ ทำเพียงย้อนถามพร้อมกับจ้องเขาเขม็งด้วยสายตาซึ่งไม่คุ้นเคย  “พูดงี้คือมีแล้ว?”

เด็กหนุ่มยกมุมปากคล้ายรอยยิ้ม ขยับตัวถอยห่างไปอีกหนึ่งก้าว แฟนเฟินมีที่ไหนกัน แค่สอดรู้สอดเห็นเรื่องคนอื่นก็แทบไม่มีเวลาแล้ว แต่ไม่ใช่อะไรซึ่งต้องมาคอยตอบคำถามคนอื่น(โดยเฉพาะคนอย่างสามภพ)หรือเปล่า “อยากรู้หรือ? อยากรู้แค่ไหน?” เด็กหนุ่มลอยหน้าลอยตา จงใจก่อกวนด้วยถ้อยคำไร้สาระไปเรื่อยให้คนประหลาดตรงหน้าหงุดหงิดเล่น “จะรู้ไปทำไม? พี่รู้แล้วผมได้ประโยชน์อะไรหรือเปล่า? แล้วถ้าเกิ—!?”


“เงียบซะ!”


คิมหันต์สะดุ้งกับเสียงตวาด คำพูดทั้งหมดถูกกลืนหายลงคอไปสิ้น



มือใหญ่เลื่อนมาอยู่ต่อหน้าเขา หยุดอยู่แค่นั้น และมันแย่ที่เขาอาจตกใจเกินกว่าจะขยับหนีไปไกลกว่าเดิมอีกเพราะขาไม่ยอมทำหน้าที่ของมันเอาเสียเลย

“คิมหันต์”

สามภพขมวดคิ้ว มองใบหน้าเด็กหนุ่มซึ่งคล้ายจะซีดลงไปนิดหน่อย คิดจะเอื้อมมือไปลูบผมแต่ก็ชะงักไว้แล้วดึงมือกลับ

“ถือว่าไม่ได้ถาม พี่ขอโทษ”

“..ช่างเหอะ พี่ก็บ้าแบบนี้” คิมหันต์เสมองไม่ทางอื่นชั่วขณะ บอกไม่ถูกว่าเมื่อครู่คืออะไร บางทีคงใกล้เคียงกับความหงุดหงิด เกลียดขี้หน้า งง ตกใจ และคล้ายจะกลัวอีกนิดหน่อย โยนทั้งหมดใส่ลงเครื่องปั่นแล้วกดปุ่มผสมให้เข้ากัน ออกมาเป็นสิ่งที่เขารู้สึกตอนนี้  “ช่วงนี้พี่ทำตัวประหลาด มีใครบอกบ้างหรือเปล่าวะ”

เด็กหนุ่มลากเก้าอี้มาหาตัวเองแล้วทรุดตัวลงนั่ง สายตาซึ่งกลับไปจับจ้องอีกฝ่ายเต็มไปด้วยความหวาดระแวง และสามภพตอบอยู่ในใจว่าทุกคนรอบตัวเขาก็ล้วนบอกเป็นเสียงเดียวกันเช่นเดียวกับที่คิมหันต์ตั้งข้อสังเกต 

“ผมว่าเราควรคุยธุระให้เสร็จ แล้วพี่ก็รีบกลับบ้านได้แล้ว”

“อืม..” ชายหนุ่มพยักหน้า แม้รู้สึกไม่เต็มใจนักแต่ยังเอ่ยสิ่งตรงกันข้ามกับความคิด “พี่ก็ว่างั้น”

“จะเอาเมื่อไหร่?” เด็กหนุ่มพุ่งตรงประเด็นทันทีที่ได้ยิน ท่าทางคงอยากไล่เขาออกจากบ้านเต็มแก่ สามภพมองหน้าคนพูด ยังคงไม่ได้ให้คำตอบจนอีกฝ่ายต้องถามต่อ “ผมหมายถึงเรื่องประมูลยี่สิบสี่ชั่วโมง เผื่อพี่จะลืม”

แน่นอน..เขารู้อยู่แล้วว่าคิมหันต์หมายถึงอะไร และให้ตายเถอะ..จะลืมได้อย่างไรในเมื่อเอาออกจากหัวยังไม่ได้เลยด้วยซ้ำ

“แต่ถ้าอยากยกเป็นโมฆะผมก็โอเค...” เด็กหนุ่มเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะเพิ่มคำขยายต่อ “โอเคโคตร ๆ”

“แต่พี่ไม่ยกให้”

“ก็ว่าอยู่” คิมหันต์ยักไหล่พลางแค่นหัวเราะ ตกใจนิดหน่อยที่อีกฝ่ายรีบค้านถึงขนาดนั้น “แค้นอะดิ งั้นเมื่อไหร่ก็ว่ามา”

สามภพชะงัก ครุ่นคิดถึงเวลาว่างของตัวเอง หากไม่ใช่เสาร์อาทิตย์นี้อาจยุ่งอีกยาว แถมคิมหันต์ยังทำเป็นใจถึงบอกเมื่อไรก็ว่ามาอีก ฟังแล้วไม่อยากขัดศรัทธา ในเมื่อท้านักก็ย่อมได้

“วันนี้”

“!?”

“เดี๋ยวนี้ เก็บของแล้วไปด้วยกัน”

“บ้าเรอะ!?” คิมหันต์เบิกตา กระโจนขึ้นจากเก้าอี้มายืนโวยวาย “แก่แล้วอย่ามาทำเป็นวัยรุ่นใจร้อน เจ้ใหญ่ยังไม่รู้เรื่องเลย!”

“โทรบอกสิ” เขากอดอก ดื้อนักก็ต้องบังคับกันบ้าง “ได้เงินไปแล้วนี่ เห็นว่ามีเปอร์เซ็นต์ให้ด้วยไม่ใช่หรือ?”

“...ผม”

“จะเบี้ยว? หรือว่ากลัว?” สามภพยิ้มเย็น รีบโจมตีต่อตอนอีกฝ่ายยังลังเล สบประมาทอย่างนี้คงได้มีฮึดกันบ้าง “ป๊อดนี่หว่า”

“เชี่ย! ใครป๊อด”

“ให้บอกตรง ๆ ว่าใครก็กลัวน้องครีมจะเสียใจ”


คิมหันต์สูดลมหายใจเหลืออดเหลือทน จ้องคนพูดตาเขียวแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากด ยกขึ้นแนบหูเพียงครู่เดียวก็กรอกเสียงลงไปในมือถือทั้งที่ยังแยกเขี้ยวแข่งกับชายหนุ่มตรงหน้า “เจ้ใหญ่ อื้อ ดี กินแล้ว...เจ้ เดี๋ยวผมไปบ้าน....เพื่อน อือ ไปติวหนังสืออะ วันนึงนะ พรุ่งนี้กลับ ใช่ ๆ...อือ รักเจ้นะ...เฮ่ย เปล่าอะ พูดไปงั้น”

สามภพยืนยิ้มกริ่ม มองเด็กหนุ่มเจื้อยแจ้วกับคนในสายยืดยาวอย่างกับจะลาตาย ใช่ว่าเขาจะเอาไปฆ่าแกงเสียหน่อย แม้ในความคิดคิมหันต์อาจรู้สึกอย่างนั้นอยู่ก็ได้ เมื่อเห็นว่าไอ้แสบยังพล่ามไม่ยอมวางเสียทีจึงขยับปากเร่งแบบไม่ได้ออกเสียง ซึ่งเจ้าตัวก็คงดูออกเพราะฮึดฮัดใส่มาหนึ่งยกสั้น ๆ

“เจ้ใหญ่ คนหายจากบ้านเกินยี่สิบสี่ชั่วโมงนี่แจ้งความได้ใช่ปะ? ...เปล๊า แค่เกิดสงสัยกฎหมายนิดหน่อย แต่ถ้าผมหายเจ้จะตามใช่ไหม? เฮ่ย ล้อเล่น แต่อย่าลืมตามล่ะ ฮ่า ๆ ๆ”

ถึงตรงนี้ชายหนุ่มถึงกับหลุดขำออกมานิดหน่อย เผลอตัวผลักหัวไอ้ตี๋เกรียนทิ่มไปข้างหน้าเบา ๆ ก่อนจะยีผมสีทองจนยุ่งฟู นี่ดูกลัวมากจริงจนถึงกับต้องทั้งร่ำลาทั้งกำชับขนาดนี้เชียว เล่นหัวไปมาก็เริ่มเพลินลากมาเกาคางหวังจะแกล้งให้หยุดคุยสักที แล้วก็ได้ผลเสียด้วย คิมหันต์หลุดด่า ‘เชี่ย!’  ใส่โทรศัพท์ไปหนึ่งครั้งจากนั้นก็ตามด้วยคำแก้ตัวอีกยาวเหยียดเรื่องไม่บังอาจพูดคำหยาบกับเจ้ใหญ่ (ที่น่าเตะคืออ้างว่าเดินสะดุดหมาเลยอุทานนี่แหละ) ก่อนจะรีบตัดบทวางสายแล้วคว้ามือเขามากัดหงับ.....กัดจริงจัง!

กัดแรงด้วยไอ้เด็กเปรต!

“เฮ่ย!!!”

สามภพสะบัดมือเร่า เมื่อกี้แทบจมเขี้ยวแน่นอน “ไอ้หมานี่!!”

“เออ หมา! ไม่ใช่แมว!!” คิมหันต์ทำตาขวาง ไม่เอามือดันหน้าผากไว้อาจมีงับมาอีกรอบ “แม่งเกาคางอยู่ได้คนจะคุยโทรศัพท์!”

“มัวแต่เวิ่นเว้อนี่หว่า! รอเหงือกจะแห้ง” เขาเถียงข้าง ๆ คู ๆ

“พี่ก็มาเอ้อระเหยอยู่นี่จนจะบ่ายแล้ว รออีกหน่อยจะเป็นไรไปวะ แก่แล้วแม่งก็ใจเย็นมั่งเหอะ”

เด็กเกรียนนี่ก็เดี๋ยวแก่ ๆ ทั้งที่อายุห่างกันแค่สามปีเท่านั้นเอง ชายหนุ่มตั้งท่าจะโบกให้หัวทิ่มสักที แต่เห็นคิมหันต์หดคอหนีแล้วก็เปลี่ยนใจ “ต่อไปนี้ถ้าเกรียนนักจะไม่ตบหัวแล้ว”


พูดจบก็ดึงตัวเด็กหนุ่มมากอดหมับเต็มรัก


“จับกอดแม่ง" เขาพึมพำกับกลุ่มผมสีทอง ย่อตัวไปอีกนิดให้เสียงกระซิบปะทะข้างใบหู "ได้ผลกว่าว่ะ”


“ว้อออยยยย!!! กอดเชี่ยไร!!!”


คิมหันต์ร้องลั่น ดิ้นดุ๊กดิ๊กอยู่ในอ้อมแขนเขาเป็นไส้เดือนถูกน้ำร้อน หลังจากโดนมาแล้วสองครั้ง คราวนี้คงเริ่มชินเพราะปราศจากช่วงอึ้งอะไรอีกแล้ว มาถึงก็แหกปากเลยไม่มีเสียเวลากับอาการงงงวย เขารัดแน่นอยู่ได้ครู่เดียวก็เอาคางเขกหัวอีกฝ่ายเบา ๆ ก่อนจะปล่อยเด็กหนุ่มออกไปยืนกระโดดเหย็ง ๆ โวยวายใส่หน้าเขาต่อเป็นชุด “ขาดความอบอุ่นเรอะ!? น่าสงสาร เอาตุ๊กตาหมีสักตัวไหม ตอนเด็กไม่เคยมีใครซื้อให้เล่นสินะเที่ยวไล่กอดชาวบ้านเนี่ย!?”

“อย่ามาทำว่าคนอื่น ไอ้เบื๊อก” สามภพเอานิ้วจิ้มหน้าผากเหม่ง ๆ ของเด็กหนุ่มตรงหน้า โหวงเฮ้งดีน่าดีดมาเชียว “แกก็ชอบไล่กอดเพื่อนไม่ใช่หรือ?”

“ผมกอดเฉพาะคนที่ผมถูกใจหรอก!” อีกฝ่ายเถียงคอเป็นเอ็นแล้วห่อไหล่ หนีไปยืนลูบแขนตัวเองทำหน้าสะพรึงอยู่ในระยะปลอดภัย ยิ่งระแวงยิ่งน่าแกล้ง หากไม่นับเรื่องเกรียนก็ช่างเป็นเด็กที่ตลกอะไรอย่างนี้

“ก็จริง” เขาพยักหน้าพร้อมรอยยิ้ม เห็นด้วยทุกประการกับแนวทางของคิมหันต์


“พี่ก็กอดเฉพาะคนที่ถูกใจเหมือนกัน”



เด็กหนุ่มอ้าปากค้าง ส่วนสามภพยักไหล่ บอกกับตัวเองว่าไม่นับสรัญ







..........................................................






..............................






สามภพนั่งเรื่อยเปื่อยบนรถ สตาร์ทเครื่องให้แอร์เย็นฉ่ำระหว่างรอไอ้ตี๋เกรียนที่อ้างว่าขอไปเก็บเสื้อผ้าก่อน แม้เขาบอกแล้วว่าแค่ยี่สิบสี่ชั่วโมงจะอะไรนักหนา ใส่ชุดเดิมยังไม่ทันจะเน่าเลยแต่อีกฝ่ายยืนกรานว่ายังไงก็ขอเวลาหน่อย ได้แต่หวังว่าคงไม่แอบเอาของอันตรายอะไรยัดใส่กระเป๋ามาด้วย หากมีพิรุธ(ซึ่งระดับคิมหันต์คิดว่าคงดูยาก)เดี๋ยวอาจต้องมีค้นกันก่อน 

“ช้าจังวะ”

เขาเปิดเพลงเบา ๆ ไม่ได้ใส่ใจเนื้อหาที่นักร้องพยายามสื่อนัก ใจลอยไปเรื่องโน้นเรื่องนี้(ที่เกี่ยวกับคิมหันต์) นึกย้อนไปถึงตอนเขาคุยกับสรัญ หลังจากโดนง้างปากออกมาจนได้เรื่องเด็กหนุ่มผมทองตัวป่วน


พอไอ้เพื่อนเวรรู้ว่าเขาประมูลตัวเด็กนั่นมาได้ยี่สิบสี่ชั่วโมงก็ทั้งแนะนำทั้งค่อนขอดเร็วรัวจนน่ากลัวว่าลิ้นจะพันกัน แต่ละอย่างที่เสนอมาล้วนน่าขนลุกขนพองตามประสบการณ์คลุกคลีกับโลกสีม่วงมาเนิ่นนานเกือบครึ่งชีวิต ตั้งแต่เจ้าตัวรู้ว่าตนเองชอบผู้ชายเมื่อสมัยประถม นับว่าเกิดมาเพื่อสิ่งนี้โดยแท้

“ชวนน้องไปเดทดิ” นั่นเป็นคำแนะนำในระดับปกติธรรมดาของสรัญหลังจากโดนเขาเบรกหัวทิ่มมาหลายรอบว่าเอาความคิดบ้า ๆ เข้าข่ายพรากผู้เยาว์ปนทำอนาจารอะไรมาเสนอ

“เดท? หน้าอย่างไอ้เด็กตี๋เกรียนนั่นน่ะเรอะจะยอมไป” เขาค้าน

“ไม่ยอมแม่งก็บังคับบ้างอะไรบ้าง ทำเป็นไม่เคยจีบหญิง” เพื่อนเกย์ทำหน้าเซ็งแทบจะยกนิ้วก้อยขึ้นมาแคะขี้มูก “จีบหนุ่มมันก็คล้ายกันนั่นแหละ แต่ผลตอบแทนเร้าใจกว่าเยอะ”

สามภพทำสีหน้าระอาใจ แต่ยังไม่วายงึมงำ “ที่ไหนดีวะ ไม่อยากไปแถวนี้”

“กลัวเจอคนรู้จัก?” สรัญดักคอ สีหน้ารู้ทัน...และนั่นแหละ รู้ทันจริง ๆ

“แสนรู้”

“ควาย! กูอุตส่าห์คิดช่วย ไม่แย่งงาบเองมึงควรกราบตีนกูแล้ว” อีกฝ่ายหัวเราะบอกให้รู้ว่าไม่ได้ด่าจริงจังแม้จะเริ่มขึ้นมึงกู แต่นั่นชวนให้คิดว่าที่บอกจะไม่แย่งก็มีความหมายไม่จริงจังไปด้วยหรือเปล่า

“คิดว่ามีปัญญาแย่งก็ลองดู”

“ภพ” สรัญถอยออกไปนิดหน่อย อารมณ์คุยเล่นลดฮวบลงไปหลายจุด “รู้ไหมหน้ามึงน่ากลัวมาก”

“หือ?”

“ช่างเหอะ” หนุ่มผิวแทนเอนหลังพิงพนักเก้าอี้ “อย่าไปทำต่อหน้าน้องละกัน เด็กหนีหมด”
 
เขานั่งเงียบไปอีกครู่ใหญ่จนคู่สนทนาคงทนไม่ไหวต้องเปิดประเด็นขึ้นมาอีกครั้ง “ว่าแต่ตกลงจะพาน้องไปไหน เอาให้คุ้มนะเว้ย เป็นโอกาสที่จะสร้างช่วงเวลาดี ๆ”

“ไม่รู้ว่ะ” ชายหนุ่มหมุนปากกาไปมา “คิดไม่ออก”

“เคยได้ยินไหม?" สรัญยิ้มกรุ้มกริ่ม "ไปเสม็ดเสร็จทุกราย”

แทบไม่ต้องเดาเลยว่าหมายถึงเสร็จในความหมายไหน เขาจัดการเอาสมุดม้วนแล้วฟาดลงไปป้าบใหญ่ เล็งที่หัวแต่เจ้าตัวหลบทันจึงพลาดไปโดนไหล่ ซึ่งแน่นอนว่าไม่สะเทือนสักนิด แถมยังหันมาพล่ามต่อเสียอีก “แต่ถ้าเบี้ยน้อยหอยน้อย เวลาจำกัด..”
 

ใช่ว่าอยากตั้งใจฟังอะไรมากมายกับคำพูดที่ค้างไว้(อย่างน้อยเขาก็บอกตัวเองอย่างนั้น) แต่กลับเผลอหยุดนิ่งงดส่งเสียงรอให้อีกฝ่ายพูดต่อเสียแล้ว


“เอาใกล้ ๆ อย่างหัวหิน...ฟินทุกรายเหมือนกัน”


สรัญเกย์หนุ่มว่าพร้อมทำหน้าฟินคอนเฟิร์ม



เสียงเปิดประตูรถอีกฝั่งทำเขาหลุดจากภวังค์ คิมหันต์มุดเข้ามานั่งแล้วจัดแจงโยนกระเป๋าเป้ใบย่อมไปกองอยู่เบาะหลัง สังเกตว่าทรงผมไม่ได้ยุ่งเหยิงเหมือนอย่างที่เห็นมาตั้งแต่ตอนสายแล้ว สรุปว่าหายไปนานนี่เพราะมัวนั่งจัดผม?

“ไม่ได้เอาของอันตรายมาด้วยใช่ไหม?” สามภพชิงถาม ในเมื่อที่ผ่านมาทำตัวได้ไม่น่าไว้ใจเอาเสียเลย

“มันขึ้นอยู่กับ 'อันตราย'  ของพี่มีคำจำกัดความว่ายังไง” เด็กหนุ่มลอยหน้าลอยตาตอบ จัดแจงหาท่านั่งที่สบายแล้วรัดเข็มขัดนิรภัยไม่มีอิดออดสักนิด ทำใจไว้แล้วว่าอะไรจะเกิดก็ต้องเกิด อาจจะถูกเอาคืนแต่คงไม่ถึงกับโดนจับเชือด อย่างน้อยถ้าพรุ่งนี้ยังไม่กลับไม่ว่าด้วยสาเหตุใดวัสสานะคงเอะใจตามตัวเขาสักหน่อย ทิ้งโน้ตไว้แล้วบนโต๊ะทำงานของเธอที่บ้านว่าไปติวหนังสือกับสามภพและหวังว่ามันคงไม่กลายสภาพเป็นจดหมายลาตายในภายหลัง

นอกรถแดดร้อนเปรี้ยง แต่ข้างในเย็นสบาย นาฬิกาบนแผงคอนโซลบอกเวลาสิบสามนาฬิกา คิมหันต์ขานเวลาออกมาให้ได้ยินดัง ๆ เป็นเชิงบอกว่าจะเริ่มนับเวลาตั้งแต่ตอนนี้

“บ่ายโมง”

“เริ่มนับแล้วเรอะ!?”

เด็กหนุ่มยิ้มยียวน “เวลาเป็นเงินเป็นทอง”

เงินเยอะเสียด้วย สามภพช่วยต่อในใจแต่ขี้เกียจเถียงให้หงุดหงิดเปล่า ๆ จะจับกอดลงโทษบนรถคงไม่ถนัดนัก หันไปสนใจเส้นทางตรงหน้า จากกระจกส่องหลังเห็นตัวบ้านสองชั้นสีขาวขนาดเล็กลง ๆ จนหายลับไปจากสายตาเมื่อความเร็วรถไต่ระดับจนพาพวกเขาออกมาไกล


ไม่เท่าไรคิมหันต์ก็เริ่มยุ่มย่าม จิ้มโน่นจิ้มนี่เลือกเพลงสบายอารมณ์ ดูผ่อนคลายลงเมื่อเจอแอร์เย็นฉ่ำ เอ่ยปากถามทั้งที่มือยังกดยุกยิกไม่เจอเพลงที่ถูกใจ “ไม่มีเพลงเกาหลีหรือ? ชายนี่พี่ฟังไหม? ไม่ก็ลินคินพาร์คที่เคยเปิดครั้งก่อน”

“จำได้ด้วย?”

“แหงล่ะ ผม ท่านคิม!”  เด็กหนุ่มประกาศเสียงยิ่งใหญ่พลางกดหาต่อ ง่วนอยู่ตั้งนานก็ยังไม่ถูกใจจนชายหนุ่มเจ้าของรถต้องชะลอความเร็วแล้วละสายตามาเลือกให้ พอใจแล้วไอ้ตัวแสบจึงกลับไปนั่งเอนหลังพิงเบาะโดยสารสงบเสงี่ยม “ว่าแต่พี่จะพาผมไปไหน ห้ามเอาไปฆ่านะเว้ย!”


เท้าที่เหยียบคันเร่งอยู่ถึงกับชะงักไปนิดหน่อย จากหางตามองเห็นคิมหันต์กำลังเลิกคิ้วรอฟังคำตอบ


“เรา”


สามภพเน้นหนักแน่นว่า ‘เรา’ ก่อนพูดต่อชัดเจนด้วยถ้อยคำสุภาพรื่นหู




“กำลังจะไปหัวหินกันครับ”

- หมดยกที่ 21 -




================================

มาต่อแล้วค่าาาา ^o^
ค่อยไปฟิน(?)ต่อที่หัวหินนะคะ 555

ขำคอมเม้นต์ตอนที่แล้วเรื่องดุ๊กดิ๊กไร้ประโยชน์มากเลยค่ะ จริงมาก เจ้าของเลี้ยงอิ่มหน่ำสำราญเกิน สปอยล์หมาสุด ๆ  :laugh:

ขอบคุณคนอ่านที่น่ารัก ทั้งที่มีและไม่มีล็อคอินนะคะ ไม่มีล็อคอินแต่มาให้ล็อคกอดม่ะ //ทุกคนถอยห่าง(ฮา)

 :กอด1: :L2: :pig4:
พบกันตอนหน้า ของแถมรีพลายถัดไปเช่นเคยค่ะ ^o^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 15-02-2013 23:48:53

ของแถมค่ะ ^o^


คิมหันต์

(http://fc03.deviantart.net/fs70/f/2013/042/0/a/teaser_by_xx_rainyday_xx-d5unfwr.jpg)


ลงสีแบบนี้สนุกอีกแบบค่ะ เพิ่งได้ลองไม่นาน แอบถูกใจซะแล้ว แคปรูปมาคร่าว ๆ ประมาณนี้
(http://fc05.deviantart.net/fs71/f/2013/045/1/8/kim_step_resize_by_xx_rainyday_xx-d5uwj4p.jpg)


ส่วนอันนี้ดูเดิ้ลจากตอนที่แล้วค่ะ หนีจากน้องนิลงั่มมาเจออาตี๋งั่มดีกว่าตั้งเยอะเนอะเฮียเนอะ =////=

(http://fc00.deviantart.net/fs71/f/2013/046/2/d/sl20_by_xx_rainyday_xx-d5v0v36.jpg)

พบกันตอนหน้าค่าาาาา >3< ♥

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: cutybuay ที่ 16-02-2013 00:08:35

 :z13: คนเขียน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: misso ที่ 16-02-2013 00:14:27

น่าฮักขนาดดด ไปฟินต่อที่หัวหินก็เต๊อะ

น้องคิมน่าฟัดจริง พี่ภพจะทนไหวเร้อ  o3


ตอนนี้ อยากอ่านตอนต่อไปมากๆ เลยค่า  :z3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: AeRoMoZa ที่ 16-02-2013 00:18:57

พี่ภพเริ่มรุกแล้ว555
คราวนี้คิมจะว่าไงบ้างเนี่ย
กว่าจะถึงหัวหินอาจจะกัดกันจนเหวอะหวะไปก่อนแน่ๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: Mengjie_JJ ที่ 16-02-2013 00:20:19

ไปหัวหิน พาไปสวีท หรือ ทะเลาะกันต่อ ที่นั่นน้าาา

พี่ภพ หวานให้ดูหน่อยเร็ว ขาดน้ำตาล ในเลือดมากเลย

คิมน่ารัก จริงๆ จับฟัดๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: ❥ʞαxiќɒ。 ที่ 16-02-2013 00:25:57

เฮียภพพพพพพพ! สาบานได้ว่านี่เรียกจีบ ? 5555555
ที่นั่งแช่อยู่บนโซฟาตั้งนานนี่เพื่อทำใจจะถามว่ามีแฟนยังใช่มั้ย ? โถๆ.. ตอบแทนให้ก็ได้ว่าน้องครีมมีแฟนแล้วว... คือ..อิฉันเองงง!!! //โดนตรีนปริศนาถีบ?// 555555555

ถ้าน้องจะเกรียนแล้วพี่ภพจะจับกอด! ล่ะก็.... เกรียนเลยค่ะน้องครีมม! สนับสนุนให้น้องเกรียนได้เต็มที่ ฮุฮุ -..-
หรือถ้าไม่พอพี่ภพจะจับกดเลยก็ได้นะเคอะ! คนอ่านเชีรย์!! >//<
(สรุปโซฟาทุกตัวในเรื่องนี่เป็นตัวโปรดน้องครีมหมดเลยใช่ป่ะ ? 5555555555)

ตอนหน้าไปหัวหินนนนนนนน ต้องเตรียมทิชชู่ไว้รอป่าวคะ -,,- 55555555
ใช้หมื่นนึงที่เสียไปให้คุ้มนะเฮียยยยยยย!! ><

พี่สรัญกู๊ดจ๊อบค่ะ!! 555 คนนี้นี่เป็นคนสำคัญของเรื่องนี้เลยนะเนี่ย... เป็นตัวกระตุ้นที่ดีมาก!!  o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 16-02-2013 00:29:59

อยากให้มีโมเมนต์ดีดีที่หัวหินจัง อย่ากัดกันนานเลยย :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ju ที่ 16-02-2013 00:32:00

จะฟินจริงป่ะ ต้องรอ  :m4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: momoshiro ที่ 16-02-2013 00:33:24

คิมน่ารั๊กกกกกกกกกก มากอดทีสิ พี่ภพหนูขอกอดน้องทีนึง น้องมันดุ๊กดิ๊กน่าฟัดมากอ่ะ >___<

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 16-02-2013 00:39:13

หุหุ หวังว่าสามภพคงจะสร้างช่วงเวลาดีดีนะจ๊ะ อย่ามัวแต่ทะเลากันหล่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: AdLy ที่ 16-02-2013 00:43:25

พี่ภพเจ้าเล่ห์สุดๆ

เราไปตีตั๋วรอฟินที่หัวหินดีกว่า หุหุ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 16-02-2013 00:50:51

เหมือนตอนนี้นุ้งครีมกับพี่ภพจะกัดกันตึง ๆ แบบยั้ง ๆ กันอยู่
เพราะอารมณ์ถูกเฮียภพหมาบ้ากอดเบรคทุกอย่างไว้หรือเปล่า  :laugh:
เฮียเริ่มรู้ว่าใช้การลวนลามได้ผลดีกว่าการประทุษร้ายสินะ

พี่เลี้ยง... เฮียสรัญสั่งสอนมาอย่างดียิ่งยวด

ไปเสม็ดเสร็จทุกราย ถ้างบน้อยแค่ หัวหินก็ฟิน!
กร๊ากๆๆๆๆๆ

นุ้งครีมดูระมัดระวังตัวทุกย่างก้าวสินะ หารู้ไหม
หมื่นนึงของพี่ภพที่สลายไปนี่เฮียใจป้ำขับรถมา
เพื่อพาไปเดท โรแมนติกสุด ๆ แสงแดด ทะเล และเสียงคลื่น !!

คิดว่าที่ถามไปว่าน้องมีแฟนหรือยังนั่นคงแทบจะกัดลิ้นพูดออกมา
ไม่ได้คิดถึงผลที่ดูจากสภาพการณ์แล้วผู้ร้ายปากแข็ง
คงไม่ยอมบอกง่าย ๆ หรอก ฮุฮุ

ตอนนี้ขอยกความดีความชอบให้พี่สรัญที่เทรนเฮียภพผู้เป็นลูกศิษย์
ดักฉุกน้องไปเดทแบบโรแมนติก (? เหรอ) จนได้ !

ตอนหน้าเฮียจะงัดทริกอะไรออกมาอีก ตัดสินใจจะจีบแล้ว
ลุยหน้าดับเครื่องพุ่งชน(กลาง)ใจน้องครีมเลยนะเคอะ
แม่ยกเชียร์เต็มที่

//me ถือป้ายไฟ สามภพ ♥ คิมหันต์  :mc4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 16-02-2013 01:28:06

ไปหัวหินนนนนนนนน !!!!!!!
งั้นเตรียมฟินเลยนะ
พี่ภพใช้เวลาที่มีให้คุ้มค่านะ สร้างความทรงจำดีๆด้วยกัน ถึงมันจะยากไปสักหน่อย 5555555555555
แต่หวังว่าจะใช้เวลาที่มีทุกนาทีกับน้องครีมให้ดีที่สุดน๊า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 16-02-2013 01:50:17

อยากฟินบ้างอะไรบ้าง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 16-02-2013 02:04:50

น้องครีมเป็นชยาวอล

น้องครีมเมนใครคะ?  :m12:

+1 ขอบคุณค่ะ

 :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: whitefang ที่ 16-02-2013 02:25:31

หัวหินฟินทุกราย จะฟินขนาดไหนน้อ หุๆ :z1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Noah ที่ 16-02-2013 02:26:50

รอดูว่าจะเกิดอาการฟินแบบไหนที่หัวหิน :z1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ningg.Destiny ที่ 16-02-2013 02:37:30

เด็กบ้าอะไรเขินแล้วชอบด่า 555555
พี่ภพเค้าอุตส่าห์เป็นห่วงนะคะ ไปด่าพี่เค้าว่า "เสือก" โถถถถ...
แต่เขินพี่ภพมากกว่า (พ่อหนุ่มซึนของฉัน) ดีใจที่รุกสมกับที่เป็นเมะสักที
พี่แม่งงงง!!!! บ้าจริง!!!! พี่ทำฉันเขินน่ะ
ถามน้องมาได้ว่า มีแฟนหรือยัง แฟนน้องก็พี่นั่นแหละค่ะ กรี้ดดดด!
แล้วยิ่งคลั่งหนักเวลาพี่ภพเรียก น้องครีม น้องครีม น้องครีม ~ เนี่ยแหละ ///
// และที่พี่ภพเกาคางน้องมุมิมากนะ ฮรื่ออ หลงน้องหรอพ่อหนุ่ม
แต่น้องครีมเนี่ยสิ กัดมือพี่เค้าทำไม ชอบตรงที่หนูเขินแล้วด่าและใช้ความรุนแรงนี่แหละคิม 55555
02.26 น. อยากกรี้ดตามเวลาของอุกาบาตจริงๆค่ะ พี่สามภพของฉัน
เดี๋ยวนี้เอะอะกอดน้องตลอดเลยนะ กำไรจริงๆ **เค้าก็ชอบ**
ประโยคนี้ขอตายแปปนะคะ >> “พี่ก็กอดเฉพาะคนที่ถูกใจเหมือนกัน”
อีกอย่างพี่สรัญแซวเล่น นางหึงจริงจ้า พี่ภพโหมดเสพติดครีม ~ อุม้ะ !!!!!

เด็กดื้อตาตี่กำลังทำให้เฮียฉันเปลี่ยนไปแบบกู่ไม่กลับ =[]=

 :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: PK37 ที่ 16-02-2013 02:53:09

เอิ่ม...พี่ภพคะนี่หรือคือการกระทำที่พี่ภพตั้งใจจะจีบน้อง
โอเคๆ เข้าใจก็ได้ว่าน้องคิมมันกวนได้โล่ก็เลยหลุดความตั้งใจไปบ้าง
แต่หลังๆ (ของตอนนี้)มาเนี่ยเริ่มทำอะไรที่ดูดีขึ้นแล้วนะ
อาจเพราะเห็นท่าทางหวาดๆ ตอนที่คิดว่าจะถูกลงโทษ
เริ่มจากลงโทษด้วยการกอด และบทลงโทษคงจะเพิ่มความฟินขึ้นเรื่อยๆ นะคะพี่ภพ  :z1:
พี่ภพคงจะเริ่มจีบแบบเป็นจริงเป็นจังแล้วใช่ไหม

เป็นกำลังใจให้นะคะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: hikikomori ที่ 16-02-2013 04:38:37

คริๆ จะเกิดไรขึ้นที่หัวหินมั่งน้อ
มีเวลาแค่24 ชม. ใช้ให้คุ้มละเฮีย
อย่ามัวแต่เถียงตัวเองในใจ บั่บว่ารับพลังสีม่วงไม่ได้ไรงี้ 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: BitterSweet~ ที่ 16-02-2013 06:45:12

เตรีมตัวเตรียมใจไปฟินที่หัวหิน 5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 16-02-2013 06:52:05

 น้องคิมดุแต่แน่รักมีลูกขอตัวนะ  :impress2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 16-02-2013 07:20:55

  อยากไกเที่ยวหัวหินด้วยจัง    สามภพกับคิมมีคนถือกระเห๋าให้รึยังค่ะ    อิอิ

      +1   จ้า   รอตอนต่อไปอยู่นะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 16-02-2013 08:06:42

อั๊ยย่ะ เอะอะปล้ำกอดๆ  :กอด1:
ชอบจัง ถามพี่ภพว่าฟังชายนี่ไม๊ 5555 น้องครี๊มมมมมมมม  :m20:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 16-02-2013 08:39:21

เก็บกระเป๋าแล้วแอบตามไปหัวหินแบบห่างๆ  :z1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 16-02-2013 09:10:16

 “อยู่บ้านหมาไม่รักรึไง? คิดถึงเชี่ยอะไร ฟังแล้วขนจะร่วง!”

“ถึงฤดูผลัดขนแล้วหรือ?”  โอ้ย ฮาาาา นี่มันจีบจริงๆหรอเนี่ยยย!!!!!! :z13:
 :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 16-02-2013 09:21:42

555 บ้านเฮียนี่คือจีบใช่มั้ย
ไปบ้านน้องบ่อยๆ
ท่าทางจะสนิทกับสีนิลมากขึ้นแค่ๆ
โหด กัด ดุเหมียนกัน
เกรียนจริงๆ
ทั้งคู่ทำให้ยิ้มกว้างๆ
กดบวกปล่อยเป็ดจะไปหัวหินด้วย
'เรา' แล้วนี่เนาะ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 16-02-2013 09:40:36

รอไปฟินที่หัวหิน อิอิ  :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: dukdikdukdik ที่ 16-02-2013 09:47:14

จะฟินยังไงน๊อ นี้ยังดูไ่ม่เหมือนจีบเลยนะพี่สามภพ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: saruwatari_guy ที่ 16-02-2013 09:58:03

แหม่ตอนนี้ พี่ภพอาจจะไม่ชอบให้กัด แต่อีกหน่อย เรียกร้องใหกัดแต่คิมอาจจะไม่นอมกัดนะ 5555555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 16-02-2013 09:59:51

มารอความฟินจากคู่กัดหัดใหม่

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: wi_OoO_wi ที่ 16-02-2013 10:10:31

ปล้ำเลย!!! ปล้ำเลย!!! ปล้ำเลย!!!

ปล้ำเลย!!! ปล้ำเลย!!! ปล้ำเลย!!!

ปล้ำเลย!!! ปล้ำเลย!!! ปล้ำเลย!!!

 :oo1: :oo1: :oo1: :oo1: :oo1:

 :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: both^^ ที่ 16-02-2013 10:16:54

คึคึ หัวหินฟินทุกราย แล้วจะรอดู้ววววววว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 16-02-2013 10:37:43

เชียร์พี่ภพสุดใจ

เด็กอย่างคิมแม่งน่าแกล้งสุด ๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: murasakisama ที่ 16-02-2013 10:58:02

 :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: beery25 ที่ 16-02-2013 11:00:29

หัวหินขอให้ฟินจริงเฮอะ :interest:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: AnimajuS ที่ 16-02-2013 11:06:44

งานเข้าแล้วน้องครีม

จะโดนพี่ภพรวบหัวรวบหางก็คราวนี้และ :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 16-02-2013 11:41:26

รูปน้องคิมน่ารักมากมาย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 16-02-2013 13:40:41

จะเกิดอะไรขึ้นบ้างน้า? หวังว่าคงเป็นเรื่องดีๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: เก้าแต้ม ที่ 16-02-2013 14:36:40

จะเกิดอะไวขึ้นที่หัวหินเนี่ย. รอติดตามตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: DoubleBass ที่ 16-02-2013 14:43:14

รอฟินเลยจ่ะ  :impress2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: sakurai ที่ 16-02-2013 14:58:41

 :z1:

กรี้ดดดดดดด อิชั้นก็เพิ่งกลับจากหัวหินมา

เจ้าข้าเอ้ยยยย ขอให้หัวหินฟินทุกรายทีเท้ออออออ

พี่ภพมาถูกทางแล้ว ต้องสยบความเกรียนด้วยกอดเนี่ยแหละ  o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 16-02-2013 16:04:26

ไปฟินกันสินะคะ หลังจากฟินแล้ว เสร็จกันบ้างนะ 55555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 16-02-2013 16:18:47

พี่ภพทำน้องคิมระแวง o18
รอฟินที่หัวหิน :impress2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 16-02-2013 16:32:24

ตามไปส่องที่หัวหินนนนนนนนนนนน :m7:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: erzkak ที่ 16-02-2013 16:54:28

เกรียนแล้วกอด อันนี้เข้าท่าอ่ะเฮีย o13
น้องครีมน่ารักกกกกกกมาก :o8:

รอฟินที่หัวหินนะจ้ะ :impress2:
+1

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 16-02-2013 17:49:28

ยกนี้ไม่ออกหมัด เน้นกอดเอาเชิง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: kokilolylove ที่ 16-02-2013 18:31:27

เตรียมตัวฟิน!
พี่ภพต้องทำให้น้องครีมฟินเลยนะ เอาแบบอยู่หมัด ไปไหนไม่รอดอะไรอย่างเนิ้ย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 16-02-2013 18:50:47

 :laugh:

หัวหิน ฟินทุกราย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 16-02-2013 18:52:51

หวังว่าพี่ภพจะสร้างความทรงจำที่ดีๆๆๆกับน้องครีมนะ  รอฟินด้วยคน :-[ :-[ :-[



 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 16-02-2013 19:11:31

รอฟิน   :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: sz4music ที่ 16-02-2013 20:07:09

รอฟินอยู่นะจ๊ะ ไม่ได้กดดันนะจริงจริ๊งงงงงงงงงงงงง อิอิ

ปล.น้องคิมน่าฟัดมากกกก ไม่รู้ทำไม 5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: phoenixa ที่ 16-02-2013 21:53:22

นับตั้งแต่นาทีนี้ ก็พูดกับน้องเพราะๆ หน่อยนะคะ
ชอบเวลาพี่ภพพูดเพราะๆ น้องครีมคงขนลุกพิลึกล่ะ

รอฟินด้วย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: Syntyche ที่ 16-02-2013 23:10:21

เตรียมตัวรอฟิน อิอิ :-D

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 17-02-2013 07:48:51

ไปหัวหิน...ฟินทุกราย จะรอฟินนะคะ และหวังว่าคงไม่ฆ่ากันตายก่อนนะพี่ภพ คิม

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: MEME_B ที่ 17-02-2013 10:08:04

แค่พี่ภพพูด "ครับ" ก็ฟินแล้วค่ะ //ล่องลอย

ชอบจริงๆ เกรียนแล้วจับกอดเนี่ย แต๊ะอั๋งเนียนๆเลยนะคะพี่ภพ หุหุ~
ต้องขอบคุณพี่สรัญที่อภินันทนาการ(?)คำแนะนำให้มือใหม่หัดจีบ(หนุ่ม) เป็นพี่เลี้ยงที่ดีจริงๆ
รอดูความฟินที่จะเกิดขึ้นต่อไป  :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 17-02-2013 11:43:49

กว่าจะฟินก็เหนื่อยอ่ะคู่นี้ ฟาดฟันกันตลอด อยากเห็นคิมโดนปราบชะมัด พี่ภพพยายามเ้ข้าพี่ เชียร์สุดใจ
แต่วันนี้ก็มีหน้าแดงนิดหน่อยนะ เกรียนจับกอดเป็นความคิดที่ดีมาก ๆ ขำตอนพี่สรัญบอกว่าพี่ภพทำหน้าน่ากลัว
อืม ท่าทางแกจะหึงแรงนะคนนี้
หัวหิน ฟินทุกรายจ้า รอชม ๆ

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: akichan ที่ 17-02-2013 12:05:42

เพิ่งได้อ่าน สนุกและฮาทุกตอน ขอบคุณนักเขียน มาต่อเร็วๆน้า ^ ^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 17-02-2013 13:11:38

ฟิน!!!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: nacc ที่ 17-02-2013 14:30:44

น่ารักม๊วกๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 17-02-2013 16:53:25

ท่าทางจะกลายเป็นคู่รัก??? ทะเลเดือด

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: cutybuay ที่ 17-02-2013 18:46:04

^
||
กร๊ากกกกก เห็นด้วยกับรีบน  :laugh:

อยากจะฟินหัวหินอยู่หรอกนะ แต่อิป้ารู้จักนิสัยอิคู่นี้ดี
เพราะงั้นจะให้เจอทะเลหวานสงสัยจะเป็นไปมิได้ แต่ถ้าทะเลเดือดน่าจะเข้าเค้ากว่า เอิ้ก เอิ้ก  :m20:

ตอนนี้ทำให้รู้ว่าอีพี่ภพมันก็ป๊อดเหมือนกัน นั่งแช่อยู่ได้ กว่าจะถามอิน้องมันว่ามีแฟนอะยัง 555
แต่ไอลงโทษด้วยการกอดนี่เยี่ยมไปเลยค่ะพี่ภพ อิป้าก็อยากโดนมั้ง มามะมาลงโทษป้าด้วยจิ  :z1:

รอตอนต่อไป มาให้ไวๆนะจ้ะ วัยรุ่นใจร้อนนนนน  :m11:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 17-02-2013 19:47:39

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 17-02-2013 21:44:00

เพิ่งมาติดตามอ่านเรื่องนี้ สนุกมากเลย ชอบๆๆๆ มากๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: watcharet ที่ 18-02-2013 17:24:15

โอ๋ เย่!!! ไปหัวหิน ฟินทุกราย 55555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: Oilsaoo ที่ 18-02-2013 17:55:32

รอฟินค่ะ >,<
หวังว่าพี่ภพจะใช้เวลา 24 ชม มัดใจน้องได้น่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: SiLent_GRean ที่ 18-02-2013 21:08:09

หัวหิน ฟิน ฟิน ฟิน  :pighaun:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: Silver-Ray ที่ 18-02-2013 21:42:55

รอฟิน ที่หัวหิน อิอิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: mizzmizz ที่ 18-02-2013 22:10:19

 :impress2:

รอฟินเหมือนกันฮ้าฟฟฟฟฟฟฟฟ  o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 18-02-2013 22:33:47

ชอบตอนนี้ เหมือนอะไรเริ่มจะเข้าที่เข้าทางนิยายรักและ 55555
ไอเด็กคิมนี่น่าเบิ้ดกะโหลกมากเลย อยากเห็นตัวจริงๆ พี่ภพก็คงกุมขมับแบบชอบมันเข้าไปได้ไงวะ ไรเทือกๆนี้ แต่ดูพี่ภพขี้หวงนา มาทำทำหน้าหมาดุใส่สรัญแบบนั้น

อยากรู้ว่าสองคนนี้ไปหัวหินจะได้ฟิน หรือจะได้กินติงอ่า 5555555  :z6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: Syntyche ที่ 18-02-2013 23:25:29

รอตอนใหม่ ณ หัวหิน อิอิ   :impress2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 19-02-2013 00:40:40

งื้อออออ แปะไว้ก่อน อ่านไม่ทันนนน
แต่อ่านคร่าวๆ ขอบอกว่า......เอาเลยพี่ภพ ไปหัวหินครั้งนี้ก็ทำให้น้องหัวทองคิมประทับใจให้ได้นะ  :man1:

ปล.จะกลับมาอ่านอย่างมีสติอีกครา บัดนี้ง่วงมากกกกกก  :t3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: ♥แมวจอมซน♥ ที่ 19-02-2013 11:07:00

เอ้ยยยย เรื่องนี้น่ารักมากกกกก
อ่านไปยิ้มไปจนปวดแก้มหมดแล้วค่า
ชอบมากเลย

อิอิ รอตอนต่อไปนะค่ะ
อยากให้น้องเกรียนเสร็จพี่ภพเร็วๆ
คิกๆ  :z1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: mellowshroom ที่ 19-02-2013 23:51:20

รอฟิน  :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: sunshine538 ที่ 20-02-2013 00:00:01

หมดยุค "ตบ-จูบ" แล้วสินะ เพราะคู่นี้เขา  "กัด-กอด" แทน เกรียนดีแท้  :laugh:

แอบสงสารพี่ภพนิดนึงนะ เข้าใจว่า อยากจีบอ่ะคงอยากแน่ๆ แต่เจอไฮเลเวลระดับน้องครีมเข้าไป ไอ้ที่ว่าจะจีบๆ เป็นหลุดทุกทีสิน่า  o12

ยังดีที่มีท่านสรัญ ผู้ชี้ทางสว่าง (??) ให้กับพี่ภพ ขอให้ท่านสรัญพบคนๆ นั้น ... (คนไหน?) ไวๆ นะ จะได้ตัดใจจากน้องครีมได้เร็วๆ

เอาล่ะ "หัวหินฟินเป็นหมื่น" จะหมู่หรือจ่า คนอ่านลุ้นจนตัวโก่งแล้ว !!!

รออ่านตอนต่อไปค่ะ  :call:

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 20-02-2013 00:56:46

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 22 – หัวขโมยผู้ล้มเหลว

“หัวหิน!?”

“ใช่ หัวหิน” สามภพตอบเสียงราบเรียบ ไม่แม้แต่จะหันมาสนใจท่าทางแตกตื่นของเขาสักนิดด้วยซ้ำ “อย่าให้ต้องพูดหลายรอบได้ไหม”
 
คิมหันต์ขมวดคิ้ว ถูกจู่โจมด้วยอารมณ์หวาดระแวงทั้งกองทัพ “ไปทำเกลืออะไร!? คิดเรื่องไม่ดีอยู่เปล่าวะ”

ชายหนุ่มปล่อยคำถามลอยผ่านไปราวกับไม่ได้ยิน ยังคงสนใจอยู่กับเส้นทางจราจรตรงหน้า ส่วนคิมหันต์เอื้อมมือไปปิดเพลงซึ่งตอนนี้ถูกจัดหมวดหมู่เป็นสิ่งรบกวนขณะที่ยังจ้องคนขับด้วยสายตาคาดคั้น เริ่มวิตกว่าครั้งนี้จะเป็นการตีตั๋วเที่ยวเดียวชนิดไร้ขากลับของเขาหรือเปล่า “พี่คงไม่ได้กะเอาผมไปถ่วงทะเลใช่ไหม?”

“ตอนแรกก็ว่าไม่ เดี๋ยวน้ำเสียหมด” สามภพเหลือบมานิดหน่อยเพื่อส่งสายตาอนาถใจระคนรำคาญให้เด็กหนุ่มก่อนจะพูดต่อเสียงเย็น พยายามเต็มที่จะไม่หงุดหงิด “แต่ถ้ายังเซ้าซี้ก็ไม่แน่”

“ไอ้พี่ภพ ไอ้ฆาตกร”

โดนกล่าวหาตั้งแต่ยังไม่ทันได้ทำ เล่นเอาความพยายามจะไม่หงุดหงิดของเขาจบลงในระยะเวลาแสนสั้น

“ยังไม่ได้ทำอะไรเลยว้อย!”

“งั้นไปทำไม?”

ชายหนุ่มถอนหายใจเฮือก จริงอยู่ที่เขาควรบอกผู้โดยสารตัวแสบสักหน่อยว่าจะพาไปไหน ไปทำอะไร แต่ให้พูดตรง ๆ นี่มันก็ออกจะตะขิดตะขวงใจไม่น้อย แล้วดูทำหน้าเข้า สุดท้ายก็ทนแววตาอยากรู้อยากเห็นของคิมหันต์ซึ่งส่งมาพร้อมกับท่าทีวิตกจริตไม่ไหวต้องยอมเอ่ยปากจนได้

“ไปเที่ยว”

“เชื่อฉิบหายแล้ว!” คิมหันต์เบะปากกวนประสาท แต่ยังพอดูรู้ว่าตั้งใจทำเพื่อกลบเกลื่อนอาการโล่งอก “อย่างพี่เนี่ยนะจะพาไปเที่ยว”

“บอกดี ๆ แม่งก็ไม่เชื่ออีก”

เด็กหนุ่มจ้องเอา ๆ ชนิดไม่ปกปิดอาการสักนิดว่ากำลังพยายามจับผิด แต่กลับไม่เจออะไรให้คว้าแม้แต่น้อย จ้องอยู่เป็นนานจึงทำได้เพียงถามกลับเสียงลังเล “จริงดิ?”

“ครับ”

“เห็นผมหล่อใสแต่ใช่จะไร้สมองนะเว้ย” เด็กหนุ่มยังไม่วายพึมพำปากขมุบขมิบ แม้ท่าทีจะโอนอ่อนลงไปไม่น้อย เรียกเสียงหัวเราะในลำคอชายหนุ่มให้กับถ้อยคำหลงตัวเองของอีกฝ่าย ก่อนเจ้าตัวจะยอมกลับไปนั่งสงบเสงี่ยมอีกครั้ง ละสายตาจากเขาแล้วหันไปมองทิวทัศน์ข้างทางซึ่งวิ่งฉิวผ่านกระจก สงบปากสงบปากสงบคำให้โล่งหูได้ครู่ใหญ่ก็เริ่มฮัมอะไรบางอย่างออกมาเป็นทำนอง


“หัวหิน..เป็นถิ่นมีหอย~”


“.....”


“....ฝรั่งนั่งคอย จนหอ—”


“หยุด!”


คิมหันต์ชะงัก หันมามองเขาตาปริบ ๆ ประหนึ่งตัวเองเป็นเด็กน้อยใสซื่อ

สามภพกลอกตา อย่างน้อยก็หยุดทันก่อนจะพากันเสื่อมไปมากกว่านี้ อยู่นิ่งได้ไม่นานเลยจริง ๆ ไอ้เด็กเวรนี่ เริ่มปวดหัวตั้งแต่ยังไม่ทันถึงไหน น่าสงสัยว่าจะพากันไปถึงหัวหินโดยสวัสดิภาพหรือได้มีฆ่าหมกศพทิ้งไว้แถวริมถนนเสียก่อน

“ไม่ต้องแหกปากร้องแล้ว” เขาสั่ง เอื้อมมือไปเปิดเพลงอะไรก็ได้ขึ้นมาสักอย่างหลังจากคิมหันต์ปิดมันไปพักใหญ่ “อยู่เงียบ ๆ  ชอบวงไหนไว้จะซื้อแผ่นมาเปิดให้ฟัง”

“อุ๊ย!” คิมหันต์กระเซ้าพลางยกมือขึ้นทาบอกบีบเสียงใสแบ๊ว “ป๋าโคตรเลยฮะ ถ้าอยากได้คอนโดจะซื้อให้ผมด้วยเปล่าฮะ” ก่อนจะนึกได้ว่าพูดเช่นนั้นราวกับจะมีครั้งต่อไปที่ต้องมานั่งรถคันนี้อย่างนั้นแหละ

ชายหนุ่มส่ายหน้าอ่อนใจ พยายามมองข้ามพฤติกรรมน่าเตะหล่นรถของคุณผู้โดยสารกิตติมศักดิ์ “วงอะไรนะ..? ไชน่า?”

“ชายนี่!” เด็กหนุ่มหลุดหัวเราะ เลิกทำแบ๊วสมองกลวงกลับสู่โหมดปกติ “พี่งงจริงหรือแกล้งวะ”


“แกล้ง”


“.....”


ไร้เสียงตอบรับ เขาหันไปมองก็เห็นอีกฝ่ายกำลังนั่งอ้าปากหวอ “ทำหน้าอย่างนั้นแล้วดูงั่งดีนะ”


คิมหันต์รีบหุบปากฉับ หันกลับไปนั่งสนใจทิวทัศน์ต่อประหนึ่งเป็นเพื่อนรักผู้ไม่ได้เจอกันเนิ่นนาน


“เขินหรือ?”


“เชี่ย!”


เขินจริงหรือเปล่านั้นสามภพไม่คิดคาดเดา แต่ก็ทำเด็กหนุ่มสงบปากสงบคำไปได้อีกเป็นชั่วโมง เยี่ยมเลย





.




.




.





.



“คิม?”


“.....”


“หลับ?” สามภพกระซิบถาม แม้ความจริงอาจไม่จำเป็นเพราะเด็กหนุ่มนั่งคอพับคออ่อนซบกระจกประตูรถเป็นที่เรียบร้อย แต่คล้ายจะได้ยินเสียงเขาทั้งที่พูดเบาออกปานนั้นจึงได้ผงกศีรษะขึ้นมาทำตาหรี่ปรือ ดูแทบไม่ออกว่าหลับตาหรือลืมตาอยู่ ช่างเป็นไอ้เบื๊อกที่ตลกได้ทุกอิริยาบถเสียจริง “นอนไป ๆ แค่จะบอกว่าถึงชะอำแล้ว”

“อือ”

“หิวไหม หรืออยากแวะไหนก่อน?”

คิมหันต์เอนศีรษะกลับไปซบประตูรถอีกรอบพร้อมกับปรายตามาทางเขา ผมสีทองยุ่ง ๆ ที่เห็นแล้วต้องบอกว่าเสียเวลาเซ็ตมาสิ้นดีร่วงลงปรกใบหน้างัวเงีย ซึ่งน่าทึ่งทีเดียวว่าดูง่วงงุนขนาดนี้ยังไม่ทิ้งลายยียวนชวนเตะ

“ชักหิวน้ำว่ะ” ไอ้แสบว่าเสียงแหบแห้ง ท่าทางคล้ายจะเดินทางกลับสู่ดินแดนนิทราอีกรอบ สะลึมสะลือเป็นหมาง่วงแต่แล้วกลับลุกนั่งหลังตรงขึ้นมาฉับพลัน สายตามองเลยผ่านเขาไปยังอีกฝั่ง ได้ยินเสียงพึมพำแว่ว ๆ ว่า “ชิงช้าสวรรค์”

ชายหนุ่มโคลงศีรษะพร้อมคลี่รอยยิ้มน้อย ๆ  รู้ได้โดยไม่ต้องหันไปมองว่าอีกฝ่ายกำลังพูดถึงอะไร  “ซานโตรินี”

“อ้อใช่ เคยได้ยิน”

“เคยเข้ายัง?”

“ยัง”

“อยากไปไหม?”

คิมหันต์จ้องเขาเขม็ง ทำสีหน้าเหมือนเห็นตัวประหลาดจากต่างดาวที่มาเพื่อทำลายล้างโลก “ตามใจจังวะเฮ่ย!? ไม่น่าไว้ใจเลย”

สามภพพ่นลมออกจมูกเหนื่อยหน่าย ความประทับใจแรกพบช่างติดทนนานในหัวอีกฝ่ายจนแก้ยากเสียจริง ระแวงนั่นนี่อยู่ได้ ดูก็รู้ว่าสนใจออกปานนั้นยังทำเป็นอิดออด “รอแดดร่มกว่านี้หน่อยละกันค่อยพาไป ตอนนี้เดี๋ยวร้อน แวะที่อื่นก่อน”

“เอาเห๊อะ ไปไหนก็ไป” เด็กหนุ่มยักไหล่ พึมพำทำเหมือนต้องไปด้วยเสียมิได้แต่หน้าตานี่คนละเรื่องมาเชียว ขนาดตอนพูดตาก็ยังมองตามชิงช้าสวรรค์อันเป็นสัญลักษณ์ของซานโตรินีเสียจนเหลียวหลัง “วันนี้ผมยกให้พี่”

สามภพเลิกคิ้ว 'วันนี้ผมยกให้พี่'...จะว่าไม่มีอะไรก็ไม่มี แต่ถ้อยคำนั้นช่างชวนให้คนฟังคิดมากแปลก ๆ

“ถ้าไม่อยากงั้นก็ไม่ต้อง” เขาแสร้งทำไม่แยแสพลางลอบสังเกตอาการอีกฝ่ายไปด้วย “เสียเวลา”

“ไปดิ”  คิมหันต์บ่นงุบงิบแทบไม่ได้ยิน

“อะไรนะ”

“ไป”

“ไปไหน?”

“ไหนบอกจะพาแวะไงว้า!?” เด็กหนุ่มโอดครวญเหลืออด ไม่รู้จะคาดคั้นอะไรนักหนา เห็นสามภพหัวเราะชอบใจแล้วยิ่งรู้สึกว่าน่าหมั่นไส้เสียเหลือเกิน

“ไอ้เด็กดื้อ อยากเที่ยวบอกมาดี ๆ ซะก็จบ”

“ตัวเองโตแย่แล้วแม่ง” คิมหันต์บ่น หน้าเจื่อนไปเล็กน้อยตอนสามภพเงื้อมือขึ้นมาทางเขา รีบเอนตัวหนีไปอีกฝั่งพร้อมกับทำหน้านิ่วคิ้วขมวดไปด้วย คนอะไรแขนยาวฉิบหาย นั่งอยู่ตั้งไกลยังจะเอื้อมมาถึง เด็กหนุ่มหรี่ตารอรับเผื่อมีอะไรฟาดลงมา แต่แล้วกลับมีเพียงฝ่ามือซึ่งวางลงอ่อนโยนบนศีรษะ ขยุ้มเบา ๆ บนเส้นผมจนหัวยุ่ง พร้อมกับเสียงหัวเราะ “หึ ๆ” น่าขนลุกของอีกฝ่ายซึ่งดังมาเข้าหูก่อนเขาจะปัดมือนั้นออก “เพี้ยน’ไรอีกวะเนี่ย”

“เดี๋ยวแวะนี่ก่อน” สามภพดึงมือกลับ ชัดเจนว่าสนใจคำพูดอีกฝ่ายเสียที่ไหน ทำหูทวนลมแล้วตบไฟเลี้ยวเข้าข้างทาง ผ่านตัวหนังสือสีขาวขนาดใหญ่ซึ่งจัดเรียงไว้บนกำแพงอิฐสีส้มสดว่า ‘SWISS SHEEP FARM’  ตรงไปยังลานจอดรถสำหรับนักท่องเที่ยว

“ฟาร์มแกะ?”

ชายหนุ่มพยักหน้า เปิดประตูรถลงมาก่อน เงยขึ้นมองฟ้าก็คิดว่าช่างโชคดีเพราะดูครึ้มมาได้สักพัก แดดจ้าหายเกลี้ยงทั้งที่เพิ่งเป็นเวลาบ่ายแก่ เมื่อครู่ยังแผดแสงจัดจ้านอยู่เลยแท้ ๆ

“ลงมาเร็ว”

คิมหันต์เปิดประตูตามลงมางง ๆ  เหลียวมองสถานที่รอบตัว ทางโน้นรถแทรคเตอร์สีแดงกับฟางอัดเป็นก้อนสี่เหลี่ยม อีกฝั่งหลังกำแพงเตี้ยซึ่งมีป้ายบอกชื่อสถานที่นั้นมีม้ายืนเอ้อระเหยอยู่กลางสนามหญ้าเขียวสด ส่วนแกะคงอยู่ตรงไหนสักแห่งซึ่งยังไม่พบ มองออกไปไกลเห็นกังหันใหญ่และภูเขาเขียวขจีเป็นฉากหลัง โดยรวมเมื่อพิจารณาการตกแต่งประกอบกับป้ายชื่อแล้วดูเป็นฟาร์มแนวคันทรี่จัดไว้สำหรับท่องเที่ยว แต่ถ้าแดดแรงคงร้อนฉิบหายวายป่วงจนสิ่งมีชีวิตขนปุยสีขาวกลายเป็นแกะแดดเดียว(หรืออาจจะหลายแดด)ก็เป็นได้

เด็กหนุ่มหันรีหันขวางเดาอารมณ์อีกฝ่ายไม่ออก อะไรก็ตามที่เขาเตรียมทำใจไว้ว่าคงได้เจอแน่นอนในช่วงเวลาที่ถูกประมูลไปได้เริ่มไม่เป็นดังคาด สถานการณ์เช่นนี้ดูอย่างไรก็เหมือนทริปเฮฮาปาร์ตี้ธรรมดามากกว่าจะลากตัวมากลั่นแกล้ง “มาทำอะไรที่นี่วะ”

“พัก ดูแกะ หากาแฟกิน” สามภพไล่รายการเรื่อยเปื่อย เดินเข้าไปลากแขนเด็กหนุ่มให้ตามมา ไม่อย่างนั้นเห็นทีจะได้มัวแต่ยืนทะเลาะกันตรงนี้อีกยาว อย่างน้อยเดินไปเถียงไปก็ยังดี “เคยมายัง?”

คิมหันต์ส่ายหน้า หันขวับไปพบอะไรที่ต้องการมากกว่า รีบแกะมือสามภพออกจากแขนแล้วปรี่เข้าร้านกาแฟหน้าทางเข้าฟาร์มราวกับเจอโอเอซิสกลางทะเลทราย

“ไปไหนน่ะเรา?”

ชายหนุ่มตามมาดึงแขนเขาไว้ น่ารำคาญอะไรอย่างนี้!?

“หิวน้ำฉิบหาย!” เขาบ่นออกมาดัง ๆ ซึ่งหากสามภพจะถือว่านั่นเป็นคำตอบเด็กหนุ่มก็ไม่ว่าอะไร มือนี่ถ้าไม่ปล่อยก็ลากมาด้วยกันซะรู้แล้วรู้รอด เขาจัดการคว้าแขนอีกฝ่าย ล็อคไว้ด้วยแขนตัวเองซึ่งก็ดูจะได้รับความร่วมมือเป็นอย่างดีเพราะหากเทียบกำลังกายกันแล้วคงไม่ยากหากชายหนุ่มจะสะบัดออก ตัดไปได้หนึ่งปัญหาก็เดินจ้ำอ้าวเข้าร้านกาแฟของฟาร์มท่าทางมุ่งมั่นสุดฤทธิ์

“โกโก้เย็นครับ” คิมหันต์ชี้เป้าราวกับเตรียมคิดเอาไว้แล้วตั้งแต่ก่อนออกจากบ้าน เจออุณหภูมิเย็นสบายจากเครื่องปรับอากาศก็เริงร่าขึ้นมาอีกครั้ง เดินดูนั่นดูนี่ได้ครู่หนึ่งก็วนกลับมาเขย่งบนปลายเท้ายื่นมือไปตบบ่าอีกฝ่ายแปะ ๆ พลางดัดเสียงขรึมใส่ “ไม่สั่งอะไรหน่อยหรือคุณสามภพ?”

“พี่สั่งแล้ว กวนตีนละครับน้องครีม”

“ใครใช้ให้เรียกงั้นวะ!” เด็กหนุ่มโวย เก๊กขรึมได้อีกครู่หนึ่งแล้วก็หัวเราะร่า “นี่ถ้าผมไม่รู้มาก่อนว่าพี่เป็นคนยังไงนะ ต้องคิดว่ากะพามาเที่ยวชิล ๆ ประสาพี่น้องแน่นอนอะ”

สามภพกอดอก พยักหน้าน้อย ๆ ค่อนข้างสนใจประเด็นของคิมหันต์พอดูทีเดียว “แล้วนี่รู้มาก่อน..คิดว่ายังไงล่ะ?”

“โกโก้เย็นได้แล้วค่ะ”

คิมหันต์ยักคิ้วกวนประสาทให้เขาแล้วหันไปรับโกโก้มาไว้ในมือ กำลังจะหยิบเงินขึ้นจ่ายเขาก็ยกมือเป็นเชิงบอกพนักงานว่าเดี๋ยวจ่ายรวมกับส่วนของเขาด้วย

เด็กหนุ่มขมวดคิ้วจ้องเขานิ่งอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นยักไหล่เป็นเชิงว่าอยากเลี้ยงก็ตามใจ ก้มลงดูดเฮือกสองทีเครื่องดื่มลดวูบไปถึงก้นแก้วบอกให้รู้ว่ากระหายน้ำจริง ทำหน้าชื่นมื่นแล้วจึงกลับมามองหน้าเขาอีกครั้งเพื่อจะพบว่าเขายังรอฟังอยู่ ไอ้แสบวาดรอยยิ้มเจ้าเล่ห์อันเป็นเอกลักษณ์ก่อนจะตอบคำถามที่ค้างเมื่อครู่ช้า ๆ ชัด ๆ

“คิดว่าต้องมีอะไรไม่ดีรออยู่แน่”

“อย่างเช่น?”

“มอคคาเย็นได้แล้วค่ะ”

พนักงานก็ช่างขัดจังหวะเหลือเกิน คราวนี้คิมหันต์ไม่ตอบ อาศัยช่วงที่เขากำลังรับของเดินเริงร่าออกจากร้านหน้าตาเฉย กว่าเขาจะรีบจ่ายและรอเงินทอนเสร็จจึงได้เดินออกมาพบเด็กหนุ่มปีนขึ้นไปนั่งบนรถแทรคเตอร์สีแดงที่จอดโชว์อยู่ด้านหน้าเรียบร้อย มือถือยกขึ้นพร้อมกับฉีกยิ้มเล็งถ่ายรูปตัวเองกับรถคันใหญ่ไปหลายแชะก็ยังทำหน้ามุ่ยไม่ถูกใจ กำลังจะอ้าปากถามว่าถ่ายให้ไหมแต่กลับโดนตัดหน้าจากใครบางคน

“ถ่ายให้ไหมจ๊ะ?”

หญิงสาวหน้าตารุ่นราวคราวเดียวกับเขาแย้มยิ้มเป็นมิตรให้เด็กหนุ่มบนรถแทรคเตอร์ คิมหันต์ยิ้มร่าพลางพยักหน้าหงึกหงัก เตรียมส่งมือถือตัวเองให้อีกฝ่าย ทว่ายังไม่ทันถึงมือผู้รับ ชายหนุ่มผู้ยืนจ้องอยู่ได้ครู่ใหญ่ก็มาโผล่ข้างหลังเธอแล้วรับโทรศัพท์นั้นไว้เสียก่อน

“เดี๋ยวผมถ่ายเอง”

“??”

คู่สนทนาเอียงคอแสดงท่าทีสงสัยจนเขาต้องขยายความเพิ่ม “มาด้วยกันครับ ผมดูแลได้”

หญิงสาวชะงักไปชั่วครู่ กะพริบตาปริบ ๆ อยู่สามสี่ครั้งหลังจากนั้นก็ทำหน้าเหมือนเข้าใจบางอย่างก่อนจะส่งยิ้มให้เขา “งั้นถ่ายรูปคู่ให้ดีไหมคะ?”

ครั้งนี้กลับเป็นชายหนุ่มที่ชะงักไป เหลือบมองไอ้ตี๋หัวทองที่ดูจะยิ่งเป็นสีทองสว่างยิ่งขึ้นเมื่ออยู่กลางแจ้งสลับกับมองผู้หญิงตรงหน้าอีกครั้ง สุดท้ายก็ตัดสินใจส่งมือถือของคิมหันต์ให้เธอ แถมด้วยของตัวเองอีกเครื่อง

“งั้นฝากอันนี้ด้วยครับ”

“เฮ่ย ๆ ๆ ๆ!” คิมหันต์โวยเมื่อสามภพพยายามจะปีนขึ้นมายืนใกล้ ๆ กะถ่ายคนเดียวแล้วออกมาเป็นแบบนี้ได้อย่างไร ยังตัดพ้อไม่ทันจบคุณพี่สาวใจดีที่อุตส่าห์ตั้งใจยื่นมือมาช่วยก็เอามือนั้นไปรัวชัตเตอร์ถ่ายรูปเขาคู่กับมนุษย์หมาบ้าอารมณ์แปรปรวนไปเสียหมด


หลังเสียงชัตเตอร์ราวครั้งที่สี่ เด็กหนุ่มก็เริ่มปลงตก ถอนหายใจออกมาหนึ่งครั้งแล้วเปลี่ยนเป็นฉีกยิ้มกว้าง เอื้อมมือไปคล้องคอคนที่ยืนตำแหน่งเตี้ยกว่าจึงโอบไว้ได้ถนัดถนี่


ชูสองนิ้วสู้กล้องเสียรู้แล้วรู้รอด!




.




.




.





คิมหันต์เดินแกว่งหญ้าหนึ่งกำมือสำหรับเลี้ยงแกะตามหลังเขามาต้อย ๆ  ยังพยายามจะฮัมเพลงหัวหินเป็นถิ่นมีหอยงึมงำพร้อมกับกระโดดหมุนตัวควงท่อนหญ้าประหนึ่งเป็นกระบี่ไร้เทียมทานจากหนังจีนกำลังภายในสักเรื่อง สามภพหันไปมองแล้วส่ายหน้าอ่อนใจ ไม่รู้ควรบ่นหรือขำดี อายุก็ห่างกันไม่เท่าไรทำไมดูเด็กอย่างนี้ก็ยังน่าสงสัย

“หยุดเล่นได้แล้ว! เวียนหัว”

“แก่แล้วอะดิ” เด็กหนุ่มยักคิ้ว โบกหญ้าไปมาตรงหน้าเขา “ไปนั่งพักก่อนก็ได้นะลุง”

“เด็กเวร!” สามภพกำก้านหญ้าซึ่งถูกยื่นมาตรงหน้าไว้มั่นแล้วใช้มันดึงคนที่จับอยู่อีกฝั่งให้ถลาเข้ามาใกล้ “เดี๋ยวโบกหัวทิ่ม”

คิมหันต์เงยหน้าขึ้นมองหลังตั้งหลักได้จากตอนที่เซถลาเข้ามา ทำหน้านิ่วคิ้วขมวดเรียกร้องสิทธิ “ไหนบอกจะเลิกตบหัวแล้วไงวะ!?”

“อ้อ..” ชายหนุ่มยิ้มกริ่ม เห็นฟันเขี้ยวชัดเจนยิ่งดูเจ้าเล่ห์ “อยากให้กอดก็ไม่บอก”

“..ไอ้พี่ภพ” คิมหันต์ถอยกรูด แกว่งหญ้าสำหรับเลี้ยงแกะโบกไปมาระหว่างพวกเขาสองคนโดยมีแกะสีตุ่น ๆ ขนหยอยเกือบขาวผิดจากที่จินตนาการไว้พยายามไล่งับ  “ถ้ายังทำตัวพิลึกอย่างนี้ผมจะเปลี่ยนเป็นเรียกพี่เพี้ยนแทนแล้วนะเว้ย!”

ชายหนุ่มลอบยิ้ม ยอมปล่อยเด็กหนุ่มไปยืนบ่นอีกครั้ง นี่เป็นประเภทลวนลามคนอื่นได้แต่ไม่ชอบให้ใครลวนลามหรืออย่างไร ทีเวลากอดคอเกาะแขนเขาด้วยตัวเองไม่เห็นจะตะขิดตะขวงสักนิด แต่พอถูกกอดบ้างทำเป็นหวงเนื้อหวงตัว บางทีคิมหันต์ก็เป็นเด็กเข้าใจยากพอดู

“ไปกันยัง?” สามภพร้องถามหลังมองอีกฝ่ายโดนแกะมะรุมมะตุ้มอยู่ยกใหญ่ ส่วนเขาโยนหญ้าทั้งกำในมือทิ้งไปนานแล้ว แกะตัวไหนอยากกินก็ให้ตามไปแย่งกันเอง ต่างจากเด็กหนุ่มผู้ร่วมเดินทางที่ดูจะชอบอกชอบใจเวลาสิ่งมีชีวิตขนฟูสีตุ่นเดินเข้าใส่ คิมหันต์ฉีกยิ้มกว้างทุกครั้งที่ได้เรียกแต่ละตัวว่าดุ๊กดิ๊กอย่างกับมีปมอะไรกับชื่อนั้น เพลินจนขนาดเขายกมือถือขึ้นมาถ่ายรูปก็ยังไม่รู้ตัว

“เร็วไอ้น้อง เดี๋ยวพาวนไปดูซานโตรินี”

คิมหันต์โยนหญ้าทั้งหมดทิ้งลงพื้นทันที หันมาทำตาใสเป็นประกายวิบวับซึ่งไม่รู้ว่าแกล้งหรือจริง “ป้ะ! ไปกัน”

สามภพหัวเราะ ส่วนคนพูดรีบกลับไปเก๊กขรึมทันทีที่รู้ตัว

“ขำ’ไร ไอ้พี่เพี้ยน!?”

ชายหนุ่มส่ายหน้าน้อย ๆ ไม่ได้ตอบอะไรขณะที่คิมหันต์เดินเข้ามาเขย่งแล้วโอบไหล่เขาทุลักทุเล ตบป้าบ ๆ เหมือนซี้กันมาเนิ่นนาน และคงคิดว่าเขาไม่รู้ว่าเจ้าตัวกำลังพยายามทำเนียนเอามือมาเช็ดกับเสื้อ

“ขำลูกหมา จะโอบไหล่ยังไม่ถึง”

คิมหันต์จ้องเขาตาเขียว ทว่าคงไร้ข้อโต้แย้งในด้านความสูงจริง ๆ จึงได้แต่ฟึดฟัดอยู่ครู่เดียวก็เปลี่ยนเป็นครวญท่อน “หัวหิน..เป็นถิ่นมีหอยยยย~” น้ำเสียงเซ็งโลกอีกครั้งพร้อมกับเลื่อนแขนลงมาเกาะเอวเขาแทน

สามภพยังคงหัวเราะในลำคอ ยื่นแขนอ้อมด้านหลังไปวางไว้บนไหล่อีกฝ่ายเบา ๆ ไม่ได้ลงน้ำหนักให้เจ้าตัวแตกตื่น ปล่อยไอ้เด็กแสบลวนลามตามชอบใจไปก่อน ดูจะชอบเกาะแกะคนอื่นเสียเหลือเกิน


ไว้โดนบ้างอย่ามาทำเป็นเขินก็แล้วกัน



…………………............................







……………………..




ยังมีต่อค่ะ

v

v

v

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 20-02-2013 00:57:22

.







.






...ห้าทุ่มสี่สิบห้านาที...และยังไม่มีที่พัก...


อาจเป็นด้วยพวกเขาเที่ยวเพลินไปหน่อย หลังออกจากฟาร์มแกะได้ก็ไปร่อนกันอยู่ที่ซานโตรินี่ตั้งเป็นนานสองนาน วันหยุดคนยิ่งเยอะ โชคดีที่อากาศไม่ร้อนและเริ่มเข้าเวลาเย็น ต่อคิวรอขึ้นกระเช้าชิงช้าสวรรค์อันเป็นสัญลักษณ์และหนึ่งในจุดขายของสถานที่ดังกล่าวเพื่อไปนั่งเถียงกันบนนั้นเป็นเวลาสามรอบชิงช้าหมุนอย่างไร้ประโยชน์ ชมวิวอะไรแทบไม่ได้มอง จะขึ้นไปเปลี่ยนที่ทะเลาะทำไมยังไร้คำตอบ ก่อนจะลงมาตะลุยเครื่องเล่นในส่วนของสวนสนุกแทบทุกชนิดที่ไม่ทำให้ถูกตราหน้าว่าแย่งเด็กประถม จะให้ไปขี่ม้าหมุนนี่ก็ไม่ไหวแม้คิมหันต์พยายามยุแยงเขาสุดตัว แถมมีหน้ามาบอกว่าจะเป็นคนรอถ่ายรูปเองเสียอีก

เล่นเสร็จดูเหมือนเรี่ยวแรงก็จะยังเหลือเฟือ มีแต่ประโยคทำนองว่า “พี่..ไปตรงนั้นกัน” “เฮียเพี้ยน นั่นเขาขายอะไรวะ” (เดี๋ยวนี้มีพัฒนาเรียกเฮียเพี้ยนบ้างแล้ว) ไม่ก็ “เดี๋ยว ๆ ผมขอดูตรงนี้แป๊บ” “หิวว่ะ กินไอ้นี่กันเหอะ” หรือประโยคเทือกนั้นทั้งหลายแหล่ พากันเตร็ดเตร่(และขัดแข้งขัดขา)ดูร้านรวงในนั้นอยู่อีกนานจนบางร้านเริ่มปิดหนี ไฟกลางคืนเปิดประดับประดาไว้สวยงามไปอีกแบบ พร้อมกับอากาศเย็นสบายจนแทบลืมเวลา

พอเริ่มจะบรรยากาศดีดูโรแมนติกขึ้นมาบ้าง เด็กเบื๊อกคิมหันต์ก็จัดการพังมันเสียหมดด้วยการปากหมาใส่บ้าง วิ่งเตะน้ำพุบ้าง ร้องเพลงบ้า ๆ บอ ๆ บ้าง เป็นอันว่ารั่วเกรียนตั้งแต่ต้นยันขับรถออกจากซานโตรินี่มุ่งหน้าสู่หัวหิน(เสียที)


“เฮียเพี้ยน” ท่ามกลางแสงสีของถนนเมืองหัวหินยามค่ำคืน คิมหันต์เอาตาตี่ ๆ จ้องเขาเป๋งจากฝั่งที่นั่งข้างคนขับ “ไปเดินซิคาด้ามาร์เก็ตกัน”

สามภพเหลือบมองไอ้เด็กแสบ เมื่อครู่เห็นเงียบ ๆ นึกว่าหลับไปแล้ว ที่ไหนได้ยังมีแผนอยู่ในหัวอีก พอตามใจหน่อยดูจะเอาใหญ่ “ยังไม่หมดแรงอีกเรอะ!?”

“ยัง” รีบตอบหนักแน่นมาเชียว แม้สีหน้าจะเริ่มอิดโรย ท่าทางคงเที่ยวเพลินจนลืมระแวงเหมือนตอนขึ้นรถมาเมื่อบ่ายเป็นคนละคน “เพื่อนผมเคยพูดถึง”

“แล้วไง?”

“อยากไป”

“มืดแล้ว”

“นะ?" นั่นคงเป็นไม้ตายลูกอ้อนฉบับน้องนุชสุดท้องที่มีแต่พี่สาว "เฮียภพสุดหล่อ”

เขาไม่ใช่พวกบ้ายอ ฟังดูก็รู้ว่าเป็นคำชมแบบมีผลประโยชน์แอบแฝงทั้งเพ แต่เจอหน้าลูกหมาตาตี่ ๆ ก็เล่นเอาชายหนุ่มหมดแรงขัดขืน


แวะก็แวะวะ!




.




.




.




แวะแล้วไง...แวะแล้วก็เพลินไง!


ตลาดซิคาด้าชื่อดังของหัวหิน ถนนคนเดินยามค่ำคืน ดินแดนจักจั่นและแสงไฟวิบวับ ศิลปะ แกลลอรี่ ดนตรี ข้าวของแฮนด์เมด สารพัดโชว์กลางแจ้งจากเด็กวัยรุ่นอินดี้ ฮิปปี้ แรพโย่ว เห็นเด็กเต้นกันคึกคักไอ้แสบหัวทองก็แทบจะเข้าไปเต้นตาม ไม่รู้เมาดิบหรืออะไร เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ไม่เห็นได้ผ่านเข้าปากสักอย่าง มีแต่สารพัดของกินที่เที่ยวไปยัดไปตั้งแต่อยู่ซานโตรินีจนถึงตอนนี้


และเหล่านั้นคือเหตุผลว่าทำไม ณ เวลาห้าทุ่มสี่สิบห้านาทีตามเวลาท้องถิ่นเช่นนี้ พวกเขายังคงไร้ที่ซุกหัวนอน



“ขอโทษด้วยค่ะ ห้องพักเต็มแล้วจริง ๆ”

สามภพฟังคำนี้มาสักรอบที่สามได้ มีคิมหันต์ยืนหน้าจ๋อยผิดวิสัยอยู่ข้างกาย ไม่รู้ว่าเพราะง่วงหมดแรงหรือเพราะรู้สึกผิดที่มัวแต่ชวนแวะโน่นนี่จึงเพิ่งได้มาหาที่พักเอาป่านนี้

“พี่...นอนบนรถก็ได้เปล่าวะ คืนเดียวเอง” คิมหันต์ลองเสนอ เสร็จแล้วก็หาวออกมาหวอดใหญ่น้ำหูน้ำตาร่วงจนนึกขำ จะนอนบนรถก็ได้แต่เขารู้สึกว่ามันออกจะน่าสงสารเกินไปหน่อย เที่ยวจนกะปลกกะเปลี้ยอย่างนี้ได้อาบน้ำอุ่น ๆ แล้วนอนตากแอร์เหยียดแข้งเหยียดขาย่อมดีกว่าอยู่แล้ว เขาพลาดที่ไม่ได้วางแผนไว้ล่วงหน้า ขับรถลุยมาด้วยอารมณ์ชั่ววูบ อยากแวะไหนแวะนั่นตามใจเด็ก(และตามใจตัวเองด้วย) จะมาตกม้าตายตรงหาที่พักไม่ได้ก็กระไรอยู่


เที่ยงคืน..กับความหวังซึ่งเริ่มริบหรี่


“เดี๋ยวดูอีกที่” เขาหันไปบอกเด็กหนุ่มที่พยายามถ่างตาอยู่บนเบาะข้างคนขับ จอดรถตรงหน้าอาคารสภาพค่อนข้างเก่าซึ่งมีป้ายติดไว้ว่าเป็นโรงแรม ไฟล็อบบี้ยังสว่างคล้ายเชื้อเชิญให้พอจะกล้าหวัง ห้องเล็กรูหนูหรืออะไรก็ช่างแต่ช่วยเหลือไว้สักหน่อยเถอะ “รอนี่ก่อน เดี๋ยวพี่ลงไปถาม ไม่ได้แม่งก็นอนบนรถละกัน”

คิมหันต์พยักหน้าว่าเอาไงก็เอา โบกมือให้เบลอ ๆ ก่อนเขาจะผลักประตูรถปิด
















“ยังมีห้องว่างค่ะ”


พนักงานรีเซพชั่นมองเขาพร้อมรอยยิ้มการค้าแม้จะดึกดื่นป่านนี้  “แต่เหลือแค่ห้องคู่ทวินเบดนะคะ” เธอชี้แจง คงเข้าใจว่าเขามาคนเดียว


สามภพพยักหน้า สิ้นสุดความพยายามเสียที


“ผมมาสองคน เปิดห้องเลยนั้นครับ”





.





.





.






.









เพลียฉิบหาย คือคำอธิบายซึ่งชัดเจนที่สุดสำหรับคิมหันต์ตอนนี้


ในที่สุดก็ถ่อสังขารมาถึงห้องพัก ต่อสู้กับแรงดึงดูดจากเตียงและความเย็นฉ่ำของเครื่องปรับอากาศเต็มที่เพื่อบังคับตัวเองให้ไปอาบน้ำก่อนค่อยกลับมานอน เห็นสามภพย้ายตัวเองออกไปนั่งที่ระเบียง จิบเครื่องดื่มอะไรสักอย่างที่มีในตู้เย็นชมทะเลไม่ก็ท้องฟ้า..ช่างเถอะ เขาได้ยินเพียงเสียงแว่ว ๆ ของคลื่นซัดฝั่งและไม่คิดสนใจ พรุ่งนี้ค่อยตื่นมาดูก็แล้วกัน ขอรีบอาบน้ำแล้วนอนแผ่ดีกว่า

ด้วยความเร็วแทบเรียกว่าวิ่งผ่านน้ำ คิมหันต์กลับมายืนตรงหน้าเตียงซึ่งยั่วยวนให้เอาหัวลงไปไถเสียเหลือเกิน หันไปตะโกนบอกคนที่ระเบียงอย่างเผด็จการ

“ผมจองนอนริมหน้าต่างนะ กู๊ดไนท์เฮียหมาบ้า!”

ยังไม่ได้ทันรับเสียงตอบรับใด ๆ ก็กระโจนลงไปเหยียดแข้งขาเปรมปริ่ม จัดการปิดไฟหัวเตียงฝั่งตัวเองเรียบร้อยแล้วหลับตาพริ้มเตรียมตัวไปเข้าเฝ้าพระอินทร์




.





.





.




ครู่ใหญ่หลังการเคลื่อนไหวในห้องนิ่งสนิท เหลือเพียงเสียงคลื่นและลมทะเลยามค่ำคืน สามภพสาวเท้าเงียบเชียบกลับเข้ามาข้างใน เลื่อนประตูกระจกที่ระเบียงปิดลงแผ่วเบาแล้วเดินไปดับไฟเกือบทั้งหมด มีแค่แสงสลัวจากห้องน้ำซึ่งเปิดประตูแง้มไว้พอให้มองเห็นไม่สะดุดอะไรส่งเสียงดังรบกวนคนหลับ


ชายหนุ่มเหลียวมองไปยังร่างบนเตียงฝั่งริมหน้าต่างซึ่งบัดนี้นอนนิ่งสงบ มีเพียงแผ่นอกกระเพื่อมขึ้นลงช้า ๆ ตามการหายใจด้วยจังหวะสม่ำเสมอ ขาพาตัวเองเดินเข้าไปหยุดอยู่ใกล้ ๆ แล้วย่อลงพิศมองใบหน้าไอ้ตัวแสบที่กำลังหลับตาพริ้มโดยไม่รู้ตัว แสงสีส้มริบหรี่จากห้องน้ำซึ่งส่องมาถึงเพียงเล็กน้อยฉาบอยู่บนดวงหน้าเยาว์วัยไร้เดียงสาในยามหลับ ต่างจากรอยยิ้มเจ้าเล่ห์อย่างที่ชอบปั้นแต่งขึ้นตอนตื่นไปไกลโข


“..หลับง่ายจังวะ”


เขากระซิบแผ่วเบา เห็นว่าไร้ปฏิกิริยาตอบรับจากเด็กหนุ่มจึงคุกเข่าลงข้างเตียงแล้วเอื้อมมือไปเกลี่ยปอยผมสีทองออกจากใบหน้า สัมผัสดูถึงได้รู้ว่าผมยังไม่แห้งดีด้วยซ้ำ หลับปุ๋ยไปเสียแล้ว “ไอ้เด็กเบื๊อกเอ๊ย” ขนาดมีคนบ่นอยู่ข้างเตียงในระยะประชิดขนาดนี้ก็ยังไม่มีกระดิกสักนิด


สามภพนั่งอยู่เช่นนั้นเนิ่นนานจนสายตาเริ่มชินกับความมืด จึงกล้าพอจะแตะปลายนิ้วหัวแม่มือลงไปแผ่วเบาบนริมฝีปากอีกฝ่าย ....มันนุ่มนิ่ม....ชื้น....และร้อนผ่าวจากลมหายใจที่เป่ารดลงมา ระอุอุ่นอยู่บนนิ้วมือไปจนถึงกลางอกเขา ท่ามกลางความเย็นเยียบของอุณหภูมิภายใต้การควบคุมของเครื่องปรับอากาศ



“คิม” 



เสียงเขาแหบพร่าจนน่าประหลาด ใจหวิว ๆ ไม่เป็นส่ำเมื่อลากปลายนิ้วเชื่องช้าจนไปจรดอยู่ที่มุมปากข้างหนึ่ง แตะอยู่ที่เดิมชั่วอึดใจแล้วดึงมือกลับด้วยการขยับเพียงเล็กน้อย



ก่อนจะแทนที่นิ้วมือนั้นด้วยริมฝีปากของตัวเอง



สามภพหลับตา แนบจูบลงไปเพียงแผ่วเบาราวกับสัมผัสอ่อนโยนของขนนกที่ร่วงลงบนผิวน้ำ แช่ริมฝีปากนิ่งงันอยู่อย่างนั้น ไม่ขยับหรือรุกล้ำมากไปกว่าเดิม ได้กลิ่นหอมอ่อน ๆ ของสบู่หรือโลชันสักอย่างโชยกรุ่น บางทีอาจเป็นเพราะปลายจมูกของพวกเขาคลอเคลียกันอยู่เหนือลมอุ่น ๆ ซึ่งรินรดรวมกัน เพียงจุดเล็กน้อยซึ่งแตะอยู่ก็ทำเขาแน่นไปทั้งอก สองหูอื้ออึงไม่รู้สรรพสำเนียงอื่นใดจากภายนอก



ในความเงียบงันรอบกาย สามภพได้ยินเพียงเสียงหัวใจตัวเองเต้นระรัว



"...."



คิมหันต์เริ่มหายใจติดขัด แม้ยังไม่ถึงกับลืมตาขึ้นมาแต่นั่นดูไม่ใช่สัญญาณที่ดีนัก ชายหนุ่มถอนใบหน้าออกแช่มช้า ทุกท่วงท่าเนิบนาบและไร้สุ้มเสียงราวกับกลัวจะทำให้อีกฝ่ายตื่น ซึ่งนับว่านั่นเป็นความกลัวที่ไร้ประโยชน์สิ้นดี





หากเขาจะรู้ว่าคิมหันต์ยังไม่หลับตั้งแต่แรกแล้ว

- หมดยกที่ 22 –




==========================

มาต่อแล้วค่ะ ^o^

จะบอกว่าเฮียเริ่มมีน้ำยาก็พูดได้ไม่เต็มคำ ไปแอบขโมยจุ๊บเค้าโดยไม่รู้ว่าเจ้าตัวตื่นอยู่เนี่ย  5555

ขอบคุณคนอ่านผู้น่ารัก ช่วงหลัง ๆ แต่ละตอนพยายามแต่งให้ยาวขึ้น (เลยแอบอัพช้าขึ้นนิดหน่อยไปด้วย TTvTT) พบกันตอนหน้าค่ะ :D
 :pig4: :L1: :L2: :กอด1:

ปล.ของแถมรีพลายถัดไปปปปปป >3<

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 20-02-2013 00:58:36

โซนของแถม XD

อันนี้ดูเดิ้ลจากตอนที่แล้ว

(http://fc00.deviantart.net/fs70/f/2013/050/1/3/sl21_by_xx_rainyday_xx-d5viacu.jpg)



ส่วนนี่ภาพหลุดจากคลิปลึกลับ ถูกส่งมาโดยผู้ประสงค์ดี(?)
(http://fc00.deviantart.net/fs71/f/2013/050/c/a/pkfennecsleeping_by_xx_rainyday_xx-d5viafq.jpg)


ปิดท้ายด้วยคู่อาทิตย์*ปิ่นหยก (ลูกเจี๊ยบแม่ไก่)
ในบทบาทเด็กหนุ่มมัธยมปลายข้างบ้านที่เลี้ยงแม่ไก่ จากมินิโดจิน ซีรีส์จิ้งจอกเบื๊อก (ชื่อบ้าอะไร??)
คิดไว้แต่ยังวาดไม่ถึงค่ะ 555

(http://fc06.deviantart.net/fs71/f/2013/050/c/c/apmini_by_xx_rainyday_xx-d5viagl.jpg)

บรรยากาศผิดกับบ้านหนุ่มซึนที่เลี้ยงจิ้งจอกเบื๊อกลิบลับเลย ฮา


พบกันตอนหน้า ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมค่ะ! ^o^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: DoubleBass ที่ 20-02-2013 01:16:01

กรี๊ด กำลังจะนอนเปิดมาเจอพอดีรีบมาส่องอย่างว่องไว
 :-[


ป.ล.รักจิ้งจอกน้อยจังเลยยยยยย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 20-02-2013 01:30:35

ตามสองหนุ่มไปเที่ยวหัวหิน สนุกจริง ๆ
เพราะตาตี่ ๆ ของคิม ทำให้เฮียภพเข้าใจผิดไปนี่เอง ที่เข้าใจว่าหลับนั่นหนะจ้องเขม็งอยู่ต่างหาก คิคิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 20-02-2013 01:31:51

เป็นเดทหวาน ๆ กัดกันพอประมาณทำให้ฉีกยิ้มจนแก้มแตก  :z3:
แบบนุ้งครีมน่ารักไปไหนอ่ะ (แม่ยกเพ้อ  :o8:)

ตอนแรกก็ระแวงตอนหลังนี่สนุกจนลืมตัวสินะ
อ่านแล้วอยากไปเที่ยวบ้าง ไม่เคยไปที่นี่เหมือนกัน
แต่เป็นมนุษย์กลัวแดด T^T

ว่าแล้วว่าต้องมามุขห้องเดียวเตียง double bed !!
เยี่ยมจริง ๆ ตอนนี้เฮียแกก็กล้าหาญชาญชัยเนอะ
พัฒนามาขโมยจูบ แต่น้องครีมไม่หลับ  o22
คาดว่าถ้าจะช็อกอยู่ถึงไม่ลืมตาแต่ก็น่าจะรู้ตัว เก็บเอาไป
นอนตาค้างได้ทั้งคืน ส่วนเฮียอาจจะฝันหวานได้อยู่
ไม่รู้ว่าน้องตื่นอยู่ กร๊ากๆๆๆๆๆๆ

ถ้าบังคับจูบตอนที่มีสติดีอาจจะโดนท่านี้จากน้องครีม  :z6:
ไซส์คิก.. แด่ไอ้พี่เพี้ยน !

อยากอ่านซีรีย์แม่ไก่กับนักศึกษาข้างบ้าน
อยากอ่านมินิโดจินของไอ้เบื๊อกกับหมอฟันหนุ่ม!!!~  :z3:

อยากบอกว่าตอนหมดโพสต์แรกแล้วยังไม่ได้อ่านว่ามีต่อ
แอบช็อก  :a5: เฮ้ย! ทำไมสั้นจัง ก่อนจะสำนึกว่าอ้อมีต่อโพสต์ล่าง 555+

ชอบคำพูดของเฮียภพ “มาด้วยกันครับ ผมดูแลได้”
แสดงตัวเป็นเจ้าเข้าเจ้าของจนหญิงสาวผู้นั้นสำนึกได้
เขามาเดทกันย่ะเธอ!

อยากจะเป็นผู้อยู่ร่วมในเหตุการณ์
อยากจะฟินฟินกับ เคะเมะ เพอร์เฟ็กซ์แบบนี้บ้างงงง คาดว่า
คงร่วมด้วยช่วยถ่ายภาพพร้อมทวิตขึ้นเลยทีเดียว >w<
จริง ๆ สาวเจ้าเป็นสาว Y สินะเสนอถ่ายรูปคู่เลย จากเดิม
จะแอบกินเด็กหนุ่ม กร๊ากๆๆๆๆๆ

ปล. อยากไปเที่ยวจริง ๆ นะเนี่ย อ่านแล้วเพ้ออออออออ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 21 เกรียน กัด กอด (หน้า 40) 15/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 20-02-2013 01:37:36

เล่นแล้วไง

 :impress2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: Tuna Omega ที่ 20-02-2013 01:59:42

อ่านถึงประโยคสุดท้ายแล้วกรีดร้อง.....คิมตื่นอยู่แต่ยอมโดนขโมยจูบเว้ยเฮ้ย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: sz4music ที่ 20-02-2013 02:04:14

แล่วๆๆๆ เฮียภพเริ่มแล้ววววว กรี๊ดดดด

น้องคิมจะเปนไงมั่งเนี่ยยยย นอนตาค้างเลยมั้ย 55555

อยากให้รักกันเร็วๆจังค่ะ :)) อยากได้ซีนหวานๆมั่งงง#คู่นี้จะมีกับเค้ามั้ยน๊าาาา :P

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: PK37 ที่ 20-02-2013 02:10:07

น้องครีมไม่ต้องระแวงไป ที่พี่ภพจะพาไปหัวหินหน่ะไม่ได้คิดเรื่องไม่ดีเลยสักนิด
พี่ภพคิดเรื่องดีๆ อยู่เต็มสมองเลยนะ แต่จะทำออกมาได้แค่ไหนเท่านั้นแหละ
แต่เรื่องดีๆ ของพี่ภพหน่ะ น้องครีมอาจจะขนลุก เพราะความไม่คุ้นชินได้นะ กร๊ากกกกก
ถ้าเอาของที่สนใจมาล่อเนี่ย น้องครีมพร้อมเข้าชนเลยนะเนี่ย
ภาพพจน์พี่ภพยังติดลบยิ่งนัก คงต้องค่อยๆ ปรับไปเรื่อยๆ
และพี่ภพควรจะไปฝึกนั่งสมาธินะ จะได้ใจเย็นๆ เวลาโดนน้องยั่วโมโห
พี่ภพทำตัวหวงออกนอกหน้ามากเลยนะ เขาแค่เป็นคนดีมาช่วยถ่ายรูปให้เฉยๆ นะคะ อย่าไปหึงหวงโหดสิ
ว่าแต่เดทแรกเขามีรูปคู่กันด้วยนะคะคุณขา และผู้หญิงคนที่ถ่ายรูปให้ก็ต้องคิดว่าทั้งสองคนเป็นแฟนกันแน่เลยนะคะคุณขา  :m3:
น้องครีมเผลอลืมตัวสกินชิพกับพี่ภพไปเยอะเหมือนกันนะเนี่ย ส่วนพี่ภพก็เนียนแต๊ะอั๋งน้องครีมกันต่อไป  :interest:
ตอนที่เที่ยวกันพี่ภพกับน้องครีมก็น่ารักมุ้งมิ้ง(?)กันมาก หวังให้มีบรรยากาศแบบนี้อีกตลอดๆ
พี่ภพแอบลักหลับน้องครีมด้วยอ่ะ อดใจไม่ไหวละซิ ก็น้องมันน่ารักนี่นา  :z1:
แต่ที่พี่ภพทำน้องครีมรู้ทั้งหมด ไม่รู้ว่าน้องจะทำอย่างไรต่อไป เพราะคงจะเดาความรู้สึกพี่ภพได้แล้วละนะ
พี่ภพสู้ๆ  :a2:

ปล.รออ่านโดจินอยู่นะจ๊ะ ปาปารัสซี่ทำงานดีมาก นอนกันน่ารักเชียว  :m24:
     หวังว่าจะได้เห็นรูปแอบถ่ายเด็กชายผู้เลี้ยงไก่ด้วยนะ ฮาาาาาาา

เป็นกำลังใจให้นะคะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: ❥ʞαxiќɒ。 ที่ 20-02-2013 02:30:10

น้องครีมมม น้องครีมมมมมมม อ๊ากกกกกกกกก คลั่งงงง!! เด็กบ้าอะไรทำไม่น่ารักแบบนี้ ><
ตอนนี้คิมแบบเด็กน้อยมาก! ไฮเปอร์มาก! ดูดุกดิ๊กๆ ซน วุ่นวายไปหมด 5555
น่าเอ็นดูจนอยากขโมยกลับมาเลี้ยง(?)เอง!~
เพราะเริ่มสนิทกับเฮียมากขึ้นล่ะมั้งเลยแสดงความเป็นตัวของตัวเองออกมาได้ขนาดนี้ นับวันยิ่งน่ารักขึ้นเรื่อยๆอ่ะคนนี้! xD

โอ๊ยยย ไอ้เฮียยยยยยยยยยบ้าาาา!! จะลักหลับก็ช่วยทำให้มันเนียนๆหน่อยได้ม๊ายย น้องรู้ตัวหมดแล้วว!! เดี๋ยวก็อดลวนลามครั้งต่อไปหรอก(!) >< 555555555555

น้องครีมก็อย่าไปยอมนะ! ลักหลับเฮียกลับเลย!! จะได้เสมอๆกัน -..-

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: nu-tarn ที่ 20-02-2013 02:31:43

แหมพี่ภพ ทำไมจูบคิมตอนหลับล่ะ?

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: sakurai ที่ 20-02-2013 02:34:38

 :z2:

เฮียภพ เฮียต้องแสดงน้ำยากว่านี้นะ ไม่งั้นโดนอิหนูครีมเกรียนใส่ แล้วเมื่อไหร่จะได้หวานกันฟระ

 :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 20-02-2013 03:14:09

ต๊ายยย น้องคิมยังไม่หลับ แล้วจะยังไงต่อไปล่ะนี่~~
แหมมมพี่ภพไม่ใช่ย่อยนะคะจุ๊บน้องด้วย ถึงน้องจะหลับก็เหอะ55

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ningg.Destiny ที่ 20-02-2013 03:37:41

ไอ้พี่ภพ ไอ้ฆาตกร 555555555555555
ดูคำด่าน้องแต่ล่ะคำสิ ฉันว่าน้องคงมองพี่ภพในแง่ติดลบมากจริงๆ
แต่นางยังคงยืนยันนะคะว่าเป็น FC พี่ภพเหมือนเดิม
นี่ชอบมากตอนพี่ภพพูดคำว่า "ครับ" กับน้องครีม ละมุนมาก
แต่ฉันตลกตอนพี่ภพแกล้งเล่นมุกกับน้องนี่แหละ .. ไชน่า? ชายนี่?
โถถถ ! พ่อคู๊ณณณณ อุตส่าห์จะติ่งเกาหลีเป็นเพื่อนน้อง กรั่กๆ~

แต่ต้องขอยอมรับเลยว่า..
พี่ภพดูแลน้องดีจริงๆ เลี้ยงน้องทุกอย่าง อยากไปไหนกินอะไรพี่จ่ายหมด
ปลื้มมมมมม *

แต่ที่กรี้ดสุดคงเป็นตอนที่พี่ภพแอบจุ้บน้องนี่แหละ
กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดด !!

 :m25: :m25: :m25:

อยากลงไปดิ้นกับพื้นจริงๆให้ตายสิ
พอรู้ตัวว่าหลงน้องก็ทำอะไรตามใจตัวเองตลอดเลยนะลุง กรั่กๆ ~
คงคิดว่าน้องหลับสนิท แล้วแอบลักหลับเด็กนะเฮีย
แต่ประเด็นคือ น้องครีมรู้ตัว ฮรื่อออ อยากอ่านตอนต่อไปมาก
รออยู่นะคะ สู้สู้ค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: KAEHUB ที่ 20-02-2013 06:36:35

พี่ภพทำตัวน่ารักเกินไปแล้ว ซึนได้อีก น้องครีมก็น้า อยากรู้จังตอนหน้าจะเป็นยังไง พี่ภพจะรู้ป่าวว่าคิมยังไม่หลับซะหน่อย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: SiLent_GRean ที่ 20-02-2013 07:03:53

ง่า คิมยังไม่หลับ เป็นไงต่อน๊อพี่ภพ   :z2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 20-02-2013 07:21:46

อ้ากกกกกกกกกกก   คิมยังไม่ได้หลับ    อ้ากกกกกกกกก

    +1     รีบมาต่อเร็วๆเลยนะ   ได้โปรด

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: em1979 ที่ 20-02-2013 07:23:13

เดทแรกของสองหนุ่มช่างน่าประทับใจ มีไปทะเล เที่ยวสวนสนุก.แถมได้ขึ้นชิงช้าสวรรค์ด้วย ถ่ายรูปคู่ แถมจบที่ค้างคืน หุหุ
พี่ภพจัดเต็มเพื่อน้องคิมเลยนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 20-02-2013 08:41:49

น้องครีมเกรียนได้โล่ห์ ฮ่า ฮ่า พรุ่งนี้ตื่นมาครีมจะทำยังไงน๊า จะเกรียนใส่สามภพไหมหว่า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 20-02-2013 08:54:41

 :o8: :-[โอ้ยน่ารักอ้ะ 55555555

ทำไมพี่ภพไม่สังเกตุเลยน้าาาา เขินแทน5555

ปล.คนเขียนก็น่ารักนะ จุ้บ~ :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 20-02-2013 09:01:01

 :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 20-02-2013 09:52:35

กรี๊ด!!!!!!!!! น่ารักอร๊า!!!!! ชอบๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: BitterSweet~ ที่ 20-02-2013 10:19:35

ตอนนี้ถือเป็นเดทแรกใช่มั้ยอ่ะ
น้องครีมน่ารักน่าหยิก พี่ภพก็ป๋าเต็มที่
แถมมีแอบจูบตอนที่(คิดว่า)น้องหลับด้วย
กะ...กรี๊ดดดดดดดด ฟินนนนนค่าาา ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: YOSHIKUNI RUN ที่ 20-02-2013 10:52:18

มีการแอบจูบด้วยอ่ะ สาวน้อยมากก เฮียเพี้ยน~~
เขิลล~~  :-[ :-[

แต่ว่า...
น้องคิมแกล้งหลับเหรอเนี่ย!?

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 20-02-2013 11:10:04

พี่ภพแอบขโมยจุ๊บน้อง :o8:
....
....
หากเขาจะรู้ว่าคิมหันต์ยังไม่หลับตั้งแต่แรกแล้ว :a5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: nuper ที่ 20-02-2013 11:15:53

อ๊าย กรี๊ดดดดดดดดดค่ะ หวานมั่กๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: Asuke ที่ 20-02-2013 11:43:37

ตื่นเช้ามาไม่รู้ว่สองคนจะทำตัวยังไงนะ

อยากอ่านตอนต่อไปแล้วว o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: murasakisama ที่ 20-02-2013 11:54:23

เริ่มมีความคืบหน้าจี้ดนึง :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: hobazaki ที่ 20-02-2013 11:59:37

เ้ป็นไงหละนุ้งครีมทำเป็นเนียนแอบหลับ..... โดนเบย อิอิ ชูพู่เชียร์พี่ภพ แล้วแอบวิ่งไปกรีซหลังบ้าน


เค้จูบกันแล้วววววว >w<
..

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: zerebrum ที่ 20-02-2013 12:00:33

ตอนล่าสุดนี่จะแย่เอา



อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก  :-[ :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ju ที่ 20-02-2013 12:09:06

อร๊างงงงงง คิมจะคิดว่ายังไงเนี่ย  :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 20-02-2013 12:10:55

ว๋าย  ๆ ๆ ๆ ๆ ความแตกแล้วพี่ภพ  น้องมันรู้แล้วล่ะ
ทีนี้คิมจะทำยังงัยต่อน๊าาาาา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: เก้าแต้ม ที่ 20-02-2013 13:11:57

คิมกะสามภพเริ่มมีวิวัฒนาการที่ดีขึ้น...ใช่มั๊ย :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 20-02-2013 13:57:42

แสบพอกันทั้งคู่!!

การ์ตูนแถมน่ารักมากมาย ... ก็อย่างที่เคยบอกไว้นะคะ
รวมเล่มการ์ตูนที่วาดๆเมื่อไหร่บอกด้วย จะอุดหนุนค่ะ ^__^

คิมรู้ตัวแล้วจะเป็นอย่างไรต่อละทีนี้!?!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 20-02-2013 14:18:23

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด
พี่ภพขโมยจุ๊บน้องครีมมมมมมมมมม
น้องครีมก็นะ แกล้งหลับทั้งๆที่ในใจสั่นระรัวอะดิ 5555555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 20-02-2013 14:32:52

“นะ เฮียภพสุดหล่อ” น้องคิมก็อ้อนเป็นนะ   :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 20-02-2013 16:37:09

กรี๊ดดดดดดดดดดดดด  :m3:
แล่วๆๆๆๆๆๆๆแล้วววววววววววววววววววววววว  :m12:
พี่ภพบร้าาาาาาาาา จูจุ๊ฟฟฟฟฟฟฟฟไปแล้วววว อยากได้อยากโดนบ้างงงง  :-[
นี่ขนาดพี่ภพขโมยจุ๊บ ยังตื่นเต้นขนาดนี้ เเล้วไอ้คนโดนจุ๊บที่รู้ตัว มันจะไม่หนักเลยเรอะ
ป่านนี้หน้าเน่อแดงแปร๊ด หัวใจเต้นบรึ้มบรั่ม  ไปแล้วมั้งเนี่ย

โอ๊ยยยยย วันนี้ฟินกับคู่นี้จริงๆเลย มันเริ่มมีกลิ่นอายของความรักละมุนเเล้วอ่าาาาา o7
ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆ โอ๊ยยย น้องคิมน่ารักมากวันนี้ เป็นชั้นก้อดใจไม่ไหวเหอะ งื้อออออออออ  :man1: :man1: :man1:

รอตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อเลยค๊าฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ  :impress2: :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 20-02-2013 16:37:40

ไม่รู้ล่ะ เราถือว่าพี่ภพลงนะหน้าทองใส่น้องครีม จุ้บเบาๆกลัวน้อง"ตื่น"

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: annachang ที่ 20-02-2013 17:05:35

หัวหิน ฟินทุกรายจริงๆค่ะ เอื๊อก....
พี่ภพกับน้องคิมทำให้เกิดบรรยากาศกวนๆแต่แฝงด้วยสีชมพู(อมม่วง?)หวานละมุนลอยจนน้ำทะเลเค็มนี่มันอะไรกัน!!
โดยเฉพาะตอนจบมันช่างได้ใจจริงๆ ตอนหน้าจะหวานหรือจะอึนรอดูรีแอคชั่นของคิมต่อไป...

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 20-02-2013 17:09:00

อ่าวววว ตึง ตึ่ง ตึ้ง

555 พี่ภพรุกสุด ๆ แต่รุกตอนหลับ=_=

แถมน้องรู้ตัวด้วยยย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: infinitize ที่ 20-02-2013 17:15:13

มาและมาแล้ววววววววววววววววว

พั่ภพเริ่มมีความคืบหน้าขึ้นมาร๊าวววววววว

แบบนี้มันเรียกลักหลับนะพี่

ไม่ใช่สิน้องคิมไม่ได้หลับ


ถ้างั้นแสดงว่าน้องคิม....สมยอม!!!!!

 :z1: :z1: :z1:

หว้าจะหวานกับเค้าบ้างก็ปาไป 22 ตอน = =

สู้ต่อไปสามภพๆๆๆๆๆ *เอคโค่*

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 20-02-2013 17:19:04

พี่ภพตามใจน้องคิมทุกอย่างเลย
พี่ภพมาขโมยจูบน้องคิมระวังโดนเอาคืน o18

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 20-02-2013 17:20:50

รูปวาดน่ารักมากเลยอะค่ะ ชอบมากๆเลย ไรท์เตอร์วาดเก่งจังค่ะ  :L2:

ขำเฮียภพอะ จะรู้มั้ยว่าคิมตื่นอยู่เนี่ย เด๋วหมาตื่นหมดพอดี 555  :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: Syntyche ที่ 20-02-2013 17:32:39

น้องคิมไม่ได้หลับแปลว่าน้องคิมสมยอมใช่มั้ย 55555+
บรรยากาศเป็นใจให้พี่ภพลักหลับน้องคิม เขิน หุหุ >///<

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 20-02-2013 17:42:48

น้องครีมจะคิดไงนี่สิน่าลุ้น ไม่ค่อยคาดหวังความคิดแบบปกติมนุษย์เท่าไหร่
พี่ภพสู้ๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: Mengjie_JJ ที่ 20-02-2013 18:00:38

 :o8: :-[

โอยยย เขินจัง

น่ารักๆๆๆๆ

ไม่รู้จะเม้น อะไร เลย งื้อออออ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: AdLy ที่ 20-02-2013 18:20:23

และแล้วน้องครีมก็ได้รู้จุดประสงค์ที่แท้จริงของเฮียเพี้ยน เอ้ย ภพ สักทีสินะ

ว่าแต่น้องครีมจะตีมึนไม่รู้ หรือเดินถอยห่างกันแน่เนี่ย

เฮียภพ สู้ๆๆๆๆๆ นะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: wi_OoO_wi ที่ 20-02-2013 18:27:20

ตายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ล่ะ 

น้องคิมนางยอมจ้าาาาาาาาาาา  นางไม่ดิ้นอ้ะ

 :m3: :m3: :m3: :m3: :m3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 20-02-2013 18:35:01

 :laugh: น้องครีมหวิดโดนลักหลับ
เนียนๆเลยนะพี่ภพ  :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 20-02-2013 18:47:37

ก้าวไปอีกขั้นแล้วพี่ภพ น้องครีม

หวังว่าเจ้าทุกข์จะไม่โวยวายนะ :-[


รูปวาดน่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆ


 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: watcharet ที่ 20-02-2013 19:22:40

ปล้ำเลย!!!!~ 5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 20-02-2013 19:30:43

 :impress2: เขินแทนอ่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 20-02-2013 19:37:12

กรี๊ดดดด น้องครีมยังไม่หลับ >/////////<

ตายแร้ววว น้องครีมต้องใจเต้นแน่ ๆ เลย อีเฮียเพี้ยนมันทำอย่างนี้

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: kokilolylove ที่ 20-02-2013 19:48:01

หวานแล้วโว้ยยย!! 555
คิมหันต์น่ารักกว่าตอนกวนๆเยอะเลย ใสซื่ออย่างนี้ดีน่ารัก
พี่ภพขโมยจูบ คิมหันต์ไม่หลับแต่ก็ยอบให้จูบนะอิอิ
ชอบตอนนี้สุดๆเลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 20-02-2013 20:02:13

อ๊ายยยย น่ารักกก ><

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: ooopimmyooo ที่ 20-02-2013 20:18:01

เฮียขา  ป๋ามากกกกกกกกกกกกกกก
><'

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: saiiisai ที่ 20-02-2013 20:29:54

เฮียภพนะ เฮียภพ
ตอนเช้าครีมจะทำหน้ายังไงเนี่ย
แต่ก็นะ โดนจิ้งจอกน้อยลวนลามทั้งวัน ขอหอมนิดหอมหน่อย คงไม่ว่าอะไรเนอะ  :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 20-02-2013 21:02:08

ไม่ใช่วงไชน่านะคะ ชีเน่ตังหากค่ะเฮียเพี้ยน กรี๊ดดดดด  :z3:
นี่คิดว่าต่อไปคิมต้องฟรีคแย่ 555 เป็นฝ่ายที่ยังไม่คิดไร โดนแบบนี้ไปถ้าจะช๊อคนะคะ  :really2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 20-02-2013 21:13:30

 :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: mizzmizz ที่ 20-02-2013 21:26:29

 :man1:

น่ารักอ่ะ รอตอนต่อไปอยู่นะคะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Noah ที่ 20-02-2013 21:58:58

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด ทำอย่างนี้อีกแล้วนะพี่ภพ ขันหมากอยู่ไหนยะ  o18

รีบมาต่อนะคะ แม่ยกคู่นี้รออยู่น้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: luckyzaaa ที่ 20-02-2013 22:10:34

กรี๊ดดดดดด งั้นน้องก็รู้ตัวแล้วสิ  :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: Maprang_W ที่ 20-02-2013 22:54:32

เขินมาก
กลัวน้องหนีจังเลยอ่ะ คิมคงงงมากว่าเกิดอะไรขึ้นกับพี่ภพ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: Porsche23 ที่ 20-02-2013 23:28:30

แอร๊ยยย ~~ อ่านตอนนี้แล้วเขินมากอ่ะ

พี่ภพแอบขโมยจูบเบา ๆ  >///<

ลุ้นตอนหน้ามาก ว่าน้องครีมจะทำยังไง!?

รอตอนต่อไปนะคะ   :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: river ที่ 20-02-2013 23:36:41

ขอขนานนาม คิมเด็กแสบ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: whitefang ที่ 21-02-2013 00:50:00

ว่าเเล้วว่าน้องครีมต้องรู้สึกตัวอยู่ คริๆๆ
ถึงรู้ตัวเเต่ยอมให้เค้าจุ๊บนะจ๊ะหนูจ๋า พัฒนาเว้ยเห้ย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: kp ที่ 21-02-2013 01:22:14

แอร๊ยยยยยยยยยย...แบบนี้เขาเรียกว่า"สมยอม"หรือสถานการณ์พาไป อิๆๆๆ รอตอนต่อไปในภาคของน้องครีม

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: both^^ ที่ 21-02-2013 08:50:36

ตายแน่แล้วพี่ภพ ไปแอบจูบเค้า ความในใจบอกไปรึยัง
กลัวเจ้าคิมคิดมากอะสิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 21-02-2013 08:59:40

เป็นการเดท?แบบเพลินดีนะ แต่ที่พี่ภพขโมยจุ๊บคิมเพราะคิดว่าคิมหลับนี่สิ...

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 21-02-2013 09:28:57

อ้าวววววว!! น้องครีมยังไม่หลับหรอไหนบอกง่วงไง?

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 21-02-2013 09:31:11

หัวหินเป็นถิ่นมีฮ้อยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 21-02-2013 16:33:42

เพิ่งจะได้อ่านเรื่องนี้ไม่กี่ตอนไอ้ตี๋น้องคิมกับพี่ภพน่ารักอ่ะ

มาคนละแนวกับปิ่นหยกกับอาทิตย์แบบคนละขั้วแต่คู่นี้น่ารักไม่แพ้กัน

เขียนเก่งมากค่ะ..ฮาความกวนความเกรียนของอิน้องคิมมาก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: misso ที่ 21-02-2013 19:58:50

พี่ภพฉวยโอกาสสส

รอดูตอนหน้าเด็กคิมจะทำอย่างไรต่อไป ระหว่าง

ก. เฉยๆ ไม่มีไรเกิดขึ้น เมื่อคืนพี่เพี้ยนแม่งละเมอ
ข. พี่สนิทคิดไม่ซื่อซะแล้ว ถอยทัพไม่ตั้งมั่นในที่ปลอดภัยก่อน
ค. อุ ใจเต้นตึกๆ ยังไงกันละนี่ หรือว่าหัวใจเรามีปัญหา
ง. กรี๊ดดด ตาเถรตกหัวหกก้นขวิด พี่ภพทำคิมรู้ตัว หัวใจคิมมอบแด่พี่ภพคนเดียว
จ. เมื่อคืนคือแผน ใช้จุมพิตล่อเหยื่อให้ตายใจ ไม่หลงกลหร๊อก

คิ คิ รอตอนต่อไปนะจ๊ะ หลังๆมากวาดสายตาหาเรื่องนี้ก่อนเลย :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: phoenixa ที่ 21-02-2013 21:05:49

ค้างคาใจมาก น้องครีมไม่ได้หลับ
พี่ภพก็ช่างไม่สังเกตน้องเลย มองแต่ริมฝึปากล่ะซิ
ตอนเช้า หรือไม่ต้องรอเช้า น้องครีมจะทำอย่างไรหนอ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: mellowshroom ที่ 21-02-2013 21:49:22

ยังไงต่อ ยังไง  :z1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: knoiAkame ที่ 21-02-2013 22:29:51

อ๊ากกกกกกกก ค้างอ่าน้องคิมจะทำหน้าไงน๊าาาาา

รอคร่า :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 21-02-2013 23:49:31

ภาพที่แถมให้ท้ายตอนน่ารักจัง ชอบๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: ลิงน้อยสุดเอ๋อ ที่ 22-02-2013 02:36:37

อ๊ายเฮีย

ความรู้สึกช้ามากๆ  แถมยังไม่ขโมยจูบน้องคิมอีก


การ์ตูนวาดน่ารักดีค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: Nile ที่ 22-02-2013 14:00:01

สงสัยค่ะ คิมลืมตาอยู่หรือเปล่า 555555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: cutybuay ที่ 22-02-2013 18:35:54

กรี้ดดดดด ฉันชอบตอนนี้เวอร์  :m3:

ถึงอิเด็กคู่นี้มันจะเดท เอ้ย เที่ยวกันไปทะเลาะกันไป แต่มันก็แอบหวานอยู่น้าาา
ไหนจะหนูครีมอ้อนพี่ภพ'สุดหล่อ' เอย ถ่ายรูปบนรถแทรคเตอร์เอย อร๊ายยยย แค่นี้อิป้าก็พอใจแล้วค่าา  :-[
แต่อิพี่ภพก็มาปิดท้ายด้วยการแอบจุ๊บน้องมันเข้าไปอีก โอ้ยยยย ได้ใจป้าจริง ๆ ค่ะพี่ภพขา  :a9:

ว่าแต่ตอนหน้าจะเป็นไงละเนี่ย น้องมันไม่ได้หลับ รับรู้ทุกสัมผัสซะด้วย ????
แต่อิป้าถือป้ายเชียร์พี่ภพนะคะ ไม่ว่าจะเลือดตก ยางออก แผลถลอก หรือช้ำใน อิป้าก็จะเคียงข้าง เป็นกำลังใจให้นะคะ  :z2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 22 หัวขโมยผู้ล้มเหลว (หน้า 43) 20/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: Theznux ที่ 22-02-2013 20:01:08

มาต่อไวๆเบยยยย ค้างคามากกกก อ๊ากกกก ชอบอะ ๆๆๆ

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 22-02-2013 22:59:19

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 23 – Catch me if you can

“ผมจองนอนริมหน้าต่างนะ กู๊ดไนท์เฮียหมาบ้า!”

นั่นเป็นคำพูดสุดท้ายของเขาก่อนจะทิ้งน้ำหนักลงบนเตียง อากาศกำลังน่านอน ฟูกนุ่มและผ้าห่มผืนใหญ่ เสียงเอ็นในหัวเข่าดีดดังกร๊อบประสานกับกล้ามเนื้อซึ่งกรีดร้องให้ระงมทั่วร่างคงเป็นยานอนหลับชั้นดี

คิมหันต์หลับตา ขยับตัวในท่าที่สบาย และควรหลุดไปอีกโลกซึ่งไร้สิ่งรบกวนหรือเรื่องกังวลในเวลาอันใกล้ ทว่าอะไรที่วนเวียนอยู่ในหัวกลับคอยดึงเขาให้อยู่กับความเป็นจริงแม้ร่างกายต้องการพักผ่อนออกขนาดนี้


ตกลงเขามาทำอะไรที่หัวหิน?


เด็กหนุ่มผ่อนลมหายใจเข้าออกเชื่องช้า ครุ่นคิดถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมา สามภพทำตัวประหลาดจนต่อให้พยายามมองข้ามก็ยังคอยจะจับสังเกตได้อยู่เรื่อย แน่นอนว่ายังโหด บ้าพลัง อมพะนำเรื่องนั้นนู้นนี้เหมือนเดิม แต่มีบางสิ่งต่างออกไปแน่นอน อะไรสักอย่างที่ไม่แย่ ..แต่ก็ไม่เรียกได้ว่าดีในความเห็นเขา


คิมหันต์จัดว่าเป็นเด็กฉลาด ..ในหลาย ๆ ความหมาย เรื่องเรียนอาจสู้ปิ่นหยกผู้เป็นเพื่อนรักไม่ได้ แต่ความช่างสอดรู้สอดเห็นและเวลาที่ใช้ไปกับการวุ่นวายเรื่องชาวบ้านก็ตอบแทนเขาด้วยความสามารถในการจับสังเกตบางอย่าง ถึงแม้พฤติกรรมสามภพช่วงหลังมานี้อาจไม่ต้องการคุณสมบัติที่ว่าในการดูให้ออกเลยด้วยซ้ำ


สายตา ท่าทาง วิธีพูด สามภพทำเหมือน...ชอบ? หรืออย่างน้อยก็มีความรู้สึกคล้าย ๆ อย่างนั้นกับเขา ใกล้เคียงกับเวลาอาทิตย์มองปิ่นหยกก่อนที่ทั้งสองคนจะแทบประกาศให้โลกรู้ว่าเป็นคนรักกัน (ความจริงอาจเป็นอาทิตย์พยายามประกาศคนเดียว)


เด็กหนุ่มขยับตัวอีกนิดหน่อย ดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมถึงคอ บางทีเขาควรหยุดความฟุ้งซ่านด้วยการนับแกะช่วยในการนอนหลับ แม้คิดว่าเมื่อบ่ายจะนับมามากพอแล้ว ได้ยินเสียงประตูซึ่งกั้นระหว่างตัวห้องพักและระเบียงเลื่อนเปิด จากนั้นก็ปิดลงช้า ๆ ขณะที่เขายังนอนนิ่งงันอยู่เช่นเดิม หรี่ตามองเงาตะคุ่มของชายหนุ่มผู้ร่วมห้องอีกคนเดินไปปิดไฟจนหมด เหลือไว้แต่เพียงแสงสลัวสีส้มจากหลังประตูห้องน้ำซึ่งแง้มเอาไว้เล็กน้อยให้พอมองเห็น

คิมหันต์รอดูว่าอีกฝ่ายตั้งใจจะทำอะไรต่อ ร่างสูงยืนจด ๆ จ้อง ๆ อยู่ได้ครู่หนึ่งก็เดินตรงเข้ามาใกล้ทั้งที่เตียงตัวเองอยู่อีกฝั่งสำหรับกรณีที่สามภพคิดจะนอนเลยโดยไม่อาบน้ำ

เขานอนนิ่ง หรี่เปลือกตาลงแต่ไม่ได้ปิดสนิทเสียทีเดียว หายใจเข้าออกเนิบนาบเหมือนกับกำลังหลับลึก อาจมีอะไรดี ๆ ให้เห็นหากอีกฝ่ายเข้าใจว่าตัวเองเป็นคนเดียวที่รู้สติอยู่ตอนนี้


“..หลับง่ายจังวะ” เสียงทุ้มพึมพำ


เห็นได้ชัดว่าเขาแกล้งหลับได้เนียนทีเดียว


เงาซึ่งทอดลงมาขยับตามเมื่อเจ้าของเงาย่อตัวลงคุกเข่าข้างเตียง คิมหันต์เกือบสะดุ้งหนีเมื่อมืออีกฝ่ายยื่นมาเกลี่ยเส้นผมออกจากใบหน้าเขาแผ่วเบา บอกตัวเองว่าเย็นไว้...นิ่งก่อน หายใจเข้าออกช้า ๆ อย่าให้มีพิรุธ ตัดสินใจปิดตาลงสนิทด้วยกลัวจะเผลอออกอาการหลุกหลิกให้จับได้ มาถึงขั้นนี้แล้วเขาคงทนความสงสัยไม่ไหวหากไม่ได้รู้ว่าสามภพตั้งใจจะทำอะไรกันแน่ตอนเขาหลับ หรือความจริงคือแค่แสดงทีท่าว่าหลับ


 “ไอ้เด็กเบื๊อกเอ๊ย”


นั่นปะไร มีแอบด่า แต่ร่องรอยความเอ็นดูซึ่งเจืออยู่ในน้ำเสียงก็ชวนให้คิดว่าถ้อยคำต่อว่านั้นช่างน่าสงสัย ทว่ามีเวลาให้ได้คิดมากไม่นานนัก เมื่อบางสิ่งสัมผัสกับริมฝีปาก พร้อมกับชื่อเรียกตัวเขาเองแผ่วเบาลอยมาถึงหูท่ามกลางความมืดมิดหลังเปลือกตา


“คิม”


เขาใจสั่นกับเสียงกระซิบนั้น รู้สึกว่าใกล้เหลือเกิน ยิ่งมองไม่เห็นก็ยิ่งนึกหวั่น แต่กลับไม่กล้าแม้แต่จะหรี่ตาขึ้นดู ทุกอย่างช่างน่าสงสัยพอกับน่ากลัว...กลัวว่าอะไรบางอย่างจะเป็นดังเขานึกระแวง เกิดเป็นวงจรบ้าบอคอแตกที่เสียงหนึ่งคอยตะโกนในหัวให้ลุกขึ้นมาโวยวายกับอีกฝ่ายว่าหยุดได้แล้ว เล่นบ้าอะไรตอนคนอื่นหลับ! ขณะที่อีกเสียงภายในกลับรั้งตัวเองไว้ให้นอนนิ่งสงบรอดูต่อจนถึงที่สุดว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้   


บางอย่างที่แตะอยู่กับริมฝีปากเขาขยับเชื่องช้า ลากแผ่วระไปจนถึงมุมปาก ตอนนี้แน่ใจแล้วว่าคงเป็นปลายนิ้ว เขาไม่ควรตื่นเต้น ทว่าสัมผัสอ้อยอิ่งเช่นนั้นชวนให้ใจเต้นโครมครามยากควบคุมได้อย่างเหลือเชื่อ ทั้งที่แตะอยู่เพียงอึดใจก่อนจะถูกดึงออก กลับต้องใช้ความพยายามสุดชีวิตเพื่อจะหายใจด้วยจังหวะสม่ำเสมอเช่นเดิมโดยไม่แสดงให้อีกฝ่ายรู้ว่าตื่นอยู่


ทุกสิ่งเงียบงัน มืดมิด และว่างเปล่า ทิ้งไว้เพียงความสงสัยซึ่งยังไม่กล้าและไม่อยากฟันธง



จบแล้ว?



เขาเข้าใจผิดมหันต์



เสียงเนื้อผ้าเสียดสีบอกให้รู้ว่ามีการเคลื่อนไหวข้างเตียง ก่อนบางสิ่งจะแนบลงบนริมฝีปากเขาอีกครั้ง




บางสิ่งซึ่งร้อนกว่า.....นุ่มกว่า....และอ่อนโยนกว่าปลายนิ้วเมื่อครู่มากนัก




....ใช่หรือ?



ลมหายใจร้อนผ่าวที่เป่ารดลงบนใบหน้านั้นไม่ใช่ของเขาแน่นอน  และอะไรซึ่งคลอเคลียอยู่บนปลายจมูกก็อยู่ในตำแหน่งที่สอดคล้องกันอย่างยากจะปฏิเสธ



เชี่ย!







จูบ!?








อยู่ดี ๆ มาแอบจูบคนอื่น!!!!!!





เด็กหนุ่มหายใจติดขัด พยายามนิ่งแล้วแต่ไม่ไหวจริง ๆ  สามภพถอนใบหน้าออกห่างไปแล้วหากประเมินจากลมร้อนซึ่งหายตามไปด้วย มือใหญ่ลูบศีรษะเขานุ่มนวลอยู่อีกสองสามครั้งก่อนจากไปพร้อมกับความเงียบ


คิมหันต์ตัวแข็งทื่อในความมืด ขนาดรู้สึกว่าโดนยุงจากไหนไม่รู้กัดเข้าที่ขาซึ่งโผล่พ้นผ้าห่มยังไม่กล้าขยับตัว ได้แต่นอนนิ่งบริจาคเลือดแก่สัตว์โลกฉวยโอกาส หากมันจะไปตามเพื่อนมันมาทั้งโขยงเพื่อลุยบุฟเฟ่ต์เลือดเกาหลี(รู้แล้วว่าไทย-จีน แต่ขอคิดไปเองบ้างอะไรบ้าง)คงโคตรกำไร เด็กหนุ่มพยายามสุดชีวิตจะหายใจให้เบาที่สุดพร้อมกับระงับเสียงตูม ๆ ในอกไปด้วย เขานึกแล้วว่ามันมีอะไรแปลก ๆ สามภพจึงได้ชอบมายุ่มย่ามก่อกวนนักหนา เผลอทีไรมีถึงเนื้อถึงตัวตลอด ขนาดเขาเองถูกมองว่าเป็นพวกสกินชิพยังรู้สึกว่าระยะหลังมันชักเยอะผิดปกติ


ตัวโกงเผยไต๋ออกมาแล้ว และความจริงมีเพียงหนึ่งเดียว ขอเอาชื่อคุณปู่...เอ้อ...มีแต่อากง...แต่ก็นั่นแหละ! เป็นเดิมพัน




ไอ้พี่ภพเป็นเกย์!






และที่สำคัญ..







แม่งจ้องจะงาบเขาด้วย!




เสียงเอี๊ยดอ๊าดเพียงเบา ๆ จากบานประตูห้องน้ำทำเด็กหนุ่มสะดุ้ง ห้องมืดลงทันทีเมื่อประตูซึ่งเป็นช่องทางส่งผ่านมาของแสงสว่างหนึ่งเดียวปิดลงก่อนเสียงน้ำจากฝักบัวจะดังขึ้น เขาเริ่มจากหรี่ตาก่อน รอจนสายตาปรับตัวคุ้นชิน แน่ใจไม่มีใครจึงเบิกตากว้างลุกพรวดพราดขึ้นมานั่งตัวงอ ยกมือขึ้นกุมอกเสื้อขณะที่หดขาเข้าหาตัวจนเกือบขดเป็นก้อนกลม


“...งานเข้าแล้ว”


คิมหันต์ส่งเสียงครวญอู้อี้กับหัวเข่า แค่ทะเลาะต่อยตีกันไปวัน ๆ ก็วุ่นวายจะแย่ ยังมาสร้างปัญหาให้มันอีนุงตุงนังยิ่งขึ้นด้วยการทำเกย์ใส่อีก น่าแปลกที่เวลาแบบนี้เขากลับนึกถึงปิ่นหยก ไอ้เพื่อนงกปัญญานิ่มซึ่งมีแฟนเป็นผู้ชาย กับคำสาปแช่งของมันให้เขาตายตกตามไปด้วยการมีแฟนเป็นผู้ชายด้วยอีกคน และแย่มากที่ดันมานึกถึงเรื่องนั้นขึ้นได้หลังจากเสียจูบให้ไอ้พี่เพี้ยนไปหนึ่งครั้ง เรียกความทรงจำเรื่องระหว่างเขากับสามภพย้อนกลับมาแล้วยิ่งน่าสะพรึง หวังว่าก่อนหน้านั้นตอนเขาหลับบนรถบ้าง ตอนอีกฝ่ายมาค้างคืนที่บ้านบ้างคงไม่มีเรื่องแบบเดียวกันเกิดขึ้นมาก่อน

แล้วไอ้ที่กอด ๆ ฟัด ๆ ตลอดมานั่นก็คิดไม่ซื่อด้วยหรือเปล่า? ไม่นับที่เขาเผลอเริ่มก่อนเองตามนิสัยเกาะแกะอันทำให้เคยโดนสาวตบหน้าหันมาแล้วครั้งหนึ่งอีก เด็กหนุ่มนั่งเค้นเรื่องราวตั้งแต่แรกพบจนถึงปัจจุบันนี้ก็ยังนึกไม่ออกว่ามารักมาชอบกันได้ตอนไหน หรือบางทีอาจไม่ได้ชอบ แต่แค่จะ.....พอเถอะ ขนลุก ยิ่งนึกยิ่งพาลสติแตก


ครู่ใหญ่ต่อมาลูกบิดประตูห้องน้ำก็ส่งเสียง ‘แกร๊ก’  และคิมหันต์สะดุ้งโหยงอีกแล้ว ขวัญเอ๊ยขวัญมา รีบดึงตัวเองตอนยังควบคุมอารมณ์ได้ดีกว่านี้ให้กลับมาทำหน้าที่อีกครั้ง จะขี้ตื่นไปไหน โชคดีที่ก่อนประตูถูกเปิดออกเขายังรีบล้มตัวลงนอนแกล้งทำเป็นหลับต่อได้อย่างเฉียดฉิว แม้ผ้าห่มหลุดร่วงลงไปไกลเกินกว่าจะดึงมาคลุมให้เรียบร้อยได้ทันเวลา


เงียบ...เงียบเกินไปแล้ว


แต่เขารู้สึกได้ว่ามีการเคลื่อนไหวบางอย่าง ดูจากเงาซึ่งทอดลงมาให้เห็น แย่จริงที่เมื่อครู่ตอนล้มตัวลงนอนดันหันหลังให้ประตูห้องน้ำ เลยไม่รู้ว่าอีกฝ่ายทำอะไรอยู่ มีเพียงเงาดำเลือนรางบอกให้รู้ว่าร่างสูงเดินเข้ามาใกล้เตียงเขาเงียบเชียบอีกแล้ว


เวรละสิ... คิมหันต์ใจเต้นโครมครามแทบเด้งออกมานอกอก เมื่อกี้จูบ คราวนี้จะโดนทำอะไรไหม? เทียบแรงกายกันแล้วห่างไกลจากคำว่าสูสีไปหลายโยชน์ หากเกิดอะไรขึ้นเขาไม่มีทางสู้ไหวแน่นอน ควรหนีเลยหรือเปล่า ตอนนี้อาจยังทัน หากปล่อยให้เข้ามาใกล้อีกจนถึงตัวน่ากลัวจะไม่รอด

เด็กหนุ่มลืมตาโพลง หันหลังให้ศัตรูซึ่งเขากำลังทำอยู่เป็นเรื่องไม่ควรอย่างยิ่ง โดยเฉพาะเมื่อเสียงฝีเท้าขยับเข้ามาใกล้ แม้เบาหวิวแต่ยังได้ยินชัดเจนในความเงียบ เงายาวของอีกฝ่ายซึ่งทาบลงบนตัวเขาวูบไหวเมื่อร่างนั้นขยับ และเด็กหนุ่มคิดว่าการนอนนิ่งอย่างนี้เป็นเรื่องงี่เง่าสิ้นดี เขาเหลือบมองไปยังปลายเตียงซึ่งเป็นที่เปิดโล่งเตรียมกระโจนหนี ก่อนจะ....


“นอนดิ้นอะไรอย่างนี้วะ”


แล้วผ้าห่มก็ถูกคลุมลงมาเบามือก่อนเขาจะทันได้ขยับตัว


เสียงถอนใจยาวเหยียดข้างเตียงดังมาถึงหู คิมหันต์ได้แต่กะพริบตาปริบ ๆ ตอนชายหนุ่มเดินไปดึงผ้าให้คลุมไปถึงปลายเท้าเขา แล้วยังหันไปก้มลงเก็บเสื้อผ้าใช้แล้วที่เขาเตะทิ้งไว้ปลายเตียงไปพับไว้บนเก้าอี้อีก (ขอบคุณความมืดและขอบคุณตาตี่ที่คงทำให้สามภพไม่ทันสังเกตว่าเขาลืมตาแป๋วอยู่ตรงนี้) เมื่อกี้เกือบพุ่งหลาวออกไปแล้วจริง ๆ  ทว่าพอรู้ว่าอีกฝ่ายทำอะไรให้เขากลับหมดแรงเอาดื้อ ๆ เสียอย่างนั้น


“ฝันดี..ไอ้ตี๋เกรียน”


เด็กหนุ่มไม่รู้สามภพคิดอะไรจึงพูดออกมาเช่นนั้น จับได้ว่าเขายังตื่นหรือเพียงแค่เอ่ยลอย ๆ ขึ้นมา รู้แต่ถ้อยคำนั้นส่งผลไม่ค่อยดีต่อสภาพจิตใจเขาเลย


อึดใจต่อมาทั้งห้องก็มืดสนิท ห้องน้ำปิดประตูไว้เรียบร้อย เสื้อผ้าใช้แล้วเมื่อตอนกลางวันถูกพับไว้เป็นระเบียบ ผ้าห่มคลุมขึ้นมาตั้งแต่ช่วงคอเขายาวไปจนถึงปลายเท้า และสามภพกลับไปนอนที่เตียงตัวเองเงียบ ๆ


“ฝันดี”


เขาเพียงขยับปาก แค่ทวนคำ ไม่ได้ตั้งใจจะตอบกลับ และไม่มีเสียงใดเล็ดรอดออกไปถึงหูอีกฝ่ายแน่นอน




แต่ให้ตายเถอะ...หมาที่ไหนมันจะหลับลงวะ!





.......................................................





......................





.





.





.





.




มือถือเขาร้องเตือนด้วยเสียงปลุกแบบไร้รสนิยม เพียงแค่เลือกอะไรสักอย่างซึ่งมีติดเครื่องอยู่แล้วมาใช้ เอาที่มันหนวกหูจนนอนต่อไม่ไหวจะได้ตื่นเท่านั้นเอง


เช้าแล้ว เร็วฉิบหาย


สามภพเอื้อมมือไปตะครุบมันไว้แล้วกดปิดเสียงอย่างรวดเร็ว ไม่อยากให้ดังก่อกวนอยู่นานเพราะเดาว่าอีกคนคงยังไม่ตื่นแน่นอน ชะเง้อขึ้นมามองก็พบว่าจริงดังคาด คิมหันต์นอนคลุมโปงแน่นเชียว ผ้าที่ห่มไว้ให้ก็ยังอยู่ดีมีสุข ดูแล้วไม่เห็นจะนอนดิ้นสักเท่าไร แล้วทำไมเมื่อคืนตอนเขาออกจากห้องน้ำจึงได้เห็นว่าเตะผ้าเสียหลุดลุ่ยขนาดนั้นก็ไม่รู้

ชายหนุ่มทิ้งศีรษะกลับลงบนเตียงอีกครั้ง นอนแผ่เหยียดแขนขามองเพดานสีขาว ตอนนี้เจ็ดโมง นับดูก็เหลืออีกหกชั่วโมงจะครบกำหนดตามที่ตกลงกันไว้ หากบวกลบเวลาอาบน้ำแต่งตัวแถมเดินทางเข้าไปก็ยิ่งเหลือเวลาแค่นิดเดียว แล้วตอนนี้ไอ้ตัวแสบยังไม่ตื่นอีกต่างหาก ถ้าอีกฝ่ายเกิดทำฟอร์มนอนกินบ้านกินเมือง ตื่นสายตะวันโด่งถ่วงเวลา ลืมตาขึ้นอีกทีเที่ยงวันอย่างนี้ก็แย่กันพอดี   


หันไปมองอีกครั้งก็ยังนอนนิ่งจริงเสียด้วย


“คิม!”


ไร้เสียงตอบรับ


“ตื่นยัง?”


เงียบสนิท


สามภพส่ายหน้า จะปลุกก็สงสาร ตัดสินใจปล่อยให้นอนต่ออีกสักหน่อย ส่วนเขาลุกขึ้นรื้อประเป๋า เตรียมตัวอาบน้ำจัดการในส่วนของตัวเองไปก่อน



เจ็ดโมงสี่สิบห้านาที เขาเดินออกจากห้องน้ำ คิมหันต์ยังคลุมโปงนิ่งงันอยู่ท่าเดิม



เอาเถอะ เขาส่ายหน้า ยังเช้าอยู่แถมเป็นวันอาทิตย์ อาจติดนิสัยตื่นสายเป็นธรรมดา


ชายหนุ่มทิ้งตัวลงนั่งบนขอบเตียงตัวเอง คว้ารีโมทมากดไล่ดูแต่ละช่อง สุดท้ายก็จบที่รายการข่าวตอนเช้า นั่งเรื่อยเปื่อยจนเวลาผ่านไปอีกพักใหญ่ ก้มลงมองนาฬิกาข้อมือก็พบว่าปาเข้าไปตั้งแปดโมงครึ่งแล้ว ส่วนคิมหันต์...


ยังคงนิ่ง...นิ่งสนิทไม่ไหวติงอยู่ใต้ผ้าห่ม


ควรตื่นได้แล้วมั้ง...?


สามภพมุ่นคิ้ว ตกลงจะเล่นมุกนี้จริงหรือ หากไม่ปลุกตั้งใจจะตื่นบ่ายโมงหมดเวลาพอดีเลยหรือเปล่า เขาลุกขึ้นจากเตียง เดินตรงไปยังเป้าหมาย ทว่าระหว่างทางกลับสังเกตเห็นว่าอะไรบางอย่างผิดปกติ



เสื้อผ้าของคิมหันต์ที่เขาพับไว้บนเก้าอี้เมื่อคืนหายไปไหน?



คงไม่ใช่ว่า...



คิัวเข้มยิ่งผูกเป็นปมแน่นขึ้นอีก เขากวาดสายตาไปยังตำแหน่งที่อีกฝ่ายวางกระเป๋าเป้เอาไว้ แล้วก็จริงดังคาด




กระเป๋าไม่อยู่




เร็วเท่าความคิด ชายหนุ่มแทบกระโจนไปที่เตียงคิมหันต์ กระชากผ้าห่มซึ่งยังคงรูปเดิมอย่างไรอย่างนั้นตั้งแต่เขาตื่นจนตอนนี้ ไม่มีกระดิกหรือเปลี่ยนท่าทางสักนิด บ้าฉิบ! เขาน่าจะเอะใจตั้งนานแล้ว


ใต้ผ้าห่มมีเพียงหมอนหนุนและหมอนอิงจากเก้าอี้นั่งนำมากองเรียงเป็นรูปร่างคล้ายคน ส่วนที่นอนนั้นเย็นเฉียบ



ไร้ร่องรอยอุณหภูมิกายของสิ่งมีชีวิตแม้แต่น้อย



เอาแล้วไง!


ชายหนุ่มรีบคว้ากระเป๋าสตางค์และกุญแจรถยัดใส่กระเป๋ากางเกง อีกมือกดมือถือโทรออกขณะที่รีบผลุนผลันออกจากห้อง เมื่อวานยังดี ๆ กันอยู่ วันนี้ก่อเรื่องอีกแล้ว เขาก็ใช่ว่าไปทำอะไรให้เสียหน่อย หากไม่นับเรื่องเมื่อคืนตอนที่อีกฝ่ายหลับไปแล้ว.....ไม่เห็นจะมี......อะ.....ไร........



"!!?"



สามภพเบิกตากว้าง ความน่าจะเป็นบางอย่างผุดขึ้นมาในหัว





หรือตอนนั้นยังไม่หลับวะ!?





เสียงเพลงรอสายเป็นภาษาเกาหลีอะไรสักอย่างที่ฟังไม่รู้เรื่อง เขาเอานิ้วจิ้มปุ่มเรียกลิฟต์รัว ๆ ราวกับว่าทำอย่างนั้นแล้วมันจะมาถึงเร็วขึ้น รอลิฟต์แล้วยังต้องลุ้นให้อีกฝ่ายรีบรับโทรศัพท์เสียที ลิฟต์ก็ช่างมาช้าไม่ทันใจเอาเสียเลย มัวแต่จอดชั้นโน้นชั้นนี้ ใจเขากระเด็นเลยลงไปถึงล็อบบี้โรงแรมแล้ว เห็นว่ามัวแต่รอคงไม่เข้าท่าแน่นอนจึงตัดสินใจหันหลังวิ่งลงบันไดแทน อยู่แค่ชั้นห้าใช้เวลาไม่น่าเท่าไรคงถึง หากอุปกรณ์อำนวยความสะดวกยังมัวช้าอยู่อย่างนี้ตัวเขาเองที่รีบกระโจนลงทีละสองสามขั้นบันไดต้องไวกว่าอยู่แล้ว

ขาสองข้างรีบก้าวเร็ว ๆ ขณะที่โทรศัพท์ยังคงแนบหูจนเพลงรอสายวนซ้ำท่อนเดิมอีกครั้งก็ยังไม่มีเสียงตอบรับจากเจ้าของเบอร์กระทั่งสายตัดไปเอง โทรไปใหม่อีกครั้งคราวนี้กลับโดนกดวางเสียดื้อ ๆ


“คิม!”


ชายหนุ่มตะโกนใส่โทรศัพท์ซึ่งมีเพียงเสียง ตู๊ด...ตู๊ด...ตู๊ด.. สั้น ๆ น่าหงุดหงิดมาเข้าหู วิ่งลงมาถึงชั้นไหนก็ลืมนับ แต่ตรงหัวมุมมีป้ายเล็ก ๆ ที่บันไดบอกว่าเป็นชั้นสอง อีกแค่นิดเดียวจะถึงล็อบบี้ บางทีอาจได้รู้ว่าหายไปไหน แม้ความหวังดูจะริบหรี่หากพิจารณาจากระยะเวลาที่คิมหันต์ดอดออกไป ซึ่งอย่างน้อยที่สุดก็ก่อนเจ็ดโมงเช้าซึ่งเป็นเวลาตื่นของเขา ให้ตายเถอะ นี่ยังไม่ทันครบยี่สิบสี่ชั่วโมงด้วยซ้ำ จับตัวได้จะเล่นให้หนักเลยเชียว


เขาหยุดหอบที่เชิงบันได หลังจากเสียหลักไปนิดหน่อยตอนกระโดดลงมาทีเดียวห้าขั้นสุดท้าย พอเข้าช่วงสายผู้คนก็เริ่มขวักไขว่ กวาดตามองโดยรอบไม่พบวี่แววไอ้ตัวแสบที่ตัดสายเขาทิ้งแม้แต่น้อย สามภพกึ่งเดินกึ่งวิ่งไปยังพนักงานต้อนรับซึ่งยืนอยู่ใกล้ที่สุด ร้องถามตั้งแต่ยังไม่ถึงตัวโดยพยายามเต็มเปี่ยมจะไม่ให้น้ำเสียงออกมาเป็นตะคอกจนฟังดูคุกคามเกินไปนัก

“เห็นเด็กผู้ชายผมทองถือเป้สีส้ม ตัวประมาณเท่านี้ไหม!?” เขาทำมือยกขึ้นประมาณระดับไหล่ตัวเอง จากนั้นก็ลดมือลงอีกเกือบคืบเพราะคิดว่าคิมหัต์เตี้ยกว่านั้น ให้ข้อมูลเพิ่มอีกนิดหน่อยแม้เรื่องหัวทองก็ค่อนข้างเด่นพอจะเป็นที่สังเกตและจดจำได้ไม่ยากอยู่แล้ว  “หน้าตี๋ ตัวขาว ๆ ท่าทางกวนประสาท”

เธอพยักหน้าน้อย ๆ แม้จะผงะถอยหลังไปนิดหน่อยอาจเพราะตกใจท่าทางของเขา “เห็นค่ะ คนที่ตา..เอ่อ หยี ๆ?” ดูเหมือนเธอพยายามจะเลือกใช้คำให้ดูน่ารักมากกว่าตาตี่ “ทานอาหารเช้าเสร็จก็นั่งอยู่ที่โซฟานั่นคนเดียวอยู่ครู่ใหญ่ เพิ่งเดินออกไปได้สักพักนี่เองค่ะ”

ขนาดอยู่ในอารมณ์ร้อนรนเช่นนี้ยังอดรู้สึกขำขึ้นมานิดหน่อยไม่ได้ นอกจากเรื่องใจเย็นพอจะกินมื้อเช้าฟรีของโรงแรมก่อนแล้ว ยังตลกตรงที่คิมหันต์ท่าทางคงชอบเฟอร์นิเจอร์ประเภทโซฟาเอามากจริง ๆ

“ไปไหนรู้หรือเปล่า”

เธอชะงัก ท่าทีลังเลสงสัย เขาเลยต้องชี้แจงรายละเอียดก่อนจะถูกมองว่าเป็นคนบ้าตามฆ่าเด็กไปเสียก่อน "ผมมากับเขา..แล้ว..เอ่อ ทะเลาะกันนิดหน่อยเลยหนีไป นี่จะไปง้อ"

“..อ...อ้อ...ค่ะ" หญิงสาวมองเขาตั้งแต่หัวจรดเท้า ในหัวคงคิดว่าบอก ๆ ออกไปเถอะเขาจะได้เลิกทำแขกคนอื่นแตกตื่นเสียที "ไม่แน่ใจเหมือนกันค่ะ แต่เห็นมาถามจะขึ้นรถตู้กลับกรุงเทพได้ที่ไหนแล้วก็เดินออกไปทางโน้น”

สามภพมองตามนิ้วของเธอซึ่งชี้ไปยังถนนด้านหน้าโรงแรม เอ่ยคำขอบคุณสั้นห้วนแล้วรีบพุ่งตัวออกไปท่ามกลางสายตางุนงงของพนักงานสาวและผู้คนโดยรอบ แต่เขาสนที่ไหน ตั้งแต่เจอไอ้ตี๋เกรียนเขาคิดว่าตัวเองถูกมองด้วยสายประหลาดเช่นนี้มานับครั้งไม่ถ้วนแล้ว วิ่งไล่จับให้คนมองกันอีกสักรอบจะเป็นไรไป มีปัญญาหนีก็เอาเลย



แต่อย่าคิดว่าจะรอดนะไอ้ตัวแสบ!

- หมดยกที่ 23 -




============================

เกือบดีแล้วเชียว ไก่(จิ้งจอก?)ตื่นหมดแล้วเฮีย 5555

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่าาาา *รวบกอด*  :กอด1: :L2: :pig4: :L1:

พบกันตอนหน้า ของแถมรีพลายถัดไป ค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 22-02-2013 23:00:08

ของแถมค่ะ น้อยหน่อยนะคะ อัพถี่ไปไม่มีเวลาวาด  :z10: 5555



จิ้งจอกคิมหันต์(ไอ้เบื๊อก)กับไก่ปิ่นหยกของเด็กมัธยมบ้านข้าง ๆ เป็นเพื่อนซี้กัน แต่ทว่า...

(http://fc07.deviantart.net/fs70/f/2013/052/0/e/doodle_jealous_by_xx_rainyday_xx-d5vp93p.jpg)
ถ้ากดขยายไม่ได้ รูปใหญ่ที่นี่ค่ะ http://fc07.deviantart.net/fs70/f/2013/052/0/e/doodle_jealous_by_xx_rainyday_xx-d5vp93p.jpg
หมายเหตุ - ลืมวาดหูจิ้งจอกคิมรูปที่สอง มองผ่าน ๆ ไปนะคะ ฮือออ


ส่วนอันนี้ดูเดิ้ลของตอนที่แล้ว =////=

(http://th02.deviantart.net/fs71/PRE/f/2013/051/6/9/sl22_by_xx_rainyday_xx-d5vl6dg.jpg)


พบกันตอนหน้าค่าาา ^o^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: aloney ที่ 22-02-2013 23:06:27

เอาใจช่วยพี่ภพ   :z2: :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: My_NT ที่ 22-02-2013 23:08:01

น้องครีมหนีไปแล้วว 55555
ดื้อจริงๆเด็กคนนี้ พี่ภพทำไก่ตื่นแล้วอ่ะ จากนี้เด็กมันคงกลัว ไม่ยอมเข้าใกล้แน่เลย
เฮ้อออ หนักใจแทนพี่ภพ เมื่อไหร่เด็กมันจะเปิดใจให้ก็ไม่รู้   :เฮ้อ:

ขอบคุณค้าบบ  :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 22-02-2013 23:09:30

ครีมหนีไปแล้วอ่ะ   :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: nu-tarn ที่ 22-02-2013 23:14:02

พี่ภพอ่ะ ทำเอาน้องครีมตกใจหนีไปเลย  :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: misso ที่ 22-02-2013 23:15:20

กรรม ตี๋เกรียนน้อยหนีกลับบ้านซะแล้ว อดสวีทที่หัวหินเลย พี่ภพตามน้องด่วน เคลียร์กับน้องด้วย จะจีบนะ

ขวัญเอ๊ย ขวัญมา หนูคิม :m20:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 22-02-2013 23:17:23

คิมหนีไปแว้ววว ว วว~ แสบจริงๆ ฮ่าๆ
ตามไปเร็วๆเลยเฮียภ๊พพพ!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: bobby_bear ที่ 22-02-2013 23:26:14

น้องครีมอ่ะ หนีเลยเหรอ
ทำแบบนี้พี่ภพมันยิ่งจะรุกหนักนะ 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: wi_OoO_wi ที่ 22-02-2013 23:41:36

รอตอนต่อไปนะ อ่ะ อ่ะ อ่ะ

คิมมมม นายจะหนีทำไม ถ้าเฮียภพจับได้ ไม่ซวยเหรอลูกกกกกกกก  :z10: :z10: :z10:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: Mengjie_JJ ที่ 22-02-2013 23:41:56

หนี ทำไม อ่ะ น้องครีม

อยากฟินต่อ

ขอให้พี่ภพไล่จับทัน

 :z2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 22-02-2013 23:46:03

ว่าแล้วปะไร (ตบเข่าฉาด!) เด็กมันฟรีคเอาท์ สติแตกจริงๆด้วย 5555
ชอบการ์ตูนแม่ไก่น้อยกะเพื่อนจิ้งจอกมากค่ะ น่ารักที่ซู๊ดดดด

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: annachang ที่ 22-02-2013 23:49:28

เอ๋!!!! รีแอคชั่นไม่ดราม่าแต่กลายเป็นเกรียนและแอบหวั่นไหว(?)แหะ.... // ตบเข่า เดาพลาด!!
เหมือนพี่ภพต้องไปยืนตะโกนหน้าบ้านน้องครีมอีกรอบซะแล้ว  :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: BitterSweet~ ที่ 22-02-2013 23:51:05

จะหนีไปไหน จะหนีไปไหนจ๊ะน้องครีม!
พี่ภพจับได้จะเป็นยังไงน๊ออ 5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: sakurai ที่ 23-02-2013 00:18:29

แหม น้องครีมจ๋า ไม่หวั่นไหวมีใจให้พี่ภพบ้างเลยหรือ

พี่ภพสู้สู้

แม้อิชั้นจะเป็นแม่ยกนุ้งครีม แต่ก็เชียร์เฮียเต็มที่นะ

เลิกอายเลิกซึนแล้วลุยโลด  :ped149:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 23-02-2013 00:20:57

จับให้ได้นะพี่ภพ



น้องครีมเริ่มหวั่นไหวแล้ว


 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: hobazaki ที่ 23-02-2013 00:21:52

พี่ภพพ ตามจับตัวมาให้ได้ อย่ายอมให้ตี๋คิมมาลบเหลี่ยมหนีกันไปอย่างนี้นะ อิอิ   :impress2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 23-02-2013 00:30:28

น้องครีมป้า เป็นนางเอกหนังอินเดียซะแล้น วิ่งรอบเขาอ้อมต้นไม้ แล้วนั่งรอพี่ภพดีๆล่ะอย่าซน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 23-02-2013 00:44:36

วิ่งไล่จับ?มันจะเป็นหนังแขกรึเปล่าเนี่ย เชียร์พี่ภพให้จับคิมได้โดยเร็ว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 23-02-2013 00:53:38

จับให้มั่นคั้นให้เป็นแฟนเลยสามภพ หุหุ มัดมือชกแบบไอ้ลูกเจี๊ยบ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: PK37 ที่ 23-02-2013 01:02:28

น้องครีมยังไม่หลับก็ไม่ถือว่าเป็นการลักหลับหล่ะสิเนี่ย  :เฮ้อ: แต่กลายเป็นการขโมยจูบซึ่งหน้า
ที่ยังไม่ยอมหลับยอมนอนก็เพราะคิดถึงพี่ภพจนนอนไม่หลับ ใช่! แต่ไม่ได้คิดพิศวาสหรอกนะ
แค่สงสัยและแม้จะพอเดาการกระทำได้ แต่ใจก็ไม่อยากยอมรับการคาดเดาของตัวเอง ซึ่งเป็นการเดาที่ถูก!
จูบๆ เดียวทำให้น้องครีมคิดมากๆ สุดๆ กังวลว่าโดนแต๊ะอั๋งตั้งแต่ต้น แต่ความจริงจะรู้ไหว่าพี่ภพเพิ่งจะแต๊ะอั๋งตามใจสั่งมาเมื่อไม่นานมานี้นี่เองนะ
และถ้าพี่ภพจ้องจะงาบจริงอย่างที่คิด การแกล้งหลับก็เป็นการเปิดโอกาสแบบมโหฬารให้อีกฝ่ายจับกดได้เลยนะ ยิ่งขนาดตัวที่ต่างกันมากนั่นอีก
เฮ้ย! พี่ภพดูแลน้องครีมดีอ่ะ ห่มผ้าให้แถมยังเก็บพับผ้าที่น้องกองทิ้งไว้อีกต่างหาก
น้องครีมใจอ่อนไวๆ นะ ก่อนที่หมาบ้าจะสติแตกอีก คราวนี้คงไม่โดนตบหัวแล้ว แต่คงจะตบปากด้วยปากแน่เลย กร๊ากกกก
ตอนแรกคิดว่าพี่ภพจะนอนไม่หลับ กลับเป็นน้องครีมที่คงหลับไม่ลงแทน
แถมยังแอบหนีพี่ภพไปซะอีก ไม่รู้ที่หนีเนี่ยหนีปัญหาเรื่องพี่ภพชอบตัวเอง หรือหนีใจตัวเองกันแน่
ถ้าพี่ภพจับได้นะ น้องครีมคงจะโดนฟัดลงโทษและอาจจะโดนข้อต่อรองที่เอื้อให้พี่ภพเพิ่มขึ้นแน่เลย
ถึงจะโดนขโมยจูบ แต่เหมือนว่าน้องครีมจะไม่ได้รังเกียจจูบของพี่ภพเลยนะ
เป็นสัญญาณอันตรายที่ทำให้คำแช่งของปิ่นหยกเข้าใกล้ความจริงเข้าไปทุกที  :laugh3:
ตกลงเป็นความดีความชอบของตาตี่ๆ นะที่ทำให้พี่ภพไม่สังเกตว่าลืมตาแป๋ว(แล้ว)มองอยู่

เป็นกำลังใจให้ค่ะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: DoubleBass ที่ 23-02-2013 01:05:06

จิ้งจอกน้อยโดนจุ๊บไปทีถึงขั้นสติเตลิดเปิดเลยเชียว น่าเอ็นดู  :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: whitefang ที่ 23-02-2013 01:10:36

ไก่ตื่นเลยพี่ภพ ตามด่วนนน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Noah ที่ 23-02-2013 01:38:47

โธ่ น้องครีม จะหนีทำไมล่ะลูก พี่ภพยังไม่ได้แสดงความรับผิดชอบเลย  :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: watcharet ที่ 23-02-2013 01:40:58

จะหนีรอดไหวเนี่ย คิมเอ๊ยคิมๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ju ที่ 23-02-2013 01:42:14

โธ่  :z3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 23-02-2013 01:50:29

จะหนียังแวะกินข้าวเช้าก่อนไปอีกนะหนูคิม
พี่ภพทำเด็กกลัวแล้ว ก็หนูไม่เคย...

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 23-02-2013 02:31:22

ตะกายมาเม้นต์ให้ด้วย นวัตกรรม 3G
ที่ยังมีอยู่ในเน็ตมือถือ
หลังจากทุยที MacBook เน่าหนอน

สรุปนุ้งครีมสมยอมโวยวายอะไรไม่ได้
เพราะแกล้งหลับและไม่ยอมลุกขึ้นพรวดมาโวยวายเอง
ใจสั่นล่ะสิ!! คำแช่งแม่ไก่กำลังสัมฤทธิ์ผล!!
ดูท่าน้องเป็นกังวลน่าดูที่ค้นพบว่าอีตาพี่ภพเป็นเกย์ !!!
ที่สำคัญกำลังจ้องงาบตี๋เกรียนผมทองหน้าตาดีอย่างตัวเอง 555

คิดว่าที่หนีไปเพราะกลัวเข้าหน้าไม่ติดมากกว่า
ยังคงไว้ลายหัวหน้าสมาคมเกรียนแห่งประเทศไทย
วางแผนทุกอย่างได้เนี้ยบเหมือนเดิม แถมยังมีอารมณ์แก่ใจ
ทานข้าวเช้าที่ รร ฟรีอีกต่างหาก อยากรู้เหมือนกันว่า
ถ้าน้องไปคอยรถตู้แล้วปรากฎว่าเงินในกระเป๋ามีไม่พอ
จ่ายค่ารถต้องแบกหน้ากลับมาหาอีตาพี่ภพจะทำไง
โกงเวลา 24 ชม ในการประมูลด้วย 555

เป็นตอนที่ลุ้น อ่านความคิดของน้องได้เยอะชอบค่ะ ^^
คิดอยู่แล้วว่านุ้งครีมต้องมีเซ้นส์บ้างว่าเฮียคงคิดอะไร
กับตัวเองไม่น้อย ประสบการณ์จากเพื่อนรักบ่งบอก 555

ปล เป็นการเม้นต์ที่เหนื่อยมากในมือถือ ToT

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: ❥ʞαxiќɒ。 ที่ 23-02-2013 02:51:40

ตอนนี้ช่างสั้นและค้างยิ่งนัก  :a5:

ตี๋น้อยหนีไปไหนแล้วว! อดฟินต่อเลยเฮียยยยยยยยยยยยยยยยยย!
รีบไปพาตัวกลับมาด่วนๆเลยนะ!! โธ่... ยังไม่ทันได้จีบแบบจริงจังก็ทำน้องกลัวซะแล้ว ไอ้พี่ภพเอ๊ยยยย!
อาตี๋น้อยก็ยังมีอารมณ์มานั่งกินข้าว นั่งแช่โซฟาอีกนะ! 555555555

น้องครีมก็ดูท่าจะกลัวมากจริงๆ.. นอนนิ่งไม่กระดุกกระดิกเชียว! แบบนี้มันน่าแกล้งฝุดๆ เอิ๊กๆ :z1:
ขวัญเอ๊ย ขวัญมานะหนู กร๊ากกกกกกกกก! 55555555
แต่ก็สมควรอยู่หรอกที่คิมจะกลัว เพราะถ้าพี่ภพจะ 'งาบ' คิมจริงจังก็คงเรียบร้อย! ไม่รอด! 555555
ตัวกระจึ๊งเดียวจะไปสู้ตัวถึกควายแบบเฮียภพได้ยังไง!

พี่ภพอ่อนโยนมากอ่ะ ทั้งลูบหัว ทั้งห่มผ้าให้ ทั้งบอกฝันดี...... อ่อนโยนจนน่าสงสาร!!! T_T
ขอให้น้องคิมอย่าใจร้ายกับพี่ภพเกินไปนะะ! T__T
ทำใจซะเถอะ...
ยังไงๆ น้องก็หนีไม่พ้น(คำสาบแช่งของปิ่นหยกและคนอ่าน)หรอก  :z1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: MiiCell ที่ 23-02-2013 03:06:45

นั่นแน่ อาเฮียภพจู่โจมเด็กหรอ แหมๆได้อาจารย์ดี
อย่างสรัญซะแล้ว อิอิ อยากอ่านโดจินต่ออ่ะเรนนี่ซัง
คิมเอ๊ยหวั่นไหวก็บอกมาเหอะ  :o8:
แต่พี่ภพปากแข็งโป๊กอย่างกับบ่าแน๊แน่วแช่แข็ง (บานาน่า-วิบัติเพื่อ...?)
ยังยอมมาจีบก่อนเลย น้องครีมก็เจอบุคคลในฝัน(เรื่องรูปผูกจุกที่เจ๊ใหญ่บอก!!)
เพราะฉะนั้น คำสาปแม่ไก่จงออกฤทธิ์ซะเถอะ  :z1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ningg.Destiny ที่ 23-02-2013 03:20:09

อุม้ะ ! เฮียทำไก่ตื่นจริงๆด้วย
น้องครีมขา อย่าหนีพี่เค้าไปสิคะลูก
ควรอธิบายกับนุ้งครีมยังไงดีว่า.. พี่ภพไม่ได้เป็นเกย์ ~
พี่เค้าชอบแค่น้องครีม .. เหมือนที่อาทิตย์ชอบปิ่นหยกนั่นแหละ
พี่เค้าไม่ได้ใจเต้นแรงกับผู้ชายทุกคนนะเออ (วันนี้มาแบบมีสาระมาก)
จะบอกอะไรดีละ งั้นเอาเป็นว่า .. เฮียสู้สู้ ~

 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: ลิงน้อยสุดเอ๋อ ที่ 23-02-2013 04:23:47

พี่ภพอ่ะ

ทำน้องครีม ตื่น น้องมันเลยหนีน่ะสิ

แล้วจงจีบต่อไป สู้ๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: Takarajung_TK ที่ 23-02-2013 04:42:34

พี่ภพสู้ๆ โบกพู่เชียร์
ตามกลับมาให้ได้น้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 23-02-2013 05:41:07

  คิมหนีไปแล้ว    แล้วพี่สามภพจะทำไงดีล่ะคราวนี้

   +1   จ้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 23-02-2013 07:31:13

สงสัยหนีเพราะตกใจความรู้สึกของตัวเองหรือเปล่า ^^

ขอให้ภพตามมาเจอที่ท่ารถละกันนะคะ ...  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: kokilolylove ที่ 23-02-2013 08:00:38

คิมหนีไปแล้ว พี่ภพจะตามทันไหมนะ ขอให้ทันๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: both^^ ที่ 23-02-2013 09:01:16

ครีมมันช้อคเหอะ
ตามให้ทันนะค้าาาา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 23-02-2013 09:02:11

ตัวโกงเผยไต๋ออกมาแล้ว และความจริงมีเพียงหนึ่งเดียว ขอเอาชื่อคุณปู่...เอ้อ...มีแต่อากง...แต่ก็นั่นแหละ! เป็นเดิมพัน555555

ตลกมาก นี่ขนาดคิมเครียด ยังอุตส่าห์ปล่อยมุก555555

ปล.รักคนแต่งค่ะ  :pig4: :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 23-02-2013 09:56:35

โธ่คิม อย่าหนีดิ ถ้านายแน่จริง 5555

เอาใจช่วยพี่ภพ อิอิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: Nile ที่ 23-02-2013 10:16:02

พี่ภพ!! 55555  :m20:
จิ้งจอกตื่นหมดแล้ว คราวนี้ล่ะเล่นไล่จับกันมันส์แน่ๆ หวังว่าคงไม่เหมือนหนังแขกนะคะ จีบกันทีวิ่งข้ามเขาเป็นลูกๆ (แต่ดูท่าทางอันนี้จะหนักกว่านะ เล่นข้ามจังหวัดกันทีเดียว ฮ่าๆๆๆ โอ๊ย ฮา ไม่ไหวจะเคลียร์จริงๆ)  :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 23-02-2013 10:26:35

เอาละซิไอ้น้องคิมรู้ตัวแบบนี้พี่ภพจะทำยังไงล่ะเนี่ย

ไม่รู้เจอกันคราวหน้าไอ้ตี๋มันจะกล้าเกรียนใส่อีกหรือเปล่า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 23-02-2013 10:27:16

พี่ภพไก่ตื่นแล้ว รีบๆหน่อยเดี๋ยวไม่ทัน  :m20:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 23-02-2013 10:28:40

เค้าไมืได้เป็นเกย์ค่ะลูก เค้าแค่ชอบนู๋เฉย ๆ

555 คิมน่ารักเป็นบ้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 23-02-2013 10:29:04

เอาใจช่วยให้ตี๋น้อย รู้ใจตัวเองเร็วๆ

รักพี่ภพ อิๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 23-02-2013 10:36:00

อ้าว หมาป่าทำจิ้งจอกตื่นซะแล้ว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 23-02-2013 10:45:20

ไม่รอดแน่แล้ว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 23-02-2013 11:05:38

เล่นวิ่งไล่จับกันทั่วหัวหินเลย

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: SiLent_GRean ที่ 23-02-2013 11:59:36

ตามกลับไปให้ทันนะพี่ภพ   :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: saiiisai ที่ 23-02-2013 13:45:59

ผิดสัญญาแบบนี้ จับได้ หอมแก้มซักสองฟอดเลยนะครับ เฮียภพ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: AdLy ที่ 23-02-2013 15:27:26

พี่ภพ I think u can do

ของแถมนี่โดนใจตลอดเลยอ่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: YOSHIKUNI RUN ที่ 23-02-2013 15:42:22

เราก็นึกว่าจะซึ้งที่ไหนได้ ดันเผ่นซะงั้น
พี่ภพ รีบเลยๆๆ
  จับมาให้ได้!!  :a2: :a2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 23-02-2013 15:52:13

ชอยผู้ชายแบบพี่ภพ ดูมีึเสน่ห์ อยากเป็นตัวร้าย จะได้แย่งคิม ขอลวนลามพี่ภพสักนิดก้ยังดี  :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 23-02-2013 16:03:38

คิมแสบจริงๆ ท่าทางพี่ภพต้องเหนื่อยอีกนาน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: AiiSoul ที่ 23-02-2013 16:04:10

จิ้งจอกตื่นหมดแล้วจ้ะพี่ภพพพพพพพพพพพพพพพพพพพพพ :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: RainyMooD ที่ 23-02-2013 16:13:14

คิมบอกว่า จับให้ได้ถ้านายแน่จริงนะพี่ภพ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 23-02-2013 17:23:02

 o18

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 23-02-2013 18:51:36

จิ้งจอกตื่นแล้วพี่ภพ 555

การ์ตูนน่ารักเว่อๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: phoenixa ที่ 23-02-2013 20:27:45

น้องครีมรู้ใจพี่ภพแล้ว แต่ไม่รู้ว่าแน่ใจ หรือเชื่อใจขนาดไหนกันนะ
อาจจะเข้าใจว่าพี่ภพเล่นๆ ไม่คิดจริงจังก็ได้
แต่ที่ผ่านมาก็ดูแลดีตลอดนะ

ส่วนน้องครีม มีใจแต่ยังไม่รู้ตัว หรือว่าไม่มีใจเลยหว่า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 23-02-2013 20:41:27

กรี๊ดดดดดดดดดดดดด
น้องครีมไหวตัวทันแล้ว พี่ภพสู้โว้ยยยยยยย  :m11:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: MM ที่ 24-02-2013 02:19:24

เอาใจช่วยพี่ภพ ~  :L2:  พี่ภพ ถ้าจับตัวได้แล้ว หาปลอกคอมาใส่คล้องเอาไว้เลยนะ  :laugh:  ถ้าทาง จิ้งจอกตัวนี้จะซน+ดื้อ+แสบ  o13 เอาเรื่อง  :laugh3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 24-02-2013 10:29:34

ต่อจากนี้ไปขอให้นึกถึงหนังแขกไว้ เพราะนางเอก??? จะวิ่งหนีข้ามภูเขาสิบลูกให้พระเอกวิ่งตาม 555+

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 24-02-2013 10:49:04

พี่ภพสู้สู้ :ped149:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: mizzmizz ที่ 24-02-2013 12:50:45

แอร๊ยยยยยยยยยยยย  :impress2:


ตามด่วนเลยค่ะเฮีย  :sad4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 24-02-2013 16:04:16

จะหนีพ้นรึป่าวน่ะคิม?

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: chin-ruyze ที่ 24-02-2013 18:12:00

ตามมาติด
มาติดตาม
สนุก........
วาดรูปสวย
ลงสีสวย
คนเขียน(สวย)ด้วย(มั้ง?)
5555+ :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 24-02-2013 23:58:44

มาตามอ่านและครับ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 25-02-2013 02:09:25

จับได้เอาให้หนักเลยเฮียเพี้ยน  o18

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: Nile ที่ 25-02-2013 08:10:05

อร๊ายยยยยยย ของแถมน่ารักเวอร์ๆ  o18

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 25-02-2013 16:42:18

เหมือนคิมยังไม่มีสัญญาณว่าชอบพี่ภพเลยอ่ะ ทั้งสกินชิพที่ทำกับทุกคนอยู่แล้ว อ้อนเพราะเป็นน้องชายคนเล็ก พี่ภพน่าสงสาร จีบเค้าแบบนี้อย่าหวังจะได้คืบหน้านะ

เอาแต่ตามใจน้อง ปล่อยให้น้องฉวยโอกาศงี้ แล้วตอนกลางคืนค่อยฉวยโอกาศน้องคืน น้องหนีเลยเห็นมั้ย อยากเห็นเรียลลิตี้วิ่งไล่จับที่หัวหินจังเลย พี่ภพจะทำอะไรน้องได้ เดี๋ยวนี้ยอมน้องขึ้นเยอะเลย ป้อดดดดดดด 5555555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: -west- ที่ 25-02-2013 17:02:55

ตี๋เอ้ยยย  ยอมๆเฮียไปเถอออะ เฮียภพไม่ดีตรงหนายยย ย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: Oilsaoo ที่ 25-02-2013 22:11:07

อ้าวว น้องหนีไปเเล้วว
พี่ภพอ่ะ ไปตามน้องเลยย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 25-02-2013 23:27:57

 :L2: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: kp ที่ 26-02-2013 00:43:11

คงต้องบอกกันตรงๆแล้วครับพี่ภพ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 23 Catch me if you can (หน้า 45) 22/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: cutybuay ที่ 26-02-2013 01:09:13

เชียร์พี่ภพ เชียร์พี่ภพ เชียร์พี่ภพ เชียร์พี่ภพ เชียร์พี่ภพ เชียร์พี่ภพ  :ped149:
ป้ายไฟพร้อม เครื่องดื่มชูกำลังพร้อม ผ้าเย็นพร้อม ยาดมพร้อม ลุยเลยจ้ะพี่ภพ วิ่งสู้ฟัด เอ้ย วิ่งตามน้อง  :oni1:
อิป้าจะไปรอที่เส้นชัยนะจ้ะ  :z2:

รอตอนต่อไป และรอจิ้มตูดคนเขียน อิอิ :z1:

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 26-02-2013 01:27:18

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 24 – ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ

ค่าตั๋วรถตู้หนึ่งร้อยแปดสิบบาทถ้วน

คิมหันต์นั่งกระดิกเท้า กวาดตามองอนาคตผู้ร่วมทางในเวลาอันใกล้ ยกขวดน้ำเปล่าขึ้นกระดกไปเรื่อยรอเวลารถออก โชคดีที่ยังเอะใจพกเงินติดตัวไว้บ้างก่อนออกจากบ้านแม้ไม่ได้มากนัก ใครจะรู้ว่าจะโดนลากมาไกลขนาดนี้ คิดถูกจริง ๆ ที่แวะกินมื้อเช้าฟรีของโรงแรมก่อน ไม่อย่างนั้นเดี๋ยวหิวตายแถมเงินใกล้หมดอีก หากวัสสานะรู้เข้าว่าร่อนมาถึงหัวหินไม่รู้เธอจะทำหน้าอย่างไร

เด็กหนุ่มก้มลงมองโทรศัพท์ แบตเตอร์รี่ยังเหลืออีกเยอะพอให้นั่งเล่นเกมรอ ละเลยคำแจ้งเตือนสายไม่ได้รับจากชื่อซึ่งบันทึกไว้เองกับมือว่า ‘หมาบ้า’ 

แน่นอน เขาไม่เคยโทรหาเจ้าของเบอร์นั้นมาก่อน และนี่เป็นครั้งแรกที่อีกฝ่ายติดต่อมาทางนี้ เพราะที่ผ่านหากใช้มือถือก็คุย(หรือทะเลาะ?)ด้วยการแชทมาโดยตลอด เบอร์นี่ได้มาจากสิสิรผู้เป็นพี่สาวคนรองซึ่งเขาไปคาดคั้นขอมา ตั้งใจจะเก็บไว้ในเครื่องเผื่อมีโทรเข้าได้รู้ว่าไม่ต้องรับสาย ไม่นึกว่าจะโทรมาจริง ๆ ทั้งที่เขาไม่เคยให้เบอร์เสียหน่อย

รู้ทันหรอกน่า

เด็กหนุ่มกระตุกมุมปาก ใครจะรับให้โง่ โทรมาสองครั้งแล้วก็เงียบไปเลย อาจล้มเลิกความตั้งใจแล้วก็ได้


เสียงคนขายตั๋วประกาศว่ารถกำลังจะออก คิมหันต์ลุกขึ้นยืน เหวี่ยงเป้ขึ้นสะพายไหล่แล้วเดินไปต่อคิวที่ประตูรถตู้ ต่อให้สามภพตามมาตอนนี้ก็ไม่ทันแล้ว แม้รู้สึกผิดที่โกงเวลาตั้งหลายชั่วโมง แต่เดี๋ยวทำใจได้และรอให้สถานการณ์ปลอดภัยกว่านี้ค่อยไปใช้คืนให้วันหลังแล้วกัน

เขาชะเง้อมองย้อนกลับไปยังทางไปโรงแรม อดคิดไม่ได้ว่าหนีออกมาโดยไม่บอกกล่าวอย่างนี้ อีกฝ่ายจะตกใจหรือโมโหไหม? มองอีกแง่ถ้าหากตัวเองพาลูกหลานคนอื่นมาตั้งไกลแล้วปล่อยหายตัวไปไหนไม่รู้คงเป็นเรื่องใหญ่ทีเดียว จะบ้าไปแจ้งความหรือเปล่า?

ไม่มั้ง...?

คิมหันต์ยักไหล่ ขยับขาตามคนข้างหน้าไปอีกก้าว เดี๋ยวได้นั่งปลอดภัยบนรถปิดประตูเรียบร้อยแล้วค่อยส่งไลน์ไปหาว่าหนีกลับเรียบร้อยแล้วไม่ต้องตาม

หรือเฮียหมาบ้าก็ไม่คิดจะตามแต่แรกอยู่แล้ววะ?

“ช่างเห๊อะ”

ถึงคิวเขาแล้ว ควรรีบขึ้นรถเสียที คนข้างหลังยืนรอเปลี่ยนจากทำหน้างงที่เขาพูดคนเดียวมาทำตาขวางแทนไปเรียบร้อย

เด็กหนุ่มถอนหายใจ โหวงเหวงในอกแปลก ๆ  รู้สึกเหมือนกำลังทำความผิดอะไรสักอย่าง อาจผิดจริงก็ได้ แต่ใครใช้ให้เฮียเพี้ยนงี่เง่ามาทำอะไรเขาก่อน นึกถึงแล้วก็ราวกับว่าอากาศในรถจะร้อนขึ้นกะทันหัน แอร์เสียหรือเปล่า เอามือไปอังก็ยังมีลมเป่าออกมาดี แต่กลับร้อนเอา ๆ  บางทีอยู่ด้วยกันนานไปหน่อยคงทำเขาเริ่มเพี้ยนไปอีกคน 



ผู้โดยสารทั้งหมดขึ้นมานั่งเรียบร้อย ประตูรถตู้ถูกเลื่อนปิดสนิทพร้อมกับที่รถเริ่มเคลื่อนตัวออกช้า ๆ




คิมหันต์เอนหลังพิงเบาะ กอดกระเป๋าเป้ไว้กับตัว หลับตาแล้วผ่อนลมหายใจยาว






รอดแล้ว







เอี๊ยดดดด!!!





“!?”



เด็กหนุ่มสะดุ้งเฮือก หัวเกือบทิ่มจากการเบรกกะทันทันพร้อมเสียงสบถของคนขับ ชะเง้อไปดูผ่านกระจกหน้ารถว่าเกิดอะไรขึ้นก็ถึงกับต้องเบิกตากว้าง...กว้างขึ้นทุกที....กว้างจนจะเลิกตี่ได้อยู่แล้ว





“คิมหันต์!”





เสียงโคตรคุ้น และพอเห็นหน้าก็ต้องบอกเลยว่าบ้ากว่านี้ไม่มีอีกแล้ว






“ไอ้เชี่ย!”







.





.





.





.





สามภพหอบหนักหน่วง แต่ยังยืนกางแขนอยู่ท่าเดิมกลางถนน โชคดีที่เป็นเขตตลาดและรถก็เพิ่งเคลื่อนตัวออกไปได้เพียงเล็กน้อยความเร็วจึงยังไม่สูงนัก(แลกกับการที่ผู้คนมากมายหันมามองเขาเป็นตาเดียว) ไม่เช่นนั้นพรุ่งนี้หนังสือพิมพ์ท้องถิ่นอาจลงข่าวหนุ่มนักศึกษาทันตแพทย์ถูกรถตู้โดยสารเหยียบดับอนาถกันบ้าง หากไม่อยู่ในอารมณ์ร้อนรนปนหงุดหงิดเช่นนี้คงอับอายฉิบหายวายป่วงแล้ว


นี่มันโคตรบ้าเลย


เขานึกก่นด่าตัวเองแบบไม่ต้องรอใครมาบอก ทั้งที่รู้อย่างนั้นก็ยังตะโกนเรียกเสียลั่น


“คิมหันต์!”


เจ้าของชื่ออยู่บนรถแน่นอน แม้ฟิล์มกระจกจะเข้มไปหน่อยจนมองไม่ชัด แต่เขาเห็นกับตาว่าไอ้เด็กแสบปีนขึ้นไปหยก ๆ  หากวิ่งมาทันคงไม่ต้องใช้วิธีบ้าบิ่นเช่นนี้ แย่ตรงที่แม้จะมองเห็นว่าขึ้นรถไปต่อหน้าต่อตาแต่ระยะห่างนั้นมากเกินไป เขาเร่งฝีเท้าสุดชีวิตทว่ายังช้ากว่าตอนที่เจ้าตัวหายเข้าไปในพาหนะคันนั้น มีคนปีนตามขึ้นไปอีกสองสามคน ก่อนประตูรถจะเลื่อนปิดลง

“อย่าคิดว่าจะรอด” นั่นเป็นสิ่งที่เขาส่งเสียงคำรามลอดไรฟันโดยไม่รู้ตัว ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองตั้งใจทำอะไรกันแน่ ชะงักอีกทีก็ตอนวิ่งแซงรถตู้ซึ่งเพิ่งออกตัวมายืนขวางกลางถนนเหมือนคนสติไม่ดีเช่นนี้เอง


“เฮ่ย ทำไรวะไอ้น้อง!” ชายคนขับโผล่หน้าออกมาจากหน้าต่างรถพลางโบกมือให้เขาหลบไปก่อน “อยากตายเรอะ!?”


เขามองหน้าคนพูดแต่ไม่ตอบอะไร เดินอ้อมไปกระชากประตูรถตู้เปิดออก กวาดสายตามองหาเป้าหมาย ไม่ต้องใช้ความพยายามมากมายเลยสำหรับเด็กอย่างคิมหันต์ ผมสีทองสว่างเด่นจนไม่รู้จะเด่นยังไง เจ้าตัวกำลังอ้าปากค้างพร้อมกับเบิกตากว้างอยู่ที่นั่งตรงกลางแถวหน้าสุด

“ขอโทษครับ” เขาบอกหญิงวัยกลางคนซึ่งนั่งขวางระหว่างเด็กหนุ่มกับตัวเอง เอื้อมมือผ่านหน้าเธอไปคว้าแขนอีกฝ่ายเอาไว้มั่น ออกแรงดึงเพียงนิดหน่อยคิมหันต์ซึ่งกำลังช็อคก็แทบถลาออกจากรถเกือบลงไปล้มกลิ้งอยู่บนพื้น

แค่เกือบเท่านั้น เพราะเขาคว้าเอาไว้ทันแบบเต็มไม้เต็มมือ กอดหมับแน่นหนาชนิดที่ว่าไม่ต้องหาเรื่องดิ้นไปไหนอีกแล้ว กระเป๋าเป้สีส้มกลิ้งลงมาหยุดอยู่ข้างรองเท้าเปื้อนฝุ่นคลั่กของเขา ก่อนชายหนุ่มจะหันไปตะโกนถึงคนขับเสียงโหดซึ่งไม่ได้ตั้งใจให้ออกมาเป็นเช่นนั้นเลย

“เสร็จธุระแล้ว ขอโทษที่รบกวน”

คนขับทำสีหน้างุนงงซึ่งไม่ได้นำพาความน่าสนใจใดให้เกิดขึ้น สามภพว่าจบก็ปล่อยมือข้างหนึ่งจากร่างโปร่งของคิมหันต์เพียงแวบเดียวเพื่อจะดึงประตูรถปิดดังปังแล้วกลับมากอดรัดไว้อย่างเก่า เอาเท้าเขี่ยเป้บนพื้นออกไปให้พ้นทางล้อรถ ก่อนพาหนะสีขาวจะเคลื่อนออกจากจุดนั้นช้า ๆ ท่ามกลางความประหลาดใจของผู้คนโดยรอบ


ชายหนุ่มถอนหายใจเฮือกใหญ่ ทั้งเหนื่อยทั้งร้อน ได้ออกกำลังกันแต่เช้า แต่อย่างน้อยก็หิ้วไอ้ตัวแสบออกมาได้ทันเวลาเฉียดฉิว


“คิดยังไงหนีออกมาวะ!?”


คิมหันต์นิ่งสนิท นิ่งเกินไปจนน่าสงสัย แถมผู้คนซึ่งห้อมล้อมอยู่ก็จ้องเอา ๆ จนเริ่มใกล้เคียงไทยมุงหัวหินมุงเข้าไปทุกที นึกได้ว่าเขายังรัดตัวอีกฝ่ายแน่นจนดูประหลาดท่ามกลางสายตาอยากรู้อยากเห็นซึ่งรัวยิงเข้ามาจนต้องยอมปล่อยมือ ก้มลงไปเก็บเป้ขึ้นมาคล้องไว้เองขณะที่ยังระวังไม่ให้อีกฝ่ายคลาดสายตา

ดีแค่ไหนแล้วที่ไม่มีคนรู้จัก

“เอาละ” สามภพเปลี่ยนเป็นคว้าไหล่สองข้างของเด็กหนุ่มไว้แทนเผื่อจะยังไม่หมดฤทธิ์ ตั้งแต่ลากตัวลงมายังไม่ได้มองหน้ากันชัด ๆ สักที ปากก็ออกคำสั่งพร้อมกับย่อตัวลงไปดูไอ้แสบที่ก้มหน้างุดไม่ยอมสบตา “ไหนขอเหตุผลดี ๆ สักข้อว่าหนีทำ...เบื๊อก......อะ...ไ—”


“...”


เขาพูดไม่จบประโยค และคงเอ่ยอะไรยาว ๆ เป็นภาษาคนไม่ได้ไปอีกพักใหญ่ รู้สึกตกอยู่ในสถานการณ์ย่ำแย่สุด ๆ เข้าแล้ว




ไม่เคยรู้เลยว่าคิมหันต์จะทำสีหน้าแบบนี้ได้




“..คิม?”



เด็กหนุ่มหน้าขึ้นสีจัดจนน่ากลัวว่าจะระเบิด โดยเฉพาะพวงแก้มซึ่งแดงระเรื่อลามไปถึงใบหู เครื่องหน้าปกติก็น้อยอยู่แล้ว ทั้งตาตี่ ปากนิดจมูกหน่อยกับผิวขาวเป็นทุนเดิม พอเลือดสูบฉีดจนแดงเข้าหน่อยจึงยิ่งเห็นชัดอย่างไม่ต้องสงสัย ไหนจะอาการก้มหน้าก้มตาจดจ้องอยู่แต่พื้นดินไม่ยอมมองมาทางเขาแม้แต่น้อย ทั้งที่ปกติถ้าจู่ ๆ ไปลากตัวมาเช่นนี้คงได้แหกปากโวยวายแผลงฤทธิ์ตลาดแตกไปแล้ว


“เป็นอะไร?”


เขาย่อตัวลงไปกว่าเดิมเพราะอีกฝ่ายเอาแต่ก้มหนี อีกนิดเดียวคงกลายเป็นคุกเข่าต่อหน้าไอ้เด็กเกรียนที่ตอนนี้คล้ายจะเกรียนไม่ออกเสียแล้ว

คิมหันต์ขมวดคิ้วแน่น หนาว ๆ ร้อน ๆ อย่างน่าประหลาด เรื่องเมื่อคืนคอยจะวนเวียนขึ้นมาในหัว ตอนแรกก็ว่าไม่คิดอะไรแล้ว แต่พอเจอคนต้นเหตุเข้าจริง ๆ กลับไม่กล้าสู้หน้าเสียอย่างนั้น ยิ่งโดนลากลงจากรถมากอดไว้แน่นยิ่งชวนสติแตก ตอนนี้แค่จะเงยหน้ามองยังทำไม่ได้ แต่เฮียหมาบ้าจิตหลุดก็ยังอุตส่าห์ย่อตัวตามลงมาจ้องอีก


“คิมหันต์?”


เรียกอะไรนักหนา แล้วตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่คนตรงหน้าเปลี่ยนมาใช้น้ำเสียงอ่อนโยนแบบนี้เรียกชื่อเขา ขนลุกขนพองทั่วตัวไปหมดแล้ว

“เวรเอ๊ย!” เด็กหนุ่มร้องออกมาได้เท่านั้นเอง พูดอะไรอย่างอื่นไม่ออกราวกับทำลิ้นหาย แถมหน้ายังพาลจะร้อนเอา ๆ เหมือนโดนไฟลนพร้อมกับอาการใจเต้นโครมคราม บ้าฉิบ! เขาต้องติดเชื้อบ้าอะไรสักอย่างมาจากคนประหลาดตรงหน้าแน่นอน

สามภพมองข้ามไหล่คิมหันต์ มัวยืนอยู่อย่างนี้คงไม่ดีแล้ว มีแต่สายตาสงสัยใคร่รู้ส่งมาจนตัวแทบพรุน ตัดสินใจลุกขึ้นยืนหลังตรง ถอดเสื้อเชิ้ตซึ่งสวมทับเสื้อยืดของตัวเองออกแล้วคลุมศีรษะและไหล่เด็กหนุ่มตรงหน้า ปิดไว้สักหน่อยเผื่อเจ้าตัวจะหยุดแสดงอาการชวนให้คนมองใจสั่นอย่างนั้นลงบ้าง เสื้อก็เลือกสวมเสียคอกว้างเลยให้ตายเถอะ เขาโคลงศีรษะพร้อมกับพยายามสงบสติอารมณ์ เอื้อมมือไปโอบรอบไหล่คิมหันต์เอาไว้โดยมีเนื้อผ้ากั้นอยู่ก่อนจะออกแรงดันเบา ๆ ให้อีกฝ่ายก้าวเท้าตาม

“ไม่ทำอะไรแล้ว” เขากระซิบเมื่อรู้สึกได้ถึงแรงขืน ใจหนึ่งก็อยากเตะไอ้เด็กนี่ให้ปลิว แต่อีกใจก็สุดจะสงสาร ท่าทางเขาคงเดาไม่ผิดเรื่องคิมหันต์รู้ตัวว่าเกิดอะไรเมื่อคืนนี้ แต่สิ่งที่เกินคาดคือเล่นเอาสิ้นกระบวนท่าไปไม่เป็นเลยทีเดียวนี่แหละ เกรียนแตกกะโหลกกะลาไม่นึกว่าแค่จูบจะถึงกับเสียศูนย์ “กลับไปคุยกันดี ๆ ที่โรงแรม”

“จะพรากผู้เยาว์รึไง?”

ปากเสียอีก! แม้ฟังดูตะกุกตะกักแต่ก็ทำเขาสะดุ้งไปนิดหน่อย

“เอาอะไรคิดวะ!?”

“พี่ทำอะไรนึกว่าผมไม่รู้หรือ?”

“......”

นั่นปะไร สามภพยกมือขึ้นถูเบา ๆ ที่ปลายจมูกตัวเองแก้เก้อ ได้รับคำยืนยันเช่นนี้ก็เป็นอันว่าชัดเจนแล้ว คิมหันต์จะทำตัวโง่กว่านี้สักหน่อยไม่ได้เลยหรืออย่างไร

“ทำอะไร?” เขาย้อนถาม ขอเป็นฝ่ายแกล้งโง่เองก็ได้ ถ้ากล้าพูดชัด ๆ จะได้รู้ไปว่าเข้าใจตรงกันจริง

“..พี่จูบผม”

ไอ้เด็กนี่ก็ตรงฉิบหาย!

คิมหันต์พูดจบก็ดูราวกับจะยิ่งตัวหดเล็กลงไปอีก ทั้งหน้ามุดหายไปใต้เสื้อเชิ้ตเขา หรือว่าร่างกายย่อส่วนได้จริงจากใต้ผืนผ้านั้นก็ไม่รู้ เห็นแล้วชวนให้รู้สึกเอ็นดูจนต้องโอบเข้ามาอยู่ใกล้ ๆ โดยไม่รู้ตัว

“ไม่ได้หลับ แต่ก็ไม่ขัดขืน” เขาพูดต่อเสียงเย็น มองถนนข้างหน้าซึ่งอีกนิดเดียวก็ใกล้กลับถึงโรงแรม “งั้นแสดงว่าเต็มใจ?”

ฝีเท้าที่ก้าวตามจังหวะการเดินซึ่งเขาเป็นคนกำหนดของเด็กหนุ่มชะงักลงฉับพลัน มือคว้าปกเสื้อของเขาที่คลุมหน้าตัวเองอยู่แล้วเลิกมันออก เงยขึ้นขมวดคิ้วจ้องเขาเขม็งพร้อมสีหน้าแดงเป็นลูกมะเขือเทศ ปากสั่นเหมือนอยากโวยแต่พูดไม่ออก แต่พอเขาจ้องตากลับไปบ้างนิ่ง ๆ ได้เพียงนิดเดียวเจ้าตัวก็รีบดึงเสื้อขึ้นมาคลุมหน้าอีกครั้งไม่พูดไม่จา เหลือแต่ใบหูแดงระเรื่อโผล่ให้เห็นรำไร

ชัวร์แล้ว...มันเขิน

“ถ้ารู้ว่าเป็นอย่างนี้คงจูบตั้งแต่ยังตื่นอยู่แล้ว”

“ไปจูบหมาไป!” คิมหันต์แยกเขี้ยว ดูแล้วรู้เลยว่าซวนเซไปไม่น้อยทีเดียว

“นั่นสินะ” เขายังโอบไหล่เด็กหนุ่มไว้แม้ตอนเดินผ่านพนักงานต้อนรับคนเดิมที่ล็อบบี้ เธอลอบสังเกตพวกเขาสองคนด้วยสีหน้าฉายแววสงสัย ส่วนเขาเพียงแต่เหลือบมองเธอด้วยหางตาเพียงแวบหนึ่งก่อนหญิงสาวจะทำหน้าซีดแล้วรีบหันไปทางอื่นไม่รู้ด้วยสาเหตุอะไร จากนั้นจึงหันกลับมาสนใจตัวยุ่งตรงหน้าต่อ “ก่อนมานี่มีใครสักคนกัดมือพี่แล้วบอกว่าตัวเองเป็นหมาเสียด้วย”

ผู้ถูกพาดพิงถึงกับหายใจติดขัด คนที่สามภพพูดถึงคือเขาเองอย่างไม่ต้องสงสัย และที่แย่คือยังนึกไม่ออกว่าจะเถียงอะไรดี ทริปหัวหินเป็นถิ่นมีหอยสูบเอาความเก๋าของเขาไปหมดแล้วหรืออย่างไรไม่ทราบได้ วันนี้ฟอร์มตกฮวบฮาบอย่างมีนัยสำคัญเหมือนนักฟุตบอลใกล้แขวนสตั๊ด ทั้งที่ปกติเคยเถียงได้สูสีแท้ ๆ ทว่าหลังโดนหิ้วตัวออกมาจากรถตู้กลับคิดช้าไปหมด จะทำจะพูดอะไรช่างไปไม่เป็นและเสียเปรียบอีกฝ่ายได้อย่างน่าเวทนา

น่าหงุดหงิดอะไรอย่างนี้ คิมหันต์ซึ่งงุ่นง่านมาเกือบตลอดทางก็ยังคงเครียดกับสถานการณ์กระทั่งเดินมาหยุดอยู่หน้าประตูลิฟต์ รอจนมันเปิด จงใจเล่นลูกดื้อเกรียนไม่ยอมก้าวขาเข้าไป แทนที่สามภพจะหงุดหงิดอย่างเคย ชายหนุ่มกลับเดินอ้อมมาหยุดด้านหลัง เอามือยื่นมารวบเอวเขาไว้แล้วยกตัวลอยไปปล่อยลงอีกทีเรียบร้อยในลิฟต์เสียอย่างนั้น


เอ๊อ! ถือว่าตัวใหญ่ ถือว่าแรงเยอะ!


แล้วทำไมไม่มีคนอื่นเข้ามาด้วยเลยวะ?

คิมหันต์ยืนชิดประตูลิฟต์ จ้องมองตัวเลขระบุชั้นด้วยไม่รู้จะเอาสายตาไปวางไว้ตรงไหน

เอาละ! ตั้งสติหน่อย ศึกนี้ยังอีกยาวไกล อย่างน้อยก็ชัดเจนแล้วว่าอีกฝ่ายจ้องงาบเขาไม่ทางใดก็ทางหนึ่งแน่นอน แต่ไม่ง่ายหรอก เด็กหนุ่มประกาศกร้าวอยู่ในใจว่าจะไม่มีทางให้ตัวเองพบจุดจบน่าอนาถอย่างเพื่อนรักปิ่นหยกเด็ดขาด

ประตูลิฟต์เปิดที่ชั้นห้า กว่าจะเลื่อนออกมาได้ช่างเชื่องช้าเหลือเกิน พอมีเนื้อที่ให้แทรกตัวได้นิดหน่อยเด็กหนุ่มก็รีบพุ่งตัวออกไปทันที ส่วนสามภพเดินตามพร้อมกับส่ายหน้าไปมาด้วยความขบขัน ทำอย่างกับตัวเองมีคีย์การ์ดเข้าห้องอย่างนั้นแหละ

“รีบอะไร?” ชายหนุ่มพึมพำ แต่แล้วก็สังเกตได้ว่าทิศทางวิ่งของคิมหันต์ออกจะประหลาดเกินไปหน่อย


แทนที่จะตรงไปยังห้องพัก ไอ้ตัวแสบกลับถลาไปทางบันไดเสียอย่างนั้น


“เฮ่ย! คิม!!”


เขาตะโกนเรียก แต่หากว่าง่ายตอบกลับมาคงไม่ใช่คิมหันต์แล้ว แค่ชั่วพริบตาก็เห็นเพียงแผ่นหลังไว ๆ พร้อมกับเสียงฝีเท้าย่ำรัวห่างออกไปในระยะเวลาอันสั้น

“ไอ้ตี๋เกรียน” สามภพกระตุกมุมปาก โยนเป้ทิ้งไว้บนพื้น ใจคอจะทำซ่าท้าทายไปถึงไหน ไม่เสียเวลาคิดแม้แต่น้อยขณะที่จะพุ่งตัวตามออกไปแทบจะในทันที อยากหนีอีกก็ลองดู



แต่หากคิดว่าจะรอดไปได้คงต้องเตือนให้รู้สักหน่อยว่ายาก





.




.




.




.





คิมหันต์ยืนตัวแข็งทื่อ หัวใจเต้นถี่รัว ยกมือขึ้นปิดปากพยายามกลั้นเสียงหอบ รู้ดีว่าสามภพต้องวิ่งตามลงมาแน่นอน และโอกาสหนีทันนั้นช่างริบหรี่จึงได้แอบเลี้ยวมาหลบตรงหลังเสาต้นใหญ่ของชั้นสามแทนที่จะวิ่งต่อ ตั้งใจปล่อยสามภพซึ่งแทบกระโจนตามลงมาเข้าใจผิดวิ่งเลยลงไปก่อนแล้วค่อยลอบหนีอีกที


นั่นไง..เสียงฝีเท้ารัวมาเชียว


เขากลั้นหายใจ จากตรงนี้ไม่กล้ายื่นหน้าไปมองให้ถูกสังเกตเห็นเอาได้ ทำเพียงแต่หยุดนิ่งเงี่ยหูฟังเสียงรองเท้าผ้าใบกระแทกกับพื้นบันไดดังลั่นซึ่งใกล้เข้ามา.....ใกล้เข้ามา.....จนใจเต้นไม่เป็นส่ำ

เด็กหนุ่มขมวดคิ้ว เผลอเกร็งไปหมดทั้งร่างกาย กัดริมฝีปากแน่นพร้อมกับภาวนาให้อีกฝ่ายวิ่งนั้นเลยจากชั้นนี้ไปเสียที จงเป็นสุข ๆ เถิด อย่าได้เบียดเบียนซึ่งกันและกันเลย เดี๋ยวกลับบ้านได้ปลอดภัยเมื่อไหร่เขาจะแผ่เมตตาไปให้อย่างดี


ช่วงเวลาแห่งความลุ้นระทึกจนทรมานดำเนินอยู่เพียงครู่เดียวแต่เขากลับรู้สึกว่ามันช่างยาวนานสิ้นดี จนกระทั่งเสียงฝีเท้าเบาลง....เหลือเพียงเสียงแว่วห่างไกลซึ่งต้องตั้งใจฟัง.....และเงียบหายไปในที่สุด




รอดแล้ว...?(อีกที)




เด็กหนุ่มเม้มปากแน่น ค่อย ๆ เยี่ยมหน้าออกจากเสาใหญ่ซึ่งเร้นกายอยู่ ไร้วี่แววของสิ่งมีชีวิตสักอย่างอยู่ในลานสายตานับเป็นสัญญาณอันดีจนเขากล้าขยับตัวออกมาชะเง้ออยู่ข้างสถานที่ซ่อน




สามภพไม่อยู่ตรงนั้น





รอดจริง ๆ ด้วยเว้ย!




คิมหันต์ถอนหายใจยาวเหยียดสุดปอด ค่อย ๆ ย่องออกมาจากหลังเสา ลังเลว่าควรไปหลบอยู่ที่ไหนก่อนดีระหว่างรอให้แน่ใจว่าสามภพจะไม่ย้อนกลับมาเจอเขาอีก เงินก็เกือบหมด จะเสียค่ารถตู้ฟรีให้โดนลากกลับมาไม่ได้แล้ว ส่วนกระเป๋าเป้นั่นคงยอมทิ้งไปเลยแล้วกัน ในนั้นมีแค่เสื้อผ้ากับของใช้นิดหน่อย ทั้งโทรศัพท์มือถือและกระเป๋าสตางค์ตอนนี้ก็อยู่กับตัวทั้งหมด เหลือแค่รอดครั้งนี้ให้ได้ก็พอ


เด็กหนุ่มหันซ้ายแลขวา ขยับตัวว่องไวเตรียมหาที่เหมาะ ๆ สักแห่ง ทว่าเดินไปได้ไม่ทันจะกี่ก้าวเสียงเรียกเข้ามือถือซึ่งตั้งไว้เป็นของลินคินพาร์ควงโปรดไม่แพ้ศิลปินเกาหลีก็แหกปากขึ้นมาจากกระเป๋ากางเกง


‘So give me reason to prove me wrong, to wash this memory clean.....'



เขารีบเอามือล้วงไปหยิบมันขึ้นมาดู ชื่อคนบนหน้าจอทำเอาใจกระตุกไปวูบใหญ่




‘หมาบ้า’



ความคิดบางอย่างแล่นขึ้นมาในหัวขณะที่มือถือยังเล่นเพลงต่อ จะเกิดอะไรขึ้นหากสามภพเอะใจขึ้นมาว่าเขาชิ่งหนีมาหลบที่ไหนสักแห่งซึ่งไม่ใช่ชั้นล่างสุด แต่ยังหาตัวไม่เจอเลยใช้วิธีโทรให้เสียงเรียกเข้าร้องประกาศตำแหน่ง


“บรรลัยแล้ว!” คิมหันต์อุทาน รีบกดปิดเสียงมือไม้สั่นระริก ดันปรับความดังเสียงเอาไว้สูงสุดเสียด้วย เขาอาจคิดมากไปแต่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ เรื่องบ้ากว่านี้ยังมีมาแล้วตั้งมากมาย จากนี้คงต้องระวังให้มากขึ้นอีกก่อนจะซวย.....เอา....ได้......



ฉิบหาย! 




เงาดำจากร่างสูงใหญ่ของใครสักคนทอดทับลงบนตัวเขา




ไม่ทันแล้ว




“ร้ายนะไอ้เปี๊ยก”



“ไอ้เฮียเพี้ยน..!”


เขาอุทานเสียงแผ่วให้กับคนที่โผล่มายืนแสยะยิ้มอยู่ตรงหน้า ไม่ได้ตั้งใจให้มันฟังดูเหมือนกระซิบขนาดนั้นเลยแต่เสียงหายไปไหนแล้วไม่รู้ ใจก็หายวาบตามไปด้วยก่อนจะกลับมาเต้นโครมครามเหมือนใกล้ระเบิดตัวเองให้ได้ หน้าร้อนผ่าวแทบไหม้อีกแล้ว มือไม้อ่อนถึงกับทำโทรศัพท์ร่วงเกือบตกพื้นแต่สามภพช่วยคว้าเอาไว้ได้ทัน แถมยังยึดไปเลยไม่ยอมส่งคืนเสียด้วย


“เฮ่ย!!” คิมหันต์มองตาค้าง อ้าปากพะงาบ ๆ เรียกร้องสิทธิ  “ของผ—!”


ทว่าพูดไม่ทันจบก็โดนรวบเอวเอาไว้รวดเร็ว รู้สึกได้ถึงแรงกระตุกหนึ่งครั้งก่อนโลกจะหมุนคว้าง ภาพตรงหน้ากลับหัวกลับหางโดยที่ศีรษะเขาห่างจากพื้นขึ้นมาราวหนึ่งเมตร ทั้งมึนและหูอื้อไปหมด ได้ยินแต่เสียงโวยวายของตัวเองแต่ไม่เห็นมีคำตอบโต้อะไรสักอย่างจากคนที่อุ้มเขาขึ้นพาดบ่าพาเดินขึ้นบันได ดิ้นอยู่ได้ครู่เดียวก็ยิ่งมึนหนักพร้อมกับผวาจะโดนปล่อยร่วง ยิ่งตอนอีกฝ่ายก้าวข้ามทีละสองขั้นราวกับจะประกาศว่าตัวเองขายาวทำเอาเด็กหนุ่มอยากคายของเก่า


“...พี่...ผม.......อึก!..”


เอ่ยได้เท่านั้นก็รู้สึกหัวโคลงเคลงจนต้องกลืนคำพูดที่เหลือลงคอไปก่อน กว่าจะสงบลงบ้างก็ตอนสามภพมาหยุดนิ่งอยู่หน้าห้องพักของพวกเขา เอาคีย์การ์ดเสียบแล้วผลักประตูเปิด แทรกตัวเข้าไปอยู่ข้างใน หันมาปิดประตูเป็นที่เรียบร้อยก่อนจะจับเขาเหวี่ยงลงบนเตียงพร้อมกับส่งคำถามเสียงเชือดเฉือนจนเสียวสันหลังวาบ


“ทำไมดื้อนัก?”


“บ้าเอ๊ย!” คิมหันต์ไม่ตอบ แต่สบถออกมาแทน กะพริบตาปริบ ๆ ปรับสมดุลการทรงตัวก่อนจะลุกขึ้นมานั่งโงนเงน “เล่นอะไรของพ—”


ไม่มีถ้อยคำอะไรต่อจากนั้น เขาไม่ได้เป็นฝ่ายกลืนมันลงไปเหมือนครั้งก่อน คราวนี้กลับเป็นสามภพต่างหากที่ตามขึ้นมาคร่อมร่างเขาบนเตียง ก่อนจะก้มลงปิดปากช่างเถียงเอาไว้จนสนิท




“.....”






แล้วคำพูดทั้งหมดก็เงียบหายไปในจูบ

- หมดยกที่ 24 -






============================

เกรียนมากเดี๋ยวตบะแตกกันพอดี lol

เด็กมันไม่เคย เจอหน้าอีกทีถึงกับเสียศูนย์ หลุดมาดเกรียนไปเยอะทีเดียวค่ะ ฮา

ของแถมรีพลายถัดไปเช่นเคย ส่วนมินิโดจินจิ้งจอกเบื๊อกรอก่อนนะคะ รวบรวมได้จำนวนหนึ่งก่อนค่อยลงที่นี่ละกันเน้อ ยังไม่ค่อยว่างวาดต่อเลย ^o^

พบกันตอนหน้า ขอบคุณคนอ่านทุกท่านค่ะ *รวบกอด*  :กอด1: :L2: :pig4: :L1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 26-02-2013 01:31:16

ของแถมค่ะ ^^

อันนี้รูปจากตอนที่แล้ว ใจเย็นมาหาของกินก่อนหนีอีก ถ้าไปแต่เช้าก็รอดแล้ว ชะล่าใจเหลือเกิน 555


(http://fc08.deviantart.net/fs70/f/2013/057/2/0/sl23_by_xx_rainyday_xx-d5w9tvv.jpg)


อีกอัน
(http://fc02.deviantart.net/fs71/f/2013/056/2/e/diner_by_xx_rainyday_xx-d5w63dj.jpg)
บางทีตอนกลางคืน ไอ้เบื๊อกอาจกลายร่างเป็นอย่างนี้ก็ได้ อรั๊ง ♥
//คิดไปเองล้วน ๆ

พบกันตอนหน้าค่าาา ^o^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: Mengjie_JJ ที่ 26-02-2013 01:34:23

 :z13:

เย้ จิ้มคนเขียนทัน รีล่างรอจิ้มเหมือนกัน จิ้มทะลุได้เลยจ้า

ตอนนี้ น่ารัก จัง วิ่งไล่กันอย่างกะหนังอินเดีย ฮ่าๆ

ในที่สุดก็จับได้ ไอ้เด็กดื้อ น่ารัก ยิ่งตอนเขินยิ่งน่ารัก

พี่ภพ อย่าเพิ่งพรากผู้เยาว์นะ เอาแค่เบาะๆ พอหอมปากหอมคอนะ

ฟัดให้หมดฤทธิ์ก็พอ ให้เขินตายกันไปข้างนึง

 :o8: :-[ :o8: :-[ :o8: :-[ :o8: :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: cutybuay ที่ 26-02-2013 01:38:28

แง้ๆๆๆๆ เค้าจิ้มคนเขียนไม่ทันนนนน T_T
ฝากรีบนจิ้มทะลุถึงคนเขียนแล้วกัน  :o12:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 26-02-2013 01:50:13

จูบเลย จูบเยอะๆเลย


จะได้หายซ่า

 :z2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: beery25 ที่ 26-02-2013 01:56:11

 :laugh: :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: Masochism ที่ 26-02-2013 02:10:00

อ๊ายยยยยยยยยยยยยย

พี่ภพจะทำอะไรน้องคิมหว่าาา

แค่คิดก็เขินแล้ว อิอิ

น้องคิมก็หนีเก่งจริงๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: ❥ʞαxiќɒ。 ที่ 26-02-2013 02:20:42

โอ๊ยยยยย! ตื่นเต้นนน!! ตื่นเต้นมากก!! ตอนนี้เป็นอะไรที่ลุ้นสุดๆ! น้องจะหนีทันมั้ยเฮียจะตามได้ก่อนรึเปล่า!
....สุดท้ายก็ไม่รอด -..- 555555555

ตอนแรกนึกว่าตอนนี้จะอารมณ์แบบ..คิมหนีไม่ยอมพูดด้วย พี่ภพตามง้อ ตามขอโทษ จ๋อยไป เตรียมตัวจะสงสารพี่ภพเต็มที่..
แต่ที่ไหนได้!!! ไอ้พี่ภพมันดันรุกต่อออ!! แถมรุกหนักกว่าเดิมอีกก! กลายเป็นสงสารน้องแทน 5555555

อาตี๋น้อยก็เขินจนหมดสภาพ!!
โอ๊ยยย...มัน...มัน...น่ารักมากอ๊าาา~ น่ารัก น่ารักเกินน น่ารัก น่ารัก น่าร๊ากกกกกกก!! ><
คิมเขินได้น่าฟัดฝุดๆ น่ารักขึ้นทุกตอนๆแล้ววว!! แฮกๆ -..-

เฮียแกก็บ้าบิ่นเหลือเกินนน! กระโดดขวางหน้ารถ! ถ้าโดนรถทับไปจริงๆ จะไปหาใครที่พอสูสีมากดน้องครีมได้ห้ะ!!

'ไม่ได้หลับ แต่ก็ไม่ขัดขืน' 'งั้นแสดงว่าเต็มใจ?'
พี่ภพแกก็แรงได้อีก! แถมน้องก็ไม่ปฎิเสธซะด้วยย แสดงว่าเต็มใจจริงๆสินะ ฮิฮิฮิ ><

แล้วนั่น!!! เฮียเหวี่ยงน้องลงบนเตียงคิดจะทำอะไรห๊าาาาา!
อย่าเพิ่งนะเฮ้ยรอเราตั้งกล้องก่อน #ผิด 5555

น้องครีมก็คิดว่าเฮียจะ 'งาบ' ตัวเองอย่างเดียวเลย!
ไม่ใช่น้าา~ เฮียไม่ได้ต้องการแค่ตัว ต้องการหัวใจด้วยต่างหาก♥ #อ้วกกกกกกกก!!
และเหมือนกำลังจะได้ ♥ น้องแล้วด้วย ไม่งั้นคงไม่เขินขนาดนี้หรอกใช่ม๊าา กิ้ววๆๆ #จิ้มแก้ม #แซวน้อง! 5555

และในเมื่อน้องรู้ตัวแล้วว่าพี่ภพคิดจะทำอะไร... เฮียคงหื่น(!) เอ๊ย จีบ.. แบบเปิดเผยได้มากขึ้นแล้วสินะ ลุยเลย! รุกเข้าไปให้เต็มที่! ><

ปล. ตัดจบได้ทรมานคนอ่านอีกแล้ววววว! ย๊ากกกกกกกก T[]T
ปลล. แต่อัพเร็วมั่ก! ให้อภัยยย♥

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Noah ที่ 26-02-2013 02:25:10

กรี๊ดดดดดดดดดดด เค้าจะเอาตอนต่อไป  :z3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: saruwatari_guy ที่ 26-02-2013 02:25:46

กร๊ากๆๆๆๆๆ แสบจะไม่ไหวอ่ะ ตี๋เกรียนเอ๊ยยยยยยย นี่คิดสภาพตอนคบกันไม่ออกเลย มีหวังภพ ต้องเครียดวันละหลายล้านรอบในการปราบเกรียน 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 26-02-2013 02:28:12

นุ้งครีมคงมีการกรีดร้องเสียค่าตั๋วรถฟรี *180* บาท
ถึงหนีจากพี่เพี้ยนได้อีกรอบ หนูจะมีเงินกลับบ้านไหมลูก  :laugh:

เฮียภพติดสปีดวิ่งล่ามากมาย
เห็นน้องเวอร์ชั่นเขิน ๆ แล้วแอบอายแทน  :o8:
พี่ภพก็รุกเนอะ น้องก็เถรตรงเป๊ะ ไปบอกเขาอีกว่ารู้
เขาก็ว่าสมยอมอ่ะดิ !! แต่หนูสมยอมจริงจังนะ
ไม่มีการลุกขึ้นมาโวยวาย แม้แต่นิดเดียว ให้ตายเถอะ! โรบิ้น


เป็นการไล่ล่าข้ามเขาสามลูกกันจริงจัง (จริง ๆ แค่ในโรงแรมแฟนคลับเว่อร์!)
ตกม้าตายเพราะ Linkin' Park ทีเดียวเชียว

.
.
.

ถ้าพี่ภพรู้อย่างนี้คงจูบยามตื่นดีกว่าไปขโมยจูบเยอะกว่าสินะ

กรีดร้องประโยคสุดท้าย และแล้ว second kiss ก็ตามมาจนได้  :z3:
จูบปิดปากเด็กดื้ออออออออ... อ่านแล้วเขิน ๆ >///<


ปล. แอบขำตรงที่ว่าจะไม่มีทางให้ตัวเองได้พบกับจุดจบอันน่าอนาถ
อย่างปิ่นหยกเป็นอันขาด  :m20: หนูรู้ไหมว่ามันไม่จริง !!! กร๊ากๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: ลิงน้อยสุดเอ๋อ ที่ 26-02-2013 03:16:53

อ๊ายยยยยยยยยยยยย :o8: :-[

ขอกรี๊ดให้กับความเฟี้ยวของเฮียเค้า

ถึงกับคร่อมแล้วปิดปากด้วยจูบเลยเลยเหรอเฮียภพ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: SiLent_GRean ที่ 26-02-2013 05:50:57

จัดหนักเลยเฮียภพ  :impress2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 26-02-2013 06:36:53

 o22   ตายสนิทจ้า        มาต่อด่วนเลยนะ   :z3:

    +1

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 26-02-2013 06:55:46

เอาล่ะเว้ย ๆ ทางเดินสีม้วงรอคุนน้องอยู่นะค่ะ คิม

55555 ดื้อ จน ไดัเรื่อง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 26-02-2013 07:11:29

รอด ไม่รอด รอด ไม่รอด  :o8:  :L1:  :-[  :L1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 26-02-2013 09:24:54

จะรอดมั้ยน้าาา แต่คิดว่ารอด สามภพคงยังไม่ทำอะไรหรอก

นอกจากจูบ อิอิ

คิมเขิน ฮ่าๆๆ เพิ่งเคยเห็นหมดฤทธิ์ก็งานนี้แหละจ้าา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 26-02-2013 09:31:34

ตี๋เกรียนของพี่

ไม่ไหนไม่รอดแล้วสินะ  :laugh:

เฮียเพี้ยนนี่ก็ตามสุดกำลังเลย สุดยอดมาก ๆ

ต้องไปรวมกลุ่มสมาคมแม่บ้านกับปิ่นหยกในอนาคตอันใกล้

+1 ขอบคุณค่ะ

 :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: both^^ ที่ 26-02-2013 09:38:51

ไล่กันจนลุ้นและเหนื่อยไปด้วยเลย
จูบนี้คงกำราบได้อยู่หมัด ?

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 26-02-2013 09:40:58

 ที่แม่ไก่แช่งไว้จะเป็นจริงก็คราวนี้
เสร็จแน่ๆเลย เล่นแพ้ทางเฮียเพี้ยนขนาดนี้

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 26-02-2013 10:06:03

ตี๋คิมท่าทางจะไม่รอดมือ..หมาบ้านะหายซ่าหายเกรียนไปเยอะเลยคราวนี้อิอิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 26-02-2013 10:12:28

เรียกชื่อเต็มกันทีเดียว
เสร็จแน่ๆๆเลยคิมหันต์ :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: wikawee ที่ 26-02-2013 10:18:41

ตี๋เกรียนโดนซะมั้ง จะได้ไม่ดื้อ  :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: It_s_me ที่ 26-02-2013 10:27:53

จูบที่สอง วิ้วววววววว
ไม่รอดแน่ๆไอ้ตี๋เอ๊ย!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 26-02-2013 10:41:46

ไม่รอดนะเนี่ยคิม  ^O^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: BitterSweet~ ที่ 26-02-2013 10:58:03

เฮียภพช่างกล้าและบ้ามากกกกก
แบบนี้น้องครีมจะต้านได้ไหวเร้ออ
เกรียนไม่ออกซ่าส์ไม่เป็นกันทีเดียว

กอดดคนเขียน!!! :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: phoenixa ที่ 26-02-2013 11:22:11

กว่าจะจับตัวได้ เล่นเอาเหนื่อย
พี่ภพก็เรียกค่าเหนื่อยให้คุ้มกับเหงื่อที่เสียไปหน่อยนะคะ
น้องครีมหนีสุดชีวิตจนวินาทีสุดท้ายก็ยังไม่รอด
สงสัยจะไม่พ้นมือพี่ภพแล้วแหละ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 26-02-2013 11:42:15

 :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: PEE-Pooh ที่ 26-02-2013 11:52:36

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

เอ๊ววววววววววววววววววววววววววววววววววววว

ไม่ไหวแร้วววว :-[
อิชั้นลุ้นและเขินมาก
อิพี่ภพ คนบ้า!!!!!!!!!!!!!
พอรู็ใจตัวเองก็รุกซะจนตั้งรับไม่ทันเลยทีเดียว
สงสารก็แต่จิ้งจอกน้อย จะรอดมั้ยล่ะทีนี้ ฮ่าๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: wi_OoO_wi ที่ 26-02-2013 11:57:07

เฮียภพพพพพพพพ 

 :oo1: :oo1: :oo1:

เอาเลย!! เอาเลย!! เอาเลย!! เอาเลย!! เอาเลย!! เอาเลย!! เอาเลย!! เอาเลย!! เอาเลย!! เอาเลย!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 26-02-2013 12:00:51

สามภพรุกหนักแร้วววว  :z1:

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: Nile ที่ 26-02-2013 13:24:30

กรี๊ดดดดดดดด จูบกันอเกน 55555 ลงไปดิ้นกับพื้นอ่ะตอนนี้

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: AdLy ที่ 26-02-2013 13:27:39

เปี๊ยกเอ้ย

โดนขังลืมแน่นอนแล้ว ฟันธง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 26-02-2013 14:05:02

 :m25: ไม่มีคำพูดจะบรรยาย.... เขินนนนน :-[

ปล รักคนแต่งม้ากมาก ค่ะ ;)) :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ju ที่ 26-02-2013 14:17:00

ว๊ากกกก ตัดฉับซะได้

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 26-02-2013 15:19:15

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด เม้นตอนเก่าไม่ทัน แง๊งงงงงงงงงงงงงงงงง  :z3:
แต่ช่างเถอะ เอาเป็นว่าอารมณ์นี้นุ้งคิมน่าฟัดมากมายเลยอ่า ขนาดไม่เห็นหน้ายังจิ้นออกเลยว่าทำหน้าน่ารักขนาดไหน   :man1:
แล้วนี่เฮียภพมีโอกาสเห็นเอง โอ๊ยตายๆๆๆๆๆๆๆ อีเจ๊อยากแดดิ้น  :m3: :m11: :a2:
ตอนหน้านี่อยากให้จับกดนะ แต่ว่ามันเร็วไป เอาแค่เคลิ้มๆให้น้องหวั่นไหวขั้นสูงสุดก็พอ หึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึ
ยังไงน๊า? หวั่นไหวขั้นสูงสุด หึหึหึหึหึหึหึหึหึหึ  o3 :interest:
(ชะนีนางนี้จะน่ากลัวไปแล้ว  :haun5:)


รอตอนต่อไปจ้า  :กอด1:
ปล.ชอบรูปที่เรนนี่วาดทุกรูปเลย ตอนทำหนังสือ อย่าลืมเอาลงให้หมดนะ หุหุหุ :impress2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 26-02-2013 16:55:11

พี่ภพเบา ๆ น้องยังเด็กอยู่นะ คิคิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: DoubleBass ที่ 26-02-2013 17:13:42

เฮียภ๊พพพพพพพ(เสียงสูง) พอได้จูบแรกไปแล้ว จูบสองมาอย่างไว ยอดไปเลยฮะเฮีย  o13
จิ้งจอกน้อยของเจ้คงลืมนึกแน่ๆ เลยว่ายิ่งหนีมันยิ่งกระตุ้นอาการนักล่าของหมาบ้าน้าหนูคิมจ๋า  :impress2: ฮุฮุ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 26-02-2013 17:17:29

พี่หมอทันตะโคตรกล้า 5555++ ปราบพยศจิ้งจอกน้อย กรี๊ด!!!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: mamaNUT ที่ 26-02-2013 17:29:50

ไปหัวหิน  ฟินๆๆๆๆๆๆๆ......ที่สุด  น้องครีมโดน จุฟฟฟฟ..ตรงๆ เกรียนไม่ทัน 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 26-02-2013 17:33:30

อาจจะเพราะจากตอนที่แล้วเฮียภพโดนหลายคนสบประมาทที่ไปจุ๊บตอนหลับ
ตอนนี้เฮียเลยผงาด!!! (ขนาดนั้น?555) รุกใหญ่เลยอะเฮียยย ฮิ้ววว~ ไม่รอดแน่คิม ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 26-02-2013 18:05:37

วิธีปราบตี๋เกรียนก็คือจูบจ๊วบๆนี่เอง คลาสสิคแต่ได้ผลตลอด :laugh:
ตี๋ครีมน้อยไม่รอดแน่ๆอะงานนี้ :impress2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: kp ที่ 26-02-2013 18:07:10

เอาจูบแรกของฉ้านนนนนนนน มาาาาาา...  ไอ้เฮียบ้า... ตัดกลับไปที่ปัจจุบันครับ น้องครีมของเราไม่เป็นอันเรียน มัวแต่คิดถึงจุบแรก ครั้งที่ 2  ที่ทำเอาเขาอึ้ง และสามภพก็ไม่คิดจะรับผิดชอบ จนต้องมีสิ่งที่ต้องมาพบกันแล้วทำเป็นงอน สามภพนิดๆ ตอนนี้ขอให้มีคนมาหลงรักสามภพเพื่อเป็นตัวกระตุ้นความรู้สึกของน้องครีมที่มีต่อ เฮียภพ อิๆๆๆ น่าสนุกมากมาย ชอบอ่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 26-02-2013 18:34:09

สงสารน้องครีม :laugh: :laugh: :laugh:


 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: annachang ที่ 26-02-2013 19:24:50

ยกที่ 25 ด่วนเจ้าค่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา!!!  :a5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 26-02-2013 19:37:15

อยากโดนพ่โทษแบบนี้บ้างจังง ฟินเวอร์จ้ะภพ ทำ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 26-02-2013 19:52:53

ยกนี้คิมแพ้ราบคาบ :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: Theznux ที่ 26-02-2013 20:00:19

คิมหันต์นี่ดื้อเอาโล่เลยนะๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 26-02-2013 20:28:44

อร๊ายยยยยยยยยยยยย


ใจจะขาดอ่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: hobazaki ที่ 26-02-2013 20:34:48

กรีซซซซซซซซซซซซซซซซ

ถือพู่เชีบร์พี่ภพให้สยบความเกรียนน้องคิม อิ__อิ  o18

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: YOSHIKUNI RUN ที่ 26-02-2013 20:37:15

  จับกดไปเลย เฮียเพี้ยน!!! o18 o18

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 26-02-2013 20:38:02

กินเลยสามภพ หุหุ คิมหันต์เตรียมตัวเข้าสมาคมเดียวกับปิ่นหยกได้เลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: namngern ที่ 26-02-2013 20:44:13

อ๊ากก ตัดจบเกินไปแล้วนะคนแต่งจ๋าาา
คนอ่านไม่ยอมๆๆๆ จะอ่านต่อๆๆๆ
หึหึหึ ดูสิ พี่ภพจะปราบพยศคิมหันต์ยังไง
555555555
รออ่านตอนต่อไปจ้าาา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 26-02-2013 20:56:43

 คิมหันต์ถึงขั้นหมาในปากไม่ทำงานกันเลยทีเดียว5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: JingJing ที่ 26-02-2013 20:57:51

เฮียเพี้ยนลงโทษเด็กดื้อเลย ๆ :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: Oilsaoo ที่ 26-02-2013 21:11:45

คิมเจอไปจูบเดียว เกรียนไม่ออกเลยเเหะ
อย่างนี้ต้องจูบบ่อยๆน่ะ 5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 26-02-2013 21:11:51

กรี๊ดดดดดดดดดด
เฮียพี่ภพรุกน้องครีมแรงเฟ่ออออออ
ด๊วบๆกัยอีกแล้ววววว  :z2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 26-02-2013 21:15:37

พิศาลมากๆค่ะ วิ่งไล่กวดอุ้มจูบบบบบบบบบบบบ 5555  :z10:
ปล.ชอบการ์ตูนมินิเบื๊อกมากๆๆๆๆอ่า มาต่ออีกนะคะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: dukdikdukdik ที่ 26-02-2013 21:16:31

จูบที่สอง ใช่เปล่า อิอิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 26-02-2013 21:28:44

อ่านตอนนี้แล้วได้แต่ส่ายหัว ... พอกันทั้งคู่!!

ตอนหนีกันไปมาอ่านแล้วเหนื่อยแทน ^_^

แต่วิธีปิดปากคิมนี่ได้ผลชงัดมากกกกกก อย่าปิดนานล่ะ รีบมาต่อนะคะ  :mc4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: Takarajung_TK ที่ 26-02-2013 21:48:14

ขึ้นคร่อม!!!
จุ๊บปิดปาก

เฮียจะทำอะไรน้องอีกเนี่ย
พรากผู้เยาว์ไม่ได้นะเฮีย  :impress2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: whitefang ที่ 26-02-2013 21:57:21

โหย น้องคิมเขินขนาดหนักเลยนะนี่
พี่ภพก็รุกซะ  หุๆ คนอ่านชอบบบ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: from_mars ที่ 26-02-2013 22:08:47

คือ... มันน่ารักมากๆ >\\\\<
พี่เพี้ยนหืื่น เอ๊ะ หรือเพียงปราบพยศ คึคึ ดีนะ ปราบแบบนี้เด็กแสบคง(เขิน)ตาย คึคึ

ขอบคุณและรออ่านต่อจ๊ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: mizzmizz ที่ 26-02-2013 22:17:28

 :impress2:
แอร๊ย น่ารักอ่ะ
เฮียสู้ๆ น้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: aloney ที่ 26-02-2013 22:34:09

อร๊าก ก ก ก ก ก  คิมน่ารัก >////<

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 26-02-2013 22:39:13

น่ารักอ่าาาา คิมเขิน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 26-02-2013 23:55:23

แหม...พอน้องรู้ ก็รุกซะ  :z1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ningg.Destiny ที่ 27-02-2013 03:13:33

อุม้ะ ! ออโตกคาชิ ??
ถึงคำต้องอุทานเป็นเกาหลีเลยค่ะ
คือแบบอ่านไปใจเต้นไป เขินแทนน้องครีมจริงๆ
เวลาน้องเขินนี่น่ารักมาก อยากจับมากอด มาฟัดจริงๆ

 :sad4: :sad4: :sad4:

พี่ภพคนบ้า ~ จะทำให้น้องเค้าเขินไปถึงไหน ><
ยิ่งตอนไปขวางรถตู้นะเหมือนฉากในละครมากค่า ชอบ 55555
แต่รักเด็กเกรียน .. ก็ต้องเหนื่อยหน่อยนะคะเฮีย :)
ฮ่าๆ แต่ก็เหนื่อยแทนเฮียจริงๆ ต้องวิ่งไล่จับ ถึงขนาดอุ้มน้องพาดบ่าเลยเนอะ
แต่ทั้งหมดคุ้มค่ามากค่ะ เมื่อแลกกับจูบครั้งที่สอง แอร้ยยย ~

บ้าจริง ! ฉันเขินหน่ะ

ชอบคู่เกรียนคู่นี้มากจริงๆ ค่อยเป็นค่อยไปนะคะ
#ยังยืนยันว่าจะเป็น FC พี่ภพเสมอค่ะ


กอดคนเขียน

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 27-02-2013 08:26:30

กรี๊ด~จูบจริงไม่ได้แอบ พี่ภพสงสารคิมหน่อยเถอะ หน้าแดงจนจะระเบิดแล้ว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: chin-ruyze ที่ 27-02-2013 13:39:24

น่ารักอ่า.... :impress:
ชอบมากๆ :a2:
ยิ่งที่วาดเป็นการ์ตูนหมาน้อยด้วยยิ่งชอบไปใหญ่ :จุ๊บๆ:
วาด+เนื้อเรื่องสนุกอ่ะ :กอด1:
จะรอนะ มาต่ออีกนะคับ สาธุ :call:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: 2pmui ที่ 27-02-2013 14:25:56

อร๊ายยย น่ารักจังเรื่องนี้ การ์ตูนท้ายเรื่องยิ่งน่ารัก  :-[
อยากจับเด็กมาฟัดๆๆ อิจฉาพี่ภพโว้ยย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: kokilolylove ที่ 27-02-2013 14:30:29

ให้ความรู้สึกเหมือนดู Tom and Jerry เลย 5555
วิ่งไล่จับกันทั้งตอน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 27-02-2013 15:06:55

555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 27-02-2013 16:31:38

หนียังไงก็หนีไม่พ้นอยู่ดีอะคิม!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: sunshine538 ที่ 27-02-2013 17:54:10

หัวหินนี่มันฟินจริงๆ ด้วย  :-[

ถึงจะเกรียนกันทั้งตอนตลอด 2-3 ตอนที่ผ่านมา (เอิ่ม.. เข้ามาเม้นต์ไม่ทันอ่ะ เค้าขอโต้ด... :m15:) แต่ก็เห็นการพัฒนาอย่างก้าวกระโดดของทั้งคุณพี่หมาบ้า กับน้องจิ้งจอกเกรียนสุดซ่า อย่างชัดเจนสุดๆ ไปเลยเนอะ   :m12:

คือว่า ถ้าเรื่องใช้กำลัง เรื่องกัดไม่ปล่อย พี่ภพชนะเลิศแหละ แต่ว่านะ น้องครีมอ่ะจัดการยากกว่าที่คิดแน่ๆ พี่ภพทำยังไงก็ได้ให้น้องครีมเลิกคิดว่าพี่ภพจ้องจะงาบเหอะ น้องครีมบทจะฉลาดก็ฉลาด บทจะทื่อก็ทื่อนะ  :เฮ้อ: ชอบน้องก็บอกว่าชอบไปเลยน่าจะเข้าทางมากกว่านะพี่ภพ สู้ๆ

รออ่านตอนต่อไปค่ะ  :call:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: watcharet ที่ 27-02-2013 23:31:34

ดื้อนัก!!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: knoiAkame ที่ 28-02-2013 11:37:41

ขึ้นคร่อม จูบปิดปาก  :haun4:
น้องคิมเขิลจนเกรียนไม่ออกแล้วน๊าา
รักน้องคิม เชียร์พี่ภพจ้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 28-02-2013 15:09:54

จูบตอนมีสติ ได้อารมณ์กว่าแอบจูบเยอะเลยเนอะเฮียหมาบ้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 01-03-2013 20:51:04

ตอนนี้น่ารัก(?) เพราะพี่ภพจัดหนักจัดเต็มไม่รักไม่ทำ
ไอเด็กคิมมันกวนประสาทดีจริงๆด้วยนะ 55555 ความคิดแต่ละอย่างไม่ทิ้งลายเลย
แล้วจะเป็นยังไงต่อละเนี่ย พี่ภพจูบน้องอีกแล้ววว  :impress2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: toou ที่ 01-03-2013 20:59:02

โคตรดื้อ  โคตรแสบอุตรุตเลยยยยยยยยยยย  สนุกมว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: mellowshroom ที่ 02-03-2013 18:11:07

ต้องเอาให้อยู่นะเฮีย จัดไปหนักๆเลย อิอิ  :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: PK37 ที่ 02-03-2013 20:45:31

ที่น้องคิมคิดว่าถูกแล้วกับการไปนั่งกินอาหารฟรีของโรงแรมเนี่ย คิดถูกจริงๆ นะ เลยทำให้พี่ภพตามทันพอดีเลย  :laugh3:
เพราะถ้ามาหาซื้ออะไรกินง่ายๆ ตอนรอรถตู้ก็ได้กลับบ้านไปแล้ว ชะรอยจะเป็นพรหมลิขิตบันดาลจริงๆ
น้องคิมนี่ก็จะตามรอยซึนแบบพี่ภพหรือเพียงแค่ความรู้สึกอาจจะยังไม่มากพอที่จะแน่ใจก็ได้
แต่แค่คิดว่าพี่ภพอาจจะไม่ตามมาก็วูบโหวงในหัวใจเสียแล้ว
ยังดีนะที่พี่ภพทันเห็นว่าน้องคิมขึ้นรถไป ไม่งั้นคงไม่กล้าบ้าบิ่นขนาดมาขวางหน้ารถแบบนี้หรอก
และถ้าความเร็วสูงแล้วอาจจะได้อ่านพาดหัวข่าวแบบนี้ก็ได้นะ "สลด นทพ.หนุ่มถูกทับดับอนาถเหตุวิ่งขวางหน้ารถเพื่อตามง้อแฟนหนุ่ม" กร๊ากกกกก
ภาระกิจหนีออกจากอ้อมอกของพี่ภพล้มเหลวไปซะแล้วนะน้องคิม 55555
น้องคิมจะเขินอะไรกับแค่พี่ภพมาตามกลับเข้าสู่อ้อมอกเหมือนเดิม  :m3:
หรือว่าที่จะหนีกลับเนี่ย เพียงเพราะว่าไม่กล้าสู้หน้าพี่ภพกันแน่ สงสัยจะใช่แน่เลย
พี่ภพเริ่มหวงน้องคิมออกนอกหน้าแล้วนะเนี่ย แค่ใส่เสื้อคอกว้าง และหน้าที่พี่ภพมองแล้วใจสั่น แต่กับคนอื่นๆ แล้วเขาอาจจะไม่ใจสั่นแบบพี่ภพก็ได้นะ กร๊ากกกกกก
 :m3: ไม่ไหวแล้วน้าาาา “ไม่ได้หลับ แต่ก็ไม่ขัดขืน”  “งั้นแสดงว่าเต็มใจ?”
โอ๊ย!!! ณ จุดนี้น้องคิมพูดอะไรออกมาพี่ภพก็แปลความให้เข้าตัวได้ทุกอย่าง
ความเขินนี่มันไม่เข้าใครออกใครจริงๆ ด้วย ทำให้น้องคิมไปไม่เป็นเลยทีเดียว
เกือบหนีรอดอีกแล้ว คราวนี้พี่ภพเลยรวบตัวแบบไม่ให้ดิ้นได้เลยทีเดียว
โดนปิดปากด้วยปากซะด้วย หึหึ

เป็นกำลังใจให้ค่ะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 24 ปฏิบัติการล่าไอ้แสบ (หน้า 48) 26/02/13
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 02-03-2013 22:17:06

เมื่อไหร่จะมานะ?

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 02-03-2013 22:34:11

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 25 – คิงหรือควีน?

จูบตอนตื่น..ก็ไม่เลวนัก


คิมหันต์เบิกตากว้าง เงียบกริบไปหนึ่งอึดใจ พอรู้ตัวก็รีบตะเกียกตะกายอยู่ใต้ร่างเขา แต่ตัวผอมกะหร่องเช่นนั้นจะทำอะไรได้?
 
“ผ..ผม! ไม่เอา..!”

“อยู่นิ่ง ๆ”

“ผมจะกลับบ้าน!”

“คิมหันต์ อย่าดื้อ”

เขากระซิบ ทว่าท่าทีเต็มไปด้วยอำนาจ มากพอจะทำให้การเคลื่อนไหวทั้งหมดของอีกฝ่ายหยุดชะงัก

“....”

สามภพจ้องมองดวงตาสีน้ำตาลอ่อนตรงหน้าซึ่งไหวระริก แต่เพียงครู่เดียวก็เคลื่อนสายตามาหยุดที่ริมฝีปาก

“คิม”

"ทำไม!?"

ชายหนุ่มเอานิ้วชี้แตะเรียวปากบางเฉียบของคิมหันต์ “เคยจูบมาก่อนไหม?”

ผิวหน้าอีกฝ่ายเปลี่ยนเป็นสีแดงเข้มแทบจะในทันที

“..ถ..ถามเชี่ย’ไรวะ”

“ไม่เคยสินะ”

“เคยว้อย!” พูดเสร็จเจ้าตัวก็ตะครุบปากตัวเอง ทำตาปริบ ๆ จากด้านล่าง พร้อมกับใบหูที่เริ่มเปลี่ยนเป็นสีเดียวกับดวงหน้า

“กับใคร?”

“เสือกอะไร”

สามภพดึงมืออีกฝ่ายออกแล้วกดมันไว้กับเตียง “ถามดี ๆ ช่วยตอบดี ๆ ด้วย”

คิมหันต์หายใจติดขัด หัวคิ้วขมวดมุ่น ก้มหน้าไม่ยอมสบตา บ่นพึมพำอุบอิบ

“ก็ต้องกับแฟนดิ”

คำตอบนั้นคล้ายว่าทำให้อารมณ์ชายหนุ่มกระตุกไปนิดหน่อย จู่ ๆ ก็ขุ่นมัวขึ้นมาจนอยากกดร่างตรงหน้าเอาไว้แล้วกัดปากฉีกสักที

“ใคร?”

“บอกแล้วพี่จะรู้จักไหมล่ะ?” อีกฝ่ายเริ่มดิ้น เสียงกลับมาชัดถ้อยชัดคำเป็นปกติ คงหายจากอาการตกใจลงได้บ้างแล้ว

เขาลองเดา ชื่อเด็กผู้ชายคนที่คิมหันต์ห่วงนักหนาลอยขึ้นมาในหัว “ปิ่นหยก?”

“จะบ้าเรอะ!?”

“ห่วงนักไม่ใช่หรือ?”

“ก็ห่วงสิวะ มันเป็นเพื่อนผม”

ชายหนุ่มถอนหายใจ พยายามพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบเหมือนเป็นเพียงคำถามธรรมดาสามัญ “ถ้างั้นใคร แล้วยังคบกันอยู่หรือเปล่า?”

คิมหันต์มองหน้าเขานิ่งอย่างชั่งใจ ยังคล้ายมีความหวาดหวั่นเจืออยู่ แต่ไม่เท่าความอยากรู้อยากเห็นอันเป็นเอกลักษณ์ในแววตา

“พี่สนใจผมหรือ?”

ถามตรงมาเชียว แต่คงดีกว่านี้ถ้าเปลี่ยนเป็นตอบตรง ๆ มากกว่าจะย้อนถามเขา

“หรือแค่อยากงาบ?”

ตบหัวทอง ๆ นี่สักป้าบได้ไหม?

“ถ้าแค่มีรสนิยมอย่างนี้ไปหาที่อื่นดีกว่าน่า ไม่ต้องอายไป”  คิมหันต์กล้าพอจะขยับมุมปากเป็นรอยยิ้มยียวนได้อีกแล้ว  “หรือถ้าไม่รู้จะหาจากไหน ผมก็พอชี้แหล่งได้นิดหน่อยเหมือนกัน”

สามภพหรี่ตา เด็กอะไรน่าหงุดหงิดเป็นบ้า

“ไม่ต้อง”

“ตามใจ”

“พี่รู้แล้วว่าต้องหาที่ไหน”

“ก็ดี..งั้นปล่อยผ—อ๊ะ!”

ชายหนุ่มไม่รอจนอีกฝ่ายพูดจบ คิมหันต์ดิ้นขลุกขลักอย่างไร้ผล ทว่าทั้งร่างกลับกระตุกเฮือกตอนเขากัดลงไปบนซอกคอเจ้าตัว

“..พี่..!”

เผลอออกแรงขบมากขึ้นอีกนิดหน่อย ยิ่งกัดยิ่งมันเขี้ยว เสื้อก็คอกว้างเหลือเกิน

“..ม..ไม่เอาแล้ว เลิก...ละ...เลิกเหอะ!”

คิมหันต์ละล่ำละลัก แหงนหน้าหนีริมฝีปากซึ่งปล่อยจากจุดที่กัดบนคอเขาอยู่เมื่อครู่แล้วไล่จูบมูมมามขึ้นมาตามต้นคอ เขาร้อนวูบไปหมดทั้งตัว และอกก็เหมือนจะระเบิดออกให้ได้ แรงบดจูบหนักหน่วงข้างกกหูทำเขาหลับตาปี๋ คล้ายว่านอกจากกดแนบลงมาแล้วยังสลับกับดูดเม้มอยู่แถวนั้นด้วย

ชายเสื้อถูกเลิกขึ้นสูงจนถึงลิ้นปี่ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไร เรียกสติได้อีกครั้งก็ตอนฝ่ามือร้อนผ่าวลากผ่านผิวเนื้อแถวท้องเรื่อยไปจนถึงช่วงอก

เขาพยายามดิ้นให้หลุดแต่ข้อมือทั้งสองโดนตรึงไว้แน่นด้วยมือสามภพเพียงข้างเดียว ต้นขาถูกกดทับไว้ด้วยน้ำหนักตัวชายหนุ่ม เข่าของอีกฝ่ายดันเบา ๆ อยู่ที่เป้ากางเกง รู้สึกปวดหน่วงตรงตำแหน่งนั้นพร้อมกับความต้องการบางอย่างพองขยายขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้


“....อึ้ก!”


นี่มันเลยเถิดไกลกว่าที่คิดมากนัก


“...พี่ภพ...”


เขาเค้นถ้อยคำสั่นพร่าผ่านริมฝีปาก ถูกกระตุ้นด้วยสัมผัสจากผู้ชายแบบนี้ไม่ดีเลย..ไม่ดีเอามาก ๆ ทีเดียว


“..ผ...ผม...อือ...”


สามภพชะงักกับสุ้มเสียงผิดปกติของอีกฝ่าย ถอยออกมาเล็กน้อยเพื่อจะมองให้ชัด ๆ


“คิมหันต์...?”


เจ้าของชื่อตัวสั่น ทั้งหน้าแดงซ่านเหมือนอุณหภูมิบริเวณนั้นกำลังเข้าใกล้จุดเดือด แต่ริมฝีปากบางกลับเม้มแน่นจนซีด ต้นคอขาวจัดมีรอยจ้ำแดงเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว ต่ำลงไปกว่านั้นรอยฟันยิ่งเห็นชัดเจน เขาตกใจตัวเองอยู่ไม่น้อยที่พลั้งมือทำถึงขนาดนี้


แต่ที่ตกใจยิ่งกว่าคือส่วนนูนบางอย่างต่ำกว่าขอบกางเกงของเด็กหนุ่มซึ่งสะดุดสายตาอย่างช่วยไม่ได้


“..ผ...ผมจะไปห้องน้ำ” อีกฝ่ายกระซิบตะกุกตะกัก ก้มหน้าหนีคางแทบชิดอก “...ปล่อยก่อน”


“นี่เรา...?”

“ปล่อยเร็ว!” คิมหันต์สะบัดมือเขาออกตอนทีเผลอจนได้ พอหลุดออกมาก็รีบดึงชายเสื้อตัวเองลงจนคลุมส่วนนั้นไว้แล้วขยับตัวจะลุก “มีอะไรไว้ค่อยคุย”

“เดี๋ยวก่อน!”

ชายหนุ่มคว้าไหล่สองข้างอีกฝ่ายไว้ ออกแรงผลักอีกเพียงนิดหน่อยไอ้ตัวแสบก็สิ้นท่าหงายหลังกลับไปนอนที่เดิม

“!?”

“เป็นเด็กดี นอนนิ่ง ๆ”

เขาสั่งแผ่วเบาทว่าชัดถ้อยชัดคำ โน้มตัวลงไปปัดผมหน้าม้าสั้น ๆ ของคิมหันต์ออกจากหน้าผากชื้นเหงื่อกลางสายตาตกตะลึงของเจ้าตัว

“เดี๋ยวทำให้”

“ทำอะไร..” เด็กหนุ่มส่ายหน้า ปากอ้าค้าง ขยับร่างถอยกรูดแต่ไปได้ไม่ถึงไหนก็จนมุมอยู่ที่หัวเตียง “ไม่เอา!”

สามภพยิ้มมุมปาก ทำหน้าตาตื่นแบบนั้นช่างชวนให้เอ็นดู เอื้อมมือออกไปนิดเดียวก็คว้าเอวอีกฝ่ายไว้ได้ มืออีกข้างจัดการปลดเข็มขัดและกระดุมกางเกงเด็กหนุ่มอย่างรวดเร็ว พอรูดซิปลงสุด เนินนูนบนกางเกงชั้นในซึ่งซ่อนอยู่ข้างใต้ก็ปรากฏต่อสายตา

ชายหนุ่มขยับยิ้มกว้างขึ้นนิดหน่อย นัยน์ตาเป็นประกายวิบวับตอนเงยขึ้นไปมองหน้าคนที่กึ่งนั่งกึ่งนอนพิงหัวเตียง หายใจหอบทั้งใบหน้าขึ้นสีระเรื่อ

“แฟนเคยทำให้อย่างนี้ไหม?”

คิมหันต์ไม่ตอบ และเขาก็ไม่ได้รอฟัง

เขาก้มลงผลักต้นขาอีกฝ่ายให้แยกออก แนบริมฝีปากแผ่วลงบนส่วนแข็งขืนใต้เนื้อผ้าซึ่งเริ่มชื้นแฉะ ดูดเม้มเบา ๆ จากด้านนอก รู้สึกได้ว่าส่วนนั้นขยายตัวขึ้นอีกพร้อมกับเสียงลมหายใจของเด็กหนุ่มที่สะดุดลงกะทันหัน

“ไม่เคยสินะ”

ครั้งนี้อีกฝ่ายก็ไม่ตอบเช่นกัน

สามภพหัวเราะ “หึ”  สอดมือเข้าไปประคองสิ่งนั้นไว้ สัมผัสกับผิวร้อนผ่าวในจุดที่เริ่มตื่นตัวโดยยังไม่ได้ละริมฝีปากตัวเองออกมา พรมจูบหนักบ้างเบาบ้างไปตลอดทางจนถึงส่วนยอด ตวัดปลายลิ้นหยอกเย้าเพียงครู่เดียวหยาดหยดเปียกชื้นก็เริ่มซึมออกมาพร้อมกับเสียงครางไม่เป็นภาษาของคิมหันต์

“...อ...อืออ...ออ...”

มือซึ่งพยายามดันไหล่กว้างออกในตอนแรก บัดนี้เปลี่ยนเป็นขยุ้มเสื้อยืดของเขาเอาไว้แน่นแทน ปลายเท้าสองข้างเกร็งจิกจนผ้าปูที่นอนยับย่น ใบหน้าก้มคุดคู้แต่ยังรั้งไหล่เขาอย่างหาที่พึ่ง ดูท่าทางเท่านี้ก็พอบอกได้แล้วว่าเป็นเด็กประเภทเก่งแต่ปาก

“....พี่...ไอ้เฮียเพี้ยน...ผม....”

“ว่าไง?”

คิมหันต์หายใจขาดห้วง ขมวดคิ้วเป็นปม ปากสั่นจนดูน่าสงสาร นัยน์ตาฉ่ำเยิ้มมองมายังเขาเพียงแวบหนึ่งแต่พอสบตากันก็รีบหลุบลงต่ำ

“..ยะ..หยุดก่อน ..อืออ..เชี่ยเอ๊ย”

เวลาอย่างนี้ยังไม่วายปากเสีย ขณะที่เขาก็ยังไม่หยุดอะไรซึ่งทำค้างอยู่เช่นกัน

“...ผ....ผมทำเอง....แ..ม่..ง...!”

ชายหนุ่มชะงักลงนิดหน่อยกับน้ำเสียงกระเส่าจนเผลอใจสั่นแม้จะเป็นคำด่า จากนั้นก็รอยยิ้มพรายก็วาดขึ้นบนใบหน้าคมสัน


“ได้”


เขาถอยออกมาเล็กน้อย ปล่อยคิมหันต์นั่งหอบหนักอยู่เพียงสองสามครั้งจึงลุกขึ้นรวบเอวเด็กหนุ่มไว้ในวงแขน จับพลิกตัวทีเดียวอีกฝ่ายก็ขึ้นมานั่งคร่อมอยู่บนตักเขา เรียกเสียงโวยวายจากคนที่ไม่ทันตั้งตัว

“ไหนบอกว่าได้ไง!!”

“ก็ได้ไง” สามภพยิ้มละไม ก้มลงกระซิบข้างหูเด็กเกรียนในอ้อมแขน “ทำเองสิ”

“งั้นก็ปล่อยสิวะ ผมจะใช้ห้องน้ำ”

ชายหนุ่มพ่นลมหายใจท่าทางขบขัน พึมพำกับลาดไหล่ขาวจัดซึ่งโผล่พ้นคอเสื้อตรงหน้าแล้วประกาศเจตนาชัดเจน “ทำตรงนี้แหละ”

ก่อนจะงับลงไปบนต้นคออีกฝ่ายเต็มปากเต็มคำ ค้างไว้อย่างนั้นให้รู้ว่าอย่าได้คิดหนีไปไหน

“...ฮ...เฮียหมาบ้า...”

คิมหันต์เสียงอ่อน ยิ่งขยับตัวหนีแรงจากฟันซึ่งขบลงมาก็ยิ่งแรงขึ้นจนไม่กล้ากระดุกกระดิก ได้แต่ดึงเสื้อยืดลงมาคลุมน้องชายที่ยังตื่นตัวอยากรู้อยากเห็นไม่ไว้หน้าเจ้าของ

“ทำเองหรือให้พี่ทำให้?”

“ทำไมพี่โรคจิตงี้วะ...อ๊ะ!”

เด็กหนุ่มสะดุ้ง เสียววาบไปตลอดแนวสันหลัง นอกจากฟันจะงับแน่นก็ยังมีลิ้นร้อนตวัดลงบนผิวเนื้ออีกด้วย

“ยังไม่ทันครบยี่สิบสี่ชั่วโมงเลย” สามภพตอบเสียงอู้อี้ รวบเอวเขาแล้วดึงเข้าหาตัวอีกจนอะไรที่ชูชันอยู่ชนกับหน้าท้องอีกฝ่าย แรงเสียดสีดึงอารมณ์วาบหวิวให้ลอยฟุ้งจนเผลอส่งเสียงครางออกมาอีกครั้ง

“ตอนแรกว่าจะพาเที่ยวต่อ แต่ดื้อนักก็อยู่ในนี้ไม่ต้องไปไหนแล้ว”

เวรเอ๊ย...คิมหันต์กัดฟัน เป็นแบบนี้กว่าจะถึงบ่ายโมงมีหวังได้กินถั่วดำจนแห้งเหี่ยวกันพอดี

“...ผมไม่ดื้อ”

เขายื่นข้อเสนอ และภาวนาด้วยความหวังริบหรี่ว่าจะรอด

ชายหนุ่มหัวเราะในลำคอ ฟังดูชวนขนลุกพร้อมกับเซ็กซี่อย่างน่าประหลาด “แล้วที่ผ่านมาเรียกว่าอะไร?”

“ป้องกันตัว” คิมหันต์เถียง กลั้นเสียงอื่นไม่ให้หลุดลอดออกมาด้วยความหน่วงแถวท้องน้อยทุกครั้งที่เนื้อผ้าเสียดสีกับจุดอ่อนไหว “....อยากเที่ยว....ไปกันเหอะ...”

ความจริงคืออยากทำอะไรก็ได้ให้มันรอดจากตรงนี้ไปก่อน

“นะ...? เฮียเพี้ยนสุดหล่อ” เด็กหนุ่มส่งเสียงอ้อนแบบเดิม มือก็พยายามทำเนียนแกะมือสามภพออกจากเอวไปด้วย

แต่ดูเหมือนอีกฝ่ายจะรู้ทัน 

“ได้ งั้นทำให้เสร็จ”

สามภพว่าพลางจับมือเขามาวางไว้ในตำแหน่งเหมาะสมสำหรับสิ่งที่เขาเรียกร้องว่าจะทำเอง ย้ำเสียงหนักแน่นว่า “ตรงนี้” พร้อมสายตาที่ชวนให้ใจร่วงไปอยู่ตาตุ่มแบบหาสาเหตุไม่ได้

“แล้วเราค่อยไปเที่ยว”

“.....”

“โอเคไหม?”

“บ้าเอ๊ย!”

สามภพได้ยินเสียงคิมหันต์ร้องโวยว่าอย่างนั้นเป็นสิ่งสุดท้ายก่อนทุกอย่างจะมืดมิดไปหมด

ไอ้ตัวแสบดึงชายเสื้อเขาขึ้นมาคลุมศีรษะคนใส่เอาไว้ จะเอามือมาดึงลงก็เงอะงะไม่ถนัดเพราะใช้กอดรัดเอวอีกฝ่ายอยู่

“เล่นบ้าอะไรไอ้เด็—!”

“พี่อยู่อย่างนั้นแหละ!”

ประโยคคำสั่งดังขึ้นในระยะประชิด จากนั้นจึงรู้สึกได้ถึงท่อนแขนฝ่ายตรงข้ามข้างหนึ่งที่โอบรอบศีรษะเขาแน่นไม่ให้เสื้อซึ่งคลุมอยู่ร่วงลงมา สร้างความมั่นใจกับเจ้าตัวว่าเขาจะมองไม่เห็นสิ่งใดจนกว่าทุกอย่างจะเสร็จสิ้น


"..อ..เอาแบบนี้ก่อน"


แม้มองไม่เห็น แต่สามภพรู้สึกได้ถึงการเคลื่อนไหวของคนบนตัก 


“..อ...อา....”


และไอ้มองไม่เห็นแต่ได้ยินเสียงนี่แหละตัวดี ภาพในหัวคิดไกลไปถึงไหนต่อไหนแล้ว


ขณะที่แรงรัดรอบศีรษะยังไม่หายไปไหน เสียงหายใจระส่ำก็ยังเป่าอยู่ข้างหู น้ำหนักจากศีรษะของเด็กหนุ่มซบลงบนไหล่เขา ส่วนมืออีกข้างขยับอยู่แถวหน้าท้องซึ่งแทบจะแนบชิดกันอยู่


คิมหันต์หลุดครางออกมาอีกสองสามครั้ง แต่ละครั้งทำเขาแทบสติหลุด


ครู่ใหญ่ต่อมาทุกสิ่งก็นิ่งสนิท เหลือเพียงเสียงหอบเบา ๆ ของอีกฝ่ายปะทะบนไหล่ แรงโอบรอบศีรษะคลายลง เสื้อที่ปิดอยู่ร่วงลงมาครึ่งหน้า


คิมหันต์ยังซบหน้าผากอยู่ที่เดิม เห็นแต่ใบหูและแก้มแดงแจ๋เพียงเสี้ยวหนึ่ง


สามภพก้มลงมองสถานที่เกิดเหตุ ของเหลวสีขาวขุ่นเกาะอยู่ตามหน้าท้องเขาและเสื้อผ้าของอีกฝ่าย ส่วนกางเกงเจ้าตัวถูกรูดซิปขึ้นกลัดกระดุมเรียบร้อย


...เสร็จแล้ว


“...ม...มีทิชชูไหม?”


คิมหันต์ถามเสียงอ่อนระโหย ขยับตัวจะลุกขึ้นก็ติดแขนเขาซึ่งยังประคองอยู่

“เสร็จแล้ว ปล่อยเว้ย!”

เจ้าตัวเริ่มโวยวาย เสียงดังขึ้นอีกหน่อยจึงดึงสติเขากลับมาได้หลังจากหลุดลอยไปครู่ใหญ่แค่ฟังเสียงและรู้สึกได้ถึงการเคลื่อนไหว ส่วนที่เหลือเป็นเรื่องของจินตนาการล้วน ๆ  ซึ่งนั่นมีแต่จะยิ่งทำให้อารมณ์เตลิด

“เออ..รู้แล้ว”

สามภพตอบรับ คลายอ้อมแขนออกช้า ๆ  สัมผัสจากเนื้อผ้าซึ่งขยับเสียดสีกันแผ่วเบาตอนคิมหันต์ลุกออกไปทำให้รู้ตัวว่าแม้อีกฝ่ายเสร็จไปเรียบร้อย...


แต่เขาเพิ่งจะเริ่มเท่านั้นเอง


ความหน่วงหนักแถวกลางลำตัวคล้ายเรียกร้องความสนใจให้เขาจัดการทำอะไรสักอย่าง แค่ขยับร่างกายท่อนล่างก็รู้สึกชัดเจนจนต้องสูดลมหายใจยาวเหยียด


“นี่พี่ก็...!?”


พูดได้แค่นั้นคิมหันต์ก็เหมือนได้น้ำยาเร่งสี หน้าแดงไปถึงไหนต่อไหนขณะที่รีบกระโจนออกห่าง


ตาตี่ขนาดนี้ทำไมถึงได้ช่างสังเกตนัก


จะทำเกินเลยกว่านี้ก็กระไรอยู่ แค่จูบไปทีสองทีก็แตกตื่นแย่แล้ว ขืนจับปล้ำได้มีสติแตกแน่นอน แถมเขาก็ยังไม่เคยทำกับผู้ชายมาก่อน มาเงอะงะให้ขายหน้าเด็กตอนนี้ึคงไม่ดีนัก


“รอพี่อยู่นี่”

สามภพชี้ที่เตียง ก่อนจะรีบผุดลุกขึ้น เอาโทรศัพท์มือถือของคิมหันต์ติดตัวไปด้วย สายตามองเห็นกระเป๋าสตางค์อีกฝ่ายร่วงอยู่บนผ้าปูที่นอนก็รีบคว้าเอาไว้เป็นตัวประกันอีกอย่างพร้อมกับเพิ่มถ้อยคำกำชับ

“อย่าไปไหน ถ้าออกมาแล้วไม่เจอ...”

เด็กหนุ่มหรี่ตา เกือบถลาไปถึงประตูห้องแล้วด้วยซ้ำหากไม่โดนดักทางไว้ก่อน

“ไม่เจอแล้วจะทำไม?”


สามภพยิ้มเย็น ซึ่งคิมหันต์ไม่ชอบเอาเสียเลย


“จะได้รู้ว่าเป็นแฟนแบบผู้ใหญ่เขาทำกันยังไง”




แล้วชายหนุ่มก็รีบร้อนหายเข้าไปในห้องน้ำ





............................................................






...............................





.




.





.





.





“จะได้รู้ว่าเป็นแฟนแบบผู้ใหญ่เขาทำกันยังไง...”  คิมหันต์นั่งดัดเสียงล้อเลียนอยู่ตรงขอบเตียง “โด่เอ๊ย!”



แต่กล้าออกจากห้องไหม?



...ก็ไม่กล้า...



อย่าให้ตัวใหญ่ อย่าให้มีกล้ามเยอะ อย่าให้เขาบ้าพลังร้อยแรงม้าบ้างละกัน!


เด็กหนุ่มเหลียวมองอีกฝั่ง หลังประตูห้องน้ำนั้นเงียบสนิท ไม่มีเสียงเปิดน้ำ ไม่มีเสียงกดชักโครก ไม่มีเสียงบ้าบออะไรเลยสักอย่าง


แต่เขาพอจะรู้หรอกว่าสามภพกำลังทำอะไรอยู่


ร่างกายผู้ชายที่ตอบสนองกับสัมผัสพวกนั้นไม่ว่าอีกฝ่ายจะเป็นใคร...(อย่างนั้นใช่ไหม?)นี่แย่จริง ๆ


เด็กหนุ่มถอนหายใจเฮือกใหญ่ หยิบกระดาษทิชชูมาถูที่เสื้อจนเป็นขุยติดเนื้อผ้า เขาไม่มีชุดจะเปลี่ยนแล้ว คงต้องใส่อย่างนี้ไปก่อน ไม่ได้เปื้อนมากมายเท่าไร ให้เทียบกันแล้วสามภพเปรอะกว่าเขาเสียอีก อาจโชคดีไม่ได้เลอะเทอะตามผ้าผ่อนนักเพราะเขาดึงเสื้ออีกฝ่ายขึ้นไปคลุมศีรษะไว้ก่อน แต่ก็กระจายเต็มหน้าท้องเลยทีเดียว

คิดได้แค่นั้นก็หน้าร้อนผ่าว แม้จะเป็นเรื่องธรรมดาของวัยหนุ่มอยู่แล้วก็เถอะ ดีแค่ไหนแล้วที่ไม่โดนจับปล้ำ

นึกอีกทีหรืออีกฝ่ายเป็นเกย์ควีนเลยไม่รุกรานช่องทางอื่น? ดันลืมถามก่อน หากเป็นอย่างนั้นเรื่องอาจง่ายขึ้น ถ้าไม่ต้องมีอะไรเสียหายกับเขาก็น่าจะพอทำใจได้เผื่อสถานการณ์คับขันขึ้นมาจริง ๆ

“บ้าฉิบหาย”

คิมหันต์กุมขมับ นั่งอยู่เฉย ๆ ก็เกิดฟุ้งซ่านขึ้นมาอีก ทำอะไรอย่างนั้นกับตัวเองต่อหน้าคนอื่น แต่คิดเสียว่าอย่างน้อยเขาก็เอาเสื้อปิดหน้าปิดตาสามภพไว้หมดแล้ว

แค่นี้เรื่องธรรมดาใช่หรือเปล่า? มนุษย์ผู้ชายหน้าไหนไม่เคยช่วยตัวเองบ้าง เขายังพยายามปลอบใจตัวเอง


แต่ไอ้ที่อยู่บนคอนี่สิ


กระจกบานใหญ่ฝั่งตรงข้ามสะท้อนภาพตัวเขา สิ่งที่เห็นคือผมเผ้ายุ่งเหยิง ใบหน้าเป็นสีแดงเข้มกว่าควรจะเป็น เสื้อยืดลายขวางตัวเก่งมีรอยยับเต็มไปหมด คอเสื้อกว้างสวมสบายแบบที่เขาชอบตอนนี้เริ่มเป็นปัญหาใหญ่


จะทำอย่างไรกับรอยหมากัดพวกนี้ดี?


เด็กหนุ่มลุกจากเตียง เดินไปหยุดอยู่หน้ากระจก พิจารณาเงาสะท้อนของตัวเองในนั้น ยิ่งเห็นสภาพรอยฟันและรอยจูบใกล้ ๆ ยิ่งรู้สึกว่าดูไม่ได้เอาเสียเลย แค่ครั้งเดียวก็รู้สึกว่าชีวิตตกอับแย่แล้ว ไอ้เพื่อนรักปิ่นหยกทนใส่เสื้อติดกระดุมครบทุกเม็ดมาเกือบตลอดเวลาตั้งแต่คบกับอาทิตย์ได้อย่างไร


“ถ้าเจ้ใหญ่เห็น....”

เขาพึมพำกับตัวเองได้เพียงเท่านั้น แล้วก็รู้สึกสยองเกินกว่าจะคิดต่อ วัสสานะอาจเข้าใจว่าเขาไปป้อสาวที่ไหนจนได้รอยแบบนี้กลับมา และนั่นดูไม่ค่อยเป็นผลดีต่อประวัติส่วนตัวเวลาเธอไปรายงานความประพฤติของเขาต่อป๊ากับม้าเลย


เสียงน้ำจากก๊อกดังขึ้นครู่หนึ่ง แล้วประตูห้องน้ำก็เปิดออก


สามภพเดินออกมาสภาพเรียบร้อยดี เว้นแต่เขาจะสังเกตเห็นแก้มสองข้างของชายหนุ่มแต้มสีชมพูระเรื่ออยู่นิดหน่อยแต่ไม่กล้าจ้องอะไรมากไปกว่านั้น แค่รู้ว่ายืนใกล้กันในรัศมีสองสามเมตรเช่นนี้ก็ใจสั่นแย่แล้ว


“เอ้า!”

คิมหันต์สะดุ้ง อะไรบางอย่างถูกโยนมาคลุมบนศีรษะเขา

“??”

“สวมทับไว้” ชายหนุ่มพึมพำ เบนสายตาไปทางอื่น เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่เขาคนเดียวที่รู้สึกไม่กล้าสู้หน้า “พี่ให้ยืม”

เด็กหนุ่มพยักหน้าหงึกหงัก ดึงเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ที่คลุมศีรษะอยู่ลงมาสวม ไหล่ตกมาเกือบถึงข้อศอกทีเดียว ก้มหน้าก้มตาติดกระดุมทีละเม็ดด้วยมือสั่นเทาอย่างห้ามไม่อยู่ มันน่าฟาดมือตัวเองให้หักนักเชียว

“ติดอย่างนั้นแล้วเมื่อไหร่จะเสร็จ!?”

อีกฝ่ายท้วง เงยขึ้นก็เห็นสามภพกำลังส่ายหน้าอ่อนใจมองมาทางเขา

“มานี่”

ชายหนุ่มกวักมือเรียก แต่ก็อย่างทุกที เรียกแบบนั้นไม่เคยทำให้คิมหันต์เดินมาหาได้สักครั้ง สุดท้ายจึงต้องเป็นฝ่ายเดินเข้าไปเอง

มือใหญ่ยื่นเข้าช่วยติดกระดุมให้ทีละเม็ด ไล่ตั้งแต่ข้างล่างไปยังเม็ดบนสุดที่ต้นคอ อีกฝ่ายฮึดฮัดอยู่นิดหน่อย ทว่าพอเขาส่งสายตาดุพร้อมกับก้มลงไปใกล้ก็ยืนนิ่งให้จับแต่งตัวแต่โดยดี

“....”

สามภพถือโอกาสเหลือบมองคนตรงหน้าไปด้วย ผิวขาวจริงเชียว ทั้งรอยฟันรอยจูบเลยยิ่งเด่นไปหมด

"นี่"

รอยกัดตรงซอกคอที่ย้ำลงไปด้วยความมันเขี้ยวนั่น โชคดีที่อยู่ในส่วนที่เสื้อปิดไว้ได้ แต่ท่าทางคงเห็นชัดไปอีกนาน

“เจ็บไหม?”

“อะไร?” คิมหันต์ทำตาขวาง มองหน้าเขาแวบเดียวแล้วรีบก้มงุด

“ที่โดนกัด”

คนฟังยกมือขึ้นกุมคอเสื้อโดยอัตโนมัติ ขยับถอยหนีไปอีกนิดหน่อย งับซะเต็มเขี้ยวช่างกล้าถามมาได้ว่าเจ็บหรือเปล่า!?

“เวลาพี่โดนหมากัดแล้วเจ็บไหมล่ะ!?”

สามภพอมยิ้ม มองอีกฝ่ายที่แยกเขี้ยวแง่ง ๆ ใส่ ไม่รู้ที่ถามอย่างนั้นหมายถึงหมาจริง ๆ หรือเจ้าหมาหัวทองที่งั่มมือเขา

“หมาตัวไหนล่ะ?” เขาตามไปลูบผมอีกฝ่ายเบามือ “ถ้าหมาคิมก็ไม่เจ็บหรอก”

“เฮียแม่งเพี้ยน!” เด็กหนุ่มเอ่ยสรรเสริญ แต่แล้วก็ทำหน้าเหมือนนึกอะไรบางอย่างขึ้นได้ “นี่..เฮียเพี้ยน?”

“หืม?”

“พี่เป็นเกย์คิงหรือควีน”

สามภพแทบทำคิ้วพุ่งหลุดออกจากหน้าผาก

“จะบ้าเรอะ!?”

“พี่นั่นแหละบ้า! บอกมา จะได้ช่วยประกอบการตัดสินใจ”

ชายหนุ่มถอยออกมากอดอก พิจารณาไอ้เด็กแสบตรงหน้าตั้งแต่หัวจรดเท้า “ตัดสินใจอะไร?”

“ว่าจะหาแบบไหนให้พี่ไง..แบบ...เผื่อว้าเหว่”  คิมหันต์ยักไหล่ เสมองไปทางอื่น  “จะได้เลิกทำตัวประหลาดกับผมเสียที”

สามภพระบายลมหายใจยาวเหยียด ทีเรื่องอื่นละรู้มาก ฉลาดไปหมด แต่เรื่องอย่างนี้ทำไมไม่เห็นรู้ตัวสักที นี่เรียกบื้อหรือหนีความจริง?

“ไม่ต้องหาแล้ว”

“หือ?”

“พี่เจอแล้ว”

“อ้อ”

แม้จะตอบรับเช่นนั้นแต่สายตาคิมหันต์ก็ยังเต็มไปด้วยความคลางแคลงใจ ชายหนุ่มส่ายหน้า สองมือประคองข้างแก้มเด็กช่างสงสัยแล้วก้มลงไปจุ๊บเบา ๆ กลางหน้าผากเหม่ง

“อยู่ตรงหน้านี่แหละ”

คิมหันต์อ้าปากค้าง ครู่หนึ่งทีเดียวกว่าจะร้อง “ห๊ะ!?” เสียงหลงออกมาได้

“ตามนั้น”

ชายหนุ่มพูดต่อราบเรียบ เดินไปหยิบกระเป๋าตัวเองขึ้นสะพายไหล่เตรียมออกจากโรงแรม ยังยึดโทรศัพท์และกระเป๋าสตางค์คิมหันต์ไว้กับตัว

เขามองนาฬิกาข้อมือ สิบโมงกว่าแล้ว อีกนิดเดียวก็บ่ายโมง หมดเวลาที่ตกลงกันไว้ แต่การที่คิมหันต์มีเจตนาโกงเขาเมื่อเช้า หากจะขอเลทไปหน่อยเป็นการตอบแทนคงไม่เรียกว่าเอาเปรียบจนเกินไปนัก

“มาเร็ว”

สามภพหันไปเรียก แต่คิมหันต์ยังยืนตัวแข็งทื่ออยู่ที่เดิม ยิ่งอยู่ในเสื้อเชิ้ตหลวมโพรกและผมสีทองเป็นกระเซิงขับให้แก้มแดง ๆ เด่นชัดขึ้นไปอีกยิ่งน่าขำ ทำช็อคไปได้ แต่คิดว่าคงเข้าใจอะไรขึ้นมาบ้างแล้ว


“อยากไปเพลินวานหรือว่าทะเล” เขาถามความเห็น ตามใจให้เสียเด็กอีกวันคงไม่เป็นไร


อีกฝ่ายไม่ตอบ นิ่งงันอย่างกับรูปปั้นที่คนเอาสีแดงละเลงไว้บนแก้ม เริ่มจะน่าสงสารเกินไปแล้ว 


“ไม่ตอบดี ๆ จะลากลงเตียงแล้วนะครับ”


คิมหันต์สะดุ้ง รีบขานรับตะกุกตะกัก



“..ป..ไปเพลินเล!!”




ท่าทางจะเครื่องรวนไปแล้วจริง ๆ

- หมดยกที่ 25 -





=================================

เขินเนอะ...คนเขียนก็เขินค่ะ อร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก


แต่ยังนะ ยังไม่ได้ปั่มป๊ามอะไรนะ ฮือออ  :jul1: แหม ห่างเหินอารมณ์นี้มานาน


ขอบคุณคุณผู้อ่านที่น่ารักทุกท่านค่ะ *กอดฟัด*  :กอด1: :L2: :pig4: :L1:
ช่วงระหว่างตอนที่แล้วกับตอนนี้หายไปนานขึ้นนิดนึงเพราะติดภารกิจและตกอยู่ในสภาวะจิตตกนิดหน่อยค่ะ
//พราากกกก
ตอนนี้สภาพจิตใจโอเคแต่เรื่องธุระยังไม่โอเค (ฮา) แต่จะพยายามรีบ ๆ มาต่อนะคะ ม๊วฟฟฟฟ


อย่าลืมของแถมรีพลายถัดไป
พบกันตอนหน้าค่ะ ^o^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 02-03-2013 22:34:52

แถมค่ะ  :o8:

อันนี้รูปจากตอนที่แล้ว

(http://fc03.deviantart.net/fs71/f/2013/058/b/9/sl24kiss_by_xx_rainyday_xx-d5we692.jpg)



ส่วนนี่...จิ้งจอกเบื๊อกกับแม่ไก่ปิ่นข้างบ้าน เหตุการณ์ประมาณนี้คงเกิดบ่อยทีเดียว 555
(http://fc06.deviantart.net/fs71/f/2013/059/b/e/dd_friends_resize_by_xx_rainyday_xx-d5wh6mr.jpg)
เคะอ้อนกันมันก๊าวดีเนอะคะ 5555
แม่ไก่ชักดูเป็นคุณแม่เข้าไปทุกที (ฮา)


ต่อมาก็...

(http://fc06.deviantart.net/fs70/f/2013/060/c/3/dd_se_by_xx_rainyday_xx-d5wl34f.jpg)


พบกันตอนหน้าค่ะ ^o^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: MEMO MINI ที่ 02-03-2013 22:50:47

^
^
^
:z13: :z13: :z13: :z13:

น่าร้ากกกกกกกกก
 :-[ :-[ :-[ :-[

พี่ภพรุกแล้ว  :m4: :m17:

คิมเตรียมตัวเตรียมใจรอได้เลย

 :m1: :m1: :m1: :m1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: hobazaki ที่ 02-03-2013 22:51:32

กรีซซซซซซซซซซซ เขิน  เฮียมันร้ายกาจจิมๆนะ >w<

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 02-03-2013 22:51:45

เขินหง่ะ คิมหันต์เกรียนสุด ๆ ไม่เว้นแม้ตอนอยู่บนเตียงงงงง
สามภพได้ใจมาก เตรียมเข้าสมาคมลูกเจี๊ยบได้ หุหุ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: kanata55 ที่ 02-03-2013 22:53:14

โอ๊ยๆ ตายๆ ๆ  :pighaun:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Raccoooon ที่ 02-03-2013 22:53:54

เขิน
-///-

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 02-03-2013 22:54:27

เพลินเล กร๊ากกกกก  แสดงว่าไปสองที่เลยอ่ะดิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 02-03-2013 22:54:50

    :z1:  แซ่บอ่ะ         :laugh:   สามภพรุกหนักแล้วนะ  ตี๋น้อยจะทำไงอ่ะทีนี้    คนที่ใช่อยู่ตรงนี้ด้วย


+1      จ้า  รีบมาต่อให้เค้าด่วนเลยนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 02-03-2013 22:57:57

โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยย
เขินนนนนนนนนนนนนน มุดหมอนนนนนนน  :-[
ไม่ไหวแล้วววววววววววว แอดวานซ์กันมากกก
ไปไกลแล้ววว ได้ ..... โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย แค่คิดภาพตามก็เขินนนน งื้ออออออ~~~

“อยู่ตรงหน้านี่แหละ” พี่ภพจัดเต็มมากก รุกแบบนี้บ่อยๆ เค้าชอบบบบบบบบบบบ
“...ป..ไปเพลินเล!!” ขำพรูดดดดดดด น้องครีมเจอพี่ภพจัดเต็มไป ถึงกับเครื่องรวน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Zliezen ที่ 02-03-2013 23:02:19

แหม คิมหันต์ ที่เรื่องคนอื่นน่ะรู้ดีนักเชียว เตรียมของไว้ให้พร้อมใช้งานด้วยซ้ำ
พอเรื่องตัวเองน่ะ โง่ขึ้นมากระทันหันเชียวนะ
เดี๋ยวกรรมทีทำไรไว้ล่ะจะย้อนคืน ไหนๆแม่ไก่ก็แช่งเอาไว้แล้ว
เสร็จพี่ภพแน่ ยอมเสียดีดีเถิด หุหุหุหุ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 02-03-2013 23:09:46

แฟนแบบเด็ก เสร็จภายนอก ฟินเบาๆ

 :z2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: PK37 ที่ 02-03-2013 23:12:39

พี่ภพนี่มันโหดจริงอะไรจริง เริ่มบังคับน้องอีกแล้ว แถมยังหึงคนที่ได้จูบแรกของน้องไปซะอีก
แล้วยังมาเข้าใจผิดว่าน้องคิมเคยเป็นแฟนกับปิ่นหยกซะอีก
อย่างน้อยพี่ภพก็เป็นจูบแรกกับผู้ชายของน้องคิมนะเว้ย! แล้วปิ่นหยกก็เป็นของลูกเจี๊ยบ
พี่ภพลืมตัวได้หื่นมากกกกกกกกก แถมยัง(แอบ)รุนแรงด้วยอ่ะ ทำเอาน้องคิมอารมณ์เตลิดไปแล้วเรียบร้อย
เย้ยยยยยย พี่ภพแอบแสดงความโรคจิตออกมาด้วยอ่ะ
แล้วอะไรกันเนี่ย แฟนก็ยังไม่ได้เป็น แต่จะช่วยน้องปลดปล่อยทำอย่างนี้ได้อย่างไร หลังจากนี้รับผิดชอบน้องมาซะดีๆ #พี่ภพยิ้มรอรับผิดชอบน้อง 5555
ตอนที่พี่ภพทำใจเรื่องเป็นเกย์เพราะชอบน้องเนี่ย ทำใจเรื่องที่จะเลิฟเลิฟกับอีกฝ่ายที่เป็นผู้ชายแล้วด้วยใช่ไหมเนี่ย
หรือว่าแค่ลืมตัวกันแน่ แต่ ณ จุดนี้ น้องคิมคงจะไม่รอดจากเงื้อมือของพี่ภพไปได้แล้วหล่ะ  :laugh3:
ตอนแรกพี่ภพต้องจะแกล้งให้น้องคิมทำให้ดูแน่เลย แต่น้องคิมไหวตัวทันเอาเสื้อไปคลุมไว้ อย่างน้อยพี่ภพก็จะได้ไม่เป็น
แต่เสียงข้างหูและการเคลื่อนไหวทำให้จินตนาการของพี่ภพไปไกลจนอารมณ์เตลิดตามน้องจนได้
น้องคิมคิดว่า "ร่างกายผู้ชายที่ตอบสนองกับสัมผัสพวกนั้นไม่ว่าอีกฝ่ายจะเป็นใคร...(อย่างนั้นใช่ไหม?)นี่แย่จริง ๆ" แต่โดยปกติผู้ชายด้วยกันคงไม่เกิดการตอบสนองเพราะผู้ชายอีกคนมาสัมผัสแบบนี้หรอกนะ แต่ถ้ารักชอบกันก็อีกเรื่อง  :z1:
น้องคิมความคิดเตลิดไปซะแล้ว และพี่ภพคงไม่เป็นควีนให้น้องคิมหรอกนะ  o18
น้องคิมนี่หนูยังไม่รู้ตัวอีกหรอลูกว่าแบบที่พี่ภพตามหาเป็นใคร ตายๆ น้องคิมของป้าจะซื่อไปถึงไหนกัเนี่ย
"เพลินเล" เครื่องรวนไปซะแล้วน้องคิมของป้า กร๊ากกกก

เป็นกำลังใจให้ค่ะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 02-03-2013 23:13:09

แอร๊ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


ฟินๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ



โฮะๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: KAEHUB ที่ 02-03-2013 23:24:00

โอ๊ยยย น่ารักเกินไปแล้ว คิมกับพี่ภพนี่กัดกันตลอด แต่ทำไมถึงรู้สึกเหมือนมีบรรยากาศหวานๆลอยอยู่รอบตัวอย่างนี้เนี่ย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Mengjie_JJ ที่ 02-03-2013 23:24:48

 :pighaun:  :m25:

น้องครีม ขนาดนี้แล้วยังจะหาคนอื่นมาให้อีก
แล้วก็ถามไปได้นะว่า เฮียเพี้ยนเป็นเกย์คิงเกย์ควีน
ที่ทำๆอยู่เนี่ย มันส่อขนาดนี้ น้องคงไม่ได้กดหรอกค่ะ มีแต่จะโดนกดมากกว่า
กริ๊ดดด เราเขินจริงๆนะ ถ้าจะฟัดขนาดนี้ โอยยย
ขนาดยังไม่เป็นแฟนกัน แต่พอเป็นแฟนแล้วขอท่านี้แบบไม่เอาเสื้อมาปิดหน้านะ ฮ่าๆ
พี่ภพ ไปเตรียมตัวมาดีๆ มารบกับน้องใหม่นะคะ สู้ๆ โบกป้ายเชียร์

 :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 02-03-2013 23:25:52

5555 แม่ไก่แช่งไว้ เห็นผลและ

เป็น รับ ด้วยยยยย กร๊ากกกกกกก

ไม่นานอ่ะ เสร็จ พี่ภพแน่ น้องครีมมมม

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Noah ที่ 02-03-2013 23:29:05

อ๊าย เฮียขา รุกอีกได้มั้ยคะ แฟนคลับวอนท์  :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: wi_OoO_wi ที่ 02-03-2013 23:32:27

น่าๆยอมๆเค้าไปเต้อะ

เสียตัวอย่าเสียใจ ไม่นานก้หายยยยยย ดี  :impress2:  :impress2:  :impress2:

รอตอนต่อไปค้าาาาาาาาาาาาาาา  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: from_mars ที่ 02-03-2013 23:36:11

อื้อหือ น่ารักได้อีกอ้ะ อ่านไปหัวใจเต้นแรง อร้ายยยย เขิลลล
ตอนนี้เด็กยังจะมามั่วอีกนะ ไถไปเรื่อยเชียว 555

รออ่านต่อจ้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: ❥ʞαxiќɒ。 ที่ 02-03-2013 23:46:31

 :jul1: :jul1: :jul1:

กรี๊ดดดดดดด แอร้ยยยยยยยย ว๊ากกกกกก อ๊ากกกกก!!  :m25: :m25: << บ้าไปแล้ว 555
#ตาย! #ตายย! #ตาย! ตายดีกว่า... โอ๊ยยย.. ไม่ได้เตรียมใจมาเจอฉากแบบนี้ ไม่นึกว่าเฮียจะมาไกลถึงขนาดนี้(?) เขินจนไม่รู้จะเอาหน้าไปมุดไว้ที่ไหน กัดหมอนแทบขาด >///<

พอเริ่มรู้ใจตัวเองนี่พี่รุกเอารุกเอาเลยนะ! หมั่นไส้เฮียว่ะ! ชิ! -^-! //โดน fc เฮียตบ//

พี่ภพอ่ะบ้าา! น้องไม่เคยนะเว่ย!! อ่อนโยนหน่อยเซ่!! โธ่!!
เอาไว้ครั้งต่อไปแก้ตัวใหม่! ไปฝึกกับลูกเจี๊ยบมาซะนะ (คิมบอกสยองกว่าเดิมอี๊ก! 5555)

อายแทนน้องครีมมาก -///- ไอ้พี่ภพแม่มโรคจิต!! โอ๊ยยยย....@#$%^&*&^%$ เม้นไม่ถูกแล้วว!!! >///< 5555
ตอนนี้คิมก็น่ารักขึ้นอีกแล้ววววววว! โอ๊ยย ยิ่งโดนรุกยิ่งน่ารักนะเราอ่ะ 555555 หมั่นเขี้ยว >w<

เริ่มจะน่าสงสารเกินไปแล้ว
“ไม่ตอบดี ๆ จะลากลงเตียงแล้วนะครับ” << นี่เรียกว่าสงสารหรือออออออออออออออออ ? 555555

อาตี๋น้อยก็โดนรุกซะจนเครื่องรวนเอ๋อไปเลย! น่าหมั่นเขี๊ยววว >w<
สรุปตอนหน้าเราจะได้ไปเพลินวานหรือทะเลจ้ะคิมม ? 55555555555

ปล. น้องครีมใส่เสื้อเชิร์ตหลวมๆ... น้องครีมใส่เสื้อเชิร์ตหลวมๆ... น้องครีมใส่เสื้อเชิร์ตหลวมๆ... น้องครีมใส่เสื้อเชิร์ตหลวมๆ...  แฮ่กๆ แฮ่กๆ =.,= (จะดีมากถ้าน้องจะถอดชิ้นอื่นออกแล้วใส่เชิร์ตแค่ตัวเดียว อร้างง~ 5555 //รู้สึกตัวเองน่ากลัวมาก! พอเถอะ 555)

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Silver-Ray ที่ 02-03-2013 23:48:56

ดึกแล้ว ย่องมาเงียบๆๆ จิ้มมม ซะเลยยย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 03-03-2013 00:01:01

อะไรคือไปเพลินเล?!!!  555
เป็นฉากอัศจรรย์ที่ได้ฟีลแบบฉากฆาตรกรรมของฆาตรกรโรคจิตบอกไม่ถูก แบบเอาถุงคลุมหัวให้ตายงี้ค่ะ กร๊ากก  :-[
จริงๆก็เขินนะ เฮียเพี้ยนหลงเด็กอาหารหนักแย้วววว พรากผู้เยาว์ชัดๆเลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 03-03-2013 00:02:47

ว้ากกก เด็กน้อยถูกล่อลวง
นี่ถ้าพี่ภพศึกษาหาความรู้ล่วงหน้ามาบ้าง
ไม่แน่ว่าน้องคิมไม่ได้เห็นหรอกเพลินเลหนะ
คงเห็นแต่เตียงกับเพดานห้อง (คนอ่านมโนไปไกลแย้ววว)

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: saiiisai ที่ 03-03-2013 00:09:56

ฉากนี้ ออกตัวแรงทั้งสองคน
เลือดกำเดาพุ่ง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: BitterSweet~ ที่ 03-03-2013 00:43:26

น้องครีมไปไม่เป็นดิ้นไม่หลุดกันทีเดียว
พี่ภพรุกหนักแบบนี้ จะรอดเร้ออ

เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะคะ สู้ ๆ
ชอบทุกรูปที่คุณวาดด้วยค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: AdLy ที่ 03-03-2013 00:47:10

พี่ภพมันร้ายนะคะหัวหน้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 03-03-2013 01:32:27

พี่ภพทำไมเป็นคนแบบนี้ :z1: :-[ :-[


รูปน่ารักมากๆๆๆๆ


 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: toou ที่ 03-03-2013 01:40:11

กรี๊ดเลยนะตอนนี้น่ะคร๊าาาาาาาาา   :pighaun: :haun4:
สะใจคิมมากกกกกกกกกกกก โดนเล่นกลับซะแว้ววววววววว :o8:
5555555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: DoubleBass ที่ 03-03-2013 01:44:54

เฮียภพมาแรงจริงๆ จิ้งจอกน้อยของเราตั้งรับไม่ทันเลย  :impress2: น่ารักน่าเอ็นดู

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 03-03-2013 02:03:12

เป็นตอนที่อ่านแล้วอรั๊งงงงงงงเขินนนนนนนน  :z3:
เขินจริง ๆ นะ เขินจนไม่รู้จะเม้นต์อะไร เม้นต์ไม่ออก  :a5:
แบบว่าแอบช็อก อีตาพี่ภพบทจะรุกก็รวดเร็วซะเหลือเกิน
ก่อนหน้านี้เฮียยังเป็นน้อง ๆ หอยทากอยู่เลยนะเนี่ย !!
สูญเสียเลือดมากค่ะตอนนี้  :m25: ลุ้นมาโดยตลอดดดดด
พอถึงฉากแบบนี้จริง ๆ อ่านแล้วเขิน ๆ  :o8: เขินแทนน้องคิม
อย่างแรงอ่ะ

ยิ่งฉากปิดตาแล้วให้เฮียแกจินตนาการเอง ยิ่งบรรเจิด
คิดสภาพพี่ภพออกได้ยินแต่เสียงภาพมืดคงจะจิ้นไปได้ไกล
บรรเจิดกถึงขั้นสตาร์ทต่อหลังจากน้องเสร็จไปเรียบร้อย...
คิดภาพโดจินแล้วคงจะเซ็กซี่น่าดูฉากนี้ อยากอ่านเป็นภาพอ่ะ
งี๊ดดดดดดดดดดดด  :m31: ไม่ไหว ๆ


“จะได้รู้ว่าเป็นแฟนแบบผู้ใหญ่เขาทำกันยังไง”
เป็นคำพูดธรรมดาที่ทำให้น้องหนูของเรานั่งนิ่ง ๆ อยู่กับที่
คำพูดต้องมนต์นะเนี่ย !! นุ้งคิมไม่รู้ว่าปิ่นหยกทนใส่เสื้อติดกระดุม
ครบทุกเม็ดเป็นอาทิตย์ได้ยังไง แต่ต่อจากนี้ไม่ต้องรู้แล้วล่ะ
แต่อนาคตอันใกล้คงจะมีประสบการณ์เอง ฮุฮุ

ตอนนี้ทำเอาเด็กตี๋โคตรเกรียนเครื่องรวนไปไม่เป็นเลยทีเดียว
อ่านแล้วน่าเอ็นดู๊!!! ลิ้นคงพันกันน่าดูพูดผิดพูดถูก...
แต่ไปเที่ยวกับเฮีย... จะไม่เขิน ๆ เหรอ เดทต่อไปก็อยู่ด้วยกัน
สองต่อสองนะจ๊ะ แต่นุ้งครีมคงเป็นเด็กดีสุด ๆ ไม่งั้นไม่รอดถึง
กรุงเทพแน่ ๆ อิอิ

รอตอนต่อนะคะ ฟิน..... เขินมากกกกกกก  :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 03-03-2013 04:46:38

 :pighaun: เขินนนน สงสัยเป็นเพราะไม่ได้อ่านฉากแบบนี้นานแล้ว พี่ภพกะน้องคิมมัวแต่ทะเลาะกัน55555  :-[
 
ปล.รักคนแต่งมากๆค่า:) :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: เก้าแต้ม ที่ 03-03-2013 06:01:59

สามภพแน่จิงๆ ทำเอาคิมไปไม่ถูกเลย.  ชอบการ์ตูนท้ายเรื่องมากเลย น่าร๊ากกกก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 03-03-2013 07:43:54

กำเนิดคู่รัก SM ฉบับมินิ :z3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: aloney ที่ 03-03-2013 09:19:55

นี่เขินระดับ10เลยน่ะ  :o8: :o8: :o8:

 อ่านจบแทบพุ่งทะลุออกจากหลังคาบ้าน  :z3: :z3:

อิพี่ภพก้าวกระโดดมากกกก พอรู้ใจตัวเองเข้าหน่อย วิ่งพุ่งอย่างเดียวเลยน่ะ  :กอด1:

ส่วนคิม คือมึนจริงๆหรือแกล้งง ยังคิดจะหาคู่ให้อีก แต่น่ารักเลยให้อภัยย 

 :call: :call:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: sakurai ที่ 03-03-2013 09:48:03

 :z1:   :-[

อิ้ยะอิ้ยะ

กรี้ดดดดดดดดด น่ารว้ากกกกกอ่ะ

เอาเลย เต็มที่เลยเฮีย ลุยๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 03-03-2013 10:19:04

อ๊ากกกก เขินอ่ะ เขินสุดๆ :-[

คิมเครื่องรวนไปเลยอ่ะ  แต่ชอบคิมแบบนี้ 55555 น่ารักดี แก้มแดงๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: em1979 ที่ 03-03-2013 11:24:40

น่ารักชะมัดเลยน้องคิม โดนพี่ภพรุกถึงกะเครื่องรวน 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 03-03-2013 11:25:51

 :o8: เฮียเค้าแรงจนน้องเครื่องรวน  :pighaun:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 03-03-2013 11:34:32

ไอพี่ภพมันช่างร้ายยิ่งนัก เอะอะจูบน้อง นิดหน่อยก็จุ๊บเหม่งน้อง มากหน่อยก็กัดคอน้อง ลามปามก็ให้น้อยป่ามป๊ามตัวเองต่อหน้า แล้วมาหนักๆเข้าก็จะลากน้องลงเตียง ร้ายนักนะร้ายย แต่ทำไมเราชอบ กร๊ากกก 555555

ไอเด็กคิมมันต้องมีคนมาปราบแบบนี้ ใช้วิธีธรรมดามีฟังเค้าซะที่ไหน

ปล. ของแถมภาพสุดท้ายทำเอาคิดถึงเจี๊ยบแม่ไก่เลย คัมแบ๊คเร็วๆเถิด ปล่อยภพคิมเดบิวต์มานานละนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: It_s_me ที่ 03-03-2013 12:21:09

อ๊ายยยยยย อีพี่ภพหื่นใช้ได้นะคะ
พาน้องคิมท่องโลกกว้างซะเขินเลย
เล่นเอาเกรียนน้อยเครื่องรวนเลยทีเดียว
สะใจจริงๆ 5555555555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 03-03-2013 12:23:20

พี่ภพทำคิมเครื่องรวนไปเลย :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: JingJing ที่ 03-03-2013 12:48:01

 :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: annachang ที่ 03-03-2013 12:56:36

น้องครีมเคยจูบกับคนอื่นจริงๆแล้วหรือแค่พูดกันเสียหน้าและปากไวกันแน่จ๊ะ 5555
พี่ภพไม่ไหวจริงๆเริ่มโดนนิสัยมึนๆของตระกูลลูกเจี๊ยบติดมาแล้ว!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 03-03-2013 14:09:58

คิมน่าร้ากกกกกกกกกก :z2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 03-03-2013 14:23:04

เพลินเลมันอยู่ตรงไหนของหัวหินเหรอ 555+

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: chin-ruyze ที่ 03-03-2013 14:44:31

โห่ววววววว :o8:
อ่านแล้วเขินเล้ยยยย :impress2:
จัดมาอีก รอ อิๆ  :z2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 03-03-2013 14:52:56

อ๊างงงง เขินอ่าาาา ^///^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: whitefang ที่ 03-03-2013 15:39:18

โอ๊ยยย อ่านตอนนี้เเล้วเขินนน  :m25:
เฮียรุกหนักเกินไปเเล้ววว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 03-03-2013 16:25:17

โอย ... อ่านตอนนี้แล้วหัวใจจะวาย!
คนเขียนบรรยายจนเห็นภาพตามเป็นชอตๆ!!

ชอบรูปที่จิ้งจอกอ้อนแม่ไก่ โมเอ้มากๆค่ะ

อยากไป 'เพลินเล' จัง 555

เป็นกำลังใจในทุกๆเรื่องค่ะ  :กอด1:   :L1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: soluna ที่ 03-03-2013 17:30:07

พี่ภพเริ่มรุกหนักขึ้นทุกวัน ถ้าจะเป็นอย่างนี้แล้วคิมจะทนได้เหรอ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: akichan ที่ 03-03-2013 18:12:33

นึกว่าจะเสร็จเฮียสามภพซะแล้ว 5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 03-03-2013 18:23:13

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: wa-i_onne ที่ 03-03-2013 18:56:08

อ๋อยยยยยยยยยยยยยยยยยย เค้าเขินเท่าโลกกกกก
ขอโทษนะคะ หนูหายไปนานอีกแล้ว T T ตอนนี้สอบเสร็จแล้ว กลับมาเกาะติดน้องครีมเฮียภพดีกว่า

จริงๆด้วยที่ว่าพอเป็นคู่นี้ แค่คบกับแบบเด็กอนุบาล (ไม่อนุบาลแล้วมั้ง) ยังทำให้บิดไปบิดมา
จริงๆเขินตั้งแต่พี่ภพจูบน้องครีมเมื่อตอนที่แล้วละ ><
เจ้าเด็กปากเก่ง คิมหันต์ จริงๆก็เขินสินะ แต่แบบ ทำเป็นจะหาให้เขา
เอาตัวเองหนีจากเฮียเพี้ยนให้ได้ก่อนนะลูก 55555555555
รู้สึกสะใจชอบกลเวลาน้องครีมทำตามที่เฮียสั่ง นี่ฉันถือหางนังพี่ภพตั้งแต่เมื่อไร ???
จริงๆแล้วเป็นเอฟซีน้องครีมนะคะ 5555555

ตอนนี้ก็ทำเองไปก่อนละกันนะพี่ภพ
เดี๋ยวถ้าน้องครีมดื้ออีกเมื่อไร เฮียก็จัดการเลยจ้ะ เรารออยู่(?) 5555555555555
หัวเราะชั่วมากกก !!!


ขอบคุณนะคะ ><  :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Oilsaoo ที่ 03-03-2013 19:02:42

พี่ภพรุกหนักล่ะ เสร็จเเน่น้องครีม
คำเเช่งของเเม่ไก่ สัมฤทธ์ผลเเล้วว 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Maprang_W ที่ 03-03-2013 19:07:56

น้องคิมพยายามตีมึนอยู่ช่ายม้ายยยยย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 03-03-2013 20:33:09

5555 รูปน่ารักอะ ฮาดี

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: PEE-Pooh ที่ 03-03-2013 22:01:57

เขินนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน

พูดได้แค่นี้

เขินมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
 :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 03-03-2013 22:27:55

อิอิ อ่านแล้วเขิน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 03-03-2013 22:57:46

เฮียสามภพทั้งเพี้ยนและหื่นจริงๆ :haun4:
แต่รุกคิมให้มากกว่านี้อีกค่ะ เค้าอยากเห็นคิมโดนสยบแล้ว แต่แค่นี้เฮียก็ได้กำไรเยอะแยะแล้วอะ :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: MiiCell ที่ 03-03-2013 23:32:26

หุหุ พี่ภพตบะแตกซะแล้ว
คิมเอ๊ย เริ่มหลงเฮียเพี้ยนแล้วไม่รู้ตัวนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 04-03-2013 00:26:00

อิพี่ภพมันร้ายยย!!
สงสัยโดนสบประมาทไว้เยอะ จากคนอ่านตอนแรกๆ5555
คู่นี้เหมือนจะพัฒนาไปไวกว่าคู่ลูกเจี๊ยบแม่ไก่ อ่านแล้วเขินเลย 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: ลิงน้อยสุดเอ๋อ ที่ 04-03-2013 04:53:46

อ๊าย

เฮีย รุกได้ใจมากกกกกกกกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 04-03-2013 08:26:19

เขินอ่ะ พี่ภพรุกหนักจนคิมรวนหมดแล้ว แอบหวานเบาๆตอนจุ๊บหน้าผากทำเอาคิมเอ๋อไปเลย ยำ้อีกที่ว่า...เขิน~

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 04-03-2013 09:01:07

ตอนนี้น่ารักอ่ะ .. แบบ.. ไม่รีบร้อน 5555555+  :laugh:

น้องครีมเตรียมใจไว้ได้เลยนะ เฮียเพี้ยนไม่ปล่อยไปแน่ อิอิ

+1 ขอบคุณค่ะ

 :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 04-03-2013 09:23:57

นึกภาพตามตอนคิมช่วยตัวเองตอนนั่งอยู่ตักของพี่ภพ แล้วกรี้ด!!! พี่ภพทนได้ไง

เจอไปงี้คิมเครื่องรวนไปเลยต้องจูนใหม่ดีๆแล้ว

การ์ตูนน่ารัก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 04-03-2013 09:58:06

อ๊ายยเขินทำอะไรกันไอ้คู่นี้..อิน้องคิมยังกล้าถามว่าคิงหรือควีนปัดโธ่จะโดนอิเฮียจับกดแล้ว

ยังไม่รู้อีกหรอว่าตัวเองจะกลายเป็นควีนแล้ววววว..

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ju ที่ 04-03-2013 13:14:13

แหม พี่ภพนี่ก็  :-[                     ฟ 

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: 2pmui ที่ 04-03-2013 13:56:30

น่าร๊ากกกกกกกกกกกก เขินอะ  :o8:  :haun4:
น่ารักไปแล้วววว :serius2:
เฮีนเพี้ยนรุกจนเด็กเสียสูญเลย เด็กมันก็น่าจับกินซะให้หมดทั้งตัว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: SiLent_GRean ที่ 04-03-2013 14:58:04

เพลินเล ดีนะ ไม่ใช่ทะวาน  :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 04-03-2013 16:08:56

เพลินเล!! ฮ่าๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: AnimajuS ที่ 04-03-2013 16:32:40

 :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: kokilolylove ที่ 04-03-2013 17:19:39

 :jul1: :a5: โอ้พระเจ้า555 ฟินเลย
คิมหันต์นี่น่ารักจังนะ
พี่ภพก็ต้องเมะสิ คิมถามแปลกๆนะ
คิมยังคิดจะหาใครให้พี่ภพอีก เซ่อจริงๆเขาชอบคิมนั่นแหละ
ปล.เมื่อวานผ่านซานโตรินี่กับฟาร์มแกะ (ลืมชื่ออ่ะ) เห็นแล้วอยากเข้าไปตามรอยนิยาย อารมณ์ประมาณหนูนาจากกวนมึนโฮ ตามรอยซีรีส์ที่เกาหลีเลย 55

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: YOSHIKUNI RUN ที่ 04-03-2013 19:37:33

อ่านตอนนี้แล้ว ขนลุกซู่ซ่า  o13
เหมือนๆ จะหวานนิดๆ แต่ร้อนแรง~~~ :pighaun: :pighaun:
คิม ตกเป็นเบี้ยล่างโดยปริิิิิิิิยาย~~ ฮา ฮ่า
(ชอบจิง ตี๋๊น้อยโดยแกล้งเนี่ย เอ้รึเราเป็น S หว่า หุุหุ)

ขอบคุนค่ะ หนุกหนานๆ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: watcharet ที่ 05-03-2013 01:19:26

5555 น่ารักจัง เขิลแทนเลยอ่า!!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Nile ที่ 05-03-2013 12:57:56

กรี๊ดดดดดดดดด พี่ภพทำอะไรคะเนี่ย น้องยังเด็กอยู่นะ หัวหินฟินทุกรายจริงๆด้วย  :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: misso ที่ 05-03-2013 13:12:24

ทะเลาะตบตีกันมายี่สิบกว่ายก บทจะหวานก็หวานซะตามไม่ทันเลย

ว่าแต่อีตาพี่ภพนี่ไม่คิดจะบอกชอบรักน้องเลยเรอะ o12

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 05-03-2013 15:19:35

อารัยอ๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาา
การี๊ดกรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  :-[ :-[
ทำไมไม่ทำต่อล่าาาาาาาาาาา งื้ออออออออ เสียดายยยยยย  :z1:
เจ้าคิมอายม้วนต้วนเลยเฟ้ยยยยยยยยยยยยยยย ดูสิ!!จะไปเพลินเลซะเเล้ว
หุหุหุ เฮียภพ คราวหน้าลุกต่อเนื่องไปเลยนะ อย่ามาหยุดชะงักบ่อยๆแบบนี้อีก
เหยื่อดิ้นหลุดไปกึ่งนึงเบยยยย  o18

ช่วงนี้คิมมันยังไม่รู้เรื่องรู้ราว ยังหาทางตัวเองไม่เจอ? เฮียต้องพาไปบ่อยๆแล้วล่ะนะ
คึคึคึคึ  o3

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: knoiAkame ที่ 05-03-2013 15:37:52

เชียร์พี่ภพสุดใจ ปราบน้องเกรียนให้อยู่หมัดเลยนะคะ
 :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: mizzmizz ที่ 05-03-2013 16:32:58

 :กอด1:
น่ารักกกกกกกกกกกกกกก ;)

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 05-03-2013 19:13:12

นะ....น่าร๊ากกกกกกก เรื่องสนุกเหมือนเคย เพิ่งรู้ว่าภาคต่อของปิ่นหยก น่ารักอ๊า แต่ชอบการ์ตูนภาคแล้วมากกว่า รอตอนต่อจ๊ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 06-03-2013 16:44:57

ไป เพลิงเล ด้วยยย


อร๊ายยยยย ตอนนี้ก้าวหน้านะยะ

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 06-03-2013 22:43:48

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 26 – เพลินเล

ตอนแรกก็เพียงแต่หัวเราะออกมานิดหน่อย

"หึ ๆ"

“....ผม..มะ...หมายถึง....”

แต่พอเห็นหน้าตาเลิ่กลั่กพร้อมน้ำเสียงลนลานของเด็กหนุ่มผมทองตรงหน้า ก็เล่นเอาเขาปล่อยก๊ากออกมาลั่นห้อง

"ฮ่า ๆ ๆ ๆ!"

“ขำบ้าอะไรวะ!?”

ไอ้ตัวยุ่งร้องโวย น่าเอ็นดูจนอยากจับฟัด เริ่มเข้าใจความรู้สึกสรัญตอนเห็นรูปคิมหันต์ขึ้นมานิดหน่อย นี่เป็นความก้าวหน้าด้วยความเร่งสูงทีเดียวนับตั้งแต่ยอมรับกับตัวเองได้ว่าเสียท่าไอ้ตี๋เกรียนในด้านจิตใจเข้าให้แล้ว

“ตลกฉิบหาย พี่เลยไม่รู้ว่าเราฉลาดหรือโง่กันแน่” ชายหนุ่มยิ้มมุมปาก ช่วยจัดผมเผ้ายุ่งเหยิงของเด็กหนุ่มให้เรียบร้อย “เอาละ ตกลงว่าอยากไปไหน?”

“กลับบ้าน”

“เดี๋ยวเตะตกทะเลแม่ง”

อีกฝ่ายพ่นลมหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ก้มหน้าก้มตาบ่นพึมพำ ยอมให้เขาจัดผมเผ้าแต่โดยดี สภาพสิ้นท่าเป็นงูโดนรีดพิษ เห็นแล้วมันเขี้ยวเลยล้วงเจลแต่งผมในกระเป๋ามาป้ายหัว บรรจงจับปอยผมตั้งขึ้นสองข้างทำเป็นหูหมาสีทอง

“ฮ่า  ๆ ๆ ไอ้หมาน้อย”

เขาหัวเราะพลางลากอีกฝ่ายไปยืนอยู่หน้ากระจก ส่งเสียงแซวใส่ใบหน้าอารมณ์บูดของเด็กหนุ่ม

"โมะ ๆ ๆ"

“.....”

“ไหนขอมือ”

“เว้ย!”  หมาน้อยจำเป็นร้องลั่น “เล่น’ไรเนี่ย!”

คิมหันต์มองมาตาขวางแล้วก็ยกมือขยี้ผมจนกลับไปยุ่งเหมือนเก่า หูหมาเลยเสียทรงหมดขณะที่เขาเอาแต่ยืนขำกลางเสียงขู่แง่ง ๆ 

“จะไปไหนก็ไปได้แล้ว เป็นคนขับก็เลือกเองสิวะ!”

สามภพกลั้นยิ้ม จะทำหน้าบานเป็นหนุ่มอินเลิฟก็ใช่ที่ ขมวดคิ้วเก็บอาการสุดความสามารถ เบี่ยงเบนความสนใจสู่เรื่องอื่นด้วยการหันไปโยนกระปุกเจลแต่งผมซึ่งหมดพอดีลงถังขยะ แกว่งกุญแจรถในมือไปมาก่อนจะเดินไปเอาแขนคล้องคออีกฝ่ายไว้แนบเนียน ดันหลังเบา ๆ ให้เจ้าตัวเดินออกจากห้องไปด้วยกัน





................................................





........................






.





.





.





.





ในที่สุดเขาก็กลับมาประจำที่ ณ ตำแหน่งเดิมอีกครั้ง บนเบาะนั่งข้างคนขับ

ถึงตอนนี้คิมหันต์อดนึกประหลาดใจตัวเองไม่ได้ที่ยอมตามอีกฝ่ายมาตั้งไกล เกือบลืมเรื่องเงินหมื่นของสามภพซึ่งเอามาละลายกับเวลาของเขายี่สิบสี่ชั่วโมงไปแล้ว

เด็กหนุ่มขมวดคิ้วครุ่นคิด มันไม่น่าเป็นเช่นนี้..ไม่ควรเป็นแบบนี้ หากสลับสถานะกันให้เขาได้อำนาจสำหรับเวลาหนึ่งวันเต็ม เขาคิดว่าตัวเองต้องหาเรื่องแกล้งอีกฝ่ายให้สาสมกับที่ทะเลาะกันมาตั้งนานเป็นแน่ นั่นยังไม่เท่าเรื่องน่าตกใจอันดับหนึ่งของวัน กับสิ่งที่คลับคล้ายคลับคลาว่าจะเป็น..


คำสารภาพ...?


หรืออะไรสักอย่างที่ออกมาจากปากเฮียหมาบ้าหน้าโฉดตอนอยู่ในห้องพักโรงแรม



‘อยู่ตรงหน้านี่แหละ’



ถ้อยคำที่ว่าย้ำซ้ำในหัว และแน่นอนว่าต่อหน้าสามภพตอนนั้นมีเขายืนหัวโด่เพียงคนเดียว เว้นแต่จะมีพลังงานหรือมวลสารที่มองไม่เห็นอยู่กับพวกเขาด้วย


คิดได้แค่นี้ก็ขนลุกขึ้นมาอย่างน่าประหลาด(ไม่ได้ขนลุกเรื่องมวลสารลึกลับ) ไม่อยากจะเชื่อเลย หากนี่เป็นเรื่องของคนอื่นเขาคงฟันธงไปเรียบร้อยแล้ว แต่พอเป็นเรื่องตัวเองเข้าก็เล่นเอาไม่อยากคิดต่อ ปล่อยสมองว่างเปล่าโง่เง่า ตีเนียนว่าไม่รู้เรื่องบางทีอาจฟังดูเข้าท่ากว่า

“บ้าฉิบ!”

คิมหันต์บ่นพึมพำ เรียกให้สายตาอีกคู่หันมามองแล้วเลิกคิ้ว แต่เด็กหนุ่มแสร้งทำเป็นไม่เห็น ปล่อยสามภพจ้องจนเจ้าตัวพอใจแล้วหันกลับไปสนพวงมาลัยและแผงคอนโซลหน้าพร้อมเสียงหัวเราะในลำคอ

เฮียเพี้ยนมันบ้าจริง ๆ ด้วย

ซีดีแผ่นหนึ่งถูกหยิบขึ้นมาเปิด เห็นการเคลื่อนไหวนั้นของสามภพก็ทำเขาอดไม่ได้จะแอบเหลือบมองจากหางตา สอดรู้สอดเห็นนี่ท่าทางจะเป็นนิสัยฝังรากลึกไปแล้วจริง ๆ

แผ่นซีดีสีขาวซึ่งถูกจับใส่เครื่องเล่นนั้นไม่มีตัวหนังสือระบุที่มาที่ไปสักอย่าง นั่นทำให้คิมหันต์ประหลาดใจนิดหน่อย

เขาเอียงคอมอง ดูจากกล่องใส่แล้วคิดว่าน่าจะเป็นซีดีแผ่นเดียวกับที่อีกฝ่ายรับมาจากพนักงานโรงแรมคนหนึ่งตอนก่อนเช็คเอาท์ แถมยังจ่ายเงินให้โดยไม่พูดไม่จาเหมือนเป็นเรื่องลึกลับที่เคยมีการตกลงกันมาก่อนหน้านั้นแล้ว

“แผ่นอะไรอะ?”

คันปากยุบยิบจนเผลอถามออกไปเสียแล้ว

สามภพหันมายิ้มน้อย ๆ แต่ไม่ยอมตอบ ยื่นนิ้วไปกดปุ่ม play  แล้วออกรถ

คิมหันต์ย่นจมูก ถามก็ไม่พูด ตัดสินใจเอนหลังพิงเบาะเงียบ ๆ เหมือนเดิม เงี่ยหูรอฟังอินโทรที่เริ่มบรรเลงขึ้นจากเครื่องเสียง


“.....”


คุ้นไปหรือเปล่า?


เพลงแบบนี้กับคนอย่างสามภพน่ะหรือ? เขาแทบไม่เชื่อเลย จนเสียงร้องดังขึ้นนั่นเอง


‘อิ รอล แต รึล โพ มยอน นา  ออ ริ กิ นึน ฮัน กา บวา~’


“เฮ่ย!?”

เขาแทบกระโจนจากเบาะนั่ง หันไปมองหน้าคนขับตาปริบ ๆ  นี่ไปหามาได้จริงด้วย ถึงเพลงจะเก่าไปหน่อยก็เถอะ

“พี่เอามาจากไหนวะ!?”

อีกฝ่ายตอบเสียงนุ่มอย่างจงใจยั่วให้หงุดหงิด “บอกว่าขอบคุณครับจะน่ารักกว่านะน้องครีม”

“เชี่ย!”

“เด็กอะไรวะ ปากหมาบรรลัย!”


‘Hello, hello นา รึม แด โร ยง กิล แร ซอ โย~’


เสียงร้องจากวงโปรดเขาที่สามภพหามาได้อย่างลึกลับยังคงบรรเลงด้วยจังหวะสบาย ๆ คลอไปกับบรรยากาศชวนจักจี้ ส่วนหนึ่งที่ทำให้คิมหันต์ตกอยู่ในสภาพอิหลักอิเหลื่อยิ่งขึ้นคือที่เล่นอยู่นี้เป็นหนึ่งในเพลงโปรดเลยทีเดียว

มือใหญ่เอื้อมมาขยี้ผมเขาเบา ๆ  ชายหนุ่มยิ้มบางโดยไม่ได้ละสายตาจากถนน ออกแรงผลักอีกเล็กน้อยที่หน้าผากเขาให้ลงไปนั่งให้เรียบร้อยบนเบาะ

“คาดเข็มขัดด้วย”

“ไปหามาได้ไง?” เขาบ่นงุบงิบ ดึงเข็มขัดนิรภัยมาคาดตามคำบอกแต่ยังไม่วายสงสัย 

“เมื่อคืนลองถามเบลล์บอยที่โรงแรมดู” สามภพพึมพำตอบ ไม่บอกไปให้จบเรื่องคืนนี้ไอ้ตัวขี้สงสัยคงนอนไม่หลับ “แล้วมันรู้จักวงนี้เลยจ้างไรท์แผ่นให้หน่อย”

“แผ่นเถื่อนอะดิ”

“เออน่า”

“ไม่ไหวเลยเฮีย”

“เรื่องมากไม่ต้องฟังแม่งละ!” เขาตัดบท เอื้อมมือจะไปเปลี่ยนแผ่น แต่คิมหันต์ยื่นมือมาขวางไว้ก่อน

“เดี๋ยว!”

“อะไรอีกล่ะ!?”


“ขอบคุณครับ”


“.....”


“จ้องบ้าอะไรวะ!!" เด็กหนุ่มขยับตัวหยุกหยิก ยกมือขึ้นเกาแก้มแก้เขิน "มองถนนดิแม่ง!”


โหมดเด็กดีเรียบร้อยช่างมาไวไปไวเสียจริง คำขอบคุณเมื่อครู่ทำเขาตกใจเกือบพาแหกโค้งแล้วไหมล่ะ


“พูดอีกทีซิ” สามภพยิ้มกริ่ม ห้ามใจสุดชีวิตจะไม่หันไปมองแก้มแดงปลั่งของตุ๊กตาหน้ารถที่เกรียนที่สุดในโลก “เมื่อกี้พี่ได้ยินไม่ถนัด”


“......”


“เร็ว ๆ” เขาเร่ง


“อย่าลืมอุดหนุนแผ่นแท้!”


ดูท่าของดีจะมีแค่ครั้งเดียว คิมหันต์พูดเฉไฉจบก็ก้มหลบตา เบือนหน้าไปทางกระจกข้าง ใบหูแดงแจ๋ หลังจากนั้นก็เอาแต่ร้องเพลงหงุงหงิง ไม่คุยกับเขาอีกเลยจนถึงเพลินวาน






.....................................................






................................







“ร้อน”

สามภพค่อนข้างเห็นด้วยทีเดียว

“ร้อนฉิบหาย”

ไอ้เปี๊ยกยังบ่น กระพือคอเสื้อระบายอากาศพั่บ ๆ  แต่แน่นอนว่ากระดุมยังติดครบทุกเม็ด ให้ถอดออกเดาว่าคงไม่กล้าเพราะเสื้อยืดคอกว้างตัวเดิมของเจ้าตัวมีแต่จะโชว์รอยแดงเต็มซอกคอ ดูสภาพแล้วก็น่าเห็นใจไม่น้อย


ต่อไปทำอะไรคงต้องคิดหน้าคิดหลังหน่อยแล้ว


“มานี่”

สามภพไม่รอให้อีกฝ่ายงงอยู่นาน จับล็อคคอลากตัวไปโซนร้านขายของฝากแล้วสอยเสื้อยืดที่ระลึกสกรีนลาย ‘เพลินวาน’  ให้ใหม่ หลังพิจารณาแล้วว่าคอเสื้อไม่กว้างนัก

โดยไม่ลืมจะซื้อสำหรับตัวเองด้วยอีกหนึ่ง

หลังจากบังคับเปลี่ยนเสื้อเสร็จเรียบร้อย จับหมุนตัวดูสองรอบเห็นรอยจูบบนต้นคอเด็กหนุ่มโจ่งแจ้งในระดับพอรับได้ ส่วนรอยฟันซึ่งโผล่มานิดหน่อยนั้น หากไม่ยืนจ้องใกล้ ๆ คงไม่เห็น (และเขามั่นใจว่าจะไม่ให้ปล่อยใครมายืนจ้องคิมหันต์ระยะประชิดได้แน่นอน) 

หมดปัญหาไปอีกอย่างจึงเก็บเสื้อเชิ้ตตัวเองเข้ากระเป๋า แล้วยังยึดเสื้อยืดคิมหันต์ติดไปด้วยอีกต่างหาก


“แบบนี้โอเคไหม?”

“..คงงั้นมั้ง” 

คิมหันต์งึมงำ ยกมือลูบคอคล้ายยังกังวลเรื่องรอยแดงที่ปรากฏชัดบนผิว นึกดูแล้วสมบัติส่วนตัวเขาโดนสามภพยึดไปเกลี้ยงเลยทีเดียว ตั้งแต่กระเป๋าเป้ กระเป๋าสตางค์ โทรศัพท์มือถือ ปิดท้ายชิ้นล่าสุดด้วยเสื้อยืดลายขวางตัวเก่งที่เพิ่งโดนบังคับถอดเปลี่ยน

แล้วนั่น! ใครใช้ให้มาเปลี่ยนเสื้อตามเขากัน!?

“ใส่เป็นเพื่อน”

สามภพตอบกลับมาราวกับอ่านสายตาเขาออก จับชายเสื้อดึงให้ตึงโชว์โลโก้เพลินวานแบบเดียวกับเขาแต่เป็นคนละสี

“เผือก! ไม่ได้ถาม”

เด็กหนุ่มยักคิ้วกวนประสาทแล้วยืนรอ แต่ไม่มีอะไรฟาดลงมาอย่างคาด เหมือนว่าสามภพจะเลิกลงไม้ลงมือกับเขาเป็นการถาวร ซึ่งความจริงแล้วนั่นนับเป็นเรื่องดี แต่คิดอีกทีก็น่าขนลุก

“ไม่ตบหัว?”

เขาแอบเหล่ แล้วก็เห็นเพียงสายตาขบขันบนใบหน้าคมคาย

“ไม่ด่าด้วย?”

“ชอบให้เถื่อนใส่หรือไง?”

“ทุกทีเถื่อนนี่หว่า ซีดียังเถื่อนเลย!”

นั่นเกี่ยวกันไหม? สามภพส่ายหน้า มองดูเด็กหนุ่มตัดพ้อ มือยังยกขึ้นลูบต้นคอตัวเองด้วยความกังวล ก้มหน้าก้มตาจ้ำอ้าวไม่มองสองข้างทาง ทั้งที่อุตส่าห์มาอยู่ในแหล่งท่องเที่ยวซึ่งจัดไว้ให้ชมบรรยากาศบ้านเรือนยุคเก่าเช่นนี้

“ถ้าเราไม่ดื้อ พี่ว่าตัวเองก็ไม่เคยเริ่มก่อนนะ”

คิมหันต์อ้าปากจะเถียง แต่พบว่าเถียงไม่ออก อีกใจก็ยังคอยกังวลเรื่องรอยบนคอ หรือบางทีเขาควรหาผ้ามาพันไว้เพิ่ม

พอเถอะ...เด็กหนุ่มเหลียวมองแดดแรงจนภาพในส่วนพื้นที่กลางแจ้งไหวระริก แค่นี้ก็ร้อนแทบระเหยอยู่แล้ว

“ไกล ๆ เห็นไม่ชัดหรอก” สามภพเอ่ยท้วง พยายามแกะมืออีกฝ่ายออกจากคอเจ้าตัว “ยิ่งทำท่าน่าสงสัยแบบนี้มันชวนให้คนอื่นมองรู้หรือเปล่า?”

“พี่ไม่ได้มีรอยงี้บ้างนี่!”

ชายหนุ่มถอนใจ “เดี๋ยวกลับไปให้ทำคืนก็ได้”

“บ้าเรอะ!?”

คิมหันต์ร้องโวย เผลอกระโจนหลบจนไปชนคนอื่น ร้อนถึงเขาต้องไปดึงแขนไว้ก่อนจะเซถลา เอ่ยขอโทษแทนพอเป็นพิธีแล้วลากออกมาตรงที่คนน้อย ให้ตายเถอะ เหมือนว่าพอเริ่มเขินไปได้ครั้งหนึ่งเมื่อเช้า คนตรงหน้าก็เสียศูนย์ไปอีกทั้งวันนับแต่นั้น

“เขินก็อย่าให้มันซุ่มซ่ามมาก!”

“เชี่ย! ใครเขิ—!”

คิมหันต์ชะงัก พูดต่อไม่ออก รู้ตัวอีกครั้งแขนใหญ่ของอีกฝ่ายก็โอบรอบคอเขาไว้เรียบร้อย

“เดินดี ๆ” สามภพดุอย่างไม่จริงจังนัก ก้มลงมองแถวคอเด็กหนุ่มซึ่งถูกบังจนเกือบมิดอยู่ใต้ท่อนแขนเขา บังเอาไว้อย่างนี้ได้ไม่ต้องมีใครเห็นรอย เผื่อเจ้าตัวจะเลิกวิตกจริตลงบ้าง ซึ่งวิธีนี้ก็ดูเหมือนว่าได้ผลในแง่ซ่อนหลักฐาน แต่ผลข้างเคียงที่ออกมาช่างน่าขำ

"เดินอะไรอย่างนั้นน่ะ!?"

มันตลกตรงที่หลังจากคิมหันต์ชะงักไป กลับมาเดินอีกครั้งก็ก้าวขาตามเขาด้วยจังหวะสุดประหลาดนั่นแหละ

“นึกซะว่าเหมือนตอนตัวเองชอบเกาะแกะคนอื่นก็ได้” ชายหนุ่มกระซิบ “เดินดี ๆ อย่าคิดอะไรมาก”

คิมหันต์พยายามทำตาม อย่าคิดมาก คำแนะนำช่างเป็นประโยชน์และปฏิบัติตามได้ง่ายดายอะไรอย่างนี้ สมแล้วที่เป็นผู้ใหญ่กว่า...

ซะที่ไหนล่ะว้อย!

“พี่...” เขาพึมพำ สอดส่ายสายตาล่อกแล่ก ระแวงผู้คนรอบตัวไปหมด “ผมว่าแบบนี้คนยิ่งมองปะวะ แม่งอย่างกับคู่เกย์อะ!”

“ช่างเขาสิ”

“พี่เป็นเกย์อยู่แล้วก็พูดได้ดิ!”

“ไม่ได้เป็นเว้ย!”

“เชื่อฉิบหายแล้ว! ทำตัวอย่างส่อ!”

“โกโก้เย็นแก้วนึงครับ”

“...??”

สามภพไม่ได้สนเขาเลย หันไปสั่งเครื่องดื่มหน้าเคาน์เตอร์บริเวณที่จัดเป็นร้านกาแฟโบราณเรียบร้อย แถมยังลากไปนั่งรอในร้าน ดันเขาเข้าไปนั่งเก้าอี้ตัวในสุด ส่วนตัวเองนั่งขวางทางอยู่อีกด้านของโต๊ะ จ้องมาเขม็งด้วยสายตาดุเหมือนเป็นคำสั่งว่าให้สงบเสงี่ยม

“ชิ!”

ต่อยตีกันด้วยสายตาอีกครู่ใหญ่กว่าเสียงเรียกจากคนขายจะดังขัดจังหวะ

“โกโก้เย็นค่ะ”

ตาดุคู่นั้นมองมาทางเขาแวบหนึ่ง ก่อนเจ้าตัวจะลุกขึ้นไปเอาเครื่องดื่มที่สั่ง พอเดินกลับมาถึงโต๊ะก็วางแก้วกระดาษไว้ตรงหน้าเด็กหนุ่ม

“เอ้า!”

“อะไร?”

“กินซะ” สามภพสั่งอย่างเคย แต่สายตาเสมองไปทางอื่น “ปากจะได้ไม่ว่าง”

“??”

คิมหันต์ขมวดคิ้ว มองแก้วกาแฟติดโลโก้เพลินวานแบบเดียวกับที่อยู่บนเสื้อเขาตอนนี้สลับกับมองหน้าคนพูด บางทีอาจร้อนจนบ้าไปแล้ว

“ไม่งั้นพูดมาก หนวกหู” สามภพแจงเพิ่ม

“ผมไม่ได้สั่ง”

“พี่ไม่กินโกโก้ ถ้าไม่เอาก็ทิ้ง”

บร๊ะ! มีงอน

“ผมเอา!” เด็กหนุ่มคว้าแก้วหมับ ดูดเฮือกผิดกับที่ทำวางท่าจะไม่ดื่มในคราวแรก สั่งมาเหมือนรู้ว่าเขาชอบโกโก้

หรือจะรู้จริง ๆ วะ?

สามภพเหล่มองเขาด้วยหางตา คิมหันต์คิดว่าเห็นรอยยิ้มละมุนแวบหนึ่งปรากฏขึ้นบนริมฝีปากชายหนุ่ม


....ตุบ..


แล้วอยู่ ๆ ก็ถูกจู่โจมด้วยอาการแน่นหน้าอกกะทันหัน


“.....”


ทว่านั่นเกิดขึ้นเพียงเสี้ยววินาทีเท่านั้น สั้นเสียจนเด็กหนุ่มไม่นึกอยากใส่ใจ


ทุกอย่างกลับไปเหมือนเดิมเมื่อสามภพหันมาทำหน้ายักษ์ใส่ เร่งเขาว่านั่งพักหายร้อนก็รีบลุกเสียที (ว่าแต่เขาเรียกร้องอยากพักตั้งแต่เมื่อไร?) แค่นั้นไม่พอยังโวยต่อว่าข้าวเช้าก็ยังไม่ได้กินเพราะมัวแต่ไปวิ่งตามเขา(แล้วใครใช้ให้ตามวะ!?) หิวจนจะเขมือบกุ้งได้ทั้งอ่าวไทยอยู่แล้ว

“จะเลี้ยงผมหรือ?”

“ก็เลี้ยงแม่งทั้งทริปแล้วนี่ไอ้ตะกละ!”

แต่เด็กหนุ่มสนคำค่อนขอดที่ไหน

“เอาริมทะเลนะเฮีย”

สามภพพยักหน้าอย่างเสียมิได้ ทั้งที่ความจริงก็ตั้งใจไว้อย่างนั้นอยู่แล้ว

คิมหันต์ดีดนิ้วถูกใจ ตาลุกวาวเป็นประกายเหมือนเด็กน้อย นึกถึงปูนึ่งสดจากทะเลที่ไม่ได้หม่ำมานาน นั่นทำให้เขานึกได้ว่ามาแถวนี้ทั้งทีแต่กลับยังไม่ได้จัดอาหารทะเลจริงจังเลยสักมื้อ จากที่คิดว่าจะต่อล้อต่อเถียงสักหน่อยเลยเปลี่ยนเป็นระริกระรี้เกาะแกะอีกฝ่ายแทน มือข้างหนึ่งถือแก้วน้ำ อีกข้างวางบนเอวชายหนุ่มอย่างถือวิสาสะโดยไม่รู้ตัว เรื่องที่ระแวงสายตาคนอื่นมาแต่แรกนั้นโยนทิ้งไปจากหัวเสียสิ้น


ลืมกระทั่งจะสังเกตเห็นมุมปากเจ้ามือหนุ่มซึ่งยกขึ้นสูงเป็นรอยยิ้มกริ่ม เืือื้อมมือขึ้นมากอดคอเขาตอบอย่างเนียน ๆ



.




.




.



“ดูสิใส่เสื้อยืดแบบเดียวกัน เดินกระแซะกอดคอเกาะเอว”

“เบา ๆ สิยะ เดี๋ยวเขาก็ได้ยินหรอก”

“แต่หล่อเนอะ คนตัวสูงหุ่นดีชะมัด”

“คนผมทองก็น่ารักดีนะ”

“เสียดายจัง..ไม่น่าเป็นเลย”

“เขาอาจจะเป็นพี่น้องกันก็ได้”

“พี่น้องที่ไหนนัวเนียอย่างนั้นยะ หน้าก็ไม่ได้เหมือนกันสักนิด”

“ก็นั่นสิน้า”



พวกเขากลายเป็นคู่เกย์หนุ่มท่ามกลางสายตาคนไม่รู้จักไปแล้วโดยสมบูรณ์




..............................................................





.............................





.





.





.





.



ลมทะเลหอบกลิ่นเกลือพัดเข้าหาโต๊ะที่พวกเขานั่งอยู่ มองเห็นสะพานปลาเลยออกไปไม่ไกลนัก ท้องฟ้าและน้ำทะเลสีครามมาบรรจบกันเป็นเส้นตรง ณ สุดสายตา บรรยากาศน่านอนเอกเขนกปล่อยตัวปล่อยใจล่องลอยไปกับเสียงคลื่นซัดฝั่ง


แต่ตอนนี้พวกเขากำลังสั่งอาหารกันอย่างบ้าคลั่ง


“...แล้วก็ปูนึ่ง”

“กุ้งเผาโลนึง”

“หอยเชลล์อบเนย”

“หมึกนึ่งมะนาว”

“แกงส้มไข่ปลาริวกิว”

“อยากกินยำไข่แมงดาทะเลด้วยอะ”

“เยอะแล้วนะเว้ย!” สามภพเริ่มโวย เป็นเขาเองแท้ ๆ ที่หิว แล้วทำไมหย่อนก้นปุ๊บไอ้แสบนี่ถึงได้สั่งเอา ๆ เหมือนกะให้เขาล้มละลายไปกับมื้อนี้

คิมหันต์จ้องอีกฝ่ายพลางยักไหล่ไม่แคร์สื่อ ตามใจเหลือเกินใช่ไหม? ทำท่าเหมือนอยากจีบ จะกินล้างผลาญให้กระเป๋าแห้งเลยคอยดู

“น่า ๆ ผมกำลังโต”

เด็กหนุ่มลอบยิ้ม เห็นตัวเองนั่งฝั่งตรงข้ามในระยะปลอดภัย ผู้คนรอบตัวก็มากมาย พิจารณาแล้วไม่มีอะไรน่ากลัวอย่างเมื่อเช้าจึงกล้าส่งเสียงอ้อน 

“นะ? เฮียหมาบ้ารูปหล่อใจดี”

“ไม่ต้องมาประจบ! มุกซ้ำอย่างนั้นไม่ได้ผล”

“แล้วผมจะไม่บอกใครว่าเฮียเคยโดยร็อตไวเลอร์ปล้ำ”

เขาสะดุ้ง ส่วนคิมหันต์พยายามส่งสายตาน่าสงสาร

“เคยที่ไหนล่ะวะ!?”

“เรื่องที่ชอบไว้หนวดทรงแมวน้อยถ่ายรูปบัตรประชาชนด้วย”

“จะบ้าเรอะ!!?”

“แล้วยังมีงานอดิเรกเป็นแก้ผ้าขังตัวเองไว้ในห้องน้ำทั้งคืนอีก!”

พนักงานหันไปแอบขำ

“ไอ้!!”

“ไหนจะ—!”

“เออ! เอายำไข่แมงดาทะเลอีกอย่าง!!”

"ไม่เผ็ดครับ" คิมหันต์ตบท้ายทันควัน

กว่าอาตี๋กิตติมศักดิ์จะเสร็จสมอารมณ์หมายยอมกลับไปนั่งรอดี ๆ เล่นเอาชายหนุ่มแทบโดดทะเลตายแล้ว(แต่ขอเอาไอ้เด็กนี่ถ่วงทะเลไปด้วย) ปากอย่างนี้มันน่าไหม ตอนนี้ถือว่าฝากไว้ก่อนก็ได้ ไว้รอหมดความอดทนเมื่อไรจะทบต้นทบดอกให้สาสมเลยคอยดู

“...ข..ขออนุญาตทวนรายการนะครับ..”

พนักงานหนุ่มเอ่ยเสียงสั่น เห็นได้ชัดว่าพยายามกลั้นขำเต็มที่อย่างน่าสงสาร ใจหนึ่งก็อยากหัวเราะให้ลั่นทะเล แต่ความรักตัวกลัวตายยังรั้งตัวเองไว้บ้างตอนเห็นตาขวาง ๆ ของชายหนุ่มร่างใหญ่ที่ท่าทางจะเป็นเจ้ามือของโต๊ะนี้

“รับเครื่องดื่มเป็นอะไรดีครับ?”

“โค้ก”/”น้ำเปล่า”

คิมหันต์มองเขาตาปริบ ๆ 

“กินโค้กกันเหอะเฮียเพี้ยน”

สามภพกลอกตา เอาอีกแล้วไอ้เด็กเวรนี่ 

“อยากกินก็กินคนเดียวสิ”

“กินด้วยกัน”

“ไม่เอา จุก”

“ใจกับผมหน่อยดิว้า”

สามภพกุมขมับ ดื่มน้ำเปล่าแล้วไม่ใจยังไงก็น่าสงสัย จบปัญหาด้วยการโบกมือไล่พนักงานพร้อมกับเอ่ยเสียงอ่อนแรง

“เอาโค้กขวดใหญ่”

“น้ำเปล่าด้วยไหมครับ?”

“ไม่ต้อง”


พนักงานหลุดหัวเราะจนได้ ส่วนคิมหันต์ตบโต๊ะชอบอกชอบใจ



เหมือนว่าเขาจะพลาดแล้วที่คิดจีบเด็กเกรียน

- หมดยกที่ 26 -





============================

อาาา...บรรยากาศข้าวใหม่ปลามันนี้คืออะไรกัน ฮาา
เขินเฮีย หลงเด็กใหญ่ละ ตามใจตลอด อ่อนยวบยาบไปเยอะเลย =///=

เฮียจะกินเด็ก หรือเด็กจะกินเฮีย(?) ...เอ่อ...ช่างเถอะ โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ
รักคนอ่าน ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมเยือนนะค้า ^o^  *รวบกอด* :L1: :pig4: :L2: :กอด1:

ของแถมรีพลายถัดไปค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 25 คิงหรือควีน? (หน้า 51) 02/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 06-03-2013 22:45:19

ของแถมค่า ^^

อันนี้ดูเดิ้ลจากตอนที่แล้ว
(ทำไมมันดู SM อย่างบอกไม่ถูก :o8: )
(http://fc02.deviantart.net/fs71/f/2013/061/d/0/sl25_by_xx_rainyday_xx-d5wskc3.jpg)
พี่ภพความอดทนดีนะคะ (ฮา)

(http://fc00.deviantart.net/fs71/f/2013/065/5/2/dd_sl25_by_xx_rainyday_xx-d5x5e15.jpg)


ส่วนอันนี้วาดเล่น แด่อากาศที่เหมือนจะเย็นลงวันสองวัน ที่เหลือคนเขียนฝันต่อเอาเองว่าเย็นมากค่ะ 5555
(http://fc09.deviantart.net/fs70/f/2013/064/1/2/dd_kimcool_resize_by_xx_rainyday_xx-d5x188r.jpg)


พบกันตอนหน้าค่ะ ^o^

 :bye2: :pig4: :L1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Silver-Ray ที่ 06-03-2013 22:53:55

วิ่งมาจิ้มมมม กรี๊ดดดดดดดดด

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 06-03-2013 23:08:17

เอาจริงๆก็กวนตรี๊นกันทั้งคู่เลย 555
แต่สุดท้ายคนพี่ก็ยอมตลอด คนรู้ใจตัวเองก่อนก็งี้แหละ แพ้เสมอ

ปล.พี่ภพคะ อัลบั้มใหม่ชายนี่ เพลง Dream girl นะคะ Hello มันเก่ามากแล้ว อั๊พเดทนิ๊ดนึงค่า อิอิ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 06-03-2013 23:12:11

อั่ยย่ะ!!คิมหันต์มีใจกระตุกอยู่แว๊บบบนึง แว๊บบเดียวจริงๆ
พยายามต่อไปเฮีย เด็กมันเกรียนต้องอดทนนะเฮีย  o7 5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 06-03-2013 23:32:00

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด






เฮียหมาบ้า  ...เจอของจริงซะแล้ว 




ฮ่าๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 06-03-2013 23:41:39

น้องครีมสั่งอาหารทะเลฟูลคอร์สขนาดนี้  พี่ภพมีสิทธิล้มละลายยยยยยยย 5555555555555
แต่ก็นะ จะทำยังไงได้ ชอบเค้าไปแล้วหนิ ก็ต้องใจๆกับเด็กเค้าหน่อย  :z2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: ❥ʞαxiќɒ。 ที่ 06-03-2013 23:43:26

พี่ภพพพพพ! ทำไมพี่อ่อนโยนแบบเน้~ >///<
เขินแทนน้อง ถึงจะดูเถื่อนๆแต่พี่ภพก็ตามใจน้องตลอดเลย!
สู้ๆนะเฮีย! อาตี๋มันเริ่มมีอาการแอบใจกระตุกเล็กๆแล้ว! ♥

น้องครีมเวอชั่นเด็กดีเรียบร้อย(ของแรร์ ?)ก็น่าร๊ากก~~
'ขอบคุณครับ' ด้วยอ่ะ!! 'ขอบคุณครับบบบ~~' อ๋อยยย >///<
ถ้าเราเป็นพี่ภพจะจอดรถเดี๋ยวนั้นแล้วจับฟัดซะ!! =.,=

ตี๋น้อยนี่ห่วงกินจริงๆ!!
แค่พี่ภพเอาของกินมาล่อก็เข้าไปเกาะแกะแต๊ะอั๋งงุ้งงิ้งใส่เฮียจนคนอื่นเขามองว่าเป็นคู่เกย์กันหมดแล้ว -..-
แล้วตอนแรกจะระแวงแทบตายพะเรื่อออออออ ? 555555555555

ใกล้จะหมด 24 ชั่วโมงแล้วพี่ภพจะทำไงต่อล่ะเนี่ยย! T[]T

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 06-03-2013 23:46:07

สงสัยกว่าจะจีบติดคงล่มจมอะพี่ เฮ้อ เอาใจช่วย ให้ติดไวๆนะ คึคึ :)

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: sz4music ที่ 06-03-2013 23:48:57

แอร๊ยยยยยยย น่ารักกกกก >///<

ใส่เสื้อคู่ด้วยยย คึคึ

ตั้งแต่งานประมูลมาละ พี่ภพมีแต่เสียตังค์เอา เสียเอาๆเลยนะ จะกระเป๋าฉีกก่อนได้เปนแฟนกันมั้ยเนี่ยยยย 5555555

รักเด็กเกรียนคงต้องลงทุนหน่อยนะเฮียยย หวังว่าจะได้ทบต้นทบดอกคืนนะ#ในหลายๆความหมาย กรั่กๆ

ปล.รักคู่นี้จุง คิดถึงลูกเจี๊ยบกับแม่ไก่ด้วยยย <3

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 06-03-2013 23:58:27

น่ารักทั้งคู่เลย!!!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 07-03-2013 00:01:29

สามภพจะเป็นอมตะแล้ว


 :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 07-03-2013 00:07:47

ตามใจตลอดๆเลยนะพี่ภพ ก็นะจะจีบเด็กทั้งทีต้องป๋าหน่อยเนอะ ตอนนี้น่ารัก ชิลๆริมทะเล

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: hobazaki ที่ 07-03-2013 00:24:53

แอร๊ยยยย ดูเหมือนเด็กน้อยที่เขินจนหมดรูปวันก่อนกำลังจับจุดเพื่อกลัยมาทอฟอร์มอีกครั้งนะเนี้ย

อิอิ

น้องสามภพสู้ๆ  :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: misso ที่ 07-03-2013 00:39:56

ได้เข้าทะเลหวาน(?)กันซักทีแล้ว ชอบตอนน้องคิมตาตี่อ้อนเฮียเพี้ยน :-[

เจอรูปท้ายตอนไปนี่เล่นเอา :m25: อีกรอบทีเดียว

ขอบคุณค่ะ o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: ลิงน้อยสุดเอ๋อ ที่ 07-03-2013 00:56:05

กวนบาจาทั้งคู่นั่นแหล่ะ

แต่เฮียใจอ่อนเกิน เด็กมันก็เหลิงได้ใจกันพอดี

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: BitterSweet~ ที่ 07-03-2013 01:12:56

คิดว่ากว่าจะจีบตี๋เกรียนสำเร็จ
พี่ภพคงหมดตัว!! 5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Zliezen ที่ 07-03-2013 01:18:10

กว่าจะจีบติด นี้หมดตูดกันก่อนแน่
ติดเมื่อไหร่ค่อยเอาคืนให้คุ้มล่ะกันนะเฮีย
คิมก็เริ่มมีใจให้แล้วเหมือนกัน อิอิ
พยายามต่อไปนะเฮีย ตีมึนมากๆเดี๋ยวก็ได้เอง 55

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: toou ที่ 07-03-2013 01:22:48

พี่ภพใจดีกะเด็กแสบมากกกกกกกกกกก :impress2:
พี่ภพต้องเอาคืนจัดหนักๆๆๆเลยนะคร๊าาาาาาาาา :beat:
ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
น่ารักทั้งคู่เลย  :z2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 07-03-2013 01:48:37

5555+ พี่ภพ อ่อน ยอมเด็กก ตอนนี้ยังอยู่เพลินวานไหมคะ แล้วอยู่ร้านไหน เบนจะ เบ่งไปนั้งโต๊ะข้างๆ แล้วแอบฟินกับพนักงานเสริฟสองคน  555

เบนเห็นรุปที่เค้า จึ๊ๆ กัน แล้ว ขนลุก ฮวบเลย แอบเขินแทนนนน เอิ๊กกก  :o8: :-[ :impress2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Noah ที่ 07-03-2013 01:54:57

เฮียน่ะจะกินเด็ก แต่น่ะจะกินตังเฮีย หวังจะมีแฟนเด็กต้องใจปล้ำ กระเป๋าหนักนะเฮีย เพราะเด็กมันโตเรื่อยๆ  :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: beery25 ที่ 07-03-2013 03:24:31

 :z1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 07-03-2013 08:14:54

เฮียภพตามใจขนาดเนี้ยที่บ้านเรียกหลง  :really2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: phoenixa ที่ 07-03-2013 08:17:36

ทำต่อไปค่ะ พี่ภพ
น้องไม่รัก ไม่หลงคงจะยากแล้วแหละ
เอาใจกันขนาดนี้ (แถมยังสนุกเวลาได้แกล้งเล่นอีกตะหาก)
พี่ภพก็อดทนเอาหน่อย แล้วค่อยเอาคืนทีหลังนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 07-03-2013 08:37:17

สองคนนี้หนทางยังอีกไกล ตี๋น้อยคิมเลิกเกรียนใส่เฮียได้และ หุหุ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Nile ที่ 07-03-2013 09:18:23

หมดตัวแน่พี่ภพ 5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Gutjang ที่ 07-03-2013 09:59:32

 :-[ ชอบตอนเด็กเกรียนเขิน ไปไม่เป็น

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 07-03-2013 10:09:51

ไอ้น้องคิมสั่งขนาดนั้นระวังอิเฮียจะไม่มีเงินเติมน้ำมันกลับนะเว๊ยยยย

สรุปไอ้คู่นี้มันกวนมันเกรียนพอกัน..เหมาะสมกันแล้ว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: PEE-Pooh ที่ 07-03-2013 10:19:04

เฮียยยยยยยยยยยย
อ่อนว่ะ :m20:
ยอมเด็กตลอดดด

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: poompoo ที่ 07-03-2013 10:29:32

น่ารักมากกกกกกกกกกกก  น้องคิมน่ารักสุดๆ  :กอด1:

อ่านไปยิ้มไป  :-[

พยายามนั่งแกะเนื้อเพลง ว่าเป็นเพลงของวงใหน

ที่แท้ก็ ชายนี่นี่เอง

 o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: เก๋ไก๋เจ้าค่ะ ที่ 07-03-2013 10:45:55

ไปเดินกันมาเมื่อไหร่ไม่บอก จะได้ไปส่องด้วย 555

อ่านจบแล้วอยากกินอาหารทะเลเลยแหะ
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 07-03-2013 10:56:26

คิมเสียศูนย์ได้แป๊บเดียวจูนกลับมาเร็วเล่นเอาพี่ภพหน้าหงายเลย

ระวังกลับมาที่รถจะโดนเอาคืนนะ

ปล.รูปมัน  :haun4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 07-03-2013 10:59:49

อยากจะกรี๊ดนำหน้าประโยคเหมือนทุกที แต่บับว่าขอเกริ่นก่อนเล็กน้อย เพราะวันนี้ตั้งใจจะกรี๊ดอย่างเดียว
เนื้อเรื่องยังคงทำให้เราก๊าวใจได้อย่างสม่ำเสมอออออ ชอบฟุดๆก็คงจะเป็นตอนเค้าเริงรัก เอ๊ย เริงร่ากอดคอเกาะเอวนั่นล่ะ
น่ารักมากกกกกกกกกกก อิจฉาตามด้วยยยยยยยย  อยากกินมากด้วย หิววววววว  :man1:
แต่ แต๊ แต่ ที่สุดของวันนี้มันคือรูปค่ะ รูปปปปปปปปปปปปปปปป แอร๊ยยยยยยยยยยยยย
ซั่มไม่ไหวเเล้ววววว(ชะนีนี่พูดอะไร So Badddddddd  o18)
เหมือนที่ติ้นไว้เป๊ะเว่อรรรรรรรรรรร ชอบๆๆๆๆๆ คุณเรนนี่วาดรูปสวยอ่าาาาาาาาา
ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆ  :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด

ขอบคุณค่าาา  o13 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 07-03-2013 11:50:49

กลายเป็นป๋ากระเป๋าหนักแล้วพี่ภพ :laugh:
จีบน้องครีมติดก็หมดตัวพอดี แต่พี่น่ารักอะ ตามใจทุกอย่างเลย :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Oilsaoo ที่ 07-03-2013 11:55:15

พยายามต่อไปน่ะเฮีย
จีบเด็กเกรียนก็งี้เเหละ 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 07-03-2013 11:58:48

ฮ่าๆๆ เฮียหลงเด็กเข้าแล้ว

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 07-03-2013 12:03:35

น่ารักอ่ะ ชอบตอนน้องคิมเขินจัง  :-[

ตอนเช้าเหมือนพี่ภพจะชนะ ไหงมาตอนเย็นน้องคิมชนะรวด ละคะ 5555

ทำใจนะเฮีย เด็กมันเกรียน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 07-03-2013 12:47:02

ตอนเน้ให้"เด็กกิน"ให้อิ่ม
ตอนกลางคืนค่อย"กินเด็ก"ให้อิ่ม :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 07-03-2013 12:54:26

คิมแพ้ทางตอนพีภพรุก

พี่ภพแพ้ทางตอนคิมอ้อน 5555

แพ้คนล่ะทาง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 07-03-2013 13:23:20

อ่านแล้วฮามาก555

เช่น ประโยคที่น้องคิม พูดว่าคิดได้แค่นี้ก็ขนลุกขึ้นมาอย่างน่าประหลาด(ไม่ได้ขนลุกเรื่องมวลสารลึกลับ) --อันในวงเล็บไม่ต้องบอกก้อได้ม้าง55 :laugh:
 
หรือที่น้องคิมคุยกับพี่ภพ “ชอบให้เถื่อนใส่หรือไง?”

“ทุกทีเถื่อนนี่หว่า ซีดียังเถื่อนเลย!” โอ้ยขำอ่ะ มันเกี่ยวกันมะเนี่ยย555 :laugh:

แต่สามภพน่ารักขึ้นนะเนี่ย เขินแทนน้องคิม555555 :-[

ปล.   รักคนแต่งมากๆ จุ้บบบ<3 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: watcharet ที่ 07-03-2013 13:38:35

ภาพแรกถ้าไม่ใส่กางเกง จะดูดีกว่านี้ 5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: watcharet ที่ 07-03-2013 13:38:48

ภาพแรกถ้าไม่ใส่กางเกง จะดูดีกว่านี้ 5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 07-03-2013 13:46:37

สงสารสามภพ! กว่าจะกินมื้อนี้เสร็จคงไมเกรนขึ้นแน่ๆ

ว่าแต่จับพนักงานบริการมาสัมภาษณ์หน่อยไหมคะว่า
รู้สึกอย่างไรบ้างที่ต้องบริการคนโต๊ะนี้^^

รูปดูเดิ้ลนี่ ... เรียกเลือดดีๆนี่เอง!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 07-03-2013 13:52:24

เด็กมันเกรียน 5555555+
พี่ภพตามใจมันหน่อยนะ

 :laugh:

+1 ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 07-03-2013 13:54:35

พี่ภพไม่กล้าขัดใจเด็กเลยงานนี้
คิมกินเยอะ ๆ ค่าตัวเราแพงนะ ฮี่ฮี่

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: MEME_B ที่ 07-03-2013 14:14:33

คิดว่ากว่าจะจีบติด เฮียคงล่มจม...  :laugh:

ใครกินใครก็คงรู้ๆกันอยู่ (ฮาาา) แต่ตอนนี้น้องคิมกะจะกินเงินในกระเป๋าเฮียแหงๆ =v= รักเด็กหลงเด็กจนทุ่มไม่อั้นแล้วสิเนี่ย 555
น่ารักดีจริง ไปกอดฟัดนัวเนียกันกลางหาดทราย น้องคิมก็ชักเคลิ้มนะ ไปเกาะแกะเฮียซะเอง เฮียก็เนียนๆ เลยนะนั่น

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Theznux ที่ 07-03-2013 16:21:20

คิมทำไมดื้อขนาดนี้น้าาา 555555555+

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 07-03-2013 16:26:35

คิมอ้อนเยอะๆๆๆเลยยยยยยยย
เฮียแพ้ทางตลอดดดดดดดด :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: SiLent_GRean ที่ 07-03-2013 19:05:38

จีบคนเกรียนๆต้องอดทนเยอะๆ  :laugh:  :laugh: :laugh:


แต่ผลที่ได้มันคุ้มค่านะเออ  :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: mooh_p ที่ 07-03-2013 19:42:57

น้องครีม เดี๋ยวพี่สามภพ คิดดอกเยอะนะจ๊ะ :impress2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 07-03-2013 20:25:25

เฮียหมาบ้าหายบ้าไปเลย 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 07-03-2013 20:50:04

พี่ภพแพ้ทางเด็ก คิมอ้อนเยอะๆเลย :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ju ที่ 07-03-2013 21:05:49

อั๊ยย๊ะ!  :o9:

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 07-03-2013 22:51:23

'ใจหน่อยพี่ภพ  :laugh:


 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: kp ที่ 07-03-2013 23:05:39

รักลงทุนหลังจากนั้นค่อยเอาคืน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 08-03-2013 12:15:33

หลวมตัวมาขนาดนี้แล้ว ท่าทางจะถอนตัวยาก คงได้แต่อดทนรับความเกรียนของหมาจิ้งจอกต่อไปนะ เฮียหมาบ้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: cutybuay ที่ 08-03-2013 15:46:59

พี่ภพจ๋าถ้าเงินไม่พอจ่ายค่าอาหารก็มาเอาที่อิป้าได้นะ  :m20:
จีบเด็กมันเหนื่อยหน่อยนะเฮีย ไหนจะต้องเล่นวิ่งไล่จับ ไหนจะต้องเลี้ยงข้าว  :laugh:
สู้ สู้ เพื่ออนาคตสีม่วงอันเรืองรองนะคะพี่ภพ เหนื่อยวันนี้ จะสบายตัววันหน้าาาา  :m12:

ปล. หนูครีมจ๋า ถ้ากินไม่หมดก็ใส่ห่อส่งมาให้ป้าได้นะจ้ะ อ่านตอนนี้อิป้าน้ำลายไหลเลอะเต็มคีย์บอร์ดแล้วจ้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: kokilolylove ที่ 08-03-2013 17:07:45

อ่านไปยิ้มไปอย่างไม่รู้ตัวเลย ><
ตอนนี้ดูเฮียภพTake care น้องครีมดีเว่อร์

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Maprang_W ที่ 08-03-2013 20:31:38

ชอบๆ ขนาดมาถึงขั้นนี้อิน้องคิมยังเกรียนได้อีกนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: AdLy ที่ 08-03-2013 22:24:03

เฮียโดนเอาคืนอย่างเต็มสูบแล้วสินะ :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 08-03-2013 22:35:53

ตอนนี้นุ้งครีมดูเรียบร้อยผิดปกตินะเคอะ แต่ก็ยังออกอาการเกรียนแสบได้น่าเอ็นดูเหมือนเดิม  :กอด1:
เฮียเพี้ยนดูจะอ่อนโยนเป็นพิเศษก็คราวนี้ เริ่มจดจำได้หลายอย่างว่าน้องชอบอะไรบ้าง
ตามใจสุด ๆ จีบเด็กก็เงี้ยใจเยอะ ๆ หน่อย ตี๋เกรียนชอบ!
เริ่มเห็นอนาคตว่ากลัว เ มี ย แน่นอน !! FC ฟันธง !! กร๊ากๆๆๆๆๆ

ชอบเสื้อคู่จัง เห็นรูปจากทวิต แอนด์ เฟส น่ารักมากกกกก
ฟีลล์แบบเสื้อคู่รัก น่าจะเขียนว่า 'เพลินเล' ลิมิเต็ดอิดิชั่นทีเดียว กร๊ากๆๆๆๆ

ดูเฮียทำใจได้เร็วนะคะ ที่ยอมรับว่ารักน้อง หลงน้อง หวงน้อง อยากฟัดน้อง
อารมณ์นี้ตามติดพี่สรัญได้ด่วนติดจรวดทีเดียว เป็นพวกดูเหมือนไม่อะไร แต่จริง ๆ แอบหื่นสินะ

อีตาพี่ภพกึ่ง ๆ สารภาพรักน้องไปแล้ว แต่นุ้งครีมทำเป็นไม่รู้ไม่สน
ยืดเวลาของคำตอบออกไปสินะ ตีเนียนไม่รู้ไม่เห็น แต่พอเป็นเรื่องของคนอื่นล่ะฉลาดจริง
แอบคิดว่าถ้างวดนี้ลูกไก่จะไปซื้อเจลมาฝากพี่ภพบ้างคงแบบ  :z3: กร๊ากๆๆๆๆๆ

ฉากในร้านอาหารหวาน ๆ กันได้อีก เฮียดูตามใจน้องเกินเลยนะคะ
เอาให้ตายใจ ถึงเวลาจับกินตับตี๋เกรียนโดยไม่รู้เนื้อรู้ตัว   :impress2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 08-03-2013 23:15:10

55555 เฮีย จับฟัดมันกลางร้านเลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 08-03-2013 23:58:03

น่ารักจังเลย พี่ภพตามใจน้องตลอดด รู้เขาหลอกแต่เต็มใจให้หลอกชิมิ พี่ภพดูอ่อนแอเลยพอโดนคิมเล่นแง่ใส่
ตรงโซนของแถมแอบตกใจรูปแรก ทำไมน้องคิมตัวเล็กจังเลย พี่ภพกินเด็กแบบนี้ มันเล็กเกินไปนะเออ หุ่นคนละไซส์เลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Saantos ที่ 09-03-2013 01:09:16

อ่านทันแล้วคร่า

ดีใจๆ
 :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: mizzmizz ที่ 09-03-2013 18:46:08

แอร๊ย น่ารักจังเลย เฮียสู้ๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: MiiCell ที่ 10-03-2013 22:34:23

ว่ะฮ่าๆๆ เสียรู้เด็กเกรียนซะแล้ว
แหมๆเริ่มมีโมเมนท์น่ารักๆละ o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 26 เพลินเล (หน้า 53) 06/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: 2pmui ที่ 10-03-2013 23:33:06

น่าจับเด็กปล้ำก่อนโยนถ่วงน้ำจริงๆนะตอนนี้ กวนตีนตลอด
อิพี่ภพก็เนียนแต๊ะอั๋งเด็กตลอดเลยนะจ๊ะ  :m12:

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 12-03-2013 00:45:05

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 27 – หลอกเด็ก

“...อา...ไม่ไหวแล้ว”

สามภพจ้องอีกฝ่ายตาเขียว เจ้าตัวทำท่ารวบช้อนส้อมนั่งลูบพุงสบายใจเฉิบอยู่ฝั่งตรงข้าม เห็นมาดกวนประสาทแล้วถึงกับมีความคิดอยากเตะตกเก้าอี้ขึ้นมาแวบหนึ่ง ช่างเป็นเด็กที่เปี่ยมด้วยพรสวรรค์ในการยั่วโมโหอะไรเช่นนี้

“กระเดือกลงไปให้หมดเลยไอ้เด็กเวร!”

“พี่ก็กินต่อเองดิ ผมต้องรักษาหุ่น” คิมหันต์โบกมือเนือย ๆ  จัดการตักสารพัดสัตว์ทะเลให้เขาประหนึ่งจะเปิดฟาร์มเพาะเลี้ยงในจานตรงหน้า

“กินก็ไม่หมดแล้วสั่งมาซะเยอะแยะหาหอกอะไรเนี่ย!”

“แกล้งเฮียไง”  ไอ้ตี๋เกรียนตอบหน้าระรื่น

สามภพระบายลมหายใจยาวเหยียด โคตรปวดหัวกับมันเลย!

“นี่เฮีย” คิมหันต์นั่งเท้าคางส่งรอยยิ้มกริ่ม มืออีกข้างเอื้อมมาเอาด้ามส้อมจิ้มแขนเขา “ไม่หมดห่อกลับได้ปะ ผมขอ”

เขาดึงส้อมจากมือเด็กหนุ่มกลับไปวางให้เรียบร้อย จ้องใบหน้าทะเล้นนั่นอยู่อีกครู่หนึ่ง ให้กวนประสาทอย่างไรก็อดตามใจไม่ได้จริง ๆ  ตัวเขาเองก็เป็นน้องชายคนเล็กไม่เห็นจะมีท่าไม้ตายแบบนี้ไว้ใช้กับคนอื่น หรืออาจเป็นเพราะเขาไม่ค่อยร้องขออะไรจากใคร

และแน่นอน...เขาไม่เกรียนอย่างไอ้ติ่งเกาหลีหัวทองนี่

“ถ้าอยากกินอะไรก็สั่งเพิ่มใส่ห่อไปก็ได้”

แต่ก็ยอมจนได้สิน่า

“โห..ใจพี่หล่อมาก”

“ให้มันจริงใจหน่อยไอ้น้อง”

“จับโกหกเก่งนี่นา” ว่าแล้วก็ตบมือแปะ ๆ  ทำหน้าระรื่นเกินจำเป็นใส่เขาอีก

น่าเบิร์ดกะโหลกบรรลัยเลย!

เย็นไว้สามภพ จีบเด็กเกรียนต้องใจเย็น ๆ เกรียนมาอย่าเกรียนตอบ “เอาละ อยากเพิ่มอะไร? เดี๋ยวได้สั่ง”

“ไม่ต้องสั่งใหม่หรอก เดี๋ยวพี่จะล้มละลายเพราะจ่ายค่าอาหาร” คิมหันต์ยิ้มร่า “พวกนี้เหลือเยอะแยะ ปูนิ่มผัดพริกไทยดำนั่นแทบไม่ได้กินเลย”

“เออ”

“ขอห่อใส่กลับไปฝากไอ้ปิ่นหน่อย ไอ้ยาจกนั่นมันอดอยากอะ”

“ปิ่น?”

“ปิ่นหยกไง”

“ไม่ต้อง!”

“แล้วทำไมต้องดุด้วยวะ!?”

“พี่เลี้ยงเรา ไม่ได้เลี้ยงเพื่อนคนนั้น”

คิมหันต์กลอกตา เอนหลังพิงพนักเก้าอี้ ชัดเลย อย่างนี้ถ้าไม่ใช่หึงก็เรียกว่าใกล้เคียง ปัญหาอยู่ที่พวกเขาไม่ได้เป็นอะไรกัน(และเขาไม่คิดว่าจะเป็นอะไรกัน)เสียหน่อย

“มากันสองคน" อีกฝ่ายยังตีหน้ายักษ์ใส่ "ไม่ต้องห่วงคนอื่นนักก็ได้”

เด็กหนุ่มยักคิ้ว “บังเอิญผมเป็นคนดีว่ะ” พูดจบก็กวักมือเรียกพนักงานให้ช่วยเอาอาหารจานที่แทบไม่ได้แตะไปใส่กล่องให้

พนักงานรับคำแล้วถือจานเดินออกไป ส่วนสามภพกระแทกลมหายใจออกเฮือกใหญ่ ส่ายหน้าหงุดหงิดใจแล้วลุกขึ้นจากโต๊ะ

“รอนี่ เดี๋ยวพี่ไปเข้าห้องน้ำ”

คิมหันต์พยักหน้าเสียมิได้ จะไปไหนก็ไปเถอะ ถ้าไม่ติดว่าทั้งกระเป๋าทั้งมือถือโดนยึดไว้หมดแล้วจะถือโอกาสหนีกลับบ้านให้รู้แล้วรู้รอด


.





.





.





.




มองออกไปกลางแจ้งนั้นแดดเริ่มแรงจัด ลมทะเลซึ่งพัดโกรกใบหน้าหอบเอาไอร้อนติดมาด้วยทำเอาเหนียวตัว คลื่นซัดเข้าฝั่งแตกเป็นฟองครั้งแล้วครั้งเล่าส่งเสียงครืนเบา ๆ สบายหู

เด็กหนุ่มนั่งเท้าคางมองการเคลื่อนไหวของท้องทะเลเพียงลำพัง  ดูไปก็เพลินดี แต่พอจ้องอยู่นานเข้าก็เริ่มเบื่อ หันไปชะเง้อมองทางห้องน้ำ สามภพจะล้างไส้ล้างพุงนานอะไรนักหนา

“จัดหนักหรือไงวะ”

คิมหันต์พรมนิ้วลงบนโต๊ะ ฮัมเพลงฆ่าเวลา มืออีกข้างปั้นกระดาษทิชชูเปียกน้ำเป็นก้อนกลมวางไว้ตรงนั้นตรงนี้ เวลาผ่านไปกองก้อนกลม ๆ นั้นก็เริ่มเยอะขึ้น..เยอะขึ้น...สุดท้ายเล่นจนทิชชูหมดกล่องสามภพก็ยังไม่กลับ

เขาขมวดคิ้วมองทางห้องน้ำอีกครั้ง นี่นานเกินไปไหม? ตกส้วมตายหรือยัง? ไม่ใช่ว่าหนีกลับกรุงเทพคนเดียวแล้วนะ!?

"....."

เด็กหนุ่มเตรียมผุดลุกขึ้นตั้งใจว่าขอตามไปดูสักหน่อย แต่พนักงานยกถุงอาหารที่ฝากเอาใส่กล่องกลับมาที่โต๊ะก่อนเขาจะได้ย้ายก้นออกจากเก้าอี้

“ค่าอาหารครับ”

เขาพยักหน้า รับบิลมาดู ไล่สายตาตั้งแต่รายการแรกจนลำดับสุดท้าย จบด้วยตัวเลขระบุค่าเสียหายมื้อนี้ เห็นแล้วก็ให้กะพริบตาปริบ ๆ ด้วยความสำนึกนิดหน่อย


..สามพันกว่า กินล้างกินผลาญสุด ๆ


คิมหันต์วางมันไว้ที่เดิมบนถาด เงยขึ้นบอกพนักงานว่าให้รอสักครู่ คนจ่ายไปเข้าห้องน้ำ แต่คำตอบที่ได้รับกลับมาถึงกับทำเขาอ้าปากค้าง


“คุณผู้ชายคนนั้นกลับไปแล้วครับ”


เด็กหนุ่มหลุดเก๊ก ส่งเสียงอุทานลั่นร้าน


“ห๊ะ!!!?”


“ก่อนออกจากร้านไปเขาเรียกให้มาคิดเงินกับคุณได้เลย”



“ห๊ะ!!!?” (อีกครั้งอย่างจิตหลุด)


"ครับ" พนักงานตอบแข็งขัน แถมยังพยักหน้ารับเลือดเย็น


“ด..เดี๋ยวนะ ผิดคนหรือเปล่า!?” คิมหันต์ละล่ำละลัก สามภพเล่นไม้นี้กับเขาได้อย่างไร เถียงกันหน่อยเดียวถึงกับกล้าทิ้งเขาไว้โดยไม่มีเงินหรือสมบัติติดตัวสักอย่างเนี่ยนะ “เมื่อกี้บอกว่าไปเข้าห้องน้ำนี่!”

“กลับไปแล้วจริง ๆ ครับ ไม่ผิดคนแน่” พนักงานหนุ่มยืนกราน  “ผู้ชายตัวสูง ๆ ที่ใส่เสื้อแบบเดียวกับคุณแต่คนละสี”

บรรลัยแล้วไง ใช่สามภพจริงด้วย นี่เขาต้องอยู่ล้างจานชดใช้ริมทะเลแล้วขอทานหาเงินค่ารถกลับบ้านหรือเปล่า

“เดี๋ยวนะ ขอผมไปดูก่อนว่าเขายังอยู่ไหม”

ไม่รอจนตัวเองพูดจบ เด็กหนุ่มจ้ำอ้าวตามป้ายบอกทางไปห้องน้ำ เหงื่อตกด้วยสาเหตุที่ไม่ใช่แค่เรื่องอากาศร้อน ยังพยายามปลอบใจตัวเองว่าเฮียหมาบ้าอาจหลบอยู่ในนั้นรอระเบิดเสียงหัวเราะก๊ากใส่เขาตอนหลงเชื่อไปแล้วว่าโดนทิ้งจริง ๆ ก็ได้


ประตูห้องน้ำถูกไล่เปิดไปทีละบาน



ปัง!



ไม่มี



ปัง!



นี่ก็ไม่...



ปัง!



ไม่มีวี่แววของสามภพแม้แต่น้อย!!





ฉิบหายแล้ว! ฉิบหายตัวเบิ้ม ๆ!!





นี่เอาจริงเรอะ!? หรือว่าวางแผนแก้แค้นไว้แต่แรกแล้วว่าตั้งใจหิ้วเขามาทิ้งทะเล!?

เด็กหนุ่มเหลือบมองนาฬิกาจากข้อมือพนักงานเสิร์ฟซึ่งเดินตามมาหยุดอยู่ข้างหลัง หน้าปัดบอกเวลาบ่ายโมงตรง หมดเวลาที่ตกลงกันไว้พอดี เลยทิ้งกันดื้อ ๆ พร้อมกับบิลเรียกเก็บเงินงั้นสิ!

“เอ่อ...แล้วก็ช่วยจ่ายค่าอาหารเถอะครับคุณลูกค้า”

คิมหันต์หน้าซีดเป็นไก่ต้ม หันไปยิ้มแหยใส่พนักงาน น่าลุ้นว่าหากบอกความจริงเรื่องเขาไม่มีเงินติดตัวสักบาทจะโดนแบบไหน ระหว่างจับโยนลงทะเล ส่งให้ตำรวจ หรือถูกเนรเทศไปล้างจานหลังร้าน(ซึ่งอาจต้องใช้เวลาสักครึ่งเดือนจึงพอจ่าย)

“เดี๋ยวนะครับ”

ไม่เอาน่า...สามภพไม่ทำอย่างนี้กับเขาหรอก ทั้งที่ตั้งแต่เมื่อวานก็ออกจะตามใจมาตลอดแท้ ๆ

“.....”

หรือนั่นแค่หลอกให้ตายใจวะ?

เหงื่อเม็ดโตผุดขึ้นบนขมับ เมื่อความเครียดเริ่มไต่ระดับสูงกว่าระดับน้ำทะเลอย่างไม่มีทีท่าว่าจะหยุด

ที่ผ่านมาเขาก็ทำไว้ค่อนข้างแสบ ..เป็นไปได้ว่าสามภพจะเอาคืนด้วยการปล่อยเขาได้ใจพอจนกล้าสั่งอาหารปริมาณมหาศาลมากินทิ้งกินขว้าง จะได้เจ็บจี๊ดสุด ๆ ตอนโดนตลบหลังเช่นนี้?

ไม่มั้ง โหดไปเปล่าวะ เดี๋ยวพอเดินออกไปที่ลานจอดรถก็ต้องเจอมนุษย์หมาบ้าหน้าโฉดยืนยิ้มสะใจอยู่แน่ ๆ

เอาละ เย็นไว้ เป็นผู้ชายคิดบวก ไว้เจอหน้าที่รถปุ๊บจะพูดดี ๆ ด้วยว่าช่วยสมทบทุนค่าอาหารเด็กน้อยตาดำ ๆ สักมื้อเถอะ เขายังครองสติ ยึดมั่นปณิธานโลกสวยปลอบใจตัวเองมาได้ตลอดทางตั้งแต่เดินออกมาจากตัวร้าน โดยมีพนักงานคนเดิมตามมาติด ๆ


จนได้พบกับความว่างเปล่าในตำแหน่งซึ่งเคยเป็นที่จอดรถของสามภพนั่นเอง


“..เอาจริงดิ”


เหลือแต่เสียงพึมพำเบาหวิว ลอยปลิวไปกับใบไม้แห้งกรอบที่หล่นแปะลงมาวางอยู่กลางหัว


“ค่าอาหารล่ะครับคุณลูกค้า?”

พร้อมกับเสียงหลอกหลอนของพนักงานซึ่งปฏิบัติหน้าที่อย่างเคร่งครัด ไปมอบตัวกับตำรวจแล้วขอยืมโทรศัพท์เรียกเจ้ใหญ่มาจ่ายแทนได้ไหม และถ้ามีใครช่วยออกค่ารถกลับบ้านให้เขาด้วยน่าจะดีไม่น้อย

คิมหันต์ยกมือขึ้นเสยผมหนักใจ สามภพหนีไปแล้วจริง ๆ ให้ตายเถอะ ปิดท้ายเวลายี่สิบสี่ชั่วโมงจากการประมูลได้อย่างเจ็บแสบ ถึงว่าทำไมต้องพามาไกลถึงหัวหิน ไอ้เฮียเพี้ยน! นิสัย! กระเป๋ากับมือถือเขาก็ยึดไปด้วยอีกต่างหาก นี่มันเข้าข่ายลักทรัพย์ชัด ๆ

“ค่าอาหาร...”

พนักงานเสิร์ฟยังอ้าปากพล่ามต่อเหมือนถูกตั้งโปรแกรมไว้ให้พูดได้แค่นี้ กดดันจริงเว้ย!

เด็กหนุ่มปาดเหงื่อบนขมับ หันกลับไปอ้อมแอ้มหน้าเจื่อน 

“...คือ ผมมีอะไรจะบอกนิดหน่อย"

"ครับ"

".....พอดีว่า’เป๋าตังค์ผมโดนขโมย...”

เขาต่อให้ในใจว่าถึงกระเป๋าอยู่กับตัว เงินในนั้นก็ไม่พอจ่ายอยู่ดีนั่นแหละ

“..ทีนี้คือ...แบบว่า ผมมีลูกชายชื่อดุ๊กดิ๊กต้องเลี้ยงดูส่งเสีย...ตอนนี้ใกล้สามขวบ กำลังน่ารัก...”

“ไม่มีจ่ายหรือครับ?”

“..ก็ไม่เชิง แต่ว่าผมอาจพอชดใช้เป็นอย่างอื่นได้...”

“สรุปว่าไม่มีจ่ายใช่ไหมครับ?”

เหงื่อกาฬหลั่งริน จบสิ้นแล้วพ่อยอดชายนายคิมหันต์

“.......อ่า...ประมาณนั้น”

“ถ้าอย่างนั้นคงต้อง—”

“จำไว้เลยไอ้เฮียเพี้ยน!!”

เด็กหนุ่มตะโกนแทรก เล่นเอาพนักงานสะดุ้ง แต่เขายังแหกปากต่ออย่างคนสติหลุด

“นิสัยนะ!! แม่งมาหลอกทำเป็นใจดี คนอุตส่าห์ไว้ใจ!!!”

“นั่นไว้ใจแล้วหรือ?”

เสียงคุ้น? แต่ปากไปก่อนแล้ว

“เอ้อเด้! เชี่ย!!!”

“งั้นก็เลิกด่ากูว่าเชี่ยซะทีสิครับ”

“!!?”

“หรือน้องครีมว่าไง?”

“ไอ้เฮียเพี้ยน!!!!”

เขาร้องลั่น หันกลับไปก็เจอตัวต้นเสียงยืนทำหน้ากวนประสาทอยู่ข้างหลัง รอยยิ้มน้อย ๆ ประดับอยู่บนมุมปาก พร้อมสายตาชอบอกชอบใจเป็นประกายวาววับยิงรัวเข้าใส่จนทำตัวไม่ถูก ทั้งโกรธทั้งอายบัดซบ!

“จ..จ่ายค่าอาหารเลย!” พูดอะไรไม่ออกเลยทวงไว้ก่อน

“จ่ายแล้วนี่” ชายหนุ่มยักไหล่

“จ่ายบ้าอะไร” เด็กหนุ่มแทบเต้น หันหลังตั้งใจจะชี้ตัวพยานปากสำคัญ  “พนักงานทวงผมยิก ๆ ...อยู่...แล้—”

พนักงานหนุ่มเจ้าปัญหาไม่ได้ยืนอยู่ข้างหลังเขาแล้วซะงั้น!

“ไปไหนวะเฮ่ย!!?”

สามภพหัวเราะลั่น “ทำไม? เขาบอกว่าพี่ยังไม่ได้จ่ายเงินหรือ?”

“ก็ใช่สิวะ!!”

“หลอกง่ายเหมือนกันนะเรา”

“ไอ้พี่ภพ!!”

“ครับน้องครีม?”

“ไอ้เชี่ยยย!!!”

“ปากมอม!”

“หมาบ้า!”

“ไอ้ตี๋เกรียน!”

“ไอ้เฮียเพี้ยน!”

“ไอ้เด็กเปรต!”

“ไอ้โรคจิ—!”

คิมหันต์พูดต่อไม่จบ คล้ายว่ามีควันพุ่งออกจากหูสองข้าง ดวงตาเขามองไม่เห็นอะไรนอกจากภาพมัว ๆ ของใบหน้าคนในระยะประชิด กว่าจะระลึกได้ว่าเกิดอะไรขึ้น ก็ตอนรู้สึกเจ็บหนึบที่ริมฝีปากล่าง...

เมื่อสามภพก้มลงมางับตรงนั้นไว้แล้วดึงเบา ๆ นั่นเอง

“.....อะ...!”

ที่น่าแค้นคือจากนั้นชายหนุ่มก็กลับไปยืนยักคิ้วเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นนี่แหละ!

“..จ...จะเกินไปแล้วเว้ย!”

“จะเอาอีกรอบหรือ?”

“อีกรอบป๊ะอะไรล่ะ!!”

และคราวนี้ไม่ใช่แค่ริมฝีปากล่าง แต่ถึงขั้นกดลงแนบสนิท..บดหนัก ๆ บนปากเขาพร้อมมือใหญ่ซึ่งช้อนอยู่ที่ท้ายทอยเล่นเอาหมดทางถอยหนี แช่อยู่นานจนเขาเริ่มรู้สึกตัวเองกำลังเข้าสู่ภาวะโอเวอร์ฮีท กว่าอีกฝ่ายจะยอมผละออกจากจูบ

“เด็กอะไรหนวกหูจริง ๆ”

แถมยังมีหน้ามาบ่นเขาอีกด้วย!!!!

สามภพหมุนตัวออกเดิน เตรียมนำไปยังรถซึ่งย้ายไปจอดที่อื่นไกลจากตรงนี้เพราะตั้งใจแกล้งโดยเฉพาะ นึกว่าคิมหันต์จะตามมาแต่กลับไม่ได้ยินเสียงฝีเท้าข้างหลังสักนิด

“อ้าว?”

พอหันกลับไปมอง ก็พบว่าเด็กหนุ่มทรุดลงไปย่อตัวคุดคู้อยู่ที่พื้นเรียบร้อย

“จะกลับบ้านไหมเด็กน้อย!?” เขาถามกลั้วหัวเราะ “โดนกัดปากทีสองทีไปไม่เป็นเลยหรือ? ไหนว่าเคยจูบ”


ผลที่ได้คือคิมหันต์ก้มลงเอาหน้าซุกเข่า ไม่มีเสียงต่อล้อต่อเถียงหลุดลอดออกมาแม้สักนิด ผิวเนื้อตั้งแต่คอขึ้นไปนั้นมองเห็นแค่แถวใบหูสองข้าง



และแน่นอนว่ามันเป็นสีแดงจัดเลยทีเดียว




...........................................................





...............................





.





.





.





.





“ชายนี่หรือลินคินพาร์ค?”

“ขอธรณีกรรแสง”

“งานศพแกหรือ”

“งานศพพี่ดิ!”

สามภพส่ายหน้า คุยกันดี ๆ มันจะตายหรือไงกัน “เขินแล้วอย่าปากหมานักไอ้น้อง”

“พี่แม่งร้ายกาจ” คิมหันต์ยังบ่นงุบงิบ ถอดรองเท้ายกขาขึ้นมานั่งขดบนเบาะ บนแก้มยังมีสีชมพูจาง ๆ แต้มอยู่พอให้คนมองขำออกมาได้ขณะเจ้าตัวพูดต่อ “เอากระเป๋าตังค์กับมือถือผมคืนมาเลย”

“ถึงบ้านแล้วจะคืน”

ชายหนุ่มตอบรับส่ง ๆ  ตัดสินใจเปิดเพลงเกาหลีที่เขาฟังไม่รู้เรื่องเอาใจเด็กน้อยสักหน่อย ช่วยไม่ได้ คุยกันอยู่ดี ๆ มัวแต่ปิ่นหยก ๆ จนน่ารำคาญเลยหมั่นไส้อดแกล้งไม่ไหว เด็กเสิร์ฟนั่นก็เนียนเชียว ให้ทิปไปร้อยหนึ่งทำงานเกินหน้าที่ตีบทแตกกระจุย

“เดี๋ยววันหลังจะซื้อแผ่นแท้ อย่าลืมมาฟัง”

เขาพึมพำ เอื้อมมือไปลูบผมทองยุ่ง ๆ ของอีกฝ่าย ความจริงหัวยุ่งแบบวันนี้ทั้งวันดูเด็กกว่าตอนตั้งใจแต่งผมตั้งเยอะ

คิมหันต์หดคอหนี ผินหน้าออกไปทางกระจกหน้าต่างรถฝั่งตัวเอง “คนอะไรวะ..อารมณ์แปรปรวนเป็นสตรีวันแดงเดือด”

ถึงตอนนี้เขาก็ยังยืนยันว่ามันน่าจับถ่วงทะเลจริง ๆ!

“ทำงอนไปได้”  เผลอขยุ้มผมทอง ๆ เล่นเสียแล้ว นึกแล้วน่าตลกที่รู้สึกว่ายิ่งเกายิ่งเพลิน นุ่มนิ่มเหมือนกำลังเล่นกับหมา  “ทีแกพูดถึงแต่ปิ่นหยก ๆ พี่ยังไม่ว่าอะไรสักคำ”

“เกี่ยวอะไรกับมันเล่า!”

“นั่นสิ ไม่เกี่ยวสักนิด..แล้วจะพูดถึงทำไมบ่อย ๆ”

คิมหันต์ปัดมืออีกฝ่ายออก หันไปจ้องสารถีที่ไม่ยอมเพ่งสมาธิกับการขับรถเท่าที่ควร มาทำเหมือนหึงตั้งแต่ตอนอยู่ที่ร้านก่อนจะดอดจากโต๊ะเพื่อหลอกให้เขาหัวหมุนแล้ว ค้างคาจนถึงกับต้องเอ่ยปากถาม

“พี่หึง?”

สามภพอึ้งไปนิดหน่อย ทำทีเป็นมองถนนหนทางตรงหน้า แต่ท้ายที่สุดก็ทนสายตาคาดคั้นไม่ไหวจนต้องยอมตอบ

“ใช่”

“พี่กำลังจะจีบผม?”

ชายหนุ่มเลิกคิ้ว ทีมชาติเกาหลีเล่นเกมบุกมาเลยทีนี้

“.....”

“นี่จีบผมใช่ไหม?”

เขาถอนหายใจเฮือก ตอบกลับโดยไม่หันไปมองคนพูด เมื่อใดที่ระลึกตัวเองได้ในบางครั้งว่ากำลังทำอะไรอยู่ จิตใจส่วนที่ยังเคยชอบผู้หญิงก็เกิดกระดากขึ้นมานิดหน่อย

“..กว่าจะรู้ตัว”

คิมหันต์ใจกระตุกวูบ งานเข้าแล้วไง เด็กหนุ่มกลั้นใจถามต่อ แม้อีกความคิดก็อยากสงบปากสงบคำจนกว่าจะถึงบ้านโดยสวัสดิภาพมากกว่า ทว่าให้กลับตัวตอนนี้คงช้าไปแล้ว

“พี่จ้องจะงาบผม?”

ชายหนุ่มเริ่มเหงื่อตก เหมือนบทสนทนาชักหลงประเด็น ถึงที่ผ่านมาอาจเผลอทำอะไรให้คิดอย่างนั้นบ้าง แต่ไอ้เด็กนี่เห็นเขาเป็นคนแบบไหนกัน

“ไม่เชิง”

“.....”

คิมหันต์นั่งหยุกหยิก ท่าทางไม่ค่อยพอใจคำตอบ

“มีอะไรอีกไหม?”

“มี”

“ว่า?”


“..พี่ชอบผมงั้นหรือ?”


“......”

เขายิ้มมุมปาก พูดตรงจริง ๆ ไม่ได้มีจริตเอียงอายให้น่าเอ็นดูอย่างผู้หญิงที่เคยเจอเอาเสียเลย แต่อย่างว่า..คิมหันต์ไม่ใช่ผู้หญิง และหากทำตัวอย่างนั้นอาจดูพิลึกผิดคอนเซปต์เจ้าตัวไม่น้อย

“ปกติฉลาดนักนี่ คิดว่าไงล่ะ?”

“เรื่องชอบนั่นไม่แน่ใจ” คิมหันต์หรี่ตา ขยับตัวออกห่างโดยอัตโนมัติ “แต่ผมคิดว่าพี่เป็นเกย์”

สามภพเผลอสะดุ้ง ขณะที่เด็กหนุ่มยังพล่ามต่อ

“และพิจารณาหน่วยก้านแล้วคิดว่าน่าจะเป็นเกย์รุก แม้ผมหวังอยู่ลึก ๆ ว่าถ้าพี่คิดจีบผมอย่างน้อยผมก็อยากให้พี่เป็นรับมากกว่า”

“....หืม??”

อีกฝ่ายยักไหล่แล้วแจกแจงเพิ่ม  “...แบบ...พอทำใจได้มากกว่า”

คิมหันต์เผลอนึกถึงคำสาปอาฆาตของเพื่อนรักหน้าเลือดขึ้นมาได้จังหวะอย่างน่าขนลุก และให้ตายเถอะ นอกจากขนลุกแล้ว พอพูดถึงตรงนี้หน้าก็เกิดจะร้อนวาบผิดเวล่ำเวลาขึ้นมาเลย

“คิดจะรุกพี่หรือไง?”

“ผมไม่คิดอะไรกับพี่ทั้งนั้น แต่แค่เผื่อไว้...” เด็กหนุ่มอ้อมแอ้ม ทำฟอร์มก้มลงไปกดเปลี่ยนเป็นเพลงถัดไป จะได้ไม่ต้องสบตาคู่สนทนาเป็นการชั่วคราว “…สำหรับกรณีตกอยู่ในสถานการณ์คับขัน”

สามภพอดหัวเราะในลำคอไม่ได้ คิมหันต์พูดจริงจังประหนึ่งว่าเป็นวาระแห่งชาติที่ต้องยอมพลีชีพหากเข้าสู่ภาวะฉุกเฉิน ด้วยเงื่อนไขว่าอย่างไรก็จะไม่ยอมให้ตัวเองเป็นรับเด็ดขาด

“รู้ไหม พี่ชอบเวลาตัวเองเป็นฝ่ายชนะมากกว่า”

เด็กหนุ่มยักคิ้วข้างเดียว “เช่นกัน”

“อยากลองพนันดูไหมล่ะ?”

“พนันอะไร?”

คิมหันต์ช่างสงสัย หากเขาใช้ประโยชน์จากนิสัยนี้ของเจ้าตัวให้เอื้อต่อการได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกันอีกก็น่าจะเป็นเรื่องดี


“เรามาพนันกันว่า...” 


เขากระซิบ เบาเสียจนเด็กหนุ่มซึ่งนั่งอีกฝั่งเผลอโน้มตัวเข้ามาเกือบหน้าทิ่มอยู่แล้ว นัยน์ตาขี้เล่นเป็นประกายฉายแววสงสัยใคร่รู้อีกเช่นเคย ขณะที่หัวคิ้วขมวดมุ่นอยู่เล็กน้อยคล้ายกำลังครุ่นคิดบางสิ่งอยู่ในหัว และเขาถูกใจเวลาคิมหันต์เป็นอย่างนี้เสียจริง


ดูล่อลวงง่ายกว่าปกติบอกไม่ถูก


“ว่า..?"


อีกฝ่ายทวนคำเป็นเชิงเร่ง ท่าทางคงอยากรู้อยากเห็นใจจะขาด ถึงร้ายอย่างไรแต่ก็นิสัยเด็กแท้ ๆ



สามภพคลี่ยิ้มบาง รู้สึกอะไรเริ่มเข้าที่เข้าทางและอยู่ภายใต้การควบคุม




“พนันว่าพี่จะทำให้แกชอบพี่ได้ไหม”

- หมดยกที่ 27 –




===============================

ปฏิบัติการจ้องงาบเด็กเพื่อชีวิตอมตะ(?)ยังดำเนินต่อไป (ฮา)

อนึ่ง รูปแถมรูปแรกของตอนที่แล้ว ที่ไซส์พระเอกนายเอกต่างกันเยอะเพราะวาดเพี้ยนเองค่ะ ฮาาาา วาดไปไม่ได้เช็ค พลาดไปแล้ว ความจริงไม่ได้ตัวต่างกันขนาดนั้นค่ะ แหะ ๆ



ขอบคุณคนอ่านผู้น่ารักค่าาาา >w< แอบหายไปนานกว่าปกตินิดนึงเพราะติดภารกิจแฮ่ก ๆ ตอนหน้าจะพยายามรีบมาต่อนะคะ
 :L2: :กอด1: :pig4:
ของแถมรีพลายถัดไป เหมือนจะตกไปอยู่อีกหน้า พบกันใหม่ยกที่ 28 ค่ะ :D

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 12-03-2013 00:46:01

เสื้อเกือบ ๆ จะคู่(มั้ง) จากตอนที่แล้วค่ะ 5555

(http://fc09.deviantart.net/fs70/f/2013/066/9/d/pwcrop_resize_by_xx_rainyday_xx-d5x8kfo.jpg)

อันนี้ครอปมา รูปเต็มตัวที่นี่ค่ะ >> http://th03.deviantart.net/fs71/PRE/f/2013/066/3/c/pw_resize_by_xx_rainyday_xx-d5x8kic.jpg


ส่วนอันนี้ คนเขียนคิดไปเอง ฮืออออ อยากให้เฮียเอ็นดูน้องเยอะ ๆ เด็กมันก็ดันปากเสียอีก (ฮา)
(http://fc01.deviantart.net/fs71/f/2013/069/c/8/dd_slhug_resize_by_xx_rainyday_xx-d5xkur4.jpg)


สุดท้าย แถมค่ะ ลูกเจี๊ยบแม่ไก่ เจี๊ยบโข่งเหมือนจะอิจฉานิด ๆ ที่อีกคู่ฝ่ายเคะดูจะลวนลามเก่ง
(http://fc08.deviantart.net/fs70/f/2013/066/b/f/dd_apjealous_resize_by_xx_rainyday_xx-d5x8zuw.jpg)
แม่ไก่ปิ่นช่างน่าสงสารจริง ๆ 5555


พบกันตอนหน้าค่าาา ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมเยือนเฮียเพี้ยนกับตี๋เกรียนนะคะ :D

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 12-03-2013 00:58:15

ตอบเลยหนูคิมว่า ผมมีคนที่ชอบอยู่แล้ว เอาให้พี่ภพอกแตกตายไปเลย มาแกล้งน้องบ้่า ๆ แบบนี้ได้ยังไง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 12-03-2013 01:12:24

โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
อ่านไปก็ลุ้นไปว่าพี่ภพจะทิ้งน้องไว้จริงๆมั้ยเนี่ย  ฮ่าาาาา แต่ในใจลึกๆเชื่อว่าพี่ภพไม่ทิ้งน้อง
แต่บอกบอกว่าคุณเด็กเสริฟเอาไปเลยค่ะ รางวัลสมทบชายยอดเยี่ยมมม เนียนละเกิ๊นนนนน
แต่ก็นะน้องครีมทั้งคน พี่ภพทำไม่ลงหรอก  กร๊ากกกกกกกกกกกกกก

การเดิมพันครั้งนี้ช่างใหญ่หลวงยิ่งนัก เพื่อความเป็นอมตะ สามภพสู้นะ !!!! :m11:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: BitterSweet~ ที่ 12-03-2013 01:17:10

ยกนี้พี่ภพชนะเลิศ!!! 5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: annachang ที่ 12-03-2013 01:19:11

เฮียจ้างพี่เด็กเสิร์ฟเท่าไหร่คะ เนียนเอารถขับไปซ่อนด้วยเรอะ  :laugh:
อีกไม่นานหรอกหนูครีมเอ๊ยถ้าไม่ซึนเยอะๆแบบแม่ไก่ไม่นานต้องได้สามีเป็นหมาบ้าแน่นอน!
แนะนำอย่าซคนมากนะ เพราะเราอยากเห็นตอนเดเระแตกไวๆ  :z1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 12-03-2013 01:20:31

กรี๊ดดดดด อิพี่ภพเลิศศศศมากกก!!
ตายแล้ว3-4ตอนมานี่อิพี่ภพทำอะไรถูกใจจริงๆ
อิฉันขอพนันหมดหน้าตักว่าไม่น่ารอดอะน้องครีมม~  :laugh3:
ปล.รูปแถม อาทิตย์ถามว่าปิ่นหยกว่าไม่อยากลวนลามผมบ้างหรอ ฮาสำลักน้ำลายเลยทีเดียว 555 ไอ้ลูกเจี๊ยบ!!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 12-03-2013 01:35:03

ยกนี้พี่ภพเอาใจไปเลย ชนะเลิศ  :pigha2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: wa-i_onne ที่ 12-03-2013 01:48:09

 :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1:
จัดไปจูบสองจูบ สำหรับการหลอกเด็กครั้งนี้
น้องครีมเขินได้น่าฟัดอีกแล้ว ฮือออออ ถึงกับทรุดเลยรึ !!

ทำไมรู้สึกครั้งนี้พี่ภพเล่นไม่แรงนะ 555
ถึงน้องครีมจะเสียหน้าก็เถอะ แต่รอบนี้กลับรู้สึกว่า ก็สมแล้วนี่นา ><
สงสัยน้องครีมจะเกรียนเกินแล้วนะ พี่เลยไม่เข้าข้างหนูเลยดูสิ ใส่พานให้เฮียภพไปเลย
ชอบเวลาเฮียหมาบ้าจูบเด็กเกรียนจังเลยยยยย คือเขินมาก !!!!!!!!

คิมหันต์ เธอบอกไม่ชอบเขา แต่มีคิดไว้ว่าถ้าเป็นรับจะดีกว่า งี้อ่อ??
นี่ไม่ชอบแล้วสินะ = =
สมพรปากปิ่นหยกเลยอ่ะ 555555


ขอบคุณนะคะพี่เรนนี่ ><
เด็กเกรียนโดนเฮียหลอกนี่เขินมากชิงชิง  :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 12-03-2013 01:50:49

ตี๋เกรียนเป๋ !! เป๋แบบควบคุมการทรงตัวไม่อยู่  :z3:
เฮียแกล้งน้องเกินไปแล้วนะ โกรธ!! แต่ชอบมาก กร๊ากๆๆๆ  :m20:
(เอ๊ะ! ยังไง ?) ตี๋กิมจิโดนหลอกซึ่ง ๆ หน้าเลยทีเดียว
ยังไม่รักไม่ชอบก็ภาวนาให้ได้เจอสินะ เฮียเพี้ยนไม่ใจร้ายหรอก
มีแอบหึง เฮียดูแอบหน้ามืดเล็ก ๆ นะคะ รักแรงหึงแรง
ขนาดยังไม่ได้เป็นอะไรกันยังหึงหน้ามืดขนาดนี้ ถ้าได้เป็น
เจ้าของน้องแล้วไม่หึงหน้ามืดตายไปเลยเหรอ หุหุ

สรุปงวดนี้แม่ไก่เป็นชนวนเดือดสร้างความร้าวฉานสินะ

สุดท้ายก็ตีความออกว่าเฮียตั้งใจจีบ ! ปฎิบัติการเป็นผู้อมตะ
กำลังดำเนินต่อไป งวดนี้ขอแทงข้างเฮียเพี้ยน เฮียดูมีดีมีน้ำยานะคะตอนนี้
เจ๋งสุด ๆ น้องครีมอย่ารู้ตัวช้า รู้ตัวอีกทีพ่ายแพ้หลงรักเฮียนะ :laugh: 

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: ❥ʞαxiќɒ。 ที่ 12-03-2013 02:07:22

เปิดมาก็ “...อา...ไม่ไหวแล้ว” ตกใจหมด นึกว่าอะไร(?) -///- 55555555

พี่ภพ! ไอ้บ้า! นึกว่าจะทิ้งน้องจริงๆซะแล้ว! ใจหายหมด โฮฮฮฮ.. TAT
กำลังจะเชียร์ให้น้องงอนโกรธนานๆไปเลย : ( 55555555
ที่แท้เฮียก็หึงนี่เอง!! ><
เด็กเสิร์ฟนี่ก็สมบทบาทเกิ๊น เล่นซะคุ้มทิป! หลอนแทนน้องครีมจริงๆ 5555

แหม.. เดี๋ยวนี้เฮียชอบเนียนตลอดเลยนะ! เอะอะกอด เอะอะจูบ(หรือกัด?) >///<
แถมยังเจ้าเล่ห์อีก!! ถึงจะชอบเวลาเห็นน้องครีมโดนแกล้ง.. -..- มันน่ารักน่าเอ็นดู....
แต่ฉันก็หมั่นไส้แกอ่ะไอ้พี่ภพพพ!! ชอบแกล้งน้อง ชิชิ -^- 55555555

ตอนแรกนึกว่าจะพนันว่า 'ใครจะเป็นรุกใครจะเป็นรับ' ซะอีก -..-
ที่แท้ก็พนันว่าจะทำให้น้องชอบได้มั้ย~ ♥
แต่แกอย่าลืมนะพี่ภพ! อาตี๋มันชอบเอาชนะ!!
ถ้าหวั่นไหวขึ้นมาเมื่อไหร่ต้องไม่ยอมรับความจริงแน่ๆ เพราะไม่อยากแพ้ !! #มโนไปไกลแล้ว 55555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: kp ที่ 12-03-2013 02:26:23

เอาใจช่วยเอียเพี้ยนให้ชนะใจไอ้ตี่เกรียนให้เร็วๆนะ อยากเห็นวันที่ตี่เกรียนหึงอ่ะ จะเป็นอย่างไร อิๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: ลิงน้อยสุดเอ๋อ ที่ 12-03-2013 04:08:09

โอ๊ย  ไอ้พนักงานนั่นเล่นซะจิ้งจอกน้อยผมทองของเราหงายเงิบเลย

กลัวขนาดหนัก

เฮียเนี่ยจะจีบก็รุกซะ เด็กมันกลัวเลยวุ้ย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: em1979 ที่ 12-03-2013 05:18:45

คู่นี้ผลัดกันรุกผลัดกันรับหยอกกันมันส์มาก ฮาดี เฮียภพแกล้งเด็กเกรียนซะเกรียนแตก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 12-03-2013 05:38:10

 :pigha2:

พี่ภพ เล่นแลัวไง

 :z2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: YOSHIKUNI RUN ที่ 12-03-2013 06:12:25

ว่าคิิิิิมร้ายแล้ว พี่ภพ นี่สิร้ายกว่า! :m12:
ุ
รุกได้เรื่อยๆ เลยนะเฮีย!! :a2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 12-03-2013 06:12:47

 :laugh:  หลอกเด็กซะเด็กเชื่อเลย       แต่ว่าสามภพหึงเนี่ย   แถมยังหึ่งปิ่นหยก    โอ้ย....ช่างกล้านะ    คิมกับปิ่นหยกนะเค้าสปีชี่เดียวกันหรอก

   ส่วนคิมก็ช่างหลอกง่ายเหลือเกิ้น......แถมยังเป็นคนที่ช่างถามได้ตรงประเด็นซะจริง

          +1    จ้า    รออ่านตอนต่อไปจ้า   เค้าชอบจังเลยเรื่องนี้

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 12-03-2013 06:21:41

เห็นชื่อตอนก็เบาใจนิดนึง ไม่คิดว่าพี่ภพจะทิ้งน้องครีมไว้จริงๆหรอก :z1:
แต่พนันใครเป็นรุก-รับนี่น้องครีมคงไม่เล่นด้วยใช่มะ เลยพนันแบบนั้นแทน :laugh:
เราก็ลุ้นตัวโก่งแล้ว คู่นี้เมื่อไหร่จะหวานกันซักที ว่าแต่จะมีวันนั่นไหมนะ ก็ตี๋เกรียนซะขนาดนั้น :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 12-03-2013 06:55:27

กร้าซซซ พี่ภพ ทำร้าย น้องคิมมมม555554 :z3:
แต่น่ารักจังงง โอ้ยเขินนนน55 :-[

ปล.รักคนเขียนมากมายยย :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 12-03-2013 07:28:24

 :jul3: เฮียภพเอาคืนแล้วน้องครีม

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 12-03-2013 07:41:32

555 กินเด็กเป็นอมตะ

นั่นสิลุ้นให้เฮียกินเด็กได้ไวไว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: KAEHUB ที่ 12-03-2013 08:28:02

พี่ภพน่ารักเกิน แม้จะกวานไปหน่อยก็เถอะ คิมนี่ก็เกรียนตลอดศกจริงๆ แต่ก็เด็กนี่นะ ถูกล่อลวงอีกแล้ว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 12-03-2013 08:48:53

หลอกเด็กอย่างคิมได้แสดงว่าพี่ต้องเตรียมแผนมาดีแน่ๆ เชียร์พี่ภพให้ชนะพนัน!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 12-03-2013 08:59:11

5555+++

เพื่อความเป็นอมตะในอนาคต...........

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 12-03-2013 09:17:36

โถ ๆๆ แกล้งเด็กน่ารักได้ไง
อยู่กับพี่ภพท่าทางคิมจะพ่ายแพ้ไปเรื่อย ๆ นะนี่

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 12-03-2013 10:36:35

พี่ภพเจ้าเล่ห์นักนะ

แอบตกใจนึกว่าพี่ภพจะทิ้งคิมจริงๆแล้วนะนั่น เด็กเสิร์ฟให้ร้อยเล่นซะพัน เนียนเชียว 5555

ชอบตอนน้องคิมเขิน น่าจับฟัดจริงๆเลย :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 12-03-2013 11:05:27

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 12-03-2013 12:58:42

ยกนี้เฮียหมาบ้าคะแนนนำขาดลอย

น้องจิ้งจอกตั้งสติไว้ อย่าหลุดไปอยู่ในเกมของเฮียหมาบ้านะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: river ที่ 12-03-2013 13:06:36

หึๆ หลอกได้สนิท หลังโดนป่วน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Raccoooon ที่ 12-03-2013 13:21:25

เฮียหลอกเด็กได้โหดมากกกกกกก
 555555


รอตอนต่อไปนะคะ  o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Oilsaoo ที่ 12-03-2013 13:33:12

พี่ภพจ้างพนักงานเท่าไหร่อ่ะ เล่นเนียนๆ. 5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 12-03-2013 14:16:43

วันแดงเดือด

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: PEE-Pooh ที่ 12-03-2013 14:35:08

อร๊ากกกกก :-[

ยังไงๆๆๆๆๆๆ พนันยังไงงงงงงงง
อยากอ่านต่อแล้วค่าาา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 12-03-2013 15:24:14

555 แสบพอกันทั้งพี่ภพ กับน้องคิม

หมาป่าพี่ภพตลบหลังซะจิ้งจิงน้อยคิมจ๋อยไปเลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 12-03-2013 15:42:55

น้องคิมไม่รอดแน่นอน แค่นี้ก็แพ้ทางจะแย่

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 12-03-2013 16:35:08

มันทันกันเว่ยคู่นี้ ผลัดกันรุกผลัดกันรับจริงๆ(แต่ในสมรภูมิขอแค่ผลัดกันออนท๊อปก็พอ รุกรับตายตัวนะจ๊ะ อิอิ //อร๊ายยยหล่อนคิดอะไรยะ :z6:)

แต่ว่า...ถ้าเค้าโดนแกล้งแบบนี้โกรธตายเลย รู้มั๊ยว่าการไม่มีเงินจ่าย มันน่ากลัวแค่ไหน พี่ภพอย่าเล่นยังงี้อีกนะ  :m16:
ดีนะที่มีจูบเป็นการถ่ายโทษ ไม่งั้นเค้าจะโกรธพี่ภพนานกว่านี้ ซัก 3 นาที อิอิ :-[

ตอนนี้จบสวยนะจ๊ะ เอาเด็กแสบเขิลซะก่งก๊งเลยยยยยย  o13 :laugh:
แต่พี่อย่าไปหึงเเม่ไก่น้อยเลย เจอลูกเจี๊ยบที่กลายพันธุ์เป็นหมาป่าเข้าให้เเบบนั้นเเล้ว
คงไม่สามารถไปไหนได้เเล้วล่ะ  o16

รอตอนต่อไปจ้าาาาา  :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ju ที่ 12-03-2013 16:45:54

พี่ภพจะชนะพนันมั้ยน้อ  :z1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Noah ที่ 12-03-2013 17:44:56

โหหย เฮียอ่ะแกล้งแรงไปแล้วนะ ปลอบน้องครีมเยอะๆ หน่อยสิ แค่งับปากแม่ยกไม่พอใจนะ  :haun5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: watcharet ที่ 12-03-2013 18:39:28

น่ารักเวอร์อ่ะคู่นี้ มีชีวิตชีวา 5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: kokilolylove ที่ 12-03-2013 19:07:20

พนันข้างเฮียภพด้วยคน อิอิ

พี่ภพแกล้งคิมซะน่าสงสารเลยนะ ><

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 12-03-2013 20:03:15

หุหุหุ จะพนันไปทำม๊ายยยยย รู้ๆกันอยู่  :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 12-03-2013 20:55:16

พี่ภพไปหึงคิมกับปิ่นหยกได้ไง  o18

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Theznux ที่ 12-03-2013 20:58:23

กำลังสนุกมากกกกกกกๆๆ มาต่อเร็วนะจ๊ะ ชอบมาก น้องคิมน่ารัก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: 2pmui ที่ 12-03-2013 21:00:27

ไอ้เด็กเกรียนคนนี้มันน่าฟัดจริงๆ
รูปน่ารักอีกแล้ว  :impress2:
ไม่ต้องพนันแล้ว คนอ่านรู้ผลกันหมดแล้วว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 12-03-2013 21:47:17

แอร๊ยยยย หลอกเด็กใจหายใจคว่ำหมด เป็นเบน ร้องไห้ไปแล้วว พี่ภพใจร้ายยย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 12-03-2013 22:50:38

สู้ต่อไปพี่ภพเพื่อความเป็นอมตะ

 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: micmoner ที่ 12-03-2013 22:57:19

 :-[ :-[ :-[

ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะค่ะ
เพิ่งอ่านรักติดดินจบ ก็มาต่อเรื่องนี้เลย สนุกมากทั้งสองเรื่อง
 เป็นกำลังใจให้แต่งเรื่องน่ารักๆอย่างนี้ต่อไปนะค่ะ   

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 12-03-2013 22:58:21

สั้นไปนะคะ  อิอิ  เหมือนมันเร่งๆ รัดๆ ยังไงไม่รู้

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 12-03-2013 22:58:51

55 เกรียนพอกันแต่พี่ภพงวดนี้ทำคิมเหงื่อตกได้ 55

อยากมอบเหรียญนักแสดงประกอบยอดเยี่ยมให้พนักงานจริงๆค่ะ
ตีบทแตกกระจาย ^_^ (อยากเห็นหน้า!)

ส่วนวิธีปิดปากคิมนี่ ได้ผลชงัด อิอิ

รอดูว่าพี่ภพจะทำให้น้องคิมชอบได้อย่างไร

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 13-03-2013 00:08:46

หลอกซะสนิทเลยอะพี่ภพ 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Asuke ที่ 13-03-2013 00:12:59

ไม่้ต้องพนันหรอกครับ รู้ผลอยู่แล้ว>>>

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: RainyMooD ที่ 13-03-2013 02:18:06

พี่ภพแมร่งหึงโหดว่ะ เล่นซะน้องครีมอึ้งกิมกี่
แหมๆพนันแบบว่า ถ้าชนะฉันเป็นแฟนเธอ ถ้าแพ้เธอเป็นแฟนฉันอย่างงี้ใช่ป่าว :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 13-03-2013 10:08:36

สรุปว่ามันแสบพอกันทั้งคู่เลย..ตอนนี้ก็รอดูผลพนันละกันนะไอ้ตี๋น้อย

จะรอดมือพี่สามภพมั๊ย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: mooh_p ที่ 13-03-2013 11:34:03

แสบพอกัน

แต่น่ารักเวอร์

 o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 13-03-2013 14:46:34

คิมอายุ 18 รึยัง
เดี๋ยวติดคุกนะเฮีย ล่อลวงเยาวชนเนี่ย555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 13-03-2013 17:34:57

หุหุ. ;]

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 13-03-2013 18:55:51

แอบเหงื่อตกไปกับคิม พี่ภพแกล้งแรงไปแล้ว แต่ไอ้ที่พนันกันเนี่ยน่าสนใจ พี่ภพจะทำสำเร็จเมื่อไหร่น้า~

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: phoenixa ที่ 13-03-2013 20:54:07

ยังจะต้องพนันขันต่ออยู่อีกเรอะ
กัดเด็กไปกี่รอบแล้วเหอะ

พาร์ทนี้แอบสงสารน้องครีมนะ
พลาดท่าเสียทีให้เฮียภพตลอดอ่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 14-03-2013 08:06:28

ปฏิบัติการงาบเด็กเพื่อชีวิตอมตะ 55555555 เป็นเรียลลิตี้โชว์ใช่มั้ยคะ คิมหันต์ก็นะ ตรงซะจนน่ารัก พี่ภพยิ่งเกินคำว่าน่ารักเลย
มีการมานั่งตัดสินใจใครจะเป็นรุกเป็นรับ แกลองมาอ่านมั้ยคิม พี่ภพเค้าร่างกายบึกบึนและมีกล้ามนะ แล้วแกจะรุกเค้า เหมือนไม้ซีกชนกับท่อนซุง

เราจะเชียร์ให้คิมเป็นรับต่อไป (มันเป็นรับอยู่แล้ววว) คำแช่งปิ่นหยกแรงจะตาย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: mamaNUT ที่ 14-03-2013 20:25:41

มันส์เว้ยเฮ้ย.....
<img src="http://naist.cpe.ku.ac.th/~vasu/arda/cassava/wp-content/themes/Cassava-Nico/jdgallery/slides/3.jpg">

มันจิงๆ 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: cowinsend ที่ 15-03-2013 03:39:50

ไอ้ตี่ก็เกรียน  ไอ้พี่ก็แสบซะ

โคตรเหมาะเหม็ง!!! o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Nile ที่ 15-03-2013 12:00:05

เฮียหลอกน้องซะหลอนเชียวนะ แหมๆๆ เดี๋ยวนี้ปากว่ามือถึงนะ เดี๋ยวกอดเดี๋ยวจูบ หุหุหุ

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13 + แจ้งข่าว หน้า 58
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 15-03-2013 14:14:01

แจ้งข่าวนิดนึงค่า :D

จะขออนุญาตหายหัวชะแว้บสักระยะหนึ่ง ช่วงนี้ที่ทำงานจัดไปดูงานค่ะ ไม่ได้เอาคอมไปด้วย ตั้งใจจะแต่งตอนหน้ามาลงก่อนไปก็ไม่ทันแฮ่ก ๆ เลยแอบมาแปะรูป+ยื่นใบลากิจ (ฮา)

อาจจะหายหัวไปสักหนึ่งสัปดาห์นะคะ (มั้ง) รวมถึงรูปใน fb ช่วงที่ไม่อยู่อาจจะไม่ค่อยได้อัพ เดี๋ยวขอจัดการธุระอื่น ๆ ด้วย กลับมาเรียบร้อยจะรีบมาต่อค่ะ ม๊วฟฟฟ~  :จุ๊บๆ:

แปะรูปก่อน แก้คิดถึง //จะมีเรอะ 555

ดูเดิ้ลจากตอนที่แล้วค่ะ

โถ..ตี๋้น้อย
(http://fc02.deviantart.net/fs71/f/2013/071/1/e/sl27_resize_by_xx_rainyday_xx-d5xs3ts.jpg)

ส่วนอันนี้ หมาป่ากับหนูน้อยหมวกแดง(??)ภาคพิสดาร ฮา
(http://fc00.deviantart.net/fs71/f/2013/073/f/d/dd_redhood_by_xx_rainyday_xx-d5y02w7.jpg)

ปิดท้ายด้วยลูกเจี๊ยบแม่ไก่ วาดด้วยความคิดถึงเฉย ๆ ค่ะ TTvTT
(http://fc01.deviantart.net/fs71/f/2013/072/2/b/dd_ap_cuddle_resize_by_xx_rainyday_xx-d5xw2pu.jpg)


แ้ล้วพบกันตอนหน้าค่า คิดถึงคนอ่านแย่ 5555 ^o^


ปล. ว่าจะถาม อยากให้อัพเป็นวันที่แน่นอนไหมคะ อย่างเช่นทุกวันเสาร์ อะไรอย่างนี้ ดูมีวินัยดี 555 หรือชอบแบบอัพตามใจคนเขียนอย่างนี้ดีกว่า :D

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13 + แจ้งข่าว หน้า 58
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 15-03-2013 15:39:32

อย่าไปนานนะคะ FC คิดถึง !!~  :dont2:

โบกมือยืนส่งหน้ากระทู้ด้วยความรัก  :bye2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13 + แจ้งข่าว หน้า 58
เริ่มหัวข้อโดย: loverken ที่ 15-03-2013 18:13:28

มือไม่ว่างตลอดเลยนะ เดี๋ยวกอด เดี๋ยวกอด

อย่าดูงานนานนะคะ คิดถึงน้องครีม

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13 + แจ้งข่าว หน้า 58
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 15-03-2013 20:56:10

คนอ่านประทับตรา "อนุมัติ" ค่ะ  :กอด1:

ส่วนจะอัพเมื่อไหร่ก็ตามใจคนเขียนนะคะ เข้าใจว่า
เวลางานเยอะแล้วมันยุ่งจริงๆ มาเมื่อไหร่ก็อ่านเมื่อนั้นล่ะค่ะ ^^

รูปน่ารัก ยิ่งรูปแม่ไก่กับลูกเจี๊ยบทำให้คิดถึงสองคนนี้ตงิดๆเลย

ขอให้สนุกกับการดูงานค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13 + แจ้งข่าว หน้า 58
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 15-03-2013 22:15:12

ชอบเรื่องนี้มาก
รอได้ครับ ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13 + แจ้งข่าว หน้า 58
เริ่มหัวข้อโดย: river ที่ 15-03-2013 22:55:55

ถ้ากำหนดวันก็เป็นการสร้างวินัยนักเขียน แต่ก็อาจกดดันเวลานึกไม่ออกหรือยุ่ง

เพราะงั้นยังไงก็ได้แล้วแต่คนเขียนเลย
แค่เขียนให้อ่านก็สุขแล้ว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13 + แจ้งข่าว หน้า 58
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 16-03-2013 07:50:03

ไม่เป็นไรๆไว้จะรอนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13 + แจ้งข่าว หน้า 58
เริ่มหัวข้อโดย: Nile ที่ 16-03-2013 09:50:16

รับทราบค่ะ
แค่มาบอกกันก่อนแบบนี้ก็รักจะแย่แล้วค่ะ อย่าทำตัวน่ารักไปมากกว่านี้เลย ไว้ว่างเมื่อไหร่ก็มาอัพแล้วกันค่ะ รออ่านได้เสมอนิยายน่ารักแบบนี้ ^^  :bye2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13 + แจ้งข่าว หน้า 58
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 16-03-2013 14:08:11

แง่ม รับทราบจ้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13 + แจ้งข่าว หน้า 58
เริ่มหัวข้อโดย: kokilolylove ที่ 16-03-2013 14:13:58

รับทราบครับ ^^
จะรอนะครับ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13 + แจ้งข่าว หน้า 58
เริ่มหัวข้อโดย: MiiCell ที่ 16-03-2013 14:22:06

นั่น คิมกัดพี่ภพมากโดนกัดตอบเลยไง
น่ารักอ่ะคู่นี้  :o8: แหม คู่แม่ไก่กับลูกเจี๊ยบอยู่กันสงบจัง
ไม่มีวี่แววในเรื่องนี้เลย ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13 + แจ้งข่าว หน้า 58
เริ่มหัวข้อโดย: BitterSweet~ ที่ 16-03-2013 15:38:37

รอได้ค่ะ
ส่วนเรื่องการอัพนิยาย คนเขียนว่างเมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น
จะอัพเมื่อไหร่ก็รออ่านเสมอ
เดินทางปลอดภัยนะคะ ^^

xx เห็นรูปแล้วยิ่งคิดถึงแม่ไก่กับลูกเจี๊ยบ xx

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13 + แจ้งข่าว หน้า 58
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 16-03-2013 16:45:14

รอได้จ้า :z2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13 + แจ้งข่าว หน้า 58
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 16-03-2013 18:51:14

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13 + แจ้งข่าว หน้า 58
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 16-03-2013 20:37:35

รอได้เสมอค่าาาา

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13 + แจ้งข่าว หน้า 58
เริ่มหัวข้อโดย: hoshinokoe ที่ 16-03-2013 20:45:49

จะรอนะคะ รอให้เฮียมาหลอกเด็กต่อ 5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13 + แจ้งข่าว หน้า 58
เริ่มหัวข้อโดย: ReiSei ที่ 16-03-2013 23:01:32

เราอยากรุจักพนักงานคนนั้น 5555555 เนียนค่อดดดด
คิมหันต์เอ๊ย ตัวกระเปี๊ยกเดียวคิดจะกดคนอื่นมันเร็วไปร้อยปี  :z10:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13 + แจ้งข่าว หน้า 58
เริ่มหัวข้อโดย: watcharet ที่ 17-03-2013 13:11:14

จะรอนะครับๆ ^^ คิดถึงคนเขียนนะ 5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13 + แจ้งข่าว หน้า 58
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 17-03-2013 23:33:16

จะรอนะคะ :z10:
รักคนเขียนที่สุดอ่ะจุ้บ~ :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13 + แจ้งข่าว หน้า 58
เริ่มหัวข้อโดย: kaokorn ที่ 18-03-2013 15:22:46

เอาแบบตามใจคนเขียนดีกว่าฮะ
เรื่องแบบนี้ต้องมีอารมณ์ (?) ถึงจะแต่งออก ^_^
บีบบังคับมากไปจะเป็นความเครียด
ขอแค่อย่าเงียบไปนานนนนนน ก็แล้วกัน 5555+

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 27 หลอกเด็ก (หน้า 55) 12/03/13 + แจ้งข่าว หน้า 58
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 21-03-2013 00:28:53

ตกไปหน้าสี่แล้ว

เลยดันรอ ^^

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 21-03-2013 00:59:44

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 28 – สัญญาหนึ่งปี

“......”


สีผิวบนหน้าคิมหันต์แดงจนชวนหัวเราะ


ทว่าสีระเรื่อของเลือดฝาดคงอยู่เพียงชั่วอึดใจ ก่อนจะค่อย ๆ กลับมาเป็นปกติ ถือว่าเก็บอาการได้ค่อนข้างดีทีเดียว แต่การเปลี่ยนแปลงทางกายภาพในชั่วขณะนั้นก็บ่งชี้ว่าโอกาสทำสำเร็จของเขามีค่อนข้างสูง ..หากนี่ไม่เรียกว่าเป็นการเข้าข้างตัวเองจนเกินไปนัก

“เพ้อแล้วเฮีย” เด็กหนุ่มโบกนิ้วชี้ไปมาตรงหน้าเขา ตั้งตัวได้ในที่สุดหลังจากเหวอไปครู่หนึ่ง  “ผมไม่มีทางชอบพี่แบบนั้นหรอก”

“ไม่ลองจะรู้หรือ?”

“บางอย่างมันไม่ต้องลองก็ได้เปล่าวะ” คิมหันต์แค่นหัวเราะอย่างน่าเตะ “เหมือนอยากรู้ว่าตกหน้าผาแล้วจะตายไหมอะไรเงี้ย ไม่จำเป็นต้องโดดลงไปพิสูจน์”

สามภพส่ายหน้าน้อย ๆ ยกริมฝีปากเป็นเชิงเหยียดแบบที่เขารู้ว่าคงจะยั่วโมโหอีกฝ่ายได้ดีทีเดียว  “กลัวหรือครับน้องครีม?”

“ไม่ได้กลัวว้อย!”

“...อ้อ” ชายหนุ่มลอบยิ้มกว้าง

จริงดังคาด คิมหันต์รีบสวนกลับทันควัน ชั่วขณะหนึ่งที่คิดไปว่าเดี๋ยวคงมีประโยคตอบรับด้วยความหน้ามืดตามมาแน่ ทว่าฝ่ายตรงข้ามกลับทำสิ่งที่อยู่นอกเหนือความคาดหมายไปนิดหน่อย

“คิดว่าจะยั่วจนผมยอมเล่นเกมเพี้ยน ๆ ของพี่ได้ด้วยวิธีนี้ละสิ“

“….” 

เหมือนจะโดนจับไต๋ได้เสียนี่

“ไม่ง่ายอย่างนั้นหรอกรู้ไหม?”

ต้องยอมรับว่าถึงกับหน้าหงายไประดับหนึ่งแต่ยังเก็บอาการอยู่ ท่าทางคิมหันต์ภูมิอกภูมิใจเสียเหลือเกิน จะใช้ลูกเล่นมาล่อลวงสงสัยว่าคงล่มตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่ม แถมยังพูดต่อมาดมั่นเป็นการช่วยยืนยันความคิดเขาอีก

“ใครจะโง่ให้หลอกอย่างนั้นวะ”

สามภพหัวเราะออกมาแผ่วเบา ซึ่งเสียงแบบนั้นทำคนฟังขนลุกขึ้นมาอีกแล้ว รู้สึกได้ถึงบรรยากาศน่าสะพรึงอย่างประหลาด โดยเฉพาะเมื่อคนที่ขับรถอยู่ดี ๆ เกิดตบไฟเลี้ยว หักพวงมาลัยบังคับรถออกมาจอดข้างทางดื้อ ๆ

“เฮ่ย ๆ จอดทำไม!?”

ชายหนุ่มเหลือบมองด้วยหางตา ดูทำหน้าเหรอหรามาเชียว เด็กน้อยอะไรอย่างนี้

“นั่งดี ๆ”

เขาใส่เบรกมือ ปลดเข็มขัดนิรภัย โน้มตัวไปกระซิบเสียงแหบพร่าข้างหูอีกฝ่าย และชอบนักเวลาเจ้าตัวยิ่งเหวอหนักพร้อมกับหดคอหนี “อย่าดื้อ อย่ายั่วโมโห เพราะพี่ไม่รับประกันความปลอดภัย”

คิมหันต์ใจหายวาบ เอื้อมมือจะปลดล็อคเข็มขัดนิรภัยฝั่งตัวเองแต่โดนยึดแขนไว้ก่อน ได้แต่จ้องหน้าอีกฝ่ายอย่างคาดโทษ แต่ก็จ้องได้ไม่นานอีก เมื่อไป ๆ มา ๆ กลับดูเหมือนว่าเป็นเขาเสียเองที่โดนคาดโทษด้วยตาดุ ๆ เหมือนหมาป่าจ่าฝูงเข้าให้ ว่าแต่ใครเป็นลูกน้องในฝูง...? ไม่ใช่เขาแน่ละ

“จะทำไรวะ!?”

“เรานั่นแหละจะทำอะไร?” ชายหนุ่มเลิกคิ้วเป็นเชิงถาม กำข้อมือคิมหันต์ยกขึ้นมาห่างจากตัวล็อคเข็มขัดนิรภัยคล้ายต้องการแสดงหลักฐาน

“หนี”

ประกาศชัดมาเชียว สามภพกลอกตา ส่ายหน้าน้อย ๆ อย่างระอาใจ ริมถนนอย่างนี้ยังตั้งใจจะหนีไปไหนอีก “คิดว่าทำได้?”

คิมหันต์เหลือบมองออกไปนอกรถ จริงอย่างสามภพว่า พื้นที่ริมถนนมีเพียงความรกร้างว่างเปล่า ด้วยสภาพไม่มีเงินติดตัวสักบาทคงเหลือแต่วิธีโบกรถเผื่อจะมีใครยอมจอดรับ ทว่าเด็กหนุ่มยังอดไม่ไหวจะส่งเสียงท้าทายต่ออย่างไม่เจียม “พี่ก็ลองปล่อยผมดูก่อนดิ”

“หือ?”

เขายิ้มเจ้าเล่ห์ แม้ตอนนี้ในหัวออกจะกลวงโบ๋ พูดต่อมีเลศนัยเหมือนคิดแผนอะไรรอไว้อยู่แล้ว(แต่แน่นอนว่ามีที่ไหนกัน) “...แล้วจะรู้ว่าทำได้หรือเปล่า”

สามภพก้มมองอีกฝ่ายนั่งห่อไหล่จนเหลือตัวกระจึ๋งเพื่อพยายามหลบเขา ดูอย่างไรก็ไม่รอดยังมีหน้ามาทำปากเก่ง

“ไม่รู้สิ” ชายหนุ่มกรีดยิ้มเย็น หากไม่ติดว่าตัวเองร่างใหญ่ไปหน่อยก็จะปีนข้ามไปนั่งคร่อมบนเบาะด้านข้างแล้ว “..แต่บางอย่างไม่ต้องลองก็ได้เปล่าวะ“

คิมหันต์มุ่นคิ้ว โดนย้อนเข้าให้แล้วไง พยายามขยับห่างอีกนิดอย่างไร้ผล แต่ยังไม่วายแหย่ต่อ “ป๊อดนี่ กลัวผมหนีได้หรือไง?”

“อือ..กลัวมั้ง”  เขามองอีกฝ่ายส่งสายตายียวนพร้อมกระตุกมุมปาก คุยกับไอ้เด็กเกรียนนี่ต้องใช้สมาธิหนักจริง ๆ  คิดถูกแล้วที่จอดรถก่อน  “เพราะพี่ขี้เกียจตามจับ”

“......”

“ตกลงว่าไง พนันกันไหม?”

เด็กหนุ่มเม้มปากแน่น ทำไมกลับมาเรื่องเดิมอีกแล้ว?

“อุตส่าห์เสนออะไรที่มีกฎมีเงื่อนไขให้ แต่ถ้าไม่ชอบ...” สามภพตีหน้ายิ้มกริ่ม ก้มลงมาทางเขาเกือบชิดจนเผลอหลับตาปี๋ ก่อนนึกได้ว่าจะทำกลัวอะไรนักหนา  ทว่าสิ่งที่ได้ยินหลังจากนั้นก็...ค่อนข้าง...น่ากลัว? ไม่ใช่หรือ? ไม่เอาน่า...เฮียหมาบ้าก็ดีแต่ขู่

“สงสัยว่าคงต้องเปลี่ยนเป็นเล่นนอกกติกา”

สามภพพูดแค่นั้นแล้วก็เงียบ จ้องมองท่าทีของอีกฝ่ายจากระยะประชิด ซึ่งก็ชิดเสียจนเห็นไม่ชัดด้วยใบหน้าออกจะใกล้กันไปหน่อย ไอ้เด็กแสบพยายามปั้นยิ้มสู้ แม้เขากลับรู้สึกเหมือนเจ้าตัวกำลังแยกเขี้ยวมากกว่า ขณะที่ยังพยายามดิ้นขลุกขลักให้ตัวเองหลุดจากมือเขาอย่างน่าสงสาร เรื่องเกรียนอาจจะสู้ไม่ไหว แต่พละกำลังเป็นสิ่งที่เขามั่นใจแบบไร้ข้อกังขาว่าไอ้ตี๋นี่แพ้ราบคาบ

“อย่ามาขู่ผมเลย กลัวแย่แล้วเฮีย”

มีการดัดเสียงล้อเลียน เรื่องกวนประสาทนี่แหละที่เขายกให้ ชายหนุ่มหัวเราะหึ ๆ เด็กเกรียนนี่เป็นประเภทไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาแท้ ๆ เลย

“แล้วใครว่าแค่ขู่กันล่ะ?”

“เฮ่ย!?”

อุตส่าห์ตั้งใจว่าจะไม่ปีนข้ามเบาะนั่งแล้วเชียว

“เล่นบ้าอะไรเนี่ย!?”

แต่ก็นั่นละ...คิมหันต์ทำเขาเอาแน่เอานอนกับเรื่องที่ตั้งใจไว้ไม่ค่อยได้นักหรอก

“อุ!”

หัวโขกเพดานรถไปทีหนึ่งเพราะไม่ทันระวัง แถมตัวเขายังสูงเกินกว่าจะมานั่งคร่อมร่างอีกฝ่ายบนเบาะโดยไม่ต้องก้มคุดคู้เช่นนี้ได้ สามภพเหลือบมองคันโยกปรับพนักพิงเบาะด้านข้าง ก้มไปดึงมันขึ้นมาพร้อมกับผลักเบาะให้เอนลงไปอย่างรวดเร็วจนคนที่นั่งอยู่ร้องลั่น แบบนี้ค่อยยังชั่วหน่อย ไม่ถึงกับออกท่าทางเหยียดแข้งขาได้เหมือนบนเตียง แต่ไม่เรียกว่าแย่นัก ทีนี้ก็ถึงเวลามาจัดการเรื่องอื่นต่อให้เสร็จ

“...เป็นอะไร?” เขาถามกลั้วหัวเราะ ไม่ได้ต้องการคำตอบ แค่อยากแกล้งให้แตกตื่นเล่นเป็นความสนุกส่วนตัวเท่านั้น

“...พ...พี่! ทำไรว—!"

คิมหันต์ปากสั่น ตาเบิกค้าง เค้นออกมาแค่นั้นแล้วก็พูดอะไรต่อไม่ออก รีบเอื้อมไปตะครุบมือใหญ่ของอีกฝ่ายซึ่งวางนาบอยู่บนหน้าท้อง สอดเข้ามาใต้ขอบกางเกงเขาเกินครึ่งฝ่ามือแล้วนิ่งอยู่ที่เดิมคล้ายจะกดดันให้สติแตก

“ทีหลังอย่าใส่กางเกงหลวม”

“เชี่ย! ใช่ประเด็นที่ไหน!”

“งั้นลองบอกสิว่าประเด็นคืออะไร?”

คิมหันต์อ้าปากเตรียมปาฐกถาแบบถึงพริกถึงขิง ทว่าสามภพกลับชิงพูดตัดหน้า

“ด่าได้ แต่คิดให้ดีหน่อย เพราะเตือนไว้ก่อนว่าถ้าพี่เป็นเกย์...ก็เป็นรุกว่ะ”

ชายหนุ่มจ้องตาเขานิ่ง แค่สายตาก็กดดันจนแทบลืมภาษาคนไปแล้ว เด็กหนุ่มอยากเถียงใจจะขาดว่าไม่ต้องสมมติ ‘ถ้าเป็นเกย์’  แล้วมั้ง ในเมื่อเห็นกันชัดเจนออกปานนี้ แต่ความหมายแฝงบางอย่างในประโยคนั้นและแววตาคนพูดเล่นงานเขาเสียส่งเสียงไม่ออก เป็นรุกแล้วยังไง มาบอกทำไม หรืออยากให้เขารับ? มัวแต่อึ้งตัวแข็งทื่อจนอีกฝ่ายพูดต่อด้วยระยะห่างไม่ถึงครึ่งคืบจากปลายจมูกเขา

“..เพราะฉะนั้นถ้าทำตัวไม่น่ารัก วิธีลงโทษก็ตามสถานะ”

เฮียหมาบ้าหางโผล่แล้ว! 

“ไหนว่าไม่คิดงาบไง!?”

“นั่นสำหรับกรณีที่ทำตัวว่าง่าย”

เด็กหนุ่มกลืนน้ำลายเอื๊อก จะทำบื้อไม่รู้เรื่องก็ใช่ที่ เขารู้สึกเหมือนสามภพจะพูดจริงทำจริง(โดยเฉพาะเรื่องพวกนี้) และเขาไม่ควรเสี่ยงอย่างยิ่ง พร้อมกับมือที่เลื่อนลึกเข้ามาอีกราวกับอยากช่วยสนับสนุนข้อสันนิษฐาน

“..พ..พี่...ปล่อยผมก่อน”  คิมหันต์กลั้นใจ ผิวหน้าเปลี่ยนสีได้น้อง ๆ กิ้งก่า ส่งเสียงตะกุกตะกักพร้อมกับพยายามกระตุกมืออีกฝ่ายออกจากท้องเขา สภาพล่อแหลมเกินไปจนหัวใจจะวายอยู่แล้ว

“...”

“...เฮียภพสุดหล่อ ร...เรามาตกลงกันดี ๆ”

สามภพส่งเสียงคล้ายหัวเราะในลำคอ น่าสังเกตว่าพอเจอขู่อย่างนี้แล้วคิมหันต์ไปไม่รอดเอาจริง ๆ   “พร้อมคุยแล้วหรือ?”

“ถ้าผมบอกไม่พร้อมแล้วพี่จะโอเคไหมล่ะ?” 

“ดูเหมือนเรายังไม่ค่อยพร้อมนะ..” เขายิ้มเอ็นดู “พี่หมายถึงพร้อมคุย ไม่ใช่พร้อมกวนตีน”

อีกฝ่ายก้มหน้าก้มตาเถียงงุบงิบ “อันนั้นพร้อมตลอดอยู่แล้ว” น่าขำจนถึงกับหลุดหัวเราะ เพราะไอ้สีแดง ๆ บนแก้มก็ใช่ว่าจะจางลงตอนเจ้าตัวยืนยันอย่างว่า เกิดมาไม่เคยเจอเด็กที่ไหนมีความพยายามประกาศตัวว่าเป็นมนุษย์อ้อนอวัยวะเบื้องต่ำแม้ขณะเขินแทบแย่เช่นนี้มาก่อน

“จริงเลย เด็กอะไรวะ”

ไอ้ตัวแสบทำตาขวาง เอามือผลักอกเขาแล้วพยายามดันให้กลับไปนั่งที่เดิม มันเขี้ยวจนต้องเอามือขยี้ผมเสียยุ่งก่อนจะถอยออกมานั่งประจำตำแหน่งตัวเองทุลักทุเล ผู้ชายตัวใหญ่ ๆ มาปีนข้ามไปมาระหว่างเบาะรถไม่ใช่เรื่องสนุกเลยให้ตาย

“มาพนันกัน”

เขาเริ่มใหม่อีกครั้ง รู้สึกทำอะไรลดอายุตัวเองพิกล ยังไม่ออกรถเพราะขี้เกียจหาที่จอดอีกรอบหากมีอิดออดขึ้นมาอีก ประสบการณ์ตรงบอกเขาว่าคิมหันต์ดื้อและรู้มากเกินกว่าจะมาทำเนียนจีบด้วยวิธีปกติทั่วไป

เด็กหนุ่มพ่นลมออกจมูกท่าทีกึ่งขัดใจกึ่งโล่ง รีบปรับเบาะขึ้นใหม่ ยกมือจัดคอเสื้อให้เรียบร้อยอย่างวิตกจริตแม้ว่าเขาไม่เห็นได้ไปยุ่งกับแถวนั้นสักหน่อย เห็นท่าทางตัวเองอยู่ในสถานการณ์ดีขึ้นจึงบ่นออกมาแบบไม่เจียม “ผมมองไม่เห็นเลยว่าตัวเองได้ประโยชน์ตรงไหน”

“พี่เลี้ยงแกตั้งเยอะยังบอกว่าไม่ได้ประโยชน์อีก” เขาท้วง

“ถ้าเลี้ยงหวังฟันมันก็ต้อยเด็กเปล่าวะลุง!” อีกฝ่ายเถียงคอเป็นเอ็น “แถมแม่งเป็นผู้ชายอีก”

สามภพส่ายหน้า พูดซะเขากลายเป็นพวกโรคจิตไปเลย แถมไอ้คนอ้างว่าโดนต้อยก็มีเจตนาจ้องขูดรีดค่ากินอย่างกับกะให้เจ้ามือล่มจม แล้วอย่างนี้ยังมีหน้ามากล่าวหาเขาฝ่ายเดียวอีก

“งั้นก็รีบ ๆ โตเข้าสิครับเด็กน้อย”

“พูดอะไรน่าขนลุก” คิมหันต์ห่อไหล่ บ่นพึมพำพลางทำหน้าสยดสยอง “ผมยังไม่อยากรีบแก่”

“อายุห่างกันเท่าไหร่เอง”

“พี่เคยซิ่วด้วยไม่ใช่รึไง?”

“รู้?” ชายหนุ่มหันไปยิ้ม “สนใจเรื่องพี่เหมือนกันนี่”

คิมหันต์กัดปากตัวเอง จากนั้นก็เบือนหน้าไปทางอื่น เถียงเขากลับโดยไม่ยอมสบตาคู่สนทนา “ผมต้องรู้เรื่องศัตรูไว้บ้าง”


'นารึล มกโก คา มุน ดา มยอน ซารัง โด มคอิน แช มีแรโด มคอิน แช คอจิล ซู ออบนึนเด..'


ในรถมีเพียงเสียงเพลงเกาหลีซึ่งสามภพแปลไม่ออกลอยอยู่ครู่ใหญ่  ได้แต่ปล่อยมันเติมเต็มในอากาศเช่นนั้นจนเวลาผ่านไปเกือบเล่นจบอีกเพลง สุดท้ายจึงถามเสียงเรียบด้วยท่าทีจริงจังกว่าเก่า

“สรุปว่าโอเค?”

“......”

“ไม่ตอบถือว่าตามนั้นนะ”

“พี่ควรชัดเจนกว่านี้” เด็กหนุ่มแทรกขึ้นก่อนเขาจะได้เออออไปเองเสียหมด

“หืม?”

คิมหันต์มองเขาด้วยสายตาเหมือนเห็นเป็นแมลงสาบเกาะโถส้วมสาธารณะ (ไอ้เด็กนี่ช่างทำอาการรังเกียจเจือรำคาญได้หลายระดับเสียจริง) ยกขากลับขึ้นมาไว้บนเบาะอีกครั้ง กอดเข่าตัวเองไว้แน่นเหมือนพร้อมเปลี่ยนตัวเองเป็นลูกบอลแล้วกลิ้งหนีหากเกิดอะไรไม่ชอบมาพากลขึ้น ก่อนจะชี้แจงเป็นฉาก ๆ

“อย่างเช่นควรมีกำหนดเวลาที่แน่นอน ไม่ใช่ใช้เวลาลามปามไปถึงชาติหน้า พี่ก็แก่แล้วปะ” ปากบ่นเจื้อยแจ้วแล้วยังเหน็บแนมไปเรื่อย เอนตัวออกห่างเท่าที่จะทำได้เมื่อเห็นเขาทำหน้าดุใส่ แต่แน่นอนว่ายังคงพล่ามต่อปราศจากอาการสะดุด “เงื่อนไขก็ไม่ชัดเจน พนันแล้วไง หมดเวลาแล้วผมไม่รู้สึกอะไรกับพี่ ทีนี้จะได้ค่าตอบแทนยังไงบ้าง”

ชายหนุ่มยิ้มมุมปาก คำพูดนั้นดูมั่นใจเหลือเกินว่าตัวเองไม่มีทางชอบเขาแน่นอน  “นี่ไม่คิดว่าตัวเองจะแพ้บ้างเลยหรือ?”

“ไม่”

เขาหัวเราะ  เป็นจังหวะที่เสียงจากเครื่องเล่นเงียบลงพอดีในช่วงเปลี่ยนเพลง จึงได้ยินเพียงเสียง “หึ ๆ” ของตัวเองดังวังเวงแต่ชัดเจนในห้องโดยสาร

“มีอะไรน่าขำ!?”

สามภพโคลงศีรษะน้อย ๆ  เลือกจะข้ามขั้นตอนต่อล้อต่อเถียงนี้ไป  “แล้วอยากได้อะไรล่ะ?”

คิมหันต์หรี่ตา สีหน้าไม่ได้แสดงออกนัก แต่ในสมองกำลังครุ่นคิดอย่างหนักหน่วง นั่นสิ..อยากได้อะไรดี จะบอกว่าขอให้ไม่ต้องมายุ่งกับเขาอีกก็ดูไม่คุ้มเอาเสียเลย นั่นไม่ควรเอามาใช้เป็นเงื่อนไข แต่น่าจะเป็นสิทธิที่เขาควรได้รับอยู่แล้วต่างหาก

“คิดช้า งั้นฟังพี่” ชายหนุ่มรวบรัดตัดความแล้วจ้องเขาเขม็ง อ่านไม่ออกว่าอารมณ์ซึ่งฉายอยู่บนในหน้าคมคายนั้นเป็นอย่างไรกันแน่ แต่คิมหันต์รู้สึกว่าจะเป็นเช่นไรก็คงไม่ใช่เรื่องเข้าท่าสำหรับเขานัก

“ระยะเวลาคือ...” สามภพพูดค้างไว้แล้วนิ่งไปครู่หนึ่ง ท่าทางครุ่นคิดบอกชัดเจนว่าเจ้าตัวก็ไม่ได้เตรียมการมาก่อน อีกอึดใจผ่านไปโดยเขาไม่ได้ส่งเสียงขัดจังหวะ กว่าจะได้ยินข้อเสนอซึ่งฟังไม่เข้าหูเอาเสียเลย

“หนึ่งปี”

“หนึ่งปีเชียวเรอะ!?” 

เสียงโวยตามมาติด ๆ ดังคาด

“หนึ่งปี ไม่มาก ไม่น้อย”

คิมหันต์แยกเขี้ยว เฮียเพี้ยนช่างบ้า..บ้าได้ไม่จบไม่สิ้น “พนันอะไรเป็นปี พี่บ้าไปแล้ว!”

คนฟังขมวดคิ้ว เมื่อกี้ละทำเป็นจ๋อย พอเขาเสนอหน่อยรีบค้านว่องไวมาเลย  “เราก็บ้า ๆ บอ ๆ กันมาแต่แรกแล้วไม่ใช่หรือ?”

“อย่าเหมาว่า ‘เรา’ สิ”  คิมหันต์ยังเถียง ยกตำแหน่งฝ่ายค้านกิตติมศักดิ์ให้เลย  “มีแต่พี่นั่นแหละบ้าอยู่คนเดียว” ว่าพลางปรายตาใส่ด้วยจริตน่าเตะตกรถ ถ้าไม่ติดว่าเตะหล่นลงไปแล้วต้องลำบากตามไปเก็บละก็นะ..

“โอเค พี่บ้าอยู่คนเดียว” เขาเลิกคิ้วอ่อนใจ ชูมือขึ้นน้อย ๆ ในท่ายอมแพ้แล้วพาเปลี่ยนเรื่องอีกครั้ง “สรุปว่าจากนี้หนึ่งปี ยอมให้จีบดี ๆ อย่าเล่นตัวงี่เง่า”

“...เชี่ย”  เด็กหนุ่มหลุดสบถเบา ๆ แล้วนั่งฟึดฟัด ยังเก็บอาการอยู่บ้าง ด้วยรู้ดีว่าหากทำโวยวายมากเกินระดับความอดทนของเฮียหมาบ้าอารมณ์แปรปรวน อาจมีอะไรน่ากลัวกว่าโดนถีบหล่นรถ(ซึ่งถ้าโดนอย่างนั้นเขาคงดีใจ) มีคนจ้องจะงาบตลอดเวลาไม่ใช่เรื่องเ่ข้าท่าเลย  “ขนาดจะจีบยังเลือกจะสั่ง พี่เคยจีบคนจริง ๆ บ้างหรือเปล่า หรือที่ผ่านมาใช้วิธีกระดิกนิ้วเรียก”

“ประมาณนั้น”

ยังมีหน้ามายอมรับหน้าตาเฉยอีกด้วยแน่ะ!

“ถุย! หล่อเลือกได้งั้นสิ”

“ใช่” สามภพยักไหล่ กลั้นยิ้มเต็มที่ จ้องหน้าอีกฝ่ายรอดูการเปลี่ยนแปลงบนนั้นตอนที่เขาพูดต่อ “ขนาดหมาน้อยยังชมอยู่ได้ว่าเฮียภพสุดหล่องั้นงี้”

“......”

คิมหันต์ทำแก้มแดงตาตี่เป็นแป๊ะยิ้มมาเชียว เดาว่าคงอยากตัดลิ้นตัวเองทิ้งแย่แล้ว

“แค่นี้เขินแล้วหรือ?” เขาเอานิ้วเขี่ยแก้มเด็กหนุ่มเป็นเชิงล้อ “ยังไม่ทันได้ทำอะไรเลย”

"เพ้อเจ้อว่ะ!"

คิมหันต์ปัดมืออีกฝ่ายออก มันเป็นเรื่องน่าหงุดหงิดสำหรับเขามากทีเดียวสำหรับสถานะผู้ถูกล้อเลียนซึ่งโดนยัดเยียดมาให้ ตอนอยู่กับปิ่นหยกเพื่อนรัก ตำแหน่งมนุษย์ขี้แกล้งที่ยั่วให้อีกฝ่ายหงุดหงิดหรือเขินม้วนต้วนเล่นเป็นเขามาตลอด และเขาก็นึกสงสัยอยู่เสมอว่าทำไมไอ้เพื่อนขี้งกจึงได้อ่อนนัก ต่อให้เถียงชนะคนทั้งโลก แต่พอมาอยู่กับคนใกล้ชิดอย่างเขา หรืออาทิตย์แฟนหนุ่ม (พูดว่า ‘แฟนหนุ่ม’ กับเพื่อนที่เป็นผู้ชายแล้วยังแอบขนลุกอยู่เล็ก ๆ) หรือแม้แต่กับแม่ของเจ้าตัว ปิ่นหยกก็มักจะไปไม่เป็นเสมอเหมือนว่าแพ้ทาง เพิ่งรู้ว่าพอตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้แล้วมันเถียงไม่ออกเอาจริง ๆ

“เอาละ ตามนั้น จะได้รีบกลับกัน เสียเวลาที่นี่นานเกินไปแล้ว”

สามภพพูดเองเออเองเสร็จสรรพ ประกาศเงื่อนไขที่เขาคาดว่าคงเพิ่งคิดได้สด ๆ ร้อน ๆ ออกมา เกิดเป็นพันธะสัญญาประหลาดซึ่งดูแล้วไม่เห็นน่าเอาตัวเข้าไปยุ่งเกี่ยวเลยสักนิด แต่พอตั้งใจจะอิดออดหรือออกอาการโหวกเหวกเรียกร้องความเป็นธรรม สายตาโรคจิตไปจนถึงท่าทางซึ่งดูพร้อมกระโจนใส่เขาก็ทำเอาความกล้าลาพักร้อนกันหมด และการถูกจับปล้ำในรถซึ่งจอดไว้ริมถนนกลางวันแสก ๆ โดยผู้ชายด้วยกัน ก็เป็นสิ่งรองสุดท้ายในโลกที่คิมหันต์อยากให้เกิดขึ้น (ส่วนสิ่งสุดท้ายคงเป็น.....ปั่มป๊ามในรถริมถนนกลางวันแสก ๆ กับผู้ชาย.....โดยวิธี...สมยอม.....ละมั้ง)

จะน่ากลัวเกินไปแล้ว อะไรก็ได้ช่วยหยุดความวิตกจริตนี้ทีเถอะ!

“ภายในหนึ่งปีนี้ พี่คนเดียวมีสิทธิจีบแก”

อะไรก็ได้ที่ว่าคือเสียงประกาศกร้าวของสามภพนี่เอง แต่ดูท่าว่าจะยิ่งชวนให้เสียสติหนักมากกว่าช่วยให้ดีขึ้น

“หนีได้ ถ้าคิดว่าจะรอด” ชายหนุ่มพูดต่อชัดถ้อยชัดคำ น้ำเสียงคุกคามจัดเต็มพาลจะทำขนลุกทั้งแขน “แต่ไม่รับรองผลลัพธ์”

“นั่นไม่เรียกเงื่อนไขเลยเว้ย!” เขาประท้วง แต่แน่นอนที่สุด...เฮียหมาบ้าสนที่ไหน

“ระหว่างหนึ่งปีนี้ห้ามคบใคร ห้ามไปจีบคนอื่น ห้ามยอมให้คนอื่นจีบ หยุดลวนลามใคร ๆ เรื่อยเปื่อย กับปิ่นหยกก็ไม่ได้ ถ้าทนไม่ไหวให้มาเกาะแกะพี่ได้คนเดียว”

“เฮ่ย ๆ ๆ” เด็กหนุ่มเริ่มโวย “นี่ไม่ใช่แล้วปะ! เจ๊ใหญ่ยังไม่เคยบังคับผมอย่างนี้เลย”

“หนึ่งปี!” สามภพหันมาทำเสียงดุ ไม่ได้ตอบคำถามเขาสักนิด แต่นัยน์ตาซึ่งจ้องเขม็งมาตรง ๆ มีอะไรบางอย่างอันทำให้ปากเขาซึ่งกำลังจะพะงาบเถียงก็ได้แต่พะงาบอยู่เช่นนั้นโดยไม่มีเสียงใดเล็ดลอดออกมา 

“หนึ่งปี...จะทำให้ชอบ”

“....”

“ถ้าพี่ชนะ เราคบกัน”

ชายหนุ่มหยุดพูด เอื้อมมือมาคว้าข้อมือเขาขึ้นมา มัวแต่อึ้งจนไม่ทันได้หนีไปไหน และถึงจะหนีก็คิดว่าไม่น่ารอดหากประเมินจากสถิติการละเล่นไล่จับที่ผ่านมา ตาดุสีดำสนิทมองเขานิ่งจนไม่กล้ากระดิก นั่งแข็งทื่อจนลืมกระทั่งเรื่องที่เผลอกลั้นหายใจโดยไม่รู้ตัว

“....แล้วถ้าพี่แพ้ล่ะ”

เขาตั้งสติกระซิบถาม ส่งแววตาท้าทายกลับไป สามภพคิดว่าตัวเองมั่นใจเรื่องนั้นคนเดียวหรือ...เข้าใจผิดแล้ว

“พี่จะเลิกยุ่งกับเรา”

“ไม่คุ้ม”

สามภพขมวดคิ้ว กระตุกมุมปาก นึกอยู่แล้วว่าคิมหันต์ต้องไม่พอใจเพียงแค่นั้นแน่ แต่มาถึงขนาดนี้แล้ว เขาเองก็จะไม่ถอยหลังกลับแน่นอนจึงได้ตัดสินใจยื่นข้อเสนอแบบเทหมดหน้าตัก  “แล้วก็...”

“ก็?”

“ให้ขออะไรก็ได้อีกอย่าง”

ประกายวาววับบางอย่างแวบขึ้นในตาของเด็กหนุ่มผู้ฟัง รอยยิ้มถูกซ่อนไว้ใต้ริมฝีปากซึ่งเหยียดออกเป็นเส้นตรง “อะไรก็ได้หรือ?”

“ใช่..ไม่มีเงื่อนไข สิ่งของ การกระทำ อะไรก็ได้ แต่อย่าให้เดือดร้อนคนอื่น” สามภพยิ้มรับ ดึงข้อมือคิมหันต์ขึ้นมาใกล้ใบหน้าตัวเอง “ถ้ายังคิดไม่ออกจะมาบอกวันหลังก็ไม่ว่า”

“พี่พูดแล้วนะ”

“พูดแล้ว ไม่คืนคำ” 

คิมหันต์แค่นหัวเราะในลำคอ แวบหนึ่งสามภพนึกเสียใจที่กล้าสัญญาอะไรอย่างนั้นเมื่อเห็นสายตาเจ้าเล่ห์ของอีกฝ่าย แต่คิดอีกทีไม่มีอะไรต้องกังวลเลย เพราะเขารู้ว่าจะไม่แพ้

..ต้องไม่แพ้

“ได้" เด็กหนุ่มสูดลมหายใจเข้าลึก "แต่ระหว่างนี้ผมก็มีเงื่อนไขเหมือนกัน”

“ว่ามา”

“ข้อแรกห้ามปล้ำ”

สามภพหลุดหัวเราะพรืด สีหน้าคนพูดจริงจังจนเชื่อได้เลยว่าท่าทางจะหวาดระแวงเรื่องนี้มาตลอดถึงกับยกขึ้นมาไว้ข้อแรก “โอเค ไม่ปล้ำ” และเขาต่อในใจว่าทำอย่างอื่นไม่นับ

“ห้ามลวนลามผมด้วย”

“หืม?”

“ทำไมต้องทำหน้าประหลาดใจ” คิมหันต์ยักคิ้วทันเกม “คงไม่ใช่ว่าเพราะคิดจะทำอยู่แล้วหรอกใช่ไหม”

เจอข้อนี้เล่นเอาชายหนุ่มถึงกับนิ่งไปครู่หนึ่ง โดนคาดคั้นด้วยสายตาให้ต้องยอมพยักหน้าจนได้ในตอนท้าย “ได้..ได้สิ” เขาพยักหน้าซ้ำรัว ๆ คล้ายอยากเตือนตัวเอง “ไม่ลวนลาม” แต่ก็ขึ้นอยู่กับจะตีความว่า ‘ลวนลาม’  ที่ว่าเป็นความหมายแบบไหนล่ะนะ

เอาเถอะ..เรื่องนั้นไว้ค่อยว่ากันทีหลัง

“ข้อสอง หยุดเรียกว่าครีมได้แล้ว ชื่อนั้นไว้ให้เจ้ใหญ่กับเจ้สิเรียกพอ”

เขาแปลกใจนิดหน่อย ข้อเรียกร้องดูหยุมหยิมกว่าที่คิด กระนั้นก็ยอมตอบรับอย่างว่าง่าย “ได้”

“ข้อสาม อย่ารบกวนการเรียนของผม นี่ช่วงเตรียมสอบเข้ามหา’ลัย”

“เดี๋ยวช่วยติว”

“เสือก!”

เขาเกือบพุ่งเข้าไปฟัดสักทีข้อหาทำตัวปากหมาแล้ว แต่เสียงคิมหันต์ร้องโวยขึ้นก่อนตอนริมฝีปากอยู่ห่างจากพวงแก้มแดงระเรื่อนิดเดียว “กฎข้อหนึ่ง ห้ามลวนลาม!”

ชานหนุ่มชะงักอยู่ที่เดิม มีสายตาคิมหันต์จับจ้องกดดันทุกอิริยาบถ ยังไม่ขยับออกห่างจนเด็กหนุ่มย้ำอีกครั้งหนักแน่น

“ไม่งั้นก็ยกเลิก ไม่ต้องเล่นแม่งละ”

สามภพถอนหายใจเฮือก ถอยกลับมานั่งพิงเบาะของตัวเองเหมือนเดิม “ได้..ตามนั้น...หมดหรือยังเงื่อนไข”

“ยัง”

ชายหนุ่มเหลือบมอง อดไม่ได้จะส่ายหน้าเอือม ๆ “ว่ามา”

“ข้อสี่...ข้อสุดท้าย ไม่น่ามีอะไรแล้ว แต่แค่เผื่อไว้” คิมหันต์เม้มปาก สบตาเขาตรง ๆ ขณะพูดต่อช้าชัด “ไม่ว่าพี่อันจะสั่งอะไร ห้ามทำร้ายปิ่นหยก..ไม่ว่าในความหมายไหน”

เขาขมวดคิ้วแน่น ข้อนี้ดูประหลาดจนอดสงสัยไม่ได้ คิมหันต์จะอะไรนักหนากับเพื่อนคนนี้  “ทำไมต้องปิ่นหยก ๆ อยู่ตลอดเวลา ห่วงนักหรือ”

อีกฝ่ายยักไหล่ ทีท่าบอกชัดเจนว่าไม่คิดแจกแจงรายละเอียดในสิ่งที่เขาถาม “ใช่ ห่วงมัน”

“....”

คิมหันต์เชิดคางขึ้นน้อย ๆ พร้อมกับโปรยรอยยิ้มเยาะ “แต่ไม่ใช่แบบที่พี่คิดกับผมแน่”

“ก็ดี” สามภพรับคำ “หวังว่าคงยังไม่ลืมว่าระหว่างนี้ห้ามคบใครอื่นเข้าใจไหม?”

"เข้าใจ"

ข้อมือคิมหันต์ข้างหนึ่งยังอยู่ในมือเขา ชายหนุ่มยกมันขึ้นมา จรดริมฝีปากลงไปแผ่วเบาบนนั้น อีกฝ่ายเพียงแต่กระตุกข้อมือด้วยความตกใจเพียงครั้งหนึ่ง จากนั้นก็มองเขานิ่งงันโดยไม่ได้ขยับหนี

“และนับจากนี้หนึ่งปี พี่ก็ทำงี้ไม่ได้แล้วรู้รึเปล่า?”

“รู้”

สามภพยิ้มรับ ปล่อยมืออีกฝ่ายเป็นอิสระ เพิ่มความดังจากเครื่องเสียงซึ่งเล่นเพลงอยู่ให้มากขึ้นอีกนิด ก่อนจะหันกลับไปสนใจพวงมาลัยและกระปุกเกียร์ รถออกตัวจากตรงนั้นเงียบ ๆ โดยต่างฝ่ายต่างจมอยู่ในความคิดของตัวเอง แทบไม่ได้ปริปากพูดกันอีกเลยเกือบตลอดเส้นทาง มีเพียงเสียงเพลงเกาหลีดังวนไปวนมาในรถโดยที่คิมหันต์ก็ไม่ได้ฮัมตามอย่างเคย


ระยะเวลาหนึ่งปี กับเงื่อนไขธรรมดา ไม่มีอะไรซับซ้อน

คิมหันต์ห้ามคบคนอื่น ห้ามไปเกาะแกะกับใครอีก ส่วนสามภพห้ามปล้ำ ห้ามลวนลาม งดเรียกว่าครีม ไม่ให้รบกวนการเตรียมสอบ และห้ามทำร้ายปิ่นหยก

ครบหนึ่งปีเมื่อไร หากสามภพทำให้คิมหันต์ชอบตัวเองได้..ก็คบกัน แต่ถ้าไม่สำเร็จจะเลิกยุ่งเกี่ยวกับอีกฝ่าย และทำอะไรก็ได้อีกอย่างตามที่ขอโดยไม่เดือดร้อนคนอื่น


"...."


ชายหนุ่มเหลือบดูวันที่จากนาฬิกาบนข้อมือซ้ายของตัวเอง ถือโอกาสลอบมองเลยไปยังคนที่นั่งอยู่ในตำแหน่งผู้โดยสาร คิมหันต์ไม่ได้มองกลับมาและคงไม่รู้ตัว ทอดสายตาเหม่อออกไปนอกกระจกหน้าต่างเงียบ ๆ



'ไม่แพ้หรอก..ไม่มีทาง'



นั่นเป็นสิ่งที่ทั้งสองคนคิดตรงกัน



วันอาทิตย์ที่สิบหกธันวาคม อากาศร้อนอบอ้าว กรมอุตุนิยมวิทยาเตือนไว้ว่าอาจมีฝนที่ได้รับอิทธิพลจากลมมรสุมในช่วงบ่ายถึงเย็น คำพยากรณ์อากาศเริ่มใกล้เคียงความจริงเมื่อรถวิ่งฉิวผ่านไปตามเส้นทางหลักใต้ท้องฟ้าสีเทาตุ่น ๆ  เมฆขมุกขมัว ฝนจะตกก็ไม่ตก แดดรำไรเดี๋ยวมาเดี๋ยวหาย สภาพอากาศไม่เหมาะกับอะไรสักอย่าง ไม่ว่าจะนอน ตากผ้า อ่านหนังสือ ท่องเที่ยว หรือทำสัญญา




เงื่อนไขระหว่างพวกเขาเริ่มต้นขึ้นในวันแบบนั้น

- หมดยกที่ 28 -





==============================

กลับมาแล้วค่าาาาา คิดถึงงง >3<

เป็นตอนที่บทสนทนาเยอะจริง ๆ เลยค่ะ 5555 เขียนเสร็จแล้วรู้สึกเลยว่า เฮ่!? นี่มันดูเหมือนเพิ่งเริ่มเรื่องเลยนี่นา
//แล้ว 27 ยกที่ผ่านมาคืออะไร ฮาาา

แอบอยากเขียนเรื่องเมื่อก่อนของคิมหันต์กับปิ่นหยกว่าไปไงมาไงถึงทั้งรักทั้งหวงตล๊อด ไม่ได้ฤกษ์ซะที รอจังหวะเหมาะ ๆ อยู่ แฮร่ ๆ

พบกันตอนหน้าค่ะ ^^

ปล.ตอนนี้ไม่มีรูปแถมนะคะ วาดไว้แค่นิดเดียว ไว้ค่อยรวบยอดลงวันหลังเนาะ :D
*กอดฟัดคนอ่าน*  :กอด1: :pig4: :L1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Eternal luv ที่ 21-03-2013 01:05:24

 :z13:
เป็นกำลังใจให้เฮียหมาบ้าทำให้คิมชอบในเร็ววัน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: em1979 ที่ 21-03-2013 01:25:10

ยอมให้จีบแล้ว เย้ๆ เอ้า เฮียภพลุยเลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Zliezen ที่ 21-03-2013 01:29:49

ในที่สุด สัญญาจีบอย่างเป็นทางการก็เริ่มเสียที ก่อนหน้านี้จีบอย่างไม่เป็นทางการ น้องครีมยังเขินพี่ภพแทบแย่ แล้วคราวนี้ีจีบอย่างจริงจัง แล้วน้องครีมจะไหวเหรอจ๊ะ   :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 21-03-2013 01:36:21

พันธะสัญญาแห่งหัวใจ เริ่มต้นตั้งแต่วินาทีนี้ !!!!
“หนึ่งปี...จะทำให้ชอบ”
ปักธงเชียร์พี่ภพ สู้นะะะ  รับรองได้ว่าพี่ภพจะไม่แพ้
และจะมีใครบางคนแพ้ใจตัวเองแน่นอน !

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 21-03-2013 01:42:14

เป็นตอนร่างสัญญาพันธะหัวใจกันสินะ  :n1:
น้องครีมมมมมม เงื่อนไขข้องน้องทำให้ FC ปวดใจนะคะ
ห้ามพี่ภพลวนลาม แอนด์ปล้ำเนี่ยยยยยย แต่ถึงเวลา
นุ้งครีมจะปล้ำพี่ภพเองใช่ไหมคะ  อิอิ

อ่านมาทั้งหมดชอบประโยคนี้

อ้างถึง

คิมหันต์มองเขาด้วยสายตาเหมือนเห็นเป็นแมลงสาบเกาะโถส้วมสาธารณะ

ขอบอกว่ามันขำจริงจัง  :m20:

เฮียดูมั่นใจมาก!! ชูป้าย FC ให้กำลังใจเฮีย ช่วงนี้ฟอร์มดีไม่ตกเลยสักนิด
นุ้งครีมมั่นใจเว่อร์มากเหมือนกันว่าจะชนะเฮียได้... แต่เรื่องนี้เป็นนายเอก
รู้ตัวหรือเปล่า เป็นเมนคาแรกเตอร์ยังไงก็ไม่รอดหรอก อิอิ

ส่งกำลังใจให้เฮียภพ  :L2:
สู้ตายยยยย... เฮียภพสู้ ๆ เฮียหมาบ้าสู้ ๆ พี่เพี้ยนสู้ ๆ  :3123:


ปล.  Welcome back ka!! ดีใจที่มาต่อค่ะ ขอต้อนรับการกลับมานะคะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: ❥ʞαxiќɒ。 ที่ 21-03-2013 02:03:25

เฮียแม่มโหด(หื่น)! น้องไม่ยอมเล่นด้วยก็ยังไปบังคับให้เล่นอีก!

เราอยากให้น้องครีมชนะ!! ไม่ได้หมายความว่าไม่อยากให้รักกันนะ ><
แต่คือ...... ฉันหมั่นไส้อิตาพี่ภพพพพพพพพ!! จากใจเลย....อิพี่ภพแม่มน่าหมั่นไส้ขึ้นทุกตอน (โอ๋เอ๋~ ถึงจะหมั่นไส้แต่ก็รักเฮียนะ จ๊วบบ >3< ) 5555555
แกไปเอาความมั่นใจมาจากไหนฟะว่าจะชนะน้องได้!
สู้ๆนะน้องครีม ถึงจะหวั่นไหวก็อย่าไปบอกลุงมันนนะลูกก 555555

แต่พนันตั้งหนึ่งปีเลยเหรอ =[]=! หนึ่งปีนี่มันนานไปม๊ายยย!!!
หนึ่งปี... หนึ่งปีที่ห้ามลวนลาม!!! ไม่น้าาาาาาาาาาา T[]T (นี่ฉันห่วงเรื่องนี้ ? 5555)
พี่ภพพี่ต้องหาทางเนียนลวนลามน้องให้ได้นะ!!

คิมหันต์ปิ่นหยกนี่มันน่าจิ้นจริงๆนะ -..- อะไรจะห่วงกันขนาดน้านน!
ขนาดในสถานการ์ณแบบนี้คิมยังจะนึกถึงปิ่นหยกได้อีก! เราเป็นพี่ภพเราก็คิดฟะ! >///<

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: beery25 ที่ 21-03-2013 02:10:50

ลุ้นอะ :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Noah ที่ 21-03-2013 02:16:38

เค้าไม่ชอบกฎห้ามลวนลามเลยอ่ะ  :m15: มันไม่ดีกับคนอ่านเลย  :o12:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: hobazaki ที่ 21-03-2013 07:54:45

ถือข้างเชียร์เฮียภพ สู้ๆสู้ตาย ปราบเจ้าคิมให้อยู่ให้ได่เลบนะแต่เสียดายแทนเฮีย แหม๊ อดวนลามน้องคิมเลย อิอิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: both^^ ที่ 21-03-2013 08:13:11

ไว้รอดูค่ะ ว่าใครจะแพ้

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: SiLent_GRean ที่ 21-03-2013 08:26:54

เงื่อนไขของคิมทำร้ายจิตใจคนอ่านนนนนน    :sad4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 21-03-2013 08:33:06

หนึ่งปีต่อจากนี้ อะไรจะเกิดขึ้นบ้างนะ 5555

ในที่สุดก็ยอมให้เค้าจีบซะทีเนอะ

รอดูกันต่อไป อิอิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 21-03-2013 08:45:28

น้องคิมทำไมห้ามพี่ภพแบบนั้นหล่ะเนี่ย นี่คนอ่านต้องรอหนึ่งปีเชียว อย่าแพ้นะสามภพ
ที่บอกว่าห้ามลวนลาม ถ้าคิมเริ่มก่อนก็ไม่ผิดนี่เนอะ เหอ ๆ สามภพต้องใช้ความเจ้าเล่ห์ซะหน่อยแล้ว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 21-03-2013 08:53:10

 :-[ :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 21-03-2013 09:07:16

บวกคะแนนที่ 444 (เลขสวย)ให้
เดี๋ยวมาเมนท์ อ่านก่อนๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 21-03-2013 09:15:58

ข้อห้ามของน้องคิมทำร้ายจิตใจอ่ะ  :angry2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 21-03-2013 09:42:40

ที่ผ่านมามันเป็นไฟต์แรกเท่านั้น ไฟต์นี้คะแนนออกมาเสมอกัน

นับจากนี้จะเป็นการเริ่มต้นไฟต์ที่ 2  จะรอดูว่าใครจะเพลี้ยงพล้ำกันแน่ :t2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 21-03-2013 09:52:04

ห้ามลวนลาม...โอ้ พระเจ้าช่วย  :z3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: mellowshroom ที่ 21-03-2013 10:06:40

 :laugh: :laugh:

ขอให้มีแต่ความสุข

ความสนุก ใน 1 ปี

หลังจากนั้นค่อยว่ากัน  o18

 :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 21-03-2013 10:18:12

พนันกันเป็นปีเลยหรอ..แต่เงื่อนไขของทั้งสองฝ่ายนี่เล่นเอาฮาเลย

อิเฮียห้ามตี๋คิมไปลวนลามใครๆเรื่อยเปื่อย555

ส่วนตี๋คิมห้ามอิเฮียปล้ำห้ามลวนลาม..เออคู่นี้เหมาะสมกันที่สุดละ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 21-03-2013 10:34:32

เชียร์พี่ภพ ขาดใจ

อ้ากกกก พี่ภพ สู้ ๆ > <

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 21-03-2013 11:01:33

กรี๊ดดดดดดดดด ตั้งปีนึงเลยน๊าาาาา  :z3: :z3: :z3: :z3:

ถ้าปีนึงเเล้วลวนลามได้ก็ว่าไปอย่าง............เอ๊ะ? อุ๊ยตายยยย ชั้นพิมพ์อะไรลงไป  :-[
เอาวะ มันต้องมีช่องว่างในเงื่อนไขบ้างล่ะนาาาาาา สู้ๆนะสามภพ เค้าเชียร์เตงอยู่นะ  :กอด1:

รักคุณเรนนี่ รักตัวละครทุกตัวเลยยยยยย  :man1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 21-03-2013 11:03:47

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: yong ที่ 21-03-2013 11:24:41

กิมจิสู้ สู้  เชียร์กิมจิ  ไปโลด :ped149:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 21-03-2013 11:50:44

ห้ามลวนลามด้วย เอ่อ...แล้วจะจีบวิธีไหนหว่า คงต้องเล่นจ้องตาแล้วร้องเพลงกล่อมมั้ง คิคิ
พี่ภพเอาจริงเว้ย ปีหนึ่งเชียวนะ สู้ ๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: sz4music ที่ 21-03-2013 11:51:11

ห้ามลวนลามมมมม~~~~~  o22 o22

งั้นก็อดลวนลามปีนึงเลยดิ ช่างเป็นการทำร้ายจิตใจคนอ่านยิ่งนัก  :o12:

คิมมมมมมมมมมม#โหยหวนนนน

พี่ภพสู้ๆน๊าาาา  :ped149: :ped149:
 

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ju ที่ 21-03-2013 11:54:26

ประกาศกร้าวกันอย่างงี้เค้าเขินแย่  :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 21-03-2013 12:04:43

สัญญาโคตรยาวอ่ะ ......... รอคอยตอนต่อไปจร๊า!!!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Oilsaoo ที่ 21-03-2013 12:40:59

พี่ภพสู้ๆ เอาชนะน้องคิมให้ได้น่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 21-03-2013 12:41:18

ในที่สุดสองคนนี้ก็คิดตรงกันซะที
.
.
.
.
'ไม่แพ้หรอก..ไม่มีทาง'

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 21-03-2013 13:44:48

ข้อห้ามที่ว่าลวนลาม เฮียเพี้ยนจะเนียนยังไงเนี่ยะ  :m12:

+1 ขอบคุณค่ะ

 :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: pilar ที่ 21-03-2013 13:48:09

เชื่อว่าเฮียภพต้องหาช่องว่างทางกฎหมาย บิดพลิ้วแน่นอนเรื่องห้ามลวนลาม 555+

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 21-03-2013 14:24:46

น้องครีมอย่าลวนลามเองนะ :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Theznux ที่ 21-03-2013 14:32:54

น้องคิมแพ้แน่ *แช่งเลย* 5555555555555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: nuyayaa ที่ 21-03-2013 15:08:15

รีบมาต่อนะ

ชอบมากกก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: cutybuay ที่ 21-03-2013 15:42:43

อ่านรวบทีเดียวสองตอน มันส์ดีจริงๆ
สงสารหนูครีมถูกอิเฮียแกล้งเพราะอารมณ์หึงเข้าแทรก  :เฮ้อ:
แต่แลกกับค่าอาหารที่เฮียจ่ายไปก็พอจะให้อภัยได้  :m19:
พนักงานเสิร์ฟก็เล่นคุ้มค่าจ้างร้อยนึงเลยนะจ้ะ เล่นเอาอิหนูครีมเหงื่อยตก  o13
แต่ไอเรื่องพนันกันปีนึงเนี่ย มันจะนานไปไหมคะเด็กๆ  :angry2:
แล้วฉันก็ต้องมานั่งลุ้นแกสองคน แถมอิเฮียก็ไม่ได้ลวนลามน้องมันอีก เฮียจะทนได้ไหม แต่อิปร้าาาาทนไม่ได้ค่าาาา  :m31:
แต่ยังไงป้าก็เชียร์ข้างอิพี่ภพนะจ้ะ ชนะแน่นอน เผลอ ๆ อาจจะก่อนปีนึงก็ได้ เหอะ เหอะ  :z2:

 :กอด1: คนเขียน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: river ที่ 21-03-2013 16:03:09

ไงล่ะ ตัวแสบ เพิ่งได้ตระหนักว่าเวลาแพ้ทางน่ะ เป็นไง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: kaokorn ที่ 21-03-2013 17:00:44

เย้ ได้อ่านแล้ว ขอบคุณฮะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: mizzmizz ที่ 21-03-2013 17:23:33

 :กอด1: น่ารักกกกกกกกกกกกกกก  :man1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 21-03-2013 18:49:43

ร่างสนธิสัญญากันเลยทีเดียว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 21-03-2013 18:55:21

คิมจะอดใจไม่ชอบพี่ภพได้เหรอ  :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 21-03-2013 19:42:20

ไม่รอดแน่คิม ไม่รอด ต้องไม่รอดดดด
เพราะถ้าคิมรอดคนเขียนจะไม่รอด! o18  ขู่ๆ คิคิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 21-03-2013 20:53:54

ว๊ายยยยยยยยยยยยยย


ทำสัญญากันแล้ว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 21-03-2013 21:25:11

เย่ๆๆๆ กลับมาแย๊ววว  :กอด1:
เงื่อนไขห้ามน้องครีมไปลวนลามใคร จะฮาไปไม๊คะ 555 ให้ความรู้สึกยังกะนายเอกเราเป็นโรคจิตเลย
แต่ก็เสียดายที่พี่ภพจะอดลวนลามน้องด้วย เราออกจะชอบ (พอดีเป็นคนสองมาตรฐาน)

รอติดตามการแข่งขันอันดุเดืิอดในตอนต่อไปนะคะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 21-03-2013 21:32:50

อั้ยยยะ คิดถึงคนแต่งมากกก โดดกอด  :กอด1:

มีความรู้สึกว่าตอนนี้มันแปลกๆยังไงไม่รู้แหะ5555

แต่ฮามากตอนที่พูดว่่า"คิมหันต์มองเขาด้วยสายตาเหมือนเห็นเป็นแมลงสาบเกาะโถส้วมสาธารณะ"
แหม่ บรรยายซะละเอียด5555 :laugh:

รักคนแต่งมากมายย  :L2: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 21-03-2013 21:44:53

จีบให้ติดนะพี่ภพ ตั้งหนึ่งปีจีบติดอยู่แล้วล่ะเนอะ  คึคึ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 21-03-2013 22:08:07

เชียร์เฮียภพ สุดใจขาดดิ้น 5555

เฮียสู้ๆ เฮียสู้ๆ เย้ๆๆๆๆๆ

แต่กฏห้ามลวนลามของคิมหันต์ ขัดใจจัง

เฮียห้ามลวนลามลาม งั้นคิม ทำเองและกันเนอะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Porsche23 ที่ 21-03-2013 22:16:29

ขอให้เฮียภพชนะ !! เชียร์สุดใจขาดดิ้นค่าาา ~~

จะได้รักกัน คบกันสักที คิคิ

แต่เสียดาย.. ลวนลามไม่ได้.. (เอ๊ะ!?)

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 21-03-2013 22:41:51

....ไม่ครบหนึ่งปีก็ตัดสินกันได้แล้วม๊างงงง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 22-03-2013 08:22:21

สัญญาหนึ่งปี! ในระหว่างนี้ต้องมีเรื่องสนุกๆแน่เลย เอาใจช่วยพี่ภพให้จีบคิมสำเร็จ สู้ๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 22-03-2013 09:13:46

หนึ่งปีผ่านไปไวเหมือนโกหก :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 22-03-2013 19:35:25

โบกธงเชียร์พี่ภพเต็มที่ :mc4:


 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: dukdikdukdik ที่ 22-03-2013 20:47:40

ห้ามลวนลามงั้นเหรอ พี่สามภพจะทำได้เหรอ หุหุ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 22-03-2013 21:00:00

กฎเกณฑ์สวนทางกันอย่างนี้แล้วจะชอบกันได้อย่างไร?!?

รอดูฝีมือพี่ภพค่ะว่าจะแน่แค่ไหน และคิมว่าจะเอาตัวรอดอย่างไร
(55มันคล้องจองพอดี^^)

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: kokilolylove ที่ 23-03-2013 15:43:29

1ปี สู้ๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: misso ที่ 23-03-2013 21:37:23

อ่านตอนนี้หลายรอบมาก เค้าจีบกันแล้ว อร๊ายยย :impress2: ฝันหวาน

จิ้นล่วงหน้าสามสี่ช่วง จะเป็นยังไงต่อน้า จะเกิดอะไรขึ้นน้า น้องคิมจะน่ารักใส่พี่ภพขนาดไหนน้า พี่ภพจะเซอร์ไพรส์น้องคิมยังไงบ้างน้า

อร๊ายยย :m25:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: phoenixa ที่ 23-03-2013 22:37:28

ห้ามพี่ภพเรียกน้องครีมแล้วเหรอ เราออกจะชอบอ่ะ
งั้นเราขอเรียกไปก่อน จนกว่าน้องครีมจะสั่งห้ามนะ (หัวเราะ)

ต้องขอโทษน้องครีมด้วย เพราะคงต้องเชียร์พี่ภพแล้วล่ะ
เข้าข้างน้องครีมไม่ได้จริง
พี่ภพ สู้ๆ นะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: railay ที่ 23-03-2013 23:12:25

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 24-03-2013 12:37:51

ชอบประโยคสุดท้าย

ก็แค่วันธรรมดาทั่วๆ ไป  ที่เรื่องพิเศษๆ มักเกิดขึ้นเสมอ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 24-03-2013 14:50:58

เอิ่ม...หนักใจกับเงื่อนไขประหลาดๆพวกนี้แฮะ
รู้สึกหน่วงชอบกล

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: cutybuay ที่ 25-03-2013 19:48:00

เข้ามารอตอนใหม่  :m7:

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 29 บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว (หน้า 60) 25/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 25-03-2013 23:39:54

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 29 – บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว

       
                 พวกเขาพากันกลับมาถึงกรุงเทพโดยสวัสดิภาพ รถจอดอยู่หน้ารั้วบ้านสีขาวสองชั้นหลังเดิม ดุ๊กดิ๊กลูกรักของพ่อคิมกิมจิดันจมูกตัวเองออกมาผ่านช่องแคบ ๆ ใต้ประตูรั้วเหล็ก ฟาดหางลงกับพื้นตุบ ๆ พร้อมส่ายก้นไปมา จำได้ว่าเป็นเสียงเครื่องยนต์จากรถของสามภพ และเข้าใจผิด(หรืออาจจะถูก?)ว่าเป็นแขกสำคัญคนหนึ่งของเจ้านาย

                 คิมหันต์เปิดประตูก้าวขาลงจากรถ ไม่ลืมสะพายเป้ของตัวเองลงไปด้วย แต่กลับลืมว่ามือถือและกระเป๋าสตางค์ยังไม่ได้คืน สภาพงัวเงียขี้ตาอยู่บ้างด้วยช่วงท้ายของเส้นทางนั้นหลับปุ๋ยมาเกือบตลอด ส่งเสียงทักทายสัตว์เลี้ยงขนทองด้วยความคิดถึง “ไง..ลูกพ่อ”

                 หมาอ้วนได้ยินแล้วยิ่งระริกระรี้ ต่างจากคนเรียกที่ยกมือขยี้ตา อีกมือก็เกาหัวสีทองเป็นกระเซิงแกรก ๆ เดินตุปัดตุเป๋เข้าไปหา

               ไม่น่าเชื่อว่าเหตุการณ์ประสาทเสียทั้งหมดกินระยะเวลาเพียงแค่หนึ่งวันกว่าเท่านั้นเอง เกินจากยี่สิบสี่ชั่วโมงที่สามภพประมูลได้มานิดหน่อย แต่คงต้องปล่อยเลยตามเลย ถือว่าชดใช้ที่เขาก่อเรื่องหนีออกจากโรงแรมเมื่อเช้าให้ต้องตามกันวุ่นวาย (เดี๋ยวสิ...นั่นเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อเช้าเองหรือ? เขานึกว่าผ่านมาได้สักสองสามวันแล้วเสียอีก) แม้เด็กหนุ่มไม่เห็นรู้สึกว่าอยากชดใช้ตรงไหน และหากสามภพไม่แจ้นตามมาเรื่องก็คงจบไปแล้ว แต่จะให้เป็นมนุษย์เถรตรง ยึดเวลาบ่ายโมงเป๊ะตามข้อตกลงแล้วหารถกลับบ้านเองก็ฟังดูไม่ค่อยเข้าท่านัก

                 สามภพนั่งลังเลบนอยู่รถครู่ใหญ่ มองตามแผ่นหลังเด็กหนุ่มผมทองซึ่งเดินไปย่อตัวหน้าประตูรั้วบ้านตัวเองโดยไม่ยอมเปิดเข้าไป ยื่นมือทำอะไรสักอย่างกับหมารักซึ่งมุดจมูกออกมา เพ่งดูดี ๆ จึงเห็นว่ากำลังพยายามเอานิ้วอุดจมูกหมา จากนั้นเจ้าตัวก็หัวเราะร่าเมื่อเห็นว่าพ่อโกลเด้นรีทรีฟเวอร์ออกอาการฟุดฟิดดันมือตัวเองออก หมาอ้วนผู้น่าสงสารไถลตัวไปด้านข้างจากอีกฝั่งรั้วโดยหน้ายังมุดออกมาเท่าที่จะทำได้

               "ไอ้เด็กเวร" ชายหนุ่มได้แต่ส่ายหน้า ช่างเป็นมนุษย์อะไรที่ขี้แกล้งแม้กระทั่งกับหมาตัวเองที่บอกว่ารักนักหนา เป็นประเภทยิ่งชอบยิ่งแกล้งหรืออย่างไรกัน

                 เขาตัดสินใจดับเครื่องยนต์ ชะเง้อไปอีกฝั่งเพื่อควานหาอะไรบางอย่างในลิ้นชักด้านซ้าย เคยเก็บไอ้นั่นไว้นานจนเกือบลืมไปแล้ว ไม่แน่ใจนักว่ามันจะยังอยู่ที่เดิมหรือเปล่า

                 “...อ๊ะ!”

                 สมุดเล่มเล็กสำหรับชอร์ตโน้ตตอนทบทวนหลังเรียนหล่นออกมาขณะกำลังรื้อของ ตามด้วยทัมป์ไดรฟ์ซึ่งเซฟไฟล์เนื้อหาเลคเชอร์จากอาจารย์และเขายังไม่ได้เปิดอ่านกระเด็นตามออกมา ส่วนสิ่งที่ต้องการนั้นอยู่ลึกสุดของลิ้นชักด้วยถูกยัดเอาไว้นานแล้ว

                 ชายหนุ่มยิ้มมุมปาก ก้มลงเก็บสมุดและทัมป์ไดรฟ์เข้าที่ ใบเสร็จอะไรสักอย่างซึ่งร่วงตามลงมาถูกโยนทิ้งลงถังขยะด้านหลัง ส่วนอีกมือถือห่อขนมบิสกิตยับย่นเอาไว้ จากสภาพห่อเดาว่าข้างในคงโดนทับแหลกไปมากทีเดียว ยืดตัวชะเง้อมองไปยังเด็กหนุ่มเจ้าบ้านซึ่งจนป่านนี้เพิ่งคิดเปิดประตูรั้ว มัวแต่แกล้งหมาอยู่นั่น

               ว่าแต่ลืมไปแล้วหรือเปล่า? เรื่องโทรศัพท์มือถือกับกระเป๋าสตางค์ของตัวเองซึ่งยังถูกเขายึดไว้อยู่เลย

                 “คิม!”
   
                เขาร้องเรียก เปิดประตูรถเดินตามลงไปพร้อมกับห่อขนมในมือ เจ้าของชื่อหันมามองตาขวางขณะที่เบียดตัวเองผ่านประตูรั้ว เปิดทางไว้แคบเพียงนิดเดียวกะว่าไม่ให้ใครนอกจากเจ้าตัวผ่านเข้าออกได้ ซึ่งนั่นไม่ใช่ปัญหาสำหรับเขาเลย ถ้าคิดอยากเข้าบ้าน คราวนี้ก็จะปีนรั้วเสียรู้แล้วรู้รอด ไม่ต้องรอคนเรียกตำรวจหรือเอาหมาร็อตไวเลอร์มาไล่ฟัดให้เสียเส้น

                 “อะไรอีกล่ะ?”  คิมหันต์ถามกลับน้ำเสียงเซ็งโลก พอเบียดร่างตัวเองพ้นธรณีประตูเข้าไปได้ก็รีบลากรั้วปิดฉับ ลงกุญแจเอาไว้เสียเรียบร้อยพร้อมกับยักคิ้วกวน ๆ ใส่เขา

                 “มือถือไม่เอาแล้วหรือ?”
 
                “....”

                 เด็กหนุ่มทำหน้าเอ๋ออยู่แวบหนึ่งเหมือนคนยังไม่ตื่น หลังจากนั้นก็อ้าปากค้าง นึกขึ้นมาได้อีกว่านอกจากมือถือแล้วยังมีกระเป๋าสตางค์ (ที่ไม่ค่อยมีเงิน) เป็นตัวประกันอยู่ด้วย

                 “หรือจะฝากพี่ดูแลไว้ก่อน”

                 ดูทำพูดจาเข้า

                 “เอาของผมคืนมา” เขาว่าพลางยื่นมือลอดซี่เหล็กของประตูรั้ว ตาจับจ้องอีกฝ่ายอย่างคาดคั้น “ทั้งมือถือ แล้วก็กระเป๋า’ตังค์ด้วย”

                 ชายหนุ่มยิ้มน้อย ๆ ไม่ได้แสดงอาการสะทกสะท้านกับสายตาอีกฝ่าย เริ่มตระหนักได้ว่าความใจเย็นคือสิ่งจำเป็นทุกครั้งที่คุยกับคิมหันต์ เพราะถ้าผ่านส่วนน่าหงุดหงิดนี้ไปได้ เขารู้ดีว่ายังมีอะไรสนุก ๆ จากไอ้เปี๊ยกนี่ให้ดูอีกเยอะทีเดียว

                 “เปิดประตูให้พี่เอาเข้าไปคืนสิ”

                 อีกฝ่ายขมวดคิ้ว บ่นออกมาอย่างไม่สบอารมณ์ “คืนให้ผ่านรั้วก็ได้รึเปล่าวะ!?”

                 “พาเที่ยวตั้งเยอะ ขับรถก็ไกล” เขาถอนหายใจเฮือกใหญ่ “ไม่คิดจะชวนเข้าไปนั่งดื่มน้ำสักหน่อยรึไง?”

                 “ผมไม่ได้ขอให้พาไปสักหน่อยนี่หว่า”

                 คิมหันต์ยักไหล่ ทดสอบความอดทนเขาอีกระดับด้วยการกอดอกตบเท้าแปะ ๆ อย่างน่าหมั่นไส้ แต่ระหว่างนั้นก็ต้องคอยเขี่ยดุ๊กดิ๊กที่เข้ามาคลอเคลียเหมือนเป็นลูกแมวยักษ์จนยืนไม่ค่อยอยู่ไปด้วย เล่นเอาคะแนนความเท่ลดฮวบลงอีกหลายระดับ   

                 สามภพหัวเราะหึ ๆ  ช่างกล้าพูดว่าไม่ได้ขอ แล้วใครกันเมื่อวานนี้ที่ตะแง้ว ๆ ให้เขาพาแวะซานโตรินี่บ้าง เข้าตลาดซิคาด้าบ้าง แป๊บหนึ่งหิวน้ำ เดี๋ยว ๆ ก็จะกินอาหารทะเลริมหาด ข้อเรียกร้องเยอะตลอดแต่มาทำเป็นลืม ให้ตายเถอะเด็กอะไร

                 “อืม..ไม่ขอก็ไม่ขอ” เขาตัดบท พูดจบก็เดินเลี่ยงออกไปด้านข้าง ทันเห็นสายตาโล่งใจของคิมหันต์แวบหนึ่ง ก่อนตาชี้ ๆ นั่นจะเปลี่ยนเป็นเบิกกว้างเมื่อเห็นเขาเอามือคว้าขอบกำแพง ออกแรงโหนเพียงนิดหน่อยก็เหวี่ยงตัวเองขึ้นไปนั่งยิ้มกริ่มอยู่บนนนั้น มองลงไปยังเห็นหมารักของคิมหันต์ส่ายก้นดุกดิกสมชื่อ แลบลิ้นแหะ ๆ วนไปเวียนมาใต้ฝ่าเท้าอย่างขี้เล่น กระดี๊กระด๊าผิดกับเจ้าของลิบลับ หน้าตาเด็กหนุ่มบอกชัดเลยว่าคงอยากทำหน้าที่แทนสัตว์เลี้ยงด้วยการกระโจนงับแข้งเขาหลุดจากเข่าเต็มทีแล้ว

                 “ปีนทำไมอีกเนี่ย!” ไอ้เด็กแสบโวยวายทันควัน ยิ่งดูร้อนรนก็เหมือนลูกชายขนฟูสีทองจะยิ่งคึกคัก คราวนี้เลยพันแข้งพันขายกใหญ่ ทำเจ้าของเดินสะดุดหัวเกือบทิ่ม หากไม่ติดว่าคิมหันต์เอามือยันกำแพงไว้ทัน

              “โอ๊ะ!”

                 จังหวะเดียวกับที่เขากระโดดลงมาตรงหน้าในตำแหน่งเหมาะเหม็ง คาดการณ์ไว้แล้วว่าอยู่ในจุดซึ่งคิมหันต์กำลังถลาเข้ามาพอดี เรื่องบังเอิญอะไรไม่มีหรอก ใครจะเชื่อของแบบนั้น โอกาสมันต้องสร้างเองต่างหาก

               “.....”

                 เขายกมือขึ้นสองข้างเป็นเชิงบอกว่าไม่ได้ทำอะไรผิด ตีหน้านิ่งขณะที่อีกฝ่ายเอาจมูกจิ้มมากลางอกเขาเพราะแรงส่งจากการสะดุดเมื่อครู่ มือทั้งสองข้างของคิมหันต์ยังค้ำกำแพง กลายเป็นอยู่ในท่าซึ่งดูคล้ายกับกำลังโอบเขาไว้ทั้งตัว

                สามภพกลั้นยิ้ม ..ตำแหน่งไม่เลวเลย

                 “ลวนลามพี่หรือ?” เขาถามเสียงขรึม ไม่เข้ากับความรู้สึกที่เป็นอยู่ขณะนี้สักนิด

                 “ห..ห๊ะ!?”

                 คิมหันต์เงยหน้าขึ้นมาสบตาเขาเข้าพอดี กะพริบตาปริบ ๆ สองสามครั้ง ก่อนพวงแก้มจะเปลี่ยนเป็นสีชมพูระเรื่อพร้อมกับนัยน์ตาซึ่งเบิกกว้างขึ้นกว่าเก่า...กว้างขึ้นจนอดขำไม่ได้เมื่อนึกถึงว่าเวลาปกตินั้นตาตี่ขนาดไหน

                 “บอกห้ามลวนลามนี่เพราะว่าตั้งใจจะทำเองใช่ไหม?”

                 “เชี่ย!”

                 เขาหัวเราะใส่เด็กหนุ่มซึ่งผงะถอยหลังออกห่างทันทีที่ตั้งตัวติด (ซึ่งก็กินเวลาพอสมควรทีเดียว) แถมแทนที่จะถอยไปดี ๆ ยังผลักเขาไปชนกำแพงเสียอีกแน่ะ กรรมติดจรวดเลยทีเดียวเพราะถอยไปได้ไม่ถึงสองก้าวก็สะดุดหมาอ้วนซึ่งยืนแลบลิ้นแหะ ๆ รออยู่ข้างหลัง เสียท่าลงไปนั่งแอ้งแม้งอยู่กับพื้น ผมสีอ่อนซึ่งล้อมกรอบใบหน้าอยู่ยิ่งขับให้เห็นชัดว่าสีผิวแดงไปถึงไหนต่อไหนแล้ว

                 “ลุกเร็วเด็กน้อย” สามภพเดินตามเข้าไปเจตนาจะช่วยเหลือ ยื่นมือตัวเองออกไปให้อีกฝ่ายจับ แต่คิมหันต์กลับมองค้อนมายกใหญ่ก่อนจะลุกขึ้นยืนด้วยตัวเอง ทำฟอร์มปัดฝุ่นออกจากกางเกงแบบหล่อ ๆ  จากนั้นจึงหันไปชี้หน้าคาดโทษกับลูกชายสุดรักพร้อมกับส่งเสียงบ่น 
   
                 “ไอ้หมาเวร!”

                 คนมองส่ายหน้าขำ ๆ ถอยไปสะดุดมันเองยังมีหน้ามาโทษหมาอีก

                 “ดุ๊กดิ๊ก...มานี่มา” ชายหนุ่มดีดนิ้วเรียกโกลเด้นรีทรีฟเวอร์ซึ่งจะทำหน้าจ๋อยตอนโดนเจ้านายดุสักหน่อยก็ไม่มี พอเห็นสิ่งที่เขาล้วงออกมาจากกระเป๋ากางเกงแล้วถึงกับระริกระรี้เข้าหา น้ำลายหยดแหมะลงพื้นอย่างไม่เก็บอาการสักนิด ไม่รู้เลี้ยงกันอย่างไรกลายเป็นหมาเอ๋อน้ำลายยืดใครเรียกก็ส่ายก้นเข้าใส่แบบนี้  “มา ๆ กินดี ๆ หนุ่มน้อย”

                คิมหันต์จ้องทั้งคนทั้งหมาทรยศตรงหน้าอย่างจะกินเลือดกินเนื้อ แสนปวดหัวกับไอ้ลูกชายของตัวเอง ถ้ามีโจรจะขึ้นบ้านแล้วเอาขนมปังกรอบมาล่อมันคงรีบคาบกุญแจมาให้ไขเข้าง่าย ๆ  ไหนจะยังแขกไม่ได้รับเชิญหน้าโหดนี่อีก ทีกับเขาเรียกไอ้เด็กเปรตบ้างละ ไอ้ตี๋เกรียนบ้างละ ไอ้เปี๊ยกไอ้แสบอย่างนั้นอย่างนี้ พอเห็นลูกชายสุดหล่อ(น้อยกว่าตัวเองนิดหน่อย)ของเขา มาทำเรียก ‘หนุ่มน้อย’  น่าขนลุกสุด ๆ
   
                 “แหวะ! หนุ่มน้อย” เขาดัดเสียงล้อเลียนแล้วบ่นต่องุบงิบ “ไอ้หมาตะกละต่างหาก!”

                 “เจ้าของเป็นไง สัตว์เลี้ยงก็อย่างนั้น” สามภพเปรยขึ้นลอย ๆ  ย่อตัวลงเกาหูสิ่งมีชีวิตอ้วนใหญ่ขนทองที่ไม่ได้รู้เรื่องเลยว่าถูกยกมาเป็นประเด็น สนแต่เรื่องกินตรงหน้า ไม่ถึงอึดใจก็ฟาดขนมที่เขาเอามาเสียเกลี้ยงแถมยังทึ้งห่อพลาสติกไปนั่งเลียท่าทางเปี่ยมสุข

                 “งั้นสัตว์เลี้ยงพี่คงสติไม่ดี”

                 ชายหนุ่มเหลือบมองเจ้าของปากมอมซึ่งยืนอยู่ตรงหน้า จริงเลย...ห้ามลวนลามแต่ไม่ได้ห้ามต่อยหน้าแหกใช่ไหม หากเป็นคนอื่นมาพูดจาอย่างนี้คงได้มีเรื่องกันไปแล้ว

                 “เรานี่มัน...” 

                 เขาโคลงศีรษะอ่อนใจ ต่อให้กวนประสาทขนาดไหนก็ต่อยไม่ลงแล้วตอนนี้ ทำเมินหันไปคุยกับก้อนขนสีซึ่งหมอบอยู่ข้าง ๆ “ดุ๊กดิ๊ก เจ้านายแกปากหมาว่ะ อยากเปลี่ยนพ่อไหม?”

                 หมาร่างอ้วนไม่ตอบ แต่เลียไม้เลียมือเขาแทน ดูเป็นสัญญาณอันดี ร้อนถึงเจ้าของตัวจริงต้องรีบเข้ามาดึงปลอกคอพาจูงไปทางเข้าบ้านตัวเองพร้อมกับประกาศอ้างสิทธิไปด้วย

                 “นี่ลูกชายผม!”

                 เขาลุกขึ้นเดินตาม ขณะที่เด็กหนุ่มก็รีบตบสะโพกดุ๊กดิ๊กให้รีบไปสะบัดก้นวิ่งตามไปถึงประตูบ้าน อดขำกับท่าทีขี้หวงไม่ได้ “ก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่”

                 “พี่บอกจะเป็นพ่อมันอยู่นั่นไม่ใช่รึไง!?”

                 “งั้นเราก็เป็นแม่แทนสิ”

                คนฟังถึงกับสะดุดขาตัวเองอีกรอบ    “...อ...ไอ้พี่เพี้ยน! แม่งพูดเชี่ยอะไร!”

                 สามภพหัวเราะในลำคอพลางยักคิ้วล้อเลียน “จีบไง ไม่เข้าใจหรือ? ทำไมหัวช้านัก” 

                 คิมหันต์เหวอไปอีกครู่หนึ่ง แต่อีกฝ่ายคงไม่รู้ว่าเขาก็เสียพลังชีวิตไปกับคำพูดตัวเองไม่น้อย เอ่ยถึงตรงนี้แล้วรู้ตัวเลยว่าหน้าร้อนนิดหน่อยแต่ยังเก็บอาการได้ดีอยู่ เผลอเกร็งนิ้วเท้าเสียแน่นในรองเท้าผ้าใบ พูดเองใช่ว่าไม่อาย เกิดมาไม่เห็นเคยต้องลงทุนทำถึงขนาดนี้เพื่อจีบใครหน้าไหน แต่มาไกลถึงนี่คงต้องบอกว่าช่างหัว อายกว่านี้กับเรื่องไอ้แสบตรงหน้าก็เจอมาแล้วไม่รู้เท่าไร

                 หลังจากเสียเวลาตั้งหลักอยู่อีกอึดใจ เด็กหนุ่มจึงส่ายหน้าเพลีย ๆ พยายามควบคุมอาการให้เป็นปกติพร้อมกับโบกมือไล่ “เอาของผมคืนมาแล้วพี่กลับบ้านไป”

                 “เดี๋ยวก็กลับแล้ว” เขาตอบอย่างขอไปทีแล้วเดินมายืนรออยู่ข้างอีกฝ่าย จ้องมองมือซึ่งกำลังไขกุญแจประตูบ้าน ถูกล็อคเอาไว้จากข้างนอกเช่นนี้บอกให้รู้ว่าตอนนี้คงไม่มีคนอยู่  “แล้วพี่สาล่ะ?”

                 “อยู่ร้าน มืด ๆ ก็กลับ”

                 “ปกติเราอยู่คนเดียวประจำหรือ?”

                 คิมหันต์เงียบไป ผลักประตูบ้านเปิดออกแล้วหันมาจ้องเขาอย่างหวาดระแวง “ทำไม? คิดอะไรไม่ดีอยู่รึไง”

                 “นี่เห็นพี่เป็นคนยังไงเนี่ย”

                 “พี่ไม่อยากรู้หรอกเชื่อดิ”

                 “เลวร้ายขนาดนั้นเชียว?”

                 เด็กหนุ่มไม่ตอบ ทำเพียงแต่แสดงสีหน้าหงุดหงิดก่อนจะเดินนำเข้าบ้าน สั่งห้ามดุ๊กดิ๊กที่เนื้อตัวยังมอมแมมให้รอข้างนอกพร้อมสัญญาเป็นมั่นเหมาะว่าเดี๋ยวมาเลี้ยงมื้อเย็น จากนั้นจึงหันมาเอ่ยทวงกับเขาอีกรอบ “มือถือกับกระเป๋าสตางค์ผมล่ะ?”

                 “เดี๋ยวคืน” เขาผัดผ่อนไปเรื่อยแบบเสียมิได้ เรียกเสียงจิ๊ขัดใจจากคนฟัง ระหว่างที่เขาถอดรองเท้าเดินตามเข้าไปในบ้านอย่างถือวิสาสะ

               คิมหันต์เปิดไฟจนสว่างโร่ทั้งห้องโถง ดึงม่านหน้าต่างทุกบานในห้องนั้นเปิดจนสุด ชี้แจงเจื้อยแจ้วไปด้วยว่าเผื่อมีอะไรไม่ดีเกิดขึ้นคนข้างนอกจะได้เห็นและอาจบุกเข้ามาช่วยได้บ้าง หรืออย่างน้อยโทรแจ้งตำรวจให้หน่อยก็ยังดี ซึ่งเขาว่าความคิดคิมหันต์บางทีก็เพี้ยนยิ่งกว่าที่เจ้าตัวชอบว่าเขาเสียอีก

                 “นี่..” สามภาพร้องเรียก แต่โดนอีกฝ่ายตัดหน้าขึ้นก่อน

                 “นั่งตรงนี้ อย่าเพ่นพ่าน” เด็กหนุ่มชี้ไปยังโซฟาซึ่งเหมือนจะเป็นตำแหน่งโปรดของเจ้าตัว (สามภพยังนึกไม่ออกว่าแล้วคิมหันต์ไม่โปรดโซฟาตัวไหนบ้าง) ใช้รูปประโยคเหมือนสั่งสัตว์เลี้ยงได้น่าเตะเป็นที่สุด โดยเฉพาะเมื่อรวมเข้ากับสีหน้าเบื่อโลกแต่ยังไว้ลายเรื่องกวนโมโหขณะเอ่ยปากถามต่อ “หิวยัง จะกินอะไร?”

                 เมื่อกี้ฟังผิดไปหรือเปล่า

                 “หืม?”

                 “ถามว่าจะกินอะไร?” ถ้อยคำอีกฝ่ายเริ่มขยับเป็นโทนเสียงสูงประหลาดหู ยกมือขึ้นเท้าเอวอย่างเหลืออด จ้องดี ๆ จึงเห็นสีแดงจางแต้มบนใบหน้ามู่ทู่ “ไม่กินก็เอาของผมวางไว้บนโต๊ะแล้วกลับบ้านซะ!”

                 “ทำอาหารเป็นหรือ?”

                 “อุ่นเป็น” คิมหันต์ยักไหล่ เสมองไปทางอื่น “แล้วก็ทอดไข่เป็น.. ต้มไข่ได้ ต้มมาม่าอร่อย..แฮ่ม..! ประมาณนั้น”

                 สามภพกลอกตา อดหัวเราะละเหี่ยใจออกมาไม่ได้ "ได้แค่นี้ยังกล้าถามว่าจะกินอะไร ถ้าบอกอยากกินหูฉลามน้ำแดงจะมีปัญญาทำให้ไหม?”
     
                 “เรื่องมากแม่งก็ทำเองไปเลยปะ!?”

                 “ก็ได้” เขาพยักหน้าเออออ ถือโอกาสวางโทรศัพท์มือถือกับกระเป๋าสตางค์ที่เจ้าของเรียกร้องขอคืนไว้ที่มุมโต๊ะกระจกใกล้ตัว ก่อนจะลุกเดินตามไปที่ทางเข้าห้องครัว มองสำรวจเห็นตู้เย็นยังอยู่ที่เดิมจึงปรี่เข้าไปหา “มีอะไรอยู่บ้างล่ะ?”

                 “เฮ่ย ๆ ๆ เดี๋ยวก่อน” คิมหันต์รีบพุ่งเข้าขวาง ไม่รู้ว่าตัวเองขัดแข้งขัดขาอีกฝ่ายทำไมนักหนาเหมือนกัน แต่เห็นแล้วมันอดค้านไม่ไหวอยู่เรื่อยไม่ว่าสามภพจะทำอะไร “ผมหมายถึงให้ไปทำกินเองที่บ้านพี่”

                 “อะไรเนี่ย” ชายหนุ่มปราศจากทีท่าจะฟังเขาพูดแม้สักนิด ก้มหน้ามุดหายไปในช่องเก็บของในตู้เย็น น่ายันโครมเข้าไปแล้วปิดฝาตู้นักเชียว “...มีกะหล่ำปลี..แล้วก็..ถุงเปล่า? หืม...หมดแล้วหรือ”

                 “ตาหรือตูด! ต้องมีอีกดิ” ปากไวรีบค้านไปแล้วเรียบร้อย พูดอะไรมาก็ค้านหมดนั่นแหละ หมั่นไส้

                 สามภพขุดวัตถุทรงเหลี่ยมออกมาได้อีกหนึ่ง “อีซี่โก”

                 “กินไอ้นั่นแหละง่ายดี” เขาพยักพเยิดให้อีกฝ่ายส่งข้าวกล่องมา “ผมเอาข้าวผัดปู”

                 “ไม่เอาละ กินจนเบื่อ” สามภพบอกปัดแล้วจับมันยัดเข้าที่เดิม

                 “แล้วมันใช่ธุระผมต้องหาอะไรที่พี่ชอบให้กินไหมเนี่ย!”
   
                 “ไม่เป็นไร” ชายหนุ่มหันไปยิ้มชอบใจ ลูบผมทองสว่างของอีกฝ่ายแปะ ๆ “เดี๋ยวหาเอง ไปนั่งรอดี ๆ”

                 เด็กหนุ่มเลิกคิ้ว..เริ่มข้องใจว่าตกลงนี่บ้านใครกันแน่!?   มัวแต่ยืนบ่นหงุงหงิงอยู่ที่เดิมจนสามภพคงเห็นว่าเขาเกะกะ จะเปิดประตูตู้เย็นก็ทำได้ไม่สุด จึงได้ลุกขึ้นหาเก้าอี้แถวนั้นตัวหนึ่ง ลากมาไว้ใกล้ ๆ แล้วกดไหล่เขาให้นั่งลงพร้อมคำสั่งชวนเจ็บจี๊ด

                 “นั่งนี่ อย่าเพ่นพ่าน”

                 “อะไรวะเนี่ย!?”

                 “ไม่งั้นก็ไปหุงข้าว”

                 “ห๊ะ!?”

                 “หุงข้าว ทำเป็นไหม?”

                 คิมหันต์ส่ายหัวดิก ลุกขึ้นมาเบียดเขาหน้าตู้เย็น “ผมไม่ทำเรื่องยุ่งยากอย่างนั้นหรอก เอาข้าวกล่องมาอันนึง”

                 “กินแต่ของอย่างนี้ไงถึงได้เตี้ย”

                 “เชี่ย!”

                 “แถมปากหมาด้วย”

                 “ไอ้เฮียเพี้ยน!”

                 “เอ้า ไปหุงข้าว”

                 ชายหนุ่มว่าพลางคว้าไหล่คิมหันต์ไว้แล้วแงะเจ้าตัวออกจากตรงนั้น ที่ต้องเรียกแงะเพราะอีกฝ่ายเกาะประตูตู้เย็นแน่นเป็นตุ๊กแกเลยเดียว กว่าจะแกะออกมาได้ก็ตอนตู้เริ่มเขยื้อนจนน่ากลัวว่าจะล้มนั่นเองเด็กหนุ่มจึงยอมปล่อยมือ

                 “ด..เดี๋ยวก่อนเด้!”

                 “เร็ว ๆ หิวแล้ว” เขาเร่ง แม้ความจริงมื้อเที่ยงสนนราคาสามพันกว่ายังไม่น่าย่อยหมดเสียด้วยซ้ำ เพียงแต่รู้สึกอยากแกล้งเล่นเท่านั้นเอง ออกแรงจับเด็กหนุ่มพลิกตัวแล้วผลักเบา ๆ ไปทางหม้อหุงข้าว กำชับปิดท้ายให้กับสีหน้างงโลกเหมือนลูกหมาหลงในดงเพนกวินของคิมหันต์ 

               “ใส่น้ำไม่ต้องเยอะล่ะ พี่ไม่ชอบข้าวแฉะ”

   

-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

ยังมีต่อค่ะ
v
v
v
v

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 29 บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว (หน้า 60) 25/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 25-03-2013 23:40:28

ยกที่ 29 (ต่อ)




                 วัตถุดิบในตู้เย็นมีไม่มากนัก ท่าทางคนบ้านนี้คงไม่ค่อยได้ทำอาหารกินเองบ่อยเท่าไร ตัวเขาเองใช่จะมีฝีมือเรื่องเข้าครัวมากมายแต่ก็เคยทำมาบ้างเพราะออกมาอยู่นอกบ้านคนเดียวตั้งนาน และหลังจากฟังเมนูที่คิมหันต์อ้างว่าตัวเองทำได้ ชายหนุ่มก็เชื่อขึ้นมาทันทีว่าเรื่องนี้เขาน่าจะเหนือกว่าอีกฝ่ายแน่นอน

                 พอหุงข้าวเสร็จเจ้าบ้านก็หายตัวออกไปข้างนอก บอกว่าจะไปเลี้ยงลูกชาย ปล่อยเขาเงอะงะอยู่ในครัวให้ควานหาอุปกรณ์เอาเอง บอกอย่างปัดความรับผิดชอบว่าอยากหยิบอะไรก็รื้อ ๆ เอา อยู่แถวนั้นทั้งหมดนั่นแหละ จากนั้นก็ถลาออกไปฟัดกับหมา ส่งเสียงดังเข้ามาให้ได้ยินเป็นระยะ

                 กว่าจะเสร็จเรียบร้อย ฟ้าก็มืดพอดี ข้างนอกฝนเริ่มตกปรอย ๆ ดับอากาศอบอ้าวอันดำเนินมาเกือบตลอดบ่าย อาหารมีแค่สามอย่างตามปริมาณวัตถุดิบในตู้เย็นและความพยายามในการปรุงของเขา (ซึ่งก็ไม่ได้มีมากนัก) พอยกไปตั้งไว้บนโต๊ะเสร็จปุ๊บ คิมหันต์ก็คล้ายจะล่องลอยตามกลิ่นมาโดยไม่ต้องเรียก เนื้อตัวมอมแมมเป็นเด็กกลับมาเชียว เดินไปล้างไม้ล้างมือพอเป็นพิธีแล้วก็รีบแจ้นกลับมาเยี่ยมหน้ารอบจานอาหาร

                 “อะไร?”

                 คนที่ค้านหัวชนฝามาตั้งแต่แรก ตอนนี้กำลังทำจมูกฟุดฟิดอยู่เหนือโต๊ะ มองควันจาง ๆ สีขาวลอยกรุ่นเหนือจานชามซึ่งวางไว้บนนั้น เอาส้อมเขี่ยชิ้นกะหล่ำปลีในจานขึ้นมาอย่างสนอกสนใจ

                 “อันนั้นไส้กรอกทอด” สามภพชี้แจงเริ่มจากมุมสุดของโต๊ะ(แม้ไม่ต้องบอกก็เห็นอยู่ว่าอะไร) น้ำเสียงภาคภูมิใจเจืออยู่ในถ้อยคำ ก่อนจะหันมาทางจานที่เด็กหนุ่มกำลังเขี่ยอยู่ “แล้วนี่กะหล่ำปลีผัดน้ำปลา เคยกินไหม?”

                 “เคยแล้ว ก็งั้น ๆ ละ” คิมหันต์ลอยหน้าลอยตา แม้เห็นชัดเลยว่ายังลอบชะเง้อมองจานที่สาม “แล้วนั่น..? ซากอารยธรรมอะไรอ้ะ”

                 ไอ้เด็กนี่ช่างบังอาจมาเรียกไข่ตุ๋นของเขาว่าเป็นซากอารยธรรม อุตส่าห์ใส่นมสดลงไปด้วยแบบที่มารดาเขาเคยบอก ถึงใช้ไมโครเวฟอบก็ทำเสียเนื้อเนียนขนาดนี้ ฟังแล้วอดไม่ได้จะเอานิ้วจิ้มหน้าผากจนคนพูดหน้าหงาย “ไข่ตุ๋นว้อย!”

                 เขานึกว่าอีกฝ่ายจะสวนกลับ แต่ผิดคาดที่เจ้าตัวกลับยิ้มเผล่พร้อมเสียงหัวเราะแหะ ๆ  ชิงเอาช้อนจ้วงไข่ตุ๋นขึ้นมายัดใส่ปากต่อหน้าต่อตาตั้งแต่คนทำยังไม่ทันได้ชิม

                 “โฮ่ย!! ฮ้อน!!!!”

                 จากนั้นก็พ่นพรวดออกมาเต็มมือตัวเอง ช้อนกระเด็นหล่นพื้น เศษไข่ตุ๋นชิ้นเล็ก ๆ บางส่วนร่วงตามลงไป พ่นลมออกทางปากฟู่ ๆ เพื่อระบายความร้อน ตะกละจนได้เรื่องเลยไง
   
                 “เด็กอะไรวะ” เขาขมวดคิ้วแต่ยังเผลอขำ “กินแม่งโคตรซกมก”

                 “ทำไมไม่เตือนก่อนเล่าว่าร้อน!”

                 “เห็นควันก็ควรจะรู้ไหม?” สามภพเอ่ยกลั้วหัวเราะใส่คนที่โบกมือพั่บ ๆ อยู่ตรงหน้า ริมฝีปากแดงเจ่อขึ้นมาอย่างรวดเร็วจนน่าสงสาร หันไปคว้ากระดาษทิชชูส่งให้ รู้สึกเริ่มสลับสถานะเจ้าบ้านและแขกกันจริง ๆ เสียแล้ว “เอ้า เช็ดให้เรียบร้อย”

                 เด็กหนุ่มยังมัวแต่โบกมือไปมา นัยน์ตาวาววับด้วยหยดน้ำคลออยู่น้อย ๆ ซึ่งคงดูดีกว่านี้มาก หากเจ้าของสายตาไม่ได้กำลังทำหน้ามุ่งร้ายเขาชนิดขัดกับสภาพตัวเองเช่นนี้ แล้วใครจะอดใจไม่หัวเราะลั่นได้ลง

                 “ขำบ้าอะไร?”

                 “มานี่” เขาไม่สนใจคำถาม กวักมือเรียกไอ้ตัวแสบ คงเป็นรอบที่หนึ่งร้อยสามสิบเจ็ดล้านได้แล้ว (เวอร์ไปนิด เขารู้น่า) และถ้าเช่นนั้น นี่ก็จะเป็นครั้งที่หนึ่งร้อยสามสิบเจ็ดล้านเช่นกันที่คิมหันต์ไม่เคยเดินมาตามเขาบอกสักครั้ง จบลงที่ต้องเป็นฝ่ายเข้าไปหาเองอย่างทุกที “นิ่ง ๆ เลอะแก้มหมดแล้ว”

                 สามภพหยุดตรงหน้าอีกฝ่าย มือซ้ายจับด้านบนตรงกลางกระหม่อมไว้ให้เลิกขยับตัวยุกยิก ส่วนอีกมือซึ่งถือกระดาษทิชชูอยู่ยกขึ้นมาเช็ดเศษไข่ตุ๋นบนแก้มออกให้ สภาพดูไม่จืดเอาจริง ๆ ไม่อยากเชื่อว่าเขามาถูกใจอะไรไอ้เด็กเกรียนนี่ได้

                 คิมหันต์ตัวกระตุกนิดหน่อยตอนเขาเอามือไปแปะอยู่ข้างแก้ม ซึ่งช่วงนี้ดูจะอมชมพูติดสีเลือดฝาดอยู่ตลอดเวลาอย่างน่าสงสัย ออกท่าทางคิดขยับตัวหนีแต่ติดตรงมือเขาวางอยู่บนศีรษะ (คิดถูกจริง ๆ ที่จับไว้ก่อน) ว่าแต่อย่างนี้คงไม่เรียกลวนลามหรอกใช่หรือเปล่า?

                 “...ป..ปล่อยเว้ย!” พอเห็นว่าทำอะไรไม่ได้ก็เริ่มโวย “ผมเช็ดเองได้”

                 “หมดแล้ว” เขายิ้มน้อย ๆ ยักไหล่แล้วปล่อยมือออกมา กำลังจะพูดต่อก็ได้ยินเสียงท้องร้อง ‘โครกกก...กกก...’  ดังขึ้นขัดจังหวะ แน่นอนว่าไม่ใช่เสียงท้องเขาในเมื่อยังไม่ได้รู้สึกหิวขนาดนั้น และอยู่กันตามลำพังเช่นนี้ ต้นเสียงก็คงมีแต่ไอ้แสบที่ยืนทำหน้าแดงก่ำอยู่นี่เอง

                 “หิวแล้วหรือ? ทำไมกินล้างกินผลาญงี้วะ”

                 “บอกแล้วไงว่าเด็กกำลังโต” คิมหันต์ก้มหน้างุดพลางแถไปเรื่อย ยกมือขึ้นลูบท้องตัวเองป้อย ๆ

                 “ข้าวสุกยัง ไปตักมาดิ”

                 ยังพูดไม่ทันจบอีกฝ่ายก็เผ่นแผล็วหายเข้าครัวเหมือนอยากหลุดจากตรงนี้เต็มแก่ ครู่เดียวก็กลับมาอีกครั้งพร้อมกับจานในมือสองใบ วางมันลงบนโต๊ะส่ง ๆ แล้วผลักใบหนึ่งในนั้นมาทางเขา ไอสีขาวลอยม้วนวนขึ้นมา พร้อมกับกลิ่นหอมกรุ่นที่ขนาดไม่ได้หิวมากก็ยังรู้สึกท้องไส้พร้อมใจกันเรียกร้องหาอะไรมาเติม
   
                 เจ้าบ้านผู้ยกจานข้าวมาวางไม่เอ่ยชวนอะไรสักคำ พอขยับเก้าอี้นั่งลงได้ก็รีบก้มหน้าก้มตาโซ้ยแหลกทันที จะบ่นว่าแล้งน้ำใจก็พูดได้ไม่เต็มปาก ในเมื่ออุตส่าห์ตักข้าวมาเผื่อด้วย สามภพเห็นท่าอีกฝ่ายสนุกสนานกับการกินแล้วให้แอบกระหยิ่มในใจ อย่างน้อยเขาก็ค่อนข้างเชื่อมั่นฝีมือตัวเองพอสมควร แถมท่าทีสวาปามนั้นก็ทำเอาความมั่นใจไหลมาเทมาเสียยกใหญ่

                 ชายหนุ่มระบายลมหายใจยาวเหยียดออกมาหนึ่งเฮือก ทั้งเอ็นดูทั้งมันเขี้ยวคนตรงหน้า ถ้าจะคุยกันดี ๆ ได้อย่างนี้ไปเรื่อย อนาคตมีแนวโน้มว่าค่อนข้างสดใสทีเดียว

               เขาส่ายหน้าพร้อมรอยยิ้มบางบนริมฝีปาก หยิบช้อนส้อมขึ้นมาก้มลงเขี่ยข้าวในจาน แต่พอมองให้ชัด ๆ เท่านั้น รอยยิ้มอิ่มเอมกลับหายวับไปราวกับมีคนลอกมันออกจากใบหน้าเขาฉับพลัน

                 “คิมหันต์..นี่อะไร”

                 เจ้าของชื่อเหลือบตาขึ้นมองเล็กน้อย ปากเคี้ยวไข่ตุ๋นตุ้ย ๆ แต่ยังมองเห็นรอยยิ้มมุมปาก บางทียิ้มบนใบหน้าเขาที่โดนลอกออกไปคงถูกเอามาแปะไว้บนหน้าไอ้ตี๋นี่เอง

                 “ข้าวไง”  คิมหันต์ตอบเสียงอู้อี้

                 “ทำไมแฉะเป็นข้าวต้มงี้วะ!” เขาบ่นแล้วตักมันขึ้นมาดูใกล้ ๆ  เอียงช้อนหน่อยเดียวก็ข้าวหล่นแหมะลงไปกองรวมกันในจานเหมือนโจ๊กข้นคลั่ก “บอกแล้วไงว่าอย่าใส่น้ำเยอะ”

                 เด็กหนุ่มทำตาแป๋ว ส่งยิ้มใสซื่อผิดเวล่ำเวลาเป็นที่สุด “จะจีบผมอะ ไม่รู้หรือว่าผมชอบกินข้าวนิ่ม ๆ”

                 สามภพกุมขมับ จากนั้นก็ยกมือเลยขึ้นเสยผมอย่างปลงตก นึกขุ่นเคืองตัวเองที่หวังมากไปหน่อยว่าจะญาติดีกับคิมหันต์ได้ในเร็ววัน ประเมินเด็กนี่ต่ำเกินไปครั้งแล้วครั้งเล่าก็ยังไม่รู้จักเข็ด

                 “น่า ๆ กินเหอะ” ไอ้ตัวแสบยังยิ้มยียวนเหมือนจะช่วยย้ำ แถมยังเอื้อมมือมาตบไหล่เขาป้าบ ๆ อีก “พี่ก็แก่แล้ว กินข้าวงี้แหละได้ไม่ลำบากฟันปลอม”

                 “ไอ้เด็กคิม!”

                 “ครับลุง” คิมหันต์เอ่ยรับกระตือรือร้น ไข่ตุ๋นชิ้นสุดท้ายถูกตักออกไปต่อหน้าต่อตา เหลือแต่ถ้วยเปล่าโดยที่เขาซึ่งเป็นคนทำยังไม่ได้ชิมสักแอะ

                 “ไอ้เกรียน!”

                 เด็กหนุ่มยักไหล่ งาบไข่ตุ๋นคำสุดท้ายเข้าปากสีหน้าเคลิบเคลิ้ม “ทุกคนก็ว่างั้น”

                ".......”


                 หนทางความรักที่หลงคิดว่าสดใส ดูเหมือนจะกลายเป็นแค่แสงริบหรี่เสียแล้ว




   

- หมดยกที่ 29 -





-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

ต้องให้เฮียร้องเพลง 'บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว อยากให้เจ้าเป็นคนช่วยหุงงงง~'
//เพลงดักแก่สุด ๆ (ฮา)
พี่ภพทำอาหารเป็นนะคะ ไม่เก่งมากแต่อย่างน้อยก็กินได้กว่าอาตี๋เกรียน 5555

คราวนี้ลองมาแบบมีย่อหน้าดูค่ะ หวังว่าจะอ่านง่ายขึ้น (หรือเปล่านะ) แต่ถ้าชอบแบบเดิมมากกว่าบอกได้นะคะ ไม่รู้เอาไงดีจะได้อ่านสบายตากว่ากัน :D

ดูเหมือนหลายเสียงแอบขัดใจเรื่องเฮียโดนงดลวมลามน้อง คนเขียนก็ขัดใจค่ะ (อ้าว?) 5555
แต่ไม่ต้องห่วง ลวนลามไม่ได้มันต้องมีทางอื่นให้ก๊าวใจสิน่า ฮาา
คราวนี้มีของแถม หลังจากครั้งก่อนอู้ เลื่อนไปรีพลายถัดไปโลด

กอดฟัดคนอ่าน >w< ขอบคุณค่ะ  :กอด1: :L2: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 28 สัญญาหนึ่งปี (หน้า 58) 21/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 25-03-2013 23:41:10

ดูเดิ้ลจากตอนที่แล้ว

(http://fc05.deviantart.net/fs71/f/2013/080/c/6/sl28_by_xx_rainyday_xx-d5yr52k.jpg)

เพิ่งไปอ่านเจอความหมายของ 'จูบที่ข้อมือ' มาล่ะค่ะ หมายถึง 'ความปรารถนา ความอยาก ตัณหา'
//ทำไมพี่ภพเป็นคนแบบนี้~~~~~



อันนี้แอบเอาเฮียเพี้ยนมาวาดเล่นในธีมแฟนตาซี (ความจริงคือวาดส่งเว็บ tweeria ค่ะ ไม่รู้ใครเล่นบ้างหรือเปล่า) แฮร่ ๆ

(http://fc07.deviantart.net/fs70/f/2013/080/7/e/twp_resize_by_xx_rainyday_xx-d5yr5eo.jpg)
หน้าโฉดตล๊อด =3=


ต่อด้วยสองเคะ คิมหันต์กับปิ่นหยก
(http://fc05.deviantart.net/fs70/f/2013/083/3/2/dd_friendscolor1_resize_by_xx_rainyday_xx-d5z2v56.jpg)
เป็นเพื่อนกันเท่านั้นจริง ๆ นะคะตามเนื้อเรื่อง เป็นไงมาไงถึงรักกันนักไว้คงได้เขียนถึง แต่ถ้าจะจิ้นขำ ๆ ไม่ว่าอะไรค่ะ
//แอบเห็นมีจิ้นภพเจี๊ยบเยอะกว่าที่คิด เฮือก!

ว่าแล้วก็แปะนิดนึง สองเสะบ้าง สามภพกับอาทิตย์

(http://sphotos-c.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash3/602008_501699653223256_489151023_n.jpg)

พบกันตอนหน้าค่าาา ^o^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 29 บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว (หน้า 60) 25/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 25-03-2013 23:42:48

 อินุ้งคิม กวนทีนสม่ำเสมอ ยังงี้มันต้องให้น้องเผลอลวนลามพี่เขา
รึไม่ก็ให้พี่ภพทำเรื่องให้เป็นเหตุบังเอิญบ่อยๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 29 บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว (หน้า 60) 25/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: SiLent_GRean ที่ 25-03-2013 23:54:03

โห อนาคตเฮียกำลังจะสดใส ดับวูบเพราะโดนเกรียนใส่ซ๊าง้านนนนนนนน   :laugh:  :laugh:  :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 29 บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว (หน้า 60) 25/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: em1979 ที่ 25-03-2013 23:59:38

เกรียนได้คงเส้นคงวาจริงๆ  แต่ก็ชอบนะ ได้โปรดจงเกรียนต่ออีกเยอะๆ เฮียภพจะได้จัดหนักให้สักทีสองที

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 29 บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว (หน้า 60) 25/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Raccoooon ที่ 26-03-2013 00:34:54

ผ่านมา 29 ตอนแล้ว ยังไม่ได้เป็นแฟนกันซักที
พี่ภพไร้น้ำยา หรือเด็กตี๋มันเกรียนเกินไป..?(น่าจะเป็นอย่างหลัง 555)

ตามตอนต่อไปนะคะ
อยากรู้ว่ารักกันแล้วจะถล่มกันมันส์ขนาดไหน กร๊ากๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 29 บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว (หน้า 60) 25/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: ❥ʞαxiќɒ。 ที่ 26-03-2013 00:35:11

'เจ้าของเป็นไง สัตว์เลี้ยงก็อย่างนั้น'
มันจริงมาก!!! 555555
ทำเป็นมาว่าไอ้ดุ๊กดิ๊กตะกละนะหนูครีม ตัวเองก็ตะกละไม่แพ้ไอ้ดิ๊กเล้ยย! 55555

พี่ภพพ นี่กะจะเอาทุกวินาทีให้คุ้มเลยใช่ป่ะ ?!
สงสารน้องมั่งเห๊อะะ! ตั้งแต่ยี่สิบสี่ชั่วโมงมานี่ยังไม่ได้พัก(หัวใจ)เลยนะ 55555555

แถมยังเนียนได้อีก!!!
น้องไม่ยอมให้ลวนลามเฮียแกก็เสนอตัวเองเข้าไปให้น้องลวนลามแทน..
มันต้องอย่างงี้สิ! มันต้องอย่างงี้ซี่~ !!!! >////<
(ตอนที่แล้วทุกคนโหยหวนกับกฎห้ามลวนลามมากอ่ะ 55555555)

น้องครีมก็เด็กน้อยจริงๆ ซนสุดๆ! แต่ก็น่ารักน่าฟัดมากๆ หมั่นเขี้ยววว~ >w<

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 29 บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว (หน้า 60) 25/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 26-03-2013 00:56:38

โฮ่ๆๆๆ


พี่ภพสู้ๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 29 บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว (หน้า 60) 25/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: beery25 ที่ 26-03-2013 00:59:18

จะได้กันยังไง :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 29 บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว (หน้า 60) 25/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: raviiib❁ ที่ 26-03-2013 01:09:37

นุ้งคิมตอนนี้น่ารักโฮกกกกกกกกกกก :z1:
พี่ภพสู้ๆฮะ มัดใจเด็กเกรียนต้องทำใจ ฮาาาาาาา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 29 บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว (หน้า 60) 25/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ningg.Destiny ที่ 26-03-2013 01:50:47

กรีสสสสสสส~ มุมิมากคร่า ㅠ.ㅠ ㅠ.ㅠ ㅠ.ㅠ
งุ้งงิ้งเหมือนโลกนี้มีแค่สองเราเลย ..
ดูสิมีทำกับข้าวหุงข้าวกินกันด้วย แอร้ยย ＞///＜ ชอบจัง

*แต่คุณเรนนี่คะ .. ขอฉากหวานด่วนคะ
สองคนนี้เกรียนใส่กันมากกว่าหวานอีกน้าาา
อ่อ! อีกอย่างเหตุการณ์ภายในสองวันนี้ช่างยาวนานจริงๆ 5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 29 บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว (หน้า 60) 25/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 26-03-2013 08:36:21

" จากนั้นก็พ่นพรวดออกมาเต็มมือตัวเอง ช้อนกระเด็นหล่นพื้น เศษไข่ตุ๋นชิ้นเล็ก ๆ บางส่วนร่วงตามลงไป พ่นลมออกทางปากฟู่ ๆ เพื่อระบายความร้อน ตะกละจนได้เรื่องเลยไง"

 “พี่ก็แก่แล้ว กินข้าวงี้แหละได้ไม่ลำบากฟันปลอม”

เออะ!!! น้องคิ้มมมมมมมมมม ทำไมเกรียนหยั่งงี้ๆๆๆ ม่ายยยยย55555 :ling1: :z13:

ปล รักคนเขียนเท่าเดิมค่ะ<3 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 29 บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว (หน้า 60) 25/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 26-03-2013 08:44:57

จะมีซักตอนที่คุยกันดีดีได้เกินสองประโยคมั้ยเนี่ย ถ้าเป็นพี่ภพ คงเอาเท้าขึ้นก่ายหน้าผาก อารมณ์ประมาณชอบไอเด็กนี่เข้าไปได้(วะ) 55555555555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 29 บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว (หน้า 60) 25/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 26-03-2013 08:52:04

วี๊ด...วิ้ว.... หวีดสยองกัีนเลยทีเดียว 555+++ :mew4:

ข้าวแฉะ!!!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 29 บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว (หน้า 60) 25/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 26-03-2013 08:55:19

อืม  ความเกรียนของคิมยังคงที่...    พี่ภพสู้ต่อปายยยยย  สักวันคงจะหวานขึ้นอะนะ!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 29 บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว (หน้า 60) 25/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 26-03-2013 09:00:34

เกรียนได้น่ารักจริงๆ ทำใจเถอะเฮียภพ  :laugh3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 29 บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว (หน้า 60) 25/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 26-03-2013 09:25:49

เฮ้อออ :เฮ้อ: ทำใจนะพี่ภพ เด็กคิมมันเกรียน อิอิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 29 บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว (หน้า 60) 25/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 26-03-2013 10:01:42

ต่างคนต่างเกรียนน่าเวียนหัวดีพิลึก555

ไอ้น้องคิมขี้แกล้งขนาดหมาตัวเองยังไม่เว้นเลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 29 บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว (หน้า 60) 25/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: mellowshroom ที่ 26-03-2013 10:39:33

เด็กเกรียน 555555 ใครๆก็บอกผมแบบนั้น  :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 29 บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว (หน้า 60) 25/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 26-03-2013 10:58:02

ขอไปช่วยหุงข้าวให้ได้ไหมคะนี่   โธ่ ... ของง่วยๆจิ๊บๆ
ที่สำคัญใช้หม้อหุงข้าวอีกต่างหาก 555 แต่ทำกับข้าวให้
สามภพทำเหมือนเดินนะคะ  :katai2-1:

พี่ภพต้องเข้าใจ เด็กกำลังโตต้องกินเยอะๆ ^ ^

รอยกต่อไปค่ะ  :กอด1: เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 29 บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว (หน้า 60) 25/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 26-03-2013 11:01:29

แหม กำลังจะดีแล้วเชียวเนอะพี่ภพ แต่มาตกม้าตายที่ข้าวแฉะ แต่พี่ภพก็รับได้เพื่ออนาคตรักที่สดใส(?) ฮ่ะๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 29 บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว (หน้า 60) 25/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: misso ที่ 26-03-2013 11:21:21

 อยากได้คนช่วยหุงข้าวบ้างงง :hao6:

อีโมใหม่น่ารัก :katai5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 29 บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว (หน้า 60) 25/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 26-03-2013 12:12:06

รู้ว่าพระนางเค้ากะลังจีบกัน
แต่อ่านจบตอนนี้แล้วกลับคิดว่า....อยากเลี้ยงโกลเด้นซักตัวจังเร้ยยยยยย
น่าร๊ากกกกกกอ๊ะ !!!!  :mew3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 29 บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว (หน้า 60) 25/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 26-03-2013 13:11:46

บ้านเฮียขาดคนหุงข้าว ถ้าเอาน้องครีมไปคงได้คน 'ต้มข้าว' ไปแทน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 29 บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว (หน้า 60) 25/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ju ที่ 26-03-2013 13:17:27

คือแบบ ถ้าผมเป็นพี่ภพคงฆ่าเจ้าเด็กนี่ซะ  :katai1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 29 บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว (หน้า 60) 25/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: annachang ที่ 26-03-2013 15:54:57

ทำไมยิ่งอ่านยิ่งเหมือนจะลงเอยด้วยกันย๊ากยากมองยังไงก็น่าจะพัฒนาไปได้แค่พี่น้อง TwT // ถึงสุดท้ายต้องลงเอยกันแน่นอนก็เถอะ
คนนึงก็ปากแข็ง คนนึงก็จีบแบบมึนๆ ดูแล้วมันได้บรรยากาศที่ชายน้องชายหยอกกันมากกว่าคู่รักอีกนะคะเนี่ย
แต่ยังไงก็จะติดตามต่อไปค่ะ  ><

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 29 บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว (หน้า 60) 25/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 26-03-2013 16:05:04

แสบได้ตลอดจริงๆนะคิมเนี่ย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 29 บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว (หน้า 60) 25/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 26-03-2013 16:25:59

อีกคนโฉดอีกคนเกรียน
มันช่างเข๊าก๊านเข้ากัน :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 29 บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว (หน้า 60) 25/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 26-03-2013 16:38:09

ไม่มีความโรแมนติกเอาซะเล๊ยยย คิม
น่าสงสารเฮียว่ะมาหลงรักได้งัยฟระ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 29 บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว (หน้า 60) 25/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 26-03-2013 18:57:21

 :ruready ตีกันน่ารักดี.. จริงจริ๊งงง!!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 29 บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว (หน้า 60) 25/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 26-03-2013 19:11:58

คิม เกรียนตัวพ่อ :hao3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 29 บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว (หน้า 60) 25/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 26-03-2013 19:26:01

โอ้ยยยยยยยยยยย
น้องครีมหุงข้าวซะเป็นข้ามต้ม 55555555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 29 บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว (หน้า 60) 25/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 26-03-2013 19:55:32

ฮ่า ฮ่า ดุ๊กดิ๊กแกต้องช่วยว่าที่คุณพ่อจีบคุณแม่แล้วนะ จะได้ไม่เป็นเด็กกำพร้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 29 บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว (หน้า 60) 25/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: wi_OoO_wi ที่ 26-03-2013 20:01:39

ชอบแบบนี้มากกว่านะ

อ่านสบายตาดี

เอ้าาา น้องคิม คนบ้านได๋นิ  :hao7: :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 29 บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว (หน้า 60) 25/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: phoenixa ที่ 26-03-2013 20:05:41

ทั้งขำ ทั้งสงสารพี่ภพนะ
เปิดเผยจุดอ่อนให้น้องรู้เองด้วย
ต่อไปคงได้กินแต่ข้าวแฉะแล้วแหละ
กร๊ากกกกก
ช่วงนี้ต้องเชียร์พี่ภพเยอะๆ จะได้เนียนๆ ไปลวนลามน้องครีม

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 29 บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว (หน้า 60) 25/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 26-03-2013 20:06:56

เฮียนเพี้ยนชักไม่แน่ใจละ ... ตี๋เกรียนทำให้หนักใจบ่อย ๆ  :laugh:

ถอนตัวไม่ทันแล้วนะเฮีย .. เห็นอยู่ว่า .. ห ล ง มาก ..   :m12:

+1 ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 29 บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว (หน้า 60) 25/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Frote ที่ 26-03-2013 21:54:45

แอบสงสารคิมตอนโดนไข่ตุ๋นลวกปากนิดนึง
แอบคิดว่าจะมีโมเม้นต์อะไรบาง แต่ลืมไปว่าโดนงด
โถ......พี่ภพช่างน่าสงสาร 55555555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 29 บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว (หน้า 60) 25/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 26-03-2013 23:19:20

สู้ต่อไปนะพี่ภพ แฟนคลับเอาใจช่วยอยู่

น้องครีมเกรียนซะให้พอ


 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 29 บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว (หน้า 60) 25/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 27-03-2013 00:47:10

ชื่อตอนอ่านแล้วก็คิดถึงเพลงเลยค่าาาา ^^
สรุปเฮียภพต่อไปจะเป็นพ่อศรีเรือนให้นุ้งครีมสินะ
แต่งออกเรือนไปไม่อดตายแล้ว สามีทำกับข้าวให้กิน
ถ้าให้น้องทำให้รับรองพี่ภพอาจจะอดตายก่อน
หรือได้กินมาม่าครบสามมื้อแน่ ๆ  :katai1:

เมนูอาหารยั่วใจมาก พอนึกถึงไข่ตุ๋นแล้วก็อยากจะไปซื้อ
ไข่มาทำซะเฉย ๆ =w= อยากทำไข่ตุ๋นเนื้อเนียนเหมือนตูดเด็ก 555+
ยิ่งอ่านตอนกลางคืนก็รู้สึกว่ายิ่งหิวๆๆๆๆๆๆ

เทคนี้ดูน้องครีมเอาคืนได้หลายยกอยู่นะ ยังคงฉบับความกวนได้แบบ
เหมือนฟอร์มเดิมจะกลับคืนมาแล้วหลังจากโดนพี่ภพแกล้งจน
เป๋ไปแล้วหลายตอน ชอบตอนเล่นกับดุ๊กดิ๊กน่ารักดี
เจ้าหมาบ้านี่แทบจะย้ายตัวไปอยู่กับทุกคนที่ให้ขนมสินะ
ตะกระซะไม่มี  :hao6:

แอบเคืองคนเขียน ไม่ให้พี่ภพลวนลามนุ้งครีม  :hao7:
อยากอ่านฉากลวนลาม นิด ๆ หน่อย ๆ ให้พอชื่นใจ
แต่ยกนี้น้องลวนลามพี่ กร๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆ

ท่าทางอนาคตดวงความรักของเฮียยังไม่พุ่งรุ่งสุดขีดสินะ
สู้ต่อไปสามภพพพพพพพพพ !!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 29 บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว (หน้า 60) 25/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: FFS_Yaoi ที่ 27-03-2013 04:19:48

ขาดคน หุงข้าววว

แต่ท่าทางหุงเองจะดีกว่า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 29 บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว (หน้า 60) 25/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: railay ที่ 27-03-2013 07:32:23

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 29 บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว (หน้า 60) 25/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 27-03-2013 10:40:33

หึ หึ คิมจ๋า นู๋ก็ชนะเร่ืองกวนนึ่แหละจ่ะ ถ้าพี่ภพหมั่นไส้จัดหนักมา

จะหาว่าเราไม่บอกไม่ได้นะ หุ หุ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 29 บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว (หน้า 60) 25/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 27-03-2013 18:09:48

5555555 ขำตามเคย อยู่กับคิมคงไม่มีเบื่อ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 29 บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว (หน้า 60) 25/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 27-03-2013 20:03:19

จีบยากจิงคิมนางนี้ จะให้ตีมึนเหมือนคุ่นั้นก็ไม่ได้ คู่นี้สีสัน กัดกันตล๊อดดดด

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 29 บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว (หน้า 60) 25/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: kokilolylove ที่ 27-03-2013 20:43:14

กินข้าวด้วยคนได้ไหม?555555
จีบติดเร็วๆนะเฮีย โดนงดลวนลามคนอ่านก็อดฟินนะสิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 29 บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว (หน้า 60) 25/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Oilsaoo ที่ 28-03-2013 01:37:54

พี่ภพสู้ต่อไป
เอาชนะใจตี๋เกรียนให้ได้น่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 29 บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว (หน้า 60) 25/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 28-03-2013 11:31:47

ขัดใจๆๆๆๆๆ :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :katai1: :katai1: :katai1:
ทำอะไรมากก็ไม่ได้ แต่เเบบนี้ที่เป็นอยู่ก็ลุ้นดีนะ ว่าเมื่อไหร่จะมีเหตุการณ์ให้แบบ กิ๊กิ๊วววววกันไรงี้ อิอิ  :impress2:

คู่นี้นี่มันรบกันตลอดเวลา เล่ห์กลนี่แพรวพราวววววว ผลัดกันเสียรู้ตลอด น่ารักดี อีกหน่อยคงรักกันมากกกกกก  :ruready

ชอบรูปอีกแว้ววววววว  :man1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 29 บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว (หน้า 60) 25/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Nile ที่ 28-03-2013 11:52:42

ขาดคนหุงข้าว 55555
ข้าวแฉะเป็นข้าวต้มงี้หุงเองจะเวิร์คกว่าป่ะพี่ภพ  :eiei1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 29 บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว (หน้า 60) 25/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 28-03-2013 12:07:13

ภพ กับ เจี๊ยบ   ตาตี่พอกันเลย
ตื่นหรือยังนั่น  หน้าตาง่วงมากกกกก อิอิ

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 28-03-2013 19:56:35

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 30 - ยืดอก พกถุง

               
               “โทรศัพท์กับกระเป๋าสตางค์วางไว้บนโต๊ะ”

               “อือ”

               “แล้วจะโทรหา”

               สามภพพูดไว้อย่างนั้นก่อนจะโดนเขาดันหลังออกนอกอาณาเขตของรั้วบ้าน

               “ไม่ต้องโทรมาแล้วก็ได้ ผมไม่ใจอ่อนหรอก” เด็กหนุ่มยักคิ้วให้แขกไม่ได้รับเชิญ “ไม่งั้นมีแฟนไปนานละ”

               สามภพมองหน้าอีกฝ่ายนิ่ง นึกประหลาดใจขึ้นมานิดหน่อย คิมหันต์ยังลอยหน้าลอยตาเหมือนไม่รู้ว่าเพิ่งพูดอะไร หลุดปากอย่างนั้นหรือ? แต่สรุปว่ายังไม่มีจริง ๆ  ก่อนหน้านี้แค่คุยโวเท่านั้นสินะ ทำปากแข็งไม่เข้าเรื่อง

               “ดี” ชายหนุ่มลอบยิ้ม เอื้อมมือไปลูบผมอีกฝ่ายอ่อนโยน จังหวะเดียวกับที่คิมหันต์คล้ายเพิ่งจะรู้ตัวว่าพูดอะไรไม่เข้าท่าออกไปเสียแล้ว อยากเก็บถ้อยคำตัวเองกลับเข้าปากก็ไม่ทัน ได้แต่ปล่อยเลยตามเลย ทำไม่รู้ไม่ชี้ปล่อยสามภพพูดต่อแม้ตอนฟังนี่ถึงกับหน้าร้อนไปไหนต่อไหนแล้ว

               “เพราะต่อไปนี้มีพี่ได้คนเดียว”

               “เพ้อเหอะ!”

               เขาพ่นออกมาได้เท่านั้น บอกตัวเองว่าเย็นไว้ จากนั้นก็รีบดึงรั้วบ้านปิด ไม่ใส่ใจจะล็อคให้แน่นหนาอะไรอีกแล้วเพราะทำไปก็ไร้ประโยชน์ กันอะไรสามภพไม่ได้เลย นึกอยากเข้าเจ้าตัวก็ปีนรั้วเอาตลอด ปล่อยมันไว้อย่างนี้รอจนเจ้ใหญ่ของเขากลับบ้านดีกว่าจะได้ไม่ต้องหากุญแจไขบ่อย ๆ

               “กลับแล้วนะ”

               สามภพยังอิดออด บอกจะกลับ ๆ หลายรอบก็ยังยืนวนอยู่หน้ารั้ว วนไปวนมาจนละอองน้ำจับตามเส้นผมเสียเปียกชื้นไปหมดแม้ฝนจะหยุดตกได้ครู่ใหญ่แล้ว

               คิมหันต์กอดอกมองออกไปจากด้านในอย่างเหลืออด หากไม่พูดอะไรสักอย่างเฮียหมาบ้าอาจเฝ้าอยู่ตรงนี้ทั้งคืนก็เป็นได้

               “กลับดิ” เขากระตุ้น “ค่ำแล้ว”

               “อือ”

               อือเสร็จก็ยังยืนนิ่งอยู่ที่เดิมนั่นเอง

               “จะอยู่ถึงเมื่อไหร่เนี่ย!?” เด็กหนุ่มขมวดคิ้ว “ผมมีไอ้ดุ๊กดิ๊กเฝ้าบ้านแล้ว”

               “แต่เราก็ยืนอยู่ตรงนี้เหมือนกันนี่?”

               คิมหันต์อึกอัก เออเนอะ...แล้วเขามายืนทำซากอ้อยอะไรอยู่ตรงนี้ด้วย หนีเข้าในบ้านก็จบแล้ว สามภพจะเฝ้าจนกลายเป็นหินอยู่จุดเดิมก็ช่างหัวปะไร ตราบใดที่ไม่ปีนรั้วบุกรุกเข้ามาอีกรอบ

               “..แฮ่ม..” เขาส่งเสียงกระแอมแก้เก้อ  “แค่ให้มั่นใจว่าพี่จะไม่ดอดเข้าบ้านผมเท่านั้นแหละ”

               “สนุกหรือเปล่า?”

               คิมหันต์ชะงัก อยู่ ๆ อีกฝ่ายก็พาเปลี่ยนเรื่องหน้าตาเฉย ไม่รู้หมายถึงสนุกเรื่องอะไรเลยตอบไม่ถูก ได้แต่ยืนเงียบจนสามภพพึมพำต่อ

               “..เมื่อวานกับวันนี้”

               “หือ?”

               “ช่างเถอะ”

               ชายหนุ่มยักไหล่ พูดอะไรอีกอย่างซึ่งเขาได้ยินไม่ถนัด แต่คล้ายว่าเป็น “กลับละ”  ก่อนจะหันหลังพลางโบกมือให้เขาโดยไม่ได้มองมาสักนิด กดรีโมทที่กุญแจรถแล้วเปิดประตูเข้าไปนั่งข้างในเหมือนแถวนี้ไม่มีอะไรน่าสนใจนัก

               อึดใจต่อมาไฟหน้ารถก็สว่างวาบ เสียงหึ่ง ๆ ของเครื่องยนต์ทำงานกลางความเงียบงัน ทิ้งเขายืนงงอยู่หลังประตูรั้ว

               บทจะกลับก็กลับกันดื้อ ๆ อย่างนี้เอง

               หน้ารถเบี่ยงออกไปด้านข้างเล็กน้อยเตรียมออกสู่ถนนในหมู่บ้าน ด้วยระยะห่างระหว่างพวกเขา ฟิล์มติดกระจกสีเข้มและแสงริบหรี่ยามวิกาลเช่นนี้ ยิ่งทำให้มองไม่เห็นว่าคนข้างในกำลังทำหน้าแบบไหนอยู่

               และให้ตายเถอะ...คิมหันต์ไม่ชอบความรู้สึกนี้เลย

               “นี่..เฮียเพี้ยน!” เขาร้องเรียกเสียงดัง ไม่ถึงกับตะโกน และคิดว่าเจ้าตัวไม่น่าได้ยิน แต่ก็ยังอุตส่าห์พูดต่อไม่รู้เพราะอะไรเหมือนกัน

               “ที่หัวหินสนุกดี”

               รถเคลื่อนตัวช้า ๆ ออกจากริมรั้วบ้านเขา เนิบนาบไร้วี่แววว่าคนขับจะสะดุดอะไรแม้แต่น้อย สามภพอาจไม่ได้ยินเขาจริง ๆ  ซึ่งนั่นก็ดี...แต่คิดอีกทีก็ไม่ดี ตกลงดีหรือเปล่ายังไม่แน่ใจตัวเองนัก

               “แล้วก็นะ..ผมมีแผ่นชายนี่ครบแล้ว” เด็กหนุ่มเปลี่ยนเป็นตะโกนจนได้เมื่อล้อหมุนพาตัวรถออกห่าง เลื่อนรั้วเหล็กให้เปิดออกเล็กน้อยแล้วแทรกตัวมายืนหน้าบ้าน เดินตามออกไปเพียงสองสามก้าวก่อนจะหยุดอยู่ที่ตรงนั้นเมื่อรู้ตัวว่ากำลังทำอะไรอยู่  “ไม่ต้องซื้ออีกล่ะ!”

               มีเพียงเสียงครางต่ำจากตัวรถดังตอบเขา แต่เพียงครู่เดียวก็ค่อย ๆ เบาลงจนไม่ได้ยินอะไรอีกนอกจากเสียงร้องหงิงของดุ๊กดิ๊กที่เดินตามออกมายืนเฝ้าเจ้านาย

               เขาชะเง้อตาม จากตรงนี้มองเห็นแค่ท้ายรถเท่านั้น แสงไฟท้ายลดขนาดกลายเป็นดวงเล็กลงเรื่อย ๆ  และในที่สุดก็หายลับไปจากสายตา จากไปเช่นเดียวกับเสียงเครื่องยนต์เมื่อพาหนะคันเดิมเคลื่อนที่ลับหัวมุม

               “..เอาไว้จะให้ยืม” คิมหันต์บ่นพึมพำ ก้มลงเกาหูโกลเด้นรีทรีฟเวอร์ซึ่งเอียงหน้ารับพร้อมกับหาวออกมาอย่างเกียจคร้าน “...ลินคินพาร์คก็ด้วย..”


               เด็กหนุ่มกระซิบเบาหวิวท่ามกลางความเงียบ อยู่คนเดียวก็ยังทำวางมาดยักไหล่ไม่แคร์สื่อ


               “เผื่อไม่ชอบเพลงเกาหลี”


               ซึ่งเหลือแค่เขากับหมารักที่ได้ยิน

-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

               วีออสสีบรอนซ์ทองของสามภพเพิ่งจากไปครู่เดียวเท่านั้นเอง ยังไม่ทันได้เดินกลับเข้าบ้าน แสงไฟสีส้มสว่างโร่ก็สาดเข้าเต็มสองลูกตา เงยหน้าสู้จนตาหยีจึงเห็นว่าเป็นรถของบ้านเขาเอง เจ้ใหญ่กลับมาแล้ว

               คิมหันต์กุลีกุจอผลักประตูรั้วเปิด น่าสงสัยว่าวัน ๆ หนึ่งต้องลากมันเปิดปิดสักกี่รอบกัน ทุบทิ้งเสียเลยดีไหม ไหน ๆ ก็กันอะไรแทบไม่เคยได้อยู่แล้ว

               วัสสานะเห็นน้องชายตัวเองท่าทางกระตือรื้อร้นจะบริการผิดปกติถึงกับเปิดกระจกรถ ส่งเสียงร้องทักด้วยความประหลาดใจ

               “นี่ออกมายืนรอเจ้เลยหรือ?”

               คิมหันต์ก้มหน้าก้มตา ดึงปลอกคอหมารักลากเข้าบ้านแล้ววิ่งตามไปปิดประตูรั้ว ทำเบลอปล่อยผ่านเหมือนไม่ได้ยินคำถามของพี่สาว รอจนเธอจอดรถเรียบร้อยในโรงรถข้างบ้าน แล้วจึงเดินไปควงแขนเธอท่าทางเริงร่ากว่าระดับปกตินิดหน่อย อย่างน้อยที่สุดก็รู้สึกว่าชีวิตประจำวันของเขาเริ่มกลับมาแล้ว

               “เป็นไงบ้าง ติวหนังสือกับเพื่อน?”

               คิมหันต์สวมรอยพยักหน้ารับหงึกหงัก “ก็ดี” ก่อนจะเอ่ยทวงอย่างที่เคยโทรบอกเธอไว้ก่อนเขาออกจากบ้านไปเมื่อวาน “แล้วนี่หายไปเกินยี่สิบสี่ชั่วโมงทำไมเจ้ไม่เห็นตามผม”

               พูดได้เท่านั้นก็โดนส่งมะเหงกส่งลงกลางศีรษะทันที  “ไม่ตามอะไรล่ะ! โทรไปตั้งหลายรอบไม่เห็นรับสาย พอตอนหลังโทรไม่ติดเหมือนแบตฯหมดอีก กลับบ้านมานี่กะว่าถ้าไม่เจอเจ้จะไปตามที่ร้านเค้กอยู่แล้วเนี่ย”

               เด็กหนุ่มหัวเราะแหะ ๆ แม้ใจหล่นตุบไปอยู่ตาตุ่มเรียบร้อย นึกได้ว่าจะให้รับโทรศัพท์อย่างไรในเมื่อเขาเป็นคนปิดเสียงเองกับมือ แล้วจากนั้นมันก็อยู่กับสามภพมาตลอด วัสสานะพูดเหมือนคิดว่าเขาไปขลุกอยู่ร้านเค้กกับปิ่นหยกอย่างทุกที เถียงอะไรมากกว่านี้คงมีแต่จะเข้าตัวจึงรีบชวนคุยเปลี่ยนเรื่อง

               “เจ้ได้กินอะไรมายัง”

               หญิงสาวส่ายหน้า มื้อเย็นนั้นเธอกินบ้างไม่กินบ้างอยู่แล้ว (โดยเฉพาะช่วงที่รู้สึกว่าตัวเองเริ่มอ้วน) “แล้วนี่นายกลับมาเมื่อไหร่ กินอะไรรึยัง” เธอถามกลับ ซึ่งเขาก็ไม่ได้ตอบ

               วัสสานะเพียงแต่โคลงศีรษะเบา ๆ เอาเถอะ..เปล่าประโยชน์จะไปบังคับเจ้าเด็กดื้อ ได้แต่ยิ้มเอ็นดูแล้วยกมือโอบรอบคอน้องชายเดินเข้าบ้านไปด้วยกัน ทุกอย่างดูจะดำเนินไปด้วยดี จนเมื่อพวกเขาสองคนเดินถึงห้องโถง เจอแสงไฟสว่างชัดเจน พี่สาวคนโตจึงได้เห็นอะไรบางอย่างบนลำคอน้องชาย

               “....ครีม..”

               “หืม”

               “...ที่คอนั่น...”

               "!!"

               คิมหันต์สะดุ้ง หน้าร้อนวูบ ใจแป้วอย่างถึงที่สุด รีบเอื้อมมือไปตะครุบลำคอตัวเองไว้ทันที เขาพลาดแล้ว ไม่น่าเลย ทั้งที่คิดว่าควรเปลี่ยนเสื้อก่อน แต่วัสสานะก็กลับมาตั้งแต่เขายังไม่ทันมีโอกาสได้คุ้ยหาชุดเปลี่ยนหลังแยกกับสามภพที่หน้าบ้าน (ความจริงก็ลืมเองด้วย) ได้แต่หัวเราะออกมาแห้งเหือด “อ้อ...เนี่ยเหรอ..”

               หญิงสาวมุ่นคิ้ว พยายามก้มลงมาดูใกล้ ๆ ท่าทางเป็นกังวลพลางดึงมือเขาออก ใช้อำนาจความเป็นเจ้ใหญ่ดุด้วยสายตาจนต้องยอมผ่อนแรงตามให้เธอมองชัด ๆ จนได้  “นี่รอยจูบ? ใช่ไหม? ไปทำอะไรมา?”

               เขาตบหน้าผากตัวเอง รูดฝ่ามือลงมาปิดใบหน้า จบสิ้นกันคิมหันต์ ตายน้ำตื้นแท้ ๆ

               “..ก็...นั่นแหละ” ป่วยการจะปฏิเสธ ที่ควรทำคือภาวนาอย่าให้เธอเอาไปฟ้องป๊าตอนเจอกันครั้งหน้ามากกว่า “..ผมก็...อืม....โตแล้ว”

               วัสสานะอึ้งไปครู่หนึ่งก่อนจะถอนหายใจยาวเหยียด เริ่มต้นเทศนาทั้งที่พวงแก้มคนพูดเปลี่ยนเป็นสีแดงเสียเอง คิมหันต์หายออกไปจากบ้านหนึ่งวันกว่า บอกว่าไปติวหนังสือกับเพื่อน แต่แล้วเจอกันอีกทีก็มีรอยจูบเต็มคอขนาดนี้ เห็นแล้วเล่นเอาคนเป็นผู้ปกครองอย่างเธอจะบ้าตาย

               “เราน่ะเป็นวัยรุ่น เรื่องผู้หญิงเจ้ไม่ว่าอะไร มีแฟนก็ได้แต่อย่าให้เกินเลยนักเข้าใจไหม? เป็นผู้ชายต้องเป็นสุภาพบุรุษ ลูกสาวเขามีพ่อมีแม่”

               เขาพยักหน้าหงึกหงัก แสดงอาการสำนึกผิดเต็มที่ด้วยการก้มหน้าก้มตา ร้อนวูบทั้งหน้าลามถึงใบหู ถ้าเจ้ใหญ่จะรู้ว่าคนทำไม่ใช่ผู้หญิง แถมไอ้ที่ว่า ‘ลูกเขามีพ่อมีแม่’  ยังน่าจะเอามาใช้กับเขามากกว่าด้วยซ้ำ ในเมื่อเขาเองเป็นฝ่ายถูกกระทำแท้ ๆ ทำไมต้องมาฟังเธออบรมเรื่องความผิดที่ไม่ได้ก่อด้วย โลกไม่ยุติธรรมเลย

               คิมหันต์ปรับตัวเองให้อยู่ในโหมดหน้าสลด แม้ในใจร่ำร้องหาความเป็นธรรมแย่แล้ว ขณะที่หูก็ต้องฟังวัสสานะพร่ำบ่นเรื่องปัญหาสังคมอย่างการตั้งครรภ์ในวัยรุ่น ชิงสุกก่อนห่าม บ้านแตกสาแหรกขาด ร่ายยาวไปจนถึงปัญหาพ่อตาลูกเขยยิงกันตายขึ้นข่าวหน้าหนึ่งหนังสือพิมพ์ (มันมาถึงเรื่องนี้ได้อย่างไร?) พลางปลอบใจตัวเองด้วยความคิดแง่ดีสุดขอบโลกว่าสมควรดีใจแล้วที่พี่สาวเขาเข้าใจเช่นนั้น  เพราะหากเธอรู้ความจริงว่ารอยนี้ได้จากหนุ่มหน้าโฉดร่างถึกที่สารภาพแล้วว่าเป็นเกย์รุก แทนที่จะเป็นสาวน้อยขบเผาะวัยละอ่อนอย่างเธอคิดไปเอง ท่าทางคงได้ช็อคหนักกว่าเก่าเป็นแน่

               “ขอโทษครับ” เด็กหนุ่มเอ่ยรับจ๋อย ๆ และหวังให้เธอจบการบรรยายพฤติกรรมเหลวแหลกของวัยรุ่นสมัยนี้ลงเสียที เอ่ยยืนยันเสียงอ่อนอย่างน่าสงสารว่า “ไม่ทำอีกแล้ว”

               วัสสานะถอนหายใจเฮือกอีกครั้งอย่างพยายามตั้งสติ ท่าทางเธอคงเริ่มเข้าสู่ช่วงสุดท้ายของโอวาทในฐานะพี่สาวคนโตแล้ว

               “ไม่ได้มีอะไรกับเขาใช่หรือเปล่า”

               คิมหันต์ทำหน้าเหวอ  ‘เขา’  ในความหมายของวัสสานะคงเป็นสาวน้อยจิ้มลิ้มสักคน แต่ 'เขา'  ที่ปรากฏในหัวเด็กหนุ่มกลับเป็นเฮียหมาบ้าสติหลุดไปเสียนี่ และความคิดเช่นนั้นก็เล่นเอาท้องไส้ปั่นป่วนไปหมด

               “...จ..จะไปมีได้ไง...เจ้ก็”

               “ดีแล้ว” เธอยิ้มเนือย ๆ “มีอะไรให้บอกเจ้โอเคไหม? อย่าเก็บปัญหาไว้คนเดียว”

               “อือ”

               “แล้วนี่มีถุงยางหรือเปล่า?”

               “ห๊ะ!?”

               วัสสานะทำสีหน้าจริงจังใส่น้องชาย หากมีใครมาเห็นสภาพสองพี่น้องคงอดขำไม่ได้เพราะทำหน้าแดงแข่งกันจนคล้ายจะระเบิดออกได้อยู่แล้ว

               “ไม่ได้ส่งเสริมให้ไปทำอะไรอย่างนั้น..เลี่ยงได้ให้เลี่ยง แต่เป็นผู้ชาย ต้องรู้จักวิธีป้องกันไว้ด้วยเข้าใจไหม”

               เขาพยักหน้าเออออห่อหมก พี่สาวเขาจะจริงจังเกินไปแล้วหรือเปล่า นี่เหมือนกับมาเรียนวิชาสุขศึกษากันอีกรอบเลยทีเดียว

               “ไหนจะโรคติดต่ออีก คนเดี๋ยวนี้รู้หน้าไม่รู้ใจ”

               “อ่า..นั่นสิ”

               “เดี๋ยวไว้เจ้ไปเอาถุงยางจากที่ร้านให้พกติดตัว”

               ..มีพี่สาวบ้านไหนพูดจริงจังเปิดเผยอย่างนี้บ้างหนอ

               คิมหันต์เริ่มรู้สึกว่าทนฟังต่อไปไม่ไหวแล้ว มันจะไม่ใช่ปัญหาเลยหากคู่กรณีเขาเป็นเด็กสาวอย่างที่วัสสานะคิด แต่นี่ผู้ชาย..ผู้ชายแบบโคตรจะผู้ชายเลย พอเธอพูดถึงเรื่องพวกนั้นแต่ละทีก็มีหน้ามนุษย์หมาบ้าลอยขึ้นมาประกอบฉากเล่นเอาขนลุกซู่ไปหมด ควรแก่เวลาที่จะได้เปลี่ยนเรื่องกันเสียที

               “นี่ ๆ เจ้ยังไม่ได้กินอะไรใช่ปะ” เขาพยายามทำหน้าหมาน้อยเลียนแบบดุ๊กดิ๊ก ใสซื่อสุด ๆ แม้เรียกความเชื่อถือจากพี่สาวตัวเองแทบไม่ได้เพราะเธอรู้แกวหมดแล้ว แต่ก็ยังอุตส่าห์ใจดีฟังเขาอ้อนต่อ “หิวยัง..มาพักกินอะไรทางนี้ก่อน”

               วัสสานะเลิกคิ้ว เดินตามเขาตัดพื้นที่ว่างไปยังโต๊ะอาหารอีกฝั่ง

               "เห?"

               แล้วก็พบสิ่งที่ต้องเรียกว่าค่อนข้างแปลกประหลาดทีเดียว สำหรับกรณีที่คิมหันต์อยู่บ้านคนเดียวเช่นนี้แล้วจะมีจานกับข้าววางไว้บนโต๊ะ ไม่ใช่แค่กล่องพลาสติกของอาหารสำเร็จรูป หรืออย่างดีก็ข้าวโปะไข่เจียวไหม้ ๆ

               “นี่...ทำกับข้าว?” วัสสานะแสดงสีหน้าประหลาดใจ “อะไรน่ะ? ไส้กรอก..กะหล่ำปลี....”

               “กะหล่ำปลีผัดน้ำปลา” เด็กหนุ่มช่วยต่อ ภูมิใจนำเสนอประหนึ่งว่าเป็นฝีมือตัวเอง “เจ้ชิมดิ...อร่อยดี คล้าย ๆ แบบ...จำร้านนั้นที่เราเคยไปสั่งกินเมื่อปีก่อนได้เปล่า”

               “หืม?” หญิงสาวรับช้อนมาตักเข้าปาก เคี้ยวไปได้หน่อยเดียวก็มั่นใจแล้วว่าไม่ใช่ฝีมือน้องชายตัวเองแน่นอน  คิมหันต์ปกติทำได้แค่ไข่เจียวไหม้เกรียมเท่านั้นแหละ “อร่อยนี่”

               “ไข่ตุ๋นอร่อยกว่านี้อีก” เด็กหนุ่มยิ้มร่า “แต่กินหมดไปละ”

               “ใครทำ...ไม่ใช่นายหรอกใช่ไหม? คนที่ใช้ไมโครเวฟได้แค่อุ่นอาหารกับระเบิดไข่น่ะ”

               “ผมเลิกระเบิดไข่แล้วน่า” เขาบ่นหงุงหงิง เคยทำแค่ครั้ง(หรือสองครั้ง?)เท่านั้นเอง พี่สาวเขายังเอามาล้อจนทุกวันนี้ “ดูถูกฝีมือผมขนาดนั้นเชียว”

               วัสสานะส่ายหน้าเอ็นดู ลูบผมเด็กหนุ่มป้อย ๆ  “น้องชายคนเดียวทำไมเจ้จะไม่รู้ ตกลงนี่ใครทำให้? หรือว่าไปซื้อมา”

               “เจ้กินข้าวก่อนดิ หิวปะ?”

               “นอกเรื่องอีกละ”

               “น่า ๆ”

               คิมหันต์ดันหลังพี่สาวลงนั่งบนเก้าอี้ วิ่งหายเข้าไปในครัวแล้วกลับมาพร้อมกับจานข้าวเพื่อวางลงตรงหน้าเธอ เหตุการณ์นี้ทำหญิงสาวประหลาดใจขึ้นมา วันนี้ดูเป็นเด็กดีเชียว แม้ความจริงคิมหันต์ก็เป็นเด็กดีของบ้านอยู่แล้ว เว้นแต่เรื่องปากเสียและกวนประสาทไปหน่อย

               ทว่าพอเธอก้มหน้าลง หยิบช้อนส้อมขึ้นมาเตรียมจะตักข้าว ก็ถึงกับต้องทำคิ้วผูกเป็นปมด้วยความสงสัย

               “ครีม ทำไมข้าวแฉะอย่างนี้?”

               “เลิกเรียกครีมเถอะ” เด็กหนุ่มบ่นอย่างไร้ผล “ผมชอบกินข้าวแฉะเจ้ก็รู้”

               “ไม่ใช่ละคุณน้องรัก” เธอส่ายนิ้วไปมาอย่างรู้ทัน “ปกติไม่หุงแฉะอย่างนี้สักหน่อย นายแค่ชอบกินนิ่ม ๆ ไม่ใช่หรือ เปียกฉ่ำแบบนี้มันข้าวต้มชัด ๆ”

               คิมหันต์เลิกคิ้ว ทำปากจู๋น้อย ๆ พร้อมกับเสมองไปทางอื่น ไม่เถียงสักคำเพราะนั่นถูกต้องดังเธอว่าทุกประการ “ความจริงวันนี้ผมอยากกินข้าวผัดปู”

               วัสสานะถอนหายใจ น้องชายเธอถนัดนักเรื่องเฉไฉไปเรื่อยเปื่อย ถามอะไรก็ตอบอีกอย่างตามอารมณ์เจ้าตัว “แล้วไหงมาจบที่ข้าวชุ่มน้ำอย่างนี้ได้ล่ะ”

               เด็กหนุ่มยักไหล่  ขโมยเอาส้อมจิ้มไส้กรอกเข้าปากอีกชิ้น ย่อตัวนั่งลงตรงข้ามกับเธอแต่หันหน้าไปทางโทรทัศน์ซึ่งกำลังเสนอข่าวภาคค่ำ พึมพำขึ้นมาลอย ๆ แทรกกับเสียงผู้ประกาศข่าว  “นี่..เจ้รู้ไหม...”


               “หือ?”


               “..หมาบ้าไม่ชอบกินข้าวแฉะละ”


               “อะไร?” เธอเลิกคิ้ว  “ดุ๊กดิ๊กหรือ? ฉีดวัคซีนพิษสุนัขบ้าแล้วนี่”


               “แต่ก็กินหมดเลย” เขายังคงพึมพำต่อ ซึ่งมีแต่จะทำให้คนฟังยิ่งงงหนัก “น่ารักปะ?”


               “...?”


               เพราะเด็กหนุ่มหันหลังอยู่เธอจึงไม่เห็นว่าเขากำลังอมยิ้ม และถึงเห็นวัสสานะก็ไม่เข้าใจอยู่ดีว่าพ่อน้องชายตัวแสบพูดถึงเรื่องอะไร

-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

ยังมีต่อค่ะ
v
v
v

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 29 บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว (หน้า 60) 25/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 28-03-2013 19:57:05

ยกที่ 30 (ต่อ)










               ทั้งที่บอกเองว่าจะโทรมาแท้ ๆ 


               ทว่าตั้งแต่แยกจากกันวันนั้น เขาก็ไม่ได้ยินเสียงสามภพอีกเลย

               ...วืดด...ดด...

               โทรศัพท์มือถือเขาสั่นเป็นจังหวะสั้น ๆ ครั้งหนึ่งอยู่ในลิ้นชักโต๊ะเรียน เดาไม่ยากว่าเป็นแจ้งเตือนข้อความแชตจากใคร

               ‘กลับบ้านยัง’

               คิมหันต์จ้องมองมันนิ่งงัน จำนวนข้อความซึ่งเขาแทบไม่ได้ตอบเรียงลงมายาวเหยียด สารพัดรูปแบบตั้งแต่คำถามธรรมดาสามัญอย่าง ‘อยู่ไหน’  ‘ตื่นยัง’  ‘ฝันดี’  ‘อย่าไปลวนลามใครเข้าล่ะ’ (อันนี้รู้สึกว่าเริ่มไม่ค่อยปกติ เห็นเขาเป็นพวกโรคจิตหรืออย่างไร?) ‘เลิกกินแต่ข้าวกล่องสำเร็จรูปได้แล้ว’  ตอนได้ข้อความนี้เขาตกใจมาก เพราะกำลังจะเอาข้าวกล่องไปเข้าไมโครเวฟอยู่พอดี เริ่มระแวงว่าโดนแอบติดกล้องวงจรปิดขนาดจิ๋วไว้ในบ้านบ้างหรือเปล่า

               หรือบางครั้งก็ลามปามขึ้นมาหน่อย วันดีคืนดีก็มีข้อความ ‘ไอ้ตี๋เกรียน’ เด้งขึ้นมาไม่มีเหตุผล ทั้งที่ประโยคล่าสุดยังบอก ‘คิดถึง’ อยู่แท้ ๆ  จากนั้นก็เงียบหายไปอย่างไร้ร่องรอยอีกเป็นวันเพื่อจะตามมาด้วยคำสั้น ๆ ระบุแรงบันดาลใจไม่ได้ว่า ‘หมาน้อย’

               เด็กหนุ่มส่ายหน้ากับมือถือตัวเอง สามภพเพี้ยนแบบสุกงอมแล้วจริง ๆ

               เลยเวลาเลิกเรียนมานิดหน่อย ปิ่นหยกและอาทิตย์กลับก่อนแล้วเพราะต้องรีบไปทำงานที่ร้านเค้กต่อช่วงเย็น เช่นเดียวกับนักเรียนส่วนใหญ่ในห้องซึ่งบางตาลงเรื่อย ๆ  เหลืออีกเพียงสองคนเก็บกระเป๋าเตรียมจะกลับบ้าง

               คิมหันต์เหลือบมองรอบตัว เพื่อนสองคนสุดท้ายสะพายกระเป๋าเดินออกนอกประตูห้องไปแล้ว เหลือเขาหยิบสมุดขึ้นมากาง นั่งทำโจทย์ที่ค้างอยู่เมื่อบ่ายต่อเพียงลำพัง เสร็จแล้วตั้งใจว่าจะแอบทิ้งหนังสือไว้ที่โรงเรียนสักเล่มสองเล่ม

               ...วืดดด..ดด...

               โทรศัพท์มือถือสั่นอีกครั้งทำเขาสะดุ้งน้อย ๆ ด้วยกำลังจดจ่อกับงานตรงหน้า ขัดจังหวะจริง ๆ ให้ตาย เขาล้วงมือเข้าไปใต้ลิ้นชัก ควานหยิบอุปกรณ์สื่อสารขึ้นมาโดยไม่ได้ละสายตาจากสมุด เอามันวางไว้ข้างมือบนโต๊ะ ก่อนเครื่องมือสื่อสารนั้นจะสั่นอีกครั้งอย่างเรียกร้อง จบเลย..ลืมไปแล้วว่าคำนวณถึงไหน

               “เฮ่อออ..ออ...” เขาพ่นลมหายใจยาวเหยียด เปิดดูข้อความซึ่งถูกยิงมาทางไลน์แล้วตั้งใจจะว่าตอบส่ง ๆ ให้จบไปเสีย จะได้เลิกวุ่นวายอีกสักสามสี่ชั่วโมงก็ยังดี

               ‘อยู่ที่ไหน?’

               ‘บ้าน?’

               ‘โรงเรียน?’

               ‘ร้านเค้ก?’

               คิมหันต์ขมวดคิ้ว ส่งมาเป็นชุดเลย เกิดสงสัยใคร่รู้อะไรขึ้นมาอีกเนี่ย เขาเลื่อนสายตาไปยังช่องพิมพ์ข้อความ เอานิ้วจิ้มรัวลงบนคีย์บอร์ดต๊อกแต๊ก

               ‘อยู่เกาหลี’

               ‘เดี๋ยวโดนเตะ’

               เด็กหนุ่มหัวเราะ ตอบมาอย่างไวเหมือนพิมพ์รอไว้เชียว อาจรู้ว่าหากเขาตอบคงกวนประสาทกลับไปเป็นแน่ เขาเอนหลังพิงพนักเก้าอี้ กระดิกเท้าอย่างนึกสนุก ซึ่งนั่นล้วนเป็นไปโดยไม่รู้ตัว

               ‘มีอะไร’

               ‘รีบกลับบ้าน หนึ่งทุ่มจะไปรับ’

               เขามองข้อความเอาแต่ใจนั้นอย่างไม่อยากเชื่อ นี่อะไรกัน พูดเองเออเองเสร็จสรรพ เป็นหน้าที่เขาหรือกับการต้องไปนั่งรอตรงเวลาเพื่อให้โดนลากไปไหนอีกแล้วก็ไม่รู้

              ‘ไปไหน’ เขานั่งพิมพ์ยุกยิก ‘ถ้าไม่ใช่กรุงโซลผมไม่ไป’

               สติกเกอร์ลายพี่หมีหน้านิ่งมีฉากหลังเป็นไฟลุกพรึ่บถูกส่งกลับมา ยิงรัวด้วยรูปเดิมซ้ำ ๆ รวมแล้วถึงหกครั้ง เฮียเพี้ยนบ้าไปแล้ว! ชั่วขณะที่คิดว่าคงจบกองทัพสติกเกอร์พี่หมีไฟลุกจากอีกฝ่าย อันที่เจ็ดก็เด้งขึ้นมาบนหน้าจอ...และแน่นอนว่าลายเดิม ทั้งเครื่องมีสติกเกอร์แค่ชุดเดียวหรืออย่างไรกัน

               ‘คืนนี้การบ้านผมเยอะ’

               เขาพยายามเลือกคำตอบให้ฟังดูเป็นเด็กดี เลี่ยงแบบเนียน ๆ  อย่างน้อยก็เข้ากับกฎไม่รบกวนการเรียนที่พวกเขาเคยตกลงกันไว้

               ‘เดี๋ยวสอน’

               แต่ดันโดนดักทางเสียนี่

               ‘ยุ่งอะไรวะ’

               คิมหันต์นึกว่าจะมีพี่หมีไฟลุกตัวที่แปดถูกส่งมาเสียแล้ว ทว่าสิ่งที่เห็นกลับเป็นแค่ข้อความสั้น ๆ ซึ่งเหนือความคาดหมายพอดู


               ‘คริสต์มาสอีฟ’


               หลังจากนั้นโทรศัพท์ก็นิ่งสนิทเหมือนเป็นของโชว์ตามเคาน์เตอร์มือถือ ไม่มีข้อความหรือสติกเกอร์อะไรเด้งขึ้นมาอีกเลย

-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

               “ครีม จะไปไหน?”

               “หา?..ผมหรือ” เด็กหนุ่มชี้ตัวเอง พยายามไม่ส่อพิรุธด้วยการทำหน้างงงวยส่งให้เธอ  “ไม่นี่...ไม่ได้ไปไหนสักหน่อย”

               วัสสานะเลิกคิ้ว ไล่มองสภาพน้องชายตัวเองตั้งแต่หัวจรดเท้าอีกครั้ง ผมสีทองอร่ามเซ็ตไว้อย่างดี ปกติอย่าให้ได้บรรยายเชียวว่าอยู่บ้านปล่อยหัวยุ่งเหยิงเป็นรังนกขนาดไหน เสื้อยืดแขนสามส่วนสีดำสนิท กางเกงยีนส์...แล้วนั่น เข็มขัดด้วย เนื้อตัวหอมฉุยหลังอาบน้ำเสร็จ ปกติใครเขาแต่งชุดแบบนั้นเข้านอนกัน

               “แบบว่า...” คิมหันต์หันไปหมุนรีโมทโทรทัศน์เล่นแก้เก้อ “เอามาใส่เล่นน่ะ ไม่ค่อยได้ใส่เดี๋ยวเก่าหมด”

               “พอเลย” หญิงสาวกลอกตา “อย่ามาทำบ่ายเบี่ยง”

               “เปล่า”

               “แล้วเป้นั่น?”

               “...ก็ความจริงแล้ว..”  เด็กหนุ่มยิ้มเจื่อนนิดหน่อย เหลือบมองนาฬิกาอย่างวิตกจริต อีกไม่กี่นาทีจะหนึ่งทุ่มตรง ระหว่างนั้นก็ขบริมฝีปากตัวเองแน่นอย่างชั่งใจ ไม่อยากโกหกเลยให้ตาย เอาแค่ว่าพูดความจริงแต่บอกไม่หมดแทนแล้วกัน 

               “กะจะไปติวหนังสือกับเพื่อนอะ”

               ว่าแต่ทำไมเขาต้องยอมทำตามคำสั่งกัน แย่ชะมัด หลังจากนั้นไม่ว่าจะส่งข้อความปฏิเสธไปเท่าไรสามภพก็ไม่ตอบกลับมาอีกเลย แถมโทรไปยังไม่รับสายอีก รู้ตัวอีกทีก็อาบน้ำอาบท่าแต่งตัวหล่อ ขนหนังสือและการบ้านวันนี้ใส่กระเป๋าเป้เรียบร้อย

               วัสสานะเลิกคิ้วอย่างข้องใจ เคียงคอมองเขาครู่หนึ่ง สุดท้ายก็ถอนใจอย่างแก่ ๆ

               “ยังจำที่เจ้สอนเมื่อวันนั้นได้ใช่ไหม?”

               เขาพยักหน้ากระตือรือร้น “ได้ ๆ รับรองไม่มีอะไรนอกลู่นอกทาง”

               “ดี แล้วไปยังไง ไปกี่โมง เอาไว้พาเพื่อนคนนั้นมาให้เจ้รู้จักด้วยก็ดี”

               “โห..” คิมหันต์ทำหน้าเหยเก “มาเป็นชุด”

               “น้องครีมคะ”  พี่สาวที่รักเอ่ยเสียงเย็นเฉียบ ฟังแล้วถึงกับหนาวสะท้านด้วยรู้สึกไปเองว่ามีความผิดติดตัวตลอดเวลา เล่นเอาต้องไล่ตอบทีละคำถามอย่างปอดแหก ในเมื่อชีวิตเขาที่นี่อยู่ภายใต้การปกครองของเธออย่างเป็นทางการโดยรับอำนาจมาจากป๊ากับม้าที่ต่างจังหวัดอีกที

               “ก็เดี๋ยวมีรถมารับ ตอนทุ่มนึง แล้วก็...เจ้รู้จักอยู่แล้วแหละ”

               รู้จักอยู่แล้วหรือ? หญิงสาวนิ่งไป นั่งนึกถึงเพื่อนแต่ละคนของคิมหันต์ที่เธอเคยเจอ ซึ่งนั่นทำให้วางใจได้ในระดับหนึ่ง เพราะอย่างน้อยเท่าที่รู้ก็ไม่มีใครนิสัยเลวร้าย

               แต่นั่นแหละ..ป้องกันไว้ก่อนไม่ใช่เรื่องเสียหลาย

               “อย่าลืมพกถุงยาง”

               คิมหันต์หน้าแดงแจ๋ มุดตัวลงไปหลบใต้พนักพิงโซฟา ตอบกลับมาเสียงสั่น

               “..ร..รู้แล้วน่า...”


               วัสสานะไม่ยักรู้ว่าน้องชายของเธอจะขี้อายขนาดนี้

- หมดยกที่ 30 -

-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

เอาละ ยืดอกพกถุงค่ะ 5555 =///=
เด็กปากแข็งก็เงี้ย เฮียก็อย่าเพิ่งถอดใจ (ฮา)


พบกันตอนหน้า ขอบคุณคนอ่านที่น่ารักค่าาา ม๊วฟฟฟฟฟฟ
 :mew1: :L1: :pig4: :กอด1: (อีโมใหม่น่ารักเชียว)
ของแถมแว้บไปดูในเพจก่อนนะค้า เดี๋ยวรอบหน้าตามมาอัพ ติดงานต่อแฮ่ก ๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: cutybuay ที่ 28-03-2013 20:00:19

 :z13: เย่ เย่ ได้จิ้มคนเขียน

อ่านจบแล้ววววว
ตอนที่แล้วยังเกรียนใส่กันอยู่เลย มองไม่ออกว่าไอคู่นี้มันจะรักจะหวานกันได้ไง  :hao4:
แต่ตอนนี้ โอ้ยยยย หนูครีมน่ารักมากกกก อิปร้าแทบหุบยิ้มไม่ได้เลยตอนพูดถึงอิพี่ภพกับเจ๊ใหญ่ 'น่ารักปะ?'  :katai2-1: :ling1:
ถึงตอนนี้อิเฮียจะออกน้อยไปหน่อยมาแค่ข้อความ แต่เป็นตอนที่อ่านแล้วมีความสุขจริง ๆ ได้แค่นี้อิป้าก็ยิ้มจนแก้มจะแตกอยู่แล้ว
แล้วถ้าเป็นแฟนกันเมื่อไหร่สงสัยอิป้าคงหัวใจวาย  :heaven

หนูครีมเริ่มรู้สึกและ คาดว่าคงไม่ต้องรอถึงปีแน่นอน อิเฮียชนะแน่นอน ฟันธง

รอตอนต่อไป อยากอ่านที่สุด อิเฮียจะพาน้องไปไหนหว่า? อุคริ อุคริ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: pilar ที่ 28-03-2013 20:12:14

แปะไว้ก่อนค่ะ เดี๋ยวมาอ่าน  :katai5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: AfternoonTea ที่ 28-03-2013 20:14:56

 :mew1: :mew1: :mew1: แอร๊ยยยย ตอนนี้น้องครีมน่ารักจังเลย ชอบจัง

อ่านแล้วเขินตาม ชอบตอนที่บอกว่า หมาบ้าไม่ชอบกินข้าวแฉะ แต่ก็กินหมด น่ารักปะ อิอิอิ  :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 28-03-2013 20:21:52

พระเจ้าาาาา ตอนนี้คิมน่ารักเป็นบ้าาาา  :ling1:

 :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 28-03-2013 20:22:26

น้องครีมแต่งตัวรอเลยนะ ขอให้อิพี่ภพเบี้ยวนัดและให้น้องครีมโกรธ  :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: misso ที่ 28-03-2013 20:24:57

อุ๊ย น้องคิมน่ารัก

เขินตามคิม :o8:

เอาอีกๆ เค้าจะอาวอี๊กกกก :ling1:

ปอลอ ทำไมโหมดต่อหน้ากับลับหลังพี่ภพจะต่างกันงี้จะหนูคิม :hao3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: namngern ที่ 28-03-2013 20:34:55

:katai2-1: แหมมม คิมจ๋าา
ปากบอกไม่ชอบๆ ใจแข็ง แต่การกระทำนี่ไปคนละทางเลยนะ55
ชอบบบบ ว่าเขาเพ้อ แต่ตัวเองก็แอบมาเพ้อเบาๆ
อย่าลืมพกถุงนะน้องครีม อาจไม่ได้ใช้เอง
แต่เอาไปเผื่อคนที่ต้องใช้ด้วยน้ะ ก๊ากกกกก
อยากอ่านต่ออออ
รออ่านตอนต่อไปจ้าาา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 28-03-2013 20:39:22

ถ้าเจ๊ใหญ่รู้ล่ะ ว่าไปติวหนังสือกะใคร คิคิคิคิ :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: 

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: YOSHIKUNI RUN ที่ 28-03-2013 20:42:34

 พกๆ ไว้น่ะดีแล้วค่ะ
จะได้สะดวก เอ้ย ไม่ใช่ จะได้ปลอดภัย อิอิ

ตอนนี้ น้องคิมดูน่ารัก ดีจังเลยอ่ะ
 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: ❥ʞαxiќɒ。 ที่ 28-03-2013 20:45:50

น้องครีมมมมม!! หลุดออกมาเพียบเลยนะ!! 55555
โธ่.. อยากให้พี่ภพได้ยินตอนพูดกับดุ๊กดิ๊ก(?)จริงๆ! >//<

ตอนที่น้องพูดว่า 'หมาบ้าไม่ชอบกินข้าวแฉะละ แต่ก็กินหมดเลย น่ารักปะ?'
นี่แบบ... โฮกกกกกกกกกกก!! น่าร๊ากกกกกกกกก น่ารักโคตรๆ!!(ไม่ได้หมายถึงเฮียเพี้ยนนะ!555) น่ารักไปม้ายยยย ><
เพิ่งพนันกันไม่ถึงวันด้วยซ้ำ น้องครีมเอ๊ยย!! จะรู้ตัวมั้ยเนี่ยว่าตัวเองแพ้พี่ภพเต็มๆแล้วล่ะ! xD

แล้วยังมีการแอบงอนนิดหน่อยที่พี่ภพไม่ยอมโทรมาด้วยอ่ะ... อ๊ากกกกก >[]<
รู้สึกน้องเริ่มมีอาการเหมือนพี่ภพตอนก่อนยอมรับใจตัวเอง 555555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Takarajung_TK ที่ 28-03-2013 20:52:02

ตอนนี้น้องคิมน่ารักอ่ะ
ท่าทางเฮียไม่ต้องรอนานถึงหนึ่งปีหรอก

 :mew3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: both^^ ที่ 28-03-2013 20:54:36

แหมมมมไม่ค่อยจะรอเลยเนอะ

 :hao3: :hao3: :hao3: :hao3: :hao3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Noah ที่ 28-03-2013 20:58:50

โอ้ย น้องครีมน่ารักง่ะ ไม่ต้องรอถึงปีหรอก ไม่เกินสามเดือนหรอก พี่ภพขยันหน่อยได้เป็นแฟนแน่  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 28-03-2013 21:07:02

น้องครีมมมมมม บอกไม่ไปๆแต่พร้อมเชียวนะ แหน่ะๆๆ


 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Theznux ที่ 28-03-2013 21:07:18

อร๊ายยย น้องคิมน่ารักมากข่าาา เริ่มชอบสามภพแล้วใช่มั้ยล่าา  :hao7: :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 28-03-2013 21:11:19

น้องครีมเพ้อได้น่ารักมากๆๆๆๆ :mew1:

รอดูว่าพี่ภพจะพาน้องไปสอนหนังสือที่ไหน


 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Saantos ที่ 28-03-2013 21:11:53

ไม่ชอบข้าวแฉะ แต่กินหมดเลย น่ารักป่ะ

แอร๊ยยยยยยย
 :hao6: :hao6: :hao5: :hao5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 28-03-2013 21:13:17

“น่ารักปะ?”

ประโยคนี้ถามเจ๊ใหญ่หรือถามใจตัวเองกันแน่คะน้องครีมมมมมมมมมมมมมมมมมมม  :katai2-1:
หวังว่าคงไม่ต้องใช้ถุงยางในคืนคริสมาสอีฟนะ 55555555555555555555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ju ที่ 28-03-2013 21:18:38

แอร๊ยยยยยยย ลับหลังแอบคิดถึงคุณพี่ภพนะน้องครีม อร๊ายยยยยยยยยยย

 :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: raviiib❁ ที่ 28-03-2013 21:29:56

ครีมซึนได้โล่อะเค่อะ :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 28-03-2013 21:33:48

อั๊ยย่ะๆๆๆ แบบนี้เค้าเรียกว่าน้องครีมมีใจชัดๆอ่าาาาาา  :-[
พี่ภพนี่ก็จีบแบบคนเถื่อนเหลื๊อเกิน แมสเซจง่อยๆแบบนั้น ถ้าเป็นคนอื่นคงโดนคัดออกไปนานแล้วนะคะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: kara-lilly ที่ 28-03-2013 21:37:48

อ่านชื่อตอนแล้วแบบ กิ๊บกลิ้ววว มว๊าก ลุย อ่ะ :katai5: กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก :katai1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 28-03-2013 21:40:28

อยากกรีดร้องกับประโยคนี้ของน้องครีม  :-[
  “..หมาบ้าไม่ชอบกินข้าวแฉะละ”
  “แต่ก็กินหมดเลย” เขายังคงพึมพำต่อ ซึ่งมีแต่จะทำให้คนฟังยิ่งงงหนัก “น่ารักปะ?”
 

เฮียภพสู้ๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Frote ที่ 28-03-2013 21:46:09

ถ้าเจ๊ใหญ่รู้ขึ้นมาจะเป็นยังไงคะเนี้ย  :katai2-1:
แหม แค่คิดก็เขินแทน......

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 28-03-2013 21:49:07

นู๋คิมน่ารักแท้เหลา อิอิ :mew1: :mew3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: pilar ที่ 28-03-2013 21:49:45

 :ling1:

น้องครีมซึน~
น้องครีมซึน~
น้องครีมซึน~
น้องครีมซึน~

 :hao7:

น้องครีมเริ่มชอบพี่ภพแล้ว~ >w<!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Oo_oO ที่ 28-03-2013 21:50:44

น้องคิมน่ารักกกก
คุณพี่สาวดูจะชิวมากก
ถ้ารู้ว่าสาว(?)คนนั้นคือสามภพจะเป็นไงเนี่ย 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Asuke ที่ 28-03-2013 21:51:26

ไม่นานหรอก ความลับหลุดออกมาเพียบเลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: ploetkrai ที่ 28-03-2013 21:53:58

ตอนนี้คิมโคตรน่ารักเลยอ่ะ
ฮือออออออออออออ   :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Mengjie_JJ ที่ 28-03-2013 21:57:48

ก่อนอื่นต้องขอโทษคนเขียน ไม่ได้มาคอมเม้นให้ซะนาน
คนอ่านไม่ค่อยว่างเลยค่ะ แต่จะพยายามมาเม้นให้ได้บ่อยๆ

น้องครีม เขิน น่ารักมาก
ถ้าพี่สาวรู้ว่าเป็นพี่ภพคงจะอึ้งทึ่งทีเดียว
สาบส่งน้องครีม ขอให้ได้ใช้ถุง ฮ่าๆๆๆๆ

 :hao7:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: mellowshroom ที่ 28-03-2013 22:13:19

พอไม่เกรียนแล้วน่ารักหว่ะ  :katai2-1:

แต่ที่จะไปโซลอ่ะ ไปหาชายนี่อะป่าว พาเค้าไปด้วยจิ ..คิคิ  :hao7:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: from_mars ที่ 28-03-2013 22:15:22

เจ้ ชี้นำ!
น้องคิดเตลิดไปไกลแล้วนั่น 555
เจอหน้า มีหวัง ไปไม่เป็นแน่ๆ
รออ่านต่อนะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: toou ที่ 28-03-2013 22:24:56

พาสนี้น้องครีมน่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :impress2: :-[
อ่อนข้อลงเยอะเลยยยยยยยยยยยยยยย :mc4:
พกถุงด้วยข่าาาาาาาาาา  ฮี๊ววววววววว :haun4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: kp ที่ 28-03-2013 22:52:08

น้องครีมสับสนอ่ะ อะไรบอกว่าจะโทรมาแล้วเงียบ มันทำร้ายความรู้สึกเข้าใจหมายยยยยยยยยยยย...อ้ายเฮียเพี้ยนนนน...

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 28-03-2013 22:55:29

ช่าย~ยืดอกพกถุงเป็นตัวอย่างที่ดี ว่าแต่คิมที่ทำเหมือนไม่อยากไปกลับแต่งตัวรอซะงั้น คริสมาสอีฟซะด้วย~

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 28-03-2013 23:08:49

อ่าววว คิมหันต์บอกเจ๊ใหญ่ว่ารู้จักแล้ว เด้วก็เจอ งี้ก็แปลว่า ตอนหน้า ก็เปิดตัวพี่ภพแล้วอ่าสิ

งี้เจ๊ใหญ่เงิ๊บบบบบ!!!

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Oilsaoo ที่ 28-03-2013 23:19:06

น้องครีมน่ารักจังเลยย
ชอบบบบ >,<

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: beery25 ที่ 28-03-2013 23:30:10

1 ปี น่าจะติดเร็วกว่าที่คิด แต่เฮียภพต้องอดลวนลาม 1  ปีเต็มซินะ รึถ้าจีบติดระยะเวลาที่เหลือโมฆะ :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 28-03-2013 23:32:31

เหมือนจะไม่เต็มใจไปใช่ปะ แต่เตรียมพร้อมซะขนาดนั้น
ตอนนี้ต่างคนต่างมีความรู้สึกดี ๆ ให้กัน
เจ๊ใหญ่จะรู้ไหมนี่ สิ่งที่ให้คิมพก เป็นสิ่งที่จะเอามาใช้กับน้องพี่นะ เหอๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: ReiSei ที่ 28-03-2013 23:48:16

เฮ้ย เฮ้ย เฮ้ยยยยย  น้องคิมมมม  ฮ่าๆๆๆ เสร็จหมาบ้าแน่นอน ดูท่าจะไปแล้วครึ่งใจ  :mew1: :mew1: :man1: :man1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 28-03-2013 23:50:30

สามภพเห็นอาจจะหื่นว่าคิมเตรียมพร้อมนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 28-03-2013 23:56:11

น่ารักจุงเบยยยยยย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 28-03-2013 23:57:14

ถ้าเจ๊ใหญ่เห็นเฮียหมาบ้าเป็นคนมารับแล้วจะว่ายังไงเนี่ย  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Gutjang ที่ 29-03-2013 00:08:29

 ปฏิเสธไม่ลง แถมยังรอเค้าอีกน้อ :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: hobazaki ที่ 29-03-2013 00:12:35

กรีซซซซซซซซซซ จริงๆ หนูครีมก็แอบหวั่นไหวแต่ทำกลบเกลื่อนนี่นา

เฮียภพ อีกไม่นานแล้วววววววววววววว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 29-03-2013 00:15:36

อ่านชื่อตอนก็แอบยิ้ม  :hao6:

นุ้งครีมแอบเอนเอียงใจให้เฮียแล้วหรือเปล่า
บ่น ๆ พร่ำ ๆ นั่นน่ะ เฮียไม่ได้ยินนะ
ไว้วันหลังไปพูดให้ฟังข้างหูสิ ^^
ชอบฉากนี้นะ ดูเป็นเด็กปากแข็งนึกภาพแล้ว
น่ารักดี ไม่กล้าพูดต่อหน้า ที่พร่ำ ๆ ตะโกนบ่น ๆ
พูดเบา ๆ นั่นมีแต่ดุ๊กดิ๊กได้ยิน 555+


ดูเจ๊ใหญ่จะสำรวจนุ้งครีมได้เป๊ะมากนะคะ
แอบสงสารน้องโดนเฮียเพี้ยนลวนลามแล้วยัง
โดนเจ๊ใหญ่เทศน์อีกต่างหาก เสียหายหลายแสน
เจ๊ยังคงไม่รู้สินะ น้องชายตัวเองเกือบถูกเฮียเพี้ยนปล้ำ
แต่การกระทำของเจ๊ใหญ่ทำให้รู้ว่า รักน้องชายมากจริง ๆ
สั่งสอนสมกับเป็นพี่สาวที่ดีจริง ๆ  :กอด1:

ตอนท้ายนั่นเรียกว่าจีบเหรอ - -'
ใครสั่งใครสอน จีบได้ดิบเถื่อนมากค่ะเฮียภพ
แต่ถึงงั้นน้องก็แอบมีเคลิ้มบ้าง

ทางกุหลาบสีม่วงอยู่ไม่ไกลเกินเอื้อมแล้วค่ะเฮียภพ
สู้ ๆ  :hao5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: sakurai ที่ 29-03-2013 00:35:44

กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

น้องครีมน่ารักขั้นสุด สครีมมมมมมมมมมม

ชอบจริงๆเลย ตอนแอบพูดตอนเฮียเค้าไปแล้วนั่นน่ะ


แต่ที่รู้สึกดีคือ คนแต่ง แต่งได้ดีจัง ชอบที่แทรกมาเสมอ ว่าคิมหันต์เป็นเด็กที่ตั้งใจเรียนคนนึงเลย
เรื่องพกถุงก็สำคัญ

 o13 ทั้งเจ๋ง และที่สำคัญ มันเป็นของสำคัญด้วย :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 29-03-2013 00:59:01

ถ้าพกไปนี่  น้องครีมเสร็จพี่ภพแน่ๆ  :laugh:
เพราะพี่ภพแกคงคิดว่า น้องครีมเปิดทางให้แกแล้วแน่ๆอ่ะ  :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Tuna Omega ที่ 29-03-2013 01:18:27

ถ้าเห็นว่าใครมารับเจ้จะเปลี่ยนจากหน้าแดงเป็นหน้าซีดอ๊ะป่าว....

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: FFS_Yaoi ที่ 29-03-2013 02:39:07

ถ้าเฮียเจอถุงยาง จะทำไงเนี้ยย o18

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: SiLent_GRean ที่ 29-03-2013 07:28:25

คงไม่ต้องรอสัญญาครบปีนึงแล้วมั้งเฮีย คิมเป็นได้ซะขนาดนี้แล้ว  :hao7:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 29-03-2013 07:31:04

 :m20:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 29-03-2013 08:27:54

เฮียต้องพิสูจน์ น้องปากแข็งจริงรึเปล่า  :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: It_s_me ที่ 29-03-2013 08:53:02

ถุงยางนี่คงได้ใช้ตอนหน้าป่ะ 55555
ก็เเากันไป แต่หวังลึกๆนะจ๊ะ
ตอนนี้น้องครีมน่ารักมากกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 29-03-2013 11:10:25

น้องครีมน่าร้ากกกกกกก :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 29-03-2013 11:13:42

เจ๊ทันสมัยอ้ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 29-03-2013 11:56:51

แอบหวั่นไหวเพราะเฮียแกยอมกินข้าวแฉะๆไปใช่เปล่าน้องครีมมมมมมมมม

บอกไม่ไปๆแต่แต่งตัวพร้อมเชียวน๊า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 29-03-2013 11:59:50

เห็นชื่อตอนแล้วแอบจิ้นนิดๆ55555 :laugh:

แหม่น้องคิม ใจอ่อนกะพี่ภพแล้วยังจะมาทำปากแข็งอยู่อีกแหน่ะ
แถมมีการไปติวหนังสือดึกๆระวังโดนพี่ภพกดหน่ะ5555 :m20:

ปล รักคนแต่งมากมาย จุ้บ :mew1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 29-03-2013 12:42:22

พี่หมาบ้าคาดว่าไม่ต้องรอถึงปี   แค่เดือน - 2เดือน ก็จีบติดแล้วมั้งน้องครีมเนี่ย

ก็เล่นเพ้อหาซะขนาดนั้น  :mew3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 29-03-2013 13:59:26

รู้สึกไปเองรึเปล่าว่าเฮียหมาบ้าน่ารักขึ้น

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 29-03-2013 14:25:00

ไปติวหนังสือจริงหรอคิม? ไม่ใช่ว่า.... หรอกนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 29-03-2013 15:59:14

5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Zliezen ที่ 29-03-2013 19:12:35

เจ๊บอกผิดคนแล้ว ต้องไปบอกพี่ภพคนใช้สิถึงจะถูก 5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: yaninjinna ที่ 29-03-2013 19:43:24

จริงๆน้องคิมไม่ต้องพกถุงก็ได้นิ หน้าที่นี้มันต้องเป็นของคุณพี่3ภพ รึป่าว
 :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 29-03-2013 19:48:25

พกไว้นะคิม เพื่อไว้ พี่ภพทำไรไม่ได้ แต่คิมทำได้นะ สามารถพี่ภพไม่ห้าม 5555555


ตอนนี้คิมน่ารักมาก ตั้งแต่บอกลาหน้าบ้านแระ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Porttgas D. Acs ที่ 29-03-2013 21:45:06

ที่แท้ก้แอบมีใจ :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 29-03-2013 21:50:36

ชื่อตอนทำให้รีบกดเข้ามาอ่านค่ะ!  555

น้องครีมที่น่ารักคงยังไม่รู้ตัวว่าชอบเขาไปมากเท่าไหร่แล้วนะคะ
แค่แอบยิ้มและเตรียมตัวพร้อมเท่านั้นเอง  :hao6:

อยากอ่านตอนที่พี่สาวเห็นหน้าคนมารับจัง จะนะจังงังไหมน้า ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 29-03-2013 22:21:52

ถ้าคุณพี่เห็นคุณน้องว่าไปกะใคร คุณพี่ต้องช็อคแน่เลยค่ะ  :m4:

+1 ขอบคุณมากค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 29-03-2013 22:23:43

คิมก็ชอบสามภพอยู่เหมือนกันนี่ :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: peary ที่ 30-03-2013 00:15:09

ตอนนี้น้องครีมน่ารักมว้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก o(>////<)o   :-[
แถมอยู่ๆก็มีโมเม้นแวบขึ้นมาให้รู้สึกว่า น่าสงสารแบบน่าเอ็นดู๊น่าเอ็นดู ตอนพึมพำพูดคนเดียวหน้าบ้านกะดุ๊กดิ๊ก รู้สึกว่าเหงาขึ้นมาซะงั้น   :o8:
เลิฟน้องครีมเวอร์ชั่นนี้สุดๆเลยค่ะ
สามภพอย่าเบี้ยวน้องตอนหน้านะ ชิ ไม่งั้นจะตามไปเจาะยางถึงบ้านเลยเชียว  :m31:
 น้องอุตส่าห์แต่งตัวรอขนาดนี้แล้ว ถุงยางก็พกด้วยนะเออ!! :P

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: yong ที่ 30-03-2013 15:29:02

เชียร์คิมกิมจิ สู้ๆๆ FIGTHING    :really2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ningg.Destiny ที่ 30-03-2013 17:11:29

กรีสสสสสสสสสสสสส~
น้องครีมตกหลุมพรางไปแล้ว น่ารักโฮก

คือชอบประโยคนี้มาก ฟินนาเร่ !!!!!!!!!!!
“นี่..เจ้รู้ไหม...หมาบ้าไม่ชอบกินข้าวแฉะละ แต่ก็กินหมดเลย น่ารักปะ?”

เข้าสู่ลัทธินุ้งครีมอย่างบ้าคลั่ง
 :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 31-03-2013 01:05:34

แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยย นุ้งคิมมมมมมม
ทำไมหนูน่ารักยังงี้ ดุ๊กดิ๊กนี่โชคดีจริงๆที่ได้ฟังแทนพี่ภพ
ภพเอ๊ยยยยยยยยยย อดทนอีกนิด คาดว่าแบบนี้......ไม่ถึงปีหรอกกกกกก
หึหึหึหึหึหึหึหึ o16 o3 o3 o3


ปล.รูปน่าร๊ากอ๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาา :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: railay ที่ 31-03-2013 05:01:41

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 31-03-2013 23:05:23

ปรึกษาแม่ไก่ด่วน  เตรียมยื่นใบสมัครชมรมแม่บ้านได้แล้วคุณน้องครีม   :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: norimakii ที่ 31-03-2013 23:32:09

เพิ่งได้มาอ่านค่ะ

หนุกมากกกกกก ลุ้นสองคนอ่ะ ฮ่าๆๆ รอตอนต่อไปนะคะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: yisren. ที่ 01-04-2013 15:39:33

น่ารักจริงๆ
ซึนทั้งคู่  :katai1: :katai1: :katai3: :katai5: :katai4: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 30 ยืดอก พกถุง (หน้า 62) 28/03/13
เริ่มหัวข้อโดย: Cupcake ที่ 01-04-2013 15:51:56

 น้องครีมมมมม เขิน เขิน เขิน เขินนนนนนนน

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ชี้แจงตอนพิเศษ April Fools' Day (หน้า 65) 01/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 01-04-2013 19:07:45

   สวัสดีค่า ^o^

   พอดีว่ามาอัพตอนพิเศษของเอพริลฟูล ไม่ใช่อะไร เห็นคนอื่นเล่นก็อยากเล่นบ้าง เลยเอามาแปะไว้ที่นี่ ไม่ได้อัพในนี้เลยเพราะว่าเนื้อเรื่องประมาณค่อนหนึ่งเป็นส่วนของลูกเจี๊ยบแม่ไก่จากเรื่อง "รัก...ติดดิน" ค่ะ ทีนี้เนื่องจากว่าเนื้อหาเกี่ยวเนื่องกัน มีพูดถึงคู่พี่ภพน้องครีมเยอะพอสมควร(มั้ง) เลยเอามาบอกในกระทู้นี้ด้วย เผื่อบางท่านไม่ได้อ่านเรื่องโน้นเดี๋ยวไม่เห็น เราไม่รู้จะแปะที่กระทู้ไหนดีค่ะ ฮาา

   อ่านได้ที่นี่เลยค่า

v
v

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=33427.msg2335543#msg2335543

   เอาขำ ๆ นะคะ  พบกันตอนหน้าค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ชี้แจงตอนพิเศษ April Fools' Day (หน้า 65) 01/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: river ที่ 01-04-2013 21:48:11

ขอบคุณที่มาแจ้งข่าวค่า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ชี้แจงตอนพิเศษ April Fools' Day (หน้า 65) 01/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 01-04-2013 21:48:38

ขอบคุณมากค่ะที่มาแปะลิงค์ในเรื่องนี้ด้วยเพราะไม่ได้ไปตามในเรื่องแม่ไก่แล้ว
ตามไปอ่านเลยค่ะ  o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ชี้แจงตอนพิเศษ April Fools' Day (หน้า 65) 01/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 01-04-2013 22:11:21

อาทิตย์ร้ายจริงๆๆ ส่วนปิ่นหยกก็นอกจากจะขี้งกแล้ว สงสัยจะอยู่กะอาทิตย์มากไป ติดเชื้อบื้อมา โดนอาทิตย์หลอกเลย

ส่วนคู่ คิมหันต์กะสามภพ ไม่รู้ว่าใครร้ายกว่าใครเลย พอๆกัน

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ชี้แจงตอนพิเศษ April Fools' Day (หน้า 65) 01/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: YOSHIKUNI RUN ที่ 02-04-2013 07:11:17

                                         :L1:             :L1:
                                  :L1:        :L1:       :L1:
                                         :L1:            :L1:
                                                    :L1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ชี้แจงตอนพิเศษ April Fools' Day (หน้า 65) 01/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 02-04-2013 11:51:13

ไปตามอ่านมาแล้ว~

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ชี้แจงตอนพิเศษ April Fools' Day (หน้า 65) 01/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 02-04-2013 12:36:50

 :hao6: :hao6:

น้องครีมมมมม เราอยากอ่านตอนครีมเขินนนน 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ชี้แจงตอนพิเศษ April Fools' Day (หน้า 65) 01/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: phoenixa ที่ 02-04-2013 21:42:19

วัสสานะได้ใจจริงๆ
เอาน้องครีมซะอยู่มือ
ได้แต่เงียบฟังและพยักหน้ารับอย่างเดียวเลย
เป็นน้องครีมแบบที่เฮียภพยากจะได้เห็น

พาร์ทหน้าจะได้ใช้ถุงยางไหมหนอ ฮิ้วววววว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ชี้แจงตอนพิเศษ April Fools' Day (หน้า 65) 01/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: ปี้ปี้ปี้~PalmY ที่ 02-04-2013 21:53:13

ตามมาจากแม่ไก่ปิ่นหยก!! นั่งอ่านพี่สามภพแล้วฮามากๆ
คือ.. แบบ พี่แกสับสนแทบตาย สุดท้ายกว่าจะรู้ใจ
แต่วิธีการพี่แกเนี่ยจีบจริงๆ เร้าะะ 555555,,แล้วก็ปากคอเราะร้ายกันมากก ทั้งคู่เลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ชี้แจงตอนพิเศษ April Fools' Day (หน้า 65) 01/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: watcharet ที่ 03-04-2013 12:33:33

น่ารักจัง ยืดอกพกถุง ฮิฮิ!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ชี้แจงตอนพิเศษ April Fools' Day (หน้า 65) 01/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 03-04-2013 15:38:44

ต๊ายยยยยยยยยยยยย นี่ต่างคนต่างอยู่ใกล้กัน เชื้อออสโมซิสใส่กันวุ่นไปหมด
อาทิตย์นับวันนี่จะร้ายขึ้นนะ แถมยังร้ายเเบบหน้าซื่อตาใสอีกตะหาก
ในขณะที่อีกคนก็ทำตัวร้ายซะเหลือเกินที่แท้ก็เด็กน้อยดีดีนี่เอง

แต่ยังไงทั้งคู่ก็น่ารักเหมือนเดิมมมมมมมมมมม
รอรวมเล่ม หึหึหึหึหึหึ จงรวมเล่มมมมมมมมมม :oni3: :oni3: :oni3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ชี้แจงตอนพิเศษ April Fools' Day (หน้า 65) 01/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: mizzmizz ที่ 04-04-2013 12:58:28

 :man1: :impress2:

น้องครีมน่ารักจังงงงงงงง :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ชี้แจงตอนพิเศษ April Fools' Day (หน้า 65) 01/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 04-04-2013 15:27:59

ได้พกแล้วเมื่อไหร่จะได้ใช้ล่ะคะ :haun4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ชี้แจงตอนพิเศษ April Fools' Day (หน้า 65) 01/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: BuI ที่ 04-04-2013 17:02:35

ถ้าพกจริงๆน้องคงต้องพกไซส์ใหญ่ขึ้นมาเยอะหน่อยนะ ไม่งั้นคงไม่ได้ใช้ :m25: (//โดนเตะ) แหมะ ฟินจิงฟินจังคู่นี้  :o8: รอตอนต่อไปนะคับ  :pig4: :pig4: :pig4:
ปล.รูปประกอบน่ารักเว่อร์ เพิ่มความฟินอีกเท่าตัวเหอะ~! :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ชี้แจงตอนพิเศษ April Fools' Day (หน้า 65) 01/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: cutybuay ที่ 04-04-2013 23:45:26

อ่านตอนพิเศษแล้วยิ่งค้างอะ เมื่อไหร่มันจะไปถึงจุดนั้นกันล่ะ  :katai1:
อิป้าต้องตามลุ้นอีกนานมั้ยคะเด็กๆ งือ งือ  :mew2:
เพราะฉะนั้นคนเขียนจงรีบเอาตอนใหม่มาซะดี ๆ  :ling1:

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 05-04-2013 11:35:36

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 31 – ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา?

         อุตส่าห์คิดว่าลืมได้แล้วเชียว

         รัญชน์จ้องภาพตรงหน้าตาไม่กะพริบ แต่อยู่ ๆ ก็มีหยดน้ำอะไรสักอย่างร่วงจากเหนือศีรษะหล่นลงบนเลนส์แว่น บางทีอาจมาจากต้นไม้ที่เขาอาศัยนั่งใต้ร่มเงาเพื่อรอเพื่อนอยู่ตอนนี้ เขาถอดมันออกมาใช้เสื้อเช็ดขณะที่สายตาก็ยังเพ่งมองไปตำแหน่งเดิม ทว่าพอไม่มีแว่นแล้ว ภาพไกล ๆ ก็มัวลงจนดูไม่ออกว่าเป็นใคร


         และเมื่อเขาหยิบแว่นขึ้นมาสวมอีกหน คนผู้นั้นก็ไม่อยู่ในลานสายตาอีกแล้ว 


         ชายหนุ่มถอนหายใจเฮือกใหญ่ ใบหน้าอ่อนเยาว์ผิดกับอายุอันชวนให้คนเข้าใจผิดบ่อย ๆ ว่าเป็นเด็กมัธยม(โดยเฉพาะเมื่อพิจารณาร่วมกับส่วนสูง)มีร่องรอยความผิดหวังเจืออยู่ แม้เขาพร่ำบอกตัวเองตลอดมาว่าอย่าได้ริอ่านคาดหวังลม ๆ แล้ง ๆ กับคนที่ไม่เคยแม้แต่จะเหลียวมองทางเขาสักนิด


         สามภพ พร้อมพิมาน


         ความทรงจำในหัวพากันออกมาโลดแล่นอีกครั้ง

         ฟันเขี้ยว เห็นชัดตอนยิ้ม ซึ่งเขาก็มีโอกาสได้เห็นรอยยิ้มที่ว่าน้อยครั้งนัก ชอบพูดเสียงห้วน ๆ  ทำหน้าดุขวางโลกเกือบตลอดเวลา รูปร่างสูงใหญ่ แทบไม่เคยคุยกันเมื่อสมัยเรียนมัธยมและป่านนี้คงจำเขาไม่ได้แล้ว โดนทางบ้านคาดคั้นให้เรียนคณะนิติศาสตร์แต่เพียงปีเดียวก็ลาออก ได้ข่าวว่าหยุดเรียนไปอีกหนึ่งปีจึงสอบเข้ามหาวิทยาลัยใหม่ ทว่าเป็นเพียงข่าวซึ่งไม่รู้จริงเท็จแค่ไหน เพราะหลังจากจบชั้นมัธยมศึกษาแล้วก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย แค่จะโทรไปตามเบอร์ที่ลงไว้ในหนังสือรุ่นยังไม่กล้า

         เรื่องราวสารพัดอย่างที่เขาจำได้เกี่ยวกับคนที่เคยแอบชอบ...ไม่สิ...จนตอนนี้ก็ยังชอบ ทั้งหมดไหลเข้ามาเหมือนกระแสน้ำเชี่ยว ก่อนนี้เคยคิดว่าหากไม่ต้องเจอกันแล้วคงตัดใจได้ในสักวัน แต่การที่รู้เมื่อไม่นานมานี้ว่าสามภพเรียนอยู่มหาวิทยาลัยเดียวกับเขาก็ทำเอาไขว้เขวไปมากทีเดียว
 

         รัญชน์เม้มริมฝีปากแน่นจนเป็นเส้นตรง นั่งเหม่อมองแสงแดดซึ่งเริ่มอ่อนแรงในยามเย็น และนั่นมีแต่จะชวนให้ยิ่งหดหู่


         ช่วงที่ไม่เคยได้ยินข่าวคราวอีกเลย เขาคิดว่าตัวเองตัดใจสำเร็จแล้ว...ทั้งที่คิดว่าทำได้แล้วแท้ ๆ  แต่เมื่อได้เห็นคนคนนั้นอีกครั้งจึงรู้ตัว ว่าที่เขาเคยเข้าใจนั้นผิดจากความจริงไปไกลโข


         เขาไม่เคยลืมสามภพได้เลย


         “ไอ้เตี้ย”

         “!?”

         “เอ้านี่ ซีรอกซ์เสร็จละ คืนหนังสือมึง”

         อนาวิล หรือที่ทุกคนเรียก ตั้ม เพื่อนรูปร่างสูงโย่งเป็นเสาไฟฟ้า ผู้ร่วมคณะวิศวกรรมศาสตร์ชั้นปีที่สาม ตอนนี้กำลังยืนถือของพะรุงพะรังอยู่ตรงหน้าเขา อาศัยว่ายังมีนิ้วว่างอยู่ไม่กี่นิ้วเขี่ยหนังสือเล่มหนามาให้

         รัญชน์ขยับมุมปากยกขึ้นน้อย ๆ ปรับสีหน้าเป็นปกติ ทั้งชื่อจริงชื่อเล่นเขามีแค่พยางค์เดียว ออกเสียงก็เหมือนกัน รัญชน์ รัน เรียกง่ายแท้ ๆ  แต่เพื่อนกลับนิยมเรียกไอ้เตี้ยมากกว่า ซึ่งน่าตลกตรงที่เขาเองก็ไม่คิดห้ามปรามอาจเพราะความเคยชิน

         “ขอบคุณ”  เขารับหนังสือมาถือไว้ในมือแล้วลุกออกจากเก้าอี้

         ผู้เป็นเพื่อนพยักหน้าอย่างไม่ใส่ใจนัก ทั้งที่ตัวเองต่างหากเป็นฝ่ายต้องเอ่ยคำขอบคุณที่ยืมหนังสือคนอื่นไปถ่ายเอกสาร ชวนคุยเรื่องสัพเพเหระตามปกติ แต่รัญชน์กลับไม่มีสมาธิฟัง ทำเพียงเออออตอบเป็นบางครั้งโดยเนื้อหาในคำพูดไม่ค่อยเข้าหัว มัวแต่ไพล่นึกไปถึงอีกคนที่จับจองเต็มพื้นที่ความคิด

         จากที่เคยเดินสวนกันครั้งหนึ่งกับสามภพเมื่อไม่นานมานี้ ถือว่าชัดเจนว่าอีกฝ่ายลืมเขาไปเรียบร้อยแล้ว หรือหากพูดให้ถูกอาจเป็นไม่เคยจำได้เลยมากกว่า แต่การที่ได้มาเรียนอยู่มหาวิทยาลัยเดียวกันแม้จะต่างชั้นปีก็นับเป็นเรื่องดีใช่หรือเปล่า แม้จะบอกตัวเองให้เลิกหวัง แต่เมื่อพบว่าอยู่ใกล้กันแค่นี้ก็อดไม่ได้เลยจริง ๆ

         “—เตี้ย”

         “—ไอ้เตี้ย!”

         “ไอ้รัน!”

         “หือ!?” เขาสะดุ้ง หันไปทำหน้างงใส่อนาวิล

         “ฟังอยู่รึเปล่าวะ!?”

         “ฟังสิ”

         “ตกลงจะไปไหม?”

         รัญชน์เงียบไป แม้ตอบว่าฟังแต่ความจริงแล้วได้ฟังที่ไหน สุดท้ายก็ได้แต่พยักหน้าไปตามเรื่อง “..ไป ว่าแต่ไปที่....?”

         อีกฝ่ายถอนหายใจเฮือกใหญ่ โคลงศีรษะอย่างเหลืออดเหลือทน “ไอ้ควาย ไหนว่าฟัง”

         “....”

          “ไปค้างคอนโดไอ้มุ่ย”

          “อ้อ”

          “ทำงาน คืนนี้ต้องโต้รุ่งแล้ว ไม่งั้นแม่งไม่ทันส่งแน่ น่าเสียดายอดชวนสาวร่อนคืนคริสต์มาสอีฟ” อนาวิลบ่นหงุงหงิง  “นี่มึงเคยไปยัง”

         เขาส่ายหน้า ปกติมักทำงานที่หอมากกว่า

         “แล้วตกลงไปไหม?”

         ชายหนุ่มร่างเล็กหยุดคิดเพียงแวบหนึ่ง จนกระทั่งพวกเขาเดินออกห่างจากจุดเดิมมาไกลเกือบถึงลานจอดรถ หลังจากนั้นก็พยักหน้าออกมา บางทีทำงานหามรุ่งห้ามค่ำกับเพื่อนฝูงอาจช่วยให้หายฟุ้งซ่านในเรื่องไม่เป็นเรื่องลงได้สักหน่อย

         “ไป”

         “เฮ่ยรัญ!”

         รัญชน์หันขวับตามเสียงเรียกนั้น ขานรับในลำคอว่า “หือ?” แต่กลับพบว่าเจ้าของเสียงเป็นคนที่ไม่คิดว่าจะมาโผล่อยู่ตรงนี้ ประหลาดใจจนมีเพียงถ้อยคำกระซิบแผ่วเบาผ่านริมฝีปาก

         “...ภพ”

         “เดี๋ยวแวะส่งข้างทางเฉย ๆ”  คนตรงหน้ายังพูดต่อพร้อมกับสาวเท้าเข้ามาใกล้  “เย็นนี้ไม่ว่าง”

         เขาเลิกคิ้วด้วยความประหลาดใจ สามภพกำลังพูดเรื่องอะไรอยู่? แถมยังเดินตรงมาทางนี้อีก แสดงว่าจำเขาได้ใช่หรือเปล่า กำลังจะอ้าปากถามกลับติดตรงมีใครสักคนพูดแทรกขึ้นก่อน

         “เออน่า! แม่งเดี๋ยวนี้ธุระเยอะนะ” เสียงนั้นดังมาจากด้านหลัง เรียกให้เขาหันกลับไปมอง ชายหนุ่มร่างสูงผิวคล้ำยืนยิ้มร่าอยู่ไม่ไกลนัก และทิศทางของสายตาก็บอกชัดเจนว่าเมื่อครู่นั้นพูดกับสามภพ “ไม่ว่างกับเพื่อนแต่ว่างหาเด็กตลอด”

         “เชี่ยรัญ!”

         รัญชน์สะดุ้ง นั่นชื่อเขา ฟังไม่ผิดแน่นอน แต่สามภพที่เดินเลยไปโดยไม่หยุดมองสักนิดทำเอาต้องคิดใหม่

         “พล่ามเยอะหารถเมล์ไปเองซะ!”

         “ใช่ซี่ ไม่น่ารักงุ้งงิ้งอย่างน้องนี่” หนุ่มผิวแทนจีบปากจีบคอกับคนที่เดินตรงเข้าไปหา ก่อนทั้งสองคนจะผลักศีรษะกันเป็นเชิงหยอกเย้าพร้อมกับเดินออกจากบริเวณนั้น และตัวเขาเองเป็นแค่อากาศธาตุที่มองไม่เห็นในชั้นบรรยากาศ

         ชายหนุ่มมองตามแผ่นหลังของคนทั้งสองไปลับสายตา เผลอระบายลมหายใจอ่อนล้าออกมายาวเหยียด ทั้งตื่นเต้นทั้งใจหายไปในเวลาเดียวกัน เพื่อนของสามภพคงแค่ชื่อออกเสียงว่า ‘รัน’ เหมือนเขาเท่านั้น สามภพจำเขาไม่ได้จริง ๆ ขนาดเดินสวนกันในระยะประชิดเช่นนี้ยังไม่มีวี่แววจะเอะใจแม้สักนิด

         “รัน! เหม่ออะไรอยู่วะ!?”

         “เปล่า”

         “มาเร็ว! ช้าฉิบหาย! กูต้องกลับไปเอาของที่ห้องก่อน”

         รัญชน์ส่ายหน้าเรียกสติอีกครั้ง แค่การปรากฏตัวเพียงครู่เดียวของอีกฝ่ายก็เล่นเอาทำตัวไม่ถูกแล้ว แถมเพื่อนผิวแทนของสามภพคนนั้นยังพูดราวกับว่าตอนนี้เจ้าตัวกำลังคบใครอยู่ ซึ่งนั่นมีแต่จะยิ่งทำให้ความหวังริบหรี่ของเขาถูกปิดตายลงไปอีกครั้ง ประวัติศาสตร์ซ้ำรอยด้วยการอกหักตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่มเหมือนเมื่อสมัยมัธยม

         “ไอ้รัน!”

         “ไปแล้ว”

         ชายหนุ่มรีบสาวเท้าตามเพื่อนไปก่อนจะทิ้งระยะห่างจากกันมากไปกว่านี้ ส่วนสูงยิ่งต่างกันอยู่ไม่น้อย คนมักพูดเสมอว่าพวกเขาเป็นเหมือนเสาไฟฟ้ากับเสาหลักกิโลเมตร และความต่างนั้นยิ่งเห็นชัดเจนตอนเขาตามมาเดินเทียบความสูงข้างกันในที่สุด

         “มึงนี่ช้าตลอด เตาะแตะเป็นเต่า ทำตัวแม่งแอ๊บปวกเปียก” อนาวิลหันไปบ่นใส่มนุษย์ร่างเล็กที่ชอบหลุดหายเข้าโลกส่วนตัวเป็นพัก ๆ ข้างกาย “ถ้าไม่เห็นตอนต่อยกับคนอื่นจะไม่เชื่อเลยว่าเป็นลูกชายค่ายมวย”

         รัญชน์ขยับไหล่น้อย ๆ อย่างไม่เป็นธรรมชาตินัก ยกมือจัดแว่นซึ่งเอียงผิดตำแหน่งเดิมไปนิดหน่อยตอนรีบตามมาให้เข้าที่ ไม่ได้เถียงอะไรต่อให้ยืดยาว เพื่อนหนุ่มร่างสูงหันมามองแล้วส่งเสียงคล้ายหัวเราะออกมาหนึ่งเฮือก ทำความเข้าใจว่าเขาคงหลุดเข้าสู่โลกส่วนตัวอีกครั้งในไม่ช้า

-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

         “นี่ทุ่มกว่าแล้วนะ”

         “อือ”

         “เพื่อนไม่มาแล้วมั้ง?” วัสสานะมองเข็มนาฬิกาแล้วตั้งข้อสังเกต “ได้ลองโทรถามหรือเปล่า?”

         คิมหันต์หมุนมือถือเล่นไปมา หน้าเจื่อนลงนิดหน่อยโดยไม่รู้ตัว ที่พี่สาวเขาบอกว่าเพิ่งทุ่มกว่านั้นยังนับว่าพูดในแง่ดีอยู่มาก เพราะความจริงอีกแค่สิบนาทีก็จะสองทุ่มแล้วต่างหาก

         “ไม่โทรหรอก”

         “อ้าว?”

         “ไม่ไปแล้ว” เด็กหนุ่มหมุนมือถืออีกครั้งแล้วโยนมันขึ้นไปเล็กน้อยในอากาศ เล็งให้อยู่ในตำแหน่งที่หากรับไม่ทันก็หล่นลงบนโซฟาอยู่ดี อย่างไรก็ไม่ตกใส่พื้นแน่ ๆ (ไม่อย่างนั้นเจ้ใหญ่ของเขาคงหวีด) พอรับไว้ในมือแล้วก็จ้องมองหน้าจอสีดำว่างเปล่า ไร้วี่แววจะมีข้อความแชตหรือใครโทรเข้า พร้อมกับตระหนักได้ว่าจะเอาอะไรกับคนอย่างสามภพ นี่ก็คงแค่แผนแกล้งเล่นอีกอย่างเท่านั้นเอง เขาจัดการปิดโทรศัพท์มือถือ ตั้งใจว่าจะไม่เสียเวลากับเรื่องไร้สาระอีก “ผมไปทำการบ้านบนห้องนะเจ้”

         “หือ?”

         โดยไม่เฉลยอะไรให้เธอหายงงสักนิด คิมหันต์ลุกขึ้นยืนเต็มความสูง คว้ากระเป๋าเป้ข้างตัวขึ้นมาแล้ววิ่งตึงตังขึ้นบันไดอีกฝั่ง ครู่หนึ่งจึงได้ยินเสียงปิดประตูห้องดังผิดปกติ หลังจากนั้นก็ไม่มีวี่แววว่าเด็กหนุ่มบนชั้นสองจะแสดงอะไรที่ระบุว่ายังมีตัวตนอยู่ในบ้านให้เธอรู้อีกเลย

         หญิงสาวขมวดคิ้ว จ้องมองพิธีกรรายการการ์ตูนที่คิมหันต์เปิดค้างอยู่แล้วพึมพำคล้ายจะปรึกษาหารือกับคนในโทรทัศน์  “..อะไรของเด็กคนนี้?”

         นั่งสงสัยกับท่าทีประหลาดของน้องชายอยู่ได้เพียงไม่นาน ความน่าข้องใจของวันนี้อย่างที่สองก็โจมตีตามมาติด ๆ  เมื่อหญิงสาวได้ยินเสียงรถพร้อมกับแสงไฟสีส้มสว่างวาบขึ้นจากหน้าบ้าน บางทีอาจเป็นรถของใครสักคนในซอยนี้ แต่อึดใจต่อมากลับมีเสียงออดดังขึ้นในบ้านของเธอนี่แหละที่ไม่ปกติ

         “??”

         วัสสานะยื่นหน้ามองผ่านม่านหน้าต่าง เพ่งสายตาออกไปนอกรั้วเห็นรถเก๋งคันหนึ่งจอดอยู่หน้าบ้าน ดุ๊กดิ๊กเดินส่ายก้นออกไปรับแถมยังไม่เห่าสักแอะ ข้างกันมีชายหนุ่มรูปร่างสูงซึ่งดูคุ้นตา แสงไฟประดับตรงรั้วบ้านส่องรำไรให้พอมองเห็นใบหน้า พิจารณาดูดี ๆ จึงนึกขึ้นได้ว่าเป็นคนที่เธอเคยเจอแล้วครั้งหนึ่ง

         ตกลงเพื่อนที่น้องชายเธอพูดถึงคือสามภพเองหรอกหรือ?

         หญิงสาวเปิดไฟหน้าบ้านจนสว่างโร่ เป็นเชิงบอกให้คนข้างนอกรู้กลาย ๆ ว่าเธอเห็นเขาแล้ว ครู่หนึ่งก็เปิดประตูบ้านเดินออกไปหา มีโกลเด้นรีทรีฟเวอร์วิ่งกลับมารับพร้อมกับสะบัดหางเป็นพวงไปมาอย่างร่าเริง

         “ภพหรือ?” เธอหรี่ตา ส่งเสียงถามออกไปก่อนแม้รู้อยู่แล้วว่าเป็นเขา

         “ใช่ครับ”

         “ป่านนี้แล้วมาทำอะไรจ๊ะ?”

         “ผม...” ชายหนุ่มนิ่งไป ก่อนนี้เขาเองก็ลืมคิดไปเสียสนิทเรื่องคิมหันต์อยู่กับพี่สาว แล้วอยู่ ๆ มาโผล่เช่นนี้ตอนกลางคืนไม่รู้เธอจะว่าอย่างไร “พอดีนัดกับคิมหันต์ไว้”

         “อ้อ” หญิงสาวพยักหน้า แต่ยังไม่ยอมเปิดประตูรั้วออก “เห็นเขาบอกว่านัดกับเพื่อนไว้ทุ่มหนึ่ง ไม่รู้หมายถึงภพหรือเปล่า”

         สามภพชะงักไป เหลือบมองนาฬิกาข้อมือตัวเองแล้วก็ให้รู้สึกผิดขึ้นมา เลิกเรียนก็เย็นมากแล้ว ทั้งที่รีบไปส่งสรัญแทบแย่เพราะเจ้าตัวนัดกับเพื่อนอีกกลุ่มไว้แต่กลับไม่มีรถไป โดนรั้งไว้เขาก็ปฏิเสธหมด กว่าจะฝ่าด่านรถติดช่วงเทศกาลมาได้ไม่นึกว่าจะช้ากว่าเวลาจนป่านนี้ “ใช่..ผมนัดเขาไว้ทุ่มหนึ่ง”

         หญิงสาวเพียงแต่พยักหน้า นึกสงสัยเรื่องที่คิมหันต์บอกว่าไปกับเพื่อนเมื่อหลายวันก่อน กลับมาพร้อมร่องรอยลึกลับเต็มลำคอ แล้วนี่เป็นเพื่อนคนเดียวกับที่ยืนเครียดอยู่ตรงหน้าเธอคนนี้ด้วยหรือเปล่า

         “เสาร์ที่แล้วคิมก็บอกว่าไปกับเพื่อน กลับมาอีกทีวันอาทิตย์” เธอเอ่ยเบา ๆ แต่ชัดถ้อยชัดคำ “ใช่ภพด้วยไหม?”

         “....”

         “ใช่หรือไม่ใช่?”

         “ใช่”

         มือของเธอที่กำลังจะไขกุญแจประตูรั้วให้กลับสะดุดลงฉับพลัน ค้างอยู่เช่นนั้นอย่างลังเล สุดท้่ายก็ดึงมือกลับ ได้ยินเสียงตัวเองถามออกไปเสียงเคร่งขรึม “พาเขาไปไหนมา?”

         “ไปเที่ยว”

         “ที่?”

         ชายหนุ่มขมวดคิ้ว นิ่งไปอีกครู่หนึ่งด้วยรู้สึกถึงบรรยากาศไม่ค่อยเป็นมิตรนักจากเจ้าของบ้านสาว ก่อนจะยอมพูดออกมาตามตรงในท้ายที่สุด “หัวหิน”

         “..เที่ยวไกลดีนะ” วัสสานะผ่อนลมหายใจช้า ๆ ตัดสินใจว่าจะไม่เปิดให้อีกฝ่ายเข้ามาจนกว่าจะคุยกันรู้เรื่อง “วันนั้นเขากลับมาบ้าน พี่เห็นรอยแดง ๆ เต็มคอเขาไปหมด”

         เขาพยักหน้าน้อย ๆ เลื่อนสายตาไปจับอยู่กับหมาอ้วนขนทองโดยไม่ได้ตอบอะไรจนเธอพูดต่อ

         “ภพพอจะรู้เรื่องไหม?”

         “...คิดว่า..รู้”

         “รอยพวกนั้นมาจากไหน?”

         “...เล่นกัน”

         “หืม?”

         “เล่นกันขำ ๆ” เขายักไหล่ “ประสาพี่น้อง”

         วัสสานะพ่นลมออกจมูก เสียงอู้อี้ขึ้นจมูกเหมือนคนเป็นหวัด “คิมหันต์ยังเด็ก พี่รู้ว่าเธอเป็นน้องชายของแฟนของน้องอัน ที่เป็นเพื่อนกับน้องสาวพี่อีกที” หญิงสาวพยายามเรียบเรียงคำพูดไม่ให้ฟังดูสับสนจนเกินไปนัก หลังจากนั้นก็พ่นรัวออกมาเป็นชุด “นั่นหมายความว่าพี่ค่อนข้างไว้ใจเธอในระดับหนึ่ง แต่ไม่ได้มากพอจะปล่อยให้เธอพาเขาไปตะลอน ๆ ไกลบ้านแล้วทำอะไรกันบ้างก็ไม่รู้...เดี๋ยวก่อนนะ! นี่ไม่ได้พาเขาไปเที่ยวผู้หญิงใช่ไหม!?”

         “ผมไม่ทำเรื่องแบบนั้นแน่”

         “ดี!” เธอยืดตัวขึ้นพร้อมกับกอดอก มีหมาอ้วนยืนสนับสนุนอยู่ข้างกาย ดูจะเรียบร้อยกว่าเวลาอยู่กับคิมหันต์เป็นคนละตัว “เห็นอย่างนั้นเขาก็เป็นเด็กดีมาตลอด อย่าให้รู้ว่าพาออกนอกลู่นอกทาง”

         เขายกมือขึ้นสองข้างเป็นเชิงยอมแพ้ พี่กับน้องขี้ระแวงพอกันมาเลย “ผมสัญญา...” พูดเสร็จก็ทำหน้าครุ่นคิดแวบหนึ่ง ก่อนจะเปลี่ยนคำพูดใหม่ให้ดูมีน้ำหนักชัดถ้อยชัดคำกว่าเก่า “สาบาน...ว่าจะไม่พาเขาไปในทางไม่ดี”

         คนฟังดูเหมือนจะค่อนข้างพอใจขึ้นนิดหน่อย จ้องหน้าเขาเหมือนอยากมองให้ทะลุ สุดท้ายก็พยักหน้าท่าทีอ่อนลงแล้วกลับไปถามโทนเสียงปกติหลังจากวางมาดเข้มมาพักใหญ่ “แล้ววันนี้มาทำอะไร?”

         “คิดว่าจะช่วยติวหนังสือให้” เขาตอบ ละเลยประเด็นเรื่องคริสต์มาสอีฟไปก่อน “เห็นเขาอยากเข้าทันตะ”

         “ไหนบอกว่านัดกันไว้หนึ่งทุ่ม” เธอยังซักต่อ ทำหน้าที่แทนน้องชายซึ่งคล้ายจะงอนตุ๊บป่องหายเงียบขึ้นไปบนห้องตัวเองอย่างไม่มีขาดตกบกพร่อง “เลทไปเป็นชั่วโมงมันใช่หรือ?”

         สามภพพยักหน้ายอมรับผิด ปกติไม่เคยมีพี่สาวมายืนบ่นเอา ๆ พร้อมกับซักไซ้ไล่เลียงขนาดนี้ อันนาซึ่งเป็นว่าที่พี่สะใภ้ก็มีแต่จะชวนเล่นเหมือนเป็นเพื่อนกันเสียมากกว่า เริ่มเข้าใจคิมหันต์ว่าทำไมจึงนอบน้อมกับเจ้ใหญ่คนนี้นัก “ขอโทษครับ ผมกะเวลาผิดไป ไม่มีข้อแก้ตัว”

         “เอาเถอะ” วัสสานะตอบรับอย่างเสียมิได้ “วันนี้ดึกแล้ว ไว้ค่อยมาใหม่”

         “เดี๋ยวสิ”

         “คิมบอกเองว่าไม่ไปไหนแล้ว” เธอว่าพร้อมกับเดินถอยหลังออกห่างจากประตูรั้ว

         “พี่สา”

         “คราวหลังจะมาช้าก็หัดโทรบอกก่อน” หญิงสาวเอ่ยเสียงเข้มอีกครั้ง “มีโทรศัพท์ไม่ใช่หรือ?”

         เขาพยายามจะบอกเธอว่าโทรศัพท์เขาแบตเตอร์รี่หมดเกลี้ยงตั้งแต่ตอนติดอยู่บนถนน แต่ก็โดนชิงพูดตัดหน้าก่อนที่เจ้าของเสียงจะเดินหายเข้าไปในตัวบ้าน

         “แล้วแนะนำว่าให้มาตอนกลางวัน! ไม่เอามืดอย่างนี้ โอเคนะหนุ่มน้อย”

         สามภพอ้าปากค้างจนร่างของเธอผลุบหายเข้าไปหลังบานประตู ไฟหน้าบ้านบางดวงดับลง และไอ้ดุ๊กดิ๊กวิ่งกลับมาร้องงี้ดกับเขาท่ามกลางความเงียบสงบซึ่งหวนมาเยือนอีกครั้ง ยืนอึ้งอยู่อีกครู่ใหญ่กว่าจะแค่นหัวเราะออกมาติดขัด หมุนตัวมายืนพิงรั้วบ้านพร้อมกับถอนหายใจยาวเหยียด คนที่นี่หินกันทั้งบ้านเลยให้ตายเถอะ

         ชายหนุ่มเปิดประตูเข้าไปนั่งในรถซึ่งดับเครื่องอยู่แต่ขายังยื่นออกมาข้างนอก ปรับเบาะเอนลงนิดหน่อยพลางคิดว่าจะเอาอย่างไรต่อดี โทรศัพท์มือถือเขาตายสนิท ภายในบ้านก็ยังเงียบเชียบ แสงไฟจากหน้าต่างที่เขาจำได้ว่าเป็นห้องของคิมหันต์ที่ชั้นสองยังเปิดไว้สว่าง ใกล้แค่นี้แต่ทางติดต่อดูลำบากขึ้นมาทันทีเมื่อเจ้าบ้านไม่อนุญาตให้เข้าไป และเครื่องมือสื่อสารก็ลาโลกเรียบร้อย เอาไว้คงต้องพกแบตเตอร์รี่สำรองบ้างแล้ว

         ควรกลับหรือ? ทั้งที่อุตส่าห์มาถึงบ้านแท้ ๆ เชียว แต่นอกจากไม่เห็นหน้าแล้ว แม้แต่เสียงก็ยังไม่ได้ยินด้วยซ้ำ ชายหนุ่มออกมาผุดลุกผุดนั่งอยู่นอกรถตัวเอง จ้องมองแสงไฟจากหน้าต่างห้องของคนที่เขามาหา ป่านนี้ไม่รู้กำลังโกรธอยู่ไหม หรือว่าไม่ได้คิดใส่ใจอะไรอยู่แล้ว


         สามภพยืนชั่งใจอยู่อีกพักใหญ่ อย่างน้อยให้เขาได้อธิบายให้เจ้าตัวฟังสักนิด ไม่เช่นนั้นคืนนี้กลับไปต้องคาใจจนนอนไม่หลับแน่นอน


         ชายหนุ่มตัดสินใจล็อครถให้เรียบร้อย ก่อนจะเดินไปโหนตัวขึ้นนั่งคร่อมบนส่วนที่เป็นกำแพงของรั้วบ้านซึ่งปีนจนคล่อง จากนั้นก็ค่อย ๆ หย่อนตัวลงช้า ๆ อย่างเงียบเชียบลงบนอาณาเขตสนามหญ้าขนาดย่อมในรั้วบ้าน

         โกลเด้นรีทรีฟเวอร์เจ้าประจำเดินส่ายสะโพกตรงเข้ามาหาพร้อมกับร้องงี้ดเบา ๆ  เขาย่อตัวลงไปเกาหูมัน ทำเสียง “ชู่วว..ววว....ช่วยกันทำมาหากินหน่อยไอ้ลูกรัก”  และหวังว่าเจ้าหมาอ้วนจะเชื่อฟังบ้างในฐานะที่ซี้กันมานาน รอจนแน่ใจแล้วว่าลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของคิมหันต์จะไม่ส่งเสียงดังให้เขาโดนเจ้าบ้านโทรเรียกตำรวจมาจับโยนออกนอกรั้ว จึงได้สาวเท้าไปยังตำแหน่งที่ตรงกับหน้าต่างห้องของเด็กหนุ่ม

         เขาแหงนหน้ามอง ไม่ไกลจากบานหน้าต่างนักมีระเบียงขนาดเล็กยื่นออกมา ลำต้นของต้นหมากประดับสักอย่างที่เขาไม่แน่ใจเรื่องพันธุ์นักพุ่งสูงขึ้นไปในแนวเส้นตรงใกล้กับระเบียง หากจะปีนก็ไม่น่ายากเย็นเกินความสามารถ

         สามภพเป่าลมออกทางปาก ชั่วขณะหนึ่งที่รู้สึกได้ว่าชักทำตัวเหมือนเป็นหัวขโมยเข้าไปทุกที เขาถอดรองเท้าตัวเองออก เอามือตบเบา ๆ บนลำต้นที่เล็งเอาไว้ ทำใจอยู่อีกระยะหนึ่ง สบตากับไอ้ดุ๊กดิ๊กที่ทำท่าเหมือนเดินมาส่ง จากนั้นก็เริ่มปีนอย่างจริงจัง งัดเอาวิชาสมัยเรียกลูกเสือและรด.มาใช้ให้หมด

         ลำต้นโอนเอนเล็กน้อยเมื่อเขาปีนขึ้นมาสูงเกือบถึงระเบียง น้ำหนักตัวเขาก็ใช่ว่าจะน้อย ๆ เกิดหล่นตุบลงไปนอกจากจะเจ็บตัวแล้ว หากโดนจับได้คงมีอันถูกตราหน้าเป็นผู้บุกรุกอย่างเป็นทางการ

         เขากัดฟันแน่น ดึงตัวเองขึ้นไปถึงระดับความสูงที่คิดว่าเหมาะ เอื้อมมือคว้าราวระเบียงไว้อย่างระมัดระวัง และหวังเป็นอย่างยิ่งว่าเจ้าบ้านสาวคงไม่โผล่ออกมาตอนนี้ สูดลมหายใจเข้าลึกก่อนจะออกแรงกระโจนจากลำต้นหมาก โยนตัวเองมานั่งยองจับกบด้วยท่วงท่าไม่ค่อยสวยงามนักอยู่บนระเบียงบ้านคนอื่น

         พอรู้ตัวว่าเท้าเหยียบพื้นมั่นคงแล้วก็ถึงกับหอบหายใจหนัก ๆ จากความลุ้นมากกว่าเหนื่อย ยกมือขึ้นเสยผมแล้วชะเง้อมองออกไปทางหน้าต่างห้องซึ่งอยู่ไม่ไกลออกไปนัก ปลอบใจตัวเองว่ามาได้เกินครึ่งทางแล้ว

         ราวระเบียงนั้นไม่สูงนัก เมื่อลุกขึ้นยืนเต็มตัวก็เหนือจากหัวเข่าเขาขึ้นมาเพียงนิดหน่อยเท่านั้นเอง มองเลยออกไปนอกระเบียงยังมีส่วนยื่นออกมาพอให้วางเท้าลงไปได้ แต่อาจต้องใช้ความพยายามค่อนข้างสูงในการไต่ไปตามพื้นที่ว่างเล็ก ๆ ต่อกับชายคาบ้านซึ่งยื่นออกมา

         จังหวะที่ยืนฟังเสียงสายลมครางโหยหวน มือเกาะกับผนังด้านนอกของตัวบ้านชั้นสอง อีกนิดเดียวจะถึงหน้าต่าง (หากโดนคนนอกเห็นตอนนี้ต้องถูกเข้าใจว่าเป็นพวกคนร้ายอย่างไม่ต้องสงสัย) เขาก็คิดขึ้นมาได้ว่าต้องทำถึงขนาดนี้เชียวหรือ เด็กบ้านั้นเอาแต่ด่าเขาว่าเพี้ยนจนท่าทางจะเพี้ยนไปจริง ๆ แล้ว


         แต่สุดท้ายก็มาเกาะอยู่ตรงหน้าต่างกระจกห้องคิมหันต์จนได้สิน่า

มีต่อข้างล่างค่ะ
v
v
v

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา?
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 05-04-2013 11:35:53

(ยกที่ 31 - ต่อ)


         ที่อีกฝั่งหนึ่งของบานหน้าต่าง คิมหันต์เปิดมือถือขึ้นดูอีกครั้ง และพบว่ามันยังมีแต่ความว่างเปล่า ข้อความแชตซึ่งขึ้นเตือนให้หลงดีใจ พอเข้าไปดูก็เป็นจากเพื่อนฝูงทั้งนั้น ไม่เห็นมีของไอ้คนที่บอกจะมาหาตอนทุ่มหนึ่งสักข้อความ

         “ไอ้เฮียเพี้ยน! ไอ้งี่เง่า!” เขาร้องโวยอยู่คนเดียว ลมโชยเข้ามาเบา ๆ จากบานหน้าต่างที่แง้มไว้นิดหน่อยยังไม่ช่วยให้สงบได้เท่าไรนัก หงุดหงิดจนอยากตั๊นให้หน้าหงายเลยให้ตาย ผิดนัดอย่างนี้ทีหลังอย่าได้กล้ามาชวนเชียว “ไปเกิดใหม่เลยไป! เชี่ย! คิดว่าเจ๋งเหรอวะ เจอหน้าแม่งจะต่อยให้!”

         “ได้”

         “!?” เด็กหนุ่มสะดุ้ง หันมองซ้ายขวาเลิ่กลั่ก เมื่อกี้เสียงลมหรือว่าอะไร

         “แต่ให้เข้าไปก่อน”

         “เฮ่ย!?”  เขาอุทานแต่ยังไม่กล้าแหกปาก ได้ยินเสียงดังมาจากหน้าต่างแถมคุ้นเหลือเชื่อ ขาขยับย่องเข้าไปใกล้อย่างระแวดระวัง มือจับที่ผ้าม่านแล้วกลั้นใจกระชากมันเปิดออก


         พรึ่บ!!


         “ไอ้เชี่ย!”


         คิมหันต์ตกใจแทบช็อคกับภาพตรงหน้า ข้างนอกนั้นมีมนุษย์ตัวใหญ่หน้าโฉดกำลังเกาะขอบหน้าต่างแล้วจ้องมองเข้ามาข้างในอย่างเรียกร้อง สายลมตอนกลางคืนพัดหวีดหวิวเล่นเอาเส้นผมยุ่ง ๆ สีดำสนิทปลิวไสว และสิ่งหนึ่งซึ่งเพิ่มความน่าสะพรึงมากขึ้นคือนี่เป็นหน้าต่างห้องชั้นสอง ณ ตำแหน่งซึ่งข้างนอกไม่ได้มีระเบียงให้เหยียบ

         “พี่มาทำไรวะ!?”

         “เปิดหน้าต่างอีกหน่อย”

         มีแต่ประโยคคำสั่งที่เขาได้ยินจากปากอีกฝ่าย ทั้งที่สภาพเกาะเป็นจิ้งจกนั้นไม่น่าอยู่ในสถานะซึ่งจะสั่งใครได้เลยสักนิด!

         “ไม่เปิดเว้ย!” เขาเถียงพร้อมกับพยายามเอื้อมมือไปดึงบานหน้าต่างปิด แต่แล้วกลับถูกคว้าข้อมือไว้ได้เสียก่อน “เฮ่ย! ปล่อย”

         “จะหล่นแล้ว”

         “อย่ามาขำ”

         “พูดจริง”

         คิมหันต์กะพริบตาปริบ ๆ ชะเง้อมองออกไปด้านนอก ตำแหน่งยืนของสามภพนั้นช่างหมิ่นเหม่เหลือเกิน แต่หากหล่นไป...ก็ไม่น่าถึงตายมั้ง

         “..ช่างดิ! เรื่องของพี่ ตกไปคอหักตายแม่งเลย”

         “คิมหันต์”

         “อย่ามาสั่งผม”

         เด็กหนุ่มขมวดคิ้ว รู้สึกได้ว่ามือของสามภพที่กำข้อมือเขาอยู่นั้นสั่นน้อย ๆ และมืออีกข้างที่เกาะอยู่กับขอบหน้าต่างก็ดูไม่มั่นคงเอาเสียเลย แต่นี่ชั้นสอง...ไม่น่าถึงตายหรอกใช่ไหมหากไม่ได้ลงด้วยท่าพิสดารอย่างเอาหัวโหม่งพื้น อย่างมากก็แค่กระดูกหักสักท่อนสองท่อนละน่า

         “ปล่อย”  เขาพยายามพูดเสียงนิ่งแต่ทำได้ไม่ดีนัก มืออีกข้างที่ยังว่างยื่นไปแกะนิ้วของสามภพซึ่งกุมรอบข้อมือเขาอยู่จนมันเริ่มหลวม จากนั้นจึงค่อย ๆ คลายลงช้า ๆ

         สามภพคล้ายจะพูดอะไรบางอย่างตอบกลับมา ทว่าเขากลับได้ยินเพียงเสียงอุทานไม่ได้ศัพท์คำหนึ่ง ก่อนร่างตรงหน้าจะเสียหลักเซไปด้านหลัง พร้อมกับนัยน์ตาสีดำสนิทของผู้มาเยือนยามวิกาลที่เบิกกว้างแม้ในขณะที่จ้องมองมาทางเขา

         สิ่งที่เห็นเหมือนเป็นภาพช้า นับตั้งแต่มือข้างหนึ่งของสามภพหลุดจากการเกาะกุมที่ข้อมือเขา พร้อมกับที่อีกข้างก็เลื่อนออกจากบานหน้าต่างด้วยแรงถ่วงรั้งจากน้ำหนักซึ่งเสียจุดศูนย์ถ่วงในตำแหน่งที่ยืนอยู่ ลำตัวท่อนบนของชายหนุ่มเอนไปด้านหลังอย่างน่าหวาดเสียว อีกวินาทีต่อมาขาสองข้างคงไม่อาจทรงตัวได้อีกและร่วงลงไปเป็นแน่...

         หากคิมหันต์ไม่รีบผลักบานหน้าต่างออกและกระโจนไปรวบทั้งตัวไว้ได้ทัน


         "บ้าเอ๊ย!!"


         "......." 


         "เพี้ยน! เชี่ย! งั่ง! ปัญญานิ่ม!!!...ฮ....แฮ่ก...."


         มีแต่เสียงเขาที่ก่นด่าไม่หยุด หอบหนักหน่วงทั้งที่ยังค้างอยู่ท่าเดิม แขนสองข้างรัดตัวอีกฝ่ายไว้แน่น ได้ยินเสียงหัวใจซึ่งไม่รู้ว่าเป็นของใครเต้นโครมครามเหมือนใกล้ระเบิดออกมาเต็มที ตาสองข้างเบิกค้างพอกับที่ไม่สามารถขยับร่างกายได้อีกครู่หนึ่ง ก่อนมือของสามภพจะยกโอบเขาตอบไว้แน่น ดึงน้ำหนักขึ้นมายืนบนขาตัวเองอีกครั้ง พากันลากเข้ามาล้มกลิ้งบนพื้นห้องทั้งคู่ด้วยสภาพทุลักทุเล

         “...ล...เล่นบ้าอะไรวะ!!” 

         คิมหันต์ร้องโวยขึ้นทันทีที่ตั้งสติได้ ซึ่งตำแหน่งนอนตัวเองตอนนี้ก็ไม่ส่งเสริมให้ทำเช่นนั้นง่ายนัก ร่างใหญ่ของสามภพคร่อมตัวเขาอยู่บนพื้น ศอกและเข่าค้ำเอาไว้ไม่ให้ล้มพังพาบลงมาทับแบนแต๋ไปเสียก่อน เหมือนจะเคราะห์ซ้ำกรรมซัดให้สถานการณ์ยิ่งระทึกหนักเข้าไปอีกเมื่อได้ยินเสียงวัสสานะร้องถามมาจากหน้าห้อง

         “ครีม ทำอะไรเสียงดังตึงตังน่ะ!?”

         เด็กหนุ่มสะดุ้ง ยังไม่ทันหายตกใจจากเรื่องเก่าที่เกือบมีคนตกบ้านตายจากหน้าต่างห้องเขา ก็มีเสียงพี่สาวมาให้สะพรึงเล่นอีกแล้ว

         “บอกไปว่าทำกองหนังสือหล่น”  สามภพก้มลงกระซิบ ลมร้อนเป่าลงปลายจมูกเขาเล่นเอาขนลุกซู่ ใกล้เสียจนไม่กล้ากระดิกตัวไปไหนนอกจากขยับปากพูดตามแต่โดยดี อย่างน้อยก็ถือว่าเป็นข้ออ้างที่ไม่เลวนักสำหรับกรณีฉุกละหุกเช่นนี้

         “ผมทำกองหนังสือหล่นอะเจ้”

         วัสสานะเงียบไปชั่วขณะเหมือนกำลังครุ่นคิด จากนั้นก็ถามต่อให้แน่ใจ “นาย..ไม่เป็นไรใช่ไหม?”

         คิมหันต์อยากตอบไปแบบชัดถ้อยชัดคำอย่างทุกที แต่สายตาของคนที่นอนคร่อมอยู่ซึ่งมองลงมาทำคำพูดเขาขึ้นถึงแค่ลำคอ ไม่สามารถส่งออกจากริมฝีปาก กระทั่งชายหนุ่มก้มลงมาใกล้อีกจนเด็กหนุ่มหลับตาแน่นพร้อมกับหดคอหนี ได้ยินเพียงเสียงบอกบทเบา ๆ ว่า “ไม่เป็นไร..พูดสิ” ล่องลอยอ้อยอิ่งอยู่ในระยะประชิด

         “....ไม่เป็นไร”

         คราวนี้พี่สาวเขาเงียบอีกพักใหญ่จนนึกว่าเธอจากไปแล้ว ทว่ากลับมีประเด็นใหม่เริ่มขึ้นอีกครั้ง

         “เมื่อสักสองทุ่ม พี่ภพมาหาแน่ะ”

         เด็กหนุ่มหรี่ตาขึ้นข้างหนึ่งกล้า ๆ กลัว ๆ จะดิ้นพล่านหรือส่งเสียงดังก็กลัวพี่สาวได้ยิน ส่วนสามภพทำแต่เพียงพยักหน้าโดยไม่ขยับไปไหนเป็นเชิงบอกว่าเรื่องเป็นอย่างที่พี่สาวเขาว่านั่นแหละ

         “แต่เจ้บอกให้กลับไปก่อน เห็นนายทำหน้าเหมือนงอนเขา คงยังไม่อยากเจอ”

         “...ม...ไม่ได้งอน”

         ถึงตรงนี้ สามภพเผลอยิ้มกริ่มอย่างห้ามไม่ได้ คิมหันต์หน้าแดงไปถึงไหนต่อไหนแล้ว ไม่เสียใจเลยที่ลงทุนเสี่ยงปีนขึ้นมาอย่าคนเสียสติ
 
         “จ้ะ! เจ้าเด็กปากแข็ง” เสียงผู้เป็นพี่สาวฟังดูประชดประชัน “แต่เจ้ว่าเอาไว้เราต้องคุยกันจริงจังเรื่องอีตาคนนี้แล้วนะ”

         “อือ!” คิมหันต์กลั้นใจตะโกนตอบ พูดไปรับมือกับลมหายใจร้อนผ่าวแถวใบหน้าและลำคอไปไม่ใช่เรื่องดีเลย นี่เล่นเอาเขาร้อนวูบวาบทั่วตัวทั้งที่ไม่เห็นได้แตะต้องร่างกายอะไรเยอะแยะ “...ผมจะทำการบ้านอะ...เจ้ไปดูละครเหอะ”

         ได้ยินเสียงพึมพำแว่วมาคล้ายจะเป็น “ก็ว่างั้น” ก่อนทุกอย่างจะกลับเข้าสู่ความเงียบซึ่งยืนกรานวนเวียนรอบตัวพวกเขาสองคนไปอีกพักใหญ่

         คิมหันต์แผ่หงายอยู่ที่เดิม ไม่พูดสักคำจนแน่ใจว่าวัสสานะไม่อยู่หน้าประตูแล้ว นอนนิ่งขยับเพียงแผ่นอกเป็นจังหวะตามการหายใจเพื่อจำกัดการแตะเนื้อต้องกับคนที่คร่อมร่างเขาอยู่ให้น้อยที่สุด ซึ่งสามภพก็ดูจะเข้าใจกติกาข้อนี้ดี เพราะเจ้าตัวไม่ได้ทิ้งน้ำหนักลงมา เพียงแต่คงระยะห่างอันน่าหวาดเสียวนั้นไว้ ซึ่งให้ตายเถอะ...ไม่ได้โดนตัวแต่ร่างกายชิดกันเสียขนาดนี้กำลังจะทำเขาเป็นโรคประสาทอย่างหาสาเหตุไม่ได้

         “ลุกได้หรือยังวะ!?” เด็กหนุ่มเค้นเสียงถามตะกุกตะกักอย่างน่าสงสาร

         “คิดว่ายัง” สามภพยิ้มบาง คิมหันต์ขมวดคิ้วแน่นจนเขาต้องเอานิ้วหัวแม่มือนวดเบา ๆ ให้มันคลายออก “อย่าทำหน้าอย่างนี้สิเด็กน้อย”

         “ปล่อยผม” เด็กหนุ่มท้วงแต่ไม่กล้าส่งเสียงดัง “ห้ามลวนลาม พี่ยังจำได้หรือเปล่า”

         “จำได้” เขาพยักหน้าเข้าอกเข้าใจ “นี่ก็ไม่ได้ลวนลามสักหน่อย ตัวแทบไม่แตะกันเลย”

         คนฟังทำหน้าปุเลี่ยน พวงแก้มสองข้างยังเป็นสีแดงเปล่ง “งั้นก็ลุกเสียที”

         “ผลักออกเองสิ” เขายกมุมปากเป็นเชิงท้า ก้มหน้าลงไปใกล้อีกจนปลายจมูกเกือบชิดกัน เหลือที่ว่างอีกเพียงนิดเดียวไว้สำหรับข้ออ้างว่าเขาไม่ได้ทำอะไรเกินเลยเสียหน่อย

         “พี่เพี้ยนไปแล้ว!”

         “!?”

         เว้นแต่อีกฝ่ายจะเป็นคนเริ่มลงมือเองแบบนี้ละนะ

         “หมาน้อยแรงเยอะดีนี่”

         สามภพยิ้มให้กับตำแหน่งที่พวกเขาเป็นอยู่ตอนนี้ หลังจากไม่กี่วินาทีเมื่อคำพูดของคิมหันต์จบลง เจ้าตัวก็ยกมือขึ้นคว้าไหล่สองข้างของเขาแล้วออกแรงเหวี่ยงจนกลายเป็นตัวเขาเองที่พลิกมานอนหงายบนพื้น ซึ่งคิมหันต์คงไม่มีทางทำเช่นนั้นได้แน่หากเขาไม่โอนอ่อนผ่อนตามลงมานอนแผ่แต่โดยดี (แต่ปล่อยให้เจ้าตัวเข้าใจว่าเป็นเพราะเรี่ยวแรงของตัวเองก็ไม่เลว) เท่านั้นไม่พอ ยังปีนตามขึ้นมานั่งคร่อมบนเอวเขาสีหน้ากึ่งหงุดหงิดกึ่งเขิน คว้าคอเสื้อเขากำไว้แน่นในมืออย่างเอาเรื่อง ไม่ได้ระวังบ้างเลยว่าท่าทางแบบนี้ล่อแหลมยิ่งกว่าเมื่อครู่ที่ต่อว่าเขาเสียอีก

         “แน่นอน!”

         แถมยังมีหน้ามาตอบรับคำชมกึ่งประชดของเขาอีกด้วย!

         “พี่มาทำอะไรที่นี่” คิมหันต์ถลึงตาแทบหลุด สองมือกำแน่นขึ้นจนเสื้อเขาตึงไปหมด น่ากลัวว่าหากออกแรงมากกว่านี้อาจมีขาดคามือกันได้

         “โกรธหรือ?”

         “มาทำอะไร!?” ไอ้ตัวแสบถามเสียงแข็ง

         “เห็นพี่สาบอกว่างอน”

         “มา-ทำ-อะ-ไร?” เด็กหนุ่มยังย้ำคำเดิม พูดไปก็ยิ่งหน้าแดงขึ้นเองเรื่อย ๆ  และเขาก็เพียงแต่ยิ้มคลี่เอ็นดู หากไม่ติดเงื่อนไขบ้าบอที่ตกลงกันไว้ก็อยากจับฟัดให้รู้แล้วรู้รอด ไม่น่าหลวมตัวยอมทำสัญญานั่นเลย

         “ขอโทษที่มาช้า”

         “ผมถามว่—”

         “แต่ที่มาเพราะคิดถึง”

         “......”

         ก็แค่เท่านั้น ไม่รู้คิมหันต์พอใจกับคำตอบเขาหรือยัง เพราะเจ้าตัวทำท่าเหมือนอยากโวยวายแต่ไม่มีเสียงใดเล็ดลอดออกจากปาก ออกอาการตื่นตะลึงเพียงแวบหนึ่ง จากนั้นก็คล้ายกับว่าเลือดทั้งร่างจะถูกสูบฉีดขึ้นมารวมกันอยู่บนใบหน้า แดงเสียจนเห็นแล้วเผลอยิ้มออกมา แล้วก็ต้องยิ้มกว้างขึ้นไปอีกเมื่อเด็กหนุ่มฟุบศีรษะลงบนอกเขาอย่างลืมตัว คงตั้งใจแค่อยากเอาหน้าร้อนฉ่าของตัวเองไปมุดไว้ที่ไหนสักแห่ง

         “มีธุระ กะเวลาผิด แล้วรถก็ดันติด” เขาพึมพำ อาศัยทีเผลอลูบผมสีทองบนอกตัวเองเบา ๆ  นุ่มนิ่มอย่างกับเพิ่งสระ ได้กลิ่นเหมือนแชมพูหรือโลชั่นสักอย่างโชยอ่อนจากตัวคนที่นั่งคร่อมอยู่  “มาถึงบ้านพี่สาก็ไม่ให้เข้า...แต่คิดถึงมากก็เลยปีนมาหา เพิ่งรู้ว่าแต่งตัวหล่อรอขนาดนี้”

         “..........”

         “มีอะไรสงสัยอีกไหม?”

         “มี” คิมหันต์งึมงำ มือกำอกเสื้อเขาแน่น สังเกตจากใบหูแดงแจ๋เดาว่าคงอายจนไม่กล้าเงยหน้าขึ้นง่าย ๆ

         “ว่า?”

         “..ทำไมไม่โทรหา”

         “หือ?”

         “บอกเองว่าจะโทรมาไม่ใช่รึไง”

         ชายหนุ่มยิ้มแก้มปริจนถึงกับต้องเม้มปากไว้ไม่ให้หน้าบานแฉ่งเกินไปนัก ยกตัวขึ้นจุ๊บเบา ๆ กลางกระหม่อมคนที่เอาแต่ก้มหน้าก้มตาจนไม่รู้ตัวว่าเกิดอะไรขึ้นบนศีรษะตัวเอง

         “ตี๋น้อย..” เขาทิ้งตัวลงที่เดิม พูดเสียงอ่อนโยนจนตัวเองยังแปลกใจ “..คิดถึงเฮียเหมือนกันหรือ?”

         คิมหันต์ร้องอู้อี้สู้กับแผ่นอก เขาพยายามเงี่ยหูฟัง แม้ไม่ได้ยินถ้อยคำตอบรับ แต่ก็ปราศจากประโยคปฏิเสธ ยืนยันอีกครั้งว่าไม่เสียใจเลยกับประสบการณ์ปีนเข้าบ้านคนอื่นครั้งแรก


         ไอ้ตี๋เกรียนนี่จะน่ารักเกินไปแล้ว

- หมดยกที่ 31 -

-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

ยาวมากกกกกก แฮ่ก ๆ แถมเป็นบรรยายซะส่วนใหญ่ เบื่อได้แต่อย่าเพิ่งถอดใจนะค้า 5555
ตอนท้าย ๆ นี่เขียนเองแอบเขินเอง ชอบตอนพี่ภพเรียกตัวเองว่าเฮีย อรั๊ง~ ดูพยายามปรับตัวเข้าหาน้อง =////=

ยังจำพี่แว่นที่โผล่มาแค่ฉากเดียวแถวตอนที่ 8 ก็มีหลายท่านสังเกตซะแล้วได้รึเปล่าคะ เขากลับมาแล้ว

อนึ่ง เมื่อวันเอพริลฟูล เขียนตอนพิเศษสั้น ๆ ของลูกเจี๊ยบแม่ไก่ และพี่ภพน้องเกรียนไว้ค่ะ แต่ลงไว้อีกกระทู้เพราะมีอีกคู่เยอะกว่า เผื่อบางท่านไม่เห็น ขอแปะอีกที http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=33427.msg2335543#msg2335543

ขอบคุณคนอ่านที่น่ารัก พบกันตอนหน้าค่าาา ม๊วฟฟฟ~  :mew1: :L2: :กอด1:

ปล.วันนี้มีของแถมเป็นขนมหวานปิดท้าย รีพลายถัดไปโลดค่ะะะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ชี้แจงตอนพิเศษ April Fools' Day (หน้า 65) 01/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 05-04-2013 11:37:35

ขนมหวานปิดท้ายค่า หลังจากอู้บ่อย (ฮา)

คุณพ่อกับลูกชาย เอ๊ะ..หรือคุณแม่กับลูกชาย  :hao3:
(http://fc02.deviantart.net/fs70/f/2013/088/6/2/sl30_resize_by_xx_rainyday_xx-d5znmly.jpg)

คิมหันต์ชอบหลายสิ่งมากค่ะ ชอบโซฟา ชายนี่ ลินคินพาร์ค ชอบข้าวนิ่มแต่ไม่ถึงกับแฉะมาก ชอบแกล้งเพื่อน ชอบหมา ชอบสัตว์ บลา ๆ ๆ ตอนนี้ก็เริ่มจะชอบเฮียเพี้ยน (เหรอ??) 555
(http://fc09.deviantart.net/fs71/f/2013/089/2/f/dd_kimsofa_by_xx_rainyday_xx-d5zsu2r.jpg)


อันนี้หลายท่านสงสัย และนุ้งครีมก็คงสงสัย
(http://th06.deviantart.net/fs71/PRE/f/2013/089/4/3/dd_rhinoplasty_by_xx_rainyday_xx-d5zsufm.jpg)

ปิดท้าย...อากาศร้อนเนอะคะช่วงนี้ ยิ่งวาดก็ยิ่งร้อน =////=
(http://fc07.deviantart.net/fs70/f/2013/093/b/1/dd_khot1_by_xx_rainyday_xx-d60a1oz.jpg)

พบกันตอนหน้าค่าาาา //กอดฟัดดดด

ปล.เพิ่งนึกได้ว่าตอนนี้มีแต่รูปน้องครีม ;w; ของเฮียมีแต่ก๊องแก๊ง ดูในเพจแทนนะคะ แปะไม่หมด แฮร่ ๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: ryokame ที่ 05-04-2013 11:51:02

 :katai5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 05-04-2013 11:52:48

เฮียกับตี๋ทำเค้าเขินอ่ะ :o8:
หัวใจที่เคยแฟบเพราะเฮียหมาบ้าไม่มาคงจะพองโตจนแทบระเบิดเลยสิที่ได้เห็นหน้าเฮียอะน้องครีม :z1:
แถมมาเพราะความคิดถึงอีก แอร๊ยย หวานเว่อร์  :-[
ระดับความเกรียนลดลงบ้างแล้ว แต่ระดับความหวานเริ่มพุ่งสูงขึ้น แบบนี้คนอ่านช้อบชอบ :impress2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 05-04-2013 11:53:34

 :z13:

อ่านจบแล้ว//หล่อนช้ามากกกกก
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ไม่อยากจะบอก
แต่ต้องบอกเพราะอึดอัดมากกกกกกก ตอนนี้คิมน่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก  :man1: :man1:
โอ๊ยยยยยย อิเจ๊อยากตาย แบบนี้สัญญา 1 ปีอะไรนั่นก็ไร้ความหมายเเล้วเนอะคุณเรนนี่
แอร๊ยยยยยยยยยยย  :heaven
แม้ว่าอนาคตอาจจะมีเรื่องยุ่งยากนิดๆหน่อยกับพี่สาวนุ้งคิม แต่ไม่รอดมือพี่ภพหรอกเนอะ อิอิ

ขอบคุณคุณเรนนี่มากๆเลยค่ะ รอตอนต่อไปค่ะ  :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: BuI ที่ 05-04-2013 12:11:11

เฮียเปรี้ยวมาก ถึงขนาดปีนบ้านกันเลยทีเดียว :katai2-1:
แหมะ น้องก็น่ารักเกินนนนนนนนนนนนนนนนนนน จะไม่ให้เฮียแกหลงก็คงไม่ไหว :o8: :กอด1:

 จิ้มๆ :z13: สู้ๆ รอมาต่อคับ :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: Zliezen ที่ 05-04-2013 12:11:37

อ๊ายยยยย ทำไมมันน่ารักกุ๊กกิ๊กอย่างนี้ ง้องอนกันน่ารักจริงๆ พี่ภพคิดถึงมากกกก ถึงขั้นปีนเข้าห้องลูกสาว เอ้ย ลูกชายเค้าเลย อดไปเที่ยวเลย คิมอุตส่าห์แต่งตัวรอเป็นหมาน้อยแต่งหล่อ แต่ไหนๆได้เข้าห้องแทนแล้วก็พอกันได้เนอะ เข้าแล้วก็อย่าพึ่งรีบออกไปล่ะเฮีย กว่าจะเข้ามาหวิดคอหักตาย เอาให้คุ้มล่ะ หุหุ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 05-04-2013 12:13:58

 :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: น้องครีมน่าร๊อคคมากๆๆ ทำเฮียเพี้ยนใจแตกแล้ว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 05-04-2013 13:39:52

อิเฮียหลงเด็กถึงขนาดปีนบ้านเลยหรอออออ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: raviiib❁ ที่ 05-04-2013 14:04:35

เฮีย!! ลงทุนโคตร หวานโคตร!
หวังว่าพี่แว่นจะไม่มาเป็นมารหัวใจนุ้งครีมนะเคอะ :z10:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ningg.Destiny ที่ 05-04-2013 14:20:43

แอร้ยยย >< ทำไมถึงได้น่ารักขนาดนี้
น้องครีมงอน!!!!!! 55555

แต่ชอบตอนเจ้ใหญ่ถามพี่ภพมาก
แบบจนมุมเลยที่เดียว..
ก็พาน้องเค้าหายไปเป็นวันกลับมาคอแดงเป็นจำอีก

พี่ภพบ้า อ้ากกกก!!!!
อยากเห็นหน้าน้องครีมจนต้องปีนหน้าต่าง
ก้ากกกกกก~ แต่ฉากบนห้องเป็นอะไรที่งุ้งงิ้งมากค่ะ
ชอบมากเลยนึกถึงเสียงพี่ภพแบบละมุนเว่อร์
แล้วเรียก 'ตี้น้อย' ฮรึกกกก!! ตายๆๆๆ

#เขินตาย ♥

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 05-04-2013 14:23:40

เฮียลงทุนค้มอ่ะลูกหมา(ลูกเสือ)ก็คิดถึงเฮีย  :m1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 05-04-2013 14:24:41

ลูกหมาน่ารัก  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: My_NT ที่ 05-04-2013 14:27:53

โอยยย น้องครีมมันน่ารักมากกกกกก ง๊องแง๊งแบบไม่รู้ตัวว  :impress2:
เฮียภพคุ้มค่ามากที่เสี่ยงปีนเข้าห้องลูกสาว?เค้า 555555
ไม่ต้องรอถึงปีแล้วเฮียเอ้ยยยย ได้น้องในเร็วๆนี้แน่ๆ  :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: Gnannanz ที่ 05-04-2013 14:30:51

ตี๋น้อยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย~
น่ารักนะเราเนี่ย 5555555555555555555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 05-04-2013 14:32:25

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
พาร์ทนี้มันละมุนแบบบอกไม่ถูกอะ
อ่านไปบิดไปปป
พี่ภพหลงน้องโคตรรรรรรรร งื้ออออออออออออ ~~~~~
น้องครีมน่าฟัดมากกกกกกกกกกกกกก  :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: pilar ที่ 05-04-2013 14:40:53

ไ่ม่เบื่อเลยค่า ตอนนี้เห็นพัฒนาการของน้องครีมชัดแล้วว่าเริ่มชอบเฮียภพเข้าจริงๆ  :-[

แหม สัญญาแค่ว่าเฮียจะไม่ลวมลามน้อง แต่ถ้าน้องเริ่มก่อนนี่ก็อีกเรื่องใช่มั้ยคะ 555+

มาต่อไวๆ น้าาาา  :hao7:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: kaokorn ที่ 05-04-2013 15:28:43

คบกับตี๋น้อยนี่ทำสามภพเสี่ยงหลายประการนะเนี่ย
มิน่า เขาึถึงว่าความรักทำให้คนตาบอด อิอิ
ท่าทางคิมหันต์ของเราคงจะรอดยาก อาการออกขนาดนี้ 555+
รอตอนต่อไปนะฮะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 05-04-2013 15:42:53

แอบเขินตามหนูครีม :mew3:

แล้วรัญช์คนนั้นมีบทบาทอะไรให้เฮียเพี้ยนกะหนูครีมผิดใจกันป่ะเนี่ย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: SiLent_GRean ที่ 05-04-2013 15:58:45

ตอนนี้เฮียภพคิดถูกมากที่ปีนขึ้นห้องคิม ได้กำไรเยอะ  :hao7: :hao7:  :hao7:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: beery25 ที่ 05-04-2013 16:28:47

น้องครีมที่่เกรียนไม่ออก :hao7:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 05-04-2013 16:32:22

สรุปว่าใครลวนลามใครกันแน่เนี่ย

ไม่ถือว่าผิดกฎเหล็กใช่มั้ย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 05-04-2013 16:45:49

ความรักเข้าตาอะไรก็เกิดขึ้นได้ถ้ามีปาปิก้าาาาาา... ไม่ใช่แระ
ความรักเข้าตาเฮียถึงขั้นยอมปีนหน้าต่างห้องน้องครีม  :hao5:
โถๆๆๆๆๆ แฟนคลับเห็นความพยายามของเฮียค่าาาา ชนะเลิศ!!
มาไม่เห็นหน้า ไม่ได้ยินเสียง กลับบ้านไม่ได้สินะ >x<

งานนี้ต้องไปโทษพี่สรัญ... ทำไมต้องมาติดรถไปส่งก่อนโด้ยยย
อาตี๋เกรียนเราเลยคอยเกือบเก้อ... อุตส่าห์แต่งหล่อ
ฉีดน้ำหอมเสียฟุ้งเชียว คุณพี่สาวก็จับผิดเกินนนนนน
พอได้เวลาไม่มางอนเลยทีเดียว  :hao6:

ขอโทษที่มาช้า
แต่ที่มาเพราะคิดถึง

อ่านแล้วกรี๊ดอ่ะ  :z3: ไม่ไหวจะฟิน
เฮียคะยกน้องครีมให้เลย ไม่ไหวแว้วววววววว
ตี๋เกรียนเจอแบบนี้ไม่เงิบแต่ตี๋เกรียนเขินเลย >///<

ชอบตอนเฮียภพแกเรียกน้องครีมว่า

*ตี๋น้อย*

อ่านแล้วจิ้นตาม น่ารักกกกกกกกกกกกก  :mew1:


ปล. เรื่องของรันเพื่อนเก่าของเฮีย ไว้รอพี่สรัญปลอบใจนะคะ
FC ไม่ยกเฮียให้หรอก แบร่!!  o18

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 05-04-2013 17:50:20

ตี๋น้อยถึงกับเกรียนไม่ออก :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 05-04-2013 18:41:43

อริ๊ง อร๊างง มากค่ะ ...

>//////////<

รู้สึกว่าน่ารักจริง ๆ ตอนนี้ .. ปีนหน้าต่างตามหารัก อิอิ  :hao3:

+1 ขอบคุณนะคะ ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 05-04-2013 19:10:25

อร๊ายยยย เขินอ่า น้องครีมน่ารักไปแล้วน้าา  :-[

นายรัญจน์นั่นจะมาเป็นมือที่สามใช่ม่ะ อย่านะๆ ไม่ยอมนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Noah ที่ 05-04-2013 19:47:29

อ๊าย น้องครีมน่ารักไม่ไหวแล้ว  :ling1:
โธ่ ที่แท้รัญก็คู่กับรันนี้เองสินะ น่าสงสารคนอกหัก แต่ลืมพี่ภพเถอะ เพราะเขาเป็นของน้องครีม  :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 05-04-2013 19:51:16

กะ......กรี๊ดดดดดดดด

คิมน่าฟัดมากเลยยยยย

ส่วยเฮียภพ ฟินค่าาา

เอร้ยยยย ตี๊น้อยยย กะ เฮียยยย > < :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 05-04-2013 19:51:32

น้องครีมน่ารักแบบนี้ เฮียจะไปไหนพ้น

ชอบเจ้มาก


 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: nuyayaa ที่ 05-04-2013 19:59:20

พี่ภพ รุกเต็มที่

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: mizzmizz ที่ 05-04-2013 20:04:13

แอร๊ยยยยยยยยยยย   :mew3:
น่ารักเว่อออออออออ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: wi_OoO_wi ที่ 05-04-2013 20:06:21

นายคิม นายไม่ขัดขืนเลยนะเว่ยยยยยยยยยยยยย ยย ยย ยย ย ย ย ยย ย ยย

 :a2: :a2: :a2: :a2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: Frote ที่ 05-04-2013 20:14:45

เฮียแซ่บเวอร์ ถึงกับปีนระเบียงขึ้นมาหากันเลยทีเดียว
ชักจะน่ารักขึ้นทุกวันแล้วนะคะเฮีย  :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: ❥ʞαxiќɒ。 ที่ 05-04-2013 20:17:39

สงสารหนูแว่น ฮือออออ T^T
ทำไมแลดูเป็นเคะน้อยอ่อนแอแบบนี้ ! (น่ารังแกมาก! =..= #ผิด 5555) หาคนมาดามใจหนูแว่นด่วนๆ!!
จะเป็นพี่สรัญก็ได้ พี่ตั้มพี่ตัวสูง(แนวเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ)ก็ดี  :z1:

ตอนนี้น้องครีมน่ารักเกิ้น! งื้ออออออ~ -////-
อยากกระโจนเข้าไปจับฟัดด!! โฮกกกกกกกกกกกกกกกกก >[]<
พี่ภพคงเข้าใจความรู้สึกพวกเรา(คนอ่าน)แล้วใช่ม๊ายย!
ถึงจะอยากจับน้องฟัดแค่ไหนมันก็ทำไม่ด๊ายยยยยย ได้แต่ตะกุยหน้าจอ(?)ไปวันๆ Y___Y 555555

แย่แล้ว!! เจ้ใหญ่สงสัยอะไรเฮียรึเปล่าเนี่ย ?? ถึงขั้นเรียกไปคุยด้วยจริงจังเรื่องอะไรรร ? T___T
เฮียรีบๆทำคะแนนใส่เจ้ใหญ่ด่วน เอาเจ้มาเป็นพวกเดียวกันให้ได้นะ !! ><

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: yaoi1997p ที่ 05-04-2013 20:56:23

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: misso ที่ 05-04-2013 21:33:04

เขินหนักเลย อร๊ายยยยย

:m25:

นอนตาย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 05-04-2013 21:54:12

น้องคิมน่ารักมาก อิพี่ภพหลงเด็กเข้าขั้นรุนแรง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 05-04-2013 21:54:18

เอร๊ยยยย ตี๋น้อยกับเฮียยย คำนี้มันกร๊าวววววใจ  :m3:
อ่านตอนนี้แล้วเขินจนต้องข่วนหน้าตัวเองหาที่ระบาย  :katai1: 55555555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 05-04-2013 22:10:31

ยิ่งนับวันเฮียจะยิ่งมิจฉาชีพเข้าไปทุกที ปีนบ้านเค้าบ่อยกว่าเดินเข้ทางประตูดีๆอีกมั้ง 555  :katai2-1:
ปล รัน vs รัน สินะคะ คู่ชื่อเหมือนมะ?

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 05-04-2013 22:15:13

โอย ... อ่านตอนนี้แล้วทั้งเขินทั้งน่ารัก อ่านไปยิ้มไป
ตี๋เกรียนเริ่มชอบพี่ภพแล้วสินะ! มีงอนด้วย  :o8:

แต่ขอที่คาใจก่อนค่ะ!! รัญชน์ อ่านว่ารันเฉยๆหรือคะ แปลว่าอะไรอ่ะ
สารภาพตอนแรกอ่านไม่ออกค่ะ รันชะ?  ก็แปลกไปเพราะน หนูใส่การันต์

พี่สาก็สมกับเป็นพี่สาวจริงๆ แต่ดึกแล้วก็ไม่ให้เข้าบ้านหรอก เนอะ

บรรยายยาวๆมาแบบมีกุ๊กกิ๊กให้อ่านอย่างนี้ชอบค่ะ ได้อารมณ์ดี ^^

อ้อ ชอบไอ้ดุ๊กดิ๊กด้วยค่ะ แค่บอกว่ามันเดินส่ายสะโพกมาก็เห็นภาพพจน์ชัดเจน

รอดูว่าพี่ภพจะปีนลงไปได้อย่างไม่บุบสลายอย่างไร  :กอด1:   :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: KilGharRah ที่ 05-04-2013 22:27:18

เฮียกล้ามากอะ ไม่กลัวตกลงมาตายจริงๆ 555555
ตี๋น้อยเริ่มใจอ่อนแล้วใช่มั้ยยยยยยย :hao7:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: YOSHIKUNI RUN ที่ 05-04-2013 22:31:06

อ้าววว พี่แว่นชอบ เฮียภพซะงั้น (อยากให้ พี่สรัญรีบๆไปจีบอ่ะ)
แล้วอย่ามาแย่งเฮียภพของนุงคิมน้าา  :katai1:
เขากำลังเริ่มหวานๆ กันเองอ่ะ
นุงคิมนี่ ก็เริ่มน่ารักขึ้นทุกวันๆ :mew3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: em1979 ที่ 05-04-2013 22:39:40

ทั้งรักทั้งหลงเลย น่ารักจริงๆ น้องคิมของเฮียภพ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 05-04-2013 22:47:21

 :-[ อั้ยยยย่ะ หวานมากกกก ฟินนนนนน พี่ภพง้อได้น่ารักมากก ปลื้มมม :heaven

แต่ระวังมือที่สามดีๆนะ หนูแว่นโผล่มาแล้ว 55555

รักคนแต่งเท่าเดิม  :mew1: มาต่อเร็วๆน้าาาาา :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: sakurai ที่ 05-04-2013 23:49:36

 :mew1: อร้ายยยยยย หวานเฟ่อ

ชอบตอนปีนเข้าบ้าน เห็นภาพเป็นโรมิโอกะจูเลียต เวอร์ชั่นเกรียนเลย

เฮียมาถูกทางแล้ว ตี๋น้อยแพ้ความหวาน

แอบขัดใจ ไอ้สัญญาอะไรนั่น ถือเป็นโมฆะได้มะ ณ จุดนี้

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: river ที่ 06-04-2013 00:04:03

คิมน่ารักเกิ้นนนนนน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: from_mars ที่ 06-04-2013 00:10:56

คุ้มนะพี่ภพ
เด็กเขินน่ารัก รู้ตัวป่ะเนี่ยว่าหลงเค้าแล้วอ่ะ เด็กเกรียน 555

รออ่านต่อจ้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: toou ที่ 06-04-2013 00:38:13

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด 
ตี๋น้อยเขินน่ารักมว๊ากกกกกกกกกกก
งื้ออออออจิกหมอนรัวๆๆๆๆๆ :-[ :impress2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: kp ที่ 06-04-2013 00:55:33

ปีนหาเลยเหรอ เว้ยยยยย...ไม่ธรรมดานะเฮีย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: Nile ที่ 06-04-2013 11:23:51

ฮาตั้งแต่ชื่อตอน  :t2:
เดาเอานะ เราว่าเจ๊แกเริ่มสงสัยความสัมพันธ์ของคู่นี้แล้วล่ะ แต่จะสงสัยไปแบบไหนนี่เดาความคิดแกไม่ออก เหอๆๆ
แล้วแบบว่าเราชอบที่เฮียเพี้ยน(?)แทนตัวเองว่าเฮียแล้วเรียกคิมว่าตี๋น้อยอ่ะ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด แบบว่าน่ารักมากกกกกกกกกกกกกก  :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: FFS_Yaoi ที่ 06-04-2013 13:29:17

 :o8: ไม่ตอบเฮียแกไปอะตี้

ว่าแกก็คิดถึงเค้า ทำเป้นงอน ปากแข็งนะตัว :hao3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: saiiisai ที่ 07-04-2013 02:06:34

ตอนนี้รู้สึกเขินมากกว่าคิมหันต์อีกครับ  o18

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไ
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 07-04-2013 14:58:41

คิมงอน(?)พี่ภพก็ง้อ(?) อร๊ายย~น่ารักเนอะถึงจะเสี่ยงปีนบ้านจนเกือบตกก็เถอะ ว่าแต่หนุ่มแว่นคนนั้นจะมีบทอะไรน้า~

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 07-04-2013 15:59:29

ความคิดถึงของเฮียเพี้ยนรุนแรงมากเหอะ!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: yong ที่ 08-04-2013 10:18:37

cheer
  kim gi figthing  :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: MiiCell ที่ 08-04-2013 13:26:13

คิมอาการตกหลุมเฮียภพออกซะขนาดนั้นอ่ะ
ปากแข็งแท้เน้อ  :hao4:
เฮียเจอศึกหนักจากเจ๊สาแน่เลยอ่ะ
คิมเป็นน้องนุชสุดท้องของบ้านซะด้วย พี่ๆหวงเป็นธรรมดา หึหึ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: yaninjinna ที่ 08-04-2013 14:24:53

อยากได้แบบน้องคิมซักตัว อื้อออ ซักคน

ช่างน่ารักน่าฟัดเหลือเกิน หนูน้อย >.,< กิ๊ซซซซซซซซซซซซ

รอตอนต่อไป  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: boboaje ที่ 08-04-2013 15:41:02

ถึงวิธีเข้าถ้ำจะแปลกไปนิด นิ แต่รับรองได้ว่าไม่นานต้องได้ลูกหมาน้อยมาแน่ๆ อ่ะ เอาใจช่วย สามภพน้าาา า  รอตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: ReiiHarem ที่ 08-04-2013 18:50:34

โอย เขินเบาๆ คริคริ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: mooh_p ที่ 08-04-2013 21:15:33

ไอ้ลูกหมา ช้านจะขย้ำแกแล้วนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 09-04-2013 12:30:07

มาต่อเร็วๆนะ  :z13:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: toshika ที่ 09-04-2013 12:31:24

น้องครีมหวั่นไหวแล้วใช่ป่ะเนี่ย มีงอนด้วย  :-[  :-[  :-[  :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: watcharet ที่ 09-04-2013 13:44:47

จะน่ารักเกินน่าเกินตาไปแล้ว อิจฉาอ่ะ!!!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 09-04-2013 16:26:38

โอ้ยยยย น่ารักอะ ทั้งคู่เลยย เขิลด้วยยยย พี่สาวคิมหันต์ โหดจัง 5555 ไม่ให้เข้าบ้านเลยอะ แต่ก็ดีนะ เลยได้มีฉากแบบนี้ด้วย อร๊ายยย ชอบอะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 09-04-2013 17:22:51

น้องครีม ถ้าจะทำตัวน่ารักขนาดนี้...

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 09-04-2013 21:04:56

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: phoenixa ที่ 09-04-2013 21:33:46

แต่พี่ภพพูดตรงๆ ตี๋น้อยก็เขินแย่แล้ว
นี่ยังไม่ต้องหยอดคำหวานเลยนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: CMYK ที่ 09-04-2013 23:20:32

ขำตรง "โกลเด้นรีทรีฟเวอร์เจ้าประจำ..." นี่แหละ  :ruready

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: kaokorn ที่ 10-04-2013 12:23:11

สุขสันต์วันสงกรานต์นะฮะ
เล่นน้ำให้สนุก และปลอดภัยคร้าบบบบ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: knoiAkame ที่ 11-04-2013 21:55:04

 ใกล้สงกรานต์แล้วเฮียจะพาน้องครีมไปเล่นน้ำที่ไหนน๊าาาา

สุขสันต์วันสงกรานต์นะคะทุกคน ^€^ :bye2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 12-04-2013 06:40:49

555 ตอนนี้น่ารักกันทั้งคู่เลยอะ  :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: So_Da_Za ที่ 12-04-2013 11:00:17

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

ตามอ่านทันแว้ว เย้้ๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: em1979 ที่ 12-04-2013 12:51:16

คิดถึงน้องครีม

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 12-04-2013 22:12:01

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 32 –  ฟัด ฟัด ฟัด

   
         เขายิ้มเอ็นดู ปล่อยคิมหันต์เอาหน้าซุกเป็นลูกหมาน้อยอย่างเดิมตามชอบใจ กะว่าหากเจ้าตัวไม่ลุกออกไปเองก็ตั้งใจจะนอนนิ่งอยู่อย่างนั้นไปเรื่อย ๆ

         ว่าแต่นี่เอาจริงหรือ?

         ลมพัดเข้ามาทางหน้าต่างที่เปิดอ้าไว้ กระดาษสองสามแผ่นปลิวจากโต๊ะร่อนลงบนพื้น และท่าทางว่าเด็กหนุ่มก็ยังพอใจกับตำแหน่งเดิม ผ่านไปนานใช้ได้เลยเชียว จนไอ้ตัวแสบคงคิดว่าก้มหน้าซุกอย่างเดียวไม่พอ มือไม้ยังตะกุยอกเสื้อเขาอย่างขัดอกขัดใจอีก ท่าทางแบบนั้นมันน่ามันเขี้ยวน้อยเสียเมื่อไรกัน

         “คิดถึงพี่ขนาดนั้นเชียว?”

         กินเวลาอีกครู่ใหญ่ทำเอาสามภพอดไม่ได้จะเอ่ยแซวเสียงเข้ม ซึ่งต้องพยายามอย่างยิ่งจะไม่ให้ออกมาเป็นกลั้วหัวเราะ แต่คิดดูอีกทีแล้วเขาไม่น่าเลย ทำไก่ตื่นเสียนี่ คิมหันต์ได้ยินคำพูดเขาจึงลุกขึ้นนั่งหน้าแดงเป็นน้ำแตงโมปั่น หลังจากนั้นก็ปีนลงจากตัวไปอย่างเนียน ๆ  ลุกยืนแล้วยักไหล่ เดินวนไปมาแบบอาตี๋ขี้เก๊กเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

         “เพ้อเจ้อว่ะ” เด็กเกรียนยังทำปากดี ทั้งที่เมื่อครู่ออกจะเกาะเขาแน่นหนึบ แถมยังพูดต่อน้ำเสียงเหยียดหยามอีก “ปีนเข้าห้องคนอื่นเกือบตกไปคอหักตายยังมีหน้ามาพูดงี้อีก”

         สามภพยกตัวลุกขึ้นนั่งบนพื้น ยื่นเท้าไปขัดขาคิมหันต์ที่เดินวนอยู่ใกล้ ๆ จนเจ้าตัวสะดุดเกือบหัวทิ่ม ร้องอุทานหน้าเหวอ ตั้งหลักได้จึงหันกลับมาทำตาเขียวใส่เขาซึ่งกำลังกลั้นหัวเราะแทบแย่ด้วยกลัวเจ้าบ้านสาวจะได้ยิน

         “แล้วตี๋น้อยจากไหนไม่รู้ที่มาซุกอยู่เมื่อกี้ล่ะ ว่าคนอื่นได้หรือ?”

         “เงียบเลยปะ!”

         “ชู่วว..”  เด็กหนุ่มตั้งท่าจะโวยวาย แต่เขายกนิ้วชี้ขึ้นแตะริมฝีปากตัวเองเป็นเชิงห้ามไว้ก่อน “เดี๋ยวพี่สาก็จับได้หรอกว่าเอาผู้ชายเข้าห้อง”

         คิมหันต์อ้าปากค้าง ตกลงกลายเป็นว่าเขาหิ้วสามภพเข้าห้องเองหรืออย่างไร?

         “งั้นพี่ก็กลับไปสิวะ!” เด็กหนุ่มลดเสียงลงเป็นกระซิบแต่ยังไม่วายออกอาการกระฟัดกระเฟียด

          สามภพปีนขึ้นบ้านคนอื่นเองแท้ ๆ แต่กลับมายัดเยียดตำแหน่งผู้สมรู้ร่วมคิดให้เขาเสียอย่างนั้น บ่นหงุงหงิงฟังไม่ได้ศัพท์พลางเดินอ้อมไปหยุดด้านหลังชายหนุ่มแล้วเอามือคล้องใต้ต้นแขนอีกฝ่าย รวมรวมกำลังแล้วร้อง “ฮึบ!!” พร้อมกับพยายามดึงตัวหนัก ๆ ให้ลุกขึ้นยืน

         ทว่าออกแรงจนลมออกหูมนุษย์ร่างใหญ่ก็เพียงแต่ขยับเล็กน้อย แถมยังส่งเสียงหัวเราะ "หึ ๆ" ในลำคอให้เจ็บใจเล่นอีก

         “ลุกเว้ย! มาทางไหนกลับไปทางนั้นเลย”

         ดูเหมือนเขาจะทำสามภพขยับก้นไปจากตำแหน่งเดิมได้อีกคืบ ห่างไกลจากเป้าหมายที่ตั้งไว้อย่างน่าห่อเหี่ยว ยิ่งออกแรงคนแกล้งก็ดูเหมือนจะยิ่งทิ้งน้ำหนักใส่อย่างได้ใจ ให้มันได้อย่างนี้สิ!

         คิมหันต์สูดลมหายใจเฮือกใหญ่ เตรียมรีดเร้นพลังของวัยหนุ่มขั้นสุดอีกครั้ง จมูกย่นแทบขึ้นมาชนกับตาตี่ ๆ  ก่อนจะออกแรงดึงเต็มที่


         “ฮึ่ยยยยยยย!!!”


         พร้อมกับที่สามภพก็หยุดขืน ยอมปล่อยตัวเองโดนดึงแต่โดยดีเช่นกัน


         “อ๊ะ!!”


         ตาตี่ ๆ เบิกค้างไปชั่วขณะ ผลลัพธ์ที่ได้เป็นเรื่องซึ่งเกิดขึ้นเป็นปกติในกรณีเดียวกับการชักเย่อกับใครสักคน แต่แล้วจู่ ๆ ใครคนนั้นกลับอุตริปล่อยเชือกจากมือในขณะที่อีกฝ่ายกำลังดึงเต็มแรง ครั้งนี้ก็คล้ายกัน คิมหันต์ผู้น่าสงสารซึ่งอุตส่าห์เตรียมการไว้อย่างดีว่าจะออกแรงสุดชีวิตถึงกับเซหวือไปด้านหลัง พร้อมกับร่างของชายหนุ่มอันเป็นปัญหาหลักในค่ำคืนนี้ทิ้งตัวตามไปติด ๆ  แน่นอนว่าใส่แรงส่งเพิ่มเข้าไปนิดหน่อยด้วยวาระซ่อนเร้นบางอย่าง

         ศีรษะด้านหลังของสามภพปะทะกับบริเวณแถวหน้าท้องเด็กหนุ่มเจ้าของห้อง พอตระหนักได้ถึงตำแหน่งตัวเองก็รีบทิ้งตัวลงไปทันที ส่งผลให้คนที่แค่เสียหลักไปข้างหลังและน่าจะกลับมาทรงตัวบนขาตัวเองได้ เปลี่ยนสถานะกลายเป็นหงายหลังโดยสมบูรณ์ มือสองข้างของคิมหันต์รีบตะครุบรอบคอเขาคล้ายจะหาที่ยึดไม่ให้ตัวเองล้มเป็นปฏิกิริยาอัตโนมัติ ซึ่งหากเจ้าตัวรู้ว่าเขาตั้งใจล้มใส่อยู่แล้วคงเปลี่ยนใจไปคว้าอย่างอื่นเป็นแน่

         “เหวอ!!!”

         โครม!!

         “อูย..ย..”
   
         ความโกลาหลขนาดย่อมจบลง และสามภพค่อนข้างถูกใจมากทีเดียวที่มันจบเช่นนี้
   
         เสียงครางเบา ๆ ของคิมหันต์ลอยอยู่เหนือศีรษะเขาขึ้นไปเล็กน้อย เจ้าเด็กหัวทองกำลังลูบสะโพกตัวเองป้อย ๆ พร้อมกับทำหน้ายุ่ง คิ้วขมวดเป็นปมชวนคนมองให้นึกขำ ท่ากึ่งนั่งกึ่งนอนโดยมีเขาเองเกยอยู่เกือบจะเป็นนอนตักไม่ช่วยให้เจ้าตัวได้เปรียบในสถานการณ์ใดหลังจากนี้แน่นอน

         “ทำไมพี่ดื้อด้านงี้วะ”
   
         สามภพรู้สึกผิดคาดนิดหน่อยที่คิมหันต์ไม่โวยวาย ทำเพียงแต่บ่นเบา ๆ เหมือนกลัวพี่สาวได้ยิน (ทั้งที่เสียงล้มเมื่อครู่นั้นน่าห่วงกว่าตั้งเยอะ) ขยับตัวยุกยิกอย่างรำคาญใจครู่หนึ่งก่อนจะจ้องลงมายังเขาอย่างคาดโทษ

         “ลุก!” เด็กหนุ่มเขย่าขา ซึ่งไม่รบกวนเขาแต่อย่างใดนอกจากจะทำให้นึกสนุกมากขึ้น “ไม่ใช่หมอน! นอนทับทำไม!?”

         “เพิ่งล้ม...” เขาเลิกคิ้วยียวน พูดเหมือนทั้งหมดนี้ไม่ได้เกิดจากความตั้งใจแม้แต่น้อย “..ยังลุกไม่ไหว”

         “โกหกโคตร!!!” อีกฝ่ายสวนทันควัน แยกเขี้ยวแง่ง ๆ ใส่แต่หาความน่ากลัวไม่มีสักกระผีก

         “คนเราไม่จำเป็นต้องนอนทับหมอนอย่างเดียวนี่” เขายักไหล่ทั้งที่ยังนอนแหมะอย่างเดิม แก้ตัวน้ำขุ่นกลับไปเมื่อเห็นว่าข้ออ้างแรกของตัวเองไม่ได้ผลนัก ส่งยิ้มน้อย ๆ ให้คิมหันต์ซึ่งทำหน้ามู่ทู่ด้วยข้ออ้างอย่างที่สองของเขาก็ฟังดูไม่เข้าท่าพอกับก่อนหน้านี้  “อย่างถ้าชอบใคร...ก็นอนตักคนนั้น”

         “....”

         สีหน้าไอ้ตัวแสบตอนนี้ทำเขาหลุดหัวเราะออกมานิดหน่อย ท่าทางจะทำตัวไม่ถูกเวลาโดนหมัดตรงอย่างนี้เข้าใส่ เขาพูดเรื่องพวกนี้ทีไรไปไม่เป็นทุกที

         “...พี่แม่ง..บ้ามาก..” อีกฝ่ายพึมพำเบาหวิว ทำท่าคล้ายว่าจะเขินปนสยอง แค่นี้ต้องทำเป็นขนลุกด้วย!? ให้ตายเถอะ ทั้งที่เขาเองต่างหากควรสะพรึงกับรูปประโยคที่ปกติไม่เคยเอามาพูดกับใครที่ไหน
   
         “ทำไมล่ะ”

         “....พูดเรื่องแบบนี้กับผู้ชายได้หน้าตาเฉย รู้ไหมพี่ดูโรคจิตโคตร ๆ”

         “เรียกเฮียสิ”

         “..ห๊ะ” คิมหันต์อุทาน จากนั้นก็อ้าปากหวอจนเขาต้องอธิบายเพิ่มเติม

         “แบบที่ชอบเรียกไง น่ารักดี”

         และนั่นมีแต่จะทำให้เด็กหนุ่มยิ่งอ้าปากกว้างกว่าเก่า ไม่น่าแปลกใจหากจะมียุงบินเข้าไปวางไข่สักตัวสองตัว

         “แล้วเฮียก็จะเรียกเราว่าตี๋น้อย”

         ถึงจุดนี้คิมหันต์เหมือนเข้าสู่ภาวะเหวอ เอ๋อ งง ก๊ง โดยสมบูรณ์แบบ

         “...อะไรนะ”

         “หึ ๆ” เขาส่งเสียงในลำคอ และนั่นทำอีกฝ่ายเริ่มอยู่ไม่สุข

         “ประสาทปะ!?" คิมหันต์เริ่มโวยเมื่อรู้ตัวว่าเหวอมานานเกินไปแล้ว "มีอะไรน่าขำวะ”

         “ดูทำหน้าเข้า” สามภพส่งเสียงหัวเราะออกมาจนได้ ลำบากจริง ๆ กับการต้องพยายามเก็บเสียงในสถานการณ์เช่นนี้เมื่อมนุษย์ช่างโวยสองคนมาอยู่ด้วยกัน “ตลกโคตร! น้องครี—เอ้อ..คิม อย่างแบ๊ว ฮ่า ๆ ๆ”

         “ไอ้พี่เพี้ยน!” เจ้าของชื่อพอรู้ตัวว่าโดนแกล้งเข้าแล้วก็ผลักเขาทีเผลอเกือบกลิ้ง “ออกไปเลย มาแม่งไม่มีสาระอะไรซักอย่าง!”

         “เดี๋ยวสิ” เขาท้วง กดศีรษะตัวเองลงที่เดิมอย่างรู้ตัวว่าหน้าด้านสุดชีวิต “ไม่ลงทางหน้าต่างแล้ว”

         “ขึ้นมาทางไหนก็ลงทางนั้นสิวะ”

         “ต้องเข้าตามตรอกออกตามประตู”

         “ถุย” คิมหันต์ส่งเสียงประชดพลางยกมือขึ้นบิดจมูกเขา “ตอนปีนขึ้นมาไม่เห็นพูดงี้”

         ชายหนุ่มยักไหล่ “ก็พี่สาวเราไม่ให้เข้าบ้านนี่”

         เด็กหนุ่มขมวดคิ้ว นิ่งอยู่ครู่หนึ่งก็ถอนหายใจออกมายาวเหยียดแล้วเอนตัวไปด้านหลัง เอามือค้ำไว้กับพื้นเพื่อพยุงลำตัว “แน่แหละ มีน้องชายหล่อก็เงี้ย” พูดจบก็หัวเราะชอบใจคำพูดตัวเอง เขย่าขารบกวนการนอนของเขาอย่างไม่จริงจังนัก

         “ไอ้เด็กหลงตัวเอง”

         “ผิดตรงไหน” เจ้าตัวเถียงฉอด “มีดีให้หลง”

         สามภพหัวเราะเบา ๆ  เอามือตีขาเด็กหนุ่มแปะ ๆ ให้อยู่นิ่งอย่ายุกยิกนัก “หวงอะไรนักหนา ไม่เห็นมีดีสักอย่าง ผอมกะหร่อง ตาก็ตี่ หน้าอย่างจืด ผิวซีดเป็นจิ้งจก ปากหมาอีกต่างหาก”

         คิมหันต์ได้ยินเป็นชุดเช่นนั้นถึงกับพ่นลมหายใจฟึดฟัด รีบค้านออกมาเป็นการเร่งด่วน “ผมลูกชายคนเล็กและคนเดียว เรียนดีกีฬาเด่น......เอ่อ...แค่ค่อนข้างเด่นก็ได้ ไม่อยากอวด...” ตอนท้ายน้ำเสียงติดจะแผ่ว ๆ อยู่นิดหน่อยก่อนจะกลับไปชัดถ้อยชัดคำอีกครั้งในประโยคถัดไป “แถมยังหล่อออกขนาดนี้”

         เด็กหนุ่มยืดอกพร้อมกับยักคิ้วโอ้อวด มีสามภพพยักหน้าตามจริงจังเกินจำเป็นอย่างล้อเลียน

         “ใช่มะ! จะปล่อยไปกับเกย์เฒ่าได้ไง”

         เกย์เฒ่า? ดูปากเข้าสิ

         “เด็กเปรต!”

         เด็กหนุ่มยื่นมือมาบิดจมูกเขาแรงขึ้นกว่าครั้งก่อน “พี่อะ วิธีจีบคนอย่างห่วย!” 

         “หืม” เสียงเขาติดจะอู้อี้นิดหน่อยเพราะคิมหันต์ยังไม่ปล่อยมือจนต้องหายใจทางปาก และดูเหมือนเจ้าตัวจะชอบอกชอบใจทีเดียวเมื่อเห็นเขาทำปากพะงาบเป็นตะพาบลอยคอ

         “ไม่เคยจีบหญิงอะดิ” ไอ้ตัวแสบยักคิ้วหลิ่วตา “เอาไว้ท่านคิมจะสอนหลักสูตรเร่งรัดให้”

         สามภพยิ้มน้อย ๆ ช่างพูดจาโอ้อวดออกมาได้ไม่เจียมเลย ทั้งสีหน้าและน้ำเสียงน่าเตะอะไรอย่างนี้ เขาเองตอนคบผู้หญิงไม่เห็นเคยต้องลงแรงจีบมากมายสักคน

         “ไม่จีบหญิงแล้ว” เขาส่ายหน้า “จีบเราอยู่เนี่ย”

         คนฟังย่นจมูก ใบหน้าเปลี่ยนจากที่เขาว่าสีผิวซีดเหมือนจิ้งจกเป็นสีแดงเข้มขึ้นนิดหน่อย “ถึงได้บอกไงว่าห่วย มีใครด่าคนที่กำลังจีบว่าเด็กเปรตมั่ง!”

         “เฮียไง” เขาเฉลยพร้อมกับชี้ที่ตัวเอง

         “...เฮียแม่ง!”

         คิมหันต์ครวญเสร็จก็ส่งเสียงหัวเราะเหมือนคนสะอึกออกมาเอง พาเขาขำตามไปด้วย เผลอยกมือขึ้นเอานิ้วชี้เขี่ยคางที่อยู่เหนือขึ้นไปเบา ๆ  ถ้านอนตักได้ก็น่าจะเกาคางได้สิน่า...ไม่เห็นเป็นไรสักหน่อย 

         “ตอนแรกกะชวนไปเที่ยวแท้ ๆ เลย” ชายหนุ่มพึมพำ วาดนิ้วเล่นเป็นรูปหัวใจใต้คางคิมหันต์แต่เจ้าตัวคงไม่ทันสังเกต เห็นแต่เก๊กทำท่ารำคาญใส่อยู่นิดหน่อยแล้วก็ยอมให้เอานิ้วเขี่ยเล่นแต่โดยดี ปล่อยเขาพูดต่อโดยไม่ได้ขัด “ออกช้าไปหน่อย คราวหลังจะระวังเรื่องเวลากว่านี้ มือถือก็แบตฯหมดอีกเลยไม่ได้โทรบอก”

         เด็กหนุ่มก้มลงจ้องเขาตาปริบ ๆ  ริมฝีปากบางเม้มเป็นเส้นตรง คิ้วขมวดน้อย ๆ แสดงอาการสงสัยใคร่รู้ แต่สีหน้านั้นไม่เหมือนว่ากำลังฟังที่เขาพูดอยู่สักนิด

         “นี่...ไอ้ตี๋เกรียน”

         “....”

         คิมหันต์ไม่ตอบ คิ้วขมวดเป็นปมแน่นขึ้นอีกนิด เอียงคอพร้อมกับก้มหน้าลงมาใกล้ช้า ๆ  ดวงตาขี้เล่นจ้องเป๋งแถวกลางใบหน้าเขา ขณะที่ระยะห่างระหว่างพวกเขาก็ค่อย ๆ ลดลงเรื่อยกระทั่งอยู่ในระยะน่าหวาดเสียว ใกล้เข้ามาจนรู้สึกได้ถึงจังหวะหายใจเข้าออกเมื่อลมอุ่นจากปลายจมูกเป่ารดใบหน้า และหัวใจเขาก็บีบตัวด้วยจังหวะหนักหน่วงเหมือนกำลังจะระเบิดอยู่ในอก

         เรียวปากสีชมพูสดของเด็กหนุ่มซึ่งเม้มอยู่ในตอนแรกนั้นเผยอขึ้นเล็กน้อย เมื่อใบหน้าเคลื่อนลงมาอีกจนมองเห็นไม่ชัดเพราะใกล้เกินไป พร้อมกับเสียง ...ตุบ...ตุบ.. หนัก ๆ ที่บอกไม่ได้ว่าดังมาจากอกใครกันแน่ จึงได้ยินคำถามประหลาดของคิมหันต์

         “ของปลอมหรือเปล่า?”

         “??”

         “ซิลิโคนสินะ”

         พูดเพียงเท่านั้น ลมหายใจอีกฝ่ายก็ขาดห้วงไปเฮือกหนึ่งเมื่อเจ้าตัวโฉบเข้ามาอย่างรวดเร็วจนไม่ทันตั้งตัว

         “งั่ม!”   

         “โอ๊ะ!!”

         “ของจริงหรอกเรอะ!?”

         สามภพแทบทำคิ้วพุ่งหลุดออกจากหน้าผาก นี่มันหมายความอะไร(วะ)!? จมูกเขายังเจ็บอยู่เลย!

         คิมหันต์อ้าปากจากที่งับลงมาบนดั้งจมูกเขา ถอนใบหน้าตัวเองออกไปพร้อมสายตาข้องใจสุดฤทธิ์ เอานิ้วลูบ ๆ แถวรอยกัดที่ฝากไว้บนดั้งคนอื่นโดยปราศจากการขออนุญาต สาเหตุเพียงเพื่อพิสูจน์ข้อสงสัยของตัวเองที่อยู่ ๆ ก็เกิดนึกอยากรู้ขึ้นมาว่าจมูกโด่ง ๆ ของสามภพนั้นเป็นของแท้แม่ให้มาหรือได้จากศัลยแพทย์ตกแต่งฝีมือดีสักคน

         “มันเขี้ยวจมูก”  ไอ้แสบยิ้มเกรียน แก้ตัวชนิดเอาสีข้างถูเลือดซิบ ยิงฟันใส่เขาอย่างน่าจับเหวี่ยงลงเตียง “นึกว่าทำมาซะอีก โด่งเกิ๊น”    

         “เล่นไม่เป็นเรื่อง” เขาแกล้งเอ่ยเสียงเย็น “เดี๋ยวจับปล้ำแม่ง”

         คิมหันต์ทำปากจู๋ เลิกคิ้วท้าทายแล้วแค่นหัวเราะแบบคนถือไพ่เหนือกว่า “พี่ไม่ทำงั้นหรอก”

         “รู้ได้ไง”

         “พี่สัญญากับผมแล้ว” เด็กหนุ่มยิ้มร่า ก้มลงล็อคคอเขาไว้แล้วโยกไปมาอย่างได้ใจ “จะเป็นอาเฮียต้องรักษาสัญญาดิ...มีแต่ผมที่ฟัดพี่ได้ ฮ่า ๆ”

         สามภพย่นคิ้ว หลังจากนั้นก็พ่นลมออกจมูกอย่างอ่อนใจ ตรรกะของคิมหันต์ประหลาดดีพิลึก เกาะแกะคนอื่นอย่างเป็นธรรมชาติ อยากกอดอยากงับก็ทำไปเรื่อยเปื่อย (แถมยังดูชอบใจมากเสียด้วย) แต่กลับไม่ยอมให้ตัวเองโดนบ้าง ก่อนหน้านี้แค่ดึงมากอดก็ออกอาการเขินจะเป็นจะตาย แล้วดูตอนนี้เข้าสิ ทำเป็นกอดรัดฟัดเหวี่ยงเหมือนพิศวาสกันมาเนิ่นนาน

         “เอาเลย ฟัดให้พอ” เขาส่ายหน้า แม้ทำได้ไม่ค่อยถนัดเพราะแขนที่พาดอยู่รอบต้นคอ เอาศอกค้ำพื้นเพื่อพยุงตัวเองให้ลุกขึ้นนั่งโดยมีปลิงหัวทองตามเกาะไม่ปล่อย

         “เฮียเพี้ยนเหมือนหมาเลยว่ะ” เด็กหนุ่มบ่นหงุงหงิงกับท้ายทอยเขา

         “เดี๊ยะ!”

         “ตัวแม่งใหญ่ กอดเต็มไม้เต็มมือ”

         ตั้งใจจะสวนสักหน่อย แต่พอได้ยินอย่างนั้นแล้วก็เถียงต่อไม่ออก กลับรู้สึกว่าทั้งขำทั้งน่าเอ็นดูมากกว่าเสียอย่างนั้น มือใหญ่เอื้อมไปขยุ้มเบา ๆ ที่กลุ่มผมสีทองด้านหลัง ตระหนักขึ้นมาอีกอย่างว่าคิมหันต์นอกจากจะเกรียนแล้วก็ยังขี้อ้อนน่าดู

         “ยังทำอย่างนี้กับทุกคนหรือเปล่า”

         แรงรัดจากแขนของคนข้างหลังคลายลงเล็กน้อย คิมหันต์ยื่นหน้าข้ามไหล่เขามาจ้องเขม็งจากข้างแก้ม หรี่ตาพร้อมกับเลิกคิ้วข้างเดียวด้วยมาดกวน ๆ  ก่อนจะตอบชัดถ้อยชัดคำ

         “แหงสิ”

         บางทีก็ชัดถ้อยชัดคำเกินไปหน่อย

         “คิดว่าของพี่เป็นกรณีพิเศษหรือ?” เด็กหนุ่มโคลงศีรษะ “ไม่เอาน่า เข้าข้างตัวเองเกินไปแล้ว”

         “.....”

         “อ้าว..ช็อคเลย” คิมหันต์หัวเราะ ปล่อยมือออกจากสามภพแล้วผลักชายหนุ่มออกห่าง ลุกขึ้นจัดชายเสื้อให้เรียบร้อยแล้วหันหลังกลับไปนั่งที่โต๊ะหนังสือตัวเอง “มานานแล้ว พี่กลับเหอะ”

         น่าแปลกที่พูดไปคิมหันต์ก็ใจหวิว ๆ เอง แถมสามภพยังไม่เถียงอะไรสักคำยิ่งทำให้บรรยากาศชวนกระอักกระอ่วน

         “งอนหรือ?”

         สามภพลุกขึ้นยืนด้วยสีหน้าเรียบเฉย ทำเอาคนถามชักนั่งไม่ติดที่ หมุนเก้าอี้มาทางเขาแล้วชะเง้อตามอย่างลังเลจนเขาเดินไปหยุดอยู่ที่ริมหน้าต่าง

         “เฮ่ย ๆ งอนจริงดิ” สุดท้ายเด็กหนุ่มก็ร้องท้วงขึ้นเมื่อเขาปีนขึ้นไปนั่งคร่อมบนขอบวงกบ “แก่แล้วขี้ใจน้อยไม่ไหวนะเฮีย”

         ชายหนุ่มเหลือบมองด้วยหางตา จากนั้นก็เหวี่ยงขาอีกข้างข้ามตามไป ไม่ปริปากอะไรออกมาสักพยางค์เดียว

         “ตกลงไปตายผมไม่เก็บศพนะเว้ย” พอแซวไม่ฟังคิมหันต์ก็เริ่มเปลี่ยนเป็นขู่ “ขึ้นหน้าหนึ่งหนังสือพิมพ์ว่าลอบปีนขึ้นบ้านคนอื่นแล้วหล่นม่องเท่งนี่โคตรจะไม่เท่เลย”

         เด็กหนุ่มหรี่ตา ลุกจากเก้าอี้มายืนเก้ ๆ กัง ๆ  รู้ตัวอีกทีขาก็พาตัวเองเดินตามมาหยุดอยู่ที่ขอบหน้าต่างที่สามภพนั่งห้อยขาออกไปด้านนอก นี่โกรธจริงหรือ? เห็นอย่างนี้เขาก็ออกจะรักษาสัญญา ตั้งแต่ตกลงกันหลังกลับจากเที่ยวก็ไม่เคยไปเกาะแกะคนอื่นเลยสักครั้ง ขนาดกับปิ่นหยกยังไม่ฟัดกันนัวเนีย(ความจริงคือปกติเขาเป็นฝ่ายฟัดเอง)เหมือนเมื่อก่อน คันไม้คันมือแทบแย่ ล้อเล่นหน่อยเดียวโดนงอนใส่เสียอย่างนั้น

         “ไม่ได้ไปลวนลามใครตั้งแต่วันนั้นเลยนะ” คิมหันต์บ่นงึมงำกับแผ่นหลังกว้าง ไม่ได้รู้เรื่องสักนิดว่าคนที่นั่งหันหน้าออกไปด้านนอกฉีกยิ้มยาวเหยียดแทบถึงใบหูแล้ว “เห็นงี้ผมก็รักษาสัญญานะเว้ย ล้อเล่นแค่นี้ทำงอนแต๋วแตกไปได้!”

         สามภพพยายามกลั้นยิ้ม ปั้นเสียงเย็นเฉียบสุดความสามารถ “แล้วไง”

         “....”

         “ถ้าไม่มีอะไรงั้—”
   
         “สอนการบ้านผมก่อน!”

         โดนคิมหันต์สวนมาทันควันตั้งแต่ยังพูดไม่จบเลยทีเดียว กำลังคิดว่าจะแกล้งอะไรต่อก็มีมือดียื่นมาจากด้านหลัง คว้าเอวเขาหมับ จากนั้นก็ออกแรงกระชากรุนแรงแบบไม่ทันได้ตั้งตัว

         “เฮ่ย!?”
   
         ชายหนุ่มเบิกตากว้าง เผลอการ์ดตกขณะโดนดึงกะทันหันเช่นนี้ทำเอาหงายหลัง โชคดีที่ด้านหลังคือพื้นห้องไม่ใช่ตกออกไปนอกตัวบ้าน และอาจเรียกกว่าโชคดีกว่านั้นที่ก่อนถึงพื้นห้องก็มีคิมหันต์คั่นกลางอยู่ เสียงตึงตังดังลั่นและเขามั่นใจว่ามันต้องไปถึงหูพี่สาวคนโตของบ้านเป็นแน่

         “ครีม!?”
   
         นั่นปะไร

         “ผมลื่นล้มอ้ะ!” คราวนี้เจ้าของห้องตอบรับตั้งแต่ยังไม่ทันได้รับคำถาม “ไม่เป็นไร ไม่ต้องห่วง”

         “ไม่ว่านายตั้งใจจะทำอะไรอยู่” เสียงวัสสานะดังออกมาจากข้างนอก “แต่เจ้สั่งให้หยุดพยายามพังบ้านได้แล้วเข้าใจ๊!?”
   
         คิมหันต์อยากต่อล้อต่อเถียงใจจะขาด แต่ก็เกรงว่าพูดมากกว่านี้อาจเรียกน้ำโหพาให้เจ้ใหญ่ของเขาเกิดอยากเข้าตรวจเยี่ยมสภาพห้องขึ้นมา แล้วเดี๋ยวจะได้งานเข้าโดยใช่เหตุ ตัดสินใจหลับหูหลับตาร้อง “ครับ” ออกไปอย่างว่านอนสอนง่ายเพื่อจบประเด็น ได้ยินเสียงเธอแว่วมาว่า “ซุ่มซ่ามจริง ๆ” ก่อนทุกอย่างจะกลับสู่ความสงบ

         เด็กหนุ่มครางแง่ง ๆ อยู่ในลำคอแล้วพยายามดึงตัวเองออกจากใต้ท่อนขาสามภพซึ่งพาดอยู่อย่างทุลักทุเล หนักเป็นท่อนซุงเลยเชียว ลุกขึ้นได้แล้วก็เอาเท้าเขี่ย ๆ ด้วยความหมั่นไส้พร้อมกับเบ้ปาก เหมือนจะลืมนึกไปแล้วว่าเป็นฝ่ายดึงเอวคนตรงหน้าเข้ามาเอง

         “สร้างปัญหาจริง ๆ เลย" เขาบ่นแต่ไม่ยอมสบตาคู่กรณี "มาช่วยผมทำการบ้านไถ่โทษนี่แล้วค่อยกลับ!”

         สามภพมองตามมือเด็กหนุ่มซึ่งเลื่อนไปเกาท้ายทอยบ้าง เกาหูบ้าง พยายามกลบเกลื่อนอาการเก้อเขินเต็มที่ และฝ่ายเขาเองก็ต้องหนักแน่นไม่น้อยเช่นกันในการบังคับตัวเองไม่ให้ฉีกยิ้มออกมา

         เขาลุกขึ้นยืนเต็มความสูง เอ็นที่เข่าลั่นกร๊อบคล้ายอยากโอดครวญ สะบัดขาไปมาแล้วเดินตามไปนั่งบนขอบโต๊ะที่คิมหันต์ก้มหน้าก้มตาไปประจำที่อยู่บนเก้าอี้ก่อนแล้ว

         “ตกลงว่าไงนะ” เขาเผลอหลุดรอยยิ้มกริ่มออกมาจนได้ “เมื่อกี้บอกว่าไม่ได้ไปเกาะแกะใครแล้ว?”

         คิมหันต์ค้อนใส่เขายกใหญ่ ท่าทางคงเริ่มจับได้แล้วว่าโดนแกล้ง “หูไม่ดีก็ช่างหัวเฮียเพี้ยน”

         ชายหนุ่มหัวเราะ ยกมือขึ้นตบเบา ๆ ที่กลางอกตัวเองจากนั้นก็อ้าแขนรับแสดงอาการเชื้อเชิญ “บอกแล้วว่าถ้าอยากลวนลามใครก็มาซบอกเฮียนี่”

         แทนที่จะได้รับการโผเข้าใส่ กลับกลายเป็นโดนหลังมือฟาดเข้าบนหน้าท้องเสียได้

         “เพ้อเจ้อว่ะ! มาก็ทำตัวให้เป็นประโยชน์ดิ” คิมหันต์ก้มหน้าก้มตาเปิดหนังสือ ใบหูเปลี่ยนเป็นสีแดงและท่าทางคงร้อนฉ่าน่าดู

         สามภพก้มลงไปมองใกล้ ๆ เป่าลมใส่หูจนอีกฝ่ายหดคอหนี “จะสอบเข้าทันตะใช่ไหมปีนี้”

         “อือ”

         “มาสอบที่มหา’ลัยพี่” เขาสั่ง เลือกใช้เสียงทุ้มต่ำคล้ายกำลังสะกดจิต “สอบให้ติด”

         คิมหันต์ทำเครียดใส่ “ที่อื่นมีเยอะแยะ”

         “แต่เราก็อยากเข้าที่นั่นอยู่แล้วไม่ใช่หรือ?”

         เด็กหนุ่มควงปากกาแล้วเสมองไปทางอื่น สามภพจะรู้เรื่องเขาเยอะเกินไปแล้ว “...ก็ตั้งใจไว้ แต่ไม่เกี่ยวกับพี่เข้าใจปะ”

         สามภพยิ้มมุมปาก ดักคอมาเชียว แถมยังรีบกำชับเพิ่มอีก

         “ผมคิดไว้ตั้งแต่ก่อนเจอพี่แล้ว”

         “ครับ ๆ” เขาพยักหน้าเออออพร้อมกับพูดต่อกลั้วหัวเราะ “ไม่ต้องร้อนตัว ยังไม่ได้ว่าอะไรสักคำ”

         “ไม่ได้หรอก” คิมหันต์เริ่มขูดขีดบางอย่างลงในสมุดแล้วกระตุกชายเสื้อเขาให้ก้มลงไปมอง ลายมือยึกยือเป็นสมการทางฟิสิกส์อยู่บนกระดาษขณะที่เจ้าตัวพูดต่อเป็นการส่งท้าย “เดี๋ยวเฮียหมาบ้าเข้าข้างตัวเองอีก” ก่อนจะเปลี่ยนเรื่องไปยังการบ้านที่ทำค้างไว้

มีต่อรีพลายถัดไปค่ะ
v
v
v

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 12-04-2013 22:12:27

ยกที่ 32 (ต่อ)



         พวกเขาไม่ได้เล่นเสียงดังกันอีกเหมือนช่วงแรก ทำเพียงแต่อ่านหนังสือเงียบ ๆ และพูดคุยเท่าที่จำเป็นเท่านั้น ผมสีทองของเด็กหนุ่มยุ่งเหยิงเป็นกระเซิงไปหมดเพราะเจ้าตัวขยี้เองบ้าง (ตอนเริ่มเบื่อจะอ่านหนังสือ) และสามภพทำให้มันยุ่งขึ้นบ้างด้วยการเอามือไปยีเล่นเป็นบางครั้ง คล้ายจะได้รับการยอมรับกลาย ๆ จากการที่คิมหันต์ไม่แสดงอาการปฏิเสธ ว่าเรื่องลูบผมกับเกาคางนั้นเขาได้รับอนุญาตให้อยู่นอกเหนือข้อตกลง
   
         คิดอีกทีแล้ว จะว่าไปก็ช่างเป็นคืนคริสต์มาสอีฟที่ค่อนข้างจืดชืดทีเดียว หากไม่นับเหตุการณ์วุ่นวายช่วงสั้น ๆ หลังจากเขาปีนเข้ามาทางหน้าต่าง แต่การมานั่งดูหน้ามุ่ย ๆ ของเด็กหนุ่มที่กำลังคร่ำเครียดเรื่องการบ้าน ต่อด้วยเตรียมสอบเก็บคะแนนที่โรงเรียน แล้วยังต้องเตรียมสอบเข้ามหาวิทยาลัย พร้อมกับไม่ลืมจะแบ่งเวลามากวนประสาทเขาเป็นระยะ ก็นับว่าเป็นเรื่องเพลิดเพลินดีไม่น้อย คิมหันต์หัวไวทีเดียว มีจุดที่สะดุดอยู่บ้างนิดหน่อยตอนอ่านหนังสือ แต่พอได้รับคำแนะนำเพียงเล็กน้อยก็หลุดเข้าสู่โลกระหว่างตัวเองกับบทเรียนอีกครั้ง ปล่อยเขานั่งวังเวง หลังจากพยายามเอามือไปเล่นผมสีทองสว่างแล้วโดนฟาดมาเต็มเหนี่ยว

         ขณะที่กำลังจ้องหน้าตี๋(แต่คิมหันต์จะถูกใจกว่าถ้าบอกว่าหน้าเกาหลี)จากมุมสูงเพลิน ๆ  เด็กหนุ่มที่กำลังแทะจุกปากกาก็โพล่งขึ้นท่ามกลางความเงียบ

         “ละครจบแล้ว เจ้ใหญ่นอนแล้วแหละ”

         “อือ” เขายังไม่ทันได้ถามต่อว่า แล้วไง? อีกฝ่ายก็ชิงพูดต่อ

         “พี่ก็กลับได้แล้วมั้ง”

         “หือ?”

         “เจ้นอนแล้ว” เด็กหนุ่มวางปากกา เอนหลังพิงพนักเก้าอี้แล้วเหลือบมองมาทางเขา “ออกทางประตูบ้านจะได้ไม่ต้องปีน เดี๋ยวตกลงไปแม่งคอหักตาย”

         มันตลกดีที่เขาฟังแล้วเหมือนจะหยุดอมยิ้มไม่ได้

         “ห่วงหรือ?”

         “กลัวพี่เป็นผีสิงบ้านผม”

         “ไอ้เด็กเวร”

         “เกย์เฒ่าต้อยเด็ก” คิมหันต์เถียงกลับ ยักคิ้วหลิ่วตาแล้วเดินไปทางประตูห้อง พึมพำพอให้ได้ยินแค่คนข้างใน “เดี๋ยวผมดูต้นทางก่อน”

         ขาออกนั้นง่ายกว่าตอนเข้าอย่างเหลือเชื่อ พวกเขาเปิดไฟน้อยดวงที่สุด พากันย่องเงียบเชียบผ่านประตูห้องนอนของวัสสานะใต้แสงสลัว เขย่งบนปลายเท้าลงบันไดด้วยท่าทางน่าหัวเราะ มีคิมหันต์คอยผลักไสไล่ส่งให้เร่งฝีเท้าจากด้านหลังเกือบตลอดทาง เพียงไม่นานก็ออกมาหยุดอยู่หน้าประตูบ้านโดยสวัสดิภาพ

         “เดี๋ยวก็ปีนรั้วออกไปทางเดิมเข้าใจปะ ปีนจนคล่องแล้วนี่”  คิมหันต์ค่อนขอดปิดท้ายรายการพร้อมกับเอาตัวดันเขาออกนอกธรณีประตู “รองเท้าพี่ล่ะ!?”

         “ถอดอยู่ใต้ต้นไม้ทางระเบียง”

         เด็กหนุ่มเดินออกมาชะเง้อคอมองตาม “พี่ปีนไอ้ต้นนั้นขึ้นมาหรือ?”

         สามภพยักไหล่เป็นทำนองว่าเข้าใจถูกแล้ว

         คิมหันต์เอานิ้วถูจมูกไปมา จ้องลำต้นซึ่งพุ่งสูงขึ้นไปเฉียดใกล้ระเบียงบ้านด้วยสายตากล่าวหา ราวกับกำลังโทษว่าเป็นความผิดของต้นไม้ที่งอกงามเกินเหตุ เป็นเส้นทางให้แขกไม่พึงประสงค์ปีนเข้าบ้าน “เดี๋ยวผมจะยุให้เจ้ใหญ่ย้ายมันไปไว้ที่อื่น”

         “ไว้ตรงกับหน้าต่างห้องเราเลยดีไหม?”

         คิมหันต์พยายามเอาขาเตะหน้าแข้งเขาแทนคำตอบ แต่สามภพกระโดดหลบทันได้อย่างสวยงาม กระโจนไปเพียงไม่กี่ก้าวก็คว้ารองเท้าตัวเองที่ใต้ต้นไม้ขึ้นมาสวมเรียบร้อย แล้วกลับมายืนตรงหน้าเด็กหนุ่มเจ้าบ้านอีกครั้ง

         “ไปดิ” ไอ้ตัวแสบพยักพเยิด

         “ไม่ไปส่งที่รถหรือ?” เขายังอิดออด เรียกสีหน้าเหม็นเบื่อจากเด็กหนุ่มยกใหญ่

         “หาทางกลับรถตัวเองไม่ถูกหรือไง”

         ชายหนุ่มโคลงศีรษะ เอาเถอะ มาถึงตั้งขนาดนี้ก็ดีเท่าไหร่แล้ว

         “งั้นก็...” เขาเม้มปาก ไม่แน่ใจว่าควรต้องพูดอะไรหวาน ๆ ปิดท้ายอย่างที่น่าจะเป็นเหมือนเวลาคนปกติเขาจีบกันไหม แต่แล้วก็เพียงแค่โบกมือให้น้อย ๆ  ก่อนหันหลังกลับ พร้อมกับคำพูดสั้น ๆ ว่า “ไปละ”

         ทว่าเดินออกมาได้แค่ไม่กี่ก้าว ก็ได้ยินเสียงฝีเท้าซอยตามมา หลังจากนั้นก็ตามด้วยน้ำหนักของอะไรบางอย่างโถมเข้าใส่แผ่นหลังของเขา แรงส่งฉับพลันจากสิ่งที่ว่าซึ่งอยู่ ๆ ก็พุ่งเข้าใส่ไม่รู้ตัวเล่นเอาเข่าทรุดไปนิดหน่อย ตามด้วยท่อนแขนคุ้น ๆ โอบแน่นรอบคอ แต่ที่ทำเขาตกใจยิ่งกว่าก็คือตอนหันไปมองว่ามวลสารลึกลับซึ่งหล่นโครมใส่หลังคืออะไรนั่นแหละ

         “!!?”

         แสงสลัวจากดวงไฟหน้าบ้านทาบบนใบหน้าคิมหันต์ซึ่งกำลังยิ้มเผล่อยู่บนแผ่นหลังเขา มือเกาะต้นคอเขาไว้แน่นเป็นลูกลิง ขณะที่ขาสองข้างก็ก่ายมาซะเต็มรัก(ส่วนหนึ่งเพราะกลัวหล่น) พาดมาแล้วเลยต้องเอามือไปรับไว้โดยปริยาย ปฏิบัติการตี๋เกรียนกระโจนขี่หลังเฮียหมาบ้าสำเร็จไปได้อย่างสวยงาม 

         “อยากให้ส่งก็แบกผมไปดิ”

         “ไอ้ลูกหมา” เขาไม่รู้จะหัวเราะหรือโวยวายดีสำหรับกรณีเช่นนี้

         “บ่นอะไร แค่นี้ไม่ไหวหรือ?” พูดเสร็จยังทำเกรียนเอาปากเม้มแถวใบหูเขาอีก ขนลุกซู่ไปหมดแล้ว พอตกลงกันว่าเขาจะไม่ทำอะไรก็ดูเหมือนจะยิ่งได้ใจใหญ่ ดูได้จากถ้อยคำสบประมาทที่ตามมา “อ่อนว่ะเฮีย”

         สามภพหรี่ตา ถนัดจริงเรื่องยั่ว(ยั่วอะไรละไว้ในฐานที่เข้าใจ) จัดการพิสูจน์ว่าเขาอ่อนที่ไหนกันด้วยการออกวิ่งเร็วจี๋ผ่านหน้าโกลเด้นรีทรีฟเวอร์ที่คล้ายว่ายังงัวเงียตอนเดินตุ๊ต๊ะเข้ามาใกล้ เห็นคิมหันต์ที่อยู่บนหลังเขาหัวเราะเอิ๊กอ๊ากชอบอกชอบใจเลยแถมด้วยพาออกนอกเส้นทาง วนรอบสนามหญ้าขนาดย่อมให้อีกสองรอบอย่างสติหลุดยามวิกาล (ถ้ารู้ว่าหลังจากนี้จะกลับไปปวดหลัง เขาคงเลือกจะพาเดินแบกตามเส้นทางปกติแล้วปล่อยเด็กหนุ่มลงตรงหน้าประตูรั้วมากกว่า) ร้อยทั้งร้อยหากใครมาเห็นเข้าต้องคิดว่าพวกเขาเพี้ยนไปแล้วแน่ ๆ

         “...โอเค..ยัง..” ชายหนุ่มหยุดความบ้าที่หน้าประตูรั้ว พยายามอย่างยิ่งจะไม่ให้เสียงหอบแทรกขึ้นมาในประโยค “ยังว่า..อ่อน..อยู่ไหม?”

         “ก็ได้..ไม่อ่อน” คิมหันต์หัวเราะ ปีนลงมาจากแผ่นหลังอีกฝ่ายอย่างระมัดระวัง “แต่แก่อ้ะ ฮ่า ๆ ๆ”

         “ไอ้นี่”

         “เรียกผมว่าสุดหล่อ” ว่าพลางทำเก๊กเข้มขรึม ซึ่งดูอย่างไรก็ตี๋น้อยเกรียนแตกชัด ๆ

         สามภพกุมขมับ ส่งสำเนียงเวทนาใส่ “บ้านก็ใช่จะไม่มีกระจก”

         เด็กหนุ่มตีหน้าระรื่น ทำใสซื่อเหมือนไม่รู้ว่ากำลังโดนค่อนขอด จากนั้นก็ออกสเต็ปเต้นท่าประหลาดพร้อมกับวนไปรอบ ๆ เขา ร้องไล่ให้รีบปีนรั้วออกไปเสียทีโดยใส่ทำนองประหลาดจักจี้หูจนถอยร่นไปติดขอบรั้ว เป็นวิธีไล่พิลึกกึกกือที่ได้ผลอย่างไม่น่าเชื่อ

         สุดท้ายเขาก็ถูกต้อนจนมุมในที่สุด แต่ก่อนออกไปทางเดิมยังไม่วายหันมาแซวอีกฝ่ายด้วยการทำท่าตบที่อกตัวเองแล้วกางแขนรอรับ คิมหันต์มองอยู่อึดใจหนึ่งก็คลี่ยิ้มเจ้าเล่ห์ ส่งสายตาขี้เล่นพร้อมกับโยกตัวเป็นจังหวะตามเนื้อเพลงภาษาต่างดาว(ความจริงแล้วคงเป็นภาษาเกาหลีเวอร์ชันอาตี๋) ก่อนจะต่อยเบา ๆ บนอกเขาแทนที่จะเข้ามากอดอย่างที่ท่าทางเขาออกจะชี้นำ ซึ่งนั่นก็เป็นสิ่งที่คาดการณ์เอาไว้อยู่แล้วว่าคงได้รับจากคิมหันต์

         แต่สามภพประเมินต่ำไปนิดหน่อย ตรงที่หลังจากแรงต่อยบนอกหายไปแล้ว ก็ตามมาด้วยเจ้าของหมัดที่โผเข้ามากอดจริง ๆ นี่แหละ

         "...คิม..."

         “อย่าคิดมากรู้ปะ”

         "...."

         แขนสองข้างที่โอบเข้ามานั้นแน่นอย่างกับหมึกรัดเหยื่อ แต่เจ้าตัวก็รีบพูดดักคอไว้ก่อนเขาจะได้พูดอะไรต่อ “แค่กอดแบบเพื่อนอะ ผมไม่ได้ฟัดใครเลย โคตรเหงามือ”

         เสียงคิมหันต์ไม่ดังนักแต่กลับได้ยินชัดเจน ทั้งที่ความจริงควรจะโดนกลบด้วยเสียงหัวใจเขาซึ่งเต้นรัวเป็นกลองไปแล้วด้วยซ้ำ สามภพไม่ได้กอดตอบ แต่ยกมือขึ้นสองข้างเป็นเชิงแสดงความบริสุทธิ์ใจ แม้ที่คิดในหัวจริง ๆ เริ่มจะไม่บริสุทธิ์แล้ว


         “กลับดี ๆ ล่ะเฮีย”


         คิมหันต์ไม่รู้หรอก แค่นั้นทำเขาเหม่อเกือบพารถตกข้างทางไปถึงสามรอบกว่าจะกลับถึงคอนโดฯ



   

- หมดยกที่ 32 -



-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

กลับมาแล้วค่าาา ^o^ ขอโทษที่หายไปนานเทียบกับสปีดเดิมในการอัพ พอดีสัปดาห์ก่อนงานยุ่งค่ะ TTvTT

ตอบของตอนที่แล้วก่อน ที่มีถามมาว่า รัญชน์ อ่านว่าอะไร แปลว่าอะไร
อ่านออกเสียงว่า "รัน" ค่ะ ตัวการันต์นั้นเราคาดว่าคงจะควบ -ชน์ ทำนองเหมือนพวก จันทร์ ที่ควบ -ทร์
ความจริงคือเซิร์จจากเว็บตั้งชื่อในเน็ตมาค่ะ (ฮา) ส่วนคำแปลคือ "ความยินดี" ค่ะ ^^


ส่วนตอนนี้ ล้มลุกคลุกคลานกันเหลือเกินพ่อสองหน่อนี่ ชื่อตอนบอกชัดว่าคงหาสาระอันใดไม่มี 555
//ยิ่งเขียนก็รู้สึกว่าแต่ละยกเริ่มยาวขึ้น ๆ *หัวเราะ*

ก่อนอื่นต้องบอกก่อนล่วงหน้าเลยค่ะเผื่อมีคนถาม ว่าได้โปรดอย่าสงสัยเลยว่าพี่ภพเรียนมหาวิทยาลัยอะไร ฮือออ
ไม่มีอยู่จริงค่ะ เราไม่เจาะจงเพราะกลัวว่าถ้าเอาสถานที่จริงแล้วจะผิดพลาดด้านข้อมูลสถานที่ แล้วทีนี้จะยิ่งขัดตาสำหรับบางท่านซึ่งอาจเคยเรียนที่นั่น เรื่องจะใช้มหาวิทยาลัยตัวเองที่เคยเรียนก็ไม่ได้อยู่ในกรุงเทพอีก แถมพอขึ้นปีสูงก็ย้ายที่เรียนไม่อยู่ที่เดิมและบรรยากาศไม่เหมือนมหาวิทยาลัยสักนิด เพราะงั้นอย่ากระนั้นเลย ไม่เอ่ยชื่อดีกว่าค่ะ (หรือไม่ก็ตั้งเองซะเลย //ห๊ะ!?) 555


สุขสันต์เทศกาลสงกรานต์ทุกท่านนะคะ สนุกสนานกับวันหยุดยาวเน้อออ เล่นน้ำเดินทางปลอดภัยค่ะ พักผ่อนห้าวันเย้เฮ
คนเขียนทำงานช่วงวันหยุดด้วย TTvTT 5555 แต่ตอนหน้าถ้าหาเวลาแวบได้เมื่อไหร่จะรีบต่อเลยย


ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมเยือนค่า ฟัด ๆ ๆ ให้สมกับชื่อตอน  :กอด1: :L2: :pig4:
พบกันตอนหน้า วันนี้มีของแถมค่ะ รีพลายถัดไปเลยยยย :D

ปล.วันนี้เวิ่นท้ายเรื่องยาวมาก สงสัยเก็บกดค่ะ ไม่ได้อัพหลายวัน ฮาาา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 31 ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา? (หน้า 65) 05/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 12-04-2013 22:13:21

ดูเดิ้ลจากตอนที่แล้วค่ะ

พี่ภพเหมือนเป็นขโมยขึ้นบ้านน้องเลย 555
(http://fc06.deviantart.net/fs71/f/2013/095/0/d/sl31_by_xx_rainyday_xx-d60iygz.jpg)


ต่อด้วยลุคหนุ่มแว่น แหะ =///= ค่อนข้างปลื้มแว่นเป็นการส่วนตัวค่ะ

(http://fc02.deviantart.net/fs70/f/2013/102/4/0/dd_p0_resize_by_xx_rainyday_xx-d61fqpm.jpg)

(http://fc09.deviantart.net/fs71/f/2013/102/0/e/dd_k_resize_by_xx_rainyday_xx-d61fqrm.jpg)

ปิดท้ายให้เข้ากับเทศกาล ด้วยหนุ่มที่แทบไม่มีบท(หรือไม่มีเลยหว่า?)ในเรื่องนี้ แต่ถ้าอ่านเรื่อง รัก...ติดดินด้วยอาจจะพอจำได้บ้าง

พี่เอม หนุ่มเจ้าของร้านเค้กทานตะวันค่า 555 คิดถึง
(http://fc09.deviantart.net/fs70/f/2013/102/7/e/dd_aemsongkran_by_xx_rainyday_xx-d61fquo.jpg)

พบกันตอนหน้าค่ะ ^o^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Noah ที่ 12-04-2013 22:14:36

ตบก้นคนแต่งก่อน เดี๋ยวมาอีดิทที่หลัง

ตอนนี้จะหวานไปไหน อ่านแล้วให้อารมณืเหมือนเป็นแฟนกันแล้วเลย น้องครีมให้ท่าพี่ภพนี่หว่า 5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 12-04-2013 22:19:07

ตอนจะจบ น่ารัก 5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: pilar ที่ 12-04-2013 22:29:15

ยาวๆ ดีแล้วค่ะ ชอบ >w<!!!
โว้ยยย วันที่เฮียจะได้ฟัดน้องครีมมันใกล้เข้ามาแล้วใช่มั้ย??  :hao7:
น้องครีม ยั่วเก่งจริงๆ แถมยังยั่วโดยไม่รู้ตัวอีกต่างหาก
ซักวันเฮียภพได้ขันแตกแน่ๆ  :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: misso ที่ 12-04-2013 22:34:35

โอ๊ย  :-[ :m25:ลงไปดีดดิ้นอยู่กับพื้น :ling1: ตี๋เกรียนเอ๊ยยยยย เอ็งจะน่ารักไปไหน เห็นพี่ท่่านรักษาสัญญาเลยยิ่งลวนลามเลยนะ

นึกตามแล้วขำ ถ้าข้างบ้านยังไม่นอนแล้วโผล่หน้ามามองคงนึกว่าพวกนี้ทำบ้าอะไรกลางดึก :m20:

ชอบตอนนี้มากเลย บรรยายไม่ถููกส่งจูบให้แทน :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 12-04-2013 22:46:30

555 น่ารักอะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: minipuri ที่ 12-04-2013 22:58:32

 :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: 
อยากจะวิ่งไปให้คิมฟัด  แต่โดนเฮียภพไล่เตะ  :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 12-04-2013 23:07:25

บอกได้คำเดียวว่า
มันหวานมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
คือมันหวานอะ หวานแบบรู้สึกได้ ไม่รู้ดิ
แบบน้องครีมกลัวเฮียเข้าใจผิด คือถ้าเป็นแต่ก่อนก็จะปล่อยไว้แบบนั้น ปล่อยไว้ให้เข้าใจผิด
แต่ตอนนี้คือปล่อยผ่านไม่ได้แล้ว ไม่อยากให้เฮียคิดมาก
คืออีกฝ่ายเป็นคนสำคัญไปแล้วไง
โอ้ยยยย แล้วฉากกอดตอนหลังสุดคือพีคมากกกกกกกกกกกกก
แบบบบบบบบ เขินจิกหมอนอะะะะะะะ  :m3: :m3: :m3: :m3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 12-04-2013 23:08:57

เอ๊ะๆๆๆๆ นี่ตกลงเรื่องนี้ใครจีบใคร ดูสลับบทบาทบอกไม่ถูก  :katai2-1:
ว่าแต่ข้อตกลงพี่ภพนี่ได้ผลเกินคาดนะคะ ห้ามน้องไปนัวใคร น้องอั้นแทบตายแต่เกย์เฒ่าได้กำไรไปเต็มๆ 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: raviiib❁ ที่ 12-04-2013 23:18:59

ฟินเวอร์เลยแย้ววววววว :o8:
อิน้องครีมมันถนัดยั่วนัก ระวังโดนจับกดนะค้าาา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 12-04-2013 23:19:26

มาซะยาว อ่านจนจุใจไปเลย  :katai2-1:

ตอนนี้เขาหยอกล้อกันน่ารักดีเนาะ  ตี๋น้อยชักยังไงๆ แล้วสิ
ดูท่าทางไม่เกรงกลัวเกย์เฒ่าเลยนิ   :hao3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 12-04-2013 23:21:27

ฮืออออออออ ในที่สุดมันก็หวานกัน


 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ningg.Destiny ที่ 12-04-2013 23:24:57

แอร้ยยยยยยย น้องครีมมุมิที่สุดเลยค่ะ
คนอะไรเขินน่ารักตลอด งื้อออ *หลงน้องครีมขั้นพีค*
แล้วยังกลัวพี่สาจับได้ว่าพาผู้ชายเข้าห้องอีกนะ 5555555
เหมือนลูกสาวที่พ่อแม่หวงมากไรงี้ โอ้ยยย น้องครีมสาวน้อยที่สุด >///<

แต่พี่ภพอ่ะ บ้า บ้า บ้า บ้า ชอบแกล้งน้องอยู่เรื่อย (ถึงคนอ่านจะชอบก็เหอะ)
แต่เราโรคจิตพอกันนะ อยากหัวเราะทีเห็นน้องครีมเขินไปไม่เป็น
ชอบๆๆๆๆที่สุดเลยค่า หลงเด็กคนนี้มากกก

แล้วที่บอกว่าน้องครีม "แบ๊ว" คืออะไร นี่อ่านไปเขินไป
ฮ่าๆๆๆๆ แต่น้องไปว่าพี่ภพเป็นเกย์เฒ่าเรารับไม่ด้ายยยยย ก้ากกก~

แล้วอะไรคือกำลังซึ้งแต่นุ้งครีมกัดจมูกพี่ภพ 55555555555
จมูกเฮียโด่งเกินไปก็รู้นะ แต่แบบกำลังใจเต้นแรงตามเลยอ่า โห่ววว
แต่สุดท้ายก็กลับมาฟินแบบเดิม โอ้ยยย หลงรักคู่นี้จริงจัง
ทำอะไรนิดหน่อยก็เขินยิ้มปากจะฉีกแล้ว (รอเอ็นซีนะค้าาาา) << ไม่เกี่ยว

ชอบตอนท้ายๆ แอบหวานที่สุดเลย
มีโดดขี่หลังวิ่งเล่นกันด้วย น่ารักมากกกกกกกกกก >///<
แล้วดูดิน้องวิ่งมากอดงี้ ใจละลาย พี่ภพสู้ๆ // สามภพFC ชูป้ายไฟ

ปล.มีความสุขกับวันหยุดเช่นกันนะคะ สุขสันต์วันสงกรานต์ เฮ เฮ เฮ

 :hao3: :hao3: :hao3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 12-04-2013 23:27:38

กำไรแท้สามภพ น้องคิมลวนลามอีกเยอะ ๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: KilGharRah ที่ 12-04-2013 23:43:49

อาตี๋น้อยมันน่ารักจริงๆ ขยันยั่วมากเลย ระวังเฮียมันอดใจไม่ไหวนะ  :hao7:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 12-04-2013 23:47:47

พี่ภพอย่างกำไร
แต่ก็ต้องไปฟิตหัวใจมาให้แข็งแรงหน่อยนะ เจอตี๋เกรียนเวอร์ชั่นนี้เข้าไปทำเอาเพ้อได้ง่ายๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 12-04-2013 23:48:00

เป็นตอนที่นุ้งครีมลวนลามพี่ภพได้เต็มสตรีมคุ้มค่าเลยทีเดียว  :hao6:
ตอนนี้น้องทำตัวน่ารักเกิน พอรู้ว่าพันธะสัญญาทำให้เฮียไม่สามารถ
ลวนลามได้แล้วก็เล่นยั่วซะน่ารัก >_<

มีการให้สอนการบ้านด้วยอีกต่างหาก
พอเฮียจะกลับก็รู้สึกใจโหวง ๆ ใช่ไหมล่าาาาาาาาา
แอบชอบเฮียอยู่นิด ๆ ?? ก็บอกมาเหอะไม่ต้องเขินนนน

ชอบที่เฮียบอกว่าให้เรียกเฮียสิเพราะว่าน่ารักดี
จะได้เรียกว่าตี๋น้อย น่ารักอ่ะ แบบว่าฟินนนนนนนน  :z3:

ตอนนี้ดูน้องแอบหลงตัวเองเบา ๆ แต่พูดถูกมีดีให้หลง
ไม่งั้นเฮียจะหลงน่ามืดตามัวขนาดนี้เหรอ ยอมเสี่ยงชีวิต
ปีนเข้าห้องไม่กลัวตกลงมาพิการ :D

ชอบตอนท้ายตอนที่น้องครีมกระโดดขี่คอเฮีย
คิดภาพแล้วน่ารักกกกกมาก... เฮียคงจะอิ่มเอมจิตใจน่าดู
ถึงคำพูดของน้องไม่หวานมากแต่ฟังแล้วใจมันก็คงฟูฟ่องน่าดูเน๊อะ!

แค่

 “กลับดี ๆ ล่ะเฮีย”

ทำเอาเกือบเหม่อขับรถตกข้างทางไม่ถึงคอนโดแล้ว
เป็นเอามากอ่ะ !!

ถ้าเป็นแฟนกันนี่ไม่อยากจะคิดเลย >///<
อยากอ่านไว ๆ แว้ววววว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: mooh_p ที่ 12-04-2013 23:54:28

ไอ้ครีมเอ้ย

เอ็งจะน่ารักเกินไปแล้ว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 13-04-2013 00:56:42

นี่ยังอยู่ในช่วงจีบจริงอ่ะ   ดูยังไงก็คู่รักเค้าหยอกกันชัดๆนะหนูครีม  :laugh: :laugh: :laugh:     น้องครีมช่างยั่วเก่งซะจริง แค่นี้เฮียก็หลงตี๋น้อยจนโงหัวจะไม่ขึ้นอยู่แล้ว  จะทำให้รักให้หลงไปถึงไหนกันห้าาาาา

 

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 13-04-2013 01:36:52

คิมน่ารักไปไหน ><

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 13-04-2013 01:45:08

น่ารักมากกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: em1979 ที่ 13-04-2013 02:56:18

น้องครีมโคตรน่าฟัดเลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: ปี้ปี้ปี้~PalmY ที่ 13-04-2013 03:38:04

ครีมทำตัวได้น่าฟัดดมากกกก

โครตจะเป็นไอ้ตี๋ขี้อ้อนเลย แต่ก็ขี้แกล้งด้วย
แถมยังขี้งอนอีก วู้ววววว พี่ภพก็ตายกันพอดี หุหึ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: toshika ที่ 13-04-2013 04:44:41

กอดๆๆๆคนแต่งค่ะ  :กอด1: :กอด1:

 ยาวจุใจเลย  :-[ อยากบอกว่าตอนนี้น้องครีมน่ารักมาก ถ้าเราเป็นพี่ภพคงอยากฟัดๆๆๆ ฮ่าๆๆ

ขำน้องครีม ภพห้ามมาเกาะแกะตัวเอง แต่ตัวเองเกาะแกะได้ จู่โจมมากอ่ะ ชอบตอนที่วิ่งเข้าไปกอด น่ารัก  :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 13-04-2013 05:45:52

พี่ภพไปฟิตร่างกายมาดีๆๆนะ ดูท่าทีคงจะโดนน้องครีมลวนลามอีกเยอะ :hao3:



 :กอด1: :L2: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 13-04-2013 07:27:07

ตี๋น้อยหิ้วสามภพเข้าห้องเอง เฮียภพช่างคิดได้เนอะ  :m20:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 13-04-2013 07:33:30

นิสัยน้องครีมนี่เหมือนเค้าสมัยก่อนเลย ชอบเป็นฝ่านเกาะแกะ แต่อย่ามายุ่งกับฉัน :laugh:
แต่เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยแล้ว โตแล้ว ไปเผลอแตะใครง่ายๆเข้าเป็นเรื่องเลย :z3:
คิดดีๆพี่ภพได้กำไรน้า เอาไว้ครบกำหนดเวลาแล้วค่อยทบต้นทบดอกฟัดน้องคิมคืนก็ได้ :z1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 13-04-2013 08:53:06

ตอนนี้น่ารักมาก  :ling1:
แทบอยากจะไปแทนที่สามภพให้น้องคิมฟัดแทน!!

"ไม่ได้ฟัดใครมาหลายวันเหงามือ" -- รักษาสัญญาดีมากน้อง
พี่ภพก็น่าจะไปฟิตร่างกายนะคะให้แข็งแรงทนไม้ทนมือหนูคิม ^^

ขอบคุณที่มาตอบเรื่องชื่อรัญชน์และความหมายค่ะ
ของแถมน่ารักเหมือนเคยโดยเฉพาะหนุ่มแว่น ^^
คิดถึงพี่เอมเหมือนกันนะคะนี่

สุขสันต์วันสงกรานต์ค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 13-04-2013 10:42:44

ตายๆๆอ่านตอนนี้แล้วดีดดิ้นจิกข่วนหน้าตัวเอง :katai1:
น่ารักอะกัดหมอนจนแทบคลั่งงง :hao5:
จะบ้าตายกับความน่ารักของตอนนี้ อร๊ายยยย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: sakurai ที่ 13-04-2013 12:44:52

นุ้งครีมน่าฟัดจริงจัง

ชั้นเป็นเฮียภพ ชั้นจะไม่ทน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: kp ที่ 13-04-2013 13:26:53

 :a5:โอ้ยยยยยยยยยย   ชอบ อ่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 13-04-2013 14:39:25

โอ๊ยยยย ตอนนี้น่ารักเว่อร์อ่ะ  :กอด1:

งานนี้เฮียสามภพฟินจ้า โดนน้องฟัดๆๆ ซะขนาดนี้  :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: yong ที่ 13-04-2013 14:53:22

น่ารักสุดๆๆ  คิมจิ สู้ๆๆ :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: BuI ที่ 13-04-2013 17:20:14

น้องคิมน่ารักโพด :o8: อิจฉาเฮียเบาๆ โดนน้องฟัดอิ่มเลยอ่ะดิ  :man1: เอ๊ะ หรือยังไม่อิ่ม :z1:
ขอบคุณที่มาลงคับ รอตอนต่อไป เชิ๊บๆ :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: BitterSweet~ ที่ 13-04-2013 18:12:40

เฮียภพหลงน้องไม่ลืมหูลืมตา
น้องคิมน่ารักขึ้นเยอะเลย
ฟัดได้แต่เฮียคนเดียวล่ะจะได้ไม่เหงามือ 5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: river ที่ 13-04-2013 19:20:04

คิมทำเฮียหลงไม่รู้เรื่องแล้ว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 13-04-2013 20:14:09

เล่นเอาเฮียภพไปไม่เป็นเลยทีเดียวนะน้องครีม

ชอบทำให้เฮียเซอร์ไพร์ส

*อ้าแขนรอ* .. ขอกอดน้องครีมบ้างได้มั๊ย  :hao3:

+1 ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ

 :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 13-04-2013 21:47:50

ตอนนี้น่ารักอะ โดนเฉพาะตอนที่คิมเข้าไปกอดข้างหลังอ่า น่ารักมากกกกก~

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: ophena ที่ 13-04-2013 23:12:13

น่ารักทั้งคู่เลยค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: yaninjinna ที่ 14-04-2013 01:48:37

น้องครีมคะ หนูน่ารักจนเจ้อยากขอมาเก็บไว้เป็นสมบัติส่วนตัวจริงๆค่ะ

ส่วนอีเกย์เฒ่าต้อยเด็ก แกได้กำไรนะตอนนี้ เช๊อะ

อิจฉาเว้ย  :ling1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 14-04-2013 11:14:18

อินู๋ครีมน่ารักเว้ยเฮ้ย :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: Tumz ที่ 14-04-2013 11:42:59

อาตี๋ครีม  ฟัดเฮียภพซะ :hao3:

บวกครับผม

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 14-04-2013 11:59:07

เกย์เฒ่า!? ฮ่ะๆขำอ่ะคิมช่างคิดได้และยังฟัดพี่ภพซะ เป็นคืนคริสต์มาสอีฟที่เกรียนจริงๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: PK37 ที่ 14-04-2013 16:45:33

ยกที่ 26 – เพลินเล

เฮียเพี้ยนเนี่ย เพี้ยนสมฉายาจริงๆ แถมยังแอบติงต๊องอีกด้วยนะ มีการมาทำหูหมาให้น้องคิมซะด้วย กร๊ากกกกก
น้องคิมผู้ฉลาดในเรื่องของคนอื่น แต่ไม่(อยาก)ฉลาดในเรื่องของตัวเอง โดยการไม่พยายามจะคิดต่อ ทั้งๆ ที่ตัวเองก็มีคำตอบอยู่แล้วนะเนี่ย คริคริ
บทบาทเด็กดีที่ได้รับจากน้องคิมเนี่ย ถ้าเจอแล้วต้องรีบซึมซับให้ไว เพราะไม่งั้นจะกลับมาเกรียนต่ออย่างเดิมได้ทันที กร๊ากกกก
เริ่มหวั่นไหวไปกับการใส่ใจที่ได้รับจากเฮียซะแล้วนะเนี่ยน้องคิมของป้า
หลังจากเริ่มคิดเรื่องของกินน้องคิมก็กลับมาลวนลามเฮีย โดยไม่รู้เลยว่าโดนเฮียลวนลามกลับไปถึงไหนแล้ว
น้องคิมระวังการเอาคืนจากเฮียเพี้ยนให้ดีๆ นะ  :katai5:


ยกที่ 27 – หลอกเด็ก

น้องคิมสมเป็นเพื่อนรักของปิ่นหยกจริงๆ นะ  :mew1:
สงสารน้องคิมอ่ะที่โดนเฮียแกล้งซะขนาดนี้ ถึงน้องคิมน่าจะถูกเอาคืนซะบ้างก็เถอะ
แต่ถ้าเราเจอแบบนี้ก่อนที่จะคิดอะไรออกคงได้บ่อน้ำตาแตกกันบ้างอ่ะ  :ling3:
ว่าแต่ที่เฮียหาเรื่องต่อปากต่อคำกับน้องคิม เพราะหาโอกาสลวนลามน้องคิมของเค้าใช่ไหมมมมมมม งั้นก็จัดไปเต็มๆ เลยเฮีย กร๊ากกก
น้องคิมแพ้ทางเฮียเพี้ยนเต็มๆ เลยนะเนี่ย โดนยั่วนิดหน่อยตัวก็แดง ใกล้แล้วใช่ไหมมมมมม


ยกที่ 28 – สัญญาหนึ่งปี

แต่ดูเหมือนว่าต่างแพ้ทางซึ่งกันและกันเลยนะเนี่ย
เฮียชอบลวนลามน้องคิมทำให้กระบวนการทางความคิดน้องคิมหยุดทำงานไปชั่วครู่ก่อนที่จะเริ่มรุกต่อ
น้องคิมจ๊ะ ถ้าเฮียจะเป็นเกย์ก็เพราะว่ารักน้องคิมนั่นแหละนะ แล้วอย่างเฮียถ้าให้เป็นรับก็คงจะไม่เหมาะ เพราะงั้นน้องคิมก็ยอมเฮียเสียโดนดีเถอะนะ  :hao6:
จะว่ายังไงดี แต่ที่น้องคิมเคยกลั่นแกล้งปิ่นหยกมาตลอดตอนนี้พอมาเป็นคนถูกแกล้งเลยเริ่มจะเข้าใจหัวอกแม่ไก่แล้วสินะ
ที่น้องคิมคิดว่า "การถูกจับปล้ำในรถซึ่งจอดไว้ริมถนนกลางวันแสก ๆ โดยผู้ชายด้วยกัน ก็เป็นสิ่งรองสุดท้ายในโลกที่คิมหันต์อยากให้เกิดขึ้น (ส่วนสิ่งสุดท้ายคงเป็น.....ปั่มป๊ามในรถริมถนนกลางวันแสก ๆ กับผู้ชาย.....โดยวิธี...สมยอม.....ละมั้ง)" อย่างนี้หมายว่าว่าถ้าไม่ใช่กลางวันแสกๆ จะยอมใช่ไหม จะได้ไปกระซิบบอกเฮียเพี้ยนไว้  :laugh3:
และแล้วก็เกิดคำสัญญาหนึ่งปี พร้อมห้ามปล้ำและห้ามลวนลาม แล้วอย่างนี้เฮียเพี้ยนจะอดใจไหวได้อย่างไรในเมื่อน้องคิมน่าปล้ำและน่าลวนลามขนาดนี้อ่ะ


ยกที่ 29 – บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว

น้องคิมที่ง่วงแสนง่วงแต่ก็ยังไม่ยอมพลาดที่จะแสดงความรัก(ด้วยการแกล้ง)ลูกชายอย่างไอ้ดุ๊กดิ๊ก
อยู่กับน้องคิมนี่ต้องมีสติและปัญญาตลอดเวลาเลยนะเนี่ย และข้อห้ามที่ว่าด้วยการลวนลามเฮียก็เลยเอาตัวไปให้น้องคิมลวนลามเองใช่ไหม
เพราะไม่ว่าใครจะเป็นคนลวนลาม แต่เฮียก็ได้กำไรตลอดๆ อยู่แล้ว กร๊ากกกกก
บรรยากาศระหว่างเฮียกับน้องคิมเหมือนจะดีขึ้น แต่ทุกครั้งก็เจอตี๋เกรียนทำให้สะดุดตลอดๆ
สงสารเฮียเบาๆ ทำกับข้าวให้แต่กินไม่ทันน้องคิม และนิทานตอนนี้ก็สอนให้รู้ว่าอย่าไปย้ำว่าให้หุงข้าวใส่น้ำไม่ต้องเยอะ เพราะไม่ชอบข้าวแฉะ เลยได้ข้าวแฉะ(ที่ไม่รู้ว่าน้องคิมแกล้งหรือชอบจริงๆ)มากินแทน


ยกที่ 30 - ยืดอก พกถุง

ตอนเฮียไม่ยอมกลับก็ทำฮึดฮัด พอเฮียยอมกลับไปง่ายๆ ก็รู้สึกแปลกๆ
เจ้ใหญ่รู้เรื่องรอยจูบซะแล้ว แถมยังแนะนำให้น้องคิมพกถุงอีกต่างหาก
แต่ด้วยสัญญาห้ามปล้ำและห้ามลวนลาม การที่จะได้ใช้ถุงก็หมายความว่าน้องคิมต้องเป็นฝ่ายปล้ำและลวนลามเฮียใช่ไหม  :z1:
ถ้าอย่างนั้นก็เริ่มได้เลย เฮียรออยู่ แต่เฮียต้องรุกเท่านั้นนะน้องคิม กร๊ากกกกกก
รู้สึกน้องคิมจะเต็มใจพรีเซนต์กับข้าวที่เฮียทำเอามากๆ เลยนะเนี่ย
แถมยังเริ่มรับเฮียเข้ามาในความคิดแลเห็นว่าเฮียน่ารักแล้วด้วยนะเนี่ย
เฮียกำลังคิดอะไรอยู่ถึงไม่ยอมโทรหาน้องคิมเลย ส่งมาแต่ข้อความในไลน์
แต่ในที่สุดเฮียก็จะมารับในคืนคริสมาสอีฟด้วยหล่ะ เหอๆ
น้องคิมที่พยายามจะปฎิเสธคำชวนเฮีย แต่ไหงแต่งตัวแบบจัดเต็มละจ๊ะ
ความจริงก็แอบรอให้เฮียโทรหาและตั้งความหวังกับการที่เฮียมารับไว้ด้วยใช่ไหม  :impress2:
แค่เจ้ใหญ่พูดถึงถุงก็หน้าแดงแล้ว น้องคิมของเค้าน่ารักสุดๆ เลยนะเนี่ย


ยกที่ 31 – ไม่เข้าถ้ำเสือ ไฉนจะได้ลูกหมา?

เฮ้ย! น้องแว่นชอบเฮียหรอเนี่ย แย่แล้ว พี่สรัญมาเคลมน้องแว่นโดยด่วนเลยนะ เราไม่อยากให้น้องแว่นเศร้าไปกว่านี้แล้วอ่ะ
ชื่อเล่นของพี่สรัญกับน้องแว่นพ้องเสียงกันอีกต่างหาก ปานว่าเป็นเนื้อคู่ที่กำลังจะกลับมาเจอกัน
เฮียทำให้น้องคิมต้องรอตั้งนานโดยไม่โทรมาบอกหรือข้อความสักนิดว่าจะมาช้า เลยโดนน้องคิมงอนไปตามระเบียบแล้วเนี่ย
ภาพพจน์เฮียยิ่งติดลบๆ อยู่นะเนี่ย ต้องเสียเวลากู้ภาพพจน์อีกนานกว่าน้องคิมจะเชื่อใจนะ
เฮียมาช้าปล่อยให้เจ้ใหญ่ซักฟอกให้สะอาดไปเลยนะ หึ!
อร๊ายยยยย เม้นท์ไม่ถูกกันเลยทีเดียวกับสถานการณ์ที่เฮียเสี่ยงปีนเข้าบ้านคนอื่นครั้งแรก
บรรยากาศดีๆ ที่เกิดขึ้นนี่มันกิ้วก้าวมาก น้องคิมหวั่นไหวสุดๆ ถือว่าเฮียตัดสินใจเสี่ยงคุกเสี่ยงตะรางได้ถูกมาก ราวกับถูกหวยชุดใหญ่เลยทีเดียว


ยกที่ 32 –  ฟัด ฟัด ฟัด

โห! เฮียเพี้ยนกลายเป็นเฮียจอมวางแผนไปซะแล้วนะเนี่ย น้องคิมห้ามเฮียลวนลาม เลยพลิกเหตุการณ์กลายเป็นน้องคิมลวนลามตัวเองซะงั้น
เฮียฉวยโอกาสกันสุดๆ แต่ก็นะเจอข้อห้ามแบบนั้นเข้าไปจะหาโอกาสทำให้น้องคิมหวั่นไหวมันก็น้อยลงอยู่แล้วอ่ะนะ
เฮียเพี้ยนขับรถกลับด้วยความเพ้อขั้นกว่า แถมยังพกพาสกินชิพจากน้องคิมไปอีกอักโข
น้องคิมเอ๊ยยยยย ถึงจะเป็นฝ่ายกระทำ แต่คนได้กำไรเนี่ยเฮียเพี้ยนเต็มๆ เลยนะ หึหึ
แถมยังกลัวเฮียจะคิดมากจนพูดออกมาจนได้เลยนะเนี่ย น้องคิมแคร์เฮียเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เลยนา
สรุปสองคนนี้สวีทกับแบบรุนแรงนะเนี่ย

เป็นกำลังใจให้ค่ะ  :pig4:

ปล.กลับมาอ่านทันจนได้ หลังจาก  :katai5: ตามมาช้าๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: Anyann ที่ 14-04-2013 16:52:20

แหม คิมหันต์ฟัดเอาๆแบบนี้ พี่ภพจะทนได้แค่ไหนเนี่ย 55555

เอาใจช่วยให้พี่ภพจัดการน้องครีมได้เร็วๆ  :hao7:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: misso ที่ 15-04-2013 10:19:01

อ่านซ้ำอีกหลายรอบ ชอบมากจริงๆ

ไม่รู้ทำไมเขินตอนที่น้องคิมคล้องหัวพี่ภพโยกไปโยกมานักก็ไม่รู้ :-[

เอาอีกๆ :katai2-1: 5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: yisren. ที่ 15-04-2013 14:48:42

อาตี๋เกาหลีต่างดาววววววววววววววววว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 15-04-2013 15:28:34

ดีนะที่อีพี่ภพ มันอึด เด๋วน้องโดดกอด โดดกอด ตั้งรับกันแทบไม่ทัน :z2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 15-04-2013 15:34:29

สงสารเฮียภพ ตี๋น้อยน่ารักอย่างแรง แต่ทำอะไรไม่ได้ ขยันยั่วจริง ๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: Netimefii ที่ 15-04-2013 20:44:35

เหมือนเฮียน่าสงสารเน๊อะ
ฟัด ฟัด ฟัด 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 16-04-2013 08:34:13

 :heaven ฟินนนน ตี๋น้อย กะ เฮีย หวานไม่เกรงใจใครจริงจริ้งงงง :-[

ฮามากกน้องคิมเรียกพี่ภพว่า “เกย์เฒ่าต้อยเด็ก” เกรียนจริงๆ 5555555 :laugh:

 ปล. เที่ยวสงกรานต์ให้สนุกนะคะ รักคนแต่งมากๆ มาต่อเร็วๆนะ :mew1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 16-04-2013 10:01:45

อุบร๊ะ!!!!
หนูครีม เจ๊ว่าหนูฉีกสัญญา 1 ปีทิ้งไปเลยลูก ถ้าหนูจะทำตัวน่ารัก หวั่นไหว กับเฮียภพแบบนั้น
ยกเลิกสัญญาเก่า แล้วทำสัญญารักกันไปเลยดีกว่า เจ๊ๆรอไม่ไหวเเล้ววววววววววววววววว

นับวันยิ่งน่ารักขึ้น น่ารักขึ้นทุกตอนเลยจริงๆ  :man1: :man1: :man1: :man1: :man1:

รอตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อเลยจ้าาาาาาาาาาาา
เดินทางปลอดภัยนะคะ สุขสันต์วันสงกรานต์ค่าาาาาาาาา :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 16-04-2013 13:15:30

 :hao7: น่ารัก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ju ที่ 16-04-2013 15:11:10

ถ้าเจอแบบนี้ก็คงเป็นแบบพี่ภพนี่แหละ เหม่อออออออออออ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 16-04-2013 15:27:41

น้องคิมขี้อ้อนอ่ะ ชอบๆๆๆๆๆ เป็นอย่างนี้พี่ภพไม่หลงแย่เหรอ แต่ไหนแต่ไรก็อยากหยิกอยากขยี้น้องอยู่แล้ว เจอแบบนี้ไป เพิ่มความน่ารักระดับแม๊กซ์

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: phoenixa ที่ 16-04-2013 21:41:13

แว่นเป็นไอเทมที่สุดยอดมว้าก
ไม่ว่าจะสาวแว่น หนุ่มแว่นเราก็หลงได้
หุหุหุ
พาร์ทนี้ น้องครีมน่ารักอ่ะ อยากโดนน้องครีมลวนลาม (หัวเราะ)
แต่ให้กระโดดเกาะหลังพี่ภพไปคนเดียวเหอะ เราเกรงว่าหลังเราจะหัก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 16-04-2013 23:21:37

 :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 16-04-2013 23:49:54

คิมเหมือนแมวชะมัดให้ตายยยย น่ารักกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: SiLent_GRean ที่ 17-04-2013 00:15:54

คิมน่ารักกกกกกกกกกกก 


เขินแทนพี่ภพ   :-[  :-[  :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: shenta ที่ 17-04-2013 00:44:37

อยาก ฟัด ฟัด ฟัด หนูครีมบ้างอะ วิ่งหลบตีนเฮียอย่างเร็ว

.
.
.
.
.

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 17-04-2013 10:15:06

เฮ๊ยยไอ้น้องครีมมันน่ารักขึ้นปะเนี่ย..อย่างงี้อิเฮียไม่ยิ่งหลงหัวปรักหัวปรำหรอ

เห็นชื่อตอนนึกว่าไอ้น้องครีมจะโดนฟัดที่ไหนได้อิเฮียมันโดนฟัดซะเอง

น่ารักมากเลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 17-04-2013 16:54:47

อร๊ายยเราก็ปลื้มหนุ่มแว่นเป็นการส่วนตัวเหมือนกันค่ะ 55555

คิมน่ารักเนอะ ช่างบั่วอย่างที่พี่ภพบอกจริงๆอะแหละ เดี๋ยวจับนู้นจับนี้ กระโดดเกาะหลัง แถมไปกอดเค้าอีกก มีง้อแบบง่องแง่งด้วย

งานนี้ไม่ต้องสืบก็รู้แล้วละ คิมแพ้แล้ว ฮิฮิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: MayMaMee ที่ 17-04-2013 20:12:44

เกย์เฒ่ากับตี๋น้อย 55

น้องยั่วขนาดนั้น คนแก่ไร้น้ำยาไปแล้วรึ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: knoiAkame ที่ 19-04-2013 19:32:04

ปูเสื่อนอนรอเฮียกะน้องครีม  :mew3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: cutybuay ที่ 20-04-2013 01:19:25

รออิพี่ภพกับน้องครีม ดึกแค่ไหนก็รอ 5555 :katai5:
ปล. ให้กำลังใจคนเขียนห้ามเหนื่อย ห้ามท้อ จงเขียนนิยายให้เราอ่านต่อไปเรื่อยๆ อุปสรรคมีไว้พุ่งชน โย่ว โย่ว  :mew1:
อะไรที่บั่นทอนกำลังใจก็มองข้ามไปนะ สู้ สู้  :a1:

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 20-04-2013 03:41:01

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 33 –  ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ

         รุ่งเช้าวันคริสต์มาส แน่นอนว่าไม่ได้มีของขวัญวางอยู่ปลายเตียงตอนตื่นเหมือนอย่างที่เห็นในภาพยนตร์ แม้เขาเคยหวังว่ามีบ้างก็คงดีไม่หยอก เจ้ใหญ่ช่างไม่รู้จักเซอร์ไพรส์บ้างเลย

         ชีวิตประจำวันของเด็กหนุ่มยังเป็นเช่นเดิม ตื่นนอน อาบน้ำ แต่งตัว กินข้าว ไปโรงเรียน วนเวียนกลับเข้าสู่รูปแบบมาตรฐาน พิเศษหน่อยตรงวันนี้มีสอบเก็บคะแนน ซึ่งเขาออกจะมั่นใจในคำตอบของตัวเองบนกระดาษกว่ายิ่งทุกที ถึงกับเสียดายที่ก่อนเข้าห้องสอบไม่ได้ชวนเพื่อนสักคนมาพนันว่าใครได้คะแนนน้อยกว่าให้เลี้ยงข้าว

         ทั้งหมดนี้หากจะว่ากันตามจริง อาจต้องขอบคุณมนุษย์หมาบ้าที่ปีนเข้าห้องเขาเมื่อคืน สามภพเป็นแขกผู้มาเยือนที่ไม่ดีนัก..ไม่ค่อยเข้าทางประตูบ้านปกติ แต่ก็เป็นรุ่นพี่และครูที่เยี่ยมทีเดียวหากจะพูดอย่างไร้ทิฐิ ซึ่งสำหรับคิมหันต์แล้วก็เป็นเรื่องค่อนข้างยากลำบาก

         เด็กหนุ่มออกจากห้องสอบเร็วกว่าเวลา ซึ่งเขามักทำเช่นนั้นอยู่แล้วเพราะไม่รู้จะนั่งนานไปทำไม เพียงแต่คราวนี้ออกเร็วกว่าเก่าเข้าไปอีก สักคนที่สามของห้องได้ ต่างจากปิ่นหยกที่สอบกี่ครั้งก็ตรวจทานซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนกว่าอาจารย์ผู้คุมสอบจะเรียกเก็บกระดาษคำตอบ ออกจากห้องเป็นคนท้าย ๆ อยู่เรื่อย และคะแนนก็ดีอยู่เสมอจนน่าหมั่นไส้

         “ไง” เขาทักคนที่กำลังทำหน้ามู่ทู่หลังส่งกระดาษคำตอบ เพื่อนรักขี้งกดูเครียดและหัวยุ่งกว่าทุกทีนิดหน่อย แต่เชื่อเถอะว่าแม้จะเป็นอย่างนี้อยู่เรื่อย พอผลออกมาทีไรก็คะแนนสูงลิ่วตลอด ที่เครียดอยู่ประจำคงเพราะเป็นเด็กทุนที่ผลการเรียนเป็นสิ่งสำคัญ ดูแล้วจะประสาทแทน

         "ทำหน้าเป็นตูด" คิมหันต์เดินไปตบไหล่อีกฝ่ายป้าบ ๆ  “นี่ถ้า...”
   
         เขายังพูดต่อไม่ทันจบ เพื่อนหนุ่มร่างสูงหน้ามึนที่สถาปนาตัวเองเป็นคุณแฟนของปิ่นหยกเรียบร้อยก็โผล่มาจากไหนไม่รู้ เกาะหนึบอยู่กับคนตรงหน้าคล้ายจะทำหน้าที่ลวนลามแทนเขาอย่างไม่มีขาดตกบกพร่อง และให้ว่ากันตามจริงแล้ว คิมหันต์คิดว่าอาทิตย์หน้าหนากว่าเขาเยอะ

         “ปิ่นหยกทำได้ไหม?”

         “พอไหว”

         “ข้อสี่เหมือนที่นายเคยสอนเด๊ะเลย”

         จากนั้นก็มีแต่ถ้อยคำกะหนุงกะหนิง(ของอาทิตย์)จนคนฟังอย่างเขาจะบ้าตาย น้ำตาลในกระแสเลือดคล้ายกำลังพุ่งสูงปรี๊ดจากแค่มองสองคนนี้คุยกันกุ๊กกิ๊ก ก่อนปิ่นหยกจะเป็นฝ่ายยุติบทสนทนาชวนหวีดเพื่อเอ่ยปากถามเขาขึ้นมากลางวง

         “เย็นนี้อย่าลืม”

         “หืม” เขาเลิกคิ้วน้อย ๆ

         “ฉลองไง! พี่เอมบอกฉลองคริสต์มาส” ปิ่นหยกอ้างถึงเจ้าของร้านเค้กที่ตัวเองทำงานอยู่แล้วฟาดต้นแขนเขาป้าบใหญ่ มือก็ยังหนักเช่นเคย “ที่ร้านอะ ก็ว่าบอกแล้วนะ”

         “อ้อ”

         คิมหันต์พยักหน้า เผลอทำหน้ายุ่งพร้อมกับเปิดดูข้อความแช็ตในมือถือตัวเองไปด้วย จ้องมองมันอยู่ครู่ใหญ่แล้วก็ขบริมฝีปากตัวเองไว้ไม่รู้ตัว

         สามภพยังคงส่งอะไรเพี้ยน ๆ มาให้เช่นเคย (ช่างเป็นมนุษย์ที่ไม่มีเซ้นส์ด้านนี้เอาเลยจริง ๆ) แต่ที่ทำเขาลำบากใจนิดหน่อยคือบรรทัดสุดท้ายที่ถามว่าเย็นนี้ว่างหรือเปล่า จะมาหานั่นแหละ

         “อย่าลืมมา” ปิ่นหยกย้ำกรอกหูอีกรอบตามด้วยโฆษณาชวนเชื่อ “ฟรีนะเว้ย! แล้วฝีมือพี่เอมอย่างงี้” พร้อมกับอาทิตย์ที่พยักหน้ารับหงึก ๆ เป็นเชิงสนับสนุน ทำตัวเหมือนเป็นคู่แต่งงานเชิญแขกมาเที่ยวบ้านไปได้

         เด็กหนุ่มลังเลอีกพักหนึ่ง เกิดลำบากใจขึ้นมาอย่างไร้สาระ ทั้งที่ความจริงไม่เห็นต้องคิดมากเลย เขาต้องไปฉลองที่ร้านเค้กทานตะวันกับปิ่นหยกและพลพรรคเด็กหออยู่แล้ว แค่ตัวหนังสือไร้สาระจากสามภพไม่ใช่ประเด็นสักนิด แต่ไอ้การมายืนรีรอเลือกไม่ได้สักทางนี่ชวนให้รู้สึกแย่กับตัวเองเป็นบ้า

         “คิม?”

         อีกฝ่ายชะโงกหน้ามาทางเขาด้วยท่าทีไม่แน่ใจ ขนาดปิ่นหยกซึ่งเขาคิดว่าเป็นพวกบื้อจะแย่ก็ยังเหมือนจะจับความผิดปกติได้ นั่นฟังดูไม่ค่อยเข้าท่าแล้ว

         “เดี๋ยวไป” เขาตอบรับ “กินกันกี่โมงล่ะ”

         “ค่ำ ๆ แหละ” ปิ่นหยกถอยกลับไปที่เดิม พยักหน้าน้อย ๆ แต่คล้ายยังมีความค้างคาใจปรากฏอยู่ในสีหน้า แม้จะมีแขนของอาทิตย์คล้องรอบคอไว้ก็ยังลอบมองมาทางเขาเป็นระยะ “ปิดร้านก่อน มาสักทุ่มนึงก็ได้ หรือติดธุระอะไร?”

         ”...ไม่อะ”

         อีกฝ่ายหรี่ตา และเขาไม่เคยคิดเลยว่าจะมีวันที่ปิ่นหยกมาทำท่าทางอยากรู้อยากเห็นใส่

         “เปล่านี่”

         คิมหันต์ย้ำอีกครั้งพร้อมกับยักไหล่ เก็บกระเป๋าเตรียมย้ายห้องเรียนวิชาอื่น แต่ยังไม่วายเหลือบมองโทรศัพท์ตัวเองอีกทีอย่างวิตกจริต

-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

         เขาผ่านชั่วโมงเรียนสุดท้ายของวันแบบวอกแวกบ่อยกว่าปกติในระดับหนึ่ง เอาแต่จด ๆ จ้อง ๆ กับโทรศัพท์มือถือบนตัก เกือบถูกอาจารย์จับได้ไปตั้งสองรอบอย่างไม่น่าให้อภัยตัวเอง

         นี่มันบ้าจริงเชียว คนที่เอาแต่สั่ง ๆ ๆ ว่าเดี๋ยวจะมาเดี๋ยวจะไปไม่เห็นได้รับรู้อะไรด้วยแท้ ๆ  แล้วทำไมถึงมีแต่เขาที่มัววุ่นวายอย่างกับเป็นการตัดสินใจครั้งใหญ่ แค่บอกว่าไม่ว่าง ไม่ต้องมา เท่านั้นก็จบแล้ว

         ที่หน้าชั้นเรียนอาจารย์เริ่มสั่งการบ้าน เพื่อนโต๊ะถัดไปกำลังก้มหน้าก้มตาจดตามมือเป็นระวิง ครู่หนึ่งเขาก็หยิบโทรศัพท์มือถือมาวางบนโต๊ะเมื่ออาจารย์ทำท่าจะเก็บของเดินออกจากห้อง หน้านิ่วคิ้วขมวดขณะเปิดแช็ตขึ้นมาอีกครั้งด้วยความรู้สึกคาใจ การบ้านอะไรเดี๋ยวค่อยตามถามเพื่อนทีหลังแล้วกัน

         ‘ไม่ว่าง’

         เขาพิมพ์ตอบกลับไปห้วน ๆ  จากนั้นเพียงไม่กี่วินาทีก็ได้รับข้อความจากอีกฝ่าย ไวอย่างกับกำลังนั่งจ้องโทรศัพท์รออยู่ ณ อีกฝั่ง

         ‘ไปไหน’

         เกือบตอบคำถามกลับไปแล้ว แต่เกิดนึกอะไรขึ้นมาได้กะทันหันทำให้นิ้วมือชะงักลงกลางคัน

         คิมหันต์มุ่นคิ้วแทบเป็นปม ทำไมเขาต้องคอยรายงานสภาพชีวิตตัวเองให้อีกฝ่ายรู้ทุกการเคลื่อนไหวด้วย กับพี่สาวไล่ขึ้นไปจนถึงป๊ากับม้ายังไม่เห็นต้องถ่ายทอดสดละเอียดยิบอย่างนี้เลย พอย้อนกลับไปดูข้อความแช็ตที่คุยกันก่อนหน้าก็ยิ่งแปลกใจตัวเองไม่น้อยที่บอกโน่นบอกนี่ไปเสียหมด หากโดนหลอกถามพาสเวิร์ดของไวร์เลสที่บ้านอาจเผลอตอบไปแล้วก็ได้

         เด็กหนุ่มโคลงศีรษะอยู่คนเดียว เพื่อนรอบตัวเริ่มเก็บของออกจากห้องเขาก็ยังจ้องโทรศัพท์นิ่ง เม้มปากแน่นแล้วรีบลบตัวหนังสือเดิมที่พิมพ์คำตอบไว้ได้ครึ่งประโยคทิ้ง ก่อนจะจิ้ม ๆ เป็นข้อความอย่างอื่นส่งไปแทน

         ‘ยุ่งไรด้วย :-P’

         ก็ว่าจะถามห้วน ๆ แล้ว แต่อดไม่ได้จะใส่อีโมกวนประสาทตบท้ายสักหน่อย ไม่รู้ทำไมแต่เขาอยากให้มันออกมาทางตลกมากกว่าจะหยาบคายจริงจัง

         มีตัวหนังสือว่า read  ขึ้นหน้าข้อความของเขาที่ส่งหาสามภพ แต่ครั้งนี้ไม่มีอะไรตอบกลับมาสักอย่าง เด็กหนุ่มนั่งรอจนหน้าจอดับไปต่อหน้าต่อตา กดดูอีกรอบก็ยังไร้การเคลื่อนไหว เงียบสนิทจนถึงกับย่นจมูกใส่อุปกรณ์สื่อสารไร้ชีวิตตรงหน้าด้วยความหมั่นไส้คนอีกฝั่งสุดฤทธิ์

         “คุยด้วยก็ไม่ตอบนะ” คิมหันต์บ่นหงุงหงิง เริ่มพาลกับโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วตอนนี้ “นิสัย!”

         โทรศัพท์สั่นรัว ๆ เหมือนจะเถียง ทำเขาตกใจเกือบปล่อยมันหลุดมือ จะว่าไปก็หลายรอบแล้ว สักวันอาจโดนวัสสานะหวีดใส่เพราะทำโทรศัพท์ที่เธออุตส่าห์ซื้อให้ตกพื้นพังก็เป็นได้

         ‘หมาบ้า’

         ชื่อสายเรียกเข้าบนจอระบุไว้เช่นนั้น ขณะที่ตัวเครื่องยังสั่นวืด ๆ อยู่ในมือ แถมยังจะลามปามมาทำเขาใจสั่นหงึก ๆ ตามจังหวะสะเทือนของโทรศัพท์ไปด้วยเสียอีก

         คิมหันต์เหลือบมองซ้ายขวาด้วยความหวาดระแวงเกินจำเป็น อย่างน้อยปิ่นหยกก็ไม่อยู่แถวนี้แล้ว ไอ้เพื่อนรักหน้าเงินที่เคยแช่งเขาให้มีแฟนเป็นผู้ชาย คงจะเป็นคนสุดท้ายในโลกที่เขาอยากให้รู้ว่าตัวเองกำลังถูกคุกคามจากภัยสีม่วงวิบวับในคราบชายเพี้ยนร่างใหญ่ เขากระแอมหนึ่งครั้งกับความว่างเปล่าในห้องเรียน วางฟอร์มเต็มที่แม้ไม่มีใครอยู่ด้วย ก่อนกดรับสายแล้วกรอกเสียงเรื่อยเปื่อยเหมือนไม่ได้ระทึกแทบแย่ก่อนหน้านี้

         “ไงเฮียเพี้ยน?”

         “จะไปไหน?”

         เด็กหนุ่มพ่นลมหายใจใส่โทรศัพท์ ไม่ได้มีเกริ่นอะไรมาก่อนเลย ใจคอโผล่มาถึงก็กะชนลูกเดียว นิสัยแบบนี้ถ้าไม่ได้หน้าตาช่วย จีบสาวอีกกี่ชาติก็คงไม่ติด

         “ฉลองคริสต์มาส” เขาตอบไปตามตรง อารมณ์ล้อเล่นเหือดหายไปเกินครึ่งกับประโยคเมื่อครู่

         “ที่ไหน? กับใคร?”

         คิมหันต์รู้สึกเหมือนตัวเองมีป๊างอกขึ้นมาอีกคน เขายักยิ้มมุมปากกับตัวเอง พึมพำเสียงยียวนใส่โทรศัพท์ “ทายดิ”

         “ร้านเค้ก กับปิ่นหยก”

         ตอบมาอย่างไว อะไรมันจะง่ายดายขนาดนั้น “พี่ต้องหัดแกล้งโง่บ้างเซ่!”

         คนที่ปลายสายหัวเราะเบา ๆ  ได้ยินเสียงลมพ่นใส่ปนเนื้อเสียงแท้ของเจ้าตัวทำเขาหน้าร้อนขึ้นมาอย่างประหลาด พอไม่เห็นหน้าจึงได้ใส่ใจกับการฟังมากขึ้น และได้รู้ตามมาว่าเสียงพูดหรือหัวเราะของอีกฝ่ายฟังดู..เซ็กซี่...? หรืออะไรทำนองนั้น.. อย่างบอกไม่ถูก

         บ้าฉิบ..ขนลุกชะมัด

         “เพราะงั้นพี่ไม่ต้องมาหรอก” เขารีบตัดบท กลัวปล่อยไว้นานเกินจะฟุ้งซ่านไปไกล “ไว้วันหลัง”

         ปลายสายเงียบไปครู่หนึ่ง เขาคิดเอาเองว่าตอนนี้อีกฝ่ายคงกำลังพยักหน้าน้อย ๆ  ก่อนจะตามด้วยเสียงตอบรับว่า “ได้..วันหลัง”

         แล้วสายก็ตัดไป
   

         งอนหรือ? ไม่มั้ง คิมหันต์มองโทรศัพท์งง ๆ  นี่ดูง่ายเหลือเชื่อ เขาจะเสียเวลาคิดอะไรเยอะแยะมาตั้งนานนะ บอกไปแต่แรกก็จบ

   

         เย็นวันนั้นเขาขี่มอเตอร์ไซค์ออกจากโรงเรียน อารมณ์กึ่งโล่งกึ่งค้างคา จะลั้นลาก็ไม่เต็มที่เหมือนมีอะไรคอยหน่วง แต่พอถึงบ้านก็ตัดสินใจส่ายหน้าสลัดความกังวลใจทิ้งไปเสีย แวะเกาคางลูกชายขนทองตัวใหญ่อยู่พักหนึ่ง ก่อนจะหิ้วกระเป๋าหนังสือเดินเข้าบ้าน พี่สาวเขายังไม่กลับอีกแล้ว กว่าเธอจะถึงบ้านอาจตอนค่ำหน่อยอย่างทุกที เรื่องจะไปฉลองที่ร้านเค้กคงต้องโทรบอกเธอ แต่ก่อนนั้นควรจัดการเรื่องการบ้านให้เสร็จจะได้ปล่อยเนื้อปล่อยตัวเต็มที่ ไม่ต้องมีภาระค้างคากันทีหลัง

         หลังจากโทรรายงานวัสสานะเสร็จเรื่องเวลาและสถานที่ (เผื่อเธอนึกอยากตามไปร่วมแจมกับพวกเขาหลังเลิกงาน) ก็ถึงเวลาเคลียร์เรื่องของตัวเองให้เสร็จก่อน เด็กหนุ่มมองนาฬิกาบนผนัง รื้อสมุดและหนังสือจากกระเป๋าอย่างใจเย็น เวลามีถมเถ แต่พอกำลังจะเริ่มลงมือทำก็เกิดนึกถึงคนที่ปีนขึ้นมานั่งสอนการบ้านเมื่อคืนเสียอย่างนั้น

         ไม่รู้อะไรดลใจให้เขาหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาอีกครั้ง เคาะนิ้วบนหน้าจอเบา ๆ เป็นจังหวะพร้อมกับฮัมเพลงอยู่ในลำคอ ครู่หนึ่งก็พิมพ์ข้อความแช็ตถึงสามภพด้วยคำถามสั้น ๆ

         ‘มาปะ?’

         คิมหันต์จ้องมองแถวตัวอักษรที่เพิ่งกดส่งไปอย่างจิตหลุด จะเรียกกลับคืนตอนนี้ก็ไม่ทันแล้ว อารมณ์ชั่ววูบช่างเป็นอะไรที่น่ากลัวและยากรับมือ โดยเฉพาะช่วงหลังที่ดูจะเป็นบ่อยจนน่าปวดหัวกับตัวเอง

         อีกฝ่ายไม่ได้ตอบอะไรกลับมาทั้งที่ข้อความถูกอ่านไปเรียบร้อย ซึ่งนั่นน่าผิดหวังนิดหน่อย แบบนี้ไม่สนุกเอาเสียเลย

         เด็กหนุ่มทำหน้าเหม็นเบื่อกับกองหนังสือตรงหน้า บ่นงุบงิบไม่เป็นภาษา หลับหูหลับตาผลักโทรศัพท์มือถือออกไปห่าง ๆ  ไม่อย่างนั้นคงไม่เป็นทำงานทำการกันแน่แล้ว

-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

         สามภพมองข้อความซึ่งเด้งขึ้นมาบนหน้าจอมือถือตัวเองด้วยความประหลาดใจ

         ‘มาปะ?’

         ชายหนุ่มขมวดคิ้ว ตรงข้ามกับริมฝีปากที่ขยับเป็นรอยยิ้มน้อย ๆ เมื่ออ่านคำถามนั้นซ้ำอีกครั้ง บางที (หรืออาจจะหลาย ๆ ที)  คิมหันต์ก็เป็นเด็กเข้าใจยากพอดู ทุกครั้งที่เข้าใกล้มักพยายามถอยหนี แต่พอเขาออกมาห่างหรือไม่โต้ตอบก็ชอบทำอะไรคล้ายเรียกร้องความสนใจอยู่เสมอ ช่างเอาแต่ใจอะไรอย่างนี้ 

         เขาเอนหลังบนเก้าอี้แล้วยกเท้าขึ้นพาดไว้กับโต๊ะ ต้องสู้กับความรู้สึกอยากส่งข้อความสักอย่างตอบไปน่าดู แต่วันนี้ตั้งใจจะไม่พิมพ์อะไรกลับไปอีกสักพักใหญ่ ๆ ปล่อยเจ้าเด็กแสบให้กระวนกระวายเล่น (อย่างน้อยเขาก็หวังว่ามันจะเป็นเช่นนั้น) แล้วค่อยรอดูดีกว่าว่าคิมหันต์จะวิ่งตามเขาอีกหรือเปล่า

         เวลาผ่านไปอย่างเชื่องช้าทีเดียว เมื่อคนที่กระวนกระวายใจอย่างเห็นได้ชัดคล้ายว่าจะเป็นเขาเองมากกว่า หากใช้จำนวนครั้งที่หยิบมือถือขึ้นมานั่งจ้องเป็นตัวชี้วัด ไอ้ตี๋เกรียนชักมีอิทธิพลกับสภาพจิตใจเขามากเกินไปแล้ว อยู่ที่บ้านพี่สาวก็ดูหวงอย่างกับอะไรดี เมื่อไรจะรีบสอบให้ติดมาเรียนที่เดียวกันเสียที

         ถึงจุดนี้เขาเชื่ออย่างเต็มเปี่ยมว่าคิมหันต์ทำได้แน่ ไม่ได้รู้ตัวเลยว่าคาดหวังไว้เยอะยิ่งกว่าเจ้าตัวเสียอีก

         เขานั่งทำงานที่ค้างอยู่แบบสมาธิหลุดเป็นช่วง ๆ  เวลาเลยไปจนค่ำมืด คั่นด้วยการรับโทรศัพท์ฟังคำโหยหวนของสรัญเรื่องปัญหาส่งงานไม่ทันอีกพักหนึ่งจนรำคาญตัดสายทิ้งกลางอากาศ จากนั้นโทรศัพท์ก็เงียบสงบ คิมหันต์ไม่ได้เซ้าซี้อะไรมาอีก นั่นทำเอาผิดหวังเป็นบ้า

         แต่ช่างเถอะ เขายักไหล่กับตัวเอง อย่างไรก็ตั้งใจจะไปหาอยู่แล้วนี่


         สามทุ่มครึ่ง ชายหนุ่มดูภาพสะท้อนของตัวเองในกระจกเป็นครั้งสุดท้ายก่อนออกจากห้อง แกว่งกุญแจรถกับนิ้วมือพร้อมกับฮัมเพลงงึมงำในลำคอไปตลอดทาง น่าขำตรงที่มันเป็นทำนองเพลงเกาหลีอะไรสักอย่างที่คิมหันต์เคยเปิดกรอกหูเขา ทั้งที่จำเนื้อร้องไม่ได้ ฟังยังไม่ออกเลยด้วยซ้ำ แต่ก็ออกมาเป็นเสียงสูงต่ำตามคีย์ที่เคยได้ยินมาเกือบสมบูรณ์

         อากาศข้างนอกตอนกลางคืนค่อนข้างเย็นเนื่องจากเป็นเดือนธันวาคม อุณหภูมิเหมาะกับการนอนคุดคู้อยู่ในห้องมากกว่าก็ยังจะหาเรื่องใส่ตัวไม่จบไม่สิ้น บางทีสามภพก็ค่อนข้างหงุดหงิดตัวเองที่เป็นแบบนี้

         ก่อนออกรถเขาหยิบมือถือขึ้นมาดูอีกครั้ง มันยังคงไร้การเคลื่อนไหวเช่นเคย แต่ครั้งนี้เขาตัดสินใจส่งสติกเกอร์รูปหมีไฟลุกเจ้าประจำไปให้คิมหันต์อย่างไร้ที่มาที่ไป แค่อยากรู้ว่าอีกฝ่ายจะเปิดดูหรือเปล่า

         เครื่องมือสื่อสารเงียบสนิท ปราศจากปฏิกิริยาตอบรับใดกลับมา คิมหันต์ยังไม่ได้เปิดอ่านเลยด้วยซ้ำ ในรถมีแต่ภาษาเกาหลีเป็นทำนองครึกครื้นจากแผ่นซีดีที่เปิดอยู่ ซึ่งเขาไม่เห็นชอบใจสักนิด ฟังก็ไม่รู้เรื่อง แต่ตอนนี้กลับฮัมตามได้เกือบหมดแล้ว

         เขาส่ายหน้า เก็บมือถือเข้ากระเป๋า จากนั้นก็ออกรถพร้อมกับโยกตัวเป็นจังหวะ นึกกลัวตัวเองขึ้นมาว่าอีกหน่อยอาจโดนคิมหันต์ลากไปเป็นแฟนคลับนักร้องเกาหลีวงโปรดอีกคนก็เป็นได้


         กว่าจะมาถึงที่หมายก็ปาเข้าไปสี่ทุ่มกว่า หน้าร้านเค้กทานตะวันซึ่งอยู่ชั้นล่างสุดของอาคารที่เปิดเป็นหอพักนั้นค่อนข้างเงียบทีเดียว มีร้านค้าอีกแค่ไม่กี่ร้านยังเปิดอยู่แถวนั้น เขาไม่รู้ว่าคิมหันต์ยังอยู่ที่นี่หรือกลับบ้านไปแล้ว กำลังคิดว่าจะลองโทรหา สายตาก็เหลือบไปเห็นร่างโปร่งคุ้นตาเดินแกว่ง ๆ ออกมาจากประตูหน้าร้านซึ่งนึกว่าปิดล็อคไปเรียบร้อย ผมสีทองสว่างเด่นชัด แม้มีแสงเพียงน้อยนิดจากเสาไฟไม่กี่ต้นหน้าอาคารก็ยังสะท้อนเป็นประกาย เขานึกชอบใจสีผมแบบนั้นของคิมหันต์มาได้พักใหญ่ แม้ตอนแรกจะค่อนไปทางหมั่นไส้มากกว่า มันเอื้อประโยชน์ในการตามหาตัวได้ง่าย ๆ เสียจริง ไม่ว่าจะยืนอยู่กลางฝูงชน ในแสงสว่าง หรือที่มืดก็คอยจะทิ่มเข้าตาอยู่เรื่อย

         “คิม!”

         เขาอ้าปากร้องเรียก แต่ดูเหมือนเจ้าของชื่อจะไม่ได้ยิน เห็นเงาตะคุ่มของเด็กหนุ่มซึ่งหิ้วถุงขนาดใหญ่ใบหนึ่งเดินออกมานอกร้าน จากนั้นก็ตุปัดตุเป๋ไปโยนมันไว้ตรงมุมด้านข้างร้าน ขากลับยังสะดุดหน้าประตูจนหมวกซานต้าหล่นจากศีรษะ ต้องก้มลงไปเก็บด้วยท่าทีเงอะงะจนน่าขัน จากนั้นก็กระโจนแผล็วหายลับเข้าไปข้างใน ถึงตอนนี้ลองเงี่ยหูฟังดี ๆ จึงได้ยินเสียงเฮฮาแว่วมา ท่าทางว่าคงกำลังสนุกกันเต็มที่อย่างไม่มีวี่แววจะเลิกง่าย ๆ 

         สามภพเดินตามไปหยุดอยู่หน้าร้าน ลองขยับประตูกระจกก็พบว่ามันถูกล็อคไว้แล้ว มีเพียงแสงไฟสลัวลอดออกมาจากทางเข้าซึ่งเชื่อมกับตัวร้านไปยังห้องด้านหลังซึ่งเปิดกว้างอยู่ คิมหันต์และเพื่อน ๆ คงฉลองกันอยู่ในนั้น

         ชายหนุ่มถอนหายใจยาว เขย่าประตูอีกครั้งอย่างไร้ผล จะโทรหาคิมหันต์เรียกออกมาเปิดให้หน่อยก็รู้สึกเสียฟอร์มพิกล ได้แต่ยืนรออยู่ตรงนั้นท่ามกลางลมหนาวเหมือนเป็นพวกเร่ร่อนไร้ที่อยู่อาศัย อยู่ที่เดิมนานจนคล้ายขาเริ่มแข็งจึงเริ่มเดินวนไปวนมาหาอย่างอื่นทำ สำรวจตรงนั้นตรงนี้ไปเรื่อยเปื่อย ร้านค้าใกล้เคียงค่อย ๆ เก็บข้าวของปิดไปทีละร้านสองร้าน พร้อมกับที่เขาเริ่มตระหนักได้ถึงความเพี้ยนของตัวเองขึ้นมาอีกครั้ง

         ฟอร์มอะไรไม่เข้าเรื่อง โทรหาไอ้เด็กแสบนั่นเถอะ ก่อนจะเฉาตายอยู่ตรงนี้... สติด้านที่ยังปกติดีของเขาส่งเสียงกระซิบ
   
         เขาถือสายรออยู่เพียงไม่นานก็มีเสียงตอบรับ เป็นถ้อยคำ “ฮาโหล?” ที่ฟังดูเหมือนคนพูดลิ้นคับปากอยู่นิดหน่อย ทั้งอู้อี้และมึนงงอย่างน่าประหลาดเมื่อรวมกับเสียงเฮฮาปาจิงโกะที่แทรกเข้ามาตลอดเวลา

         “คิมหันต์”

         คล้ายว่านี่จะกลายเป็นมุกเดิมของเขาที่ใช้ประจำไปแล้ว คิดอะไรไม่ออกก็เรียกชื่อไว้ก่อน

         “งาย..เฮียเพี้ยนสุดหล่อ..” จากนั้นก็ตามด้วยเสียงหัวเราะเอิ๊กอ๊าก ซึ่งนั่นฟังดูไม่ค่อยปกติเลย

         “ตอนนี้พี่อยู่ที่...”

         เพลงจิงเกิลเบลล์แทรกขึ้นมาพาให้ปวดหัว เป็นเสียงคิมหันต์เจ้าเก่านั่นเอง สามภพค่อนข้างมั่นใจแล้วว่าปาร์ตี้อะไรนี่ต้องมีส่วนผสมของแอลกอฮอล์อยู่ด้วยเป็นแน่ เขายืนฟังอย่างอดทนจนอีกฝ่ายร้องจบอย่างทุลักทุเล จากนั้นก็หัวเราะใส่โทรศัพท์อีกครั้ง เสียงลมมาเต็มหูเขาเชียว ก่อนเจ้าตัวจะทวนคำเขาบอกให้รู้ว่ายังมีสติดีอยู่แม้จะเริ่มรั่วหนักกว่าปกติ
   
         “อยู่ที่...?”

         สามภพกลั้นหายใจ เกิดพูดไม่ออกขึ้นมาดื้อ ๆ  ถึงตอนนี้อย่างไรก็คิดว่าเสียฟอร์มชะมัด ทั้งที่ตั้งใจจะปล่อยให้อีกฝ่ายกระวนกระวายดูบ้างแท้ ๆ  ไหงกลายเป็นเขาที่แจ้นมาถึงที่อีกแล้ว

         “ที่อะไร...เฮ่ยทางโน้นเงียบแป๊บดิ๊! พูดไม่รู้เรื่องว้า...”

         จากตรงนั้นเริ่มฟังไม่รู้เรื่องแล้วว่าคุยกับเขาหรือกับคนอื่น และก่อนคิมหันต์จะครึ้มอกครึ้มใจจนแหกปากเพลงจิงเกิลเบลล์เวอร์ชั่นลิ้นแข็งให้เขาฟังอีกสักรอบ ชายหนุ่มก็ชิงตัดจบด้วยการตอบคำถามไม่ตรงกับความจริงเพื่อเป็นการรักษาหน้าของตัวเองไปก่อน เป็นการคิดมากเอาเองอย่างเสียเปล่าเพราะคิมหันต์ไม่ได้เอาเวลามาเอะใจสักนิดในตอนนั้น

         “อยู่ที่คอนโดฯ”

         แล้วสามภพก็กดวางสาย ยืนทอดถอนใจกับเศษใบไม้หน้าร้าน


   
         กว่าคิมหันต์จะเดินโต๋เต๋ออกมาจากประตูบานเดิมอีกครั้งก็ปาเข้าไปใกล้เที่ยงคืน ซึ่งนั่นไม่น่าประหลาดเท่าตัวเขาที่ทนนั่ง ๆ ยืน ๆ รออยู่ไม่ยอมกลับบ้านกลับช่อง คิดเวลารวมตั้งแต่มาถึงจนตอนนี้แล้วปาเข้าไปตั้งชั่วโมงกว่า

         เด็กหนุ่มบอกลาคนในร้านซ้ำแล้วซ้ำเล่าเหมือนอาลัยอาวรณ์เต็มแก่ ชื่อคนโน้นคนนี้ที่เขาไม่รู้จักหลุดจากปากเต็มไปหมด พี่เอม พี่แวว น้องอุ่น นั่นนู่นนี่ เดินพ้นประตูออกมาได้แล้วก็มาสะดุดที่เดิมด้วยท่าทางชวนให้คนมองส่ายหน้า กลับมาทรงตัวเป็นปกติได้ยังทำยืนเก๊กอยู่คนเดียวอีก

         สามภพยืนพิงต้นเสาห่างไปไม่ไกลนัก มองคิมหันต์โยกตัวไปมาเหมือนยังอยู่ในอารมณ์ครึกครื้น ขาขยับไปได้ไม่กี่ก้าวก็หมุนตัวท่วงท่ากวน ๆ สองรอบติด ไอ้เด็กเกรียนคงเข้าใจว่าไม่มีใครอยู่ จนกระทั่งเดินมาหยุดชะงักอ้าปากหวอตรงหน้าเขานี่เอง

         “เฮียเพี้ยน!”

         เขายักคิ้ว ระยะเวลาตั้งชั่วโมงกว่าช่วยให้เขาพอจะปลงเรื่องความเสียหน้า(ที่คิดไปเอง)ลงได้บ้าง เผลอยักยิ้มมุมปากออกมาเมื่อเห็นจากระยะประชิดว่าพวงแก้มทั้งสองข้างของเด็กหนุ่มแดงระเรื่ออย่างกับมะเขือเทศ

         อีกฝ่ายทำหน้าเหวออยู่เพียงอึดใจเดียว ก่อนจะหัวเราะชอบอกชอบใจออกมา จากนั้นก็ทำให้เขาตกใจแทบแย่ด้วยการกระโจนเข้ากอดคอราวกับคิดถึงมากมาย

         “ไหนว่าอยู่คอนโดฯไง” เด็กหนุ่มหัวเราะเหมือนคนสะอึก โหนอยู่กับลำคอเขาจนต้องก้มตัวตามลงมา ขณะที่คนกอดก็เขย่งบนปลายเท้าไปด้วย “คิดถึงผมอะดิ”

         “.....”

         สามภพหลงดีใจไปแวบหนึ่ง แต่พอได้กลิ่นแอลกอฮอล์จาง ๆ ก็เริ่มจับต้นชนปลายได้ นี่ไม่เมาก็ใกล้เคียง แถมยังมาร้องเพลงหงุงหงิงข้างหูเขาตาปรือเป็นการช่วยยืนยันสภาพเจ้าตัวอีก
   
         “กินเหล้าหรือ?”

         คิมหันต์ไม่ตอบ แต่เปลี่ยนเป็นร้องเพลงดังกว่าเก่า เกาหลีก็ไม่ใช่ ภาษาไทยก็ไม่เชิง เรียกเสียงหัวเราะขบขันปนเวทนาจากชายหนุ่มที่ถูกใช้เป็นที่เกาะไปเรียบร้อย

         “แล้วนี่มายังไง” เขาถามต่อ แม้ไม่นึกหวังกับคำตอบนัก “จะกลับยังไง”

         เด็กหนุ่มปล่อยมือที่กอดคอเขาแล้วถอยออกมายืนยิ้มกริ่ม ชี้ไปที่ลานจอดรถพร้อมกับเอียงคอไปทางนั้นน้อย ๆ  “มอ'ไซค์”

         สามภพมองตามนิ้วมือคิมหันต์ จากนั้นก็ย้อนกลับมามองหน้าคนพูดอีกครั้ง ขี่มอเตอร์ไซค์ด้วยสภาพอย่างนี้ดูไม่น่าไว้ใจเอาเสียเลย ต่อให้ยังดูมีสติครบถ้วนสมบูรณ์ดีก็เถอะ เขาขมวดคิ้วพร้อมกับคว้าต้นแขนเด็กหนุ่มแล้วดึงเข้าหาตัว เอ่ยข้อเสนอซึ่งแฝงคำสั่งเป็นนัยด้วยเสียงราบเรียบ

         “เดี๋ยวไปส่ง”

         “หืม?”

         “ขึ้นรถ”

         เขาจ้องอีกฝ่ายเขม็ง และคิมหันต์ก็ไม่มีหลบตาเลยแม้แต่น้อย เวลาผ่านไปครู่ใหญ่อีกฝ่ายก็แย้มยิ้มออกมา เต๊ะท่าเดินดุ่ย ๆ ตรงไปยังรถเขาอย่างว่าง่ายชนิดไม่ต้องเชิญซ้ำ


         ถึงจุดนี้สามภพเชื่อเป็นอย่างยิ่งว่าเด็กหนุ่มต้องเมาในระดับหนึ่งทีเดียว




มีต่อค่ะ

v
v
v

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 20-04-2013 03:41:24

ยกที่ 33 (ต่อ)


         รถรายามดึกเช่นนี้บางตากว่าตอนกลางวัน เขาขับไปเรื่อยไม่ทำเวลามากนัก เพียงไม่นานพาหนะคู่ใจก็มาจอดอยู่หน้าบ้านสองชั้นสีขาว ที่เหมือนว่าช่วงนี้เขาจะเห็นบ่อยกว่าคอนโดฯตัวเองเสียแล้ว

         ที่เบาะนั่งฝั่งผู้โดยสาร คิมหันต์ยังฮัมเพลงเบา ๆ อย่างอารมณ์ดี เอนศีรษะพิงกระจกตาเยิ้ม ใบหน้าเป็นสีแดงก่ำเช่นเดิม รถจอดสนิทได้ครู่หนึ่งแล้วก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะขยับตัว

         “คิม”

         ไร้ปฏิกิริยาตอบรับ

         “ถึงบ้านแล้ว”

         สามภพเอื้อมมือไปสะกิด แล้วเรื่องไม่คาดคิดอีกอย่างก็ตามมา เมื่อเด็กหนุ่มคว้าข้อมือเขาไว้มั่นพร้อมกันหันมาจ้องด้วยตาตี่ ๆ เยิ้ม ๆ ที่ไม่รู้ว่าควรขำหรือใจสั่นดี ก็เลยทำมันทั้งสองอย่างให้รู้แล้วรู้รอด

         “ชอบผมมากเลยหรือ?”

         คิมหันต์กระซิบ ยกมือเขาขึ้นไปแนบไว้กับแก้มแดงเรื่อของตัวเอง ผิวตรงนั้นนุ่มนิ่มจนน่าตกใจ แต่ยังไม่เท่าลมหายใจร้อนผ่าวซึ่งรดลงเฉียดปลายนิ้วเขาจนต้องหยุดขำแล้วมาทำใจสั่นอย่างจริงจัง รู้สึกเสียท่าให้เด็กเป็นที่สุดก็วันนี้เอง

         “แล้วคิดว่าไง?”

         ต้องโทษความปากหนักที่ทำให้เขาเลี่ยงจะพูดตรง ๆ อีกครั้ง และจากนั้นก็ต้องโทษคิมหันต์ที่ไม่เคยหยุดทำเขาประหลาดใจสักที

         เด็กหนุ่มปีนข้ามเบาะของตัวเองมาอยู่ฝั่งคนขับ นั่งคร่อมต้นขาเขาเอาไว้ด้วยท่าทางล่อแหลม ราวกับจะทดสอบความอดทนเรื่องสัญญาบ้าบอคอแตกที่พ่วงมาจากหัวหิน คิ้วเรียวขมวดมุ่นพร้อมกับยื่นหน้าเข้ามาใกล้ พอรู้สึกว่าขยับตัวไม่ถนัดก็ก้มลงไปปรับเบาะจนเขาหงายไปข้างหลังพร้อมกับร่างเจ้าตัวที่โน้มตามลงมา ศอกสองข้างของเด็กหนุ่มค้ำอยู่ข้างศีรษะเขา ใบหน้าเคลื่อนลงมาจนชิด ซึ่งทั้งหมดนั่นช่างไม่ชวนให้รักษาสัญญาเอาเสียเลย

         “พี่รู้ไหม?” คิมหันต์พึมพำกับปลายจมูกเขา “ไอ้สองคนนั้นแม่งเป็นแฟนกันจริงจังอะ”

         สองคนนั้นที่คิมหันต์ว่าคงหมายถึงอาทิตย์และปิ่นหยก แต่นั่นดูไม่สำคัญเท่าการที่อีกฝ่ายพยายามจะบุกเขาซึ่งอยู่ในสภาพไร้ทางสู้อย่างน่าเจ็บใจ อะไรมันช่างดลให้เขารับปากเงื่อนไขงี่เง่ากับไอ้เด็กแสบในวันนั้นกัน

         “แล้วอย่างเฮียเพี้ยนก็เคยชอบผู้หญิงใช่ปะ...” อีกฝ่ายยังตั้งคำถามต่อ “กล้าทำแบบนี้กับผู้ชายอย่างที่พวกมันทำด้วยหรือ?”       

         เขาไม่ได้ตอบเป็นประโยค ครั้งนี้ไม่ใช่เพราะกลัวเสียฟอร์ม แต่เป็นเพราะริมฝีปากพวกเขากำลังบดเบียดกันแนบสนิทต่างหาก


         “...อืม...”


         แรงเสียดสีจากกางเกงของเขาทุกครั้งที่อีกฝ่ายขยับร่างกายท่อนล่างซึ่งคร่อมอยู่ ทำให้การควบคุมตัวเองดูเป็นเรื่องยากลำบากเต็มที ชายหนุ่มรู้สึกว่าทุกสิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้กำลังพาเขาไปยังสุดเขตความยับยั้งชั่งใจที่อุตส่าห์ทนอยู่ได้ตั้งนาน ไม่ว่าจะเป็นจูบเงอะงะคล้ายพยายามกลืนกินริมฝีปาก ชายเสื้อยืดเขาซึ่งถูกเลิกสูงขึ้น หรือฝ่ามือร้อนระอุที่วางเปะปะลงบนหน้าท้องของเขาอย่างไร้เดียงสา


         ซึ่งทั้งหมดก็เริ่มจากคิมหันต์ทั้งนั้น

- หมดยกที่ 33 -



-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

เคะรุกมันก๊าวใจแฮ่ก ๆ =////= (ข้อความนี้ดูน่ากลัวก็ตรงเสียงหอบนี่เอง)
ตอนนี้ฉากเป็นตอนคริสต์มาสกับชาวหอในเรื่อง รัก...ติดดิน แหละค่ะ เผื่อคุ้น ๆ lol

ขอบคุณคนอ่านผู้น่ารักค่ะ รอบนี้ต่อช้าไปหน่อย ติดงานติดนั่นติดนี่ฮือออ มาแล้วค่ะ ตีสามกว่าเวลาเด็กดีเลย 555
อนึ่ง ช่วงนี้ถ้าหากเราทำอะไรผิดพลาดไปหรือทำให้ไม่พอใจต้องขอโทษด้วยนะคะ มีอะไรชี้แนะก็บอกได้เลยค่ะ แต่ถ้าไม่ว่าอะไรขอแบบภาษาไม่แรงนะคะ เดี๋ยวหวั่นไหว (ฮา)

วันนี้มีของแถม รีพลายถัดไปเลยค่า ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 32 ฟัด ฟัด ฟัด (หน้า 68) 12/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 20-04-2013 03:42:25

ของแถมมม

ควันหลงสงกรานต์นิดหน่อยค่ะ 555

(http://fc03.deviantart.net/fs71/f/2013/102/2/e/sl32_resize_by_xx_rainyday_xx-d61j5ia.jpg)

รดน้ำดำหัวผู้สูงอายุ
(http://fc01.deviantart.net/fs70/f/2013/107/b/b/dd_song_by_xx_rainyday_xx-d620qzl.jpg)


ปิดท้าย Dorm boys Toon
การตูนแถมคู่ลูกเจี๊ยบแม่ไก่ (อาทิตย์ - ปิ่นหยก) ที่ขอแปะในเรื่องนี้ด้วยค่ะ 55

(กดขยายไม่ได้ไปลิงค์นี้ค่ะ http://fc05.deviantart.net/fs70/f/2013/104/b/6/dbtoon13edit_resize_by_xx_rainyday_xx-d61sfh1.jpg )

(http://fc05.deviantart.net/fs70/f/2013/104/b/6/dbtoon13edit_resize_by_xx_rainyday_xx-d61sfh1.jpg)

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: cutybuay ที่ 20-04-2013 03:51:12

จิ้มก้นคนเขียน  :z13:
แปะไว้ก่อนนะ อิป้าตาจะปิดแล้วจ้าาาาา อีกนิดก็เช้าแล้วนะจ้ะ  :ling1:

ราตรีสวัสดิ์ จุ๊บ จุ๊บ

อ่านจบแล้วค่ะ
มันค้างงงงงง มากค่ะ  :hao7:
อิหนูครีมลูกแม่ ทำไมไปยั่วพี่มันแบบนั้นล่ะคะ แล้วอิเฮียจะทนได้เหรอเนี้ย ฮุ ฮุ
แต่หนูเมาจริงๆ ใช่มะ หรือแกล้งอิเฮียหว่า??? เอาตอนหน้ามาด่วนจิได้รู้นะคะคนเขียน

ปล. อ่านตอนนี้แม้จะฟินคู่นี้แต่แอบหน่วงพอคิดถึงเรื่องที่เกิดกับหนูปิ่นอ่ะ  :mew6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: toshika ที่ 20-04-2013 04:01:33

อรั๊ยมาแล้วหรอ ~ :mew1: :mew1:
น้องครีมเมาแล้วดูยั่วยวนจังอ่ะ กี๊สสส ชอบมากจ้ะ
ที่น้องจูบภพนี้แค่แกล้งเล่นอีกไหม  :mew2:
รอติดตามตอนหน้าคร๊าบ กอดๆ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ningg.Destiny ที่ 20-04-2013 04:26:04

กรี้ดดดดดด!!!!!!!!!!!
น้องครีมเริ่มก่อน น้องครีมจูบก่อน ฮรึก..
ทำแบบนี้แถวบ้านเรียกยั่วนะคะน้องครีม ><

ฟอร์มจัดทั้งคู่ แต่พี่ภพคงแพ้ความน่ารักแน่ๆ
หลงน้องแบบไม่รู้ตัวตลอดนะเฮีย..
มานั่งเฝ้ารอเค้าเป็นชั่วโมงๆ ไม่รักจริงทำไม่ได้นะ
อ่านเรื่องนี้แล้วมีความสุขยิ้มแก้มแตกทุกครั้ง
#ชอบมากเลยค่ะ

ปล.อยากให้ตอนต่อไปอัพวันพรุ่งนี้ /ขอมากไป 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Noah ที่ 20-04-2013 04:48:54

อ๊าย ทำไมทำอย่างงี้ คนเขียนตัดจบอย่างนี้ได้ยังไง ยังไม่เสร็จ(?)เลย  :ling1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ju ที่ 20-04-2013 05:46:39

กร๊าาาาาาาาาาาาาา  :hao7:


คิมเป็นคนเริ่มต้นเลยหรือนี่

กร๊าาาาาาาาาาาาาา  :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: Takarajung_TK ที่ 20-04-2013 06:22:26

 คิมจู่โจม!!!
อ๊ากกกกก ค้างจ้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 20-04-2013 07:01:13

พี่เค้าไม่ได้ผิดสัญญานะ น้องครีมเริ่มก่อนอะ อย่างนี้เฮียเพี้ยนมีแต่ได้กับได้นะฮะ :haun4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ball ที่ 20-04-2013 07:08:18

ทำไมมาตัดตอนกันเยี่ยงนี้  :ling1:
งื้ออออออ อยากอ่านอีกจังเลยค่ะ  :impress2:
น้องคิมรุกน้องคิมรุก ถ้าสร่างแล้วจะว่าไงน้อ
แต่ก่อนจะสร่างคิมมันจะรอดจากเฮียหรือเปล่า  :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 20-04-2013 08:08:01

 :z13:


เฮียก็ไม่ต้องทำอะไร แค่นอนเฉยๆปล่อยให้นุ้งคิม on top...the show must go on....one man show....etc.
อาจมีห้ามนิดนึงพอเป็นพิธีขำๆ ให้เหมือนว่า...พี่เตือนเเล้วนะ...พี่หยุดแล้ว แต่น้องไม่หยุด ไรงี้  :hao6: :hao7:
อิอิ...ตอนนี้น่ารักมากกกกกเลย หวานขึ้นมาอีกระดับเเล้วววววว อร๊ายยยยย  :impress2:

รอตอนต่อไปเต็มพิกัดค่าาาาาา  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: FFS_Yaoi ที่ 20-04-2013 08:10:15

คิมรุกเองเลยหรอ   :mew3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 20-04-2013 08:39:10

กรี๊ดดด ชอบภาพแรก น่ารักกกกกกก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 20-04-2013 08:39:21

 :pighaun: อร้ายยยยยยยย หนูคิม เมาแล้วลวนลามพี่ภพหรอเนี่ยยย อ่านแล้วหุบยิ้มไม่ได้ง่ะ มันหวานมากกก น่ารักมากก :hao5:

"ตัวเองกำลังถูกคุกคามจากภัยสีม่วงวิบวับในคราบชายเพี้ยนร่างใหญ่" ประโยคนี้ทำเอาฮาเลย5555 :laugh:

มาต่อไวๆน้าาา อยากรู้ว่าพี่ภพจะทำไง โดนน้องคิมจู่โจม?! 5555 :-[

รักคนแต่งมากๆๆ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: toou ที่ 20-04-2013 08:53:22

กรี๊ดดดดดดดดดดด  น้องคิมมมมมมมมมมมมมม :haun4:
แวร๊กกกกกกกกกกกกกกก   แบบนี้เฮียก็สติกระเจิงหมดเซ่ะ ฮี๊ววววววววววววววว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: Gutjang ที่ 20-04-2013 08:57:11

น้องครีมลดน้ำผู้ใหญ่ กร๊ากกกเลย 555+++

น้องครีมรุกแบบนี้ เฮียเพี้ยนจะรักษาสัญญาไหวมั๊ยน๊า  :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 20-04-2013 09:00:32

เฮ๊ยไอ้น้องคิมมมมมมจะรุกอิเฮียเพี้ยนหรอเมาแล้วรั่วนะเราอ่ะ

การ์ตูนน่ารักเว่อร์เลยค่ะ..

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 20-04-2013 09:20:40

มันต้องอย่่งนี้ซิน้องคิม ได้ใจมาก ๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 20-04-2013 09:30:11

อ้าวเห้ย ไหง๋ครีมรุกเฮียเองเลยอะ
เฮียอดทนไว้นะ รักษาสัญญาด้วย
55555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: N_N ที่ 20-04-2013 09:31:08

ตัดฉับ :ling1:

คิม!!!! รุก  :hao7: :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: BuI ที่ 20-04-2013 10:01:36

ถ้าเป็นแบบนี้คราวหลังคิมคงโดนเฮียมอมเหล้าบ่อยๆ :m25: ต่อไปจะเป็นเช่นไร สู้ต่อไปทาเคชิ(ไม่ใช่ละ :laugh: :haun4:)
ขอบคุณก๊าบบบบ :กอด1:

ปล.ของแถมน่ารัก แม่ไก่โหดได้ใจ กร๊ากกกกกกก :m20:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 20-04-2013 10:08:18

ว้าวๆ น้องคิมรุกก่อน 555 ไปไม่เป็นเลยดิเฮีย
เริ่มรู้สึกเหมือนเฮียแล้วนะว่าน้องคิมเป็นเด็กเข้าใจยาก แต่น้องน่ารักมากจริงๆ  :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: Theznux ที่ 20-04-2013 10:10:58

ค้างมั้ยให้ทาย ? 555555 รีบมาต่อด่วนนนน ถ้าไม่งั้นคนอ่านข่วนหน้าตัวเอง *ขู่*  :katai1:  :katai1:  :katai1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 20-04-2013 10:18:02

กรี๊ดดด ตัวเองงงงง ตัวเองทำเค้าค้าง :katai1:
กำลังนั่งจิกหมอนด้วยความลุ้นที่คิมรุก
แล้วก็โดนตัดฉับ!  :fire: << ไม่มีหมีไฟลุกแบบไลน์เอาแพนด้าไฟลุกไปก่อน55

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: em1979 ที่ 20-04-2013 10:25:18

อย่าว่าแต่เฮียภพจะหลงเลย คนอ่านก็โคตรจะหลงรักเจ้าตี๋เกรียนนี่จะแย่แล้ว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: DoubleBass ที่ 20-04-2013 10:35:03

สงสารเฮียหมาป่าจริงๆ จิ้งจอกน้อยมานอนดิ้นบนตักแต่จะขย้ำก็ทำไม่ได้  :m20:


ปล.การ์ตูนคู่แม่ไก่ลูกเจี้ยบนี่ ฮาตอน "อรั้งงงง" มาก 5555555 ลูกเจี้ยบแรดมาก (ขออภัยในความไม่สุภาพนึกหาคำอื่นไม่ออกจริงๆ)

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 20-04-2013 11:02:57

กรรมจิ้งจอกจะปล้ำผู้สูงอายุหรือนี่?

ดูดิว่าผู้สูงอายุจะแก้คืนยังไง

ปล.อย่างลูกเจี๊ยบไม่น่านอนไม่รู้เรื่องนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: BitterSweet~ ที่ 20-04-2013 11:20:07

น้องคิมรุก!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: VALUE ที่ 20-04-2013 11:32:42

อ้างจาก: em1979 ที่ 20-04-2013 10:25:18  

อย่าว่าแต่เฮียภพจะหลงเลย คนอ่านก็โคตรจะหลงรักเจ้าตี๋เกรียนนี่จะแย่แล้ว

:katai2-1: :katai2-1:     แอร๊ยะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ    สุดจะเวิร์ค    :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 20-04-2013 11:40:11

ฟอร์มเยอะทั้งคู่

คิมรุกเองเลยเหรอ เฮียภพก็ให้ความร่วมมือ ตามน้ำไปแบบเนียนๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 20-04-2013 11:59:11

นะจุดนี้ เบนค้างไม่ต่างจากพี่ถพ โอ้ววว คิมหันต์รุกหนักมากกก เมาแล้วเรื้อยยิ่งกว่าเดิมอีก 

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: AfternoonTea ที่ 20-04-2013 12:41:47

เจอะอย่างงี้แล้วอยากให้คิมโดนมอมเหล้าบ่อยๆ จัง ฮิๆๆๆ  :katai3: :katai3: :katai3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: ReiiHarem ที่ 20-04-2013 12:51:05

น้องครีมยั่วอ่า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: yisren. ที่ 20-04-2013 12:53:53

เฮียเป็นผู้ถูกกระทำ><

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: Minnie~Moo ที่ 20-04-2013 12:59:10

แอร๊ยยยย ตัดจบแบบนี้ได้ไง  :ling1:
มันค้างคาอ่ะ  :katai1: เค้าจะต่อกันไปถึงไหนน๊าาา :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 20-04-2013 13:44:39

55555 คิมแม่งน่ารักอ่ะ

ยิ่งเมานี่ยิ่งน่ารัก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 20-04-2013 13:48:11

เมาแล้วอ้อนเฮียน่าดู    :-[ :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: KilGharRah ที่ 20-04-2013 14:08:20

ถ้าเฮียมันทนได้ก็บ้าแล้ววววว โดนน้องรุกขนาดนี้ไม่ต้องรักษาสัญญาแล้วล่ะ  :hao7:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 20-04-2013 14:29:37

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
น้องครีมเมาจริงหรือเมาดิบคะเนี่ยยยยยยย
รุกพี่เค้าก่อนเลยย โอ้ยยยยยยย
งานนี้ต้องมีเสียตัวในรถ กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก  :katai5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: minipuri ที่ 20-04-2013 14:32:47

เฮีย นิ่งไว้นะเฮีย ปล่อยน้องทำไป พอน้องสร่างเราจะได้ไม่ผิด

บริสุทธิ์สุดๆ 555  :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: benzxzxnb ที่ 20-04-2013 14:41:25

แหม่...น้องคิมรุกเฮียแบบนี้ อ๊ยก็ไม่ผิดนะคร๊าบบบบบ  :hao6:

เฮียภพจัดหนักให้น้องคิมโหน่ยยยยยยยยยยย

ฝ่ายโน้นเค้ารุกขนาดนี้เราจะไม่สนองได้ไงจริงมั้ย?

ไม่อยากจะคิดว่าถ้าสองคนนี้...แล้วน้องคิมตื่นมารู้ตัว จะเกิดอะไรขึ้น!!!  :hao3:
 
รอลุ้นยกต่อไป...

ปล.อยากกระโดดสกายคิกขาคู่ใส่คนเขียนมาก  :m31:  ทำค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง  :katai1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: Mengjie_JJ ที่ 20-04-2013 14:43:40

คิมรุก  :hao7:

ถ้าเราเป็นพี่ภพ เราจะไม่ทน ไม่ทน ไม่ทน อร๊ายยยยย  :katai5:

คนเขียนสู้ๆ เป็นกำลังใจให้นะคะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 20-04-2013 15:16:06

อิหนูคิม พี่ภพไม่ได้ผิดสัญญาซักติ๊ดเลยนะ
ฟินการ์ตูนตอนท้าย >_<!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: yong ที่ 20-04-2013 15:50:14

kimji  fighting  cheer :mew2: :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: Porttgas D. Acs ที่ 20-04-2013 17:14:39

ระวังจะเสียตัวนะน้องครีม

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: yaninjinna ที่ 20-04-2013 17:33:34

น้องครีมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม

น่าร๊อคอ่ะ แอร๊ยยยยยยยยยยยยย

อีพี่3ภพ แกจะรอดมั้ย  :hao6: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 20-04-2013 17:33:54

พี่ภพขี้เก๊ก อดเข้าไปแนะนำตัวกับเพื่อนฝ่ายภรรยาเลย
ไอเด็กคิมเดี๋ยวจะตีก้น ไปยั่วพี่เค้าแบบนั้น ......เอาเลยๆๆๆๆ  :hao6:

คิมมันขี้อ้อน อยากให้พี่ภพบิดแก้มแบบบิดๆๆๆขยี้ๆๆๆ เอาให้เนื้อเหลวเลย 55555555555555555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 20-04-2013 18:31:44

อยากอ้อนเฮียภพบ้าง เห็นน้องครีมทำแล้วใจสั่นอ่ะ ฮ่าๆๆ


 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: ❥ʞαxiќɒ。 ที่ 20-04-2013 19:12:17

กรี๊ดดดดดดด น้องครีมเมาแล้วยั่ว!!  :pighaun:
แบบนี้ต้องจับน้องมอมเหล้าบ่อยๆ -..- 5555555555555
เฮียภพจะอดทนไหวมั้ยเนี่ย... >//<

ใจร้ายมาก! แกล้งคนอ่านตาดำๆ T^T
มันค้างอ่ะะ!!!!! มันค้างงง!!! งื้อออออออออออออ!
เอาตอนต่อไปมาเดี๋ยวนี้นะะะะะะะะะะะะะะะะะะะ!!!
:katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: Anyann ที่ 20-04-2013 20:35:46

น้องครีมมมม ทำแบบนี้ขอเชียร์ให้เฮียภพฉีกสนธิสัญญาหัวหินทิ้งแล้วจัดหนักไปเลยค่ะ!!! 55555  :impress2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: beery25 ที่ 20-04-2013 21:33:52

 :hao5: :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: phoenixa ที่ 20-04-2013 22:32:58

ถ้ารู้ว่าน้องครีมจะรุกขนาดนี้
พี่ภพคงพากลับคอนโดไปแล้ว
(หัวเราะ)
พี่ภพใจเย็นๆ นะ
ยังไม่อยากให้น้องเสียตัว อยู่ยั่วพี่ภพไปนานๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 20-04-2013 23:13:47

น้องคิมเมาได้ที่ทีเดียว ตอนฉลองคงเห็นอะไรดีๆล่ะสิ
ถึงเก็บเอามาถามพี่ภพอย่างนั้น ^^

ของแถมน่ารักมาก ชอบรูปแรกค่ะมันก๊าวใจ 55
(ขอใช้คำนี้มั่งทั้งที่ไม่รู้ว่ามันแปลว่าอะไร!?!)

Dorm boys toon ทำให้ยิ่งคิดถึงอาทิตย์กับปิ่นหยก!
ชอบท่าแม่ไก่พิโรธค่ะ ท่าทางอารมณ์บ่อจอย ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: izanagi ที่ 21-04-2013 00:15:37

น้องครีมยั่วไปม้ายยยยย 5555
รุกขนาดนี้ถ้าเราเป็นพี่ภพเราจะไม่ทน

ปูลู ของแถมน่ารักมาก วาดอีกเยอะๆนะคะ จะมีรวมเล่มของแถมไหมเอ่ย อยากได้จัง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: Netimefii ที่ 21-04-2013 06:37:10

เฮียเพี้ยนน่ารักอะ >//<

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: railay ที่ 21-04-2013 07:42:36

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 21-04-2013 08:30:52

อั๊ยย่ะๆๆๆๆ เคะในฝันเลย รุกเองปล้ำเองเสร็จสรรพ 5555
นี่พอสร่างมาก็ไม่วายงานเข้าพี่ภพอีกชัวร์ คอยดู อิอิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: sakurai ที่ 21-04-2013 09:19:45

 :hao7: คือตอนนี้มันก๊าวมาก

แต่ เค้ายังจำได้ ถึงช่วงเวลานี้ในเรื่องรักติดดินว่าหลังจากนี้มันจะดราม่ามาก

เค้าเลยฟินไม่สุดอ่ะ ใจมันพะวง

ว่าแต่ เรื่องนี้จะดราม่าด้วยมั้ย เค้ายังอยากอ่านหวานๆ กริ้บกริ้วอยู่นะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 21-04-2013 10:54:48

เป็นตอนที่เปิดเรื่องมาแล้วถึงกับงง เอ๊ะ! คริสมาสต์ ??  :a5:
โอเช เนื้อเรื่องคงไปตาม Flow ล่ะมั้ง พยายามจิ้นว่าคริสมาสต์
เกิดอะไรขึ้นในเรื่องของแม่ไก่ :D

น้องครีมเมาได้เซ็กซี่มาก มันอร๊างงงงงใจมากแบบไม่ไหวจะเคลียร์
อีตาพี่ภพนี่ก็นะ ปากแข็ง กลัวว่าจะเสียฟอร์ม ทั้งที่ไม่มีฟอร์มจะให้เสีย
เพราะน้องเลิกสนใจตั้งแต่เมาแล้วนั่น !!!

ไม่งั้นอาจได้ฉลองดินเนอร์สองต่อสองก็ได้ ถ้ารุกอีกสักหน่อย

ไป ๆ มา ๆ ตอนท้ายโดนรุกซะเอง ท่านั่งเซ็กซี่ จิ้นไปพาลเลือดพุ่ง
เซ็กซี่ไปไหนเนี่ย เฮียคงอยากยกเลิกสนธิสัญญาชายทะเลซะเดี๋ยวนั้น
จะพูดไปเฮียก็อดทนสูง โดนยั่วซะขนาดนี้ยังไม่ตบะแตก
ลองเป็นลูกเจี๊ยบดิ แม่ไก่ไม่รอด  :hao6:

เดาว่าตอนหน้าหลังจากยั่วแล้วหลับคาอก ! ทิ้งคนแก่ให้
อารมณ์ค้างคาาาาาาาา กร๊ากๆๆๆๆ ยังไม่ได้ได้กันง่าย ๆ ใช่ไหม XD

ปล. เฮียเริ่มเป็นติ่งเกาหลีแล้วเยี่ยม ! น้องรักใคร เฮียรักด้วย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 21-04-2013 11:24:23

เย็นไว้เฮียๆๆ น้องเมาๆๆ  ท่องไว้ :laugh:

น้องครีมน่ารัก น่ามอมเหล้ามากๆๆๆๆๆ



 :กอด1: :L2: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 21-04-2013 12:38:00

การ์ตูนฮาอะ 555

สงสัยว่าเฮียจะรักษาสัญญาได้นานแค่ไหน อุอุ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 21-04-2013 13:56:28

แอร๊ยยยยย!!!! ห้ามเฮียลวนลาม แต่หนูครีมลวนลามเองได้ >//////<

เฮียทนไหวหราาาาาา  :m12:

+1 ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 21-04-2013 15:08:17

เฮียโดนกระทำ :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 21-04-2013 16:28:35

เฮียท่องไว่ว่าน้องเมา :z1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: Vavaviz ที่ 21-04-2013 18:07:52

คิมรุกเองเลยยยย

ถือว่าไม่ผิดสัญญาเนอะ -...-

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 22-04-2013 18:53:15

ขอบคุณ คึคึ!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: SiLent_GRean ที่ 22-04-2013 19:39:43

ค้างอ่ะ เฮียทำไงต่อเนี่ย  :hao6:  :hao6:  :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 22-04-2013 21:27:15

หวั่นไหว ๆ  :hao7: :hao7: น้องครีม หวั่นไหวเข้าไปอีก ฮุ ๆ  รู้ตัวบ้างมั้ยว่าตอนนี้ทุกอณูความคิดของหนูเนี่ยมีแต่มนุษย์หมาบ้า เฮียเพี้ยน เฮียหมาบ้า วนเวียนอยู่ในหัวน่ะ  บ่นรำคาญข้อความเพี้ยน ๆ ของเฮีย แต่พอเฮียเงียบหายก็ใจโหวง ๆ กลัวเค้าโกรธเค้างอนอีกน้อ  เด็กเอ้ย  แหม ๆ  คุยโทรศัพท์กับเฮียมากี่ครั้งแล้วจะเพิ่งมารู้สึกเหรอจ้ะว่าเฮียน่ะเซ็กซี่  ฮะ ๆๆ  :laugh: :laugh:

ส่วนเฮียภพขี้เต้ะ ชิชิ ตามจีบน้องแล้วยังจะมาวางฟอร์มอีกนะ  ทำเป็นไม่ติดต่อน้องกลับแล้วเป็นไงล่ะ สุดท้ายต้องเผ่นออกไปหาเค้าทั้งตัว  แต่นับถือในความอดทนจริง ๆ  :katai2-1: มารอน้องเป็นชั่วโมงท่ามกลางอากาศหนาว ๆ เนี่ย  แต่ก็ถือว่าคุ้มสิน้าน้องดีใจกอดซะแน่น คะแนนพุ่งไปไกลโขแน่ ๆ
 
เรื่องสัญญาจะไม่ลวนลามน้องเฮียมั่นใจได้ว่าตัดสินใจไม่ผิดแน่  เพราะนอกจากจะได้รับความชื่นชมและไว้ใจจากน้องมากขึ้นแล้วเนี่ยเรื่องอื่น ๆ เฮียไม่ต้องทำอะไรเล้ย แค่นอนเฉย ๆ เดี๋ยวคิมจัดการเอ้ง อึ๋ย ๆ   :haun4: :pighaun:

รอตอนต่อไปจ้าว่าเฮียภพจะเสร็จ เอ้ย! จะส่งน้องเข้าบ้านโดยปลอดภัยอ่ะเปล่า อิ ๆ  :z1:   

ให้คุณ RAINYDAY น้า จุ้บ ๆ :mew1:  :3123:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: ophena ที่ 22-04-2013 21:29:09

คนเขียนใจร้าย ป่านนี้พี่ภพอารมณ์ค้างไปแล้วมั้ง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 22-04-2013 22:11:41

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 22-04-2013 22:16:28

เรียกดับเพลิงด่วน...
น้องคิมเสียดสีจนอิพี่ภพจะลุกไหม้แย้ว...

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: mooh_p ที่ 22-04-2013 22:46:10

อัยยะ

ลุ้นโว้ยย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: iwEWm ที่ 22-04-2013 23:19:39

แปะะะะะะะะะะะ  :L1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: river ที่ 22-04-2013 23:44:27

 :o8:เด็กน้อยค่อยๆรุก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: loverken ที่ 23-04-2013 11:18:57

 :impress2:
น้องครีัมยั่วแบบนี้ เฮียทนไม่ไหวนะฮ้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 23-04-2013 13:51:37

กรี๊ด~คิมรุกพี่ภพอ่ะ เพราะเมาหรืออะไรก็ช่างแต่คิมก็เริ่มก่อน แล้วพี่ภพจะตบะแตกรึเปล่าน้อ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: PK37 ที่ 23-04-2013 14:13:35

สอบเก็บคะแนนครั้งนี้น้องคิมต้องได้คะแนนดีแน่นอนอยู่แล้ว เพราะเฮียปีนเข้ามาติว?ให้เลยนะเนี่ย หึหึ
อย่าลืมไปให้รางวัลเฮียด้วยนะจ๊ะน้องคิม คริคริ
น้องคิมฟังที่ลูกเจี๊ยบกระหนุงกระหนิงกับแม่ไก่แล้วหมั่นไส้ด้วยรึเปล่า แบบว่าอยากให้เฮียกระหนุงกระหนิงกับตัวเองบ้างไรบ้าง
และคนอย่างน้องคิมไม่น่าจะลืมเรื่องฉลองวันคริสต์มาสนะ แต่คงเพราะมีเฮียมากวนอยู่ในหัว(ใจ)เลยลืมไปแน่เลย หึหึ
น้องคิมเริ่มเอาใจใส่เรื่องเฮียมากขึ้นแล้วนะ เพราะไม่งั้นคงไม่ลังเลที่จะเลือกไปฉลองที่ร้านพี่เอมหรอก

อ้างถึง

เด็กหนุ่มพ่นลมหายใจใส่โทรศัพท์ ไม่ได้มีเกริ่นอะไรมาก่อนเลย ใจคอโผล่มาถึงก็กะชนลูกเดียว นิสัยแบบนี้ถ้าไม่ได้หน้าตาช่วย จีบสาวอีกกี่ชาติก็คงไม่ติด

แต่เราว่าถ้าเฮียไม่จีบน้องคิมแบบนี้นะ น้องคิมจะต้องตั้งตัวติดและไม่ตกหลุมเฮียแน่เลยอ่ะ แบบว่าแพ้ทางลูกชนอ่ะ
อั๊ยย่ะ ได้ยินเสียงลมหายใจกับเสียงของเฮียแล้วคิดว่า เซ็กซี่ นี่นับถอยหลังรอเวลากันแล้วใช่ไหม  :hao6:
ทั้งเฮียทั้งน้องคิมเลยที่วางท่า ทั้งๆ ที่อยากให้ไปด้วยกันแท้ๆ แต่ไม่มีใครเริ่มพูดก่อน แต่...น้องคิมก็เอ่ยปากชวนจนได้ หลังจากที่เฮีย(แอบ)งอนไปแล้ว ฮ่าๆ
เฮียก็น้าาาา ทำตามที่ใจสั่งไปเต๊อะอย่ามัวแต่กลัวเสียหน้า เลยต้องยืนรออยู่ต้องนาน
แต่น้องคิมก็ไม่ทำให้เฮียผิดหวัง ฮาาาาาาา เมาแล้วใจกล้า แถมยังเริ่มก่อนซะด้วย (ถึงเฮียจะอยากเริ่ม แต่ด้วยพันธะสัญญาที่ว่าไว้ทำให้ทำไม่ได้)
ไม่รู้ว่าจะเป็นอย่างไรต่อไป เพราะเห็นว่าล่าสุดน้องคิมเลิกเสื้อเฮียขึ้นมาแล้ว กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด

เป็นกำลังใจให้เฮียอดทนไม่พลิกกลับไปรุกน้องก่อนนะคะ เพราะถ้าน้องจำได้อาจจะโดนหาเรื่องแน่เลย กร๊ากกกกก
 :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 33 ผู้กระทำ ผู้ถูกกระทำ (หน้า 70) 20/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: Oilsaoo ที่ 23-04-2013 16:45:41

เมาเเล้วยั่วเหรอน้องคิม
เฮียจะทนได้มั้ยน้าา 5555

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 23-04-2013 23:29:49

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 34 – น้ำตาลใกล้มด

         “..คิม หยุดก่อน”

         เขาร้องปราม เสียงเบากว่าที่ตัวเองคาดไว้

         ตามทฤษฎีแล้ว เขาควรห้ามให้หนักแน่นกว่านี้ แต่ในทางปฏิบัติกลับเป็นเรื่องยากเย็นเต็มทนหากพิจารณาร่วมกับสถานการณ์ คิมหันต์ไม่เพียงแต่ถนัดยั่วโมโหเท่านั้น เรื่องยั่วจนเขาอยากทำตามสัญชาตญาณด้วยการจับฟัดให้แหลกคามือเสียตรงนี้ก็ทำได้ดีไม่แพ้กัน

         เด็กหนุ่มหัวเราะแผ่วเบา แทนที่จะหยุดกลับยิ่งเบียดตัวเองเข้ามาแนบชิดกว่าเก่า ไอร้อนจากร่างซึ่งทาบทับอยู่บนตัวแทบหลอมเอาความยับยั้งชั่งใจละลายหายไปหมด แม้แต่แอร์ในรถที่เปิดไว้เย็นเฉียบก็ไม่ช่วยให้ดีขึ้นเท่าไรนัก

         “ทำไมล่ะ?” คิมหันต์กรีดยิ้ม ก่อนจะแนบริมฝีปากลงบนปลายคางเขา พรมจูบงก ๆ เงิ่น ๆ  ตามสันกรามไล่ขึ้นมาจนถึงใบหู “ชอบผมไม่ใช่หรือ?”

         สามภพขมวดคิ้วแน่น ความอดทนร่อยหรอลงอย่างรวดเร็ว ไม่รู้ว่าเจ้าเด็กแสบตรงหน้าไปเอาวิธีแบบนี้มาจากไหน ดูท่าทางก็รู้ว่าคงไม่ได้เชี่ยวชาญนัก แต่น่าแปลกที่พอเป็นคิมหันต์เขากลับรู้สึกเหมือนจะขาดใจกับอาการพวกนั้นให้ได้

         “เมาแล้วไอ้ตี๋”

         เขากลั้นใจเอามือประคองใบหน้าอีกฝ่ายแล้วดันออกห่าง คิมหันต์ทำหน้ายุ่งพร้อมกับเอียงคอมองมาทางเขา นัยน์ตาเชื่อมเยิ้มส่งอารมณ์ตัดพ้อกลับมา

         “เฮียแม่งป๊อดว่ะ”

         ยังมีหน้ามาพูดอย่างนี้อีก ไม่ได้ดูสภาพตัวเองบ้างเลย พูดจบก็หัวเราะชอบอกชอบใจ เลิกชายเสื้อเขาขึ้นสูงจนมากองอยู่บนอก พอเห็นว่าติดแขนจนดึงขึ้นสูงกว่านั้นไม่ได้อีกจึงหันมาป้วนเปี้ยนกับขอบกางเกงเขาแทน ให้ตายเถอะ คิดว่าคนเรามันจะมีความอดทนได้สักเท่าไรกัน

         “อยากเสียตัวรึไง?”

         ชายหนุ่มถามเสียงเข้ม แต่คิมหันต์กลับเลิกคิ้วอย่างท้าทาย ครู่หนึ่งก็ก้มลงไปพยายามแกะกระดุมบนขอบกางเกงเขาทุลักทุเล แต่ไม่สำเร็จเพราะติดเข็มขัดค่อนข้างแน่นหนา เจ้าตัวทำท่าฟึดฟัดอยู่หนึ่งอึดใจแล้วขยับตัวหาท่านั่งให้ถนัดกว่าเดิม เห็นได้ชัดว่าสนใจคำเตือนของเขาที่ไหน

         จังหวะที่กำลังขยับตัวเก้ ๆ กัง ๆ  กระเป๋าสตางค์ของเด็กหนุ่มซึ่งเหน็บไว้ที่กระเป๋ากางเกงด้านหลังก็โดนดันขึ้นมาจนทำท่าจะหล่นแหล่มิหล่นแหล่ คนเป็นเจ้าของไม่ได้รู้เรื่องเลยสักนิด มัวแต่ง่วนอยู่กับเอวเขาอยู่นั่น ขยับตัวอีกเพียงครั้งเดียวหลังจากนั้นมันก็ร่วงลงมาหล่นตุบอยู่บนเบาะ

         “??”

         สามภพเอี้ยวตัวขึ้นมองตาม จากที่เห็นเพียงแวบหนึ่งว่ามีอะไรสักอย่างร่วงลงจากกระเป๋ากางเกงของคิมหันต์ ขณะที่มือของเขาก็ยังคว้าข้อมือเด็กหนุ่มไว้มั่น กลายเป็นเหมือนเขากำลังพยายามปกป้องอธิปไตยตัวเองสุดตัว สถานะดูกลับกันอย่างไรบอกไม่ถูก

         กระเป๋าหนังสีดำกางแผ่บนเบาะ อะไรบางอย่างกระเด็นหลุดออกมาจากช่องเก็บของ เป็นสิ่งที่ไม่ได้เป็นเรื่องแปลกประหลาดหากผู้ชายจะพกมันไว้กับตัว แต่พอคิดว่ามันเป็นของคิมหันต์ก็ทำเขาหงุดหงิดใจขึ้นมาอย่างน่าประหลาด

         “คิม”

         เขาเลื่อนมือขึ้นมาล็อคไว้ที่ไหล่สองข้างของเด็กหนุ่ม กระชากทีเดียวอีกฝ่ายก็ตัวลอยหวือจากที่ซุกอยู่กลับขึ้นไปนั่งบนตักเขาพร้อมส่งสีหน้างงงวยใส่ ก่อนเขาจะหยิบซองถุงยางอนามัยเจ้าปัญหาขึ้นมาโบกระหว่างพวกเขาอย่างคาดโทษ

         “นี่ของเราหรือ?”

         คิมหันต์มองตามของในมือเขาแล้วยักไหล่ แม้ไม่ได้ตอบรับ แต่การไม่เถียงก็เป็นคำตอบชัดเจน

         “ทำไมต้องพก? ใช้กับใคร?” เขาถามเสียงแข็ง “ปกตินอนกับผู้หญิงด้วยหรือ?”

         เด็กหนุ่มถอนหายใจ กลอกตาหน่าย ๆ แล้วทำท่าจะโผเข้ามากอดเพื่อเบี่ยงเบนประเด็น แต่โดนเขาเอามือยันไว้ก่อน

         “ตอบ”

         “ยุ่งอะไรด้วย”

         “คิมหันต์!”
   
         ทำไมบรรยากาศช่างเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้หนอ?

         “เจ้ใหญ่ให้พกผมก็พก!” คิมหันต์ยอมตอบมาจนได้ด้วยน้ำเสียงรำคาญใจ “เคยเรียนปะ เพศศึกษาน่ะ!?”

         “พกเฉย ๆ ใช่ไหม?”  เขายังเซ้าซี้ไม่เลิก รู้ทั้งรู้ว่าเป็นเรื่องธรรมดาก็ยังมัวอารมณ์เสียอยู่นั่น นี่มันน่าหงุดหงิดเหลือเชื่อจริง ๆ  “เคยใช้หรือยัง”

         เด็กหนุ่มเม้มปากแน่น พวงแก้มขึ้นสีแดงจัด หลังจากจ้องเขาด้วยสายตาต่อว่าต่อขานครู่หนึ่งก็เสมองไปทางอื่นพร้อมกับบ่นหงุงหงิง “ยังมีหน้ามาถาม! เพราะพี่นั่นแหละ..นิสัย!”

         สามภพไม่เข้าใจที่เด็กหนุ่มพูดสักนิด ทำหน้านิ่วคิ้วขมวดท่ามกลางความเงียบซึ่งเขาใช้เป็นเครื่องมือกดดันให้อีกฝ่ายจำนนจนต้องขยายความต่อ

         “กลับจากหัวหิน...เจ้ใหญ่เห็นรอยที่คอ” คิมหันต์กระซิบเสียงเบาหวิว พร้อมกับที่ผิวหน้ายิ่งเปลี่ยนเป็นสีแดงเข้มขึ้นอีก “หาว่าผมไปทำอะไรกับผู้หญิง...”

         ชายหนุ่มเอียงคอตามเพื่อจะมองหน้าอีกฝ่ายให้ชัดขึ้น ขณะที่สมองก็คิดตามคำพูดของคนตรงหน้า พอเริ่มเดาเรื่องราวได้ราง ๆ ก็เกิดกลั้นหัวเราะไว้ไม่อยู่เสียอย่างนั้น

         “ไม่ขำนะเว้ย!” ไอ้ตัวแสบโวยลั่น ดิ้นดุกดิกจนหลุดจากที่ถูกเกาะกุมอยู่แล้วก้มลงมากระชากคอเสื้อเขาไว้ในมือ “ผมโดนจับอบรมยาวเหยียดเพราะพี่คนเดียว!”

         บอกว่าห้ามขำก็ใช่ว่าจะหยุดกันได้ง่าย ๆ  เขาทำตัวปวกเปียกยอมโดนกระชากคอเสื้อแต่โดยดี ไม่ขยับหนีสักนิดตอนคิมหันต์ก้มหน้าลงมาใกล้ แถมยังคิดอยู่ในใจว่าจะใกล้กว่าเดิมก็ไม่ว่าอะไร ทำตัวแบบนี้ช่างน่าเอ็นดูจนคล้ายจะอดใจไม่ไหว “ไม่บอกไปล่ะว่ารอยนั้นไม่ใช่ของผู้หญิง” พูดจบก็ยังหัวเราะอยู่ในลำคอจนคนฟังทำหน้ามู่ทู่อย่างขัดใจ

         “พี่แม่งแย่!” เด็กหนุ่มร้องครวญ ก่อนจะซุกหน้าลงตรงซอกคอเขาแล้วกัดมาได้เต็มปากเต็มคำ

         “!?”

         “หัดโดนซะบ้าง” คิมหันต์ร้องขู่แง่ง ๆ  กัดซ้ำลงไปที่เดิมอีกครั้งจนเขาสะดุ้ง จากนี้คงเห็นเป็นรอยชัดเจนอย่างไม่ต้องสงสัย ทำเสร็จแล้วยังเอานิ้วมาลูบตรงรอยฟันแล้วทำหน้าพออกพอใจที่เห็นเป็นรอยแดงเด่นขึ้นบนผิว จากนั้นจึงย้ายไปบริเวณอื่นจนเกือบทั่วลำคอ ซึ่งคงให้ความรู้สึกดีกว่านี้หากคิมหันต์จะแยกออกระหว่างกัดกับจูบ และจำได้ว่าที่เขาเคยทำกับตัวเองนั้นไม่ใช่เอาแต่ฝังเขี้ยวลงไปแบบนี้

         “ไอ้ลูกหมา!” เขาเริ่มโวย นิดหน่อยไม่เท่าไร แค่เจ็บ ๆ คัน ๆ เท่านั้น แต่พอโดนซ้ำไปซ้ำมาก็เริ่มรู้สึกว่านี่มันดูประหลาดเกินไปแล้ว แม้ไม่เถียงว่าถึงเจ็บแต่ออกจะรู้สึกดีอยู่ก็เถอะ “หยุดงับซะที”

         “พี่ยังทำผมได้เลย!” อีกฝ่ายเถียงฉอด ๆ

         “พี่ไม่ได้กัดอย่างนี้”

         “พี่กัด!”

         “พี่จูบ”

         เหลือเพียงเสียงเพลงแผ่วเบาในรถ แต่ระหว่างพวกเขากลับเกิดความเงียบอันน่าขัดเขินขยายตัวขึ้นใหญ่โต ถ้อยคำที่เถียงกันอยู่นั้นช่างไร้สาระและน่าอายจนไม่น่าเอ่ยได้เต็มปากเต็มคำ แต่ทั้งสองคนก็พูดออกไปแล้วด้วยความพลั้งเผลอ ไม่มีใครส่งเสียงสักคำนับจากนั้น มีเพียงสายตาที่สบกันนิ่ง ไร้การเคลื่อนไหวจนราวกับว่าในรถนั้นหลุดออกจากกระแสเวลาปกติของโลกไปแล้ว

         "ลืมแล้วหรือไง" เป็นเขาเองที่เริ่มพูดขึ้นก่อน ทั้งแหบและเบาจนแทบไม่ได้ยิน

         ครู่ใหญ่กว่าคิมหันต์จะขยับตัวจากเดิมเล็กน้อย สายตาจับจ้องตรงมายังเขาอย่างเหม่อลอย นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนดูวาววับเหมือนมีอะไรฉ่ำเยิ้มเคลือบอยู่ ใบหน้าเคลื่อนเข้ามาใกล้เชื่องช้าราวกับเจ้าตัวกำลังตกอยู่ในภวังค์ซึ่งคงไม่ต่างจากเขานัก  ก่อนเปลือกตาของเด็กหนุ่มจะปิดลงเมื่อริมฝีปากของพวกเขาแตะกันแผ่วเบา

         "...."

         สัมผัสนุ่มนิ่มบนเรียวปากนั้นอ่อนหวานจนแทบละลายให้ได้ อุณหภูมิอุ่น ๆ จากเนื้อตัวที่แนบกันอยู่เรียกร้องให้เขาเอื้อมมือไปตระกองกอดร่างเด็กหนุ่มแล้วกระชับอ้อมแขนแน่นเข้ามาอีก คิมหันต์ส่งเสียงครางผะแผ่วขณะที่ยังพยายามโฉบอยู่ที่ริมฝีปากเขากล้า ๆ กลัว ๆ อย่างอ่อนประสบการณ์ ปลายนิ้วขยุ้มอยู่กับเส้นผมเขาเสียแน่น ถึงจะแสดงท่าทีเร่งเร้าด้วยการบดเบียดเข้ามาดูดเม้ม ทว่ากลับไม่กล้าแม้แต่จะส่งปลายลิ้นแทรกในจูบ ทำเพียงแต่เล็มไล้อยู่ด้านนอกอย่างเรียกร้อง และความอดกลั้นของเขาก็ดูคล้ายว่ากำลังถึงที่สุดแล้วจริง ๆ ทั้งในด้านกายภาพและความรู้สึก

         “..คิม...” สามภพกระซิบเสียงแหบพร่า สุ้มเสียงหลังจากนั้นถูกกลืนหายไปในจูบ ชายหนุ่มผงกศีรษะขึ้นตอบสนองกับรสสัมผัสตะกรุมตะกราม ประคองท้ายทอยคิมหันต์ไว้ด้วยมือเดียว เพื่อผลักให้อีกฝ่ายขยับไปในทิศทางที่จะลิ้มรสหวานบนเรียวปากได้ลึกล้ำเข้าไปอีก

         “..อือ..”

         คิมหันต์ไม่ขัดขืนสักนิด แค่เขาออกแรงที่ฝ่ามือและปลายนิ้วเพียงเบา ๆ เด็กหนุ่มก็เอนศีรษะตามอย่างว่าง่าย สองมือเลื่อนลงจากศีรษะมาคล้องไว้รอบต้นคอเขา กดจูบซ้ำ ๆ เข้าหาอย่างรักใคร่ หรือไม่ก็คงเป็นอะไรคล้าย ๆ อย่างนั้นที่ฉายในดวงตาหรี่ปรือฉ่ำเยิ้ม

         “กอดผม” ไอ้ตัวแสบเอ่ยคำสั่งเอาแต่ใจด้วยเสียงสั่นพร่า ซุกหน้าลงกับซอกคอเขาเหมือนเป็นลูกแมว ขยับตัวเข้าแนบชิดจนแทบจมหายไปในอกเขา “..รักผม”

         หัวใจคล้ายว่าเริ่มทำงานไม่เป็นปกติ เดี๋ยวก็เต้นรัวจนแน่นไปหมด และอีกประเดี๋ยวก็คล้ายจะหยุดเต้นไปเลยตรงนั้น เขาไม่รู้คิมหันต์ตั้งใจจะทำอะไร ตอนนี้ยังมีสติครบถ้วนสมบูรณ์ดีแค่ไหน แล้วนี่เป็นแค่พูดเพ้อเจ้อหาสาระไม่ได้หรือเป็นความจริงที่เจ้าตัวกำลังรู้สึกอยู่ เรื่องเหล่านั้นดูเหมือนเป็นปริศนาที่หาข้อสรุปไม่เจอ และเขาเองก็ช่างบ้าที่ถูกยั่วโดยคนที่เคยสบประมาทไว้เองว่าเป็นแค่เด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมจนคล้ายจะควบคุมตัวเองไม่อยู่ ท้องไส้ปั่นป่วนไปหมดแม้ในขณะที่เขาเหวี่ยงร่างคิมหันต์อย่างแรงจนเด็กหนุ่มพลิกตัวลงไปนอนหงายอยู่บนเบาะ โดยตัวเขากลับมาเป็นฝ่ายคร่อมร่างนั้นไว้ใต้ร่างของตัวเอง

         “ไม่มีใครรักหรือไง?”

         แม้จะถามอะไรใจร้ายอย่างนั้น แต่ท่าทีกับไปคนละทางกับสิ่งที่พูด สามภพลูบผมอีกฝ่ายอ่อนโยน เอานิ้วเกลี่ยแผ่วเบาให้เส้นผมสีทองละเอียดพ้นหน้าผาก แรงดึงดูดบางอย่างบนดวงหน้าเกลี้ยงเกลาของเด็กหนุ่มทำให้เขาเคลื่อนใบหน้าตัวเองเข้าหาเชื่องช้า สายตาจับจ้องอยู่บนริมฝีปากสีชมพูสดซึ่งดูเจ่อขึ้นมาน้อย ๆ หลังจากแลกจูบกันซ้ำแล้วซ้ำเล่า

         “อยากให้รักหรือ?” เขากระซิบ สุ้มเสียงแหบแห้งจนแปลกหูตัวเอง จมูกโด่งดุนดันเบา ๆ บนปลายจมูกคิมหันต์ ลมหายใจร้อนผ่าวเป่ารดกับไปมาทำเขาแทบคลั่ง “แล้วทำตัวให้น่ารักหรือเปล่า?”

         คิมหันต์หัวเราะลอย ๆ  ผงกศีรษะขึ้นจนปากเจ้าตัวชนกับปากเขา พึมพำอย่างหลงตัวเองในจูบ แม้สิ่งที่พูดก็ดุคล้ายจะมีส่วนจริงอยู่มากทีเดียว “ผมทำตัวน่ารักกว่าพี่เยอะ”

         ข้อนั้นเขาไม่ปฏิเสธ คิมหันต์น่ารัก ซึ่งเขาไม่เคยคิดเลยว่าจะมีวันที่ตัวเองเกิดความรู้สึกเช่นนี้ได้ แต่ก็ยังปากหนักเกินกว่าจะพูดเหมือนที่เคยเป็นมาตลอด

         “งั้น ๆ ละ” ชายหนุ่มส่ายหน้า เอ่ยอะไรอย่างอื่นเป็นการกลบเกลื่อน “ก็แค่ไอ้ตี๋น้อยอ่อนหัด”

         ดูท่าทางแล้วคิมหันต์คงไม่ชอบใจคำตอบนัก ฟังจบก็จัดการส่งบททดสอบหนักหนาสาหัสมาให้อีกระลอกด้วยการผลักอกชายหนุ่มออกเต็มแรง ก่อนจะตามมากระชากชายเสื้อเขาแล้วดึงขึ้นสูง พยายามจะถอดมันออกทุลักทุเล เด็กหนุ่มพ่นลมออกจมูกด้วยความหงุดหงิดเมื่อเห็นว่ามันมาติดอยู่กับไหล่ซ้ายของเขาอย่างดื้อดึง ทั้งทึ้งทั้งเขย่าเหมือนตั้งใจเอาให้ขาดคามือให้ได้ แย่หน่อยตรงที่เสื้อเขาใช่ว่าจะหนามากนัก ปล่อยคิมหันต์กระชากอยู่อย่างนี้ท่าทางคงได้ขาดวิ่นจริง ๆ ในอีกไม่กี่วินาทีข้างหน้าเป็นแน่ ที่สุดแล้วจึงต้องโอนอ่อนด้วยการหดแขนอย่างเนียน ๆ ให้อีกฝ่ายดึงเสื้อออกจากตัวจนได้

         เด็กหนุ่มทำหน้าพอใจผลงานอยู่เพียงแวบหนึ่ง จากนั้นขยับมาเพ่งเป้าหมายไปยังเป้าจริง ๆ ของเขาอย่างใจกล้า

         “เฮ่ย! หยุด!”

         เขารีบท้วง คว้าหมับที่ข้อมืออีกฝ่ายไว้รวดเร็วก่อนคิมหันต์จะทำได้สำเร็จตามความตั้งใจของเจ้าตัว ใช่ว่าเขาจะห่วงเรื่องที่เด็กหนุ่มดูพยายามเหลือเกินกับการจะเปลื้องผ้าเขาให้ได้ แต่หากพวกเขายังมัวชะล่าใจ ปล่อยเหตุการณ์ดำเนินต่อไปเช่นนี้ แนวโน้มเรื่องคิมหันต์อาจมีอันต้องเสียตัวอย่างเป็นทางการบนรถก็ดูมีความเป็นไปได้สูงจนน่าตกใจ  “เมาหนักแล้วไอ้เบื๊อก”

         เด็กหนุ่มมุ่นคิ้ว มองค้อนใส่เขาวงใหญ่ สะบัดมืออย่างเอาแต่ใจ แต่จะให้สู้เรื่องแรงนั้นยังห่างไกลจากกำลังกายของเขาเยอะ เมื่อเห็นว่าเอาแรงเข้าว่าไม่ได้ผลก็ฮึดฮัดอีกครู่หนึ่ง ก่อนจะเปลี่ยนมาใช้วิธีอย่างอื่นที่อัตราสำเร็จพุ่งกระฉูดเหลือเชื่อ

         “ไม่ชอบผมหรือ?” ประเด็นไม่ได้อยู่แค่คำพูด แต่น้ำเสียงเว้าวอนและสายตาออดอ้อนของเด็กหนุ่มนั่นแหละที่ทำเขามือไม้อ่อนยวบ

         คิมหันต์ยิ้มกริ่มอย่างมึน ๆ เมื่อพบว่าเขามีท่าทีคล้อยเคลิ้มไปกับน้ำคำตัวเอง เห็นเขาชะงักไปพร้อมกับแรงที่มือเริ่มคลายลงก็ถือโอกาสสะบัดจนหลุด ย้ายมือตัวเองมาเกาะไว้กับไหล่เขาแล้วโถมใส่ทั้งตัวจนเซไปอีกฝั่ง แผ่นหลังกระแทกเข้ากับประตูรถก่อนจะค่อยเอนตัวลงตามร่างของเด็กหนุ่มที่ถ่ายน้ำหนักเข้าหา

         “ยอมผมเถอะ” เด็กหนุ่มจ้องเขาตาแป๋วเป็นเด็กน้อย คลี่ยิ้มละมุนพร้อมส่งสำเนียงออเซาะ “...เป็นของผม..”

         สามภพเลิกคิ้วด้วยความประหลาดใจ มือเกาะอยู่กับส่วนโค้งแถวเอวอีกฝ่ายพร้อมกับออกแรงน้อย ๆ ดันเอาไว้ไม่ให้เข้ามาใกล้ในระยะอันตรายมากไปกว่านี้ มีอุปสรรคใหญ่คือรอยยิ้มน่าเอ็นดูนั่นที่คอยจะทำเขาหมดแรงอยู่เรื่อย

         คิมหันต์เป็นเด็กแปลก ข้อนั้นเขารู้ดี แต่บางทีก็คิดว่าออกจะเข้าใจยากเกินไปหน่อย โดยเฉพาะตอนที่มาอ้อนให้คนอื่นเป็นของตัวเองในขณะที่ทำท่าน่าปล้ำขนาดนี้

         ยังไม่ทันได้วิเคราะห์อะไรไปไกลกว่าที่เป็นอยู่ เข็มขัดเขาก็เสียท่าให้คิมหันต์เรียบร้อย คราวนี้เผลอแผล็บเดียว เจ้าตัวถือโอกาสรีบจัดการปลดมันออกด้วยความว่องไว อาศัยเรียนรู้จากความผิดพลาดครั้งก่อนที่ทำไม่สำเร็จได้อย่างน่านับถือ เพียงแต่ออกจะผิดที่ผิดเวลาไปหน่อย

         ปลายนิ้วเด็กหนุ่มโฉบผ่านส่วนอ่อนไหวใต้ร่มผ้า ไม่รู้ว่าตั้งใจหรือเปล่า แต่พอรวมกับใบหน้าแดงซ่านของคนทำและนัยน์ตาหรี่ปรือเย้ายวนยามมองมา ก็ทำเขาร้อนวูบวาบแถวท้องน้อยจนแทบสติแตก สัญญาว่าจะไม่ทำอะไรล่วงเกินอีกฝ่ายดูจะเป็นปัญหาใหญ่สำหรับเขาตอนนี้เสียแล้ว นี่เรียกว่าอยู่ในสถานะชวนจิตหลุดสุด ๆ ไปเลย

         “ดูดิ..” เด็กหนุ่มหัวเราะร่วน แก้มแดงน่าจูบอยู่ห่างจากริมฝีปากเขาแค่นิดเดียว ยื่นหน้าไปอีกหน่อยก็จะสัมผัสกันอยู่แล้วแต่กลับทำไม่ได้ เห็นเขาทำสีหน้าลำบากใจเจ้าตัวก็ยิ่งยิ้มกริ่ม พร้อมกับชี้ชวนให้ดูอะไรที่เป็นกรรมสิทธิ์ของเขาอยู่แต่แรก “ตรงนี้พี่แข็งแล้ว”

         “คิม”  สามภพสูดลมหายใจเข้าลึก หัวใจส่งเสียงกระหึ่มอยู่ในอก พอกับสิ่งที่ตื่นตัวอยู่เบื้องล่างอย่างห้ามไม่อยู่ “ถ้าไม่หยุด..พี่ไม่รับประกันนะว่—”

         เขาพูดไม่ทันจบก็ต้องขมวดคิ้ว กัดฟันแน่นจนกรามขึ้นเป็นสัน เจ้าเด็กใจกล้ายื่นมือเข้ามากอบกุมส่วนแข็งขืนของเขาเอาไว้ ลูบแผ่วเบาตรงส่วนปลายเป็นเชิงหยอกเย้ายิ่งกระพือให้อารมณ์กระเจิดกระเจิง และเพียงคิมหันต์ขยับนิ้วมือพลิ้วไล่ไปตามท่อนเอ็นร้อนผ่าวอีกแค่ครั้งเดียว เส้นความอดทนสุดท้ายของเขาก็ขาดสะบั้น


         “!?”


         เด็กหนุ่มเบิกตากว้าง สีหน้าตื่นตะลึง ริมฝีปากสั่นระริกขยับเป็นคำพูดแผ่วเบาฟังไม่ได้ศัพท์ จากนั้นก็เรียกชื่อเขาออกมาเสียงเบาหวิว ไหล่สองข้างของคิมหันต์ถูกยึดไว้แน่นแล้วดันจนไปจนมุมกับประตูรถ ขณะที่เขาระบายลมหายใจหนักหน่วงผ่านริมฝีปาก ไม่ผ่อนแรงที่มือตัวเองสักนิดแม้ตอนที่เด็กหนุ่มเริ่มดิ้นรนอยู่ต่อหน้า

         “พี่เตือนแล้วใช่ไหม?”  ชายหนุ่มเค้นเสียงผ่านลำคอออกมายากเย็น จ้องหน้าอีกฝ่ายเขม็งด้วยนัยน์ตาวาวโรจน์

         คิมหันต์หอบออกมาน้อย ๆ พร้อมกับพยายามสะบัดตัวอีกครั้งอย่างไร้ผล มือข้างหนึ่งของเขาย้ายไปโอบรอบคอของเด็กหนุ่มเพื่อตรึงไว้กับกระจกหน้าต่าง ไม่รู้ว่าเพราะมือเขาใหญ่ หรือเพราะลำคอคิมหันต์เพรียวเกินไป เพราะแค่มือเดียวก็โอบไว้ได้เกือบรอบ

         “...พี่จะทำอะไร”

         เด็กหนุ่มถามเสียงสั่น คางเชิดขึ้นเล็กน้อยเพื่อหนีมือเขาทำให้มองดูว่าโอหังอยู่ในทีแม้ไม่ได้ตั้งใจ พยายามปัดป่ายแขนสองข้างมาทางเขาด้วยอาการร้อนรน โดยเฉพาะเมื่อตระหนักได้ว่าการกระทำเช่นนั้นไม่ก่อให้เกิดประโยชน์อันใดกับตัวเอง

         สามภพไม่ตอบคำถาม มืออีกข้างที่ยังว่างของเขาเลื่อนไปที่เอวเด็กหนุ่ม อ้อมไปด้านหลังแล้ววางเปะปะลงบนสะโพก ลากฝ่ามือลงไปเรื่อยบนกางเกงพอดีตัวของอีกฝ่าย แนบไปกับผิวเนื้อร้อน ๆ  ใต้เนื้อผ้า รู้สึกได้ชัดเจนว่าทั้งร่างคิมหันต์กระตุกพร้อมกับเสียงลมหายใจที่ขาดห้วง เมื่อเขาเลื่อนปลายนิ้วไปตามส่วนโค้งบนบั้นท้ายแน่นตึง
   

         “..พ..พี่...อ๊ะ!?”


         เจอแล้ว


         เขาชักมือออกจากกระเป๋ากางเกงคิมหันต์ ได้พวงกุญแจลายหมีพูห์ซึ่งมีลูกกุญแจห้อยอยู่สามดอกติดมือมาด้วย พอได้ของก็รีบปลดล็อคประตูรถแล้วผลักมันเปิดออกจนเด็กหนุ่มเกือบหงายหลัง หากไม่ติดว่าเขาเอื้อมไปประคองไว้ได้ทัน

         “เฮียเพี้ยน!”

         คิมหันต์ร้องลั่น มีแต่ความงงงวยอยู่บนสีหน้า

         สามภพผลักเด็กหนุ่มเบา ๆ ให้ลงไปยืนเหวออยู่นอกรถ ส่วนเขารีบดึงกางเกงกลับเข้าที่อย่างลวก ๆ  จากนั้นจึงตามลงไปพร้อมกุญแจซึ่งได้มาจากกระเป๋ากางเกงคิมหันต์ เมื่อเท้าเหยียบพื้นก็รีบดึงแขนเด็กหนุ่มที่ยังอ้าปากหวอไม่เข้าใจเหตุการณ์ให้เดินตามมาถึงรั้วบ้าน หยิบกุญแจขึ้นมาไขแม่กุญแจที่ประตูรั้วกุกกัก ดอกแรกนั้นหยิบผิด แต่พอลองครั้งที่สองก็ได้ยินเสียง กริ๊ก  ดังมาเข้าหูให้ชื่นใจ

         “มานี่” เขาสั่ง และไม่เสียเวลารอให้คิมหันต์ทำตาม จัดการดึงแขนเด็กหนุ่มอย่างแรงจนตัวลอยหวือ ขาอีกข้างเขี่ยประตูรั้วแล้วถีบให้มันเปิดออก จากนั้นจึงผลักเจ้าของบ้านให้ถลาเกือบหน้าทิ่มเข้าไปในเขตรั้วบ้านตัวเอง ท่วงท่าราวกับกำลังส่งนักโทษเข้าคุก

         โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ตัวใหญ่เมื่อเห็นว่าคนที่เซถลาเข้ามาในรั้วเป็นเจ้าบ้านของตัวเองก็เดินส่ายก้นมารับ สามภพโบกมือทักทายมันเพียงหนึ่งครั้ง จากนั้นก็ถอยออกมานอกอาณาเขต ดึงประตูรั้วปิดอย่างรวดเร็วแล้วรีบล็อคกุญแจ หันไปกำชับกับดุ๊กดิ๊กว่า “ดูแลเจ้านายแกด้วย” จากนั้นก็โยนลูกกุญแจที่ขโมยมาซึ่ง ๆ หน้าลอยไปทางสนามหญ้าหน้าบ้าน หล่นอยู่ตรงไหนนั้นไม่มีใครมองเห็นชัดเจนเพราะมันถูกกลืนหายไปกับความมืดเรียบร้อย

         “...อ...ไอ้พี่เพี้ยน...!” คิมหันต์ร้องตะกุกตะกัก อยากส่งเสียงบ่นแต่ยังไม่รู้จะบ่นเรื่องอะไรดี ได้แต่มองสามภพถอนหายใจหนัก ๆ อีกฝั่งรั้ว ก่อนชายหนุ่มจะยกมือขึ้นขยี้ผมตัวเองอย่างอัดอั้นตันใจ

         “ไอ้เด็กเวร” สามภพบ่นออกมาท่าทางงุ่นง่าน จ้องหน้าอีกฝ่ายด้วยความรู้สึกหลากหลาย มีอะไรอยากพูดอีกตั้งเยอะแยะแต่วันนี้คงต้องหยุดไว้ก่อน คุยกันทั้งสภาพอย่างนี้ต้องเผลอจับปล้ำเข้าจนได้แน่ ๆ  เขาโคลงศีรษะไล่ความคิดฟุ้งซ่าน หันหลังกลับแล้วสาวเท้าเร็ว ๆ จนเกือบกลายเป็นวิ่งกลับไปที่รถ พูดทิ้งท้ายโดยไม่ได้หันกลับมามอง

         “ไว้หายเมาแล้วค่อยคุยกัน”

         จากนั้นก็รีบออกรถจากตรงนั้นรวดเร็วราวกับกำลังหนีอะไรสักอย่าง



         คิมหันต์มองตามจนรถของชายหนุ่มตะบึงออกไปพ้นสายตา ก่อนจะถอนหายใจยาวเหยียดอย่างอ่อนแรงกับสายลมหนาวที่โชยมาปะทะผิว ในหัวยังโคลงเคลงอยู่น้อย ๆ ตอนที่เขายืนนิ่งอยู่เช่นนั้น ไม่ถึงขั้นเมามายจนไม่รู้สติ ทุกอย่างที่ทำลงไปนั้นผ่านการไตร่ตรอง โดยถูกคัดกรองการกระทำด้วยระดับแอลกอฮอล์ในกระแสเลือดอีกที เกิดเป็นความกล้าแบบที่เขาจะไม่มีวันทำเช่นนั้นแน่หากไม่ได้ดื่มเหล้าเข้าไป แต่คิมหันต์ในตอนนั้นก็ไม่ได้รู้ตัวสักนิดว่าก่อเรื่องน่าหนักใจกับอีกฝ่ายไปขนาดไหน


         แต่อย่างน้อยเขาก็รู้ว่าสามภพไม่ผิดสัญญาที่ให้ไว้


         เด็กหนุ่มหันหลังเดินไปกลางสนามหญ้าตามทิศทางที่สามภพโยนกุญแจบ้านเขาเข้ามา มีไอ้ดุ๊กดิ๊กวิ่งเหยาะ ๆ ตามมาเป็นองครักษ์ ตอนกลางคืนเช่นนี้อาจหายากสักหน่อย แต่จะให้ปลุกวัสสานะมาเปิดประตูบ้านให้ก็ใช่ที่ มีหวังได้โดนบ่นยาวเปล่า ๆ  แถมคราวหน้าอาจโดนสั่งห้ามไปร่อนเร่ที่ร้านเค้กอีกพักใหญ่ก็เป็นได้


         “บัม อี มยอน แน เก ตา กา วา อา ชิม อี ตวี มยอน ซา ลา จวอ~” 
         คุณมาหาผมตอนกลางคืน แต่คุณก็หายไปในยามเช้า


         เด็กหนุ่มฮัมเพลงแผ่วเบา ก้มลงหรี่ตามองหาบนพื้นหญ้า สำหรับพวงกุญแจเล็ก ๆ ที่ระบุตำแหน่งตกลงมาได้ไม่แน่ชัด เป็นเรื่องยากทีเดียวกับการจะมองหามันใต้แสงสลัวจากดวงไฟที่เปิดทิ้งไว้เพียงไม่กี่ดวงเช่นนี้ แต่เขากลับรู้สึกอารมณ์ดีเกินกว่าจะหงุดหงิด ซึ่งก็ไม่รู้ว่าจะยังคงสภาพอย่างนี้ได้หรือเปล่าตอนที่สร่างเมาแล้วนึกถึงเรื่องคืนนี้ขึ้นมา


         แต่ตอนนี้เขายังไม่สร่างสักหน่อย


         “แม อิล อี รอค เค ตก คัท อี นอ รึล โบ แนล ซุน ออบ นึน เด”
         ผมไม่อาจปล่อยคุณไปได้เลย


         เพราะฉะนั้นถึงต้องงมหากุญแจอีกเกือบสิบห้านาที เด็กหนุ่มก็ยังครึ้มอกครึ้มใจ ร้องเพลงหงุงหงิงพลางนึกถึงคำแปลของเนื้อเพลงที่เริ่มร้องมั่วในบางท่อน แล้วก็ยังยิ้มไม่หุบอยู่นั่นเอง


         “...ชิม จัง อี นัล ชิ คยอ มล แร นอ รึล ตา รา กา"
         หัวใจมันสั่งให้ผมแอบตามคุณไป


         ท่อนต่อไปร้องว่าไงนะ?


         "โค นอ รึล ดนซุมงืมงือ..ฮึมมม..อือ...จวอ โอ้ ~”


         เด็กหนุ่มเผลอยิ้มกว้าง สมองเบลอ ๆ ของเขาจำได้แค่คำแปลเท่านั้นแต่ก็ยังงึมงำดำน้ำไปเรื่อย ใจลอยไปถึงรถวีออสสีบรอนซ์ทองที่เพิ่งหายลับไปทางหัวมุม แม้จำท่อนนั้นไม่ได้แต่ก็จำความหมายได้ชัดเจน


         แต่เมื่อคลาดสายตาเพียงแวบเดียว คุณก็หายไปราวกับเป็นเพียงความฝัน



         นี่ต้องกำลังฝันอยู่แหงเลย

- หมดยกที่ 34 –



-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

ตี๋น้อยขี้แกล้ง แถมแกล้งแบบไม่เจียมตัวเอาซะเลย ดูดี ๆ เหมือนจะพยายามเสะเฮียด้วย โถ..เด็กน้อย (ฮา)
ขออภัยที่ค้างอย่างค่อนข้างน่าทรมานใจในตอนที่แล้วค่ะ รับสารภาพแต่โดยดี ดีกันเต๊อะ  :mew3:

ขอบคุณคนอ่านผู้น่ารัก *กอดฟัด* ของแถมรีพลายถัดไปค่า(เหมือนจะตกไปอีกหน้า?) ^o^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 23-04-2013 23:31:27

โซนของแถมค่ะ ^^

(http://fc00.deviantart.net/fs71/f/2013/110/0/6/sl33_by_xx_rainyday_xx-d62cj6m.jpg)



อยากได้จุกเสียบกันฝุ่นมือถือแบบนี้ >w< 555
(http://fc03.deviantart.net/fs70/f/2013/113/d/8/phone_by_xx_rainyday_xx-d62qi8h.jpg)


อันนี้แอบแถมนอกเรื่องนิดค่ะ อาทิตย์พระเอกจากอีกเรื่อง และตัวประกอบจากเรื่องนี้ แฮร่ คิดถึงเลยวาด =///=
(http://fc05.deviantart.net/fs70/f/2013/110/0/d/ar_by_xx_rainyday_xx-d62cvvv.jpg)


สุดท้าย การ์ตูนจิ้งจอกเบื๊อกอีกหน้าหนึ่ง วาดไว้นานแล้วแต่ลืมเอามาแปะค่ะ แล้วก็ยังไม่ได้วาดต่อด้วย ;w;
ค้างไว้ตอนไอ้เบื๊อกไม่มีเหล่าเต๊ง(ชื่อย้าวยาว) อยากออกไปเดินเล่นค่ะ 555
กดขยายไม่ขึ้น ดูรูปใหญ่ได้ที่นี่นะคะ http://fc02.deviantart.net/fs71/f/2013/054/b/b/vd07_by_xx_rainyday_xx-d5vxwqk.jpg
(http://fc02.deviantart.net/fs71/f/2013/054/b/b/vd07_by_xx_rainyday_xx-d5vxwqk.jpg)
ปลอกคอพร้อม...โถ ๆ หมาน้อย XD

พบกันตอนหน้าค่ะ ^o^
 :L2: :กอด1: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: nirun4 ที่ 23-04-2013 23:49:37

 :hao6: :hao6: :hao6: น้องคิมร้ายนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ball ที่ 23-04-2013 23:50:34

น้องครีมแกล้งเฮียยยยยยยยยย  :sad3:
แกล้งแบบนี้มันแรงนะลูก  :laugh:
เฮียเขาต้องอดกลั้นแค่ไหนรู้ม้ายยยย  :haun5:
ระวังเฮียเพี้ยนเอาคืนเถอะ หนาวแน่ๆ  o3

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: misso ที่ 23-04-2013 23:57:40

เฮียเพี้ยนน่ารักที่สุด รักษาสัญญา ไม่ปล่อยให้สติครอบงำ น่ารักมาก o13 ถ้าเราเป็นเฮียสามภพคงอดไม่อยู่แน่ คิมน่ารักขนาดนี้

อ่านตอนนี้แล้วเดาความคิดตี๋เกรียนไม่ออกแฮะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: wi_OoO_wi ที่ 24-04-2013 00:01:01

 เฮียเพี้ยนสุภาพบุรุษเวอร์ ร ร ร รร รร รรร ร ร

หา ยาก อ้ะ  :hao5: :hao5: :hao5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: gasia ที่ 24-04-2013 00:05:32

โอ๊ยคิมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม *ฟัดรัวๆ* :hao7: :hao5:
เฮียเพี้ยนนี่ความอดทนสูงมาก เก่ง ฮือ TT  :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 24-04-2013 00:09:12

ลุ้นมาก ๆ เลยข่าาาาาาาา >/////////////<

ดีว่าอีเฮียเพี้ยนรักษาสัญญาได้เป็นอย่างดี 555555+

+1 ขอบคุณมาก ๆ นะคะ

 :mew3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 24-04-2013 00:13:46

ตายแล้วเฮียยยย ความอดทนเป็นเลิศศ  :hao5:
ส่วนคิม ยั่วอารมณ์เป็นเลิศ ทั้งอารมณ์โมโหและอื่นๆ
เหมาะสมกันดี แต่เฮียภพจะเหนื่อยหน่อย 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 24-04-2013 00:40:08

น้องครีมระวังโดนเอาคืนนะ

พี่ภพๆๆๆๆๆๆๆความอดทนช่างล้ำเลิศ นับถือๆๆๆ



 :กอด1: :L2: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: yaninjinna ที่ 24-04-2013 00:46:44

น้องครี้มมมมมมมมมมม

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

ทำไงดี อ่านไปเขินไป หมันเขี้ยวเด็กหัวทองเหลือเกิ้นนน :katai1:

สงสารเฮียเพี้ยนสุดจิตสุดใจ แกเอ้ย เกือบไปแล้ว

 :เฮ้อ: (อยากให้ได้กัน แอร๊ยยยยยยยยยยยยยย)

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: PK37 ที่ 24-04-2013 00:56:53

พออ่านแล้วรู้สึกว่าน้องคิมเหมือนจะไม่มั่นใจกับท่าทีของเฮียที่รุกแต่บางทีก็ดูเฉยไม่เหมือนคนอื่นๆ ที่เป็นตัวอย่างที่น้องคิมเคยเห็น (ตามที่น้องคิมคิด?)
และเราว่าน้องคิมคงทั้งอยากให้เฮียรักษาและไม่รักษาสัญญา อารมณ์ประมาณถ้าเฮียรักษาสัญญาได้ก็แสดงว่าเฮียจริงจัง แต่ถ้าเฮียไม่รักษาสัญญาก็แสดงว่าน้องคิมมีผลต่ออารมณ์ความรู้สึกเฮียมากเกินกว่าจะควบคุม
แต่เราว่าจริงๆ แล้วน้องคิมอาจจะอยากเนียนๆ รุกเฮียก็เท่านั้นละมั้ง  :hao7:
เฮียนี่นอกจากจะเพี้ยนแล้วยังแอบซาดิสม์ด้วยนะ โดนน้องคิมกัดแต่ดันรู้สึกดี
ตอนนี้เริ่มด้วยการนัวเนียกัน แล้วก็ตีกันกวนประสาทกัน สักพักก็กลับมานัวเนียกันหวานอีกแล้ว :hao6:
คือแบบจะนัวเนียหวานกันให้ตลอดตั้งแต่ต้นจนจบเนี่ย ไม่ได้เลยใช่ไหมมมมม กร๊ากกกก
ตายๆ ถ้าเฮียไม่เจอกุญแจแล้วจับน้องคิมโยนเข้าบ้านนะ น้องคิมเอ๊ย!!!! ได้เจอประสบการณ์ในรถแน่เลย  :laugh3:
ตอนน้องคิมยังมึนๆ (แต่รู้สึกดีกับเฮีย)ก็ลัลลาฮัมเพลง แต่ไม่อยากจะคิดว่าสติครบถ้วนสมบูรณ์แบบเวลาเจอหน้าเฮียอีกครั้งจะเป็นไง
และน้องคิมจะระเบิดตู้มเป็นโกโก้ครั้นช์หรือจะทำหน้านิ่งว่าไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นได้นะ กร๊ากกกกก

 :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 24-04-2013 01:10:32

โถ ๆ เฮียภพถูกเด็กแกล้ง ถ้าทนไม่ไหวจะเป็นไงหนอ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Noah ที่ 24-04-2013 01:14:26

โอ้ย รู้ว่าไม่ดีกับอาตี๋ แต่คนอ่านไม่อยากให้พี่ภพหยุดเลย  :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ningg.Destiny ที่ 24-04-2013 01:19:34

กรี้ด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
แอบคิดว่าจะมีฉากเอ็นซี กร้ากกกก
แบบน้องครีมยั่วมาก ทำไมถึงคิดจะกดพี่เค้าคะลูก
พี่สามภพก็มีความอดทนผิดๆ จริงๆ ฮืออออ'
อดทนทำมายยย มันทรมานนะเฮียขา
นุ้งครีมอ่ะผิดๆๆๆ

5555555555555555
แต่แอบตกใจ คิดเสื่อมมากด้วย
ว่าพี่ภพของขึ้นจับน้องครีมลากเข้าห้องงี้
โอ้ยย >< ตบตีตัวเองร้อยรอบ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 24-04-2013 01:19:40

เป็นตอนที่อ่านแล้วเขินมากกกกกกก  :katai1:
อ่าน ๆ หยุด ๆ แบบน้องเมาแล้วยั่วอ่ะ !!
ยั่วได้ดูอินโนเซ้นต์เซ็กซ๊่เกินไปแล้วววววววววว

เฮียขา เฮียทนได้ไง ขอมอบรางวัลความอดทนเป็นเยี่ยม
ให้กับพระเอกแห่งปี ของหวานอยู่ตรงหน้าแล้ว
แต่กินไม่ได้ พ่อคุณ!!

แต่เฮียแอบซาดิสต์นะรู้สึกดีที่น้องกัด คาดว่า
พรุ่งนี้ตื่นมาคอคงเป็นจ้ำ ๆ ไม่ได้เป็นรอยจูบที่
โชว์ให้เห็นแล้วดูเซ็กซี่แต่เป็นรอยกัดที่เฮียคงภาคภูมิใจลึก ๆ
กร๊ากๆๆๆๆๆๆ

ตอนนี้น้องยังมีสติ ? ยังรับรู้ว่าทำอะไรลงไป
แล้วยังรู้สึกดีอีกต่างหาก !! ร้องเพลงอารมณ์ดี
ชอบเนื้อแปลเพลงมากเลย ไว้แปะ link เพลงให้ฟังหน่อยนะคะ
(คือไม่รู้ว่ามันเป็นเพลงวงอะไร 55+ ไม่ใช่สาวกเกา แต่เป็นสาวกน้องคิม)

ใจลึก ๆ นี่อ่านแล้วก็ไม่รู้ว่าจริง ๆ แล้วน้องอยากให้
เฮียตบะแตกเล่น หรือจริง ๆ แล้วก็เต็มใจจะให้เธอตอบสนอง
ก้ำกึ่งอยู่เหมือนกัน เหมือนจะดีใจที่เฮียรักษาสัญญา
แล้วก็เหมือนจะเสียใจที่เฮียไล่เข้าบ้าน  :mew2:

พอพรุ่งนี้สร่างเมาจะมองหน้ากันติดไหม ณ จุดนี้
ยิ่งล้วงเข้าไปสู้ตายกับ... ของเฮียแล้วด้วย  :ruready
แต่น้องอาจทำไม่รู้เนียน ๆ ไปก็เมาอ่ะ  :katai2-1:

อ่านแล้วฟินไปกว่าครึ่งของตอนที่แล้ว
ไม่ไหวจะเคลียร์ไปนอนก่อนค่ะ >_< แฮปปี้ก่อนนอนมาก
ม๊วฟฟฟฟฟฟฟ  :heaven

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: Raccoooon ที่ 24-04-2013 01:31:57

ขอบคุณที่เรื่องนี้ไม่ดราม่า
(หรือดราม่ายังไม่มา? 5555)
เจอนิยายที่ตามอ่านดราม่าพร้อมกันพรวดแล้วใจห่อเหี่ยว
แต่น้องคิมช่วยเราไว้ เย้
กลับมาสดใสเหมือนเดิม อิอิอิอิ

สรุปคิมตั้งใจยั่วใช่มั้ยยยยย
น้องต้องการอะไรรรรร
ติดตามนะคะะะะ  :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: raizvita ที่ 24-04-2013 01:52:22

พระเจ้าาาาา กรี๊ดดดดดด อ่านตอนนี้แล้วอิชั้นอยากตายยยยยยยยยยยยย

อ๊ากกกกก เด็กมันยั่ววววววววววววววววว  แฮ่กๆๆๆๆๆๆๆๆ

แอบลุ้น แบบที่ฝ่ายธรรมะกับอธรรรม ยกพวกตีกันเลยทีเดียว

ให้ตายยย ให้ตายยยยยยยยยย ใจนึงอยากให้เฮียรักษาสัญญาไว้ได้ แต่อีกใจ กดเลยยยยยย กดเลยยยยยย

เด็กมันยั่ววววววว (ตูแย่มาก)  แต่ยังไงมันก็ผ่านพ้นมาแล้ว แฮ่กกก

กราฟหัวใจผู้อ่านนี่ขึ้นสุดลงสุด ลุ้นสุดๆ  แฮะ แบบว่าเค้าจะรอนะะ (รออะไร ก็รู้ๆกันอยู่ ฮริ(?))

มาต่อเร็วๆนะค๊าาาาาา  น้ำตาลไม่ใกล้มดหรอกค่า นี่มันจงใจสาดใส่มด ยิ่งกว่าสาดเกลืออีกนะ ฮาาาา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 24-04-2013 07:28:55

 :hao6: :hao6: :hao6:
สามภพยังไม่ผิดสัญญา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: raviiib❁ ที่ 24-04-2013 07:47:47

ตอนนี้มันอร้างงงงมากกกกก ฟินสุดๆฮาาาา :impress2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 24-04-2013 08:04:09

เฮียใจแข็งมาก เปนไอ้ลูกไก่นี่เสร็จไก่ไปแล้ว 5555555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: pilar ที่ 24-04-2013 08:10:19

แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

ฉากหวิวมาเร็วกว่าที่คาด

อนาคตเสร็จแน่น้องครีมเอ๊ยยยย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: yisren. ที่ 24-04-2013 08:29:01

ตายละ น้องครีมช่างไม่ห่วงสวัสดิภาพตูด~

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 24-04-2013 09:03:32

 :m25: หนูคิมมมม ทำร้ายพี่ภพมากๆอ้ะ แอบลองใจพี่ภพล่ะซี้55555 :ling1:

พี่ภพเป็นสุภาพบุรุษดีมากค่ะ น้องคิมเลยใจลอยไปหาพี่ภพละ555  :laugh:

รักคนแต่งม้ากมากกก มาต่อไวๆน้าาา :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: j_world ที่ 24-04-2013 09:33:08

อ๊ายยย น้องครีมมมมม   เปลี่ยนเป็นยั่วในห้องเหอะ  :z1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 24-04-2013 09:45:50

อั๊ยย่ะ!!! ที่แท้หนูก็แค่อยากลองใจเฮียภพนี่เอง
เฮียรักษาสัญญาขนาดนี้แล้ว ก็ยอมเฮียเป็นรางวัลซะเลยจิ อิอิ :z1: //นางหื่นขึ้นสมอง
หวั่นไหวๆๆๆๆๆๆๆๆไปกับเฮียภพจนหยุดไม่ได้เเล้วซินะ ตอนหน้าเลยค่ะเรนนี่

เฮียภพก็อดใจเพื่อน้อง แต่ถ้าน้องเล่นงี้บ่อยๆ เฮียต้องเเย่แน่ๆ
มันต้องมีอะไรที่ทำให้น้องยอมสิ........ 1 ปีมันนานไปจริงๆสินะ  o18

รอตอนต่อไป ลุ้นอยู่ทุกวัน อิอิ
สู้ค่าาาาเฮียยยยยยยย เรนนี่ด้วยยยยย  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: BitterSweet~ ที่ 24-04-2013 10:06:02

ขอยกนิ้วให้กับความอดทนของพี่ภพ!! ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 24-04-2013 10:11:49

เฮ๊ย!!!!!!!!!!อะไรอ่ะอิเฮียคนแอบดูอารมณ์เสียนะเว๊ยเฮ๊ย5555

อิตี๋เอ๊ยยคราวหน้ามาลองใจอิเฮียแบบนี้คิดว่าคงไม่น่ารอดนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 24-04-2013 10:13:49

พี่ภพสุภาพบุรุษสุดๆ ควรมอบรางวัล"สุภาพบุรุษแห่งปี"ให้เลย คิมก็นะกล้าจริงๆเลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 24-04-2013 10:15:06

ตี๋น้อยพยายามรุกเฮียเหรอ ไม่ดูกายภาพเลย หุหุ
สงสารเฮียภพ น้องคิมทำกันได้

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 24-04-2013 10:15:17

เห็นว่าอืดๆ เอาน้ำมันมาหล่อลื่นหน่อยก็ดีแบบนี้แหละ 5555... ตื่นเต้นดี ชอบๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 24-04-2013 10:33:07

อั๊ยย๊ะ รอตอนหน้าค่า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: BuI ที่ 24-04-2013 11:13:11

เฮียเพี้ยนความอดทนสูง น่านับถือจริงๆ o13 :katai2-1:

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 24-04-2013 11:33:40

อร๊ายยยยยยยยยยยยยย *กรีดร้องดังๆ*

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: FFS_Yaoi ที่ 24-04-2013 11:41:13

 :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 24-04-2013 11:50:46

พี่ภพได้ใจน้องครีมไปอักโขเลยนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 24-04-2013 12:15:31

น้องครีมเปลืองตัวขนาดนี้ แต่ก็ถือว่าคุ้มนะฮะ เพราะทำให้รู้ว่าพี่ภพเป็นคนดีม๊ากมาก ไม่ฉวยโอกาสผิดสัญญา o13
คิมรีบฉีกสัญญานั่นทิ้งไปเหอะ ไม่ใช่อะไร คิมดูท่าจะทนไม่ไหวมากกว่าพี่ภพซะอีก ถ้าเอาเหล้ากรอกปากอีกครั้ง เสร็จโจรเลยทีนี้ :z1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: Gutjang ที่ 24-04-2013 12:23:19

ความอดทนสูงจริงๆ ขนาดยั่วแล้วนะ :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 24-04-2013 13:49:27

แกล้งแบบนี้ระวังเข้าตัวนะน้องคิม อิอิ

แอบสงสารพี่ภพเบาเบา เครียดแทน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 24-04-2013 14:37:17

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
พี่ภพสุดยอดดดดดดดดดดดด
ทนได้ยังไง พี่ทนได้ง๊ายยยยยยยยยย
น้องครีมแกล้งพี่เค้าาาาอะ  :katai5:
โอ้ยยยยยยยย สักวันๆๆๆ เมื่อถึงวันนั้น ต้องเจอพี่ภพจัดหนักของจริงแน่  ให้สมกับความยั่วของน้องครีม
แอร๊ยยยย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ju ที่ 24-04-2013 14:50:24

เฮียเพี้ยนทำเราอารมณ์ค้าง  :ling1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 24-04-2013 15:55:04

อ๊ายยยยย อีโรติค กรี๊ดดดดดดดดดด คู่นี้มาถึงจุดนี้แล้วววววว  :hao7:
พี่ภพเป็นคนดีเกินคาด นี่กะว่าโดนในรถแน่ๆ 555 สุดยอดพระเอกกกก !!!  :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: Vavaviz ที่ 24-04-2013 16:33:05

คิมแสบเกิ้นนนนน

ชอบโซนของแถมจัง  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 24-04-2013 19:20:34

พี่ภพน่ารักอ้ะ ยังมีผู้ชายแบบนี้อยู่อีกมั้ย ทำตามสัญญาแล้วทำให้น้องมั่นใจได้ขนากนี้ ยอดคนจริงๆ
คิมรีบๆรับรักพี่ภพเลย หายากนะ หลุดไปแล้วไม่ได้เจออีกเลยนะ พี่ภพน่ารัก แต่คิมน่ารักกว่า (ลำเอียงตลอดดด)

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: ReiiHarem ที่ 24-04-2013 19:58:54

เฮียเพี้ยน ความอดทนสุดยอดดดดดดดดดดดดด
 o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 24-04-2013 20:29:39

 :katai2-1: :katai2-1:

เฮียเกือบแล้วววว 5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 24-04-2013 20:34:51

ยั่วโมโหก็เก่ง ยั่วให้ปล้ำก็เก่ง ต่อไปอะไรดีฮึ?


 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: Takarajung_TK ที่ 24-04-2013 20:44:20

ตอนนี้เฮียได้ใจไปเต็มๆ  เลย
รักษาสัญญาได้ดีมาก :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: pimBNY ที่ 24-04-2013 20:51:26

 
 :ruready :ruready :ruready

  ตี๋    เดี๋ยวเจอชุดใหญ่!!!!!
 


 o18 o18 o18

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 24-04-2013 20:55:10

เฮียภพเป็นสุภาพบุรุษมาก  :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: Mengjie_JJ ที่ 24-04-2013 22:10:28

พี่ภพเทพว่ะ

อดทนไปได้ไง คิมน่าฟัดสุดดดดดดด

 :katai1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 24-04-2013 22:34:09

พี่ภพแมร่งแมนเกิ๊นนนน 55555

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 25-04-2013 10:35:59

เฮียความอดทนสูงจริงๆๆ :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: beery25 ที่ 25-04-2013 11:44:50

น้องครีมว่าไงกับผู้ชายแบบภพ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: mizzmizz ที่ 25-04-2013 12:50:15

 :mew3:

แอร๊ยยย น่ารักโฮกกกก
ปล. สงสารเฮียอ่ะ ><

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 25-04-2013 13:03:24

โถ น่าสงสารเฮียเพี้ยนจับจิต น้องครีมช่างกล้าเสี่ยง 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: watcharet ที่ 25-04-2013 13:09:43

น่ารักอ่ะ เกือบเสียตัวแล้วไหมนั่น 555555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: ❥ʞαxiќɒ。 ที่ 25-04-2013 16:49:07

น้องครีมมมมมมม!!! ทำไมทำตัวแบบนี้!!! จะยั่วไปไหน -..-
ถ้าฉันเป็นพี่ภพฉันจะไม่ทน! :katai1: 555555

ทั้งฮาทั้งสงสารเฮีย..
ตอนวิ่งกลับไปที่รถนี่แบบ.. หมดสภาพสุดๆ!! 5555555555555555555

แล้วถ้าน้องสร่างเมาแล้วจะเป็นยังไงนี่ ??
แถมยังจำได้ทุกอย่างอีก!!!
อายแทนมากอ่ะ! -///- 5555555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: SiLent_GRean ที่ 25-04-2013 18:08:03

เฮียภพแมนมาก  o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: toshika ที่ 25-04-2013 21:00:51

 o18 o18 น้องครีม ถ้าเจอสามภพแกล้งคืนบ้างจะเป็นยังไงนะ ฮ่าๆๆๆๆๆ


คราวหลังขอเฮียเพี้ยนแกล้งน้องบ้างได้ไหมคะ  :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 25-04-2013 21:52:33

ตอนนี้ไม่มีอะไรจะบรรยายมากไปซะกว่า เฮียภพ เฮียสุดยอกมั่ก มากค่า   o13 o13
ความอดทนของคนเรามีแค่ไหนเชียว แต่บอกได้เลยว่าของเฮียคงมีมากกว่าชาวบ้านเค้ามากๆเลยล่ะ  :katai2-1:
ที่จริงก็คิดอยู่แล้วว่าเฮียต้องรักษาสัญญาได้แน่ ยังไงไม่มีทางปล้ำหนูคิมแน่  ๆ ล่ะ  แต่เฮียรักษาสัญญาถึงขั้นไม่เป็นฝ่ายเริ่มจูบก่อนได้ด้วยเนี่ย  สุดยอดมากกกก 
ตอนที่เฮียเส้นความอดทนขาดผึง เราอ่านแล้วนึกภาพเฮียกลายเป็นหมาป่าหิวที่กำลังขยุ้มลูกแกะตัวน้อย ๆ ขึ้นมาเลยอ่ะ ฮะ ๆ
แต่หลังจากนั้นทุกการกระทำของเฮียจนกระทั่งส่งตี๋น้อยเข้ากรง (?) ได้สำเร็จ แล้วตัวเองรีบถอยห่างออกมายืนภายนอกเหมือนได้อยู่ในระยะปลอดภัยแล้วนี่ ช่างฮากระจายจริง ๆ  :laugh:
แล้วผลของการทำดีย่อมได้ดี ผลของความอดทนของเฮียก็ได้ใจตี๋เกรียนไปเต็ม ๆ  ตี๋คิมกล้าเสี่ยงขนาดนี้เพื่อทดสอบเฮียเพราะมั่นใจในตัวเฮียมากสิน้า ทำเอาอารมณ์ดีฮัมเพลงยิ้มแก้มปริเชียว คิๆ   :hao3:
สงสารเฮียที่ไม่รู้ถึงความแสบของตี๋น้อย แถมกลับไปคงต้องรีบไปจัดการอะไร ๆ ของตัวเองให้เรียบร้อยคนเดียวอีก อิ ๆ  :hao6:
สุดท้ายคิมเอ้ย ถ้าคิดว่าฝันไปล่ะก็ แนะนำให้พรุ่งนี้ไปขอเฮียดูต้นคอซะนะจ้ะ จะได้มั่นใจว่าที่เกิดขึ้นน่ะ เรื่องจริงแท้แน่นอนจ้า  :m3: :m3:

กอด ๆ  คนแต่งจ้า  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: Oilsaoo ที่ 25-04-2013 22:32:07

เฮียสุดยอดไปเลยย
ความอดทนสูงมากก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 25-04-2013 22:40:40

ขอบคุณ ^ ^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 26-04-2013 19:19:41

ทำไปแบบกึ่งๆรู้ตัวกึ่งๆเมา
อยากรู้ว่าพอสร่างเมาหนูคิมจะรู้สึกอย่างไร
แต่นับถือสามภพจริงๆค่ะ  o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: kokilolylove ที่ 27-04-2013 12:23:35

วู้ๆๆๆ ไม่ได้อ่านมา4ตอน พอมาอ่านแล้วอยากกรี๊ดดดดด คู่นี้เขาพัฒนาไปใกลเลย คนอ่านเลือดกำเดาแทบไหล O,,o คิมหันต์จะรุกเฮียซะด้วย 555
ปล.คิดถึงคุณเรนนี่จัง จุ๊บุจุ๊บุ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 34 น้ำตาลใกล้มด (หน้า 72) 23/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: cutybuay ที่ 28-04-2013 22:58:16

หนูครีมมมมมมมม ทำไมแกล้งอิเฮียแบบนี้ล่ะลูก  :ling1:
ตอนนี้อิป้ายกนิ้วให้พี่ภพเลย ความอดทนเป็นเลิศค่ะ แต่ถ้ามีครั้งหน้าอิป้ายุให้จับน้องมันกดเลยนะคะ อิป้าจะไม่ทน  :katai1:

รอตอนหน้า มาเร็ว ๆ นะจ้ะ  :mew1:

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 29-04-2013 01:59:48

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 35 – สู้หน้า

         คิมหันต์เอื้อมมือมากดปิดเสียงนาฬิกาปลุก ขยี้ตางัวเงียอยู่ครู่หนึ่งแล้วลุกขึ้นนั่งบิดขี้เกียจ อากาศตอนเช้ากำลังสบาย เมื่อคืนเขาหลับเพลินทีเดียว แล้วยังรู้สึกเหมือนว่าฝันดีเสียด้วย แต่แย่หน่อยที่จำเหตุการณ์ในความฝันไม่ได้สักนิด

         เมื่อคืนโชคดีที่เขาไม่ได้ดื่มไปมากมาย แค่มึน ๆ นิดหน่อย ตื่นมาจึงไม่มีอาการปวดหัวหรือเมาค้างมารบกวนให้หงุดหงิด เขาแหกปากร้องเพลงเริงรื่นในหมู่เพื่อนฝูง แล้วยังกินอิ่มจนพุงกาง อาหารฝีมือเอมจิตก็สุดยอดอย่างทุกที จนงานเลิกโน่นจึงได้ขี่มอเตอร์ไซค์กลับบ้—!?


         เด็กหนุ่มขมวดคิ้ว เมื่อความทรงจำที่ควรเป็นขั้นเป็นตอนอย่างที่ผ่านมาเกิดอาการสะดุด


         เมื่อคืนเขาขี่มอเตอร์ไซค์กลับบ้านหรือ? ไม่ใช่สักหน่อย


         “แล้วกลับมาไงวะ”


         คิมหันต์พึมพำเสียงเบาหวิว ริมฝีปากสั่นระริกเมื่อสมองกำลังพยายามฉายซ้ำภาพเหตุการณ์บางอย่างขึ้นมา


         เมื่อคืนนี้เขาเดินออกมาจากร้านเค้กทานตะวัน และเจอสามภพ...ใช่แล้ว...เจอสามภพรออยู่ข้างหน้า เจอปุ๊บเขาก็จัดการกระโดดกอดหมับแล้วตามอีกฝ่ายขึ้นรถมาอย่างว่าง่าย เสียงเพลงจากนักร้องเกาหลีวงโปรดยังลอยอยู่ในหัว เขาฟังเพลงพวกนั้นมาตลอดทางพร้อมกับฮัมตามไปด้วย เพลินสุด ๆ  จนกระทั่งรถของสามภพมาจอดสนิทอยู่หน้าบ้านเขา...จากนั้นก็...


         ...ก็.....


         “ฉิบหายแล้....”


         คิมหันต์หน้าซีดเผือด จะสบถให้จบประโยคยังทำไม่ได้ หัวใจร่วงไปกลิ้งหล่นอยู่ใต้เตียง พร้อมกับที่รู้สึกราวกับอุณหภูมิเลือดในร่างกายเข้าใกล้จุดเยือกแข็ง แต่ใบหน้ากลับร้อนฉ่าจนใกล้ระเบิดออกมาเต็มที ขณะที่เหตุการณ์น่าอับอายก็ค่อย ๆ ย้อนกับมาทีละฉาก ซึ่งยิ่งคิดก็มีแต่จะยิ่งทำให้ขายหน้ากับพฤติกรรมตัวเองแทบแทรกแผ่นดินหนี

         “..ก..ก็ว่าไม่เมา” เด็กหนุ่มยกมือขึ้นปิดหน้า มืออีกข้างกำอกเสื้อแน่น ขดตัวแทบเป็นก้อนกลมอยู่บนเตียง “แล้วแม่งทำอะไรลงไปวะเนี่ย”

         ประเด็นสำคัญคือเขาเป็นคนเริ่มเองทั้งหมดด้วย อีกฝ่ายก็ใช่ว่าจะไม่ห้าม แล้วไอ้การที่เขาไปเซ้าซี้อะไรประหลาดทั้งหลายแหล่กับสามภพนั่นอีก ชาตินี้จะกล้ามองหน้าไหมยังไม่อยากคิดเลยจริง ๆ

         เขาขยี้ผมตัวเองจนยุ่ง รู้สึกเหมือนยังมีอะไรค้างคาที่นึกไม่ออก นอกจากเรื่องไปปล้ำจูบชายหนุ่มแล้วยังกระแซะให้กอดให้รัก ราวกับว่ามีเรื่องมากกว่านั้นที่ยังถูกกลบ ๆ อยู่ในความทรงจำกระท่อนกระแท่น ตอนเขาพยายามถอดเสื้อสามภพ...กับเข็มขัด แล้วก็....


         “เฮ้ยยยย..!”


         คิมหันต์ถึงกับร้องเสียงหลง ขนลุกเกรียวทั่วร่าง รู้สึกเหมือนกำลังจะตัวระเบิดออกมาให้ได้ในอีกไม่กี่วินาทีข้างหน้านี้


         เขาจับ...ไอ้นั่น...จับไปแล้ว จับเต็มไม้เต็มมือเลยด้วย! สามภพน้อยร้อน ๆ ที่เขาล้วงเข้าไปหาเองกับมือ ก่อนจะโดนโยนออกนอกรถแล้วผลักเข้าบ้าน


         “ไอ้เชี่ยย!”


         เด็กหนุ่มลนลานจนไม่อาจอยู่เฉยได้ รีบเอามือเช็ดถูกับกางเกงสุดชีวิตแม้ว่าตอนนี้ก็ไม่ได้มีอะไรติดอยู่ คลานเปะปะลงจากเตียงแล้วสะดุดผ้าห่มหัวทิ่ม หน้าร้อนวูบวาบจนทำตัวไม่ถูก ลงมาทรุดอยู่บนพื้นเงอะงะอยู่ครู่เดียวก็ได้ยินเสียงเตือนข้อความแชตจากโทรศัพท์ดังขึ้น

         ตะดึ๊ง!

         คิมหันต์สะดุ้งสุดตัว แทบสติหลุดกับแค่เสียงร้องเบา ๆ จากเครื่องมือสื่อสาร เด็กหนุ่มเอื้อมมือสั่นเทาไปหยิบมันขึ้นมาด้วยอาการหวาดระแวง กดดูข้อความแล้วก็เกิดมือไม้อ่อนเกือบปล่อยโทรศัพท์ร่วง ตัวหนังสือเหล่านั้นถูกส่งมาจากคู่กรณีในเหตุการณ์เมื่อคืนนั่นเอง


         ‘หายเมายัง’


         เป็นคำถามสั้น ๆ ที่มีผลเพิ่มอัตราการเต้นของหัวใจและปริมาณเลือดซึ่งถูกสูบฉีดไปทั่วร่างอย่างไม่น่าเชื่อ


         ตะดึ๊ง!


         ‘มอไซค์ยังอยู่ร้านเค้ก? เดี๋ยวเช้านี้จะรับไปส่งโรงเรียน’


         คิมหันต์รีบเหวี่ยงมือถือกระเด็นลงบนฟูก ทำราวกับมันเป็นของร้อนจนไม่อาจถือไว้ได้ กระโจนออกห่างพร้อมกับดวงตาเบิกกว้าง สามภพบอกจะมาที่นี่ตอนเช้า ช่างกล้าโผล่หน้ามาได้อย่างไร ไม่คิดว่าเขาจะรู้สึกอยากซุกอยู่เงียบ ๆ หลังเหตุการณ์สยิวสยองเหล่านั้นบ้างเลยหรือ


         ตะดึ๊ง!


         เด็กหนุ่มแทบร่วงลงไปกองกับพื้นเมื่อได้ยินเสียงนั้นอีกครั้ง เขาหายใจติดขัดไปหมดแล้ว ตัดสินชะเง้อไปกดดูข้อความพร้อมกับพยายามสงบสติอารมณ์ไปด้วย แต่จนตอนนี้ก็ยังไม่สามารถสั่งมือตัวเองให้นิ่งได้เลย


         ‘7:45 เจอกัน’


         คิมหันต์ส่ายหน้าอย่างจิตหลุด สามภพบ้าไปแล้ว ยังจะมาอีกหรือ ใจคอจะไม่เว้นช่วงเลยรึไง เขาหลับหูหลับตาเขี่ยโทรศัพท์กลิ้งไปคว่ำหน้าบนเตียง จากนั้นก็รีบถอยออกมาจากตรงนั้นเป็นการด่วน คว้าผ้าขนหนูวิ่งเข้าห้องน้ำเหมือนกลัวว่าหากอยู่ตรงนั้นต่อไป ต้องโดนรังสีอะไรบางอย่างจากมือถือจนหัวใจระเบิดคาอกแน่ ๆ



         กว่าเด็กหนุ่มจะแต่งตัวกินข้าวเสร็จเรียบร้อยก็เกือบถึงเวลาที่สามภพบอกไว้ วัสสานะทำหน้าประหลาดใจนิดหน่อยเมื่อเขาบอกว่าทิ้งมอเตอร์ไซค์ไว้ที่หอพักปิ่นหยกเมื่อคืนนี้ แต่ก็ไม่ได้ติดใจสงสัยเมื่อเขาแก้ต่างว่าคนจากร้านเค้กขับรถมาส่งเพราะเป็นห่วง ปัญหาอีกอย่างหนึ่งของเขาตอนนี้คือประเป๋าสตางค์หายไป คาดว่าคงหล่นอยู่ในรถสามภพเมื่อคืนนี้เป็นแน่

         คิมหันต์กัดริมฝีปากครุ่นคิดอย่างหนัก วัสสานะบอกว่าจะไปส่งเขาที่โรงเรียนเองวันนี้ แต่เขายังไม่ได้บอกเธอเรื่องกระเป๋าสตางค์ติดรถคนอื่นไปเรียบร้อยแล้ว เงินค่าขนมสำหรับทั้งสัปดาห์อยู่ในนั้น รวมทั้งบรรดาบัตรทั้งหมดของเขา แล้วก็...ถุงยางด้วย

         “ครีม ใกล้เสร็จหรือยัง เดี๋ยวเจ้ต้องกลับมาเตรียมของไปทำงานอีก” วัสสานะร้องเรียก “ยังไงกันนะเรา เอามอเตอร์ไซค์ไปทิ้งไว้ซะได้ แล้วตอนเย็นจะกลับเองได้ไหม?”

         “เดี๋ยวตอนเย็นผมติดรถเพื่อนไปเอามอเตอร์ไซค์ที่ร้านเค้กก็ได้”

         หญิงสาวส่ายหน้าอ่อนใจ “ไปได้ใช่ไหม? จะให้เจ้ไปรับก็บอก”

         “ได้น่า” เขาพึมพำ รีบหิ้วกระเป๋าหนังสือขึ้นสะพายไหล่ ตอนนี้สามภพยังไม่มา เขาควรรีบออกจากบ้านก่อนจะมาจะเอ๋กันเข้า แต่วัสสานะทั้งที่เป็นคนเร่งเขาแท้ ๆ กลับนวยนาดอยู่นั่น “เจ้เสร็จยังอ้ะ เดี๋ยวผมไปเรียนสาย”

         “จ้ะ ๆ เจ้าตัวแสบ ถ้านายจะบอกเจ้ตั้งแต่เมื่อคืนว่าเช้านี้ให้ไปส่งน่ะ!”

         คิมหันต์จ๋อยลงนิดหน่อย ขืนบอกไปวัสสานะก็รู้หมดสิว่าเขากลับบ้านดึกขนาดนั้น พอเห็นว่าบรรยากาศเริ่มแย่และไม่เป็นผลดีกับตัวเองก็เดินเข้าไปอ้อนเป็นเด็กน้อย

         “ปะ ๆ เจ้ใหญ่คนสวย เดี๋ยวผมเปิดปิดประตูรั้วให้”

         หญิงสาวส่ายหน้าอ่อนใจ เจอลูกอ้อนของพ่อน้องชายคนเล็กทีไรก็ใจอ่อนทุกที



         คิมหันต์ผลักประตูรั้วบ้านเปิด เหลือบมองนาฬิกาข้อมือก็พบว่ายังไม่ถึงเจ็ดโมงสี่สิบห้านาที เช้านี้ไม่น่ามีปัญหา เขาคงพอเอาตัวรอดไปได้อีกวัน ให้เจอหน้าสามภพวันนี้ใครจะไปทำหน้าถูก อย่างน้อยก็เว้นระยะให้เขาได้หายใจหายคอบ้าง

         เด็กหนุ่มถอนหายใจเฮือก รอให้เจ้ใหญ่ของเขาเอารถออกพ้นเขตบ้าน จากนั้นพอเขาปิดประตูรั้วไปขึ้นรถ ก็ไม่มีอะไรน่า....ห่วง....แล้ว....

         แล้วไอ้วีออสสีบรอนซ์ทองนั่นมาโผล่ได้ไงวะ!?

         เขาเกือบแหกปากออกมาแต่ยังพอรู้จักระงับอารมณ์ตัวเองได้บ้าง ซึ่งก็ได้แค่ระงับอาการภายนอก แต่ในใจปั่นป่วนไปหมดแล้ว

         เจ้าของรถปริศนาที่จอดหลบอยู่หลังกำแพงรั้วบ้านเดินตรงเข้ามาหาวัสสานะ ทำท่าเหมือนจะกล่าวทักทายและคุยอะไรบางอย่างกับเจ้าบ้านสาวซึ่งเขาไม่ได้ยินจากตรงนี้ แต่ครั้นจะให้แจ้นเข้าไปฟังใกล้ ๆ ใจก็คอยจะเต้นโครมคราม ตั้งใจหลบหน้าแท้ ๆ แล้วให้เอาความกล้าที่ไหนวิ่งเข้าใส่ ได้แต่ยืนทำหน้าร้อนฉ่าอยู่ข้างประตู ก่อนที่วัสสานะจะเป็นฝ่ายขับรถกลับเข้าบ้านโดยเขาได้แต่ยืนงง

         พาหนะสีขาวของพี่สาวเคลื่อนตัวผ่านรั้วเข้ามาช้า ๆ แล้วจอดอยู่ตรงหน้าเขา กระจกรถค่อย ๆ เลื่อนลงให้เธอได้โผล่หน้าออกมาร้องเรียก

         “..ครีม”

         คุณพี่สาวที่รักส่งเสียงหวานมาเชียว ซึ่งครั้งนี้นับว่าเป็นสัญญาณไม่ค่อยนักสำหรับเขา

         “เจ้รีบออกรถดิ! ขับกลับมาทำไม” เขาท้วงเมื่อเห็นว่าเธอทำท่าจะเก็บรถเข้าบ้าน รีบอ้างเรื่องเรียนขึ้นมาเรียกร้องความเห็นใจ “เดี๋ยวผมไปเรียนสาย”

         หญิงสาวส่ายหน้าใส่ ท่าทางติดจะระอาใจนิดหน่อย ถามกลับมาตามที่เธอได้ยินจากผู้มาเยือน “นัดกับพี่ภพไว้แล้วทำไมไม่บอกเจ้ หืม?”

         คำพูดว่าเขาเปล่านัดคล้ายจะติดอยู่ที่ปาก สามภพพูดเองเออเองทั้งนั้น  เขาเหลือบมองชายหนุ่มที่ยืนโบกมือให้ด้วยท่วงท่าสบายใจอยู่ข้างนอกแล้วก็เกิดอาการหน้าร้อนวาบขึ้นมาอีก แล้วสภาพแบบนี้จะให้ไปด้วยกันได้อย่างไร(วะ!?)

         “ไปส่งผมหน่อย...นะ...ไปเถอะ” คิมหันต์ครางเสียงอ่อน แต่วัสสานะเอารถกลับไปจอดที่เดิมพร้อมกับดับเครื่องยนต์เรียบร้อยแล้ว

         “เจ้ต้องเตรียมของไปที่ร้าน นี่ยังไม่ได้อาบน้ำเลย”

          “เจ้ผิดสัญญากับผมอ้ะ” เด็กหนุ่มประท้วง แทบจะลงไปกอดแข้งกอดขาพี่สาวที่เพิ่งเดินลงมาจากรถ

         “เอ๊ะเจ้ไปสัญญากับเราตอนไหนนะ” เธอกอดอกมองหน้าเขา จากนั้นก็โคลงศีรษะไปมา “แล้วที่เราไปสัญญากับพี่ภพว่านัดกันเช้านี้แต่มาตะแง้ว ๆ ให้เจ้ไปส่งนี่ไม่เรียกผิดสัญญาหรือ?”

         คิมหันต์ถึงกับพูดไม่ออก ไม่นึกว่าจะโดนสวนมาแบบนี้ หากเป็นเวลาปกติหรือเรื่องคนอื่นเขาคงมีแก่ใจหาข้ออ้างที่ฟังเข้าท่าสักอย่างมางัดข้อกับพี่สาว แต่กับเฮียเพี้ยนร่างใหญ่ที่ยืนรอยู่หน้ารั้วบ้าน แค่ได้ยินชื่อตอนนี้เขาก็วิตกจริตจนใจสั่นระรัวไปหมดแล้ว

         “...ไม่ไปส่งผมจริงดิ..”

         เขาลองพยายามครั้งสุดท้าย ส่งสายตาออดอ้อนสุดชีวิต แต่พี่สาวกลับทำเหมือนจะรู้ทันเสียนี่ เธอเลี่ยงการสบตาเขาอย่างเห็นได้ชัด กระนั้นก็ยังมีรอยยิ้มขบขันอยู่บนใบหน้า (นี่มันไม่ขำเลย!) ก่อนจะก้าวขาฉับ ๆ เข้าบ้านจัดการธุระของตัวเอง

         คิมหันต์อยากนั่งลงคร่ำครวญตรงนี้ให้รู้แล้วรู้รอด วัสสานะช่างทำกับเขาได้ลงคอ เขาระบายลมหายใจพร้อมกับส่งเสียงกึ่งสะอื้นปนสะอึก ตั้งใจจะหันกลับไปมองว่าสามภพอยู่ไหนแล้ว ก็ต้องตกใจจนสะดุ้งสุดตัวเมื่อพบว่าอีกฝ่ายโผล่มาอยู่ใกล้กว่าที่คิด เผลอแผล็บเดียวมายืนซ้อนอยู่ข้างหลังตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้

         “หายเมายังเรา” เป็นคำแรกที่สามภพเอ่ยทักพร้อมร้อยยิ้มที่มุมปาก

         “....ฮ...เฮีย..เพี้—”

         ได้แค่นั้นแล้วก็เงียบไป เขาพูดไม่จบคำอีกแล้ว

         “ฮื้อออ!” และครั้งนี้ถึงกับลงไปนั่งยองเอาหน้าซุกเข่า เกินกำลังจะทนมองสามภพตรง ๆ ได้อีก ใบหูเปลี่ยนเป็นสีแดงแจ๋พร้อมกับร้องโอดครวญออกมาอย่างน่าสงสาร “...ทำไมวะ!”

         ก่อนจะโดนลากขึ้นรถทั้งที่ยังไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมองชายหนุ่มสักแอะนั่นเอง



         บนรถคันเดิม ตำแหน่งเดิม เพลงก็จากซีดีแผ่นเดิม (สามภพช่างขยันมาเปิดเพลงเกาหลีให้เขาฟังเหลือเกินช่วงนี้) คิมหันต์นั่งขดเป็นก้อนอะไรสักอย่างที่มีกระจุกทอง ๆ โผล่ออกมาด้านบน และยังทุบสถิติทำหูแดงนานที่สุดตั้งแต่สามภพเคยเห็นมาเลยทีเดียว

         ชายหนุ่มเหลือบมองก้อนจุมปุ๊กบนเบาะนั่งข้างคนขับ แล้วก็ต้องส่ายหน้าน้อย ๆ ออกมาอย่างนึกขัน คิมหันต์สงบปากสงบคำอย่างไม่น่าเชื่อ แล้วก็เขินได้น่าเอ็นดูปนน่าแกล้งได้อย่างไม่น่าเชื่อเช่นกัน

         “คิม”

         ...เงียบ..

         “นี่ไอ้ตี๋”

         ...ยังคงเงียบสนิท

         สามภพหัวเราะเบา ๆ แอบเอานิ้วไปเขี่ยใบหูแดง ๆ ของเด็กหนุ่มเล่น เจ้าตัวส่งเสียงครางฮือออกมาแล้วรีบขยับหนีไปติดประตูรถโดยไม่ได้เงยหน้าขึ้นมาสักนิด

         “ลืมเอาปากมาหรือ?”

         คิมหันต์ไม่เถียงสักคำ ซึ่งนั่นผิดวิสัยเป็นอย่างยิ่ง แต่เขาก็พอจะเข้าใจอยู่ แม้จะสงสัยว่าเรื่องเมื่อวานทำไอ้ตัวแสบเขินได้ขนาดนี้เชียว เห็นพฤติกรรมแล้วมันน่าจับเอาเหล้ากรอกปากนัก แต่คงต้องรอให้หมดสัญญาก่อน ไม่เช่นนั้นอาจเป็นเขาเองที่งานเข้า

         “ไม่ยักรู้ว่าเป็นเด็กขี้อาย” ชายหนุ่มกระเซ้าอย่างได้ที เห็นว่าอีกฝ่ายไม่ต่อปากต่อคำก็แซวไปเรื่อย “เมื่อวานงี้อ้อนเป็นลูกหมา จูบยังไม่เป็นเลยเด็กน้อย”

         “....”

         “ถ้าจะขี้อ้อนอย่างนี้ก็ยกเลิกสัญญากันเลยดีกว่า เดี๋ยวสอนจูบแบบเจ๋ง ๆ ให้”

         "....."

         "แต่ถ้าอยากได้มากกว่านั้นก็บอก" ชายหนุ่มยิ้มกริ่ม  "เรามีถุงยางด้วยนี่?"

         “ว้ากกกกกก!”

         คิมหันต์ทนอยู่นิ่งไม่ไหวในที่สุด โวยวายออกมาจนได้อย่างเหลืออด “เงียบเดี๋ยวนี้เลยเฮียเพี้ยน!”

         สามภพประหลาดใจกับเสียงตะโกนเพียงอยู่แวบเดียว ก็เปลี่ยนเป็นเหลือบมองด้วยความเอ็นดู ไอ้ตัวแสบยอมเงยหน้าขึ้นมาแล้ว สีบนแก้มก็แบบเดียวกับบนใบหูนั่นเอง ท่าทางคงร้อนมากแหง ๆ

         “ก็เอาปากมาด้วยนี่นา”

         ว่าแล้วก็หัวเราะเบา ๆ เสียงทุ้มต่ำทำเอาคนฟังยิ่งใกล้สติแตก

         “...พ..พี่แม่ง...พี่อะนะ....พี่อะ..!”

         คิมหันต์ตะกุกตะกัก หันไปตั้งท่าจะเอาเรื่องชายหนุ่มเต็มที่ แต่ปากกลับขยับไม่ออกเสียอย่างนั้น จะพูดอะไรต่อหัวยังตื้อไปหมด จังหวะเดียวกับที่รถเลียบจอดลงช้า ๆ ตรงหน้าประตูโรงเรียน และสามภพหันมามองหน้าเขานิ่ง

         ก่อนจะรอยยิ้มละมุนจะวาดขึ้นบนริมฝีปากชายหนุ่ม

         “พี่ทำไมหรือ..?”

         ตุบ..

         อะไรบางอย่างในอกส่งเสียงประท้วง จากเดิมที่เรียบเรียงคำพูดไม่ถูกอยู่แล้ว คราวนี้เด็กหนุ่มแทบลืมภาษาไปเลย ริมฝีปากสั่น ๆ ส่งเสียงได้เพียงพยางค์สั้น ๆ ที่ฟังไม่ออกว่าพูดอะไร และนั่นมีแต่จะทำให้สามภพยิ่งคลี่ยิ้มกว้าง

         คิมหันต์รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะตายให้ได้เลย

         “...ม....ไม่เอา..แล้ว” 

         ในที่สุดก็ออกมาเป็นคำจนได้ แต่ก็ทั้งสั่นและเบาจนต้องเงี่ยหูฟังดี ๆ จึงได้ยิน ผิวหน้าแดงซ่านไปหมดจนสามภพแทบลืมสีผิวขาว ๆ แบบเดิมของคิมหันต์ไปแล้ว ยังไม่ทันได้พูดคุยอะไรต่อเด็กหนุ่มก็หันไปวุ่นวายกับประตูดังกุกกัก ก่อนจะผลักมันเปิดออกอย่างแรงแล้วเตรียมจะถลาออกไป

         แต่ไม่เร็วไปกว่ามือเขาที่ยื่นไปคว้าแขนคิมหันต์ไว้ได้ก่อน

         “!?”

         เด็กหนุ่มชะงักงัน ก่อนจะถูกดึงตัวลอยกลับมานั่งที่เบาะ แม้อยากยียวนกวนอวัยวะเบื้องต่ำอย่างเคยเพียงใดก็ยังไม่กล้าหันไปมองคู่กรณีที่เอี้ยวตัวมาหา ถ้าหันไปเจอหน้าเข้าตอนนี้เขาต้องตายจริงแน่ ๆ

         “...อ..อะไรอีกวะ!?”

         เขาหลับตาปี๋ ร้องถามเสียงสั่น ไม่เหลือฟอร์มให้รักษาแล้ววันนี้ ได้ยินสามภพหัวเราะด้วยโทนเสียงต่ำ ๆ เรียกเลือดลมให้ขึ้นมาไหลเวียนกันบ้าคลั่งบนใบหน้าอีกแล้ว

         “มีตังค์กินขนมหรือ?”

         คิมหันต์ขมวดคิ้ว ครุ่นคิดถึงความหมายในประโยคนั้น แล้วก็นึกขึ้นได้ว่ากระเป๋าสตางค์เขาซึ่งมีเงินที่ได้เป็นรายสัปดาห์จากพี่สาวน่าจะหล่นอยู่บนรถคันนี้ตั้งแต่เมื่อคืน

         “เอ้า..นี่”

         สิ้นเสียงของชายหนุ่ม ของที่เขาลืมทิ้งไว้ก็ลอยข้ามศีรษะจากด้านหลังมาหล่นตุบอยู่บนตัก กางแผ่หงายอยู่ต่อหน้า มัวแต่อับอายจนเกือบลืมมันไปแล้วจริง ๆ

         “เดี๋ยวก็ไม่ได้กินข้าวเที่ยงหรอก” สามภพพูดด้วยน้ำเสียงที่ต่อให้ไม่ต้องหันไปมองก็ยังเดาออกว่าต้องกำลังยิ้มอยู่แน่ มันน่าหงุดหงิดที่เป็นแค่เฮียหมาบ้าแท้ ๆ จะมาแจกยิ้มอะไรเรี่ยราดกัน แล้วยังมีหน้ามาว่าเขาอีก “ตัวยิ่งผอมกะหร่อง”

         “ยุ่ง!” เขาสะบัดแขน เตรียมถลาลงจากรถอีกครั้ง

         “ไม่คิดจะเช็คของก่อนรึไง?”

         เด็กหนุ่มทำหน้ามุ่ย รู้สึกแย่จริงที่ตัวเองประมาทได้ขนาดนี้ ก้มลงเปิดกระเป๋าดูลวก ๆ อย่างเสียมิได้ ไม่อยากอยู่ตรงนี้ต่อสักแม้แต่วินาทีเดียว แต่ให้หนีไปเช็คดูที่อื่น เกิดสามภพเอาอะไรไปเดี๋ยวจะไม่ได้คืนอีก

         เขาเม้มปากแน่น รีบรื้อดูทีละช่องพลางนึกว่าของเดิมมีอะไรอยู่บ้าง เงินครบ บัตรครบ คูปองส่วนลดก็ยังอยู่ มีกระทั่งใบเสร็จจากร้านสะดวกซื้อที่ลืมทิ้ง กระดาษทิชชูเปื่อย ๆ ซึ่งซุกไว้นานแล้วยังอยู่ที่เดิมเลยด้วยซ้ำ ว่าแต่เหมือนมีอะไรสักอย่างหายไป...อะไรกันนะ..?

         “ถุงยางพี่ยึดไว้แล้ว”

         ใช่แล้ว! ถุงยาง!

         และความคิดถึงของสิ่งนั้นก็เรียกความทรงจำเมื่อคืนกลับมาชัดเจนอีกรอบ ซึ่งนั่นไม่ช่วยอะไรเลยนอกจากจะทำให้ยิ่งอารมณ์ปั่นป่วนและขายหน้าหนักขึ้นเท่านั้น

         “อ..เอาไปทำอะไร” เขาถามโดยยังไม่หันกลับไปมองหน้า ถ้าไม่เห็นกันก็ยังพอพูดเป็นภาษามนุษย์ได้บ้าง “ไม่มีเงินซื้อเองหรือไง”

         อะไรบางอย่างวางแหมะลงบนศีรษะของเขา จากนั้นก็ขยุ้มเบา ๆ บนเส้นผม เป็นมือของสามภพนั้นเองที่เอื้อมมาแปะเอาไว้

         “เผื่อว่าเราเกิดจะหยิบขึ้นมาใช้ แล้วนึกได้ว่าไม่มี.."  อีกฝ่ายเอ่ยเสียงนุ่ม ไม่รู้ว่าเป็นอะไรนักหนากันวันนี้ถึงได้ทำตัวใจดี แถมยังยิ้มหน้าบานอยู่เกือบตลอด  "จะได้รู้ตัวว่าห้ามไปยุ่งกับใคร”

         “พูดบ้าอะไรวะ!?”

         “แต่ถ้าอยากใช้ ก็มาหาเฮีย” สามภพหลุดหัวเราะออกมาแผ่วเบา ก่อนจะพูดต่อพร้อมกับยีผมสีทองนุ่มนิ่มของคิมหันต์เล่นอีกครั้ง “เข้าใจไหมครับตี๋น้อย?”

         แล้วยังเอานิ้วมาเขี่ยเล่นแถวใบหูเขาอีก!

         เสียงออดเรียกเข้าแถวดังแว่วขึ้นมาพอดี  คิมหันต์ยกมือขึ้นปิดหน้า พูดอะไรไม่ออกสักคำ หน้าร้อนจนแทบทนไม่ไหว คว้าทั้งกระเป๋าหนังสือและกระเป๋าสตางค์วิ่งออกจากตัวรถไม่คิดชีวิต แต่ยังอุตส่าห์ได้ยินเสียงสามภพร้องตามหลังว่าตอนเย็นจะมารับกลับบ้าน

         กลับไปคนเดียวสิว้อย! นั่นเป็นสิ่งที่เขาเถียงอยู่ในใจ แต่เอาเข้าจริงแค่มองหน้ายังไม่ได้เลยนี่สิจะทำอย่างไรดี

-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

         คิมหันต์เดินส่ายหน้างุ่นง่าน รับไม่ได้อย่างที่สุดกับสภาพตัวเองเมื่อเช้านี้

         เขายกมือกุมหน้าผาก พยายามตั้งสติดี ๆ  จะหวั่นไหวอะไรนักหนา เหลียวมองรอบห้องจะหาเพื่อนคุยเล่นที่ไว้ใจได้ ปิ่นหยกก็ขาดเรียนอีก อาทิตย์ยังไม่มาเหมือนกัน ไม่รู้ว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า

         เด็กหนุ่มสะบัดศีรษะแรง ๆ  เขาเพิ่งปฏิเสธคำชวนไปกินข้าวเที่ยงกับเพื่อนร่วมชั้นด้วยเหตุผลว่าไม่หิว แต่เอาจริง ๆ อาจต้องเรียกว่ากินไม่ลงต่างหาก ถ้ายังเป็นอย่างนี้ต่อไปต้องไม่ดีต่ออนาคตของเขาแน่นอน อะไรช่างดลบันดาลให้เฮียหมาบ้ามาคอยตามเฝ้าเขาเช้าเย็นอย่างนี้ หรือจะเป็นเพราะคำแช่งไร้สาระของปิ่นหยกนั่น ตกลงว่าไอ้เพื่อนเวรเล่นไสยศาสตร์กับเขาหรือเปล่า

         พอนึกถึงปิ่นหยกก็เกิดสงสัยขึ้นมาอีก ปกติออกจะเป็นพวกรักเรียนแท้ ๆ วันนี้กลับขาดไปโดยไม่มีการแจ้งลา จะป่วยหรือเป็นอะไรไหม ที่น่าสงสัยหนักคือหายไปคู่พร้อมกับอาทิตย์ด้วยนี่แหละ

         เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ละเลยตัวเลขแจ้งเตือนข้อความแช็ตจากสามภพไปก่อน ขืนเปิดอ่านตอนนี้คงไม่เหลือสมาธิทำบ้าอะไรได้แล้ว จัดการกดเลือกเบอร์โทรศัพท์ร้านเค้กที่ปิ่นหยกทำงานขึ้นมาแล้วโทรออก จะโทรตามเจ้าตัวโดยตรงก็ไม่ได้เพราะปิ่นหยกไม่มีโทรศัพท์เป็นของตัวเอง เครื่องที่ได้มาจากอันนาก็ไม่ชอบพกอีก

         ถือสายรอเพียงไม่นานก็มีเสียงตอบรับจากอีกฝั่ง เป็นเอมจิต ชายหนุ่มเจ้าของร้านผู้เป็นนายจ้างนั่นเองที่กล่าวทักทายกลับมา

         “พี่เอม นี่ผมเอง คิมนะ"

         "อื้อ..วันนี้มีเรื่องอะไรกับเปล่าอ้ะพี่ ทำไมขาดเรียนกันทั้งไอ้ปิ่นทั้งไอ้อาทิตย์”

         "พี่เอมล้อเล่นอะไรแบบนี้.."

         เขานิ่งฟังอีกฝ่ายส่งเสียงตอบช้า ๆ ผ่านสัญญาณโทรศัพท์ คิดว่าตัวเองฟังผิดไปจึงถามอีกครั้ง ซึ่งก็ได้รับคำยืนยันกลับมาเช่นเดิม เรื่องที่เพิ่งได้รับรู้ทำเขาใจหายวาบ

         “...ทำไมล่ะ...”

         เสียงเด็กหนุ่มอ่อนระโหย แทบหมดหมดแรงไปตรงนั้น ยากเกินกว่าจะเชื่อว่านี่เป็นความจริง “...ก็วันนั้นผมยังคุยกับน้าเพชรอยู่เลย...เมื่อวานเขาก็ยังโทรมาหาไอ้ปิ่น..”

         คิมหันต์เงียบไป ฟังเอมจิตอธิบายเรื่องราวเท่าที่เจ้าตัวรู้ ซึ่งก็ไม่ได้เรียกว่ามากมายนัก และนั่นยิ่งทำให้สถานการณ์ดูแย่กว่าเก่า เขาพยักหน้าน้อย ๆ อย่างเหม่อลอย กลับตาลงทั้งที่หูยังพยายามฟังและจับใจความให้ได้มากที่สุด

         "ครับ" เขาสูดลมหายใจเข้าลึก พยายามถามอะไรที่จำเป็นและพอนึกออกตอนนี้ “..ที่โรง’บาลอะไรหรือพี่เอม?”

         เสียงพูดนั้นเบาหวิว ตอนที่กรอกเสียงลงไปก็ยังขาสั่นจนต้องทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้แล้วแนบหูสนิทกับโทรศัพท์เพื่อรอคำตอบ

         “..อ้อ..ครับ...แล้วมันเป็นอะไรไหม”

         "ครับ.."

         “เดี๋ยวผมก็จะไป.."

         เด็กหนุ่มบอกลาแล้วกดวางสาย ตาเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่าง นึกสงสารเพื่อนรักขึ้นมาจับใจ ทำไมต้องเป็นปิ่นหยกที่สูญเสียครั้งแล้วครั้งเล่าด้วย เจ้านั่นจะอาภัพเกินไปแล้ว

         เขายังจำกิ่งเพชรซึ่งเป็นแม่ของปิ่นหยกได้แม่นยำจากครั้งที่ไปพักบ้านเจ้าตัว เธอเป็นผู้หญิงใจดีและขี้เล่น ทำอาหารเก่ง ให้ความเอ็นดูเขาเหมือนเป็นลูกอีกคน บางครั้งยังได้คุยกันทางโทรศัพท์ยามที่เธอโทรมาหาลูกชายที่ร้านเค้กทานตะวัน รู้สึกราวกับเพิ่งได้คุยกันเมื่อไม่นานนี้เท่านั้นเอง แล้วทำไมจึงเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นได้

         “...อึก.."

         คิมหันต์ยกมือขึ้นขยี้ตา ตรงนั้นร้อนผ่าวขึ้นมาอย่างน่าประหลาด มองทิวทัศน์นอกหน้าต่างไม่ค่อยชัดเหมือนมีม่านมัว ๆ อะไรขวางอยู่อีก จิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเอาเสียเลย


      และเป็นเรื่องน่าแปลกเหลือเกิน เมื่อสายถัดไปที่เขากดโทรออกโดยไม่รู้เนื้อรู้ตัว กลับเป็นเบอร์โทรศัพท์ของสามภพ

- หมดยกที่ 35 -




-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

กลับมาแล้วค่า ^o^

ไม่ดราม่านะคะ ไม่ต้องตกใจ แต่เป็นช่วงดราม่าของเรื่อง "รัก...ติดดิน" ของอีกคู่ค่ะ ฮืออออ TT___TT

ดึกแล้ว อัพดึกตลอดเลย ถ้ามีอะไรผิดพลาดจะค่อย ๆ ทยอยแก้ไขนะคะ
คิดถึงคนอ่านสุด ๆ ตอนหน้าจะพยายามรีบปั่นค่ะ *กอดฟัด*  :กอด1: :L2: :mew1:ระหว่างนี้ทวงได้คุยได้ที่ทวิตเตอร์และ fb นะคะ ^^

ขอบคุณที่แวะเวียนมาค่ะ ของแถมวันนี้งดก่อนนะคะ ยังไม่ค่อยได้วาด พบกันตอนหน้าน้าาา ^o^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: Saantos ที่ 29-04-2013 02:16:06

^
^
^
จิ้มคร่าาาาา

ทันไหม

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: Giniz ที่ 29-04-2013 02:19:56

จิ้มตูดคนเขียนก่อน :))

กำลังจะนอนละแต่เปิดเข้ามาดูอีกรอบ ดีใจจังที่มาอัพ

ตอนนี้น้องครีมเขินน่ารักอ่ะ ทีตอนทำอ่ะไม่คิดเนอะ
แต่ช่วงสุดท้ายแอบดราม่านะ คิดถึงปิ่นหยกเลย
จำได้ว่าตอนอ่านเรื่องนั้นน้ำตาไหลพรากๆเลย

ปล.อยากอ่านตอนพี่ภพใช้ถุงยางกับน้องแล้วอ่ะ  :oo1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 29-04-2013 02:26:38

ถ้าคิมจะเนียนว่าเมาแล้วจำไม่ได้ ฝันดีสุด ๆ ก็ไม่แปลกนะ
กลับระลึกเสียได้ว่าทำเปรี้ยวอะไรไว้กับเฮียบ้างงงง
ให้ได้อาบกันไป คาดว่าเก็บความลับไม่อยู่นะ  :hao3:
มีอะไรออกทางสีหน้าหมดเลยยยยยย หน้าแดงไปก่อนโลดดดดด

เจ๊ใหญ่เปิดทางให้เฮียอยู่เหมือนกันนะคะ
เปิดทางแบบไม่รู้ตัว  :ruready ส่งจิ้งจอกเข้ามือหมาป่าโดยพลัน~~~~~~
เฮียดูแลเทคแคร์ดีอ่ะ ไปรับไปส่ง ยอดเยี่ยม !!~  o13
ทำหน้าที่ดีไม่ขาดตกบกพร่องเลยนะคะ สำหรับช่วงหวาน?จีบกันอยู่??

แอบลืม ๆ เนื้อเรื่องฝั่งปิ่นหยกไปซะแล้ว แต่พอมาถึงตอนนี้กลับจำได้
มันดราม่าาาาาาาาาาา... แล้วมันก็จะผ่านพ้นไปนะนุ้งปิ่น
ได้สามีมาแทนคุณแม่  :กอด1:

ปล. รู้สึกว่าตอนนี้สั้นมากกกก หรือรู้สึกไปเอง  :katai1:
ตอนที่แล้วอ่านไปเขินไปทำใจอยู่นานกว่าจะอ่านต่อ
อ่านหลายรอบมากอ่ะขอบอกกกกกกกก  :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 29-04-2013 02:52:21

เป็นเราจะหลบไปทำใจสามวัน อาย...
พี่ภพจะได้เป็นบุคคลสำคัญของน้องก็งานนี้หละ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: ❥ʞαxiќɒ。 ที่ 29-04-2013 02:57:59

อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกเฮียภพดูแก่ๆ(?)กว่าปกติ 55555555
ตอนถามว่า “มีตังค์กินขนมหรือ?” นึกว่าพี่ภพจะให้ตังค์น้องครีมซะอีก xD 55555
ทำตัวเหมือนเสี่ยแก่ๆป้อเด็กไปได้~ //โดนพี่ภพถีบ//
แถมเรียกแทนตัวเองว่าเฮียด้วยนะ! 55555 นี่มันเสี่ยชัดๆเลยลุง! เอ้ะ หรือเฮียจะเป็นป๋าดี ? 55555

ตี๋น้อยก็เขินได้น่ารัก น่าแกล้ง โฮกกกกกกกกกกกกกกก!!  :hao7:
ทำไม..ทำไมมมม! น่ารักเกินไปแล้วววววววววววว!!!
ตะกุยจอ กัดหมอนแทบขาดแล้วเนี่ยยย ! >//<
งื้อออออออออออออออออออ~~ น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!

เฮียอารมณ์ดีเลยน้าา~!
มีการวางแผนจะหลอกมอมเหล้าน้องในอนาคตด้วย!!
เอาเลยเฮีย เราสนับสนุนเต็มที่! -..-
แต่คาดว่าน้องครีมคงไม่ยอมให้พี่ภพมอมได้ง่ายๆ อาจจะไม่กล้าเมาต่อหน้าพี่ภพไปเลยก็เป็นได้... 55555555

น้องครีมโทรหาพี่ภพใช่มั้ย ??
ทำไมตอนท้ายๆมันดราม่าแบบนี้ล่ะ...
ฮือออออ สงสารปิ่นหยก T____T หนูปิ่นสู้ๆ!!
รีบผ่านพ้นช่วงร้ายๆไปเร็วๆนะ.. (แปลว่ารีบอัพนะ #โดนคนเขียนถีบ 5555)

ปล. ตอนนี้เป็นตอนที่อ่านแล้วเหนื่อยมาก... เขินจนเหนื่อย 55555555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: railay ที่ 29-04-2013 04:24:40

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ju ที่ 29-04-2013 05:10:43

ครีมนี่เผลอปุ๊บ นึกถึงเฮียภพปั๊บเลยนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: insomniac ที่ 29-04-2013 05:33:06

หนูครีมน่ารัก อยากให้พี่ภพพาไปมอมเหล้าจัง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: mamajie ที่ 29-04-2013 06:14:39

 :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 29-04-2013 06:28:52

อายละซี้  :-[ :-[ :-[ แต่น่ารักอ่ะ  :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: Takarajung_TK ที่ 29-04-2013 06:55:52

เจ้าตัวแสบเวลาอายน่ารักมาก :mew3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 29-04-2013 07:03:37

ไม่คิดว่าอย่างครีมจะเขินได้ขนาดนี้เลยนะเนี่ย :z1:
พี่ภพเริ่มปราบเกรียนได้แล้ว แต่จะว่าไป ครีมทำตัวเองล้วนๆอะ :laugh:
ตอนท้ายเศร้าจัง สงสารปิ่นหยกอีกแล้ว  :mew6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: yisren. ที่ 29-04-2013 08:17:14

น้องครีมเขินไปไหนยะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 29-04-2013 08:38:22

ใครจะไม่เขินมั่ง เนอะคิม!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 29-04-2013 08:44:08

ตอนแรกก็น่ารักกันอยู่ดีๆ ตอนหลังดรามาจัดหนัก :sad4:

อ่านแล้วคิดถึงเรื่องรักติดดินขึ้นมาทีเดียว คิดทีไรก็สงสารปิ่นหยกทุกที  :o12:

มาต่อเร็วๆนะคะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: Oilsaoo ที่ 29-04-2013 08:54:44

คิมเขินน
น่ารักกมากก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: wi_OoO_wi ที่ 29-04-2013 09:05:13

ฮาซะขนาดนี้ คงไม่มีดราม่าหร๊อกกกกกกกกกก

คิมมี่ นายเขินขนาดนี้ ไม่โดนลงรถไปเลยล่ะ

เฮียภพก้เเกล้งเอ๊าาา แกล้งเอา ไม่ได้มีความสงสารเพื่อนมนุษย์ตาตีบเล้ยย :katai3: :katai3: :katai3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 29-04-2013 09:45:57

คนที่เรานึกถึงในเวลาที่ต้องการที่สุดคือคนที่สำคัญนะน้องคิม อิอิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 29-04-2013 09:58:58

ไอ้น้องครีมทำมาเป็นอายนะทีตอนเมาละทำซ่าจะไปปล้ำเค้าเอง5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 29-04-2013 09:59:50

ถ้าอยากใช้ก็ไปหาเฮียนะจ๊ะ
หรือจะยกเลิกสัญญาให้เฮียสอนจูบแบบเจ๋ง ๆ ให้เอาป่าวน้องครีม

อิอิ  :katai5:

น้องครีมโทรตามเฮียให้มารับไปหาปิ่นหยกที่ ร.พ. สินะ >.<

+1 ขอบคุณมากค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 29-04-2013 11:08:55

นู๋คิมมีเขิล :impress2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 29-04-2013 11:13:22

เขินน่ารักง่า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 29-04-2013 11:16:42

ความเขินมันเป็นโรคติดต่อรึเปล่านะ เห็นคิมเขินหูแดงแล้วเราก็เป็นตาม พี่ภพก็ช่างแกล้งคิมเนอะ ถ้าคิมเขินจนตัวระเบิดจะว่าไง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 29-04-2013 11:29:06

 :hao7: น้องคิมน่ารักอ่ะ

 :mew6: ก็ยังคงสงสารปิ่นหยกข้ามมาถึงเรื่องนี้

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: mamaNUT ที่ 29-04-2013 11:33:22

 : 222222:  : 222222:  : 222222:  : 222222:  : 222222:



อ่านแม่ไก่กะลูกเจี๊ยบไปแล้ว ฝั่งกะโน้นผ่านไปแล้ว ส่วนฝั่งกะนี้...

อั๊ยยะ อ่านไป   ....เขิลลลล ไป 

ลุ้นให้พี่ภพจัดหนัก จัดเต็ม แบบถี่ๆ จนน้องครีมไม่มีเวลาจะเกรียนทัน

ดูแล้วพี่ภพจะมีภูมิต้านทานมากกว่ากระตึ๋งนึง  น้องครีมเริ่มไปไม่เป็น หุหุ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: BitterSweet~ ที่ 29-04-2013 11:49:10

น้องครีมจนตัวบิดเป็นเกลียวว
เขินจนหัวหูแดงไปหมดยิ่งดูน่าแกล้ง
พี่ภพเห็นคงหมั่นเขี้ยวน่าดู ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 29-04-2013 11:50:11

คิมน่ารักโดนพี่ภพแกล้งคืน555 ยิ้มทั้งตอนเลย ถ้าไม่มีเรื่องของแม่เพชรเข้ามาา คิดถึงตอนนั้นที่อ่านแล้วเศร้าๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 29-04-2013 12:32:47

หนูครีมน่ารัก...คราวนี้พี่ภพ วิ่งหูตั้งแน่ๆเลยอ่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 29-04-2013 12:46:22

ตี๋เกรียนของเราเขินได้น่าฟัดมากอ่ะ
ตอนหน้าคงถึงคราวบทโศกให้เฮียหมาบ้าได้ปลอบแล้ว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 29-04-2013 13:48:48

คิมเอ๋ย  ตกเป็นรองอย่างชัดเจนเลยคราวนี้

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: toshika ที่ 29-04-2013 14:08:12

จะบอกว่าน้องครีมคิดถึงสมภพคนแรกจะผิดไหม  :mew1:

เบลอๆยังกดหาเฮียภพก่อนเลย

สงสารปิ่นหยก ชีวิตน้องช่างอาภพแท้ :mew4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ball ที่ 29-04-2013 14:25:13

ครีมเอ๊ยยย ถ้าจะออกอาการขนาดนี้ อย่ารอให้ครบปีเลย
ยกเลิกสัญญาแล้วถวายตัวให้พี่ภพเหอะ  :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: SiLent_GRean ที่ 29-04-2013 17:37:01

คิดถึงเฮียภพเป็นคนแรกโดยไม่รู้ตัวซะแล้วคิม  :hao3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 29-04-2013 19:51:26

 :hao6: :hao6:

 :hao7: :hao7: :hao7:

เขินได้น่ารักมากว่ะคิม

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 29-04-2013 19:55:00

“แต่ถ้าอยากใช้ ก็มาหาเฮีย”
อิพี่ภพบ้าาาาาาาาาาาาาาาา บ้าๆๆๆ บ้าบอที่สุดเลยย
แอร๊ยยยยยย  แอร๊ยยยยยยยยยย  :katai5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: misso ที่ 29-04-2013 20:31:22

แก้มแดงแจ๋ตามคิมไปด้วย :o8:

อย่าลืมไปใช้กับพี่สามภพนะจ๊ะ :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: Chifuu ที่ 29-04-2013 21:11:28

เล่นเอานึกถึงตอนนี้ของอีกคู่ ซึ่งเศร้ามากก
ดีจังที่คิมเห็นเฮียเป็นที่พึ่งในยามนี้

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: KilGharRah ที่ 29-04-2013 21:44:19

ตี๋น้อยมันเขินได้น่ารักมาก พี่ภพก็ชอบไปแกล้งน้องมันนะ
ระวังน้องมันเอาคืนล่ะ  :hao7:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 29-04-2013 21:51:00

เห็นใครเขิน เรายิ่งอยากแกล้ง แบบว่าหมั่นเขี้ยวอ่ะ
พี่ภพจัดหนักไปดิ ลุยเลยยยยยยยย

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: river ที่ 29-04-2013 22:12:52

หหวานๆอยู่ หงอยเลย สงสารปิ่นหยกอีกรอบ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: kokilolylove ที่ 29-04-2013 22:45:20

 :m20: น้องครีมเขิน อิอิ :)

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: toou ที่ 29-04-2013 23:05:46

น้องครีมเขินย้อนหลัง  น่ารักเฟ่ออออออออออ
ถ้าอยากใช้ถุงยางให้ไปหาเฮีย
อ๋อยยยยยยยยยยยยยยยย  ตายข่าาาาาาาาาาาาาา ตายๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 29-04-2013 23:28:40

พี่ภพขี้แกล้งมาก น้องครีมน่ารัก น่าแกล้งมากตอนนี้


 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: em1979 ที่ 30-04-2013 01:34:01

อยากเห็นเฮียภพเขินมั่งอ่ะ หลังๆ น้องคิมอายจนหูแดงบ่อยแล้ว กลัวเลือดคลั่ง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 30-04-2013 06:43:06

เด็กคิมน่ารักเว่อๆ ชอบ อายแล้วม้วนต้วนสงบปากสงบคำแบบนี้ พี่ภพก็แกล้งให้เขินตายเลยดิ น่ารักอยากหยิก โอ้ยย พี่ภพก็ชอบแหย่น้อง

แต่ปรับกลับเป็นโหมดดราม่าได้รวดเร็วมาก ถึงจะเป็นภาคใหม่ แต่ปิ่นหยกก็ยังน่าสงสารอยู่ดีอ่ะ พี่ภพดูแลน้องคิมให้ดีนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 30-04-2013 07:50:57

นุ๋คิมน่ารัก 555 มีดราม่าตอนท้าย สงสารปิ่นหยกจิงๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 30-04-2013 11:04:34

นับถือในความอดทนของเฮียหมาบ้าจริงๆ

ทั้งที่โดนยั่วซะขนาดนั้นแต่ยังคุมตัวเองได้อยู่

เป็นคนอื่นคงตบะแตกไปนานแล้ว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: saiiisai ที่ 30-04-2013 20:59:14

อยากบอกว่าคนอ่าน ก็หูแดงเหมือนกันนะครับ
 :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 01-05-2013 22:17:14

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: MiiCell ที่ 02-05-2013 16:58:19

 :mew4: หุหุ ไม่ได้เข้ามาอ่านซะนานเลย
แหมคิมเอ๊ยสร่างเมาแล้วจะรู้สึก
ว่าแต่แอบไปถามปิ่นหยกมาใช่ไหมนั่น!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Noah ที่ 02-05-2013 21:19:00

โอย ถ้าเรื่องนี้มีดราม่าคงประมาณน้องครีมวิ่งหนีพี่ภพข้ามเขาสามลูกซะล่ะมั้ง  :hao7:
น้องโทรหาพี่ภพอย่างนี้ อย่าว่าแต่พี่ภพจะมีหวังเลย คนอ่านหวังโคตรๆ  :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: Anyann ที่ 02-05-2013 22:52:40

ครีมน่ารักน่าฟัดที่สุดเลย!! นับถือพี่ภพที่อดใจไหว ฮ่าๆๆ
แต่ตอนท้ายแอบดราม่า สงสารปิ่นหยกข้ามเรื่อง  :mew2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 03-05-2013 17:01:07

ฮิ้วววววว รักเค้าแล้วล่พซี้ น้องครีมขาาา อิอิอิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: boboaje ที่ 03-05-2013 18:23:08

น้องครีมมีเฮียเข้ามาในชีวิตทีละน้อยๆ แล้ว ลุ้นจังจะรักกันไงน้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 03-05-2013 18:49:35

คิมเอ้ย อายสุดๆแต่พี่ภพก็รอบคอบนะ ยึดถุงยางไว้ก่อนเลย 555
คิมโทร.หาสามภพชัวร์! มาช่วยเป็นกำลังใจให้น้องเร็วๆนะคะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: PK37 ที่ 03-05-2013 19:59:57

น้องคิมไม่ได้ว่าฝันอะไร แต่รู้ว่าฝันดี ฝันดีเพราะนัวเนียเฮียภพก่อนนอนชิมิ  :hao6:
อยากตะโกนให้เฮียรู้ว่า แค่น้ำเมาเพียงไม่มากก็พอที่จะทำให้น้องคิมควบคุมตัวเองไม่อยู่จนรุกเฮียแบบในรถแล้วหนา
เผื่อไว้เวลาเฮียอยากให้น้องคิมเป็นฝ่ายรุก?บ้าง  :hao6:
นี่ดีนะที่น้องคิมนึกออกถึงทุกสิ่งอย่างที่ตัวเองได้ลงมือกระทำไป
ไม่งั้นเฮียคงจะเสียดายโอกาสที่ได้แสดงถึงความมั่นคงต่อคำสัญญาและโอกาสที่จะได้นำสิ่งที่น้องคิมทำมากลั่นแกล้งต้องคิมต่อไป  :hao7:
เรื่องของปิ่นหยกทำให้น้องคิมหวั่นไหวเป็นอย่างมาก หลังจากที่ได้กำลังใจจากเฮียแล้วอย่าลืมไปดูแลปิ่นหยกด้วยนะน้องคิม

 :pig4: เป็นกำลังใจให้ค่ะ

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 02/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 03-05-2013 20:23:23

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 36 – ผิดกฎคนละข้อ

   
         สามภพขมวดคิ้วน้อย ๆ  จ้องมองหน้าจอโทรศัพท์มือถือของตัวเองด้วยความประหลาดใจ นี่เป็นไปได้หรือ? รูปและชื่อที่ปรากฏอยู่บนนั้นทำให้เขาทั้งรู้สึกดีและระแวงไปพร้อม ๆ กัน

         ‘ตี๋เกรียน’

         ชายหนุ่มเม้มปาก โทรผิดหรือเปล่า? เมื่อเช้ายังทำท่าจะเขินตายให้ได้อยู่เลย

         “ไง” เขาเอ่ยทักทายคำแรก แต่กลับไม่มีเสียงกลับมาจนต้องเอ่ยชื่อเจ้าของเบอร์โทรศัพท์นั้น “คิมหันต์?”

         “....”

         “คิม..ไอ้ลูกหมา?”

         ไร้การตอบรับใดทั้งสิ้น ชายหนุ่มเอาโทรศัพท์ออกห่างจากหูเพื่อดูว่ามันยังใช้การได้ดีอยู่หรือเปล่า ตัวเลขแสดงเวลาในสายยังเดินไปตามปกติ ทว่าสิ่งที่ได้จากอีกฝั่งนั้นมีเพียงความเงียบงัน บางทีอาจพลาดกดโทรออกโดยไม่ได้ตั้งใจ?

         “ระวังหน่อยสิไอ้เด็กเบื๊อก” เขาบ่นใส่โทรศัพท์ ไม่คาดหวังว่าอีกฝ่ายจะได้ยิน รับสายแล้วเงียบฉี่ขนาดนี้ท่าทางคงกดผิดจริง ๆ นั่นแหละ เขาก็ช่างคิดไปได้ว่าตั้งใจโทรมา ขนาดทางแชตเด็กหนุ่มยังไม่ค่อยตอบเลยด้วยซ้ำ สามภพโคลงศีรษะ หัวเราะกับตัวเองเบา ๆ  เลื่อนเครื่องมือสื่อสารออกห่างจากใบหน้า เตรียมกดวางสายไม่ให้อีกฝ่ายต้องเปลืองค่าโทรนัก

         “...พี่..”

         “...?”

         “..ว่างรึเปล่า..”

         ชายหนุ่มรีบตะครุบโทรศัพท์ที่เกือบตัดสายไปแล้วขึ้นมาแนบหู เมื่อครู่นี้ได้ยินไม่ชัดนักเพราะอยู่ห่างเกินไป แม้ถ้อยคำลังเลซึ่งได้ยินแว่ว ๆ แบบนั้นจะดูไม่เข้ากับนิสัยคิมหันต์ในยามปกติ แต่เขาคิดว่านั่นเป็นเสียงเจ้าตัวแน่นอน

         “ว่าไงนะ?”

         “มาหาผมที่โรงเรียนหน่อย”

         “..??”   

         สามภพเลิกคิ้ว เจ้าเด็กแสบนั้นพูดเรื่องอะไรกัน ฟังดูเป็นคำที่ไม่น่าออกมาจากปากเด็กหนุ่มเมื่อเอ่ยกับเขาได้เลย นี่คงไม่ใช่โทรมาผิดสายแล้วเข้าใจว่ากำลังคุยกับคนอื่นอยู่หรอกใช่ไหม ในเมื่อตั้งแต่ต้นจนตอนนี้คิมหันต์ก็ยังไม่ได้เอ่ยชื่อเขาออกมาเลยสักแอะ

         “คิม?” เขาผ่อนลมหายใจช้า ๆ  “นี่เราคุยกับใครอยู่รู้หรือเปล่า”

         “..เฮียเพี้ยน”

         ก็รู้นี่

         “มาตอนนี้เลย..นะ”
   




         บอกให้ทำอะไรก็ทำจนเขาเริ่มสงสัย นี่ว่าง่ายเกินไปหรือเปล่า?

         แม้จะขัดอกขัดใจกับตัวเองเพียงใด แต่สามภพก็จัดแจงหยิบตารางเรียนช่วงบ่ายวันนี้ของตัวเองขึ้นมาดูให้แน่ชัด เมื่อเห็นว่ามีแต่วิชาที่ไม่น่ามีปัญหาเรื่องการเช็คชื่อ อีกทั้งได้รับคำยืนยันจากสรัญผู้ทำหน้างงใส่ก่อนจะเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มกรุ้มกริ่มเมื่อเขาหันไปบอกว่ามีธุระด่วน จึงแน่ใจว่าบ่ายนี้ไม่มีควิซหรือกิจกรรมสำคัญอย่างอื่น หันไปรีบเก็บสัมภาระตัวเองเตรียมตัวออกจากมหาวิทยาลัย

         “ไปไหนวะ?” เกย์หนุ่มผิวแทนส่งสายตาวิบวับมาให้ ยักยิ้มมีเลศนัยพร้อมกับเอาศอกสะกิดเขาอย่างน่าขนลุก “ช่วงนี้ธุระเยอะนะ”

          เขาส่ายหน้ารำคาญใจ ถอยห่างจากอีกฝ่ายออกมาพอให้พ้นระยะเกาะแกะ “ไม่เกี่ยวกับแก” ระหว่างนั้นก็สาวเท้ายาว ๆ ไปยังลานจอดรถ

         “ทำตัวมีความลับ” สรัญหัวเราะน้อย ๆ พร้อมกับโคลงศีรษะอย่างขบขัน แต่ก็ยังเดินตามมาด้วยเหมือนอยากล้อเลียนให้ถึงที่สุด “อา..หรือเรียกทำตัวมีความรัก?”

         “อย่าเสือก” ชายหนุ่มสวนกลับทันควัน แต่คนฟังสนที่ไหน

         “น้องคิมอีกอะดิ” เพื่อนผิวแทนยักไหล่เบา ๆ “ไว้ก็พามาเจอหน้ากันบ้างก็ได้”

         สามภพได้ยินเท่านั้นก็หันไปจ้องอีกฝ่ายเขม็ง บรรยากาศดุดันลอยฟุ้งในบรรยากาศชั่วขณะ สรัญถึงกับคิดคำพูดไม่ออกไปครู่หนึ่ง ก่อนชายหนุ่มจะกลับมาขมวดคิ้วแล้วคุยเกือบเป็นปกติ

         “จะใครก็เรื่องของฉัน อย่าให้รู้ว่ากล้าแตะ”

         สรัญขมวดคิ้ว พ่นลมหายใจเหนื่อยหน่าย กอดอกยืนมองจนสามภพเดินไปถึงรถของเจ้าตัว อดหมั่นไส้ไม่ได้ว่าจะหวงอะไรนักหนากับแค่เด็กหนุ่มคนเดียว เดี๋ยวนี้เอะอะอะไรก็นั่งแชตไลน์ ตาจ้องเหมือนอยากจะกินมือถือเข้าไปทั้งอัน พอเขาทำท่าสนใจใคร่รู้หน่อยก็รีบแยกเขี้ยวใส่ เด็กที่สามภพแชตด้วยชื่อคิมต่อให้ดูน่าฟัดอย่างไร แต่ใช่ว่าจะเป็นลักษณะแบบที่มีแค่คนเดียวในโลก ทำอย่างกับเขาจะแย่งอย่างนั้นแหละ (แม้ได้จริงเขาก็ไม่ปฏิเสธ) ตัวเขาเองก็มีคนมาติดพันออกถมเถไป

         “รัญ”

         นั่นไง..คนล่าสุดที่เพิ่งรู้จักไม่นาน พูดถึงก็มาเลย

         “อ้าว พี่รัน” เขาร้องทัก พร้อมกับโบกมือให้ชายหนุ่มร่างเล็กผู้มีชื่อเล่นออกเสียงเหมือนกัน แต่รูปร่างหน้าตาไปคนละทางเลยทีเดียว

         รัญชน์เดินตรงเข้ามาใกล้ ยิ่งเห็นชัดก็ยิ่งรู้สึกแปลกตานิดหน่อยเมื่อเจ้าตัวอยู่ในเสื้อช็อปสีน้ำเงินเข้ม ติดกระดุมไว้อย่างเรียบร้อยครบทุกเม็ด รูปลักษณ์ภายนอกอย่างนั้น หากไม่บอกใครจะคิดว่าเรียนปีสามเข้าไปแล้ว ดูอย่างไรก็เด็กมัธยมปลายชัด ๆ  แถมท่าทางยังติดจะเจี๋ยมเจี้ยม ไม่ใช่แนวที่เขาชอบเลย มีตรงที่ตัวเล็กน่าเอ็นดูนี่แหละทำให้รู้สึกว่าน่าสนใจ

         “ผมเดินผ่านตึกคณะแต่ไม่เห็นนาย” ชายหนุ่มร่างเล็กพึมพำ ยกมือขึ้นขยับแว่นให้เข้าที่ “นึกว่าไม่อยู่แล้ว”

         สรัญยักไหล่ ส่งรอยยิ้มกลับไปให้ พร้อมกับคำตอบน้ำเสียงนุ่มนวลเหมือนที่ชอบใช้เวลาอ่อยเหยื่อ ทำไมจะดูไม่ออกว่าชายหนุ่มตรงหน้ามีรสนิยมทางเพศแบบเดียวกัน “ผมเดินมาส่งเพื่อนน่ะ”

         “เพื่อน?”

         “ช่างหัวมันเถอะ” เขาหัวเราะ โอบไหล่ชายหนุ่มรุ่นพี่เข้ามาใกล้อย่างถือวิสาสะ “ไปหาเด็กมันอีกแล้ว เดี๋ยวนี้ตลอด กำลังเพ้อ”

         รัญชน์ไม่ได้ขัดขืนท่อนแขนที่อ้อมมาซ้อนด้านหลังตัวเขาแล้วดึงไปหา ปล่อยสายตามองตามรถเก๋งสีบรอนซ์ทองซึ่งเพิ่งเคลื่อนออกจากลานจอดรถแล้วเลี้ยวหายไปทางหัวมุมอีกฝั่ง ถามออกมาเสียงแผ่วเจือความอาวรณ์ซึ่งเบาบางจนอีกฝ่ายไม่ทันสังเกต

         “ภพน่ะหรือ?”

         สรัญเลิกคิ้ว ก้มลงมองหน้าเขาพร้อมรอยยิ้มน้อย ๆ  “พี่รู้จักมันด้วย?”

         เขาหลบตา ส่ายหน้าแล้วพึมพำแผ่วเบาใต้ปลายจมูก ขณะที่เดินตามแรงดึงจากแขนของสรัญซึ่งเอื้อมมาโอบ

         “แค่เคยได้ยินชื่อน่ะ”

-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

         สามภพกำลังคิดจะโทรศัพท์หาคิมหันต์อยู่พอดี ตอนที่พารถของตัวเองมาจอดเลียบอยู่ริมรั้วโรงเรียน ป้อมยามก็อยู่ไม่ไกลจากกันนัก แล้วนี่จะให้เขาเอาอย่างไรต่อ เดินดุ่ม ๆ เข้าไปหาบอกว่าเป็นผู้ปกครองมาตามนักเรียนเพราะมีธุระด่วนอย่างนั้นหรือ?

         ยังไม่ทันจะได้ล้วงโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋า หางตาก็สังเกตเห็นร่างโปร่งคุ้นตาแวบ ๆ อยู่จากกระจกส่องหลัง ผมสีทองเป็นประกายนั้นเด่นอยู่เสมอไม่ว่าจะอยู่ที่ใด และตอนนี้เจ้าตัวยุ่งที่โทรตามเขามาอย่างเอาแต่ใจ กำลังหย่อนขาลงช้า ๆ จากขอบรั้วโรงเรียน ห่างออกไปจากป้อมยามไม่ถึงสามสิบเมตร นี่นับว่ากล้ามากทีเดียว ทำเป็นว่าคนอื่นชอบปีนรั้ว ตัวเองก็ใช่ย่อยเสียเมื่อไร

         พอเท้าเหยียบพื้นได้ เด็กหนุ่มก็คว้ากระเป๋าหนังสือบนพื้นที่โยนลงมาก่อนแล้วสะพายไหล่ เงยหน้าขึ้นมองมาทางรถเขาซึ่งจอดอยู่ไม่ไกล เอานิ้วชี้แตะไว้ที่ปากตัวเองคล้ายจะบอกเขาไว้ล่วงหน้าถ้าเผื่อมองเห็น ว่าอย่าได้เอะอะกับการหนีเรียนครั้งนี้ กระโจนแผล็วอย่างคล่องแคล่วเพียงไม่กี่ก้าวเจ้าตัวก็มาหยุดอยู่ตรงข้างประตูรถฝั่งผู้นั่งโดยสาร ไวอย่างกับลิง ไม่สงสัยเลยว่าทำไมก่อนหน้านี้ตอนวิ่งไล่จับกันจึงได้เปลืองแรงนัก

         คิมหันต์พยายามเปิดประตูเสียงดังกุกกัก แต่พอเห็นว่าเปิดไม่ได้เพราะเขาล็อคไว้ก็รีบเคาะกระจกรัว ๆ

         สามภพส่ายหน้าน้อย ๆ พร้อมกับลอบยิ้มไปด้วย แกล้งปล่อยยืนเคาะอย่างนั้นสักสี่ห้านาทีเสียดีไหม ซ่าดีนัก

         เขาทำฟอร์มอยู่ได้เพียงไม่นานก็ต้องปลดล็อคให้ด้วยความสงสาร เมื่อคิมหันต์เริ่มส่งสายตาประท้วงแบบไม่กล้าส่งเสียงโวยวายให้โดนยามจับได้ พอได้ยินเสียงคลิกจากเซ็นทรัลล็อคซึ่งปลดออกปุ๊บ เด็กหนุ่มก็รีบกระชากประตูเปิดออกแล้วมุดเข้ามานั่งอย่างรวดเร็วราวกับกลัวใครมาเห็น ทำหน้ามุ่ยพร้อมกับหอบเบา ๆ โดยไม่ทักทายอะไรกันสักคำ

         “ตกลงว่าไง?”

         เขาเป็นฝ่ายเริ่มก่อนอีกแล้ว เอื้อมมือไปวางไว้บนศีรษะอีกฝ่าย ลูบบนเส้นผมนุ่มนิ่มแผ่วเบาพร้อมกับจับโยกไปมาเล็กน้อยเมื่อคิมหันต์ไม่ยอมตอบสักที จากที่คุยค้างไว้ทางโทรศัพท์รู้แค่อยากให้ช่วยพาไปโรงพยาบาลแห่งหนึ่งเท่านั้นเอง 

         “มีเรื่องด่วนอะไร จะไปทำอะไรที่โรง’บาล”

         คิมหันต์เหลือบมองมาทางเขา พวงแก้มเป็นสีแดงระเรื่อทั้งสองข้าง แต่ครั้งนี้สิ่งที่แปลกไปคือดวงตาก็พลอยแดงก่ำไปด้วย

         “คิม?” เขาก้มหน้าลงไปดูใกล้ ๆ “เป็นอะไรไป?”

         “...เฮียเพี้ยน...”

         “หือ?” ชายหนุ่มขมวดคิ้ว เลื่อนมือจากบนศีรษะคิมหันต์มาวางไว้บนแก้มใส ขยับนิ้วหัวแม่มือไปเกลี่ยแผ่วเบาที่หัวตาเด็กหนุ่ม อะไรบางอย่างเหมือนหยดน้ำกำลังเอ่อคลออยู่ในนั้น เห็นไอ้ตัวแสบที่ดีแต่ก่อเรื่องทำหน้าเหมือนจะร้องก็พลอยใจไม่ดีไปด้วย
   
         “แม่มันตาย...” คิมหันต์กระซิบเสียงเบาหวิว  “...พาผมไปหามันหน่อย..”

         “ใคร?”

         “ไอ้ปิ่น”

         “...”

         แย่จริง..เขาไม่ชอบเวลาคิมหันต์แสดงอาการเป็นห่วงเป็นใยคนอื่นออกนอกหน้าเลย โดยเฉพาะกับปิ่นหยกที่คล้ายว่าจะมีประวัติยาวนานกันมาซึ่งไม่รู้ว่าสนิทอะไรนักหนา แต่เห็นสีหน้าเด็กหนุ่มตอนนี้แล้วก็ทำเอาเขาลืมเรื่องนั้นไปชั่วคราวก่อน รู้สึกใจหายไปด้วยอย่างไรบอกไม่ถูก

         “นะ..?"

         เขาผ่อนลมหายใจยาว ลูบผมสีทองนุ่มมือเบา ๆ อีกครั้ง ลากมาจนถึงกลางแผ่นหลังเป็นเชิงปลอบ พึมพำให้อีกฝ่ายคาดเข็มขัดนิรภัย จากนั้นก็หันไปออกรถเงียบเชียบ



   
         ใช้เวลาเพียงไม่นานก็มาถึงที่หมาย คิมหันต์กดโทรศัพท์ยุกยิกเพื่อโทรหาอันนาเป็นครั้งแรก หลังจากเคยขอเบอร์โทรศัพท์มาจากสิสิรผู้เป็นพี่สาวคนรองมาเก็บไว้นานแล้ว สัญญาณรอสายดังอยู่ไม่นานก็มีคนรับ แต่กลับเป็นเสียงของอาทิตย์ที่เขาได้ยิน คุยกันคร่าว ๆ จึงได้รู้ว่าอันนาเอาโทรศัพท์ตัวเองให้น้องชายไว้ก่อนเพราะแยกกันเฝ้าคนเจ็บคนละหอผู้ป่วย และได้รู้ว่าปิ่นหยกก็อยู่กับอาทิตย์ด้วยตอนนี้

         เด็กหนุ่มถอนหายใจยาว เดินผ่านตัวอาคารของโรงพยาบาลไปพร้อมกับสามภพ อย่างน้อยก็แน่ใจว่าเพื่อนเขามีอาทิตย์คอยดูแลอยู่ ขณะที่ต้องเฝ้าน้องสาวซึ่งได้รับบาดเจ็บจากอุบัติเหตุเดียวกับที่พรากชีวิตแม่ตัวเองไป

         “เกิดเรื่องอะไรขึ้น?” ชายหนุ่มถามขึ้นในที่สุด หลังจากรู้สึกว่าตัวเองทนความสงสัยในรายละเอียดมาได้พักใหญ่แล้ว

         คิมหันต์เหลือบมาทางเขา ดูเหมือนจะยังไม่สามารถมองเขาซึ่งหน้าได้หลังจากเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นเมื่อเร็ว ๆ นี้ เด็กหนุ่มทำสีหน้าครุ่นคิดอยู่อีกครู่หนึ่งแล้วก็เริ่มพูดกับเขาเป็นประโยคยาว ๆ ได้เสียที

         “แม่กับน้องมันเกิดอุบัติเหตุ ไปกับคุณอานนท์ พ่อของอาทิตย์” เด็กหนุ่มสูดหายใจเข้าลึกแล้วก้มหน้าก้มตามองเท้าตัวเอง “คุณอานนท์ พี่ก็คงรู้จัก พ่อของพี่อันที่เป็นแฟนพี่ชายของพี่ด้วย”

         สามภพพยักหน้า หากอาทิตย์อยู่ที่นี่ อันนาก็คงรู้เรื่องและอยู่แถวนี้ด้วย ซึ่งนั่นอาจรวมถึงสามพล พี่ชายของเขาอีกคน

         “แม่มันเสียเมื่อคืน ที่ห้องฉุกเฉิน ส่วนน้องสาวมันตอนนี้ยังไม่ฟื้น” คิมหันต์ยกมือขึ้นเสยผม เดินเอียงมาทางเขานิดหน่อยจนไหล่กระทบกับแขนเขาเบา ๆ โดยไม่รู้ตัว “ส่วนคุณอานนท์เพิ่งออกจากห้องผ่าตัดไม่นานนี้”

         “ไหวรึเปล่า เราน่ะ?” ชายหนุ่มก้มลงไปมอง อีกฝ่ายเพียงแต่พยักหน้าแล้วพูดต่อ

         “ไหวดิ..ผมไม่ได้เป็นอะไรนี่”

         คิมหันต์ตอบเพียงเท่านั้น แล้วก็เดินเลี้ยวเข้าไปในอาคารตามที่ได้ฟังจากอาทิตย์ แวะถามพยาบาลอีกคนที่เคาน์เตอร์ประจำหอผู้ป่วย ก่อนจะเดินไปในทิศทางที่เธอบอก

         ด้านในนั้นมีเตียงเรียงกันเป็นแถว เครื่องมือแปลก ๆ ไม่คุ้นตาตั้งเรียงรายอยู่ทั้งสองฝั่ง กลิ่นน้ำยาฆ่าเชื้อปนคาวเลือดน้อย ๆ เจืออยู่ในอากาศชวนให้หดหู่อย่างน่าแปลกใจ ผู้คนบนเตียงเหล่านั้นนอนนิ่งแทบไม่กระดิก แค่สองสามคนเท่านั้นที่ดูเหมือนจะพยายามขยับตัวอย่างยากลำบาก มีแต่บรรยากาศของความเจ็บปวดล่องลอยอยู่ตลอดทางที่เดินผ่าน จนกระทั่งถึงเตียงด้านในสุดตามคำบอกจากพยาบาล

   
         “ไอ้ปิ่น!”

         เขาส่งเสียงเรียก แทบวิ่งเข้าไปหาเมื่อเห็นเพื่อนรักก้ม ๆ เงย ๆ หยิบของอยู่ข้างเตียงจี้หยกผู้เป็นน้องสาวซึ่งหลับอยู่บนเตียงผู้ป่วย มีอาทิตย์พยายามช่วยอยู่ด้วยไม่ห่าง

         “....คิม..”

         ปิ่นหยกตอบรับเสียงอ่อน ดวงตาลึกโหลและช้ำแดง คราบน้ำตายังติดอยู่เต็มสองข้างแก้ม น่าสงสารจนแทบร้องไห้ตาม ยังไม่ทันมีใครได้เอ่ยอะไรอีก เขาก็โถมตัวไปกอดอีกฝ่ายไว้แน่น ปิ่นหยกทำท่าคล้ายจะพูดอะไรกับเขา ทว่ากลับไม่มีถ้อยคำอะไรเล็ดลอดให้ได้ยินแม้แต่น้อย

         “ไอ้ควาย” เขาพึมพำเสียงขึ้นจมูก พร้อมกับลูบหลังอีกฝ่ายเบา ๆ ไปด้วย “เข้มแข็งหน่อยเว้ย”

         ปิ่นหยกกอดตอบ ไหล่ทั้งสองสั่นเทิ้มไปหมด พร้อมกับหยดน้ำอุ่น ๆ ที่หยดลงบนเสื้อเขา ก่อนจะตามด้วยเสียงสะอื้นแผ่วเบา ตลอดระยะเวลาที่เพื่อนรักสองคนยังกอดกันกลม


         สามภพยืนมองอยู่ครู่หนึ่ง และรู้สึกได้ว่าไม่ใช่เวลาควรเข้าไปห้าม ชายหนุ่มเบือนหน้าไปหาอาทิตย์ เชื่อว่าอีกฝ่ายก็คงคิดไม่ต่างกัน เพราะหลังจากพยักหน้าให้เบา ๆ เพียงหนึ่งครั้ง อาทิตย์ก็เดินตามเขาออกมารอที่ระเบียง ปล่อยให้เด็กหนุ่มสองคนที่เขาพยายามจะเชื่อว่าเป็นแค่เพื่อนกันเท่านั้นได้พูดคุยกันตามลำพังไปก่อน





         “ผมไม่รู้ว่าพี่ภพจะมาด้วย” อาทิตย์เอ่ยขึ้นลอย ๆ หันมามองเขาเพียงแวบหนึ่งแล้วก็เหม่อมองออกไปนอกระเบียง “มากับคิมหรือครับ?”

         ชายหนุ่มพยักหน้า ลอบสังเกตเด็กหนุ่มสองคนด้านในไปด้วยขณะที่ตอบคำถามคู่สนทนา “เพิ่งไปรับมันที่โรงเรียน”

         อาทิตย์เงียบไปอีกครู่หนึ่ง ภายใต้ใบหน้านิ่งงันนั้นไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่จึงได้ถามเขาต่อ

         “คบกันอยู่หรือครับ?”

         เขาขยับตัวอย่างไม่เป็นธรรมชาตินัก “ยัง”

         “พูดว่ายัง หมายถึงคาดหวังว่าจะเป็นอย่างนั้นในอนาคต..”

         เด็กหนุ่มเอ่ยลอย ๆ ใบหน้ายังคงนิ่งสนิทเช่นเคย และน้ำเสียงเนิบนาบนั้นไม่ช่วยให้เดาอารมณ์ได้สักนิด จากนั้นก็เปลี่ยนเรื่องฉับพลันโดยที่ยังค้างไว้แค่นั้น อาทิตย์เป็นเด็กแปลกอีกคนที่แม้ไม่ได้เจอกันนานก็ยังคงลักษณะนิสัยเช่นนั้นไว้ได้สม่ำเสมอ “คุณพ่ออยู่อีกตึกหนึ่งครับ ผมเพิ่งไปเยี่ยมมา และปิ่นหยกก็เพิ่งบริจาคเลือดให้คุณพ่อ..” 

         อาทิตย์ก้มลงมองมือตัวเองคล้ายกำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่าง จากนั้นก็เหม่อมองไปไกลอีกครั้ง

         “พี่อันกับพี่พลก็อยู่ที่นั่นด้วย ยังไม่เจอกันใช่ไหมครับ”

         สามภพพยักหน้าเมื่อได้ยินชื่อพี่ชายตัวเอง ตั้งใจว่าเดี๋ยวจะไปเยี่ยมเหมือนกัน แต่ก็ยังคอยลอบมองปิ่นหยกและคิมหันต์ที่คุยกันอยู่ด้านในผ่านหน้าต่างกระจกซึ่งเชื่อมกับระเบียงไม่วางตา ทั้งสองคนไม่ได้กอดกันแนบแน่นเช่นเดิมแล้ว ทำเพียงแต่นั่งคุยอะไรบางอย่างอยู่ข้างเตียงผู้ป่วยซึ่งเขาไม่ได้ยินเสียงจากตรงนี้

         “ไม่หึงหรือ” เขาพึมพำออกมา ทั้งที่ไม่ได้คาดคิดมาก่อนสักนิดว่าจะพูดเช่นนั้นกับเด็กหนุ่มข้าง ๆ

         “ปิ่นหยกกับคิมน่ะหรือครับ?” อาทิตย์ยิ้มน้อย ๆ ทั้งที่ใบหน้ายังดูอมทุกข์กับเหตุการณ์ที่เกิด เหลียวมองตามสายตาเขาแล้วตอบตรงไปตรงมา “หึงมากเลย”

         ชายหนุ่มเลิกคิ้ว ไม่ได้ตอบอะไรจนอีกฝ่ายพูดต่อ

         “พวกเขาเป็นอย่างนั้นเสมอนั่นแหละ แต่เขาก็เป็นเพื่อนกันจริง ๆ”

         อาทิตย์มองหน้าเขาตรง ๆ อึดใจหนึ่ง จากนัยน์ตาสีดำสนิทของเด็กหนุ่มตรงหน้าก็ยังประเมินยากอยู่ดีว่ากำลังคิดอะไรอยู่ สองพี่น้องอันนา - อาทิตย์ ช่างเป็นบุคคลประหลาดที่อยู่นอกเหนือการคาดเดา แม้แต่ตอนเด็กหนุ่มเดินผ่านเขาไปยังประตูซึ่งเชื่อมระหว่างหอผู้ป่วยกับระเบียง ก็ยังรู้สึกว่ามีบรรยากาศพิลึกล่องลอยอยู่ตลอดเวลา เสียงพูดทุ้มต่ำซึ่งดูคล้ายว่าเอ่ยเพียงลอย ๆ ของอาทิตย์ได้ยินมาถึงหูเขาชัดเจน

         “ผมเชื่อใจปิ่นหยก ..และพี่ก็น่าจะเชื่อใจคิม”

   

ยังมีต่อค่ะ
v
v
v

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 35 สู้หน้า (หน้า 75) 29/04/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 03-05-2013 20:23:54

ยกที่ 36 (ต่อ)


         พวกเขาอยู่ที่หอผู้ป่วยนั้นอีกพักใหญ่ ก่อนจะตามไปเยี่ยมอานนท์ซึ่งพักฟื้นหลังผ่าตัดอยู่อีกอาคาร เป็นความตั้งใจจะไปหาสามพลผู้เป็นพี่ชายของเขาด้วย แต่คิมหันต์ก็เดินตามมาเช่นกันแม้จะไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับครอบครัวทางฝั่งนี้นัก

         สามพลและอันนาอยู่ที่นั่นแล้ว รวมไปถึงลูกน้องของอานนท์ไปจนถึงคนรู้จักที่ได้ยินข่าว หลังจากถามไถ่ความเป็นไปกับพอสมควรจึงขอลากลับให้คนเฝ้าได้พักผ่อนบ้าง 

         เหมือนว่าเวลาผ่านไปยังไม่ทันเท่าไรก็เกือบถึงเวลาเลิกเรียนปกติหากคิมหันต์ไม่ได้โดดมา เด็กหนุ่มข้างกายเขาถอนใจหนัก ๆ ขณะที่พวกเขาเดินตัดผ่านทางเชื่อมระหว่างตึกเพื่อตรงไปยังลานจอดรถ คิมหันต์พูดน้อยลงกว่าปกติ แต่เผลอตัวทีไรก็มักเดินเอียงมาทางเขาอีกเช่นเคย

         “เป็นไง?” เขาถาม ลังเลว่าควรเอาแขนไปโอบไหล่อีกฝ่ายไหม ทำอย่างนั้นจะกลายเป็นลวนลามอย่างที่เจ้าเด็กนี่ชอบอ้างหรือเปล่า
   
         คิมหันต์เม้มปาก ทำหน้ายุ่ง ขณะที่เดินเฉเข้ามามากขึ้นอีก เผลอแวบเดียวก็เอื้อมมือมาคว้าแขนเสื้อเขาไว้เสียอย่างนั้น “...ใจหายเลย”

         “เรื่องแม่ปิ่นหยกน่ะหรือ”

         “ใช่” เด็กหนุ่มพยักหน้า “น้องสาวมันด้วย”

         “สนิทกับเขา?”

         อีกฝ่ายคล้ายว่าจะลืมตัวเกาะเสื้อเขาแน่นขึ้นอีก ครู่หนึ่งก็ลามปามมาคล้องแขน เล่นเอาอยากพาเดินอ้อมโรงพยาบาลอีกสักรอบสองรอบ จะได้ถึงลานจอดรถช้า ๆ หน่อย 

         “เคยไปนอนบ้านมัน” คิมหันต์เล่าไปเรื่อย “น้าเพชรใจดีแล้วก็ฮามาก เขาไปเร็วกว่าที่คิด ทั้งที่ชีวิตมันมีแค่แม่กับน้องสาว”

         “ยังมีอาทิตย์อีกคน” เขาตั้งข้อสังเกตจากที่ไปได้เห็นมา

         เด็กหนุ่มพยักหน้าช้า ๆ  “ก็จริง ญาติฝั่งนั้นดูโอเคกับมันด้วย คงดูแลได้”

         สามภพเลิกคิ้ว ตอนพวกเขาไปเยี่ยมอานนท์ด้วยกัน อยู่ท่ามกลางญาติและคนรู้จักของฝ่ายนั้น ไม่เห็นว่าเด็กนี่จะแสดงอาการกระตือรื้อร้นอยากมีส่วนร่วมในบทสนทนาเท่าไรนัก ความจริงแล้วแทบไม่ได้เข้ามายุ่งเลยด้วยซ้ำ แต่พูดอย่างนี้แสดงว่าคงคอยสังเกตอยู่ตลอดทีเดียว 

         “พี่พลคุยกับพี่อันเอาไว้” เขาเล่าต่อตามที่ได้ฟังจากพี่ชายผู้เป็นทนายความ “เรื่องอยากให้คุณอานนท์รับปิ่นหยกกับน้องสาวเป็นลูกบุญธรรม”

         คิมหันต์เงยขึ้นมาเบิกตากว้างใส่เขา แต่พอสบตากันตรง ๆ ได้เพียงแวบเดียวก็เปลี่ยนเป็นก้มหน้าก้มตา พร้อมกับรีบดึงมือตัวเองที่เผลอเกาะแขนเขาอยู่แต่แรกออกไปด้วย ราวกับเพิ่งนึกได้ว่ายังอยู่ในระยะเขินอายม้วนต้วนติดพันมาจากเมื่อคืนและมื่อเช้า ก่อนจะส่งคำถามเสียงไม่ค่อยหนักแน่นเท่าไรนักกลับมาให้เขา “เอาอย่างนั้นเลยหรือ?”

         ท่าทางนี่คงจะเหนือจากความคาดหมายของคิมหันต์ไปพอควร จึงได้ทำหน้าประหลาดใจเช่นนี้ขณะที่ยังพึมพำต่อ  “บ้านนั้นก็ดูใจดีกับมันนะ แต่มันอาจไม่ยอมก็ได้”

         “รู้ถึงขนาดนั้นเชียว?” เขาทำเป็นพูดติดตลก แม้ความจริงก็คิดมากอยู่ไม่น้อย “สนิทกับเด็กปิ่นหยกนักรึไง”

         คิมหันต์ยักไหล่ แต่ยังคงเลี่ยงการสบตา “ก็ว่าเคยบอกแล้วนะว่าสนิทมาก”    
   
         “นั่นสิ” สามภพพยักหน้าช้าพร้อมกับแค่นหัวเราะแผ่วเบาไปด้วย เดินตรงไปยังรถของเขาที่จอดสงบนิ่งอยู่ที่เดิม “มากพอจะเห็นไอ้เด็กดื้อทำผิดสัญญาต่อหน้าต่อตาเพราะปิ่นหยก”

         “....” 

         เด็กหนุ่มทำหน้าเหรอหรา เหลือบมองเขาอย่างไม่เข้าใจทั้งตาปริบ ๆ จนน่าเอ็นดู เมื่อรู้ตัวว่าเขาน่าจะพูดถึงตัวเองก็รีบเถียงคอเป็นเอ็น “อะไร!? ใครผิดสัญญาที่ไหนกัน”

         “ยังมีหน้ามาถามอีกว่าใคร” สามภพแสร้งตีหน้าโหดใส่ “ไอ้ลูกหมาที่มาถึงก็กระโจนไปกอดรัดฟัดเหวี่ยงกับคนอื่นน่ะ ไหนตกลงกันแล้วว่าจะไม่ไปลวนลามใคร”

         “กับไอ้ควายปิ่นอะนะ!?” เด็กหนุ่มเปลี่ยนเป็นทำสีหน้ามู่ทู่ โคลงศีรษะไปมาอย่างหน่ายใจ “อันนั้นเรียกปลอบ ไม่ใช่ลวนลาม”

         “อ้อ..” ชายหนุ่มพยักหน้า จากนั้นก็ยักยิ้มมุมปาก ก่อนจะเอื้อมมือไปคว้าเอวเด็กหนุ่มแล้วดึงเข้ามาใกล้จนแผ่นอกพวกเขาเกือบแนบชิดกัน

         “..พ...พี่...ทำอะไรวะ!?” คิมหันต์เบิกตากว้าง ปากก็รีบกล่าวหาเป็นการด่วน “แม่งลวนลาม!”

         สามภพหัวเราะเสียงเย็น ก้มลงมองเด็กหนุ่มพร้อมกับยักคิ้วเป็นเชิงยั่วยุ ส่ายหน้าน้อย ๆ พร้อมกับทำเสียงจุ๊ ๆ ไปด้วย “อันนี้ก็เรียกเอ็นดู ไม่ใช่ลวนลาม”

         คิมหันต์ดิ้นดุกดิกจนหลุดมือเขาจนได้ในที่สุด แต่ที่รอดไปได้ก็เพราะเขายอมปล่อยเองด้วยหรอก จะเรียกว่าหายกันแล้วยังไม่ได้เลย เพราะตอนมาถึงเจอกันปุ๊บ เพื่อนรักสองหน่อก็กอดรัดฟัดเหวี่ยงนัวเนียต่อหน้าต่อตาเขา แต่เมื่อครู่ที่เขาเพิ่งดึงเข้ามาใกล้นั้นเรียกว่ากอดยังไม่ได้เลยด้วยซ้ำไป

         “เฮียเพี้ยน! นิสัย!” เด็กหนุ่มร้องปาว จ้องเขาด้วยใบหน้าแดง ๆ อย่างคาดโทษ นั่นมันน่าแกล้งน้อยเสียเมื่อไหร่กัน “สัญญาบ้านั่นเลิกแม่งเลยไป!”
   
         เขายิ้มกริ่ม บอกว่าจะยกเลิกสัญญา ช่างกล้าพูดออกมาได้ไม่ดูสถานะตัวเองบ้างเลย

         “อยากยกเลิกจริงหรือ?”
   
         เขาทำทีเข้าอกเข้าใจปนเสียดาย ตีหน้าเครียดอยู่ชั่วขณะ และพริบตาหลังจากนั้นก็จัดการคว้าไหล่สองข้างของเด็กหนุ่มแล้วออกแรงผลักจนเจ้าตัวถอยไปชนกับกระโปรงรถ หงายหลังลงไปเสียงดังตึงด้วยสีหน้าตื่นตะลึง

         “...พ..พี่ภพ”

         “ถ้ายกเลิกครั้งนี้ พี่จะได้ใช้วิธีของตัวเอง”

         เขากรีดยิ้มเย็น โน้มตัวตามลงไปจนใบหน้าเกือบชิดกับอีกฝ่าย ก้มอีกนิดก็จมูกชนกันแล้ว คิมหันต์คล้ายว่าจะสั่นน้อย ๆ อยู่ใต้ร่างเขา เช่นเดียวกับริมฝีปากบางเฉียบที่สั่นระริกอยู่ไม่แพ้กัน หลังจากได้ชิมรสไปเมื่อวานตอนเจ้าตัวเมาแล้วเป็นฝ่ายเริ่ม เขาก็อยากรู้เหมือนกันว่าหากได้ลองเป็นฝ่ายเริ่มบ้างคราวนี้หลังจากห่างหายไปนานจะรู้สึกดีขนาดไหน

         “จะเอาแบบนั้นหรือตี๋น้อย?”

         สามภพหัวเราะเสียงแผ่วในลำคอ หากไม่มีข้อกำหนดพิลึกพวกนี้แล้วคิมหันต์จะทำอะไรได้ เจ้าเล่ห์อย่างไรก็ยังเป็นเด็ก แถมร่างกายใช่จะใหญ่โต แค่โดนเขาจับล็อคแขนแล้วเอาร่างตัวเองกันไว้อย่างนี้ก็ไปไหนไม่รอด

         อีกฝ่ายดูจะตระหนักดีถึงข้อเสียเปรียบที่ว่าเช่นกัน จึงได้ส่ายศีรษะรัว ๆ ออกมาในที่สุด

         “ไม่เอา...” ไอ้ตัวแสบรีบท้วง หน้าแดงไปถึงไหนต่อไหน “หนึ่งปี..เรายังอยู่ในสัญญาเดิม”

         “กลัวสินะเด็กน้อย..”

         เขากระซิบเบาหวิวด้วยเสียงแหบแห้ง โน้มตัวลงไปอีกนิดอย่างจงใจปั่นหัว เป่าลมร้อนลงข้างแก้มแดงระเรื่อของเด็กหนุ่ม จ้องมองแผ่นอกเจ้าตัวกระเพื่อมขึ้นลงอยู่ใต้เสื้อเชิ้ตขาวชื้นเหงื่อ ไม่เห็นเคยรู้ว่าเครื่องแต่งกายเรียบ ๆ อย่างชุดนักเรียนจะชวนให้รู้สึกอยากกระชากตัวคนใส่มาฟัดให้แหลกคามือได้ขนาดนี้ ตั้งใจจะแกล้งต่ออีกสักหน่อยด้วยการจับแกะกระดุมเล่นสักเม็ดสองเม็ด แทบลืมไปแล้วว่าตอนนี้อยู่ในลานจอดรถ และสถานที่แบบนี้แน่นอนว่าหาความเป็นส่วนตัวได้ที่ไหนกัน

      
         “พี่พล!”


         คิมหันต์ร้องลั่นพร้อมกับทำตาเหลือกลาน จ้องมองไปทางด้านหลังของเขาด้วยสีหน้าตื่นตระหนก นั่นทำเขาตกใจไปด้วยจนรีบปล่อยแขนอีกฝ่ายแล้วหันขวับตามทิศทางของสายตาเด็กหนุ่ม
   

         “พี่พ—!?”


         ไม่มีใครยืนอยู่ข้างหลังสักคน


         ชายหนุ่มขมวดคิ้ว เอะใจบางอย่างในหัวแต่ดูเหมือนจะช้าเกินการ หันกลับไปมองตำแหน่งเดิมอีกครั้ง ก็พบว่าคิมหันต์ก็ไม่ได้นอนหงายอยู่ที่เดิมแล้ว ถูกหลอกด้วยมุกงี่เง่าแบบนี้ช่างเป็นเรื่องขายหน้าอย่างหาที่สุดไม่ได้จริง ๆ

         “คิมหันต์” เขาเค้นเสียงลอดไรฟัน ไม่ได้รู้สึกโกรธ แต่ขายหน้าปนตลกไอ้ตัวแสบมากกว่า ที่หลุดออกไปนั้นก็วิ่งหนีไปได้ไม่ไกลเลย เด็กดื้อนี่ท่าทางจะชอบเล่นไล่จับ


         เขาส่งเสียงหัวเราะเบา ๆ ปล่อยคิมหันต์ให้วิ่งไปอีกหน่อยเป็นการต่อให้ จากนั้นก็รีบกระโจนตามออกไปอย่างรวดเร็ว


         และแน่ละ ที่โล่งอย่างนี้ จับตัวไว้ได้ง่ายนิดเดียว

         สามภพยังไม่ทันเหนื่อยเลยด้วยซ้ำ ต่างจากตอนไล่จับกันครั้งก่อน ๆ ไปไกลโข ไม่รู้เขาเร็วขึ้นหรือคิมหันต์ช้าลง มีแต่คนหนีที่หอบแฮ่กจนต้องระบายลมหายใจออกมาทางปาก ก้มลงมองข้อมือตัวเองซึ่งถูกเขารวบไว้แน่นหนาอย่างขัดอกขัดใจ

         “ขี้โกง! ทำไมวิ่งเร็ววะ!”

         เขาอดขำไม่ได้ การเป็นคนวิ่งเร็วเรียกว่าขี้โกงตรงไหนกัน อีกฝ่ายที่ใช้แผนตื้น ๆ (แต่เขาดันเสียท่า) นี่สิเรียกว่าโกงกว่าอีก

         “เล่นอะไรปัญญาอ่อน”

         ชายหนุ่มหัวเราะ ดึงแขนคิมหันต์กลับไปที่รถ ไอ้ตี๋เกรียนของเขาเหงื่อโทรมไปหมดแล้ว จะทำตัวเรียบร้อยให้จับฟัดดี ๆ นี่ไม่ได้เลย “เอาละ ตามสัญญาเดิมก็ได้ ดูแล้วสงสาร”

         สามภพกัดริมฝีปากตัวเอง นึกค้านกับคำพูดที่เพิ่งบอกไปขึ้นมานิดหน่อยแต่ก็หลุดปากไปแล้ว อดสงสัยไม่ได้ว่าเขาจะตามใจเด็กนี่ไปถึงไหนกัน ขณะที่อีกฝ่ายซึ่งเดินตามต้อย ๆ เพราะโดนดึงก็กำลังทำหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก ประมวลผลความเป็นไปได้ในหัวทางไหนล้วนดูเหมือนมีแต่จะเสีย เพียงแต่เสียมากหรือเสียน้อยเท่านั้นเอง

         “จนกว่าจะหนึ่งปีนะเฮีย” เด็กหนุ่มพึมพำอย่างน่าสงสาร อย่างน้อยยังได้มั่นใจว่าจะไม่โดนจับปล้ำไปเสียก่อน เกิดเข้าใจความรู้สึกปิ่นหยกเมื่อครั้งอดีตขึ้นมาอย่างน่าประหลาด “ห้ามทำอะไรผม..ลูกมีพ่อมีแม่รู้ไหม!?”

         ชายหนุ่มพยักหน้าอย่างเสียมิได้ พอเปิดประตูรถก็รีบจับไอ้ตัวแสบยัดเข้าไปแล้วยืนขวางทางอยู่ ส่งรอยยิ้มอันชวนให้คนมองขนลุกขนพองอย่างหาสาเหตุไม่ได้

         “เอางั้นก็ได้” เขาโอนอ่อนผ่อนตาม ทว่ายังไม่ใช่ทั้งหมดเสียทีเดียว “แต่ต้องชดเชยที่เราไปกอดคนอื่น ทั้งที่ตกลงกันแล้วว่าจะไม่ทำอย่างนั้น”

         คิมหันต์เหลือบขึ้นมองอย่างหวาดระแวง ใบหน้ากลายเป็นสีแดงเข้มอีกแล้ว “ชดเชยอะไรวะ”

         สามภพคลี่ยิ้ม ซึ่งน่าจะเป็นรอยยิ้มที่ปกติสุดตั้งแต่เจอหน้ากันตอนโดดเรียนวันนี้แล้ว เสียงทุ้มต่ำลอยเข้าหูเรียกให้คนฟังตัวแข็งทื่อ พ่วงมากับอาการแก้มร้อนฉ่าอย่างบ้าคลั่ง “ไหนมาให้พี่กอดทีซิ”

         “..ท..ทำไมต้องกอดด้วยเล่า!” เขาโวยลั่น รีบตะกายหนีเข้ารถไปลึกกว่าเก่าจนชนกับกระปุกเกียร์ “ไหนบอกไม่ทำอะไรผมไง!?”

         ชายหนุ่มพยักหน้าอย่างอดทน “ถึงได้บอกไงว่าเป็นการชดเชย เราไปกอดคนอื่นทั้งที่ตกลงไว้แล้ว งั้นก็รีบมาให้กอดเป็นการชดใช้ทีนึง” พูดเสร็จก็หัวเราะในลำคอ ปล่อยคิมหันต์นั่งลูบไหล่ตัวเองด้วยอาการหวาดหวั่น “เร็วเข้า แหกกฎคนละครั้ง แบบนี้แฟร์ดีออก”

         “...แฟร์ตรงไหนวะ!”

         เด็กหนุ่มทำหน้ามุ่ย มองสามภพยิ้มมุมปากอย่างกวนประสาทเป็นที่สุดอยู่ตรงหน้า แถมยังกางแขนออกสองข้างรอรับเต็มที่ หากจะโทษคงต้องโทษว่าเป็นความผิดพลาดของตัวเองตั้งแต่โทรหาคนคนนี้ให้มารับที่โรงเรียน แทนที่จะโทรหาวัสสานะ (บ้าน่า..โทรไปนอกจากเธอจะไม่พามาที่นี่แล้วยังต้องได้ฟังเธอบ่นเรื่องความคิดจะโดดเรียนแหง ๆ)

         สามภพยืนจ้องอยู่นานว่าไอ้ตัวแสบจะเอาอย่างไรต่อ จนกระทั่งคิมหันต์สูดลมหายใจเฮือกเหมือนเพิ่งตัดสินใจได้ จากนั้นก็ก้มหน้างุด เหนือลำคอขึ้นไปมองเห็นแต่ผิวส่วนใบหูซึ่งเปลี่ยนเป็นสีแดง

         “หือ?”

         เขาเร่ง พร้อมรอยยิ้ม รอดูว่าใบหูนั้นจะแดงขึ้นได้อีกหรือเปล่า


         ก่อนคิมหันต์จะเอื้อมมือมาโอบรอบเอวเขา ออกแรงดึงเบา ๆ ให้มุดตามเข้าไปในรถ



   

- หมดยกที่ 36 –




-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

อรั่ก..ตอนนี้เขียนไปก็แอบหน่วงไปกับคู่นู้นค่ะ TvT ดึงอารมณ์ไปเยอะเลย
ตัวละครแอบเยอะ ถ้าอ่านรักติดดินมาก่อนคิดว่าไม่งง แต่ท่ีานที่ไม่ได้อ่านไม่รู้จะงงหรือเปล่า เลยขออนุญาตทวนอีกรอบนะคะ

คุณอานนท์ >> พ่อของ อันนา และ อาทิตย์
อาทิตย์ - ปิ่นหยก (แฟนกัน)
สามพล - อันนา (แฟนกัน)
สามพล - สามภพ (พี่น้อง)
กิ่งเพชร/น้าเพชร/แม่เพชร >>แม่ของปิ่นหยก
จี้หยก >> น้องสาวของปิ่นหยก

ตอนนี้แอบสนุกที่ได้เขียนอาทิตย์เวอร์ชันที่มึนกับคนอื่นซึ่งไม่ใช่ปิ่นหยกด้วยค่ะ เป็นคนละอารมณ์กับตอนตามตะแง้ว ๆ ใส่แม่ไก่ที่รักเลย รู้สึกว่าโอ้..อีตาลูกเจี๊ยบก็เหมือนจะพึ่งได้ในระดับหนึ่งเหมือนกัน (ฮา) :hao3:

แล้วพบกันตอนหน้าค่ะ ขอบคุณคนอ่านผู้น่ารัก *กอดรัดฟัดเหวี่ยงส่งท้าย*  :กอด1: :L2: :pig4:
ของแถมรีพลายถัดไปเช่นเคยน้าา ^^

ปล.แอบมาหย่อน [รัก...ติดดิน] รีไรท์เวอร์ชัน (แบบ .pdf) ♥
มีเนื้อเรื่องหลักที่แก้ไขแล้ว กับตอนพิเศษบางส่วนที่แทรกเข้าไปเลยค่ะ (ตอนพิเศษเดียวกับที่เคยอ่านแล้วนั่นเอง) ไปจิ้มโหลดได้จากที่นี่ >> http://t.co/NURml0Gx9k ค่ะ ลิงค์อยู่ใต้ภาพเลย
ส่วนตอนพิเศษอื่น ๆ ที่เคยเขียนไปแล้ว รื้อได้จากสารบัญในเล้าของเรื่องนั้นได้เลยค่ะ  :pigha2:

Edit - พิมพฺ์วันที่อัพผิด แก้แล้วค่ะ อ๊ายอาย สับสนวันคืน 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 03-05-2013 20:24:48

อุ้มกลับถ้ำหมาป่า(?) ฮาา
(http://th03.deviantart.net/fs70/PRE/f/2013/119/4/a/sl35_by_xx_rainyday_xx-d63gubo.jpg)

แถมคู่นี้นิดนึงค่ะ อาทิตย์กับปิ่นหยก
(http://fc04.deviantart.net/fs70/f/2013/123/8/9/dball_by_xx_rainyday_xx-d63xk8s.jpg)


ปิดท้าย ลองแอบวาดดู ถ้าอาตี๋กลายเป็นอาหมวย อาจจะหน้าประมาณนี้ lol
(http://fc07.deviantart.net/fs71/f/2013/116/3/7/dd_kim_c_resize_by_xx_rainyday_xx-d635qu2.jpg)

พบกันยกที่ 37 ค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 02/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: wi_OoO_wi ที่ 03-05-2013 20:25:05

วันที่ 3 เเล้วจ้ะ

เห้ยยยยยยยยย หวานนะนาย  :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 03-05-2013 20:45:21

 :hao6:   “ผมเชื่อใจปิ่นหยก ..และพี่ก็น่าจะเชื่อใจคิม”  อุว้าวววววลูกเจี้ยบน่ารักอ้ะะะะ :impress2:

แหม่พี่ภพโดนหลอกง่ายจริงๆ :laugh:

แหม่เป็นตอนที่หน่วงๆแต่ก็มีฮาๆขำๆมาแทรกเป็นระยะๆ o13

สรุปแล้วน่ารักอ้ะทั้งคนแต่ง ทั้งเนื้อเรื่อง มาต่อเร็วๆน้าา :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 03-05-2013 20:58:28

อ่านตอนปิ่นกี่ครั้งก็เศร้าทุกที

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 03-05-2013 21:06:39

น้องคิมเทใจให้เฮียเพี้ยนไปเต็ม ๆ แล้วสิ

สงสารปิ่นหยก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: SiLent_GRean ที่ 03-05-2013 21:08:32

โดนดึงอารมณ์ไปเยอะจริงๆนั่นแหละ ถึงจะเคยอ่านเรื่องโน้นมาแล้วก็เถอะ  :hao5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 03-05-2013 21:15:52

เป็นตอนที่หน่วงเพราะว่าคู่อาทิตย์-ปิ่นหยกจริง ๆ  :katai1:
อารมณ์ดราม่าหน่อย ๆ แต่ไม่เท่ากับตอนที่อ่านคู่นั้นเต็ม ๆ
ลูกเจี๊ยบสามารถให้กำลังใจเฮียภพได้ด้วยแบบฉบับมึน ๆ  :katai2-1:

แต่ลูกเจี๊ยบสามารถนะ มองปรู๊ดเดียวก็รู้ว่า
เฮียเพี้ยนกำลังจีบคิมอยู่ กร๊ากๆๆๆๆๆๆ  :hao6:
แบบนี้ความลับจะแตกไปถึงแม่ไก่หรือเปล่า
คิมอุตส่าห์เก็บไว้เป็น Top Secret ซะขนาดนี้

ตอนท้ายคิมเกรียนแต่ก็ทำตัวน่ารักนะ
เฮียเพี้ยนแอบเอาเปรียบนะเนี่ย
ทำผิดกฎขอกอดชดเชย.... ลวนลามน้องชัด ๆ  :ruready
นิสัยไม่ดีเลย แต่ FC ชอบอ่ะ  :z3:

จีบต่อไปนะคะ อย่ายอมแพ้~~~~~~~
สู้ ๆ สามภพ!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ball ที่ 03-05-2013 21:41:21

วกเข้าเรื่องแม่เพชรทีไรเราก้เศร้า
สงสารปิ่นหยก กว่าจะผ่านมาได้ไม่ใช่ง่ายๆเลยนะ
ปล.ครีมแม่งหน้าบางตลอดถ้าเป็นเรื่องพี่ภพอะนะ 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ju ที่ 03-05-2013 21:42:16

เขิน  :mew3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 03-05-2013 21:47:42

โอ้ยๆ มาเร็วปานกามนิตหนุ่ม ก็ว่าหัวข้อไม่คุ้น  :hao6:
ขอไปอ่านก่อนค่ะ

..........................

อ่านแล้วอยากเป็นสามภพเสียเอง! อยากถูกน้องคิมดึงตัวเข้าไปกอดบ้าง 555
(นี่ดิฉันท่าทางจะเป็นเอามาก ^^)

เอาใจช่วยฝั่งปิ่นหยกให้น้องสาวและคุณอานนท์อาการดีขึ้นไวๆค่ะ

แล้วจะตามลิงค์ไปอ่านรักติดดินนะคะ ขอบคุณของแถมด้วยค่ะ น่ารักเหมือนเดิม ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 03-05-2013 21:52:05

เป็นช่วงเวลาที่ลำบากของปิ่นหยก แต่เพื่อนเลิฟอย่างคิมก็ลำบากเหมือนกัน :z1:
ลำบากที่จะต้องหักห้ามใจรักพี่ภพอย่างแรง :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 03-05-2013 22:00:03

หลังๆนี่นู๋คิมดูแพ้ทางตลอดเลยอะ 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: toou ที่ 03-05-2013 22:23:06

1ปี!!นานไป๊  สงสารสามภพพพพพพพพพพพพพพพพพพพ :z3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: KilGharRah ที่ 03-05-2013 22:28:41

ตี๋น้อยไม่แน่จริงนี่นา ยกเลิกสัญญาไปเลย 555555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: phoenixa ที่ 03-05-2013 22:30:37

เข้าสู่ช่วงเศร้าสุดๆ ของรักติดดินแล้ว
น้องครีมจะตกใจก็ไม่แปลก เราอ่านเรื่องนู้นมา เราเองยังตกใจเลย
แบบว่าไม่คิดไม่ฝันว่าจะออกมาแบบนี้

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 03-05-2013 22:37:09

ตั้งแต่ลวนลามพี่เค้าไปคราวก่อนนี่อ่อนข้อให้พี่เค้าเยอะเลยนะคะน้องครีม  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 03-05-2013 22:59:21

อยากให้ใครสักคนละเมิดกฎแบบนี้บ่อยๆๆๆๆ
จะได้ชดเชยแทนด้วยวิธีแบบนี้ แอร๊ยยยยยยยย  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: from_mars ที่ 03-05-2013 23:18:27

อาทิตย์ อึนข้ามเรื่อง 5555
เด็ดแสบ มันแสบจริง พี่ภพจะต้านเวลา 1 ปีไหวเร้อ... รอดู คึคึ

ขอบคุณและรออ่านจ้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 03-05-2013 23:24:04

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 03-05-2013 23:36:50

เรื่องปิ่นหยกละไว้ในฐานที่เข้าใจ แต่พี่ภพกับคิมผิดกฎคนละข้องั้นเหรอน่าจะผิดหลายๆข้อ ฮ่ะๆ แล้วคู่ทูรัญเขากิ๊กกันเหรอ?

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 03-05-2013 23:53:07

คิดถึงน้องปิ่นตอนนั้นแล้วก็สงสารจริงๆนะ ฮือออ  :ling3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 04-05-2013 00:04:18

เพื่อนสนิทนะพี่ภพ เว้นแม่ไก่ให้คิมมันคนนึงเถอะค่ะ


 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: em1979 ที่ 04-05-2013 00:04:56

เฮียภพโดนฉุดซะแล้ว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 04-05-2013 00:20:03

เศร้าอยู่ดีๆ เปลี่ยนอารมณ์ตามแทบไม่ทัน เฮียเหมาะจะเป็นพ่อค้าหน้าเลือดมากกว่าหมอฟันนะ 555
ภาพสุดท้ายสุดยอด!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 04-05-2013 00:45:26

คริ คริ กอดกัน ๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Oilsaoo ที่ 04-05-2013 01:01:01

ละเมิดกฏกันบ่อยๆน่ะ
หนึ่งปีเฮียเเกจะทนได้เหรอ 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: saiiisai ที่ 04-05-2013 01:28:46

น่ารักเกินไปแล้วครับ สุขใจจัง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: ❥ʞαxiќɒ。 ที่ 04-05-2013 02:01:20

เฮียเพี้ยนเนียนมาก!!!
ชดเชยอะไร! นี่มันหาเรื่องลวนลามน้องชัดๆ!!! ><
ในอนาคตจะมีแบบ....
'ไม่ได้ลวนลามนี่ทำโทษ' / 'ไม่ได้ลวนลามนี่ให้รางวัล' อะไรแบบนี้ป่ะเฮียย!!?  :hao6: 5555555

ชอบพี่ภพขี้หึงง~!!!
แต่ขอยกเว้นแม่ไก่ไว้คนนึงนะนะ!!!!  :ling1:
เค้าอยากเห็นน้องครีมกับหนูปิ่นงุ้งงิ้งมุ้งมิ้งกัน~ >///<

แล้วกับพี่สรัญก็ยังไม่เลิกหวงอีกเรอะ!!
เฮียน่ารักมากอ่ะะะะะะ >//< (นานๆทีจะชมนะเนี่ย เอ้ะ หรือไม่เคยเลย ? 555555)
พี่สรัญไม่ได้คิดอะไรกับน้องครีมแล้วซักหน่อย! (รึเปล่า ? 55555555)
พามาเปิดตัวเลยยยยยยย~~~~~ อยากให้พี่สรัญกับน้องครีมได้เจอกัน~

ตอนนี้ลูกเจี๊ยบแลดูเป็นผู้ใหญ่มาก! ♥
แล้วเจี๊ยบรู้แล้วแบบนี้จะเอาไปบอกหนูปิ่นมั้ยยย ??
เมื่อไหร่จะได้เวลาน้องครีมโดนล้อมั่งงงงง!! :z1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: BitterSweet~ ที่ 04-05-2013 02:35:10

ถึงจะเคยอ่านเรื่องโน้นมาแล้ว
มาอ่านอีกครั้งก็ยังทำเราน้ำตาซึมได้
คิดถึงแม่ไก่กับลูกเจี๊ยบสุดใจ

พี่ภพอย่าหึงน้องครีมกับหนูปิ่นเลย
ยังไงคู่นี้ก็เป็นได้แค่เพื่อนสนิทแหละ
แหมๆๆๆ เนียนทำโทษน้องครีมนะยะ 5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: PK37 ที่ 04-05-2013 04:38:21

น้องคิมได้เฮียเป็นหลักยึดเลยนะเนี่ย
ว่าแต่คุณสรัญครับหวังว่าจะไม่ทำให้พี่รันต้องเสียใจนะ
และหวังว่าพี่รันจะตัดใจได้เร็วๆ
เฮียเนี่ยหึงและหวงเวอร์มาก ปิ่นหยกที่เป็นเพื่อนรักเพื่อนตายก็มีแฟนอยู่แล้วหนา
เวลาน่าจะทำให้เฮียลดความกังวลเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนของน้องคิมและน้องปิ่นได้นะ
เฮียโคตรเจ้าเล่ห์เลยอ่ะ แอบเห็นใจน้องคิมเบาๆ  :hao3:
น้องคิมเอ๊ย!!! เพิ่งจะมาเข้าใจความรู้สึกเพื่อน นี่ยังห่างไกลอยู่นะ ไว้ให้เฮียใช้ของ?ที่ตัวเองเอาไปให้อาทิตย์ก่อนเถอะ จะเข้าใจยิ่งกว่านี้  :hao6:
เอิ่ม!!! ไม่แน่ใจว่ารถถูกโฉลกอะไรกับน้องคิมหรือเปล่า เพราะหลายๆ อย่างนี่ก็ในรถตลอดเลยนะ
ครั้งแรกคงไม่ใช่ในรถหรอกนะจ๊ะ  :mew4:

 :pig4: เป็นกำลังใจให้ค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 04-05-2013 06:58:50

น้องครีมทำผิดกฎระวังโดนเฮียภพจับกินนะ  :hao6: :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 04-05-2013 08:38:48

ขอบคุณ ^ ^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Gutjang ที่ 04-05-2013 09:08:35

สามภพนี่ก็จ้องกินน้องตลอดอ่ะ  :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 04-05-2013 09:26:55

เอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
เเรกๆพาดราม่า ให้หวนนึกถึงตอนนั้นของปิ่นหนกแล้วเศร้าใจยิ่งนัก
แต่พอมาท้ายเรื่องกลับพาเราเขินซะอย่างนั้น
น้องคิมพูดเหมือนว่า 1 ปีหลังจากนี้จะยอมพี่ภพ ยังไงยังงั้นเลยนะ
แหมๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คนอ่านยอ่างเราไม่อยากรอ 1 ปีอ่ะ เรนนี่เร่งเวลาหน่อยเร้วววววววววววววว  :impress2: :man1:

เป็นกำลังใจจ้าาาาาาาาา  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 04-05-2013 09:29:59

โว๊ะ!!!เฮียภพนี่ขี้หึงขนาด ช่วงเวลาแบบนี้เค้าปลอบและให้กำลังใจซึ่งกันและกันหรอกย่ะ

อิพี่รันจะมีบทบาทยังไงอ่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 04-05-2013 09:41:01

เฮียเพี้ยนมันขี้หึงขี้หวงนะเนี่ยกับปิ่นหยกก็ไม่เว้น5555ต้องเชื่อใจแบบอาทิตย์ซิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 04-05-2013 09:57:39

ดึงอารมณ์กลับจากเรื่องของปิ่นหยกแทบไม่ทัน

น้องคิมแพ้ทางเฮียภพตลอดเลยอ่ะ แต่ชอบๆ  :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 04-05-2013 10:24:13

1 ปีผ่านไป :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: raizvita ที่ 04-05-2013 12:38:17

ตอนแรกๆหน่วงเบย...  นึกถึงตอนอ่านรักติดดินเลยอ่ะ ช่วงนั้นสงสารปิ่นหยกมาก

แต่ว่าตอนท้ายๆของบทนี้แอบหหวานนะ น่ารักอ่ะ - v -,,

สงสารพี่ภพจัง รอตัังปีนึงเชียว ทรมาณคนอ่าน...เอ๊ย พี่ภพน่าดู ฮาาาา

ว่าแต่โอบเข้าไปในรถทำไมจ๊ะ~~~~ หุๆ

สู้ๆนะคนเขียน เรารอท่านอยู่ หุๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 04-05-2013 13:26:36

แอบนึกรันตัวเล็กอยู่พอดี แล้วก็เจอ 5555 พได้กำไรนะนิ กอดตั้งหลายรอบ ยังขอน้องอีก เอาเอะ เบนชอบบ ฮิฮิตอนนี้พี่ภ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Mengjie_JJ ที่ 04-05-2013 13:51:17

 :katai2-1:

น้องคิมน่ารัก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 04-05-2013 14:14:55

น่าจะยกเลิกสัญญาซะน๊า  แหม ๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 04-05-2013 17:50:35

ชอบภาพที่ลงสีอ่ะ ทุกภาพเลยยยย

เศร้าไปกะปิ่นหยกด้วยT^T

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: raviiib❁ ที่ 04-05-2013 18:02:40

โอ้ยยยยยยยคิมพี่ภพน่ารักมากอ่ะ :o8:
รันอะไรนั่นให้ได้แต่มองไปเถอะ อย่าไปเอามันมาออกบทให้เยอะค่ะ!!

'หมั่นไส้มัน!'

โฮ๊ะๆๆๆ มาต่อตอนหน้าไวไวน้าอิอิอิอิอิอิอิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 04-05-2013 19:26:30

lเข้มแข็งไว้เน้อหนูปิ่น  ลูกเจี๊ยบดูพึ่งพาได้นะเนี่ย


พี่ภพจะทนได้รึหนูครีมน่ารัก น่าฟัดขนาดนี้


  :กอด1: :L2: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: FFS_Yaoi ที่ 04-05-2013 20:19:17

 :mew2: สงสารปิ่นอะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: ReiiHarem ที่ 05-05-2013 21:11:17

น้องครีม พี่ว่ายกเลิกสัญญาก็ดีนะคะ อิอิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: toshika ที่ 06-05-2013 01:52:38

 :hao7: :hao7:
น้องครีมน่าร๊ากกกกกกกกกก   

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 07-05-2013 00:50:44

น่ารักกกก น่ารักไปหมดเลย ทั้งการ์ตูน คิม&ภพ แล้วก็คนเขียนน่ารักที่สุดสุด เลย ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Anyann ที่ 07-05-2013 01:05:26

เฮียน่าจะเลิกสัญญาไปให้รู้แล้วรู้รอด จะได้จับคิมฟัดซะให้เข็ด 55555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 07-05-2013 01:36:16

อืมนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 07-05-2013 13:36:14

ถึงเค้าอยู่ในสัญญา แต่ก็ยังน่ารักมุ้งมิ้งกันได้
แอร๊ย ๆ  :katai5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ningg.Destiny ที่ 08-05-2013 03:40:59

ตอนนี้ใน 'รักติดดิน' จำได้ว่าสงสารแม่ไก่มาก
ร้องไห้แบบจะขาดใจไปด้วยเลย ฮืออ ㅠ_ㅠ

..กลับมาที่เล่ห์รักฯ
พี่ภพจะหึงนุ้งครีมกับปิ่นหยกทำไม 555555
คือเคะอยู่ด้วยกันน่าจะสบายใจนะคะ
อ่อ อ่านตอนนี้แล้วได้เห็นอาทิตย์ในอีกมุมนึงด้วย ^^

สังเกตว่าน้องครีมชอบลืมตัวเวลาอยู่กับพี่ภพ
พี่สามภพของเราก็ได้กำไรตลอด ฮ่าๆ
แต่พี่ภพเป็นผู้ชายที่พึ่งพาได้มากเลยนะ
น้องครีมก็จะนึกถึงพี่ภพเป็นคนแรกตลอด
เราเป็นพี่ภพเราจะดีใจมากเลย ><

พีคสุด! ชอบสุด! เวลาน้องครีมอาย
เขินหน้าจนหน้าแดง หูแดง ก้มหน้างุดๆ
ฮื้ออออ เป็นอะไรที่แม่ยกฟินมากอ่า >///////////<
ทำไมน่ารักอย่างนี้ค๊า *จับฟัด*

พี่ภพความอดทนสูงอ่ะ สัญญาเป็นสัญญาจริงๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: MonKeez ที่ 08-05-2013 03:58:05

รีบมาต่อนะ อ่านรวดเดียว ฮามากครับ ชอบๆ ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: lluvia ที่ 08-05-2013 10:14:23

น่ารัก :กอด1:  น้องคิมดึงเฮียเข้าไปทำอารายยยย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 08-05-2013 10:52:35

เน็ตหายล่มแล้วรีบมาต่อน้าาา. รออยู่ :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: boboaje ที่ 08-05-2013 12:43:58

รอน้องครีมนะ  :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: phoenixa ที่ 08-05-2013 22:02:06

บรรยากาศช่วงแรกๆ ค่อนข้างมัวซัว เศร้าจนเราน้ำตาซึม
ขอบคุณน้องครีมที่เร่งรีบมาอยู่เป็นเพื่อนปิ่นหยกนะ
และขอบคุณพี่ภพที่เร่งรีบมาอยู่ข้างๆ น้องครีม

ยังจำภาคปิ่นหยกได้อยู่เลยว่าช็อกขนาดไหน T^T

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: www.maxdevil ที่ 09-05-2013 00:26:33

รออ่านอยู่น่ะครับ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: railay ที่ 09-05-2013 08:23:49

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Netimefii ที่ 09-05-2013 19:43:08

เฮียน่าจะจับน้องครีมสั่งสอนซะบ้างนะ ชอบยั่วให้ทำผิดกฎอยู่เรื่อย

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 09-05-2013 21:04:13

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 37 – น้องชายคนเล็ก

         คิมหันต์เดินเตะก้อนหินไปด้วยตลอดทาง ตั้งแต่ก้าวขาลงจากรถสามภพจนถึงลานจอดรถของร้านเค้กทานตะวัน สายตากวาดมองหามอเตอร์ไซค์ที่เขามาฝากไว้ตั้งแต่เมื่อคืนก่อน ไม่คุ้นนักกับความเงียบเชียบบริเวณร้านต่างจากเวลาปกติแม้เพิ่งเป็นตอนเย็น

         เด็กหนุ่มเหลือบมองประตูกระจกหนา มีป้ายแขวนไว้ด้านหน้าระบุว่าร้านปิด คงเพราะเจ้าของและสมาชิกไปเยี่ยมน้องสาวของปิ่นหยกที่โรงพยาบาล ความเวิ้งว้างว่างเปล่าเข้าเกาะกุมจิตใจอยู่ครู่หนึ่งจนโหวงเหวงไปทั้งร่าง

         เขาลองมานึกดูแล้ว ในความโชคร้ายของปิ่นหยก ก็อาจมีเรื่องโชคดีตรงที่รอบตัวมีแต่คนพร้อมให้ความช่วยเหลือ ซึ่งส่วนหนึ่งคงเป็นผลมาจากความขยันแบบซื่อ ๆ ของเจ้าตัวซึ่งทำให้มักได้รับความเอ็นดู เขายังนึกไม่ออกเลยว่าหากเป็นตัวเองมาตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกันจะเป็นอย่างไร มองแบบเป็นกลางจากนิสัยส่วนตัว เดาว่าคงต้องมีคนเกลียดขี้หน้ารอสะใจมากกว่าแหง ๆ 


         แต่ก็นั่นแหละ..ใช่ว่าเขาจะสนเรื่องพวกนั้นเท่าไร


         เด็กหนุ่มสตาร์ทเครื่อง หมุนคอพาหนะประจำตำแหน่งแล้วพาออกมาด้านนอกช้า ๆ  ถอนหายใจยาวเหยียดไปด้วยเมื่อคิดถึงเรื่องเพื่อนรักของตัวเอง แต่แล้วก็ต้องประหลาดใจเมื่อมาได้ถึงหน้าร้าน


         รถของสามภพยังจอดรออยู่ที่เดิม


         “...”


         “ไอ้ตี๋”


         เป็นชายหนุ่มที่ทักขึ้นก่อน แต่หลังจากนั้นก็เงียบไปเหมือนไม่รู้ควรพูดอะไรต่อ เอาแต่จ้องหน้าเขาอยู่อย่างนั้นจนเริ่มรู้สึกมือไม้เกะกะไม่รู้จะวางตรงไหนขึ้นมาดื้อ ๆ  ทั้งที่มันก็วางอยู่บนแฮนด์รถดีแล้วมาตลอด

         พวกเขาจ้องหน้ากันอย่างลังเลอยู่ครู่ใหญ่ ถึงอยากซิ่งหนีอย่างไร แต่กลับอดไม่ได้จะไปแวะจอดใกล้กับประตูฝั่งคนขับซึ่งเปิดกระจกคล้ายกำลังรออยู่แล้ว บางครั้งเด็กหนุ่มก็ค่อนข้างแปลกใจตัวเองที่อยู่ในอารมณ์ก้ำกึ่งระหว่างอยากหนีกับอยากเข้าไปเกาะแกะสามภพอยู่ตลอดเวลา ติดตรงช่วงหลังมานี้คอยจะรู้สึกกระดากใจเมื่อนึกขึ้นได้เสมอว่าไม่ค่อยดีแล้วนั่นเอง

         “ผมกลับแล้วนะ”

         เขาพึมพำตัดบทความเงียบอันชวนให้เงอะงะอย่างไม่ทราบสาเหตุ ยกมือขึ้นโบกน้อย ๆ แล้วปั้นยิ้มยียวนที่มุมปากให้อีกฝ่ายซึ่งคล้ายจะส่งสายตาเอ็นดูกลับมา เกิดอยากทำตัวเป็นผู้ใหญ่น่าหมั่นไส้อะไรตอนนี้

         “พี่ก็จะกลับแล้ว”

         “อ่าฮะ”

         ม่านความเงียบโรยตัวลงห้อมล้อมพวกเขาอีกครั้ง มันไม่น่าอึดอัดนัก แต่ออกไปทางขัดเขินอยู่มากกว่า ขณะที่ยังไม่มีพาหนะของใครเคลื่อนออกจากจุดเดิมแม้แต่นิ้วเดียว ทั้งที่ต่างก็บอกว่ากำลังจะกลับกันทั้งคู่

         คิมหันต์ขยับตัวยุกยิก ก่อนจะยกมือขึ้นเกาแก้มตัวเองแก้เก้อ ไม่แน่ใจว่าควรหัวเราะหรือแยกเขี้ยวใส่สามภพจึงเหมาะกับสถานการณ์แบบนี้มากกว่ากัน

         “พี่ไม่ไปอะ”

         “แล้วเราไม่ไปหรือ?”

         “จากนี่ถึงบ้านผมแค่แป๊บเดียว”

         เขายักไหล่ ขณะที่คนฟังเพียงแต่หัวเราะแผ่วเบาในลำคอ

         “จากนี่ถึงคอนโดพี่ก็ไม่นานเหมือนกัน”

         “พี่พูดย้อนผมหลายรอบแล้ว” เด็กหนุ่มมุ่นคิ้ว เชิดคางขึ้นนิดหน่อยแล้วกดสายตาลงต่ำ ด้วยได้ใจว่าตำแหน่งตัวเองซึ่งคร่อมมอเตอร์ไซค์อยู่สูงกว่าคนที่นั่งอยู่หลังพวงมาลัยรถ “คิดจะหาเรื่องกันหรือไง”

         สามภพจ้องเขาอยู่ครู่หนึ่ง และความพยายามเพ่งสายตาตอบของเขาก็เรียกว่าทำได้ค่อนข้างดีทีเดียว แม้จะยังหน้าร้อนหูร้อนอยู่บ้างแต่ขอสรุปอย่างเข้าข้างตัวเองว่าสมน้ำสมเนื้อ เป็นฝ่ายคนเริ่มเองต่างหากที่ทนไม่ไหว (หรือไม่ก็เบื่อจะเล่น) หันไปถอนหายใจแผ่วเบา  รอยยิ้มน้อย ๆ ผุดขึ้นบนริมฝีปาก โคลงศีรษะพร้อมกับพึมพำหน้าพวงมาลัยรถตัวเอง

         “ไอ้ลูกหมา ทั้งที่เป็นฝ่ายเรียกคนอื่นออกมาเองแท้ ๆ”

         คิมหันต์ทำหน้ายุ่ง

         “อะไรวะ...ใครเรียกกัน!?”

         อ้อ..ใช่ เขาเรียกเอง

         “โอเค ไม่ได้เรียก” สามภพพยักหน้าแบบขอไปที  “พี่มาเอง”

         ต่อให้เป็นเช่นนั้นจริง (ซึ่งแน่นอนว่าไม่จริง) แต่ไอ้การที่เลิกต่อปากต่อคำแล้วหันไปเปลี่ยนเกียร์ ทำท่าเหมือนจะออกรถหนีของชายหนุ่มแบบนี้ไม่เห็นสนุก สามภพควรเถียงเขาไม่ใช่หรือ แล้วไหนจะกระจกรถซึ่งเลื่อนปิดช้า ๆ ต่อหน้าต่อตานั่นอีก


         “เดี๋ยวดิเฮียเพี้ยน!”


         พลั้งปากไปเสียแล้ว กระจกซึ่งกำลังเลื่อนขึ้นจนเกือบสุดกลับชะงักอยู่แค่นั้น ใช้ความพยายามในการเพ่งมองสักหน่อยจึงเห็นว่าอีกฝ่ายนั่งมองเขาจากในรถเช่นกัน


         “ทำไม?”


         “เปล่า” เด็กหนุ่มอ้อมแอ้ม เสียใจการกระทำของตัวเองขึ้นมากะทันหัน “ไม่มีอะไร”


         อีกครั้งที่สามภพทำเพียงคลี่รอยยิ้มบางเบา น่าหงุดหงิดเหลือเกิน


         “ไม่มีก็ไม่มี”


         “...ความจริงก็มี...”


         “....”


         สามภพนั่งเงียบ คล้ายกำลังรอฟังว่าเขาตั้งใจจะพูดอะไรต่อ ทำใจอีกครู่ใหญ่จึงเอ่ยออกไปเสียงเบาหวิว


         “ขอบคุณครับ”


         อาจเป็นคำนี้ก็ได้ที่เขาอยากบอก


         ตัวรถหยุดการเคลื่อนไหวโดยสมบูรณ์ ก่อนกระจกรถจะเลื่อนลงอีกครั้งจนสุด สามภพยังอยู่ในสีหน้าคล้ายว่าไม่เชื่อในสิ่งที่ได้ยินนัก แต่หลังจากนั้นเพียงไม่นานก็หัวเราะออกมานิดหน่อยพร้อมกับเลื่อนสายตามาหยุดบนใบหน้าเขา พึมพำบางสิ่งให้ได้ยินถึงหู


         “..บางทีก็เป็นเด็กดีจนน่าแปลกใจ”

   
         คิมหันต์ย่นจมูก ส่งเสียง “ชิ” ออกมาเบา ๆ ด้วยเข้าใจว่านั่นไม่ใช่คำชมเสียทีเดียว ฟังดูติดจะประชดประชันอย่างไรบอกไม่ถูก


         "เฮ่อ..." ชายหนุ่มระบายลมหายใจยาว อยากดึงร่างคนตรงหน้ามากอดแน่น ๆ แบบที่ทำในลานจอดรถของโรงพยาบาลอีกสักที ทั้งหนักอึ้งและอิ่มใจอย่างไรบอกไม่ถูก เจ้าเด็กแสบตรงหน้าทำอะไรกับชีวิตเขากันนะ “เอาละ...ตี๋น้อย”


         “..หือ?”


         สามภพสบตาเด็กหนุ่มเพียงแวบหนึ่ง แม้รู้สึกอยากอยู่นานกว่านี้ แต่ก็เข้าใจดีว่าหมดธุระกันแล้ว


         “กลับบ้านดี ๆ” เขาทิ้งท้าย


         “เดี๋ยวก่อน!”


         “??”


         คิมหันต์ไม่รู้ตัวเลยว่าเอื้อมมือไปขวางไว้ระหว่างช่องกระจกของประตูรถที่กำลังจะปิดตั้งแต่เมื่อไร แต่ก็ทำไปแล้ว เด็กหนุ่มเม้มปากแน่นอย่างชั่งใจ คิ้วขมวดมุ่นอยู่เหนือดวงตาซึ่งฉายแววครุ่นคิด อ้าปากพยายามจะพูดอะไรออกมาเป็นประโยคยาว ๆ แต่กลับรู้สึกถึงทิฐิรุนแรงเกินกว่าจะทำได้อย่างนั้น สุดท้ายจึงมีเพียงประโยคสั้น ๆ อ้อมค้อมที่ฟังดูผิดที่ผิดเวลาอย่างน่าประหลาด


         “พี่หิวปะ?”


         สามภพเลิกคิ้ว จากหางตามองเห็นตัวเลขดิจิตอลของนาฬิกาในรถบอกเวลาสี่โมงกว่าเท่านั้นเอง


         “ไม่นี่”


         “อ้อ...” เด็กหนุ่มพยักหน้าแก้เก้อ “นั่นสินะ ยังไม่เย็นเลย”


         เขาเงยขึ้นมองใบหน้าคิมหันต์นิ่งงัน พวงแก้มขาวจัดปรากฏสีชมพูจาง ๆ ขึ้นในเวลาอันรวดเร็วจนสังเกตได้ ไม่อยากเข้าข้างตัวเองนัก แต่เขาคิดว่าตัวเองรู้ว่าเด็กหนุ่มต้องการพูดถึงอะไร กระนั้นก็ยังตีสีหน้าไม่เข้าใจส่งกลับไปหาเจ้าตัวแสบ


         “ทำไมหรือ?”

   
         คิมหันต์เสมองไปทางอื่น เส้นผมสีทองด้านข้างปรกนัยน์ตาจนคนที่นั่งอยู่ในรถมองเห็นมันไม่ชัดนัก เด็กหนุ่มหยิบหมวกกันน็อคขึ้นมาสวม ส่งเสียงตอบเบา ๆ คล้ายไม่เต็มใจ พร้อมกับขยับมอเตอร์ไซค์โดยไม่เหลือบไปทางคนฟังสักนิด


         “..ถ้าเผื่อหิว ที่บ้านน่าจะมีข้าวเย็นพอ..”


         เขารีบกัดปากตัวเอง จะพูดมากเกินไปแล้ว


         “..ช่างเหอะ”


         คิมหันต์ตัดจบเพียงแค่นั้นก็รีบออกรถอย่างรวดเร็วก่อนสามภพจะมีโอกาสได้ส่งเสียงตอบ


         เด็กหนุ่มพ่นลมหายใจหนัก ๆ ออกมาขณะที่ลอบมองกระจกส่องหลัง รถเก๋งสีบรอนซ์ทองซึ่งมองเห็นจากภาพสะท้อนเบี่ยงตัวออกจากจุดเดิมช้า ๆ  เขานึกสงสัยว่าอีกฝ่ายจะกลับเลยตามที่บอกหรือเปล่า เพราะหากว่ากันตามจริง การมาตามคำร้องขอปากเปล่าของเขาโดยไม่ได้มีอะไรตอบแทนสักนิดก็น่าจะเพียงพอแล้วสำหรับวันนี้ อีกอย่าง..สามภพอาจยังมีธุระต้องกลับไปจัดการหลังจากมาอยู่กับเขาตลอดบ่ายอีกก็ได้


         รถของชายหนุ่มออกตัวไปในทิศทางตรงกันข้ามดังคาด เขาเผลอถอนใจด้วยความรู้สึกบางอย่างซึ่งคล้ายกับผิดหวังทั้งที่ก็เดาไว้อยู่แล้วแท้ ๆ


         ทว่าตอนกำลังคิดจะเลิกสนใจ วีออสคันเดิมกลับหักเลี้ยวตรงซอยใกล้ ๆ เพื่อกลับหัว ก่อนจะเปลี่ยนทิศแล้วเร่งความเร็วไล่หลังมอเตอร์ไซค์ของเขามาจนใกล้พอจะมองเห็นใบหน้าของคนขับ จากนั้นจึงตามมาเรื่อย ๆ ตลอดทางโดยไร้วี่แววว่าจะแซง

   

         ใต้หมวกกันน็อคซึ่งสวมอยู่ คิมหันต์ลอบยิ้มน้อย ๆ โดยไม่รู้ตัว

-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

         วัสสานะพรมนิ้วเบา ๆ บนโต๊ะทำงาน ปากกาด้ามโปรดยังอยู่ในมืออีกข้าง แต่กลับไม่ได้ใส่ใจมองตัวเลขในสมุดบัญชีรายรับรายจ่ายของร้านยาที่เธอเป็นเจ้าของสักนิด


         สายตาหญิงสาวหยุดนิ่งอยู่กับรูปถ่ายครอบครัวเมื่อนานมาแล้วที่วางไว้หลังชั้นวางหนังสือ ถึงกระนั้นหากว่ากันตามจริงแล้วเธอก็ไม่ได้กำลังจับจ้องมันเป็นพิเศษ ทำเพียงแต่เหม่อนึกถึงเรื่องน้องชายคนเล็กของเธอ แล้วบังเอิญไปพักสายตาตรงตำแหน่งที่ว่าตามความเคยชินเท่านั้น


         คิมหันต์กับสามภพสนิทกันตั้งแต่เมื่อไรนะ?


         เรื่องนั้นเด็กหนุ่มไม่เคยเล่าให้เธอฟัง ต่างจากกับปิ่นหยกที่เธอค่อนข้างเข้าใจความสัมพันธ์ของทั้งคู่ชัดเจน แต่รายนี้มารู้เรื่องอีกทีก็เหมือนว่าพวกเขาจะสนิทกันอย่างรวดเร็วในระยะเวลาอันสั้นไปเรียบร้อย มีทั้งไปเที่ยวกันและกลับมาพร้อมร่องรอยแปลก ๆ เต็มคอ มารับไปโรงเรียน สอนการบ้าน? ติวข้อสอบ? (ถ้าจะว่ากันตามที่คิมหันต์เคยบอก) แล้วครั้งล่าสุดนี้ก็ยังมาเข้าครัวและร่วมมื้อเย็นที่บ้านอีก


         อีกเรื่องที่น่าสงสัย..น้องชายของเธอไม่ได้จีบสาวเป็นเรื่องเป็นราวมานานเท่าไรแล้ว?


         ตั้งแต่ครั้งสุดท้ายที่เคยโดนผู้หญิงตบเสียแก้มเป็นรอยนิ้วแดงแจ๋กลับมาบ้าน เด็กหนุ่มก็ไม่เคยมีทีท่าจะพูดถึงเพื่อนหญิงคนใดในเชิงชู้สาวให้เธอได้ยินจริงจังเลยสักครั้ง โผล่มาอีกทีก็มีหนุ่มร่างใหญ่หน้านิ่งจากไหนไม่รู้มาวนเวียนอยู่รอบ ๆ พร้อมกับบรรยากาศประหลาดซึ่งอธิบายลำบาก พวกเขาดูไม่เหมือนคนที่กำลังคบกันแบบพี่น้องเลยด้วยเหตุผลบางประการที่เธอก็ไม่แน่ใจนักว่าคืออะไร

         หญิงสาวขบริมฝีปากจนซีดขาว บางครั้งก็อดคิดไม่ได้ว่าเธอระแวงมากเกินไปหรือเปล่า แต่ป๊ากับม้าของเธอไว้ใจให้เป็นคนดูแลน้อง ๆ  เพราะฉะนั้นก็เป็นหน้าที่ของเธอจะคอยเฝ้าระวังให้เขาเดินไปตามทางที่เหมาะสมไม่ใช่หรือ?

         “ไม่เอาน่า...” เธอเผลอห่อไหล่ รูปถ่ายตรงหน้าที่เพียงแต่เหม่อมองในคราวแรกเริ่มชัดเจนขึ้น เมื่อสายตาไปหยุดอยู่กับใบหน้าเด็กผู้ชายในรูป “ป๊ากับม้าเหลือนายเป็นลูกชายคนเดียวนะ”

         “เจ้ใหญ่!”

         หญิงสาวสะดุ้ง รีบหันไปมองตามต้นเสียง แล้วยังเผลอแสดงอาการหวาดระแวงโดยไม่รู้ตัวออกไปอีก คิมหันต์กำลังหรี่ตามองเข้ามาในส่วนที่จัดไว้สำหรับทำงานของเธอด้วยความสงสัยใคร่รู้

         “เป็นไรอะเจ้” เขาถาม เคี้ยวขนมตุ้ย ๆ อยู่ในปากไปด้วยขณะที่เดินตรงเข้ามาใกล้ “ตกใจเหมือนเห็นผมเป็นผีเลย”

         “ปากหรือเจ้าเด็กคนนี้” เธอบ่นอุบอิบพร้อมกับส่ายหน้าไปด้วย “โผล่มาไม่ให้สุ้มให้เสียง เจ้กำลังทำงานอยู่เห็นไหม?”

         คิมหันต์ก้มลงมอง งาน ที่ว่าของพี่สาว แต่ก็เห็นเพียงหน้ากระดาษว่าง ๆ ในสมุดบัญชีรายรับรายจ่ายเล่มประจำของเธอ “ไม่เห็นได้ทำอะไรเลย” เขาเถียงหงุงหงิง “แหนะ! เหม่องี้ไม่ใช่ว่ามีหนุ่มมาจีบที่ร้านใช่ปะ?”

         “จะบ้าหรือ”

         “เดี๋ยวฟ้องพี่โรจน์เลย” เด็กหนุ่มยิ้มกริ่ม ยกชื่อแฟนหนุ่มของพี่สาวขึ้นมากล่าวอ้าง เกือบโดนฟาดป้าบเข้าให้ที่ต้นแขนแล้วแต่เอี้ยวตัวหลบได้ทัน “ฮ่า ๆ ๆ ไม่แซวก็ได้ ผมแค่จะถามเฉย ๆ ว่าเห็นเสื้อพละผมเปล่า”

         วัสสานะถอนหายใจเฮือก พ่อน้องชายตัวแสบช่างไม่ยอมเตรียมไว้แต่เนิ่น ๆ จะใส่พรุ่งนี้อยู่แล้วยังมาวิ่งเที่ยวหาเสื้อผ้าตอนดึกอย่างนี้อีก

         “หลังบ้านได้ดูหรือยัง?”

         “ดูแล้ว”

         “รื้อตู้ตัวเองดีแล้วหรือ?”

         เด็กหนุ่มยักคิ้ว “ทุกซอกทุกมุม”

         หญิงสาวนิ่งคิด “งั้นอาจจะหลงอยู่ในตู้เจ้ ลองไปดูซิ”

         คิมหันต์พยักหน้า เตรียมตัวหันหลังกลับ แต่ยังไม่ทันได้ก้าวออกไปก็โดนผู้เป็นพี่สาวดึงแขนไว้ก่อน

         “ครีม”

         เขาทำตาปริบ ๆ ก้มลงมองเธอซึ่งกึ่งนั่งกึ่งยืนอยู่กับเก้าอี้เพราะโน้มตัวมาคว้าแขนเขาไว้

         “เจ้มีอะไรหรือเปล่า?”

         วัสสานะดึงแขนน้องชายให้นั่งลงบนเก้าอี้ด้านข้าง กวักมือให้เขาย้ายตัวเองพร้อมกับเก้าอี้เลื่อนเข้ามาใกล้ ๆ  พิศมองใบหน้าอีกฝ่ายนิ่งระหว่างที่ยังนึกไม่ออกว่าจะเริ่มพูดอย่างไรดีจนพ่อน้องชายเริ่มอยู่ไม่สุข

         “เจ้เป็นไรอะ?” เด็กหนุ่มเลิกคิ้วน้อย ๆ เอียงหน้ามองตอบเธออย่างไร้เดียงสา ความสงสัยฉายชัดในแววตาที่คุ้นเคยกันมาตั้งแต่เด็ก แต่ยังไม่วายใส่ถ้อยคำล้อเล่นไว้ท้ายประโยค “แค่ชุดพละเอง อย่าซีเรียสดิ เดี๋ยวหน้าเหี่ยว”

         เธอตีเขาเบา ๆ ทีหนึ่งพร้อมกับส่ายหน้าอ่อนใจ กระนั้นยังอดยิ้มออกมาไม่ได้กับความทะเล้นของเด็กหนุ่ม ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของบ้านที่นอกลู่บ้างแต่ไม่เคยนอกทางนั่งยิ้มแฉ่งไม่รู้ร้อนรู้หนาว จนกระทั่งเธอเริ่มนำเข้าสู่บทสนทนานั่นเอง

         “เรื่องพี่ภพน่ะ”

         คิมหันต์ชะงักไปนิดหน่อย และรอยยิ้มร่าก็คล้ายว่าเจื่อนลงแวบหนึ่งก่อนมันจะกลับมาเป็นปกติในเวลาอันรวดเร็ว เด็กหนุ่มนั่งนิ่งอยู่เช่นเดิมคล้ายรอดูท่าทีขณะที่เธอพูดต่อ

         “เหมือนว่าจะสนิทกันมากเลย”

         เขายักไหล่เบา ๆ  แต่ไม่ได้ตอบรับหรือปฏิเสธ

         วัสสานะสูดลมหายใจเข้าลึก เธอเองก็เริ่มตันอยู่กับคำพูดที่ไม่รู้จะเอ่ยออกไปอย่างไรดี แม้เป็นคนดึงน้องชายให้นั่งอยู่ตรงนี้แต่กลับรู้สึกยังเลือกสิ่งที่จะยกมาคุยไม่ได้แน่ชัด

         “เจ้เหมือนมีอะไรอยากพูด” คิมหันต์เหลือบมองพี่สาว บอกตัวเองให้นิ่งไว้ เขามั่นใจว่าไม่เคยทำอะไรประเจิดประเจ้อกับสามภพให้เธอเห็น และหวังเป็นอย่างยิ่งว่าความมั่นใจของเขาจะถูกต้องแล้ว มื้อเย็นล่าสุดก็ดูปกติดี เพราะฉะนั้นจึงไม่มีประโยชน์จะร้อนตัวแล้วออกอาการให้เธอต้องเป็นกังวล

         “จำได้ไหม พวกเราพี่น้องตกลงกันว่ามีปัญหาอะไรให้พูดออกมาเสมอ”

         เขาพยักหน้า หาข้อแก้ต่างในหัวตัวเองว่าตอนนี้เขายังไม่ได้มีปัญหา เพราะฉะนั้นไม่บอกก็ไม่เห็นแปลก

         “เจ้รู้สึกว่ามันดูไม่ค่อยปกติ”

         “ยังไง?”

         “ไม่รู้สิ” เธอส่ายหน้าน้อย ๆ มองผ่านเขาไปยังกรอบรูปหลังชั้นหนังสือ “เจ้แค่คิด...อาจจะคิดมากไป แต่ก็ดีกว่าปล่อยให้อะไรไม่ดีเกิดขึ้นใช่ไหม.. เขาดู...เรียกว่ายังไงดี...ดูแบบ...”

         คิมหันต์รอฟังด้วยใจตุ๊ม ๆ ต่อม ๆ ค่อนข้างลำบากทีเดียวกับการแสดงสีหน้าท่าทางเป็นปกติในบทสนทนาซึ่งไม่ปกติเช่นนี้ เขาจ้องมองพี่สาวที่กำลังทำหน้ายุ่ง หัวคิ้วขมวดมุ่นเหมือนกำลังพยายามสรรหาคำเหมาะ ๆ มาพูด และดูท่าแล้วเธอจะเลือกออกมาได้ในที่สุด แม้มันอาจฟังไม่ค่อยเข้าท่านักสำหรับเขา

         “ดู..อาลัยอาวรณ์กับนายเป็นพิเศษ”

         เขาใจหายวาบไปครู่หนึ่งทีเดียว ทวนคำพี่สาวออกมาเสียงแหบพร่า

         “...อาลัย..อาวรณ์?”

         “ใช่..” วัสสานะพยักหน้าถี่ ๆ กับตัวเองอย่างวิตกจริต “ราว ๆ นั้น”

         “เจ้คิดมากไปแล้ว”

         “เขาเป็นเกย์หรือเปล่า?”

         “ห๊ะ!?”

         เด็กหนุ่มอ้าปากค้าง ไม่นึกว่าผู้เป็นพี่สาวจะมาไกลซ้ำยังตรงประเด็นถึงขั้นนี้  เขาส่งเสียงหัวเราะแห้ง ๆ ทำเหมือนเป็นเรื่องขบขัน ขมวดคิ้วไปด้วยพร้อมกับพยายามแก้ต่างให้ “ไม่มั้ง ได้ยินว่าก็เคยคบหญิงนะ”

         “แล้วทำไมถึงตามเอาใจนายนัก”

         วัสสานะยังไม่ทิ้งความคลางแคลงใจเรื่องเดิมง่าย ๆ  แค่นึกภาพว่ามีเกย์ล่ำจ้องงาบน้องชายเธอก็คล้ายว่าจะประสาทขึ้นมาเสียแล้ว ทางคิมหันต์เองก็คงไม่ได้เป็นไปด้วยหรอกใช่ไหม ถึงจะปากดีบางครั้ง ชอบแต่งเนื้อแต่งตัว เสื้อผ้าเครื่องประดับเต็มตู้อย่างไร แต่นิสัยอย่างอื่นก็เหมือนเด็กผู้ชายทั่วไปไม่ผิดเพี้ยน

         “ถูกใจที่อยากเข้าคณะเดียวกันมั้ง” เขาแถเรื่อยเปื่อย โยกตัวไปมาอย่างร่าเริงเกินจำเป็น ขณะที่มองหาช่องทางจะชิ่งหนีจากการสอบปากคำของพี่สาวไปด้วย “อ่าเจ้...ดึกละ ผมไปดูเสื้อพละก่อน เดี๋ยวพรุ่งนี้ไม่มีชุดใส่” ว่าแล้วก็รีบกระโดดผลุงขึ้นจากเก้าอี้


         แต่ยังไม่ทันได้ก้าวขาก็มีสุ้มเสียงเป็นกังวลของพี่สาวรั้งไว้อีกแล้ว


         “ครีม” เธอเอ่ยแผ่วเบา แทบไม่ดังไปกว่าเสียงกระซิบ “นายรู้ใช่ไหม? ป๊าไม่ชอบพวกเบี่ยงเบนทางเพศ"


         "..."


         "..ลืมเรื่องเฮียไปแล้วหรือ?”


         เขาชะงักไป ก้มลงมองใบหน้าพี่สาวก็พบกับสายตาเป็นห่วงเจือความกังวลมองตรงมา เงาของตัวเขาเองซึ่งสะท้อนอยู่ในนั้นไหวระริกจนเริ่มพาเขาหวั่นไหวไปด้วย ก่อนจะคิดได้ว่าเขาก็ไม่ได้ทำตัวเบี่ยงเบนอะไรสักหน่อย


         “อย่าห่วงเลยน่า” เด็กหนุ่มพึมพำกลั้วเสียงหัวเราะเฝื่อน "ผมไม่เป็นงั้นหรอก”


         วัสสานะถอนหายใจยาวเหยียด บอกตัวเองว่าคงคิดมากเกินไปจริง ๆ


         “ดีแล้ว..” เธอทำหน้าลำบากใจ  “ความจริงเจ้ไม่อยากเจ้ากี้เจ้าการเลย..”


         หญิงสาวยกมือขึ้นเสยผมอ่อนแรง มองเลยไปยังรูปถ่ายในกรอบ สีของมันเริ่มซีดจางไปตามวันเวลา แต่พี่น้องสี่คนซึ่งยืนกอดคอกันอยู่ตรงกลางก็ยังส่งยิ้มสดใสอยู่เช่นเดิม แม้คนหนึ่งในนั้นจะไม่ได้อยู่บนโลกนี้แล้ว


         “เหลือแค่นายเป็นลูกชายคนเดียวของบ้าน ป๊าถึงได้คาดหวังไว้มาก..”


         คิมหันต์มองตามสายตาของพี่สาวไปยังรูปถ่ายใบนั้น รู้ดีถึงความห่วงใยของคนเป็นพี่ใหญ่ และเขามั่นใจว่าจะไม่ทำให้เธอต้องผิดหวัง ไม่มีอะไรต้องเป็นกังวลเลย


         “รู้แล้วน่า”


         เสียงกระซิบของเขาล่องลอยในอากาศ มันแผ่วเบาและจางหายไปอย่างรวดเร็ว แต่คำมั่นสัญญาที่เคยให้ไว้จะคงอยู่เช่นนั้นตลอดไป



         “ผมไม่เป็นแบบเฮียหรอก”

- หมดยกที่ 37 –

-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

มาต่อแล้วค่าา >3<
ช่วงนี้งานยุ่ง + เน็ตเน่าตลอด เลยอัพได้เฉลี่ยสัปดาห์ละ 1-2 ตอนเท่านั้นเอง จะพยายามไม่ให้นานกว่านี้นะคะ Orz
*กอดฟัดคนอ่าน* ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมค่ะ  :กอด1: :L2: :L1: แล้วพบกันตอนหน้าเน้อ

ของแถมรีพลายถัดไปโลดค่า  :3123:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 36 ผิดกฎคนละข้อ (หน้า 77) 03/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 09-05-2013 21:05:09

โซนของแถม ^o^


(http://fc04.deviantart.net/fs71/f/2013/129/0/b/sl36_by_xx_rainyday_xx-d64n44l.jpg)


(http://fc01.deviantart.net/fs71/f/2013/128/a/e/dd_cuddlepk_by_xx_rainyday_xx-d64eol8.jpg)

เฮียเพี้ยน : ____________________
ตี๋เกรียน : _____________________
//เติมคำในช่องว่างตามชอบใจค่ะ (ฮา)


ปิดท้่าย คิมหันต์ตอนเด็ก ๆ เมื่อสมัยยังไม่ย้อมหัวทอง ความจริงเพิ่งมาย้อมตอนมัธยมค่ะ ^^

"ผมให้ไอ้นี่...แต่ต้องยอมเป็นเบ๊ให้ผมหนึ่งวันนะ"
//เกรียนแต่เล็กแต่น้อย lol
(http://fc08.deviantart.net/fs71/f/2013/128/7/a/little_kim_by_xx_rainyday_xx-d64j570.jpg)

พบกันตอนหน้าค่าาา~

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 09-05-2013 21:30:52

 :z13: อ้ายยยยยย รีบมาจิ้มคนแรก ฮาา

แง้ๆ  :o12:  ชักจะดราม่า หนูคิมมีอดีตที่พี่ภพไม่รู้อยู่ สงสัยงานนี้ พ่อแม่กีดกันอีกแน่เลย  :katai1:

ปล.รูปหนูคิมน่ารักมวากกก ถ้าพี่ภพมาเจอตอนเด็ก คงฉุดเข้าไปบ้านไปแล้ว ฮาาาา

มาต่อเร็วๆน้าาาา รออยู่ตลอดเวลา555  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: gasia ที่ 09-05-2013 21:33:36

โอ๊ยยยยยยยยยยยยยย ครีม TT
ว่าแต่พี่ชายของครีม อุต่ะ -//-
มันมีอะไรลึกลับซับซ้อน ย๊ากกก ><
รอตอนต่อไปค่ะะ  สู้ๆนะครีม
ตอนนี้น้องครีมน่ารัก ซึนมากก -//-  แอบยงแอบยิ้ม แหมมมม

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ningg.Destiny ที่ 09-05-2013 21:37:36

 :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:

ไม่น้าาาาาาาาาา
จะมีดราม่าเพราะป๊าใช่มั้ย งื้อออ
แต่น้องครีมน่ารักมาก ชวนพี่ภพกินข้าวด้วย
คือชอบเวลาน้องเขินที่สุดเลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Saantos ที่ 09-05-2013 21:37:57

กรี๊ดดดดดดด

เม้นก่อนเดี๋ยวไปอ่าน :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ball ที่ 09-05-2013 21:38:26

กลัวดราม่าาาาาาา หากมีจริงๆขอแบบเบาๆได้ไหมคะ
แอบผวามากช่วงนี้ รู้สึกระแวงไปหมด กลัวใจน้องครีมด้วย  :z3:
ยังไงเชียร์เฮียภพสุดใจไว้ก่อน เฮียต้องสู้นะ!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: pilar ที่ 09-05-2013 21:39:55

เติมคำในช่องว่าง...
เฮีย: เตียงนี่สวยนะว่ามะ?
ครีม: เฮีย...อะไรทิ่มหลังผม...- -*

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 09-05-2013 21:40:11

โอ้!! ครอบครัวตี๋เกรียนเปิดเผยแล้วว่าเคยมีพี่น้องสี่คน!!  :hao5:
รู้สึกว่าคนเขียนเริ่มจะต้มมาม่าอุ่น ๆ พร้อมเสิร์ฟรอคนอ่านหรือเปล่า
ทำไมมีฟีลล์แบบนั้น.. อาเจ๊นี่ก็จับผิดจรงจัง  :ling2:
เหลือไว้ให้ FC ฟินบ้างอะไรบ้างจิคะ.....

น้องครีมเหมือนจะเริ่มชอบพี่ภพนิด ๆ นะ แต่แบบปากแข็งไง
ยังไม่รู้ใจตัวเอง ถึงงั้นก็... ชวนกินข้าวบ้านซะเลย  :heaven

รู้สึกตอนนี้จะสั้นแปลก ๆ อย่างบอกไม่ถูก มันสั้นกว่าตอนอื่น ๆ ใช่ไหมคะ ?
ทำไมรู้สึกแบบนี้จริง ๆ นะ... เริ่มเผยเรื่องครอบครัวอาตี๋น้อยแล้ว
คิดภาพแล้ว ครอบครัวตี๋เกรียนกิมจิ เหลือตี๋น้อยคนเดียว
ความหวังอันเรืองรองของตระกูล การที่เฮียภพจะมาสอย
ความหวังสืบทอดตระกูลนี่ก็สมควรอยู่นะ จะหมดรุ่นที่นุ้งครีม
มันก็น่าคิด อันนี้เฮียเพี้ยนคงไม่ได้คิดมาก่อนใช่ไหมว่า บ้านเขา
เหลือน้องคนเดียวนะ บ้านตัวเองมีพี่ชายที่จะได้ดิบได้ดีกับพี่อันไปแล้วนี่

แล้วยังไงเฮียเพี้ยนคงไม่สน... เสิร์ฟมาม่าพร้อมหนังสือตลกได้เลยนะคะ
รออ่านอยู่ Y_Y ตอนแรกสงสัยมานานนะว่า ป๊ากับม๊าไปไหน ?
สรุปป๊ากับม๊ายังอยู่ไหม ??  :ruready อันนี้สงสัยมานานแล้วแต่ไม่เคยถาม

อยากจะบอกว่าฟินกับคำว่า อาลัยอาวรณ์ที่เจ๊ใหญ่ใช้มาก
แบบมันอร๊าางงงงงงงง แบบว่าใช่อ่ะ  :hao7:

รออัพตอนต่อไปนะคะ  :katai1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 09-05-2013 21:42:05

แง ๆ  :hao5: :hao5:  ไม่น้า แววมาม่าเริ่มมาแล้ววววว  เรายังไม่หิว ยังไม่อยากกินน้า    :ling3:
มาอ่านทีเดียว 3 ตอนรวด แต่เจอตอนนี้เข้าไป เม้นท์ 2 ตอนแรกไม่ออกเลยอ่ะ ฮือ  :heaven
น้องคิมมีพี่ชายด้วยเหรอเนี่ยไม่เคยมีพูดถึงเลย  แล้วพี่ชายเป็นพวกเบี่ยงเบนทางเพศงั้นเหรอ  คงไม่ใช่ว่าพี่ชายคิมฆ่าตัวตายเพราะป๊าน้องคิมไม่ยอมรับหรอกน้า  ปัญหาใหญ่ของเฮียภพและน้องคิมมาแล้ว ไม่แค่ครอบครัวคิมด้วยซ้ำ ถ้าครอบครัวสามภพไม่ยอมรับด้วยอีกล่ะ  โอย ไม่อยากจะคิด   :katai1:
เจ๊ใหญ่ที่เหมือนไม่คิดอะไรแต่กลายเป็นว่าสงสัยความสัมพันธ์ของทั้งคู่มาตลอดสินะ เซ้นส์ผู้หญิงนี่ร้ายจริง ๆ แต่เข้าใจความกังวลของเจ๊ใหญ่นะคนเป็นพี่ที่ต้องดูแลน้องแทนพ่อแม่ ย่อมต้องรู้สึกรับผิดชอบมากที่สุด ถ้ายิ่งเคยเกิดเรื่องร้ายแรงในบ้านมาก่อนแล้วยิ่งต้องกังวลมากเป็นพิเศษ

แต่คำพูดในประโยคสุดท้ายของคิมนี่แหละทำเอาเครียดว่าจะปฏิเสธเฮียทั้งที่ใจตัวเองต้องการรึเปล่า ขนาดเจ๊ใหญ่คิมยังเกรงใจขนาดนี้ ไม่ต้องเดาให้ยากเลยว่าคิมจะกลัวและเกรงใจป๊ากับม๊าขนาดไหนน่ะ แง ๆ เราต้องทำใจไว้สงสารเฮียภพกับน้องครีม ไว้ตั้งแต่เริ่ม ๆ แล้วสินะ  รักนี้ที่คิดว่าจะง่ายกว่าหนูปิ่นกับลูกเจี๊ยบ ท่าว่าจะหินกว่าหลายเท่าเลย ฮือ ๆ  :monkeysad: :monkeysad:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 09-05-2013 21:43:03

อ้าวววววววววววววววว
เข้าใจมาตลอดว่าบ้านตี๋น้อยมีลูกสามคน พี่สาวสอง ตี๋น้อยหนึ่ง
เอาแล้ววววววววววไง เฮียอีกคนก็มาลาโลกไปแล้ว  แล้วยังทิ้งปริศนาบางอย่างที่เฮียเคยทำป๊าเสียใจ
โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย เจ๊จะเครียดดดดดดด
ครอบครัวคนจีนก็ว่าต้องรับเรื่องแบบนี้ไม่ได้มากกว่าปกติอยู่แล้ว
แล้วนี้น้องครีมยังเป็นลูกชายคนเดียวของตระกูลอีก

พี่ภพเอ้ยยยยยยยยยยย งานหินแน่ๆๆๆ  :katai1:


“ผมไม่ทำป๊าผิดหวังแบบเฮียหรอก”
ประโยคนี้ทำเรากลัวใจน้องเลยอะะะะะะะะะะ
ไม่ใช่ว่าต่อไปน้องจะเริ่มถอยห่างพี่ภพนะ ฮรือออออออออออออ :o12:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 09-05-2013 22:00:46

เครียดแทนตี๋น้อย กำลังอินเลิฟมีความสุขอยู่แท้ ๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 09-05-2013 22:05:25

...

ได้กลิ่นมาม่าหมูสับ!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 09-05-2013 22:14:29

อ๊ากกกกกกกกกกก


ความกดดันมาตกอยู่ที่น้องครีมแล้ว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 09-05-2013 22:17:07

ป๊าคงจะเป็นอุปสรรคใหญ่ :z3:
อุตส่าห์มีความรู้สึกดีๆกับเฮียเพี้ยนแล้วด้วย ปวดใจแทน :mew2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: raviiib❁ ที่ 09-05-2013 22:36:23

ตอนนี้ดราม่าค่าาาา!!
ไม่ยักรู้คิมมีพี่ชาย? ทำไมเสียอ้ะ?
เค้าลางมาม่าชามโตลอยมาลิ่วๆ ไม่นะม่ายยยยยยยยยยย :sad4:

มาต่อไวๆน้า ลุ้นจนตัวโก่งหมดแล้วแอ๊

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: toou ที่ 09-05-2013 22:45:58

เตรียมดราม่าใช่ม้ายยยยยยยยยย :serius2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: wi_OoO_wi ที่ 09-05-2013 22:50:20

อาตี้เอ๊ย

เข้าใจๆ พวกคนจีนมันเป็นยังงี้เเหละ

เค้าจะรับเรื่องนี้ไปได้พอๆกับอิa'aามเลยนะ

เฮียภพจ๋า ทำให้คิมรับรักยั๊งไม่ได้ ยังจะมาเจอปัญหาครอบครัวอีก

พาหนีเลย จะเตรียมรถรอ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 09-05-2013 22:51:55

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 09-05-2013 23:01:38

ส่อแวว ดาม่ามาแต่ไกลเลยคะ พี่ภพต่องเจอศึกหนักหน่อยนะ กว่าตี๋เกรียน จะมีใจ แล้วยังต้องผ่านด่านพี่สาว และคุณพ่ออีก แล้วทร่บ้านตัวเองอีกละ สู้ๆนะพี่ภพ จากนี้ไปกลัวคิมหันต์จะห่างเหินจัง กำลังไปด้วยดีด้วยสิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: raizvita ที่ 09-05-2013 23:05:58

.....อุตส่าห์อมยิ้มแก้มเกือบแตก(?)ตรงครึ่งแรก เจอครึ่งหลังเข้าไป แฟ่บเลย(??)

แหงะ ครึ่งแรกมันดูเป็นบรรยากาศกุ๊กกิ๊ก แผ่ออร่าชมพูอมม่วงจางๆ หุๆ หนุ่มซึนก็เงี้ย

พอมาครึ่งหลังเหมือนเจอคนเอามือตบหัวดังป๊าบแล้วด่าว่าเลิกเพ้อได้แล้ว มองความเป็นจริงด้วยเลยแหงะ

ทำลายฝันหวาน ที่จินตนาการไปไกลซะมลายไม่เฟลือฝุ่นเบย OTL

ขอบคุณสำหรับตอนใหม่ครัฟฟฟ  จะรอตอนต่อไปนา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: minipuri ที่ 09-05-2013 23:07:32

เฮียไหนอีก(ฟะ)เนี่ย!!  :serius2: :serius2:

ขอหล่อๆ  :hao6: :hao6:

ห๊ะ!! :ruready :ruready

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: beery25 ที่ 09-05-2013 23:15:22

 :a5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 09-05-2013 23:15:35

เจ้ใหญ่อย่ากดดันคิมสิ ทั้งๆที่ความรู้สึกเริ่มก่อตัวแล้วแท้ๆ...

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Gutjang ที่ 09-05-2013 23:17:12

สามภพต้องสู้กับพ่อตาสินะ ถ้าอยากได้ลูกชายเค่าน่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 09-05-2013 23:21:10

มีแววมาม่ามาแต่ไกล เหอะๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Takarajung_TK ที่ 09-05-2013 23:22:28

มาม่าเริ่มมาล่ะ  :katai1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 09-05-2013 23:40:30

จะมาม่าอีกแล้วหรออออ

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Zliezen ที่ 09-05-2013 23:53:55

จะกินมาม่ากันแล้วเหรอ โอ้ ไม่นะ อย่าพึ่งสิ เฮียเพี้ยนยังไม่ได้กินจิ้งจอกคิมหันต์เลยนะ อาหารหลักยังไม่ได้แม้แต่ชิม ไว้เฮียกินจนอิ่มท้องแล้วค่อยดราม่าได้มั๊ย มาม่าเอาไว้กินเวลาฉุกเฉินสิ 55555555 อยากเห็นจิ้งจอกน้อยโดนถลอกหนังกินไวๆ  :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Noah ที่ 09-05-2013 23:55:44

ไม่จริง!!!!!!!! ทำไมถึงมีมาม่าอยู่ในซาลาเปาไส้ครีมได้ก๊านนนนนนนนนนน  :katai4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Anyann ที่ 10-05-2013 00:03:24

เค้าโครงดราม่ามาแล้วววว

พี่ภพ เอาใจช่วยนะ เอาลูกชายมาจากป๊าให้ได้ 55555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: anchoviiz ที่ 10-05-2013 00:08:16

ได้เวลามาม่า หรือเปล่า -..-?
รูปสุดท้ายไอตี๋น้อยมันน่ารัก >..<

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: saiiisai ที่ 10-05-2013 00:40:18

ผมจะรอเวลาหนึ่งปี ดูว่าที่พนันกันไว้ผลจะออกมาเป็นยังไง
โห เจ้ของน้องครีมจะเข้าใจมั้ยเนี่ย :mew2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: kp ที่ 10-05-2013 02:04:01

โอ้!!!!สงสารน้องครีม เธอคือความหวังหมู่บ้าน ทำไมต้องเอาอะไรมาให้เรารับผิดชอบด้วย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: เก้าแต้ม ที่ 10-05-2013 06:38:55

เริ่มอึดอัดหัวใจ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: SiLent_GRean ที่ 10-05-2013 07:42:23

กดดันนนนนนน  :hao5:  :hao5:  :hao5:


คิมจะทำไงดีเนี่ย หนักอึ้งเลย  :ling1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: FFS_Yaoi ที่ 10-05-2013 08:54:24

 :a5: ลางมาม่า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 10-05-2013 09:04:15

 :sad4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 10-05-2013 09:32:56

อุปสรรคชิ้นใหญ่มาแล้วซินะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 10-05-2013 09:43:22

ตอนต้นยกยังแอบอมยิ้มอยู่เลย
ไหง ปลายยก ได้กลิ่นมาม่าแล้วล่ะสิ  :ling1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 10-05-2013 09:52:23

โอยยยย ยังคิดอยู่ว่าคู่นี้จะดราม่าแนวไหน....
เรื่องที่บ้านนี่เรื่องใหญ่นะคะ สงสัยยาว ฮืออออ....  :ling3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 10-05-2013 09:57:09

แว๊ก!!!!!!!!!เตรียมต้มน้ำรอมาม่าขอชามเล็กๆพอนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Tuna Omega ที่ 10-05-2013 10:23:10

ไม่มีพี่ชายแล้ว...หรือว่าเฮียแกจะกลายเป็นเจ้ไปแล้วหว่า
 :katai1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 10-05-2013 10:30:51

มีเค้ารางว่าจะได้อืดท้องอีกแล้ว
เตรียมอีโนล่วงหน้า :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 10-05-2013 11:17:38

หมดดราม่าของปิ่นหยก ก็มาต่อดราม่าของจิ้งจอกน้อยซะงั้น ไม่มีเวลาให้คนอ่านได้พักหายใจหายคอเลยนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 10-05-2013 12:41:48

เฮียของคิมเป็นมาก่อนเหรอ
แล้วคิมจะแก้ปัญหาอย่างไรดี
สงสารพี่สาวเหมือนกันนะนี่ ... เฮ้อ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: ReiiHarem ที่ 10-05-2013 12:42:30

เห็นลางมาม่ามาไกลๆละ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 10-05-2013 13:05:16

บททดสอบพี่ภพสินะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ju ที่ 10-05-2013 15:28:36

คิมจะทำอะไรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรร

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 10-05-2013 17:26:49

อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกอยากข่วนหน้าตัวเองในความอึมครึมและมาม่าที่กำลังตั้งหม้อ  :katai1:
พอเจอของแถมเข้าไป กรี๊ดด ตี๋น้อยตอนเด็กมันชั่ง..  :hao6:   ใส่ถุงห่อกลับบ้านได้มั้ย! :hao7:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: AnimajuS ที่ 10-05-2013 17:56:41

 :mew2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 10-05-2013 18:10:11

อืม...มาม่าผมร่วงอีกล่ะ เซ็งจิต!!!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: KilGharRah ที่ 10-05-2013 20:27:00

อย่าดรา่าเลยน๊าาาา สงสารเฮียเพี้ยนอะ พอรู้ใจตัวเองก็เจอแต่อุปสรรค  :mew2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: toshika ที่ 10-05-2013 23:54:18

 :o12: :o12: :o12: :o12:

มีแววว่าจะได้ซดมาม่ากันเร็วๆนี้อ่า
เฮ้ออออ ป๊าจะยอมรับเรื่องน้องครีมได้ไหม พี่ภพจะเจอเรื่องอะไรบ้าง
ต่อไปจะเป็นยังไงรอติดตามอย่างใจจดจ่อจ้า กอดคนเขียนสู้ๆนะจ๊ะ :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Saantos ที่ 11-05-2013 01:17:36

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด

ได้กลิ่นมาม่านะคะ

โอ้ววววววว ก๊อด

 :katai4: :katai4: :katai4: :katai4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 11-05-2013 11:53:30

ครอบครัวคนจีนนี่นะ
พี่ภพจะสู้ต่อยังไง ที่หนักสุดก็ตี๋น้อยของเรานี่ล่ะ ได้กลิ่นมาม่า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Rukki ที่ 11-05-2013 15:57:18

จะมีดราม่า ... สินะ .....สินะ ..................... *เสียงเอคโค่*
พี่ภพสู้ๆนะ ครีมเอ๋ย .... ถ้าเรามั่นคงในหัวใจเราซักอย่าง และสิ่งที่ทำไปก็แค่ทำตามหัวใจ
ซักวันพ่อแม่ต้องรับได้
เรื่องของพี่ชายคนโต เก็บไว้สอนใจเถอะ คิดว่าเรื่องนั้นคงไม่มีใครมีความสุขซักเท่าไหร่ เหอะๆๆๆๆ

กลัวดราม่าเรื่องนี้มาก กลัวมาเหมือนตอนปิ่นหยก สงสารมากอ่ะ ฮืออออออออออ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 11-05-2013 16:07:04

น้องดรีมเจอปัญหาที่บ้านแล้วสินะ #ฮืออออ T^T

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: mizzmizz ที่ 11-05-2013 16:17:03

รู้สึกได้กลิ่นมาม่ามาแล้วง่ะ งืออออ :mew6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: mellowshroom ที่ 11-05-2013 16:18:06

อย่ามาม่าเลยนะ กว่าจะยอมรับกันเนี่ยก็ยากแล้ว เฮ้อออ  :katai1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 11-05-2013 19:20:27

คนเขียนต้มน้ำแล้วจ้าาาาา รอน้ำเดือดใส่ผัก ใส่หมู ใส่เส้น

รอสุก แล้ววววววววว...... :ling1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 11-05-2013 19:31:13

ท่าจะงานหนักแล้วพี่ภพ 

 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: ❥ʞαxiќɒ。 ที่ 11-05-2013 20:15:44

เจ้ใหญ่สงสัยแล้ววว!! T^T
แบบนี้น้องครีมจะหนีพี่ภพมั้ยเนี่ย ?
แค่ปกติน้องทำปากดี ทำซึนอยู่แล้ว...ยิ่งมีเรื่องครอบครัวเข้ามาเกี่ยวด้วยอีก..
แถมคิมยังพูดอีกว่า “ผมไม่ทำป๊าผิดหวังแบบเฮียหรอก”
ป๊าน้องครีมท่าทางจะโหด TT
 :sad4: :sad4:

เฮียเพี้ยนดูท่าจะเจอศึกหนักซะแล้ว!!
จะเอาชนะใจพ่อตายังไงล่ะเนี่ย ?
(แต่ก่อนอื่นต้องเอาชนะใจคนลูกให้ได้ก่อน 5555555)

พี่ภพน้องครีมสู้ๆ!!  :a2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 11-05-2013 22:31:16

กลิ่นมาม่ามาแต่ไกล เฮ้อ....

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: micmoner ที่ 12-05-2013 00:04:46

ได้กลิ่นมาม่า โชยมานิดๆ  :ling3: :ling3: :ling3:
แอบอยากรู้เรื่องเฮีย  :ling2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Vavaviz ที่ 12-05-2013 00:34:31

อย่าดราม่าาาาาา TT

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Oilsaoo ที่ 12-05-2013 23:28:10

เหมือนจะได้กลิ่นมาม่าโชยมาเเต่ไกล
สงสัยพี่ภพต้องเจอศึกหนัก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Hope2TheEnd ที่ 12-05-2013 23:40:39

อ่านรวดเดียวจนถึงตอนนี้ .. มาม่ากำลังจะมาสินะ น้ำเดือดเชียว  :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 12-05-2013 23:57:09

กรี๊ดดดดดดดดดดดด ตอนที่เเล้วไม่ได้เม้นนนนนน งื้ออ  :ling1: :ling1:

เอาเป็นว่าตอนที่เเล้วน่ารักอยู่ดีๆ พาเอาคนอ่านเคลิ้ม มาเจอตอนท้ายได้กลิ่นมาม่ามาเเต่ไกลเลยนะคะคุณเรนนี่
และดูเหมือนจะเป็นเรื่องเป็นราวใหญ่โตกว่าคราวของปิ่นหยกอีกนะคะ ลองได้เคยสูญเสียลูกชายเเถมเป็นเกย์ไปเเล้วครั้งนึง
ครั้งนี้ตี๋น้อยคงเจอหนักเเน่นอน หวังว่าพี่ภพจะน้องหลุดวิกฤตินี้ไปได้นะคะ
คุณเรนนี่นั่นแหล่ะจะทำให้พวกเค้าผ่านพ้นไปได้ อย่าใจร้ายกันนักเลยน๊าาาาาาาาา  :m15:
รอตอนต่อไปพร้อมกำลังใจล้นปรี่เช่นเคยค่าาาาา  :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: railay ที่ 13-05-2013 07:52:21

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: yong ที่ 13-05-2013 10:31:32

เชียร์คิมจิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 37 น้องชายคนเล็ก (หน้า 79) 09/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: kokilolylove ที่ 13-05-2013 13:31:01

ขอให้ครอบครัวเข้าใจน้องครีมทีเถอะ

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 13-05-2013 15:53:38

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 38 – สงบศึก

         ฝนหลงฤดูโปรยปรายเป็นสาย ฟ้าครึ้มส่งเสียงคำรามครืนครางจนเจ้าหมาอ้วนขนทองวิ่งจี๋มาหมอบอยู่ตรงชานหน้าบ้าน ส่งสายตาเว้าวอนไปยังผู้เป็นเจ้าของตาปริบ ๆ 

         สิทธิในการเข้าไปนั่งเล่นในบ้านสำหรับดุ๊กดิ๊ก โกลเด้นรีทรีฟเวอร์หนุ่มวัยสองขวบกว่า คือหลังจากอาบน้ำใหม่ ๆ เท่านั้น ไม่ต้องสงสัยเลยว่าในวันที่ฟ้าฝนเทกระหน่ำ เนื้อตัวมอมแมมหลังเกลือกกลิ้งดินแฉะทั่วสนามหญ้า สถานที่อันเหมาะสมหนึ่งเดียวคือบ้านสุนัขหลังใหญ่อันเป็นวิมานข้างโรงรถ ซึ่งหมารักของคิมหันต์ก็ไม่เคยกวนอยากเสนอตัวเข้าไปคลอเคลียนายถึงในบ้านหากไม่ได้รับคำอนุญาต (กับคิมหันต์นั้นไม่เท่าไร แต่หากวัสสานะมาเห็นเข้าอาจได้มีงดหรือลดอาหารสักหนึ่งมื้อเป็นการลงโทษ) แต่วันนี้คงต้องขอเป็นข้อยกเว้น


         เปรี้ยง!


         “งี้ดดด..!”


         หมาใหญ่ ใครว่าไม่กลัวฟ้า ปรากฏการณ์ธรรมชาติเบื้องบนทำเอาเจ้าตูบอ้วนตัวสั่นระริก ขยับเข้าใกล้ประตูบ้านอีกนิดพร้อมกับยื่นขาหน้าไปวางแหมะอย่างหาที่พึ่ง ก่อนจะส่งจมูกตามไปติด ๆ  ครางหงิงจนน่าสงสาร เรียกร้องให้เด็กหนุ่มที่นั่งขดอ่านหนังสืออยู่บนโซฟาหันมาสนใจ

         “อะไร?”

         “งี้ดด..”

         ข้างนอกฟ้าแลบแปลบปลาบ หากว่ากันตามกฎว่าความเร็วแสงนั้นมากกว่าเสียง เป็นสัญญาณว่าอีกไม่นานอาจมีฟ้าคำรามตามมา เด็กหนุ่มห่อไหล่น้อย ๆ  เตรียมอุดหูรอ ขณะที่จับจ้องกิริยารุกคืบของดุ๊กดิ๊กอย่างสงสารปนขบขัน

         ครืนนน...นน!

         “...หงิงง” 

         หมาหนุ่มที่โตแต่ตัวครางเสร็จก็ขยับพ้นประตูบ้านมาอีกครึ่งร่าง

         “เฮ่ย ๆ เยอะไปแล้ว ออกป๊ายย!” คิมหันต์ร้องปราม คลานลงจากโซฟาที่แช่อยู่ตั้งนานไปหาสิ่งมีชีวิตร่วมบ้าน “กรรม เอาโคลนละเลงหมดเลย ใครจะถูวะเนี่ย!?”

         ไม่น่าถามเลย ก็เขานั่นแหละต้องเป็นเก็บกวาดก่อนวัสสานะกลับบ้านมาเห็น

         เปรี้ยง!

         เด็กหนุ่มถอนหายใจ มองไอ้ดุ๊กดิ๊กที่ตัวสั่นระริก เนื้อตัวชื้นเม็ดฝน นัยน์ตาดำขลับวาววับเป็นเม็ดลำไยกำลังจ้องเขาอย่างมีความหวัง ขณะที่ขาหลังก็ดันร่างตุ้มตุ้ยปกคลุมด้วยขนสีทองเกาะกันเป็นก้อนขยับเข้ามาอีกหนึ่งคืบ
   
         “ดุ๊กดิ๊ก” เขาทำเสียงแข็ง “เข้าบ้านตัวเองไป”

         หมารักดื้อแพ่งด้วยการทำตาใส แลบลิ้นเลียมือเขาแผล็บ ๆ  ปราศจากอาการเกรงกลัวสักนิด ซึ่งความสัมพันธ์ระหว่างหนึ่งคนกับอีกหนึ่งตัวก็ออกมาทำนองนี้อย่างเสมอต้นเสมอปลาย และในฐานะเจ้าของแล้ว คิมหันต์รู้สึกว่ามันช่างเป็นเรื่องน่าอนาถอย่างบอกไม่ถูก

         “หยุดเลย” เด็กหนุ่มชักมือกลับหลังจากโดนเลียจะถึงข้อศอกอยู่แล้ว เขกหัวมันเบา ๆ หนึ่งครั้งแล้วเริ่มการอบรมซึ่งไม่ได้เข้าหูหมาแม้แต่น้อย “เดี๋ยวเจ้ใหญ่กลับมาเห็นจะทำไงหา ดูสภาพเข้า อย่างกับเพิ่งไปผ่านสงครามโลก”

         คนกับหมาจ้องตากันอย่างเข้มข้น เมื่อต่างฝ่ายต่างมีเป้าหมายซึ่งสวนทางกันอยู่ในหัว ไม่มีฝ่ายใดยอมลดราวาศอก จนกระทั่งเสียงฟ้าร้องดังสนั่นขึ้นอีกครั้ง


         เปรี้ยง!


         และไฟดับพรึ่บ


         “อ้าวเฮ่ย!?” 

         คิมหันต์ทำหน้าเหรอหรา กะพริบตาปริบ ๆ เหลียวมองไปรอบบ้าน มือสองข้างกอดร่างเปรอะโคลนของลูกชายขนทองซึ่งกระโจนเข้าใส่ตอนฟ้าลั่นเมื่อครู่ คนกับหมานั่งสงบสติอารมณ์ในแสงสลัวจากดวงอาทิตย์ช่วงใกล้พลบค่ำซึ่งซ่อนเร้นอยู่หลังเมฆดำครู่หนึ่ง ก่อนเด็กหนุ่มจะตั้งสติได้ ชะเง้อดูบ้านข้างเคียงว่าไฟดับด้วยหรือเปล่า


         “อา..บ้านยัยป้ามหาภัยก็ดับ”


         เขาถอนหายใจเฮือก พยายามดันไอ้อ้วนบนตักให้ไถลออกนอกประตู ฝนยังเทลงมาอย่างไม่ลืมหูลืมตา ระหว่างสำรวจโดยรอบบริเวณจากบนชานบ้านก็ต้องคอยดึงปลอกคอหมาดื้อให้เดินตามไปด้วย “มานี่ลูกพ่อ อย่าเกเร เด็กดี..”


         น่าแปลกที่พอพูดว่า ‘เด็กดี’  คิมหันต์กลับนึกถึงบางคนซึ่งเคยเอ่ยคำนั้นกับเขา


         จะว่าไปก็ไม่ได้เจอหน้ากันหลายวันแล้ว เป็นเด็กมหา’ลัยคงมีอะไรให้ทำเยอะแยะ


         “หงิงงง”


         เสียงครางของไอ้ลูกชายละลายความรู้สึกโหวงเหวงอันลึกลับหายเรียบ เขาก้มลงสบตากับมันแล้วย่นหัวคิ้ว ปอดแหกจริง ๆ เจ้าตัวนี้ 


         “รู้แล้วน่าว่ากลัวน่ะ”


         เปรี้ยงงง!


         คิมหันต์สะดุ้งโหยง ไม่ได้เตรียมอุดหูไว้ก่อน ตัวเองก็ใช่จะชอบสภาพอาการแบบนี้ยังต้องมายืนปลอบหมาวันฝนพรำอีก


         สองชีวิตลู่ถูลู่ถังกันออกจากชานบ้าน โกลเด้นรีทรีฟเวอร์หนุ่มออกแรงขืนเล็กน้อยพอโก่งค่าตัว พอมั่นใจว่าจะไม่โดนทิ้งแน่ ๆ จึงยอมเดินตามผู้เป็นนายไปจนถึงโรงรถ เปียกฝนระหว่างทางนิดหน่อยด้วยเด็กหนุ่มเห็นว่าเป็นระยะทางใกล้ ๆ ขี้เกียจหาร่ม รีบสาวเท้าไปยังบ้านหมาอันเป็นเป้าหมายด้วยสภาพทุลักทุเล

         “เอ้า..อยู่นี่แหละ” เขาออกคำสั่ง ชี้เข้าไปที่รังนอนของไอ้ลูกชายแล้วพยักพเยิด “เดี๋ยวพรุ่งนี้อาบน้ำให้”

         แสงไฟสีส้มสว่างวาบขึ้นจากหน้ารั้วบ้าน แวบหนึ่งที่คิมหันต์เข้าใจว่าเป็นแสงจากรถของวัสสานะ และกำลังแปลกใจว่าทำไมวันนี้เธอกลับเร็วผิดปกติ แต่ต่อมาจึงได้รู้ว่าเข้าใจผิดเมื่อพาหนะอันเป็นต้นกำเนิดแสงเคลื่อนเข้ามาใกล้รั้วบ้านมากขึ้น ก่อนจะจอดสนิทหน้าประตูรั้ว

         ม่านน้ำฝนกระหน่ำทำให้มองเห็นไม่ชัดเจนนัก แต่เขาค่อนข้างแน่ใจว่าผู้มาใหม่คือใคร

         เด็กหนุ่มขมวดคิ้ว กระโจนกลับไปเอาร่มที่ชานหน้าบ้าน มีหมาอ้วนตามแจจนต้องเรียกมาเข้าร่มด้วยขณะพากันเดินออกไปยังประตูรั้ว

         “พี่มาทำอะไรอะ!?”

         เขาตะโกนฝ่าสายฝน แม้เดาว่าสามภพคงไม่ได้ยินเพราะนั่งอยู่ในรถ ไหนจะเสียงหยดน้ำเม็ดใหญ่ ๆ ที่โปรยปรายลงมาไม่ขาดสายอีก

         “บอกไว้แล้วไง ไม่ได้เช็คไลน์หรือ? โทรไปก็ไม่รับ”

         น่าแปลกที่สามภพตะโกนกลับมาราวกับได้ยินเสียงเขา เพ่งดูดี ๆ เห็นว่ากระจกรถถูกเลื่อนลงอยู่เล็กน้อย พอได้ฟังคำอีกฝ่ายจึงนึกได้ว่าเขาทิ้งโทรศัพท์ไว้บนห้องนอนตั้งแต่ตอนสาย ก่อนจะลงมาอ่านหนังสือที่ชั้นล่างเกือบทั้งวัน

         “เปิดประตูรั้วเร็ว”

         เด็กหนุ่มขมวดคิ้ว สั่งอีกแล้ว คนอะไรวะ!? ฝนก็เทออกขนาดนี้ยังจะมาใช้คนอื่นอีก

         “ลงมาเปิดเองดิ” เขาเบ้ปากล้อเลียน

         “ฝนตก”

         อ้าว..ก็รู้นี่หว่า แล้วเรียกเขามาเปิดเนี่ยนะ “ขี้โกงนี่!” เขาเริ่มโวย ทำท่าแคะขี้มูกอย่างยียวน “อยากเจอก็ลงมาลุยฝนเอง”

         สามภพกลอกตา แต่บนใบหน้าปรากฏรอยยิ้มน้อย ๆ  หลังจากถอนหายใจจนสุดปอดแล้วก็เอื้อมมือไปคว้าร่มที่เบาะหลัง ดับเครื่องยนต์แล้วพาร่างตัวเองกางร่มมาประจันหน้ากับเจ้าเด็กปากดีที่อีกฝั่งรั้ว

         “สรุปว่ารู้ด้วยหรือว่าอยากเจอน่ะ?”

         เขายิ้มมุมปากให้คนที่ยืนเต๊ะอยู่หลังรั้ว ท่าทางกวนประสาทอย่างสบายอกสบายใจเต็มที่ ไม่รู้ลืมแล้วหรืออย่างไรว่าเขาถนัดปีนรั้วบ้านนี้ขนาดไหน ฟังจบอย่างนั้นคิมหันต์ก็คล้ายจะหน้าเจื่อนลงนิดหน่อย มาตรวัดความเกรียนลดวูบลงอีกหนึ่งระดับ ทำจมูกย่นใส่แล้วเดินเข้ามาดันรั้วเปิดให้อย่างเสียมิได้ พอเจ้าตัวเดินเข้ามาใกล้แล้วจึงได้เห็นว่าเนื้อตัวเลอะโคลนพอกับหมาขนทองที่เดินเบียดกันอยู่ใต้ร่มคันเดียว

         “บังให้หมาอยู่นั่น” เขาพยักพเยิด “ตัวเองเปียกหมดแล้วไอ้เบื้อก”

         “เรื่องของผมน่า” อีกฝ่ายบ่นหงุงหงิง ขณะที่เขารีบแทรกตัวเข้าไป ยืนมองสภาพมอมแมมตั้งแต่หัวจรดเท้าของคิมหันต์แล้วก็อดขำไม่ได้ เด็กอะไรจะไร้มาดเวลาอยู่กับหมาได้ขนาดนี้ ตอนกับคนด้วยกันก็เอาแต่เก๊กอยู่นั่น เห็นเขาทำท่าจะจ้องอย่างไม่มีที่สิ้นสุดเจ้าตัวจึงรีบหันหลังแล้วเดินนำไปยังตัวบ้าน

         “ปิดรั้วด้วย”

         สั่งแขกอีกแน่ะ!

         ชายหนุ่มโคลงศีรษะ หันไปผลักประตูรั้วให้เข้าที่แล้วรีบก้าวขายาว ๆ ตามหลัง มองเลยไปยังตัวบ้านเห็นมืดสนิท จึงนึกได้ว่าระหว่างทางตอนช่วงใกล้ถึงที่นี่ ไฟบ้านอื่นก็ดับลงดื้อ ๆ เช่นกัน

         “ไฟดับหรือ?”

         “อือ”

         คิมหันต์เงยหน้ามองเมฆครึ้ม เสียงฟ้าร้องไม่รู้ว่าเงียบลงตั้งแต่เมื่อไร ฝนเริ่มซาแต่ยังมีหยดน้ำร่วงลงเปาะแปะอยู่ไม่ขาด เมื่อฟ้าเลิกคำราม หมาขนทองลูกรักก็ตีตัวออกห่างอย่างน่าหมั่นไส้ แต่กลับได้เฮียหมาบ้ามาเดินตามต้อย ๆ แทน

         “พี่สายังไม่กลับ?”

         “ฮื่อ” เด็กหนุ่มตอบรับสั้น ๆ  หย่อนตัวลงนั่งบนเก้าอี้ที่ชานด้านหน้า ไม่ได้เดินนำเข้าไปในตัวบ้าน เพราะสภาพที่ไฟฟ้าใช้การไม่ได้ เขาก็ไม่รู้จะเข้าไปทำอะไรมืด ๆ เหมือนกัน

         “พี่มาทำไม?”

         “มาเยี่ยม” สามภพยักไหล่ พูดไปก็เสมองทางอื่นไปด้วย “คิดถึง”

         “....”

         ทว่าพอเห็นอีกฝ่ายนั่งเงียบเหม่อมองเม็ดฝนแล้วทำเอาเก้อขึ้นมาอย่างมาประหลาด

         “ล้อเล่นน่า” เขาตบท้ายเผื่อจะช่วยให้อะไรดีขึ้น

         คิมหันต์นั่งชันเข่า ใบหน้าครึ่งหนึ่งซบอยู่กับขาตัวเอง ตาตี่แล้วยังหรี่ตามาทางเขาอย่างสงสัยใคร่รู้ แก้มขาวแต้มสีชมพูจาง ๆ อย่างน่ามอง

         “แค่ล้อผมเล่นจริงดิ”

         ชายหนุ่มระบายลมหายใจเชื่องช้า ย่อตัวลงนั่งข้างไอ้ตัวยุ่งที่พูดขนาดนี้ก็ยังอุตส่าห์ทำเป็นคลางแคลงใจอยู่นั่น

         “สิ่งแรกที่พูดมักจะเป็นเรื่องจริง” เขาพยักหน้าเออออกับตัวเอง “บางคนก็บอกประมาณนี้”

         คิมหันต์หัวเราะในลำคอ “พี่แม่งตลกว่ะ”

         “ไม่ค่อยมีใครพูดอย่างนั้นเท่าไหร่”

         “เพราะผมพิเศษ” เด็กหนุ่มยักคิ้ว เอ่ยคำเยินยอตัวเองออกมาได้เต็มปากเต็มคำ

         “ใช่” เขายิ้ม และไม่คิดเถียง “พิเศษ”

         คิมหันต์ก้มหน้าก้มตา รู้สึกใจหวิว ๆ จนชวนให้วูบบอกไม่ถูก เลี่ยงการมองหน้าคู่สนทนาด้วยการเอานิ้วไปเขี่ยหยดน้ำฝนที่สาดเข้ามาเรื่อยเปื่อย

         “นี่ก็ล้อเล่นอีกใช่ปะ”

         “เคยไปทำฟันไหม?” สามภพถามลอย ๆ ก้มลงดูว่าอีกฝ่ายเล่นอะไรกับหยดน้ำพวกนั้น และนึกได้ว่าบางครั้งก็อย่าไปคิดหาเหตุผลการกระทำของคิมหันต์เลย เขามองเสี้ยวหน้าของอีกฝ่ายที่ยังทำทีเป็นสนอกสนใจน้ำฝนบนปลายนิ้วก่อนจะพูดต่อ “..หมอมักบอกว่าเจ็บนิดเดียว”

         “เกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้วะ?”

         “เราว่าหมอล้อเล่นหรือเปล่า?”

         “ของแบบนั้นคงไม่มีหมอที่ไหนพูดจริงหรอกมั้ง" เด็กหนุ่มขมวดคิ้ว "บางทีอาจสอนกันมาในหลักสูตรเลยก็ได้”

         “แต่หมอบางคนถ้าบอกไม่เจ็บคือไม่เจ็บ หรือถ้าคิดว่าจะเจ็บก็จะเตือนไว้ก่อน”

         “มีด้วยหรือ?”

         เขาเอนหลังพิงพนักเก้าอี้ เหยียดขาสุดความยาว มองออกไปในความเวิ้งว้างของฟ้าหลังฝน ยังมีเมฆอยู่บ้างแต่ไม่มากนัก และสำหรับยามพลบค่ำที่ไฟฟ้าดับไปทั่วบริเวณเช่นนี้ก็คล้ายว่าพอจะเริ่มมองเห็นกระจุกดาวได้ประปรายตั้งแต่ฟ้ายังไม่มืดสนิท

         “พี่ก็คิดว่าจะเป็นหมอแบบนั้น”

         “ไม่โกหกคนไข้?”

         “ใช่” เขาพยักหน้าอีกนั่นแหละ เอื้อมมือไปลูบผมสีทองนุ่มนิ่มของเด็กหนุ่มแล้วผลักเบา ๆ ให้เอนหลังตามลงมาบนพนักของเก้าอี้ตัวข้าง ๆ  “ไม่โกหกเราด้วย”

         "ผมไม่ใช่คนไข้"

         คิมหันต์ขืนตัวอยู่ครู่หนึ่ง แต่เมื่อแน่ใจแล้วว่าการกระทำของเขาปราศจากความคิดร้ายก็ค่อยเอนตัวลงมาเก้ ๆ กัง ๆ  ก่อนจะโดนเขาเอาเท้าเขี่ยขาให้เหยียดออก

         “เหยียดเข่าด้วย” เขาเก๊กเสียงเข้มไม่จริงจังนัก “ทำตามเฮีย”

         เด็กหนุ่มเตะหน้าแข้งแขกผู้มาเยือนอย่างรำคาญใจ ก่อนจะใช้นิ้วเท้าหยิกที่น่องอีกฝ่ายด้วยความสามารถพิเศษส่วนบุคคล สามภพสะดุ้งแล้วเตะสู้เบา ๆ  แต่ครู่เดียวก็เอาแต่หัวเราะเหมือนเห็นเป็นเรื่องตลกเสียเต็มประดา ที่แย่คือสุดท้ายเขาก็พลอยขำไปด้วยตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้

         “เฮียเพี้ยนแม่งปัญญาอ่อน” เด็กหนุ่มแกว่งขาไปมาเมื่อสามภพพยายามจะหยิกน่องเขาด้วยวิธีเดียวกันบ้างแต่ไม่สำเร็จ พร้อมกับส่งสำเนียงเกทับอย่างอวดดี “ของแบบนี้มันต้องมีความสามารถ อย่ามาเลียนแบบซะให้ยาก”

         “ต่อให้หรอกไอ้ตี๋น้อย”

         คิมหันต์หัวเราะหึ ๆ อย่างผู้กุมชัยชนะ ครึ้มอกครึ้มใจได้เพียงครู่หนึ่ง จนเมื่อเผลอลอบมองใบหน้าคมคายของอีกฝ่ายซึ่งกำลังคลี่ยิ้มบางใต้เสี้ยวแสงสุดท้ายของแสงอาทิตย์ช่วงรอยต่อกลางวันกลางคืน นอกจากความร้อนนิดหน่อยซึ่งก่อตัวขึ้นในอก อีกอย่างหนึ่งที่มาพร้อมกันคือความสงสัยจนต้องออกปากถาม
   

         “ทำไมพี่ไม่ไปจีบผู้หญิงสักคน..”


         สามภพไม่ตอบ แล้วยังทำท่าเหมือนว่าไม่ได้ยินเขาพูดอย่างนั้นแหละ


         “หาได้อยู่แล้วนี่..ทำไมต้องทำให้มันผิดธรรมชาติด้วย”


         “..ไม่รู้สิ”


         คิมหันต์เบะปาก “ตอบอะไรโคตรไร้ความรับผิดชอบเลย”


         “แล้วอยากให้เฮียรับผิดชอบรึไง” เขาเอ่ยติดตลก แต่คนฟังไม่ยอมขำด้วย


         “ไร้สาระว่ะ” เด็กหนุ่มบ่นกระปอดกระแปด “ไม่อยากเชื่อเลยว่าเป็นคนเดียวกับเฮียหมาบ้าที่จะตีกันตายก่อนนี้”


         สามภพเลิกคิ้วพร้อมกับยักไหล่ ก่อนจะหันไปผลักศีรษะอีกฝ่ายเบา ๆ ให้หน้าคะมำไปนิดหน่อยพอเรียกสายตาค้อนขวับมาได้ “นั่นเพราะเรายังไม่รู้จักกันดีพอ..แล้วไอ้ตี๋หัวทองก็กวนตีนซะ..”

         “นั่นก็เพราะพี่ยังไม่รู้จักผมดีพอ” คิมหันต์ย้อนพร้อมรอยยิ้มเผล่ “ความจริงแล้วผมงี้โคตรเด็กดี”

         “อ้อ...เรอะ?”

         เขายักยิ้มมุมปาก ส่งสายตาไม่เชื่อเต็มที่จนเด็กหนุ่มทำหน้ามุ่ย พึมพำออกมาอย่างขัดใจ

         “ถึงได้บอกไงว่าพี่ไม่รู้จักผม”

         “งั้นเดี๋ยวจะรู้จักให้มากกว่านี้” สามภพพยักหน้าช้า ๆ หรี่ตามองโดยรอบซึ่งเริ่มมืดลงอย่างรวดเร็ว และไฟฟ้าก็ยังไม่สามารถใช้งานได้ “อีกเท่าไหร่นะ...ปีหนึ่ง...หรือมากกว่านั้นก็ได้”


         เขายังไม่ทันพูดอะไรต่อ คิมหันต์ก็เปรยขึ้นกลางเสียงหยดน้ำเปาะแปะ


         “นอกจากเจ้สองคน ผมเคยมีอาเฮียด้วยละ...”


         “หืม?”


         “เขาเป็นเกย์”


         “อ้อ”


         ชายหนุ่มพยักหน้าเป็นเชิงรับรู้ ไม่แน่ใจว่าควรตอบสนองแบบไหนจึงได้แต่นิ่งฟังเงียบ ๆ


         “แต่เขาตายไปแล้ว”


         ลมหอบเอาไอฝนมาปะทะผิววูบหนึ่ง ก่อนจะพัดจากไปพร้อมกับพาเขาใจหายวาบไปด้วย ประโยคบอกเล่าของคิมหันต์ไม่แสดงอารมณ์ใดให้เป็นที่สังเกต เขาพยายามมองหาร่องรอยความรู้สึกบนใบหน้าของเด็กหนุ่มข้างกาย แต่กลับพบเพียงรอยยิ้มมุมปากซึ่งดูน่าหมั่นไส้อย่างที่เจ้าตัวมักปั้นมันขึ้นบนริมฝีปากอยู่เสมอ มองเห็นเลือนรางในความมืดซึ่งคืบคลานเข้าหา โอบกอดพวกเขาไว้เงียบงัน

   
         “กำลังอยากบอกอะไรหรือ?”


         คิมหันต์ยักไหล่ จ้องเขาตรง ๆ อยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงเอ่ยปฏิเสธเสียงเรียบ


         “เปล่า”


         ไฟหน้าบ้านกะพริบสามสี่ครั้ง จากนั้นก็สว่างโร่ขึ้นจนทั่ว คิมหันต์เบนความสนใจของตัวเองไปยังไฟฟ้าซึ่งกลับมาใช้งานได้เป็นปกติอีกครั้ง เดินไปหยุดพิจารณาคราบโคลนหน้าประตูบ้านพลางสบถถึงหมารักอย่างอ่อนใจ รีบเช็ดเท้าลวก ๆ แล้วเดินเข้าไปเปิดไฟจนทั่ว ก่อนจะหันกลับมามองแขกที่ยังยืนรีรออยู่ด้านหน้า

         “พี่ไม่เข้าบ้านหรือ?”

         ชายหนุ่มยักคิ้วน้อย ๆ ค่อนข้างลำบากกับการควบคุมตัวเองไม่ให้ยิ้มออกมา เขาถอดรองเท้าไว้หน้าประตู กระโดดหลบรอยเปื้อนบนพื้นที่หมาอ้วนของคิมหันต์ทำไว้ เดินตามเจ้าของบ้านไปยังทางเข้าห้องครัว


         แผ่นหลังโปร่งของเด็กหนุ่มซึ่งเห็นอยู่ตรงหน้าทำให้เขารู้สึกอยากดึงมากอดแน่น ๆ อีกสักครั้ง เห็นอยู่ใกล้แค่นี้แต่เอื้อมมือคว้าไว้ไม่ได้ช่างอึดอัดจนแม้แต่ตัวเองยังนึกไม่ถึง


         “คิม”

   
         คิมหันต์ซึ่งกำลังย่อตัวอยู่หน้าตู้เย็นชะงักไป ทั้งที่เขาเป็นคนเรียกแต่กลับไม่ได้พูดอะไรต่อ มันจุกอกไปหมดอย่างไรบอกไม่ถูก


         “ผมดีใจที่เราคุยกันดี ๆ ได้บ้าง”

   
         จู่ ๆ เด็กหนุ่มก็โพล่งขึ้นมาไม่มีปี่มีขลุ่ย


         “แบบว่า..นาน ๆ ทีน่ะ” เจ้าบ้านหันมายักคิ้ว ยัดป๊อกกี้เต็มปากอย่างไม่คิดชวนแขกกินด้วย “ช่วงนี้ต้องเตรียมสอบ ไม่ว่างทะเลาะด้วยหรอก”

         สามภพหลุดขำออกมาหนึ่งเฮือก พูดเหมือนทุกทีเขาเป็นคนเริ่มอย่างนั้นแหละ ส่วนใหญ่คิมหันต์เป็นฝ่ายก่อกวนก่อนทั้งนั้น ถึงกระนั้นก็ตัดสินใจมองข้ามประเด็นนั้นไปเสียแล้วคุยเรื่องอื่นที่อยากรู้

         “มีรับตรงที่มอ ได้สมัครแล้วใช่ไหม?”

         “อื้อ”

         เขายิ้ม มองอีกฝ่ายเคี้ยวขนมตุ้ย ๆ  พอเขาแบมือเป็นเชิงว่าขอแบ่งบ้างไอ้ตัวแสบก็ส่งแต่กล่องเปล่ามาให้ พฤติกรรมไม่เหมือนคนที่เพิ่งบอกว่าไม่ว่างทะเลาะด้วยเอาเสียเลย

         “พร้อมยัง?” ชายหนุ่มเดินลากเท้าเข้าไปใกล้ ยืนมือไปเอานิ้วเกลี่ยข้างแก้มของเด็กหนุ่มซึ่งมีเศษขนมติดอยู่แผ่วเบา คิมหันต์เพียงแต่สะดุ้งน้อย ๆ แต่ไม่ได้ขยับหนี และนั่นดูเป็นสัญญาณอันดีในความคิดเขา “มั่นใจหรือเปล่า?”

         คิมหันต์ขบริมฝีปาก คว้าข้อมือสามภพไว้ในมือตัวเอง แล้วหันไปโอบเอวอีกฝ่ายไว้หน้าตาเฉย ปฏิเสธไม่ได้ว่าเห็นสามภพแล้วอยากเกาะอยากออเซาะชะมัด เขาคงเป็นพวกติดสัมผัสจริง ๆ นั่นแหละ

         “สอบติดเลี้ยงข้าวผมปะล่ะ?”

         ชายหนุ่มโคลงศีรษะ “ยังไม่สอบก็เลี้ยงไปตั้งเยอะแล้ว”

         “พูดงี้คือตกลง?”

         “แล้วจะรอ”  สามภพกระซิบตอบ “ทั้งเรื่องสอบเข้า..แล้วก็อีกหนึ่งปีให้หลังด้วย”

         “อดทนไปปะ” คิมหันต์หัวเราะ เอนตัวไปพิงอีกฝ่ายอย่างจงใจ เงยขึ้นมองตาแป๋วแล้วยังส่งรอยยิ้มทะเล้นมายั่วอีก

         “นั่นสิ” เขาก้มลงไปหาอย่างรับมุก “จะทนไหวไหมนะ?”

         เด็กหนุ่มกะพริบตาถี่ ๆ ถอยออกมาเล็กน้อยโดยไม่รู้ตัว เขาไม่ได้เตรียมใจไว้ล่วงหน้าสำหรับความใกล้ชิดอันน่าหวาดเสียวระหว่างปลายจมูกในลักษณะนี้ เมื่อเห็นว่าใบหน้าพวกเขาห่างกันมากพอจะไม่รู้สึกร้อนผ่าวที่สองข้างแก้มจึงได้ส่งเสียงต่อเป็นปกติ

         “พี่น่าจะไปเกิดเป็นผู้หญิง”

         “พูดบ้าอะไรน่าขนลุก”

         “ที่ทำกันอยู่นี่น่าขนลุกกว่าอีก”

         เขาส่ายหน้าแล้วผละออกจากสามภพ สับสนตัวเองพิลึกว่าจะเอาอย่างไรกับชีวิตดี คำพูดของพี่สาวยังก้องอยู่ในหัว และที่ผ่านมาเขาก็อยู่ในโอวาทของเธอมาโดยตลอด..หรืออย่างน้อยก็เกือบตลอด เขาเองใช่จะเบี่ยงเบนอย่างคนอื่นชิงตีตนไปก่อนไข้ แต่เวลาอยู่กับสามภพก็ชอบไปกระแซะแบบเมื่อครู่อยู่เรื่อย รู้ทั้งรู้ว่าอีกฝ่ายมีเจตนาอย่างไรกลับไปชวนเล่นเรื่อยเปื่อย มั่นใจว่าอย่างไรก็ไม่ตกหลุมสามภพแน่ ทว่าบางครั้งกลับอดคิดไม่ได้ว่านี่มันเหมือนแมลงเม่าบินเข้ากองไฟหรือเปล่า

         “เอาเถอะ” เสียงของชายหนุ่มดึงเขาหลุดจากภวังค์ หันไปมองก็เห็นอีกฝ่ายกำลังทำสีหน้าขบขันใส่เขาอยู่ “เดี๋ยวจะกลับแล้ว วันนี้มีธุระต่อ”

         “อ้าว?”

         “ไม่ต้องทำท่าเสียดายขนาดนั้นเด็กน้อย พี่แค่ผ่านมาทำธุระแถวนี้เฉย ๆ เลยแวะมาหา โทรไปก็ไม่รับนี่”

         คิมหันต์กอดอก ยืดตัวขึ้นอย่างไว้เชิง รีบปฏิเสธข้อกล่าวหาเป็นพัลวัน “ผมไม่ได้เสียดายสักหน่อย อีกอย่างผมอ่านหนังสือ ต้องเอาโทรศัพท์ไว้ห่างตัวหน่อย ไม่งั้นชอบมีเฮียหมาบ้าที่ไหนไม่รู้ส่งอะไรต่อมิอะไรมาก่อกวน”

         “โอเคครับ” สามภพวางมือลงบนศีรษะเขาแล้วขยุ้มเบา ๆ  “ไม่กวน ใกล้สอบแล้ว ตั้งใจอ่านหนังสือเข้าล่ะ”

         เขาอยากเถียงต่ออีกสักหน่อย แต่น้ำหนักมือซึ่งวางลงพร้อมกับแทรกนิ้วไปตามเส้นผมอ่อนโยนก็ชวนให้รู้สึกสบายจนเผลอเอียงศีรษะตอบเหมือนลูกหมาเชื่องๆ 

         “ผมคุยโวกับป๊าไว้เยอะเลย” เด็กหนุ่มพึมพำเสียงแผ่ว ผ่อนลมหายใจเข้าออกเชื่องช้า “พี่ว่าผมจะสอบติดปะ”

         สามภพก้มลงมองคนถาม แวบหนึ่งที่ความกังวลฉายขึ้นบนสีหน้าอีกฝ่าย ก่อนจะถูกกำจัดไปอย่างรวดเร็วแล้วแทนที่ด้วยรอยยิ้มกริ่ม หนึ่งในอีกสารพัดรูปแบบหน้าทะเล้นของคิมหันต์


         “ติดสิ”


         เขายืนยัน ไม่ใช่แค่เพื่อให้กำลังใจ หากแต่เชื่อเช่นนั้นจริง ๆ


         คิมหันต์ดูจะชอบใจ ฉีกยิ้มร่าออกมาพร้อมกับตบหลังเขาป้าบใหญ่ “รอเลี้ยงข้าวผมได้เลย”


         “ได้”


         สามภพเผลอวาดรอยยิ้มบางเบาไปด้วย ยกนิ้วหัวแม่มือขึ้นแตะริมฝีปากตัวเอง ก่อนจะย้ายนิ้วนั้นไปวางไว้บนเรียวปากบางเฉียบของเด็กหนุ่มช้า ๆ ลากแผ่วเบาอย่างทะนุถนอมไปตลอดแนวสีชมพูสดนั้น ระหว่างที่อีกฝ่ายเบิกตากว้างพร้อมกับที่สีเลือดฝาดปรากฏขึ้นบนพวงแก้ม


         นั่นไม่ดีกับหัวใจเลย


         “ไว้เจอกันใหม่” เขาตัดบท กลัวว่าหากอยู่นานกว่านี้อาจจะห้ามใจไม่อยู่เข้าจริงจนได้
   
   
         “..กลับดี ๆ ล่ะเฮีย” 


         “...”


         คิมหันต์หลุบตาลงต่ำ ใบหูสองข้างเป็นสีแดงระเรื่อ ส่งเสียงกระซิบเบาหวิวใต้ปลายจมูก


         “..แล้วผมจะพกโทรศัพท์”



         นั่นไม่ดีกับหัวใจเอาจริง ๆ

- หมดยกที่ 38 –




-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

ยังไม่ดราม่าอะไรนะค้า คอมเม้นต์ตอนที่แล้วแอบเห็นหวีดกันหลายท่าน ยังค่ะ อย่างเพิ่งรีบเซ็ง เดี๋ยวเฮียเพี้ยนใจแป้ว 555
รักแท้มันต้องมีอุปสรรคกันบ้าง (เหรอ?) แต่คิดว่าไม่สาหัสอย่างเรื่องรัก...ติดดินในมุมมองของเรานะคะ 

ตอนนี้เรื่อย ๆ  เอื่อย ๆ ช่วงสงบศึกและหวั่นไหว(?)กันสักหน่อย

นั่งพิมพ์ไปก็คิดไกลถึงพล็อตช่วงใกล้จบ(ทั้งที่ยังเขียนไม่ถึงไหน)แล้วอยากข้ามไปมุ้งมิ้งตอนนั้นเลยซะจริง ๆ  ฮา

คำถามจากตอนที่แล้ว ขออนุญาตตอบเฉพาะส่วนที่คิดว่าไม่สปอยล์นะคะ
ป๊ากับม้าคิมหันต์ยังมีชีวิตอยู่ค่ะ ^^ และใช่แล้ว บ้านนายเอกความจริงมีพี่น้องสี่คน ชายสองหญิงสอง แต่ปัจจุบันเหลือชายหนึ่งหญิงสองค่ะ
(และตอนที่แล้วสั้นกว่าปกติจริงจากจำนวนคำค่ะ แฮร่~)

แล้วพบกันตอนหน้า ขอบคุณคนอ่านผู้น่ารัก >3< *กอดฟัด* :กอด1: :L2: :pig4:
ปล.ของแถมรอบนี้งดก่อนนะคะ พอดีมีแต่รูปวาดเล่นของแม่ไก่ลูกเจี๊ยบซึ่งไม่ค่อยเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่ถ้าคิดถึงไปส่องได้ที่เพจค่า 

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 13-05-2013 15:57:34

 :z13:
จิ้มก่อนนนน อยากเป็นคนเเรก เรนนี่อย่าลืมกลับมาอ่านน๊าาาาาาา

----------------------------------------------------------------------------------

ขอโทษเรนนี่ที่มาเม้นช้าาาาาาาาาาาาาาา  :monkeysad:

ตอนนี้หวานกันเบาๆอ่าาาา  ตี๋น้อยน่ารักมากเลยตอนนี้น่ะ
ชอบตอนที่น้องเดินไปเกาะไปซบเฮียภพจัง โมเม้นท์นี้กร๊าวใจมาก  :-[
แถมเจ้าหมาอ้วนซีนนี้ก็น่ารักแข่งกับเจ้าของไปเลย

แต่คนอ่านอย่างเราก็ยังหน่วงไปกับเรื่องของพี่ชายตี๋น้อยไม่ได้เลยอ่ะค่ะ รีบมาเฉลยเร็วๆนะ
เรนนี่บอกเเล้วว่าดราม่าไม่หนัก ก็คือไม่หนักนะ คนอ่านใจไม่ดี  :o12:

เป็นกำลังใจเช่นเดิมจ้าาาาาาาา  :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: My_NT ที่ 13-05-2013 16:18:03

หนูครีมเอ้ยย หนูตกหลุมพี่ภพไปเต็มๆแล้วลูกกก ขึ้นไม่ทันแล้วว :impress2:
เฮ้ออ แอบเครียดแทนทั้งสองคน จะฝ่าฟันอุปสรรคสำคัญที่สุดไปได้ยังไงน้าา  :ling1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 13-05-2013 16:24:55

น่ารักจังเฮียเพี้ยน มีแวะมาให้กำลังใจ มาดูแลน้องครีม ช่วงเตรียมสอบด้วย

แต่เฮียจะเก็บเอาไปคิดเรื่องพี่ชายน้องครีมที่ตายไปรึเปล่านะ?

+1 ขอบคุณมากนะคะ ~^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Anyann ที่ 13-05-2013 16:36:57

เฮียภพน่ารักกก ชอบเวลาคิมไปออเซาะเฮียจริงๆ เหมือนดุ๊กดิ๊กไม่มีผิด 555555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ball ที่ 13-05-2013 16:40:14

ครีมนี่นับวันมันยิ่งน่ารักมากนะ
พี่ภพจะอดทนได้ถึงไหน
ขนาดเราเรายังอยากฟัดเลยย
ยังกลัวมาม่าอยู่ลึกๆ ขอเบาๆเถอะนะคะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ningg.Destiny ที่ 13-05-2013 16:49:34

ชอบตั้งแต่น้องครีมงุ้งงิ้งกับดุ๊กดิ๊ก 555555
แล้วพี่ภพก็มากับสายฝนในเวลาที้ไฟดับพอดี
แอบนึกอยากให้มันโรแมนติกกว่านี้ อิอิ
แต่ตอนนี้น้องครีมไม่เกรียนเลย

อย่าคิดมากน๊า..
ที่เจ๊ใหญ่พูดเพราะห่วงแต่ไม่อยากให้น้องคิดเยอะ
มันเป็นเรื่องของอนาคตนะลูก ♡

อยากให้น้องก่อกวนเฮียเพี้ยน
จะกวนใจหรือทำอะไรก็ได้ คิดถึงตี๋เกรียน อิอิ
น้องครีมใกล้สอบแล้วขอให้สอบติด เพี้ยงๆ

♥

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: wi_OoO_wi ที่ 13-05-2013 16:50:57

ไม่รีบกินหรอก มาม่า กลางเดือนอยู่
 :laugh:
ถ้ามาม่าเเล้วดาวไม่ร้องไห้ มันก้อีกเรื่องนะ
 :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: ❥ʞαxiќɒ。 ที่ 13-05-2013 17:16:59

ชอบน้องครีมเล่น(?)กับดุ๊กดิ๊ก
น่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกก!! xD
เจ้าดุ๊กดิ๊กตอนร้องหงิงๆกลัวฟ้าฝ่านี่น่าหมั่นเขี้ยว~
อยากฟัดทั้งคนทั้งหมา >w<

ทำไมตอนนี้มันหวานแบบวังเวงๆยังไงก็ไม่รู้...
หรือบรรยกาศตอนฝนตกไฟดับมันพาไป ? 555555555
ตี๋น้อยก็ดูซึมๆ ไม่เกรียนเลย YY หรือยังคิดมากเรื่องเฮียอยู่.. (สงสัยว่าเฮียตายเพราะอะไรรร ? T^T)
แต่พี่ภพอ่อนโยนมากอ่ะ ทำไมเฮียเป็นผู้ชายอบอุ่นแบบนี้!!
ละลาย~~ >////<

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 13-05-2013 17:25:59

 :-[ ขนาดยังไม่เป็นอะไรกันยังหวานขนาดนี้ กรี๊ดดดด น่ารักมากๆ  :katai2-1:

มาต่อเร็วๆน้าาา เตรียมใจรับดราม่า55  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 13-05-2013 17:27:12

ความรู้สึกที่ทั้งสองมีให้กันมันยากจะถอนคืน
น้องคิมเชื่อง เอ๊ย..ว่าง่ายอย่างนี้ พี่ภพถึงได้วนเวียนไม่ห่าง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Vavaviz ที่ 13-05-2013 17:28:13

เป็นกำลังใจให้เฮียต่อไปปปปป

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: em1979 ที่ 13-05-2013 17:40:23

น้องคิมเป็นเด็กดีจริงๆ ด้วย หุหุ
แอบเชื่อฟังเฮียทุกอย่างเลย

ปล. อย่าทำเฮียเพี้ยนเค้าเสียใจนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 13-05-2013 17:48:16

สอบให้ติดนะน้องครีม
เฮียพี่ภพรอเลี้ยงข้าวอยู่น๊าาา  :katai3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 13-05-2013 17:50:03

แอบหวานป่ะหนอ :z2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: shenta ที่ 13-05-2013 17:51:26

น้องครีมสู้ๆ

ขอทำใจเตรียมรับ มาม่า ถ้วยต่อไปก่อน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ju ที่ 13-05-2013 18:11:05

น่าจะมีอะไรมากกว่านี้นะตอนนี้  :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 13-05-2013 18:26:48

พูดถึงน้องหมา...คิดถึงน้องหมาที่บ้าน ช่วงเทศกาลลอยกระทงเราต้องออกไปนั่งนอกบ้านเป็นชมๆ.จนกว่าจะเข้านอน
ไปนั่งกอดน้องหมา กลัวมันหัวใจวายตายเพราะเสียงประทัด  :ling3:
เวลาพายุมาก็เหมือนกัน สงสารจับใจ แต่เอาเข้าบ้านไม่ได้ มอมแมมเหลือเกิน

ตอนนี้เริ่มจะดีนะคะ เข้าใจกันดี แต่ไอ่ประเภทเริ่มจะดีนี่แหละ เดี๋ยวดราม่ามาเลย ฮือออ
ยังไงคุณเรนนี่ก็ยั้งๆหน่อยน้า เห็นว่าไม่ถึงขนาดปิ่นหยก สัญญานะคะ!!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: AnimajuS ที่ 13-05-2013 19:40:33

 :L1: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 13-05-2013 19:53:13

ทำไมอ่านตอนนี้แล้วรู้สึกแปลกๆ
ไม่เข้าใจตัวเอง มันอึดอัด หน่วงๆ ไม่รู้สิ หรือว่าเราง่วงนอนวะ
 :mew2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: minipuri ที่ 13-05-2013 20:01:21

 :3123: :3123: :3123: :3123:

เฮีย-คิม ตอนงุ้งงิ้งน่ารักมาก :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: YOSHIKUNI RUN ที่ 13-05-2013 20:29:15

ก็น่ารัก แบบมึนๆกันไป     :ruready

กลัวมันจะมาม่าจิงๆ
สังหรใจ ว่าจะเป็นมาม่าแบบ บิ๊กแพค ด้วยจิ    :mew5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: SiLent_GRean ที่ 13-05-2013 20:45:02

ดราม่าไม่หนักเท่าเรื่องโน้นสินะ จะได้โล่งใจ  :hao4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 13-05-2013 20:58:53

อย่าต้มเยอะนะ เค้าสงสารเฮียยยย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Takarajung_TK ที่ 13-05-2013 21:12:53

อ่านตอนนี้แล้วเห็นเป็นฝนสีชมพูอ่ะ
5555 บทจะหวานเฮียก็ทำได้นะเนี่ย  o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 13-05-2013 21:23:24

ช่วงนี้ต้องค่อยๆ ย่องเข้ามาอ่าน กลัวจะดราม่า  :m22:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 13-05-2013 21:29:48

หวานๆกันเถอะ ชอบหวานๆ อิอิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 13-05-2013 21:37:03

อึดอัด ๆ แปลก ๆ ยังไงไม่รู้อ่ะ   o21 มันเหมือนจะหวานแต่ก็หวานไม่สุด เหมือนน้องคิมมีเรื่องให้คิดเต็มไปหมด ทั้งเรื่องสอบ เรื่องพี่ชายที่จากไปแล้ว เรื่องที่รับปากเจ้ใหญ่เพราะมั่นใจว่าตัวเองไม่เบี่ยงเบนแน่ ๆ แต่พออยู่กับเฮียก็ห้ามใจตัวเองไม่ได้ที่จะหวั่นไหวไปกับการกระทำที่เฮียแสดงออกมา เหมือนน้องมีสิ่งรบกวนในใจมากมายยังไงไม่รู้ รู้สึกตอนนี้หนูคิมไม่ร่าเริงเลยอ่ะ หรือเพราะบรรยากาศฝนตกด้วยทำให้รู้สึกอึมครึม ๆ
นับวันเฮียก็เหมือนจะยิ่งรักยิ่งหลงน้องคิมของเรามากขึ้นทุกวัน อ่อนโยนมากขึ้นทุกวันเลย ชอบมากเลยตอนสุดท้าย ที่เอานิ้วแตะปากตัวเองแล้วไปแตะปากน้อง จูบตรงไม่ได้ก็เล่นจูบทางอ้อมสิน้าเฮีย  o13 แต่เราว่าแบบนี้เขินกว่ากันเยอะเลยอ่ะ ฟิน ๆ :o8:
อ่านไป ก็เสียวไปกลัวมาม่ามาเสริฟเร็วอ่ะ   :ling3:  แต่อ่านที่ RAINYDAY ทิ้งท้ายว่าคงไม่สาหัสเหมือนเรื่องแม่ไก่  ก็ พอจะใจชื้นขึ้นมานี้ดส์นึง  มาม่ายังไม่มาก็ดี  แต่ถ้ามาเมื่อไหร่ก็ขอให้ผ่านไปไว ๆ น้า กินเยอะ ๆ ไม่ดีต่อสุขภาพคนอ่านน้า  :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: KilGharRah ที่ 13-05-2013 21:46:29

เฮียเพี้ยนทำตัวน่ารักเกินไปแล้วน๊าาาาา อยู่กับน้องกลัวอดใจไม่ไหวจริงๆใช่ปะ
ก็น้องมันน่ารักซะขนาดนั้นนี่นา  :-[

ไม่เอาดราม่าได้มั้ย  :mew2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Snowermyhae ที่ 13-05-2013 21:47:50

อ่านไปก็ระแวงดราม่าไป 55555555555555
น้องคิมสอบติดอยู่แล้ว


 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 13-05-2013 21:56:57

เฮียภพอย่ายอมแพ้เอาลูกชายเค้ามาให้ได้ ฮ่า ฮ่า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 13-05-2013 22:13:58

 :ling1: น่ารักน่าฟัดจังน้องครีมมมมมมมมม เห็นใจเฮียภพ ทนอีกนิดนะเฮีย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: river ที่ 13-05-2013 22:43:28

ครอบครัวคิมจะมีบทเรียนจากอดีตไหมนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: toou ที่ 13-05-2013 22:43:44

น่ารัก อบอุ่น งื้อออออออออ :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 13-05-2013 22:44:04

 :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: toshika ที่ 13-05-2013 23:24:22

 :o8: :o8:ตอนนี้น่ารักเบาๆ เรื่อยๆหน่อย กลัวซดมาม่า แต่อีกนานชิมิ เค้าขอทำใจก่อนนะ  :ling3:

น้องครีมก็ยังคงน่ารักอยู่เหมือนเดิม กอดคนเขียนค่ะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Hope2TheEnd ที่ 13-05-2013 23:35:16

เฮียทำเด็กเกรียนเขินได้ตลอด หลุดมาดเกรียนเมื่อไหร่คือมุ้งมิ้งอ่ะ  :-[ :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 13-05-2013 23:54:51

เฮียน่ารัก แต่น้องครีมน่าหลงรักมากกว่า




 :กอด1: :L2: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 14-05-2013 00:24:19

อร๊ายยยย อ่านตอนนี้แล้วกัดผ้าห่ม น่ารักอีกแล้ววว  :hao5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: MonKeez ที่ 14-05-2013 02:31:02

สวีท สะหวาน ><' ไม่อยากดราม่าเลยย หงะ 5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 14-05-2013 08:01:19

เค้าหวานกันแบบเกรียนๆ  :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 14-05-2013 09:42:40

ไอ้หมาตัวใหญ่กลัวฟ้าร้องซะงั้น!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 14-05-2013 10:00:34

แอบเครียดแทนหนูคิม

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: raizvita ที่ 14-05-2013 10:12:24

แอบเขินเฮียหลายอยู่นะคิมมมมม เราเห็นนะะะะ(?)  หุๆๆๆ

ตอนนี้ดูเป็นไปอย่างเรื่อยๆแฮะ... หวังว่าอุปสรรคจะไม่ใหญ่มากนะ

นอกจากคนฝ่าจะฝ่าลำบาก คนลุ้นก็แทบตกตายตามกันไป OTL

ฮาาา รอตอนต่อไปนะจ๊ะะะะะ สู้ๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: railay ที่ 14-05-2013 10:24:32

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 14-05-2013 10:50:19

หมาบ้า + จิ้งจอกน้อย = โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ อิอิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 14-05-2013 10:52:19

น่ารักทั้งคู่เลยหวานๆกวนๆน้องคีมก็นะเริ่มจะติดสัมผัสของเฮียเข้าแล้วล่ะซิ

มีเนียนโอบเนียนซบด้วยชอบของหวานๆแบบนี้อย่าเพิ่งเอามาม่ามาเสริฟเค๊านะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: yong ที่ 14-05-2013 11:42:56

รอลุ้น คิมจิแฟนคลับ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 14-05-2013 12:13:40

คุยกันได้ดีๆก็ดีแล้ว อบอุ่นเบาๆท่ามกลางฝนพรำ...

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: mizzmizz ที่ 14-05-2013 13:34:19

 :man1: :กอด1:

 สู้ๆ นะคร้าบนุ้งครีม ><

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: benzxzxnb ที่ 14-05-2013 13:41:15

เป็นตอนที่อ่านแล้วรู้สึกเขินเฟ่อๆ

อ่านแล้วมันแบบมุ้งมิ้งุงิ โลกสวยสีชมพูยังไงไม่รุ้

รู้สึกเขินแทนน้องคิมจริงๆ  :-[

เฮียโภพพพพพพพพพพ    :ling1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 14-05-2013 16:06:59

ยิ้มให้กับตอนนี้มากๆ.....เพราะไม่รู้ว่าเราอาจจะต้องร้องไห้เมื่อไหร่

รักน้องคิม

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 14-05-2013 19:51:19

เป็นตอนที่อ่านแล้วเขินแปลก ๆ ยังไงไม่รู้
อารมณ์เหมือนจะเหงา ๆ เพราะฝน แต่อบอุ่นแปลก ๆ
ตอนคนสองคนนั่งคุยกัน =///=
ตอนนี้น้องครีมก็ไม่ทิ้งลายเกรียนนะ

"คิดถึง"

"เพราะผมพิเศษ"

อ่านแล้วยิ้มออกมาเลย  :-[

ตอนนี้ดราม่าชามเล็ก ๆ เหมือนกินไปแล้ว
ไม่อิ่ม ก็แค่เป็นประโยคบอกเล่าเรื่องราว
ให้เฮียเพี้ยนได้รู้เบื้องลึกของครอบครัวไว้ก่อน
การที่จะก้าวข้ามไปจุดนั้น ไปสู่ขอน้องคิม
ลูกชายที่เหลือคนเดียวในบ้านมันแสนยากนะจ๊ะเฮีย!~~~

พอข้ามไปถึงเรื่องกินแล้ว - -'
ยอมรับว่าน้องเป็นคนเห็นแก่กินมาก
้ถ้ายอมตกลงเป็นแฟนเฮีย เฮียเลี้ยงครบสามมื้ออยู่แล้ว
ขนาดยังไม่ได้เป็นแฟนกันยังเลี้ยงดิบดีเลย
ตกลงปลงใจซะดี ๆ

ชอบตอนเล่นกับดุ๊กดิ๊กเหมือนน้องคิมเป็นตัวของตัวเองดี
ไม่เก็กไม่อะไรเหมือนเด็ก ๆ บางทีอ่านแล้วรู้สึกว่า
คิมเด็กกว่าปิ่นหยกเยอะเลย เพราะปิ่นหยกดูมีอดีต
ที่ซับซ้อนกว่า (หรือเปล่า ?) ผ่านเรื่องร้าย ๆ มา
กินมาม่าไปชามโตกว่ากัน >w<

ตอนนี้กุ๊กกิ๊กพอประมาณ เฮียกลับก่อนไม่ให้เป็นที่น่าสงสัย
มาเยี่ยมบ่อยเดี๋ยวเจ๊จะสงสัย  :mew3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Porttgas D. Acs ที่ 14-05-2013 21:05:40

ไม่เอาน่าอย่าให้มีดร่าม่าเลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Mengjie_JJ ที่ 14-05-2013 21:09:50

 :katai5:

ตอนนี้แอบหน่วง
ไม่อยากให้มีดราม่าเลย
สงสารน้องคิม

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: mellowshroom ที่ 14-05-2013 22:06:34

เฮ้อ ไม่อยากให้มีมาม่าเลย มันไม่ดีกับหัวใจ  :katai1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Oilsaoo ที่ 14-05-2013 23:00:14

ไม่อยากให้มีมาม่าเลยย
ชอบคิมตอนเล่นกับดุ๊กดิ๊ก น่ารักมากมาย
เฮียภพสู้ๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 14-05-2013 23:02:51

ที่เงียบๆยอมๆเนี้ย ไม่ใช่ว่าวางแผนอะไรไว้นะคิมหันต์ เบนประสาทแดกแน่  :katai4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 15-05-2013 09:16:55

กว่าจะสอบเสร็จ ได้อ่านเพิ่มตั้งสามตอน
ไหนบอกจะไม่มีมาม่าาาาา เดาว่าตอนไหนซักตอนจะต้องเป็นจุดพีคที่แบบกดดันทุกฝ่ายแน่นอน
แหมน้องคิม ที่บอกว่ามั่นใจว่าจะไม่ตกหลุมที่เฮียเค้าขุดไว้นี่มั่นใจแค่ไหนจ้ะ ตัวเองก็ติดเค้าเหอะ เกินพอดีด้วยเนี่ย ทั้งชวนเข้าบ้าน โทรหาตอนที่มีเรื่องกังวล กอดออเซาะเค้า แถมยังพูดเอาใจเค้าสารพัด มั่นใจไปเถอะ
นี่อยู่ข้างเฮียภพรอหนึ่งปี เอาให้ซ่าไม่ออกเลยคอยดู

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 15-05-2013 13:33:55

เป็นความอุ่นในอากาศหนาวๆเนาะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 15-05-2013 15:13:17

สองคนนี้คุยกันดีๆก็เป็นนี่นะ!! แถมน่ารักอีกต่างหาก ^ ^

แต่ตอนแรกสงสัยค่ะ ไฟดับใช่ไหมแต่ทำไมมองเห็นล่ะคะ
" ตาตี่แล้วยังหรี่ตามาทางเขาอย่างสงสัยใคร่รู้ แก้มขาวแต้มสีชมพูจาง ๆ อย่างน่ามอง "
หรือมันยังไม่มืดมากขนาดนั้น??

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: watcharet ที่ 15-05-2013 18:34:56

น่าสงสารตรงที่ป๊าของคิมไม่ชอบพวกเบี่ยงเบนทางเพศ น่าสงสารที่ไม่ได้ทำตามหัวใจซะเต็ม 100

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: kokilolylove ที่ 15-05-2013 20:26:31

 :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 17-05-2013 00:13:54

น่ารักชะมัด  หลงจะแย่แล้วค่า

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 19-05-2013 14:07:56

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 39 – สมรู้ร่วมคิด

         พวกเขาพบกันนับครั้งได้หลังจากนั้น ไม่รวมที่คุยหรือแชททางโทรศัพท์


         ทั้งสองคนต่างยุ่งกับหน้าที่ของตัวเอง เขาสอบ คิมหันต์สอบ รวมแล้วกินเวลาร่วมเดือนทีเดียวนับตั้งแต่สามภพไปบ้านเด็กหนุ่มครั้งสุดท้าย ในบ่ายวันหนึ่งที่คิมหันต์บอกว่าตัวเองอยู่ร้านเค้กทานตะวัน แน่นอน..กับเพื่อนรักปิ่นหยกอีกแล้ว หลังกลับจากงานหมั้น...


         เขาค่อนข้างประหลาดใจมากทีเดียว..งานหมั้น? ปิ่นหยกกับอาทิตย์ นี่เอาจริงหรือ?


         แต่คิมหันต์บอกมาว่าอย่างนั้น เสริมด้วยคำยืนยันจากอันนา คนสวยเจ้าเล่ห์ผู้เป็นพี่สาวของอาทิตย์ ว่างานเลี้ยงเล็ก ๆ เฉพาะคนในบ้านวิจิตรนิรันดร์และคิมหันต์อีกคนซึ่งเพิ่งจบไปเมื่อเที่ยง ก็เป็นอะไรประมาณนั้นจริงนั่นแหละ


         ตอนได้ฟัง ชายหนุ่มถึงกับเผลอขมวดคิ้ว ทำหน้ายุ่งกับหูโทรศัพท์


         คิมหันต์ กับ อันนา..สองคนนี้ต้องมีติดต่อกันบ้างโดยที่เขาไม่รู้เป็นแน่ ในเมื่อตอนแรกทำท่าเหมือนจะไม่ถูกกันอยู่แท้ ๆ 


         ทว่าหลังจากปัญหาเรื่องอุบัติเหตุครั้งก่อนผ่านพ้นไป ก็คล้ายว่าทุกอย่างจะคลี่คลายไปในทางที่ดีขึ้น พร้อมกับความสัมพันธ์ของทั้งสองซึ่งทำตัวเหมือนเป็นหุ้นส่วนอย่างไรชอบกล นึกแล้วให้รู้สึกหวาดระแวงอย่างประหลาด ผู้หญิงที่บางครั้งเพื่อนในกลุ่มก็เรียกว่างูพิษ กับไอ้ตี๋หัวทองขี้เก๊ก ทั้งดื้อทั้งเกรียนหากต้องการจะก่อเรื่อง ไม่อยากคิดเลยว่าถ้ารวมหัวกันทำอะไรสักอย่างคงชวนปวดกะโหลกน่าดูทีเดียว


         สำหรับตัวคิมหันต์ แม้จะทำตัวกวนประสาทเป็นนิจ แต่เขากลับรู้สึกว่านั่นผ่านการปั้นแต่งอย่างจงใจของเด็กหนุ่ม เพื่อเป็นการป้องกันตัวเองจากอะไรบางอย่างมากกว่า ลักษณะนิสัยและกิริยายามเผลอเมื่อคิดว่าไม่มีใครมองอยู่ หรือกระทั่งเวลาเล่นกับหมารักนั้นดูน่าเอ็นดูและเป็นธรรมชาติจนเหมือนคนละคนกับตอนวางมาดใหญ่โต


         ชายหนุ่มโคลงศีรษะ ให้เทียบกันแล้ว กับเด็กชื่อปิ่นหยกซึ่งคิมหันต์พร่ำบอกว่าบื้ออย่างนั้น ปัญญานิ่มอย่างนี้ ยังดูเป็นผู้ใหญ่กว่าคนพูดเองที่แอบไปหงุงหงิงกับหมา หรือแสดงท่าทางออดอ้อนใส่เขายามเผลอตั้งมากมาย

         นึกถึงตรงนี้ก็ยิ้มออกมาน้อย ๆ  ระยะหลังมาคล้ายว่าเขาจะได้รับความไว้ใจจากไอ้ตัวแสบมากขึ้นทุกครั้งที่เจอ แม้พี่สาวคนโตของบ้านมักลอบสังเกตตอนคุยกันอยู่เสมอ ซึ่งเขามั่นใจว่าระหว่างที่อยู่ในสายตาวัสสานะ พวกเขาไม่เคยทำอะไรเกินเลย (แน่ละ เขาทำเองไม่ได้ ทั้งหมดขึ้นอยู่กับคิมหันต์ทั้งนั้น)

         แต่ตอนอยู่นอกสายตาเธอก็เป็นอีกเรื่อง คิมหันต์หาโอกาสเข้ามานัวเนียประจำ ซึ่งนั่นเขาไม่เถียงว่าค่อนข้าง..น่าเอ็นดู...และลำบากต่อการห้ามใจมากทีเดียว

         ที่น่ารักจนนึกถึงทีไรก็อดยิ้มไม่ได้อีกอย่าง คือคิมหันต์พกโทรศัพท์ตลอดเวลาหลังจากบอกกับเขาวันนั้นจริง ขนาดตอนเข้าห้องน้ำที่บ้านก็ยังเอาติดตัวไปด้วย

         เขาเพิ่งได้รู้ความจริงข้อนี้ ในครั้งหนึ่งเมื่อเด็กหนุ่มรับสายด้วยเสียงก้องผิดหูตอนกลางดึก แล้วยังมีเสียงน้ำไหลเป็นฉากหลังอีก คำตอบของไอ้ตัวแสบหลังจากได้รับคำถามว่าทำอะไรอยู่เล่นเอาเผลอคิดไปไกล ทั้งที่เจ้าตัวแค่กำลังอาบน้ำ เรื่องปกติอย่างถึงที่สุด แต่มันแย่ตรงตัวเขานี่แหละ


         คืนนั้นของเขาจบลงอย่างน่าอายด้วยการสำเร็จความใคร่ด้วยตัวเอง


         คิมหันต์รักษาสัญญาจนบางครั้งเขาถึงกับแปลกใจ ทั้งที่บางเรื่องเพียงแต่คิดว่าคุยกันขำ ๆ  เจ้าเด็กนั่นกลับคิดเป็นจริงเป็นจัง ทว่าแน่นอน มีบางอย่างเหมือนกันที่เขาจริงจัง แต่คิมหันต์กลับทำเป็นเล่นเสียได้


         “เปิดเทอมหน้าขึ้นมหา’ลัย มาอยู่คอนโดพี่ไหม?”

         นั่นเป็นสิ่งที่เขาถามอย่างจริงจัง ครั้งหนึ่งในจำนวนสองสามครั้งซึ่งเคยเอ่ยปากตรง ๆ เช่นนี้

         “หืม?”

         แล้วฟังคำตอบไอ้เด็กเกรียนเข้าสิ

         “ป๋าค้าบบบ” คิมหันต์ลากเสียงยาวพลางเอามือลูบท้องเขาป้อย ๆ ท่าทางมันเขี้ยว “ไปเพิ่มพุงให้พลุ้ยดีเปล่าค่อยเลี้ยงต้อยอะ?”

         “นี่ก็เลี้ยงจนกระเป๋าจะฉีกแล้วไอ้เด็กเวร!”

         ออกไปข้างนอกด้วยกันทีไรเสียท่าเลี้ยงข้าวเด็กทุกที (แม้เขาจะเต็มใจก็เถอะ) ล่าสุดนี้ก็เพิ่งเนื้อย่างมื้อใหญ่ตามสัญญา อิ่มแปล้กลับมานอนผึ่งพุงที่บ้านคิมหันต์มาได้ราวครึ่งชั่วโมงได้แล้ว

         เขาหัวเราะในลำคอ หมดอารมณ์ทำขรึม ผลักหัวทอง ๆ ของคนตรงหน้าคะมำไปเล็กน้อย เจ้าตัวหันมาทำตาเขียวก่อนจะกระโจนใส่เต็มน้ำหนักจนหงายหลัง จากนั้นจึงคลานตามมานอนพังพาบอยู่บนตัวอย่างไม่รู้จักระวัง


         “ถึงทำดีกับผมยังไงก็ไม่รักหรอก..”


         คิมหันต์ส่งสายตาเจ้าเล่ห์ พาดอยู่บนตัวเขาครึ่งหนึ่ง ไถลอยู่บนโซฟาอีกครึ่งหนึ่ง จ้องอยู่อย่างนั้นพักใหญ่จึงหันไปเอาแก้มวางแหมะอยู่กับแผ่นอกเขาพร้อมกับเบือนหน้าไปทางอื่น

         ทุกครั้งที่เขาหายใจเข้าออก ศีรษะที่ปกคลุมด้วยผมทอง ๆ ของเด็กหนุ่มซึ่งหันหลังเอาท้ายทอยมาทางเขาก็ขยับขึ้นลงตามการเคลื่อนไหวบนหน้าอกไปด้วย พอแกล้งหายใจเร็ว ๆ ให้นอนไม่เป็นสุขเจ้าตัวก็ยังนิ่งจนเขาปล่อยเลยตามเลย


         “...ก็ลองดู” ชายหนุ่มพึมพำ


         “กว่าจะครบปี ผมก็ปอกลอกเฮียหมดตัวพอดี”


         ว่าแล้วก็ส่งเสียงหัวเราะเหมือนสะอึกออกมาเบา ๆ


         เขาถอนหายใจ นึกสงสัยว่าคิมหันต์พูดจริงหรือติดตลก ในเมื่อทั้งที่ปากว่าอย่างนั้น แต่มือกลับเกาะเอวเขาไว้แน่น ขยับตัวหยุกหยิกอยู่จนได้ท่าสบาย จากนั้นก็นิ่งไปอีกครู่ใหญ่จนคิดว่าคงหลับปุ๋ยเรียบร้อยแล้ว ติดตรงได้ยินเสียงพึมพำจากคนที่ยังหันหัวทุย ๆ สีทองใส่เขาอยู่นี่เองลอยมาเข้าหู


         “เพราะงั้นไม่ต้องดีกับผมมากก็ได้”


         “....”


         นั่นมันห้ามได้ที่ไหนกัน?


         สามภพดีดหูไอ้ตัวแสบเบา ๆ  เรียกเสียงโอ๊ยจากเจ้าตัวขณะที่ลุกขึ้นมาทำหน้ามุ่ยใส่เขาซึ่งเริ่มส่งเสียงบ่น

         “คนที่กระโจนใส่พี่เมื่อเช้าแล้วร้องลั่นว่าสอบติดแล้ว เลี้ยงข้าวด้วยน่ะ..” เขาเลียนเสียงคิมหันต์ “มาทำพูดว่าไม่ต้องดีกับผมมากตอนนี้มันช้าไปหรือเปล่า?”

         “ก็พี่หลงกลผมเองนี่หว่า”

         ชายหนุ่มหัวเราะพร้อมกับส่ายหน้า “พูดอะไรเอาแต่ได้ เดี๋ยวตอนรับน้องจะเล่นให้หนักเลย”

         “ได้ไง!?”

         “ได้สิ”

         “เฮียเพี้ยนแม่งแย่” คิมหันต์บ่นงุบงิบ เผลอแผล็บเดียวก็มือไวมาอยู่แถวต้นคอเขาอีกแล้ว “ผมดีใจนี่หว่า เลี้ยงนิดเลี้ยงหน่อยเป็นไรไป”

         เขาพยักหน้า ขี้เกียจเถียง เยอะกว่านี้ก็เคยมาแล้ว เจอเด็กอ้อนเข้าหน่อยก็แทบสิ้นท่าเผลอยอมให้ตลอด

         “แล้วผมทอง ๆ นี่เมื่อไหร่จะย้อมกลับ” เขาก้มหน้าลงไปใกล้ เอามือเสยขึ้นเบา ๆ ก็เห็นโคนผมสีน้ำตาลแซมอยู่ด้านล่าง “ปกติผมสีน้ำตาลหรือ?”

         “อือ”

         “ก็สวยดีนี่..ย้อมทองทำไม”

         คิมหันต์เสมองไปทางอื่น “สีนี้ไม่ได้รึไง?”

         “ตัวก็ซีด ตาก็ตี่ ปากบางจ๋อย คิ้วมีอยู่นิดนึง ผมทองยิ่งหน้าจืดเป็นจิ้งจก” สามภพวิจารณ์เป็นชุด “เดี๋ยวอีกไม่กี่เดือนขึ้นมหา’ลัยอีก คิดว่าอาจารย์จะว่ายังไงกัน?” 

         เขาส่ายหน้าทำทีว่าเหนื่อยหน่าย ขณะที่คิมหันต์กระแซะเข้ามาอีกพร้อมกับประดิษฐ์สายตาหาเรื่องอย่างน่าเตะ
   
         “ผมออกจะหล่อ” ไอ้เด็กแสบยักคิ้วพร้อมรอยยิ้มเผล่ “เฮียอิจฉาผมอะดิ”

         “ครับ ๆ”

         “ทำไมไม่เถียงล่ะ?”

         เขาจ้องเด็กหนุ่มที่กำลังทำหน้ายุ่ง ไอ้ตัวเรื่องมากนี่

         “ชอบให้เถียงหรือไง”

         “อื้อ”

         “ชอบอะไรอีก?”

         “หลอกถามไม่เนียนเลย”

         เขากระตุกรอยยิ้มมุมปาก เคี้ยวยากจริง ๆ

         “แล้วนี่เดี๋ยวปิดเทอมไปไหน ทำอะไร”

         “หลายอย่าง” คิมหันต์พยักหน้าหงึกหงักกับตัวเอง “โปรแกรมเยอะ แต่ต้องกลับบ้านด้วย ป๊ากับม้าคิดถึงลูกชายแย่แล้ว”

         “นานไหม?”

         เด็กหนุ่มเลิกคิ้ว “เกือบตลอดปิดเทอมนั่นแหละ”

         “คิดถึงแย่”

         “....”

         “ไปหาได้หรือเปล่า?”

         “ไม่ต้องมา” คิมหันต์ปฏิเสธทันควัน “ป๊าไม่ชอบเกย์”
   
         อ้อ...ตกลงเขาเป็นเกย์ไปแล้ว?

         “พี่ก็ไม่ได้เป็นนี่..เคยคบผู้หญิง”

         ชายหนุ่มพึมพำ รู้สึกคล้ายจะเห็นเค้าลางของปัญหาที่เขาเคยมองข้าม สำหรับความสัมพันธ์ระยะยาว เขาลืมไปได้อย่างไรว่าคิมหันต์เป็นลูกชายคนเดียว หรือให้ถูกก็คือเป็นลูกชายที่เหลืออยู่คนเดียวของครอบครัวคนจีน แล้วที่เจ้าตัวเคยบอกเขาว่าเคยมีพี่ชายเป็นเกย์ แต่ว่าเสียชีวิตไปแล้วนั่นกำลังพยายามบอกอะไรเป็นนัยอยู่หรือเปล่า

         “งั้นก็เป็นไบ...” คิมหันต์รีบสรุปให้ ดึงเขากลับสู่ช่วงเวลาปกติ “ป๊าไม่ชอบทั้งนั้น”

         “คิม”

         เจ้าของชื่อหันมาสบตาเขานิ่งอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเป็นฝ่ายเบือนหน้าหนีไปทางอื่นก่อนขณะที่เขาพูดต่อ

         “เฮียของเราคนนั้น...ที่ว่าเป็นเกย์”

         สามภพเอื้อมมือไปดึงแขนอีกฝ่ายซึ่งเตรียมจะลุกหนี ออกแรงกระตุกให้เด็กหนุ่มทิ้งตัวลงนั่งที่เดิม ความเงียบห้อมล้อมพวกเขาอยู่อีกครู่ใหญ่ ก่อนเขาจะได้ยินเสียงตัวเองล่องลอยในอากาศ


         “เขาเป็นอะไรตายหรือ?”


         คิมหันต์ไม่ตอบคำถาม


         และไม่เคยพูดเรื่องที่บ้านให้เขาฟังอีกเลยนับแต่นั้นมา

-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

         ปิดเทอมใหญ่คราวนี้เป็นช่วงที่ค่อนข้างลำบากใจสำหรับเขา เวลาแต่ละวันผ่านไปอย่างเชื่องช้าจนทรมาน

         คิมหันต์ไม่อยู่บ้านที่กรุงเทพจริงอย่างเคยบอกไว้ เขาเคยแวะเวียนไปสามสี่ครั้งก็เห็นเพียงบ้านปิดเงียบ วัสสานะคงไปทำงานตามปกติของเธอเพราะยังเห็นเจ้าหมาขนทองเฝ้าบ้านอยู่ มีเดินส่ายก้นออกมาทักทายกันบ้างเมื่อเขาลงจากรถไปหา ท่าท่างคล้ายจะจ๋อยลงนิดหน่อยด้วยเจ้าของตัวจริงที่เคยฟัดกันประจำไม่อยู่

         ร้านเค้กทานตะวันซึ่งเด็กหนุ่มไปแช่อยู่ประจำก็ยังเป็นเช่นเคย ผู้คนเต็มร้านโดยเฉพาะช่วงใกล้เที่ยงไปจนถึงบ่าย ปิ่นหยกทำหน้าประหลาดใจในครั้งแรกที่เห็นเขาไปนั่งอยู่ในฐานะลูกค้า ส่วนอาทิตย์แวะมาทักทายบางครั้งเมื่อโอกาสอำนวย แต่เมื่อถามถึงคิมหันต์ ทั้งสองก็ตอบตรงกันว่ากลับบ้านที่ต่างจังหวัด โดยไม่ได้ลงรายละเอียดมากไปกว่านั้น

         อีกครั้ง..และอีกครั้ง.. เขามาที่นี่บ่อยขึ้นจนเจ้าของร้านและพนักงานจำหน้าได้แล้ว

         คราวนี้สามภพลองสั่งโกโก้ปั่นแบบที่ไอ้ตัวยุ่งซึ่งหนีกลับบ้านไปแล้วชอบนักหนามาหนึ่งแก้ว แต่ได้ชิมไปเพียงนิดหน่อยก็เอาแต่มองมันเฉย ๆ จนละลาย นั่งอืดอยู่ครู่ใหญ่กระทั่งอาทิตย์เดินมาถามว่าจะไปนั่งตรงโซฟาสีแดงมุมร้าน ที่ประจำของคิมหันต์หรือเปล่า เพราะจุดนั้นไม่ค่อยมีลูกค้าไปจับจอง หากจะอยู่ทำอะไรเพลิน ๆ ทั้งวันก็ไม่น่ามีปัญหา

         จากสีหน้าและดวงตาสีดำสนิทของอีกฝ่ายแล้ว คาดเดาลำบากว่าเด็กหนุ่มตรงหน้าตั้งใจจะไล่เขาอย่างสุภาพเพื่อเอาโต๊ะเก้าอี้ตรงนี้ให้ลูกค้าคนอื่น หรือว่าแค่อยากแนะนำเขาไปนั่งที่พิเศษ (อย่างน้อยก็ในความคิดเขา) อย่างบริสุทธิ์ใจ แต่เขาก็พยักหน้ารับไปแล้วเรียบร้อย

         “มีฟรีไวไฟนะครับ พาสเวิร์ดเป็นเบอร์โทรของร้านบนนามบัตร”  ปิ่นหยกยกแก้วน้ำเปล่าเดินเข้ามาวางไว้ให้บนโต๊ะ สังเกตเห็นว่าลอบมองเขาด้วยความสงสัยแต่ไม่ได้เอ่ยปากถามออกมา “คิมก็ชอบมานั่งเล่นที่นี่”

         เขาพยักหน้าตอบ

         “มันคงกลับมาจากเพชรบุรีอีกทีช่วงใกล้เปิดเทอมโน่นแหละ” ปิ่นหยกพูดต่อ ก้มหน้าก้มตาไปด้วยตอนเอ่ยเรื่องนั้น

         “...อ้อ” สามภพขมวดคิ้วน้อย ๆ  นิ่งเงียบไปจนอีกฝ่ายถามเอ่ยขึ้นมาน้ำเสียงลังเล

         “เห็นอาทิตย์บอกว่าพี่กับคิมคบกันอยู่”

         ปิ่นหยกยืนเก้ ๆ กัง ๆ อย่างประหม่าอยู่ตรงหน้า ท่าทางคล้ายจะกลัว แต่สายตาดุ ๆ คู่นั้นกลับดูเอาเรื่องอยู่ในที เด็กคนนี้คงผ่านอะไรมาเยอะ

         “อาทิตย์ว่าอย่างนั้นหรือ?” เขาถามลองเชิง แต่ปิ่นหยกเหมือนจะได้ข้อสรุปเองเสร็จสรรพ

         “พี่ไม่ปฏิเสธ..”

         “??”

         “นึกว่าไอ้ลูกเจี๊ยบล้อเล่น แต่เป็นเรื่องจริงสินะครับ”

         สามภพคล้ายว่าจะมองเห็นรอยยิ้มที่ติดจะ...น่าขนลุก? ของปิ่นหยกกระตุกขึ้นแวบหนึ่งบนมุมปาก บรรยายอารมณ์ได้ในเชิงนึกสนุกปนสะใจ เชื่อแน่ว่าถึงจะเป็นเพื่อนซี้ แต่ท่าทางคงมีหนี้รักหนี้แค้นกับคิมหันต์กันมาไม่มากก็น้อย

         เสียงเรียกจากลูกค้าดังขึ้นขัดจังหวะบทสนทนาระหว่างพวกเขา ปิ่นหยกหันมายิ้มการค้าให้อีกครั้งอย่างมืออาชีพแล้วขอตัวไปทำงานต่อ ทว่าก่อนแยกกันยังหันมาทำตาลุกวาวใส่เขาพร้อมถ้อยคำเชื้อเชิญว่าเอาไว้คุยกันใหม่ด้วยสีหน้าระรื่นผิดปกติ


         เขาเพียงแต่พยักหน้าเนือย ๆ


         นานทีเดียวกว่าปิ่นหยกจะมีโอกาสเดินย้อนมาที่โซฟาตัวเดิมอีกครั้ง หลังจากวุ่นวายกับลูกค้ากลุ่มใหญ่ซึ่งเพิ่งเดินเข้ามาใหม่ แต่ตรงนั้นกลับเหลือเพียงแก้วโกโก้ปั่นละลายแล้ววางอยู่บนโต๊ะใกล้ ๆ  ข้างกันกับแก้วน้ำซึ่งเขายกมาเสิร์ฟให้สามภพก่อนหน้านี้ ซึ่งทั้งหมดแทบไม่พร่องลงเลย


         ส่วนชายหนุ่มที่นั่งทำหน้านิ่งเพียงลำพังไม่อยู่เสียแล้ว


         “ชิ”


         เด็กหนุ่มย่นจมูก เก็บแก้วทั้งหมดใส่ถาด พลาดโอกาสจะได้เลียบเคียงถามเรื่องเพื่อนรักหัวทองซึ่งทำเขาไว้แสบก่อนหน้านี้ด้วยการช่วยปนแกล้ง ตั้งแต่เมื่อครั้งที่ความสัมพันธ์ระหว่างเขากับคุณชายหน้ามึนผู้วิ่งทำงานอยู่ไม่ไกลยังอยู่ในสถานะครึ่ง ๆ กลาง ๆ 


         “...ไอ้คิมกิมจิ...ทำเป็นมีความลับนะไอ้เวร”


         ปิ่นหยกพึมพำพร้อมรอยยิ้มบางเบา ตั้งใจไว้ว่าในเมื่อเพื่อนรักอย่างคิมหันต์เคยยื่นมือมาช่วยเขาตั้งมากมายก่อนหน้านี้โดยไม่ได้ร้องขอ อีกไม่นานอาจถึงคราวเขาแกล้ง...เอ้อ..ช่วยอีกฝ่ายบ้างก็เป็นได้



   

-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

มีต่อรีพลายถัดไปค่ะ
v
v
v

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 38 สงบศึก (หน้า 81) 13/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 19-05-2013 14:09:25

ยกที่ 39 (ต่อ)




         “คิม!”

         เจ้าของชื่อสะดุ้ง ก่อนประตูห้องจะเปิดผาง กำลังนอนสบาย ไอ้เพื่อนบ้าช่างไม่มีมารยาทในการปลุกคนหลับบ้างเลย

         “กะจะสิงอยู่นี่ไปจนถึงเมื่อไหร่!?

         เด็กหนุ่มเกาหัวสีทองแกรก ๆ  เพิ่งนึกออกว่าไม่ได้อยู่ห้องตัวเอง กระนั้นก็มิได้นำพาความเกรงใจให้บังเกิดแต่อย่างใด ยังคงเกลือกกลิ้งบนเตียงอย่างเกียจคร้านชนิดไม่เกรงใจเจ้าของห้องพร้อมกับบ่นหงุงหงิงไปด้วย

         “อะไรว้า? แค่นี้ทำไล่”

         “พี่ภพมาที่ร้านอีกแล้ววันนี้”

         คิมหันต์ชะงัก เหลือบมองปิ่นหยกซึ่งกำลังเดินเข้ามา วางโกโก้ปั่นที่เขาเรียกร้องฝากซื้อไว้ให้บนโต๊ะ จากนั้นก็หันไปจ้องเพดานห้องสีขาวราวกับว่ามันน่าสนใจเสียเหลือเกิน

         “มาบ่อยเลยหรือ?”

         “ก็บ่อยอยู่ ช่วงที่แกกลับบ้านด้วย” เด็กหนุ่มเจ้าของห้องพยักหน้า ย่อตัวลงมานั่งตรงขอบเตียงแล้วพยายามเอาเท้ายันเพื่อนรักซึ่งนอนแผ่อยู่ให้ร่วง “บ้านอยู่ราชบุรี ทำไมต้องให้บอกว่ากลับเพชรบุรีด้วยวะ เลวว่ะ บังคับเพื่อนโกหก พูดไปแม่งไม่กล้ามองหน้าเลย”

         “เออน่า”

         “ดีนะไม่โดนจับได้ แกก็รู้ฉันโกหกไม่ค่อยเนียน”

         “ฝึกสกิลไง” เด็กหนุ่มผู้มาสิงห้องตอบอย่างขอไปที

         “หลบเขาอยู่หรือไง?”

         ขาคิมหันต์ไถลหล่นเตียงไปข้างหนึ่ง

         “เปล่านี่”

         “อย่ามาแหลกับฉัน ไอ้เวร!” ปิ่นหยกยันโครมอีกครั้งด้วยความแรงมากกว่าเก่า คราวนี้เพื่อนคิมกิมจิเกือบร่วงลงไปทั้งตัว

         “ไอ้ควายปิ่น! ถีบทำไมวะ!” ผู้ตกเป็นเหยื่อฝ่าเท้าเขาปีนกลับขึ้นมาได้ก็ร้องโวยทันทีพร้อมกับส่งเท้ากลับมารัว ๆ “แม่งมือหนักเท้าหนัก ยันมาได้!”

         “ก็ไม่พูด” เขาหัวเราะ ลุกหนีออกจากเตียงไปอยู่อีกฝั่งให้ปลอดภัยจากอาการคุ้มคลั่งของคิมหันต์ อ้างเรื่องสิทธิในความสัมพันธ์ฉันท์มิตรด้วยสีหน้าจริงจังอย่างไม่เนียนเท่าไรนัก “เป็นเพื่อนกันเปล่าวะ”

         “อย่ามาทำดราม่า” อีกฝ่ายตามมาผลักเขาหัวทิ่มพร้อมกับออกปากไล่ “กลับไปหาคุณชายลูกเจี๊ยบแกเลยไป”

         “ไอ้เวร อย่าเปลี่ยนเรื่อง! แถมนี่ห้องฉัน จะให้กลับไปไหนวะ!?” ปิ่นหยกร้องลั่นอย่างร้อนตัว โดนแซวเรื่องอาทิตย์ทีไรก็หน้าร้อนอยู่เรื่อย รีบโจมตีก่อนเพื่อจบประเด็นเก่า “แกแม่งคบกับพี่ภพไม่บอกฉันสักคำ”

         และดูท่าว่าโจมตีแบบนี้จะได้ผลเสียด้วย

         “เชี่ย!” คิมหันต์ทำตาเหลือก แก้มขาวเกือบซีดเปลี่ยนเป็นสีชมพูจาง ๆ ในเวลาอันรวดเร็ว “ใครบอกคบ”

         เขาขมวดคิ้ว หรี่ตามองตรงไปยังเพื่อนรักที่ออกอาการประหลาด เป็นเพื่อนกันมาหลายปี แต่เขาไม่เคยเห็นคิมหันต์แสดงท่าทีเช่นนี้มาก่อน ขนาดเขามักโดนว่าเสมอเรื่องความรู้สึกช้าอย่างนั้นอย่างนี้ยังจับสังเกตได้

         “แกดูอาการหนักว่ะคิม” เขายิ้มกริ่ม ย่อตัวลงนั่งพร้อมกับดึงคิมหันต์ลงมาด้วย ตบหลังเพื่อนรักป้าบ ๆ  ทั้งที่คิดว่ายั้งมือแล้วแต่อีกฝ่ายกลับทำหน้าเหยเกใส่ จนบัดนี้ก็คล้ายจะยังไม่ตระหนักว่าคนที่ทนมือทนเท้าเขาได้ขนาดนั้นคงมีแต่อาทิตย์ “มีอะไรคุยกันได้”

         “คุยบ้าอะไร” อีกฝ่ายยังทำเฉไฉ

         “เผื่อต้องการความช่วยเหลือ” ปิ่นหยกเอ่ยเสียงเย็น เห็นโอกาสเอาคืนรำไรจากที่คิมหันต์เคยเอาเจลหล่อลื่นลึกลับมาให้อาทิตย์จนเป็นเรื่องเป็นราวเมื่อนานมาแล้ว “ถุงยางไหม? หรืออะไรอย่างอื่นดีครับเพื่อนคิม”

         “ไอ้ควายปิ่น!”

         "แต่แกออกตังค์นะ แล้วจะยอมแบกหน้าไปซื้อให้ ฮ่า ๆ ๆ"

         "จะเอาคืนแม่งยังไม่ลงทุนเลย!"

         ปิ่นหยกลงไปนอนหัวเราะท้องคัดท้องแข็ง ทั้งที่พูดเองก็หน้าแดงเองไปด้วย “รู้ปะ ฉันแช่งแกทุกวันเลยให้มีหนุ่มสักคนรับตัวไปดูแล ไม่นึกว่าจะได้ผลจริง สงสัยต้องเอาดีด้านแช่งแล้ว ขอพรท่านเทพแห่งเงินตรานี่ไม่ได้เคยสมพรปากงี้เลย”

         “ไอ้เพื่อนเฮงซวย!”

         คิมหันต์ร้องโวย ก้มลงไปจี้เอวคนที่นอนขำอยู่จนดิ้นตัวงอ แต่ปิ่นหยกกลับทำหน้าระรื่นอยู่ได้ทั้งที่ส่งเสียงโอดโอยพร้อมกับหัวเราะไม่ยอมหยุด มือพยายามฟาดเขาเปะปะแต่ยังร้องตอบเขาอย่างยากเย็น “นั่นแหละที่ฉัน...ฮ่า ๆ ๆ  ..อยากบอกแกตั้งแต่วันที่เห็นหลอดเควายเจลนั่น...ไอ้เพื่อนเฮงซวย! ฮ่า ๆ ๆ สะใจปะ”

         “เวรเอ๊ย! ไม่ทะเลาะด้วยละ”

         เด็กหนุ่มผมทองทำหน้าเซ็งแล้วหยุดมือดื้อ ๆ  ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ แวะดูดโกโก้ปั่นที่ปิ่นหยกเอาขึ้นมาวางไว้ให้พลางเหลือบมองนาฬิกา

         สองทุ่มครึ่งแล้ว เขาเพิ่งกลับมาจากราชบุรีวันนี้เอง โทรบอกวัสสานะไว้แล้วว่าจะแวะร้านเค้กทานตะวันก่อน และคืนนี้อาจนอนที่หอพักปิ่นหยกด้วยเลยตั้งแต่ยังไม่ทันได้ขออนุญาตเจ้าของห้อง โดยไม่ลืมกำชับเธอไว้ว่าหากใครมาหาให้บอกว่ายังไม่กลับ แม้เขาคิดว่าสามภพคงไม่โผล่ไปที่บ้านตอนกลางคืน แต่กันไว้ก่อนอาจเข้าท่ากว่า

         “นี่..ไอ้ปิ่น” เขาร้องเรียกพร้อมกับเอาเท้าสะกิดหน้าแข้งเพื่อน

         “หือ?”

         “คืนนี้นอนด้วยดิ”

         ปิ่นหยกหันมาขมวดคิ้ว “มีบ้านก็กลับไปนอนสิ”
   
         “มืดแล้ว ไม่ได้เอามอ’ไซค์มา” คิมหันต์อ้าง “ขี้เกียจหารถกลับ”

         “งั้นก็เดินไป”

         “งกแล้วยังใจดำบัดซบ”

         คนฟังหัวเราะ “รู้ดีนี่หว่า”

         เด็กหนุ่มผมทองเงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็กระตุกชายเสื้อเพื่อนเบา ๆ แต่ไม่ได้พุ่งเข้าฟัดอย่างที่เคยเป็นมาตลอดอย่างผิดวิสัย “ไม่ให้นอนด้วยจริงดิ?”

         ปิ่นหยกถอนหายใจเป็นคนแก่ หันมาจ้องเขาด้วยท่าทางเหมือนตัวเองเป็นคุณแม่โดยไม่รู้ตัว

         “นอนน่ะมันก็ได้ มีอาทิตย์เสนอหน้ามาแล้วคน เพิ่มแกอีกคนก็ไม่เท่าไหร่หรอก แคบไปหน่อยแต่ก็โอเค”

         คิมหันต์ยักไหล่ “ก็แค่เนี้ย”

         “แต่สงสัยว่าทำไมแกไม่กลับไปนอนบ้านวะ”

         ช่างทำตัวเป็นเจ้าหนูจำไมผิดเวลาเสียจริง เขาถอนหายใจตามเพื่อนรักไปติด ๆ  เหยียดแข้งเหยียดขาเต็มเตียงทั้งที่ก็นอนมาตั้งแต่บ่ายแล้ว

         “อยู่คนเดียวแล้วฟุ้งซ่านว่ะ”

         ปิ่นหยกมองเขาอย่างชั่งใจ ครู่หนึ่งก็คลานมาลูบหัวเขาแปะ ๆ ดูเหมือนจะปลอบ หากไม่ติดเรื่องมือหนักไปหน่อย

         “ฟุ้งซ่านเรื่อง?”

         “หลายเรื่อง ระบุเป็นข้อ ๆ ไม่ได้หรอก ไม่งั้นจะเรียกฟุ้งซ่านได้ไง”

         เจ้าของห้องกลอกตาเหนื่อยหน่าย “เชื่อละว่าฟุ้งซ่านจริง พูดอะไรไม่รู้เรื่องเลย แล้วทำไมต้องให้โกหกพี่ภพด้วย?”

         เขากระดิกนิ้วเท้าไปมา คีบผ้าห่มปลายเตียงขึ้นมากอดฟัด อารมณ์ว่าฟัดคนไม่ได้ ขอกอดรัดกับผ้าห่มหน่อยก็ยังดี

         “หือ?”

         ปิ่นหยกยังเรียกร้องคำตอบ  ส่วนเขาได้แต่เออออส่ง ๆ 

         “รำคาญเฮียเพี้ยน”

         “เฮียเพี้ยน? พี่ภพน่ะหรือ” ประกายวาววับบางอย่างปรากฏในดวงตาสีน้ำตาลเข้มของเพื่อนรัก “ฉันว่าเขาอาจจะคิดถึงน้องคิมจนเพี้ยนก็ได้”

         “ไอ้ปิ่น ไอ้ปากหมา!”

         “อย่าทำเขินหน่อยเลย” ปิ่นหยกหัวเราะลั่น ตบไหล่อีกฝ่ายป้าบ ๆ  คิมหันต์หน้าแดงแย่แล้ว เขาไม่ยักรู้ว่าเพื่อนรักที่คิดมาตลอดว่าไม่น่ามีอะไรมาทำให้สะทกสะท้านได้มากนักจะทำสีหน้าแบบนี้เป็นด้วย “แกชอบเขาแล้ว ท่าแม่งออกเยอะ”

         “อ้อ” คนฟังพยายามยิ้มเยาะ ขุดหาเรื่องมาให้อับอายกันโดยถ้วนหน้าแม้ตัวเองก็ดูจะไปไม่รอดเท่าไร “ท่านปิ่นผู้มีประสบการณ์กับเรื่องแบบนี้มาก่อนสินะ กับคุณชายอาทิตย์เป็นยังไงบ้างล่ะ”

         ปิ่นหยกหน้าร้อนผ่าว แต่ถึงจุดนี้ถือว่ายอมพลีชีพ อาทิตย์ไม่ได้อยู่ฟังด้วย ขอยืมชื่อมาอ้างหน่อยคงไม่เป็นไร

         “ก็ดี อยู่ในโอวาท ไม่ขี้เก๊ก ไม่ทำตัวน่ากลัวอย่างเฮียภพของแก ฮ่า ๆ ๆ" เขายักไหล่ หยุดพูดก่อนเพื่อหัวเราะอย่างสะใจ ก่อนจะชักนำเข้าสู่เรื่องเก่า "เรียนจบมอปลายแล้ว เมื่อไหร่จะเอามาเปิดตัวจริงจังวะ”

         คิมหันต์กำลังจะอ้าปากเถียงทั้งใบหน้าร้อนฉ่า เสียงเคาะประตูห้องก็ดังขึ้นขัดจังหวะพวกเขาเสียก่อน

         “อาทิตย์?” ปิ่นหยกสะดุ้ง ทั้งที่เมื่อครู่เพิ่งอ้างถึงอีกฝ่ายหน้าชื่นตาบานแท้ ๆ พอตัวจริงมาเกิดจะทำตัวไม่ถูกเสียเดี๋ยวนั้น “ทำความสะอาดร้านเสร็จแล้วเรอะ!?”


         ก๊อก ๆ


         เสียงดังอีกครั้งที่หน้าประตูทำเขาขมวดคิ้วด้วยความประหลาดใจ นึกขึ้นได้ว่าปกติอาทิตย์ไม่เคาะประตูห้องนี้ ด้วยถือว่าตัวเองเป็นผู้อยู่อาศัยประจำอีกคนหนึ่งไปแล้ว


         “ใครครับ?”


         ไม่มีเสียงตอบรับ


         เขาพยักพเยิดให้คิมหันต์รออยู่ทีเดิมก่อน ส่วนตัวเองลุกขึ้นแล้วเดินตรงไปยังประตู สองมือตบเบา ๆ ที่แก้มเป็นการทำใจและหวังว่ามันจะไม่แดงมากนักจากบทสนทนาเมื่อครู่ ก่อนจะหมุนลูกบิดประตูแล้วแง้มออกช้า ๆ


         “...อาทิตย์”


         เป็นหมอนั่นจริง ๆ


         แต่คนที่ยืนอยู่ข้างหลังนี่สิที่ทำเขาเบิกตากว้าง เงยขึ้นมองหน้าแขกผู้มาเยือนทีมองอาทิตย์ทีด้วยความประหลาดใจระคนสยองแทนคิมหันต์อย่างไม่ทราบสาเหตุ


         “..พี่ภพ...”
   

         ปิ่นหยกอุทานเสียงแหบแห้ง หวังลึก ๆ ว่าคิมหันต์จะได้ยินเสียงเขาและรีบหาที่ซ่อนตรงไหนสักแห่งหากไม่อยากเจอหน้าผู้ชายคนนี้ เขาจ้องอาทิตย์อย่างคาดคั้นก็ได้รับสายตาเป็นทำนองว่าได้ทำการปฏิเสธอย่างถึงที่สุดแล้วแต่ไม่สำเร็จจริง ๆ

         “พี่ภพ” เขาเน้นเสียงอีกครั้งอย่างจงใจ เผื่อว่าเมื่อครู่นี้คิมหันต์อาจไม่ได้ยิน “มาทำอะไรครับ”

         “คิมหันต์อยู่ไหม?”

         อา..เป้าหมายชัดเจน สองคนนี้เล่นอะไรกัน(วะ)

         “อยู่หรือเปล่า?” สามภพถามซ้ำเพราะเห็นเขามัวแต่อ้ำอึ้ง เอามือดันประตูให้เปิดออกมากขึ้นอย่างถือวิสาสะ “โทษนะ ขอเข้าไปหน่อยได้ไหม”

         “...อ่า..” ปิ่นหยกชะงัก เกาะบานประตูอย่างมีพิรุธ เผลอก้มหน้ามองเท้าตัวเองขณะที่พูดโกหกซึ่งไม่ถนัดอย่างแรง “ไม่อยู่ครับ ทำไมพี่ถึงคิดว่ามันจะอยู่ที่นี่”

         สามภพถอนหายใจ ยกมือกอดอกขณะที่ยืนขวางประตูไว้ ส่วนอาทิตย์อ้อมมายืนด้านข้างพร้อมกับเนียนโอบเอวเขาตั้งแต่เมื่อไรไม่ทันรู้ตัว

         “เด็กจริง..” ชายหนุ่มพึมพำ ส่งสายตาอ่อนใจมาทางเขาพร้อมกับโคลงศีรษะไปด้วย “อย่างแรกเลย..โกหกไม่เก่งนะเรา ไม่มองตาคู่สนทนาสักนิด”

         อาทิตย์ดึงเขาเข้าไปใกล้หน้าตาเฉย พูดอะไรไม่ได้เข้ากับสถานการณ์ “ปิ่นหยกน่ารักอย่างนี้แหละครับ”

         สามภพกลอกตากับความมึนของอาทิตย์ “เรื่องที่สอง คิมหันต์บ้านอยู่ราชบุรี แล้วที่พากันพูดเป็นเสียงเดียวทั้งคู่ว่ากลับเพชรบุรีคืออะไร?”

         ปิ่นหยกหน้าเจื่อนไปนิดหน่อย ก่นด่าอยู่ในใจว่าทำไมรู้มากอย่างนี้ แล้วยังลามไปถึงเพื่อนรักที่ให้ข้อมูลอะไรไม่เนียนเอาเสียเลย

         “แล้วก็อีกอย่าง”

         สามภพหยิบโทรศัพท์มือถือของตัวเองขึ้นมา เลือกเบอร์ของคิมหันต์แล้วกดโทรออก ครู่เดียวก็มีเสียงสั่น วืดดด...วืดดด..  ดังมาจากในห้อง แม้ปิดเสียงแล้วใช้ระบบสั่น แต่ท่ามกลางความเงียบระหว่างพวกเขาก็ยังได้ยินชัดเจน คิมหันต์คงเข็ดที่เคยโดนจับได้จากการโทรเข้าแล้วมือถือแผดเสียงร้องครั้งก่อน แต่ตั้งสั่นแบบนี้ก็ใช่ว่าจะรอด จนเมื่อเขากดวางสาย โทรศัพท์ของอีกฝ่ายจึงเงียบลง นั่นยืนยันสิ่งที่คาดได้เป็นอย่างดี


         “มือถือของคิมหันต์อยู่ในห้องนี้ไม่ใช่หรือ?”


         ปิ่นหยกอับจนด้วยคำพูด แวบหนึ่งที่คิดขึ้นมาได้ว่าสองคนนี้ช่างเหมาะสมกันอย่างกับอะไรดี คนหนึ่งเจ้าเล่ห์เกรียนแตก อีกคนรู้มาก ฟ้า(หรือไม่ก็อันนา)คงส่งมาปราบเกรียนได้ถูกคู่แล้ว

         “..อาจจะลืมไว้เมื่อนานมาแล้วก็ได้นะครับ”

         เขาแถเสียงเบาหวิวอย่างไร้ผล ตั้งใจจะถ่วงเวลาอีกนิด คนข้างในจะซ่อนหรือโผล่มาดี ๆ ก็ช่วยเลือกเอาสักอย่างแล้วกัน


         สุดท้ายสามภพก็เดินเข้าไปด้านในเงียบเชียบเหมือนเสือล่าเหยื่อ มีเจ้าของห้องทั้งสองเดินตามมาด้วยใจตุ๊ม ๆ ต่อม ๆ  ปิ่นหยกได้แต่บ่นหงุงหงิงรั้งท้ายอย่างเจ็บใจตัวเองโดยไม่มีใครได้ยิน “..บอกแล้วว่าโกหกไม่เก่ง”


         ชายหนุ่มกวาดตามองจนทั่ว โกโก้ปั่นค่อนแก้ววางค้างอยู่บนโต๊ะ ถัดออกไปสายตาก็สะดุดเข้ากับมือถือที่เขาจำได้ว่าเป็นของคิมหันต์นอนนิ่งอยู่บนเตียง หยิบขึ้นมาดูจึงเห็นว่ามีสายไม่ได้รับของเขาเองเมื่อครู่นี้ แต่เจ้าของโทรศัพท์ไม่รู้ว่าหายไปไหนแล้ว


         เขาขมวดคิ้ว เหลียวมองรอบตัว ห้องค่อนข้างแคบ เครื่องเรือนมีอยู่ไม่กี่ชิ้น ไม่น่ามีที่ให้ซุกเยอะแยะ ประตูทางเข้ามีอยู่บานเดียวซึ่งเขาเพิ่งเดินผ่านมา อย่างไรเสียก็ต้องอยู่ในนี้


         ใต้เตียง?

   
         เขาก้มลงมอง และพบเพียงความว่างเปล่า


         ในห้องน้ำ ในตู้ ใต้โต๊ะ ที่ไหนก็ไม่มีทั้งนั้น

   
         จากหางตาเขามองเห็นปิ่นหยกยืนทำหน้ากังวล(ส่วนอาทิตย์ทำหน้ามึน) ท่าทางทั้งสองกำลังมองไปรอบห้องเหมือนกับเขา เดาว่าเจ้าตัวก็คงไม่รู้ว่าเพื่อนตัวเองอยู่ไหนแล้ว
   
         เหลือที่ยังตกสำรวจคือระเบียง เขารีบสาวเท้าผ่านประตูเชื่อมระหว่างตัวห้องกับระเบียงด้านหลัง กวาดตามองอย่างละเอียดตั้งแต่พื้นจรดเพดานก็ไม่พบวี่แววของสิ่งมีชีวิตสักอย่าง

         “ชอบเล่นซ่อนหาหรือไงไอ้เบื๊อก”

         เขาชะเง้อมองออกไปข้างนอก ห้องนี้อยู่ชั้นสอง ด้านล่างเป็นพื้นคอนกรีต ดูแล้วไม่มีอะไรให้เกาะปีนลงไปได้หากไม่มีอุปกรณ์ช่วย โดดลงไปเป็นความคิดซึ่งไม่เข้าท่านัก จุดที่น่าสงสัยอยู่ที่ระเบียงห้องข้าง ๆ มากกว่า ประเมินจากระยะห่าง พิจารณาร่วมกับความคล่องแคล่วของคิมหันต์คิดว่าทำได้ไม่ยาก จากจุดนี้เป็นห้องซึ่งอยู่ตรงมุมพอดี หากจะข้ามไปห้องอื่นทางระเบียงก็เหลือทางเดียวให้ไปได้คือฝั่งซ้ายมือ

         “ด้านโน้นห้องใคร?” เขาหันไปถามปิ่นหยกที่เดินตามมาท่าทางเป็นกังวล “มีคนอยู่หรือเปล่า"

         "..เอ.."

         "มองตาเวลาตอบด้วย”

         คนฟังกัดริมฝีปาก หนักใจแทนเพื่อนรักขึ้นมานิดหน่อย

         “พี่ตามหามันทำไม”

         “ถามเจ้านั่นดีกว่าว่าหลบหน้าทำไม”

         ปิ่นหยกกุมขมับ ไม่รู้เรื่องและไม่ได้คำตอบจากใครสักคน “เรื่องนั้นผมไม่รู้หรอก”

         “งั้นตอบเรื่องที่รู้” สามภพรวบรัดตัดความ “ห้องข้าง ๆ นั่นใคร แล้วตอนนี้เจ้าของห้องอยู่ไหม?”

         เด็กหนุ่มถอนใจเฮือก ถ้าคิมหันต์ปีนข้ามไปจริงป่านนี้คงรอดแล้วมั้ง

         “ห้องอุ่นใจ น้องชายเจ้าของหอพัก ตอนนี้คงอยู่มั้งครับ”

         สามภพชะเง้อมองไปยังระเบียงข้างเคียงนั้น ยืนชั่งใจอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็หันหลังกลับ “ขอบใจมาก” เป็นคำพูดทิ้งท้ายสั้น ๆ ก่อนชายหนุ่มจะสาวเท้าเร็ว ๆ ออกจากห้องเขา เป้าหมายคือห้องของอุ่นใจที่อยู่ติดกันอย่างไม่ต้องสงสัย


         “คิม...เล่นอะไรวะ” ปิ่นหยกทำหน้ามู่ทู่ให้หลังเมื่อสามภพเดินออกไปพ้นสายตาแล้ว “ยังอยู่แถวนี้ปะเนี่ย”

         จุกยางอุดท่อระบายน้ำของอ่างล้างหน้าลอยมาโดนศีรษะเขาแล้วกลิ้งหล่นบนพื้น วิถีกระสุนพุ่งฉิวมาจากระเบียงของอีกห้อง เขารีบหันไปมองก็พบคิมหันต์กำลังส่งเสียงกระซิบกระซาบถามเขาจากตรงนั้นว่าสามภพไปหรือยัง

         “ไปแล้ว” เขากระซิบตอบพร้อมกับโบกไม้โบกมือไปด้วย “รีบปีนกลับมา เขากำลังจะไปห้องนั้น”

         “เชี่ยละ!” คิมหันต์อุทาน เร่งตะกายระเบียงกลับมาเป็นการด่วน

         ปิ่นหยกเห็นท่าแล้วให้หวาดเสียวแทน กลัวเพื่อนรักจะตกลงไปกระแทกพื้นคอนกรีตเดี้ยงก่อนวัยอันควร ดันหลังอาทิตย์ซึ่งแขนขายาวกว่าให้รีบไปช่วยดึงกลับมาเป็นการด่วน พอเท้าอีกฝ่ายเหยียบพื้นระเบียงห้องเขาได้ก็เริ่มบ่นทันที

         “เล่นบ้าอะไรกัน โปลิศจับขโมยตอนใกล้สามทุ่มหรือไง”

         “เออน่า..” คิมหันต์ยกมือลูบหน้าลูบตา เหงื่อซึมตามไรผมทั้งจากอากาศร้อน ออกแรงเยอะ ผนวกกับความตื่นเต้น “จู่ ๆ โผล่มาอย่างนั้นก็ตกใจหนีดิ มันเป็นปฏิกิริยาอัตโนมัติ”
   
         “ไอ้บ้า ทำอ้างไปเรื่อย เขาท่าทางเอาเรื่องเลยนะเว้ย” ปิ่นหยกใส่ไฟ

         “พี่ภพไม่ทำอะไรหรอกครับ” อาทิตย์ช่วยแก้ “จริง ๆ แล้วเขาใจดี”

          “หน้าตอนขู่ไม่ให้โกหกนี่เหมือนจะกินหัวกันได้เลย” ปิ่นหยกมองอาทิตย์อย่างขัดใจที่พูดกันคนละทาง แต่อีกฝ่ายยังทำหน้ามึนยื่นข้อเสนอสมานฉันท์ต่อ

         “คิมก็ยอมมอบตัวไปดี ๆ เถอะครับ พี่เขาออกจะเอ็นดูนาย”

         ปิ่นหยกทำท่าวิตกจริต “ไอ้คิม ฉันว่าแกหนีกลับบ้านเหอะ”

         แต่อาทิตย์ยังดึงกลับทางเดิม “คิม พี่ภพดูเป็นห่วงนะครับ”

         “คิม! แกทำประกันยังวะ เอาที่ครอบคลุมเรื่องโดนฆาตกรรมด้วย”

         “คิม ฉันรู้จักพี่ภพดี”

         คิมหันต์รู้สึกเหมือนจะสติหลุด “สองผัวเมียนี่แม่งตกลงกันก่อนได้ปะ!”

         เขาส่ายหน้างุ่นง่าน เดินกลับเข้ามาในห้องตั้งใจว่าจะหามือถือตัวเองที่หล่นอยู่บนเตียงตอนกระโจนหนี เห็นยังวางอยู่ที่เดิมก็รู้สึกว่าช่างโชคดีที่สามภพไม่ได้เก็บไปด้วย


         ทว่าวินาทีถัดมา คิมหันต์กลับพบว่านี่มันเรียกโชคร้ายชัด ๆ


         ปัง!


         ประตูห้องเปิดผางออก พร้อมกับร่างสูงใหญ่ของชายหนุ่มที่ควรจะไปยุ่งกับห้องข้าง ๆ ผู้ไม่รู้อิโหน่อิเหน่อีกสักครู่เดินกลับเข้ามา ตามด้วยคำพูดซึ่งทำคิมหันต์นึกอยากหวีดกับความซวยของตัวเองให้ลั่นห้อง


         “พี่ว่าจะยึดมือถือคิมหันต์ไว้ก่อ—”


         อยู่กันพร้อมหน้าทั้งมือถือทั้งเจ้าของเลยทีเดียว


         “คิมหันต์!”


         “ไง...เฮียเพี้ยน” เด็กหนุ่มร้องทักอย่างหมดอาลัยตายอยาก จนมุมชนิดงี่เง่าสุดติ่งอีกแล้ว “เหนื่อยปะ? โกโก้ปั่นหน่อยไหม?”

   
         “มอบตัวเถอะครับ” เสียงอาทิตย์ยังกรอกหูอยู่ข้างหลัง


         ด้วยความปรารถนาดีอย่างสุดซึ้ง
   

- หมดยกที่ 39 –




-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

เรียนจบม.ปลายแล้ว แต่งเข้าบ้านเฮียได้ละ //เดี๋ยว ๆ (ฮา)
สองคนนี้เล่น(?)กันน่าเหนื่อยจริง ๆ ค่ะ 5555

ปล.ตอบคำถามของตอนที่แล้ว ไฟดับตั้งแต่ตอนเย็นถึงพลบค่ำค่ะ ตอนแรกเลยยังพอมองเห็นอยู่ ต้องขอโทษด้วยค่ะที่อธิบายไม่เคลียร์ แฮร่ ๆ

คราวนี้มีของแถมรีพลายถัดไปปป

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 19-05-2013 14:09:47

โซนของแถมค่ะ ^o^

อันนี้แปะขอบคุณที่เพจ เฮียเพี้ยนสอนวาดที่รัก(?)ค่ะ 555
(http://sphotos-g.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-prn2/969702_524909090902312_699001714_n.jpg)

ดูเดิ้ลของตอนที่แล้ว เราชอบฉากจูบอ้อม ๆ อันนี้มากเลย =///= เขียนเองเขินเอง บ้า.. 555
(http://fc06.deviantart.net/fs70/f/2013/134/3/0/sl38_resize_by_rainywilar-d658ump.jpg)


คิมหันต์ตอนหัวเปียก ๆ ลู่ลงหน่อยเราก็ชอบค่ะ lol
อันนี้คิดไปเอง ในเรื่องยังไม่มีเลย ฮาา
(http://fc08.deviantart.net/fs70/f/2013/136/0/b/dd_kuddle_resize_by_rainywilar-d65g437.jpg)


แถม แม่ไก่ปิ่นหยก เจี๊ยบรักเจี๊ยบหลงขึ้นทุกวัน
(http://th01.deviantart.net/fs70/PRE/f/2013/131/e/0/dd_gaze_by_rainywilar-d64zafa.jpg)

พบกันยกหน้าค่ะ ^o^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 19-05-2013 14:19:01

เห็นด้วยมอบตัวเหอะ  :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 19-05-2013 14:32:29

เหมาะสมกันแท้สองคนนี้  แหม  แต่ชอบลูกเจี๊ยบจริง ๆ
มึนได้ทุกสถานการณ์  อวยแต่แม่ไก่นี่แหละ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 19-05-2013 14:51:57

อาทิตย์ดูผลักไสคิมให้มอบตัวเต็มที่

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 19-05-2013 14:52:55

5555  ขำก่อน
น่ารักอะคิม แต่ว่ามอบตัวเหอะ :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 19-05-2013 14:57:50

เป็นเกมโปลิศจับขโมยที่ FC ลุ้นจริงจัง
หัวใจแทบวาย !!!

ปิ่นหยกช่วยเพื่อนรักสุดชีวิตแล้วนะเนี่ย
ทั้งที่โกหกไม่เก่ง ส่วนเฮียเพี้ยนจะเทพไปไหน
นิด ๆ หน่อย ๆ ก็จับได้
หรือจริง ๆ แล้วผู้สมรู้ร่วมคิดกับเฮียเพี้ยน
คืออาทิตย์สินะ พูดจากล่อมอีกฝ่ายอย่างมึน ๆ
ได้เทพพอกันเลย :)

นุ้งคิมเรียนจบ ม. ปลายแล้ว ปอกลอกเฮียเพี้ยน
ไปได้เยอะอยู่นะ จริง ๆ รักเฮีย ชอบเฮียไปแล้ว
แต่เพราะเรื่องที่บ้านหรือเปล่า น้องหนูเลยต้องวิ่งหนีเฮียต่อไป
เฮียก็ดีนะ ตามเฝ้าเช้าเย็น อิอิ >_<
ยอม ๆ ไปเตอะ !! นี่รอให้เฮียกขันหมากไปขออย่างเดียว

กร๊ากๆๆๆๆ  :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Zitraphat ที่ 19-05-2013 15:04:34

ชอบจังเรื่องนี้ ...

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 19-05-2013 15:19:17

น้องครีมคิดมากจนฟุ้งซ่านแล้ววววววววววว
ทำไมต้องหลบหน้าเฮียพี่ภพด้วย  เดี๋ยวพี่เค้าก็น้อยใจหรอก
มีอะไรก็คุยๆๆกันเถอะนะ  การหนีหายหรือหลบหน้ามันไม่ใช่วิธีแก้ปัญหาที่ดีหรอก  :katai5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Gutjang ที่ 19-05-2013 15:22:41

โดนจับได้แล้วว o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: raviiib❁ ที่ 19-05-2013 15:24:03

คิมเล่นอะไรลูก55555555555
ตอนนี้เฮียเพี้ยนเหมือนคนบ้าเบา(?)

อยากรู้ว่าพี่คิมตายได้ไงงง คู่เกย์มันยิงเรอะU.U

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Rukki ที่ 19-05-2013 15:24:55

คิมมมม หนีพี่ภพทำไมคะะะะะะะ =[]=
สงสารพี่ภพง่ะ คุยกันดีๆลูกกก อย่าหนีใจตัวเอง !!
ปิ่นหยกน่ารักอ่ะ คือเหมือนจะช่วยเพื่อน แต่ก็อยากจะเอาคืนเพื่อนด้วย
ส่วนอาทิตย์ ... จริงๆนายได้อะไรจากพี่ภพมารึเปล่าเนี่ย 55555

-ขอบคุณสำหรับฟิคนะคะ แอร๊ย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 19-05-2013 15:31:23

คิมหันต์เอ้ย ปิ่นหยกด้วย ตายแน่
ยอมมอบตัวแต่โดยดีเถอะลูก!  :ling3:

โซนของแถมถูกใจตลอด ^^

ขอบคุณตอนที่หวาดเสียวปีนไปมานี้ค่ะ ฮา!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 19-05-2013 15:34:19

ตอนนี้สงสารปิ่นหยก ทั้งที่โกหกไม่เนียนแต่ก็ยังพยายามเพื่อเพื่อนอย่างสุดฤทธิ์
ชอบอาทิตย์ มึนตลอดศก แต่ก็ทำตัวมีประโยชน์ดี
เหนื่อยแทนคิม เพราะถึงยังไงก็หนีไม่รอด เฮียภพกัดไม่ปล่อย
อ่านไปยิ้มไป

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 19-05-2013 15:40:58

อร๊ายยยคิดถึงเจี๊ยบ กะ แม่ไก่ที่สุดอ้ะ

เห็นด้วยว่า สองคนนี้เล่นไรกัน =_=

คิม เหมือนกลัวอะไรอยู่นะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: AnimajuS ที่ 19-05-2013 15:57:33

อาทิตย์ก็ยังมึนเหมือนเดิม 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 19-05-2013 16:28:24

คู่นี้กว่าจะลงเอยกันได้คงอีกนาน สามภพสู้ ๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: KilGharRah ที่ 19-05-2013 16:36:52

เล่นซ่อนหาอะไรกันเนี่ย ยังไงหนูก็หนีเฮียเพี้ยนไม่พ้นหรอกลูก
อย่าดราม่าน๊าาาาา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: toou ที่ 19-05-2013 16:38:33

ลุ้นใจหายใจคว่ำเลยข่าาาาาาาาาา :call:
เด็กเพี๊ยนจะหนีเฮียเค้าทำไมเล่าาาาาาาาาาาา โด่วววววววว :z6:
เฮียจัดการขั้นเด็ดขาดไปเล้ยยยยยย  เอากลับไปคอนโดด้วยโลดดดดดดดดด
ย๊ะฮู๊ววววววววววววว :z2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 19-05-2013 17:40:52

สงสารทั้งเฮีย   ทั้งน้องคิม

คงอึดอัดมากๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: powvera ที่ 19-05-2013 17:52:32

นู๋คิมหนีไปไหนไม่ได้แล้ว  มอบตัวกับเฮียเพี้ยนเถอะ

โทษหนักจะได้เบาลง(หรือปล่า?)   :mew2:   

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: ❥ʞαxiќɒ。 ที่ 19-05-2013 17:56:07

หนูปิ่นได้มีโอกาศเอาคืนบ้างแล้ว!! ถึงจะโดนเล่นกลับก็เถอะ5555
แต่ก็สะจายยยยย!!! เอิ๊กๆ  :hao7:

อาทิตย์ก็แลดูจะเปิดโอกาศ(ผลักไสไล่ส่ง)ซะเหลือเกิน!
มอบตัว(และหัวใจ)ให้เฮียเพี้ยนแต่โดยดีเถอะน้องครีมม ♥ 555555555

ชอบน้องครีมมุ้งมิ้ง อ้อนๆ >////<
มันช่างน่ารัก น่าเอ็นดู น่าหมั่นเขี้ยว น่าฟัด น่ากัด(!) อะไรอย่างนี้หนออออ >w<
ทั้งอิจฉา ทั้งสงสารเฮียเพี้ยน ก่อนจะครบหนึ่งปีจะตบะแตกก่อนมั้ยเนี่ย ? 555555555

ปล. แอบอยากเห็นตี๋น้อยผมน้ำตาล~

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: ~soda~ ที่ 19-05-2013 18:02:13

555555555 เห็นด้วยกะอาทิตย์นะคิมม
มอบ(ถวาย)ตัวให้เฮียเถอะ :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 19-05-2013 18:54:40

ฮาอ่ะ กร้ากกกกกกก :laugh:

คือตอนแรกเราก็คิดอยู่แล้วว่า ทำม้ายยยย คราวนี้พี่ภพไม่เอามือถือคิมไปด้วย ทุกทีคิมพกอะไรมาก็ยึดหมด เช่น กระเป๋าตังค์ ยัน ถุงยาง5555
พออ่านต่อปั้บ โอ้ยฮามากกก โดนจับได้เพราะมือถือจริงด้วย มือถือสื่อรักจริงๆ5555 :m20:

คิมคงหลบหน้าพี่ภพ เพราะ เรื่องพี่ชายแหงเลย แอบเครียดแทน555

มาต่อไวๆน้าาาา รออยู่ๆ :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 19-05-2013 19:13:21

ดูจะเป็นตอนที่ปิ่นหยกแฮปปี้ที่สุด ยิ่งกว่าในเรื่องของตัวเองอีกค่ะ รอมานานเลยเนาะ 5555
ลูกเจี๊ยบก็ฮา ตอนพี่ภพไซโคปิ่นอยู่ตานี่ยังจะมีกะใจชมแฟน คือความรักของเจี๊ยบนี่ทวีค่าทุกวินาทีจริงๆ  :katai5:

คุณตำรวจจับผู้ร้ายได้แล้ว จะโดนไปกี่กระทงละน้อออ เอาให้หนักเลยคร่าาาา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 19-05-2013 20:17:58

5555 เล่นซ่อนแอบกันเร้ออ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: SiLent_GRean ที่ 19-05-2013 20:27:06

ชอบที่อาทิตย์บอกให้มอบตัวอ่ะ คิดแล้วฮากับหน้ามึนๆ

 :hao7:  :hao7:  :hao7:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ball ที่ 19-05-2013 21:17:23

น้องครีมหนีพี่ภพทำมายยยยยยยยย
ยอมมอบตัวและสารภาพผิดเถอะลูก
โทษหนักจะได้กลายเป็นเบา ฮ่าๆ
ดูเหมือนความดราม่าจะใกล้เข้ามาทุกที
คงไม่หนักหนาสาหัสมากใช่มั้ยคะ?

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ju ที่ 19-05-2013 21:28:13

ครีมนี่น้าาาาา  :ruready

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: toshika ที่ 19-05-2013 21:33:09

น้องครีมทำแบบนั้นทำไมลูก
พี่ภพโกรธแล้วระวังโดนจับตัวไปรังแกนะ  :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 19-05-2013 21:38:14

คิมหันต์เล่นอะไรเนี่ย

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: heangsure ที่ 19-05-2013 22:09:13

อ่านตอนนี้ให้อารมณ์หนังอินเดีย นายเอกวิ่งหนีข้ามเขา (แต่กรณีนี้ปีนข้ามห้อง) ส่วนพระเอกไล่ตาม

 :z6: :z6: :z6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Noah ที่ 19-05-2013 22:35:11

ชอบตอนนี้อ่ะ ไม่รู้ทำไมเราชอบให้น้องปั่นหัวเฮียก็ไม่รู้  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 19-05-2013 22:48:46

พี่ภพจะทำไงน๊าา ฟัดสักทีให้หายคิดถึงดีไหมมม

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: ReiSei ที่ 19-05-2013 23:03:07

ขำอาทิตย์  :laugh: :laugh: :laugh:
แต่ แต่ แต่ สงสารพี่ภพง่ะ ฮือๆๆ   :hao5:  เริ่มหลบหน้ากันอย่างนี้ แววมาม่ามาเลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Porsche23 ที่ 20-05-2013 00:20:54

ลูกเจี๊ยบมึน ตลกสุดอ่ะ!  555

คิมก็หลบจัง.. จะหนีทำไม? หนีใจตัวเองไม่พ้นหรอกนะ ฮิ๊ววว ~~   :laugh:

ขอบคุณค่ะ ,, รอตอนต่อไปนะคะ  ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Anyann ที่ 20-05-2013 01:03:26

คิมหันต์มอบตัวเถอะ โทษหนักจะได้กลายเป็นเบา
555555555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: em1979 ที่ 20-05-2013 03:02:42

น้องคิมจะหนีทำมายยยยยย แต่ระดับเฮียภพ ต่อให้หนีไปไหนเฮียเค้าตามเจออยู่แล้ว มะเห็นเคยรอดสักที

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 20-05-2013 08:49:50

โอ๊ยยยยยยยย ขำมากกกก ไม่ไหวแล้ว 55555555  :m20:
ลูกเจี๊ยบฮามากกกก อยู่กันครบทีมอีกต่างหาก
ลงตัวสุด ๆ เลยตอนนี้
ขอบคุณมาก ๆ ค่าาา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Oilsaoo ที่ 20-05-2013 09:01:33

หนูคิมมอบตัวซะเถอะ ไม่รอดเเล้วเเหละ
คิดถึงอาทิตย์กับปิ่นหยกมากๆ >,<

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 20-05-2013 09:39:18

ไอ้น้องคิมเล่นอะไรก่อนกลับบ้านยังไปนอนลวนลามอิเฮียอยู่เลย

มาตอนนี้กลับมาเล่นซ่อนแอบซะงั้นส่วนอาทิตย์น่ารักมากอยากให้น้องคิม

ยอมมอบตัว555กลัวคิมจะมานัวเนียๆกับปิ่นหยกอ่ะซิ..น่ารักเกินไปละนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Hope2TheEnd ที่ 20-05-2013 09:50:25

มอบตัวซะเถอะ ต่อให้หนีไปไกลแค่ไหนหมาบ้าอย่างเฮียก็ตามกลิ่นเจออยู่ดีแหละคิม 55555555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 20-05-2013 10:11:51

มอบตัวซะ...เผื่อศาลที่เคารพจะลดโทษให้กึ่งหนึ่ง เหอะๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 20-05-2013 12:04:59

เฮ้ออออ เหนื่อยแทนเฮียเพี้ยน

แอบฮาคู่แม่ไก่ลูกเจี๊ยบ 55555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 20-05-2013 13:18:40

อยากถามทั้งปิ่นหยกและคิมหันต์เลยว่าเหนื่อยมั้ย พระเอกสองเรื่องนี้ทำเอากุมขมับหลายเรื่องมาก
ทั้งความมึนแบบมึนมากๆๆๆๆของอาทิตย์กับความโหดที่จับต้องได้ของพี่ภพ
ส่วนตำนานรักเฮี้ยนเพี้ยนและไอ้เบื๊อกกว่าสองคนนี้จะลงเอยกัน อาจมีคนพิการก็ได้นะเนี่ย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 20-05-2013 14:39:26

ได้เวลาแก้แค้นของแม่ไก่แล้ว หึหึ  :hao7:

นั่นสิพี่ของคิมเป็นอะไรเสีย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 20-05-2013 15:28:27

คิมเรียนจบแล้วแถมสอบติดแล้วด้วย ต่อไปคงได้อยู่ด้วยกันเอ่อ..มหา'ลัยเดียวกันกับพี่ภพ ฉะนั้นเชื่ออาทิตย์มอบตัวเถอะ!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 20-05-2013 19:23:57

ชอบภาพปิ่นหยกกกกกกก (ส่วนคิมเก๊าเฉยๆ น่ารักดี) คิดถึงภาพลูกเจี๊ยบด้วยยยยย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: ReiiHarem ที่ 20-05-2013 20:41:24

อาทิตย์บอกพี่ภพ เพราะจะได้กำจัดน้องคิมไม่ให้มายุ่งกะน้องปิ่นใช่ไหม เค้ารู้นะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 20-05-2013 21:56:40

ยอมให้จับเถิดน้องครีม :mew1:


 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: yong ที่ 21-05-2013 11:42:06

 :mc4:เชียร์ปิ่นหยก และกิมคิมจิ สู้

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 21-05-2013 11:50:56

คิมเอ้ยหลบยังไง
ก็ไม่พ้นหรอก :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 21-05-2013 14:12:07

พี่ภพคงต้องรุกหนักขึ้นกว่าเดิมแล้วมั้งเนี่ย โฮะๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ningg.Destiny ที่ 21-05-2013 16:38:28

น้องครีม 5555555555555555555555
จะหลบหน้าพี่ภพทำไมคะลูก..
คือน้องทำเฮียเพี้ยนของเราฟุ้งซ่านมากจริงๆ
ถึงกับมาสืบข้อมูลกับปิ่นหยกทุกวัน

แต่ที่ฮาสุดคงเป็นอาทิตย์หรือพ่อลูกเจี๊ยบของเรานะ
ซึนมาก ฮ่าๆๆๆ แบบอยู่ข้างพี่ภพจนออกนอกหน้าจริงๆ
ปิ่นหยกก็ตลก ถถถถ พยายามช่วยโกหกแต่ก็ไม่เนียน
สะใจตอนที่ลูกเจี๊ยบพูดตอนสุดท้ายเลย ก้ากกกกก~

แต่คือ...
พี่ภพเมื่อไหร่จะได้ "บิด ชิมครีม จุ่มนม" สักที
รอนานมากแล้ว จัดการน้องครีมเลยเถอะ

 :hao5: :hao5: :hao5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 21-05-2013 19:39:01

ตอนนี้ลูกเจี๊ยบแย่งซีนได้แบบหน้ามึนมาก ชนะเลิศ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 25-05-2013 12:10:51

แจ้ง......เรนนี่ จากตอนที่เเล้วที่บอกว่าจะมาเม้นเราเม้นไปแล้วนะ (ไม่ใช่วันนี้หรอกนะ อิอิ)


เม้น.....ตอนนี้รู้สึกอึดอัดเบาๆยังไงไม่รู้อ่าาาาาาาาาาาาาาาาาาา
คิมก็อย่าเพิ่งถอยหนีเฮียสิ เรื่องดราม่ามันหนักนะ อยู่สู้พร้อมกันดีกว่าเนอะ
ปัญหาของคิมดูจะหนักกว่าเเม่ไก่ยังไงไม่รู้(เฉพาะเรื่องคู่ครองนะ.....)
สู้ๆนะ เรนนี่รีบทำให้ปัญหานี้มันจบๆทีเถอะ  :m15: จะได้พากันหวานนานๆๆๆๆๆ
ไม่ใช่ปัญหาจบนิยายจบ แบบนี้หงอยกันพอดีเลย

เป็นกำลังใจค่าาาาาา :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 26-05-2013 18:23:19

โอ้ เรื่องราวช่วงงานหมั้นของแม่ไก่กับลูกเจี้ยบนี่เอง ขำเฮียภพที่ระแวงเรื่องความสัมพันธ์อันดีของพี่อันนากับตี๋คิม เหมือนตอนปิ่นหยกระแวงเลยอ่ะ  น้องคิมน่ารัก ทำตามสัญญาจริง ๆ พกโทรศัพท์ไว้ตลอดแม้แต่เข้าห้องน้ำ แต่ที่ขำสุดจะทน เฮียถึงกับเอามาช่วยตัวเองเนี่ยนะ ทำไมเฮียถึงหื่นได้ขนาดนี้เนี่ย โอย ถึงขนาดอยากเอาน้องมาอยู่คอนโดด้วยแล้วเรอะ มันยังไม่พ้นระยะเวลาสัญญาเลยนะ เฮียแน่ใจเหรอว่าคุมตัวเองได้น่ะ น้องคิมยิ่งชอบยั่วยวนแบบไม่ตั้งใจอยู่เรื่อย ๆแบบนี้น่ะ ยิ่งน้องสอบติดแล้วคงได้สวีทกันในมหาวิทยาลัยมากขึ้นแน่ ๆ  :hao7: แต่ว่า พอจะมีความสุขทีก็ โอย ประเด็นเรื่องครอบครัวก็มาให้สะอึกอยู่เรื่อย ๆ ไม่อยากเศร้าล่่วงหน้า ขอข้ามช่วงเศร้าไปก่อนเถอะนะ
เฮียภพคิดถึงตี๋น้อย ถึงขนาดได้นั่งที่นั่งประจำก็ยังดีเหรอนี่ น่าสงสารจังเลย  :hao5: ไม่ทันไร อาทิตย์ยัดเยียด ตำแหน่งคบกันให้ตี๋คิมโดยไม่รู้ตัวซะแล้ว แต่แม่ไก่ปิ่นหยก เหมือนจะหวังดี แต่ชักเริ่มน่ากลัวตรงจ้องจะเอาคืนเพื่อนรักเนี่ยแหละ ฮะ ๆ รู้สึกจะสะใจมากเกินไปแล้วนะ แต่ลูกเจี้ยบหน้ามึนนี่สอดแทรกให้ขำได้ตลอดแบบไม่ดูรอบข้างเลยน้า ฮะ ๆ อ่านตอนเฮียภพบุกห้องแม่ไก่แล้วเหมือนอ่านนิยายสืบสวนที่ตำรวจกำลังหาตัวฆาตรกรยังไงไม่รู้แฮะ หนูคิมจะลงทุนเสี่ยงมากไปรึเปล่าเนี่ย  :m29: ตอนแม่ไก่กับลูกเจี้ยบเค้าเสนอความเห็นกันไปคนละทางนี่น่างงตามคิมหันต์จริง ๆ  :m20: แต่สุดท้าย ใครรึจะสู้เฮียภพ อย่างตี๋แสบคิมหันต์ถ้าไม่ได้คนปราบแบบสามภพแล้วจะมีใครคู่ควรอีกล่ะเนอะ ดังนั้น ทำตามความปรารถนาดีของลูกเจี้ยบ ยอมมอบตัวซะเถอะคิม รอดูว่าตี๋น้อยจะโดยเฮียลงโทษอะไรบ้างน้า ถนอม ๆ น้องหน่อยน้าเฮีย  :pigha2:
ให้คนเขียนจ้า  :L1: :mew1:

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 26-05-2013 20:05:24

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 40 – ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด

         ไอ้เด็กแสบนั่น ไม่รู้ว่าจะตั้งใจปั่นหัวเขาไปถึงไหน?

         หากไม่ติดใจสงสัยกับท่าทางหลบตาของปิ่นหยก ไม่เอะใจย้อนกลับมาดูอีกครั้ง ไม่ได้เผลอลืมหยิบโทรศัพท์มือถือของคิมหันต์มาในตอนแรกที่เห็นจนต้องกลับมาเอาอีกรอบ แล้วอีกฝ่ายจะทำเหมือนไม่ได้อยู่แถวนี้ไปจนถึงเมื่อไรกัน


         “ทำไมต้องหนีด้วย?”


         เด็กหนุ่มกระดิกเท้าไปมา เร่งเสียงเพลงให้ดังขึ้นอีกหน่อยแล้วเบือนหน้าไปมองนอกหน้าต่างรถ คล้ายจะประกาศเจตนารมณ์ว่าไม่ต้องการตอบคำถามเขา

         “คิมหันต์”

         สามภพส่งเสียงข่มขู่ ซึ่งไม่เห็นเคยใช้ได้ผลจริงจังยั่งยืนกับไอ้เด็กเกรียนผู้ดูจะอยู่เหนือเหตุผลทั้งหลายของเขา

         คิมหันต์เหลือบมานิดหน่อยเพื่อยักคิ้วข้างเดียว กระตุกมุมปากน้อย ๆ  พาให้รู้สึกคล้ายเส้นประสาทสักเส้นบนใบหน้าเขากำลังถูกกระตุกไปด้วย ก่อนจะหันกลับไปยังทิวทัศน์ข้างทางในยามค่ำคืนอีกครั้ง

         “เราจะพูดกันให้รู้เรื่องไม่ได้หรือ?”

         ชายหนุ่มถอนหายใจยาว สุดท้ายก็คล้ายว่าจะมีแต่เขาพล่ามอยู่คนเดียว

         “ทั้งที่วันนั้นเพิ่งบอกว่าดีใจที่คุยกันได้ดี ๆ บ้าง”

         คิมหันต์ยังคงนิ่งเงียบ ปล่อยสรรพสำเนียงทั้งหมดของเขาลอยผ่านไปหูไปโดยไร้ปฏิกิริยาตอบรับ มองตามแสงไฟสีส้มวิบวับวิ่งฉิวอย่างนอกหน้าต่างรถผ่านสายตาไปเร็วขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อพาหนะที่นั่งอยู่เพิ่มความเร็วขึ้น

         “อ๊ะ!” เป็นคำแรกที่เด็กหนุ่มส่งเสียงหลังจากขึ้นรถ “เลยแยกไปบ้านผมแล้วเฮียเพี้ยน!”

         “วันนี้เราจะไม่กลับบ้าน”

         “ผมจะกลับบ้าน”

         เขาหยุดเถียง แต่ไม่หยุดรถหรือหาทางวนกลับ ทำหูทวนลมอย่างที่คิมหันต์เพิ่งทำกับเขาบ้าง ก่อนเอ่ยประโยคคำสั่งเสียงเรียบอย่างเอาแต่ใจ

         “คืนนี้ไปค้างคอนโดฯพี่”

         “ไม่เอา”

         “เลือกได้ด้วยหรือ?”

         “คิดว่าบังคับผมได้รึไง!?”

         “ใช่”

         “พี่ภพ”

         ชายหนุ่มเงียบไปครู่ใหญ่ ขณะที่คิมหันต์ก็คล้ายว่าจะอับจนด้วยคำพูดไปด้วยเช่นกัน

         ปราศจากบทสนทนาใดราวสิบนาทีจนเขาถอนใจยาวเหยียดอีกครั้ง นึกสงสัยว่าอะไรทำให้พวกเขาต้องมาอยู่ในสภาพกลืนไม่เข้าคายไม่ออกเช่นนี้

         “ทำไมกันนะ” เขาพึมพำแผ่วเบา หัวคิ้วขมวดมุ่นโดยไม่รู้ตัว หมุนพวงมาลัยให้รถเคลื่อนไปตามเส้นทางที่คุ้นเคย “ทั้งที่คิดว่ากำลังจะเป็นไปด้วยดี แต่เรากลับทำตัวเหมือนหนีอะไรบางอย่างอยู่ตลอดเวลา”

         “หนีพี่ไง” คิมหันต์แค่นยิ้ม เห็นแล้วบอกยากว่าพูดจริงหรือประชด “ยังดูไม่ออกอีกหรือ?”

         สามภพหักเลี้ยวกะทันหันจนเด็กหนุ่มบนเบาะนั่งผู้โดยสารตัวเอียงไปทางประตู สายตาต่อว่าต่อขานถูกส่งกลับมาขณะที่เขายังรักษาสีหน้าให้นิ่งอยู่ได้โดยไม่ระเบิดเสียงโวยวายอะไรออกไป อยากจอดรถคุยกันตรงนี้ให้รู้แล้วรู้รอด แต่นี่เริ่มดึกแล้ว และอีกเพียงนิดเดียวก็จะถึงคอนโดฯ เขารอมาได้ตั้งนาน จะรออีกหน่อยคงไม่ถึงกับขาดใจตายไปตรงนี้หรอก

         ถึงกระนั้นก็ยังอดไม่ได้จะไต่ถามน้ำเสียงคร่ำเครียดโดยไม่รู้ตัว

         “ทำไมต้องหนีด้วย”

         เด็กหนุ่มเหลือบมองเขาด้วยหางตา ทำทีเหมือนว่าไม่ได้กำลังจ้องอยู่ อ้าปากคล้ายจะพูดอะไรออกมาด้วยสีหน้าลำบากใจ แต่แล้วก็กลับไปลอบสังเกตเขาอยู่เงียบ ๆ ดังเดิมจนต้องถามซ้ำ

         “ตอบได้ไหม? เหตุผลดี ๆ สักข้อ หรือมีอะไรมากกว่านั้น”

         “พี่อย่าทำหน้างั้นดิ”

         เขาชะงัก เกือบลืมเรื่องที่จะพูดหรืออะไรซึ่งคิดค้างอยู่ไปเสียหมด

         “แบบไหน?”

         “...แบบที่กำลังทำอยู่”

         “....”

         “ผมชอบเวลาพี่แยกเขี้ยวงี่เง่านั่นมากกว่า”

         “.......”

         “โฮ่ง!”

         คิมหันต์ทำท่าล้อเลียนแล้วก็หัวเราะเบา ๆ คนเดียว

         ช่างเป็นเด็กเข้าใจยากเหลือเกิน แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่านั่นเป็นวิธีเบี่ยงเบนความสนใจที่ค่อนข้างใช้ได้ทีเดียว อย่างน้อยอารมณ์คุกรุ่นของเขาเมื่อไม่กี่วินาทีก่อนหน้านี้ก็ดูจะเบาบางลงไปมากพอให้สามารถสงบจิตสงบใจ (รวมไปถึงสงบปากคำ) พารถเข้าที่จอดเงียบ ๆ  ดึงแขนคิมหันต์ซึ่งอิดออดอีกครู่ใหญ่ให้ลงจากรถแล้วเดินตามมา พยักหน้ากับพนักงานรักษาความปลอดภัยที่มองมาด้วยสายตาแปลกใจเล็กน้อย สอดคีย์การ์ดเปิดประตู ถือวิสาสะล็อคคอเด็กหนุ่มลากไปขึ้นลิฟต์ ทำเป็นไม่ได้ยินไอ้ตัวยุ่งพึมพำอยู่สองสามครั้งว่าจำเป็นด้วยหรือที่ตัวเองต้องมาที่นี่

         “เฮียเพี้ยนจำสัญญาได้หรือเปล่า?”

         คิมหันต์กระตุกเสื้อชายหนุ่มข้างกาย เหลือบมองหน้าอีกฝ่ายพร้อมกับพยายามเลิกกังวลกับความหวาดหวั่นลึก ๆ  แวบหนึ่งที่เผลอรู้สึกราวกับว่าตัวเองเป็นเด็กซึ่งถูกออฟมาทำเรื่องไม่ดีนอกสถานที่ และความคิดนั้นดูไม่เข้าท่าเลยสักนิด

         “สนธิสัญญาหัวหินที่เราตกลงกันไว้” เขาทบทวนเพื่อเป็นการกระตุ้นความทรงจำ ทำเสียงราวกับตัวเองเป็นผู้ถือไพ่เหนือกว่า

         ไฟแสดงตัวเลขระบุชั้นค่อย ๆ ขยับขึ้นไปช้า ๆ  สามภพก้มลงมองตอบสายตาอวดดีของคุณผู้โดยสารร่วมอีกหนึ่งเดียวในลิฟต์ นึกสงสัยว่าคิมหันต์จะรู้บ้างหรือเปล่า ว่าตัวเองเปลี่ยนสีแก้มซีดเซียวตามสีผิวให้มีรอยแต้มชมพูระเรื่อบ่อยเกินไปแล้วในทุกครั้งที่พบกัน

         “อย่าทำหูตึงเป็นตาแก่”

         ชายหนุ่มยักไหล่ เมื่อตาแป๋วไม่มีเหล่าเต๊งอันซ่อนอยู่ใต้ปอยผมสีทองซึ่งเริ่มยาวขึ้นจ้องมาอย่างคาดคั้น

         “จำได้”

         “ไหนทวน”

         “นั่นกำลังสั่งอยู่หรือ?”

         “ทวนให้ผมฟังก่อน" อีกฝ่ายยังเซ้าซี้เป็นเด็กน้อย "ข้อแรกคือ..?”

         “ห้ามปล้ำ” เขาพ่นลมหายใจเซ็ง ๆ  “รู้แล้วน่า ย้ำอะไรนักหนา กลัวจัดเลยรึไง”

         “ข้อย่อยห้ามลวนลามด้วย” คิมหันต์ช่วยขยายงุบงิบ “แล้วข้อสอง?”

         “ห้ามเรียกครีม”

         ไอ้เด็กเกรียนตบมือแปะ ๆ “เฮียเพี้ยนเก่งที่สุด!”

         “เดี๋ยวเตะปลิว!”

         “ข้อสามล่ะ!?”

         “อย่ารบกวนเรื่องเรียนกับเตรียมสอบเข้า” ชายหนุ่มเสยผมหน่าย ๆ มองตัวเลขแล้วภาวนาให้รีบถึงชั้นเก้าเสียที “แต่ตอนนี้สอบติดแล้ว เพราะงั้นข้อนี้สิ้นสุด” เขายกมือปิดปากเด็กหนุ่มเมื่อเห็นว่าตั้งท่าจะเถียง รีบชิงพูดต่อก่อนจะโดนงับมือเข้าหากประเมินจากสายตาวาววับของคิมหันต์แล้ว “ข้อสี่ ห้ามทำร้ายปิ่นหยก”

         ติ๊ง!
   
         ประตูลิฟต์เปิดออกช้า ๆ ไม่ทันใจคนรอเท่าไรนัก

         “แถมข้อห้า รับดูแลตลอดชีวิตด้วยเลยก็ได้”

         เขาพึมพำปิดท้าย หวังจบบทสนทนาย้ำคิดย้ำทำ จนป่านนี้คิมหันต์ควรมั่นใจได้แล้วว่าจะไม่โดนอะไรอย่างที่ระแวงปนวิตกจริตไม่เข้าท่า หากเขาคิดทำจริงมีหรือจะรอดมาปากเก่งได้จนถึงทุกวันนี้
   
         สามภพดันหลังคิมหันต์ให้เดินนำออกไปโดยมีมือเขายึดไหล่สองข้างเอาไว้มั่น ใครจะรู้ว่าไอ้เด็กนี่คิดจะก่อเรื่องหรือชวนวิ่งไล่จับเป็นหนังอินเดียกันอีกเมื่อไร

         เด็กหนุ่มขืนตัวเบา ๆ  มองซ้ายขวาไล่ไปจนถึงเพดานลอกแลก ท่าทางเหมือนกำลังสำรวจว่ามีกล้องวงจรปิดอยู่ตรงไหนบ้างหรือเปล่า

         “ข้างหน้ามีกล้อง ไม่ทำอะไรหรอกน่า” เขาก้มลงกระซิบข้างหู และเด็กหนุ่มสะดุ้งน้อย ๆ  บอกให้รู้ว่าคงกำลังคิดเรื่องนั้นจริง “เพราะงั้นก็นิ่ง ๆ”


         "ภพ!”


         เจ้าของชื่อชะงัก หันไปมองตามต้นเสียง พร้อมกับสายตาของเด็กหนุ่มข้างหน้าที่หันไปยังทิศทางเดียวกัน


         “ส้ม”


         เขาทักเรียบ ๆ  ไม่คาดคิดว่าจะเจอเธอที่นี่อีก ความเหนื่อยหน่ายเจือในน้ำเสียงอย่างไม่คิดปกปิด


         “มาทำอะไร?”


         หญิงสาวไม่ตอบ นัยน์ตาเว้าวอนจับจ้องใบหน้าคมคายไร้อารมณ์อยู่ครู่หนึ่ง เธอหยุดนิ่งเช่นนั้นจนมองเห็นมาสคาร่าเป็นรอยเปรอะที่ใต้ตาเล็กน้อยคล้ายเพิ่งผ่านการร้องไห้ ก่อนจะเบนสายตามายังเด็กหนุ่มผมทองข้างกายคนที่เธอมาหา


         “นั่นน้องชายหรือ?"


         "แฟน"


         คิมหันต์สะดุ้ง เมื่อกี้สามภพตอบว่าไงนะ!?


         หญิงสาวหน้าเสีย แต่เพียงพริบตาเดียวเธอก็ปรับสีหน้ากลับเป็นปกติก่อนจะปรายตามองคิมหันต์ตั้งแต่หัวจรดเท้า สายตาและรอยยิ้มกระตุกบนริมฝีปากดูเป็นไปในทางประกาศศัตรูมากกว่าเพื่อแสดงมิตรภาพ

         "ที่เขาว่าเดี๋ยวนี้ภพมีอารมณ์ขันมากขึ้น ท่าทางจะจริง"

         สามภพเพียงแต่มองเธอด้วยสายตาเย็นชา เพียงแวบเดียวแล้วก็เลิกสนใจ

         “ภพ! อย่าทำเป็นตลกได้ไหม?”

         "ไม่ขำนี่"

         ถ้อยคำปฏิเสธไร้เยื่อใยเช่นนั้นราวกับไปทำให้สติเธอขาดผึง

         "สามภพ!” เธอขึ้นเสียง “อย่าคิดว่าใช้วิธีนี้แล้วฉันจะเชื่อที่เธอพูด ไปเก็บเด็กผู้ชายจากไหนไม่รู้มาบอกว่าเป็นแฟน ไม่คิดว่าตลกไปหน่อยหรือไง!?"

         คิมหันต์ถือโอกาสตอนที่ทั้งสองคนกำลังจ้องตากันอยู่ ค่อย ๆ ย่องถอยหลังออกมาสองก้าว เขาไม่อยากเป็นสักขีพยานในศึกชิงรักหักสวาทครั้งนี้ โดยเฉพาะเมื่อพี่เขี้ยวตรงหน้าพยายามจะดึงเขาไปมีเอี่ยวเป็นไม้กันหมาแบบไม่รู้จักหันมาเตี๊ยมกันก่อนสักแอะ มีอย่างที่ไหนช่างอ้างได้หน้าตาเฉยว่าเป็นแฟน หากไม่กระทบมาถึงเขาจะไม่ว่าสักคำ แม่สาวปากแดงคนนี้ดูใช่ย่อยเสียเมื่อไร

         ทว่าก่อนจะได้ก้าวขาครั้งที่สาม แขนเด็กหนุ่มก็ถูกกระชากตัวรุนแรงจนส่งให้ทั้งร่างเขาลอยหวือตามมือแกร่งที่บีบอยู่ แรงเหวี่ยงอย่างกับช้างสารส่งตัวเขาพุ่งไปอีกฝั่ง ซึ่งได้เห็นตอนเกือบจะหน้ากระแทกรอมร่อว่าเป็นผนังแข็งโป๊ก คิดว่าอยู่ในระดับที่ไม่ควรเอาส่วนใดของร่างกายไปฟาดเป็นอย่างยิ่ง โดยเฉพาะหนังหน้าสุดหวงของเขาซึ่งกำลังจะพุ่งเข้าไปจูบมันแล้วตอนนี้


         “ไอ้เชี่ย!”


         เด็กหนุ่มหลับตาปี๋ หมดหล่อแน่พ่อเอ๊ย! ถ้าฟันหลุดจะทำไงวะเนี่ย!


         ตุบ!


         ไม่แข็งอย่างที่คิด


         “จะไปไหนครับ?”

   
         คุณพระคุณเจ้าช่วย เฮียหมาบ้าพูดเสียงนุ่มอย่างนี้เป็นด้วยหรือ!?


         เขายืนเซทำตาเบิกโพลงอยู่ในอ้อมแขนอีกฝ่าย เมื่อครู่โดนดึงมาคิดว่าหน้าได้ฟาดกับกำแพงแน่ ๆ  แต่ผิดคาดตรงสามภพรับตัวเขาไว้ได้ทัน ไม่ถึงกับกอดแต่ก็พิงอยู่กับท่อนแขนแกร่ง หน้าเฉียดจากคอนกรีตไปนิดเดียวอย่างชวนให้หวาดเสียว ใจเต้นรัวเป็นกลอง ขณะที่เสียงแหลมเล็กของหญิงสาวที่คล้ายจะหลุดจากความคิดเขาไปชั่วขณะพุ่งปรี๊ดมาเข้าหู เป็นการเตือนว่ายังมีเธอยืนอยู่คนนี้อีกคน ระหว่างการกระทำอะไรสักอย่างซึ่งดูประเจิดประเจ้อของพวกเขา

         “สามภพ!”

         เด็กหนุ่มนึกอยากได้ที่อุดหูสักอัน ปกติแล้วเขาค่อนข้างชอบสาวทรงโตอย่างเธอ แต่เสียงเจ้าหล่อนกำลังจะทำเขาประสาทแล้ว

         “ครั้งก่อนฉันก็จะสติเสียกับนังงูพิษนั่นไปแล้วทีหนึ่ง! คราวนี้เป็นไอ้เด็กหัวทองนี่ คิดว่าจะหลอกฉันได้รึไง!”

         คิมหันต์กลอกตา พยายามขยับตัวออกห่างจากสามภพ ความรู้สึกบางอย่างบอกเขาว่านังงูพิษที่ผู้หญิงชื่อส้มอ้างถึงคงไม่แคล้วเป็นอันนาแบบไม่ต้องสงสัย และจากน้ำเสียงร่วมกับสีหน้าซึ่งเริ่มใกล้เคียงคนบ้าของเธอ เขาเดาว่าอันนาคงจัดไปหนักพอควรทีเดียว

         “คุณจะคิดอย่างไรไม่ใช่เรื่องของผม” ชายหนุ่มเลือกใช้สรรพนามเป็นทางการแสดงความห่างเหิน “เราไม่ได้เป็นอะไรกัน”


         เขาพยักหน้าคล้ายพยายามทำความเข้าใจกับเธอ จ้องหญิงสาวผู้ยืนตัวแข็งเป็นรูปปั้นด้วยสายตากดดัน ย้ำทีละพยางค์ช้า ๆ ต่อหน้า


         “ไม่เคยเป็นอะไรกัน”


         “...ภพ”


         เธอส่ายหน้าช้า ๆ  นัยน์ตาเบิกโพลง ถึงจุดสิ้นสุดทางอารมณ์เมื่อได้ยินประโยคถัดไปของเขา


         “และผมจะคบใครก็ไม่ใช่เรื่องของคุณเช่นกัน”


         “อย่ามาพูดบ้า ๆ นะ!”


         คิมหันต์ยักไหล่ กระตุกมุมปากน้อย ๆ เป็นรอยยิ้มเย็นชืดด้วยความหน่ายใจ หากเขาเป็นสาพภพก็คงไม่เลือกผู้หญิงสติแตกอย่างนี้เป็นแฟนให้ปวดกะโหลกหรอก   

         “พี่หยุดเหอะ อุตส่าห์หน้าสวยแต่หนวกหูเป็นบ้าเลย”

         เขาไม่ได้ตั้งใจพูดสักนิด แต่ก็หลุดปากไปเรียบร้อย ทว่าสิ่งที่ได้ยินตอบกลับมาเล่นเอาชะงักไปวูบหนึ่ง

         “เงียบไปเลยไอ้ตุ๊ด!”

         “อ้าว..ป้าครับ” เขากรีดยิ้มเย็น สรรพนามเปลี่ยนทันที ท่าทางและน้ำเสียงของเธอมันออกจะทำให้เจ็บ ๆ คัน ๆ อยู่ไม่น้อย “ไม่เกี่ยวว่าตุ๊ดหรือเปล่า ผู้ชายไม่เอา อย่ามาพาลคนอื่นสิครับ”

         “ก็เพราะมีพวกหน้าด้านแย่งของคนอื่นอย่างแกไง!”

         คิมหันต์รู้สึกราวกับกำลังมีควันพุ่งออกทางหูแต่ยังยืนหัวเราะ ไม่เสียเวลาแก้ต่างสักนิด เธออยากจะเข้าใจเช่นนั้นก็ปล่อยเลยตามเลยให้รู้แล้วรู้รอด ท่าทางเหมือนใกล้สติแตกอยู่รอมร่อดูแล้วขำดีออกจะตาย
   
         “แต่ก็ไม่มีปัญญาแย่งกลับ” เขายักไหล่ “ไม่สิ..เมื่อกี้พี่ภพเพิ่งบอกว่าไม่เคยเป็นอะไรกันนี่นา เพ้อเจ้อเอาเองล้วน ๆ ตื่นหรือยังครับป้า”

         “..นี่แก!”

         “ทำไมได้ถึงน่าสงสารอย่างนี้..” เด็กหนุ่มปั้นเสียงนุ่มแสดงความเห็นอกเห็นใจอย่างเสแสร้ง “ควรมีกองทุนช่วยเหลือคนแบบป้านะว่าไหม? จะได้ไม่มาทำตัวเป็นภาระสังคม”


         สามภพเลิกคิ้วกับท่าทางและคำพูดคำจาของเด็กหนุ่ม ถึงระยะหลังมานี้จะทำตัวน่ารักขึ้นทุกครั้งที่เจอ แต่เขาลืมไปได้อย่างไรว่าคิมหันต์ตอนพบกันใหม่ ๆ ในฐานะศัตรูมีวิธีกวนโมโหคนฟังได้น่าจับหักคอถ่วงทะเลขนาดไหน แล้วยังไอ้การเอามือไม้เลื้อยมากอดเอวเขาไว้เป็นธรรมชาติขนาดนั้นโดยไม่ได้ร้องขอสักแอะนี่อีก น่าแปลกใจว่าคิดแต่เรื่องจะยั่วโทสะหญิงสาวตรงหน้าเพียงอย่างเดียว หรือมีเจตนาอื่นอย่างที่เขาเผลอเข้าข้างตัวเองอยู่กันแน่?

         “ไร้สาระจริง” ชายหนุ่มเอ่ยออกมาในที่สุด ไม่ได้ระบุเป้าหมายชัดเจนว่ากำลังพูดกับใคร พ่นลมหายใจเบา ๆ แล้วหันไปโอบไหล่คิมหันต์ พาเดินหมุนตัวไปทางประตูห้องตัวเอง

         “ไม่ได้นะภพ! ที่ผ่านมาฉันขอโทษ จะไม่ทำตัวให้เธอรำคาญอีกแล้ว”

         คิมหันต์ย่นจมูก ยังไม่จบอีกแม่คนนี้

         “ให้โอกาสสักครั้งไม่ได้หรือ คิดว่าทำตัวลักเพศประชดอย่างนั้นแล้วจะเข้าท่ารึไง!?”

         “ผมว่าเราหมดเรื่องคุยกันแล้วนะ” สามภพชิงพูดขึ้นก่อนเด็กหนุ่มซึ่งเริ่มคันปากยุบยิบจะได้ส่งเสียง “ผมไม่ได้ทำประชดใคร ที่สำคัญ นี่ไม่ใช่เรื่องของคุณ”

         “ภพ!”

         หญิงสาวกระทืบเท้าถี่รัว เหมือนเด็กที่กำลังจะลงไปดิ้นเร่าเพราะไม่ได้ของเล่นที่ต้องการกลางห้างสรรพสินค้า

         “เธอทำแบบนี้ได้ไม่นานหรอก! ฉันรู้! นี่มันงี่เง่า! บ้าบอ! ฉันไม่ยอมรับเด็ดขาด!”

         “ไม่ฉลาดเลย”  คิมหันต์พึมพำแผ่วเบาพร้อมโปรยรอยยิ้มเยาะ ส่งสายตาเวทนาใส่จนเธอตัวสั่นเทิ้มด้วยความโกรธซึ่งไหลท่วมท้น “ทำเสียชื่อผู้หญิงหมด ผมอยากร้องไห้แทนพี่สาวที่มีเพศเดียวกันเป็นแบบนี้”

         "แกว่าฉันเรอะ!"

         "โอ..ป้าก็แสนรู้เหมือนกันนี่ที่เข้าใจว่าหมายถึงใคร ขอโทษด้วยที่เมื่อกี้ผมประเมินต่ำไปหน่อย”

         ดวงตาวาวโรจน์ของเธอแทบพุ่งหลุดออกจากเบ้า และสามภพรู้สึกว่าควรแก่เวลาจะหยุดบทสนทนาเพ้อเจ้อนี้ลงเสียที (ความจริงมันควรจบตั้งนานแล้วหากคิมหันต์ไม่ยั่วให้เธอคลั่งขนาดนี้) ชายหนุ่มอ้าปากเตรียมห้ามทัพ แต่ดูเหมือนจะไม่ทันเด็กหนุ่มซึ่งเริ่มงัดมาดเกรียนขึ้นมาใช้ก่อนเป็นที่เรียบร้อย

         “พอดีผมพิจารณาร่วมกับมารยาท มันเลยค่อนข้างจะต่ำเตี้ยเรี่ยดินนิดนึง"

         คิมหันต์ขยิบตา มองริมฝีปากมันวาวสีแดงสดของเธอสั่นระริก เตรียมอุดหูรอไว้ก่อนอย่างรู้ทัน

         "กรี๊ดดดดด!"

         เด็กหนุ่มส่ายหน้า เอะอะก็หวีดอยู่นั่น ผู้หญิงของสามภพนี่น่ารำคาญชะมัด   “มีปุ่มมิวท์ไหมเนี่ย?”

         “ไอ้เด็กเปรต!”

         เขาหัวเราะ “ผมตัวไม่สูงขนาดนั้น ตัวเองไซส์เท่าหลักกิโลเมตรไม่ใช่เหตุผลมาว่าคนอื่นเปรตนะครับ”


         “กรี๊ดดดดดดดดด!!”


         "อา..หนวกหูจริงเลย” เด็กหนุ่มเปรยเสียงนุ่ม “สงสัยประเมินไว้ต่ำ ๆ คงถูกแล้ว ทั้งไอคิว ส่วนสูง และมารยาท"


         ซึ่งมีแต่จะเรียกเสียงหวีดหนักกว่าเก่า อีกประเดี๋ยวคงมีคนแห่มามุงจนได้ 


         “เข้าห้อง ไอ้แสบนี่!”


         สามภพโคลงศีรษะเหนื่อยใจ แต่ยังเผลอยิ้มอ่อนแรงออกมานิดหน่อย รีบดันหลังคิมหันต์ผ่านประตูแล้วปิดปังในช่วงที่หญิงสาวคู่กรณีกำลังสติหลุด หากเธอยังก่อกวนเช่นนี้คงต้องเรียกพนักงานรักษาความปลอดภัยมาเอาตัวลงไปแล้ว

มีต่อรีพลายถัดไปค่ะ
v
v
v

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 39 - สมรู้ร่วมคิด (หน้า 83) 19/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 26-05-2013 20:05:37

ยกที่ 40 (ต่อ)




         “น่าปวดหัวจริง ๆ”


         “หญิงสาวคลั่งรัก บุกหานักศึกษาหนุ่มคณะทันตแพทยศาสตร์ กระซวกไส้ทะลักตายคาคอนโดฯ” คิมหันต์พึมพำล้อเลียนอยู่หลังบานประตูเมื่อสามภพปิดมันแน่นหนาเรียบร้อย ยักคิ้วหลิ่วตาให้เขาอย่างน่าเตะ พ่นต่อฉอด ๆ ประหนึ่งเป็นผู้ประกาศข่าวภาคค่ำ “เหตุแค้นเคืองฝ่ายชายผันตัวเป็นเกย์ประชดชีวิต ยืนกรานหาก—”

         “หึงโหดนะเรา” เขาขัด

         ผู้ประกาศข่าวจำเป็นชะงักกึกในบัดดล ราวกับเปิดโทรทัศน์ดูข่าวอยู่แล้วไฟดับกะทันหัน

         “หา!?”

         เสียงหวีดจากข้างนอกเงียบลง ตามด้วยเสียงกระแทกส้นเท้าปึงปังซึ่งค่อย ๆ เบาจนหายไปอีกอย่าง เหลือเพียงพวกเขาที่ยืนมองหน้ากันอยู่ในสภาวะกระอักกระอ่วน เมื่อคิมหันต์ได้ใช้เวลาหลังเหตุการณ์สงบไตร่ตรองดูแบบเร่งด่วนว่าตัวเองทำอะไรลงไปบ้าง

         “ผมไม่ได้หึงสักหน่อย!” เด็กหนุ่มปฏิเสธเป็นพัลวัน “แค่หมั่นไส้แม่นั่น”

         “หมั่นไส้เขาเรื่องอะไร”

         คิมหันต์ยักไหล่ เดินไปทิ้งตัวลงบนโซฟาใกล้ตัวอย่างถือวิสาสะ ราวกับมีแรงดึงดูดจากเฟอร์นิเจอร์ประเภทนี้ให้ต้องตามไปหย่อนก้นเมื่อเห็นในลานสายตาอยู่เรื่อย “พูดไม่รู้เรื่อง หนวกหูแล้วยังมาว่าผมอีก”

         “แค่นั้นเองหรือ?”

         “คิดว่าผมทำเพราะพิศวาสพี่อะดิ?” เด็กหนุ่มดักคอ “ไม่เอาน่า เฮียเพี้ยนเข้าข้างตัวเองอีกแล้ว”

         ชายหนุ่มหย่อนตัวลงนั่งข้างคิมหันต์เงียบ ๆ  ผ่อนลมหายใจยาวเหยียดออกมา และบางทีอาจเงียบไปนานจนอีกฝ่ายเริ่มขยับตัวอย่างอยู่ไม่สุข ทำเสียงบ่นหงุงหงิงลอยมาเข้าหู

         “พิศวาสนิดนึงก็ได้”

         เขาหันขวับไปมองคนพูดโดยอัตโนมัติ และท่าทางว่าคิมหันต์คงตกใจกับท่าทีนั้นจนสะดุ้งนิดหน่อย ทำตาปริบ ๆ อยู่ใต้ปอยผมสีทองเป็นกระเซิงหลังจากโดนเหวี่ยงไปเหวี่ยงมา ทั้งน่าเอ็นดูและน่าหมั่นไส้กับสีผมแสบทรวงไปพร้อมกัน

         “อะไร..จ้องผมทำไม” เด็กหนุ่มร้องขึ้นก่อน ทำราวกับว่าพูดเช่นนั้นแล้วจะป้องกันตัวเองจากความรู้สึกไม่ปลอดภัยได้

         สามภพหัวเราะในลำคอ ยังคงเฝ้ามองจนกระทั่งพวงแก้มคนตรงหน้าแต้มสีแดงระเรื่อขึ้นมา เมื่อเห็นว่าเขาไม่ได้ทำอะไรนอกจากมองอยู่เฉย ๆ  คิมหันต์ก็ถอนหายใจเฮือก ไถลตัวลงไปกึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่ข้างกาย บ่นออกมาโดยไม่ยอมมองหน้าคู่สนทนา

         “พาผมมาทำไมเนี่ย ป้าอึ๋มนั่นไม่ใช่ว่าเป็นคนจัดฉากไว้เองใช่ไหม?”

         “เห็นพี่เป็นคนยังไงกัน” เขากลอกตา ช่างระแวงอะไรอย่างนี้ ยังอุตส่าห์เอามาโยงกันได้อีก ถ้าเขาเป็นคนแผนเยอะอย่างอันนาก็ว่าไปอย่าง “เมื่อก่อนส้มมาที่นี่บ่อย พยายามเข้าหาอ้างว่าในฐานะเพื่อน แต่ระยะหลังเริ่มเรื่องเยอะจนน่ารำคาญ”

         “จีบคนอื่นอยู่แท้ ๆ แต่ดันมีสาวมาพัวพัน โด่เอ๊ย!” คิมหันต์ยังบ่นงึมงำเหมือนไม่ได้ฟังที่เขาพูด “แม่งไม่ใจเลย ยังมีหน้ามาอ้างว่าเป็นแฟนอีก”

         สามภพเลิกคิ้ว ครู่หนึ่งก็คลี่รอยยิ้มกว้าง

         “ตกลงว่าหึงจริงสินะ?”

         “บ้าเรอะ!?”

         “ทำตัวน่ารักก็เป็นนี่หว่า”

         “หยุดเลย! ใครไปหึงกันวะ!” เด็กหนุ่มโวยวาย แต่ใบหูแดงแจ๋ค้านคำพูดเจ้าของไปแล้ว “เฮียเพี้ยนแม่งแย่!”

         “นี่ก็เคลียร์ตัวเองอยู่ไง มีเราแค่คนเดียว”

         เขาหัวเราะ กางแขนสองข้างออกตรงหน้าเด็กหนุ่มอย่างไม่หวังผล แต่พอไม่หวังแล้วกลับได้มานี่เองที่ทำให้ใจฟูฟ่องจนเหมือนอกจะระเบิด ด้วยไม่ได้เตรียมใจไว้ก่อนว่าคิมหันต์จะคลานเข้ามากอดหมับเข้าจริง ๆ

         “คิม”

         “อย่าเรียกชื่อได้ไหม!” ไอ้ตัวแสบส่งเสียงอู้อี้สู้กับแผ่นอกเขา “หน้าผมร้อนจะระเบิดได้อยู่แล้ว”

         สามภพลูบผมสีทองของเด็กหนุ่มแผ่วเบา ใจเต้นโครมครามจนน่ากลัวว่าอะไรจะระเบิดก่อนกัน ระหว่างอกเขากับหน้าตี๋ ๆ ของคิมหันต์ ทั้งดีใจและไม่เข้าใจในแต่ละเรื่องที่เกิด ในเมื่อตอนเจอกันก็ออกจะอ้อนขนาดนี้ แล้วที่ผ่านมาอีกฝ่ายต้องพยายามหนีอย่างเอาเป็นเอาตายไปเำพื่ออะไร

         “ถ้าไม่ตามไปหิ้วคอมาวันนี้” เขาก้มลงกระซิบ “ตั้งใจจะยอมมาเจอกันอีกทีเมื่อไหร่?”

         “ผมยังไม่ได้คิดไว้”

         “แล้วหนีทำไม? ยังไม่ตอบสักที”

         “พี่จะฆ่าผม”

         “...?”

         คิมหันต์แปลความหมายในการกระทำเขาผิดไปหรือเปล่า? หากเปลี่ยนเป็นคำพูดประมาณ ‘พี่จะงาบผม’  คิดว่ายังพอเข้าใจได้มากกว่า

         “ด้วยการทำให้คิดมากจนตาย” เด็กหนุ่มต่ออีกหน่อย สองแขนกอดรัดตัวเขาไว้แน่นเป็นลูกลิง

         “พูดอะไรไม่รู้เรื่อง”

         “เฮียเพี้ยนก็ไม่เห็นเคยรู้เรื่องอะไรสักอย่าง”

         ชายหนุ่มมุ่นคิ้ว หากว่ากันโดยไม่เข้าข้างตัวเองมากนัก เขาคิดว่าตัวเองรู้เรื่องคิมหันต์ค่อนข้างมากทีเดียว วันเกิด น้ำหนัก ส่วนสูง ของที่ชอบ(ก็เห็นชอบไปเกือบหมด) ตำแหน่งขี้แมลงวัน บุคลิกและนิสัยบางอย่าง รวมไปถึงสารพัดเรื่องที่แม้แต่เจ้าตัวยังอาจคาดไม่ถึง กระนั้นก็ต้องยอมรับว่ามีส่วนที่ไม่รู้อยู่เยอะเอาการเช่นกัน

         “บอกสิ บอกพี่” เขาพร่ำเสียงแหบพร่า ต่อสู้กับความรู้สึกอยากฝังจมูกลงไปข้างกกหูไอ้ตัวยุ่งซึ่งเอาแต่ซุกอยู่อย่างนั้น เบนความสนใจตัวเองด้วยการเอามือลูบเบา ๆ บนแผ่นหลังเด็กหนุ่มแทน “เรื่องที่กังวลอยู่ อะไรที่เรากำลังหนี”

         “ผมไม่อยากให้เฮียเป็นแบบนี้เลย” คิมหันต์ประท้วง “ทำไมต้องใจดีงี้ด้วยวะ”

         “นั่นชมหรือด่า”

         “แล้วแต่จะคิด”

         เด็กหนุ่มกระซิบ โถมน้ำหนักใส่อีกฝ่ายมากขึ้นอีกจนสามภพเอนตัวไปข้างหลัง ศีรษะวางพาดไว้กับที่พักแขนโซฟา ขณะที่สองแขนแกร่งยังโอบรอบไหล่เขาเอาไว้ และตัวเขาเองนอกจากจะไม่ขัดขืนแล้วยังเบียดตัวเข้าหา ฝังใบหน้าลงระหว่างลาดไหล่และต้นคอซึ่งเต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อของอีกฝ่าย


         ‘แกชอบเขาแล้ว’


         อยู่ ๆ เสียงปิ่นหยกก็ลอยขึ้นมาในหัว


         เขาเงยหน้าขึ้นมองสามภพ จึงได้เห็นว่าสายตาอีกฝ่ายก็กำลังจับจ้องมาที่เขาเช่นกัน


         มันเป็นเวลาชั่วครู่ที่ในอกแน่นจนอึดอัด สองหูอื้ออึง และการมองเห็นก็คล้ายจะเล่นตลกกับเขา ด้วยการดึงความรู้สึกประหลาดเหมือนมีไฟฟ้าสถิตย์แล่นพล่านทั่วร่างเมื่อมองหน้าสามภพ


         ..โดยไม่ทันรู้ตัว ปลายนิ้วมือของเขาก็ลากผ่านสันกรามบนใบหน้าชายหนุ่มแผ่วเบา เรื่อยไปจนถึงริมฝีปากล่างช้า ๆ


         ตึก!


         เสียงบีบตัวหนักหน่วงของกล้ามเนื้อหัวใจ บอกให้รู้ว่าต้องมีความผิดปกติสักอย่างเกิดขึ้นกับเขาแน่นอน  และมันอาจเป็นเรื่องเดียวกับการที่เขาคิดว่าริมฝีปากตรงหน้าช่างเต็มไปด้วยแรงดึงดูดให้ชะโงกขึ้นไปสัมผัสเบา ๆ เหลือเกิน


         “...คิมหันต์?”


         "..!"


         เด็กหนุ่มชะงัก ถอนใบหน้าตัวเองออกมาคล้ายเพิ่งนึกได้ เปลี่ยนเป้าหมายจากอะไรที่เผลอกำลังจะทำไว้แค่นั้น แล้วพึมพำอย่างอื่นออกไปแทน

         “กอดหน่อย”

         เขาสั่ง ปีนขึ้นไปนอนทับบนตัวแล้วยกแขนโอบรอบต้นคอสามภพไว้แน่น

         “ตัวอุ่นอย่างกับหมาตัวโต ๆ”

         อีกครั้งที่สามภพไม่แน่ใจว่ากำลังได้รับคำชมหรือค่อนขอด

         แต่เอาเถอะ ถ้าเขาเหมือนหมาตัวโต ๆ  เจ้าเด็กที่เกาะหนึบอยู่นี่ก็เหมือนลูกหมาตัวน้อยขี้อ้อนนั่นแหละ

         “เป็นอะไรมาคลอเคลียนัก” ชายหนุ่มก้มลงถาม “ทดสอบความอดทนกันหรือ?”

         “ทนได้ปะ”

         “ตอนนี้ยังไหว” เขาพึมพำ “แต่ต่อไปก็ไม่แน่”

         คิมหันต์หัวเราะเสียงแผ่ว ลมร้อนเป่าเบา ๆ ลงบนต้นคอเขา และสามภพรู้ตัวดีว่ากำลังขยับเข้าใกล้จุดสิ้นสุดของความอดทนไปอีกก้าว

         “ผมสงสัย..พี่คิดจริงจังกับผมจริง ๆ หรือ?”
   
         “ยังข้องใจอยู่อีกเรอะ”

         “ก็ตอนนี้มันไม่มีอะไรนี่!” เด็กหนุ่มทำหน้ายุ่งใส่ “ถ้าเกิดว่าวันหน้ามีอุปสรรคล่ะ?”

         “อย่างเช่น?”

         “ทุกอย่างเท่าที่พี่จะคิดออกนั่นแหละ”

         สามภพยิ้มบาง ยกมือเสยผมเด็กหนุ่มตรงหน้า คิมหันต์หลับตาปี๋ไปชั่วขณะพร้อมกับหดคอหนีจนดูน่าขำ แต่เมื่อเห็นว่าเขาไม่ได้ทำอะไรก็กลับมาจ้องตาแป๋วต่อ
   
         “นั่นคือเรื่องที่กำลังกลัวอยู่รึไง”

         “ไม่ได้กลัว” อีกฝ่ายเถียง “ผมแค่สงสัย”

         “อุปสรรคอะไรก็ไม่เห็นน่ากลัวสักอย่าง” เขาตอบแผ่วเบาแต่ชัดถ้อยชัดคำ เกือบเผลอจูบที่หน้าผากเหม่ง ๆ ของอีกฝ่ายเข้าแล้วแต่นึกออกขึ้นก่อนว่าทำอย่างนั้นไม่ได้ “ที่กลัวอย่างเดียวคือกลัวใจเรานี่แหละ”

         คิมหันต์สะดุดลงฉับพลัน ใจสั่นขึ้นมาแวบหนึ่งกับแค่คำพูดง่าย ๆ

         “ผมน่ะหรือ?”

         “อ่าฮะ” สามภพพยักหน้า “คาดเดาอะไรแทบไม่ได้เลย”

         เด็กหนุ่มดูจะชอบใจคำบรรยายถึงตัวเองแบบนั้น ยิ้มเผล่ออกมาพร้อมส่งสายตาเจ้าเล่ห์

         “นั่นผมตั้งใจ”

         “ทำได้ดี” สามภพเออออ หันไปง่วนอยู่กับหน้าผากเขา ดีดเบา ๆ แล้วส่งเสียงหัวเราะในลำคอ “หัวเหม่งหน้าจุ๊บดีว่ะ ไปอาบน้ำไป อ้อนนานกว่านี้ได้จับปล้ำแน่ ๆ”

         “เฮียแม่ง!”

         คิมหันต์ร้องโวย แก้มร้อนวาบ เอามือผลักปนตะกุยอกคนข้างล่างจนตัวเองลุกขึ้นนั่งได้แล้วรีบกระโจนออกมายืนอีกฝั่ง ปล่อยเจ้าของห้องนั่งหัวเราะพร้อมกับเหยียดแข้งเหยียดขาเต็มโซฟา

         “ในห้องโน้นมีตู้เสื้อผ้า” สามภพชี้นิ้วไปทางประตูห้องอีกด้าน “ไปเลือกเอา ให้ยืมก่อน ผ้าขนหนูอยู่ชั้นล่างสุด” 

         “ไม่อาบ”

         “จะหมักไว้ทำแหนมรึไง”
   
         “ผมจะกลับบ้าน”

         สามภพกลอกตา ลุกขึ้นเดินเข้าหาเด็กหนุ่ม ใช้ประโยชน์จากการที่ร่างกายตัวเองใหญ่โตกว่าต้อนอีกฝ่ายจนถอยร่นไปจนมุมอยู่ชิดผนัง

         “อาบเองดี ๆ หรือให้พี่อาบให้?” เขาถามเสียงทุ้มต่ำ เอาแขนค้ำปิดกั้นทางหนีซ้ายขวา “ตัวเลือกมีแค่นี้”

         “ผมจะกลับบ้—เฮ่ย!” เด็กหนุ่มรีบกระตุกชายเสื้อลง หลังจากสามภพอาศัยทีเผลอดึงมันเกือบหลุดออกจากศีรษะเขา “ดึงทำไมวะ!?”

         “ถ้าเรื่องมากพี่จะเลือกให้แล้ว” เขาเอ่ยพร้อมรอยยิ้มเย็น คว้าข้อมือซ้ายของอีกฝ่ายยกขึ้นแล้วตรึงไว้มั่นกับผนัง

         “..ผ..ผมจะ..กล—”

         “ว่าไงนะครับ?”

         คิมหันต์เบิกตากว้าง คราวนี้ข้อมือขวา โดนรวบไว้อย่างง่ายดายแล้วดึงขึ้นไปกดอยู่เหนือศีรษะรวมกับมือซ้ายอีกข้าง แต่ปากก็ยังไม่อยากละความพยายาม

         “ผม..จะ..”

         “จะ?”

         ชายหนุ่มย่อตัว ยื่นจมูกเข้าไปจ่อใกล้ใบหน้าซึ่งกำลังแดงซ่านจนเกือบชิด “จะอะไร?”

         “....”

         เขาอ้าปากน้อย ๆ ฟันเขี้ยวปรากฏต่อหน้าเด็กหนุ่ม ท่าทางราวกับเป็นแวมไพร์เตรียมสูบเลือดมนุษย์ตัวซีด ๆ  สักคน

         “พูดให้ดีเด็กน้อย”


         และคิมหันต์ยอมแพ้ต่อน้ำเสียงเย็นเยียบนั้นในที่สุด


         “..จะอาบน้ำเอง”


         สามภพยิ้มกว้าง ปล่อยมือสองข้างของเด็กหนุ่มเป็นอิสระ แล้วดันหลังให้ไปเลือกเสื้อผ้าสักชุดในตู้


         “ก็แค่นี้แหละ”

-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

   
         “พี่ไม่ไปอาบน้ำมั่งอะ”

         เขานั่งเท้าคาง มัวแต่มองคิมหันต์ในชุดนอนตัวที่ไม่ได้ใส่นานแล้วของเขา ขนาดเป็นชุดซึ่งคิดว่าค่อนข้างเล็กแล้ว แต่พอมาอยู่บนร่างอีกฝ่ายก็หลวมโพรกจนไหล่ตก จากที่ดูผอมอยู่เดิมเลยยิ่งเหลือตัวนิดเดียว

         “เฮียเพี้ยน!”

         “รู้แล้วน่า” เขาพึมพำตัดรำคาญ แต่ยังไม่ยอมลุกไปไหน หากปล่อยให้คลาดสายตาไม่รู้ว่าไอ้ตัวแสบจะแอบหนีอีกหรือเปล่า

         “ผมไม่หนีหรอก”

         เด็กหนุ่มพูดดักคอเหมือนรู้ทัน

         “ไม่ต้องร้อนตัวก็ได้” เขาค่อนขอด “ยังไม่ได้ว่าอะไรสักคำ”

         “รู้น่าว่าเชื่อถือลำบาก” คิมหันต์หัวเราะ เดินตรงเข้ามากอดคอเขาหมับจากด้านหลัง เอาหน้าถูไปมาแถวท้ายทอยเหมือนกำลังฟัดไอ้ดุ๊กดิ๊กลูกรัก “แต่ไม่หนี..พูดจริง..เชื่อไหม?”

         สามภพหันหลังไปมองก็เห็นแต่ผมสีทองอร่ามเต็มหน้า เอื้อมมือไปยีจนยุ่งเรียกเสียงขู่แง่ง ๆ จากเด็กหนุ่มอีกครู่หนึ่งเจ้าตัวจึงยอมเงยขึ้นมา เอาคางพาดไว้บนไหล่เขาไม่มีสะดุด คิมหันต์ช่างถึงเนื้อถึงตัวเหลือเชื่อ ไม่มีเคอะเขินสักนิด ตราบใดที่ยังรู้สึกว่าควบคุมสถานการณ์อยู่และไม่ได้เป็นฝ่ายถูกกระทำ


         “ผมคิดดูแล้ว..” เด็กหนุ่มเอ่ยดังกว่าเสียงกระซิบเพียงนิดเดียว “ตั้งแต่ที่บ้าน หอพักกับร้านเค้ก บนรถ ตอนเจอป้าอึ๋ม ตอนอาบน้ำ แล้วก็ช่วงพี่มัวแต่เหม่อด้วยท่างั่ง ๆ นั่นอยู่ตั้งนาน”


         พูดจาน่าเตะอะไรอย่างนี้


         “ว่าจะลองเดิมพันดูสักที”


         “เรื่อง?” เขาย้อนถามเสียงแหบแห้ง


         เด็กหนุ่มเอียงศีรษะน้อย ๆ จ้องกลับมายังเขาด้วยนัยน์ตาขี้เล่น ยิ้มมุมปากอีกนิดหน่อย ดวงหน้าขึ้นสีแดงจาง ๆ ตอนที่โฉบเข้าหาเพื่อกดจมูกลงบนแก้มเขาแผ่วเบา


         “ทำให้ผมเชื่อหน่อยเถอะว่าไม่กลัวอุปสรรคจริง ๆ”

- หมดยกที่ 40 –




-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

คิมหันต์รุกเฮียเพี้ยน~
หรือความจริงจะเป็น คิม x ภพ คดีพลิก! อั่ยย่ะ!! O[]o
*อยู่ ณ สุดขอบของจินตนาการ* ฮาาา //พอเถอะ

เพิ่งเคยเขียนอารมณ์นางร้ายคลั่งรัก ขออภัยคุณผู้หญิงชื่อส้มทั่วราชอาณาจักรด้วยค่ะ สกิลการคิดชื่อใหม่เราย่ำแย่แล้วจริง ๆ เลยเลือกชื่อที่ติดหูไว้ก่อน XD ถ้ายังจำได้ เธอคือคนที่อันนาเคยเสนอตัวว่าจะช่วยรังควาน(?)ให้ช่วงแรก ๆ ของเรื่องนี้ ตอนขอให้สามภพไปจัดการคิมหันต์ให้หน่อยนั่นเอง

คิดถึงคนอ่านค่ะ หายไปหนึ่งสัปดาห์ แฮ่ก ๆ อยากกลับไปอัพสัปดาห์ละสองสามตอนเหมือนเดิม เพราะถ้าหยุดเขียนนาน ๆ แล้วมันจะหมดไฟ ต่อติดลำบาก แต่ติดธุระติดงานจริงจังค่ะ *พรากกกกก* ยังไงจะพยายามไม่ให้เกินสัปดาห์นะคะ ปล.ได้อ่านคอมเม้นต์ที่จิ้มไว้ก่อนแล้วนะคะจุ๊บ ๆ ขอบคุณที่ตามมาอีดิทค่ะ *กอดฟัด*

พบกันตอนหน้า ขอบคุณคนอ่านผู้น่ารัก  :กอด1: :L2: :pig4:
ของแถมเชิญ ณ รีพลายถัดไปเลยค่า ^o^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 26-05-2013 20:06:25

ของแถม คิมหันต์ความจริงแล้วผมเป็นสีน้ำตาลค่ะ ^o^

(http://fc06.deviantart.net/fs71/f/2013/139/c/0/sl39_resize_by_rainywilar-d65sn26.jpg)



อันนี้แอบวาดเล่น พอทีช่วงสัปดาห์ก่อนเห็นกระแสคุณชายหมอของช่องสามมาแรงมากเลย 555
สองคู่ชู้ชื่น

(http://fc09.deviantart.net/fs70/f/2013/140/8/7/dd_men_resize_by_rainywilar-d65xkzf.jpg)

(http://fc03.deviantart.net/fs70/f/2013/141/e/4/dd_men2_resize_by_rainywilar-d6615p1.jpg)


แถมท้าย..ใครกันหนอ
(http://fc00.deviantart.net/fs71/f/2013/144/2/c/dd_k2_by_rainywilar-d66eaag.jpg)

พบกันยกหน้าค่ะ ^o^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: heangsure ที่ 26-05-2013 20:33:23

ไอ้หยา คิมหันต์น่ารักเวอร์   แอบฮาาาาาา วิ่งไล่จับเป็นหนังอินเดียจริงๆด้วย

 :laugh: :mew5: :m20:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 26-05-2013 20:34:06

 :impress2:  โอ้ยยยยย ฟินนนนนมาก หวานสุดๆไปเลย นัวเนียกันน่าดู555 :z1:

   “ทำให้เชื่อหน่อยเถอะว่าไม่กลัวอุปสรรคจริง ๆ”. ประโยคนี้ทำให้เรารูสึกเขินแทนคิมยังไงไม่รู้555

คิมน่ารักมากๆ ด่าไฟแลบ555

มาต่อไวๆน้าาา :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: em1979 ที่ 26-05-2013 20:40:25

ลุ้นๆๆๆ  ไม่ว่าใครจะรุกก็ชอบทั้งนั้น ว่าแต่ว่า เมื่อไรจะรุกฆาตหล่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: KilGharRah ที่ 26-05-2013 20:45:52

น้องครีมมมม หนูจะรุกเฮียหรอลูก 55555 ระวังเฮียทนไม่ไหรจริงๆนะ
อุปสรรคข้างหน้าต้องมีแน่นอน แต่อยากให้น้องครีมเชื่อใจเฮียนะ
หนีหัวใจตัวเองไปก็ไม่มีประโยชน์

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 26-05-2013 20:46:15

ยัยเจ๊ส้มนี่มาแรงแซงทางโค้งมากกกกกก  :katai1:
แบบเปิดตัวมา - -'' ทำตัวเป็นปลิงสุด ๆ
โชคดีที่เฮียมั่นคงนะเนี่ย ! จริง ๆ ไม่เคยพูดไม่เคยบอกว่า
มีหญิงมากรี๊ด มาหื่น มาสโตรกใส่เนี่ย คิมหันต์มีหึงเนอะ

น้องครีมตอกกลับไปได้เจ็บแสบสุด ๆ
สมกับเป็นตี๋เกรียน จิตวิญญาณความเกรียนเต็มร้อยเปอร์เซ็นต์
ไม่เคยห่างหายไป แม้ว่าช่วงหลัง ๆ น้องจะทำตัวน่ารักน่าฟัด
ซะขนาดไหนก็ตามที ทำให้บางทีคนอ่านก็ลืมไปว่า
อาตี๋กิมจิหัวทองของเราแสบขนาดไหน  o13

ตอนท้ายนี่แอบจะเป็น คิม x สามภพ ไปแล้ว!!
อันนี้คือความจริงที่เพิ่งเปิดเผยหรือเปล่า หรือว่าเกริ่นมานานแล้ว
เพราะมีแต่น้องครีมที่ลวนลามเฮียเพี้ยนอยู่ตลอดเวลา
แบบที่ว่าไม่เคยเคอะเขินเลย  :hao6: จิตวิญญาณเต็มเปี่ยม!!

สิ่งที่น้องครีมกลัวน่าจะเป็นเรื่องที่บ้านหรือเปล่า ?
ตอนนี้ก็เลยไม่มั่นใจอะไรทั้งนั้น แต่ที่เฮียเพี้ยนกลัวก็คือ
กลัวน้องไม่รักตอบ :D อะไรก็เกิดขึ้นได้ถ้าเป็นคิมกิมจิ
อีกอย่างน้องครีมก็ปฎิเสธตลอดเวลาอีกด้วย >_<
ไม่รู้ใครควรน้อยใจกว่ากันนะเนี่ย

รอซีนหน้าน้องครีมรุกเฮียนะคะ  :hao3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: pilar ที่ 26-05-2013 20:54:51

ฟินนนนน~
แอร๊ยยยยยยยยยยยยย
ชอบบบบบบบบบบบบ
เฮียเพี้ยนXตี๋เกรียน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 26-05-2013 20:55:41

ชอบเจ้าตัวแสบตอนนี้อะ ซ่าได้น่ารักจิงๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Snowermyhae ที่ 26-05-2013 20:55:55

ขอให้คิมเปิดใจเร็วๆเถอะ  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: SiLent_GRean ที่ 26-05-2013 21:06:32

ประโยคสุดท้ายทำน้ำตาซึมเลย

ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในเรื่องนี้ เราก็พร้อมเอาใจช่วยเสมอค่ะ  :ped149:


คิดไปคิดมา ชักจะอินจนถอนตัวไม่ขึ้นแล้ว  o7 o7 o7 o7 o7

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 26-05-2013 21:07:22

เจอผญ.แบบส้มเข้าไป ผช.คงจะ
1.ไม่เป็นเกย์กันหมดก็
2.หูหนวกอ่ะค่ะ
55555555

คิม อะไรมันจะอ้อนปานนี้ลูก พี่ภพเป็นคนดีไปละ ไม่ไหวๆ (เอ๊ะยังไง)
ถ้ายอมรับเปิดใจว่ารักกันคงไม่เป็นอันทำไรแน่คู่นี้ ฟัดกันทั้งวันอ่ะค่ะ  :mew3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: misso ที่ 26-05-2013 21:12:01

หน้าร้อนจนจะลุกเป็นไฟแล้ว น้องคิมพี่ภพ ถ้าจะน่ารักขนาดนี้นะ

เฮ้อ :hao5: อยากได้อย่างงี้บ้างงงง :ling1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Tumz ที่ 26-05-2013 21:13:03

น้องครีมชอบแอบฟัดนัวเนียพี่ภพตลอด :laugh:
น้องครีมกำลังชวนพี่ภพฟันฝ่าอุปสรรคไปด้วยกันใช่ไหมเนี่ย  :n1: เหมือนมีแอบหวาน

ปล.บ้านเกิดเดียวกับน้องครีมด้วย :hao3: รึน้องครีมจะเป็นคนสวยโพธาราม-คนงามบ้านโป่งฮ่าๆๆๆ :hao7:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 26-05-2013 21:14:06

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เกลียดอิป้าอึ๋มมหาภัย เสียนางช่างเป็นมลพิษทางอากาศ 555555555555
โอ้ยๆๆๆๆ น้องครีมมมมม
เหมือนตอนแรกน้อะจะพยายามหนีความรู้สึกตัวเอง แต่สุดท้ายก็ไม่รอด
น้องยอมเดิมพันเทหน้าตักขนาดนี้แล้ว เฮียพี่ภพอย่าทำให้น้องผิดหวังนะ !!!!! :hao5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Hope2TheEnd ที่ 26-05-2013 21:23:41

ถ้าเฮียทำให้คิมมั่นใจได้ คิมก็จะให้ใจเฮียได้มากกว่านี้สินะ ...

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: raizvita ที่ 26-05-2013 21:26:45

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก 

เฮียมีความหวังแล้ววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว ยินดีด้วยยยยยยยยยยยย

คนอ่านน้ำตาแทบเล็ดดดดดดดดดดด  ตอนนี้น่ารักกกก

น่ารักมากกกกก มันดูแบบกุ๊กกิ๊กๆ ยังไงพิกล

แม่นางส้มทำได้ดีมาก(ในฐานะตัวเร่งปฎิกิริยาเท่านั้น)

ฮิ้ววววววววว รอตอนต่อปายยยยยยยย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 26-05-2013 21:31:56

น้องครีม ทำไมมีอะไรก็ไม่พูดออกมาตรง ๆ กับเฮียนะ ตั้งใจหลบหน้าเฮียก็เสียใจมากพอแล้ว ยังไม่ยอมอธิบายให้เฮียรู้สาเหตุอีก สงสารเฮียภพจังเลย แต่ก็ต้องนับถือความอดทนของเฮียมาก ๆ กับการกวนประสาทแล้วยังพูดจาไม่รักษาน้ำใจของคิมหันต์
ยัยส้มนี่โผล่มาจากไหนเนี่ย คงไม่ใช่แฟนเก่าเฮียนะ คงไม่รสนิยมแย่ขนาดนี้หรอกใช่มั้ยเฮีย มาอาละวาดแว้ด ๆ อย่างนี้ผู้ชายที่ไหนจะเอาเนี่ย เฮียภพได้ทีเหมาน้องครีมเป็นแฟนเฉยเลยนะ เนียนนะพี่ แต่แหม น่ามีตอนพี่อันจัดให้ชุดใหญ่ยัยส้ม ให้ได้อ่านนะเนี่ยท่าทางน่าสนุก มาว่าพี่อันเป็นงูพิษได้ไง  :m16: (ถึงจะมีส่วนจริงบ้างก็เถอะ>>> อ้าว ? แหะ ๆ ) แต่ไม่เป็นไร ตี๋น้อยของเราก็ไม่ใช่ย่อย ๆ หรอกนะ หนอย กล้าดียังไงมาว่าน้องคิมเราเป็นตุ๊ด ยัยป้าหน้าหนา  :angry2: สมน้ำหน้า เจอฤทธิ์เดชความเกรียนแบบต้นตำรับเข้าไป น็อคเอาท์ จ้า น้องคิมชนะเลิศ ฮ่า ๆ  :laugh5: ต้องอย่างนี้ คุณค่าที่เฮียภพคู่ควร อิ ๆ
น้องคิมน่ารักซะจริง หึงแล้วยังไม่ยอมรับอีกนะ ห่วงความรู้สึกเฮียเหมือนกันนี่นา ชอบสุด ๆ ตรงที่เฮียกางแขนแล้วน้องคลานเข้าไปกอดหมับอ่ะ น่ารักมากเลย  :m1: โอย อย่างนี้เฮียจะไม่รักไม่หลงก็บ้าแล้ว โถ ๆ ที่แท้หลบหน้าเฮียเพราะคิดมากนี่เอง แต่เฮียสุดยอดมาก ตรงประเด็นเลย ที่น่ากลัวที่สุดคือใจคิมหันต์เนี่ยแหละน้า แต่ว่าในที่สุด...  ในที่สุด... น้องครีม  :-[ :-[  ตกลงยอมเป็นแฟนเฮียแล้วใช่มั้ยนั่นน่ะ  อ้าย ดีใจกับเฮียสุด ๆ  หอมแก้มด้วยอ่ะ  :m3: น้องครีมเท่ห์มากกับคำพูด จะลองเดิมพันกันซักตั้ง เนี่ย โอ้  o13
รอตอนต่อไปอย่างใจ จด ใจ จ่อ จ้า  รักคนเขียนผู้น่ารักเหมือนกันน้า  :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: insomniac ที่ 26-05-2013 21:32:31

รูปสุดท้ายนั่นคิมตอนไม่ย้อมผมเหรอ
ดูแล้วชอบกว่าผมทองอีกนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 26-05-2013 21:39:10

โอยสงสารเฮียภพ จะต้องอดทน อดกลั้นไปถึงเมื่อไหร่
น้องคิมเล่นถึงเนื้อถึงตัว ขยันยั่วอย่างนี้

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Rukki ที่ 26-05-2013 21:45:37

น้องครีมมม อย่าใจร้ายกับพี่ภพนักกก แค่นี้ก็กลายเป็นเสี่ยเลี้ยงเด็กที่สุภาพบุรุษไม่มีลวนลามและก็น่ารักที่สุดแล้ว!!

ครีมต้องลองเดิมพันดูนะ ไม่มีอุปสรรคไหนเกินกว่าที่จะข้ามพ้นไปได้หรอก

สู้ๆนะจ๊ะะะะะะ ทั้งพี่ภพ น้องครีมและก็คนเขียนด้วยค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ju ที่ 26-05-2013 22:10:46

'แกชอบเขาแล้ว' อร๊ากกกกกกกก เจอคำนี้แล้วเขินอ่ะ  :ling1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 26-05-2013 22:15:14

หุหุ ฟินอะ เดิมพันแบนี้ก็เข้าทางเฮียเพี้ยนอะจิ
ที่แท้คิมก็ดื้อไม่จริงอะ แค่เฮียงอ่ยนิดเดียวก็กลับมาอ้อนมาง้อแล้วววว
อ๊ายยย อ่นอีกรอบเพื่อฟินต่อเนื่องดีกว่า :haun4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 26-05-2013 22:19:21

น้องครีมน่ารักมากๆๆๆ         


เฮียภพความอดทนเป็นเลิศจริงๆๆๆ   o13


 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: ReiiHarem ที่ 26-05-2013 22:31:54

อั่ยย่ะ มีรุกเฮียด้วยเว้ย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: saiiisai ที่ 26-05-2013 22:36:03

แม่เจ้าโว้ย
ฟินสุด ๆ เลยครับ อ่านแล้วเขิน หน้าแดงแทนทั้งคู่

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 26-05-2013 22:39:26

ขำปนสยองยัยป้าปากแดง แต่คิมก็จัดการได้~ ฮ่ะๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: toou ที่ 26-05-2013 22:50:16

โฮกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก   น้องคิมถึงเนื้อถึงตัวเฮียเค้ามว๊ากกกกกกกกกก
ตายๆๆๆๆๆ คนอ่านจิกหมอนแล้วข่าาาาาาาา น่ารักน่าหยิกน่าปล้ำมากกกกกกกกกกก :o8: :impress2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 26-05-2013 23:05:23

น้องครีมเค้าก็หึงเอาเรื่องน๊าาา อิอิ

พี่ภพสู้ๆๆ ทำให้น้องครีมมั่นใจเร็ว ๆ นะ ~^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 26-05-2013 23:06:29

อูยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย


ลุ้น  สุดๆ เบย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: ReiSei ที่ 26-05-2013 23:06:42

อร๊างงงงงงงงงงง  :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :-[ :-[
ช็อตสุดท้ายทำเอานอนหลับฝันดี สู้ ๆ นะพี่ภพ คิมหันต์ยอมรับหัวใจตัวเองแว้วว (เนอะๆ)
ว่าแต่เอ็งชักจะน่ารักขึ้นทุกวันนะไอ้เด็กหัวทอง แต่ยังแสบไม่เปลี่ยน 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: toshika ที่ 26-05-2013 23:12:05

น้องครีมน่ารักแบบนี้พี่ภพจะทนได้อีกนานแค่ไหนกันเนี่ย

ยัยส้มเน่าเจอน้งครีมเข้าไปถึงกับกี๊สสสสสสสส  ฮ่าๆน้องครีมชนะเลิศ

รอติดตามจ้า :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: from_mars ที่ 26-05-2013 23:15:00

คิมยั่ว...แต่น่ารัก อ่ะ
ไม่หลงได้ไง จริงไหม? พี่ภพ

ตบะแตกแน่ๆ อ่ะ 555
ขอบคุณและรออ่านต่อจ้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 26-05-2013 23:27:58

พระเจ้า!ฟินจนตัวลอย :heaven
เฮียภพจะเป็นยังไงบ้างเนี่ย หัวใจคนแก่หยุดเต้นไปแล้วม๊างงงง
อร๊ายย เด็กมันน่ารักเว้ยเฮ้ย  :hao7:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: peary ที่ 26-05-2013 23:43:17

คิมหันต์น่าร้ากกกกกกกก >////< แบบว่ามากกกก
อยากจับฟัดสักที เข้าใจอารมณ์พี่ภพเลย ก็เด็กมันอ้อนซะขนาดนี้ หุๆ
เฮียสู้ๆ (แต่ได้ข่าวว่าตามอายุ เฮียเป็นน้อง -_-") ฝ่าฟันอุปสรรคเพื่อหมาน้อยคิมหันต์ให้ได้น้าา

คิดถึงเรื่องนี้ คิดถึงคนเขียน คิดถึงดูเดิ้ลน่ารักๆ
เป็นกำลังใจให้กับการทำงานนะค้าาา แล้วมาต่อไวๆน้า ^^v

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Noah ที่ 27-05-2013 00:17:52

ขอตอนต่อไปด่วนที่สุดเลยค่า  :katai4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: yymomo ที่ 27-05-2013 00:23:10

 :hao6:  คิมเกรียน ใส่สะเลย 5555 สะใจ ยัยเจ๊ ส้(ว)ม  ระเบิดดังตู๊มมมมม   :m20: แต่แวว ว่ายัยเจ๊ ส้(ว)ม เนี่ยจะพ่นพิษ ก่อน ป๊ะป๋า อีกนะ ลุ้นต่อไปครับ  :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Oilsaoo ที่ 27-05-2013 00:43:59

คิมน่ารักกอ่ะ
ไปนัวเนียไปอ้อนเเบบนั้น เดี๋ยวเฮียทนไม่ไหว จะเเย่น่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Takarajung_TK ที่ 27-05-2013 08:50:53

ตอนนี้เฮียเจ้นท์มาก เท่สุดๆ :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: loverken ที่ 27-05-2013 09:52:38

 :mew1:
น้องครีมเปิดใจให้เฮียไวไวนะคะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 27-05-2013 10:16:28

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด ตอนนี้เขิลมากอ่ะ
งื้อออออ ฟิน :heaven

พี่ภพอดทนไหวได้ไงเนี่ยยยยยยยย ไม่ต้องปล้ำก็ได้ แค่ฟัดให้หายหมั่นเขี้ยวก็พอ
คิมน่ารักเว่อร์อ่ะตอนนี้ เล่นมานัวเนียเเบบนี้ อยากฟัดซักทีจริงๆ

คิมพูดแบบนี้แสดงว่าพร้อมเเล้วใช่มั๊ย ของเเบบนี้ต้องลองกันซักตั้งเนอะ
สู้ๆคนอ่านอย่างเราจะเป็นกำลังใจให้จนนาทีสุดท้ายเเน่นอน
เเม้จะหวั่นๆกับพ่อของคิมก็เหอะ  :a2: :a1:

เป็นกำลังใจคนเเต่งค่าาาาาาาา  :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: yong ที่ 27-05-2013 11:02:36

เอาใจช่วยคิมจินะครับ :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 27-05-2013 11:35:56

จะหวานยังไม่วายแอบฮากันนะคะ
กลัวแทนเหมือนกันนะ
เรื่องนี้อาจจะไม่ง่ายอย่างที่ควร
เพราะอุปสรรคที่ว่านั่น อาจจะมีหลายด่านแถมหินๆทั้งนั้น
อย่ายอมแพ้กันง่ายๆนะคะ สู้ๆเน้ออออ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 27-05-2013 11:47:36

อะไรอะไรอะไร น้องคิมใจอ่อนยอมให้พี่ภพเข้ามาครอบครองหัวใจแล้วใช่ม้ายยย
น่ารักน่าหยิกอะไรอย่างนี้ ตัวเองทั้งหวงเขาทั้งหึงเขาขนาดนี้แล้ว ยังมาขี้อ้อนอีก พี่เค้าไม่ได้เป็นพระอิฐพระปูนน้า
นี่แสดงว่าคิมหันต์ยอมให้พี่ภพแล้วป้ะ เพราะว่า ชอบพี่เค้าเหมือนที่ปิ่นหยกบอกแล้วใช่มะ น่ารักๆๆ
พูดอะไรไม่ได้นอกจากน่ารักน่ารักน่ารัก ยกให้พี่ภพฟัดเลยยย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 27-05-2013 11:56:29

อั๊ยย่ะอินู๋ครีมน่าฟัดจริงๆๆ :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: goosongta ที่ 27-05-2013 12:55:23

อุปสรรคมีไว้ฝ่าฟัน และ รักแท้ต้องมีอุปสรรคซิหนูครีม

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 27-05-2013 12:57:57

สงสารเฮียหมาบ้า ต้องทนให้จิ้งจอกน้อยฟัดอยู่ฝ่ายเดียวโดยที่เอาคืนอะไรไม่ได้

ไหนๆ น้องครีมก็ 'รุก' อาเฮียขนาดนั้นแล้ว ก็ช่วยสงเคราะห์คนแก่ จัดเต็มไปเลยเหอะ จะได้ไม่ต้องไป 'ซักมือ' ในห้องน้ำอีก


ของแถมรูปสุดท้ายเป็นใครหว่า เดาไม่ออก แต่เห็นแล้วอยากบอกว่าฟินนนนนนนนนนนนนนนนนนนน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 27-05-2013 13:12:23

น้องคิมน่ารักขึ้นทุกวัน  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: mellowshroom ที่ 27-05-2013 13:16:54

อย่ากลัวสิคิม ยังไงซะเฮียต้องทำให้มันผ่านไปได้ด้วยดีอยู่แล้ว เชื่อสิ  :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: mizzmizz ที่ 27-05-2013 15:34:37

 :mew3:

เย้ๆ ในที่สุดก็อัพแล้ว
แอร๊ยยยยยย น้องครีมน่ารักจังเลย
ปล. เฮียเพี้ยนสู้ๆ ๆ ๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 27-05-2013 19:37:50

อ่อยยยย คิมมมมมมม น่าร้ากกกกกก :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 27-05-2013 21:41:12

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 27-05-2013 23:10:04

แสดงว่าตอนนี้คือยามสงบใช่ไหมคะ ^^ คิมฟัดเสียไม่กลัวอะไร!
แต่นับถือพี่ภพมากที่อดทนได้อดทนดี ... อ่านตอนโผกอดพี่นี่อุ่นขึ้นทันทีค่ะ
แต่พอมาตอนท้าย ออ หาความมั่นใจนี่เอง ... ก็อย่างว่า ความหวังของป๊านี่เนาะ

ชอบของแถมอีกแล้วครับท่าน ทำไงดี  :hao7:

เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ  :katai4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 27-05-2013 23:33:35

คิมน่ารักเนอะ บทจะอ้อนก็โตครอ้อน ถึงเนื้อถึงตัวเกินงามมากคะ พี่ภพก็นะ อดทนดีจุง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: YOSHIKUNI RUN ที่ 28-05-2013 00:20:51

คิมมมมม~~ น้อย หอยสังข์ (( ผิดเรื่องป่ะเนี่ย )) :mew1: :mew1:
ฮาฮ่า หนีไม่พ้นจนได้
 แถมพออยู่กะเฮีย ก็นัวเนีย หนักเชียว
เดี๋ยวเฮียเพี้ยนก็ทนไม่ไหวกันพอดี

ปล. รูปน่ารักมากเลยค่าา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: AnimajuS ที่ 28-05-2013 11:01:06

ขอแสดงความยินดีกลับเฮียเพี้ยน  :hao3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: AdLy ที่ 28-05-2013 12:54:36

ความอดทนของเฮียภพ เป็นเลิศในโลกหล้าจริงๆ เจอยั่วอย่างนี้บ่อยๆ ไม่ฟัดกลับได้ วิชาช่างแก่กล้านัก

คิมมันน่ารักจริงๆ เนาะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 28-05-2013 12:57:02

555 คิมเชือดนิ่มๆแต่แผลเหวอะหวะเลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: ~soda~ ที่ 28-05-2013 15:39:16

แหม ยกนี้ทำให้ได้รู้ว่าที่จริงแล้วนุ่งครีมนั้นเร่าร้อนแค่ใหนนะเนี่ย
แอบสงสารคู่กรณีนะ โดนทีหน้าหงายไปเลยนะ
เห็นนุ้งครีมฟัดพี่ภพขนาดนั้นแล้วอยากเอานุ้งตรีมมาฟัดมั่งอ่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 28-05-2013 15:59:53

แลอุปสรรคนั่นใหญ่มากกกกกกกก ต้องเป้นเรื่องครอบครัวแหงๆ เฮียเพี้ยนจะไหวไม๊น๊า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Cupcake ที่ 28-05-2013 17:28:02

อ๊ายยยยยยยยย เขิน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 28-05-2013 19:55:30

พี่ภพร้องเพลงทะเลสีดำให้น้องคิมฟังด่วนๆค่ะ (แต่พี่ต้องทำเสียงลุลานะคะ)


 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Mengjie_JJ ที่ 28-05-2013 23:26:20

เขิน งื้อออออออ

 :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Anyann ที่ 29-05-2013 00:04:06

แหม่ มาพูดจาท้าให้ฟัดแบบนี้ เฮียภพจะทนไหวมั๊ยเนี่ยย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: watcharet ที่ 29-05-2013 22:52:52

อยากจับกดก่อนพี่ภพจังเลย คนอะไรน่ารักขนาดนี้!!!~

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Fish129 ที่ 31-05-2013 15:28:49

ตามมาอ่าน น้องคิม กับพี่สามภพ

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 31-05-2013 23:00:59

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●


40.5 – คนดีของผม

         ลมร้อนเป่ารดผิวหนังผมผะแผ่ว ปลายจมูกกดลงมาอ่อนโยนตรงข้างแก้ม



         “ทำให้ผมเชื่อหน่อยเถอะว่าไม่กลัวอุปสรรคจริง ๆ”


   
         สัมผัสนิ่มหยุ่นของริมฝีปากอุ่นชื้นแต้มแผ่วเบาตามหลังถ้อยคำนั้น พาใจผมสั่นหวิวเหมือนอาการของคนไข้ระดับน้ำตาลในเลือดต่ำ แบบที่กลูโคสจากหมอคนไหนก็คงไม่ช่วย


         คิมหันต์หายใจแรงกว่าปกติ หรือบางทีมันคงเป็นเสียงลมหายใจผมเองซึ่งไม่สามารถจำแนกออกจากของเขาได้ เลือดผมถูกสูบฉีดด้วยระดับความดันสูงขึ้น..อาจจะสักสิบถึงยี่สิบมิลลิเมตรปรอท อัตราการเต้นของหัวใจเข้าใกล้หนึ่งร้อยครั้งต่อนาที เป็นช่วงเวลาสั้น ๆ อันแปลกประหลาด ราวกับจังหวะการเคลื่อนไหวในสัญญาณชีพของผมและเขาสอดคล้องเป็นท่วงทำนองเดียวกัน และแน่นอนว่าเป็นช่วงเวลาแสนสั้นที่ทั้งเปี่ยมสุขและทรมานผมได้อย่างเหลือเชื่อ


         “...คิมหันต์..”   


         เขามองตอบจากด้านข้าง เห็นไม่ชัดนักเพราะอยู่ใกล้เกินไป รู้เพียงแต่พวงแก้มเขากลายเป็นสีชมพู กลิ่นสบู่โชยอ่อนในระดับความใกล้ชิดอันชวนให้หวั่นไหว มันเหมือนมีอาหารอะไรสักอย่างซึ่งน่ากินมากมาวางอยู่ตรงหน้า ผมมองเห็นสีสันทุกอย่าง รับรู้กลิ่นหอมหวานยั่วเย้านาสิกประสาท แต่ไม่สามารถกลืนกินเข้าไปได้ เอาความต้องการนั้นคูณเพิ่มอีกสักร้อยเท่า..นั่นแหละที่ผมเป็นอยู่ตอนนี้


         “...เฮีย”


         อีกฝ่ายเอ่ยเสียงเบาหวิว ซบหน้าลงบนไหล่ผมอย่างไม่ระวัง เด็กนี่อ้อนเหลือเกิน เป็นความสามารถพิเศษติดตัวน้องเล็กที่ผมเองซึ่งเป็นลูกคนเล็กของบ้านเช่นกันไม่เห็นเคยมีท่าไม้ตายอย่างนั้นไว้ใช้


         “รักผมจริง ๆ หรือเปล่า?”


         คิมหันต์กระซิบ พร้อมกับที่อัตราการเต้นหัวใจผมคงไต่ระดับถึงร้อยต้น ๆ ได้แล้ว


         “จะเชื่อได้ใช่ไหม?”   


         และผมไม่รู้ว่าจะทนต่อไปได้อีกนานแค่ไหน


         คิมหันต์โคตรยั่ว ผมไม่แน่ใจว่าเขารู้ตัวเองบ้างหรือเปล่า แต่ถ้ารู้..ก็นับว่าเขาสามารถใช้ประโยชน์จากสิ่งนั้นในการทำให้ผมปั่นป่วนเหมือนมีทอร์นาโดหมุนติ้วอยู่ในหัวได้ดีทีเดียว ทุกการกระทำดูไร้เดียงสาอยู่ในตัว แต่บางครั้งก็กลับแฝงเล่ห์กระเท่ได้อย่างร้ายกาจโดยแทบไม่ต้องใช้ความพยายามอะไรเลย การมาติดบ่วงไอ้ตัวแสบนี่อาจเป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่ในชีวิตผมอีกอย่างซึ่งไม่ได้เกิดขึ้นบ่อยนัก ครั้งสุดท้ายน่าจะเป็นตอนเข้าเรียนในคณะนิติศาสตร์ตามแรงยุแกมบังคับจากบ้าน จนต้องเสียเวลาไปถึงสองปีกว่าจะตัดสินใจสอบใหม่เพื่อมาอยู่ในคณะที่อยากเรียนแท้จริง และล่าสุดที่เกิดขึ้นต่อหน้าต่อตานี้ จิตใจสำนึกลึกสุดของผมตะโกนให้ลั่นว่ากำลังจะเสียท่าจากลูกอ้อนของเด็กเกรียนเข้าแล้ว

   
         “...คิม” 
   

         ผมเลี่ยงการตอบคำถามด้วยการเรียกชื่อเขาแทน เสียงแหบแห้งจนแปลกใจตัวเอง นึกได้ว่าจนบัดนี้ยังไม่เคยเอ่ยคำว่ารักกับเขาอย่างตรงไปตรงมาสักครั้ง แต่คิมหันต์ควรจะเข้าใจได้ไม่ยาก จำเป็นด้วยหรือที่ต้องคอยเซ้าซี้ถามเหมือนยังกังวลบางอย่างอยู่บ่อย ๆ


         “หือ?”


         เขาตอบรับในลำคอ สุ้มเสียงแค่พยางค์เดียวก็พอบอกได้ว่ามันแหบพร่าไม่แพ้ผม


         “รู้หรือเปล่าทำอะไรอยู่”


         “รู้”


         เขาขยับมุมปาก กลายเป็นรอยยิ้มที่ผมทั้งรักทั้งเกลียด แก้มแดงขึ้นราวกับลูกตำลึงสุก ใบหูเปลี่ยนเป็นสีเข้มเรียบร้อย หัวเราะปนเสียงพ่นลมอยู่ข้างหู วาบหวิวจนขนแถวท้ายทอยของผมลุกชัน ตอนนั้นเองที่ผมเกิดนึกสงสัยขึ้นมาว่าเจ้าเด็กนี่เมาอะไรสักอย่างอยู่หรือเปล่า..บางทีโกโก้ปั่นของร้านเค้กทานตะวันอาจมีส่วนผสมของแอลกอฮอล์ก็เป็นได้


         “กำลังลวนลามเฮียเพี้ยน” ไอ้ตัวแสบตอบมาได้หน้าตาเฉย


         แล้วเขาก็หัวเราะอีกรอบ


         “ไม่ขำเลยไอ้เบื๊อก” ผมปราม


         เขาไม่รู้หรอกว่าเงื่อนไขบ้าบอตั้งแต่เมื่อครั้งไปเที่ยวหัวหินกำลังจะทำผมเป็นบ้า บางครั้ง(หลาย ๆ ครั้ง)ก็คิดว่าไม่น่าเลย แต่ความจริงก็คือความจริง หลวมตัวตกปากรับคำไปเสียแล้ว ผมไม่อยากทำให้ความมั่นใจซึ่งเพิ่งได้รับมาบ้างอย่างยากเย็นพังทลายไปต่อหน้าต่อตา ไม่ง่ายเลยกับการเปลี่ยนความปักใจระแวงของคิมหันต์ตั้งแต่พบกันครั้งแรกจนกลายมาเป็นจิ้งจอกน้อยขี้อ้อนอย่างทุกวันนี้ เขาเหมือนสิ่งมีชีวิตตัวเล็ก ๆ ขี้ตื่น อยากรู้อยากเห็นและชอบเล่นซุกซน แต่หากรู้สึกว่าไม่ปลอดภัยก็พร้อมจะกระโจนหนีได้ทุกเมื่อ
   

         “ก็ไม่ขำสักหน่อย” เขาเถียง เอานิ้วมือเขี่ยเล่นแถวใบหูผม

         “อยากโดนหรือไง?”

         ผมขู่..ทั้งคำพูดร่วมกับสายตา และหวังเป็นอย่างยิ่งว่าไอ้ตัวแสบจะหยุดพฤติกรรมสุ่มเสี่ยงต่อการโดนจับเหวี่ยงลงบนเตียงแล้วกระชากชุดนอนหลวม ๆ แสนเกะกะนั่นออกเสียที ให้ตายเถอะ อย่างน้อยถ้าคิมหันต์จะประเมินสถานการณ์อย่างชาญฉลาดเหมือนที่เขาเคยเป็นมาเกือบตลอด เขาควรรู้ตัวได้แล้วว่าทำอย่างนี้ต่อไปอีกไม่นานผมคงตบะแตกเข้าจนได้

         “โดนอะไร?” คิมหันต์ยังมีแก่ใจถาม นัยน์ตาวาววับจับจ้องสู้กับสายตาผมได้เพียงครู่เดียวก็เป็นฝ่ายหลบตาไปก่อน กลายเป็นเด็กน้อยอวดดีที่อยากแข่งจ้องตาแต่กลับทำได้ไม่ตลอดรอดฝั่ง


         ผมคว้ามือเขา ข้างที่กำลังเกลี่ยไปมาอยู่แถวใบหูนั่นเอง ดึงเจ้าของมือให้อ้อมมายืนอยู่ตรงหน้าผมซึ่งนั่งอยู่บนเก้าอี้ กระตุกเบา ๆ อีกครั้งเขาก็เซเข้ามาใกล้ สีหน้าก้ำกึ่งระหว่างอยากหนีกับอยากเกรียนต่อ สุดท้ายเขาก็เลือกจะทำตาแป๋วใส่ผม ดูโตกว่าปกตินิดหน่อย พิจารณาดี ๆ แล้วหากทำหน้าอย่างนี้ก็ไม่ถึงกับตี่มาก เพียงแต่เปลือกตามีชั้นเดียวอย่างไรก็อย่างนั้นไม่ว่าจะแสดงอารมณ์แบบไหน และเช่นเคย..มาพร้อมกับรอยยิ้มกวน ๆ บนมุมปากบางเฉียบ ความรู้สึกยามมองมีสองอย่างคือโคตรน่าจูบไม่ก็ต่อยให้ปากแตกจนยิ้มแบบนั้นไม่ได้ไปสักสัปดาห์ แย่หน่อยตรงทำไม่ได้ทั้งสองอย่าง เพราะผมจูบคิมหันต์ไม่ได้ด้วยติดสัญญางี่เง่า และต่อยปากเด็กนี่ก็ไม่ได้เช่นกัน...เพราะผมงี่เง่ากว่าที่ทำอย่างนั้นไม่ลงหรอก


         “เดี๋ยวก็ฟัดตัวหักแม่งเลย”


         “เอาดิ”


         คำขู่ของผมไม่เห็นใช้ได้ผลจริงจังสักที ผมน่าจะรู้ แต่ก็ยังจะลองอีกสักครั้ง


         “คิมหันต์!”


         ผมทำเสียงดุ ทว่าไอ้ตัวแสบกลับปั้นรอยยิ้มยั่ว ปีนเงอะงะขึ้นมานั่งคร่อมบนตักอย่างไม่กลัวตาย หากทำลืม ๆ ใบหน้าที่แดงจนเหมือนใกล้จะระเบิดในอีกไม่กี่วินาทีข้างหน้านี้ ก็นับว่าคิมหันต์เก็บอาการเคอะเขินได้ค่อนข้างดีทีเดียว


         สองแขนเขายื่นมาโอบรอบคอผม น้ำหนักตัวกดทับลงบนต้นขา ความร้อนและสัมผัสเต็มตึงจากผิวกายผ่านผ้าเนื้อบางของชุดนอนทำใจผมเต้นไม่เป็นจังหวะ จากนั้นก็ราวกับมันจะหยุดทำงานลงฉับพลัน เมื่อคิมหันต์เอนตัวซบบนอกผม แหงนหน้าขึ้น แล้วกดริมฝีปากลงตรงมุมปากผมหนัก ๆ  แช่อยู่อย่างนั้นโดยไม่ขยับตัวหรือใบหน้าหนี ทั้งผมและเขานิ่งงัน ราวกับเวลาในห้องนั้นถูกแช่แข็งไปพร้อมกัน


         “เฮียเพี้ยนเรียกชื่อผมหลายรอบแล้ว”

   
         ไอ้ตัวแสบกระซิบหลังจากผ่านไปได้ครู่ใหญ่ ฟังไม่ค่อยเป็นภาษานักเพราะเจ้าตัวพูดตอนที่ค่อย ๆ ย้ายจากมุมปากมาตอดเล็มอยู่แถวริมฝีปากล่างของผมเหมือนเห็นเป็นอมยิ้มสำหรับเด็ก เสียงจุ๊บเบา ๆ และสัมผัสชื้นแฉะทำผมสติเตลิดเปิดเปิงแบบกู่ไม่กลับ ความสามารถในการยับยั้งชั่งใจถูกท้าทายอย่างรุนแรง และดูท่าว่ากำลังจะเพลี่ยงพล้ำในไม่ช้านี้


         ผมเอื้อมมือไปวางทาบบนแก้มอีกฝ่าย แค่มือข้างเดียวก็ประคองไว้ได้เกือบทั้งใบหน้า ทนไม่ไหวกับอาการตอดเล็กตอดน้อยอย่างอ่อนประสบการณ์ของเขา จนต้องเปลี่ยนตัวเองเป็นฝ่ายปล้นจูบเขาเสียเองโดยไม่สอบถามความสมัครใจ ซึ่งถึงถามคิมหันต์คงยังให้คำตอบไม่ได้..เพราะผมแทบจะกลืนกินทั้งริมฝีปากตรงหน้าไปหมดแล้วตอนนี้

   
         “..อือ...”

   
         ปากคอเราะร้ายของเขาหวานฉ่ำนัก ผมกัดลงไปแผ่วเบาพอให้มันเผยอออกน้อย ๆ  แทรกปลายลิ้นไปแตะแนวฟันของเขาเป็นการทักทาย ร่างคิมหันต์กระตุกนิดหน่อยดังคาด แต่ถอยหนีได้ไม่มากนักเพราะติดมือผม ข้างหนึ่งเคลื่อนไปประคองไว้ที่ท้ายทอย ส่วนอีกข้างไม่รู้ว่าไปโอบอยู่บนเอวเขาตั้งแต่เมื่อไร


         เรียวลิ้นผมแทรกลึกเข้าไปอีก ควานจนทั่วปากเขาอย่างตะกละตะกราม คิมหันต์ดูตกใจในไม่กี่วินาทีแรกและพยายามถอยหนี แต่สู้แรงจากมือผมที่คอยออกแรงดันตรงท้ายทอยไม่ไหว เหมือนกับพอเห็นแล้วว่ารอดยากจึงเปลี่ยนเป็นจูบตอบด้วยจังหวะเร่งเร้าตามประสาเด็กอวดดี


         ตลอดระยะเวลาแห่งการยั่วยวนไม่ว่าจะตั้งใจหรือไม่ครั้งแล้วครั้งเล่าของคิมหันต์ ผมนึกประหลาดใจพอดูเพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เราจูบกัน..หรือเขาจูบผม...ไม่ก็ผมจูบเขา..? อย่างลึกล้ำดูดดื่มเช่นนี้ เขาน่าจะเคยจูบมาก่อนจริงอย่างที่เคยกล่าวอ้าง ถ้าไม่เช่นนั้นก็ต้องถือว่าเป็นเด็กเรียนรู้เร็วทีเดียว ใบหน้าเขาเอียงในมุมที่ทั้งผมและเขาจะรุกล้ำเข้าไปได้ถนัดถนี่ ลิ้นเราฉกเข้าหากันร้อนรน เสียงของเหลวแฉะ ๆ ชวนให้ขนลุกทั่วร่างกับอารมณ์วาบหวิวซึ่งก่อนตัวขึ้นเรื่อย ๆ  หนักหน่วงที่สุดแถวท้องน้อย ตรงนั้นของผมอึดอัดไปหมด โดยเฉพาะเมื่อสะโพกของคิมหันต์เสียดสีบนท่อนขาผมเมื่อเขาขยับตัว เผลอจินตนาการไปถึงต้นขาและบั้นท้ายแน่นตึงใต้เนื้อผ้า


         ระหว่างที่ราวกับอยู่ในการแข่งขันว่าใครสามารถช่วงชิงริมฝีปากอีกฝ่ายได้มากกว่า ผมเริ่มสงสัยว่าถุงยางซึ่งเคยยึดจากคิมหันต์เอาไว้ยังอยู่ดีในที่เดิมซึ่งเคยเก็บหรือเปล่า


         พักหนึ่งเขาก็เป็นฝ่ายผละออกไปก่อน ปากแดงเจ่อและสั่นระริก ใบหน้าย้อมสีเลือดฝาดเข้มจัดจนแทบนึกภาพผิวซีด ๆ เดิมของเขาไม่ออก ระบายลมหายใจหอบรัวสูดเอาอากาศเข้าปอดได้เพียงไม่กี่ครั้ง เสื้อนอนไหล่ตกที่ผมรำคาญลูกตาเหลือเกินก็ถูกผมกระชากจนกระดุมเม็ดบนหลุดไปหนึ่งเม็ด ได้ยินเสียงแกรก ๆ เดากว่ากระเด็นไปอยู่ใต้โต๊ะ


         แผ่นอกขาวจัดของเขาปรากฏอยู่ต่อหน้า เกลี้ยงเกลาจนผมอดไม่ได้จะนึกถึงวันที่ผมเคยแต่งแต้มผิวเนียนนั้นให้เต็มไปด้วยรอยจูบ


         “..เฮี—”

   
         เสื้อผมบนตัวเขาถูกดึงออกทางศีรษะก่อนคิมหันต์จะพูดคำนั้นจบด้วยซ้ำ ผมโยนมันทิ้งลงพื้นอย่างไม่ใยดี รู้ตัวว่าความยั้งใจระเหิดหายไปเกือบหมด เวลาสั้น ๆ แค่รอแกะกระดุมทีละเม็ดผมยังทนไม่ไหวเลย


         ไอ้ตัวแสบสะดุ้งเมื่อท่อนบนเปลือยเปล่าของตัวเองเจอกับความเย็นจากเครื่องปรับอากาศกะทันหัน ลมหายใจถี่กระชั้นเมื่อผมกดจมูกลงบนแนวกระดูกไหปลาร้าเขา ลากฝ่ามือไปบนแผ่นหลังที่ผิวดีจนน่าตกใจ เรียบเนียนไปหมดทั้งตัวจนนึกไปถึงพวกลูกคุณหนูประเภทที่ถูกเลี้ยงดูมาอย่างมดไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอม

   
         “..พี่ภพ”


         เสียงคิมหันต์สั่นพร่า มือเกาะเกร็งอยู่บนไหล่ผม อกไหวกระเพื่อมตามจังหวะหายใจหอบ และถ้อยคำถัดมาก็ทำให้มือผมซึ่งกำลังป้วนเปี้ยนอยู่แถวขอบกางเกงอีกฝ่ายชะงักลงกลางคัน



         “...จะ...รักษาสัญญา...กับผมหรือเปล่า?”



         ผมเงยขึ้นจากช่วงอกเขา มองหน้าคนพูดที่พยายามฉีกยิ้มอ่อนแรง ทั้งหน้าไปจนถึงหู ลามมากระทั่งต้นคอแดงซ่าน นัยน์ตาสีน้ำตาลคาดคั้นรอคำตอบ



         “...ผมเชื่อพี่นะ”



         สติผมถูกกระชากกลับเข้าร่าง ทั้งตกใจและอุ่นวาบไปหมดกับคำพูดเขา เพิ่งรู้ตัวว่าเกือบจะทำอะไรเกินเลยเข้าแล้ว





         โครม!





         ความผิดพลาดอีกอย่างซึ่งเกิดขึ้นในเวลาไล่เลี่ยกันจนน่าตกใจ คือการที่ผมผลักไอ้ตัวแสบช่างยั่วกระเด็นตกเก้าอี้โดยไม่ทันตั้งตัว

-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-




มีต่อรีพลายถัดไปค่ะ

v
v
v

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 40 - ยามศึกเรารบ ยามสงบเราฟัด (หน้า 85) 26/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 31-05-2013 23:02:43

พักยก 40.5 (ต่อ)




         เขาผลักผม..ผลักแม่งกระเด็นเหมือนเห็นเป็นแมลงสาบยักษ์เลย!



         หลังจากนั้นก็คว้าผ้าขนหนูบอกจะไปอาบน้ำ เงียบหายจนป่านนี้


   
         ผมนั่งชันเข่าคุดคู้อยู่บนพื้น ครู่เดียวก็ล้มตัวลงไปนอนตะแคงแอ้งแม้งทั้งที่ยังกอดเข่าไว้แน่น หมกมุ่นอยู่กับเหตุการณ์เมื่อครู่อย่างไม่สามารถควบคุมความคิดตัวเองได้ มันน่าอายบัดซบ โคตรบ้า โคตรเสี่ยง และโคตรตลกปนสังเวชตัวเองพิลึก


         ผมส่งเสียงแค่นหัวเราะให้กับความเพ้อเจ้อเป็นการส่วนตัว ยังนึกอยู่เลยว่าหากเสียตัวเสียตูดจริง ๆ คืนนี้จะทำอย่างไรดี แต่ก็นั่นแหละ...ผมรอด และเฮียเพี้ยนช่างน่าสงสาร เขาก้าวฉับ ๆ หายเข้าไปหลังประตูห้องน้ำ จากนั้นก็เงียบฉี่ จิตใจด้านสกปรกบอกผมว่าหากลองเอาหูไปแนบประตู (ซึ่งตอนนี้คงทำไม่ได้ เพราะขาไม่มีแรงจะลากสังขารตัวเองไปตรงนั้นแล้ว) บางทีอาจได้ยินเสียงครางของเขาในนั้นก็เป็นได้


         ผมนึกขอโทษขอโพยอยู่ในใจ หน้าผมร้อนผ่าว นอนห่อไหล่บนพื้นเย็นเฉียบ หยิบเสื้อที่เขาให้ยืมแล้วยังเป็นคนถอดมันออกเองมากอดไว้แน่น กระดุมหายไปหนึ่งเม็ด น่าอายที่ผมเผลอซุกจมูกลงไปสูด ได้กลิ่นหอมจาง ๆ แบบเดียวกับเนื้อตัวเขายามอยู่ใกล้ชิดกัน รู้สึกคุ้นเคยกับมันอย่างน่าประหลาด ตั้งแต่เมื่อไรกันที่รอบตัวผมเหมือนจะมีแต่กลิ่นอายของเขาเต็มไปหมด


         ริมฝีปากผมยังเจ่ออยู่แหงแซะ รู้ได้ทันทีเมื่อลากนิ้วผ่านไปบนนั้น ท้องน้อยผมหน่วงแปลก ๆ  ดูท่าจะไม่ใช่แค่เฮียเพี้ยนคนเดียวที่ตกอยู่ในสภาพย่ำแย่ ผมขดตัวเป็นลูกบอล พยายามข่มอารมณ์ให้อยู่กับร่องกับรอย เครื่องปรับอากาศห้องนี้ตั้งไว้ที่ยี่สิบหกองศา แต่ริมฝีปากผมตรงที่เพิ่งสัมผัสกับของเขากลับยังอุ่นซ่าน กระแสไฟฟ้าซึ่งไม่รู้มีต้นกำเนิดจากไหนวิ่งพล่านไปทั่วร่าง แล่นตรงเข้ากลางอกแล้วกระชากให้กล้ามเนื้อหัวใจกระตุกรัว เรื่องระงับความรู้สึกอะไรที่ตั้งใจทำอยู่นั่นไม่ง่ายเอาเสียเลย


         ผมจงใจยั่วเขา แค่นึกถึงเรื่องนี้ก็ใจเต้นโครมคราม ยิ่งคิดยิ่งผวากับตัวเอง ช่างกล้าทำลงไปได้อย่างไร ทั้งหมดนั้นขึ้นอยู่กับพี่ภพคนเดียวเลยว่าจะทนได้อย่างที่ตกลงกันไว้จริงหรือเปล่า แต่เขาก็พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่ารักษาสัญญากับผมจริง ๆ แม้จะค่อนข้างล่อแหลมและเฉียดฉิวจนน่ากลัว ผมโล่งใจไปอย่างหนึ่ง และคงไม่ทำอย่างนั้นอีกแล้ว เหมือนได้สร้างลิมิตไว้ก่อน จากนี้ก็แน่ใจว่าถ้าไม่เกินเลยถึงขั้นที่เกิดขึ้นอย่างวันนี้เขาจะไม่ทำอะไรผมแน่ ๆ กราฟระดับความไว้ใจพุ่งฉิวอย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัว


         อาทิตย์พูดไว้ไม่ผิด เขาเป็นคนดี...ดีมากเหลือเกิน แล้วยังซุกซ่อนไว้แนบเนียนเกินไปใต้คราบหมาป่าอย่างที่ปิ่นหยกระแวงกลัวผมจะโดนหิ้วไปฆ่าทิ้ง รู้ตัวอีกทีผมก็ยิ้มค้างกับอากาศธาตุ ไม่แน่ใจว่ามันมาโผล่บนริมฝีปากผมตั้งแต่เมื่อไร นอนเพ้ออยู่คนเดียวราวกับเป็นคนบ้าไปเลย แทบลืมปัญหาเรื่องป๊าไปสนิท ช่วงที่กลับบ้านได้ลองเลียบเคียงถามก็เป็นดังคาด หากป๊ารู้ว่าผมมาทำอะไรแบบนี้กับผู้ชายด้วยกันคงต้องอกแตกตายเป็นแน่ นั่นทำรอยยิ้มผมเจื่อนลงไปนิดหน่อย กับเจ้ใหญ่ยังพอจะรับมือง่ายกว่า เธอใจดีกับผมที่สุดในบ้าน ติดแค่เกรง ๆ ป๊าอยู่ไม่น้อยนั่นแหละจึงได้เข้มงวดนัก


         ผมส่ายหน้าไปมา..ช่างมันก่อนแล้วกัน ผมไม่พูด ไม่ทำอะไรประเจิดประเจ้อ ที่บ้านจะรู้ได้อย่างไร



         อากาศเย็นทำให้ผมขนลุก ก้มลงมองเสื้อเขาที่ผมกอดอยู่ก็นึกได้ว่ากระดุมหายไปเสียแล้ว แค่เม็ดเดียวก็เถอะ แต่เสื้อหลวมอย่างนี้กระดุมหลุดไปหนึ่งเม็ดคอเสื้อก็เปิดลงมาถึงลิ้นปี่


         ผมลุกขึ้นทุลักทุเล กอดมันไว้แนบอก ลังเลว่าจะสวมมันต่อหรือถือวิสาสะไปเปิดตู้หาตัวใหม่ ความคิดอย่างหลังดูจะเข้าท่ากว่าจึงได้เดินตรงไปยังตู้เสื้อผ้า ไฟข้างในสว่างพรึบเมื่อผมเปิดมันออก เผลอกวาดสายตาเกินเลยไปจากบริเวณที่เฮียเพี้ยนหยิบเสื้อนอนให้ผมก่อนหน้านี้ ลอบมองเสื้อผ้าเขาด้วยความสนอกสนใจ ชุดนักศึกษา ชุดลำลอง ชุดซึ่งดูเหมือนจะเป็นทางการอีกฝั่งของตู้ ทั้งหมดไม่ค่อยมีเครื่องแต่งกายสีฉูดฉาดนัก จนเสื้อยืดสีชมพูตัวหนึ่งดูเด่นขึ้นมาทันทีเมื่อถูกแขวนรวมเอาไว้ท่ามกลางเสื้อผ้าเหล่านั้น


         ผมเอื้อมมือไปจับมันเพื่อดูให้ชัด ๆ  เผลอยิ้มออกมาอีกแล้ว



         เสื้อยืดจากเพลินวาน...



         ผมจำได้ดี ยังมีแบบเดียวกันนี้แต่เป็นสีเหลืองซึ่งเขาเป็นคนซื้อให้แขวนอยู่ในตู้เสื้อผ้าที่บ้านผม


         ผมยกมือตบแก้มเบา ๆ  ย้ำกับตัวเองว่าตั้งใจจะมาหาเสื้อผ้าสวมไม่ใช่รื้อตู้คนอื่น ก้มดูบรรดาชุดนอนที่ถูกพับเรียงกันไว้ ศอกชนเข้ากับอะไรบางอย่างจนหล่นตุบลงมาทับนิ้วเท้า

   
         “อะไรวะ!?”


         แฟ้มแบบมีซองพลาสติกใสสำหรับใส่เอกสารกางหงายอยู่บนพื้น กระดาษขนาดเอสี่แผ่นหนึ่งไหลออกมาครึ่งแผ่น ผมย่อตัวลงไปตั้งใจจะเก็บกวาดหลักฐาน เตรียมยัดกระดาษที่โผล่ออกมากลับเข้าไปเหมือนเดิม มันเป็นตารางหน้าตาคุ้น ๆ  มีชื่อวิชาดูเป็นของนักเรียนมัธยมมากกว่าระดับอุดมศึกษา คณิตศาสตร์ ฟิสิกส์ เคมี นั่นนู่นนี่ เป็นของเขาตั้งแต่สมัยเรียนหรืออย่างไร


         ผมเหลือบมองหัวกระดาษซึ่งระบุไว้ว่าเป็นชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6/1 เขาจะเก็บของพวกนี้เอาไว้ทำไมกันนะ แล้วตอนเขาเรียนตารางจะแน่นเหมือนของผมหรือเปล่า

   
         วันจันทร์ คณิตศาสตร์สองคาบ ภาษาอังกฤษหนึ่งคาบ ต่อด้วยพละศึกษาแล้วพักกลางวัน

   
         ผมหลุดหัวเราะ “ตลกว่ะ” พละวันจันทร์เหมือนกันเลย เริ่มวันด้วยคณิตศาสตร์เหมือนกันอีก ผมจำได้แม่นยำที่จะมีเพื่อนบางคนรีบปั่นการบ้านตอนเช้าเพื่อให้ทันส่งอาจารย์ก่อนเข้าคาบแรก “วันอังคาร..เคมี คณิตเสริม...”



         เดี๋ยวก่อนนะ..



         ผมขมวดคิ้ว ความไม่ชอบมาพากลกะพริบวิบวับจากกระดาษซึ่งโผล่มาครึ่งแผ่น ผมขยับแฟ้มให้มองเห็นมันได้ชัดเจน กวาดตาดูตารางเรียนทั้งหมด ก่อนจะพบความจริงที่ว่ามันไม่ใช่ของพี่ภพ



         แต่เป็นของผมเองต่างหาก



         ผมรีบพลิกแฟ้มดูทีละหน้ามือเป็นระวิง หน้าถัดไปมีนามบัตรของร้านเค้กทานตะวัน อีกแผ่นมีรายชื่อนักเรียนห้องผมทั้งหมดตอนที่ยังเรียนมัธยม (เอามาได้ไงวะ!?) รูปถ่ายผมเองที่มีรอยหนวดแมวจากปากกาเคมีสีดำบนแก้มกำลังหลับอ้าปากหวอ รูปผมมัดจุกด้วยางรัดผมรูปสตรอว์เบอร์รี่ของเจ้ใหญ่คู่กับไอ้ดุ๊กดิ๊ก รูปคู่กับเขาตอนไปฟาร์มแกะที่ชะอำ และอีกสารพัดรูปถ่ายทีเผลอซึ่งไม่รู้ว่าไปแอบรัวชัตเตอร์ตอนไหน เพราะบางใบนี่มาเป็นช็อตต่อเนื่องเลยทีเดียว กำหนดการของงานในวันคล้ายวันสถาปนาโรงเรียนสภาพยับเยินเหมือนโดนขยำแล้วกระทืบซ้ำสอดอยู่ในหน้าถัดไป ข้างกันมีรายชื่อผู้ถูกประมูลในงานค้ามนุษย์คราวก่อนและสถานที่จัดของห้องผม มิน่าเขาถึงรู้ว่าผมลงด้วยแถมยังตามมาถูก ที่น่าตกใจคือแม้แต่ผ้าเช็ดหน้าเปื้อนเลือดซึ่งผมคุ้น ๆ ว่าเขาเคยเอามาผูกไว้บนเข่าซ้ายผมตอนโดนเศษแก้วทิ่มในวันงานโรงเรียนเมื่อนานมาแล้วก็ยังถูกพับเรียบร้อยซุกไว้ในแฟ้ม


         “เชี่ย..เลือดนี่เอาไปเล่นของเปล่าวะ” ผมอุทานเสียงเบาหวิว หน้าร้อนผ่าวอย่างควบคุมไม่ได้ ไม่รู้ควรดีใจหรือสยอง “ทำตัวเป็นสตอล์กเกอร์แสรด!”

   
         อย่างอื่นเป็นเอกสารจุกจิก เช่นรายชื่อคนที่สอบติดคณะทันตแพทยศาสตร์มหาวิทยาลัยเขาล่าสุดซึ่งคงปรินต์ออกมาจากเว็บประกาศผล ชื่อนามสกุลผมถูกไฮไลท์สีเหลืองสะท้อนแสงเด่นหราทิ่มตามาเลย หรือกระดาษโน้ตต่าง ๆ ทั้งที่เป็นตัวหนังสือแบบพิมพ์หรือลายมือเขา อ่านออกบ้างไม่ออกบ้าง แต่ทั้งหมดล้วนมีส่วนเกี่ยวข้องกับผมไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง กระทั่งถุงยางผมที่โดนยึดไป เฮียเพี้ยนยังเอามันใส่เข้าแฟ้ม


         “แม่งโรคจิตว่ะ”
   
   
         ผมทั้งขำทั้งเขิน เปิดดูจนหมดเพื่อประเมินอย่างคร่าว ๆ ว่าไม่มีอะไรเป็นพิษเป็นภัย กระดาษยับเยินใบหนึ่งมีลายมือผมเองเขียนว่า ‘ไอ้พี่ภพหมาบ้า จะเจอก็ขอโทษผมก่อน พูดเพราะ ๆ  ตะโกนดัง ๆ ตรงนั้นแหละ จนกว่าป้าบ้านตรงข้ามที่เลี้ยงร็อตไวเลอร์จะออกมาดู’  ทำผมหลุดหัวเราะเมื่อนึกถึงเหตุการณ์วันนั้น เขายังเก็บเศษกระดาษโสโครกนี่ไว้อีกหรือ? น่าตกใจจริง ๆ


         พอเห็นลายมือตัวเองผมเลยนึกอะไรบางอย่างขึ้นมา เหลียวมองรอบห้องไปสะดุดเข้ากับปึกกระดาษโน้ตและปากกาบนโต๊ะใกล้ ๆ  จึงเดินไปคว้าแล้วลงมือขีดเขียนเป็นตัวหนังสือขยุกขยิก



         ‘ถึงลุงแก่ชอบเคี้ยวหญ้าอ่อน ใบนี้เป็นคูปองพิเศษ ถ้าเจอเข้าละก็ให้เอามาขึ้นรางวัลกับผมได้’



         ผมจ้องมองมันอย่างชอบใจ ยิ้มมุมปากแล้วลงชื่อท้ายข้อความว่า ‘คิมหันต์สุดหล่อ’  จากนั้นจึงพับมันทบไปมาจนชิ้นเล็กสุดเท่าที่จะทำได้ จับซุกไว้ในหน้าค่อนไปทางด้านท้ายของแฟ้ม ปนกับเศษกระดาษโน้ตรก ๆ ของเขาอย่างแนบเนียน หากไม่มานั่งอ่านทีละใบคงไม่เจอง่าย ๆ  จากนั้นก็ปิดแฟ้มแล้วซุกมันไว้ที่เดิม เก็บกระดาษปากกาเรียบร้อยราวกับมันไม่ได้ถูกจิ๊กใช้งานมาก่อน นึกได้ว่าผมนั่งเปลือยท่อนบนอย่างนี้มานานแล้ว ลืมเป้าหมายเดิมของตัวเองไปเสียสนิทว่าจะมาหาเสื้อใส่

   
         เสื้อยืดห่านคู่ตัวหนึ่งถูกผมควานเจอราวกับชะตาต้องกัน เผลอดมมันไปเฮือกหนึ่งก่อนจะรีบเอามาสวมอย่างรวดเร็ว เมื่อตระหนักได้ถึงความโรคจิตของตัวเองที่มาพิสูจน์กลิ่นอะไรเสื้อผ้าคนอื่น


         ผมเหลือบมองไปรอบตัว ครุ่นคิดว่าคืนนี้จะนอนตรงไหนดี บนเตียงก็ดูจะกว้าง แต่ถ้าเสนอหน้าขึ้นไปนอนตรงนั้นเฮียเพี้ยนต้องโผล่มานอนด้วยแหง ๆ  ถึงไว้ใจเขาอย่างไรแต่ให้ร่วมเตียงทั้งคืนก็ยังฟังดูไม่ค่อยเข้าท่านัก เกิดเขาละเมอปล้ำผมกลางดึกโดยไม่รู้ตัวท่าทางจะแย่

   
         ขาผมพาตัวเองกระโจนแผล็วออกจากห้อง เป้าหมายคือโซฟายาวในโถงที่ผมฟัดเขาตอนเพิ่งมาถึง ท่าทางน่าสบายดีไม่หยอก แถมนอนได้คนเดียวไม่มีใครปีนมากวน รีบหลับก่อนเขาออกจากห้องน้ำจัดการตัวเองเรียบร้อยแล้วท่าจะดี เกิดยังอารมณ์ค้างมาเจอกันตอนตื่นเกรงว่าอาจมีงานเข้า ผมพิสูจน์และได้ข้อสรุปเพียงพอสำหรับคืนนี้แล้ว เฮียเพี้ยนเป็นคนดี และจะให้แกล้งคนดี(อย่างเปลืองเนื้อเปลืองตัวผมเอง)บ่อย ๆ ฟ้าต้องลงโทษแหง ๆ  รู้สึกผิดขึ้นมาเลย ให้เขาเป็นคนดีของผมต่อไปอย่างนี้นั่นแหละ ยั่วให้ตบะแตกมากเข้าดูอันตรายเหลือเกิน


         หลังจากหย่อนก้นลงบนโซฟา แข้งขาก็ค่อยเหยียดออกไปทีละข้าง ผมเอาหัววางแหมะบนหมอนอิงสีครีม หันหน้าเข้าหาพนักพิงหนีแสงไฟ ใจเต้นตึกตักเมื่อนึกได้ว่าเพิ่งใช้คำเรียกเขาเป็น ‘คนดีของผม’ อย่างเผลอตัว แล้วทั้งหน้าก็ร้อนขึ้นมาดื้อ ๆ  ภาพเหตุการณ์ที่ผ่านมาลอยเต็มหัวด้วยแรงกระตุ้นจากแฟ้มโรคจิตของเขา งุ่นง่านกับตัวเองว่าแล้วคืนนี้ผมจะข่มตาหลับลงได้อย่างไรกัน


         ผมหูผึ่งเมื่อได้ยินเสียงประตูห้องน้ำถูกเปิดออก สมควรแก่เวลาในการรีบหลับ หรืออย่างน้อยก็แกล้งหลับ แต่พอหลับตาปุ๊บ เหตุการณ์ที่เราเพิ่งจูบกันดูดดื่มครั้งล่าสุดก็ลอยขึ้นมาในมโนภาพด้วยความคมชัดระดับจอแอลซีดีแบบสามมิติขนาดห้าสิบห้านิ้ว เสียงฝีเท้าของเขาเงียบหายไปครู่หนึ่ง แต่แล้วไม่นาน (ผมยังไม่ทันหลับจริงเลย) มันก็ดังขึ้นอีกครั้ง ใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ จนใจตุ๊มต่อม

   

         “มาแอบนอนอยู่นี่เองเรอะ?”


         เอาละ อย่างน้อยผมก็แกล้งหลับได้ค่อนข้างเนียน แถมคราวนี้เอาหน้าซุกพนักพิงด้วย จะมาแอบจูบอะไรอย่างตอนไปเที่ยวกันนั้นไม่มีเด็ดขาด


         “ไม่ต้องแอ๊บหลับ รู้ว่ายังตื่นอยู่”

   
         เวรเอ๊ย! รู้ทัน ผมว่าคิดว่าตัวเองเนียนเต็มที่แล้วนะ


         “หลับอะไรหูแดงแจ๋”


         เขาหัวเราะเสียงทุ้ม ดังใกล้หูจนขนลุก แถมลมหายใจร้อนก็เป่าฟู่  ๆ แล้วจะไม่ให้มันแดงได้อย่างไร(วะ)

   
         “ไปนอนที่เตียงดี ๆ” เฮียเพี้ยนดึงแขนผมเบา ๆ ให้ลุกขึ้นอย่างไม่สนใจว่าผมจะแกล้งหลับหรือหลับจริงอีกแล้ว “ไม่ทำอะไรหรอก เมื่อกี้ก็รู้แล้วไม่ใช่หรือ?”


         ผมทำเป็นงัวเงียขี้ตา แต่สีหน้าก็คอยจะทรยศ ต่อให้แอ๊บอารมณ์ง่วงงุนไม่รู้เรื่องบนใบหน้าได้เนียนอย่างไร แต่ไอ้อาการร้อนวาบกับเลือดลมสูบฉีดขึ้นไปกองบนหนังหน้านี่ห้ามไม่ได้เอาจริง ๆ  สุดท้ายก็ตัดใจยอมแพ้ ตื่นก็ตื่นวะ ทำตาใสจ้องเขาที่นั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้าหวั่น ๆ  กลิ่นสบู่หอมฉุย หน้าใสกิ๊งหลังอาบน้ำเสร็จ สวมเสื้อกล้ามห่านคู่โชว์มัดกล้ามเนื้อบนไหล่กว้าง นี่ถ้าแม่สาวอึ๋มส้มเน่านั่นมาเห็นเข้าต้องกำเดาพุ่งเป็นสีเดียวกับลิปสติกของเจ้าหล่อนแหง


         “ปะ”



         พี่ภพคลี่ยิ้มละมุน กางแขนออกสองข้างตรงหน้า ทำท่าเหมือนจะอุ้ม


      
         เขาใจดี..ถึงจะหน้าดุไปหน่อย เรื่องนั้นผมรู้หรอก



         “ไปนอน”



         ผมลังเลครู่หนึ่ง จากนั้นก็ก้มหน้างุด ลุกขึ้นโผเข้าหาเขาทั้งตัว เสื้อห่านคู่สองตัวเหมือนจะถูกดึงดูดเข้าหากันอย่างน่าประหลาด



         เขาหัวเราะแผ่วเบา ลุกขึ้นยืนโดยยังมีผมเกาะคออยู่อย่างนั้น ท่อนแขนแกร่งรวบเอวผมไว้แล้วยกขึ้นจนตัวลอย




         “พี่เป็นคนดี”



         ผมพึมพำ บอกทั้งตัวเองและบอกกับเขา อย่างน้อยเขาจะได้รู้ตัวและไม่ทำดีแตกไปก่อนหนึ่งปีที่ตกลงกันไว้ เป็นหลักประกันว่าผมยังมีเวลาแกล้งเขาไปอีกนาน




         “คนดีของผม”


      

         พี่ภพเงียบไป ก่อนแรงกดจากอะไรสักอย่างจะแนบลงบนขมับผมโดยไม่ทันมอง อาจเป็นริมฝีปาก..ไม่ก็จมูก..ช่างเถอะ




         ผมก้มหน้าซุกไหล่เขา เผลอสูดกลิ่นกายเขาอีกแล้ว ครั้งนี้ตั้งใจว่าจะยอมแกล้งโง่ให้สักหน่อย ทำเป็นไม่รู้เรื่องรู้ราว




         ยอมโดนอุ้มไปนอนแต่โดยดี

- หมดเวลาพักยก –




-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

มาต่อแล้วค่า >w< ตอนนี้เขียนเองเขินเอง โอยยย ถ้าเฮียเพี้ยนจะเป็นคนดีขนาดนี้ ยกน้องให้เลย ไม่ต้องรอป๊าละ //ผิดมาก 5555

ตอนนี้ให้เป็นช่วงพักยก มี .5 เพราะว่าบรรยายผ่านตัวละครหลัก เป็นสรรพนามบุรุษที่หนึ่งค่ะ ซึ่งเรื่องนี้ในยกปกติจะเล่าผ่านบุรุษที่สาม ไม่ใช่อะไร แค่อยากเขียนมุมมองของทั้งสองคนบ้าง เหตุผลมีแค่นี่เอง 555

ขอบคุณคนอ่านผู้น่ารัก พบกันตอนหน้า ของแถมรีพลายถัดไปเช่นเคยยย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 31-05-2013 23:03:41

โซนของแถมค่าา ^o^


(http://fc00.deviantart.net/fs71/f/2013/146/0/3/sl40_resize_by_rainywilar-d66mv0u.jpg)

กล้ามเฮียเพี้ยน แฮ่ก ๆ <<เสียงหอบดูภัยสังคมสุด ๆ (ฮา)


(http://fc07.deviantart.net/fs71/f/2013/150/a/4/dd_kpcompare2_resize_by_rainywilar-d674xon.jpg)
ให้เทียบกันสองคนนี้ ไซส์ต่างกันเยอะอยู่คะ ไม่เหมือนคู่ลูกเจี๊ยบแม่ไก่ที่ค่อนข้างพอฟัดพอเหวี่ยง น้องไม่ได้ตัวเล็กมาก แต่เฮียล่ำไป เพราะงั้นจะมาทำรุนแรงกับน้องไม่ได้น้าาา =////=


ปิดท้าย เสื้อนอนที่กระดุมหลุดไปแล้วเม็ดหนึ่ง 555
(http://fc01.deviantart.net/fs70/f/2013/148/a/2/dd_bath_resize_by_rainywilar-d66wij5.jpg)


พบกันตอนหน้าค่ะ ^o^
 :กอด1: :L2: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Rukki ที่ 31-05-2013 23:16:51

แปะะะะ
*********
พี่ภพไม่ผิดนะคะะะะะะะ เด็กมันยั่ววววววว  :hao7:
ผู้ชายนะคะน้องครีม ไม่ใช่พระอิฐพระปูนนน ทีหลังถ้าจะลองใจกันอย่ายั่วกันถึงเนื้อถึงหนังแบบนี้
เพราะครั้งหน้าพี่ภพจะไม่ทน !! :hao6:
ดีใจที่พี่ภพได้สติค่ะ ถึงจะรุนแรงไปหน่อยผลักน้องหล่นลงพื้นเลย 55555

ชอบพี่ภพง่ะ .. โรแมนติกเหมือนกันนะเราอ่ะ อย่างนี้ยังน้อยค่ะน้องครีม เจ้เคยอ่านพระเอกแสนดีผู้นึงเก็บกระทั่งหลอดที่นายเอกใช้ดูดน้ำ ว๊ากกกกกกกกก ความหล่อมันบดบังเลยทำไม่รู้ไม่ชี้ กร๊ากกกกกกก  :hao3:

เอาใจช่วยพี่ภพน้องครีมนะคะ คุณพ่อตาน่ะด่านเล็กๆ สิ่งสำคัญมันอยู่ที่ความรู้สึกค่ะ

คนเขียนสู้ๆ  o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: pilar ที่ 31-05-2013 23:20:10

โฮกกกกกกกกกกกกก~
ชอบบบบบบบบบบบบ~
ฟินนนนนนนนนนนนนน~
เอาอีกกกกกกกกกกกกก~
 :hao7: :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 31-05-2013 23:31:57

เริ่มหมั่นไส้น้องครีมหล่ะ แกล้งยั่วเฮียอยู่ได้ ยั่วให้อยากแล้วปล่อยให้เฮียค้าง
ครบหนึ่งปีเมื่อไหร่เฮียเพี้ยน ทบต้น ทบดอก เยอะ ๆ เลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Takarajung_TK ที่ 31-05-2013 23:32:58

คนดีของผม

กรี๊ดดดดดดด ตอนนี้หนูคิมอ้อนได้น่ารักน่าหยิกมากเลยจ้า

อิป้าคนนี้จะฟินตายแล้วเนี่ย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 31-05-2013 23:50:36

อูย น้องคิม ช่างกล้า ยั่วซะเฮียภพเคลิ้ม(คนอ่านก็เคลิ้ม  :z1: ) เกือบตบะแตกซะแล้ว ดีนะที่เฮียหักห้ามใจตัวเองได้ ก้บคำพูดของน้องคิม แต่น่าสงสารเกินไปแล้วน้าเฮีย จะอยู่ในห้องน้ำกี่ชั่วโมงล่ะนั่น  :laugh: แต่ก็ถือว่าได้กำไรอ่ะนะ ได้แทะได้เล็มไปไม่ใช่น้อยนิ อิ ๆ  :hao6:  เห็นแฟ้มลับ(?) ของเฮียแล้วเอ่อ  :mew5: คิดเหมือนน้องคิมเลยอ่ะ จะเขินรึจะสยองดี เฮียกลายเป็นสโตกเกอร์ไปซะแล้ว  :pigha2: มันน่าปลื้มใจนะเนี่ย เก็บกระทั่งกระดาษยับ ๆ ที่ปาใส่พร้อมก้อนยางลบซะด้วย ลุ้นให้เฮียหาคูปองพิเศษของน้องคิมเจอเร็ว ๆ น้า อยากเห็นรางวัลน้องคิมที่จะให้เฮียอ่ะ  :o8: ว่าแต่น้องครีมก็ไม่น้อยหน้าเลยนะ เล่นสูดกลิ่นเฮียเนี่ย ท่าทางจะติดกลิ่นเฮียน่าดูนะ จิตไม่แพ้เฮียเลยนะเนี่ย
น่ารักจริง ๆ เลย ตอนเฮียอุ้มน้องเข้านอน โอ้ย คู่นี้จะน่ารักเกินไปแล้ว หวานหยดจริง ๆ "คนดีของผม" น้องคิมทำเราเขินสุด ๆ :give2:   

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: KilGharRah ที่ 31-05-2013 23:58:48

โอ๊ยยยยยยเฮียยยยยย เป็นคนดีมากอะ ชอบๆๆๆ ><
ขออย่าให้มีดราม่าเลยนะ น้องคิมต้องเชื่อใจเฮียมากๆนะลูก ถึงเฮียจะโรคจิต
แต่มันก็รักหนูนะ  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 01-06-2013 00:01:39

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ไม่ไหวแล้ววววววววววววววววว ตอนนี้เขิยแบบตัวบิดตัวงอ
แก้มร้อนจนจะระเบิด ไม่รู้จะเอามือไม้ไปวางที่ไหนแล้ววว
ใจเต้นโคตรแรงงงงง
เฮียพี่ภพรักและหลงน้องมากจริงๆ เก็บทุกอย่างที่เกี่ยวกับน้องไว้หมอ   งื้ออออออออออออออ~~~
เฮียพี่ภพแมร่งโคตรน่ารักเลยหวะ
ส่วนน้องครีม กรี๊ดดดดดดด ใครสอนว่าให้ทดสอบจิตใจและร่างกายเฮียพี่ภพด้วยการทำแบบนั้นคะ 
สุ่มเสี่ยงที่จะโดฟัดตัวแหลกคาเตียงมากค่ะ
อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยย
แต่ฟินที่สุดต้องคำพูดของน้องครีม "คนดีของผม"  โอ้ยยยยยย จ้าาาาาาาาาา
ป่านนี้เฮียพี่ภพยิ้มเหงือกบานไปละ เขินนนจรุงงงงงงงง~~~~~  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 01-06-2013 00:02:47

โอยยยยยยยยยยยย   

ละลายแล้ว  ละลายแล้ววววววววววววจ้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 01-06-2013 00:07:38

เอาไปเลยรางวัลดาวยั่วแห่งปีคิมหันต์ชนะเลิศ
โอย...พี่ภพจะแสนดีไปถึงไหน ถูกเบรคแบบนี้บ่อย ๆ เดี๋ยวเสื่อมกันพอดี คิคิ เป็นห่วง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 01-06-2013 00:18:12

โอ้ยน้ำลายไหล คิม ยั่วมากก ไม่น่ารอดมาไก้เลย  พี่ภพสุดยอด เบนหลงจุง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 01-06-2013 00:23:00

เพลงบี้ลอยมาเลย~~รักนะคะคนดีของชั้น 555
ตอนแรกออกจะเคืองน้องที่เล่นกับความรู้สึกพี่มากไปหน่อย
แต่ก็จบตอนได้กิ๊วก๊าวมากค่ะ อิอิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 01-06-2013 00:33:11

พาร์ทเฮีย  :katai4:

อยากจะบอกว่าเฮียเป็นพระเอก
ผู้แสนดีเว่อร์  :hao5: กัดผ้าเช็ดหน้า!
อยากจะยกถ้วยรางวัลพระเอกผู้มีความอดทนสูงสุดยอดให้!!!
น้องคิมก็ยั่วเอา ๆ ยั่วแบบไม่เกรงใจประตูชัยตนเอง!  :m31:
FC ก็ลุ้นสุดขั้ว นึกว่าตอนนี้แหล่ะ!! ไม่รอดแน่  :angry2:

แล้วไงคะ... เฮียปล่อยผ่านไฟเขียว  :ruready
หลุดรอดไปเจ๋ยเลยอ่าาาาาาาาาา
เสื้อนอนกระชากหลุดทั้งเสื้อ ทั้งกระดุม  :z3:
แบบนี้มันหมายฟามว่าไง มีขนมหวานอยู่ตรงหน้า
ทำไมเฮียไม่หม่ำค้าาาาาาาาา~~~~~~~~

แต่ตอนนี้เฮียกำไรเนอะ จูบแบบตะกละตะกรามมาก
เอาให้เต็มที่ค่ะเฮีย มากกว่านี้ไม่ได้แล้วจนกว่าจะครบปี
กำไรสูงสุดเฮียคงเก็บได้แค่วันนี้ล่ะค่ะ

พาร์ทนุ้งครีม

ยังดีที่เฮียเค้าแค่ผลักนะลูก ไม่ได้ถีบติดข้างฝา
กร๊ากๆๆๆๆๆๆ... แต่หนูก็แอบปล่อยตัวปล่อยใจเหมือนกันใช่ม้า
เกิดมีซัมติงรองเกินกว่าที่คาดเดาไว้ เสียประตูชัยไปนี่
ก็โทษเฮียไม่ได้นะคะ ยั่วได้แบบอินโนเซ้นต์สุด ๆ
แต่หวังผลไว้เยอะนะ แต่แบบฉบับคิมหันต์  :hao6:
สไตล์แตกต่างจากแม่ไก่มาก เคะยั่ว เคะรุก เคะกวนประสาท
รวมไว้ในคนเดียว !!~~

หลังจากที่ค้นตู้แล้วเจอสิ่งนั้น ถ้าเป็นอิหนูครีม
คงช็อกอยู่เหมือนกัน เฮียเก็บทุกสิ่งอย่าง
ประหนึ่ง Profile คนไข้ ลับฉบับสุดยอดจริง ๆ
เอาทุกสิ่งอย่าง สุดยอดสโตรกเกอร์ !
แม้กระทั่งผ้าเช็ดหน้าซับเลือด

'คนดีของผม' พูดเองเขินเอง อ่านเองเขินเหมือนกัน  :o8:

สุดท้ายยังใจตรงกันใส่เสื้อห่านคู่อีกต่างหาก >w<

ปล. ตอนท้ายเฮียก็ฉวยโอกาสตอดนิดตอดหน่อย
คนโดนตอดนี่ก็ดูเต็มใจนะคะ ไม่ว่าอะไร ไหนว่าผิดกฎไง :D
แต่ยอมใช่ม๊าาาาา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 01-06-2013 00:44:04

ยั่วมากๆๆๆ แบบนี้ระวังไว้เด้อน้องครีม

เฮียพี่ภพจดลงบัญชีไว้เลยเน้อ


 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: toou ที่ 01-06-2013 02:15:50

โคตรน่ารักเลยง๊าาาาาาาาาาาาาา
งื้อออออออออออออ
ได้โปรดลืมๆสัญญานั่นไปเห๊อะ
สงสารสามภพพพพพพพพ55555555555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: em1979 ที่ 01-06-2013 02:55:39

ละลายยยย อยากได้อย่างเฮีย มีอีกไหมอ่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Zliezen ที่ 01-06-2013 02:55:59

หูย เด็กมันยั่วจริงๆ หมดสัญญาเมื่อไหร่ คนดีของคิมเอาคืนแน่ ดีนะเฮียตบะแก่กล้า เนื้ออยู่ตรงหน้าไม่เชือดกินซะก่อน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 01-06-2013 07:09:24

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
 o13 o13 o13
 :mew1: :mew1: :mew1:
ให้เฮียภพค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 01-06-2013 07:54:25

"คนดีของผม"โอ้ย เขินไปกับคิมด้วย พี่ภพนี่เป็นสุภาพบุรุษจุฑาเทพ(?)จริงๆ อ่านตอนนี้แล้วมันเขินมากอยากให้พักยกนานๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: leeyaoi ที่ 01-06-2013 08:18:38

    ฟินนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน

   เฮียภพพพพพพพพพพพพพพพพพ น้องครีมขาาาา ผู้ชายอย่างเฮียภพนี้หายากแบบที่ชิวิตหนึ่งจะเจอซักครั่งนะคะ

   ฉะนั้นอย่ายั่วมากกกกกกก สงสารเฮียภพ

  สุดยอดเลย เฮียภพคนดีมาก เป็นผู้ชายที่ดีสุดๆไปเลย

 ปลื้มเฮียภพ อ่านตอนนี้แล้วเขิน + กัดฟันอิจฉาน้องครีม5555+

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: ReiSei ที่ 01-06-2013 09:12:58

ขำ พี่ภพได้สติ  ผลักกระเด็น  :laugh:
น้องคิมใจร้ายมาก ยั่วให้พี่ภพเกือบตบะแตกมาหลายรอบแล้วนะ ระวังเห๊ออ ครบรอบสัญญาแล้วจะได้ตัวหักจริงๆ  o18

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 01-06-2013 09:14:17

 :z1: พี่ภพ สุดยอดมากกกกกก ทนได้ไงเนี่ยยยย โอ้ยเขินนน โอ้ยฟินนน5555  :hao6:

 ตอนแรกกำลัง :pighaun: อยู่ดีๆ เจอประโยคนี้ไปถึงกับฮากร้ากกก55" เขาผลักผม..ผลักแม่งกระเด็นเหมือนเห็นเป็นแมลงสาบยักษ์เลย!" :laugh:

พี่ภพนี่ดูใส่ใจคิมดีจริงๆ เก็บเอกสารทุกอย่างของคิมไว้หมดเลย  :o8:

โอ้ย ยิ่งฉากอุ้มไปนอน มันอบอุ่นมากๆอ่ะ ฟินนนน :ling1:

มาต่อเร็วๆน้าาา555 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 01-06-2013 10:37:54

อ่านตอนนี้แล้วเขินสุดๆ อ่านไปจิกหมอนไป ไม่ไหวแล้วววว  :-[

พี่ภพเป็นคนดีจริงๆ  o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 01-06-2013 10:51:29

เหอ เหอ เมื่อไหร่จะยกเลิกสัญญาฟระ  สงสารอิเฮีย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 01-06-2013 10:53:16

โอ๊ะโอเด็กมันช่างยั่วจริงๆๆ :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 01-06-2013 11:24:41

โอย ไม่เคยรู้สึกมาก่อนว่าคำว่า "พักยก" ท้ายเรื่อง
จะทำให้โล่งใจได้มากเท่าตอนนี้ค่ะ ^^ คิมทำเอาคนอ่าน
ขอเวลาปรับตัวนิด ไม่งั้นคงได้ทำมิดีมิร้ายกับคิมที่ตอนนี้
น่ารักน่าฟัดมาก

ของแถมรูปที่สองแข่งกันโชว์ซิกแพ็ค >_<

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 01-06-2013 11:49:21

น้องครีมยั่ววววว แถมยังคิดจะแกล้งยั่วเฮียไปเป็นปีเลยนะเนี่ย
สงสารเฮียเพี้ยนนน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 01-06-2013 11:54:04

เกือบบบบบบบบบบบบบละ!!!!

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: goosongta ที่ 01-06-2013 12:28:10

เฮียดีขนาดนี้ ไม่รักไม่ได้แล้วนะหนูครีมเลิกลังเลได้แล้ว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 01-06-2013 12:37:10

ตายแล้วววว ตอนนี้ทำไมหวานละมุน ทำเอายิ้มไม่หุบได้ขนาดนี้เนี่ย คิมหันต์ก็น่ารักมากเหอะ มาทำเป็นคนดีของผม เชอะๆ ไปยั่วพี่ภพขนาดนั้นนะ พอครบหนึ่งปีขึ้นมาจะอยู่ข้างพี่ภพ

 

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: SiLent_GRean ที่ 01-06-2013 12:39:31

ทำไมเฮียช่างเป็นคนดีอะไรเยี่ยงนี้   :hao5:


ฝากชีวิตไว้กับคนแบบนี้ไม่เสียใจทีหลังแน่ครีม  o7 o7 o7

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 01-06-2013 12:56:56

อิเฮียยยยยภพเป็นคนดีมากๆขนาดโดนยั่วขนาดนั้นยังไม่ตบะแตกอีก

อิน้องคิมนี่มันน่าตีจริงๆทรมารเฮียแบบนั้นมันบาปรู้ไหม

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: raviiib❁ ที่ 01-06-2013 13:30:50

พี่โภ้พพพพพพพพพพพพ โรแมนติกเว่อร์ค่ะ-/////-
กรี้ดดังๆกับพักยกนี้ หวานแบบว่า น้ำตาเชื่อมเลย เฮือกก
ถ้าป๊าไม่ให้พี่ภพหิ้วน้องไปเลยค่ะ5555555555

รอตอนต่อไปค่ะ./////.♥

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: nutty ที่ 01-06-2013 13:39:51

คู่นี้น่ารัก ในที่สุดก้อมีโมเม้นท์หวานดีใจกะเฮีย
น้องจะมาเป็นน้องใหม่คณะเดียวกันแล้ว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: AfternoonTea ที่ 01-06-2013 13:41:52

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด อ่านตอนนี้แล้วเข้าใจเลย

"ความรู้สึกเหมือนมีผีเสื้อพันตัวบินอยู่ในท้อง"  :o8: :o8:

คิมหันต์โคตรยั่วจริงๆ พี่ภพก็โคตรคนดี เป็นคนอื่นคิมหันต์เสร็จไปตั้งแต่ตอนที่คิมเมาแล้วรุกเฮียเพี้ยนในรถแล้ว

น่ารักอะ มันน่ารักมาก รู้สึกเหมือนต่างคนต่างก็รับรู้ความรู้สึกของกันและกัน มันแบบแอบละมุนในความอิโรติกที่คิมยั่วไปอย่างนั้น

ชอบๆๆ ถ้าได้คบกันอย่างจริงจัง บอกรักกันเมื่อไหร่ ปริมาณน้ำตาลในเลือดคงขึ้นสูงกว่านี้แน่  :heaven

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Anyann ที่ 01-06-2013 14:23:42

นับถือพี่ภพจริงๆ เด็กมันยั่วขนาดนี้ยังอดใจไหวอีก ชาบูๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 01-06-2013 14:49:00

โอยยยยยย น่ารัก คิมน่ารักมาก ๆ

ตอนนี้ปัญหาดูจะเป็นเรื่องที่บ้านแหะ

เป็นกำลังใจให้ทั้งคู่ !!!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: yong ที่ 01-06-2013 16:01:11

ลีลาคิมจิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 01-06-2013 16:07:54

หุๆๆๆๆ น่ารักน่ากดจริงๆ คิมเอ๊ย!!!!!!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 01-06-2013 16:31:08

กรี้ดดดดดดดดดเบาๆ :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 01-06-2013 16:35:13

 :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: knoiAkame ที่ 01-06-2013 19:39:48

ถ้าข้องคิมจะยั่วขนาดนี้ พี่ภพสุดยอดของคนดีเลยอ่า
ลุ้นขอให้รักของทั้งสองผ่านอุปสรรคคุณพ่อตาไปได้
ด้วยดีน๊าาา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: ReiiHarem ที่ 01-06-2013 21:01:42

อร๊ายยยยย
เขินตอนคนดีของผมนี่แหละ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Hope2TheEnd ที่ 01-06-2013 21:33:41

โอ๊ยยยย ละมุนมากเลย คิมก็ช่างอ้อนซะเหลือเกิน ><

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: bobby_bear ที่ 01-06-2013 22:10:41

ฮืออออออ

รักคิม รักพี่ภพ
ตอนนี้น่ารักมากกกกกก โดยเฉพาะตอนอุ้มไปนอน
มีความสุขแทนเลยอ่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: raizvita ที่ 01-06-2013 22:17:21

ฮว๊าคคคคคคคคคคคคค อ๊าคคคคคคคคคคคคคคคคค  ฮืออออออ ตั้งความหวังแม้รู้ว่ามันเป็นไปไม่ด้ายยยยยยยยยยย

แค่ดูจากชื่อตอนก็นาจะรู้ตัว ตอกย้ำตัวเองซ้ำๆ ว่ามันเป็นไปไม่ได้ ฮว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

เฮียภพช่าง ดีโครต ฮืออออววววว์  ไม่เป็นไรมีฉากลวนลานชวนจิ้นให้เรียกเลือดนิดๆพอเป็นน้ำจิ้ม พอลดความอยาก

ไปได้อยู่ ฮึก  ตอนนี้สุดยอดๆจริง แต่ว่าสำหรับเฮียรอปีนึงทนได้เพื่อ ร๊ากกกก แต่คนอ่านได้ตายก่อนเฮียแหงมๆ

มาต่อเร็วๆน้าค๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: AdLy ที่ 01-06-2013 22:56:00

เด็กมันยั่ว เลยหลวมตัวไปหน่อย (เพลงนี้เหมาะกับวัยเฮียเพี้ยนนะ)

คิมลงทุนพิสูจน์ ได้น่าเสียจิ้นมากอ่ะ :hao3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: asarigb ที่ 01-06-2013 23:01:16

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด~ อ่านตอนนี้กรี๊ดทั้งตอน คิมแบบว่า แบบว่า ฆ่าเฮียภพเถอะ :katai1: :ling1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Oilsaoo ที่ 01-06-2013 23:07:51

อ๊ายย คู่นี้ก็มีมุมหวานๆเหมือนกันน่ะเนี้ยย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 01-06-2013 23:09:16

เข้าวัดไปเลยเหอะ ถ้าจะอดทนอดกลั้นได้ขนาดนี้ละก็นะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: soluna ที่ 02-06-2013 00:03:11

เฮียเพี้ยนน่ารักมากกกกกก
สุดๆอ่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Mengjie_JJ ที่ 02-06-2013 00:43:30

เฮียยยยยย
 
อดทนไว้ นะ ฮึบบบๆ รองาบตอนน้องสมยอมละกัน จะได้หวานซึ้ง

แต่น้องคิมก็ยั่วซะ ตอนนี้ต้องกราบคารวะเฮียเพี้ยน สุดๆ ทนไปได้ไง น้องมันมุ้งมิ้งอุ้งอิ้งโมเอ้มากจริงๆ

จับฟัดหักสองท่อนแม่งเลย(คำนี้ยืมพี่ภพมา)เด็กบ้าาาาาา น่ารักเกินไปแล้ววววว

 :katai5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: toshika ที่ 02-06-2013 00:51:52

 :mew1: :mew1: :mew1:

นั่งอ่่านไปยิ้มไปอยู่คนเดียว ฟินตัวจะแตกแล้วค่า
พี่ภพน่ารักแต่น้องครีมน่ารักกว่า
รอติดตามจ้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: YOSHIKUNI RUN ที่ 02-06-2013 01:10:39

  เฮีย................... :a5:
ไม่ใช่คนดี อย่างเดียวแล้วล่ะ
นี่มัน ระดับพ่อพระ!! อดทนเป็นเริศศศ ทนได้ทนดี
 ถ้าทนกว่านี้ ตายด้านแล้วนะเฮีย  หุหุ (เค้าย้อเย้นนะ)

ทำไมรู้สึก กลิ่นมาม่าโชยๆหล่ะ
 รึเรา ระแวงไปเอง หว่า :confuse: :confuse:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 02-06-2013 01:14:05

กร๊าซซซซซซซซซซซว กร๊าซซซซซซซซซซซซ!! คำราม
ตอนนี้มันน่ารักวี๊ดว๊ายยมากค่ะ ไม่ไหวแล้ว แทบจะลงไปดิ้น :ling1:
พี่ภพความอดทนเป็นเลิศศศศศ น้องคิมก็ยั่วเป็นเลิศศศ เหมาะกันดี ฮ่าๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ju ที่ 02-06-2013 11:18:23

ขัดใจๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  :katai4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: DoubleBass ที่ 02-06-2013 11:55:08

เอาหน้าซุกหมอนแล้วตะโกนว่าพี่ภพโคตรหล่ออออออออออ!!!! กรี๊ด

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: 2pmui ที่ 02-06-2013 15:56:56

เขินม้วนไปเล้ย :t4: น่ารักจนเลือดพุ่ง  :m3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: watcharet ที่ 03-06-2013 18:16:56

น่ารักอ่ะ อยากเจอแบบนี้มั่งจัง 55555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: pimBNY ที่ 03-06-2013 18:43:07

หนูคิ้มมมมมมม

 :hao5:

 :hao5:

 :hao5:   
       
สงสารเฮียเเกลูก

 :katai1:

 :katai1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 03-06-2013 20:02:16

บทน้องครีมจะหวาน ก็หวานได้มากกว่าแม่ไก่เพื่อนซี้ซะอีกนะ  :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 04-06-2013 12:32:56

แอร๊ยยยยย!!!

อริ๊งอร๊างมาก ๆ +1 ค่ะ >//////<

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 04-06-2013 12:43:33

โหยยยยยยยยยยยยยย ตอนนี้ แอร๊ยยยยยย  :heaven  :-[ :-[ :-[
คือเเบบ เรนนี่ ตอนนี้หัวใจทำงานหนักมากอ่ะ โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยย
น้องคิมเปิดทาง เปิดใจ(แต่ยังไม่เปิดซิง//อั๊ยย่ะ :impress2:) ให้พี่ภพเต็มที่เเล้วอ่ะ  :man1:
สู้ๆน๊าาาา อุปสรรคที่ต้องเจออาจไม่หนักก็ได้? เค้าคิดว่าพ่อน้องคิมที่เคยสูญเสียลูกชายอย่างไม่มีวันกลับไปแล้วคนนึง
คงไม่อยากให้เป็นอย่างนั้นอีก อาจจะเจอเรื่องลองใจของพ่อตามากกว่า แบบเธอรักลูกชั้นจริงมั๊ย? พิสูจน์สิ !!
อะไรทำนองนั้น นี่มองโลกในเเง่ดีมากๆเลยน๊าาาาาาาาาาา  :m18:

รอตอนต่อไปไม่ไหวเเล้ววววววววววววว
เป็นกำลังใจสุดใจขาดดิ้นค่าาาาาา :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 40.5 - คนดีของผม (หน้า 87) 31/05/13
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 07-06-2013 00:18:16

5555 พี่ภพเกือบแย่ โดนเด็กยั่วโต้งๆเยี่ยงนี้ พี่ยังทนได้..สามารถจริงๆค่ะพี่  :hao6:

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 07-06-2013 01:10:01

***มีตอนที่ 40.5 ก่อนหน้านี้นะคะ เผื่อไม่เห็น เดี๋ยวงง***

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 41 – เรื่องบนเตียง

         อากาศกำลังสบาย รอบตัวเงียบสงบ เขากอดคอสามภพห้อยต่องแต่งมาตลอดทาง อีกฝ่ายก็ช่างบ้าจี้อุ้มมาได้ด้วยท่าเงอะงะอย่างนั้นจนถึงเตียง จนเมื่อแผ่นหลังเด็กหนุ่มแตะผืนผ้าปูที่นอนบนเตียงควีนไซส์ คิมหันต์จึงได้รู้ว่ามันนุ่มและกว้างกว่าจากการประเมินด้วยสายตาก่อนหน้านี้มากทีเดียว


         “ทำไมเตียงพี่ใหญ่จังวะ?”

         ชายหนุ่มที่ล้มตัวตามลงมานอนข้างกายเพียงแค่จ้องมองเขานิ่ง ๆ  ยิ้มบางเบาทาบทับอยู่บนริมฝีปาก แต่กลับปล่อยเพียงความเงียบให้ตอบคำถาม

         “เอาไว้พาหญิงมานอนกกอะดิ?” เขาแซวต่อ พูดเองแล้วให้รู้สึกหมั่นไส้ขึ้นมานิดหน่อย ทว่าอีกฝ่ายพอได้ยินเข้าก็หัวเราะหน้าระรื่นผิดวิสัยมนุษย์หมาบ้าอย่างที่มักเป็น

         “ขี้หึงว่ะ” สามภพเริ่มตอบโต้ด้วยประโยคที่ทำให้เขาแทบดิ้นเป็นไส้เดือนโดนน้ำร้อน ท่วมท้นไปด้วยความรู้สึกอยากแก้ต่างให้ตัวเอง และยิ่งทวีความรุนแรงมากขึ้นในถ้อยคำถัดไปจากเจ้าของห้อง


         “ยังไม่ได้เป็นแฟนกันเลย”


         เด็กหนุ่มย่นจมูกขัดใจ ในเมื่อไอ้ประโยคสุดท้ายนั่นควรเป็นเขาเองไม่ใช่หรือที่ต้องพูด


         “ไม่ได้หึงเว้ย! เฮียเพี้ยนแม่งแย่! ตัวเองเพิ่งขี้ตู่เหมาคนอื่นเป็นแฟนแทนไม้กันหมาเองแท้ ๆ”


         อีกฝ่ายยักยิ้มมุมปาก “ไม่อยากให้ขี้ตู่อย่างนั้นหรือไง?”


         “ใช่สิ!”


         “ถ้าเป็นแฟนจริง..” ชายหนุ่มพึมพำคล้ายว่าจะเอ่ยขึ้นเพียงลอย ๆ  หากไม่นับเรื่องที่คอยเหลือบมองเขาอยู่ด้วยหางตาอยู่ตลอดระหว่างที่พูด “..นั่นก็จะไม่เรียกว่าเป็นเรื่องโม้อีกต่อไป”


         “....”


         “ใช่ไหม?”


         “เฮียเพี้ยนนิสัยแย่”


         “เมื่อกี้เพิ่งชมว่าคนดีไม่ใช่เรอะ”


         “ไม่ชมแล้วแม่ง มาใช้หน้าหมาบ้าทำผมใจเต้นตุ้บตั้บ”


         คิมหันต์หลุบตาลงต่ำ แก้มขาวแต้มสีเลือดฝาด ดูยิ่งเข้มผิดปกติจากแสงไฟสีส้มข้างเตียง บทจะตรงไปตรงมาก็ทำเอาชายหนุ่มที่นอนแผ่ร่วมเตียงพลอยใจเต้นแรงไปด้วย มีอย่างที่ไหนเที่ยวรายงานสภาพการเต้นของหัวใจให้กับคนที่จ้องจะงาบตัวเองฟัง ด้วยรูปประโยคที่ไม่รู้ว่าควรดีใจหรือเตะให้ร่วงดีกว่ากัน



         “...ไอ้เด็กเกรียน...”



         เด็กหนุ่มซึ่งนอนฟังพยักหน้าหงึกหงักเป็นเชิงยอมรับข้อกล่าวหาโดนดุษณี



         “พักนี้จะทำตัวน่ารักเกินไปแล้ว”



         ส่วนเรื่องนั้นเขาไม่ค่อยเห็นด้วยเท่าไรนัก



         “ปัญญานิ่มว่ะ”


         คิมหันต์บ่นต่อหงุงหงิง แต่สามภพไม่สนใจเถียง เอามือตบเบา ๆ บนที่ว่างกลางเตียงพร้อมกับออกคำสั่งเสียงทุ้ม


         “พอแล้ว นอน”


         “นอนอยู่”


         “หลับ”



         “....”




         ถ้ามันง่ายอย่างนั้นก็ดีสิ



         เสียงสวิตช์ไฟข้างเตียงลั่นเบา ๆ ส่งเสริมคำสั่ง รอบตัวกลายเป็นสีดำสนิทไปอีกครู่ใหญ่กว่าสายตาจะปรับให้ชินกับความมืดได้


         คิมหันต์กะพริบตาปริบ ๆ ทักทายกับความเงียบซึ่งโรยตัวลงห้อมล้อม มันไม่ได้อึดอัดนัก แต่ก็ไม่สามารถเรียกว่าสบายใจจนจะข่มตาหลับกันได้ง่ายดาย เขาไม่กล้าหันไปมอง ทว่ายังรับรู้ได้ถึงไออุ่นจากร่างกายของอีกคนที่นอนร่วมเตียง ชัดเจนจนใจสั่นอย่างน่าประหลาด



         “หลับยัง?”



         เป็นสามภพที่เอ่ยคำถามซึ่งฟังดูงั่งพิลึกออกมาก่อน



         “กอดไหม?”



         ห่างออกไปเพียงไม่ถึงฟุต เงาเลือนรางของชายหนุ่มกางแขนออกน้อย ๆ เหมือนรอให้เขาเข้าไปหา ในความมืดเห็นมองรอยยิ้มเป็นเพียงภาพมัว แต่เขามั่นใจว่าอีกฝ่ายต้องกำลังยิ้มอยู่แน่นอน



         “นึกว่าจะไม่ถามซะแล้ว”



         คิมหันต์ได้ยินเสียงตัวเอง แต่ไม่รู้ตัวว่าขยับปากพูดออกไปตอนไหน



         “ตัวเฮียเพี้ยนอุ่นเหมือนหมายักษ์”



         นั่นเป็นอะไรอย่างอื่นที่กำลังเลียนเสียงให้คล้ายเขาอยู่หรือเปล่า?

   

         “ปากหมา”


         บางอย่างกดลงกลางกระหม่อมเขา ซึ่งเด็กหนุ่มพยายามบอกตัวเองว่านั่นคงเป็นมือ แม้รู้ว่ามันไม่ใช่แน่ ๆ  แต่น่าจะเป็นสิ่งเดียวกับที่ทาบลงบนขมับก่อนหน้านี้นั่นแหละ สามภพทำเนียนตอดเล็กตอดน้อยอีกแล้ว พอเขาตามมากอดหนุบหนับตามคำเชื้อเชิญด้วยภาษากายแล้วดูเหมือนยิ่งได้ใจใหญ่



           “ไอ้เบื๊อกเอ๊ย”   



         คิมหันต์ไม่เพียงแค่หยุดเถียงเท่านั้น แต่ยังหัวเราะแหะ ๆ กับถ้อยคำและน้ำเสียงเหลืออดเหลือทนของชายหนุ่ม เบียดตัวเข้าหาร่างและกลิ่นอายที่คุ้นเคย จากที่คิดว่าจะไม่หลับ ตอนนี้เริ่มรู้สึกว่านอนในสภาพอย่างนี้ก็ไม่เลว



         “เฮียกอดผมด้วยดิ”



         สามภพเงียบไปครู่หนึ่งคล้ายกำลังครุ่นคิด แต่ก็เพียงไม่นานเท่านั้น ก่อนท่อนแขนแกร่งจะโอบรอบไหล่เขา น้ำหนักซึ่งวางลงเบากว่าที่คาด เดาว่าคงออมแรงไม่ทิ้งลงมาทั้งแขน ช่างเป็นคนดีกับเรื่องงี่เง่าอะไรอย่างนี้


         เด็กหนุ่มขยับตัวหยุกหยิก ดึงแขนอีกฝ่ายเข้าหาตัวมากขึ้นอีก ตบแปะ ๆ บนนั้นเป็นเชิงบอกว่าให้ทิ้งน้ำหนักลงมาได้พร้อมกับมุดเข้าไปซุก



         “กอดแน่น ๆ” เขากระซิบ



         แขนแกร่งรวบทั้งตัวเขาไว้ฉับพลันแทบจะในทันทีที่พูดจบ แนบชิดจนได้ยินเสียงเต้นรัวของหัวใจอีกฝ่ายผ่านเสื้อกล้ามเนื้อบาง เขารับรู้ได้ทั้งหมด แผ่นอกแน่น กล้ามเนื้อแกร่งบนท่อนแขน ทั้งอ้อมกอดก็รัดแน่นจนอึดอัด แต่กลับไม่อยากให้ปล่อยมืออีกเลย



         “นอนซะ” เสียงทุ้มต่ำลอยอยู่ข้างหู เหมือนเป็นถ้อยคำสะกดจิตที่เชื้อเชิญเข้าสู่ดินแดนนิทรา “..ฝันดี”


         แต่เด็กหนุ่มยังไม่วายชวนคุยต่อเป็นเด็กอนุบาลโดนบังคับนอนกลางวัน แม้เปลือกตาจะเริ่มหนัก และสมองก็เบลอ ๆ พิลึก


         “ถ้าเอาหัวชนกัน..ผมจะฝันเรื่องเดียวกับเฮียปะ”


         “ปัญญาอ่อน”


         คิมหันต์หัวเราะ


         “เฮียเขินน่ารักว่ะ ใจเต้นแรงกระแทกหน้าผมเลย”


         “หุบปากน่า..เดี๋ยวปล้ำแม่ง”   


         “เฮียเพี้ยนไม่ทำหรอก อย่ามาขู่ซะให้ยาก”


         ลมหายใจร้อนพ่นพรืดลงบนศีรษะเขา บอกให้รู้ว่าคนฟังคงเริ่มเหลืออดเหลือทนกับนิสัยที่เจ้าตัวลงความเห็นว่าเกรียนนักหนา



         “ผมรู้..เฮียเป็นคนดี”



         และเขาก็รู้ตัวว่ากำลังทำอะไร แม้เข้าใจดีว่าอาจมีปัญหารออยู่ แต่ตอนนี้ช่างมันก่อนเถอะ



         “กอดผมแน่นอีกหน่อย”



         สามภพทำตาม พร้อมกับบ่นงึมงำไปด้วย



         “ตัวหักแน่ไอ้เด็กเวร”
   


         ก็ไม่ได้ไม่ชอบนี่นา



         นั่นเป็นสิ่งที่เขาคิด พร้อมกับลอบยิ้มน้อย ๆ  ตอนที่จมูกตัวเองโดนดันชิดกับหน้าอกอีกฝ่ายจนเหมือนจะหายใจไม่ออก แต่แน่นอนว่าไม่พูดออกไปเด็ดขาด

.



.



.



.

         สามภพตื่นขึ้นก่อนในตอนเช้า ทันเห็นแสงแดดอ่อนรำไรลอดผ่านรอยแยกของผ้าม่าน ศีรษะซึ่งปกคลุมด้วยผมสีทองสว่างวางพาดอยู่บนต้นแขน ส่วนเจ้าของสีผมแสบทรวงกำลังนอนขดม้วนเป็นลูกแมว ตะแคงหน้าเข้าหาแผ่นอกเขา ปากส่งเสียงแจ๊บ ๆ ออกมาสองสามครั้งก็เงียบไป หายใจเข้าออกเนิบช้าด้วยจังหวะสม่ำเสมอ 


         เครื่องปรับอากาศยังให้ความเย็นเป็นปกติ แต่ตรงที่ไอ้ตัวแสบคุดคู้อยู่นั้นแสนอุ่นจนลามมาถึงอะไรที่เต้นอยู่ในอกเขาเลยเชียว


         เขาเอียงใบหน้า ปลายจมูกเฉียดกับเส้นผมยุ่งเหยิงของคิมหันต์ กลิ่นแชมพูหอมอ่อนยังอ้อยอิ่งชวนก้มลงไปฟัด แต่สีทองเช่นนั้นช่างน่าหมั่นไส้นัก เป็นจุดหนึ่งที่สะดุดตาและปั้นแต่งรูปลักษณ์กวนประสาทของอีกฝ่ายได้ชัดเจนตั้งแต่พบกันครั้งแรก และให้ตายเถอะ เขาไม่อยากให้สีผมแบบนี้ไปสะดุดตาใครเข้าอีกเลย ให้เป็นสีน้ำตาลอย่างตรงโคนผมที่เริ่มงอกขึ้นมายังดีเสียกว่า



         สามภพเม้มปาก ครุ่นคิดว่าเขาน่าจะทำอะไรสักอย่าง



         และไอ้อะไรสักอย่างที่ว่า...หากเป็นวันนี้ได้เลยก็ดี



         คิมหันต์ส่งเสียงแจ๊บ ๆ น่าขำอีกครั้ง คอเอียงด้วยมุมประหลาดซึ่งดูแล้วท่าทางจะไม่สบายนัก ชายหนุ่มขยับตัวนิดหน่อยให้นอนได้สบายขึ้น โดยพยายามไม่ทำแขนเคลื่อนจากจุดเดิมให้ตี๋หลับตื่นมาเกรียน


         “อือ..เฮีย...”


         ไอ้ตัวแสบส่งเสียงครางเบา ๆ แต่ยังปฏิเสธจะตื่นขึ้นมาดูโลกยามเช้าตรู่ หลับตาพริ้มพร้อมกับซุกตัวเข้าหาเขามากขึ้น ยกแขนมากอดหมับเหมือนเห็นเป็นหมอนข้างใบโต น่าเอ็นดูจนอยากจับหมกไว้ที่ห้องกับตัวเองตลอดไป


         ชายหนุ่มโคลงศีรษะน้อย ๆ  จ้องมองจิ้งจอกหัวทองซึ่งดูไร้พิษภัยในยามหลับ  อดไม่ได้จะบ่นออกมาน้ำเสียงอ่อนใจ


         “เด็กอะไรวะ”


         ความเมื่อยขบบนต้นแขนชัดเจนขึ้นเมื่อเปลี่ยนท่าได้ครู่หนึ่ง สามภพรู้สึกว่ากำลังจะโดนเหน็บกินตั้งแต่ข้อศอกไปจนถึงปลายนิ้วในไม่ช้า แต่กลับมีรอยยิ้มบานแฉ่งอย่างคนงี่เง่าปรากฏอยู่บนใบหน้า เมื่อคิดว่าเด็กน้อยในคราบตี๋เกรียนตรงหน้าจะว่าอย่างไรกับสีผมใหม่ของตัวเองในเวลาอีกไม่ช้าไม่นาน

-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

         “สีน้ำตาลครับ”

         “ไม่เอาอ้ะ!”

         “น้ำตาลแบบไหนดีคะ?”

         “เฮียเพี้ยนได้ฟังผมไหมเนี่ย!?”

         คิมหันต์พยายามส่งเสียงแหวกอากาศรัวเร็ว  หวังให้มันพุ่งเข้าแทรกแซงบทสนทนาระหว่างมนุษย์ร่างล่ำและสาวประเภทสองคนงามที่มาพร้อมเนื้อเสียงแหบห้าวและลูกกระเดือกชัดแจ่ม มีไดร์เป่าผมส่งสำเนียงวี้ ๆ รอบตัวเป็นคอรัสด้วยคุณภาพเสียงระดับหนังซูม

         สายตาเด็กหนุ่มเหลือบมองเก้าอี้บุนวมหน้ากระจกบานยักษ์อย่างวิตกจริต ประหนึ่งเป็นมันเป็นเก้าอี้ไฟฟ้าสำหรับใช้ในการประหารชีวิตเขา..คิมหันต์ วานิชตระการกูล ผู้ยืนกรานว่ายังพอใจกับผมสีทองสว่างของตัวเองดีอยู่และไม่คิดเปลี่ยน ซึ่งนั่นดูเหมือนจะเป็นความเห็นที่สวนทางกับเฮียหมาบ้าเผด็จการ และหากใช้คำว่า ‘เผด็จการ’  ย่อมหมายถึงความเห็นของเขานั้นไร้ประโยชน์ อำนาจการปกครองขึ้นกับบุคคลเพียงคนเดียวที่กำลังจิ้ม ๆ เลือกสีผมโทนน้ำตาลจากตัวอย่างนับสิบ พึมพำว่า “เอาแบบไม่ต้องเด่นมาก” อย่างน้อยก็สองครั้งแล้วเท่าที่ได้ยิน


         “ผมอยากเด่น”


         เขาท้วง ทว่าคำค้านถูกพัดปลิวหายไป พร้อมกับลมร้อนจากไดร์เป่าผมซึ่งรุมอยู่รอบศีรษะชายผู้เป็นลูกค้าอีกคนบนเก้าอี้ตัวข้าง ๆ 


         ยังไม่ทันได้ออกปากเถียงอะไรต่อ มือแกร่งของสาวเทียมซึ่งรักจะเป็นหญิงจนก้าวข้ามประกาศิตจากโครโมโซมและฮอร์โมนเพศก็วางหมับบนไหล่เขา แรงมหาศาลอย่างไม่น่าเชื่อถูกส่งผ่านท่อนแขนล่ำด้วยมัดกล้ามเนื้อของเจ้าหล่อน พร้อมแย้มรอยยิ้มด้วยริมฝีปากสีนู้ดกรุ้มกริ่ม สื่อสารทางสายตาอย่างรู้กัน(ซึ่งเขาไม่รู้เรื่อง) ราวกับเหมาว่าเขาเป็นมนุษย์กลุ่มเดียวกับเธอไปเรียบร้อย เข้าใจสถานะตัวเองก็ตอนนั่งแหมะอยู่บนเก้าอี้บุนวมหน้ากระจกอย่างสิ้นท่า เริ่มทำใจว่าไม่รอดแน่แล้ว


         กะเทยสาวหัวเราะคิก เมื่อเห็นว่าเขาหยุดการต่อต้านขัดขืน เธอก็ก้มลงมากระซิบกระซาบใกล้ ๆ พอให้ได้ยินกันสองคน


         “แฟนหล่อนะคะ”



         จะมีปฏิกิริยาตอบรับใดเหมาะไปกว่าการอ้าปากค้างสักหนึ่งถึงสองวินาที



         “ล่ำมาเชียว” เธอยังพูดต่อสนุกปาก สายตามองผ่านกระจกไปยังสามภพที่นั่งไขว่ห้าง เปิดหนังสือแฟชั่นทรงผมสำหรับผู้ชายของร้านอยู่บนโซฟาด้านหลัง สีหน้าเธอบอกชัดว่าอยากงาบชายหนุ่มในลานสายตาเข้าไปทั้งตัว “อูย..เห็นแล้วเจ๊อยากหวีด อกน่าซบมากค่ะ ท่าทางจะแน่น ๆ อุ่น ๆ”


         คิมหันต์กลอกตา หน้าร้อนนิดหน่อย ก็เมื่อคืนเขาพิสูจน์เองกับตัวด้วยการนอนซบมันทั้งคืน ตื่นมาอีกฝ่ายก็บ่นใหญ่ว่าเป็นเหน็บ เรียกร้องให้รับผิดชอบด่วน ๆ  พอมาฟังเธอพูดอย่างนี้แล้วเล่นเอาร้อนตัวจนต้องขยับหยุกหยิกอย่างอยู่ไม่สุข แต่ดูเหมือนสาวเจ้าจะเข้าใจเป็นอื่น


         “ว้าย เจ๊พูดเยอะไปละ อย่าถือสาค่ะ” อีกฝ่ายยกมือปัดไปมาหน้าตัวเองเหมือนพยายามจะไล่ความคิดฟุ้งซ่าน “แค่ลวนลามด้วยสายตานิดเดียว ของคุณลูกค้าเจ๊ไม่แตะค่ะ เดี๋ยวเสียเครดิตร้าน”


         “ผมเปล่า..”


         “โอเค ๆ สีนี้นะคะ”


         เธอตัดบทแล้วหยิบตัวอย่างผมกระจุกหนึ่งขึ้นมาให้เขาดู สีค่อนข้างใกล้เคียงกับสีผมปกติของเขา เห็นแล้วก็ถอนใจเฮือก จับผมหน้าม้าซึ่งเริ่มยาวเลยคิ้วลงมา มองภาพสะท้อนในกระจกเตรียมบอกลาสีทองสว่างบนศีรษะที่ทำมาตั้งนาน นึกปลงว่าจริงอย่างสามภพบอกนั่นแหละ ใกล้เปิดเทอมแล้ว ขืนเอาหัวอย่างนี้ไปเรียนตั้งแต่วันแรกอาจารย์คงหวีด


         สามภพเงยหน้าขึ้นมาในจังหวะเหมาะเหม็ง สบตากับเขาซึ่งกำลังจ้องเงาสะท้อนของตัวเองเพื่อบอกลาเส้นผมสีทองอย่างอาลัยอาวรณ์ ยักรอยยิ้มมุมปากอันมีผลเร่งการบีบตัวของกล้ามเนื้อหัวใจแบบเฉียบพลัน จากนั้นก็ส่ายหน้าน้อย ๆ วางหนังสือไว้บนโต๊ะด้านข้าง เอนหลังบนโซฟา และเริ่มต้นจ้องเขาอย่างเป็นทางการ ต่อให้ผ่านกระจกก็เอา

         ตอนแรกเด็กหนุ่มก็จ้องตอบ แต่นานเข้าเริ่มเหงื่อตก หลังจากลุก ๆ นั่ง ๆ ระหว่างเก้าอี้กับเตียงสระผม แล้วกลับมานั่งแหมะรอเวลาอีกครั้ง จึงตัดสินใจว่าทำเป็นก้มหน้าอ่านนิตยสารแฟชั่นเรื่อยเปื่อย แม้ไม่ได้สนใจอยากรู้ตอนนี้เท่าไรนัก แต่ทำฟอร์มหาอะไรอย่างอื่นทำคงเข้าท่ากว่ามานั่งสู้สายตาอีกฝ่ายให้กะเทยสาวเข้าใจผิดเป็นไหน ๆ

   
         “น่าอิจฉาเหลือเกิ๊น~”


         เสียงห้าวที่ผ่านการบีบแล้วของเจ้าหล่อนลอยมาเข้าหู



         หลังสระผมล้างสารเคมีอะไรสักอย่างครั้งสุดท้าย คิมหันต์ก็เดินตัวเบาโหวงกลับมานั่งเก้าอี้บุนวมตัวเดิม มองพนักงานสาวประเภทสองค่อย ๆ แกะผ้าขนหนูซึ่งห่อรอบศีรษะไว้ออกช้า ๆ ด้วยใจตุ๊มต่อม เส้นผมเปียกน้ำหมาด ๆ ร่วงลงมาล้อมกรอบใบหน้า และเด็กหนุ่มถึงกับถอนหายใจแผ่วเบาออกมาหนึ่งเฮือกเมื่อมองเห็นสีผมตัวเอง



         มันเป็นสีน้ำตาล..กลับไปเป็นรูปลักษณ์แบบเดิมของตัวเองที่ไม่ได้เห็นมานาน



         “สีสวยเลยนะคะ”



         เขาค่อนข้างเห็นด้วย กำลังจะอ้าปากตอบ แต่โดนไดร์เป่าผมกลบเสียงหายเกลี้ยง จึงได้แต่สงบปากสงบคำนับแต่นั้น จนกระทั่งผมแห้งดี เซ็ตเป็นทรงอย่างเท่ หลงตัวเองไปนิดหน่อยว่าแบบนี้ก็ดูเข้าท่าไม่หยอก นึกกระหยิ่มว่าหน้าตาดีทำสีไหนก็หล่อ แม้ดูเหมือนเจ๊กะเทยจะลงความเห็นด้วยสายตาว่าชายหนุ่มที่ยืนจ่ายเงินค่าทำสีผมเขาจะเข้าสเป็คสาวน้อยสาวใหญ่และสาวประเภทสองมากกว่าเป็นไหน ๆ  เธอยังมองตามด้วยสายตาวาววับจนพวกเขาเดินออกจากร้าน โดยมีสามภพเอามือยีบนเส้นผมสีน้ำตาลที่อุตส่าห์เพิ่งได้รับการเซ็ตมาใหม่ ๆ ด้วยความมันเขี้ยว



         “น่ารักดี”



         สามภพบอกว่าอย่างนั้น แล้วก็เอาแต่หันมาลูบผมทุกครั้งที่เผลอตัว

.



.



.



.

         “ค่าทำสีเท่าไหร่อะ”

         คิมหันต์ถามเสียงอู้อี้พร้อมรอยยิ้มทะเล้น เล็มช็อคโก้บานาน่าเครปเพลินอารมณ์เป็นการล้างปากหลังมื้อเที่ยง เดินไปเบียดกระแซะเจ้ามือที่เลี้ยงเขาอิ่มหนำสำราญมาตั้งแต่เช้า แล้วยังพาไปซื้อเสื้อให้ใหม่ตัวหนึ่งเพราะเห็นสภาพเขาที่สวมเสื้อหลวม ๆ ของเจ้าตัวแล้วบอกว่าดูน่าสงสารเกินไป ส่วนกางเกงยีนส์ใส่ซ้ำตัวเมื่อวานไปก่อน

         “จะจ่ายให้หรือไง?” อีกฝ่ายย้อนถาม

         “แพงปะ”

         “ทั้งชีวิต”

         คิมหันต์ชะงักไปนิดหน่อย ครีมสดแปะอยู่มุมปากช่วยส่งเสริมความเหวอของเจ้าตัว ก่อนจะคิดได้ในวินาทีหลังจากนั้นว่าสามภพตั้งใจจะสื่ออะไร

         “เชี่ย”

         เขาสบถ เอาไหล่กระแทกต้นแขนชายหนุ่ม (ความจริงอยากกระแทกไหล่แต่ไม่ถึง) จากนั้นก็กระเด็นออกมาเองอย่างน่าอนาถ เรียกเสียงหัวเราะชอบใจในลำคออีกฝ่าย

         “เล่นบ้าอะไรไอ้ลูกหมา”

         “คนหรือรถถังวะ!” เด็กหนุ่มบ่นหงุงหงิงอย่างขัดใจ

         “กินก็เลอะเทอะ” สามภพพูดไปคนละเรื่อง บอกให้รู้ว่าสนใจคำบ่นของเขาที่ไหน “เช็ดให้ดี เดี๋ยวคนอื่นหาว่าเก็บขอทานมาเดินด้วย”

         คิมหันต์ยกมือขึ้นเช็ดรอบปาก มีอะไรติดอยู่ตรงไหนบ้างไม่รู้แต่อาศัยว่าปาดให้มันทั่วถึงไว้ก่อน สามภพหยุดเดินเพื่อหันมามองจริงจังแล้วก็ยืนขำแต่ไม่คิดช่วย ปล่อยเขาทำหน้ายุ่งเมื่อไม่แน่ใจนักว่ามันออกไปหมดหรือยัง แต่ดูจากสายตาและรอยยิ้มขบขันของคนตรงหน้าแล้วเดาว่ายัง

         “ซกมก” ชายหนุ่มโคลงศีรษะ “ไม่ช่วยหรอกนะ”

         เขาอ้าปากตั้งใจจะเถียง แต่ยังไม่ทันได้ส่งสำเนียงใด กลับได้ยินชื่อของคนข้างกายดังขึ้นจากด้านหลังเสียก่อน


         “ไอ้ภพ!”


         พวกเขาทั้งคู่หันไปมองตามโดยอัตโนมัติ


         ผู้ที่กำลังเดินตรงเข้ามาหาเป็นชายหนุ่มร่างสูง ผิวคล้ำ บนใบหน้ามีรอยยิ้มขี้เล่นประดับอยู่ และน้ำเสียงที่ใช้ก็ฟังดูเป็นไปทางเดียวกับรอยยิ้มที่ปรากฏ


         “ไม่เจอกันเลยนะพักนี้ มาร่อนอยู่นี่เอง...แล้วนี่...”


         ผู้มาใหม่ดูจะมีรอยยิ้มกว้างยิ่งขึ้นเมื่อเดินเข้าใกล้ หันไปมองเด็กหนุ่มซึ่งยืนอยู่ข้างเพื่อนตัวเอง รู้สึกว่าช่างคุ้นตาอย่างน่าประหลาด เหมือนว่าเคยเห็นที่ไหนมาก่อน อ้ำอึ้งอยู่ครู่หนึ่งจึงนึกออกว่าเป็นคนเดียวกับจากรูปถ่ายในมือถือของสามภพ เพียงแต่ตอนนี้สีผมต่างไปจากเดิม และไม่รู้ว่าเป็นด้วยเห็นตัวจริงหรือเพราะสีผมที่เปลี่ยนไป เจอกันครั้งนี้จึงได้รู้สึกว่าดูน่าฟัดกว่าในรูปมากทีเดียว


         “น้องดุ๊กดิ๊—เอ้อ...น้องคิม?”

   
         คิมหันต์เลิกคิ้ว คนคนนี้รู้จักเขา แม้ออกจะติดใจสงสัยว่าชื่อแรกที่พูดไม่จบมันชื่อหมารักไม่ใช่หรือ


         สามภพถอนใจหน่าย ๆ  ตกอยู่ในสถานการณ์อันบีบบังคับให้ต้องแนะนำสองคนตรงหน้าให้รู้จักกันไปโดยปริยาย ทั้งที่ไม่เห็นอยากให้เจอสักนิด แม้รู้ดีว่าไว้คิมหันต์เริ่มเรียนที่มหาวิทยาลัย อย่างไรเสียก็ต้องรู้จักกันอยู่ดี แต่นี่มันจะเร็วไปหรือเปล่า

         “คิม..นี่เพื่อนพี่ ชื่อสรัญ”

         “อ้อ” เด็กหนุ่มพยักหน้า “หวัดดีครับ”

         “แล้วก็ไอ้รัญ” สามภพมองแขกไม่ได้รับเชิญตาขวาง สุ้มเสียงโหดขึ้นกว่าปกติอีกระดับ “นี่คิมหันต์”

         “พี่รัญนะครับ” สรัญยิ้มกว้างอย่างเป็นมิตร ไม่ต้องรอให้เพื่อนช่วยแนะนำต่อเลย “เรียนคณะเดียวกับไอ้ภพ ยินดีที่รู้จักครับ”

         “ครับผม”

         คิมหันต์ยักคิ้วตอบพร้อมร้อยยิ้ม ต่อให้เปลี่ยนจากผมสีทองเป็นน้ำตาลก็ยังดูยียวนกวนโอ๊ยอยู่ดี

         “นี่เรียนมอปลายรึเปล่านะ?” ชายหนุ่มผิวแทนชวนคุยอย่างแนบเนียน แม้สิ่งที่ถามจะรู้คำตอบอยู่ตั้งแต่ก่อนเจอหน้าแล้ว

         “จะขึ้นมหา’ลัยแล้ว เปิดเทอมเจอกันพี่”

         “เฮ่ย หน้าเด็กนะ แล้วนี่ไง เปิดเทอมเจอกันคือ??”

         “พี่บอกอยู่คณะเดียวกับพี่ภพปะ?”

         สรัญพยักหน้า เริ่มจับต้นชนปลายได้ จะมีเด็กน่ารักอย่างนี้มาเป็นน้องร่วมคณะสามภพไม่เห็นบอกเขาสักคำ ดูจากสีหน้าบึ้งตึงระหว่างพวกเขาคุยกันเช่นนี้ ท่าทางว่าคงคิดอุบอิบไว้คนเดียวเป็นแน่
   
         “นั่นแหละ” คิมหันต์หน้าบานแฉ่ง “ผมเพิ่งสอบติด จะไปเป็นเฟรชชี่”

         “เยี่ยมเลย ยินดีด้วย!” ชายหนุ่มยิ้มกว้าง นัยน์ตาเป็นประกายวาววับอย่างไม่สนใจรังสีอำมหิตจากคนข้าง ๆ  เห็นแล้วยิ่งชวนให้นึกสนุก อยากแกล้งให้อกแตกตายด้วยซ้ำ คิดได้ก็เอียงคอพร้อมกับก้มลงไปมองใบหน้าเด็กหนุ่มใกล้ ๆ เหมือนสังเกตเห็นอะไรเข้า

         “คิม ขนมติดปากแน่ะ?”

         “หือ?”

         “พี่เอาออกให้”


         มือเขาเกือบเอื้อมไปถึงใบหน้าเด็กหนุ่มแล้วเชียว


         "โอ๊ะ!"


         ติดที่ใครบางคนซึ่งดูเหมือนจะหลุดออกจากวงสนทนาไปชั่วขณะรีบปัดออกไปก่อน


         “ระวังหน่อย บอกแล้วใช่ไหมว่ากินอย่าให้มันมูมมามนัก”

         สามภพเริ่มต้นส่งเสียงบ่น มองหากระดาษทิชชูหรือผ้าจะเช็ดไม่มีก็ชิงเอานิ้วหัวแม่มือปาดครีมสดตรงมุมปากคิมหันต์ ทั้งที่เพิ่งบอกเองว่าจะไม่ช่วยแท้ ๆ  ครีมสดที่ติดอยู่มีเพียงแค่นิดเดียว ใช้นิ้วปาดครั้งหนึ่งก็ออกเกลี้ยง แต่เขากลับเอามือวางแหมะอยู่แถวคางไอ้ตัวแสบไม่ยอมปล่อยอย่างถือสิทธิเต็มที่


         ไม่นานหลังจากนั้นสรัญก็ส่งเสียงหัวเราะ ฟังออกจะเป็นไปในทางขบขันเจือเยาะเย้ยอยู่นิดหน่อย พร้อมกับคำพูดที่ทิ่มฉึกลงกลางใจ


         “เออ แม่ง..รู้แล้วว่าโคตรหวง แตะไม่ได้เลยนะไอ้เวร” หนุ่มผิวแทนส่ายหน้า “วันนี้ฉันก็มากับเด็กตัวเองเหมือนกันเว้ย ไปเข้าห้องน้ำ เดี๋ยวคงกลับ”

         “เฮ่ยเปล่า ๆ” คิมหันต์รีบแก้ต่าง คว้ามือสามภพออกจากหน้าตัวเองโดยพลัน “ไม่ใช่อย่างที่พี่เข้าใจ คือแบบมันซับซ้อนนิดหน่อย”

         แต่สามภพกลับเอ่ยตรงกันข้ามด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย ฉุดบรรยากาศให้ทะมึนลงไปทันตา

         “อย่างที่แกเข้าใจนั่นแหละถูกแล้ว”

         “เฮียเพี้ยนอย่ามั่วดิ!”
   
         สรัญกอดอกพร้อมกับพยักหน้า เมื่อกี้คิมหันต์พูดว่าอะไรนะ? เฮียเพี้ยน? มีชื่อเล่นที่เรียกกันสองคนด้วย

         “กลับบ้าน”

         “คราวนี้บ้านผมนะเว้ย!”

         สรัญพยักหน้าอีกครั้ง คราวนี้บ้านผม? แสดงว่าคราวก่อนบ้านหรือไม่ก็คอนโดสามภพ? ไอ้เพื่อนหน้าโหดนี่มันร้ายไม่ใช่เล่น

         “เออน่า”

         สามภพพยายามตัดบท แต่ไม่สำเร็จเพราะคิมหันต์เถียงกลับ หลังจากนั้นก็ปะทะคารมกันไปตลอดทาง แต่ฟังแล้วค่อนไปทางล้อกันเล่นมากกว่าจะทะเลาะ อันที่จริงดูร่าเริงผิดกับสามภพเวลาปกติเป็นคนละคนเลยด้วยซ้ำ ไม่ลืมหันมาโบกมือลาเขาอย่างไม่ใส่ใจนัก (ในกรณีของสามภพ) และตามมารยาท (ในกรณีของคิมหันต์) ก่อนคนทั้งคู่จะเดินห่างออกไปไกลจนลับสายตา


         “มีอะไรหรือ?”


         สรัญหันกลับไปมองต้นเสียง ชายหนุ่มอีกคนซึ่งชื่อออกเสียงเหมือนเขากำลังยืนมองเขาสลับกับทิศทางที่สายตาเขาจับจ้องอยู่ผ่านเลนส์แว่น ก่อนหน้านี้บอกว่าจะไปห้องน้ำ แต่ไม่รู้ว่ากลับมาโผล่อยู่ด้านหลังตั้งแต่เมื่อไร

         “เพื่อนน่ะ” เขาตอบสั้น ๆ ไม่จำเป็นต้องลงรายละเอียดให้มากความ “กับแฟนมัน บังเอิญเจอกัน”

         “อ้อ”

         “อย่าสนใจเลย” สรัญยิ้มกรุ้มกริ่ม โอบไหล่คนข้างกายอย่างถือวิสาสะ “สนผมดีกว่า”

         รัญชน์ไม่ได้ขยับหนี และไม่ได้ขยับเข้าไปใกล้ชายหนุ่มที่ยื่นแขนมาโอบ ทำเพียงแต่ส่งสายตามองตามร่างคนสองคนซึ่งเขาเห็นไกล ๆ ตั้งแต่มายืนอยู่หลังสรัญได้นานพอสมควร



         ริมฝีปากบางเม้มจนซีดขาว พร้อมกับที่นัยน์ตาสีดำสนิทหลังกรอบแว่นฉายแววครุ่นคิด



         สามภพ...กับแฟน?

- หมดยกที่ 41 –

-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

มาแล้วค่า หนึ่งสัปดาห์ผ่านไปแฮ่ก ๆ

เด็กมันยอมไปอีกระดับ เฮียทนอีกนิดนะ =///=
เฉลยแล้วนะคะว่าหนุ่มผมน้ำตาลที่เคยเอารูปมาแปะนั้นเป็นใคร 555 ตี๋น้อยเจ้าเก่านี่เอง

ขอบคุณคนอ่านผู้น่ารัก :กอด1: :pig4: :3123: พบกันตอนหน้า วันนี้ขออนุญาตงดของแถมไว้ก่อน ดึกมากแล้วงานยังไม่เสร็จ (อู้อัพนิยาย) ตามส่องที่เพจก่อนได้ค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 07-06-2013 01:32:57

กำลังคิดว่าฉากบนเตียงดูเหมือน
ตี๋น้อยจะลวนลามเฮียมากกว่าที่เฮียจะลวนลามนะ
เอ๊ะ!? ยังไง!?
ที่ให้กอดแน่น ๆ คือห่วงเรื่องอะไรที่บ้านหรือเปล่าเอ่ย?


ตี๋น้อยผมน้ำตาลโมเอะมากกกกก~~~~
ชอบเจ๊ร้านทำผม ท่าทางจะอยากเคี้ยวเฮียเพี้ยนน่าดู
แซวนุ้งครีมเราให้อายเลยทีเดียว แฟนหล่อนะคะ XD ล่ำด้วย อิอิ
ค่าทำสีผมนี่ให้จ่ายทั้งชีวิต >///<
เขินแทนเลยแบบว่าเหมือนขอแต่งงานอ่ะ
ได้ข่าวว่ายังไม่ได้เป็นแฟนกันเลยนะเฮียขาาาาาา


เฮียสรัญในที่สุดก็มีบทสักที บทจะโผล่นี่ก็ทำให้
เฮียเพี้ยนหึงหน้ามืดได้เหมือนกันนะ ^^
ส่วนรัญชน์จะมีบทบาทอะไรที่ทำให้คู่หลักเราผิดใจกันหรือเปล่า
อันนี้ลุ้นมากอ่ะ =w=' คุณเพื่อนผู้จืดจาง เฮียภพยังจำ
ได้หรือเปล่าไม่รู้ ท่าทางจะเจ็บน่าดูอยู่เหมือนกันนะ
แต่งานนี้ยังไงก็เชียร์นุ้งครีมนะคะ


ตอนนี้น้องคิมทั้งยั่วทั้งอ่อย ไม่ให้เชียร์ได้ยังไง
จริง ๆ ก็เชียรถือป้ายไฟ FC กันทุกตอน XD

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: My_NT ที่ 07-06-2013 01:33:54

น้องครีมไปบอกคนอื่นว่าไม่ได้เป็นอะไรกันแบบนั้น เดี๋ยวเฮียเพี้ยนงอนน้าา
แอบดีใจมากที่น้องครีมเปลี่ยนสีผม ผมน้ำตาลคงจะเพิ่มความน่ารักน่าฟัดอีกเป็นกอง
(เค้าแอบไม่ชอบคนทำผมทองอ่ะค่ะ แฮ่ะๆๆ)
แล้วตอนสุดท้ายนั่นนน ดูท่าทางแล้วต้องเข้ามาปั่นป่วนแน่ๆเลย

ขอบคุณค้าบบ :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 07-06-2013 01:45:21

โว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย


น้องคิมน่ารักจังเลย  ทนไม่ไหวแล้วววววววววววว

ฟอดดดดดดดดดด~

อ๊ะ.....รู้สึกสะพรึง   พี่ภพ.....คงไม่ได้ยืนอยู่ข้างหลัง  ชิมิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: 2pmui ที่ 07-06-2013 01:53:40

จะไม่ดราม่าหลั่งเลือด เสียน้ำตา เพราะ รัญชน์ คนนี้ใช่ป่าว  :ling3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: em1979 ที่ 07-06-2013 02:17:49

ขนาดนี้แล้วจะปฏิเสธไปไยหนูน้อย ที่ทุกคนเข้าใจนะถูกแล้ว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: Benzsu ที่ 07-06-2013 02:23:44

กรีสสสสส นุ้งครีมย้อมผมกลับแล้ว T.T อยากให้เป็นสีทองต่อไปจัง อ่านไปกรีสไปจิกหมอนแทบขาด หวังให้มีอะไรเกินเลยบนเตียง #เอ๊ะ 5555 #อัพเวลาเด็กดีตลอดเลยน้า ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: yymomo ที่ 07-06-2013 02:37:15

 :mew2: เจนสัมพัสได้ถึง มาม่้า ญี่ห้อ นึง  :laugh: ไม่นานพวกเราจะได้โซ้ยเส้นมาม่า  :z3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 07-06-2013 02:55:20

แหมะ สนิทสนมจนใคร ๆ ก็มองออก แถมเฮียท่าจะหวงน้องออกนอกหน้าซะด้วย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 07-06-2013 07:45:44

ไรว้าา คิมหันต์อ่ะ ไปตั้งกฏเค้า ห้ามลวนลามนู่นนี่นั่น ตัวเองเลยตัวดี ทั้งอ้อนทั้งยั่วทั้งเอาใจ ซุฮกพี่ภพมาก ทนเด็กเกรียนขนาดนี้ได้

หลังจากนี้หนึ่งปี จะอยู่ข้างพี่ภพเต็มที่เลย สมาคมเชียร์พี่ภพให้กดน้องคิมทันทีเมื่อหมดสัญญาหนึ่งปี

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 07-06-2013 09:01:52

ถึงตาภพดราม่าแล้วใช่ไหม????

เหอะๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 07-06-2013 09:58:26

โอ๊ยย คืนบนเตียงหวานเว่อร์อ่ะจ้าาา

เดี๋ยวถ้าคิมเข้าไปเป็นเฟรชชี่ก็คงต้องเจอกับรัญจน์สินะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 07-06-2013 10:31:51

น้องคิมขาดความอบอุ่นปะเนี่ยถึงให้เฮียภพกอดแน่นๆอ่ะ555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: sirigoon ที่ 07-06-2013 11:04:07

 :really2: :really2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: Anyann ที่ 07-06-2013 11:24:02

หวานเว่อร์ คิมน่ารักเว่อร์ และเฮียภพก็ขี้หวงเว่อร์ 5555 เหมาะสมๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: ReiiHarem ที่ 07-06-2013 11:32:58

น้องคิม ลวนลามเฮีย ตลอดๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 07-06-2013 11:34:52

ตอนแรกนึกว่าเฮียภพจะแอบทำสีผมให้คิมตอนหลับซะอีก เหอะๆ :hao7:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 07-06-2013 11:45:09

จิ้งจอกน้อยลุคใหม่ (ขออนุญาตเอารูปมาแปะอีกครั้งเผื่อใครจะลืม)

งานนี้จะกลายเป็นรักสี่เศร้ารึเปล่าหนอ

สรัญ --> รัญชน์ --> สามภพ --> คิมหันต์(ผู้ไม่รู้อิโหน่อิเหน่อะไรด้วย)

[attachment deleted by admin]

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 07-06-2013 13:33:34

น้องครีมต้องไปปะทะกะรัญชน์ต่อ?  :katai5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 07-06-2013 13:50:14

 :mew2: กลัวใจรัญ ตัวเล็ก ม่อยากให้ร้าย กลัวเค้าเจ็บเหมือนกันไม่ร้สิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: yong ที่ 07-06-2013 14:22:36

เชียร์คิมจิ สู้ๆๆ :mew2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 07-06-2013 15:08:39

 :m3: อร้ายยยย หวานมากกกก แหมๆ มีการนอนกอดกันบนเตียงด้วยอ่ะ อะไรจะอบอุ่นขนาดนี้  :give2:

ดูท่าทางมือที่3คงมาแทรกยาก5555  :hao6:

มาต่อเร็วๆน้าาา :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 07-06-2013 16:15:39

กรี๊ดดดด หน้าไม่อายเลยลูกขา ไปกอดเค้าแล้วยังบอกให้เค้ากอดตอบ
แต่ทั้งหมดนี้คือ...ไม่ใช่แฟนกันนะ ห้ามมั่วบอกคนอื่นว่าแฟนด้วย 5555 เด็กน้อยอ๊ะ ไม่รู้ตัวอยู่ฝ่ายเดียวอ่ะดิ

คู่รันรันก็ก้าวหน้า
เดาว่ารันนี่คงได้แกล้งพี่ภพเรื่อยๆแน่หลังเปิดเทอม  :hao7:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ju ที่ 07-06-2013 16:33:08

คู่กัด อ๊ากกกก ชอบ  :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: FFS_Yaoi ที่ 07-06-2013 19:46:29

 :really2: :really2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 07-06-2013 19:50:20

มันจะหวานเกินไปแล้วววววววววววววววววว
พี่ภพว่าน้องขี้หึง พี่ไม่ขี้หึงเลยเนอะะะะ 55555555555555555555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: Saantos ที่ 07-06-2013 20:01:06

ผมน้ำตาลแล้ว

เย่ๆๆๆๆ

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: Hope2TheEnd ที่ 07-06-2013 20:22:04

คิมมันขี้อ้อนเว่อร์ ๆ ... ขนาดตอนนี้ยังไม่เป็นแฟนกันนะ
แต่ดูเหมือนน้องจะกังวลกับเรื่องที่จะเกิดขึ้น
แต่ถ้าเฮียรักน้องจริง ๆ ก็คงไม่มีปัญหาใช่ไหมล่ะ 55555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 07-06-2013 21:35:22

เฮียเปนคนดีมากมาย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 07-06-2013 21:45:05

อกแน่นๆ อุ่นๆ  ..โหยเลย  :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 07-06-2013 22:41:31

อ๊ายยยยยยยยยย กลิ่นมาม่าโชยมาไกลๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 07-06-2013 23:20:10

เฮียพี่ภพหวงน้องมากเกิน  :hao7:


 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: KilGharRah ที่ 08-06-2013 00:09:56

เฮียเป็นคนดีไปนะ แต่รักแล้วก็ต้องรอน้องมันหน่อย 55555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: Oilsaoo ที่ 08-06-2013 02:34:34

คิมมันน่ารักอ่ะ
รัญช์จะทำอะไรมั้ยเนี้ยย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 08-06-2013 06:31:40

เฮียเพี้ยนความอดทนเป็นเลิศ คิมก็ขยันแกล้ง
แต่อกคงอุ่นจริงล่ะเพราะนอนกอดไม่ห่าง ^^

รัญชน์ปรากฎกายอีกแล้ว! หวังว่าคงไม่เป็นตัวป่วนนะคะ
แต่ถ้ามาเป็นตัวเสริมให้พี่ภพกับน้องคิมใกล้ชิดยิ่งขึ้นนี่
จะตามเชียร์เลยเอ้า! ^^

คนเขียนสู้นะคะ  :mc4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: from_mars ที่ 08-06-2013 08:31:08

เด็กมันช่างยั่วนะ เด๋วก็ได้มีฟางเส้นสุดท้ายเร็วๆ นี้หรอก คึคึ
แม่ยกรอเวลานั้นกันอยู่เพียบนะ บอกเลย...ฮาๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 08-06-2013 10:10:11

เฮียน่ารักเกิ๊น :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 08-06-2013 10:39:22

ช่างเป็นเรื่องบนเตียงที่หวานขึ้นหัวใจ ซะจริงเชียววววว
เก๊าเขิลลลลลลลลลลลลลลลล  :-[ :-[ :-[ :-[
แถมตอนที่ไปทำสีผมใหม่ ก็น่าอิจฉาใช่ย่อย โอ๊ยยยยยยย อยากมีอย่างนี้บ้างอ่าาาาาา :z13: :z13: :man1: :man1:

แต่ว่า......เรนนี่ เค้าลืมไปแล้วว่า สรัญไปคบกับรัญชน์ตั้งเเต่เมื่อไหร่ ย้อนกลับไปอ่านตอนไหนนิ? :ruready
แถมดูเหมือนสรัญก็ไม่ได้จริงจังอะไรกับรัญชน์เลยนะ แบบนี้เเย่จริง  :m16:
อาจจะมีกังวลไปบ้างว่ารัญชน์จะเข้ามาทำอะไรมั๊ย แต่คิดไปคิดมา รัญชน์ไม่น่าเป็นคนอย่างนั้นป่ะ
เหมือนเค้าจะรู้ที่ของตัวเองอยู่เเล้วนะ เค้าน่าสงสารเพราะไม่เคยอยู่ในสายตาหรือเสี้ยวของความทรงจำของภพเลย
ทั้งที่เรียนอยู่ห้องเดียวกัน หรือเพราะเค้าไม่พยายามแสดงตัวก็ไม่รู้ หรือว่าพยายามในเเบบของเค้า
แต่มันไม่พอที่จะให้ใครเห็นก็ได้ พอตอนนี้ไอ้คนมาเห็นดันเป็นสรัญ หนักอ่ะเรนนี่
เท่าที่สมองเลือนลางพอจำได้ เหมือนสรัญไม่ได้จริงจังป่ะ แค่แบบหาไรสนุกๆทำเฉยๆ ไม่ดีเลยนะ  :z3:

เฮ้ออออออออออออออออออออออออออออออ  :เฮ้อ: >>>>>>หล่อนมโนเก่งมาก มโนเสร็จก็นอยด์เอง

เป็นกำลังใจให้เรนนี่ต่อไป และรอตอนหน้าจ้าาาาาาาาาาาาาาาาาา

ปล.เริ่มอยากอ่านเรื่องของสรัญกับรัญชน์แล้วสิ อิอิ  :hao3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: Snowermyhae ที่ 08-06-2013 11:03:33

เฮียเพี้ยนขี้หวงมาก 555555555555555555555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 08-06-2013 11:50:44

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: mellowshroom ที่ 08-06-2013 12:49:22

เปลี่ยนสีผม น่าฟัดกว่าเดิม  :hao3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: Chifuu ที่ 08-06-2013 14:15:46

เด็กมันยั่วววว คึคึ คิมหันต์น่ารักเว่อ อร๊ายย ขี้อ้อน อยากห่อกลับบ้าน
เฮียก็โคตรขี้หวงงง
ส่วน2รัญ คู่นี้จะอะไรยังไงต่อไปเนี่ย อยากรู้

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 08-06-2013 17:23:19

เหมือนปัญหาจะเริ่มเดินทางมา

คิมน่ารักมาก ๆ อ่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 08-06-2013 19:46:16

หนูครีมอ้อนเก่งกว่าเพื่อนซี้อีกมั้งเนี่ย ลูกไม้แพรวพราวจริงๆ  o18

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: toshika ที่ 09-06-2013 02:38:31

 :sad4: :sad4:

ถ้าน้องครีมจะน่ารักขนาดนี้ เฮียภพหลงจนโงหัวไม่ขึ้นแน่นอน

กอดแน่นๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 09-06-2013 07:24:04

คิมผมสีนำ้ตาลแล้วแต่ความเกรียนไม่เปลี่ยนแปลง ฮ่ะๆ ตอนนี้มีสองรัญด้วยคิดถึง~

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: AiiSoul ที่ 09-06-2013 07:53:07

น่ารักอีกแล้วววววววววววววววววววว น้องคิม
พี่ภพก็นะ หึงน้องเต็มพลัง หุๆ
มีแฟนเด็กก็เงี้ยแหละพี่ภพ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: saiiisai ที่ 09-06-2013 12:41:02

คราวนี้บ้านผมนะ
เลือดกำเดากระฉูด  :mc4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: anchoviiz ที่ 09-06-2013 14:26:34

 :-[ :-[
น่ารักสะจริง น้องครีมมมมม

ยก 40.5 นี่เขินจนตัวจะแตก
อ้ากกกก ไม่ไหว  :hao7: :hao7:
อุปสรรคคู่นี้น่าจะเยอะอยู่นะ
พระเอกเราเล่นเสน่ห์แรงขนาดนี้ หึหึ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: SiLent_GRean ที่ 09-06-2013 20:18:23

เฮียภพหึงรุนแรงใช่เล่นนะเนี่ย   :katai5: :katai5: :katai5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: watcharet ที่ 09-06-2013 20:39:14

น่ารักจุงเบย เขิลเดะ!!!~

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 09-06-2013 20:49:15

ลักษณะจะมีมาม่าในไม่ช้ารึปล่าวน้าาาาา อิอิอิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: YOSHIKUNI RUN ที่ 10-06-2013 00:41:29

 :hao3: :hao3: :hao3:

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (หน้า 91) 10/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 10-06-2013 02:20:48

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 42 – พี่น้องที่ยังอยู่

         อพาร์ทเมนท์สูงสี่ชั้นเร้นกายในเงามืด ตัวอาคารด้านนอกซึ่งเคยเป็นสีขาวกลับมีรอยเปรอะดำเป็นริ้ว ๆ จากการแผดเผาของไอแดดและแรงกัดเซาะจากเม็ดฝนเจือมลพิษนับร้อย ๆ ครั้ง ทางเข้าทึมทึบลึกลับด้วยกลิ่นอายประหลาดอันสร้างความรำคาญใจแก่ผู้อยู่อาศัยในบางคราว กระนั้นก็อยู่ในระดับที่พอรับได้ สภาพมันไม่ถึงกับทรุดโทรมนัก แม้จะผ่านการใช้งานมาหลายปี อาคารโดยรอบถูกทุบทิ้งแล้วสร้างใหม่ให้เข้ากับยุคสมัย แต่สถานที่แห่งนี้ยังคงบรรยากาศของตัวเองไว้อย่างไม่แยแสโลกภายนอก


         พวกเขาสวนทางกับหญิงสาวผู้หนึ่งซึ่งกำลังเดินออกไปด้านนอก นิ้วเรียวยาวกรีดกรายคีบบุหรี่มาร์ลโบโรออกจากริมฝีปากแดงคล้ำ พ่นควันสีเทาล่องลอยอ้อยอิ่งทิ้งท้าย กลิ่นบุหรี่เคล้าน้ำหอมฟุ้งกำจายชวนคลื่นเหียน เสียงรองเท้าส้นสูงกระทบพื้นกึก ๆ ไปตลอดทางเดิน


         สรัญเคยเห็นเธอแต่งกายด้วยชุดนักศึกษา ขยิบเปลือกตาฉาบอายไลน์เนอร์เส้นหนาโฉบเฉี่ยวมาให้ในบางครั้ง และเขาคลี่ยิ้มตอบรับอย่างรู้งาน หากแต่ความสัมพันธ์ดำเนินไปเพียงเท่านั้น ไม่ต้องการคำพูดใดอธิบายตัวตน เธอเองก็เคยเห็นเขาควงผู้ชายเข้าห้องบ่อยครั้ง เป็นการประกาศชัดเจนถึงรสนิยมทางเพศโดยไร้สุ้มเสียง


         “สภาพไม่ค่อยดีเท่าไหร่” ชายหนุ่มยักไหล่น้อย ๆ  เมื่อเห็นสายตาคนข้างกายซึ่งเหลือบมองไปรอบตัวอย่างไม่เป็นธรรมชาตินัก “แต่ไม่อยากอยู่หอใน..แล้วที่นี่ก็ใกล้มอ ถูกด้วย”


         รัญชน์พยักหน้า ปล่อยคำบอกเล่านั้นผ่านเลยไปโดยไร้ซึ่งการแสดงความเห็น เขาไม่ถนัดเอ่ยความรู้สึกตัวเองออกมาเป็นคำพูด บางทีนี่อาจเป็นเหตุผลที่มักผิดหวังเสมอมา


         เสียงฝีเท้าสองคู่กระทบพื้นเบา ๆ สะท้อนวังเวงในโถงทางเดินยาวเมื่อพวกเขาก้าวขา เป็นสิ่งเดียวที่บอกให้รู้ว่าที่กำลังเดินอยู่นี้มีสองชีวิต เพราะชายหนุ่มร่างเล็กผู้มาเยือนตามคำเชื้อเชิญของผู้อยู่อาศัยยังไม่ปริปากพูดอะไรสักคำตั้งแต่เข้ามาในตัวอาคาร


         “ไม่มีลิฟต์” สรัญเอ่ยเรียบ ๆ เสียงสะท้อนไปมาบริเวณบันไดเชื่อมระหว่างชั้นสองและสาม “ลำบากหน่อย”


         คนฟังพยักหน้าอีกครั้ง เดินตามชายหนุ่มผิวแทนจนไปหยุดอยู่หน้าประตูห้อง รอให้อีกฝ่ายไขแม่กุญแจและลูกบิดประตูเสร็จแล้วนำเข้าไปก่อน พยักหน้าเป็นเชิงเชื้อเชิญจึงได้ก้าวขาตามเข้าไป


         หลอดนีออนกะพริบสองสามครั้งแล้วส่องสว่างในความมืด ทุกสิ่งดูแปลกประหลาดในประสาทสัมผัสไปหมด ราวกับเขาหลุดมาอยู่อีกโลกที่ไม่เคยรู้ว่ามีอยู่มาก่อน


         ภายในมีกลิ่นเฉพาะตัวแทรกในอณูอากาศ ไม่หอม ไม่เหม็น ลึกลับ จืดชืด หวือหวา ร้อนผ่าว และเย็นเยือก ปะปนกันคละคลุ้ง จนบางครั้งก็หนาวไปถึงไขสันหลังเมื่อสูดลมหายใจเอาความขัดแย้งที่มองไม่เห็นเข้าไปจนสุด ปล่อยมันเคลือบอยู่บนเยื่อบาง ๆ ของถุงลมปอด ทุกครั้งที่หายใจก็ราวกับเศษเสี้ยวตัวตนของสรัญแทรกซึมเข้าหลอดเลือดไปพร้อมกับออกซิเจนในอากาศ ไหลเวียนทั่วร่างเขาจนเหมือนกำลังถูกดูดกลืนให้กลายเป็นส่วนหนึ่งของสถานที่แห่งนี้



         “เบียร์ไหม?”



         แม้คล้ายว่าจะเป็นเพื่อนที่ค่อนข้างสนิทกัน...แต่สรัญไม่เหมือนกับสามภพเลย



         กระป๋องเย็นเฉียบจนหยดน้ำเกาะพราวถูกวางไว้บนโต๊ะ ชายหนุ่มจ้องมองมันเงียบ ๆ  ก่อนจะย้ายไปเหลือบมองรอยยิ้มอ่อนโยนบนใบหน้าเจ้าของห้อง ริมฝีปากอีกฝ่ายวาดเป็นเส้นโค้งดูอบอุ่น หากแต่เขามองไม่เห็นรอยยิ้มที่แท้จริงในดวงตาคู่นั้นสัิกนิด


         รัญชน์โคลงศีรษะ


         “ไม่เป็นไร”


         “พี่บอกว่าจะมาดื่มที่ห้องผม?”


         “นั่นเพราะผมไม่อยากไปผับ”


         แว่นตาเขาถูกดึงออกแผ่วเบา ภาพในลานสายตาพร่าเลือนลงฉับพลันเมื่อไร้ความช่วยเหลือจากเลนส์แว่น เห็นเพียงราง ๆ ว่าสรัญวางมันไว้บนโต๊ะ ก่อนจะหยิบกระป๋องเบียร์ขึ้นมาดึงจุกเปิด ยกขึ้นกระดกอึกใหญ่โดยไม่ยอมกลืนลงไป แขนข้างหนึ่งค้ำไว้กับโต๊ะ อีกข้างวางบนไหล่เขาพร้อมกับโน้มใบหน้าเข้ามาใกล้ ห่างกันในระยะเพียงลมหายในอุ่นวาบเป่าถึง ภาพมัว ๆ ตรงหน้าเป็นริมฝีปากที่กำลังจะโฉบจูบ



         แต่เขาหันหน้าหนีได้ทัน



         กลีบปากอุ่นแนบลงกับแก้มแทน เบียร์เย็นเฉียบไหลลงมาอาบจนถึงปลายคาง สรัญยังไม่กลืนมันลงไปจริง ๆ  ตั้งใจจะบังคับเขาดื่มในจูบอย่างนั้นหรือ?


         “ทำไมล่ะ?”


         อีกฝ่ายขมวดคิ้วน้อย ๆ เป็นเชิงตัดพ้อต่อการกระทำของเขา


         “เราไม่ควรจูบกัน”


         “เพราะ?”


         “เราไม่ได้รักกัน”


         “พี่ไม่ได้รักผมหรอกหรือ?”


         รัญชน์ส่ายหน้า


         สรัญหัวเราะ ยกหลังมือขึ้นเช็ดมุมปาก ช่างเป็นการปฏิเสธที่ทั้งนุ่มนวลและเย็นชาอะไรเช่นนี้


         “ผมก็ไม่ได้รักพี่” ชายหนุ่มยิ้มละมุม ก้มลงประทับริมฝีปากที่ซอกคอคนตรงหน้า ผิวเนียนละเอียดและกลิ่นหอมประหลาดช่างยั่วเย้าให้ใช้ฟันขบจนเป็นรอย เบียร์หกเลอะเทอะหยดลงมาถึงปกคอเสื้อซึ่งถูกปลดกระดุมออกว่องไว “แฟร์ไหม?”


         “แฟร์ดี”


         เสื้อผ้าหลุดร่วงไปทีละชิ้นในเวลาอันรวดเร็ว แต่รัญชน์กลับไม่รู้สึกถึงความเร่งรัดในการกระทำของสรัญสักนิด เจ้าตัวคงทำบ่อยจนรู้ว่าจะต้องเคลื่อนไหวอย่างไรไม่ให้เป็นการกรรโชก เพียงไม่นานก็เหลือเพียงแต่กางเกงชั้นในและถุงเท้าติดกายเขาซึ่งนอนแผ่อยู่บนเตียง ถุงยางอนามัยที่ซุกไว้ไม่ไกลมาอยู่ในมืออีกฝ่ายโดยไม่ต้องใช้ความพยายามควานหามากนัก



         “สั่น?”



         เขาอยากจะถามกลับว่า ‘งั้นหรือ?’ เพราะไม่เห็นรู้ตัวว่ากำลังสั่นอยู่ แต่ไม่มีเสียงใดหลุดจากปาก



         “นี่ครั้งแรก?”



         ยังคงมีเพียงความเงียบเป็นมิตรแท้ของเขา ด้วยกระดากใจเกินกว่าจะกล้าเอ่ยถ้อยคำยอมรับหรือปฏิเสธ



         ยอดอกข้างหนึ่งถูกนิ้วหัวแม่มือบดขยี้หนักหน่วง ส่วนอีกข้างถูกครอบครองไว้ด้วยริมฝีปากและปลายลิ้นของคนตรงหน้า เขากลั้นลมหายใจโดยไม่รู้ตัว ปลายเท้าจิกเกร็ง สภาพสายตามัว ๆ มองเห็นสรัญกำลังสวมถุงยางอนามัยให้ตัวเองโดยยังใบหน้ายังไม่ละไปจากอกเขา



         เขาเริ่มรู้สึกตัวว่ากำลังสั่น รู้ดีว่าอะไรกำลังจะเกิดขึ้น




         ใช่...นี่ครั้งแรก



   
         และหากเพิ่งรู้สึกถึงความกลัวตอนนี้...จะเรียกว่าช้าไปไหม?




         “...อึก....!”




         ชายหนุ่มยกมือขึ้นปิดปาก กลั้นเสียงใดก็ตามที่เกือบเล็ดลอดออกมา




         จากตรงนี้โดยไม่มีแว่นสายตา เขามองเห็นใบหน้าสรัญไม่ชัดเท่าไร ทว่ากลับคลับคล้ายคลับคลาว่าจะเห็นรอยยิ้มเช่นเดิมอีกแล้ว แบบที่อบอุ่นอ่อนโยนเฉพาะที่ริมฝีปาก แต่สายตากลับไม่ได้ยิ้มไปด้วย นั่นให้ความรู้สึกแปลกประหลาด โหวงเหวง เย็นชา และคล้ายจะย้ำชัดถึงความรักที่ไม่เคยได้รับ..ไม่ว่าจากใครก็ตาม


   

         รัญชน์หลับตา บอกตัวเองว่ามองภาพมัว ๆ เช่นนี้นานเข้าจะทำให้รู้สึกคลื่นไส้




         กางเกงชั้นในถูกดึงลงไปกองอยู่ที่ข้อเท้า จากนั้นก็เลื่อนหลุดออกง่ายดาย ไม่รู้ว่าไปหล่นอยู่ตรงไหนแล้ว




         “แยกขาสิ”




         “.....”




         “กว้างขึ้นอีก”


   

          ชายหนุ่มทำตามเลื่อนลอย เหมือนคนที่ตกอยู่ภายใต้อำนาจสะกดจิต




         “พี่จะไม่ลืมตาหน่อยหรือ?”




         เขาลืมตาช้า ๆ อย่างว่าง่าย แต่มองอะไรแทบไม่เห็น นอกจากปัญหาเรื่องสายตาสั้นแล้ว คราวนี้ยังมีเรื่องหยดน้ำที่เอ่อคลอจนยิ่งมัวหนัก แม้แต่รอยยิ้มเสแสร้งอันเจิดจ้านั้นก็ยังมองไม่เป็นรูปร่าง



         บางสิ่งดุนดันเข้ามาที่ช่องทางด้านหลังโดยไม่ทันตั้งตัว ใช้ความพยายามอยู่ครู่หนึ่งจึงเบียดแทรกเข้ามาได้ เจ็บร้าวจนเหมือนร่างกายกำลังถูกฉีกออกจากกัน



         “อย่าเกร็ง”



         อีกฝ่ายโถมกายเข้าใส่เชื่องช้า สองมือละเลงบนแผ่นอกเขา พรมจูบไปทั่วแทบทั้งใบหน้าและเรือนร่าง ทั้งหมดเท่าที่จะสามารถสัมผัสถึง ยกเว้นที่ริมฝีปาก..ราวกับจะตอกย้ำความจริงว่าพวกเขาไม่ได้รักกัน เป็นแค่คนซึ่งบังเอิญเดินมาพบกันในจุดหนึ่งของชีวิต เป็นเส้นที่ลากมาตัดกันในช่วงเวลาและสถานการณ์อันวางอยู่บนความไร้เหตุผล ปราศจากความหมายลึกซึ้งอื่นใดให้รู้สึกอบอุ่นใจยามนึกถึง


   
         เขาหลับตาอีกครั้ง นึกถึงภาพใบหน้าผู้ชายอีกคนที่ไม่ได้อยู่ตรงนี้ แต่ปรากฏในห้วงความคิดชัดเจนเสมอมา ทว่านั่นไม่ช่วยให้ลืมความเจ็บปวดเบื้องล่างอยู่ดี





         น่าสมเพชนัก...หาเรื่องเองทั้งนั้น






         เขาแค่นยิ้มบิดเบี้ยวกับตัวเอง.. หัวเราะและร้องไห้ให้กับความรักที่บิดเบี้ยวไม่แพ้กัน

-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

   
   

         “ครีม...”

         วัสสานะร้องเสียงหลง ทันทีที่มองเห็นความเปลี่ยนแปลงซึ่งเกิดขึ้นกับน้องชายเป็นครั้งแรกเมื่อเธอย่างเท้าเข้าบ้าน “ผมนั่น!?”

         “แบบที่เจ้อยากให้เป็นมาตั้งนานแล้วไง” เขารับสมอ้าง แย้มยิ้มเริงร่าพร้อมกับกระโดดเข้าไปหา ทำตัวเป็นเด็กดีเต็มที่ ไม่บอกสักคำว่าโดนบังคับมา “เป็นไง หล่อเปล่า?”

         “ดี นี่ถาวรเลยใช่ไหม? นึกว่าจะทำตัวเป็นฮิปปี้หัวทองจนเข้ามหา’ลัยซะแล้ว” หญิงสาวพยักหน้าหงึกหงัก ลูบผมเขาไปมาด้วยความเอ็นดูอยู่ได้เพียงครู่หนึ่ง หลังจากนั้นก็เริ่มส่งเสียงบ่น “แล้วกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ อยู่บ้านแต่ไม่ยอมลงไปเปิดประตูรั้วให้เจ้นะ ปิดไฟเงียบเชียว ไอ้เรารึก็นึกว่ายังเอ้อระเหยอยู่กับปิ่นหยก”

         คิมหันต์ลอบมองไปทางอื่นพร้อมกับกระตุกมุมปากเป็นรอยยิ้มแหยแวบหนึ่ง ในเมื่อเขาไม่ได้ไปค้างกับปิ่นหยกตามที่บอกกับเธอไว้ แต่ช่วยไม่ได้จริง ๆ ตัวเขาเองรู้ที่ไหนว่าจะโดนหิ้วคอไปจากหอพักเพื่อนรักหน้าตาเฉย เพิ่งกลับมาถึงบ้านก็เกือบเย็นแล้ว ก่อกวนสามภพพอให้เจ้าตัวได้แง่ง ๆ ใส่อีกสองสามรอบจึงรีบไล่อีกฝ่ายกลับไปก่อนพี่สาวจะกลับบ้าน จากนั้นก็งีบยาวจนได้ยินเสียงรถเธอเข้าจอดเรียบร้อยนี่เอง

         “แล้วนี่เอาเงินที่ไหนไปทำสีผมน่ะ”

         “เนี่ยเหรอ..?” คิมหันต์ยิ้มแฉ่ง “เฮียเพี้ยน..เอ้อ...เฮียภพจ่ายให้อะ แบบว่า..” เขายักไหล่ ทำตาใสพร้อมปั้นใบหน้าสำนึกผิดนิดหน่อยให้เหมาะสมกับเรื่องที่กุขึ้นเอง ป้องกันพี่สาวสงสัยว่าอยู่ดี ๆ ทำไมต้องออกเงินให้ด้วย “แพ้พนันผม เรื่องสอบติด เลยให้พาไปเข้าร้านเลย”

         “เที่ยวไปพนันกับคนโน้นคนนี้เรื่อยเปื่อยนะเรา”

         “แหม..พนันเฉพาะอันที่ได้กำไรแล้วก็ชัวร์ว่าชนะหรอกน่า”

         “จริงเลยเด็กคนนี้”

         เด็กหนุ่มหัวเราะ เดินตามพี่สาวต้อย ๆ  แต่ครุ่นคิดหนักหน่วงอยู่ในหัว เริ่มไม่แน่ในตัวเองแล้วว่าเขาจะพนันเฉพาะเรื่องที่ได้กำไรและรู้ว่าชนะแน่เท่านั้นจริงหรือ นึกดูที่เดิมพันกันสามภพก็ออกจะสุ่มเสี่ยงอยู่ไม่ใช่น้อย

         “นายกินอะไรหรือยัง?”

         “เรียบร้อยแล้ว” เขาลูบท้องตัวเอง ยังอิ่มอยู่ไม่หายด้วยซ้ำ กินทั้งวันเลยเชียว “เจ้หิวไหม อุ่นข้าวให้เอาปะ?”

         วัสสานะวางกระเป๋าไว้บนโต๊ะ หันมาส่ายหน้าพร้อมร้อยยิ้มอ่อนใจ “อุ่นข้าว..ทำยากน่าดูเลยนะนั่น”

         “มันต้องใช้ฝีมือ..เจ้ไม่รู้หรอก” เขาคุยโว ควานหาปลั๊กหม้อหุงข้าวเอาไปเสียบ จากนั้นก็เริ่มมุดตู้เย็น หยิบไก่ย่างในกล่องถนอมอาหารที่เดาว่าวัสสานะคงแช่ไว้ก่อนหน้านี้ไปเข้าไมโครเวฟ ปากก็เจื้อยแจ้วไปเรื่อยเปื่อย เพิ่งรู้ตัวว่าไม่เจอกันไม่กี่วันแต่เขาคิดถึงเธอมากทีเดียว  “กลับบ้านไปป๊ากับม้าบ่นถึงเจ้ใหญ่ด้วยนะ เจ้สิอีกคน บอกว่าเรียนจบแล้วก็กลับบ้านบ้าง”

         หญิงสาวพยักหน้าส่ง ๆ ให้เขา “สิกลับบ้านบ่อยกว่านายอีกเด็กน้อย เจ้ก็โทรหาป๊ากับม้าบ่อยย่ะ! มีแต่เรานั่นแหละที่เอาแต่ร่อน เดี๋ยวไปเรียนมหา’ลัยก็ไกลหูไกลตาอีก”

         “ขี้บ่นจัง พี่โรจน์ทนได้ไงเนี่ย” เด็กหนุ่มครวญหงุงหงิง อ้างชื่อคนรักของพี่สาวให้เธอทำหน้ายุ่งปนเขินขึ้นมา “พี่เขาต้องหูหนวกแน่เลย”

         “เอ๊ะเรานี่!”

         “ฮ่า ๆ ๆ” เขาหัวเราะชอบใจ เริ่มต้นลูกอ้อนให้พี่สาวใจอ่อน “คิดถึงเจ้ใหญ่อ้ะ ฟังป๊าบ่นก็ไม่เหมือนฟังเจ้บ่น”

         “ใช่สิ! ใครจะตามใจนายอย่างนี้ เลยพากันโดนป๊าหมายหัวไปด้วยตลอด”

         “โดนหรือ?" เขาเลิกคิ้ว "คราวนี้ป๊าว่าไงอีกล่ะ?”

         “เฮ่อ..”

         คิมหันต์ฟังพี่สาวถอนใจยาว พรมนิ้วลงบนเคาน์เตอร์ นั่งมองถาดในไมโครเวฟหมุนวนกลางแสงไฟสีส้มด้วยความเร็วสม่ำเสมอ จนกระทั่งมันส่งเสียง ‘ติ๊ง’ เบา ๆ วัสสานะจึงได้พูดต่อด้วยสีหน้าประมาณว่าหลับหูหลับตาบอกไปเถอะ

         “เรื่องเดิม อยากมีหลาน”

         เขาหลุดหัวเราะออกมาหนึ่งเฮือก รีบยุส่งทันที “เจ้ก็รีบแต่งดิ อายุอานามไม่ใช่น้อย”

         เธอกลอกตา “เดี๋ยวเถอะ! ยังสาวอยู่เลย เจ้ว่าป๊าอยากให้นายแต่งมากกว่า”

         เด็กหนุ่มเบ้ปาก ทำหน้าสยอง “ผมเพิ่งจบมอหก”

         “บอกไปอย่างนั้นเหมือนกัน แต่เขาบอกหาไว้ก่อนก็ได้ เรียนจบหกปีได้แต่งเลย อยากอุ้มหลานที่ใช้นามสกุลตัวเองจะแย่” เธอหัวเราะเหมือนสะอึก พูดเสียงแห้งเหือดแต่ยังอุตส่าห์ติดตลกแบบที่เขาขำไม่ค่อยออกนัก “ทำไงได้ ป๊าแก่แล้ว บ่นอยู่ทุกวัน นายไม่หาแฟนที่ป๊ากับม้าถูกใจเสียทีก็ไม่ต้องตกใจเลยถ้าวันดีคืนดีกลับบ้านแล้วเขาแนะนำสาวให้รู้จัก”

         คิมหันต์อ้าปากหวอ “ไม่เร็วไปเรอะ”

         “เร็วไป” วัสสานะยักไหล่ “แต่มาบอกอะไรกับเจ้ล่ะ”

         “ทำไมโยนกันเฉยอ้ะ เจ้ทิ้งน้องชายลงคอหรือ” เขาโอดครวญเป็นหมาโกลเด้นรีทรีฟเวอร์ประจำบ้านตอนเห็นคนถือขนมโบกไปมาตรงหน้า “งี้เป็นแต๋วดีกว่า”

         “ครีม!”

         เด็กหนุ่มใจหายวาบกับน้ำเสียงตระหนกของพี่สาว ฟังแล้วถึงกับหน้าซีดตามเธอไปด้วย ตระหนักได้ว่าเพิ่งเล่นตลกประเด็นอ่อนไหว รีบถามกลับเสียงเป็นปกติ

         “อะไร?”

         “นั่นล้อเล่นใช่ไหม?”

         “ก็ต้องล้อเล่นสิ”

         เธอถอนใจยาวเหยียด ยกมือขึ้นทาบอก “อย่าไปพูดอย่างนี้ให้ที่บ้านได้ยินเชียว”

         คิมหันต์ก้มหน้าก้มตา ทำเป็นไม่รู้เรื่อง เขารู้ว่าไม่ควรเอ่ยเรื่องนั้น แต่ไม่นึกว่าวัสสานะจะถึงขั้นหน้าถอดสีไปเลยเมื่อครู่ ครั้งก่อนที่พูดกับป๊า อย่าว่าแต่ล้อเล่นโดยเอาตัวเองเป็นเหยื่อเลย แค่อ้างถึงเพื่อนที่เป็นเกย์(ปิ่นหยกผู้น่าสงสารโดนป๊าใส่ซะเละโดยไม่รู้ตัว)ป๊าก็หงุดหงิดแทบแย่แล้ว ขืนรู้เข้าว่าไปนัวเนียอี๋อ๋อกับผู้ชายร่างล่ำอย่างสามภพเขาคงโดนจับเชือดเป็นแน่

         “ครีม..”

         "..."

         “คิมหันต์?”

         “หา!?”

         เขาหลุดจากภวังค์ เกือบปล่อยกล่องร้อน ๆ ซึ่งเพิ่งเอาออกจากไมโครเวฟหล่นกระจาย หันไปทำหน้าซื่อตาใสใส่พี่สาว “อะไรเล่า..เรียกซะเต็มยศเลย”

         วัสสานะหรี่ตามองน้องชายด้วยสายตาครุ่นคิด ช่วยเขาซึ่งกำลังพยายามเทไก่ใส่จานอย่างเงอะงะจนทำหล่นพื้นไปชิ้นหนึ่ง

         “เป็นอะไรไป? พักหลังนี้นายชอบทำอะไรแปลก ๆ เรื่อยเลย”

         “เจ้ก็ว่าแปลกเป็นปกติไม่ใช่หรือ?” เขาหัวเราะกลบเกลื่อน ก้มลงเก็บไก่ชิ้นโตบนพื้นมาแยกไว้ ว่าจะเอาไปให้ดุ๊กดิ๊กลูกชายสุดที่รักทีหลัง

         “ใช่..แต่ช่วงนี้แปลกกว่าปกติอีก”

         คิมหันต์ยักคิ้ว “ผมเลเวลอัพอ้ะ”

         “อย่ามากวนประสาท”

         เด็กหนุ่มถอนหายใจ แสร้งทำท่ายอมแพ้ สารภาพออกมาช้า ๆ ด้วยท่าทางลังเลอย่างจงใจ

         “ความจริงช่วงนี้ผมเครียดนิดหน่อย ใกล้เปิดเทอมแล้ว เดี๋ยวมีรับน้องอีก ไหนจะเรื่องย้ายไปอยู่หอกับใครก็ไม่รู้ เลยคิดมากบางที”

         วัสสานะพยักหน้าตอบ บอกให้รู้ว่าเหตุผลที่ได้รับนั้นพอฟังขึ้นสำหรับเธอ เปลี่ยนจากระดับมัธยมเป็นอุดมศึกษาก็เป็นเรื่องที่ต้องปรับตัวมากอยู่แล้ว จะเครียดบ้างคงไม่แปลก แม้ออกจะฟังดูอ่อนไปหน่อย สิ่งที่เธอยังครุ่นคิดคือพ่อน้องชายตัวแสบมักยึดหลักการเดิมซึ่งมักทำเวลาต้องการบ่ายเบี่ยง คือไม่โกหก แต่บอกไม่หมด อันพาให้ผลลัพธ์ออกมาชวนเข้าใจเป็นอื่น

         คิมหันต์เกาท้ายทอยตัวเองเบา ๆ  ความรู้สึกผิดเอ่อล้นขึ้นมาวูบหนึ่งก่อนจะถูกกดลงไว้อย่างเดิม เรื่องที่บอกนั่นก็ส่วนหนึ่ง...แต่เป็นแค่ส่วนน้อย สำหรับที่เหลือคงต้องละไว้ก่อน ดูสภาพแล้วเขาเชื่อว่าวัสสานะยังไม่พร้อมสติแตกตอนนี้


         “อ๊ะ ข้าวเด้งละ”


         เด็กหนุ่มรีบเปลี่ยนเรื่อง ก้ม ๆ เงย ๆ คว้าจานและทัพพีขึ้นมาเตรียมจะตักให้เธอ แต่หญิงสาวดึงมันออกไปจากมือเขาก่อน ส่งยิ้มอ่อนโยนมาให้ จากนั้นก็เอาไปตักเอง


         “เดี๋ยวนายทำเลอะเทอะ” เธออ้าง


         “เจ้ก็” เขาร้องครวญ “ผมไม่ได้ซุ่มซ่ามขนาดนั้น”


         “ครีม”


         “....”


         “จำได้ไหม พวกเราพี่น้อง มีปัญหาอะไรก็จะคุยกัน”


         คิมหันต์เลิกคิ้ว มองใบหน้าด้านข้างที่ดูเป็นกังวลของเธอ จากนั้นก็หลุบตาลงต่ำ ส่งเสียงกระซิบใต้ปลายจมูก


         “จำได้สิ”


         “เผื่อนานไป..นายอาจลืมว่าเราเคยคุยกันได้ทุกเรื่อง”


         เขาจุกขึ้นมาในอก เหมือนมีอะไรอุดกั้นหลอดลมจนหายใจไม่ออกเมื่อได้ยินเธอพูดเช่นนั้น


         “..ผมไม่ลืม”

      
         “เจ้รักนาย..รู้ไหม” เธอวางจานและทัพพีไว้บนเคาน์เตอร์ มองเขาด้วยแววตาสับสนและเว้าวอนจนเหมือนจะต้อนให้จนมุมโดยไม่ต้องใช้ถ้อยคำต่อว่าสักพยางค์ “ทุกคนที่บ้านก็รัก”


         “...ครับ..” เด็กหนุ่มตอบรับเซื่อง ๆ  ยืนเงียบจนเธอพูดต่อ


         “มีอะไรอยากพูด..อยากระบายบ้างหรือเปล่า?”


         เขาอ้าปาก แต่ไม่สามารถเอ่ยเรื่องที่ยังปิดบังเธออยู่ได้ อย่างน้อยก็ยังไม่ใช่ตอนนี้ 


         “...ไม่มี ผมโอเคดี”


         หญิงสาวถึงกับถอนหายใจยาวเหยียดอีกครั้ง ความเป็นไปได้สำหรับกรณีเช่นนี้มีสองอย่าง ไม่น้องชายของเธอปากแข็งมาก ก็คงเป็นตัวเธอเองที่คิดเยอะเกินไป


         “เอาเถอะ..ไม่มีอะไรจะพูดก็ไม่มี” เธอยิ้มน้อย ๆ แม้จะดูอ่อนแรง พร้อมกับพูดต่อให้ความมั่นใจ  “เจ้อยู่ข้างเราเสมอ เหมือนที่เคยเป็นมาตลอดนั่นละ”


         คิมหันต์พยักหน้า ช่วยเธอยกจานและแก้วน้ำไปที่โต๊ะอาหาร เขารู้ดีว่าวัสสานะเป็นเช่นนั้นจริงมาตั้งแต่เขายังเด็ก เธอมักอยู่เคียงข้างและคอยช่วยเหลือเขาเสมอ ตั้งแต่เรื่องเล็กน้อยอย่างตอนโทษป๊าลงโทษ ไปกระทั่งช่วงที่ทำตัวเกเรทะเลาะกับเพื่อนที่โรงเรียนก่อนจะมาสนิทกับปิ่นหยก จนถึงตอนนี้ก็แทบส่งเสียเล่าเรียนแทนป๊ากับม้าได้ทั้งหมด เขานึกไม่ออกเลยว่าหากไม่มีพี่สาวอย่างเธอ เขาจะกลายเป็นตัวเองอย่างที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ได้อย่างไร


         “เจ้ใหญ่”


         “หืม?”


         “เจ้รู้เรื่องไอ้ปิ่นกับอาทิตย์ใช่ไหม?”


         หญิงสาวเงียบไป สบตาน้องชายนิ่ง ราวกับกำลังค้นหาด้วยสายตาว่าเขาต้องการจะสื่อถึงอะไรกันแน่ สุดท้ายก็เอ่ยสิ่งที่เธอรู้ออกมา


         “...สองคนนั้นคบกัน”


         “สองคนนั้นรักกัน”  เขาช่วยแก้ให้ถูกต้องขึ้น


         “แล้วยังไงหรือ?”


         “เจ้เกลียดมันไหม? เหม็นขี้หน้า หรืออะไรที่มักเป็นบ่อย ๆ เวลานึกถึงคนที่รักเพศเดียวกัน”


         “หมายความว่าไง?”


         “เจ้เกลียดมันหรือเปล่า?” คิมหันต์ถามซ้ำ และท่าทางบอกชัดว่าไม่ได้เป็นเพียงคำถามลอย ๆ  แต่เขากำลังคาดหวังคำตอบจากเธออยู่จริง ๆ


         “...ไม่”  วัสสานะโคลงศีรษะ  “เขาเคยช่วยชีวิตนาย แล้วก็เป็นเด็กดี...จะเกลียดคนแบบนั้นได้ยังไง”


         คิมหันต์คลี่ยิ้มบางบนริมฝีปาก เป็นนิสัยเขาที่มักเดิมพันเฉพาะเรื่องที่คิดว่าตัวเองจะชนะ แล้ววัสสานะจะทำให้เขากล้าวางเดิมพันครั้งนี้ได้หรือเปล่า


         “เจ้ไม่ได้เกลียดใครเพราะเหตุผลว่าเขาชอบเพศเดียวกัน?” เด็กหนุ่มพยายามถามชี้นำ ขณะที่ผู้เป็นพี่สาวเริ่มขมวดคิ้ว


         “อยากจะบอกอะไรหรือ?”


         “แต่ที่พูดอย่างนั้นเพราะถูกป๊าฝังหัวมาตั้งแต่เรื่องของเฮีย”


         “ครีม?” เธอร้องท้วง หยดน้ำเอ่อคลอนัยน์ตาเมื่อพูดถึงพี่ชายคนโตที่จากไปแล้ว  “เฮียตายเพราะเขาไม่ฟังป๊า ป๊ายังเสียใจจนทุกวันนี้”


         “เฮียตายเพราะป๊าไม่ฟังเฮียต่างหาก”


         “....”


         “เกลียดเฮียไหมที่เป็นเกย์?”


         “คิมหันต์?”


         “เกลียดเขาเหมือนที่ป๊าคอยบอกให้เกลียดคนพวกนั้นทุกคนหรือเปล่า?”


      
         วัสสานะเงียบไปครู่ใหญ่ เธอเม้มปากแน่น ดวงตาแดงก่ำ ไหล่ทั้งสองข้างสั่นเทิ้มโดยไม่รู้ตัว




         "เจ้?"




         และหลังจากหลุดก้อนจะอื้นออกมาเป็นคราวแรก หญิงสาวก็ปล่อยโฮออกมาในที่สุด




         “...ไม่...”

      


         พี่ชายคนโตผู้อายุห่างกับเธอแค่ปีเดียว พี่ชายที่แสนดีของน้อง ๆ  เขาใจดีที่สุด ทำงานหนักที่สุด ตั้งแต่สมัยครอบครัวยังไม่มีฐานะเช่นทุกวันนี้ แต่กลับอาภัพที่สุดในบรรดาพี่น้อง



         ไม่เคยแม้แต่สักวินาทีที่เธอเกลียดเขา


   
         คิมหันต์เดินเข้าไปกอดเธอไว้แน่น ปล่อยให้เธอร้องไห้จนเสียงสะอื้นเริ่มเบาลงแม้ไหล่ยังคงสั่นระริก เขารู้ว่าเธอเสียใจกับเรื่องนั้นมากเพียงใด เพราะเธอเป็นน้องสาวที่คลานตามกันมาและสนิทสนมกับพี่ชายคนโตมากที่สุด


         “พวกเราพี่น้องไม่มีใครเกลียดเฮียสักคน”

   
         เขาพยักหน้า พึมพำแผ่วเบาข้างกายพี่สาว “ผมน่าจะรู้อยู่แล้ว..”


         เขาส่งกระดาษทิชชูให้เธอเช็ดน้ำตา พร้อมกับส่งสายตาขุ่นเคืองน้อย ๆ ใส่เขาไปด้วย โทษฐานที่ทำให้นึกถึงความทรงจำเจ็บปวดเมื่อครั้งอดีต


         “นี่นายชวนคุยเรื่องอะไรกัน?” เธอบ่นปนเสียงสะอื้นแผ่วเบา สั่งน้ำมูกฟืดฟาดใส่กระดาษที่เขาส่งให้เช็ดน้ำตา  “ประท้วงเรียกร้องสิทธิเพศที่สามงั้นหรือ”


         เขาก้มหน้า เอียงตัวเข้าไปกระแซะเธออีกครั้งเป็นเชิงออดอ้อน “ผมแค่อยากรู้ทัศนคติเจ้”


         “แล้วไง..เพื่ออะไรเนี่ย?”


         หญิงสาวลูบผมน้องชายอ่อนใจ เสียงน้ำตาไปเป็นกระบุงเพราะข้อสงสัยและการพิสูจน์สะเทือนอารมณ์ของเขาแท้ ๆ เลย นี่ทำเอาเธอเบื่ออาหารขึ้นมาทันทีจากที่เมื่อครู่ยังหิวแทบแย่ แล้วไหนยังคาใจกับเรื่องของเขาอีก แม้ตอนนี้มีแต่ต้องทำใจกับตัวเองว่าไว้อีกหน่อยหากเจ้าตัวพร้อมก็คงบอกเธอสักวันว่ากำลังคิดมากเรื่องอะไรอยู่กันแน่


         “ผมรักเจ้ใหญ่ที่ขี้บ่น พูดมาก ช่างเซ้าซี้ บังคับให้พกถุงยางแล้วตัวเองก็ดันหน้าแดงเป็นลูกแตงโมหล่นพื้น” เขาไม่ตอบคำถามแล้วยังบ่นงึมงำ ซึ่งนั่นดูเหมือนจะยิ่งทำให้เธออารมณ์บูด



         “เอ๊ะนายนี่!”



         “แล้วก็ใจดีโคตร ๆ”



         วัสสานะเผลอยิ้มทั้งน้ำตาเมื่อได้ยินประโยคสุดท้าย

   

         เอาเถอะ..เขาเป็นน้องชายตัวแสบ ตัวยุ่ง ตัวป่วน ตัวกวนประสาท เจ้าเล่ห์ แต่บางครั้งออกจะซุ่มซ่ามและเฟอะฟะ บางทีก็เป็นไอ้ตี๋หัวทองเกรียนแตก (ทำไมเธอจะไม่รู้ชื่อที่เพื่อน ๆ ของเขาเรียกกัน) แล้ววันดีคืนดีก็กลับมาบ้านด้วยผมสีน้ำตาลเพื่อจะเซ้าซี้เรื่องเกลียดหรือไม่เกลียดเกย์จนเธอต้องหลั่งน้ำตาเป็นปี๊บ



   
         แต่ไม่ว่าเขาจะเป็นอะไร...ก็ยังเป็นน้องชายที่เธอรักอยู่ดี
   
   

- หมดยกที่ 42 –





-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

คู่ 2รัน มันดูมืดหม่นเนอะ =w=

อัพเร็ว(แต่แอบสั้นนิดนึง) เพราะเดี๋ยวไปประชุมยาวนิดนึงค่ะ ไม่ได้เอาคอมไปด้วย คงไม่ได้แต่งหลายวัน ว่าจะรอทีหลังเลยแต่เดี๋ยวนาน แปะก่อนดีกว่า

ขอบคุณคนอ่านผู้น่ารักงาม ๆ ค่ะ ^o^ *กอดรัดฟัดเหวี่ยง*  :กอด1: :L2: :pig4:
พบกันยกหน้า รอบนี้มีของแถมรีพลายถัดไปค่ะ แฮร่~

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 41 - เรื่องบนเตียง (หน้า 90) 07/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 10-06-2013 02:21:38

ของแถมค่ะ ยกที่แล้วแอบเบี้ยว ^o^


เฮียเพี้ยนก่อน

(http://fc02.deviantart.net/fs71/f/2013/154/9/6/dd_pobreal_by_rainywilar-d67njrk.jpg)

แปะปีกเทวดาให้เลย คนดี๊~~~ XD
(http://fc06.deviantart.net/fs70/f/2013/152/c/f/dd_angel_by_rainywilar-d67drxh.jpg)


ส่วนเจ้าหนูนี่ จับย้อมผมน้ำตาลดูเรียบร้อยขึ้นทันตาเห็น (ฮา)
(http://fc05.deviantart.net/fs70/f/2013/160/c/5/dd_kimbrown_by_rainywilar-d68cwvx.jpg)

ปิดท้าย การ์ตูนช่องสั้น ๆ ช่วงนี้บางที่เริ่มรับน้อง เลยคิดว่าหากเป็นสองคนนี้อาจเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ก็เป็นได้(เหรอ?)
ถ้าดูรูปใหญ่ไม่ได้กดที่นี่นะคะ http://fc06.deviantart.net/fs70/f/2013/159/f/b/dbtoon14_by_rainywilar-d688bvj.jpg

(http://fc06.deviantart.net/fs70/f/2013/159/f/b/dbtoon14_by_rainywilar-d688bvj.jpg)


พบกันยกหน้าค่าาา ^o^  :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (หน้า 91) 10/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: yymomo ที่ 10-06-2013 03:17:52

2 รันเนี่ย เหมือนมีแต่สีเทาๆเลยแหะ แล้วก้อชักจะแผ่มาถึงนุ้งครีมแล้วด้วย  :z3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (หน้า 91) 10/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: 2pmui ที่ 10-06-2013 04:06:52

การ์ตูน น่ารักโคตรๆ  :hao7:
เนื้อเรื่องอึมครึม เห็นเค้าลางความดราม่ามารำไร

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (หน้า 91) 10/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 10-06-2013 06:53:02

 แต่ไม่ว่าเขาจะเป็นอะไร...ก็ยังเป็นน้องชายที่เธอรักอยู่ดี :mew2: :mew2:  เจ้น่ารักสุดๆ รักเจ้สุดๆ :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (หน้า 91) 10/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 10-06-2013 07:42:52

คู่รันโคดดาร์กอ่าาา จะรักกันยังไงหว่า

ส่วนคู่หลักคิมกะเฮีย ก็ลุ้น ๆ มีมาม่า

ตอนนี้ชื่นใจ พี่น้องคู่นี้จริง ๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (หน้า 91) 10/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: Amheihei ที่ 10-06-2013 08:42:29

 :กอด1: ชอบอ่า พึ่งได้เมนต์ การ์ตูนก็สวยค่า รออ่านน้า :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (หน้า 91) 10/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 10-06-2013 10:10:19

อุปสรรคอันใหญ่หลวงของเฮียภพกับตี๋คิมคงจะเป็นป๊าซินะ

แค่คิดก็กดดันแทนคิมแล้ว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (หน้า 91) 10/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 10-06-2013 12:02:06

ดรื่องพี่ภพ คิม ก็อยากอ่าน เรื่องของสองรัญ ก็อย่างรู้ ค๋นู้นจะรักกันยังไงนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (หน้า 91) 10/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 10-06-2013 12:08:59

2 รัน แบบบรรยากาศอึมครึมมากกกก

เจ้ใหญ่กับครีม ทำน้ำตาซึมเลย นี่สินะคำว่า "พี่น้อง" :mew4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (หน้า 91) 10/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 10-06-2013 12:26:43

เป็นกำลังใจให้คู่ 2รัน

เป็นกำลังใจให้คิมหันต์ด้วย>.<

ขอบคุณมากค่ะ~^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (หน้า 91) 10/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: toshika ที่ 10-06-2013 12:47:00

คู่ของรันทั้งสองนี่ มืดมนแท้อ่ะ

หวังว่าเจ๊ใหญ่จะเข้าใจน้องครีมเรื่องเฮียภพนะ ถ้าหากวันนึงน้องบอกความจริงขึ้นมา

รอลุ้นมากๆเลย กอดๆค่ะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (หน้า 91) 10/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 10-06-2013 13:01:36

  o13  คู่แรก บรรยายดีจังงง อ่านแล้วดูดาร์กมากๆๆๆๆ

แต่ชอบโมเมนต์อบอุ่นของเจ้ใหญ่ กับ คิมนะ มันละมุนดีจังงง :man1:

มาต่อไวๆน้าาาา :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (หน้า 91) 10/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 10-06-2013 13:56:37

ร้องไห้ตามเจ๊ใหญ่ สงสารเฮีย
พี่น้องรักกัน ไม่ว่าเรื่องอะไรเกิดขึ้น คงช่วยหาทางออกได้

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (หน้า 91) 10/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: yong ที่ 10-06-2013 14:06:20

คิมจิน่ารัก สู้ๆ o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (หน้า 91) 10/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 10-06-2013 14:11:31

เหมือนจะเฮฮาสนุกสนานเนาะคู่นี้

แต่ดูท่าจะดราม่าไม่น้อยหน้าปิ่นหยกระมั้ง  :hao4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (หน้า 91) 10/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: goosongta ที่ 10-06-2013 14:22:53

นึกว่าครีมจะบอกความจริงซะอีก ลุ้นจนตัวเกร็ง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (หน้า 91) 10/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: ChiiCaLorz ที่ 10-06-2013 15:15:14

 :hao5: กลิ่นมาม่าโชยมาเลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (หน้า 91) 10/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 10-06-2013 16:15:06

ดราม่าเริ่มมาเรื่อยๆละ
เอาเถอะ...จะเตรียมทิชชู่ไว้รอละกันนะคะ
โฮะๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (หน้า 91) 10/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 10-06-2013 16:16:29

รัญทำแบบนี้ทำไมอะ
ไม่นอนกับสรัญทำม๊ายยยย ดูแห้งแล้งไปหน่อยนะ

น้องครีมลองๆถามพี่สาวแบบนี้ ก็ดีนะค่ะ จะได้รู้ว่าจะมีพรรคพวกหรือเปล่า
เฮ้อ เหมือนความวุ่นๆ ยังจะมีมาเป็นระลอกๆ :mew2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (หน้า 91) 10/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: Oilsaoo ที่ 10-06-2013 16:30:03

คู่รันดูเหมือนจะดร่าม่า
เจ้ใหญ่น่ารักน่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (หน้า 91) 10/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 10-06-2013 17:12:32

สองรันไม่ได้รักกันเหรอเนี่ย แค่วันไนท์โอนลี่ อุตส่าห์ตามลุ้น

ส่วนจิ้งจอกน้อยกลับมาโหมดซีเครียดอีกละ ทั้งที่เมื่อคืนก่อนเพิ่งพากันขึ้นคอนโดมาแท้ๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (หน้า 91) 10/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 10-06-2013 18:25:39

ค่อยๆเปิดเผยแล้วว่าทำไมเฮียใหญ่ถึงตาย คิมหันต์โชคดีที่มีแต่คนรักและเข้าใจ ทั้งพี่สาวที่อยู่เคียงข้างตลอด ทั้งพี่ภพที่รักเด็กเกรียนแตกตั้งมากมาย แถมปิ่นหยกอีกคนด้วย
ยังไงก็ไม่โชคร้ายหรอก มีคนพร้อมจะเข้าใจเยอะขนาดนี้

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (หน้า 91) 10/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 10-06-2013 18:44:56

พี่น้องก็มีกันอยู่แค่นี้ที่ใกล้ชิดกันมากๆ
ความห่วงหาก็จะเลเวลอัพตามไปด้วย (ยืมใช้คำนะคะ ^^)

ส่วนอีกคู่ รอยยิ้มที่มีไม่ถึงดวงตาของสรัญน่าจะบ่งบอกว่า
เขารู้ตัวว่ากำลังทำอะไรอยู่ ... ใช่ไหมคะ (เป็นไม้กันหมาหรือเปล่า)

ชอบการ์ตูนสั้นของแถมค่ะ เป็นเราก็จะผูกจองไว้เหมือนกัน
โทษฐานคิมน่ารักเกินเหตุ ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (หน้า 91) 10/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 10-06-2013 19:23:24

เราเชื่อว่าต้อให้ถึงวันนั้น  วันที่เจ๊รู้ความจริงทั้งหมด
เจ๊ก็จะไม่ทิ้งครีม เจ๊ใหญ่จะไม่มีวันที่น้อง


ส่วนอีกคู่นึงบ๊ะบ๊ะไปแล้วทั้งๆที่ไม่ได้รักกันเนี่ยนะ เห้อออออ มันยังไงกันละเนี่ยยย  :katai5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (หน้า 91) 10/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 10-06-2013 20:06:11

น้งครีมหน่วงมากเลยจ้า แต่ยังไงเฮียภพก็จะสู้ใช่ไหม
2 รันมันไปสปาร์คกันตอนไหนแล้วจะรักกันได้ไหม

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (หน้า 91) 10/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ju ที่ 10-06-2013 20:24:32

ตอนนี้แอบสั้นนะเนี่ย
แต่ถ้าเจ้ใหญ่รู้ว่าคิมกับเฮียชอบกันจะช็อกรึเปล่านี่สิ  :ling3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (หน้า 91) 10/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: SiLent_GRean ที่ 10-06-2013 20:27:12

แอบสงสารรันที่โดนกด  :hao5:



ในการ์ตูนเฮียภพน่ารักมาก เนียนได้อีก   :hao7: :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (หน้า 91) 10/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 10-06-2013 20:54:54

มาม่าๆๆๆ  เห็นๆๆ

เบย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (หน้า 91) 10/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 10-06-2013 21:25:59

ดาร์กมาก แต่งตอนฝนปรอยสมชื่อแน่ๆใช่ไม๊คะ  :ling1:
ดูสิว่าลูกใหญ่จะเข้ามาตอนไหน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (หน้า 91) 10/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: KilGharRah ที่ 10-06-2013 21:31:38

ครีมอย่ายอมแพ้นะลูก มีอะไวก็ต้องบอกเฮียเพี้ยนนะ
ขออย่าให้ดราม่าเลย :mew2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (หน้า 91) 10/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 10-06-2013 22:12:24

อา เหมือนคนละเรื่องเดียวกันเลย ในขณะที่ด้านเฮียภพกับน้องครีม น่ารัก หวาน มันส์ ฟัดกันนัวเนีย  :m1: แต่ทางด้านพี่สรัญกับพี่รัญชน์ทำไมถึงได้ดาร์คขนาดนี้เนี่ย  :sad2: อ๋อย ๆ อ่านแล้วอึดอัด อึมครึม สงสารพี่รัญชน์จังทั้งที่เป็นครั้งแรก แต่ขอแค่เป็นพี่สรัญที่เป็นเพื่อนสนิทเฮียภพก็ยังดีเหรอ พี่รัญจะรักเฮียภพมากจนเกินไปรึเปล่า แล้วเหมือนได้เห็นอีกด้านของพี่สรัญที่ปรกติดูเฮฮาร่าเริง ไม่คิดมาก แต่ตอนนี้ดูน่ากลัวยังไงชอบกล มันคือด้านมืดของพี่สรัญสินะ
ชอบเวลาน้องครีมอ้อนเจ้จังเลย น่ารักสุด ๆ แต่ปัญหาเรื่องป๊าน้องครีมก็มาให้กังวลใจเป็นระลอก ๆ อยากมีหลานที่นามสกุลของตัวเอง เฮ้อ :เฮ้อ:  ปัญหาที่น่าปวดหัวจริง ๆ ป๊าของน้องครีมยังเป็นคนแก่หัวเก่าอยู่สินะ จะให้ยอมรับเรื่องพวกนี้คงยากมาก ๆ แถมน่าจะเป็นเผด็จการตามแบบหัวหน้าครอบครัวสมัยเก่า ท่าทางเจ้ใหญ่กลัวป๊ามากเลยนะนั่น แต่รักเจ้ใหญ่จังเลย โดยเฉพาะตอนที่พูดว่า เจ้อยู่ข้างเราเสมอ เหมือนที่เคยเป็นมา  โอย ซึ้งจัง o18   เฮียของน้องครีมน่าสงสารจัง แต่รู้สึกดีที่น้องครีมของเราเข้มแข็ง และกล้าที่จะเสี่ยงเรื่องเฮียภพกับป๊า ยังไงน้องครีมก็มีกำลังใจที่ดีเยี่ยมอย่างเจ้ใหญ่ล่ะนะ
ให้คนเขียนจ้า  :L2: :3123:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (หน้า 91) 10/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 10-06-2013 22:53:38

2รัน หม่นมากๆๆๆ :hao5:

รักเจ้จริงๆๆๆ  เป็นกำลังใจให้น้องครีม


 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (หน้า 91) 10/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: Hope2TheEnd ที่ 10-06-2013 22:59:21

คู่ทูรันนี่บรรยากาศมาคุมากเลย พรากจิ้นกันแล้วสินะ
ส่วนคิมหันนี่ต้องค่อยเป็นค่อยไป
ถ้าเจ๊ไม่ได้มีอคติกับเรื่องพวกนี้ก็รอผ่านด่านป๊า  :hao5: :hao5: :hao5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (หน้า 91) 10/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: ฮารุ ที่ 10-06-2013 22:59:47

บางครั้งก็ต้องผ่านความทุกข์ก่อน จะมีความสุข สู้ๆไอ้แสบ :hao3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (หน้า 91) 10/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 10-06-2013 23:03:06

2  รันนี่ dark เกิ๊นนน ตอนนี้เลยหมองหม่น ไม่ฮาเลย เหอะๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (หน้า 91) 10/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 11-06-2013 01:18:31

สรัญกับรัญชน์ (เขียนถูกไหมหว่า ?) ดาร์คมาก  :serius2:
อิหนูรัญชน์นี่ยั่ว (?) มาเสียตัวแบบมึน ๆ สินะ แบบเอ๊ะ! เสียตัวแล้ว
เพิ่งรู้สึกว่ากลัว จะหนีก็ไม่ทันแล้วอยู่บนเตียงแล้ว  :hao5:
แอบสงสารนิดหน่อย แต่สรัญจัดไปค่ะ !! FC กลัวคุณน้องเขา
มาสร้างความร้าวฉานให้เฮียเพี้ยนกับนุ้งครีมอยู่

จะว่าไปทั้งสรัญและรัญชน์ต่างก็มีปมหรือเปล่า ??
รู้สึกสรัญที่ปกติจะเป็นคนเฮฮาอะไรอยู่ตลอดเวลา พอฉากนี้
กลับดาร์คได้มืดมากมีปมอะไรในใจ มาไขข้อข้องใจด่วน
ส่วนน้องรัญชน์น้องหน้าตาน่ารักนะ แต่แบบบุคลิกจืดจางมาก
ฮีก็ปมเยอะ รักเฮียเพี้ยน ชอบเฮียเพี้ยน แต่ไม่เคยอยู่ในความทรงจำ
ขนาดเป็นเพื่อนร่วมห้องกันมาเฮียยังจำไม่ได้เลย -_-'
อาจจะเพราะไม่เคยคิดจะพยายามมาก่อนก็เลยต้องเป็นแบบนี้
ถ้าตอนนี้จะมาฮึดอะไรมันก็ไม่ขึ้นแล้วอ่ะค่ะ

ชอบตอนที่สองพี่น้องกอดกันกลมแล้วร้องไห้
ตี๋น้อยกับเจ๊ใหญ่ อ่านแล้วรู้สึกอบอุ่นมากอ่ะ
เราได้กลิ่นมาม่าโชยมาเบา ๆ  :ruready
ดีใจที่มาม่าไม่มาก TT^TT อ่านแล้วแบบเฮียเพี้ยน
ต้องสู้นะคะ นุ้งครีมก็มีเกริ่น ๆ สร้างถนนปูให้เฮียแล้ว
ท่าทางมาม่าบ้านนี้จะกินเป็นลัง โดยเฉพาะป๊า
ท่าจะแรงอยู่... ดูลูกชายสิยังเกรียนได้ขนาดนั้น
ป๊าตี๋คิมกิมจิคงไม่มึนแบบป๊าของเจ้าลูกเจี๊ยบหรอก

ถ้าตี๋น้อยเราทำผมสีน้ำตาลแล้ว น่ารักซะขนาดนี้
ตอนเปิดเทอมรับน้องจะมีคนมารุมจีบไหมน๊า!!
เฮียเพี้ยนต้องวิ่งโร่ไปเป็นไม้กันหมาแล้ว  :really2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (หน้า 91) 10/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Noah ที่ 11-06-2013 08:59:37

สงสารพี่รัญชน์จัง  :hao5:
แอบโมโหสรัญขึ้นมาหน่อยๆ แล้ว  :katai1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (หน้า 91) 10/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 11-06-2013 11:54:27

เห้อเห้อ :mew5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (หน้า 91) 10/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 11-06-2013 17:26:10

นำ้ตาคลอ...ผิดหวังยังไงไม่รู้กับคู่สองรัญ ทุกคนเหมือนมีอะไรในใจ อึดอัดกันไปหมด เฮ้อ~

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (หน้า 91) 10/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 11-06-2013 20:42:30

พี่น้อง รักกันให้มากๆนะ


 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (หน้า 91) 10/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: Mengjie_JJ ที่ 11-06-2013 21:42:35

 :mew6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (หน้า 91) 10/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: YOSHIKUNI RUN ที่ 12-06-2013 01:13:56

 :mew6: :mew6: น้ำตาซึมเลบลย...

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (หน้า 91) 10/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: watcharet ที่ 12-06-2013 18:56:24

แล้วถ้ารู้ความจริงที่น้องชายดันชอบผุชายซะเอง เจ้ใหญ่จะรู้สึกอย่างไรกัน???

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (หน้า 91) 10/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: toou ที่ 12-06-2013 23:06:51

ขอให้ผ่านไปได้ด้วยดีน๊าาาาาาาาาาา 

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (หน้า 91) 10/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 13-06-2013 05:34:59

บรรยากาศชวนเครียดมากกกก :katai1:
แต่การ์ตูนน่ารักมากกกก :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (หน้า 91) 10/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: AnimajuS ที่ 13-06-2013 11:04:11

ชอบการ์ตูนอ่ะ ฟินนน :hao7:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (หน้า 91) 10/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 13-06-2013 11:04:54

โอ๊ยๆๆๆๆๆๆ  :z3: :z3: :z3: :z3:
ว่าเเล้วไอ้คู่ 2 รัญ มันต้องดราม่า ทำม๊ายยยยยยยยยยยยยยย  :ling1:
เค้าสงสารรัญชน์อ่ะ เรนนี่ใจร้ายยยยยยยย โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ  :o12:
ไอ้สรัญบ้า ไม่คิดเลยว่าแกจะเลวเเบบนี้ ถึงทุกอย่างที่เกิดจะมาจากการสมยอม แต่แกมันคนฉวยโอกาสไปป่ะ? 
ฮึ่ยยยยยยยย !!  :m16: เดี๋ยวเถอะ !! หลงรักเค้าไปแล้วจะรู้สึก ชิ :a14:

มาถึงเรื่องของน้องคิม เฮ้ออออออออออออ
นี่ก็ได้กลิ่นมาม่าตุตุเเล้วอ่า อ่านเเล้วน้ำตาจะไหล ตอนพูดถึงพี่ชายคนโต รู้เลยว่ามันสะเทือนใจทุกคนมากจริงๆ
จะพยายามคิดว่าดราม่าจะไม่รุนเเรง เพราะเมื่อเกิดความสูญเสีย ส่วนใหญ่คนเรามักจะไม่ทำให้เกิดอีก
แต่จะวิธีไหนนั่นก็อีกเรื่อง ขอให้เป็นไปในทางที่ดีก็เเล้วกันนะ สู้ๆน๊าาาาาาาตี๋น้อย  :กอด1:



เป็นกำลังใจให้เรนนี่เช่นเคยจ้าาาาาาาา  :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (หน้า 91) 10/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: ReiiHarem ที่ 13-06-2013 18:06:07

น้ำตาซึมเลยอ่า เค้าคิดถึงน้องชายเหมือนกัน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (หน้า 91) 10/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: mizzmizz ที่ 13-06-2013 19:14:07

 :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (หน้า 91) 10/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ningg.Destiny ที่ 14-06-2013 03:44:17

อ่านไปน้ำตาหยดไป..
ตอนสองพี่น้องพูดเรื่องเฮียร้องตามเลย
กดดันแทนน้องครีมจริงๆ เฮ้อออออ~~


หวังว่าป๊าจะเข้าใจสักวันนึง


อ่อ ! ตอนที่แล้วน้องครีมกับพี่ภพน่ารักมาก
อบอุ่น เขินตามเลย >_________< /////
ตอนแรกอ่านชื่อตอนนึกว่าพี่ภพจะได้ชิมครีม
แต่สุดท้ายก็อดตามเคย 555555555


น้องครีมยั่วบ่อยๆ #มันจะดีนะ อิอิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (หน้า 91) 10/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 15-06-2013 23:23:36

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (หน้า 91) 10/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: boboaje ที่ 15-06-2013 23:48:29

 ได้กลิ่นดราม่าอ่ะ น่ากลัว :ling3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 42 - พี่น้องที่ยังอยู่ (หน้า 91) 10/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: carmel ที่ 15-06-2013 23:57:11

อ่านอาทิตย์กับปิ่นหยก
พอมาเจอคู่นี้ ตัวบิดเป็นเกลียว ชอบมากๆๆๆๆๆ
ขอบคุณนะคะ

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 16-06-2013 22:03:53

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 43 – ดูแล

   
         สรัญนั่งกระดิกเท้าอยู่หน้าโทรทัศน์ เปลี่ยนช่องไปมาจนวนกลับที่เดิมและไม่พบสิ่งใดดึงดูดเขาได้สักอย่าง มีแต่รายการน่าเบื่อ พูดจาด้วยเนื้อหาซ้ำซาก ไม่ว่าจะแม่สาวทรงโตหุ่นเนื้อนมไข่ผู้เป็นพิธีกร (แน่ละ...เธอสวย แต่ไม่ใช่แนวเขา) หรือต่อให้เป็นหนุ่มในโฆษณาเครื่องออกกำลังกายซึ่งเขารู้สึกว่าไม่เห็นจะหน้าตาดีไปกว่าตัวเองเท่าไร ก็ไม่ช่วยให้คงสมาธิกับภาพเคลื่อนไหวบนหน้าจอได้มากนัก


         ชายหนุ่มอ้าปากหาวออกมาหวอดใหญ่ บางทีเขาควรกลับไปนอนต่อ ซุกตัวอยู่บนเตียงอุ่นกับผ้าปูที่นอนขมุกขมัว หลังจากตื่นขึ้นขึ้นมาด้วยเสียงเรียกร้องของทางเดินอาหาร ปลุกให้ต้องสะโหลสะเหลออกมาหาอะไรให้มันย่อยไปเป็นพลังงานบ้าง พอข้าวต้มอย่างง่ายที่มีอะไรก็จับใส่หม้อหายเข้าท้องไปทั้งชาม หนังตาก็เริ่มตก นึกไปถึงอีกคนที่ยังอยู่ร่วมห้องแต่เงียบเชียบประหนึ่งไม่มีตัวตน ทั้งที่เขาอุตส่าห์ทำเผื่อไว้ให้อีกชาม แต่ป่านนี้คงเย็นชืดหมดแล้ว
 


         เขาเหลือบมองนาฬิกา ใกล้เที่ยงวันแต่ยังไม่เห็นวี่แววว่ารัญชน์จะเดินออกจากห้องนอน



         เมื่อปิดโทรทัศน์ รอบตัวก็นิ่งสนิทราวกับมีเขาเป็นเพียงสิ่งมีชีวิตหนึ่งเดียวผู้นั่งเบื่อในพื้นที่ซึ่งเวลาหยุดทำงาน ชายหนุ่มถึงกับเลิกคิ้วเล็กน้อยด้วยความประหลาดใจเมื่อนึกถึงช่วงเวลาที่ไม่สมเหตุสมผล อีกฝ่ายดูไม่น่าเป็นพวกตื่นสายตะวันโด่งเลย



         ความเบื่อหน่ายเรื้อรังถ่วงขาเขาให้จมจ่อมอยู่ตรงนั้นอีกครู่ใหญ่ เหม่อมองแสงแดดแยงเข้ามาผ่านมู่ลี่พลาสติก เกิดเป็นเส้นสายสีส้มทาบทับลงบนพื้นห้อง เขาไล่สายตาตามมันไปช้า ๆ  และเลื่อนไปหยุดอยู่หน้าประตูห้องนอนแคบ ๆ ซึ่งใช้เป็นสถานที่ร่วมรักกับคนแปลกหน้าหลายคนในความสัมพันธ์ชั่วข้ามคืน และครั้งนี้ก็เรียกว่าไม่ต่างกันนัก เว้นแต่คู่นอนคนล่าสุดดูจะทำให้เขาอารมณ์เสียนิดหน่อย ตรงที่เอ่ยชื่อคนอื่นออกมาตอนกำลังจะเข้าด้ายเข้าเข็มนี่ละ



         แถมไอ้เจ้าของชื่อนั้นดันเป็นเพื่อนเขานี่สิ



         สรัญกลอกตา นึกสงสัยว่าสามภพมีดีอะไรนักหนานอกจากหุ่นล่ำซึ่งเขาก็มีไม่ต่าง ดูจะเสน่ห์แรงเหลือเกิน โดยเฉพาะกับพวกตัวเล็กตัวน้อยน่าเอ็นดูอย่างที่เขาชอบ ยอมหลีกให้ไปแล้วคนหนึ่งกับคิมหันต์ที่เจ้าตัวดูจะหวงเสียออกนอกหน้า แต่นี่ล่าสุดพอมีเด็กใหม่ก็ยังอุตส่าห์พูดถึงชื่อไอ้เพื่อนเวรให้ได้ยินอีก


   

         และเขาก็ไม่ใช่คนใจดีพอจะยกให้บ่อย ๆ เสียด้วย




         ชายหนุ่มลุกขึ้นบิดขี้เกียจ เดินลากเท้าไปตามเส้นแสงสีส้มบนพื้นกระทั่งหยุดอยู่หน้าประตูห้องนอน เกิดตะขิดตะขวงใจจะเปิดเข้าไปตามปกติขึ้นมาเสียดื้อ ๆ  ราวกับนี่ไม่ใช่ห้องเดิมของเขาที่เคยใช้มาแรมปี




         หลังจากหยุดคิดอย่างไร้สาระอยู่ครู่ใหญ่ จึงจรดข้อนิ้วลงบนบานประตู เคาะเบา ๆ สองสามครั้งก่อนจะเปิดเข้าไป




         ร่างของรัญชน์ยังนอนนิ่งสงบอยู่บนเตียง ท่อนบนที่โผล่พ้นผ้าห่มเปลือยเปล่า กองเสื้อผ้าระเกะระกะข้างเตียงบอกให้รู้ว่าท่อนล่างใต้ผืนผ้าซึ่งคลุมไว้ก็คงไม่ต่าง แผ่นอกชายหนุ่มรุ่นพี่ขยับขึ้นลงเป็นจังหวะ เมื่อเดินเข้าใกล้จึงเห็นใบหน้าจิ้มลิ้มหลับพริ้ม แพขนตาดำยาวซึ่งปกติซ่อนอยู่หลังเลนส์แว่นทาบลงบนผิวซีดเซียว และเมื่อคืนนี้เขาก็มัวแต่หน้ามืดตามัวด้วยตัณหาของวัยหนุ่ม มัวเมาเกินกว่าจะมานั่งเชยชมริมฝีปากบางสีชมพูระเรื่อที่จนตอนนี้ก็ยังไม่ได้ชิมรส


         สรัญย่อตัวลงนั่งบนขอบเตียง นิ่งงันอยู่อย่างนั้นอีกครู่ใหญ่ จะว่าไปแล้ว รูปลักษณ์ของชายหนุ่มตรงหน้าเป็นอย่างที่เขาชื่นชอบจะให้มีในตัวคู่ขาเกือบทุกประการ ตัวเล็ก ๆ (แม้หากดูจากขนาดร่างกายเขา คนส่วนใหญ่ก็มักกลายเป็นมนุษย์ตัวเล็กเมื่อมายืนเทียบไปเสียหมด) หน้าตาน่ารักแต่ยังดูเป็นผู้ชาย ไม่ถึงกับออกสาว และหากนิสัยน่าเอ็นดูตามหน้าตาก็มักจะพิจารณาเป็นพิเศษ



         แต่หนุ่มรุ่นพี่ตรงหน้า ดูเหมือนว่านิสัยไม่เป็นอย่างนั้นเอาเสียเลยนี่สิ



         “น่ารักซะเปล่า” เขาพึมพำ โคลงศีรษะน้อย ๆ พร้อมรอยยิ้มบางเบา “ทำตัวเป็นตุ๊กตาไร้ชีวิต”



         ทั้งที่เขาพูดออกขนาดนี้ แต่อีกฝ่ายกลับยังไม่มีวี่แววแม้แต่จะขยับตัวสักนิด



         “พี่รัน?”



         ไร้สุ้มเสียงหรือการเคลื่อนไหวใดตอบสนอง



         “พี่?”



         สรัญส่งเสียงดังขึ้นอีกหน่อย ก้มลงไปใกล้ใบหน้านิ่งสงบของคนบนเตียง มองชัด ๆ จึงเห็นว่าขอบตาดูช้ำแดงอย่างน่าสงสาร จนต้องมานึกทบทวนเหตุการณ์เมื่อคืนว่าเขารุนแรงเกินไปหรือเปล่า ดูเหมือนจะเป็นครั้งแรกของอีกฝ่ายจริง ๆ  แต่เขาก็ทำไปเพียงครั้งเดียวเท่านั้น เมื่อเห็นว่าเจ้าตัวเอ่ยชื่อคนอื่นออกมาก็หมดอารมณ์เกินกว่าจะสานต่อให้ยืดยาวนัก



         “รัน?”



         เขาลองเรียกชื่ออีกครั้ง คราวนี้ก้มลงไปเอ่ยอยู่ข้างใบหู ให้ความรู้สึกประหลาดเมื่อพูดมันออกมาโดยไม่มีคำว่าพี่นำหน้า ราวกับเขากำลังเรียกชื่อตัวเองกับความว่างเปล่า มีเพียงตัวเขาท่ามกลางความอลหม่านอันไร้สุ้มเสียง ในห้องทึบซึ่งเส้นสายสีส้มจากแสงแดดภายนอกส่องเข้ามาไม่ถึง



         “ไม่หิวรึไง?”



         รัญชน์นิ่งเหลือเกิน จนชั่วขณะหนึ่งเขาเกิดนึกสงสัยอย่างบ้า ๆ ขึ้นมาว่ายังมีชีวิตอยู่หรือเปล่า


   
         เขาเอามืออังเหนือปลายจมูกอีกฝ่าย อุ่นใจได้บ้างว่ายังมีลมหายใจผ่านเข้าออก แต่ไอร้อนที่ปะทะหลังมือนั้นกลับสูงเกินกว่าปกติอย่างน่าสงสัย



         “รัน?”



         ไร้การตอบสนองเช่นเคย แม้เป็นสิ่งที่คาดไว้อยู่แล้ว ก็ยังอดเป็นห่วงอยู่ลึก ๆ ไม่ได้



         “ไม่สบายหรือเปล่า?”



         ชายหนุ่มทาบมือลงไปบนหน้าผากหนุ่มรุ่นพี่ รับรู้ถึงอุณหภูมิกายร้อนผ่าวผ่านผิวหนังซึ่งสัมผัสกันอยู่ เมื่อลากฝ่ามือแผ่วเบาลงมาถึงพวงแก้มซีดเซียว อีกฝ่ายก็เพียงแต่ระบายลมหายใจผ่านริมฝีปากแห้งผากออกมาเฮือกหนึ่ง จากนั้นก็นิ่งไปโดยไม่ทันรู้ตัวถึงการมีอยู่ของเขาตรงนี้ พาลนึกไปถึงความรักครั้งแรก กับผู้ชายคนเดียวที่ไม่เคยมีเขาอยู่ในสายตา เสมือนหนึ่งกลายเป็นบุคคลคนไร้ตัวตน ก่อนจะมาเป็นสรัญที่เตร็ดเตร่เปลี่ยนคู่ไปเรื่อยเปื่อยเช่นที่เป็นอยู่ปัจจุบัน ไม่เคยจริงจริงจังกับใครอีกนับแต่นั้น


         ผ้าห่มซึ่งคลุมร่างอีกฝ่ายถูกดึงออกช้า ๆ  ผิวขาวละเอียดปรากฏแก่สายตาทีละส่วน ตั้งแต่แผ่นอก เอว หน้าท้อง รอยแต้มแดงช้ำกระจายอยู่ทั่วจนเขายังประหลาดใจตัวเองว่าทำไว้เยอะขนาดนี้เชียวหรือ คราบเปรอะเปื้อนและร่องรอยจากกิจกามเมื่อคืนยังเหลือค้างอยู่บนร่างกายเปลือยเปล่า อีกฝ่ายยังไม่ได้ทำความสะอาดเนื้อตัวเลยตั้งแต่ตอนนั้นกระทั่งบัดนี้


         เขามองสำรวจเนื้อตัวคนตรงหน้า เล้าโลมทั้งร่างด้วยสายตาอันเต็มไปด้วยความหลงใหล พวกตัวเล็ก ๆ น่ากอดรัดให้แหลกคามืออย่างนี้ดึงดูดสายตาเขาเสมอ อดไม่ได้จะลากฝ่ามือผ่านผิวเนียนตั้งแต่อกจนถึงช่วงท้องอย่างเผลอไผล นั่นทำให้ตระหนักขึ้นได้ว่าอีกฝ่ายกำลังมีไข้ และเขาควรทำอะไรสักอย่างมากกว่าจะมานั่งลวนลามคนหลับเช่นนี้


         ชายหนุ่มลุกไปก้ม ๆ เงย ๆ รื้อลิ้นชักที่โต๊ะข้างเตียง จำได้เลือนรางว่าเคยมียาลดไข้เก็บไว้ คุ้ยดูจึงพบว่าอยู่ส่วนในสุดของลิ้นชัก อยู่ตรงนั้นมานานจนไม่รู้ว่าหมดอายุแล้วหรือยัง สภาพไม่เก่านักน่าจะพอไหวอยู่ เดินออกไปหยิบน้ำเปล่ามาแก้วหนึ่งแล้วจึงกลับมาย่อตัวลงนั่งที่เดิม


         “รัน” 


         เขาเขย่าตัวชายหนุ่มร่างเล็กเบา ๆ  ไม่รู้ด้วยเหตุอันใดจึงทำให้ละคำนำหน้าว่าพี่ เรียกแต่ชื่อของคนที่อายุมากกว่าได้เต็มปากเต็มคำเช่นนี้ 


         “กินยาก่อน”




         เงียบจนเหมือนกำลังคุยกับตุ๊กตา




         “นี่..กินยา แล้วจะนอนหรือไงก็เอา”




         สรัญหยิบเม็ดยาใส่ปากอีกฝ่าย พาราเซตามอลเม็ดโตหลุดเข้าไปอยู่ในปาก แต่รู้ได้ว่ายังไม่ถูกกลืนลงคอด้วยอีกฝ่ายยังไม่รู้สึกตัว พอประคองศีรษะและลำตัวท่อนบนขึ้นมาในท่ากึ่งนั่งกึ่งนอนเพื่อจะป้อนน้ำตามก็หกเลอะเทอะไปหมด



         “ไม่ขมหรือ?”



         เขาก้มหน้าลงไปกระซิบ โอบรัดอ้อมแขนตัวเองแน่นขึ้นอีกหน่อยด้วยอดใจไม่ไหว ยิ่งอยู่ใกล้ก็ยิ่งรู้สึกอยากกอดให้จมหายไปในอก ช่างน่าทะนุถนอมพอกับน่ารำคาญที่อีกฝ่ายไม่ตอบสนองอะไรสักอย่าง



         “ไม่กลืนยาแล้วมันจะออกฤทธิ์ได้ยังไง”



         ชายหนุ่มกอดร่างร้อนผ่าวของอีกฝ่ายไว้แน่น มันเป็นพฤติกรรมของคนฉวยโอกาส เขารู้ดี แต่นั่นไม่ทำให้เปลี่ยนแปลงผลลัพธ์อะไร ต่อให้คนในอ้อมแขนจะยินยอมหรือไม่ รู้ตัวหรือไม่ได้สติ เอ่ยชื่อใครออกมาตอนอยู่ในห้วงอารมณ์หวามไหวอย่างถึงที่สุด แต่เขาไม่คิดปล่อยตุ๊กตาชิ้นงามนี้ให้ไปอยู่ในมือคนอื่น ไม่ว่าจะต้องพันธนาการไว้ด้วยความรักหรือความเกลียดชังก็ตาม



         สรัญยกแก้วน้ำขึ้นกระดก อมไว้ในปาก ก้มลงเพื่อประทับจุมพิตหนัก ๆ บนริมฝีปากอีกฝ่าย บังคับให้ดื่มน้ำด้วยวิธีงี่เง่าแต่พอหวังผลได้บ้าง





         ‘เราไม่ควรจูบกัน’





         เขาจำที่รัญชน์บอกเมื่อคืนได้ทุกพยางค์





         ‘เราไม่ได้รักกัน’





         ชายหนุ่มเกร็งแขน บังคับให้อีกฝ่ายเงยหน้าขึ้นรับ น้ำหกเลอะเทอะอีกแล้ว แต่ไม่มีเม็ดยาเหลือค้างอยู่ในปาก มีก็แต่เสียงสำลักออกมาสองสามครั้ง จากนั้นก็เงียบไป






         “งั้นก็รีบรักซะสิ”







         เขาพึมพำ แม้รู้ดีว่าทำเช่นนั้นได้ไม่ง่าย เหมือนกับที่ตัวเองก็ยังรักใครไม่ได้จริงจังจนวันนี้






         "...ภพ..."






         สรัญขมวดคิ้ว สุ้มเสียงแหบแห้งที่ได้ยินจากปากอีกฝ่ายเป็นคำแรกในวันใหม่กลับชวนให้รู้สึกแย่อย่างไรบอกไม่ถูก






         แล้วตัวตนของเขาเล่า? อยู่ที่ไหนแล้ว?







         ชายหนุ่มนั่งเหม่ออีกครู่หนึ่ง นึกสงสัยว่าเขาใช้ชีวิตโดยแกล้งทำเป็นหลงลืมความรู้สึกโดดเดี่ยวที่ว่ามานานเท่าไรแล้ว และมันจะดำเนินไปเช่นนี้จนถึงเมื่อไรกัน






         เขาโคลงศีรษะ แค่นหัวเราะออกมาแล้วถอนหายใจยาว ประคองอีกฝ่ายเบามือให้นอนในท่าที่สบายบนเตียง ส่วนตัวเองลุกไปหากะละมังและผ้าสักผืน สำหรับเช็ดตัวให้ชายหนุ่มรุ่นพี่ผู้สั่นคลอนความเชื่อมั่นเขาได้โดยไม่ต้องลงมือทำอะไรสักอย่าง

-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

         “เตรียมของไปเรียบร้อยแล้วใช่ไหม?”  วัสสานะถามซ้ำอย่างย้ำคิดย้ำทำ

         “น่า ๆ เรียบร้อยแล้ว”

         “ชุดนักศึกษา?”

         “ครบ”

         “ตำรา เครื่องเขียน เอกสาร”

         “หมดแล้ว ๆ”

         “กางเกงใน?” แม้แต่สิสิรก็ยังทำหน้านิ่งถามอะไรอย่างนั้นกับเขาด้วย “เดี๋ยวต้องไปซื้อแบบกระดาษใช้นะ”

         “ก็ต้องเตรียมเซ่” เขาเริ่มโวย

         “ถุงยาง?”

         “เจ้ใหญ่!?” คิมหันต์ทำตาเหลือก “ผมไปเรียนนะไม่ได้ไปร่อน”

         หญิงสาวยักไหล่ หัวเราะเสียงใส “เตือนไว้ไง ป้องกันก่อน โตเแล้วหล่อใช้ได้ เดี๋ยวมีสาวมาล่อลวง”

         “หรือไม่ก็หนุ่ม” สิสิรพูดติดตลก แต่สีหน้ายังนิ่งเช่นเดิม (น้อยคนนักจะรู้ว่าเธอกำลังเล่นมุก) ไม่รู้ว่าแฝงนัยสำคัญอะไรหรือเปล่า เล่นเอาบรรยากาศอึมครึมห้อมล้อมสามพี่น้องครู่ใหญ่ อยู่ในสภาพกลืนไม่เข้าคายไม่ออกจนคิมหันต์เป็นฝ่ายร้องครวญขึ้นก่อน


         “เจ้สิบ้าไปแล้ว!”


         นั่นเรียกเสียงหัวเราะแห้ง ๆ จากพี่สาวคนโตออกมาหนึ่งเฮือก เธอนึกสงสัยว่าสิสิรรู้หรือสงสัยอะไรอย่างที่ตัวเองข้องใจบ้างหรือเปล่า แม้ยังไม่ได้คุยกันจริงจังสักที แต่ดูเหมือนน้องสาวก็คงรู้เรื่องพฤติกรรมประหลาด และการปรากฏตัวซ้ำ ๆ ของสามภพทั้งตัวจริงและในบทสนทนาของคิมหันต์อย่างห่างไกลจากความบังเอิญ แม้ช่วงหลังมานี้อาจไม่ค่อยได้เห็นหน้าเท่าไร แต่เธอยังรู้สึกว่าได้ยินน้องชายเอ่ยถึงเสมอยามเผลอตัว นึกถึงครั้งใดก็อดกังวลขึ้นมาไม่ได้เสียทุกที


         ระหว่างนั้น เด็กหนุ่มผู้เป็นเป้าหมายทางความคิดของวัสสานะก็กำลังกลอกตา บ่นหงุงหงิงต่ออีกนิดหน่อย แต่ไม่มีพี่สาวคนไหนสนใจฟัง

   

         สามชีวิตพร้อมกับสัมภาระซึ่งถูกยัดไว้ท้ายรถเตรียมเดินทางออกจากบ้านในเวลาสาย คิมหันต์ต้องยอมรับว่าใจหายเอาการทีเดียว แม้จะไปร่อนที่อื่นอย่างไรแต่ปกติก็ห่างบ้านไม่นานนัก หลังกอดลาดุ๊กดิ๊กลูกรักที่ส่งเสียงงี้ด ๆ เหมือนรู้ว่าเจ้าของจะไม่อยู่ ฟัดกันอีกครู่ใหญ่จนโดนพี่สาวทักเรื่องทำตาแดง ๆ  เด็กหนุ่มก็รีบกลับไปปั้นสีหน้าเป็นปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

         “เป็นอะไรไปเด็กน้อย ยังไม่ทันได้ห่างบ้านเลย” สิสิรแซวน้องชาย ดันหลังเขาเบา ๆ ให้ไปล้างมือแล้วขึ้นรถ “อยู่ใกล้แค่นี้ จะกลับบ้านทุกอาทิตย์ยังได้ ขี้คร้านอยู่ ๆ ไปจะไม่อยากกลับ”

         “ผมไม่ได้อะไรสักหน่อยนี่” เขาเถียง ก้มหน้างุด ๆ ไปปิดประตูรั้วโดยมีเธอเดินตามหลังรอไปขึ้นรถพร้อมกัน สิสิรมักไม่พูดแสดงความเป็นห่วงน้องชายอย่างพี่สาวคนโตเท่าไรนัก แต่การกระทำก็บอกชัดเจนอยู่แล้วว่าเธอเป็นห่วงเขา

         “จ้ะ ๆ” หญิงสาวพยักหน้า มองเขาโบกมือลาหมารักอย่างอาลัยอาวรณ์ ท่าทางจะอยู่นานจนต้องกระตุ้นด้วยการโอบหลังแล้วดันเบา ๆ อีกครั้ง “ไปได้แล้วอาตี๋”


         ท้องฟ้ากลางเดือนพฤษภาคมอึมครึมตั้งแต่เช้า ความชื้นสัมพัทธ์สูงและอากาศร้อนอบอ้าว เมฆทะมึนลอยต่ำอยู่ไกล ๆ เป็นสัญญาณว่าฝนเริ่มตั้งเค้า พาลจะทำให้หดหู่อย่างเลี่ยงไม่ได้แม้ในขณะกำลังปั้นหน้ายิ้มแฉ่ง จากบ้านที่ราชบุรียังไม่ใจหายเท่านี้ ไม่ยักรู้ว่าเขาติดพี่และบ้านสีขาวสองชั้นที่มีหมาโกลเด้นรีทรีฟเวอร์สุดรักคอยแย่งขนมเอาการทีเดียว


         “นิมโบสตราตัส..”  เขาพึมพำ ทักทายด้วยชื่อเมฆซึ่งเห็นอยู่ไกลลิบบนผืนฟ้าเวิ้งว้าง ลืมฟังเพลงเกาหลีจากแผ่นที่พี่สาวอุตส่าห์รื้อมาเปิดเอาใจ


         “เพ้อเจ้อ” 


         สิสิรช่วยตอบ ทำลายอารมณ์ครึ้มเหมือนในมิวสิควิดีโอหมดสิ้น ส่งบิสกิตให้เขาถุงหนึ่ง อาจหวังว่าจะช่วยสงบปากและหยุดความคิดฟุ้งซ่านของน้องชาย แต่คิมหันต์มองมันเพียงแวบเดียวแล้วปฏิเสธ เพราะขนมพวกนี้จะทำให้คิดถึงหมารักจนเกินไป



         ใช้เวลาไม่นานนักก็มาถึงหอพักของมหาวิทยาลัย ยังไม่ทันได้หลับบนรถเลยด้วยซ้ำ พวกเขาช่วยกันขนของลงมากองเงียบ ๆ  ติดต่อกับผู้ดูแลหอพักเพื่อขอรับกุญแจ เซ็นชื่อเข้าพักและวางเงินมัดจำ

   
         คิมหันต์กวาดสายตาจากในรายชื่อบนหน้ากระดาษที่ถูกเปิดส่งมาให้ รูมเมทของเขาซึ่งควรจะมีสี่คนนั้น ตอนนี้มีลายเซ็นอันแสดงว่าได้เข้าพักแล้วก่อนหน้านี้หนึ่งคน เด็กหนุ่มสะดุดกับชื่อและนามสกุลตั้งแต่แวบแรกที่เห็น



         ‘ธนธร นวกังสดาล’



          แม้จะไม่ได้รู้จักเป็นการส่วนตัว แต่เขาเคยได้ยินและเห็นหน้าเจ้าของชื่อนี้มาก่อน ลูกชายเจ้าของร้านถ่ายรูป อดีตเพื่อนร่วมห้องบ๊วยของอาทิตย์ช่วงสองปีแรกของมัธยมปลายที่มักถือกล้อง DSLR ติดตัวไปไหนมาไหนด้วยเกือบตลอดเวลา


         “บอมบ์”


         “หืม?” วัสสานะเลิกคิ้วเมื่อเห็นเขาชะงัก


         “เพื่อนที่โรงเรียนอะ” เด็กหนุ่มขยายความแล้วชี้ให้ดู “อยู่คนละห้อง แต่นี่มีชื่อเป็นรูมเมทด้วย บังเอิญจนตกใจเลย”


         “อ้อ”  เธอพยักหน้า รู้ว่าเขามีเพื่อนก็เบาใจลงได้นิดหน่อย  “สนิทกันไหม?”


         “เฉย ๆ”


         “เป็นคนยังไง?”


         “ก็ดี”


         เขาพึมพำ เซ็นชื่อตัวเองในบรรทัดถัดมา จากนั้นส่งสมุดคืนให้เจ้าหน้าที่


         พวกเขาใช้เวลาอีกพักใหญ่กว่าจะขนของเสร็จ บนห้องไม่มีใครอยู่ บอมบ์ผู้มีชื่อเป็นหนึ่งในรูมเมทอาจจะออกไปข้างนอก บรรยากาศโดยรวมไม่ถึงกับเศร้ามากมาย อันที่จริงก็ไม่ได้เรียกว่าไกลบ้านนัก แต่ต้องยอมรับว่าค่อนข้างเหงาอยู่ลึก ๆ บ้างนิดหน่อย


         เขาโบกมือให้พี่สาวทั้งสอง ตั้งใจจะทำตัวเป็นปกติ แต่กลับโดนพวกเธอทักว่าอย่าทำหน้าแหยไปเสียได้


         “ผมเปล่าสักหน่อย” เด็กหนุ่มยืนกราน


         จนเมื่อพี่ ๆ จะหันหลังกลับ จึงได้ถลาเข้าไปกอดหมับอย่างเด็กขี้อ้อน


         “กลับดี ๆ นะเจ้”


         สิสิรหัวเราะเบา ๆ บ่นอะไรคล้ายว่าจะเป็น “ไอ้ลูกแหง่”  ส่วนวัสสานะเอื้อมมือมาลูบผมเขาอ่อนโยน พร้อมกำชับให้ตั้งใจเรียน ป๊ากับม้าก็เชียร์อยู่ที่บ้าน



         เขายืนส่งจนรถของพี่สาวหายลับไปจากสายตา ครู่หนึ่งจึงก้มลงมองโทรศัพท์มือถือ สามภพส่งข้อความแชตมาว่าหากถึงหอแล้วให้โทรบอก แต่ให้ทำตามจริง ๆ ก็ออกจะดูว่านอนสอนง่ายจนน่าหงุดหงิดตัวเองไปสักหน่อย แม้ไม่ปฏิเสธว่าอยากเจอหลังจากที่ไม่ได้เห็นหน้าหลายวัน ทว่ากลับตัดสินใจจะรอไปก่อนอีกสักพักค่อยบอก


         เขากำลังเตรียมเก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋าอยู่พอดี ตอนที่มันสั่นอยู่ในมือ



         ‘หมาบ้า’



         คิมหันต์ลอบยิ้มออกมาน้อย ๆ กับชื่อที่ตัวเองบันทึกเอาไว้ เห็นทีไรก็ขำทุกครั้ง นี่ช่างโทรมาได้จังหวะเหลือเกิน ทำอย่างกับซุ่มดูอยู่ที่ไหนสักแห่งอย่างนั้นละ


         เด็กหนุ่มระบายลมหายใจยาว กระแอมหนึ่งครั้งอย่างวางฟอร์ม ก่อนจะกดรับสายแล้วยกโทรศัพท์ขึ้นแนบหู


         “ไง เฮียเพี้ยน”

   
         “ข้างหลัง” 


         แล้วตามด้วยเสียงหัวเราะทุ้มต่ำ


         เขาสะดุ้ง เพราะเสียงนั้นดังทั้งจากในสายและข้างนอก รีบหันขวับไปมองตามทิศทางที่อีกฝ่ายกล่าวอ้าง แล้วก็พบเจ้าของเสียงกำลังยืนกอดอก ยักยิ้มโชว์ฟันเขี้ยวอย่างน่าหมั่นไส้ ท่าทางบอกชัดว่าคงยืนอยู่นานแล้วไม่ใช่ว่าเขาคิดไปเอง เป็นอันว่าเห็นท่าทางกระแอมก่อนรับสายของเขาจนทำหน้าบานแฉ่งอยู่เช่นนี้ พอสบตากันก็รีบออกปากทวงทันที

         “พี่บอกถึงแล้วให้โทรมาไม่ใช่หรือ?”

         “ก็กำลังจะโทรไง” เขาแถไปเรื่อย

         “กำลังเก็บมือถือเข้ากระเป๋าชัด ๆ”

         เห็นอีกแน่ะ!

         “ให้เวลาทำใจกันนิดนึงดิ”

         สามภพส่ายหน้าอ่อนใจ เดินตรงเข้ามาหาพร้อมรอยยิ้ม ดูดีผิดภาพลักษณ์เฮียหมาบ้าขี้หงุดหงิดอย่างเดิมไปไกลโข “ต้องทำใจอะไรเยอะแยะ ไม่ได้ขอแต่งงานเสียหน่อย”

         “เฮียเพี้ยนแม่ง—”

         “ไปอยู่คอนโดพี่ไหม?”

         เขายังโอดครวญไม่ทันจบด้วยซ้ำ คำถามเดิมมาอีกแล้ว เป็นลูกอีช่างตื๊ออะไรอย่างนี้

         “อย่างที่เคยเห็น ห้องยังว่าง เตียงยังกว้างพอสำหรับลูกหมาอีกสักตัว”

         ชายหนุ่มพูดต่อลอย ๆ ระหว่างเอามือดันหลังเขาเบา ๆ  พาเดินเตร็ดเตร่ห่างออกไปจากหอพัก พร้อมกับชี้ชวนให้ดูอาคารสถานที่ในบริเวณใกล้เคียงไปด้วย ตรงนั้นคาเฟทีเรีย ถัดไปเป็นร้านเบเกอร์รี่ อีกฝั่งมีร้านสะดวกซื้อ ออกจากประตูอีกด้านขายอาหารญี่ปุ่น นั่นนู่นนี่แล้วก็วกกลับมาเรื่องเดิมอีกรอบ

         “ถึงเขาจะห้ามเลี้ยงสัตว์ แต่ไอ้ตัวตาตี่ ๆ แบบนี้คงไม่เป็นไร”

         ว่าจบก็หัวเราะชอบใจในลำคอ ปล่อยอีกฝ่ายทำหน้ายุ่งอย่างไม่รู้จะเริ่มเถียงเรื่องไหนก่อน เลยยกประเด็นหลักมาโวยสักเรื่อง

         “พวกเจ้เพิ่งมาส่งผมที่นี่แหม็บ ๆ  จะให้ไปอยู่ที่ไหนกันเล่า!?”

         “จะให้ไปอยู่คอนโดนี่ไง” สามภพตอบหน้าตาย

         “ไม่เอาละ” เด็กหนุ่มพึมพำ ทำหน้าซื่อตาใสอย่างจงใจยียวน “เดี๋ยวที่บ้านเป็นห่วง”

         “หวงหรือ?”

         “หวงสิ”

         คนฟังหัวเราะ ยกมือขยี้ผมอีกฝ่ายเบา ๆ  ยอมรับการตัดสินใจอย่างเสียมิได้ 

         “เอาเถอะ อยู่หอในก็ได้ แล้วจะมาหาบ่อย ๆ”

         คิมหันต์มองเขาตาแป๋วอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็คล้ายจะรู้สึกตัวว่าจ้องนานเกินไปแล้วจึงหันไปก้มหน้างุด เตะก้อนกรวดไปมา บ่นงึมงำพร้อมกับเดินเข้ามาเบียด เผลอแผล็บเดียวก็เอามือเกาะเอวอย่างถือวิสาสะ


         “ทำไมช่วงนี้ใจดีวะ”


         เขายิ้มบางเบา มีแต่คำตอบน้ำเน่าอยู่ในหัวจึงเลือกจะเงียบมากกว่า ปล่อยให้อีกฝ่ายเจื้อยแจ้วต่อ


         “อย่างถ้าค้างบางวัน...อะไรงี้ได้ไหม?”


         “หืม?”


         “อย่างเช่นวันที่จะให้ติวหนังสือ”


         “อ้อ”

   
         ชายหนุ่มเลิกคิ้ว รอฟังว่าอีกฝ่ายจะพูดอะไรอีกหรือเปล่า และคิมหันต์ก็เอ่ยปากต่อจริง ๆ หลังจากเงียบไปครู่หนึ่งคล้ายจะใช้เวลาทำใจ





         “หรือวันที่คิดถึงเป็นพิเศษ”





         แล้วใบหูเด็กหนุ่มก็เปลี่ยนเป็นสีแดงแจ๋




         ให้ตายเถอะ ไอ้เด็กนี่มันน่าฟัดจนเขาแทบคลั่งตายได้อยู่แล้ว นึกไม่ออกเลยว่าจะเก็บอาการไม่ให้ฉีกยิ้มออกมาเหมือนคนบ้าต่อหน้าสาธารณชนได้อย่างไร



         “แล้ววันนี้ล่ะ?” เขาเกริ่น พยายามสงบจิตสงบใจและบอกตัวเองว่าอย่าไปหวังอะไรมากนักกับคิมหันต์ ไอ้ตัวแสบนี่ทำเขาค้าง (ในหลาย ๆ ความหมาย) มากี่ครั้งกี่หนกันแล้ว เผลอดิ้นตามเมื่อไรเป็นอันเสียท่าเด็กอยู่เรื่อย “คิดว่าไง”



         “..ก็..”



          คิมหันต์อ้อมแอ้ม กระซิบเบาหวิวจนเกือบกลืนหายไปกับเสียงมอเตอร์ไซค์ที่วิ่งฉิวผ่านไปพอดี




         “...คิดถึง..”

   


         เขารู้สึกเหมือนตัวเองเป็นลูกโป่งใบยักษ์ กำลังพองลมจนแทบปริแตก ใจเต้นตูมตามราวกับจะกระโดดออกมานอกอก ลุ้นจนต้องกลั้นใจตอนที่เอ่ยปากถามต่อ



         “เป็นพิเศษ?”

   
   
         “..ถ้าห้องว่างพอสำหรับคนหล่อ ๆ อีกสักคน..” คิมหันต์ว่าพลางเกาแก้มสีระเรื่อไปด้วย “..ก็อาจจะพิเศษนิดหน่อย” 


   
         พูดเสร็จก็ยักไหล่ ทำเก๊กกลบเกลื่อนอาการขัดเขิน แต่ผลลัพธ์กลับยิ่งเงอะงะจนมือไม้ดูเกะกะไปหมด ทั้งน่ารักและน่าแกล้งอย่างท้าทายความอดทนกันถึงที่สุด



         “เมื่อกี้พี่บอกว่าว่างสำหรับลูกหมาตาตี่ ๆ ต่างหาก”  เขาแย้ง เอ็นดูอีกฝ่ายตอนกระฟัดกระเฟียดพอกับตอนทำตัวน่ารัก แม้ในหัวเห็นภาพตัวเองอุ้มไอ้ตัวแสบกลับไปนอนกกถึงไหนต่อไหนแล้ว “ไม่ได้บอกว่ามีที่สำหรับคนหล่ออีกคนเสียหน่อย”

   


         “งั้นก็หาหมามาเลี้ยงไป!”




         อีกฝ่ายแยกเขี้ยวแง่ง ๆ  แต่แล้วก็จบลงอย่างรวดเร็วเมื่อเขาดึงแขนเจ้าตัวเข้ามาใกล้ เอาตัวบังให้เข้าไปหลบอยู่ในซอกตึก แขนสองข้างกักคิมหันต์ไว้ระหว่างผนังและร่างของเขา ก่อนจะก้มลงไปสบตาในระยะประชิด แตะนิ้วชี้ลงบนปลายจมูกเด็กหนุ่มแผ่วเบาพร้อมกับส่งเสียงกระซิบแหบพร่า




         “จะเลี้ยงคนนี้”




         เขาคลี่ยิ้มละมุน ขณะที่อีกฝ่ายทำสีหน้าตระหนกอย่างน่ารัก อ้าปากค้างแต่ไม่มีเสียงอะไรออกมาจนกระทั่งเขาพูดต่อ




         “จะดูแลอย่างดี”




         “..เฮียเพี้ยน”





         “ยอมให้เลี้ยงได้ไหมครับ?”


   

- หมดยกที่ 43 -






-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

มาต่อแล้วค่าาา แอบแทรกสองคู่ในตอนเดียวราวครึ่ง ๆ ได้ พูดถึงสองรันเยอะหน่อย อย่าเพิ่งหน่วงกันน้า~ //ห้ามได้ด้วยเหรอ? (ฮา)
คิมหันต์ใจก็ไปเยอะแล้วเหอะ เฮียเพี้ยนเตรียมไปสู่ขอได้เลย 5555
ปล. บอมบ์เคยออกราว ๆ สองครั้งในเรื่อง 'รัก...ติดดิน' ค่ะ เป็นเพื่อนอาทิตย์สมัยเรียนห้องบ๊วยที่เคยถ่ายรูปคู่(?)อาทิตย์กับปิ่นหยกเอาไว้ได้ ไม่รู้จะคุ้น ๆ บ้างหรือเปล่า

ตอนนี้แอบงดของแถมก่อนนะคะ มีแค่รูปเดียว รอรวม ๆ กันก่อน แต่ดูก่อนได้ที่เพจเช่นเคยค่ะ ^^

ขอบคุณคนอ่านผู้น่ารัก *กอดฟัดดด*  :กอด1: :L2: :pig4:

พบกันใหม่ยกหน้าค่ะ :D

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 16-06-2013 22:11:36

อร้ายยยยย เรนนี่กลับมาแล้ววว 555 :กอด1:

  “หรือวันที่คิดถึงเป็นพิเศษ”  โอ้ยยย ประโยคนี้ว่าเขินแล้ว :m1:

         “ยอมให้เลี้ยงได้ไหมครับ?” ประโยคต่อไปทำให้สลบไปพร้อมกับความฟิน :m3:

น่ารักจริงๆอ่ะคู่นี้ ไม่รู้ตอนดราม่าจะเลือดสาดขนาดไหน555 :m13:

มาต่อเร็วๆน้าาาา :จุ๊บๆ:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: pilar ที่ 16-06-2013 22:23:18

อะไร้!!
สั้นไปนะคะ!!!
ขอยาวๆ >w<!!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: leeyaoi ที่ 16-06-2013 22:23:42

 ถ้าจะหวานกับแบบเน๊!!!!!!!!!!

 ฟิน" ยอมให้เลี้ยงได้ไหมครับ " กับ "คิดถึงเป็นพิเศษ " จนจะเป็นลมแว๊ววววว


 วิบัติเพื่อความฟิน >////<

 ว

 

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: benzxzxnb ที่ 16-06-2013 22:25:36

ถ้าถามว่าจำบอมส์ได้มั้ย

ตอบเลยว่าไม่ด้ายยยยยยย


แต่ยังไงก็คงไม่ก่อปัญหาในกับภพคิมนะ  :mew2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 16-06-2013 22:26:59

ชูป้ายไฟ เลี้ยงเลย เลี้ยงเลย

คิมน่ารัก น่าเลี้ยงมาก คิดถึง :o8: เฮียภพเกือบทนไม่ได้เลยทีเดียว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: em1979 ที่ 16-06-2013 22:40:48

เก็บกระเป๋าไปคอนโดเฮียเลย ด่วนๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: KilGharRah ที่ 16-06-2013 22:44:20

โอ๊ยยยยย เฮียมันน่ารักจริงอะไรจริง หยอดได้เป็นหยอด  :katai2-1:
น้องครีมก็"คิดถึงเป็นพิเศษ"บ่อยๆน๊าาาา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 16-06-2013 22:45:43

เฮียเพี้ยนน่ารักเกิ๊นนน

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: Mengjie_JJ ที่ 16-06-2013 22:53:15

น่ารักกกกก

อยากจับคิมมาฟัดให้ตัวเหลว

อร๊ายย

 :ling1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 16-06-2013 22:55:51

เป็นตอนที่แบ่งสีเทากับชมพูได้ชัดเจนมาก!  :ling1:
หน่วงนะคะคู่บน ยังไงลวนลามเสร็จก็ปฐมพยาบาลคนป่วยมั่งไรมั่งน้อ ไม่ใช่ให้นอนเป็นผักอยู่อย่างนั้น
คนไม่มีตัวตนสองคน ซักวันคงเห็นตัวตนของกันและกันน้อ...

ส่วนน้องคิม....พี่ก็อยากจะกรี๊ดไปสามบ้านแปดบ้าน อะไรจะอ้อนขนาดนั้น
คือไม่ต้องมาขอเป็นฟงเป็นแฟนแล้ว ข้ามช็อตแล้วแบบนี้ ขอแต่งเลยเห้ออออ  :hao7:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 16-06-2013 22:58:17

ตามติดอีกคู่ อิอิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: mr_longza ที่ 16-06-2013 23:03:38

ฟินมาก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: yymomo ที่ 16-06-2013 23:05:14

 :-[  ยังหลอกๆ ยังมีด่านเจ๊+ ป๋า อีก  :laugh: ต้องให้มันกันอีกหน่อย  :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 16-06-2013 23:06:28

เฮียเพี้ยนหวานมากกกกก
นู๋ครีมก็อ้อนซ๊าา เค้าชอบบบบเวลาสองคนนี้อยู่ด้วยกัน

สรัญ เล่นเสียรันไข้ขึ้นเลย ได้ทีมีแอบลักหลับเบาๆด้วยย คู่นี้จะลงเอยกันมั้ยเนี่ยย
 :hao5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 16-06-2013 23:13:40

ไม่ดีนะไม่ดี พี่สาวเพิ่งมาส่งหยกๆ จะหนีตามผู้ชายแล้วเหรอ

อย่าเพิ่งไปเลย คืนนี้พาคนอ่านขึ้นไปทำความรู้จักเมทก่อนดีกว่า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: toou ที่ 16-06-2013 23:16:56

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดข่าาาาาาาาาาาาาาาา :z1:
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด
 :z3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: powvera ที่ 16-06-2013 23:20:42

เจอคำพูดของพี่ภพแบบนี้  นู๋คิมไปไม่เป็นเลยอ่ะ    :ling1:   :ling1:

พี่ภพหวานได้อีก  ครึครึ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 17-06-2013 00:00:53

ยอมค่า ยอมที่สุด ยอมแล้ว
สงสัยเฮียภพจะเป่ามนตร์ใส่ อ่านแล้วระทวย

สงสารรัญชน์ ทำไมทำตัวเองอย่างนี้ หวังว่าสรัญจะดูแลไม่ทอดทิ้ง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: pichayakamon ที่ 17-06-2013 00:14:02

โอ๊ยยย!!! เขินเฮียเพี้ยนอ่ะ >__<

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: ΩPRESTOΩ ที่ 17-06-2013 00:14:34

มาฉีกยิ้มหน้าบานเป็นเพื่อนเฮียเพี้ยน
"คิดถึงเป็นพิเศษ" ... ฟังแล้วเคลิ้ม
:give2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: Masochism ที่ 17-06-2013 00:18:18

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด

น้องคิมกับเฮียเพี้ยนพาหวาน

ตัดกับทั้งสองรันเลย

สองคนนี้ดูมืดมน สงสารสรัญ ขอให้รันรักสรัญไวๆน่ะค่ะ

สรัญสู้ๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 17-06-2013 00:32:01

โอยยยยยยยย  ขอละลาย


ละลาย


ละลาย


ละลาย


ละลาย


ละลาย


ละลาย


ละลาย


ละลาย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: YOSHIKUNI RUN ที่ 17-06-2013 01:06:17

  คู่ 2 รัน อึมครึม หนาวๆหัวใจ
ส่วน นุงคิมกะ เฮียเพี้ยน หวานเจี๊ยบ!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 17-06-2013 01:07:52

 :ling1: อ๊ากกกกกก พี่ภพช่วงนี้หวานไม่แคร์สื้อเจ้าค่าาาาา
เขินแทนน้องครีมจนแก้มจะแตกแทนแล้วเนี่ยยยยยยย   :mew3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 17-06-2013 01:32:55

คู่แรกบรรยากาศเป็นสีเทา
ส่วนอีกคู่ชมพูเว่ออออออออออออออ
เฮียพี่ภพหวานอ่ะ น่ารักอ่ะะะ งื้อออออออ ~~~
ส่วนน้องครีม ไม่รู้จะพูดยังไง ต้องโดนฟัดในเร็ววันแน่ๆถ้ายังทำตัวแบบนี้อยู่ :katai3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: ❥ʞαxiќɒ。 ที่ 17-06-2013 02:21:49

กลับมาเม้นแล้ววว♥
หลังจากที่ไม่ได้เม้นมาหลายตอนเพราะง่วง.. (เหตุผลทุเรศจริง - -;)
เป็นช่วงยุ่งๆ! อ่านจบก็นอนเลยฝืนสังขารไม่ไหว.. 5555

น้องครีมงุ้งงิ้งๆ มุ้งมิ้งๆ ขี้อ้อนเกินไปแล้วนะ!!! #ตาย
อยากมีน้องชายแบบนี้บ้าง!!! อยากโดดอ้อน อยากโดนลวนลาม(ห้ะ?) อยากโดนมุ้งมิ้งใส่ อรั้งงง~ >///<
อิจฉาเจ๊ๆทั้งหลายและพี่ภพมากถึงมากที่สุดดดดดดดดดดดดด!! >[]<

ฮ..เฮียเพี้ยนม่างงงง!! ทำเราใจเต้น!! อยากบอกพี่ภพว่า 'ยอมขร่า อร้างงงง~♥' -///-
แต่น้องเพิ่งออกจากบ้านมายังไม่ถึงวัน เฮียเพี้ยนจะพาไปกกคอนโดแล้วเรอะเห้ย =[]=!!

ตื่นเต้นนนๆ!! >< น้องครีมได้เข้ามหาลัยแล้ว! จะได้เป็นรุ่นน้องเฮียเพี้ยนแล้ว xD
อยากอ่านช่วงรับน้องจะเขียนถึงรึเปล่านะ..นะ..นะ.. *v*

คู่รันรันทำไมมันดาร์กเยี่ยงนี้... มีปมในอดีตทั้งสองรัน อยากให้รักกันเร็ว ๆ สงสารพี่รัน ฝังใจกับเฮียเพี้ยนมากเลย ;__;
จะบอกว่าให้สรัญมารักษาแผลใจให้ สรัญก็ยังไม่รักพี่รันอีก!! รีบๆรักพี่รันได้แล้วนะะ!!!
แอบหลอนนิดหน่อย(ถึงมาก)ตอนที่ปลุกแล้วไม่มีการตอบรับ.. แอบคิดเหมือนสรัญว่าตายแล้วป่าววะ? 55555 (ขอโทดก๊ะพี่รัน ;A;)

เรื่องเฮียน้องครีมตอนแรกแอบคิดไว้ว่าเป็นเอดส์ตายรึเปล่านะ... (ดาร์กไปม้ายย =[]=!!!) แต่ไม่ใช่ใช่มั้ย 55555555
ป๊าน้องครีมโหดมากอ่ะ!! พี่ภพกับน้องคิมจะทำให้คุณพ่อยอมรับได้ยังไงเนี่ย.. YY

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 17-06-2013 06:43:55

ยอมให้เลี้ยงได้ไหมครับ?”  :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: lazat.mchub ที่ 17-06-2013 06:47:21

 :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: raizvita ที่ 17-06-2013 07:17:52

 -  q  -////  อ๊ากกกกกก อิจฉาาาาาาาาาา อยากมีคนรับเลี้ยงบ้างงง

ยอมไปเลยพ่อจิ้งจอกน้อยยยย เข้าสูตร ป๋า หล่อ รวย แถม ใจดีโครตๆแบบนี้

หาท่ีไหนไม่ได้อีกแล้ววววววววว แวร๊ยยยยยยยยย

คู่นี้เค้าน่ารักกันจริงงงงงงงงงง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 17-06-2013 08:41:40

คือน่ารักแบบมากถึงมากที่สุด จะไม่ไหวแล้วนะ ยกป้ายเชียร์มานานและ จะครบหนึ่งปีหรือยังคะ คิมก็เล่นตัว สารภาพเค้าขนาดนั้นแล้วมาบอกพี่หวง *เตะคิมหันเบาๆ*
เอาจริงหมาน้อยตาตี่ก็น่ารักเอาการเถอะ ถึงจะเกรียนแตกไปบ้าง พี่ภพก็รู้วิธีคุมของเค้าละเนอะ

อีกคู่แอบเชียร์ให้เปิดเรื่องใหม่เลยค่ะ ติดตามแน่ๆ อยากรู้ความคิดของสองรัน จะรักกันยังไง เพราะส่วนตัวชอบอารมณ์ของคู่นี้มากๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 17-06-2013 09:45:42

2รัน เป็นคนว่างเปล่าที่มาเจอกัน จะทำเติมเต็มซึ่งกันและกันได้ หรือ ว่างเปล่ายิ่งกว่าเดิมน้า

คิมเริ่มแสดงออกมากขึ้นแล้ว พี่ภพก็หวานมากๆเลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 17-06-2013 10:04:14

ฟิน ประมาณกินขนมชั้น ส่วนของสองรัน เป็นหน้ากระทิ เค็มๆมันๆ
ส่วนอิพี่กับน้องครีม เป็นส่วนชั้นที่หวานๆ.
สรุปแล้วอร่อยค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 17-06-2013 10:31:24

ได้ 2 อารมณ์เลยตอนนี้
แต่บีบหัวใจทั้ง 2 คู่เลยจ้า คู่2รันก็หน่วงบีบหัวใจ คู่คิมก็เขินซะ  :mew1:
เหมือนน้องคิมขี้อ้อนขึ้นเนอะ 5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 17-06-2013 11:02:19

คู่แรกหน่วงจริงๆๆ :เฮ้อ:
แต่ยอมได้เมื่อเฮียเพี้ยน
มาปรากฏมันน่ารักเกิ๊น
หมาน้อยคิมก็ยอมสักที
เฮียรอนานแล้ว :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 17-06-2013 11:40:31

เฮียเพี้ยนนอยากจะเลี้ยงลูกหมาตาตี๋หรอ..คู่นี้น่ารักเกินไปแล้วอิน้องคิมก็

ใช่ย่อยนะเดี๋ยวนี้อ่ะพูดแต่ละอย่างทำอิเฮียหลงหัวปักหัวปรำ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: goosongta ที่ 17-06-2013 12:20:58

ถ้าเธอพร้อมฉันก็พร้อมไปด้วยกัน คำตอบสุดท้าย ยอมฮะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: yong ที่ 17-06-2013 13:49:26

หวาน น่ารัก คิมจิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: toshika ที่ 17-06-2013 17:59:15

 :o8: :o8:

จะละลายกับคำพูดของสามภพมากเลย
อรั๊ยยยยยยยยเขิลล์แทนน้องครีม

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: raviiib❁ ที่ 17-06-2013 18:16:30

นี่มันอะไรกัน ครึ่งแรกมันดาร์กมากค่ะ...
รู้สึกหน่วงจนเจ็บคอ(ห๊ะ) เอ่อข้ามตรงนี้ไปเถอะ.......

เฮียเพี้ยนน้องคิมสวีทกันเว่อร์นะจ้ะ=_=
โอ้ย อ่านตอนนี้แล้วฟินรัวๆเลยค่าาาาา :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: SiLent_GRean ที่ 17-06-2013 18:54:45

ประโยคที่พูดกันแต่ละคำนี่ ได้ยินแล้วเขินแทน   :-[ :-[ :-[


ยอมให้เฮียเลี้ยงไปเถอะเนอะคิม  :กอด1:




แต่คู่ 2 รันนี่เชียร์ให้เค้าปรับปรุงความสัมพันธ์กันโดยด่วนเลยค่ะ  :sad2: :sad2: :sad2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ju ที่ 17-06-2013 18:55:49

ถ้าคิมตอบตกลงจะไม่สนุกน่ะสิ อยากให้เฮียเพี้ยนคลั่งจนกระอักจัง  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: watcharet ที่ 17-06-2013 19:16:01

น่ารักเสมออ่ะเนอะคู่นี้นิ :ling2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 17-06-2013 19:36:49

อ่านจบ อมยิ้มแก้มแตก 5555

คิมน่ารักเป็นบ้าาาา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 17-06-2013 21:29:18

โอ้ย คิมหันต์ ทำไมน่ารักอย่างนี้!!
นึกถึงตอนก้มหน้าพูดเสียงเบาๆว่าคิดถึงแล้วเขินแทน
ยิ้มแก้มปริเลยค่ะ  :กอด1:

สองรันก็คงต้องกระเตงกันไปจนกว่าพี่รันจะรับรักน้องสรัญเนาะ

ขอบคุณที่มาอัพค่ะ  :L1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 17-06-2013 22:04:05

เอาใจช่วย 2 รัน



น้องครีม เฮียพี่ภพหวานน่ารัก เกินไปแล้วนะ


 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 17-06-2013 22:22:23

ขึ้นต้นมาก็หน่วงเลยอ่ะ สรัญกับรัญชน์
คู่นี้ตอนอ่านนี่คิดถึงจำเลยรัก = =''
กักขังชั้นเถิดกักขังไป... ชั้นทำอะไรให้เธอเคืองโกรธ
งี๊ดดดดดดด... เพลงนี้ขึ้นมาอยู่ในหัวตอนที่อ่านประโยคนี้

อ้างถึง

เขาไม่คิดปล่อยตุ๊กตาชิ้นงามนี้ให้ไปอยู่ในมือคนอื่น ไม่ว่าจะต้องพันธนาการไว้ด้วยความรักหรือความเกลียดชังก็ตาม

จริง ๆ ชอบอยู่ลึก ๆ แต่ไม่รู้ตัวหรือเปล่า -w-''
จำเลยรัก ตบจูบหรือเปล่า แต่ก็คงสะอึกอยู่เหมือนกัน
เรื่องบนเตียง... กลับมีชื่อของเฮียเพี้ยนหลุดปากออกมา  :katai1:


อยากบอกว่าฟินกับคู่เฮียเพี้ยนกับตี๋น้อยมาก >w<

"วันที่คิดถึงเป็นพิเศษ" โดนไปดอกแรกนี่กรี๊ด ๆ อยู่หน้าจอ

เจอดอกที่สอง

"ยอมให้เลี้ยงได้ไหมครับ" กรี๊ดดดดดดดด~~~~~
สติแตกงี๊ดดดดดดดดด... แบบไม่ไหวจะเคลียร์คู่นี้จะน่ารักไปไหน
ไม่ใช่พอเป็นแฟนกันแล้วเลิกหวานมีแต่เกรียนใส่กันอย่างดุเดือด
กร๊ากๆๆๆๆๆ เพราะเยอะทั้งคู่ 555+

เฮียเพี้ยนหวานไปนะ มุขแบบนี้ลักไก่ใครมาจีบน้อง
แต่ FC ชูป้ายไฟพร้อมใส่น้องขึ้นพานถวายมานานแล้ว
ฟินจุงเบย >0<

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 17-06-2013 22:35:33

จำบอมบ์มะได้อะ

สองคู่สองอารมณ์ เหอะๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 17-06-2013 23:10:01

'ยอมค่ะ' ตอบแทนน้องครีมซะเลย ฮี่ๆ >.<

ขอบคุณมากค่ะ +1 ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: from_mars ที่ 17-06-2013 23:13:12

อ่านตอนนี้ มีผีเสื้อบินในท้อง... เขินจัง..
เด็กมันช่างยั่วเนอะเฮีย...ฮี่ๆๆๆ

ขอบคุณและรออ่านต่อจ้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: Hope2TheEnd ที่ 17-06-2013 23:48:48

เราชอบคู่ทูรัญ คือเคะเย็นชา ๆ แบบนี้เราชอบ ถ้าจะรักกันจริง ๆ พี่รัญคงต้องเหนื่อยหน่อยแหละ
ว่าแต่หมาคิมมันชอบแพ้เฮียเพี้ยนนะ จะเกรียนสู้ยังไงก็แพ้ทางเฮียเพี้ยนอยู่ดี  :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ningg.Destiny ที่ 18-06-2013 03:33:51

กรี๊ดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

เฮียเพี้ยนทำเค้าคลั่ง >_________<
โอ้ยยยย เขินอ่ะ ! หยอดน้องตลอดเลย
งื้อออ ' เฮียหมาบ้าเลี้ยงเค้าอีกคนได้ไหมม  ???
*ขอแอบในตู้เสื้อผ้าไรงี้* ฟินน (*ﾟ▽ﾟ)

ส่วนคู่ทูรันก็ลุ้นอยู่น๊าาาาาา
รันรักสามภพมานานมากอ่ะ ตั้งแต่สมัยเรียนปะ ?
ปัจจุบันอยู่ปีสี่แล้วยังไม่ลืมรักข้างเดียวเลย
สรัญสู้ๆนะ เอาชนะใจรันให้ได้

♥

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: Takarajung_TK ที่ 18-06-2013 05:53:30

ยอมๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ตอบแทนคิม

สองรันหน่วงแต่คู่เฮียหวานจนละลาย :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 18-06-2013 06:15:12

น้องคิมรีบตอบ(ในใจ)ว่ายอมดังๆเลย :o8:
แต่คู่นั้นมันหน่วงๆนะ เหมือนพายุกำลังตั้งเค้า แต่อาจไม่แรงก็ได้ :monkeysad:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: Gutjang ที่ 18-06-2013 11:51:16

คิดถึงเป็นพิเศษ  ไม่ไหวแล้วทำไมคิมหันต์ แม่งน่ากอดอย่างที่เฮียบอกเลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 19-06-2013 00:26:42

คู่พี่สรัญกับพี่รัญชน์ นี่ อึมครึม เงียบเหงา หน่วง ๆ จังเลยอ่ะ  พี่สรัญดูเหมือนร้ายที่ไม่จริงจังกับใคร เพราะมีแผลในใจอยู่ แต่ก็ให้ความรู้สึกน่าสงสารไปด้วย ยิ่งมาเจอคนที่รักพี่ภพมากจนน่ากลัวอย่างพี่รัญชน์ คนที่เป็นเพื่อนอย่างพี่สรัญก็คงรู้สึกดีไม่ได้อยู่แล้วเมื่อรู้ว่าเค้าใช้ตัวเองแทนคนอื่น ส่วนพี่รัญชน์ รักพี่ภพมาก ๆ  มากจนนึกไม่ออกว่าจะตัดใจจากพี่ภพแล้วมารักกับพี่สรัญได้ยังไงเลย ด้านพี่สรัญจะมารักพี่รัญชน์น่ะไม่ยากหรอก แต่พี่รัญชน์นี่สิจะเลิกรักพี่ภพท่าทางจะยาก ยิ่งกว่ายาก คู่นี้จะยังไงต่อไปล่ะเนี่ย

ด้านคิมหันต์ ต้องลาลูกดุ๊กดิ๊ก ไปอยู่หอซะแล้ว เจ้สิ ไม่ค่อยโผล่มาให้เห็น แต่มาทีนี่รู้สึกจะรู้อะไร ๆ ตลอดเลย รึว่ารู้มาจากพี่อัน
เซอร์ไพรส์ตรงมี บอมบ์ เพื่อนลูกเจี๊ยบ โผล่มาเป็นรูมเมทน้องคิมนี่แหละ เกือบลืมคน ๆ นี้ไปแล้วนะเนี่ย จู่ ๆ โผล่มาอย่างนี้ จะมามีบทบาทอะไรมากรึเปล่าเนี่ย
เฮียภพ น่ารักที่สุด แหม น้องมาถึงปุ๊บก็โผล่มาปั๊บเลยน้า ยังไม่ทันได้เข้าอยู่หอ จะชวนหนูคิมไปอยู่คอนโดซะล่ะ อะไรเนี่ยเฮีย น้องคิมอ้อนได้น่ารักสุด ๆ ไปบางวันที่คิดถึงเป็นพิเศษ ว้าย ๆ   :m3: แต่ที่สุดของที่สุด อ้ายพี่ภพ ไอ้ดึงน้องเข้าไปในซอกตึก กักร่างไว้กับผนัง แตะปลายจมูก พร้อมกระซิบข้างหู“ยอมให้เลี้ยงได้ไหมครับ?” เนี่ย อ๋อย ๆ  :-[ เขินแทนน้องครีม เราเป็นน้องครีมจะรีบหอบผ้าหอบผ่อนตามไปให้เลี้ยงทันทีเล้ย (ใจง่ายอ่ะ)
รอตอนหน้า น้องครีมกับชีวิตนักศึกษา จะเป็นไงน้า แล้วรูมเมทที่เหลือนอกจากบอมบ์อีก ตามติดชีวิตน้องคิม กับ พี่ภพ ต่อไปจ้า
ให้คนเขียน  :L2: :L1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: max_ang ที่ 19-06-2013 13:36:59

เฮียเพี้ยนนนนน หวานนนนนนนนนน  :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 19-06-2013 19:30:24

แหม คิมพึ่งเข้าหอวันแรกเองนะพี่ภพไหงมาชวนไปอยู่ด้วยกันแถมบอกจะเลี้ยงอีก ว่าแต่บอมบ์จะมีบทอะไรไหมน้า~

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 20-06-2013 13:20:58

 :heaven :heaven :heaven

อ่านตอนนี้แล้วตายไปเลยยยยยยยยยยยยยยยย
เฮียกับหนูคิมน่ารักอิ๊อ๊างมากมากเลยอ่ะ  :-[ :-[ :-[
เค้าเขิลตอนบอกว่าจะเลี้ยงคนนี้ จะดูเเลอย่างดี >>>> เพลงพี่แหนมลอยมาเเต่ไกล
โอยยยยยยย คู่นี้บทจะหวานก็เอาซะเราลืมตอนต้นๆไปเลยนะ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด

แต่ส่วนของคู่ 2 รัญ ก็ยังหม่นเหมือนเดิม  :เฮ้อ:
สรัญต้องทำใจหน่อยล่ะ ก็ไปดึงรัญชน์เข้ามาเกี่ยวเอง
เรียนผูกก็ต้องเรียนแก้ ค้นใจตัวเองให้เจอเร็วๆละกันนะ

เป็นกำลังใจให้เรนนี่เช่นเคย
ติดตามตอนต่อไปจ้าาาาาาาาา  :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 20-06-2013 16:30:26

โอ้ยยยชอบมาก ทั้งสองคู่เลยยยย

ยิ้มหน้าบานเบลอะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: mizzmizz ที่ 21-06-2013 17:17:59

 :กอด1:


น่ารักกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 21-06-2013 23:33:49

ขออนุญาติเงิบด้วยความฟิน แอร๊ยยยยยยยยยยยส์

มาม่าคงหายไปสักพักเพราะน้องตี๋เพิ่งเข้ามหาลัย

รอตอนต่อจ้า

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 22-06-2013 00:17:54

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 44 – พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง

         "ยอมให้เลี้ยงได้ไหมครับ?"




         เงียบจนราวกับจะได้ยินเสียงใบไม้ร่วง รากไม้แทงลงผืนดิน แมลงตัวจ้อยหายใจผ่านท่ออากาศ หรือกระทั่งเสียงสายลมเอื่อยเฉื่อยยามพัดต้องเส้นผม



         แต่ที่ดังกระหึ่มอยู่ตอนนี้ คงมีเพียงอย่างเดียวคือเสียงหัวใจของเขาซึ่งกำลังเต้นระรัวอย่างบ้าคลั่ง



         “ไม่พูดคือตกลงนะ?”


         สามภพสรุป หลังจากให้เวลาเขาทำใจเต้นตูมตามยังไม่ทันถึงสามวินาที


         “..ดะ..เดี๋ยวดิ!”


         “ช้านี่” ชายหนุ่มยักไหล่ มุมปากแต้มรอยยิ้มบางเบาที่ทำคนมองหวั่นไหวไปยกใหญ่ “ช่วยตัดสินใจให้ไง..ไหนบอกคิดถึงเป็นพิเศษ?”


         “อย่าย้ำนักสิวะ” คิมหันต์แทบคราง พอพูดตรงก็โดนเอามาล้อเสียได้


         “เด็กดี..” สามภพพึมพำอ่อนโยน  “เป็นแบบนี้น่ารักดีออก”


         จบแล้วจึงตามด้วยเสียงหัวเราะเสียงทุ้มต่ำ รอยยิ้มอบอุ่นคลี่ตัวกว้างขึ้นอีกนิดหน่อย ทำหน้าแบบไหนก็พาสะเทือนใจไปหมด ไม่รู้ว่าเป็นคนแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไรกัน แล้วยังทำคอมโบต่อด้วยการวางมือบนศีรษะเขา ขยุ้มเบา ๆ อย่างรักใคร่จนผมยุ่ง และหากว่ากันตามจริง เขาค่อนข้างชอบความรู้สึกจากการสัมผัสจำพวกนี้เสียด้วยสิ รู้ตัวอีกทีก็เผลอเอียงหน้าตอบไปเรียบร้อย มันน่าขัดใจเป็นบ้าที่เอานิสัยเหมือนหมาที่บ้านมาใช้ โดนลูบผมเข้าหน่อยไม่ได้เลยเชียว ไม่คงสติให้ดีเป็นเคลิ้มตลอด

   
         “ถ้ากรนเหมือนแมวออกมาด้วยจะไม่แปลกใจเลย”


         จนคำล้อเลียนเช่นนั้นของสามภพจบลงนั่นแหละ เขาจึงได้กลับมาเก๊กหล่ออีกครั้ง เสียฟอร์มเทกระจาดโครมใหญ่ กลายเป็นแมวเชื่อง ๆ ไปชั่วขณะ


         “ไป..เก็บของ ค้างด้วยกันคืนนึง” ชายหนุ่มว่าพลางดันหลังเขากลับไปทางหอพัก “เที่ยงนี้อยากกินอะไร?”


         “จะเลี้ยงหรือ?”


         สามภพส่ายหน้าอ่อนใจ พอพูดเรื่องกินแล้วตาหยี ๆ ทอประกายวาววับมาเชียว


         “แล้วยอมให้เลี้ยงไหมล่ะครับ?”


         เขาทวนคำถามเดิมแต่ต่างสถานการณ์ เล่นเอาไอ้ตัวแสบหน้าขึ้นสีระเรื่อเมื่อนึกขึ้นได้ เก็บอาการเกรียนกลายเป็นเจี๋ยมเจี้ยมขึ้นมาทันที บ่นงุบงิบว่าแชร์กันก็ได้พร้อมกับขัดแข้งขัดขาเขานิดหน่อยพอให้รู้ว่าประท้วง


         “ไอ้ตี๋เอ๊ย” สามภพอดไม่ได้จะส่งเสียงล้อเลียน ยื่นหน้าไปใกล้จนคางเกือบวางพาดกลางกระหม่อมเด็กหนุ่มที่เดินอยู่ข้างหน้า ก้มมองผมนุ่มนิ่มสีน้ำตาลสวย เอามือไปวางแปะไว้แล้วก็ไม่อยากปล่อยอีกเลย


         “ตะกละฉิบหาย”


         “เด็กกำลังโต”


         “งั้นก็โตเร็ว ๆ เข้าสิ”


         คิมหันต์ย่นจมูกแทนคำตอบ บ่นหงุงหงิงพอได้ยินแค่พวกเขา 



         “เลี้ยงแล้วจะมาทิ้ง ๆ ขว้าง ๆ ไม่ได้นะ"



         สามภพชะงัก รู้สึกราวกับหัวใจจะหยุดเต้นเสียตรงนั้น



         “แฮ่ม! หมายถึงเลี้ยงข้าว ห้ามมาทำเป็นจะปล่อยทิ้งเหมือนตอนไปทะเล”


         เด็กหนุ่มกระแอม พาเปลี่ยนประเด็นอย่างไม่เนียน ท่าทางซึ่งเบือนหน้าไปทางอื่นบอกชัดว่ากำลังพยายามหลบสายตาเต็มที่ ติดตรงแก้มและใบหูแดง ๆ นั่นหันหนีอย่างไรก็ไม่พ้น  “แบบ..แค่ลองพูดดู ไม่ได้มีเจตนาอะไรอย่างอื่น อ่า..ไม่ต้องคิดไปไกล”


         “...”


         “ทำไมเฮียทำหน้างั้นวะ”


         “หน้าแบบไหน?”


         “เหมือนคนบ้า”


         “.....”


         “เฮียเพี้ยนหน้าแดงด้วยอะ”


         ชายหนุ่มสะดุ้งน้อย ๆ  รีบเถียงทันควัน  “เราต่างหากหน้าเป็นลูกมะเขือเทศแล้ว!”


         “เชี่ย! เฮียเขินผมอะ” คิมหันต์ไม่ฟัง แถมยังยิ้มเผล่ ไม่ได้เจียมเลยว่าตัวเองก็หน้าร้อนจะแย่ หันหลังกลับมาเอาแขนคล้องเอวเขาอย่างได้ใจ พยายามเอานิ้วจิ้มเอวไปด้วยแล้วก็ชักสีหน้านิดหน่อยเมื่อรู้ว่าเขาไม่ใช่พวกบ้าจี้  “สารภาพมาเลย คิดอะไรไม่ดีอยู่เปล่าวะ”


         “เต็มหัวเลยละ”


         เด็กหนุ่มเบิกตากว้าง อ้าปากหวอจนน่าแกล้ง


         “พี่ต้องปฏิเสธสิ!”


         “ทำไมต้องปฏิเสธล่ะ?” เขาเลิกคิ้ว “เรื่องจริงทั้งนั้น” 


         “...พี่แม่ง..”


         ชายหนุ่มยักยิ้ม รู้ว่าคุมสถานการณ์ได้อยู่หมัดเมื่อเห็นคิมหันต์ก้มหน้าก้มตา โชว์แต่ใบหูสีแดงเข้มให้เขาดูอีกครั้ง ให้ตายเถอะ..เจ้าเด็กคนนี้ไม่เคยหยุดทำตัวน่าฟัดเลย นึกสงสัยว่าคิดผิดหรือเปล่าที่ชวนไปนอนค้างด้วยกัน เผลอมันเขี้ยวจับฟัดตัวแหลกขึ้นมาจริง ๆ จะทำอย่างไร

   

         เขาส่ายหน้า นึกถึงเหตุการณ์ที่ผ่าน ปลอบใจตัวเองว่าคงไม่มีอะไรหนักหนาสาหัสกว่านั้นอีกแล้ว

   
.




.




.




.




         ธนธร นวกังสดาล อยู่โรงเรียนเพื่อน ๆ เรียก ‘บอมบ์’  รู้จักกันดีว่าเป็นลูกชายเจ้าของร้านถ่ายรูป มาอยู่ที่นี่ในฐานะเฟรชชีปีล่าสุดของคณะศิลปศาสตร์ และตอนนี้กำลังรื้อของจากกล่องใบสุดท้ายมาวางไว้บนเตียงเอ ซึ่งเป็นชั้นล่างของเตียงสองชั้นฝั่งซ้ายมือของห้องพัก


         เด็กหนุ่มวางกระเป๋าใส่กล้องดิจิตอลมิเรอร์เลสสีขาวคู่ใจลงกลางเตียงเบามือ พ่อเขาให้เอาแค่ตัวนี้มาใช้ ส่วนกล้อง DSLR ตัวใหญ่ที่เคยเอามาเล่นตอนเรียนมัธยมปลายนั้นไม่ได้รับอนุญาตจากบุพการีให้นำมาหอด้วย หลังจากผ่านการอ้อนวอนซ้ำแล้วซ้ำเล่าอย่างไร้ผล เด็กหนุ่มก็ทำใจและกลับมาทักทายไอ้ลูกชายสีขาวตัวเล็กที่พ่ออนุมัติให้เอาติดตัวมาได้ หยิบ ๆ จับ ๆ มันจนคุ้นมือ และพบว่าเจ้านี่ก็ไม่เลวนัก


         เขามองผ่านหน้าจอแสดงผลของกล้อง หมุนตัวรอบห้องแล้วไปหยุดอยู่ทางประตู กดชัตเตอร์หนึ่งครั้งโดยไม่มีความหมายใดเป็นพิเศษ เห็นเพียงความนิ่งสงบแสดงผลเป็นภาพพิกเซลสีสันสดใส แต่ไร้วี่แววว่าจะมีใครเปิดเข้ามา แม้ว่าเตียงบีซึ่งอยู่เหนือเตียงเขาขึ้นไปจะมีของมาวางกองไว้แล้ว คงย้ายเข้ามาระหว่างที่เขาออกไปหาอะไรกินข้างนอก


         เด็กหนุ่มเอนหลังพิงเสาเตียง ครุ่นคิดถึงมิตรภาพใหม่ที่กำลังจะเกิดกับคนแปลกหน้าอีกไม่ช้านี้เป็นภาคบังคับ หอพักในของมหาวิทยาลัยนี้ หนึ่งห้องจะอยู่ร่วมกับเพื่อนอีกสี่คนซึ่งอยู่ต่างคณะ (หรือส่วนน้อยมากอาจบังเอิญเจอเพื่อนคณะเดียวกัน) ด้วยวิธีสุ่ม กระทั่งใครจะนอนเตียงไหน ชั้นบน หรือชั้นล่าง ทางมหาวิทยาลัยก็ระบุไว้เรียบร้อย แต่หากจะไปแลกเตียงกันเองก็เป็นอีกเรื่อง


         ด้วยเหตุที่ว่ารูมเมทมาจากการสุ่มเลือก เขาจึงรู้สึกแปลกใจอยู่เอาการ เมื่อเห็นรายชื่อจากเอกสารลงทะเบียนเข้าพัก ว่าหนึ่งในอีกสามคนที่เหลือซึ่งยังไม่ปรากฏตัว มีชื่อเพื่อนร่วมโรงเรียนมัธยมปลายมาด้วยหนึ่งคน



         คิมหันต์ วานิชตระการกูล  เป็นเจ้าของเตียงบี ชั้นบนของเตียงสองชั้นที่เขากำลังนั่งอยู่



         คิม..เพื่อนผมทองหน้าตี๋คนนั้น พวกเขาไม่ได้สนิทสนมกันเป็นการส่วนตัว แต่อีกฝ่ายค่อนข้างมีชื่อในโรงเรียนทีเดียว และเขาเชื่อว่าการปรับตัวในสถานที่แห่งใหม่อาจง่ายขึ้นบ้าง หากว่ามีคนซึ่งเคยเห็นหน้าค่าตากันมาก่อน ต่อให้ไม่แน่ใจนักว่าหากเป็นคิมหันต์ มนุษย์ติดสัมผัส ย้อมผมทองอย่างไม่เกรงใจอาจารย์(แม้จะไม่ได้มีกฎห้ามอย่างเด็ดขาด) เพื่อนสนิทของปิ่นหยกซึ่งเป็นคนรักของอาทิตย์เพื่อนเขา แล้วยังเป็นผู้ที่คนส่วนใหญ่ลงความเห็นว่าเจ้าเล่ห์เป็นบ้า ความสัมพันธ์จะราบรื่นเป็นปกติดีหรือเปล่า


         เสียงเคาะประตูห้องดังขัดจังหวะความคิด ก่อนลูกบิดประตูจะถูกไขออก เสียงดีดของสปริงดังขึ้นเบา ๆ บอกให้รู้ว่าผู้มาใหม่มีกุญแจ คงเป็นเพื่อนร่วมห้องสักคน



         “อ้าว”



         ธนธรเลิกคิ้ว โบกมือต้อนรับเพื่อนใหม่..หรืออาจจะเรียกว่าเพื่อนเก่าด้วยรอยยิ้มน้อย ๆ  ส่งเสียง “อ้าว!” ดังกว่าเดิมอีกครั้ง เมื่อพบว่าผมทองสะดุดตาของคิมหันต์อย่างที่เขาเคยเห็นมาตั้งแต่ตอนเรียน บัดนี้เปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลไปแล้วเรียบร้อย จากนั้นก็ “อ้าว!?” เป็นรอบที่สามอย่างงี่เง่า เมื่อพบว่าคิมหันต์ไม่ได้มาคนเดียว



         ชายหนุ่มที่เดินตามหลังมานั้นรูปร่างสูงใหญ่ ท่าทางเป็นผู้ใหญ่เกินกว่าจะเข้าข่ายเฟรชชี มาปรากฏตัวในวันแรกของการเข้าพักที่หอ บางทีอาจเป็นพี่ชายหรือญาติของคิมหันต์ เขายกมือไหว้โดยอัตโนมัติ เข้าใจว่าคงเป็นผู้ร่วมสายเลือดสักคน ชายหนุ่มเลิกคิ้วนิดหน่อยแล้วรับไหว้ แต่ไม่พูดอะไรตอบกลับมา



         “เฮ่ย! บอมบ์ปะ?” คิมหันต์โบกมือทักพร้อมกับก้าวเข้ามายืนในห้อง



         เขาพยักหน้ารับ นึกว่าอีกฝ่ายจะเดินตรงเข้ามาเกาะแกะพร้อมคำทักทายอย่างที่มักเป็นเสมอกับเพื่อนฝูง ไม่ว่าจะสนิทหรือไม่สนิทเหมือนอย่างตอนเรียนมัธยม แต่คิมหันต์กลับทำแค่แตะแขนเขาเบา ๆ  เอ่ยกลั้วหัวเราะว่าโคตรบังเอิญ แล้วเดินเลยไปยังกระเป๋าเสื้อผ้าของตัวเอง ค้นกุกกักอยู่ครู่หนึ่งเพื่อเอาเสื้อผ้าชุดสองชุดมาแบ่งใส่กระเป๋าเป้อีกใบ ปากก็ชี้แจงไปด้วยว่าวันนี้เอาของมาไว้ก่อนแต่ยังไม่นอนหอ


         “กลับบ้านหรือ?” เขาถาม


         “เปล่าอะ”  คิมหันต์เงยหน้าขึ้นจากกระเป๋าเพื่อจะตอบ “ไปนอนกับ—”


         แต่แล้วก็ค้างไว้แค่นั้น


         “กับ?”


         อีกฝ่ายเหลือบมองไปทางชายหนุ่มที่ยืนอยู่ใกล้ประตูแวบหนึ่ง จากนั้นก็อ้อมแอ้มตอบเขา


         “พี่ชาย”


         เขามองตามสายตาของคิมหันต์ แวบหนึ่งที่สบเข้ากับนัยน์ตาดุ ๆ ของชายหนุ่มลึกลับที่เข้าใจว่าเป็นญาติ ติดตรงบรรยากาศประหลาดที่ห้อมล้อมคนทั้งคู่อยู่นั่นเองอันชวนให้ข้องใจ แต่เขาก็ไม่ได้ถามเซ้าซี้อะไรต่อ สีหน้าแขกไม่ได้รับเชิญดูบอกบุญไม่รับจนเอาชนะความรู้สึกอยากละลาบละล้วงไปหมดสิ้น


         ใช้เวลาเพียงครู่หนึ่ง เพื่อนร่วมห้องหน้าตี๋ก็เก็บของเสร็จ เดินมาตบต้นแขนเขาเบา ๆ อีกทีโดยมีชายหนุ่มผู้ไม่ประสงค์ออกนามคอยสังเกตไม่วางตา พาจะเกร็งกันไปหมดทั้งห้อง ประหนึ่งมีหมาหน้าโหดตัวใหญ่มายืนแยกเขี้ยวใส่อยู่ใกล้ตัว


         “เดี๋ยวพรุ่งนี้กลับ”


         เขาพยักหน้ากับคำบอกเล่าของเพื่อน พูดคุยกันอีกสองสามคำด้วยเรื่องสัพเพเหระ จนชายหนุ่มที่ยืนเงียบจ้องเขม็งมาอีกครั้ง และไม่รู้เขาคิดไปเองหรือเปล่าว่าคิมหันต์พยายามตัดบท


         "ไว้ค่อยคุยกัน"


         เอาเถอะ พรุ่งนี้วันอาทิตย์ ยังมีเวลาเตรียมตัวอีกวันก่อนเปิดเทอม รูมเมทสองคนที่เหลือคงค่อย ๆ ทยอยกันเข้าหอ กับคิมหันต์เดี๋ยวก็เห็นหน้ากันอีกยาว


         “เจอกันพวก” คิมหันต์ทิ้งท้ายเรียบง่าย ไม่แตะเนื้อต้องตัวเขาอีกแม้แต่นิดเดียวอย่างผิดคาด ก่อนจะสะพายเป้เดินออกจากห้องไป เงียบหายพร้อมกับผู้ชายอีกคนและบรรยากาศน่าสงสัย


         “...หรือไม่ใช่ญาติวะ”


         ธนธรบ่นกับตัวเองเมื่อประตูห้องถูกดึงให้งับปิดลงเรียบร้อย หวนนึกไปถึงอาทิตย์กับคนรักที่เป็นผู้ชายหน้าจิ้มลิ้มผู้เป็นเพื่อนร่วมชั้น สองคนนี้ก็ให้บรรยากาศแปลก ๆ คล้ายกันอย่างไรบอกไม่ถูก



         “หน้าแม่งไม่มีเค้าเป็นพี่น้องเลย ตามคุมอย่างกับแฟน”




   
         ธนธรยังไม่รู้ตัวว่าเขาคิดถูกแล้ว...หรือไม่ก็อาจเรียกได้ว่าใกล้เคียง



   

   
         ใกล้เคียงมาก ๆ

   


.




.




.




.





         สามภพดูเหมือนจะอารมณ์ขุ่นน้อย ๆ อยู่พักใหญ่ นับตั้งแต่เดินออกจากหอพักที่มหาวิทยาลัย ทำหน้าบูดกว่าปกติอย่างหาสาเหตุไม่ได้ จากที่เล่นหัวกันอยู่ดี ๆ ก่อนไปเอาของในห้องพัก ขาออกมากลับเดินเสียห่าง พูดน้อยคำอย่างเห็นได้ชัดกระทั่งขึ้นรถ


         “เฮียเพี้ยนสุดหล่อ” คิมหันต์กระเซ้า วางมือจากที่รื้อค้นแผ่นซีดีในช่องเก็บของ หันไปเอานิ้วจิ้ม ๆ แขนชายหนุ่มที่กำลังบังคับพวงมาลัย  “ทำหน้ามู่ทู่เลย...เป็นไรอ้ะ”


         “เป็นพี่ชาย”


         เกิดความเงียบอันกระอักกระอ่วนไปอีกหนึ่งอึดใจ


         “..หรือไม่ถูก” เด็กหนุ่มอ้อมแอ้ม เริ่มจับต้นชนปลายได้ว่าอีกฝ่ายหมายถึงเรื่องอะไร ตัวก็โต ทำเป็นมนุษย์ขี้ใจน้อยไปได้


         “ถูกแล้ว”


         อีกฝ่ายตอบอย่างขอไปที เสียงเย็นเฉียบมาเชียว


         “งอนผมหรือ?”


         “ไม่นี่”


         “เฮียแม่ง” เขาบ่นกระปอดกระแปด “ก็เพื่อนมันถามงั้น แล้วจะให้ตอบว่าไงวะ”


         “แล้วแต่”


         “นี่..” คิมหันต์ท้วง กระตุกแขนเสื้อชายหนุ่มเบา ๆ “จอดก่อน อย่าเพิ่งออกรถ”


         แม้จะได้รับสีหน้าว่างเปล่ากลับมา แต่สามภพก็ยอมหยุดรถนิ่งสนิทเลียบฟุตปาธตรงทางเข้าลานจอดรถ ปล่อยความเงียบแสดงตัวชัดเจนระหว่างพวกเขา จนคิมหันต์กวักมือพร้อมกับบ่นพึมพำ ส่งสายตาเหมือนลูกหมาตัวกระจ้อย


         “บอกอะไรให้”


         สามภพนั่งนิ่งรอฟัง


         “ก้มหน่อย ไม่ถึง”  ไอ้ตัวยุ่งท้วง  “สูงไปไหนวะ”


         ชายหนุ่มโคลงศีรษะเล็กน้อย ถอนหายใจหนึ่งเฮือกแล้วปล่อยมือจากพวงมาลัย โน้มใบหน้าเข้าหาคุณผู้โดยสารกิตติมศักดิ์ที่ชะเง้อจนแทบปีนข้ามมาพร้อมกับโบกมือหย็อย ๆ ไปด้วย อีกมือยกขึ้นป้องปากเตรียมกระซิบกระซาบราวกับกลัวใครได้ยิน ทั้งที่ก็มีกันอยู่แค่สองชีวิตในรถ


         “มีอะไร”


         “ใจร้ายว่ะ แค่นี้ต้องทำเสียงโหด” คิมหันต์ตัดพ้อด้วยหน้าทะเล้น พอเขายื่นหน้าไปใกล้ก็รีบเอามือมาตะปบแก้มไว้หมับแล้วยักยิ้มพราย


         “ฟังผมนะ”



         “อืม”



         เขาไม่รู้คิมหันต์อยากให้เขาฟังอะไร เพราะเจ้าตัวไม่เห็นเอ่ยปากพูดสักคำ นอกจากเสียงแอร์ฟู่ ๆ ในรถที่ไม่ได้เปิดเพลงแล้ว ก็เหลือแค่เสียง ‘ฟอดดด’   ลอยมาเข้าหู เมื่ออีกฝ่ายกดครึ่งปากครึ่งจมูกของตัวเองลงเต็มแก้มเขา แช่อยู่นานจนคล้ายจะทำสมองเขาโดนแช่แข็งไปด้วย 




         เวลาในรถหยุดนิ่ง ทั้งโลกเหลือแค่พวกเขากับกลิ่นหอมอ่อน ๆ เหมือนแป้งเด็กลอยเตะจมูก





         “...”





         “ผมไม่หอมแก้มคนเป็นพี่ชายหรอกนะ”




   
         เป็นประโยคแรกที่เขาได้ยิน หลังจากกลับมาตั้งสติได้ เพื่อจะต่อสู้กับความรู้สึกอยากพุ่งไปกอดรัดคนพูดให้ตัวเหลวคามือ คำพูดช่วงหลังนั้นฟังอู้อี้ เพราะคิมหันต์ก้มหน้าซุกเข่าตัวเองที่ยกขึ้นมาไว้บนเบาะไปแล้ว และแน่นอน..ใบหูแดงเรื่อเหมือนโดนน้ำร้อนลวกโผล่รำไรใต้ปอยผมสีน้ำตาล น่ารักบัดซบจนแค่มองก็เหมือนจะตายให้ได้




         “..พี่ก็ไม่จูบน้องชายตัวเองเหมือนกันใช่ปะ”




         และเขาตอบสั้น ๆ  “ไม่”  ด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง ราวกับมีเม็ดทรายอยู่เต็มคอ 




         คิมหันต์ตะแคงใบหน้ามาทางเขา เข่าชันอยู่ท่าเดิมเป็นที่วางแก้มซึ่งขึ้นสีจัด แต่ตายังจ้องเป๋งตรงเข้าหา ปั้นรอยยิ้มยียวนเจือความขัดเขิน เหมือนตั้งใจจะก่อกวนแต่ยังเอาตัวไม่รอด หัวเราะแหะ ๆ กลบเกลื่อนอย่างน่าเอ็นดู ยิ่งส่งเสียงตลก ๆ ออกมาพวงแก้มทั้งสองก็ยิ่งย้อมเลือดฝาดจนแดงเข้ม



         “ลองไหมล่ะ?”  เขาถาม พยายามไม่หวังผลแม้จะบังคับใจได้ยากเย็น


   
         “จูบน่ะหรือ?”


   

         ความเงียบถูกนำมาใช้แทนคำตอบ



         คิมหันต์หัวเราะด้วยสุ้มเสียงประหลาดออกมาอีกครั้งแล้วนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะทำใจกล้าลุกขึ้นนั่งคุกเข่าบนเบาะ  ลำตัวท่อนบนโน้มข้ามฝั่งเข้าหาเขา เอามือคล้องไว้รอบต้นคอชายหนุ่มเพื่อพยุงไม่ให้ตัวเองเสียหลัก ปลายจมูกเฉียดกันเพียงแค่นิดเดียว


         “ผมทำเอง”


         “หือ?”

   
         “ไม่อยากให้เฮียผิดสัญญา”


         สามภพนึกสงสัย ในเมื่อเขาเริ่มหรือคิมหันต์เริ่ม ผลออกมาก็ไม่เห็นต่างกัน


         “แต่แค่จุ๊บได้ปะ”


         ชายหนุ่มเลิกคิ้ว ประหลาดใจขึ้นมาอีกครั้งกับถ้อยคำต่อรอง  “ไม่เหมือนกันยังไง?”
      

         “ถ้าจุ๊บ..จะเป็นแบบนี้”
   


         พูดจบ ปากช่างเจื้อยแจ้วก็ฉกเบา ๆ บนริมฝีปากเขา แตะกันเพียงแวบเดียวก่อนจะถอนออกไปตั้งแต่ยังไม่ทันได้จูบ...หรือจุ๊บตอบ?



         สามภพยกมือขึ้นเสยผมอีกฝ่ายแผ่วเบาให้พ้นหน้าผาก คลี่ยิ้มอ่อนโยนออกมาเมื่อเห็นว่าแม้แต่ผิวเนื้อหลังปอยผมคิมหันต์ก็ยังแดงไปด้วย ตัวอย่างประกอบคำอธิบายของเจ้าเด็กเกรียนคนนี้น่ารักจนเขาจะขาดใจอยู่แล้ว



         “...ไอ้ตี๋น้อย”



         ชายหนุ่มกระซิบ โน้มใบหน้าเข้าไปใกล้ ลมหายใจร้อนผ่าวรดปลายจมูกกันและกัน คิมหันต์หดคอเล็กน้อย แต่ไม่ได้กระโจนหนี ยังสู้สายตานิ่งงันขณะรับฟังทุกพยางค์ที่เขาเอ่ย



         “แล้วถ้าจูบล่ะ...แบบไหน?”



         คิมหันต์ทำสีหน้าลังเล แต่เมื่อผ่านไปพักใหญ่จนเหมือนจะตัดสินใจได้ เจ้าตัวก็ส่งสายตาเจ้าเล่ห์พร้อมรอยยิ้มขี้เล่นไม่เข้ากับแก้มแดง ๆ น่าดึงให้หลุด  หลังจากนั้นไม่สามารถระบุได้แน่ชัดว่าใครเป็นคนเริ่มก่อน



         “..อืออ..ออ..”



         แม้เสียงครางในลำคอของเด็กหนุ่มจะไม่สามารถสื่อออกมาเป็นวัจนภาษาได้ แต่สามภพพอจะเข้าใจความหมายของคิมหันต์แล้ว ว่า จูบ กับ จุ๊บ ต่างกันอย่างไร




         สุดท้ายแล้ว พวกเขาก็ไม่ได้พากันหาของกินหรือทำอะไรข้างนอกเป็นชิ้นเป็นอัน เพราะหลังการสาธิตในภาคปฏิบัติ ว่าด้วยเรื่องความต่างระหว่างจูบและจุ๊บของคิมหันต์จบลง  เจ้าตัวก็อายม้วนจนแทบจะลงไปกองกับผ้ายางปูพื้นรถ คุยไม่รู้เรื่องอีกพักใหญ่



         “งั้นซื้อกลับคอนโดฯนะ”



         สามภพสรุปให้เสร็จสรรพ มองใบหูอีกฝ่ายแล้วก็ให้นึกขำ คงคิดว่าหันมองออกหน้าต่างอย่างเดียวจะทำฟอร์มเหมือนว่าไม่เขินได้ ขาดก็แต่ที่ปิดหูสักอัน เขาจะไม่สงสัยเลย หากคราวหน้าคิมหันต์หาหูฟังอันโต ๆ มาครอบหูแดงแจ๋ของตัวเองแล้วทำเป็นเนียนฟังเพลงตอนอยู่ด้วยกัน


   
         “เดี๋ยวแวะเซเว่น ซื้อขนมเลี้ยงหมา รอบนรถหรือลงไปด้วยกัน?”



         “เลี้ยงหมา?” คิมหันต์เลิกคิ้ว นึกไปถึงดุ๊กดิ๊กหมารักที่บ้านตัวเอง ลืมไปว่าไม่ได้กำลังจะกลับบ้าน นั่งเหวอจนอีกฝ่ายพูดต่อ


         “หมาคิม”

   
         “เฮียเพี้ยนแม่ง!”

   
         สามภพหัวเราะ ไม่เถียงต่อ  “กินอะไร ลงไปดูไหม?”


         “ไป!”



         นั่นแหละคิมหันต์ เขินหรือตีกันค้างไว้อย่างไรก็ยังจะห่วงกิน


   

   

         พวกเขามาถึงคอนโดฯของสามภพตอนบ่าย แต่ท้องฟ้าอึมครึมราวกับเป็นเวลาเย็น ครู่หนึ่งฝนก็เริ่มโปรยปราย อากาศน่านอนเป็นที่สุด โดยเฉพาะหลังอิ่มจากข้าวหน้าเป็ด (คนละสองกล่อง) เจ้าอร่อยตามที่สามภพกล่าวอ้าง


         คิมหันต์นั่งผึ่งพุง มองเจ้าของห้องแยกข้าวของที่ซื้อมาเพื่อจัดเก็บตรงนั้นตรงนี้ เอกเขนกอยู่บนโซฟาตัวเดิมที่หมายตาไว้ว่าจะยึดเป็นฐานที่มั่นตั้งแต่ตอนมาครั้งแรก  และคราวนี้ก็ยึดได้สำเร็จ เหยียดแข้งหยียดขากินที่จนสามภพต้องหย่อนก้นลงบนพนักพิงแทนหลังจากเก็บของเสร็จ


         “ฝนตกใหญ่แล้ว” เด็กหนุ่มพึมพำ มองเม็ดฝนทิ้งตัวนอกหน้าต่างกระจก หดคอหนีเมื่ออีกฝ่ายเอากระป๋องโค้กเย็นเฉียบมาแนบท้ายทอยเขา ก่อนจะปล่อยมันร่วงบนตักแล้วหลบไปนั่งหัวเราะชอบใจที่พนักพิงอีกฝั่ง


         “เฮียเพี้ยนเล่นอะไรปัญญาอ่อนว่ะ”


         เขาบ่น ก่อนจะโดนผลักที่หน้าผากเบา ๆ ไปทีหนึ่ง


         “ปากหมา เดี๋ยวปล้ำแม่ง”


         คิมหันต์ทำหูทวนลม โดนขู่จนชินแล้ว (ไม่นับเรื่องอัตราการเต้นของหัวใจซึ่งเพิ่มขึ้นนิดหน่อยทุกครั้งที่ได้ยิน) นั่งรอพักหนึ่งแล้วค่อยเปิดกระป๋องก็ยังอุตส่าห์มีฟองฟู่ออกมาเลอะเทอะ สามภพส่ายหน้าแล้วส่งกระดาษทิชชูพร้อมกับหลอดพลาสติกมาให้ ปลายนิ้วเฉียดกันแผ่วเบาตอนรับมา ไม่รู้ว่าตั้งใจหรือเปล่า


         เขาลอบมองอีกฝ่าย แต่ชายหนุ่มไม่เห็นแสดงอาการผิดปกติอะไร


         บางทีอาจแค่คิดมากไปเอง เขาเลิกคิ้วแล้วโคลงศีรษะ ก้มลงดูดน้ำอัดลม สายตาย้ายไปจับจ้องหน้าจอโทรทัศน์ช่องมูฟวี่ซึ่งเปิดค้างไว้ เอาขาลงมาวางบนพื้นดี ๆ ให้อีกฝ่ายมีที่นั่งบ้าง ไม่ทันสังเกตว่าสามภพก็เหลือบมองกลับมาเมื่อเขาเบนสายตาไปสนใจภาพยนตร์ตรงหน้าแล้ว



         ครู่หนึ่งโซฟาก็ยวบลงตามน้ำหนักอีกร่างที่ตามลงมานั่งข้างกาย ไหล่กระทบกันเบา ๆ  เสียงระเบิดดังลั่นในฉากโรงงานโดนถล่มถูกส่งผ่านลำโพงคู่ด้านข้าง



         พระเอกสู้กับตัวร้าย นางเอกที่ตั้งใจจะมาช่วยพลัดหล่นจากที่สูง โค้กเขาหมดไปครึ่งกระป๋อง


         ระเบิดดังตูมขึ้นอีกครั้ง กระจกร้าว ตึกถล่ม คิมหันต์วางโค้กครึ่งกระป๋องไว้บนโต๊ะ แล้วเอนหลังพิงพนักโซฟา


         ไฟลุกท่วมร่างตัวร้ายแต่ไม่ตาย แถมยังดูเหมือนจะเก่งขึ้นอีก บุกเข้าใส่พระเอกอย่างบ้าคลั่ง สามภพเอนตัวมาพิงเขา ครู่หนึ่งจึงไถลลงมา วางศีรษะและช่วงไหล่แหมะอยู่บนตัก จับจ้องภาพเคลื่อนไหวบนจอตาไม่กะพริบ


         พระเอกและตัวร้ายแลกหมัดกันดุเดือด ไฟฟ้าติด ๆ ดับ ๆ ก่อนจะเกิดประกายไฟแวบวาบแล้วแตกกระจายเป็นเส้นสาย ลามไปติดกับถังน้ำมัน ทั้งสองคนติดอยู่ในท่อแคบ ๆ ซึ่งระเบิดครั้งใหญ่กำลังส่งเปลวไฟลุกโชติช่วงไล่หลังมา ส่วนเขาติดอยู่ระหว่างโซฟาและร่างกายท่อนบนของชายหนุ่มที่พาดทับต้นขา


         สถานการณ์บนจอกดดันถึงขีดสุด พระเอกสู้กับตัวร้ายพร้อมกับกระเสือกกระสนหนีตายไปด้วย คิมหันต์กลั้นหายใจ เผลอกำแขนเสื้ออีกฝ่ายที่นอนพาดบนตักไว้แน่น ส่งเสียงครางด้วยอาการลุ้นอยู่ในลำคอ


         พระเอกรอด ตัวร้ายโดนระเบิดเป่าเหลือแค่เนื้อเกรียมติดไฟ นางเอกยังไม่ตายอย่างที่เข้าใจผิด ตัวประกอบเล่นมุกตลกสองสามประโยค พระเอกและนางเอกวิ่งไปกอดกันกลางซากปรักหักพักด้วยสภาพมอมแมมเหมือนเพิ่งผ่านสงครามโลก


         สามภพเอื้อมมือมาเขี่ยปอยผมเขาเล่น มือบังลานสายตาจนดูหนังไม่ถนัด ก้มลงไปทำตาขวางใส่ แต่พอสบกับสายตาอ่อนโยนที่มองอยู่นานแล้วโดยไม่รู้ตัว ก็ชะงักปากซึ่งพะงาบเตรียมต่อว่าต่อขานลงพลัน


   
         พระเอกและนางเอกแลกริมฝีปากกันดูดดื่มบนจอภาพ




         ส่วนเขาถูกแรงลึกลับบางอย่างดึงดูดให้ก้มลงไปช้า ๆ




         ฝ่ามือประคองใบหน้า เส้นผมปรกนัยน์ตา ปลายจมูกแตะกันแผ่วเบา



   

         และกลีบปากทาบทับลงแนบสนิทกับอีกฝ่าย





         จูบรสโคล่า อ่อนโยนด้วยรสหวาน รู้สึกดีด้วยคาเฟอีนเจือจางบางเบา กลิ่นสังเคราะห์ปนกลิ่นอายเย้ายวนจากฝ่ายตรงข้ามบีบเค้นให้ใจเต้นไม่เป็นส่ำ



         เสียงเพลงดังปิดท้าย เครดิตภาพยนตร์ลอยขึ้นมาทีละบรรทัด ทว่าเขาไม่ทันได้มอง ทั้งที่สงสัยว่านางเอกคนสวยในเรื่องนั้นใครกันเป็นคนแสดง อุตส่าห์ตั้งใจว่าจะรอดูชื่อเอาไว้ติดตามผลงานต่อ



   
         แต่ตอนนี้ไม่ว่างแล้ว




         เสียงเนื้อแฉะ ๆ ฉกเข้าหากัน ได้ยินชัดยิ่งกว่าเพลงประกอบภาพยนตร์ เขากำอกเสื้อสามภพไว้แน่น ปล่อยอีกฝ่ายแทรกปลายนิ้วไปตามไรผมบนท้ายทอยเขา ขนอ่อนแถวนั้นลุกชันไปหมด รู้ดีว่ามันเป็นจุ๊บ..ที่กำลังจะกลายเป็นจูบ


   


         ชื่อนักแสดงที่เป็นนางเอกผ่านเลยไปแล้ว แต่คิมหันต์ไม่ทันมอง 





         หลังความดำมืดของเปลือกตาที่ปิดสนิท เขาเห็นแค่ชื่อสามภพคนเดียว


   

- หมดยกที่ 44 –









-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

เขียนเองเขินเอง =///= หวานไปเลี่ยนไปไว้ดื่มน้ำล้างคอตามมาก ๆ นะคะ 5555
ความจริงคิมหันต์ก็เป็นเด็กที่แสดงความรักอย่างตรงไปตรงมาเนาะ ถ้าตัดปัญหาเรื่องขี้เก๊กและทิฐิสูงช่วงแรก ๆ ของความสัมพันธ์ออกไป

บอกเฮียเพี้ยน พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (ฮา)


พบกันตอนหน้าค่ะ มีของแถมรีพลายถัดไป หลังจากอู้มาหนึ่งรอบ แฮร่ ๆ
กอดฟัดคนอ่าน ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยือนค่า :D
 :กอด1: :L2: :3123: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 43 - ดูแล (หน้า 93) 16/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 22-06-2013 00:19:25

ของแถมค่าา รอบนี้เยอะนิดนึงเพราะครั้งก่อนอู้ 555



(http://fc08.deviantart.net/fs71/f/2013/170/6/0/sl42_resize_by_xx_rainyday_xx-d69qe81.jpg)
เฮียใหญ่กับอาตี๋


(http://fc01.deviantart.net/fs71/f/2013/170/6/d/dd_minikim_by_xx_rainyday_xx-d69qe5q.jpg)
อยากเลี้ยงตัวเล็ก ๆ หางฟู ๆ เอานิ้วเกาคางแล้วกรนครืด ๆ หูตกหางกระดิกจังค่า >w<


(http://th03.deviantart.net/fs71/PRE/f/2013/170/7/1/dd_kim_thr_by_xx_rainyday_xx-d69qe2v.jpg)
พอดีมีลูกแมวซน ๆ ที่บ้าน เลยอยากวาดอารมณ์ซน ๆ แบบเจ้าเหมียวบ้าง XD


(http://th08.deviantart.net/fs71/PRE/f/2013/169/2/f/dd_smell_by_xx_rainyday_xx-d69kmyu.jpg)
"ใช้แชมพูอะไร ไหนมาดมดิ๊!?"
"เฮียเพี้ยนอย่ามาทำมึน แชมพูเฮียอะแหละ"
//สามภพและคิมหันต์ไม่ได้กล่าว XD
อรั๊ง~♥


(http://fc06.deviantart.net/fs70/f/2013/170/4/9/dd_keme2_by_xx_rainyday_xx-d69puwb.jpg)
หมวกไหมพรม คิมเป็นเด็กที่เราอยากวาดจับแต่งตัวโน่นนี่มากเลย 555


ปิดท้าย =////=

(http://fc05.deviantart.net/fs71/f/2013/170/3/f/dd_pkcuddle_resize_by_xx_rainyday_xx-d69qcau.jpg)
กอดกัน ๆ


พบกันยกหน้านะคะ ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: kanata55 ที่ 22-06-2013 00:28:38

มาแล้ววว :hao7:

รออยู่เลยยย

จุ๊ฟๆ :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: yymomo ที่ 22-06-2013 00:41:39

 :katai2-1: แอร๊ก นอนฟุบดีกว่าแ้ล้วเก๊บกระเป๋าไปฟินแลนด์

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: carmel ที่ 22-06-2013 00:43:05

โอ้ยยยยยย
โอ้ยยยยยยยยยย
โอ้ยยยยยยยยยยยยยย
ไม่ไหวแล้วววว
นี่ถามจริง น้องภพคะ
ทนถึงปีได้มั้ยยยยยย
น่ารักไปแล้วไอ่ตี๋

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: 2pmui ที่ 22-06-2013 00:49:10

อ๊ากกกกกกกกกกกกกก เลิฟเอทแทค  :m3: :m24:

ภาพน้องคิมกับไหมแดง มันดูเซ็กซี่อะ  :hao6: โอ้ยอยากฟัดๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: BitterSweet~ ที่ 22-06-2013 00:51:44

เค้าเขินอ่ะ   :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 22-06-2013 00:52:57

หวานกันจนน้ำตาลเรียกพี่อะ  หึหึหึหึ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: pilar ที่ 22-06-2013 00:54:45

เขิลลลลลลลล >w<
 :hao7:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 22-06-2013 00:55:22

อ่านจบแล้วอยากจะตอบว่า

"เขิลล์ละลายจุงเบย"

นุ้งครีมทำอะไร อ่านไปแล้วอายม้วนต้วน
แทนสองคนนี้มาก ๆ เหตุการณ์มันมุ้งมิ้ง
เหมือนคนจีบกันหวานหยดย้อย

คือถ้าเป็นเราเจอแบบนี้คงขุดหลุมฝังตัวเองแล้ว
อายจนไม่รู้จะทำไงดี หวานนะ แต่ไม่ได้เลี่ยน
เพราะนานทีปีหนสองคนนี้จะหวานกันเยิ้ม
แต่ขัดดอกด้วยการตะโกนด่าแก้เขินของนุ้งครีม :D
เพื่อไม่ให้หวานจนเกินไป อิอิ

บอมบ์เข้าใจถูกแล้วลูก อิพี่เพี้ยนตัวโตนั่น
ว่าที่แฟนหนุ่มเค้าตามมาคุม... ตามมาคุม มิใช่พี่ชายแต่อย่างใด
ว่าแต่มี sense แรงมากนะว่าอาจจะไม่ใช่ญาติ กร๊ากๆๆๆ
หรือเพราะเป็นเพื่อนสนิทอาทิตย์เลยมีฟีลล์ว่ามันต้องไม่ใช่ :P
แต่เฮียก็นะงอนเต็ม ๆ เลย 'พี่ชาย' ในใจคงกรีดร้อง
ไม่ได้อยากเป็นพี่ชาย กร๊ากๆๆๆๆ

แต่เฮียปล่อยออร่าพาลเอารูมเมทน้องขยาดกันหมดเลยนะ - -'' ดุจริงวุ้ย!

อ้างถึง

“ผมไม่หอมแก้มคนเป็นพี่ชายหรอกนะ”

เป็นประโยคที่เฮียเพี้ยนคงยิ้มแก้มปริแทบจะแก้มแตกจินะ

เป็นตอนที่อ่านแล้วเขิลล์ละลาย....
ไร้คำพูดทีเดียว

น้องไม่อยากให้เฮียผิดสัญญาเลยรุกก่อน !!
ยอดเยี่ยมมาก คิมหันต์ วานิชตระการกูล อย่างนี้สิมาดแมน!? (เหรอ?)

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: Mengjie_JJ ที่ 22-06-2013 00:59:09

คิม น่ารัก ฮื่อออออ

ถ้าพี่ภพไม่หวงนะ จะขอมา ฟัดเล่นสักสามวัน

จะจับฟัดจนตัวเหลวแทนพี่ภพซะเลย

อยากเลี้ยงน้องคิม

 :ling1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: ปี้ปี้ปี้~PalmY ที่ 22-06-2013 01:09:39

จะระเบิดตัวตามสามภพ

อะไรจะน่าฟลัดได้ขนาดนี้ น้องคิมมมม

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 22-06-2013 01:10:18

น้องคิมอัพความเร้าใจขึ้นเรื่อย ๆ ขนาดนี้ ถ้าเฮียภพอดทนได้ก็ไปบวชเหอะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: aloney ที่ 22-06-2013 01:14:55

แอร๊ยย ยยย ย  >.,<

อ่านไปเขินตัวม้วนขดเป็นเลขแปดแล้วรู้ไหมไอ้ตี๋

อยากกอดรัดฟัดเหวี่ยงคิมที่สุด 

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 22-06-2013 01:26:05

หวานๆๆๆๆ หวานยิ่งกว่าแม่ไก่กะลูกเจี๊ยบอีกอะ
เฮียเพี้ยนหลงเด็กมากขึ้นไปทุกวันแล้วนะ   :hao3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: toshika ที่ 22-06-2013 01:31:35

 :impress2: :impress2: :impress2:

สองคนนี้อยู่ด้วยกันที่ไรพาเราเขิลล์ทุกทีสิน่า

อรั๊ยยยยยยยย ฟินตัวจะแตกล่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 22-06-2013 01:45:15

น่ารักมากขึ้นทุกวันนะน้องครีม  เฮียพี่ภพจะทนได้ถึงปีไหมน้อ :-[ :-[ :-[


 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 22-06-2013 02:28:54

โอ๊ยยยยยยยยย เขินลงไปนอนทุบพื้น :ling1:
คิมนี่ทำอะไรถูกใจเจ๊จริงๆ55555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: uri uri ที่ 22-06-2013 02:29:41

เพิ่งเข้ามาอ่าน   
ขำมากกกกกกกกกกกก
ชำปวดท้องอ่ะ  คิดได้ไง 

ตอนนี้เพิ่งอ่านถึงรากงอกรากฝอยรากแก้ว 55555555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: asarigb ที่ 22-06-2013 03:10:26

 :ling1: :ling1:
เขินมากเลยค่าาา>/////< นั่งตัวแดง ตัวร้อนไปหมดแล้ว  :-[ :impress2:
ถ้าจะหวานกันขนาดนี้(อยากให้ถึงNCเร็วๆจัง) กรี๊ด~~~~~
ละลายค่าาา :hao7:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: benz-sirilada ที่ 22-06-2013 04:09:52

คนอ่านเขิลลลลลลลมากอะ  :hao5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 22-06-2013 05:24:00

โอร่ยยยย จิกหมอนมากๆๆๆ
น้องครีมน่ารักมากกกกก
พี่ภพทนถึงปีไหวอ๋อ 5555

ขอบคุณมากค่ะ +1 ~^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: Takarajung_TK ที่ 22-06-2013 06:19:40

 :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 22-06-2013 06:49:18

โอย อ่านแล้วเขินแทน  :mew3:
ยังเผลอยกมือปิดแก้มด้วยแหละ!!

ของแถมก็น่ารักและอบอุ่นกับรูปสุดท้ายค่ะ

ขอบคุณมากค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 22-06-2013 06:50:36

หวานฉ่ำ ชุ่มชื่นหัวใจดีจริงๆ :o8:
จะมีต่อจากจุ๊บที่กลายเป็นจูบไหมเนี่ย หึหึ :haun4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 22-06-2013 06:54:36

 :m3: ขอบอกเลยว่าตอนนี้หวานมากกกกก ไม่รู้จะอธิบายยังไงจริงจริ้งงงง :m1:

คิมน่ารักไปแล้ววววว เฮียทนได้ไงเนี่ยยย  :give2:

มาต่อเร็วๆน้าาา :จุ๊บๆ:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 22-06-2013 07:00:09

 :-[  เขินแทน   เค้าจะเอาอีก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: JingJing ที่ 22-06-2013 08:10:34

 :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: murasakisama ที่ 22-06-2013 08:26:48

หวานนนนนนนนมากค่ะตอนนี้ :ling1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: misso ที่ 22-06-2013 08:35:39

ดำเนินเรื่องแบบกระดึ๊บ ค่อยๆคืบคลานมาก สังเกต เวลาที่น้องคิมกับพี่ภพอยู่ด้วยกัน หลายๆตอน เวลาผ่านไปช้ามาก

ซึ่ง ทำให้เราเขินมากเช่นกัน  :m25:

เราชอบคิมตรงที่ พี่ไม่ต้องน้องทำเองนี่แหละ ฮ่าๆ

ตอนนี้ก็ดีพคิสแล้วเนอะ  :o8:

ขอบคุณคนเขียนที่เขียนและเข้ามาต่ออย่างต่อเนื่อง แล้วยังมีของแถมน่ารักตลอด  :katai2-1:

รอตอนต่อไปนะตัวเอง สู้ๆ :katai4: -..-

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 22-06-2013 08:46:22

อ้ากกกกกก อ่านไปบิดไป อมยิ้มแก้มแตก

โคดน่ารักเลย น้องคิม น่ารักมาก ๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: Gutjang ที่ 22-06-2013 09:08:32

โอ๊ยยย อ่านไปเขินไป เวลาคิมหันต์รุกนี่มัน  :hao7: :hao7:

จูบเสร็จแล้วยังไงต่อล่ะ  :ling1:

คิมหันต์น่ารัก รู้ตัวบ้างมั๊ยเนี่ย ว่าทำตัวยังไงบ้าง ทำให้เฮียเพี้ยนไม่สามารถควบคุมตัวเองได้  :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 22-06-2013 09:26:20

หวานน้ำตาลอายเลยตอนนี้อิเฮียเพี้ยนกับน้องหมาคิม

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: mellowshroom ที่ 22-06-2013 09:47:09

จุ๊บ กลายเป็น จูบ ..เขินอ่าาาา

 :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: raviiib❁ ที่ 22-06-2013 09:57:09

เขินนนนนนนนน บิดตัวรัวๆ :-[
ชอบเพื่อนบอมบ์มาก หวังว่าจะมีคู่ให้พี่แกนะค่ะ5555
รอตอนต่อไปค่าาาา-.-//

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: ΩPRESTOΩ ที่ 22-06-2013 10:08:23

อ๊ายยยยยยยยยย แล้วฉันจะระทวยไปกับเค้าด้วยทำไมละเนี่ย  :mew3:
มาแอบดู แอบฟัง คู่นี้ทีไร ต้องอมยิ้มแก้มตุ่ยออกไปทุกทีสิน่า

บวกและเป็ดแทนคำขอบคุณ  :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 22-06-2013 10:35:11

เพิ่งเข้าห้องได้ไม่นานเล่นกันไปขนาดนี้แล้ว ไม่อยากจะนึกเลยว่าคืนนี้จะเกิดอะไรขึ้น

ถ้าตี๋น้อยไม่อยากให้อาเฮียผิดสัญญาก่อนครบหนึ่งปี ตี๋น้อยคงต้องเป็นฝ่าย 'ขึ้น' ให้เองแล้วล่ะ

ว่าแต่รูมเมทพกกล้องถ่ายรูปมาด้วยแบบนี้ สงสัยจะมีสต๊อกเกอร์คอยตามแชะรูปสองหนุ่มมาประจาน เอ๊ย มาอวดคนอื่นกันมั่งล่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: yong ที่ 22-06-2013 10:42:03

จะบ้าตาย ลีลาคิมจิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 22-06-2013 10:47:37

หวานละมุนละไม  กรี้ดดดดดดดดดด!!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 22-06-2013 11:00:57

อั๊ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  :heaven

เค้าจะไม่ทน !!

งื้อออออออออออออออออออออออ ตอนนี้ไม่ไหวเลยจริงๆ จะน่ารักเกินไปแล้ว  :-[ :-[ :man1: :man1:
เฮียเเม่งทนได้ไง ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก  :serius2: :ling1: :katai1:

เป็นกำลังใจเเละติดตามตอนต่อไปน๊าาาาาาา

ปล.ยังไม่เลิกฟินกับประโยคที่ว่า
"จะเลี้ยงคนนี้" เลยอ่ะ งื้ออออ  :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: AnimajuS ที่ 22-06-2013 11:05:12

 :-[ :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 22-06-2013 11:26:18

กรี๊ดดดด ฟินมากกกก จุ๊บกับจูบต่างกันที่ความลึกซึ้งนี่เอง หุหุ
อ๊าก (กลิ้งไปกลิ้งมา) ชอบบบบ เขินแทนด้วยยย :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 22-06-2013 11:30:16

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เขินไม่ไหวแล้วววววววววว งื้ออออออออออออ~~~~~~
บอกเลยว่าจะไม่ทนนนนนนนน  :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: Cupcake ที่ 22-06-2013 11:54:31

หวานกันจังเลยยยยยยย ไปไปมามาอาจจะหวานกว่าคู่อาทิตย์ปิ่นหยกอีกมั้ง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: from_mars ที่ 22-06-2013 12:49:43

น่ารักมากอ่ะ เขินมากจริงๆ ด้วย ดีนะ แสดงความรู้สึกชัดเจนดี ชอบจัง
อ่านไปยิ้มไป แม่คงคิดว่าบ้า 555
ขอบคุณ และรออ่านต่อจ้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 22-06-2013 13:43:30

แอร๊ยยย เขินจิกหมอน กรีดร้องทึ้งหัวตัวเองอย่างกับคนบ้า
หวานเว่อร์ๆ
นับวันยิ่งน่ารักมากขึ้นทุกที :mew3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: Hope2TheEnd ที่ 22-06-2013 15:09:31

อะไรจะหวานกันขนาดนี้เล่าาาาาาาาาาาาาาา
คิมหันต์จะยอมให้เฮียเลี้ยงแล้วนะ แล้วเฮียพร้อมที่จะเลี้ยงหมาดื้อตัวนี้หรือยัง
โอย ๆ ๆ ๆๆ ฉากบนโซฟานี่พาละลายมาก แม่ยกดิ้นตายกันเป็นแถบ >////<

ปล.นี่แอบเชียร์ทูรัญนะคะ  :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 22-06-2013 15:13:47

 :mew3:อ๊ากกกก เขินนนนนนนนนนนนนนนนน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: N.T.❁ ที่ 22-06-2013 16:09:19

อ๊ากกกกกกกก เขินไม่ไหวแล้ววววววววววววววววววววววว  :katai1:

ปล. เราตามอ่านทุกตอนเน้อออ ได้แต่ไปเวิ่นในเฟสเพราะจำพาสเวิร์ดตัวเองไม่ได้ 55555 ขอโทษนะคะ ไม่ได้เม้นเลย TT

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: goosongta ที่ 22-06-2013 16:35:59

สรุปแล้วน้องไม่ต้องพี่ทำเองตะหาก
เฮียเพี้ยนได้ใจรุกน้องใหญ่เลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 22-06-2013 16:55:59

โอ๊ยย จะเป็นลมตาย ต่อมอิจฉา พุ่งพรวด 5555

คู่นี้เค้าหวาน พุ่งพรวดขึ้นทุกวัน ตอนนี้คิม คงได้คำตอบชัดเจนแล้วมั้ง

ว่า ครั้งนี้ตัวเองแพ้ สามภพแน่นอน

จัดเองตล๊อดดดด

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: babimild1985 ที่ 22-06-2013 17:32:33

เลือดพุ่งงงงงงง....
น้ำตาลในเลือดสูงเกิ๊น

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 22-06-2013 18:14:13

แอร๊กกกกก คร่อก..ก.ก  :hao7:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: KilGharRah ที่ 22-06-2013 18:42:09

โอ๊ยยยยยยย มันหวานมากกกก แต่เราก็ชอบนะ รู้ว่าเดี๋ยวมันต้องมีดราม่าแน่ๆเลย 5555
น้องมันช่างยั่วจริงๆนะ มาสาธิตอะไรแบบนี้เดี๋ยวเฮียมันก็จับปล้ำจริงๆหรอก  :impress2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: raizvita ที่ 22-06-2013 18:54:45

โครตหวานนนนนนนน  คู่นี้มัน ฟหกดเาาสวงงงาเอหะอแ5$÷×#^#'#×#@@$!??? โอยยยยยยย

อย่างฟินนนนนนนนน  ไมมันน่ารักขึ้นทุกวันๆขนาดนี้เนี่ย

ทั้งเฮีย ทั้งคิมแบบ หวานอ่ะ หวานเว้ย  น้ำตาลหกเรี่ยราดหมดแบ้ว

บรรยากาศชมพูจ๋อยเลยเนี่ยยยยยยย  อร๊ายยย ชอบบบบ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 22-06-2013 20:54:56

น่ารักมาก ตอนนี้

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: saiiisai ที่ 22-06-2013 20:58:28

เลือดกำเดากระฉูดทันที อ๊าก
ขอบคุณคนเขียนมาก ๆ นะครับ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 22-06-2013 21:56:33

  “ผมไม่หอมแก้มคนเป็นพี่ชายหรอกนะ”  :mew1: :mew1: :mew1: ให้น้องคิมค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ju ที่ 22-06-2013 22:02:50

อร๊ากกกกกกกก เขิน เขิน เขิน  :mew3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 22-06-2013 23:12:32

คือสวีทเกินไปน้าาา ไอตี๋เกรียนขี้อ้อน ยังงี้เค้าไม่เรียกยั่วแล้ว เค้าเรียก กระบวนท่าอยากเสียตัว 55555555
คิมเอ้ยย พอครบหนึ่งปีเมื่อไหร่นะ พอถึงตอนนั้นจะกลายเป็น น้องนอนเฉยๆ พี่(จัดการ)เอง 55555555 เมื่อไหร่จะครบ สงสารพี่ภพที่ได้แต่รอความคิดถึงของไอตี๋

แต่พี่ภพขี้หึงจังเลย คิมมันหงอจะตายอยู่แล้ว ดูน้องมันสิ ไม่กล้าคุยกะเพื่อน ไม่กล้าถึงเนื้อถึงตัวและ หรือที่งอนนี่วางแผนให้น้องง้อแล้วใช่มะ
น่ารักละมุนละไมเหลือเกิน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: YOSHIKUNI RUN ที่ 22-06-2013 23:17:15

 เขิน อ่ะ  :-[
หน้าร้อนแทบไหม้ :give2: :give2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: ryokame ที่ 22-06-2013 23:21:46

บอกได้คำเดียวว่า "หวานมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก"

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ningg.Destiny ที่ 22-06-2013 23:59:39

กรี๊ดดดดดดดดดดดด !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

เลเวลความฟินเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ >///<
น้องครีมทำดีมากเลยลูก แม่ยกอย่างเราปริ่ม
(FCเฮียภพที่ผันตัวเองมาเป็นแม่ยกน้องครีม๕๕๕)

ฮฮฮฮฮฮฮ~ คู่นี้วันนึงจูบกันบ่อยมาก
ก่อนและหลังอาหาร พี่ไม่ต้องน้องทำเองพีคจริงๆ
พี่ภพเปลี่ยนไปจากเดิมมากกกกกกกกก
จากตอนแรกเป็นหมาบ้า ตอนนี้เปลี่ยน!!!!!!
เปลี่ยนเป็นผู้ชายอบอุ่น /พร้อมละลายทุกคำพูด

ส่วนบอมหนูเข้าใจถูกแล้วลูก
เฮียเพี้ยนหวงแฟน กร้ากกกกกกก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: Anyann ที่ 23-06-2013 00:41:03

หวานนนนน มดขึ้นหน้าจอหมดแล้ว!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: Oilsaoo ที่ 23-06-2013 00:50:17

หวานมากกก
เฮียภพทนได้ไง จับปล้ำเลยยย >,<

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: ❥ʞαxiќɒ。 ที่ 23-06-2013 02:37:53

เขินจนหน้าจะระเบิด -/////-
นุ้งครีมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม~ ทำไมหนูน่ารักแบบนี้!! #ตาย
อ้อนได้น่ารักน่าเอ็นดูน่าฟัดที่สุดดดดดดดดดดดดดด ><
เมื่อไหร่จะครบหนึ่งปีเนี่ย!! พี่ภพและคนอ่านจะตบะแตกตายอยู่แล้ววววว!! โฮกกกกก >[]<
คาดว่าหลังหมดสัญญา ครบหนึ่งปีเมื่อไหร่เฮียเพี้ยน(และคนเขียน #เอ้ะ -..-)จะต้อง 'จัดหนัก' น้องแน่ๆ! เก็บกดกันมานาน 555555

ตื่นเต้นนนนนนนนนนนนนนนนนน!!! ตื่นเต้นๆ แทนน้องครีมจะได้เข้ามหาลัยเรียนปีหนึ่งแล้ว!! สู้ๆนะนุ้งครีมม♥
(ที่จริงเก๊าก็เข้าปีหนึ่งปีนี้นะ.. แต่ปีหนึ่งเป็นครั้งที่สองแล้ว กำถุย = =; ได้รับน้องไปพร้อมๆกับน้องครีม ฟินนน~ ><)
แต่แบบนี้น้องครีมกับปิ่นหยกก็เจอกันน้อยลง อดงุ้งงิ้งใส่กันให้พี่ภพหึงเล่นแล้วสิ แง้ ;___;

รูมเมทน้องครีมอีกสองคนจะเป็นไงน้อ... คาดว่าพี่ภพต้องตามมาแสกนอีกแน่นอน - -;

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: Rukki ที่ 23-06-2013 18:20:19

กรี๊ดดดดดด หวานนนอ๊ะะะ หวานมากกกกกกค่ะ
อาทิตย์กับปิ่นหยกอย่ายอมนะ คือคู่นี้นี่เขายังไม่ได้คบกันเป็นทางการแต่เขาเล่นเอาคนอ่านบิดตัวขวยเขินนนน
ให้ตายสิโรบิ้น !!
ตี๋คิมมันน่ารักเหว่ยยยยยยยย พี่ภพก็กร๊าวใจ
เอาใจเชียร์ทั้งคู่ให้ผ่านพ้นทุกอุปสรรคในอนาคตนะคะ เพราะสิ่งสำคัญคือ"ความรู้สึก"ที่ทั้งคู่มีให้กัน

มันน่ารักที่สุดอ๊ะ !

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: SiLent_GRean ที่ 23-06-2013 19:08:38

เขิน เขิน เขินนนนนนน   :m3: :m3: :m3: :m3: :m3:


คู่นี้นับวันยิ่งหวานนนนนนนน



ว่าแต่ บอมบ์จะมีคู่รึเปล่าน๊อ  :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: ~มือวางอันดับ1~ ที่ 23-06-2013 21:25:22

ฟินตั้งแต่ชื่อตอนแหละ ครึครึ :heaven :heaven :heaven

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 24-06-2013 14:34:25

คิมมีนำ้ใจเนอะไม่อยากให้พี่ภพผิดสัญญาก็เลยต้อง.."พี่ไม่ต้อง..น้องทำเอง" เขินเป็นเพื่อนคิม~

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: ReiiHarem ที่ 24-06-2013 15:27:35

อร๊าย จุ๊บ จุ๊บ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 24-06-2013 23:26:46

 :hao6: :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: watcharet ที่ 25-06-2013 21:04:52

น่ารักขึ้นทุกวันอ่ะคู่นี้ๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 26-06-2013 01:28:29

น้องครีมเวลาแสดงความรู้สึกออกมาตรง ๆ น่ารักเหลือหลาย ไม่แปลกเลยที่เฮียภพจะทั้งรักทั้งหลงขนาดนี้
ไอ้คำว่า"เลี้ยง"คำเดียวนี่ รู้สึกจะเล่นกันไปเล่นกันมา แล้วก็เขินกันเองซะงั้นอ่ะ น้องคิมน่าฟัดจนเฮียจะอดใจไม่ไหวแล้วน้า :hao6:
บอมบ์ รูมเมท ท่าทางจะสงสัยน่าดูกับความสัมพันธ์ของน้องครีมกับหนุ่มหน้ายักษ์ ที่ตามเฝ้าทุกฝีก้าว
ความลับของน้องคิม มีหวังจะเปิดเผยก็เพราะนายบอมบ์นี่ซะล่ะมั้ง
เฮียมีการงอนที่น้องคีมแนะนำว่าเป็น"พี่ชาย"ซะด้วย แต่เจอการง้อสไตล์คิมหันต์เข้าไป เฮียมีหวังแกล้งงอนอีกหลายๆรอบ
ไม่อยากให้เฮียผิดสัญญา น้องคิมเลยรับอาสาเป็นผู้กระทำการแทน ด้วยการสาธิตระหว่างจุ๊บส์ กับ จูบ แหม  :o8:
ให้รู้กันไปเลย แต่แค่สาธิตก็ทำเอาเราฟินสุด ๆ ไปแล้วน้า น้องคิมน่ารักที่ซู้ดเลย
ตาจ้องหนังกันไม่กระพริบทั้งคู่ แต่ไหงการกระทำมันคนละเรื่อง
เฮียภพทำเนียนมานอนหนุนตักดูหนัง ที่จริงตั้งใจมานอนยั่วน้องครีมก็บอกมาเหอะ
ส่งสายตาหวาน ๆ เข้าใส่ ทำเอาน้องครีมของเราหลงเสน่ห์จนต้องเป็นฝ่ายก้มลงมาจูจุ๊บส์เฮียซะเอง
ไม่ผิดสัญญาแถมได้จูบที่แสนหวานจากน้องครีม มีแต่ได้กับได้นะเฮีย :z2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: lluvia ที่ 26-06-2013 11:04:18

 ไม่ไหวแล้วนะคู่นี้  :-[   คิมน่ารัก น่าฟัด

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 26-06-2013 14:55:42

ว้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ตอนนี้ โอยยยยยยย น่ารัก หวาน กร๊าว อิ๊บอิ้วววว มากกกกกกกกกกกกกก
ฟินนนนนนนน ขนาดยังไม่สมบูรณ์ยังฟินได้ขนาดนี้
ถ้าเกิดว่า.........ครบสัญญา หรือสัญญาเป็นการโมฆะ จะฟินขนาดไหนเนี่ยยย แอร๊ยยย ไม่อยากคิดดดด  :m3: :m3: :heaven


รอตอนต่อไปและเป็นกำลังใจเพื่อความฟินในภายหน้าจ้าาาาา  :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: babimild1985 ที่ 26-06-2013 18:59:17

 :jul1: :jul1: :jul1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: mizzmizz ที่ 28-06-2013 16:43:26

อ่านตอนนี้แล้วอยากระเบิดตัวเองอ่ะ  :impress2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 44 - พี่ไม่ต้อง น้องทำเอง (หน้า 95) 22/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 29-06-2013 00:32:27

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●


ยกที่ 45 – ครึ่ง ๆ กลาง ๆ

 
      
         แค่นอนกอดกันเท่านั้นเอง เขาเหมือนจะหัวใจวายเสียให้ได้ในตอนแรก ทว่าหลังจากนั้นก็มีแต่ความรู้สึกอุ่นสบายจนอยากซุกอยู่ใกล้ให้นาน ๆ


         สามภพเป็นผู้ชายตัวใหญ่ แต่ไม่เทอะทะ กล้ามเนื้อแน่นตึงสมส่วน ทั้งที่คิดว่าร่างกายแบบนั้นคงจะหยาบกระด้างเมื่อไปคลอเคลียใกล้ ๆ  แต่ในความเป็นจริงแล้วกลับตรงกันข้าม แน่นอนว่าความรู้สึกต่างจากตัวนิ่ม ๆ ของพี่สาวทั้งสองและมารดา พุงพลุ้ยของป๊า หรือว่าตัวผอมกะหร่องของเพื่อนปิ่นหยก ไม่ว่าด้วยเหตุผลใดก็ตาม แต่อีกฝ่ายทั้งดูนุ่มนวลและแข็งแกร่งเวลาอยู่ใกล้ ไม่เหมือนใครเลยสักคน


         “เฮียเพี้ยน”


         “หืม?”


         อีกฝ่ายครางตอบแผ่วเบาในลำคอ ตายังไม่ยอมลืม แต่อ้อมแขนกอดรัดไว้จนแน่น น่าแปลกที่เขาไม่รำคาญสักนิด


         “อยู่บ้านกอดใครมั่งเปล่า?”


         “ไม่นี่”


         “เหรอ?”


         “มีอะไร?”


         เขาลอบยิ้ม เกาะแขนชายหนุ่มไว้แน่น ก้มหน้าลงไปซุกแถวลำคออุ่น  ได้กลิ่นหอมอ่อนของครีมอาบน้ำหรืออะไรสักอย่างอ้อยอิ่งตามเนื้อตัว และเขาคิดว่าตัวเองค่อนข้าง...ชอบ..กลิ่นแบบนั้นมากทีเดียว ทั้งที่ตอนหยิบขวดในห้องน้ำมาดมก็ไม่เห็นรู้สึกอะไรเป็นพิเศษ แต่พอมาอยู่บนตัวอีกฝ่ายกลับถูกใจจนอยากเอาจมูกไปถูไถบ่อย ๆ  ดูโรคจิตกระทั่งกับตัวเองจนชวนให้วิตกจริตกับนิสัยประหลาดที่เพิ่งเกิดขึ้น


         “เปล่าอะ”


         “หวงรึ?”


         “เปล่าไง”


         “ไอ้เบื๊อก”


         เขาได้ยินเสียงหัวเราะแผ่วจากลำคอที่ซุกอยู่ หลับตาแต่รู้ได้ว่ามีมือโอบอยู่บนแผ่นหลัง ลากมาวางบนท้ายทอยอ่อนโยน คางแตะอยู่เบา ๆ กลางศีรษะ พร้อมถ้อยคำพึมพำทุ้มต่ำว่า “นอน”  อ้อมแขนกระชับแน่นขึ้นทีหนึ่งก่อนจะค่อยคลายลงคล้ายเป็นเชิงตักเตือน




         แค่นั้นก็อุ่นวาบไปทั้งตัวเลย




         “ฮื่อ”




         คิมหันต์วางแขนบนเอวอีกฝ่าย กำชายเสื้อสามภพไว้หลวม ๆ ค้างอยู่เช่นนั้นจนหลับไป พร้อมกับความคิดเลือนรางเรื่องสัญญาที่เคยตกลงกันไว้กับชายหนุ่มเมื่อหลายเดือนมาแล้ว ลังเลว่าควรจะไปทางไหนต่อดี



         คืนวันเสาร์จบลงด้วยกลิ่นหอมหวานและสภาวะทางจิตใจอันอยู่ในระดับครึ่ง ๆ กลาง ๆ เช่นนั้น









         เขากลับมาอยู่ที่หอในยามบ่ายของวันอาทิตย์ ฝนยังคงโปรยปราย ฤดูฝนชุ่มฉ่ำอาจเรียกรอยยิ้มหรือชวนให้ซึมเซากับความอึมครึมของท้องฟ้า คิมหันต์ไม่แน่ใจนักว่าตัวเองมองสภาพอากาศตรงหน้าแล้วตกอยู่ในอารมณ์ไหน มันช่างขุ่นมัวและไร้ความชัดเจนเหมือนยืนอยู่กลางเมฆหมอกอย่างน่าประหลาด กระนั้นมุมปากก็คล้ายจะยกขึ้นนิดหน่อยโดยไม่เจตนาเมื่อนึกถึงคนที่เพิ่งมาส่งเขาและกลับไปได้ไม่นาน ขณะที่สายตาทอดไปไกลผ่านม่านฝนพรำนอกหน้าต่าง

         “เฮ่ยคิม!”

         ธนธรร้องทักตอนเขากำลังนั่งลากนิ้วมืออย่างไร้จุดหมายบนโต๊ะ เหม่อได้ที่ทีเดียว ถึงกับสะดุ้งเบา ๆ หลุดออกจากภวังค์ที่วนเวียนกับเรื่องราวเมื่อคืนกะทันหัน

         “เมื่อวานเป็นไงวะ?” อีกฝ่ายถามต่อ มือแตะหน้าจอสัมผัสบนกล้องตัวเองไปด้วย

         “เป็นไงคือ?”

         “เห็นไปกับพี่หน้าโหดคนนั้น” ธนธรกระซิบกระซาบถาม

         “อ้อ”

         “ใครเรอะ”

         “พี่ชายไง”

         “แท้ ๆ!?”

         คิมหันต์กระตุกไหล่ ส่งรอยยิ้มกวนประสาท “คิดว่าไงล่ะ”

         “ไม่รู้”

         “งงต่อไป” เด็กหนุ่มยักคิ้วให้เพื่อน ยกขาขึ้นพาดบนโต๊ะ โยนสมุดที่เกะกะอยู่ลงลิ้นชักแล้วส่งเสียงหัวเราะระรื่น เรียกถ้อยคำสบถจากอีกฝ่ายอย่างขัดใจ

         “ไอ้เวรนี่!”

         “เอ้อ บอมบ์” คิมหันต์เปลี่ยนเรื่อง ชะเง้อเข้าหาเพื่อนร่วมห้องที่ยกกล้องขึ้นยิงชัตเตอร์ใส่เขา ไม่ทันตั้งตัวอย่างไรก็อุตส่าห์พยายามเก๊กหล่อ ขณะที่ปากยังทำหน้าที่ถามต่อไปด้วย “แล้วรูมเมทอีกสองคนอะ”

         คนฟังทำหน้าคล้ายนึกขึ้นได้ พยักพเยิดไปทางเตียง D ซึ่งเป็นเตียงชั้นสองของอีกฝั่งห้องพร้อมเอ่ยคำตอบ “เอาของมาไว้แล้วคนนึง หลังจากนั้นก็หายไปกับเพื่อนสาว”

         “เพื่อนสาว?” เขาทวนคำ เลิกคิ้วน้อย ๆ

         “แต๋วมาเลย” อีกฝ่ายได้ที เห็นเป็นการเปิดประเด็นก็บ่นกระปอดกระแปดอย่างอัดอั้นตันใจ “แต่ละคนนี่หน้าอย่างใสปิ๊ง แต่ผมแม่งรองทรงสูง”

         เขาชะงักไปแวบหนึ่ง พยายามกลั้นขำเมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายหมายถึงอะไร “เดี๋ยวผมมันก็ยาว”

         “ใช่ประเด็นที่ไหนวะเฮ่ย!”

         คิมหันต์หัวเราะลั่นอีกครั้งจนได้ “ว่าแต่ชื่ออะไรวะ”

         “ใคร?”

         “รูมเมทเตียงดีไง”

         “ซาราห์”

         “ไอ้บ้า!” เขาร้องลั่น กะว่าต้องกำลังโดนอำเต็มที่

         “ความจริงชื่อแซม” ธนธรว่าพลางห่อไหล่ไปด้วย ลูบแขนตัวเองซึ่งเริ่มขนลุก “แต่มันบอกได้โปรดอย่าเอ่ยชื่อนั้น มีรูปด้วย ดูไหม?”

         คิมหันต์กลั้นขำทั้งที่ยังอ้าปากค้าง พยักหน้าหงึกหงักแล้วเดินไปนั่งแหมะอยู่ข้างเพื่อน ชะเง้อมองจอภาพบนกล้องในมืออีกฝ่ายไปด้วย ธนธรลากนิ้วเร็ว ๆ ไปบนหน้าจอ พอเห็นผ่านตาว่ามีรูปเขาเมื่อครู่อยู่หลายรูป เวลาแค่ไม่กี่วินาทีแท้ ๆ  มือไวใช้ได้เลยเชียว

         “นี่”

         “ไหน ๆ”

         “ซาราห์คนสวย”

         “เชี่ย!” เด็กหนุ่มอุทาน “โคตรล่ำ”

         ก่อนประตูห้องจะเปิดผาง พร้อมกับเสียงทุ้มต่ำของบุคคลเดียวกับในรูปพุ่งมาเข้าหู


         “ว้าย! หนุ่ม ๆ คะ นั่งสุมหัวอะไรกัน”


         หนุ่ม ๆ ผู้ถูกเอ่ยถึงจ้องมองผู้มาใหม่ด้วยสายตาว่างเปล่า


         เจ้าตัวเอามือทาบอก ส่งรอยยิ้มกว้างมาทางธนธร เดาว่าคงเพราะได้คุยกันมาก่อนหน้านี้แล้ว จากนั้นจึงเดินตุ้งติ้งเข้ามาใกล้ ไม่เข้ากับรูปร่างเอาเสียเลย


         ณ จุดนี้ หากจะกล่าวถึงแซม หรือซาราห์ตามที่เจ้าตัวอยากให้คนอื่นเรียก อาจต้องเริ่มจากรูปลักษณ์ภายนอก ซึ่งดูเหมือนกับนักมวยมากกว่ากะเทยสาว ผิวคล้ำเนียนละเอียดแบบชาวเอเชีย รูปร่างสูงใหญ่ กล้ามเนื้อสมส่วนติดจะล่ำหากเทียบกับคิมหันต์หรือแม้แต่ธนธรที่สูงกว่าเขา คิ้วเข้ม ตาคม จมูกโด่ง พิจารณาแยกกับเรื่องจริตจะก้านแล้วจัดว่าค่อนข้างหล่อทีเดียว สิ่งเดียวที่คลับคล้ายคลับคลาผู้หญิงคงเป็นกิริยาชดช้อยของเจ้าตัวนั่นเอง


         และตอนนี้สายตาของผู้มาใหม่กำลังจ้องเป๋งมาทางเขาอย่างกระหายการแนะนำตัว


         “นาย?”

         คิมหันต์โบกมือน้อย ๆ เป็นเชิงทักทาย ชิงพูดชื่อตัวเองออกมาก่อน “คิม”

         อีกฝ่ายยิ้มรับอย่างนางงามที่ฝึกมาดีจากหน้ากระจก รีบตอบกลับมาทันควัน “ซาราห์ค่ะ”

         “แซม!” ธนธรร้องแทรก

         “นังบอมบ์!” ซาราห์หันมาแยกเขี้ยว เงื้อแขนเตรียมฟาดต้นแขนรูมเมทปากไวด้วยอาการสาวน้อยอย่างไม่ประเมินน้ำหนักมือตัวเอง “หยาบคาย!”

         แต่อีกฝ่ายกลับยกกล้องขึ้นมารัวชัตเตอร์ใส่พร้อมเสียงหัวเราะร่าเสียนี่

         “ชีสสส”

         พอเห็นอย่างนั้นเจ้าตัวก็บ้าจี้ยิ้มแฉ่งใส่กล้อง เอียงหน้าแอ๊บสวยอย่างไร้อาการสะดุด แย่หน่อยที่ออกมาแมนมากกว่าสาว ทำเอาเจ้าของกล้องส่ายหน้าพร้อมรอยยิ้มขบขัน ปากบ่นอุบไปด้วย “โอย..กูเครียด”

         “คณะไรอะ” คิมหันต์ถามเรียบ ๆ เหลือบมองกองหนังสือและเอกสารของอีกฝ่ายที่วางซ้อนกันอยู่บนโต๊ะ ความรู้สึกอยากรู้อยากเห็นตามนิสัยเดิมผุดขึ้นมาเงียบเชียบคล้ายอยากทวงคืนความสำคัญ หลังจากเขาไม่ได้สนใจคนอื่นจริงจังมาพักใหญ่ตั้งแต่เจอกับสามภพ

         “พยาบาลค่ะ” ซาราห์ยิ้มกริ่ม ขยิบตาไปด้วยอย่างขี้เล่น “สวย ๆ”

         เขาพยักหน้า พยายามไม่ทำไหล่สั่นให้เสียความตั้งใจคนสวย  ชีวิตในหอพักมหาวิทยาลัยท่าทางจะมีรสชาติกว่าที่คิด





         ห้องพักของพวกเขาอยู่กันพร้อมหน้าสามคนเป็นครั้งแรกนับแต่วันนั้น ส่วนรูมเมทคนสุดท้ายผู้เป็นเจ้าของเตียง C ไม่เคยมาปรากฏตัวให้เห็นหน้าเห็นตา ในรายชื่อจากใบลงทะเบียนระบุไว้ว่าเรียนคณะวิศวกรรมศาสตร์  ทว่าตัวเป็น ๆ ไม่รู้ไปอยู่ไหนแล้ว เพราะไม่เคยขนของเข้ามาในห้องเลยแม้แต่ชิ้นเดียว


         หลังจากเวลาผ่านไปหลายสัปดาห์อย่างโหดฮาและยากลำบาก ทั้งกับการปรับตัวเรื่องเรียน ชีวิตความเป็นอยู่ รวมถึงพลังงานที่ถูกเอาไปละลายกับกิจกรรมของคณะและมหาวิทยาลัยช่วงต้นภาคเรียน สมาชิกร่วมห้องทั้งสามก็ลงความเห็นในที่สุดว่ารูมเมทลึกลับผู้นั้นคงไปพักที่อื่น และไม่มาใช้ห้องนี้เป็นที่ซุกหัวนอนแน่แล้ว


         ซาราห์ยังคงรักษามาตรฐานเดิมเป็นอย่างดีด้วยการทำหน้าสวยไปเรียนทุกวัน เฉิดฉายกลับมาพร้อมเพื่อนสาวบางครั้ง เครื่องประทินโฉมโหมสวยเกลื่อนกลาดอยู่ทั่วห้อง ลามมาถึงโต๊ะเพื่อนด้วยในบางเวลาที่เดินเพลินไปหน่อยขณะทาครีมปะแป้ง เธอบอกไม่ชอบอยู่นิ่งขณะพอกสารพัดสิ่งบำรุงผิวลงบนร่างกาย บ่นหงุงหงิงไปด้วยเกือบตลอดเวลาว่าเมื่อไรจะขาวเท่ารูมเมทหน้าตี๋ผู้เอาแต่ฮัมเพลงเกาหลี วันดีคืนดีก็แวบไปรับโทรศัพท์ที่ระเบียง ห่างไกลเกินระยะสอดรู้สอดเห็นจากหูเพื่อน ครู่หนึ่งจึงกลับมาบอกจะออกไปกินข้าวข้างนอกอย่างลึกลับ และหลายครั้งหลายหนที่จบลงด้วยคำบอกเล่าว่าเดี๋ยวไปค้างที่อื่น


         ความสงสัยถึงจุดสิ้นสุดจนได้ ว่าที่บุรุษพยาบาลคนสวยอดรนทนไม่ไหว ถึงกับต้องถามออกไปในเย็นวันหนึ่ง


         “ไปกับใครคะ?”


         “พี่ชาย” ธนธรช่วยตอบ ถือกล้องอยู่ในมือ กดปุ่มหยุกหยิกไปด้วย


         คิมหันต์ยักไหล่ ไม่แสดงอาการพิรุธ แม้ใจสั่นนิดหน่อยเมื่อนึกถึง ‘พี่ชาย’  คนที่ว่า แต่นั่นไม่ใช่ปัญหากับการปั้นหน้าตายต่อหน้าเพื่อน


         “ก็ใช่” เขาตอบเสียงเรียบ


         เสียงคลิก ๆ จากจอสัมผัสของกล้องดังขึ้นในความเงียบ ก่อนเจ้าตัวจะพูดต่อ “เห็นโอบไหล่ด้วย"


         ซาราห์ทำตาโต ยกมือขึ้นทาบอกล่ำ ส่วนคิมหันต์กลอกตา หยิบมือถือขึ้นมาพิมพ์แชตบอกสามภพให้ไปรอที่ตึกอื่นแทนที่จะมาเฝ้าหน้าหอพักอย่างทุกทีเพื่อความปลอดภัย รีบตัดบทกับรูมเมทรู้มากผู้มีอาวุธเป็นกล้องถ่ายรูป บ่นงึมงำว่า “เรื่องปกตินี่”  แล้วเผ่นแผล็วออกจากห้องพักอย่างรวดเร็ว


         ประตูห้องปิดสนิทแล้ว แต่สาวในร่างหนุ่มล่ำยังข้องใจ หันมาสบสายตาคนที่เหลืออยู่ด้วยสีหน้ากังขา

         “จริงหรือบอมบ์?”

         “ก้มมาทีเกือบเอาจมูกชนหน้า อยากดูรูปไหม?” ธนธรหัวเราะพลางยื่นกล้องให้ดู เป็นภาพที่เขาบังเอิญถ่ายเก็บไว้ทันเมื่อสองวันก่อน ตอนกำลังเดินกลับเข้าหอ สวนกับคิมหันต์ที่เดินออกไปพอดี รอดูอยู่ครู่หนึ่งจึงเก็บช็อตดังกล่าวได้อย่างถูกจังหวะ เสียดายที่กล้องตัวนี้ซูมไม่ได้มากเท่าตัวของพ่อเขาที่เคยเอามาเล่น

         “อุ๊ยตาย!” คนมองขบริมฝีปากล่างตัวเอง ติดจะมันเขี้ยวชายหนุ่มในรูปซึ่งกำลังอยู่ในอิริยาบถอันดูเป็นเจ้าข้าวเจ้าของเต็มแก่ทั้งที่ไม่ได้สัมผัสเนื้อตัวคนข้างกายมากมาย “หล่อซะด้วย”

         “คิดว่าใช่พี่ชายไหมล่ะ”
   
         “พี่ชายร่วมโลกไงคะ!” ซาราห์ฟันธง กดซูมดูรูปไม่พอยังแทบมุดหน้าเข้าไปในกล้อง “ร่วมป่าไม้เดียวกันด้วย อูย..ตาย ๆ”

         “ใจเย็น เช็ดน้ำลายหน่อย”

         “คิมมี่นางมิใช่ย่อยเลยนะ”

         “คิมมี่?” เจ้าของกล้องย้อนถามเสียงสูง กวักมือหย็อย ๆ เรียกสมบัติของตัวเองคืน “ชื่อบ้าอะไรวะ!”

         “นี่ก็ขัดจริง เป็นสก็อตไบรท์หรือคะ!?” ซาราห์ฟึดฟัด ผลักจากข้างหลังทีหนึ่งเหยื่อแทบหัวทิ่ม “ฉันจะเรียกของฉันอย่างนี้”

         ธนธรกลอกตา อยู่ร่วมห้องกับกะเทยสาวร่างล่ำเป็นเรื่องยากกว่าที่คิดแต่ก็ตลกดี ตัวบึ้กแต่พูดจาคะขามาเชียว เขาเคยถามว่าทำไมไม่รักษาหุ่นให้บอบบางสักหน่อย ได้รับคำตอบว่าต้องเก็บหุ่นอย่างนี้ไว้ให้ทางบ้านภาคภูมิใจในความแมน รักษาความลับไว้ได้อย่างแนบเนียนตั้งแต่เด็กจนเติบโตโผบินเข้ามหาวิทยาลัย พออยู่กับเพื่อนเข้าหน่อยก็พูดจาประหนึ่งว่าตัวเองเป็นหญิงแท้ มือหนักฟาดเขาตุ้บตั้บ แต่พอจะเอาคืนบ้างกลับโดนยกเรื่องสุภาพบุรุษไม่รังแกสุภาพสตรีมาอ้างเรื่อยเปื่อยเสียอีก

         “สุภาพสตรีบ้าไรวะ” เขาสบถ ลูบไหล่ตัวเองตรงที่เพิ่งโดนตีเผียะ “มือแม่งยังกะไม้พาย”

         “ต๊าย! พูดจาหยาบคายกับผู้หญิง”

         เด็กหนุ่มแค่นหัวเราะออกมาคล้ายเสียงสะอื้นโดยไม่ได้ตั้งใจ


         อยู่ห้องเดียวกับกะเทยไม่ง่ายเลยจริง ๆ






มีต่อรีพลายถัดไปค่ะ
v
v
v

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 29-06-2013 00:33:01

ยกที่ 45 (ต่อ)


   
         หลังหลุดจากรูมเมทสาวดุ้นและเพื่อนผู้มีกล้องเป็นอาวุธไอ้อย่างเนียน ๆ (อย่างน้อยเขาก็คิดว่ามันไม่ได้แย่นัก) ยังต้องเดินต่ออีกหน่อยเพราะเขาบอกเองว่าให้อีกฝ่ายช่วยไปรออีกตึก

         พวกเขาออกมาไม่ไกลจากมหาวิทยาลัยนัก ตัดสินใจเดินไปร้านอาหารในละแวกนั้นเอง เป็นคิมหันต์ที่อ้างว่าอยากกินแถวนี้ให้ทั่วก่อน เอาแบบที่เดินเท้าถึง เผื่อวันหลังได้มากินกับเพื่อน แต่ในความเป็นจริงคือหวั่นไปเองว่าหากได้ลองขึ้นรถสามภพทีไร ไม่มีเหตุการณ์ชวนระทึกก็ได้ไปจบที่คอนโดฯอีกฝ่ายอย่างงง ๆ ทุกทีสิน่า

         ถึงจะไม่ปฏิเสธว่าไม่ได้รังเกียจอะไร ติดจะสบายใจตอนอยู่ใกล้เสียมากกว่าด้วยซ้ำ แต่พอรวมทั้งหมดกลับกลายเป็นความรู้สึกขัดแย้งในตัวเองแบบที่ชวนให้ปวดหัวได้ทุกครั้งยามนึกถึง เขาอยากอยู่กับสามภพ แต่อีกใจก็ไม่อยากถลำลึกให้มากนัก ด้วยคอยจะเชื่อมโยงไปถึงจุดจบน่าเศร้าของพี่ชายคนโตทุกครั้งที่นึกถึงเรื่องความรักระหว่างเพศเดียวกัน


         อากาศหลังฝนตกกำลังสบาย แสงไฟสีเหลืองนวลสบายตาและดนตรีที่เปิดคลอช่วยให้เจริญอาหาร กินไปตีกันไปอยู่พักใหญ่จนเขาสั่งของหวานมาจัดการต่อหลังหมดของคาว ส่วนสามภพส่ายหน้าปฏิเสธเมื่อเขายื่นเมนูให้

         พอลูกตาลลอยแก้วยกมาวาง เริ่มจัดการได้ครู่หนึ่ง อีกฝ่ายที่ปากว่างก็เริ่มต้นชวนคุยเรื่อยเปื่อย
   
         “เป็นไง? ช่วงนี้”

         “ก็ดี” คิมหันต์ตอบสั้น ๆ  เอาช้อนควานลูกตาลขึ้นมางับ “ผมน้ำหนักขึ้นมานิดนึงด้วยละ”

         สามภพหัวเราะเสียงทุ้มต่ำ คลอไปกับดนตรีแจ๊สเบา ๆ ในร้าน ออกความเห็นอันชวนให้สะเทือนใจ “ก็กินเป็นยัดขนาดนี้ ใครไม่รู้นึกว่าที่บ้านเลี้ยงให้อดอยาก”

         “ผมกลัวเฮียเพี้ยนเสียน้ำใจหรอก”

         “ไอ้เด็กเกรียน เดี๋ยวจะอ้วนเป็นหมู”

         “ถ้าอ้วนจะชอบปะ”

         ไอ้ตัวยุ่งก้มหน้าก้มตาควานหาเนื้อผลไม้ที่อาจยังนอนอยู่ก้นถ้วย พอเห็นว่าไม่เหลือแล้วก็หันมาเคี้ยวน้ำแข็งกรุบกรับ เห็นได้ชัดว่าเลี่ยงการสบตา แก้มแดงตุ่ยจากน้ำแข็งที่อมไว้จนน่าหยิกให้หลุดคามือ

         สามภพจ้องหน้าอีกฝ่ายอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะกระซิบให้ได้ยินแค่สองคน


         “ชอบ”


         คิมหันต์เผลอกลืนน้ำแข็งลงคอทั้งก้อน เย็นวาบไปถึงหลอดอาหาร ผิดกับหน้าที่ร้อนเอา ๆ โดยไม่มีถามไถ่ความสมัครใจกันก่อน กัดฟันทำเป็นคุยต่อเหมือนปกติทั้งที่รู้ตัวว่าเริ่มอาการหนัก

         “แล้วถ้ากวนตีนด้วยอะ”

         “เรื่องนั้นรู้ตั้งนานแล้ว”

         “ตาตี่” เขายิงเพิ่ม

         “ลืมไม่ขึ้น” สามภพช่วยต่อ

         “เฮียแม่ง..”

         ชายหนุ่มพูดแทรกฉับพลัน “หล่อ”

         “เชี่ย!”

         “ไอ้ปากหมา” อีกฝ่ายพูดจบก็หัวเราะ เอื้อมมือข้ามโต๊ะมาขยี้ผมเขาเบา ๆ “ไอ้อ้วน!”

         “ยังไม่อ้วนเว้ย”

         สามภพยิ้มมุมปาก จ้องหน้าเขานิ่ง นัยน์ตาเป็นประกายวาววับใต้แสงไฟโทนอบอุ่นในร้านอาหาร ท่าทางราวกับหมาป่าจ้องเหยื่อตอนที่ขยับปากน้อย ๆ เป็นสุ้มเสียงทุ้มต่ำอยู่ใต้ปลายจมูก “มาให้พิสูจน์สิ”

         เด็กหนุ่มทำคิ้วย่น ตั้งใจตักน้ำเชื่อมที่เหลือเข้าปากอย่างสงบเสงี่ยม แต่ดูเหมือนยิ่งทำอีกฝ่ายได้ใจ หัวเราะหึ ๆ แล้วถามต่อ

         “คืนนี้เลยดีไหม?”

         “อะไร”

         “คิดถึง”

         คิมหันต์ช้อนตาขึ้นมอง ด้วยมุมที่สามภพรู้สึกว่ารับมือลำบากสิ้นดี ทำหน้ามุ่ยปากจู๋ใส่อย่างไม่กลัวคนมองอดใจไม่ไหว แต่พอเห็นไม่เถียงอะไรเขาก็ชิงพูดต่อ

         “ไม่ได้ฟัดตั้งนาน”

         ถึงตรงนี้คนฟังถึงกับแค่นเสียงบ่นกระปอดกระแปด “ยังติดสัญญาเลยเหอะ”

         “ฉีกทิ้งได้แล้ว” ชายหนุ่มยักไหล่ “ถ้าจะมากระแซะจนแทบรวมร่างทุกครั้งที่นอนด้วยกันอย่างนั้นน่ะ”

         “ชู่ว!” ไอ้ตัวยุ่งทำตาถลน “เฮียเบา ๆ สิวะ”

         “เขินหรือ?”
   
         “เฮียเพี้ยนหน้าด้านฉิบหาย!”

         คิมหันต์ยังโวยไม่ทันจบด้วยซ้ำ สามภพก็พาเข้าเรื่องหลักอีกแล้ว “คืนนี้ไปนอนกับพี่”

         “การบ้านยังไม่เสร็จเลย”

         “เดี๋ยวสอน”

         “รูมเมทผมสงสัยแย่แล้ว” เด็กหนุ่มบ่ายเบี่ยงไปเรื่อย แต่อีกฝ่ายเมื่อได้ยินเช่นนั้นเข้าก็รีบทำเสียงเข้มมาเชียว

         “ยังบอกเพื่อนว่าเป็นพี่ชายอยู่อีกหรือ?”

         “...”

         พอไม่ตอบก็จ้องเอา ๆ จนตาแทบหลุด ตามด้วยถามซ้ำอีกครั้งเป็นการกระตุ้น “หืม?”

         “คุยกันเรื่องนี้แล้วไง”

         “ไม่เห็นจำได้”

         เขาเฉไฉนอกเรื่อง “แก่แล้วอัลไซเมอร์เรอะ!?”

         แต่ดูเหมือนใช้วิธีพาออกทะเลไม่ค่อยได้ผลอีกแล้ว

         “ตอนนั้นเราพูดว่าไงนะ” สามภพเลิกคิ้ว ยื่นหน้าข้ามโต๊ะมาใกล้แล้วเอ่ยกระเซ้า “ไม่หอมแก้มพี่ชาย..”

         “..ก็จำได้นี่” คิมหันต์บ่นอุบ ก้มหน้าเขี่ยเศษกระดาษทิชชูเปียกบนโต๊ะ “แล้วยังจะเก็บมาเป็นประเด็นอีก กับคนอื่นมันก็ไม่ควรประเจิดประเจ้อเปล่าวะ”

         “ได้ แต่จุ๊บก่อน”

         เป็นเรื่องน่าขนลุกเอาการทีเดียว สำหรับการที่ผู้ชายมาดอย่างสามภพจะเอ่ยอะไรซึ่งฟังดูกุ๊กกิ๊กอย่าง ‘จุ๊บ’  ออกมา คนฟังถึงกับอ้าปากหวอ กะพริบตาปริบ ๆ  ทำหน้าเหมือนไม่อยากเชื่อหู จนต้องถามออกมากระท่อนกระแท่น

         “ว่าไงนะ”

         “จุ๊บ” อีกฝ่ายได้ทีก็ยิ่งแกล้งต่อ ต่อให้กระดากปากตัวเองแค่ไหน แต่สภาพขัดเขินแทบม้วนของอีกฝ่ายก็เรียกว่าคุ้ม เขาแทบหลุดหัวเราะอยู่รอมร่อแต่ยังฝืนหน้านิ่งเล่นต่อให้ตลอดรอดฝั่ง “หรือจูบดีครับ?”


         ตี๋เกรียนอ้าปากค้างไปเลย


         สามภพหัวเราะออกมาในที่สุด เมื่อเห็นหน้าไอ้เด็กตัวแสบซึ่งคล้ายว่าจะระเบิดตูมออกมาได้ทุกเมื่อด้วยความเขิน เดาว่าต้องกำลังคิดไปถึงเหตุการณ์ครั้งก่อน ๆ ที่พวกเขาเคยเล่นกันอย่างนี้อยู่เป็นแน่

         “ล้อเล่นน่ะ” ชายหนุ่มโคลงศีรษะ หยุดล้อเลียนก่อนสักครู่ ให้เวลาเจ้าตัวได้นั่งทำใจ (และส่งเสียงสาปแช่งเป็นระยะไปด้วย) ระหว่างที่เขาเรียกพนักงานมาคิดเงิน คิมหันต์ทำท่าเตรียมควักกระเป๋าสตางค์มาช่วยจ่าย อายก็อายยังจะทำเป็นอยากช่วยหาร ติดตรงเขายกมือปรามเสียก่อน

         “เก็บตังค์ไว้กินขนมไป”

         “เฮียพูดเหมือนพวกลุงแก่ ๆ ต้อยเด็กเลย”

         “อืม”

         “ไม่เถียง?”

         “ต้อยอยู่” เขายักคิ้ว “เด็กดื้อก็เล่นตัวอยู่นั่น”

         คิมหันต์มั่นใจว่าพนักงานสาวผู้ไม่รู้อีโหน่อีเหน่ต้องได้ยินบทสนทนาล่าสุดเต็มสองรูหูแน่นอน สังเกตได้จากการที่เธอรีบหยิบถาดใส่เงิน เหลือบมองพวกเขาแวบหนึ่ง แต่พอเห็นสายตาสามภพก็สะดุ้งน้อย ๆ แล้วก้มหน้าก้มตาจ้ำออกไปด้วยอาการลนลาน

         “พี่พูดไรวะ” เขาพยายามโวยวายด้วยเสียงกระซิบเมื่อหญิงสาวเดินให้หลังไปแล้ว “เกิดเขาเอาไปเล่าต่อ”

         “ช่างเขา”

         “...”

         “แคร์สายตาคนอื่นหรือ?”

         “ถ้าคนอื่นรู้ อีกหน่อยเพื่อนก็รู้” คิมหันต์พึมพำ เขย่าแก้วน้ำเปล่าแล้วนั่งมองน้ำแข็งในนั้นละลายช้า ๆ  “ถ้าเพื่อนรู้ สักพักเจ้ก็รู้..”

         “แล้วไง”

         เด็กหนุ่มเผลอขมวดคิ้ว เงยขึ้นสบตาอีกฝ่ายตรง ๆ เพียงครู่หนึ่ง หลังจากนั้นก็ย้ายกลับมาจดจ้องน้ำแข็งในแก้วอีกรอบ กระซิบเสียงเบาหวิวจนแทบไม่ได้ยิน


         “ถ้าเจ้รู้..อีกไม่นานป๊ากับม้าก็รู้”


         พนักงานสาวเอาถาดใส่เงินทอนกลับมาวางไว้บนโต๊ะ ระหว่างนั้นพวกเขาไม่ได้ส่งเสียงอะไรออกมาสักคำ จนกระทั่งเธอเดินออกไปพ้นสายตาอีกครั้ง เด็กหนุ่มจึงได้พูดต่อกับหยดน้ำเกาะแก้วใส


         “ผมก็แค่อยากยืดเวลาอีกหน่อย”


         “....”


         “แต่พี่กำลังจะทำให้มันสั้นลง”


         “พูดเหมือนถ้าป๊าเรารู้จะไม่ได้เจอกันอีกงั้นละ”

   
         “ไม่รู้สิ”


         สามภพมองอีกฝ่ายถอนใจเบา ๆ ด้วยสีหน้าอมทุกข์ เป็นที่น่าสังเกตว่าคุยกันอยู่ดี ๆ แต่พอวกมาประเด็นเรื่องที่บ้านทีไรเป็นต้องออกอาการหงอยอยู่เรื่อย


         “ลุก”


         ชายหนุ่มกระซิบ ดึงแขนคิมหันต์ให้ยืนขึ้นโดยไม่รอคำตอบ ได้รับสายตาข้องใจกลับมาแวบหนึ่ง แต่ไร้คำถามใดตามออกจากปากช่างเจื้อยแจ้ว หลังเสียงถอนหายใจแผ่วเบาอีกครั้ง เด็กหนุ่มก็เดินตามเขาออกจากร้านอย่างว่าง่าย ปล่อยให้มือตัวเองโดนกุมไว้โดยไม่ได้กระตุกหนี


         พวกเขาเดินกลับตามเส้นทางเดิม สามภพพาเดินจ้ำเอา ๆ ในช่วงแรก แต่เมื่อออกมาไกลได้ระยะหนึ่งก็ชะลอฝีเท้า ขยับขาช้าลงเรื่อยจนแทบกลายเป็นหยุดนิ่ง


         “เอาไว้วันหยุดไหนสักวัน” ชายหนุ่มเริ่มต้นเอ่ยลอย ๆ  มองละอองน้ำบางเบาลอยฟุ้งในอากาศ กุมมืออีกฝ่ายแน่นขึ้นพลางดึงให้เข้ามาเดินใกล้  “ไปเที่ยวที่บ้านกัน”


         “บ้านใคร?”


         “ทั้งสองบ้าน” เขาตอบ “ถ้ากลัวป๊า จะไปบ้านพี่ก่อนก็ได้”


         คิมหันต์ทำหน้ายุ่ง เห็นว่ารอบตัวไม่มีใครก็แกะมือตัวเองออกแล้วเอื้อมมาแปะบนที่ประจำแถวเอวเขา เดินเข้ามากระแซะตามความเคยชิน “จริงจังเกินไปเปล่าวะ”


         “จริงจังมาตั้งแต่แรกแล้ว”


         “...นี่รู้ไหม” เด็กหนุ่มงึมงำในลำคอ “พี่น่ารักว่ะ”


         “...”


         “พูดจริงนะ” คิมหันต์ยังย้ำอย่างไม่กลัวโดนปล้ำ "เป็นหมาบ้าที่ถูกทำให้เชื่องแล้วสินะ"


         สามภพล็อคคออีกฝ่ายแน่น ก้มลงไปยีผมเร็ว ๆ เรียกเสียงโอดครวญไม่เป็นภาษาจากไอ้ตัวยุ่ง “ทำไมฟังเราแล้วพี่ขนลุกวะ”


         เด็กหนุ่มหัวเราะแหะ เอาหัวดันสู้มือเขา “แค่ขนลุกเองหรือ ปกติผมเกรียนใส่ขนาดนี้ ไม่มีใครทนได้ตั้งแต่แรกแล้ว”


         “ลองใจเรอะ”


         “ใช่”


         “ไอ้เด็กแสบ!”


         คิมหันต์หัวเราะอีกครั้ง ปล่อยมือจากเขาเมื่อเริ่มเข้าสู่จุดที่ผู้คนพลุกพล่าน ครู่หนึ่งก็เริ่มเดินปัดไปปัดมาพร้อมกับเตะก้อนหินเล็ก ๆ ไปด้วย มีบางครั้งเซเข้ามาหาโดยไม่ได้ตั้งใจ แต่เดี๋ยวเดียวก็เตร่ไปทางอื่นอีก ทำตัวอยู่ไม่สุขจนน่าจับมานั่งนิ่ง ๆ แล้วดูว่าจะขาดใจตายหรือเปล่า


         “ไว้เสร็จพ้นช่วงรับน้อง ซ้อมเชียร์ รออะไรเริ่มเข้าที่ก่อน..” เขาเปรย แย่งเตะก้อนหินที่คิมหันต์เลี้ยงมาตลอดทางหล่นจ๋อมลงแอ่งน้ำริมถนน เรียกสายตาค้อนขวับกลับมาหนึ่งชุดเบา ๆ ขณะเขาพูดต่อ “จะพาไปแนะนำกับที่บ้าน”


         เด็กหนุ่มชะงัก เลิกคิ้วแล้วอ้าปากหวอ 


         “แนะนำว่าไง”


         “ว่าเป็นคนรัก”


         “ยังเลย!”   


         “อีกไม่นานหรอก” ชายหนุ่มยักไหล่ เอ่ยกลั้วหัวเราะ โยกศีรษะอีกฝ่ายให้เอียงไปมาสนุกมือ “เผลอแป๊บ ๆ เดี๋ยวก็ครบปี”


         ไม่มีคำพูดใดอีกมากนักจนพวกเขาเดินกลับมาถึงหน้าหอพัก แสงไฟสว่างจากเสาริมทางเดินและจากในอาคาร ผู้คนสวนทางกันไปมา ทั้งมอเตอร์ไซค์ จักรยาน และเดินเท้าให้ขวักไขว่  เสียงหัวเราะเฮฮา ตะโกน ซุบซิบ ปะปนกันไปในความวุ่นวายยามหัวค่ำ แต่ทั้งหมดก็ลอยเข้าหูซ้ายทะลุหูขวา เหมือนเป็นแค่สิ่งประกอบฉากไร้ความหมาย


         คิมหันต์คงรู้สึกไปเอง ว่าระยะทางไปจนถึงประตูทางเข้าดูสั้นกว่าที่เป็นจริงเมื่ออีกฝ่ายเดินมาส่ง


         “เฮีย..”


         แค่ไม่กี่อึดใจก็ถึงจุดที่ต้องแยกเสียแล้ว


         “ว่าไง?”
   

         “เปล่าอะ”


         แม้ปากจะว่าอย่างนั้น แต่เขากลับยืนค้างอยู่หน้าประตู มือเกาะที่จับอลูมิเนียมเอาไว้แน่น อ้ำอึ้งกับชายหนุ่มผู้ยืนโบกมือน้อย ๆ อยู่ตรงหน้า คลี่รอยยิ้มบางเบาซึ่งต้องจ้องดี ๆ จึงสังเกตได้


         “ตั้งใจเรียนไอ้ตี๋”


         ดูเหมือนสามภพก็ยังไม่แน่ใจตัวเองนักว่าจะพูดอะไรดี ถ้อยคำที่ออกจากปากไปจึงได้ฟังดูติดขัดอย่างประหลาด


         “การบ้านผมยังไม่เสร็จเลย” เขาบ่นขึ้นมากลางปล้อง


         “คืนนี้ก็ทำซะสิ”


         “จะสอนผมไหม?”


         สามภพลอบยิ้มมุมปาก จ้องมองดวงหน้าขึ้นสีระเรื่อของเด็กหนุ่ม ยื่นข้อเสนอสั้น ๆ อันเข้ากับความต้องการของทั้งสองฝ่าย 


         “ที่คอนโดฯ?”


         คิมหันต์ก้มหน้ามองเท้า บ่นพึมพำพลางยกมือจับใบหูเพราะเดาเอาเองว่าตอนนี้คงแดงแย่แล้ว


         “พอพูดแบบนี้แล้วเหมือนผมอ่อยเฮียเลยว่ะ”


         สามภพส่ายหน้าขบขัน “หรือไม่ใช่?”


         เด็กหนุ่มเม้มปาก พยายามมองไปทุกแห่งยกเว้นใบหน้าเขา แก้มและหูไม่ต้องให้อธิบายแล้วว่าแดงไปถึงไหน กระซิบตอบพยางค์เดียวแล้วรีบวิ่งเร็วจี๋ไปเก็บของที่ห้อง



         “ใช่”



         ทิ้งสามภพนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่ลำพังบนเก้าอี้สำหรับนั่งรอที่ชั้นล่างของหอพัก

- หมดยกที่ 45 –






-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

รูมเมทอีกคนมาแล้วค่ะ น้องซาราห์ อยากเขียนถึงตัวละครที่เป็นกะเทยล่ำน่ารัก ๆ มานานแล้ว (ฮา)
ส่วนเด็กน้อยก็ยังลังเล จะเดินหน้าก็ไม่เต็มที่ โอ๋ ๆ


อ่านคอมเม้นต์ยกที่แล้ว จริงมากค่ะที่เราเล่าเวิ่นเว้อช่วงเฮียอยู่กับน้องเยอะมาก เวลาผ่านไปช้าสุด ๆ หมดไปเป็นตอน ๆ ยังจู๋จี๋กันไม่เสร็จ อา...ติดเป็นนิสัยซะแล้วค่ะ 555 มุ้งมิ้ง(?)กันเบา ๆ อีกสักตอนนะคะ หยอดกันจนจะตัวเหลวตายอยู่แล้วสองคนนี้

ปล.ช่วงรับน้องแอบข้ามไปอย่างไร้ความรับผิดชอบ เพราะดันจำไทม์ไลน์ช่วงมหาวิทยาลัยปีหนึ่งไม่ได้แล้วค่ะ มันผ่านมานาน..เอ่อ...พอสมควร ความจริงน่าจะมีก่อนเปิดเทอม แต่ดันเขียนข้ามไปแล้ว ปล่อยเบลอเลยแล้วกันนะคะ ถ้ามีโอกาสอาจได้แปะเป็นตอนพิเศษเบา ๆ ตอนรับน้องแทน (ฮา)

ขอบคุณคนอ่านผู้น่ารักเช่นเคย *กอดรัดฟัดเหวี่ยง*  :L2: :กอด1: :L1: ขอบคุณมาก ๆ ที่คอยคุยคอยทวงทั้งที่เล้า ในทวิตเตอร์ และ fb นะค้าาา ทำให้มีแรงฮึดเขียนขึ้นมาในช่วงเวลาที่หัวตันค่ะ --กราบกราน

วันนี้มีของแถมค่ะ เยอะพอควร รีพลายถัดไปเลยค่า ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 29-06-2013 00:33:50

ของแถมมม ชะละล่า ^o^


บนโซฟา จากยกที่แล้วค่ะ

(http://fc00.deviantart.net/fs71/f/2013/173/e/1/sl44_resize_by_xx_rainyday_xx-d6a46bq.jpg)



ส่วนอันนี้ เมื่อไม่กี่วันที่ผ่าน ที่ twitter ฮิตแท็ก #พี่ว้ากตัวร้ายกับนายปีหนึ่ง เลยวาดอันนี้ขึ้นมาบ้าง เวอร์ชั่นเฮียเพี้ยนกับตี๋เกรียนค่ะ 555
(http://fc06.deviantart.net/fs71/f/2013/173/d/5/wark2_resize_by_xx_rainyday_xx-d6a6clq.jpg)

(วาดอันอื่นในแท็กนี้ไว้อีกพอสมควร แต่พอดีว่าไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้เลยไม่ได้มาแปะ ดูได้ที่เพจนะคะเผื่อสนใจ^^)



ส่วนนี่..จิ้งจอกเบื๊อกที่ยิ่งวาดก็ยิ่งตัวเล็กลง ๆ 5555
บางวันที่อากาศร้อนก็อาจจะอยากเล่นเป็นซูเปอร์แมน(?)หน้าพัดลมกันบ้าง
(http://fc09.deviantart.net/fs70/f/2013/175/0/5/dd_super_resize_by_xx_rainyday_xx-d6afwfr.jpg)

เฮียเพี้ยนเหนื่อยหน่อยนะ (ฮา)


อันนี้ขำ ๆ เติมคำในบอลลูนคำพูดตามชอบใจค่ะ XD
(http://fc08.deviantart.net/fs70/f/2013/177/f/4/dd_whisper_by_xx_rainyday_xx-d6apxya.jpg)


ปิดท้าย ขอแถมคู่ลูกเจี๊ยบแม่ไก่ที่แสนคิดถึง สองคนนี้ก็เฟรชชี่เหมือนกัน  (แต่คนละมหาวิทยาลัยกับเรื่องนี้)

แม่ไก่ปีหนึ่งก็ยังหัวยุ่ง..และเสื้อหลวม(?) เอ๊ะ...??

(http://fc00.deviantart.net/fs71/f/2013/176/3/5/dd_pinfreshy_resize_by_xx_rainyday_xx-d6alib7.jpg)

ส่วนลูกเจี๊ยบ...ก็ประสบปัญหาทำนองเดียวกัน แต่เป็นเสื้อคับ (หืม?)
(http://fc09.deviantart.net/fs70/f/2013/178/7/0/dd_artid_resize_by_xx_rainyday_xx-d6aw2je.jpg)

(โปรดใช้จิ้นตะนาการในการรับชมค่ะ 555)


พบกันยกหน้าค่าาาา >3<

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: heangsure ที่ 29-06-2013 00:51:48

 :mew1: :pig4:
ขอบคุณมากๆค่า สำหรับเรื่อง+ภาพน่ารักๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 29-06-2013 00:57:30

คิดถึงแม่ไก่ 555

เฮียเลิกเปนหมาบ้าแล้ว น้องคิมดูลังเลจริงจัง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: asarigb ที่ 29-06-2013 01:02:28

เม้นแรกกกกก55555555
กรี๊ด~~~
ตี๋น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่าร๊ากกกกกก :ling1:
ถ้าเป็นเฮียเพี้ยนจะไม่ทน!  :katai1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: toshika ที่ 29-06-2013 01:19:43

 :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:

เขิลล์ เขิลล์ที่น้องครีมอ่อยเฮียภพ อรั๊ยยยย น่ารักมากอ่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: watcharet ที่ 29-06-2013 01:36:17

อั๊ยย่ะๆๆ เขิลแทน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Noah ที่ 29-06-2013 01:39:05

กรี๊ด ซาราห์นี่แซ่บมากอ่ะ อ่านคู่นี้แล้วยิ้มแก้มปริบ แต่แอบแซดช่วงพูดถึงที่บ้าน  :เฮ้อ:
ปล. แอบคิดไปเองว่ามหาลัยมันแหม่งๆ คล้ายมหาลัยเดียวกันรึป่าว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 29-06-2013 01:48:49

กรี๊ดดด ชอบบรรยากาศ ชอบเฮียเพี้ยน ชอบคิม
ชิบคนแต่ง และชอบเรืืิงนี้อะ
ตอนนี้ทำอมยิ้มได้ตลอด เวลาที่สองคนอยู่ด้วยกันแบบนี้ ทำเค้ายิ้มได้
ชอบทุกอย่าง มันลงตัวมาก o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 29-06-2013 02:25:57

อ่อยๆๆๆๆๆๆๆๆ   :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: yymomo ที่ 29-06-2013 02:43:18

 :ling1: กำลังฟิน พี่ว๊าก  :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: 2pmui ที่ 29-06-2013 04:59:04

 :katai1: อ๊ากกก อ่านเรื่องนี้แล้วตัวลอยไปโลกหน้าทุกที  :-[
น่าร๊ากกกกกอะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 29-06-2013 06:29:21

         “พี่ชายร่วมโลก แถมร่วมป่าไม้เดียวกันด้วย ”
โอ้ยตลกซาร่าห์จริงจัง5555 :m20:

----------

         “ตาตี่” เขายิงเพิ่ม
         
         “ลืมไม่ขึ้น” สามภพช่วยต่อ 
พี่ภพใจร้ายอ่ะ555555 แต่ยังไงก็รักน้องคิมใช่ม่าาาา :hao6:

----------

         “ผมก็แค่อยากยืดเวลาอีกหน่อย”

         “แต่พี่กำลังจะทำให้มันสั้นลง”
ตัดจากฮาๆมาดรามานิดๆได้อย่างรวดเร็ว แอบเครียดแทนน้องคิมจริงๆ :hao7:

----------

         “พอพูดแบบนี้แล้วเหมือนผมอ่อยเฮียเลยว่ะ”

         สามภพส่ายหน้าขบขัน “หรือไม่ใช่?”

         “ใช่”
สกรีมมมมม หลังจากผ่านดรามามาได้แป้บเดียวก็กลับมาหวานกันอีก อย่างรวดเร็ว555
 น้องคิมน่ารักมากกก :-[
มาต่อเร็วๆน้าาาา :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 29-06-2013 06:34:47

ซาร่าห์ตลกมาก ชอบมีเพื่อนแบบซาร่าห์ ตลกดี :laugh:
แต่บอมบ์ไม่ไหวนะฮะ แอบถ่ายเนี่ย อย่าทำแบบนั้นเลย แล้วก็อย่ายุ่งเรื่องส่วนตัวของคนอื่นสิ
ฮามุกสก็ตไบรท์ของซาร่าห์มากฮ่ะ นอนขำตอนเช้าๆอยู่บนเตียง :pigha2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 29-06-2013 06:38:33

 :-[  ชอบมากอ่ะ    แบบว่าคำเดียวเลย   "ฟินค่า"

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 29-06-2013 09:09:01

ชอบซาราห์อ่ะสวยๆไรงี้ ส่วนคิมกับพี่ภพก็อ่อยกันต่อไป น่ารักดี~

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 29-06-2013 09:51:30

ซาร่าห์ นางน่ารักดีนะ 5555

แอบรู้สึกหน่วงๆกับ ตอนท้าย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 29-06-2013 10:07:29

น่ารักทุกคนเลย :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 29-06-2013 10:12:00

ปวดหัวคิดถึง"ซาราห์" 555 ชอบตัวละครตัวนี้มาก เพิ่มสีสันได้พอเหมาะ

หนูคิมก็ยังครึ่งๆกลางๆเหมือนเดิม มีเฮียภพที่หยอดคงเส้นคงวาแถมหนักแน่นขึ้น

ของแถมก็ชอบมากกกกกกกกก  :o8:  โดยเฉพาะรูปที่โซฟาและรูปแม่ไก่กับลูกเจี๊ยบ
รูปปลิวตามพัดลมนี่ฮาจริงค่ะ

คนเขียนสู้ต่อไปนะคะ กำลังใจมีให้เพียบ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: toou ที่ 29-06-2013 10:12:44

งื้อออออออออออ. น่ารักมุ่งมิ้งๆอะไรแบบนี้เนี๊ยะ
ใจจะขาดดดดดน่ารักมากๆๆๆๆๆเลยอ๊าาาาาา :haun4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: MiiCell ที่ 29-06-2013 10:20:28

ฮ่าๆ หายไปนานเลย กว่าจะตามอ่านหมด
หวานกันก่อนมรสุมมาหรือป่าวเนี่ย? :hao3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: nutty ที่ 29-06-2013 10:21:12

 :mew3:เฮียอดใจไว้นะ น้องมันน่ารักขึ้นทุกวัน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 29-06-2013 10:32:21

ชอบบรรยากาศเวลาเฮียเพี้ยนกับน้องคิมอยู่ด้วยกัน :-[  :o8:

อ่านไปยิ้มไปอ่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: yong ที่ 29-06-2013 10:33:55

น่ารักมาก คิมจิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ju ที่ 29-06-2013 10:36:26

อร๊ากกกกกกก เขิน  :m3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: ~มือวางอันดับ1~ ที่ 29-06-2013 11:02:49

+1 :heaven :heaven

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 29-06-2013 11:05:14

อ่านครึ่งแรกอยากได้ซาร่าแก้ปวดหัวซักแผงนึง ทั้งนู๋แซม เอิ่ม ซาราห์ก็ได้ ทั้งนายบอมบ์

งานนี้จิ้งจอกน้อยโดนทั้งผีทั้งสต๊อกเกอร์มาจ้อง คาดว่าอีกไม่นานคงโป๊ะแตกแน่

แต่พอมาอ่านครึ่งหลังขอยาลดเบาหวานเพิ่มด้วยนะ เอาทั้งยาฉีดยากิน

จิ้งจอกน้อยจะหวานไปไหน ไม่แคร์สื่อก็แคร์คนอ่านนิดส์นะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: AnimajuS ที่ 29-06-2013 11:10:46

นั่งรอทุกวัน รออ่านแต่การ์ตูน อิอิ (ล้อเล่น)

ชอบน้องแซม กะเทยล่ำน่ารัก แต่คู่กะใครดีนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 29-06-2013 11:16:32

คิมมี่!!! พระเจ้า ชื่อนี้ยังไม่สาวเท่าไรนะแซม
อ้อนกันน่ารักมาก เขินจังรู้มั้ย

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: goosongta ที่ 29-06-2013 12:26:54

คืนนี้แหละหนูครีมจะยกเลิกสัญญา «ใช่ป่ะ»

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: TempGGtop ที่ 29-06-2013 13:06:39

สมัครเล้าเพื่อมา comment เลยอ่ะ แอบอ่านมานาน อิอิ
ตอนนี้สนุกและน่ารักเหมือนเดิมโดยเฉพาะน้องครีมน่าฟัดมากกกกกก ยกเลิกสัญญาเหอะ 5555
แต่ขำคุณน้องซาราห์มากค่ะ นางน่ารักนะ คิดได้ไง 'คิมมี่'
สุดท้ายเป็นกำลังใจให้นะคะ *กอดๆ  :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 29-06-2013 13:16:52

คิมมี่ชื่อนี้น่ารักดีว่าแต่ถ้าเจ้าตัวได้ยินน้องซาร่าจะโดนตี๋เกรียนจัดการยังไงหนอ555

อิเฮียจะอดใจได้ซักแค่ไหนกันเพราะอิน้องคิมมันน่ารักขึ้นทุกวันๆแถมมา

นอนให้ฟัดเล่นถึงคอนโดอีก555น่ารักเกิน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: murasakisama ที่ 29-06-2013 13:29:19

ตี๋เกรียนมันน่ารักเว้ยเฮ้ยยยยย :hao7:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 29-06-2013 14:00:49

“นี่ก็ขัดจริง เป็นสก็อตไบรท์หรือคะ!?” 555555555555555555 ซาราห์น่ารักมากคร่าาาาาาาา 

เฮียพี่ภพ น่ารักหง่าาาาาาา  ชอบผู้ชายที่พอรู้ใจตัวเองแล้วก็เดินหน้าแบบจริงจัง  ชอบที่เฮียจริงจังกับเรื่องความรัก
ส่วนน้อมคิมมี่ ? ฮ่าาา น้องครีมม จะกลัวมันก็กลัวได้อยู่แล้ว  เพราะมีเหตุการณ์ของเฮียตัวเองให้เห็น
แต่อยากให้รู้ไว้ว่า ไม่ว่าจะยังไงพี่ภพก็ไม่ยอมแพ้ง่ายๆรอก  :katai3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 29-06-2013 14:47:36

รูมเมท ห้องนี้น่ารักมากกกกกกกกกกกกกก
เฮียหมาบ้าก็เชื่องแล้ว แต่ยังเจ้าเล่ห์นิดๆ แต่จิ้งจอกน้องคิมมี่(อิอิ) น่ารักมากขึ้นทุกวันๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 29-06-2013 17:13:00

น้องคิมมี่น่ารักมากกกก >////< *จับฟัด*

ขอบคุณมากค่ะ +1^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ningg.Destiny ที่ 29-06-2013 17:35:32

 :กอด1:  :กอด1:  :กอด1:


งื้อออออออออออออ ><
น้องครีมทำอะไรก็น่าฟัดไปหมดเลยย
เฮียเพี้ยนความอดทนสูงมากจริงๆ

อ่อ ซาร่าห์แซ่บดีนะคะ ๕๕๕๕๕๕๕
มีรูมเมทแบบนี้คงจะดีไม่น้อย
แล้วรูมเมทหนุ่มวิศวะอีกคนอะไรยังไง?
จะมีบทบาทอะไรในชีวิตน้องครีมรึป่าวน๊า????

#ฟัดน้องครีมก่อนไป อิอิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: from_mars ที่ 29-06-2013 17:58:47

ตี๋น้อยนี่มันน่าฟัดขะมัด...อ่านแล้วแบบว่าอยากกลายร่างจัดการซะให้หายซ่า(ป้าบ้าไปแบ้ส)
รออ่านต่อ ตอนหน้า จะฉีกสัญญาป่ะเนี่ย...กรี้ดดด

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: mizzmizz ที่ 29-06-2013 18:04:32

 :กอด1:

น่ารักตลอดดดดดดดด

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: bobby_bear ที่ 29-06-2013 19:34:50

 :laugh:

ชอบมุกสก๊อตไบรท์อ่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 29-06-2013 19:59:42

ยังคงความน่ารักเหมือนเดิมคู่นี้ :mew1:



 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: SiLent_GRean ที่ 29-06-2013 20:29:08

อ่านคู่นี้ทีไร ทำไมเราต้องเขินทุกทีเนี่ยยยยยยยยย   :m3: :m3: :m3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 29-06-2013 20:34:02

น้องซาร่าดูน่ารักขโมยซีนเบาๆ  :hao7:
สำหรับเราชอบนะคะที่ยืดให้สองคนนี้ได้ตอดนิดตอดหน่อยกันไปก่อน ยังไม่อยากให้ถึงจุดที่รักกันเปิดเผยแล้วครอบครัวดราม่า
สงสารน้อง....

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: KilGharRah ที่ 29-06-2013 21:24:49

งือออออออน่ารักมากกกกก ชอบบรรยากาศแบบนี้มากเลย
ขออย่าให้มีดราม่าได้มั้ย  :mew2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: raviiib❁ ที่ 29-06-2013 22:52:39

โอ้ยยยยหวานค่า
ถ้วยมาม่ากำลังจะลอยมาจากไมโครเวฟ แฮ่T.T
ขำซาร่าห์มากค่ะ ชอบอะ น่ารัก!55555555
รูมเมทผู้หายสาบสุญอีกคนคู่บอมปะฮะ?55555555 #นี่ก้เดาเวิ่นสุดๆ
รอตอนต่อไปค่าาา :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: zearet17 ที่ 29-06-2013 23:03:06

อ่านเรื่องนี้แล้วมีความสุขมากกกก
ยิ้มกริ่ม :-[
ไม่อยากจะนึกถึงมาม่า :katai1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 29-06-2013 23:04:19

แอบติดใจรูมเมทวิดวะ
คิมมี่เพิ่มดีกรีความอ้อนขึ้นเรื่อยๆนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 30-06-2013 00:11:42

น่ารักขึ้นทุกที  อิอิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: mellowshroom ที่ 30-06-2013 01:37:46

คิมมี่ น่ารักตรงชอบอ่อยนี่แหละ 55555555 :hao7:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: ❥ʞαxiќɒ。 ที่ 30-06-2013 02:00:06

พี่ภพอย่าโกรธน้องครีมสิ สงสารน้อง  :sad4:
ตอนที่แล้วนึกว่าน้องแค่เขินเฉยๆเลยไม่อยากให้คนอื่นรู้ แต่จริงๆคิดมากกว่านั้นสินะ.. น้องคงกังวลมาก ;_;
อยากรู้เรื่องเฮียของน้องครีมแล้ว!! แต่ยังไม่อยากดราม่าาาา TAT

รูมเมทเตียง C นั่นน่าสงสัย...?!! จะมีความสำคัญอะไรในอนาคตรึเปล่านะ ?
หรือเป็นแค่ตัวประกอบที่ไม่ได้ออกแม้แต่ตัวไม่มีความสำคัญอะไร ? 55555555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 30-06-2013 06:33:14

อ่อยได้น่ารักสุด ๆ นะคิมมี่ 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: chisarachi ที่ 30-06-2013 13:54:36

ตามมาอ่านน้องคิมแล้ววววววววววววว
อ๊ายยย  หลังทิ้งไว้นาน  ก็ตามมาจนได้
น้องคิมน่ารักอ่าา เป็นเด้กแสบที่น่าเอ็นดูมากกกกก
ชอบมากกกกกก ชอบบทหวานของเรื่องนี้
บรรยากาศมันพาหวานตาม เอียภพเขารักน้องอ่า
มันเลยรู้สึกว่าทั้งหวาน และน่าเอ็นดู หวานอมเปรี้ยวกับความเกรียนน้องคิม
เหมือนสีส้มเลย ฮ่าๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 30-06-2013 17:26:35

สองคนนี้น่ารักไม่ไหวแล้วอ่า ทั้งตี๋เกรียนทั้งเฮียภพ โอ้ยย เห็นแล้วอยากจะบีบแก้ม
ตัวละครเพิ่มขึ้นเรื่อยๆจะมีผลอะไรกับคิมมากป่าว ซาร่าคงไม่มาแย่งพี่ภพใช่มั้ย 5555
คิมคงชักกระแด่วตาย แต่แบบนองอ้อนมากขึ้น เห็นแบบนี้พี่ภพคงยิ้มแก้มปริแล้วดิ จริงจังขนาดจะเอาไปแนะนำที่บ้านขนาดนี้
โอ้ยย ตายตายตายตาย  :impress2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: anchoviiz ที่ 30-06-2013 23:10:09

 :-[ :-[ :-[

เขินมากกกกก
น้องมันทำตัวน่ารัก
ไม่อยากให้ดราม่าเลย สงสารเด็ก

หนูให้ท่าแบบนี้แม่ยกชอบนะเออ o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: chubta ที่ 30-06-2013 23:49:03

อ่านเรื่องนี้แล้วต้องจิกหมอนทุกที คำพูดสั้นๆแต่มันทำให้เราเขินมากก  :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: Anyann ที่ 01-07-2013 14:23:12

คู่นี้นี่มันน่ารักกันจริงๆเลย! หยอดกันไป เขินกันมา 5555

เหมือนตอนนี้ย้ำเรื่องสัญญากันหลายที ตอนหน้าจะฉีกสัญญากันเลยรึเปล่าค๊า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 01-07-2013 23:40:02

น้องครีมชอบกลิ่น(ตัว) เฮียภพเหรอนั้น แหม ทั้งกอด ทั้งดม ใหญ่เลยน้า
ซาร่าห์ รูมเมทอีกคนของน้องครีม ชอบจังเลยอ่ะ ชอบแบบล่ำ ๆ แต่แอบสาวอย่างเนี่ย น่ารักดี
ดูก็รู้เลยว่าเป็นตัวเพิ่มสีสันให้ห้องนี้ได้ครึกครื้นแน่ ๆ ส่วนอีกคนที่เหลือ ยังคงเป็นปริศนา
แหม ๆ น้องครีม ไหนว่าจะไปค้างในวันที่คิดถึงเป็นพิเศษไงล่ะจ้ะ นี่มันถึ่ซะจนเพื่อน ๆ สงสัยเลยน้า
นอกจากกลัวความลับจะเปิดโปงโดยบอมส์ ท่าทางต้องคอยหลบน้องซาร่าห์ด้วยนะเนี่ย อยากรู้ซะเหลือเกิน
น่าสงสารน้องครีม เรื่องพี่ชายที่เป็นปมปัญหาอยู่ในใจตลอดเวลา ทำให้จะรู้สึกดีกับพี่ภพ ก็ไม่ได้เต็มที่ มันรู้สึกอีดอัดแทนจริง ๆ
แหม ต่อปากต่อคำกันได้น่ารักจริง ๆ น้องครีม กลายเป็น "ไอ้อ้วน" สำหรับเฮียภพไปซะแล้ว
แถมยังรับหน้าตาเฉยซะอีกว่ากำลังต้อยเด็กดื้ออยู่ ทำเอาน้องคิมคนแซวเขินแทนซะงั้น
ชอบนะ ที่น้องครีม พูดเรื่องป๊าออกมาตรงๆ กับเฮีย ไม่ต้องปล่อยให้เฮียคิดไปเอง
ว่าแต่เฮียภพ สุดยอดมากเลยอ่ะ ไม่ทันไร จะพาน้องไปเปิดตัวกับพ่อแม่แล้วเหรอเนี่ย ว้าย :m3:
ทางครอบครัวของเฮียภพคิดว่าคงไม่เท่าไหร่หรอก ปัญหาอยู่ที่ป๊าของน้องครีมเนี่ยแหละ เฮียภพจะฝ่าด่านด้วยวิธีไหนนะ
แต่ยังไงซะ ก็ทำให้น้องคิมดีใจ ในความจริงจังของเฮียภพอีกครั้งแล้ว ฮุฮุ ยอมไปค้างกับเฮียอีกจนได้
ที่สำคัญ น้องครีม ยอมรับว่า "อ๋อย" กับเฮียไปแบบนั้น เดี๋ยวคืนนี้ก็ไม่ปลอดภัยหรอกนะจ้ะ ครึ ครึ
รอตอนต่อไปนะจ้ะ ตอนหน้าจะหว้านหวานอีกมั้ยน้า แล้วรูมเมทปริศนา จะได้เวลาปรากฎตัวเมื่อไหร่กันหนอ น่าสนใจจริง ๆ
ขอบคุณคนเขียนจ้า  :L2: :กอด1:



 

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 02-07-2013 00:20:59

ขึ้นมาก็เขิน ๆ ชอบน้องคิมทั้งอ้อนทั้งแซะเฮีย
อันนี้ใครกำไรก็ไม่รู้ :P ถ้าเป็นผู้หญิงเขาจะเรียกว่า

'อ่อย' นะคะน้องขา  :hao3:

น้องซาร่าห์แย่งซีนมาก !! แบบว่าจริงจังสุด ๆ
สองคนนี้กับบอมบ์นี่ต้องเป็นคู่หูที่ดีกันได้แน่
ประหนึ่ง โคนันกับเอย์จิ =w='' ในยอดนักสืบโคนัน
สืบค้น~~~~ ลืมตาย... (กับสายตาเฮียเพี้ยน)
ขุดเรื่องของพี่ชายร่วมโลกน้องคิมมาแซะบ่อย ๆ

แต่น้องไปค้างกับเฮียบ่อยมากเลยนะลูก !!!
นี่ถ้าไม่ติดสัญญาคงเสียหายไปหลายประตูแว้ววววววว

ตอนท้ายเฮียดูจริงจังเนอะ ก็เฮียจริงจังมาตั้งแต่ต้นแล้ว
ไปบ้านจะแนะนำตัวว่าเป็นคนรัก... แต่มันข้ามขั้นตอนไปป่าว
ยังไม่ได้ขอน้องเป็นแฟนเลยน๊าาาาาาาาาา

อย่าลืมขอนะ อยากอ่านฉากกิ๊บกิ๊วววววมากกกก
(อย่าคิดลึกกกกกก็แค่ฉากเฮียมุ้งมิ้งขอเป็นแฟนของนุ้งคิม
อยากรู้ว่าใครจะบิดจะม้วนอาการหนักกว่ากัน  :o8:


ขออภัยที่มาเม้นต์ช้า ;A;

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 02-07-2013 17:42:08

ซาร่ายังน่ากลัวน้อยกว่าธนธร

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: Kisseu129 ที่ 03-07-2013 10:20:54

ตี๋เกรียนน่ารักสุดใจ ป้าอยากลงไปดิ้นกับพื้น  :m1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 03-07-2013 16:29:22

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก

คิมแม่งน่ารักว่ะ  :man1: :man1: :man1: :man1: :man1:

เป็นกำลังใจให้ทั้งคู่สุดชีวิตเลยจ้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา

ปล.มีกำลังเสริมเป็นน้องเเซร่าาาาาาาาาา  :hao7:


ติดตามเป็นกำลังใจอย่างกระชั้นชิดจ๊ะเรนนี่  :L2: :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 03-07-2013 17:19:27

ชอบรูปปปปปป

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: luckyzaaa ที่ 03-07-2013 21:13:46

ชอบความสัมพันธ์ของคู่นี้จัง เหมือนพี่ชายตัวโต กับน้องชาย (เกรียน) ตัวเล็ก
มันแบบ งุงิ หงิงหงิง น่ารักมากซะจนอยากให้ความสัมพันธ์เป็นอย่างนี้ไปเรื่อยๆ ไม่อยากให้ได้กันซะงั้น  55555555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 04-07-2013 20:51:55

หวานเกิ๊นนนน

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 04-07-2013 22:31:09

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 46 – คนขี้แพ้

         เข็มสั้นนาฬิกาชี้เลขหก แต่ฟ้ายังไม่สว่างนัก


         แสงแดดสีส้มอ่อนบางเบาที่มักส่องผ่านมู่ลี่ในห้องเขาคล้ายจะหยุดทำงานลงชั่วคราว พร้อมกับดวงอาทิตย์ซึ่งซ่อนอยู่หลังม่านเมฆ และไม่รู้ว่าหลอดไฟเริ่มเสื่อมสภาพหรือเปล่า ในห้องสี่เหลี่ยมนี้จึงได้ดูขมุกขมัวนัก ราวกับนี่เป็นเพียงภาพในความฝัน เขายังไม่หลุดจากห้วงนิทรา และทุกอย่างที่ปรากฏอยู่ต่อหน้าก็ไม่ได้มีอยู่จริง



         สรัญถอนหายใจยาว



         เขาตื่นก่อนอีกแล้ว



         หรืออาจต้องเรียกว่านอนไม่หลับ..?



         นึกดูก็ตลก เขาคิดว่าตัวเองน่าจะเป็นมนุษย์จำพวกนิยมการตื่นสายตะวันโด่ง ขลุกอยู่บนเตียงนุ่ม จมในกองผ้าห่มและร่างเนื้ออุ่น ๆ ของคู่นอนหลังมีเซ็กส์ มากกว่าจะลุกจากเตียงมานั่งทอดถอนใจเหมือนผู้ชายวัยใกล้หมดสมรรถภาพทางเพศ เหม็นเบื่อกับตัวเองและชีวิตซ้ำซากจำเจอันวนเวียนหาที่สุดไม่ได้ เหนื่อยล้ากับบางอย่างซึ่งไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคืออะไร



         เสียงลูกบิดลั่นแผ่วเบา ก่อนประตูห้องนอนจะค่อย ๆ แง้มเปิด



         เขาเพียงแต่เหลือบมองเล็กน้อย รู้แก่ใจว่าเป็นใครที่กำลังเดินออกมา เสียงครวญเอี๊ยดอ๊าดของบานพับฝืด ๆ ทำให้การจะย่องเข้าออกโดยไม่มีคนรู้เห็นกลายเป็นเรื่องยากลำบาก รัญชน์ควรรู้ข้อนั้น เพราะตัวเองมาอพาร์ตเมนต์เขาครั้งแล้วครั้งเล่าจนเกินจะนับแล้ว


         นอกจากเสียงครางของบานประตู ก็นับว่ารัญชน์เป็นมิตรกับความเงียบอย่างดีทีเดียว อีกฝ่ายปรากฏตัวอย่างไร้สุ้มเสียง ย่างก้าวด้วยความระมัดระวัง ร่างกายค่อนข้างเล็กเป็นทุนเดิมอยู่แล้วของเจ้าตัวแม้จะมีกล้ามเนื้อสมส่วน แต่ยิ่งสวมเสื้อเชิ้ตหลวม ๆ ตัวเดียวกับเมื่อวานนี้ก็ยิ่งดูเล็กลงอีก ผมสีดำยุ่งชี้ไปมา ใบหน้าและดวงตาหลังกรอบแว่นดูอิดโรย ระหว่างที่สืบเท้าออกมาจากห้องนั้น ชายหนุ่มไม่ได้หันมามองทางเขาแม้สักนิด ราวกับเห็นเป็นเพียงเฟอร์นิเจอร์ไร้ชีวิตชิ้นหนึ่งที่วางประดับไว้เฉย ๆ


          “จะไปแล้วหรือ?”


         อีกฝ่ายไม่ตอบ ทำราวกับว่าไม่ได้ยิน ก้าวช้า ๆ ผ่านหน้าเขาไป หรือบางทีอาจจะอยากวิ่งแต่ยังทำไม่ไหว


          “ยังเช้าอยู่เลย” เขาท้วง “วันจันทร์เรียนสายนี่”


          “เราจะไม่ก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวกัน”



         ช่างพูดมันออกมาได้เย็นชาสิ้นดี



         เขาลุกขึ้นจากเก้าอี้ทั้งที่ท่อนบนเปลือยเปล่า รั้งแขนอีกฝ่ายเอาไว้ไม่ให้เดินไปไกลกว่านั้น 


          “รัน”


          “นายควรเรียกผมว่าพี่” อีกฝ่ายย้ำเสียงแข็งโดยไม่ได้หันมามองหน้าเขาสักนิด “พี่รัน”


         สรัญทำหูทวนลม ก้มลงมองข้อมือที่เขาดึงไว้ ท่าทางอีกฝ่ายดูก็รู้ว่าไม่ชอบ แต่กลับไม่ปฏิเสธ นิสัยแบบนี้ช่างน่าขัดใจเหลือเกิน เขานึกภาพว่าหากรัญชน์ยอมให้คนอื่นทำเหมือนกันให้เห็น คงต้องหงุดหงิดมากแน่ ๆ แม้รับรู้กันจากการกระทำที่ผ่านมา ว่าพวกเขาไม่ได้เป็นอะไรมากไปกว่าคู่นอนซึ่งผูกปมความสัมพันธ์ไว้อย่างหลวม ๆ ด้วยความใคร่ชั่วครั้งชั่วคราว


          “รัน”


         คนฟังชักสีหน้าไม่พอใจออกมาจนได้ แต่เขาเลิกเรียกอีกฝ่ายด้วยคำนำหน้าว่าพี่นับจากคืนที่มีอะไรกันครั้งแรกแล้ว  เปล่าประโยชน์กับการย้ำเตือนซ้ำแล้วซ้ำเล่ากับเรื่องวัยวุฒิซึ่งไม่ได้ส่งผลต่อความรู้สึกที่มีต่อชายหนุ่มผู้มีอายุมากกว่าเท่าไรนัก ที่เขามีให้ไม่ใช่ความเคารพในฐานะรุ่นพี่ แต่เป็นอย่างอื่นซึ่งลึกซึ้งและคลุมเครือกว่านั้นมากนัก


          “หลังเลิกเรียนว่างหรือเปล่า?”


         เขาถาม ยืนรอคำตอบ ปล่อยมือจากอีกฝ่ายช้า ๆ แล้วเดินไปขวางอยู่ตรงทางออก เอนหลังพิงประตู ยกมือขึ้นกอดอก บอกให้รู้เป็นนัยว่าจะไม่ยอมให้เดินออกไปได้ง่าย ๆ หากเขาไม่ยินยอม ใช้ระยะเวลาระหว่างที่รุ่นพี่หนุ่มยืนเงียบพิจารณาเสื้อเชิ้ตยับย่นบนร่างกายอีกฝ่าย ลากสายตาผ่านไปบนผิวที่ต้นคอ รอยจ้ำแดงบ้าง ม่วงบ้าง กระจายอยู่ทั่วไปหมด เห็นชัดเจนต่อให้ติดกระดุมจนครบ ออกจะเป็นนิสัยเข้าขั้นย่ำแย่ที่ทำรอยไว้แบบนั้น แต่เห็นแล้วก็ทำให้หายงุ่นง่านกับบุคลิกดื้อเงียบของคนตรงหน้าได้บ้างอย่างไม่ทราบสาเหตุ


         ในที่สุดรัญชน์ก็ยอมตอบ


         “ไม่ว่าง”


         ทว่ากลับเป็นคำตอบที่น่าขัดใจอยู่ดี


          “ไปไหน?”


         รัญชน์ถอนหายใจยาว สิ่งที่คับข้องอยู่ในหัวคือเรื่องนี้เกี่ยวอะไรกับอีกฝ่ายด้วย อยากต่อยให้คว่ำแล้วเดินหนีเสียรู้แล้วรู้รอด แต่ถ้อยคำซึ่งเอ่ยออกไปกลับเป็นอย่างอื่น ทั้งที่เข้าใจดีว่านั่นไม่เป็นการซื่อสัตย์ต่อความรู้สึกตัวเองเลย


          “เลี้ยงสายรหัส”


         คนฟังพยักหน้า พึมพำกับคำบอกเล่านั้น “ซีเนียร์แล้วสินะ” แม้ไม่เห็นรู้สึกว่าผู้ชายอย่างรัญชน์มาดให้เป็นรุ่นพี่ที่โตสุดในสายตรงไหน 


          “ผมไปด้วย”


         ชายหนุ่มผิวแทนสรุป หลังจากปล่อยความเงียบโอบล้อมพวกเขาอยู่พักใหญ่ จับจ้องดวงตาหลังกรอบแว่นนิ่งงัน สื่อให้รู้ว่าที่พูดนั่นเป็นประโยคบอกเล่า ไม่ใช่การขอ และเขาก็จะไม่เสียเวลารอคำอนุญาตด้วย

          “นายไม่ใช่สายรหัสผม” รัญชน์ตอบเสียงเบา แทบไม่ต่างไปจากกระซิบ ริมฝีปากบางเฉียบขยับเพียงเล็กน้อย สายตาว่างเปล่าจนเกือบกลายเป็นเย็นชืด ยากจะเชื่อว่าเป็นของคนที่เคยมีสัมพันธ์ทางกายกันมาหลายต่อหลายครั้งแล้ว เอ่ยย้ำอีกครั้งอย่างห่างเหิน “เราไม่ได้อยู่คณะเดียวกันด้วยซ้ำ”


         สรัญพยักหน้าช้า ๆ แสดงอาการรับรู้..แต่ไม่คิดทำตาม “แล้วไง?”


          “รัญ”


          “ผมรู้จักร่างกายคุณดีกว่าน้องรหัสทั้งสายเสียอีก”


          “สรัญ!”


          “อย่าทำเสียงดุกับคนที่มีเซ็กส์ด้วยสิครับ” ชายหนุ่มแค่นยิ้ม จุกแน่นอยู่ในอกจากความรู้สึกกราดเกรี้ยวที่ผลุบโผล่ขึ้นมาแวบหนึ่งเบื้องหลังสีหน้าเยาะเย้ย “คุณเรียกชื่อสามภพออกมาบนเตียงผมยังไม่เคยว่าสักคำ”


         รุ่นพี่หนุ่มเบิกตาโพลง แววไหวระริกในนั้นสะท้อนภาพเขาเองที่กระตุกมุมปาก ท่าทางอีกฝ่ายตื่นตระหนก ริมฝีปากสั่นน้อย ๆ  พร้อมกับที่ดวงหน้ากลายเป็นสีแดงซ่านจนเขานึกสงสัยว่ารัญชน์ต้องรักเพื่อนเขาขนาดไหน จึงได้มีอาการทางกายปรากฏให้เห็นมากขนาดนี้ แค่เพียงได้ยินเขาเอ่ยชื่อสามภพออกมาเท่านั้นเอง


          “เห็นผมเป็นตัวแทนหรือ?”


         เขาเลิกคิ้ว โน้มตัวเข้าใกล้คนตรงหน้า


          “ตอนจะถึง..เห็นหน้าใครล่ะ ผมที่กำลังมีอะไรกับคุณ หรือว่าไอ้ภพที่นอนกกกับเด็กมัน”


          “รัญ...นาย..”


          “คุณน่ะเห็นแก่ตัว” สรัญแค่นหัวเราะ จุดรอยยิ้มขื่นที่มุมปาก คว้าไหล่ทั้งสองของอีกฝ่ายไว้ในมือ บีบจนแน่นแล้วผลักถอยหลังไปกระแทกกับกำแพง “ผมสงสัยเสมอ ทุกครั้งที่เรียกชื่อนั้น กำลังเรียกผมหรือชื่อตัวเอง เพราะความจริงแล้วคุณไม่เคยเห็นหัวคนอื่นเลย”


         ชายหนุ่มร่างเล็กสะอึกไป นัยน์ตาแดงก่ำ หัวคิ้วขมวดมุ่น เลนส์แว่นตามีฝ้าจากไอน้ำเกาะ ครู่หนึ่งจึงเค้นเสียงตวาดออกมาต่อหน้าเขาจนได้


          “นายเองที่ใช้ประโยชน์เรื่องนั้นเพื่อมีอะไรกับผมก็เห็นแก่ตัวไม่ต่างกันหรอก!”


          “ตะโกนเป็นเหมือนกันนี่”


          “หุบปาก!”


          “ไม่คิดหรือว่าเราเป็นคนประเภทเดียวกัน”


          “ผมไม่เหมือนนาย”


          “ทำไมเสียงอ่อนลงซะแล้วล่ะ?”


          “..ไม่เหมือน”


          “เหมือนสิ..”


         สรัญยิ้ม ..แต่บางทีคนเราก็ไม่ได้ยิ้มเพราะมีความสุขเพียงอย่างเดียว



         และสำหรับรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาก็คงเป็นตัวอย่างสำหรับกรณีที่ว่า 



          “รักคนที่ไม่ได้รักเรา ไม่คิดว่าโง่หรือ”



         เขากระซิบ น้ำเสียงขมขื่นกว่าที่ตัวเองคาดโดยไม่ได้ตั้งใจ แว่นอีกฝ่ายเอียงกระเท่เร่ตอนที่ถูกดึงเข้ามาใกล้ หยาดน้ำอุ่น ๆ หยดลงบนอกเปลือยเปล่าของเขา และศีรษะที่เขาโอบกอดไว้ก็ขยับเบา ๆ ทุกครั้งที่คนในอ้อมแขนสะอื้นออกมา



          “ก็แค่พวกขี้แพ้”




         เขาไม่รู้ตัวเองกำลังพูดถึงใคร




         ตัวเองหรือว่ารัญชน์?





         และยังนึกสงสัยอยู่เสมอ ว่าน้ำตาของเขาเองในเช้านั้นมาจากไหนตั้งเยอะแยะ










         เกือบต้องขาดเรียนคาบแรกแล้วเชียว สายนิดหน่อยแต่ก็ยังทัน เขาเองไม่นึกว่าความตั้งใจจะค่อนขอดอีกฝ่าย กลับกลายเป็นย้อนมาทำร้ายตัวเองให้นึกถึงเรื่องเก่า ๆ ขึ้นมา รักครั้งแรกกับผู้ชายที่ไม่เคยรักเขาเป็นเรื่องเจ็บแปลบในใจทุกครั้งที่นึกถึงกระทั่งทุกวันนี้


         ชายหนุ่มยกมือขยี้ตาเบา ๆ หน้ากระจกในห้องน้ำ ขอบตาช้ำอย่างน่าบัดซบตั้งแต่เช้าจนเพื่อนทัก (แน่นอนว่าเพื่อนคนนั้นไม่ใช่สามภพผู้หายใจเข้าออกก็มีแต่รุ่นน้องชื่อคิมหันต์) และเรื่องนี้สอนให้รู้ว่าข้ออ้างนอนน้อยเป็นอะไรที่ไม่เข้าท่าอย่างร้ายกาจ


         รัญชน์อาจไม่ต่างจากเขาในอดีต ผิดหวังกับความรักที่ไม่มีทางเป็นไปได้ เห็นคนที่เฝ้ามองมาตลอดไปกับคนอื่นต่อหน้าต่อตา เขาคิดว่าตัวเองเข้าใจมันดี ในฐานะคนที่เคยเจอเหตุการณ์คล้ายกันมาก่อน


         สรัญมีเวลาให้สมเพชเวทนาตัวเองได้ไม่นานนัก นับว่าโชคดีแล้วที่ยังมีแก่ใจมาเข้าเรียนได้ วันนี้มีแต่เนื้อหาส่วนสำคัญทั้งนั้น และแลบสุดท้ายของวันก็กำลังจะทำชีวิตเขาพังพินาศไปพร้อมกับเพื่อนร่วมคณะ เมื่อต้องหยุดพักจากการคร่ำครวญถึงความรักมานั่งแกะแต่งก้อนขี้ผึ้งให้กลายเป็นฟันจนคณะจะปิด ต่อให้ไม่มีสมาธิอย่างไร ก็ต้องกระเสือกกระสนต่อสู้กับความรู้สึกอยากลงไปนอนแผ่หายใจทิ้งขว้างสักห้าหกชั่วโมงของตัวเองอย่างถึงที่สุด

          “กูกำลังจะตายกับซี่ 13” เพื่อนโต๊ะข้างเคียงโอดครวญ

          “13 มันลัคกี้นัมเบอร์” เขาพยายามปลอบ

          “ชีวิตบัดซบเต่าถุย!” อีกฝ่ายยังบ่นต่อ “ครั้งที่แล้วแม่งก็ทำรากหัก กูอยากกรีดร้องเป็นภาษาฮีบรู”

          “เออน่า” เขายังพยายาม ขณะเดียวกันก็ปลอบใจตัวเองไปด้วย ไม่นึกว่าขึ้นปีสองแล้วระดับความโหดของการเรียนจะพุ่งสูงกว่าตอนเป็นเฟรชชีราวกับติดจรวด

         เขาก้มหน้าก้มตาหมกมุ่นกับก้อนขี้ผึ้งอยู่ครู่ใหญ่ก็รู้สึกได้ถึงการเคลื่อนไหวที่ฝั่งตรงข้าม

          “อ้าว! เฮ่ยภพ!”

         ชายหนุ่มรีบอ้าปากพะงาบ ๆ ท้วง เมื่อเห็นว่าเจ้าของชื่อกำลังรีบเก็บหนังสือและกล่องเครื่องมือยัดลงกระเป๋า เห็นท่าแล้วคงเตรียมพุ่งออกไปในอีกไม่กี่วินาทีข้างหน้านี้เป็นแน่ “รีบไปไหนวะ”

          “มีธุระ” อีกฝ่ายตอบอย่างขอไปที

         ธุระที่ว่านั้นไม่ต้องสงสัยเลยว่าเรื่องอะไร ไม่พ้นเจ้าหนุ่มน้อยปีหนึ่งที่เป็นเด็กในสังกัดนั่นเอง ขนาดเลี้ยงสายรหัสสามภพยังลากคิมหันต์ที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับสายสักนิดไปด้วย สนิทกับพี่รหัสคิมหันต์หรือก็เปล่า ดูแลดียิ่งกว่าพี่รหัสเจ้าตัวเสียอีก ฝั่งพี่ตัวจริงพอเจอสายตาดุ ๆ ของสามภพเข้าก็เล่นเอาไปต่อไม่ค่อยถูก แทบปล่อยชายหนุ่มเอาไปเลี้ยงดูปูเสื่อเป็นน้องรหัสตัวเองอีกคนไปแล้ว น้องตัวจริงบางครั้งถึงกับมีบ่นอุบว่าพี่มัวแต่ไปโอ๋คนอื่นอยู่นั่น เขายังนึกสงสัยว่าเรียนกันหัวบานขนาดนี้ สามภพเอาเวลาที่ไหนไปป้อเด็ก แถมมีงานส่งอาจารย์ทันเวลาเสียด้วย ไม่รู้ไอ้เพื่อนถึกนี่ได้หลับได้นอนบ้างหรือเปล่า

          “เอาฮิสโตมาดูก่อน” เขารั้งสายกระเป๋าสามภพไว้ กะว่าหากไม่ส่งของมาก็ไม่ต้องไปหาเด็กที่ไหนแล้ว “เมื่อเช้าจดไม่ทัน”

          “ก็แม่งมัวแต่เหม่อ” อีกฝ่ายสวนกลับ “ทำซึมอย่างกับเมียทิ้ง”

         สรัญอ้ำอึ้ง ที่คิดว่าสามภพไม่ได้สังเกตนั้นเห็นทีคงต้องคิดใหม่ ก่อนจะทันได้เถียงอะไรไป สมุดเล่มหนึ่งก็ถูกโยนลอยหวือมาหล่นบนโต๊ะตรงหน้าเขา ก่อนเจ้าของสมุดจะคว้ากระเป๋าก้าวฉับ ๆ ออกจากห้อง ก้มลงดูจึงเห็นว่าเป็นเลคเชอร์วิชาที่เขาถามหา

          “ไอ้เชี่ย!” ชายหนุ่มก่นด่าเพื่อนไล่หลัง แม้เจ้าตัวไม่ได้ยินแต่ก็ขอเอาสักหน่อย “ไอ้ควาย!”

-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

มีต่อรีพลายถัดไปค่ะ

v
v
v

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 45 - ครึ่ง ๆ กลาง ๆ (หน้า 98) 29/06/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 04-07-2013 22:32:32

ยกที่ 46 (ต่อ)



         ร้านอาหารเวียดนามที่รัญชน์เลือกพารุ่นน้องมาเลี้ยงนั้นอยู่ไม่ไกลจากมหาวิทยาลัยเท่าไร สรัญไม่ได้ตามมาด้วยอย่างที่พูดจาเอาแต่ใจเมื่อเช้านี้ มีแค่สองสายคือเขาและอนาวิลผู้เป็นเพื่อน รวมเบ็ดเสร็จแล้วก็แปดคน นั่งร่วมโต๊ะใหญ่เดียวกันกำลังเหมาะ เห็นจำนวนแค่นี้แต่กว่าจะเรียกรวมกันได้ทั้งสี่ชั้นปีไม่ใช่เรื่องง่าย

         เขาไม่ค่อยได้ส่งเสียงพูดคุยมากนัก เดิมก็พูดน้อยเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ยิ่งระยะหลังมานี้ติดอยู่ในความสัมพันธ์รูปแบบที่อธิบายลำบากระหว่างเขากับรุ่นน้องหนุ่มคณะทันตแพทยศาสตร์ที่มีชื่อเล่นเหมือนกัน ก็ยิ่งเหมือนกับว่าจะดึงสติให้อยู่กับเนื้อกับตัวได้ไม่ดีเท่าไร

          “พี่..”

          “พี่รัน”

          “พี่รันคร้าบบบ!”

         ชายหนุ่มสะดุ้งน้อย ๆ  หันไปมองหน้าเฟรชชีของตัวเองที่กำลังนั่งจ้องมาตาใส

          “อะไรครับ”

          “พี่เหม่ออะ” น้องเล็กแต่ตัวใหญ่ทำตาโตประหนึ่งว่าเป็นวาระแห่งชาติ “ได้ไง!”

          “อา..ขอโทษ” เขายกมือขึ้นเสยผม ทำทีเป็นตักซี่โครงหมูย่างตะไคร้แจกให้น้อง ๆ  “เมื่อคืนผมนอนดึกไปหน่อย”

          “ไม่ใช่คิดถึงใครใช่ป่าว”

         แซวได้แค่นั้นคนพูดก็โดนมือลึกลับผลักหัวแทบทิ่มลงจานแหนมเนือง เป็นสายรหัสปีสองที่สนิทกับเฟรชชีกว่าคนอื่นนั่นเองที่เตือนไว้

          “อ้น มึงลามปามละ”

          “พี่ขิมแม่งโหด”

          “ไม่เคยโดนพี่รันต่อยสินะ”

          “พี่รันออกจะน่ารัก” เด็กหนุ่มยังเถียง “จะไปต่อยใครได้ไง”

         สายรหัสปีสามส่ายหน้าอ่อนใจ เป็นเชิงว่าไอ้เด็กนี่ไม่รู้อะไรเสียแล้ว ตัดสินใจชวนคุยเรื่องอื่น ขณะที่พี่ใหญ่ในสายก็เริ่มหลุดไปอยู่กับโลกส่วนตัวอีกครั้ง ปล่อยน้อง ๆ ส่งเสียงเฮฮากันต่อในร้าน


         หลังอิ่มหนำสำราญกับของคาวกันเรียบร้อย พวกเขาออกจากร้านไม่ดึกมาก ยังมีเวลาเหลือให้เด็กวิศวะแปดคนเดินดุ่มเข้าไปต่อที่ร้านไอศกรีมกุ๊กกิ๊กอย่างขัดหูขัดตาต่อคนมองก่อนมันจะปิด ซัดกันอิ่มเอมเปรมปรีดิ์อีกยกใหญ่ จนกำลังเตรียมหารถกลับอ้นก็เปรยอยากไปผับขึ้นมา แต่ปีสามปฏิเสธตามด้วยบ่นกลับมาอีกว่าอายุถึงแล้วหรือ พอบอกจะขอยืมบัตรประชาชนคนอื่นไปทำเนียนพร้อมเถียงว่าสงสัยกลัวเปลืองค่าเหล้าก็โดนปีสองผลักหัวทิ่มอีกรอบจนจ๋อยไป หันไปกระแซะรัญชน์ผู้เป็นพี่ใหญ่อย่างออดอ้อน

          “พี่ขิมรังแกผมอะ”

          “เชี่ยอ้น!” ขิมสวนทันควัน “สำออย เดี๋ยวกูถีบกระเด็น”

         อ้นหัวเราะร่า แกล้งทำเป็นกลัวอย่างกวนประสาท เกาะหลังรัญชน์แน่นหนึบอย่างหาที่พึ่ง โน้มร่างไปข้างหน้าอีกเพียงนิดเดียว ชายหนุ่มผู้เป็นพี่รหัสคนโตก็แทบจมหายไปในอ้อมกอดทั้งตัว

          “พี่ตัวเล็กจัง”

          “เดินดี ๆ เถอะครับ” ชายหนุ่มปราม แต่ไม่ได้ขัดขืน

          “อือ ตัวหอมด้วยอ่า”

         ก่อนจะโดนขิมหิ้วคอออกมาแล้วเตะป้าบเข้าจริง ๆ

          “เมาไอติมเหรอมึง”

          “พี่ขิมแม่งงง ชื่อแต๋วแล้วยังขี้เหวี่ยงอีก”

         สองหนุ่มไล่เตะกันไปตลอดทางจนเรียกแท็กซี่ได้ ส่วนสายรหัสของอนาวิลที่มาด้วยกันนั้นแยกกลับไปอีกทางเมื่อก่อนหน้านี้สักครู่หนึ่ง

          “นายไปก่อนสิ”

         รัญชน์หันไปพยักเพยิดให้เด็กหนุ่มน้องเล็กสุด เจ้าตัวทำตามอย่างว่าง่าย มุดเข้าไปนั่งบนแท็กซี่ แต่มือกลับไม่ยอมปล่อยจากเขา

          “พี่ไปส่งผมหน่อย”

          “อ้อนตีนละ กูส่งไปลงนรกให้ไหม” ขิมขัดได้ไม่มีขาดตกบกพร่อง แต่อ้นยักคิ้วใส่แล้วหันมาส่งสายตาใสแจ๋วให้พี่ใหญ่
 
          “นะ?”

         คนขับแท็กซี่เริ่มมองพวกเขาเซ็ง ๆ

          “นะพี่รัน”

         ชายหนุ่มถอนหายใจ หันไปบอกลารุ่นน้องอีกสองคนที่ไม่มีปัญหาเท่าเจ้าเด็กใหม่ จากนั้นก็มุดตามเข้าไปนั่งในรถ

          “พักที่ไหนครับ?”

          “คอนโดฯ ลูกพี่ลูกน้อง”

         รถเคลื่อนตัวออกจากจุดเดิมหลังจากอ้นหันไปบอกที่หมายกับคนขับ แสงสียามค่ำคืนวิ่งฉิวผ่านสายตา ครู่ใหญ่เขาจึงคิดได้ว่าควรถามไถ่อะไรบ้างตามประสาคนเป็นพี่รหัส

          “ตอนแรกผมคิดว่านายอยู่หอใน”

          “ก็ตั้งใจว่างั้น ลงชื่อไว้แล้วอีกต่างหาก”

         รัญชน์พยักหน้า ไม่ได้ถามหาเหตุผล แต่อีกฝ่ายก็ชิงพูดขึ้นก่อน

          “ทีนี้ผมขี้เกียจเข้าออกตามเวลา...ความจริงคือขี้เกียจปีนหอ จะให้ตรงเวลาเป๊ะมันก็ไม่ได้ใช่ไหมล่ะ พอดีมีลูกพี่ลูกน้องอยู่คอนโดฯ ใกล้ ๆ ด้วย” หนุ่มรุ่นน้องพยักหน้ากับตัวเอง “นี่เลยปล่อยที่ลงชื่อไว้เฉย ๆ ไม่เคยเอาของเข้าไปเก็บหอเลย รูมเมทคงงงแย่แล้วว่าหายหัวไปไหน”

         ว่าจบก็หัวเราะ ชายหนุ่มพยักหน้าอีกครั้ง ฟังน้องรหัสเจื้อยแจ้วไปเรื่อย

          “เอาไว้ผมก็ว่าจะแบ่งของไปเก็บบ้างเหมือนกัน สะดวกดี เผื่อแบบฝากไว้ตอนไปเรียนอะไรงี้ แต่คงไม่นอนที่นั่น”

          “อืม”

          “พี่พูดน้อยนะ”

         รัญชน์ไม่ตอบอะไร ฟังอีกฝ่ายเล่าเรื่องนั้นเรื่องนี้ไปตลอดทาง ครู่หนึ่งก็มีคำถามมาให้สะดุด

          “พี่สูงเท่าไหร่อะ?”

         เขามองหน้าอีกฝ่าย เลิกคิ้วอย่างไม่เข้าใจ ส่วนสูงเขาออกจะน้อยไปสักหน่อยในสายตาคนรอบข้าง แต่โดนถามตรง ๆ เช่นนี้ก็นับว่าเป็นเรื่องคาดไม่ถึงเอาการ

          “หนึ่งร้อยหกสิบ”

         อ้นยิ้มกว้าง เอนหลังพิงเบาะรถท่าทางสบายใจ มองเห็นจากหางตาว่าเอียงใบหน้ามาทางเขา

          “พี่มีแฟนยัง”

          “...”

          “พี่รัน”

          “มีคนที่ชอบแล้ว” เขาตอบเรียบ ๆ ตัดรำคาญ ตั้งใจจะจบบทสนทนาอย่างนุ่มนวล

          “ตอบไม่ตรงคำถามนี่” อีกฝ่ายทำหน้ามู่ทู่ ขยับเข้ามาใกล้อีกคืบ “ผมไม่ได้อยากรู้ว่าพี่ชอบใครอยู่หรือเปล่า แต่อยากรู้ว่ามีเจ้าของรึยัง”

         รัญชน์ปล่อยรุ่นน้องนั่งบ่นหงุงหงิงต่อไปเรื่อย ๆ  ซึ่งอีกฝ่ายก็ไม่ขัดศรัทธา ชวนคุยอย่างไร้ผลแม้เห็นอยู่ว่าเขาฟังบ้างไม่ฟังบ้าง จนกระทั่งแท็กซี่พาพวกเขามาถึงที่หมาย

          “จะลงไปส่งผมไหม?”

         เขามองรอยยิ้มกว้างของเด็กหนุ่ม เจ้าตัวดูไม่ใช่คนประเภทจะดูแลตัวเองไม่ได้เลยสักนิด ที่กระเง้ากระงอดขอให้ช่วยตามมาส่งก็เรียกว่าแปลกพออยู่แล้ว

          “คงไม่หลงแล้วมั้งครับ?”

         อีกฝ่ายยิ้มเผล่ ปราศจากอาการสลดแม้แต่น้อย ชูนิ้วชี้แตะปากตัวเองเบา ๆ แล้วโบกไปมาตรงหน้าเขา “พี่ปฏิเสธแล้ว”

          “..?”

          “ก่อนหน้านี้ใครจะอะไรก็ไม่ยอมปฏิเสธสักอย่าง”

          “มีบ้างครับ”

          อ้นไม่เก็บคำค้านของเขามาเป็นประเด็น ยังคงพูดต่อไปเรื่อย “เป็นไทป์ที่จะโดนรังแกนะ”

         รัญชน์เพียงแต่รับฟังเงียบ ๆ  เรื่องนั้นทำไม่เขาจะไม่รู้

          “แต่ไปส่งผมเถอะ”

         พูดจบก็หัวเราะร่า รีบชิงจ่ายเงินก่อนแล้วกึ่งดึงกึ่งลากเขาจนลงมายืนอยู่นอกตัวรถด้วยกันทั้งคู่ พักใหญ่ที่เขามัวลังเล ไม่มีทีท่าจะขยับตัวไปไหน และอีกฝ่ายก็ไม่ได้เร่งรัด ยืนรออยู่ด้วยกันเช่นนั้นเป็นนานสองนาน มองดูผู้คนเดินเข้าออกจากอาคารตรงหน้า สายลมเบาหวิวยามค่ำคืนโชยต้องผิว เท้าตรึงอยู่ตรงจุดนั้นราวกับมีอะไรยึดไว้ ก่อนอีกฝ่ายจะทำให้เขาต้องประหลาดใจเป็นครั้งที่สอง ด้วยการก้มลงมากระซิบคำถามที่ไม่คาดคิดว่าจะได้รับ


          “พี่รันเป็นเกย์ใช่ไหม?”


         ใจร่วงไปกองอยู่ที่ตาตุ่ม..คงเป็นความรู้สึกคล้าย ๆ อย่างนั้น


          “ใช่จริงด้วย” อ้นยิ้มร่า “คนประเภทเดียวกันมักจะถูกดึงดูดเข้าหากัน ว่างั้นหรือเปล่า?”


         ชายหนุ่มเบือนสายตาไปทางอื่น มองไปในความมืดมิดของซอกตึกอีกฝั่ง ผ่อนลมหายใจยาว ครุ่นคิดกับถ้อยคำของรุ่นน้องหนุ่ม


         คนประเภทเดียวกันจะถูกดึงดูดเข้าหากันอย่างนั้นหรือ?


         น่าแปลกที่เขานึกถึงสรัญและคำพูดใกล้เคียงกันของเจ้าตัวเมื่อเช้านี้ มันวนเวียนหลอกหลอนอยู่ในหัวจนไม่มีสมาธิตลอดวัน สลัดอย่างไรก็ไม่หลุดสักที
 

          “ที่ห้องมีเบียร์ด้วย” อีกฝ่ายเปรย ระหว่างเขามัวแต่ใจลอยอย่างโง่ ๆ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า

          “ผมไม่ดื่มแอลกอฮอล์”

          “อาซาฮี เบา ๆ” อ้นยิ้ม “หรือไม่งั้นไปนั่งเล่นสักพักก็ได้ ผมอยากฟังพี่เล่าเรื่องมหา’ลัย”

         โดยไม่รอบคำตอบ เด็กหนุ่มดึงแขนรุ่นพี่ให้เดินตามเข้าไปในตัวอาคาร แต่ยังไม่ทันไปได้ไกล เสียงที่เขาคุ้นยิ่งกว่าคุ้นก็ดังขึ้นจากข้างหลัง


          “บอกตั้งแต่แรกแล้วให้มาอยู่ด้วยกันรู้แล้วรู้รอด”

          “นี่ก็มาตั้งบ่อยแล้วไง” อีกเสียงบ่นหงุงหงิงเป็นการตอบโต้ “ผมมีรูมเมทต้องดูแล”

          “ซาล่ำน่ะนะ”

          “ซาราห์” ตามด้วยเสียงหัวเราะร่า “มุกห่วยว่ะเฮียเพี้ยน”

          “ไอ้เบื๊อกนี่ก็เส้นตื้น ถ้าโดนกะเทยปล้ำก่อนพี่จะตามไปฆ่ามัน”

          “พูดเชี่ยไรวะ”


         รัญชน์แทบยืนตัวแข็งเป็นหิน ปลายมือปลายเท้าคล้ายจะหมดความรู้สึกเสียตรงนั้น จุกแน่นในอก ก้าวขาไม่ออกขึ้นมาดื้อ ๆ 

         หลังบทสนทนาระหว่างสองคนข้างหลังที่เขาไม่กล้าหันไปมองชัด ๆ ก็ตามด้วยเสียงหัวเราะทุ้มต่ำของผู้ชายที่เขาได้แต่เฝ้ามองมาแสนนาน และเป็นความจริงที่ว่าคงทำได้แค่นั้น อย่าว่าแต่คุยเล่นหัวอย่างเมื่อครู่ ปกติสามภพไม่ใช่คนมีอารมณ์ขันขนาดจะพูดจาเรื่อยเปื่อยกับใครไปทั่วเลยด้วยซ้ำ นั่นตอกย้ำความจริงว่าคู่สนทนามีความสำคัญต่ออีกฝ่ายขนาดไหน


          “อุ..!”


         แรงกระแทกเบา ๆ ตรงไหล่ทำให้เขาหลุดจากภวังค์ เหลียวหลังกลับไปมองต้นเหตุจึงได้เห็นว่าเป็นคนที่กำลังทำให้ปัญหากับความคิดของเขานั่นเอง อีกฝ่ายมัวแต่เล่นกับเด็กหนุ่มข้างกายจนถอยหลังมาชนโดยไม่ได้ตั้งใจ



         แวบหนึ่งซึ่งสายตาสองคู่สบกัน แค่ชั่ววินาทีเท่านั้น




         แต่กลับหนาวไปถึงขั้วหัวใจ




         คำขอโทษตามมารยาทจากอีกฝ่ายราวกับดังมาจากที่ไกลแสนไกล



         ผู้ชายตรงหน้ายังคงเป็นสามภพคนเดิม กับคนอื่นแล้วไม่ได้เปลี่ยนไปอย่างที่เขาเข้าใจผิดเมื่อครู่ ดวงหน้าคมคายนิ่งสนิท สายตาว่างเปล่า รอยยิ้มและเสียงหัวเราะอย่างที่เพิ่งได้ยินคงมีไว้สำหรับคนเพียงคนเดียว เด็กหนุ่มท่าทางขี้เล่นที่เขาเคยเห็นอยู่ข้าง ๆ สามภพหลายต่อหลายครั้ง คนเดียวกับที่สรัญย้ำให้ฟังบ่อย ๆ ว่าพวกเขารักกัน เขาเคยเจอทั้งสองคนพร้อมกันบ้าง แต่ไม่เคยเห็นอากัปกิริยาเต็มไปด้วยความรักชัดเจนดังคำบอกเช่นนี้มาก่อน



         คิมหันต์




         ฤดูร้อน...สดใส...เจิดจ้า..



         เขานึกอิจฉาเด็กคนนั้นเหลือเกิน



         ทั้งสองเดินผ่านหน้าเขา หยุดรอลิฟต์อยู่อึดใจหนึ่งจนประตูเปิดออกจึงก้าวขาเข้าไปข้างใน มองหน้ากันเองพร้อมรอยยิ้มเมื่อเห็นว่าไม่มีผู้โดยสารคนอื่นขึ้นอีก ประตูลิฟต์ยังไม่ทันปิดดีก็ขยับเข้าไปใกล้กัน มือเด็กหนุ่มเกาะอยู่บนเอวสามภพ และเจ้าตัวก็ยกแขนคล้องคอคนข้างกายพร้อมกับก้มหน้ามาแทบชิดคล้ายจะกระซิบอะไรบางอย่างซึ่งเขาไม่ได้ยินจากตรงนี้ ถูกกั้นออกจากโลกของคนทั้งสองโดยสมบูรณ์


         ประตูปิดลง แทนคำปฏิเสธเรียบง่ายแต่หนักหน่วง เจ็บลึก..ยาวนาน ดึงขาสองข้างของเขาให้จมดิ่งลงในความสิ้นหวัง เจ็บใจตัวเองที่มัวแต่กลัวจนยังไม่ได้พยายามจริงจังสักครั้งจนกระทั่งสายไป



          “พี่รัน..พี่!”


          “..?” 


         เสียงเขาแห้งไปหมด แต่ท่าทางที่หันไปทางรุ่นน้องพอบอกให้รู้ว่าได้ยินแล้ว


          “รู้จักเขาหรือ?”


         ชายหนุ่มโคลงศีรษะ หัวใจบีบเค้นราวกับกำลังจะแตกเป็นเสี่ยงตอนเห็นทั้งสองคนเกาะกอดกันแนบชิดก่อนประตูลิฟต์จะปิดลงตรงหน้า นึกสงสัยว่าต้องเจ็บปวดอีกสักขนาดไหนจึงชาชินจนไม่ต้องรู้สึกอะไรอีก


          “แฟนเก่า?”


         อ้นถามซ้ำ แต่เขาหมดเรี่ยวแรงจะอธิบายต่อ ตอบคำถามรุ่นน้องพร้อมกับที่ย้ำตัวเองให้เข้าใจสถานะอย่างถูกต้องเสียที



          “..ไม่รู้จักกัน”




          ‘รักคนที่ไม่ได้รักเรา ไม่คิดว่าโง่หรือ’




         ถ้อยคำเสียดแทงของสรัญ ได้ยินชัดเจนในหัวยิ่งกว่าคำพูดของรุ่นน้องที่ยืนอยู่ตรงหน้าเสียอีก




          ‘ก็แค่พวกขี้แพ้’




         เขาเกลียดสรัญที่พูดความจริงนั้นออกมาอย่างแทงใจดำ





         พอกับเกลียดตัวเองที่เอาแต่หนีความจริงมาตลอด





         รัญชน์หลับตาเหนื่อยอ่อน หันหลังกลับ และคิดว่าคงไม่มาส่งรุ่นน้องที่คอนโดฯ นี้อีกแล้ว


          “ผมไปก่อน”


          “เดี๋ยวสิ!” เด็กหนุ่มร้องห้าม เดินตรงเข้ามาประชิดพร้อมกับจับแขนเขาไว้ “ไหนตกลงกันว่าไปนั่งเล่นห้องผมไง”


          “อ้น”


          “พี่รัน”


          “ปล่อยผมครับ”


         เสียงเขาสั่น และดวงตาก็ร้อนผ่าวอย่างน่าประหลาด นี่มันแย่มากทีเดียว


          “ทำไมล่ะ?”


          “ปล่อย!”


          “พี่หนีอะไร” อีกฝ่ายถามเสียงต่ำ จ้องมองเขาอย่างดื้อดึง มือข้างที่จับแขนซ้ายเขาบีบแน่นขึ้นอีก



         แต่เขาถนัดขวา



         “พี่จะแคร์อะไรนักหนากับคนอื่น!?”



         และใช่..นั่นทำเขานึกได้ว่าจะแคร์อะไรมากมาย ต่อให้เป็นน้องรหัสก็เถอะ




         พลั่ก!



         ขิมได้เตือนเฟรชชีไว้แล้ว



         รุ่นน้องผู้น่าสงสารเป็นคนแรกในรอบสองสามปีมานี้ที่โดนรัญชน์ต่อยเข้าเต็มหน้าด้วยหมัดขวาจนหงายไปด้านหลัง มือที่รั้งอยู่คลายลงในจังหวะที่เจ้าตัวเสียหลักเกือบล้มลงกับพื้น


         ท่ามกลางสายตาแตกตื่นของผู้ร่วมเหตุการณ์อีกสองสามคนในบริเวณนั้น รัญชน์วิ่งออกมานอกตัวอาคาร เกือบชนกับแท็กซี่คันหนึ่งซึ่งชะลอลงเพื่อส่งผู้โดยสารตรงหน้าพอดี ชายหนุ่มรีบมุดเข้าไปนั่ง บอกชื่อมหาวิทยาลัยตัวเองกับคนขับซึ่งยังทำหน้าประหลาดใจอยู่นิดหน่อยแต่ก็พยักหน้ารับ จังหวะเดียวกับที่โทรศัพท์มือถือของเขาดังขึ้น


         เขาล้วงเข้าไปในกระเป๋า หยิบมันขึ้นมาดู เมื่อเห็นว่าเป็นใครก็ลังเลที่จะรับ ได้แต่กดปิดเสียงไปก่อนแล้วจ้องอยู่อีกครู่หนึ่งจึงยอมรับสาย




         ...คนขี้แพ้อีกคน




          “อยู่ไหน?” อีกฝ่ายถามเรียบ ๆ



          “ข้างนอก”



          “จะกลับหรือยัง?”



          “กำลัง”



          “ร้องไห้หรือ?”



          “...”



         ราวกับทำนบความอดทนของเขาที่คงอยู่มาตั้งนานได้พังทลายลงในวินาทีนั้น ไหล่เขากระตุกเบา ๆ ครั้งหนึ่ง จากนั้นก็ไม่รู้ว่าน้ำตาที่ร่วงไหลอาบเต็มสองข้างแก้มนั้นมาจากไหน



          “ผมอยู่ที่อพาร์ตเมนต์”



          “..อือ”



          “งานล่าสุดเพิ่งทำเสร็จ แลบรอบนี้หินน่าดู”



         บางทีเขาน่าจะตอบอะไรบ้าง แต่ก็ควบคุมเสียงตัวเองได้ยากเย็นเหลือเกิน จึงได้แต่นั่งเงียบ ๆ ฟังที่อีกฝ่ายพูดผ่านโทรศัพท์ ช้า ๆ ทีละคำ เนื้อประโยคขาดช่วงเป็นระยะจนคล้ายจะหายใจไม่ออกเมื่อได้ยิน





          “ถ้าไม่บังคับ คุณจะมาไหม?”





         สุ้มเสียงเขาทรยศลำคอไปหมดจึงไม่ได้ตอบอะไรสักอย่าง





          “รัน”





           "..."






          “ผมคิดถึงคุณ”






         รัญชน์ชาไปหมดทั้งตัว โทรศัพท์หลุดจากมือช้า ๆ หล่นลงบนตักโดยยังไม่ได้วางสาย เค้นเสียงออกมายากเย็นเพื่อบอกคนขับว่าอยากขอเปลี่ยนจุดหมายจากที่บอกไว้ตอนแรก





         “...อึ้ก!”





         จากนั้นก็สะอื้นออกมาเป็นวรรคเป็นเวรไปตลอดทาง

- หมดยกที่ 46 –








-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

มาต่อแล้วค่าา ตอนนี้คู่สองรันเต็ม ๆ เลย อึน ๆ หน่วง ๆ กลับไม่ได้ไปไม่ถึง เอาจริงก็เป็นพวกอ่อนไหวลึก ๆ กันทั้งคู่เนอะ
มีเฮียเพี้ยนกับอาตี๋โผล่มาให้ริษยาเบา ๆ XD

อนึ่ง แอบใส่ข้อสังเกตให้เล็ก ๆ ค่ะ เพราะว่าสองคนนี้ชื่อเล่นออกเสียงเหมือนกัน แล้วสรัญก็ไม่ยอมเรียกว่าพี่แล้วด้วย เดี๋ยวจะงงว่าบางประโยคใครพูดกันแน่
ถ้าเป็นชื่อรัญชน์ จะพิมพ์ว่า "รัน" (สะกดด้วย น.หนู ซึ่งเป็นชื่อเล่น)
ถ้าเป็นชื่อสรัญ จะพิมพ์เป็น "รัญ" (สะกดด้วย ญ.หญิง ซึ่งกร่อนมาจากชื่อจริง)
ส่วนสรรพนามเวลาสองคนนี้คุยกัน สรัญจะเรียก ผม กับ คุณ
แต่รัญชน์จะเรียก ผม กับ นาย 
ลองสังเกตดูได้ค่ะ ชื่อเหมือนกันพาลปวดหัว 555

ที่บ้านรัญชน์เป็นค่ายมวยค่ะ เคยแอบแทรกรายละเอียดไว้ครั้งหนึ่งเมื่อหลายตอนที่แล้ว เป็นเหตุผลที่ขิมขู่น้องเล็กว่าระวังโดนต่อย แต่รัญชน์เป็นพวกไม่สู้คน กลัวนั่นกลัวนี่ ยอมเขาไปเรื่อยมาตลอด แล้วปกติก็ไม่ชอบใช้กำลังด้วย


รูมเมทคนที่สี่ของคิมหันต์อยู่นี่เอง
คู่หลักรอยกหน้านะค้า ^o^ รักและคิดถึงคนอ่านเสมอ ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยียนค่า ^o^
 :L1: :pig4: :กอด1: :L2:

ตัวละครเริ่มเยอะ พยายามค่อย ๆ ปล่อยนะคะ รอบนี้เพิ่มน้องรหัสรัญชน์มาอีกสอง ขิม (ปี 2) กับอ้น(เฟรชชี่) สำหรับปี 3 ยังไม่พูดถึง เดี๋ยวเยอะไป ฮาา ส่วนอนาวิล(ตั้ม) เพื่อนรัญชน์ที่ได้ออกมาติ๊ดเดียวก่อนหน้านี้นั่นเอง ตัวประกอบอดทนสุด ๆ 555

มีของแถมนิดหน่อยรีพลายถัดไปค่ะ :D

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 04-07-2013 22:33:11

ของแถมค่ะ ^o^



ถ้าเฮียเพี้ยนเลี้ยงดี ๆ  จิ้งจอกเกรียนตัวจิ๋วอาจโตเป็นอย่างนี้ก็ได้นา

(http://fc06.deviantart.net/fs70/f/2013/180/3/5/sl45_by_xx_rainyday_xx-d6b6v55.jpg)



คิมหันต์กับแม่ไก่ปิ่นหยก (เวอร์ชันเดียวกับข้างบนค่ะ)
คิดถึงคู่หูดูโอนี้เหมือนกันน้า
(http://fc09.deviantart.net/fs71/f/2013/183/7/d/duo_resize_by_xx_rainyday_xx-d6bmgaz.jpg)



ปิดท้าย อันนี้แอบไปพาดพิงคู่อาทิตย์ปิ่นหยกอีกเรื่องค่ะ แงงง ฝนตกแล้วเลยเวิ่น ขอแอบแปะแถมไปด้วยนิดนึง
(ดูรูปใหญ่ไม่ได้คลิกนี่นะคะ http://fc04.deviantart.net/fs71/f/2013/183/5/e/dd_rain_resize_by_xx_rainyday_xx-d6bn5xy.jpg )
(http://fc04.deviantart.net/fs71/f/2013/183/5/e/dd_rain_resize_by_xx_rainyday_xx-d6bn5xy.jpg)


พบกันยกหน้าค่า ^o^

 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 04-07-2013 22:47:19

อร้ายยยยยย คู่รัน-รัญชน์ หม่นหมอง ดราม่ามากมายอ่านแล้วหน่วงงงง
สงสารรัญชน์อ่ะะะ ลุ้นให้รักกะรันเร็วๆ
 ชอบคำว่า--กลับไม่ได้ไปไม่ถึง จังง  :hao5:

แอบสะดุ้งนิดนึงกะฮิสโต เพิ่งเรียนไปวันนี้เอง 555  o22

โอ่ยยย น้องคิม พี่ภพ สร้างโลกส่วนตัวไปแล้วนะ อิจฉาด้วยคน55555 :-[

มาต่อเร็วๆน้าา  :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: Gnannanz ที่ 04-07-2013 22:49:43

คู่นี้หน่วงมากกกกกกกกกกกกกกกกก
อ่านแล้วลุ้นเว่อร์~~~  :mew3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: aloney ที่ 04-07-2013 23:03:56

พี่รัญชน์คงไม่คิดจะมาแย่งเฮียเพี้ยนหรอก

ยังไงก็ยังมีนายรันอยู่ เปิดใจให้นายรันเหอะ ถึงเราจะสงสารพี่รัญชน์ยังไง แต่เราก็รักนุ้งคิมมากกว่า ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: pilar ที่ 04-07-2013 23:05:23

ไม่สงสารพี่รัญชน์แฮะ (พิมพ์ชื่อถูกมั้ยเนี่ย ยากเกิ๊นนนน)
ไม่กล้าสารภาพรักเค้าเอง เฮียเพี้ยนจะเมินก็ไม่เห็นแปลก ก็ไม่เคยรู้จักนี่
ให้คนมืดหม่นสองคนปลอบใจกัน ค่อยๆ รักกันไปดีกว่า 555+

แต่สังหรณ์ว่าอีกไม่นานคนอ่านได้ซดมาม่าเป็นกะละมังแน่ใช่มั้ยคะ? TT^TT

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 04-07-2013 23:08:54

เห็นรูปแล้วคิดถึงอาทิตย์กับปิ่นหยกเจงๆ ตอนนี้อึนๆหม่นๆดีแท้

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: love2y ที่ 04-07-2013 23:08:55

จกรูปล่างไปเป็นวอลมือถือเรียบร้อย ฮี่ๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 04-07-2013 23:27:21

*ตบบ่ารัญชน์เบาๆ*

อกหักตั้งแต่ยังไม่ได้บอกรักเค้า
ความรู้สึกนี้มันจี๊ดดด~~

ขอบคุณมากค่ะ +1^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: THiiCHA ที่ 04-07-2013 23:33:03

เวลาอ่านเรื่องของเฮียกับคิมรู้สึกว่าโลกมันสดใส สว่างจ้า สีชมพู๊ ชมพู
เจอเรื่องของดับเบิ้ลรันเข้าไป
เหมือนพระอาทิตย์ปรับโหมด ดับวูบ
รู้สึกดาร์คมากกกกกกกกกกก
ปรับโหมดแทบไม่ทัน
 :hao5: :hao5: :hao5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: toou ที่ 04-07-2013 23:36:12

 :a5:2รันดราม่าแต่ชอบฟีลลิ่งแบบนี้. แต่ต้องคู่กันน๊าาาาาา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 04-07-2013 23:38:37

คู่รอเรือเหมือนคนจะจมน้ำ   :o12:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 04-07-2013 23:53:00

2 รันเปิดใจให้กันเถอะนะ  :hao5:



 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: chisarachi ที่ 05-07-2013 00:02:48

บอกแล้วฉากจูบเรื่องปิ่นหยกมันฮอต  โอ๊ยยยยได้เห็นฉากฮอตๆเป็นรูปบ้างแล้ว
จริงๆชอบฉากจูบเรื่องปิ่นหยกทุกฉากเลย  แบบถ้าวาดออกมามันจะรู้สึกอ๊ายยย ดิ้นตายแน่ๆ :ling1:

เข้าเรื่อง น้องอ้นนี่กวนใจพี่รันมากเลยนะ สมควร อิอิ
คู่นี้ดราม่าอ่าาา ชอบกินมาม่าฮ่าๆๆ
แวะมาคู่นี้บ่อยๆนะ อารมณ์มันหมองแบบหวานๆดีๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 05-07-2013 00:21:46

หวังว่าสองรันจะกลบมาสดใส และทำความเข้าใจซึ่งกันและกัน
สงสารน้องเฟรชชี่นะ แต่ก็สมควรโดนแหละ เป็นไงละนอนนับดาวไปเลย

คู่หูเฮียเพี้ยนกับเจ้าเบื้อกออกมาให้รันอิจฉา แบบที่ไม่ได้รู้ตัวเล้ยยยย

ขอให้รักและเข้าใจกันเร็วๆนะสองรัน
ขยับจากคู่นอนเป็น "คู่รัก"เร็วๆเน้อ :hao5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: Amatuer ที่ 05-07-2013 00:25:52

แอบคิดว่าคนที่รัญเคยรัก อาจเป็นเฮียใหญ่ที่เสียไปแล้วของคิมก็ได้นะ
สังหรณ์ว่าจะเป็น

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 05-07-2013 00:46:21

คู่ ร.เรือ  จะหน่วงไปไหนนนนนนนนนนนน
ฮรืออออออออ เอาจริงๆถ้าเราเป็นสรัญ คงแปล๊บๆพิลึกที่อีกฝ่ายเรียกชื่อคนอื่นในตอนนั้น
แต่ทำไงได้เนอะ  พี่รันแกรักเฮียเพี้ยนมาตั้งนาน
โอ้ยยยยย แล้วยังมาเจอช็อตเค้าสวีทกันอีก  สงสารจับใจ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: KAEHUB ที่ 05-07-2013 01:03:24

รอลุ้นคู่สองรันอยู่น้า ชอบคู่นี้มากเลย (อ้าววว นอกใจอาเฮียซะแระ) อยากรู้ว่าสองคนนี้จะเป็นยังไงกันบ้าง ส่วนอาเฮียกับตี๋น้อยนี่ก็หวานกันซะ อย่างนี้คิมย้ายมาอยู่หอเดียวกับพี่ภพเลยดีกว่า 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: toshika ที่ 05-07-2013 01:52:48

 o22 o22 o22 คู่2ร.ยังคงมึนๆ อึนๆอยุ่เหมือนเดิม รอติดตามค่า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: yymomo ที่ 05-07-2013 02:34:22

 :-[ อร๊ายคู่นี้ต้องเอาน้ำใบบัวบกมาซดกันเลยทีเดียว  :katai1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 05-07-2013 03:03:23

หืมมมมมมม   คึคึคึคึ

พี่รันที่รัก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 05-07-2013 06:20:56

อ่านตอนนี้แล้วได้แต่พูดว่า "รันเอ้ย ..."
รอให้หัวใจรันเข้มแข็งขึ้น ...

นายอ้นนี่ท่าทางจะเยอะนะคะ เปิดตัวรูมเมทที่หายไปได้
น่าประทับใจมากกกกกกก ^^

ของแถมน่ารักจัง ถ้าทำเล่มรวมของแถมนะ จองไว้ก่อนเลยค่ะ
(บอกแล้วบอกอีก ^^)

ขอบคุณที่ให้เฮียเพี้ยนกับคิมมีบทบ้าง (แต่น่าอิจฉาอย่างที่ว่าค่ะ ^^)

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 05-07-2013 06:52:10

 :hao5: :hao5: :hao5: รู้สึกหิวแล้ว  มาต่อเร็วๆนะคะ  :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 05-07-2013 08:30:23

คู่สองรันนี่นะอึมครึมเหมือนท้องฟ้าตอนนี้เลย เฮ้อ~

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Noah ที่ 05-07-2013 09:30:05

แอบฟินคู่น้องครีม แต่อีกคู่นี่ดราม่าเกินไปนะ แล้วอีน้องเฟรชชี่ของรันนี่มันยังไง คิดจะกินพี่รหัสตัวเองเรอะ :katai4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 05-07-2013 09:59:57

คู่นี้บรรยากาศมันชวนอึดอัดจริงๆ..

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: zazoi ที่ 05-07-2013 10:21:06

โอ๊ย ชอบคู่นี้อ่ะ เราซาดิสป่ะเนี่ย 55555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 05-07-2013 10:39:22

สองคู่นี้อยู่ในเรื่องเดียวกันจริงเหรอเนี่ย ทำไมคู่นึงหม่นมัวอึมครึม แต่อีกคู่สว่างสดใสซาบซ่าซะงั้น

ส่วนไอ้น้องอ้น ริอาจปีนเกลียวเหรอจะสร้างตำนาน พว. VS ปน. อีกคู่รึไง(ถึงแม้ว่ารัญชน์จะไม่ได้เป็นว้ากเกอร์ก็เหอะ)

ของแถม รูปแรก มือเฮียเพี้ยนน่ะ เผอิญหรือจงใจวางไว้ 'ตรงนั้น' กันแน่

รูปสอง ฝาแฝดต่างสายพันธุ์ ขอเอาไปเลี้ยงทั้งคู่เลยได้ปะ

รูปสุดท้าย จะพกร่มมาด้วยทามม๊าย กุเกลียดหน้าฝน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: Oilsaoo ที่ 05-07-2013 11:03:32

คู่สองรันหน่วงมากกกก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 05-07-2013 11:22:03

สงสารคู่ชื่อเหมือนแห๊ะ  :hao5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 05-07-2013 11:22:58

รันน่าสงสาร แต่บางทีก็ต้องตัดใจนะ เห็นแบบนี้มานับครั้งไม่ถ้วนแล้ว ยิ่งรักต่อไปยิ่งทำให้ใจเจ็บนะ แต่ไม่ได้บอกให้รักรัญนะ รายนั้นรอไปก่อน 5555 แต่มีหลุดคิดถึงและ ชอบอารมณ์ของสองคนนี้ เหมือนเอามาคานกับฟีลของพี่ภพกับคิมหันต์

ชอบทั้งสองคู่เลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: 2pmui ที่ 05-07-2013 11:35:43

ของแถม มันช่าง  :o8: น่ารักสุดยอดดด  :ling1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 05-07-2013 12:06:04

เจ็บให้หนักแล้วก็ตัดใจซะทีนะรัน อยู่กับคนที่จับต้องได้ดีกว่า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 05-07-2013 12:26:37

อึมครึมจริงคู้ 2 รัญนี่

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 05-07-2013 12:52:43

เจอคู่ 2 รันทีไร เจ็บ หน่วงทุกทีเลย
น้ำตาจะไหล  :mew4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 05-07-2013 12:56:01

รักข้างเดียวข้าวเหนียวนึ่ง :hao5:
จะสงสารมากก็ไม่ได้อะ คิมกับเฮียก็รักกันดีนะ อย่ารักเฮียอีกเลยคุณรัน :mew4:
รักคนที่เขารักเราดีกว่านะ :mew2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: yong ที่ 05-07-2013 14:03:23

น่ารัก น่าลุ้นมาก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 05-07-2013 15:17:15

โลกกลมจริง แต่จะว่าไปเด็กอ้นนี่น่าเตะนะ ดูตอแยเกิ๊น (คือถ้าเป็นพระเอก ตอแยได้ เป็นตัวประกอบทำนี่ผิดค่ะ 555)
เคยแอบชอบคนอื่นนะ แต่ตอนเห็นเค้าสวีตกะแฟนก็ไม่ได้จะถึงกับทุพลภาพแบบรัญชน์ อันนี้ก็อ่อนแอไป๊ ถ้าแฟนเก่าคงว่าไปอย่าง  :katai3:
ดูจะเกิดความผูกพันขึ้นระหว่างสองรันนะคะ ต้องติดตามอย่างใกล้ชิด!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: YOSHIKUNI RUN ที่ 05-07-2013 17:56:49

สมน้ำหน้า อ้น ตื้ออยู่ได้โดนซะเลย :laugh:

ตัวละคร ชื่อ รัน กับ รัญ ไม่ค่อยงงเท่าไหร่
แต่จะมาสับสน ก็เพราะคนอ่าน ก็ชื่อ รัญ เหมือนกัน นี่แหล่ะ
 :serius2: :serius2: สับสนกับชื่อตัวเอง 555+

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ju ที่ 05-07-2013 20:05:06

คู่นี้คงจะลงเอยด้วยดีนะ  :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: CMYK ที่ 05-07-2013 21:05:39

ชอบรูปโมเมนต์แม่ไก่ปิ่นหยก กับจิ้งจอกน้อยคิมหันต์อ่ะ  แอบจิ้นคู้นี้ดีไหมนี่

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 05-07-2013 21:39:00

อึมครึมจริงๆคู่นี้  :hao5:
แต่เราดันรู้สึกสะใจที่อ้นโดนต่อย55555
อะไรของเด็กน้อยเนี่ยมารุ่มร่ามกับรันของชั้น! หวงแทนรัญ55555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: river ที่ 05-07-2013 21:43:10

อ่านๆไปยิ่งรู้สึกเลย ว่าคิมเป็นคนพิเศษของสามภพจริงๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: nuper ที่ 05-07-2013 23:00:01

สารภาพค่ะ ว่า แอบมึนกับสองรัญอ่ะคะ หะหะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 05-07-2013 23:26:25

คู่ รันรัญ หน่วงมาก =w='' เป็นหมอกสีเทามาเลย
สีความหม่นชัดเจนเว่อร์ เมื่อ VS กับคู่เฮียเพี้ยนกับตี๋เกรียน
แอบหน่วงมากตอนอ่าน  :z3:

อยากจิบอกว่าไม่สงสารรันนะ ทั้งหมดมันก็เป็นที่ตัวเอง
ไม่สารภาพ ไม่พยายามแล้วก็เก็บทุกอย่างไว้กับตัวเอง
แต่ก็เข้าใจแหล่ะว่า... รักเค้าข้างเดียวมันทรมาน
ไม่ใช่ทุกคนที่สมหวัง และเรื่องนี้เฮียเพี้ยนก็เป็นของตี๋เกรียน
ถึงรันจะมาก่อน ฟีลล์ก็เป็นไปได้ว่าสารภาพแล้วนอกจาก
ไม่สำเร็จยังจะมองหน้ากันไม่ติดอีกต่างหาก เพราะ
รันไม่ใช่นายเอกของเรื่องนี้ กร๊ากๆๆๆๆๆ
(เสียงหัวเราะแอบสะใจเล็ก ๆ )

ในที่สุดก็เปิดตัวหนุ่มวิศวะเฟรซชี่สดใสซาบซ่า !!
รูมเมทนุ้งครีมสักที  :hao6: อ้นน่ารักนะ แซะรันอย่างจริงจัง
แต่ความเป็นจริงนายเป็นตัวประกอบ ไม่มีสิทธิ์ไปแซะ
แล้วทำตัววุ่นวายแบบนั้น ถ้าเป็นพระเอก POV จะเปลี่ยนไปเลย
ว่านายน่ารักมาก !!

เราชอบตอนท้าของตอนมากที่รันวิ่งไปขึ้นแท็กซี่ โทรศัพท์
แล้วสะอื้นร้องไห้ออกมาไม่หยุดทั้งที่ยังไม่วางสาย
ชอบอารมณ์ดราม่าแบบนี้ เหมือนฝนตกพรำ ๆ ไม่หยุด
สารภาพว่าไม่ชอบความหน่วงของคู่นี้  :เฮ้อ: แต่เหมือนกับว่า
เหตุการณ์นี้จะทำให้คู่นี้หัวใจได้เข้าใกล้กันอีกนิด ^_^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: anchoviiz ที่ 05-07-2013 23:50:02

หน่วงงงง
ชอบบบบ

อยากอ่านอะไรเศร้าๆอีก  :monkeysad:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: Hope2TheEnd ที่ 05-07-2013 23:52:32

ชอบคู่ทูรันนะ ถึงจะหน่วง ๆ ก็เถอะ แต่หวังว่าจะจบแบบสุขสันต์หวานเว่อร์นะคะ ..♥

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: watcharet ที่ 05-07-2013 23:55:26

สงสารจุงเบยๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: Mengjie_JJ ที่ 06-07-2013 00:06:37

 :katai1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: KilGharRah ที่ 06-07-2013 01:58:14

สงสารคู่รันรัญจริงๆ มันอึนๆไปหมดเลยอ่า
แต่อีกไม่นานต้องรักกันแน่ๆ  :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: Anyann ที่ 07-07-2013 18:08:45

คู่รัน รัญเหมือนจะคืบหน้าบ้างแล้วนะคะ อย่างน้อยก็พอปากตรงกับใจบ้าง อ่านแล้วหน่วงไปด้วยเลย

ตอนคู่หลักมานี่เล่นเอาหมั่นไส้แทนรันเลยค่า 555555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: mellowshroom ที่ 07-07-2013 18:38:45

อยากให้รัญ-รันรักกัน ไม่อยากให้รันร้องไห้เพราะเฮียอีก

 :sad4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 07-07-2013 19:02:10

พี่สรัญกับพี่รัน มาแต่ละที พร้อมบรรยากาศอึมครึมทุกทีเลย
พี่ภพกับน้องครีม ยังไม่เป็นแฟน แต่ใครจะรู้ พี่ภพเล่นพาเปิดตัวซะขนาดนี้ หวานไม่แคร์สื่อจริง ๆ
อ้น รูมเมทปริศนาของน้องครีม เป็นสายรหัสพี่รันซะงั้น โลกกลมจริง ๆ
แหม ตอนแรกแอบคิดว่ารูมเมทที่ทิ้งไว้เป็นปริศนานี่จะมาชอบน้องครีมให้พี่ภพหึงเล่น ๆ รึเปล่า
กลายเป็นมาสนใจพี่รัน แล้วยังอุตส่าห์มาอยู่คอนโดเดียวกับเฮียภพอีก อะไรเนี่ย โลกกลมอีกแล้ว
เฮียภพกับน้องครีม ตอนนี้มารับบทนักแสดงรับเชิญ แต่ปล่อยความหวานซะเขินไปเลย
เฮียภพรักน้องครีมเปิดเผยขนาดนี้ พี่รันจะอิจฉาน้องก็ไม่แปลกหรอก
ทุกทีได้แต่มองอยู่ห่าง ๆ ตอนนี้ได้เจอพี่ภพในระยะประชิดขนาดนี้
แต่ได้แค่สายตาว่างเปล่าที่มองมา มันน่าเจ็บปวดอยู่หรอกนะ
แต่ก็คิดว่า ถ้าพี่รันพยายามทำความรู้จักพี่ภพสักครั้งตั้งแต่เมื่อก่อน
แม้จะถูกปฏิเสธ ก็ยังดีกว่าไม่ได้เริ่มทำแล้วเป็นแค่คนไม่รู้จักกันในสายตาพี่ภพน่ะแหละ
น้องอ้นเจอหมัดพี่รันเข้าไปเต็ม ๆ แต่ดูท่าแล้วน่าจะทำให้ยิ่งติดใจพี่รันนะเนี่ย พี่สรัญคงได้มีคู่แข่งจริง ๆ แล้ว
ตอนนี้เริ่มลุ้นคู่พี่สรัญกับพี่รันได้มากขึ้นซะหน่อย "ผมคิดถึงคุณ"  ดีใจที่พี่สรัญพูดออกมาอย่างนี้
แม้เริ่มต้นจากความสัมพันธ์ทางกาย แต่ถ้ามีใจให้กันแล้วค่อยเริ่มนับหนึ่งใหม่ก็ได้นะพี่สองรัน
ขอให้ทั้งคู่ช่วยเยียวยาหัวใจกันและกันได้เร็ว ๆเถอะนะ  ส่วนนายอ้น ซาร่าห์ยังว่างอยู่นะจ้ะ ฮะๆ  :laugh:
ปล.แอบกังวลว่าอ้นเจอน้องครีมที่นี่ แล้วไปเจอที่หอว่าเป็นรูมเมท จะสร้างปัญหาอะไรให้น้องรึเปล่า(รึเรากังวลไปเอง แหะ ๆ)
ขอบคุณคนเขียนค่ะ  :L2: :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 07-07-2013 19:21:21

คู่นู้นก็หวานหยดย้อย คู่นี้ก็รันทดเหลือเกิน

ไอ้เด็กนี่คือเพื่อนร่วมห้องคิมปะเนี้ย

เป็นไปได้ 

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: MiiCell ที่ 07-07-2013 20:53:20

 :katai5: นั่น เพื่อนร่วมห้องคนที่ 4 จะเป็นอุปสรรคป่ะนั่น
ขนาดกับพี่รหัสตัวเองยังขนาดนั้น แล้วตอนเจอคิมจะขนาดไหนหนิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: toou ที่ 08-07-2013 18:43:04

คิดถึงงงงงงงงงงงงงง
นี่พูดเลยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 46 - คนขี้แพ้ (หน้า 100) 04/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 10-07-2013 23:46:38

 :hao5: :hao5: :hao5:

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 11-07-2013 01:37:22

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 47 –  ผิดฝาผิดตัว

         เวลาในมหาวิทยาลัยมักผ่านไปอย่างรวดเร็ว โดยเฉพาะช่วงเป็นเฟรชชีที่ยังสดใสและตีนกาจากความเครียดยังไม่ถามหา พลังงานท่วมท้นล้นเอ่อ รายล้อมไปด้วยเพื่อนฝูงต่างคณะและกิจกรรมสารพัดอย่าง (ไม่ว่าจะด้วยความเต็มใจอยากเข้าร่วมหรือเปล่า) รู้ตัวอีกครั้ง การสอบก็จะมาจ่ออยู่ตรงหน้า พร้อมพุ่งหมัดซัดเข้ากลางจมูกให้หงายหลังลงไปนอนนับดาวได้ง่ายดายหากไม่ตั้งใจแต่เนิ่น รุ่นพี่คนหนึ่งพูดไว้อย่างนั้นเมื่อวันรับน้อง

         ตอนนี้คิมหันต์เข้าใจแล้วว่าเร็วที่ว่า..มันเร็วอย่างไร

         หลังจากแทบโดนน็อคไปหนึ่งครั้งเมื่อตอนสอบกลางภาค เผลอแผล็บเดียวก็มาถึงสอบปลายภาคการศึกษาแรกอีกแล้ว และครั้งนี้หวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะไม่เสียท่าอีก

         สามภพเองก็ดูจะเข้าใจเรื่องนี้ดี จึงได้ไม่ชวนกันเที่ยวเถลไถลนักในช่วงสอบ แล้วยังพยายามเสนอตัวติวให้บ่อย ๆ ทั้งที่คอนโดฯ หรือบางครั้งก็มานั่งสอนที่มหาวิทยาลัยเมื่อมีเวลา แต่คิมหันต์กลับพบว่าระยะหลัง ตัวเองไม่ค่อยมีสมาธิเวลาอีกฝ่ายเอาปากกาจิ้มไปทั่วตำราเพื่ออธิบายเนื้อหาตรงนั้นตรงนี้เอาเสียเลย

         ตาคอยจะเผลอมองหน้าคนสอนอยู่เรื่อย

          “ไอ้ตี๋”

          “หืม?”

          “ฟังอยู่หรือเปล่า?”

          “ฟังสิ” เขานั่งหยุกหยิกอย่างร้อนตัว รีบก้มลงมองตารางที่สามภพวงไว้ให้ นึกประหลาดใจว่าอธิบายมาถึงตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไรกัน

         สามภพยิ้มมุมปาก เคาะด้ามปากกาบนหน้าผากเขาเบา ๆ อย่างที่ชอบทำตอนเผลอเหม่อ ยื่นหน้าเข้ามาใกล้เกินจำเป็นเพื่อกระซิบข้างหูอย่างจงใจ

         “หน้าพี่ไม่ได้เขียนเฉลยข้อสอบไว้”

         ว่าจบก็ยิ้มมุมปากเป็นเชิงยั่วยุ น่าหมั่นไส้จริง ๆ

          “ผมก็ไม่ได้มองหน้าเฮียเสียหน่อย”

          “ครับ ๆ”

         คิมหันต์ส่งเสียงจิ๊ขัดใจ พออีกฝ่ายไม่เถียงแถมยังหันไปหัวเราะเลยยิ่งงุ่นง่านใหญ่ ล็อคคอชายหนุ่มแล้วเอาหัวโหม่งปลายคางอย่างหาเรื่อง แต่นอกจากคนโตกว่าจะไม่เล่นด้วยแล้วยังก้มหน้าเอาจมูกกดลงกลางกระหม่อมอีก
 
          “ไอ้เด็กดื้อ”

          “เฮียแม่ง!” เขาหดคอหนี  “บ่นแต่ปากก็พอไหม ไม่ต้องเอาจมูกมาแปะ”

          “เขินรึ”

         คิมหันต์หลังจากพ่นลมฟึดฟัดออกมานิดหน่อยก็ไม่ได้เถียงต่อ ชายหนุ่มเห็นแล้วเพียงแต่ส่ายหน้าพร้อมรอยยิ้มเอ็นดู ลูบผมอีกฝ่ายเบา ๆ อย่างรักใคร่ โชคดีที่นั่งอยู่ในมุมอับซึ่งไม่มีใครอื่นมองเห็น ดูคิมหันต์จะกลัวเพื่อนมาเจอเข้าเสียจริง ครู่ใหญ่เมื่อเห็นไอ้ตัวยุ่งไม่ตอบเขาจึงพูดต่อทำลายความเงียบ เคาะด้ามปากกากับหนังสือเป็นเชิงกระตุ้นไปด้วย

         “อย่างอื่นก็ตามที่วง วิชานี้ไม่มีอะไรมาก อ่านเฉพาะที่มาร์กไว้ให้แล้วก็ท่องข้อสอบเก่าเลย”

         “อ่าฮะ”

         “สอบถึงวันศุกร์แล้วก็ปิดเทอมใช่ไหม”

         “อือ”

         “แล้วกลับบ้าน?”

         เด็กหนุ่มเก็บหนังสือเข้ากระเป๋า มองหน้าเขาอยู่ครู่หนึ่งแล้วพยักหน้า “ก็ว่าจะอย่างนั้น”

          “กรุงเทพหรือราชบุรี”

         อีกฝ่ายยิ้มกริ่ม ทำตาวาววับทั้งแก้มชมพูระเรื่อ “กลัวจะคิดถึงผมหรือ”

         สุ้มเสียงนั้นกวนประสาทใช้ได้ทีเดียว แต่ที่น่าขำคือเล่นเองแต่กลับหน้าแดงเองนี่แหละ

          “อืม” สามภพยักไหล่ ก็จริงอย่างที่เจ้าตัวว่า “เดี๋ยวคิดถึงขึ้นมาไม่รู้จะไปหาที่ไหน”

          “เน่าว่ะ” เด็กหนุ่มหัวเราะ “ผมต้องไปรายงานตัวกับป๊าอะ”

         สามภพนั่งเท้าคาง ปากก็เอ่ยถามรายละเอียดไปเรื่อย “รายงานตัวแค่ลูกชายหรือ?”

          “ลูกสาวก็ด้วย” คิมหันต์ยักไหล่ “เจ้ใหญ่กับเจ้สิก็เหมือนกัน”

          “ลูกเขยล่ะ?”

         เด็กหนุ่มอ้าปากหวอ ค้างเช่นนั้นอึดใจหนึ่งจึงเริ่มบ่นงึมงำไม่ได้ศัพท์ จากนั้นก็ก้มงุด ๆ เกือบตลอดเวลาที่เก็บของเก็บของเสร็จจนเดินกลับถึงหน้าหอพักโดยมีเขาไปส่ง

          “ตั้งใจเข้า อ่านชีทที่บอก” ชายหนุ่มยิ้มน้อย ๆ วางมือลงบนศีรษะคิมหันต์ เสยผมเปิดหน้าผากแล้วผลักเบา ๆ ให้หน้าหงายขึ้นนิดหน่อย อีกฝ่ายเหลือกตามองอย่างน่าหัวเราะ ถ้าไม่มีใครอยู่แถวนี้ก็อยากจะจุ๊บหัวเหม่งสักทีจริง ๆ ให้ตาย  “สอบเสร็จไว้จะพาไปหาอะไรอร่อย ๆ กิน”

         เด็กหนุ่มยิ้มกว้าง ต่อยเขาเบา ๆ บนฝ่ามือที่เขายกขึ้นกันไว้ งึมงำในลำคอว่า “ผมอยากกินไข่เจียวกับข้าวแฉะ ๆ”

          “อ้อ” เขาเลิกคิ้ว มักน้อยไปไหม แล้วไอ้ข้าวแฉะ ๆ ร้านไหนจะทำให้ถ้าไม่ใช่ข้าวต้ม ท่าทางคงต้องกลับไปทำเองอีกแล้ว

          “ที่เฮียหุง”

         นั่นปะไร

         อีกฝ่ายกระซิบอะไรที่จับใจความไม่ได้อีกนิดหน่อย จากนั้นก็หยุดลงกลางคัน ก้มหน้าก้มตาเข้าวิ่งจี๋เข้าไปในอาคาร เห็นแวบหนึ่งว่าใบหูแดงแจ๋

          “...”

         ไอ้เด็กนี่มันน่าฟัดบัดซบ!



         พวกเขาไม่ได้เจอกันอีกนับจากนั้น กระทั่งวันที่คิมหันต์เดินออกจากห้องสอบวิชาสุดท้ายตัวเบาโหวง สติทิ้งหายอยู่ข้างในห้องไปส่วนหนึ่ง ที่เหลือพอติดตัวอยู่บ้างยังมากพอจะให้อมยิ้มน้อย ๆ เมื่อลองประเมินตัวเอง วิชานี้เขาคิดว่าทำได้ดีและอ่านตรงกับที่ออกสอบมากพอดู คะแนนจากเมื่อตอนกลางภาคก็ค่อนข้างน่าพึงพอใจ หากรวมกันอาจมีลุ้นเอด้วยซ้ำ ทั้งหมดนี้ยกความดีความชอบให้สามภพเลย

         เด็กหนุ่มเหลือบมองนาฬิกาข้อมือ ตอนนี้เพิ่งบ่ายสามโมงเท่านั้นเอง อยากโทรไปอวดแต่ติวเตอร์จำเป็นตอนนี้คงยังไม่ว่างคุยด้วย เขายังมีเวลาเตรียมตัวเก็บของที่หอเตรียมกลับบ้านพรุ่งนี้ ก่อนถึงเวลาที่นัดกันไว้

         คิมหันต์แวะเอนหลังพิงต้นเสาในจุดอับสายตา เพื่อหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาพิมพ์หยุกหยิก ส่งข้อความแช็ตหาอีกฝ่ายว่าตัวเองเพิ่งสอบเสร็จ เลิกเรียนเมื่อไหร่ให้ทักมา หิวมากกำลังจะกินหมาบ้าได้ทั้งตัวอยู่แล้ว จากนั้นก็หัวเราะหึ ๆ กับประโยคสุดท้ายของตัวเอง ครู่หนึ่งจึงลบทิ้งเหลือถึงแค่คำว่าหิวมากก่อนกดส่ง ยิ้มน้อย ๆ พร้อมกับยกมือกุมหูสองข้าง รอจนแน่ใจว่ามันไม่แดงผิดปกติแล้วจึงเดินกลับหอพัก ฮัมเพลงไปด้วยตลอดทาง น่าแปลกที่วันนี้ไม่รู้สึกอยากกินมื้อใหญ่อะไร นอกจากไข่เจียวกับข้าวสวยร้อน ๆ สักจาน ประเด็นคือเขาแค่อยากเจออีกฝ่ายเท่านั้นเอง


         ก็ถ้าสามภพจะยอมหุงข้าวแฉะ ๆ ให้ เดี๋ยวเขาจะตามไปทอดไข่เจียวฟู ๆ เอง



         ไข่เจียวกับข้าวแฉะ (ซึ่งสามภพบ่นอยู่เรื่อยแต่ก็ยอมกิน) กลายเป็นหนึ่งในเมนูประจำเกือบทุกครั้งคิมหันต์ไปวนเวียนอยู่ที่คอนโดฯ อีกฝ่ายไปแล้ว กินบ่อยตั้งแต่เขายังทำไข่ไหม้ดำปี๋อยู่เนือง ๆ กระทั่งระยะหลังที่ฟูฟ่องเหลืองอร่าม แม้สามภพจะค่อนแคะว่ากินจนหน้าจะเป็นไข่เจียว แต่ก็เริ่มสรรหาอะไรประหลาดมาผสมจนกินได้บ้างไม่ได้บ้าง ทำนองว่าบ่นไปอย่างนั้นแต่ก็มาช่วยปนยุ่งอยู่ดี

         พวกเขาเถียงกันบ่อย ๆ แต่ไม่ได้จริงจัง ลงท้ายมักจะกลายเป็นเพียงแค่เรื่องล้อเล่นให้มาขบขันกันภายหลังยามนึกถึงมากกว่า อะไรต่อมิอะไรดูเข้าที่เข้าทางจนเขาเผลอคิดว่าให้เป็นอย่างนี้ตลอดไป โดยที่คนทางบ้านไม่ต้องรู้เรื่องอาจจะเป็นทางออกซึ่งเข้าท่าที่สุดก็เป็นได้


         เขาคิดอย่างนั้นแล้วจริง ๆ จนกระทั่งกลับบ้านครั้งล่าสุดช่วงปิดเทอมนั่นเอง


          “คีม มากินข้าวลูก”

          “คร้าบ”

         เด็กหนุ่มกระโจนออกจากห้อง วิ่งตึงตังลงบันได แต่พอสุชัยผู้เป็นบิดาหันมาทำสายตาดุใส่ก็ยิ้มเจื่อนเข้าสู้แล้วค่อย ๆ ย่องลงมาอย่างสุภาพ เจี๋ยมเจี้ยมทว่ายังดูกวนประสาทอยู่ในทีจนผู้สูงวัยโคลงศีรษะ ถอนใจเบา ๆ เฮือกหนึ่งแล้วก้มลงพลิกหน้าหนังสือพิมพ์อ่านต่อ

          “เป็นไง กว่าจะกลับบ้านได้นะเรา” เดือนเพ็ญผู้เป็นมารดาเอ่ยพร้อมรอยยิ้ม เดินไปโอบรอบไหล่เด็กหนุ่มที่ตัวสูงกว่าเธอแล้วพาเขามาที่โต๊ะอาหาร “วันแรกก็ตื่นสายเลย”

          “ผมนอนดึกช่วงสอบมาหลายคืนอะม้า” เขาว่าพร้อมกับขโมยหอมแก้มเธอฟอดใหญ่ กระโดดหย็องแหย็งไปที่โต๊ะอาหารแล้วลากเก้าอี้ออกมานั่ง หยดน้ำจากผมเพิ่งสระซึ่งยังไม่แห้งดีหยดแหมะลงบนไหล่ เงยขึ้นจึงเห็นว่านอกจากป๊ากับม้า ยังมีเด็กสาวอีกคนหนึ่งกำลังเดินมานั่งฝั่งตรงข้าม

          “อ้าว..” คิมหันต์เลิกคิ้ว หันมองซ้ายทีขวาที รอให้ใครสักคนช่วยเฉลยว่าผู้หญิงซึ่งนั่งยิ้มเจื่อนอยู่ตรงหน้าคือใครกัน

          “จำหนูแบมไม่ได้หรือ?” เดือนเพ็ญที่เดินตามมานั่งข้าง ๆ ตอบคำถามบนสีหน้าของเขาด้วยรอยยิ้ม “ตอนเด็ก ๆ ยังเคยวิ่งเล่นด้วยกันอยู่เลย”

         เขาขมวดคิ้วน้อย ๆ  แม้ในหัวจะยังคิดอยู่ว่าแบมไหน แต่ปากก็ทักทายไปก่อนแล้วตามมารยาท

         “ไงแบม ไม่เจอกันนาน” ต่อในใจว่าคงนานมากจนลืมไปแล้วว่าเคยเจอ

         อีกฝ่ายส่งรอยยิ้มแห้ง พยักหน้าอย่างขอไปที สายตาคล้ายจะพูดว่า ฉันก็จำนายไม่ได้เหมือนกันนั่นแหละ อยู่เงียบ ๆ  ขณะที่ผู้เป็นบิดาโพล่งขึ้นมากลางวงโดยยังไม่ได้เงยหน้าจากหนังสือพิมพ์ด้วยน้ำเสียงเฉียบขาดเฉกเช่นทุกที “ลูกสาวคุณตรีฉัตร”

         คิมหันต์เกาท้ายทอย ยังนึกไม่ออกว่าคุณตรีฉัตรไหน ตัดสินใจทำท่าเหมือนเข้าใจแล้วก้มหน้าก้มตาตักข้าวเข้าปาก หากป๊ากับม้าไม่ได้แนะนำอะไรมากไปกว่านี้ ก็คงไม่ใช่เรื่องสำคัญสำหรับเขาที่ต้องมานั่งสน

          “คีมไม่ชวนเพื่อนคุยบ้างล่ะลูก” เดือนเพ็ญกระเซ้าอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย “น้องแบมก็เรียนหมอ ปีหนึ่งเหมือนเราเลย”

          “ม้าสอนผมว่าห้ามคุยเวลากินข้าวอ้ะ” เด็กหนุ่มยิ้มเผล่ เคี้ยวอาหารตุ้ย ๆ เต็มแก้ม สุชัยถึงกับกระแอมหนัก ๆ ออกมาหนึ่งครั้งพร้อมส่งสายตาดุลอดแว่นสายตา มีผลเรียกหน้าสลดของลูกชายขึ้นมาแทนอาการระรื่นเมื่อครู่อย่างฉับพลัน คล้ายเป็นการเตือนให้นึกออกหลังจากห่างบ้านไปนานว่าอย่าเอาแต่เล่นไม่รู้จักเวล่ำเวลา ลืมไปว่าตอนนี้ไม่ได้อยู่กับวัสสานะจะได้มาทำตัวยียวนเรื่อยเปื่อย

         คิมหันต์ลอบถอนหายใจ เหลือบมองเด็กสาวตรงหน้า เธอเป็นผู้หญิงผิวขาว ใบหน้าเรียว ตาโต คิ้วค่อนข้างเข้มได้รูป ปากนิดจมูกหน่อย ผมตรงสีดำขลับปล่อยยาวถึงกลางหลัง จัดว่าสะสวยชวนมองทีเดียว หากไม่นับเรื่องแววตาไม่สบายใจนักซึ่งปรากฏขึ้นในบางครั้ง และเขาสังเกตเห็นเธอทำสีหน้าเหนื่อยหน่ายเมื่อคิดว่าไม่มีใครมองอยู่

          “ไง แบม เรียนเป็นไงมั่ง” เขาลองชวนคุยตามที่มารดาดูจะลุ้นเหลือเกิน “ปิดเทอมตั้งแต่เมื่อไหร่อะ”

         ป๊าเหลือบตาขึ้นจากหนังสือพิมพ์ ทีท่าสนอกสนใจ คงคิดว่าไม่ได้อยู่ในสายตาเขา แต่เด็กหนุ่มเห็นหมดนั่นละ ต่อให้ตาตี่ขนาดนี้ก็เถอะ

          “ปิดได้อาทิตย์หนึ่งแล้ว”

          “แล้ววันนี้มาทำไรอะ”

          “ป๊าชวนมาเอง” สุชัยพูดแทรก วางหนังสือพิมพ์แล้วยกถ้วยกาแฟขึ้นจิบอย่างไว้เชิง ท่าทางที่ทำเหมือนไม่สนใจแต่เหลือบมองอยู่บ่อย ๆ นั้นดูอย่างไรก็ไม่เป็นธรรมชาติเอาเสียเลย “จะได้สนิทกันไว้ด้วย”

          “อ้อ” ปากว่าอย่างนั้น แต่เขากลับเลิกคิ้วขึ้นน้อย ๆ  ปรายตาไปทางเด็กสาวอย่างขอความเห็น และได้รับสีหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออกกลับมา


         อาการเช้ามื้อนั้นเป็นไปอย่างกระอักกระอ่วนพอดูสำหรับหนุ่มสาวทั้งสอง ซึ่งผู้ใหญ่คอยจะยืนยันเหลือเกินว่าตอนเด็กชอบเล่นด้วยกันมาก เจอกันอีกทีน่าจะกลับไปสนิทกันได้เหมือนแต่ก่อน แต่คิมหันต์นึกอย่างไรก็ไม่เห็นจำได้ว่าเคยไปเป็นเพื่อนกับอีกฝ่ายตอนไหน และหากเขาเข้าใจไม่ผิด พิจารณาจากสีหน้าแล้วเชื่อว่าแบม หรือที่ม้ากระซิบว่าชื่อจริงคือบงกช ก็ไม่ได้เต็มใจอยู่ในสถานะเพื่อนวัยเด็กที่จะกลับมาเฮฮาด้วยกันอีกครั้งแน่นอน ถึงตรงนี้คิมหันต์นึกไปถึงคำพูดที่พี่สาวคนโตเคยบอกเขาเรื่องป๊าอยากให้แต่งงานเร็ว ๆ ขึ้นมาอย่างเลี่ยงไม่ได้

         ตอนแรกก็ปลอบตัวเองว่าคงคิดมากไปเอง แต่บุพการีทั้งสองกลับคอยชงเหลือเกิน ซึ่งส่วนใหญ่มักไม่ตรงจังหวะและดูจงใจอย่างส่อพิรุธ จนกระทั่งประโยคล่าสุดที่หันไปคุยกันเองสองคนกะหนุงกะหนิงว่าอยากให้ลูกชายแต่งงานตอนอายุสักเท่าไรดี  ก็ทำให้เขาต้องคิดใหม่ว่าท่าทางจะไม่ใช่แค่เรื่องล้อกันเล่นเสียแล้ว

          “ผมยังไม่บรรลุนิติภาวะเลย” เขาท้วงก่อนจะพากันเลยเถิด ทำทีเป็นกลมกลืนไปกับบทสนทนา แกล้งโง่ไม่รู้อีโหน่อีเหน่ว่าทั้งสองคนต้องการอะไร “เรียนแค่ปีหนึ่งเอง กว่าจะจบอีก”

          “นั่นสิ กว่าจะจบ” เดือนเพ็ญถอนหายใจเฮือก “เรียกหกปี จบก็อายุสักยี่สิบสามได้”

          “ก็แต่งเลย” สุชัยแทรก

         ทั้งคิมหันต์และบงกชหันไปกลอกตาทางอื่นโดยมิได้นัดหมาย

          “แล้วนี่อิ่มหรือยังน่ะเรา”

          “อิ่มแล้วครับ”

          “อิ่มแล้วก็พาหนูแบมไปเดินเล่นเปิดหูเปิดตาข้างนอกไป”

         คิมหันต์เลิกคิ้ว ม้าเขาพูดราวกับแถวนี้มีอะไรให้เปิดหูเปิดตาเยอะแยะอย่างนั้นละ  “ไปไหน? แล้วแบมไม่กลับบ้านหรือ” เขาหันไปถามเจ้าตัวซึ่งทำเหมือนอยากจะพยักหน้าเห็นด้วยแต่ก็กลืนไม่เข้าคายไม่ออก

          “คุณฉัตรกับสามีไปต่างประเทศสี่วันน่ะ ระหว่างนี้หนูแบมมาอยู่บ้านเราก่อน ให้อยู่บ้านลำพังก็เป็นห่วง ลูกสาวคนเดียว ไอ้เราก็ประสาคนใกล้ชิดกัน มีอะไรให้ช่วยเหลือก็เต็มใจ” เดือนเพ็ญแจกแจงพร้อมรอยยิ้มอิ่มเอม มือก็เก็บจานชามบนโต๊ะไปด้วย “อีกหน่อยเผื่อจะได้ดองกันไว้”

         บงกชพยายามปั้นสีหน้าเริงรื่น แต่ใจนึกเคืองพ่อแม่ที่หนีไปเที่ยวฮ่องกงกันสองคนขึ้นมาตงิด หากแค่ไปเฉย ๆ จะไม่ว่าสักคำ แต่ช่างเอาลูกสาวตัวเองมาฝากไว้บ้านสุชัยผู้เป็นเพื่อนสนิท เธอก็คิดอยู่ว่ามันดูประหลาดที่เดี๋ยวนี้พ่อแม่คอยถามเรื่องมีแฟนหรือยังบ่อยเหลือเกิน พอบอกยังไม่มีก็ยิ้มร่า แนะนำว่ามีลูกชายเพื่อนที่อยากให้ลองคุย น้ำเสียงตอนพูดนั้นเปี่ยมความหวังเต็มที่ว่าเธอจะยังจำได้ว่าเคยวิ่งเล่นกับเขา ทั้งที่ชื่อคีมพิลึกพิลั่นนั่นไม่ติดอยู่ในซอกมุมใดของสมองเธอด้วยซ้ำไป พวกผู้ใหญ่ช่างทำอะไรกันเอาแต่ใจเหลือเกิน

          “เอาเก๋งคันเก่าป๊าพาแบมไปเดินเล่นที่ห้างก็ได้” สุชัยออกปากในที่สุด แม้รูปประโยคจะดูเหมือนกำลังยื่นข้อเสนอ แต่คิมหันต์รู้ดีว่าน้ำเสียงแบบนั้นเป็นการบังคับอย่างเต็มรูปแบบ

          “ผมยังไม่มีใบขับขี่รถยนต์เลยป๊า”

          “เมื่อเดือนก่อนยังเอาออกไปขับเลยไม่ใช่เรอะ!?”

         เด็กหนุ่มจ๋อยสนิท ตอบ “ครับ” เบา ๆ แล้วก้มหน้าก้มตาเดินไปหยิบกุญแจรถ

          “แล้วจะไม่เปลี่ยนเสื้อผ้าหน่อยหรือเรา”

          “ห้างอยู่แค่นี้เองม้า”

         เดือนเพ็ญถอนหายใจ “ไปเดินกับผู้หญิงก็แต่งตัวให้ดูดีหน่อยสิลูก เดี๋ยวคนเขาจะมองเสียหาย”

         คิมหันต์หัวเราะแห้งเหือดประชดชีวิต ตอบอีกทีว่า “ครับ” แล้วโยนกุญแจรถใส่มือบงกช ท่าทางประหนึ่งกำลังเล่นกับเพื่อนผู้ชาย พึมพำว่า “รอแป๊บ” แล้วเดินเนือย ๆ ไปหาชุดเปลี่ยนตามประกาศิตมารดา





         บงกชถอนหายใจเฮือกใหญ่ออกมาทันทีที่พ้นสายตาพ่อแม่ของคิมหันต์ ยกมือเสยผมอย่างพยายามใจเย็น ก่อนจะหันมาพึมพำกับเด็กหนุ่มหลังพวงมาลัย “โทษทีนะ”

          “เรื่อง’ไร” คิมหันต์ยังทำเป็นไม่รู้เรื่อง

          “อย่าแกล้งเซ่อน่า” เธอยักไหล่ “คุณลุงคุณป้าพยายามจะจับคู่ฉันกับนาย แต่เราไม่เคยรู้จักกันด้วยซ้ำ..คือ หมายถึง ถ้าไม่นับเรื่องที่พวกผู้ใหญ่พยายามเป่าหูว่าเราสนิทกันมากเมื่อสมัยเด็กซึ่งฉันไม่เห็นจำได้”

         เด็กหนุ่มแค่นหัวเราะ “ดีใจที่อย่างน้อยเธอก็คิดแบบเดียวกัน เอาจริง ๆ ฉันนึกชื่อแบมไม่ออกเลยสักนิด”

          “ชื่อคีมก็ด้วย”

          “เรียกคิมเถอะขอร้อง”

          “หา?”

          “คิม” เขาย้ำ “จากคิมหันต์น่ะ”

          “อ้อ” บงกชพยักหน้า “ตอนแรกฉันคิดว่านายชื่อครีม ยังนึกอยู่ว่าชื่อหวานมาก แต่คุณป้าแก้ให้ว่าชื่อคีม”

         เด็กหนุ่มถอนใจยาว ชื่อครีมช่างตามหลอกหลอนเสียจริง “คนที่เรียกคีมก็มีแค่ป๊ากับม้านั่นละ”

          “โอเค คิม” เธอสรุป เอนหลังกับเบาะ ครู่หนึ่งก็ชี้ไปที่กล่องเก็บซีดี “อันนี้รื้อได้ไหม?”

          “จะฟังเพลงหรือ”

          “ดูนะ?”

          “เอาดิ”

          "โอ๊ะ" เด็กสาวค้นกุกกักอยู่สักครู่ก็หยิบกล่องใส่ซีีดีอันหนึ่งขึ้นมา “ชายนี่หรือ?”

          “เฮ่ยรู้จักอะ?”

          “ชายนี่เวิลด์จ้ะ” เธอขยิบตา เอ่ยชื่อแฟนคลับนักร้องเกาหลีวงเดียวกับที่เขาชอบ “ความจริงแล้วเป็นโซวอนกับฮอทเทสด้วย” ว่าจบก็หัวเราะรื่นกับชื่อเรียกแฟนคลับของศิลปินที่ตัวเองพ่นออกมา

          “เออดีเลย” คิมหันต์หัวเราะตาม บังคับพวงมาลัยให้หักเลี้ยวเข้าไปในลานจอดรถของห้างสรรพสินค้า นึกถูกใจกับเพื่อนใหม่ (หรืออาจจะเพื่อนเก่าที่จำไม่ได้) ซึ่งเริ่มต้นคุยกันได้ค่อนข้างถูกคอ

         หาที่จอดได้เรียบร้อยแต่ยังไม่ทันดับเครื่อง โทรศัพท์ก็สั่นแจ้งมีสายเรียกเข้าขึ้นพอดิบพอดี

         เขาพยักพเยิดเป็นเชิงบอกให้ผู้ร่วมทางลงจากรถก่อนได้ ขณะที่ตัวเองหยิบเครื่องมือสื่อสารซึ่งสั่นอยู่ในกระเป๋าขึ้นมาดู (เขาติดนิสัยตั้งโทรศัพท์ให้เป็นแบบสั่นนับตั้งแต่เจอกับสามภพ) รูปและชื่อที่ปรากฏอยู่บนหน้าจอเรียกให้รอยยิ้มกว้างวาดขึ้นบนริมฝีปาก

          “ไง?”

         เขาก้าวขาลงจากรถ ยกโทรศัพท์ไว้แนบหูมือหนึ่ง ส่วนมืออีกข้างตรวจเช็คความเรียบร้อยก่อนเดินไปยังทางเข้าพร้อมกับเด็กสาวที่มาด้วยกัน เธอไม่ได้แสดงท่าทางใดว่าอยากรู้อยากเห็นในการสนทนาของเขา แล้วยังเดินออกห่างนิดหน่อยคล้ายจะทิ้งระยะให้คุยเป็นการส่วนตัวอีกด้วย


          “อื้อ ผมอยู่บ้านแล้ว” เขาตอบคนในสาย “ฮ่า ๆ ๆ ก็ต้องราชบุรีดิ จะมาหาหรือ”


         ทั้งที่ตั้งใจเดินห่างแล้ว แต่บงกชก็ยังได้ยินเสียงเริงร่าของคิมหันต์อยู่ดี


          “เฮ่ย ๆ ล้อเล่น! ไม่ต้องมาเลยนะ”


         เธอลองทิ้งระยะห่างเพิ่มอีกสักหน่อย ให้ผลไม่ต่างจากเดินใกล้ ๆ นัก สุดท้ายก็ยอมแพ้ ในเมื่อเจ้าตัวไม่ได้มีทีท่าปิดบังหรือเห็นเป็นเรื่องส่วนตัวอะไร เธอก็คงไม่จำเป็นต้องระวังเรื่องจะทำตัวละลาบละล้วงเกินเหตุให้อีกฝ่ายเข้าใจผิด เร่งฝีเท้ากลับมาเดินด้วยความเร็วเท่าเดิม ทิ้งช่วงจากคิมหันต์ประมาณสามสี่ก้าว


          “อือ...เดี๋ยวกลับไป”


          “คิดถึงผมอะดิ”


          “อื้อ”


          “เพี้ยน! จะบ้าเรอะ”


         นอกจากประโยคซึ่งเหมือนคุยกับคนรักของคิมหันต์แล้ว บงกชคิดว่าเธอเห็นใบหูคิมหันต์เปลี่ยนเป็นสีแดงจากด้านหลัง ถึงกับอดไม่ได้จะแอบพ่นเสียงหัวเราะเบา ๆ ออกมา


          “...คิดถึง”


         เด็กหนุ่มกระซิบกระซาบ


          “..จะให้พูดดังไปไหนเล่า!?”


         เด็กสาวเดินทันคนข้างหน้าจนได้เพราะเขาหยุดเดินกะทันหัน ตอนนั้นเองจึงได้เห็นว่าไม่ใช่แค่ใบหู แต่ทั้งหน้าคิมหันต์แดงเป็นลูกมะเชือเทศไปแล้ว


          “อือ ไว้เจอกัน”


         คิมหันต์พูดแค่นั้นแล้วก็วางสาย ที่ไม่คาดคิดคือเงยหน้าขึ้นมาเห็นบงกชกำลังจ้องเขาอยู่พร้อมรอยยิ้มกริ่ม รีบกลับมาตีมาดเข้มแทบไม่ทัน


          “แฟนหรือ?” เด็กสาวยักคิ้ว “ไม่บอกคุณลุงกับคุณป้าไปเล่าเขาจะได้เลิกจับคู่”


         เขาโบกมือไปมา ทำเหมือนลมปากคนตรงหน้าเป็นเรื่องไร้สาระเสียเต็มแก่ “แฟนเฟินอะไรกัน”


          “บอกคุณลุงคุณป้าสิ” บงกชยังยุ “อย่างฉันเอง ถ้าบอกได้ก็อยากจะบอกคุณพ่อคุณแม่อยู่หรอกว่ามีแฟนแล้ว”


          “เธอก็บอกสิ” คิมหันต์ย้อน “ทำไมบอกไม่ได้”


         อีกฝ่ายถอนใจ ยกมือขึ้นเสยผม “รู้แล้วเหยียบไว้นะ”


          “หืม?”


          “แฟนฉันเป็นผู้หญิง”


         คิมหันต์เกือบอ้าปากค้างออกมาแล้ว


          “เลสเบี้ยนน่ะ” เธอยักไหล่ “คุณพ่อคุณแม่รู้คงช็อคตายเลย คือฉันเป็นลูกคนเดียวด้วยไง”


          “อ้อ”


          เด็กหนุ่มพึมพำ นึกย้อนถึงตัวเองแล้วก็พบว่าอยู่ในสถานการณ์ซึ่งไม่ได้แตกต่างกันเท่าไรนัก ฝ่ายนั้นผู้หญิงสองคน ฝ่ายเขาผู้ชายสองคน และพ่อแม่ของทั้งเขาและบงกชก็ดูเหมือนจะพยายามจับคู่โดยไม่ได้รู้เรื่องราวเหล่านั้นเลย


          “ถึงได้บอก ว่าถ้านายมีแฟนแล้วก็รีบบอกคุณลุงคุณป้าเลย ยิ่งถ้าโปรไฟล์ดีก็รีบพามาแนะนำด่วน ๆ”


         เธอเงียบไปครู่หนึ่ง มองหน้าเขาอย่างมีความหวัง แม้เขาปฏิเสธอีกครั้งว่าที่เพิ่งวางสายไปนั้นไม่ใช่แฟน แต่ดูเหมือนบงกชจะปักใจเชื่อไปเรียบร้อยแล้ว


          “ทีนี้เราก็จะได้รอดทั้งคู่” เธอกระซิบ สายตาเหม่อลอยไปชั่วขณะหนึ่ง


         เด็กหนุ่มส่ายหน้า ถอนหายใจยาว และคิดว่าเขาควรทำตัวแฟร์กับเธอบ้างด้วยการบอกความจริงบางส่วน


          “คนที่คุยโทรศัพท์ด้วยเมื่อกี้เป็นผู้ชาย”


         บงกชชะงัก ทำหน้าไม่เข้าใจเพียงชั่ววินาที หลังจากนั้นก็เบิกตากว้างด้วยอาการตกตะลึง ก่อนจะเปลี่ยนเป็นหัวเราะออกมาในที่สุด


          “นี่มันบ้า”


         เขาหัวเราะตาม “ใช่ โคตรบ้า” แม้ความจริงแล้วมันเป็นตลกร้ายที่ไม่ชวนให้ขำเลยแม้แต่น้อย


          “หาร้านนั่งไหม? กินไอติมเป็นไง” เด็กสาวเอ่ยชวน พยักพเยิดไปอีกฝั่งของห้างสรรพสินค้า “ฉันว่าเราน่าจะมีเรื่องให้คุยกันยาว”


         คิมหันต์พยักหน้ารับ 



         เขาเองก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน 

- หมดยกที่ 47 –






-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

มาเสิร์ฟแล้วค่าาา ^o^ (ดึกมากกก)
ตัวละครออกมาอีกแล้ว สองสามตอนมานี้ใช้เปลืองมาก แฮ่ก ๆ
คู่ 2 รันก็อึมครึม คู่นี้ก็ชมพูม่วง ๆ เนอะคะ 555

ตอนนี้ของดของแถมก่อน ดึกมากแล้ว พรุ่งนี้ยังทำงานแต่เช้า ส่องก่อนได้ที่ fb เช่นเคยค่ะ เดี๋ยวรวบแปะตอนหน้าแฮ่ก ๆ
ขอบคุณคนอ่านผู้น่ารัก พบกันตอนหน้าค่าา ^o^ *กอดฟัดดด*  :L2: :กอด1: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 11-07-2013 01:49:17

โอ้ยยยยยยย 555555555555555
เอาไงหละทีนี้แฟนยัยนู๋แบมก็ผู้หญิง
เอาไงดีใครจะบอกก่อน  กร๊ากกกกกก
ว่าแต่อาป๊าน้องครีมแอบดุอ่ะ!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: HolyWings ที่ 11-07-2013 02:05:48

แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ตั้งแต่อ่านมานี่ดิฉันตอบครั้งแรกเลยนะเนี่ย

ไม่ไหวแล้วค่ะ ไม่ไหวแล้ว ไม่ไหวว
มันสนุกจริงจริงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง ฮ่าๆๆๆๆๆ

ดิฉันลุ้นเยี่ยวเหนียวเลยค่ะ ว่านังบงกชมันจะมีอะไร
ฮ่าๆๆ ที่แท้ นางเบี้ยนนนนนนนนนนนนนนนนนนน โอเคคคคอ่ะ

อิคิมคงทำหน้าพิลึก ตลกดี
ดิฉันมีความคิดซาดิสว่าไม่อยากให้อิพี่ภพรู้เลยว่านางเป็นเลสเบี้ยน
ปล่อยให้เข้าใจผิดไปว่าเป็น คู่หมั้นอินุ้งคิมไปงั้นแหละ

สะจายยยยยยยยยยยยย 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: ปี้ปี้ปี้~PalmY ที่ 11-07-2013 02:12:11

เครียดด

น้องครีมวุ่นแล้ว โดนจับคู่ขนาดนี้

ปี 1 นะครับ TT คุณพ่อทำไปได้นะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: chisarachi ที่ 11-07-2013 02:24:03

ขำ5555555555
คู่ชายชาย หญิงหญิง
บงกชนี่เธอเปรี้ยวมากกก
ถ้าลองสลับคู่แฟนตัวเองมาให้อีกฝ่ายเพื่อหลอกพ่อแม่
คงฮาไม่น้อยเลย55555555555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 11-07-2013 06:08:55

เอ้อ แล้วอย่างนี้จะลงเอยยังไงเนี่ย  :hao7:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: SiLent_GRean ที่ 11-07-2013 06:45:38

ย้ากกก   มันมากกกกกกกกกก   :m4: :m4: :m4: :m4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: goosongta ที่ 11-07-2013 08:18:03

ทำไมคนจีนชอบจับคู่ให้ลูกๆ ไม่เข้าใจ
อย่างน้อยหนทางหนูครีมก็ไม่ได้มืดมิดซะทีเดียว มีเพื่อนร่วมชะตากรรมอีกนึง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 11-07-2013 09:22:43

นู๋แบมมีแฟนเป็นผู้หญิง นู๋ครีมมีแฟนเป็นผู้ชาย  :m11: :m11: :m11:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 11-07-2013 10:09:00

ตี๋คิมโดนป๊าหาคู่ให้ซะแล้วไหมล่ะ..เฮียเพี้ยนรู้เข้าจะเป็นยังไงหนอ

ดีนะที่น้องแบมไม่ได้ชอบผู้ชายไม่งั้นคงจะวุ่นวายมากแน่ๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 11-07-2013 10:26:15

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 11-07-2013 10:36:51

5555 บงกช ท่าทางจะเป็นเพื่อนที่ดี ท่าทางจะมัน 555

ยุทธการหลอกป๊าา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 11-07-2013 10:53:09

หนูครีมอย่าลืมเล่าเรื่องหนูแบมให้เฮียฟังด้วยนะ กลัวเฮียเข้าใจผิดง่ะ

แต่ก็โล่งนะ ที่หนูแบมมีแฟนเป็นผู้หญิงอ่ะ  :laugh: 

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 11-07-2013 10:53:20

รักหลอกๆ อย่าบอกใครสินะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 11-07-2013 11:28:37

เฮ้ออ โล่งอกไปนิดนึงถึงสาวเจ้าจะเป็นเลสก็เถอะ แต่ป๊าม๊า ไม่ใช่เรื่องง่ายๆแน่ๆ :เฮ้อ:

นี่ถ้าเฮียเพี้ยนรู้จะทำไงนะ เครียดจังเรื่องทางบ้านของคิมหันต์ ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 11-07-2013 12:20:08

คิมมีเพื่อนหัวอกเดียวกันแล้วสิ
เวลาอยู่กับเฮีย ทำไมน้องคิมน่ารักอย่างนี้

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Noah ที่ 11-07-2013 12:42:22

กรี๊ด ชอบแบมจุงเบย เพื่อนผู้มีหัวอกเดียวกัน อย่างนี้น้องคิมจะได้มีคนคอยระบายได้ อยู่บ้านจะได้ไม่อึดอัด  :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 11-07-2013 13:49:19

ป๊าม๊า ไม่คิดจะถามความรู้สึกของลูกเลยเรอะ
ไม่คิดว่าลูกมีความคิดหรือรักใครเอง หรือมีสิทธ์ที่จะรักใครเลยหรือไง
กลัวอืดกับความดุของป๊าม๊าจริงๆ :o12:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 11-07-2013 15:57:37

ผิดฝาผิดตัวจริงด้วย ฮ่ะๆ คิมกับแบมหัวอกเดียวกันเลยนะนั่น

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 11-07-2013 17:33:25

เอาล่ะซิงานเข้าคิม
แต่ดีจังแบมเธอตรงดี  :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: watcharet ที่ 11-07-2013 18:31:52

รักแบบหลอกๆ ห้ามบอกป๊ากับม๊าอ่ะดิ 5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 11-07-2013 19:17:39

น้องแบมนี่เข้าท่าชะมัด สาววาย(?)เลสเบี้ยนที่เป็นติ่งเกาหลี 55555
  :mew3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: Takarajung_TK ที่ 11-07-2013 20:55:34

สองคู่  :mew3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 11-07-2013 21:04:03

สกรีมมมมมมมม อร้างงงง หวานมากกกก
เจอประโยคนี้เข้าไป'ตาคอยจะเผลอมองหน้าคนสอนอยู่เรื่อย' กับ
'ก็ถ้าสามภพจะยอมหุงข้าวแฉะ ๆ ให้ เดี๋ยวเขาจะตามไปทอดไข่เจียวฟู ๆ เอง'

แอบเดาถูกว่าหนูแบมอาจจะเป็นเลส 5555 :laugh:
เราคิดถึงนิยายเรื่องนึงเลย คือ พระเอก(ที่เป็นเกย์)แต่งงานกับ เพื่อนตัวเอง(ที่เป็นเลส)เพื่อปิดบังความจริงกับพ่อแม่
เราเลยเกิดไอเดียแปลกๆเช่น ให้คิมแต่งงานกับหนูแบมไป เพื่อปิดบังความจริง (แต่สามภพอาจจะไม่ยอม555)
แต่คงไม่มีทางไหนดีเท่ากับบอกความจริงแล้วแหละ :hao3:

จะเป็นไงต่อเนี่ยยย ลุ้นนนน
มาต่อเร็วๆน้าา :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: KilGharRah ที่ 11-07-2013 21:21:51

เอาแล้วไง ชักจะวุ่นวายแล้ว แต่แบบนี้ก็ดีนะ หนูคิมเหมือนได้เพื่อนใหม่
ขออย่าให้มีดราม่าก็พอ  o18

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 11-07-2013 21:50:11

555 ซะงั้น

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 11-07-2013 22:09:14

คุณป๊าๆๆทำแบบนี้ได้ไง



 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: NumPing ที่ 11-07-2013 22:09:28

เฮ้อ มันเป็นเรื่องตลกร้ายมากจริง ๆ
 :katai1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 11-07-2013 22:11:18

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 11-07-2013 22:25:20

เจอเพื่อนร่วมชะตาเดียวกันละน้องครีม อิอิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: Aimiya ที่ 11-07-2013 22:34:53

ผิดฝาผิดตัวจริงๆ
ป๊าม๊าเล่นพยายามจับคู่อย่างนี้ พี่ภพกับหนูคิมจะทำยังไงเนี่ย
ดีที่แบมไม่ได้มีแนวโน้มจะชวนให้แตกแยก ><
ลุ้นๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: Hope2TheEnd ที่ 11-07-2013 22:47:08

กับแบมนี่ไม่ค่อยเครียดนะ แลดูว่าวันหน้าจะกลายเป็นคู่หูคู่ฮา
แต่ป๊าของคิมนี่ดิ - -* แง่มมมมมมมมมมมม  :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: Oilsaoo ที่ 11-07-2013 22:54:35

คิมมีเพื่อนรวมชะตากรรมเเล้ววว 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: river ที่ 12-07-2013 00:30:22

sense ของคนเป็นพ่อแม่หรือเปล่าเนี่ย ถึงได้รีบมัดมือชกกันซะขนาดนี้

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 12-07-2013 01:26:35

ตอนแรกนึกว่าต้องเตรียมต้มมาม่าซะแล้ว
ปะป๊าคิดไงคะจับคู่ให้นุ้งครีมเนี่ย  :katai1:
น้องเพิ่งเฟรซชี่น้องเพิ่งเข้ามหาลัย..
และน้องยังไม่ได้กุ๊กกิ๊กกับเฮียเลย เกี่ยว!? #ผิด

ท่าทางปะป๊าจะเซ้นส์สูงมาก !!

ไม่คิดเหมือนกันว่าจะออกหัวออกก้อยออกมาแบบนี้
หนูแบมน่ารักเกินไป FC เกาหลีซะด้วยคงคุยกันได้ถูกคอ
จนเฮียน่าจะหึงโหดใส่เข้าให้ มะม๊ากับปะป๊าหามาได้เป๊ะกับน้องนะ
โชคดีที่น้องเขาเป็นเลส กร๊ากๆๆๆๆๆ
คงมีแอบเงิบไปสองวิตอนนุ้งครีมสารภาพ
อะไรมันจะโลกกลมเยี่ยงนี้ >w<

คราวนี้มาม่าลังนี้ก็ทำร้าย FC ไม่ได้แล้ว~~~~
ดีใจ ขำมุข  “ม้าสอนผมว่าห้ามคุยเวลากินข้าวอ้ะ”
น้องพูดถูกเนอะ แต่ป๊ามาดุซะเนี่ย 555+

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: toshika ที่ 12-07-2013 01:49:43

 :hao5: :hao5:

เกร็งคุณป๊าน้องครีมมากเลย ดุอ่ะ

แฟนอีกคนเป็นผู้ชาย แฟนอีกคนเป็นผู้หญิงดีแท้

รอลุ้นใครจะบอกก่อนกัน 5555555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 12-07-2013 07:00:08

เหอ เหอ ช่างเป็นคู่เหมือนนน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 12-07-2013 13:34:24

อยากอ่านแต่ยังไม่สะดวก เย็นนี้จะกลับไปอ่านนะคะ

 :katai5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 12-07-2013 16:45:24

เพื่อนร่วมอุดมการณ์ซินะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: mizzmizz ที่ 12-07-2013 16:57:14

 :กอด1:

แวะมากอดก่อนไปอ่าน อิอิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 12-07-2013 22:05:09

ผิดฝาผิดตัวสมชื่อตอน!!

แต่ท่าทางทั้งคู่น่าจะเป็นเพื่อนที่คุยกันถูกคอได้นะคะ

เอาใจช่วยทั้งสองคนค่ะ  :katai5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: from_mars ที่ 12-07-2013 22:12:14

มีทางรอดกันละ เย่!!

รอกันต่อไป ขอบใจจ้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: aeecd ที่ 14-07-2013 18:57:53

หัวอกเดียวกันซินะ :hao3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 14-07-2013 20:53:59

โห ทำไมเวลามันผ่านไปเร็วจังอ่ะ น้องคิมเพิ่งเป็นเฟรชชี่แป๊บเดียว จะสอบปลายภาคล่ะ
พี่ภพช่างแสนดีมาติวให้น้องด้วย แต่กลายเป็นน้องคิมไม่มีสมาธิเพราะเคลิ้มเฮียซะงั้น ฮะๆ
หยอกกันงุ้งงิ้ง ๆ น่ารักจังเลย โอ้ย อิจฉาน้องครีม  :m3: ฮุ ฮุ
"ลูกเขยล่ะ" ว้าย ๆ เฮียภพอ่ะ บ้า ๆ ตี๋น้อยตั้งรับไม่ทันนะเฮีย เล่นทีเผลอนะ อู้ย
แต่น้องครีมไม่เถียงซักคำ ยอมรับไปโดยปริยายสิน้า ป๊าได้ลูกเขยโดยไม่รู้ตัวซะแล้ว
ไข่เจียวกับข้าวแฉะ ๆ ช่วยกันทำกับข้าว อย่างกับคู่ข้าวใหม่ปลามันเลยน้า

ป๊าน้องครีม ช่างชวนให้บรรยากาศหมองหม่นจริงเลย พวกเผด็จการ ชิชิ
เวลาน้องครีม อยู่กับป๊า เหมือนไม่ได้เป็นตัวของตัวเองเลย น่าอึดอัดจัง
แล้วยังเจ้ากี้เจ้าการ จัดหา ว่าที่เจ้าสาวให้ลูกเฉยเลย โบราณจริง ๆ นี่มันสมัยไหนแล้ว
โชคดีจริง ๆ ที่กลายเป็นคนหัวอกเดียวกันซะอย่างนั้น
แต่ก็เป็นเรื่องที่จะบอกไปตามตรงไม่ได้ทั้งคู่ซะอีก แต่อย่างน้อย ก็ช่วยกันแก้ปัญหาได้แหละเนอะ
เอาใจช่วยน้องคิมเฮียภพ และน้องแบมกับแฟนสาวน้า
รอตอนต่อไปนะจ้ะ ขอบคุณค่า  :3123: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: toou ที่ 14-07-2013 21:15:24

งี้ก็ใกล้จะครบปีแล้วสิเนี๊ยะ  สัญญาใกล้สิ้นสุดดดดดดดดดด
รอใต้เตียงเฮียสามภพเลยข่าาาาาาาาาาาาาาา
พลีสสสสสสสสสสสส

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ningg.Destiny ที่ 15-07-2013 18:36:41

 :hao3: :hao3: :hao3:

น้องครีมกับเฮียเพี้ยนเป็นอะไรที่เคมีตรงกันมาก
เราชอบเวลาคู่นี้อยู่ด้วยกันสุดๆ
อ่านไปเขินไป

แต่คุณป๊ารีบจับคู่ให้น้องเเกินไปหรือเปล่า
แบบครอบครัวคนจีนคงอยากให้ลูกชายมีคู่ไวๆงี้
เห็นแบบนี้แล้วเครียดแทนกับอนาคตน้อง
จะมีโอกาสได้บอกคุณป๊าเมื่อไหร่น้อ ว่ามีแฟนเป็นผู้ชายเนี่ย

คิมกับแบมแอบฮานะ
เป็นแฟนคลับเกาหลีเหมือนกัน
แล้วยังมีแฟนเป็นเพศเดียวกันอีก ๕๕๕๕

รอตอนต่อไปนะคะ /ฟัดน้องครีม

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: kaokorn ที่ 16-07-2013 13:54:05

นี่มันบ้า.........
จริงที่ซู้ดดดดด 5555+

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: suck_love ที่ 17-07-2013 00:11:51

ผ่อนคลายบ้างนะป๊าของคิม
 ความสุขของลูกคือความสุขของเรา
เพราะเราไม่ได้เป็นคนที่อยูากับลูกไปจนตาย   :hao5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: เกเร ที่ 17-07-2013 21:55:24

ฮ่าๆ ชช ญญ โอ้ย ฮ่าๆ :hao7:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 19-07-2013 09:32:05

 :heaven
ฮึ่ยยยยย เขิลลลลลลลล
เค้าจะทำไข่เจียวฟูๆเอง.....อร๊ายยยยยยยย  :-[ :-[ :-[ :-[ :-[
ทำไมไอ้สองคนนี้มันหวานขึ้นเรื่อยๆห๊ะ? ต่างจากช่วงเเรกๆมากอ่ะ น่ารักอ่ะ เค้าชอบบบบบบบบ
ให้ความรู้สึกเต๋าคชายังไงไม่รู้(ตรงไหน?) กรี๊ดดดดด//นางเพ้ออีกเเล้ว :beat:

มาขำเอาตอนจบ สุดท้ายต่างคนก็ต่างมีแฟนเพศเดียวกัน
เหอะๆๆๆๆๆ รับศึกหนักสองบ้านเลยเว่ย!!
เอาเป็นว่าสู้ๆเเล้วกันนะ  :katai2-1:

เหมือนเดิม.....เป็นกำลังใจเเละติดตามตอนต่อไปอย่างสุดซึ้งจ้าาาาาา  :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: lluvia ที่ 19-07-2013 14:24:21

เจอคนหัวอกเดี่ยวกัน มีคนไว้ปรึกษาปัญหาหัวใจแล้วน้องคิม

                        :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: makilu ที่ 19-07-2013 21:30:23

จบเลย 5555
งั้นเอาแฟนของแต่ละคนมาบอกแทนดีม่ะ  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: MiiCell ที่ 20-07-2013 20:40:14

 :hao7: ง่ะ งี้ก็มีพวกแล้วดิอาคิมหันต์เอ๊ย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: em1979 ที่ 20-07-2013 22:47:22

ครีมไปไหนเนี่ย พี่ภพชะเง้อหาคอยาวแล้ว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: Kisseu129 ที่ 21-07-2013 00:58:08

อยากรู้สาเหตุการตายจริงๆ ของพี่ชายคิมอ่ะ >_< ป๊าน้องคิมก็จริงจังกับชีวิตไปแล้ว 5555
ครีมจ๋า มองหน้าเฮียภพเพลินเลยนะ กิ้วๆ  :hao3:

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 23-07-2013 14:41:48

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 48 – ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง

         โทรศัพท์ตัดสายไปแล้ว เหลือเพียงความเงียบกระซิบข้างหูเขาขณะที่โทรศัพท์มือถือยังแนบอยู่ข้างแก้ม

         โทรหาหรือแชทกันให้บ่อยอย่างไรก็ยังไม่เหมือนตัวจริงที่จับฟัดได้เต็มไม้เต็มมือ ยิ่งวันสองวันมานี้ พอถามว่าทำอะไรอยู่มักได้คำตอบว่าติดธุระบ้าง อยู่กับเพื่อนบ้าง ซึ่งเจ้าตัวก็ไม่ยอมระบุชัดให้แจ้งว่าเป็นเพื่อนประเภทไหน หญิงหรือชาย (แม้ว่าเพศอะไรเขาก็หวงมันทั้งหมดนั่นละ) ทำอะไรกันอยู่ แต่เขาคิดว่าได้ยินเสียงผู้หญิงแว่ว ๆ มาจากในสาย

         สามภพผ่อนลมหายใจยาว เอนหลังลงบนพนักพิงโซฟาสีแดงตัวเดียวกับที่คิมหันต์มักมานั่งเล่นบ่อย ๆ ในร้านเค้กทานตะวัน คิมหันต์อย่างไรเสียก็เป็นเด็กผู้ชาย แล้วเสียงแทรกที่ได้ยินทางโทรศัพท์จะหมายความว่ากำลังนอกใจกับเด็กผู้หญิงคนอื่นหรือเปล่า?


         นอกใจ...?


         ว่าแต่เขาใช้คำนี้ได้ไหม? พวกเขาเป็นอะไรกันมากกว่าพี่น้องแล้วหรือยัง

          “...ไอ้เด็กบ้า”

          “กาแฟหน่อยไหมครับพี่ภพ”  เสียงทุ้มต่ำดังขึ้นจากด้านหลัง เหลียวไปมองก็เห็นอาทิตย์ยืนยิ้มการค้าน้อย ๆ อยู่ไม่ไกล “หรือสนใจเครื่องดื่มอย่างอื่น”

          “ไม่เป็นไร ขอบใจ”

          “งั้นโกโก้เย็นไหมครับ?”

          “ไม่เอาละ”

          “ของโปรดคิมหันต์”

         เขาชะงัก จากนั้นก็พยักหน้าอย่างเสียมิได้ “เอามาก็ได้แก้วหนึ่ง”

         อาทิตย์ยิ้มน้อย ๆ  ก้มหน้าจดตามออเดอร์ ขายได้อีกแก้วปิ่นหยกคงดีใจ ปากก็พึมพำกับคนตรงหน้าไปด้วย “ปิดเทอมเขากลับบ้านยาวอย่างนี้แหละครับ”

          “หืม?”

          “คิดถึงก็ไปหาสิครับ แค่ราชบุรีเอง”

         สามภพคิดว่าตัวเองดูไม่ผิด เขาเห็นเด็กหนุ่มตรงหน้าขยิบตาอย่างเจ้าเล่ห์ ทั้งที่เข้าใจว่าเป็นพวกทำตัวมึนไปวัน ๆ เห็นทีคงต้องมองใหม่

          “ตอนผมไปบ้านปิ่นหยกครั้งแรกก็อาศัยลูกตื๊อจนเขายอมพาไปนี่แหละครับ”

         จากเดิมที่ไม่ได้สนใจเด็กหนุ่มผู้เป็นน้องชายของว่าที่พี่สะใภ้นัก กลายเป็นว่าตอนนี้เขาจ้องหน้าอาทิตย์เขม็ง และอีกฝ่ายก็จ้องกลับนิ่ง ๆ  ทว่าสายตาคล้ายกับจะรู้ทัน..หรือไม่ก็เป็นเขาที่ระแวงไปเอง

          “ผมคิดว่าปิ่นหยกน่าจะรู้จักบ้านคิม”

         เขายักไหล่ ทำสีหน้าเหมือนเห็นเป็นเรื่องไร้สาระ จนอาทิตย์รินน้ำเย็นลงในแก้วเปล่าตรงหน้าเขาเสร็จ กำลังเตรียมตัวไปทำงานทางอื่นต่อ ชายหนุ่มก็ร้องขัดไว้

          “อาทิตย์”

         อีกฝ่ายหันกลับมา พยักหน้าน้อย ๆ เป็นเชิงรับทราบ

          “เรียกปิ่นหยกมาคุยหน่อย”

         เด็กหนุ่มชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะคลี่ยิ้มละมุนที่ดูเหมือนเป็นปฏิกิริยาตอบรับอัตโนมัติทุกครั้งเมื่อได้ยินชื่อปิ่นหยก “อยู่หลังร้านครับ เดี๋ยวผมตามให้”

         เขาผงกศีรษะ ปรายตาไปทางอื่น ทำทีเป็นไม่สนใจอีกครั้งอย่างฟอร์มจัด

          “แต่ห้ามคุยนานนะครับ” ประกายวาววับปรากฏขึ้นแวบหนึ่งในดวงตาสีดำขลับของเด็กหนุ่ม กับท่าทางที่ดูไม่ออกว่าอารมณ์ไหนกันแน่ “เพราะผมหวงมาก”

         จะบ้าตายกับไอ้เด็กพวกนี้

         อาทิตย์หายไปครู่หนึ่งก็กลับมาพร้อมบุคคลที่สามซึ่งถูกกล่าวอ้างเมื่อครู่ ปิ่นหยกหันไปอมยิ้มกรุ้มกริ่มกับอาทิตย์หลังจากกระซิบกระซาบอะไรกันบางอย่างระหว่างทาง แต่เมื่อเห็นหน้าเขาก็สงบเสงี่ยมเก็บอาการได้เรียบร้อยทันที ริมฝีปากวาดรอยยิ้มกว้างอย่างน่าเอาตราพนักงานดีเด่นมาแปะอกเสื้อ

          “พี่ภพเรียกผมหรือครับ” ปิ่นหยกถามอย่างสุภาพ วางเมนูไว้ใกล้ ๆ เผื่อจะได้ขายของเพิ่มอีก

          “อา” ชายหนุ่มตอบรับสั้น ๆ  จะถามอย่างที่ตั้งใจกลับมัวแต่ไว้เชิงจนพูดไม่ออก มองเห็นเด็กหนุ่มสองคนตรงหน้าลอบสบตากันแล้วอมยิ้มน้อย ๆ ก็ยิ่งร้อนตัว “...ไม่มีอะไรมาก”

          “ครับ?”

          “บ้านของ...เอ่อ..” เขาค้างไว้แค่นั้น เห็นสายตาตั้งใจรอฟังเต็มที่ของอีกฝ่ายแล้วคำพูดหายเกลี้ยงเสียดื้อ ๆ

          “บ้าน?”

          “ขอเอสเพรสโซอีกแก้วหนึ่ง” เขาเปลี่ยนเรื่องกะทันหัน ทั้งที่เมื่อครู่ก็เพิ่งเสียท่าสั่งโกโก้ไป

          “อ้อ..ร้อนนะครับ..” ปิ่นหยกพยักหน้ารับกระตือรือร้น จดหยุกหยิกลงกระดาษแล้วก็ก้มลงมาเปิดหน้าเมนูเค้กบนโต๊ะอย่างภูมิใจนำเสนอ เอ่ยเชื้อเชิญต่อเสียงนุ่ม “ทีรามิสุด้วยไหมครับ? เมนูแนะนำวันนี้ มีทั้งแบบที่ใส่แล้วก็ไม่ใส่เหล้ารัม”

         เขาเหลือบมองเล็กน้อย ไม่ได้ตอบอะไรจนอีกฝ่ายพูดต่อราวกับตั้งใจจะแกล้ง

          “คิมก็บอกอันนี้อร่อย”

          “...”

         ช่างเลือกชื่อคนอื่นมาใช้ได้อย่างถูกจังหวะจริง

          “หรือจะเป็น...”

          “เออ..เอามา!” เขาตัดบท เริ่มรู้สึกหน้าร้อนแปลก ๆ  เหมือนกำลังเล่นตลกเพ้อเจ้อกับเจ้าเด็กพวกนี้พิกล

          “แบบใส่รัมนะครับ?”  ปิ่นหยกยิ้มกว้าง เห็นเขาพยักหน้าก็รีบก้มจดเพิ่ม ขีดเขียนบางอย่างลงสมุดในมือพร้อมกับส่งเสียงรื่นหูต่อคล่องแคล่ว “รับอะไรเพิ่มอีกไหมครับ”

          “พอแล้ว!”

         อีกฝ่ายพยักหน้ากลับอย่างสุภาพ แต่สายตาที่ลอบมองมากลับดูน่าเตะอยู่ในที ทั้งที่ตอนเจอกันใหม่ ๆ ปิ่นหยกออกจะดูทั้งหงอทั้งเกร็งจนตลก ทว่าพอเขามาแสดงพฤติกรรมประหลาดให้เห็นบ่อยเข้าในร้าน ประกอบกับไม่รู้โดนอาทิตย์เป่าหูไปว่าอย่างไรบ้าง ก็ดูเหมือนทัศนคติต่อชายหนุ่มรุ่นพี่ที่คิมหันต์เรียกว่าหมาบ้าจะเปลี่ยนไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง สายตาที่ปรากฏของเด็กหนุ่มทั้งคู่ดูมีเลศนัยแบบเดียวกันเลยเชียว สองคนนี้ช่างเข้ากันดีเป็นปี่เป็นขลุ่ย

          ปิ่นหยกค้อมศีรษะน้อย ๆ  หันไปโบกมือไล่อาทิตย์เป็นเชิงบอกว่าเสร็จธุระแล้ว หยุดยืนเฝ้าเสียที ก่อนจะกลับมาทวนรายการเค้กและเครื่องดื่มที่สั่งให้เขาฟัง (ตลกดีที่มีทั้งโกโก้และกาแฟ) จากนั้นก็ฉีกกระดาษแผ่นหนึ่งวางไว้ให้ตรงหน้า พึมพำว่า “โชคดีนะครับ” แทนที่จะเป็น ‘รอสักครู่นะครับ’ หรืออะไรเทือกนั้น

         สามภพสะบัดมือเบา ๆ อย่างขอไปทีว่าไม่เอาอะไรแล้ว ละเลยถ้อยคำประหลาดในตอนท้ายของเด็กหนุ่มที่สะดุดหูอยู่นิดหน่อย นึกหงุดหงิดตัวเองที่เอาเข้าจริงก็มัวแต่เก๊กจนไม่ยอมอ้าปากถามเรื่องสำคัญ ยังไม่ได้เข้าประเด็นเกี่ยวกับที่อยู่คิมหันต์เลยสักนิด

         หลังจากนั่งสงบสติอารมณ์อยู่ครู่หนึ่ง มองเห็นหน้ามึน ๆ ที่มีรอยยิ้มแต้มของอาทิตย์ กับใบหน้ายิ้มแฉ่งรับลูกค้าของปิ่นหยกที่ทำงานอยู่ไม่ไกลกันนัก จ้องดี ๆ เดี๋ยวเจ้าเด็กหน้ามึนก็มีมาแกล้งเป่าลมใส่ท้ายทอยอีกฝ่ายบ้างละ เกาะเอวเกาะหลังบ้างละ มีแต่จะยิ่งทำให้หมั่นไส้บอกไม่ถูก เขาพ่นลมหายใจฟึดฟัดแล้วเอนหลังนั่งไขว่ห้าง ก้มลงหลบทิวทัศน์ตรงหน้า เริ่มสำรวจของบนโต๊ะตัวเองอย่างไร้จุดหมาย แค่ตั้งใจจะพักจากบรรยากาศกุ๊กกิ๊กในร้านเค้กนี่สักหน่อย

         รายการเด่นของร้านบนแท่นเมนูสำหรับตั้งโชว์วางอยู่ตรงกลางโต๊ะ บนนั้นมีภาพทีรามิสุที่เขาเพิ่งสั่งไปด้วย คิมหันต์ชอบของแคลอรี่สูงอย่างนี้หรือ? ถัดออกไปมีแจกัน กล่องใส่กระดาษทิชชู แก้วน้ำ จานรองแก้ว ของตกแต่งส่วนใหญ่ล้วนมีดอกทานตะวันสีเหลืองสดเป็นส่วนประกอบ ซึ่งก็เหมาะสมกับชื่อร้านดี

         เขาไล่สายตาไปเรื่อย ๆ จนสะดุดเข้ากับกระดาษที่ปิ่นหยกฉีกวางไว้บนโต๊ะก่อนหน้านี้

         ตอนแรกคิดว่าเป็นแค่รายการอาหารที่สั่ง (จากที่เสียท่าเออออตามเจ้าเด็กขี้งกทั้งสองไปหมด) แต่มองให้ดีแล้วกลับไม่ใช่

         ชายหนุ่มขมวดคิ้ว หยิบมันขึ้นมาดู ลายมือตัวเล็ก ๆ เป็นระเบียบของปิ่นหยกปรากฏอยู่บนนั้น ข้างกันกับเครื่องหมายสี่เหลี่ยม สามเหลี่ยม ทางแยก ลูกศร มีตัวหนังสือกำกับบนสถานที่สำคัญบางแห่ง ที่สุดปลายลูกศร สัญลักษณ์รูปดาวถูกวาดไว้เหนือรูปวาดบ้านอย่างง่ายหลังหนึ่ง ไม่มีคำว่าโกโก้เย็น เอสเพรสโซ หรือทีรามิสุโผล่มาสักคำ ชัดเจนว่ามันไม่ใช่รายการขนมที่สั่ง

         แต่เป็นแผนที่อย่างคร่าว ๆ


         ท้ายกระดาษมีลายมือเรียบร้อยเขียนไว้อย่างเดียวกับที่เจ้าตัวเพิ่งพูดกับเขาก่อนหน้านี้ ว่า ‘โชคดีนะครับ’ ในบรรทัดแรก แต่อีกบรรทัดถัดมากลับมีโฆษณาชวนเชื่ออย่างน่าหมั่นไส้ตามหลังเครื่องหมายดอกจันว่า ‘สำหรับแผนที่แบบละเอียดกว่านี้ หากอุดหนุนเค้กเพิ่มอีกสักชิ้นสองชิ้น น่าจะพอเขียนออกมาได้ครับ’

         สามภพกลอกตา ถึงกับบ่นออกมาทันทีที่อ่านจบ “หัวหมอฉิบ!” งกอย่างคิมหันต์เล่าให้ฟังจริง ๆ

         กระนั้นเขาก็ยกมือชูขึ้นสูงในอากาศ เจาะจงเรียกปิ่นหยกที่คล้ายว่าลอบมองมาทางนี้อยู่เป็นระยะพร้อมกับสายตาไม่น่าไว้วางใจ  ณ จุดนี้อาจจะกลายเป็นตัวตลกในสายตาเจ้าเด็กคู่รักพนักงานโดยสมบูรณ์ ซึ่งเรื่องนี้เขาคาดโทษไว้แล้วว่าคิมหันต์ (ที่คงยังไม่รู้เรื่องรู้ราว) ต้องเป็นคนรับผิดชอบ

          “ครับ?”

          “สั่งเพิ่มหน่อย”
         
         เท่านั้นเอง เจ้าตัวก็ยิ้มร่า รีบคว้าเมนูเดินฉับ ๆ มาทางเขา เปิดหราอยู่ตรงหน้าโชว์รายการแนะนำด้วยท่าทางกระตือรือร้น “รับอะไรดีครับ”

          “ไอ้เด็กนั่นชอบกินอะไรอีก”

          “หืม?”

          “คิมหันต์น่ะ!” ชายหนุ่มฮึดฮัด ทำไมจะต้องทำให้พูดด้วย แล้วเจ้าเด็กอาทิตย์นั่นโผล่มายืนข้างหลังปิ่นหยกตั้งแต่เมื่อไรกัน “ชอบอะไร”

          “อ้อ” ปิ่นหยกลากเสียงยาว ทุ้ม และกรุ้มกริ่มอย่างไม่น่าเชื่อ จัดการชี้เมนูที่คิมหันต์เคยลองชิมแล้วชอบใจให้อีกฝ่ายดูสองสามอย่าง จากนั้นก็มายืนตั้งท่าเตรียมจดเต็มที่ ซึ่งสามภพก็สั่งมันทั้งหมดตามที่แนะนำ

          “แอปเปิ้ลเค้กกับแยมแอปปริคอตสักหน่อยไหมครับ” เขาแนะนำอีกอย่างเผื่อฟลุค “ไม่ใส่ไข่แดง ไม่เพิ่มคลอเลสเตอรอลมาก คิมเคยซื้อกลับบ้านไปฝากม้า...เผื่อพี่จะ...”

          “เอาอันนั้นด้วย! ใส่ห่อ”

         ปิ่นหยกยิ้มแฉ่ง จดลงกระดาษอีกอย่าง ขณะที่อาทิตย์พึมพำจากด้านหลังว่า “เข้าทางคุณแม่ก็ไม่เลวนะครับ” ก่อนจะโดนปิ่นหยกเอาศอกถองเบา ๆ ไปครั้งหนึ่ง

         เด็กหนุ่มทวนรายการ ซึ่งดูเหมือนคนฟังก็ไม่ได้ตั้งใจอยากรู้เท่าไรนัก แต่ช่วยไม่ได้ เขาทำตามหน้าที่ทั้งนั้น ในเมื่ออีกฝ่ายไม่ยอมพูดออกมาตรง ๆ ว่าต้องการอะไร ก็อุตส่าห์ช่วยสื่อสารทางอ้อมให้ผ่านการค้าขาย ได้ประโยชน์ทั้งสองทางแบบนี้เข้าท่าจะตายไป

         ครู่หนึ่งรายการที่สั่งไว้ก็ยกมาวางจนครบ พร้อมกับที่เขาจัดการตักทีรามิสุชิ้นสุดท้ายเข้าปากพอดี สำหรับคนที่ไม่ได้ชื่นชอบขนมหวานจำพวกนี้เท่าไรอย่างสามภพยังคิดว่ารสชาติดีจนแปลกใจ เนื้อเค้กนุ่ม ไม่หวานนัก ได้กลิ่นกาแฟเข้มข้น เจือกลิ่นแอลกอฮอล์จาง ๆ  นับว่าคนทำ (เห็นว่าเจ้าของร้านทำเอง) มีฝีมือทีเดียว

         ถุงขนาดใหญ่วางอยู่ตรงหน้า ปิ่นหยกเริ่มแจกแจงว่าถุงไหนเป็นอะไรบ้าง ปิดท้ายด้วยแอปเปิลเค้กที่แยกให้อยู่ในกล่องสวยงาม บอกว่าแยกไว้สำหรับให้แม่ของคิมหันต์ ท่าทางตั้งอกตั้งใจเหลือเกินกับการจะส่งเขาไปราชบุรีให้ได้

         ตามมาอย่างสุดท้ายด้วยแผนที่ขนาดใหญ่หนึ่งกระดาษเอสี่ ทางแยกและตัวหนังสือบรรยายละเอียดเท่าที่เด็กหนุ่มจะนึกออกจากความทรงจำที่เคยไปครั้งหนึ่ง อธิบายคร่าว ๆ โดยไม่รอให้อีกฝ่ายถาม จากนั้นก็เสียบมันไว้ในถุง ก่อนจะกลับไปค้าขายต่อตามปกติ

         สามภพหยิบกระดาษแผ่นนั้นขึ้นมาดูเมื่อเด็กหนุ่มเดินไปทางอื่นแล้ว คราวนี้เป็นแผนที่อย่างเรียบร้อยมาเชียว แม้แต่เส้นที่ลากเป็นถนนหนทางบางแห่งก็ตรงดิ่งราวกับใช้ไม้บรรทัด สถานที่สำคัญและตำแหน่งสังเกตชัดเจน ดาวสีแดงดวงใหญ่ถูกวาดไว้แสดงที่หมาย ส่วนท้ายของกระดาษมีลายมือเป็นระเบียบเขียนกำกับ


          ‘เจอกันแล้วอย่ากระโตกกระตากนะครับ ป๊าคิมไม่ชอบคนที่ผิดเพศโดยเฉพาะเกย์ เดี๋ยวมันจะเดือดร้อน’


         เขาพับกระดาษเก็บเข้ากระเป๋า ลุกขึ้นหิ้วถุงพะรุงพะรังเตรียมเดินออกจากร้าน จากหางตามองเห็นว่าอาทิตย์กับปิ่นหยกโบกมือให้น้อย ๆ พร้อมรอยยิ้ม เอ่ยขอบคุณที่มาอุดหนุนชัดถ้อยชัดคำ แม้พฤติกรรมอาจเข้าใกล้ขูดรีด

         เขาลังเลอยู่แวบหนึ่งก็ตัดสินใจทิ้งมาดไปสักครู่ ยกมือขึ้นโบกตอบ พึมพำตอนเดินสวนกัน

          “ขอบใจ”

         ทั้งสองคนยิ้มกว้างขึ้นอีก ปิ่นหยกเอ่ยส่งท้ายก่อนเขาจะเดินพ้นประตูร้าน

          “โอกาสหน้าเชิญใหม่พร้อมไอ้คิมนะครับ”

         ไอ้พวกเด็กเวร!

มีต่อรีพลายถัดไปค่ะ

v
v
v

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 47 - ผิดฝาผิดตัว (หน้า 102) 11/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 23-07-2013 14:41:59

ยกที่ 48 (ต่อ)


         สายของวันถัดมา หลังจากตรวจเช็คสภาพรถเบื้องต้นเสร็จ สามภพเดินทางออกจากคอนโดฯ โดยมีจุดหมายอยู่ที่ราชบุรี ไม่ได้บอกใครไว้ล่วงหน้าแม้แต่เจ้าตัวแสบที่เขาตั้งใจจะไปดูให้เห็นกับตาว่าเป็นอยู่อย่างไรแล้ว

         เขามาถึงตัวเมืองราชบุรีในเวลาใกล้เที่ยง จากนั้นจึงเริ่มตั้งต้นจากสถานที่เด่น ๆ ซึ่งปิ่นหยกเขียนไว้ให้ในแผนที่ เสียเวลาหลงทางอีกครู่หนึ่ง สุดท้ายก็มาจอดรถเยื้องกับประตูรั้วสีขาวหน้าบ้านเดี่ยวหลังใหญ่นอกตัวเมืองออกมานิดหน่อย คาดว่าคงจะเป็นตำแหน่งเดียวกับที่มีสัญลักษณ์รูปดาวสีแดงกาอยู่บนกระดาษ

         ชายหนุ่มชะเง้อมองออกนอกหน้าต่างรถ หน้าบ้านนั้นเงียบสนิท ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งจึงตัดสินใจขับเลยไปเพื่อหาที่จอดหลบมุมสักนิด เผื่อว่าเป็นบ้านคิมหันต์จริงแล้วเจ้าเด็กนั่นเห็นเข้าต้องจำรถของเขาได้แน่ แม้จะยังไม่ชัดเจนกับตัวเองนักว่าหลบ ๆ ซ่อน ๆ ไปเพื่ออะไร

         เขาเหลือบมองเค้กที่ซื้อมาเมื่อวานซึ่งยังวางอยู่บนเบาะนั่งข้างคนขับ ตั้งใจว่าปล่อยมันไว้อย่างนั้นก่อนก็ได้ หากไม่ได้ให้เดี๋ยวค่อยซื้อใหม่วันหลัง

         เมื่อได้ที่จอดรถเหมาะ ๆ  ชายหนุ่มก็ดับเครื่อง ควานหาแว่นกันแดดกับหมวกแก๊ปในช่องเก็บของมาสวม ลงมายืนมองซ้ายมองขวาข้างนอก ทำทีเหมือนเป็นคนที่เดินสัญจรตามปกติ  ย้อนกลับไปทางเดิมที่เพิ่งผ่านมา ก้าวขาอาด ๆ ผ่านรั้วหน้าบ้านขณะที่ลอบมองเข้าไปด้านใน

         มาสด้าสองสีขาวจอดอยู่ในโรงจอดรถ เขาจำได้แม่นยำจากป้ายทะเบียนว่ามันเป็นของวัสสานะ เธออาจกลับบ้านด้วยเหมือนกัน แต่แน่นอนแล้วว่าเป็นบ้านของคิมหันต์อย่างไม่ต้องสงสัย ชีพจรเขาเร็วขึ้นนิดหน่อยด้วยความตื่นเต้น รู้สึกราวกับย้อนกลับไปเมื่อครั้งที่เขาเคยตามป้วนเปี้ยนอยู่หน้าบ้านเด็กหนุ่มที่กรุงเทพครั้งแรก และคราวนี้เหตุการณ์ก็แทบไม่ต่าง เพียงแต่ย้ายสถานที่เกิดเหตุมาเป็นราชบุรีเท่านั้นเอง

         ประตูหน้าบ้านเปิดอยู่แต่มองเห็นด้านในไม่ถนัด ส่วนประตูรั้วนั้นปิดสนิท และการจะเข้าไปยืนส่องใกล้ ๆ ทั้งที่ตั้งใจว่าจะไม่ให้เจอตัวก็ออกจะสุ่มเสี่ยงไปสักหน่อย เขาชะลอฝีเท้าเพียงชั่วครู่ พยายามเก็บรายละเอียดให้มากที่สุดก่อนจะมีใครออกมาเจอ จากนั้นก็เดินผ่านเลยไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

         ขาพาตัวเองมาหยุดพักที่หน้าร้านก๋วยเตี๋ยวไม่ไกลออกไปนัก ไม่รู้จะทำอะไรต่อดีจึงเดินเข้าไปนั่งโต๊ะมุมร้านส่วนที่หลบจากสายตาผู้คน สั่งไปมั่ว ๆ อย่างไม่ได้ใส่ใจเท่าไรแล้วหยิบมือถือขึ้นมาพลิกดูเรื่อยเปื่อย ครู่หนึ่งมือก็วางค้างอยู่ที่ปุ่มโทรออก หน้าจอแสดงเบอร์มือถือของคิมหันต์

         หรือเขาควรโทรหาเจ้าเด็กนั่นเพื่อบอกว่าอยู่ใกล้ ๆ นี่แล้ว

         ลังเลอยู่อีกพักใหญ่ สุดท้ายเขาก็กดทิ้ง จากนั้นเปิดแชทขึ้นมาแทน

          ‘อยู่ไหน ไอ้เบื๊อก’

         ครู่เดียวก็มีข้อความเด้งกลับมา

          ‘บ้าน’

          ‘เมื่อไหร่จะกลับ’

          ‘คิดถึงอะดิ ผมติดธุระอยู่’

         สามภพหยุดพิมพ์ นั่งจ้องมองตัวอักษรเหล่านั้นด้วยสายตาครุ่นคิด อีกฝ่ายส่งสติ๊กเกอร์หน้าตากวนประสาทมาให้อีกสองสามอัน จนเขาพิมพ์ข้อความใหม่กลับไป

          ‘ธุระอะไร’

         คิมหันต์อ่านแล้ว แต่ก็เงียบไปครู่ใหญ่ จนกระทั่งก๋วยเตี๋ยวที่เขาสั่งยกมาเสิร์ฟ จึงได้ยินเสียงเตือนร้องขึ้นจากโทรศัพท์

          ‘ป๊าใช้ไปซื้อก๋วยเตี๋ยว เดี๋ยวค่อยคุย’

         จากนั้นก็เงียบสนิท เกือบสิบนาทีที่เขาปล่อยให้เส้นเล็กน้ำของตัวเองลอยอืดเต็มชาม นึกสงสัยว่าร้านก๋วยเตี๋ยวที่ว่าคงไม่ใช่ที่...นี่....


          “เฮียเพี้ยน!”


         ชายหนุ่มเสยผมแก้เก้อ แวบแรกรู้สึกราวกับกำลังทำผิดแล้วโดนจับได้คาหนังคาเขา ทว่าหลังจากนั้นก็นึกเซ็งตัวเองที่มัวแต่เหม่อจนการ์ดตกถึงเพียงนี้

          “ไอ้เบื๊อก”

         อีกฝ่ายเดินฉับ ๆ ผ่านโต๊ะของลูกค้าทั้งสองฝั่งตรงมายังจุดที่เขานั่งอยู่ เบิกตากว้างด้วยท่าทางตกตะลึง เอามือเท้าโต๊ะแล้วยื่นหน้าเข้ามาถาม “มาไงวะ ผมนึกว่าเฮียอยู่กรุงเทพฯ”

          “ก็..” ชายหนุ่มยักไหล่ “มาเที่ยว”

         คิมหันต์หรี่ตาอย่างจ้องจับผิด แม้หน้าตาเอาเรื่องแต่ใบหูสองข้างเป็นสีชมพู “เที่ยวไหน มาเมื่อไหร่ แถวนี้ไม่เห็นมีที่เที่ยวแล้วมาโผล่ได้ไง”

         ถามเป็นชุดเชียว

          “ยุ่งน่า”

          “ตามผมมาหรือ” เจ้าตัวกระซิบกระซาบ ลากเก้าอี้มานั่งแหมะที่ฝั่งตรงข้าม ส่งรอยยิ้มกรุ้มกริ่มพร้อมนัยน์ตาวาววับมาให้ นั่นทำเขาข้องใจนักว่าตอนคุยโทรศัพท์กันปากก็พร่ำบอกว่าไม่ต้องมา ๆ  แล้วพอมาโผล่เข้าจริง ๆ กลับทำท่าเหมือนลูกหมาเห็นเจ้าของใส่อย่างน่ารักแบบนี้คืออะไร

          “คิดถึงผมใช่ปะ”  ไอ้ตัวยุ่งยังไม่เลิก ทำตาเล็กตาน้อยใส่ ผิวหน้าตัวเองแดงเถือกไปหมดยังมีแก่ใจมาทำเป็นเล่นอีก “ทนไม่ไหวอะดิ”

          “ไอ้เด็กเวร”

         คิมหันต์หัวเราะร่วน ทำท่าดีอกดีใจเป็นเด็ก ๆ อย่างที่เขาเห็นแล้วต้องถอนหายใจพร้อมกับโคลงศีรษะน้อย ๆ  ถ้าอยากให้มาหาจริงก็บอกเสียตั้งแต่ทีแรกไม่จบหรอกหรือ

          “แล้วนี่พี่พักอยู่ไหนอะ”

          “ยัง”

          “หืม?”

          “เพิ่งมาถึง”

          “เพิ่งมาก็มาโผล่นี่เลย” เด็กหนุ่มกระซิบหงุงหงิง เสียงเบาหวิวด้วยไม่อยากให้คนอื่นได้ยิน “ตกลงว่าตั้งใจมาหาผมจริง ๆ สินะ”

         เขาพยักหน้าอย่างยอมจำนน ชั่วขณะหนึ่งที่รู้สึกอยากเอื้อมมือไปลูบผมคนตรงหน้า ก็นึกขึ้นได้ถึงคำเตือนของปิ่นหยกบนแผนที่ คงไม่ดีหากเขามาทำอะไรประเจิดประเจ้อแถวนี้ให้อีกฝ่ายต้องเดือดร้อน

          “แล้วมาถูกได้ไง”

         ชายหนุ่มเลิกคิ้ว ตอบสั้น ๆ  “ปิ่นหยก” ก่อนจะได้รับเสียงสบถกลับมาจากคิมหันต์

          “ไอ้เพื่อนเฮงซวย!”

         พวกเขานั่งคุยกันอย่างพยายามทำให้เป็นปกติธรรมดาถึงที่สุดจนกระทั่งแม่ค้าเดินยกถุงก๋วยเตี๋ยวมาให้คิมหันต์ ส่งเสียงทักทายเด็กหนุ่มอย่างคนคุ้ยเคย “เอ้านี่อาตี๋ ร้อยเจ็ดสิบบาท”

         คิมหันต์พยักหน้า ล้วงหากระเป๋าสตางค์ ทว่าพบแต่ความว่างเปล่า ขณะที่แม่ค้าก็ยังชวนคุยต่อ

          “แล้วหนูแบมล่ะ ยังอยู่ที่บ้านด้วยไหม”

         เด็กหนุ่มพยักหน้ารับอีกครั้ง “อยู่ ๆ” มือก็ตบทั่วกางเกงไปด้วย เหมือนเขาจะลืมหยิบกระเป๋าเงินจากบ้านตอนเดินออกมา “เดี๋ยวนะ 'เป๋าตังค์ผม..”

          “น่ารักดี” แม่ค้ายิ้มร่า ปล่อยคิมหันต์รื้อดูว่ามีเศษเงินเหลืออยู่ในกระเป๋ากางเกงอีกหรือเปล่า ปากก็ถามต่อไปเรื่อย “คบกันนานรึยังน่ะ”

         เกิดความเงียบงันอันเย็นเฉียบขึ้นล้อมรอบโต๊ะนั้น แต่คุณแม่ค้าก็ดูเหมือนจะยังไม่รู้ตัวว่าพูดอะไรออกไป

          “แล้ววันนี้ไม่มาด้วยหรือ? วันก่อนเห็นป๊าเรามาอวดใหญ่ว่ามีว่าที่ลูกสะใภ้น่ารัก”

          “...เจ๊..” คิมหันต์ครางเมื่อเห็นท่าไม่ดีแล้ว ต่อหน้าสามภพที่กำลังทำหน้าคร่ำเครียดจนน่ากลัว เขารีบท้วงเธอเป็นการเร่งด่วน “ไม่ใช่แฟ—”

          “คิม!”

          “....แบม...”

         เด็กหนุ่มแทบกัดลิ้นตัวเองขาด แม่เลสเบี้ยนติ่งเกาหลีคนสวยก็ช่างมาได้เวลาเหมาะเจาะอะไรเช่นนี้

          “นายนี่นะ”

         บงกชเดินตรงเข้ามาทางพวกเขาอย่างมาดมั่น วางกระเป๋าสตางค์ที่เขาลืมไว้ที่บ้านแหมะลงตรงหน้า ยืนสาธยายตั้งแต่ก่อนจะทันสังเกตเห็นรังสีทะมึนจากชายหนุ่มที่นั่งอีกฝั่งโต๊ะ ด้วยนึกว่าเป็นเพียงคนไม่รู้จักซึ่งบังเอิญมานั่งด้วยกันเพราะที่เต็ม

          “ลืมกระเป๋าสตางค์ไว้ที่บ้านแน่ะ! มัวแต่แชทอะไรอยู่นั่น คุณลุงเลยให้ตามเอามาให้ เดี๋ยวก็ไม่มีเงินจ่ายหรอก”

          “อ่า...ขอบใจ” เขาอ้อมแอ้ม มือรับกระเป๋าเงินมาเปิดดู หยิบเงินจ่ายเป็นค่าก๋วยเตี๋ยว สายตาลอบมองไปยังชายหนุ่มซึ่งนั่งเงียบมาตลอดบนเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามไปด้วย สามภพราวกับกำลังปล่อยไอเย็นเฉียบจนน่ากลัวออกมาจากทุกรูขุมขนของร่างกาย บรรยากาศสบาย ๆ อย่างที่คุยเล่นกันอยู่เมื่อครู่หายวับไปกับตา

          “ได้แล้วนี่” บงกชก้มลงมองถุงก๋วยเตี๋ยว “กลับบ้านกันเถอะ”

         คิมหันต์กลั้นหายใจ แค่ไม่กี่วินาทีดูเหมือนอะไรต่อมิอะไรจะเลวร้ายในระดับร่วงดิ่งลงเหว แต่ละคนช่างพูดจากำกวมชวนให้เข้าใจผิดอะไรอย่างนี้ แต่ไอ้ครั้นจะมาประกาศต่อหน้าประชาชีว่าเขากับบงกชไม่ได้เป็นอะไรกันมันก็ยิ่งดูน่าสงสัยขึ้นไปอีก

         จากหางตามองเห็นสามภพจ้องหน้าเขานิ่ง แววตาราวกับจะตราหน้าเขาว่าเป็นคนทรยศ (แต่เขายังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ!) ริมฝีปากเหยียดเป็นเส้นตรงบางเฉียบ ตอนนั้นเองที่บงกชเริ่มสังเกตเห็นท่าทางแปลก ๆ ของเด็กหนุ่ม จากนั้นจึงเลื่อนสายตาไปยังบุคคลผู้ดูน่าจะเป็นสาเหตุของอาการที่ว่า

          “คิม..คนนี้?”

          “อา...” เด็กหนุ่มอ้าปากพะงาบ จะให้แนะนำว่าอย่างไรดี “นี่รุ่นพี่ที่คณะอะ พอดีเขามาเที่ยวราชบุรี ชื่อพี่ภพ” พูดจบก็เอื้อมมือไปกระตุกแขนเสื้อสามภพเบา ๆ  แล้วแนะนำเด็กสาวให้ฟังบ้าง “พี่ภพ คนนี้ชื่อแบมเป็น..เพื่อนผม”

         แทนที่สามภพจะตอบอะไรบ้าง สิ่งที่ไม่คาดคิดคือชายหนุ่มกลับปัดมือเขาออกต่อหน้าต่อตา

          “!?”

          “คิดเงิน” สามภพร้องเรียกคนขาย วางเงินไว้บนโต๊ะ เหลือบมองเขาเพียงแวบเดียวด้วยสีหน้าบึ้งตึง จากนั้นก็ลุกขึ้นเดินหนีออกจากร้านไปโดยไม่พูดอะไรสักคำ ปล่อยเขานั่งมองตาค้างกับท่าทีกราดเกรี้ยวของอีกฝ่าย

          “นั่นแฟนนายหรือ?” บงกชกระซิบ พอจับต้นชนปลายได้บ้างแม้ยังไม่แน่ใจนัก “เขาโกรธฉันเปล่าวะ”

          “ไม่รู้” เขาหน้าเสีย แต่ยังไม่วายปฏิเสธเบา ๆ “แล้วก็ยังไม่ใช่แฟนด้วย” แต่ดูเหมือนบงกชจะไม่สนประโยคหลังแล้ว

          “นี่ไม่ได้เล่าเรื่องฉันให้เขาฟังรึไง”

          “ก็กะเคลียร์ให้จบก่อนค่อยเล่า”

          “เขาหนีแล้ว” เธอต่อยไหล่เขาเบา ๆ  “รีบตามสิไอ้บ้า”

          “ทำไมต้องตามด้วย” เด็กหนุ่มเถียง ทิฐิขยายตัวขึ้นมานิดหน่อย “ไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย”

          “แต่เขาตามนายมานะคิม”

          “....”

          “ไม่ใช่หรือ?” บงกชพูดเสียงเครียด ผลักไหล่เขาออกจากร้านอย่างพยายามช่วยแล้วหิ้วถุงก๋วยเตี๋ยวไว้เอง “เดี๋ยวฉันกลับไปหาคุณลุงก่อน จะบอกว่านายเจอเพื่อนเก่าสมัยประถมเลยคุยต่อ ถ้าโดนถามก็พูดให้ตรงกันด้วย แล้วอย่าให้นานนักล่ะ”

         พูดจบเธอก็หันหลังตรงกลับไปทางบ้านเขา ส่วนสามภพนั้นมองเห็นแผ่นหลังไว ๆ ว่าแยกไปอีกทิศ

         คิมหันต์ยืนลังเลครู่หนึ่งว่าจะไปทางซ้ายหรือขวา จนเมื่อเห็นสามภพเดินเลี้ยวหายไปตรงหัวมุม แวบหนึ่งที่รู้สึกราวกับว่าหากไม่ตามอาจจะไม่ได้เจอกันอีกแล้ว เขาก็ตัดสินใจวิ่งสุดฝีเท้าไปในทิศตรงข้ามกับบ้านตัวเอง


          “เฮีย!”

         เด็กหนุ่มร้องตะโกนก่อนตัวจะไปถึงเสียอีก เพิ่งเห็นว่ารถวีออสคุ้นตาของอีกฝ่ายจอดอยู่หลังหัวมุมนี้

         สามภพเพียงแต่ชะงักไปเล็กน้อย แต่ไม่ได้หันหลังกลับมาตามเสียงเรียก

          “ฟังผมก่อน”

         ประตูรถเปิดออก เจ้าของรถย่อตัวลงเข้าไปนั่งข้างใน ปิดประตู สตาร์ทรถ หลังจากนั้นก็เริ่มออกตัว

          “เดี๋ยว!”

         เด็กหนุ่มร้องลั่น ประเมินแล้วหากยังวิ่งไปด้วยความเร็วเท่านี้ต้องไม่ทันแน่นอน ตัดสินใจหยุดอยู่แค่นั้นแล้วออกไปยืนขวางกลางถนนซึ่งเป็นทางผ่านเข้าออกทางเดียวในซอยนั้น แบบเดียวกับที่ชายหนุ่มเคยทำตอนไล่จับเขาไว้ได้บนรถตู้หัวหิน แหกปากเสียงดังอย่างที่มั่นใจว่าจะต้องได้ยินเข้าไปถึงในรถแน่นอน


          “สามภพ พร้อมพิมาน!”


         เขาหอบหนัก เม็ดเหงื่อหยดลงจากหน้าผากผ่านหัวคิ้วแล้วไหลเข้าตา ไม่รู้ตัวว่าทำบ้าอะไรกลางแดดอย่างนี้ แต่ก็ทำไปแล้ว..

         รถเคลื่อนตัวตรงเข้ามา และเขายังไม่ขยับไปไหน ขาสองข้างตรึงไว้มั่นกับพื้น เสียงแตรดังไล่ แต่เขาเชิดหน้าขึ้นน้อย ๆ จ้องตากับคนในรถอย่างเอาเป็นเอาตาย

          “ลงมา..”

         ที่สุดแล้วล้อก็หยุดลง ป้ายทะเบียนหน้ารถห่างจากหน้าแข้งเขาเพียงแค่คืบเดียว

         เขาวางมือไว้บนกระโปรงหน้ารถร้อน ๆ  มือแทบพองตอนที่แตะลงไปแต่ยังไม่ยอมปล่อย เผื่อสามภพคิดจะใช้โอกาสที่เขากำลังอ้อมไปยังกระจกฝั่งข้างคนขับชิ่งหนีไปเสียก่อน พอเดินมาหยุดอยู่ด้านข้างได้ก็จับตัวกระจกส่องข้างไว้แน่น กะว่าหากรถออกตัวตอนนี้ก็ตั้งใจจะติดไปด้วยนี่แหละ

         คิมหันต์ทุบบนกระจกหน้าต่างข้างคนขับ ฟิล์มกรองแสงสีเข้มแต่ยังพอมองเห็นว่าคนข้างในทำสีหน้าเย็นชาใส่ และเขายิ่งทุบมันรัวขึ้นอีก นึกหงุดหงิดอีกฝ่ายว่าไม่ได้รู้เรื่องอะไรกลับมาทำเป็นโกรธขนาดนี้มันน่าไหม!

          “เปิดเดี๋ยวนี้นะเว้ย!”

         ความพยายามอย่างบ้าคลั่งของเขาสำเร็จในที่สุด กระจกแง้มลงเล็กน้อยพอให้เอานิ้วสอดเข้าไปได้ทัน เขากำมันไว้แน่น จ้องตากับอีกฝ่ายผ่านช่องแคบ ๆ นั้น ได้ยินสามภพแค่นเสียงเย็นเยียบออกมาจากข้างใน


          “ธุระที่ว่าคือเด็กผู้หญิงคนนั้นหรือ?”


          “ใช่”


          “งั้นคงไม่มีอะไรต้องพูดแล้ว"


         เท่านั้นเอง ก่อนกระจกไฟฟ้าทำท่าจะเลื่อนปิดอีกครั้ง แต่คิมหันต์ไม่ยอมเอามือที่สอดไว้ออก ถ้ากล้าหนีบจริงก็ลองดู


          “คุยกับผมให้รู้เรื่องก่อน!”


         ราวกับวัดว่าใครจะดื้อด้านกว่ากัน สุดท้ายแล้วกระจกก็หยุดลงโดยหนีบนิ้วมือเขาไว้หลวม ๆ  ไม่ได้ปิดจนสนิท ขณะที่เขาได้แต่ยืนฮึดฮัดอยู่ด้านนอก เจ็บใจจนตาร้อนผ่าวไปหมด อยากตะโกนก็มีแค่เสียงสั่นพร่าผ่านริมฝีปาก


          “ไอ้เฮียเพี้ยน! แม่งเปิดเดี๋ยวนี้เลยนะ...”


         เงียบกันไปครู่หนึ่ง เงียบจนงุ่นง่าน จนรำคาญ จนอึดอัด เหงื่อหยด แสบตา เจ็บนิ้ว เจ็บใจ กระทั่งกระจกรถเปิดออก เป็นระบบไฟฟ้าซึ่งดูแล้วไม่ทันใจเลย เขากำลังจะคลั่งตายเพราะเรื่องบ้าบอคอแตกทั้งหมดนี่อยู่แล้ว


          “เชี่ยเอ๊ย!”


         หนึ่งอึดใจอันชวนหงุดหงิดที่เขารอมันเปิดออกจนสุด เหงื่อหรือน้ำตาก็ไม่รู้หยดแหมะจากปลายคาง คิมหันต์มุดเข้าไปคว้าคอเสื้อสามภพไว้ในมือ กระชากให้ใบหน้าเลื่อนเข้ามาใกล้ บดเบียดริมฝีปากตัวเองแนบสนิทกับของอีกฝ่าย



         “!?”



         แล้วกัดลงไปเต็มแรง

- หมดยกที่ 48 –




-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

กลับมาแล้วค่าาา หายไปนานมากอย่างผิดวิสัย ฮือออ ขอโทษด้วยจริง ๆ ค่ะ สัปดาห์ที่ผ่านงานเยอะชีวิตเยิน จนตอนนี้ก็ยังจัดการชีวิตไม่เสร็จ แต่คิดถึงหนุ่ม ๆ ไม่ไหวแล้วเลยมาปั่นก่อน TTvTT


คิดถึงครอบครัวกุ๊กไก่ด้วย เป็นความช่วยเหลือหมายเลย 1 ค่ะ ส่วนน้องแบมเป็นหมายเลย 2 (หืม?) ลุ้นต่อว่าจะมี 3, 4..... อีกไหม (ฮา)

พบกันตอนหน้า วันนี้มีของแถมค่ะ ^o^
กอดฟัดคนอ่านนน ขอบคุณที่ยังไม่ทิ้งกันค่ะ พราากกก   :กอด1: :L2: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 23-07-2013 14:42:50

รูปเยอะนิด ชดเชยที่หายไปนานนะคะ ;w;
คือเวลาไม่ค่อยได้อัพบ่อย ๆ จะพยายามเอารูปวาดเล่นมาแปะที่เพจไม่ได้รู้สึกเงียบหายเกินไปค่ะ พอหายไปนานก็เลยรูปมากขึ้น (ฮา)

เปิดที่พี่รัญชน์ก่อน

(http://fc00.deviantart.net/fs71/f/2013/186/4/1/sl46_by_xx_rainyday_xx-d6c2tf6.jpg)


เฮียเพี้ยน =///=
(http://fc05.deviantart.net/fs71/f/2013/187/b/6/dd_pob3a_by_xx_rainyday_xx-d6c7xo1.jpg)
จับใส่แว่นด้วย
(http://fc04.deviantart.net/fs70/f/2013/187/3/9/dd_pob3_by_xx_rainyday_xx-d6c7xor.jpg)


อันนี้วาดเล่น ไม่ค่อยเกี่ยวกับเนื้อเรื่อง แต่อยากวาดน้องครีมอิมเมจแบบนี้ดูบ้างค่ะ 555
(http://fc02.deviantart.net/fs71/f/2013/204/b/f/buddy2_resize_by_xx_rainyday_xx-d6epyea.jpg)


แปะ ๆ
(http://fc04.deviantart.net/fs71/f/2013/204/a/7/sl47a_resize_by_xx_rainyday_xx-d6epyte.jpg)

(http://fc02.deviantart.net/fs71/f/2013/196/6/b/dd_carry2_resize_by_xx_rainyday_xx-d6dkolv.jpg)



น้องครีมกับแม่ไก่ปิ่นหยก เราชอบเวลาสองคนนี้อยู่ด้วยกันจริงเลยค่ะ 555 มันดูน่าเอ็นดู เป็นเคะตัวน้อย ๆ (ความจริงก็ไม่น้อยเท่าไหร่แต่พระเอกตัวใหญ่)
(http://fc02.deviantart.net/fs71/f/2013/198/b/3/kp_by_xx_rainyday_xx-d6dvmm1.jpg)


ส่วนรูปข้างล่างนี้ ใคร ๆ ก็บอกว่าเหมือนน้องไม่ได้ใส่กุงเกง =///= มันเป็นมุมมาตรฐานน้าาา (เหรอ?)
(http://fc06.deviantart.net/fs70/f/2013/201/e/d/dd_sleeping_resize_by_xx_rainyday_xx-d6eb740.jpg)

เราก็เลยช่วยเหลือด้วยการช่วยเซ็นเซอร์ให้ (?)
(http://fc08.deviantart.net/fs70/f/2013/204/2/1/dd_sleeping_mos_by_xx_rainyday_xx-d6epz0b.jpg)


//ดูจะไม่ช่วยนะ 5555


พบกันยกหน้า ขอบคุณคนอ่านผู้น่ารักค่ะ ^o^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: Saantos ที่ 23-07-2013 14:52:18

^
^
แอบมาจิ้ม
 :z13: :z13: :z13:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: aeecd ที่ 23-07-2013 15:09:11

เฮียหึงน่ากลัวมากกก
คิมจะร้องแล้ว :mew2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 23-07-2013 15:11:04

เฮียภพโมโหหึงใหญ่แล้ว น้องคิมต้องง้อหนักเลย
ชอบคู่อาทิตย์-ปิ่นหยกจังเลย ดูร้ายแบบน่ารักน่าหยิก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: SiLent_GRean ที่ 23-07-2013 15:14:52

เฮียทำไมไม่ฟังเลยยยยยยยยยยยยยย  :hao5: :hao5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 23-07-2013 15:34:54

เหมือนจะไม่มีอะไร อ่านจบอ้าว ทำไมน้ำตาชั้นไหลก่อนคิมอีก หึหึ  :mew4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: aorpp ที่ 23-07-2013 15:51:18

แหม๋ๆๆๆ พี่ภพหึงโหดนะ แต่น้องคิมก็ใช่ย่อยกัดปากเลย อิ อิ
ชอบการ์ตูนรูปคิมกับปิ่นหยกจังค่ะ น่ารักมากกกกกก
รูปอื่นๆก็ชอบนะคะ แต่ชอบรูปนี้เป็นพิเศษ
+1  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 23-07-2013 16:10:29

 :serius2:  อร้าาาาาา เฮียเพี้ยนแม่.. ไม่ใจเลยอ้ะ ไม่ไว้ใจคิมเลยใช่ม้ายยยย :angry2:

เวลานี้มีวิกฤติจากที่บ้านคิมอยู่น้าาา เฮียเพี้ยนรีบเข้าใจเร็วๆ จะได้ไปช่วยกันแก้ปัญหา ไม่ใช่มัวแต่ขัดขากันเอง o18

คนแต่งมาช้ามากๆ จะให้อภัยถ้ามีตอนหวานๆซักตอน o18
มาต่อเร็วๆน้าาาา :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: toshika ที่ 23-07-2013 16:15:10

พี่ภพมันรักของมันหึงจนไม่ยอมฟังน้องครีมเลย น้องครีมดูน่าสงสารมากแอบน้ำตาซึมเบาๆ เอาใจช่วยน้องครีมนะง้ออิเฮียไวๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: raizvita ที่ 23-07-2013 16:24:04

ฟฟฟฟ  ตอนนี้แอบซาดิสต์นะเน่ีย~~~ วี๊ดวิ้ว~~~

ตอนน่ียิ้มแก้มแตกอเกน  เร่ืองน่ีอ่านแล้วมีความสุขอ่ะ ฟฟฟฟฟฟ

ว่าแต่เฮียหึงโหดนะเน่ีย แต่ว่าคิมก็ไม่ย่ิงหย่อนไปกว่ากันแหละนะ

คู่นี้เกิดมาเพ่ือคู่กันจริงๆ   จะเป็นยังไงต่อไปน้อออ

ว่าแต่ผู้ช่วยทั้งสองน่ีเค็มได้ใจจริงๆ XD

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23
เริ่มหัวข้อโดย: aloney ที่ 23-07-2013 16:25:08

เดี๋ยวนะ!! อิหนูครีม กัดเลอะ??  แกกัดเฮียเพี้ยนเลอะ  มันต้องจูบเซ่!!

แต่เฮียหึงโหดนะ มีปัดมงปัดมือด้วย ฟังน้องมันก่อน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: Hope2TheEnd ที่ 23-07-2013 16:30:38

ปรับความเข้าใจกันด้วยวิธีนี้ ไม่เข้าใจก็ต้องเข้าใ่จแล้วล่ะเฮีย
เฮียแม่งกำไรเต็ม ๆ เลยนะ จริง ๆ นี่อยากให้คิมเล่นตัวบ้าง
ต้องเกรียนสิ อย่าร้องสิ

#อยากเห็นแฟนอาร์ตฉากในรถจังเลยค่ะ #อ้อนคนเขียน  :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: mizzmizz ที่ 23-07-2013 16:32:49

 :z3:

ตัดได้เจ็บปวดมากค่ะ ฮือออออออ
ปล. เฮียแม่งหึงโหดดดด

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 23-07-2013 16:35:27

น้องคิม  o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: raviiib❁ ที่ 23-07-2013 16:57:52

คิมแสบบบบบบบบบบบ :hao6:
รอตอนหน้าค่ะ ตอนนี้ปิ่ยหยกงกเงินจริงๆ กร๊ากกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: zazoi ที่ 23-07-2013 17:04:17

สงสารเฮียเพี้ยน ฮือๆๆๆ :sad4: :sad4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: BitterSweet~ ที่ 23-07-2013 17:23:57

โหยยย เฮียยย
ใจเย็นหน่อยได้มะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: bobby_bear ที่ 23-07-2013 17:30:10

นับวันยิ่งหลงคิมน้อย
น่ารักมาก
พี่เฮียเพี้ยนแกก็นอยด์อยู่แล้ว เจอแบบนี้ก็เลยยิ่งไปใหญ่ สู้ ๆ เน้อ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: Theznux ที่ 23-07-2013 17:39:20

โอ้ยยยย น่ารักมากอะ >< มาต่อแบบด่วนๆเลยนะ 55555 ไม่ไหวๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 23-07-2013 18:03:45

 :katai1:   ค้างอ่ะ  มาต่อให้เร็วๆเลยนะ  เค้าอยากอ่านต่อแล้วอ่ะ    :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 23-07-2013 18:29:50

อาทิตย์กับปิ่นหยกแทคทีมกันงก &เจ้าเล่ห์อ่ะ
คิมบอกว่าอร่อย :laugh: 
เฮียเพี้ยนใจร้อนจัง เด๋วให้น้องคิมกัดลิ้นเลย :hao6:  คนแก่ใจน้อย555555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Noah ที่ 23-07-2013 18:31:01

กรี๊ด ขอสลบกับฉากสุดท้ายแป๊ป  :m25:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 23-07-2013 18:57:02

เข้าใจพี่ภพนะ  เป็นใครๆก็ต้องเข้าใจผิด ก็ป้าร้านขายก๋วยเตี๋ยวก็พูดซะขนาดนั้นนนนนนนนนน :z3:
ฮรือออออ น้องคิมก็น่าสงสาร ลงทุนทำขนาดนั้นแล้ว   ก็มานั่งคุยกันดีๆๆนะ
พี่ภพใจเย็นๆฟังหน่อยมันหน่อยเนอะ  :hao5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 23-07-2013 18:59:21

ฟังน้องก่อนเฮียเพี้ยน  อย่าหึงโหดหลาย :ling2:



 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: goosongta ที่ 23-07-2013 19:23:19

เค้าฮาอาทิตย์กะปิ่นหยกอ่ะ เดี๋ยวนี้ทำงานเป็นทีม งกx2 ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
เฮียเพี้ยนก็ใจเย็นๆหน่อยซิ กลายเป็นคนไม่มีเหตุผลไปซะแล้ว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 23-07-2013 20:07:33

แม่ไก่กับลูกเจี๊ยบร้ายมาก !! :D
งก เค็ม สูบเลือดสูบเนื้อ สมเป็นแม่ไก่มากค่ะ
แบบว่าเสนอสูบเลือดสูบเนื้อทุกอย่าง
คีย์เวิร์ด คือ คิมหันต์ แค่นี้เฮียเพี้ยนก็พ่ายแพ้แว้วววววว~~~~

เห็นรูปประกอบใน Twitter แล้วแบบว่า
อารมณ์มันได้จริงจังมาก อิอิ

เฮียเพี้ยนหึงโหดมากอ่ะ น้องคงช็อกอยู่ไม่เคยเจอเวอร์ชั่นนี้
มีแต่เวอร์ชั่นตามใจ (จนใกล้เสียคนแระ) ตามใจสุด ๆ มาตลอด
นี่ถ้าไม่มีแบมน้องครีมจะเอ๋อไปกว่านี้ไหม แหม! แอบมีทิฐิ
ต้องรู้หน่อยว่าเฮียเพี้ยนเราตัวใหญ่จริงแต่ขี้ใจน้อยนะเออ!


สุดท้ายง้องอนด้วยจุ๊บเร่าร้อนเรียกเลือด !!  o22


รออ่านตอนต่อไป หวังว่าเฮียจะฟังเหตุผลของน้องบ้าง  :hao5:
แต่ก็สมควรงอนอยู่ ไม่ติดต่อกลับไปแล้วโผล่มาเจอ
มา Surprise ผลปรากฎว่ามีหญิงอยู่ข้าง ๆ กายเจ๋ยเลย
เฮียเพี้ยนใจน้อย.. แต่หัวไม่ล้าน งอนสินะ!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 23-07-2013 20:37:19

 :hao6: ความหึงเข้าครอบงำเฮียซะแบ้ววววว ฮ่าๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 23-07-2013 21:04:22

จูบนี้จะรั้งเฮียภพไว้ได้มั้ยนะ!!! 


 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 23-07-2013 21:18:56

ณ จุดนี้ก็เข้าใจทั้งสองฝ่ายนะ ทั้งน้องคิมทั้งเฮียภพเลย :hao5:
แต่คิมร้องไห้(?)เลยนะ เฮียอย่าใจร้ายกับน้องมากดิ ฟังน้องก่อน :z3:
สมน้ำหน้าดีไหม สงสัยเฮียจะปากแตกด้วย โดนน้องคิมกัดเต็มแรง :laugh:
แม่ไก่กับลูกเจี๊ยบน่ารักมากกกกกก จับฟัดทั้งคู่ :man1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: 2pmui ที่ 23-07-2013 21:26:46

ตัดจบได้ทำร้ายกันเหลือเกิน

ของแถม ยิ่งเซนเซอร์ยิ่งเลือดดระฉูดซิน้าา 5555  :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: Mengjie_JJ ที่ 23-07-2013 21:34:57

เฮียเพี้ยน ฟังน้องอธิบายก่อนนะ

น้องไม่ได้นอกใจนะ

คิม จับเฮียเพี้ยนกดเลยจะได้เชื่อ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 23-07-2013 21:38:59

ชอบอาทิตย์ปิ่นหยกจริงๆให้ตาย
ยิ่งตอนแรกที่พยายามขายโกโก้แล้วบอกขายได้อีกแก้วปิ่นหยกคงดีใจนี่ฮาลากกกก
คือเจ้าลัทธิคนบูชาเมียที่สุดอ่ะค่ะ ใดๆในโลกข้าไม่สนละ 5555

ส่วนเรื่องพี่ภพเป็นใครก็เข้าใจผิดน้อ ต้องดูว่ากัดกันเสร็จแล้วจะง้อไงต่อ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 23-07-2013 21:44:23

เหอะๆ พี่ภพโหมดดาร์ก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: NJnobu ที่ 23-07-2013 21:48:40

ฟังน้องคิมบ้างดิ เฮียภพ... :hao4: :hao4: :hao4: :hao4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 23-07-2013 22:01:20

2 รูปสุดท้ายบางทีก็ฮาไป นะ

5555555555555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: yymomo ที่ 23-07-2013 22:19:16

 :angry2: ไอ้เฮีย แกมันขี้ใจน้อย ไหนบอกว่าพร้อมจะฝ่าฟันทุกอย่างไง แค่นี้้ก้อเดินหนีแล้ว สงสารน้องครีม // ถีบแม่งเลย  :z6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: em1979 ที่ 23-07-2013 22:53:11

เป็นใครมาเจอแบบนี้ก็คงระเบิดอ่ะ เจอเด็กปั่นหัวให้หลงซะหัวทิ่ม ถึงจะไม่ใช่เรื่องจริงแต่สถานการณ์มันพอดีเกิน
ยังไงเฮียเข้มแข็งไว้ อดทนรอไอ้หนูคิมหน่อย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: KilGharRah ที่ 23-07-2013 22:57:52

เฮียใจเย็นนนนนน โมโหร้ายมากเลยนะเนี่ย
ฟังน้องมันก่อนน๊าาาาาา  :ling1:

คือครอบครัวกุ๊กไก่นี่จะงกไปไหน โคตรเจ้าเล่ห์อะ  :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: river ที่ 23-07-2013 22:58:03

เฮียยิ่งขี้หึงอยู่ด้วย
เกือบซวยแล้วไง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 23-07-2013 23:09:19

ใจเย็นเย้นเฮีย! ถ้ากระจกหนีบมือคิมนะ มีเรื่องแน่!
กัดแรงๆเลยคิม เอาให้เจ็บจะได้มีสติ!

ชอบรูปแถมที่ลงสีที่ถือสมุดค่ะ น่ารักดี

เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ  :กอด1:   :mc4:   :katai4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 23-07-2013 23:34:02

เฮียค้าาาา ใจเย็นตึบนะเฮีย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: TempGGtop ที่ 24-07-2013 00:18:27

ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคะ สนุกทุกตอนเลย
รักเรื่องนี้จัง  :L1:
ทำงานสู้ๆนะคะ ว่างๆมาต่อใหม่น้า จะรอค่า  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 24-07-2013 08:28:18

ขนาดตอนน้องคิมจะง้อยังมองว่าน่ารักเลยอ่ะ จบแบบค้างคาแบบนี้เลยนะคะ พี่ภพได้งอนไปจนถึงตอนหน้าเลย
อยากเห็นหน้าพี่ภพตอนโดนเจี๊ยบกับแม่ไก่ขูดรีด คงหน้าแบบ ทำไมต้องมาสุงสิงกับเด็กพวกนี้นะ 55555
แต่ก็ได้เจอแล้วเนอะ คราวนี้คิมผิดเต็มที่เลย ง้อเฮียด้วย เอาแบบน่ารักๆนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 24-07-2013 10:01:40

อาทิตย์กับปิ่นหยกตั้งใจช่วยเฮียภพหรือหลอกขายของกันแน่5555

แล้วอิน้องคิมเคลียร์กะอิเฮียให้เรียบร้อยนะอุตส่าห์ตามมาถึงบ้าน..

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 24-07-2013 11:37:07

เฮียแกหึงได้สุดยอดมากอ่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 24-07-2013 11:45:42

'รู้เค้าหลอกแต่เต็มใจให้หลอก' มอบเพลงนี้ให้เฮียหมาบ้าตอนโดนครอบครัวไก่ กุ๊ก กุ๊ก กรรโชกทรัพย์

ส่วนของแถม เอิ่มมม สองเคะจะบรรเลงดนตรีไทยกันรึไงจ๊ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: Oilsaoo ที่ 24-07-2013 16:54:33

เฮียหึงโหด ไม่ฟังน้องเลยยย
เเม่ไก่กับลูกเจี๊ยบเเทคทีมกันงกก 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: Fish129 ที่ 24-07-2013 19:58:13

เฮียหยุดฟังเด็กมันหน่อยนะ

คิมนี้ จะง้อเฮียทั้งทีนี้ต้องกัดปากเลยหรอ?

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: cinpetals ที่ 24-07-2013 21:29:25

คิมหันต์ซาดิสสสสสสสส >O<

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: NumPing ที่ 24-07-2013 21:33:09

หึงใหญ่แล้วเฮียภพ

คิมต้องสู้ตายนะ  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: Gutjang ที่ 24-07-2013 22:38:02

สะใจอ่ะ เฮียงอนหนักๆเลย

นึกว่าจะตบจูบ แต่ก็จูบ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: chisarachi ที่ 24-07-2013 23:16:20

เฮียหึงน่ากลัวเบาๆ
แต่ถ้าเป็นเฮียก็คงแบบเสียใจอ่าาา
ถึงแม้จะไม่ได้ฟังว่าเรื่องราวเป็นไงก็เหอะ
ณ นาทีนั้นก็คงแบบเฮียคือหนีไปตั้งสติแปบ
แต่น้องคิมนี่ใจเด็ดมากไปขางรถไม่พอยังเเอามือไปจับประจกอีก
จริงๆเฮียคงไม่ทำไรรุนแรงกับน้องหรอก ฮ่าๆ
แอบคิดว่าถ้าเฮียไปหน้าไม่ได้ แล้วถอยหลังรถแทนนี่ เฮียมันจะแบบแม่งง ทำร้ายน้องเกิ๊นน
ตอนจบนี่ค้างมาก อยู่ๆก้จูบเขา น้องคิมใจเด็ด

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 25-07-2013 12:21:51

เฮียหึงโหดมากกก

รีบเคลียด้วยเลย เฮียน่ากลัวมากกก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: Anyann ที่ 26-07-2013 10:23:12

อ่านในเรื่องกำลังอึดอัดใจ พอมาถึงรูปสุดท้ายนี่ฮาแตกเลยค่ะ 5555

เอาใจช่วยให้เฮียกับน้องครีมผ่านพ้อมรสุมพ่อแม่ไปได้นะคะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: chubta ที่ 26-07-2013 18:26:12

เฮียเพี๊ยนน่ารักมาก ตามคิมมาถึงบ้านเลย อย่าเข้าใจผิดกันนานเลยน้าาาาา  :mew6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 26-07-2013 22:10:17

สงสารคิมอะ รู้ว่าเฮียกังวลมากแล้วมาเจอแบบนี้คงอารมณ์ขึ้น
แต่ฟังคิมก่อนได้มั้ยล่ะ
นี่ขนาดคิมกลัวพ่อ กลัวที่บานรู้ ยังพยายามจะอธิบายกับเฮียขนาดนี้
ช่วยฟังและเข้าใจกันบ้างงง
เศร้าจนน้ำตาซึมเลยตอนนี้

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 -
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 26-07-2013 23:31:00

อ่า~ตอนนี้มีอาทิตย์-ปิ่นหยกด้วย แอบคิดถึงนะเนี่ย ว่าแต่พี่ภพกับคิมค่อยๆคุยกันนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 27-07-2013 23:01:57

เฮียเพี้ยนใจเย็นน๊าา
ค่อย ๆ พูด ค่อย ๆ จากัน >.<

ขอบคุณค่ะ +1 ^^

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 28-07-2013 22:38:55

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 49 – To tell the truth

            ...เจ็บ...


         ...คาว...และเค็มแปร่ง...


         กลิ่นธาตุเหล็กคลุ้งเต็มปาก...และรสชาติก็ห่วยโคตร...หากคนทำไม่ใช่คิมหันต์คงโดนเขาต่อยหน้าแหกไปแล้ว


          “ฟัง...ผม..”


         คิมหันต์กระซิบเสียงแหบพร่า สองมือประคองใบหน้าเขา นิ้วมือเกร็งจนสั่นระริกแทรกอยู่ตามไรผม ริมฝีปากซึ่งแยกจากกันเพียงเล็กน้อยของพวกเขาเชื่อมกันด้วยเส้นสายสีแดงจากของเหลวบนปากแผล ก่อนมันจะไหลหยดลงมาตามปลายคาง ไม่แน่ใจนักว่าเลือดใคร เพราะดูเหมือนว่าคิมหันต์เองก็ปากแตกตอนกระแทกเข้ามาเหมือนกัน


          “..ฟัง...ขอร้อง....ฟังก่อน...ไม่งั้นผมจะกัดลิ้นพี่ขาดแม่งเลย!”


         แม้ปากส่งเสียงข่มขู่ แต่นัยน์ตากลับคล้ายจะร้องไห้ออกมาอยู่รอมร่อ เขาเองนั่งเงียบรอฟังอะไรก็ตามที่กำลังจะได้ยิน บอกตัวเองให้ใจเย็นไม่ทำลายข้าวของไปเสียก่อน แต่ดูเหมือนอีกฝ่ายยังนึกหาคำพูดไม่ออกจนได้แต่ก้มหน้านิ่ง เม้มปากแน่นทั้งที่ยังมีเลือดซึม สภาพแย่จนต้องเอานิ้วหัวแม่มือเช็ดเลือดออกให้


          “ว่าไง”


         คิมหันต์ขมวดคิ้ว สะบัดหน้าหนีนิ้วมือเขาเบา ๆ  พูดเสียงดังใส่จนเกือบกลายเป็นตะโกน


          “ผมกับแบมไม่ได้เป็นอะไรกัน!”


          “..แค่นั้นหรือ”


         เด็กหนุ่มสูดลมหายใจเข้าลึก อธิบายต่อรัวเร็วเป็นชุด “เจ๊ร้านขายก๋วยเตี๋ยวเข้าใจผิด แบมเป็นลูกของเพื่อนป๊า เขาสนิทกันเลยฝากให้บ้านผมช่วยดูแลช่วงที่พ่อแม่เขาไม่อยู่ เดี๋ยวก็จะกลับ ไม่ได้คบกัน ไม่ได้รักกัน ไม่เคยคิดจะรักด้วย ทั้งหมดที่เจ๊นั่นพูดเขาได้ยินมาจากป๊าที่เออออไปเองไม่ใช่ผม...”


         เขายักไหล่ ริมฝีปากเหยียดเป็นเส้นตรง ใจชื้นขึ้นยกใหญ่แต่ยังทำเครียดขึ้ง หลังจากพายุอารมณ์โกรธเกรี้ยวผ่านไปก็ได้มีอารมณ์มานั่งพิจารณาอาการไอ้ตัวแสบตรงหน้า ท่าทางที่ยื่นลำตัวท่อนบนเข้ามาผ่านหน้าต่างรถซึ่งเปิดค้างไว้ดูไม่น่าสบายเลย มือประกบสองข้างแก้มเขาไว้มั่น นัยน์ตาวาววับเหมือนมีหยดน้ำเคลือบอยู่ดูน่าสงสารและชวนให้ใจหวิว ๆ อย่างไรบอกไม่ถูก


         เขาคิดว่าคำอธิบายเหล่านั้นยังไม่ชัดเจนนัก แต่คิมหันต์คงไม่ได้หักหลังเขา..ใช่ไหม?


          “..เฮีย..”


         อีกฝ่ายเปล่งเสียงเบาหวิวออกมาจากริมฝีปากแดงช้ำ จนครู่ใหญ่เมื่อเห็นว่าเขาไม่ยอมตอบอะไรสักอย่าง มือจึงคลายลงพร้อมกับสีหน้าผิดหวัง ก่อนสายตาจะหลุบลงต่ำ


          “แล้วไง มีอะไรอีก”


         เด็กหนุ่มถอยหลังช้า ๆ  เพื่อมุดออกไปยืนนอกตัวรถ ท่าทางซึมลงอย่างเห็นได้ชัด เงยขึ้นสบตาเขาที่นั่งอยู่ข้างใน ผ่อนลมหายใจยาวแล้วกระซิบเสียงแห้งเหือด


          “..มีอีกเรื่องเดียว..”


         สามภพพยักหน้าเป็นเชิงบอกว่าเขารอฟังอยู่



          “..เชื่อผมไหม?”



          “เชื่อว่า?”



          “โง่!”



         แทนที่จะได้รับคำตอบ คราวนี้กลับโดนสบถใส่เข้าเต็มหน้าเสียนี่



          “คิม”


          “โง่ ๆ ๆ!” หลังจากนั้นคิมหันต์ก็โวยออกมาชุดใหญ่ “งั่ง ปัญญาอ่อน เพี้ยน หูเบา ไอ้บ้าเอ๊ย! ผมมีแค่พี่คนเดียว แล้วมีหน้ามาถามว่าเชื่ออะไร คนอื่นพูดดันเชื่อไปหมด แต่ทำไมไม่ฟังผมที่ยืนอยู่ต่อหน้า พี่ชอบผมหรือชอบเจ๊ขายก๋วยเตี๋ยวนั่นวะ!?”


         สามภพเบิกตากว้าง มองเห็นบางอย่างเอ่อคลอในดวงตาเด็กหนุ่มก่อนเจ้าตัวจะยกมือขึ้นขยี้ตา “ร้องไห้ด้วยเรอะ?”


          “ไม่ได้ร้องว้อย!”


         เขาดันเบา ๆ ให้คิมหันต์ขยับตัวออกจากจุดเดิมเพื่อจะเปิดประตูรถ อีกฝ่ายหน้าเสียไปวูบหนึ่ง ท่าทางคงเข้าใจว่าถูกเขาผลักให้ออกไปห่าง ๆ  จนกระทั่งประตูเปิดออก มือเขาเอื้อมไปคว้าแขนเจ้าตัวเอาไว้ กระตุกเข้าหาจนล้มเข้าใส่เขาที่นั่งอยู่บนเบาะ กอดรัดทั้งร่างไว้แนบอก กดจมูกลงไปบนผมยุ่งเหยิงของคนในอ้อมแขน ครู่หนึ่งอกเสื้อเขาตรงที่คิมหันต์ซบอยู่ก็อุ่นวาบจากหยดน้ำเป็นดวงซึ่งขยายตัวขึ้นในความเงียบงัน


          “..พี่ขอโทษ..”


         เด็กหนุ่มรัวกำปั้นลงบนอกเขาตุบตับ สบถเสียงสั่นเครือไปด้วย “เชี่ยเอ๊ย..แล้วแบมแม่งก็มีแฟนเป็นผู้หญิงด้วย..”


          “หืม?”


          “หูหนวกรึไง!?”


         ไอ้เด็กบ้านี่ ตัวเองซุกอยู่บนตักเขาร้องไห้เป็นเผาเต่า ยังจะมีหน้ามาทำปากเสียใส่อีก สามภพขมวดคิ้ว แต่อึดใจหนึ่งก็ส่ายหน้าพร้อมรอยยิ้มน้อย ๆ  นึกได้ว่าก็เพราะอย่างนี้เองที่ทำให้น่ารัก เขาไม่น่าปล่อยให้อารมณ์หึงหวงครอบงำจนแสดงท่าทางไม่ดีใส่เลย แต่วินาทีที่ได้ยินคำพูดของแม่ค้าร้านก๋วยเตี๋ยว จนกระทั่งตอนเด็กสาวชื่อแบมปรากฏตัวขึ้นมามันชวนให้นิ่งได้ที่ไหนกัน

          “แล้วทำไมไม่เล่าให้พี่ฟัง" เขาตัดพ้อ "โทรคุยกันก็ออกบ่อย”

          “..กะจะจัดการให้เรียบร้อยก่อน”

          “จัดการอะไร”

          “ก็...” เด็กหนุ่มอ้ำอึ้ง ก้มหน้างุด เอานิ้วเขี่ยกระดุมเสื้อเชิ้ตเขาไปมาแก้เก้อ “..หลายเรื่อง”

          “คิมหันต์” เขาปั้นเสียงแข็ง เอามือช้อนแก้มอีกฝ่ายเบา ๆ ให้เงยหน้าขึ้นมา เห็นปากเจ่อ ๆ แล้วก็ให้นึกสงสาร รวบแขนอีกข้างกอดร่างบนตักไว้แน่นขึ้นอีก “มีอะไรที่พี่ยังไม่รู้”

         “พี่กลับวันไหนอะ”

         เปลี่ยนเรื่องกันหน้าตาเฉย

         “ยังไม่ตอบพี่เลยไอ้เด็กบ้า”

         คิมหันต์ขยี้ตา ก่อนจะยื่นนิ้วมาเขี่ยคางเขาเบา ๆ อย่างล้อเลียน ลากมาแตะตรงแผลบนริมฝีปากซึ่งตัวเองกัดจนเลือดออกเมื่อครู่ พึมพำทั้งที่ศีรษะซบกับไหล่เขา “ไม่เห็นเป็นไรเลย..ผมรักษาสัญญากับพี่ก็พอแล้วไม่ใช่หรือ”

          “...”

          “ยังไม่ครบหนึ่งปี ผมไม่ยุ่งกับใคร ไม่เกาะแกะคนอื่นนอกจากพี่..”

         เขาอ้าปากจะเถียง แต่แขนสองข้างของเด็กหนุ่มที่เอื้อมมากอดตอบเขาไว้แน่นก็ทำเอาพูดไม่ออก

          “...ให้พี่จีบแค่คนเดียว”


         ..น่ารัก


         คำนั้นลอยเต็มหัวเขาเลยทีเดียว แต่อะไรที่ยังรู้สึกค้างคาก็อยู่ของมันอย่างนั้น ถึงจะโดนพาเปลี่ยนประเด็นอย่างไรก็ข้องใจอยู่ไม่หาย

          “แล้วหลังจากหนึ่งปีล่ะ?”

         คิมหันต์นิ่งไปครู่หนึ่ง จะว่าไปก็ใกล้แล้ว เขาก้มหน้ามองเท้าตัวเองที่ยื่นออกไปนอกรถ แต่ไม่นานก็เงยขึ้นยิ้มเผล่ราวกับจะกลบเกลื่อน ตอบกำกวมทั้งสีหน้ายียวน

          “จะไปรู้ได้ไง”

          “ไอ้นี่”

          “น่า ๆ”

         เด็กหนุ่มหัวเราะแกน ๆ  ชะเง้อขึ้นประทับริมฝีปากเบาแผ่วเบาตรงมุมปากเขาโดยเลี่ยงจุดที่เป็นแผล และราวกับนั่นเป็นการเปิดสวิทช์บางอย่างในตัวโดยไม่เจตนา

         เขารั้งเอวร่างบนตักเข้ามาแนบชิด มืออีกข้างประคองอยู่ท้ายทอยเด็กหนุ่ม บดจูบอย่างเรียกร้อง ลืมนึกถึงแผลปากแตกของตัวเองไปสนิท ขยับท่าทางให้เจ้าตัวหันมานั่งคร่อมต้นขาเขาไว้โดยไม่ยอมละออกจากริมฝีปากอีกฝ่าย ถึงตรงนี้กลับคิดว่ารสเลือดก็ไม่เลวนัก นอกจากเรื่องกลิ่นคาวและเค็มแปร่ง ก็คล้ายจะมีรสหวานบางเบาเคลือบบนกลีบปาก

         คิมหันต์เงอะงะอยู่ครู่หนึ่ง แต่พอได้ท่านั่งที่สบายก็คล้องแขนตัวเองรอบต้นคอเขา  อีกมือดึงคันปรับเบาะให้พนักพิงเอนไปด้านหลังจนสุด ทำเอาหงายหลังลงไปกะทันหันโดยมีไอ้ตัวแสบก้มตามลงมาติด ๆ  ข้อศอกเท้าอยู่ข้างศีรษะเขาขณะที่แทรกนิ้วมือเข้ามาตามเส้นผม ลมหายใจร้อนผ่าวเป่ารดบนใบหน้า ริมฝีปากเผยอออก แรงดึงดูดอันมองไม่เห็นดึงรั้งให้กลีบเนื้อชื้นแฉะแนบชิดด้วยความโหยหา ส่งปลายลิ้นฉกเข้าหากันร้อนรน พูดแทนความคิดถึงในหลายวันที่ไม่ได้เห็นหน้าหรือสัมผัสเนื้อตัวอุ่น ๆ  พวกเขามัวแต่ยุ่งกับความพยายามจะกลืนกินอีกฝ่าย ไม่มีใครทันนึกถึงประตูรถซึ่งเปิดค้างอยู่


         จนกระทั่งเสียงคุ้นหูดังขึ้นจากข้างนอก



          “ครีม!?”



          “!?”



         คิมหันต์ลุกพรวด เบิกตากว้าง ดวงหน้าแดงจัดคงอยู่ได้เพียงไม่นานก็เปลี่ยนเป็นซีดเผือดเมื่อได้เห็นว่าผู้มาใหม่คือใคร ทำได้แค่ส่งเสียงอ่อนระโหยหลุดออกจากริมฝีปากสั่นระริก


          “เจ้ใหญ่..”


         วัสสานะเดินตรงเข้ามาใกล้ สีหน้าซีดเผือดไม่แพ้น้องชายคนเล็ก หลังจากมาตามคิมหันต์ที่ร้านก๋วยเตี๋ยวเพราะเห็นว่าหายไปนาน ได้ความจากเจ้าของร้านว่าวิ่งตามชายหนุ่มอีกคนมาทางนี้ เดินผ่านซอยก็เห็นรถคุ้นตาซึ่งเธอจำได้ว่าเป็นของสามภพจอดอยู่ ประตูเปิดอ้าค้าง และเมื่อเข้ามาใกล้กลับพบภาพไม่คาดฝัน


          “...นี่พวกนาย!”

 
         หญิงสาวยกมือขึ้นกุมอกเสื้อ ใจเต้นระรัวด้วยความรู้สึกหลากหลาย ตกใจ สับสน โกรธ ไม่อยากเชื่อ ไหนคิมหันต์สัญญากันไว้ว่าจะไม่ทำให้ที่บ้านผิดหวัง หากเธอไม่เดินตามมาถึงนี่จะได้เห็นหรือเปล่าว่าเขากำลังจูบกับผู้ชายที่เคยอ้างว่าเป็นแค่รุ่นพี่ที่สนิทกัน


          “..เจ้...ผม—”

          “กลับบ้าน!”

          “....”

         เธอหลับตา กลั้นใจเอ่ยเรียกเสียงแข็งกับเด็กหนุ่มที่ยังนิ่งงันด้วยชื่อเต็ม “คิมหันต์!” พร้อมกับจับมือน้องชายแล้วดึงให้ลุกขึ้นยืน รู้สึกได้ว่ามือเขาสั่นชัดเจนอยู่ในมือของเธอ

         วัสสานะออกแรงดึงเบา ๆ อีกครั้ง ร่างเด็กหนุ่มตามมาเล็กน้อยเพียงแค่ก้าวเดียว แต่กลับหยุดอยู่ลงเท่านั้น เหลียวกลับไปมองก็พบว่าแขนอีกข้างของเขาถูกรั้งไว้ในมือผู้ชายอีกคน

          “สามภพ” เธอเอ่ยเสียงเรียบ พยายามข่มกลั้นอารมณ์ปั่นป่วนทั้งหมดไว้ข้างใน “ปล่อยเขา แล้วพี่จะทำเป็นลืมเรื่องที่เห็นไปเสีย”

          “ไม่ต้องลืมก็ได้”


         ชายหนุ่มขัด เดิมตามลงมายืนบนพื้นโดยไม่ปล่อยมือจากคนกลาง


         “ไม่สิ..พี่ต้องไม่ลืม..ผมอยากให้พี่จำ”


          “สามภพ?”


          “ว่าผมรักเขา”


          “...”


         วัสสานะอ้าปากจะเถียง แต่กลับไม่มีคำพูดใดเล็ดลอดออกมา ความพยายามของเธอสิ้นสุดลงในที่สุดเมื่อได้รับสายตาจริงจังจากผู้ชายที่อ้างว่ารักน้องชายของเธอ ขณะที่คิมหันต์ได้แต่ก้มหน้านิ่ง ตกอยู่ในสภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก ไม่คิดว่าเรื่องจะบานปลายถึงเพียงนี้


          “ทำไมกันนะ!?” หญิงสาวโอดครวญ ยกมือขึ้นกุมหน้าผาก เหตุการณ์ช่างกะทันหันเกินไปจนตั้งตัวไม่ติด “พี่น่าจะรู้อยู่แล้วตั้งแต่เห็นตอนมาที่บ้านบ่อย ๆ”


          “..ผมขอโทษ” คิมหันต์กระซิบเสียงอ่อน “...ผม...ไม่...”


         เธอถอนหายใจอ่อนแรง หลับตาครู่หนึ่งอย่างพยายามสงบสติอารมณ์พร้อมกับนวดขมับตัวเองเบา ๆ ไปด้วย อีกมือยกขึ้นปรามคิมหันต์ว่ายังไม่ต้องพูดอะไรอย่างอื่น  “พวกนาย...ทำแบบนี้กันมานานเท่าไรแล้ว”


          “เกือบปีแล้วครับ” เป็นสามภพที่ตอบกลับมาชัดถ้อยชัดคำ


          “ตั้งแต่เขายังไม่จบมอปลายน่ะหรือ!?”


         ชายหนุ่มพยักหน้า ตามด้วยเสียงถอนหายใจหนักหน่วงของคนฟัง ไร้บทสนทนาใดระหว่างพวกเขาสามคนไปอีกครู่ใหญ่ มีเพียงเสียงรถจักรยานยนต์ที่วิ่งผ่านหน้าปากซอยบางครั้งเท่านั้นที่แทรกขึ้นมา จนกระทั่งวัสสานะทำใจกล้าถามขึ้นอีกครั้งด้วยสีหน้าเป็นกังวล


          “...ไม่เคย...ทำอะไรเกินเลยใช่ไหม..” เธอกัดลิ้นตัวเอง ยิ่งพูดยิ่งเสียงเบาลงเรื่อย ๆ  “..หมายถึง...ที่มัน...ที่เคยบอกให้พกถุง—”


          “ไม่เคย” คิมหันต์พูดแทรก หน้าแดงเป็นลูกตำลึงสุก “สาบาน...ไม่เคย”


         หญิงสาวพ่นลมยาวใจยาวเหยียดแทบดึงปอดหลุดออกมาด้วย ทั้งโล่งทั้งกังวล ดีเท่าไรแล้วที่เป็นเธอเดินมาตามไม่ใช่ป๊าหรือม้า เล่นเอาอยากคร่ำครวญออกมาสักยกใหญ่ทั้งที่รู้ว่านี่ไม่ใช่เวลา


          “เอาละ” สุดท้ายเธอก็ตัดบทน้ำเสียงเฉียบขาด มีอะไรไว้ค่อยไปคุยกันหลังจากนี้ “กลับบ้าน”


         ทว่าสามภพรั้งแขนน้องชายของเธอเอาไว้มั่น


         “เดี๋ยวก่อน!”


          “กลับบ้าน” เธอย้ำ ขณะที่คิมหันต์พยายามแกะมือชายหนุ่มออกกล้า ๆ กลัว ๆ  ช่วยเกลี้ยกล่อมด้วยอีกแรงก่อนเรื่องจะใหญ่โตไปกว่านี้


          “..พี่กลับไปก่อนเถอะ”


          “คิม” เขาจ้องมองเด็กหนุ่มทำหน้าสลด นึกไม่ออกเลยว่ากลับไปแล้วจะเป็นอย่างไรบ้าง ในเมื่อที่ผ่านมาก็แสดงให้เห็นว่าเกรงใจคนที่บ้านมาตลอด


          “ผมไม่เป็นไรอะ..ฮ่า ๆ ๆ” คิมหันต์หัวเราะเจื่อนปิดท้าย จากนั้นก็ก้มหน้าก้มตามองพื้น เดินตามผู้เป็นพี่สาวจนห่างออกไป ทิ้งเขายืนอยู่ที่เดิมกับความคิดวิตกกังวลว่าเรื่องนี้จะรู้ถึงหูพ่อแม่ของคิมหันต์หรือเปล่า..ถ้ารู้เข้าจริงจะเกิดอะไรขึ้น จะได้เจอกันอีกเมื่อไร แล้วตัวเขาเองที่อุตส่าห์มาถึงที่นี่ทั้งที จะยอมกลับไปง่าย ๆ แค่เพราะถูกพี่สาวจับได้อย่างนั้นหรือ


          “ผมไปด้วยได้ไหม!?”


         สามภพตะโกนแทรก วิ่งกวดจนทันแล้วอ้อมไปยืนขวางตรงหน้าสองพี่น้อง


          “ในฐานะ..รุ่นพี่...มาเที่ยวบ้าน” เสียงเขาเกือบจะเป็นอ้อนวอน อย่างที่แทบไม่เคยใช้กับใครมาก่อน “ไม่เกินเลยไปกว่านั้น พี่เองก็ไม่ได้คิดจะบอกเรื่องนี้ให้คนอื่นรู้หรอกใช่ไหม ถึงได้บอกว่าจะแกล้งทำเป็นลืม ๆ ไปซะ”


         วัสสานะยกมือขึ้นโอบไหล่คิมหันต์แล้วดันเขาไปยืนด้านหลังโดยไม่รู้ตัว  จริงอย่างเขาว่านั่นเองว่าเธอไม่คิดบอกคนอื่นที่บ้าน แต่นั้นไม่ใช่ข้ออ้างที่ดีพอ เธอยืนจ้องชายหนุ่มตรงหน้าเขม็งอยู่ครู่หนึ่ง เขาไม่หลบสายตาสักนิด ดื้อดึงจนเป็นเธอเองที่ออกอาการฮึดฮัดขัดใจ



         แต่สิ่งที่ทำเอาจะประสาทคือตอนที่อยู่ ๆ สามภพก็คุกเข่าลงตรงหน้านั่นเอง



         "ผมขอร้อง"



         ไม่อยากเชื่อเลยว่าจะมาทำบ้าอะไรกันกลางแดดเช่นนี้



         "จะไม่สร้างปัญหา"



         "...."



         หญิงสาวกระฟัดกระเฟียด ทำใจแข็งไหวอีกแค่พักเดียว สุดท้ายก็พ่นลมหายใจแรง ๆ อย่างเหลืออดเหลือทน สั่งให้ตามกลับบ้านมาด้วยกันทั้งหมดแล้วค่อยคุยทีหลัง



         พวกเขากลับพร้อมกันด้วยรถของสามภพ แม้ระยะทางจะใกล้เพียงนิดเดียว แต่ไหน ๆ ไปแล้วหญิงสาวก็แนะนำว่าเขาควรเอารถไปจอดให้เรียบร้อยที่บ้าน

         ครู่เดียวก็มาถึง ในอาณาเขตรั้วสีขาวยังมีลานกว้างพอให้จอดรถได้อีกคัน พวกเขาลงมายืนด้วยสภาพกระอักกระอ่วน พอกับระหว่างอยู่บนรถซึ่งแทบไม่มีใครส่งเสียง

         วัสสานะหันมาพยักพเยิดแล้วเดินนำเข้าไปในบ้าน คิมหันต์เดินตามอย่างว่าง่าย ส่วนเขาเดินรั้งท้าย วางมือไว้บนไหล่เด็กหนุ่มตรงหน้า บีบเบา ๆ เป็นเชิงปลอบ ให้สัญญาด้วยสายตาว่าจะไม่ทำให้อีกฝ่ายต้องเดือดร้อน


          “ป๊า..ม้า..”  พี่ใหญ่ส่งเสียงนำไปก่อน ระหว่างนั้นก็หันมามองอีกสองหนุ่มซึ่งเดินตามมาอย่างสงบเสงี่ยม พร้อมกับกระซิบแต่อ่านปากได้ชัดเจนเป็นคำ ๆ “อย่า-แสดง-อาการ-ที่-ส่อ-ว่า-เป็น-เกย์-เด็ดขาด”

         สามภพพยักหน้า เดินห่างจากคิมหันต์ไปอีกก้าว

          “กลับมาแล้ว หิวยัง พอดีว่า—”

          “ผมเจอเพื่อนสมัยประถมเลยคุยนาน” คิมหันต์กระซิบตามโพยที่ตกลงไว้กับบงกชก่อนหน้านี้

          “เอ้อ ครีมเจอเพื่อนเมื่อตอนประถมน่ะค่ะ เลยโอ้เอ้ไปหน่อย”

          “แล้วก็เจอรุ่นพี่ที่คณะมาเที่ยว เลยชวนมาบ้านด้วย” เขาเสริมเรื่องไปอีกนิดหน่อยให้เข้ากับสถานการณ์ เรียกให้วัสสานะหันมาทำตาขวางใส่ กระซิบกระซาบว่า “ช่างปั้นเรื่องนักนะ!” แต่ก็ใจอ่อนยอมตกเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดโดยปริยาย

         สุชัยและเดือนเพ็ญซึ่งนั่งรออยู่ที่โต๊ะอาหารอยู่แล้ว เมื่อเห็นว่าคำพูดลูกสาวคนโตตรงกับที่ได้ยินจากบงกชก่อนหน้านี้ก็ไม่ได้ติดใจสงสัย ยกมือรับไหว้ชายหนุ่มที่เดินรั้งท้ายพร้อมกับแนะนำตัว บอกว่าตั้งใจจะมาเที่ยวราชบุรีแต่บังเอิญเจอคิมหันต์กับพี่สาว ทั้งสองคนจึงชวนมาเที่ยวบ้าน


          “ชื่ออะไรนะ ภพหรือ?”

          “ครับ”

          “แล้วนี่เที่ยวไหนมารึยัง”

          “ยังครับ พอดีเพิ่งมาถึง”

         สุชัยพยักหน้า เชื้อเชิญให้นั่งร่วมโต๊ะอาหารด้วยกัน พร้อมกับกวักมือเรียกคิมหันต์และบงกชให้มานั่งใกล้ ๆ ตัวเองที่อีกฝั่ง พอสามภพปฏิเสธอย่างสุภาพว่าเขากินก๋วยเตี๋ยวมาแล้ว เจ้าบ้านก็เรียกให้ลูกสาวคนโตไปยกผลไม้มาให้แทน ระหว่างนั้นก็ชวนคุยไปเรื่อยตั้งแต่ราคาทอง ดาราสมัยก่อน (และทำหน้าประหลาดใจเล็กน้อยที่เขารู้จัก) น้ำซุปก๋วยเตี๋ยวเค็มเกินไป มะม่วงแก้วที่บ้านไม่มีใครกิน แผลปากแตกของเขาซึ่งเขาอ้างว่าเมื่อเช้าเดินไปกระแทกขอบชั้นวางหนังสือ (โชคดีที่ของคิมหันต์แผลอยู่ด้านในปากจึงไม่เป็นที่สังเกต) คนค้างชำระค่าห้องแถวที่ปล่อยเช่า ไปจนถึงเรื่องที่มหาวิทยาลัย สุดท้ายถือโอกาสถามเรื่องลูกชายตัวเองไปด้วย


          “ขยันดีครับ หัวไว” เขาตอบตามความเป็นจริง

         คนฟังทำสีหน้าคล้ายพึงพอใจ แต่ไม่ได้มีรอยยิ้มปรากฏ บุคลิกดูไว้เชิงและไม่ค่อยส่งเสริมด้านกำลังใจให้แก่ผู้เป็นลูกชายนัก “แล้วนี่ไอ้ตี๋ไปมีแฟนหรือไปจีบสาวที่ไหนบ้างหรือเปล่า”

         คิมหันต์ที่ก้มหน้าก้มตาสูดเส้นเล็กน้ำอย่างไม่รู้ไม่ชี้มาตลอดถึงกับลอบมองทั้งสองคนด้วยความกังวล มีสายตาวัสสานะและบงกชคอยสังเกตการณ์ด้วยใจตุ๊มต่อมอยู่อีกทอด แต่สามภพก็เพียงแต่โคลงศีรษะพร้อมกับรอยยิ้มน้อย ๆ  “ไม่เคยได้ยินนะครับ”

          “ดี” ครั้งนี้เหมือนสุชัยมีสีหน้าพออกพอใจกว่าเก่า ผลักชามก๋วยเตี๋ยวที่จัดการเรียบร้อยแล้วไปด้านข้าง ก่อนจะหยิบชิ้นแอปเปิลเข้าปาก “อย่างนี้ก็ค่อยสบายใจ แบมก็เหมือนกันสินะ”

         เด็กสาวผู้ถูกกล่าวถึงหน้าเสียไปนิดหน่อย ก้มลงหลบตาด้วยท่าทางอันชวนให้เข้าใจผิดว่าเขินอาย หากแต่ความจริงกำลังเหนื่อยหน่ายมากกว่า  “ค่ะ” เธอเอ่ยเบา ๆ พูดเสริมเป็นนัยว่าอย่าเพิ่งมาจับคู่อะไรกันตอนนี้เลย “คุณแม่เองก็บอกว่าไม่ต้องรีบ ตอนนี้ตั้งใจเรียนก่อนดีกว่า”

          “นั่นสิ” คิมหันต์พยักหน้า ทำทีว่าเห็นด้วย “ผมก็ว่าไม่ต้องรีบ”

         สุชัยเลิกคิ้ว เห็นเด็กหนุ่มสาวสองคนดูจะเออออไปด้วยกันดีก็พยักหน้าไปตามน้ำ พึมพำลอย ๆ  “ก็ดูกันสักห้าหกปีนั่นแหละ เรียนจบพอดี” ซึ่งนั่นไม่ช่วยให้คนฟังรู้สึกดีเท่าไรเลย

          “แล้วนี่ตอนบ่ายจะไปเที่ยวไหนล่ะ?”

         สามภพชะงักไป ด้วยยังไม่ทันได้คิดคำตอบสำหรับคำถามนี้ไว้ล่วงหน้า สถานที่ท่องเที่ยวก็ใช่ว่าจะรู้จักมากมาย ความจริงไม่ได้ตั้งใจมาเที่ยวด้วยซ้ำ รีบเอ่ยอะไรที่นึกออกแถวราชบุรีแก้ขัดไปก่อน

         “ก็เคยได้ยิน..แถวสวนผึ้ง หรือไม่ก็ตลาดน้ำดำเนินสะดวกน่ะครับ”

          “ตลาดน้ำตอนบ่ายอย่าไปเลย ร้อน” อีกฝ่ายท้วง “ส่วนที่สวนผึ้ง ก็ลองดู ๆ มีพวกฟาร์ม รีสอร์ท น้ำตก บ่อน้ำร้อน ตั้งใจจะมากี่วันล่ะ”

          “กำลังคิดอยู่ครับ ช่วงนี้ผมก็มีเวลาหยุดยาวเลยยังไม่ได้วางแพลนชัดเจนนัก”

         สุชัยขมวดคิ้วอย่างไม่จริงจังนัก กอดอกแล้วเอนหลังพิงพนักเก้าอี้ “นี่มาแบบไม่ได้เตรียมการอะไรมาเลยรึ”

         เขาพยักหน้า

          “ไม่งั้นคืนนี้จะพักที่นี่ก่อนก็ได้ ค่อยคิดว่าอยากไปไหน ถ้าตั้งใจพักผ่อนพวกรีสอร์ทจะได้จอง ๆ ไว้ก่อนด้วย ไม่ต้องไปเที่ยวหาให้ลำบาก ว่าแต่แบมกลับบ้านเมื่อไรนะลูก”

         สามภพลอบสังเกตผู้ใหญ่ตรงหน้าที่ช่างเปลี่ยนเรื่องได้กะทันหัน ท่าทางคงเป็นพวกชอบบงการคนอื่นพอสมควร จะทำอะไรต้องมีแผนการอยู่ในหัว เหมือนจะคุยง่ายแต่น้ำเสียงกลับเข้มงวดเกือบตลอดเวลา ดูอารมณ์ดีเฉพาะตอนที่อะไรเป็นไปอย่างใจ

          “แบมกลับพรุ่งนี้เช้าค่ะคุณลุง” เด็กสาวตอบคำถาม “รบกวนนานก็เกรงใจ คืนนี้คุณพ่อกับคุณแม่ก็กลับแล้ว”

          “เกรงใจอะไร คนกันเองทั้งนั้น” เดือนเพ็ญผู้เป็นมารดาของคิมหันต์เอ่ยเสียงอ่อนโยน ดูพูดน้อยแต่ท่าทางอะลุ้มอล่วยมากกว่า

          “ไม่เป็นไรจริง ๆ ค่ะ” เธอเอ่ยซ้ำ ตบท้ายอย่างให้ความหวังและเอาตัวรอด “เอาไว้ค่อยมารบกวนใหม่”


         พวกเขาคุยเรื่องสัพเพเหระกันอีกครู่ใหญ่ ขณะที่วัสสานะและคิมหันต์ปิดปากเงียบกว่าที่สามภพเคยเห็นสองพี่น้องตอนอยู่บ้านที่กรุงเทพฯ ราวกับเป็นคนละคน คิมหันต์ไม่หลุดคำสบถหยาบคายอะไรออกมาแม้แต่พยางค์เดียว ทั้งคู่ลอบสบตาเขาเป็นระยะอย่างหวาดระแวง แม้แต่บงกชก็ยังเหลือบมาบางครั้งเหมือนตีค่าว่าอยู่ในฐานะผู้ร่วมกระทำความผิด กระนั้นชายหนุ่มก็ยังพยายามทำตัวเป็นธรรมชาติอย่างถึงที่สุด ไม่แสดงอาการรักใคร่ผิดปกติ แทบไม่แตะเนื้อต้องตัวคิมหันต์สักนิด และดูเหมือนบทสนทนาทุกอย่างก็ดูจะเป็นไปโดยราบรื่นดี

มีต่ออีกรีพลายค่ะ
v
v
v

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 48 - ความช่วยเหลือหมายเลขหนึ่งและสอง (หน้า 104) 23/07/
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 28-07-2013 22:49:11

ยกที่ 49 (ต่อ)


         เวลาบ่ายคล้อย วัสสานะ บงกช สามภพ และคิมหันต์มุงรอบคอมพิวเตอร์ ทำทีเป็นจริงจังกับการหาสถานที่ท่องเที่ยวน่าสนใจ ส่วนสุชัยกับเดือนเพ็ญไปนั่งดูหนังด้วยกันอีกห้องหนึ่ง


         และหากจะว่าไป เวลาอย่างนี้ก็เรียกว่าค่อนข้างเป็นส่วนตัวสำหรับพวกเขาทั้งสี่ทีเดียว


         เก้าอี้สี่ตัวถูกลากมาออกันอยู่หน้ามอนิเตอร์ซึ่งเปิดเว็บไซต์แนะนำสถานที่ท่องเที่ยวในจังหวัดราชบุรีเอาไว้ พวกเขาจับจองมันคนละตัว จ้องหน้ากันอีหลักอีเหลื่อสลับกับทำเป็นสนใจตัวหนังสือและรูปภาพบนเว็บไซต์อย่างไม่เป็นธรรมชาติอยู่ครู่ใหญ่ ก่อนวัสสานะซึ่งเป็นพี่คนโตจะสูดลมหายใจเข้าลึก เดินไปเลื่อนประตูกระจกปิดลงเพื่อกั้นส่วนที่จัดไว้เป็นห้องหนังสือและคอมพิวเตอร์จากโถงภายนอก ล็อคมันไว้พร้อมบ่นงึมงำกับตัวเองว่า “เพื่อความปลอดภัย” จากนั้นก็กลับมานั่งเก้าอี้ตัวเดิม

          “เอาละ” เธอประสานมือไว้บนตัก ขมวดคิ้วและพยายามทำใจเย็น ครุ่นคิดว่าควรเริ่มต้นจากตรงไหนสำหรับเด็กหนุ่มสาวสามคนที่นั่งอยู่ต่อหน้า “ตอนนี้ป๊ากับม้าไม่ได้อยู่ด้วย พี่ว่าเรามาคุยกันแบบเปิดอก”

         คิมหันต์หน้าเจื่อนลงทันควันกับน้ำเสียงจริงจังของพี่สาว ขณะที่เธอเริ่มพาเข้าเรื่อง

          “อย่างแรก แบม ที่หนูบอกพี่ว่าเป็นเลสเบี้ยน และคิมหันต์ก็รู้ อันนี้เรื่องจริงหรือ”

         คิมหันต์อ้าปากค้าง ในจุดนี้เขานับถือเธอไม่น้อย พอกับตกใจว่าบงกชไปบอกกับพี่สาวเขาตอนไหน แถมก่อนหน้านี้ก็ยังเคยแนะนำเขาว่าให้บอกสามภพเรื่องเธอเสียทีจะได้เลิกกังวล

          “ใช่ค่ะ” เด็กสาวตอบรับ เสียงเบาแต่ชัดถ้อยชัดคำ “แล้วแบมก็มีแฟนแล้วด้วย”

          “ผู้หญิง?”

          “ผู้หญิงค่ะ”

          “แล้วคุณพ่อกับคุณแม่ล่ะ”

         เธอส่ายหน้า “ยังไม่ทราบค่ะ แบมไม่เคยบอก แต่ถ้าท่านยังพยายามจับคู่แบมกับคิมอย่างนี้ อาจจะบอกเข้าจริง ๆ สักวันก็ได้”

         วัสสานะถอนหายใจเฮือก ขณะที่สามภพครุ่นคิดว่าเขาจะต้องประหลาดใจอีกสักกี่รอบกันกับข้อเท็จจริงที่พากันพุ่งเข้าใส่ในวันเดียว


          “แล้วครีม..กับสามภพ” หญิงสาวเค้นเสียงออกมายากเย็นเมื่อกลับมาที่เรื่องของน้องชายตัวเอง พอพูดถึงก็ยังตกใจไม่หายกับตอนที่เห็นทั้งสองคนจูบกันดูดดื่มในรถ หากเธอไม่เข้าไปอย่างได้จังหวะ ท่าทางทั้งคู่ก็ราวกับพร้อมจะปิดประตูรถแล้วมีอะไรกันในนั้นได้เลย “คบกันอยู่หรือ?”


          “..เปล่า..” คิมหันต์อ้อมแอ้ม “..ก็ไม่เชิง...”


          “ยังไง?” เธอคาดคั้น “อธิบาย ขอความจริง ถ้ารู้ว่าโกหกเจ้จะไม่ถือหางนายอีกแล้ว”


          “ผมจีบเขาอยู่” สามภพพูดแทรก


          ประโยคสั้น ๆ นั้นทำเอาทั้งคิมหันต์และวัสสานะออกอาการลนลานขึ้นมาแทบจะพร้อมกัน ช่างสมกับเป็นพี่น้อง เขารอให้ทั้งสองคนดูพร้อมรับฟังมากขึ้นจึงได้เอ่ยปิดท้ายสั้น ๆ  “เรื่องมีเท่านี้เอง”


          “โอเค” หญิงสาวยืดตัวตรง ส่งคำพูดรัวเร็วที่ส่วนหนึ่งมาจากความสับสนของตัวเองเธอเองด้วย “ถ้ามันมีแค่นั้น พี่ขอแนะนำให้เลิกจีบ ตั้งแต่ตอนที่ยังไม่มีอะไรเกินเลย...ใช่ไหม? อย่างที่นายบอกพี่เมื่อตอนเที่ยง อาจจะใจร้ายไปสักหน่อย แต่บ้านนี้ไม่นิยมเรื่องความรักระหว่างเพศเดียวกันเลย หมายถึง...อืม...ค่อนข้างจะรับไม่ได้สำหรับกรณีของป๊า ความจริงพี่ไม่ได้รังเกียจหรือจะกีดกันเพศที่สาม แต่เรามาทำให้มันเป็นปกติตามธรรมชาติดีกว่าไหม ผู้หญิง ผู้ชาย ง่าย ๆ แค่นี้เอง”


          “ถึงพี่สาจะพูดอย่างนั้น แต่มันไม่ใช่เรื่องง่าย”


          “ก็ได้..มันยาก” เธอพยักหน้า “แต่คงไม่ยากเกินไป...หรือไม่ก็...คนอื่น? ที่ไม่ใช่ครีม” เธอขมวดคิ้ว สายตาเกือบจะเป็นอ้อนวอน “..ได้ไหม?”


         เขาโคลงศีรษะ แทบไม่ต้องเสียเวลาคิด ใช่ว่าบอกให้ไปหาคนอื่นแล้วจะแทนกันได้เหมือนสิ่งของ “ผมปฏิเสธ ซึ่งคิดว่านั่นเป็นสิทธิของผม”


         วัสสานะนิ่งไปพักใหญ่ นัยน์ตาเหม่อลอยอีกครู่หนึ่งเมื่อนึกถึงพี่ชายคนโต ตอนนั้นก็เป็นเธอที่รู้เรื่องคนแรกในบ้าน เคยพยายามช่วยเขาอย่างลับ ๆ แต่ไม่เป็นผล สุดท้ายจบลงด้วยสิ่งที่ไม่มีใครอยากให้มันเกิดขึ้น


          “เป็นไปไม่ได้หรอก ครีมเองก็รู้เรื่องนี้ดี เราควรตัดไฟแต่ต้นลม ถ้าทั้งสองคนยังไม่ได้รู้สึกต่อกันมากมายถึงขั้นนั้น มันก็น่าจะยังตัดใจได้ไม่ใช่หรือ”


          “ผมรักเขา บอกพี่แล้วนี่”


          “แต่ครีมไม่ได้รักนาย” เธอเถียงเสียงแข็ง ทว่ากลับนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ หันกลับไปมองใบหน้าแดงซ่านของน้องชายตัวเองช้า ๆ  เลิกคิ้วคล้ายจะหาคำตอบ ซึ่งดูเหมือนมันจะปรากฏให้อ่านได้ชัดเจนบนสีหน้าเขาอยู่แล้ว


          “ครีม..?” หญิงสาวเรียกชื่อเขาเสียงอ่อนแรง ถึงจุดนี้เหมือนว่าหัวใจจะร่วงไปอยู่ตาตุ่ม ตัวเธอช่างโง่เขลาอีกแล้ว หากไม่ได้มีใจต่อกัน คิมหันต์จะไปนั่งคร่อมอีกฝ่ายอย่างเช่นที่เธอเพิ่งเห็นเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อนได้อย่างไร


          “...ผม”


         แต่ถึงกระนั้นวัสสานะก็อยากจะลองเชื่อ อย่างที่เขาเคยบอกว่าจะไม่ทำป๊าผิดหวัง ริมฝีปากเธอสั่นระริกขณะที่ทวนคำถามอีกหน และหวังว่าเขาจะให้คำตอบอย่างที่ไม่ทำให้ประวัติศาสตร์ซ้ำรอย


          “นายไม่ได้รักสามภพใช่ไหม?”


          “...”


          “ใช่ไหม?”


         คิมหันต์ก้มหน้า ริมฝีปากเม้มแน่นจนเจ็บแผล กำชายเสื้อตัวเองด้วยมือสั่นระริก ขอบตาร้อนผ่าว รับรู้ได้ถึงความผิดหวังในน้ำเสียงพี่สาว


          “คิมหันต์..”


          “..เจ้ใหญ่...”


         ทำไมกัน...ในเมื่อบงกชกล้าบอกความจริงว่าเธอชอบผู้หญิงด้วยกันและมีแฟนแล้ว ที่ผ่านมาแม้เป็นเวลาไม่นานแต่ก็คอยให้คำปรึกษาหลายอย่าง สามภพที่ตามมาถึงบ้านและยังกล้าพูดต่อหน้าพี่สาวว่ารักเขา ส่วนวัสสานะเองทั้งที่รู้ว่าทำผิดก็ยังช่วยปกปิดกับป๊า



         ทั้งที่คนรอบตัวทำดีกับเขาขนาดนี้



          “...ผมขอโทษ”



         เด็กหนุ่มเงยขึ้นสบตาเธอนิ่งงัน หยดน้ำเอ่อคลอนัยน์ตา กระซิบเสียงเบาจนแทบไม่ได้ยิน




         “ผมรักพี่ภพ”

- หมดยกที่ 49 –

---

กลับมาแล้วค่าาา เครียดไปหรือเปล่า นิดนึงเนอะ ^^

ปล. มีพูดถึงอยากดูรูปตอนที่แล้วที่คิมมุดไปจุ๊บเฮียในรถ ขออนุญาตรอบิวท์อารมณ์ก่อนนะคะ (ฮา)
ขอบคุณคนอ่านผู้น่ารักค่ะ ยกนี้ขออู้ของแถมนะคะ พอดีวาดไว้แต่แม่ไก่ลูกเจี๊ยบ ยังไม่ได้วาดคู่นี้ ;w; ถ้าคิดถึงไปส่อง ๆ ที่เพจได้ค่ะ

พบกันยกหน้าค่าาา (จะ 50 ยก แล้วเหรอเนี่ย Orz)  :pig4: :L2: :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 28-07-2013 23:00:52

จิ้มไว้ก่อน เด๋วไม่ทันอีก > <

--------------------------------------------------------------------------

โอ๊ย!!! ฮือๆๆๆๆๆ สงสารเด็กๆอ่าาาาา
บอกตรงๆอยากรู้เรื่อของพี่ชายคนโตจังว่าเค้าเสียไปได้ยังไง เราภาวนาขอให้เรื่องไม่เลวร้ายอย่างที่คิดนะ
เราขอให้ทุกคนมองเรื่องของพี่ชายคนโตเป็นบทเรียนที่จะต้องไม่เกิดขึ้นอีก
แต่ที่ไม่เกิดขึ้นคือการสูญเสียนะ ไม่ใช่ห้ามพวกเค้าเป็นเกย์  :m5:
ตอนหน้าก็ไม่รู้จะว่าไง ดีใจนะที่ตี๋น้อยบอกรัพี่ภพเเล้ว แต่มันก็ดีใจไม่สุดอ่ะ
เรื่องดราม่ามันใกล้เข้ามาเเล้ว กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด  :z3:

ขอเป็นกำลังใจและจะติดตามตอนต่อไปอย่างกระชั้นชิดเลยค่ะ  :กอด1: :L2:


ปล.เอาอีกเเล้ว ตอนที่เเล้วก็เม้นไม่ทัน เซ็ง  :hao5:
ปลล.อยากดูรูปอีโรติกในรถด้วยค่าาาาาาาาา แอร๊ยยยยยยยยยยยย  :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 28-07-2013 23:09:29

โอยยยยยยยยยยย มันบาดจิต

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: river ที่ 28-07-2013 23:11:01

เรื่องขมวดเข้า น้องครีมตอบรักออกมาแล้ว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: aorpp ที่ 28-07-2013 23:19:12

เอาใจช่วยพี่ภพกับน้องคิม
แต่ในที่สุดคิมก็บอกรักพี่ภพออกมาแย้ว  :impress2:

+1  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 28-07-2013 23:24:22

เฮียภพนี่ ยังไม่ทันไร ทำน้องคิมร้องไห้แล้วนะ หึงแล้วไม่ฟังอะไรเลยนี่แย่จริง
แต่น้องครีม ก็ยังปิดบังอะไรเฮียอยู่ใช่มั้ย ครบหนึ่งปี คิมคิดจะทำอะไรอ่ะ
โธ่เอ๋ย ๆ เจ้ใหญ่มาเห็นจนได้อ่ะ โธ่ น้องครีมน่าสงสารจังเลย กลัวมากเลยนะนั่น
แต่เฮียภพเท่ห์มาก บอกเจ้ได้เต็มปากเต็มคำ ผมรักเขา โอย เหมือนจะน่าดีใจ แต่ก็ยังเครียดอยู่ดีอ่ะ
ขอตามมาบ้าน ขนาดคุกเข่าขอร้องเจ้ใหญ่ เฮียภพได้ใจมากเลย
ชอบเจ้ใหญ่จัง แม้ดูจริงจัง แต่ก็มีเหตุมีผล รับฟังและเปิดอกคุยให้กระจ่าง
เข้าใจเจ้ใหญ่ แต่ความรู้สึกคนเรามันไม่ได้เปลี่ยนกันง่ายๆ นี่
เฮียภพ บอกอย่างหนักแน่นว่ารักน้องคิม แล้วในที่สุดน้องครีมของเรา ก็ยอมรับซะที ว่ารักพี่ภพ
แต่ต่อจากนี้สินะ ปัญหาใหญ่ จะทำยังไงเรื่องป๊าดี  โธ่ ๆ ดราม่าเพิ่งจะเริ่มใช่มั้ยค้าาา แงงง
ขอบคุณคนเขียนค่ะ  :L2: :3123:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 28-07-2013 23:24:47

เป็นตอนที่กดดันมาก ๆ
แต่ทำไมมันซึ้งอย่างนี้...

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: kanata55 ที่ 28-07-2013 23:25:42

อ๊ากกก ก ก กก

สามภพแมนมาก

หนูครีม สู้ๆ :hao5: :hao5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 28-07-2013 23:28:24

ดีที่คำว่ารักได้พูดออกไป
เป็นกำลังให้พี่ภพได้มีแรงสู้
และให้เรามีแรงเชียร์ต่อ

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: pilar ที่ 28-07-2013 23:29:44

ดราม่าได้ แต่อย่าใจร้ายเหมือนเรื่องแม่ไก่เลยนะคะ ใจจะขาด

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: Mengjie_JJ ที่ 28-07-2013 23:30:01

“ผมรักพี่ภพ”

 :katai2-1:

น้องคิม ยอมพูดแล้ว แต่ก็ยังหน่วงๆอยู่ดี ฮื่อ

สู้ๆนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: Hope2TheEnd ที่ 28-07-2013 23:35:21

บอกรักเฮียแล้ว แต่มาในเวลาที่สุดจะตึงเครียด
เอาใจช่วยเฮียกับคิมนะ ....  :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 28-07-2013 23:36:54

ถ้าเป็นสถานการณ์อื่น น้องครีมบอกรักเฮียภพแบบนี้คนอ่านคงไชโยโห่ร้อง กรี๊ดกร๊าด วี๊ดวิ้ว กันใหญ่แล้ว

แต่พอมาอยู่ในสถานการณ์นี้ ไม่กล้าส่งเสียงอะไรเลย กลัวโดนเจ้ใหญ่งาบหัว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 28-07-2013 23:38:44

บอกรักกันแล้ว  สู้ๆๆนะน้องครีม พี่ภพ :hao5:

เจ้ใหญ่ o13


 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: from_mars ที่ 28-07-2013 23:38:54

ครีมมมมม ร้อนแรงตามไอแดดมากลูก 555
ดราม่านิดเลยตรู สู้กันต่อไป เอ้า ชน! (ไม่เกี่ยวนะ)

รออ่านต่อ และขอบคุณจ้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: aeecd ที่ 28-07-2013 23:46:37

บอกรักแล้วเว้ยยเฮ้ยยย!
จะทำไงต่อไปดีเนี้ยยย
คิดแล้วปวดหมอง :ling3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 28-07-2013 23:48:52

อ่านๆไปตกใจตอนเจ้ใหญ่มาเจอคิมกับพี่ภพคิสกัน ตอนนี้เครียดนิดๆเนอะแต่เอาใจช่วยทุกคนนะ~

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: เก้าแต้ม ที่ 28-07-2013 23:49:56

เปนกำลังใจให้กับสามภพและคิมหันต์

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: ReiSei ที่ 28-07-2013 23:51:11

โห อืดอีกนิด ผัดใส่ไข่กำลังอร่อยเลย  สงสารง่ะ อึดอัดจัง ไม่รู้พี่ชายคนโตเป็นมายังไง :hao5:
ท่าจะยากถึงยากมากแล้ว สามภพ   :เฮ้อ:
แต่ แต่  น้องบอกรักแล้วคร่าาาาาาา   :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: KilGharRah ที่ 28-07-2013 23:53:45

โอ๊ยยยยย น้ำตาจะไหลอะ นี่ถ้าป๊ารู้ไม่อยากจะนึกเลยว่าจะดราม่าขนาดไหน  :ling1:
แต่ดีใจที่หนูครีมบอกรักพี่ภพนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: Saantos ที่ 28-07-2013 23:54:44

น้ำตาจะไหล

แอร๊ยยยยยย

 :hao5: :hao5: :hao5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: Oilsaoo ที่ 29-07-2013 00:21:59

เอาใจช่วยพี่ภพกับคิมน่ะ
เเอบอย่างรู้เรื่องของพี่ชายคิม

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: zearet17 ที่ 29-07-2013 00:48:05

โอ๊ยยยยยยยยย ปวดใจมากกกกกก :ling1:
สงสารเกรียนครีมสุดๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 29-07-2013 00:59:32

โอยย ผู้หญิงในเรื่องนี้กล้าพูดกล้าทำแมนๆทั้งนั้นเลย
ชอบนะคะ ต่างจากเรื่องอื่นๆที่ผญมักงี่เง่าเป็นตัวร้าย แต่สไตล์คุณเรนนี่จะแสบๆฉลาดๆมากกว่า  :hao7:

น้องครีมเปิดใจแล้ว อิพี่ภพดีใจตายเลยเนี่ย แต่ก็เป็นใบเบิกทางสู่อุปสรรคก้อนโตเลย ฮืออออ :ling3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 29-07-2013 01:18:31

โอ้ย ตึงเครียดค่าาา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: Gnannanz ที่ 29-07-2013 02:09:41

โอยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ทั้งเขินทั้งหน่วง
ระทวยสุด 555555555555555555
 :hao7:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Noah ที่ 29-07-2013 02:25:25

น้ำตาแทบไหล ดีใจที่น้องรับสารภาพว่ารักเฮีย แต่ก็กลัวอาป๊า  :hao5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 29-07-2013 02:35:32

  “ผมรักพี่ภพ” :hao5:
โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยย
เครียดดด เครียดกับป๊าน้องครีมมม ฮรือออออ
ทำไงดี แต่พี่ภพสู้ไม่ถอยแน่นอน ยิ่งรู้ว่าน้องรักตัวเองแล้วด้วย สู้นะ !

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: saiiisai ที่ 29-07-2013 02:54:21

อ่านตอนล่าสุดแล้วนึกถึงเรื่องของตัวเอง ตอนไปบ้านเค้าเลยครับ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 29-07-2013 03:41:40

นุ้งครีม >///< หลังจากที่เก็บไว้มานาน (เก็บอะไร? 555+)
ในที่สุดคนที่ง้างปากน้องให้บอกรักเฮียได้ก็คือเจ๊ใหญ่!!

อ่านแล้วเขิน ๆ >///< แบบว่า
เฮียมั่นใจได้แล้วว่าน้องจะไม่ไปเกาะแกะใคร
ณ วินาทีนี้มั่นใจได้เลยว่าถ้าเฮียเลิกจีบน้องครีม
คนที่เสียใจที่สุดก็คือครีมนั่นแหล่ะ ให้ใจไปหมดแล้วววว~~~~
ถึงจะเกรียนแตกขนาดนี้แต่หนูก็มีมุมน่ารัก ๆ อยู่เยอะนะ
เฮียอย่าเพิ่งหมดกำลังใจ

ขอข้ามความเป็นดราม่างี๊ดดดดดดด

อยากบอกว่าฉากที่น้องขึ้นคร่อมตักเฮียแบบ
ไม่เกรงใจตัวเองว่าอาจจะเสียตัวได้ เพราะอารมณ์เฮียเพี้ยน
ดูไม่ปกติเท่าไหร่ ตอนที่กำลังจกรี๊ดเพราะความเขิน
เจ๊ใหญ่ก็โผล่ออกมา ทำเอาความฟินติดลบไปเลย  :katai1:
เจ๊คะ รักเจ๊ใหญ่นะ แต่แบบ... โผล่มาช้ากว่านี้ได้ไหมอ่ะ

เริ่มมีซัพพอร์ตเตอร์ดูลู่ทางให้แล้วนะ หวังว่าจะไม่
ดราม่าหนักนะคะ >,< เฮียเพี้ยนสวมรอยเข้าบ้านนุ้งครีม
ได้อย่างปลอดภัย ไหว้ป๊ากับม๊าคุณแฟนในอนาคตอย่างเนียน ๆ

เอาใจช่วยกันต่อไป !! หนูแบมเข้มแข็งมาก
น้องครีมเอาเป็นตัวอย่างนะ บอกรักก็บอกดัง ๆ เลย อิอิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 29-07-2013 06:30:55

 o13  เยี่ยมมากคิมหันต์  กล้ายอมรับคกันความรู้สึกและความจริง   

   +1  จ้า   รีบมาต่อนะค่ะ  รออยู่

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 29-07-2013 07:12:27

ก็รักคนนี้ให้ไปจีบคนอื่น ได้ไงเจ้ใหญ่ สงสารเถอะ :mew6: :mew6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: yymomo ที่ 29-07-2013 07:27:27

 :z3:   เอาแล้วๆๆๆๆ  :katai5: บอกไม่ถูกกันเลยทีเดียว  :katai1: ลุ้นอร่าาา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 29-07-2013 07:53:08

ลุ้นสุดๆในที่สุด คิมก็กล้าบอกว่ารักพี่สามภพแล้ว
หลุดจากอาการหน่วงในตอนท้ายนี่เอง  :mew1: 

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 29-07-2013 08:37:17

'ผมรักพี่ภพ' <~~ แอร๊ยยย!!

กล้องซูมไปที่พี่ภพ .. นั่งยิ้มหน้าบานอยู่ >/////<

ขอบคุณนะคะ +1 ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: em1979 ที่ 29-07-2013 10:47:13

อย่ามากดดันได้ไหมเจ้ ถึงจะดีใจที่ครีมพูดว่ารักเฮียแต่มันหน่วงๆ บอกไม่ถูก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 29-07-2013 11:00:15

จะมีวันที่พ่อเข้าใจ และคิดถึงความรู้สึกของลูกมากกว่าความคิดที่ตัวเองอยากให้เป็นมั้ย :serius2:
รู้ว่ามันยากที่จะเข้าใจกับพ่อแม่ที่หัวโบราณ
แต่ไม่คิดจะทำความเข้าใจลูกตัวเองหน่อยเรอะ
เลี้ยงมาเอง น่าจะรู้นิสัยลูก
เฮ้อ หน่วงงงงงงงงงงงงง :o12:

ครีมมมมม ตอนนี้น่ารักนะ แต่ก็น่าสงสารด้วย :hao5:
ดีใจที่ยอมรับความรู้สึกตัวเองแล้ว
ต่อไปจะเป็นยังไงก็ให้จับมือกันผ่านไปนะ สู้ๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 29-07-2013 11:16:16

ถึงมันจะเป็นช่วงของดราม่าอ่ะนะ แต่การที่ทำให้คิมหันต์ยอมรับความรู้สึกตัวเองได้ก็ถือว่าดีมากแล้ว

ยังไม่รู้ถ้าป๊าม๊ารู้จะเป็นยังไง
พี่ภพและคิมจะทำให้ป๊ายอมรับความรักครั้งนี้ได้มั้ย เพราะดูแล้วมันไม่ง่ายเลยสำหรับป๊า
แต่ก่อนอื่นต้องคุยกับเจ้ใหญ่ก่อน
 :mew2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 29-07-2013 11:33:27

ถึงตอนนี้จะดูหน่วงๆ แต่ฉากที่คิม ขึ้นไปจูบสามภพ กับ ฉากที่คิมบอกว่ารักสามภพ
มันทำให้ตอนนี้ดูหวานยังไงก็ไม่รู้อ้ะ :m17:

อยากรู้เรื่องของพี่ชายคิม มากๆๆๆ :ling1:

ขอให้เจ้ใหญ่ช่วยอยู่ข้างเดียวกับคิมด้วยเถ้อออออ เพี้ยงงงง :m5:

มาต่อเร็วๆน้าาา :จุ๊บๆ:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: กีกิ ที่ 29-07-2013 11:48:13

อยากบอกกับตัวเองมากว่า
นี่!! ฉันไปอยู่ที่ไหนมา ทำไมถึงได้พลาดอ่านนิยายเรื่องนี้ไป  :katai1:
ขอกรี๊ดดดด ดังๆ สนุกมากมาย ถึงจะเพิ่งอ่านไปได้แค่ 3 ตอนก็เถอะ
ชอบนิยายเรื่องนี้มาก แต่งได้สนุกจริงๆ  o13 o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: 2pmui ที่ 29-07-2013 12:02:07

ผมรักพี่ภพพพพพ    :hao7:

อ๊ากกกกก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 29-07-2013 12:25:53

พ่อท่าทางจะเป็นอุปสรรคที่โครตใหญ่หลวงสำหรับคิมกับสามภพ  เฮ้อ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 29-07-2013 12:27:16

เอาใจช่วยเฮียภพกับตี๋คิมน๊าอึดอัดแทนจริงๆมาสารภาพรักกันในบรรยากาศแบบนี้

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 29-07-2013 13:28:46

ก็ว่าอยู่ว่ากอดจูบกันในรถที่จอดใกล้บ้าน แถมยังไม่ปิดประตูอีกเดี๋ยวก็มีใครมาเห็น คิดยังไม่ทันจบดีเลยมีคนมาเห็นจริงๆด้วย ดีน้าที่เป็นเจ้ใหญ่ ไม่ใช่พ่อหรือแม่ไม่งั้นแย่กว่านี้แน่

ตอนนี้ตึงเครียดสุดๆ แต่ว่ามันยังมีตอนที่ตึงเจียนขาดกว่านี้ใช่ไหม  ทำใจรอ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 29-07-2013 15:56:13

ดราม่าของคู่นี้คือเรื่องนี้สินะ  :hao5:
สงสารคิมจังเลย แต่พี่ภพคงมีกำลังใจสู้อีกเยอะ เพราะคิมบอกรักแล้ว แถมมีพยานด้วย :z1:
สู้ต่อไปฮ่ะ เอาใจช่วย คู่กันแล้วไม่แคล้วกันหรอกฮ่ะ :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: chubta ที่ 29-07-2013 18:14:37

 :mew2: อย่ามาม่าเลยน้าา (ห้ามไปทำไมยังไงก็มีน่ะ)
แต่ในที่สุดคิมก็รักเฮียแล้ว >,<  :mew3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 29-07-2013 19:29:44

 :katai1: :katai1:

บอกรักกันตอนนี้มันเลยกลายเป็นเรืองน่าเศร้าทันทีเลย

เอ้าาาา ให้กำลังใจทั้งคู่ มันต้องผ่านไปได้

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: Fish129 ที่ 29-07-2013 19:42:18

บอกไปแล้วนะคิม


แต่ตอนนี้ พี่สาคงช็อคไปแล้วอ่าา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: Anyann ที่ 29-07-2013 19:47:02

หืมม เครียดจริงด้วยค่ะ คุณพ่อช่างดูไร้พ่ายจริงๆ คงอีกหลายตอนกว่ามรสุมลูกนี้จะผ่านไป
เป็นกำลังใจให้พี่ภพกับน้องครีมค่ะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: raviiib❁ ที่ 29-07-2013 20:06:25

พี่ภพน้องคิมไฟติ้งงงงงงงงงงง
อยากรู้เรื่องเฮียใหญ่สุดๆ แง่งงงงงงงงงง :sad4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: Takarajung_TK ที่ 29-07-2013 20:32:22

 :hao5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: เมฆาสีน้ำเงิน ที่ 29-07-2013 20:43:13

แล้วก็พลันคิดขึ้นมาว่าโลกนี้มันไม่มีที่ให้เรายืนหรือยังไง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 29-07-2013 20:58:33

ะ ถึงจะดูดาม่าเล็กๆ แต่พี่ภพคงพอใจอยุ่ไม่น้อยคิม น่ารัก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 29-07-2013 20:59:26

หนูครีมสารภาพแล้ว แต่ก้ยังดราม่าอยู่น้า เลยหวานไม่เต็มที่เลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: chisarachi ที่ 29-07-2013 21:09:40

ร้องคิมมมม กดดันไหมนี่หืออออ
เครียดที่ง้อพี่ภพ แล้วมาเจอเจีใหญ่อีก
เคราะห์ซ้ำกรรมซัดแท้ๆเลย
แต่ไม่รู้ทำไมชอบตอนนี้  รู้สึกเขาแคร์กันมาก
และน้องคิมพูดคำว่ารักครั้งแรก  ><

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: Theznux ที่ 29-07-2013 21:23:47

ดราม่าแล้วไง ดราม่าแล้วไงงงง ><

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 29-07-2013 22:07:03

สารภาพรักแล้ว แต่เป็นการสารภาพที่ยังไม่รู้ว่าจะดีขึ้นหรือแย่ลงอ่ะ ไม่อยากให้สองคนนี้ต้องลำบากใจ แต่ท่าทางครอบครัวจะต้องเป็นอุปสรรคใหญ่แน่
อยากรู้เรื่องของเฮียใหญ่ ทุกคนในบ้านดูจะเกรงต่อเหตุการณ์นี้มากเลยอ่ะ อย่าให้คิมต้องมาซ้ำรอยเดิมเลยนะ มีคนคอยช่วยเยอะแยะทั้งที่บ้านและที่กรุงเทพขนาดนี้ อีกเดี๋ยวก็รักกันหวานจ๋า เนอะๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: cinpetals ที่ 29-07-2013 22:17:41

ตัดค้าง ฉับ ฉับ ฉับ
เรานี่แทบพุ่งใส่คอม 555555
เป็นกำลังใจให้คิมหันและพี่ภพสุดหล่อ
รู้สึกตอนนี้ (และตอนหน้า) มีดราม่าแน่นอน  :katai1: :katai1: :katai1:


#แอบคิดถึงสองรัญเบาๆด้วย  :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: benzxzxnb ที่ 29-07-2013 23:03:54

ยิ่งอ่านเหมือนค่อยๆโดนปาดใจ

มันค่อยๆเริ่มดราม่า T T

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: YOSHIKUNI RUN ที่ 30-07-2013 00:06:44

ตอนนี้มันช่าง บาดอารมณ์เหลือเกินน
เครียดตามๆ เฮ้อ~~
เอาใจช่วยทุกๆ คน
 :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: Kisseu129 ที่ 30-07-2013 02:53:21

ฮือออออ~ ระทึก นึกว่าป๊าจะมาเจอซะแล้ว แต่ที่ไหนได้ เจ๊ใหญ่นี่เอง...
คิมง้อดุเดือดไปมั้ยลูก เล่นซะปากแตก 5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 30-07-2013 14:02:04

สู้สู้ทั้งสองคน :ped149:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: SiLent_GRean ที่ 30-07-2013 16:35:19

แอบอยากรู้เรื่องพี่ชายคิมเหมือนกันค่ะ


แต่เอาใจช่วยเฮียกับคิมนะคะ    :hao5: :hao5: :hao5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: ophena ที่ 30-07-2013 20:38:12

พ่อโคตรน่ากลัวอ่ะ จะรอดไหมนี่

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: watcharet ที่ 30-07-2013 21:51:26

เข้าโหมดคลอน้ำตาตาม น่าสงสารจุงเบย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 31-07-2013 00:09:15

อ่านแล้วหนักใจแทนทุกคนโดยเฉพาะเจ้ใหญ่ที่ครั้งก่อนก็เป็น
คนที่รู้เรื่องก่อนใครเหมือนกับครั้งนี้ / ส่วนพ่อ แค่อ่านยังรู้สึกได้
ถึงความเข้มงวด เอาตนเองเป็นที่ตั้ง อย่างนี้จะคุยยากค่ะ

เอาใจช่วยตัวละครทุกๆคนนะคะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: cutybuay ที่ 31-07-2013 20:17:25

ไม่ได้เข้ามาอ่านเป็นเดือนนนนน ชีวิตยุ่งเหยิงมาก ๆ ขอโทษด้วยน้า  :3123:
อ่านรวดเดียวเป็นสิบตอน สะใจไปเลย 555 เม้นรวมในนี้นะจ้ะ


35
โอ้ยหนูครีมของเจ๊ ทำไมเขินขนาดนั้นละจ้ะ แบบนี้อิพี่ภพก็ชนะแน่ๆ 555  :hao6:
ตอนนี้อ่านแล้วก็เริ่มจิตตกสงสารหนูปิ่น TTvTT ไม่อยากให้ถึงช่วงนี้เลยจริง ๆ

36
อ่านเรื่องนี้ก็ยังเศร้าอยู่ดี สงสารหนูปิ่น แต่ยังไงก็ยังดีที่มีไอเจี๊ยบและพี่ ๆ คอยอยู่ข้าง ๆ  :mew4:
ส่วนอิเฮียตอนนี้รู้สึกแรงหึงจะทำงานหนัก กร๊ากกกก แหม่เด็กๆเค้าเป็นเพื่อนสนิทกันค่ะ อีกอย่างหนูครีมก็เอนเอียงมาทางเฮียจนจะเต็มตัวแล้วจ้า พอมีเรื่องก็นึกถึงเฮียคนแรก
ลึก ๆ คงเริ่มไว้ไจและรู้สึกว่าเฮียเป็นที่พึ่งเวลาตัวเองเจอมีปัญหาอะไร รีบรักกันได้แล้วนะพวกแก อิเจ๊อยากเห็นพี่ภพทำหนูครีมเขินมากกว่านี้ เอิ้ก ๆ

37
หนูครีมเริ่มเปิดใจให้เฮียขึ้นอีกหน่อย มีขอบคุณอิเฮียด้วย
ตอนที่แล้วดราม่าเรื่องหนูปิ่น แต่ตอนนี้ได้กลิ่นดราม่าอิหนูครีม แถมน่าจะร้ายแรงอีกต่างหาก ถ้าป๊าของคิมไม่ยอมรับมันคงเป็นปัญหาใหญ่สำหรับคู่นี้แน่นอน
คงต้องลุ้นว่าถ้าทั้งคู่เกิดรักกันขึ้นมาจริง ๆ แล้วจะผ่านอุปสรรคไปได้ยังไง  :katai1:

38
ตอนนี้หวานอ่ะ จูบผ่านนิ้วโป้ง โฮรกกกก แล้วนิสัยชอบนัวเนียของหนูครีมนี่อิเฮียกำไรเห็น ๆ 555  :z1:
คิมคงคิดว่าไม่ตกหลุมอิเฮียแน่ แต่เรื่องของหัวใจมันคงบังคับกันไม่ได้นะ เพราะคิมเริ่มรู้สึกกับพี่ภพเพิ่มขึ้นทีละนิด ๆ แล้ว อิป้าก็เอาใจช่วยให้รู้ใจตัวเองเร็ว ๆ นะจ้ะหนูครีม อิ อิ

ปล. เจ้าดุ๊กดิ๊กเหมือนหมาที่บ้านเลย พอฟ้าร้อง ฟ้าผ่า มันจะต้องมาหงิง ๆ แล้วก็ตะกุย ๆ อยู่หน้าประตูบ้าน 555

39
โอ้ยตอนนี้มีหนูปิ่นกับไอเจี๊ยบโผล่มาด้วย คิดถึงนะเด็ก ๆ  :mew1:
คิมนี่รักษาสัญญาดีเยี่ยมพกมือถือติดตัวตลอด ๆ ถึงจะแอบหลบหน้าอิเฮียแต่หัวใจมับหลบไม่ได้หรอก กร๊ากกก ขนาดหนูปิ่นยังดูออก เพราะท่าทางมันแสดงออกเยอะะะะ 555
อยากรู้ตอนหน้าอิเฮียจะลงโทษเด็กชอบเล่นซ่อนแอบยังไงหว่า  :katai2-1:

40
โอ้ยยยยยย ตอนนี้ไม่ไหวนะ ชอบฝุด ๆ นุ้งครีมแซ่บมากค่ะ ด่ายายส้มซะแพ้หมดรูป ส่วนเฮียก็มั่นคงมากนะคะ ขอให้รักเดียวใจเดียวไปตลอดนะ  :o8:
ตอนนี้ทำให้รู้ว่าคิมน่าจะมีแววหึงโหดนะ แอบกลับแทนอิเฮีย 555
นึกว่าคิมจะถูกลงโทษที่หนีเฮียแต่กลายเป็นอิเฮียถูกรุกหนัก เอ้ย นัวเนียทดสอบความอดทนแทน ยิ่งบนโซฟานี่มัน กรี้ดดดดด  :m3:
พออ่านจบโอ้ยยยย ยิ้มแก้มจะแตก ในที่สุดหนูครีมก็ยอบรับเฮียแล้ว เค้าเริ่มรักกันแล้วค่ะ อิป้าดีใจ ยังไงก็ขอให้ผ่านอุปสรรคเรื่องที่บ้านคิมไปให้ได้นะ อิป้าเป็นกำลังใจให้
เฮียก็ต้องพิสูจน์ให้น้องเชื่อด้วยนะ ห้ามท้อ ห้ามยอมแพ้เด็ดขาด

40.5
พี่ภพของป้าาาาา ทำไมดีอย่างนี้ อดทนเป็นเลิศ(ถึงแม้เกือบจะไม่รอด 555) หนูครีมก็ยั่วดีจริง ๆ
แอบสงสารอิเฮียเหมือนกันกว่าจะครบปีถ้ายังโดนยั่วแบบนี้บ่อย ๆ มีหวังอิเฮียข้อมือเคล็ดแน่ กร๊ากกกกก  :m14:
แต่แฟ้มลับของอิเฮียก็แอบหลอนนิด ๆ นะ อะไรจะเก็บเป็นเรื่องเป็นราวขนาดนั้น 555
อยากให้ครบปีเร็ว ๆ จัง สงสารคนดีของหนูครีมอ่ะ ยิ่งเห็นรูปที่นั่งรอบนเตียงแล้ว มันน่าฟัดจริง ๆ อิเฮียแกทนได้นี่สุดยอดเลย

ปล. อ่านตอนนี้แล้วให้ความรู้สึกแปลกไปนิดหน่อยกับการเล่าผ่านตัวละคร สงสัยเพราะไม่ชิน รู้สึกเหมือนจะเป็นผู้ใหญ่นิด ๆ ไม่ค่อยจะเกรียนเท่าไหร่ แต่ไม่เป็นไรเล่าผ่านใครเราก็อ่านหมด ฟินหมดอยู่ดี อิ อิ

41
หนูครีมจ๋าาาา หนูเป็นเด็กที่ตรงมากค่ะ รู้สึกใจเต้นหรืออะไร ๆ ก็บอกพี่เค้าหมด อิป้าชอบค่ะออกแนวแคะรุก อร้ายยยย
ยิ่งเปลี่ยนสีผมใหม่อิเฮียยิ่งหลงหนักนะป้าว่า ก็เด็กมัน "น่ารักดี" อ่ะนะ 555  :m12:
แอบได้กลิ่นมาม่าคู่สองรัน แต่อิป้าก็แอบเชียร์พี่รันอยู่นะ อย่าดราม่ามากก็พอ สงสารพี่รันแว่นของป้า

42
คู่2รันของอิป้าทำไมมันอึมครึมเยี่ยงนี้ มองไม่เห็นว่าจะรักกันได้ไง แล้วมันจะมาดราม่าอะไรกับคู่เฮียกับคิมรึเปล่า
อิป้าสงสารพี่รันอ่ะ เลิกรักอิพี่ภพแล้วกลับมารักตัวเองเถอะนะ  :mew2:
ตอนนี้อ่านแล้วยกนิ้วให้เจ๊ใหญ่เลย คิมโชคดีที่มีพี่สาวที่รักและเข้าใจพร้อมจะอยู่เคียงข้าง สารภาพว่าอ่านไปร้องไป สงสารพี่ชายของคิมด้วย แต่ก็รับรู้ได้ถึงความรักที่พี่น้องมีให้กัน หวังว่าถ้าเจ๊รู้เรื่องของอิเฮียกับน้องแล้วคงจะไม่คัดค้านและช่วยเป็นกำลังใจให้น้องมันผ่านอุปสรรคทุกอย่างไปด้วยนะ

43
โถ พี่รันไม่สบายซะแล้ว หวังว่าเจ้ารัญจะดูแลดี ๆ นะ ถึงยังไม่รักแต่เริ่มจะติดใจนิด ๆ แล้ว แต่ก็ไม่รู้ว่าเป็นเพราะห่วงของรึเปล่า
เจ๊ชอบคู่นี้นะมันดราม่าดี ขอแค่อย่ามาทำให้คู่คิมดราม่าก็พอ กระซิก กระซิก  :impress:
ส่วนหนูครีมเดี๋ยวนี้ไม่เก็บความรู้สึกแล้วนะ สงสัยจะคิดถึงอิเฮียมากเป็นพิเศษ กร๊ากกกก เฮียภพก็เลี้ยงดูน้องมันให้ดี ๆ ละ หมาตาตี่แบบนี้มีตัวเดียวในโลกนะ 555  :haun5:

44
โอ้ยยยยย หวานนนนนน เดี๋ยวจุ๊บ เดี๋ยวจูบ เดี๋ยวจุ๊บ เดี๋ยวจูบ อิป้าไม่ไหวแล้วค่ะ กัดหมอนจนจะขาดแล้ว ถ้าเป็นป้า ๆ จะไม่ทนแล้วนะจับนุ้งครีมฟัดไปแล้วค่าาา
อิพี่ภพแกทนดีจริง ๆ 555  :ling1: หนูครีมนี่ทั้งเป็นคนตรงและเป็นคนรุกเองเลยนะ หึ หึ  :m18:

45
งืออออ หนูครีมสุดยอดไปเลย จะตรงไปไหนคะลูก แถมยังอ่อยอิเฮียอีก อยากรู้พอไปถึงคอนโดแล้วจะเป็นไงหว่า โอ้ยยยย เขินว่ะ  :m1:
ส่วนซาร่าห์ก็แอบน่ารักน่าหยิกนะ ชอบ ๆ

46
บอกแล้วว่าอิป้าชอบคู่2รัน ชอบอ่ะ มันดราม่าดี แต่ไม่มากเกินพอให้หัวใจกระตุก อยากให้พี่รันเริ่มรักตัวเองไว ๆ แอบรับคนที่เค้ามีคนรักอยู่แล้วมันเจ็บเกินไป  :hao5:
รักตัวเองให้มาก ๆ แล้วค่อยเปิดใจกับคนที่เข้ามาในชีวิตเราดีกว่านะพี่รัน อิป้าเอาใจช่วยฝุด ๆ

47
555 ตอนนี้ขำอ่ะ ท้ังหนูครีมทั้งหนูแบม โอ้ยยยย อะไรจะเหมาะเจาะขนาดนี้ ก็หวังแค่ให้ทั้งคู่ช่วยกันฝ่าด่านผู้ปกครองไปให้ได้และได้คบกับคนที่ตัวเองรักจริง ๆ นะ
ตอนนี้ยังดีที่ไม่ดราม่า แต่ตอนหน้าไม่แน่ อิป้าเครียดล่วงหน้าแล้วค่ะ

48
อิเฮียยยย ฟังน้องมันก่อนสิ ทำไมขี้หึงขนาดนี้ (แต่อิป้าชอบนะ)
ตอนนี้สงสารหนูครีมอ่ะ แต่ตัวเองก็ผิดที่ปิดบังกอิเฮียเรื่องแบมนะ ถ้าบอกเอฮียไปตรง ๆ เชื่อว่าเฮียต้องเข้าใจแน่นอน
แต่พอมาเจอเองกับตัวแบบนี้อิเฮียคงช็อค บวกกับอารมณ์หึงขึ้นรุนแรงเลยเป็นแบบนี้
หวังว่าอิเฮียเจอกัดของน้องเข้าไปจะทำให้ใจเย็นลงและมีสติมากขึ้นนะ  :serius2:

49
เย้ ถึงตอนล่าสุดแล้ว  :hao7:
ดีแล้วที่ครีมตามไปอธิบายกับอิเฮียให้เข้าใจ แม้จะมีการเสียเลือด นิด ๆ หน่อย ๆ
ไอฉากจูบในรถเค้าก็อยากเห็นนะ แต่มันฟินได้ไม่เต็มที่เพราะเจ๊ใหญ่ดันมาเจอเนี่ยสิ  :o11:
หลังจากนี้คงจะดราม่าขึ้นเรื่อย ๆ รึเปล่าหว่า แต่หนูครีมแมนมากค่ะลูก สารภาพว่ารักอิเฮียไปตรง ๆ ต่อไปก็คงต้องช่วยกันฝ่าอุปสรรคไปให้ได้ หวังว่าสุดท้ายที่บ้านคิมจะยอบรับทั้งคู่นะ

กอดคนเขียนให้หายคิดถึงนะจ้ะ  :man1:
ตอนหน้าจงมาไว ไว จุ๊บ จุ๊บ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ju ที่ 01-08-2013 16:34:05

กัดฟันรอตอนต่อไป  :katai1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: DraCo_SLa13 ที่ 02-08-2013 12:04:23

เหมือนใกล้จะมาม่า เข้าทุกที  เฮ้อ อย่าชามใหญ่นักนะจ๊ะ คนเขียน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 02-08-2013 14:40:51

อั๊ยย๊ะ คิมบอกรักเฮียอย่างงี้ กลับไปข้อตกลงยังใช้ได้อยู่ไหมเนี่ยยยยย

 :z1: :z1: :z1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 02-08-2013 20:20:38

อร๊ายยยยย ดราม่าเกิ้นนนนนน
นี่ขนาดเจ้ใหญ่คนเดียวยังขมขื่นกันขนาดนี้
ถ้าป๊ากับม๊ารู้คงอกแตกตายไปข้างล่ะคะคุ้นนนน

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 04-08-2013 19:19:34

คำเตือน : ยาวมากค่ะ โคตรยาว แต่เพราะเป็นตอนแทรก .5 เลยไม่แบ่ง อ่านรวดเดียวเลยละกันนะคะ (มีทั้งหมด 5 รีพลายค่ะ ^^)

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

49.5 – TILL THE SPRING COMES

         ผมวางกระเป๋าใบสุดท้ายไว้บนพื้นห้อง รู้สึกอ่อนเพลียจากการเดินทาง หลับบนรถอย่างไรก็ไม่สนิท โดยเฉพาะหากก่อนหน้านั้นเพิ่งอดตาหลับขับตานอนเพื่อทุ่มเทให้กับการอ่านหนังสือสอบ อย่างไรก็ตาม เป็นเรื่องดีที่จะได้กลับบ้านช่วงนี้ มีเรื่องราวให้ชื่นใจหลายอย่าง ที่ดินซึ่งป๊าประกาศขายมาตั้งนานมีคนมาติดต่อขอซื้อแล้ว ได้ราคาดีเสียด้วย ทั้งที่คิดว่าคงขายไม่ออกแล้วแท้ ๆ  ม้าเล่าว่าป๊ายิ้มร่าไปทั้งวันทีเดียว ตอนนี้คงไปดูที่กันอยู่

         เสียงฝีเท้าตึงตังดังจากด้านหลัง หันไปมองก็เห็นน้องสาวคนโตวิ่งโครมครามขึ้นบันไดมาหา ตะโกนลั่นไปด้วยอย่างไม่รักษาภาพพจน์กุลสตรี โชคดีที่ป๊าไม่อยู่บ้าน ไม่เช่นนั้นทำเสียงอึกทึกออกขนาดนี้คงโดนดุกันถ้วนหน้าแล้ว

          “เฮียกลับมาเมื่อไหร่เนี่ย! สาไม่เห็นรู้เรื่องเลย มาเงียบเชียว”

         ผมยิ้ม ส่ายหน้าน้อย ๆ  ถามหาน้องชายอีกคนที่ปกตินอนห้องเดียวกัน แต่ตอนนี้ไม่ยักเห็นวี่แวว “คีมล่ะ?”

          “ไปทำการบ้านกับเพื่อนแน่ะ บอกเดี๋ยวเที่ยง ๆ กลับ”

          “โอ้” ผมเลิกคิ้ว ทำทีเป็นตกใจนิดหน่อย “ขยันนี่”

         วัสสานะยักไหล่ กลอกตาไปด้วย “ไปเล่นนั่นแหละ บอกเที่ยงแต่กว่าจะกลับก็โน่น บ่าย ๆ เดี๋ยวก็เล่นเพลินอีก”

         ผมหัวเราะกับท่าทางของน้องสาว เธอเป็นเด็กมัธยมปลายที่ยังสดใสตามวัย แต่เมื่อพูดถึงน้อง ๆ อีกสองที่เหลือทีไรก็มักเพิ่มอายุให้ตัวเองลงไปในคำพูดคำจาเสมอ อาจเป็นเพราะความตั้งใจ (มาก ๆ) ของตัวเธอ อย่างที่เคยบอกผมไว้ว่าจะเป็นคนดูแลน้องเองช่วงที่ผมไปเรียนในรั้วมหาวิทยาลัย

          “เด็กก็งี้แหละ” อดไม่ได้จนเผลอแก้ต่างให้นิดหน่อย คิมหันต์เพิ่งเรียนประถมสามเท่านั้นเอง

         เธอเดินเข้ามาใกล้ ก้มลงช่วยเก็บกระเป๋าที่วางเอียงกระเท่เร่ของผมไปพิงตู้ให้เรียบร้อย “เฮียกิน’ไรยัง”

          “กินเมื่อเช้าแล้ว”

          “ข้าวหรือขนมปัง”

         ผมเหลือบมองวัสสานะซึ่งกำลังยักคิ้วหลิ่วตา ติดจะยียวนหน่อย ๆ  ใครกันนะช่างสอนเธอทำหน้าตาแบบนี้ ชักจะคล้ายเด็กผู้ชายเข้าไปทุกที “กินอะไรก็เหมือนกันนั่นแหละ”

          “นั่นไง!” แม่น้องสาวยิ้มร่า ทำท่าเหมือนจับได้คาหนังคาเขาว่าผมกำลังทำผิด “แค่นั้นจะไปอิ่มอะไรเล่า กินข้าวไหม”

          “ใกล้เที่ยงแล้ว รอตี๋เล็กกลับก่อนก็ได้ แล้วสิล่ะ?” ผมเปลี่ยนเรื่อง ถามไปถึงน้องสาวคนรอง

          “พ่อน้องชายที่รักสาว่าคงกลับบ่ายโน่นแหละ ส่วนสิวันนี้ไปทำงานกลุ่มที่โรงเรียน อันนี้ทำจริงไม่ได้ขี้โม้อย่างอาตี๋” เธอแจกแจง ใส่อารมณ์ลงไปด้วยนิดหน่อย “ส่วนป๊ากับม้าบอกว่าไปดูที่กับดูตึกแถว เย็น ๆ คงกลับ ให้หาข้าวกินกันไปก่อนได้เลย”

         ผมพยักหน้า ยื่นมือไปลูบผมเธอแผ่วเบา “เหนื่อยไหม”

          “หือ?”

          “เป็นเจ้ใหญ่ของเด็ก ๆ”

         เธอทำหน้ายุ่ง เตะหน้าแข้งผมเบา ๆ บ่นว่า “จิ๊บ ๆ น่า” จากนั้นก็เริ่มพูดงึมงำเรื่องโทรศัพท์ด้วยน้ำเสียงมีเลศนัย

          “มี คน โทร มา หา เฮีย ด้วย ละ”

          “หืม?” เหมือนจะหัวใจเต้นผิดจังหวะไปนิดหน่อยเลยทีเดียว มีคนโทรมาหาผมด้วยเบอร์บ้าน ผมยังทำหน้านิ่งอยู่ได้ แต่แวบหนึ่งที่เผลอคาดหวังไปแล้วว่าจะเป็นเขา “ใครหรือ?”

          “พี่เอก”

          “...”

          “แน่ะ!..หน้าบานเลย”

          “เปล่านี่” ผมเลิกคิ้วอย่างร้อนตัว เสมองไปทางอื่น ทำทีเป็นรื้อของออกจากกระเป๋า พึมพำไปด้วยอย่างไม่ใส่ใจนัก “...แล้ว..เขาว่าไงบ้างล่ะ”

          “ถามว่ากลับหรือยัง ถึงบ้านแล้วให้โทรหาด้วย”

          “อ้อ”

          “ช่วงที่เฮียไม่อยู่ พี่เอกเขาก็มาบ้างเหมือนกันนะ” วัสสานะเล่าต่อ ย่อตัวลงนั่งบนขอบเตียง “แต่พอไม่เจอเฮียก็อยู่ไม่นานเท่าไหร่ เหมือนมาทักทายกับดูเฉย ๆ ว่าเฮียอยู่บ้านหรือเปล่า”

         เขาไม่เห็นเล่าเรื่องนี้ให้ผมฟังเลย

          “มาบ่อยไหม?”

          “ก็บ่อยอยู่ เหมือนจะทุกครั้งที่เขากลับบ้านนั่นแหละ ดีเนอะ..มีเพื่อนที่สนิทที่คบกันมานานออกขนาดนี้ก็ยังไปมาหาสู่บ่อย ๆ  ไม่เหมือนส่วนใหญ่ที่พอขึ้นมหา’ลัยแล้วเขาก็ห่าง ๆ กัน”

         ผมเงี่ยหูฟังเธอพูดเงียบ ๆ  ใจคิดว่าหากเป็นแค่เพื่อนสนิทจริงอย่างเธอและคนอื่นเข้าใจ เรื่องคงง่ายขึ้นกว่านี้มากทีเดียว

          “เอ้อนี่..มีข่าวดีจะบอกด้วยละ” เธอยิ้มกริ่ม “ป๊าบอกจะซื้อมือถือให้เฮียแหละ ไปอยู่ไกลบ้านจะได้ติดต่อกันสะดวก ตอนนี้บ้านเราตั้งเนื้อตั้งตัวได้ เฮียก็เลิกขี้เหนียวจัดได้แล้ว”

          “อันหลังนั่นเติมเองหรือป๊าบอก”

         น้องสาวตัวดีแลบลิ้นเผล่ กลอกตาขึ้นมองเพดาน จากนั้นก็หัวเราะออกมา เป็นอันยอมรับว่าประโยคหลังนั้นเพิ่มเอาเอง

         วัสสานะก็เป็นอย่างนี้ เธอเป็นห่วงคนอื่นเสมอ อาจเป็นเพราะหากนับจากพี่น้องแล้ว เธอเป็นลูกคนที่สองในบรรดาพี่น้องสี่คน อายุห่างจากผมแค่ปีเดียว มีน้อง ๆ ต้องดูแลอีกสองคน ซึ่งป๊ากับม้าก็บอกเสมอว่าให้รักกัน เธอออกจะช่างเป็นห่วงน้องอีกสองคนมากกว่าใครด้วยซ้ำ ระหว่างที่ผมไม่อยู่ก็กลายเป็นเจ้ใหญ่ของเด็ก ๆ ไปโดยปริยาย แต่ละคนชอบทำอะไร ของโปรดหรือของที่เกลียด หรือหากพวกเขาไม่อยู่จะไปตามได้ที่ไหน ดูเหมือนว่าเธอจะรู้ดีที่สุด

          “อย่าลืมโทรหาพี่เอกนะ” เธอกำชับ

         ผมพยักหน้า ก่อนที่เธอจะเดินวนเวียนอย่างพยายามช่วยอีกครู่หนึ่ง เมื่อเห็นว่าไม่มีอะไรแล้วก็กระโดดกอดคอจากข้างหลังอย่างขี้เล่นหนึ่งที จากนั้นจึงเดินออกจากห้องลงไปชั้นล่าง บอกจะไปดูว่าข้าวสุกหรือยัง

         ผมใช้เวลาอยู่กับตัวเองอีกครู่ใหญ่ ครุ่นคิดถึงคนที่บอกว่าถึงบ้านแล้วให้โทรหาก็อดอมยิ้มออกมาไม่ได้ พี่เอกตอนนี้คงอยู่ที่ราชบุรีเหมือนกัน เขากลับบ้านบ่อยกว่าผมเสียอีกหากฟังจากที่วัสสานะเล่า ร่วมกับที่เขาบอกผมเวลาเราคุยกันทางโทรศัพท์หรือกระทั่งส่งจดหมายในบางครั้ง



         พี่เอกเป็นรุ่นพี่ที่อายุห่างจากผมสองปี เห็นหน้ากันตั้งแต่ผมย้ายเข้าโรงเรียนใหม่ตอนขึ้นประถมปลาย ส่วนเขาเรียนที่นั่นอยู่แล้ว

         ตอนนั้นเราไม่ได้คุยกันมากนัก เขาอยู่ประถมหก ผมประถมสี่ ห้องเรียนอยู่คนละชั้น และไม่ค่อยได้มีกิจกรรมร่วม แต่โรงเรียนไม่ใหญ่มาก ผมรู้จักเขาเพราะได้ยินชื่อจากเพื่อนผู้หญิงเป็นประจำ เรียกว่าเป็นที่นิยมในหมู่นักเรียนหญิงเอาการทีเดียว และเพราะเขาดังอย่างนั้น คำว่ารู้จักของผมจึงหมายถึงการที่ผมรู้จักชื่อและหน้าของเขาฝ่ายเดียว และคิดว่าเขาคงไม่รู้ว่าผมเป็นใคร

         แต่ดูเหมือนผมจะคิดผิดเรื่องนั้น ผมเพิ่งรู้ตัวตอนเลือกวิชาชมรมในภาคการศึกษาที่สอง ตอนนั้นฐานะทางบ้านเราไม่ดีนัก วัสสานะอายุแปดขวบ สิสิรสี่ขวบ ส่วนคิมหันต์ยังไม่เกิด บ้านที่อาศัยไม่ใช่หลังปัจจุบันนี้ เป็นบ้านครึ่งอิฐครึ่งไม้เก่า ๆ เราเปิดร้านขายของชำไปด้วย ป๊ารับผักมาขายส่งในตลาด ม้าทำธุรกิจขายตรงและทำขนมส่งวางขายตามร้านต่าง ๆ ในละแวก เก็บหอมรอมริบเพื่อเลี้ยงดูลูก ๆ สามคน พร้อมกับขยับขยายฐานะไปด้วย เรามีที่ดินเก่าไม่สวยนักที่ยังไม่มีต้นทุนสำหรับสร้างประโยชน์อันใด และประกาศขายมานานแต่ยังไม่มีคนสนใจซื้อจนป๊าเริ่มถอดใจกับมัน

         ผมช่วยงานทุกอย่างของครอบครัวเท่าที่จะสามารถทำได้ ในฐานะลูกชายคนโตเช่นนี้ ดูเหมือนจะมีภาระที่มองไม่เห็นแบกไว้บนหลังตลอดเวลา ทุกวันผ่านไปโดยป๊าพร่ำสอนให้ขยัน และผมเชื่อฟังมาโดยตลอด ช่วงนั้นผมจึงไม่ค่อยได้ร่วมกิจกรรมที่โรงเรียนนัก

         ด้วยเหตุนี้ เมื่อถึงคราวต้องเลือกเข้าชมรมอย่างน้อยหนึ่งอย่างในภาคเรียนที่สอง ผมจึงมองหาอะไรที่ไม่ต้องเหนื่อยแรงมาก (จากงานที่บ้านก็ค่อนข้างสูบพลังพออยู่แล้ว) มีเวลาได้นั่งเฉย ๆ หรือแอบหลับได้หากผมต้องการ อาจารย์ที่ปรึกษาไม่เข้มงวดนัก ลังเลอยู่ระหว่างชมรมรักการอ่านกับศิลปะ ซึ่งดูแล้วเข้าได้กับความต้องการของผมทั้งคู่ ชมรมแรกมีหนังสือให้ยืมอ่านได้ และอีกชมรมก็มีอุปกรณ์สำหรับวาดรูปให้อยู่แล้ว ไม่จำเป็นต้องหาซื้อเพิ่ม อาจารย์ที่ปรึกษาของทั้งสองฝั่งค่อนข้างใจดีและได้ยินว่าไม่เข้มงวดกับผลงานของเด็ก ๆ มากนัก

         ผมเบียดเสียดตัวเองเข้าไปยืนอยู่ท่ามกลางผู้คน คิดว่าควรต้องรีบตัดสินใจ เพราะแต่ละชมรมสามารถรับคนได้จำนวนจำกัด หากมัวแต่ชักช้าอาจถูกจับเข้าไปยัดอยู่ในชมรมอะไรที่คนส่วนใหญ่ไม่อยากเข้าด้วยเหตุผลสารพัดรูปแบบซึ่งดูไม่ค่อยเป็นผลดีกับตัวเองนัก ใช้เวลาหนึ่งอึดใจ ผมก็ตัดสินใจเลี้ยวซ้ายไปทางโต๊ะลงทะเบียนของชมรมรักการอ่าน ซึ่งคิดดูอีกทีแล้วน่าจะสบายกว่าทำงานศิลปะ


          “นี่!”


         เสียงหนึ่งดังขึ้นจากด้านหลัง แต่ผมไม่ได้สนใจนัก ท่ามกลางความจอแจของนักเรียนกลุ่มใหญ่ เจ้าของเสียงนั้นอาจกำลังพูดกับใครก็ได้ที่ไม่ใช่ผม

          “เราน่ะ!”

         ผมมองหาท้ายแถวที่ยืดยาวออกมาจากโต๊ะลงทะเบียนของชมรมรักการอ่าน คิวไม่ยาวนัก แต่ก่อนหน้านี้มีคนมาลงชื่อเยอะทีเดียว เดาว่าคงใกล้ถึงจำนวนที่สามารถรับได้แล้ว 

         “วสันต์!”

         นั่นเรียกผมหรอกหรือ?

          “วสันต์ใช่ไหม”

         ผมหันไปมองตาม ประหลาดใจที่เป็นเขา..คนดังซึ่งผมคิดมาตลอดว่ารู้จักเขาแค่ฝ่ายเดียว

          “ใช่ครับ”

          “เข้าชมรมศิลปะกัน”

          “...”

         เงียบไปครู่ใหญ่จนถูกแซงคิว เพราะคนข้างหลังคิดว่าผมไม่เอาแล้วเนื่องจากไม่ยอมเดินตามแถวที่ขยับสั้นลงเรื่อย ทั้งที่อีกนิดเดียวก็จะถึงคิวผมอยู่แล้วแท้ ๆ  ทว่ากลับมัวแต่งงกับรุ่นพี่ประถมหกตรงหน้าซึ่งเริ่มบทสนทนาแรกราวกับเรารู้จักกันมาเนิ่นนาน 

          “เฮ่ย! ไม่ต้องตกใจ” เขาหัวเราะ ตบไหล่ผมเบา ๆ  “ไม่ได้ชวนไปฆ่าคน ชมรมรักการอ่านนั่นจะเต็มอยู่แล้ว ต่อแถวอยู่อย่างนั้นน่ะไม่ถึงเราหรอก”

         ผมเลิกคิ้ว ส่งสีหน้าแปลกใจเต็มที่ จนเขาจับไหล่ผมให้หันหลังกลับไปมอง รุ่นพี่หญิงผู้รับหน้าที่ลงทะเบียนประกาศว่าคนสมัครเต็มจำนวนแล้ว การรับสมัครสมาชิกชมรมรักการอ่านจบลง โดยสมาชิกคนสุดท้ายคือคนก่อนจะถึงเพื่อนที่เพิ่งแซงคิวผมไปเมื่อครู่

          “ก็บอกแล้ว” พี่เอกยักไหล่

         แผนแรกของผมสำหรับชมรมรักการอ่านจึงมีอันต้องยกเลิกไปโดยปริยาย เห็นควรรีบเปลี่ยนเป็นแผนสองคือชมรมศิลปะ ก่อนจะเต็มไปอีกอย่างจนต้องระเห็จไปถูกจับยัดเข้าชมรมอะไรก็ไม่รู้เข้าจริง ๆ  ระหว่างที่เดินตามรุ่นพี่ซึ่งจู่ ๆ ก็เดินมาทักไปยังโต๊ะลงทะเบียน จึงได้มีเวลาครุ่นคิดบางอย่างไปด้วย

          “พี่รู้จักชื่อผมได้ไง” ผมถาม มั่นใจว่าดังพอจะแหวกผ่านเสียงพูดคุยจ้อกแจ้กโดยรอบ

         แต่เขาไม่ตอบ

         ครู่หนึ่งเราก็มาหยุดตรงหน้าโต๊ะที่ติดป้ายไว้ว่าชมรมศิลปะ ด้านหลังมีบอร์ดจัดแสดงผลงานจากหลายเทคนิคอยู่ห้าหรือหกชิ้น แต่หน้าโต๊ะลงทะเบียนไม่มีคนต่อแถวเลยสักคน ก้มลงไปดูรายชื่อบนโต๊ะก็เห็นว่าขีดเส้นใต้สีแดงเอาไว้หลังจากชื่อคนสมัครลำดับที่ห้าสิบ

         เต็มอีกแล้วหรือ?

          “เฮ่ย! ครบแล้วเรอะ!?” พี่เอกร้องทักรุ่นพี่ผู้ชายอีกคนซึ่งนั่งอยู่หลังโต๊ะ “เร็วว่ะ”

         อีกฝ่ายพยักหน้า ชะเง้อมองมาทางผมที่ยืนอยู่ด้านหลังพี่เอกนิดหน่อย แล้วก็พยักหน้าอีกครั้งคล้ายทำความเข้าใจอะไรบางอย่างกับตัวเอง ท่าทีเขายืนยันว่าความคิดผมถูกต้องแล้ว ให้ตายเถอะ ผมพลาดไปทั้งสองชมรมเลย

          “โอเค..เสร็จธุระ” รุ่นพี่ข้างหน้าผมสรุป “วันนี้กลับบ้านเร็ว”

         ที่น่าหงุดหงิดคือเขากลับหัวเราะหน้าระรื่น ไม่หันมาพูดอะไรกับผมสักคำทั้งที่ตัวเองเป็นคนชวนมา (ความจริงส่วนหนึ่งผมก็ตั้งใจมาสมัครเองนั่นละ แต่ถึงตรงนี้ก็เคืองอยู่นิดหน่อยอย่างพาลหาเรื่อง) กำลังจะเดินหนีไปหาชมรมอื่นสิงก็โดนดึงแขนเอาไว้ก่อน

          “ไปไหนน่ะไอ้ตี๋”

         ผมขมวดคิ้ว แกะมือเขาออกพร้อมกับมองหาโต๊ะที่ยังเปิดรับสมัครอยู่ไปด้วย บ่นพึมพำอย่างเหลืออดเหลือทน “ผมต้องรีบหาชมรมอยู่ ไม่งั้นเดี๋ยวโดนจับยัดเข้าไอ้ที่ไม่ชอบ”

         พี่เอกยิ่งหัวเราะใหญ่ “จะไปทำไมเล่า”

          “เชี่ย!” ผมสบถกลางกลุ่มพี่ประถมหกอย่างไม่ทันคิด (นึกย้อนกลับไปแล้วนับว่าโชคดีที่ไม่โดนรุมตื้บ) เริ่มโกรธเขาจริง ๆ แล้ว “ผมรีบนะเว้ย! เดี๋ยวแม่งเหลือแต่ชมรมเก็บขยะจะทำไง”

          “ไอ้เด็กบ้า” เขายิ้มร่าเริง โบกมือลาเพื่อนแล้วเดินมากอดคอผมจากด้านหลัง เป็นธรรมชาติจนผมไม่ทันคิดถึงเหตุผลที่ใครสักคนจะเข้ามาถึงเนื้อถึงตัวกับรุ่นน้องที่ไม่เคยคุยกันมาก่อน “โรงเรียนเรามีชมรมเก็บขยะที่ไหน ไปฟังใครมาวะ”

         เขาไม่รู้อะไรเสียแล้ว ไอ้ชมรมรักษ์โลกที่ผมหลวมตัวเข้าไปเมื่อภาคเรียนที่แล้วนั่นแหละตัวดี ตัวผมซึ่งเพิ่งย้ายโรงเรียนมาใหม่ไม่ได้รู้เรื่องรู้ราวกับเขาเลย เห็นชื่อดูดี ไม่น่ามีอะไรยุ่งยาก ปรากกฎว่ากิจกรรมชมรมแทบจะมีแต่เรื่องทำความสะอาดสถานที่ต่าง ๆ ในโรงเรียน วันดีคืนดีก็ต้องเที่ยวเดินเก็บขยะซึ่งไม่รู้ไอ้ตูดหมึกที่ไหนทิ้งไว้บ้าง เล่นเอาผมเซ็งวันอังคารที่มีคาบชมรมไปเลย

          “ไม่เอา” ผมยังคงบ่นอย่างวิตกจริต ว่าจะตกลงปลงใจกับชมรมหมากรุกแล้ว แต่สุดท้ายก็โดนเขารั้งแขนไว้ก่อนจะได้เดินไปต่อแถว “ปล่อยเว้ย ต้องรีบสมัคร เดี๋ยวรีบกลับบ้านอีก”

          “ชื่อนายอยู่ชมรมศิลปะแล้วไง จะไปสมัครอะไรอีก?”

         ผมชะงัก มองเขาตาปริบ ๆ  ครุ่นคิดพักหนึ่งก็รู้สึกว่าเหมือนจะโดนล้อเล่นอีกแล้ว “เห็นอยู่ว่าเต็มแล้ว สมัครก็ไม่ทัน จะไปมีได้ไงวะ!?”

          “ไอ้นี่แม่งพูดไม่ฟัง” เขายกมือโบกเหนือศีรษะผม เฉี่ยวปลายเส้นผมไปเบา ๆ ท่าทางชัดเจนว่าไม่ได้ตั้งใจให้โดน แต่ก็ได้ผลดีในการบอกให้ผมหยุดแสดงอาการลนลานลงชั่วคราว “พี่สมัครให้แล้ว”

         เขายิ้ม และเป็นอีกครั้งที่ผมชะงักเหมือนรถเก่าเครื่องยนต์กระตุก ยืนงงจอดสนิท ด้วยไม่รู้อันไหนอำอันไหนเรื่องจริง

          “สมัคร ให้ แล้ว?” ผมทวนคำช้า ๆ นึกประหลาดใจในสีหน้าและรอยยิ้มขี้เล่น เห็นใบหน้าเช่นนั้นจากระยะใกล้จึงได้เข้าใจว่าทำไมคนในโรงเรียนถึงกรี๊ดเขานัก

          “ไม่เชื่อไปดูชื่อ”

         ว่าจบก็พาย้อนกลับไปที่โต๊ะตัวเดิม ร้องเรียกเพื่อนเขาซึ่งนั่งรับสมัครอยู่ตอนแรก คนฟังหันมาทำสีหน้าขัดใจ พวกเขาคุยกันอยู่ครู่หนึ่ง รุ่นพี่คนนั้นก็ยอมหยิบกระดาษสี่ห้าแผ่นที่เก็บเข้าแฟ้มเรียบร้อยออกมาให้ดู บ่นหงุงหงิงไปด้วยว่า “มึงมันน่ารำคาญ ทำไมไม่จัดการให้เรียบร้อยก่อน กูจะไปส่งอาจารย์อยู่รอมร่อแล้ว”

         เขาตบไหล่เพื่อนเบา ๆ รับกระดาษมาพลิกแล้วกวาดสายตาไล่ดูไปทีละแถว จนกระทั่ง..

          “นี่ไง!”

         พี่เอกยื่นมันมาจ่ออยู่หน้าผม ใกล้เกินไปจนต้องถอยมานิดหน่อย เพื่อจะมองเห็นชื่อตัวเองปรากฏอยู่บนนั้น หมายเลขลำดับด้านหน้าชื่อคือเลขเจ็ด ซึ่งผมมั่นใจเป็นอย่างยิ่งว่าตอนที่หมายเลขแปดซึ่งอยู่หลังผมมาสมัครนั้น ผมยังไม่ทันออกจากห้องเรียนตัวเองเลยด้วยซ้ำ

          “วสันต์ วานิชตระการกูล ใช่ไหม?”

         ผมส่ายหน้า แปลกใจเหลือจะกล่าว พลิกดูหัวข้อที่หน้าแรกก็พบว่าเป็นใบลงทะเบียนสมาชิกใหม่ของชมรมศิลปะจริง ถึงกับพึมพำเสียงเบาหวิวด้วยความลังเล “ไม่ใช่แล้ว..”

         แต่พี่เอกกลับทำท่าตกใจยิ่งกว่าผมเสียอีก “อะไรกัน! ไม่ได้ชื่อวสันต์หรอกหรือ!?”

          “ชื่อวสันต์ถูกแล้ว”

          “หรือนามสกุลผิด!? ไม่ใช่วานิชตระการกูลเรอะ?”

          “ที่ถูกน่าจะเป็นจงเจือจิตว่ะ” เพื่อนอีกคนของเขาตะโกนแทรกขึ้นมาแล้วก็หัวเราะร่วน และเขาสวนกลับทันควัน

          “หุบปากเลยไอ้ควาย!”


         ผมมารู้ที่หลังว่า ‘จงเจือจิต’ เป็นนามสกุลพี่เอก


         และที่ผมมีชื่อในชมรมนั้นเป็นอันดับแรก ๆ ก็เพราะเขาเว้นไว้เผื่อผมตั้งแต่ก่อนเดินมาชวนแล้ว พอเห็นว่าผมเดินตามมา เพื่อนเขาซึ่งนั่งรออยู่ก็เขียนชื่อลงไปในที่ว่างทันที ต่อจากชื่อตัวเขาเองซึ่งอยู่ในลำดับที่หก


         ผมกับพี่เอกเริ่มคุยกันแบบนั้น




          “นั่งนิ่ง ๆ สิวะไอ้เด็กบ้า”

         ผมพยายามนิ่งอยู่ได้พักเดียว หลังจากนั้นก็สัปหงก

          “วสันต์!”

         มีอันต้องสะดุ้งเพราะเสียงพี่เอก ก่อนเขาจะบ่นพึมพำว่าทำไมไม่มีชื่อเล่นกันนะ จะเปลี่ยนไปเรียกไอ้ตี๋แล้ว (แล้วเขาก็ทำจริงด้วย)

         ชมรมศิลปะทุกเย็นวันอังคารเป็นอย่างที่ผมต้องการทุกอย่าง งานไม่เยอะ อาจารย์ที่ปรึกษาใจดี อยากวาดหรือทำอะไรก็เอา หมดภาคเรียนของานส่งแค่ชิ้นเดียวก็ผ่านแล้ว แถมผมยังมานั่งหลับได้อีก

         หรือจะพูดให้ถูก อาจต้องเรียกใหม่ว่ามานั่งเป็นแบบ (อย่างไร้สาระ) ให้พี่เอกวาดรูป แต่สารพัดเทคนิคของเขาไม่เอาอ่าวสักอย่าง ไม่ว่าจะเป็นสีไม้ สีน้ำ สีโปสเตอร์ สีชอล์ค ดินสอ ถ่านชาร์โคลและเกรยองที่อาจารย์เคยเอามาให้ลองเล่นครั้งหนึ่ง หรืออุปกรณ์อะไรก็ตามที่เรามีในห้องชมรม แต่ก็นั่นละ จะเอาอะไรกับเด็กประถม แถมผมยังไม่เคยทำตัวเป็นแบบวาดรูปที่ดีสักครั้ง โดนบังคับให้นั่งนิ่งนาน ๆ ก็หลับเกือบตลอด เพื่อจะตื่นมาพบเส้นสายขยุกขยุยอะไรไม่รู้ในสมุดวาดภาพของเขา กากสิ้นดี ไม่ใช่แค่ไม่เหมือนตัวจริง แต่มันดู..ไม่เหมือนคนเลยด้วยซ้ำ ผมโวยวายในครั้งแรก ๆ  เขามักจะตอบกลับด้วยการยิ้มละมุน โบกมือไปมาว่าอย่าใส่ใจนัก เอาไว้จะวาดให้ดีขึ้น ก่อนจะชวนกันกลับบ้าน ผมโวยจนเบื่อ..จนเลิกไปเอง จนเมื่อตระหนักได้ในที่สุดว่ามันเป็นหน้าที่ซึ่งสบายมากทีเดียว


         เขาสารภาพในอีกสองสามปีให้หลัง ว่าที่ให้เป็นแบบนั้นก็แค่ข้ออ้างหนึ่งของเขา..สำหรับจุดประสงค์อย่างอื่นที่ลึกซึ้งกว่าเท่านั้นเอง


         บ้านเราอยู่ค่อนข้างใกล้กัน หากประมาณเป็นระยะทางก็ถัดออกไปแค่ราวห้าสิบเมตร น่าแปลกที่ก่อนหน้านี้ผมไม่เคยรู้มาก่อน อาจจะเป็นเพราะไม่ได้สนใจ มาถึงบางอ้อหลังกลับบ้านด้วยกันครั้งแรก ขี่จักรยานตามหลังกันมา มีกระดานวาดรูปซึ่งเขายืมจากโรงเรียนมาทำเป็นเท่อวดชาวบ้านอยู่บนที่นั่งด้านหลัง ผูกไว้ด้วยสายรัดรวมกับกระเป๋าหนังสือแบน ๆ ของเขา (บางทีก็ของผมด้วย อ้างว่ายึดไว้เป็นตัวประกันจนกว่าจะถึงบ้าน) ปั่นเลยจากบ้านตัวเองมาจนถึงบ้านผม โบกมือตบหัวพอเป็นพิธี จากนั้นก็ย้อนกลับไปทางเดิมอีกราวห้าสิบเมตร

         ตอนแรกเราก็กลับบ้านพร้อมกันเฉพาะวันอังคารที่มีคาบชมรม เวลาทำอะไรที่ต้องใช้อุปกรณ์เป็นคู่เนื่องจากมีจำกัด ตัวผมที่คงไม่ได้มีจิตใจละเอียดอ่อนพอจะนั่งทำงานศิลปะได้นาน ๆ ก็มักจับพลัดจับผลูมาคู่กับพี่เอกเสมอ เขาอยากวาดอะไรก็วาด อยากทำอะไรก็ทำ ผมแค่มาพักผ่อนก่อนกลับไปช่วยงานที่บ้านเท่านั้นเอง จนหมดคาบก็เก็บข้าวของ บ้านใกล้กัน เดินทางด้วยจักรยานเหมือนกัน กลับพร้อมกัน ทุกอย่างลงตัวของมันพอดี ไม่มีอะไรต้องคิดหาเหตุผลมากมาย เป็นธรรมชาติจนผมไม่ทันเอะใจ เวลาผ่านไปก็ไม่ใช่แค่วันอังคาร แต่เป็นเกือบทุกวัน...กระทั่งกลายมาเป็นทุกวันหลังเลิกเรียน พร้อมกับที่เขาจูงจักรยานมารอผมหน้าบ้านในทุกเช้า ทักทายป๊ากับม้าและน้องสาวทั้งสองเมื่อได้เจอ

         คงเป็นเพราะอย่างนั้น ที่ทำให้ผมคุ้นเคยกับการมีอยู่ของเขาโดยไม่รู้ตัว ราวกับว่าผมจะไปโรงเรียนไม่ได้หากไม่มีเขาจอดจักรยานรออยู่หน้าบ้าน ทักทายทุกเช้าว่า “ไอ้ตี๋ ๆ เมื่อคืนได้ดูบอลปะ” “ไอ้ตี๋ ทำไมตาตี่จังวะ...แล้วนั่น..สีน้ำตาลหรือ มาดูใกล้ ๆ ดิ๊ เฮ่ย สีสวยว่ะ” ไม่ก็ “ไอ้ตี๋ เมื่อคืนพี่ฝันถึงเราด้วย แทงหวยดีไหม” หรืออะไรเรื่อยเปื่อยที่เขาจะสรรหามาชวนคุย และดูเหมือนผมจะกลับบ้านไม่ได้เช่นกัน ถ้าไม่เห็นเขามาเดินป้วนเปี้ยนอยู่แถวลานจอดจักรยาน โบกมือทักทาย แล้วแย่งกระเป๋าผมไปเป็นตัวประกัน ก่อนจะโยนกระเป๋าเขาเองมาให้เป็นการแลกเปลี่ยนในบางครั้ง

         มิตรภาพระหว่างเราดำเนินไปอย่างเรียบง่าย แตกต่างกันด้วยวัยที่ห่างกันสองปี แต่เราคุยกันเหมือนเป็นเพื่อน วิ่งไล่เตะ กอดคอ กระแทกไหล่ จี้เอว กระโจนใส่ มีเล่นแรงจนเกือบต่อยกันจริง ๆ อยู่ครั้งสองครั้ง ลงไปกลิ้งอยู่บนพื้นห้องชมรม จบลงด้วยการที่ผมเงื้อกำปั้น เขานอนแผ่บนพื้น สองมือยกขึ้นเป็นเชิงยอมแพ้ พึมพำว่าขอโทษพร้อมรอยยิ้มละมุน บอกให้รู้ว่าเขาไม่ได้เอาจริงแต่แรก เรากลับมากอดคอกันอีกครั้ง และเรื่องสงบลงก่อนอาจารย์ที่ปรึกษาจะเข้ามาเห็น

         เพื่อนนักเรียนหญิงเริ่มสังเกตเห็นว่าผมสนิทกับพี่เอก (ผมไม่รู้ตอนนั้นจะเรียกว่าสนิทได้ไหม..แต่ดูเหมือนเขาจะมาปรากฏตัวอยู่ทุกหนแห่งที่ผมไป) หลายคนฝากผมส่งจดหมายรักให้เขา บางคนขอเบอร์โทรศัพท์ที่บ้าน มีกระทั่งมาถามหาข้อมูลว่าเขาชอบหรือไม่ชอบอะไร ซึ่งผมไม่รู้ เขาดูชอบไปหมดทุกอย่าง ใจเย็น ไม่เคยหงุดหงิดให้เห็นสักครั้ง ผมบอกไปตามตรง และพวกเธอก็ดูจะเข้าใจ การไหว้วานจากเพื่อนนักเรียนหญิงไม่รบกวนผมมากนัก (แต่ดูเหมือนจะรบกวนพี่เอกมากกว่า) จนกระทั่งวาเลนไทน์วนมาถึง

         โรงเรียนประถมก็อย่างนี้เอง ประถมต้นนักเรียนชายบางคนยังไล่เปิดกระโปรงเพื่อนผู้หญิง ล้อชื่อพ่อแม่ (‘สุชัย เดือนเพ็ญ’ ผมโดนแพคเกจนี้ประจำ) มีความรักกิ๊วก๊าวตามประสาเด็ก ๆ  โดยเฉพาะพวกวัยรุ่นขึ้นมาหน่อยอย่างนักเรียนประถมปลาย วาเลนไทน์จัดเป็นเทศกาลแห่งความสุขสำหรับพวกเราที่เฮฮามันทุกอย่าง มีสติ๊กเกอร์รูปหัวใจไว้ไล่แปะเสื้อเพื่อนฝูงหรือรุ่นพี่รุ่นน้องที่แอบชอบ ลามไปแปะอาจารย์หลายท่าน พวกที่ฐานะทางบ้านดีขึ้นมาหน่อยก็มีช็อคโกแลตและลูกอมมาแจกจ่าย ผมได้ฟรีมาบ้างเหมือนกัน แต่ส่วนมากจะเป็นถูกฝากเอาไปให้พี่เอกมากกว่า ยิ่งเป็นรุ่นพี่ประถมหกก็เหมือนจะยิ่งป๊อป เป็นทางเลือกพิเศษสำหรับเด็กผู้หญิงบางคนที่ไม่กล้าเอาไปให้เขากับตัว

         ผมพยักหน้ารับของอีกคน ก่อนนี้พยายามปฏิเสธจะรับฝากจากสองสามคนแรก แต่หลังจากนั้นก็จนใจ สุดท้ายจึงรับมาทั้งหมด รวมแล้วน่าจะเกือบสิบชิ้นได้ ที่เหลือ (หากยังมีอีก) พวกเธอคงมีความกล้าพอจะเอาไปให้กับตัว ไม่ก็ฝากคนอื่นไปแล้ว

         เย็นวันนั้นผมเป็นฝ่ายนั่งรอเขาที่ลานจอดรถ เอาขนมและสติกเกอร์รูปหัวใจทั้งหมดแขวนไว้กับแฮนด์จักรยานของเขา นั่งมองมันอยู่ครู่ใหญ่ ลมหนาวโชยอ่อนและแดดที่ไม่ค่อยมีนักในวันนี้ทำให้ดูเหมือนว่าเป็นเวลาเย็นกว่าปกติ หรือไม่ก็อาจเป็นเพราะผมนั่งรออยู่ตรงนั้นจนมันเย็นมากแล้วจริง ๆ  จักรยานคันอื่นหายเกลี้ยง ผมเกือบหนีกลับบ้านก่อนแล้ว หากไม่หันไปเห็นพี่เอกที่วิ่งตึงตังเข้ามาใกล้

          “ไอ้ตี๋! ขอโทษ”

         ผมมองเขายืนหอบอยู่ตรงหน้า ไม่รู้เหมือนกันว่าเขาขอโทษเรื่องอะไร แต่ก็ไม่ได้ถาม

          “พอดีมีอะไรต้องจัดการนิดหน่อยเลยช้า”

         ผมพยักหน้าเงียบ ๆ หันไปไขโซ่คล้องจักรยานตัวเองแล้วยกขานั่งคร่อมอาน

          “รอพี่นานหรือเปล่า”

          “ผมไม่ได้รอ”

          “แล้วนั่งทำอะไรจนป่านนี้”

         ผมมองหน้าพี่เอก มองช็อคโกแลตและซองจดหมายสีหวานในถุงที่ผมเพิ่งเอาไปแขวนไว้กับแฮนด์จักรยานอีกฝ่าย จากนั้นก็มองหน้าเขาอีกครั้ง และยังนึกไม่ออกเหมือนกันว่าตกลงผมนั่งจ๋องทำอะไรจนป่านนี้

         เขามองตามสายตาผม ไปหยุดอยู่กับของในถุง “พวกนั้นอะไร”

          “มีคนฝากให้พี่”

          “ใคร?”

          “จำไม่ได้หรอก” ผมยักไหล่ “เยอะเกิน”

          “ในนั้นมีของเราบ้างหรือเปล่า?”

         ผมส่ายหน้า เขาถามอะไรแปลก ๆ ผมเองในชั้นประถมสี่อาจเด็กเกินไปที่จะเข้าใจ

          “ขอบ้าง” เขายังพูดต่อ “ของนาย..มีไหม อะไรก็ได้”

         ผมขมวดคิ้ว ลองค้นดูในกระเป๋ากางเกง เจอลูกอมรูปหัวใจเม็ดหนึ่งซึ่งได้มาจากคุณครูฝึกสอนที่เอามาแจกเด็กนักเรียนทั้งห้อง มองมันอยู่หนึ่งอึดใจก็ส่งให้เขา “มีแต่ไอ้นี่ กินไหม?”

         พี่เอกยิ้ม ผงกศีรษะอย่างกระตือรือร้น ทำท่าดีใจจนออกนอกหน้ากับแค่ลูกอมเม็ดเดียว รีบรับมันไปจากมือผมแล้วเก็บใส่กระเป๋าเสื้อ ก่อนจะหยิบถุงที่ผมเอาของซึ่งรับฝากมาใส่รวม ๆ กันไว้ออกจากแฮนด์รถ ผูกปากถุงจนแน่น มองมันเพียงแวบหนึ่ง จากนั้นก็โยนลงถังขยะใกล้ ๆ ไม่ใยดี 

         ผมตกใจแทนเพื่อนผู้หญิงที่ฝากมา พยายามถามเหตุผลเขาอยู่สองสามครั้ง ได้รับคำตอบไม่ตรงประเด็นทำนองว่าไม่ชอบกิน ขี้เกียจอ่านจดหมาย หรืออะไรทำนองนั้นจนผมล้มเลิกความพยายามไปเอง

          “กลับบ้านกัน” เขาว่า ดึงกระเป๋าหนังสือผมไปจากมือ โยนกระเป๋าของตัวเองมาให้แทน แล้วเราก็ปั่นจักรยานกลับท่ามกลางอากาศซึ่งเริ่มเย็นลง


         ผมจำได้ เย็นวันนั้นพี่เอกดูจะอารมณ์ดีจนถึงกับฮัมเพลงไปเกือบตลอดทาง ก่อนแยกกันยังแปะสติ๊กเกอร์รูปหัวใจบนอกเสื้อผมที่หน้าบ้าน ยืนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่นานกว่าจะยอมกลับบ้านตัวเอง

มีต่อรีพลายถัดไปค่ะ
v
v
v

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 04-08-2013 19:29:57

ยกที่ 49.5 - Till the spring comes (ต่อ)



         พี่เอกเคยมาค้างบ้านผมอยู่บ้าง ครั้งแรกที่มาก็เป็นช่วงปลายภาคเรียนที่สอง เขาใกล้เรียนจบชั้นประถมเต็มที ผมจำวันนั้นได้แม่นยำ ชัดเจนมาจนถึงตอนนี้ซึ่งเป็นนักศึกษาปีหนึ่งเข้าไปแล้ว

         บ้านหลังเดิมของผมนั้นมีสองห้องนอน ห้องหนึ่งเป็นของป๊ากับม้า ส่วนอีกห้องมีสองประตู จึงสามารถใช้ตู้กั้นเพื่อแบ่งเป็นสองส่วนที่แยกขาดจากกัน ฟากหนึ่งผมนอนคนเดียว ส่วนอีกฟากน้องสาวสองคนใช้ด้วยกัน สิสิรแยกห้องนอนกับม้าได้เร็วกว่าเด็กหลายคนในวัยเดียวกัน อาจเป็นเพราะมีพี่สาวที่คอยช่วยดูแลมาตั้งแต่เด็ก พวกเราพี่น้องจัดการพื้นที่ใช้สอยได้ค่อนข้างดีทีเดียว

         ครั้งนั้นพี่เอกมาเล่นด้วยในวันหยุด ขออนุญาตที่บ้านแล้วว่าจะมาค้างบ้านผม ถือกระดานวาดรูปกับถ่านชาร์โคลที่จิ๊กจากชมรมศิลปะมาด้วย ไม่รู้ว่าหิ้วมาทำไมเหมือนกัน

         ครอบครัวผมต้อนรับเขาเป็นอย่างดี เขาสุภาพกับผู้ใหญ่ ใจดีกับน้องสาวของผม ทั้งยังเป็นคนบ้านใกล้เรือนเคียง ป๊าและม้าเอ็นดูราวกับเป็นลูกอีกคนหนี่ง ป๊ายังร่ำ ๆ กับม้าว่าอยากได้ลูกชายเพิ่มสักคน

         หลังกินมื้อเย็นเสร็จ เรานั่งรวมหน้าโทรทัศน์อยู่ครู่หนึ่ง ยังไม่ทันค่ำมืดมากก็แยกย้าย ม้าไปทำขนมต่อ วัสสานะเดินตามไปช่วย สิสิรน้องสาวคนเล็กนั่งเล่นอยู่ไม่ไกล ส่วนป๊าไปงีบก่อน เพราะเดี๋ยวต้องตื่นไปขับรถรับส่งผักตอนกลางดึก

         ผมเดินตามม้าไปหลังบ้านเพื่อช่วยทำขนมด้วยอีกแรง นั่งลงตรงหน้าตะกร้าใบใหญ่ซึ่งมีกล้วยอยู่เต็ม คว้ามีดแล้วเริ่มลงมือปอกกล้วยดิบ พี่เอกเดินเข้ามาด้อม ๆ มอง ๆ จะช่วย แต่ดูเหมือนว่าทำอะไรไม่ค่อยได้นัก ม้าเลยให้ไปนั่งเล่นกับน้องสาวคนเล็ก หัวเราะระรื่นกับหน้าจ๋อย ๆ ของเขา

         เราทำงานไปคุยเรื่องสัพเพเหระไปจนเวลาพ้นผ่านราวสองสามชั่วโมง สิสิรเล่นจนง่วง วัสสานะจูงมือเธอไปอาบน้ำแล้วส่งเข้านอน พี่เอกหยิบกระดานวาดรูปขึ้นมา ฉีกกระดาษจากสมุดวางทาบลงไปแล้วหนีบไว้ด้วยคลิป จากนั้นก็นั่งขีดเขียนอะไรบางอย่างหยุกหยิก ถ่านชาร์โคลเปื้อนมือเป็นรอยด่างดำ เพิ่งเห็นว่าลามมาถึงตามใบหน้าเขาด้วยเมื่อผมเงยขึ้นจากกะละมังใส่กล้วยที่ปอกเสร็จแล้ว

          “พี่เล่นอะไรน่ะ”

          “วาดรูปนอกสถานที่ไง”

         ม้าฟังแล้วหัวเราะ พี่เอกหัวเราะตาม ผมซึ่งเป็นคนเดียวที่หัวเราะไม่ค่อยออกเลยต้องส่งเสียงขำอย่างแกน ๆ ตามน้ำไปด้วย

          “วันนี้พอก่อนก็ได้” เธอออกปาก “พาพี่เอกไปอาบน้ำนอนไป เดี๋ยวที่เหลือม้าจัดการเอง”

          “เอางั้นเหรอ”

          “เรายังไม่ค่อยคล่อง อยู่ก็ไม่ได้ช่วยเท่าไรแล้ว ไปพักไปตี๋” ม้าโบกมือไล่ “เอากระจกให้ตาเอกดูด้วย”

         เขาทำหน้าเหรอหรา หันไปบอกลาม้าแล้วหิ้วกระดานวาดรูปเดินตามผมมาที่ห้องน้ำบนชั้นสอง

          “เอ้า ดูหนังหน้าตัวเองแล้วล้างซะ เอากระดานนั่นฝากผมไว้ก่อน”

          “โห..” เขาลากเสียงยาวเหยียดเมื่อเห็นเงาสะท้อนในกระจก เอามือถูแก้มตัวเองไปมา แต่ยิ่งละเลงก็ยิ่งเปื้อน จนผมบอกให้หยุดเสียทีแล้วไปอาบน้ำรวดเดียวเลย เขาก็หันมายิ้มกริ่ม ชูมือเปื้อนผงถ่านโบกไปมาตรงหน้าผม พูดเสียงยานคางอย่างน่าหมั่นไส้ “ตี๋น้อยเป็นห่วงพี่หรือครับ”

          “เชี่ย” ผมกระซิบ ระวังไม่ให้เสียงดังจนเกินไปนัก “เอามือออกไปห่าง ๆ หน้าผ—”

         พูดไม่ทันขาดคำ..พี่เอกป้ายผงถ่านมาเต็มแก้มผมเลยทีเดียว ดูจากสีหน้าชอบอกชอบใจของเขาแล้ว ท่าทางคงติดมาเยอะเอาการทีเดียว ผมอ้าปากพะงาบเตรียมจะโวยวาย แต่คิดแล้วกลับถอดใจกะทันหัน โคลงศีรษะก่อนเดินนำเข้าห้อง เตรียมตัวอาบน้ำพักผ่อนดีกว่ามาเล่นอะไรที่มีแนวโน้มจะส่งเสียงดังให้น้องเล็กตื่น

         คืนนั้นผมให้เขาไปอาบน้ำก่อนเพราะถือว่าเป็นแขก แถมหน้าตายังมอมแมมมากกว่า ระหว่างรอห้องน้ำก็พิจารณารูปวาดกระดำกระด่างของเขาไปด้วย ครั้งนี้มันดูเป็นผู้เป็นคนขึ้นมาบ้าง ผมเดาว่าเป็นรูปตัวเองจากทรงผมและหางตาที่ชี้ขึ้น นอกนั้นแทบไม่มีอะไรระบุตัวตนได้เลย ชมรมศิลปะไม่เห็นช่วยให้ฝีมือเขาดีขึ้นมาสักนิด แต่จะว่าเขามากก็ไม่ได้ ผมเองก็ห่วยทางนี้เหมือนกัน เลือกเข้าเพราะเหตุผลอื่นที่ไม่ใช่งานศิลปะทั้งนั้น


         กว่าจะอาบน้ำเสร็จก็ดึกแล้ว เรานั่งเล่นเขี่ยไพ่กันอยู่พักหนึ่งทั้งผมเผ้าเปียก ๆ  ต่อมาก็เปลี่ยนเป็นผลัดกันเล่นเกมนินเทนโด พร้อมกับเปิดวิทยุใส่ถ่านอันจิ๋วที่เขาเอามาจากบ้านไปด้วย ระวังไม่ให้เสียงดังเกินจนรบกวนน้องสาวหลังตู้ไม้ซึ่งแบ่งห้องนี้เป็นสองฝั่ง เราพูดคุยเรื่องเรื่อยเปื่อยเท่าที่จะนึกออก เรื่องเพื่อน เรื่องผีที่ที่โรงเรียน ครอบครัว นินทาคุณครู จนกระทั่งผลัดกันหาว ตกลงกันว่าปิดไฟนอนดีกว่า

         พี่เอกปีนขึ้นมานอนบนเตียงเดียวกับผม ตอนแรกเขาจะนอนที่พื้น แต่ดูแล้วบนเตียงก็มีที่ว่างสำหรับเด็กประถมสองคนโดยไม่ต้องเบียดมากนัก เลยชวนขึ้นมานอนด้วยกัน


         ทั้งที่ก่อนหน้านี้หาวกันหวอด แต่พอปิดไฟตั้งท่าจะนอนเข้าจริง ๆ  ผมกลับนอนไม่หลับ มีเรื่องอะไรลอยเต็มหัวไปหมด


          “พี่เอก”

         คืนนั้นผมเป็นฝ่ายกระซิบขึ้นมาก่อน เตะหน้าแข้งเขาอย่างไม่สนใจว่าเจ้าตัวจะหลับแล้วหรือยัง

          “หืม?”

          “ไอ้รูปกาก ๆ นั่นน่ะ พี่วาดผมหรือ?”

         เขาขยับตัวหยุกหยิก เตะหน้าแข้งผมคืน พร้อมกับตอบมาคำเดียวว่า “อือ”

          “ห่วยว่ะ”

          “นั่นดีขึ้นกว่าที่วาดในชมรมตั้งเยอะ”

          “ทำไมวาดตาผมมีข้างละขีดเอง” ผมท้วง “หูก็กางด้วย”

         เขาหัวเราะ พลิกตัวตะแคงเข้าหาผม “ก็มันเป็นภาพเหมือน ถามอย่างกับบ้านไม่มีกระจก”

         ผมเอาศอกถองเบา ๆ บนอกเขา “ทำไมจะไม่มีวะ ยังให้พี่ใช้ส่องหน้าเน่า ๆ ก่อนอาบน้ำอยู่เลย”

          “หน้าใครเน่า” พี่เอกขยับเข้ามาใกล้ สายตาผมใช้เวลาอีกครู่หนึ่งในการปรับให้ชินกับความมืดจึงมองเห็นรอยยิ้มบนริมฝีปากเขาขณะที่พูดต่อ “อย่างงี้เรียกหล่อ”

          “ชมตัวเองอะ”

          “ไม่เชื่อเดี๋ยวให้ดูใกล้ ๆ”

         เขายื่นหน้าเข้ามาอีก ผมจนมุมอยู่กับกำแพงจึงไม่ได้ขยับหนี นึกว่าเขาจะหยุดอยู่ตรงจุดใดจุดหนึ่ง แต่แล้วใบหน้ากลับเลื่อนเข้ามาชิด...กระทั่งลมหายใจเขารดลงบนจมูกผม


         และริมฝีปากแตะแผ่วเบาบนแก้ม


         เรานอนนิ่งกันอีกครู่ใหญ่ ผมทำตัวไม่ถูก ไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้น ไม่รู้ว่ามือไม้จะเอาไปวางไว้ตรงไหนทั้งที่ตำแหน่งเดิมของมันก็ดีอยู่แล้ว พี่เอกถอนใบหน้าออกไป แต่ผมยังนิ่งงันอยู่ท่าเดิม พร้อมกับที่ใจเต้นโครมครามอย่างไม่น่าเชื่อโดยไม่ได้ไปออกแรงทำอะไร เพิ่งเคยรู้สึกแบบนี้เป็นครั้งแรกในชีวิต

          “นี่..ไอ้ตี๋” เขากระซิบท่ามกลางความเงียบ เสียงแหบแห้งกว่าปกติ

          “....”

          “เคยจูบไหม?”

         ผมจ้องเขาไม่วางตา จากนั้นก็ส่ายหน้าช้า ๆ  “..พี่ล่ะ?”

          “ไม่เคย” เขาคลี่ยิ้มภายใต้แสงสลัว ขยับตัวเข้ามาใกล้อีกหน่อย ต้อนผมจนต้องนอนตะแคง แผ่นหลังแนบชิดไปกับกำแพงแล้วจนมุมอยู่อย่างนั้น “อยากลองดูไหม?”

          “ไม่เอาอะ”

          “ทำไมล่ะ”

         ผมมองซ้ายขวาราวกับกลัวใครจะมาได้ยิน ยกมือขึ้นป้องปากพร้อมกับพูดเสียงเบาโหวง “มันต้องทำกับผู้หญิงไม่ใช่หรือ”

          “..เมื่อตอนวาเลนไทน์ จำได้ไหมที่พี่กลับมาช้า เพราะว่ามีผู้หญิงอีกห้องมาบอกว่าชอบพี่ละ” อยู่ ๆ เขาก็ยกเรื่องที่ผ่านไปแล้วขึ้นมาพูดไม่มีปี่มีขลุ่ย “แล้วเขาก็ถามว่าจูบกันไหม”

         มือผมยกขึ้นกุมอกเสื้อโดยไม่รู้ตัว ใจสั่นหวิวเหมือนจะร่วงลงจากอก แต่ก็อยากฟังต่อว่าเกิดอะไรขึ้น จ้องหน้าเขาเป๋งในความมืดสลัวด้วยความอยากรู้อยากเห็น “..ละ..แล้วยังไง”

          “ก็ตั้งใจจะลองดู แต่ว่า..”

          “แต่ว่า..?”

         เขามองหน้าผมซึ่งนอนทวนคำอย่างสงสัยใคร่รู้ จากนั้นก็หัวเราะเบา ๆ ยกมือขึ้นลูบข้างแก้มผม ทั้งจักจี้แล้วก็ร้อนวาบแปลก ๆ ตรงที่มือเขาสัมผัส

          “ทำไม่ได้น่ะ”

          “ทำไมล่ะ”

          “ไม่ได้รัก”

          “หือ?”

          “ตามนั้นแหละ” พี่เอกโบกมือไปมาในอากาศ เหมือนเป็นเชิงบอกว่าอย่าใส่ใจเรื่องนั้นเลย จากนั้นก็หันกลับไปนอนหงายในที่เดิมของตัวเอง ไม่พูดไม่จาอะไรต่อสักคำ

         พวกเราเงียบกันไปอีกครู่ใหญ่ แต่ผมนอนไม่หลับ นับแกะก็ไม่ช่วย นับไปประเดี๋ยวก็ลืมว่าถึงตัวที่เท่าไรแล้ว ตาค้างแต่ไม่มีสมาธิ ตั้งแต่ตอนที่เขาเอาปากมาแนบแก้มผม สุดท้ายผมก็เรียกเขาอีกครั้ง เอาเท้าเตะหน้าแข้งเหมือนเดิม

          “..พี่เอก”

          “...”

          “หลับแล้วหรือ”

          “ยัง”

          “ผมนอนไม่หลับอะ”

         เขาเงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็ยื่นข้อเสนอ “เล่านิทานให้ฟังเอาไหม?”

         ผมขยับตัว ดึงผ้าห่มที่ร่นลงไปให้คลุมขึ้นมาถึงคาง หันหน้าไปหาเขาที่ยังนอนหงาย สายตาจับจ้องอยู่บนเพดาน “เล่าได้ด้วยหรือ”

          “พอได้”

          “เอาสิ”

          “กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว..”

          “ไม่ค่อยได้ยินเลย”

         เขาหันมามองผม กวักมือพร้อมกับระบายยิ้มน้อย ๆ “ขยับมานอนใกล้ ๆ  เล่าเสียงดังเดี๋ยวน้องตื่น”

         ผมกระเถิบตัวเองตามไปอย่างว่าง่าย และเขาขยับเข้าหาเหมือนพบกันครึ่งทาง เรานอนเบียดกันอยู่ตรงกลางเตียง ใช้ผ้าห่มผืนเดียวกันคลุมขึ้นมาถึงลำคอ พี่เอกเอนศีรษะเข้ามาหา คว้ามือผมไปวางบนอกเขาแล้วกุมไว้หลวม ๆ เริ่มต้นประโยคเดิมซ้ำอีกครั้ง

          “..กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีเจ้าชายองค์หนึ่งอาศัยอยู่ในปราสาท เขาเอาแต่เที่ยวเล่นไปเรื่อย ไม่ค่อยสนใจคนอื่นนัก พอโตขึ้น เพื่อนของเจ้าชายก็มีแฟน..เอ้ย..อภิเษกสมรสกับเจ้าหญิงคนอื่นไปทีละคนสองคน สุดท้ายก็เหลือเจ้าชายคนเดียวที่ไม่ยอมหาแฟน..อืม..หมายถึงหาผู้หญิงที่รู้ใจมาแต่งงาน”

          “มันฟังดูแปลก ๆ ไหม”

          “ธรรมดานี่” เขาตอบหน้าตายแล้วเล่าต่อ “..มีหญิงงามและเจ้าหญิงหลายองค์มาตกหลุมรักเจ้าชาย แต่เขากลับไม่รู้สึกรักใครเลยสักคน ต่อให้พวกเธอดีแค่ไหน หรือว่าหน้าตาสวยอย่างไร อันที่จริงแล้ว เขาชอบจะใช้ชีวิตอยู่กับรุ่นน้องคนหนึ่งที่เรียนด้วยกันมากกว่า”

          “เจ้าชายไม่ได้มีคนมาสอนให้ในวังหรอกหรือ”

          “แฮ่ม..บางทีก็อยากลองใช้ชีวิตสามัญชนดูบ้าง...เอาเถอะน่า มันเป็นแค่นิทาน”

          “..อ่า..”

          “ตอนแรกเขาแค่รู้สึกเอ็นดูรุ่นน้องผู้นั้น ก็เลยคอยเฝ้ามองอยู่ตลอด แต่ยิ่งมองก็ยิ่งรู้สึกอยากอยู่ใกล้ ๆ ตลอดเวลา เขาเริ่มวาดรูป ปกติแล้วเจ้าชายชอบวาดรูปอยู่แล้วน่ะ” เขาแจกแจงอย่างผิดจังหวะ “..พอเผลอตัวทีไรก็วาดเด็กคนนั้นประจำ แต่เจ้าตัวกลับไม่เคยดูออก แถมยังชอบบอกว่าฝีมือห่วยอีก”

          “..ผมว่ามันแปลกจริง ๆ นะ”

         เขาเอานิ้วชี้แตะปากผม ส่งเสียง “ชู่วว..” แล้วก็เริ่มพร่ำนิทานที่ผมว่ามันพิลึกออกมาอย่างไม่ยอมแพ้

          “จนกระทั่งวันหนึ่ง มีเจ้าหญิงที่สวยมาก ๆ  เป็นที่หมายปองของเจ้าชายเมืองอื่น มาสารภาพว่าชอบเจ้าชาย เขาตัดสินใจว่าจะลองคบดูก็ได้ เผื่อว่าจะลืมเด็กที่เป็นรุ่นน้องคนนั้น แต่ตอนที่เขากำลังจะจูบเจ้าหญิง เพื่อที่เรื่องราวจะได้จบลงที่ ‘แล้วพวกเขาก็ครองรักกันอย่างมีความสุขตลอดไป’  เจ้าชายก็พบว่าตัวเองทำอย่างนั้นไม่ได้ เพราะเขาไม่ได้รักเจ้าหญิง มีแต่ภาพรุ่นน้องที่เขาเฝ้ามองอยู่เต็มหัวไปหมด..”

         เขาหยุดไปครู่หนึ่ง เหมือนต้องการกระตุ้นให้ผมอยากรู้ แม้มันจะไม่ค่อยได้ผลเท่าไรนัก พอเห็นผมไม่ว่าอะไรจึงได้เล่าต่อ

          “...ตอนนั้นเองเจ้าชายจึงได้รู้ว่าเขาหลงรักเด็กคนนั้นเข้าแล้ว...”

          “เป็นเจ้าชายก็ไปขอเด็กนั่นแต่งงานสิ เรื่องก็จะจบแบบพวกเขาครองรักอย่างมีความสุขตลอดไปเหมือนกัน”

          “นั่นสินะ..”

          “มีแค่นี้เองหรือ?” ผมหาว “ไม่เห็นสนุกเลย..น่าเบื่อชะมัด”

          “ยังหรอก”

          “แล้วไงต่อ”

          “รู้อะไรไหม...เด็กคนที่เจ้าชายหลงรักน่ะ..” พี่เอกหันกลับไปมองเพดาน มือยังกุมมือผมไว้เช่นเดิม กระซิบเบาหวิวยิ่งกว่าตอนแรก เบาจนต้องเงี่ยหูเข้าไปฟังใกล้กว่าเก่า

          “..เด็กคนนั้นเป็นเด็กผู้ชายละ”

          “หือ” ผมขมวดคิ้ว “เจ้าชายเป็นตุ๊ดหรือ”

         เขาเพียงแต่หัวเราะออกมาแผ่วเบา พึมพำว่า “ไม่รู้สิ”

          “นิทานบ้าอะไรของพี่วะ”

          “นายว่าเขาควรไปบอกรักกับเด็กคนนั้นไหม”

          “เจ้าชายที่เป็นตุ๊ดกับเด็กผู้ชายน่ะหรือ?” ผมหาวอีกครั้ง นิทานเขาน่าเบื่อจนตาปรือ ตอบไปส่ง ๆ แล้วมุดทั้งหน้าเข้าไปใต้ผ้าห่ม “บอก ๆ ไปเถอะ แล้วเขาก็แต่งงานกับเด็กนั่น ผู้ชายกับผู้ชายก็ได้เพราะเป็นนิทาน เรื่องจะได้จบอย่างมีความสุขไง”

          “เนอะ”

          “แล้วตกลงว่ามันจบยังไงนะ”

          “ช่างมันเถอะ”

          “...เอาไงก็เอา” ผมพยักหน้า ยกมือขึ้นขยี้ตา “ฝันดี พี่อย่านอนดิ้นนะ”

          “อือ”


          “....”


          “ไอ้ตี๋”


          “..หืม..”



          “พี่รักนาย”

มีต่อรีพลายถัดไปค่ะ
v
v
v

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 04-08-2013 19:47:43

ยกที่ 49.5 - Till the spring comes (ต่อ)



         มันคงเป็นหลังจากคืนนั้น ที่ผมได้ทบทวนกับตัวเอง ด้วยประสบการณ์และความเข้าใจระดับเด็กประถม ว่า ‘รัก’ ที่พี่เอกพูดถึงคืออะไร ผมในตอนนั้นยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่านิทานที่เขาเล่ามีความหมายแฝงอะไรบ้าง วัยเด็กนั้นหัวเราะง่าย โกรธง่าย ร้องไห้ง่าย ตกใจง่าย แต่ก็เหมือนว่าเราจะหลงลืมง่ายเช่นกัน อะไรที่ไม่เข้าใจก็ปล่อยมันไว้อย่างนั้นแล้วก็ลืมไปเสียสนิทเมื่อมีเรื่องราวใหม่ ๆ ซึ่งน่าสนุกกว่าเข้ามาแทนที่


         เช้าวันถัดมา ผมกับพี่เอกคุยกันเป็นปกติ เหมือนเรื่องคืนนั้นไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน เขามาค้างบ้านผมอีกหลายครั้ง เอากระดานวาดรูปมาด้วยเกือบทุกครั้ง ถ้าฉุกละหุกก็มาแต่สมุดวาดรูป แต่สิ่งที่ใช้ขีดเขียนเปลี่ยนจากถ่านชาร์โคลเป็นดินสอ (เพราะถ่านที่คุณครูเอามาให้เล่นหมดไปแล้ว)

         รูปผมเองที่มีตาชั้นเดียวดูเป็นรูปเป็นร่างขึ้น เริ่มคล้ายชาวโลกทั่วไปที่ตาตี่และหูกางมากกว่าจะเป็นภาพสิ่งมีชีวิตจากต่างดาว กิจวัตรเราดำเนินไปเช่นเดิมทุกวัน วนเวียนเหมือนนาฬิกาทรายที่ไหลจนหมดแล้วก็ถูกคว่ำกลับไปกลับมา จนการสอบปลายภาคในภาคเรียนที่สองเสร็จสิ้นลงพร้อมกันทั้งโรงเรียน


         ผมจบชั้นประถมสี่ พี่เอกจบชั้นประถมหก



         และกำลังจะย้ายไปต่อที่โรงเรียนอื่น



         ผมเคยชินกับการมีตัวตนของเขาอยู่ข้างกาย พี่เอกเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตประจำวันของผม ตอนเขาบอกว่าจะไปต่อมัธยมที่โรงเรียนอื่นในจังหวัด ผมใจหายวาบอย่างอธิบายไม่ได้ แต่แล้วก็คิดขึ้นได้ว่าบ้านเราอยู่ใกล้กันแค่นี้เอง อย่างไรเสียถ้าอยากเจอก็ได้เจอกันทุกวันอยู่แล้ว


         ปีถัดมา ผมขึ้นชั้นประถมห้า พี่เอกไม่อยู่แล้ว ผมปั่นจักรยานไปโรงเรียนและกลับบ้านคนเดียวเหมือนตอนแรกสุดก่อนสนิทกับเขา ทั้งที่ก็เคยทำอย่างนี้มาก่อน แต่พอมาเป็นแบบเดิมอีกครั้ง...ผมกลับรู้สึกเหงาจับใจ



         ส่วนเรื่องที่ป๊าบ่นว่าอยากได้ลูกชายอีกคนก็สมใจในปีนี้เอง


         นั่นเป็นเหตุผลที่เรามีกันสี่พี่น้อง ครอบครัวคนจีนชอบลูกชาย ตี๋เล็กซึ่งเพิ่งเกิดจึงเป็นที่รักของทุกคนในฐานะลูกชายหัวแก้วหัวแหวน  ในบรรดาพี่น้องเขาเป็นคนเดียวที่มีชื่อเล่น (ถึงแม้ว่าชื่อเล่นของเขาออกจะฟังดูแปลก ๆ  และวัสสานะก็ชอบเรียกเขาว่า ‘ครีม’ มากกว่า ‘คีม’) เพราะพี่อีกสามคน คือผมเองที่ชื่อวสันต์ ที่หมายถึงฤดูใบไม้ผลิ น้องสาวคนรองวัสสานะ และคนที่สาม สิสิร ป๊าไม่ได้ตั้งชื่อเล่นให้ ที่บ้านจะเรียกกันด้วยชื่อเต็ม หรือไม่ก็ ‘ตี๋’ ในกรณีของผม  ‘สา’ กับวัสสานะ และ ‘สิ’ กับสิสิระ 

         ป๊าเปิดพจนานุกรมดูความหมายของคำ และตั้งชื่อพวกเราตามชื่อฤดู (แน่นอนว่าไม่ตรงตามฤดูที่เกิดหรอก..มันเลือกไม่ได้เป๊ะ ๆ นี่) เราเป็นครอบครัวคนจีน แต่ป๊าอยากให้เรามีชื่อที่ฟังดูเป็นคนไทย นามสกุลก่อนหน้านี้ก็เปลี่ยนจากนำหน้าด้วย ‘แซ่’ มาตั้งใหม่ยาว ๆ เป็น ‘วานิชตระการกูล’  และครอบครัวเราก็กลายเป็นวานิชตระการกูลรุ่นแรก ซึ่งป๊าหวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะมีทายาทสืบทอดและมีชีวิตรุ่งเรืองต่อไป

         ผมจำได้ดีถึงวินาทีที่เห็นหน้าคีมครั้งแรก ท่ามกลางความลิงโลดของทุกคนในบ้านโดยเฉพาะป๊า ในที่สุดบ้านเราก็มีลูกชายคนที่สอง ก่อนม้าจะตกลงทำหมันหลังคลอดตามคำแนะนำของแพทย์ผู้ดูแล

         เขาหลับตาพริ้ม เปลือกตาเหมือนว่าจะเป็นชั้นเดียว (ซึ่งชัดเจนมากขึ้นว่าเป็นเช่นนั้นจริงเมื่อเขาโตขึ้นมา) ปากนิดจมูกหน่อย ผิวอ่อนนุ่มเป็นสีชมพูระเรื่อ ขยับแขนขาและบางครั้งก็อ้าปากคล้ายจะหาวอย่างน่ารัก ตัวผมในวัยสิบปีและน้องสาวที่อายุลดหลั่นกันไปยืนล้อมอยู่รอบเตียง นัยน์ตาพวกเราเป็นประกาย ป๊าพร่ำอย่างตื่นเต้นว่าตี๋น้อย ๆ  ม้าลูบเส้นผมอ่อน ๆ ของเขาแผ่วเบาและกอดไว้แนบอก

         เขาเกิดในฤดูฝน วันที่ท้องฟ้าครึ้มและมีฝนพรำ แต่ชื่อคิมหันต์ของเขาหมายถึงฤดูร้อน และผมคิดว่าเขาคงจะเติบโตขึ้นท่ามกลางความรัก เป็นเด็กที่สดใสราวกับฤดูร้อนเหมือนกับชื่อของเขาแน่นอน




         คิมหันต์ลืมตาขึ้นมาได้ไม่นาน ฐานะทางบ้านของเราก็ดีขึ้นตามลำดับจากการค้าขายที่ได้กำไรงาม บางครั้งก็ราวกับโชคช่วย ทั้งบ้านยิ่งรักและเอ็นดูเขา ผ่านไปอีกเกือบหนึ่งปี ตี๋เล็กเริ่มตั้งไข่ พร้อมกับที่ป๊าคิดว่าเราควรขยับขยายไปสู่บ้านที่ขนาดใหญ่ขึ้นตามกำลังทรัพย์ เด็ก ๆ จะได้อยู่ในสภาวะแวดล้อมที่ดี และยังคิดถึงเรื่องวางแผนการลงทุนต่ออยู่เนือง ๆ  ครอบครัวเราจะได้ไม่ต้องลำบากอีก

         ครั้งแรกที่ผมรู้ว่าเราจะได้ย้ายไปอยู่บ้านหลังใหญ่ขึ้น ถึงกับเก็บอาการดีใจไว้ไม่มิด หลังจากเริงร่ากับน้อง ๆ เสร็จ ผมก็รีบแจ้นไปบ้านพี่เอกซึ่งตอนนั้นเรียนอยู่ชั้นมัธยมปีที่สอง พอเจอหน้าก็ตะโกนให้ลั่นว่าผมจะได้ย้ายไปอยู่บ้านหลังใหญ่ ๆ แล้วซ้ำไปซ้ำมา

         พี่เอกหัวเราะยินดีกับผม ตบหลังตบไหล่ไปด้วยขณะที่มองผมออกท่าทางครื้นเครง ใช้เวลาอยู่ครู่หนึ่งกว่าผมจะสังเกตได้ว่าสายตาเขาดูไม่ยินดีเท่าคำพูดเลย

          “พี่เอก” ผมเดินวนรอบตัวเขา “พี่เป็นไรรึเปล่า”

          “เปล่านี่”

          “ทำหน้าแย่จังวะ”

          “เหรอ?”

          “ไม่ดีใจกับผมหรือ?”

          “ดีใจอยู่นี่ไง”

          “พี่ยิ้มด้วยดิ”

         แล้วเขาก็ยิ้มจริงอย่างผมบอก แต่เป็นยิ้มที่ทำให้ใจหายเหลือเกิน

          “..ต้องไปเมื่อไหร่หรือ?” เขาถาม

          “ป๊าบอกน่าจะอีกสองสามเดือนอะ”

          “เราอาจจะไม่ได้เจอกันบ่อย ๆ อีกแล้วนะ”

          “....”

          “นายดีใจหรือเปล่า”

          “พี่...” ผมกระซิบ ลืมเรื่องนั้นไปเสียสนิท จริงอย่างเขาว่า ตอนนี้เราเรียนกันคนละโรงเรียน ช่วงกลางวันของวันธรรมดาก็ไม่ได้เจอกันอยู่แล้ว อาศัยที่เห็นหน้ากันบ่อย ๆ  ไปมาหาสู่ได้เพราะบ้านอยู่ใกล้กันแค่นี้ แต่หากย้ายไปผมก็ไม่รู้ว่าไกลจากกันแค่ไหน แล้วจะได้มาเจอกันอีกหรือเปล่า

          “โทรไง โทรมา” ผมพยายามหาทางเลือก “โทรหากันได้ ถึงจะไม่บ่อยมากเพราะเดี๋ยวป๊าบ่น”

          “อือ”

          “แล้วก็...เดี๋ยวผมจะขึ้นมอหนึ่งแล้ว”

         เขาหันกลับมาจ้องผมเต็มตา มีแววคาดหวังปรากฏอยู่ในนั้นท่วมท้น และผมคิดว่าอาจพูดได้ตรงกับสิ่งที่เขาหวังบ้าง

          “...เดี๋ยวจะไปสอบเข้าโรงเรียนพี่”

          “จริงหรือ”

          “รอผมนะ..ช่วยรอก่อน”

          “....”

         ปีหน้าเราจะเรียนที่เดียวกันอีกครั้—”

         ผมยังพูดไม่ทันจบเลยด้วยซ้ำ ตอนที่เขาตรงเข้ามาสวมกอดผมไว้แน่น ซบหน้าลงบนไหล่ผมแล้วผ่อนลมหายใจยาวเหยียด มัวแต่ยืนอึ้งอยู่พักหนึ่งจึงได้ยกมือขึ้นกอดตอบ ไม่รู้สึกแย่หรือแปลกประหลาดอะไรที่ถูกผู้ชายด้วยกันกอดไว้แบบนี้ กระทั่งได้ยินเสียงวัสสานะดังขึ้นจากด้านหลัง

          “เฮีย! พี่เอก! พวกพี่เล่นอะไรกันน่ะ”

         พวกเราแยกออกจากกันโดยอัตโนมัติ ออกมายืนทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ต่อหน้าน้องสาวที่ชะลอความเร็วจักรยานแล้วหักเลี้ยวเข้ามาจอดใกล้ ๆ  ส่งสายตาสงสัยมายังพวกผม

          “ดีใจกับไอ้ตี๋น่ะ” พี่เอกหัวเราะ ก่อนจะขยายความต่อ “เห็นว่าจะได้ย้ายไปบ้านใหม่ที่ใหญ่ขึ้นนี่นา”

          “อ๊ะ! ใช่เลย”

         วัสสานะยิ้มกว้าง กระโจนเข้าร่วมวงสนทนากับพวกผมเรื่องบ้านใหม่กันอีกยาว




         ช่วงปิดเทอมระหว่างภาคเรียน ตอนผมอยู่ชั้นประถมหก ไม่กี่วันก่อนครอบครัวของเราจะย้ายที่อยู่อาศัย พี่เอกชวนผมไปค้างบ้านเขา บอกว่าไม่ค่อยได้คุยเล่นกันทั้งวันนานแล้ว ป๊ากับม้าอนุญาตอย่างง่ายดาย บ้านเราเอ็นดูพี่เอกมาแต่ไหนแต่ไรอยู่แล้ว

         สายวันเสาร์ ผมแบกเป้สะพายหลัง ปั่นจักรยานไปจอดอยู่หน้าบ้านเขา ทันทีที่ประตูรั้วเปิดออก หมาโกลเด้นรีทรีฟเวอร์สีทองก็เดินส่ายก้นออกมารับหน้าพร้อมกับกระดิกหางใส่อย่างคนคุ้นเคย

          “ไง โรลล์” ผมโบกมือทักทาย เจ้าโรลล์ตอบรับด้วยการเอาตัวเข้ามาถูไถ หมาพันธุ์นี้น่ารักจนถ้าเป็นไปได้ก็อยากจะลองเลี้ยงดูบ้างสักตัว

          “ไง ไอ้ตี๋” พี่เอกโผล่มาหลังจากผลักรั้วปิดจนสุด ทักแบบเดียวกับที่ผมทักหมาของเขาเป๊ะ

          “อ่า..ก็ดี” ผมเหลียวซ้ายแลขวา เห็นรถที่จอดอยู่ประจำของบ้านเขาไม่อยู่ก็เอ่ยปากถาม “พ่อกับแม่พี่ล่ะ”

          “ช่วงนี้พ่อไปอบรมผู้บริหารอาทิตย์หนึ่งน่ะ น้องชายไปค้างบ้านเพื่อน ส่วนแม่วันนี้อยู่เวร เดี๋ยวเย็น ๆ ก็กลับ”

          “เป็นคุณครูต้องอยู่เวรด้วยหรือ?”

         เขายักไหล่ “ก็มีเวรเหมือนกันนะ”

          “อ้อ”

         สรุปทั้งบ้านตอนนี้มีแค่ผมกับเขาสองคนและหมาอีกหนึ่งตัว ซึ่งมันก็แปลกดีตรงที่ผมให้ความสำคัญกับประเด็นที่ไม่เห็นน่าจะต้องเอามาขบคิด ในเมื่อเราก็เหมือนเป็นพี่น้องที่สนิทกันเท่านั้นไม่ใช่หรือ อยู่กันตามลำพังไม่เห็นแปลก


         ทว่าความรู้สึกจากซอกเล็ก ๆ ในใจผมกลับพยายามกระซิบว่ามันอาจไม่ใช่แค่นั้น


          “กินอะไรมาหรือยัง”

         ผมพยักหน้า หิ้วกระเป๋าเดินตามเขาเข้าไปในบ้าน แม้รู้ดีว่าห้องนอนเขาอยู่ตรงไหน แต่ก็ปล่อยให้เขาเป็นฝ่ายเดินนำไปจนถึงที่หมาย ก่อนจะวางกระเป๋าลงบนเก้าอี้ใกล้ตัว

          “ดูหนังปะ”

          “เอาดิ”

         เราเดินกลับออกมาในห้องนั่งเล่น พูดคุยกันแบบถามคำตอบคำ ไม่เป็นธรรมชาตินัก ไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะไม่ได้เจอกันบ่อย ๆ เหมือนแต่ก่อนหรืออย่างไร จึงรู้สึกราวกับมีพลาสติกใสบาง ๆ กั้นอยู่ตลอดเวลา บทสนทนาที่ลื่นไหลและเฮฮาเหมือนเดิมอย่างตอนที่เราเคยอยู่ชมรมศิลปะด้วยกันมันหายไปไหนหมดแล้ว

          “พี่เอก..”

         เขาชะงักมือที่กำลังจะวางแผ่นซีดีลงในเครื่องเล่น เหลือบมองมาทางผมนิดหน่อยแล้วก็หลบตา

          “โรงเรียนที่พี่อยู่ มีชมรมศิลปะไหม”

          “มี”

          “แล้วพี่...” ผมนั่งนิ่ง มองเขาผลักจานใส่แผ่นเข้าไปในเครื่อง แต่มันกลับขึ้นตัวหนังสือว่า ‘NO DISC’  บนหน้าจอมีแต่ความดำมืด มืดพอ ๆ กับความคิดเรื่องจะทำให้เรากลับไปคุยกันเหมือนเดิมของผมตอนนี้เลย “..พี่ยังเข้าชมรมศิลปะอยู่หรือเปล่า”

         เขาส่ายหน้า ไม่รู้ว่าเป็นการตอบคำถามผม หรือว่าเพื่อแสดงอาการหน่ายใจหลังจากลองใส่ซีดีแผ่นเดิมเข้าไปอีกสองครั้งและได้รับผลลัพธ์เหมือนเดิม สุดท้ายก็ยอมแพ้ เก็บมันเข้ากล่อง แล้วหันมามองหน้าผมเพื่อคุยต่ออย่างเป็นเรื่องเป็นราว

          “ความจริงก็ไม่ได้มีหัวศิลป์อะไรนักหรอก”

          “ผมนึกว่าพี่ชอบศิลปะเสียอีก”

          “ชอบวาด..” เขาพึมพำ ทรุดตัวลงนั่งข้างผมบนเก้าอี้ยาว “..แค่บางอย่างน่ะ”

          “อะไรหรือ” ผมถามไปโดยไม่ทันยั้งคิด แต่เรื่องความอยากรู้ที่ร่ำร้องอยู่ในตัวก็เป็นของจริงเช่นกัน รู้ตัวอีกที ปากก็ไปก่อนจะห้ามได้ทันเสียแล้ว

          “พี่วาดแค่ผม..อย่างนั้นหรือเปล่า?”

         พี่เอกมองหน้าผมนิ่ง นาน ปล่อยเข็มวินาทีหมุนวนจนเกือบครบรอบ กว่าจะพูดออกมาอีกครั้ง

          “นายยังจำวันที่พี่ไปค้างที่บ้านครั้งแรกได้ไหม?”

          “...ได้...”

          “ทุกอย่าง?”

         ระหว่างเราในตอนนั้นเป็นบรรยากาศแปลกประหลาดเหลือเกิน ผมใจเต้นแรง หน้าร้อน และเหงื่อก็ไหลซึมในฝ่ามือ ทั้งที่ปกติเคยสบตาเขาได้นาน ๆ ก็ทำไม่ได้อีกแล้ว ก้มหน้าก้มตาขณะที่ตอบไปตามความจริง แต่ยิ่งพูดเสียงก็ยิ่งเบาลง ขณะที่หัวใจกลับเต้นแรงขึ้นทุกที

          “...จำได้...ทุกอย่าง...”

          “นิทานที่เล่าให้ฟังล่ะ?”

          “จำได้สิ..” ผมทำหน้าแหย “ไม่เคยมีใครเล่าได้ห่วยขนาดนั้นมาก่อน”

         ผมได้ยินเสียงพ่นลมหายใจเบา ๆ ก่อนเขาจะกลับไปพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังอีกครั้ง “ตอนจบของนิทาน..ยังอยากให้มันเป็นเหมือนที่นายบอกคืนนั้นไหม?”

          “..พี่เอก”

          “เจ้าชายควรบอกเด็กคนนั้นหรือเปล่า”

          “....”

          “บอกว่ารัก...รักเขามาตั้งนานแล้ว”

         ผมก้มหน้านิ่ง แก้มร้อนจนราวกับมันกำลังจะระเบิดออกมาให้ได้ บางทีที่เราคุยกับอย่างไม่เป็นปกติเหมือนเคย อาจไม่ใช่เพราะเกิดจากความคิดในทางลบต่อกันก็ได้ อะไรบางอย่างปะติดปะต่อกันในหัว เหมือนจิ๊กซอว์ซึ่งเริ่มเข้าที่เข้าทางในตำแหน่งที่ถูกต้องของมัน สองปีก่อนผมเป็นแค่เด็กที่ไม่ประสีประสานัก ลังเลว่าแต่ละชิ้นส่วนควรวางไว้ตรงไหน พอมันเริ่มจะเข้าที่ก็กลับรื้อออกเองเพราะคิดว่าต่อผิด

         แต่เมื่อได้เห็นหน้าเขาครั้งนี้ หลังจากที่เราไม่ได้พูดคุยยาว ๆ  ไม่ได้นั่งดูเขาวาดรูปมาเนิ่นนาน จนเกือบลืมไปแล้วถึงสายตาที่เคยได้รับ ความรู้สึกประหลาดยามเขามองมาที่ผมยิ่งนานวันก็ยิ่งชัดเจน พอหายไปพักใหญ่ มาเจออีกครั้งกลับกระตุ้นให้ความรู้สึกต่าง ๆ พากันพรั่งพรูออกมามากกว่าเดิม


          “นายคิดว่ายังไง?”


          “...บอกสิ...” เสียงผมสั่นราวกับคนจะร้องไห้


          “ตี๋...”


          “...บอกเขา...เด็กคนนั้นอาจอยากฟัง....”



          “....”



          “...ผม....อยากฟัง....”



         เขาเบิกตากว้าง ทำหน้าเหมือนทั้งอยากหัวเราะและร้องไห้ออกมาในเวลาเดียวกัน จากนั้นก็โผเข้ามาสวมกอดผมไว้แนบแน่น เนิ่นนาน แขนเขาสั่น และใจเขาก็เต้นแรงจนผมรู้สึกได้  ผมยกมือขึ้นกอดตอบ วางมือชุ่มเหงื่อของตัวเองบนแผ่นหลังเขา ซุกหน้าจมอยู่กับไหล่อีกฝ่าย ฟังเขาเอ่ยหนักแน่นว่าเขารักผม แบบเดียวกับที่เขาเคยได้พูดแล้วเมื่อสองปีก่อน แต่ผมแกล้งทำเป็นลืมมันไปเสีย


          “ตกลงว่ามันจบยังไงนะ?”  คราวนี้เขาเป็นฝ่ายเอ่ยสิ่งที่ผมเคยถามออกมาบ้าง “..ทั้งสองคนก็ครองรักกันอย่างมีความสุขตลอดไปหรือเปล่า”


          “..ผมไม่รู้..”


          “....”


          “...ผม...เล่านิทานไม่เก่ง...”


         ผมผละออกมากจากอ้อมกอดเล็กน้อยพอให้เงยขึ้นมองหน้าเขาได้ ต่อให้ต้องอายแทบแทรกแผ่นดินหนี แต่อย่างน้อยตอนพูดเรื่องอะไรอย่างนี้ผมก็อยากมองหน้าคนฟังให้ชัด..



          “...แต่ผมรักพี่นะ”




          “...ไอ้เด็กบ้า...”



         นั่นเป็นครั้งแรกที่เราจูบกัน



         จูบจริง..ไม่ใช่แค่เอาปากเขาแตะแก้มผมเหมือนครั้งก่อน มันหยุ่น ๆ หวาน ๆ ชวนให้หน้าร้อนวาบไปหมด ทั้งผมและเขาต่างอ่อนหัดด้วยกันทั้งคู่ แค่เอาปากแตะกันเบา ๆ แล้วแช่อยู่อย่างนั้นก็เหมือนจะตายให้ได้ ใจเต้นแรงจนแทบหลุดออกมานอกอก แค่ครู่เดียวก็ทนไม่ไหวต้องถอยออกมานั่งปิดหน้าปิดตา จะพูดจากันแต่ละครั้งเต็มไปด้วยความเคอะเขินไปเกือบทั้งวัน



         เราลอบคบกันอย่างจริงจังนับตั้งแต่ตอนนั้น




         หลังจากย้ายบ้าน ผมได้เจอพี่เอกน้อยลง โทรศัพท์หากันบ้างด้วยเบอร์บ้าน ซึ่งก็ไม่บ่อยนักเพราะป๊าไม่ชอบให้คุยโทรศัพท์นาน แต่ก็ยังพยายามติดต่อกันเสมอทุกครั้งที่มีโอกาส

         ผมยังเรียนที่เก่า ขึ้นรถประจำไป อีกแค่ไม่กี่เดือนก็จะถึงกำหนดสอบเข้าของโรงเรียนที่พี่เอกอยู่ ผมใช้เวลาที่เหลืออยู่อย่างคุ้มค่าที่สุด ตั้งใจอ่านหนังสือทุกวัน สบายกว่าเก่าเมื่อม้าไม่ต้องทำขนมส่งขายเหมือนแต่ก่อนแล้ว บ้านเราฐานะดีขึ้น พร้อมกับที่ผมและน้อง ๆ ก็เติบโตขึ้นตามเวลา

         ผมสอบได้โรงเรียนที่ต้องการไม่ยากเย็นนัก อย่างไรก็เป็นโรงเรียนมัธยมในจังหวัด ไม่ใช่ว่าเข้ายากเย็นอะไรเหมือนโรงเรียนดังในกรุงเทพฯ แต่ป๊าก็ดูจะพอใจอยู่ไม่น้อย ป๊ามองมายังลูก ๆ อย่างเต็มไปด้วยความคาดหวังเสมอมา โดยเฉพาะกับลูกชาย และเพราะโตมาเช่นนั้น เพื่อนหลายคนที่เคยรู้จักจึงได้ลงความเห็นว่าบางมุมในคำพูดและความคิดผมดูเป็นผู้ใหญ่เกินไปหน่อย


         วันแรกของการไปโรงเรียน ผมเอาแต่นึกถึงว่าเจอหน้าพี่เอกแล้วจะพูดอะไรดี มีเรื่องอยากคุยกับเขาเยอะแยะไปหมด แต่พอเจอตัวจริง มองเห็นอยู่ไกล ๆ จากแถวเคารพธงชาติยามเช้า จนกระทั่งเขาหันมาสบตาเข้ากับผมพอดี ชูนิ้วโป้งมาให้พร้อมรอยยิ้มกว้าง และรีบตรงเข้ามาหาเมื่อแยกแถว ดึงแขนผมวิ่งไปที่ห้องน้ำชาย เมื่อเห็นว่าไม่มีใครก็กอดรัดเสียเต็มรัก ..ทั้งหมดทั้งมวลนั้น ผมพูดอะไรแทบไม่ออกสักคำ ในอกตื้นตันไปหมด ความดีใจที่รู้ว่าสอบเข้าติดแล้วเทียบไม่ได้เลยสักกระผีกกับความรู้สึกในตอนนี้


          “คิดถึง..โคตรคิดถึงเลย”


         ผมกอดรัดรอบเอวอีกฝ่ายแน่น ๆ ครั้งหนึ่ง บอกว่าคิดถึงเขามากเหมือนกันก่อนเราจะแยกย้าย อาลัยอาวรณ์จนมานึกถึงตอนนี้ก็ให้ตลกตัวเอง วันแรกของการเป็นนักเรียนมัธยมผมต้องวิ่งแทบตายเพื่อจะกลับไปห้องเรียนให้ทันก่อนเข้าคาบโฮมรูมครั้งแรก แล้วไหนจะความพยายามอย่างยิ่งยวดที่จะทำสีหน้าให้เป็นปกติอีก



         พอมานึกดู ตั้งแต่พบกันครั้งแรกจนกระทั่งถึงตอนนี้ ผมก็คบกับพี่เอกมาเกือบสิบปีได้แล้ว ยาวนานจนน่าตกใจ เริ่มจากความชอบโดยไม่ประสีประสาของเด็ก ๆ  จนโตมาอีกนิดเริ่มรู้จักความรู้สึกตัวเองมากขึ้น เข้าสู่ช่วงวัยรุ่นที่คึกคะนองและอยากลองสิ่งแปลกใหม่ หลายครั้งที่คิดว่ามันจะดำเนินไปถึงขั้นไหน สิ่งที่ผมเข้าใจว่าเป็นความรักซึ่งคงอยู่มายาวนานนี้เป็นของจริงหรือเปล่า อีกหน่อยเมื่อผมโตมากพอ ฮอร์โมนในร่างกายไม่ได้พลุ่งพล่านเหมือนวัยหนุ่ม ผมจะยังรักเขา และเขาจะยังรักผมอยู่หรือไม่

         แต่สุดท้ายแล้วเราก็ผ่านร้อนหนาวด้วยกันมา จนทุกวันนี้เขาเป็นนักศึกษาสถาปัตยกรรมศาสตร์ปีสาม ผมเป็นนักศึกษาทันตแพทย์ปีหนึ่ง แต่เราก็ยังรักกันดี ด้วยความรู้สึกซึ่งพอกพูนอยู่ในใจเงียบ ๆ ไม่ได้หวือหวาหรือรุ่มร้อนเหมือนเด็ก ๆ  อบอุ่นและพอใจในการมีอยู่ของกันและกัน ถึงแม้ไม่ได้เจอหน้าบ่อยนัก แต่ทุกครั้งที่เจอก็เก็บเกี่ยวช่วงเวลาเหล่านั้นไว้อย่างดีที่สุด คิดดูแล้วตอนตกลงคบกัน เขาเรียนชั้นมัธยมปีที่สอง ส่วนผมอยู่ประถมหก ยังเด็กมากแท้ ๆ  ไม่น่าเชื่อว่าประคับประคองกันมาได้จนป่านนี้ โดยที่คนในบ้านก็ไม่รู้ว่าเป็นการคบกันในความหมายที่ลึกซึ้งกว่าพี่น้องหรือเพื่อนสนิทมากนัก

         จะมีก็แต่วัสสานะที่มักแซวอยู่เสมอ เพราะเธอตามมาเรียนโรงเรียนมัธยมเดียวกับผมในปีถัดมาหลังจากผมสอบเข้าได้ น้องสาวคนรองเข้าใจว่าผมสนิทสนมกับพี่เอกมาก จึงได้ชอบล้อเลียนเอาสนุกบ่อยครั้ง แต่เธอก็คงไม่คิดว่าจะมากถึงขั้นนี้


         ผมรื้อถุงกระดาษใบใหญ่ซึ่งซุกไว้ด้านในสุดของลิ้นชักในตู้เสื้อผ้าขึ้นมาดู ข้างในมีแฟ้มใหญ่อีกชั้น หยิบออกมาวางก็เห็นกระดาษวาดเขียนเก่า ๆ จนกลายเป็นสีเหลือง บางแผ่นเปรอะเปื้อนเลือนรางไปหมดเพราะถูกวาดขึ้นด้วยถ่านชาร์โคลและไม่ได้พ่นน้ำยาเคลือบภาพอย่างเหมาะสม สีน้ำในหลายรูปซีดจาง ส่วนที่เป็นลายเส้นสเก็ตช์ด้วยดินสอค่อนข้างเลอะเทอะ จากเดิมที่รูปวาดเหล่านั้นก็เหมือนมนุษย์ต่างดาวตาตี่หูกางอยู่แล้วเลยยิ่งดูไม่เหมือนคนปกติเข้าไปใหญ่ แต่ทั้งหมดนั่นก็เป็นรูปตัวผมที่เขาเป็นคนวาดมันขึ้นมา หากเอามาเรียงกันแล้วจะเห็นพัฒนาการชัดเจน รูปถัด ๆ มาตอนช่วงมัธยมดูเหมือนตัวจริงมากขึ้น โดยเฉพาะภาพวาดจากสมัยมัธยมปลาย บางรูปเหมือนตัวผมเองจนต้องยอมรับ และผมเชื่อแล้ว..อย่างที่เขามักแซวว่าผมตาตี่ แล้วหูก็ออกจะกางอยู่หน่อย ๆ  เห็นรูปก็ถึงกับเผลอยกมือขึ้นกุมใบหูตัวเอง คลี่ยิ้มออกมาเมื่อคิดถึงคนวาดว่าต้องบ้าขนาดไหนจึงวาดภาพคนเดิมซ้ำ ๆ อยู่ได้ทุกวี่วัน


          รำลึกความหลังอยู่ได้ครู่ใหญ่ น้องสาวก็ร้องเรียกจากชั้นล่าง บอกว่าลงมากินข้าวได้แล้ว เป็นลมตายไปหรือยัง


         ผมโคลงศีรษะ เก็บรูปวาดทั้งหมดเข้าแฟ้มและถุงกระดาษอย่างทะนุถนอม คิมหันต์เคยมาเห็นเข้าและถามเจื้อยแจ้วว่ามันมาจากไหน แล้วทำไมผมถึงเก็บรูปวาดมนุษย์ต่างดาวเอาไว้รวมกับรูปวาดของตัวเอง (บอกแล้วว่าพี่เอกสมัยประถมวาดผมออกมาห่างไกลจากคำว่าชาวโลกนัก) ผมยิ้มตอบน้องชาย ลูบผมสีน้ำตาลนุ่มนิ่มของเขาแผ่วเบา บอกเขาทุกครั้งว่านี่เป็นของสำคัญของเฮียใหญ่ เอาไว้ถึงเวลา...สักวันหนึ่ง....หากถึงวันนั้น..



         ..ผมคงมีโอกาสได้บอกตี๋เล็กจากปากตัวเองว่ามันสำคัญอย่างไร..

มีต่อรีพลายถัดไปค่ะ
v
v
v

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 04-08-2013 20:18:34

ยกที่ 49.5 - Till the spring comes (ต่อ)



          “เอ๋..พี่เอกจะมาหรือ”

          “อืม”

          “ค้างด้วยไหม?”

         ผมพยักหน้า “น่าจะ”

          “เดี๋ยวครีมกลับบ้านด้วยนะ สามคนนอนพอหรือ”

          “บนพื้นก็ได้มั้ง”

         วัสสานะพยักหน้า ตักแกงจืดขึ้นซดพร้อมกับส่งสายตาครุ่นคิด “หรือคืนนี้ฝากครีมไว้ห้องสาก่อน”

         ผมโบกมือไปมาตรงหน้าเธอ หัวเราะน้อย ๆ กับท่าทีจริงจังนั้น “ไม่เป็นไร ก็นอนสามคนนั่นแหละ เหมือนมาเข้าค่ายไง”

         น้องสาวยักไหล่ พึมพำว่าผมไม่รู้อะไรเสียแล้ว พ่อน้องชายคนเล็กเดี๋ยวนี้ซนอย่างกับอะไรดี ผมได้แต่ยิ้มบาง ฟังเธอบ่นสารพัดอย่างเกี่ยวกับเด็ก ๆ ท่าทางจะกลายเป็นพี่ใหญ่ไปจริง ๆ ระหว่างที่ผมไม่อยู่ 

         “เฮียน่ะตามใจพวกเด็ก ๆ เกินไปแล้ว” เธอตบท้าย


         บ่ายโมงตรง คิมหันต์วิ่งตึง ๆ เข้ามาในบ้าน ในมือถือหนังสือการ์ตูนมาด้วย ยังไม่ทันได้ทำอะไรก็ร้องเรียกเสียงดัง “เจ้หญ่ายยยย” ตั้งแต่ก่อนตัวจะมาถึง ทว่าพอเห็นคนที่ยืนมองอยู่ในบ้านเป็นผม เจ้าตัวก็เบิกตากว้าง กะพริบตาปริบ ๆ อยู่สองสามครั้ง จากนั้นก็ยิ้มหน้าระรื่น กระโจนเข้ามากอดหมับทั้งตัว

         “เฮีย! เฮียกลับมาเมื่อไหร่ คิดถึงโคตรเลย”

         ผมหัวเราะ อุ้มเขาหมุนไปมา “น้ำหนักขึ้นรึเปล่าเนี่ยเรา”

          “ขึ้นสิ!” ตี๋เล็กเกาะคอผมแน่นเป็นลูกลิง พูดไปยิ้มไป สดใสอยู่เสมอเหมือนกับชื่อของเขา “ผมสูงขึ้นด้วย”

          “เท่าไหร่”

          “เซนต์นึง”

          “โธ่เอ๊ย” ผมหัวเราะลั่น “แค่เซนต์เดียวเองหรือ!?”

          “เฮียต้องใจเย็นสิ! ผมกำลังโต” เขากอดรัดผมแน่น ตั้งหน้าตั้งตาฟัดราวไม่ได้เจอกันมาสักสามสี่ปี เห็นท่าทางแล้วอดไม่ได้จะนึกถึงเจ้าโรลล์ หมาโกลเด้นรีทรีฟเวอร์ขนทองของพี่เอกขึ้นมาเลย ผมเล่นกับเขาจนหงายลงไปนั่งแผ่บนโซฟา คิมหันต์เกาะแกะอยู่ครู่หนึ่งก็คลานลงไปนั่งด้านข้าง จ้องผมตาแป๋วก่อนจะเริ่มร่ายยาวถึงการ์ตูนที่เขาชอบ เพื่อนที่เขาไปเล่นด้วย และสุนัขสีทองพันธุ์โกลเด้นแบบเดียวกับที่ผมเคยเล่าให้เขาฟังบ่อย ๆ ว่ามันน่ารักดี

          “บ้านไอ้มิวเลี้ยงไว้ด้วยละ ชื่อข้าวเหนียว” เขาส่งเสียงตื่นเต้น ทำมือทำไม้บอกขนาดตัวเจ้าหมาไปด้วย “ตัวเบ้อเริ่ม วิ่งทีนี่กระชากสายจูงหัวทิ่มเลยอะ”

          “เหรอ คนเลี้ยงเยอะเลยนะ”

          “ผมก็อยากเลี้ยงบ้าง”

          “เอาสิ”

          “ป๊าไม่ให้อะ” เขาทำหน้าบูด แก้มป่องน่าหยิกจนเผลอเอานิ้วคีบแล้วบิดเบา ๆ

          “งั้นรอก่อนดีไหม เดี๋ยวเฮียเรียนจบทำงานจะซื้อให้”

          “เอา ๆ! ผมตั้งชื่อรอแล้ว ชื่อดุ๊กดิ๊ก”

          “ดุ๊กดิ๊กหรือ?” ผมหัวเราะ “เท่ดีนะ”

          “เฮียตามใจตี๋อีกแล้ว” เสียงหนึ่งดังขึ้นจากด้านหลัง เป็นสิสิรในชุดนักเรียนมัธยมต้นที่ไม่รู้ว่าย่องเข้าบ้านมาเงียบเชียบตั้งแต่เมื่อไร “เสียเด็กหมด”

          “เจ้สิอิจฉาอะดิ๊” น้องเล็กทำตาเจ้าเล่ห์ “ไว้เฮียซื้อให้ผม เจ้จะมาขอเล่นด้วยก็ได้น้า”

          “เด็กบ้า” เธอส่งมะเหงกใส่หน้าผากเขาเบา ๆ ทีหนึ่ง ก่อนจะหันมากอดผมหมับหนึ่งครั้ง บ่นพึมพำไปด้วย “คิดถึงเฮียจังเลย”

         ผมกอดตอบ บอกเธอว่าคิดถึงเหมือนกัน ก่อนคิมหันต์จะปีนขึ้นมานั่งตักผมแล้วทำเนียนกอดไปด้วยอีกคน มีวัสสานะยืนส่ายหน้าน้อย ๆ อยู่ด้านข้าง แต่ครู่หนึ่งก็แวะมากอดรวบทั้งหมดหนึ่งทีก่อนจะเดินเลี่ยงไปหาขนมกินช่วงบ่าย พี่น้องบ้านเราโตมาแบบติดสัมผัสอย่างนี้เอง


         พอพี่น้องสี่คนอยู่กันครบโดยที่ป๊ากับม้าไม่อยู่ บ้านก็เต็มไปด้วยเสียงอึกทึกเข้าทำนองแมวไม่อยู่หนูร่าเริง คิมหันต์เล่นซน สิสิรเปิดเพลงเสียงดัง วัสสานะบ่นเป็นพัก ๆ เมื่อนึกขึ้นได้ แต่พอเผลอตัวก็ไปเล่นสนุกสนานกับน้องสองคน เหลือผมที่นั่งมองพวกเขาเงียบ ๆ  คอยดูว่าไม่ทำอะไรที่อันตราย แม้ว่าเรื่องนั้นวัสสานะก็ทำได้ดีมากอยู่แล้ว (ออกจะมากเกินไปด้วยซ้ำ)

         เวลาล่วงเลยจนบ่ายแก่ มีเสียงออดดังขึ้นหน้าบ้าน เด็ก ๆ ชะงัก มองหน้ากันเหรอหรา แต่ผมค่อนข้างมั่นใจว่าแขกผู้มาใหม่เป็นใคร ผมยกมือบอกน้องสามคนให้ทำกิจกรรมของตัวเองต่อกันได้ตามสบาย เดี๋ยวจะเดินออกไปดูเอง


         ถูกแล้ว..เป็นผมนี่แหละที่ควรออกไปดู


         ผมรีบสาวเท้ายาว ๆ ไปจนถึงหน้ารั้วบ้านสีขาว แทบจะเปลี่ยนจากเดินเป็นวิ่ง เปลี่ยนจากวิ่งเป็นกระโดดเมื่อเห็นหน้าคนที่ยืนรออยู่นอกรั้ว

          “ไอ้ตี๋” เขาร้องทักก่อนพร้อมรอยยิ้มละมุน เสียงทุ้มกว่าสมัยเด็ก รูปร่างสูงใหญ่ขึ้น ผิวคล้ำลงเล็กน้อย แต่นัยน์ตายังเป็นประกายเจิดจ้า วางอยู่เหมาะเจาะบนดวงหน้าที่ดูเป็นผู้ใหญ่กว่าเดิม

         ผมเปิดประตูรั้วให้เขาเข้ามา พยายามทำหน้าเป็นปกติแม้รู้ว่ายากเต็มที ส่งเสียงทักทายละล่ำละลัก “..เป็นไงบ้างพี่เอก”

          “คิดถึงมาก”

         พูดจบก็เตรียมพุ่งเข้ามากอด แต่ผมเอามือยันไว้ได้ทัน อีกมือที่ยังว่างโบกนิ้วชี้ไปมาตรงหน้าเขา “เด็ก ๆ อยู่บ้านเต็มเลย”

          “ในบ้านหรือ?”

          “ใช่”

         พี่เอกยิ้มกริ่ม “งั้นข้างบ้านล่ะ?”

         ผมเลิกคิ้วด้วยความแปลกใจอยู่ได้แค่ไม่กี่วินาที ก่อนแขนจะโดนรั้งให้ตามหลังเขาที่เดินตัวปลิวไปยังมุมอับข้างบ้าน แผ่นหลังถูกดันชิดไปกับผนัง พิงอยู่กับตัวบ้านด้านนอกโดยมีร่างเขาคร่อมอยู่ ริมฝีปากเราบดเบียดกันหนักหน่วง เต็มไปด้วยความคะนึงหาท้วมท้น ปลายลิ้นเกาะเกี่ยวกันไม่รู้หน่าย ผมขยำอกเสื้อเขาจนยับย่นอยู่ในมือ ดึงให้ร่างเราเข้ามาแนบชิดกันอีกโดยไม่รู้ตัว ใจผมเต้นแรง หน้าผมร้อนผ่าว รู้สึกเหมือนหายใจไม่ทันราวกับคนจมน้ำ แต่ไม่อยากแยกจากเขาเลยสักวินาทีเดียว


         ตอนนั้นผมไม่รู้ตัวสักนิด ว่าหน้าต่างชั้นบนถูกผลักเปิดออกอยู่เหนือศีรษะ พี่เอกอาจจะเห็นจึงได้ถอนริมฝีปากออกไป แต่เขาไม่ได้บอกเรื่องนั้นกับผมสักคำ ผมรู้ตอนที่วัสสานะถามผมราวหนึ่งเดือนให้หลังเมื่อผมกลับบ้านครั้งถัดไป


         เธอเลือกตอนที่คนอื่นในบ้านไม่ได้อยู่ด้วย เคาะประตูแล้วเดินเข้ามาหาผมในห้อง พูดจาเหมือนเป็นปกติทุกอย่าง หากไม่นับเรื่องที่มันฟังดูตะกุกตะกักในบางประโยค ชวนคุยเรื่อยเปื่อยอยู่ครู่ใหญ่ นานทีเดียวกว่าจะรวบรวมความตั้งใจเพื่อถามนำเข้าสู่สิ่งที่เป็นเป็นจุดประสงค์แท้จริงของเธอออกมาจนได้

          “เฮีย”

          “หืม”

          “อาทิตย์นี้พี่เอกไม่มาหรือ”

         ผมพยักหน้า “เขาไม่ว่างน่ะ ช่วงนี้เห็นว่าเรียนยุ่ง”

          “..แล้ว...เขาจะมาอีกเมื่อไหร่”

          “ไม่รู้เหมือนกัน” ผมเลิกคิ้วน้อย ๆ หันไปมองเธอก็พบว่าน้องสาวคนโตมีสีหน้ากังวลฉายอยู่ค่อนข้างชัดเจน “มีอะไรหรือเปล่า? คุยกันได้ไหม”

          “สาคุยได้...” เธอกระซิบ มองซ้ายมองขวา หลังจากนั้นก็เดินไปล็อคประตูห้องก่อนจะกลับมานั่งที่เดิม “..เฮียก็คุยกับสาได้ทุกเรื่องใช่ไหม”

          “....”

          “เฮียอย่าโกรธสานะ...แต่ว่าเมื่อวันนั้นน่ะ...”


         ผมฟังเธอเล่า ตกใจแทบเข่าทรุด ได้รู้ในตอนนั้นเองว่าเธอเห็นผมจูบกับพี่เอกจริง ๆ ผ่านหน้าต่างห้องชั้นสอง ตอนแรกเธอคิดว่าอาจไม่ได้มีอะไรมาก แต่ก็คอยสังเกตอยู่เรื่อย ๆ โดยไม่ตั้งใจ เป็นความประมาทของผมเองที่ไม่ระวังตัวให้ดี เผลอคิดไปว่าทุกคนในบ้านชินแล้วที่เห็นเราสนิทสนมกัน มีกอดคอบ้าง ลูบหลัง เกาะไหล่บ้าง ไม่ใช่เรื่องผิดปกติสำหรับพี่น้องบ้านเราซึ่งมักทำเช่นนั้นเป็นประจำอยู่แล้ว วัสสานะเองก็คิดแบบเดียวกันมาตลอด จนกระทั่งเธอเห็นเหตุการณ์ที่ข้างบ้านวันนั้น

         เธอเห็นมากกว่าที่ผมคิด หลังจากการสังเกตท่าทางของผมกับพี่เอกต่อจากนั้น รวมกับสิ่งที่เธอเคยรับรู้มาในอดีต วัสสานะเข้าใจได้ไม่ยากเย็นว่าเรามีความสัมพันธ์กันแบบไหน ผมเพิ่งได้รู้ว่าเธอเห็นเราจูบกันมากกว่าหนึ่งครั้ง และหากรวมเหตุการณ์ที่เธอไม่แน่ใจซึ่งเคยเห็นมาในวัยเด็ก ก็ต้องเรียกว่าหลายครั้งเลยทีเดียว

          “พี่เอกเป็นคนดี...สารู้...แต่ว่า...”

          “เขาเป็นผู้ชาย..” ผมช่วยต่อ

          “ใช่..เขาเป็นผู้ชาย”

         สีหน้าเธออมทุกข์ เป็นเรื่องไม่สมควรเลยที่พี่ชายคนโตจะทำให้น้องสาวต้องมีท่าทางเป็นกังวลแบบนี้ ผมทำตัวไม่ถูก รู้สึกล้มเหลวและกำลังทำให้เธอผิดหวัง

          “...แต่สาไปนอนคิดมาหลายคืน..หลังจากที่พอจะเดาเรื่องได้ตอนนั้น..คิดจนนอนไม่หลับ จนหัวจะระเบิด แต่ว่าเฮียกับพี่เอกก็รักกัน...ใช่ไหม”

         ผมยกมือขึ้นปิดหน้า เลยขึ้นมาเสยผมบนหน้าผากแล้วถอนหายใจยาว จนปัญญาจะปฏิเสธ เธอมีคำตอบในคำถามของเธออยู่แล้ว ซึ่งนั่นก็ล้วนแต่เป็นเรื่องจริง

          “...เฮีย..รักเขา...”

          “คบกันนานแล้วสินะ”

          “เกือบสิบปี” รอยยิ้มบนริมฝีปากผมคงอ่อนล้าไม่น้อย จึงได้พลอยทำให้เธอยิ่งทำหน้าเป็นกังวลไปด้วย “..นานไหม?”

          เธอพยักหน้า “รูปที่ครีมเล่าให้ฟังว่าเฮียเก็บไว้ในตู้เสื้อผ้า ก็เป็นรูปที่พี่เขาวาดเฮีย...สาน่าจะเดาเรื่องได้ตั้งนานแล้ว”

          “..มันชัดเจนขนาดนั้นเชียวหรือ”

         เธอนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็โผเข้ามากอดผม ลูบหลังเบา ๆ อย่างปลอบโยน วัสสานะคงเป็นเจ้ใหญ่ที่พึ่งพาได้ของน้อง ๆ จริงนั่นละ

          “แต่เฮียรู้ไหม...สาไปคิดดูแล้ว เฮียรักกับเขามานานมาก แล้วป๊ากับม้า..คนบ้านเราทุกคนก็ชอบพี่เอก...ผู้ชายแล้วไง...ไม่เห็นเป็นไรเลย ผ่านมาตั้งเกือบสิบปีแต่ยังรักกันดีอยู่ ทุกคนก็น่าจะเข้าใจ..”

          “..สา..”

          “เพราะงั้น เราค่อย ๆ บอกคนอื่นในบ้านดีไหม...เฮียจะได้ไม่ต้องหลบ ๆ ซ่อน ๆ เพราะถ้ายังคบกันแบบนี้ ทุกคนก็ต้องรู้เข้าสักวันอยู่ดี ถ้ารู้แล้วป๊ากับม้าอาจจะไม่ว่าอะไรก็ได้นะ สาจะช่วยเฮียเอง”

         ความคิดเธอยังเป็นส่วนผสมระหว่างความใสซื่อแบบเด็ก และการวางแผนอย่างผู้ใหญ่ ผมไม่แน่ใจนักว่าทุกคนจะยอมรับได้จริงหรือ แต่อย่างน้อยก็มีวัสสานะหนึ่งคนที่ดูจะเข้าใจและไม่รังเกียจ ถึงกับออกปากว่าอยากช่วยด้วยซ้ำ

          “ขอบคุณนะ...ขอบคุณมาก..” ผมพร่ำบอกเธอ น้องสาวที่หากเกิดอะไรขึ้นตัวผมเอง ก็ไม่ต้องห่วงเรื่องจะไม่มีใครเป็นพี่พึ่งพิงของน้อง ๆ ที่เหลืออีกแล้ว


         ผมรู้สึกคล้ายว่าจะมองแสงแห่งความหวังเล็ก ๆ ส่องอยู่ที่ปลายอุโมงค์



         ป๊าซื้อโทรศัพท์มือถือให้ผมจริงหลังจากนั้นไม่นานอย่างที่วัสสานะเคยบอก ผมใช้คุยกับทางบ้าน คุยกับพี่เอก (ซึ่งโทรมาบ่อยขึ้นเมื่อเขารู้ว่าผมมีมือถือแล้ว) เพื่อนบ้างนาน ๆ ครั้ง นอกนั้นก็แทบไม่ได้ใช้ติดต่อกับใครอื่นเท่าไรนัก

         วัสสานะมักจะหลบไปใช้ตู้โทรศัพท์สาธารณะโทรเข้าหาผมมากกว่าเบอร์ที่บ้าน อาจเป็นเพราะเธอกลัวป๊ากับม้าจะได้ยิน เธอเล่าเรื่องนั้นเรื่องนี้ให้ฟัง บอกผมทุกครั้งเวลาพี่เอกมาหาแต่ไม่เจอ (เพราะเขาไม่ค่อยได้บอกเรื่องนั้นกับผมเองเท่าไร) การเป็นเจ้ใหญ่ที่น้อง ๆ รัก ทำให้เด็ก ๆ ไม่รู้สึกแย่กับเรื่องที่พี่ชายคนโตรักกับผู้ชายด้วยกันอย่างที่ผมกลัว อาจเป็นเพราะพวกเขาชอบพี่เอกเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว และวัสสานะก็มักมีวิธีพูดที่ทำให้น้องอีกสองคนโอนอ่อนผ่อนตามโดยง่ายเสมอ

         ด้วยความช่วยเหลือของเธอ จึงมีเพียงแค่ป๊ากับม้าที่ยังไม่รู้ ซึ่งทั้งผมและน้องสาวคิดตรงกันว่าควรไปบอกกับทั้งสองท่านด้วยตัวเอง

          “ขอบคุณมาก...จริง ๆ”

          “อื้อ” เธอตอบรับกระตือรือร้น “สารักเฮียนะ เฮียทำเพื่อพวกเรามาเยอะแล้ว ..อยากให้เฮียมีความสุข”

          “เฮียก็เหมือนกัน”


         ตอนนั้นทุกอย่างดูเป็นไปได้ด้วยดี ผมเล่าให้พี่เอกฟัง เต็มเปี่ยมไปด้วยความหวัง บ้านเขาโชคดีที่รู้ตั้งแต่เขาอยู่มัธยมแล้วว่าลูกชายคนโตของตัวเองเป็นเกย์ ใช้เวลาหลายปีเพื่อจะทำความเข้าใจว่าเขายังเป็นคนปกติที่อยู่ในสังคมได้ เรียนได้ ทำงานได้ เพียงแต่รสนิยมเรื่องเพศแตกต่างจากคนส่วนใหญ่เท่านั้น เขาบอกผมเสมอว่ามันต้องไม่เป็นอะไร ทุกอย่างต้องเป็นไปด้วยดี เหมือนกับนิทานที่เขาเคยแต่งให้ฟังเมื่อก่อน และถ้าผมพร้อมบอกป๊ากับม้าเมื่อไร เขาก็จะไปอยู่ตรงนั้นด้วยอีกคน


         ผมอยู่กับความคาดหวังอันสวยงามตามที่คนรอบตัวคอยพร่ำบอก ฟังแต่สิ่งดี ๆ จากพวกเขา จนอาจลืมไปว่าบางครั้งชีวิตก็ไม่ได้ง่ายดายเช่นนั้นเสมอไป



         ปิดเทอมนั้น ผมขนของกลับบ้าน เวลาปิดของมหาวิทยาลัยผมกับพี่เอกเหลื่อมล้ำกันนิดหน่อย เขาได้หยุดก่อนมาราวหนึ่งสัปดาห์แล้ว ระหว่างที่ผมขนของกลับบ้านพี่เอกก็มาช่วย ถือโอกาสพักบ้านผมด้วยวันหนึ่ง ท่ามกลางการต้อนรับอบอุ่นจากครอบครัวผมเช่นเคย

         คืนนั้นคิมหันต์หอบหมอนผ้าห่มไปนอนกับวัสสานะอีกห้อง ยกห้องนอนให้ผมกับพี่เอกหนึ่งคืน


          “เด็ก ๆ น่ารักดีนะ”

          “อือ” ผมยิ้มรับ เห็นด้วยกับเขาเป็นอย่างยิ่งว่าน้องทั้งสามของผมน่ารักทุกคนจริง ๆ

          “เห็นพวกเขาตั้งแต่ตัวเล็ก ๆ จนโตป่านนี้...อย่างกับมีลูกเองเลย” เขาหัวเราะแผ่วเบา เดินเข้ามากอดเอวผมไว้หลวม ๆ จากด้านหลัง เอาคางวางพาดไว้บนไหล่ “โดยเฉพาะตี๋เล็ก หน้าพิมพ์เดียวกับนายมาเลย ตาตี่ หูกางถึงจะไม่เท่า เห็นมาตั้งแต่ตัวขี้ประติ๋ว ยิ่งโตยิ่งเหมือน”

          “พี่แม่ง...นี่ชมหรือด่า”

          “ชมสิ”

          “...”

         จมูกโด่งของเขาซุกลงบนซอกคอผม กดย้ำ ๆ ไปจนถึงปลายคาง “ชมทั้งคู่นั่นแหละ โดยเฉพาะคนโต...น่ารัก..”

          “..พี่เอก”

          “คิดถึง..ไม่รู้จะพูดยังไงดี คิดถึงจนจะบ้าแล้ว”

          “..ผม...ก็..”  ผมเผลอกลั้นหายใจ แทรกปลายนิ้วไปตามเส้นผมเขา เอียงใบหน้าให้เขากดจูบลงบนต้นคอได้ถนัด “...คิดถึงพี่..”

         พี่เอกคลี่ยิ้มอ่อนโยน เดินอ้อมมายืนตรงหน้าผมโดยไม่ปล่อยมือจากที่โอบไว้รอบเอว เสื้อผ้าเราหลุดจากร่างทีละชิ้นอย่างไม่เร่งร้อนระหว่างที่ค่อย ๆ ขยับเข้าไปใกล้เตียง ตอนที่เดินไปถึงและล้มตัวลงไปนอนหงายโดยมีร่างเขาโน้มอยู่ด้านบน ทั้งเนื้อตัวของเราก็เปลือยเปล่า มีเพียงเสียงหัวใจเต้นระรัวของตัวเองดังก้องอยู่ในหัวผม

         ผมยกแขนขึ้นโอบรอบต้นคอเขา เลื่อนฝ่ามือลงไปตามแผ่นหลังแกร่ง รับรู้ได้ถึงมัดกล้ามเนื้อแน่นตึงซึ่งซ่อนอยู่ใต้ผิวหนังเนียนละเอียด ใบหน้าเขาก้มลงมาหา และใบหน้าผมผงกขึ้นรับจุมพิตอ่อนหวาน เราแลกริมฝีปากดูดดื่มลึกล้ำ ปลายลิ้นหยอกเย้ากันเนิ่นนาน จนส่วนอ่อนไหวเบื้องล่างคล้ายกับกำลังร่ำร้องหากันและกัน

         การเคลื่อนไหวของเขาเนิบนาบ หนักแน่น..แต่ก็อ่อนโยน พรมจูบซ้ำแล้วซ้ำเล่าทั่วใบหน้าและเนื้อตัวด้วยริมฝีปากเดียวกับที่เขาพร่ำบอกว่ารักผม จนกระทั่งเขาเริ่มขยับกายเร็วขึ้น กระซิบว่าให้ช่วยเงียบเสียงสักหน่อย ดูดเม้มบนกลีบปากแล้วประกบลงแนบสนิททุกครั้งที่ผมทำเหมือนจะทนไม่ไหว ดูดกลืนคำพูดของผมไปจนหมด แทบลืมความเจ็บตรงที่ถูกเบียดแทรกเข้ามาในร่างจนสิ้น ผมถึงโดยที่เขายังไม่ทันได้แตะต้องส่วนนั้นเลยแม้แต่น้อย

         พี่เอกขยับอีกสักครู่หนึ่ง คิ้วที่ขมวดมุ่นก็ค่อยคลายลง ทิ้งตัวลงทาบทับบนร่างผมโดยยังไม่ยอมเอาของตัวเองออกไป

          “...พะ..พี่เอก..?”

         เขาผงกศีรษะจากลาดไหล่ผมเพื่อเงยขึ้นสบตา ยิ้มบางเบาพร้อมกับแตะจูบตรงมุมปาก กระซิบว่าขออยู่แบบนี้อีกสักพัก

         ผมน้ำตาคลอ ทั้งที่ไม่ได้เจ็บอะไรนัก ไม่รู้เหมือนกันว่ามันมาจากไหน ยกแขนขาขึ้นโอบรอบตัวเขาไว้แน่น แสนรักจนอยากอยู่กับเขาให้นาน ๆ  อยากใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันตลอดไป

          “..ผมรักพี่...รัก...รัก.....รักมาก....อยากอยู่ด้วยกันจนวันสุดท้าย...”

          “..เด็กดี...” พี่เอกเกลี่ยเส้นผมบนหน้าผากผมออกแผ่วเบา จูบซับน้ำตานุ่มนวลบนเปลือกตา  “..อย่าร้องไห้...พรุ่งนี้บอกป๊ากับม้าด้วยกัน..”

          “...อือ”

         “..พอเรียนจบแล้วเราก็จะอยู่ด้วยกันตลอดไปในบ้านสีขาว พี่จะเป็นคนออกแบบตกแต่งภายในเอง พาเด็ก ๆ ไปอยู่ด้วยก็ได้ พี่จะวาดรูปนายทุกวัน มีขาตั้งวาดรูปอยู่ในสวน เลี้ยงหมาโกลเด้นสักตัวอย่างที่เราชอบ.....อ้าว...แล้วกัน...ยิ่งร้องใหญ่เลย...”

         “...ฮึก!”  ผมยกมือปาดน้ำตา พยายามจะไม่สะอื้น “..ตั้งชื่อมันว่าดุ๊กดิ๊กได้ไหม?”

         “หืม?”

         “หมาน่ะ”

         เขาหัวเราะ กดจมูกลงบนแก้มผม “เอาสิ อยากให้ชื่ออะไรก็ได้”


         คืนนั้นเราสัญญากันเป็นมั่นเป็นเหมาะ



         โดยไม่รู้เลยว่ามันจะไม่มีวันเป็นจริงตราบชั่วชีวิตผม




         ยามเช้ามาเร็วกว่าที่คิด ผมกับพี่เอกอาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อย ลงมารวมกับป๊าม้าและน้อง ๆ ที่ชั้นล่าง พวกเราพูดคุยกันเป็นปกติ ป๊ากับม้าไต่ถามสารทุกข์สุกดิบไปตามประสา ผมใจชื้นและมีความหวังเมื่อเห็นว่าพวกท่านยังเอ็นดูพี่เอกเหมือนเดิม

         เด็ก ๆ อีกสามคนคอยลอบมองมาตลอดเวลา โดยเฉพาะวัสสานะซึ่งดูเป็นห่วงที่สุด ทุกครั้งที่บังเอิญสบตากับผมหรือพี่เอก เธอจะยิ้มให้แล้วกำมือเป็นเชิงบอกว่าให้สู้ ๆ

         ผมรวบรวมความกล้าอีกพักใหญ่ เดินไปบอกป๊ากับม้าว่าผมมีอะไรอยากพูดด้วย ระหว่างนั้นพี่เอกยืนเคียงไหล่ผมอยู่ตลอดเวลา มีเด็ก ๆ สามคนคอยวนเวียนด้วยความเป็นห่วงอยู่ไม่ไกล ความหวังผมสว่างขึ้นตามแรงเชียร์จากสายตาที่ส่งมาจากน้องทั้งสามและคนข้างกาย ผมจะยังเป็นเด็กดีของป๊าและม้า เป็นพี่ชายคนโตที่ดี และจะพยายามทำให้ดียิ่งขึ้นไปอีก ตั้งใจเรียนให้จบ ทำงานและดูแลทุกคนที่บ้าน แต่ขอเรื่องนี้แค่เรื่องเดียวเท่านั้น

         ทั้งสองยิ้มแย้มแจ่มใสในตอนแรก บทสนทนาดำเนินไปด้วยดี จนกระทั่งผมเกริ่นเข้ามาถึงเรื่องที่ต้องการจะบอก ม้าดูเหมือนจะสัมผัสได้ก่อนถึงความผิดปกติในเรื่องเล่าของผม จึงได้มีสีหน้าวิตกกังวลปรากฏขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ผิดกับป๊าซึ่งเปลี่ยนจากใบหน้ายิ้มแย้มเป็นนิ่งงันจนผมกลัว พอเริ่มจับต้นชนปลายได้ก็เปลี่ยนเป็นขมวดคิ้วคร่ำเครียด ใบหน้าบูดบึ้ง มุมปากกระตุกน้อย ๆ


         สุดท้ายก็ระเบิดออกมาตอนที่ผมบอกว่าผมกับพี่เอกรักกัน


          “ไอ้ตี๋!”


         ป๊าตะโกนลั่น ทุบโต๊ะจนแก้วน้ำบนนั้นสั่นสะเทือน รีโมทโทรทัศน์ที่วางหมิ่นเหม่อยู่แล้วกระเด็นหล่นลงมาอยู่บนพื้น ฝาปิดรังถ่านกระจายไปคนละทิศทาง


         ผมสะดุ้ง สั่นเทิ้มไปทั้งร่างโดยไม่รู้ตัว พี่เอกกุมมือผมไว้แน่นจากใต้โต๊ะ บีบเบา ๆ ให้ผมรู้ว่าเขายังอยู่เคียงข้าง


          “รู้ตัวไหมว่าพูดอะไรออกมา!?”


          “..รู้ครับ”


          “ป๊าไม่เคยสอนให้แกทำตัวอย่างนี้! ทำไมกัน! ไอ้ที่โตมามันผิดพลาดไปตรงไหน ทำไมถึงได้ทำตัวเบี่ยงเบน รู้ถึงไหนอายเขาถึงนั่น! เป็นลูกชายคนโตเคยคิดถึงหน้าป๊าบ้างไหม!? รู้บ้างรึเปล่าว่ากว่าจะเลี้ยงดูจนโตป่านนี้ต้องลำบากเท่าไร แล้วจู่ ๆ จะมาบอกว่าเป็นเกย์ รักผู้ชาย! แกยังเห็นฉันเป็นป๊าแกอยู่ไหมหา!?”

          “แต่ป๊าครับ” พี่เอกท้วง “ผมกับเขารักกันมาตั้งนานแล้ว ไม่เคยทำเรื่องให้เสื่อมเสียวงศ์ตระกูล ผมจะไ—”

          “ยังกล้ามาพูดว่าไม่เสื่อมเสียอีกเรอะ!?”

         ป๊าตวาดลั่นบ้าน ยกมือขึ้นขยำอกเสื้อตัวเองแน่น หน้าแดงก่ำ เหงื่อแตกทั้งตัวด้วยความกราดเกรี้ยว หายใจหอบฮัก ๆ  พอค่อยยังชั่วก็ลุกขึ้นเหวี่ยงเก้าอี้จนล้มคว่ำ ชี้หน้าพี่เอกอย่างมุ่งร้าย

          “ไอ้เอก! เสียแรงที่ฉันเอ็นดูแกเหมือนลูกคนหนึ่ง...ไม่นึกว่า..”

         พูดได้ยังไม่ทันจบก็หายใจหอบ ริมฝีปากสั่นระริกด้วยความโกรธ ตบโต๊ะรุนแรงอีกครั้งแล้วตวาดอย่างเดือดดาล

         “...แกออกไป..ออกไปจากบ้านหลังนี้!”

          “ป๊า..ป๊าใจเย็นก่อน” ม้าลูบหลังป๊าเบา ๆ แต่ป๊าสะบัดหนี หยิบเก้าอี้ที่ยังเหลือทุ่มลงพื้นจนเสียงดังสนั่น ขาเก้าอี้งอหักแล้วกระเด็นไปอีกทาง วัสสานะและน้องอีกสองคนกำลังจะเข้ามาช่วยห้ามแต่ม้ารีบกันไว้ก่อน

          “มึงออกไป!”

          “ป๊า! ฟังผมก่อน”

         “วสันต์ แกหุบปาก!”

         คำพูดหลังจากนั้นของผมไม่เป็นผลสักอย่าง พี่เอกลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วย่อตัวลงคุกเข่าตรงหน้าป๊า อ้อนวอนขอให้ฟังเหตุผลของเขา แต่ทุกคนก็ต่างมีเหตุผลของตัวเอง ผมหลงไปกับความหวังว่าเรื่องราวทั้งหมดจะออกมาสวยงามเสมอ ลืมความจริงที่ว่าป๊าติดจะหัวเก่าและไม่น่ายอมรับเรื่องแบบนี้ได้ง่าย ๆ  ผมควรรู้อยู่แล้ว แต่ก็ไม่คิดว่าผลลัพธ์จะรุนแรงเช่นนี้ ไม่อย่างนั้นผมอาจเลือกจะเก็บเงียบเรื่องความสัมพันธ์ของผมกับพี่เอกไปจนวันตาย และในเวลาแบบนี้ต่อให้ป๊ามีเหตุผลของตัวเอง แต่การจะพูดคุยด้วยเหตุผลกับคนซึ่งกำลังบันดาลโทสะก็ไร้ประโยชน์พอกัน

         ป๊าหันหลัง รุดไปหลังบ้าน แวบหนึ่งที่ผมคิดว่าพายุอารมณ์จะสิ้นสุดลงแล้ว ป๊าก็กลับมาพร้อมกับมีดด้ามยาวในมือ


          “ป๊า!”


         ทุกคนร้องเรียกเสียงหลง ขณะที่ป๊าโบกมีดไปมาตรงหน้าพี่เอกซึ่งยังคุกเข่านิ่ง ผมรีบไปยืนขวางหน้าเขาไว้ ได้ยินป๊าสบถว่าเนรคุณ สลับกับไล่ให้พี่เอกออกจากบ้านแล้วไม่ต้องกลับมาอีก คมมีดตวัดผ่านใบหน้าผมไปนิดเดียว ก่อนที่ป๊าจะพยายามผลักผมซึ่งยังดื้อดึงออกให้พ้นทาง


         ดูเหมือนจะไม่เหลือตัวเลือกอื่นให้ผมแล้ว


         ผมละล่ำละลักบอกพี่เอกให้ช่วยกลับไปก่อน อ้อนวอนจนแทบก้มลงกราบ  ผมรักเขา รักป๊า รักทุกคนในครอบครัว แต่หากยังรั้นอยู่ต่อในตอนนี้ก็มีแต่เรื่องจะยิ่งบานปลาย มีดในมือป๊าอาจจะพุ่งเข้าใส่พี่เอกตอนไหนก็ได้


          “ป๊า...ผมขอโทษ...ผมจะไม่ทำแบบนี้อีก” ผมกอดขาป๊าทั้งน้ำตา สะอื้นจนตัวโยน “...ไม่ทำอีกแล้ว....ให้เขากลับบ้าน...ขะ...ขอร้อง....นะครับป๊า....”


          “ม้าเอาไอ้ตี๋ขึ้นห้องไป!”


         ผมเงยหน้ามองเขา วิงวอนด้วยสายตาให้กลับไปก่อน เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นพี่เอกร้องไห้ เขาก้มลงกราบแทบเท้าป๊า ไหล่กว้างสั่นไหว หันมาสบตาผมอีกครั้ง พยายามยิ้มออกมาอย่างดีที่สุด บอกผมว่าแล้วจะมารับ ก่อนจะค่อย ๆ ถอยหลังแล้วเดินออกจากบ้านไป

         ผมยกมือขึ้นปาดหยดน้ำบนแก้ม จึงได้เห็นว่ามีเลือดติดกับฝ่ามือมาด้วย คงเป็นแผลจากที่โดนคมมีดเฉี่ยวเข้าเมื่อครู่นี้ มัวแต่ตระหนกกับสิ่งที่เกิดจนไม่ทันรู้ตัวสักนิด

          “กลับไปอยู่บนห้อง!” ป๊าสั่งเสียงเครือ “อยู่บนนั้น...สำนึกผิด ไม่ต้องลงมา!”

          “ป๊า..”


          “ไป!”



         ผมเงยหน้าขึ้นมองช้า ๆ



         เห็นน้ำตาลูกผู้ชายอีกคนกำลังไหลอาบแก้มป๊าเช่นกัน



         ผมตัวสั่นระริก ก้มลงกราบเท้าป๊า พูดซ้ำ ๆ ว่าผมขอโทษ ก่อนที่ม้าและเด็ก ๆ จะเข้ามาช่วยพยุง วัสสานะเอาผ้าซับเลือดบนแก้มผม จากนั้นก็พากันเดินขึ้นไปบนห้อง ม้ากอดผมแน่นครั้งหนึ่ง ตามด้วยน้องอีกสามคน ก่อนม้าจะหยิบโทรศัพท์มือถือออกไป

         พวกเธอมองผมอย่างอาลัยอาวรณ์ นัยน์ตาแดงก่ำ ส่วนคิมหันต์ซึ่งเด็กสุดถึงกับร้องไห้ออกมา วัสสานะต้องดึงไปกอดปลอบ คงตกใจจนขวัญหนีดีฝ่อกันไปหมด ผมทำผิดพลาดโดยสมบูรณ์ ทำร้ายทุกคนในบ้าน จมดิ่งกับความรู้สึกผิดที่ทำให้พวกเขาต้องเสียน้ำตาเพราะเรื่องของผม



         ประตูถูกดึงปิดสนิท เสียงแม่กุญแจข้างนอกลั่นกริ๊ก



         ผมยกมือขึ้นปิดหน้า ปล่อยโฮออกมาเพียงลำพังในห้องสี่เหลี่ยมซึ่งเปลี่ยนสภาพเป็นที่คุมขัง



         แสงแห่งความหวังของผมดับวูบในเช้าวันนั้น

มีต่อรีพลายถัดไปค่ะ
v
v
v

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49 - To tell the truth (หน้า 106) 28/07/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 04-08-2013 20:56:02

ยกที่ 49.5 Till the spring comes (ต่อ)



         ระหว่างที่ผมโดนสั่งให้สำนึกผิดอยู่ข้างใน ป๊าคอยเดินมาตรวจดูหน้าห้องเสมอว่าผมไม่ได้แอบหนีไปไหนทางหน้าต่าง จนเมื่อความระแวงถึงจุดสูงสุด ป๊าก็หาโซ่มาคล้องแล้วล็อคหน้าต่างแต่ละบานเอาไว้ พร่ำบ่นถึงความเกลียดชังต่อพี่เอกซึ่งผมเพิ่งได้รู้ว่าเขาโทรมานับครั้งไม่ถ้วน มาหาที่บ้านอีกครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ผมไม่เคยได้เจอเขาอีกเลยนับตั้งแต่วันนั้น ความชิงชังของป๊าลามไปถึงทุกคนที่รักเพศเดียวกัน ทนไม่ได้ที่จะเห็นว่ามันผิดแผกไปจากที่เคยเชื่อว่าผู้ชายต้องคู่กับผู้หญิงมาช้านาน

         น้องทั้งสามคนผลัดกันมานั่งคุยกับผมผ่านบานประตูบ่อย ๆ  ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นพวกเขาเล่าอะไรให้ผมฟังเสียมากกว่า บ่อยครั้งที่เป็นเรื่องของพี่เอกกับป๊า ซึ่งดูเหมือนจะกระทบกระทั่งกันอยู่หลายครั้งตอนเขามาที่บ้าน ป๊าถึงกับเคยเรียกตำรวจให้มาลากเขาออกไป

         ผมใช้เวลาเกือบทั้งชีวิตในช่วงปิดเทอมอยู่แต่ในห้อง จรดปลายดินสอลงบนประดาษ พยายามจะวาดรูปอะไรออกมาบ้าง เหมือนอย่างสมัยที่ผมอยู่ชมรมศิลปะกับพี่เอก แต่แล้วก็นึกได้ว่าผมแทบไม่เคยวาดอะไรออกมาเป็นชิ้นเป็นอันเลย มีแต่เขาที่วาดรูปผมมาตลอด สุดท้ายจึงมีแต่เส้นสายไม่เป็นรูปเป็นร่าง กับกระดาษที่พองบวมเป็นหย่อม ๆ จากน้ำตาที่ร่วงลงไป

         ผมโยนดินสอทิ้ง ฉีกกระดาษเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย หันไปนั่งจมอยู่กับกระดาษวาดเขียนมากมายที่มีรูปผมอยู่บนนั้น หยิบมันมาดูทีละรูปนับตั้งแต่แผ่นแรกจนแผ่นสุดท้าย แต่ยิ่งดูก็ยิ่งคิดถึง ยิ่งทรมานหนักขึ้นกว่าเก่า ไม่รู้ว่าตอนนี้เขาเป็นอย่างไรแล้ว จะพยายามติดต่อผมอยู่หรือเปล่า เขาจะตัดใจไหม แล้วหากเขาตัดใจได้จริง ผมจะสามารถปล่อยเขาไปโดยไม่เห็นแก่ตัวได้หรือเปล่า

         ผมกินไม่ลง ร้องไห้จนตาช้ำแดง เรี่ยวแรงไม่รู้เหือดแห้งไปไหนหมด อยู่ในห้องนานจนเริ่มเกิดความคิดน่ากลัวอย่างตายเสียได้ก็คงดี จนกระทั่งวันหนึ่งที่ได้ยินเสียงวัสสานะจากอีกฝั่งประตูในตอนค่ำ หลังจากที่ม้ามาเก็บจานข้าวที่ผมแทบไม่ได้แตะไปแล้วเมื่อเย็น

         เธอเคาะประตู ร้องเรียกผมด้วยเสียงกระซิบ หันไปทำเสียงจุ๊ ๆ เดาว่าสิสิรกับคิมหันต์ก็อยู่แถวนั้นและรู้เห็นเป็นใจด้วย

          “เฮีย..นี่สาเองนะ”

          “....”

          “ถ้าเฮียตื่นอยู่ ช่วยมาดูนี่หน่อย พี่เอกฝากมาให้...”

         ว่าจบ กระดาษแผ่นหนึ่งซึ่งพับไว้เรียบร้อยก็ถูกสอดเข้ามาจากช่องว่างใต้บานประตู พอผมได้ยินว่าเป็นชื่อพี่เอกก็รีบไปหยิบมันขึ้นมาคลี่ดู

          “..เขามาที่บ้านอีกแล้วหรือ...”

          “...อือ..เฮียกินข้าวบ้างนะ...ทุกคนเป็นห่วงมาก...พี่เอกก็เป็นห่วง” เสียงเธอสั่นระริก ก่อนที่อะไรบางอย่างจะถูกสอดตามมาอีกจากช่องทางเดิม 


         มันเป็นลูกกุญแจ


          “...อันนี้กุญแจโซ่ที่หน้าต่าง สาไม่มีกุญแจประตู ป๊าเก็บไว้กับตัว เอามาไขให้เฮียไม่ได้ เฮียรีบไปไขกุญแจที่หน้าต่างนะ แล้วส่งคืนมาหน่อย สารออยู่ตรงนี้ เดี๋ยวจะเอาไปเก็บที่เดิมแล้วทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ พี่เขาบอกคืนนี้จะมาหา”


         ผมจุกในอกจนพูดไม่ออก นอกจากพึ่งพาไม่ได้แล้วยังดูเหมือนจะเป็นภาระให้น้องอีก


          “..น้อง ๆ อยากให้เฮียมีความสุขนะ...”


         ผมได้ยินเสียงเธอสะอื้น


          “...เฮียต้องมีความสุขให้ได้นะ...”


   

         ผมรีบเอากุญแจไปไขปลดล็อคโซ่ที่หน้าต่าง จากนั้นก็กลับมาเขียนข้อความขอบคุณลงบนกระดาษโน้ต สอดใต้ประตูคืนให้กับเด็ก ๆ  กระซิบว่าขอบคุณซ้ำ ๆ  เช็ดน้ำตาแล้วบอกเขาว่าผมรักพวกเขาทุกคนมากเหลือเกิน


         หน้าต่างที่ถูกปิดมานานเปิดออกรับสายลมยามค่ำคืน ผมซึ่งไม่ได้เห็นท้องฟ้ามานานแล้วรู้สึกราวกับนี่เป็นอีกโลก เสียงกิ่งไม้ไหวคลอไปกับเสียงลมหวีดหวิว พระจันทร์เต็มดวงลอยเด่น ทอแสงสีเงินยวงลงมาทาบทับผืนดินพอให้มองเห็นได้ทั่วบริเวณ จดหมายสั้น ๆ ที่พี่เอกฝากน้องมาให้บอกว่าเขาจะมาหาราว ๆ สามทุ่ม ชวนไปเที่ยวที่โรงเรียนเก่า

         ผมเหลือบมองนาฬิกาข้อมือ ตอนนี้เพิ่งสองทุ่มกว่าเท่านั้น แต่ผมเห็นเงาตะคุ่มบางอย่างขยับอยู่ด้านนอก ก่อนร่างคุ้นตาของพี่เอกจะมายืนอยู่ใต้หน้าต่างห้องผม


          “...พี่เอก...”


         ผมไม่กล้ากะพริบตา กลัวว่าหากคลาดจากการมองเห็นสักเพียงเสี้ยววินาที แล้วเขาจะหายไปจากผมอีก 


         เขาโบกมือให้ แต่ไม่ได้ส่งเสียงตอบ หันมองซ้ายขวาอย่างระแวดระวัง ก่อนจะถอยหลังไปนิดหน่อย โยนม้วนเชือกไนลอนขึ้นมาให้ผม มันลอยหวือผ่านหน้าผมไปแล้วหล่นตุบลงบนเตียงพอดิบพอดี

         ผมรีบคลี่มันออกจากม้วน มองหาหลักสำหรับผูกยึด ลองขยับตู้เสื้อผ้าทำจากไม้เก่าที่เห็นว่าหนักอาการ จึงได้เอาเชือกผูกไว้กับขาตู้ กระตุกดูสองสามครั้งน่าจะพอรับน้ำหนักไหว เดินกลับไปที่หน้าต่าง ทิ้งปลายเชือกลงไป ลองกระตุกแรง ๆ ดูอีกครั้ง ตู้ไม่ขยับสักนิด

         ผมสูดลมหายใจเข้าลึก มือกำเชือกไว้มั่น ก้มลงมองพี่เอกที่ยืนรออยู่ข้างล่าง จากนั้นก็ค่อย ๆ หย่อนตัวลงไปแผ่วเบา เสียหลักให้ใจหายอยู่นิดหน่อย ก่อนจะเริ่มทรงตัวได้ เอาเท้ายันผนังบ้านเอาไว้ จากนั้นก็ไต่ลงไปช้า ๆ จนอีกราวเมตรกว่าจะแตะพื้น พี่เอกก็สะกิดขาผม อ้าแขนรอรับ บอกว่าให้ปล่อยมือลงมาได้เลย

         ผมยิ้มให้เขาทั้งขอบตาร้อนผ่าว ปล่อยมือจากเชือก ทิ้งน้ำหนักลงบนร่างเขาเต็มตัวจนหงายหลัง ลงไปนั่งแอ้งแม้งอยู่บนพื้นทั้งคู่ พอตามลงไปได้ก็คว้าคอเสื้อเขาขึ้นมาไว้ในมือ ประกบปากจนแนบชิด ไม่อยากให้มีที่ว่างเหลืออยู่ระหว่างเราแม้แต่นิดเดียว

         พี่เอกจูบตอบกลับมาเร่าร้อน เต็มไปด้วยความโหยหา ล้มลุกคลุกคลานจนเนื้อตัวเปรอะเปื้อนไปหมด กว่าใบหน้าเราจะแยกจากกันเพื่อหอบหายใจหนัก ๆ  ผมซุกเข้าหาเนื้อตัวอุ่น ๆ ที่บอกว่าเขามีตัวตนอยู่ตรงหน้าผมจริง ๆ  พร้อมกับที่น้ำตาร่วงผล็อยอย่างห้ามไม่อยู่


          “ทำไมถึงผอมอย่างนี้”


         ผมไม่ตอบ ความจริงคือพูดไม่ออกเลย กอดเขาไว้แน่นเหมือนกลัวว่าจะหายไปไหน


         "...ไอ้ตี๋"


          “เด็ก ๆ บอกว่าพี่มาหาที่บ้านหลายครั้ง”


          “อือ”


          “แถมยังทะเลาะกับป๊าด้วย” ผมจ้องมองใบหน้าเขา พยายามเพ่งมองและเก็บรายละเอียดทุกอย่างเท่าที่จะจดจำเอาไว้ได้ภายใต้แสงจันทร์ มุมปากเขามีรอยแผลแตกซึ่งเหมือนว่าเป็นมาสักสามสี่วันได้แล้ว นั่นทำผมใจหายวาบ “..พี่เป็นอะไรหรือเปล่า..”


          “ไม่เป็นไร..” เขาโคลงศีรษะพร้อมกับยิ้มน้อย ๆ ลูบหลังผมแผ่วเบา “พี่ขอโทษ”


          “..ผมก็ขอโทษ..”


          “ออกไปข้างนอกไหม? ดาดฟ้าโรงเรียนเก่า แบบที่เขียนบอกไว้ในจดหมาย” เขาเกลี่ยปอยผมที่ปรกข้างแก้มผมไปทัดหลังใบหู “สาได้เอาไปให้หรือเปล่า”


          “ให้...เห็นแล้ว แต่ตอนนี้น่ะหรือ”


          “อือ รำลึกความหลัง เดี๋ยวพากลับมาส่งก่อนเช้า”


         ผมชะงักไปครู่หนึ่ง จิตใจด้านเห็นแก่ตัวของผมตั้งคำถาม หากจะไปกับเขาคืนนี้แล้วไม่กลับมาอีกเลยได้หรือเปล่า เปิดเทอมก็ไปเรียนต่อให้จบ เรียนด้วยทำงานด้วยน่าจะพอส่งเสียตัวเองได้ ไว้จบแล้วผมจะมีบ้านสีขาว มีสวนเล็ก ๆ เอาไว้หัดวาดรูป คราวนี้ผมจะหัดวาดเขาบ้าง เลี้ยงหมาโกลเด้นรีทรีฟเวอร์ชื่อดุ๊กดิ๊ก ว่าง ๆ ก็ชวนน้องมาเที่ยว หากตี๋เล็กได้มาเห็นเจ้าหมาขนทองที่ป๊าไม่ยอมให้เลี้ยงสักทีคงดีใจ


         ผมได้แต่เก็บความคิดนั้นไว้กับตัว รู้ดีว่าทำเช่นนั้นไม่ได้ ป๊ากับม้าจะต้องเสียใจขนาดไหนผมไม่กล้านึกเลย ภาพคนในครอบครัวกำลังร้องไห้ด้วยความผิดหวังยังติดตาผมจนตอนนี้


         ผมซ้อนมอเตอร์ไซค์เขาไปจนถึงโรงเรียนเก่า กลางคืนเงียบสงบ ในโรงเรียนมีไฟบางดวงที่เปิดทิ้งไว้ เหล่านักเรียนเก่าที่เฮี้ยวหน่อยจะรู้ดีว่ามีประตูบานไหนที่สะเดาะกุญแจแล้วลอบเข้าไปในตัวอาคารได้ง่าย เราใช้เวลาเพียงไม่นานก็ทำได้สำเร็จ ย่องลัดเลาะไปตามระเบียงคุ้นตา แปลกไปบ้างจากภาพที่เคยเห็นเพราะตอนนี้อาศัยแสงจันทร์ที่สาดส่องช่วยในการมอง โรงเรียนที่หลับใหลให้ความรู้สึกเย็นเยือกต่างไปจากตอนกลางวัน เหมือนเป็นสิ่งเดียวกันที่อยู่คนละขั้ว


         ดาดฟ้าซึ่งเชื่อมกับชั้นห้าเงียบสงบ ลมบนที่สูงพัดแรงกว่าตอนอยู่บนพื้นดิน ท้องฟ้าไร้เมฆมีพระจันทร์กลมโตลอยอยู่เหนือศีรษะ ดาวระยิบระยับแต้มผืนฟ้าราวกับกำมะหยี่ที่ประดับด้วยอัญมณีนับล้าน ไม่เคยรู้มาก่อนว่าดาดฟ้าโรงเรียนตอนกลางคืนจะสวยได้แบบนี้


         ผมหลับตา เหยียบย่างลงไปบนพื้นเย็นเฉียบด้วยเท้าเปล่า สมมติตัวเองเป็นใครสักคนในโลกนิทาน ที่ตอนจบจะได้ใช้ชีวิตกับคนที่ผมรักอย่างมีความสุขตลอดไป


          “วสันต์..”


         ผมหันไปตามเสียงเรียก เราเงียบกันอยู่ครู่ใหญ่ ก่อนผมจะยกมือขึ้นชี้หน้าเขา บนดาดฟ้าโรงเรียนที่มีแค่เราสองคน ผมอยากให้เขาได้ยินชัด ๆ  จำเสียงผมไว้จนกว่าเราจะตายจากกัน คิดได้อย่างนั้นแล้วก็ตะโกนลั่นกลางสายลมที่พัดกรรโชกมาวูบหนึ่ง



          “ผมรักพี่!”




         เขาชะงักไปแวบหนึ่ง จากนั้นก็หัวเราะแผ่วเบา..แล้วค่อยดังขึ้นเรื่อย ๆ  ก่อนจะตะโกนตอบผมกลับมา





         “ผมรักวสันต์ วานิชตระการกูล!”





         “ผมก็รักเอกภพ จงเจือจิต!”






          “แต่งงานกับผมไหม?”




         ผมหัวเราะ มั่นใจจริง ๆ ว่ากำลังหัวเราะเสียงดัง แต่น้ำตากลับไหลอาบเต็มสองแก้ม ครู่เดียวก็ทรุดตัวลงนั่งกับพื้น ยกมือปิดหน้าปิดตา ทั้งสะอื้นทั้งหัวเราะร่าจนสับสนตัวเอง เนื้อตัวสั่นไปหมดอย่างน่าสมเพช ตะโกนตอบเขาเสียงเครือ




          “แต่งสิ! แต่งแม่งเลย!”




         พี่เอกกอดผมไว้แน่น แน่นที่สุด...แล้วก็อุ่นที่สุดเท่าที่เคยกอดมา และผมคิดว่าเขาก็ร้องไห้อยู่เหมือนกัน เพราะเสียงเขาแย่มากตอนที่พยายามฮัมเพลงออกมาตะกุกตะกัก





          “...แต่เรามีเพียงงานวิวาห์เดียวดายภายใต้แสงจันทร์  สุขสกาวดวงดาวแพรวพราวนับหมื่นร้อยพัน.."





         "...ร่วมกันเป็นพยานแห่งรัก ที่ไม่มีพิธีใดจักสำคัญ...”




         เวลาผ่านไปนานเท่าไรไม่รู้ที่เรากอดกันกลมเช่นนั้น ก่อนจะมานั่งเคียงกันตรงริมดาดฟ้า ต่างโอบร่างอีกฝ่ายไว้ในอ้อมแขน ศีรษะเอียงซบกันในความเงียบงัน บอกรักโดยไร้สุ้มเสียง ซึมซับความอบอุ่น ลมหายใจ ชีพจรซึ่งเต้นช้า ๆ ตามปลายนิ้ว ข้อมือ ข้อพับซึ่งสัมผัสกันอยู่ ทุกสิ่งที่บอกถึงการมีตัวตนของคนรักอยู่ข้างกาย ตั้งใจจะจดจำทุกวินาทีเหล่านี้ให้ยาวนานที่สุด



         จนกระทั่งฟ้าเริ่มสาง แสงดาวระยิบระยับใกล้ถึงเวลาเลือนหายจากสายตา



         ผมขยับตัว มองไปรอบ ๆ ใจหายจนอกเหมือนจะกลวงโบ๋ไปหมด ไม่มีคืนไหนที่ไม่อยากให้จบลงเท่านี้มาก่อนเลย


          “...พี่เอก..”


          “..กลับบ้าน...” เขายิ้ม อ่อนโยนอยู่เสมอไม่ว่าเมื่อไร “ใช่ไหม?”


          “..จะมาหาผมอีกได้ไหม”


          “ได้” เขาตอบแทบไม่ต้องคิด “เมื่อไรก็ได้ โดนต่อยอีกกี่ทีก็ได้”


          “ป๊าต่อยพี่ด้วยหรือ”


          “ไม่สำคัญหรอก..” เขายิ้ม จูบหน้าผากผมแผ่วเบา “ให้ตายยังได้เลย”



         “งั้นก็ตายซะ!”



         ผมสะดุ้งสุดตัว เสียงป๊า!?



         “พวกแกนี่มัน...!”



          “ป๊า!”



         ผมไม่รู้ว่าป๊ามาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร วัสสานะวิ่งตามขึ้นมาติด ๆ หลังจากนั้นก็เป็นสิสิร คิมหันต์ และม้าที่หอบฮัก ๆ ตามมาถึงเป็นคนสุดท้าย น้องสาวคนโตของผมน้ำตานองหน้า วิ่งมากอดเอวป๊าจากข้างหลัง ตะโกนว่าเธอบอกเรื่องที่ป๊าอยากรู้แล้ว แต่ไหนป๊าบอกจะไม่ทำอะไรรุนแรง


         ตอนนั้นเองที่ผมสังเกตเห็นว่าป๊ามีปืนอยู่ในมือ และกำลังเล็งไปทางพี่เอก


          “ไอ้เลว!”


          “ป๊า..เดี๋ยวก่อน!” ผมละล่ำละลัก ยกมือขึ้นสองข้างแล้วรุดไปขวางอยู่หน้าเขา ขณะที่พี่เอกก็พยายามดันผมออกไปทางอื่น “..ผมหนีมาเอง ผมขอโทษ ผมจะกลับบ้าน ผมยอมแล้ว...จะ...จะไม่.....ไม่ติดต่อกับเขาอีกแล้ว....จะทำตามที่ป๊าสั่งทุกอย่าง.....ผมไม่—”


          “งั้นป๊าสั่งให้แกหลบไป!”


          “...ป๊า...”


          “หลบไป!” ป๊าตะคอก “กูจะระเบิดหัวมันทิ้ง!”


         ผมเบิกตากว้าง โคลงศีรษะไปมา การมองเห็นเลือนรางทั้งที่ฟ้าเริ่มสางเพราะมีแต่หยดน้ำมาบัง พี่เอกผลักผมเซมาอีกทางจนพ้นระยะที่อาจโดนลูกหลง จากนั้นก็ชูสองมือขึ้นบนอากาศ พูดกับป๊าชัดถ้อยชัดคำ


         “ผมรักวสันต์...ต่อให้ป๊าจะยิงหัวผม....ผมก็จะตายไปทั้งที่ยังรักเขา”


         “งั้นก็ตายไปพร้อมกับความรักวิปริตของแกนั่นแหละ!”


         “หยุด!”


         ผมตะโกนเสียงดังลั่นจากบนกำแพงเตี้ย ๆ ที่กั้นบนขอบดาดฟ้า เสียงลมอื้ออึงผ่านใบหู มองพวกเขาทุกคนจากมุมสูง

         “..ถ้าป๊ายิงเขา...”

         เสียงผมไม่มั่นคงเลย พอกับที่เท้าซึ่งเหยียบบนพื้นที่แคบ ๆ ก็สั่นระริก ผมสูดลมหายใจเข้าลึก เอ่ยให้หนักแน่นมากขึ้นหลังจากกลืนก้อนสะอื้นหายไปในคอ


         “ถ้าป๊ายิงพี่เอก...ผมจะโดดลงไป...จากตรงนี้”


         “เฮีย!” น้องทั้งสามส่งเสียงเรียกร้อนรน "..ยะ..อย่าทำแบบนั้น"


         ผมมองพวกเขา..แต่ยิ่งเห็นก็ยิ่งเจ็บปวด รู้สึกตัวเองช่างเป็นพี่ชายที่ไม่ได้เรื่อง ทำให้เด็กพวกนี้ต้องร้องไห้ครั้งแล้วครั้งเล่า


          “ไอ้ตี๋...”  ป๊าเสียงสั่น มองผมด้วยสายตาผิดหวังและรวดร้าว คงไม่มีพ่อคนไหนคาดว่าจะได้ยินลูกตัวเองพูดจาอย่างที่เพิ่งออกจากปากผม


         ผมยกมือไหว้ป๊า ลมพัดแรงจนยืนเซ คร่ำครวญอย่างน่าสมเพชทั้งน้ำตาอาบแก้ม


          “ผมขอโทษ ขอโทษที่เป็นลูกที่ดีให้ป๊าไม่ได้ เป็นพี่ชายที่ไม่เอาไหน ขอโทษที่ไม่เชื่อฟัง ขอโทษที่ไปรักคนที่ป๊าเห็นว่าเป็นเรื่องผิดทำนองคลองธรรมอย่างร้ายกาจ ผมรักพี่เอก...แต่ผมจะไม่ยุ่งกับเขาอีกแล้ว....ป๊าปล่อยเขาได้ไหม....ผมสัญญา ผมจะทำตามที่ป๊าต้องการทุกอย่าง ถ้าผิดคำพูดขอให้ไม่ตายดี....นะป๊า....ชีวิตนี้ผมจะไม่ขออะไรป๊าอีกแล้ว...”


         ป๊ายืนจ้องหน้าผมนิ่งงัน ฟ้าสว่างพอจะมองเห็นรายละเอียดของสิ่งต่าง ๆ ได้ชัดเจน ความโศกเศร้าจู่โจมผมหนักหน่วงเมื่อได้เห็นว่าเกิดอะไรขึ้นกับทุกคนที่ผมรักบ้าง ผมไล่มองพวกเขาทีละคน จนมาหยุดอยู่ที่น้องเล็กซึ่งยืนร้องไห้จ้า คิมหันต์ช่างน่าสงสาร เขายังเด็กที่สุด แต่กลับต้องมาเจอกับเรื่องราวที่ตัวเองไม่ได้เป็นคนก่อสักนิด ทั้งที่เขาควรจะได้เติบโตขึ้นอย่างสดใสเหมือนกับฤดูร้อนแท้ ๆ


         ป๊าลดปืนลง ตาแดงก่ำและมีหยดน้ำเอ่อคลอ โคลงศีรษะไปมาอย่างขัดใจ เมื่อพอจะสงบสติอารมณ์ได้ก็ตะคอกใส่พี่เอกให้รีบไสหัวไปเสีย ก่อนเขาจะทนไม่ไหวต้องเอาปืนเล็งหัวเข้าจริง ๆ  แต่พี่เอกกลับยืนนิ่งอยู่ที่เดิม


          “พี่ไปสิ” ผมกระซิบเสียงอ่อนแรง บอกเขาด้วยสายตาว่าอย่าให้ความพยายามของผมต้องสูญเปล่าเลย ก่อนที่ป๊าจะตะคอกอีกครั้ง


          “ไป!”


         วัสสานะเป็นคนไปดึงพี่เอกออกห่างในที่สุด ผมเห็นเธออ้อนวอนอะไรสักอย่างกับเขาซึ่งผมไม่ได้ยินจากตรงนี้ ขณะที่ป๊าหันมาเผชิญหน้ากับผม



          “วสันต์..กลับบ้าน!”



         แม้จะได้ยินป๊าสั่งอย่างนั้น แต่ขาผมกลับไม่สามารถก้าวออกไปจากจุดเดิมได้



         ...ผมจะทำตามที่ป๊าต้องการทุกอย่าง...



         ทั้งที่เพิ่งบอกไปเองแท้ ๆ แต่จิตใจส่วนลึกของผมคล้ายจะยังดื้อดึง ตรึงขาให้หยุดนิ่งแค่ตรงนั้น จนป๊าต้องเรียกซ้ำอีกครั้งเป็นการกระตุ้น



         "ไอ้ตี๋!?"



         ..หากผิดคำพูด..ขอให้ไม่ตายดี...




         ผมขยับขา แต่ทำได้ไม่ดีนัก สายลมกรรโชกบนที่สูง พร้อมกับที่ตัวผมซวนเซ.. 




         และเอนตัวไปข้างหลัง




         ทั้งร่างผมหงายลงไปบนความเวิ้งว้างของอากาศ มันก้ำกึ่งเหลือเกิน...ไม่มีใครรู้ว่าเป็นความตั้งใจของผมหรือเป็นอุบัติเหตุ เสี้ยววินาทีนั้น ผมพร่ำขอโทษป๊ากับม้าอยู่ในใจ หัวผมเต็มไปด้วยความเป็นห่วงน้อง ๆ  แต่วัสสานะคงเป็นเจ้ใหญ่ให้น้องอีกสองคนพึ่งพาได้ ต่อไปนี้เธอจะเป็นพี่สาวคนโตอย่างแท้จริง




         สายลมหวีดหวิวอยู่ข้างหู พี่เอกถลาเข้ามาจะคว้ามือผม




         ทว่าสายไปเสียแล้ว




         เขากรีดร้องปริ่มว่าจะขาดใจ เหลือสิ่งที่ผมจะทำให้เขาได้อีกเพียงแค่อย่างเดียวคือยิ้มให้ แม้ในขณะที่เขากำลังร้องไห้



         แวบหนึ่งผมนึกถึงบ้านสีขาวที่มีสวนหย่อมและขาตั้งสำหรับวาดรูป หมาโกลเด้นรีทรีฟเวอร์แบบเจ้าโรลล์ที่ผมจะตั้งชื่อมันว่าดุ๊กดิ๊กอย่างคิมหันต์เคยบอก รูปเหมือนของผมที่เขาเป็นคนวาดมัน ชิ้นแรกจนชิ้นสุดท้าย..



         ทั้งหมดถูกเก็บไว้อย่างดีในตู้ แต่ผมจะไม่มีวันได้เห็นอีกแล้ว ยังไม่ได้เล่าให้คิมหันต์ฟังจากปากอย่างที่เคยสัญญาเลยด้วยซ้ำ ว่าทำไมพวกมันจึงสำคัญสำหรับผมนัก




         ลูกอมรูปหัวใจที่ผมเคยให้เขาเมื่อตอนประถมสี่...เขาจะยังเก็บไว้หรือว่ากินไปแล้วกันนะ




         สติ๊กเกอร์หัวใจที่เขาเคยแปะอกเสื้อผมยังนอนสงบนิ่งในแฟ้มที่ห้องอยู่เลย




         .....ดินสอไม้...สีน้ำ....ถ่านชาร์โคล.....กระดานวาดรูป....




          “วสันต์!”




         นั่นชื่อผม...ฤดูใบไม้ผลิ บางทีอาจได้เกิดใหม่อีกครั้งในอ้อมแขนเขา...เหมือนกับต้นไม้ที่แตกใบใหม่






         ผมร่วงดิ่งลง หวาดกลัวเหลือเกิน...แต่จะไม่หลับตา







         ตั้งใจจะมองหน้าเขาจวบจนวินาทีสุดท้ายมาถึง..

- TILL THE SPRING COMES –

---

‘ชอบฤดูอะไรที่สุด’



เคยมีเพื่อนสักคนถามผมอย่างนั้น



‘ฤดูใบไม้ผลิ’







สายลมโชยเอื่อย..ต้นแก้วผลิใบใหม่สีเขียวอ่อน


ผมแช่พู่กันไว้ในแก้วน้ำ ยังไม่ได้เอาไปล้าง ตั้งใจจะปล่อยมันไว้อย่างนั้นก่อน อยากนั่งอยู่ตรงนี้อีกสักพัก บนเก้าอี้ไม้ตรงหน้าขาตั้งวาดรูป เฝ้ามองสีน้ำที่ยังไม่แห้งดีถูกซึมซับลงบนแผ่นกระดาษช้า ๆ


"ดอกชวนชมก็บานแล้ว...นายเห็นไหม.."


เจ้าโกลเด้นรีทรีฟเวอร์ที่หลับอุตุมาตลอดเงี่ยหูฟังเสียงผม เงยหน้าขึ้นทำตาแป๋วใส่ ครู่หนึ่งก็ทิ้งตัวลงกลิ้งไปมา เอาตัวถูหลังเท้าผมอย่างออดอ้อน เงยขึ้นมองหน้าอีกครั้ง เว้าวอนจนต้องเอื้อมมือไปเกาหูเกาคางให้


“..อ้อนจริงดุ๊กดิ๊ก..”


เจ้าอ้วนครางหงิง ล้มตัวลงนอนแผ่


ผมย่อตัวลงไป มือเกาพุงสมาชิกร่วมบ้านเพียงหนึ่งเดียวไปด้วย ทอดสายตาเหม่อมองไปไกลในความเวิ้งว้างของผืนฟ้า สูงขึ้นไปจนสุดลูกหูลูกตา เฝ้าหวังว่าเขาก็อาจมองเห็นผมที่ตรงนี้...กับรูปวาดของเขาที่เติบโตขึ้นทุกวันไปพร้อมกับตัวผมเอง



“เห็นหรือเปล่า...”


บ้านสีขาวและการตกแต่งอย่างที่เขาจะต้องชอบ สวนหย่อมเขียวชอุ่ม ขาตั้งวาดรูป เจ้าตูบโกลเด้นรีทรีฟเวอร์ที่ชื่อดุ๊กดิ๊ก...


...ทั้งที่มีครบหมดแล้ว



“...ขาดแค่นายคนเดียว”



ผมนั่งอยู่ตรงนั้นจนเย็นย่ำจึงเก็บอุปกรณ์ เดินเข้าไปในบ้าน ตรงไปยังห้องสีขาวซึ่งอยู่ลึกที่สุด ว่างเปล่าที่สุด...แต่ก็เต็มไปด้วยความหมายมากมายที่สุด...


เฟอร์นิเจอร์ชิ้นเดียวในนั้นคือเก้าอี้สีขาวที่วางอยู่กลางห้อง รอบตัวมีรูปวาดนับร้อยติดอยู่บนผนัง ไม่รวมที่เก็บไว้โดยไม่ได้แขวนหรือใส่กรอบ






‘ชอบฤดูอะไรที่สุด’



เคยมีเพื่อนสักคนถามผมอย่างนั้น



‘ฤดูใบไม้ผลิ’



‘บ้าหรือ? บ้านเรามีที่ไหนกัน’



ผมแปะรูปที่เพิ่งวาดเสร็จวันนี้ไว้ตรงที่ว่างบนผนังห้อง คิดถึงคนในรูปจนแทบขาดใจ



"มีสิ"





หลายปีที่ผ่าน...ผมมีชีวิตอยู่กับฤดูใบไม้ผลิทุกวัน






...และไม่สามารถรักใครได้เทียมเท่าเขาอีกแล้ว..










---------------------------



.5 ครั้งนี้ขอยกให้เฮียใหญ่ค่ะ //พรากกก เขียนไปน้ำหูน้ำตาไหลไป ยาวมากกก ยาวสะใจไปเลย ตอนแรกจะตัดแบ่งสองตอน แต่หยั่งเสียงคนอ่านในทวิตเตอร์บอกว่าอ่านไหว จัดไปเลยทีเดียวค่ะ แฮ่ก ๆ  เอาให้ตาแฉะ อย่างกับกำลังเขียนเรื่องสั้นอีกเรื่องเลยทีเดียว

หมายเหตุ - อันนี้เป็นเรื่องในอดีตของอดีตนะคะ ปัจจุบันของตอนนี้คือย้อนหลังไปเมื่อตอนเฮียใหญ่ยังมีชีวิตและคิมหันต์ราว ป.3 แล้วเฮียใหญ่ก็ยังนึกย้อนหลังไปอีกตั้งแต่สมัยตัวเองอยู่ประถม เลยอาจจะมีพูดถึงจดหมาย เกมบอย แผ่นซีดี หรือมือถือที่สมัยนั้นเป็นของหายากพอสมควร พยายามนึกย้อนกลับไปเต็มที่ค่ะ 555

ของแถมยังก่อนละกันเนอะคะ นี่ก็กินพื้นที่หลายกระทู้แล้ว เดี๋ยวค่อยรอแปะยกหน้า หากใจร้อนส่องก่อนได้ที่ทวิตเตอร์หรือ fb เช่นเคยค่ะ ^^

แล้วพบกันตอนหน้า กับเฮียเพี้ยนตี๋เกรียนรุ่นปัจจุบัน ซึ่งมีอะไรคล้ายพี่เอกกับเฮียใหญ่หลายอย่าง ทั้งความต่างของอายุ หน้าตาฝ่ายเคะ วิธีพูดหลายจุดก็คล้ายกันด้วย (ก็พี่น้องนี่) คณะที่เรียน ฯลฯ ตามที่กล่าวในเนื้อเรื่องค่ะ ส่วนเฮียใหญ่ตั้งใจโดดลงไปหรือเป็นอุบัติเหตุ อันนี้ทิ้งไว้ให้คิดต่อได้ตามอัธยาศัย คนอ่านเชื่ออย่างไรก็เป็นอย่างนั้นค่ะ lol


อนึ่ง ชื่อฤดู อ้างอิงจากเว็บราชบัณฑิตยสถาน ตามนี้นะคะ http://www.royin.go.th/th/knowledge/detail.php?ID=1036

กอดคนอ่าน ขอบคุณที่มาแวะเวียน พบกันยกหน้าค่า ม้วฟฟฟฟ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 04-08-2013 21:10:14

เศร้าอย่างจุใจ   :sad4: :sad4: :sad4:


ยิ่งอ่านก็ยิ่งเศร้า  เขาสองคนรักกันมากๆ เลย น่าเศร้าที่รักนี้ไม่สมหวัง แถมยังจบด้วยการลาจากที่ทุกคนต่างก็ต้องเสียใจ

เศร้าจัง  ป่านนี้พี่เอกจะเป็นอย่างไรบ้างนะ   :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: OrangeryLemon ที่ 04-08-2013 21:18:27

เศร้าสุดใจ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 04-08-2013 21:19:50

โอยไม่ไหว สงสารเฮียใหญ่เหลือเกิน
รักกันมานานต้องมาลงเอยแบบนี้
คนอ่านใจจะขาดตาม

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 04-08-2013 21:28:27

 :z13:   จิ้มไว้ก่อนนนนนนนนน

-----------------------------------------

ตั้งใจว่าอ่านเสร็จแล้วจะเม้นยาวซะหน่อย...เเต่พอได้อ่านแล้วบอกได้คำเดียวเลยค่ะว่าเม้นไม่ออก :m15:
ไม่คิดว่าจะเป็นเรื่องเฮีย.....ไอ้ตอนเเรกที่ว่าอยากรู้.....พอรู้แล้วก็ไปไม่เป็นเลยค่ะ
ที่ไปได้อย่างไหลลื่น....จะมีก็แต่น้ำตานี่แหล่ะ ไหลเอาๆ.....เฮ้ออออออ
เฮียน่าสงสารมากเลยนะคะ อ่านมาก็หลายเรื่อง ไม่ใช่ว่าไม่มีปัญหาพ่อแม่ไม่ยอมรับนะ
มันก็มี...แต่ไม่แย่ถึงขั้นตายจากกันแบบนี้นี่นา...
ไม่เอาแล้วไม่อยากรู้คนที่เหลือแล้วว่าจะมีชีวิตอยู่ยังไง ขอให้ทุกคนที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้
จงเดินก้าวไปข้างหน้าอย่างมีความสุขนะ รวมถึงตี๋เล็กด้วยนะ
หวังว่าป๊าจะไม่ใจร้ายให้โศกนาฏกรรมมันเกิดขึ้นอีก ทุกคนทุกข์กับการจากไปของเฮียมากพอแล้วเนอะ
เป็นกำลังให้ทุกคนข้ามผ่านดราม่าครั้งนี้ไปให้ได้นะคะ ยังคงเชื่อว่าทุกคนมีเรื่องราวของเฮียเป็นบทเรียนกันแล้ว

เฮียช่วยตี๋เล็กด้วยนะคะ

เป็นกำลังใจให้เรนนี่เหมือนเดิม และรอติดตามตอนต่อไปอย่างมีความหวังจ้าาา
 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 04-08-2013 21:36:52

ตอนนี้... เขียนอะไรไม่ค่อยออกเลย มันจุก มันเศร้า... เศร้าจริง ๆ
อ่านไป น้ำตานองหน้าไป เฮียที่แสนดีอย่างนี้
ทำให้นึกไปถึงว่า ถ้าเฮียยังอยู่กับน้อง ๆ ด้วยตอนนี้ จะดีแค่ไหน
ทำไมเกิดเรื่องเศร้าขึ้นขนาดนี้ ป๊ากลับไม่คิดอะไรขึ้นได้บ้างเลย
มันอาจจะไม่ดี แต่ที่เฮียต้องจบชีวิตแบบนี้ ก็เพราะป๊านั่นแหละ
คน ๆ นึง ที่จะมีอนาคตที่สดใส มีชีวิตรักที่มีความสุข กลับต้องเป็นอย่างนี้
เราอาจไม่กตัญญูเหมือนเฮีย เพราะเราคิดว่าถ้าเฮียหนีไปกับพี่เอกก็คงดี
แล้วตอนนี้พี่เอก เป็นยังไงบ้างนะ อยากรู้จัง ยังยึดมั่นในรักของเฮียอยู่มั้ย
อ่านแล้ว พอมองปัจจุบัน เหมือนเห็นคู่ทับซ้อนกับ พี่ภพและน้องครีม ตอนนี้เลย
หวังว่าบทเรียนที่ป๊าทำกับเฮีย คงเป็นสิ่งเตือนใจ ให้ไม่ทำกับน้องครีมอย่างนั้นบ้าง
อา... ยิ่งเขียนก็ยิ่งเศร้า ยังไงก็ขอบคุณคนเขียนค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 04-08-2013 21:41:24

เศร้ามากกกกๆๆๆๆๆๆ   น้ำตาไหลสงสารเฮียใหญ่ พี่เอก :o12: :o12: :o12:


 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: goosongta ที่ 04-08-2013 21:56:46

เศร้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: yymomo ที่ 04-08-2013 22:00:37

 :o12:  อ่านแล้ว น้ำตาไหลเลย  ป๊าโหดร้ายมากเลย นะ ถึงกับจะฆ่ากันเลย หลอ ก้อเข้าใจนะว่ายอมรับไม่ได้แต่ไม่เหนต้องลงมือกันเลยนี่นา  สงสาร เฮียมากเลย สงสาร พี่เอกด้วย  :sad4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: max_ang ที่ 04-08-2013 22:09:53

อ่านแล้วมีความรู้สึกว่าทำไมเฮียใหญ่ไม่หนีไปกับพี่เอก ฮือออออออออ

ไม่มีใครมีความสุขสักคนเดียว  :o12:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 04-08-2013 22:15:43

นี่มันผลงานระดับมาสเตอร์พีซแล้วนะคะ  :m15:
เรารับรู้ได้ตั้งแต่บรรทัดแรกว่ามันจะต้องเศร้าแน่ๆแต่ก็หยุดอ่านไม่ได้จนจบ
แล้ว....ก็ห้ามน้ำตาไม่ให้ไหลไม่ได้ด้วย
ปกติมักจะกลับขึ้นไปอ่านช่วงที่ติดใจอยู่ แต่ตอนนี้คงอ่านได้รอบเดียวจริงๆค่ะ นี่ก็น้ำตานองหน้านอนไม่หลับแล้ว  :ling3:
ขอให้นี่เป็นบทเรียนของป๊า อย่าให้มันได้เกิดอีกเลยนะ

ปล.คุณเรนนี่โกหก เราจำได้นะว่าเคยบอกว่าเรื่องนี้ไม่ดราม่าเท่าปิ่นหยก
แต่นี่มันเฮิร์ตกว่าชัดๆ คบมาตั้งสิบปีตายจากต่อหน้าต่อตาอีก ฮื้อออออ โกรธแล้วววววว  :ling1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 04-08-2013 22:16:33

 :m15: เศร้าสุด น้ำตาแตกเลย
อยากให้คิมหันต์มีความสุขทำได้สำเร็จทดแทนในส่วนวสันต์จัง
พ่อควรคิดได้แล้วนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: pichayakamon ที่ 04-08-2013 22:18:05

เห็นอัพแล้วดีใจดี๊ด๊า :mew1:
พออ่านจบนี่คนละอารมณ์เลย :o12:
ซึ้ง เศร้า ซึม รู้สึกแย่ โอ๊ยยย อินจัด :mew6:
ตอนหน้าขออะไรให้ยิ้มหน่อยน๊าาา ตอนนี้เค้าเศร้าจริงๆ U_U

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: chubta ที่ 04-08-2013 22:21:18

แล้วพี่เอกจะอยู่อย่างทรมานขนาดไหน สงสารอ่ะ  ป๊าคงได้บทเรียนแล้วใช่ไหม คงไม่ทำให้คิมเป็นแบบเฮียใหญ่นะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: KilGharRah ที่ 04-08-2013 22:24:09

ไม่ไหข ร้องไห้แล้ว มันทรมานเกินไป แล้วตกลงพี่เอกเป็นไงบ้าง ไม่ได้โดดตามไปด้วยใช่มั้ย  :mew2:
ทำไมป๊าโหดร้ายขนาดนี้ถึงกับจะฆ่ากันเลยหรอ ฮือออออ

นึกถึงตี๋เกรียนกับเฮียเพี้ยนแล้วก็กลัวจะเจอดราม่าแบบนี้อีก คนอ่านจะไม่ไหวเอานะ  :m15:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: zazoi ที่ 04-08-2013 22:54:16

อยากรู้ว่าหลังจากนั้น ป๊าและพี่เอกเป็นไงบ้าง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: SiLent_GRean ที่ 04-08-2013 23:00:07

เฮียยยยยย ทำไมเรื่องเฮียมันเศร้าอย่างนี้ล่ะคะ  :ling1: :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 04-08-2013 23:05:04

 :o12:  ฮืออออออออออ น้ำตาไหลพรากกกกกก

สงสารเฮียยย เฮียใจดีมากๆ เป็นพี่ที่ดีจริงๆ :sad4:

ความจริงแล้วเรื่องนี้ไม่มีใครผิดไปทั้งหมดหรอก :katai1:
 ป๊าอาจจะผิด ที่จัดการเรื่องนี้รุนแรงเกินไป
แต่สิ่งที่ป๊าต้องชดใช้คือต้องเสียลูกชายสุดที่รักคนนึงเลยนะ(คงจะเจ็บปวดน่าดู)

อย่าให้น้องคิมต้องมาลงเอยเหมือนเฮียเลยนะ :sad4:

ตอนนี้เศร้าจับจิต มาต่อเร็วๆน้าา :hao5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: river ที่ 04-08-2013 23:11:27

น้ำตาเป็นเผาเต่าเลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 04-08-2013 23:13:10

โอ้โห~~ ถึงกับปาดน้ำตา

คนแต่งสุดยอดจริง ๆ ค่ะ
แต่งดราม่าได้ดีมากในพาร์ทของ วสันต์
คนแต่งทำได้ดีค่ะ ชอบมาก~~

เศร้าจริง ๆ

+1 ค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: toou ที่ 04-08-2013 23:26:41

ได้โปรดประวัติศาสตร์อย่ามาซ้ำรอยกับน้องคิมหันต์กับเฮียสามภพเลยนะคะ
ได้โปรดดดดดดดดด
มันโหดร้ายเกินไปอ๊า
โคตรสงสารพี่เอกกับเฮียใหญ่เลยอ่ะ
สงสารน้องๆที่น่ารักทั้ง3คนด้วยอ๊าาาา
น้ำตาไหลพรากเลยยยยยย
ขอให้น้องคิมกะสามภพรักกันยั่งยืนน๊าาาา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: CMYK ที่ 04-08-2013 23:29:04

อดคิดไม่ได้เลยว่าแล้วพี่เอกจะอยู่ได้ยังไง....เหตุการณ์เหมือนภาพซ้อน น่าเป็นห่วงคิมกะเฮียเพี้ยนขึ้นมาจริงๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 04-08-2013 23:54:09

น้ำตาไหลออกมาตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้ :เศร้า2:
รู้แค่สงสารเฮียมากกกก
อดีตของเฮียวสันต์น่าสงสารมาก สงสารทั้งพี่เอก ทั้งป๊า
ป๊าคงไม่ได้อยากให้เป็นแบบนี้

สงสารอะ ร้องไห้ไปพิมพ์ไปเลย
รู้สึกสมองตื้อๆ
ความรักในรูปแบบนี้ไม่ผิดนะป๊า แต่ก็เข้าใจว่าคนจีนหัวโบราณกับลูกชายคนโตคงคาดหวังไว้มาก
แต่จริงๆก็ต้งคาดหวังเรื่องความสุขของลูกๆด้วยไม่ใช่เรอะ

เศร้าแทนพี่เอก ตอนนี้พี่เอกเป็นยังไงบ้าง คงไม่ได้ตายตามเฮียไปนะ :mew4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: benz-sirilada ที่ 05-08-2013 00:22:17

อื่อออออออออออสงสารเฮียใหญ่จังเลยค่ะ
น้ำตาไหลตลอด สงสารพี่เอกมาก
ตอนนั้นพี่เอกอยู่ได้ยังไงคะ
แล้วตอนนี้พี่เอกเป็นยังไงมั่งค่ะ
เม้นไม่ออกเลยค่ะเศร้ามากตอนนี้
ขอบคุณสำหรับตอนนี้น่ะค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 05-08-2013 00:34:48

ฮึกๆ ร้องไห้กลางดึกเลยอ่ะ เหมือนอ่านเรื่องสั้น(ที่แอบยาว)เลยเนอะ เศร้ายิ่งกว่าซีรี่ย์เกาหลีอีกอ่ะ...

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 05-08-2013 00:39:12

เศร้ามาก
เจ็บปวดมาก
กินใจมาก


ทำยังไง.....  สิ่งที่ผ่านไปแล้วก็เอากลับคืนมาไม่ได้ 




อยู่ดี

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: zearet17 ที่ 05-08-2013 00:40:53

อยากให้เฮียได้อยู่เห็นความสดใสของครีม
อยากให้เฮียได้รักกับเอก
อยากให้เฮียมีความสุข

ปล.นี่เขาเรียกพักยกเหรอครับ.....? :o12: // ตาบวมเลยทีเดียว555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 05-08-2013 00:44:07

ไม่รู้จะพิมพ์อะไรดี  มันตื้อไปหมดบอกตรงๆ
ถ้าคุยกันให้เข้าใจ ถ้าคนที่ได้ชื่อว่าเป็นพ่อยอมรับฟังกันมากกว่านี้  มันคงไม่เป็นแบบนี้  คงไม่เกิดเหตุกา์ณ์ที่น่าเศร้าใจแบบนี้
อะไรคือสิ่งที่เรียกว่าผิด  ใช้อะไรไปตัดสิน ชีวิตคนสองคนที่เค้าแค่รักรักกัน  เค้ารักกันว่ามันผิด
มันเหมือนเดจาวูตอนที่เห็นพี่เอกเรียกเฮียว่า ไอ่ตี๋
แล้วพี่เอกจะใช้ชีวิตต่อไปยังไง   :z3:
เจ็บปวดเกินไปละแมร่งเอ้ยยยย ขอหยาบคาย ฮรืออออออ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: aorpp ที่ 05-08-2013 00:51:53

เป็นตอนที่จับใจมากจริงๆค่ะ.  o13 o13 o13 o13 o13
ทั้งตื้นตัน ทั้งซาบซึ้ง ทั้งเศร้าเสียใจ สุดประทับใจเรื่องราวของเฮียใหญ่กับพี่เอกมาก
ไม่ตอ้งพูดถึงน้ำตาของคนอ่านที่ไหลพรากไม่ขาดสาย อ่านจบยังหยุดน้ำตาตัวเองไม่ได้เลย

+1.  :กอด1:  เป็นตอนมาสเตอร์พีสจริงๆอย่างที่เม้นท์ด้านบนบอกไว้จริงๆค่ะ

ปล. แล้วตอนนี้พี่เอกอยู่ที่ไหนคะ  จะเจ็บปวดมากแค่ไหน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 05-08-2013 01:08:48

เป็นตอนที่หน่วงที่สุด (หรือเปล่า?) เท่าที่อ่านมาแล้ว
ตอนแรกไม่คิดว่าจะจัดเต็มยาวขนาดนี้เรื่องของเฮียใหญ่
แต่เป็น 50 หน้าที่อลังการมาก

ทำให้รับรู้ถึงตัวตนของเฮียใหญ่แล้วก็ความรักความผูกพัน
ของเฮียใหญ่กับพี่เอกได้แบบลึกซึ้งมากค่ะ T^T
รักกันมาก รักกันมาสิบปี... สุดท้ายทุกอย่างก็ไม่ได้สวยหรู
เหมือนอย่างในความคิดความฝัน

เฮียดูเป็นผู้ชายหัวอ่อนรักครอบครัว รักน้อง แล้วก็คนรักมาก
ตอนแรกอ่านแล้วเราแอบคิดว่าเฮียจะฆ่าตัวตายแบบ
แขวนคอตายในห้องเสียอีก แบบนั้นอาจจะออกมาแบบแนวหลอน
มากกว่า =_='' เหอ เหอ

อยากรู้ว่าพี่เอกไปไหนแล้วตอนนี้ ไม่มีพูดถึงเลยล่ะ
ก่อนหน้านี้เคยคิดว่าความเจ็บปวดของเพื่อนเฮียเพี้ยนนี่เพราะ
อกหักจากเฮียใหญ่หรือเปล่าเลยไม่เชื่อใจใครเลย (เดาส่งเดช)
ปรากฎว่าไม่ใช่เลย 555+ ก็ว่าอยู่แล้วว่าเฮียใหญ่น่าจะเคะ
มาโทนเดียวฝั่งเดียวกันกับนุ้งคิมเลย

ฟีลล์การจีบของพี่เอกกับการคบหากันของนุ้งครีมกับเฮียเพี้ยน
เหมือนเป็นภาพซ้อนของเฮียใหญ่กับพี่เอกจริง ๆ (ก็พี่น้องกัน :P )
พี่สาคงแบบงานใหญ่งานหนักชั้นอีกแล้วจริง ๆ  :katai1:

หลังจากนี้คงเป็นเรื่องของเฮียเพี้ยนกับตี๋คิมเต็ม ๆ
ขอให้ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี ก็น่าจะแฮปปี้เอนดิ้งใช่ไหมคะ
เดาจากตัวอย่างภาคอนาคตอย่างพวกตอนพิเศษต่าง ๆ >w<

อยากอ่านชะตากรรมของตี๋เกรียนแล้ว...
หยุดพักแล้วไป charge พลังกลับมาปั่นตี๋เกรียนนะคะ!!
อยากบอกว่า 50 หน้าอ่านรวดนี่สูบพลังเหมือนกันค่ะ
แต่ *ฟิน* มาก หน่วงมาก... เป็นความรักที่ไม่มีใครถูกหรือผิด
ก็แค่คนสองคนรักกัน เพียงแต่มันไม่ถูกต้องในสายตาของคนอื่น
แค่นั้นเอง  :sad4:

ปล. สองคู่นี้ที่เหมือนกันสุด ๆ คือ โดนเขาแจกขนมจีบก่อน แล้วก็ปฎิเสธไม่เป็น
เคลิ้มตามไปซะงั้น ฮี่ฮี่ แต่เฮียห้วอ่อนกว่าคิมเยอะ =w=
แล้วก็ทั้งพี่เอกแล้วก็เฮียเพี้ยนจริงจังสุด ๆ กับการคบหา ^_^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: toshika ที่ 05-08-2013 01:13:25

สงสารเฮียกับพี่เอกมากๆ อ่านไปซับน้ำตาไป
ความรักที่ไม่ได้รบการยอมรับนี่มันทรมานมากเลยจริงสินะ
เศร้าสุดๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Noah ที่ 05-08-2013 01:41:51

โห น้ำตาไหลเลย  :m15: สงสารเฮียจัง โลกแห่งความเป็นจริงมันก็เลวอน่างงี้แหละ อยากรู้จริงๆ ว่าพี่เอกเป็นไงบ้าง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: ปี้ปี้ปี้~PalmY ที่ 05-08-2013 02:19:09

ความรักที่แสนเศร้า... โฮกกก TT
อ่านแล้วมีฟิลลิ่งร่วมไปด้วยมากๆ
ความคิด การกระทำต่างๆ ในยุคสมัยที่ยังไม่เจริญเต็มไปด้วยเทคโนโลยี
หรือสังคมที่เปิดกว้างอย่างทุกวันนี้ การคิดจะรักกัน ก็คงจะรู้สึกว่ามันแย่อยู่แล้วด้วยซ้ำ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 05-08-2013 04:06:47

เศร้า...คนที่อยู่เหมือนตายทั้งเป็นเลยนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 05-08-2013 07:46:46

         ผมร่วงดิ่งลง หวาดกลัวเหลือเกิน...แต่จะไม่หลับตา


         ตั้งใจจะมองหน้าเขาจวบจนวินาทีสุดท้ายมาถึง..

น้ำตาไหลมากมาย :m15: :m15: :m15:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 05-08-2013 07:48:04

นั่งร้องไห้อยู่บนรถตู้เลยค่ะ ทำไมเศร้าจับใจได้ขนาดนี้ รู้แล้วว่าทำไมคิมถึงกลัวนัก เห็นตอนเฮียตกลงไปกับตาเลย อย่ายอมแพ้ให้กับความรักนะ ทั้งพี่ภพทั้งคิมเลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Amatuer ที่ 05-08-2013 09:23:01

 :sad11: น้ำตาไหล ตั้งแต่เริ่มเห็นว่าเป็นเรื่องของเฮียใหญ่ เพราะรู้อยู่ว่าตอนนี้เฮียใหญ่ไม่อยู่แล้ว
เลยรู้สึกเศร้ามาก ๆ ความรักมั่นคง ซาบซึ้ง สวยงาม แต่จุดจบเศร้ามาก

ร้องไห้ตลอดทั้ง 5 รีเลยค่ะ ร้องจนปวดหัว อินมากก คนเขียนก็เขียนดีมากค่ะ เล่าเรืองได้ไหล และบิวต์อารมณ์คนอ่านได้
โดยไม่ต้องพยายามบิวต์อะ (เขียนไรสับสนรึเปล่านี่)

อีกคนที่คงจะเสียใจมาก ๆ กับเรื่องนี้ คงเป็นเจ๊ใหญ่เนาะ เป็นเราคงจะฝังใจ กับโทษตัวเองไปอีกนานแน่ ๆ
พอมองมาที่เรื่องราวปัจจุบัน ตอนคิมกับเฮียเพี้ยน เป็นเจ๊ใหญ่เราคงช็อคไปเลยอะ เหมือนว่าเรื่องมันเกิดขึ้นอีกแล้วเหรอ ๆๆๆๆ
คงกลัวมาก ๆ เลย เพราะงั้น เจ๊ใหญ่ในตอนปัจจุบัน ที่เข้มเเข็ง จึงเป็นตัวละครที่เรานับถือมาก ๆ ค่ะ

จบเม้นท์แบบอึน ๆ อ่านตั้งแต่เมื่อคืน ร้องไห้จนเม้นท์ไม่ออก ต้องเม้นท์เช้านี้

ขอบคุณมาก ๆ นะคะ ที่เขียนเรื่องดี ๆ มาให้อ่าน รอตอนต่อไปนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: nutjisub ที่ 05-08-2013 09:59:24

อ่านเมื่อคืน น้ำตาไหลพรากเลย สงสารเฮียใหญ่กับพี่เอก  คือพี่ใหญ่น่าจะใจเย็นกว่านี้นิดนึง เห็นอนาคตความยุ่งยากของเฮียเพี้ยน กับน้องคิมเลย จะไหวไม่นี่ ถ้าป๊ารู้บ้านจะแตก ประวัติศาสตร์จะซ้ำรอยไหม เศร้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 05-08-2013 10:23:03

โอยไม่ไหวๆทำไมถึงได้เศร้าแบบนี้เฮียของตี๋คิมโตครน่าสงสารเลย

ทำไมป๊าถึงได้ใจร้ายจังคนเค้ารักกันมาตั้งสิบปีไม่ได้ฉาบฉวยซักหน่อย

ืทำไมถึงต้องห้ามขนาดจะฆ่าแกงกันเลยหรือไงแล้วผลรับเป็นยังไงต้องสูญเสียลูกชายคนโต

มันคุ้มหรือเปล่าหวังว่าป๊าคงมีบทเรียนจากลูกชายคนโตแล้วนะคงจะไม่อยากให้เกิด

เหตุการณ์แบบนี้กับลูกชายคนเล็กอีกนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 05-08-2013 10:32:13

เบนไม่ไหวแล้วคะ อ่านที่ทำงานน้ำหูน้ำตาไหลพากๆ ทำไมมันเจ็บปวดอย่างนี้ ตั้ง10ปีนะคะป๊า มันยังพิสูตรไม่ได้อีกหรอว่าเค้ารักกันจริงๆ

เข้าใจว่าป๊าห่วง แต่นี่ มันมาก โอ้ยย เบนจะบ้า นึกถึงคิมเลย แล้วคิมจะเป็นยังไง

แล้วพี่ภพละ จะผ่านด่านนี้ยังไง


ขอบคุณมากค่ะ

อ่านตอนนี้แล้วใจจะขาดด :sad2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: kissme ที่ 05-08-2013 10:46:08

แล้วพี่เอกจะอยู่อย่างไงต่อไปเนี่ย  หัวใจสลาย แต่ชีวิตก็ต้องดำเนินต่อไปเนอะ
เศร้าอ่ะแง~~~~~

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: ASSASSIN ที่ 05-08-2013 11:46:23

 :a5: :sad2: :sad2: :sad2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: kaokorn ที่ 05-08-2013 12:22:54

ขอบคุณฮะ ยาวจุใจเลยบทนี้

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: เมฆาสีน้ำเงิน ที่ 05-08-2013 12:27:39

ถึงจะรู้ว่าต้องจบแบบนี้แล้วก็ต้องเศร้าแบบนี้ แต่ก็ยังจะอ่าน เฮ้อออออออออออ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 05-08-2013 12:45:54

อ่านแล้วน้ำตาไหลพราก :hao5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Kisseu129 ที่ 05-08-2013 15:02:09

แอบอ่านในออฟฟิศ กลั้นน้ำตาแทบตาย จะไหลปุ๊บ หยุดอ่านก่อน สูดหายใจลึกๆแล้วอ่านใหม่ เฮียใหญ่อ่ะ โดดลงมาทำไม  :o12:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: เหนือฟ้ายังมีจักรวาล ที่ 05-08-2013 17:51:18

เรื่องมันเศร้ามากมายก่ายกอง  แต่ก็ทำให้รู้ว่าความรักในนิยายบางครั้งก็ไม่ได้สมหวังเสมอไป..

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: schoolcolorbloo ที่ 05-08-2013 18:24:42

ลูก..... ไม่ใช่สิ่ง ที่คุณจะคาดหวัง และหวังว่าจะได้ทุกอย่างตามที่คุณต้องการหรอกนะ
เพราะลูก ก็มีชีวิต มีความรู้สึก เป็นของตัวเองเหมือนกัน ถ้าคุณคิดว่าเค้าเป็นลูก คุณควรฟังเรื่องราวที่เค้าเล่าและคิด คิดให้นานๆ
ว่าทำไมมันถึงเป็นแบบนี้ และที่มันเป็นแบบนี้เป็นเพราะคุณไม่เปิดใจรับฟัง ยอมรับหรือเปล่า และความอคติของคุณนั่นแหละที่ทำให้
สูญเสียลูกไป ไม่ใช่เพราะอะไร หรือใครเลย.................#ป๊าของน้องครีม

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Eternal luv ที่ 05-08-2013 19:10:30

 :sad4:  :sad4:  :hao5:  :hao5:
ไปไม่เปนเลยเมื่อได้รู้เรื่องราวของเฮียใหญ่ กับพี่เอก
(แอบอยากรู้ว่าตอนนี้พี่เอกเปนไง)
หวังว่าจากเหตุการณ์ของเฮียใหญ่ จะทำให้ป๊าคิดได้ไม่กีดกันตี๋น้อยกะเฮียเพี้ยนนะ  :ling2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 05-08-2013 20:07:19

ในที่สุดก็ได้รู้เรื่องของเฮียกับพี่เอก
แต่น้ำตากลบตาเลย  :sad11:
หวังว่าเรื่องของคิมจะไม่ย้อนรอยเฮียนะคะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: anchoviiz ที่ 05-08-2013 20:16:22

น้ำตาไหลพรากกกกกกก

แต่งเก่งมากๆเลยค่ะ
T__________T

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Fish129 ที่ 05-08-2013 21:13:24

เศร้าไปแล้วนะ

สงสาร เฮียใหญ่อ่า

ทำไม ป๊าดื้อ และโมโหร้ายแบบนี้ ขอให้คีม ไม่เป็นแบบนี้นะ  ขอร้องงงง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Saantos ที่ 05-08-2013 21:15:04

เศร้าเหลือเกิน

เจ็บปวดเหลือเกิน

พี่เอก ตอนนี้อยู่ไหนกันนะ............ :m15: :m15: :m15: :m15: :m15:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 05-08-2013 21:26:36

รู้สึกได้เลยว่าเฮียใหญ่กับพี่เอกรักกันมากแค่ไหน ความรู้สึกมันล้นออกมาจากตัวอักษรเลย
นอกจากจะซึ้งในความรักและเศร้ากับความสูญเสียแล้ว อีกใจก็เสียดายยยย.. ถ้าเฮียใหญ่จะฮึดสู้อีกซักนิดไม่ยอมแพ้แบบนี้


 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: little_nok ที่ 05-08-2013 22:12:13

โอย นี่มันเรื่องเศร้าชัดๆ โศกนาฎกรรมสุดๆ  อ่านไปเกือบร้องไห้ แต่ภาษาเขียนดีมากค่ะ อ่านแล้วกินใจมาก
ป๊าไม่น่ารุนแรงเลย  เด็กๆ ก็น่าจะค่อยๆ บอก หรือไม่ก็แอบคบแบบนี้ต่อไป บางคู่เขาก็ไม่ได้ประกาศอะไร อยู่ด้วยกันแบบพี่น้องไปเรื่อยๆ
ต่อไปพ่อแม่ก็ชินเอง  แต่ก็อย่างว่าน่ะ สองคนในเวลานั้นยังเป็นวัยรุ่นตอนปลาย ผู้ใหญ่ตอนต้น ไม่มีประสบการณ์ชีวิตพอ การจัดการอะไร
ก็คงคิดได้ตามวุฒิภาวะในตอนนั้น เศร้าจัง  แล้วป๊าเป็นไงมั่้งน่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: NumPing ที่ 05-08-2013 23:24:58

โอย สุดยอดโศกนาฏกรรมเลย

เศร้ามาก โอย แงแง  :sad4: :o12: :sad4: :o12:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: YOSHIKUNI RUN ที่ 05-08-2013 23:49:02

    :sad4: :o12:

เศร้าจับใจ สงสารเฮียใหญ่จัง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: gasia ที่ 06-08-2013 00:21:09

ปล่อยโฮไม่อายใครเลยค่า สงสารเฮียใหญ่ สงสารทุกคนเลย
แงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง T w T

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Oilsaoo ที่ 06-08-2013 00:56:47

อ่านไปร้องให้ไป เศร้ามาก
สงสารทั้งสองคนเลยย ป่านนี้ี่เอกจะเป็นยังไงน่ะ
คบกันมาตั้ง 10 ปี จะทำใจได้หรือเปล่า
หวังว่าคิมกับพี่ภพจะไม่เศร้าเเบบนี้น่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: chisarachi ที่ 06-08-2013 01:26:40

พี่เรนนนน นี่ว่าาจะไม่ร้องไห้นะ  ว่าจะน้ำตาไม่ไหล
ว่าจะไม่อินละ เพราะเฮียใหญ่นี่ถือเป็นบุคคลที่ไม่ค่อยได้มีความผูกพันเท่าไร
แต่ไม่รู้ทำไมอ่ายไปแล้ว กลับรู้สึกชอบตัวละครตัวนี้
อาจจะเป็นเพราะเขาเหมือนน้องคิมก็เป็นได้
ชอบความรักของทั้งคู่ที่ค่อยๆผลิใบดั่งใบไม้
ตรงที่ป๋าจับได้  ตอนที่แยกกัน มันทรมาน
เขาเป็นพี่ที่รักน้องมาก  และเห็นได้ว่าเจ๊ใหญ่ก็ทำทุกอย่างเพื่อทุกๆคน
แต่แล้วก็จบด้วยแบบนี้ สงสารเจ๊ใหญ่ที่ต้องทนแบกความรู้สึกแบบนี้มาตั้งนาน
มาจนถึงน้องคิมอีก เจ๊ใหญ่คงคิดหนักเลย
ไม่รู้พี่เอกเป็นอย่างไรบ้าง หรือว่าเป็นหวงพี่อยู่วัดไหนแล้ว แต่แบบเรื่องมันเศร้าจนพูดไม่ออกบอกไม่ถูก
ยิ่งอะไรหลายอย่างคล้ายน้องคิม  ยิ่งรู้สึกว่าน้องจะเป็นไงบ้างนี่ถ้าป่ารู้

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 06-08-2013 01:32:15

 :sad4: เศร้าเกินนนนนนนนน
ไม่อยากจะนึกว่าถ้าเป็นเรื่องตี๋เล็ก
ป๊าจะทำยังไง  :mew4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 06-08-2013 07:03:44

เป็นการพักยกที่เศร้ามากมาย  :hao5:
ไม่มีใครผิดหรอกเนอะ ป๊าเองก็เสียใจ ยิ่งมาเห็นลูกตายต่อหน้าแบบนี้ หัวอกคนเป็นพ่อคงแหลกสลายไปนานแล้ว
ใจก็คงไม่อยากให้ประวัติศาสตร์มันซ้ำรอย เลยเข้มงวดกับตี๋เล็กของบ้านไปด้วย
แล้วพี่เอกหลังจากนั้นเป็นยังไงบ้างคะ คนนี้ก็คงเสียใจไม่แพ้ใครเหมือนกัน :sad4:
เฮ้อ เศร้าๆ ชีวิตมันไม่ง่ายเลยเนอะ น้ำตาไหลพราก สงสารเฮีย :mew4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 06-08-2013 10:48:21

..หากผิดคำพูด..ขอให้ไม่ตายดี...



นั่นสินะ ตั้งใจหรืออุบัติเหตุ มีแต่เฮียเท่านั้นที่รู้

คนไปคงไม่รับรู้อะไรแล้ว แต่คนอยู่นี่สิ สงสารพี่เอกที่ต้องอยู่กับความรู้สึกผิดตลอดไป

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: yukiya ที่ 06-08-2013 11:37:38

อ่านตอนนี้แล้วบอกได้คำเดียวว่าเศร้ามากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก (ร้องไห้ตอนตี 1 กว่าๆ ทั้งที่ต้องไปทำงานตอนเช้านี่มันลำบากมากๆ เลยนะคะ ฮือ~~~~~~~ :m15: )
สงสารพี่เอก เฮียใหญ่ น้องๆ ทุกคน (สงสารป๊านิดหน่อย เพราะถึงจะข้าใจว่าเรื่องนี้มันรับได้ยาก แต่หากป๊าเปิดใจและรักลูกมากกว่าหน้าตาของตัวเอง เราว่าเหตุการณ์เหล่านี้คงจะไม่เกิดขึ้นแน่ๆ ก็หวังว่าบทเรียนจากอดีตจะให้อะไรๆ แก่ป๊ามากพอที่เฮียภพกับน้องครีมจะไม่ต้องเจอโศกนาฏกรรมแบบนี้ล่ะนะ  :monkeysad: )

ปล ประทับใจวิธีการเล่าเรื่องของคุณเรนมากค่ะ เวลาบรรยายถึงความสุข คนอ่านก็สุขสุดยอด เวลาอึมครึมหรือเศร้า ก็ทำเอาหัวใจปวดหนึบ น้ำตาไหลเป็นสายน้ำได้เหมือนกัน  o13
ปล2 รอรวมเล่มทุกเรื่องเลยค่าาาาาาาาา  :mc4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 06-08-2013 12:32:51

 :monkeysad:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: KAEHUB ที่ 06-08-2013 12:53:56

ยาวมากจริงอะไรจริง ชื่นชมในความรักของทั้งสองคนเลยอ่ะ สงสารมากด้วย อยากรุ้ว่าตอนนี้พี่เอกเป้นอย่างไรบ้างแล้วด้วย บางทีถ้าเก็บเรื่องนี้ไว้นานอีกหน่อยทุกอย่างอาจไม่จบอย่างนี้ แต่ก็นั่นแหละนะ ที่วสันต์ตายก็เพราะอุบัติเหตุ? นั้นเหมือนกันทุกคนก็ไม่ได้ตั้งใจให้เกิดขึ้น แต่มันคงเป็นสิ่งสุดท้ายสิ่งเดียวที่ยืนยันความรักของเค้าได้นั่นแหละนะ อ่านไปร้องไห้ไป สงสารสุดๆ มันสุขเล็กๆที่มีความทุกข์ปนอยู่ไงไม่รู้ 5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 06-08-2013 14:39:38

ไม่มีคำบรรยายค่ะตอนนี้ เศร้าสุดใจ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Minnie~Moo ที่ 06-08-2013 15:36:40

อ่านจบร้องไห้สะอึกสะอื้นเหมือนคนบ้า  :o12: :impress3:

สงสารเฮียวสันต์กับพี่เอก  :sad4: อยากรู้ตอนนี้พี่เอกหายไปอยู่ไหนแล้ว

ทำไมป๊าต้องทำแบบนี้ด้วยไม่คิดถึงลุกเลยใช่มั๊ย  :angry2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: tookujang ที่ 06-08-2013 16:39:16

อ่านจนทันในที่สุดกว่าจะฝืนอ่านตอนสุดท้ายจบก็เสียน้ำเกือบหมดตัวตาบวมอีก  :hao5:
สงสารเฮียอยากรู้ว่าพี่เอกจะเป็นยังไงต่อไป
เขียนต่อไม่ถูกเลย จากที่เขียนไม่เก่งกลายเป็นตันซะ
หวังว่าเฮียจะคอยช่วยให้คู่ตี๋ครีมผ่านพ้นอุปสรรคต่างๆฝ่าด่านป๊าม๊าให้ได้นะ
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: annachang ที่ 06-08-2013 19:37:57

จบแบบนี้ทรมานมากๆเลยค่ะ แอบคิดไม่ดีขึ้นมาว่าให้พี่เอกตายไปพร้อมเฮียใหญ่เลยจะดีกว่า
มันอาจจะแฮปปี้กับทั้งคู่มากกว่าที่ต้องเหลือแค่พี่เอกคนเดียวแบบนี้
พี่เอกจะอยู่ยังไงต่อไป อาจจะยังคงอยู่ต่อไปได้...อาจมีรักครั้งใหม่... แต่เฮียใหญ่ของเค้าช่าง :o12: :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 06-08-2013 19:39:57

ไม่คำบรรยายใดๆสักคำให้ลึกซึ้ง :katai1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: raviiib❁ ที่ 06-08-2013 21:12:42

โอ้ยน้ำตาไหลพรากเลย พี่เอกไปไหนนนน
ฮืออออ เฮียใหญ่TT_TT
ปริ่มเลยค่ะ สิบปีไม่ใช่เรื่องง่ายนะค่ะ ฮืออออออออออ
รอตอนต่อไปค่ะU_U

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: from_mars ที่ 06-08-2013 22:57:16

เศร้ามาก พักไว้เลย รออ่านวันสบายๆ เพราะตาบวมแน่นอน...
เป็นไงล่ะ พรากเลย...

รอติดตามจ้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: yong ที่ 07-08-2013 11:37:32

เอาใจช่วยนะครับคิมจิ เฮียสู้ๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: cinpetals ที่ 07-08-2013 19:57:53

เฮียใหญ่  :mew4: :mew4: :mew4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ju ที่ 07-08-2013 21:47:03

เรื่องของพี่ใหญ่เป็นแบบนี้นี่เอง อ่านแล้วเศร้า เกือบร้องไห้ตาม แล้วพี่เอกเค้ายังมีชีวิตอยู่ไหมครับเนี่ย  :mew2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: micmoner ที่ 07-08-2013 22:43:29

ถึงแม้ว่าจะทำใจไปแล้วบ้างล่ะ
ว่าเรื่องของเฮียใหญ่คงจะเศร้า  :hao5:
แต่ไม่คิดว่าจะเศร้าขนาดนี้  :o12:
สงสารเฮียใหญ่ สงสารพี่เอก
คบกันนานมากขนาดนี้ พี่เอกคงทำใจไม่ได้ :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: mizzmizz ที่ 09-08-2013 16:25:13

 :o12: ห้ามน้ำตาไม่ได้จริงๆ เศร้าไปหนายยยย
สงสารเฮียใหญ่ กะ พี่เอก ง่ะ
ย้อนอดีตไม่ได้หรอคะ งือออออออออ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 09-08-2013 22:51:47

SAD เกิ๊นนนนน

 :o12: :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ningg.Destiny ที่ 10-08-2013 02:52:34

สงสารเฮียกับพี่เอก เป็นความรักที่ยาวนานมากไม่น่าจบลงแบบนี้เลย
ฮือออ น้ำตาร่วงเลย ตอนเฮียนึกถึงความหลังทั้งหมด
สงสารอ่ะสงสาร แงงงงงง TTTTT

 :sad4: :sad4: :sad4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: misso ที่ 10-08-2013 09:23:38

เห็นว่าอัพสักพักละ แต่คอมเม้นบอกว่าเศร้า ช่วงนี้เราแพ้ดราม่า ขอทำใจก่อนอ่าน ทำใจมาหลายวัน

เพิ่งอ่านจบตะกี้

น้ำตาไม่ไหลนะ แต่คลอตลอดเวลา สงสารเฮียใหญ่ พี่ใหญ่ของน้องๆ สงสารพี่เอก พี่ชายที่แสนดีและอบอุ่น

อ่านแล้ว ป๊า ทำไมใจร้ายจัง นั่นลูกชายป๊าไม่ใช่หรอคะ ม๊า ม๊าจ๋า ม๊าน่าจะเป็นที่พึ่งให้กับลูกๆ ได้ดีกว่านี้


บางครั้ง ชีวิตก็ไม่ได้เป็นอย่างที่วาดหวังไว้สวยหรู วิมานในฝัน มันเป็นแบบนี้นี่เอง

เฮ้อ



นี่ใช่คนเขียนคนเดียวกับที่แต่งน้องคิมกับพี่ภพซะหวานจ๋อย ทำเราแดดิ้นแน่หรือเปล่าเนี่ย :z3:


ขอบคุณสำหรับเนื้อเรื่องดีๆเสมอ ตอนนี้เป็นตอนที่ดีมากตอนหนึ่งเลยค่ะ



แต่เค้าชอบหวานๆ หัวใจชุ่มฉ่ำมากกว่าน้า :hao5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: watcharet ที่ 10-08-2013 17:06:20

ความสุขมันช่างมีน้อยเหลือเกิน ชีวิตที่เหลืออยู่ทำไรไม่ได้นอกจากอยู่ภายใต้คำสั่ง ความรักที่ถูกกีดกัน
มันช่างเป็นอะไรที่น่าสงสาร อ่านไปก็น้ำตาซึมไปด้วย อินจัดจนน้ำตาที่ซึมนั้นไหล T^Tๆ

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 50 - พันธมิตร (หน้า 111) 12/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 12-08-2013 00:31:27

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 50 – พันธมิตร

         วัสสานะยืดตัวตรง สูดลมหายใจเข้าออกช้า ๆ อยู่สองสามครั้ง ยกนิ้วชี้ขึ้นถูหัวคิ้วยุ่ง ๆ ให้คลายออก บอกตัวเองว่าเย็นไว้ ปัญหาทุกอย่างย่อมมีทางแก้ไข ครั้งนี้เธอจะไม่มีวันทำตัวบุ่มบ่ามเที่ยวไปบอกคนอื่นในบ้านให้ประวัติศาสตร์ซ้ำรอยเหมือนกับในอดีตอีกแล้ว ระหว่างนั้นก็ปล่อยคิมหันต์นั่งขยี้ตาจนเหมือนเจ้าตัวจะสงบสติอารมณ์ได้ในเวลาใกล้เคียงกัน

          “เราจะไม่บอกป๊า” หญิงสาวกระซิบ

          “..เจ้..”

          “เราทุกคนในห้องนี้..” เธอย้ำอีกครั้งเสียงหนักแน่นกว่าเก่า กวาดตามองสมาชิกในห้องทุกคน ณ ขณะนั้น ตั้งแต่พ่อน้องชายตัวยุ่งซึ่งนั่งทำหน้าจ๋อยข้างเจ้าหนุ่มหน้าโหดที่ตื๊อตามมาบ้านด้วย ไปจนถึงบงกชสาวน้อยอีกหนึ่งซึ่งเพิ่งยอมรับอย่างตรงไปตรงมาว่าเธอเป็นเลสเบี้ยน ตระหนักได้ว่าความปวดเศียรเวียนเกล้าของคนเป็นพี่ไม่มีที่สิ้นสุดจริง ๆ

          “ครีม ภพ แบม และตัวพี่เอง...เราจะไม่บอกป๊า..”

         เธอเงียบไปอึดใจ กระแอมเบา ๆ หนึ่งครั้ง ก่อนจะต่ออีกหน่อยเพื่อความสมบูรณ์

          “..และแน่นอนว่าไม่บอกม้าด้วย”

          “แสดงว่าพี่สาเห็นชอบเรื่องให้เราคบกัน” สามภพสรุป เล่นเอาเธอต้องยกมือขึ้นปรามเป็นการเร่งด่วน

          “หยุดเลย ไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น”

          “แล้ว..”

          “แค่ไม่บอกใคร”

          “งั้นก็คบกันต่อได้”

          “ไม่ใช่”

          “ผมว่าเจ้งงเองแล้ว” คิมหันต์บ่นงุบงิบ

          “เงียบเลยเจ้าตัวยุ่ง เจ้หมายถึงครั้งนี้จะยอมทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นไปก่อนก็ได้”

          “แล้วพี่สิล่ะคะ” บงกชแทรกขึ้นมา “พี่สาจะบอกไหม พี่สิโอเคกับเรื่องแบบนี้หรือเปล่า”

         ทุกคนมองหน้ากันไปมาในความเงียบ ยังไม่มีใครกล้าฟันธงแน่นอนก่อนพี่สาวคนโต แต่เมื่อเห็นว่าเอาแต่จ้องหน้ากันนานเกินไปแล้ว สามภพจึงกระแอมเบา ๆ ขึ้นหนึ่งครั้ง

          “ถ้าเป็นพี่สิ..ผมว่าเขารู้เรื่องก่อนพี่สาเสียอีก”

          “หา!?”

         สองพี่น้องประสานเสียงพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย เป็นอีกครั้งที่สามภพเกิดความคิดว่าช่างสมกับเป็นคนบ้านเดียวกันจริง ๆ

          “พี่สิสนิทกับพี่อัน พี่สาจำได้ไหมครับ พี่อันนาที่เธอชอบไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อย ๆ น่าจะเคยมาที่บ้านด้วยเหมือนกัน”

          “..มะ..มาสิ”

          “พวกเขาซี้กันออกอย่างนั้น แถมตอนผมเจอคิมหันต์ครั้งแรกเธอก็มีส่วนในเหตุการณ์ร่วมกับพี่อัน ความจริงแล้วพี่สาตกใจน่ะไม่แปลก” สามภพหยุดพูดไปอึดใจ หันไปเอามือยีผมเด็กหนุ่มข้างกายเบา ๆ อย่างไม่เกรงสายตาพี่สาวเจ้าตัว “แต่เราน่ะ ก็รู้อยู่ว่าสองคนนั้นทั้งสนิททั้งแสบกันขนาดไหน...คิดว่าเขาจะไม่รู้หรือ? ปกติออกจะขี้ระแวง ไม่น่ามองข้ามได้เลยนะ”

         คิมหันต์ขยับตัวไปมา อึกอักพูดไม่ออก เป็นความจริงอย่างสามภพว่านั่นเอง เทียบตามมาตรฐานเดิมของตัวเอง เขาไม่มีทางจะไม่สังเกตเรื่องนั้น แต่พอมายุ่งวุ่นวายกับอีกฝ่ายมากเข้า ระยะหลังก็พลอยมองข้ามเรื่องอื่นไปหมด ไม่ค่อยได้ลับเขี้ยวเล็บเสียบ้างจนทื่อหมดแล้ว ตอนนี้แม้จะระลึกขึ้นอย่างนั้นได้ แต่ปากยังไม่วายบ่นหงุงหงิง

          “...ก็เจ้สาไม่เคยพูดหรือแสดงท่าทีว่าสงสัยเลยสักนิด..”

          “เพราะเขาก็คิดเหมือนพี่สาไง” สามภพเหลือบมองพี่ใหญ่ “...ว่าจะไม่บอกใคร...ผมเดาว่าอย่างนั้น..”

         วัสสานะกุมขมับ บ่นออกมาอย่างเหลืออดเหลือทน “อย่าทำพูดเหมือนเป็นคนคุมเกมได้ไหมยะเจ้าเด็กพวกนี้”

          “เจ้อ่า..” คิมหันต์ได้ทีก็ลุกขึ้นตรงเข้าไปอ้อน “เจ้ใหญ่คนสวย ผมรู้เจ้ใจดีที่สุด”

          “ไม่ต้องมาทำอ้อนเลย” เธอค้อนปะหลับปะเหลือกแต่ก็ลูบผมเขาที่ย่อตัวลงมากอดคอ “..เราน่ะหาแต่เรื่องตลอด”

          “กลัวเจ้เบื่อไง”

          “...”

          “เรารู้กันแค่นี้นะ..ไม่ต้องบอกป๊ากับม้า”

         หญิงสาวถอนหายใจเฮือก “ยังไงก็จะไม่เลิกคบกัน ถ้าบอกแล้วจะเหลือไหมล่ะ”

          “เจ้น่ารักจังเลย”

          “เดี๋ยวสิ! นี่ไม่ได้หมายความว่าจะอนุญาตนะ”

          “คร้าบบบ” เด็กหนุ่มลากเสียงยาวเกินจำเป็น เจ้าคนที่เพิ่งทำหน้าจะเป็นจะตายตอนบอกรักผู้ชายอีกคนอยู่เมื่อครู่ไม่รู้หายวับไปตั้งแต่เมื่อไร

         บงกชหัวเราะ เบาใจแทนคิมหันต์ลงไปนิดหน่อย จากนี้เธอจะได้มีเวลาสะสางเรื่องปัญหาของตัวเองบ้าง อีกฝ่ายไม่รู้ทันได้คิดหรือเปล่าว่าไปออดอ้อนพี่สาวอย่างนั้น เท่ากับประกาศตัวกลาย ๆ อย่างชัดเจนว่าตัวเองก็เทใจไปกับอีกฝ่ายหมดแล้ว ผิดกับตอนคุยกับเธอที่เอาแต่อิดออดอย่างนั้นอย่างนี้ มัวอ้างไปเรื่อยเปื่อยอยู่นั่น ไม่ได้คบกันบ้างละ ไม่ได้เป็นแฟนบ้างละ แค่ขำ ๆ น่า หรืออะไรทำนองนั้น ซึ่งเอาเข้าจริงแล้วเป็นไปคนละทางกับอาการที่ออกอย่างสิ้นเชิง ทำมีเลศนัยไม่เข้าเรื่อง

---

         คืนนั้นสามภพค้างที่บ้านโดยนอนห้องคิมหันต์ (เนื่องจากห้องว่างสำหรับแขกเป็นของบงกชอยู่) แต่เจ้าของห้องเองโดนอำนาจมืดของพี่สาวคนโตหิ้วไปนอนด้วย พร้อมกับสายตาค้อนขวับของวัสสานะใส่สามภพ ราวกับจะเยาะเย้ยออกมาทางสายตาว่า ‘ไม่ได้แอ้มน้องชายฉันง่าย ๆ หรอกย่ะ!’  แต่กระนั้นก็นับว่าเป็นเรื่องดีที่เธอไม่ว่าอะไร ทำทีฟอร์มจัดทว่าดูรู้ว่าห่วงความรู้สึกน้องเล็กขนาดไหน ลักษณะนิสัยวัสสานะเองก็คล้ายกับคิมหันต์ในเวอร์ชันที่อ่อนโยนและเข้มงวดกว่านิดหน่อย คือปฏิเสธไว้ก่อนแม้จะแอบเข้าข้างอยู่ตลอดเวลา

         สามภพนั่งเท้าคาง มองดูรูปถ่ายครอบครัวบนโต๊ะเจ้าของห้องผู้ถูกลากตัวไปนอนกับพี่สาว สีมันเริ่มซีด แต่ชัดเจนว่าคนในรูปเป็นใครบ้าง นั่นป๊าของอีกฝ่ายตอนยังไม่ลงพุง ม้าตอนยังสาว วัสสานะและสิสิรที่ดูเด็กกว่าปัจจุบันไปสักสิบกว่าปีเห็นจะได้ ส่วนคิมหันต์ตัวเท่าลูกหมาอยู่ในชุดนักเรียนอนุบาล ปีนอยู่บนตักเด็กผู้ชายอีกคนที่ใบหน้าคล้ายกันจนเดาได้ไม่ยากว่าคงเป็นพี่ชายคนโต

          “เป็นเกย์..?”

         ชายหนุ่มพึมพำกับตัวเอง ยกกรอบรูปขึ้นมาดู ขมวดคิ้วแล้วเพ่งมองใกล้อีกนิด นึกไปถึงความหวาดระแวงเจือเศร้าสร้อยในแววตาเด็กหนุ่มเมื่อตอนที่เคยพูดเรื่องเฮียใหญ่ของตัวเองอยู่ครั้งสองครั้ง ประเมินจากบริบทแล้ว เดาว่าเรื่องราวคงไม่ได้จบลงอย่างสวยงามนัก เขาใจหายบอกไม่ถูกเมื่อคิดว่าคนในรูปถ่ายซึ่งหน้าละม้ายกับคิมหันต์คนนั้นไม่ได้มีชีวิตอยู่อีกแล้ว

         สามภพวางมันไว้ที่เดิม ก่อนจะถือโอกาสเดินสำรวจในห้อง สภาพไม่ต่างจากห้องของคิมหันต์ในบ้านที่กรุงเทพฯนัก ของใช้กระจุกกระจิกเต็มไปหมด (แม้หากเทียบกันสองบ้านแล้วก็นับว่าที่นี่น้อยและเรียบร้อยกว่ามาก) ตู้เสื้อผ้ามีสองหลัง หลังหนึ่งเป็นตู้ไม้ดูเก่าแก่และท่าทางจะน้ำหนักไม่น้อย ผู้ชายตัวใหญ่อย่างเขาลองพิงไปเต็มแรงยังไม่มีทีท่าว่าจะเขยื้อนสักนิด ลองขยับบานประตูดูจึงได้รู้ว่ามันถูกล็อคไว้ ส่วนอีกหลังขนาดใหญ่พอกัน แต่เป็นลักษณะของเฟอร์นิเจอร์ไม้ที่ร่วมสมัยกว่า

          เขาขยับประตูตู้อีกบาน หลังนี้เปิดปิดได้เป็นปกติ ข้างในมีเสื้อผ้าแขวนอยู่เต็ม บางตัวเคยเห็นคิมหันต์สวมใส่ก่อนหน้านี้มาบ้างแล้ว มุมสุดของตู้มีแผ่นไม้ที่ดูเหมือนจะเป็นกระดานวาดรูปวางซุกอยู่อย่างผิดที่ผิดทาง แต่เท่าที่เห็นก็ไม่มีอะไรให้เดาได้ว่าเหตุใดมันจึงมาอยู่ตรงนี้ ชายหนุ่มมองมันเพียงครู่หนึ่งแล้วก็เลิกสนใจ

         สิ่งที่ดึงสายตาเขาได้อยู่หมัดคือชั้นหนังสือข้างโต๊ะ จากตอนแรกเห็นว่าไม่มีอะไรมาก แม้หนังสือจะมีจำนวนเยอะกว่าที่เขาคิด ทั้งหมดถูกจัดแยกไว้เป็นหมวดหมู่ ไล่ไปตั้งแต่ตำราเรียน หนังสืออ่านเล่น การ์ตูน นิตยสารเกม จนกระทั่งมองเห็นบางอย่างในชั้นล่างสุด อัลบั้มรูปซึ่งปกเริ่มมีรอยลอกถูกวางแทรกไว้ท่ามกลางการ์ตูนรายสัปดาห์เก่า ๆ

         เขาหยิบมันออกมาเล่มหนึ่ง หยุดครุ่นคิดอยู่นานโดยยังไม่ได้เปิดออกดู ลังเลว่าทำเช่นนี้จะเป็นการเสียมารยาทต่อเจ้าของห้องหรือเปล่า ทว่าสุดท้ายแล้ว ความอยากรู้อยากเห็นก็มีชัยชนะเหนือมารยาทจนได้

         ทั้งหมดเป็นรูปถ่ายคนในครอบครัวเสียมาก เขาเปิดผ่าน ๆ รอบหนึ่งแล้วก็กลับมานั่งพิจารณาอย่างละเอียดอีกครั้ง สายตาไล่มองหาแต่เจ้าเด็กแสบที่ตัวเองตามมาถึงราชบุรี มีบางส่วนเป็นคนที่เขาไม่รู้จัก ทั้งเพื่อนตัวจิ๋วของคิมหันต์ เฮียใหญ่ของเขาที่หน้าตาคล้ายกันอย่างกับแกะ หรือเด็กผู้ชายอีกคนซึ่งมักปรากฏอยู่ในตำแหน่งข้างกายพี่ชายคนโต

          ชายหนุ่มเผลอวาดยิ้มบนริมฝีปาก คนอื่นในนั้นเป็นใครบ้างก็ไม่รู้ แต่สิ่งหนึ่งที่รู้คือ คิมหันต์สมัยเด็กโคตรน่ารัก นึกไม่ออกเลยว่าโตมาเป็นเจ้าเด็กเกรียนอย่างช่วงที่รู้จักกันใหม่ ๆ ได้อย่างไร


         สามภพใช้เวลาอยู่ตรงนั้นจนเวลาผ่านไปเนิ่นนานโดยไม่รู้ตัว ทุกคนที่แยกย้ายเข้าห้องไปก่อนหน้านี้ไม่รู้ว่าหลับกันหมดหรือยัง แต่เขาเชื่อว่าคิมหันต์ยังแน่นอน เจ้าตัวเพิ่งส่งสติ๊กเกอร์แช็ตกวนประสาทเขาอยู่เมื่อครู่นี้เอง พิมพ์โต้ตอบกันได้อีกแค่ไม่กี่ประโยค ก่อนอีกฝ่ายจะบอกว่าไม่คุยแล้ว เจ้ใหญ่จ้องตาจะหลุด ถึงกับหลุดขำเพราะเขาเองนึกหน้าสองพี่น้องออกเป็นฉาก ๆ ทีเดียว


         ‘ฝันดี’


         เขาตอบไปสั้น ๆ ว่าอย่างนั้น นานทีเดียวกว่ามันจะขึ้นว่าข้อความได้ถูกอ่านแล้ว ก่อนประโยคถัดมาที่ได้รับจะทำเอาตกใจแทบปล่อยโทรศัพท์หลุดมือ


         ‘เลิกจีบกันได้แล้วย่ะ!’


          “....”


         ‘เจ้าเด็กพวกนี้นี่’


         ตามด้วยสติ๊กเกอร์หมีเดือด


         พี่น้องคู่นี้น่ากลัวจริง ๆ  เป็นอันชัดเจนว่ามือถือคิมหันต์ถูกวัสสานะเทคโอเวอร์ไปเรียบร้อย ซึ่งก็ดี เพราะเขาไม่คิดปิดบังอะไรอยู่แล้ว เหลือแค่ฝั่งไอ้ตัวแสบนั่นเองว่าจะยอมเปิดเผยตัวเองกับพี่สาวแค่ไหนเท่านั้นเอง


         เขาพิมพ์ข้อความลงในช่องว่าง เอนหลังพิงพนักเก้าอี้ จ้องมองมันอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะตัดสินใจกดส่ง



          ‘ขอบคุณที่ให้ผมรักเขาต่อไปได้นะครับ’





          “เฮียเพี้ยนส่งอะไรมาอะ”

         คิมหันต์เลิกคิ้ว ชะเง้อมาทางเธอด้วยความอยากรู้อยากเห็น อ้อมมากระแซะจากหลังเก้าอี้อย่างมีเป้าหมาย แต่วัสสานะกระแอมหนึ่งครั้ง รู้ตัวเองว่าหน้าร้อนนิดหน่อย กดปิดหน้าจอมือถือแล้วทำเหมือนไม่มีอะไรผิดปกติ


          “ไร้สาระน่า”


          “เจ้ใหญ่..” พ่อน้องชายทำตาใส เอาแก้มมาถูไถอย่างออดอ้อน “เจ้ใหญ่คนดี”


         โดนลูกตื๊อมากเข้า หญิงสาวก็ถอนหายใจเฮือก ส่งโทรศัพท์คืนให้เขาอย่างเสียมิได้ ปากไล่เขาไปนอน มือควานหารีโมทปิดโทรทัศน์พร้อมกับบ่นงึมงำไปด้วย “จริง ๆ เลยเด็กพวกนี้ ฉันละอยากจะบ้าตาย”


         คิมหันต์ไม่เถียงอย่างคาด ไร้เสียงตอบรับสักแอะ หันไปมองก็เห็นเจ้าตัวคลานขึ้นเตียงอย่างเหนียม ๆ  ใบหูเป็นสีแดงระเรื่อ ก้มหน้าก้มตากอดโทรศัพท์ไว้กับตัว


          “จะไม่พูดอะไรหน่อยหรือเรา”


          “ฝันดีนะเจ้ใหญ่”


          “แค่นั้น?”


          “อือ”


         เธอโคลงศีรษะ เดินไปหาสวิทช์ไฟ ในใจลังเลว่าควรช่วยเหลือหรือขวางทางพวกเขาดี ตอนนั้นเองคิมหันต์ซึ่งตอนแรกบอกว่าไม่มีอะไรแล้วก็พึมพำขึ้นมา


          “ผมรักเจ้ใหญ่นะ”


         ลูกอ้อนนี่ไม่เคยขาด


          “รักเจ้สิแล้วก็ป๊ากับม้าด้วย”


          “....”


          “แต่ผมก็รักพี่ภพเหมือนกัน”


          “...ครีม..”



          “..เจ้ว่า..มันจะจบแบบเฮียไหม?”



         เธอปิดไฟ อาศัยแสงเลือนรางจากด้านนอกพอให้เดินตรงเข้าไปหาเขา ทรุดตัวนั่งลงตรงขอบเตียง เอื้อมมือไปลูบแผ่วเบาบนเส้นผมอ่อนนุ่มของน้องชาย


          “ไม่หรอก”


         หญิงสาวพึมพำ สงสารเขาจับใจ นึกสงสัยว่าทำไมโชคชะตาจึงได้เล่นตลกกับลูก ๆ บ้านนี้นัก พี่น้องผู้ชายทั้งสองคนจึงได้ไปรักใคร่ชอบพอกับผู้ชายทั้งคู่ หากเธอเกิดเป็นผู้ชายสักคนจะรีบแต่งงานมีลูกให้ป๊าอุ้มหลานที่ใช้นามสกุลตัวเองจบเรื่องรู้แล้วรู้รอด



          “เจ้ใหญ่..”



          “หืม?”




          “...ผมกลัว..”




         เธอสูดลมหายใจเข้าลึก วินาทีที่เห็นเขาขดตัวตรงขอบเตียงอีกฝั่ง สั่นน้อย ๆ พอสัมผัสได้จากใต้ฝ่ามือเธอที่วางอยู่ ความลังเลในคราวแรกของเธอก็ราวกับจะหายไปตั้งแต่ตอนนั้น ไม่มีเหตุผลใดเลยจะห้ามพวกเขารักกัน และเธอจะไม่มีทางปล่อยให้มันเป็นเหมือนสิ่งที่เคยเกิดขึ้นในอดีตเด็ดขาด



          “ไม่ต้องกลัว”



         วัสสานะสาบานกับตัวเอง ในฐานะพี่สาวคนโต น้อง ๆ จะต้องมีความสุข ชดเชยในส่วนที่พี่ชายของเธอไม่มีโอกาสได้รับ ก็สุนัขโกลเด้นรีทรีฟเวอร์เธอยังพาเขาไปหามาเลี้ยงโดยไม่ต้องสนใจป๊ากับม้าเลย แล้วครั้งนี้ทำไมจะให้ท้ายเขาอีกครั้งไม่ได้ ในเมื่อมันไม่ใช่เรื่องผิดสักนิด



          “เจ้จะไม่ยอมให้เป็นแบบนั้นอีกแน่นอน”





         วันรุ่งขึ้น ทุกคนตื่นแต่เช้า บงกชหิ้วกระเป๋าเสื้อผ้ามาวางรอไว้ในห้องรับแขกตั้งแต่มื้อเช้ายังไม่ทันเสร็จ นัยว่าอยากชิ่งหนีแย่แล้ว

          สายหน่อยพ่อแม่ของเธอก็มารับกลับบ้าน หลังจากยกมือไหว้ลาพ่อแม่ของคิมหันต์และวัสสานะเรียบร้อย เธอก็หันมาลอบยิ้มให้เพื่อนผู้ร่วมชะตากรรมและชายหนุ่มอีกคนที่อยู่ข้างกาย นึกขำทั้งสองคนซึ่งดูเหมือนจะมีบางจังหวะที่เก้ ๆ กัง ๆ กันทั้งสองฝ่าย ในเมื่อวานนี้เพิ่งบอกรักกันโจ่งแจ้งต่อหน้าต่อตาพยาน มาทำเขินอะไรกันตอนนี้ดูออกจะช้าไปสักหน่อยจนน่าหัวเราะ แต่ให้แสดงอาการเยาะเย้ยเอาสนุกต่อหน้าผู้ใหญ่ก็ไม่ได้อีก ลำบากต้องเก็บอาการน่าดู

          “ไปละนะ” เธอยักคิ้ว

          “ฮื่อ” คิมหันต์พยักหน้ารับ “ไว้เจอกัน”

         สุชัยเห็นคุยกับถูกคอเช่นนั้นก็ได้แต่ยิ้มแก้มปริ ไม่ทันเอะใจสักนิดว่าความสนิทสนมของหนุ่มสาวตรงหน้าไม่ใช่รูปแบบที่ตัวเองคาดหวังจากความพยายามดึงให้พวกเขามาอยู่ใกล้กันสักนิด เจ้าบ้านยืนพูดคุยกับแขกอยู่ครู่หนึ่งก่อนครอบครัวของบงกชจะขอตัวกลับ มีเด็ก ๆ ยืนส่งสายตามีเลศนัยให้กันเป็นระยะ

          “เออ..แล้วนี่ภพ”

         เจ้าของชื่อเลิกคิ้วน้อย ๆ  ด้วยไม่คาดคิดว่าตัวเองจะเป็นเป้าหมายต่อไปของบทสนทนา ต่อให้เจ้าบ้านจะอารมณ์ดีขนาดไหนก็ตาม

          “ครับ?”

          “ตกลงว่าดูไว้หรือจะยังไปเที่ยวที่ไหน”

          “อ้อ..” เขาพยักหน้า จนป่านนี้ก็ยังไม่ได้คิดไว้ ในเมื่อมาโผล่ที่นี่ไม่ใช่เพราะตั้งใจมาเที่ยวสักหน่อย แต่กระนั้นก็เออออไปก่อน “คงแถวสวนผึ้งครับ”

         อีกฝ่ายทำท่าทางเข้าอกเข้าใจ “ออกกี่โมงล่ะ มัวชักช้าเดี๋ยวก็ไม่ทันได้เที่ยว”

          “คิดว่าคงสักก่อนเที่ยงน่ะครับ”

         สุชัยพยักหน้าอีกครั้ง หันหลังจะเดินเข้าบ้าน แต่เสียงลูกสาวคนโตดังขึ้นก่อน

          “..เมื่อคืนคุยกัน สาว่าจะพาไป”

          “หือ?”

          “ก็..คือสารู้จักทางมากกว่าน่ะค่ะป๊า” เธออธิบายต่อ หันมาขยิบตาใส่อีกสองหนุ่มให้สงบปากสงบคำไว้ก่อน “ครีมกับภพก็ซี้กันดี ตี๋ก็บ่นอยากไปเที่ยวบ้าง แต่ให้เด็ก ๆ ไปกันสองคนมันน่าเป็นห่วง สาว่าจะตามไปดูแล”

          “แล้วร้านเราที่กรุงเทพล่ะ”

          “เที่ยวเสร็จกะจะกลับเลยค่ะ ช่วงนี้ยัยสิอยู่บ้านโน้นคนเดียวด้วย ฝากดูแลไอ้ดุ๊กดิ๊กมาหลายวันแล้ว ส่วนครีม..”

          “ผมก็ว่าจะกลับกับเจ้เลยครับ” เด็กหนุ่มทำเนียนเป็นปี่เป็นขลุ่ย รีบยกเพื่อนสาวที่เพิ่งแยกกันมาเป็นข้ออ้าง “แบมก็กลับบ้านแล้ว อีกไม่นานคงกลับกรุงเทพฯเหมือนกัน ไปมาหาสู่กันง่าย ๆ  ปิดเทอมระหว่างภาคไม่นานมาก เดี๋ยวผมต้องเตรียมตัวของเทอมหน้าด้วย”

          “ก็เอาสิ!” สุชัยหัวเราะชอบใจ ดูอารมณ์ดีกว่าปกติเห็นได้ชัด “ว่าง ๆ ชวนแบมไปค้างบ้านโน้นด้วยก็ได้”

         วัสสานะพยักหน้าเห็นดีเห็นงาม อย่างไรเสียก็อยากพาเด็ก ๆ ออกห่างจากผู้เป็นบิดาสักหน่อย ใครจะรู้ว่าพวกเขาอาจเผลอตัวมาสบตาทำหน้าแดงใส่กันตอนไหน แม้ยังไม่รู้แน่ชัดว่าควรทำอย่างไรต่อดี แต่เธอจะไม่ยอมเสี่ยงแพร่งพรายความลับโดยไม่แน่ใจสถานการณ์อีกแล้ว

          “งั้นเดี๋ยวสากับน้อง ๆ ไปเก็บของนะคะ จะได้รีบออก” เธอแจกแจง ใช้เหตุผลอย่างเดียวกับที่อีกฝ่ายเพิ่งบอก “..มัวช้าเดี๋ยวไม่ทันได้เที่ยว”


         พวกเขาได้รับอนุญาตอย่างง่ายดาย ถึงจุดนี้อีกอย่างที่สามภพคิดว่าวัสสานะกับคิมหันต์เหมือนกันคือ พวกเขาช่างหาข้ออ้างหรือเหตุผลมาโน้มน้าวผู้อื่นได้แนบเนียนหากเจ้าตัวต้องการ แถมยังเข้ากันดีเหลือเกิน รับช่วงคำพูดกันไม่สะดุดสักนิด ออกจะเป็นไปในเชิงเจ้าเล่ห์เสียด้วยซ้ำ ตอนแรกเข้าใจว่ามีแต่คิมหันต์ที่ถนัดด้านนี้ ไม่นึกว่าแม้แต่พี่สาวคนโตก็เป็นไปกับเขาด้วย ทั้งที่ภาพซึ่งคุ้นตาเขามาตลอดเป็นคุณพี่ผู้บางครั้งก็เพี้ยน (เขายังจำการพบกันครั้งแรก ตอนเขาหลุดออกจากห้องน้ำบ้านเธอ ด้วยสภาพเหมือนไอ้โรคจิตที่พยายามจะกระทำชำเราเด็กผู้ชายได้) บางทีก็เข้มงวดและจริงจัง แต่โดยรวมแล้วท่าทางจะแสบไม่แพ้กันเลย นับว่าเป็นเรื่องดีที่มีเธอเป็นพวก แม้ตอนนี้เขายังไม่มั่นใจนักว่าเธอเป็นพวกเขาแล้วจริงหรือเปล่า

         ไม่นานนักหลังจากนั้น พวกเขาสามคนก็ยืนพร้อมกันอยู่ที่ลานจอดรถของบ้าน ยกมือไหว้ลาสุชัยและเดือนเพ็ญ ผู้เป็นมารดาเดินเข้ามากอดลูกชายและลูกสาวคนละทีก่อนแยกย้าย อาลัยอาวรณ์เป็นพิเศษกับตี๋เล็กที่ป๊าทั้งรักทั้งหวง ก่อนวัสสานะจะสตาร์ทรถ ร้องเรียกคิมหันต์ซึ่งกำลังเดินไปยังวีออสคันเดิมของสามภพด้วยความเคยชิน

          “ครีม นายจะไปไหนน่ะ?”

         เด็กหนุ่มชะงักกึก หันมาทำหน้าเหวอ ตอบเบา ๆ พร้อมกับเกาท้ายทอยไปด้วยว่า “..ขึ้น..รถ..” ลืมไปเสียสนิทว่าสถานการณ์เช่นนี้ตัวเองควรต้องไปนั่งกับพี่สาวมากกว่า เล่นเอาเธอทำปากขมุบขมิบบ่นยกใหญ่เมื่ออยู่ในระยะปลอดภัยจากสายตาบุพการี ออกจากตัวบ้านมาตั้งไกลโดยมีสามภพขับรถของตัวเองตามหลังก็ยังบ่นไม่เสร็จ

          “เผลอเป็นไม่ได้เลย รักนวลสงวนตัวหน่อยสิเรา”

         คิมหันต์นั่งจ๋อง เริ่มสงสัยว่าเขาเป็นเด็กผู้หญิงหรืออย่างไร “ผู้ชายน่า..เจ้ก็”

         เท่านั้นเอง คุณพี่สาวก็สวนกลับทันควัน “แต่เป็นผู้ชายที่คุณพี่ร่วมคณะจ้องจะงาบอยู่ไง”

          “ผมไม่เคยโดนงาบสักหน่อย” เด็กหนุ่มบ่น “ผมจะงาบเขาได้ตั้งหลายครั้งแล้วต่างหาก”

          “อย่าบอกนะว่าเคย..” วัสสานะละล่ำละลัก มือถึงกับกระตุกไปนิดหน่อย “...จิ้ม..กันไปแล้ว!?”

          “ไม่เค้ยยย!” พ่อน้องชายร้องเสียงหลง “บอกแล้วไงว่าไม่เคยอ้ะ”

          “แล้วไป ยังเด็กอยู่แท้ ๆ  ว่าแต่ถุงยางที่เจ้ให้ล่ะ?”

          “...”

          “หืม?”

          “..ไม่อยู่แล้ว”

          “ไม่อยู่!?” เธอทำตาโต หันมามองเขาแวบหนึ่งช่วงที่รถติดไฟแดงอย่างจ้องจับผิด ยิงคำถามกลับเป็นชุด “หายไปไหน ได้ไง เอาจริง ๆ เลยนะ ไม่ใช่ว่าใช้ไปแล้วใช่ไหม”

         คิมหันต์นั่งขดอยู่บนเบาะ อายแทบไหลย้วยลงไปกองกับพื้น “..กะ..ก็บอกว่ายังไม่เคยไง เจ้อย่าจ้องได้ไหมเล่า”

          “ตาย ๆ มีน้องชายกับเขาคนก็ปวดหัวเหลือเกิน ดูหน่วยก้านแล้วท่าทางเราจะอยู่ฝ่ายผู้เสียหายซะด้วย”

          “เจ้ใหญ่พูดไรเนี่ย”

          “อ้าว ก็หรือไม่จริง!?”

          “เขาไม่ทำอะไรผมหรอก” เด็กหนุ่มอุบอิบ ก้มหน้าก้มตาจ้องเข่าตัวเองอย่างเอาเป็นเอาตาย “..ตกลงกันไว้แล้ว ขนาดยั่วใส่ยังไม่ตบะแตกเลย”

          “นี่ไปยั่วเขาด้วยเรอะ!?”

          “นิดเดียวน่า”

          “...ครีม”

          “อย่าห่วง ถ้าฉุกเฉินจริง ๆ  ผมจะชิงจิ้มเขาก่อนโดนเองแน่นอน”


          “.....”


         หญิงสาวอับจนด้วยคำพูดไปอีกครู่ใหญ่ แต่พอได้เริ่มถามถึงประเด็นอื่นหลังจากนั้น และน้องชายสุดที่รักก็เต็มใจบ้างโดนบังคับบ้างจนสารภาพออกมาเกือบหมด ถึงกับทำเธอแทบหวีด (ความจริงก็หวีดไปแล้ว) ออกมาในหลาย ๆ จุด อาจจะด้วยความวิตกจริตเกินเหตุของคนเป็นพี่ใหญ่ นิสัยขี้ระแวงส่วนบุคคลหากเป็นเรื่องของน้องรัก ความกังวลในหน่วยก้านของเขาว่าแห้งอย่างนั้นจะไปจิ้มสามภพไหวได้อย่างไร หรือจะอะไรก็ตาม..


         แต่เป็นอันว่าระหว่างทางจากบ้านจนถึงสวนผึ้ง วัสสานะมีเรื่องให้ต้องตะลึงแทบพารถแหกโค้งไปเกือบตลอดเส้นทาง

- หมดยกที่ 50 -

---

มาอัพแล้วค่าาา โปรดอย่าถามถึงความยาว (อันแสนสั้น) ของตอนนี้ *พรากกกก*
คนเขียนเองก็โดนแดมเมจจากตอนที่แล้วเช่นกันค่ะ ถึงกับปรับอารมณ์ไม่ถูกเลย Orz

แต่ไม่ดราม่าเท่าไหร่(มั้ง?)นะเอ้อ เจ้ใหญ่หนุนหลังออกขนาดนี้ ;w;



//สุขสันต์วันแม่นะคะ ช่วงวันแม่เมื่อปีก่อนเหมือนจะอัพเรื่องคุณแม่กิ่งพลอยของปิ่นหยก...ผ่านไปปีหนึ่งแล้วหรือนี่ ;w;

ของแถมรูปวาดอื่น ๆ อยู่รีพลายถัดไปค่ะ
v
v
v

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 49.5 - TILL THE SPRING COMES (หน้า 108) 04/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 12-08-2013 00:32:12

โซนของแถมค่ะ ไล่ตั้งแต่ครั้งเก่าก่อนที่อู้เอามาแปะเลย 555


สายตาของครอบครัวกุ๊กไก่เมื่อตอนที่รีดไถเงินจากเฮียเพี้ยนในยกที่ 48

(http://fc09.deviantart.net/fs71/f/2013/223/5/7/sl48_by_xx_rainyday_xx-d6hnlmq.jpg)



ฉาก(?)ในรถที่มีคนบ่นอยากเห็น =///=

(http://fc01.deviantart.net/fs70/f/2013/223/9/f/dd_kis_c_resize_by_xx_rainyday_xx-d6hndy2.jpg)


คนนี้สาวแบม มีคนบอกว่าออกมาสาวกว่าที่คิดด้วยแหละค่ะ แบมสาวแหละค่ะ (แต่รุกนะ 555)
(http://fc01.deviantart.net/fs71/f/2013/209/e/e/sl49_by_xx_rainyday_xx-d6fjyn8.jpg)


พวกนี้วาดเล่นขำ ๆ อันอื่น ไม่เกี่ยวกับในเนื้อเรื่อง :D

(http://fc05.deviantart.net/fs71/f/2013/223/c/e/dd_chill1_resize_by_xx_rainyday_xx-d6hne1o.jpg)

(http://fc09.deviantart.net/fs71/f/2013/223/6/4/dd_khand_resize_by_xx_rainyday_xx-d6hne0r.jpg)

(http://fc06.deviantart.net/fs70/f/2013/223/a/a/dd_kiss1_by_xx_rainyday_xx-d6hne3j.jpg)


แอบแถมคู่โน้น อาทิตย์-ปิ่นหยก
แม่ไก่ปิ่นตอนอายุสักสามสิบที่คิดไว้ในหัวเราค่ะ แซบแท้  :hao6:

(http://fc09.deviantart.net/fs71/f/2013/205/0/6/pin_tyl2crop_resize_by_xx_rainyday_xx-d6f09nf.jpg)

กับอาทิตย์ในวัยสักสามสิบ ตีนกาเริ่มมาแล้วมันเร้าใจ หนุ่มใหญ่นี่ดีจังนะคะ อยากเขียนตัวละครหนุ่มใหญ่บ้าง 555
(ถ้ากดขยายไม่ได้ ดูรูปใหญ่ที่นี่ค่ะ http://fc03.deviantart.net/fs70/f/2013/211/8/e/dd_a30_resize_by_xx_rainyday_xx-d6fut2d.jpg )
(http://fc03.deviantart.net/fs70/f/2013/211/8/e/dd_a30_resize_by_xx_rainyday_xx-d6fut2d.jpg)

ปิดท้ายจริง ๆ ละ


"เฮียเพี้ยน...ไปเดินเล่นกัน" *ควง(?)สายจูง*
//ตี๋คิมไม่ได้กล่าว
(http://fc00.deviantart.net/fs71/f/2013/223/6/b/dd_kim05_resize_by_xx_rainyday_xx-d6hne4s.jpg)


ขอบคุณคนอ่านทุกท่านค่ะ พบกันยกหน้าเน้อ ^o^  :กอด1: :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 50 - พันธมิตร (หน้า 111) 12/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: from_mars ที่ 12-08-2013 00:43:18

คุณเจ้ใจดี
เวลาเปลี่ยน พ่อจะเปลี่ยนไหมหนอ?

ขอบคุณและรออ่านต่อจ้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 50 - พันธมิตร (หน้า 111) 12/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 12-08-2013 01:03:45

บรรยากาศตอนนี้สดใสเว่อร์มาก ดูเหมือนเจ๊ใหญ่จะไฟเขียว!
แต่ถึงงั้นก็ยังหวง ๆ น้องชายอยู่นะ  :hao3:

แอบขำตอนไลน์ตอบเฮียเพี้ยนว่า


‘เลิกจีบกันได้แล้วย่ะ!’


ถึงจะดูไม่ชอบสามภพแบบว่ามาเกาะแกะกับน้องชายตัวเอง
พาไปนอกลู่ทางไม่ถูกไม่ควร แต่ก็ซัพพอร์ตดีอยู่นะ
ดูเจ้ใหญ่แอบสับสนในตัวเองอยู่ 555+


“เผลอเป็นไม่ได้เลย รักนวลสงวนตัวหน่อยสิเรา”


เจอประโยคนี้ขำคอแข็งเลยค่ะ !!  :hao6:
ท่าทางน้องครีมจะชินกับรถอีกคันมากกว่า
แต่เจ๊ใหญ่เดาถูกแล้วล่ะ ว่าอนาคตน้องต้องกลายเป็น
ผู้เสียหายแน่นอน = =' คงไปจิ้มใครเค้าไม่ได้หรอก
ณ จุด ๆ นี้ทำใจไว้เลยนะคะ >,<


ปล. ตอนนี้สั้นจริง ๆ ด้วย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 50 - พันธมิตร (หน้า 111) 12/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: pilar ที่ 12-08-2013 01:08:10

อย่าให้คู่นี้ดราม่าหนักเลยขอร้อง TT^TT

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 50 - พันธมิตร (หน้า 111) 12/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 12-08-2013 01:10:34

อ่านแล้วก็ไม่ได้รู้สึกว่าสถานการณ์ดีขึ้นสักเท่าไหร่ ก็แค่ยืดเวลาออกไปเท่านั้นเอง

ยิ่งอ่านบนพิเศษที่เพิ่มมา ก็ยิ่ง...เศร้าอีกแล้ว

เศร้านะคนเขียน เศร้ากว่าตอนที่แม่ของปิ่นหยกเสียเสียอีกนะ
ไม่อยากจะบอกเลยว่า หลังจากอ่านตอนที่แล้วจบ ทำเอาคนอ่านเศร้าไปหลายวันทุกครั้งที่คิดถึงเรื่องนี้เลยทีเดียว  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 50 - พันธมิตร (หน้า 111) 12/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: toou ที่ 12-08-2013 01:11:11

รักเจ๊ใหญ่ที่สุดดดดดดดดดดดดดด :mew3:
น่ารักและรักพี่รักน้องน่ารักที่สุดเลยยยยยยย
แต่ตอนท้ายดราม่าพี่เอกอ่า 
 :m15:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 50 - พันธมิตร (หน้า 111) 12/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Noah ที่ 12-08-2013 01:12:59

พี่น้องบ้านนี้น่ารักจุง  :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 50 - พันธมิตร (หน้า 111) 12/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 12-08-2013 01:23:50

ชูป้ายไฟให้เจ้ใหญ่สู้ตายค่ะ!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 50 - พันธมิตร (หน้า 111) 12/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 12-08-2013 01:37:51

เจ๊ใหญ่ช่วยคู่นี้ให้รอดทีเถอะ อย่าให้ประวัติศาสตร์ซ้ำรอย ยังเศร้าไม่หายเลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 50 - พันธมิตร (หน้า 111) 12/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: NJnobu ที่ 12-08-2013 01:45:39

; ชอบ เจ๊ใหญ่...  :hao3: :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 50 - พันธมิตร (หน้า 111) 12/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: chisarachi ที่ 12-08-2013 02:05:33

ชูป้ายไฟให้เจ้ใหญ่เลยยยย
ส่วนเฮียเพี้ยนกับน้องครีม  ส่วนถึงสาวแบมก็สู้ๆนะ><

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 50 - พันธมิตร (หน้า 111) 12/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: pichayakamon ที่ 12-08-2013 02:16:05

อุตส่าห์ยิ้มไปกะน้องครีมแล้วนะ แต่คนเขียนก็ทำเค้าน้ำตาไหลจนได้ แม้จะมาแค่สั้นๆ ก็เถอะ Y___Y สงสารพี่เอก  U_U

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 50 - พันธมิตร (หน้า 111) 12/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 12-08-2013 02:46:13

พี่เอกมาจิ๊ดเดียวแต่เศร้าสะเทือนใจ คนอยู่นี่มันทรมานสุดๆ :ling1:
ขออย่าให้คู่เฮียเพี้ยนกับคิม ต้องเจอหนักแบบเฮียใหญ่เลยนะ  :katai1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 50 - พันธมิตร (หน้า 111) 12/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 12-08-2013 05:59:54

 :mew4:  เย่ๆดีใจจัง มีเจ๊ใหญ่เป็นพันธมิตร แต่ว่านะ เรารู้สึกว่า ไม่ว่าจะปิดยังไง ก็คงอยู่ได้อีกไม่นานหรอก
 เอาเป็นว่าถ้าถึงตอนนั้น ขอดราม่าแบบซอฟท์ๆพอละกันนะ555 :hao5:

สามภพจะน่ารักไปไหนเนี่ยยยย มีการขอบคุณเจ้ใหญ่ที่ให้รักคิมต่อไปได้ด้วยอ้ะ เขินแทนคิม555 :o8:

ถึงพี่เอกจะออกมานิดเดียวแต่ก็ทำให้เศร้าได้จริงๆนะ :sad4:

มาต่อเร็วๆน้าาา :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 50 - พันธมิตร (หน้า 111) 12/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 12-08-2013 06:26:32

คนที่รับรู้ตอนนี้ต้องเป็นพันธมิตรที่แข็งแกร่งแน่นอนโดยเฉพาะเจ๊ใหญ่
คิมเวลาอยู่กับพี่สาวจะพูดหมดเปลือกได้ เพราะฉะนั้นมีอะไรก็ปรึกษาเจ๊เขานะ
อ่านตอนนี้ค่อยรู้สึกโล่งขึ้นอีกนิดค่ะ แม้ว่าจะต้องโกหกผู้ใหญ่ก็เถอะ

โซนของแถมถูกใจมากกกกกก  :mc4: รูปคิมกับเฮียเพี้ยนน่ารักอบอุ่น
รูปของแม่ไก่กับลูกเจี๊ยบตอนสามสิบก็ยังคงทำให้เรายิ้มได้ ^^
รูปสุดท้ายขอจูงไปเก็บในบ้านเลย  :mew1:
และเรื่องราวของเฮียใหญ่จะอยู่ในความทรงจำตลอดไป  :L1:

ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 50 - พันธมิตร (หน้า 111) 12/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: misso ที่ 12-08-2013 08:02:17

เป็นพี่น้องที่น่ารักมากเลย


แต่ยังกังวลกับป๊าม้าของตี๋คิมมาก เฮ้อ หวังว่าเวลาผ่านอะไรๆ จะดีขึ้นนะ



ตอนสุดท้ายเอ่ยถึงพี่เอกใช่มั้ย หมาโกลเด้นกับบ้านสีขาว...

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 50 - พันธมิตร (หน้า 111) 12/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 12-08-2013 08:43:34

ชอบเจ้ใหญ่  ช่วยน้องให้รอดด้วยนะ


พี่เอกออกนิดเดียวแต่เศ้รามากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :hao5:


 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 50 - พันธมิตร (หน้า 111) 12/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 12-08-2013 08:57:49

มีเจ้ใหญ่ช่วยก็ดีกว่าสู้กันสองคนนะ แต่มันก็ต้องมีสักวันที่ป๊าม้ารู้

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 50 - พันธมิตร (หน้า 111) 12/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 12-08-2013 09:56:26

สารภาพว่าไม่ได้อ่านตอนที่แล้ว 5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 50 - พันธมิตร (หน้า 111) 12/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: yymomo ที่ 12-08-2013 09:57:45

 :hao7:  อร๊าย เจ๊สิ เนี่ยหวงน้องนะมีการยึดโทรสัพไปด้วยแล้วลายไปบอกให้นอนได้แล้ว   :laugh:
เหมือนเจ๊สิจะไฟเขียวนะเนี่ยแต่หวงเอาเรื่อง :mew1: แล้วไหนจะเรื่องที่แสดงออกว่ารักไม่รู็ตัวอีก  :-[
นู๋ครีมก้อนะ ทำอะไรตามความเคยชิน  ไม่ดีนะๆ  เดวงานเข้าก่อนจะได้ตั้งตัว  :katai1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 50 - พันธมิตร (หน้า 111) 12/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 12-08-2013 11:07:37

อย่างน้อยพันธมิตรก็เพิ่มมาอีกคน คิมน้อยกับพี่ภพต้องไม่เป็นไรแน่นอน :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 50 - พันธมิตร (หน้า 111) 12/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 12-08-2013 11:15:53

ปัญหาอยู่ที่พ่อแล้ว ณ จุดนี้

ขอให้ผ่านไปได้สวยเถอะ สาธุ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 50 - พันธมิตร (หน้า 111) 12/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 12-08-2013 11:20:16

สงสารเฮียเอก คนที่เศร้าที่สุดคือคนที่เหลืออยู่นี่แหล่ะ  :sad11:
ดีใจจังที่เจ้เห็นใจ ได้เจ้เป็นพวกทุกอย่างคงง่ายขึ้น
คิมคิดว่าจะจิ้มเฮียได้เหรอ เหอๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 50 - พันธมิตร (หน้า 111) 12/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: loverken ที่ 12-08-2013 12:08:11

ตอนของเฮียกับพีเ่อก....ประทับใจมากค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 50 - พันธมิตร (หน้า 111) 12/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 12-08-2013 12:13:37

เจ้ใหญ่ รักเจ้นะ  :mew1:

ขออย่าให้ดราม่าแบบเฮียเลยนะ
คนที่เจ็บปวดที่สุดกับเรื่องนั้นและยังทรมานจนทุกวันนี้ก็คือพี่เอกสินะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 50 - พันธมิตร (หน้า 111) 12/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 12-08-2013 12:16:50

อย่างน้อยก็วางใจได้ว่าเจ้ใหญ่จะปกป้องคิมแน่นอน ทีนี้กลับกรุงเทพคงไม่ทีอะไรแล้วมั้ง ยกเว้นคิมที่จะต้องอายแน่นอนหลังสารภาพรักเค้าไปแบบนั้น ไอแสบเอ้ย
ตอนนี้ก็แค่ภาวนาอย่าให้ป๊าโผล่มาที่บ้านบ้าน ที่หอแบบไม่มีปี่มีขลุ่ยแค่นั้นก็พอ 55555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 50 - พันธมิตร (หน้า 111) 12/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: yong ที่ 12-08-2013 13:48:39

เชียรคิมจิ สู้สู้

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 50 - พันธมิตร (หน้า 111) 12/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 12-08-2013 14:17:14

ตั้งตัวกันใหม่เนอะ สู้ๆ
มีแบ็คดี ตี๋อย่ากลัว

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 50 - พันธมิตร (หน้า 111) 12/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 12-08-2013 15:28:26

ประวัติศาสต์จะไม่ซ้ำ  ประวัติศาสต์จะต้องเปลี่ยนนนนนน~~~~   (มาเป็นเพลง ฮ่าาา)
ยังดีที่มีเจ๊ใหฐ่คอยอยู่ข้างๆ
ถ้าไม่งั้นก็นึกภาพไม่ออกเหมือนกันว่าจะเดินหน้ากันต่อไปยังไง

ปล.พี่เอก  ต้องมีความสุขให้ได้นะ  ต้องมีความสุขแทนเฮียใหญ่ด้วย :hao5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 50 - พันธมิตร (หน้า 111) 12/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: NumPing ที่ 12-08-2013 16:02:46

เราชอบวัสสานะมาก ๆ เลย เป็นคนที่สามารถทำทุกอย่างได้เพื่อครอบครัวจริง คนที่อยู่ในตำแหน่งนี้ไม่ใช่ง่าย ๆ เลยนะ กดดันสารพัด ใครไม่เป็นไม่รู้จริง ๆ

เอกภพ นายยังมีชีวิตอยู่จริง ๆ ด้วย ขอให้นายใช้ชีวิตต่อไปได้อย่างมีความสุขนะ
มีความสุขโดยมีวสันต์อยู่ในใจตลอดไป

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 50 - พันธมิตร (หน้า 111) 12/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ju ที่ 12-08-2013 19:30:14

เรื่องถุงยางสามภพไม่แก้ตัวช่วยครีมเลยนะ  :hao7:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 50 - พันธมิตร (หน้า 111) 12/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Fish129 ที่ 12-08-2013 19:33:40

เจ้ใหญ่ใจดีนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 50 - พันธมิตร (หน้า 111) 12/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: KilGharRah ที่ 12-08-2013 21:06:27

แอบกลัวดราม่าแบบตอนเฮียใหญ่อะ ถึงเจ้ใหญ่จะโอเคแต่กับป๊ายังไม่น่าโอนะ
เฮียเพี้ยนจะสู้ป๊าไหวมั้ยน๊าาา สงสารตี๋เกรียนจริงๆ  :z3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 50 - พันธมิตร (หน้า 111) 12/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: watcharet ที่ 12-08-2013 21:37:58

อย่าให้เปนเหมือนเฮียใหญ่น่ะ น่าสงสาร :sad4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 50 - พันธมิตร (หน้า 111) 12/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Saantos ที่ 12-08-2013 21:59:05

ว้ายยยย ทำไมสั้น :katai4: :katai4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 50 - พันธมิตร (หน้า 111) 12/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 12-08-2013 22:34:54

มีเจ๊เข้าข้างบ้างก็ดีนะ
ไม่อยากให้ประวัติซ้ำรอย
อยากให้ป๊าม๊าเปิดใจบ้าง เหมือนที่เจ๊ๆเปิดใจรับสิ่งที่น้องเป็น

ตอนนี้เหมือนบรรยากาศจะดีขึ้น และแอบขำคิมในหลายๆครั้งที่แสดงออก
ชอบนะ แต่แอบสั้น อิอิ  :haun5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 50 - พันธมิตร (หน้า 111) 12/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Oilsaoo ที่ 12-08-2013 22:51:00

รักเจ๊ใหญ่จังงง ขอให้มันผ่านไปด้วยดี

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 50 - พันธมิตร (หน้า 111) 12/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: benz-sirilada ที่ 12-08-2013 22:57:26

ตอนนี้ดีขึ้นมาหน่อยนึง แต่ก็เหมือนกับแค่ยืดระยะเวลาออกไปแค่นั้นเอง แต่ได้เจ้ใหญ่มาเป็นพวกเดียวกันก็ดีแล้วคร้าบบบ
ตอนนี้พี่เอกเป็นยังไงบ้างน่ะ
มีแต่คนที่อยู่เท่านั้นที่ยังคงทรมานต่อไป สงสารพี่เอกจัง

ปอลอ อยากบอกว่าชอบภาพฉากจูบในรถจัง ภาพวาดให้อารมณ์ที่เหมือนกับน้องครีมก็รักพี่ภพมากเหมือนกัน
เป็นกำลังใจให้ค่ะ :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 50 - พันธมิตร (หน้า 111) 12/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: chubta ที่ 13-08-2013 09:12:58

อ่านตอนนี้แล้วถึงยิ้มได้หน่อย โอ้ยย คิมโดนเจ๊ใหญ่ซักสะอาดเลย แต่มีเจ๊ใหญ่หนุนหลังก็ค่อยยังชั่วนะ คริคริ
รอตอนต่อไปค่ะ อยากอ่านช่วงหวานๆใจจะขาดแล้วว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 50 - พันธมิตร (หน้า 111) 12/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 13-08-2013 10:31:07

เจ้ใหญ่ช่วยน้องกับอิเฮียให้ตลอดรอดฝั่งนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 50 - พันธมิตร (หน้า 111) 12/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 13-08-2013 13:18:01

อ่านของแถมของพี่เอกครั้งที่ 2 แล้ว ก็ยังให้ความรู้สึกเศร้า น้ำตาจะไหลได้เหมือนครั้งแรกที่อ่าน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 50 - พันธมิตร (หน้า 111) 12/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: evz ที่ 13-08-2013 16:36:43

ในที่สุดก็ตามทันแล้ว เย่ :mc4:
มาทันตรงช่วงดราม่าครอบครัวพอดี ตอนเรื่องเฮียใหญ่มันช่างเศร้าแท้ สงสารเฮียใหญ่ :hao5:
ส่วนเรื่องคิมถึงทุกคนจะไม่บอก แต่ถ้าวันนึงป๊าเกิดรู้เรื่องขึ้นมาจะเป็นยังไงล่ะเนี่ย  :katai1:
ถ้าปิดก็ขอให้ผ่านไปได้ตลอดลอดฝั่งเถอะ กลัวใจป๊าที่สุดแล้ว
แต่ตอนนี้บรรยากาศดีขึ้นแล้ว กลับกทมกันเถอะทุกคนอยู่ราชบุรีแลดูเครียดๆ 5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 50 - พันธมิตร (หน้า 111) 12/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 13-08-2013 19:16:18

ชอบเจ้ใหญ่ฝุดฝุด :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 50 - พันธมิตร (หน้า 111) 12/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 14-08-2013 10:31:43

อร๊ายยยย น่ารักอะ คิมเอ้ยย โดนหลอกถามหมดเลย

รูปน่ารักดีคะ พออ่านแล้วตอนท้ายแล้วคิดถึงพี่ชายคิมหันต์


แล้วพี่สิ ตกใจอะไร เจอพี่เอกหรือเปล่า พี่เอกเป็นยังไงบ้าง สบายดีไหมนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 50 - พันธมิตร (หน้า 111) 12/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 14-08-2013 12:47:53

"....ขาดแค่นายคนเดียว"

หลายปีที่ผ่านมา ผมใช้ชีวิตกับฤดูใบไม้ผลิทุกวัน

#โฮๆๆๆๆๆๆๆๆๆ T_______T

ขอบคุณนะคะ +1 ^^ มาถึงรุ่นพี่ภพน้องครีม ต้องสู้ ๆ น๊าา

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 16-08-2013 00:51:59

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 51 – ต่อหน้าต่อตา

ปิดเทอมย่อยครั้งนี้ดูเหมือนจะมีอะไรเปลี่ยนแปลงไปมากกว่าเก่าหลายสิ่ง แต่เอาเข้าจริงแล้วมันแทบไม่มีอะไรต่างจากเดิมนักสำหรับคิมหันต์ หากไม่นับเรื่องเพื่อนใหม่ผู้เข้ากันได้ดีเหลือเชื่ออย่างบงกช และเรื่องที่วัสสานะผู้เป็นพี่สาวคนโตล่วงรู้ถึงความสัมพันธ์ระหว่างเขาและสามภพจากปากเกือบจะทั้งหมด (ส่วนที่เหลือเธอคงพอเดาได้) นอกจากหลัก ๆ เท่านั้นแล้ว อย่างอื่นแทบไม่ได้ต่างไปจากเดิมชัดเจนอะไร แม้เขาจะลืมนับไปเรื่องที่ตัวเองเงอะงะบ่อยขึ้นจนสังเกตได้ไม่ยากเย็น
 
ขณะที่คิมหันต์ยังคงเปลี่ยนใบหูตัวเองเป็นสีแดงระเรื่ออยู่เนือง ๆ  ทางสามภพก็พอใจจะลอบมองท่าทางแบบนั้นอยู่เงียบ ๆ เพื่อพบว่าอีกฝ่ายก็จ้องมาที่เขาอยู่เรื่อยเมื่อคิดว่าเขาไม่เห็น กระทั่งพอสบตากันเท่านั้นละ เด็กหนุ่มจึงเปลี่ยนไปก้มหน้างุดแทบจะเป็นปฏิกริยาอัตโนมัติ ซ้ำไปซ้ำมาเป็นวงจรที่น่าตลกลับหลังพี่สาวคนโต


ทริปสวนผึ้งแบบรวบรัดแทบไม่ได้มีอะไรเป็นพิเศษ ออกจากบ้านสายขนาดนั้นความจริงน่าจะกลับกรุงเทพฯกันเลยด้วยซ้ำ  เพียงแต่วัสสานะอยากได้รูปถ่ายเป็นหลักฐานให้ป๊ากับม้าที่บ้านเห็นสักหน่อยว่ามาแล้วจริง ๆ 

พวกเขากินมื้อเที่ยงที่ร้านอาหารบรรยากาศเหมือนฟาร์ม (ฟาร์มอีกแล้ว..และฝูงแกะอีกแล้ว วัสสานะคงยังไม่รู้ว่าเขาเคยหิ้วคิมหันต์ไปให้อาหารแกะกันมาครั้งหนึ่งก่อนหน้านี้แม้จะเป็นที่อื่น) ขากลับเธอพาแวะรายทางบางสถานที่ซึ่งเธอคิดว่าน่าสนใจ ระหว่างที่อยู่ด้วยกันสามคนก็เอาแต่จับจ้องน้องชายตัวเองไม่คลาดสายตา ราวกับกลัวว่าหากไม่ดูไว้ให้ดี สามภพจะงาบน้องรักของเธอเข้าไปทั้งตัว (ซึ่งชายหนุ่มไม่ปฏิเสธว่านั่นก็จริง)

สามคนและรถสองคันกลับถึงกรุงเทพฯโดยสวัสดิภาพในเวลาโพล้เพล้ รวมตัวกันที่บ้านคิมหันต์ก่อนแม้ความจริงแล้วสามภพจะกลับคอนโดฯเลยก็ได้ แต่แน่ละ เขาเองก็อยากใช้เวลาอยู่ด้วย..หรืออย่างน้อยให้ได้เห็นอีกฝ่ายอยู่ในสายตาให้นานที่สุด อาการหนักแล้วจริง ๆ

สภาพแต่ละคนเหนื่อยล้านิดหน่อย ชายหนุ่มแทบไม่ได้แตะเนื้อต้องตัวคิมหันต์เลย ซึ่งดูเหมือนอีกฝ่ายก็ค่อนข้างพอใจให้เป็นเช่นนั้นด้วย แค่เผลอสบตาบางครั้งก็ทำเขินม้วนแย่แล้ว ความรู้สึกช้าเหลือเกินในเมื่อก่อนหน้านี้เคยทำมากกว่าที่เป็นอยู่ตั้งเยอะแยะ บางทีอาจเป็นผลพวงหลังจากการสารภาพรักอย่างโจ่งแจ้งเมื่อวันก่อนก็เป็นได้


“จะมืดแล้ว ไม่รีบกลับหรือ?”

เป็นพี่สาวคนโตผู้ทำให้วงจรเวลาตามปกติกลายเป็นเรื่องโหดร้าย

ชายหนุ่มพยักหน้า คิดว่าควรทำตามเธอแนะนำไปก่อน หากไม่มีวัสสานะคอยช่วยเหลือ เรื่องคงยากกว่านี้อีกเยอะ อย่างไรเสียดูแล้วเธอก็ไม่ได้มีเจตนากีดกัน (ถ้าเขาไม่ได้เข้าข้างตัวเองจนเกินไปนัก)

“ว่าจะกลับแล้วครับ”

“หิวไหมล่ะ?”

“..?”

“หืม?”

“นิดหน่อย”

หญิงสาวถอนหายใจ ดันหลังน้องชายนำเข้าบ้าน สะดุดหมารักที่ออกมารับหน้านิดหน่อยพอให้ได้กระฟัดกระเฟียดเบา ๆ  ก่อนจะพยักพเยิดให้เขาเดินตามเข้าไป


“งั้นก็อยู่กินข้าวเย็นด้วยกันก่อนสิ”


ชายหนุ่มเลิกคิ้วด้วยความประหลาดใจ แต่เพียงแวบเดียวเท่านั้นก็เดินตามเจ้าบ้านเข้าไปอย่างว่าง่าย เชื่อมั่นว่าเป็นการเริ่มต้นที่ดีและถือว่าคุ้มค่าทีเดียวสำหรับการลงแรงทำอะไรเพี้ยน ๆ ไปในวันสองวันที่ผ่าน ต่อให้ต้องโดนซักฟอกบนโต๊ะอาหารอีกหนอย่างดุเดือดหลังจากนี้ก็เถอะ

แล้ววัสสานะก็ทำให้เห็นจริง ๆ เรื่องที่เขาคาดไว้ว่าคงต้องถูกซักไซ้ไล่เลียง เธอทำได้เกือบสมบูรณ์แบบ (แต่แน่นอนว่าบางเรื่องทั้งเขาและคิมหันต์ก็ปากหนักและเฉไฉเก่งพอดู) เสียเวลานิดหน่อยตอนรอให้เธอทำท่าตกใจ หรือไม่ก็หันไปจ้องหน้าน้องชายตาปริบ ๆ แล้วแข่งกันทำหน้าแดงเสร็จ

“จริง ๆ เล้ย”

วัสสานะบ่นออกมาจะเป็นรอบที่สิบอยู่แล้ว ส่วนสิสิรที่อยู่ร่วมบ้านด้วยวันนี้ หลังจากโดนถามก็บอกกับพี่สาวคนโตด้วยสีหน้าเรียบเฉยว่าเธอรู้เรื่องน้องชายกับสามภพนานแล้วจริง ๆ  จากนั้นจึงขอตัวไปโทรศัพท์จัดการธุระของตัวเองในห้อง ดูเหมือนเธอตั้งใจจะลงทุนทำธุรกิจเล็ก ๆ อะไรสักอย่างกับเพื่อนและต้องการใช้สมาธิเป็นอย่างยิ่งจนปิดห้องเงียบหายราวกับไม่ได้อยู่ในบ้าน


“เจ้สิเป็นอย่างนั้นแหละ” คิมหันต์อธิบายสั้น ๆ ถึงพี่สาวคนรองให้แขกฟัง


“สรุปว่าเกรียนกันจนได้เรื่องสินะ” ส่วนคุณพี่ใหญ่ หลังจากตกใจเสร็จกับความจริงว่าเธอรู้เป็นคนสุดท้ายก็กลับมาบ่นต่อ “ยังดีไม่รุนแรงถึงขั้นเลือดตกยางออก”

เด็กหนุ่มยักไหล่เป็นเชิงบอกว่าใช่จะไม่เคย เบือนสายตาไปยังดุ๊กดิ๊กลูกรักหน้าบ้าน พร้อมกับที่มือก็คลำแผลเป็นบนหัวเข่าไปด้วย

“ปล่อยยางรถเอย ขังห้องน้ำเอย นึกไม่ออกเลยว่าไปรักไปชอบกันตอนไหน วีรกรรมจะเยอะไปไหม”

สามภพพยักหน้าเห็นด้วย เขายังไม่ได้เล่าให้เธอฟังเรื่องเคยแอบปีนขึ้นห้องน้องชายเธอแล้วด้วยซ้ำ (ไม่รวมที่ปีนกำแพงบ้านอีกนับครั้งไม่ถ้วน) ไม่เช่นนั้นท่าทางว่าเจ้าต้นหมากประดับที่ลำต้นพุ่งไปในทิศทางใกล้กับระเบียงอาจโดนขุดทิ้งก็เป็นได้
 

“เอาละ...” เธอกอดอก หลังจากทิ้งช่วงไปเป็นนาที “ถึงจุดนี้พี่ก็ไม่ห้ามหรอก”


คิมหันต์หูผึ่งอยู่เงียบ ๆ แม้จะพยายามสงวนท่าทีเต็มที่แต่ยังมองเห็นว่าขยับแขนหยุกหยิก


“แต่ก็ต้องทำตัวดี ๆ ด้วย อย่างจะมากอดจูบในที่สาธารณะนั่นไม่เอา กำลังวัยรุ่น อันนี้พี่เข้าใจ แต่ก็โตแล้วในระดับหนึ่ง เรียนมหา’ลัยแล้ว ต้องมีสติยั้งคิดสักหน่อย ลองนึกดู พี่ยอมรับว่าอาจจะหัวโบราณไปสักนิด สมมติเป็นผู้ชายกับผู้หญิงก็เถอะ โจ่งแจ้งขนาดนั้นจะเพศไหนก็ไม่เหมาะ ถือว่าขอ”

“งั้นในที่ลับตา..” เขาพึมพำอย่างจงใจทำซื่อ เรียกให้หญิงสาวหันมาค้อนขวับตาแทบหลุด

“นี่ก็หาช่องว่างตลอดพ่อคุณ! พอกันเลยทั้งสองหน่อ”

“เกี่ยวไรกับผมอ้ะ” คิมหันต์โอดครวญ

“เราน่ะตัวดีเลย จะเป็นปลิงอยู่แล้ว”

“ปลิง?”

“เกาะหนึบ” สามภพอดไม่ได้จะช่วยต่อ

เกิดความเงียบอันเดาทิศทางไม่ได้อยู่หนึ่งอึดใจ ก่อนจะตามมาด้วยเสียงหัวเราะของผู้อายุมากกว่าทั้งสองพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย ซึ่งสามภพนับว่าเป็นลางอันดี เข้าทางพี่ก็ไม่เลว เธอดูสนิทกับคิมหันต์มากกว่าป๊ากับม้าของเขาที่อีกบ้านเสียอีก


“คบกันก็อย่าให้นอกลู่นอกทาง พากันเรียนอะไรอย่างนี้จะน่ารักมาก อย่างถ้า...”


อีกเกือบชั่วโมงหลังจากนั้นแทบจะเหลือแต่การอบรมหลักสูตรระยะสั้นโดยวัสสานะ ว่าด้วยการปฏิบัติตัวอย่างเหมาะสมทั้งต่อหน้าและลับหลังผู้ใหญ่ คิมหันต์หาวออกมาอย่างไม่เกรงใจพี่สาวอย่างน้อยก็สองครั้งได้แล้ว แต่ยังนั่งฟังต่ออย่างเจี๋ยมเจี้ยม สุดท้ายผู้เป็นเจ้าบ้านที่ถามเขาก่อนเชิญเข้ามาเมื่อเย็นว่า ‘จะมืดแล้ว ไม่รีบกลับหรือ’ นั่นแหละที่ทำเขาติดแหง็กฟังโอวาทหลังอาหารเย็นของเธอจนมืดค่ำป่านนี้ กว่าจะนึกได้ก็..


“ตายละ!..สองทุ่มกว่า”


นั่นละ..เธอนึกออกตอนนั้น


“ถ้าอย่างนั้น ผม..” ชายหนุ่มลังเล เหลือบมองไปยังคิมหันต์ซึ่งไม่รู้ว่ากำลังคิดเรื่องเดียวกันหรือเปล่า


ควรกลับแล้ว..เขารู้ดี แต่เอาเข้าจริงยังไม่อยากเลยให้ตาย แค่ลูบผมไอ้ตัวแสบเบา ๆ อย่างทุกที วันนี้ยังไม่ได้ทำเลยด้วยซ้ำ


“...กลับ?” วัสสานะเลิกคิ้ว แต่สิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจนิดหน่อยคือรอยยิ้มบางเบาบนริมฝีปากของเธอ ดูใจดีและคาดหวังอะไรบางอย่างไปพร้อมกัน


และสามภพพยักหน้าในที่สุด


“ครับ” เขายิ้มตอบน้อย ๆ บอกตัวเองว่าเวลายังเหลืออีกมากมาย ไม่จำเป็นต้องเร่งรัด ในเมื่อเป็นการขอคบอย่างเปิดเผย ไม่ใช่จะมาขโมยน้องชายเธอไปไหน “วันนี้คงต้องขอตัวกลับก่อน”


สีหน้าเธอบอกชัดว่าพึงพอใจที่ได้ยินเช่นนั้น รอยยิ้มเอ็นดูคลี่ออกกว้างขึ้นกว่าเก่า ดันหลังคิมหันต์ที่ยังทำหน้าเหรอหราเบา ๆ มาทางเขา จากนั้นก็ก้มหน้าก้มตาเก็บถ้วยชามบนโต๊ะ


“ไปส่งพี่เขาสิ”


พ่อน้องชายมัวแต่เหวอจนต้องเล่นบทโหดขึ้นอีกนิด “หรือนายจะเก็บจานไปล้าง?”


“งั้นเดี๋ยวผมมาช่วยนะ” คิมหันต์กระซิบกระซาบ รอยยิ้มขี้เล่นผุดขึ้นบนใบหน้าก่อนจะเกาะเอวสามภพหมับ “แป๊บเดียว เดี๋ยวผมมา”


เธอย่นจมูก ยักคิ้วกับสามภพทีหนึ่งแล้วหันไปกำชับน้องชาย “ไม่ใช่ติดรถเขาไปเลยล่ะ!”


“..เจ้ก็”



ทางเดินจากหน้าบ้านถึงจุดที่สามภพจอดรถไว้นั้นสั้นนิดเดียว แต่พวกเขาเดินทอดน่องอย่างไม่เร่งร้อน มีกระทั่งหยุดแวะเล่นกับดุ๊กดิ๊กที่คิดถึงคุณพ่อคิมหันต์ใจจะขาด พอย่อตัวเข้าหาหน่อยก็แทบกระโจนเข้าใส่แล้วงาบเข้าไปทั้งหัว สามภพนั่งมองอีกฝ่ายลูบหูลูบหางหมารัก เห็นแล้วก็เอ็นดูจนย่อตัวลงนั่งยองตาม ลูบผมอีกฝ่ายเบา ๆ จากด้านหลังอีกที


“..แบบนี้ก็ดีนะ”


“อือ”


อีกฝ่ายตอบกลับมาสั้น ๆ โดยไม่หันมามองหน้า ความช่างเจื้อยแจ้วของคิมหันต์ลดระดับลงอย่างมีนัยสำคัญตั้งแต่อยู่ท่ามกลางสายตาผู้ใหญ่ที่ราชบุรีแล้ว แต่ไม่นึกว่าเวลาอยู่กันตามลำพัง เด็กหนุ่มจะยิ่งปากหนักกว่าเก่าราวกับเป็นคนละคน


“นี่มาส่งหรือมาเล่นกับหมาน่ะ”


คิมหันต์เงียบไปอีกครู่หนึ่ง แก้มเป็นสีชมพูระเรื่อ พักใหญ่จึงหันมาทำยียวนใส่เขาก่อนจะยอมตอบด้วยคำพูดซึ่งยียวนไม่แพ้สีหน้า


“ผมมาส่งหมา”


“ไอ้เด็กเวรนี่” พูดแค่นั้นชายหนุ่มก็หัวเราะแผ่วเบา บิดจมูกไอ้ตัวปากเสียตรงหน้าด้วยความมันเขี้ยว ตอนแรกตั้งใจอยากถามว่าแล้วสัญญาหนึ่งปีที่ตกลงกันไว้จะเอาอย่างไร ในเมื่อผลออกมาแพ้ราบคาบตั้งแต่ตัวเองสารภาพออกมาเมื่อวานแล้ว แต่จะให้ถามตอนนี้ก็กลัวว่าเดี๋ยวคงได้เขินม้วนอีก แกล้งให้อายก็ชอบอยู่หรอก แต่ขืนมาทำท่าน่ารักใส่บ่อย ๆ ได้เผลอจับฟัดมันตรงนี้เป็นแน่


“คิม”


“..หือ”


เขาตัดใจชั่วคราวก่อน รอมาตั้งเกือบปี รออีกนิดจะเป็นไรไป


“พี่กลับแล้วนะ”


ชายหนุ่มลุกขึ้นยืน หันหลังทำท่าจะเดินไปที่รถ ยังก้าวขาไม่ทันเท่าไร อีกฝ่ายก็ผละจากหมาแล้วมาเกาะชายเสื้อเขาแทน ก้มหน้าก้มตาเดินตามต้อย ๆ พลางเอามือที่เพิ่งจับไอ้ตูบเช็ดเสื้อเขาไปด้วย ทั้งน่าเอ็นดูและน่าเตะพอกัน

“เช็ดเกลี้ยงรึยัง”

“ยัง”

เขาหัวเราะ “จะเช็ดไปถึงเมื่อไหร่”

“จนกว่าเฮียหมาบ้าจะขึ้นรถ”

ปากมอมจนหยดสุดท้ายจริง ๆ

สามภพโคลงศีรษะ ครั้งนี้คงต้องบันทึกไว้เลยว่าเขาขึ้นรถได้อย่างเอื่อยเฉื่อยจนน่าหมั่นไส้ตัวเองที่สุดตั้งแต่จำความได้ นั่งเสร็จก็ยังไม่ยอมปิดประตู มัวแต่มองคนเดินมาส่งที่ตอนนี้ก็กำลังรีรออยู่เช่นกันแต่บวกท่าทางขัดเขินขึ้นไปอีกระดับ จนกระทั่งเขาสตาร์ทเครื่อง พึมพำว่าไว้เจอกัน เอื้อมมือจะไปดึงประตูปิด ไอ้ตัวยุ่งก็โผใส่ชนิดกะทิ้งน้ำหนักลงมาเต็มที่

"หยุด!"

เขาดันหน้าผากเหม่ง ๆ เอาไว้ ทันเวลาก่อนอีกฝ่ายจะพุ่งลงซบตรงกลางอกพอดิบพอดี

“..!?”

คิมหันต์ทำหน้าเอ๋อ และทั้งที่เตรียมตัวไว้แต่แรกแล้วว่าเดี๋ยวได้เห็นสีหน้าอย่างนี้แน่ แต่ความตั้งใจว่าจะไม่ปล่อยให้อีกฝ่ายฟัดก็ยังไม่วายสั่นคลอนไปยกใหญ่

“เย็นไว้ตี๋” เขาหัวเราะ “ปลิงน้อยอย่าเพิ่งลวนลาม”

พอโดนดักเข้าอย่างนั้นเจ้าตัวก็ทำหน้ามู่ทู่ เสียจังหวะแล้วเล่นเอาเขินจนหน้าแทบไหม้ เห็นใจขึ้นมานิดหน่อยเลยต้องพยักพเยิดให้ดูด้านหลัง บานหน้าต่างของตัวบ้านซึ่งมองเห็นอยู่ไม่ไกลมีร่างคุ้นตาของใครบางคนยืนอยู่ วัสสานะแอบมองพวกเขาราวกับเป็นสไนเปอร์ที่รอจังหวะซุ่มยิง

“เห็นยัง?”

“ก็ไม่บอกก่อนเล่า” อีกฝ่ายบ่นหงุงหงิง

ชายหนุ่มยิ้มกว้าง ถือโอกาสโบกมือให้คุณพี่สาว จากระยะห่างเท่านี้พอมองเห็นได้ว่าเธอรู้ตัวแล้วเหมือนกันว่าถูกจับได้ ผ้าม่านที่หน้าต่างจึงถูกสะบัดพรึ่บก่อนร่างของเธอจะหลบไปอยู่หลังม่านนั้น ไม่รู้ว่ายังแอบดูอยู่หรือเปล่า

แต่ช่างเถอะ ดูจากองศาแล้ว ถ้าจะทำอะไรสักหน่อยเธอคงไม่เห็น เขาปลอบใจตัวเองด้วยเหตุผลอีกอย่างว่าตรงนี้ก็ใช่จะเป็นที่สาธารณะ

“คิม”

“อะไร”

“ดูนั่น ไอ้ดุ๊กดิ๊ก” เขาชี้ไปด้านหลัง เป้าหมายอยู่ที่เจ้าขนทองซึ่งนอนอืดไม่รู้เรื่องรู้ราว

คิมหันต์พอได้ยินว่าเป็นชื่อลูกชายก็หันขวับ เปิดช่องว่างให้เขากดจมูกลงไปเต็มแก้มใสฟอดใหญ่ในมุมที่มั่นใจว่ามองจากในบ้านไม่เห็น

เด็กหนุ่มผู้เผลอการ์ดตก รู้ตัวอีกทีก็โดนเข้าไปเต็มแก้มแล้ว

“ชื่นใจ”

“เฮียแม่ง!”

คิมหันต์ร้องเสียงหลง ส่วนเขานั่งหัวเราะ จับหัวไอ้ตัวยุ่งเขย่าเบา ๆ พร้อมกับยีจนผมยุ่ง ชอบจริง ๆ จะทำให้ผมสีน้ำตาลนั่นกระเจิงเป็นรังนก ดูเอ๋อผิดกับนิสัยตอนทำตัวเกรียนแตกบอกไม่ถูก

“ไว้เจอกันเด็กน้อย” เขาว่า เอานิ้วคีบจมูกอีกฝ่ายแล้วบิดเบา ๆ ก่อนจะปิดประตูรถ แต่ขณะที่ถอยออกก็ยังเปิดกระจกลงจนสุดเมื่อเห็นชัดว่าอีกฝ่ายยังอยากคุยต่อจนสุดท้ายจริง ๆ

“จะมาหาผมอีกปะ”

“อยากให้มาไหม?”

เด็กหนุ่มเดินตามรถที่ถอยออกจากรั้วช้า ๆ  ทำตาแป๋วใส่อย่างน่าสงสารโดยไม่รู้ว่านั่นเป็นหนึ่งในมารยาไอ้เด็กแสบหรือเปล่า แต่มาจนป่านนี้โดนเด็กหลอกตั้งไม่รู้กี่ครั้งแล้ว จะอีกเท่าไรเขาก็มั่นใจว่ารับมือไหว

“ว่าไงครับ?”

เขายิ้ม พร้อมกับที่รถถอยผ่านรั้ว หักเลี้ยวตรงหน้าบ้าน จอดรอไว้ก่อน กระจกฝั่งคนขับอยู่เกือบชิดกับกำแพง มีคิมหันต์เดินตามมาหยุดยืนอยู่ด้านข้าง ปลอดจากสายตาผู้คนโดยสมบูรณ์

“มาสิ”

อีกฝ่ายอ้อมแอ้ม เหลียวซ้ายแลขวา เห็นว่าไม่มีใครก็มุดตัวลอดเข้ามาในรถอีกแล้ว ถือว่าตัวบาง ๆ มุดสะดวก ยกให้เป็นท่าไม้ตายเลย ลอดเข้ามาได้ก็กอดคอหมับ ทำตัวเป็นปลิงได้น่าฟัดที่สุด

“..อะไร..?” เขากระซิบ เปล่าประโยชน์จะใช้เสียงให้มากกว่านั้นเพราะใบหน้าพวกเขาอยู่ใกล้กันนิดเดียว นัยน์ตาเด็กหนุ่มเป็นประกายวาววับ แก้มแดงระเรื่อเห็นชัดเจนต่อให้แสงสลัวเพียงแค่นี้ ยืดตัวอีกหน่อย ริมฝีปากบาง ๆ นุ่มนิ่มก็แตะลงตรงมุมปากเขา เป็นตำแหน่งที่เยื้องไปจากที่ควรนิดหน่อยอย่างจงใจ

“..มาหาผมบ่อย ๆ”

คิมหันต์ยักคิ้วหลิ่วตา ถอยออกไปยืนเรียบร้อยนอกรถ โบกมือไหว ๆ ให้เขา กระซิบส่งท้ายก่อนจากกันจริง ๆ


“ผมมีให้มากกว่าเมื่อกี้อีก”


ทั้งที่พูดออกมาอย่างเท่ อย่างอ่อย อย่างยียวน แต่พอจบประโยคปุ๊บ เจ้าเด็กช่างจ้อก็ราวกับเป็นป๊อปคอร์นที่ใกล้ระเบิด โบกมือลาเขาส่ง ๆ  ก่อนยกมือขึ้นจับหูตัวเองทั้งสองข้าง จากนั้นก็รีบหันหลังจ้ำอ้าวเข้าบ้านไปเลย ทิ้งเขานั่งงง หลังจากนั้นก็หัวเราะ ตามด้วยอาการหยุดยิ้มไม่ได้ ถ้าโดนเรียกตามด่านตรวจตำรวจอาจคิดว่าเมา ครุ่นคิดว่าไอ้ที่ให้มากกว่าเมื่อกี้อย่างที่คิมหันต์ว่าจะมีอะไรได้บ้าง

และให้ตายเถอะ ทำไมมีแต่ความคิดลามกก็ไม่รู้สิ

---

มีต่อรีพลายถัดไปค่ะ
v
v
v

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 50 - พันธมิตร (หน้า 111) 12/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 16-08-2013 00:52:13

ยกที่ 51 (ต่อ)



ธนธร นวกังสดาล หรืออย่างที่น้องซาราห์ผู้เป็นรูมเมทเรียกติดปากว่านังบอมบ์ ๆ  คราวนี้ก็ยังครองตำแหน่งเข้าหอพักคนแรกในห้องอีกแล้ว เหตุการณ์ราวกับฉายซ้ำในวันแรกของการเข้าหอพักเมื่อภาคเรียนก่อน เพียงแต่ข้าวของคราวนี้เหลือเพียงเป้สะพายหลัง กระเป๋าใส่แล็ปท็อป และกล้องมิเรอร์เลสคู่ใจคล้องอยู่ที่คอ ส่วนของใช้จำเป็นอื่น ๆ มีอยู่ที่นี่เกือบครบอยู่แล้ว

เด็กหนุ่มเดินโต๋เต๋ไต่บันไดขึ้นมาจนถึงหน้าห้องพักตัวเองอย่างใจเย็น ไขกุญแจ เปิดประตู สบถใส่ฝุ่นที่ตลบเข้าหน้า วางกระเป๋าและกล้องไว้บนเตียงเอซึ่งตัวเองเป็นเจ้าของ ฝุ่นคลุ้งขึ้นมาอีกรอบจนคันจมูก กล่าวสรรเสริญรูมเมทอีกสองที่ยังไม่มาเพียงลำพัง เพราะเป็นอันชัดเจนแล้วว่าเขาต้องทำความสะอาดห้องในขั้นต้นก่อนจะสำลักฝุ่นตาย

และที่ว่ารูมเมทอีกสองนั่นก็ถูกแล้ว แม้ห้องอื่นจะมีสมาชิกสี่คน แต่สำหรับห้องนี้ มีเพียงตัวเขาเอง คิมหันต์ และซาราห์ ส่วนเด็กวิศวกรรมศาสตร์ผู้ลึกลับอีกคนนั้นกลายเป็นบุคคลสาบสูญสำหรับพวกเขา ไม่เห็นเคยโผล่มาแสดงตัวสักครั้ง

เวลาหมดไปอย่างน่าคับแค้นเป็นที่สุด เมื่อเริ่มปัดกวาดไปแล้วนิดหน่อยก็รู้สึกราวกับว่าจะต้องต่อให้เสร็จสิ้น ไอ้ครั้นจะทำความสะอาดแต่โต๊ะตู้เตียงตัวเอง ฝุ่นจากเตียงชั้นบนของเพื่อนหน้าตี๋ก็ร่วงกราวลงใส่เตียงเขาอีก เดินผ่านโต๊ะแม่กะเทยสาวล่ำเร็ว ๆ ฝุ่นก็ฟุ้ง สุดท้ายต้องยอมสละเสื้อยืดเก่า ๆ หนึ่งตัวมาปัดกวาดเช็ดถูจนเกลี้ยง เป็นคนดีอย่างไม่เคยรู้สึกมาก่อน แต่ก็เป็นคนดีที่บ่นอุบไม่ได้ขาดปาก

“กลับมาก่อนเหอะ จะเรียกเก็บค่าจ้างทำความสะอาดแม่งเลย!”

เขาทำไปบ่นไปจนห้องสะอาดในระดับที่นอนได้ไม่ต้องกลัวฝุ่น เสื้อยืดที่สวมอยู่เปรอะเปื้อนไปหมด กว่าจะได้นั่งพักเหนื่อย กระดิกเท้าหน้าแล็ปท็อปตัวเองขณะรอถ่ายโอนไฟล์จากกล้อง ระหว่างนั้นก็คลิกดูรูปถ่ายเก่า ๆ ไปเรื่อยเปื่อย จนกระทั่งมาหยุดอยู่ในโฟลเดอร์หนึ่งที่เขาตั้งชื่อไว้อย่างตรงไปตรงมาว่า ‘suspicious’

รูปที่เก็บไว้ในนั้นเต็มไปด้วยความสงสัยของเขาเหมือนกับชื่อโฟลเดอร์ อะไรที่เขาไม่แน่ใจซึ่งบังเอิญมาปรากฏอยู่ในภาพที่จับได้ก็จะจับยัดไว้ในนี้ ได้คำตอบบ้างไม่ได้บ้างตามระดับความอยากรู้อยากเห็นและโชคว่าจะเข้าข้างหรือเปล่า อย่างหนึ่งที่กินพื้นที่ค่อนข้างเยอะในโฟลเดอร์นี้ สำหรับช่วงหลัง ๆ ตั้งแต่ขึ้นมหาวิทยาลัยมา เห็นจะเป็นรูปของรูมเมทหน้าตี๋นั่นเอง


เขากำลังสงสัยว่าคิมหันต์เป็นเกย์ เก้ง หรือหนักกว่าก็แบบเดียวกับซาราห์ในรูปแบบที่ซับซ้อนกว่านั้นหน่อย เพราะมักบังเอิญจับภาพอีกฝ่ายกับชายหนุ่มลึกลับซึ่งดูเหมือนจะเป็นรุ่นพี่ที่คณะได้บ่อยเหลือเกิน อิริยาบถขณะอยู่ด้วยกันแปลกประหลาดและดูลึกซึ้งกว่าการเป็นพี่น้องที่สนิทกันทั่วไปอย่างอธิบายลำบาก เขาแค่รู้สึก ซึ่งก็ไม่แน่ใจนักว่าใช่หรือเปล่า

เด็กหนุ่มไล่ดูไปเรื่อย ๆ ทีละภาพ จนกระทั่งมาหยุดอยู่ที่ไฟล์หนึ่ง ไม่รู้ว่ามันหลุดรอดสายตาเขาไปได้อย่างไรจึงไม่ทันสังเกต แต่ลองดูชัด ๆ อีกครั้งในคราวนี้ เห็นชัดเจนว่าชายหนุ่มที่โอบไหล่คิมหันต์ในภาพนั้นกำลังมองมาที่กล้อง สายตาดุ ๆ บอกชัดเจนว่าเห็นเลนส์ที่ยิงเข้าใส่ตัวเอง กดซูมขึ้นมายิ่งเห็นชัดว่ารอยยิ้มมุมปากชายคนนั้นราวกับจะท้าทายใครก็ตามที่อยู่หลังเลนส์ซึ่งบังอาจแอบถ่าย

ธนธรถอนหายใจเฮือก หลังจากเพิ่งนึกได้ว่าจะทำตัววิตกจริตไปทำไม รูปนี้ถ่ายไว้เมื่อนานมาแล้ว คนในรูปคงลืมเขาไปเรียบร้อยด้วยซ้ำ มากลัวอะไรกับสายตาคนไม่รู้จักที่บังเอิญถ่ายติดช่างเป็นเรื่องน่าขำ

“มาแล้ว!”

เขาสะดุ้ง มือปัดเมาส์เกือบหล่นจากโต๊ะ หลุดจากภวังค์โดยฉับพลัน


สิ้นคำประกาศ ประตูห้องก็เปิดผางพร้อมกับร่างของผู้มาใหม่ ลากกระเป๋าใบโตเข้าห้องมาด้วย

“อ้าว บอมบ์” คิมหันต์ทักพร้อมรอยยิ้มร่า ยังมีหน้ามาทำท่าสงสัยใส่เขาซึ่งหยิบกระดาษทิชชูปิดจมูกที่เริ่มคันยุบยิบ “ทำไรอะ เป็นหวัดเรอะ”

“คันจมูกดิแม่ง!” เขาบ่น "กลับคนแรก ต้องมาเช็ดถูห้องให้พวกแกเนี่ย”

“หูย น่ารักว่ะ” อีกฝ่ายตบไหล่เขาเบา ๆ  เบี่ยงตัวหลบแล้วเหวี่ยงกระเป๋าเข้าไปซุกไว้ใต้โต๊ะตัวเอง “แม่บ้านแม่เรือน”

“เชี่ย”

“ไม่จ้างแม่บ้านล่ะ?”

เสียงทุ้มต่ำของใครอีกคนทำให้เขาสะดุ้ง มันทุ้มคนละโทนกับเสียงที่พยายามบีบให้เล็กของซาราห์ เงยขึ้นมองจึงเห็นว่าคิมหันต์ไม่ได้มาคนเดียว

“....”

“อ่า..” รูมเมทเขายักไหล่ เริ่มแนะนำอย่างขอไปที แบบเดิมกับที่เคยบอกแล้วเมื่อต้นเทอมก่อน หากว่าคนฟังจะจำได้ “..พี่น่ะ”

ธนธรพยายามมองหน้าชายหนุ่มผู้รีรออยู่ด้านหน้า ต้องยอมรับกับตัวเองเลยว่าไม่ค่อยกล้าจ้องตรง ๆ เท่าไรนัก หน้าตาบอกบุญไม่รับเสียเหลือเกิน แต่ที่ทำให้เขาตกใจอีกอย่างคือผู้ชายคนนั้นดันเป็นคนเดียวกับภาพที่เปิดค้างบนหน้าจอแล็ปท็อปเขาอยู่นี่เอง จังหวะที่จะเดินไปปิดก็ไม่ทันคิมหันต์ที่ยืนจ้องอยู่เสียแล้ว

“..บอมบ์”

“หือ” เขาทำใจดีสู้เสือ ปั้นหน้าเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

“นี่ถ่ายไว้เมื่อไหร่วะ”

“นานแล้ว บังเอิญติดอยู่ในกล้องน่ะ”

คิมหันต์พยักหน้า แต่ยังไม่ได้ละสายตาจากหน้าจอ มือคว้าเมาส์ไว้ตั้งแต่เมื่อไรเขาก็ไม่ทันสังเกต ถึงกับอุทานว่าไวโคตร ขณะที่คิมหันต์กดเลื่อนไปดูภาพอื่น เพื่อจะพบรูปของตัวเองกับชายหนุ่มอีกคนที่ตามขึ้นมาถึงหน้าห้องพักด้วยวันนี้อีกหลายรูป

“บอมบ์”

“อะไร”

“บังเอิญเยอะไปเปล่าวะ”

“เฮ่ยเอาน่า” เขาเดินไปเบียดเบา ๆ ไล่อีกฝ่ายไปเก็บของด้วย “กระเป๋าแกอยู่นั่นอะ รื้อของดิ เช็ดหลังตู้ให้แล้ว”

“แกแอบตามหรือ?”

คิมหันต์เงยขึ้นสบตาเขา สีหน้าคาดคั้นหาคำตอบ เอาไหล่กันไว้ไม่ให้เขาแย่งไปปิดได้ ไม่ยักรู้ว่าเวลาจ้องเอาจริงเอาจังแล้วอีกฝ่ายก็ดูน่ากลัวอยู่ไม่น้อย เขาน่าจะจำได้ที่คนเล่าลือกันเมื่อสมัยเรียนมัธยม ว่าคนตรงหน้าชื่อเสียงโด่งดังเรื่องความร้ายกาจขนาดไหน

“..โอเค...ก็ได้ ๆ” ธนธรยกมือเป็นเชิงยอมจำนน “ก็สงสัยไง ตอนแรกบังเอิญเจอ แต่หลัง ๆ มีตามไปดูบ้าง เห็นชอบทำตัวลับ ๆ ล่อ ๆ หายออกไปจากหอด้วยกันสองคนออกบ่อย หลายครั้งมันก็ข้องใจว่าเป็นอะไรกัน”

“เชี่ยบอมบ์” อีกฝ่ายสบถ แต่ยังไม่ทันได้พูดอะไรต่อ ชายหนุ่มอีกคนที่ธนธรเกือบกันออกจากความคิดไปแล้วก็เดินเข้ามาหยุดด้านหลังรูมเมทของเขา รวบกอดรอบไหล่คิมหันต์ไปแนบไว้กับอกตัว และสาบานได้เลยว่าเขาเห็นคิมหันต์เบิกตากว้างด้วยความตกใจไม่แพ้ตัวเขาเอง

“..เฮีย!”

คิมหันต์เอ่ยเสียงแหบแห้ง หน้าขึ้นสีเลือดฝาดเข้มจัด ที่น่าตกตะลึงไปกว่านั้นคือตอนที่สามภพโน้มตัวลงไปจูบหนัก ๆ ตรงข้างกกหูคนในอ้อมกอด ท่ามกลางสายตาตกตะลึงอีกสองคู่


ใช่แล้ว สายตาอีกสองคู่ คู่หนึ่งของของธนธร และอีกคู่..


..ของซาราห์ที่เดินหิ้วกระเป๋ามายืนอยู่หน้าห้องพอดี..


ตุบ!


กระเป๋าใบใหญ่ในมือกะเทยสาวร่วงหล่นลงพื้น แทบหวีดกับช็อตเด็ดตรงหน้า คิมมี่ตัวน้อยของเธอ กับผู้ชายหล่อล่ำอีกคนที่กำลังทำอะไรสักอย่างซึ่งก้ำกึ่งระหว่างซุกไซ้แถวกกหู หรือไม่ก็พยายามจะกินหูเพื่อนร่วมห้อง จิตวิญญาณแรงกล้าของกะเทยสาวที่ยังไม่แน่ใจนักว่าตกใจหรืออิจฉาก็ผลักดันให้เธอกรีดเสียงออกมา


“ว้ายยย! ตาเถรตกชักโครก อกซาราห์จะแตก!”


สามภพเพียงแต่ชายตามองหญิงสาวในร่างชายหนุ่มหน้าห้องเล็กน้อย จากนั้นก็หันมาสนใจคนในอ้อมแขนที่ยืนตัวแข็งทื่อ วางคางตัวเองไว้เบา ๆ บนศีรษะคิมหันต์ กระชับอ้อมกอดแน่นขึ้นจนอีกฝ่ายราวกับจะจมหายลงไปทั้งตัว จ้องมองเด็กหนุ่มช่างสอดรู้สอดเห็นผู้เป็นเพื่อนร่วมห้องกับคนของเขาด้วยสายตาคุกคาม

“ยังสงสัยอีกไหมว่าเป็นอะไรกัน”

มือไม้ธนธรราวกับจะเป็นอัมพาตไปหมด มันตกห้อยอยู่ข้างตัวอย่างไร้เรี่ยวแรง พอกับริมฝีปากสั่น ๆ ที่ตอบอีกฝ่ายกลับไปเมื่อได้รับคำถามย้ำอีกครั้งเสียงเหี้ยม

“ผู้ใหญ่ถามไม่ตอบล่ะ?”

“..มะ..ไม่ครับ...ไม่สงสัยแล้ว”

“เฮียแม่งปล่อยได้แล้ว ไม่มีอะไรหรอก มันกลัวหมดแล้ว” เป็นเสียงคิมหันต์ที่ดังขึ้นขัดจังหวะ ก่อนชายหนุ่มจะฆ่าเขาทิ้งด้วยสายตา ที่น่าตกใจคือพอเพื่อนเขาส่งเสียงเตือนเท่านั้นเอง คนที่ทำหน้าเหมือนจะฆ่าจะแกงกันเมื่อครู่แค่เพราะตอบช้านิดหน่อย กลับมีประกายอ่อนโยนเต็มเปี่ยมปรากฏขึ้นในแววตา

“ลบรูปพวกนั้นทิ้งซะ!”

ธนธรสะดุ้ง ข้องใจในความไม่ยุติธรรมที่ได้รับ ระหว่างคิมหันต์กับเขาได้รับการปฏิบัติสองมาตรฐานอย่างชัดเจน

“จะลบเอง” อีกฝ่ายยักยิ้ม แต่นัยน์ตาไม่ได้ยิ้มไปด้วย เขี้ยวชัดจนนึกไปถึงพวกมนุษย์หมาป่าที่กำลังเตรียมขย้ำ “หรือให้พี่ลบให้..ทั้งเครื่อง?”

“ลบครับ” เขาพยักหน้ารัว รู้สึกตัวเองมายุ่งกับอะไรที่ไม่ควรเข้าแล้ว “..ลบเดี๋ยวนี้เลย”

“ทั้งโฟลเดอร์” อีกฝ่ายสั่ง

“อ่า..มันมีรูปอะไรอย่างอื่นในโฟลเดอร์นี้ด้ว—”

พูดไม่จบกระโยคเอาเลยจริง ๆ  น่ากลัวฉิบหายวายป่วงจนไม่กล้าเถียง ด้วยสถานะไร้ทางสู้ โฟลเดอร์ชื่อ suspicious อันเต็มไปด้วยความสงสัยของเขาก็หายต๋อมเข้ารีไซเคิลบิน

“ในรีไซเคิลบินด้วย!”

เขาสะดุ้ง ขี้ระแวงไปไหนวะ!

ไม่ถึงนาที ทั้งหมดที่สามภพปรารถนาจะให้มันหายไป ก็ได้อันตรธานเกลี้ยงจริง ๆ อย่างไร้ข้อโต้แย้ง ต่อหน้าตัวเขาที่โดนข่มขู่จนหัวหด ฟังดูแย่ชะมัด...แต่ก็นั่นแหละ...หัวหด คิมหันต์ที่ยืนเหงื่อตก หน้าแดง และกลอกตาเป็นระยะ กับซาราห์ซึ่งยกมือขึ้นทาบอก ตาเป็นประกายระยิบระยับ หมายมั่นปั้นมือว่าจะต้องคุยกับคิมหันต์ในภายหลังให้ได้ว่าไปหิ้วหนุ่มแบบนี้มาจากไหน เผื่อจะมีพวกเถื่อนแต่ดูดีมาถึงเธออีกสักคน


ณ วันนั้น ในห้องพักที่หน้าห้องยังมีผู้ปกครองช่วยลูกหลานขนของเป็นปกติ แต่ภายในห้องบรรยากาศค่อนข้างตึงเครียด โดยเฉพาะสำหรับธนธรผู้น่าสงสาร


สถานะระหว่างสามภพและคิมหันต์เป็นอันชัดเจน



ประกาศตัวรอบสื่อมวลชนอย่างเป็นทางการแบบโคตรคุกคามสื่อเลย!

- หมดยกที่ 51 –

---

อา..ขออนุญาตเปลี่ยนการจัดหน้าไปเป็นแบบเดิมนะคะ แบบย่อหน้าอ่านง่ายกว่าแต่จัดลำบากรากเลือดมาก เพราะมันไม่ยอมให้พิมพ์ tab ทีเดียว บางทีที่เห็นบอกจะอัพแต่กว่าจะเสร็จจริงก็ตั้งนานเพราะเสียเวลาจัดย่อหน้านี่เองค่ะ เอาเวลาจัดหน้าไปปั่นต่อดีกว่าเนอะ //อ้าง 555

ขอบคุณคนอ่านผู้น่ารัก  :กอด1: :L2: :3123:
ของแถมตอนนี้ละไว้ก่อนนะคะ เพราะวาดคู่นี้ไว้ยังไม่เยอะ มีคู่อื่นในซีรีส์จะเอามาแปะก็เหมือนพาออกนอกเรื่อง แต่ถ้าสนใจแวะไปที่เพจหรือทวิตเตอร์ได้ค่ะ ^^

พบกันยกหน้าเน้อ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: ปี้ปี้ปี้~PalmY ที่ 16-08-2013 01:14:22

พธูธธ ตามมาจนกทวิต ดีนะยังไม่นอน

พี่ภพ แหวกมาทางโค้งอีกแล้ว
คือ ทำงี้คนอื่นเขาก็จะตายดิ
*** กดจองบัตรตั๋วแถวหน้า ***

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: em1979 ที่ 16-08-2013 01:14:55

เฮียภพสองมาตรฐานจริงๆ แอบอิจฉาน้องครีมง่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: 2pmui ที่ 16-08-2013 01:22:47

พี่ภพพพพพพพพพพ เค้าเขินแทนคิม  :-[
แต่สงสารน้องบอมส์มันหน่อยเถอะ เด็กมันแค่สงสัยเองนะ ไม่ได้จะแย่งน้องคิม

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 16-08-2013 01:26:13

คึคึ  สงสัยนักใช่ม๊ะ น้อง?

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: NJnobu ที่ 16-08-2013 01:31:40

; ทีนี้คงรู้กันแล้วละสินะ  :hao3: :hao3:

+ ให้กำลังใจคนเขียนคราบผม  :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 16-08-2013 01:35:25

กรี๊ด ดีนะที่นอนดึกปละแอบย่องเข้ามาส่อง
ได้อ่านความน่ารักของน้องครีมกับเฮียเพี้ยน
รักพี่สาวของคิมหันทั้งสองคนเลย ที่ช่วยกันขนาดนี้

กรี๊ดกับการประกาศตัวของสามภพและการคุมคามสื่อ??
ชอบน้อครีมเขินด้วย ม้วนต้วนขนาดนี้ น่ารักอะ
อย่าว่าแหละเขาบอกรักกันแล้ว มัน็ต้องมีการพัฒนา

ว่าแต่ไปคู่บอมบ์ทำไมมม เค้าอุส่าห์ช่วยถ่ายรูปสวีทๆไว้ให้ ทนที่จะขอเซฟ 555 :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: toou ที่ 16-08-2013 01:41:14

ตายๆๆๆๆๆ. เฮียโดนน้องคิมหลอกล่อออออออออ.
น่ารักที่สุดในสามโลกอ๊าาาาาาาาา :haun4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: pilar ที่ 16-08-2013 01:43:28

แกรนด์ โอเพนนิ่งงงง!!!
ชอบมากกกกกก
มาต่อไวๆ นะคะ
 :katai4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 16-08-2013 01:43:43

แล้วบอมก็ได้รับรู้ว่าสองมาตรฐานนั้นมีจริง  :laugh: 
เฮียชัดเจน ประกาศตัวรอบสื่ออย่างเป็นทางการ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Alphas ที่ 16-08-2013 01:56:52

สถานะระหว่างสามภพและคิมหันต์เป็นอันชัดเจน



ประกาศตัวรอบสื่อมวลชนอย่างเป็นทางการแบบโคตรคุกคามสื่อเลย!

กรี๊ดดดดดดดดด

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: izanagi ที่ 16-08-2013 02:06:00

ปลิงน้อย  5555 ชอบชื่อนี้จังเลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: yymomo ที่ 16-08-2013 02:27:54

 :hao6:  อิเฮียทำคะแนนกับเจ๊ใหญ่แบบว่า งดงามมากมาย ถ้าเปนยิมนาสติกเค้าคงยกป้ายว่า 10 10 10  :3123: 

นู๋ครีมตอนนี้ก้อนะ แบบว่าอ่อยได้น่ากดจริงๆ  :jul3:  มีการไปยั่วเฮียแกด้วยนะ ว่าให้มาหาบ่อยๆเพราะมีทีเด๊ดกว่านั้น

แต่ช้าแต่ ตอนนี้ขอสงสารน้องนู๋บอมละกัน ทำงานเป๊นแม่ศรีเรือนทั้งที แค่ต่อมสาระแนทำงานดีไปหน่อย ก้อเกือบโดนเชือด  :m20:

อิเฮียก้อนะ ความจริงน่าจะใช้โอกาศนี้ประกาศให้รู้ไปเลยว่าครีมเป๊นของใคร  :laugh:  แล้วพ่อตาจะมายิงหัวเฮีย  :katai1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Kisseu129 ที่ 16-08-2013 03:46:40

พี่เอกมาน้อย แต่น้ำตาซึมเลยทีเดียว..."...ขาดแค่นายคนเดียว..." จบประโยคนี้น้ำตาแตก :sad4:

โอ้ย ปลิงน้อยคิมน่ารักอ่ะ เฮียรักเฮียหลงตายเลยแบบนี้ :-[
แต่กับคนอื่น.. เฮียภพโหดเว่ออ่ะ จุดนี้สงสารน้องบอมเลย 55555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 16-08-2013 04:59:22

 :o8: โอ้ยยยยยย สามภพน่ารักมากกกกก ทำคะแนนน่าดูเลยน้าา55  :hao6:
ยิ่งตอนแอบหอมแก้มนี่แบบ เขินนน55 :mew3:
คิมจ้ะ ไปอ้อนพี่เค้าแบบนั้นระวังตัวนะลูก5555 :z1:

แหมๆ หนูบอมบ์ผู้ชะตาขาด?! แอบน่าสงสารนะเนี่ย แต่ก็เป็นโอกาศที่ดีที่พี่ภพจะประกาศตัวว่าเป็นอะไรกับคิม :-[
ปล.ตอนที่ซาร่าห์สกรีม เราก็สกรีมเหมือนกัน แหมมันเขิน+อิจฉานี่นา ตลกซาร่าห์จริงๆนะ5555 :laugh:
ปล2.ตอนนี้ดูหวานจังง ลมสงบก่อนจะมีพายุใหญ่ป่ะเนี่ย 55  :ruready

มาต่อเร็วๆน้าา :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 16-08-2013 07:46:21

“..มาหาผมบ่อย ๆ”

“ผมมีให้มากกว่าเมื่อกี้อีก”  เชิญชวนสุดๆ  :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: misso ที่ 16-08-2013 08:40:36

คิมกับพี่ภพน่ารัก มุมิ :-[

สงสารน้องช่างกล้อง รูปถ่ายอันมีค่าหายวับไปกับตา ฮ่าๆ :katai3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 16-08-2013 08:45:15

น่าสงสารบอมบ์เนอะ โดนพี่ภพสั่งเก็บ(?) แต่ว่าพวกเขาก็เปิดตัวกับเพื่อนๆ(ถึงสองคน)และเนอะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 16-08-2013 10:22:11

ค่อยๆเปิดตัวไปเรื่อยๆแล้วอิน้องคิมนี่โตครอ้อนโตครอ่อยเฮียเลยอ่ะ555

ติดหนึบเป็นปลิงแบบนี้เฮียจะไปไหนรอดล่ะอ่านไปยิ้มไปน่ารักมากคู่นี้

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: corn_rain ที่ 16-08-2013 11:35:53

มาประกาศตัวถึงห้องเลย 555 :katai2-1:
หมดข้อสงสัยเลยทีเดียว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 16-08-2013 12:01:09

พาร์ทแรกมันช่างอร๊ายยยยย  :-[ บอกรักแล้วทำไมอัพเลเวลขนาดนี้
อ้อนน่ารักละเกินนน อิตาพี่ภพระทวยแน่

ส่วนพาร์ทสอง รู้สึกเฮียเพี้ยนแม่มโคตรเท่ห์เลยค่ะ
พอน้องยอมรับแล้วคงอยากแกรนโอเพนนิ่งใจจะขาด 55555  :katai5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Fish129 ที่ 16-08-2013 12:14:42

เฮียสองมาตรฐานสุดๆๆ สงสารบอมบ์อ่า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 16-08-2013 12:41:22

โอ้ย....อยากตระโกนดังๆว่า  "ตรูชอบคู่นี้เว้ยยยยยยยยยย"  5555  +

   + 1  จ้า  รอตอนต่อไปนะค่ะ   :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 16-08-2013 12:57:15

เฮียคุกคามสื่อ แอบสงสารบอมบ์เลย ฮ่าาา
ความจริงเฮียน่าจะเก็บไว้ซักรูปสองรูปไว้เป็นที่ระลึกนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 16-08-2013 14:18:07

ชอบตอนคิมหันต์อ้อนจริง ๆ เลย ใครไม่รักไม่หลงให้รู้ไป
 
เฮียเปิดตัวได้แจ่มมาก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 16-08-2013 14:46:32

คิมหันต์น่ารักมากกกกกกกก
รู้ตัวว่ารักปุ๊บ ก็เอาใหญ่เลยนะ   :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: yong ที่ 16-08-2013 15:18:30

รักคิมจิ น่ารัก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 16-08-2013 15:45:14

น่ารักอ่ะ อ่านแล้วก็เขินเองงง

อิจฉาคิมอะ อยากได้แบบนี้บ้าง เนอะซาร่าห์เนอะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 16-08-2013 17:22:36

คิมน่ารัก ขี้อ่อยขี้ยั่ว พี่ภพเค้าต้องอดทนขนาดไหนรู้มั้ยเนี่ย
แต่ก็นะ รูมเมทก็รู้แล้ว อีกหน่อยชีวิตคงง่ายขึ้นหรือเปล่า อีกแป๊บเดียวก็จะครบปีแล้ว คงไม่มีอะไรมาสั่นคลอนหรอกเนอะ
คนเขียนชอบหักมุมตล้อดดดดดดดดดดด แต่พี่ภพน้องคิมต้องรักกันนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 16-08-2013 17:39:56

ครีมมี่เดี๋ยวนี้น่าร้ากกกกกกกก :man1:
เฮียก็นะ ไม่ให้น้องๆได้เตรียมใจ เปิดตัวอลังการมาก แต่ก็ดีแล้วไม่ต้องหลบๆซ่อนๆอีก :z1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 16-08-2013 18:24:18

เฮียเพี้ยนคุกคามสื่อมากนะคะเฮียยย
55555555555555555555555555555
แอบสงสารบอมบ์เบาเบา  แอร๊ยยยย  ผู้ชายเดียวนี้เค้าชอบกินหูกันหราาาา  :katai3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 16-08-2013 18:45:03

สื่อถูกคุกคามหนักมาก แต่ได้คำตอบชัดเจน  :katai1:

คิมคงต้องตอบคำถามซาราห์จนกว่านางจะพอใจแน่ๆ ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Takarajung_TK ที่ 16-08-2013 18:59:21

ก๊ากออกสื่อล่ะ โหดจริงไรจริงนะเฮียภพ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 16-08-2013 19:14:59

ปลิงน้อย ของพี่ภพ น่ารักสุด ๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: raviiib❁ ที่ 16-08-2013 19:26:40

โอ้ยอีเฮียยยย โหดมาก555555555555555555555
สงสารบอมบ์ บอมบ์น้อยผู้น่าสงสารTvT//
รอตอนต่อไปจ้าาาา♥

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 16-08-2013 21:07:05

คิมรุกแล้วน่ารักจัง หมั่นเขี้ยวอยากฟัดไอ้ตัวแสบ อิจฉาเฮียภพมากนะ
แล้วขู่เด็กเก่งจังนะเฮีย น้องบอมบ์ขนตูดลุกเลยล่ะมั้ง

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: from_mars ที่ 16-08-2013 21:09:56

ครีมนี่มัน....น่าจริงๆ ยะ ยั่ว ยวน ชวน ไหล หลง
อร้าย เปิดตัวกันแบบ โววๆๆๆๆ เพื่อนอึ้ง..

รออ่านต่อจ้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: NumPing ที่ 16-08-2013 21:31:33

โหดมาก สามภพ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 16-08-2013 22:22:33

น่าร้ากกกกอะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 16-08-2013 22:23:17

ปลิงน้อยน่ารักแท้ๆๆ :mew1:


เปิดตัวได้โหดมาากๆๆๆเฮีย


 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ju ที่ 16-08-2013 22:29:58

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

นายภพทำไปได้อย่างไรรรรรรรรรรรรรรรรรร

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: toshika ที่ 16-08-2013 22:43:22

ถึงกับคอมเม้นต์ไม่ถูก ไม่รู้จะเริ่มตรงไหนดี
อ่านจนตาแฉะยาวมากค่ะขอบคุณมาก
เจ้ใหญ่เปิดทางแบบนี้พี่ภพกับน้องครีมก็สบายใจได้ไปเปาะนึง
เหลือทางป๊าอยากให้ป๊าอ่อนลงกว่าแต่ก่อนนะ
กลัวกินมาม่าเคล้าน้ำตาสุดๆเลย ไม่อยากสำลัก
เปิดตัวรอบสื่อ โดนใจมาก พี่ภพข่มสื่อซะหัวหด
สื่อคงไม่มายุ่งอีกแล้วสินะ จะรอติดตามนะคะ กอดๆค่า  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 16-08-2013 22:50:45

 :mew5: คุกคามสื่อโพดๆอ่ะเฮีย
เล่นเอาซะสื่อหงอ เหงื่อซกเลยนั่น  :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Noah ที่ 16-08-2013 23:41:28

ชอบประโยคสุดท้ายมากเลย 5555 ตอนนี้อ่านแล้วโ-ค-ต-รฟินเล้ยยยยยยยยยยยย  :hao7:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 16-08-2013 23:52:03

"ผมมีให้มากกว่าเมื่อกี้อีก"

จบประโยคนี้ คนอ่านแทบอยากผลักพี่ภพกระโจนเข้าฟัด

ไอ้ตี๋นะไอ้ตี๋ อ่อยกันซึ่ง ๆ หน้า #ฮึ่ยย !!!

>///////<

ขอบคุณมากค่ะ +1 ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: TempGGtop ที่ 17-08-2013 00:00:12

น้องครีมมมมม ตั้งแต่เปิดตัวนี่ออกตัวแรงมากเลยนะคะ ชอบอ่ะ... อ้าว 555
เวลาอ่านตอนที่สองคนสวีทกันมันน่ารักมากเลย เขินๆ
ขอให้มาม่าทั้งหลายหมดไปเร็ววันนะคะ
รักตี๋เกรียนเฮียเพี้ยนมากๆ ค่ะ  :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 17-08-2013 00:04:47

เป็นปลิงน้อยก็น่ารักไปอีกแบบนะ ดีกว่าเป็นเห็บ.......(เฮียหมาบ้าอย่าแลเค้ายังงั้นนะ)

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: watcharet ที่ 17-08-2013 00:52:09

55555 เป๊ะ!!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 17-08-2013 10:00:31

เีฮียประกาศเปิดตัว 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: evz ที่ 17-08-2013 11:37:29

เจ้สาแอบรู้เห็นเป็นใจมีให้ออกไปส่องด้วย เข้าทางพี่ได้สบายเลยนะพี่ภพพพ

บอมบ์ทำดีไม่ได้ดีนะอุตส่าห์มาก่อน ทำความสะอาดห้องให้เพื่อน นั่งดูรูปที่ตัวเองแอบถ่ายอยู่ดีๆโดนคุกคามซะงั้น
บอมบ์ช่างเป็นสื่อที่น่าสงสาร 5555

พี่ภพนี่ก็ชัดเจนเกินนนน คิมโดนซาราห์สอบแน่ 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 17-08-2013 14:22:23

คุณเฮียทำกับเด็กเกินไปป่าว :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: benz-sirilada ที่ 17-08-2013 14:42:36

 ชอบตอนนี้มาก เฮียชัดเจนมาก 
ประกาศตัวรอบสื่อมวลชนอย่างเป็นทางการแบบโคตรคุกคามสื่อเลย!
พี่ภพโคตรเท่ห์เลยว่ะ :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Mengjie_JJ ที่ 17-08-2013 17:58:18

 :katai2-1:

เฮียภพ เท่ห์ สุดๆ ไปเลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 18-08-2013 01:34:26

เจ๊ใหญ่รอบคอบเนอะ มีการถ่ายหลักฐานด้วยว่ามาจริง ๆ
เพื่อเป็นหลักฐาน -w- เริ่มเหมือนนิยายสืบสวน
ประหนึ่งตี๋กับเฮียกำลังทำความผิดระดับชาติอยู่  :katai1:
แต่ในฐานะป๊าม๊าก็คงต้องรักลูกมาก ๆ

เราไม่แปลกใจเลยที่เจ๊สิสิรจะรู้เรื่องแล้วอุบเงียบไว้
สองคนนี้ออกจะเปิดเผย แถมยังเป็นเพื่อนสนิทเจ๊อัน
อีกต่างหาก เพื่อนกัน =w=" เป๊ะสินะ รู้เห็นเป็นใจ อิอิ

เฮียนี่พอได้ทีก็เอาใหญ่หาช่องว่างตลอด แต่ความเป็นจริง
เฮียไม่ต้องก็ได้ ถึงยังไงตี๋คิมก็หาทางพยายามลวนลาม
เฮียเป็นกิจวัตรอยู่แล้วล่ะ อย่าได้ห่วงเลย... ถ้าไม่ได้ลวนลาม
ท่าทางตี๋น้อยจะนอนไม่หลับหงุดหงิดงุ่นง่านใจ XD

อยากได้ภาพประกอบสองมาตราฐานของเฮียมาก
น่าสงสารบอมบ์ โฟลเดอร์ suspicious หายไปหมดเลย
พี่สาวขอซื้อต่อก่อนได้ไหมเนี่ยยยยยยย~~~~~
โดนเฮียขู่อาฆาตแทบตัวซีด สองมาตราฐานเด่นชัดจริง ๆ
หลังจากนี้ตี๋คิมต้องโดนซาร่าห์ซักฟอกจนสะอาดหมดจดแน่ ๆ

เป็นการเปิดตัว... อย่างเป็นทางการได้อย่างน่าเขินนนนน
แต่อาจจะไม่มีใครกล้าล้อ กลัวโดนเฮียฆ่าหมกศพ!!

 

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: anchoviiz ที่ 18-08-2013 18:01:58

เฮียโหด .......
 :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: SiLent_GRean ที่ 18-08-2013 22:14:40

เปิดตัวอย่างเป็นทางการกับรูมเมทภรรยา  :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: tender ที่ 19-08-2013 08:52:14

 :impress2: :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: kaokorn ที่ 19-08-2013 12:57:17

เห็นด้วยฮะว่าเอาเวลาไปแต่งตอนต่อไปดีกว่า 555+
ขอบคุณมากคร้าบบบบ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 19-08-2013 14:03:11

รักเจ๊ใหญ่จังเลย  :กอด1: พี่สาวที่แสนดี เจ๊สิก็ด้วย แม้เจ้ใหญ่จะไม่เห็นด้วยเรื่องคิมหันต์กับพี่ภพ
แต่ความรักน้อง และประสบการณ์ที่เลวร้ายจากเรื่องของ เฮียใหญ่ ทำให้เจ๊ตัดสินใจปกป้องน้องจนถึงที่สุด ซึ้งใจจริง ๆ
พอเจ๊ใหญ่ ให้ความร่วมมือ ก็พอทำให้เบาใจได้บ้าง ฮา น้องครีม ที่อยู่กับพี่ภพจนเคยชินไปซะแล้ว
ถ้าไม่มีเจ๊คอยเตือนมีหวังโดนป๊าสงสัยแน่ ๆ แถมยอมรับกับเจ๊ว่าไปยั่วพี่ภพก่อนซะด้วย โถ่ ๆ สงสารเจ๊ใหญ่อ่ะ ตกใจหลายรอบเกิน
แต่ได้พันธมิตรที่ดีเลิศอย่างเจ๊ใหญ่ คงทำให้การขยับเข้าหาดราม่าของคู่นี้ ถอยห่างออกมาอีกหน่อยได้ล่ะน้า
....................................................
คั่นด้วยตอนแถม พี่เอก อา... อ่านแล้วน้ำตาคลออีกแล้ว อยากให้เฮียใหญ่ได้มาอยู่บ้านในฝันพร้อมกับพี่เอกจังเลย  :monkeysad:
ซาบซึ้งใจในความรักที่มั่งคง ในคนเพียงคนเดียวของพี่เอกเหลือเกิน อยากให้ป๊าได้รับรู้ ความรักที่แท้จริง มันมีอยู่จริง ๆ นะ
ไม่ว่าจะเพศไหน ก็ตาม ทุกคนมีรักแท้ได้ เพียงแค่คุณยอมเปิดใจที่จะยอมรับพวกเค้า เท่านั้นเอง ฮือ เศร้า
ขอบคุณที่คลายความสงสัยเรื่องพี่เอกให้ค่ะ ประทับใจจังเลย  :impress:
..................................................................

เจ๊ใหญ่ สมกับเป็นพี่สาวน้องครีมจริง ๆ ไม่มีพลาดเลย มีการถ่ายรูปไว้เป็นหลักฐานยืนยันกับป๊าซะด้วย เยี่ยมมาก
ส่วน ตี๋เกรียนของเรา แหม ตั้งแต่สารภาพรักพี่ภพไปเนี่ย กลายเป็นช่างเขิน ขี้อาย แม้แค่สบตาพี่ภพ น่ารักไปไหนจ้า
แหม่ เล่าให้เจ๊ฟังหมดแทบทุกอย่างกันเลยทีเดียว ไม่แปลกที่เจ๊สงสัย แทบตีกันตาย ไปรักกันตอนไหนเนี่ย ฮะ ๆ  :laugh:
แต่สงสัยเหมือนพี่ภพเลย สัญญาที่ให้ไว้จะเอายังไงจ้ะน้องคิม แพ้พี่เค้าซะราบคาบขนาดนี้ โฮะ ๆ พี่ภพจะขออะไรน้า
น้องครีม ไม่อยากแยกจากเฮีย เดินตามต้อย ๆ น่ารักเกินไปแล้ว เฮียอดใจไม่ไหว ฟัดแก้มไปเต็ม ๆ เลยเชียว
แต่ไหนเลยจะสู้น้องครีม จูจุ๊บตรงมุมปาก พร้อมคำพูดพาเลือดกำเดาพุ่ง “ผมมีให้มากกว่าเมื่อกี้อีก” เฮียคิดไปไหนต่อไหนแล้ววว :z1:
กลับเข้าหอพักซะแล้ว เปิดมาด้วยหนุ่มบอมบ์ ช่างสงสัย แล้วสงสัยอะไรไม่เท่า ดั๊นมาสงสัยเรื่อง น้องคิมเป็นเกย์
ไม่แค่สงสัย มีการแอบตามถ่ายรูปน้องคิมกับเฮียซะด้วย เล่นด้วยผิดคนซะแล้วบอมบ์ ไม่รู้จักองครักษ์ พิทักษ์ตี๋น้อยซะแล้ว
ไม่ต้องตามแอบถ่ายให้เสียเวลา เฮียภพประกาศตัวพร้อมจูบเหม่งน้อง เปิดเผยไปซะเลย สุดยอดมากเฮีย แมนสุด ๆ อ่ะ
ช็อคกันไปเลย ทั้งบอมบ์ ทั้งซาร่าห์ กลับมาได้จังหวะเหมาะเหม็งจริง ๆ อิจฉา ๆ อ่ะ แล้วเป็นยังไง สอดรู้จนได้เรื่อง
เจอสายตาฆ่าคนได้ของเฮียเข้าไป ทำเอาปากคอสั่นไปหมดเชียวน้า
แต่ชอบจริง ที่แค่น้องครีม ออกเสียงเตือนสติ แค่นั้นเฮียภพหน้าโหดของเรา ก็อ่อนโยนลงทันตา น่ารักมากอ่ะ
บอมบ์ จะมาเรียกร้องอะไรเรื่องความสองมาตรฐานของเฮียล่ะจ้ะ ตัวเองเป็นใครก็ไม่รู้สำหรับเฮีย
แต่น้องครีม เค้าเป็นสุดที่รัก ที่รักมาก ของเฮียหมาบ้าเค้านา เทียบกันไม่ได้หรอกน้า ฮุฮุ  :m3:
ชอบจริงเลย ประกาศตัวรอบสื่อมวลชนเนี่ย ยิ่งรักกันแล้วยิ่งฟินขึ้นทุกวัน ๆ เลยคู่นี่เนี่ย
รอตอนต่อไปนะค้า ขอบคุณค่ะ  :L2: :3123:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 20-08-2013 00:49:15

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Oilsaoo ที่ 20-08-2013 01:21:48

สถาระชัดเจน รับรู้กันเเล้วน่ะ 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: DraCo_SLa13 ที่ 20-08-2013 17:29:49

บอกได้เลยตอนนี้ สื่อโครตน่าสงสาร

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 - ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 23-08-2013 20:07:48

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 52 – ไม่มาก ไม่น้อย

“หนึ่งปี ไม่มาก ไม่น้อย”


สามภพเคยพูดไว้อย่างนั้น


คิดดูแล้ว..มันก็อาจจะใช่ หรืออาจไม่ใช่ คิมหันต์ไม่แน่ใจนัก หนึ่งปียาวนานพอสำหรับต้นไม้บางชนิดจะเติบโตจนผิดหูผิดตา ไอ้ดุ๊กดิ๊กโตเป็นหนุ่มแน่นและกอดเต็มไม้เต็มมือขึ้นอีกเป็นกอง เจ้ใหญ่ของเขาน้ำหนักขึ้นสามกิโลก่อนจะลดลงมาอยู่เท่าเดิมได้สำเร็จ เจ้สิพี่สาวคนรองเรียนจบเรียบร้อยรอรับปริญญาปีหน้า แมวจรจัดที่เพื่อนรักปิ่นหยกแอบให้อาหารอยู่หลังร้านเค้กโตเป็นหนุ่มจากเดิมที่ตัวกระเปี๊ยก

หนึ่งปี..เป็นระยะเวลาอันพอเหมาะพอเจาะ สำหรับการเปลี่ยนความรู้สึกคนจากเหม็นขี้หน้าสุด ๆ  กลายเป็นชอบสุด ๆ ได้อย่างน่าแปลกใจ   

 
ชอบ..?


ก็นั่นแหละ...ประมาณนั้น ความจริงเขาบอกว่ารักไปแล้วด้วยซ้ำ แต่อย่าไปนึกถึงมันตอนนี้เลย


หลังการกระทำประเจิดประเจ้อของสามภพในห้องพักวันนั้น สถานภาพของเขาสำหรับรูมเมทก็คล้ายจะเปลี่ยนไปจากเดิมตลอดกาลอย่างหมดทางโต้แย้ง ถึงจุดนี้คงต้องยอมรับว่าอะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด อีกหน่อยคงรู้ไปทั่ว สามภพเองใช่ว่าจะเป็นใครไม่รู้สักหน่อย หากไปถามคนห้าคนในมหาวิทยาลัย อย่างน้อยก็ต้องมีสักคนสองคนที่รู้จัก

ซาราห์จับเขานั่งสืบสวนอย่างเอาเป็นเอาตาย แต่น่าเสียดายแทนเธอนิดหน่อยที่ได้อะไรไปไม่มากเท่าที่เจ้าตัวหวังนักหรอก เขาเองก็กะล่อนใช้ได้ หากฝ่ายตรงข้ามที่นั่งซักฟอกอยู่ไม่ใช่เจ้ใหญ่ที่เคารพรักแล้ว มีหรือจะล้วงข้อมูลอะไรจากปากเขาได้เยอะแยะ

“แล้วมีอีกหรือเปล่า...หล่อล่ำแบบนั้น” ซาราห์ถามกลับ เมื่อสิ้นหวังกับความอยากรู้อยากเห็นว่าระหว่างเขากับสามภพถึงขั้นไหนกันแล้ว “เพื่อนพี่ภพก็ได้”

เขาหยุดคิดเล็กน้อย เพื่อนเฮียหมาบ้าอย่างนั้นหรือ นึกออกอยู่คนหนึ่งที่เข้าเค้า “ชอบแบบหนุ่มผิวแทนไหมล่ะ”

“ล่ำไหม?”

คิมหันต์พิจารณาว่าที่พยาบาลสาวร่างบึ้กตรงหน้า เปรียบเทียบกับอีกคนในความทรงจำของตัวเอง “..น่าจะ..ล่ำกว่านาย..เอ่อ..เธอนิดหน่อย”

“กรี๊ด งั้นชอบค่ะ”

“ชื่อสรัญ”

เขาทิ้งท้ายแค่นั้น ท่ามกลางสายตาละเหี่ยใจของธนธร ผู้ซึ่งพยายามกู้ไฟล์ของตัวเองที่ลบไปกับมือคืนมา บ่นหงุงหงิงไปด้วยว่า “กูจะบ้าตาย”  ข่าวดีหลังจากนั้นคือธนธรไม่เคยลอบตามเขากับสามภพเวลาออกไปไหนอีกเลย ส่วนข่าวร้ายคือพอไม่ลอบตามแล้ว อีกฝ่ายก็เดินตามมาส่งแบบตรงไปตรงมาเลยต่างหาก แท็กทีมกับซาราห์ได้เป็นปี่เป็นขลุ่ยอย่างไม่น่าเชื่อ

ภาคเรียนที่สองเริ่มต้นและค่อย ๆ ผ่านไปเหมือนกระแสน้ำที่ไหลเอื่อย ดูเผิน ๆ เหมือนมันไม่ได้เคลื่อนไหวมากนัก แต่รู้ตัวอีกที..ปฏิทินบนนาฬิกาก็บอกว่ามันเป็นวันอาทิตย์ที่สิบห้าธันวาคม


หนึ่งปี ไม่มาก ไม่น้อย


พรุ่งนี้วันที่สิบหกธันวาคม ครบกำหนดตามที่เคยตกลงเงื่อนไขพิลึกพิลั่นกับสามภพ

เขายังจำได้ดี เมื่อสามร้อยหกสิบสี่วันก่อน บนรถวีออสที่นั่งจนชิน ระหว่างทางกลับจากหัวหินถึงกรุงเทพ เพลงเกาหลีดังคลอเป็นแบกกราวด์ เขากระฟัดกระเฟียดบนเบาะนั่งโดยสาร หัวข้อพนันถูกตั้งขึ้นว่าภายในหนึ่งปีให้หลังเขาจะยอมให้สามภพจีบได้คนเดียว ถ้าทำให้รักได้จะยอมคบด้วย แต่ถ้าไม่สำเร็จ อีกฝ่ายจะเลิกยุ่งกับเขาและยอมทำอะไรก็ได้ตามที่เขาต้องการหนึ่งอย่าง


ข้อเสนอหอมหวานออกอย่างนั้นแท้ ๆ


คิมหันต์ส่งเสียงจิ๊ขัดใจในลำคอ เขาไม่น่ารีบบอกรักเลย ทำฟอร์มแกล้งเฮียเพี้ยนสักหน่อยก็ดีหรอก ขอให้ทำอะไรก็ได้ตั้งอย่างหนึ่งเชียวนะ! ตอนนี้รู้ดีว่าพลาดโอกาสทองนั้นไปเสียแล้ว

“บ้าฉิบ”

เขาสบถเบา ๆ กับตัวเอง ท่ามกลางเสียงกรนของเพื่อนร่วมห้องในยามวิกาล นั่งตาค้างไม่หลับไม่นอนทั้งที่รูมเมทสลบไปแต่หัวค่ำหมดแล้ว จนเข็มวินาทีเคลื่อนผ่านเลขสิบสองเป็นรอบสุดท้ายของวัน ตัวเลขสิบห้าบนปฏิทินก็เปลี่ยนเป็นสิบหกต่อหน้าต่อตา


พร้อมกับที่มีข้อความแชทเด้งขึ้นในมือถือ


’วันจันทร์คาบสุดท้ายเลิกสี่โมงใช่ไหม?’


สามภพมีตารางเรียนของเขา มีมาตั้งแต่อยู่มัธยมจนขึ้นมหาวิทยาลัย


‘ห้าโมงจะไปรับที่หอ’


แถมยังไม่ถามกันสักคำว่าว่างหรือเปล่า


เขาพรมนิ้วบนโต๊ะแผ่วเบา เหม่อมองหน้าจอมือถืออยู่ครู่หนึ่งจนมันเริ่มหรี่แสงราวกับจะไว้อาลัยให้เจ้าของที่รู้ตัวดีว่าพ่ายแพ้สิ้นท่า ถอนหายใจหนึ่งเฮือกซึ่งถูกกลบด้วยเสียงกรนของซาราห์ไปอย่างน่าละเหี่ยใจ ความกังวลของเขาสู้เสียงกรนของรูมเมทยังไม่ได้เลย


ก่อนจอมือถือจะดับลงด้วยตัวเอง เขาเม้มปาก กดเลือกสติ๊กเกอร์แทนคำพูดเพื่อส่งกลับไป


เป็นรูปกระต่ายชูป้าย ‘Okay’








สมาธิหายเกลี้ยงเลย

หนังสือกางอยู่บนโต๊ะ สายตาสามภพจับจ้องอยู่กับการเรียงตัวของคอลลาเจนไฟเบอร์ในเอ็นยึดปริทันต์ผ่านเลนส์กล้องจุลทรรศน์ แต่ใจลอยไปถึงเจ้าเด็กอีกคนที่ป่านนี้อาจกำลังอยู่ในแลบชีววิทยา ส่องกล้องดูระบบไหลเวียนเลือดของปลาทองที่นอนพะงาบอยู่ในสไลด์หลุมแก้วก็เป็นได้

เขานั่งเหม่ออยู่พักใหญ่ จนกระทั่งเสียงเรียกของเพื่อนดังขึ้นจากกล้องตัวข้าง ๆ

“เฮ่ย ภพ”

ชายหนุ่มชะงัก เงยหน้าขึ้นมองต้นเสียง สรัญมองเขาตอบด้วยสีหน้าไม่ค่อยสบายใจนัก ไฟกล้องจุลทรรศน์ยังเปิดค้างอยู่ ส่วนหนังสือโดนปัดกระเด็นไปอีกทาง

“ทำไม?”

“แก..จำรันได้เปล่าวะ”

เขาเลิกคิ้ว เข้าใจว่าสรัญคงเมาเซลล์รากฟันจนประสาทกลับไปแล้ว “แกจำตัวเองไม่ได้หรือ”

อีกฝ่ายโคลงศีรษะเร็ว ๆ รีบแก้ไขคำพูดของเขา “ไม่ ๆ ไม่ใช่ฉัน รัน..หมายถึงรัญชน์...เออนั่นแหละ รันที่เรียนวิศวะ ตอนนี้อยู่ปีสี่ นับอายุก็เท่าแกน่ะ”

สามภพนิ่วหน้า มองเพื่อนผิวแทนเหมือนเห็นเป็นตัวไร้สาระที่มาพล่ามเรื่องคนชื่อเหมือนตัวเอง

“ไม่รู้จัก”

“ตอนเรียนมัธยมนี่มีคนคบบ้างไหมวะ”

เขายักไหล่ เพื่อนสมัยมัธยมนั้นเลือกจำเฉพาะคนที่สนิท หากไม่ได้อยู่กลุ่มเดียวกันโดยเฉพาะถ้าอยู่คนละห้องแทบไม่ต้องพูดถึง อาจไม่ใช่จำไม่ได้ แต่ต้องเรียกว่าไม่เคยจำเลยด้วยซ้ำ

สรัญถอนหายใจเฮือก แต่เขาเมินเสียกลางบทสนทนาแล้วหันกลับมาสนใจจริงจังกับงานของตัวเอง รีบลงบันทึกและตอบคำถามในแลบให้เสร็จ เย็นนี้มีอะไรที่อยู่ในความสนใจมากกว่าเพื่อนร่วมโรงเรียนเก่า (เดาจากบริบทที่สรัญเอ่ย) ซึ่งเขาไม่เคยรู้จักมากนัก

สรัญยังบ่นพึมพำต่อ ได้ยินแว่ว ๆ ว่า “มึงมันแย่ ไม่รู้จักจำหน้าเพื่อนร่วมโรงเรียนไว้บ้าง” ไม่รู้อีกฝ่ายจะมาติดใจแค้นเคืองอะไรกับเรื่องมนุษยสัมพันธ์ของเขาซึ่งไม่ค่อยดีนักมาแต่ไหนแต่ไร แต่สามภพก็ไม่นับว่านั่นเป็นเรื่องน่าใส่ใจอยู่ดี

คาบสุดท้ายจบไปพร้อมกับความกระสับกระส่ายของเขา..และ...น่าแปลก...ของสรัญด้วย พวกเขาคว้ากระเป๋าแล้วถลาออกจากแลบในเวลาห่างกันเพียงเสี้ยววินาที จ้ำอ้าวลงบันไดทีละสองสามขั้น ต่างคนต่างเหลือบมองอีกฝ่ายอย่างข้องใจแวบหนึ่งแล้วก็แยกกันไปคนละทางตรงหน้าตึก ทิ้งท้ายพอเป็นพิธีว่าไว้เจอกันพรุ่งนี้ คิดว่าสรัญเองซึ่งคล้ายว่าจะเหม่อลอยเป็นระยะพอกับเขาในบ่ายวันนี้ก็คงมีเรื่องที่กำลังรอคอยอยู่เช่นกัน

สามภพสาวเท้าเร็ว ๆ กลับไปที่รถ วนเวียนอยู่กับความรู้สึกแปลกใจนิดหน่อย เพราะเขาไม่ค่อยได้เห็นเพื่อนเกย์ล่ำของตัวเองเป็นอย่างนี้บ่อยนัก แต่เพียงครู่เดียวก็โยนเรื่องนั้นทิ้ง มุดเข้าไปนั่งหลังพวงมาลัย ยิ้มกว้างกับตัวเองอย่างห้ามไม่อยู่เมื่อนึกถึงสีหน้าหลากหลายของเด็กหนุ่มซึ่งนัดกันไว้ตอนห้าโมง

ระยะทางสั้นนิดเดียว เขาถึงที่หมายก่อนเวลาราวครึ่งชั่วโมง จอดรถไว้ในลานจอดใกล้หอพักแล้วมาป้วนเปี้ยนอยู่แถวที่นั่งรอชั้นล่างสุดของหอ ลังเลว่าควรโทรหาคิมหันต์เลยหรือรอให้ใกล้ถึงเวลานัดก่อนค่อยติดต่อ


ทางเลือกไม่ยากเย็นนัก ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็ตัดสินใจโทรหาตอนนั้นเลย


ฟังเสียงรอสายเพียงอึดใจก็มีคนรับ คิมหันต์อ้อมแอ้มกว่าปกตินิดหน่อย สังเกตจากวิธีพูดแล้วเจ้าตัวต้องจำได้แน่นอนว่าวันนี้ครบกำหนดที่เคยตกลงกัน แต่ที่น่าแปลกคือเสียงเอะอะเบื้องหลังซึ่งดังแทรกเข้ามาในสายนี่เอง

“ทำอะไรอยู่น่ะ”

“กำลังยุ่งนิดนึงอะเฮีย จำได้ปะที่เคยเล่าให้ฟังว่ามีรูมเมทที่ไม่รู้หายหัวไปไหนเป็นเทอมอยู่คน”

“อือ”

“ตอนนี้มันมาละ ชื่อไอ้อ้น ขนของมาไว้เต็มเลย ต้องเก็บกวาดหน่อยเพราะพวกผมใช้ตู้เตียงมันเป็นที่วางของหมดแล้ว รอก่อนนะ”

“ให้ช่วยไหม”

“เฮ่ยไม่ต้อง” อีกฝ่ายรีบปฏิเสธ “ไม่ใช่วันแรก ๆ ของเทอมเขาไม่ให้คนนอกขึ้นแล้วด้วย”

เขาพยักหน้า เรื่องนั้นรู้ดี แต่ถ้าอยากขึ้นไปจริง ๆ ทำไมจะทำไม่ได้ ถึงกระนั้นก็ยอมรออย่างสงบ เชื่อว่าคิมหันต์จัดการเองได้

“งั้นพี่รออยู่ชั้นล่าง”

เสียงสบถดังขึ้นแทรก ตามด้วยเสียงวี้ดว้ายของแม่สาวซาราห์ คิมหันต์เถียงไปหัวเราะไปกับเพื่อนตัวเอง จากนั้นสายก็ตัด

ชายหนุ่มกลอกตา ร่าเริงกันดีจริง เดี๋ยวหมั่นไส้ได้หิ้วไปนอนคอนโดฯ ตัวเองเป็นการถาวรเสียเลย

เขากวาดตามองไปรอบตัว โถงชั้นล่างสุดของหอพักในเวลาเย็นมีคนเดินสวนไปมาขวักไขว่เป็นระยะ ชายหญิงในชุดนักศึกษานั่งอยู่ตรงมุมนั้นมุมนี้ บางกลุ่มประชุมย่อย ๆ ปรึกษางาน บางกลุ่มแค่เหล่าสาว ๆ เมาธ์มอย ไม่ก็เด็กผู้ชายตะโกนชวนกันไปเล่นเกม

ที่ว่างสำหรับนั่งรอถูกจับจองเกือบหมด แต่ยังมองเห็นที่หนึ่งอยู่ในมุมจึงเดินตรงเข้าไป แวะหยิบหนังสือพิมพ์บนราวแขวนติดมือไปด้วย หย่อนตัวลงนั่งแล้วกางกระดาษเปื้อนหมึกเหม็น ๆ  ก้มหน้าก้มตามองผ่านตัวหนังสือในนั้นโดยไม่ได้ใช้สมาธินัก แค่ต้องการแยกตัวเองออกจากเสียงจอแจของผู้คนโดยรอบซึ่งเขาไม่ได้ใส่ใจอยากรู้จัก




รัญชน์ยืดหลังตรง ถึงกับเผลอกลั้นหายใจ

เขามาที่นี่ตามคำรบเร้าของเฟรชชี่ในสายรหัส หลังจากโดนต่อยไปหนึ่งครั้งอ้นก็ไม่ค่อยถึงเนื้อถึงตัวอีก แต่ไม่ได้หมายความว่าจะเลิกยุ่งกับเขาเป็นการถาวร เด็กหนุ่มผู้เป็นน้องเล็กในสายทำเหมือนเหตุการณ์คืนนั้นไม่เคยเกิดขึ้น ประพฤติตัวเป็นหนุ่มน้อยขี้อ้อนสร้างความรำคาญแก่รุ่นพี่ในสายที่เป็นผู้ชายทั้งหมดไปวัน ๆ  แต่เป้าหมายคล้ายว่าเป็นแค่เพื่อความขบขัน พอโดนปรามหนัก ๆ ก็ยอมเชื่อฟังแต่โดยดี

เย็นวันนี้เจ้าตัวบอกว่าขนของมาเยอะ จะเอาไปเก็บไว้ที่ห้องพักในหอตามสิทธิ์ของตัวเองบ้าง แต่เพราะว่าขนมาเยอะจัดเลยมาอ้อนวอนขอให้ช่วย เพื่อนสนิทไม่ว่าง พี่คนอื่นในสายก็ไม่มีใครว่างอีกแล้วเช่นกัน (หรือไม่ก็โดนแกล้งเพราะความหมั่นไส้) เหลือเขาซึ่งยังพอมีเวลาหลังเลิกเรียนบ้างก่อนถึงเวลาที่นัดไว้กับสรัญจึงได้ช่วยขนของตามมาส่งถึงชั้นล่างสุดของหอพักนี้ ส่วนการย้ายจากชั้นล่างขึ้นไปข้างบนซึ่งเขาไม่ได้รับอนุญาตเพราะอยู่คนละหอพัก เจ้าตัวตามเพื่อนร่วมห้องซึ่งเป็นกะเทยสาวร่างใหญ่ชื่อซาราห์ลงมาช่วยได้หนึ่งคน

ความแปลกใจของเขาเริ่มขึ้นตั้งแต่เห็นสามภพปรากฏตัวในห้องโถงชั้นล่างของหอพักนี้ วนไปวนมาอยู่สองสามรอบ ก่อนจะยกโทรศัพท์ขึ้นแนบหู คุยกับคนในสายพร้อมรอยยิ้มบางเบา ครู่หนึ่งหลังจากนั้นก็มองไปรอบตัว เห็นมีที่นั่งว่างอยู่ข้างตัวเขาเองจึงได้เดินตรงเข้ามาพร้อมกับหนังสือพิมพ์ยับย่นหนึ่งฉบับ


จากนั้นก็ก้มหน้าเงียบ ๆ อยู่ในความใกล้ชิดที่สุดแล้วเท่าที่เขาเคยได้รับจากอีกฝ่าย


ชายหนุ่มร่างเล็กก้มหน้าก้มตา เหลือบมองอีกฝ่ายกล้า ๆ กลัว ๆ ผ่านเลนส์แว่นโดยพยายามไม่ให้ส่อพิรุธ มือกำชายเสื้อตัวเองไว้แน่น ความคิดในหัวตีกันให้ยุ่งว่าควรเริ่มพูดอะไรสักอย่างดีไหม..อย่างน้อยแค่ทัก...เรียกชื่อสักคำ


เขาจำนายไม่ได้..ทักให้ยิ่งเจ็บหรือ


เสียงเล็ก ๆ ในหัวเขากระซิบเยาะหยัน


จากนี้ไปจะได้รู้จัก..แค่รู้จักเท่านั้นเอง


อีกเสียงหนึ่งเถียงสู้


ชายหนุ่มนั่งกระอักกระอ่วน จะก้าวข้ามความกลัวที่ฉุดรั้งเขาให้จมอยู่กับความผิดหวังซ้ำซากของตัวเองมาหลายปีได้อย่างไร หากไม่ลองทักตอนนี้ แล้วเมื่อไรจะได้มีโอกาสอีก หากไม่พูดตอนนี้ เขาอาจไม่ได้พูดกับสามภพอีกเลยเพราะความขี้ขลาดที่แก้ไม่หายสักทีก็เป็นได้

รัญชน์กำลังจะอ้าปาก แต่แล้วเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น

ชายหนุ่มมุ่นคิ้ว ไม่รู้ควรจะหงุดหงิดหรือขอบคุณคนที่โทรมาดี เขากดรับสาย เจ้าของเสียงเป็นคนที่นัดกันไว้เย็นนี้ ถามว่าเขาอยู่ที่ไหนแล้ว เพราะไปหาที่หอไม่เห็นเจอ

“ผมอยู่ชั้นล่าง หอสาม มาช่วยรุ่นน้องขนของนิดหน่อย”

สามภพพลิกหน้าหนังสือพิมพ์กรอบแกรบอยู่ด้านข้าง

“ความจริงก็เสร็จแล้ว ให้ไปหาที่โน่นไหม”

อีกฝ่ายปฏิเสธ บอกให้เขานั่งรออยู่ที่เดิม เดี๋ยวจะมาหาเอง จากนั้นก็วางสายไป

เหลือแต่ตัวเขากับสามภพนั่งข้างกันอย่างคนไม่รู้จัก เขาเผลอลอบมองคนข้างกายอีกครั้ง ความคิดวกกลับมาสู่เรื่องเดิมแล้วย่ำอยู่ที่เก่าว่าจะทำอย่างไรกับสถานการณ์เช่นนี้ดี


ลุกเดินหนี...หรือทักสักคำ


“มองอะไร”


เขาสะดุ้ง แทบปล่อยโทรศัพท์หลุดมือ ตื่นตระหนกกับการเริ่มต้นอย่างกะทันหันและไม่เป็นไปดังคาด สายตาเขาชัดเจนอย่างนั้นเชียวหรือ อีกฝ่ายจึงสังเกตได้แล้วทักเขาก่อนด้วยน้ำเสียงไม่เป็นมิตร

“..ผม”

“เลิกจ้องได้แล้ว มันน่ารำคาญ” สามภพโบกมือเหนื่อยหน่าย ยกหนังสือพิมพ์ขึ้นปิดหน้า หากมีที่นั่งตรงอื่นก็คงลุกหนีเขาไปเป็นแน่

รัญชน์หายใจเข้าออกลึก ๆ  ในเมื่อบทสนทนาเริ่มต้นแล้ว ใจเขาก็โน้มเอียงไปทางอยากจะสานต่อ อีกฝ่ายอาจงง หาว่าเขาบ้า เป็นพวกโรคจิต หรืออะไรก็ตาม แต่ดีกว่าเก็บไว้กับตัวเองแล้วเสียใจที่ไม่ได้พูดไปจนวันตายไม่ใช่หรือ หากข้ามผ่านตรงนี้ไปไม่ได้ เขาคงไม่สามารถเริ่มใหม่กับใครอื่นได้สักที


“...นาย...”


เขาเรียกเบา ๆ  แต่อีกฝ่ายนิ่งสนิท ซ่อนใบหน้าไว้หลังกระดาษหนังสือพิมพ์


“สามภพ”


ไร้เสียงตอบรับ รัญชน์รู้ดี ฐานะตัวเองอยู่ตรงไหน ทำอะไรได้บ้าง และผลจะออกมาเป็นอย่างไร เขาไม่คาดหวังว่าจะได้รับการตอบสนองในเชิงบวกกลับมา แต่ขอแค่สักครั้ง..


“ผมชื่อรัญชน์ เคยเรียนโรงเรียนเดียวกับนายตอนอยู่มัธยม”


“ฉันไม่รู้จักนาย”


ถึงกับสะอึกกับน้ำเสียงเย็นชา สามภพไม่ได้ปรายตามาทางนี้เลยสักนิด


“เรื่องนั้นผมรู้” เขาเสียงสั่นอย่างห้ามไม่ได้ แต่บอกตัวเองให้พูดต่อ อะไรที่อยากบอกแต่ไม่เคยได้ออกปาก บางทีเขาอาจหลุดพ้นจากความรู้สึกค้างคาของคนขี้แพ้ลงได้สักที “...ไม่ได้เรียกร้องอะไร ฟังแล้วนายจะลืมก็ได้”


สิ่งที่ได้รับมีเพียงความเงียบ แต่ในเมื่อไม่ได้ลุกหนี เขาถือว่าสามภพไม่ปฏิเสธจะรับฟัง


เขาอ้าปาก สั่นจนเหมือนจะไม่สามารถเปล่งเสียงพูดออกมาได้ ต้องกัดฟันแล้วหายใจเข้าลึก ๆ อีกพักหนึ่ง มือกำแน่นกับชายเสื้อตัวเองจนมันเป็นรอยยับ แต่ต่อให้อะไรจะเกิดขึ้นก็อยากบอกสักครั้ง


“...หลายปีมาแล้ว...”


“อย่าอ้อมค้อมนักได้ไหม”


รัญชน์เงยหน้า จึงได้เห็นว่าสามภพกำลังมองตรงมาทางนี้ เขาพยายามอย่างที่สุดจะไม่หลบตา อย่างน้อยถือว่าเป็นครั้งหนึ่งที่ฝ่ายได้มองมายังเขาแล้วจริง ๆ 


โอกาสเดียว ครั้งแรก..และอาจเป็นครั้งสุดท้าย



“ผมชอบนาย”



ก็เท่านั้นเอง



เขาเห็นสามภพถอนใจ แวบหนึ่งที่ไม่รู้คิดไปเองหรือเปล่าว่ามีรอยยิ้มบางเบาปรากฏขึันตรงมุมปากอีกฝ่าย


“ก็ว่าอยู่”


“...นาย...” เขาแทบร้องไห้ออกมา ทั้งหน้าและขอบตาร้อนผ่าว ความรู้สึกอันคลุมเครือระหว่างดีใจกับเสียใจท่วมท้นไปหมดทั้งตัว สุดท้ายเขาก็ได้พูดสิ่งที่ค้างคาใจมาตลอดสักที  “...รู้หรือ”


“แค่สงสัย” อีกฝ่ายยักไหล่ “แต่เห็นนายอยู่กับไอ้รัญนี่ หมอนั่นพูดถึงนายด้วย”


“สรัญน่ะหรือ”


สามภพพยักหน้า “ลองถามมันเองละกัน” พลางยื่นมือมาตบไหล่เขาเบา ๆ  “ส่วนเรื่องนั้น โทษทีนะ ฉันมีคนที่ตัวเองรักอยู่แล้ว”


“เรื่องนั้นผมรู้”


“พี่รัน!”


เขาหันหลังกลับไปตามเสียงเรียก เด็กหนุ่มผู้เป็นเฟรชชีเดินยิ้มร่าเข้ามาใกล้ ตามด้วยเพื่อนกะเทยสาวซึ่งช่วยขนของก่อนหน้านี้ เด็กหนุ่มหัวยุ่งอีกคนที่มีกล้องห้อยอยู่บนคอ ปิดท้ายด้วยคนที่สามภพเพิ่งเอ่ยถึง

“เฮียเพี้ยน”

คิมหันต์ร้องทักอย่างสนิทสนม เดินตรงมาใกล้พร้อมกลุ่มเพื่อน ขณะเดียวกัน สรัญก็กำลังเดินตรงเข้ามาจากบันไดด้านหน้าโถงกว้าง

“อ้าว..เฮ่ย!”


เกิดเป็นการชุมนุมย่อม ๆ ในสภาพอีหลักอีเหลื่ออย่างน่าประหลาด พวกเขามองหน้ากันไปมา ลังเลว่าควรเริ่มต้นจากตรงไหนก่อนดี


“นี่พี่รหัสฉัน” อ้นเป็นฝ่ายเอ่ยปากทำลายบรรยากาศน่ากังขาเป็นคนแรก “ชื่อพี่รัน ปีสี่อะ”

“หวัดดีครับ” คิมหันต์ทัก พร้อมกับคนอื่นที่เหลือ “ผมว่าเหมือนเคยเห็นพี่แว้บ ๆ”

รัญชน์พยักหน้า แต่ทำได้ไม่ถนัดนัก มีแขนของสรัญพาดอยู่ที่คอไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไร “..อาจจะบังเอิญ”

“แล้วนั่น..” อ้นผู้ยังไม่รู้เรื่องรู้ราวเบนสายตาไปยังสามภพที่ยืนร่วมวง

“รุ่นพี่คณะฉัน ชื่อพี่ภพ” คิมหันต์ชิงตอบ เหลือบตาขึ้นมองสามภพไปด้วย แนะนำอย่างนี้ไม่รู้จะทำตัวเป็นคนแก่ขี้งอนอีกหรือเปล่า

“อ้อใช่!” อ้นได้ยินแล้วก็นึกขึ้นได้ว่าเคยเห็นทั้งสองคนอยู่ด้วยกันครั้งหนึ่งที่คอนโดฯ ซึ่งเขาอาศัยอยู่กับลูกพี่ลูกน้อง “คบกันอยู่หรือ? ..เออ...แล้วพี่รันเคยบอกว่าไม่รู้จักพี่ภพ แต่ดูแล้วน่าจะรู้จักกันนี่นา”

เป็นคำถามที่สร้างบรรยากาศเหมือนจู่ ๆ ก็มีเมฆฝนครึ้มลอยขึ้นกลางวง พวกเขาเงียบสนิท จนกระทั่งสามภพพูดออกมาเป็นครั้งแรกหลังจากทุกคนมารวมกัน

“รู้จักกับรันเมื่อกี้” ว่าพลางหันไปมองชายหนุ่มเจ้าของชื่อที่เอาแต่ก้มหน้านิ่งข้าง ๆ สรัญ จากนั้นก็พูดต่อกับอ้นด้วยสายตาเอาเรื่องโดยไม่รู้ตัว “ส่วนกับคิมหันต์ ใช่..คบกันอยู่ ”

อ้นหน้าเจื่อนไปเล็กน้อย ก่อนจะหันไปทำปากจุ๊ ๆ ใส่รูมเมทหน้าตี๋ซึ่งยืนทำตัวไม่ถูก ซาราห์ยกมือขึ้นกุมอกตัวเองจากข้างหลัง แม้สายตาจะแอบมองไปยังชายหนุ่มผิวแทนร่างใหญ่อีกคนที่ยังไม่เห็นมีใครแนะนำชื่อ ส่วนธนธรยกกล้องขึ้นมา ทว่าพอเห็นสายตาสามภพก็ลดมือลงอย่างเจี๋ยมเจี้ยม จำได้ดีถึงเหตุการณ์ขวัญหนีดีฝ่อเมื่อไม่นานมานี้ บ่นงุบงิบไปด้วยว่าขี้งกชะมัด

“ไอ้เราก็นึกว่ารีบไปไหน” สรัญหันมาค่อนขอดสามภพพร้อมรอยยิ้มร่า กระชับแขนตัวเองที่โอบรอบคอรัญชน์ให้ขยับเข้ามาใกล้ ดูหวงอยู่ในทีโดยไม่รู้ตัว “ที่แท้ก็แจ้นมาหาเด็ก”

คนฟังเลิกคิ้ว เหลือบมองแขนเพื่อนผิวแทนของตัวเองที่ประคองชายหนุ่มซึ่งเพิ่งบอกว่าชอบเขาไว้ “นั่นพูดถึงตัวเองหรือ?”

“ไอ้เชี่ย” ชายหนุ่มสบถ ก่อนจะหลุดตัวเราะออกมา

“มึงก็ด้วย” สามภพยิ้มตามน้อย ๆ  ลากแขนคิมหันต์ออกมาจากวงสนทนาแปลกประหลาด ทิ้งความงุนงงไว้ให้พวกเด็กปีหนึ่งที่เหลือจับต้นชนปลายกันเอาเอง




“อืม..ลองไล่ใหม่” คิมหันต์เรียบเรียงข้อมูลระหว่างที่เดินเคียงกับสามภพไปที่รถ ใบหูยังเป็นสีแดงระเรื่อแต่เจ้าตัวพยายามลืมเรื่องนั้นไปเสีย “..ไอ้อ้นเป็นรูมเมทลึกลับที่ทุกคนคิดว่าตายไปแล้ว เป็นน้องรหัสของพี่รัญชน์ที่เรียนวิศวะปีสี่ มันพูดเหมือนจะม่อพี่รหัสตัวเองด้วย แต่ดูท่าทางแล้วพี่รัญชน์น่าจะคบกับพี่สรัญอยู่มากกว่า เออแล้วแม่งทำไมต้องชื่อเหมือนกันด้วยวะ..”

“เพ้ออะไรเนี่ย” สามภพหัวเราะ ยีผมเด็กหนุ่มข้างตัวไปด้วย “มีอะไรน่าสนใจ ไม่ใช่เรื่องของเราเสียหน่อย”

“เฮ่ยต้องสนดิ” คิมหันต์เถียง “เฮียเพี้ยนไม่อยากรู้หรือว่าเพื่อนกิ๊กกับใครอยู่”

“ไร้สาระ เอาตัวเองให้รอดก่อนเถอะ”

“หือ?”

คิมหันต์ชะงัก นึกขึ้นมาได้ถึงจุดประสงค์ซึ่งเขาคาดไว้เรื่องที่สามภพนัดตัวเองออกมาวันนี้ แล้วก็จริงอย่างอีกฝ่ายว่า วันนี้เขาว่าควรเอาตัวเองให้รอดก่อนจะไปคิดสอดรู้สอดเห็นเรื่องชาวบ้าน

“ทำหน้าอย่างนี้แสดงว่าจำได้”

“จำอะไรได้”

“ฟอร์มไม่ทันแล้วไอ้เบื๊อก”

สามภพยักยิ้มมุมปาก ฟันเขี้ยวโผล่มานิดหน่อยเสริมความเจ้าเล่ห์ให้รอยยิ้ม แต่ทันทีที่ได้ยินเสียงรีโมทปลดล็อคประตูรถ คิมหันต์ก็รีบแจ้นออกจากข้างกายแล้วมุดเข้าไปนั่งเรียบร้อยอย่างกับว่านั่นจะป้องกันอะไรได้ พยายามจบเรื่องนั้นด้วยการชวนเบี่ยงประเด็นไปเรื่องอื่นกับตัวเขาที่เพิ่งตามมานั่งหลังพวงมาลัย

“หิวข้าว หาอะไรกินกัน”

“มาให้กอดทีนึงก่อนซิ”

เด็กหนุ่มทำหน้าซื่อ “เฮียเพี้ยนพูดไรไม่รู้เรื่อง”

“ไม่งั้นจะปล้ำแล้วนะ”

สีหน้าคิมหันต์เปลี่ยนเป็นแดงจัดในเวลาชั่วพริบตา บ่นพึมพำว่าเรียนจนเมาหรือไงก่อนจะร้องเพลงเกาหลีใส่เขาเรื่อยเปื่อย คงกะทำมึนเอาตัวรอด กระทั่งปากช่างจ้อมีอันต้องสงบลงฉับพลันเมื่อแขนถูกเขากระตุกให้เอนตัวเข้าไปใกล้อย่างกะทันหัน

“สัญญาก็หมดอายุแล้ว” เขายิ้ม กระซิบกับปลายจมูกเด็กหนุ่ม มองเจ้าตัวทำหน้าเหวอจากระยะประชิด พวงแก้มแดงจัดน่าฟัด แต่ยังไม่เท่าริมฝีปากบางที่สั่นอยู่น้อย ๆ คล้ายรู้ชะตาชีวิตตัวเอง ว่ามันกำลังจะถูกแนบสนิทด้วยปากเขาในไม่ช้า


“..ผมไม่—อุ!”


..นุ่ม..หวาน...


นั่นแหละที่เขารอมาตั้งนาน จูบที่ปากแบบไม่ต้องกลัวว่าจะทำผิดสัญญาอีก


คิมหันต์หายใจแรง ครู่เดียวก็ทนไม่ไหว ผลักเขาออกเบา ๆ โดยไม่กล้าจูบตอบอย่างทุกทีที่ออกจะช่างยั่ว สีหน้าท้าทายอย่างเคยมีเหมือนตอนยังติดสัญญาไม่เหลือสักนิด ตอนนี้มัวแต่เขินจนทำตัวไม่ถูก ยกมือขึ้นปิดหน้าปิดตาอย่างไร้ผล น่าฟัดเกินทนเอาจริง ๆ

“ไงครับเด็กน้อย”

“ผมไม่ใช่เด็กน้อย”

“หืม” สามภพเลิกคิ้ว “นั่นสินะ โตแล้ว สิบแปดแล้วนิ จะได้ไม่ต้องพรากผู้เยาว์”

อีกฝ่ายทำหน้าเหรอหรา กระเถิบไปชิดประตูรถ “...เฮียจะปล้ำผมจริงดิ”

ถามตรงโคตรอีกแล้ว แถมไอ้หน้าตาวิตกจริตนั่นก็น่ารักเกินไป คิมหันต์รู้ตัวไหมนี่ว่าทำท่าทางอย่างนั้นเสี่ยงโดนจับฟัดยิ่งกว่าทำตัวเป็นปกติเสียอีก

“นั่นสิ”  เขาแสร้งส่งสายตามีเลศนัยให้ไอ้ตัวแสบ “ยังไงดีนะ...คืนนี้ก็ว่างซะด้วย”

“..เฮียพี่ภพสุดหล่อ..” คิมหันต์โอดครวญเสียงอ่อน สภาพเพื่อนรักปิ่นหยกในเช้าวันรุ่งขึ้นหลังจากมีอะไรกับอาทิตย์เป็นครั้งแรกผุดขึ้นมาในหัว เจ้านั่นทำงานไม่ไหวไปเป็นวันทีเดียวทั้งที่ปกติออกจะอึด แค่คิดก็ขนลุกซู่แล้ว “ผมเป็นเด็กใสซื่อเรียบร้อยเหมือนผ้าขาว จะทำได้ลงคอหรือวะ”

“ใสซื่อตายละ!” ชายหนุ่มหัวเราะใส่เจ้าเด็กที่ช่างกล้าพูดมาได้ว่าตัวเองเป็นผ้าขาว ไอ้พฤติกรรมเจ้าเล่ห์ที่ผ่านมา ดูอย่างไรก็ผ้าชุ่มสีชัด ๆ  เขาเผลองับที่ปลายจมูกอีกฝ่ายเบา ๆ ไปทีหนึ่ง แต่เห็นสีหน้าหวาดระแวงก็ชวนสงสารจนต้องให้ความมั่นใจ “ไม่ทำอะไรหรอกน่า”


เด็กหนุ่มถอนหายใจเฮือก


ก่อนเขาจะตบท้ายก่อนออกรถ


“เอาไว้ที่อื่น บนรถแคบจะตาย”



“เฮียเพี้ยนแม่ง!”

- หมดยกที่ 52 –

---

มาแล้วค่า ^o^
ค่อย ๆ ไปด้วยกันเน้อ

ขอบคุณคนอ่านผู้น่ารัก  :กอด1: :L2: :pig4:ตอนนี้มีของแถมค่ะ รีพลายถัดไปเลย :D

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 51 - ต่อหน้าต่อตา (หน้า 113) 16/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 23-08-2013 20:08:37

ดูเดิ้ลของแถมค่ะ ^o^


"ถ้าโอเคให้ทำปากจู๋" (เล่นช้าไปหน่อยแต่ก็แอบอยากเล่น)

(http://fc08.deviantart.net/fs71/f/2013/235/9/c/sl512_by_xx_rainyday_xx-d6jcusi.jpg)



การแก้แค้นของจิ้งจอกเบื๊อก อ้างอิงจากที่วาดเฮียเคยจูง(?)น้องไปเดินเล่นเมื่อนานมาแล้วค่ะ

(http://fc09.deviantart.net/fs71/f/2013/235/5/7/dd_walk_resize_by_xx_rainyday_xx-d6jcuk8.jpg)
(ลืมวาดหาง แหะ ๆ )


ท่าไม้ตายของสัตว์เลี้ยงที่รับมือลำบาก (จิ้งจอกเบื๊อกเวอร์ชั่น)

"ทำแก้มป่องแล้วถู ๆ ที่หน้า"
(http://fc05.deviantart.net/fs70/f/2013/235/5/4/dd_pet01_resize_by_xx_rainyday_xx-d6jcuk5.jpg)


ไหน ๆ พูดถึงอาทิตย์ปิ่นหยก เลยแอบแถมคู่นี้ด้วย คิดถึงเรื่อย ๆ จริง ๆ เลย ,,=w=,,
ท่าไม้ตายของสัตว์เลี้ยงที่รับมือลำบาก (แม่ไก่ปิ่นหยกเวอร์ชั่น)

"ตื่นนอน" //ว่าแต่ตื่นนอนนี่มันเป็นท่าไม้ตายด้วยเหรอ
(http://fc00.deviantart.net/fs71/f/2013/235/5/8/dd_pet02_resize_by_xx_rainyday_xx-d6jcujz.jpg)


ปิดท้าย ถ้ากดดูรูปใหญ่แล้วไม่ขยาย คลิกลิงค์นี้นะคะ
http://fc08.deviantart.net/fs70/f/2013/235/2/e/dd_apkissa_resize_by_xx_rainyday_xx-d6jcurp.jpg

(http://fc08.deviantart.net/fs70/f/2013/235/2/e/dd_apkissa_resize_by_xx_rainyday_xx-d6jcurp.jpg)
ลูกเจี๊ยบมันร้ายยย~

พบกันตอนหน้าค่า ^o^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 23-08-2013 20:24:35

โอ้ยยยยย ในที่สุดก็ครบสัญญาหนึ่งปีซักที พี่ภพนี่ประกาศตัวชัดเจนจริงๆเล้ยยย
ทำเอาน้องรันถึงกับเงิบเลยทีเดียว o18
 แต่พี่ภพดูหื่นๆยังไงก็ไม่รู้ น้องคิมกลัวแย่แล้ว555

เอ้ะ ตอนนี้ทำไมรู้สึกสั้นๆน้าาา :hao3:
มาต่อเร็วๆน้า :mew1:

บวกเป็ด

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: pilar ที่ 23-08-2013 20:30:49

แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

ในที่สุดก็หมดพันธะสัญา

เฮียปล้ำแม่มเลย!!!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: em1979 ที่ 23-08-2013 20:35:19

เฮียภพเท่มาก ชัดเจนจริงๆ ชอบแบบนี้

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: chubta ที่ 23-08-2013 20:44:27

อ่านไปยิ้มไป อย่างกับคนบ้าแล้ว เขินแทนคิมหันต์ อยากอ่านต่อ แต่เรารู้ดีว่าเฮียคงไม่ทำอะไรหรอก(มั้ง) คริคริ
ติดตามค่ะ :))

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: chisarachi ที่ 23-08-2013 20:48:02

รูปสุดท้ายยยย
โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยตายเพราะรูปสดท้าย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: TempGGtop ที่ 23-08-2013 20:50:45

พูดได้อย่างเดียว เขินตัวแตก กรี๊ดดดดดด  :o8: :-[ :impress2: :mew3: :impress2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 23-08-2013 20:59:19

รักพี่ภพจังเลย ประกาศโต้ง ๆ 'คบกันอยู่'

น้องครีม คงไม่นานหรอกนะจ๊ะ ไม่รอดแน่ ๆ
ในรถมันแคบ 5555

ขอบคุณมากค่ะ +1 ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 23-08-2013 21:06:49

ต่อไปนี้เฮียภพจากEdgeคงกลายเป็น3Gล่ะ หัวใจมันคึกคักจังเลยยยยยยย ฮ่าๆๆ

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: AnimajuS ที่ 23-08-2013 21:08:41

บนรถมันแคบจริงๆนั้นและ  :ling1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 23-08-2013 21:09:55

 :katai2-1: :katai2-1:

เขินกัดผ้าห่มจะขาด กรี๊ดดดดเฮียน่ารัก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: anchoviiz ที่ 23-08-2013 21:40:46

 :-[ :-[

คนอ่านก็ไม่ทนเหมือนกัน
เขินนนนนน จนตัวจะบิดเป็นเลขแปดแล้ว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: princessrain ที่ 23-08-2013 21:57:13

อุบร๊ะ!!   ปริศนาคล้สยจะคลี่คลายเพราะทุกคนมาพร้อมหน้า(?) กันนี่แหละ5555
ชอบสองรันจังเลย ดูสรัญขี้หวงดีจัง ฮ่าๆ

รอตอนต่อไนะแจ๊ะ จุฟๆ
ปล.ชอบท่าไม้ตายของสัตว์เลี้ยงมากมาย โดยเฉพาะแม่ไก่ปิ่นหยกเวอร์ชั่น เราเองก้คิดถึงเหมือน. อิอิ
 :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 23-08-2013 22:04:34

กับคนอื่นเฮียโคตรเย็นชา ทีกับน้องคิมหลงหัวปักหัวปำ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 23-08-2013 22:13:56

 :hao6: น้องครีมเสร็จเฮียเพียนแน่ๆ โฮะๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: misso ที่ 23-08-2013 22:18:01

เรียกได้ว่าตอนนี้เป็นตอนเปิดตัวของสองคู่เลยนะ ฮ่าๆ ยินดีด้วยๆ :katai2-1:

น่ารักน่าฟัดมากๆเลยนะหนูคิม :man1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: zearet17 ที่ 23-08-2013 22:19:36

ผมจะไปฟินแลนด์............................................ :hao7:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 23-08-2013 22:22:29

 :laugh:  หนึ่งปีที่รอคอยของพี่ภพได้มาถึงแล้ว
หลังจากที่คิมยั่วเฮียไว้เยอะ คราวนี้แหล่ะ เหอๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 23-08-2013 22:29:50

ไม่ต้องพรากผู้เยาว์แล้ว ฮูเรๆ  :mc4:
ค่อยๆไปกันนะคิมกับเฮียเพี้ยน  :L1:
และขอกรี๊ดกับรูปสุดท้ายของแม่ไก่และลูกเจี๊ยบค่ะ ^^
คิดถึงเหมือนกัน  :mew3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 23-08-2013 22:31:25

พี่ภพสบโอกาสแล้ว 555 ขำลูกเจี๊ยบหื่นอะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: babimild1985 ที่ 23-08-2013 22:33:44

กรี๊ดดดดด กรีดร้องอ่ะ
น้องคิม งานนี้หนูต้องได้ต้องโดนแน่ ๆ อ่ะ พี่ฟันธง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: asarigb ที่ 23-08-2013 22:47:08

ในที่สุด ในที่สุด!สัญญามันก็หมดสักที*0*  :monkeysad:
ไม่ต้องทนแล้วเฮีย(เห็นทนมานาน :m15: น่าสงสาร
คราวนี้แหละไอ้ลูกแกเสร็จแน่ :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: KilGharRah ที่ 23-08-2013 23:25:12

น่าฟัดขนาดนี้จับปล้ำเลยเฮีย  :laugh
นู๋คิมนี่นับวันยิ่งทำตัวน่ารักนะ ><

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: tender ที่ 23-08-2013 23:28:12

ตอนหน้าไม่รอดแน่ๆ ฮุๆ :katai3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 23-08-2013 23:30:53

แอรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรร๊  อยากกัดลิ้นตาย

เขินจัด

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: toou ที่ 23-08-2013 23:44:58

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด
เฮียภพจัดโลดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด :oo1: :haun4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 24-08-2013 00:22:12

เคาท์ดาวน์รอเวลาอาตี๋โดนเชือด ว่ะฮ่ะฮ่าาาาา  :hao7:
ว่าแต่ อ้นนี่ดูเป็นตัวปัญหาพิก๊ล

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 24-08-2013 00:35:39

หมดระยะเวลาทำใจแล้วน้องครีมเอ๊ยยยย :impress2:

ต่อไปก็มีแต่ต้องโดนกิน 5555
ค่อยเป็นค่อยไปนะค่ะเฮียเพี้ยน คิมแค่กลัวเดินแปลกๆแบบแม่ไก่เท่านั้นเอง
อ้อนอีกนิดก็ยอมแล้ว อิอิ :z1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: goosongta ที่ 24-08-2013 05:08:24

รักเฮียเพี้ยนมากๆ
เฮียไม่ต้องรีบหรอกยังมีเวลาอีกทั้งชีวิต

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 24-08-2013 08:20:13

เฮียไม่เพี้ยนเฮียเอาจริง :haun1: :haun1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 24-08-2013 08:42:04

ตายแล้วเขินมากก อ่านตอนนี้แล้วยิ้มไม่หุบเลย ไอเด็กคิมตัวร้าย
อยากเห็นสองคนนี้สารภาพรักกันแบบอะจึ้ยๆจิ้กจ้าว5555555 ลุ้นมาตั้งนานหนึ่งปีแล้วเปลี่ยนอะไรไปเยอะเหมือนกันนะเนี่ย
จากไม่รักเป็นรักมากขนาดนี้ ขอน้องคิมบอกรักพี่ภพแบบน่ารักค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: yymomo ที่ 24-08-2013 08:54:15

 :hao7:  เฮียเอาจริงแล้วสินะ อร๊าก สัญญาก้อหมดแล้วด้วย ไม่ต้องกลัวอะไรแล้ว  :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 24-08-2013 10:00:37

อิน้องคิมเอ๊ยท่าทางคราวนี้จะไม่รอดมืออิเฮียภพแน่แล้ว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 24-08-2013 10:11:10

ครบสัญญา 1 ปีแล้ว แต่ไม่มีอะไรต้องลุ้น เพราะน้องบอกรักไปแล้ว
แต่เฮียภพสามารถลวนลามน้องได้แล้ว อิอิ

แอบกังวลกับการรวมตัวที่เกิดขึ้น แต่ก็รอดมาได้ เฮ้ออออ ลุ้นแทบตาย
เพราะเฮียภพชัดเจนมาก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: bobby_bear ที่ 24-08-2013 10:24:31

ยิ่งอ่านยิ่งรักน้องคิม อยากแย่งเฮียเพี้ยนเลยอ่ะ อิอิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: from_mars ที่ 24-08-2013 11:19:17

ตอนนี้ น่ารักสุดๆ(จริงๆก็น่ารักทุกตอน)
เฮียเพี้ยนแมร่มง น่ารักอ่ะ อร้ายยยยย

คู่ 2 รัน น่าติดตามจริง
รออ่านต่อจ้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: ReiSei ที่ 24-08-2013 12:21:18

ไอ้เด็กคิมม แกไม่รอดแน่  :hao6: ฮี่ๆ
น่ารักเนอะคู่นี้  อ่านตั้งแต่ตอนยังกัดกันแง่ง ๆ แบบนึกไม่ออกเลยว่าเอ็งจะหวานเหมือนอย่างคู่อื่นได้ไง
จนวันนี้...  มันเปลี่ยนไปตั้งแต่เมื่อไหร่นะ ทีละนิด ๆ ไม่รุตัวเลย  //เอาผ้าเช็ดหน้าปาดน้ำตา ลูกชายออกเรือน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ju ที่ 24-08-2013 12:22:06

ครีมจะโดนเปิดซิงใช่ไหมมมมมมมมมมมมมม  :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 24-08-2013 14:08:24

ง่ะ สัญญาหนึ่งปีหมดแล้ว คิมหันต์จะรอดป่ะเนี่ย ตอนนี้มีสองรันด้วย~

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: 2pmui ที่ 24-08-2013 14:33:37

พี่รันคงคลายปมในใจได้สักที ทีนี้สรัญก็ลุยโลด เชียร์ :ped149:
คู่ภพคิมก็ขยันทำให้เขินกันทุกตอน เป็นภพจะไม่ทน  จะขย้ำให้จมเขี้ยวเลย  น่าร๊ากไปแล้วคิมมมม  :katai1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: SiLent_GRean ที่ 24-08-2013 15:23:23

ครบสัญญาแล้ว ลวนลามกลับได้ตามสะดวกเลยเฮีย  :hao6: :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: ReiiHarem ที่ 24-08-2013 16:23:31

สัญญาหมดอายุแล้วสินะ หุหุ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 24-08-2013 16:59:06

ทางสะดวกแล้วพี่ภพ :z1:


น้องครีมปรึกษาน้องปิ่นได้นะ


 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 24-08-2013 19:39:41

สัญญาหมดแล้ว
ไวเหมือนโกหก :laugh:
งานนี้อิหนูคิมไม่รอดแน่ :z1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: sunshine538 ที่ 24-08-2013 19:48:44

ตอนนี้ตัวละครออกมาเจอกันครบครันจริงๆ  หวังว่าการพบกันครั้งนี้จะทำให้คู่ดาร์กมีความก้าวหน้าไปในทางที่สว่างขึ้นนะ  o18

พี่ภพ แมนและแรงจริงอะไรจริง ชอบที่ความชัดเจนนี่แหละ น้องครีมคงไม่เจอดราม่ามือที่สามเพราะพี่ภพเล่นตัดไฟแต่ต้นลมในทุกกรณีเลย ก็นะ... ครบ 1 ปีแล้วนี่

ตลกน้องครีม ก่อน 1 ปีนี่ช่างยั่วช่างยุ พอครบ 1 ปี แปรสภาพจากหน้ามือเป็นหลังมือ ถึงคราวของพี่ภพหมาบ้าแล้วแหละ 1 ปีทองของน้องครีมมันจบไปแล้ว ปีที่เหลือเฮียภพเหมารวด !!!  :hao6:

รออ่านตอนต่อไปค่ะ  :call:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: river ที่ 24-08-2013 21:05:17

กว่าจะตัดใจคุยได้นะ รัญชน์

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: namminzz ที่ 24-08-2013 21:30:38

หนึ่งปีแล้ว รอน้องคิมโดนจับปล้ำ :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: corn_rain ที่ 24-08-2013 23:51:42

บร๊ะ!ไม่รอดเปนแน่แท้
จัดไปพี่อย่าให้(แฟนคลับ)ผิดหวัง
รูปสุดท้ายทำฟินมากอ่า-///-  ลิ้นๆอร้ายยยยย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 25-08-2013 03:30:22

สัญญาหมดอายุ ตี๋น้อยไม่รอดแน่ ๆ  :hao6:
คาดว่าเฮียคงนับวันรอมานาน นับถอยหลัง
รอเวลาฟัดตี๋เกรียน... ได้ฤกษ์เอาคืน
ที่ทั้งอ้อนทั้งยั่วแต่ทำอะไรไม่ได้ต้องคอยให้
อาตี๋มาลวนลามแล้วทำอารมณ์ค้างเติ่งตลอด
กร๊ากๆๆๆๆๆๆ  :hao6:


การเผชิญหน้ากันของรัญชน์ (เขียนงี้ป่ะ ?)
กับเฮียเพี้ยนดูจะเป็นแบบบรรยากาศมาคุนะ
เพราะเฮียดูไม่สนใจใครนอกจากเพื่อนสนิท
แล้วก็คนรู้ใจ (ตี๋คิม)?? ถ้าเป็นรัญชน์คงหน้าแหกอยู่
ไม่มากก็น้อย แต่จริง ๆ ต้องทำใจยอมรับอยู่แล้ว
เพราะไม่ได้เป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกัน แล้วทำท่าเงอะ ๆ งะ ๆ
แอบแลดูโรคจิต เรดาร์ความไม่ชอบหน้าของเฮียเพี้ยน
คงพุ่งปรี๊ดอ่ะ เพราะไม่ได้สนใจอยู่แล้ว ถึงจะหน้าตาน่ารักก็เหอะ


บอกตามตรงเราไม่ค่อยชอบนิสัยรัญชน์เท่าไหร่
เป็นอะไรที่บอกไม่ถูก สงสารนะ แต่ไม่ชอบ -w-''
จริง ๆ เราหวงเฮียไว้ให้ตี๋เกรียนคนเดียว  :angry2:
อย่ามายุ่งกับเฮียนะ... >x<


กำลังคิดว่าถ้านุ้งคิมรู้อาจจะมีเหวอ ๆ บ้างแหล่ะ
เพราะคิดว่ารัญชน์เป็นแฟนกับพี่สรัญเพื่อนสนิทเฮีย
หรืออาจจะวูบ ๆ นิด ๆ เพราะรัญชน์ก็หน้าตาดูกุบกิบน่ารัก??


ประโยคสุดท้ายที่เฮียทิ้งท้ายไว้ อาตี๋คงขวัญผวาแน่นอน
คงไม่กล้าตามให้เฮียหิ้วไปนอนคอนโดบ่อย ๆ
สัญญาล่มสลายหมดอายุ แววเสียตัวมาเห็น ๆ
ยังดีที่มีเจ๊ใหญ่คอยคุ้มครองอยู่บ้าง บางทีวินาทีเสียเอกราช
อาจจะมาช้าลงถ้าเฮียเห็นแก่เจ๊ใหญ่ อิอิ แต่ก็ไม่น่าจะรอดนานนะ  :impress2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: AiiSoul ที่ 25-08-2013 08:48:02

เราเขินจนตัวบิดไปหมดแล้ว กรี้ดดดดดด

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Oilsaoo ที่ 25-08-2013 09:40:09

ครบ 1 ปีเเล้วว
น้องคิมเตรียมโดนกินน อิอิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: yong ที่ 25-08-2013 11:35:54

คิมจิน่ารัก เชียรคิมจิตลอด

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 25-08-2013 11:54:14

พี่ภพออกลายแระนะ

 :hao3: :hao3: :hao3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: YOSHIKUNI RUN ที่ 25-08-2013 17:26:57

 :mew3: :-[ :o8: :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: MiiCell ที่ 25-08-2013 21:52:10

 :hao7: คิมเอ๊ย เขินดีเลย์มากหนู
พอสารภาพปุ๊บเหมือนเปิดสวิตช์ความอาย ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: DraCo_SLa13 ที่ 25-08-2013 23:04:39

อร๊ายยยยยยยยยยย  อ่านตอนนี้แล้วเขิลลลมว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 25-08-2013 23:11:22

แน่ะ ๆ น้องครีม บอกว่า"รัก" พี่ภพไปแล้วนะ จะเปลี่ยนกลับมาเป็น "ชอบ" ไม่ได้แล้วนะจ้ะขอบอก
พี่ภพ เป็นคนดังของมหาวิทยาลัยด้วยเหรอเนี่ย พี่กล้าเปิดตัวขนาดนั้น น้องคิม ได้ชื่อกระฉ่อนไปด้วยแน่เลย
เวลาช่างผ่านไปไวนัก อีกหนึ่งวัน จะครบกำหนด สัญญากับพี่ภพ ที่เห็นผลแล้วว่าน้องคิมแพ้ราบคาบ
เปลี่ยนวันเป็น สิบหก ปุ๊บ พี่ภพ เด้งข้อความหาปั๊บ เดาได้เลยว่า เฮียก็นั่งนับเข็มวินาที รอวันครบกำหนดอยู่แน่แท้
พี่สรัญ มีน้อยอกน้อยใจ แทนพี่รัน แต่ก็นะ จะโทษพี่ภพอย่างเดียวก็ไม่ได้ ในเมื่อพี่รันเองก็เอาแต่หลบ ๆ ซ่อน ๆ นินะ
พี่สรัญ ก็ทำตัวมีลับลมคมใน เพราะนัดกับพี่รันไว้ แต่พี่รัน มาอยู่ที่หอ เพราะรูมเมทน้องคิม กลับมาอยู่หอ ซะงั้น
แล้วพี่ภพ ก็ดันอุตส่าห์มานั่งข้างพี่รัน พอดีอีก แต่พี่ภพ โหดไปไหมนั่น แค่พี่รันมอง ยังกับจะกินหัวกันเลยอ่ะ สงสารพี่รันนะ :monkeysad:
เฮียภพ เหมือนคนละคนกับที่อยู่กับน้องคิมเลย เย็นชาได้สุด ๆ อ่ะ แต่ก็ดีแล้วที่พี่รันได้พูดออกไป
ถ้าพูด เพื่อจะได้หมดสิ่งค้างคาใจ เพื่อจะได้เริ่มต้นใหม่กับใครสักคน ที่รักพี่รันจริง ๆ มันก็น่าดีใจนะ
เฮียภพ จำพี่รันไม่ได้ แต่จำได้ที่พี่รันอยู่กับพี่สรัญ แค่นี้ก็นับว่าดีแล้วนะ รู้ซะที ว่าที่พี่สรัญบ่นนู่นนี่ เพราะอะไร
อุ่ย ไป ๆ มา ๆ เหมือนรวมตัวแสดงมาไว้ในฉากเดียว บทจะเจอ ก็เจอพร้อม ๆ กันซะงั้นนะเนี่ย
อ้น ความจำดีจริงนะ เจอกันแวบเดียวแท้ ๆ แต่ทำอะไรเฮียเราไม่ได้ เปิดเผยไปเลย คบกันอยู่ เท่ห์มากอ่ะเฮีย
แต่อ้น ยังคิดอะไรกับพี่รันอยู่รึเปล่านะ ไม่ยักหึง ที่พี่สรัญ ทำตัวเป็นเจ้าเข้าเจ้าของพี่รันเลยนิ
ว้าย ๆ เฮียจ๋า  :m3: พอหมดเวลาสัญญา ก็รุกน้องทันทีเชียวนะ ประเดิมด้วยจูบแบบเต็ม ๆ ไปทีก่อน โอย ชอบ ๆ
ตอนติดสัญญาขยันยั่วเฮียซะจริง ตอนนี้โดนเอาคืนแล้ว ชะตาชีวิตน้องคิม เห็นอยู่ชัด ๆ ว่าจะเป็นยังไง
มีการนึกสภาพแม่ไก่ปิ่นหยก มาให้ตัวเองสยองเล่นซะอีกนะน้องคิม โถ ๆ พี่ภพ ก็ช่างแกล้งน้องจริง ๆ
ต่อไปนี้ ชีวิตน้องคิม คงได้ปั่นป่วน วาบหวิว ขึ้นไปอีกหลังหมดสัญญา แต่คนอ่านอย่างเรา คงได้ฟินขึ้นทุกตอน ๆ  :m1:
นั่นแหละ ที่ต้องการ รอตอนต่อไปนะคะ ขอบคุณคนเขียนค่ะ  :L2: :3123:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 26-08-2013 09:27:42

เฮียนี่เย็นชากะคนอื่นมากๆ  แต่กะน้องทั้งอ่อนโยน ทั้งหวาน ทั้งกะล่อน เลยทีเดียว
คิมอย่าเฉไฉน่า ยอมๆเฮียแกไปเหอะ  (พวกเรา)รออยู่ :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 26-08-2013 12:06:10

กี้วววว หมดสัญญาแล้ววว

ระวังตัวนะคิม หึหึ

18 แล้วด้วย อาการน่าเป็นห่วงนะ


ปล พี่ภพน่ากลัวอะ ถ้ามองแล้วโดนว่าขนาดนั้นไม่กล้าเลยทีเดียวจ๊ะ
สงสารรัญ T_T

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Fish129 ที่ 26-08-2013 18:32:01

น่ารักจริงๆ  อ่านไปยิ้มไปเลยนะเนี่ย

อยากอ่านคู่รันจังเลย

ดูเครียดๆดี

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 29-08-2013 09:22:43

ไม่ได้เม้นตั้งหลายตอน มาตอนนี้เปรมค่าาาาาาาาาา  :heaven
ในที่สุดทุกอย่างก็ชัดเจน การรอคอยสิ้นสุดลงเเล้ววววววว เย้!!!!! :m4:
ตอนนี้เรื่องของคนสองคนก็โล่งไปเเล้วเรื่องนึง เหลือเรื่องระดับชาติ ป๊ะป๋าของนุ้งคิม o21
ขอให้เรื่องนี้ผ่านพ้นไปได้ด้วยดีเถอะ ถ้าจะดราม่าก้อขอให้ดราม่าน้อยๆ อารมณ์ประมาณ พ่อตาลองใจลูกเขยไรงี้!!
 :m15: :m15:

แต่ที่สุดของที่สุดอารมณ์ในตอนนี้ จั๊กกะจี้หัวจายเหลือเกินนนนนนนนน
เขิลพี่ภพอ่าาาาาาา เจ้าน้องคิมก็น่ารัก
อิจฉาค๊าบบบบบบบบบบบบบบบบบบ :man1: :man1:


เป็นกำลังใจให้เช่นเคยและขอเป็นกำลังใจให้คนเเต่งนะคะ  :กอด1: :L2:

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 29-08-2013 21:19:18

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 53 – มือใหม่หัดรุก

คิมหันต์หยิบกระดาษทิชชูเช็ดปากอย่างเรียบร้อย สงบเสงี่ยมกลางร้านเนื้อย่างแบบที่หากปิ่นหยกมาเห็นคงโวยวายว่าโง่ฉิบหาย มีคนออกปากจะเลี้ยงแล้วทำไมไม่รู้จักกินให้คุ้ม ปล่อยควันคลุ้งเต็มหน้าโดยกระเพาะเพิ่งถูกเติมไปได้ไม่ถึงครึ่ง

“ทำไมกินน้อย?”

ดูเหมือนชายหนุ่มที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามก็คงคิดแบบเดียวกัน

“เมื่อเที่ยงผมซัดไปเยอะอะ” เขาแถหน้าซื่อ ไม่ยอมบอกความจริงเรื่องเกรงว่าหากยัดทะนานมากเกินไปในมื้อนี้ เกิดมีอะไรเสี่ยงจะแปดเปื้อนผ้าขาวบริสุทธิ์อย่างเขา (เอาน่ะ...ผ้าขาวที่โตป่านนี้มันก็มีสีตกบ้างละ!) เดี๋ยวตอนนั้นจะมัวแต่อึดอัดหนักพุง เอาตัวรอดไม่ได้ละยุ่งเลย

“กลัวพุงออกหรือ?”

“มีพุงที่ไหน” เขาทำหน้ายุ่ง บ่นอุบอิบแต่มือยังเผลอลูบท้องตัวเองเบา ๆ “มีแต่กล้ามแน่น ๆ”

สามภพหัวเราะ โคลงศีรษะไปด้วยเหมือนเห็นเป็นเรื่องตลก “เดี๋ยวไปพิสูจน์ จับครั้งก่อนมีแต่ไส้แห้งกะหร่อง” 

“เอ๊อ! ใครจะล่ำอย่างเฮียเล่า”

ชายหนุ่มปล่อยเขาบ่นหงุงหงิงไปเรื่อยเปื่อย ไม่เถียงสักคำ ใบหน้าซึ่งปกติเคยทำโหดใส่มาก่อนเมื่อนานมาแล้ว ตอนนี้กลับยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เผลอมองเข้าก็อดไม่ได้จะใจเต้นแรงผิดปกติ ตั้งแต่เมื่อไรกันที่ชอบมองมาด้วยสายตาแบบนั้น แล้วเวลาอยู่กับคนอื่นจะเป็นแบบเดียวกันหรือเปล่า ว่าไปเขาก็ไม่ค่อยมีโอกาสได้เห็นสามภพเวลาอยู่ในกลุ่มเพื่อนเท่าไรเลย

“..เฮียเพี้ยน”

“หือ?”

“ตอนอยู่โรงเรียนหรือว่าที่มอ มีเพื่อนคบมั่งปะ”

ไอ้เด็กเวรนี่

“มีอะไรข้องใจรึไง” สามภพว่าพร้อมระบายลมผ่านริมฝีปากอ่อนใจ เอานิ้วดีดหน้าผากเขาเบา ๆ ทีหนึ่ง

“แบบว่าอยากรู้” เด็กหนุ่มยกมือลูบหน้าผากตัวเองตรงที่เพิ่งโดนดีดแก้เก้อ “ไม่ค่อยเห็นพี่อยู่กับใคร สงสัยไม่มีคนคบเพราะนิสัยเสีย”

“ปากเรอะ!”

“ทั้งที่บางครั้งก็ดูออกจะใจดี”

“...”

“อ่า..ช่างเหอะ”

เด็กบ้า..ไอ้เด็กบ้า คิมหันต์สงสัยอย่างที่พูดจริง ๆ หรือแกล้งถามเรียกคะแนนนิยมสามภพก็สุดจะคาดเดา แต่ผลออกมาถือว่าทำได้เยี่ยม มันน่านักเชียวกับนิสัยถามตรงอย่างนี้ อธิบายยากเสียจริงว่าเป็นพวกมากเล่ห์หรือตรงไปตรงมากันแน่

“เพื่อนไม่ค่อยคบจริงนั่นแหละ” เขายักไหล่ อดไม่ได้จะเอามือยีผมไอ้ตัวแสบเบา ๆ ไปด้วย หมดอารมณ์อยากอาหารเสียสิ้น ถูกแทนด้วยความเอ็นดูท่วมท้น ทั้งที่ในโรงหนังก่อนหน้านี้ยังท้องร้องอยู่เลย

“ผมก็ว่า..” คิมหันต์หัวเราะ หดคอหนีเล็กน้อยแล้วขยับตัวเองเข้าไปนั่งชิดกำแพงหลบจากสายตาผู้คน ตบโต๊ะแปะ ๆ ชอบใจ แก้มแดงอยู่เช่นเดิมขณะที่กระซิบกระซาบไปด้วย “เฮียต้องยิ้มบ่อย ๆ รู้ปะ อย่าแยกเขี้ยวใส่คนอื่นนัก”

“ปกติก็ไม่ได้แยกเขี้ยวใส่ใครสักหน่อยนี่”

“ผมไม่รู้หรอก” เขาว่า “ผมไม่ค่อยเห็นพี่อยู่กับคนอื่น”

สามภพมองเขาอย่างชั่งใจ เลิกคิ้วน้อย ๆ  จากนั้นก็ส่ายหน้า ไม่เก็บคำพูดมาเป็นประเด็น โบกมือไปมาตรงหน้าเด็กหนุ่ม “เรื่องนั้นไม่สำคัญสักหน่อย”

คิมหันต์ทำปากขมุบขมิบอย่างล้อเลียน บ่นว่าไม่เห็นมีอะไรสำคัญสำหรับสามภพสักอย่าง แต่อีกฝ่ายทำเหมือนไม่ได้ยิน เรียกพนักงานเก็บเงิน ไม่พูดถึงเรื่องนั้นอีก เดินกอดคอเขาหลวม ๆ ออกจากร้าน มองโดยไม่คิดอะไรมากคล้ายเป็นพี่น้องที่สนิทกัน น่าสงสัยอยู่นิดหน่อยตรงหน้าตาและรูปร่างห่างไกลจากคำว่าพี่น้อง พวงแก้มแดงเรื่อของคนตัวเล็กกว่านั้นช่างไม่เอื้อ และดวงหน้าชายหนุ่มที่คิมหันต์ลงความเห็นว่าน่าจะชอบแยกเขี้ยวใส่ผู้คนอยู่เป็นนิจกลับดูอบอุ่นอย่างประหลาด

“มีสิ”

สามภพเอ่ยขึ้นลอย ๆ เมื่อเดินมาได้ระยะหนึ่ง นิ้วมือขยำเบา ๆ บนเส้นผมแถวท้ายทอยคนข้างกายอย่างรักใคร่..แม้ดูออกจะเหมือนเล่นกับลูกหมาไปสักหน่อย

“มีอะไร?” คิมหันต์ย่นคิ้วพร้อมส่งสายตาสงสัยไปยังชายหนุ่ม แต่อีกฝ่ายกลับเบือนหน้าหนี พึมพำคำตอบไม่ตรงคำถาม

“ที่เดินทำหน้าบื้ออยู่ข้าง ๆ นี่ไง”

"??"

เขาเซ้าซี้อีกครู่หนึ่ง แต่สามภพกลับโยนอะไรที่เริ่มมาแล้วทิ้งไปอย่างง่ายดาย จนพวกเขากลับมานั่งเรียบร้อยบนรถ คาดเข็มขัดนิรภัย เปิดเพลงเกาหลีที่นับวันเหมือนจะมีมากขึ้นในรถคันนี้


“บื้อจริง ๆ ด้วย”


สามภพบ่น จากนั้นก็หัวเราะแผ่วเบา ขับออกไปโดยไม่ถามความสมัครใจว่าจะไปไหนต่อ


ท่ามกลางแสงไฟสว่างไสวยามค่ำคืน พวกเขากลับมาอยู่บนเส้นทางสายเก่า ทางไปคอนโดฯของสามภพเริ่มคุ้นตาพอกับทางกลับบ้านตัวเองแล้ว

เขาเหลือบมองใบหน้าด้านข้างของชายหนุ่มหลังพวงมาลัยแวบหนึ่ง ตั้งใจจะไม่ให้เห็นว่ากำลังลอบสังเกตอยู่ ความคิดเดิมวกกลับมาอีกครั้ง ก่อนจะเผลอกลั้นหายใจ เมื่อนึกขึ้นได้ถึงเรื่องที่อีกฝ่ายเอ่ยขึ้นมาดื้อ ๆ ระหว่างทางตอนเดินกลับมายังลานจอดรถ


ไม่เห็นมีอะไรสำคัญสำหรับสามภพสักอย่าง...เขาบ่นหงุงหงิงอย่างไร้สาระไว้อย่างนั้น ก่อนชายหนุ่มจะเงียบไปนาน จนคิมหันต์ลืมสนิทว่าตัวเองตัดพ้อเรื่องอะไรทิ้งไว้ ต่ออีกทีเป็นหนังภาคสองที่ห่างจากภาคแรกจนคนเลิกจำ


‘มีสิ’


เสียงนั้นก้องชัดเจนอยู่ในหูเลยเชียว


'ที่เดินทำหน้าบื้ออยู่ข้าง ๆ นี่ไง'



“...เฮียน่ารักว่ะ”


ชายหนุ่มยิ้มมุมปาก ชัดเจนว่ารู้ตัวแต่แรกแล้วเรื่องถูกแอบมอง


“ไอ้ลูกหมาเอ๊ย”


“เชี่ย!”


คิมหันต์สบถเสียงอ่อน ก้มจนคางแทบชิดอก นั่งหน้าร้อนผ่าวกับตัวเองอยู่เงียบ ๆ  น่าแปลกที่เสียงหัวเราะอ่อนโยนของสามภพน่าฟังยิ่งกว่าเพลงโปรดของเขาเสียอีก





แม้จะกล้า ๆ กลัว ๆ  แต่คิมหันต์ก็ตามสามภพมาถึงคอนโดฯอีกแล้ว

จะว่าตามอาจไม่ถูกนัก บางทีอาจต้องเรียกว่าโดนหิ้วมา..โดยไม่ได้ขัดขืน เป็นความเคยชินซึ่งคิดให้ดีก็น่าตกใจ แต่เด็กหนุ่มสัญญากับตัวเองว่าจะระมัดระวังให้ถึงที่สุด

สภาพห้องของสามภพเป็นเหมือนเดิมทุกประการ โต๊ะ ตู้ เตียง โซฟาตัวโปรดของเขา (ใช่..ของเขา แม้มันจะอยู่ในห้องอีกฝ่าย แต่เขาทำหน้าด้านอ้างสิทธิ์เป็นของตัวเองเรียบร้อย) เขาเดินร่อนไปหยุดอยู่หน้าตู้เย็น เปิดออกรื้อค้นเหมือนเห็นเป็นขุมทรัพย์ย่อม ๆ  ในนั้นมักมีขนมจุกจิกอย่างที่เขาชอบเสมอ และคิมหันต์เชื่อว่ามันไม่ใช่เรื่องบังเอิญ แรก ๆ นั้นยังไม่ชัดเจนนัก แต่ยิ่งมาบ่อยครั้งก็ยิ่งมั่นใจกับจำนวนของพวกมันซึ่งนับวันก็เพิ่มขึ้นเรื่อย

เขากวาดตาจนทั่ว รู้สึกโล่งใจนิดหน่อยที่ไม่เห็นเครื่องดื่มแอลกอฮอล์อยู่ในนั้น อย่างน้อยก็ตัดปัญหาเรื่องอาจมีใครเมาแล้วสถานการณ์เลยเถิด สำรวจจนแน่ใจ กระทั่งสายตามาจบที่ฝาประตูตู้ มองเห็นน้ำอะไรสักอย่างสีแดงใสอยู่ในขวดพลาสติก หยิบขึ้นมาพลิกดูไม่มีฉลากระบุ

“เฮีย นี่อะไรอะ” เขาถาม ยกขวดขึ้นให้อีกฝ่ายดู

สามภพเหลือบมาแวบหนึ่ง แล้วหันไปถอดเสื้อเชิ้ตตัวเองโยนลงตะกร้าผ้าใช้แล้ว พึมพำตอบเขาโดยไม่สบตาคู่สนทนา โชว์แผ่นหลังกว้างเปล่าเปลือยซึ่งกำลังก้ม ๆ เงย ๆ ทำอะไรสักอย่างหน้าตะกร้า

“น้ำกระเจี๊ยบ”

“ผมกินนะ” เด็กหนุ่มเลิกคิ้วคล้ายรอคำอนุญาต แต่อีกฝ่ายยังไม่ทันพยักหน้าก็แกะเปิดฝาเรียบร้อย นี่ก็ของชอบเขาอีกอย่าง แบบเดียวกับสมัยมัธยมที่จะมีขายประจำหน้าโรงเรียนตอนเย็น และโดนปิ่นหยกแย่งกินฟรีบ่อย ๆ  สามภพรู้อะไรเกี่ยวกับเขามากกว่าที่คิดเสียอีก

คิมหันต์เปิดโทรทัศน์ไว้ไม่ให้ห้องเงียบเกินไป เงียบไปมักเขินง่าย แต่เปิดปุ๊บก็เจอเลิฟซีนในหนังรอบดึกสักเรื่องปรากฏขึ้นมาทันที เล่นเอาเปลี่ยนไปหาช่องอื่นมือเป็นระวิง เจอข่าวที่เขาไม่ได้สนใจนักก็ปล่อยไว้อย่างนั้น ทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟา ข้างกระเป๋าเป้ซึ่งยัดเสื้อผ้าและหนังสือส่วนหนึ่งติดมาด้วย รู้อยู่แล้วว่าอย่างไรก็ค้าง ข้อเท็จจริงนี้รวมทั้งสำหรับรูมเมทขาประจำอีกสองคนที่เห็นเป็นเรื่องปกติ ดูจากสายตาวาววับของพวกนั้นยามจ้องมองมา มั่นใจว่าธนธรกับซาราห์ต้องไม่เชื่อแน่นอนว่าเขายังรักษาประตูหลังตัวเองไว้ได้อย่างเหนียวแน่น ใครจะรู้ เอาเข้าจริงสามภพอาจเป็นฝ่ายรับก็ได้ อย่างคำกล่าวของปิ่นหยก (ผู้ล้มเหลวซ้ำซากจนน่าสงสาร) ว่าส่วนสูงไม่มีผลในแนวระนาบ

เขาเหลือบตาเพื่อจะมองคู่กรณีนิดหน่อยหวังประเมินสถานการณ์ และพบว่าชายหนุ่มไม่ได้ง่วนกับตะกร้าผ้าตัวเองอยู่ที่เดิมเสียแล้ว กวาดตาดูทั่วห้องก็ไม่อยู่ เดินโต๋เต๋ไปเรื่อยจนได้ยินเสียงน้ำไหลและประตูห้องน้ำซึ่งถูกปิดล็อคไว้จึงสรุปเองได้

สามภพหนีไปอาบน้ำเรียบร้อย ทำเหมือนไม่ได้มีเขายืนหัวโด่อยู่ในห้องอีกหนึ่งชีวิต ปล่อยนั่งพะวงเป็นบ้าอยู่คนเดียวตั้งนานมันน่าไหม?

“เฮียเพี้ยนแม่ง!”

เขาอุบอิบ เดินกลับมานั่งแหมะที่เดิม ซัดน้ำกระเจี๊ยบย้อมใจที่เหลือหมดขวด ก่อนจะนึกได้ว่านี่มันเรื่องน่าดีใจมากกว่าไม่ใช่หรือที่อีกฝ่ายไม่ได้ฉวยโอกาสกับเขา จะมากระฟัดกระเฟียดให้น่าหมั่นไส้ตัวเองเพื่ออะไร

หลังจากถอนหายใจยาวเหยียดหนึ่งครั้งอย่างไร้เหตุผล..หรือถ้าจะมีก็ช่างหัวมันเถอะ เด็กหนุ่มหันไปปิดโทรทัศน์เสีย รื้อกระเป๋าตัวเอง หยิบโจทย์เคมีอินทรีย์ที่ยังค้างอยู่จากในคาบขึ้นมานั่งทำ กระดิกนิ้วเท้าไปมาระหว่างครุ่นคิด ครู่ใหญ่พ้นผ่านก็ตกอยู่ในภวังค์ของสารประกอบอะโรมาติกไฮโดรคาร์บอนโดยสมบูรณ์ หน้าดำคร่ำเครียดจนเกือบลืมไปแล้วว่าตัวเองนั่งอยู่ห้องคนอื่น

ระหว่างนั้นมีเพียงเสียงขูดขีดของปากกาและเสียงพลิกกระดาษ กว่าจะเสร็จก็กินเวลาเนิ่นนาน กระทั่งเขาโยนเอกสารและแบบฝึกหัดเก็บเข้ากระเป๋า ก้มมองนาฬิกาข้อมือ เกือบเที่ยงคืนเข้าไปแล้วสามภพก็ยัง—

..เดี๋ยวนะ..

เด็กหนุ่มมุ่นคิ้ว หน้ายุ่งยิ่งกว่าตอนทะเลาะกับพันธะเคมีในการบ้าน ลุกออกจากโซฟาแล้วย่องไปดูหน้าห้องน้ำ เพื่อจะพบว่าประตูถูกเปิดทิ้งไว้ แต่เจ้าของห้องไม่ได้อยู่ในนั้น

แหงสิ เขาแค่นหัวเราะกับตัวเอง ใครมันจะอาบน้ำนานขนาดนั้น

ยืนลังเลอยู่ครู่หนึ่งจึงเดินดูจนทั่ว ไม่พบวี่แววชายหนุ่มผู้หิ้วเขามาวางแหมะแล้วหายเงียบสักนิด เหลือห้องนอนแค่ที่เดียวซึ่งยังไม่ได้ดู ถ้าสามภพไม่ได้กระโดดออกจากระเบียงไปเสียก่อนก็คงอยู่ในนั้นอย่างไม่ต้องสงสัย


“เฮียเพี้ยน”

เขาเรียกเบา ๆ พร้อมกับแง้มประตูซึ่งไม่ได้ล็อคออกเล็กน้อย แอร์เย็นฉ่ำลอยเข้าปะทะหน้า ไม่ต้องเสียเวลางงนานเลย ร่างสูงใหญ่ของคนที่เขามองหาอยู่ในเสื้อกล้ามสีขาว นอนตะแคงหันหลังมาทางเขาซึ่งยืนรีรออยู่หน้าประตู ไหล่กว้างและท่อนแขนโผล่พ้นออกมาจากผ้าห่ม นิ่งสนิทราวกับไม่รู้ตัวว่ามีคนยืนเรียกอยู่ตรงนี้


“..พี่ภพ..”


เงียบฉี่


คิมหันต์ถอยออกมาตั้งหลักเล็กน้อย อ้าปากค้างกับความคิดว่าอีกฝ่ายหลับแล้วหรืออย่างไร ง่ายดายแบบนี้เชียว!? 

ไม่ทันรู้ตัวเขาก็ย่นจมูกใส่อย่างขัดใจ เดินกลับไปรื้อค้นเสื้อผ้าตัวเองออกมากอง หิ้วผ้าขนหนูลากขาไปอาบน้ำแก้เซ็ง บ่นงุบงิบอย่างลืมตัวด้วยถือว่าไม่มีใครได้ยินแล้ว

“ถ้าหลับเร็วเป็นเด็กประถมงี้จะชวนมาค้างด้วยทำไมวะ”

ก่อนจะชะงักกับคำพูดตัวเอง ยกมือขึ้นปิดปาก เลื่อนมาปิดหน้า แล้วลามไปขยี้ผมจนหัวยุ่งเหยิงอยู่ในห้องน้ำตามลำพัง

“แล้วนี่พูดอะไรเหมือนอยากเสียตัววะเนี่ย!”



ค่อนชั่วโมงผ่านไปกับความเพ้อเจ้อของเขาในห้องน้ำ


ขัดสีฉวีวรรณนั้นกินเวลาเพียงไม่นาน แต่ไอ้ที่ช้าเพราะมัวแต่เดินวนไปวนมา ปล่อยน้ำหยดติ๋ง ๆ ลงจากเส้นผม จับมันมาดมว่าหอมหรือยัง เดินวนอีกสองสามรอบก็ยกแขนตัวเองขึ้นดมอีก ทำจมูกฟุดฟิดแล้วเทียบกับกลิ่นครีมอาบน้ำของอีกฝ่ายว่าเหมือนกันหรือเปล่า เป็นบ้าเป็นหลังจนรำคาญตัวเองถึงขีดสุดจึงเดินออกมาจากห้องน้ำ เนื้อตัวหอมฟุ้ง ครีมอาบน้ำของสามภพน่าจะหมดไปสักเกือบครึ่งขวดได้

เขาเช็ดผมด้วยผ้าขนหนูที่พาดอยู่บนคอ เดินไล่ปิดไฟไปทีละดวงจนถึงห้องนอน ผมยังไม่แห้งดีนักแต่ก็ช่างแล้ว ไดร์เป่าผมไม่รู้สามภพเก็บไว้ที่ไหนและเขาไม่มีอารมณ์อยากค้น ว่าจะนอนทั้งอย่างนี้ให้ปลอกหมอนขึ้นราไปเลย แก้แค้นจากความหมั่นไส้เจ้าของห้องที่นอนอืดอยู่บนเตียง


เขากลับไปหยุดอยู่ที่เดิม ก้าวขาเข้าห้องแล้วปิดประตูตามหลังแผ่วเบา

สามภพนอนนิ่ง แต่คราวนี้เปลี่ยนจากตะแคงหันหลังใส่มาเป็นนอนหงาย ช่างหลับได้ทั้งที่ไฟยังสว่างโร่ทั่วห้อง เดินเข้าไปดูใกล้ ๆ จึงเห็นว่าหลับตาพริ้ม หายใจเข้าออกด้วยจังหวะสม่ำเสมอ สอดคล้องกับการขยับขึ้นลงของแผ่นอก

จ้องใกล้เข้าไปอีกให้ยิ่งนึกอยากรู้อยากเห็น ยื่นปลายนิ้วไปเกลี่ยบนขนตาอีกฝ่ายเบา ๆ  หากแกล้งหลับก็ต้องมีเปลือกตากระตุกให้สังเกตได้บ้างละน่า


..นิ่ง...เงียบ..


“หลับจริงเหรอวะ” อดไม่ได้จะบ่นออกมาอีกครั้ง สุ้มเสียงแผ่วเบาเจืออารมณ์ขัดอกขัดใจ


ยืนปลงอีกครู่หนึ่งคิมหันต์ก็ถอนหายใจเฮือก เปิดโคมไฟหัวเตียงซึ่งให้แสงสีส้มนวลตา ก่อนจะเดินไปปิดไฟที่สวิตช์หน้าห้องแล้วเดินลากขากลับมาปีนขึ้นเตียง ดึงชายผ้าห่มอีกด้านขึ้นมาคลุมท่อนขาถึงลำตัว หันไปเล็งตำแหน่งว่าจะให้ปลอกหมอนขึ้นราตรงไหนดี จนได้ที่เหมาะ ๆ จึงล้มตัวลงนอน


“กู๊ดไนท์เฮียเพี้ยน” เขาพึมพำ เอื้อมมือไปปิดไฟ


แล้วทั้งห้องก็ตกอยู่ในความมืด


..และเงียบ..


เด็กหนุ่มนอนนิ่งไม่ไหวติง รอจนสายตาคุ้นชินพอมองเห็นอะไรได้ราง ๆ จึงปรายตาไปยังชายหนุ่มข้างกาย พักหนึ่งก็ทนไม่ไหวจนต้องกระเถิบเข้าไปใกล้อีกหน่อย สร้างข้ออ้างให้กับตัวเองว่าเขาชอบกระแซะคนอื่นเป็นปกติอยู่แล้ว แต่วันนี้สามภพต่างหากที่ทำห่างเหินผิดจากเดิม เขาแค่อยากเกาะแกะนิดหน่อยเหมือนอย่างเคย ไม่ได้อยากให้เลยเถิดแบบที่กลัวอยู่ แต่ก็ไม่ใช่แข็งเป็นท่อนไม้อย่างนี้นี่!

เขาขยับกายเข้าใกล้จนไหล่แตะกันแผ่วเบา สามภพสวมเสื้อกล้าม เขาเองก็เช่นกัน แขนที่แตะกันจึงเป็นผิวเนื้ออุ่น ๆ  รู้สึกว่าร้อนกว่าความเป็นจริงเมื่อรวมด้วยผลพวงจากความคิดฟุ้งซ่านของตัวเอง

การเคลื่อนไหวหยุดนิ่งครู่หนึ่ง เพื่อรอดูว่าอีกฝ่ายจะมีปฏิกิริยาตอบรับอะไรบ้างไหม


..แต่ก็เปล่า..


คิมหันต์กลอกตา เริ่มปฏิบัติการรุกคืบอย่างจริงจัง คราวนี้ขยับตัวเข้าไปจนชิด แถมด้วยเอาขาไปพาดอีกฝ่ายจากใต้ผ้าห่ม ถึงกับเอานิ้วเท้าเขี่ยเบา ๆ ให้กางเกงนอนขายาวของอีกฝ่ายเลิกขึ้นจากตาตุ่มด้วยซ้ำ


“เฮียเพี้ยน”


กระซิบข้างหูแผ่วเบา แถมเป่าลมใส่ด้วยเอ้า!



“...เฮีย...”



แล้วทำไมถึงได้นิ่งจังวะ!



เขาเอานิ้วไปอังใต้จมูกอีกฝ่าย สงสัยว่าตายหรือยังนี่ เห็นยังมีลมหายใจดีก็ถึงกับเสียความมั่นใจขนานใหญ่ แอบเคืองอยู่ลึก ๆ จนเห็นภาพตัวเองฉีกกระชากเสื้อกล้ามตัวบางของสามภพให้หลุดจากที่เกาะกับมัดกล้ามออกแล้วจับปล้ำแม่งเลย!



“ผมถอนคำพูดเมื่อตอนค่ำแล้ว เฮียแม่งไม่น่ารักเลย”


ว่าจบก็พลิกตัวตะแคงเข้าหา วาดแขนขึ้นโอบรัดรอบตัวอีกฝ่ายเหมือนเป็นงูเหลือม ตามด้วยขาเกี่ยวแน่นหนึบ เพิ่มแรงเต็มที่จากความงุ่นง่านอันสะสมมาตั้งแต่โดนทิ้งนั่งทำการบ้านที่โซฟาคนเดียว นึกบ่นอยู่ในใจว่าอยากหลับเป็นท่อนซุงก็เอาเลย ทำให้ได้ตลอดรอดฝั่งแล้วกัน ฮึมฮัมอยู่ในลำคอด้วยความมันเขี้ยว “จะฟัดให้ตัวแหลกเลยคอยดู”


“นี่ทำเหมือนไม่กลัวเสียตัว”


“!?”


“หรือตั้งใจอยู่แล้วฮึ?”


“อ๊ะ!”


การเคลื่อนไหวฉับพลันทำให้เขาเบิกตาโพลง ความตั้งใจจะฟัดอีกฝ่ายให้กระดูกลั่นกรอบแกรบถูกเป่ากระจุยด้วยการขยับตัวเพียงชั่วพริบตาของสามภพ จากตัวเขาซึ่งเป็นฝ่ายกอดรัดอยู่ดี ๆ  แค่เสี้ยววินาทีกลับกลายเป็นตัวเขาเองที่นอนแผ่อยู่ใต้ร่างอีกฝ่าย ข้อมือสองข้างถูกตรึงไว้เหนือศีรษะด้วยมือข้างเดียวของชายหนุ่ม ตัวสั่นระริกเป็นลูกหมา

“..กะ..ก็เฮียเมินผมนี่หว่า!”

“เมินอะไรกัน”

ด้วยแสงสลัวเลือนรางจากเมืองใหญ่ด้านนอก เขาเห็นสามภพโคลงศีรษะไปมา ทิ้งช่วงห่างระหว่างใบหน้าแค่คืบและมีแนวโน้มจะใกล้เข้ามาอีก แม้หวั่นไหวกับอะไรที่อาจเกิด แต่ปากยังไม่วายตัดพ้อ “เอาแต่หลับอย่างเดียวเลย”

“ใครจะไปหลับลงเล่าไอ้เด็กบ้า”

“อย่ามา! เมื่อกี้หลับเป็นตาย” คิมหันต์เถียง “ผมเอานิ้วเกลี่ยขนตาเฮียยังไม่รู้เรื่องเลย”

สามภพหลุดหัวเราะออกมาหนึ่งเฮือก ส่ายหน้ากึ่งขำกึ่งระอา “วิธีหน่อมแน้มอย่างนั้นใช้ได้แต่กับเด็กอนุบาลเท่านั้นแหละ”

“เฮียก็เป็นเด็กอนุบาลให้ผมดิ”

เอากับเขาเถอะ!

“ถ้าพี่อนุบาล เราก็เป็นทารกแล้วเด็กน้อย”

“ผมไม่—อืออ...”

ถ้อยคำต่อล้อต่อเถียงที่ยังคิดไม่ออกว่าจะแถอะไรดีเงียบหาย เหลือแค่เสียงครางแผ่วเบาไม่ได้ศัพท์อย่างดิ้นรนครู่หนึ่ง ก่อนมันจะสงบลง สามภพเพียงแต่จูบเบา ๆ บนริมฝีปาก แนบลงมาโดยไม่ได้รุกล้ำมากไปกว่านั้น มือที่ตรึงข้อมือทั้งสองของเขาคลายลง ศอกค้ำไว้ข้างศีรษะเขา ขณะที่นิ้วเกลี่ยเส้นผมซึ่งปรกหน้าผากแผ่วเบา ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กับหน้าผากเหม่ง ๆ

“ไอ้ตัวยุ่ง” ชายหนุ่มกระซิบเสียงอ่อนโยน อบอุ่นจนเหมือนจะมากเกินไปด้วยซ้ำ อุณหภูมิจากเครื่องปรับอากาศไม่ได้ช่วยให้เนื้อตัวเขาเย็นลงเลยเมื่อได้ยินคำพูดต่อจากนั้น “ปากว่าไม่อยากให้ปล้ำ แต่ทำไมช่างยั่วนัก”

คิมหันต์บอกตัวเองไม่ให้สั่น แต่ร่างกายไม่ยอมเชื่อฟังเท่าไร ยังคงทำตัวไหวระริกเหมือนโดนแช่แข็งทั้งที่ออกจะร้อนผ่าวไปหมด ใบหน้าคมคายในระยะใกล้ของสามภพกระตุ้นให้ใจเต้นโครมคราม ไม่รู้ว่าทำไมถึงเกิดอาการแบบนั้นได้ทั้งที่มืดจนแทบไม่เห็นสีหน้า บางทีอาจต้องโทษลมหายใจอุ่น ๆ ที่คลอเคลียอยู่ตรงปลายจมูก

“...ก็ผม...”

“ขอข้ออ้างอะไรที่ฟังขึ้น” สามภพขู่เสียงนุ่ม ก้มลงจูบข้างแก้มอย่างรักใคร่ “ไม่งั้นจะไม่ทนแล้ว”

“..ผะ..ผม...”

สัมผัสนิ่ม อุ่น และเฉอะแฉะย้ายมาหยุดตรงมุมปาก ทั้งเร่งเร้าและอ่อนโยน กลิ่นหอมเย้ายวนลอยเตะจมูก เป็นกลิ่นครีมอาบน้ำที่เขาเพิ่งเทเล่นไปเกือบครึ่งขวด ผสมปนเปกับกลิ่นกายของสามภพที่ค่อยชัดเจนขึ้นในความชิดใกล้

คิมหันต์หลับตาปี๋ หดคอห่อไหล่ แต่มือที่เป็นอิสระแล้วก็ยังย้ายมาเกาะบนแผ่นหลังอีกฝ่ายแน่น ไม่ใช่แค่สามภพหรอกที่สับสนกับพฤติกรรมประหลาดของเขา แม้แต่ตัวเองซึ่งเป็นเจ้าของร่างกายอันคล้ายจะอยู่นอกเหนือการควบคุมในบางครั้งก็ยังงุนงงไม่แพ้กัน

“ว่าไงครับ?”

สามภพพึมพำ ลมร้อนผ่าวกระทบมุมปากคล้ายจะเร่งรัด

เขากระชับอ้อมแขน ดึงร่างอีกฝ่ายให้ขยับลงมาใกล้ เอียงใบหน้าตัวเองจนกลีบปากแนบสนิทกันอย่างเงอะงะเพราะไม่ยอมลืมตา เริ่มจูบก่อนเหมือนหิวโหยเสียมากมาย พยายามหายใจไปด้วยอย่างตะกุกตะกักและพบว่าล้มเหลว เอาเข้าจริงก็กลั้นหายใจจนไม่ไหวเอง ต้องเบือนไปทางอื่นแล้วซุกหน้ากับซอกคอสามภพ ..ซึ่งก็ดี...หากไม่ต้องเผชิญหน้าอาจกล้าพูดได้ราบรื่นขึ้นอีกหน่อย

คิมหันต์ล็อคคอชายหนุ่มไว้แน่นเท่าที่แขนตัวเองจะทำไหว แน่นจนจมูกตัวเองเบียดไปบนผิวเนื้ออุ่น ๆ ตรงต้นคออีกฝ่าย เส้นเลือดแดงใหญ่ที่คอสามภพเต้นตุบ..ตุบ..ตุบ...เป็นจังหวะรัวเร็ว บอกให้รู้ว่าหัวใจคนตรงหน้าก็กำลังทำงานหนักไม่แพ้กัน

“..ผม..”

เขากัดฟัน หนักใจกับเสียงอู้อี้ของตัวเอง ทำไมมันลำบากนักนะ ถึงกับสูดลมหายใจเข้าลึกอีกครั้ง หลับหูหลับตาแล้วบอก ๆ ไปเถอะ

“ผมอยากฟัดเฮียโคตร ๆ อยากกอด อยากเกาะแกะอยู่ใกล้ ๆ  มีความสุขเวลาเฮียตามใจแล้วก็แกล้งทำหน้ายักษ์ใส่ แล้วแถมยัง...เล่นมุกโง่ ๆ...”

คิมหันต์พยายามเต็มที่จะเรียบเรียงคำพูดให้เข้าท่า แต่ยิ่งทำกลับยิ่งรู้สึกว่าฟังดูตลก ทว่าสามภพไม่ได้ล้อเลียนหรือขัดจังหวะ ทั้งที่หากเป็นเวลาอื่นคงโดนสวนกลับมาแล้ว คราวนี้อีกฝ่ายทำเพียงลูบผมเขาที่เอาแต่ซุกหน้าอยู่กับซอกคอตัวเองอ่อนโยน


“ผมอะโคตรรักพี่เลย!”


พูดไปแล้ว


ลมหายใจที่เป็นจังหวะอยู่ดี ๆ ของสามภพก่อนหน้านี้ราวกับขาดห้วงลง จากนั้นหัวใจก็ยิ่งเต้นระรัวหนักหน่วงกว่าเก่า


เจ้าตัวชะงักไปครู่หนึ่งก่อนจะกอดเขาไว้แน่น คล้ายกำลังจะเริ่มอะไรบางอย่างที่เขาหวั่นวิตก พร้อมกันกับที่เขาร้องเสียงดังยิ่งกว่าเก่าด้วยความอัดอั้น


“แต่ผมยังไม่อยากเสียตัวนี่หว่า!”

มีต่อรีพลายถัดไปค่ะ
v
v
v

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 29-08-2013 21:19:52

ยกที่ 53 (ต่อ)




สิ้นคำสารภาพซึ่งทำลายบรรยากาศอันเกือบจะเข้าขั้นโรแมนติกเสียหมดสิ้น เด็กหนุ่มก็ร่ายยาวต่อเป็นชุดอย่างคนสติแตกทั้งที่ยังกอดรัดฟัดเหวี่ยงอีกฝ่ายไม่ปล่อย

“เฮียเพี้ยนเข้าใจปะ เฮียแม่งก็ตัวใหญ่ แล้วลองนึกภาพดิถ้ามีคนตัวใหญ่กว่าเฮียเยอะ ๆ สมมติอย่างนักมวยปล้ำอันเดอร์เทคเกอร์มาขู่ว่าจะปล้ำอยู่ทุกวันเงี้ย ให้ทำไงวะ! เฮียเพี้ยนทำตัวน่ารักผมก็อยากฟัดปะ แต่ฟัดแล้วแม่งก็จ้องจะงาบอีกอะ ผมอยากอยู่ด้วย อยากเห็นหน้าทุกวัน จะไปประกาศกับเพื่อนก็ไม่เคยว่าเลย แต่ผมก็ห่วง...หะ...ห่วง....”

สามภพไม่เถียงสักคำ ปล่อยเขาฟูมฟายอย่างประสาทเสีย แต่ท่าทางจะเพ้อเจ้อหนักจนชายหนุ่มต้องคลายอ้อมแขนลงบ้างเพื่อจะได้ถอยออกมาเปิดไฟหัวเตียงแล้วมองหน้าเขาชัด ๆ  แสงนวลสีส้มจับใบหน้าอีกฝ่ายที่คล้ายว่าจะมีทั้งอารมณ์ตกใจระคนขบขันอยู่ในที กับการระเบิดอารมณ์ดราม่าอย่างกะทันหันของเขา

“..ผะ...ผมก็ห่วง...” เขากระซิบ เสียงเบาลงกว่าเก่าหลังจากเปิดไฟ แต่ยังคงความฟูมฟายไว้ได้อย่างเต็มเปี่ยม “...ผมก็ห่วงตูดตัวเองปะ!? แม่ง! ท้องผูกนาน ๆ ครั้งยังไม่ชอบเลย...ละ..แล้วนี่จะให้มาทำอะไร...ทะ...ที่มัน....”

บทคร่ำครวญอย่างน่าเวทนาของเขาคงไม่จบลงง่าย ๆ แน่นอน หากว่าสามภพไม่หัวเราะลั่นออกมาก่อน

“ฮ่า ๆ ๆ ๆๆ!”

“หัวเราะเชี่ยไร”

“ไอ้เด็กบ้า!”

อีกฝ่ายพลิกตัวลงไปนอนตะแคงบนเตียงข้างเขา หัวเราะจนตัวงอ และให้ว่ากันตามจริงแล้ว เขาไม่เคยเห็นสามภพหัวเราะเปิดเผยเช่นนี้มาก่อนเลย แถมไฟสีส้มอ่อนที่ตกกระทบก็คงขับให้หน้าร้อนฉ่าของเขายิ่งแดงเดือดเข้าไปอีก เพราะสามภพเงยขึ้นมองอีกครั้งแล้วกอดรัดเขาไว้แน่นพร้อมกับกล่าวหาว่าเขาเป็นญาติกับตู้ไปรษณีย์หรืออย่างไร

“ผมโคตรซีเรียสเลยนะว้อย!”

“รู้แล้ว ๆ ไอ้ตี๋” ชายหนุ่มส่ายหน้า ลำบากลำบนกับการกลั้นหัวเราะเพื่อให้พูดจาได้เป็นภาษา พยายามส่งสายตาลึกซึ้งใส่เขาแต่ไม่สำเร็จเพราะมัวแต่ขำ “ไม่ปล้ำครับหมาน้อย ไม่ต้องกลัว ไว้เรารู้สึกว่าอยากทำนั่นแหละค่อยทำ”

“เฮียแม่งไม่รู้หรอก ผมเห็นมาแล้ว” คิมหันต์ยังบ่นกระปอดกระแปด อายจนไม่รู้จะเอาหน้าไปซุกไว้ที่ไหน เลยตัดสินใจซุกมันกลางอกอีกฝ่ายนั่นเอง “ไอ้ปิ่นกับอาทิตย์สามีมัน ควายปิ่นมันแช่งผมอยู่ทุกวัน ตั้งแต่ผมไปเห็นสภาพหลังพวกมันทำอะไรกับครั้งแรก มันแบบ..แย่อะ..ผมไม่เอาอะ”

“น่า ๆ บอกไม่ทำก็ไม่ทำสิ” อีกฝ่ายลูบหลังเขาป้อย ๆ  “สัญญาครับ”

“จริงดิ” คิมหันต์หูผึ่งพอได้ยินว่าสัญญา รู้ดีว่าสามภพเวลาออกปากจริงจังเช่นนี้จะทำตามคำพูดตัวเองเสมอ

“แล้วที่ผ่านมาเคยผิดสัญญาไหมล่ะ”

“โอย..เฮียน่ารักอะ” เด็กหนุ่มยิ้มร่า หลังพลิกคำให้การเรื่อยเปื่อย กลิ้งไปกอดอีกฝ่ายหนุบหนับ “ถ้าผมตัวใหญ่กว่านะ จะจับเฮียเพี้ยนรวบหัวรวบหาง ยอมให้ผมรุกรึเปล่าล่ะ!?”

“หน้าอย่างนี้หรือจะรุกคนอื่น”

“เห็นไหม!” เด็กหนุ่มโวยอย่างได้ที “เฮียเพี้ยนยังไม่ยอมผมเลย”

สามภพหัวเราะ กอดไอ้ตัวพูดมากที่คลานขึ้นมาพาดบนตัวไว้แนบอก ทำหน้าตาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วจึงคลี่ยิ้มอ้อนโยน จูบเบา ๆ บนหน้าผาก เอ่ยอนุญาตแบ่งรับแบ่งสู้กับเขาที่นอนจ้องหน้าอย่างเอาเรื่อง

“ทำได้ก็เอาสิ”

“หือ”

“หูหนวกหรือ?”

“เฮียยอมผมจริงดิ!?”

คิมหันต์ยิ้มกรุ้มกริ่ม มือเลื้อยขึ้นมาโอบรอบคอชายหนุ่ม จงใจลากผ่านผิวเนื้อเหนือมัดกล้ามแน่นอย่างอ้อยอิ่ง แต่สามภพนอกจากไม่มีท่าทีขัดขืนอะไรแล้วยังทำเป็นกลั้นหัวเราะให้เสียความมั่นใจเล่นอีก

"ยอมผมเหอะ...ยอม..." เขาพึมพำเสียงต่ำเหมือนจะสะกดจิต

“บอกแล้วไง" สามภพย้ำ "ว่าถ้าได้ก็ลองดู”

เด็กหนุ่มพ่นลมผ่านจมูกแรง ๆ  สามภพพูดยั่วขนาดนี้ มีหรือเขาจะปฏิเสธข้อเสนอ รีบลุกขึ้นนั่งคร่อมลำตัวท่อนบนของอีกฝ่ายเหมือนกลัวจะเปลี่ยนใจ มือไม้ควานเปะปะหาชายเสื้อกล้ามเนื้อบางของชายหนุ่มแล้วเลิกขึ้นสูงจนมันขึ้นไปกองที่คอ คำรามในใจว่าเสร็จแน่พร้อมกับก้มลงงับเบา ๆ ที่กล้ามเนื้อบนลาดไหล่ด้วยความมันเขี้ยว

“โคตรเหมือนหมาเลย” ชายหนุ่มให้ความเห็นอย่างไม่สะทกสะท้าน จ้องมองเจ้าเด็กตัวกระตึ๋งแต่ริอ่านอยากจะรุกกำลังง่วนอยู่กับต้นคอเขา ไม่ทันระวังว่าคอเสื้อกล้ามตัวเองเปิดกว้างมองเห็นไปได้ถึงสะดือแล้ว มือยังสั่นน้อย ๆ อยู่เลยด้วยซ้ำ และริมฝีปากที่ลากเล็มตรงนั้นตรงนี้ ดูอย่างไรก็เหมือนเด็กช่างยั่วได้อย่างไม่ประสีประสามากกว่าจะเป็นฝ่ายรุกที่เชี่ยวชาญอย่างเจ้าตัวเข้าใจ

คิมหันต์ผู้ยักยิ้มอย่างฮึกเหิมในคราวแรก และยังหลงไปว่าจะปล้ำผู้ชายอย่างสามภพได้ มีอันต้องถูกสั่นคลอนความมั่นใจในขั้นต้น เมื่อเลื่อนริมฝีปากตัวเองจากไหล่สามภพ เรื่อยมาตามกระดูกไหปลาร้า จนถึงมัดกล้ามแน่นตึงบนแผ่นอก พร้อมกับที่ใจสั่นหวิวขึ้นมากะทันหันจนมือไม้อ่อน แทรกด้วยเสียงท้วงถามจากส่วนลึกอันไม่รู้ที่มา ว่าแล้วทีนี้ต้องทำไงต่อดี

“กางเกงด้วยสิ”

สามภพเปรยคล้ายจะช่วยชี้นำ จับมือเขาซึ่งเริ่มงก ๆ เงิ่น ๆ ทุกครั้งที่สติคอยย้ำเตือนว่ากำลังทำอะไรอยู่ ก่อนจะบรรจงยกมันไปวางไว้ตรงขอบกางเกงตัวเองเหมือนชี้โพรงให้กระรอก

“แล้วก็ดึงมันลง..” ชายหนุ่มกระซิบแหบพร่าข้างหู แต่ยังไม่วายได้ยินเสียงหัวเราะทุ้มต่ำตามหลัง “..หรือไม่ก็ล้วงเข้าไป”

คิมหันต์กลืนน้ำลายอึกใหญ่ ทว่าลำคอกลับยังแห้งผาก ปลายนิ้วเหมือนโดนแช่แข็งเมื่อสัมผัสเข้ากับส่วนที่นูนขึ้นมาอย่างเรียกร้องของชายหนุ่ม เกร็งมือจนแทบไม่อาจกระดิกได้ ที่ม้าเขาชอบบ่นว่านิ้วล็อคจะเป็นอะไรคล้าย ๆ อย่างนี้หรือเปล่า

“ถ้าไม่กล้าจับ..ก็รุกไม่ได้หรอกรู้ไหม”

สามภพยิ้มอ่อนโยน รั้งคอเขาให้โน้มตัวลงมาหา ลากปลายลิ้นแผ่วเบาบนกลีบปากเด็กหนุ่มซึ่งขืนตัวนิดหน่อยโดยไม่ได้มาจากการต่อต้าน หากแต่เป็นขัดเขินจนแทบไม่กล้าขยับตัวต่างหาก

“...ผะ...ผมกล้า...” คิมหันต์ท้วงไม่เป็นภาษาในจูบ

“เอาสิ”

ชายหนุ่มพยักพเยิด จับมือเขาให้วางลงไปในตำแหน่งที่รุกล้ำเข้าใต้ขอบกางเกงได้โดยง่าย ส่งรอยยิ้มซึ่งบอกลำบากว่าเป็นการให้ความเชื่อมั่นหรือบั่นทอนกำลังใจมากกว่ากัน

คิมหันต์กลั้นหายใจ หลับตาปี๋ทั้งดวงหน้าแดงจัด สอดปลายนิ้วเข้าไปใต้เนื้อผ้าจากหน้าท้องอีกฝ่าย กล้ามเนื้อเป็นลอนอยู่ใต้ฝ่ามือราวกับจะตอบรับสัมผัสของเขา ยิ่งคืบเข้าไปใกล้ส่วนอ่อนไหวก็ยิ่งร้อนผ่าว รับรู้ได้ว่ามันขยายตัวมากขึ้นทุกครั้งที่ชีพจรเต้นเป็นจังหวะหนักหน่วง ส่งเลือดมาหล่อเลี้ยงพร้อมกับนำเอาความร้อนแทบละลายนิ้วมือแช่แข็งของเขามาด้วย

“..แล้วก็ขยับ” สามภพกระซิบ

อ่อนโยนจนเขาไม่ทันคิดว่านั่นเป็นรูปแบบหนึ่งของคำสั่ง

ราวกับโดนสะกดจิตให้ทำตามโดยไม่รู้ตัว เขาประคองส่วนแข็งขืนไว้ในมือแล้วเริ่มขยับช้า ๆ อย่างว่าง่าย

“..อืม”

เสียงครางต่ำในลำคอของสามภพพาเขาสติเตลิดเปิดเปิง ความผิดพลาดถัดจากนั้นคือการที่เขาลืมตาขึ้นมองร่างอีกฝ่ายซึ่งถูกคร่อมอยู่ใต้แสงไฟสีส้มอ่อน เผลอจ้องมองเรือนร่างแข็งแกร่งด้วยกล้ามเนื้อและปุ่มกระดูกในตำแหน่งดึงดูดสายตาด้วยใจระทึก

คิมหันต์รู้สึกตัวเองเหมือนเป็นพวกโรคจิตที่หลงใหลได้ปลื้มกับความสวยงามของร่างกายผู้ชายด้วยกัน แบบที่เขาไม่มีวันรู้สึกกับใครอื่น ต่อให้เป็นไอ้เพื่อนรักหน้าเงินที่เคยแก้ผ้าเหลือแค่กางเกงลิงอาบน้ำด้วยกันมาแล้ว ตอนนั้นมีแต่ความขบขัน แต่ตอนนี้มีเพียงความร้อนรุ่มจนแทบมอดไหม้ไปทั้งร่าง เริ่มจากที่ฝ่ามือของเขา ท่อนขาซึ่งเสียดสีกันอยู่ และจากส่วนอ่อนไหวที่สุดของตัวเขาเองซึ่งสร้างความปวดหน่วงจนทรมานอยู่ใต้กางเกงผ้าเนื้อบาง

สามภพคงสังเกตได้ถึงสิ่งที่ตื่นตัวขึ้นมาของเขาเช่นกัน จึงได้ยกมือขึ้นลูบแผ่วเบาจากด้านนอก สัมผัสจากฝ่ามือซึ่งถูกคั่นกลางด้วยเนื้อผ้าทำเขาชะงัก หายใจกระตุกไปจังหวะหนึ่งก่อนจะค่อยผ่อนลงได้อีกครั้ง พร้อมกับที่สามภพเริ่มสอดมือเข้ามาเคล้นคลึง ขยับเชื่องช้า..เนิบนาบ.. ด้วยชั้นเชิงที่เห็นชัดเจนว่าเหนือกว่าฝ่ามือเก้ ๆ กัง ๆ ของเขามากนัก

ครู่ใหญ่ผ่านไปอย่างทรมานและสุขสม นับตั้งแต่พวกเขาเริ่มต้นสัมผัสกันและกัน เด็กหนุ่มพยายามหายใจเข้าออกช้า ๆ เป็นจังหวะปกติ ประกาศตัวว่าเขาเองก็ใช่จะเป็นไอ้ไก่อ่อนให้เคี้ยวเล่นได้ง่าย ๆ  แต่เอาเข้าจริงกลับสั่นเทิ้มไปทั้งตัว ลมหายใจถี่กระชั้นขึ้นเรื่อยเมื่อใกล้ถึงที่สุดของอารมณ์ ถูกชักจูงไปกับความพลิ้วไหวเบื้องล่าง น่าเจ็บใจก็ตรงเขาเป็นคนเริ่มทำให้อีกฝ่ายก่อนแท้ ๆ  แต่สามภพไม่เห็นมีวี่แววจะถึงในเวลาอันใกล้อย่างเขาเลย

“..ฮะ..เฮีย....ผม...อือ..”

คิมหันต์หลับตา ขมวดคิ้ว เสียงพูดไม่เป็นอย่างใจจึงพยายามตั้งหลักใหม่ ปลายเท้าจิกเกร็งลงกับที่นอน มืออีกข้างซึ่งว่างอยู่ย้ายไปเกาะไหล่สามภพไว้มั่นราวกับเห็นเป็นที่พึ่งหนึ่งเดียว รู้ตัวดีว่ากำลังจะถึงจุดสิ้นสุดของความอดกลั้น

“...หยุดแป๊บ...ผมจะ—” เขาเม้มปาก กลั้นหายใจ จับมือสามภพที่ขยับอยู่ตรงหว่างขาให้ชะลอลงพร้อมกับครางออกมาเสียงอ่อน “...ทิชชู..”

เขาไม่ได้รับในสิ่งที่ร้องขอ ทั้งเรื่องให้หยุด และเรื่องกระดาษทิชชู แต่กลับได้รับอย่างอื่นมาแทน

ร่างเขาถูกเหวี่ยงให้กลับเป็นฝ่ายแนบหลังอยู่บนเตียง ตำแหน่งซึ่งเขาเคยได้นั่งคร่อมเมื่อวินาทีที่แล้วกลับกลายเป็นของสามภพ เด็กหนุ่มเบิกตากว้าง เพื่อพบกับความว่างเปล่าของเพดานซึ่งสะท้อนแสงสีส้มสลัว

ส่วนแข็งขืนที่กำลังร่ำร้องยังคงถูกปรนเปรอจนร่างกายบิดเร่า เพียงแต่เปลี่ยนจากมือเป็นริมฝีปากและปลายลิ้น ความร้อนผ่าวและเสียงของเหลวเฉอะแฉะจากเบื้องล่างกระพือให้เปลวเพลิงโหมขึ้นร้อนรุ่มอีกครั้ง มอดไหม้ทุกสิ่งจนในหัวของเขาขาวโพลน ราวกับทั้งร่างจะหยุดทำงานทั้งที่หัวใจยังเต้นถี่รัว หายใจเร็วจนเกือบกลายเป็นหอบ..

กระทั่งทุกอย่างถูกปลดปล่อยออกจนหมด..จึงกล้าเหลือบลงไปมองสถานที่เกิดเหตุ

"..."

สามภพยิ้มน้อย ๆ  ส่งสายตารักใคร่แต่ฉายแววเจ้าเล่ห์ คราบสีขาวขุ่นติดอยู่ข้างริมฝีปาก หยดลงมาตามปลายคางเหมือนภาพสโลว์โมชันยิ่งเสริมความเซ็กซี่บัดซบ

เขาทำใจกล้ายื่นหลังมือไปเช็ดให้เบา ๆ  ถือโอกาสผลักหน้าอีกฝ่ายให้ออกห่างจากไอ้น้องชายซึ่งเริ่มอ่อนตัวเหมือนเด็กหัวอ่อน ได้ยินคำปรามาสเจือขำขันด้วยเสียงทุ้มต่ำของสามภพ ว่าทำตัวน่าเอ็นดูออกอย่างนี้เอาตาตุ่มคิดหรืออย่างไรเรื่องอยากเป็นรุก

เขาอยากเถียง แต่เฟ้นหาถ้อยคำดี ๆ ไม่ออก สมองกลับนึกไปถึงความจริงอีกข้ออย่างหลุดการควบคุม..พร้อมกับปากที่ยั้งไม่ทันพอกัน

“..เฮียเพี้ยนยังไม่เสร็จเลย”

พูดเองก็หน้าร้อนเอง

"..."

ชายหนุ่มนิ่งไปครู่หนึ่ง จากนั้นจึงคลี่ยิ้มละมุน เห็นแล้วเหมือนโดนหมัดฮุคเข้าเต็มหน้า

สามภพเดิมก็หน้าตาจัดว่าคมคายดีอยู่แล้ว..หากพูดกันแบบไม่นับเรื่องอคติและความหมั่นไส้นิดหน่อยของเขาซึ่งพยายามบิดเบือนข้อเท็จจริง แต่ที่นึกไม่ถึงคือเวลาทำตัวอ่อนโยนเหมือนระยะหลังมานี้ จะชวนให้ใจเต้นแรงเสียจนบางครั้งก็รู้สึกเหนื่อย

“ทำไม จะรุกต่อหรือ?”

ชายหนุ่มเน้นเสียงตรงคำว่า รุก ชัดเจน นับเป็นการล้อเลียนอย่างแสบสันต์สุด ๆ อย่างหนึ่งในบรรดาถ้อยคำเกทับที่เคยเลือกใช้ทีเดียว

คนฟังย่นจมูกขัดใจ ขยับตัวขึ้นนั่งทุลักทุเล แผ่นหลังชิดหัวเตียงพร้อมกับพยายามจัดเสื้อผ้าตัวเองให้เรียบร้อยไปด้วยอย่างหวาดระแวง บ่นหงุงหงิงให้ชายหนุ่มที่กึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่ตรงหน้า “พูดมากก็ทำต่อเองในห้องน้ำเลยไป”

เป็นอีกครั้งที่เขารู้ตัวช้ากว่าปาก สามภพซึ่งตอนแรกตั้งใจว่าจะลุกไปห้องน้ำจริงจึงได้ชะงักกึกอยู่จุดเดิม ถึงกับเลิกคิ้วมองเขาด้วยสายตาคาดหวัง รู้ดีว่าถึงทีของตัวเองแล้ว

“เริ่มแล้วก็ต่อให้เสร็จสิ”

และแน่นอน..พร้อมประโยคคำสั่งเอาแต่ใจ

คิมหันต์ฮึดฮัดพอเป็นพิธีอีกครู่หนึ่ง พวกเขาต่างก็เอาแต่ใจกันทั้งคู่ เพียงแต่เป็นไปในคนละรูปแบบและในสถานการณ์ที่แตกต่าง ซึ่งน่าแปลกที่มันลงรอยกันได้พอดิบพอดี เหมือนจะตีกันตายกับเรื่องไม่เป็นเรื่อง แต่ก็หาทางลงได้เสมอแม้ดูแล้วบางครั้งไม่น่าทำได้เลย

เหมือนอย่างครั้งนี้..ที่เด็กหนุ่มคลานเข้าไปหาอีกฝ่ายกล้า ๆ กลัว ๆ  โดยไม่รู้มีเทวดาหรือปีศาจอะไรดลจิตดลใจ

ยิ่งเข้าใกล้ ผิวขาวย้อมสีเลือดฝาดก็ยิ่งเข้มจัด ร้อนผ่าวจนถึงขีดสุดเมื่อเขาก้มหน้าลงไปตรงหว่างขาสามภพ จูบแผ่วเบาบนส่วนปลายของสิ่งที่ยังตื่นตัวแข็งขืน ละเลียดชิมรสแปลกประหลาดที่ไม่เคยรู้จัก ก่อนจะครอบครองมันเอาไว้ด้วยปากของตัวเอง


“..ระวังฟันด้วยสิ”


สามภพเตือน ส่งปลายนิ้วแทรกไปตามเส้นผมเขา รู้สึกราวกับมีไฟฟ้าสถิตวิ่งผ่านจากทุกส่วนที่สัมผัส


แต่หลังจากนั้น...อาจต้องนับว่าเป็นเรื่องน่าภูมิใจอย่างหนึ่งของเขาเลยทีเดียว เพราะเสียงครางอืออาแผ่ว ๆ ในลำคออีกฝ่ายชัดเจนต่อโสตประสาทจนขนลุกซู่ทั่วร่าง

แม้ต้องใช้เวลานานสักหน่อย แต่ถึงจุดหนึ่ง..เขาเริ่มรู้สึกได้ว่าสามภพหายใจเร็ว ปลายนิ้วที่แผ่กางบนศีรษะและท้ายทอยเขาเกร็งกว่าปกติ นั่นยิ่งทำเขาได้ใจ ดูดกลืนเข้าไปให้ลึกสุดเท่าที่จะทำได้ ต้านกับมืออีกฝ่ายซึ่งราวกับกำลังขัดขวาง ไม่ทันเอะใจว่าความพยายามของชายหนุ่มที่จะผลักศีรษะเขาออกเบา ๆ ไม่ใช่เพื่อแกล้งเล่นอย่างทุกที


“!!”


"คิม!?"


“อุ! แค่ก ๆ!”


สำลักเข้าไปเต็ม ๆ


สามภพร้องเรียกคล้ายจะตกใจนิดหน่อยในตอนแรก แต่หลังจากนั้นก็มัวแต่ขำ หิ้วปีกคิมหันต์ให้ลุกขึ้นนั่งดี ๆ  เห็นสภาพของเหลวสีขาวเต็มหน้าบุ่ย ๆ ยิ่งชวนให้สงสารปนเอ็นดู รีบดึงมากอดไว้แน่นแล้วจับเช็ดหน้าเช็ดตา เอ่ยขอโทษก่อนจูบขมับซ้ายขวาไปด้วยคล้ายจะโอ๋ แต่หลังจากนั้นปากกลับต่อว่าเสียนี่

“ซื่อบื้อเอ๊ย!” พูดไปก็หัวเราะไป “ผลักออกแล้วทำไมไม่ปล่อยฮึ ไม่เคยแท้ ๆ มาทำอวดเก่ง”

“ก็ผม—!”

คราวนี้เถียงอะไรดี.. ก็ผมไม่เคย? ก็ผมไม่รู้? ก็ผมถอยออกมาไม่ทัน? ทำไมมีแต่ข้อแก้ตัวหน่อมแน้ม สุดท้ายจึงหยุดไว้แค่นั้น นั่งก้มหน้าก้มตา ทั้งร้อนฉ่าและแดงเถือกไปถึงใบหู ปล่อยอีกฝ่ายกอดรัดแนบอกแล้วซุกไซ้ตรงนั้นตรงนี้

“เด็กบ้า” สามภพยังไม่เลิก

“อะไรเล่า!?”

“น่ารักไม่บันยะบันยัง”

เขาขดตัวแทบเป็นลูกบอลในอ้อมแขนอีกฝ่าย แต่ยังไม่วายเอามือไปจัดขอบกางเกงสามภพให้เรียบร้อยก่อนเพื่อความสบายใจ บ่นไปด้วยแก้เก้อโดยไม่มองหน้าคนฟัง

"ดี งั้นกอดผมแน่น ๆ เลย"

สามภพตอบรับด้วยการกระชับวงแขนแน่นหนา และเขาชอบเวลาถูกสัมผัส ชอบพอกับการได้สัมผัสอีกฝ่ายตามชอบใจ ก็เลยทั้งกอดทั้งรัดตอบอย่างที่สามภพมองว่าโคตรอ้อน

“ผมรุกเฮียเพี้ยนได้..เห็นปะ” เขาคุยโว แม้รู้ดีว่าออกจะเป็นอะไรที่ห่างไกลไปโข

“ครับ ๆ คนเก่ง”

อีกฝ่ายก็ช่างให้ท้ายเสียเหลือเกิน

“ชมผมด้วยดิว่าหล่อ”

“หล่อ” สามภพพึมพำ

“เมพ”

“เมพ”

ถ้อยคำที่พูดทวนเหมือนเป็นเสียงสะท้อน เรียกเสียงหัวเราะร่วนอย่างชอบอกชอบใจจากเด็กหนุ่ม นั่งประดิษฐ์คำใหม่ไว้เยินยอตัวเองเพิ่มอีก

“เจ๋งสุดในสามโลก” เขาร้อง

“เจ๋งสุดในสามโลก” สามภพทวน

“เท่”

“เท่”

“ฮ่า ๆ  ตลกว่ะ”

“ฮ่า ๆ  ตลกว่ะ”

คิมหันต์ทำตาปะหลับปะเหลือกเมื่อรู้ว่าโดนล้อเลียน ทว่ามีแต่สายตาอ่อนโยนที่ยิ่งมองยิ่งใจเต้นโครมครามตอบกลับมา สุดท้ายก็ก้มหน้างุด ซุกตัวอยู่ในความอบอุ่นของชายหนุ่มที่เอนตัวลงไปนอนโดยยังกอดเขาแนบอก นิ่งอย่างนั้นครู่ใหญ่จนตาปรือ แต่มือยังไม่ยอมปล่อยจากที่เกาะเกี่ยวกันแน่น

เด็กหนุ่มกดจมูกตัวเองลงเต็มแก้มอีกฝ่ายแรง ๆ  ขยับริมฝีปากเป็นเสียงกระซิบในความเงียบงัน กลัวจะเผลอเคลิ้มหลับไปเสียก่อนโดยไม่ได้พูด



“..รัก”



และสามภพเอ่ยซ้ำ 



“รัก”



คราวนี้ไม่ใช่แค่พูดทวน




แต่เป็นคำตอบ

- หมดยกที่ 53 –

---

*บิดม้วนเป็นเกลียวแล้วกลิ้งหนีไป* =////=


ของแถมรีพลายถัดไปนะคะ ขอบคุณคนอ่านผู้น่ารักค่ะ ^o^

 :กอด1: :L2: :L1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 52 ไม่มาก ไม่น้อย (หน้า 115) 23/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 29-08-2013 21:20:09

โซนของแถมค่า ^o^


..เมื่อเพื่อรักมาถาม แม่ไก่ก็พยายามให้กำลังใจแล้วนะ (เหรอ?)

(http://fc01.deviantart.net/fs71/f/2013/241/8/2/dd_consult_resize_by_maew3ta-d6k69dv.jpg)



ดูเดิ้ลล

(http://fc04.deviantart.net/fs70/f/2013/241/e/1/sl52_resize_by_maew3ta-d6k69e6.jpg)

(http://fc03.deviantart.net/fs71/f/2013/241/5/b/dd_corner_resize_by_maew3ta-d6k69em.jpg)


ปิดท้าย ด้วยความคิดถึง ปิ่นหยกวัยมหา'ลัยค่ะ ^^
(http://fc01.deviantart.net/fs71/f/2013/241/3/1/draft02ce_resize_by_maew3ta-d6k69o6.jpg)
ไอ้ผมเด้ง ๆ บนหัวมีไว้เพื่อการนี้เอง 555



แล้วพบกันยกหน้าค่ะ :D

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: pilar ที่ 29-08-2013 21:24:11

ไม่มีคำใดๆ จะบรรยายนอกจาก  :pighaun: :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 29-08-2013 21:39:58

 :m25:    โอ้ย...ได้ใจ


  +1   จ้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: ข้าวเหนียวหมูปิ้ง ที่ 29-08-2013 21:49:16

เขินนนน  :-[ :-[

และ....  :haun4: :pighaun: :jul1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 29-08-2013 22:04:23

มันอร๊างงงมากเลย :o8:
หวานเว่อร์ๆ เขินอ่า อร๊างงงงง :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: heangsure ที่ 29-08-2013 22:05:27

อ๊ายยย เขิลลลลล

คิมหันต์ น่ารักไม่บันยะบันยังเล้ยยยย


 :mew1: :mew1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: ryokame ที่ 29-08-2013 22:13:11

อ๊ากกกกกกกก ไม่ไหวแล้ว หวานเกินไปม้ายยยยยยยย
คราวหน้าขอจัดเต็มเลยนะครับ หึหึ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 29-08-2013 22:13:55

 :haun4:  โอ้ยยยยยเขินนนนน เลือดกระฉูดหมดตัว :pighaun:

 พี่ภพน่ารักเฟ่ออออออ ยอมคิมทุกอย่างเลย แต่ดูท่าทางคิมท่าทางจะรุกยากแหะ555

 พี่ภพนี่น่ารักพอกับมาโคะจังเลย ปลื้มมมม :-[

มาต่อเร็วๆน้าา :mew1:
บวกเป็ด

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Mengjie_JJ ที่ 29-08-2013 22:19:44

 :m25:

น้องคิมช่างยั่ว

อยากได้คิมมาเลี้ยง น้องจะไม่ทนจะจับฟัดดดๆๆๆๆ ปล้ำให้แหลกคามือเลย

ไอ้เด็กน่ารัก จอมยุ่ง

แต่พี่ภพ เมพ สุดดด หลอกให้น้องทำได้ตั้งขนาดนี้แล้วนะ ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 29-08-2013 22:27:14

โอ้ว เลือดพุ่ง คิมนี่ยังไง เหมือจะกลัว แต่เริ่มเองซะงั้นอะ ระวังเถอะยั่วมาก เดี๋ยวเฮียทนไม่ไหวหรอก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: goosongta ที่ 29-08-2013 22:28:41

น่ารักทั้งตอน ละเอียดอ่อน ละมุนละไม

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: misso ที่ 29-08-2013 22:32:58

555555 ทำไมอ่านแล้วขำมากกว่าเขินแฮะ :laugh:

อยากฟัดแก้มคิมแรงๆ ฮึ้ยยยย เด็กบ้าอะไรน่ารักชะมัด :man1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: NumPing ที่ 29-08-2013 22:33:52

เด็กน้อยคิม ถึงรุกไม่ได้ก็ไม่เป็นไรนะ

เด๋วต่อไปพี่ภพคงค่อย ๆ สอนไปเองแหละ

ตอนนี้มันน่ารักแบบกร๊าวใจมากเลยอ่ะ  :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 29-08-2013 22:45:38

นุ้งคิมตลอดเลยนะืแต่แค่นี้ป้าก็ฟินหล่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 29-08-2013 22:57:52

กรี๊ดดดดดด โนคอมเมนต์
ตายแป๊บค่ะ ....  :heaven

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 29-08-2013 23:00:54

ถึงยังกดกันไม่สุด แต่เค้าฟินมากก ฟินที่สุด
น้องครีมเมพจริงๆ
กรี๊ด อ๊ายย เขิน บวกหื่น เบาๆ
อ๊ายยยยย :haun4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 29-08-2013 23:17:54

อั๊ย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 29-08-2013 23:25:28

ถ้าจะน่ารักขนาดนี้เฮียยอมให้รุกตลอดชีพ คิคิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: micmoner ที่ 29-08-2013 23:34:32

รุกแบบนี้นี่ยั่วชัดๆเลยนะ เด็กน้อยคิม  :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 29-08-2013 23:40:08

อร๊ายๆ น่ารักจิงน้าคู่นี้

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 29-08-2013 23:41:29

"มือใหม่หัดรุก"ก็มือใหม่นี่เนอะคิม อ่านไปยิ้มไปด้วยความเขิน~ บิดเป็นเกลียวเลยอ่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: toou ที่ 30-08-2013 00:08:06

คิมหันต์น่ารักสุดๆไปเล้ยยยยยยยย :haun4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: herberry ที่ 30-08-2013 00:18:53

น่ารักจังง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Chifuu ที่ 30-08-2013 00:24:32

อิชั้นเขินแทบหน้าระเบิด น่ารักมุ้งมิ้งมากตอนนี้  :hao7:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: AiiSoul ที่ 30-08-2013 00:31:11

งื้ออออออออออออออ
น่ารักอ้ะ!!!!! :hao5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 30-08-2013 00:31:29

น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก
น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก
น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก
น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก
น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: toshika ที่ 30-08-2013 01:43:06

ชั้นขอลาตายสักแป๊บจะได้ไหม. โอยเลือดจะหมดตัว..............

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 30-08-2013 06:20:08

“ผมอะโคตรรักพี่เลย!”

“แต่ผมยังไม่อยากเสียตัวนี่หว่า!”
 :m20: :m20: :m20: :m20: :m20: :m20: :m20: :m20: :m20: หนูคิมเอ๊ยฮาอ่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 30-08-2013 06:35:05

บอกรักกันแล้ว น่ารักอะไรอย่างนี้น้า อ่านตอนนี้แล้วสำลักความสุข แถมขำอีตาคิมหันต์ คือดูจากรูปร่างแล้วหนูรุกพี่เค้าไม่ได้เลยนะลูก มันผิดกฏทั้งหมดที่เค้าบัญญัติมาเลย 555555
แต่น่ารักอ่ะ ชอบคิมหันต์ตอนอ้อนมาก พี่ภพคงจุกอกในความน่ารักแน่นอน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 30-08-2013 07:23:34

โหยยย คิมน่ารัก น่าฟัดมากๆ  :-[
เฮียภพควรได้โล่ความอดทน จริงๆ เอิ๊กกกกกก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Fish129 ที่ 30-08-2013 08:04:12

อ้ายๆๆๆ
ตอนนี้มัน คิ้ว จริงๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: bobby_bear ที่ 30-08-2013 08:35:33

ยกให้เป็นนิยายน่ารักแห่งปีเลย
ชอบน้ิงครีมมาก นายเอกในดวงใจ
ชอบตรงที่ชอบถามตรง ๆ อ่ะ
ถามเสร็จก็ฟัด ก็กอด น่ารักกกกก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 30-08-2013 09:29:38

"รัก" เช่นกันนะ ชั้นรักพวกนายจัง  :กอด1:

แบบว่ามันละมุนมากอ่ะ แบบอบอวล อบอุ่นสุดๆเลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 30-08-2013 09:31:23

 :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: ReiiHarem ที่ 30-08-2013 10:20:03

อร๊ายยยยยยย บิดตัว จนปวดเอว
น่ารักมากอ่าตอนนี้ กรี๊ดๆ นึกว่าน้องคิมจะเสียตัวให้เฮียซะแล้ว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 30-08-2013 10:32:25

กรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง.....น่ารักเกินไปแล้วอิน้องคิมกับเฮียเพี้ยนตายๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: corn_rain ที่ 30-08-2013 10:39:36

จ๊ะ รุกจ๊ะ
ถ้ามั่นใจขนาดนั้น  ก้อนะ
แหม่ เราก้อนึกว่ามีแะไรในน้ำกระเจี๊ยบ ทำเปนพึมพำ  :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 30-08-2013 11:02:20

นี่เป็นเฮียเพี้ยนนะเนี่ย คิมถึงรอด   ถ้าเป็นคนอื่น คิมน้อยยั่วขนาดนี้ เช้าลุกไม่ขึ้นแล้ว

หวานเว่อร์ๆ อิจฉา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Oilsaoo ที่ 30-08-2013 12:04:11

โอ๊ยย คิมน่ารักสุดๆไปเลยย
ขอเถอะน่ะเฮียภพ ขอคิมเถอะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Minnie~Moo ที่ 30-08-2013 12:04:45

 :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun: นู๋คิมเป็นสาวแล้ว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: princessrain ที่ 30-08-2013 13:14:46

 :hao5:
ไม่เสียแรงที่เฝ้ารอ แบบว่า
เขิลอ่ะ อิ๊งอ๊างมากมาย  :hao7:
น้องคิมนี่ "รุก" เก่งจริงๆ 5555555

ชอบภาพการ์ตูนอ่ะ โดยเฉพาะรูปสุดท้าย
แม่ไก่โครตน่ารัดดดดดดดดดดดดดดดดด (ด.เด็กถูกต้อง ไม่ได้สะกดผิดแต่อย่างใด) ฮ่าๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: 2pmui ที่ 30-08-2013 13:22:37

เป็น nc ที่น่ารักน่าฟัดไม่บันยะบันยัง  เขินบิดม้วนยี่สิบตลบ   :heaven
เป็นสามภพ เค้าจะไม่ทน จับลูกหมาขย้ำๆๆ เลยดีกว่า หมั่นเขี้ยวสุดๆ  :katai1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 30-08-2013 14:05:27

ถ้าจะ 'รุก' เก่งขนาดนี้ มารุกแข่งกันดีกว่ามะจิ้งจอกน้อย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 30-08-2013 14:24:12

กรี๊ดดดดดดด เขาได้กันแล้วค่าาาาาาา
เอ๊ะ หรือยังไม่ได้หว่า ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
เอาเป็นว่า ได้กันครึ่งนึงละกันเนาะ
แต่แบบว่า มันหวานเลี่ยนมากค่าาาาา
คนอ่านอิจฉาๆๆๆๆๆๆ  :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 30-08-2013 14:42:02

ไม่ไหวแล้ววววววววววววววววววววววววววววว
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เขินไม่ไหวแล้ววววววววววววววววว
ไม่อยากจะคิดเลยถ้าถึงตอนนั้นขึ้นมาจริงๆหละก็  :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: My_NT ที่ 30-08-2013 14:48:40

แอร๊ยยยย จิ้งจอกน้อยคิมหันต์แสนเจ้าเล่ห์ โดนเฮียเพี้ยนปราบซะกลายเป็นหมาน้อยขี้อ้อนเลยย อิอิอิ  :-[
ครีมโคตรรรน่ารักอ่ะ แง่งๆๆ อยากฟัดๆๆ  :hao7:

 :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: yong ที่ 30-08-2013 15:44:04

ชอบคิมจิ น่ารักตลอด

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 30-08-2013 17:22:27

โอย จะเมนท์ว่าอะไรดี (ถูกคู่นี้แอทแท็กอย่างจัง!)

ว่าเขาเพี้ยน แต่ตัวคิมนั่นล่ะที่เพี้ยนกว่า แถมยังสติแตกมากกก
นึกว่าพี่ภพหลับไปได้ ^ ^ ฝีมือขั้นเทพขนาดนั้น เนอะ!
แต่น่ารักทั้งสองคนเลย ... เฮ้อ อ่านแล้วมีความสุขค่ะ

ดูเดิ้ลก็น่ารักอีกแล้ว  :mc4: ขอบคุณมากค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: AnimajuS ที่ 30-08-2013 17:39:56

 :hao7: :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: ï_Kiss_U♥ ที่ 30-08-2013 18:44:57

โอ๊ยยยยย น่ารัก ต้องกรี้ดแบบไม่มีเสียง กรี้ดดดดดด

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 30-08-2013 19:02:03

พระเอกความอดทนเป็นเลิศยกให้พี่ภพเลย o13

น้องครีมหนู น่ารักมากๆๆๆขึ้นทุกตอน :mew1:




 :pig4: :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Takarajung_TK ที่ 30-08-2013 20:27:33

หนูคิมของเจ้เป็นรุกที่น่ารักที่สุดในสามโลก >.<

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ju ที่ 30-08-2013 20:30:45

เสียน้ำให้กันแล้ว  :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: เก้าแต้ม ที่ 30-08-2013 21:06:37

 เฮียเพี้ยนทั้งรักทั้งหลงก้อไม่แปลก เพราะคิมน้อยช่างน่ารักน่าเอ็นดู หุหุ :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Saantos ที่ 30-08-2013 21:23:24

ว้ายยยยยยยยยยยย

ขอเลือดด่วนค่า :z1:

 :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 30-08-2013 21:28:44

กรี๊ดดดดดดดดดด น่ารัก

และแอบร้อนแรงง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: anchoviiz ที่ 30-08-2013 22:12:04

*ตายไปเป็นที่เรียบร้อย*
ยังหุบยิ้มไม่ได้เลย
หวานหยาดเยิ้มหยดย้อยมากกก
 :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: benz-sirilada ที่ 30-08-2013 22:12:30

น้องครีม ตอนนี้น่ารักอ่ะ :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: KilGharRah ที่ 30-08-2013 23:38:15

โอ๊ยยยยยยยยยย เลือดไหลจะหมดตัว มันแบบ....ฟินอ่าาาา
มันไม่ได้เรตจนเกินไปนะ แต่มันน่ารักมุ้งมิ้งมากเลย เป็นฉากที่โคตรประทับใจ
คือเฮียมันก็ไม่ได้เร่งรัดน้องไงทั้งๆที่มันก็ยั่วขนาดนี้
โอ๊ย รักเฮียอะ  :impress2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Hope2TheEnd ที่ 30-08-2013 23:48:58

จริง ๆ แล้วท่าคิมมันโดนเฮียเพี้ยนกดขึ้นมาแล้วมางอแงว่าเจ็บนี่
ส่วนนึงควรโทษตัวเองนะ คนอะไรยั่วได้ยั่วดี หมาคิมเอ้ยยยย
เฮียเพี้ยนนี่ก็ช่างจับจุดหมาคิมถูกนะ ให้มันรุกแต่ตัวเองได้กำไรเต็ม ๆ 55555555555

#ยีหัวหมาคิม

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 31-08-2013 00:23:16

“ทั้งที่บางครั้งก็ดูออกจะใจดี”

น้องครีมชอบทำตัวแบบน่ารักโดยไม่รู้ตัวเนอะ
ไม่ให้เฮียเพี้ยนหลงได้ยังไงเนี่ย...  :hao7:

หลัง ๆ น้องเริ่มโมเมทุกอย่างเป็นของตัวเองแล้ว
อันนี้เป็นลักษณะของคนรู้ใจในปัจจุบันที่เกือบ ๆ จะเป็นแฟน
แล้วก็เป็น....ทางพฤตินัยในอนาคตหรือเปล่า >x<

ลักษณะเคะที่เกรียนก้าวร้าวต้องให้ปราบแบบนี้...
พอบทจะเขินนี่เรียกว่าต้องขุดมุดดินกันเลยทีเดียว
อ่านแล้วจะขำมากกว่าสงสารเวลาโดนเฮียป้อแล้วไปไม่เป็น

ชอบบทแบบไม่ต้องหวานมาก ไม่ต้องซึ้งมาก
แต่อ่านแล้วฟินตลอดเลยคู่นี้  :z3: แบบไม่ไหวแล้ว
น้องครีมน่ารักเกินไป อาบน้ำกลัวตัวไม่หอมราดกันไปครึ่งขวด
ทำท่าเหมือนพร้อมแล้วคืนนี้ที่เฮียจะเผด็จศึก... อาบน้ำให้ตัวหอมฟุ้ง
แต่กลับมาตกม้าตายตอนไม่ยอมเสียประตูชัยเป็นอันเด็ดขาด
แต่ถ้าให้ทำอย่างอื่นนี่ยอมหมดป่ะ !!

อยากฟัดเฮีย อยากกอด อยากโน่นอยากนี่ แต่กลัวเจ็บ
คงเห็นสภาพปิ่นหยกโดนเจ้าลูกเจี๊ยบฟัดเลยเป๋ไปเลย
เฮียก็ใจดี๊ใจดี... ประตูชัยยังไม่เอา ขออย่างอื่นก่อน
เป็นตอนที่ความสัมพันธ์ก้าวกระโดดไปไกลกว่าตอนอื่น ๆ
อ่านแล้วเขิลล์!! =////= กรีดร้องตอนเกือบตีสามเมื่อวาน
แต่เม้นต์วันนี้ 555+

รอเวลาอาตี๋ถูกฟัดนะคะ... ยั่วทุกตอน! โดนฟัดจะสมน้ำหน้าให้
ให้เฮียเอาคืนเอาตี๋ไว ๆ อิอิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: river ที่ 31-08-2013 00:32:14

โอ้ย คิมทำตัวน่ารักเกินพิกัดไปเลย
เฮียหลงไม่รู้เหนือรู้ใต้แล้ว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 31-08-2013 09:44:10

เฮียผู้ไม่เคยสนใจอะไร แต่น้องคิม นี่แหละคือคนสำคัญ โอย ปลื้มจังเลยเฮียภพ
ฮา น้องครีมอ่ะ ตกลงอยาก รึ ไม่อยาก เสียตัวกันแน่จ้ะเนี่ย เฮียนอนก่อนก็งอน
อาบน้ำ ยังขัดสีฉวีวรรณ กลัวผมไม่หอม กลัวตัวไม่หอม โอย น้องครีม จะน่ารักไปไหน
เฮียไม่เริ่ม น้องครีมเริ่มเองก็ได้ใช่มั้ย  :z1: แหม ค่อย ๆ รุก คืบ อย่างเนียน ๆ
ว่าแล้ว ๆๆๆ อย่างเฮียรึจะหลับลง มีตี๋น้อยมานอนยั่ว กอดรัดฟัดเหวี่ยงอยู่ข้าง ๆ ขนาดนี้
จากเป็นฝ่ายรุก แค่พริบตา เฮียจับเปลี่ยนสถานะเรียบร้อย โรงเรียนหมาป่าซะงั้น
เขิน อ่ะ เขิน  :m3: เฮียอ่อนโยนสุด ๆ ไปเลย เพราะอย่างนี้น่ะสิ น้องครีมถึงเป็นอย่างนี้
จะกลัว ก็กลัว แต่ความอ่อนโยน เต็มไปด้วยความรักของเฮีย ทำให้น้องยิ่งโหยหา
“ผมอะโคตรรักพี่เลย!” คำบอกรัก สมกับเป็นน้องตี๋เกรียนจริง ๆ บอกรักได้สะใจมาก
“แต่ผมยังไม่อยากเสียตัวนี่หว่า!”  น้องครีม จะฮาไปไหน  :pigha2: ทั้งน่าสงสาร ทั้งฮา
ต้นเหตุความกลัวของน้องครีม ไม่พ้นประสบการณ์ตรงคนใกล้ตัว อย่างแม่ไก่ปิ่นหยกนี่เอง โถ ๆ
แต่เพราะน่ารัก ใสซื่อ อย่างนี่สิ เฮียจะไปทำลงได้ยังไง ชอบจังเลย ที่เฮียบอกจะรอให้น้องครีมพร้อม
เฮียช่างมั่นใจสุด ๆ ยอมให้น้องคิม เป็นฝ่ายลองรุกดูบ้าง อย่างนี้ก็ดี น้องจะได้เลิกคิดจะจับเฮียกดซะที
มือใหม่หัดรุก ยิ่งรุก เฮียยิ่งได้กำไร รุกไปรุกมา ไหงจะ...ก่อนพี่ภพซะได้ล่ะน้องครีม
เรื่องหื่น ขอให้บอก เฮียสุดยอดอ่ะ  :hao6: ส่วนน้องครีม เรียนรู้ได้อย่างรวดเร็ว ทำให้เฮียรู้สึกดีไม่แพ้กัน
โอย ทำไมถึงได้น่ารักกันอย่างนี้เนี่ย น้องให้พูดอะไร ก็พูดตาม เอาอกเอาใจกันเข้าไป
สุดท้าย ส่งอีกฝ่ายเข้านอน ด้วยคำพูดหวาน ๆ "รัก" และ "รัก" โอย...ฟินนนนนน
น่ารักไม่หยุด อะไรก็ฉุดไม่อยู่แล้ว พี่ภพน้องครีม  :m1: ชอบจังเลย
รอตอนต่อไปนะคะ ขอบคุณมาก ๆ เลยค่า  :L2: :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ningg.Destiny ที่ 31-08-2013 12:29:51

 :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:

กรี้ดดดดดดดด!!!!!!!
เอาหัวฟาดผนังร้อยรอบ พูดไม่ถูก
ฟินมากกก โอ้ยยย ความฝันใกล้เป็นจริง
พี่ภพเป็นผู้ชายที่มีความอดทนสูงสุดๆ อดทนมาได้เป็นปี

รักคู่นี้อ่ะ น้องครีมน่ารัก น่าฟัด โอ้ยยยย ฟหกดเ้่าสวง
รอวันที่น้องครีม รุก พี่ภพอย่างเต็มตัวนะ
5555555555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: from_mars ที่ 31-08-2013 13:27:15

เด็กช่างยั่ว ไม่อยากเสียตัว วุ้ย...ขนาดนี้แล้วลูก
แต่ดีแล่ว ยังเด็กนัก 555

รออ่านต่อจ้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: toou ที่ 02-09-2013 23:21:41

อยากอ่านตอนถัดไปใจจิขาดรอนๆแล้วข่าาาาาาา
เลือดปริ่มแล้วววววววว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: qilarsy39 ที่ 03-09-2013 00:59:22

หนูคิมน่ารักน่าฟัด  :impress2:  :impress2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: chisarachi ที่ 03-09-2013 02:16:03

อ่านเรื่องนี้ทีไร
รู้สึกถึงกลิ่นหอมอ่อนๆของครีม  เค้ก
กลิ่นในร้านกาแฟทั้งๆที่เรื่องนี้ห่างไกลจากร้านขายยขนมมากกว่าเรื่องที่แล้วอีก
แต่อ่านแล้วกลับได้กลิ่นมากกว่า รู้สึกว่ามันละมุนลิ้น หอมๆ นุ่มๆ
สีนวลๆสีส้มๆ บอกไม่ถูก  อ่านแล้วอยากกินเค้กนุ่มๆ หอมครีมหวานมัน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 03-09-2013 23:59:17

บรรยากาศรอบสองคนนี้ โคตรเป็นสีชมพูเลย
น่ารักมุ้งมิ้ง กุ๊งกิ๊งซะไม่มี  :o8: :กอด1:
 :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 04-09-2013 23:19:33

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: DraCo_SLa13 ที่ 06-09-2013 16:57:46

อร๊ายยยยยยยย  เลือดพุ่งคร่ะ  มันแบบ อร๊ายยยยยย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: evz ที่ 07-09-2013 23:12:52

แข่งกันน่ารักเหรอคู่นี้ พี่ภพนี่ก็ยอมน้องตลอดๆ ไม่อยากทำไม่พร้อมก็ไม่ทำ ทั้งที่เจอกันแรกๆแทบจะตีกันตายตลอดเวลา พอรักกันแล้วนี่น่ารักทั้งคู่เลย  :-[
แอบฮาคิมที่คิดจะรุก แต่ดันเสร็จก่อนซะงั้น 5555
ขอให้คราวหน้ารุกสำเร็จนะคิม :hao3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 08-09-2013 10:39:01

 :o12: หายไปนานแล้วน้าาาา คิดถึงหนูคิมกับพี่ภพแล้วน้าาาาา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: yong ที่ 08-09-2013 11:14:50

คิมจิน่ารักมาก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 08-09-2013 20:21:32

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 54 – ความเจ็บปวด

อพาร์ทเม้นท์เก่าของสรัญดูอึมครึมเช่นทุกครั้งที่เหยียบย่างเข้ามา ไฟด้านในซึ่งเปิดทิ้งไว้เพียงดวงเดียวส่องแสงริบหรี่ออกมานอกระเบียง อากาศเริ่มเย็น และมีทีท่าว่าจะเย็นลงอีกเมื่อดวงอาทิตย์เตรียมเลิกงานในฤดูหนาวที่กลางวันสั้นลง

พวกเขานัดกินมื้อเย็นอย่างไม่มีเหตุผลอะไรเป็นพิเศษ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทำไมบทสนทนาจึงชักนำมาสู่การชวนกันออกมาเช่นนี้ แต่ระหว่างอยู่ในร้านกลับไม่มีใครแสดงความอยากอาหารออกมาสักนิด ไม่นานก็วกกลับมายืนในสถานที่อันเต็มไปด้วยกลิ่นอายของชายหนุ่มผิวแทนซึ่งอาศัยอยู่เพียงลำพังกับความเงียบ.. หรือไม่ก็เสียงเอะอะจากห้องข้างเคียงที่ทะเลาะกันบ้างบางครั้ง ต่างคนต่างจมอยู่กับความคิดตัวเอง สร้างบทสนทนาอันไม่ปะติดปะต่อ.. และจบลงด้วยเซ็กส์

มันไม่ได้รุนแรงดิบเถื่อน แต่ก็ไม่ได้อบอุ่น ระยะหลังมานี้จึงไม่เคยเรียกได้สักหยาดหนึ่งของน้ำตาจากความเจ็บปวดหรือสุขสม เหมือนเป็นการทำตามตารางที่ไม่รู้ว่าเริ่มขึ้นตั้งแต่เมื่อไร และใครเป็นคนกำหนด แต่มันก็ดำเนินมาเช่นนั้น รู้ดีว่าต่างก็เหมือนเป็นตัวแทนของคนอื่น ผู้ชายตัวเล็ก ๆ คนแรกที่สรัญรัก และสามภพ..คนที่เขาล้มเหลวในความพยายามจะเลิกยึดติดมาเนิ่นนาน

“เมื่อวานน่ะ..” สรัญเป็นฝ่ายเอ่ยขึ้นก่อนในความเงียบ ค้างคาใจแต่ยังไม่มีใครเอ่ยถึงกระทั่งตอนนี้ “ทำไมถึงอยู่กันพร้อมหน้าอย่างนั้น คนเยอะอย่างกับนัดกันมา”

“ไม่รู้” รัญชน์ส่ายหน้าน้อย ๆ “..คงบังเอิญ ผมแค่ไปช่วยรุ่นน้อง”

“ได้คุยกับไอ้ภพรึเปล่า..สงสัยไปรอเด็ก เห็นมันอยู่ที่นั่นด้วย”

รัญชน์ก้มหน้ามองพื้น  เขาไม่รู้นั่นเรียกคุยได้หรือเปล่า มันเป็นการถามตอบอันเต็มไปด้วยความตะขิดตะขวงใจสำหรับเขาเอง.. และเป็นเรื่องน่ารำคาญสำหรับสามภพ

"ไม่ใช่ว่าคุยอะไรนักหรอก”

แต่ก็ได้พูดสักที

“....?”

“อย่างน้อยเขาก็รู้จักผมแล้ว”

เขาพึมพำ เบาจนเหมือนพูดกับตัวเอง แต่สรัญก็ผงกศีรษะรับ

ชายหนุ่มผิวแทนทอดสายตาไปไกลเบื้องหน้า ในทิวทัศน์ขมุกขมัวยามพลบค่ำของแหล่งชุมชนซึ่งไม่เจริญตานัก สิ้นสุดที่ห่างออกไปสักห้าร้อยเมตรซึ่งมีควันสีเทาลอยอ้อยอิ่งในอากาศ บิดม้วนเชื่องช้าจนกระทั่งลอยสูงขึ้นรวมกับสีฟ้าหม่นเบื้องบน สร้างมลภาวะทั้งทางรูปธรรมและในมโนนิมิต

“ถึงผมเซ้าซี้มากกว่านี้ คุณคงไม่เล่าอะไรอยู่ดีใช่ไหม..”

เขาเปรย ..น้ำเสียงว่างเปล่าพอกับแววตา

คนฟังเพียงแต่ปล่อยถ้อยคำของเขาผ่านหูไปเงียบ ๆ

เขาหัวเราะ ลูบรอยแผลเป็นเล็ก ๆ ที่หลังมือตัวเองแผ่วเบาตามความเคยชิน มันถูกกลืนไปกับสีผิวจนแทบมองไม่เห็น แต่ถึงกระนั้นมันก็ยังอยู่ที่เดิมเสมอ ฝังตัวอยู่แน่น สัมผัสได้จากปลายนิ้วแม้ไม่ได้ก้มลงมอง และเขาก็พึงใจให้เป็นเช่นนั้น ความเจ็บปวดและบาดแผลบางครั้งก็เป็นสิ่งดี

“พวกตัวเล็ก ๆ นี่ใจร้ายทั้งนั้นเลยนะ”


รัญชน์ยืนนิ่งอยู่ข้างเขา ศอกค้ำไว้กับราวระเบียง โน้มตัวไปข้างหน้าเล็กน้อย สายตาคล้ายกำลังจับจ้องควันไฟกลุ่มเดียวกัน แต่ไม่มีคำตอบสำหรับถ้อยคำตัดพ้อที่เขาเพิ่งหลุดปาก รัญชน์เป็นแบบนั้น พูดน้อย เข้าใจยาก สุภาพเกินจำเป็น และบางครั้งแววตาก็ไหวระริกอยู่ในความเงียบงันของเจ้าตัว


หลายนาทีที่ไร้เสียงผ่านพ้น กัดกร่อนความเชื่อมั่นว่าจะยังสามารถรักใครอย่างเต็มหัวใจได้อีกของคนทั้งสองลงช้า ๆ โดยไม่รู้เนื้อรู้ตัว แต่เสี้ยวหนึ่งในความคิดซึ่งคล้ายจะยังไม่หมดหวังเสียทีเดียว กระซิบว่าถ้าหากเป็นเพียงแค่ครึ่งใจ...เริ่มจากที่ตรงนั้นก่อน...อาจมีสักวันที่มันจะเพิ่มพูนขึ้นได้ในภายหลัง...เมื่อมีความกล้ามากพอ..


และเสี้ยวหนึ่งของความคิดที่ว่า ก็มากพอจะผลักดันให้เขากระซิบบางอย่างขึ้นมาในความเงียบ


“เราลอง...จูบดูไหม?”


ทว่าครู่หนึ่งหลังจากสิ้นคำ พวกเขาก็ประสานเสียงขึ้นพร้อมกัน


“ผมไม่จูบกับคนที่ไม่ได้รัก”


ราบเรียบเย็นชาด้วยน้ำเสียงของรัญชน์ และเจือสำเนียงเสียดสีจากตัวเขาเองซึ่งพูดพร้อมกันไปด้วยราวกับจะล้อเลียนอย่างเจ็บปวด เขาคาดได้กระทั่งว่าอีกฝ่ายจะเอ่ยมันออกมาหลังจากเว้นช่วงให้ความเงียบไปนานเท่าไร เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาถาม และไม่ใช่ครั้งแรกที่ชายหนุ่มร่างเล็กข้างกายให้คำตอบเช่นนี้ ทั้งสีหน้า น้ำเสียง แววตา หรือจังหวะที่เงียบไปก่อนตอบเหมือนเดิมเกือบจะทุกประการ ชวนให้นึกสงสัยว่าความหัวดื้ออย่างงี่เง่าเช่นนี้ของอีกฝ่าย คงเป็นส่วนหนึ่งอันทำให้เอาแต่ยึดติดกับสามภพมาหลายปี ทั้งที่รู้ว่านั่นจะทำให้ยิ่งทรมานเอง


กลุ่มก้อนความฉุนเฉียวเล็ก ๆ ก่อตัวขึ้นอย่างเงียบเชียบเมื่อถูกป้อนด้วยความคิดเช่นนั้น


“รู้รึเปล่า...ความเจ็บปวดอาจไม่ใช่เรื่องแย่นักหรอก”


“....”


“มันเป็นกลไกป้องกันตัวอย่างหนึ่ง”


รัญชน์ไม่พูดอะไร ซึ่งก็ตรงกับที่เขาคาด อีกฝ่ายหันไปแกะเข็มกลัดซ่อนปลายตัวเล็กซึ่งกลัดไว้ชั่วคราวแทนกระดุมเสื้อเชิ้ตซึ่งหลุดออกแต่ยังไม่ได้ซ่อม


“..ความเจ็บปวดจะบอกให้รู้..ว่าเมื่อไรควรถอยออกมา”

สรัญพึมพำต่อ ก่อนจะหยุดพักครู่หนึ่งพร้อมกับระบายลมหายใจยาว มองแสงไฟจากบ้านเรือนและตึกสูงส่องสว่างในความมืดแทนที่แสงอาทิตย์ ก่อนจะเหลือบไปยังรุ่นพี่ผู้เอาแต่ทอดสายตาในความว่างเปล่า ไม่ไหวติงเหมือนกับลมที่ไม่พัดมาสักนิดท่ามกลางอากาศเย็นเดือนธันวาคมซึ่งห้อมล้อมพวกเขา แต่กระนั้น เขาก็ยังรู้สึกได้ว่ารัญชน์กำลังรับฟังอยู่เงียบ ๆ และรอให้เขาพูดต่อ

“.ถ้าคุณเอาเข็มทิ่มต้นไม้ มันจะยังอยู่ที่เดิมอย่างนั้น แต่ถ้าคุณทำแบบเดียวกันบนนิ้วมือของลิง มันจะกระตุกหนี...รู้ไหมเพราะอะไร...”


หลังจากถูกเขามองอย่างตรงไปตรงมาอย่างกดดันอยู่ครู่ใหญ่ รัญชน์จึงได้กระซิบเสียงแห้ง


“มันมีเส้นประสาท”


“มันเจ็บ”

เขาช่วยต่อให้เจาะจง ก่อนจะเอื้อมไปคว้ามือของอีกฝ่ายขึ้นมาโดยไม่ถามไถ่ ดึงเข็มกลัดซ่อนปลายมาถือไว้เอง หันด้านแหลมของมันเข้าหาปลายนิ้วชี้ผู้เป็นรุ่นพี่ สายตาสองคู่สบประสานกันนิ่งงัน


ขณะที่เขากดปลายเข็มลงไปช้า ๆ


“!?”


“เจ็บหรือเปล่า?”


รัญชน์เม้มปาก หลุบตาลงต่ำ มือนิ่งอยู่ที่เดิมทั้งที่เขาไม่ได้กุมไว้แน่นนัก มีเพียงการกระตุกเล็กน้อยในครั้งแรกที่ปลายเข็มทิ่มเข้าผิวเนื้อ แต่หลังจากนั้นกลับไม่ขยับหนีสักนิด แม้ในขณะที่โลหะปลายแหลมถูกเขาดันให้แทงลึกลงไปอีก


“..จะโดนกระดูกจนกดต่อไม่ลง หรืออาจจะแค่เฉี่ยวแล้วทะลุไปโผล่อีกฝั่ง..?”


“...”


“บอกผมสิ..ว่าคุณเจ็บไหม”


“..ผม...เจ็บ”


“ถ้างั้นทำไมถึงไม่หนีล่ะ!?”


คราวนี้รัญชน์มองตาเขาตรง ๆ  บางทีอาจเป็นเพราะเลนส์ที่ทำให้คล้ายว่ามีหยดน้ำวาววับเคลือบอยู่ ครู่หนึ่งก็เบือนสายตาไปที่ใบหูของเขา


“..ตอนนายเจาะหู..ก็เจ็บแบบนี้ไหม” อีกฝ่ายย้อนถาม


“....”


“แล้วทำไมถึงไปเจาะล่ะ” คนตรงหน้าพูดต่อเสียงสั่น “เพราะชอบหรือไง เพราะอยากใส่ต่างหู..เพราะนายเป็นแค่ต้นไม้ที่ไม่รู้จักขยับหนี หรือเพราะอะไรอย่างอื่นที่บ้ากว่านั้น”


นั่นคงเป็นประโยคยาวที่สุดของรัญชน์ในวันนี้แล้ว ทว่าเหตุผลที่พูดมานั้นผิดทุกอย่าง


“..เพราะเขาเป็นคนเจาะให้” เขาตอบ เสียงแทบไม่ผ่านลำคอ


“....”


“เพราะเป็นเขา..”

สรัญขมวดคิ้ว ดึงเข็มออกจากปลายนิ้วอีกฝ่าย หยาดหยดสีแดงผุดตามขึ้นมาจากปากแผล จากนั้นจึงไหลร่วงลงปรากฏเป็นดวงสีแดงเล็ก ๆ บนพื้นขมุกขมัวตรงขอบระเบียง

รัญชน์ไม่ได้ร้องไห้ แต่กลับเป็นเขาเองที่มีหยดน้ำเอ่อคลอนัยน์ตา ก่อนมันจะกลิ้งลงมาตามแก้ม ยิ่งร่วงก็ยิ่งล้นขึ้นพร้อมกับความอัดอั้นที่เขาพยายามเก็บกดมันไว้ พร้อมกับความเชื่อมั่นหลอก ๆ ที่หลงคิดไปเองว่าทำใจได้ตั้งนานแล้ว


อีกฝ่ายนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะตอบรับเสียงแผ่ว


“...เขา..คนนั้นของนายใช่ไหม...” 


สายตาซึ่งมองมาสื่อถึงความเข้าใจในสถานะบางอย่างซึ่งคล้ายคลึงกัน ทั้งที่เขามั่นใจว่ารัญชน์ไม่ได้รู้เรื่องละเอียดขนาดนั้นแท้ ๆ ...ทั้งที่ไม่ได้รู้เรื่องอะไรเลย... แต่กลับพูดต่อราวกับมองเห็นความเป็นไปทั้งหมด


“...เขา...คนที่ผมเป็นตัวแทนอยู่...”


“..เพราะเป็นเขา”


สรัญกระซิบเสียงอ่อนแรง ยกมือขึ้นกุมหน้าผากและดวงตา ปล่อยเข็มกลัดซ่อนปลายเปื้อนเลือดร่วงหล่นจากมือ รอบกายเงียบสนิทจนได้ยินมันกระทบกับพื้นแผ่วเบา หากแต่สะท้อนก้องอยู่ในหูซ้ำไปซ้ำมาเกือบตลอดคืนนั้น


แวบหนึ่งที่เขาเกิดข้อกังขา



เป็นรัญชน์หรือว่าตัวเขาเองกันแน่ที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย






“รัญ เจาะหูไหม”

“ไม่เอาอะ” เขาปฏิเสธ “เป็นผู้ชายทำไมต้องเจาะหูล่ะ”

อีกฝ่ายส่งสายตาเจ้าเล่ห์เจือล้อเลียนใส่ เอื้อมมือมาขยี้ผมเขาเบา ๆ ด้วยส่วนสูงใกล้เคียง และหลังจากนั้นก็แทบไม่สูงขึ้นอีก ขณะที่เขากลับสูงใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ จนแซงหน้าในภายหลัง

“..สรัญครับ ผู้ชายก็เจาะได้ นายกลัวเจ็บละสิ โธ่เอ๋ยเด็กน้อย”

“ผมไม่ได้กลัวเจ็บเสียหน่อย”

“มานั่งนี่สิ” คนฟังไม่สนใจข้อโต้แย้งของเขา เอามือตบบนพื้นห้องตรงหน้าตัวเองซึ่งนั่งขัดสมาธิรออยู่ ถือเข็มปลายแหลมอยู่ในมือด้วยท่าทางน่าหวาดเสียวอย่างจงใจ ด้านข้างมีสำลีและถ้วยใส่แอลกอฮอล์ ต่างหูเงินอันเล็ก ๆ คู่หนึ่งถูกแช่อยู่ในนั้น อุปกรณ์พร้อมจนเห็นได้ชัดว่าที่ออกปาก ‘เจาะหูไหม?’ เมื่อครู่ไม่ใช่ประโยคคำถาม แต่เป็นคำสั่งต่างหาก

“เจาะแล้วจะยกต่างหูคู่นี้ให้เลย พี่ซื้อมาให้นายเชียวนะ”

นั่นเป็นเรื่องโกหก คนพูดไม่ได้ซื้อมันมาให้เขา แต่ได้มาจากคนรักของตัวเองช่วงที่ทะเลาะกัน จึงเอามาโยน ๆ ให้เป็นการประชด แต่ตัวเขาซึ่งตอนนั้นยังไม่รู้เรื่องรู้ราวก็ลงไปนั่งตรงที่ว่างนั้นแต่โดยดี หลังจากเสียเวลาลังเลอยู่เพียงอึดใจเท่านั้นเอง มัวลิงโลดด้วยสำคัญตัวเองผิดไปว่านั่นเป็นของเขา...ของเขาทั้งหมด...ทั้งต่างหูซึ่งนอนนิ่งอยู่ก้นถ้วย...และผู้ชายตัวเล็กอายุมากกว่าที่ถือเข็มไว้ในมือ

“นายนั่งนิ่ง ๆ นะ อย่าหยุกหยิก”

“ไม่มียาชาหรือ?”

“ไม่มีหรอก” ตามด้วยเสียงหัวเราะในลำคอ ลมหายใจอุ่น ๆ รดลงบนหน้าผาก จากการที่อีกฝ่ายเปลี่ยนเป็นลุกขึ้นคุกเข่าหันหน้าเข้าหาเขา “กลัวเจ็บจริง ๆ ด้วยละสิ”

“ไม่ได้กลัวเสียหน่อย” เขาฮึดฮัด “ผมแค่ถาม”

“น่า ๆ” อีกฝ่ายงึมงำตัดรำคาญ ยังยืนยันโดยไม่ฟังเสียงเขาอย่างเอาแต่ใจ “ความเจ็บเป็นเรื่องดีรู้ไหม ซ้อมไว้จะได้รู้ว่าถ้าเจ็บก็ควรหนี”

“พี่เพ้อเจ้อแล้ว”

“ปลอบอยู่นะเนี่ย” อีกฝ่ายยิ้มร่า “เจ็บแป๊บเดียวเอง”

มันไม่ได้เจ็บแป๊บเดียวอย่างที่เจ้าตัวว่า ตั้งแต่วินาทีที่ปลายแหลมของเข็มทิ่มลงมา จนกระทั่งเสร็จเรียบร้อย เขายังปวดต่ออีกเป็นวัน แม้จะไม่ได้มากมายนัก อาจพอกับหกล้มหัวเข่าเป็นแผล แต่ความจริงแล้วเรียกว่าเจ็บค่อนข้างนานทีเดียว

ทั้งที่เป็นอย่างนั้น แต่หลังจากเจาะข้างแรกเสร็จ...เขาก็ไม่ได้พยายามหนีแต่อย่างใด

เสียงหัวเราะแผ่วเบาอย่างชอบอกชอบใจของอีกฝ่ายลอยอยู่ข้างหู ขณะที่เจ้าตัวโน้มเข้าหาอีกข้างที่ยังไม่เสร็จ นวดคลึงเบา ๆ บนติ่งหู ทาแอลกอฮอล์เย็นวาบอย่างคล่องแคล่วหลังจากมั่นใจมากขึ้นจากการเจาะข้างที่แล้ว พึมพำว่า “เอาละ” ก่อนจะจรดปลายเข็มลงบนเนื้อนิ่ม ๆ  ..และกดลงไปจนมันทะลุเป็นรู


ทั้งหมดนั้นเป็นไปโดยความยินยอมพร้อมใจ


สำลีเปื้อนเลือดเป็นวงเล็ก ๆ ถูกวางทิ้งไว้บนพื้น ตอนนั้นตัวเขาที่ยังเด็กมองมันด้วยความหวาดเสียว อะไรที่มีเลือดออกมาให้เห็นมักทำให้ดูเจ็บกว่าความเป็นจริง คนทำเป็นคนพูดเองแท้ ๆ ว่าถ้าเจ็บให้หนี..


ทว่าถึงเจ็บ...แต่สรัญกลับยอมเจ็บเช่นนั้น





เขาคว้ามือรัญชน์ขึ้นมาเมื่อนึกขึ้นได้ เลือดหยุดไหลแล้ว แต่ยังมองเห็นปากแผลเป็นจุดแดงเล็ก ๆ บนปลายนิ้ว เข็มกลัดกลับมาอยู่จุดเดิมแทนที่กระดุมซึ่งหายไปเม็ดหนึ่งของอีกฝ่าย

“ผมขอโทษ”

รุ่นพี่หนุ่มก้มหน้า มองมือตัวเองที่ถูกกุมอยู่ แล้วเลยไปยังความว่างเปล่าด้านนอก

“ผมไม่เป็นไร”

“มันน่าจะเจ็บ”

“ไม่เป็นไร”

เขาไม่ยอมแพ้ “เมื่อกี้คุณบอกเจ็บ”

รัญชน์เงยขึ้นมองเขาช้า ๆ สายตาสื่ออะไรบางอย่างซึ่งอ่านไม่ออก ผู้ชายตรงหน้าเป็นคนประหลาด...เขาน่าจะรู้ตั้งนานแล้ว ไม่ใช่เพิ่งมาตระหนักได้ตอนรัญชน์ตอบคำถามเขา


“ผมพูด..เพื่อให้นายปล่อย”


 “...”


“เหมือนที่ผมบอกภพไปแล้ว ว่าผมชอบเขา...เพื่อที่ผมจะได้ปล่อยเสียทีเหมือนกัน”


“คุณบอกไอ้ภพแล้วเมื่อวาน?”


รัญชน์ไม่ได้ตอบตรง ๆ แต่พูดสิ่งค้างคาต่อเสียงสั่น


“..เพราะผมมีเส้นประสาท...”


“.....” 


เขาเงียบ..รอฟัง จ้องมองคิ้วอีกฝ่ายที่ขมวดมุ่นเหนือกรอบแว่น นัยน์ตาแดงก่ำคล้ายคนกำลังจะร้องไห้


“.....เพราะผมยังเหลือกลไกการป้องกันตัว.........เพราะผม....”




"...รัน.."



รู้สึกตัวอีกครั้ง เขาก็ดึงอีกฝ่ายมากอดไว้แนบอก แน่นจนราวกับทั้งร่างนั้นจะจมหายไปในตัวเขา มือยกขึ้นลูบหลังช้า ๆ อย่างปลอบประโลมก่อนจะทันได้มีอะไรไหลออกมาจากตา


ข้างห้องเริ่มทะเลาะกันให้ได้ยินแว่ว ๆ อีกครั้ง แต่สรรพสำเนียงอื่นนั้นไม่ได้ถูกนำเข้ามาแปลผลในหัว สิ่งเดียวที่เขาได้ยินเป็นถ้อยคำซึ่งเข้าใจความหมายได้ คือเสียงของรุ่นพี่หนุ่มซึ่งเอ่ยอู้อี้แต่ดังกว่าระดับปกติของเจ้าตัว..



“...เพราะผมไม่อยากเจ็บอย่างนี้อีกแล้ว”



สรัญกอดอีกฝ่ายแน่นขึ้นอีก คำถามหลายอย่างยังล่องลอยอยู่ในหัว ไม่รู้ว่าระหว่างพวกเขาจะดำเนินไปเช่นนี้อีกนานแค่ไหน และปลายทางจะเป็นอย่างไร ทำไมมีแต่เรื่องที่ทำให้เจ็บปวดทุกครั้งยามนึกถึง และทำไมจึงไม่มีใครยอมหนี...กลไกที่เขาเคยได้รับฟังมานั้นเชื่อได้แน่หรือ? ทั้งเขาและรัญน์..บางทีอาจไม่มีใครรู้คำตอบเรื่องนั้นเลย



เขารู้แค่ไม่อยากให้มันจบลงเหมือนกับที่เคยเป็นมา




..เพราะเขาก็ไม่อยากเจ็บอีกแล้วเช่นกัน





มีต่อรีพลายถัดไปค่ะ
v
v
v

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 53 - มือใหม่หัดรุก (หน้า 117) 29/08/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 08-09-2013 20:23:52

ยกที่ 54 (ต่อ)



สายวันเสาร์ คราวนี้คิมหันต์ไม่ได้ไปขลุกอยู่คอนโดฯ สามภพ แต่กลับมานอนแผ่อยู่บ้านตั้งแต่เมื่อคืน ส่วนสามภพตามมาเมื่อเช้า เข้าออกบ้านประหนึ่งเป็นสมาชิกอีกคนภายใต้สายตาของพี่สาวคนโต

ไม่ใช่ครั้งแรกที่เป็นเช่นนี้ สามภพมาที่นี่บ่อยจนคุ้นเคยกับทุกสิ่งทุกอย่างในบ้าน ตั้งแต่สมาชิกอันประกอบด้วยสามพี่น้อง ไปจนถึงเฟอร์นิเจอร์และข้าวของเครื่องใช้ รวมเจ้าหมาอ้วนขนทองที่ส่ายก้นระริกระรี้มารับหน้าทุกครั้งที่ปรากฏตัว ชายหนุ่มเข้าตามตรอกออกตามประตูจนแทบจำวันคืนที่ปีนรั้วบ้านเป็นว่าเล่นไม่ได้แล้ว ระยะหลังถึงกับเข้าครัวด้วยเลยด้วยซ้ำ อย่างน้อยเขาก็ฝีมือดีกว่าคิมหันต์ที่ถนัดแต่อุ่นอาหารแช่แข็ง

ถึงขั้นนี้สรุปความได้ว่าเขาตามไปหมดแล้วทั้งที่หอ ที่บ้านหลังนี้ ที่บ้านจังหวัดราชบุรี ที่หอพักของปิ่นหยกผู้เป็นเพื่อนสนิทกับคิมหันต์ และหากมีที่อื่นซึ่งไอ้ตัวแสบจะไปซุกหัวนอนอีกก็จะตามไปดูทั้งหมด เหลือก็แต่เจ้าตัวที่ยังอิดออดไม่ยอมตามเขาไปที่บ้านดูบ้างสักที

ปูผัดผงกะหรี่เพิ่งเสร็จร้อน ๆ  ควันกรุ่นลอยขึ้นจากจานพร้อมกลิ่นหอมเตะจมูก วัสสานะชิงหยิบจานออกห่างมือคิมหันต์ ด้วยรู้ดีว่าหากว่าอยู่ใกล้มือน้องรักต้องโดนขโมยกินก่อนแน่นอน

“เป็นไงบ้างช่วงนี้” เธอถาม ยืนบังอยู่หน้าจานอาหารที่ปรุงเสร็จแล้ว

เด็กหนุ่มย่นจมูกนิดหน่อยให้กับความรู้ทันของพี่สาว “ก็ดีอะ”

“ไม่เอาแค่ก็ดีสิ” วัสสานะหันมาทำตาขวางใส่คนพูด “ตอบสั้นยิ่งกว่าคำถามเจ้เสียอีก”

คิมหันต์ยิ้มเผล่ “ก็ดีมากอะ” เพิ่มความยาวให้ประโยคอีกเพียงนิดเดียวอย่างจงใจก่อกวน

“ไอ้ตัวแสบ” หญิงสาวส่งมะเหงกใส่ศีรษะเขาเบา ๆ แล้วยืนกอดอก ปรายตาไปยังชายหนุ่มที่กำลังง่วนอยู่กับไข่สีเจียวสีทองฟูฟ่องในกระทะ เปลี่ยนเป้าหมายไปยังแขกขาประจำแทนน้องรักของตัวเอง “สามภพ”

“ครับ?”

“ไอ้ตัวยุ่งนี่ อยู่ที่มหา’ลัยเป็นไงบ้าง?”

“ก็..” ชายหนุ่มทำท่าครุ่นคิด เหลือบมองมายังน้องชายเจ้าบ้านด้วยสายตาเจ้าเล่ห์พร้อมรอยยิ้มมุมปาก สีหน้าราวกับรอจังหวะนี้มานานแล้ว “..ตื่นสายเข้าเรียนไม่ทันคาบแรกไปสองรอบในช่วงสองสัปดาห์ แกล้งรูมเมทด้วยการจิ๊กเมมกล้องถ่ายรูปไปซ่อนหนึ่งครั้ง แล้วก็—”

“ขี้ฟ้อง!” คิมหันต์ร้องแทรก

ชายหนุ่มยักไหล่ พูดต่ออย่างไม่สะเทือนกับสีหน้ามู่ทู่ของเจ้าตัว “แล้วก็ขโมยกินขนมในตู้เย็นผมเกือบหมด”

“นั่นก็ซื้อมาให้ผมอยู่แล้วไม่ใช่รึไง” อีกครั้งที่เด็กหนุ่มรีบสวน

“บอกสักคำหรือยัง” เขาเลิกคิ้ว “พี่ซื้อมากินเองทั้งนั้น”

คิมหันต์ทำปากขมุบขมิบ หน้าแหกนิดหน่อยเพราะสามภพก็ไม่ได้ออกปากจริงว่าซื้อให้เขา เพียงแต่พิจารณาแล้วว่าเป็นของที่ตัวเองชอบ และอีกฝ่ายก็ไม่เห็นเคยหยิบมากินเองสักเท่าไร จึงได้เหมาเอาเองว่านั่นสำหรับเขา ที่แท้จงใจให้จิ๊กกินเพื่อจะได้มาฟ้องเจ้ใหญ่สุดที่รักนี่เอง

“น่าอายจริง ๆ เจ้าเด็กคนนี้”

พอนึกถึงพี่สาว คุณเธอก็เอ่ยเสียงเย็นจากด้านหลัง เอื้อมมือมาล็อคคอเขาไว้หลวม ๆ พร้อมกับอ้าปากเตรียมเทศนาสักชุด

“แต่อย่างอื่นก็ดีเลยครับ” สามภพช่วยแก้ต่าง ซึ่งดูออกจะช้าไปสักหน่อยหลังจากได้แกล้งเล็ก ๆ น้อย ๆ จนพอใจ “ควิซครั้งล่าสุดได้คะแนนเกือบเต็ม ขยันอ่านหนังสือ ส่งงานอาจารย์ไม่เคยขาด”

“เห็นไหมล่ะ” คิมหันต์ได้ทีรีบสนับสนุนเป็นการด่วน “ผมตั้งใจเรียนออกขนาดนี้ เพราะเชื่อฟังเจ้ใหญ่เลยนะ”

“ไอ้ตัวขี้ประจบ”

“พูดจริ๊ง”

“แล้วทำไมต้องเสียงสูงด้วยยะ!”

คิมหันต์รัวเราะร่า หญิงสาวโวยวายแต่ก็หัวเราะตาม กอดรัดน้องชายที่ทำปากดีแรง ๆ ทีหนึ่งด้วยความมันเขี้ยว ระหว่างนั้นก็ลอบสังเกตสามภพไปด้วยเป็นระยะ แม้ดูเหมือนจะพากันทำตัวน่ารักอย่างไร แต่คงต้องยอมรับว่ายังอดระแวงอยู่บ้างไม่ได้ในบางครั้ง

“ดีแล้ว..” เธอพึมพำ ตั้งใจให้สามภพที่พยายามตักไข่เจียวลงบนจานได้ยินด้วย “อย่าทำให้เจ้ผิดหวัง”

“ไม่ทำหรอกคนสวย” คิมหันต์เก๊กเสียงเข้ม

“เด็กบ้านี่” วัสสานะส่ายหน้าอ่อนใจ ออกปากไล่พ่อน้องชายที่ทำตัวไร้ประโยชน์ในห้องครัวให้ไปตามพี่สาวคนรอง “เรียกยัยสิมากินข้าวซิ ตื่นหรือยังไม่รู้ เมื่อคืนเจ้ออกมาเข้าห้องน้ำตีสามยังเห็นไฟในห้องเปิดอยู่เลย”

“ทำไมนอนดึกจังอะ”

หญิงสาวพยักหน้า “ขนงานมาทำที่บ้านแน่ะ”

“ขยันจริง”

คิมหันต์ยักไหล่ เหลือบมองสามภพให้แน่ใจว่าไม่มีทีท่าจะฟ้องอะไรพี่สาวระหว่างที่เขาไม่อยู่ หลังกำชับว่าห้ามนินทาจบจึงเดินออกจากห้องครัว ฮัมเพลงงึมงำ โยกตัวยึกยักไปด้วยตลอดทางขึ้นบันไดไปยังห้องนอนของสิสิรบนชั้นสอง เหลือแต่เจ้าบ้านกับแขก ผู้หลังจากเปิดตัวก็มาหาบ่อยจนแทบจะกลายเป็นเรื่องปกติ ซึ่งวัสสานะพิจารณาแล้วเห็นว่าเป็นเรื่องดี อย่างน้อยก็ให้ได้อยู่ในสายตาเธอสักหน่อย ไม่ใช่หายไปทำอะไรกันก็ไม่รู้ลับหลัง


“เป็นไงบ้างช่วงนี้”


เธอเอ่ยคำถามเดิม แต่คราวนี้พูดกับสามภพแทนน้องชาย สายต่อส่อแววคาดคั้นไม่รู้ตัวด้วยความหวงน้อง

“ดีครับ” เขายิ้มน้อย ๆ  แล้วขยายความต่อก่อนเธอจะได้โวยแบบเดียวกับที่เพิ่งพูดกับคิมหันต์ “..ที่ว่าไปเรียนสายสองครั้ง เพราะคืนก่อนหน้านั้นเขานอนดึก ติวข้อสอบเก่าอยู่กับผม เมมกล้องเพื่อนที่เอาไปซ่อน แค่แกล้งกันขำ ๆ เอาไปซุกไว้ใต้หมอนเจ้าของนั่นเอง ส่วนที่ว่าจิ๊กขนมในตู้เย็นผม..”

วัสสานะผงกศีรษะช้า ๆ  พร้อมกับจับจ้องชายหนุ่มตรงหน้าไม่วางตา

“...นั่นผมตั้งใจซื้อให้เขาเอง”

เธอระบายลมหายใจยาว โล่งอกอยู่ลึก ๆ  บางทีพวกเขาอาจจะไปกันด้วยกันได้ดี จากที่ผ่านมาก็ดูค่อนข้างไว้ใจได้ในระดับหนึ่ง

“แล้ว...” หญิงสาวอ้าปากจะถาม แต่ค้างไว้เท่านั้นพร้อมสีหน้าลำบากใจ คล้ายนึกไม่ออกว่าควรเริ่มต้นอย่างไรไม่ได้ฟังดูประหลาดหรือน่าอายมากนัก

“ไม่ได้มีอะไรกันครับ”

สามภพชิงตอบ ทำเอาวัสสานะถอนใจเฮือกอีกครั้ง เรื่องนั้นแหละที่เธอสงสัย

“พี่ก็ไม่ได้จะทำตัวหัวเก่าอะไรหรอก” เธออ้อมแอ้ม “แค่เป็นห่วง..ไม่อยากให้รีบร้อน...เอ้อ...แล้วก็...ไม่ใช่ว่าระแวงจนวิตกจริตนักหรอกนะ...แต่ตรวจเลือดก่อนก็ดี จะได้สบายใจ..หมายถึงสบายใจทุกฝ่าย แต่รอโตเป็นผู้ใหญ่ก่อนดีที่สุด”

ชายหนุ่มเลิกคิ้ว พี่สาวคนนี้ดูเปิดกว้างกว่าที่เขาคาดไว้เสียอีก

“ผมคิดว่าพี่จะห้าม”

เธอกลอกตา ท่าทางตะขิดตะขวงใจเล็กน้อย “..ก็ไม่ได้หัวโบราณขนาดนั้น วัยเจริญพันธุ์ อันนี้เข้าใจ ใช่ว่าจะเพิ่งเคยเห็นผู้ชายรักกันเป็นครั้งแรก บ้านเราเอง...”


หญิงสาวเงียบไปแค่นั้น ด้วยรู้สึกตัวว่าพูดมากเกินไปแล้ว


สามภพลังเลอยู่อึดใจ ในหัวครุ่นคิดหนักหน่วง ก่อนจะเปรยขึ้นช้า ๆ  พร้อมกับสังเกตอาการคนตรงหน้าไปด้วย


“..คิมเคยเล่าให้ผมฟัง..ว่ามีพี่ชาย”


“เขาไม่อยู่แล้ว”


“เขา..”


“เขาก็เหมือนนายกับครีม” เธอตัดบท “แต่มันจบไม่ค่อยสวยเท่าไหร่ นั่นแหละที่พี่กลัว ที่ครีมกลัว แม้แต่ยัยสิที่รู้เรื่องพวกนายก่อนพี่ก็ยังอุบเงียบมาตั้งนาน...เพราะกลัวเหมือนกัน”

ชายหนุ่มพยักหน้าช้า ๆ รู้ดีจากสายตาของพี่ใหญ่ว่าไม่ควรถามซอกแซกมากไปกว่านั้น

“ผมเสียใจด้วย”

“ก็หวังว่าครั้งนี้มันจะดี พี่จะไม่บอกป๊า ไม่รู้สิ พี่คิดมานาน พวกนายคบกันไปเรื่อย ๆ แต่เราไม่จำเป็นต้องป่าวประกาศกับผู้ใหญ่ที่รับไม่ได้...ก็ไม่น่าจะเป็นไร”

“แล้วแบมล่ะครับ?” เขาท้วง นึกถึงเด็กสาวอีกคนที่อยู่ในสถานการณ์เดียวกับคิมหันต์แต่สลับขั้ว

“...ส่วนของแบม”

“ป๊าพี่อยากให้เขาแต่งกับคิมหันต์ ทั้งที่พวกผู้ใหญ่ที่เจ้ากี้เจ้าการก็ไม่มีใครรู้เลยว่าเขาชอบผู้หญิง”

วัสสานะทำสีหน้าหนักใจ แต่ก็คิดว่ายังเหลือเวลาให้ครุ่นคิดหาทางแก้ไขได้อีกนาน

“..ยังไงก็ไม่ใช่ก่อนเรียนจบ”

“...”

“เรายังมีเวลาอีกตั้งหลายปี” เธอเหลือบมองเขาด้วยสายตาดุ ๆ แต่กระนั้นก็ยังมองเห็นความเอ็นดูซุกซ่อนอยู่ในรอยยิ้มบางเบา “ระหว่างนี้ก็ทำตัวดี ๆ แล้วกัน...เดี๋ยวจะหาทางช่วย”

“ผมจะดูแลเขาอย่างดี”

วัสสานะยกมุมปากขึ้นอีกนิดอย่างไว้เชิง

“ยังไม่ได้ยกให้หรอกนะไอ้ว่าที่น้องเขย”

และเขายิ้มตอบ รู้สึกโชคดีเหลือเกินที่ได้เธอเป็นพวก

“ขอบคุณครับ”






“อีตานั่นก็น่ารักดีนะ” 

สิสิรกระซิบกระซาบ เหลือบมองใบหูแดงแจ๋ของน้องชายจากด้านหลัง เกาะเอวเขาไว้ต่อจากเด็กหนุ่มที่เกาะอยู่กับกำแพงตรงหัวมุมพอดีอีกทอด แอบฟังพี่สาวคนโตคุยกับสามภพอยู่ตั้งเป็นนานโดยไม่ยอมแสดงตัว

“...ส่วนเจ้ใหญ่ก็ไฟเขียวได้เสี่ยวสุด ๆ”

“ผมขนลุกอะ..”

“เขินหรือจ๊ะหนุ่มน้อย หูแดงหมดแล้ว” เธอแซวด้วยเสียงนิ่งสนิท โมโนโทนแบบเดียวกับที่มักใช้บ่อย ๆ แม้เป็นเรื่องล้อเล่น “ขายออกก่อนเจ้ซะอีก..บ้าจริง”

“อย่ามา” คิมหันต์อุบอิบ ยกมือปิดใบหูตัวเอง “ผมเห็นนะ..ไอ้หนุ่มหน้าเข้มที่มาส่งเจ้ตรงหัวซอยอะ”

“...”

ได้ผล พี่สาวคนรองหยุดการกลั่นแกล้งด้วยวาจาแต่เพียงเท่านั้น สมกับที่เขาอุตส่าห์ลอบตามดูจนแน่ใจว่าต้องมีอะไรไม่ชอบมาพากลระหว่างทั้งสองคนแน่นอน น้องคนเล็กและพี่คนรองไม่เคยหยุดขุดคุ้ยสารพัดเรื่องมาบลัฟกันเองเมื่อมีโอกาส

“นั่นพี่ที่ทำงาน” เธอเถียง น้ำเสียงเริ่มมีโทนต่างจากที่ราบเรียบของเดิมขึ้นมานิดหน่อย

“อ้อเหรอ” เขาเลียนแบบสำเนียงของเธอ

“เด็กนี่!”

ความเอ็นดูเจือหมั่นไส้ถูกส่งมาในรูปมะเหงกลงกลางศีรษะเบา ๆ เป็นการตักเตือนว่าอย่างริอ่านแซวคุณพี่สาวมากนัก

เขาหันไปยิ้มเผล่ ยักคิ้วใส่เจ้าตัวที่บ่นกลับมาด้วยสายตาแทนคำพูด ผลักหลังเขานิดหน่อยให้เดินเข้าไปในครัว พึมพำว่าเดี๋ยวจะไปนั่งรอที่โต๊ะกินข้าว

คิมหันต์ลอบยิ้ม เอามือตบแก้มตัวเองแปะ ๆ รอจนความรู้สึกร้อนบนใบหน้าหมดไปจึงเดินเข้าครัว พร้อมรอยยิ้มร่าที่ปรุงแต่งอย่างดีจนไร้พิรุธ เตรียมรอรับคำบ่นของวัสสานะว่าทำไมจึงได้หายไปนานนัก มองเลยไปจนถึงสามภพที่ยืนรออยู่ข้างกัน และให้ตายเถอะ..ถ้าไม่ติดเรื่องอยู่ต่อหน้าพี่สาวก็อยากจะพุ่งเข้าไปฟัดเสียให้รู้แล้วรู้รอดเลย

จะเรียกว่าเปิดโอกาส โชคเข้าข้าง หรืออะไรก็ตามแต่ ที่ทำให้วัสสานะมองเขาพร้อมรอยยิ้มอ่อนใจ โคลงศีรษะเล็กน้อย ก่อนจะถือจานชามชุดแรกเดินนำออกไปก่อน

เหลือแค่เขาเพียงลำพังกับสามภพ


“ฮึบ!”


คำเดียวที่ออกจากปากของเด็กหนุ่ม ก่อนจะกระโจนเข้าหาคนตรงหน้า รัดแขนรอบเอวอีกฝ่ายแน่นหนึบ ซุกหน้าฟัดกลางอกอย่างมันเขี้ยวเต็มแก่พร้อมกับนับหนึ่ง...สอง...สาม ในใจ


ทั้งที่คิดว่าพอถึงสามแล้วจะปล่อยมือ แต่เอาเข้าจริงก็เผลอนับถึงเจ็ดกว่าจะยอมผละออกมาอย่างแสนเสียดาย


“เฮียน่ารักว่ะ”


สามภพกลั้นยิ้ม กอดตอบแน่น ๆ อึดใจหนึ่ง พร้อมกับก้มลงมากระซิบข้างหู อะไรที่เขาไม่คิดว่าจะได้ยิน


“แอบฟังคนอื่นคุยกันมันไม่ดีนะไอ้ตี๋”


ก่อนจะผละออกพร้อมกับหัวเราะหึ ๆ  ถือจานไข่เจียวโฉบผ่านศีรษะเขาอย่างจงใจ ทิ้งเขายืนอ้าปากค้างอยู่ในครัว พร้อมกับใบหูที่กลับมาแดงจัดอีกครั้งหลังจากเพิ่งสงบไปได้เพียงครู่เดียว



“เฮียเพี้ยนแม่งไม่น่ารักเลย!”

- หมดยกที่ 54 –




-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

สองคู่นี้บรรยากาศต่างกันจริง ๆ *กัดผ้าเช็ดหน้า*

ขอโทษที่หายไปนานค่ะ TwT ช่วงที่ผ่านมาติดภารกิจวุ่นวายใจทั้งเรื่องงานและเรื่องเรียนต่อ (แล้วยังโผล่มาโฮกอนิเมเป็นพัก ๆ อีก) มาต่อแล้วววว

ขอบคุณคนอ่านผู้น่ารักที่ยังรอกันค่ะ ตอนหน้าจะพยายามมาให้เร็วกว่านี้แฮ่ก ๆ นี่ก็เคลียร์งานไปได้บางส่วนแล้วค่ะ  :กอด1: :L2: :pig4:

ของแถมรอบนี้ขอยังไม่แปะนะคะ (คำผิดเดี๋ยวตามมาแก้เช่นกัน) เน็ตกากใช้ไม่ได้ ต้องเปิดต่อเน็ตเชื่อมจากมือถือ เต่ามาก ถ้าใจร้อนแวะดูที่เพจก่อนได้ค่ะ เคยอัพไว้ก่อนหน้านี้แล้ว ^^

พบกันยกหน้านะค้าาา :D

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 08-09-2013 20:47:46

เห็นชื่อตอนแล้วแอบตกใจ กลัวว่าเฮียเพี้ยนกับตี๋ครีมที่จะเจ็บปวด
แต่อีกคู่ก็เจ็บจริงๆนั่นแหละ โทนดำมืด พายุเข้าเต็มที่ ได้แต่หวังว่าทั้งสองคนจะเติมเต็มให้กันและกันได้นะคะ :hao5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 08-09-2013 20:51:03

คู่ รัญ ๆ หดหู่ หน่วง จัง
คิม กับ เฮีย อยู่ในสายตาผู่ใหญ่ตลอด ทำคะแนนดีมาก
ว่าแต่เจ๊ใหญ่อนุมัติ แล้วจับกดน้องคิมด่วนนน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: ryokame ที่ 08-09-2013 20:55:28

 :-[ สามภาพน่ารักไปไหนเนี่ย
บรรยากาศสองคู่นี้แตกต่างกันอย่างชัดเจนจริงๆ

ขอบคุณนะคะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: pilar ที่ 08-09-2013 20:59:45

คู่รัญรัญ มันหน่วงจุงเบยยยย~

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ball ที่ 08-09-2013 21:02:01

คู่นึงก้แสนจะหม่นจนเราน้ำตาแทบร่วง
อีกคู่ก้สดใสซาบซ่าส์ประหนึ่งว่าโลกนี้มีแค่สองเรา
อารมณ์แตกต่างกันอย่างสุดขั้วทั้งๆที่ต้นเหตุที่มาคือสิ่งเดียวกัน
ความรักหนอความรัก...

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: misso ที่ 08-09-2013 21:09:22

ครึ่งแรกกับครึ่งหลัง สาบานนะว่าเรื่องเดียวกัน  :z3: เง้อ

รัน กับ รัน อ่านไปอ่านมา งง รัน ไหน จำไม่เคยได้ ฮ่าๆ

ส่วนคิมหันต์นี่น่ารักตลอดเว พี่ภพก็ขยันทำคะแนนเข้า สู้ๆ :katai2-1:

:กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: from_mars ที่ 08-09-2013 21:44:29

คู่แรก นนั่น อึมมากจริงๆ ไม่ไหวจะเพลียใจ
ปล่อยแล้ว เปิดใจนะ ฟ้าใสรออยู่ ลุ้นๆๆๆ

รออ่านต่อจ้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: Mengjie_JJ ที่ 08-09-2013 21:56:13

น้องคิม อยากฟัดน้องคิมจังเลย ฮื่อออ

 :katai5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: yymomo ที่ 08-09-2013 21:58:23

 :hao7:  อร๊าายยย เฮียแอบน่ารักเหมือนกันนะเนี่ย  :hao3: คิมก็ยั่วบ่อยจริงๆ :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 08-09-2013 22:00:20

คู่แรกเมื่อไหร่จะหมดทุกข์หมดโศกเสียที...เฮ้อออ   :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 08-09-2013 22:04:46

ตอนแรกกะว่ายังไม่อ่านดีไม๊ ชื่อตอนค่อนข้างสุ่มเสี่ยง  :katai5:
คู่รัญชน์รัญ นั่นก็ยังหน่วงนะคะ จะว่าคลี่คลายไปบ้างแต่ก็เทาไม่เลิกอยู่ดี
ส่วนคู่หลัก อรั๊ยๆๆๆ น่ารว๊อกกกก คนแก่ดูท่าจะหลงเด็กขี้นัวเนียกู่ไม่กลับซะร้าวววว  :z2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 08-09-2013 22:05:46

สองรัญ รันทดเหลือเกิ๊นนน
รักกันเอง เลียแผลใจกันเองเถอะแบบนี้
อย่าเป็นตัวแทนของใครให้กันและกันแบบนี้เลย มันอึมครึม

ข้ามมาฝั่งคู่หลัก เค้าฟิน เค้าเขิน แทนน้องครีมทุกครั้งเลยอะ
ดูเฮียเพี้ยนดูแล เอาใจใส่ดี๊ดี ชอบๆ
มีพี่สาวที่เข้าใจแบบนี้ก็โล่งใจไปได้อีกพักใหญ่ๆว่า ยังจะไม่อืดท้องกับมาม่า o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 08-09-2013 22:20:39

คู่สองรัญนี่หน่วงน่าดู
ส่วนคู่หลักแทบอยากกระโดดกอดรวบ ^^
ฮึ่ม คิมกับเฮียเพี้ยนน่าฟัดมาก!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: chisarachi ที่ 08-09-2013 22:32:13

อยากฟัดคิมอ่าาาาา
น่ารักมากเวลาที่ฟัดเฮีย
อ่านไปก็ยิ้มไปตลอดดดด
เฮียนี่เข้าทางผู้ใหญ่แล้วรุ่งนะ ฮ่าๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: anchoviiz ที่ 08-09-2013 22:38:07

ชอบอารมณ์เจ็บแบบเงียบๆเจ็บอยู่ลึกๆ
อยากอ่านคู่แรกอีก
 :เฮ้อ:

สองคู่อารมร?ต่างกันโดยสิ้นเชิง
ตี๋มันน่ารัก น่าฟัดสะจริง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 08-09-2013 22:52:00

 :impress2: โอ้ยยยยย สามภ้พพพพพพพพพพพพ น่ารักกกกกมากก เขินแทนคิม 555
 “..ที่ว่าไปเรียนสายสองครั้ง เพราะคืนก่อนหน้านั้นเขานอนดึก ติวข้อสอบเก่าอยู่กับผม เมมกล้อมเพื่อนที่เอาไปซ่อน แค่แกล้งกันขำ ๆ เอาไปซุกไว้ใต้หมอนเจ้าของนั่นเอง ส่วนที่ว่าจิ๊กขนมในตู้เย็นผม..ผมตั้งใจซื้อให้เขาเอง"ประโยคนี้มันน่่ารักไปแล้ว จริงๆ พี่ภพพูดเหมือนรู้ทุกเรื่องที่เกี่ยวกับคิม อิจฉาาาาา 555 :z3:

คู่รันชญ์ รัน หน่วงได้โล่ห์  :mew6:
เหมือนความรักของคิมกับพี่ภพยังมีอุปสรรคอีกเยอะ 55
มาต่อเร็วๆน้าา :mew1:
บวกเป็ด

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 08-09-2013 22:54:13

ครึ่งแรกแบบอ่านไปแล้ว ทึ้งหัว

ครึ่งนี้อ่านไปแล้วกัดหมอนนน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 08-09-2013 22:57:42

คู่แรกก็ดาร์คได้ใจจริง ๆ ปล่อยความเจ็บไว้ข้างหลัง เดินหน้าหาความสุขกันดีกว่า

ส่วนคู่เฮียภพน้องครีมก็อบอวลไปด้วยความรักใคร่
น้องคิมน่ารักน่าเอ็นดูเหลือเกิน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 08-09-2013 22:59:56

ฮึบบบบบบ น่ารักจังเลยติมหันต์เอ้ยย ไอ้ตัวดี อยากจะเขกมะเหงกเหมือนที่พี่สิทำ อยู่ดีดีพุ่งไปกอดใช่ได้ที่ไหน พี่สาเค้าอุตส่าเป็นห่วง พี่ภพก็ห้ามใจแทบตาย ดต่ดูความคิดคิมแต่ละอย่าง จะฟัดบ้างงี้ ตายๆๆ สงสารพี่ภพ

ส่วนคู่สองร. หวังว่าจะมีข่าวดีเร็วๆนี้ มันต้องเริ่มก่อตัวแล้วสิระหว่างสองคนนี้น่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: toou ที่ 08-09-2013 23:05:30

หน่วงๆกะสองรัญ :m15: :sad11: :serius2:
น่ารักงุ้งงิ้งๆกะเฮียเพี้ยน   :impress2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 08-09-2013 23:08:13

2 คู่ 2 อารมณ์จริงๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 08-09-2013 23:17:46

คู่ 2รันนี่อึมครึมเนาะ อยากให้เมฆหมอกแห่งความเจ็บปวดผ่านไปเร็วๆ ส่วนคิมกับพี่ภพก็กำลังอินเลิฟ~

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: Saantos ที่ 08-09-2013 23:24:48

อ่านคู่แรกแล้วปวดหัวจี๊ด

ขอข้ามไปอ่านคู่หลักดีกว่า

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: 2pmui ที่ 08-09-2013 23:46:03

คู่2รัน เมื่อไหร่จะหายอึมครึมสักทีนะ  :katai5:
และอีกคู่ก็ยังหวาน น่ารัก น่าฟัด น่าอิจฉาไม่เปลี่ยน
น้องคิม เหมือนลูกหมา ลูกแมวขี้อ้อนไม่มีผิด อิจฉาพี่ภพเหลือเกิน  :katai1:
อ่านเรื่องนี้ แล้วอารมณ์ดีทุกทีเลย ขอบคุณคนเขียนมากๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 09-09-2013 00:15:43

คู่แรกเล่นกันรุนแรงถึงขั้นเลือดตกยางออกเลยเรอะ จะว่าไปรัญชน์ซาดิสม์ใช่เล่นนะนั่น นึกภาพตามแล้วเสียวแปร๊บเลย

ส่วนคู่หลัง ><" เฮียน่าร๊ากอะ ตบหัวก่อนแล้วลูบหลังเลยมาจนจะถึงก้นอยู่ละ

น้องครีมก็นะ เกาะหนึบเป็นตุ๊กแกเชียว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: Alphas ที่ 09-09-2013 00:57:09

แบบหวานๆ ของตี๋น้อยกะเฮียภพ ช่วยเบรคอารมณ์หน่วงๆ ของ runxrun ได้ดีแท้

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: benz-sirilada ที่ 09-09-2013 01:34:14

คู่สรัญ กับ รัญชน์ หน่วงเหลือเกินแต่ก็คงจะผ่านช่วงเวลาที่เจ็บปวดไปได้
ส่วนตี๋น้อย กับเฮียเพี้ยน น่ารักอ่ะ ตี้น้อยก็ขี้อ้อน เอียภพก็ตามใจซะ
เจ้ใหญ่ก็ไฟเขียวแล้ว รอตอนต่อไป :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 09-09-2013 01:53:53

ครึ่งแรกกับครึ่งหลังนี่ทำให้รู้สึกว่ามันเรื่องเดียวกันหรือเปล่าเนี่ย  :katai1:
หน่วงมากเลยครึ่งแรก T^T อยากบอกว่าแอบคิดตั้งแต่แรก
ว่าเฮียของตี๋น้อยเป็นคนเจาะหูให้พี่สรัญ =w=' เราเดามั่วมโนตั้งแต่
ตอนแรกที่มีอ้างถึงอ่ะ... ใช่ไหม ๆ :( ไม่รู้มโนไปก่อนแล้ว  :ling1:


คนตัวเล็กมักใจร้าย แต่นุ้งครีมไม่ใจร้ายเนอะ >x<
ว่าแต่โปรโมชั่นนี้ให้เฮียเพี้ยนคนเดียว ยกให้พี่สรัญไม่ได้นะคะ


อ่านแล้วอยากให้พี่รัญชน์หลงรักสรัญก่อนเลยอ่ะ... ไม่อยากให้
พี่สรัญไปหลงก่อน แง้ๆๆๆๆๆๆ รีเควสได้ไหมเนี่ย  :hao5:


เฮียเพี้ยนกับตี๋คิมน่ารักมากกกกกก~~~~~ เข้าตามตรอก
ออกตามประตู !! เนียนเป็นสมาชิกบ้านคนใหม่เลยทีเดียว
จนถึงตอนนี้อาตี๋น้อยก็อิดออดไม่ยอมไปดูตัวที่บ้านของ
ว่าที่เจ้าบ่าวสินะ 555+ เจ๊ใหญ่เปิดไฟเขียวสุด ๆ เลยนะ
ขำตอนบอกว่านุ้งครีมขายออกก่อนเจ๊อีก 555+
เขินอายม้วนต้วนเลยทีเดียว คู่นี้จะน่ารักไปไหนเนี่ยยยยย
ดีในที่เขียนคู่นี้ตัดหลังจากคู่นั้นเพราะไม่งั้นคงจบแบบหน่วง ๆ


รอตอนต่อไปค่าาาาาาาา  :hao7:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: kissme ที่ 09-09-2013 01:56:48

อ่านเสร็จอยากจะบิดตัวตีลังกาสัก 7รอบ อ๊ายยะ หวานเหลือใจ :o8: :-[
 ส่วนอีกคู่ก็ขมปนอะไรดีหว่า :hao5: บอกไม่ถูก แต่ก็ขอให้ผ่านพ้นได้ในเร็ววัน เดี๋ยวดวงอาทิตย์ก็ฉายแสงอรุณรุ่งแล้ว
หวังว่านะ......... :hao4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: Kisseu129 ที่ 09-09-2013 02:40:33

คู่ ทูรัญ อ่านแล้วรู้สึกหน่วงๆ ต่างก็เจ็บทั้งคู่ หวังว่าคงรักกันในเร็ววัน... :hao5:

อิเฮียกับหมาน้อยนี่ หวานไม่แคร์สื่อ หมันไส้ค่ะหมันไส้ เห็นใจคนโสดนิดนึง :z3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: Chifuu ที่ 09-09-2013 03:22:29

คิ๊มมมมมมมมมม!!!!! น่ารักเกินไปแล้วววว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: goosongta ที่ 09-09-2013 05:19:05

เจ๊ไฟเขียว หนูครีมก็เขียว คนอ่านก็เขียว คนแต่งจัดมาเลยอย่าให้แพ้ปิ่นหยก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 09-09-2013 08:56:15

ครึ่งแรกมืดมน จนอยากชวนรัญกับรันไปทำบุญถวายหลอดไฟเลยทีเดียว เอิ๊กๆ
ครึ่งหลังเหมือนพระอาทิตย์เช้าๆ อบอุ่น อ่านไปยิ้มไป พี่สาวน่ารัก ให้คำแนะนำที่ดีมาก 5555
คิมน่าฟัด เฮียภพหล่อโฮกกกกก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 09-09-2013 11:09:48

ตอนแรกเห็นชื่อตอนแล้วแอบตกใจ กลัวว่าจะเกิดอะไรขึ้น
ที่ไหนได้เป็นของคู่2รัญ ค่อยเบาใจ เพราะคู่นี้เค้าอยู่กับอารมณ์สีเทามาตลอด
ก็ได้แต่หวังว่าทั้ง2รัญจะออกมาจากโลกสีเทาขมุกขมัวได้ซะทีนะ

ส่วนเฮียภพกับไอ้ตี๋ก็น่ารักได้ตลอดตลอด  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 09-09-2013 12:02:35

รักเฮียเพี้ยนน๊าาา
ขอกระโดดเกาะมั่งจิ >.<

ขอบคุณค่ะ +1 ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: princessrain ที่ 09-09-2013 12:17:50

คนละฟิวกันจริงๆค่ะ
พาร์ทแรกกับพาร์ทหลัง
แต่ไม่รู้ทำไมช๊อบชอบ พาร์ทแรก
สงสัยจะจิตไม่ปรกติชอบความ มืดมนในความรัก...
หวังว่าสองรัญจะรักกันเร็วๆนะคะ
รักกันนานๆ รักกันดี
ขอแอบนอกใจคิมหันต์นิดนึงนะคะ อิอิ
 :hao5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 09-09-2013 13:07:45

หม่น หมอง เศร้า ซึม จน.......
เหี่ยวมากอ่ะ ใจนะคือ 2รัน เมื่อไหร่จะดูเบากันซักที คนอ่านกดดันนะ อ่านแล้วหายใจไม่ทั่วท้องเลย
เหนื่อยจัง.......  :เฮ้อ:

ตัดกลับมาที่คิมหันต์ อ๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
สดใสอะไรอย่างนี้ คนละอารมณ์เกินไปเเล้ว
ไม่ได้เม้น 2 ตอนขอโทษด้วย ด้วยความลืม มโนไปเองว่าเม้นเเล้ว บ้าบอที่สุด > <
เอาล่ะค่ะค่าความอายคงค้างจากตอนที่เเล้ว //ช่างมัน!!
ตอนนี้คิมน่ารักอ่ะ น้องเป็นที่รักของทุกคนจริงๆ  :man1:
หวังว่าอะไรๆจะไม่เเย่..........สู้ๆน๊าาาาาาาา

ปล.2รัน เลิกอมทุกข์อันซักที อมอย่างอื่นบ้างก็ได้// อุ๊ยต๊ะ!! อมอารั๊ยยยยยยย......อมยิ้มว๊อยยยยยยยย  :hao7:

เป็นกำลังใจให้เรนนี่และติดตามความสดใสของนุ้มคิม&เฮียเพี้ยน และความสดใสที่จะมาเมื่อไหร่ไม่รู้ของ 2 รันจ้าาาาาา
 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 09-09-2013 14:50:56

อีกไม่นานฟ้าของ 2รันคงจะสดใสขึ้น เหมือนจิ้งจอกน้อยกะหมาป่าตัวยักษ์อะเนาะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 09-09-2013 14:51:45

“เฮียเพี้ยนแม่งน่ารักว่ะ!”  :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: Fish129 ที่ 09-09-2013 15:02:32

บรรยากาศมันช่างต่างกันจริงๆๆ
อยากให้คู่ รันหวานมั้งอ่า อึมครึมเหลือเกิน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 09-09-2013 16:01:21

2คู่บรรยากาศแตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัดจริงๆ

อิน้องคิมกับเฮียภพน่ารักจัง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ju ที่ 09-09-2013 16:33:20

มีการวิ่งเข้าไปกอดฟัดด้วยอ่ะ น่ารัก  :hao3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: evz ที่ 09-09-2013 16:44:25

อ่านตอนนี้แล้วคุ้มสุดๆหนึ่งตอนสองอารมณ์
เฮียกับตี๋นี่หวานน้ำตาลย้อยกันมากในขณะที่อีกคู่จะขมุกขมัวไปไหน
ถ้ามันเจ็บก็รรีบๆปล่อยวางแล้วมาหวานแข่งคู่เฮียเพี้ยนตี๋เกรียนกันได้แล้ววว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 09-09-2013 18:10:11

2 รันปลดปล่อยตัวเองแล้วเริ่มใหม่พร้อมกันเถอะนะ :เฮ้อ:


เฮียกับน้องยังสดใสวิ้งๆๆให้คนอ่านอิจฉาเหมือนเดิม :mew1:

 :กอด1: :L2: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: corn_rain ที่ 09-09-2013 19:29:36

นึกถึงเรื่องพี่ชายแล้วเศร้าาาาา :mew4:
ขอให้คิมกะเฮียผ่านไปด้วยดี
อย่าทำเค้าเสียใจนะ เค้าตั้งความหวังไว้สูงเชียว
อย่าให้มาม่ามากเด๋วผมร่วง เด๋วขาดสารอาหาร

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 09-09-2013 20:30:07

เห็นตอนนี้ตังแต่เมื่อวาน แต่ไม่กล้าอ่านชื่อตอนหน้ากลัวมากกก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: KilGharRah ที่ 09-09-2013 22:23:34

บรรยากาศช่างต่างกันจริงๆ สงสารรัญมาก ณ จุดนี้
พาร์ทนี้รักเฮียเพี้ยนจังเลยอะ :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 10-09-2013 09:26:52

ไม่ได้เข้ามาอ่านหลายตอน เมื่อคืนอ่านถึงตอนของตี๋ใหญ่ ร้องไห้น้ำตาท่วมบ้าน
น้องคิมน่าฟัดจนแปลกใจ เฮียทนมาได้ยังไงเนี่ย เอาใจช่วย 2 run จูบกันซักที

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 10-09-2013 10:49:25

 :impress2:  ชอบสามภพกับน้องคิมจัง  น่ารัก  แถมยังได้กำลังเสริมที่ดีเยี่ยม   :hao3: :hao3: :hao3:

  รอตอนต่อไปนะ  ขอสามภพกับน้องคิมเยอะนะค่ะ    :3123: :3123: :3123:  :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 10-09-2013 10:55:47

ตอนนี้ทำให้เราจะเป็นบ้า
เดี๋ยวเศร้าเดี๋ยวมีความสุข
ไม่ไหวๆปรับอารมย์ไม่ทัน :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: yong ที่ 10-09-2013 14:17:15

เอาใจช่วยนะครับ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: mizzmizz ที่ 11-09-2013 08:41:34

แอร๊ยยยยยยย ฟินคนละอารมณ์เลย กัดผ้า :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: namminzz ที่ 11-09-2013 19:45:12

คู่รันรันมาบรรยากาศทะมึนได้อีก
อ่านแล้วเจ็บปวดแทน
ส่วนพี่ภพน้องครีมน่ารักเหมือนเดิมเบยยยยยย :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ningg.Destiny ที่ 12-09-2013 00:11:17

แรกๆเศร้ากับคู่ทูรัน..
แต่พอพี่ภพน้องครีมมา เปลี่ยนอารมณ์แทบไม่ทัน
ฟินมาก กรี้ดดดดด >///< ยิ้มจนปากจะฉีกแล้ว

 :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 13-09-2013 22:23:38

พี่รัน กับ พี่สรัญ ยังหน่วงกันไม่หายซักที งือออ  :ling1:  อึดอัด อึมครึม
พูดกันออกมาแต่ละคำ มีแต่ความเจ็บปวดจริง ๆ เลย
แต่ถ้าที่พี่รัน ได้บอกความรู้สึกกับพี่ภพไปแล้ว จะเป็นการจบ
เพื่อจะได้เริ่มต้นใหม่ กับใครสักคนได้จริง ๆ ก็ดีสิ
พี่สรัญของเราจะได้มีสิทธิ์ ต่างฝ่ายต่างจะได้ช่วยเยียวยากันและกัน
แล้วจะได้มีสักวัน ที่พี่รันกับพี่สรัญ ได้จูบกัน ด้วยความรักที่มีให้กันน้า

หมดจากคู่อึมครึม ก็มาต่อด้วยคู่ที่น่ารัก น่าหยิก ของพี่ภพกับน้องครีมบ้าง
เจ๊ใหญ่ก็ยังคงน่ารัก แสนดีไม่เปลี่ยนแปลง คอยดูอยู่ห่าง ๆ อย่างห่วง ๆ
ได้เจ๊ใหญ่เป็นพวกอย่างนี้ น่าจะช่วยยืดเวลาเสริฟท์มาม่า ไปได้อีกซักพักใหญ่ ๆ
น้องครีม เดี๋ยวนี้เห็นพี่ภพเป็นไม่ได้ จ้องแต่จะฟัด นัวเนียพี่ภพตลอด ๆ เลยน้า
พี่ภพก็น้า เจ้ใหญ่อุตส่าห์เปิดทางให้แล้ว ไหงยอมให้น้องฟัดไปแค่ทีเดียว
เอาหลาย ๆ ที ให้คุ้มกับที่น้องครีมอัดอั้นอยากฟัดเฮียหน่อยสิจ้ะ

สองคู่ คนละอารมณ์กันจริงๆ ยิ่งคู่พี่สรัญกับพี่รัญ ยังอยู่ในหมอกอย่างนี้อยู่
ก็อย่าเพิ่งเอาคู่น้องครีมพี่ภพ ไปหามาม่าเร็วนักเลยนะค้า
รอตอนต่อไปนะจ้ะ ขอบคุณคนเขียนค่า  :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 54 - ความเจ็บปวด (หน้า 119) 08/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: yong ที่ 14-09-2013 11:49:37

ขอบคุณสำหรับเรืองน่ารักๆที่ได้อ่าน มีความสุขที่ได้อ่าน

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 16-09-2013 22:52:57

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 55 – คำถามปลายปิด

“เฮียเพี้ยนน่ารักอะ”


ระดับความช่างฉอเลาะ 80 จาก 100


“เฮีย..จับพุงหน่อย”


ระดับความมือไว 85 จาก 100


“พี่ภพ ...มากอดที”


ระดับความขี้อ้อน 90 จาก 100


“คืนนี้ผมไปนอนค้างด้วยนะ พรุ่งนี้ว่างอะ”



ระดับความน่ารัก 100 เต็มแม่งเลย!



คิมหันต์เป็นแบบนั้นแต่แรก..



และยังคงเป็นเช่นเดิม...หรืออาจจะมากขึ้นอีกยิ่งเวลาผ่าน สามภพยังแปลกใจว่าเขาสามารถทำตัวใจเย็นได้ถึงเพียงนี้เชียวหรือ สรัญเพื่อนเกย์ผิวแทนถึงกับอ้าปากค้าง เบิกตากว้างเหมือนเห็นเป็นเรื่องประหลาดที่สุดในสามโลก เมื่อเขาบอกว่ายังไม่เคยมีอะไรกับคิมหันต์สักครั้งเดียว ผิดกับเจ้าตัวที่เขามารู้ทีหลังว่าเกินเลยไปหลายขั้นกับผู้ชายตัวเล็กชื่อเหมือนกัน ตั้งแต่ยังไม่ทันได้คิดรักเลยด้วยซ้ำ


'แต่ตอนนี้มันก็เป็นอีกเรื่องว่ะ' สรัญว่าไว้ สีหน้าลำบากใจนิดหน่อย


การที่คิมหันต์ช่างถึงเนื้อถึงตัว ใช่ว่าเขาจะไม่ชอบ เพียงแต่บางครั้ง (และหลาย ๆ ครั้ง) ก็รู้สึกว่าเป็นเรื่องยากเย็นไม่น้อย กับการใช้ชีวิตอยู่ใกล้ไอ้เด็กขี้อ้อนติดสัมผัสโดยไม่ทำอะไรเกินเลยมากนัก เหตุการณ์ซ้ำซากอันกระทบกระเทือนจิตใจเหล่านั้นอาจส่งผลได้อย่างสุดโต่งในสองทาง อย่างแรกคือทำให้เขาตบะแตกทนไม่ไหวเข้าสักวัน หรืออย่างที่สอง...สำหรับกรณีเลวร้ายที่สุด...คืออดทนจนตายด้านกันไปข้าง ซึ่งเขาหวังว่ามันจะไม่เกิดเหตุการณ์เช่นนั้น


ช่วงปีสองในมหาวิทยาลัยของสามภพ ขณะที่คิมหันต์เรียนชั้นปีหนึ่ง จัดเป็นระยะที่ยังตะกุกตะกักในความสัมพันธ์ มีตีกันอยู่บ้าง แต่ไม่มีอะไรรุนแรง ปัญหาเด่นชัดคือวัสสานะผู้เป็นพี่สาวคนโตของอีกฝ่ายคอยหวาดระแวงอยู่เนือง ๆ  สุดแล้วแต่เธอจะนึกถึงความเป็นไปได้พิลึกพิลั่นทั้งหลายแหล่ อันจะทำให้พ่อน้องชายสุดรักหลุดออกนอกวงโคจรที่ถูกที่ควรไม่ทางใดก็ทางหนึ่งขึ้นมาได้ตอนไหน

แต่แน่นอนว่ามันไม่เคยเกิดขึ้น หากไม่นับเรื่องที่คิมหันต์เริ่มก่อน..อย่างเช่นพยายามลวนลามเขาอย่างอุกอาจ หรืออะไรเทือกนั้นซึ่งแจกแจงไม่หมด ..และวัสสานะตระหนักได้ในภายหลังว่าควรเตือนน้องชายตัวเองมากกว่า


ปีถัดมา ความไว้เนื้อเชื่อใจจากคุณพี่สาวเริ่มพอกพูน ซึ่งก็สมควรอยู่ เมื่อพิจารณาร่วมกับที่เขาดูแลน้องเธอดีขนาดนี้ จากที่ปรามว่าอย่าได้ริอ่านพาน้องชายออกนอกลู่นอกทาง เริ่มเปลี่ยนเป็นปรามคิมหันต์หันว่าอย่าซ่านัก ถูกเจ้ใหญ่สุดรักจับได้คาหนังคาเขาตั้งหลายหนขณะกำลังเกาะแกะเขาเป็นที่สนุกสนาน เธอถึงกับออกปากสอนเขาแทนว่าให้หวงตัวบ้าง อย่าไปยอมคิมหันต์เสียหมด...ซึ่งก็ออกจะฟังดูพิลึก แต่นั่นคงเป็นเรื่องดี เพราะหมายความว่าเธอคงเห็นเขาเป็นน้องชายอีกคนแล้วเช่นกัน

แม้จะเป็นอย่างนั้น แต่เมื่อหมดไปอีกปีการศึกษา คิมหันต์ก็ยังเป็นเด็กดีของคนที่บ้าน มีเกรดงาม ๆ ไปอวดป๊ากับม้าทุกเทอม โดยยังคงนิสัยเจ้าเล่ห์เจือขี้เล่นไว้ได้อย่างเหนียวแน่น


การเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญอย่างหนึ่ง เกิดขึ้นในตอนที่เขาเรียนชั้นปีสี่ ส่วนคิมหันต์ปีสาม หลังจากความพยายามมาเนิ่นนานกับการรบเร้า ชักชวน ข่มขู่ --หรืออะไรอย่างอื่นสุดแล้วแต่จะเรียก ให้คิมหันต์มาอยู่ด้วยกันที่คอนโดฯ แทนที่จะเป็นหอพักซึ่งไกลหูไกลตาเขาเกินไปหน่อย เหตุผลร้อยแปดถูกยกมาอ้างกับวัสสานะ โดนมีสิสิรช่วยชงอย่างนึกสนุก เธอรู้มากพอกับน้องชายคนเล็ก ต่างกันตรงเธอมักเงียบมากกว่าจะคุยโวเอาสนุกอย่างคิมหันต์...ซึ่งนั่นก็สมแล้วที่เป็นเพื่อนกับอันนา (หากผู้หญิงคนนั้นเป็นงูพิษ สิสิรก็เป็นคนที่รู้ว่าจะใช้ชีวิตอยู่ใกล้และร่วมงานกับงูพิษได้อย่างไร) การเจรจาสัมฤทธิ์ผลจนได้ในปีนี้

คิมหันต์ย้ายออกจากหอเดิม เข้ามาอยู่กับเขาอย่างเป็นทางการ ไม่ใช่แค่หิ้วกระเตงกึ่งบังคับมาจากหออย่างที่ผ่าน...แม้เขารู้ว่าระยะหลังมานี้ ไอ้ตัวแสบเองก็ออกจะเต็มใจ บางวันซึ่งเขาไม่ได้ว่างไปหายังมีโผล่มาเซอร์ไพรส์เองที่ล็อบบี้ของคอนโดฯ เลยด้วยซ้ำ

การขนย้ายข้าวของนั้นไม่ยุ่งยากอย่างที่คิด เพราะปกติเจ้าตัวมาสิงบ่อยจนรู้จักทุกซอกทุกมุมหมดแล้ว ทิ้งของใช้ส่วนตัววางเกลื่อน เคยกระทั่งชวนปิ่นหยกกับอาทิตย์—คู่รักตัวอย่างสติเฟื่องที่ดูเหมือนคิมหันต์จะใช้เป็นแหล่งอ้างอิง มาค้างประหนึ่งเป็นบ้านตัวเองด้วยซ้ำ

ความวุ่นวายปั่นป่วนครั้งนั้น สามภพจะไม่ลืมเลย ไอ้ตัวแสบของเขามอมเหล้าเพื่อนตัวเองอย่างเนียน ๆ ด้วยการชวนเล่นเกมและพูดจายั่วยุอย่างตรงจุด (ยกให้เลยเรื่องนี้) มีกระซิบบอกเขาล่วงหน้าว่าเดี๋ยวจะมีอะไรดี ๆ ให้ดู แต่กลับไม่ยอมบอกว่าไอ้ อะไรดี ๆ  ที่ว่า คือการที่ปิ่นหยกแหกปากคร่ำครวญอย่างไร้สาระ น้ำตาร่วงเป็นเผาเต่าทั้งฝูง และอาทิตย์เปลี่ยนสภาพจากคุณชายหน้ามึนพูดจาสุภาพ กลายเป็นไอ้ตัวปากหมาที่หาได้ทั่วไปตามร้านเหล้าของพวกกักขฬะสักแห่ง คำพูดคำจาไม่น่ามีชีวิตอยู่ได้จนโตป่านนี้เอาเลยจริง ๆ

“ตลกปะ” คิมหันต์หัวเราะเอิ๊กอ๊าก แหย่เพื่อนสนิทตัวเองให้นั่งร้องไห้หนักเข้าไปเรื่อย

“ไม่ตลกเลยเว้ย” เขาส่ายหน้าละเหี่ยใจ ผลักท้ายทอยไอ้ตัวยุ่งเบา ๆ พร้อมกับพ่นลมหายใจเฮือกอย่างปลงตก

คืนนั้นจบลงด้วยการที่ปิ่นหยกร้องไห้จนหลับ โดยมีอาทิตย์สบถไปปลอบไป ตั้งท่าจะพาอีกฝ่ายกลับ แต่เขาห้ามไว้ก่อน บอกให้นอนที่นี่ จะโซฟาหรือตรงไหนก็เอา ลงไปทั้งอย่างนี้น่ากลัวอาทิตย์จะไปทำปากเสียใส่ใครให้โดนตื้บกันทั้งคู่ อันนาคนงาม(พอกับความร้ายกาจของเธอ)ผู้เป็นพี่สาวคงตามอาฆาตเขาเป็นแน่ ส่วนตัวเขาเองหิ้วไอ้แสบต้นเรื่องไปอบรมเป็นการส่วนตัวในห้องนอน


วันรุ่งขึ้น กว่าเขาหรือคิมหันต์จะตื่นก็สายมากแล้ว เดินออกจากห้องนอนเพื่อพบห้องโถงสะอาดสะอ้าน จานชามล้างเก็บไว้เรียบร้อย พื้นถูกเช็ดถูจนแทบขึ้นเงา ปิ่นหยกกับอาทิตย์(ซึ่งถูกบังคับ)นั่นเองที่จัดการจนราวกับไม่ใช่ห้องเดียวกับสภาพสุดรกเมื่อคืน

“ขอโทษด้วยครับ” ปิ่นหยกเอ่ยพร้อมกับค้อมศีรษะ หัวเราะเจื่อน ๆ ไปด้วย ท่าทางคงรู้ดีว่าก่อวีรกรรมอะไรกันไว้บ้างคืนวานนี้ “ทำห้องรกไปหมด แต่ผมกับอาทิตย์เก็บกวาดเรียบร้อยแล้วตั้งแต่เช้า”

พูดว่าตัวเองเก็บกวาดแล้วยังไม่เท่าไร เขาพอรู้มาจากคิมหันต์บ้างว่าเพื่อนของเจ้าตัวคนนี้ถนัดงานบ้านอย่างกับอะไรดี แต่อาทิตย์ที่ปกติทำตัวคุณชายมาตลอดตั้งแต่ยังเด็กนี่สิ ทำเป็นกับเขาด้วยจริงหรือ

สามภพเหลือบมองชายหนุ่มหน้านิ่งฝั่งตรงข้าม ได้รับแต่สายตามึน ๆ กลับมา จ้องกันอยู่ครู่หนึ่งก็มั่นใจว่าสื่อสารด้วยสายตาเช่นนี้ไม่รู้เรื่องแน่ จึงตัดสินใจพยักหน้าส่ง ๆ ให้ ออกปากว่า “ไม่เป็นไร” โดยมีคิมหันต์เกาหัวแกรก ๆ ด้วยหน้าตางัวเงียอยู่ข้างหลัง ก่อนจะเดินลากขาไปหยิบน้ำเปล่าในตู้เย็นขึ้นกระดก รื้อค้นกุกกักอยู่อีกครู่หนึ่งก็ได้อาหารกล่องแช่แข็งไปเข้าไมโครเวฟ ทำตัวประหนึ่งอยู่บ้าน


คิมหันต์ก็ใช้ห้องของเขาเหมือนเป็นของตัวเองประมาณนี้



มันเป็นเรื่องซึ่งทำให้ขำ..หรืออย่างน้อยก็ต้องมีรอยยิ้มบางเบาวาดขึ้นบนริมฝีปากทุกครั้งยามนึกถึง ความยุ่งเหยิงทั้งหลายแหล่ที่คิมหันต์สรรหามาให้กุมขมับ เขาดีรู้ว่าหากเป็นตัวเองเมื่อก่อน เจอเหตุการณ์เช่นนี้บ่อย ๆ เข้า คงต้องหัวเสียไปนานเป็นวันแน่นอน แต่ความเปลี่ยนแปลงย่อมเกิดขึ้นเสมอ..ไม่ว่าจะรู้ตัวหรือไม่ นี่คงเป็นอีกสิ่งหนึ่งที่ยืนยันได้อย่างดี


“ไอ้ตัวยุ่ง” สามภพพึมพำ หันไปทางคนร่วมห้อง “มานี่ซิ”


เขากวักมือ เผลอยิ้มน้อย ๆ เมื่อมองคิมหันต์ละมือจากซี่ฟันกรามน้อยที่หยิบ ๆ จับ ๆ อยู่ ก่อนจะเดินเข้ามาใกล้อย่างว่าง่าย


เป็นอีกความเปลี่ยนแปลงซึ่งปรากฏขึ้นช้า ๆ จนแทบไม่ทันสังเกตของอีกฝ่าย มองตัวจริงเทียบกับรูปถ่ายเก่า ๆ จึงเห็น กับความสูงที่เพิ่มขึ้นนิดหน่อยหลังจากผ่านไปนับปี ใบหน้าดูเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นแต่ยังตี๋เหมือนเดิม หากพิจารณาอย่างเป็นกลาง จัดว่าค่อนข้างเป็นพิมพ์นิยมสำหรับบรรดาสาว ๆ ที่ชื่นชอบหนุ่มจำพวกหน้าตี๋ตัวขาวอยู่แล้ว เมื่อพ่วงกับนิสัยเฮฮาช่างจ้อ ขี้เล่นขี้แกล้งพอให้ได้ขำ พร้อมออฟชั่นถึงเนื้อถึงตัวในบางครั้ง จำนวนคู่แข่งก็มากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ แถมเจ้าเด็กคิมยิ่งชอบลั้ลลาไปทั่วเวลาอยู่กับเพื่อน เป็นปัญหาซึ่งเขาไม่เคยคาดคิดมาก่อนเลยตั้งแต่เกิดมาเป็นมนุษย์เพศชาย ว่าจะต้องมาคอยกันท่าคนรักจากเพศตรงข้าม


แต่นั่นละ...มันคงพิลึกมาตั้งแต่เขารู้สึกดีกับไอ้ตัวยุ่งที่วันนี้โตเป็นผู้ใหญ่ขึ้นอีกแล้ว


อีกฝ่ายเดินมาหยุดต่อหน้าเขาพร้อมกับเอ่ยเสียงซื่อ "อะไร?" 


ทว่าริมฝีปากบางเฉียบกลับแย้มรอยยิ้มกริ่มอย่างรู้ทัน สายตาจับจ้องอยู่กับแขนของเขาซึ่งกางออกเงียบ ๆ


คิมหันต์โผเข้าใส่โดยไม่เสียเวลาคิดนาน


เขากอดตอบ รัดแขนแรง ๆ จนเหมือนจะบีบให้คนในอ้อมกอดตัวเล็กลงไปอีก ก้มลงกดจมูกซ้ำ ๆ ลงบนขมับด้วยความมันเขี้ยว กลิ่นคุ้นเคยลอยเตะจมูก เจ้าเด็กนี่คงจิ๊กน้ำหอมเขาไปใช้อีกแล้ว พร้อมกับข้ออ้างประหลาดที่มักยกขึ้นมาแก้ตัวทุกทีด้วยหน้าระรื่นว่า ‘กลิ่นผมจะได้เหมือนเฮียไง’

“มีอะไรจะสารภาพไหม?” เขากระซิบข้างหูคนในอ้อมแขน

“ผมใช้น้ำหอมเฮียหมดแล้ว” คิมหันต์หัวเราะใส่อกเขา “เมื่อเช้านี้เอง”

“เรื่องนั้นรู้แล้ว” ชายหนุ่มพยักหน้า “อย่างอื่นล่ะ”

“ยืมหนังสือเฮียอ่านเมื่อคืนแล้วเผลอขีดไฮไลท์ไป”

“นั่นก็ช่างมันเถอะ”

อีกฝ่ายทำสีหน้าครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง หลังจากนั้นจึงยักไหล่ “งั้นหมดละ..ไม่มีอะไรจะสารภาพ”

สามภพหรี่ตา จ้องมองคนตรงหน้าที่ไม่ว่าเมื่อไรก็ยังดูเป็นเด็กสำหรับเขา “ไม่มีจริงหรือ?”

“จริงสิ” ไอ้ตัวแสบลอยหน้าลอยตา “ผมเป็นคนดีออกนะ”

ชายหนุ่มพ่นลมออกจมูกเบา ๆ  นึกหมั่นไส้ขึ้นมากับท่าทางและคำพูดซึ่งไม่ไปด้วยกันเลยของอีกฝ่าย

“แล้วผู้หญิงคนนั้นล่ะ”

คิมหันต์ถามใสซื่อ “คนไหน?”  แต่หลายปีผ่านไปบอกให้รู้ว่าไอ้สีหน้าอย่างนี้มันจงใจยั่วยุชัด ๆ

“รุ่นน้องคนนั้น ที่เรียนบัญชี เป็นเพื่อนกับน้องรหัสเราน่ะ”

“อ้อ” อีกฝ่ายยิ้มร่า ทำท่าว่าเพิ่งนึกออก แม้เขารู้ว่าเจ้าตัวระลึกได้ตั้งแต่เขาเริ่มเปิดคำถามแล้ว “น้องปูนิ่มน่ะหรือ” ตอบพลางพลางยักคิ้วหลิ่วตาอย่างกรุ้มกริ่ม

“ปูนิ่มปูแข็งอะไรก็ช่างเถอะ” ชายหนุ่มส่ายหน้ารำคาญใจ “มีข่าวลือว่าคบกัน”

“ไม่ได้คบกัน ..เขาแค่ชอบผม”

คิมหันต์พึมพำ จ้องมาตาแป๋วจากมุมต่ำ สองมือยกขึ้นช้อนข้างแก้มเขาแล้วตีเบา ๆ พร้อมรอยยิ้มร่าอย่างได้ใจที่เห็นเขาแสดงอาการหวง เวลานับปีที่ผ่านทำให้เขามั่นใจว่าคิมหันต์ชอบให้เป็นเช่นนั้น ชอบให้หวง  ชอบให้ตามและสัมผัสเนื้อตัว หากวันไหนรู้สึกว่าเหินห่างผิดปกติก็มักจะเข้ามาอ้อนหรือยั่วให้สนใจด้วยตัวเอง ดูเข้าใจยาก...แต่ก็เข้าใจง่าย...หากใช้เวลาคลุกคลีและเฝ้ามองให้มากพอ

“แต่ผมไม่เคยชอบคนอื่น” อีกฝ่ายว่า “..แล้วเฮียเชื่อข่าวลือหรือเชื่อผม”

สามภพคว้าข้อมือคนตรงข้ามไว้ข้างหนึ่ง ดึงเข้ามากดจูบลงตรงกลางฝ่ามือ จับจ้องคนฟังไปด้วยไม่วางตา

“พี่เชื่ออะไรที่เห็นอยู่ตรงหน้า”

คิมหันต์ดูไม่ค่อยพอใจคำตอบนัก จึงได้ทำหน้ามู่ทู่ใส่เขา อีกนัยหนึ่งอาจเพื่อกลบเกลื่อนร่องรอยสีชมพูจาง ๆ บนพวงแก้ม ขณะที่ขยับร่างกายตัวเองเข้าหา พยายามบุกรุกได้อย่างน่าเอ็นดู ส่งสายตากึ่งกระเซ้ากึ่งคุกคาม ซึ่งไม่เห็นเคยทำให้เกิดความรู้สึกว่ากำลังถูกคุกคามอยู่สักนิดมาให้


“แล้วตรงหน้าพี่เห็นอะไร” อีกฝ่ายถาม พยายามดึงคอเสื้อเขาลงไปหา แต่เพราะเขาขืนตัวไว้อย่างจงใจ เจ้าตัวเลยต้องเขย่งบนปลายเท้าตัวเองแทน


“เห็นอะไรน่ะหรือ?” สามภพยกมุมปาก เพลิดเพลินกับการพิศมองหน้าตาสงสัยใคร่รู้ “เห็นลูกหมาเกรียน ๆ ตัวนึง”


ก่อนคิมหันต์จะประกบริมฝีปากลงแนบสนิทกับเขาพอดิบพอดีอย่างใจกล้า เลยไม่ได้พูดประโยคที่เหลือ



ก็เห็นอยู่แค่คนเดียวมาตั้งนานแล้ว

มีต่อรีพลายถัดไปค่ะ
v
v
v
v

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 16-09-2013 23:04:17

ยกที่ 55 (ต่อ)


ทุกอย่างดูลงตัวของมันเช่นนั้น พวกเขาแทบจะเหมือนอยู่กินด้วยกันไปแล้ว (จากความเห็นสรัญ) โดยที่...เหลือเชื่อ...ยังไม่เคยมีอะไรกันเลย นี่มันน่าแปลกใจพอกับเรื่องคบกันมาจนป่านนี้ แต่คิมหันต์ยังคงบ่ายเบี่ยง ไม่ยอมไปพบคนบ้านเขาสักครั้ง

คำถามเดิม และคำตอบเดิม ซึ่งมีแต่จะยิ่งเพิ่มความน่าสงสัย นำไปสู่คำถามเดิมและคำตอบเดิมวนเป็นวงจรโลกแตกครั้งแล้วครั้งเล่า

“ทำไมล่ะ?”

เขาถาม แม้รู้ดีว่าคงไม่ได้รับคำตอบตรงประเด็นกลับมาอีกเช่นเคย

“ไม่เห็นน่าสนุกเลย”

นั่นปะไร..อีกหนึ่งเหตุผลข้าง ๆ คู ๆ  ไร้สาระพอกับข้ออ้างอื่นที่เจ้าตัวเคยยกขึ้นมาปฏิเสธครั้งก่อน ๆ  ขี้เกียจบ้างละ ต้องรีบกลับบ้านบ้างละ (แล้วก็หนีกลับบ้านตัวเองจริงแบบไม่มีเหตุผล) ท้องเสีย ปวดหัว ฤกษ์ไม่ดี จิ้งจกทัก สารพัดอย่างที่เขารู้ว่าขี้โม้ทั้งนั้น แต่ก็ยังจะตามใจอยู่เรื่อย


ทว่าอาจไม่ใช่สำหรับครั้งนี้


“ไปด้วยกัน พรุ่งนี้วันอาทิตย์ ว่างแล้วนี่”

“ไว้วันหลังน่า” อีกฝ่ายงึมงำปฏิเสธ ซึ่ง วันหลัง  ของคิมหันต์ อาจหมายถึง ไม่มีวัน  หรืออะไรทำนองนั้นมากกว่า

พูดจบก็หันหลังเตรียมปล่อยบทสนทนาค้างไว้แค่นั้น ด้วยรู้ดีว่าข้ออ้างของตัวเองช่างไม่ได้เรื่อง

เขาขมวดคิ้ว คว้าไหล่อีกฝ่ายให้หันกลับมาเผชิญหน้า ก่อนจะดันถอยหลังให้ไปจนมุมที่กำแพง การกระทำทั้งหมดอาจไม่นุ่มนวลนัก แต่คิดว่าถึงเวลาต้องคุยกันให้รู้เรื่องเสียที

“มีเหตุผลอะไร ทำไมดื้อนัก”

“ผมก็ดื้องี้มานานแล้ว” ถ้อยคำประชดลอยมาเข้าหู จากปากไอ้ตี๋ที่เพิ่งชมตัวเองว่าเป็นคนดี “พี่ก็รู้ไม่ใช่หรือ”

“คิมหันต์”

“...”

เจ้าของชื่อต่อต้านด้วยการเงียบ ก้มหน้าพร้อมกับหลุบตาลงต่ำ ริมฝีปากเม้มแน่น และสามภพรู้ดีว่าทุกครั้งที่เป็นเช่นนี้ ยิ่งใช้ไม้แข็งใส่ก็มีแต่จะยิ่งดื้อหนัก

“ทำไมล่ะ?” เขาถามอีกครั้ง “ไปให้คนที่บ้านพี่เห็นหน้าสักครั้ง ไม่อยากอยู่ด้วยกันหรือ?”

“....อยาก”

“นั่นไง” ชายหนุ่มถอนใจแผ่วเบา คลายแรงบีบที่มือลงเมื่อรู้สึกตัวได้ว่าจับไหล่คิมหันต์ไว้แน่นเกินไปแล้ว ก้มตัวลงไปจนมองเห็นใบหน้าอีกฝ่ายชัด ๆ  “บอกผู้ใหญ่เขาสักหน่อย..”

“ผม...” คิมหันต์เหลือบตามาทางเขา อ้าปากคล้ายจะพูดอะไรบางอย่าง แต่แล้วกลับหลับตาแล้วเปลี่ยนเป็นเอนตัวมากอดแทน กระซิบเสียงออดอ้อนจนน่าสงสาร

“ไว้ก่อนไม่ได้หรือ”


สามภพแทบกุมขมับ พยายามคิดหาความเป็นไปได้ว่ามีเหตุผลอะไรที่คิมหันต์จะไม่อยากไปบ้านเขา ทั้งที่ตอนอยู่ด้วยกันลำพังออกจะติดหนึบเป็นตัวเมขนาดนี้ ใช่ว่าทางฝั่งเขาเองจะไม่ช่วยอะไรเลย เริ่มตั้งแต่เกริ่นไว้กับที่บ้านก่อนหน้านี้นานแล้วเรื่องอีกฝ่าย นานวันก็ค่อย ๆ ใส่ข้อมูลเพิ่มเติมพร้อมกับสังเกตทีท่าบุพการีตัวเองไปด้วย ฝั่งสามพลผู้เป็นพี่ชายนั้นรู้เรื่องมานานเพราะเป็นคนรักของอันนา พี่สาวคนสวยผู้เป็นคนต้นเรื่อง และต้องยอมให้เธอเลยจริง ๆ ว่าการที่พ่อแม่ของเขาทำใจและยอมรับได้ในที่สุดเรื่องลูกชายตัวเองรักกับผู้ชายด้วยกัน เป็นเพราะว่าที่ลูกสะใภ้คนโปรดทั้งเกลี้ยกล่อมและอธิบายจนยอมเข้าใจ (หรืออาจเพลียจะต่อต้านเต็มที..ตั้งแต่เขาซิ่วเพื่อย้ายคณะโดยไม่ปรึกษาแล้ว) แม้จะต้องกินเวลาเป็นเดือน ๆ ก็นับว่าคุ้ม ภาพพจน์คิมหันต์ในมโนภาพของพวกท่านอาจเป็นเด็กดีน่ารักจนเกินความจริงไปแล้วด้วยวาทศิลป์ของอันนา จึงได้เรียกร้องอยู่บ่อยครั้งให้พามาแนะนำที่บ้านสักที


เหลือก็แต่ไอ้ตัวยุ่งซึ่งไม่รู้ว่ากลัวอะไรอยู่นี่เอง..


กลัว...?


ชายหนุ่มมุ่นคิ้ว ก้มหน้ามองเจ้าเด็กเรื่องเยอะที่แทบจะรวมร่างตัวเองเข้ากับลำตัวเขาแล้ว ทั้งยังก้มหน้าก้มตาอย่างดื้อดึง นัยว่าขอมองอะไรก็ได้ที่ไม่ใช่เขา เป็นไปได้หรือที่คิมหันต์กลัวเอาจริง ๆ จนไม่กล้าไปเจอหน้าผู้ใหญ่ จะเกี่ยวกับเรื่องที่เคยเปรยไว้ว่าพี่ชายตัวเองเป็นเกย์หรือเปล่า

สามภพไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้นกับพี่ชายคนโตของคิมหันต์ซึ่งทุกคนเลี่ยงจะพูดถึง แม้แต่กับวัสสานะซึ่งปกติใจดีและร่าเริงอยู่เสมอ ได้ยินเข้าครั้งใดก็มักทำตาแดง ๆ ราวกับจะร้องไห้ จากนั้นก็ตัดบทไปเรื่องอื่นเสียดื้อ ๆ  เขาจึงได้แต่เงียบไปบ้างพร้อมกับความสงสัย นานไปก็ทำเหมือนว่าลืม แต่ท่าทางสงบเสงี่ยมของอีกฝ่ายยามเผชิญกับสายตาดุ ๆ ของผู้เป็นบิดาที่บ้านนั้นเขายังจำได้ดี


“กลัวหรือ?”


เขาถาม หลังประเมินความเป็นไปได้ในหัว ก้มหน้าลงไปใกล้พร้อมกับถือโอกาสคลอเคลียข้างแก้มอีกฝ่ายด้วยปลายจมูก


“....”


“หรือว่ามีเรื่องอะไรในใจ”


“..ผมแค่คิดว่า..”


คิมหันต์กระซิบ...แล้วก็เงียบไป เหลือบตามองเขากล้า ๆ กลัว ๆ ก่อนจะกลับไปก้มลงอย่างเดิมพร้อมกับเอ่ยขึ้นอีกครั้ง


“คิดว่าหิวแล้ว”


สามภพถึงกับพ่นลมหายใจเฮือก


“อย่านอกเรื่องสิ”

“หิวแล้วจริงนะ” คิมหันต์เริ่มอ้อน “มื้อก่อนหน้านี้ตั้งหลายชั่วโมงเข้าไปแล้ว เฮียจะปล่อยให้ผมอด ๆ อยาก ๆ เหรอ ถ้าผอมขึ้นมาแล้วจะกอดไม่ถนัดรู้รึเปล่า”

ดูเหตุผลเข้าเถอะ แถมขณะที่ปากเจื้อยแจ้วก็ยังคอยจะงับ ๆ อยู่แถวใบหูเขาอย่างพยายามเบี่ยงเบนความสนใจ ซึ่งเป็นวิธีที่ถูก เพราะตรงนั้นของเขาออกจะค่อนข้างไวสัมผัส คิมหันต์รู้เรื่องที่ว่าดี แต่ก็เป็นวิธีที่ผิด...ด้วยเหตุผลเดียวกัน...เพราะมันไวสัมผัส..

หัวใจเขาเต้นด้วยจังหวะหนัก ๆ อยู่ในอก คว้าเอวคิมหันต์ไว้ได้ก็จับหมุนตัวแล้วเหวี่ยงให้ลงไปนอนหงายหลังบนโซฟาที่เจ้าตัวชอบนักชอบหนา ไม่ทันมีเวลาให้ได้โวยวายสักแอะ มีเพียงสีหน้าแตกตื่นและนัยน์ตาเบิกโพลงซึ่งจับจ้องมายังเขา ที่บอกให้รู้ว่าไอ้เด็กแสบเริ่มตระหนักได้ว่าไม่ปลอดภัยแล้ว

“ไปเจอหน้าผู้ใหญ่ด้วยกันแบบยังบริสุทธิ์..” เขากระซิบเสียงแหบแห้ง “หรือจะไปเจอหน้าผู้ใหญ่ด้วยกันหลังจากถูกจับปล้ำ”

คิมหันต์เบิกตากว้างขึ้นอีก หน้าขึ้นสีจัดในเวลาชั่ววินาที หดขาหนีโดยอัตโนมัติ สรรพนามและท่าทางที่ใช้เปลี่ยนไปสุภาพเรียบร้อยผิดวิสัยขึ้นมากะทันหัน

“..พี่ภพอย่าล้อเล่นงี้ดิครับ...”

ชายหนุ่มโคลงศีรษะอ่อนใจ เลิกต่อล้อต่อเถียงให้มากความ กระโจนตามขึ้นไปคร่อมช่วงสะโพกอีกฝ่ายได้ทันเวลาก่อนจะได้ไถลตัวหลุดรอดไปไหน คิมหันต์ค้างอยู่ในท่านอนคว่ำเตรียมหนีอย่างครึ่ง ๆ กลาง ๆ  ซึ่งก็เรียกว่าตำแหน่งดีใช้ได้ จากมุมนี้หากเขาก้มลงไปมองใกล้หน่อยจะเห็นท้ายทอยขาว ๆ น่ากัดอยู่ใต้ไรผมสีน้ำตาลเข้มชวนมอง

“พรุ่งนี้สาย ๆ สักเก้าโมง..” เขาแจกแจงเวลา พร้อมกับรวบข้อมือสองข้างของอีกฝ่ายไว้ด้วยมือเดียว โน้มตัวลงไปสูดกลิ่นหอมอ่อนที่ต้นคอพร้อมกับส่งเสียงหายใจดัง ๆ ด้วยเจตนากลั่นแกล้ง “..ไปด้วยกัน...พี่โทรบอกคนที่บ้านไว้แล้ว”

“..ไม่เอา..ผม—!”

คิมหันต์ชะงัก จากที่ดิ้นดุกดิกอยู่แต่แรกกลับกลายเป็นทำตัวแข็งทื่อ เมื่อโดนเขางับเข้าจริงที่ต้นคอจนได้

“....เฮียอย่ากัดดิ..” อีกฝ่ายกระซิบเสียงอ่อน หูแดงไปถึงไหนต่อไหน แต่ยังไม่วายกวนประสาทจนหยดสุดท้าย “เดี๋ยวผมเป็นพิษสุนัขบ้า”

สามภพอยากจะหัวเราะ พอกับที่อยากเขกหัวไอ้ตัวปากเสียตรงหน้าให้กะโหลกร้าวไปด้วยเลย ถึงกับต้องถอนหายใจแรง ๆ ออกมาอีกครั้ง ใครจะรู้ดีเท่าคิมหันต์ว่าเขาไม่คิดทำอะไรผิดไปจากสัญญา ตั้งใจว่าจะรอเจ้าตัวพร้อมเอง แต่หากรู้ตั้งแต่วันนั้นว่าต้องใช้เวลาขนาดนี้ (และยังไม่เห็นมีวี่แววว่าจะได้แอ้ม) เขาอาจไม่ยอมรับปากซี้ซั้วและจับรวบหัวรวบหางมันเสียตั้งแต่หลายปีก่อนก็เป็นได้

เขามองร่างข้างใต้ เห็นแล้วก็หมั่นไส้ปนเอ็นดู จึงขอแกล้งอีกสักหน่อยด้วยการทิ้งน้ำหนักตัวลงไปทับเต็ม ๆ  เด็กบ้าอะไรช่างอ้อนช่างยั่วแต่หวงตัวขนาดนี้

“เฮ่อ..”

“...ผมหนักอ่า..” คิมหันต์เริ่มโอดครวญ หลังจากโดนนอนทับมาครู่ใหญ่ “เฮีย...เฮียเพี้ยน..”

สามภพตอบสนองด้วยการถอนใจยาว ๆ ใส่หลังใบหูอีกฝ่ายซ้ำ


“...เฮ่อออ...”


ความเงียบโรยตัวลงรอบกายอีกครู่ใหญ่ คิมหันต์ตะแคงหน้าเอาแก้มแนบโซฟา ขยับตัวดิ้นรนพอให้อยู่ในตำแหน่งที่ไม่อึดอัดมากนัก เอื้อมมือขึ้นมาด้านหลังตัวเองเพื่อลูบบนต้นคอเขาแผ่วเบา ก่อนจะกดปลายนิ้วไล่ไปเรื่อย ราวกับนักดนตรีที่กำลังเล่นเครื่องสาย ทว่าสัมผัสเหล่านั้นกลับให้ความรู้สึกว่าเต็มไปด้วยความลังเลของเจ้าตัว


“...เฮียเพี้ยน.. ”


“ทำไม?”


“..บางทีผมก็คิดเหมือนกัน...ว่าผมนิสัยเสียงี้...พี่จะเบื่อผมหรือเปล่า”


“เคยคิดด้วยเรอะ” เขาประชด


“คิดเงียบ ๆ น่ะ” อีกฝ่ายแถเรื่อยเปื่อย ตามด้วยเสียงหัวเราะแห้งแก้เก้อ “...แต่ผมอยากให้พี่มีผมคนเดียว มองผมคนเดียว ถ้าเบื่อก็จะตามไปฟัด ถ้าใครมาแย่งผมจะตามรังควาญมัน”


“หือ?” ชายหนุ่มเลิกคิ้ว นึกประหลาดใจอยู่นิดหน่อย ตัวเขาไม่ค่อยมีคนเข้ามาสุงสิงด้วยมานาน อีกฝ่ายต่างหากที่เที่ยวไปมีข่าวลือกับคนนั้นคนนี้ไม่ได้หยุดหย่อน แล้วอย่างนี้คิมหันต์จะมีใครให้ต้องไปตามรังควาญ


“ที่ผ่านมา พวกผู้หญิง..หรือบางทีมีผู้ชายด้วยเหมือนกันที่จะเข้ามายุ่งกับพี่ ผมก็จัดการซะเรียบ”


คิ้วเขาพุ่งสูงขึ้นอีกบนหน้าผาก คราวนี้เปี่ยมล้นไปด้วยความแปลกใจในคำอุทานพยางค์เดียว


“หือ!?”


“..อ่า...” คิมหันต์อ้อมแอ้ม “เรื่องนี้ยังไม่ได้สารภาพสินะ”


เขาเอาแขนยันตัวเองให้ยกร่างขึ้นเล็กน้อย พอให้อีกฝ่ายมีที่สำหรับเปลี่ยนเป็นนอนหงายเพื่อจะได้คุยกันดี ๆ “นี่มีอะไรยังไม่ได้คายออกมาอีก”

“หมดแล้ว หมดเกลี้ยงโบ๋เบ๋” คนข้างล่างยิ้มเผล่ เอามือเกาแก้มเขาเบา ๆ แล้วเริ่มร่าย “คนสุดท้ายที่เตลิดไปนั่นมันตั้งเกือบปีมาแล้ว หลังจากนั้นก็ไม่ค่อยมีคนกล้ายุ่งกับเฮียเท่าไหร่ ผมนึกว่าเฮียจะสังเกตได้เสียอีก...”

“นี่เรา—!?”

คิมหันต์ยักไหล่  “ช่วยไม่ได้...เขาทำท่าจะยุ่มย่ามกับคนของผมทั้งที่รู้ว่ามีเจ้าของแล้วเองนี่”

เขาจ้องมองดวงหน้าและรอยยิ้มซึ่งปรุงแต่งได้ตามใจของอีกฝ่าย ไม่รู้จะดีใจหรือตกใจมากกว่ากัน คิมหันต์ร้ายกาจได้เหลือเชื่อยามที่เจ้าตัวต้องการ และดูท่าทางก็ไม่ได้ร้ายน้อยลงเลยอย่างที่เขาเข้าใจ ความจริงแล้วน่าจะมากขึ้นด้วยซ้ำตามประสบการณ์ เพราะที่ผ่านมานั้นแนบเนียนจนเขาไม่เอะใจสักนิด

“เฮียเพี้ยนเป็นของผมนะ..” อีกฝ่ายย้ำความคิดตัวเองออกมาชัดถ้อยชัดคำ

“แล้วไอ้คนพูดเนี่ย...เมื่อไหร่จะเป็นของพี่”

คนฟังจ้องเขาด้วยหน้าเหวอ ๆ อึดใจหนึ่ง จากนั้นก็ก้มงุด โอบแผ่นหลังเขาไว้แล้วลูบไปมาอย่างรักใคร่แต่ไม่ยอมมองหน้าอีก

“..ผมก็เป็นอยู่นี่ไง”

“นี่เป็นแล้วหรือ”

“เฮียงอน..?”

ส่วนหนึ่งลึก ๆ... สามภพยอมรับว่ารู้สึกชอบเวลาเห็นคิมหันต์วิ่งตามเขา จึงได้ตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชาอย่างจงใจ

“เปล่า”

พร้อมกับพยายามแกะมืออีกฝ่ายออก แต่เจ้าตัวกลับยิ่งเกาะหนึบเป็นตุ๊กแก..และนั่นเองที่เขาคาดหวัง


ถ้าหนี..ก็จะตาม


ยิ่งถอยห่าง...กลับยิ่งวิ่งเข้าใกล้


“...เฮีย...รอผมหน่อยนะ...”


เขาถอนใจเฮือก ถอนใจจนหน้าจะเหี่ยว “รอมาตั้งนานแล้ว”

“อีกแป๊บนึง” คิมหันต์ต่อรอง

“นับหนึ่งถึงสาม?” เขาเสนอ

“สั้นไป”

“ถึงสิบ?”

“ใจร้อนว่ะ”

“รออะไรล่ะ”

อีกฝ่ายดึงเขาเข้าไปใกล้ คราวนี้เอาขาเกี่ยวไว้ด้วย “ถ้าบอกว่าไม่รู้ เฮียจะด่าผมปะ”

“ด่า”

“โห่..ไรว้า”

สามภพหัวเราะอ่อนใจ เอามือเสยผมอีกฝ่ายแล้วดีดนิ้วใส่หน้าผากเหม่ง ๆ  ก่อนจะตั้งอกตั้งใจเป็นอย่างยิ่งเพื่อผละออกมา รู้ดีว่ายิ่งเข้าใกล้นานก็ยิ่งอยู่ในระยะอันตรายอันยากถอนตัว

“เอ้า..ปล่อย”

เขาสั่ง แต่คิมหันต์กลับทำหูทวนลม เกาะหนึบตามตัวเขาที่ลุกขึ้นนั่งจนกลายเป็นตามมานั่งด้วยอีกคนก็ยังไม่ปล่อยตามคำบอก

“คิม..” เขาทำเสียงเข้มใส่ “ไอ้เด็กดื้อ”

“ไม่เด็กแล้ว” อีกฝ่ายเถียง

“ปล่อยเร็ว”

“เฮียอ้ะ!” น้ำเสียงคิมหันต์ดูจะตัดพ้ออยู่นิดหน่อย “ถึงได้บอกไงว่าใจร้อน”

“ยังไง”

“จะนับแค่สิบเอง”

มนุษย์อะไรจะทำตัวชวนสับสนได้เท่าคิมหันต์

“....?”

“เมื่อกี้..ถ้าต่อรองอีกหน่อยนะ อย่างถ้ายอมนับถึงพันเงี้ย..ถึงร้อยก็ยังดี”

เขาชะงัก ขมวดคิ้วใส่ด้วยความสงสัย ได้แต่ฟังคิมหันต์เจื้อยแจ้วต่อพร้อมกับแก้มที่เปลี่ยนเป็นสีแดงเรื่อ

“...ก็ว่าจะยอมอยู่แล้วเชียว”

“หือ”

“ช่างเหอะ”

“อีกทีซิ”

“..มะ..ไม่เอาแล้ว”

“พูดเร็ว..” เขาสั่ง มือช้อนแก้มสองข้างไว้ไม่ให้หันหนี เอาหน้าผากตัวเองโขกเบา ๆ กับของอีกฝ่าย “เมื่อกี้หมายความว่าไง”


คิมหันต์ยิ่งทำหน้าแดงอย่างบ้าคลั่ง เอามือตัวเองซ้อนมือเขาไว้อีกที โดนตื๊อเข้าหน่อยก็ยอมเอ่ยทั้งที่ปากสั่นหงึก ๆ จนฟังแล้วตะกุกตะกักอย่างคนตื่นเต้นจัด


“...เฮียว่า..วันนี้....ผมตัวหอมกว่าปกติปะ..?”


สามภพยื่นหน้าเข้าไปทำจมูกฟุดฟิดใกล้ ๆ อีกฝ่ายซึ่งหดคอ แต่ไม่ได้ถอยหนีไปไหน กลิ่นหอมอ่อนเหมือนสบู่ปนแป้งเด็กลอยกรุ่นอยู่แถวนั้น


“อืม..”


“...น่ากอดไหม”


“หือ?”


เขางง...แต่เป็นความงงซึ่งมาพร้อมกับความหวัง โดยเฉพาะเมื่อได้ฟังถ้อยคำที่ตามมา


“..แล้วเสื้อกับกางเกงนอนนี่...” คิมหันต์ยิ่งพูดเสียงก็ยิ่งเบาลงเรื่อย “..เฮียเพี้ยนว่า...”


“...”


“จะถอดง่ายรึเปล่า...?”


บางทีอาจเป็นเพราะเขาอึ้งนานเกินไป แสดงอารมณ์ออกทางสีหน้ามากเกินไป หรือไม่ก็ความรู้สึกหนักหน่วงแถวหว่างขาตรงที่คิมหันต์นั่งคร่อมอยู่กำลังเรียกร้องมากเกินไป พวงแก้มและใบหูอีกฝ่ายจึงยิ่งขึ้นสีจัดเข้าไปอีกราวกับกำลังจะระเบิดตัวเองต่อหน้า


“..เก็ตยัง!?” คิมหันต์โพล่งขึ้นมาในที่สุด “เชี่ยเอ๊ย! จะงาบก็อย่าให้ผมพูดอยู่คนเดียวดิ!”


เขากลั้นยิ้มก่อนมุมปากจะฉีกถึงใบหู อยากกอดรัดคนตรงหน้าให้ตัวแหลกคามือ คิมหันต์รู้ตัวบ้างหรือเปล่าว่าทำตัวแบบนี้ช่างน่ารักจนไม่รู้จะว่าอย่างไรดี

“พูดต่อสิ” เขากระเซ้า “พี่ชอบฟัง”

“เชี่ย!” ปากสุนัขเริ่มพ่นคำผรุสวาทแทนฉอเลาะ “เขินว้อย! อย่าทำให้ผมหมดความกล้าได้ไหมเล่า”

สามภพถึงกับหลุดหัวเราะ มีอย่างที่ไหนมาแหกปากว่าตัวเองเขิน เพ้อเจ้อพอกับครั้งก่อนที่โวยวายว่าไม่อยากถูกปล้ำเลย

“โอเคครับ ถ้าเขินจนไม่อยากพูดมาก” เขาพยายามช่วย “..งั้นตอบสั้น ๆ ไม่ก็พยักหน้าหรือส่ายหน้าเวลาถามก็พอดีไหม?”

คิมหันต์เงียบไปพักหนึ่งก็พยักหน้าหงึกหงัก เป็นภาพน่าเอ็นดูจนอดกดจูบหนัก ๆ บนหน้าผากไม่ได้ ไอ้ตัวยุ่งหลับตาปี๋ คอหดเหมือนกลับไปเป็นเด็กน้อยช่วงที่เพิ่งเคยจูบกันใหม่ ๆ อีกครั้ง อึดใจผ่านไปจึงค่อยหรี่ตาขึ้นมองหน้าเขาซึ่งนิ่งอยู่จุดเดิม ราวกับจะถามเป็นนัยว่าแล้วไม่ทำอะไรต่อหรือ

สามภพลูบศีรษะอีกฝ่ายแผ่วเบา เกลี่ยปอยผมด้านข้างไปทัดไว้หลังใบหูที่กลายเป็นสีแดงจัด


“ไม่เสียใจนะ?”


คนฟังสูดลมหายใจเข้าลึก ...จากนั้นก็ส่ายหน้า


ชายหนุ่มเลิกคิ้วพร้อมรอยยิ้มอบอุ่น ค่อย ๆ ปลดกระดุมเสื้อนอนหลวมโพรกของคิมหันต์ (ซึ่งความจริงแล้วมันคือของเขาที่คิมหันต์หยิบมาใส่) มองดูมันหลุดออกจากรังดุมทีละเม็ด...ทีละเม็ด.. ด้วยใจพองโต


“หลังจากนี้ถึงบอกให้หยุดก็จะไม่หยุดแล้วนะ”


เขาเฝ้ามองอีกฝ่ายเม้มปากสั่น ๆ  แผ่นอกขาวขยับขึ้นลงเร็วกว่าปกติ อุปาทานไปเองว่าได้ยินเสียงหัวใจใครสักคนเต้นโครมครามก้องอยู่ในหู



ความเงียบกินเวลานานราวกับชั่วนิรันดร



...จนกระทั่งคิมหันต์พยักหน้าในที่สุด



“...ไม่บอกให้หยุดหรอก..”



เขายิ้มกว้าง ยิ้มแบบไม่กลั้น ไม่เก็บ ใจร้อนเกินกว่าจะพาอีกฝ่ายลุกจากโซฟาไปที่เตียง ความอดทนเหลือน้อยนิดแค่พอให้พลิกร่างคิมหันต์นอนหงายบนเบาะนุ่ม ๆ  ฝังจมูกลงบนซอกคออุ่นฟุ้งกลิ่นหอมละมุนเหมือนเด็กไร้เดียงสา มือเกี่ยวขอบกางเกงเนื้อบางให้เลื่อนหลุดจากสะโพกอีกฝ่ายง่ายดาย ก่อนจะลากปลายนิ้วหยอกเย้ากับส่วนอ่อนไหวใต้อาภรณ์ตัวจิ๋วชิ้นสุดท้ายที่กำลังตื่นตัว


คิมหันต์หายใจติดขัด ทว่าสิ่งที่พูดนั้นได้ยินชัดเจนเต็มสองหูเลยทีเดียว


“แต่ถ้าไม่ไหว...พรุ่งนี้ผมไม่ไปบ้านพี่นะ”


สามภพตระหนักขึ้นมาตอนที่ถอยหลังกลับไม่ได้แล้วนั่นเอง ว่าไอ้ตี๋นี่มีแผนตลอด ยั่วขนาดนี้ ท่าทางวันรุ่งขึ้นคงตั้งใจทำป่วยการเมืองหลังเสียตัวครั้งแรกจนไม่ยอมออกไปไหนแน่ ๆ  หาเรื่องไม่ไปบ้านเขาจริง ๆ สินะ


เขาเลื่อนริมฝีปากลงมาต่ำกว่าเก่า ระวังไม่ทำรอยไว้สูงนัก เดี๋ยวผู้ใหญ่เห็นหลักฐานเข้าตั้งแต่แรกพบจะดูไม่ดี



ก็เขาบอกไว้ตั้งแต่เมื่อไรกันล่ะว่าคราวนี้จะตามใจ?



คิมหันต์อยากไปด้วยหรือเปล่าไม่รู้ แต่เขาถือว่าทำตัวอย่างนี้คือเลือกข้อสองในตัวเลือกแต่แรกที่เสนอไว้..





‘ไปเจอหน้าผู้ใหญ่ด้วยกันหลังจากถูกจับปล้ำ’

- หมดยกที่ 55 –




-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

เขิน อะแหะ =////=


จะว่าไป เรื่องนี้ก็ใกล้จบแล้วค่ะ แฮ่ก ๆ

ขอบคุณคนอ่านผู้น่ารัก ตอนแรกว่าจะอัพตั้งแต่เมื่อวาน แต่ไม่ทันจริง ๆ ค่ะ *กราบกราน*

ของแถม ที่แอบอู้มาเรื่อย วันนี้มีค่ะ! 555 รีพลายถัดไปนะคะ


พบกันยกหน้าค่าาา >3<  :กอด1: :L2: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 16-09-2013 23:05:29

โซนของแถมค่า ^o^


จิ้งจอกเบื๊อก
ช่วงนี้ไม่ว่างวาดต่อเลย Orz

(http://fc03.deviantart.net/fs71/f/2013/259/8/c/sl54_resize_by_xx_rainyday_xx-d6mjk5z.jpg)



(เกอเกอ = พี่ชาย)
(http://fc09.deviantart.net/fs70/f/2013/259/a/2/dd_sl07_by_xx_rainyday_xx-d6mjjxi.jpg)


อันนี้แอบดักแก่เบาว์ ๆ เคยเล่นไหมคะ (ฮาา)

(http://fc01.deviantart.net/fs70/f/2013/259/7/3/dd_kimtukta_resize_by_xx_rainyday_xx-d6mjjzt.jpg)



เรารู้สึกไปเองหรือเปล่าไม่รู้ ว่าคิมหันต์เป็นเด็กที่อยากวาดให้แต่งตัวโน่นนี่หลาย ๆ แบบจังเลย XD
(http://fc00.deviantart.net/fs70/f/2013/259/6/f/dd_kimeng_resize_by_xx_rainyday_xx-d6mjjyh.jpg)


อันนี้สมมติว่าถ้าเป็นเกมจีบหนุ่ม (หนุ่มจีบหนุ่ม.. 555) //วาดเล่นขำ ๆ ทำเกมไม่เป็นค่ะ
(http://fc02.deviantart.net/fs71/f/2013/259/6/c/otome_resize_by_xx_rainyday_xx-d6mjjx4.jpg)


ปิดท้าย แถมตัวประกอบนิดนึง ช่วงนี้ลุ้นวอลเลย์บอลสาวไทยค่ะ

ปิ่นหยกเล่นวอลเลย์
(http://fc06.deviantart.net/fs71/f/2013/259/d/4/dd_pin_volley_resize_by_xx_rainyday_xx-d6mjjzg.jpg)
ลูกเจี๊ยบอาทิตย์คงนั่งรอดูฉากชะเวิ้บชะว้าบ(?)อยู่ริมสนาม


จบด้วยผู้หญิงบ้าง ไม่ค่อยได้วาดเลยค่ะ จะวาดผู้หญิงไม่เป็นอยู่ละ 555
พี่อันนา คุณพี่สาวของอาทิตย์

(http://fc03.deviantart.net/fs70/f/2013/259/d/e/dd_annavolle2y2_resize_by_xx_rainyday_xx-d6mjk09.jpg)



ขอบคุณที่ติดตาม พบกันยกหน้าค่าาา >3<

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: zearet17 ที่ 16-09-2013 23:20:11

 :hao7: ในที่สุดดดดด กรีดร้อง 555

รอตอนครีมไปเจอผู้ใหญ่ :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 16-09-2013 23:24:27

กรีดร้องแบบโหยหวยสุดชีวิตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตต
ตอนหน้าก็จะได้โซเดมาคอมกันแล้วดิ
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย :katai3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: ข้าวเหนียวหมูปิ้ง ที่ 16-09-2013 23:28:38

พี่ภพขันทีปะเนี่ย!!! ทนมาได้ไงตั้งหลายปี  :katai5:

แต่ว่านะ ในที่สุดก็.... :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 16-09-2013 23:34:43

เฮียภพรอมากี่ปีกันเนี่ย มิฝ่อไปแล้วหรือ

อยากเห็นปิ่นหยกกับอาทิตย์ตอนเมาจังเลย คงฮากลิ้ง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: ปี้ปี้ปี้~PalmY ที่ 16-09-2013 23:37:44

timeline แบบก้าวกระโดด 2 ปี หุหุ

อ้าา อดทนได้ยังไงกันพี่ภพ แม่ไก่กับลูกเจี๊ยบ เขาไปถึงไหนต่อไหน ตั้งแต่คบกันแป๊บเดียวเองนะ แกมึนเองแล้วเนี่ยน้องครีม...

จริงๆ น้องครีม พร้อมยินยอมมานานแล้วใช่ปะ แต่ยังไม่ได้โอกาส แบบมันยังำม่มีเหตุผลให้คุ้มแลกน่ะนะ หุหุ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 16-09-2013 23:47:10

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 16-09-2013 23:53:36

แอร๊ยยยยยย~~~ เค้าจะอะโชะอะเชะกันแร้ววว
ยิ้มแก้มแตก >///////<

ขำคู่รักตัวอย่างมาก ๆ เลยค่ะ
โดยเฉพาะอาทิตย์ นึกถึงความปากหมาของอาทิตย์
ทำเอาขำกร๊ากกกก 5555

ขอบคุณนะคะ +1 ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: toou ที่ 16-09-2013 23:56:25

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด  :hao6: :mc4:
ในที่สุดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
จุดพลุให้เฮียสามภพร้อยล้านดวงเลยฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :mc4: :impress2: :oo1:
ดีใจที่สุดดดดดดดดดดดดดดดดด

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 16-09-2013 23:56:36

น้องครีมเอาตัวเองใส่พานถวายให้เฮียถึงปากเลยเหรอเนี่ย อร๊ากกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: heangsure ที่ 17-09-2013 00:01:39

วึ้ยยย อ่านไปอมยิ้มไปอ่ะ ขอบคุณมากๆนะคะ

น่ารักจริงๆคู่นี้

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: misso ที่ 17-09-2013 00:02:43

อ๊ากกก ในที่สุดก็... :m25:

งานนี้ฉลองสองต่อเลยพี่ภพ ต่อแรกได้กอดน้องคิมสมใจอยาก(ปกติเราเชียร์ในนายเอกรักนวลก่อนเสียตัวค่อยว่ากัน แต่เรื่องนี้สงสารเฮียภพ แกอดและทนมานาน :m20:) และต่อสองได้พาว่าที่สะใภ้น้อยๆไปเปิดตัว

โฮะ โฮะ โฮะ

อิ่มเอม

ขอบพระคุณค่ะ :จุ๊บๆ:

ฝันดีละ :a12:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: aeecd ที่ 17-09-2013 00:03:05

ทำไมตัดฉับอย่างนี้ละคร้าาา
ผ่านไป3-4เร็วมากกก 5555
ยกที่56ขอแบบจัดเต็มน้าถือซะว่าเห็นใจเฮียรอมาตั้งหลายปี
เราว่าจริงๆแล้วก่อนหน้านี้คิมต้องยั่วเฮียแบบนี้บ่อยแน่แต่เฮีย
แก่ยึดมั่นคำสัญญาไงอิอิก็เลยไม่ทำอะไร

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 17-09-2013 00:18:36

น่ารักกันขึ้นทุกวัน  :mew1:
ชอบที่คิมหันต์ไม่สิ้นลายแอบสกัดดาวรุ่งอยู่เนืองๆ น่าเอามาแฉเป็นตอนพิิเศษนะคะ
เรื่องใกล้จบแล้ว แสดงว่าดราม่าบ้านคิมไม่น่าจะนาน หรือเอ๊ะ...จะทิ้งเป็นปมปลายเปิดน้อ  :ling2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Noah ที่ 17-09-2013 00:41:06

กรี๊ด ตอนต่อไปขอพรุ่งนี้เลยได้มั้ยคะ  :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: anchoviiz ที่ 17-09-2013 01:08:03

หึ้ยยย ! โคตรอ้อนเลย
หมั้นเขี้ยวแทนเฮียเพี้ยนเลยจริง ๆ
อยากจับไอตี๋มาฟัด ๆ ๆ เองสะนี่

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: Chifuu ที่ 17-09-2013 02:30:33

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด เด็กมันยั่วววว
เฮียก็ช่างทนน กี่ปีมาแล้วเนี่ย
เฮียแอบเจ้าเลห์ คิมโดนตลบหลัง555 พาไปหาผู้ใหญ่โลดดดเลยเฮีย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 17-09-2013 07:07:46

 “เชี่ยเอ๊ย! จะงาบก็อย่าให้ผมพูดอยู่คนเดียวดิ!” :o8: :o8: น้องเค้าเขินอ่ะเฮียช่วยหน่อย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: toshika ที่ 17-09-2013 08:06:00

แอร๊ยยยยน้องครีมน่ารักมาก ยั่วภพเบาๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 17-09-2013 08:42:40

เฮียมีความอดทนสุดยอดเลยอ่ะ โดยเฉพาะอยู่กับเด็กขี้อ้อนอย่างคิมหันต์
แต่ถ้าคิมไม่อนุญาตเฮียก็อดทนรอ  o13
อยากอ่านตอนที่เฮียสมหวังหลังจากที่อดทนมานานจัง และจะทำยังงัยให้ครั้งแรกของคิม คิมจะยังมีแรงพอไปหาครอบครัวเฮีย ลุ้นๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: Oilsaoo ที่ 17-09-2013 09:23:32

ในที่สุด 555 ดีใจกับเฮียด้วยย
คิมมันช่างยั่วจริงๆ เฮียทนมาได้ไงตั้งนาน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: nutjisub ที่ 17-09-2013 09:45:49

กรี๊ด ตอนนี้หวานละมุนละไมละม่อม 5555  อยากอ่านต่อแล้วคนเขียนช่วยเมตตามาต่อไว ๆๆ กว่าปกติหน่อยได้ไหมอยากอ่านแล้วค่ะ  คือสามภพ เป็นคนดีมาก ๆๆ นะ เขาไม่ยอมที่จะหักหาญน้ำใจ ปล้ำคนที่รัก รอให้เขายินยอมพร้อมใจ ซึ่งนานมาก หลายปี เลยที เดียว เรื่องนี้น่ารักมาก จริง ๆๆ ไม่อยากให้มี Drama อะไรเลย ลุ้นความรักของสามภพ และ น้องคิม ต่อไป คาดหวังความหวานของตอนต่อไป คนเขียนสู้ ๆๆ :katai4: :katai4: :katai4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: zazoi ที่ 17-09-2013 10:01:51

อร๊ายยยยยย ในที่สุด พี่ภพก็ได้รวบหัวรวบหางเด็กน้อยแล้วนะ  ว่าแต่ทำไมตัดจบแบบนี้คร๊า............ดิ้นๆๆๆๆๆ :ling1: :ling1:


ปล. ดีใจที่ทางครอบครัวภพยอมรับได้แล้ว แสดงว่าดราม่ายังเหลือฝั่งบ้านคิมสินะ เฮ้อ............. :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 17-09-2013 10:15:18

 :o8: อร้ายยยยยยย ตอนนี้หวานมากกกก โอย เลือดกำเดาพุ่ง555
พี่ภพอบอุ่นมากก(มีความอดทนสูงมากกกด้วย55)  แถมคิมก็อ้อนมากกก นี่มันเข้ากันสุดๆไปเลยแหะ

คิดถึงปิ่นหยก กับอาทิตย์นะ มาเป็นแขกรับเชิญด้วย o13

โอ้วว รอตอนหน้าอย่างใจจดใจจ่อค่ะ อิอิ :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: เก้าแต้ม ที่ 17-09-2013 10:32:00

ว่าคิมเจ้าเลห์แล้วน๊ะจะไม่ยอมไปบ้านเฮียโดย ที่เอาตัวแลก แต่เฮียแม่งเจ้าเลห์กว่าสวดยอดอ่ะเฮียเพี้ยน  :mew3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: Minnie~Moo ที่ 17-09-2013 10:33:19

มันค้างยิ่งกว่าเดิม :katai1: :katai1: อยากอ่านตอนฟิเจอริ่งอ่ะ  :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 17-09-2013 10:48:44

แอบยิ้มไปกับเจ้าตี๋เกรียนที่นับวันยิ่งน่ารักขึ้นๆ ขึ้นทุกวัน

หวังว่าวันพรุ่งนี้เฮียจะได้พาไปที่บ้านนะ อิอิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 17-09-2013 10:59:02

วันนี้ที่รอคอยมาถึงแล้วนะเฮียเพี้ยนนนนนนหลังจาก อดทนกับอิน้องคิมจอมนัวเนีย

มายาวนาน..อ่านตอนนี้แล้วแทบกรี๊ดดดดดน่าระักที่สุด

คิมเอ๊ยไม่อยากเข้าบ้านเค้าขนาดยอมอิเฮียเลยรึช่างเป็นการลงทุนที่

เสียเปล่าจริงๆเพราะถึงยังไงก็ถ฿กอิเฮียลากไปอยู่ดี. :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 17-09-2013 13:50:23

ในที่สุด !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ปรบมือรัวกลองสะบัดชัย 5555555
นี่เกินหนึ่งปีมานานแล้วนะเนี่ย พี่ภพไม่ตายด้านแล้วใช่ม้ายยยยย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: princessrain ที่ 17-09-2013 14:03:39

อุต๊ะะะ
ในที่สุด!!  :hao7:
ยินดีด้วยนะคะเฮียเพี้ยน

ว่าแต่จะจบแล้วหรอคะ ใจหายจังเลย
ขอแอบบอกเบาๆว่าคิดถึง แม่ไก่กับลูกเจี๊ยบ ม๊ากมาก
โผล่มาแบบดารารับเชิญ ไม่กี่วิฯนี่พาใจสั่น(?) เลยนะคะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: Fish129 ที่ 17-09-2013 14:29:53

น่ารักไปแล้วนะตอนนี้

ยอมเพราะมีแผนใช่ไหมเนี่ย

พี่ภพ ความอดทนสูงมากๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 17-09-2013 16:02:09

โหย เฮียความอดทนเป็นเลิศอ่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: 2pmui ที่ 17-09-2013 16:23:14

คุณพี่ภพ พ่อยอดพระเอก ทนได้ไงมาเป็นปีๆ ถ้าตอนนี้น้องคิมไม่เสนอตัวเอง เฮียคงต้องไปบวชแล้วละ
ตอนหน้าต้องจัดหนักแล้วหละเฮียภพ ให้คุ้มค่ารอหน่อย หมั่นเขี้ยวมันมาก หมั่นเขี้ยวมานาน
ช่วยฟัดให้หนำแทนคนอ่านทีเถอะเฮียภพ...อิน้องคิม ฮึมๆๆๆ  :จุ๊บๆ:  :man1:
ฮ่าๆๆๆๆ
ไกล้จบแล้ว แต่ยังไม่อยากให้จบเลย ตกหลุมอิน้องคิม กับเฮียภพ จนไม่อยากจะลุกออกจากหลุม  :katai5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: chisarachi ที่ 17-09-2013 16:31:16

กรีดร้องงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
อ๊ายยยน่ารักอ่าาาาา ไม่อยากให้จบเลยให้ตายดิ้น
มันแยบบมีความสุขทุกตอน
น้องคิมน่ารักตลอดๆๆๆๆ><
อยากให้ไปบ้านมากกกกกก
และรอลุ้นฉากหน้ามากกก ไม่ใช่อยากอ่านNC
แต่มันเหมือนกับว่าได้เห็นพัฒนาการของน้องเลย555555
แต่น่ารักๆๆๆๆ กลับไปอ่านอีกรอบก็ชอบบบบบบ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 17-09-2013 17:13:06

แอร๊ยยยยย คิมน่ารักอะ เลือกที่จะเสียตัวแล้ววววว
เฮียความอดทนสูงมากกก มีตัวหอมๆคอยกอดคอยคลอเคลียขนาดนี้
แต่รักษาสัญญาไม่ทำไรได้
โค-รต เก่งเลยอะ
ดีนะที่ไม่ตายด้านไปเสียก่อน


ตอนหน้าจะมีฉากกินจิ้งจอกมั้ย เกาะขอบเตียงรอจ๊าาา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 17-09-2013 20:06:50

การี๊ด ... คิมหันต์!!
ช่างยั่ว มุ้งมิ้ง หนนี้คงรอดยากนะ  :hao3:
อ่านไปยิ้มมากขึ้นเรื่อยๆๆๆ ขอบคุณของแถมที่น่ารักด้วยค่ะ

รอยกถัดไป  :mc4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: Takarajung_TK ที่ 17-09-2013 20:34:17

กรี๊ดดดด ยกนี้เฮียภพชนะเลิศ :mc4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: KilGharRah ที่ 17-09-2013 20:41:59

เฮียเพี้ยรแม่งเจ้าเล่ห์อะ!!! นี่ขนาดว่าน้องครีมฉลาด(แกมโกง)แล้วนะ
ไม่เคยจะสู้เฮียได้เลยจริงๆ 55555
ถึงคราวเสียตัวจริงๆแล้วนู๋ครีม  :hao7:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: SiLent_GRean ที่ 17-09-2013 21:02:00

เขินง่าาาาาาาาาาาาาาาา  :m3: :m3: :m3: :m3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 17-09-2013 21:02:42

ยินดีด้วยน่ะพี่ภพ ยังไงก็พาน้องลุกไปบ้านให้ได้เน้อ :mc4:

ของแถมน่ารักมากๆๆ :กอด1: :L2: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 17-09-2013 21:18:06

ในที่สุด !!!! ตอนหน้าฉากอัศจรรย์จะมาชิมิ

ครีมจ๋า น่ารักมากมาย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 17-09-2013 21:37:30

ตอนหน้าคงไม่ได้มาแบบว่าคิมนอนเดี้ยง ข้ามฉากโดนเฮียกินไปแล้วหรอกนะคะ แบบว่าคาดหวังว่าเลือดกำเดาจะไหลแน่ๆ จะเตรียมทิชชู่รอ :m20:
น่ารักน้อ เฮียภพกะน้องครีม :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: corn_rain ที่ 17-09-2013 21:39:35

ถ้าใกล้จบ แสดงว่าเฮียจะแฮปปี้อ่ะดิ เฮ้ย!จิงดิ
นึกว่าจะมีมาม่าเรื่องครอบครัวอีกนาน
ดีและๆ เอ๊ะ!หรือจะแอบหักมุมตอนจบ ให้เศร้าเล่น
ม่ายยยยยยย (ไปใหญ่และ)

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ju ที่ 17-09-2013 21:47:27

ครีมเหมือนแมวเลย แว๊บไปแว๊บมา แล้วก็มาอ้อนมากอด (สงสัยตามประสาคนกรุ๊ปบี)  :hao3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: Mengjie_JJ ที่ 17-09-2013 22:10:39

คิมยั่วเยอะๆ

เฮียจัดหนักๆเลยนะ รองาบมาตั้งนานแหน่ะ อิอิ

ตอนหน้าจะจัดเต็มใช่ไหมคะ

 :z1:  :m25:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 17-09-2013 22:51:41

ไม่คิดไม่ฝันว่าพรหมจิ้นจะอยู่กับตี๋คิมได้นานขนาดนี้
คาดว่าแม่ไก่คงแบบโคตรลุ้นว่าเพื่อนจะโดนเปิดซิงวันไหน
แล้วไง... เฮียทั้งรักทั้งตามใจเจ้าตัวแสบกี่ปีล่ะเนี่ย!
ทั้งเกรียนทั้งอ้อน... ทั้งอ่อย :P แต่ยังอยู่ดีมีสุข
เที่ยวลวนลามไปทั่ว...


คิดว่านุ้งครีมน่าจะกลัวว่าถ้าเกิดไปบ้านเฮียเพี้ยนแล้ว
ที่บ้านเฮียรับไม่ได้ก็จะกลายมาเป็นเดินตามรอย
เฮียใหญ่ก็เลยแบบอยู่อย่างนี้แหล่ะดีแล้วไม่ไป ๆ
เหมือนจะกลัว ๆ อะไรอยู่ ก็คงมั่นใจแหล่ะว่าเฮียรักเฮียหลง
ไม่หลงก็ตาบอดแน่ ๆ คบกันมาหลายปีขนาดนี้  :ruready


ถึงขั้นยอมอ่อย ยอมอ้อนเฮีย ยอมทุกอย่าง
เพียงแค่จะไม่ยอมไปบ้านเฮีย แต่ไม่อยากให้เฮียโกรธ
ตอนหน้าเฮียจัดเต็มไปเลยนะคะ ! ไข้ขึ้นก็ต้องลากไป
ให้แม่กับพ่อ(ว่าที่)สามีดูตัว >w< คาดว่าที่บ้านเฮียน่าจะ
ทั้งรักทั้งหลงน้องนะ น่ารัก ขี้อ้อนซะขนาดนี้...


อุปสรรคเพียงอย่างเดียวคือคุณป๊ากับคุณม๊า
ของน้องสินะ....


ให้จะจบแล้วใช้ไหมคะ >w<


** ขอให้เรื่องนี้ไม่มีดราม่า สาธุ! **

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: Hope2TheEnd ที่ 17-09-2013 23:19:51

หมาคิมมันเจ้าเล่ห์แต่มันน่ารักมากกกกกกกกกกกกกกก
ช่างยั่วเหลือเกิน รุกก่อนตลอด 55555555
ว่าแต่เฮียจะพาเข้าบ้านละ จะเป็นยังไงน้อ

ปล. แอบเชียร์ทูรันอยู่ห่าง ๆ นะคะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 17-09-2013 23:29:33

ดูเหมือนอะไรๆจะเริ่มลงตัวแล้วเนอะ พี่ภพกับคิมก็รักกันหวานชื่นดี

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 18-09-2013 02:27:45

แผนสูงทั้งคู่แหละค่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
ปล.ยินดีด้วยที่จะได้กันซักที ฮ่าๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 18-09-2013 09:40:47

แอร๊ยย คิมเอวร์ชั่นยั่วมากกกก

หน้าจับกดจริงๆอะแหละ

พี่ภพทนได้นานมากก น่ารักอะ เป็นบ่อยหน่อยไม่ได้ ตอดจนช้ำในไปเลย 55555

โอ้ยยยย เขินน


ตอนหน้าจะมีกริบๆ กรอบๆ  ไหมน๊าาาา ขอนิดนึงนะ แล้วตัดไปหัวเตียงหรือไงก็ได้ อยากได้แบบกรุบกริบๆ แอร๊ยยยย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 18-09-2013 17:16:00

เฮียเจ้าเล่ห์อ่ะ กะรวบหัวรวบหางตอนจิ้งจอกชะล่าใจ
แล้วอุ้มยัดใส่รถตอนกินจนอิ่มเหลือแต่ซากไปฝากที่บ้านล่ะสิ

รอตอนหน้าค่ะ กรี๊ด...เขิน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: Universe_Spring ที่ 18-09-2013 20:35:49

ในที่สุด...ในที่สุด ก็ฟัดกันแล้ว เฮ้!!!!!!  :z2: พี่ภพแมร่งเจ๋งจริง ทนได้ตั้งหลายปี 555 :-[  ว้า...ยังไม่อยากให้จบเลยแต่ก็อยากให้จบ (สรุปหล่อนจะเอายังไงกันแน่//โดนนักเขียนกระทืบ5555  :z6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: mizzmizz ที่ 18-09-2013 21:16:50

น่ารักเว่ออออ รอตอนต่อไปอยู่นะคะ
ปอลิง นุ้งครีมน่ารักอ่ะ :mew3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: yong ที่ 19-09-2013 13:51:35

คิมจิน่ารัก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: DraCo_SLa13 ที่ 19-09-2013 15:30:39

ทำไมตัดจบแบบนี้คะ  มันทำร้ายจิตใจนะคะนี่

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: Theznux ที่ 19-09-2013 20:56:40

และแล้ววววววววววววววววววว ><

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 19-09-2013 21:53:43

น่ารักตลอดอะคู่นี้ ตอนหน้าคิมหันต์จะเสียจิ้นมั้ย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: Kisseu129 ที่ 20-09-2013 00:06:47

อ๊ะลุ้น~ นึกว่าภพคิมจะฟันดาบกันยกนี้ซะแล้ว~ 5555
รอยกหน้าต่อไปด้วยความระทึก... :impress2:

เอาไปเลย +1  :z2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 20-09-2013 14:09:14

'ระดับความน่ารัก 100 เต็มแม่งเลย!' โอ้ ถูกต้องนะคร้าบบบบบ ><
น้องคิมน่ารักสุดขาดใจแดดิ้นขนาดนี้ จากวันที่ครบสัญญา จนน้องคิมอยู่ปีสาม
นานขนาดนี้ โห เฮียภพ ยกนิ้วให้ในความอดทนเป็นเลิศของเฮียจริง ๆ
ในที่สุดก็ย้ายมาอยู่กับเฮียอย่างเป็นทางการแล้ว แถมมีแม่ไก่ลูกเจี๊ยบรับเชิญด้วย เย้ ๆ
คู่รักตัวอย่างสติเฟื่อง โห เฮีย เรียกซะเสียหมด อาทิตย์ปิ่นหยก ออกจะน่ารักแบบมึน ๆ นะจ้ะ
ตี๋น้อยโตเป็นหนุ่มหล่อสุดฮอท ก็ยังน่ารักขี้อ้อนไม่เปลี่ยน นัวเนียกันเข้าไป หวานกันเข้าไป อิจฉาที่ซู้ดดดดด
พี่อันนา แสนดีที่หนึ่ง สนับสนุนว่าที่สะใภ้เล็กเต็มที่เลยน้า ครอบครัวพี่ภพ รับรู้และยอมรับตี๋น้อยของเราแล้ว
เหลือเพียงตี๋น้อยเนี่ยแหละ กลัว เพราะประสบการณ์เรื่องพี่ชาย ยังฝังอยู่ในความทรงจำสินะ
“ไปเจอหน้าผู้ใหญ่ด้วยกันแบบยังบริสุทธิ์..” กับ “หรือจะไปเจอหน้าผู้ใหญ่ด้วยกันหลังจากถูกจับปล้ำ”
เฮีย เหมือนมีตัวเลือก แต่ก็เหมือนไม่มีให้น้องนะนั่น ยังไง ๆ ก็จะพาน้องไปให้ได้นี่นา
ที่แท้ ที่พี่ภพไม่มีใครมาวุ่นวาย เพราะน้องครีมไปดักจัดการจนหมดแล้วเหรอเนี่ย สุดยอด
อย่างนี้สิถึงสมกับเป็น ตี๋น้อยสุดเกรียน ถูกต้องที่สุด ของ ๆ เรา ใครก็อย่าได้แหยมมาแย่งใช่มั้ย
ว้ายย กรี้ดดดด  :m3:  ในที่สุด.. ในที่สุด... ตี๋น้อยของเรา ก็ยินยอมพร้อมใจ จะให้หมาป่างาบแล้วววววว
อยากจะกรีดร้อง ดีใจเหมือนได้ส่งลูกสาวเข้าเรือนหอเลยเนี่ย พี่ภพ ความอดทนของพี่สำเร็จผลแล้ว
งืออออ  ค่อย ๆ ลุ้น ใจเต้นตึกตัก หน้าร้อนวูบวาบ ไปกับน้องครีมด้วยเลยเนี่ย แต่แล้ว โอ้  ตัดฉับ  แงงงง :ling1:
น้องคิมจะรู้มั้ย ลงทุนขนาดนี้ เพื่อจะไม่ไปบ้านพี่ภพ สุดท้าย กลายเป็นเลือกข้อสองของเฮียซะงั้น น่าสงสาร
ระหว่างรอ คงต้องจิ้นไปเองก่อนซะแล้ว อยากอ่านต่อเร็ว ๆ จริงเลย รอตอนต่อไปอยู่นะคะ
ขอบคุณมากค่า   :L2: :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: sunshine538 ที่ 20-09-2013 22:20:47

พี่ภพช่างเป็นผู้ชายที่อดทนและใจเย็นจริงๆ เจอคิมนัวเนียทุกวันขนาดนั้นแล้วยังอุตส่าห์รักษาสัญญา (ที่หลวมตัวรับปาก) ได้ตั้งหลายปี  :katai2-1:

ส่วนคิม ความน่ารักทะลุเป้า แต่ความแสบและร้ายก็ทะลุขีดเหมือนกัน เล่นงานคนที่มาเล็งพี่ภพได้แนบเนียนจนพี่ภพไม่รู้ตัวเลยนะ คิดถึงพี่อันนาขึ้นมาเลย 555

พูดถึงแม่ไก่กับลูกเจี๊ยบ จริงๆ แล้ว "อะไรดีๆ" ของคิมก็น่าเวียนหัวสำหรับพี่ภพจริงๆ คนอ่านยอมรับว่าเกลียดลูกเจี๊ยบเวอร์ชั่นปากเสียมาก แต่คราวนี้ไม่ได้ปากเสียใส่แม่ไก่ แต่ปลอบไปสบถไปนี่นะ ถือซะว่าเป็นการสร้างความบันเทิงระหว่างทางละกัน  :a14:

อืมม ในที่สุด พี่ภพก็สมใจอยากเสียที แถมคิมก็ให้โอกาสแบบน่ารักน่าเอ็นดูสุดๆ  ว่าแต่... กล้องจะแพนไปที่โคมไฟแล้วตัดฉับไปตอนเช้าเลยหรือเปล่านะ  เห็นใจคนอ่านที่รอมาตั้ง... 55 ตอน บ้างเถอะ  :mew2:

รออ่านตอนต่อไปค่ะ  :call:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: yong ที่ 22-09-2013 16:45:58

ขอบคุณสำหรับความสุขที่ได้อ่าน ชอบนะครับ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 55 - คำถามปลายปิด (หน้า 121) 16/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: toou ที่ 23-09-2013 23:39:02

มาดันเบาๆ

คิดถึงไม่เบาเลยน๊ะ คิดถึงมว๊ากกกกกกก บ่องตง

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 24-09-2013 20:23:40

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

พักยก 55.5 – กันและกัน

...นี่ผมเอง...



คิมหันต์ วานิชตระการกูล ชื่อเล่นชื่อคีม และเป็นคนเดียวในบ้านที่มีชื่อเล่น แย่หน่อยตรงพี่สาวคนโตมักเปลี่ยนเป็น ‘ครีม’  แต่ผมชอบให้คนอื่นเรียกว่า ‘คิม’ มากกว่า  ปัจจุบันอายุ 20 ปี เรียนคณะทันตแพทยศาสตร์ปี 3  ชอบเคป๊อปแดนเกาหลี แต่ช่วงหลังมานี้ไม่ค่อยได้ติดตาม เพราะมัวแต่ยุ่งเรื่องเรียนและเรื่อง....อืม....เรื่องอื่น...



“...เฮียเพี้ยน...”



เรื่องของคนนี้แหละ



“..ฮะ..เฮีย..”



เขาไม่ยอมตอบเป็นคำ มีแต่เสียงอือเบา ๆ ที่ไม่รู้ความหมาย ขณะก้มหน้าก้มตาจูบตรงนั้นตรงนี้ไปทั่วแผ่นอกผม มืออีกข้างสาละวนกับไอ้น้องชายที่โดนปลุกง่ายดาย จากแค่ความร้อนและการเสียดสีไม่เท่าไรจากปลายนิ้วอีกฝ่ายซึ่งสอดเข้ามาทางขอบกางเกงชั้นใน เขารู้ดีว่าตรงไหนส่งผลร้ายกาจกับผมมากที่สุด


ผมหายใจเข้าออกช้า ๆ  รู้ดีว่านี่แค่เริ่มต้น พยายามแล้วจะคิดถึงเรื่องอื่น ทว่าไม่ใช่ง่ายเลย ดึงตัวเองออกจากเหตุการณ์ตรงหน้าได้ไม่เท่าไร สายตาก็กลับมาหยุดอยู่ที่เขาอีกแล้ว 


พี่ภพเป็นมนุษย์โคตรน่าฟัด กล้ามเขาสวยกำลังดีแบบน่าอิจฉา อกยิ่งโคตรแน่น ผมลูบ ๆ คลำ ๆ จนชินมือ (ผลจากความพยายามจะแหวกอกเสื้อเขาทุกครั้งที่มีโอกาส) ทว่าเท่าไรก็ไม่เคยรู้สึกพอ อยากลวนลามอีกเยอะ ๆ  แต่คราวนี้ดูเหมือนมือผมจะแรงตกไปนิดหน่อย ขยับไม่ได้อย่างใจสักนิด โดยเฉพาะตอนที่เขาลากปลายลิ้นสลับกับพรมจูบไปถึงท้องน้อย และพอถึงแค่นั้น...มือไม้ผมก็ราวกับเป็นอัมพาตไปดื้อ ๆ


“...เฮีย..” ผมโอดครวญ “...อย่าอารัมภบทเยอะนักดิ”


เขาเงยหน้ามองผมแวบหนึ่ง สายตาคล้ายว่าไม่เข้าใจที่พูด ซึ่งก็อาจไม่ใช่เรื่องแปลก แน่นอนละ ผมไม่ได้อยากรีบถวายตัวอะไรอย่างนั้น แต่วูบหนึ่ง (วูบใหญ่ ๆ) ที่ตัดสินใจไปแล้ว หากมัวแต่ช้าผมก็ชักอยากเปลี่ยนใจ ลองนึกภาพเหตุการณ์สมมติ คุณอยู่ในโรงพยาบาล ทำใจได้แล้วว่ากำลังจะถูกฉีดยา แต่แทนที่เข็มจะจิ้มลงมาเลย คุณพยาบาลคนสวยกลับดูดยาขึ้นมาเชื่องช้า ดีดไล่ฟองอากาศแปะ ๆ  มองคุณด้วยสายตามีเลศนัยเจือสงสาร จากนั้นก็แกว่งเข็มไปมาต่อหน้าให้หวาดเสียวเล่นนาน ๆ  นั่นละ...มาอีกหรอบเดียวกันเลย ความมั่นใจผมเริ่มจะร่อยหรอลงไปมากแล้วตอนนี้


“...จะ...จะทำก็ทำดิ”  ปากผมบ่น แต่มือก็ยกขึ้นปิดหน้าปิดตา อายใกล้ถึงแก่ชีวิตแต่จะไม่อีกทนแล้ว “นกเขาไม่ขันเหรอ!?”


พี่ภพถึงกับอึ้งไปครู่หนึ่งเลย คิ้วเข้มยกขึ้นสูงบนหน้าผาก หลังจากนั้นก็หลุดหัวเราะพรืด


“แล้วก่อนหน้านี้ หมาที่ไหนบอกไม่อยากเสียตัววะ”


“หมาที่นี่แหละ” ผมงุบงิบอย่างขัดอกขัดใจ “..ตะ...แต่อุตส่าห์ทำใจได้แล้วไง โอ้เอ้นาน ๆ ผมจะเปลี่ยนใจแล้วนะเว้ย!”


ผมพาลใส่ทั้งหน้าร้อนฉ่า แต่กลับไม่ได้ส่งผลกระทบอันใดกับเขานอกจากเพิ่มเสียงหัวเราะขบขันดังกว่าเก่าอีกนิดหน่อย


“มันต้องทำใจหนักขนาดนั้นเลยหรือ?”


“เฮียไม่ใช่ผม เฮียไม่รู้หรอก” ชวนดราม่าแม่งเลย พร้อมกับแหวกคอเสื้อเขาไปด้วย เปิดยั่วดีนัก “ไหนมาให้ผมฟัดดิ๊!”


พี่ภพทำหน้าพึงใจ ปล่อยผมแกะกระดุมเสื้อเขาออกยังไม่ทันหมดก็กระชากมันให้แบะออก คอเสื้อเปิดจนไปกองอยู่ตรงต้นแขน นั่น..กล้ามเนื้อเดลทอยด์รูปสามเหลี่ยมสวย ๆ ที่ไหล่ ไล่ลงมาจนสายตาหยุดที่ไบเซปส์ ภาพซ้อนในตำรากายวิภาคผุดขึ้นมาในหัวผม แต่ตอนดูบนแผ่นกระดาษไม่เห็นรู้สึกว่าน่ากัดอย่างนี้เลย


“เป็นอะไร จ้องตาเยิ้ม”


เสียงเขาดึงผมหลุดจากภวังค์ กลับมาทุรนทุรายต่อกับรอยยิ้มเจ้าเล่ห์โชว์ฟันเขี้ยวของอีกฝ่าย


ผมยังเหลือความรู้สึกอยากโวยวายอยู่บ้าง แต่มากกว่านั้นคืออยากฟัดพี่ภพโคตร ๆ  หลังทะเลาะกับกระดุมเม็ดสุดท้ายของเสื้อนอนเขาเสร็จจึงได้จัดการดึงมันออกไปให้พ้นสายตาโดยไว แผ่นอกกว้างและหน้าท้องสวย ๆ อย่างที่ผมเคยอยากมีปรากฏต่อสายตา ตอนนี้ถึงผมจะไม่มีอย่างนั้นบ้าง...แต่ก็มั่นใจว่าที่เห็นตรงหน้าต้องเป็นของผมทั้งหมดนั่นแหละ


“...น่ากอดโคตรเล—”  ผมเพ้อเจ้อยังไม่ทันจบประโยค ก็กลับเป็นฝ่ายถูกดึงไปกอดเสียเอง


“งั้นกอดสิ” เขาสั่ง


“...กอดอยู่” ผมพึมพำ สองมือโอบแผ่นหลังเปลือยเปล่าของเขาเอาไว้ อดไม่ได้จะข่วนเบา ๆ ไปด้วย ให้ตายเถอะ จับตรงไหนก็แน่นตึงมือไปหมดเลย


“กอดพี่..แล้วไม่ต้องไปกอดคนอื่นอีก”


ผมหูผึ่ง ลอบยิ้มทั้งหน้าร้อนแทบไหม้ ซุกหน้าบนอกเขาไม่ให้เจ้าตัวเห็น “..เฮียขี้หวงอ่า”


“หวงมาก”


“ดี ๆ” ผมถูจมูกไปมาสูดกลิ่นหอมและไอร้อนตามเนื้อตัวเขา “หวงผมเยอะ ๆ ..ผมชอบมาก”


“เด็กบ้าเอ๊ย”


พี่ภพพ่นลมหายใจคล้ายว่าจะหัวเราะ อาศัยจังหวะนัวเนียติดพันดึงกางเกงชั้นในผมหลุดจากเอว...ง่ายดายอย่างนั้นเอง ปล่อยช่วงล่างโล่งเวอร์จนต้องคู้ขาขึ้นมาโดยอัตโนมัติ แต่กลับช่วยอะไรไม่ได้มากเพราะติดตัวเขาที่คร่อมอยู่ตรงกลาง ก้มหน้าลงบดจูบหนัก ๆ บนริมฝีปาก ซึ่งผมว่าบางทีแล้วอาจดีกว่าปล่อยปากผมว่างโดยไม่รู้จะพูดอะไรให้มันเข้าท่า อย่างน้อยก็ไม่ต้องหาเรื่องเถียงแก้เขินแล้ว ผมแค่จูบตอบ กอดตอบ หรือทำอะไรสานต่อจากที่เขากำลังจะเริ่มนั่นแหละ สร้างข้ออ้างกันเสียหน้าอย่างง่าย ๆ ให้กับตัวเอง ว่าก็ปากผมไม่ว่างหาเรื่องกวนประสาทเขาแล้วนี่นา

มันดำเนินไปอย่างทุกที เหมือนกับที่เราเคยจูบกันครั้งก่อน ๆ  ไม่ได้มีอะไรน่ากลัวเสียหน่อย พอคิดอย่างนั้นแล้วก็ดูเหมือนความกังวลจะค่อย ๆ เลือนหายไป บอกตัวเองว่านี่มันเรื่องธรรมดาออก ผมรักเขา และเขาก็รักผม ปล่อยให้เป็นไปตาม—


“...อะ!”


ผมเบิกตากว้าง ปลายลิ้นที่สู้สุดฤทธิ์อยู่กับลิ้นเขาชะงักงัน เมื่อนิ้วอีกฝ่ายลากมาหยุดอยู่ตรงช่องทางด้านหลัง...จุดที่ปกติแล้วเขาไม่เคยแตะเลยสักครั้ง


“ถ้าไม่เตรียมก่อน...จะเจ็บรู้ไหม” พี่ภพกระซิบเสียงแหบพร่าข้างหู


และผมเพิ่งรู้ตัว ว่าไอ้ที่สบายใจอยู่เมื่อครู่ไปพักใหญ่ ดูเหมือนจะคิดง่ายไปหน่อยเสียแล้ว


“..รู้..” ผมตอบ ด้วยเสียงสั่น...โคตรตลก แต่เป็นตลกที่ขำไม่ค่อยออกเท่าไร


“งั้นก็อย่าดื้อ”


ผมทำใจกล้า จ้องหน้าเขาอยู่อึดใจหนึ่ง ตอนแรกว่าจะเถียงอีกสักหน่อย สั่งนักเชียว แต่พอเห็นรอยยิ้มและสายตาอบอุ่นยิ่งกว่าทุกทีของเขาเข้า จึงตระหนักได้ว่าเขาไม่ได้สั่ง


แต่กำลังขอร้องผมต่างหาก


อะไรที่ผมตั้งใจไว้ว่าจะเถียงถูกกลืนกลับไปเกลี้ยง หายวับไปจากหัวเหมือนไม่เคยคิดถึงเรื่องนั้นมาก่อน เหลือแค่ความสงสัยว่าทำไมเขาถึงใจดีนักนะ หากไม่นับเจ้ ๆ ทั้งสองที่เป็นคนร่วมสายเลือด ใครจะตามใจผมได้ขนาดนี้กัน


ผมกลั้นยิ้ม แม้ปากจะยังสั่นอยู่นิดหน่อย ขยับตัวให้ถอยไปด้านหลังเพื่อให้เขามีที่บนโซฟาด้วยอีกคน และท่าทางเช่นนั้นคงบอกความหมายบางอย่าง มุมปากเขาจึงได้ยกขึ้นสูงขึ้น พึมพำอ่อนโยนว่าผมเป็นเด็กดี...


ผมหัวเราะ เอามือดึงกางเกงพี่ภพลง กระซิบตอบข้างหูเขาเสียงแผ่ว



“..ของมันแน่อยู่แล้ว”



.




.




.




.




คิมหันต์ยังคงอ่อยได้อย่างเสมอต้นเสมอปลาย


อันที่จริง ผมนึกว่าเขาจะแหกปากร้องโหวกเหวกตั้งแต่ตอนที่โดนดึงกางเกงชั้นในลงมาแล้ว แต่คราวนี้ผิดคาด (ถ้าผมจะยังกล้าคาดหวังอะไรกับไอ้ตัวแสบนี่ได้อยู่) นอกจากไม่ขัดขืน กลับถึงขั้นยั่วต่ออย่างถึงพริกถึงขิง รับปากมั่นเหมาะว่าจะเป็นคนดีของผมคนเดียว โดยที่สภาพคนพูดก็ล่อแหลมเสียเหลือเกิน ผิวขาวจัดของร่างเปล่าเปลือยเบื้องล่างนั้นแดงระเรื่อไปหมดแล้ว แถมยังใจกล้าพอจะเอื้อมมือมาดึงกางเกงผมลงอีก


ผมลากนิ้วมือผ่านปากทางด้านหลังของอีกฝ่าย เขาสะดุ้งน้อย ๆ  แต่ไม่นานก็หายใจเข้าลึก ก่อนจะผ่อนออกยาว แยกขากว่าเดิมอีกนิดหน่อยอย่างเหนียม ๆ  หลับตาปี๋พร้อมกับเกาะไหล่ผมแน่นไปด้วย บางทีเขาก็น่ารักเกินทน เกือบสอดนิ้วเข้าไปอยู่แล้ว ตอนที่นึกขึ้นมาได้ว่าผมน่าจะมีอะไรหล่อลื่นบ้าง เจลที่เคยซื้อ (ตอนหวังจะเคลมไอ้ตัวยุ่งเมื่อนานมาแล้ว) น่าจะยังอยู่ในลิ้นชักของชั้นวางของใกล้ ๆ  ว่าแต่ถุงยางล่ะ..เก็บไว้ที่ไหนแล้ว?


“ไอ้ตี๋..” ผมเรียกเบา ๆ  ก่อนจะถามอะไรที่ชวนให้หมดมู้ดพิกล “มีถุงยางไหม?”


คิมหันต์หรี่ตาขึ้นมา ทำหน้าเหวอใส่ ก่อนจะส่ายศีรษะ “ก็พี่ยึดของผมไปแล้วไง อยู่ในแฟ้มลับในตู้พี่อะ”


ผมพยักหน้า เออจริง..อยู่ในแฟ้มนั่น...แต่เดี๋ยวนะ...


“พูดงี้แสดงว่าเคยไปรื้อแฟ้มนั่นมาเรอะ?”


“น่า ๆ” อีกฝ่ายทำหน้ายุ่ง เลยกลายเป็นปากแย้มรอยยิ้มกริ่มแบบครึ่ง ๆ กลาง ๆ “ผมเห็นความโรคจิตของพี่หมดแล้ว”


ผมพลาดเอง ที่เก็บของอย่างนั้นไว้ในตู้โดยไม่ได้ซุกซ่อนอะไรมากมาย เห็นคิมหันต์ไม่พูดถึงก็นึกว่าเขาไม่ได้สังเกต ในสถานที่นี้คงไม่มีซอกมุมไหนที่เขาไม่รู้จักอีกแล้ว ใช้เวลาครู่หนึ่งเพื่อทำใจ หลังจากนั้นก็ปลงว่าช่างเถอะ


“งั้นเรารอนี่แป๊บ”


ผมถอยออกมา ตั้งใจจะไปหยิบมาใช้ อย่างน้อยก็เห็นแก่พี่สาวเขาที่อุตส่าห์ไว้ใจ แต่ยังไม่ทันลุกพ้นโซฟา แขนกลับถูกรั้งเอาไว้เสียก่อน


“...ไม่ต้องก็ได้...”


คิมหันต์หน้าขึ้นสีเข้มจัด ปากบาง ๆ สั่นระริก พูดไปก็ก้มหน้าก้มตาจนชวนให้สงสารอย่างไรพิกล


“..เดี๋ยวก็—”


“ผมบอกว่าไม่ต้องก็ได้” อีกฝ่ายย้ำ


ผมจ้องมองเขาที่ลุกขึ้นมานั่งขดเหมือนเป็นลูกบอล แต่มือยังดึงแขนผมไว้แน่น เอ่ยตะกุกตะกักโดยไม่มองหน้า


“..ถะ...ถ้ายื้อไปนานกว่านี้...ผม...ว่า...ผม...ไม่กล้าทำแล้วอะ...”


“....”


“....ผมแค่...อยากให้พี่กอดผมแน่น ๆ เท่านั้นเอง..”



ความอดทนอันยาวนานนับปีของผมสิ้นสุดลงเพราะประโยคนั้นเอง



ผมเอื้อมมือไปควานหาหลอดเจลหล่อลื่นในลิ้นชักจากชั้นวางใกล้ ๆ ภาวนาว่ามันจะยังอยู่ที่เดิมและไม่หมดอายุไปเสียก่อน แต่เพราะเขายังไม่ยอมปล่อยมือจากผม ท่าทางจึงได้เงอะงะไปสักหน่อย กว่าจะหยิบติดมาได้ก็กวาดหนังสือและของจุกจิกแถวนั้นหล่นตามกันลงไปกองบนพื้น ส่วนตัวผมเองล้มคร่อมลงไปเหนือร่างเขา (ด้วยทิศทางที่เซมาผสมกับความจงใจนิดหน่อย) ก้มลงดูดเม้มริมฝีปากซึ่งพูดจาชวนสติขาดผึงอยู่บ่อยครั้ง กวาดชิมรสหวานจนมั่นใจว่าจะไม่มีซอกมุมไหนที่ตกสำรวจ มือเปิดฝาหลอดไปด้วยอย่างทุลักทุเล ป้ายมันลงไปเบา ๆ ตรงนั้น ด้วยความคาดหวังว่าจะไม่ทำให้เขาเจ็บจนกลัวตั้งแต่ครั้งแรก


“ไม่ต้องเกร็ง..” ผมกระซิบอ่อนโยน จับแขนเขามาเกาะไว้บนไหล่ ก่อนจะค่อย ๆ แทรกนิ้วแรกเข้าไปเชื่องช้าในช่องทางเบื้องล่าง พร้อมกันจูบย้ำที่ขมับเขาไปด้วย


คิมหันต์ผงกศีรษะอย่างว่าง่าย ก้มลงซุกหน้าลงบนบ่าผม เกร็งตัวอยู่ครู่หนึ่งจึงค่อยคลายลงพร้อมกับผ่อนลมหายใจ เรานิ่งงันยาวนานเกือบนาทีอันเปี่ยมล้นไปด้วยความทรมานใจของผม กว่าจะลองขยับนิ้วดูอีกครั้ง 


“ไหวไหม?”


เขาพยักหน้าอีกครั้ง แขนรั้งคอผมไว้แน่น มองเห็นแค่ใบหูแดงจัดแทนมาตรวัดความเคอะเขิน


อีกครู่ใหญ่ทีเดียว กว่าจะทำให้ช่องทางคับแคบสามารถรับนิ้วมือเข้าไปได้ถึงสาม ผมเบียดตัวเข้าหามากขึ้นอีก เหมือนเป็นการบังคับกลาย ๆ ให้อีกฝ่ายแยกขาออก ถามเขาโดยที่ยังคานิ้วเอาไว้อย่างนั้นว่าเจ็บหรือเปล่า


เขาส่ายหน้า แต่ริมฝีปากเม้มแน่น จนผมนึกสงสัย ว่าไอ้ที่บอกไม่เจ็บนั้นเรื่องจริงหรือแค่เอาใจ


“แน่หรือ?”


“ฮื่อ” คราวนี้มีเสียงร้องตอบกลับมาสั่น ๆ  “..สะ..ใส่ดิ...”


น่าเอ็นดูจนจนอยากจะจับเคี้ยวกลืนเข้าไปทั้งตัวเลย


ผมบอกตัวเองให้เย็นไว้ ขืนบ้าจี้ทำตามไอ้ตัวยุ่งว่าเสียหมด สุดท้ายแล้วอีกฝ่ายเองนั่นแหละที่จะเจ็บตัว ทนรอมาตั้งขนาดนี้ก็อยากให้เขารู้สึกดี ๆ ด้วยมากกว่าจะยอมไปหมดทุกอย่างเพื่อเอาอกเอาใจ แต่เอาเข้าจริงกลับทำได้ไม่เป็นดังคาดนัก

ทันทีที่ถอนนิ้วตัวเองออกมาอย่างพยายามใจเย็นถึงขีดสุด ผมก็จับขาเขาแยกออกให้มีที่ว่างสำหรับตัวเองจะแทรกไปคร่อมอยู่ จ่อส่วนนั้นไปแทนที่ตรงปากทางขณะเจ้าตัวเอาแต่หลับตาปี๋


“...ยะ...ยังอีกเหรอ..”


แถมยังมีทวงด้วยแน่ะ!


ผมหัวเราะพร้อมกับพ่นลมร้อน ๆ ข้างหูเจ้าตัวช่างยั่วเบื้องล่าง ผลคือคิมหันต์มุ่นคิ้ว กอดคอผมแน่น แถมเอาขามาเกี่ยวเอวไว้เสียด้วย เงอะงะกันอยู่ครู่หนึ่งเพราะผมต้องทิ้งตัวลงบนพื้นที่แคบ ๆ จนขาข้างหนึ่งถึงกับไถลลงไปเหยียบพื้นเอาไว้เพราะไม่เหลือที่บนโซฟาแล้ว บางทีถ้าใจเย็นอีกหน่อยพอจะพาเขาไปถึงเตียงได้ก่อนคงดี


..แต่ตอนนี้ช่างมันก่อนเถอะ


ผมเบียดแทรกส่วนนั้นเข้าไปในร่างกายอีกฝ่ายช้า ๆ  หายใจเข้าออกพร้อมกับยั้งตัวเองให้เย็นไว้ก่อน เข้าไปไม่ทันไรเขาก็ทำหน้ายุ่งเสียแล้ว ไหล่สั่นพร้อมกับที่ผมรู้สึกได้ว่าเบื้องล่างกำลังรัดเกร็ง ได้ยินเสียงครางฮือเบา ๆ อยู่ในลำคอ


“..คิม..” ผมกระซิบ ลูบศีรษะเขาเบามือ “...ผ่อนหน่อย...”


“...มะ..มันแน่น...ไงไม่รู้...” เจ้าตัวรีบฟ้อง ซึ่งมันควรจะน่าสงสาร แต่ท่าทางและน้ำเสียงเขากลับทำผมอยากแกล้งขึ้นมาอย่างประหลาด


“เจ็บไหม?” ผมชวนคุย จับสะโพกเขาไว้ อาศัยทีเผลอดันลึกเข้าไปอีกหน่อย


“.....ไม่...เชิง มันแบบ—!”


คิมหันต์ชะงักอยู่แค่นั้น ลมหายใจติดขัด พวงแก้มแต้มสีชมพูเข้ม กัดฟันอยู่พักหนึ่ง จากนั้นก็เปลี่ยนมากัดไหล่ผมแทน ท่าทางเมื่อกี้อาจเผลอเบียดเข้าหาเร็วเกินไป เรียวขาสองข้างเขาสั่นไปหมด ขณะที่ปลายเท้าจิกงุ้มอยู่กับโซฟา


“อึดอัด?”


“..อะ...อือ!” เขาพยักหน้าหงึกหงัก ลมร้อนพร้อมเสียงกระซิบแผ่วเบาหลุดจากปากมาปะทะกับอกผม “...แต่ไหว...” พร้อมกับล็อคคอให้ผมขยับเข้าหาตัวเองที่ยังทำหน้านิ่วคิ้วขมวด บทจะน่ารักก็เกินทนเอาจริง ๆ


ผมประคองท้ายทอยให้เขาเงยหน้าขึ้นมา กดริมฝีปากตัวเองลงแนบสนิทกับของเขา บดจูบหนัก ๆ ด้วยความมันเขี้ยว ขณะที่มืออีกข้างรั้งสะโพกเขาไว้ ผิวละเอียดแน่นตึงอยู่ในมือตอนที่กดให้มันแอ่นรับความปรารถนาลึกล้ำที่จะครอบครองเขาไว้แต่เพียงผู้เดียว

คิมหันต์จูบตอบผม แขนสองข้างเกี่ยวไว้กับแผ่นหลัง แนบร่างเข้าชิดใกล้ เนื้อตัวอุ่น ๆ ทำผมแทบคลั่งตาย หาทางออกด้วยการซุกไซ้ฝากร่องรอยสีแดงสดไปทั่วลำคอและแผ่นอกเขา ลืมไปหมดแล้วเรื่องจะไม่สร้างหลักฐานไว้สูงกว่าระดับคอเสื้อ ตอนนี้สงสัยอยู่แค่เรื่องเดียวว่าผมทนมาตั้งนานเป็นปี ๆ ได้อย่างไร 

เขาเอียงศีรษะไปด้านหนึ่ง เบียดตัวเข้าหาผมแล้วเอาแขนเกาะเกี่ยวไว้แน่น ยอมให้ฝังจูบไปทั่วตามชอบใจ ทว่าแม้จะตอบสนองถึงขนาดนั้น แต่เบื้องล่างก็ยังเกร็งแน่นไปหมดจนขยับตัวลำบาก เห็นชัดว่าเขาหายใจกระท่อนกระแท่นทุกครั้งที่ผมขยับตัว แต่ครั้งแรกอย่างนี้จะบอกให้ไม่เกร็งเลยก็ออกจะเป็นไปได้ยาก

ผมลากมือฝ่ามือผ่านหน้าท้องเขาจนหยุดตรงจุดอ่อนไหวต่ำลงมา สัมผัสส่วนปลายของตรงนั้นแผ่วเบา ไล่ลงไปเรื่อยตลอดความยาว เคล้นคลึงอยู่ในมือจนได้ยินเสียงครางต่ำจากลำคออีกฝ่าย ร่างกายบิดเร่าอยู่เบื้องล่างอย่างเย้ายวนโดยปราศจากเจตนา

ผมถอยสะโพกตัวเองออกมาช้า ๆ ก่อนจะค่อยบดเบียดกลับเข้าไปจนสุดซ้ำแล้วซ้ำเล่า พิศมองดวงหน้าและริมฝีปากแดง ๆ น่าจูบของเขาไปด้วย ต่ำลงกว่านั้นเป็นลำคอขาวและแผ่นอกซึ่งเต็มไปด้วยรอยแต้มที่บอกว่าเขาเป็นของผม ยอดอกสีสดยั่วเย้าจนอยากสัมผัสด้วยปลายลิ้น หน้าท้องมีกล้ามเนื้อน้อย ๆ ที่เขาพยายามฟิตร่างกายสู้กับผมช่างน่ากัด แต่ถ้าทำอย่างนั้นก็อดเห็นสีหน้าเขาซึ่งคงน่ามองไม่น้อย ตอนผมขบเม้มลงไปเขาจะทำหน้าตาน่ารักแบบไหนกัน ...บางครั้งผมก็อยากแยกร่างได้เพื่อจะปรนเปรอทั้งเรือนร่างของเขาไปพร้อมกันทั้งหมด โดยไม่พลาดจากการจับจ้องสีหน้าแบบที่มีแค่ผมเท่านั้นได้เห็นและเป็นเจ้าของ


นานทีเดียว กว่าเขาจะเริ่มคุ้นกับจังหวะและแรงเบียดดันจากช่องทางด้านหลัง หูผมฟังแต่เสียงครางอืออาของเขาซึ่งดังขึ้นทุกครั้งที่สัมผัสโดนจุดอ่อนไหวข้างใน และสุ้มเสียงหวามไหวซึ่งมีชื่อผมหลุดมาเป็นพัก ๆ ยิ่งทำให้ผมขยับกายหนักหน่วงขึ้นเรื่อย ๆ 

นัยน์ตาฉ่ำเยิ้มของเขาราวกับจะร้องไห้ ขนตาเปียกชื้นเกาะเป็นแพ ผิวเนื้อเรากระแทกกระทั้นเป็นเสียงเฉอะแฉะจากเม็ดเหงื่อและของเหลวที่เริ่มซึมออกมาจากตรงนั้น และอีกอย่างที่กำลังจะทำผมเหมือนกลายเป็นสัตว์ป่าซึ่งไม่สามารถหยุดตัวเองได้ คือการที่รู้สึกได้ว่าเขาเองก็ขยับสะโพกขึ้นรับกับจังหวะร้อนรนของผมเช่นกัน


โซฟาเคลื่อนไปข้างหลังไกลจากจุดเดิม แต่ผมไม่เหลือแก่ใจจะหยุดหรือชะลอความเร็วลงสักนิด สิ่งเดียวที่อยู่ในสายตาคือเจ้าของร่างซึ่งนอนอยู่เบื้องล่างผม เรายังคงบดเบียดร่างเข้าหากันเร็วขึ้น...รุนแรงขึ้น... ด้วยความปรารถนาจะรุกล้ำเข้าไปให้ลึกขึ้นทั้งในร่างกายและจิตใจของอีกฝ่าย จนกระทั่งโซฟาไถลไปเรื่อย ก่อนจะหยุดลงเมื่อไปติดเข้ากับตู้เก็บของไม่ไกลกันนัก


เสียงหอบหนัก ๆ ของคิมหันต์ล่องลอยในอากาศอันเต็มไปด้วยกลิ่นหอมหวานที่ผมอาจคิดไปเองว่ามันกรุ่นอยู่รอบตัวเขา เหงื่อเม็ดโตพรมทั่วร่างเปลือยตรงหน้า ขณะที่เจ้าของร่างเอ่ยถ้อยคำกระท่อนกระแท่นว่าเขาไม่ไหวแล้ว หลังจากนั้นเพียงอึดใจเดียวก็ถึงจุดสูงสุดของอารมณ์ ปล่อยทั้งหมดออกมาเต็มหน้าท้องของทั้งเขาและผม ริมฝีปากช้ำเจ่อจากการจูบซ้ำแล้วซ้ำเล่าเผยอออกน้อย ๆ เพื่อระบายลมหายใจ แต่ผมเห็นแล้วกลับรู้สึกรักใคร่จนต้องก้มลงไปปิดช่องทางหายใจนั้นของเขาด้วยปากตัวเอง


เขาส่งปลายลิ้นดันสู้ ร่างกายเบื้องล่างยังพยายามขยับรับแม้จะอ่อนแรง เป็นความน่ารักอีกอย่างของคิมหันต์ที่รู้ว่าผมยังไม่เสร็จ เขาพยักหน้าหงึก ๆ เมื่อผมกระซิบว่าทนอีกนิดเดียว หลุดครางออกมาบางครั้งกับแรงกระแทกเข้าใส่จากอารมณ์ซึ่งยังคั่งค้าง ผมรู้ว่ากำลังจะถึงลิมิตในอีกไม่ช้า แต่ก็รู้สึกดีจนไม่อยากให้หยุดอยู่แค่นี้เลย


“...อืม”


เป็นเสียงผมเองที่ฟังแปลกหูกว่าทุกที


เขายกมือขึ้นปิดปาก กะพริบตาปริบ ๆ ใส่ผมทั้งใบหน้าแดงซ่าน ตอนที่รู้สึกได้ว่ามีอะไรไหลตามออกมาจากข้างใน พร้อมกับที่ผมค่อย ๆ ถอนร่างกายตัวเองออกแล้วทิ้งตัวลงทาบทับร่างเขาไว้ข้างใต้


“...เฮีย...”


เขาร้องเรียก พยายามขยับตัวอย่างยากลำบากไปด้วย ก่อกวนจนผมเกือบกลิ้งตกโซฟา สุดท้ายต้องยันกายลุกขึ้นนั่งมองเขาซึ่งจ้องกลับมาตาแป๋ว กางแขนสองข้างออกเป็นเชิงบอกให้ช่วยดึงตัวเองลุกขึ้นนั่งบ้าง แก้มแดงเปล่งปลั่งจนเผลอฟัดเบา ๆ ทีหนึ่งเป็นค่าหัวคิวก่อนจะดึงตัวขึ้นมาอย่างทะนุถนอม ฟังอีกฝ่ายหัวเราะแหะด้วยความได้ใจ พอลุกขึ้นนั่งได้ก็เริ่มเรียกร้องอย่างอื่นทั้งที่มือยังลูบสะโพกตัวเองป้อย ๆ  แต่ไม่บ่นสักคำ



“เฮียกอดผมดิ”



“....”



“นะ..นะ?”



หากเขาชอบถูกกอด ผมจะกอดเขาแน่น ๆ



“รักผมปะ?”



หากเขาอยากถูกรัก ผมก็จะรักเขามาก ๆ 



“เฮียตอบเร็ว” คิมหันต์เร่ง สีหน้าคาดคั้น ไม่รู้ว่าจะชอบฟังอะไรนักหนา



ผมโคลงศีรษะอ่อนใจ ก้มลงไปงับใบหูเขา เอ่ยช้า ๆ...ให้เขาได้ยินชัด ๆ



“โคตร..รัก..เลย..ครับ..”



รอยยิ้มชอบใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าอ่อนระโหยของเขา เงยขึ้นจูบเบา ๆ ตรงมุมปากเหมือนอยากให้รางวัล บ่นงึมงำบางอย่างที่ฟังไม่รู้เรื่อง ก่อนจะคู้ตัวบนตักผม ชันเข่าแล้วซุกตัวเข้าหาอย่างออดอ้อน ขยับตัวจนได้ท่าที่สบาย จากนั้นเพียงครู่เดียวก็ผล็อยหลับไปในอ้อมแขนอย่างไม่ระวังตัว


ผมอดยิ้มออกมาไม่ได้ ก้มลงจูบแผ่วเบาบนหน้าผากชื้นเหงื่ออีกฝ่าย ฟังเสียงลมหายใจสม่ำเสมอของเขาและแผ่นอกแต้มรอยจูบที่ขยับขึ้นลงสม่ำเสมอ ครุ่นคิดว่าจะพาเขากลับไปที่เตียงอย่างไรดีไม่ให้ตื่นเสียก่อน แต่ก็นึกขึ้นมาได้ว่าช่างปะไร ถ้าตื่นก็จะปล้ำมันอีกรอบให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย เรื่องแค่นั้นเอง คิมหันต์เหมือนจะรับมือลำบาก เรื่องมาก เอาแต่ใจ ทว่าเอาเข้าจริงก็น่ารักจนผมมองข้ามอะไรพวกนั้นไปหมด



"ไอ้เบื๊อกเอ๊ย..."



ผมบ่นพึมพำ ก้มลงมองคนที่คิดว่าหลับไปแล้ว แต่กลับเห็นว่าเจ้าตัวกำลังแอบยิ้มเสียนี่



"ยังมีแรงกวนประสาท เดี๋ยวก็จัดอีกรอบซะ"



เขาสะดุ้งน้อย ๆ  ก้มหน้างุด บ่นว่าไม่ไหวแล้ว พรุ่งนี้ก็คงออกไปไหนไม่ไหวแน่ ๆ น้ำเสียงน่าสงสารมาเชียว ผมนึกแล้วว่าต้องมาอีหรอบนี้ แต่ก็เตรียมวิธีรับมือไว้บ้างเหมือนกัน



ก็นั่นละ..ถ้าจะมองความเจ้าเล่ห์ของเขาอย่างเข้าอกเข้าใจสักหน่อย




เลี้ยงไอ้เด็กแสบสักคนก็ไม่ใช่เรื่องคณนามือเลย

-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

เป็นตอนที่ไม่มีอะไรเลย ฮว้ากกกส์ อันนี้คือสารภาพว่าจัดมาเพื่อเซอร์วิสเลยค่ะ แด่เฮียพี่ภพที่รอมาเนิ่นนาน และแด่คนอ่านที่รอมานานพอกัน มีคนดักทางได้ถูก เพราะตอนแรกกะว่าจะแพนกล้องขึ้นเพดาน แล้วตัดฉับมาโผล่ตอนเช้าที่น้องงอแงไม่ยอมไปบ้านเฮียเลย 555 *โดนฆ่าหมกเล้า* แต่ชั่งน้ำหนักด้วยประการทั้งปวง หลายท่านน่าจะรออ่านฉากนี้(เหรอ?)กันพอสมควร ก็เลยแตกตอนพักยกขึ้นมาสักหน่อย =////=

//สังเกตว่าพักยกของเรื่องนี้ (พวก .5 ทั้งหลาย) จะเล่าผ่านบุรุษที่ 1 ค่ะ


ไม่ได้เขียนฉากอย่างนี้นาน เลยฝืด ๆ ไปบ้าง หยวน ๆ นะคะ Orz

ของแถมขอแปะรีพลายนี้เลยเพราะมีไม่เยอะค่ะ ,,>w<,,


คิมหันต์ ณ ตอนปัจจุบัน พยายามวาดให้โตขึ้นนิดหน่อยค่ะ :D
(http://fc01.deviantart.net/fs71/f/2013/267/4/0/sl55_resize_by_xx_rainyday_xx-d6nnfvx.jpg)


(http://fc08.deviantart.net/fs71/f/2013/267/5/c/dd_pk00_resize_by_xx_rainyday_xx-d6nnfvo.jpg)

"เดี๋ยวปั๊ดปล้ำจริง" //เฮียเพี้ยนไม่ได้กล่าว

ปิดท้าย ควันหลงวอลเลย์บอลหญิง (ตอนดูหวีดลั่นบ้าน)
เลยอยากวาดนุ้งครีมเป็นมือเซ็ต ปิ่นหยกเป็นมือตบ (อูย...) ชุดมันกระชุ่มกระชวยใจดีนะคะ
(http://fc09.deviantart.net/fs71/f/2013/267/7/4/dd_volleyc_resize_by_xx_rainyday_xx-d6nnfvj.jpg)

พบกันยกหน้าค่า ^o^ *กอดฟัด*
 :L2: :กอด1: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: ryokame ที่ 24-09-2013 20:42:51

 :z1: :z1: :z1:
ในที่สุด ก็ถึงฉากรอคอยสักที โฮะๆ เห็นบอกเกือบตัดฉากไปบนเพดานด้วย เกือบมีเคืองนะนี่

ขอบคุณนะคะ สำหรับนิยายสนุกๆ รออ่านต่อนะ อยากเห็นตอนคิมเข้าบ้านเฮียจัง จะเกรียนมั้ยเนี่ย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: pilar ที่ 24-09-2013 20:48:00

 :m25: :m25: :m25:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 24-09-2013 20:52:19

 :hao6: :hao6:

ในที่สุด !!!!! กรี๊ดกร๊าดด

หุหุ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: cinpetals ที่ 24-09-2013 20:55:55

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ในที่สุด!!!
สิ่งที่เฮียภพ และเราๆรอมานาน
อ่ะบาล๊ะฮึ่มมม 555555 :hao7: :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 24-09-2013 20:58:20

หวายยยยยย~~ น้องครีมเป็นเมียเฮียอย่างสมบูรณ์แบบ

ยินดีด้วยนะคะเฮียพี่ภพกับน้องครีม

ฮิ้วววววว~~~

ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ +1 ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: misso ที่ 24-09-2013 20:59:56

โอ้ :m25:

น่ารักแทบบ้า เขินเกินบรรยาย

รู้สึกว่าตัวเองบ้าชะมัดที่อ่านแล้วอ่านอีก ซ้ำๆ ย้ำๆ มันอยู่นั่นแหละ

ชื่นใจจัง

ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ

มามะมาจุ๊บที :จุ๊บๆ:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: Mengjie_JJ ที่ 24-09-2013 21:01:50

 :m25:

น้องคิม เสร็จ เฮียแล้ว อร๊ายย

สมยอมสุดๆอ่าา

จุดพลุฉลองชัยให้เฮียภพ

 :mc4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 24-09-2013 21:03:04

ในที่สุด อิอิ
ตอนนี้น้องครีมน่ารัก น่ากอดจริงๆ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: urmein ที่ 24-09-2013 21:07:00

อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยย
 :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 24-09-2013 21:14:41

โอ๊ยยยย~~~ นุ้งครีมยั่วแบบไม่ค่อยโรแมนติกเลยนะ
แต่ยั่วแบบอ้อน ๆ แบบเด็กดื้อเอาแต่ใจ  :ling1:
เป็นเฮียจะจับกดอยู่ฟัดในห้องทั้งวันเลยไม่ให้ออกไปไหน
ตกหลุมกับดักเจ้าตัวดีที่ไม่ยอมไปบ้าน(อนาคต)พ่อแม่สามีทันที 555+

อยากรู้ว่าเฮียเพี้ยนต้อยน้องตั้งแต่ยังเรียนไม่จบ ม. 6 จนน้อง
เรียน ปี​ 3 มหาลัยเพิ่งได้แอ้มนี่แบบ.. พี่สรัญต้องล้อแน่นอน
หรือล้อไปแล้ว เทคแคร์ ดูแล ตามใจแบบมดไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอมมาก!!
เฮียขี้หวง แต่นุ้งครีมก็ขี้หวงกว่าหรือเปล่าตามไปเก็บเห็บหมัดมาเรียบโร้ย!!

ขำตอนใส่สักที XD บทจะกล้านี่ก็กล้าจริงจังเลยนะ แบบทำใจมาหลายปีแล้วสินะ
ดูเป็นตอนที่มีวุฒิภาวะเป็นผู้ใหญ่รู้ว่ากำลังจะทำอะไรอยู่ =///=
ดูน่ารักแบบไม่ต้องยั่วมากพี่สาวอยากฟัดคุณน้องเองเลย...
แต่ตอนบอกถุงยางไม่ต้องกลัวว่าความกล้าจะหมดไปนี่แบบ โอ๊ยยย!!
น่ารักไปไหนเนี่ย

ในที่สุดตี๋คิมก็ตกเป็นของเฮียเพี้ยนในทางพฤตินัยเรียบโร้ยยยยยยยยย
รอวันเฮียพาว่าที่คนในครอบครัวไปให้มะม๊ากับปะป๊าดูตัว :P
ชอบตัวเลขตอนนี้นะคะ 55.5 แบบอยากขำ เฮียความอดทนสูงส่ง
มีมนุษย์ผู้ชายแบบเฮียเหลืออยู่ไหม ขอหนึ่งคน จริง ๆ อยากได้แพคคู่
คู่นี้น่ารักเกินไปแล้ว ชอบมาก >w<

จริง ๆ ถ้าตอนนี้เฮียปิ๋วในการฟัดน้องก็จะแบบ... เฮียช่างไร้น้ำยา
ใครดูถูกเฮียไว้ตอนนี้เฮียทำสำเร็จแล้วค่าาาาาาา 555+
FC ปักธงลุ้นมานาน รอเข้าสู่ภาวะเนื้อเรื่องต่อไป

ปล. บางทีก็ชอบแบบ POV แบบนี้นะ ทำให้เห็นความคิดมุมมองของ
ตัวละครชัดเจนดีค่ะ ^w^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 24-09-2013 21:15:51

 :give2: :give2: :give2: :give2: :give2:  น้องครีมน่ารักกระแทกใจที่สุด

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: Fish129 ที่ 24-09-2013 21:24:32

อ้ายยยย


พี่ภพ อดทนมาก  คิมยั่วมาเป็นปี อดทนสุดๆ น่านับถือๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 24-09-2013 21:30:08

อ่ะฮิ้ววว เป็นภริยาพี่ภพแว๊ววว น่ารักจริง  ๆ พี่ภพอ่อนโยนสุด ๆ
อีกซัก สองสามยกก็ดีนะ ตี๋น้อยจะได้เลิกเกรียน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 24-09-2013 21:33:55

 :3125:  นอนตายอย่างเป็นสุข     ชอบอ่ะ   น่ารักทั้งคู่เลย


  +1   จ้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 24-09-2013 21:37:46

ยินดีด้วยนะจ้ะทั้งคู่


 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: wi_OoO_wi ที่ 24-09-2013 21:37:51

ทุกคนมียักในตัว

ยักเตียงเห็ด

 :oo1: :oo1: :oo1:  :laugh: :laugh: :laugh:
18+มากอ้ะ ไม่สุภาพเลย โซฟานิ ไม่ใช่เตียง ว๊าย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 24-09-2013 21:38:53

ปลาบปลื้มประหนึ่งส่งลูกสาวเข้าห้องหอ :-[ :-[ :-[


 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: chisarachi ที่ 24-09-2013 21:40:09

น่ารักกกกกกกกกกกกกกก
น้องคิมเป็นสาแล้วนะทุกคนนนนน
โอ๊ยเม้นไม่ถูกกันเลยทีเดียว
น้องโครตน่ารักกกกก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: from_mars ที่ 24-09-2013 21:43:40

พี่ภพเท่ห์เวอร์ ส่วนครีม.....ยั่วเวอร์นะลูก อร้ายย น่ารัก

ขอบคุณที่พยายามเขียนให้(พวก)เราได้ฟินนะ ฮี่ๆๆๆๆ
ปลื้มปริ่ม ประหรึ่งลูกบรรลุนิติภาวะ วุ้ย...บร้า พูดอะไรออกไปนะ กรี้ดๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 24-09-2013 21:51:36

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ในสุดการรอคอนอย่างยาวนานของเฮีย ก็สัมฤทธิ์ผลลลลล
เป็นผลลัพธ์ที่สุดแสนจะหอมหวาน  :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: KilGharRah ที่ 24-09-2013 21:54:32

แอร๊ยยยยยย นู๋ครีมมันจะยั่วเฮียไปถึงไหน ทำไมมันน่ารักงี้เนี่ย  :-[
พาร์ทที่เฝ้ารอจริงๆแหละนะ เฮียแม่งโคตรอดทนอะ ตั้งเป็นปีเชียวนะ  o18

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 24-09-2013 22:15:20

 :z1:  :z1: ถ้าแพนกลอ้งไปทางอื่น คนเขียนโดนฆ่าหมกเล้าแน่ๆ เค้านี่แหล่ะจะทำเอง 5555 ก็เค้ารอฉากนี้มานานแล้วอ่ะ เข้าใจเค้านะ
คุ้มกับที่เฮียทนรอมา 3ปี จริงๆ คิมน่ารัก น่าฟัดที่สุด ตามใจเฮียตอบสนองเฮียด้วย น่าร้ากกก :m3: 
และแล้วหนูคิมก็เป็นสาวแล้วววว เฮียจะอดใจ ไม่ฟัดต่อได้เหรอ ครึ ครึ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 24-09-2013 22:21:28

เป็นฉากรักที่ถ้อยทีถ้อยอาศัย กวนโอ้ยและน่ารักในเวลาเดียวกันค่ะ ^^
รออีกจุดห้า  :L2:

ชอบนักวอลเล่ย์ครีมกับปิ่นหยกมากกกกก ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: ReiSei ที่ 24-09-2013 22:43:18

อร๊ายยยยยยยยยยยยย   :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:  ในที่สุดน้องครีมก็ออกเรือนอย่างเป็นทางการ
พี่ภพพาน้องครีมไปหาผู้ใหญ่สู่ขอตัวเองด้วยนะ(?) อย่าให้บ่ายเบี่ยง  :-[ :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 24-09-2013 22:50:04

หากเขาชอบถูกกอด ผมจะกอดเขาแน่น ๆ
หากเขาอยากถูกรัก ผมก็จะรักเขามาก ๆ 

โอ้ยเจอสองประโยคนี้แล้วเขินอ่ะ พี่ภพน่ารักมว้ากกกก :-[

ในที่สุดตอนที่รอคอย?! ก็มาถึง :z1:
แต่จะว่าไปพี่ภพนี่อดทนน่าดูเลยแหะ ปิ่นหยก-อาทิตย์น่ะเค้าไปกันถึงขั้นไหนต่อไหนมาตั้งแต่ยังไม่จบมอ.6เลยไม่ใช่เรอะ?!555

มาต่อเร็วๆน้าาา :กอด1:
บวกเป็ด

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 24-09-2013 22:51:37

เดี๋ยวจะไปช่วยแบกต้นกล้วย(?)ในขบวนแห่ขันหมากนะคะเฮียพี่ภพ :laugh:
กรี๊ดกร๊าด ในที่สุดวันนี้ที่รอคอยก็มาถึงเสียที วันที่จะเสียเลือดกำเดา :haun4:
ตี๋คิมลงทุนขนาดนี้ ไม่มีขาดทุนหรอกเนอะ  :jul3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 24-09-2013 22:54:55

กรี๊ดดดดดดดดดดดดด คิมก็ช่างอ้อน น่ารักอะไรแบบนี้นะ อ่านแล้วมันแบบร้องเยสสส ในใจแทนพี่ภพ รอมาตั้งกี่ปีเนี่ย ไอตัวแสบก็ขี้ยั่วอีกต่างหาก
อยากเห็นตอนไปบ้านพ่อแม่พี่ภพ คงอ้อนซะจนทุกคนรีก แล้วกลับมาจัดให้พี่ภพอีกรอบ 555555
เอาน่าคนเค้ารอมาตั้งกี่ปี คิมหันต์ก็น่ารักๆ ตามใจเฮียเค้าหน่อย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 24-09-2013 23:11:08

กรี๊ด ถ้าแพนกล้องจริงๆ จะไปดักหน้าบ้าน 555

สมใจเฮียเพี้ยนที่รอมาเป็นปีๆหรือเปล่า รอบเดียว?เนี่ย
แต่อย่างว่าแหละต้องถนอมกันหน่อย เดี๋ยวพี่ๆเค้าไม่ยกให้ หุหุ

ตอนนี้คิมน่ารักมาก ไม่กวนเลย เพราะมัวแต่ยั่วเฮีย
ชอบ ขอพักยกแบบนี้อีกน่าาา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: anchoviiz ที่ 24-09-2013 23:23:13

ตี๋มันรอดมาได้ไงตั้งนานนม
 :hao7: :hao7:


เด็กบ้าอะไรน่ารัก น่าฟัดโคตร ๆ
ไม่มีอะไรจะกล่าวไปมากว่าคำว่า ฟิน ~

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: NumPing ที่ 24-09-2013 23:28:47

อร๊าย กันและกันโดยสมบูรณ์

เป็นบทที่น่ารัก อ่านแล้วมีความสุขมากค่ะ
 :mew1: :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 24-09-2013 23:30:58

 :haun4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 24-09-2013 23:36:18

เฮียมโนไปว่า 'รู้งี้จัดไปตั้งนานแล้ว ไม่น่าเก็บมาตั้งหลายปี'

ขณะเดียวกันอาตี๋ก็มโนว่า 'ถ้ารู้ว่าดียังงี้ ให้ไปตั้งนานแล้ว'

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: i c u ที่ 24-09-2013 23:43:01

 :pighaun:
ในที่สุดเฮียเพี้ยนก้อสมหวัง  ตี๋น้อยน่ารักฝุดๆ   :ling1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Noah ที่ 24-09-2013 23:52:03

โอ้ย ทำไมฉากอย่างว่าของคู่นี้มันมุ้งมิ้งอย่างงี้เนี่ย  :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 25-09-2013 00:03:00

 :m25:

อ๊อกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

โอยยย ขอเวลาพักฟื้น คือมันไม่ได้มีแค่อารมณ์ฟินอ่ะฮันนี้เข้าใจมั๊ย
มันได้ความอิ่มอกอิ่มใจแบบละมุนละไม ในที่นี้ไม่ได้ว่าจะหวานเวอรรรรรรนะ (เพราะนั่นไม่ใช่คอนเซปของคู่นี้)
แต่มันเป็นอะไรที่...........รักจริงๆอ่ะ..............เอาเป็นว่ามันสุดยอดมากๆอ่ะค่ะ  :-[
พวกเค้ามาไกลเเล้วค่ะ และคงไปด้วยอย่างนี้ไม่มีวันหยุด
จึงได้แต่หวังว่าดราม่าจากป๊ะป๋านั้นจะไม่ร้ายเเรงเนอะ

ขอบคุณมากค่ะสำหรับฉากเซอร์วิสนี้ อิอิ
เป็นกำลังใจให้ต่อๆไปเลยค่ะ และขอติดตามผลงานอย่างนี้ไปเรื่อยๆจ้าาาา
 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: Saantos ที่ 25-09-2013 00:09:30

ว๊ายยยย กรี๊ดดดดดดดดดดดด

 :hao5: :hao5:
 :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: toou ที่ 25-09-2013 00:32:30

งื้อออออออน้องคิมน่ารักมากกกกกกกกกก
เฮียรักตายเลยยยยยยย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: 2pmui ที่ 25-09-2013 00:38:25

โอ้  วันนี้ที่รอคอย นุ้งคิมโคตรยั่ว  :sad4:
 เป็นภพจะจับฟัดอีกหลายๆยก ให้หนำกันไปเลย
อิจฉาๆๆ พี่ภพ ขอแบบนี้มาเลี้ยงสักคนดิ๊ :katai1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: insomniac ที่ 25-09-2013 05:42:43

อิ่มใจที่เค้าได้กัน 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: เก้าแต้ม ที่ 25-09-2013 07:29:38

ลุ้นว่าคิมจะโดนล่อหลอกไปบ้านเฮียยังไง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: DraCo_SLa13 ที่ 25-09-2013 09:50:09

เจ้าข้าเอ๊ยยยยย ได้กันแล้วคร่า   

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 25-09-2013 09:52:34

กรี๊ดดดดดดดสมใจคนอ่านเอ๊ยยยยสมใจเฮียภพแล้วดิโถๆอุตส่าห์อดทนมาตั้งนาน

ในที่สุดอิน้องคิมมันก็ยอมแถมยอมแบบโตครน่ารักเลยอ่ะ :z2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 25-09-2013 11:09:38

“โคตร..รัก..เลย..ครับ..”  :กอด1: :กอด1: :กอด1: น้องคิมโดนเคี้ยวแล้วครับ :mew3: :mew3: :mew3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: ReiiHarem ที่ 25-09-2013 11:22:13

อร๊าย ฉากนี้อ่านไปก็รู้สึก หอมกลิ่นคาราเมลหวานๆเลยอ่า
มันอ่อนโยนอ่า โอ๊ยๆ ชอบมากๆ
ชอบตอนที่เปรียบเทียบกับตอนฉีดยามาก จริงๆนะ มันรู้สึกแบบเมื่อไหร่จะฉีดให้มันจบๆซักที จะทนไม่ไหวแล้วนะ
ฮา ฮา
รอตอนน้องไปบ้านเฮียค่ะ ไม่เอามาม่าน้อ อิ่มมาก อิอิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: Minnie~Moo ที่ 25-09-2013 12:03:18

 :pighaun: :pighaun: :hao7: :hao7: :hao7: :heaven :heaven :heaven

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: Oilsaoo ที่ 25-09-2013 12:21:06

ดีใจเเทนเฮีย ทนมาตั้งนาน 555
น้องคิมน่ารักมากก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ta_ii ที่ 25-09-2013 12:34:29

ครีมยั่วมากเคอะ พี่ภพถือว่าเก่งทนมาได้เป็นปี :katai2-1:
แต่จัดแค่รอบเดียวเอง ไม่จุใจ ฮ่าๆ อยากได้อีกเยอะๆๆ  :katai5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: kaokorn ที่ 25-09-2013 14:03:26

ขอบคุณคร้าบบบ
บวกเป็ดสมนาคุณด้วย อิอิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 25-09-2013 14:19:20

คิมโคตรขี้อ้อนอ่ะ  งี้เฮียภพไปไหนไม่รอดจริงๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: yong ที่ 25-09-2013 16:18:00

ในที่สุด คิมจิ.....

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: micmoner ที่ 25-09-2013 17:36:27

กรีดร้องดังๆ ในที่สุด เฮียก็สมหวังสักที
 :mc4: :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 25-09-2013 17:44:05

กรี๊ดดดด!!! กรีดร้องดังๆ
น้องครีมมันทำตัวน่าฟัดจริงๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: AnimajuS ที่ 25-09-2013 17:44:45

 :hao6: :hao6:

 :hao7: :hao7:

อร๊ายยย ฟินนน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: Hope2TheEnd ที่ 25-09-2013 18:59:43

คิมหันต์น่ารัก เป็นเอ็นซีที่เขินเว่อร์
ไอ้หมาคิมมันเหมือนจะกล้าแต่มันก็กลัวแหละ
มาถึงขั้นนี้แล้วแอบเกรียนไม่ออกเหมือนกัน
ขอยืมคำเฮียเพี้ยนหน่อยเถอะ "ไอ้เบื๊อกเอ้ยยยย" 5555555555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 25-09-2013 20:17:38

ในที่สุด เฮียเพี้ยนก็ได้กินน้องครีมจริงๆซะทีสินะคะ
ยินดีด้วยค่าาาาาา โฮะๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ju ที่ 25-09-2013 21:29:11

บทรักอันหนักหน่วง  :hao6: :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: SiLent_GRean ที่ 25-09-2013 23:59:38

เฮียภพสมใจซะที  :hao6: :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: benzxzxnb ที่ 26-09-2013 11:53:30

ลุ้นมาตั้งนาน ในที่สุดเฮียภพก็ได้เคลมน้องครีมซํกที

 :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:

 :m25: :pighaun: :m25: :pighaun: :m25: :pighaun: :m25:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: mizzmizz ที่ 26-09-2013 20:49:04

 :jul1: ในที่สุดดดดด กรี้ดเลยยย นุ้งครีมยั่วเว่อออออออ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: YOSHIKUNI RUN ที่ 26-09-2013 22:28:10

  :oo1: :pighaun: :jul1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 27-09-2013 18:01:48

อิเฮียสมหวังสักที :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 27-09-2013 21:07:08

งุ้งงิ้งมุ้งมิ้งน่ารักมากกกกกกกกกก   :  :o8: :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 27-09-2013 21:49:23

ขอแสดงความยินดีกับ...เฮียภพด้วยในที่สุดก็สมหวังซะทีหลังจากอดทนมานาน ฮ่ะๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 29-09-2013 22:11:10

ถ้าคิมหันต์จะน่ารักขนาดนี้ เฮียต้องโด๊ปเยอะ ๆ นะจะได้มีแรง คิคิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: Kisseu129 ที่ 01-10-2013 03:11:13

ปุ้ง ปุ้ง ปุ้ง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 01-10-2013 17:52:46

เบนหน้อ เบน หายไปไหนตั้งนานไม่ยอมมาอ่านตอนนี้ มันน่าจริงๆ

คิมน่ารักจัง อิจเมจต่างจากตอนเจอกันแรกๆมากกกก

แบบนี้สินะ มุมมองที่คนอื่นไม่มีทางได้เห็น


อร๊ายยยยย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: evz ที่ 01-10-2013 22:06:25

ยินดีกับเฮียภพด้วย วันนี้ที่รอคอยกันเลยทีเดียว 555
ชอบประโยคโครตรักเลยครับของเฮียเพี้ยนมาก แบบว่าน่ารักนะเฮีย 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 01-10-2013 23:08:27

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 56 – เปิดเผย

แปดโมงสิบห้านาที...น่าจะสมควรแก่เวลาแล้ว


สามภพเดินกลับเข้าห้องนอน เพื่อพบว่าอีกหนึ่งหนุ่มร่วมห้องยังหลับปุ๋ยอยู่ตำแหน่งเดิมก่อนเขาลุกออกมาเมื่อเช้า (ส่วนจะหลับจริงหรือแกล้งหลับค่อยว่ากันทีหลัง) ดวงหน้าอีกฝ่ายสงบนิ่ง แก้มใสแต้มสีเลือดฝาด เปลือกตาปิดสนิท ริมฝีปากชมพูสดที่ตอนนี้ไม่เจ่อเหมือนเมื่อคืนแล้วเผยอออกนิดหน่อย ไหล่เปลือยและช่วงอกซึ่งมีรอยจูบประปรายโผล่พ้นผืนผ้าห่มซึ่งพาดหมิ่นเหม่อย่างไม่ระวังตัว ดูไอ้ตี๋เกรียนเข้าเถอะ


ชายหนุ่มนั่งลงตรงขอบเตียงแล้วจด ๆ จ้อง ๆ อยู่พักใหญ่ จนเวลาล่วงเลยไปถึงแปดโมงยี่สิบนาที ช่วงที่หายไปกับการนั่งมองนิ่ง ๆ อยู่เช่นนั้น มีเพียงเสียงลมหายใจสม่ำเสมอจากอีกฝ่าย พริ้มมาเชียว ท่าทางคงหลับจริงนั่นละ แต่ก็เป็นคนละเรื่องกับการที่ป่านนี้แล้วยังไม่ยอมลุก อุตส่าห์บอกไว้ก่อนแล้วว่าเช้านี้เก้าโมงควรจะออกจากคอนโดฯ เสียที แล้วยังมัวหลับอุตุลืมเวลาอย่างนี้มันน่าฟัดลงโทษให้หนักไหม


“..ไอ้ตี๋..” เขาก้มหน้าลงไปหา ร้องเรียกเบา ๆ  ด้วยไม่อยากให้อีกฝ่ายตื่นจากอาการตกใจ “...คิม”


เจ้าของชื่อขยับตัวนิดหน่อย ระบายลมหายใจยาว ๆ ครั้งหนึ่ง แต่จากนั้นก็นิ่งสนิท ทว่าจากการจ้องอย่างถึงพริกถึงขิงของเขา จึงได้มองเห็นว่ามุมปากอีกฝ่ายกระตุกนิดหน่อย พร้อมกับที่ใบหูเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อขึ้นมาทันควัน แกล้งหลับเนียนแต่เขินง่ายแบบนี้ก็ไม่ไหวเอาจริง ๆ


สามภพส่ายหน้า “..ลุกเร็ว หูแดงมาเลย รู้น่าว่าตื่นแล้ว”


“งือออ..” 


คิมหันต์ที่โดนจับไต๋ได้สิ้นท่าถึงกับครางหงิง
 

“อาบน้ำแต่งตัว เดี๋ยวค่อยไปนอนต่อบนรถ”


“ผมเมื่อยอ่า”


“ครีม”


“ปวดไปหมดเลย” ไอ้ตัวแสบบ่น แต่ยังไม่วายตบท้าย “เฮียอย่าเรียกครีมดิ”


“...”


คิมหันต์เห็นเขาเงียบก็โอดโอยต่อ ดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมถึงคอแล้วก้มหน้าซบหมอน “..ไปไหนไม่ไหวแล้วแน่ ๆ วันนี้ มานอนให้ทั้งวันกันเหอะ”


ชายหนุ่มถอนหายใจเฮือก นั่นปะไร ข้ออ้างทั้งหมดทั้งปวงเพื่อการนี้ ผิดจากคาดไว้ที่ไหนกัน สงสัยแค่ลมปากท่าทางจะใช้การกับเจ้าเด็กมากมารยาตรงหน้าไม่ได้เสียแล้ว

“เอาละ” เขาพึมพำ “พี่ให้โอกาสอีกครั้ง...” ว่าพลางโน้มตัวลงไปคลอเคลียข้างแก้มอีกฝ่ายด้วยปลายจมูก มือสอดเข้าไปในผ้าห่มอย่างมีเป้าหมาย รู้ดีว่าใต้เนื้อผ้านั้น ทั้งร่างคิมหันต์ยังอยู่ในสภาพเปล่าเปลือย

“ถ้าผมไม่ลุกอะ..”

“ถ้าไม่ลุกจากเตียงตอนนี้...”

“...เฮียจับอะไรวะ!”

“ก็ไม่ต้องลุกอีกเลยทั้งวัน”

“เฮียเพี้ย—!”

คิมหันต์สะดุ้ง พูดค้างอยู่แค่นั้นแล้วก็หลับตาปี๋ นอนคู้ตัวแข็งทื่อโดยมีตัวเขาทิ้งตัวลงไปทับอยู่ด้านบน มือควานเข้าไปแล้วเอาแขนโอบรอบเอวอีกฝ่ายไว้ พอมีแต่ร่างเปลือยก็รู้สึกราวกับเหลือตัวกระจึ๋งเดียวในอ้อมแขน มันน่าเตะตรงทั้งที่เมื่อคืนออกจะน่ารัก อ้อนอยู่ได้เฮียต้องรักผมคนเดียวอย่างนั้นอย่างนี้ แต่ตื่นเช้ามากลับทำดื้อใส่กันเสียอย่างนั้น

“คราวนี้เอาให้เดินไม่ไหวเลยดีไหม” เขาขู่ รวบตัวอีกฝ่ายเข้ามาใกล้ กดจูบหนัก ๆ ไปที่ท้ายทอย “ไอ้ตัวซกมก น้ำท่าไม่อาบ หมักไว้อยู่ได้ตั้งแต่เมื่อคืน”

“ผมจะทำแหนม” คิมหันต์เถียง

“งั้นพี่ก็อยากกินแหนม”

“เฮียแม่งทะลึ่ง”

“ถ้าไม่รีบลุกจะทะลึ่งกว่านี้อีก”

อีกฝ่ายหันมาสบตาเขาหวั่น ๆ  ทำหน้าจ๋อยใส่พร้อมแก้มแดงจัดจนอดไม่ได้จะฟัดไปเบา ๆ อีกสักที “...พี่ภพอ่า..”

“...ไปเร็ว”

“ใจดำว่ะ” เจ้าตัวบ่นหงุงหงิง ปั้นหน้าชวนให้สงสารเต็มแก่ “ปกติหลังจากทำ...ทำไอ้นั่นแล้ว..” จากนั้นก็ดูเหมือนจะสะดุดนิดหน่อยด้วยความเขิน “..พี่ต้องโอ๋ผมเยอะ ๆ ดิ นอนกอดนิ่ง ๆ บนเตียงเงี้ย ไม่ใช่ตื่นมาก็ไล่ไปอาบน้ำเตรียมหิ้วไปทรมานสังขารที่ไหนไม่รู้”

“หิ้วไปบ้าน” เขาช่วยแก้ให้สมบูรณ์ จ้องตาอีกฝ่ายพร้อมกับพูดต่อเสียงนุ่ม “ไปเจอพ่อแม่ รักแล้วก็ไม่อยากหลบ ๆ ซ่อน ๆ ..เรื่องแค่นี้เข้าใจไหม”

คิมหันต์อ้าปากหวอ จากที่แดงอยู่แค่แก้มกับหู คราวนี้ลามไปทั่วทั้งหน้าถึงกระทั่งลำคอ ถามออกมาอย่างโง่ ๆ ด้วยเสียงเบาจนแทบกลืนหายไปกับอณูอากาศ “..อะ...อะไรนะ”

“บอกว่ารัก” เขาถอนใจเฮือก “อยากคบเปิดเผย”

“...”

“เอาละ!” ชายหนุ่มตัดบท หิ้วปีกคิมหันต์ให้ลุกขึ้นมานั่งทั้งหน้าเหวอ ๆ  มองผ้าห่มซึ่งไหลร่วงลงมากองที่เอว แถมยังทำท่าน่าโดนปล้ำอีกรอบอะไรอย่างนี้ เล่นเอาต้องเสมองทางอื่น จ้องมากไปเดี๋ยวไม่ได้ออกจากห้องกันพอดี  “อาบน้ำครับ ลุกเดินไหวไหม”

แต่ดูเหมือนคิมหันต์จะยังติดสถานะมึนงงจนต้องทวนซ้ำ

“ไหวไหมหือ?” เขาเลิกคิ้ว “ถ้าไม่ไหวจะอุ้มไป”

“..วะ..ไหวสิ!”

“งั้นเมื่อกี้แกล้งเดี้ยงเรอะ”

“..เจ็บแต่เดินไหวไง!” อีกฝ่ายเริ่มโหวกเหวกแก้เก้อ “เฮียแทนที่จะปลอบแม่งก็กะปล้ำอย่างเดียว”

สามภพหัวเราะ เอามือขยุ้มผมคิมหันต์เบา ๆ  ก่อนจะช้อนใต้แขนเจ้าตัวแล้วดึงให้ยืนขึ้น ผ้าห่มร่วงผล็อยลงจากร่างทันใด ร้อนถึงอีกต้องฝ่ายทรุดฮวบลงไปนั่งชันเข่าอยู่บนพื้นกะทันหันเพื่อหลบสายตา

“อ้าวเฮ่ย!” ชายหนุ่มยิ่งหัวเราะลั่น “ลงไปนั่งทำอะไร”

“อย่าขำนะเว้ย!” คิมหันต์โวยวายใหญ่โต ทำคิ้วยุ่งอย่างน่าสงสาร “...เอาผ้าขนหนูให้ผมหน่อย...มะ...ไม่งั้นพี่ก็ออกไปก่อน”

“ออกไปให้เราแอบนอนต่อน่ะสิ”

อีกฝ่ายย่นจมูก บ่นกระปอดกระแปดว่าทำเป็นรู้มากอะไรนักหนา มองเขาเดินไปรื้อตู้เสื้อผ้าเพื่อหยิบผ้าเช็ดตัวผืนใหม่มาให้ตัวเอง จับพันรอบเอวเรียบร้อยแล้วค่อย ๆ ลุกขึ้นยืน ท่าทางเงอะงะจนต้องช่วยพยุง หน้านิ่วคิ้วขมวดมาเชียว เดาว่าคงจะเจ็บอยู่ตรงไหนสักแห่งจริง ๆ

“ปวดหรือ? รึว่าเป็นอะไรตรงไหน?”

คิมหันต์ค้อนขวับใส่เขา “พี่ก็ลองโดนคนตัวใหญ่กว่าเยอะ ๆ กระแทกใส่จนโซฟาเคลื่อนดูมั่งดิ!”

ยังปากมอมอีกแน่ะ ถ้าไม่ติดเรื่องพูดไปเขินไปอย่างน่ารักคงจะชวนให้เตะก้านคอมากทีเดียว

“...เอาน่าเด็กดี เดี๋ยวกลับมาคืนนี้จะให้พักเยอะ ๆ..” เขาหลับหูหลับตาปลอบพร้อมรอยยิ้มอ่อนใจ กอดเอวอีกฝ่ายจากด้านหลัง พร้อมกับดันเบา ๆ ให้เจ้าตัวเดินนำออกไปด้วยก่อนเวลาจะล่วงเลยมากกว่านี้ “...เราก็รีบโตให้ทันเข้าสิ”

“ล่ำงี้จะไปทันได้ไงเล่า” คิมหันต์เถียง “บ้านผมก็ไซส์งี้หมดแหละ”

เขาฟังแล้วหัวเราะ ก้มลงจุ๊บเหม่งอีกฝ่ายด้วยความมันเขี้ยว ถึงจะพูดเช่นนั้นแต่ก็รู้สึกว่าขนาดตัวเท่าที่เป็นอยู่กำลังดีแล้ว ไม่เตี้ยหรือสูงไป กอดถนัดมือจนไม่อยากปล่อย คล้องเอวเดินไปอยู่ดี ๆ ก็แทบจะอุ้มมาส่งหน้าห้องน้ำ ถามย้ำถึงสองครั้งว่าจะให้อาบให้หรือเปล่า ทว่าเจ้าตัวปฏิเสธเสียงแข็ง เลยได้แต่กำชับว่าหากเอ้อระเหยอยู่ข้างในนานกว่าสิบนาที เขาจะจัดการพังประตูแล้วเข้าไปหิ้วตัวออกมาเอง จากนั้นก็ยืนขำสีหน้ามู่ทู่ของคิมหันต์ซึ่งส่งมาแทนคำตอบรับ


“..รู้แล้วน่า..” ไอ้เด็กแสบย่นจมูก


เก้านาทีผ่านไปแบบไม่ขาดไม่เกิน อีกฝ่ายก็แง้มประตูดูลาดเลา ก่อนจะเดินตุปัดตุเป๋ออกมาแต่งตัวโดยมีเขาคอยกดดันด้วยสายตา

คิมหันต์ก้มหน้าก้มตาแต่งกายด้วยเสื้อผ้าที่เขาเตรียมไว้ให้แล้วเรียบร้อย เชิ้ตซึ่งเขาเลือกเองกับมือว่าเป็นตัวที่ปิดลำคอขึ้นมาได้มิดชิดหน่อย กับกางเกงยีนส์ขายาวที่เจ้าตัวชอบใส่บ่อย ๆ  แถมต้องคอยขู่เป็นระยะกว่าจะนวยนาดเสร็จ เหลือแค่วุ่นวายกับทรงผมจนกระทั่งเก้าโมงจนได้ หากไม่รีบเข้าไปแทรกแซงตั้งแต่ตอนนี้ เห็นทีจะได้เสียเวลากันอีกนาน

“ไหนมาสำรวจความเรียบร้อยซิ” สามภพกวักมือ แต่กระนั้นก็เป็นฝ่ายเข้าไปหา ยกมือลูบคางตัวเองไปด้วย ขณะเดินวนรอบคิมหันต์พลางพิจารณาอย่างละเอียดตั้งแต่หัวจรดเท้า

“...ตรงนี้ทำไงดี” อีกฝ่ายพึมพำ ชี้ไปที่รอยแดงบนต้นคอจุดหนึ่งซึ่งอยู่สูงเกินกว่าคอเสื้อจะปิดไว้มิด “มันชัดไปอะ”

เขาจับคิมหันต์เงยหน้า เห็นข้อเสียของผิวขาวจัดก็ตรงนี้เอง รอยจูบแดงเป็นจ้ำชัดเจนมาเชียว โชคดีที่ไม่ใหญ่มาก แต่พอมาปรากฏบนผิวของคิมหันต์ก็ใช่ว่าจะหลุดรอดจากการสังเกตได้โดยง่าย เอาไว้จับตากแดดให้คล้ำลงสักหน่อยดีมั้ง “คราวหน้าต้องระวังหน่อยแล้ว”

“ไปบ้านพี่ไม่ได้แล้วแหละ” คนตรงหน้ารีบหาช่องทางสรุป “เดี๋ยวพ่อกับแม่พี่รู้”

เขาเขกหัวไอ้ตัวแสบเบา ๆ แทนคำตอบ “ไม่ต้องมาอ้างเลย”

“พี่ไม่อายแต่ผมอายนะเว้ย!”

“หน้าด้านงี้อายเป็นด้วยหรือ”

“เฮียทำผมแล้วไม่รับผิดชอบอ้ะ!” ว่าพลางวางจริตเหมือนตัวเองถูกรังแกเต็มแก่อย่างน่าเตะ ทั้งที่เอาเข้าจริงเจ้าตัวก็เป็นฝ่ายลวนลามเขาเองตั้งแยะ

“ทำไมจะไม่รับผิดชอบ” เขายักไหล่ “เดี๋ยวให้แม่มาขอ”

คิมหันต์เหมือนกับจะพ่นลมออกทางหูให้ได้ อ้าปากเตรียมเถียง แต่พอจ้องตากันได้อึดใจก็เปลี่ยนเป็นหันไปบ่นงึมงำไม่ได้ศัพท์แทน ชะงักนิดหน่อยตอนถูกเขาจับคางให้หันหน้าไปอีกด้านเพื่อให้เห็นรอยที่ต้นคอชัดขึ้น ก่อนจะเอาพลาสเตอร์ยาปิดทับลงไป


“...”


อีกฝ่ายใช้เวลาแวบหนึ่งในการหาความหมายของการกระทำนั้น


“...เฮียเล่นงี้เลยเหรอ”


“ก็เขินไม่ใช่รึไง”


“แปะทับกันดื้อ ๆ เงี้ยนะ”


“เอาน่า” เขาโบกมือจบประเด็น “ใครถามก็บอกมดกัดเลยเกาเป็นแผลก็ได้”


แต่คิมหันต์ยังค่อนแคะต่อ “มดตัวใหญ่เนอะ” พูดไปก็ดึงแขนเขาขึ้นมาแทะเบา ๆ ไปด้วยเหมือนเป็นลูกหมา “ผมก็อยากกัดมด”


“กัดสิ” เขายิ้ม ก้มหน้าลงไปหา พร้อมกับยื่นริมฝีปากเข้าใกล้ของอีกฝ่าย “...กัดที่ปาก”


ไอ้ตัวแสบเบิกตา หน้าแดง ปากสั่น จากนั้นก็พ่นคำสบถประจำตัว


“เชี่ย!”



เด็กอะไรปากหมาจริง ๆ










พวกเขาเดินทางออกจากคอนโดฯสายกว่าที่ตั้งเป้าไว้นิดหน่อย แต่ก็นับว่าไม่ได้มีผลกับรูปการโดยรวมนัก เพราะคาดไว้ก่อนแล้วว่าคงต้องเจอท่าทางอิดออดเช่นนี้จึงได้เผื่อเวลาไว้พอสมควร

คิมหันต์แม้ดูเหมือนจะยอมตามมาจนได้ แต่ระหว่างนั้นก็ยังหาโอกาสถ่วงเวลาเป็นระยะ ไม่รู้ว่าอะไรนักหนากับเรื่องผู้ใหญ่ที่บ้าน เขาอุตส่าห์ย้ำแล้วย้ำอีกว่าพ่อแม่รู้เรื่องพวกเขาคบกันอยู่ ไม่ได้ว่าอะไร อันนาก็ช่วยเป็นอย่างดี ทว่าเจ้าตัวกลับยังระแวงโน่นนี่ไม่หยุด ถ้าแม่พี่ไม่ชอบล่ะ ถ้าพ่อพี่เอามีดมาไล่แทงผมล่ะ (เขาสวนกลับประโยคนี้ไปแล้วว่า ‘จะบ้าเรอะ!?’) แต่นั่นยังไม่บ้าเท่าตอนคิมหันต์ถามว่าถ้าเขาโดนจับขังไว้ที่บ้าน แล้วถูกสั่งห้ามเจอกันอีกจะทำอย่างไร

สามภพเลิกคิ้ว ส่ายหน้าอ่อนใจกับคำถาม เอื้อมมือไปยีผมอีกฝ่ายบนเบาะนั่งโดยสารด้านข้างเบา ๆ

“ไปเอาความคิดพวกนั้นมาจากไหนน่ะ”

คิมหันต์เหลือบมองเขาแวบหนึ่ง ก่อนจะเบนสายตาออกไปนอกหน้าต่างกระจก พูดโดยไม่มองหน้าว่า “ช่างผมเหอะ” จากนั้นก็ฮัมเพลงหงุงหงิงกลบเกลื่อน

“พี่ไม่รู้เรากลัวอะไรอยู่นะ..” เขาเอ่ยลอย ๆ แทรกเสียงเพลง รู้ดีว่าดังพอจะไปถึงหูคนข้างกายแม้ไร้เสียงตอบรับ “..ไม่ได้ห้ามว่าอย่ากลัว..เพราะพี่รู้ว่ามันลำบาก แล้วก็ขึ้นอยู่กับประสบการณ์ส่วนบุคคลว่าเคยผ่านอะไรมาบ้าง แต่อยากให้เชื่อ ว่าพี่ไม่ยอมให้ใครมาทำอะไรเราได้..”


“....”


“เพราะงั้นถ้าจะกลัว...ก็ขอให้กลัวอยู่ข้าง ๆ พี่ กลัวแบบมั่นใจว่าจะไม่เป็นอะไร”


“...เฮีย..”


“เหมือนเวลาเราดูหนังผีไง..” เขาเอ่ยติดตลก ซึ่งนั่นไม่เข้ากับบุคลิกตัวเองเลยสักนิด “กลัวไหม..ก็กลัว...แล้วผีในเรื่องมันออกมาทำอะไรเราได้ไหม...ก็ไม่...”


“เฮียดูหนังผีแล้วกลัวด้วยหรือ...”


เกือบจะซึ้งแล้วเชียว ถ้าคิมหันต์ไม่ขัดขึ้นมาอย่างผิดจังหวะ “เฮียเพี้ยนน่ารักมุ้งมิ้งว่ะ”


“เด็กเวร!”


“ผมรักเฮียจัง”


แต่ก็เป็นไอ้เด็กเวรที่น่าฟัดของเขาละนะ

มีต่อรีพลายถัดไปค่ะ
v
v
v

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 55.5 - กันและกัน (หน้า 123) 24/09/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 01-10-2013 23:09:32

ยกที่ 56 (ต่อ)


สามภพโคลงศีรษะ ทำคิ้วย่นแต่ยังมีรอยยิ้มน้อย ๆ  บังคับพวงมาลัยให้รถเลี้ยวเข้าไปในซอยตรงหน้า รถเคลื่อนตัวเข้าไปอีกเพียงนิดเดียวก็ชะลอก่อนจะจอดลงหน้าบ้านสองชั้นในรั้วรอบขอบชิดหลังหนึ่ง บรรยากาศดูค่อนข้างเก่าแก่แต่ไม่ได้ทรุดโทรม ต้นไม้ที่เติบโตอยู่ในอาณาบริเวณมากพอจะให้ความร่มรื่นในยามกลางวัน คิมหันต์มั่นใจว่าถึงจุดหมายแล้วตอนที่สามภพทำท่าจะเดินลงไปเปิดประตูรั้วด้วยตัวเอง แต่กลับมีหญิงสาวผู้หนึ่งเดินออกมาช่วยเปิดให้ก่อน คนที่ทำให้เขาต้องร้อง “ว้าว” ออกมาเบา ๆ

หญิงสาวคนสวยที่เป็นลูกคุณหนู แต่ออกมาใช้ชีวิตติดดินอยู่นอกบ้านถึงสี่ปีในช่วงเรียนมหาวิทยาลัยจนจบจึงกลับบ้าน หญิงที่เป็นคนรักผู้เป็นพี่ชายของสามภพ ควบตำแหน่งพี่สาวสุดแสบของคุณชายอาทิตย์หน้ามึน และผู้หญิงต้นเรื่องที่ทำให้คิมหันต์มาเจอกับมนุษย์หมาบ้าสามภพด้วยวิธีการประหลาดของเธอ

อันนา วิจิตรนิรันดร์ กำลังเข็นประตูรั้วบ้านให้เปิดรับพวกเขา...


เชื่อเลย โลกเปลี่ยนไปแล้ว


“พี่อันมาด้วยเหรอ” เขาหันไปถามสามภพที่เดินกลับมาขึ้นรถเตรียมขับเข้าบ้าน

“ยังไม่ได้บอกหรอกหรือ”

“ไม่เคยบอกเลยเว้ย!”

ชายหนุ่มพ่นเสียงหัวเราะแผ่วเบา “นัดกินข้าวเที่ยงน่ะ รวมตัวว่าที่สะใภ้สองคน”

“สองคน?” อีกฝ่ายทวนคำ

“อันนา กับคิมหันต์”

“พี่แม่ง!”

เป็นอีกครั้งที่สามภพอดฉีกยิ้มกว้างกับท่าทางกระฟัดกระเฟียดของคนตรงหน้าไม่ได้ พอเครื่องยนต์รถดับสนิท ก็รีบคว้าไหล่อีกฝ่ายดึงเข้ามาใกล้ พร้อมกับเอนตัวเข้าไปกดจมูกลงบนแก้มฟอดใหญ่ ก่อนจะทำอย่างนี้ไม่ได้ไปอีกหลายชั่วโมงระหว่างอยู่ต่อหน้าพ่อแม่ ถึงกระนั้นก็ยังอุตส่าห์ตกอยู่ในสายตาเหยี่ยวของอันนาที่กอดอกจ้องเขม็งเข้ามาจากนอกตัวรถ ขยับปากช้า ๆ ให้เขาอ่านคำพูดออกแม้ไม่ได้ยินเสียง


“พี่ – เห็น – นะ – ยะ”


จริงเลยผู้หญิงคนนี้


จะมีก็แต่คิมหันต์ที่พักนี้ฟอร์มตก มัวแต่อ้าปากหวอโดยไม่รู้เรื่องว่าถูกเห็นเข้าแล้ว พอตั้งตัวติดก็จับเขาล็อคคอแล้วยื่นหน้ามาเอาจมูกถูไถอย่างน่ารัก เป็นทำนองว่าสู้ฟัดเต็มที่ ก่อนจะเขินเองจนต้องรีบผละออก เปิดประตูรถหนีแล้วลงไปเหวอต่อข้างนอกเมื่อเจอคุณพี่สาวคนสวยยืนกอดอกยิ้มกริ่ม สายตาบอกชัดว่ารู้เห็นเหตุการณ์สั้น ๆ นั้นตั้งแต่ต้นจนจบ


“อะแฮ่ม!”


เขาเดินตามลงมาได้ทันเห็นคิมหันต์ยืนอ้ำอึ้งต่อหน้าอันนา ก่อนเจ้าตัวจะเอ่ยเสียงแห้งกับเธอ 


“อ่า..หวัดดีพี่อัน ไม่เจอกันนานเลย”


“เนอะ ไม่เจอกันนาน” หญิงสาวพยักหน้าพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์บนมุมปาก กวาดตาสำรวจชายหนุ่มทั้งสองราวกับจะสแกนทั้งร่างก่อนเข้าบ้าน “..จำภาพสองคนที่จะตีกันตายก่อนหน้านี้ไม่ได้เลย”

คิมหันต์ยักไหล่ พยายามทำเป็นเท่ “ตอนนี้ก็ยังตีกันอยู่”

“ตีเสร็จก็ขึ้นเตียง” สามภพช่วยต่อ เล่นเอาอันนาหลุดขำ

“เฮียเพี้ยน!”

“อยู่บ้านนี้ให้เรียกพี่ภพ” เขาแก้ให้

ทว่าคนฟังยังดื้อ “เฮียเพี้ยน”

“พี่ภพ”

“เฮีย—”


“อ้าว..ไม่เข้าบ้านกันล่ะลูก”


“อุ้ย...” คิมหันต์อุทานเสียงเบาหวิว แก้ใหม่ให้โดยอัตโนมัติ “...เฮีย....พี่....ภพ”


“ไอ้เด็กบ้า” สามภพส่ายหน้าพร้อมกับกระซิบจากด้านหลัง วางมือบนไหล่คิมหันต์เบา ๆ ต่อหน้ามารดาซึ่งเดินออกมาตามถึงโรงจอดรถ ท่าทางคงเห็นว่ามาถึงตั้งนานแล้วทำไมยังไม่เข้าบ้านสักที ส่วนไอ้ตัวยุ่งที่มัวรั้นเถียงอยู่ได้ เจอแม่เขาเข้ากะทันหัน ถึงกับรีบปรับหน้าตาท่าทางเป็นเจี๋ยมเจี้ยมแทบไม่ทัน

“กำลังจะจะชวนเข้าบ้านอยู่พอดีเลยค่ะคุณแม่” อันนายิ้มแย้ม หันไปรับคำผู้มาใหม่ ถ้อยคำที่ใช้เรียกแสดงความสนิทสนมอย่างเห็นได้ชัด สมกับที่ใคร ๆ ก็บอกว่าเป็นว่าที่ลูกสะใภ้คนโปรด “อันเผลอชวนเด็ก ๆ คุยนานไปนิดนึง”

“แม่หวัดดีครับ” สามภพยกมือไหว้

ตามด้วยคิมหันต์ซึ่งแน่ใจในสถานะหญิงวัยกลางคนตรงหน้าเป็นที่เรียบร้อยแล้วรีบยกมือตามมาติด ๆ  “สวัสดีครับ”

จิตราภรณ์ พร้อมพิมาน รับไหว้ชายหนุ่มแปลกหน้า ทว่าคุ้นเคยเป็นอย่างดีจากบทสนทนาก่อนหน้านี้ระหว่างเธอกับอันนา หน้าตาและบุคลิกเขาใกล้เคียงกับที่เธอนึกภาพไว้ก่อนเจอกัน แต่ค่อนข้างเรียบร้อยกว่าคาดหากดูจากการแต่งตัวของเขา เสื้อเชิ้ตติดกระดุมขึ้นมาเสียครบทุกเม็ดเชียว ตามคำพูดอันนา เธอคิดว่าเขาจะเป็นเด็กช่างแต่งตัวกว่านี้เสียอีก เข้าใจเอาเองว่าอาจพิถีพิถันไปหน่อยด้วยเห็นว่าต้องเจอผู้หลักผู้ใหญ่ สายตาเธอเลื่อนไปหยุดอยู่ตรงต้นคอซึ่งมีพลาสเตอร์ยาแปะอยู่ พยักหน้าเข้าใจอย่างผิด ๆ กับตัวเองอีกครั้งว่าคงเป็นบาดแผลเล็กน้อยทั่วไป

“..นี่คิมหันต์ใช่ไหม” เธอรับไหว้พร้อมเอ่ยทักทาย

“ครับ” คิมหันต์สบตาโดยพยายามไม่ให้ดูตื่นมากนัก คลี่ยิ้มบางอย่างเป็นธรรมชาติได้มากขึ้นเมื่อเห็นสีหน้าเป็นมิตรตอบกลับมา

“เจ้าอันเล่าให้แม่ฟังเยอะเชียว”

เขาเหลือบมองอันนาซึ่งยืนยิ้มหวานอยู่ไม่ไกล หากเป็นคนอื่นคงไม่หนักใจนัก แต่พอเป็นอันนาที่อาจเรียกได้ว่าเป็นทั้งคู่กรณีและหุ้นส่วนในแผนการแทรกแซงชีวิตรักระหว่างอาทิตย์และปิ่นหยกเพื่อนเขากันมาก่อนหน้านี้ ก็ค่อนข้างน่ากังวลว่าเธอให้ข้อมูลอะไรของเขากับหญิงสูงวัยตรงหน้าไปบ้าง

อันนาลอบยักคิ้วให้เขาจากด้านหลังจิตราภรณ์ ชูมือเป็นสัญลักษณ์ว่า ‘OK’ ไปด้วยให้พออุ่นใจขึ้นมาได้นิดหน่อย เอาเข้าจริงหากเธออยากแกล้ง ด้วยสถานะในบ้านนี้แล้วย่อมไม่ใช่เรื่องยากเย็น ได้แต่ฝากความหวังว่าเธอคงไม่งัดความร้ายกาจมาใช้เอาสนุกมากนัก

“มีก็แต่ตาภพนี่แหละ” จิตราภรณ์พูดต่อ เดินมาโอบเอวเขาไว้หลวม ๆ แล้วหันไปบ่นลูกชาย “อุบเงียบอยู่คนเดียว บอกให้พามาเที่ยวบ้านเราตั้งนาน”

“ผมไม่ค่อยว่างน่ะครับ น้องก็เหมือนกัน” สามภพตอบเรียบ ๆ “คิมก็ปีสามเข้าไปแล้ว เวลาไม่ตรงกันเท่าไร”

คิมหันต์หน้าเจื่อนลงเล็กน้อย สามภพไม่บอกเธอสักคำว่าเป็นเขาเองที่บ่ายเบี่ยงมาตลอด ส่วนไอ้ที่มาเรียกเขาว่า ‘น้อง’  อย่างเรียบร้อยต่อหน้าบุพการีนี่ก็จักจี้หูพิกล ปกติอยู่ด้วยกันสองคนมีแต่ไอ้ตี๋ ไอ้เด็กเวร ไอ้ตัวยุ่ง ไอ้นั่น ไอ้นี่ แท้ ๆ

“เอ้า ไปคุยกันต่อข้างใน พ่อกับตาพลป่านนี้งงแย่แล้ว มาตั้งนานไม่มีใครเข้าบ้านสักที” เธอว่าพลางหัวเราะเสียงนุ่ม เริ่มชวนคุยไปเรื่อยด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ดูใจดีและต้อนรับอบอุ่นผิดคาด อันนาไปบอกอะไรคนที่บ้านสามภพไว้บ้างก็ยังน่าสงสัย

“เห็นเจ้าอันบอกว่าจริง ๆ แล้วชื่อครีมหรือลูก?”

นั่นไง...คิมหันต์ก็คิดอยู่ว่าอันนาคงไม่ช่วยเหลือเต็มร้อยเปอร์เซ็นต์ มันต้องมีทิ้งกับดักอะไรไว้บ้างสิน่า

“ชื่อคีมครับ” เขาออกเสียงชัด ๆ “คีมที่เป็นเครื่องมือช่าง ฟังดูแปลกนิดหน่อย”

คนฟังหัวเราะ “แม่ก็ว่า แล้วนี่เพื่อนไม่แซวแย่หรือ?”

“แซวครับ” คิมหันต์พยักหน้าหงึกหงัก ยิ้มแห้งไปด้วย “ล้อตั้งแต่เด็กจนโต พอย้ายโรงเรียนผมเลยให้เพื่อนเรียกคิมจากชื่อจริงแทน”

“โถ ๆ ครีม..”

สามภพถึงกับหลุดหัวเราะ ไม่นึกว่ามารดาจะมีอารมณ์ขันหน้าตาย ในเมื่อเขาได้ยินเต็มสองหูว่าเธอจงใจออกเสียงควบกล้ำชัดมาเชียว เล่นเอาเจ้าของชื่อยืนทำหน้าไม่ถูก คงไม่คาดไว้ว่าจะโดนโจมตีไม่ทันตั้งตัวเช่นนี้ กะพริบตาปริบ ๆ อยู่สองสามทีจึงอ้อมแอ้มตอบผู้ใหญ่

“อ่า..แม้แต่คุณป้าก็แซวผมด้วยอีกคน”

จิตราภรณ์ยิ้มร่า ตอบอีกฝ่ายด้วยถ้อยคำที่ทำให้คนฟังต้องเหวออีกรอบ

“เรียกแม่ก็ได้จ้ะ”

ก่อนเธอจะเดินแยกออกไป เรียกผู้เป็นสามีที่ยังมัวง่วนกับผักสวนครัวที่ตัวเองปลูกไว้หลังบ้าน ส่วนอันนาหันมาส่ายหน้าน้อย ๆ อย่างขบขันกับท่าทางงงโลกสุดชีวิตของชายหนุ่มซึ่งเพิ่งเคยโผล่มาที่นี่ครั้งแรกก็เจอกับการต้อนรับเหนือความคาดหมาย เรื่องนี้คิมหันต์ติดหนี้เธอครั้งใหญ่แล้ว

“เห็นหรือยังว่าไม่มีอะไรต้องกังวลสักหน่อย” สามภพตบไหล่คนข้างกายซึ่งกำลังเงยขึ้นมองเขาด้วยสีหน้าประหลาดใจ เดาได้เลยว่าสิ่งที่คิมหันต์คาดว่าจะได้รับต้องไม่ใช่อย่างที่กำลังเกิดขึ้นอยู่แน่นอน
 
“ทำไมมัน..ง่ายดายงี้”

“ถามคนโน้นสิ” เขาพยักพเยิดไปทางว่าที่พี่สะใภ้คนสวย “ฝีมือพี่อันทั้งนั้น”

อันนาเลิกคิ้ว เอ่ยลอย ๆ อย่างไม่ใส่ใจนัก “เห็นแก่ที่รู้จักกันมานาน”

“...”

“อีกหน่อยเราก็ญาติ ๆ กันแล้ว”  เธอยักไหล่ พวงแก้มขึ้นสีชมพูระเรื่ออย่างน่าแปลกใจ เดินแยกออกจากพวกเขาไปหาสามพลซึ่งอยู่หลังบ้านกับผู้เป็นบิดา


ความหมายในประโยคที่ว่าของอันนา ได้รับคำเฉลยในอีกไม่นานหลังจากนั้นเอง บนโต๊ะอาหารยามเที่ยง หลังจากทุกคนจัดการจนอิ่มแปล้หมดแล้ว สามพลผู้เป็นลูกชายคนโตของบ้านก็เริ่มเปรยเกี่ยวกับการแต่งงานระหว่างตัวเองและหญิงสาวที่นั่งอยู่ข้างกัน

คิมหันต์ยอมรับว่าค่อนข้างตกใจทีเดียว แม้นึกดูแล้วอาจเป็นเรื่องที่ไม่ได้อยู่นอกเหนือความคาดหมายนัก (เพียงแต่มัวแต่วุ่นวายกับอะไรอย่างอื่นจนลืมนึกไปหน่อย) อันนากับสามพลคบกันมาหลายปี ตั้งแต่ก่อนเขารู้จักกับสามภพด้วยซ้ำ ประวัติดี (เท่าที่ฟังจากบนโต๊ะอาหาร) มีงานการทำพึ่งพาตัวเองได้ทั้งคู่ และเขาก็ไม่เคยเห็นอันนาทำตัวน่ารักสมเป็นหญิงสาวกับคนอื่นเหมือนที่เป็นกับสามพลเท่าไร ดูไปแล้วจัดว่าพวกเขาเหมาะสมกันมากทีเดียว หากจะมีใครสักคนคอยดูแลแม่สาวมากเล่ห์คนนี้ไม่ให้แผลงฤทธิ์มากนัก เขาคิดว่าสามพลคงสามารถทำหน้าที่นั้นได้เป็นอย่างดี


“แต่คงยังไม่ใช่ปีนี้หรอกครับ” สามพลสรุป ท่าทางสุขุมและวางตัวเป็นผู้ใหญ่ เหมือนอย่างที่เขาเคยเห็นอีกฝ่ายไปปรากฏตัวตอนงานศพแม่ของปิ่นหยกเมื่อราวสามปีก่อน “คิดว่าคงอีกสักปีสองปี เอามาปรึกษาก่อนแต่เนิ่น ๆ”


บพิตร พร้อมพิมาน ผู้เป็นเจ้าบ้านพยักหน้าพร้อมรอยยิ้มบางเบา สายตาฉายชัดว่าเห็นดีเห็นงามแม้ไม่ค่อยได้แสดงออกผ่านถ้อยคำเท่าไรนัก หากเปรียบเทียบบุคลิกของผู้เป็นพ่อและบุตรชายทั้งสอง บพิตรค่อนข้างเงียบขรึมแต่ดูรู้ว่าใจดี ขณะที่สามพลผู้เป็นพี่ชาย ให้ความรู้สึกเข้มงวดแผ่พุ่งออกมาทุกครั้งที่เอ่ยปากพูดอะไรสักอย่าง อาจยกเว้นตอนพูดกับอันนาไว้คนหนึ่งที่ดูเหมือนสายตาจะอ่อนโยนลงเยอะ (ตรงนี้คิมหันต์คิดว่าหวานน่าหมั่นไส้เอาจริง ๆ) ส่วนสามภพผู้เป็นน้องชาย ไปเอานิสัยใจร้อนขี้หงุดหงิดมากจากไหนก็เกิดคาดเดา


“คุณอานนท์ว่าอย่างไรบ้างล่ะ” บพิตรยิ้ม หันไปถามอันนาถึงพ่อของเธอ “จะยอมยกลูกสาวให้บ้านเราไหม”


เสียงหัวเราะดังขึ้น คนเริ่มน่าจะเป็นจิตราภรณ์ คิมหันต์แม้ยังวางตัวไม่ค่อยถูกนัก แต่ก็หัวเราะตามน้ำไปกับเขาด้วยจนได้ ขณะที่สามภพบนเก้าอี้ตัวข้าง ๆ ยกมือขึ้นขยี้ผมเขาอ่อนโยนโดยไม่ได้พูดอะไร แม้แต่ตอนที่บพิตรหันมามอง รอยยิ้มยังค้างอยู่บนริมฝีปาก จ้องอยู่อึดใจหนึ่งจนแอบเสียวสันหลังวาบ สุดท้ายก็เพียงแต่พยักหน้าให้เขาน้อย ๆ แล้วหันไปสนใจแก้วน้ำชาของตัวเอง บทสนทนาระหว่างเขากับเจ้าบ้านหลังจากนั้นแทบนับประโยคได้ ผิดกับภรรยาของเจ้าตัวซึ่งชวนคุยเกือบตลอด ทว่าน่าแปลกที่กลับไม่รู้สึกอึดอัดสักนิด ถึงไม่ได้พูดตรงไปตรงมาเรื่องคบกันอยู่เหมือนอย่างอันนาและสามพล แต่ทั้งสองท่านก็ไม่ได้แสดงทีท่ารังเกียจอย่างที่เขาตีตนไปก่อนไข้มาตั้งนานเลย


“พ่อเป็นอย่างนั้นแหละ..ไม่ค่อยพูด” สามภพกระซิบบอกเขาในภายหลังพลางยักไหล่ไปด้วย “แม่พูดหมด”


คิมหันต์ผงกศีรษะ เห็นทีจะจริงอย่างสามภพบอก จิตราภรณ์นั้นนอกจากคุยเก่งแล้วยังท่าทางจะช่างเอาใจเสียด้วย ชวนกินนั่นกินนี่ไม่ได้หยุด ก่อนออกมาในบ่ายวันนั้นยังพยายามบังคับให้เอาขนมติดไม้ติดมือกลับไปอีกถุงใหญ่

เขายกมือไหว้บพิตร จิตราภรณ์ สามพล รวมไปถึงอันนา (ซึ่งปกติไม่ทำหรอก) หญิงสาวยืนรวมกลุ่มกับคนอื่นที่เหลือราวกับเป็นคนจากครอบครัวเดียวกันไปแล้ว เนียนจริง ๆ 

แต่อย่างว่า อีกไม่นานเธอคงแต่งงานกับสามพลแล้ว ไม่เหมือนวัสสานะผู้เป็นพี่สาวคนโตของเขา อายุอานามมากกว่าอันนาเสียอีก คบกับคนรักตัวเองมาตั้งนาน อะไรก็พร้อมหมดแล้ว ยังมัวแต่ห่วงน้อง ๆ จนไม่ยอมทิ้งความโสดสักที


“เอาไว้มาเที่ยวใหม่นะลูก ขนมนั่นรีบกินล่ะ เดี๋ยวจะหมดอายุเสียก่อน อ้อแล้ว...”


คำกำชับโน่นนี่ของจิตราภรณ์ไหลมาเรื่อยจนกระทั่งพวกเขากลับขึ้นรถ คาดเข็มขัดนิรภัยเรียบร้อย คิมหันต์ยิ้มหน้าบานแฉ่งตอบเธอจนกระทั่งพาหนะเคลื่อนพ้นจากตัวบ้านในที่สุด


ครู่ใหญ่ผ่านไป สามภพจึงได้เอ่ยขึ้นแทรกเสียงเพลงที่ผู้โดยสารผูกขาดกำลังฟังเพลินในรถ

“เห็นไหมว่าไม่มีอะไรต้องกังวลเลย”

“พ่อกับแม่พี่ใจดีอะ”

“บอกเป็นร้อยรอบแล้วไอ้เบื๊อก”

“ชิ! ไอ้เบื๊อก” อีกฝ่ายเลียนเสียงเขาอย่างกวนประสาท “ตอนอยู่ต่อหน้าแม่พี่ยังเรียกผมว่า น้อง อยู่เลย”

“ชอบให้เรียกแบบนั้นหรือ”

“เปล่า!” รีบปฏิเสธมาเชียว “แค่คิดว่าสร้างภาพชะมัด!”

“ไม่เท่าไอ้ตี๋เกรียนบางคนตอนอยู่บ้านหรอก”

“ป๊าผมไม่ใจดีอย่างพ่อพี่นี่หว่า” คิมหันต์บ่นอุบ “แต่เขาดูไม่ค่อยพูดเลยนะ”

“พูดเยอะแล้ว”

“นั่นคือเยอะแล้วหรือ?”

“เขาไม่ได้ช่างจ้อเรื่อยเปื่อยอย่างเรานี่”

“อย่ามาหลอกด่ากันดิ”

สามภพหัวเราะ “นั่นแหละ พ่อเอ็นดูแล้ว ไม่ลองมาเห็นตอนพี่อันเข้ามาที่บ้านใหม่ ๆ บ้าง ตอนนั้นพี่พลแทบง้างปากพ่อยังไม่พูดอะไรเลย”

ไอ้ตัวแสบหูผึ่ง หันมาส่งสายตากรุ้มกริ่มใส่อย่างเปิดเผย “..แสดงว่าเขาชอบผม”

“งั้นมั้ง”

“โอ้ย เขาเตรียมยกเฮียให้ผมแล้วดิ!”

เท่านั้นเอง ชายหนุ่มถึงกับปล่อยก๊ากออกมาลั่นรถ คิมหันต์ยังเข้าใจสถานะระหว่างพวกเขาชนิดเข้าข้างตัวเองสุดโต่งไม่จบสิ้นจริง ๆ  แม้คันปากอยากตอกกลับเต็มแก่ แต่ยังอดไม่ได้จะแกล้งเล่นด้วยสักหน่อย

“ถ้ายกให้แล้วเอาไหมล่ะ”

“เอา!” อีกฝ่ายตอบแทบไม่คิด “ผมจะจับเฮียฟัดเช้าเย็น เดี๋ยวทำกรงใหญ่ ๆ ให้อยู่ข้างไอ้ดุ๊กดิ๊ก”

“ไอ้เด็กนี่!”

คิมหันต์หัวเราะเอิ๊กอ๊าก ทว่ายังไม่ได้ทันได้สวนอะไรกลับมา เสียงโทรศัพท์เจ้าตัวก็ดังขึ้นขัดจังหวะเสียก่อน อีกฝ่ายทิ้งท้ายด้วยการยักคิ้วข้างเดียวใส่เขา ก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมาดูชื่อสายเรียกเข้า กระแอมเบา ๆ หนึ่งครั้งแล้วกดรับสาย


“โย่! แบมบู!”


ไอ้ตัวแสบทักทายเสียงยียวน แถมยังแปลงชื่อคู่สนทนาเอาตามชอบใจเสียอีก เจตนาคุยเสียงดังอย่างไม่ปิดบังต่อสามภพที่นั่งเงี่ยหูอยู่หลังพวงมาลัยแม้จะทำเหมือนไม่สน สามปีที่ผ่าน พวกเขายังติดต่อกันสม่ำเสมอ ในช่วงแรกนั้นทำสามภพหึงแทบลมออกหูอยู่บ่อย ๆ แม้จะรู้ว่าบงกชชอบผู้หญิง แต่เวลาผ่านไปก็เห็นชัดเจนว่าสองคนนี้เป็นได้มากสุดก็คงแค่เพื่อนหรือพี่น้องเท่านั้น


“คิม..บ้าเอ๊ย!”


น้ำเสียงสะอึกสะอื้นถูกส่งผ่านสัญญาณโทรศัพท์ชัดเจน คร่ำครวญจนดังออกมาได้ยินถึงหูชายหนุ่ม


“เฮ่ยแบม ใจเย็น เป็นอะไรค่อย ๆ พูด”


คิมหันต์ปลอบอย่างงงสถานการณ์ ในเมื่อเริ่มมาสาวเจ้าก็สะอื้นไห้ใส่โทรศัพท์โดยไม่เกริ่นนำสักนิด ฟังเสียงสูดน้ำมูกปนสะอื้นฮัก ๆ อยู่เกือบนาที กว่าเธอจะพยายามเข้าเรื่องอย่างตะกุกตะกัก ขณะที่สามภพถึงกับปิดเพลงในรถลงก่อนเพื่อจะได้ฟังพวกเขาคุยกันชัด ๆ


“....คิม....แก...ฉัน...เพิ่ง....เพิ่งทะเลาะกับคุณแม่....”


คิมหันต์เลิกคิ้ว หันหน้าไปทางสามภพ กดสปีกเกอร์โฟนให้อีกฝ่ายได้ยินด้วย พร้อมกับที่น้ำเสียงอู้อี้ของเธอดังขึ้นจากโทรศัพท์



“...คุณแม่จับได้ว่าฉันคบกับผู้หญิง..”

- หมดยกที่ 56 –





-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=

อา...ยังไม่ลืมหนูแบมกันใช่ไหมคะ (ฮา)


ตอนนี้ของแถมมีน้อย ติดงานเลยไม่ค่อยได้วาด แปะรูปนึงก่อนนะคะ

ไอ้เบื๊อกไซส์จิ๋ว /////
(http://fc00.deviantart.net/fs70/f/2013/274/7/6/sl55_5_resize_by_xx_rainyday_xx-d6ospmu.jpg)


พบกันยกหน้า ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมเยือนค่าาา *กอดฟัด*  :man1: :pig4: :L2: :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 56 - เปิดเผย (หน้า 126) 01/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: chisarachi ที่ 01-10-2013 23:13:06

ชอบตอนน้องคิมถูกปลุกแล้วร้องงืออออ น่ารักก ><
โครตน่าฟัดเลย   
บรรยากาศน้องคิมกับเฮียเพี้ยนมันน่ารักส้มๆ อบอุ่นละมุนหัวใจ
ตรงที่บอกว่า เอา จะฟัดทังเช้าสาบบ่ายเย็นก่อนนอนนี่  น้องคิมคงไม่รู้ตัวว่า
คำพูดนี้ทำให้ตัวเองดูน่าฟัดมาก

ตอนหน้าท่าทางเจอศึกหนัก
ให้ทั้งคู่ผ่านพ้นไปได้  จะว่าไปไม่เห็นน้องคิมกับพี่ภพทะเลาะกันแรงๆเลย
นอกจากตอนที่เข้าใจผิดเรื่องแบม

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 56 - เปิดเผย (หน้า 126) 01/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 01-10-2013 23:47:56

ง่ะ งานเข้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 56 - เปิดเผย (หน้า 126) 01/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: princessrain ที่ 01-10-2013 23:48:52

อัลลัยคือการหลอกให้ฟิน
ให้อิน ให้ดีใจ แล้วทิ้งระเบิดไว้คะขุ่นพี่
(วิบัติเพื่ออารมณ์ค่ะ)
 :katai1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 56 - เปิดเผย (หน้า 126) 01/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: toou ที่ 02-10-2013 00:30:31

กลัวดราม่าอ่าาาาา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 56 - เปิดเผย (หน้า 126) 01/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: supery ที่ 02-10-2013 00:40:09

วาดหมาคิมน่ารักทุกรูป  วาดแหนมคิมบ้างดิ (ไม่ได้ทะลึ่งนะ)

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 56 - เปิดเผย (หน้า 126) 01/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 02-10-2013 00:46:37

โอ้ยยย ชอบพี่อันนาอ่ะ ดูน่ารักจังง :impress2:

 :hao7:  อร้ากกกกกกกกกก บรรยากาศกำลังเฮฮา พาเพลิน .. หลังจากนั้นคุณแบม(บู)ก็มาทำให้เครียดอีกแล้ววว

โอยยยจะเป็นไงต่อไปเนี่ยย มาต่อเร็วๆน้าา :mew1:

บวกโหวด:)

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 56 - เปิดเผย (หน้า 126) 01/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: Chifuu ที่ 02-10-2013 01:27:19

อ่าาาา กำลังมีความสุขเลย
แต่!....มันมาแล้วๆๆๆเตรียมรับมือ! 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 56 - เปิดเผย (หน้า 126) 01/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: pornumpai-ka ที่ 02-10-2013 02:08:34

อ๊ากกกก  ชอบอ่ะ มาต่อเร็วๆน่ะ  ชอ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 56 - เปิดเผย (หน้า 126) 01/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: anchoviiz ที่ 02-10-2013 02:27:52

เอาแล้ว ....
ต้องต้มน้ำรอมั้ย

แต่ไม่อยกากินมาม่าเท่าไหร่นะๆ :mew2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 56 - เปิดเผย (หน้า 126) 01/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: 2pmui ที่ 02-10-2013 05:56:53

เม้นแบบเดิมๆแทบทุกตอน เรื่องนี้มันน่าร๊ากกจริงๆ :m3:
อยากได้คิมคิมมาฟัดเล่นสักวัน ฟัดให้ช้ำไปทั้งตัวเล้ยย   :จุ๊บๆ:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 56 - เปิดเผย (หน้า 126) 01/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 02-10-2013 06:45:55

กะลังมีความสุขเลยเชียว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 56 - เปิดเผย (หน้า 126) 01/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 02-10-2013 07:11:52

ให้พ่อน้องครีมเจอ พ่อเฮียภพ จะป็นไงน้อ  :hao4: :hao4: :hao4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 56 - เปิดเผย (หน้า 126) 01/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: Fish129 ที่ 02-10-2013 08:28:48

เรื่องมันชักวุ่นวายแล้วสิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 56 - เปิดเผย (หน้า 126) 01/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 02-10-2013 08:34:47

สะใภ้คนนี้สอบผ่านแล้วสินะ >.<

น้องแบมขึ้นเขียงคนแรกแล้ว
เดี๋ยวตามด้วยคิมหันต์ ไม่อยากจะคิดเลย แงๆๆๆ T^T

ขอบคุณนะคะ +1 ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 56 - เปิดเผย (หน้า 126) 01/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: misso ที่ 02-10-2013 08:42:20

เอาละเหวย มาละหวา งานจะเข้าหนูคิมมั้ยหนอ

เห็นด้วยกับรีบนๆ ที่ว่าคู่นี้แทบไม่ทะเลาะหึงหวงตบตีเลย น่ารัก หวานซึ้ง(?)กันมากๆ ที่พูดนี่ไม่ใช่ไม่ดีนะ ดีมากตะหาก :o8:

ขอบคุณค่า กำลังคิดถึงก็มาต่อให้ชื่นใจเลย :m1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 56 - เปิดเผย (หน้า 126) 01/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 02-10-2013 08:55:23

จากที่"คบออกสื่อไม่ได้"อยู่นาน ตอนนี้ได้เวลา"เปิดเผย"แล้วสินะและก็รายรื่นซะด้วย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 56 - เปิดเผย (หน้า 126) 01/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 02-10-2013 09:24:39

น้องคิมกับเฮียภพน่ารักมากกกกกกกก

พาเข้าบ้านเอย..บอกรักเอยเฮียภพสุดยอดอ่ะ :mew1:

ว่าแต่ทิ้งท้ายไว้แบบนี้กลัวดราม่าจัง..ไม่เอานะเค้าขออิน้องคิมมุ้งมิ้งๆกะเฮียภพต่อ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 56 - เปิดเผย (หน้า 126) 01/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 02-10-2013 09:29:07

โอ้ยยยยย!! น่ารักอ่ะ คิมหันต์น่ารัก น่าฟัดมากๆ นับถือความอดทนเฮียเลย รอมาได้ตั้งนาน
บ้านเฮียโล่งงงแหล่ะ แต่บ้านนุ้งครีมนี่หนักเลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 56 - เปิดเผย (หน้า 126) 01/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 02-10-2013 10:19:11

เหมือนงานจะเข้า!!!
โถถถถ หนูแบมหางานมาให้อีกแล้ว
บ้านเฮียภพทางสะดวกอย่างเหลือเชื่อ
เหลือฝั่งตี๋เกรียนนี่แหละท่าทางจะสาหัส

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 56 - เปิดเผย (หน้า 126) 01/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 02-10-2013 13:49:28

ไอ้เบื๊อกไซส์จิ๋วน่ารักง่า อยากได้มาฟัดซักตัว ><"

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 56 - เปิดเผย (หน้า 126) 01/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 02-10-2013 14:31:58

ที่จริงอันนาก็น่ารักเนอะ! ^ ^ เกริ่นนำกรุยทางให้คิม
เอาใจช่วยหนูแบมให้ครอบครัวเข้าใจด้วยเถอะ สาธุ!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 56 - เปิดเผย (หน้า 126) 01/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 02-10-2013 14:40:43

ครีมตอนเพิ่งตื่นน่ารักอะ แม้ๆ ผ่านคืนที่ร้อนแรงกันไปขนาดนั้น เฮียภพก็ต้องเข้าใจ
"จนโซฟาเคลื่อน" อันนี้เห็นภาพเลยอะ :impress2:

จะดราม่าแล้วเรอะ :hao5: ครอบครัวเฮียเพี้ยนออกจะน่ารัก ยอมรับได้ขนาดนี้
พี่อันช่วยด้วยยย มาช่วยแก้ปัญหาพ่อแม่ครีมไม่เข้าใจหน่่อยยยย :z3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 56 - เปิดเผย (หน้า 126) 01/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 02-10-2013 15:02:35

น้องครีมน่ารักไม่ไหวแล้วนะ จับฟัดบ้างดิ :man1:
ทางบ้านเฮียภพราบรื่นดี ต้องขอบคุณพี่อันนาคนงาม :mew3:
เหลือแต่ทางบ้านน้องครีมที่มาทิ้งระเบิดโดยน้องแบม ความจะแตกก็คราวนี้แหละ :ling3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 56 - เปิดเผย (หน้า 126) 01/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ju ที่ 02-10-2013 15:37:43

 :hao4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 56 - เปิดเผย (หน้า 126) 01/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: DraCo_SLa13 ที่ 02-10-2013 17:01:30

มาม่า มันมาแล้ววววว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 56 - เปิดเผย (หน้า 126) 01/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 02-10-2013 17:34:56

ครอบครัวเฮียภพไฟเขียว...แต่เริ่มมีเค้าลางจากฝั่งตี๋น้อยซะแล้ว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 56 - เปิดเผย (หน้า 126) 01/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: goosongta ที่ 02-10-2013 18:05:50

ความจริงจะเปิดเผยแล้วใช่ป่ะ จะได้เตรียมใจ
อย่าจบแบบพี่เอกเลยนะ เศร้าจับใจ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 56 - เปิดเผย (หน้า 126) 01/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 02-10-2013 20:10:51

  :-[ :-[ :a5: :a5:  งานเข้าแล้ว


 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 56 - เปิดเผย (หน้า 126) 01/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 02-10-2013 20:44:20

เดี๋ยวคลื่นก็จะซัดมาเป็นทอดๆ


 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 56 - เปิดเผย (หน้า 126) 01/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Noah ที่ 02-10-2013 21:12:55

ข่าวเข้าแบมบี้ซะแล้วสิ  :katai5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 56 - เปิดเผย (หน้า 126) 01/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 02-10-2013 21:43:02

พึ่งแสดงสถานะกับบ้านพี่ภพไปเอง อย่าพามาดราม่านะ อยากให้คิมอ้อนพี่ภพแบบนี้ไปเรื่อยๆ น่ารักมากกก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 56 - เปิดเผย (หน้า 126) 01/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 02-10-2013 22:05:07

สงสารแแบม เลสผู้ซื่อสัตย์  ถึงจะโล่งอกกับพ่อแม่พี่ภพ  แต่เหมือนดาม่าจะเริ่มเข้ามาเยือนตะหงิดๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 56 - เปิดเผย (หน้า 126) 01/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 02-10-2013 22:05:33

กรี้ดดดดดดดด น่ารักมากกกกก งื้ออออ เขินเฮียพี่ภพกับน้องครีมจัง
คุณแม่กับคุณพ่อใจดีใจ

แต่เหมือนกำลังจะได้กินมาม่ารึเปล่า~~~

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 56 - เปิดเผย (หน้า 126) 01/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: cinpetals ที่ 02-10-2013 22:07:16

เฮ้ยยย แบมโดนจับได้แล้ววว เฮ้ออออ
เป็นห่วงอ่ะ ไม่รู้ว่าจะโดนครอบครัวว่าอะไรบ้าง

เฮ้ออออ แอบคิดถึงเฮียใหญ่
มันเศร้าจริงๆนะ  :sad4: :sad4: :sad4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 56 - เปิดเผย (หน้า 126) 01/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 02-10-2013 22:18:45

บ้านพี่ภพคือดีแบบ ครอบครัวในฝันงี้  o13
นี่ยังเชื่ออยู่นะคะว่าเหตุการณ์จะไม่ซ้ำรอยเดิม ฮืออออ สาธุ...

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 56 - เปิดเผย (หน้า 126) 01/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: KilGharRah ที่ 02-10-2013 22:45:24

พาน้องไปเปิดตัวสินะ หึหึ
อย่ามีดราม่าเลยน๊าาาา  เดี๋ยวตี๋เกรียนไม่ออก  :mew2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 56 - เปิดเผย (หน้า 126) 01/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 02-10-2013 22:46:18

 :hao5: ได้กลิ่นมาม่ามาแต่ไกล เอาวะ..เตรียมใจกันเลยเถอะผองเรา ฮ่าๆๆๆๆๆ

ปล.พี่ภพตอนนี้ได้ใจเต็มๆ น้องครีมก็น่ารักเกิ้นนนนนนนน  :mew3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 56 - เปิดเผย (หน้า 126) 01/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ningg.Destiny ที่ 02-10-2013 23:46:19

*แม่ยกพี่สามภพขออนุญาตชูป้ายไฟ*

:katai4: :katai4: :katai4: :katai4:

เข้ามาอ่านสามตอนรวดเลย ฟหกดเ้่าสวง
บรรยายไม่ถูก บอกได้คำเดียวว่า "ฟิน" มากค่ะ
น้องครีมน่าฟัดมากแง่งง ~~~

คือนี่อ่านไปกรี้ดไปทุกสองวินาที
ในที่สุดพี่ภพก็ได้ บิด ชิมครีม จุ่มนม
ยิ่งตอนน้องครีมอ้อนคือ ฟหกดเ้่าสวฟหกดเ้่าสวหกดเ้่าส 5555555

บรรยายไม่ถูกจริงพี่ภพพาเข้าบ้านแล้วด้วย
เปิดตัวลูกสะใภ้คนเล็กงี้ อ๊ากกกก

ปล.พูดไม่ถูกแล้วค่ะ มันปริ่มและอิ่มเอมใจมาก
คือพรุ่งนี้สอบแต่เลือกคลิกเข้ามาอ่านนิยาย จากนั้นก็ยาวเลย
ถถถถถถถถ อยากรัวแป้นสักร้อยรอบ *รักนิยายเรื่องนี้* <3

 :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 56 - เปิดเผย (หน้า 126) 01/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: senty ที่ 03-10-2013 11:48:40

ในที่สุดก็ตามทัน  ชอบเรื่องนี้มากกกกก  น้องครีมแสบมาก  แต่เขินแล้วน่ารักนะ   :o8:
เฮียภพก็นะ  น้องมันยั่วขนาดนี้ทนได้มาจนเกือบเรียนจบนี่สุดยอด ขอคาราวะเลยทีเดียว   o13
มาต่อเร็วๆ น้า  รอจ้าาาาา 

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 56 - เปิดเผย (หน้า 126) 01/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: Mengjie_JJ ที่ 03-10-2013 12:14:28

 :haun4:

ตอนเช้าหลังจาก... น้องครีมน่ารักอีก 3 ล้านเท่า

งุ้งงิ้ง งอแง น่ารักน่าฟัดสุด

อย่างงี้ต้องฉลองให้เฮียเพี้ยน คึคึ

ส่วนน้องแบม สู้ๆนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 56 - เปิดเผย (หน้า 126) 01/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 03-10-2013 12:22:57

บ้านเฮียเพี้ยนอบอุ่นดีเนาะ ผ่านอุปสรรคไป 1 เหลือภูเขาลูกใหญ่ๆที่ต้องฝ่าฟัน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 56 - เปิดเผย (หน้า 126) 01/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: SiLent_GRean ที่ 03-10-2013 15:46:06

งานเข้า เดี๋ยวมันก็จะลามมาหาคิมอ่ะดิ  :hao5: :hao5: :hao5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 56 - เปิดเผย (หน้า 126) 01/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: loverken ที่ 04-10-2013 15:21:28

โอ๊ว อย่าให้เรื่องลามมาถึงน้องคิมน๊า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 56 - เปิดเผย (หน้า 126) 01/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 04-10-2013 16:34:08

บ้านคิมกำลังก่อพายุและจ้าาา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 56 - เปิดเผย (หน้า 126) 01/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 04-10-2013 18:25:53

รอพายุกำลังจะมา :hao7:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 56 - เปิดเผย (หน้า 126) 01/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: anntonies ที่ 04-10-2013 18:55:06

บ้านสามีตอนรับอะไรอะไรก็ดีขึ้นเนาะ ครีมเนาะ  :-[ :-[
พ่อสามภพนี่ใจดีจริงๆนะ รู้สึกว่าน่ารักชะมัด อร๊างงง

เอ ว่าแต่แบมไหงแม่รู้ได้ไงแอร๊ ? โหยยย ต้องเปิดเผยแล้วชิมิ ? อย่าดราม่าน้า  :mew3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 56 - เปิดเผย (หน้า 126) 01/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: micmoner ที่ 04-10-2013 23:28:42

ผ่านด่านครอบครัวเฮียเพี้ยนแล้ว เย้!!!
แต่ตอนท้ายเรื่องกลิ่นมาม่าเริ่มโชย โอ่ย  :ling3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 56 - เปิดเผย (หน้า 126) 01/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: ♥แมวจอมซน♥ ที่ 05-10-2013 02:20:55

เฮียภพกับหนูครีมน่ารักอ่ะ
ยิ้มตลอดเลย เมื่อยกร้ามแล้วเนี่ยยย

ดูท่าว่าหนูครีมจะงานเข้าสุดแล้วนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 56 - เปิดเผย (หน้า 126) 01/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 07-10-2013 11:59:29

ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกก ความเเตกเเล้ว   :sad5: :serius2:
ถึงจะไม่ใช่ของคิมก็เถอะแต่คิดว่ามันจะนำทางไปแน่ๆ ขอให้ไปผ่านไปได้ด้วยดี เคยพูดเเล้วก็จะพูดอีก
หวังว่าที่ผ่านมามันจะเป็นบทเรียนกับเราทุกคนนะคะป๊า ฮืออออ อย่าให้มีโศกนาฏกรรมเกิดขึ้นอีกเลยค่ะ
สูญเสียมามากพอเเล้วเนอะ  :o12:

เรื่องนี้ก็ต้องเฝ้าระวังติดตามอย่างใกล้ชิดค่ะ เเละขอร่วมเป็นกำลังใจให้เรนนี่ด้วยนะคะ
 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 57 - เพื่อนสาว (หน้า 127) 09/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 09-10-2013 02:18:08

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 57 – เพื่อนสาว 

“...คุณแม่จับได้ว่าฉันคบกับผู้หญิงว่ะ!”



สาวแบมบูงานเข้าแล้วไง



ข่าวที่เพิ่งได้รับนับว่าเป็นเรื่องสั่นคลอนความมั่นคงในการคบกันระหว่างพวกเขาไม่น้อย ผลกระทบย่อมลามมาถึงบุคคลที่สอง..สาม...สี่...อย่างไม่ต้องสงสัย ไหนจะเรื่องที่สาวเจ้าร้องไห้เอาเป็นเอาตายนั่นอีก เป็นการช่วยยืนยันให้รู้ว่าคงเพิ่งทะเลาะกับมารดาตัวเองหนักจริง

เมื่อวางสายจากบงกช พวกเขาจึงสินใจขับรถเลยมาบ้านคิมหันต์และพี่สาว แทนที่จะกลับคอนโดฯ ตั้งใจว่ามาเล่าให้วัสสานะฟังกับตัวเลยน่าจะดีกว่า เดือดร้อนถึงเจ้าบ้านสาวซึ่งต้องวางมือจากงานตัวเองที่ร้านยา กลับมาดูความเป็นไปของเด็ก ๆ ในความปกครอง และฝากร้านไว้กับลูกจ้างอีกคนก่อนชั่วคราว


หลังทักทายกับไอ้ดุ๊กดิ๊ก และได้ฟังคำบอกเล่าจากผู้มาเยือนในเบื้องต้น หญิงสาวก็ถอนหายใจเฮือก..ทั้งยาว และหนักหน่วง จ้องมองสีหน้าเป็นกังวลของน้องชาย จะว่าประหลาดใจอาจไม่ถูกต้องนัก เธอรู้ดีว่าเหตุการณ์ ณ ปัจจุบันต้องมาถึงเข้าจนได้วันใดวันหนึ่ง เพียงแต่ไม่คิดว่าจะเร็วขนาดนี้ เธอคาดไว้จะปิดบังคนทางบ้านไปได้อีกสักหน่อย อย่างน้อยก็จนกว่าคิมหันต์เรียนจบ ทว่าตอนนี้ไอ้ตัวแสบเพิ่งปีสาม มาได้ครึ่งทางเท่านั้นเอง


“โดนรู้เข้าได้ยังไงล่ะ” เธอถาม


“ก็..เท่าที่ฟังดู....แบบไม่ค่อยรู้เรื่อง..” คิมหันต์ยักไหล่น้อย ๆ  พยายามย้อนความทรงจำอันเต็มไปด้วยเสียงสะอื้นของบงกช “..ประมาณว่าแม่ระแคะระคายมาพักหนึ่งแล้ว...คือแบบแฟนมันก็เคยไปบ้าน แตะเนื้อต้องตัวกันเป็นปกติ ก็พวกผู้หญิงอะนะ..”  เขาว่าอย่างไม่เจียมว่าตัวเองก็เป็นประเภทชอบเกาะแกะเพื่อนไม่ต่างกัน

“...ทีนี้จุดที่ชัดเจนคือตอนมันนั่งแช็ตกับแฟนมันในเฟซ แล้วโดนพ่อเรียก ออกจากห้องไปแต่เปิดหน้าจอค้างไว้ แล้วแม่เอาขนมมาให้ตอนมันไม่อยู่ เลยโดนรื้อประวัติยาวเลย...หายนะบังเกิด เพราะแม่ก็เอาไปจับต้นชนปลายกับอะไรที่เคยเห็นมาเมื่อก่อนตั้งแต่สมัยพระเจ้าเหา”

“แล้วแม่เขาว่าไง”

“เรียกไปซักไซ้อย่างละเอียด” คิมหันต์ยิ้มแหย “...แบบละเอียดมากถึงรูขุมขน..”

“โอย..” วัสสานะครวญเบา ๆ  “เด็กเอ๊ย”

“จากนั้นก็มีปากเสียง แล้วก็ ตู้ม! ทะเลาะกันน้ำตาท่วมเลย...สงสารมันอะ..เห็นไอ้แบมอย่างนั้น ถ้าไม่นับเรื่องหนีไปเล่นฉิ่งฉับเรียบร้อยแล้ว นี่ถือว่าเป็นสาวเพอร์เฟ็คต์คนหนึ่งเชียวนะ มีหนุ่มรอเข้าคิวเพียบ”

“หยุดเลยไอ้ตี๋” สามภพรีบปราม

“หึงผมอะดิ๊” เขายิ้มเผล่ เอาศอกถองเอวชายหนุ่มข้างกายเบา ๆ อย่างขี้เล่น ก่อนจะโดนพี่สาวค้อนขวับมาหนึ่งที

“ยังจะมัวจีบกันอยู่อีก”

“อ่า..”

“แล้วทีนี้เป็นไงบ้าง พ่อแม่เขาจะเอายังไงต่อ ที่มาสัญญากับป๊าเราเสียดิบดีน่ะ”

“ผมก็ไม่รู้” ถึงตรงนี้ มาดอาตี๋ขี้เล่นดูเหมือนจะเจื่อนลงนิดหน่อย “แบมก็เตือนผม แต่มันบอกตัวเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าแม่ทางโน้นจะไปบอกบ้านเราหรือเปล่า”

วัสสานะกอดอก เหลือบมองชายหนุ่มสองคนตรงหน้า “แต่แม่เขาไม่รู้ว่าทางฝั่งเราก็คบกับหนุ่มอยู่นี่นะ”

“อือ และแบมก็ไม่ได้บอกแหละ..เชื่อใจได้”

“น่าเป็นห่วงแบมจริง ๆ  แม่เขาจะเข้าใจไหมนะ”

“ตอนนี้คงไม่...ร้องห่มร้องไห้ขนาดนั้น” คิมหันต์งึมงำ “แต่อีกหน่อยอาจดีขึ้นก็ได้...อาจจะ..แบบว่าต้องใช้เวลาเยียวยา..”

หญิงสาวผงกศีรษะ ทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้พลางทำสีหน้าครุ่นคิด ความเงียบโรยตัวอยู่พักใหญ่ สิสิรซึ่งไม่รู้ว่าโผล่มาจากไหนเดินมาลูบผมน้องชายสองสามแปะแล้วก็เลี่ยงไปทางอื่น นั่นละ..เป็นวิธีแสดงความเป็นห่วงใยโดยไม่ต้องปริปากของพี่สาวคนรอง ปล่อยสามคนที่เหลือนึกถึงความเป็นไปได้ต่าง ๆ นานา จนกระทั่งเป็นสามภพที่ทำลายความเงียบในที่สุด

“แต่ถ้าแม่แบมยอมรับได้ เขาก็จะเลิกบังคับจับคู่กับคิม น่าจะเป็นเรื่องดีกันทุกฝ่ายนะครับ”

“นั่นสิ..” คิมหันต์เออออ แม้สายตาออกจะเหม่อลอยอยู่นิดหน่อย “แบมได้คบกับแฟนตัวเองต่อ ส่วนผมก็รอดเสียที...”

“จนกว่าป๊าจะไปหาคนอื่นมาจับคู่ใหม่” วัสสานะยักไหล่

“เจ้โคตรดับฝันกันเลย”

“ฝันกลางวันเหรอยะ” เธอส่ายหน้า “ตื่น ๆ จ้ะคุณน้อง”

“ไหนบอกจะช่วยผมไง”

“ช่วยก็ต้องอยู่บนพื้นฐานความจริงสิ”

เถียงกันไปก็เท่านั้นจริง ๆ 

“งั้นเอาไงกันดี...” เขาเหลือบตามองพี่สาว หน้าสลดลงนิดหน่อยเมื่อนึกถึงความจริงอีกอย่างซึ่งค่อนข้างน่ากลัวหากเกิดขึ้น “เจ้ว่าแม่แบมจะไปบอกป๊าไหม?”

“ไม่รู้” เธอพรมนิ้วลงบนโต๊ะอยู่ครู่หนึ่ง “แต่เจ้ว่าเรานิ่งไว้ รอดูไปก่อนดีที่สุด”

นั่นเป็นสิ่งที่คิมหันต์ค่อนข้างเห็นด้วย เขามั่นใจว่าบงกชจะไม่ปริปากเรื่องเขากับสามภพให้แม่ของตัวเองฟังแน่นอน เพราะฉะนั้นต่อให้ป๊าเขารู้เรื่องจากปากแม่ของเธอจริง ก็รู้แค่เรื่องของฝั่งบงกชเองเท่านั้น

แต่มีอีกอย่างหนึ่งที่เขายังนึกสงสัย

“นี่..เจ้ใหญ่”

“หือ?”

“ถ้าป๊ารู้แล้วป๊าจะเกลียดแบมปะ?”

“...”

“มันเป็นคนดีนะ”

หญิงสาวนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะเสมองไปทางอื่น


“เจ้ก็ไม่รู้เหมือนกัน”






นับจากวันที่บงกชโทรมาปรับทุกข์กับเขา หลังจากนั้นก็ขาดการติดต่อไปเลยเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์เต็ม โทรไปไม่รับ ทักแชตไม่ตอบ ได้แต่ส่งข้อความให้กำลังใจไปโดยไม่รู้สถานะเจ้าตัว ทั้งสัปดาห์นั้น เขายังต้องวุ่นวายกับงานและการสอบสารพัดซึ่งถาโถมเข้ามาจนชีวิตแทบพัง ขอบตาคล้ำเกือบกลายเป็นแพนด้า หมดอารมณ์ลวนลามสามภพไปพักใหญ่


ในเย็นย่ำวันอาทิตย์หลังจากทุกสิ่งทุกอย่างเสร็จสิ้น งานชิ้นสุดท้ายถูกจัดการเรียบร้อย และคิมหันต์วอร์มมือเตรียมฟัดชายหนุ่มร่วมห้องอย่างสุดแสนจะมันเขี้ยว เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นท่ามกลางความเงียบ ขัดจังหวะระหว่างที่เขากำลังจ้องตะครุบอีกฝ่ายจากข้างหลังราวกับจะสกัดดาวรุ่ง


“บร๊ะ!”


คิมหันต์พ่นลมหายใจเซ็ง ๆ ออกมาเฮือกใหญ่ แผนงาบสามภพเป็นอันล่มกะทันหัน ทว่าเมื่อหันไปมองโทรศัพท์และเห็นชื่อเจ้าของสายเรียกเข้า ก็ให้ใจหายวาบขึ้นมาทันทีอย่างห้ามไม่อยู่


เขาเบิกตากว้าง บ่นพึมพำ “..ไอ้แบม..” แต่ไม่ได้เจาะจงนักว่ากำลังพูดกับสามภพที่หันมามองเข้าพอดี


“รีบรับสิ” อีกฝ่ายพยักพเยิด


“อ่า..”


มันน่าขัดใจนิดหน่อยที่สามภพสั่งอะไรซึ่งเขาตั้งใจจะทำอยู่แล้ว เลยกลายเป็นเหมือนตัวเองหัวอ่อนทำตามคำบอกอีกฝ่ายง่ายดาย น่าหมั่นไส้ไอ้รอยยิ้มบางเบาตรงมุมปากนั่นจริงเชียว คิมหันต์สาบานกับตัวเองว่าหากไม่มีเรื่องอะไรให้จิตตกตามมาหลังรับโทรศัพท์สายนี้ เขาจะตามไปงับปากช่างสั่งนั่นให้ยิ้มไม่ออกเลยเชียว


“...ไง..แบม..” เขารับสาย ลังเลแวบหนึ่ง จากนั้นก็ต่อชื่อเล่นของเธออย่างที่เคยทำประจำ “..บู”

“ไอ้ตี๋เกรียน” เพื่อนสาวสวนกลับมาอย่างทันท่วงทีก่อนเขาจะได้เอ่ยคำอื่น ฟังดูชื่นมื่นผิดจากแม่สาวน้ำตาแตกเมื่อสัปดาห์ก่อนราวกับเป็นคนละคน มิหนำซ้ำยังมีเสียงหัวเราะคิกตามมาให้เขางงเล่นอีก

“บ้าเปล่าวะ” เขาบ่น ทั้งที่รู้สึกโล่งใจไปด้วยกับความเริงร่าซึ่งแฝงมาในน้ำเสียง “อาทิตย์ก่อนร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวร วันนี้ลั้ลลาแล้ว อารมณ์แปรปรวนเป็นสตรีวัยทองเลยนะ”

“คิม! นั่นปากเรอะ!? สมแล้วที่พี่ภพเรียกไอ้ลูกหมา” บงกชย้อน หากเอื้อมมือมาฟาดผ่านสัญญาณโทรศัพท์ได้เธอคงไม่เอาเขาไว้ “ฉันมาบอกข่าวดีต่างหากล่ะ! หรือจะไม่ฟัง”

คิมหันต์อยากร้องแทรกเต็มแก่ว่า ‘ฟัง!’  แต่อดไม่ได้จะทำไว้เชิงนิดหน่อย ปั้นเสียงขรึมใส่เธอประหนึ่งว่าตัวเองสุขุมที่สุด แม้หูเตรียมเงี่ยฟังแบบไม่ให้ตกหล่นสักรายละเอียดไปแล้ว “อย่ามาทำอ้าง..ฉันรู้น่าว่าแกอยากเล่าจะแย่”

และแน่นอน บงกชอยากเล่า (และแน่นอนอีกเช่นกัน ว่าเขาอยากฟัง...มาก)

คิมหันต์ได้ยินเสียงสูดลมหายใจจากปลายสาย ก่อนคู่สนทนาจะตอบกลับมาเสียงใส


“คุณแม่ฉันโอเคแล้วเว้ย”


“แค่เนี้ย” เขาทำเสียงกวนประสาท ทว่าในใจลิงโลดจะแย่แล้ว


“อะไร!?” เธอโวยทันที “แกต้องบอกว่ายินดีกับฉันแล้วรีบถามรายละเอียดด้วยความตื่นเต้นต่างหาก”


ชายหนุ่มหัวเราะ ฟังเธอร่ายยาวอีกครู่ใหญ่ถึงที่มาที่ไป จนแทบไม่ต้องถามแล้วว่าเพราะเหตุใดจึงตกลงกับทางบ้านได้ในท้ายที่สุด ได้แต่ผงกศีรษะฟังเธอพ่นใส่ราวกับอัดอั้นจะแย่มาหนึ่งสัปดาห์เต็ม


“สรุปว่าแกงอนเขา มัวแต่ตรอมใจ ข้าวปลาไม่กิน โทรไปไม่รับจนพ่อแม่ต้องตามมาดูถึงหอ แล้วยังมีหน้ามาทำระรื่นอีกนะ”


“ฉันเสียน้ำตาไปเป็นลิตร แกไม่รู้หรอก”


คิมหันต์ยิ้มน้อย ๆ  จริงอย่างเธอว่า เขาไม่รู้..แต่ก็ใช่ว่าไม่เข้าใจเอาเสียเลย ทำไมจะจำไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเฮียใหญ่ของตัวเองบ้างหลังจากเหตุการณ์ที่ผู้ใหญ่ไม่ยอมรับ


“เออ ๆ  น่าสงสารจริงเลย” เขาทำเสียงล้อเลียน อดคิดไม่ได้ว่าอีกฝ่ายโชคดีเป็นบ้า


“อย่ามาทำพูดประชด” หญิงสาวกระฟัดกระเฟียด จับได้ถึงสำเนียงล้อเล่นในประโยคของเขา “ฉันฟังออกนะยะ”


“ฮ่า ๆ ๆ” คิมหันต์หัวเราะลั่น “แสนรู้”


“ไอ้นี่!”


“ยินดีด้วยครับ”


“....”


“ยินดีด้วยจริง ๆ นะ” เขาพึมพำ “..นี่มันดีมากเลย”


“..เอ้อ..” เธออ้อมแอ้ม “..ขอบใจนะ”


“..ทีนี้ก็คบเปิดเผยได้แล้วดิ?”


“ก็ไม่เชิงหรอก..แบบ คุณพ่อคุณแม่ก็ยังทำสายตาแปลก ๆ ใส่เพลงบ้าง” เธอบ่น เอ่ยชื่อคนรักตัวเองขึ้นมาในบทสนทนา “..แต่ก็ดูพยายามปรับตัวกันอยู่นะ”


“อ้อ”


“แกก็สู้ ๆ นะเว้ย”


“เออน่า” เขารับคำส่ง ๆ  ใบหูร้อนขึ้นมาอย่างประหลาด โดยเฉพาะเมื่อสามภพซึ่งยืนสังเกตอยู่ว่าทิศทางในบทสนทนาของพวกเขาเริ่มมีบรรยากาศดีขึ้น จึงได้เห็นช่องทางให้เริ่มเข้ามาโจมตีจากด้านหลัง


คิมหันต์ก้มตัวลงเพื่อลดพื้นที่ผิวของร่างกายโดยอัตโนมัติ โบกมือใส่ชายหนุ่มที่สอดมือเข้ามารวบเอวเขาไว้ก่อนจะดึงเข้าใกล้ หันไปทำปากจุ๊ ๆ โดยไม่มีเสียง ขณะที่หูคอยเงี่ยฟังบงกชไปด้วยโดยไม่เผลอกระโตกกระตากให้คนในสายได้ยิน


“แล้วก็นะ..คุณแม่ฉันไปคุยกับป๊าแกมาด้วยละ”

“..จริงดิ..” ถึงตรงนี้เริ่มใจเสียนิดหน่อย “แล้วเป็นไงบ้าง”

“ไม่ต้องห่วง คุณแม่ไม่รู้เรื่องแกกับพี่ภพ” เธอดูเหมือนจะเดาออกว่าเขากังวลเรื่องนั้นเป็นอันดับหนึ่ง (และเรื่องมือของสามภพซึ่งสอดเข้ามาใต้เสื้อยืดเป็นอันดับสอง) “บอกแค่เรื่องของฉัน แล้วก็พูดประมาณว่าคงต้องยกเลิกเรื่องจะจับคู่แกกับฉันแล้วแหละ เพราะไม่อยากทำร้ายจิตใจลูกสาว..ประมาณนั้น ฉันไม่ได้อยู่ฟังด้วย อันนี้ฟังจากคุณแม่อีกที”

“..ระ..เหรอ...” เขาเผลอทำเสียงสั่นจนได้ หลังจากฟาดแขนสามภพแรง ๆ แล้วไม่ได้ผล แถมยังเหมือนไปกระตุ้นให้อีกฝ่ายรุกมากกว่าเก่าด้วยการก้มลงมางับบนต้นคออีก เน้นว่างับ..งับจริง ๆ ไม่ใช่แค่จูบ ตามด้วยฝ่ามือร้อนผ่าวซึ่งเดิมควานอยู่บนหน้าท้อง เลื่อนต่ำลงมาเรื่อยแล้วแทรกเข้าไปใต้ขอบกางเกงแทน


คิมหันต์กลั้นใจ เค้นเสียงคุยต่อเหมือนไม่มีอะไรผิดปกติ “...ละ...แล้วป๊า..ว่าไง...”


“คิม?”


“..หือ?”


“แกวิตกจริตไปปะ?”


เขานึกหน้ายุ่ง ๆ ของบงกชออกเลยเชียว


“พูดเรื่องอะไร..ฮื่อ…!”


“คิม!?” คราวนี้เสียงเธอฟังดูคลางแคลงใจกว่าเก่า “...หอบ...ทำไม...”


“..เปล่า..ฉัน..”


“...แก...ทำอะไรอยู่น่ะ? ไม่ใช่ว่า...”


“เรื่องส่วนตัวน่า” เป็นสามภพที่ร้องแทรกขึ้น ตอบคำถามของคนในสายที่ดังจนได้ยินออกมาถึงหูเขาซึ่งคลอเคลียไอ้ตัวยุ่งอยู่จากด้านหลัง “คุยเสร็จหรือยัง?”


“พี่ทำอะไรวะ” คิมหันต์โวยด้วยเสียงกระซิบกระซาบ แต่อีกฝ่ายนอกจากไม่ตอบคำถามแล้วยังเลื่อนฝ่ามือมาหยุดที่ตำแหน่งอ่อนไหวอย่างจงใจแกล้ง “...อื้อ!”


และบงกชดูเหมือนจะเข้าใจได้จากแค่คำอุทานพยางค์เดียวของเขา...สมกับที่เพิ่งชมว่าแสนรู้


“โอเค! บอกอาเฮียขี้หึงของแกด้วยว่าไม่กวนแล้ว ไอ้บ้าเอ๊ย เอาเป็นว่าป๊าแกไม่รู้เรื่องทางนั้น แล้วเขาก็เลิกจับคู่แล้ว แถมยังดูไม่ค่อยชอบใจนิดหน่อยด้วย อย่างที่แกบอกเลยว่าเขาไม่ชอบคนที่รักเพศเดียวกัน โอเคนะ ข่าวดีนะ ไว้ค่อยคุยกันใหม่ บายพวก!”


“....”


หมดสิทธิตอบโต้โดยสิ้นเชิง จากนั้นสัญญาณก็ถูกตัดไป พร้อมกับที่เขาตระหนักว่าโดนบงกชจับได้แน่แล้ว แถมยังทิ้งเขาเผชิญหน้ากับเฮียหมาบ้าที่เกิดจะคึกอะไรขึ้นมาตอนนี้เพียงลำพังเสียอีก


“เฮียเพี้ยนเล่นอะไรวะ!?”


เขาวางโทรศัพท์ ดิ้นดุกดิกก่อนจะหันไปเผชิญหน้ากับคนที่เอาแต่ยิ้มมุมปากอย่างน่าหมั่นไส้ พอเห็นเข้าอย่างนั้น ความคิดจะตามไปงับปากนั่นให้ยิ้มกวนไม่ออกก็ย้อนกลับมาอีกครั้ง ตัดสินใจได้ก็กระโจนใส่เต็มตัวราวกับเสือตะครุบเหยื่อ เพียงแต่เหยื่อออกจะตัวใหญ่ไปสักหน่อย และไอ้คนที่คิดว่าตัวเองเป็นเสือก็คงลืมนึกไป ว่าในสายตาอีกฝ่ายแล้วเป็นได้แค่ลูกหมาน่าฟัดที่กระโดดเข้าหาเจ้าของ จึงได้อ้าแขนรอรับเต็มที่ โผเข้ากลางอกอย่างตรงเป้า คำรามด้วยเสียงแบบที่สามภพพอใจจะเรียกว่าร้องหงิงมากกว่า


“ฟัดแม่งเลย!”


“ฟัดเลย” อีกฝ่ายหัวเราะเสียงทุ้มต่ำ เผลอตัวหน่อยเดียวก็จัดการล็อคไว้ในอ้อมแขนจนไม่รู้ว่าใครฟัดใครกันแน่


“พูดมาก! เล่นไม่รู้จักเวล่ำเวลา” คิมหันต์บ่นราวกับตัวเองอายุมากกว่า ดึงคอเสื้อคนที่ยังยิ้มน้อย ๆ อย่างเดิมให้ก้มหน้าลงมาใกล้แล้วโฉบเข้าไปงับริมฝีปากล่างเอาไว้ ร้องอู้อี้เพราะตัวเองก็ขยับปากไม่ถนัดว่า “นิสัย!”


และนั่นก็ได้พูดเป็นคำสุดท้าย ก่อนสามภพจะดันท้ายทอยเขาเข้าหาตัวจนกลีบปากพวกเขาแนบสนิท ฟันกระทบกันเบา ๆ ครั้งหนึ่ง จมูกถูกเบียดทำเอาหายใจลำบาก จากนั้นจึงเอียงใบหน้าจนได้องศา มีที่ระหว่างปลายจมูกให้ได้หายใจ (ซึ่งเขาก็มักเผลอกลั้นหายใจระหว่างจูบอยู่ดี) ก่อนปลายลิ้นอุ่น ๆ จะยื่นเข้ามาทักทาย..


กว่าจะได้เริ่มคุยกันจริงจัง ผ้าผ่อนก็หลุดจากตัวไปเสียครึ่งหนึ่ง โชคดีที่หลุดท่อนบน ส่วนท่อนล่างยังอยู่ดีมีสุข ไม่นับเรื่องมือที่พยายามยื่นเข้ามาอยู่ครั้งสองครั้ง และเกือบถอดกางเกงทิ้งได้แล้วหากเขาไม่โอดครวญอย่างน่าสงสารขึ้นมาว่ายังไม่หายปวดเอวจากครั้งก่อนเลย


“ปวดนานไปไหมหือ?”

เขาก็พอจะเข้าใจถึงสายตาของสามภพซึ่งมองตรงมาอย่างจ้องจับผิดนั่นหรอก แต่ความวิตกจริตมันห้ามกันได้ที่ไหน

“..ก็เฮียเพี้ยนตัวใหญ่อ้ะ”

“ใช่เหตุผลเรอะ”

“น่า ๆ” คิมหันต์งัดลูกอ้อน ก้มหน้าก้มตากอดเอวอีกฝ่ายแน่น “รอผมฟื้นตัวนิดนึง เฮียเพี้ยนอย่าหื่นดิ”

“คนที่เอาแต่จ้องจะลวนลามน่ะ ว่าคนอื่นหื่นได้ด้วยหรือ”

“ผมช่วยแชร์ไง” เขายิ้มกริ่ม “พี่จะได้ไม่รู้สึกว่าหื่นอยู่คนเดียว”

“ไอ้เด็กนี่..” สามภพส่ายหน้าอ่อนใจ โอบรอบไหล่เขาแน่นทีหนึ่งก่อนจะค่อยคลายวงแขนให้หลวม ๆ “แล้วคุยอะไรกับแบมบ้าง”

“นึกว่าจะไม่ถามซะแล้ว”

“รีบคายออกมา” อีกฝ่ายขู่ “อย่าให้ต้องใช้กำลัง”

“ทำผมลงเหรอ..” คิมหันต์ทำเสียงน่าสงสาร แบบที่สามภพรู้ดีที่สุดว่ากวนประสาทอีกแล้ว

“อยากรู้ก็ลองดู..”

สิ้นคำชายหนุ่ม ขอบกางเกงเขาก็โดนคว้าก่อนจะถูกดึงลงมาเกือบครึ่งสะโพก เดือดร้อนต้องรีบยื่นมือไปรั้งไว้ก่อน ปฏิญาณลั่นในใจว่าเสียเสื้ออย่าเสียกางเกง

“บอกแล้ว ๆ ใจร้อนจริงเว้ย! ไม่ใช่ว่าแอบฟังอยู่แต่แรกแล้วหรือไง”

“ฟัง” สามภพยักไหล่ ยอมยั้งมือไว้ก่อนเมื่อเห็นท่าทางร้อนรนจนน่าเอ็นดู “แต่ไม่ชัด คราวนี้ไม่เปิดสปีกเกอร์โฟนนี่”

ดูเฮียหมาบ้าเข้าเถอะ!

“แบมบอกว่าดีกับแม่แล้ว”

“อ่าฮะ”

“แล้วก็ข่าวดี..ป๊าเลิกจับคู่ผมกับแบมละ เพราะแม่มันไปคุยเองว่าลูกสาวเป็นงั้น แล้วก็จะตามใจลูก”

“แม่ก็ดูเข้าใจดีนะ” สามภพให้ความเห็น

“มันบอกเสียน้ำตาไปเป็นลิตร” คิมหันต์ช่วยเพิ่มรายละเอียดจากถ้อยคำของเพื่อน

อีกฝ่ายละมือจากขอบกางเกง (ถึงกับถอนหายใจโล่งอก) แล้วยกขึ้นขยี้ผมเขาเบา ๆ “มันก็ต้องเสียอะไรเพื่อแลกกันบ้าง”

“งั้นหรือ?”

คนตรงหน้าชะงักไปนิดหน่อย จ้องเขาเหมือนอยากมองให้ทะลุปรุโปร่ง “มีอะไร? ทำไมทำหน้าอย่างนั้น”

คิมหันต์จ้องตอบอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็หลุบตาลงต่ำ เอาศีรษะดันสู้มือสามภพพร้อมกับส่ายหน้าไปมาเป็นเชิงอ้อน

“ไม่รู้สิ..”

“ไอ้เด็กพิลึกนี่”

“...ผมแค่คิดว่า....” เขาพึมพำ นึกถึงหลายสิ่งหลายอย่างที่เคยสูญเสีย “...แล้วเราจะต้องเสียอะไรบ้างไหมนะ?”

อีกฝ่ายนิ่งไป ก่อนจะถอนใจแผ่วเบา หยิบเสื้อเขาที่เจ้าตัวเป็นคนจับถอดกลับมาใส่ให้เงียบ ๆ “..ก็อาจมีบ้าง”

“แม้แต่เฮียก็คิดอย่างนั้นหรือ”

เป็นอีกครั้งที่สามภพเอาแต่จ้องมองเขาโดยเว้นช่วงคำพูดไปครู่ใหญ่ ก่อนจะกอดเขาไว้ในวงแขนพร้อมกับลูบไปมาอ่อนโยนบนแผ่นหลัง

“อยากได้ลูกชายเขาก็ต้องลงทุนนี่นะ”

“เฮียเพ้อว่ะ”

“ไอ้นี่ก็ขัดอารมณ์จริง”

แต่เขายังไม่หยุด “ตอนเจอใหม่ ๆ ไม่คิดเลยว่าจะเวิ่นเว้อขนาดนี้เลย”

“เดี๋ยวก็โบกหัวหลุด!”

คิมหันต์หัวเราะชอบใจ ยกมือกอดรอบเอวอีกฝ่ายหนุบหนับ เอาหน้าถูไปมาแถวต้นคออีกฝ่ายอย่างรักใคร่ “อย่างนี้ค่อยสมเป็นเฮียเพี้ยนของผม”

สามภพพ่นลมออกจมูกอย่างอ่อนใจ ถ้าจะมีใครสักคนในโลกทำให้เขาเพ้อเจ้อได้อย่างที่ไอ้ตี๋ตรงหน้าเพิ่งกล่าวหา ก็คงจะเป็นคนพูดเองนั่นแหละตัวดีเลยเชียว


“โอเค ชอบเถื่อน ๆ” เขาสรุป


“ฮ่า ๆ ๆ ชอบหมดแหละ”


น่ารักฉิบหายวายป่วง


สามภพคิดออกอยู่แค่นั้น ระหว่างกึ่งดันกึ่งลากคิมหันต์ไปถึงเตียง พลางสานต่อบทสนทนาอีกครั้ง


“บางที..ป๊าเราอาจจะเข้าใจเหมือนพ่อแม่แบมก็ได้..”

“...”

“เวลาก็ผ่านไปตั้งนานแล้ว ทัศนคติคนมีวันเปลี่ยน”

“ไม่รู้ดิ แต่เท่าที่ฟัง ป๊าก็ดูไม่ค่อยถูกใจเรื่องไอ้แบมหรอกนะ ผมไม่อยากเสี่ยงทำอะไรบุ่มบ่าม”

“เอาเถอะ ยังไงก็ได้” ชายหนุ่มยักไหล่ “เอาว่าทางบ้านพี่ไม่มีปัญหาแล้วกัน ถ้าโดนจับได้ถูกป๊าไล่ออกจากบ้านจะรับเลี้ยงเอง”

“พี่แม่ง..” คิมหันต์ค้อนขวับ ทิ้งตัวลงไปนอนกลิ้งบนเตียงพร้อมสีหน้ามู่ทู่ “แช่งกันเหรอวะ”

สามภพหัวเราะแผ่วเบา เดินไปปิดไฟทีละดวงขณะที่คิมหันต์กลิ้งไปเปิดไฟหัวเตียงทิ้งไว้

“พี่แค่ให้ข้อมูล จะได้มั่นใจว่าไม่อดตาย ยิ่งตะกละกินอยู่”

คิมหันต์เบ้ปากน้อย ๆ ใส่ ก่อนจะขยับที่ให้เขา เอามือตบเตียงแปะ ๆ แจ้งตำแหน่ง พอทิ้งตัวลงไปบนที่ว่างนั้นก็โดนอาตี๋พุ่งใส่ทันที ช่างหาเรื่องนัวเนียได้ตลอดเวลาไม่ว่าจะตอนอารมณ์ดี หงุดหงิด ง่วง ตื่น หิว เครียด หรืออะไรก็ตามแต่

“อีกนานแหละ กว่าป๊าจะหาใครมาจับคู่ใหม่อีก” เจ้าตัวว่าเสียงอู้อี้ มือลูบคลำกล้ามเนื้อบนหน้าท้องเขาไปด้วยอย่างไม่กลัวคนถูกลูบจะมีอารมณ์เสียบ้าง “เผลอ ๆ อาจหาไม่ได้แล้วมั้ง เพราะงั้นเราก็อยู่อย่างนี้แหละ ป๊าไม่เข้ามาดูในกรุงหรอก”

“เอาเถอะ แบบไหนสบายใจก็ทำไป”

“งี้ไม่ต้องให้ป๊ารู้ตลอดไปเลยดีไหม”

“ก็ได้ ถ้าพอใจแบบนั้น”

“พี่ไม่ว่าอะไรนะ?” คิมหันต์ทำตาปริบ ๆ  เอามือเกาท้องเขาไปด้วยอย่างไม่เข้ากับสถานการณ์ “บางทีผมก็คิดว่ามันไม่แฟร์เท่าไร แบบ..บ้านพี่ดูต้อนรับดีมากเลย แต่ผมกลับไม่ยอมบอกคนบ้านตัวเองว่าคบกันอยู่”

“ก็แนะนำกับพี่สาวแล้วไง” เขาแก้ต่างให้แทน

“อ่า...จะว่าใช่ก็ใช่”

“ดึกแล้ว” สามภพกระซิบตัดบท กดจมูกลงบนแก้มอีกฝ่ายพลางเอื้อมมือข้ามไปปิดไฟหัวเตียง “นอนเถอะ พรุ่งนี้เรียนเช้า”

“ฮื่อ”


คิมหันต์ตอบรับในลำคอ ขยับตัวจนได้ท่าที่สบาย จากนั้นก็นิ่งไป


ทว่าชั่วขณะหนึ่งที่คิดว่าหลับไปแล้ว เจ้าตัวก็กลับพึมพำขึ้นมาอีกครั้งในความมืด


“...ที่ทุกคนกลัว เพราะว่าเคยเห็นมาจากเรื่องเฮียใหญ่แหละ”


“....”


“ผมรู้ว่าพี่สงสัย แต่ไม่เคยมีใครเล่าให้ฟังเลยใช่ไหม”


เขาดึงคิมหันต์เข้ามากอด “ถ้าพูดแล้วรู้สึกแย่...จะไม่พูดก็ได้” ทว่าอีกฝ่ายกลับยังกระซิบต่อไปเรื่อย ๆ ในความเงียบ


“แฟนเขา ชื่อพี่เอก เจ้ใหญ่บอกพวกเขารู้จักกันตั้งแต่ก่อนผมเกิดอีก รักกันเกือบสิบปี ทุกคนก็คิดว่าป๊าจะเข้าใจ แต่พอป๊ารู้เข้า ผลมันออกมาเลวร้ายมาก ยิ่งตอนนั้นป๊าก็ยังหนุ่มเลือดร้อนกว่าเดี๋ยวนี้เยอะ...”


“ตอนนั้นพาไปแนะนำกับที่บ้านด้วยสินะ” เขาเดา แล้วก็ถูกเสียด้วย


“..ใช่..เจ้ใหญ่คอยช่วย หวังว่ามันจะดี แต่เฮียใหญ่เป็นลูกชายคนโต ป๊าคาดหวังไว้มาก พอป๊ารู้ก็โกรธ ขังเฮียไว้ในห้องเกือบตลอดปิดเทอม ห้องที่ผมนอนอยู่ที่บ้านนั่นแหละ ตอนนั้นที่เฮียไปนอนค้าง...เห็นใช่ไหมว่ามีตู้เสื้อผ้าอยู่สองหลัง”


สามภพพยักหน้าช้า ๆ  พอจับต้นชนปลายในรายละเอียดสิ่งของต่าง ๆ ในห้องนั้นซึ่งดูแล้วไม่น่าใช่ของคิมหันต์ขึ้นมาได้


“..แล้วคืนหนึ่ง เฮียก็หนีไปเจอกับพี่เอก คงกะว่าจะกลับมาให้ทันก่อนเช้า เพื่อที่ป๊าจะได้ไม่รู้ ..เจ้ใหญ่เป็นคนช่วยอีกนั่นแหละ เจ้รักและหวังดีกับเฮียมาตลอด แต่ถ้ารู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เขาคงไม่ทำอย่างนั้น..”


คิมหันต์เอ่ยเสียงสั่น ฟังดูก็รู้ได้ชัดเจนว่าเป็นเรื่องยากเย็นกับการพูดออกมาแต่ละประโยค ทว่าก็ยังคงเล่าต่อทั้งน้ำเสียงเช่นนั้น 


“...ป๊าจับได้ตอนรุ่งสางว่าเฮียไม่อยู่ เลยมาคาดคั้นกับทุกคนที่เหลือจนรู้ว่าพวกเขาไปที่ไหน ...เช้านั้นป๊าเอาปืนไปด้วย ม้าห้ามแล้วแต่ไม่สำเร็จ สุดท้ายก็ตามไปเจอพวกเขาอยู่ด้วยกันบนดาดฟ้าโรงเรียนเก่า แล้วก็ขู่จะยิงพี่เอกทิ้ง ...แต่เฮียใหญ่รักพี่เอกมาก บอกว่าถ้าป๊ายิงพี่เอก ตัวเองจะโดดลงไปจากดาดฟ้า..”


เขากลั้นหายใจ กอดอีกฝ่ายจนแน่นโดยไม่รู้ตัว เดาได้ราง ๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นวันนั้น ขณะที่คิมหันต์สูดน้ำมูกเบา ๆ ก่อนจะพูดต่อ


“....เฮียร้องไห้หนักมาก สัญญาว่าจะไม่ขัดใจป๊าอีกแล้ว แค่ขอให้ปล่อยพี่เอกไป ...ป๊าเลยใจอ่อน ....แต่แทนทีเฮียจะลงมายืนบนพื้น ....เขากลับ......หล่..น......ฮึก!”


“พอแล้ว...พอเถอะ...” เขากระซิบ กดจูบบนเปลือกตาชื้นแฉะ “พี่รู้แล้ว...ไม่ต้องพูดแล้ว...ตอนนี้ไม่เป็นอะไร...”


“...ไม่รู้ว่าตั้งใจ...ระ..หรืออุบัติ...เหตุ.....เจ้ใหญ่โทษตัวเอง...ไป...เป็นปี.......ผมเลยกลัว.....เลย...ไม่อยากให้เป็น....แบบตอนนั้น....”


อีกฝ่ายพูดจาตะกุกตะกักจนน่าสงสาร และเขาคิดว่าพอเข้าใจแล้วเรื่องที่คิมหันต์บ่ายเบี่ยงไม่ยอมไปพบพ่อแม่เขามาตั้งนาน เป็นใครก็คงหวาดระแวงเป็นเรื่องธรรมดา


“ไม่หรอก..” เขาปลอบ “..มันจะไม่เหมือนเดิม จะไม่ปล่อยให้เป็นแบบนั้น”


“..เพราะงั้น...ผมสั่งเฮียเพี้ยนไว้...ตรงนี้เลย.....”


“...?”


“...ห้ามปล่อยมือจากผม ยังไงก็อย่าปล่อยเด็ดขาด...”



เขาอดหัวเราะออกมาแผ่วเบาไม่ได้ หัวเราะทั้งที่ไอ้ตัวแสบในอ้อมแขนยังน้ำตารื้นขณะปากพูดอะไรเอาแต่ใจนั่นละ ถึงตรงนี้กลับยิ่งมั่นใจว่ามันจะไม่เป็นเหมือนเก่า เพราะเขานึกภาพคนตรงหน้าจะชิงจากลาเขาไป เหมือนอย่างเคยเกิดขึ้นกับพี่ชายคนโตของอีกฝ่ายและคนรักไม่ได้เลย



ก็ในเมื่อติดหนึบเป็นไอ้ลูกหมาติดเจ้าของขนาดนี้นี่นะ

- หมดยกที่ 57 –


-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

แอบย่องมาอัพตอนดึก ๆ XD

ขอบคุณคนอ่านผู้น่ารักค่าาา >w< *กอดดด* :pig4: :กอด1: :L2:

วันนี้มีของแถม รีพลายถัดไปนะคะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 57 - เพื่อนสาว (หน้า 127) 09/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 09-10-2013 02:19:05

โซนของแถมค่า ^o^


"ผมจะรับผิดชอบเฮียเอง..." #คิมหันต์ไม่ได้กล่าว

(http://fc00.deviantart.net/fs70/f/2013/281/5/b/sl56_resize_by_maew3ta-d6ppxu5.jpg)



ตี๋เกรียนเป็นสิ่งมีชีวิตที่คิดจะนอนแผ่

(http://fc03.deviantart.net/fs71/f/2013/281/a/5/dd_54_resize_by_maew3ta-d6ppxty.jpg)



ส่วนอันนี้ อากาศเริ่มหนาว (นิดนึง)  อยากเห็นตี๋คิมแก้มแดง ๆ เวลาอากาศเย็นจัด + อยากลงสีแบบนี้ดูบ้างค่ะ >w<

(http://fc05.deviantart.net/fs70/f/2013/280/2/4/dd_winter2_resize_by_maew3ta-d6pkltj.jpg)


ส่วนนี่แถม..คู่อาทิตย์ - ปิ่นหยก
เมื่อคิมหันต์สงสัยว่าเพื่อนจะกินเจหรือเปล่า
(ถ้ากดรูปใหญ่ไม่ขึ้น จิ้มทีนี่นะคะ http://fc02.deviantart.net/fs70/f/2013/281/1/6/dbtoon15_resize_by_maew3ta-d6ppxtt.jpg )
(http://fc02.deviantart.net/fs70/f/2013/281/1/6/dbtoon15_resize_by_maew3ta-d6ppxtt.jpg)



ปิดท้ายของวันนี้ อันนี้ขอบคุณที่เพจค่ะ 2,000 แล้ว *กราบกราน* ฝากหนุ่ม ๆ ต่อไปด้วยนะคะ ขอบคุณมากจริง ๆ ค่ะ >w<

(http://fc01.deviantart.net/fs71/i/2013/281/6/b/thx2k_resize_by_maew3ta-d6ppxt7.jpg)


พบกันยกหน้าค่า ^o^/

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 57 - เพื่อนสาว (หน้า 127) 09/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: YOSHIKUNI RUN ที่ 09-10-2013 02:37:23

 o13 :L2:
 
เยี่ยม ยินดีกับแบมบี้ด้วย!!!
 
เหลือ คิมกะเฮีย ล่ะนะ ว่าจะเป็นไง??
 :mew2: :mew2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 57 - เพื่อนสาว (หน้า 127) 09/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: Chifuu ที่ 09-10-2013 03:05:03

พูดถึงเฮียใหญ่ทีไรก็เศร้า :sad4:
มันจะต้องไม่เป็นเหมือนในอดีต
รู้ว่าตลอดมาป๊าคงต้องโทษตัวเองอย่างหนักแน่
หวังว่าคราวนี้ป๊าคงจะเข้าใจแต่กว่าจะเข้าก็คงจะลากเลือด555
ตี๋คิม เฮียเพี้ยน สู้ๆ เย้!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 57 - เพื่อนสาว (หน้า 127) 09/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Noah ที่ 09-10-2013 06:54:51

สงสารอาตี๋จริงๆ เลย อาป๊าจะรับได้เมื่อไรเนี่ย  :katai1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 57 - เพื่อนสาว (หน้า 127) 09/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: เก้าแต้ม ที่ 09-10-2013 07:09:14

เปนกำลังใจให้นู๋ครีมกะเฮียเพี้ยน :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 57 - เพื่อนสาว (หน้า 127) 09/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 09-10-2013 07:29:12

ยินดีด้วยกับ 2000+++  o13 o13 o13 รับฝากหนุ่มๆๆค่ะ :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 57 - เพื่อนสาว (หน้า 127) 09/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 09-10-2013 09:09:14

ตอนนี้มันมี2อารมณ์สลับกันอ้ะ5555
พอตอนเฮียภพกับตี๋น้อยนัวเนียกัน :z1:
แต่พอเล่าเรื่องพี่ชายคิม :sad4:
จบด้วยมานัวเนียกันต่อ :z1:

เห้ออออ ลุ้นจริงๆ เรื่องนี้จะจบยังไงน้อออ มาต่อเร็วๆน้าาา :mew1:
การ์ตูนตลกอ่ะ ลูกเจี้ยบไม่กินเจ เพราะอยากกิน(แม่)ไก่55555 :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 57 - เพื่อนสาว (หน้า 127) 09/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: nutjisub ที่ 09-10-2013 09:22:19

ฟังเรื่องเฮียใหญ่ทีไร น้ำตาไหลทุกที มันเศร้ามาก ๆๆ เลย หวังว่าคู่นี้คงไม่เป็นแบบคราวที่แล้วนะ สู้ ๆๆๆ  เวลาผ่านมาหลายปี ป๊าคงคิดได้บ้าง แต่มันก็เศร้าสำหรับคนเป็นพ่อแม่ ที่เลี้ยงลูกมา อยากให้ได้ดังหวังเนอะ สงสารครอบครัวนี้มาก เจ๊ใหญ่เคยพูดว่าถ้าตัวเองแต่งงานมี ลูกสืบสกุลไห้ป๊าได้ทำไปแล้ว แต่เดี๋ยวนี้เขาเลือกนามสกุลให้ลูกได้แล้วไม่ใช่เหรอ (จริงจัง55)

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 57 - เพื่อนสาว (หน้า 127) 09/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 09-10-2013 09:27:04

น้องครีมพูดถึงเฮีย

ทำเอาน้ำตารื้นขึ้นมาอีกรอบ
สะเทือนใจกับเรื่องเฮียคิมหันต์มากจริง ๆ ค่ะ
โฮๆๆๆๆๆๆๆ T^T

ขอบคุณนะคะ +1

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 57 - เพื่อนสาว (หน้า 127) 09/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 09-10-2013 09:46:08

 :mc4: :mc3: ดีใจด้วยกับ2000 ค่ะ
แบมโล่งไปหนึ่งแล้ว เหลือแต่คิมกับเฮีย
อย่าเศร้าน้า ถ้าคิมเป็นเหมือนพี่ เฮียภพตายแน่ ก็อยู่กับเด็กช่างฟัด ช่างนัวเนียมาตั้งนานอ่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 57 - เพื่อนสาว (หน้า 127) 09/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 09-10-2013 09:54:26

เรื่องของแบมผ่านพ้นไปด้วยดีคราวนี้ก็เหลือส่วนของตี๋คิมกับเฮียแล้ว

หวังว่าป๊าของคิมคงไม่อยากให้เกิดความสุญเสียอีกครั้งนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 57 - เพื่อนสาว (หน้า 127) 09/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 09-10-2013 11:09:22

ยินดีกับยัยแบมบูด้วย ดีใจด้วยที่พ่อกับแม่เข้าใจ
คราวนี้มาเป็นกำลังใจให้ไอ้ตี๋เกรียนดีกว่า ขอให้ผ่านมันไปได้เนอะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 57 - เพื่อนสาว (หน้า 127) 09/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 09-10-2013 12:14:13

ผ่านไปด้วยดีแล้วนะแบมแบม
เหลือตี๋น้อยกับเฮียก็สู้ต่อไป :ped149:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 57 - เพื่อนสาว (หน้า 127) 09/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 09-10-2013 13:35:31

อ่า...ฟังเรื่องเฮียใหญ่เมื่อไหร่ก็น้ำตาไหลเมื่อนั้น
หวังว่าเรื่องของแบมจะทำให้ป๊าเปลี่ยนความคิด
ลูกหมาคิมยังน่าฟัดเหมือนเดิม

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 57 - เพื่อนสาว (หน้า 127) 09/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 09-10-2013 14:05:57

อ่านตอนนี้น้ำตาซึมเลย เรื่องแบบนี้ไม่ใช่ว่าลืมง่ายๆ ยิ่งเกี่ยวกับคนใกล้ตัวด้วย พี่ภพอย่าปล่อยมือจากตี๋คิมนะ น้องน่ารักจะตาย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 57 - เพื่อนสาว (หน้า 127) 09/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 09-10-2013 15:12:51

สงสารอาตี๋
ฮือๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 57 - เพื่อนสาว (หน้า 127) 09/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 09-10-2013 15:18:45

ไม่รู้ว่าจะต้องเสียอะไรเพื่อแลกกับความรักของเฮียเพี้ยนกับตี๋เกรียน
แต่ทั้งคู่ต้องไม่เสียกันและกันไปแน่นอน ประวัติศาสตร์ต้องไม่ซ้ำรอยนะ แค่เฮียใหญ่ก็เสียใจจะแย่แล้ว :hao5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 57 - เพื่อนสาว (หน้า 127) 09/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 09-10-2013 15:41:22

แอบย่องมาลงซะ!! ^ ^

โอย อ่านแล้วน้ำตารื้น  :hao5:
คนอ่านก็จะไม่ปล่อยมือจากคิมกับพี่ภพเหมือนกัน

ของแถมน่าฟัดเหมือนเคยค่ะ  :katai1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 57 - เพื่อนสาว (หน้า 127) 09/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 09-10-2013 15:51:26

น้ำตาไหลช่วงสุดท้าย
เรื่องเฮียใหญ่กับพี่เอก พอกลับไปนึกถึงทีไรมันก็เจ็บปวดทุกที  ลึกๆในใจทุกคนก็ยังจดจำบาดแผลในวั้นนั้นได้
แต่ครั้งนี้ ทุกอย่างจะไม่เหมือนเดิม ไม่มีวันเหมือนเดิม !!!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 57 - เพื่อนสาว (หน้า 127) 09/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 09-10-2013 16:21:18

เรื่องแบมผ่านไปด้วยดี เรื่องคิมก็คงเช่นกันนะ สู้ๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 57 - เพื่อนสาว (หน้า 127) 09/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 09-10-2013 16:54:01

ดีใจกับแบม

แล้วก็ลุ้นว่าพ่อของคิมจะทำใจยอมรับได้

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 57 - เพื่อนสาว (หน้า 127) 09/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: chisarachi ที่ 09-10-2013 17:01:05

น้องคิมมาแบบน่ารัก  น่าฟัดอีกแย้วววว><
แก้มแดงๆ หน้าฟัดมากกกกก
เวลาน้องคิมอ้อนนี่โครตน่ารัก 

ยินดีกับสาวแบมด้วยนะ   ในที่สุดก้สำเร็จแล้ว
เหลืออีกคู่  เอาใจช่วย  กับความรักทั้งคู่

แต่เห็นน้องคิมร้องไห้  น้ำตาหยดแหมะๆ แล้วอยากเช็ดให้บ้างจัง
*โดนเฮียถีบ*

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 57 - เพื่อนสาว (หน้า 127) 09/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 09-10-2013 17:38:54

นึกถึงเรื่องของเฮียก็ยังทำให้เสียน้ำตาได้อยู่
แต่คิมกับเฮียนิสัยต่างกันขนาดนี้ รับรองคนที่จะปวดหัวต้องเป็นป๊าแน่ๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 57 - เพื่อนสาว (หน้า 127) 09/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 09-10-2013 17:48:30

อาทิตย์กิน(แม่)ไก่มากๆ ระวังเป็นเก๊าท์นะ (เกี่ยว?)

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 57 - เพื่อนสาว (หน้า 127) 09/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 09-10-2013 18:54:35

ยินดีกับหนูแบม 

พูดเรื่องเฮียใหญ่ทีไรน้ำตาซึมทุกที


พี่ภพน้องครีมสู้ๆๆนะ


ยินดีกับสองพัน++++++ :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 57 - เพื่อนสาว (หน้า 127) 09/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 09-10-2013 19:56:13

ดีใจกับแบม(บู)ด้วยน่า ที่ที่บ้านเข้าใจแล้ววว
เป็นห่วงทางน้องครีมมม แต่เช่อว่าเฮียเพี้ยนจะต้องพาคิมผ่านพ้นไปได้ด้วยดีแน่ๆ
อย่างน้อยก็สัญญาจะไม่ปล่อยมือจากคิมแน่นอนไปแล้ววว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 57 - เพื่อนสาว (หน้า 127) 09/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: ReiSei ที่ 09-10-2013 20:27:12

ดราม่าาาาาาาา   :katai1:
ป๊าจะคิดอะไรได้จากเรื่องคราวนั้นรึเปล่านะ หรือยังไงก็คิดว่าเป็นความผิดเด็ก ๆ อยู่ดี
เอาใจช่วยหนูคิมกะเฮีย  :hao5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 57 - เพื่อนสาว (หน้า 127) 09/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 09-10-2013 20:34:19

มันคงไม่ง่าย แต่ก็คงไม่มากเกินความพยายาม



สู้ๆจ้ะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 57 - เพื่อนสาว (หน้า 127) 09/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: corn_rain ที่ 09-10-2013 20:45:59

นึกเรืรองเฮียกะพี่เอกทีไร
น้ำตาไหลทุกทึ :o12:
ขอให้เรรองอาตี๋ผ่านไปด้วยดี ป๊าเข้าใจสักที :กอด1:นะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 57 - เพื่อนสาว (หน้า 127) 09/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: Kimkibog ที่ 09-10-2013 20:48:36

สนุกมากค่ะ ตอนี้เหลือคิมคนเดียวละที่ยังไม่ได้มอบตัว !!!! สู้ต่อไปนะครีมเคชิ !!!!!!!
จะมาจิ้มเป็ดให้บ่อยๆ พอดีเพิ่งมายูส ไม่เคยคอมเม้นต์เลย (เอาง่ายๆคือทำไม่เป็นง่ะ =_=; ;) อยากจะคอมเม้นต์ให้บ่อยๆ เอาให้อร่อย.. ข๊ากกกถุยยยย! ไม่เกี่ยวๆ !!  :katai1:
อย่าถือคนบ้าอย่าว่าคนไม่เต็มบาทค่ะ ไม่ดีๆ // แสยะยิ้ม  :hao7:
ปล.ขอบคุณมากๆนะคะสำหรับนิยายสนุกๆแบบนี้ :D
ปลล.สู้ๆนะคะเป็นกำลังใจให้เสมอ   :katai2-1:
ปลลล.ไม่มีไรแล้วค่ะ อยากเกรียน (ติดนิสัยคิมมาเห้นๆ =[]= 555555555555)

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 57 - เพื่อนสาว (หน้า 127) 09/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 09-10-2013 21:06:09

เรื่องของเฮียใหญ่คงเป็นเรื่องที่ทำให้ป๊าคิดได้นะ

หวังว่า .....

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 57 - เพื่อนสาว (หน้า 127) 09/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 09-10-2013 21:46:38

อยากให้บทเรียนนั้นสอนให้ที่บ้านคิมเปิดใจมากขึ้นนะคะ
ไม่อยากให้มีใครเกิดเรื่องซ้ำรอยหรอก  :ling1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 57 - เพื่อนสาว (หน้า 127) 09/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ju ที่ 09-10-2013 22:31:44

ป๊าจะรู้เมื่อไหร่น้าาาาาาา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 57 - เพื่อนสาว (หน้า 127) 09/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: Saantos ที่ 09-10-2013 22:55:32

 :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 57 - เพื่อนสาว (หน้า 127) 09/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: KilGharRah ที่ 10-10-2013 00:33:09

อย่าปล่อยมือกันและกันนะ ทุกอย่างต้องผ่านไปด้วยดี
เราเชื่อว่าคนแต่งจะไม่ทำร้ายเรา  :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 57 - เพื่อนสาว (หน้า 127) 09/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 10-10-2013 02:17:34

อยากบอกว่าตอนนี้มีทุกรสจริง ๆ เฮียเพี้ยนหึงได้น่ารักมากอ่ะ
แบบว่าหึงที่ไม่ยอมเปิด Speaker phone ลวนลามตี๋คิมได้แบบ
กร๊าวววววว ถ้าเป็นเราคงมุดหน้าลงดินอยู่เหมือนกัน
คิดสภาพตี๋คิมแม้จะหน้าด้านในความเป็นจริง แต่ร้องส่งเสียง
หน้าอายออกมาให้เพื่อนได้ยินทางโทรศัพท์ ตอนเจอหน้ากัน
นี่อาจจะขุดหลุมแปลงร่างจากลูกหมาไปเป็นตัวตุ่น XD


ดีใจกับแบมบูด้วยจริง ๆ ที่คุณแม่เข้าใจทุกอย่างเลย
ถึงแม้จะผ่านการเสียน้ำตาไปเป็นลิตร แต่ที่บ้านก็เข้าใจ
มันเป็นอะไรที่โอเคที่สุดแล้วที่ครอบครัวเข้าใจเราที่สุด
ไม่ใช่คนอื่น ^w^


เรื่องของเฮียใหญ่ที่ตี๋คิมยอมพูดถึงในวันนี้ คงทำให้เฮียเพี้ยน
ได้เข้าใจความรู้สึกของอาตี๋เกรียนเราอีกก้าวหนึ่ง
อยากบอกว่าแอบปาดน้ำตาตอนท้าย ๆ ซึ้งอ่ะ รักเฮียรักตี๋คิม
คู่นี้อย่าได้ต้มมาม่าเจริญรอยตามคู่เฮียใหญ่ไปอีกเลย


ปล. เรายังสงสัยรักแรกของพี่สรัญอยู่ (อันนี้นอกเรื่อง) จะมีเฉลยไหมคะ ?

ปล2 รู้สึกว่าตอนนี้สั้นผิดปกติ 555+

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 57 - เพื่อนสาว (หน้า 127) 09/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 10-10-2013 10:38:55

อ่านแล้วคิดถึงพี่เอก เป็นยังไงบ้างนะ

ยังทุกข์ใจ ยังเศร้าอยู่ไหม

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 57 - เพื่อนสาว (หน้า 127) 09/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ningg.Destiny ที่ 12-10-2013 14:59:32

ฟังเรื่องเฮียใหญ่ทีไรน้ำตาไหลทุกที
แต่ตี๋เกรียนกับเฮียเพี้ยนก็ชอบทำให้หัวเราะได้ทั้งน้ำตา
หวังจะจะมีเรื่องดีดีเกิดขึ้น โดยไม่ต้องแลกกับอะไรนะ

รักน้องครีม รักเฮียเพี้ยน ♥
รักคนเขียนด้วยย

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 57 - เพื่อนสาว (หน้า 127) 09/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 12-10-2013 16:48:04

ขอโทษ ที่มาอ่าน มาเม้นท์ ช้ามาก ตั้งแต่ตอน 5.5 ถึงตอน 57 เลย พอดีมีเหตุจำเป็นบางอย่าง ทำให้ไม่ได้เข้าเล้าฯเกือบครึ่งเดือนเลย
ตอนนี้ ขอเม้นท์ชดเชยสามตอนรวดเลยนะคะ ไม่ว่ากันน้า  :m17: 
......................................................
ตอนพิเศษ 5.5 ที่เป็นการเล่าผ่านตัวน้องคิมและพี่ภพ มันก็ทำให้รู้สึกดีไปอีกแบบนะ มันอินกับความรู้สึกของทั้งคู่ดี ชอบจังเลย
ตอนเล่าผ่านทางน้องครีมเนี่ย โอย เขินจังเลยอ่ะ   แบบ เล่าว่าเฮียภพ กำลังทำอย่างนั้น อย่างนี้ แล้วรู้สึกดีสุด ๆ เนี่ย โอย ๆ
อายยังไงก็ยังปากดีได้อยู่ แถมยังออดอ้อนเฮียไม่หยุด อย่างนี้จะไม่ให้พี่ภพทั้งหวง ทั้งรัก ทั้งหลง ได้ยังไงล่ะเนอะ
แหม่ พี่ภพรู้แล้ว ว่าตี๋น้อยไปล่วงรู้ความลับในตู้ของพี่ภพหมดแล้ว  นึกถึงทีไร ปลื้มใจไปกับน้องคิมด้วยทุกทีเลย
ในที่สุด ความอดทนของพี่ภพก็หมดลง แต่ยังไง ก็ยังคุมสติได้ ทนุถนอม อ่อนโยนกับครั้งแรกของน้องคิม เป็นคนรักที่น่ารักเหลือเกิน
น้องคิมหมั่นถาม พี่ภพก็ขยันตอบ ไม่ใช่แค่คำว่า "รัก" ที่อีกฝ่ายอยากได้ยินทุกเมื่อ แต่สำหรับพี่ภพ คือคำว่า "โคตรรัก"  โอ้ย ปลื้ม
ที่สำคัญ ครั้งแรกของเฮียกับตี๋น้อย ก็บน(หนึ่งใน)โซฟาสุดรักของน้องครีมซะด้วย ตี๋น้อยคงยิ่งหวงโซฟาตัวนี้ยิ่ง ๆ ขึ้นไปแน่ ๆ
แบบ มานั่งทีไร ความทรงจำในช่วงเวลาแสนหวาน คงผุดขึ้นมาให้ได้อายม้วนตลอด ๆ แน่เลย ชอบจัง
................................................................................
เหตุผลที่อยากพาตี๋น้อยไปพบพ่อกับแม่  เพราะรัก จึงอยากคบแบบเปิดเผยเนี่ย ได้ใจมาก ๆ พี่ภพ
แต่ก็เพราะตี๋น้อย มีความทรงจำอันแสนเศร้ากับรื่องของเฮียใหญ่ ยังคงเป็นแผลในใจ  จะให้น้องไม่หวั่นเลยคงเป็นไปไม่ได้
พ่อแม่ของพี่ภพ น่ารักมาก ๆ โดยเฉพาะคุณแม่ แล้วยังได้ พี่อัน ว่าที่สะใภ้ใหญ่ คอยสนับสนุน เรียกว่าเป็นพันธมิตรที่ดีเยี่ยม
ว่าที่สะใภ้เล็ก อย่างน้องคิมของเรา เลยสอบผ่านฉลุย ๆ ที่สำคัญ ความน่ารักของน้องคิม ยังถูกใจทั้งคุณพ่อและคุณแม่อีกด้วย
ครอบครัวพี่ภพไร้ปัญหา ตอนนี้ก็เหลือแต่ป๊าของน้องคิมเท่านั้นที่ถือเป็นอุปสรรค์ขั้นสำคัญ และใหญ่หลวงสินะ
.............................................................................................
น้องแบม งานเข้า แต่น้องแบม โชคดีกว่าเฮียใหญ่ของน้องคิมนัก แม้พ่อแม่น้องแบม จะยังไม่ยอมรับในทันที
แต่ก็พยายามที่จะยอมรับ เพราะยังไง ความสุขของลูกย่อมสำคัญที่สุด ถ้าป๊าน้องคิมคิดได้อย่างนี้ เฮียใหญ่คงไม่ต้องจากไปหรอก
ในที่สุด น้องคิม ก็ยอมเล่าเรื่องเฮียใหญ่ให้พี่ภพฟังซะที ฟังจากน้องคิมอีกครั้ง ก็ยังทำให้เศร้าตามไปด้วยอีกแล้ว  :monkeysad:
ชอบจัง ที่น้องคิมสั่งพี่ภพ ไม่ให้ปล่อยมือจากตัวเอง มันรู้สึก ว่าน้องคิม สามารถเอาบทเรียนจากเรื่องของเฮียใหญ่
มาทำให้ตัวเองเข้มแข็งได้ ดังนั้น ไม่ว่าป๊าน้องคิม จะยอมรับรึไม่ ดราม่าจะมาเมื่อไหร่ เราก็พร้อมจะเตรียมรับเหมือนกัน
เพราะมั่นใจ ว่ายังไงพี่ภพและน้องคิม ย่อมไม่ยอมให้ความรัก ต้องถูกทำลายลงเหมือนครั้งเฮียใหญ่แน่ ๆ
ความหนักแน่น และมั่นคงของทั้งคู่ ต้องสามารถเอาชนะอุปสรรคทุกอย่าง แม้แต่ป๊าได้แน่นอน
รอตอนต่อไปนะคะ เอาใจช่วยตี๋น้อยและเฮียเพี้ยนต่อไป เม้นท์ยาวมากเลยอ่ะ แหะ ๆ
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ  :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 57 - เพื่อนสาว (หน้า 127) 09/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 12-10-2013 16:48:40

555 ขำการ์ตูนอะ ลูกเจี๊ยบนี่หื่นจริงๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 57 - เพื่อนสาว (หน้า 127) 09/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: loverken ที่ 14-10-2013 14:18:45

ชีวิตรักสมหวังนะจ๊ะ คิมมี่

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 57 - เพื่อนสาว (หน้า 127) 09/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: Fish129 ที่ 14-10-2013 17:32:48

คิดถึงเฮียใหญ่

อยากให้กล่าวถึงอีกจังเลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 57 - เพื่อนสาว (หน้า 127) 09/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 15-10-2013 20:51:43

 :mew6:  น่าสงสารจังหวังว่าป๋าจะเลิกความคิดนั้นแล้วนะ  และอาตี๋น่ารักมากเลยอยากฟัดจังแต่กลัวสามภพ   :z6:  เอา

รอตอนต่อไปจ้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 57 - เพื่อนสาว (หน้า 127) 09/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: mooz ที่ 16-10-2013 19:56:58

มารอ ไอ้ดุ๊กดิ๊กกกก   :katai5:

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 16-10-2013 21:42:31

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 58 – คนข้างหลัง

บัญชีรอบนี้เพิ่งถูกจัดการได้เสร็จสิ้น สุชัยปิดสมุดบันทึกยอดการชำระเงินของห้องแถวที่เขาเปิดให้เช่า ทอดสายตากับมันอยู่ครู่หนึ่ง แต่คล้ายว่าจิตใจไม่ได้จดจ่อไปตามการมองเห็น เมื่อนึกได้อีกครั้งว่าเหม่อลอยเช่นนี้เป็นการเสียเวลาเปล่าจึงเก็บมันเข้าลิ้นชัก รวมกับบัญชีอื่น ๆ ในกิจการที่บ้านวานิชตะการกูลเป็นเจ้าของ


กำไรจากการค้าขายยังคงสูงอย่างทุกที และมีแนวโน้มว่าจะมากขึ้นเรื่อย ๆ สมกับน้ำพักน้ำแรงที่ลงไปตลอดระยะเวลาหลายปี แต่น่าแปลกที่ตัวเลขในบัญชีเหล่านั้น กลับไม่ได้นำความพึงพอใจมาสู่ใบหน้านิ่งขึงเป็นนิจของชายผู้นี้เท่าไรนัก


เขารู้..มันยังขาดอะไรบางอย่าง มีบางสิ่งที่หายไป ช่องโหว่ซึ่งยังต้องการให้มีอะไรมาเติมเต็ม ทว่าเขาไม่รู้ต้องทำอย่างไรจึงจะถมที่ว่างเหล่านั้นได้เสียที ในเมื่อเป็นเพียงความรู้สึกคลุมเครืออันหาที่มาไม่ได้ สุชัยไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทุกวันนี้เขายังขาดอะไรไป มันดูคล้ายจะสมบูรณ์พร้อมหมดแล้ว...แต่ก็ยังไม่ใช่เสียทีเดียว


“...เฮ้อ...”


“ถอนใจอะไรป๊า”


เดือนเพ็ญผู้เป็นภรรยาร้องทักเสียงอ่อน ปกติเธอไม่ใคร่ไปก้าวก่ายกับอาการเล็ก ๆ น้อย ๆ เหล่านี้ของสามีนัก แค่คนแก่ทอดถอนใจ จะมีเรื่องแปลกอะไรให้สงสัย และสุชัยก็ไม่ค่อยชอบให้เธอคิดเรื่องหยุมหยิมของเจ้าตัวเป็นทุนเดิม หากแต่ช่วงนี้ดูจะบ่อยครั้งจนผิดสังเกต ถึงกับอดเอ่ยปากออกไปไม่ได้


“ท่าทางไม่ค่อยสบายใจนะ”


“เปล่า”


คำปฏิเสธฟังดูเลื่อนลอย แต่มันก็ช่วยจบบทสนทนาแต่เพียงเท่านั้น


เธอโคลงศีรษะน้อย ๆ  หันหลังเดินออกจากจุดเดิม ตั้งใจจะไปชงชาจีนมาให้เขาสักกา แต่ยังไม่ทันได้พ้นประตูห้อง อีกฝ่ายก็พึมพำขึ้นมา แม้ไม่แน่ใจนักว่านั่นพูดกับเธอหรือเพียงแค่รำพึงกับตัวเอง


“ตี๋เล็กไม่ค่อยติดต่อมาเลยนะ”


เดือนเพ็ญชะงัก เหลียวกลับไปมองสามีซึ่งยังนั่งหันหลังให้ เธอมองไม่เห็นว่าสีหน้าเขาเป็นเช่นไร แต่กลับสัมผัสได้ถึงร่องรอยความหงอยเหงาที่แทรกซึมอยู่บางเบาในประโยคนั้น


“คิดถึงตี๋เล็กหรือ?” เธอกระซิบ ตอบตัวเองไม่ได้ว่าอยากให้เขาได้ยินหรือเปล่า


“...”


“..ป๊าก็โทรหาสิ” คราวนี้ชัดถ้อยชัดคำกว่าเก่านิดหน่อย เมื่อรู้ชัดจากแผ่นหลังที่ยืดขึ้นของสุชัยว่ากำลังตั้งใจฟังเธออยู่เป็นแน่ “โทรศัพท์ก็มี”


“สาบอกสบายดี” เขาพึมพำ “แต่เรียนยุ่ง”


“ยุ่งก็โทรได้” เธอค้าน แม้รู้ดีว่าความเห็นตัวเองคงไม่ส่งผลอะไรกับคนตรงหน้านัก เหมือนอย่างเคยผ่านมาสามสิบกว่าปี กับรูปแบบการใช้ชีวิตคู่ของคนทั้งสอง เดือนเพ็ญไม่ค่อยได้มีปากเสียงกับเขาเท่าไรนัก


ตามใจผัว หรืออย่างสุภาพก็ ช้างเท้าหลัง...ทุกคนเรียกกันว่าอย่างนั้น


“ป๊าก็ลองโทรไป ถ้าตี๋เล็กไม่ว่างก็วางสาย..เท่านั้นเอง”


“....”


“เอาเถอะ” เดือนเพ็ญยิ้มอ่อนใจ รู้ดีว่าต้องเป็นอย่างนี้อยู่แล้ว สุชัยหัวดื้อมาตั้งแต่สมัยยังหนุ่ม ยิ่งอายุมากเข้าก็ไม่รู้จะเข้าทำนองคนแก่หัวดื้อหนักเข้าไปอีก หรือว่าจะปลงชีวิตได้บ้างเสียที “เดี๋ยวม้าไปชงชา”


ทว่ากลับเป็นอีกครั้งที่เธอต้องชะงัก ถึงตอนนี้ก็ยังก้าวไม่พ้นประตูอยู่ดี ขาถูกตรึงอยู่ที่เดิมด้วยเสียงรำพึงของสามี


“ลูก ๆ ป่านนี้ยังไม่เป็นฝั่งเป็นฝาสักคน”


กังวลเรื่องนั้นหรอกหรือ? คือสิ่งที่เธออยากถามสุชัย แต่ก็ตัดสินใจกลืนประโยคนั้นกลับไปเสียก่อน เรียบเรียงคำพูดใหม่พร้อมกับเดินกลับเข้าไปหาเขา


“ตาโรจน์แฟนเจ้าสาก็เคยเกริ่น ๆ ไว้บ้าง ป๊าจำไม่ได้หรือ”


“ก็ได้แต่เกริ่น” สุชัยตัดพ้อ ไม่รู้ตัวเลยว่าส่งสำเนียงน้อยใจเจืออยู่ในถ้อยคำ “ไม่แต่งสักที แถมยังเป็นลูกสาวเสียอีก มีลูกชายกับเขาก็...”


“....”


เสียงผ่อนลมหายใจยาวที่เธอได้ยินนั้นช่างอ่อนระโหย ริ้วรอยบนใบหน้าสามียิ่งชัดขึ้นเมื่อเจ้าตัวทำสายตาอมทุกข์


“...ป๊า...ตี๋เล็กยังเรียนไม่จบเลย” เธอปลอบเสียงเบา เลี่ยงจะเอ่ยถึงลูกชายอีกคนที่ไม่อยู่แล้ว “...หนูแบมแกก็...”


“เพราะงั้นสิ! มันน่าหงุดหงิดไหมล่ะ!?”


เธอขยับริมฝีปาก ตั้งใจจะพูดอะไรต่อ ทว่าสุดท้ายแล้วกลับทำเพียงถอนใจยาวไปด้วยอีกคน จากนั้นก็ปิดปากเงียบ เป็นช้างเท้าหลังที่ไม่คิดเถียงเรื่อยมา ก่อนจะค่อย ๆ หลบออกมาจากห้องทั้งที่อีกฝ่ายยังหันหลังให้


สุชัยไม่สบายใจ เธอรู้ดี สามสิบกว่าปีที่อยู่ด้วยกันนั้นผ่านร้อนหนาวมาก็มาก มีทั้งเรื่องดีและร้ายเกิดขึ้นในครอบครัว ความคาดหวัง สิ่งที่เขาต้องการ เธอคิดว่าตัวเองรู้...ไม่ทั้งหมดก็เกือบหมด ครอบครัววานิชตระการกูลจะว่ามีพร้อมก็อาจเป็นได้ บ้าน เงินทองพอกินพอใช้ เรียกได้ว่าอยู่สบาย รุ่นแรกของนามสกุลนี้ซึ่งเพิ่งเปลี่ยนเริ่มต้นได้สวยงาม


แต่หากมองดี ๆ แล้ว พ่อแม่ที่กำลังสูงวัยขึ้นไปทุกทีอยู่กันตามลำพังสองคนราวกับไม่มีลูกหลาน ก็ฟังดูออกจะเป็นชีวิตที่แห้งแล้งไปสักหน่อย


เดือนเพ็ญมุ่นคิ้ว มองใบชาในตะแกรงกรองค่อย ๆ ซับน้ำต้มสุกที่เทลงไป สีเหลืองอ่อนในกาน้ำชาใสบิดเป็นเกลียวเชื่องช้า ผสมกับน้ำร้อนจนกลายเป็นเนื้อเดียว พร้อมกลิ่นหอมกรุ่นลอยขึ้นเตะจมูก ชาร้อนยามบ่ายสักหน่อยอาจช่วยให้เขาสงบใจและตรึกตรองถึงเรื่องราวต่าง ๆ ได้ทะลุปรุโปร่งขึ้นบ้าง


เธอรู้ว่าสุชัยอยากอุ้มหลาน อยากมีชีวิตน้อย ๆ สักคนที่ลืมตาดูโลกภายใต้นามสกุลของตัวเอง และได้เห็นเด็กคนนั้นเติบโตขึ้นในขณะที่ตนยังมีชีวิตอยู่ แน่อยู่แล้ว..พ่อแม่โดยมากก็หวังเช่นนั้น แต่เมื่อผนวกเข้ากับความใจร้อนและหัวดื้อของเจ้าตัว จึงดูเหมือนยิ่งพยายามเร่งรัดลูกคนเล็กซึ่งเป็นลูกชายที่เหลืออยู่เพียงคนเดียว เพราะรู้ดีว่าลูกสาวทั้งสองนั้น ต่อให้ออกเรือนไปเป็นฝั่งเป็นฝา ครอบครัวฝ่ายชายส่วนใหญ่ก็มักอยากเห็นหลานได้ใช้นามสกุลตัวเอง เขาสรุปเช่นนั้นโดยเอาความคิดตนเป็นบรรทัดฐาน


แต่เชือกที่ตึงเกินไป ไร้การยืดหยุ่น ยิ่งดึงยิ่งเจ็บมือ..อย่างนี้จะดีแล้วหรือ


เดือนเพ็ญยกกาน้ำชาและถ้วยกระเบื้องใส่ถาด แล้วเดินกลับเข้าไปห้องเดิม ทุกประสาทสัมผัสผ่อนคลายขึ้นเมื่อได้กลิ่นชาหอมกรุ่นกำลังดี ไอสีขาวจาง ๆ ลอยขึ้นเหนือปากแก้วเมื่อเธอรินมันลงไปเบามือ จากนั้นก็ทรุดตัวลงนั่งเคียงข้างสามีตัวเองที่เก้าอี้อีกตัวโดยไม่ปริปากพูดอะไร จนกระทั่งสุชัยเป็นฝ่ายเอ่ยขึ้นก่อน


“เมื่อไหร่จะเรียนจบกัน”


ขณะพูดนั้นเจ้าตัวไม่ได้สบตาคนข้างกาย สายตามองเลยออกไปผ่านบานหน้าต่าง หยุดลงตรงใบไม้ซึ่งไหวตามแรงลม อยู่บนกิ่งก้านของต้นมะม่วงที่เขาจำได้ว่าวสันต์เป็นคนปลูก ลูกชายคนโตที่เขาแสนรัก และยังคงรู้สึกเจ็บปวดอยู่เสมอเมื่อนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้น...มันมีอะไรผิดพลาดตั้งแต่ตรงไหนกัน

"หาคนดี ๆ แต่งด้วย จะได้หมดห่วงเสียที"

“ป๊าใจเย็นก่อน” เธอปลอบ “ของอย่างนี้ต้องให้ตี๋เลือกเอง”

“ผู้ใหญ่เลือกให้ก็ได้” สุชัยโคลงศีรษะคัดค้าน ด้วยเพราะเป็นสิ่งที่เจอมากับตัว ตนเองกับเดือนเพ็ญ ว่ากันตามจริงแล้วก็แต่งงานตามการตกลงกันของผู้ใหญ่ ไม่ได้เริ่มขึ้นจากความรักเสียทีเดียว แต่อยู่ด้วยกันไปจึงกลายเป็นความผูกพันมาถึงตอนนี้ “ขึ้นมหา’ลัยยังไม่เคยพาใครมาบ้านสักคน นอกจากไอ้รุ่นพี่นั่น”

เดือนเพ็ญยิ้มบาง “..สาก็บอกว่าตี๋เรียนยุ่ง..จะเอาเวลาที่ไหนไปหาแฟน ไม่งั้นจะมีเกรดดี ๆ มาให้เราดูทุกเทอมหรือ?”

เขาถอนหายใจเฮือก แม้จริงอย่างเธอว่า แต่ก็ยังอดขัดใจไม่ได้

“เจ้าสาก็เปิดร้านยา คงกะเอาดีทางนั้นไปแล้ว เจ้าสิทำงานบริษัท ตี๋เล็กเป็นหมอฟัน หลานก็ยังไม่มีให้อุ้ม วันหนึ่งวันใดเราสองคนเป็นอะไรไปแล้วใครจะดูแลเรื่องการค้าขายที่บ้าน”

เธอพยักหน้า แต่ไม่ได้ตอบคำถาม พึมพำแต่เพียงเบา ๆ จนแทบไม่ได้ยิน “อย่าบังคับอาตี๋เลย”

“ได้หรือ?” สุชัยย้อนถาม

ทว่าเดือนเพ็ญไม่พูดอะไรอีก ได้แต่นั่งอยู่กับความเงียบ มองใบชาหงิกงอซึ่งหลุดออกมาจากที่กรองจมลงสู่ก้นแก้ว


เธอไม่รู้หรอกว่าได้หรือไม่อย่างที่สุชัยถาม


รู้แต่ไม่อยากสูญเสียอะไรหรือใครที่เธอรักเสมือนแก้วตาดวงใจอีกแล้ว





.




.




.




.







วัสสานะมองชายหนุ่มที่นั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้าด้วยความรู้สึกหลากหลาย


อย่างแรก...เธอดีใจ เสียงหัวใจซึ่งเต้นโครมครามจนหนวกหูกู่ร้องว่าอย่าริเถียงว่าไม่ได้คาดหวังจะได้ยินคำนี้สักครั้ง...จากปากผู้ชายที่เธอรัก..


อย่างที่สอง...ประหลาดใจ (และเขินอย่างถึงขีดสุด) เขากล้าทำอย่างนี้ในร้านขายยาต่อหน้าลูกจ้างได้อย่างไร....แต่เดี๋ยวนะ!...ลูกจ้างสองคนที่ยังอยู่จนถึงเมื่อกี้หายไปไหนแล้ว!?
 

และอย่างที่สาม...วิตกกังวล สิ่งสุดท้ายที่วาบขึ้นมาในความคิด เมื่อตระหนักได้ถึงเหตุผลดั้งเดิมซึ่งทำให้เธอไม่เคยเอ่ยปากเรื่องนี้จริงจังกับเขาสักครั้ง ทั้งที่คบกันมาเนิ่นนาน


“...พี่โรจน์...สา....”


“แต่งงานกันนะครับ...” อีกฝ่ายย้ำ ชูกล่องใส่แหวนขึ้นสูงกว่าเดิมด้วยท่าทางสุดเสี่ยว เมื่อเห็นเธอยืนทำหน้าสับสนชีวิต เหมือนเด็กที่กำลังหลงทางในห้างและยังไม่รู้ว่าประชาสัมพันธ์ไปทางไหน  “...แต่งงานกับพี่”


เธอเม้มริมฝีปากแน่น พยายามจะไม่ฉีกยิ้มแต่ก็ยากเหลือเกิน ทว่าแน่ละ...มันมีอะไรบางอย่างซึ่งยากกว่านั้นมากนัก


“พี่โรจน์คะ”


“...สา?” เขาเรียกเสียงนุ่ม


ให้ตายเถอะ เธอนึกตัดพ้ออยู่ในใจ ทั้งที่ปกติเอาแต่กวนประสาทใส่กันแท้ ๆ เชียว


นัยน์ตาละห้อยของศิโรจน์สื่ออารมณ์เว้าวอน เหงื่อเม็ดโตผุดขึ้นบนขมับ พร้อมกับความตึงเครียดซึ่งเริ่มก่อตัวขึ้นเงียบ ๆ  เมื่อสาวเจ้าใช้เวลาอ้ำอึ้งนานกว่าที่เขาคาดไว้แต่แรก จะได้สวมแหวนลงบนนิ้วนางข้างซ้ายของเธอ หรือได้เก็บแหวนเข้ากล่องก็ยังน่าเป็นห่วง


วัสสานะยกมือกุมอก หายใจเข้าลึก ๆ  อายุเธอไม่ใช่น้อยแล้ว ตอนนี้ความรักมา ฐานะพร้อม จะมัวรออะไร...


แล้วคำตอบก็ตามมาทันควัน ว่าที่ประวิงการแต่งงานมาจนป่านนี้เพราะเป็นห่วงคิมหันต์ ถ้าแต่งไปแล้วใครจะดูแลเขา สิสิรคนเดียวจะไหวหรือ รายนั้นยิ่งเป็นพวกพูดน้อยไม่ค่อยถามไถ่อยู่ด้วย


แต่คิดสิวัสสานะ เธอบอกตัวเอง หากแต่งงาน มีหลานให้ป๊ากับม้าอุ้มสักที คิมหันต์ก็หมดห่วงไปได้อีกยาว


ขอแค่เงื่อนไขเดียวเท่านั้นเอง...


“พี่โรจน์” เธอเอ่ยปากเรียก ร่องรอยของความเจ้าเล่ห์อย่างคนในครอบครัวค้าขายฉาบขึ้นแวบหนึ่งบนดวงหน้าโดยไม่รู้ตัว “..สามีเรื่องจะขอข้อเดียว”


ประกายแห่งความหวังปรากฏขึ้นในแววตาชายหนุ่มซึ่งคุกเข่าอยู่นานจนเริ่มเมื่อย เงื่อนไขอย่างเดียวของวัสสานะจะเป็นอะไร? เกิดนึกอยากพิสูจน์รักแท้ด้วยวิธีประหลาดอะไรขึ้นมาตอนนี้หรือเปล่า นี่มันน่าเครียดสำหรับเขา พอกับที่หญิงสาวกำลังวิตกเรื่องเขาจะยอมให้เธอได้หรือไม่ในข้อนี้


“อะไรหรือ?” เขากลั้นใจถาม รักษาระดับเสียงของตัวเองให้คงเส้นคงวา ขณะที่วัสสานะทรุดร่างลงคุกเข่าเสมอเขา ดูประหลาดเมื่อคนที่เขาอยากได้เป็นเจ้าสาวกลับลงมาย่อตัวอยู่ในระดับเดียวกันเสียนี่


“...ลูกชายคนแรก...ขะ..ของเรา..”


เธอเริ่มออกปากด้วยเสียงงึมงำ พวงแก้มเป็นสีแดงระเรื่อ ท่าทางคล้ายลังเลอยู่แวบหนึ่ง แต่หลังจากสูดลมหายใจเข้าลึกหนึ่งครั้งก็กุมมือเขาไว้มั่น พร้อมกับเอ่ยหนักแน่นประหนึ่งกำลังเป็นฝ่ายขอเขาแต่งงานเสียเอง



“ให้เขาใช้นามสกุลวานิชตระการกูลได้ไหมคะ?”












"แต่งงาน!?"




คิมหันต์อ้าปากค้างไปเลย ตอนที่รู้เรื่องนี้จากปากพี่สาว


แน่ละ เขาเพิ่งค่อนขอดเธอไปเมื่อไม่กี่เดือนก่อนนี้เอง หลังกลับจากไปเยี่ยมเยือนบ้านสามภพเป็นครั้งแรก และได้รู้เรื่องอันนาจะแต่งงานกับพี่ชายของสามภพ เขายังกลับมาเปรยใส่วัสสานะ แถมด้วยกระแซะถามเธอด้วยซ้ำว่าจะโหนคานเล่นไปจนถึงเมื่อไร ขืนรอจนอายุมากค่อยแต่งงาน ลูกออกมาไม่สมประกอบกันพอดี ปากล้อไปเรื่อยด้วยเข้าใจว่าเธอมัวแต่ห่วงทำงานหาเงิน หารู้ไม่ว่าตัวเองนั่นแหละที่เป็นสาเหตุหลัก


“เบื่อคานแล้วหรือ โหนจนเมื่อแขนแล้วอะดิ”


วัสสานะส่ายหน้า พ่อน้องชายตัวแสบก็กวนเอาจริงจัง หน้าตาไม่ทันหายเหวอแท้ ๆ  ยังมีแก่ใจมาทำยียวนใส่


“เจ้าเด็กคนนี้”


“ไม่เด็กแล้ว..” คิมหันต์ยิ้มกริ่ม ลากเก้าอี้มานั่งข้าง ๆ เธอ เขาเพิ่งเก็บข้าวของใส่กระเป๋าเป้ตัวเองเสร็จ พร้อมเต็มที่สำหรับการเดินทางกลับบ้านวันรุ่งขึ้น หลังสอบปลายภาคของชั้นปีที่สามจบลงคิดว่าเป็นเรื่องน่ายินดีสุดแล้ว กลับบ้านมายังได้ยินข่าวดีจากพี่สาวอีกอย่าง “...แล้วเจ้คุยกับพี่โรจน์เขานานยัง”

“..สักระยะหนึ่งแล้ว”

“ป๊ากับม้าล่ะ?”

“รู้แล้ว”

“แล้วเจ้สิ?”

“รายนั้นก็รู้แล้วเหมือนกัน”

“นี่ผมรู้ช้าสุดเลยหรือ!?” คิมหันต์ทำเสียงผิดหวัง ส่งสายตาละห้อยใส่เธอเหมือนเจ้าหมาดุ๊กดิ๊กยามถูกสั่งห้ามเข้าบ้าน “ไหงงั้นล่ะ”

เธอหันมาคลี่ยิ้ม ลูบผมเขาแผ่วเบาเหมือนเคยทำตอนเด็ก ๆ  จ้องมองใบหน้าเขาให้ชัด และรับรู้ได้ถึงหลายสิ่งที่เปลี่ยนแปลงไป..

แววตา น้ำเสียง รูปร่าง คิมหันต์โตแล้วจริง ๆ อย่างเจ้าตัวว่า เด็กน้อยที่ตามเรียกเจ้ใหญ่ ๆ มาแต่ไหนแต่ไรเป็นผู้ใหญ่ได้ถึงขนาดนี้เชียว เธออดภูมิใจกับเขาไปด้วยไม่ได้เลย

“เจ้?”

หญิงสาวหลุดจากภวังค์ แวบหนึ่งที่เธอมองเห็นภาพซ้อนของพี่ชายผู้ล่วงลับไปแล้ว น้องเล็กตรงหน้าแทบถอดแบบรูปลักษณ์ภายนอกมาจากพี่ชาย เหมือนกระทั่งคณะที่เรียน แต่เลยจุดที่วสันต์หยุดชะงักไว้แค่นั้นตลอดกาลมาสองปีกว่าแล้ว ต่างกันตรงคิมหันต์ร่าเริงกว่า ดูมั่นใจกว่า เจ้าเล่ห์กว่า ไม่มีภาระเรื่องน้อง ๆ และเงินทองของทางบ้าน แถมยังกวนประสาทกว่าเสียด้วย

"ไอ้ตัวแสบ"

เธอพึมพำ มองเขาเต็มตา และเชื่อว่าเขาจะไม่เป็นอะไรแน่นอน


สามภพในชุดเสื้อยืดกางเกงบอลเดินตรงเข้ามาพอดี มีผ้าขนหนูผืนเล็กพาดอยู่บนไหล่ ลากเก้าอี้อีกตัวมาไว้ข้างคิมหันต์ ขยี้ผมเขาเบา ๆ แล้วย่อตัวลงนั่งคู่กัน

“เฮียอาบน้ำเร็วไปละ” คนที่นั่งอยู่แต่แรกเอ่ยทักทันใด แต่ไม่ได้หลบฝ่ามือที่วางลงบนศีรษะ ตรงข้ามเลย เจ้าตัวยังดันสู้อีกต่างหาก “วิ่งผ่านน้ำเรอะ”

“ใครจะเอ้อระเหยอย่างเราล่ะ”

“ใครจะซกมกอย่างเฮียเพี้ยนล่ะ” คิมหันต์ย้อน ไม่ดูความจริงว่าตัวเองที่ยังไม่ยอมอาบน้ำสักทีนั่นแหละซกมกสุด

“ครับ ๆ” ชายหนุ่มส่ายหน้าพร้อมรอยยิ้มอ่อนใจ หันไปเอ่ยกับวัสสานะประหนึ่งเป็นสมาชิกร่วมบ้าน “พี่สายังไม่นอนอีกหรือ เดี๋ยวพรุ่งนี้ขับรถ”

หญิงสาวผงกศีรษะ หันไปมองคิมหันต์ซึ่งเริ่มมือไม้อยู่ไม่สุข เกาะแขนเกาะไหล่คนข้างกายไปเรื่อย ขณะที่อีกฝ่ายก็ยอมให้หยิบจับเล่นเป็นสินค้าตั้งโชว์แต่โดยดี แบบที่ไม่เคยยอมกับใครอื่น คิมหันต์อาจไม่รู้ ขนาดกับพี่ชายแท้ ๆ สามภพยังไม่ค่อยชอบให้มาสัมผัสเนื้อตัวขนาดนี้เลยด้วยซ้ำ

แต่ก็นั่นละ เรื่องกรณีพิเศษหรือพวกข้อยกเว้นทั้งหลาย มีให้สำหรับคนพิเศษแค่คนเดียว


วัสสานะมองทั้งสองคนยิ้ม ๆ  แม้จะหมั่นไส้ท่าทางน้องชายไม่ใช่น้อยแต่ก็พยักหน้า เอ่ยลาพวกเขา แล้วขอตัวไปนอนก่อน ปล่อยแขกที่มาขอค้างด้วยหนึ่งคืนใช้เวลาอยู่กับพ่อน้องชายตัวแสบที่เชิญมาเสียให้หนำใจ (เธอลอบค่อนขอดในใจว่าทำอย่างกับที่ผ่านมายังอยู่ด้วยกันไม่พอ) ปิดเทอมอีกแล้ว เขาต้องเตรียมตัวกลับบ้านต่างจังหวัด คงจะไม่ได้เจอกันอีกสักพักใหญ่ ๆ  เพราะดูท่าแล้วคิมหันต์ไม่อยากพาอีกฝ่ายกลับไปเจอหน้าบุพการีเป็นครั้งที่สองเท่าไรนัก


“เด็ก ๆ ก็อย่านอนดึกนักล่ะ”


เธอกำชับเป็นการทิ้งท้าย อ้าปากหาวหวอด ก่อนจะปลีกตัวออกมา

มีต่อรีพลายถัดไปค่ะ

v
v
v

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 57 - เพื่อนสาว (หน้า 127) 09/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 16-10-2013 21:43:53

ยกที่ 58 (ต่อ)



งานแต่งงานถูกจัดขึ้นหลังจากนั้นเพียงไม่กี่เดือน ขณะคิมหันต์อยู่ระหว่างปิดภาคเรียนในชั้นปีสี่ ที่น่าตกใจคือแม้ตกลงกันทีหลัง แต่วัสสานะและศิโรจน์กลับจูงมือเข้าประตูวิวาห์ก่อนคู่อันนากับสามพลเสียอีก


“เจ้าสาวสายฟ้าแลบจริง ๆ”


คิมหันต์เอ่ยซ้ำซากโดยไม่รู้ตัว ใครถามปากก็บอกว่ายินดีด้วยกับพี่สาว แต่เอาเข้าจริงแล้ว ท่าทางเจ้าตัวคงยังอยู่ในภาวะงุนงงเรื้อรังจนเอาแต่ย้ำคิดย้ำทำอยู่จุดเดิม ได้คุยถึงเรื่องนี้ทีไรก็เผลอพูดวนเหมือนแผ่นเสียงตกร่องอยู่นั่น



สายลมยามค่ำคืนโชยอ่อนต้องผิวกาย ปลายฝนต้นหนาวอากาศเย็นและชื้นใช้ได้ สามภพยืนกอดอกรอเงียบ ๆ อยู่พักใหญ่ จนกระทั่งคิมหันต์เดินออกมาจากมุมสลัวอีกฟากหนึ่งของงานซึ่งไม่มีผู้คนเดินผ่าน

"ไง" เขาทัก

อีกฝ่ายเงยขึ้นมอง ไม่มีทีท่าตกใจที่เห็นเขาซุ่มอยู่ตรงนี้เท่าไรนัก แล้วยังต่อว่ากลับมาอีก "หายต๋อมไปเลย"

สามภพลอบยิ้ม เขาเองต่างหากที่ควรพูดว่าคิมหันต์นั้นหายต๋อมไปเลย


งานแต่งงานจัดขึ้นที่จังหวัดราชบุรีซึ่งเป็นบ้านเกิดของทั้งวัสสานะและศิโรจน์ผู้เป็นเจ้าบ่าว แน่นอนว่าคนในครอบครัวย่อมต้องวิ่งวุ่นจัดการธุระมากมายอย่างไม่ต้องสงสัย แล้วไหนยังทุกครั้งที่มีปิดเทอมหรือวันหยุดยาว อีกฝ่ายเป็นต้องแจ้นไปรายงานตัวกับทางบ้านราวกับถูกคุมความประพฤติมาแต่ไหนแต่ไร เรื่องนั้นเขาเข้าใจดี

แต่ไม่ได้เห็นหน้ากันนานอย่างนี้ แล้วจะปฏิเสธได้อย่างไรว่าไม่คิดถึง

พอจะได้เจอกันในงานสักหน่อย สมกับที่รอคอยมาตั้งนาน เจ้าตัวก็ต้องนั่งรวมกับครอบครัวตัวเอง (ซึ่งแน่นอนว่าคิมหันต์ไม่อยากให้เขาไปโผล่ตรงนั้นนักหรอก) ได้แต่คอยจ้องไว้ไม่ให้คลาดสายตา

เวลาผ่านไปจนงานเกือบเลิก คิมหันต์จึงได้ปลีกตัวแล้วเดินออกมาทางห้องน้ำ ตอนแรกเขาตั้งใจดักรออยู่แถวทางออก รออีกฝ่ายเสร็จธุระก่อน คุยอะไรตอนยังไม่ได้ปลดทุกข์ก็เห็นจะไม่เข้าท่านัก ทว่าเมื่อเจ้าตัวเดินออกมา ยังไม่ทันได้เอ่ยปากทักทายสักคำ คนที่เขารอกลับเดินออกอีกทาง จากนั้นเลี่ยงไปตั้งไกลยังอีกฟากหนึ่งซึ่งไม่มีแขกไปป้วนเปี้ยน

ตัวเขาสืบเท้าตามมาเงียบเชียบ จ้องอยู่พักใหญ่ก็ยังไม่รู้จุดประสงค์แน่ชัด ว่าอีกฝ่ายมายืนทอดสายตาออกไปกลางความเวิ้งว้างยามดึกอะไรตรงนี้

ชายหนุ่มยืนรออย่างใจเย็น และคิมหันต์ดูจะช่วยพิสูจน์ความพยายามนั้นโดยไม่รู้ตัว จึงได้เอาแต่นิ่งโดยไม่รู้ว่าเขายืนเฝ้าอยู่ จนสุดท้ายอีกฝ่ายก็ถอนหายใจ เดินกลับออกมาโดยเขายังไม่สามารถระบุได้ว่าเจ้าตัวไปทำอะไรตรงนั้น ก่อนจะได้มาเจอกัน ณ จุดที่เขายืนซุ่มอยู่นี่เอง

“ออกไปเหม่ออะไรแถวมืด ๆ นั่นน่ะ?” เขาถามเสียงเรียบ แต่อีกฝ่ายกลับย้อนใส่

“เฮียเพี้ยนมายืนเฝ้าอะไรผม?”

เจ้าเด็กนี่รู้มาก...แม้ตอนนี้ไม่ใช่เด็กอย่างที่เขาเคยโดนสรัญกล่าวหาว่าเลี้ยงต้อยอีกต่อไป คำพูดคำจาฟังแล้วรู้เลยว่าตระหนักถึงตัวตนของเขาตรงนี้ตลอด มิน่าเล่าตอนเจอกันจึงไม่ตกใจสักนิด หนำซ้ำยังมาว่าเขาหายต๋อมไปเลยเสียอีก

“ถ้ารู้ว่าคนรักยืนรออยู่ตรงนี้ ทำไมไม่หันมาทักทายกันบ้าง?”

สามภพนึกเลี่ยนคำพูดตัวเองเอาการ แต่คิดว่าสีหน้าซึ่งพยายามซ่อนความเขินของคิมหันต์นั้นเกินคุ้ม จะยิ้มก็ไม่ใช่ จะแยกเขี้ยวก็ไม่เชิงแบบนั้นดูน่าแกล้งพิลึก

“ผมแค่อยากรู้ว่าพี่จะอดทนยืนรอได้นานเท่าไร”

“แล้วทีนี้รู้หรือยัง”

คิมหันต์เอานิ้วเคาะหน้าปัดนาฬิกาข้อมือตัวเอง “สิบสองนาที”

สมกับเป็นคิมหันต์

“นานกว่านั้นก็รอได้”

อีกฝ่ายยักยิ้ม ดูพอใจคำพูดเขา หลังจากกวาดสายตามองรอบตัว เห็นไม่มีใครอยู่ในบริเวณใกล้เคียงก็จัดการกระตุกแขนเขาให้ไปอีกทางที่ค่อนข้างมิดชิดกว่าจุดเดิม จนอยู่ในระยะซึ่งคิดว่าปลอดภัยพอ จึงได้ผลักอกให้ถอยหลังไปจนมุมกับกำแพง

ทั้งหมดนั้นสามภพยินยอมแต่โดยดี ว่ากันตามจริงแล้วต้องเรียกว่าเขาช่วยดึงอีกฝ่ายตามมาประชิดตัวด้วยซ้ำ และคิมหันต์ก็ดูจะตระหนักได้ถึงข้อเท็จจริงนั้น ใบหน้าที่มั่นใจเต็มแก่ในคราวแรกจึงได้มีสีชมพูระเรื่อแต้มอยู่บนพวงแก้ม

..น่ารัก..

สามภพรวบเอวอีกฝ่ายไว้หลวม ๆ  และได้รับวงแขนยกขึ้นคล้องรอบคอเป็นการตอบสนอง

ริมฝีปากทาบทับ...บดเบียดลงหนักหน่วงในนาทีที่สิบสามพอดิบพอดี

“..คิดถึง...” คิมหันต์กระซิบเสียงแหบพร่า ใบหน้าแยกจากกันเพียงนิดเดียวแล้วกดจูบซ้ำ ๆ ลงไปอีก  “…คิดถึงเฮียเพี้ยนโคตรเลย”

เขาชอบอาการแบบนี้ของคนตรงหน้าเสียจริง ดูแล้วชวนให้อยากทำตัวใจร้ายปล่อยอีกฝ่ายคิดถึงบ่อย ๆ  หากไม่ติดว่าอาจเป็นเขาเองที่สติแตกไปก่อน

สามภพปล่อยคิมหันต์ลวนลามตามชอบใจอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะรู้สึกว่าจูบเปะปะอย่างนั้นถึงแม้น่ารัก แต่ช่างไม่ได้อย่างใจเอาเสียเลย เหมือนกับว่ายังไม่ค่อยเต็มไม้เต็มมือแปลก ๆ จนอยากสัมผัสให้มาก..และให้ลึกซึ้งกว่านี้ เขาชอบเวลาคิมหันต์เริ่ม แต่ก็ชอบตอนที่ตัวเองทำให้อีกฝ่ายเขินจนไปต่อไม่ถูกได้เหมือนกัน

“ถ้าคิดถึงขนาดนั้น ปกติเขาไม่จูบแค่เล็ม ๆ แถวปากเหมือนลูกหมาเลียหรอกรู้ไหม”

คิมหันต์ทำหน้ายุ่งตรงถ้อยคำเปรียบเทียบตอนสุดท้าย ตั้งท่าจะเถียงอย่างทุกที แต่คราวนี้คิดหรือว่าเขาจะปล่อยเอาไว้

“…อือ...”

ในเมื่อเสียงแบบนี้น่าเอ็นดูกว่าตั้งเยอะ

“แล้วนี่ยังไง” เขาลูบผมอีกฝ่ายเบามือ ถอนริมฝีปากออกมานิดเดียวเวลาต้องการจะพูด จากนั้นก็แนบลงไปหนักกว่าเก่า หลังจากนี้ได้มีปากเจ่อแน่ ๆ  รู้สึกอยากรังแกพอกับอยากทะนุถนอม หรืออีกนัยหนึ่งจะเรียกว่าอยากทะนุถนอมไว้รังแกคนเดียวคงพอได้ “...จะกลับกรุงเทพฯ เมื่อไหร่?”

”....อาทิตย์....อะ...อืออ..อ.....หน้า.....”

คิมหันต์ว่าอย่างนั้น...ตะกุกตะกักด้วยปลายลิ้นยังเกาะเกี่ยวกันอยู่ ลมหายใจแรงและร้อนผ่าวเป่ารดบนใบหน้ากันและกัน ขณะที่นิ้วมืออีกฝ่ายแทรกเข้ามาตามไรผมบนท้ายทอยชายหนุ่ม ทิ้งน้ำหนักมาพิงอกเขาราวกับว่าเรี่ยวแรงที่ขาระเหยหายไปหมดแล้ว น่ารักจนไม่รู้จะว่าอย่างไรดี

สุดท้ายก็ท่าทางคิมหันต์จะสู้ไม่ไหว ถึงกับต้องรีบก้มหน้างุดเหมือนกลัวจะถูกตามไปงับปากอีก อาศัยซุกอยู่บนอกเสื้อเขาแล้วคลุกวงในแทน บ่นเสียงอู้อี้ว่าถ้าปากเจ่อขึ้นมาจะทำอย่างไร

“ก็ไม่เห็นต้องทำอะไร”

เขาเอ่ยขำ ๆ  กดจมูกลงกลางกระหม่อมคนในอ้อมแขนก่อนจะวางคางตัวเองพาดไว้แทน รอยยิ้มบางเบาด้วยความอิ่มเอมทอดผ่านริมฝีปาก

ชายหนุ่มผ่อนลมหายใจเชื่องช้า พร้อมกับที่สายตามองยาวออกไปเบื้องหน้า รู้สึกมีความสุขกับช่วงเวลาเล็ก ๆ นี้จนราวกับว่าจะไม่ต้องการอะไรอย่างอื่นอีก..


..แต่แล้วกลับสะดุดเข้ากับร่างของคนคนหนึ่ง



คนที่เขาเชื่อว่าคิมหันต์ไม่คิดอยากให้มาปรากฏตัวอยู่ตรงนี้ที่สุด



สุชัย วานิชตระการกูล



คิมหันต์ซึ่งซุกหน้าอยู่กับอกเขา แล้วยังหันหลังให้ผู้เป็นบิดา ท่าทางว่าคงไม่รู้ตัวจึงได้กอดเอวเขาแน่นอยู่เช่นนี้ ขณะที่ผู้มาใหม่จ้องเขม็งมายังเขา สายตาแข็งกร้าวสบกันใต้แสงไฟสลัวจากบริเวณงานห่างออกไป

สามภพนึกเสียใจในความประมาทของตัวเอง แม้เป็นที่ลับตา แต่อย่างไรเสียก็ยังอยู่ในบริเวณงาน ปล่อยความคิดถึงเอาชนะตัวเองจนทำอะไรไม่คิดว่าอาจมีใครมาเห็น และยิ่งไม่คิดว่าคนคนนั้นจะเป็นพ่อของคิมหันต์


“...เฮีย...?” 


คิมหันต์พึมพำ เงยขึ้นมองเขาเมื่อเห็นว่านิ่งไปนานผิดปกติ แต่สามภพตัดสินใจได้ทันก่อนอีกฝ่ายจะหันหลังกลับไป ด้วยการกอดไว้แน่นกว่าเดิม โอบท้ายทอยคนตรงหน้าเข้าหาตัว ให้แน่ใจเรื่องคิมหันต์จะไม่เห็นว่าเกิดอะไรขึ้นข้างหลัง

เขาสบตากับสุชัยนิ่ง ริมฝีปากไม่ขยับเป็นคำพูดใด นัยน์ตาหนักแน่นมั่นคงและพยายามจะไม่ให้เหมือนว่ากำลังท้าทาย หากสุชัยจะเห็นความสัมพันธ์ที่ปกปิดมานานนี้...เขาก็อยากให้ได้เห็นสิ่งที่ถูกต้องและเกิดขึ้นจริง ความรู้สึกจริงที่เขามีต่อลูกชายคนเล็กของอีกฝ่าย


“คิมหันต์” 


เขาเรียกแผ่วเบา แต่มั่นใจว่ามากพอจะลอยผ่านอากาศไปถึงหูสุชัย


“...หือ..?”


“พี่รักนาย”


“....”


“...ไม่ว่าจะเป็นยังไง...” เขากระชับอ้อมแขน ก้มลงแล้วพูดเสียงดังกว่าเก่า เหลือบตามองสุชัยไปด้วยขณะเอ่ยปาก “...จำไว้ว่าพี่รักนาย”


“…ระ...รู้แล้วน่า...งี่เง่าว่ะ..” คิมหันต์ส่งเสียงตะกุกตะกัก คุดเข้าหาจนแทบจมหายไปในอ้อมกอด


สุชัยได้ยินถ้อยคำของเขาแน่นอน สีหน้าจึงได้ตื่นตะลึงเช่นนั้น ก่อนจะเปลี่ยนเป็นบิดเบี้ยวด้วยความโกรธขึ้ง ริ้วรอยยับย่นปรากฏขึ้นบนใบหน้า ขณะที่เขายิ่งกอดคิมหันต์ไว้แน่น เตรียมใจกับอะไรก็ตามซึ่งอาจจะเกิดขึ้นหลังจากนี้ อีกฝ่ายคงเดินมาต่อยเขาสักทีเป็นอย่างน้อย แต่สำหรับอย่างมาก...ตอนนี้เขายังไม่อยากคิด อย่างไรเสีย..นี่ก็เป็นงานมงคลของบุตรสาว คงไม่ถึงกับพกปืนมาด้วย


เขาและสุชัยจ้องตากันอีกอึดใจ คิมหันต์จะสงสัยหรือเปล่าในตอนที่ร่างกายแนบชิดกันเช่นนี้ ว่าเสียงหัวใจเขาเต้นเร็วรัวมากกว่าเดิมขนาดไหน มันแทบระเบิดออกมาให้ได้ โดยเฉพาะเมื่อชายวัยกลางคนตรงหน้าเริ่มสาวเท้าตรงเข้ามาหา


“คิม..ปล่อยก่อน”


เขากระซิบด้วยน้ำเสียงเป็นปกติ และอาจเพราะทำได้ดีเกินไปจนอีกฝ่ายไม่ติดใจสงสัย จึงได้ทำตามนิสัยเดิมคือเกาะเขาไว้เช่นนั้นพร้อมกับต่อรอง “อีกแป๊บนึง”


“คิม”


“...คิดถึง...กอดอีกแป๊บเดียว...”



“....”



“ผมรักพี่จัง”



หลังจากนั้นคือความเงียบซึ่งนำพาบรรยากาศแปลกประหลาดห้อมล้อมพวกเขาทั้งสามไว้ สามภพที่ตั้งใจจะใช้กำลังดันคิมหันต์ออกกลับชะงักค้างอยู่ท่าเดิม


เช่นเดียวกับสุชัยที่หยุดฝีเท้าอยู่เพียงเท่านั้น


อารมณ์โกรธขึ้งซึ่งฉายอยู่เดิมถูกแทนด้วยสีหน้าอมทุกข์ แววตาที่ดูราวกับจะสะท้อนภาพหัวใจซึ่งแหลกเป็นเสี่ยงของสุชัยทำให้เขาประหลาดใจ จากนั้นจึงตามด้วยความรู้สึกหดหู่อันไม่ทราบที่มา หมุนวนอยู่ในหัวจนชวนให้คลื่นไส้


เขาไม่รู้เกิดอะไรขึ้นกับระบบความคิดอีกฝ่ายตอนนี้ ไม่รู้ว่าทำไมอยู่ ๆ ชายผู้ได้ชื่อว่าเป็นพ่อจึงได้ชะงักฝีเท้า หัวคิ้วขมวดมุ่น ริมฝีปากเม้มเป็นเส้นตรงบางเฉียบ กำหมัดแน่นจนข้อนิ้วปูดโปน และนัยน์ตาวาววับด้วยของเหลวใส ๆ ที่เคลือบอยู่


ก่อนจะหันหลังกลับไปโดยไม่ได้เอ่ยปากอะไรกับพวกเขาสักคำ



“...คิม” 


พักใหญ่กว่าเขาจะส่งเสียงเรียก พร้อมกับที่คิมหันต์เอ่ยขึ้นพอดี


“..เขาไปหรือยัง?”


สามภพใจหายวาบเมื่อได้ยินคำถามนั้น


“...ไม่อยู่แล้ว...ใช่ไหม?”


เขามักประเมินคิมหันต์ต่ำไปอยู่เสมอจริง ๆ 


นั่นทำเพื่ออะไร? อีกฝ่ายรู้ว่ามีคนยืนอยู่ด้านหลัง ทั้งที่คอยปกปิดเรื่อยมาแต่ตอนนี้กลับกล้าพูดว่ารักเขาออกมาเต็มปากเต็มคำ แล้วยังกอดไว้ไม่ปล่อย ขวางอยู่ระหว่างตัวเขาและบุคคลที่สามราวกับ...เขาเพิ่งคิดได้...นั่นอย่างกับกำลังปกป้องมากกว่าจะแค่กอดเขาไว้เฉย ๆ


“ไปแล้ว” สามภพตอบสั้น ๆ  จุกขึ้นมาจนแทบพูดไม่ออก


“ป๊า?” อีกฝ่ายกระซิบ “..หรือว่าใคร?”


“ป๊าเรา”


“...เหรอ....”


คิมหันต์เพิ่งจะตัวสั่นตอนนี้ หรือว่าที่เขากอดอยู่ตั้งนานนั้นมัวแต่ตกใจ จนไม่ทันสังเกตว่าอีกฝ่ายกำลังสั่นกันนะ


“...ป๊า..ทำหน้ายังไง...”


“ดูโกรธ” ชายหนุ่มตอบไปตามตรง “...แต่หลังจากนั้น..เขาเหมือนจะร้องไห้”



“....เหรอ..”



ตอบเหมือนเดิมอีกครั้ง แต่คราวนี้เสียงเบาหวิวจนเขาใจหาย...



“...คิม...”



...อกเสื้อเขาชื้นแฉะจากหยดน้ำอุ่น ๆ...




“...ผม...ควรทำไงดี..”

- หมดยกที่ 58 –






-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

อา...เฮียเพี้ยน..... //โหยหวนอะไร


ก่อนอื่นขอขอบคุณงาม ๆ ที่ช่วยเสนอชื่อในเซ็งเป็ดด้วยนะคะ *กอดฟัดคนอ่านผู้น่ารัก* :กอด1: :man1: :L2: :pig4:
 ซาบซึ้ง ;////; จับฟัดคนละที เป็นกำลังใจมาก ๆ เลยค่ะ อะฮือ เราก็ไปใช้สิทธิโหวตคนอ่านมาเหมือนกันค่ะ (รู้สึกห้าตำแหน่งมันไม่พอจริงจัง อยากโหวตอีกเยอะ ๆ  :ling1: )

ของแถมรีพลายถัดไป ขอจองไว้ก่อน แต่ช้าหน่อยนะคะ เน็ตกากมากเลย  :sad4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 16-10-2013 21:46:19

จองไว้ให้ของแถมค่ะ


ตีเกรียนกับน้องหมาทอง

(http://fc04.deviantart.net/fs71/f/2013/289/1/f/sl57_resize_by_maew3ta-d6qoesx.jpg)


อยากลองเวอร์ชันเด็กน้อยกันบ้างค่ะ คุณน้องคงอ้อนแย่ /////
(http://fc08.deviantart.net/fs71/f/2013/289/b/2/dd_44_resize_by_maew3ta-d6qoeqz.jpg)


เล่นกับหมา หมาเลียปาก...
มือค่ะเฮีย...มืออออ...
(http://fc03.deviantart.net/fs71/f/2013/289/f/9/dd_pet04_resize_by_maew3ta-d6qoes1.jpg)


ปิดท้าย ไม่มีคำอธิบายรูป เขินน... =,.=
(http://fc04.deviantart.net/fs71/f/2013/289/3/e/dd_55_resize_by_maew3ta-d6qoepl.jpg)


ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมเยือน พบกันยกหน้าค่า ^o^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: insomniac ที่ 16-10-2013 22:03:14

พี่สารักน้องมากจริงๆ ซึ้ง

แต่ตอนนี้ สงสารทุกคนเลย T T
อย่าค้างตรงนี้ได้ไหมครับ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ju ที่ 16-10-2013 22:10:46

ง่าาาาาาาาาาาาา

ป๊าจะว่ายังไง จะทำอะไรกับเฮียไหมเนี่ย

 :sad4: :sad4: :sad4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 16-10-2013 22:22:54

ไม่ได้เม้นหลายตอน แต่เห็นตอนจบแว๊บๆ หน่วงเหมือนกัน....เอาไว้เดี๋ยวอ่านเสร็จจะมาเม้นนะคะ

-----------------------------EDIT-------------------------------

อ่านจบเเล้ว รู้สึกสงสารทุกคน โดยเฉพาะคุณพ่อกับน้องคิมนี่ล่ะ
แต่เชื่อว่าคนบ้านนี้ไม่สามารถทนรับความรู้สึกสูญเสียอย่างนั้นได้อีกแล้ว อย่างที่เเม่น้องคิมพูดนั่นแหล่ะ
คงต้องค่อยๆเคลียร์กันไป อย่าวู่วามกันนะคะ
แต่ที่สำคัญตอนนี้ซาบซึ้งกับความรักน้องของพี่สาวคิมมากเลยค่ะที่ทำเพื่อน้องได้ขนาดนี้
และที่อยากขอบคุณอีกคนคือสามีของเธอที่ยอมให้ลูกชายใช้นามสกุลของเธอ
ขอบคุณคนทั้งสองมากเลยนะคะ  o1


ยังคงต้องเฝ้าติดตามตอนต่อไปอย่างกระชั้นชิดค่ะ
เป็นกำลังใจให้เรนนี่นะคะ  :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: AnimajuS ที่ 16-10-2013 22:29:15

 :katai1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: ninghyuk ที่ 16-10-2013 22:31:56

โอ๊ยยยยยยยยยย สงสารทุกคนเลยยยย T-T
ส่วนของแถมชอบมั่กกกกกกกกกก ปรับอารมณ์ไม่ถูกเลยทีเดียว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: urmein ที่ 16-10-2013 22:35:28

ป๊าขาาาาาาาา
ได้โปรดดดดดด เข้าใจลูกด้วยนะคะ
โฮ่วววววววว หนูไม่อยากกินมาม่าาาาาา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: pornumpai-ka ที่ 16-10-2013 22:37:30

ชอบบบบ  น่ารักอ่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 16-10-2013 22:39:03

กรีดร้องสติแตก TvT แบบว่ามาม่ามาแล้ว
ดีใจกับเจ๊ใหญ่พี่สาคนสวยของนุ้งคิมด้วยยยย
แต่งงานเป็นฝั่งเป็นฝาแล้ว น่ายินดี
รักเจ๊ใหญ่มาก สิ่งที่เจ๊ใหญ่ทำให้นุ้งคิมนี่แบบว่า
ยิ่งใหญ่อ่ะ  :hao5:

คู่รักเฮียเพี้ยนกับนุ้งครีมนี่รักกันแบบเลิฟ ๆ มาก
เห็นแล้วอบอุ่นหัวใจสุด ๆ ทำไมคู่นี้น่ารักแบบนี้
น้องทำตัวน่ารักน่าฟัดเป็นที่สุด แต่ตอนป๊ามาเจอ
ไม่คิดว่าน้องจะกอดเฮียไว้แน่น ๆ ทั้ง ๆ ที่รู้ว่า
ป๊าอยู่ข้างหลัง พูดว่ารักเต็มปากเต็มคำเหมือนไม่เกิดอะไรขึ้น
น้องเข้มแข็ง อยากเข้าไปกอดเลยยยยยยยย
เฮียเพี้ยนรักนุ้งครีมมาก ๆ รักนาน ๆ >_<


สงสารป๊าอ่ะ ป๊าคงเจ็บปวดมาก จากความโกรธ
ถึงได้เปลี่ยนเป็นความเศร้า TvT โอ้ชีวิต....
ป๊ารอคุณหลานนะคะ ลูกชายเจ๊ใหญ่จะเป็นผู้สืบทอด
ตระกูลต่อไป ตระกูลนี้ไม่ไร้ผู้สืบสกุลกับกิจการแน่นอนค่าาาาา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 16-10-2013 22:43:43

ฮือ ๆๆๆ มันหน่วงจิต  :katai1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 16-10-2013 22:48:04

พาร์ทแรกเหมือนปัญหาจะเบาบางลงเพราะเจ๊ใหญ่จะแต่งงานและคำขอเรื่องลูกชายคนแรก
แต่พาร์ทสองนี่สิ หายใจไม่ทั่วท้อง ลุ้นระทึก กดดันมาก...
จากนี้จะเกิดอะไรขึ้นต้องติดตามอย่างใกล้ชิด

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 16-10-2013 22:54:41

หวังว่าประวัติศาสตร์คงจะไม่ซำ้รอยนะ มันจะผ่านไปด้วยดีเอาใจช่วยคิมกับพี่ภพ :)

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: KilGharRah ที่ 16-10-2013 22:58:47

อาเจ้สุดยอดเลย เสียสละเพื่อน้องจริงๆ
สงสารทุกคนเลยนะ ป๊าด้วย ยังไงก็เหลือลูกชายคนเดียว
ขอให้ป๊าเข้าใจน้องด้วยนะ  :mew2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 16-10-2013 23:04:49

เจ้ใหญ่เป็นพี่ที่เจ๋งมากๆๆ o13

เอาใจช่วยน้องครีมกับพี่ภพให้ป๊าเข้าใจ :hao5:



 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: misso ที่ 16-10-2013 23:09:41

ชอบตอนนี้อะ อารมณ์มันกรุ่นๆ ดีใจ ปลื้มใจ ตกใจ สะเทือนใจ

รักพี่สาจัง พี่สาทุ่มเทให้พี่น้องเสมอเลย

รักคุณแม่จัง เชื่อว่าคุณแม่ต้องเป็นอีกตัวแปรที่เป็นกำลังสำคัญให้คิมครั้งนี้

รักพี่ภพจัง ไม่หวั่นไหวแม้วันมามาก เอ้ย วันที่ต้องเผชิญอุปสรรค

รักคิมจัง ผิดคาดที่รู้ว่าคิมรู้ตัว แต่ก็ยังยืนหยัดอยู่ข้างพี่ภพ

รักคุณพ่อจัง ขอบคุณที่ควบคุมอารมณ์ได้ดีแม้จะตกใจ และสะเทือนใจ ยังไงก็ขอเชื่อใจคุณพ่อว่าจะรักน้องและเชื่อน้องคิมด้วยนะคะ

สุดท้าย รักคนเขียนจัง ขอบคุณที่เขียนเรื่องราวดีๆ นะคะ

รอมาต่อตอนหน้าค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: เก้าแต้ม ที่ 16-10-2013 23:10:26

เปนกำลังใจให้เฮียเพี้ยนและหนูคิม

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: Mengjie_JJ ที่ 16-10-2013 23:11:05

 :katai1:

ป๊าคิมเห็นแล้ว และคงได้รับบทเรียนมามากจากกรณีเฮียใหญ่ของอาตี๋

หวังว่า ป๊า จะเป็นผู้ใหญ่พอและมีเหตุผลนะ

เฮียเพี้ยน ตี๋คิม สู้ๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Noah ที่ 16-10-2013 23:22:40

กรี๊ด ถึงเวลาไคลแมกซ์แล้ว สู้ๆ น้าอาเฮีย ไอ้ตี๋  :fire:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 16-10-2013 23:23:53

แง้ ดราม่า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: ♥แมวจอมซน♥ ที่ 16-10-2013 23:29:46

แย้กกกก ป๊ารู้เรื่องแล้ว
จะเป็นยังไงต่อไปอ่า
ค้างมากๆ เลยค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 16-10-2013 23:43:16

โอย สงสารทั้งป๊า ทั้งคิม ทั้งพี่ภพ และอีกหลายๆคนที่จะถูกสอบสวนแน่ๆ
เอาใจช่วยทุกคนให้เข้าใจกันค่ะ

ของแถมสุดท้ายนี่ "ดึงดัน" จริงๆ ^^ แต่รูปสวยสีสุดสดใส รักเลยค่ะ  :L1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: max_ang ที่ 17-10-2013 00:07:16

ตี๋โตเป็นผู้ใหญ่แล้ว
ปกป้องเฮียเพี้ยนด้วย  :o12:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: chisarachi ที่ 17-10-2013 00:24:50

เข้าใจความรู้สึกป๊าเลยค่ะ
ทั้งป๊าและน้อมคิม
ทั้งคู่คงอยู่ใหโหมดกำลังสับสน ใจเย็นๆนะคะ  ค่อยๆใช้เวลาไป
ชอบเจ๊ใหญ่จัง  คิดว่าครั้งนี้เขาน่าจะทำสำเร็จ 
วิธีการขั้นต่อไปคงต้องรีบมีลูกชายเร็วๆ

ชอบตอนน้องอ้อนบอกคดถึง ขอกอดอีก  มันน่ารัก
ทั้งอ้อน  ทั้งปกป้อง น้องคิมน่ารัก
น่ารักจนไม่อยากให้เขาร้องไห้เลย
โอ๋ๆตี๋น้อยของพี่?????
แค่คิดว่าคนีี่อยู่กับน้องแล้วทำให้เรารักน้องที่สุดคงเป็นพี่ภพ
เวลาที่น้องคิมอยู่กับี่ภพเป็เวลาที่รู้สึกชอบน้องที่สุด

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 17-10-2013 00:52:05

แงๆๆๆๆๆ ป๊ารู้แล้ววว
สองคนจะโดนอะไรกันบ้างเนี่ยะ

 :mew2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 17-10-2013 00:53:57

ตอนที่เฮียตัดสินใจกอดน้องไว้ไม่ปล่อย โคตรรรรแมนอ่ะค่ะ
ยิ่งน้องกอดตอบทั้งที่รู้ว่ามีคนยืนอยู่ยิ่งแบบ....ฮืออออ  :ling1:
แต่คิดว่าระดับป๊า ไม่น่ายอมง่ายๆแฮะ คงไปตั้งหลักก่อน ยังไงม๊ากับพี่ๆได้ออกโรงแน่นอน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 17-10-2013 01:24:57

ป๊าา เค้าเข้าใจนะ
แต่ป๊าต้องเข้าใจว่าทุกสิ่งจะไม่เป็นอย่างที่เราคิดเสมอไป
ป๊าต้องให้ความรักกับลูกให้ถูกวิธี
พ่อแม่มีความรักให้ลูกอย่างไม่มีเงื่อนไข และลูกก็รักพ่อกับแม่มากเช่นกัน
เพราะฉะนั้น ต้องคุยกันดด้วยความรักที่ห้อมล้อม และพยุงกันไป
อย่าโกรธอย่าเกลียดเฮียภพกับคิมเลย
ลองมองความรักรูปแบบนี้แบบเป็นกลางนะ
อย่างน้อยๆก็ให้คิดว่า ให้ลูกได้อธิบายและตัดสินใจเอง

มันหน่วง หน่วงแทนเฮียภพ หน่วงแทนคิม และสงสารป๊านะ

ปล.เจ๊จองคิมสุดยอด รักน้องมากจริงๆ เค้านับถือ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ningg.Destiny ที่ 17-10-2013 01:39:28

ป๊าเห็น!!!!!!!!!!!!!
Omg... คืออยากให้ป๊าเข้าใจมากจริงๆ
ถึงมันจะเป็นเรื่องที่ทำใจยากสำหรับคนเป็นพ่อ
แต่ทุกคนต่างก็อดทนด้วยกันทั้งนั้น
พี่สาเองก็เสียสละเพื่อน้องครีมเหมือนกัน
ป๊าอย่าเสียใจน้า ลองฟังเหตุผลแล้วป๊าจะเข้าใจ

+1ให้กำลังใจคนเขียนนะคะ

กอด

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 17-10-2013 07:19:28

 o13 คิมหันต์กลัาพูดได้เด็ดขาดจริงๆ ป๊าจะทำยังไงต่อไปไม่รู้เนอะ

อร้ายยยย สามภพ คิมหันต์สู้ๆ
บางที่ป๊าอาจจะใจอ่อน ถ้ามีหลานซักคนใช้นามสกุล วานิชตระการกูล :hao3:

มาต่อเร็วๆน้าาา +1 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 17-10-2013 07:31:33

 :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: สงสารทุกคนเลย

“...ลูกชายคนแรก...ขะ..ของเรา..”

“ให้เขาใช้นามสกุลวานิชตระการกูลได้ไหมคะ?”
วัสสานะทำเพื่อทุกคน คงช่วยได้นะ  :mew2: :mew2: :mew2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: Oilsaoo ที่ 17-10-2013 08:49:21

หวังว่าป๊าจะเข้าใจ
ป๊าคงไม่อยากให้ประวัติศาสตร์ซ้ำรอยใช่มั้ยย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: nutjisub ที่ 17-10-2013 09:25:13

อ่านแล้วเศร้าจัง ตอนแรกดีใจที่เจ้ใหญ่แต่งงานและจะใช้นามสกุลตัวเอง ไม่คิดว่าความจะแตกเร็วขนาดนี้ แต่ตอนนี้เริ่มสงสารป๊าแล้วแกหวังของแกไว้มาก ๆๆๆ อยากให้ลูกชายแต่งงาน แต่งวดนี้ก็เห็นแล้วว่าป๊าใจเย็นไม่หุนหันแบบครั้งทึ่แล้ว เห้อ สงสารจังเลย :hao5:  :m15:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 17-10-2013 10:05:12

ป๊ารู้เรื่องแล้ว  ป๊าจะยังไง จะใจเย็นกว่าเดิมไหม หรือจะดาม่า ต่อไปนี้คงต้องเผชิญกับดาม่าสักพักสินะ คงได้แต่หวังว่าป๊าจะใจเย็นๆ อย่าใจร้อนเหมือนก่อน ไม่อยากให้เจ็บปวดมากกว่านี้แล้ว

พี่สาแต่งงานแล้วแต่ก็ยังคงคิดถึงน้องตลอด

คิม พี่ภพ อดทนไว้นะ ผ่านมันไปให้ได้

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 17-10-2013 10:42:33

โอ๊ยยย อ่านตอนนี้น้ำตาไหลอ่ะจ้าา
คือแบบตั้งแต่เจ้ใหญ่แล้วที่คำตอบของเจ้ใหญ่ตอนถูกขอแต่งงาน ทำเอาซาบซึ้งจริงๆ นี่แหละหน้าที่ที่ยิ่งใหญ่ของพี่
ไม่รู้ว่าที่ทำไปเพราะรักคิมหันต์มากกกก หรืออยากลบความผิดพลาดในอดีต
แต่หัวใจของเจ้ใหญ่น่ากราบจริงๆค่ะ โครตรักเจ้ใหญ่เลย
 :mew6:

และยังมาแอบอึ้งกับการกระทำของทั้งสามคนในตอนสุดท้าย
ก็ต้องรอดูต่อไป ว่าคุณสุชัยจะทำยังไงก็เรื่องนี้
แต่ที่รู้ๆทั้งเฮียภพและคิมหันต์จะสู้และปกป้องคนรักอย่างถึงที่สุดเช่นกัน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 17-10-2013 11:16:15

อ่านแล้วอยากจะร้องไห้..ต่างคนต่างก็ปกป้องอีกฝ่าย

หวังว่าป๊าคงจะทำใจยอมรับได้นะบทเรียนของลูกชายคนโตที่เคยผ่านมา

หวังว่าป๊าน้องคิมคงไม่อยากเจอมันอีก..เห็นความรักความเสียสละของเจ๊สาแล้วโตครรักเลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 17-10-2013 11:18:16

เจ้สาทำเพื่อน้อง ทำเพื่อครอบครัวดีจัง รักเจ้สา
ป๊าก็น่าสงสารมากๆ แต่ถ้าป๊าคิดได้ ป๊าจะมีความสุขนะ ลูกๆดีกันทุกคนเลย
เฮียภพกับคิม แน่มากๆมาถึงขั้นนี้แล้วต้องสู้ๆเท่านั้น สู้ด้วยกัน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: Feuy_qty ที่ 17-10-2013 12:13:30

อู่ยยยย อ่านแล้วเย็นหลังวาบเลย
ป๊ายังไม่วีน ป๊าจะกลับไปไตร่ตรองก่อนใช่มั๊ยคะ
ลุ้นค่ะ ไม่รู้เฮียเพี้ยนกะตี๋คิมจะเจออะไรบ้าง สุ้ๆ นะ

*คาดว่าต้องเตรียมทิชชู่กระบุงใหญ่ๆ สำหรับตอนหน้า   

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: punomenon ที่ 17-10-2013 12:19:32

ป๊ามา ตายๆๆๆๆๆๆๆ!!!! ดีนะไม่มีวางมวย หนูคิมนี่ไหวพริบต้องบอกว่าสุดๆไปเลย
แต่ก็ตัดสินใจพูดคำว่ารักออกไปก็แสดงว่า จากนี้ไปอะไรจะเกิดก็ต้องเกิดแล้วสินะ
หนักแน่นเข้าไว้นะคิมกะเฮีย ฝ่าฝันอุปสรรคนี้ไปให้ได้ ขอให้คุณแม่ของคิมใจแข็งสู้เพื่อลูกสักครั้ง
อย่าให้ปวส.ซ้ำรอยอีก แบบนั้นมันน่าเศร้าเกินไปนะ :hao5:

อยากอ่านตอนต่อไปใจจะขาด  อยากซื้อตอนรวมเล่มด้วย กรี๊ดกร๊าดดดดดดดดดดด

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: ReiiHarem ที่ 17-10-2013 13:50:15

มอบโล่ให้พี่สาค่ะ
อ่านแล้วเกร็งมากตอนนี้ ลุ้นสุดๆ
สงสารทั้งน้องคิมกะคุณป๊า
ยังไงก็อยากให้เข้าใจกันเร็วๆ ไม่มีเรื่องเลวร้ายอะไรเกิดขึ้นนะคะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: zearet17 ที่ 17-10-2013 14:46:14

เข้าใจความรู้สึกของป๊าตี๋เกรียนนะ
หวังว่าป๊าคงจะเอาความผิดพลาดในอดีตมาแก้ไขปัจจุบัน
เพราะผมไม่อยากหน่วงเหมือนตอนเฮียวสันต์แล้วอ่ะ  :ling1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: anntonies ที่ 17-10-2013 20:11:08

อันดับแรกขอชื่นชมคู่แต่งงานคู่ใหม่มากที่ใจเด็ดพอ
วางแผนไปไกลโคตรรรรรรรรรร ถ้าเป็นเรา เราจะให้มั้ยนะ  :serius2:

แปบนะ









กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ป๊ารู้แล้ว แต่ป๊ารู้รึยังว่าลูกคนแรกของโรจน์จะใช้นามสกุลป๊านะะะะ
ป่๊าอย่าให้ประวัติศาสตร์ซ้ำรอยเลยะนะ เราม่อยากเสียน้ำตาเป็นวันๆอีกแล้ว

"แต่เรามีเพียงงานวิวาห์เดียวดายภายใต้แสงจันทร์ สุดสกาวดวงดาวแพรวพราวนับหมื่นร้อยพัน"  :m15:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: Saantos ที่ 17-10-2013 20:45:03

กรี๊ดดดดดดดดดดด

ป๊ามา

ยังไงหละทีนี้
 :sad4: :sad4: :sad4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 17-10-2013 21:37:21

เจ๊ใหญ่ สุดยอดมากจริงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  o13
แต่ๆเดี๋ยวก่อน ป๊ารู้แล้ว ทำไงกันดีหละ ฮรือออออออออ
พี่ภพต้องปกป้องน้องครีมให้ได้นะ :o12:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: yong ที่ 18-10-2013 12:58:26

ประทับใจมาก ขอบคุณผู้เขียนนะครับ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: loverken ที่ 18-10-2013 13:05:29

หวังว่าป๊าจะเข้าใจ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: Kimkibog ที่ 18-10-2013 13:16:00

หน่วงจ้า บีบหัวใจสุดๆ TT

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: Chifuu ที่ 18-10-2013 22:17:31

เฮียยยยยยยยย รักเฮียที่สุด แมนเหลือเกิน
รักตี๋เล็กด้วยๆ สู้ๆนะทั้งคุ่ผ่านมันไปให้ได้
สงสารป๊าเหมือนกัน ป๊าคงสับสนน่าดู ฮือออ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 18-10-2013 23:28:11

บีบหัวใจดีเหลือเกินตอนนี้ :o12:
ขออย่างเดียว อย่าให้ซ้ำรอยเฮียใหญ่เลยนะ ขอให้ป๊าคิดได้ทีเถอะ อย่าห้ามคนรักกันเลย :hao5:
อ๊ากกกก ตอนนี้มาถึงเร็วกว่าที่คิดนะเนี่ย ความลับไม่มีในโลกจริงๆ :ling3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: 2pmui ที่ 19-10-2013 01:28:26

หน่วงเป็นบ้าเลย  :ling3:
สงสารคิม สงสารคุณพ่อด้วย
เข้มแข็งเข้าไว้น้องคิม พี่ภพ
ของแถมช่วยเบรกอารมณ์หน่วงได้ดีมากเลย >////<  :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 19-10-2013 05:55:18

 :katai1:   เครียดเว้ย......

  +1   จ้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 19-10-2013 09:19:01

สงสารป๊า  สงสารคิม
ได้แต่หวังว่าบทเรียนจากพี่ชายจะทำให้ป๊าค่อยๆคิดทบทวนว่าจะทำยังไงกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: NINEWNN ที่ 19-10-2013 13:56:26

เราเจอกันในทวิตบ่อยๆ ตามมาตั้งแต่แม่ไก่ละ ไม่ได้สมัครไอดีไว้เลยไม่ได้เม้นให้สักที รอบนี้จะเม้นยาวๆ เลย 5555555

คือหลงรักตี๋คิมมาก รักมาตั้งแต่เรื่องรักติดดินละ อีหนูของแม่แสบสุดๆ <3
รู้สึกมานานแล้วว่าตี๋มันต้องมีเรื่องอะไรลึกๆ แน่เพราะมันดูหวาดความรักแบบนี้มากไป
พอมาอ่านเรื่องนี้ก็ได้รู้ แบบ... เออเนอะ มันก็ไม่แปลกเจอเรื่องแบบนั้นไป
ยังดีที่ตี๋มันกล้าจะเปิดใจรับเฮียเข้ามา
อาจจะเป็นเพราะ "แผลเป็น" คอยเตือนเราให้ระวัง ไม่ใช่บอกว่าห้ามเดินสักหน่อย

แต่ดูเหมือนเรื่องนี้อาทิตย์ปิ่นหยกจะหายไปจากวงโคจร T3T น่าสงสารที่สุด!

อย่างไรก็ตามการอ่านนิยายเรื่องนี้ที่ประทับใจที่สุดคือคู่ของอาเฮีย
แบบน่าสงสารมากกกกกกกกกกกกก อยากจะร้องไห้ คือตอนอ่านร้องไห้เลยแหละ
คนที่ไปแล้วเขาเหมือนหมดทุกข์ ส่วนคนที่อยู่กลับอยากจะตายเหลือเกิน
ป๊าทำเกินกว่าเหตุไปก็จริง แต่ถ้าถามว่ามีโอกาสเกิดขึ้นได้มั้ย... บอกเลยว่ามีโอกาสสูง
ยิ่งตอนที่พี่เอกพูดว่า "มีทุกอย่างแล้ว... ขาดแค่นาย"
คือแบบน้ำตาไหลพรากกกกกกก หยดเผาะๆ เลย

มันเจ็บมากเลย เหมือนกับว่าพี่เอกพยายามหลอกตัวเองว่าอาเฮียยังอยู่
ด้วยการทำตามความฝันต่างๆ ของอาเฮีย แต่สุดท้ายก็ต้องมานั่งเหงาเอง
เพราะเขากลับโดนสิ่งพวกนั้นย้อนมาเตือนอยู่ว่าครั้งหนึ่งเฮียเคยอยู่กับเขา

แล้วไหนจะตอนนี้อีก... เจ็บ! แบบอาตี๋คงเครียดมากจริงๆ
คิดว่ามาเกิดเหตุการณ์แบบนี้กับเราสิ แย่แน่ๆ
เรามีญาติที่เป็นด้วยแหละ แต่ยังดีว่าครอบครัวรับได้ ตอนแรกๆ ก็เอาเรื่องเหมือนกัน
หวังว่าอาตี๋กับเฮียเพี้ยนจะผ่านมันไปด้วยกันนะ

ปล. สมัครไอดีแล้ววันหลังเค้าจะเม้นให้ทุกตอนเลยยยยย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: SanDiego ที่ 19-10-2013 14:43:05

ชอบเรื่องจังครับ  :-[ เดี๋ยวจะมาตามอ่านเรื่อยๆ เลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 19-10-2013 15:20:57

ตอนอ่านเรื่องของเฮียใหญ่ นอกจากเศร้า เสียใจแล้ว บอกตามตรงเลยว่า โกรธ และ ไม่ชอบป๊าของน้องคิมมาก ๆ
แล้วพอได้อ่านตอนนี้ ที่ได้บอกเล่าความรู้สึกที่เจ็บปวดของป๊า  ทำให้พอที่จะเข้าใจ และสงสารป๊ามาก ๆ
หัวอกของคนที่เป็นพ่อ ทุกคน ย่อมอยากให้ลูก ๆ เป็นฝั่งเป็นฝา เืพื่อจะได้หมดห่วง
คนที่เป็นผู้นำครอบครัว เป็นคนก่อร่างสร้างฐานะให้ครอบครัวดีขึ้น ย่อมต้องการคนสืบทอดสิ่งที่สร้างขึ้นมา
และเรื่องที่เกิดกับเฮียใหญ่ ลูกชายคนโตที่รัก และเป็นความหวัง คงเป็นแผลใหญ่ในใจป๊ามาตลอด
สิ่งที่ทำให้ลูก ทั้งหมดก็ทำด้วยความรัก และหวังดีกับลูก เพียงแต่ความหวังดีนั้น กลับนำความเจ็บปวดมาให้ลูกแทน
ลูกเจ็บ พ่อกับแม่ ยิ่งเจ็บยิ่งกว่า  ทั้งป๊าและม๊า คงรู้สึกเหมือนใจสลาย ตอนที่เห็นเฮียใหญ่ตกลงไปต่อหน้าต่อตาอย่างนั้น

ตอนแรก ไม่เข้าใจจริง ๆ เรื่องที่ป๊าคิดจะคลุมถุงชนน้องคิมกับน้องแบม แต่พอรู้ว่า ป๊ากับม๊า ก็แต่งงานกันเพราะแบบนั้น
ถึงได้เข้าใจความคิดของป๊า เพราะป๊ากับม๊าได้มาร่วมทุกข์ร่วมสุขกัน และสร้างครอบครัวที่น่ารักอย่างนี้ขึ้นมาได้
เพราะสิ่งที่ผู้ใหญ่จัดการให้มาก่อน ความคิดนี่ คงเป็นสิ่งที่ฝังใจป๊ามาตลอด ว่าความรัก สามารถมาเกิดขึ้นทีหลังก็ได้
แต่ว่า ถ้าตอนนั้นป๊า กับ ม๊า มีคนที่ตัวเองรัก ก่อนที่จะถูกจับให้แต่งงานกัน ป๊า คงจะเข้าใจเรื่องความรัก มากกว่านี้

ความรักของเจ้ใหญ่ ที่มีให้น้อง ๆ โดยเฉพาะคิมนั้น ไม่ทำให้น่าแปลกใจ กับเงื่อนไขที่เจ้ใหญ่ขอร้องพี่โรจน์
แต่คนที่ทั้งคิมหันต์และพี่ภพ จะต้องรู้สึกขอบคุณ ไม่น้อยไปกว่าเจ้ใหญ่ ก็คือ พี่โรจน์และครอบครัวของพี่โรจน์
ที่ยอมรับเงื่อนไขของเจ้ใหญ่ด้วย เพราะไม่มีอะไรรับรองได้ ว่าลูกคนแรกจะเป็นผู้ชาย รึจะมีลูกชายคนต่อมาอีกมั้ย
แม้แต่ว่าจะมีลูกชายรึเปล่าด้วยซ้ำ มันไม่ใช่สิ่งที่จะกำหนดได้ มันก็เหมือนกับการคาดหวัง ในสิ่งที่พอจะหวังได้
ถึงจะเป็นสมัยใหม่ ก็เชื่อว่าครอบครัวในปัจจุบัน ยังยึดติดเรื่องที่ต้องการให้มีทายาทที่สืบทอดนามสกุลของตัวเองต่อไปอีกมาก
ไม่รู้ว่าพี่โรจน์ มีพี่น้องอีกมั้ย แต่การที่ครอบครัวยอมรับเงื่อนไขนี้ ทั้งที่ไม่มีสิ่งรับรองผลได้ ก็เพราะรักพี่โรจน์มาก ๆ
ซึ่งก็เหมือนกับที่พี่โรจน์ ยอมรับเงื่อนไขของเจ้ใหญ่ ก็เป็นเพราะรักเจ้ใหญ่อย่างจริงใจนั่นเอง  ซาบซึ้งจริง ๆ

ป๊า มารู้ความจริง เร็วกว่าที่คาดไว้ แถมยังรู้แบบเห็นภาพต่อหน้าชัดเจนเลยด้วย ประทับใจกับสิ่งที่พี่ภพและน้องคิมทำจริงๆ
กอดกันไว้ไม่ปล่อย บอกรัก และปกป้องซึ่งกันและกัน  ความโกรธของป๊า กลับเปลี่ยนกลายเป็นความเจ็บปวด เสียใจ
เรื่องของเฮียใหญ่กับพี่เอก คงทับซ้อนขึ้นมาจนป๊าทนไม่ได้  ตอนนี้เจ็บปวดใจจัง สงสารทั้งป๊าและน้องคิมเลย  :monkeysad:
ป๊าจะทำยังไงต่อไป ถ้าจะขัดขวางเหมือนตอนเรื่องเฮียใหญ่ กลับรู้สึกไม่น่ากังวลใจ เพราะครั้งนี้คือพี่ภพกับน้องคิม ที่ไม่ยอมแพ้แน่ ๆ
แต่ถ้าป๊า ตัดขาดน้องคิมนี่สิ นึกไม่ออกเลยว่าจะเป็นยังไง ได้แต่หวัง ว่าเรื่องในอดีตของเฮียใหญ่ และความพยายามของทุกคน
จะสามารถทำให้ป๊า ยอมรับ และเชื่อได้ว่าความรักในรูปแบบนี้ ก็สามารถทำให้ลูกชายที่ป๊ารัก มีความสุขได้เหมือนกัน
เอาใจช่วยพี่ภพน้องคิมต่อไป  ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ  :L2: :L1:
ปล. รูปน่ารักมากมาย ชอบรูปตี๋น้อยกับดุ๊กดิ๊ก และ ตี๋น้อยกับพี่ภพเวอร์ชั่นเด็ก เป็นพิเศษเลย ขอบคุณมากค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 19-10-2013 20:32:02

 :เฮ้อ:

 :L2:   :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 20-10-2013 06:39:13

เอิ่มมมมมมมม ค้างแบบว่า.....มากอ่าาา

หวังว่าป๊า คงมีเหตุผลมากว่าเเดิม

อย่างว่าความรักถ้าจะเกิดมันห้ามไม่ได้อ่าา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 58 - คนข้างหลัง (หน้า 129) 16/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 21-10-2013 06:40:30

ป๊าใจเย็นๆนะ ค่อยๆคุยกัน แล้วแบบคิมหันต์น่าสงสารมากเลยอ่ะ ประโยคสุดท้ายอ่ะ เหมือนพ่อก็รัก พี่ภพก็รัก
แต่อยากรู้ว่าทำไมป๊าต้องเกลียดคนรักเพศเดียวกันขนาดนี้ด้วย
ยังไงๆก็สู้นะคะ ทุกคนพร้อมจะเข้าใจอยู่แล้วแหละ แค่ใช้เวลามากน้อยต่างกันเท่านั้นเอง

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก - [Doujin] สกัดดาวรุ่ง (หน้า 131) 23/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 23-10-2013 00:24:34

แก้ขัด..ช่วงยังไม่ได้อัพนิยายค่ะ พอดีวาดโดสั้น ๆ ของเรื่องนี้ 9 หน้า (แหมะ! เลขสวย) เลยเอามาแปะในเล้าด้วย ^^
แปะรูปอย่างนี้ (ใช้โฮสต์ของเราเอง) ไม่รู้ผิดกฎรึเปล่า ถ้าผิดพลาดไปช่วยตักเตือนด้วยนะคะ m(_ _)m

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

พักยก - [Doujin] สกัดดาวรุ่ง


1/9 - http://fc08.deviantart.net/fs70/f/2013/294/5/8/sl01a_resize_by_maew3ta-d6raai6.jpg
(http://fc08.deviantart.net/fs70/f/2013/294/5/8/sl01a_resize_by_maew3ta-d6raai6.jpg)


2/9 - http://fc05.deviantart.net/fs71/f/2013/294/3/8/sl02a_resize_by_maew3ta-d6raaha.jpg
(http://fc05.deviantart.net/fs71/f/2013/294/3/8/sl02a_resize_by_maew3ta-d6raaha.jpg)


3/9 - http://fc00.deviantart.net/fs71/f/2013/294/9/6/sl03a_resize_by_maew3ta-d6rakq6.jpg
(http://fc00.deviantart.net/fs71/f/2013/294/9/6/sl03a_resize_by_maew3ta-d6rakq6.jpg)


4/9 - http://fc04.deviantart.net/fs70/f/2013/294/6/b/sl4a_resize_by_maew3ta-d6rav5t.jpg
(http://fc04.deviantart.net/fs70/f/2013/294/6/b/sl4a_resize_by_maew3ta-d6rav5t.jpg)


5/9 - http://fc04.deviantart.net/fs70/f/2013/294/c/7/sl05a_resize_by_maew3ta-d6rb806.jpg
(http://fc04.deviantart.net/fs70/f/2013/294/c/7/sl05a_resize_by_maew3ta-d6rb806.jpg)


6/9 - http://fc06.deviantart.net/fs71/f/2013/295/6/5/sl06a_resize_by_maew3ta-d6rerm9.jpg
(http://fc06.deviantart.net/fs71/f/2013/295/6/5/sl06a_resize_by_maew3ta-d6rerm9.jpg)


7/9 - http://fc06.deviantart.net/fs70/f/2013/295/d/5/sl07_resize_by_maew3ta-d6reswx.jpg
(http://fc06.deviantart.net/fs70/f/2013/295/d/5/sl07_resize_by_maew3ta-d6reswx.jpg)


8/9 - http://fc08.deviantart.net/fs71/f/2013/295/b/c/sl08_resize_by_maew3ta-d6rf2n8.jpg
(http://fc08.deviantart.net/fs71/f/2013/295/b/c/sl08_resize_by_maew3ta-d6rf2n8.jpg)


9/9 - http://fc03.deviantart.net/fs71/f/2013/295/a/b/sl09_resize_by_maew3ta-d6rf5wo.jpg
(http://fc03.deviantart.net/fs71/f/2013/295/a/b/sl09_resize_by_maew3ta-d6rf5wo.jpg)


จบแล้ว :D

ผีเน่าโลงผุจริง ๆ สองคนนี้ //โดนเตะปลิว

เขียนเอาฮา ความจริงคือตั้งใจวาดมาขอบคุณที่ช่วยโหวตในเซ็งเป็ดค่ะ *กราบบบ* คือแค่ติดโผไม่ต้องได้รางวัลอะไรก็ดีใจละ รักคนอ่านฮับ  :L2: :กอด1:

แล้วพบกันยกหน้าค่า ^^

อู้ไปได้อีกยก.. << แย่มาก ฮาา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก - [Doujin] สกัดดาวรุ่ง (หน้า 131) 23/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: ninghyuk ที่ 23-10-2013 00:31:33

โดจินน่ารักมากกกกกก >___<
คิมนี่แสบตลอดดด แต่พี่ภพเด็ดขาดสุด 55555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก - [Doujin] สกัดดาวรุ่ง (หน้า 131) 23/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: Eternal luv ที่ 23-10-2013 00:33:03

น่ารักกันทั้งคู่เลยอะ 

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก - [Doujin] สกัดดาวรุ่ง (หน้า 131) 23/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: 2pmui ที่ 23-10-2013 00:45:56

ฮ่าๆๆๆๆ พอกันทั้งคู่เลย  :laugh:
มนุษย์จิ้งจอกคิมมันน่าฟัดนัก ฮั่มๆๆ  :man1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก - [Doujin] สกัดดาวรุ่ง (หน้า 131) 23/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: Gemm ที่ 23-10-2013 00:50:19

น่ารักเกินไปแล้ว  :m3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก - [Doujin] สกัดดาวรุ่ง (หน้า 131) 23/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 23-10-2013 01:00:19

วาดได้น่ารักมาก ๆ เลยค่ะ ^^

แต่ละคนก็มีวิธีจัดการในแบบของตัวเอง อิอิ >.<
ทั้งน้องครีมทั้งพี่ภพ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก - [Doujin] สกัดดาวรุ่ง (หน้า 131) 23/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: corn_rain ที่ 23-10-2013 01:09:50

น่ารักกกกกฝุดๆ
หึงกันไปหึงกันมา :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก - [Doujin] สกัดดาวรุ่ง (หน้า 131) 23/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 23-10-2013 01:11:37

ชอบมาก .....  เว่อชั่นการ์ตูน

น่ารัก และแสบสุดเลยค่ะ


อิอิิอิอิอิอิอิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก - [Doujin] สกัดดาวรุ่ง (หน้า 131) 23/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: Feuy_qty ที่ 23-10-2013 01:19:02

ความแสบของตี๋คิมทำเอาพรวดตกหลุมรักตี๋ลึกลงไปอีกหลายเมตร  :m3: 
เฮียเพี้ยนก็รักพื้นๆ เท่าเดิมล่ะนะ เอาไปเท่านี้แหละ อย่าหวังอะไรจากคนหลงเคะเลย :laugh3:

ขอบคุณโดน่ารักๆ นะคะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก - [Doujin] สกัดดาวรุ่ง (หน้า 131) 23/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 23-10-2013 01:20:45

น่ารักมากกกกกกกกกก เฮี้ยวมากกกกกกกกกกกกกกกก


 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก - [Doujin] สกัดดาวรุ่ง (หน้า 131) 23/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 23-10-2013 02:05:14

พอกันเลยทั้งคู่ 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก - [Doujin] สกัดดาวรุ่ง (หน้า 131) 23/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 23-10-2013 02:09:07

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด(ล้านเดซิเบล :m3:)
ชอบมากค่ะ เป็นโดที่ฟินมาก น่ารักมาก หลงมาหทั้งคู่เลย อ๊ายยย (กลิ้งๆ ม้วนๆ)
เค้าชอบบบ :m1:
คนนึงก็หวงอีกคนก็ห๊วงหวง เหมาะสมกันที่สุด
ชอบจิ้งจอกน้อยเจ้าเล่ห์เจ้าวางแผน กับเฮียที่โหดมาก (ตอนสกัดคนมาจีบน้องครีม)
เค้าช่างเข้ากันนน
เพียงแค่ต่างคนต่างไม่รู้ ว่าอีกคนกำจัดคู่แข่งไปเยอะแค่ไหนนนน

ปล.ขอบคุณมากค่ะ ฟินเว่อร์ๆ มีแรงเขียนthesis รอบดึกเลยค๊าาาา :จุ๊บๆ:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก - [Doujin] สกัดดาวรุ่ง (หน้า 131) 23/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 23-10-2013 05:38:22

 :m20:  โดจินน่ารักมักมาก     เหมาะสมกันดีจริงคู่นี้  ช่างสรรหาวิธีการกำจัดศัตรูหัวใจ

+1   ค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก - [Doujin] สกัดดาวรุ่ง (หน้า 131) 23/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 23-10-2013 06:25:16

เอาอิก ชอบ ชอบ ชอบ  :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก - [Doujin] สกัดดาวรุ่ง (หน้า 131) 23/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 23-10-2013 06:40:12

ฟิน~ :)

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก - [Doujin] สกัดดาวรุ่ง (หน้า 131) 23/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 23-10-2013 07:16:48

5555 ขี้หวงทั้งคู่ !!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก - [Doujin] สกัดดาวรุ่ง (หน้า 131) 23/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: NINEWNN ที่ 23-10-2013 07:31:42

สรุปคือ... ขี้หวงขี้หึงทั้งคู่ 55555555
แต่แนวตี๋คือเล่นไม่ซื่อ ใช้คำพูดเอา
ส่วนเฮียนี่มาเฟียชัดๆ
แถมยังซื่อบื้อพอกันอีก  :katai5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก - [Doujin] สกัดดาวรุ่ง (หน้า 131) 23/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 23-10-2013 08:13:48

ชอบๆๆๆๆๆ  ชอบจังเลย น่ารักที่สุดเลยอ่ะ  ช่างเป็นคู่ที่เหมะสม และ ไม่น่ายุ่งเกี่ยวด้วย(สำหรับพวกมารหัวใจ)จริง ๆ
ทั้งตี๋ ทั้งเฮีย เนื้อหอมสุด ๆ ทั้งคู่ เซ้นส์ดีจริง ๆ เวลาแฟนตัวเองถูกหมายปองเนี่ย แต่พอเป็นตัวเองนี่ไม่เคยจะรู้ตัวเลยนะ
วิธีสกัดดาวรุ่ง ตี๋น้อยออกแนวเจ้าเล่ห์ เนียน ๆ แบบไม่ต้องแสดงตัว ก็ตีศัตรูแตกกระเจิงได้แล้ว
ส่วนพี่ภพ คนนี้ไม่ต้องทำอะไรมาก แค่เอาหน้าตาบวกอารมณ์จริง ๆ (ที่อยากฆ่าศัตรู)ตอนนี้ แผ่ออกมา ก็กระเจิงเหมือนกัน
สรุปว่า ถึงวิธีจะต่างกัน แต่ความร้ายกาจ ไม่ได้ยิ่งหย่อนไปกว่ากันเลย ช่างเป็นคู่ที่เหมาะสม ดั่งกิ่งทองใบหยก  :laugh3:
เราเขียนมากมายเนี่ย อยากจะบอกว่า ชอบที่สุด น่ารักที่สุด และขอบคุณที่สุดเลยจ้ะ  :L1: :L2:
ปล. เราก็อยากไปโหวตให้ด้วย แต่ยังโหวตไม่ได้อ่ะค่ะ อายุสมาชิกไม่ถึง แงงงง อยากให้พี่ภพติดพระเอกยอดเยี่ยมด้วยจังเลย :ling1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก - [Doujin] สกัดดาวรุ่ง (หน้า 131) 23/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 23-10-2013 09:50:08

น่ารักมาก
สรุปพอกันทั้งคู่ ฮ่าาาาา
 :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก - [Doujin] สกัดดาวรุ่ง (หน้า 131) 23/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 23-10-2013 10:07:13

 :m1:  อร้ายยยย. คู่นี้ช่างเหมาะสมกันจริงจริ้งงง เหมือนกิ่งทองใบหยกเลยแหละ555

หนูคิมก็เจ้าเล่ห์จริงๆ น่ารักมากๆ
พี่ภพเนี่ย กับคนอื่นก็ยังโหดเสมอต้นเสมอปลายเลยน้า :laugh:

อยากให้รวมเล่มขายจริงๆ ขอแบบแจกโดจินในเล่มด้วยนะจะแจ่มมาก :L2:
รอตอนต่อไปอยู่น้า. มาต่อเร็วๆ +1 :กอด1:

ปล..เราก็ยังโหวดไม่ได้ อายุสมาชิคไม่ถึง ขอโทษทีน้าา :hao5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก - [Doujin] สกัดดาวรุ่ง (หน้า 131) 23/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 23-10-2013 10:07:48

พอกันทั้งคู๋เลย..น่ารักสุดๆอ่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก - [Doujin] สกัดดาวรุ่ง (หน้า 131) 23/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: toou ที่ 23-10-2013 10:13:30

งื้ออออออออออออออออออออ น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกก
มากๆๆจริงอ้ะ วาดเก่งมากๆเลยค่ะ
อยากอ่านพาสที่เด็กเพี้ยนหึงรุนแรงมากกกกกกก มันต้องน่ารักน่าหมั่นเขี้ยวมากแน่ๆอ่ะ
 :impress2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก - [Doujin] สกัดดาวรุ่ง (หน้า 131) 23/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: zazoi ที่ 23-10-2013 10:19:04

น่ารักมาก ทั้งคู่เลยค่า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก - [Doujin] สกัดดาวรุ่ง (หน้า 131) 23/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 23-10-2013 10:48:58

น่ารักกกกกก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก - [Doujin] สกัดดาวรุ่ง (หน้า 131) 23/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 23-10-2013 12:23:10

 :m20:โอ้ย แต่ละคนเนอะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก - [Doujin] สกัดดาวรุ่ง (หน้า 131) 23/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: followme ที่ 23-10-2013 12:56:40

ไม่เคยอ่าน แต่แค่อ่านตอนเดียวก้อรู้ว่ามันคงต้องสนุกมาก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก - [Doujin] สกัดดาวรุ่ง (หน้า 131) 23/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 23-10-2013 13:52:09

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก - [Doujin] สกัดดาวรุ่ง (หน้า 131) 23/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: namminzz ที่ 23-10-2013 18:36:56

น่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกก :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก - [Doujin] สกัดดาวรุ่ง (หน้า 131) 23/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: from_mars ที่ 23-10-2013 19:50:54

ฮาอ่ะ อ่านแล้วขำ
แต่ก็เป็นตัวของตัวเองกันมากเลยนะ 555

ขอบคุณ และรออ่านต่อจ้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก - [Doujin] สกัดดาวรุ่ง (หน้า 131) 23/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 23-10-2013 23:54:03

คิมยังน่ารักและรักษาสิทธิ๋เหนียวแน่นเหมือนเดิม
 :katai1:
ขอบคุณค่ะ.

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก - [Doujin] สกัดดาวรุ่ง (หน้า 131) 23/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 24-10-2013 11:24:55

ไม่ต่างกันเลยคู่นี้ :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก - [Doujin] สกัดดาวรุ่ง (หน้า 131) 23/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: tamji12 ที่ 24-10-2013 22:15:31

ตามมาจากเรื่อง แม่ไก่กับลูกเจี๊ยบ
เสียใจที่เพิ่งเข้ามาเจอเรื่อง'ดีดี'  :o12:
 'ฮา' :m20:
 ได้ทุกอารมณ์ตั้งแต่ 'เศร้า' :hao5:
ช็อคกับความ'เกรียน' o22 (ของลูกเจี๊ยบ)
ฉากเกิร์ลลิเบอร์รี่(featering) :ling1:
แต่ก็ต้องเร่งอ่านเพราะไปไกลหลายตอนเเล้วอ่าา :katai1:
มาพูดเรื่องอาทิตย์ปิ่นหยกในเรื่องของน้องคิม(ครีม) ดูแปลกๆ 55555
เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะค่าาา แต่งสนุกมากเลยอ่ะ :katai2-1: จะติดตามไปเรื่อยๆเลยยย><

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก - [Doujin] สกัดดาวรุ่ง (หน้า 131) 23/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ningg.Destiny ที่ 25-10-2013 08:46:09

555555 ตี๋เกรียนเฮียเพี้ยนฮาได้อีกนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก - [Doujin] สกัดดาวรุ่ง (หน้า 131) 23/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: maxiyorka ที่ 27-10-2013 00:10:28

555 โดจินตลกมากคิมหันต์เจ้าเล่ห์ สามภพก็หึงโหด

น่ารัก >\\<

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 27-10-2013 01:02:47

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 59 – สิสิร

“...ผม...ควรทำไงดี..”


คิมหันต์ถาม... ในสิ่งที่สามภพต้องยอมรับว่าเขาเองก็ยังไม่รู้


ทั้งหมดนั้นเกิดขึ้นเร็วเกินไป เพียงแวบหนึ่งเมื่อชายหนุ่มได้เห็นสายตาผู้เป็นพ่อของอีกฝ่าย เขาทำในสิ่งที่ต้องการโดยไม่คิดว่าจะส่งผลดีหรือร้ายตามมาในภายหลัง กอดคิมหันต์ไว้แน่นโดยปราศจากความลังเล และถึงตอนนี้ก็ไม่นึกเสียใจในสิ่งที่ได้ทำ แม้รู้ดีว่ายังอยู่ในสถานการณ์กลืนไม่เข้าคายไม่ออก แต่หากย้อนเวลากลับไปสักห้านาทีก่อนได้ สามภพก็ยังยืนยันจะรั้งอีกฝ่ายไว้ในอ้อมแขนตัวเองเช่นเดิม


“..ไม่เป็นไร..” เขาก้มลงกระซิบ ลูบหลังคิมหันต์แผ่วเบา และพยายามจะเชื่ออย่างที่ได้บอกเช่นกัน “..พี่ไม่ปล่อยมือ ไม่มีวันปล่อย จะกลัวก็ได้ แต่กลัวอยู่ข้าง ๆ พี่ อย่าจากไปไหน จำได้ไหมที่เคยบอก..”


คิมหันต์พยักหน้า แต่ไม่ได้ตอบอะไร


พูดเช่นนั้นออกจะเห็นแก่ตัว..เขารู้ดี ส่วนหนึ่งลึก ๆ ในใจเป็นไปได้ว่ากำลังกลัวคิมหันต์ตีตัวออกห่าง หรือแม้แต่จะคิดจบความสัมพันธ์นี้ลงหรือเปล่าหากทางบ้านไม่ยอมรับ สามภพมั่นใจอย่างที่อีกฝ่ายเพิ่งบอกว่ารักเขาไปเมื่อครู่ แต่จะทำอย่างไรกับสายเลือดที่ตัดกันไม่ขาด คิมหันต์ซึ่งถึงจะดื้อแต่ก็เชื่อฟังทางบ้านมาตลอด ย่อมไม่มีวันทรยศต่อความไว้วางใจของบุพการีได้ง่ายดายเป็นแน่ แล้วแค่ความรักจะเพียงพอแล้วสำหรับทุกสิ่งจริงหรือ


ชายหนุ่มผ่อนลมหายใจยาว ความมั่นใจของเขาที่เคยเต็มเปี่ยมมาตลอดในทุกเรื่อง กลับมีอันต้องสั่นคลอนเพราะเจ้าเด็กแสบเพียงคนเดียวที่เดินเข้ามาในชีวิต นับตั้งแต่วันที่พบกันอย่างพิลึกพิลั่นในครั้งแรกเมื่อหลายปีมาแล้วนั่นเอง


คิมหันต์นิ่งไปนาน กว่าจะขยับตัวเพื่อเงยหน้าขึ้นอีกครั้ง กำเสื้อเขาไว้แน่นในมือ นัยน์ตาแดงก่ำจนน่าสงสาร แต่กระนั้นก็ไม่มีอะไรไหลออกมาอีก พวกเขาแยกจากกันเล็กน้อยและเปลี่ยนเป็นจับมือกันไว้หลวม ๆ  ไร้คำพูดจากันอีกครู่ใหญ่ กระทั่งคิมหันต์เป็นฝ่ายออกปากขึ้นก่อน


“..อยู่อย่างนี้ไม่ช่วยอะไรเลย” อีกฝ่ายทำท่าทางราวกับตัดสินใจอะไรได้แล้ว “ผมว่า..ผมน่าจะกลับก่อน..”


“...”


“ป๊าคงรออยู่ในงาน”


“...ไม่เป็นไรหรือ?” สามภพถาม แปลกใจที่เสียงเบากว่าตัวเองคาดไว้


คิมหันต์เหลือบมองเขาแวบหนึ่ง พึมพำออกมาไม่ได้ดังกว่าคำถามของเขาเลย


“ในบรรดาพี่น้อง..ป๊าเอ็นดูผมกว่าใคร.. เจ้ใหญ่ก็เคยบอกอย่างนั้น”


“คิม”


เจ้าของชื่อพยายามตีสีหน้าร่าเริงใส่เขา เอามือตีเบา ๆ บนไหล่เป็นเชิงหยอกเย้าเช่นทุกที แม้ดูค่อนข้างแนบเนียนเป็นปกติ แต่ก็ยังไม่ใช่ที่สุด ร่องรอยความกังวลบนดวงหน้านั้นซ่อนไม่มิดเลย


“ผมไม่เป็นไรหรอก” คิมหันต์ยิ้มเจ้าเล่ห์ทั้งตาแดง ๆ  “ป๊าไม่ทำอะไรลูกชายที่สุดรักแน่”


“ไปด้วยกัน”


“...”


“พี่ไปด้วย” เขาย้ำ เมื่อเห็นอีกฝ่ายชะงัก ก่อนจะทำสีหน้าลำบากใจอย่างเปิดเผย


“ไม่ต้องหรอก ผมจัดการเองไ—”


“เพิ่งบอกเองว่าจะไม่ปล่อยมือ” ชายหนุ่มรีบค้านตั้งแต่คิมหันต์ยังพูดไม่ทันจบ เอื้อมไปกุมมืออีกฝ่ายไว้ในมือตัวเอง “..แล้วจะให้ไปเจออะไรคนเดียวได้ยังไง”


“เจอคนในบ้าน” คิมหันต์แก้ใหม่ “ไม่ใช่อะไรสักหน่อย...”


“นั่นละ”


“..ไม่ต้องหรอก” อีกฝ่ายยืนกราน


“ก็ลองดูว่าจะสลัดหลุดไหม?” สามภพเริ่มใช้ไม้แข็ง “ที่ผ่านมาเคยหนีพี่พ้นด้วยหรือ?”


“....”


“หืม?”


“....ไม่...” ไอ้ตัวยุ่งส่ายหน้าน้อย ๆ หลังปล่อยเวลาผ่านไปอีกอึดใจใหญ่ ทำท่าเหมือนจะหัวเราะและร้องไห้ออกมาพร้อมกัน “..ไม่เคยหนีพ้นเลย...บ้าฉิบ! ตื๊อบัดซบ..”


“ใช่ไหมล่ะ” เขาย้อน เริ่มไม่แน่ใจแล้วประโยคล่าสุดของคิมหันต์ถือเป็นคำชมหรือค่อนขอด แต่ประโยคถัดไปนั้นเป็นอย่างหลังแน่นอน


“เฮียแม่งแย่”


สามภพถอนใจ กระตุกมือคิมหันต์เบา ๆ ให้เข้ามาใกล้ ประสานนิ้วไว้ขณะที่อีกฝ่ายเอาแต่ก้มหน้าก้มตา บ่นอยู่ใต้ปลายจมูกตัวเอง ทว่ายังอุตส่าห์ลอยมาถึงหูเขา ไม่ว่าจะด้วยความตั้งใจหรือไม่ก็ตาม


“...เฮียเพี้ยนน่ารักเกินไป.. ใจดีเกินไป...”


เขาถอนใจอีกครั้ง แต่คราวนี้ความรู้สึกแตกต่างจากครั้งก่อนไปไกลโข..


“...ผมดีใจที่มีเฮียอยู่ด้วยนะ..”


แล้วใครจะปล่อยมือได้ลงคอกัน





 


“ป๊า..เป็นอะไรไป”

เดือนเพ็ญเลิกคิ้ว ส่งสายตาประหลาดใจไปยังผู้เป็นสามี เมื่อพักใหญ่ก่อนลุกออกไปจากโต๊ะ เขายังดูรื่นเริงดีอยู่สมกับบรรยากาศในงานมงคลของบุตรสาวคนโต ทว่าเมื่อปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งในงานที่แขกเหรื่อแยกย้ายไปเกือบหมดแล้ว สีหน้าเขากลับเปลี่ยนไปราวคนละคน


“....”


เมื่อไร้คำตอบจากอีกฝ่าย เธอจึงเปลี่ยนเป็นหันไปสบตากับสิสิรซึ่งนั่งอยู่ข้างกาย แต่นั่นไม่ได้ช่วยให้อะไรชัดเจนขึ้น บุตรสาวคนรองยังคงสีหน้านิ่งสงบเฉกเช่นทุกที เป็นคนเดียวในบ้านที่อ่านความรู้สึกบนดวงหน้าได้ยากที่สุดในบรรดาลูก ๆ 


เดือนเพ็ญชะเง้อมองไปด้านหลังสามี ตั้งใจจะมองหาลูกชายคนเล็ก เผื่อเขาจะรู้เรื่องอะไรบ้างว่าเหตุใดสุชัยจึงได้มีทีท่าคร่ำเครียด ทั้งนัยน์ตาแดงก่ำที่ดูอย่างไรก็ไม่ใช่อารมณ์ยินดีกับการที่ลูกสาวคนโตเป็นฝั่งเป็นฝา ทว่าเธอกลับไม่เห็นแม้แต่วี่แววของตี๋เล็ก


“ป๊า..” เป็นสิสิรที่เอ่ยขึ้นถัดจากมารดา ครุ่นคิดถึงคิมหันต์ตั้งแต่เขาบอกจะไปห้องน้ำแต่ยังไม่กลับจนบัดนี้ หลังจากน้องชายเธอลุกออกไปไม่นาน ก็เห็นว่าสามภพเดินออกไปในทิศทางเดียวกัน ก่อนสุชัยจะลุกจากโต๊ะและกลับมาในสภาพอย่างที่เห็น แม้ไม่อยากทำตัวมองโลกในแง่ร้าย แต่หญิงสาวไม่สามารถคิดเป็นเรื่องดีได้เลย


“ห้องน้ำคนเยอะหรือคะ?” เธอถามหยั่งเชิง “สิเห็นป๊าหายไปนาน”


“..ไม่..”


สิสิรลอบมองผู้เป็นบิดา สังเกตทุกรายละเอียดความรู้สึกที่ฉายอยู่บนใบหน้าคุ้นตานั้น สายตาเขาดูเจ็บปวดพอกับ...หรืออาจจะมากกว่าขุ่นเคือง บรรยากาศอึดอัดจนราวกับจะหายใจไม่ออกทำให้เธอหวั่นใจอยู่ลึก ๆ  เธอหวังให้วัสสานะ..พี่สาวคนโตผู้พึ่งพาได้เสมออยู่ตรงนี้อีกคน เจ้ใหญ่ที่ทั้งอ่อนโยนและเข้มแข็ง คนที่ออกหน้าแทนเด็ก ๆ เสมอ แต่วันนี้เป็นวันมงคลซึ่งไม่ควรมีอะไรมาทำให้พี่สาวซึ่งแบกรับทุกอย่างเพื่อน้องมานานต้องวิตกกังวลอีก วัสสานะได้ทำหน้าที่ของพี่สาวคนโตอย่างดีที่สุดแล้ว ทำถึงขั้นร้องขอต่อคนรัก ให้ลูกชายคนแรกที่ยังไม่รู้ว่าจะมีเมื่อไรใช้นามสกุลของบ้านนี้ด้วยซ้ำ เพียงแต่ยังไม่ได้บอกคนอื่นนอกจากเธอ คงหวังว่าจะเก็บไว้ใช้เป็นข้อต่อรองกับสุชัยในภายหลัง หากคิมหันต์ถูกจับได้เข้าจริง ๆ


เธอสูดลมหายใจเข้าลึก บอกตัวเองว่านับแต่นี้เธอเป็นพี่คนโต เช่นเดียวกับที่วัสสานะเคยทำหลังจากครอบครัวสูญเสียพี่ชายคนสำคัญไปตลอดกาล


“ป๊าเจอคีมไหมคะ” หญิงสาวถามเสียงเรียบ ข่มใจให้สงบไว้ เทียบกับสีหน้าเลิกลักของมารดาแล้ว นับว่าเธอทำได้ราบรื่นกว่ามากนัก “ตี๋เล็กหายไปนานแล้วเหมือนกัน”


“...เจอ..”


สิริรเผลอกลั้นหายใจไปครู่หนึ่ง ลังเลว่าควรจะถามต่อหรือไม่ว่าเจอเขาอยู่คนเดียวหรือกับใคร ขณะที่มือซึ่งอยู่ใต้โต๊ะหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมากดโทรออกหาคิมหันต์ไปด้วย หวังว่าเขาจะรับสายและได้ยินบทสนทนาตรงนี้โดยไม่ชิงวางไปเสียก่อน จะได้รู้ล่วงหน้าว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่







โทรศัพท์มือถือเขาสั่นอยู่ในกระเป๋ากางเกง เมื่อหยิบขึ้นมาดูและเห็นว่าเป็นชื่อพี่สาวคนรองก็ทำเอาใจเต้นไม่เป็นส่ำ สิสิรอยู่กับสุชัยและเดือนเพ็ญตอนเขาเดินออกมา การที่เธอโทรหาเขาเช่นนี้ชวนให้รู้สึกหวาดระแวงอย่างห้ามไม่ได้

คิมหันต์เงยขึ้นมองสามภพ กระซิบเบา ๆ ว่า “..เจ้สิ..” ก่อนจะกดรับและยกมันขึ้นแนบหู


“...เจ้?”


ทว่ากลับเป็นเสียงของสุชัยที่ลอยมาเข้าโสตประสาท


“กับไอ้เด็กนั่น!”


เขาสะดุ้ง เกือบเผลอปล่อยโทรศัพท์หลุดมือ ยืนเบิกตากว้างอยู่ที่เดิม พร้อมกับกระซิบเบาหวิวกับโทรศัพท์อีกครั้ง “...เจ้สิ..?”


เสียงสิสิรดังตามมา แต่ไม่ได้พูดกับเขาแน่นอน


“เด็กนั่น? ใครกัน ป๊าหมายถึงภพหรือคะ?”


“ก็ใช่น่ะสิ! กล้ามาที่บ้าน กล้ามางานนี้ ไม่นึกเลยว่าจะ—”


ไม่มีคำพูดใดต่อจากนั้น สิสิรไม่ได้เอ่ยอะไรที่แสดงว่าเธอรู้เรื่องนั้นอยู่แล้ว และคิมหันต์ก็ได้ยินเพียงเสียงกุกกักเบา ๆ จากโทรศัพท์โดยไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น


“ครั้งก่อนก็ทีหนึ่งแล้ว ...อยากเห็นป๊าขาดใจตายหรือยังไง!?”


น้ำเสียงสุชัยสั่นเครือ เขารู้สึกได้ แม้ไม่ชัดเจนด้วยอยู่ห่างออกไปจากโทรศัพท์ สิสิรอาจกดผิดโทรมา หรือไม่ก็ตั้งใจให้เขาได้ยินบทสนทนาด้วย แต่คิมหันต์เชื่อว่าเป็นอย่างหลังมากกว่า แต่เล็กจนโต พี่สาวคนรองนั้นเจ้าเล่ห์พอกับเขา เพียงแต่มักเป็นไปอย่างเงียบเชียบ และปกติแล้วเธอไม่ชอบหาเรื่องใส่ตัว


“ป๊าพูดเรื่องอะไรน่ะ?” เดือนเพ็ญแย้งขึ้นกลางวง ดูเหมือนเป็นคนเดียวที่ยังไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น “มีเรื่องอะไรกัน?”


ทุกคนเงียบ ไม่มีใครเอ่ยปากอะไรสักคำ...


คิมหันต์รีบสาวเท้ากลับเข้าไปในบริเวณงานที่ครอบครัวตนเองนั่งรวมกันอยู่ในคราวแรกก่อนออกมา ไม่สนใจแล้วว่าบทสนทนาในโทรศัพท์จะเป็นอย่างไรต่อ อีกไม่นานคงเป็นพิธีส่งตัวบ่าวสาวตามกำหนดการ เขาควรไปอยู่ด้วย และหวังว่าจะไม่เกิดเหตุการณ์อะไรรุนแรงในวันแต่งงานของพี่สาวที่เขารัก


กึ่งเดินกึ่งวิ่งเพียงไม่นานก็ถึงจุดหมาย สิสิรสังเกตเห็นเขาและสามภพเป็นคนแรก เดือนเพ็ญมองตามสายตาลูกสาวเป็นคนถัดมา ขณะที่สุชัยซึ่งนั่งหันหลังให้เขา เหลียวกลับมามองเป็นคนสุดท้าย

 
“ป๊า..” คิมหันต์ร้องเรียกเสียงแหบแห้ง ทั้งที่ยังไม่รู้ว่าจะพูดอะไรต่อ คิดไว้ว่าอีกฝ่ายอาจจะโวยวายหรือดุด่า ซึ่งเขาจะยอมรับแต่โดยดี ตราบใดที่ไม่ทำร้ายชายหนุ่มอีกคนซึ่งยืนอยู่ข้างเขา ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ได้ทั้งนั้น...


ทว่ากลับผิดคาด...


สุชัยไม่พูดกับเขาอีกแม้แต่คำเดียว


แม้แต่สิสิรที่เตรียมลุกจากเก้าอี้ของตัวเอง เผื่อว่าผู้เป็นบิดาจะระเบิดอารมณ์อะไรออกมา ก็ยังชะงักไปด้วย เธอยืนกึ่งนั่งกึ่งยืนอยู่ตำแหน่งเดิม รูม่านตาขยายกว้างอย่างระแวดระวัง แต่กลับไม่เกิดอะไรขึ้น...ไม่มีเลยสักอย่าง นอกจากความเงียบอันน่าอึดอัดระหว่างพวกเขา และเดือนเพ็ญที่ทำสีหน้าไม่อยากเชื่อ เมื่อสังเกตเห็นมือของลูกชายและคนข้างกายที่เกาะกุมกันไว้มั่นคงเกินกว่าจะเป็นแค่พี่น้อง


“..ตี๋....” เธอพึมพำเสียงอ่อน รู้เรื่องเป็นคนสุดท้าย เพิ่งเข้าใจชัดแจ้งว่าก่อนหน้านี้สุชัยพูดเรื่องอะไร “....ทำไม..ถึงได้...”


“...ม้า...” คิมหันต์อ้ำอึ้ง อย่างที่คนรอบข้างไม่มีโอกาสได้เห็นบ่อยครั้งนัก พยายามเรียบเรียงคำพูดอยู่ในหัว แต่สิสิรกลับตัดบทเสียก่อน


“ไว้ก่อนเถอะ” เธอพึมพำ กวักมือเรียกเขาและสามภพให้มานั่งใกล้ ๆ ต่อหน้าสุชัยและเดือนเพ็ญ เอ่ยย้ำสั้น ๆ ถึงเหตุผลที่ไม่มีใครคัดค้าน “..งานแต่งเจ้ใหญ่”


ตั้งแต่ตอนนั้นกระทั่งเสร็จงานผ่านไปอย่างน่าอึดอัด แม้แต่วัสสานะเองยังสังเกตได้ เพียงแต่ไม่ได้เอ่ยปากออกมา ทุกคนพร้อมใจกับสงวนคำพูดจนดูไม่เป็นธรรมชาติ จนแขกและญาติผู้ใหญ่ของทั้งสองฝ่ายแยกย้ายกันกลับ สิสิรและวัสสานะอยู่พูดอะไรบางอย่างสองคนก่อนพวกเธอจะผละออกจากกัน


พี่สาวคนโตหันมาเอ่ยกับคิมหันต์เป็นคนสุดท้าย เสียงของเธอแผ่วเบา แต่เขาได้ยินชัดเจน แบบเดียวกับที่สามภพเพิ่งบอกไปก่อนหน้านี้


“ไม่เป็นไร..” เธอยิ้มอ่อนโยนอยู่ในชุดเจ้าสาว “..เชื่อเจ้”

มีต่อรีพลายถัดไปค่ะ

v
v
v

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก - [Doujin] สกัดดาวรุ่ง (หน้า 131) 23/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 27-10-2013 01:05:06

ยกที่ 59 (ต่อ)



พวกเขาเดินทางกลับบ้านซึ่งอยู่ไม่ไกลนัก สุชัยอยู่ในตำแหน่งคนขับ เดือนเพ็ญนั่งอยู่ด้านข้าง คิมหันต์นั่งกุมมือตัวเองอยู่บนเบาะโดยสารด้านหลังข้างกันกับสิสิรซึ่งยังคงพูดน้อยอย่างทุกที ครุ่นคิดว่าจะทำอย่างไรต่อไป จะเริ่มต้นตรงไหน ปฏิกิริยาของสุชัยต่างไปจากที่เขาคาดไว้มากนัก หัวหน้าครอบครัวไม่ได้มีทีท่าว่าจะจอดรถลงไปทำอะไรสามภพซึ่งขับตามหลังมาโดยปราศจากคำเชื้อเชิญ มือกำพวงมาลัยไว้แน่นเกร็ง ถอนหายใจแรง ๆ และพ่นลมติดขัดออกมาหลายต่อหลายครั้ง พูดกับคนในครอบครัวแทบนับคำได้ แต่ทั้งหมดนั้นไม่มีเลยสักคำที่พูดกับคิมหันต์ ราวกับว่าเขาไม่ได้นั่งรถกลับมาบ้านด้วยกัน


รถเคลื่อนมาจอดอยู่หน้ารั้วบ้าน คิมหันต์เตรียมลงไปเปิดประตูรั้วอย่างทุกที นั่นเป็นหน้าที่เขาซึ่งเด็กสุดอยู่เสมอ ทว่ายังไม่ได้ได้เปิดประตูรถ สุชัยกลับเป็นฝ่ายลุกจากที่นั่งคนขับไปทำหน้าที่นั้นเสียเอง เหลืออีกสามชีวิตที่นั่งอยู่ในรถด้วยสภาพกลืนไม่เข้าคายไม่ออก พร้อมกับที่รถสามภพตามมาจอดไม่ห่างกันนัก


คิมหันต์ตัดสินใจเดินตามลงไป ก่อนสิสิรเพียงไม่กี่วินาที มองดูรถของสามภพจอดสนิท พร้อมกับที่สุชัยผลักประตูรั้วบ้านตนเองเปิดออก เหลียวมองชายหนุ่มซึ่งถือเป็นคนนอกด้วยสายตาไม่เป็นมิตร ก่อนจะเดินกลับขึ้นรถแล้วขับเข้าไปจอดในบ้าน


“นายกลับก่อนดีกว่าไหม” สิสิรเอ่ยขึ้นกับสามภพ มองสีหน้าดื้อดึงของเขาแล้วก็อดถอนใจยาวออกมาไม่ได้

“ผมไม่อยากปล่อยคิมไว้”

“รั้นอย่างนี้เหมือนสาดน้ำมันเข้ากองไฟ คีมก็รู้เรื่องนั้นดี” เธอค้าน หันไปทางน้องชาย “..ใช่ไหม?”

คิมหันต์นิ่งไปอึดใจ เงยขึ้นมองหน้าสามภพ ก่อนจะพึมพำแผ่วเบา “...ผมรู้..แต่ว่า...”

“อย่าโง่หน่อยเลย” เธอพูดรัวเร็วขึ้น เมื่อเห็นว่าพ่อแม่ของตัวเองกำลังเดินออกมานอกรั้วบ้าน “เรื่องอื่นฉลาดกันนัก อย่าเอาแต่รักกันไม่ลืมหูลืมตา มันงี่เง่า คิดให้ดีแล้วบอกพี่ซิว่าพวกนายจะแยกกันแค่ครั้งนี้หรือแยกกันตลอดไป”

“คีม!”

สุชัยเอ่ยชื่อลูกชายตัวเองเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่เห็นเขาอยู่กับสามภพที่งาน ด้วยน้ำเสียงซึ่งเกือบจะกลายเป็นตวาด

“กลับเข้ามานี่!”

สิสิรดันหลังน้องชายให้เดินเข้าบ้าน บอกกับเขาเสียงหนักแน่น “มันจะไม่เหมือนเดิม เชื่อสิ มีสมองไว้กั้นหูหรือ? ที่พวกนายรบรากันแทบตายตอนรู้จักกันใหม่ ๆ ยังดูฉลาดกว่านี้อีก รักกันแล้วกลายเป็นไอ้งั่งไปทั้งคู่เลยรึไง”

“เจ้..”

“สามภพ!” เธอหันไปหาชายหนุ่มอีกคน ขณะที่สุชัยเดินตรงเข้ามาใกล้เข้าทุกที โชคทีที่ยังไม่เห็นอาวุธอะไรในมือ เริ่มรู้สึกแล้วว่าขัดใจเด็กพวกนี้เหลือเกิน ไม่เคยคิดเลยว่าพวกเขาจะบ้าบอและทำอะไรไม่คิดกันขนาดนี้ “กลับไปก่อน ถ้าไม่เชื่อพี่ก็เชื่อเจ้ใหญ่ เขาไม่ได้แต่งงานเปล่า ๆ หรอกนะ”

“?”

“กลับ!”

สิสิรประกาศชัดถ้อยชัดคำอีกครั้งด้วยน้ำเสียงเฉียบขาด น่ากลัวผิดปกติจนคิมหันต์เสียวสันหลังวาบ นึกขึ้นมาได้ตอนนั้นเองว่าวิธีดูแลของสิสิรแตกต่างจากวัสสานะตรงไหน

สามภพสูดลมหายใจเข้าลึก มองคิมหันต์อย่างลังเลแวบหนึ่ง และนึกได้ว่าจริงอย่างที่สิสิรบอก อีกฝ่ายเป็นคนสำคัญของคิมหันต์เช่นกัน การจะเข้าชนจัง ๆ อย่างที่เขามักทำเสมอคงไม่ใช่เรื่องดีนัก แม้เป็นกังวลและออกจะเจ็บใจอยู่ลึก ๆ ที่ต้องยอมรับว่าเป็นจริงดังคำของพี่สาวคนรอง การดื้อรั้นไม่ใช่ทางออกที่ฉลาด เธอดูสงบนิ่งกว่าน้องชายที่ท่าทางยังสับสนมากนัก สามภพแทบยกมือยอมจำนนต่อเหตุผลเธอ พี่น้องบ้านนี้ล้วนเล่ห์เหลี่ยมแพรวพราวในบุคลิกภาพที่แตกต่างกันออกไป แม้แต่วัสสานะ พี่สาวคนโตผู้ดูเหมือนจะไร้มารยาสุดก็ยังห่างไกลจากคำว่าใสซื่อ ประสาอะไรกับน้องสาวคนรองที่คบเป็นเพื่อนกับผู้หญิงร้ายกาจอย่างอันนาได้โดยไม่ตะขิดตะขวง

ชายหนุ่มกัดฟัน ถอยหลังไปอีกก้าว

“..ผมฝากดูแลเขาด้วย...อย่าให้ร้องไห้”

“ฝากทำไม” เธอยักไหล่ ดันคิมหันต์ซึ่งดูจะเริ่มรู้จักใช้หัวคิดบ้างแล้วห่างออกไปอีก “เขาเป็นน้องชายพี่อยู่แล้ว”

“โอเค” สามภพพยักหน้า “งั้นเดี๋ยวผมจะมารับน้องชายพี่ไปดูแลเอง ไม่นานหรอก”

“พูดดี” สิสิรหัวเราะในลำคอหน้าตาย “อย่าบ้าระห่ำนักก็แล้วกัน ทำอะไรคิดก่อน” จากนั้นจึงหันกลับไปยังเจ้าบ้าน เอ่ยคำอธิบายซึ่งเป็นคนละเรื่องกับที่คุยกันเมื่อครู่ด้วยเสียงนิ่งสงบ

“ป๊ากับม้าเข้าบ้านเถอะค่ะ สิไล่ไอ้หมอนั่นไปแล้ว พวกนี้ต้องขู่ให้หนัก ๆ” ว่าพลางเกาะต้นแขนคิมหันต์เอาไว้ แบบที่หากเป็นเมื่อก่อนเธอจะล็อคแขนหรือไม่ก็ต้นคอเขา แต่ตอนนี้เธอตัวเล็กกว่าเสียแล้วจึงได้แต่เกาะ “เดี๋ยวต้องอบรมเด็กนี่กันอีกยาว”

คิมหันต์งงอยู่เพียงพริบตาเดียวก็รีบเปลี่ยนเป็นก้มหน้า ตระหนักได้ถึงวิธีช่วยแบบสิสิร อย่างที่ทำเขาเคยเข้าใจผิดมาแล้วเมื่อสมัยก่อนว่าเธอไม่ชอบหน้าเขา หากเขากำลังจะโดนป๊าดุ เธอจะชิงดุก่อน หากเขากำลังจะโดนตี (และเธอไม่ได้กำลังจะโดนด้วย) เธอก็จะชิงตีก่อนด้วยสีหน้านิ่งงัน คิมหันต์ในวัยเด็กนั้นขัดอกขัดใจแทบแย่ จนกระทั่งวัสสานะถามนำให้เขาได้คิด


“ตอนเจ้สิดุ นายโดนป๊าดุอีกไหม?”

คิมหันต์หยุดคิดนิดหนึ่งแล้วส่ายหน้า

“ตอนเจ้สิตีล่ะ ป๊าตีต่ออีกหรือเปล่า?”

เด็กชายตัวน้อยหยุดคิดอีกอึดใจ จากนั้นก็ส่ายหน้าเป็นครั้งที่สอง

“แล้วเจ้สิตีเจ็บไหม?”

ตอนนี้เองที่เขาคิดว่าถึงทีตัวเองสวนแล้ว “เจ็บสิ!” เขารีบตอบ ส่งสายตาเป็นเชิงฟ้องไปยังพี่สาวคนโต

วัสสานะโคลงศีรษะอ่อนใจกับท่าทีน้องเล็ก “เอาละ..คิดต่อนะ ระหว่างป๊ากับเจ้สิ ใครตีเจ็บกว่ากัน”

“...อ่า...” คราวนี้คิมหันต์ได้แต่อ้อมแอ้ม เอ่ยคำตอบออกมาได้ไม่เต็มปากเต็มคำ “....ป๊า..”

“นั่นไง แล้วคิดว่าทำไมเจ้สิต้องยอมเจ็บมือเพื่อตีนายด้วยล่ะ ถ้าเขาไม่ชอบหน้า สู้รอให้ป๊าเอาไม้เรียวฟาดหนัก ๆ ไม่ดีว่าหรือ?”

“....”

“ตอบครับตี๋เล็ก” เธอทำเสียงดุ

“...เพราะ.......ไม่อยากให้โดนตีเจ็บ ๆ”

“เพราะเป็นห่วง”

เขาฟังเธอสรุปแล้วจ๋อยสนิท เพิ่งเข้าใจว่าพี่สาวคนรองแสดงความห่วงใยในรูปแบบที่อ้อมค้อมต่างจากวัสสานะ วันนั้นจำได้ว่าเดินไปขอโทษสิสิร แล้วก็ได้รับคำดุพร้อมรอยยิ้มมุมปากกลับมา และเขาลืมความคิดเรื่องเธอไม่ชอบขี้หน้าเขาไปหมดสิ้น ตั้งแต่วินาทีที่เธอส่งมะเหงกใส่กลางศีรษะเขาหลังจากดุเสร็จ


สิสิรก็เป็นแบบนั้น




ครั้งนี้สิสิรทำราวกับเพิ่งรู้เรื่องระหว่างเขากับสามภพ และทำได้แนบเนียนเสียด้วย หงุดหงิดแทนสุชัยจนเขาเริ่มกลัวจริง ๆ เข้าแล้วในบางประโยค ป๊าของพวกเขาผสมโรงดุด่าพลางทำตาแดง ๆ ไปด้วยเป็นระยะ แต่รุนแรงน้อยกว่าที่เตรียมใจไว้ล่วงหน้ามาก คิมหันต์นึกไม่ออกเลยว่าหากไม่มีพี่สาวสองคนคอยแอบช่วยเหลือมาตลอดแล้วทุกวันนี้จะเป็นอย่างไร


“เลิกยุ่งกับไอ้เด็กนั่น” สุชัยยื่นคำขาดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “ไม่อย่างนั้นก็ไม่ต้องมาเป็นพ่อลูกกัน!”


เขาสะดุ้งน้อย ๆ  นั่นเป็นสิ่งเดียวที่ดูเหมือนจะรุนแรงกว่าที่เขาคาด แม้อารมณ์ขณะพูดไม่ได้กระโชกโฮกฮาก แต่เขารู้ดีถึงความหมายของถ้อยคำเหล่านั้น ถ้ามีป๊า ต้องไม่มีสามภพ และหากมีสามภพ...ก็จะไม่มีป๊า คือสิ่งที่สุชัยต้องการจะสื่อ แม้คิมหันต์จะโกหกแนบเนียนมาได้แต่ไหนแต่ไร ทว่าเจอเข้าอย่างนี้ก็ถึงกับพูดไม่ออกไปยกใหญ่


“ตี๋!?”


อีกฝ่ายคาดคั้น ขณะที่เขาได้แต่อ้าปากพะงาบ เดือดร้อนถึงพี่สาวต้องลอบหยิกเบา ๆ บนต้นแขนจากด้านหลังเป็นเชิงกระตุ้นให้ตอบรับไปก่อน


“.....ครับ..”  เขาหลับหูหลับตาตอบ ขอโทษทั้งป๊าและเทวดาฟ้าดินอยู่ในใจ ตายไปท่าทางจะตกนรกอย่างไม่ต้องสงสัย เพราะความคิดจะเลิกยุ่งกับสามภพนั้นไม่มีในหัวอยู่แล้วแน่ ๆ


“ตั้งใจเรียนให้จบ อย่าให้รู้ว่านอกลู่นอกทางหรือทำตัวเบี่ยงเบนอีก ไม่อย่างนั้นก็ไม่ต้องเรียนมันแล้วมหา’ลัยน่ะ!”


“...ครับ..”


เขาก้มหน้าก้มตาฟังสุชัยอบรมต่ออีกเป็นชั่วโมง ขณะที่เดือนเพ็ญนั่งถอนใจอยู่ด้านข้าง และสิสิรเปลี่ยนจากทำโหดใส่เป็นนั่งฟังอยู่เงียบ ๆ เมื่อเห็นว่าไม่มีเค้าลางของความรุนแรงเกิดขึ้น  เวลาล่วงเลยไปนานที่เขานั่งจนขาแข็งไปหมด น้ำท่ายังไม่ได้อาบ ทำใจเรียบร้อยแล้วว่าอาจต้องเป็นไปเช่นนี้จนสว่างคาตา ตอนที่สุชัยไล่เขาไปนอน


“....”


“แล้วก็ปิดเทอมให้อยู่บ้านนี้” อีกฝ่ายทิ้งท้าย “ไม่ต้องกลับกรุงเทพฯ เปิดเทอมโน่นค่อยไป เข้าใจไหม!?”


คิมหันต์หน้าเจื่อน เอ่ยรับคำเบา ๆ ก่อนสุชัยจะเดินตึงตังเข้าห้อง


“...ครับ”





อีกไม่กี่นาทีก็จะตีสี่ สองคนพี่น้องนั่งแกร่วอยู่ในห้องโถงครู่หนึ่งจนแน่ใจว่าทั้งสองท่านที่เพิ่งจากไปจะไม่ย้อนกลับมาอีก สิสิรจึงได้ถอนหายใจยาวเหยียด พร้อมกับยกมือขึ้นกุมหน้าผากอย่างเหนื่อยล้าเต็มทน

“บ้าจริง ๆ เด็กพวกนี้ ไปทำอีท่าไหนให้โดนจับได้กันนะ”

“..ผมขอโทษ” คิมหันต์อ้อมแอ้ม

“ทำอะไรไม่คิด แล้วไปบอกรักเขาต่อหน้าป๊าเนี่ยนะ...เกือบไปแล้วไหมล่ะ เฮียเพี้ยนที่รักของนายโดนยิงพรุนขึ้นมาจะว่ายังไง”

“ตอนนั้นมันชั่ววูบอะ กะว่าเผื่อเป็นอะไรไป..”  คิมหันต์ก้มหน้าก้มตา ใบหูแดงแจ๋ “...เดี๋ยวเขาจะไม่รู้ว่าผมรัก”

“โอยตาย..ปวดหัว จะเป็นอะไรไปก็เพราะบ้ากันอย่างนี้แหละ ทำไมกันหือ เรื่องอื่นละฉลาดได้ฉลาดดี ดูตอนนี้เข้า ตาบอดหูหนวกไปเลยหรือไง”

“ชู่ว...เจ้อย่าเสียงดังดิ” เขาทำตาละห้อย “เดี๋ยวป๊าได้ยิน”

สิสิรมองหน้าเขา ถอนใจอีกครั้ง ฉุดแขนน้องชายให้ลุกยืน พยักพเยิดให้เดินขึ้นไปคุยกันต่อบนชั้นสอง บ่นงึมงำไปด้วยตลอดทางอย่างเหลืออดเหลือทนทั้งที่ปกติไม่ใช่คนพูดมากขนาดนี้

“ถ้าพวกนายจะคบกันเงียบ ๆ สักหน่อย อย่าให้ประเจิดประเจ้อมาก เจ้ใหญ่ก็วางแผนอนาคตไว้หมดแล้วแท้ ๆ”

คิมหันต์ซึ่งกำลังผลักประตูห้องตัวเองหันมาจ้องพี่สาวเขม็ง จะว่าไปประเด็นนี้เขาสงสัยตั้งแต่ตอนเธอคุยกับสามภพที่หน้าบ้านแล้ว ที่ว่าวัสสานะไม่ได้แต่งงานเปล่า ๆ นั้นหมายความว่าอย่างไรกัน

“ยังไง?”

สิสิรเหลือบมองรอบตัวให้แน่ใจอีกครั้งก่อนจะเดินตามเขาเข้าไปในห้อง ปิดล็อคประตูไว้เรียบร้อย ก่อนจะเปิดปากเล่าให้ฟังเรื่องข้อตกลงระหว่างวัสสานะกับเจ้าบ่าวของเธอ ขณะที่คิมหันต์ทำหน้าเหวอเป็นระยะอย่างได้อารมณ์


“ทีนี้เข้าใจหรือยัง?”

พ่อน้องชายตัวแสบอ้าปากค้างไปครู่หนึ่งทีเดียวกว่าจะรู้ตัว

“แล้วพี่โรจน์เขายอมด้วยหรือ?”

“ไม่ยอมก็ไม่แต่ง” สิสิรยักไหล่ “เจ้ใหญ่ว่าไว้งั้น”

“เจ้ใหญ่ร้ายมาก...”

“อย่างนายน่ะ ว่าคนอื่นเขาได้ด้วยหรือ”

“ผมกลายเป็นเด็กใสซื่อไปแล้ว” เขาเถียง “เจ้ก็เห็น”

เธอย่นจมูกใส่ถ้อยคำน้ำเน่าของเขา “แล้วไงล่ะ ทั้งใสซื่อและประเจิดประเจ้อสะใจ ถ้าแอบคบกันแค่เงียบ ๆ รอจนเจ้ใหญ่มีลูกชายก็ออกจะมีเปอร์เซ็นต์รอดสูงอยู่แล้วแท้ ๆ  ถ้าป๊ารับไม่ได้ก็ทำเป็นครองโสดไปตลอดชีวิตก็ได้ ไม่แต่งเสียอย่าง แล้วนี่อะไร ทำเสียแผนหมด”

“....เจ้อ่า...”

“เพราะงั้นปิดเทอมก็เจี๋ยมเจี้ยมอยู่บ้านแล้วกัน สมน้ำหน้า รอป๊าหาสาวคนใหม่มาจับคู่”

“โอย ไม่เอาแล้ว แถมอยู่นี่คนเดียวผมเฉาตายแน่ ๆ เดี๋ยวเจ้ใหญ่ก็ไปทำร้านยาต่อ เจ้ก็ไปทำงาน ผมยังต้องไปแกล้งไอ้ปิ่นอีก แล้วไอ้ดุ๊กดิ๊กลูกรักล่ะจะทำไง”

“อย่ามาอ้างโน่นนี่ ลามไปถึงหมาอีก ไอ้ดุ๊กดิ๊กนั่นเจ้เลี้ยงเอง วันไหนไม่อยู่ก็ฝากไว้กับป้านิตย์บ้านตรงข้ามก็ได้”

“ยัยป้ามหาภัยนั่นน่ะนะ” เขาโอดครวญ “ลูกชายผมได้ติดนิสัยป่าเถื่อนเหมือนไอ้นิลร็อตไวเลอร์ของแกพอดี”

“ช่วยไม่ได้นี่” หญิงสาวกลอกตา “เจ้าของหมาอยากทำอะไรไม่คิดเอง”

“ง่า”

“ไม่โดนยึดโทรศัพท์หรือจับขังก็ดีเท่าไหร่แล้ว..”

เธอถอนหายใจอ่อนแรง เหม่อมองตู้เสื้อผ้าใบใหญ่ที่เคยเป็นของพี่ชายคนโต จากนั้นก็ยกมือขึ้นขยี้ตา พึมพำเสียงเบาหวิว

“...ดีแล้วนะ.....ดีแล้ว...”

“...เจ้สิ..”

“ทำตัวดี ๆ  อยู่บ้านสำนึกผิดซะ!”

สิสิรทำเสียงดุ ส่งมะเหงกลงกลางศีรษะเขาเบา ๆ  พร้อมกับรอยยิ้มมุมปากแบบเดียวกับที่เคยทำในความทรงจำเขาวันนั้น

“อย่าให้ความพยายามของคนเขาต้องเสียเปล่าล่ะ”





แม้จะดีแล้วจริง ๆ อย่างพี่สาวว่า แต่ปิดเทอมของคิมหันต์ก็เต็มไปด้วยความห่อเหี่ยวอย่างไม่ต้องสงสัย เขานั่งนับวันรอว่าเมื่อไรจะเปิดภาคเรียนใหม่เสียที จ้องปฏิทินจะจะพรุนหมดแล้ว ขณะที่เวลาก็ยังเดินไปอย่างใจเย็นประหนึ่งเต่าคลานเช่นเดิม

เขาโทรศัพท์คุยกับสามภพเฉพาะตอนกลางคืนที่มั่นใจว่าทั้งบ้านนอนหลับกันหมดแล้ว ระแวดระวังขึ้นอีกหลายระดับจนเกือบเข้าขั้นวิตกจริต แทบเลิกเล่นแช็ตผ่านมือถือ ไม่อยากคิดเลยว่าหากถูกจับได้เรื่องยังลอบติดต่อกันอยู่จะเกิดอะไรขึ้น โทรไปโวยวายกับปิ่นหยกก็โดนหัวเราะใส่กลับมาประจำ ตามด้วยประโยคเด็ดของเจ้าตัวที่ภาคภูมิใจในคำสาปแช่งของตัวเองเมื่อนานมาแล้วเสียเหลือเกิน

“มีแฟนเป็นผู้ชาย..และเป็นฝ่ายรับ”

ตามด้วยเสียงหัวเราะชอบใจของไอ้คนที่ไม่น่ามาพูดอย่างนี้กับคนอื่นได้เลย เพราะตัวเองก็ใช่จะต่าง

“ไอ้เพื่อนเฮงซวย!” เขาสบถ ก่อนเสียงหัวเราะซึ่งพ่นใส่เขาเมื่อครู่จะถูกแทนที่ด้วยถ้อยคำก่นด่าอีกคนที่อยู่ข้างกาย ลองอย่างนี้ก็ไม่ต้องเดาแล้วว่าใคร อีกเดี๋ยวเดียวคงชิงวางสายไปก่อนเป็นแน่

“เฮ่ยคิม ...อ๊ะ!...คะ...แค่นี้ก่อน......นะ....”

นั่นปะไร...สายถูกตัดไปดื้อ ๆ โดยไม่รู้ว่าเป็นฝีมือปิ่นหยกหรืออาทิตย์

“จะน่าหมั่นไส้เกินไปแล้วเว้ย!”


คิมหันต์ได้แต่ฟัดหมอนข้างอย่างคันไม้คันมือตลอดปิดเทอม

- หมดยกที่ 59 -

---

ไม่ดราม่าเนอะ 5555 ใกล้จบแล้ว =3=

คิมมีพี่สาวดีนะคะ เจ้ ๆ ช่วยน้องน่าดู คงเป็นความรู้สึกอยากชดเชยให้เฮียใหญ่ ;3;


ขอบคุณคนอ่านผู้น่ารัก ของแถมรีพลายถัดไปค่า ^o^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก - [Doujin] สกัดดาวรุ่ง (หน้า 131) 23/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 27-10-2013 01:05:58

โซนของแถมค่ะ ^o^


พุงเฮียเพี้ยน =///=
(http://fc00.deviantart.net/fs70/f/2013/299/8/b/sl58_resize_by_maew3ta-d6rvv41.jpg)




ใกล้ฮาโลวีน เข้ากับบรรยากาศนิดนึง XD
(http://fc02.deviantart.net/fs70/f/2013/299/8/4/kphalloween_resize_by_maew3ta-d6rvuw8.jpg)

เอาไว้จะเข็นตอนเรื่องช่วงคิมหันต์มาสนิทกับปิ่นหยกได้ยังไง ทำไมถึงรักกันนักหนาออกมานะคะ ตั้งใจไว้นานจนจะลืมพล็อตหมดละ Orz


ปิดท้าย เนื่องด้วยเรื่องนี้ใกล้จบแล้ว คู่ต่อไปคงเป็นน้องอุ่นหรือพี่เอมในรูปนี้แหละค่ะ สักคน ยังตัดสินใจไม่ได้ 555

(http://th04.deviantart.net/fs71/PRE/f/2013/299/3/b/dd_56a_by_maew3ta-d6rvv21.jpg)


พบกันยกหน้าค่าาา *กอดฟัด*  :pig4: :L2: :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: N.T.❁ ที่ 27-10-2013 01:17:26

แปะนะจ๊ะ เค้าล็อกอินได้แว้วว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 27-10-2013 01:40:33

ไม่หน่วงเท่าไหร่ แต่เก๊ากลัวใจป๊าสุชัยเหลือเกิน  :z3:
อย่างน้อยเรื่องทุกอย่างก็คงจบได้ด้วยดี
(อ้างอิงจากตอนพิเศษอื่น ๆ ในภาคอนาคตของตี๋คิมกับเฮียเพี้ยน)


ถ้าเป็นป๊าคงทำใจไม่ได้เหมือนกันลูกชายเรา
ไปทำประเจิดประเจ้อในโรงแรม รักนวลสงวนตัวหน่อยสินุ้งครีม
ไม่ใช่แระ #โดนป๊าตรบ!


อารมณ์สงครามเย็นนี่มันดูอึมครึมกว่าการประกาศ
ต่อต้านอย่างรุนแรงเหมือนกันนะคะ แต่ทั้งสองแบบก็ไม่มี
อะไรดีสักอย่างเลยทีเดียว รักเจ๊สิ รักเจ๊ใหญ่จริง ๆ >_<
ขำเจ๊ด่ามีสมองไว้กั้นหูเหรอ XD อันนี้เคยด่าน้องเหมือนกัน
กร๊ากๆๆๆๆๆ


ตอนท้ายขำนุ้งครีม ฟัดหมอนไปให้ตายเลย
เหี่ยวเฉาอยู่บ้าน คงอิจฉาแม่ไก่น่าดูเชียว...


ปล. ป๊าคิดว่า 'เบี่ยงเบน' แล้วหายง่าย ๆ เหรอ XD
ถามคนมาจีบสิ ถ้าไม่ใช่นุ้งครีมใครมาอ่อยก็ไม่เอา กร๊ากๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: ninghyuk ที่ 27-10-2013 01:46:56

โฮฮฮ ป๊าไม่เข็ดใช่มั้ยยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 27-10-2013 01:56:47

เป็นพี่ที่ดีจริงๆนะ :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 27-10-2013 06:21:46

 :เฮ้อ:   ค่อยยังชั่วหน่อย  ดีจังที่คิมพับสามภพมีเจ้ใหญ่กับเจ้สิคอยช่วย  หวังว่าจะคลี่คลายสถานการณ์เร็วๆนะ

+1  จ้า  รอตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 27-10-2013 06:50:32

=3= เวลาเหลือน้อย  :sad11: :sad11: :sad11: 
พี่สาวรักน้องชายมากมาย คงคิดถึงเฮียใหญ่กัน ถึงพยายามช่วยตี๋เล็ก  :mew2: :mew2: :mew2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: insomniac ที่ 27-10-2013 07:14:44

อึนๆ อยู่นะ
ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป มันจะไม่มีใครมีความสุขอย่างแท้จริงนะสิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: Amheihei ที่ 27-10-2013 07:18:55

 :z13: อยากบอกคนแต่งนิยาย นิยายสนุกมาก(นานเม้นต์ที) ผิดไหมเรื่องต่อไปขอเป็นเรื่องเคะราชินีกับหมีกฤต(เขียนถูกป่าว) :hao5:  อยากเห็นว่าคนแต่งจะแต่งเคะราชินีออกมาแบบไหน จะมีเสน่ห์แพรวพราว ,มารยา(ลำยองแล้ว),คืออยากเห็นตัวละครที่วัยโตขึ้น(ปิ่นหยก,ตี๋คิม,อุ่นใจ   วัยแรกแย้ม) ยังไงเป็นกำลังใจรออ่านนะค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: urmein ที่ 27-10-2013 07:48:58

ขอให้ทุกอย่างผ่านไปด้วยดีด้วยเถอะ สาธุ๊วววววว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: misso ที่ 27-10-2013 07:55:03

 :sad4: :o12:

อึดอัด เศร้าใจ

แต่ก็ดีใจนะที่ยังมีพี่ๆอยู่ข้างเนอะคิมเนอะ

ทำไงต่อดีล่ะทีนี้ :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 27-10-2013 08:26:56

ชอบประโยคนี้มากๆเลยแหละ พี่ไม่ปล่อยมือ ไม่มีวันปล่อย จะกลัวก็ได้ แต่กลัวอยู่ข้าง ๆ พี่ อย่าจากไปไหน
คิมหันต์มีเจ้ๆที่ดีมากๆเลยแหละ อิชชี่เบาเบา

จะจบแล้ว คู่ต่อไปน่าติดตามทั้งคู่เลย น้องอุ่นกับพี่หมอ หรือพี่เอมกับหมีกริช อิอิ
 :mew3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: goosongta ที่ 27-10-2013 08:33:50

น้องครีมโชคดีมีพี่สาวที่แสนดีมากๆๆๆๆๆๆ อบอุ่นหัวใจ
ขอให้ผ่านไปได้ด้วยดี

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 27-10-2013 08:35:19

คิมโชคดีมากๆ ที่มีพี่สาวน่ารักคอยช่วยตั้งสองคน
ครั้งนี้มันต้องผ่านไปได้ด้วยดีนะ เฮียช่วยครีมด้วยนะ :m17:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 27-10-2013 09:00:48

ถึงจะบอกว่าตอนนี้ไม่ดราม่า แต่เราก็ซึ้งอยู่นาาา :mew4:

“ก็ลองดูว่าจะสลัดหลุดไหม? ที่ผ่านมาเคยหนีพี่พ้นด้วยหรือ?”
“..ไม่เคยหนีพ้นเลย...บ้าฉิบ! ตื๊อบัดซบ..”
อ่านแล้วรู้สึกเวลาผ่านไวนะ ตอนแรกพี่ภพเกาะหนึบกับคิมเพราะอยากแกล้ง กลายมาเป็นเกาะหนึบเพราะรักมากๆแทน :กอด1:
พี่ภพรักคิมมากจริงๆนะ อบอุ่นไปแล้วววว

“ไม่เป็นไร..” เธอยิ้มอ่อนโยนอยู่ในชุดเจ้าสาว “..เชื่อเจ้”. อ่านประโยคนี้แล้วน้ำตาซึม เจ้ๆแต่ละคนของคิม ดีจริงๆเลยนะ :hao5:

“ตอนนั้นมันชั่ววูบอะ กะว่าเผื่อเป็นอะไรไป..”  คิมหันต์ก้มหน้าก้มตา ใบหูแดงแจ๋ “...เดี๋ยวเขาจะไม่รู้ว่าผมรัก”
อร้ายยยยยย คิมน่ารักอ่าาาา. อย่างงี้พี่ภพจะปล่อยมือได้ยังไง  :katai2-1:

โอ้ยอิจฉาคิมมม มีแต่คนมารัก5555
มาต่อเร็วๆน้าาา +1 :mew1:

ปล..อยากอ่านคู่น้องอุ่นต่ออ่ะ. โหวตๆ555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 27-10-2013 09:13:56

คิดว่าเป็นโชคดีของตี๋เล็กมากที่เรื่องเกิดตอนนี้ ที่เจ้ทั้งสองมีกำลังและมันสมองมากพอจะปกป้องตี๋แล้ว :mew6:
ทุกคนรักตี๋เล็ก ป๊าม้าเองก็เช่นเดียวกัน อยากให้ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี ความรักคือสิ่งสวยงามนี่นา
ตอนนี้มันมีทางออกที่มองเห็นแสงสว่างแล้ว อดทนรอกันหน่อยนะ ทั้งคู่เลย มีแบ็คดีขนาดนี้เหมือนมีชัยไปกว่าครึ่งแล้วล่ะ o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 27-10-2013 10:03:13

สู้ ๆ ตี๋น้อย   :a2: :a9:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 27-10-2013 11:44:29

สงสารหนูครีม ดูสิไม่มีใครให้ฟัด ต้องฟัดหมอนข้างแทน (ใช่ประเด็น?)

ป๊าเปิดใจฟังลูกเถอะนะ ไม่มีใครอยากทำให้พ่อแม่เสียใจหรือโกรธหรอก
ต้องฟังและทำความเข้าใจเยอะๆเลยนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 27-10-2013 12:53:21

สงสารคิม แต่รู้ว่าจะไม่เป็นอะไรหรอก มีคนดีดีคอยช่วยเหลืออยู่รอบตัวแบบนี้
ตอนนี้ก็แค่รอเวลาให้ป๊าเข้าใจ ให้ทุกคนเป่าหูป๊าให้สำเร็จก่อน อาจจะใช้เวลาไปบ้าง เราเชื่อว่าครั้งนี้จะไม่ลงเอยแบบเฮียใหญ่แน่นอน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 27-10-2013 13:57:43

เราว่าถ้าป๊าไม่ยอมจริง ๆ ก็ทำเหมือนตี๋ใหญ่  แกล้งทำให้รู้





ถ้าไม่อยากเสียลูกไปอีกคนด้วยน้ำมือตัวเองก็ยอมรับซะ




คุณแม่ก็มีบทบาทให้ตัวเองได้แล้ว  จะได้ช่วยลูกได้บ้าง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ju ที่ 27-10-2013 14:18:28

เฮียภพจะทำยังไงต่อล่ะเนี่ย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 27-10-2013 14:47:25

มีเหตุการณ์ของเฮียคนโตเป็นบทเรียน พี่สาวก็โตแล้วช่วยเหลือขนาดนี้
ยังไงต้องผ่านไปได้น้อ
ฮึบๆๆ  :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: ไป๋ไป๋ ที่ 27-10-2013 15:01:53

 :hao6:แปะไว้ก่อน เดี๋ยวตามเก็บ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: corn_rain ที่ 27-10-2013 15:18:29

ทั้งอยากให้จบและไม่อยากให้จบเลย
ถ้าใกล้จบแสดงว่าชีวิตก้อจะแฮบปี้ซะที
แต่ถ้าอย่างนั้นคงจะคิดถึงพี่ภพแย่เลยสิ :z6: (โดนถีบเบย)

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 27-10-2013 15:38:40

แค่นี้ก็ดีแล้วคิม ดีแล้ว
ต้องขอบคุณเจ๊สิมากๆนะตอนนี้  เจ๊ใหญ่ด้วย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 27-10-2013 16:59:43

อดอ่านตี๋คิมฟัดพี่ภพเลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 27-10-2013 17:07:38

เจ้สิ ที่ปรกติแล้วเหมือนไม่ค่อยมีบทบาท ให้ความรู้สึกเหมือนไม่ค่อยสนใจกับสิ่งใด ๆ ที่จะเกิดขึ้น
เหมือนไม่ได้รู้สึกยินดียินร้าย ไม่ทั้งขัดขวาง หรือ สนับสนุนเรื่องของพี่ภพน้องคิม เหมือนอย่างเจ้ใหญ่
แต่ก็รู้ความเป็นไปทุกอย่าง คิดกับทุก ๆ เรื่อง ถึงไม่ค่อยแสดงออก แต่ก็ห่วงน้องคิมไม่ได้น้อยไปกว่าเจ้ใหญ่เลย
และในเวลาที่จำเป็น เจ้สิ ก็สามารถเป็นที่พึ่งพิงให้กับน้องได้ อย่างที่เจ้ใหญ่ทำมาตลอดเหมือนกัน
แน่นอนว่ารู้สึกดีและคิดอยู่แล้ว ว่ายังไงพี่ภพกับน้องคิม ก็ไม่มีทางจะปล่อยมืออีกฝ่าย ยังไงก็พร้อมจะสู้ฝ่าฟันไปด้วยกัน
แต่อย่างที่เจ้สิว่า จะใช้วิธีดึงดันพุ่งเข้าชนอย่างเดียวหลังจากที่ป๊าเพิ่งรู้เรื่องใหม่ ๆ มันก็ไม่มีทางส่งผลดี
ยิ่งอีกฝ่ายคือป๊าของน้องคิม เป็นคนสำคัญ ซึ่งยังไงก็เป็นคนที่พี่ภพต้องให้ความเกรงใจและเคารพด้วย
ถึงการแสดงออกถึงความรักและห่วงน้อง ของเจ้สิ กับเจ้ใหญ่ จะใช้วิธีการที่แตกต่างกัน ตามแต่นิสัยของแต่ละคน
แต่ยังไง สิ่งที่ทั้งสองคนต้องการให้เกิดขึ้นจากการแสดงออกนั้น ก็คือ รอยยิ้มและความสุขของน้องชายเหมือนกัน
เมื่อครั้งเรื่องของเฮียใหญ่ น้องสาวทั้งสองคนก็ยังเด็ก เกินกว่าที่จะช่วยเหลืออะไรพี่ชายได้ ในเมื่อเกิดเหตุการณ์
แทบจะซ้ำเดิมอีกครั้งกับน้องชายที่รัก  ไม่มีทางที่พี่สาวทั้งสองคน จะปล่อยให้ประวัติศาตร์ต้องซ้ำรอยเดิมแน่ ๆ
และคนสำคัญอีกคน ที่น่าจะมีผลอย่างมาก ที่จะสามารถช่วยเรื่องของน้องคิมกับพี่ภพได้ ก็คือ ม๊า
ม๊าที่สงบปากสงบคำ ไม่เคยมีปากเสียง เป็นช้างเท้าหลังมาตลอด แต่เชื่อว่าถ้าถึงที่สุดแล้ว ความกลัว
ว่าจะเกิดเรื่องเหมือนตอนต้องสูญเสียเฮียใหญ่ จะทำให้ม๊ารวบรวมความกล้าและช่วยน้องคิมอีกแรงได้แน่ ๆ
ส่วนตัวป๊า การที่ป๊าแสดงออกมาแบบนี้ ถึงจะดูว่ายังไงก็ขัดขวาง เรื่องพี่ภพกับน้องคิมเหมือนครั้งเฮียใหญ่
ถึงจะยื่นคำขาด ตัดพ่อตัดลูกกับน้องคิมขนาดนั้น แต่รู้สึกได้เลย ว่าลึก ๆ แล้ว เรื่องของเฮียใหญ่ ยังส่งผลต่อจิตใจป๊า
จนป๊าก็คงจะไม่กล้าทำอะไรรุนแรงกับน้องคิมและพี่ภพ เหมือนเมื่อครั้งเฮียใหญ่อีกแน่ ความรู้สึกว่าป๊าที่เป็นอย่างนี้
ดีกว่าตอนที่แสดงออกแรกที่รู้เรื่อง ๆ คือไม่พูดกับคิม ไม่มองหน้า ทำเหมือนน้องคิมไม่มีตัวตนซะอีกนะ

ยังไงซะ คนคอยสนับสนุนก็มีเพียบ ความหนักแน่นมั่นคงต่อกันก็เกินร้อยอยู่แล้ว เพียงแต่เรื่องบางเรื่อง จะแก้ไขได้
ก็ต้องให้เวลาเป็นตัวช่วยด้วยเหมือนกัน ต้องเชื่อที่เจ้สิพูดว่า "มันจะไม่เหมือนเดิม" แน่นอน
...
ใกล้จบแล้วเหรอเนี่ย ฮือออออออออ  :ling1: ไม่อยากเลย  ยาวพอ ๆ กับแม่ไก่ลูกเจี๊ยบเลย คิดว่าจะยาวกว่าซะอีกค่ะ
แต่ก็หวังว่า จะมีตอนพิเศษอีกหน่อยนะคะ ที่สำคัญ ตอนของคู่ถัดไป (จริง ๆ อยากอ่านพี่เอมกับหมีกริชก่อนจัง)
หวังว่าจะมีพี่ภพกับน้องครีม โผล่ไปเป็นดารารับเชิญบ่อย ๆ หน่อยน้า  ขอมากไปมั้ยเนี่ย แหะ ๆ
แต่ตอนนี้ ต้องเอาใจช่วยพี่ภพกับน้องคิมต่อไปก่อน ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ  :mew1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: เก้าแต้ม ที่ 27-10-2013 17:17:41

ขอให้นู๋ครีมกับสามภพผ่านกำแพงของเตี่ยไปได้น๊า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: SiLent_GRean ที่ 27-10-2013 18:14:59

แอบสงสารคิมเบาๆที่ไม่มีใครให้ฟัด  :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 27-10-2013 18:25:26

เจ้ๆของน้องครีมเจ๋งมากๆๆ o13



 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 27-10-2013 19:21:24

ตี๋น้อยโชคดีนะที่มีคนรักมากขนาดนี้
ในทุกๆปัญหาที่เจอ ก็มีคนที่พร้อมจะจูงมือและแก้ไปหาไปพร้อมๆกัน
ฮรืออออออออออออ
ครั้งที่แล้งซึ้งใจในเจ๊ใหญ่ คราวนี้ก็เจ๊สิ
หวังว่าอาป๊าจะเข้าใจตี๋น้อยและพี่ภพโดยเร็วววว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: waris ที่ 27-10-2013 19:42:02

แอบโล่งใจเบาๆค่ะ คิดว่าเหตุการณ์มันจะรุนแรงมากกว่านี้เหมือนตอนเฮียใหญ่ :hao5:

เป็นโชคดีของตี๋ที่มีเจ้สองคนที่ดีคอยช่วยเหลือเต็มที่

ป๊าก็ขัดขวางพอเป็นพิธีพอเนอะ เหตุการณ์ของเฮียใหญ่น่าจะเป็นบทเรียนของทุกคน เจ้ใหญ่อุตส่าห์รีบแต่งเพื่อเสียสละ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: punomenon ที่ 27-10-2013 19:46:15

พี่ภพ ใจเย็นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนค่ะ สงสารเจ๊ใหญ่ผู้เสียสละบ้าง
อย่าให้ลงเอยแบบเดิมนะ ปวศ.คงไม่ซ้ำรอยหรอกเนอะ แต่เราก็แอบเข้าใจป๊านะ
หวังว่าม๊าจะเข้มแข็งเพื่อลูกบ้าง สู้ๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ningg.Destiny ที่ 27-10-2013 20:24:26

เกือบจะดราม่าแต่ก็ถือว่าไม่ดราม่านะคะ
พี่ภพน้องครีมสู้ๆ รักเจ้ทั้งสองคนมากกกกกกก

 :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 27-10-2013 20:56:52

ลุ้นค่ะ ว่าจะเกิดอะไรขึ้นอีก
เป็นกำลังใจน๊าาา เฮียเพี้ยน น้องครีม >.<

ขอบคุณมากนะคะ+1~^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: NumPing ที่ 27-10-2013 21:21:50

คิมโชคดีจริง ๆ ที่มีพี่สาวและคนรักที่แสนดีอย่างนี้ เรื่องมันต้องไม่เศร้าสิ

"คิมหันต์ได้แต่ฟัดหมอนข้างอย่างคันไม้คันมือตลอดปิดเทอม" ชอบอันนี้อ่ะ
ไอ้เด็กขี้อ้อนเอ้ย อดทนไว้

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: KilGharRah ที่ 27-10-2013 21:36:19

นู๋ครีมมีพี่สาวดีจริงๆนะ ขอให้ป๊าใจอ่อนเร็วๆ ตอนปิดเทอมก็ทำตัวดีๆไปก่อนนะนู๋
เฮ้อ...ป่านนี้เฮียเพี้ยนคลั่งตายไปแล้วมั้ง  :z3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: Saantos ที่ 27-10-2013 22:50:52

เฮ้ออออออออออออออออออออออออออ

ยังไม่แย่เท่าไหร่
 :mew6: :mew6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: anchoviiz ที่ 27-10-2013 23:29:16

พี่สาวทั้งสองคนดีมาก ๆ เลย

เมื่อไหร่ป๊าจะยอมรับดูไอตี๋มันคันไม้คันมือเหลือเกินและ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: YOSHIKUNI RUN ที่ 28-10-2013 01:31:00

หวั่นๆ หวาดๆ ไงชอบกล เฮอะๆๆ  :try2: :try2:
 
สู้ๆ ต่อไป นู๋คีม!!!  :a2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: Oilsaoo ที่ 28-10-2013 09:01:06

คิมโชคดีนะที่มีพี่สาวค่อยช่วย ขอให้ผ่านมันไปด้วยดีเถอะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 28-10-2013 09:25:15

ขอให้ตี๋คิมกับเฮียเพี้ยนผ่านเรื่องนี้ไปได้เร็วๆนะ

หวังว่าแผนของเจ๊ๆทั้งสองคงจะช่วยน้องได้

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 28-10-2013 09:35:30

รอเวลาก่อนคิม แล้วทุกอย่างจะดีขึ้นเองเชื่อเจ้สิ กะเจ้ใหญ่ดิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 28-10-2013 11:15:35

มีพี่สาวดี ๆ สองคนคอยช่วยเหลือ ยังไงรักของน้องคิมกับพี่ภพต้องไปรอดสิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 28-10-2013 12:19:24

ลุ้น แบบ สุดๆ

เหอ เหอ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 28-10-2013 12:23:12

ลุ้น ตัวโก่งเลยคร่าาา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: yong ที่ 28-10-2013 12:54:31

เอาใจช่วยคิมจินะครับ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: nutjisub ที่ 28-10-2013 13:02:13

รอเวลาให้ป๊า เข้าใจและยอมรับเนอะ เห็นด้วยกับ สิคือรอให้ป๊าใจเย็น ๆๆ ก่อน คิม โชคดี มีกองหนุนเพียบ ไม่ได้โดดเดี่ยวแบบพี่ใหญ่

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 28-10-2013 13:05:01

โอ้ยยย ใจจะวาย กลัวไปหมด ป๊าเงียบ เดาใจไม่ได้ แต่ก็ถือว่ายังปล่อยเพราะโทรศัพท์ก็ไม่ไม่ริบ


อยากให้คี่คลายเร็ว รู้สึกกดดันแทนนน



เชียร์คู่น้องอุ่น กับหมอไอซ์ค่ะ อร๊ายยยย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: ReiiHarem ที่ 28-10-2013 13:15:47

“ตอนเจ้สิดุ นายโดนป๊าดุอีกไหม?”

คิมหันต์หยุดคิดนิดหนึ่งแล้วส่ายหน้า

“ตอนเจ้สิตีล่ะ ป๊าตีต่ออีกหรือเปล่า?”

เด็กชายตัวน้อยหยุดคิดอีกอึดใจ จากนั้นก็ส่ายหน้าเป็นครั้งที่สอง

“แล้วเจ้สิตีเจ็บไหม?”

ตอนนี้เองที่เขาคิดว่าถึงทีตัวเองสวนแล้ว “เจ็บสิ!” เขารีบตอบ ส่งสายตาเป็นเชิงฟ้องไปยังพี่สาวคนโต

วัสสานะโคลงศีรษะอ่อนใจกับท่าทีน้องเล็ก “เอาละ..คิดต่อนะ ระหว่างป๊ากับเจ้สิ ใครตีเจ็บกว่ากัน”

“...อ่า...” คราวนี้คิมหันต์ได้แต่อ้อมแอ้ม เอ่ยคำตอบออกมาได้ไม่เต็มปากเต็มคำ “....ป๊า..”

“นั่นไง แล้วคิดว่าทำไมเจ้สิต้องยอมเจ็บมือเพื่อตีนายด้วยล่ะ ถ้าเขาไม่ชอบหน้า สู้รอให้ป๊าเอาไม้เรียวฟาดหนัก ๆ ไม่ดีว่าหรือ?”

“....”

“ตอบครับตี๋เล็ก” เธอทำเสียงดุ

“...เพราะ.......ไม่อยากให้โดนตีเจ็บ ๆ”

“เพราะเป็นห่วง”

อ่านแล้วน้ำตาไหลอ่า น้องคิมมีพี่สาวที่ดีมากๆเลยทั้งสองคน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 28-10-2013 13:29:18

มันจะผ่านไปด้วยดีใช่ไหม? ไม่อยากเสียนำ้ตาให้กับความดราม่าอีกแล้ว สู้ๆนะพี่ภพ-คิม

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: Fish129 ที่ 28-10-2013 14:06:59

คิม นี้ถือว่ามีพี่ๆๆ ที่ดีจังเลยเนอะ


ปิ่นหยก นี้ไม่คิดจะเครียดไปกับเพื่อนหน่อยเลยหรอ  สมน้ำหน้าอย่างเดียวเลยนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 28-10-2013 16:02:15

ลุ้นนะเนี่ยยย ดีจริงๆที่มีเจ๊ๆคอยช่วย
คิดไปคิดมาสงสารเฮียใหญ่นักเข้าไปอีกเรา
อดทนจะคิมนะ ฟัดหมอนไปก่อนอย่างนั้นแหละ ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: mooz ที่ 28-10-2013 18:39:30

บรรยากาศ ช่างอึมครึมเจงๆๆๆๆๆ :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: Calo love ที่ 02-11-2013 11:59:17

 :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: เตรียมคืบคลานมาอย่างๆ ช้า ขอไปตามล่าแม่ไก่กะลูกเจี๊ยบก่อนนะครับ  มาแปะรอยนิ้วมิอไว้ อิอิ รอติดตามความเคลื่อนไหว//////////////แง่มๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: toou ที่ 05-11-2013 22:08:24

แอบมาดันเบาๆ
คิดถึง เฮียเพี้ยน กับน้องครีมมมมมมมมมม

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 06-11-2013 15:23:31

 :z3: :z3:
โอยยยยยยยยยยยยยยยยย มันเหมือนจะโล่งแต่ก้ไม่ แต่คิดว่าป๊าน่าจะเข้าใจอะไรบางอย่างลางๆแต่เเค่ยังไม่อยากยอมรับ
แค่ไม่อยากเชื่อว่าจะเกิดอีกมากกว่า

เอาล่ะนะ อดทนเวลาที่ฝนพรำาาาาาาาาาาาาา  :hao5:

เฝ้าติดตามใกล้ชิดยิ่งกว่าอะไรอีกเนี่ยยยยย เรนนี่มาเอาไปเลยเเรงใจไม่มีหมด ฉลาม....สู้ชีวิต//เกี่ยว?
 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 06-11-2013 18:52:06

 :L2:  ขอให้งานเสร็จไวๆ แล้วมาต่อเร็วๆน้าาา  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: tae1234 ที่ 07-11-2013 19:47:27

สนุกมากครับ....

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: toou ที่ 10-11-2013 21:55:04

หายไปไหนอ่าาาาาาาาา
คิดถึงนะหนิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 59 - สิสิร (หน้า 132) 27/10/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 13-11-2013 23:43:35

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 60 – Back home

อีกครั้งที่คิมหันต์กลับมาหย่อนก้นบนโซฟาสีแดงตัวเดิม ตำแหน่งพิเศษของเขาในร้านเค้กทานตะวัน

หลายปีผ่านไปก็นับว่าเรื่องนั้นยังไม่เปลี่ยน (หากมองข้ามเรื่องมันเก่าและเยินขึ้นนิดหน่อยไปได้) หลังเพิ่งได้รับสิทธิ์จากการกึ่ง ๆ จะเรียกว่ากักตัวของที่บ้านตอนอยู่ราชบุรี นับตั้งแต่คืนวิวาห์ของพี่สาวคนโต กระทั่งจะเปิดภาคเรียนพรุ่งนี้อยู่แล้วจึงได้รับอนุญาตให้กลับกรุงเทพฯ พร้อมแบกเอาถ้อยคำกำชับมหาศาลจากผู้ปกครองมาด้วย หากได้รับเค้าลางไม่ดีอีก สุชัยผู้เป็นพ่ออาจได้ถ่อมาดูให้เห็นสภาพความเป็นอยู่กับตาเป็นแน่

แต่สิ่งที่คิมหันต์ยังไม่ได้พูดกับใคร คือเขาคิดว่าสุชัยรู้..หรืออย่างน้อยก็ต้องระแคะระคายบ้าง เรื่องที่เขายังติดต่อกับสามภพอยู่ เพียงแต่อาจไม่ได้พูดออกมา หรือแกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่อง แต่ป๊าเขาไม่ได้เป็นมนุษย์จำพวกหัวทึบอย่างนั้น ลูกทั้งสามที่มีมุมเจ้าเล่ห์อยู่บ้างมากน้อยลดหลั่นกันไป ส่วนหนึ่งก็น่าจะมาจากฝ่ายบิดากันทั้งสิ้น คงจะมีก็แต่พี่ชายคนโตเพียงผู้เดียวซึ่งดูจะหัวอ่อนและซื่อตรงกว่าพี่น้องที่เหลือ คล้ายไปทางนิสัยของผู้เป็นแม่มากกว่าคนอื่น

“แล้วแกเอาไงนี่?”

เสียงนั้นดึงคิมหันต์หลุดจากภวังค์ ปิ่นหยกในชุดพนักงานเยิน ๆ หลังเลิกงานยืนมุ่นคิ้วอยู่ตรงหน้า โยนผ้าเช็ดมือไว้บนโต๊ะแล้วทรุดตัวลงนั่งข้างเขา สายตาดูลังเลอยู่นิดหน่อย ก่อนจะเอื้อมมือมาตบไหล่แปะ ๆ  “เทอมนี้พักหอหรือคอนโดฯพี่ภพ”

“อา..นึกอยู่”

“ป๊าว่าไงล่ะ”

“ป๊าคิดว่าเลิกติดต่อกันแล้ว”

เขาบอกเพียงแค่นั้น ข้ามเรื่องที่สงสัยว่าผู้ใหญ่อาจรู้เห็นอยู่ตลอดไปก่อน

“เกรียนไม่ออกเลยดิ?”

“..งั้นละมั้ง”

ปิ่นหยกหัวเราะ ผลักศีรษะเขาเบา ๆ  “เสียชื่อตี๋เกรียนโคตรเลย หงอยเป็นลูกหมา”

“หุบปากเลยควายปิ่น”

“เลี้ยงข้าวฉันสิ แล้วจะหุบปาก ฮ่า ๆ”

“เชี่ย!” คิมหันต์ส่งเสียงสบถงุบงิบ ขณะที่ปิ่นหยกตบไหล่เขาอีกที

“เฮ่ย..ไม่เป็นไร” อีกฝ่ายพึมพำ หยุดหัวเราะแล้วยิ้มบางเบา แบบที่หาได้ยากเต็มทีจากคนอย่างปิ่นหยกหากไม่ใช่เรื่องเงินหรือของฟรี ก่อนจะเริ่มร่ายยาวเป็นชุดประสามนุษย์ขี้บ่น “..พี่ภพเขาไม่ปล่อยแกหรอก..จริง ๆ นะ แล้วก็ไม่ยอมไปหาเขา ก่อนนี้หลุดปากบอกคิดถึงเยอะแยะ กลับมาแล้วดันมาแหมะอยู่นี่ซะได้”

“...”

“หูโคตรแดงเลยคิม”

“....”

“หมดท่าเลย ฮ่า ๆ ๆ นี่ดูเป็นคนละคนกับเมื่อตอนมัธยมเลยนะ”

“บ้าเอ๊ย”

“เอาเหอะ เดี๋ยวเขาก็มาแล้วมั้ง”

“หือ?”

ปิ่นหยกยิ้มซื่อ “อาทิตย์โทรบอกพี่ภพแล้วว่าแกสิงอยู่นี่”

“...นี่พวกแก...”

คิมหันต์อ้าปากจะโวยต่อ แต่แล้วก็เปลี่ยนใจเอนหลังพิงพนัก แหงนหน้าแล้วถอนหายใจสุดปอด

เขากลับมาแล้วแต่ยังไม่ได้บอกสามภพ ทั้งที่อยากเจอมาตลอด ทว่ามักทำตัวประหลาดอย่างนี้อยู่เรื่อย ใจหนึ่งบอกว่าอยากกอดออยากฟัด อีกใจเถียงว่าขอเวลาตั้งตัวสักหน่อย แต่ไอ้เพื่อนยากและมนุษย์มึนผู้เป็นคนรักก็ช่างรู้มากเสียจริง

“เป็นห่วงแกไง เลยต้องตามพี่เขามาช่วยดูแล”

ปิ่นหยกยักไหล่ มีอาทิตย์โผล่จากไหนไม่รู้มาเกาะอยู่ด้านหลัง

“ไปหวานกันไกล ๆ เลยพวกแก”

อาทิตย์ส่งยิ้มมึน ๆ ใส่ “คิมอิจฉาจริงด้วยสินะครับ?”

เขาทอดมองเพื่อนสองคนตรงหน้าอย่างละเหี่ยใจ อะไรจะเริงร่ากันได้น่าหมั่นไส้ตลอดเวลาอย่างนี้ อดคิดไม่ได้ว่าความรักแบบที่คนทางบ้านยอมรับนั้นโชคดีเป็นบ้า แล้วเรื่องของเขากับสามภพมันต่างกันตรงไหนหรือ

คิมหันต์จ้องมองอาทิตย์ ฝ่ายนั้นคนที่บ้านยินยอมพร้อมใจ มีพี่สาวคนสวยคอยช่วยไปแกล้งไป คุณพ่อสุดที่รักเป็นเศรษฐีซึ่งบุคลิกออกจะประหลาดไม่ต่างกับลูกชายแต่ก็ยังสนับสนุน หากเทียบกับทางบ้านสามภพอาจนับได้ว่าสถานการณ์ใกล้เคียง

เขาเลื่อนสายตามาหยุดอยู่กับปิ่นหยกเพื่อนรัก มนุษย์ขี้งกผู้เจอเรื่องที่ทำให้ต้องเจ็บปวดซ้ำแล้วซ้ำเล่ากว่าชีวิตจะเริ่มลงตัวอย่างทุกวันนี้ ก่อนจะคิดได้ว่าบางทีหมอนั่นอาจไม่ใช่คนที่ควรไปหมั่นไส้เลย เขาเองโชคดีเท่าไรแล้วที่ยังมีป๊า ม้า แล้วยังบรรดาพี่สาวที่คอยให้ความช่วยเหลือ ทางบ้านปิ่นหยกไม่มีปัญหา เพราะไม่เหลือคนในครอบครัวอีกแล้วนอกจากน้องสาวเพียงคนเดียวต่างหาก

แสงไฟสีส้มสาดเข้ามาผ่านหน้าต่างกระจกของร้านในยามวิกาล ทั้งสามคนเหลียวไปมองที่มาของแสงแทบจะโดยพร้อมเพรียง

โดยไม่จำเป็นต้องมีคำพูดจามากไปกว่านั้น พวกเขารู้ดีว่าผู้มาใหม่คือใคร

“ตอนแกไม่อยู่ พี่ภพมาที่นี่บ่อยมาก” ปิ่นหยกเหลือบมาทางเขา ก่อนจะหันไปขมวดคิ้วสู้แสงไฟ จ้องมองรถซึ่งจอดอยู่ด้านนอก “ผู้ชายตัวโต ๆ หน้าโหดนั่งในร้านเค้ก คิดว่าตลกดีไหม”

คิมหันต์พยักหน้า “โคตรตลก”

“ตลกพอกับแกตอนนี้เลย”

เขาย่นจมูกแล้วลุกขึ้นจากโซฟา โบกมือลาเพื่อนทั้งสองแล้วเดินออกไปหน้าร้าน ได้ยินเสียงปิ่นหยกร้องตามไล่หลัง

“สู้ ๆ เว้ย”




ปิดภาคเรียนที่ผ่านกินระยะเวลาไม่นานเท่าไร คิมหันต์นึกสงสัยว่าช่วงเวลาสั้น ๆ เพียงแค่นั้นจะส่งผลอย่างไรกับตัวเขาเองบ้างเมื่อได้เห็นหน้าสามภพอีกครั้ง อย่างมากอาจแค่ใจเต้นแรงนิดหน่อย จากนั้นก็สนุกสนานดีใจเหมือนกับที่เพิ่งไปเจอไอ้ดุ๊กดิ๊กลูกรักที่บ้านมาเมื่อบ่าย แล้วค่อยจับฟัดสักทีแบบเต็มไม้เต็มมือ ไม่น่ามีอะไรให้เป็นกังวล


แต่สิ่งที่คาดไว้ต่างจากความเป็นจริงเอาการทีเดียว


เท้าเขาพาตัวเองขยับเข้าไปใกล้ สามภพรออยู่ตรงนั้น ยืนพิงอยู่ข้างรถเหมือนรู้ว่าอย่างไรเขาก็ต้องออกมาแน่ คิมหันต์ยังเป็นปกติดีทุกอย่างจนกระทั่งไปหยุดอยู่ตรงระยะห่างประมาณสามเมตร ตำแหน่งที่ราวกับหัวใจจะเพิ่งรู้ตัวว่าอยากเต้นให้หนักหน่วงกว่าเก่า ทั้งเร็วและดังจนได้ยินมันแว่วซ้ำไปซ้ำอยู่ในหู ความคิดอะไรที่วนเวียนอยู่ก่อนหน้านั้นหายเกลี้ยงจนว่างเปล่าขาวโพลน ทั้งที่ตั้งใจจะค่อย ๆ เดินไปหาแบบมีมาด หรืออย่างน้อยอีกฝ่ายอาจตรงเข้ามาหาเขาด้วยแล้วพบกันตรงครึ่งทาง

ทว่าชั่ววินาทีนั้น...ไม่ว่าด้วยเหตุอันใด กลับกลายเป็นเขาเองที่กระโจนใส่คนตรงหน้าเสียเต็มน้ำหนัก ตั้งแต่สามภพยังขยับขาออกมาไม่ทันเป็นก้าวเลยด้วยซ้ำ ทำเอาพากันเซไปพิงรถซึ่งสตาร์ทเครื่องจอดรอไว้ ครั้นจะอ้าปากทักทาย ก็พบว่าสุ้มเสียงหายไปอย่างลึกลับ สุดท้ายจึงได้แต่กอดไว้แน่นจนแขนสั่นโดยไม่รู้ตัว
 
“..ไอ้ลูกหมา..” อีกฝ่ายกระซิบเสียงนุ่ม แต่ยังติดสำเนียงชวนหัวน่าขัดใจ “...ถ้าคิดถึงขนาดนี้แล้วจะทำเล่นตัวเพื่อ?

“....”

“ต้องรอให้เพื่อนช่วยโทรตามเรอะ”

เขาชะงัก งุบงิบแก้ตัวไปเรื่อย “พี่ก็น่าจะรู้นี่ว่าผมกลับวันนี้”

“แล้วไง?”

“พิสูจน์รักแท้ไง”

“ปากดี”

“ปากดีก็ด่า ปากหมาก็บ่น จะเอาไงวะ”

สามภพหัวเราะ จงใจเอาคางกระแทกกลางศีรษะเขา ซึ่งไม่รู้ว่าทำอย่างนั้นแล้วใครเจ็บกว่ากัน “ครับ ๆ แบบไหนก็รัก”

คิมหันต์อ้ำอึ้งไปครู่หนึ่ง เริ่มไม่อยากเงยหน้ามองอีกฝ่ายเอาจริง ๆ เข้าแล้ว ไม่ได้รับมือกับตัวจริงนาน ๆ เจอไปแค่นี้ก็เล่นเอาใจเต้นแรงผิดปกติ และท่าทางว่าสามภพคงชอบใจจึงได้ตามกระเซ้าต่อ

“เถียงไม่ออกเลย?”

“..ดี..” เขาย่นจมูก พ่นลมออกมาอย่างขัดใจ รัดแขนแน่นรอบตัวคนตรงหน้าทีหนึ่งก่อนจะปล่อยมือแล้วรีบวิ่งอ้อมไปยังประตูที่นั่งฝั่งโดยสาร โพล่งขึ้นกับสามภพที่ยืนส่ายหน้าพร้อมรอยยิ้มอ่อนใจ “รักผมเยอะ ๆ  ไม่งั้นผมเล่นเฮียหนักแน่”

คนฟังเลิกคิ้ว รอยยิ้มกว้างวาดขึ้นบนริมฝีปากด้วยความเอ็นดู

“พูดเหมือนที่ผ่านมาทำตัวว่าง่ายตายละ”

คิมหันต์ยักไหล่กวนประสาท จากตอนแรกที่ชั่งใจว่าช่วงที่ยังเปิดเทอมจะอยู่หอหรืออยู่คอนโดฯของสามภพต่อ แต่พอเห็นหน้าตาเนื้อตัวอีกฝ่ายเท่านั้น ความลังเลก็ราวกับจะหายไปหมดเกลี้ยง

“เฮียเพี้ยนก้มหน่อย”

อีกฝ่ายที่ตามขึ้นมานั่งด้านข้างหรี่ตาใส่เขา ส่งเสียงถามในลำคอ “หืม?”

“น่า ๆ” เขาจิ๊ปาก “ป่านนี้จะระแวงอะไรอีก ผมไม่ปล้ำเฮียหรอก”

สามภพพ่นลมออกจมูก แต่กระนั้นก็ก้มลงไปหาแต่โดยดี ยื่นหูเข้าไปใกล้ เข้าใจเอาเองว่าคิมหันต์จะกระซิบอะไร

ทว่าเมื่อเอนตัวไปได้หน่อยเดียว อีกฝ่ายก็คว้าแก้มสองข้างเขาหมับ บังคับ(แต่แน่นอนว่าเขาเต็มใจ)ให้หันหน้าเข้าหาตัว จากนั้นก็จรดริมฝีปากบาง ๆ ลงแนบสนิทกับของเขา พร้อมกับที่ใบหูผู้กระทำเปลี่ยนเป็นสีแดงแจ๋ ก่อนจะรีบกลับไปนั่งสนใจทิวทัศน์นอกหน้าต่าง งึมงำทำนองเพลงที่ฟังไม่รู้เรื่อง

ไออุ่นและความชื้นจากที่สัมผัสเมื่อครู่ยังติดอยู่บางเบา ชายหนุ่มยกมือขึ้นแตะปากตัวเอง พึมพำกับไอ้ตัวแสบที่ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้

“...ไม่ปล้ำพี่ แต่ระวังจะถูกปล้ำเอง”

ว่าแล้วก็หัวเราะอย่างที่น้อยคนนักจะได้เห็น ฮัมเพลงเกาหลีที่เขาฟังจนท่องเนื้อได้โดยไม่รู้ความหมายใส่อีกฝ่าย ซึ่งเอาแต่เสมองไปทางอื่นอีกหลายนาทีกว่าจะกลับมาเจื้อยแจ้วอีกครั้ง



พวกเขาแวะเอาของใช้จำเป็นที่บ้านคิมหันต์ก่อน ฟัดหมารักพร้อมส่งส่วยเป็นขนมปังกรอบในกระเป๋าพอเป็นพิธี มีสิสิรพยักหน้าหน่าย ๆ เมื่อพ่อน้องชายที่รักมาถึงก็บอกเดี๋ยวจะไปสิงคอนโดฯของสามภพระหว่างที่ยังเปิดภาคเรียน เธอบ่นพึมพำอยู่สองสามประโยคเรื่องไหนก่อนหน้านี้ทำเป็นเครียดว่าจะย้ายออกไปอยู่หอดีหรือเปล่า ตอนนี้กลับกระดิกหางตามอีกฝ่ายไปง่าย ๆ เสียอย่างนั้น

จำเลยเพียงแต่ยิ้มแหยพร้อมเถียงอุบอิบแบบขอไปที

“...เอาน่า..ได้ไม่ต้องกวนค่าหอเจ้ไง”

“ให้ดีล่ะ” หญิงสาวโคลงศีรษะ ส่งมะเหงกให้เข้าหนึ่งทีแสดงความรัก “มีอะไรก็โทรมา อย่าไปกวนเจ้ใหญ่มาก”

“คร้าบ”


ตลอดทางหลังจากนั้น พวกเขาคุยกันเรื่อยเปื่อยด้วยเรื่องสัพเพเหระ ซึ่งแน่นอนว่าส่วนใหญ่แล้วคิมหันต์เป็นคนพูด ส่วนสามภพเป็นฝ่ายฟังและคอยขัดเป็นระยะเวลานึกสนุกขึ้นมา

แม้ขยับปากน้อยออกอย่างนั้นหากเทียบกับอีกฝ่าย ก็ยังรู้สึกตัวว่าพูดเยอะกว่าปกติอย่างเห็นได้ชัด จะว่าไปตอนที่คิมหันต์ไม่อยู่ เขาแทบไม่ได้คุยกับใครเลยหากไม่จำเป็น ซึ่งคำว่าจำเป็นของเขา สำหรับคนที่ไม่ได้สนิทสนมกันแล้วก็ค่อนข้างมาตรฐานสูงเสียด้วย

เขาเหลือบมองผู้โดยสารขาประจำเป็นระยะ ครุ่นคิดถึงเรื่องระหว่างพวกเขาไปด้วย ความสัมพันธ์ที่ไม่ได้รับการยอมรับและต้องหลบซ่อนจากตาผู้ใหญ่ อาจไม่นับว่าเป็นเรื่องเลวร้ายนัก อย่างน้อยการที่คิมหันต์มีความรู้สึกดีกับเขาเช่นกัน ก็ช่วยให้ทนอยู่แบบครึ่ง ๆ กลาง ๆ ต่อไปไหว ทว่าคงไม่สามารถปฏิเสธได้ว่าไม่อึดอัด ไหนจะความคิดเรื่องวันดีคืนดีป๊าอีกฝ่ายอาจหาสาวที่ไหนมายัดเยียดอีกหรือเปล่า ใช่ว่าทุกคนจะโชคดีอย่างสาวบงกชคนก่อน

ชายหนุ่มลอบถอนใจเงียบ ๆ  คิดแล้วให้น่าหน่ายใจไม่น้อย ทั้งที่บ้านเขาออกจะยอมรับดี กลับมาเจอด่านผู้ใหญ่ของอีกฝ่ายเสียได้ แม้แต่สรัญ เพื่อนเกย์ร่างล่ำที่หาหนุ่มควงแทบไม่ซ้ำหน้า ระยะหลังมานี้กลับดูชีวิตรักสดใสกว่าเขาเป็นไหน ๆ กับไอ้แว่นอีกคนที่ชื่อ...ชื่ออะไรก็ลืมไปแล้วนั่น

พวกเขาแวะหามื้อเย็นกินข้างนอก กว่าจะกลับถึงที่พำนักก็มืดค่ำ ขณะที่เขาช่วยหิ้วกระเป๋าเอามาโยนไว้ในห้อง กลับเผลอถอนใจออกมาอีกครั้งโดยไม่รู้ตัว

“เป็น'ไรเฮีย”

เป็นอีกฝ่ายที่สังเกตเห็นสีหน้าแบบนั้น แล้วยังจับอารมณ์ขุ่นมัวบางเบาได้ก่อนเขาเองเสียอีก

“ไม่นี่”

“ทำหน้าเบื่อโลก”

“ยังไง”

“อย่างที่กำลังทำนั่นแหละ” คิมหันต์ทำหน้ามุ่ย “ผมกลับมาแล้ว ไม่ดีใจหรือ”

เขาจ้องหน้าคนพูด ปากคอช่างออดอ้อนไปได้เรื่อยตั้งแต่ตัวกระเปี๊ยกจะจนเรียนจบกันอยู่แล้ว มือคว้าไหล่อีกฝ่ายไว้แล้วดึงเข้ามาใกล้ โอบเอาไว้หลวม ๆ กดจมูกลงแผ่วเบาตรงข้างกกหู

“จะดีใจดีไหมนะ”

“เฮียแม่ง..” คิมหันต์บ่นหงุงหงิง หดคอหนีทำท่าเหมือนจักจี้ “เสียแรงอุตส่าห์คิดถึง”

“อีกทีซิ”

“คิดถึง”

สามภพนึกกระหยิ่มอยู่ในใจ อารมณ์ขุ่นมัวถูกเป่าหายเกลี้ยงตั้งแต่ได้ยินคำว่าคิดถึงรอบแรกแล้ว ขณะที่อีกฝ่ายเริ่มทำหน้ามุ่ย

“ไม่ค่อยได้ยินเลย?”

คิมหันต์กระฟัดกระเฟียด ดูก้ำกึ่งระหว่างอยากผลักเขาออกด้วยความหมั่นไส้กับอยากกอดให้แน่น แต่ดูเหมือนอย่างหลังจะชนะในที่สุด

“...ผมคิดถึงพี่”

“...”

“คิดถึงผมไหม”

“ไอ้ตัวแสบ..” สามภพส่งเสียงหัวเราะในลำคอ พรมจูบไปทั่วใบหน้าอีกฝ่ายอย่างรักใคร่ ดันให้คนในอ้อมกอดถอยหลังไปชิดกำแพง นึกตลกที่จนจนป่านนี้ยังจะถามอยู่ได้ว่าคิดถึงไหม รักไหม ไอ้นั่นไอ้นี่ไหม จะอ้อนไปถึงไหนกันนะให้ตาย “เดาได้ไหมว่าคิดถึงหรือเปล่า”

คิมหันต์ส่งเสียงครางแปลกหูตอนเขางับลงเบา ๆ ตรงซอกคออีกฝ่ายอย่างจงใจแกล้ง

"..ฮื่อ..เฮียเพี้ยน.."

ไม่ถึงอึดใจเสื้อเชิ้ตคนตรงหน้าก็ถูกเขาปลดกระดุมแล้วดึงออกไปค้างอยู่แถวข้อศอก ก่อนจะร่วงลงไปกองขยุกขยุยบนพื้น ตามด้วยเข็มขัดอีกเส้นที่ทิ้งตัวลงไปหลังจากนั้นเพียงไม่กี่วินาที นับเป็นการจับลอกคราบที่รวดเร็วและราบรื่นจนน่าตกใจ ต่อให้อีกฝ่ายติดจะเคลิ้มอยู่นิดหน่อยเมื่อเขาหันไปแลกริมฝีปาก ส่งปลายลิ้นรุกรานจนไอ้ตัวพูดมากเกรียนไม่ออกไปชั่วขณะ ขยำอกเสื้อเขาไว้แน่นพร้อมกับพยายามแกะกระดุมไปด้วยอย่างเงอะงะ ดูไม่ได้จนต้องช่วยกระชากมันออกให้เอง

กลีบปากที่ปกติดูบางเฉียบของคิมหันต์แดงเจ่อขึ้นน้อย ๆ  ระบายลมหายใจเฮือกเข้าออกได้ไม่เท่าไรก็ถูกเขาดึงเข้าหาเพื่อชิมรสอีกครั้งอย่างหิวกระหาย สามภพไม่เคยรู้สึกพอเลยสักอย่างกับเจ้าเด็ก...หรือตอนนี้อาจต้องเรียกว่าเจ้าหนุ่มตี๋ตรงหน้า ตัดพ้ออยู่ในใจว่าช่วงเวลาเป็นเดือนที่ไม่ได้พบกัน คิมหันต์คิดว่าเขาต้องอดกลั้นมากเท่าไรจึงกล้าถามออกมาได้ว่าคิดถึงหรือเปล่า

ทุกอย่างเป็นไปโดยธรรมชาติ เหมือนกับเวลาพวกเขากวนประสาทใส่กันด้วยคำพูด.. แขน ขา ปลายนิ้ว และทุกสัมผัสคุ้นเคย ทว่าทวีความโหยหาจากระยะเวลาที่ขาดหายไป

ไฟในห้องโถงสว่างโร่ เสื้อผ้ากองกระจัดกระจายบนพื้น เสียงหอบและเสียงผิวเนื้อที่กระแทกเสียดสีกันล่องลอยอยู่ในอากาศ ร่างเปลือยเปล่าของพวกเขาแนบชิดจนแทบหลอมรวมกัน แต่สามภพก็ยังนึกอยากเบียดแทรกร่างกายตัวเองให้ลึกล้ำยิ่งไปกว่านั้นอีก บางทีคิมหันต์อาจชัดเจนกับตัวเองจนเลิกถามสักที ว่าเขาทั้งรักทั้งคิดถึงไอ้ตัวปากมากที่หายไปตั้งนานขนาดไหน

พื้นห้องเปรอะเปื้อน กลิ่นคาวเจือจางลอยปนกลิ่นเนื้อตัวหอมกรุ่น คิมหันต์ทรุดร่างลงบ่นเข่า หายใจถี่กระชั้น ขณะที่เขาขยับกายเร่งเร้า กัดริมฝีปากตัวเองแน่นทั้งยั้งตัวเองไม่ได้กระแทกกระทั้นรุนแรงไปกว่านี้ มันเป็นความรู้สึกประหลาด ที่ทั้งอยากถนอมพร้อมกับอยากกอดรัดแน่น ๆ ให้แหลกไปด้วยจนเขาอดสับสนตัวเองไม่ได้

สามภพขมวดคิ้ว ดันตัวเองเข้าไปอีกครั้งจนสุด ระบายลมหายใจยาวเหยียดสุดปอด

ชายหนุ่มเหลือบมองร่องรอยที่เขาทำไว้ตามเนื้อตัวอีกฝ่าย ลากปลายนิ้วผ่านไปทีละจุดด้วยแววตาหลงใหล นึกอยากให้มันเป็นสีแดงสดอยู่อย่างนั้นไปเนิ่นนานบนผิวขาว ๆ ของคิมหันต์

“....เฮียเพี้ยน..”

“หือ?”

“...อะ...เอานั่น...ออกไป...ได้ยัง..”

เขาจ้องมองใบหน้าแดงซ่านของคิมหันต์ ไรผมชื้นเหงื่อแปะอยู่บนหน้าผาก นัยน์ตาที่มักส่อแววสงสัยใคร่รู้หลุบลงต่ำ ลมหายใจร้อนผ่าวถูกระบายผ่านริมฝีปากสีสด และเขาต้องบ้าไปแล้วแน่ ๆ ที่คิดว่าภาพแบบนั้นช่างน่ารักแทบขาดใจ จนอะไรที่เหมือนจะเสร็จแล้วกลับมาตื่นตัวอีกครั้ง

คิมหันต์เบิกตากว้าง ปากสั่นระริก พวงแก้มยิ่งแดงหนักกว่าเก่าอย่างไม่น่าเชื่อ เมื่อตระหนักได้ว่าเกิดอะไรขึ้นเบื้องล่าง

“...พี่...ภพ...”

น้ำเสียงตะกุกตะกักลอยมาเข้าหูเขา คนพูดตั้งท่าจะร้องปราม แต่แล้วกลับเปลี่ยนเป็นครางครือในลำคอที่เชิดขึ้นเมื่อเขาขยับกายอีกครั้ง


ค่ำคืนดำเนินไปเช่นนั้นจนดึกดื่น จากบนพื้น มาจบอยู่ที่เตียง..


เขามั่นใจว่าคิมหันต์เป็นประเภทพูดมาก แต่เวลาเช่นนี้กลับไม่ค่อยเจื้อยแจ้วเป็นภาษาเท่าไรนัก เว้นแต่หลังจากนั้นซึ่งมักจะอ้อนกว่าปกติหากเจ้าตัวไม่หลับไปเสียก่อนนั่นแหละ และครั้งนี้ก็ดูเหมือนจะเข้าอีหรอบเดิม

“...กอดผมหน่อย”

เขาก้มลงมองดวงหน้าแดงระเรื่อของคนพูด เอ็นดูแกมหมั่นไส้อีกฝ่ายที่ช่างฉอเลาะไปเรื่อย ในเมื่อตอนนี้ไม่ใช่เขากำลังกอดเจ้าตัวไว้แน่นอยู่แล้วหรืออย่างไร

“กอดอยู่นี่ไง” สามภพช่วยเตือน ลูบหลังคนในอ้อมแขนเบา ๆ ไปด้วยประกอบคำอธิบาย

คิมหันต์ก้มหน้าก้มตา ซุกจมูกเข้าหาอกเขา ใบหูแดงเข้มอย่างไรก็แดงอยู่อย่างนั้นตลอด บ่นงุบงิบจนแทบไม่ได้ยินเสียง “กอดแน่น ๆ ดิ..” ว่าพลางรัดแขนตัวเองเต็มแรงประหนึ่งอยากทำให้ดูเป็นตัวอย่าง

เขาโคลงศีรษะ ถือโอกาสกดจมูกตรงกลางกระหม่อมเจ้าเด็กเรื่องเยอะ ดึงเข้ามาใกล้แล้วรัดวงแขนตัวเองแน่นจนแผ่นอกเปลือยเปล่าของพวกเขาแนบชิดกัน รู้สึกได้กระทั่งเสียงหัวใจคิมหันต์ที่เต้นเร็วราวกับหัวใจกระต่าย

“ขาดความอบอุ่นหรือเรา? เอาให้กระดูกลั่นเลยดีไหม”

“ดี”

ยังมีหน้ามาเห็นดีเห็นงามอีกนั่น!

“บอกหน่อยเร็วว่าเฮียคิดถึงผม” คิมหันต์งึมงำทั้งน้ำเสียงสะลึมละลือ “...ยังไม่ได้ฟังเลย..”

“...”

“....งือ..?”

ชายหนุ่มลอบยิ้ม เจ้าเด็กนี่ชอบให้คนคอยเอาใจเสียจริง

"โอเค..ฟังนะ"

"...เหะ ๆ"

เขาสูดลมหายใจ กระซิบเสียงอ่อนโยนข้างหูอีกฝ่าย

“คิดถึงครับ”

“....”

แต่ดูเหมือนจะไม่ทันแล้ว

“คิม?”

คิมหันต์หลับปุ๋ยไปเรียบร้อย

สามภพอดไม่ได้จะหลุดหัวเราะออกมาแผ่วเบา ทั้งที่ปกติเอาแต่ทำนิ่งต่อหน้าคนอื่น ครุ่นคิดไปเรื่อยเปื่อยว่าจะดีแค่ไหน หากคนในครอบครัวอีกฝ่ายจะยอมรับความสัมพันธ์เช่นนี้ได้ในสักวัน


...อาจจะสักวัน?





กิจวัตรประจำวันของสุชัยยังเป็นดังเช่นที่ผ่านมา นับตั้งแต่ลูกชายคนเล็กปิดภาคเรียนอยู่บ้านตามคำสั่งเขา จนกระทั่งกลับไปเรียนต่อ แต่ละเดือนผ่านไปอย่างสงบ...ราบเรียบ... แต่เป็นเหมือนผิวน้ำนิ่งที่มีคลื่นอยู่ข้างใต้

ตอนอยู่ด้วยกันเขาบ่นบ้างบางครั้ง แต่คิมหันต์ไม่ค่อยเถียงนัก เห็นว่าโตกันแล้วจึงบอกตัวเองว่าไม่จำเป็นต้องพูดปากเปียกปากแฉะมากเหมือนตอนยังเด็ก ทว่านั่นก็ไม่ได้นับว่าเป็นการใช้ชีวิตร่วมกันโดยราบรื่นเท่าไร ระหว่างพวกเขาราวกับมีเส้นบาง ๆ ที่มองไม่เห็นกั้นอยู่ คุยกันได้ไม่สนิทใจเหมือนในอดีต อึดอัดและคล้ายยังติดอยู่ตรงทางตัน ต่างคนต่างรู้ว่ามีเรื่องค้างคาอยู่ในใจอีกฝ่าย แต่กลับไม่สามารถพูดอออกมาได้ชัดเจน

เดือนเพ็ญชงชาจีนมาวางไว้บนโต๊ะเช่นเคย ทรุดร่างลงนั่งบนเก้าอี้ข้างสามีในความเงียบงัน ลอบมองเขาที่ทอดสายตามองไปยังนอกหน้าต่างบ้าน อยู่กับทิวทัศน์เดิม ๆ และความทรงจำในวันเก่าซึ่งแม้เลือนรางแต่ไม่เคยหายไปไหน

“...ป๊า...”

เธอกระซิบ เผลอกลั้นหายใจรอฟังว่าเขาจะตอบอะไรหรือไม่

..แต่แล้วก็เปล่า

“..ลูก ๆ ไม่อยู่แล้วบ้านเงียบจริงนะ”

สุชัยเพียงพยักหน้าน้อย ๆ  ขณะที่เดือนเพ็ญได้แต่นึกสงสัย ว่าพวกเขาจะจมอยู่กับบรรยากาศอันชวนให้หายใจไม่ทั่วท้องเช่นนี้ไปอีกนานเท่าไร ความอึมครึมเรื้อรังเช่นนี้ทำให้เธออึดอัดจนต้องสูดลมหายใจเข้าลึก นั่งหลังเกร็งบนเก้าอี้อีกครู่หนึ่ง ก่อนจะเหลือบมองคนข้างกายอีกครั้ง พึมพำแผ่วเบาจนแทบไม่ได้ยิน

“...ตี๋เล็กก็เป็นเด็กดีมาตลอด...ป๊าว่าไหม..บางที...ถ้าเกิดว่า...”

“พอเถอะ”

“..ม้าแค่หมายถึง..”

“เรื่องไอ้เด็กชื่อภพนั่นอีกแล้วใช่ไหม”

เธอชะงัก ท่าทางราวกับนึกคำพูดไม่ออก หลังจากนั้นก็นิ่งไป

สุชัยระบายลมหายใจอ่อนแรง ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าคิมหันต์ยังติดต่อกับเจ้าเด็กสามภพที่เขาจงเกลียดจงชังนักหนา ดีแค่ไหนแล้วที่เขาไม่ยึดเครื่องมือสื่อสารทั้งหมดแล้วจับขังไว้อย่างที่เคยทำกับลูกชายคนโต

ส่วนหนึ่งในใจเขาหวาดกลัวเรื่องนั้นอยู่เสมอมา หวั่นเกรงว่าจะเกิดเหตุการณ์ซ้ำรอยขึ้น จึงได้ย้ำครั้งแล้วครั้งเล่ากับลูก ๆ ว่าเขาเกลียดเรื่องแบบนี้ขนาดไหน แล้วโยนความผิดทั้งหมดไปให้ผู้ชายอีกคนที่เคยมาข้องเกี่ยวกับลูกชายคนโตของตัวเอง

ทว่าความจริงยังคอยหลอกหลอนอยู่เสมอแม้กระทั่งในความฝัน ว่าเรื่องพวกนั้นส่วนหนึ่งเกิดจากตัวเขาเอง ภาพวสันต์ร่วงหล่นลงไปจากชั้นดาดฟ้ายังฝังแน่นในความทรงจำไม่ว่าในยามตื่นหรือหลับ เขาไม่เคยลืมว่าเกิดอะไรขึ้นวันนั้น และคอยเฝ้าภาวนาอยู่เสมอไม่ให้มันเกิดขึ้นอีกครั้ง

ราวกับเป็นตลกร้าย ตี๋เล็กที่เป็นความหวังของเขาซึ่งแก่ตัวลงทุกวันกลับเดินตามรอยพี่ชายไม่มีผิด สุชัยเฝ้าถามตัวเองว่าเป็นเพราะการเลี้ยงดูหรืออย่างไร ลูกชายแต่ละคนจึงได้ทำลายความหวังของเขาด้วยเรื่องแบบนี้อยู่ร่ำไป

“...ทำไมกันนะ”

เสียงเขาสั่นและแหบพร่า ก้มลงซบหน้าลงบนฝ่ามือแล้วนิ่งอยู่เช่นนั้น

เดือนเพ็ญได้แต่มองอย่างเป็นกังวล เอื้อมมือไปลูบหลังเขาแผ่วเบา

“ป๊ารู้ไหม..เจ้าสาบอกม้าว่าคุยกับโรจน์เรื่องจะมีลูก..”

อีกฝ่ายพยักหน้าเงียบ ๆ  ซึ่งเธอถือเอาว่าเป็นเชิงบอกให้พูดต่อ

“ถ้ามีลูกชายคนแรก จะให้ใช้นามสกุลเรา...ป๊าว่าดีไหม?”

สุชัยหันมามองเธอ สีหน้าและแววตาดูประหลาดใจซ่อนไม่มิด ปากขยับแต่ไม่มีเสียงเล็ดลอดออกมาคล้ายยังนึกไม่ออกว่าจะพูดอะไรดี เห็นชัดว่าแม้รู้เรื่องคิมหันต์ยังลอบติดต่อกับสามภพอยู่ แต่เขาเพิ่งรู้เรื่องนี้เป็นครั้งแรกแน่นอน

ทิ้งช่วงไปครู่ใหญ่ กว่าเขาจะเลือกคำตอบที่ไม่แสดงอารมณ์ออกไปมากนัก

“ตามใจสิ”

“ครอบครัวทางโรจน์เขาน่ารัก ดูแลลูกสาวเราดี แถมยังจะให้ลูกชายคนแรกใช้นามสกุลบ้านเราอีก เขาใจกว้างดีนะ อีกไม่นานคงได้อุ้มหลาน”

“...”

“...เราตามใจตี๋เล็กกันสักเรื่อง...” เธอมองออกไปนอกหน้าต่าง จุกขึ้นมาที่คอจนเหมือนจะพูดไม่ออก “...เถอะนะ...”

สุชัยแสดงอาการกระอักกระอ่วน จ้องตากับเธออยู่ครู่หนึ่งก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วตั้งท่าจะเดินหนีไปเสียดื้อ ๆ หากไม่ติดว่าเธอคว้าชายเสื้อเขาเอาไว้ก่อน ละล่ำละลักด้วยเสียงสั่นไหว

“ม้าไม่อยากเสียลูกอีกแล้ว...”

เขาหลับตา ยกมือกุมหน้าผาก ฟังน้ำเสียงอมทุกข์ของภรรยาถามอีกครั้งว่า “...ได้ไหม?” ตระหนักได้ว่าคราวนี้เดือนเพ็ญพูดเยอะผิดปกติ ต่างจากทุกทีซึ่งมักเออออตามเขาไปเรื่อย

ในใจเขากำลังถามคำถามเดียวกันกับตัวเอง ว่า ‘ได้ไหม?’

เขาจะทำใจยอมรับแล้วทนเห็นไอ้เด็กสามภพนั่นมาวุ่นวายกับลูกชายตัวเองต่อหน้าต่อตาได้อย่างไร ต่อให้มีหลานชายจากวัสสานะจริง แล้วเขาพอใจแค่นั้นไหม หรือว่าต้องการอะไรอย่างอื่นอีก

“...ป๊า...?” เดือนเพ็ญเอ่ยเสียงอ่อน ทว่ากลับเจือสำเนียงดื้อดึงอย่างที่น้อยครั้งจะได้ยิน

เขากำลังจะอ้าปากพูด แต่เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นขัดจังหวะพอดี

เธอสะดุ้งน้อย ๆ  ยกมือขึ้นขยี้ตาแล้วสูดลมหายใจเข้าลึก ยกโทรศัพท์ขึ้นดูเห็นว่าเป็นจากสิสิรก็กดรับแล้วยกขึ้นแนบหู มือคลายลงจากที่กำชายเสื้ออีกฝ่ายไว้โดยไม่รู้ตัว


สุชัยเดินออกจากห้องไปเงียบ ๆ ในตอนนั้น

- หมดยกที่ 60 –

---

กลับมาต่อแล้วค่ะ แฮ่กกก
เหลือบดูวันที่ยกก่อนแล้วสะพรึงเอง มันนานขนาดนั้นเชียว เว้นช่วงนานสุดของเรื่องนี้เลยมั้งเนี่ย โฮรว *คลานเข่า*
ช่วงนี้ติดปัญหาชีวิตนิดหน่อยค่ะ เรื่องงานเรื่องเรียนต่อไหลมาเทมา ต้องขอโทษด้วยจริง ๆ หวังว่ายังไม่ลืมเฮียเพี้ยนกับตี๋เกรียนนะคะ

ปล.ไปส่องโหวตเซ็งเป็ดมาแล้ว แม้จะไม่ติดรางวัลอะไร แต่ขอบคุณทุกคะแนนที่ช่วยโหวตให้มาก ๆ ค่ะ รักจังน้อ ขอกอดที //โดนเตะปลิว 555
>3<  :mew1: :กอด1: :pig4:

ของแถมรีพลายถัดไป แต่ถ้ายังไม่โผล่ไม่ต้องแปลกใจ คาดการณ์ได้ว่าเน็ตเน่า เน็ตเราห่วยมากจริง ๆ ค่ะ Orz อัพอะไรแทบไม่ขึ้นเลย

พบกันยกหน้าค่ะ ใกล้จบละ ๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 60 - Back home (หน้า 134) 13/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 13-11-2013 23:52:17

ของแถมค่ะ ^^

กอดกัน ๆ  =/////=
(http://fc05.deviantart.net/fs71/f/2013/317/6/0/sl59_resize_by_maew3ta-d6u3p52.jpg)


(http://fc09.deviantart.net/fs70/f/2013/317/1/0/dd_mirror_resize_by_maew3ta-d6u3p4v.jpg)


"มันเขี้ยวจริง ๆ มาให้ขย้ำซะดี ๆ แฮร่" คิมหันต์กล่าว
//จะขย้ำเขาหรือโดนเขาขย้ำนะลูก (ฮา)
(http://fc05.deviantart.net/fs70/f/2013/317/f/8/dd_kimmas_resize_by_maew3ta-d6u3p44.jpg)


[สเต็ปการขโมยขนมของตี๋เกรียน] - ดึงเสื้อ จก แล้วก็งั่ม~
(http://fc06.deviantart.net/fs71/f/2013/317/b/a/dd_pk01a_resize_by_maew3ta-d6u3p3o.jpg)


อันนี้เมื่อป๊อกกี้เดย์ 11/11 ค่ะ

เวอร์ชั่นเฮียเพี้ยน*ตี๋เกรียน

(http://fc02.deviantart.net/fs70/f/2013/317/4/9/pocky13_pk_resize_by_maew3ta-d6u3p3h.jpg)


เวอร์ชั่นลูกเจี๊ยบ*แม่ไก่
(http://fc09.deviantart.net/fs71/f/2013/317/f/e/pocky13_ap_resize_by_maew3ta-d6u3p36.jpg)
ลูกเจี๊ยบจับตัวประกันไปล่อแม่ไก่เข้าเล้า  55

ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยือน พบกันยกหน้าค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 60 - Back home (หน้า 134) 13/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: ninghyuk ที่ 14-11-2013 00:02:03

สงสารม๊าาาา ป๊าเข้าใจเถอะนะ ทุกคนต้องทุกข์ใจไปหมด ไม่มีใครมีความสุขเลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 60 - Back home (หน้า 134) 13/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 14-11-2013 00:03:25

คิดถึงกันจนแทบขาดใจไปเลยอะดิ พี่ภพน้องครีมมมมมมมมมม. หวังว่าป๊าจะเข้าใจในสักวัน...

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 60 - Back home (หน้า 134) 13/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: em1979 ที่ 14-11-2013 00:06:32

รักตี๋เกรียนกะเฮียเพี้ยนที่สุดเลย เป็นคู่ทีน่ารักน่าฟัดมากๆ
อยู่ด้วยกันแล้วลงตัวสุดๆ ได้แต่หวังให้ป๊ายอมตามใจตี๋เล็กสักเรือง ได้ไหม?

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 60 - Back home (หน้า 134) 13/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: 2pmui ที่ 14-11-2013 00:53:08

เสียเลือดพอประมาณ อึมครึมเป็นกระสัย
"เถอะนะ" :impress: คุณพ่อ ช่วยม๊าอ้อนวอนอีกคน
ป๊อกกี้เดย์คู่แม่ไก่ลูกเจี๊ยบนั่นมันอะไรกัน 55  :mew5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 60 - Back home (หน้า 134) 13/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: Chifuu ที่ 14-11-2013 01:10:43

ไอ้ตี๋มันขี้อ้อนอ้ากกกน่ารักเว่อออ
ป๊าใจอ่อนเร็วๆนะ :hao5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 60 - Back home (หน้า 134) 13/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 14-11-2013 01:16:25

เขินมาก เขิน เขิน เขินนนนนนนน.... =////=
ลงไปดีดดิ้นอยู่ใต้โต๊ะคอม  :ling1:
คือแบบนุ้งครีมเริ่มก่อน ออดอ้อน ออเซาะ ว่าคิดถึง
จูบเฮียก่อนฟินเบยยยย...

แต่เป็นคนที่แปลกคิดถึงแต่ไม่ไปหา
ปากดี ปากเสีย เฮียต้องจับจูบแก้นิสัยค่ะ XD
ได้ผล 100% แน่นอน

NC อ่านแล้วมันไม่โป๊นะ แต่ทำไมถึงได้เขินจัดก็ไม่รู้
จิ้นบรรเจิดแล้วภาพดูสวยมากเลย เฮียเพี้ยนกับอาตี๋
รักกันแบบโลกมันดูสีชมพูบลิ๊งงงงงงงงง~~~~
แอบสงสารอาตี๋หน่อย ๆ แบบว่า... เฮียช่างหื่นเงียบ (เหรอ?)


เหมือนปะป๊าสุชัยจะใจอ่อนลงนิดนึงหรือเปล่า?
ตอนมะม๊าขอเอาไว้ TvT รักมะม๊าอยากเห็นตี๋คิมกับเฮียมีความสุข
แบบไม่ต้องปิดบังอ่ะ... ป๊าก็รู้นี่ว่าลูกชายก็ยังคบกับเฮียเพี้ยนอยู่
แต่คงแอบทำใจไม่ได้ที่ว่าลูกไปรักกับผู้ชายคนอื่นอ่ะนะ
ประสบการณ์กับความทรงจำอันเลวร้ายค้ำคออยู่เรื่องของเฮียใหญ่
ไม่งั้นอาตี๋คิมไม่รอดแน่ ๆ


ปะป๊าสุชัยไปหวังออกดอกออกผลกับหลานชายในอนาคตอีกทีแล้วกัน
ปล่อยลูกชายไปก่อน กู่ไม่กลับแล้ว จะให้ไปรักใครอีกก็ไม่ได้แล้ว
แง้ววววววววววว.... ตอนกดอ่านนึกว่าจะหน่วงมากซะอีก
แอบทำใจนิดนึง แต่พออ่านแล้วฟินเบยยยยยยย แง้ ฟินก่อนนอน  :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 60 - Back home (หน้า 134) 13/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 14-11-2013 01:26:57

ฟังม๊าหน่อยนะป๊า :monkeysad: คนที่ไม่เคยขัดใจหรือขออะไรป๊าเลย
กำลังขอร้องและขอให้เห็นใจลูก :hao5:
ป๊าคิดให้ดีๆหน่อยนะ
เพราะเค้าอยากให้ป๊าค่อยๆมองดู ไม่ใช่ตัดสินจากอะไรที่ป๊าตัดสินไปแล้ว


ตี๋น่ารักอะ :o8: ยังไงความรัก ความคิดถึงมันก็ชนะความกังวลแหละเนอะ
เฮียก็เล่นไม่ยั้งเลย ให้สมกับความคิดถึงเป็นเดือนๆที่ผ่านมา :haun4:

รอต่อไปค๊าาา เค้าก็โหวตให้น่าาาาา ชอบเรื่องนี้ อย่าเพิ่งจบ ขอตอนพิเศาสัก 20 เลย 555 :mew3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 60 - Back home (หน้า 134) 13/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 14-11-2013 05:27:13

ความสุขของลูกก็คือความสุขของพ่อแม่นี่คะ  :mew4:
ทำอะไรแล้วมีความสุขแถมไม่เดือดร้อนใครก็ปล่อยเขาไปเถอะค่ะป๊า
อันนี้เอาคำพูดพ่อแม่ที่บ้านมานะคะ ลูกเลี้ยงได้แต่ตัว หัวใจบังคับกันไม่ได้ รักคนที่ลูกเลือกจะได้มีความสุขทั้งสองฝ่าย
ตี๋ขี้อ้อนน่ารักมุ้งมิ้งจังเลยน้า :katai3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 60 - Back home (หน้า 134) 13/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 14-11-2013 06:02:51

ถึงเวลาฟังเสียงคนรอบข้างแล้วค่ะป๊า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 60 - Back home (หน้า 134) 13/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 14-11-2013 07:36:46

 :call: :call: :call: ป๊าใจอ่อนเถอะ สงสารม๊าจัง :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 60 - Back home (หน้า 134) 13/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 14-11-2013 09:00:02

 :pighaun:  ครึ่งแรกหวานซะจนเลือด...กระฉูด
 :sad4: ครึ่งหลังเศร้าซะจนน้ำตา…กระฉูด

“...เราตามใจตี๋เล็กกันสักเรื่อง.....เถอะนะ...”
“ม้าไม่อยากเสียลูกอีกแล้ว...”เจอม้าพูดประโยคนี้ไป น้ำตาไหลพราก :o12:

เมื่อวานเห็นในทวิตว่าจะอัพ สุดท้ายรอจนหลับไป ตื่นมาเช้า(สายโด่ง)พอดี o22
แต่ในที่สุดก็อัพแล้ว ติดตามข่าวสารเรื่องรักติดดินอยู่น้าาา
มารอตอนต่อไปค่ะ มาต่อเร็วๆน้าาา. +1 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 60 - Back home (หน้า 134) 13/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: Fish129 ที่ 14-11-2013 09:29:46

ยอใๆไปเหอะนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 60 - Back home (หน้า 134) 13/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 14-11-2013 09:30:14

ดูเหมือนป๊าจะผ่อนปรนมากกว่าครั้งเฮียใหญ่ แต่ดีแลัวจะได้ไม่มีใครสูญเสีย
เห็นพี่ภพอยู่กับคิมหันแล้ว ชอบอารมณ์คู่รักแบบนี้ ไม่อยากคิดเลยว่า ถ้าครอบครัวของทั้งสองฝ่ายเข้าใจในความรักนี้จะดีขนาดไหน
ครอบครัวพี่ภพก็ได้และหนึ่ง ตี๋คิมจะได้ไม่ต้องคิดมากตลอดเวลาเรื่องจะเลือกใครยังไง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 60 - Back home (หน้า 134) 13/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: Fish129 ที่ 14-11-2013 09:32:52

ป๊า  ยอมๆไปเหอะนะ

คิดถึงความสุขของลูกเอาไว้

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 60 - Back home (หน้า 134) 13/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 14-11-2013 09:40:34

อ่านแล้วน้ำตาซึม ... (อ่านที่ทำงานอีกต่างหาก!)
เดี๋ยวกลับมาอ่านอีกรอบละเอียดๆค่ะ   :mew6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 60 - Back home (หน้า 134) 13/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 14-11-2013 09:44:28

ตี๋คิมนี่มันน่ารักขี้อ้อนขึ้นทุกวันๆอย่างงี้อิเฮียภพจะไม่รักไม่หลงได้ยังไง

แล้วดูท่าทางป๊าคงจะเริ่มใจอ่อนบ้างแล้วมั๊ง..สู้ๆน๊าเฮียภพตี๋คิม

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 60 - Back home (หน้า 134) 13/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: nutjisub ที่ 14-11-2013 09:52:01

ตอนนี้เป็นตอนที่หวานอม ซึ้งมาก ๆๆ เลย คู่ของคิมกับเฮียเพี้ยนก็น่ารักหวาน ๆๆ ซึ้งกับความรักของพ่อแม่ของคิมที่มีให้ลูก รอวันที่ป๊าจะใจอ่อนยอมรับเนอะ ระหว่างนี้ก็ขอให้สามภพ กับคิม มีเวลาอยู่ด้วยกันแบบหวาน ๆๆ ก่อนเนอะ มาต่อไว ๆๆ นะค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 60 - Back home (หน้า 134) 13/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: misso ที่ 14-11-2013 10:06:44

:monkeysad: ป๊าก็ยอมๆเห๊อะ ลูกๆช่วยกันขนาดนี้แล้ว

ตอนนี้สามภพดูอึมครึม คิดอะไร วางแผนอะไรอยู่หนอ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 60 - Back home (หน้า 134) 13/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: urmein ที่ 14-11-2013 10:19:34

น้องครีมมันขี้อ้อนนนนนนนนน
อยากฟัดมั่งงงงงงงงง

ป๊าขาาา ทำตามที่ม่าม๊าขอเถอะนะคะ พลีสสสสสสส

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 60 - Back home (หน้า 134) 13/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 14-11-2013 10:21:04

ให้เวลาป๋าสุรชัยแกหน่อย  เท่าที่เห็นแกอ่อนลงเยอะแล้ว  คุณแม่สู้ๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 60 - Back home (หน้า 134) 13/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 14-11-2013 10:44:49

พ่อกับแม่คิม พออ่านบทนี้แล้วน้ำตาปริ่มๆ

เข้าใจท่านทั้งสอง แต่ก็เข้าคิมกับพี่ภพด้วย

ก็คงแล้วแต่ครอบครัวนี้แล้วละ แต่อยากให้คุณพ่อเปิดใจหน่อย

คุณแม่นานๆทีจะมีปากมีเสียง ฟังท่านบ้างนะคะ


ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 60 - Back home (หน้า 134) 13/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 14-11-2013 11:12:23

กลับมาเจอกันก็หวานเชียวนะ

อยากถามเหมือนกัน "ได้ไหมป๊า?"
 :monkeysad:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 60 - Back home (หน้า 134) 13/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 14-11-2013 11:23:53

ตี๋เกรียนอ้อนขนาดนี้เฮียเพี้ยนหรือจะทนไหว ฟัดให้หนำใจไปเลย

สุดท้ายแล้วเพื่อความสุขของลูกป๊าคงไม่กล้าขัดขวางอะไร สงสารม้าด้วยแหละ
พูดถึงเฮียใหญ่เมื่อไหร่ก็เสียน้ำตาเมื่อนั้น

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 60 - Back home (หน้า 134) 13/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: chisarachi ที่ 14-11-2013 11:55:12

เด็กตี่นี่ขี้อ้อนจังเลย
อยากได้แบบนี้มาอ้อนบ้าง
ตอนนี้เหมือนจะรู้สึกชุ่มหัวใจ
แต่รูสึกว่าเหมือนมีอะไรมากั้นอยู่
อาจจะเป็นความรู้สึกก้ำกึ่งเหมือนตี๋กับป๊าก็ได้
ครอบครัวตี๋เกรียนเขาน่าสงสาร  เหมือนมีอะไรฝั่งใจกันตลอด
ถ้าป๊ายอม ปมในใจของบ้านนี้จะหลุดออกไปได้ไหม
สู้ๆทุกฝ่ายเลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 60 - Back home (หน้า 134) 13/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 14-11-2013 13:23:57

 :katai2-1:  ตี๋เกรียนน่ารักจริงๆ  ช่างอ้อนจังนะ  ป๊ายอมรับรักของเด็กๆเค้าไปเถอะนะ  ครอบครัวจะได้สุขสันต์กันซะที

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 60 - Back home (หน้า 134) 13/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 14-11-2013 14:20:40

เดี๋ยวป๊าก็ใจอ่อนน๊าา
มีม้าช่วยพูดให้อย่างนี้ >.<

ขอบคุณมากนะคะ +1
เป็นกำลังใจค่ะ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 60 - Back home (หน้า 134) 13/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: anchoviiz ที่ 14-11-2013 14:33:38

คิมเป็นเด็กที่โชคดีมากเลยนะ
ที่คนรอบตัวรักมากขนาดนี้

สงสารม๊ามากเลยอ่านแล้วน้ำตาซึม

แฟนอาร์ตน่ารักทุกรูป>..<

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 60 - Back home (หน้า 134) 13/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 14-11-2013 16:40:58

ในที่สุดพวกเขาก็ได้กลับมาอยู่ด้วยกัน คงคิดถึงกันสุดๆเลยสินะ ทีนี้ก็เหลือแต่รอให้ป๊าใจอ่อน สู้ๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 60 - Back home (หน้า 134) 13/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: NINEWNN ที่ 14-11-2013 16:45:27

อ่านแล้วน้ำตาซึมตอนม๊าพูด... คือแบบม๊าคงเข้าใจแหละ
ยิ่งบอกว่าไม่อยากเสียลูกไปอีกแล้วนี่คือหนักมาก
เดิมทีตามสถิติเวลาลูกเสีย พ่อแม่มักจะแยกทางกันกว่า 60%
แต่การที่เขาประคับประคองกัน น่านับถือนะครอบครัวนี้
ปกติแล้วก็คงจะมีการกระทบกระทั่งกัน โทษว่าเป็นความผิดของอีกฝ่าย
แต่ม๊าของคิมไม่เคยทำเลย
อีกนิดป๊าคงยอมแล้วล่ะ นะ...

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 60 - Back home (หน้า 134) 13/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 14-11-2013 17:20:55

ตี๋คิมน่ารัก น่าฟัดมากๆ ช่างอ้อน เฮียเพี้ยนจะไม่หลงเด็กได้งัย  :-[

สงสารม๊า อยากให้ป๊าทำใจได้ซะที

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 60 - Back home (หน้า 134) 13/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 14-11-2013 19:21:53

ป๊ายอมรับ ความรักของเฮียภพน้องครีมเถอะนะ :mew6:



 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 60 - Back home (หน้า 134) 13/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: SiLent_GRean ที่ 14-11-2013 19:49:21

สู้ๆนะ เดี๋ยวมันก็ดีขึ้น  :hao5: :hao5: :hao5: :hao5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 60 - Back home (หน้า 134) 13/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: KilGharRah ที่ 14-11-2013 20:35:01

ตี๋มันจะน่ารักไปแล้วน๊าาาาา ช่างอ้อนช่างเจรจาขึ้นทุกวัน แบบนี้พี่ภพถึงปล่อยไปไม่ได้ไง
ป๊าก็เห็นใจลูกเถอะนะ สงสารม๊าด้วย อย่าให้ต้องเสียลูกไปอีกคนเลย  :mew2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 60 - Back home (หน้า 134) 13/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 14-11-2013 21:10:55

น้องอ้อนมากกกก น่ารักมากกกก เฮียแพ้เหอะไปไหนไม่รอดแน่ๆ  :o8:
ทางบ้านก็อีกนิดนึงนะคะ ฮึบเข้าๆ พี่สาวกับม๊าใกล้ทำสำเร็จแล้ว
ถ้าไม่มีเรื่องเฮียวสันต์ คู่ของคิมคงไม่มีทางสมหวังแน่ๆเลย ต้องขอบคุณเฮียมากๆ  :monkeysad:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 60 - Back home (หน้า 134) 13/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: powvera ที่ 14-11-2013 21:17:16

ณ จุดๆนี้  > > > > >   :pighaun:       :haun4:

ลุ้นป๊าของคิมจะ ตอบตกลงไหมอ่ะ    :katai5:     :katai5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 60 - Back home (หน้า 134) 13/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 14-11-2013 21:55:33

ตอนนี้มีแต่คำว่าคิดถึง



คนอ่านก็คิดถึงนะ
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 60 - Back home (หน้า 134) 13/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 14-11-2013 22:35:49

เริ่มต้นลั้ลลา ตอนจบอึนๆนะ เหอะๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 60 - Back home (หน้า 134) 13/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: corn_rain ที่ 14-11-2013 22:37:57

ใกล้และอีกนิดนึง
ป๊าจะใจอ่อนและ
เอออถ้าเปนป๊าชั้นคงจะเครียด เลี้ยงลูกไงให้ชอบผู้ชายทั้งคู่ว่ะนั่น

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 60 - Back home (หน้า 134) 13/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: ikou ที่ 15-11-2013 11:50:34

เรื่องนี้คนเขียน... สุดยอดจริงๆ  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 60 - Back home (หน้า 134) 13/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 15-11-2013 12:15:59

สู้สู้กันนะทุกคน
ความหวังอยู่ไม่ไกล :L1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 60 - Back home (หน้า 134) 13/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: benzxzxnb ที่ 15-11-2013 21:59:28

สงสารม้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา  :o12:

ป๊าก็ยอมๆเถอะนะ ทุกๆคนจะได้แฮปปี้ๆ เนอะๆ  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 60 - Back home (หน้า 134) 13/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: mizzmizz ที่ 15-11-2013 22:25:59

นะนะนะนะ ป๊ายอมเหอะ
สีชมพูวววววววว วิ้งๆๆเลยนะจ้ะนุ้งครีม

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 60 - Back home (หน้า 134) 13/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: Oilsaoo ที่ 15-11-2013 22:27:31

ป๊า เข้าใจและยอมรับเถอะน่ะ
ไม่อยากให้เหตุการณ์ซ้ำรอย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 60 - Back home (หน้า 134) 13/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: toou ที่ 15-11-2013 22:47:07

ป๊าคร๊าาาาาาาาาาาาาาา   ได้โปรดนึกเห็นถึงพี่ใหญ่เป็นอุทาหรณ์เถอะค่าาาาาาาาา
ก็เข้าใจว่ารักลูก  แต่รักให้ถูกทางหน่อยนะคร๊าาาาาาาา
ก้มกราบป๊างามๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 60 - Back home (หน้า 134) 13/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ningg.Destiny ที่ 16-11-2013 10:48:18

สัมผัสได้ถึงความคิดถึงของพี่ภพและน้องครีม
เพราะเราก็คิดถึงเหมือนกัน รออ่านนิยายทุกวันเลย
แอบเขินตอนที่ปิ่นหยกแซวน้องครีม แอร๊ย เขิน≧﹏≦
พี่ภพกับน้องครีมเป็นอะไรที่ให้ความรู้สึกลงตัวจริงๆ
คือตอนที่พี่ภพจุ๊บหน้าน้องครีมแอบคิดว่าพี่ภพหยอกกับน้องหมา
55555555555555

เอาใจช่วยให้ป๊าใจอ่อนสักทีนะคะ
+1

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 60 - Back home (หน้า 134) 13/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 16-11-2013 15:19:27

คิดถึงเฮียภพ แต่ก็ไม่ยอมไปหา คิดมากอีกแล้วตี๋เอ้ย ดีนะเนี่ยที่ได้คู่รักเพื่อนเลิฟ
อย่างแม่ไก่ลูกเจี๊ยบจัดการให้เสร็จสรรพ แหม๊ เจอเฮียปุ๊บ ก็กระโจนเข้าใส่ทันทีเชียว
คิดถึงขนาดนี้ จะรักษามาดไปทำไม กับคนรักของเรา แสดงออกให้เค้ารู้ว่ารักนั่นแหละดีแล้ว
ตี๋คิม ปากแบบไหนพี่ภพก็รัก แต่ถ้าปากชนปาก พี่ภพจะยิ่งรักนะตี๋น้อย หู้ยยย  :impress2:
ยิ่งคิดถึงมาก ก็ยิ่งรักมาก ยิ่งรักมาก ก็ยิ่งต้องแสดงออกมาให้มาก  ๆ สินะ ร้อนแรงมากจ้ะเฮีย  :o8:
อยากให้เฮียบอกคิดถึง แล้วมาชิงหลับไปก่อนได้ไงตี๋เอ้ย น่ารักจริง แต่จะสุข ก็สุขได้ไม่สุดซะที
แต่เชื่อเหมือนพี่ภพแหละ สักวันนึงนะเฮีย ตอนนี้เฮียต้องอดทน และเป็นที่พักพิงใจให้ตี๋คิมนะเฮียภพ

รู้สึกว่าป๊า ยอมอ่อนลงมาก ๆ แล้ว เมื่อเทียบกับตอนเฮียใหญ่ ทั้งที่รู้ดี แต่ก็ยอมปล่อยให้คิมติดต่อกับเฮียภพ
รู้ว่าอะไรที่ทำให้เกิดช่องว่างในครอบครัว ทั้งที่ไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์ร้าย ๆ ซ้ำเดิม ไม่อยากสูญเสีย
แต่ก็ไม่สามารถปล่อยวาง แม้จะรู้เรื่องที่เจ๊ใหญ่พยายามเพื่อน้องแล้ว แต่ก็ไม่แน่ใจว่าจะยอมรับได้ไหม
สิ่งที่ป๊าต้องการจริง ๆ คืออะไรกันแน่ ความสุขของลูก น่าจะเป็นสิ่งที่ป๊าต้องการมากที่สุดไม่ใช่เหรอ
สงสารม๊าจัง บรรยากาศครอบครัวที่อึดอัด หม่นหมอง ความกลัวที่จะต้องสูญเสียซ้ำเดิม ม๊าจะทรมานแค่ไหน
ตอนนี้เราก็อยากรู้ ว่าอะไร หรือใคร จะมาทำให้ป๊าปล่อยวาง เปิดใจและยอมรับได้ซะที

มีพูดถึงพี่สรัญกับพี่รันมาหน่อยด้วย ชีวิตรักแฮปปี้แล้วเหรอเนี่ย อยากรู้พัฒนาการของคู่นี้เหมือนกันน้า
แต่ยังไง ๆ พี่ภพก็จำชื่อพี่รันไม่ได้ซะทีน้อ ชื่อเหมือนเพื่อนตัวแท้ ๆ เอาเหอะ คู่ใครก็คู่เขา
พี่สรัญให้ความสำคัญกับพี่รันคนเดียวก็พอแล้ว ทั้งคู่คงมีความสุขกับรักครั้งใหม่ซะทีนะ

ใกล้จบแล้วเหรอเนี่ย ไม่อยากเลย  ฮือออ  :monkeysad:  รอตอนต่อไปนะคะ  ขอบคุณค่ะ  :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 60 - Back home (หน้า 134) 13/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: YOSHIKUNI RUN ที่ 17-11-2013 22:25:36

อ่านไปอ่านมา ก็ดูเขินๆ กับคิมและพี่ภพ :o8:
พอท้ายๆ อ่านถึงป๊า น้ำตาไหลเลย :mew4: :mew4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 60 - Back home (หน้า 134) 13/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: mooz ที่ 21-11-2013 21:55:35

 :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 60 - Back home (หน้า 134) 13/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: toou ที่ 24-11-2013 19:24:51

11 วันแล้ววววววววว
คิดถึงน้องครีมมากกกกกกกกกกกกกกก
มาต่อได้แล้วน๊าาาาาา
พลีสสสสสสสสสสสส

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 60 - Back home (หน้า 134) 13/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 24-11-2013 19:42:28

แจ้งความRainydayหาย ที่บ้านให้อภัยแล้วกลับมารายงานตัวเถอะ :hao7:

บุคคลใดพบเห็น กรุณาแจ้งเบาะแสด้วยจ้าา555

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 25-11-2013 23:25:39

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●


ยกที่ 61 – โกลเด้นรีทรีฟเวอร์

คิมหันต์พรมนิ้วลงบนโต๊ะ สายตามองตามการเคลื่อนไหวของปลายนิ้วตัวเอง ทว่าความคิดจดจ่ออยู่กับเรื่องอื่น แม้แต่เสียงผู้ประกาศข่าวจากโทรทัศน์ก็ไม่ได้เข้าหูนัก สุดท้ายก็ปิดมันเสีย ทิ้งตัวเองอยู่ในห้องกับความเงียบ

ผ่านมาราวเดือนหนึ่ง ที่คอนโดฯ นี้มีเขาอาศัยอยู่แค่คนเดียว..


ปีกว่าแล้วที่ตารางชีวิตโดยสังเขปของเขาเป็นเช่นเดิม เปิดเทอมไปเรียน ปิดเทอมกลับราชบุรี ต่อหน้าสุชัยทำเป็นลืมเรื่องสามภพไปเสีย และต่อหน้าสามภพก็ทำเป็นลืมเรื่องที่บ้านไปก่อน แปลกประหลาดและให้ความรู้สึกเหมือนต้องทำตัวเป็นสองคนในร่างเดียว แต่ด้วยวุฒิภาวะปัจจุบัน สถานะที่ฝ่ายหนึ่งเป็นพ่อแม่ อีกฝ่ายเป็นคนรัก เขายังนึกไม่ออกว่าจะมีวิธีไหนประนีประนอมได้มากไปกว่านี้ได้อีก

หลายอย่างเกิดขึ้นและจบลง เหมือนจะเร็ว แต่ก็ช้า ระหว่างเขาพยายามเต็มที่จะตั้งใจเรียนให้จบ ก็ได้รับข่าวคราวจากวัสสานะ พี่สาวคนโตของเขาว่าเธอตั้งครรภ์ หลังใช้ชีวิตแต่งงานได้หกเดือน

แน่นอนว่าเมื่อทุกคนได้ทราบข่าว ความยินดีหลั่งไหลมาท่วมท้น สุชัยตบไหล่ศิโรจน์ผู้เป็นลูกเขยอย่างพออกพอใจ ขณะว่าที่คุณแม่ยืนหัวเราะร่าด้วยแก้มแดงเปล่งปลั่ง หันมากระซิบกับเขาเป็นนัย ว่าลองทายกันไหมว่าคุณน้าคิมหันต์จะได้หลานสาวหรือหลานชาย

“...ผมจะเป็นน้าแล้ว…”

เขาทำเสียงตื่นเต้นเกินจำเป็น เบิกตากว้างอย่างน่าหมั่นไส้จนพี่สาวเอาศอกถองเบา ๆ ด้วยอดไม่ไหว

“เจ้าเด็กนี่!” วัสสานะหัวเราะ “เพ้อเจ้อไม่เปลี่ยนเลย”

เขาหัวเราะตาม ยกมือเกาท้ายทอยทำทีเหมือนเพิ่งได้รับคำชม

“เจ้ดูดีอะ”

“หือ?”

“แบบ...” คิมหันต์ยักไหล่ เอานิ้วหัวแม่มือถูกจมูกเบา ๆ “ดูมีความสุข”

“...”

“..ผมดีใจด้วย”

เขาคิดว่าคำพูดนั้นของเขาฟังดูออกจะจริงใจสุด ๆ แล้ว แต่สิ่งที่วัสสานะทำกลับกลายเป็นหัวเราะใส่เสียนี่

“ขำอะไรเนี่ย”

เธอยกมือขึ้นป้องปาก ใบหูเป็นสีชมพูจาง ๆ คล้ายเวลาน้องชายเขิน ก่อนจะเอื้อมมือมาลูบผมเขาด้วยความเอ็นดู พึมพำพร้อมรอยยิ้มกว้าง

“เจ้าเด็กแสบโตเป็นผู้ใหญ่กับเขาเสียที”

“...”

“จะได้ไม่ต้องตามห่วงมากเหมือนเมื่อก่อน”

“เจ้เหนื่อยอะดิ” เขาเฉไฉด้วยการแกล้งทำเป็นบ่นงุบงิบ

“ก็ใช่น่ะสิ”

คิมหันต์ถึงกับทำหน้าเหวอไปแวบหนึ่ง “เจ้ใหญ่อ้ะ”

เขาว่าพลางส่งสายตาเว้าวอน เรียกเสียงหัวเราะก๊ากจากพี่สาวคนโตอีกครั้ง

“เราก็มีคนห่วงแล้วนี่”

“...”

เธอยิ้มจนตาหยี เมื่อเห็นเขาก้มหน้าก้มตาโดยไม่เถียงสักคำ พูดต่อลอย ๆ เหมือนเอ่ยกับดินฟ้าอากาศ

“ถ้าเป็นลูกชายก็ดีสิน้า”

คิมหันต์พยักหน้าน้อย ๆ  กอดเอวพี่สาวคนโตแล้ววางศีรษะบนไหล่เธอเหมือนลูกหมาขี้อ้อน คิดไปเรื่อยว่าพี่เขยเขาช่างโชคดีที่ได้เธอเป็นเจ้าสาว แต่มองอีกที เจ้ใหญ่ของเขาก็คงต้องเรียกว่าโชคดีเช่นกันที่มีสามีใจกว้างขนาดจะให้ลูกชายคนแรกใช้นามสกุลฝ่ายแม่ได้ นึกดูแล้วก็เหมาะสมกันดี

“..นั่นสิ”

เขาพึมพำ ด้วยเหตุผลนอกเหนือจากหวังจะให้ป๊าพอใจหากได้หลานชาย เขาอดยิ้มตามเธอไปด้วยไม่ได้ที่กำลังจะมีครอบครัวพ่อแม่ลูกโดยสมบูรณ์


ทว่าความยินดีนั้นคงอยู่เพียงไม่นาน


ที่อายุครรภ์ราวสิบสองสัปดาห์ วัสสานะแท้งลูกคนแรก..


ทั้งที่ตั้งใจดูแลอย่างดี ไม่ได้ทำงานหนักให้กระทบกระเทือนเลยสักนิด ศิโรจน์ผู้เป็นสามีคอยประคบประหงมแทบอุ้ม แต่ผลการตรวจอัลตราซาวนด์ก็ยืนยันว่าการตั้งครรภ์สิ้นสุดลงแล้ว ตั้งแต่ยังไม่ทันได้รู้ว่าสมาชิกใหม่ที่ทุกคนรอคอยจะเป็นหญิงหรือชาย

แพทย์เจ้าของไข้ปลอบพวกเขาว่าเหตุการณ์เช่นนี้เกิดขึ้นได้แม้จะดูแลเป็นอย่างดี ไม่ได้เป็นความผิดของคู่สามีภรรยา การแท้งในช่วงแรกของการตั้งครรภ์ส่วนใหญ่มีสาเหตุมาจากความผิดปกติของตัวเด็กเองจนอยู่เจริญเติบโตต่อในครรภ์ไม่ไหว วัสสานะน้ำตาซึมไปเป็นวัน แต่ไม่มีใครเห็นว่าเธอร้องไห้หรือเปล่านอกจากศิโรจน์

และตำแหน่งว่าที่น้าคิมของเขาก็เป็นได้แค่ว่าที่ต่อไป


กว่าสภาพจิตใจทุกคนจะกลับเข้าสู่ภาวะปกตินั้นใช้เวลาร่วมเดือน แม้จะว่ากลับไปปกติเสียทีเดียวก็ไม่เชิง หากบอกว่าทำใจได้อาจเหมาะมากกว่า แต่อย่างน้อย..พวกเขาก็ทำเหมือนมันกลับเป็นอย่างเก่าได้ในที่สุด แน่นอนว่ารวมถึงความน่าอึดอัดซึ่งเกิดขึ้นในบ้านด้วย

สุชัยทำหูทวนลมเวลาได้ยินเสียงคุยโทรศัพท์เบา ๆ กลางดึกในช่วงปิดภาคเรียนเมื่อเดินผ่านห้องลูกชาย ลอบถอนหายใจเฮือกใหญ่ตอนเห็นคิมหันต์เหลือบมองมือถือซึ่งไม่เคยเปิดเสียงไว้เลยอยู่เสมอ  นาน ๆ ครั้งที่สองพ่อลูกบังเอิญสบตากัน มักเกิดบรรยากาศแปลกประหลาดเหมือนมีอะไรอยากพูดแต่พูดไม่ออก จากนั้นจะมีใครสักคนเบนสายตาไปทางอื่นก่อน คิมหันต์ค้อมศีรษะน้อย ๆ ให้ผู้เป็นพ่อแล้วเดินเลี่ยงไปทางอื่นพร้อมกับเก็บโทรศัพท์มือถือใส่กระเป๋าเงียบเชียบ

ริ้วรอยบนใบหน้าเจ้าบ้านดูจะฝังตัวลงลึกขึ้นที่หน้าผาก หว่างคิ้ว และหางตา บางครั้งสุชัยก็ทำท่าหดหู่จนเดือนเพ็ญเป็นห่วง ความสัมพันธ์ระหว่างลูกชายที่อยู่บ้านบ่อยขึ้นตามคำสั่งทว่ากลับห่างเหินมากขึ้นอย่างเห็นได้ชัดดูไม่ค่อยชื่นมื่นนัก มันเรื้อรังและสูบเอาความสุขในบ้านจากเขาไปช้า ๆ  ทั้งที่นิสัยคิมหันต์เป็นพวกชอบเกาะแกะไปทั่ว แต่กับผู้เป็นพ่อของตัวเองกลับจำไม่ได้แล้วว่ากอดกันครั้งสุดท้ายตั้งแต่เมื่อไร

เรื่องราวย่ำแย่จนคล้ายว่ากลายเป็นเรื่องปกติไปแล้ว ที่จะเห็นสุชัยพึมพำคำถามกับความว่างเปล่าอยู่บ่อยครั้งว่าเพราะอะไร? และต้องทำอย่างไรให้มันดีขึัน?

เดือนเพ็ญผู้คอยเฝ้ามองเขาอยู่เสมอคิดว่าตัวเองมีคำตอบอยู่แล้วในใจ


เพียงแต่ไม่รู้ว่าจะเป็นคำตอบที่สามีเธอต้องใช้เวลาอีกนานเท่าไรกว่าจะยอมรับความจริงได้สักที



เหตการณ์ดำเนินไปเช่นนั้น จนกระทั่งสามภพเรียนจบก่อน ตอนคิมหันต์เรียนอยู่ชั้นปีที่หก

นั่งปวดหัวกันแทบตายช่วงก่อนจับสลากเลือกสถานที่ใช้ทุน คิมหันต์คิดและทำใจไว้แล้วว่าสามภพจะไปที่ไหนก็ได้ แต่อย่าให้เดินทางไกลมากนักก็ดี เผื่อได้ไปมาหาสู่กันบ่อย ๆ บ้าง แต่ดูเหมือนเจ้าตัวจะตั้งมั่นมากว่าอย่างไรก็จะเอาที่ราชบุรีซึ่งเป็นบ้านเกิดเขาให้ได้

“ผมว่าคู่แข่งน่าจะเยอะอยู่นะ”

คิมหันต์เหลือบตามองชายหนุ่มที่นอนแผ่อยู่ข้าง ๆ คว้ามืออีกฝ่ายขึ้นมางับเบา ๆ ก่อนจะโดนเจ้าของมือดึงหนีแล้วเอานิ้วดีดกลางหน้าผากเหม่ง

“โอ๊ะ!” เขาอุทาน เอาขาก่ายสามภพอย่างจงใจหาเรื่อง “เฮียอ่า มือสวย ยอมหน่อยผมไม่ได้เลย”

“เหมือนหมาจริง ๆ” คนฟังส่ายหน้า

“น่า” คิมหันต์ว่าพลางหัวเราะแหะ ถัดจากขาก็ตามด้วยแขนยกขึ้นไปวางพาดไว้กลางอกอีกฝ่าย “เอาใจผมเยอะ ๆ เดี๋ยวไว้ไปใช้ทุนแล้วจะมาบ่นคิดถึง”

สามภพมองทั้งแขนทั้งขาที่พาดอยู่บนร่างกายตัวเองแล้วก็ยิ้มขำ เห็นท่าทางกวนประสาทแล้วอดไม่ได้จะดึงเข้ามากอดรัดให้แน่นสักที พอมีกอดก็ตามด้วยมันเขี้ยวจนต้องเอาจมูกปากกดจูบตรงนั้นตรงนี้ของไอ้ตัวพูดมาก คิมหันต์แทนที่จะหนีเลยยิ่งฮึดสู้ด้วยการฟัดกลับใหญ่ แถมพอเริ่มเป็นอย่างนั้นเข้าแล้วมักหยุดไม่ค่อยได้เสียด้วย ทั้งตัวเขาเองและคนที่ปีนขึ้นมาคร่อมพร้อมสีหน้ากรุ้มกริ่มอยู่นี่แหละ

ชายหนุ่มคลี่ยิ้มพึงใจ ปล่อยมือปลาหมึกของคิมหันต์ลวนลามร่างกายตัวเองพอเป็นพิธี ตั้งใจจะตามใจอาตี๋สักหน่อยค่อยไปถอนทุนทีหลัง



ไม่กี่วันหลังจากนั้น ผลการจัดสลากถูกประกาศท่ามกลางความใจหายใจคว่ำของคนลุ้น

อาจเป็นด้วยโชคชะตา ด้วยพรหมลิขิต ด้วยพลังบนบานศาลกล่าวสารพัดสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายในสากลโลกของวัสสานะ เมื่อเธอได้ยินข่าวว่าสามภพเลือกจะจับสลากขอมาลงปฏิบัติงานที่จังหวัดราชบุรี (แน่นอน เธอถือหางพวกเขาอยู่เสมอแม้จะยังขี้บ่นอยู่ทุกครั้งที่เจอ) สุดท้ายแล้วก็สมหวังจนได้

“ดีเลย! ทางนี้ก็มีเรื่องจะบอกเหมือนกัน” วัสสานะตบมือเสียงดังหนึ่งครั้งทำนองว่าสะใจเต็มที่ “ส่วนภพก็เข้าใกล้ป๊าเราอีกนิด”

“หืม?” คิมหันต์เลิกคิ้ว

“เจ้บอกว่าเข้าใกล้ป๊าอีกนิด”

“ทำไมต้องใกล้ด้วยล่ะ”

คุณพี่สาวกระแอมเบา ๆ ให้คอโล่ง เหลือบมองสามภพที่นั่งทำหน้านิ่งไม่เข้ากับบรรยากาศร้านเค้กทานตะวันที่พวกเขามารวมตัวบ่อย ๆ แม้อาทิตย์และปิ่นหยกจะไม่ได้ทำงานประจำที่นี่แล้ว

“ป๊ารู้ตั้งนานแล้วว่าพวกนายยังติดต่อกันอยู่..สังเกตได้เหมือนกันใช่ไหม”

“อา” คิมหันต์ขยับตัวหยุกหยิกอย่างไม่สบายใจนักขณะฟังเธอพูดต่อ

“แต่ไม่ได้ขัดขวางอะไร...หมายถึงไม่ได้ออกอาการรุนแรงมากนัก แสดงว่าป๊าก็เริ่มทำใจบ้างแล้ว ส่วนจะรับได้หรือเปล่าก็อีกเรื่อง”

“...เหมือนจะอ่อนลง แต่ก็ยังไม่ใช่เสียทีเดียว” เขาพยักหน้าพร้อมกับออกความเห็น ถือวิสาสะแย่งแก้วกาแฟของสามภพมาจิบ ดันแก้วโกโก้เย็นที่ตอนนี้เหลือแต่น้ำแข็งเปล่าของตัวเองไปไว้ตรงหน้าอีกฝ่ายแทนอย่างหาเรื่องแกล้ง “ป๊าไม่โวยวาย แต่มันมีบรรยากาศแบบชวนให้กระอักกระอ่วนใจตลอดเลย”

หญิงสาวถอนใจ มองน้องชายกับสามภพซึ่งนั่งเอาหลอดเขี่ยน้ำแข็งในแก้วที่เพิ่งเป็นของคิมหันต์อยู่เมื่อครู่ไปด้วย “...คิดในมุมของป๊า...ก็ใช่ว่าจะรับได้ง่าย ๆ หรอก แค่นี้ถือว่าดีเท่าไรแล้ว อย่างน้อยเขาก็ไม่ได้ไปหาสาวอื่นมาบังคับแต่งงานเหมือนครั้งเจ้าแบมนะ”

“ผมก็หวังให้เป็นนั้นไปเรื่อย ๆ”

“แล้วเจ้ก็ยังมีอีกอย่าง..”

สามภพมองสองพี่น้องที่ปรึกษากันงึมงำ เห็นว่าเนื้อความดูจะไม่ไปไหนเสียทีจึงลองเสนอขึ้นบ้าง

“ถ้าไง..ไว้ผมลองไปเจอป๊าคิมที่บ้านดูอีกสักครั้—”

“หยุดเลย” คิมหันต์รีบท้วงตั้งแต่ยังพูดไม่ทันจบประโยค “เฮียเพี้ยนจะไปทำไมเล่า”

ทว่าชายหนุ่มกลับยักไหล่ “ไม่อย่างนั้นเราก็ไม่ก้าวไปข้างหน้ากันเสียที คบกันแอบ ๆ ในบรรยากาศคลุมเครือไปเรื่อย ไม่รู้ว่าวันไหนเขาจะบังคับเราแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่นอีก”

“แล้วเกิดเฮียเพี้ยนโดนเอาเลือดหัวออกมาล้างพื้นงี้อะ”

“นั่นปากเรอะ!”

“นี่พูดเพราะห่วงนะเว้ย”

“คิดว่าจะยอมโดนหรือ?” สามภพหัวเราะ เอามือขยี้ผมอีกฝ่ายแล้วจับโยกศีรษะไปมาเบา ๆ “สู้รบตบมือกับเล่ห์กลเพ้อเจ้ออะไรของลูกชายเขามาตั้งกี่ครั้ง เห็นเป็นพวกจะเสียท่าใครง่าย ๆ หรือไง”

คิมหันต์ทำปากมุบมิบใส่เขา แต่ครู่หนึ่งก็ตัดสินใจไม่เสี่ยง “ไม่เอาอะ...พี่เป็นอะไรไปแล้วใครจะคอยตามใจผม”

“พี่มีค่าแค่นี้เองเรอะ”

คำตอบมาพร้อมรอยยิ้มเผล่ “แค่นี้แหละ”

“ไอ้เด็กเวรนี่”

“พอเลยพวกนาย” วัสสานะโบกมือขัดจังหวะพลางส่ายหน้าไปด้วย “พาออกนอกเรื่องกันอยู่นั่น จะบอกข่าวดีอีกอย่างเสียหน่อยเลยโดนขัดจนลืมอีกละ”

สองหนุ่มที่เถียงกันอยู่หันมาเลิกคิ้ว มองรอยยิ้มกริ่มบนริมฝีปากคุณพี่สาว ฟังเธอกระแอมอย่างไว้เชิงอีกครั้ง ก่อนจะอ้าปากบอกเรื่องที่ตั้งใจจะพูดแต่ไม่ได้จังหวะเหมาะ ๆ สักที

“คือว่านะ...”











“ง่า...”

คิมหันต์ครางออกมาในความเงียบ ล้มตัวลงบนเตียงที่เคยนอนขลุกอยู่กับสามภพ หยิบตำราเรียนขึ้นปิดหน้าหนีแสงไฟ กลับสู่สถานะปัจจุบันหลังจากมัวหมกมุ่นกับความทรงจำเมื่อเร็ว ๆ นี้ นึกงุ่นง่านไปด้วยว่าห้องนอนพออยู่คนเดียวแล้วมันช่างกว้างอย่างไม่น่าเชื่อ

ทั้งที่เพิ่งวางสายจากเจ้าของห้องตัวจริงไป ก่อนจะนั่งเอานิ้วเคาะโต๊ะเล่นพลางทบทวนเหตุการณ์อยู่ครู่หนึ่งนี่เอง แต่แวบเดียวเมื่อนึกขึ้นได้ว่าอยู่เพียงลำพังก็เริ่มจะเหงาขึ้นมาอีกแล้ว หากไม่ติดว่าช่วงนี้ยุ่งทั้งกับเรื่องเรียนและคนไข้ถึงขีดสุด เขาเชื่อว่าตัวเองคงต้องสู้รบกับความเหงามือเหงาไม้จนเฉาตายเป็นแน่

“โอย..อยากฟัด”

เขาบ่นหงุงหงิง ฟุ้งซ่านไปไกลว่าอีกฝ่ายย้ายไปประจำอยู่โรงพยาบาลอื่น ตอนนี้จะโดนสาวที่โน่นจีบอยู่หรือเปล่า ยิ่งไกลหูไกลตาตามไปสกัดดาวรุ่งไม่ได้อยู่ด้วย หมายมั่นปั้นมือไว้ว่าหากมีใครมาติดพันจะตามไปคิดบัญชีย้อนหลังให้หมดเลย

“..ป่านนี้ทำอะไรอยู่เนี่ยเฮียเพี้ยน”

แต่อะไรที่คิมหันต์คิดว่าสามภพทำอยู่...ไม่ใช่สิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นแน่นอน



สามภพจอดรถไว้เยื้องกับประตูรั้วเล็กน้อย เงยขึ้นมองตัวบ้านคุ้นตา แม้หากนับกันตามจริงแล้ว เขามีโอกาสได้มาที่นี่เพียงแค่ไม่กี่ครั้ง

เขาก้มลงมองนาฬิกาข้อมือ ตอนนี้เกือบห้าโมง แต่แดดยังเปรี้ยง ฟ้ายังสว่าง เขาเองเพิ่งเลิกงานก็รีบขับรถตรงมาที่นี่เลย และหวังว่าคงไม่เรียกว่าเป็นการรบกวนเจ้าบ้านผิดเวลาเท่าไรนัก

ชายหนุ่มให้เวลาตัวเองรีรออยู่เพียงไม่นานก็กดออดตรงรั้ว จากนั้นยืนรอจนกระทั่งประตูมุ้งลวดหน้าบ้านถูกดึงเปิดออก ใบหน้าคนคนหนึ่งปรากฏให้เห็นต่อสายตา

เดือนเพ็ญขมวดคิ้ว เพ่งสายตาไปยังรูปร่างสูงใหญ่ของชายหนุ่มที่ยืนรออยู่หน้ารั้วบ้าน นานแล้วที่ไม่ได้เห็นเขา แต่เธอมั่นใจว่าตัวเองจำไม่ผิด

เธอเหลือบมองกลับเข้าไปในบ้าน สุชัยนั่งกดเครื่องคิดเลขอยู่กับสมุดบัญชีที่โต๊ะไม้มุมหนึ่งของห้องโถง ท่าทางไม่ใคร่สนใจอยากรู้นักว่าแขกผู้มาเยือนเป็นใคร บางทีเขาอาจคิดว่าเป็นเพื่อนบ้านขาประจำสักคนในละแวกนี้ เดือนเพ็ญถึงกับลอบถอนใจ โล่งอกไปเปลาะหนึ่ง ก่อนจะรีบรุดมายังประตูรั้วที่แขกซึ่งอยู่นอกเหนือความคาดหมายกำลังรออยู่

“...ภพ?” เธอเอ่ยทักก่อนเบา ๆ เหมือนกลัวเสียงจะดังเข้าไปถึงในบ้าน “มีอะไรหรือ”

เขาไม่ตอบ แต่ยกมือขึ้นสวัสดี ทักทายกลับมาเหมือนไม่ได้ยินคำถามของเธอ

“ไม่เจอกันนานเลยนะครับ”

เดือนเพ็ญอ้ำอึ้ง รับไหว้เขาเก้ ๆ กัง ๆ  เบนสายตากลับเข้าไปในบ้านด้วยสีหน้าหวั่นวิตกพลางถามหาเหตุผลจากเขาอีกครั้ง “อย่าหาว่าไล่เลยนะ แต่ภพมีธุระอะไรหรือเปล่า”

“ผม..” เขาพยายามนึกหาคำพูดที่ฟังดูเข้าท่า แต่อะไรที่เตรียมการมากลับดูเหมือนไม่เหมาะจะเอามาใช้ทั้งนั้น “..ผมมาเยี่ยม”

“คีมไม่ได้อยู่ที่นี่” เธอขัด “ภพก็รู้ไม่ใช่หรือ?”

“ผมไม่ได้มาหาคิม”

“แล้ว..?”

“ทำอะไรกันน่ะ!?”

เสียงที่ดังแทรกขึ้นมาจากด้านหลังทำให้เดือนเพ็ญสะดุ้ง ใจเต้นโครมครามจนต้องยกมือขึ้นกุมอกเอาไว้ขณะหันหลังกลับไปมองช้า ๆ  นึกเสียใจที่เธอไม่รีบไล่สามภพไปให้เด็ดขาดกว่านี้จนกระทั่งสุชัยเดินตามออกมาดูจนได้

“...ป๊า”

“ไอ้เด็กนั่น..โผล่หัวมาทำไม”

แน่นอนว่าประโยคนั้นของสุชัยไม่ได้กำลังพูดกับสามภพ ชายผู้เป็นเจ้าบ้านให้การต้อนรับประหนึ่งเขาเป็นวนิพกที่ร่อนเร่มาเกาะอยู่หน้ารั้วบ้าน ทำเพียงแต่ปรายตามองมาแวบหนึ่งแล้วก็เลิกสนใจ 

“ผมมาเยี่ยม..” เขาแทรกขึ้นด้วยประโยคเดิม ยกมือขึ้นไหว้เหมือนที่ทำก่อนหน้านี้ “..และคิดว่าอาจได้คุยกันบางอย่าง”

แม้สุชัยจะมองตรงมายังเขาด้วยสายตาไม่เป็นมิตรนัก แต่เท่าที่สังเกตก็ไม่ได้มีทีท่าว่าจะใช้ความรุนแรงอะไรอย่างคิมหันต์เคยเตือน

“กลับไป”

ไร้บทสนทนาใดหลังจากนั้น สุชัยหันหลังเดินกลับเข้าบ้าน ดึงภรรยาให้กลับเข้าไปด้วย ปิดประตูแน่นหนา แทนคำประกาศชัดเจนว่าไม่ยินดีต้อนรับเขาเป็นแขก

จากนั้นบ้านทั้งหลังก็กลับสู่ความเงียบยิ่งกว่าตอนเขาเพิ่งมาโผล่อยู่หน้ารั้วเมื่อครู่เสียอีก


สามภพกลอกตา ถอนหายใจออกมาสุดปอด


มาเยี่ยม (หรืออะไรทำนองนั้น) ครั้งแรก ...ล้มเหลวไม่เป็นท่า แต่เขาจะถือว่าดีแล้วสำหรับสถานการณ์เลวร้ายสุดซึ่งอาจเป็นไปได้ อย่างน้อยก็ไม่มีกิริยาขับไล่รุนแรงให้ใจเสีย ต่อให้เป็นเช่นนี้ใช่ว่าจะดีกว่ากันเท่าไรนักก็เถอะ


ชายหนุ่มเดินกลับขึ้นรถ สตาร์ทเครื่อง นั่งรีรออยู่ครู่หนึ่งก็ย้อนกลับไปทางเก่า วางแผนไว้ว่ารอถึงวันมะรืนที่เขาไม่ได้อยู่เวร


ตั้งใจว่าคราวหน้าจะลองหาของฝากติดไม้ติดมือมาด้วย



สองวันถัดจากนั้น สามภพขับรถกลับมาจอดที่เดิมอีกครั้ง หน้าบ้านคิมหันต์ ระหว่างที่ลูกชายคนเล็กของบ้านกำลังตั้งหน้าตั้งตากับการเรียนในชั้นปีสุดท้าย พิจารณาจากบทสนทนาทางโทรศัพท์แล้ว เดาว่าคงไม่รู้เรื่องเขามาโผล่ที่นี่โดยไม่ได้บอกกล่าวใครอื่นอีกแล้ว

เช่นเคย เขาเริ่มจากกดออดหน้าบ้าน เดือนเพ็ญออกมารับหน้าก่อนเหมือนครั้งล่าสุด แต่คราวนี้ยังทักทายไม่จบประโยค สุชัยก็เดินตามออกมาคุมด้วยสีหน้าบอกบุญไม่รับ

“สวัสดีครับ” เขาทักทาย ยกมือไหว้คนทั้งสอง พร้อมถุงของฝากที่เป็นขนมซึ่งให้พยาบาลสูงวัยจากที่ทำงานช่วยเลือกคล้องอยู่ที่แขน แต่ยังไม่ทันได้อ้าปากพูดอะไรอย่างอื่น เดือนเพ็ญซึ่งเดินออกมาก่อนก็ถูกสามีดึงกลับเข้าบ้าน พร้อมถ้อยคำไล่หลังลอยมาถึงหูเขา


“กลับไปซะ!”


ก่อนประตูจะปิดปังอีกครั้ง


“...”


เขายืนอยู่กับความว่างเปล่า ยกมือขึ้นเสยผม สีหน้าคร่ำเครียดอยู่นิดหน่อย ก้มลงมองถุงขนมในมือ ตัดสินใจแขวนมันไว้ที่ประตูรั้ว ถอยหลังกลับมานั่งสงบสติอารมณ์ในรถ ฝนลงเริ่มเม็ดปรอย ๆ มาพอดี น่าห่วงว่าถุงขนมกระดาษซึ่งแขวนไว้จะเปื่อยยุ่ยไปหมดหรือเปล่าหากฝนตกแรงกว่านี้

เขาหยิบสมุดบันทึกออกมาเปิดดูว่ามีวันไหนว่างอีกบ้าง นั่งแช่อยู่ในรถจนเม็ดฝนใหญ่ขึ้นและกระหน่ำลงหนักกว่าเก่า ถุงกระดาษแขวนอยู่กลางแจ้งเดี๋ยวก็เปื่อยขาด หากทิ้งไว้อย่างนี้ไม่นานคงกลายเป็นขยะอย่างไม่ต้องสงสัย

ชายหนุ่มเอาปากกาวงบางวันไว้ในตัวเลือก เปิดที่ปัดน้ำฝนแล้วออกรถ ยังไม่วายเหลือบมองไปยังถุงกระดาษชุ่มน้ำบนรั้วหน้าบ้านอีกครั้ง ความหวังริบหรี่ว่าจะมีใครสักคนออกมาหยิบมันกลับเข้าไปถูกละลายหายไปกับน้ำฝนที่ไหลลงท่อระบายน้ำ

สามภพถอนใจ หมายมั่นกับตัวเองกลางเสียงเม็ดฝนกระทบหลังคารถ


คราวหน้าคงต้องเป็นถุงพลาสติก

มีต่อรีพลายถัดไปค่ะ
v
v
v

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 25-11-2013 23:27:01

ยกที่ 61 (ต่อ)




ครั้งถัดไปที่มาปรากฏตัวหน้าบ้านของคิมหันต์โดยไร้การแจ้งข่าวแก่พี่น้องบ้านนี้สักคน คืออีกหนึ่งสัปดาห์ให้หลัง

สามภพรู้สึกว่าเว้นช่วงนานไปหน่อย ด้วยติดภาระงานตามหน้าที่ แล้วเสาร์อาทิตย์ไหนว่างก็ยังต้องแจ้นกลับไปหาไอ้ตัวแสบซึ่งยังเรียนอยู่ ทำตัวแนบเนียนเสมือนหนึ่งไม่มีอะไรเกิดขึ้น หากคิมหันต์รู้เข้าคงห้ามสุดตัวเหมือนอย่างที่ผ่านมาเป็นแน่

เขาไม่รู้รายละเอียดของเรื่องราวในอดีตแน่ชัด แต่เท่าที่เห็นอาการของสุชัยซึ่งปฏิบัติต่อเขา นับว่าไม่ถึงกับเลวร้ายอย่างคิมหันต์วิตกเสียหน่อย ก็แค่ดู...ไม่ต้อนรับ...อย่างเห็นได้ชัด...เท่านั้นเอง?

เขากดออดหน้าประตูรั้วบ้านเหมือนเช่นเคย ครู่หนึ่งก็เห็นใบหน้าของเดือนเพ็ญโผล่ออกมาก่อนจะผลุบหายกลับเข้าไป ตอนแรกนึกว่าจะเข้าไปตามสุชัยออกมาจัดการไป ๆ มา ๆ ดูจะนานผิดปกติ

“....”

ชายหนุ่มยืนรออย่างใจเย็น เย็นผิดวิสัยของเขากระทั่งเกือบห้านาทีซึ่งมีแต่ความเงียบสงบพ้นผ่าน จนต้องตัดสินใจลองกดออดดูอีกครั้ง

...ยังคงเงียบ..

สามภพสูดลมหายใจเข้าลึก ตั้งใจไว้ว่าเป็นไงเป็นกัน ยกมือขึ้นช้า ๆ  คิ้วขมวดมุ่นไม่รู้ตัว เตรียมจรดปลายนิ้วลงบนออดอีกครั้ง...

สุชัยเดินออกมาก่อนที่เขาจะได้ออกแรงกดลงไป เอ่ยปากถามเสียงเคร่งขรึมใส่ตั้งแต่ยังยกมือไหว้ไม่ทันเสร็จ

“มีอะไร”

ชายหนุ่มยืดหลังขึ้นอย่างระมัดระวัง สบตาคู่สนทนาแสดงความจริงใจ (หากนี่จะเรียกได้ว่าเป็นการสนทนาอีกรูปแบบหนึ่ง) อันที่จริงสามภพยอมรับว่าก็ไม่ได้แน่ใจนักหรอกว่ามาทำอะไรที่นี่ เพียงแต่หวังว่าหากได้พูดคุยกันบ้างสักครั้ง..ไม่นับประโยคขับไล่ซึ่งเคยได้รับก่อนหน้านี้ บางทีอาจเป็นจุดเริ่มของการเปิดใจมากขึ้นก็เป็นได้ แล้วช่วงไหนจะเหมาะไปกว่าตอนที่คิมหันต์ยังอยู่ที่กรุงเทพฯ จะได้ไม่ต้องทำให้เป็นห่วงเกินจำเป็น

“มาทำอะไร!?”

น้ำเสียงของเจ้าบ้านแข็งกร้าวขึ้นจนนึกเสียดายโอกาสที่ไม่ชิงพูดก่อนเมื่อครู่ ตอนเนื้อความยังไม่ได้เจืออารมณ์กราดเกรี้ยวมากนัก

“ผมอยากคุยกับ.." เขานิ่งไป ด้วยไม่แน่ใจว่าควรเรียกแทนตัวอีกฝ่ายอย่างไรดีในสถานการณ์เช่นนี้ "..คุณ"

“เรื่องอะไร?”

“...”

“ว่ามาตรงนี้”

เขาหายใจเข้าลึก ๆ  บอกตัวเองว่าดีแค่ไหนแล้วที่บทสนทนาพามาถึงตรงนี้จนได้หลังจากโดนไล่กลับซ้ำแล้วซ้ำเล่า ต่อให้เขาคาดหวังว่าจะได้รับเชิญเข้าไปในบ้านสักครั้งก็เถอะ

“เรื่องคิมหันต์ครับ” สามภพตอบเสียงมั่นคง

สีหน้าผู้ฟังบูดบึ้งขึ้นทันทีที่ได้ยินเช่นนั้น กอดอกพร้อมกับจ้องมองเขาราวกับจะประเมินค่า ซึ่งท่าทางว่าคุณค่าเขาในสายตาอีกฝ่ายก็คงไม่ได้สูงนักเสียด้วย

“มีอะไรก็พูดตรงนี้ อย่าให้เสียเวลา”

สามภพพยักหน้า ถุงของฝากยังอยู่ในมือ ไม่นึกว่าจีบลูกติดแล้วยังต้องมาจีบพ่อแม่ต่ออีก

“ผมไม่แน่ใจนักว่าควรเริ่มจากตรงไหน แต่ก็อยากบอกว่าผมรักเขาจริง ๆ”

“นั่นเป็นเรื่องของแก”

“แล้วเรื่องที่เขาก็รักผมล่ะครับ?”

“....”

“จะบอกว่านั่นเป็นเรื่องของคิมหันต์ด้วยหรือเปล่า เพราะถ้าเป็นอย่างนั้น ก็หมายความว่าเขามีสิทธิ์ตัดสินใจเองทุกอย่าง โดยที่—”

“หุบปากซะ!”

สุชัยชิงตัดบท จ้องมองใบหน้าเขาด้วยแววตาที่บอกชัดว่าเรื่องที่ฟังนั้นเกินกว่าจะรับได้ จากนั้นจึงหันหลังแล้วเดินกลับเข้าบ้านโดยไม่เอ่ยคำร่ำลา

“...ผมเอาของมาฝากด้วย” เขาร้องบอก แต่อีกฝ่ายไม่แม้แต่จะชะงักสักนิด

“แขวนไว้ที่ประตูรั้วนะครับ”

“เอากลับไปซะ”

“ผมจะแขวนไว้ที่นี่” เขายังดื้อดึง “แล้วก็เลิกหนีเถอะครับ ต่อให้ทำเหมือนไม่รู้ไม่เห็น ความจริงก็ไม่เปลี่ยนอยู่ดี เรื่องนั้นคุณรู้อยู่แล้ว”

“....”

“แล้วผมจะมาใหม่”

เขาแขวนถุงของฝากทิ้งไว้ตามทีบอก ยืนมองจนกระทั่งแผ่นหลังของสุชัยพ้นสายตาเข้าไปในบ้าน ก่อนจะเดินตรงกลับไปที่รถ เอานิ้วเคาะพวงมาลัยขณะมองไปข้างหน้าด้วยสายตาครุ่นคิด

อีกสักครั้ง...สองครั้ง...หรือมากกว่านั้นก็ได้ บางทีอาจไม่ได้เรียกว่าหมดหวังเสียทีเดียวหรอก ยิ่งถ้าหากว่าหาตัวช่วยสักหน่อย..


เขาเลือกจะเลียบเคียงถามจากวัสสานะมากกว่าคิมหันต์ ว่าสุชัยและเดือนเพ็ญชอบหรือไม่ชอบอะไรเป็นพิเศษ รู้ดีว่าหากไปพูดเรื่องเหล่านี้กับไอ้ตัวแสบของเขา ผ่านไปไม่เท่าไรต้องโดนจับได้แน่นอนว่าคิดจะทำอะไรอยู่ คุยกับวัสสานะอาจง่ายกว่า ทว่าก็ใช้เวลาไม่นานเลยจนคุณพี่สาวจับได้ว่าเขาไปพบพ่อแม่ของตัวเองหลายครั้งแล้ว (แม้หากเป็นคิมหันต์อาจจับได้เร็วกว่านี้) สมกับเป็นพี่น้อง เธอถึงกับถอนหายใจโล่งอกเมื่อรู้ว่าสุชัยไม่ได้ทำอะไรเขา และแน่นอน เขาก็ไม่ได้แสดงอาการโอหังอะไรใส่สุชัย แม้จะต้องยอมรับว่ามีหงุดหงิดใจอยู่ไม่น้อยกับความหัวดื้อของเจ้าตัว

“ป๊าอ่อนลงเยอะเชียว” วัสสานะถึงกับออกปากด้วยน้ำเสียงไม่อยากเชื่อ “ถ้าเป็นเมื่อก่อน เชื่อพี่เถอะว่าภพโดนเอาเลือดมาล้างพื้นอย่างที่ครีมบอกแน่”

“ขนาดนั้นเชียวหรือ?”

“ขนาดนั้นแหละ!” เธอย้ำหนักแน่น “เพราะงั้นนี่เรียกว่าเป็นเรื่องดีมากเลยเชียวนะ”

เขาอดไม่ได้จะคลี่รอยยิ้มบางเบากับโทรศัพท์มือถือ “แล้วพี่เป็นไงบ้าง..”

“ดีจ้ะ” เขาได้ยินเสียงหัวเราะร่า “ดิ้นเก่งเลย เตะต่อยกันใหญ่”

“สองเท่าเลยสินะครับ”

“ประมาณนั้นละ” รอยยิ้มของวัสสานะแทบจะลอยออกมาผ่านสัญญาณโทรศัพท์ “พี่โรจน์ก็เห่อน่าดู”

“ดูแลสุขภาพด้วย”

“อ่าฮะ..”

“พี่สาอย่าเพิ่งบอกคิมเรื่องผมไปเจอพ่อแม่เขาที่บ้านนะครับ ถือว่าผมขอร้อง”

“...ได้..” เธอตอบ พ่นลมผ่านจมูกเบา ๆ อย่างนึกขันขึ้นมา เพราะพ่อแม่เขาที่ว่าก็พ่อแม่เธอด้วยเหมือนกัน “แต่ถึงยังไงก็ปิดได้ไม่นานหรอก อีกฝ่ายเป็นเจ้าเด็กตัวแสบเลยเชียวนะ แถมยังเป็นห่วงเรื่องนี้น่าดู เขามีความทรงจำที่ไม่ค่อยสวยเท่าไร”

“ผมรู้ เลยยังไม่อยากให้เอาเรื่องนี้ไปรบกวนเขา รอให้เรียนจบก่อนก็ยังดี ตอนนี้กำลังยุ่งเลย”

“ทางนั้นก็ระวังตัวด้วยรู้ไหม มีอะไรก็โทรบอกพี่หรือยัยสิก็ได้”

“ขอบคุณครับ”


หลังวางสาย เขาเก็บของเตรียมตัวกลับกรุงเทพฯ ตามที่ตกลงกันไว้กับคิมหันต์ เจ้าตัวบ่นหงุงหงิงมาหลายวันแล้วถึงความอับเฉาจากการต้องอยู่คนเดียวในห้อง ไม่มีคนหรือหมาให้ฟัดสักตัว (มันน่าเตะก็ตรงยกหมามาเทียบกับเขาด้วยนี่แหละ) ไหนจะเรียนวุ่นวาย นัดคนไข้ไม่มาอีก สารพัดอย่างจะขุดมาคร่ำครวญ ตามด้วยปิดท้ายทุกทีว่าอยากฟัดเขาจะแย่แล้ว

พอนึกถึงหน้าตามู่ทู่ของเจ้าเด็กที่ชอบมาทำตาหยีใส่แล้วก็อดขำไม่ได้ พ้นเขตโรงพยาบาลที่ทำงานอยู่มาแค่ไม่ถึงสองกิโลเมตร ใจก็ลอยไปแทบจะถึงคอนโดฯ

สามภพมองซ้ายขวา เห็นถนนโล่งจึงเหยียบคันเร่งขึ้นอีกหน่อย ตั้งใจว่าหากถึงเร็วกว่าปกติสักนิดก็คงดี แต่มาตรวัดความเร็วยังไม่ทันขยับขึ้นได้เท่าไรก็มีอันต้องเบรกกะทันหัน

“!?”

เขาขมวดคิ้ว เพ่งมองก้อนขนสีทองขนาดใหญ่ซึ่งเพิ่งวิ่งตัดหน้ารถ สายจูงระไปตามพื้นขณะเจ้าสุนัขโกลเด้นรีทรีฟเวอร์ตัวโตรีบแจ้นกลับไปหาคนที่ดูคล้ายจะเป็นเจ้าของ ท่าทางสายจูงอาจหลุดจากมือเมื่อครู่นี้ ชายหนุ่มวัยกลางคนรีบค้อมศีรษะให้เขาเป็นเชิงขอโทษขอโพย พลางลูบหัวลูบหางเจ้าหมาขนทองไปด้วย

สามภพมองผ่านกระจกรถออกไปด้วยความรู้สึกประหลาด หากเป็นเขาในยามปกติคงรีบเหยียบคันเร่งบึ่งออกจากตรงนั้นไปแล้ว อาจแถมด้วยสบถออกมาอีกคำสองคำด้วยซ้ำ แต่เจ้าโกลเด้นรีทรีฟเวอร์สีทองทำให้เขานึกถึงคิมหันต์ และเกือบจะยิ้มออกมาแล้วตอนที่เปิดกระจกรถโดยไม่รู้ตัว


“ดุ๊กดิ๊ก! ตาไม่ค่อยดีแล้วยังจะซ่าอีกนะเรา”


เสียงทุ้มต่ำของชายผู้เป็นเจ้าของสุนัขลอยมาเข้าหู ก่อนเจ้าตัวจะเงยขึ้นมาทำสีหน้าประหลาดใจใส่เขาซึ่งถึงกับลดกระจกรถลงเพื่อมองให้ชัด จากนั้นจึงเอ่ยต่อเสียงสุภาพกับเขาทั้งที่ตัวเองดูอายุมากกว่า

“ขอโทษด้วยนะครับ”

เขาพยักหน้ารับ “ไม่เป็นไร ผมแค่ตกใจที่มันโผล่พรวดออกมา”

“ตาเจ้านี่ไม่ค่อยดี มองอะไรไม่ค่อยชัด แต่ขี้ตื่น เมื่อกี้ผมเหม่อไปหน่อยเลยหลุดมือ”

สามภพออกปากถามโดยไม่ทันได้ไตร่ตรอง “หมาของคุณหรือครับ?”

อีกฝ่ายเลิกคิ้วขึ้นน้อย ๆ  “ครับ”

“ชื่อดุ๊กดิ๊กหรือครับ?”

คราวนี้คล้ายว่ามุมปากชายตรงหน้าจะขยับขึ้นนิดหน่อย ทว่ากลับเป็นรอยยิ้มที่ดูแฝงความเศร้าอย่างน่าประหลาด

“ใช่ครับ..นั่นชื่อมัน แฟนผมเคยอยากเลี้ยงหมาโกลเด้นแล้วให้ชื่อนี้”

“...อ้อ...”

สามภพพยักหน้าช้า ๆ  สังเกตรูปลักษณ์ของเจ้าขนทองและเจ้าของหมาไปด้วย ดุ๊กดิ๊กที่ยืนแลบลิ้นอ้อนเจ้านายอยู่ตรงนี้ดูแก่กว่าเจ้าหมาดุ๊กดิ๊กของคิมหันต์เอาการ ส่วนชายหนุ่มรูปร่างสูงที่กระชับสายจูงไว้แน่นในมือก็อายุน่าจะราว ๆ สามสิบกว่าปีได้ ใบหน้าคมเข้ม ผิวค่อนข้างคล้ำ ไม่เหมือนคนมีเชื้อจีน ดูแล้วไม่น่าเกี่ยวข้องทางสายเลือดกับตระกูลของคิมหันต์ แต่แฟนที่ว่าอยากให้หมาชื่อดุ๊กดิ๊ก..ก็น่าคิดว่าจะมีสักกี่คนกันที่ตั้งชื่อจำพวกนี้ขึ้นมาได้

ชื่อหมาเหมือนกัน พันธุ์เดียวกัน แฟนอยากให้ตั้งชื่อนี้เหมือนกัน เขาอดคิดไม่ได้ว่านี่เป็นเรื่องบังเอิญหรือมีเหตุผลอื่นซ่อนเร้นอยู่ในความตลกของโชคชะตา เมื่อใคร่ครวญประโยคเมื่อครู่ของฝ่ายตรงข้ามยิ่งให้สะดุดใจอย่างอธิบายลำบาก

“...แฟนเคยอยากเลี้ยงหรือครับ?”

“ใช่ครับ..” 

เอาอีกแล้ว...รอยยิ้มเศร้าอย่างนั้นทำให้เขาประหลาดใจ แม้แต่ตอนพูดอะไรซึ่งน่าจะเป็นเรื่องดีอย่างที่กำลังออกจากปากแท้ ๆ

“...เขาเคยอยากเลี้ยง”

สามภพตั้งท่าจะถามต่อ “แล้วตอนนี้...” แต่ถูกตัดบทด้วยการถามกลับเสียก่อน

“มีอะไรหรือเปล่าครับ?”

เขากะพริบตาเรียกสติ สอดรู้สอดเห็นเรื่องชาวบ้านดูไม่ใช่นิสัยของตัวเองเลย

“...ไม่..”

“ผมเห็นคุณขับเร็วอยู่ น่าจะรีบ”

“ไม่ครับ” สามภพโคลงศีรษะน้อย ๆ “นัดกับแฟนไว้ตอนมืด ๆ ขอโทษด้วยที่ละลาบละล้วง”

“ครับ”

“พอดีเพิ่งมาอยู่ไม่นาน” เขาพึมพำข้ออ้างที่คิดว่าฟังดูเข้าท่า “..คิดว่าควรทำความรู้จักคนแถวนี้ไว้บ้าง”

คนฟังพยักหน้า ไม่ได้พูดอะไรต่อ จบบทสนทนาซึ่งไม่น่าเกิดขึ้นได้ไว้เพียงเท่านั้น

กระจกรถของเขาเลื่อนปิดจนสนิท ขณะที่สายตายังคงลอบมองชายหนุ่มและสุนัขของเขาผ่านฟิล์มกรองแสง คาดว่าคงเป็นคนแถวนี้ อีกหน่อยอาจได้เจอกันอีก น่าแปลกที่เขารู้สึกถึงความคาดหวังว่าจะเจอกันอีก

ชายคนเดิมหันหลังไปในทิศตรงกันข้าม พร้อมกับที่รถเขาเคลื่อนตัวออกห่าง สามภพยังคอยมองภาพจากกระจกส่องหลังจนร่างหนึ่งคนหนึ่งหมาหายไปจากเงาสะท้อน


ทิ้งความรู้สึกค้างคาที่สลัดไม่หลุดไว้กับเขาอย่างเงียบเชียบ

- หมดยกที่ 61 -

---

กลับมารายงานตัวแล้วค่ะ แฮร่กกกก
เค้ายังมีชีวิตอยู่นะ 555 หลังจากนี้จะพยายามรีบต่อให้เร็วขึ้นค่ะ ฮึบ!

ปล. ฝากเรื่องเวิ่นเว้อ(?)เซ็ตใหม่ เรื่องสั้นจบในตอน ตอนอื่นว่าจะอัพเรื่อย ๆ เอาเพลินเมื่อมีไอเดียค่ะ ไม่กดดันทั้งคนเขียนและคนอ่านเพราะจบเป็นตอน ๆ ไปไม่ต้องรอตอนต่อ แต่ถ้าอ่านต่อก็จะมีส่วนเกี่ยวเนื่องกันนิดหน่อย (นิดเดียวจริง ๆ)
อ่านแก้เครียด(หรือจะยิ่งเครียด)ระหว่างรอตอนหน้าก่อนได้นะคะ :D
>> 〓|เรื่องสั้นลูกโซ่|〓  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40073)

*กอดฟัดคนอ่าน* ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมเยือนและทวงค่า เราชอบให้คนทวง มาโซคิสม์เล็ก ๆ 555

ปล.2 ของแถมรีพลายถัดไปค่ะ

*Edit*

อ้างจาก: misso ที่ 26-11-2013 15:51:38  

นิดนึงจ้า

จับฉลาก >> สลาก น้อ  เหมือนๆ สลากกินแบ่งรัฐบาล จำง่ายๆ ส่วน ฉลาก ก็ใช้เช่น อ่านฉลากยา จ้า
:กอด1:

แก้ไขเรียบร้อยค่ะ ขอบคุณมากค่า >3<

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 25-11-2013 23:27:32

โซนของแถมค่ะ :D


ท่อนบนเฮียเพี้ยน =,.=

(http://fc05.deviantart.net/fs70/f/2013/329/d/5/pk_beach_resize_by_maew3ta-d6vldem.jpg)


อาตี๋
(http://fc09.deviantart.net/fs71/f/2013/329/0/8/dd_58_resize_by_maew3ta-d6vldei.jpg)
(http://fc02.deviantart.net/fs70/f/2013/329/c/d/sl60_resize_by_maew3ta-d6vldgf.jpg)


ปล.อันนี้แถม คู่อาทิตย์-ปิ่นหยก จากรักติดดิน ซีรีส์เดียวกัน
(http://fc05.deviantart.net/fs71/f/2013/329/0/7/dd_57_resize_by_maew3ta-d6vldh5.jpg)

กับครอปภาพปกมาให้ดูนิดนึง อะแหะ =///= ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด (ซึ่งคงไม่มีหรอกน่า) เรื่องลูกเจี๊ยบแม่ไก่น่าจะเปิดจองต้นปีหน้านะคะ แจ้งไว้ก่อน ฮา
(http://fc02.deviantart.net/fs71/f/2013/329/4/2/ccrop_by_maew3ta-d6vldj2.jpg)

พบกันยกหน้าค่า ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: corn_rain ที่ 25-11-2013 23:50:53

เกือบลืมไปแล้ว ว่าชั้นเคยอ่านเธอมาก่อน :mew5: ฮาาาา
แอบมีบทนะคุณแฟนของพี่แฟน(งง) นึกถึงทีไรน้ำตาไหลทุกที

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 26-11-2013 00:01:51

 :sad4:  แฟนเฮียใหญ่ สินะ เศร้าจัง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: toou ที่ 26-11-2013 00:04:24

เจ็บหน่วงๆตอนท้ายจังเลยอ่า :sad11:
น้องดุ๊กดิ๊กกับแฟนเฮียใหญ่แน่ๆเลย :m15:
ขอให้สู้ๆกันทุกคนเลยน๊าาาาาา
พ่อน้องครีมใจอ่อนได้แล้วววววววววว :z3: :call:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: em1979 ที่ 26-11-2013 00:07:32

เฮียภพพยายามเข้านะ สักวันป๊าต้องใจอ่อน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 26-11-2013 00:13:11

ถึงป๊าน้องคิมจะหัวแข็งแต่พี่ภพก็ตื๊อไม่ถอยเหมือนกัน
คิมหันต์อยู่คนเดียวไม่ลงแดงหรืออดนัวเนียสุดที่รัก
ชายคนนั้นแฟนเฮียใหญ่ใช่ไหม ลืมชื่อ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: TempGGtop ที่ 26-11-2013 00:16:52

แอบยิ้มปนเศร้าตอนท้ายๆอ่ะ  :hao4:
แต่ก็ดีใจนะคะที่สถานการณ์เริ่มคลี่คลาย และก็น้องครีมน่ารักเหมือนเดิมค่า  :impress3:
ขอบคุณที่มาต่อนะคะ รอตอนต่อไปคร้าบ  :bye2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 26-11-2013 00:19:01

พี่เอกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยย พูดแล้วก็เศร้าอ่ะ พี่เอกยังคงอยู่กับความทรงจำเก่าๆใช่มั้ย
ถึงได้ยิ้มเศร้าๆแบบนั้น ฮรือออออออออออ

เมื่อไหร่ป๊าน้องครีมจะเข้าใจอ่ะะะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 26-11-2013 00:25:45

 o13 พี่ภพทำถูกต้องแล้วววว สู้ๆๆน้าาา

แอบสงสาร. ป๊าเหมือนคนจีนทั่วไปที่ทิฐิสูงแต่ก็สงสารลูก มันน่าเศร้ายังไงไม่รู้

พอเข้าเรื่องของเฮียใหญ่ทีไร น้ำตามันหยดเองอ่ะ เศร้าา :mew4:

มาต่อเร็วๆน้าาา +1 :mew1:
รอซื้อหนังสือน้าาา ขอโดฯจำนวนมหาศาลเป็นของแถมนะคะ55

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: chisarachi ที่ 26-11-2013 00:56:37

ปกแม่ไก่น่ารักเชียวววววววววววววววว

เวลาผ่านไปไวนะคะในระหว่างที่คนเขียนไม่ได้ัพ
พี่ภพเรียนจบซะและ
เป็นกำลังใจให้พี่ภพและน้องคิม  และป๊าด้วย
คนที่พี่ภพเจอนี่ใช่แฟนเฮียไหมมมมมมม
โอ๊ยยยย อ่านตอนนั้นตื่นเต้นนะ แบบลุ้นว่าถ้าใช่ และเขาได้คุยกัน
มันคงจะวิเศษ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 26-11-2013 01:06:31

เฮียน่ารักมากเลยอะ แอบไปหาที่บ้านครีมบ่อยๆ แบบนี้
สู้น่าดูเลย อยากให้พ่อเปิดใจ ยังไม่ต้องยอมรับก็ได้ แค่ให้อยู่ในสายตา

เฮียเพี้ยนได้เจอพี่เอกแล้วว หวังว่าการเจอกันจะทำให้มีเรื่องดีๆเกิดขึ้น :m5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: 2pmui ที่ 26-11-2013 04:49:39

แฟนคุณพี่น้องคิมแน่ๆ น่าสงสาร ป่านนี้แล้วยังไม่มีใครมาดามใจ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: goosongta ที่ 26-11-2013 05:54:02

มีพี่เอกมาแจมด้วย พร้อมความรู้สึกหดหู่เศร้าใจเหมือนเดิม น่าสงสาร
ขอให้ได้แฝดชาย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 26-11-2013 07:00:46

มีมาม่าของเฮียใหญ่แหง  :hao5: :hao5: :hao5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: NINEWNN ที่ 26-11-2013 07:10:40

เฮียเรียนจบแล้วเหรอเนี่ย
รักจริงหวังแต่งจริงๆนะ :o8:
แต่พอเจอแฟนเฮียใหญ่ปุ๊บ รู้สึกว่าต้องมีทิชชู่

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: ninghyuk ที่ 26-11-2013 07:36:12

พี่เอกออกมาตอนท้ายแต่แย่งซีนสุดดดด

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 26-11-2013 09:06:20

ซูฮก ให้กับความพยายามของเฮียภพ

หวังว่าพี่เอกจะเป็นคนเปลี่ยนความคิดป๊าได้ ให้เห็นถึงความรักที่มั่นคงของพี่เอก
แล้วได้คิดว่าถ้าพี่ชายตี๋ยังอยู่จะมีความสุขขนาดไหน ~ เอาใจช่วยนะ เฮียสู้ๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 26-11-2013 09:52:37

กำลังจะดีตอนต้นเรื่องเเท้ๆ มาตอนจบทิ้งความหดหู่ไว้เลยอ่ะเรนนี่
จนป่านนี้พี่เอกก็ยังไม่มีใคร เป็นรักที่สวยงามที่แฝงไปด้วยความเศร้ามากเลยอ่ะ
ก็เข้าใจว่าเห็นคนที่ตัวเองรักตายไปต่อหน้าต่อตาขนาดนั้น ภาพติดตา ติดอยู่ในความรู้สึก
ที่แม้หลับตาก็ยังเห็น อยากให้พี่เอกมีความสุขจังเลย
ถึงเเม้ว่าพี่ภพกับน้องคิมจะมีความสุขแทนในส่วนที่พวกเค้าสองคนไม่เคยมี
แต่เชื่อว่ามันคงไม่มีวันทดเเทนกันได้ เห็นพี่เอกเป็นแบบนี้นึกถึงเพลง "คนไม่มีเวลา" ของที่ว่านเลยอ่ะ

http://www.youtube.com/v/vJYzpDiI5hA

เจ็บปวดรู้ไหม ไม่อยากเคลื่อนไหว
ไม่อยากทำร้ายใคร
มันยังไม่พร้อมมีใครใช่ไหม
จะขอรอเธออย่างเดิม

เธออยากกลับมาไหม
อยู่ตัวคนเดียวไม่เหลือใคร
เหงาเกินไปบ้างไหมเธอ
รออยู่ไม่ไปไหน ปล่อยให้เวลาผ่านฉันไป
เพราะลืมเธอไม่ไหวไม่ได้อยู่ดี

 :o12: o18
โอยยย ไม่ไหว มันดราม่าเกินไป
รอตอนหน้านะคะ หวังว่าอะไรๆจะดีขึ้นโดยเร็วนะคะ
เป็นกำลังใจให้คนเเต่งและทุกๆคนเลยค่ะ
 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 26-11-2013 10:14:48

พี่ภพ พยามดีมากก

อยากให้สมหวังเรื่องพ่อคิม สักที ไม่อยากให้ฝ่ายไหนทุกข์ใจเลยย



พี่เอกกับดุ๊กดิ๊งสินะ อ่านแล้วคิดถึงง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 26-11-2013 10:32:52

เอาใจช่วยในความพยายามของเฮียภพนะ..ท่าทางป๊าคงจะอ่อนลงบ้างตาม

ที่เจ๊ใหญ่พูดอดทนอีกหน่อยก้จะได้เจ้าตี๋คิมมาให้ฟัดสมใจอยาก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 26-11-2013 10:55:51

พี่เอกๆๆๆๆๆๆๆๆ โฮๆๆๆๆๆๆๆ T^T
เศร้าทุกครั้งที่นึกถึง

ถ้าคนเขียนเปลี่ยนไปเขียนแนวดราม่า
รับรองเราหมดน้ำตาหลายลิตร

ขอบคุณนะคะ +1^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 26-11-2013 12:16:44

กรี๊ดดดดดด มาต่อแล้วววว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 26-11-2013 12:45:56

เฮีย!!! นั่นเฮียใช่มั้ย??

สู้ๆนะเฮียภพ ซักวันป๊าจะต้องเข้าใจและยอมรับได้ในซักวัน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 26-11-2013 13:23:01

สงสารเจ้ใหญ่ที่แท้งลูกคนแรก  :monkeysad: แถมยังเป็นความหวังของทุกคนด้วย
แต่ก็ค่อยยังชั่ว ที่ท้องต่อมาได้ลูกแฝด ตอนนี้ก็ต้องภาวนาให้หนึ่งในนั้น หรือทั้งคู่ เป็นผู้ชายล่ะนะ
แต่เหมือนยิ่งเวลาผ่านไป ความอึมครึม ไม่มีความสุขในครอบครัวของน้องคิม ก็จะยิ่งเพิ่มมากขึ้น
ถึงป๊าจะยอมอ่อนลงให้เยอะแล้ว ทำเป็นไม่รับรู้ ที่คิมยังติดต่อกับพี่ภพ คงเพราะกลัวซ้ำรอยเฮียใหญ่
แต่ถึงไม่ขัดขวาง แต่ก็ไม่ยอมรับ ทั้งป๊าทั้งคิม ถึงเหมือนมีเส้นบาง ๆ ที่มองไม่เห็นกั้นเอาไว้ตลอดเวลา
ความสุขในครอบครัวที่ป๊าต้องการ ต้องทำยังไง คำตอบทั้งหมดมันก็อยู่ที่ตัวป๊าเอง และป๊าก็คงรู้อยู่แล้ว
เห็นด้วยกับความคิดพี่ภพ ที่ต้องทำอะไรซักอย่าง เพื่อก้าวไปข้างหน้า ดีกว่าคบกันแบบหลบ ๆ ซ่อน ๆ
มันจะมีความสุข มันก็สุขได้ไม่สุดอยู่ดีนั่นแหละ ตอนนี้นับถือในความอดทน และพยายามของพี่ภพมาก ๆ

พี่ภพ เจอพี่เอกด้วยความบังเอิญอย่างนี้ พี่เอกจะมีส่วนช่วยให้เรื่องของพี่ภพกับน้องคิมสมหวังบ้างมั้ย
ถ้าป๊าได้รู้ว่า คนที่ป๊าเคยกีดกันออกจากลูกชาย ยังคงมีรักที่ภักดีให้กับลูกชายป๊าเพียงคนเดียวอยู่จนทุกวันนี้
ป๊าจะเข้าใจได้มากขึ้นมั้ย ว่าไม่ว่าเพศไหน ก็สามารถมีความรักที่แท้จริงและมั่นคงได้เหมือนกัน
อ่านแล้วก็อึดอัดไปกับความรู้สึกของทุกคนจัง เมื่อไหร่จะมีความสุขกันได้เต็มที่ซะทีน้า
เอาใจช่วยพี่ภพกับตี๋คิมต่อไป ที่สำคัญ ขอให้เจ้ใหญ่ได้ลูกแฝดชายทีเท้อ รอตอนต่อไปค่ะ
ขอบคุณค่ะ  :L1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: nutjisub ที่ 26-11-2013 13:31:12

ทุกครั้งที่ได้ยินเรื่องเฮียใหญ่ กับพี่เอก เราจะเศร้าเสมอ นิด หน่อยก็ไม่ได้ มันช่างน่าเศร้าจะมีกี่คนที่จะอยู่รอคนรักที่ตายไปแล้ว รักเดียวใจเดียวตลอด ซึ้งกับพี่เอก จริง ๆๆๆ  :sad4: :o12: :hao5: ออกมา ไม่กี่บรรรทัด ทำเราเกือบร้องไห้ตลอด

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 26-11-2013 13:59:31

ได้เจอกันแล้วอดีต(เกือบเป็น)ลูกเขย กับว่าที่(เกือบเป็น)ลูกเขย อยากให้ได้มานั่งคุยกัน แล้วไปหาคุณพ่อด้วยกันทั้งคู่อ่ะ
ดูเป้นคนที่น่าจะได้เจอประสบการณ์เดียวกันมากที่สุดแล้ว

แล้วคิมหันต์นะ ทำตัวน่ารักตั้งแต่อยู่มัธยมยันปีหก อยากฟัดพี่เค้าตลอดเวลายังไงยังงั้น

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: ReiiHarem ที่ 26-11-2013 15:28:24

สามภพ ตื้อโล้ดค๊า จัดไปให้หนัก เดี๋ยวคุณพ่อก็ใจอ่อน
คนที่จูงดุ๊กดิ๊กคือพี่เอกป่าวง่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 26-11-2013 15:47:26

ไปหาบ่อยๆ ไปแสดงความจริงใจเรื่อยๆ เตี่ยกะม้าต้องเห็นแน่นอน สู้ๆพี่ภพ :a2:

พี่เอก ยังมั่นคงกะเฮียใหญ่อยู่ซินะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: misso ที่ 26-11-2013 15:51:38

เจอญาติดุ๊กดิ๊กละตอนนี้ -..- หมาขนทองตัวใหญ่ลิ้นห้อยอยู่ไม่สุข โอย มันเขี้ยว //ขย้ำพุง :hao6:

นิดนึงจ้า

จับฉลาก >> สลาก น้อ  เหมือนๆ สลากกินแบ่งรัฐบาล จำง่ายๆ ส่วน ฉลาก ก็ใช้เช่น อ่านฉลากยา จ้า

:กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: anntonies ที่ 26-11-2013 19:24:32

แฟนเฮียใหญ่มาสามบรรทัดเศษ น้ำตาร่วงเลย  :ling3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 26-11-2013 19:42:37

พยายามต่อไปนะพี่ภพ


พี่เอกกับเฮียใหญ่น้ำตาซึมทุกทีที่คิดถึง :กอด1:


 :กอด1: :L2: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: Fish129 ที่ 26-11-2013 20:34:25

เจอ แฟนเฮียใหญ่แอบเศร้าเลยเรา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 26-11-2013 20:57:16

เจ้ใหญ่ให้หลานแฝดกันเลยทีเดียว  :mc4:
แฟนเฮีย ออกมานิดเดียวน้ำตาจะไหลเลยค่ะ....

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 26-11-2013 20:59:47

พี่เอกกกกก  :hao5:
ไว้คราวหน้าคุยกับพี่ภพอีกนะคะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 26-11-2013 21:15:23

ป๊ายอมโอภาปราศัยด้วยก็นับว่าดีแล้ว
พี่ภพพยายามต่อไป / ดุ๊กดิ๊กมากับพี่เอกใช่ไหมคะ
ทำคนอ่านคิดถึงกันเป็นแถบๆ ^^

Rainyday ชอบให้ทวง เอิ้ว เพิ่งรู้นะคะนี่ อิอิ
ได้เลยค่ะ ขอตอนต่อไปของนิยายลูกโซ่ ด่วน!  :mew3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: KilGharRah ที่ 26-11-2013 21:48:42

โลกมันกลมหรือพรหมลิขิตนะ ดีใจที่เฮียเพี้ยนได้เจอแฟนเฮียใหญ่
จากนี้ต้องได้เจอกันบ่อยๆแน่

รอคอยให้ป๊าใจอ่อนต่อไป  :z10:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: from_mars ที่ 26-11-2013 22:09:58

แฟนของเฮีย...
ความรู้สึก สายใย...อืม....

อ่่านแล้ว หมองลงเลยอ่ะ เศร้าแทน
รออ่านต่อนะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 26-11-2013 22:31:42

สู้ต่อไปนะพี่ภพ ตื้อบ่อยๆเดียวป๊าของคิมก็ใจอ่อน สู้ๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 26-11-2013 22:57:08

รู้สึกว่าเฮียเพี้ยนเหมาะที่จะคู่กับตี๋คิมจริง ๆ
เฮียใจเย็นนะ คบหลบ ๆ ซ่อน ๆ ก็ยอม ตามใจน้องทุกอย่าง
แต่เรื่องที่เริ่มเข้าหาคุณพ่อตานี่ก็แบบว่าเยี่ยมอ่ะ !!
ถ้าเฮียไม่เริ่มต้น อะไรมันก็คาราคาซังอยู่แบบนี้
นี่ก็ดูเหมือนอาป๊าแกจะใจอ่อนนิด ๆ แล้ว ที่ไม่บอกนุ้นครีมนี่
เป็นเรื่องที่ถูกต้องแล้ว ถ้าบอกก็คงมีงอแงแล้วกลับไปลูปเดิม


เหมือนป๊าคงจะกล้ำกลืนทำใจได้อยู่แหล่ะ แต่ป๊ากำลังหลอกตัวเองอยู่
เวลาที่เจอตี๋คิมอยู่บ้าน แต่ใจกลับห่างไกลกันพูดกันไม่ได้เหมือนเดิม
มันเจ็บยิ่งกว่าไม่เจอกันซะอีกเลยนะเนี่ย  :z3: ป๊าคะ !! ยอมรับ
ลูกเขยเถอะค่าาาาา หาไม่ได้อีกแล้วนะคะ อดทน อดกลั้น ทนมือทนเท้า
ลูกชายดื้อ ๆ ของป๊าได้ขนาดนี้เนี่ย


ดีใจที่เห็นพี่เอกโผล่แว่บกลับมาอยู่ในเรื่องงงงงงง~~~~
อยากให้พี่เอกได้เจอตี๋คิมสักครั้งก็ยังดี แบบมองเฮียใหญ่ผ่านตี๋คิม
สงสารพี่เอกอ่ะ รุ่นบุกเบิกต้องทำใจ ช้ำ TvT จะมีเขียนเรื่องแยกของ
พี่เอกอีกไหมก๊ะ อยากอ่านตอนพิเศษสมัยที่พี่เอกกับเฮียใหญ่มุ้งมิ้งกันด้วย
แง๊ๆๆๆๆๆ คิดถึงเฮียใหญ่ >x<


เฮียเพี้ยนสู้ ๆ นะ //ตบบ่า// เป็นกำลังใจให้

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 26-11-2013 23:02:02

อึมครึมมากๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: namminzz ที่ 27-11-2013 12:33:08

เศร้าเบาๆตอนท้าย :sad4:
มาต่อไวๆนะค้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 27-11-2013 14:28:37

เศร้าเพราะเฮียใหญ่อีกแบ้วววว
รักรันทด ถึงจะมาน้อยแต่ก้อเอาเราเสียน้ำตา
 :hao5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: yong ที่ 27-11-2013 15:17:41

ชอบ ประทับใจมากครับ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: MiiCell ที่ 27-11-2013 16:47:04

นั่นหมาแก่ตัวนั้น!!  :hao7:
โถ่เฮียภพ รีบกลับไปหาคิมเถอะ เดี๋ยวลงแดงตาย
แฟนเฮียใหญ่ย้ายมาอยู่ใกล้ๆบ้านคิมนี่เอง เหอๆ จุดใต้ตำตอ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: SiLent_GRean ที่ 27-11-2013 18:35:52

นึกถึงคู่นี้ขึ้นมาแล้วเศร้า  :ling1: :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: mizzmizz ที่ 27-11-2013 23:00:10

เย้ๆๆๆ มาแล้วๆ
แอบหน่วงเบาๆเนอะะะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 28-11-2013 02:02:18

ยาวได้ใจมากๆ แอบเศร้าช่วงสุดท้ายนะ :mew6: ตัวช่วยของเฮียเพี้ยนหรือเปล่าเนี้ยที่โผล่มา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 29-11-2013 12:36:57

สู้สู้ทุกคน :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: toou ที่ 03-12-2013 22:33:32

แอบมาดันเบาๆ
คิดถึงนะคร๊าาาาาาาาาาา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ta_ii ที่ 05-12-2013 10:29:06

คนนั้นต้องเป็นแฟนเฮียใหญ่แแน่ๆเลย  :mew6:
น่าสงสารอ่าา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 05-12-2013 21:44:45

วันพ่อแล้วน้าาาา มาต่อได้แล้วววว(เกี่ยวไหม?!555)
+1

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: IaminLove ที่ 07-12-2013 15:08:10

ขอให้ป๊าใจอ่อนเร็วๆ
ช่วงนี้ลุ้นทุกตอน ว่าจะทำให้ป๊าใจอ่อนได้อย่างไร ＞＜

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 62 - จับต้นชนปลาย (หน้า 137) 09/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 09-12-2013 00:24:13

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●


ยกที่ 62 – จับต้นชนปลาย

“คิม”

“หือ?”

สามภพมองหน้าอีกฝ่ายที่กำลังยิ้มกริ่มเข้าใส่ มือข้างหนึ่งถือขนมยัดเข้าปาก อีกข้างเกาะคอเขาอย่างตีเนียน แล้วยังทำท่าจะลวนลามเข้ามาในคอเสื้อไปด้วยในอีกไม่ช้า หากไม่ติดว่ามาค้างเติ่งตรงคำพูดเขาเสียก่อน

“ชื่อดุ๊กดิ๊กนี่...ไปเอามาจากไหนนะ?”

มือคิมหันต์ชะงักอยู่ตรงจุดเดิม ทำเศษขนมร่วงลงพื้นนิดหน่อย เลิกคิ้วขึ้นสูง จ้องเขาอย่างพิจารณาครู่หนึ่ง สายตาราวกับจะอ่านรายละเอียดเบื้องลึกเบื้องหลังจากคำถามกะทันหันที่ได้ยิน จากนั้นก็ยักไหล่ด้วยท่าทางกวนประสาทอันเป็นบุคลิกประจำตัว

“คิดเองแหงอยู่แล้ว”

“งั้นหรือ”

อีกครั้งที่สายตาวาววับแบบนาน ๆ จะเห็นทีตั้งแต่เลิกตีกันของคิมหันต์จับจ้องมาเขม็ง ริมฝีปากเม้มเป็นเส้นตรงบางเฉียบ ท่าทางคาดหวังจะให้เขาเฉลยอะไรต่อ แต่เมื่อเห็นว่าไม่มีอะไรหลุดปากตามมา เจ้าตัวก็โผเข้ามากอดหมับพร้อมกันส่งเสียงฟึดฟัด

“พูดจาน่าสงสัย มีอะไรบอกผมสิ”

“...”

“เฮีย?”

“ไม่ละ” สามภพหัวเราะ ลูบผมอาตี๋ของเขาที่ทำหน้าเหวอใส่ป้อย ๆ  “ปล่อยหมาคิมสงสัย ตลกดีออกจะตาย”

“ทำไมเป็นคนงี้วะเนี่ย” อีกฝ่ายบ่นอุบอิบ “เดี๋ยวหนีไปควงสาวเลย”

“หืม?”

เจ้าตัวไม่ตอบ แต่เหยียดรอยยิ้มยียวนกลับมาให้อย่างน่าเตะ

“พูดใหม่ซิ” เขาเอ่ยเสียงเย็น คล้ายจะเห็นรอยยิ้มบนริมฝีปากไอ้ตัวแสบเจื่อนลงนิดหน่อยเมื่อถูกคว้าต้นแขนไว้ก่อนทันได้ขยับหนีไปอยู่ในระยะปลอดภัย ลงท้ายด้วยการต้องทำเลิกคิ้วใสซื่อผิดเวลาเมื่อรู้ตัวว่าไปไหนไม่รอด

“..พูดเรื่อง?”

ยังจะทำไม่รู้อีก

“คิมหันต์”

“ครับผม”

ตอบกลับเสียงนุ่มเชียว กวนอวัยวะเบื้องต่ำละที่หนึ่ง

“พี่ไม่อยู่ด้วย ไม่ได้ไปให้ท่าคนอื่นใช่ไหม?”

แย่ตรงพอหลุดปากถามอย่างนั้นไป สถานการณ์ก็ราวกับจะพลิกให้ไอ้ตี๋แสบเป็นต่อขึ้นมาหนึ่งช่วงตัวทันที

“ที่ตั้งใจอ่อยอะไม่มี แต่ถ้าแบบที่ไม่ตั้งใจ...” คิมหันต์พูดช้า ๆ เสียงเนิบนาบ ยกมือลูบคางพลางทำหน้าครุ่นคิดไปด้วย “...ก็ไม่รู้สิ สาว ๆ คณะเราหวั่นไหวง่ายกันซะด้วย”

“คิม”

“หึงผมหรือ? หึงอะดิ๊” เจ้าของชื่อยิ้มเผล่ ทิ้งท้ายประโยคเสียงสูงชวนให้หมั่นไส้ แทบเห็นภาพหูตั้งหางกระดิกเมื่อยั่วเขาให้เล่นเกมตามไปได้

ไอ้ตัวแสบดิ้นรนพอเป็นพิธีตอนถูกรวบเอวเข้ามาใกล้ตัวเขา แต่พอถึงระยะห่างเหมาะสมสำหรับการพูดคุย มืออีกฝ่ายกลับเกาะหนึบเป็นตุ๊กแกพลางเบียดตัวเองเข้าหาจนแนบชิด ดึงอกเสื้อเขาขึ้นมาถูจมูกแล้วสูดเฮือกเหมือนพวกโรคจิต หยอดถ้อยคำออดอ้อนใส่แบบที่หากภูมิต้านทานไม่ดีคงได้มีละลายกันบ้าง

“...ผมคิดถึงเฮียเพี้ยนจนจะเพี้ยนตามเลย มาให้ฟัดหน่อยเร้ว”

สามภพขมวดคิ้ว ขยี้ผมคนที่ซุกเอา ๆ ด้วยความระอาแกมเอ็นดูแล้วผลักออกเบา ๆ เรียกเสียงจิ๊จ๊ะขัดใจที่ถูกขัดจังหวะการลวนลาม

“ไม่ต้องมาพาเปลี่ยนเรื่อง”

“เฮียต่างหากที่พาเปลี่ยนเรื่อง” คิมหันต์แย้ง “คุยกันเรื่องชื่อหมาผมอยู่แท้ ๆ เลย”

“...”

“ทำไมหรือ มีวาระซ่อนเร้นอะไรแหงอะ”

อีกฝ่ายหรี่ตา ดูจะเซนส์ดีขึ้นมาจนสามภพนึกเสียใจที่ยกประเด็นนี้ขึ้นมาถามแต่แรก เห็นได้ชัดว่าเจ้าตัวยังข้องใจไม่หาย และไอ้ครั้นเขาจะเก็บไว้ก็ตะขิดตะขวงใจอย่างประหลาด ตลอดทางที่เขาขับรถจากราชบุรีถึงจุดหมายนั้นแทบไม่สามารถหยุดคิดเรื่องนั้นได้เลย

สุดท้ายแล้ว เขาก็ตัดสินใจว่าเล่าให้ฟังไปเถอะตอนคิมหันต์พยายามจะเข้ามานัวเนียอีกรอบ ต่อให้มันฟังดูออกจะไร้สาระไปสักหน่อย

“..โอเค ๆ ไม่ต้องหน้าอยากรู้อยากเห็นขนาดนั้น ไม่ใช่เรื่องใหญ่หรอก”

ชายหนุ่มถอนใจ ยกมือโอบรอบไหล่ไอ้ตัวยุ่งแล้วรัดไว้แน่น ๆ ในอ้อมแขนแสดงความคิดถึงอย่างที่ไม่ยอมออกปากพูด นิ่งอย่างนั้นอึดใจหนึ่งจึงค่อยคลายออก เดินไปทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาโดยมีคิมหันต์เกาะหลังตามมาติด ๆ  ฮัมเพลงเกาหลีที่เขาฟังไม่รู้เรื่องอีกแล้ว ท่าทางจะเป็นอัลบั้มใหม่

“งั้นก็ไม่เห็นต้องอิดออดนี่นา” คิมหันต์บ่นหงุงหงิงแทรกเนื้อเพลง พลางโน้มตัวมาจากข้างหลัง ทำท่าจะแทะใบหูเขาไปด้วยเรื่อยเปื่อย “เล่าเร็ว อยากรู้แล้ว”

สามภพเอื้อมมือไปดึงให้อีกฝ่ายโน้มคอลงมาอีก ก่อนจะฉกจูบแผ่วเบาบนริมฝีปาก รอจนใบหูคิมหันต์เปลี่ยนเป็นสีแดงเข้มจึงได้ลอบยิ้มพึงใจออกมาแล้วพูดต่อ

“พอดีวันนี้ตอนจะกลับ บังเอิญเจอหมาชื่อดุ๊กดิ๊กเหมือนกันเลย”

“อ่าฮะ”

คิมหันต์รอฟังอย่างจดจ่อ ตาเป็นประกายวาววับชวนให้นึกเอ็นดู และน่าเอ็นดูกับหน้าแกล้งก็ห่างกันแค่เส้นบาง ๆ กั้นเสียด้วย จึงได้ตัดบทเพียงเท่านั้นหวังยั่วให้โวยเล่น

“นี่แหละ”

“แค่เนี้ย!?”

“อยากฟังต่อก็จูบอีกที” เขายักไหล่ “แต่เราทำเองนะ”

“....”

สามภพส่งเสียงหัวเราะในลำคอให้กับพวงแก้มชมพูระเรื่อของคนฟัง ให้ทางเลือกต่ออย่างใจกว้างทว่ามีเป้าหมายแอบแฝง “ไม่อยากก็ไม่ว่าอะไร”

หนึ่งอึดใจแห่งความน่าฟัดบัดซบของภาพตรงหน้าผ่านพ้นไป กว่าคิมหันต์จะยอมออกปากงึมงำ

“..เฮีย..หันมาทางนี้ดิ๊”

ชายหนุ่มเลิกคิ้วทำนองว่าไม่เข้าใจแม้รู้อยู่เต็มอกว่าจะเกิดอะไรขึ้น จึงได้ยอมทำตามคำบอกแต่โดยดี

ขณะกำลังเพลิดเพลินกับสีเลือดฝาดบนใบหน้าอีกฝ่าย เขารู้สึกได้ถึงความร้อนจากฝ่ามือคนตรงหน้าซึ่งวางทาบบนแก้มสองข้างของตัวเอง ตามด้วยสัมผัสหยุ่น ๆ บนริมฝีปากนาบลงมาพริบตาหนึ่งก่อนจะถอยออกไป เร็วจนต้องยืมคำคิมหันต์เมื่อครู่นี้มาใช้

“แค่เนี้ย!?”

คิมหันต์กระตุกมุมปาก “อยากได้อีกก็ขยายความต่อดิ”

ถูกย้อนเข้าแล้วไง

“เบื๊อกเอ๊ย” เขาส่ายหน้าพร้อมส่งสายตาปรามาสอย่างจงใจ กึ่งดึงกึ่งลากอีกฝ่ายให้ปีนข้ามพนักพิงโซฟามานั่งคร่อมบนตัก “ลิ้นด้วยสิ ปกติชอบเวลาได้เป็นคนเริ่มเองไม่ใช่หรือ”

“เฮียเพี้ยนแม่งหน้าด้าน ไม่ได้จุ๊บนาน ๆ มันก็เขินกันมั่งเซ่!”

“ให้จูบ ไม่ได้ให้จุ๊บ” สามภพแก้ โบกมือไล่อีกฝ่าย “แต่ไม่อยากทำก็ช่างเถอะ ไปนอนไป”

“เฮ่ยอย่างอนดิ”

เขายักไหล่ “เปล่านี่”

“ตัวก็โตมาทำขี้งอนไม่น่ารักนะเว้ย”

“อือ รู้แล้ว ขับรถเมื่อย ไปนอนเหอะ”

“พี่ภพ”

เขาเหลือบมองคิมหันต์ที่ทำหน้าละห้อยด้วยท่าทางว่าจะเป็นไปโดยไม่รู้ตัว พยายามเต็มที่จะไม่หลุดขำออกมาก่อน เอาเข้าจริงไม่เห็นหน้ากันนาน ๆ  กลับมาเจอไอ้ตัวแสบนั่งคร่อมทำตาใสใส่อย่างนี้ ใครนอนลงก็บ้าแล้ว ใจไปหมดแต่แรกนั่นละ ถึงอย่างนั้นก็ขออีกนิด แกล้งเจ้าเด็กน่าหมั่นไส้สักหน่อยพอหอมปากหอมคอค่อยมาโอ๋ทีหลังแล้วกัน

“ลุกซิ” เขาเอ่ยเสียงเรียบ หิ้วปีกคิมหันต์ให้ลงจากตักตัวเองไปนั่งแหมะบนที่ว่างด้านข้างแทน

คนฟังทำหน้ามู่ทู่ ยอมโดนจับไปวางแต่โดยดี แต่ถ้าจบแค่นั้นเห็นทีจะไม่ใช่คิมหันต์ตัวจริง

“ทำเป็นเหินห่างแบบนี้มันอะไรกันเล่า คิดจะแกล้งผมหรือ ไม่หลงกลงั่ง ๆ ของเฮียหรอก”

ปากบ่นอุบอย่างตัดพ้อ แต่มือไม้ใช่จะอยู่นิ่ง ไร้ความลังเลสักนิดในการเอื้อมมาแกะกระดุมเสื้อเขาออกเหมือนเล่นแต่งตัวตุ๊กตา ทั้งที่หน้าตัวเองขึ้นสีแดงระเรื่อแย่แล้ว

‘ปล้ำแม่ง!’  เป็นความคิดฝ่ายอธรรมที่ลอยขึ้นมาในหัวสามภพ

และความอดทนของเขาก็จบลงตอนคิมหันต์แกะกระดุมเสื้อเขาลงมาถึงเม็ดที่สามนั่นละ






“หมาตัวนั้นชื่อดุ๊กดิ๊ก เป็นโกลเด้นเหมือนกันด้วย แต่แก่แล้ว...เฮ่ยนี่! ไหนบอกอยากฟัง”

“อือ..ผมฟังอยู่” คิมหันต์งึมงำ นอนปวกเปียกหลังเสร็จไปแล้วสองรอบ เอาแก้มแนบบนอกเขาพลางทำตาปรือใส่เหมือนจะหลับ ปกติก็ตาตี่อยู่แล้วเลยไม่แน่ใจว่าปิดไปหรือยัง ไรผมชื้น ๆ ร่วงลงมาแปะบนหน้าผาก “ต่อดิ” ว่าแล้วก็คว้ามือเขาไปพาดไว้บบนเอวตัวเอง “กอดด้วย”

“นอนอ่อยอย่างนี้มันจะไม่มีอารมณ์เล่ารู้ไหม”

“แล้วมีอารมณ์อะไรอะ”

ช่างกล้าถามมาได้

สามภพพ่นลมออกจมูก แขนซึ่งพาดเอวอีกฝ่ายรวบหมับแล้วดึงเข้าหาแบบไม่ทันให้ตั้งตัว ผิวเนื้อที่แนบกันร้อนผ่าวราวกับจะไหม้ คิมหันต์หัวเราะปนประท้วงเมื่อเขาก้มลงกัดเบา ๆ ตามต้นคอ

“ฮ่า ๆ โอ๊ะ! เฮียอย่ากัดสูงดิ เดี๋ยวเป็นรอยหมด”

“คนอื่นจะได้เห็นไงว่ามีแฟนแล้ว” เขาพึมพำ ทำรอยต่ำลงมาเรื่อย

“คนเขารู้กันจะหมดคณะแล้ว อ๊ะ! ตรงนั้นก็...มะ...ไม่เอา...โอ้ย! ฮ่า ๆ ๆ ปล่อยก่อน เฮียเพี้ยนแม่งหื่น”

สามภพอดหัวเราะตามไอ้ตัวปากมากที่ดิ้นขลุกขลักในอ้อมแขนไปด้วยไม่ได้ ยังไม่ทันจะลงต่ำไปถึงไหนทำร้องลั่น ไหนจะไอ้ที่รีบดึงผ้าขึ้นมาปิดร่างกายตัวเองทั้งที่ยังคลุกวงในกันอยู่นี่อีก คู้คองอขาเสร็จสรรพแล้วยังกล้าเข้ามาเบียดใหม่พลางบ่นไปด้วย

“ล้อเล่นหน่อยเดียว อย่าขึ้นง่ายนักสิว้าลุงนี่”

“ถึงลุงก็ทำเด็กครางไม่เป็นภาษาได้ละ”

“....”

“อย่าทำหน้าเขินพร่ำเพรื่อนัก” เขาเหลือบมองแก้มแดง ๆ ของอีกฝ่าย กดจมูกลงทั่วใบหน้าอย่างรักใคร่ “...เดี๋ยวก็ต่ออีกรอบจริงหรอก”

คิมหันต์ก้มหนี แต่ยังทันมองเห็นว่ากลั้นยิ้มน่าดู

“ยิ้มอะไร”

“รักผมม้ากมากเลยอะดิ”

“....”

“ตอบรับหน่อยก็ไม่ได้”

อีกฝ่ายทำปากขมุบขมิบ ส่วนเขาเสมองไปทางอื่น เอ่ยรับคำในลำคอแบบขอไปที

“เออ”

คิมหันต์เหลือบมองในองศาที่ชวนให้ใจสั่นพิกล ครู่หนึ่งก็หัวเราะแผ่วเบาราวกับจะรู้ทัน เจื้อยแจ้วไปเรื่อยเมื่อได้ท่าที่สบายในอ้อมแขนเขา

“เฮียเพี้ยนก็ขี้อายเหมือนกันนี่หว่า น่ารักจนคุยกันไม่ถึงไหนสักทีเห็นปะ พอจะเข้าเรื่องหมาผมก็วอกแวกกลับมาเรื่องพี่ตลอด ตกลงว่าหมาดุ๊กดิ๊กอะไรยังไงยังไม่จบเลย คนตั้งชื่อนี้เซนส์ดีชะมัด โกลเด้นใช่ปะ ไปเจอที่ไหนนะ แถวนี้หรื—”

“...ที่ราชบุรี”

“...หือ?”

“แถวโรง’บาลน่ะ”

คิมหันต์เงียบไปพักใหญ่จนเขาแปลกใจ ถึงกับก้มลงไปดูด้วยสงสัยว่าหลับไปแล้วหรือเปล่า แล้วก็ต้องแปลกใจเมื่อพบว่าเจ้าตัวลืมตาแป๋ว ผิดจากที่ทำตาปรืออยู่แต่แรกไปถนัด จนเมื่อเห็นเขาขมวดคิ้วน้อย ๆ อีกฝ่ายจึงได้ถามกลับ

“...หมาใครอะ พี่รู้ไหม?”

“ไม่รู้จัก เลยสงสัยว่าเกี่ยวกับหมาเราหรือเปล่านี่ไง”

“เจอเจ้าของใช่ปะ”

“เจอ” สามภพพยักหน้า ถือโอกาสเอาคางวางไว้กลางกระหม่อมอีกฝ่าย “แต่ไม่ได้ถามชื่อ น่าจะบ้านอยู่แถวนั้น พาหมามาเดินเล่น”

“ผู้หญิงผู้ชาย?”

“ผู้ชาย”

“หน้าตาล่ะ แล้วอายุประมาณเท่าไหร่ได้”

“เดี๋ยวนะ” ชายหนุ่มขัดจังหวะ หัวคิ้วย่นเป็นปมอยู่บนหน้าผาก ตระหนักได้ว่าคงไม่ใช่แค่คิดไปเองแล้วเรื่องเจ้าหมาโกลเด้นรีทรีฟเวอร์ตัวนั้นที่เขารู้สึกว่าแปลก “มีอะไรน่าสนใจนักหรือไง”

คิมหันต์ท่าทางเหมือนจมอยู่กับความคิดตัวเองไปครู่ใหญ่ กว่าจะเงยขึ้นมองหน้าเขา ตอบคำถามด้วยคำถาม

“อายุเขา...สักสามสิบกว่า ๆ ได้ไหม หน้าคมหน่อย ผิว..ค่อนข้างเข้มนิด ๆ อะไรงี้”

“รู้จักเขาหรือ?”

อีกฝ่ายขยับปาก แต่คล้ายนึกคำพูดไม่ออก จนเขาต้องเอ่ยกระตุ้นอีกครั้ง “คร่าว ๆ ก็ประมาณนั้น อายุน่าจะสักสามสิบกว่า ผิวค่อนข้างคล้ำ กับหมาโกลเด้นรีทรีฟเวอร์แก่ ๆ หนึ่งตัวชื่อดุ๊กดิ๊ก บอกว่าแฟนตั้งให้ แฟนเคยอยากเลี้ยง ก็คิดว่าเขาเลือกใช้คำแปลก ๆ จนขัดหู เคยอยากเลี้ยง...แสดงว่าตอนนี้ไม่อยากแล้ว...”


“...หรือไม่ก็เลี้ยงไม่ได้แล้ว...”


ท่าทางคิมหันต์เหมือนพูดกับตัวเองมากกว่าบอกเขา


เป็นนาทีที่ทั้งสองเอาแต่จ้องหน้ากัน เครื่องหมายคำถามลอยอยู่ในแววตา และต่างคนต่างอับจนด้วยคำพูดขึ้นมานับแต่นั้น พร้อมกับที่ความรู้สึกอึดอัดซึ่งอธิบายแหล่งที่มาไม่ได้จุกตื้อขึ้นมาในอกจนหายใจไม่สะดวก

เขาจับต้นชนปลายไม่ได้ชัดเจนนัก ทว่าข้อมูลขาด ๆ หาย ๆ ที่เคยได้ยินมาจากพี่น้องบ้านวานิชตระการกูล ไม่ว่าจะโดยตั้งใจหรือหลุดปาก กลับกระซิบบอกเขาว่าผู้ชายที่เพิ่งเจอต้องมีความเกี่ยวข้องบางอย่างกับทั้งสามคนเป็นแน่ คงไม่ใช่ว่าเป็น..

“....แฟนพี่ชายเรา...?” สามภพพึมพำเสียงแผ่ว นึกไปถึงใครคนหนึ่งที่เป็นความทรงจำซึ่งส่งผ่านมาจากคิมหันต์อีกที  “..พี่เอก...ชื่อนี้ใช่ไหม? เป็นเขาหรือ?”

อีกฝ่ายเบิกตากว้าง จากนั้นโคลงศีรษะไปมา

“..ผมไม่รู้...ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขายังอยู่ราชบุรีหรือเปล่า ตั้งแต่ตอนนั้นบ้านเราก็ไม่ได้ติดต่อเขาอีกเลย”

สามภพลูบหลังคิมหันต์แผ่วเบาโดยไม่ได้ถามอะไรอีก แต่กลับเป็นเจ้าตัวที่สูดลมหายใจเข้าลึกแล้วเล่าออกมาเอง

“...ป๊าไม่ให้เลี้ยงหมา แต่เมื่อก่อนผมไปเล่นไอ้ตัวขนฟูสีทอง ๆ ที่บ้านเพื่อนแล้วชอบ ก็เลยอยากได้ เฮียใหญ่บอกว่าเอาไว้เรียนจบจะซื้อ ให้ตั้งชื่อดุ๊กดิ๊กตามที่ผมขอ...ชื่อมันตลกใช่ไหมล่ะ ผมก็รู้หรอก แต่ตอนเด็กชื่อนั้นเท่สุดแล้วไง แล้วเราก็เครียดกันอีกว่าถ้าป๊าไม่ให้จะเอาไปเลี้ยงไว้ที่ไหนดี...”

คิมหันต์เงียบไปครู่หนึ่ง เหลือบมองเขาอย่างชั่งใจ หยิบเสื้อบนพื้นขึ้นมาสวมแล้วเอนตัวเข้ามาพิงอีกครั้ง

“...ตอนปรึกษากันพี่เอกก็มาได้ยิน เลยบอกว่างั้นฝากเขาเลี้ยงก่อนไหม เอาไว้เขาจะมีบ้านสีขาว มีสวนหย่อมให้หมาวิ่งเล่น ให้ไอ้ดุ๊กดิ๊กของผมอยู่กับเจ้าโรลล์ หมาโกลเด้นแก่ ๆ ของเขาไปก่อน ไว้ป๊าอนุญาตหรือถ้าผมโตมีบ้านของตัวเองค่อยเอากลับไป เฮียใหญ่ก็เออออไปด้วย ย้ำกับพี่เอกว่าต้องตั้งชื่อหมาตามใจผม.....แต่สุดท้ายแล้วก็ไม่มีใครทันได้เลี้ยง...”

เสียงคิมหันต์เบาหวิวเมื่อพูดถึงตรงนั้น นิ่งไปนานจนเขาเริ่มเป็นห่วงจึงได้เบนประเด็นไปเรื่องอื่น  “..แล้วไอ้ดุ๊กดิ๊กตัวปัจจุบันล่ะ...”

นั่นดูจะช่วยกู้สถานการณ์ขึ้นมาได้บ้าง คิมหันต์ท่าทางจะปลื้มไอ้ลูกชายที่รักเอามากจริง ๆ

“ตัวนั้นเป็นตอนเจ้ใหญ่กับเจ้สิออกมาอยู่บ้านที่กรุงเทพฯ  หลังจากนั้นผมสอบเข้าม.ปลายได้..ไอ้โรงเรียนที่เฮียเพี้ยนไปตามหาเรื่องนั่นแหละ” ถึงตรงนี้มีหันมาเขม่นใส่เขานิดหน่อย “...ผมก็ย้ายมาอยู่ด้วยอีกคน เจ้ใหญ่เลยพาไปซื้อหมาที่อยากเลี้ยงมาตั้งแต่เด็ก เขายังจำได้ด้วยว่าผมเคยจะให้ชื่อดุ๊กดิ๊ก ลูกชายผมก็มีที่มาประมาณนี้”

“..อ้อ...”

“ไม่รู้ทางฝั่งพี่เอกที่หลังจากนั้นก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกจะหามาเลี้ยงด้วยหรือเปล่า ยังอยู่ราชบุรีหรือย้ายไปที่อื่นแล้ว นับอายุตอนนี้เขาก็น่าจะราว ๆ สามสิบห้า แล้วถ้าหมาแก่ชื่อดุ๊กดิ๊กนั่นเป็นของเขาจริง...ก็แสดงว่าเขารักษาสัญญาที่ให้ไว้กับเฮียใหญ่ เจ้านั่นเป็นดุ๊กดิ๊กที่หนึ่ง ส่วนไอ้ตัวที่บ้านตอนนี้คือดุ๊กดิ๊กที่สอง...ฮ่า ๆ ๆ”

เสียงหัวเราะขื่นของคิมหันต์ดังปิดท้าย อันที่จริงเสียงอีกฝ่ายฟังดูพิลึกตั้งแต่เจ้าตัวเอ่ยถึงพี่ชายผู้ล่วงลับของตัวเองแล้ว ก้มลงมองจึงได้เห็นนัยน์ตาเคลือบหยดน้ำวาววับของคนพูด ก่อนเจ้าตัวจะกระแอมเบา ๆ แล้วปรับสีหน้าแววตาให้เป็นปกติในอีกไม่กี่วินาทีถัดมา

“...ไหวไหมเรา?”

“หือ?”

เขายกมือขึ้นขยี้ผมอีกฝ่ายเบา ๆ  แล้วดึงให้เอนศีรษะลงมาซบบนไหล่ ส่วนคิมหันต์ยื่นแขนมากอดรอบเอวเขาไว้เหมือนเป็นปฏิกิริยาอัตโนมัติ

“ผมไม่รู้จะดีใจหรือเสียใจถ้าเขาเป็นพี่เอกจริง.....ถ้าเขายังอยู่....แล้วเขายังรักเฮียใหญ่.....เรื่องมันสิบกว่าปีมาแล้ว แต่พวกเขารู้จักกันมาตั้งแต่ก่อนผมจะเกิดเสียอีก....ทั้งที่นานขนาดนี้.....”

“อือ..”

“...เฮียเพี้ยนว่าจะใช่พี่เอกหรือเปล่า...”



เรื่องในอดีตจบไปแล้ว เอาจริง ๆ เขาไม่ใคร่ใส่ใจเรื่องคนอื่นเท่าไรนัก หากไม่ใช่เพราะมันเกี่ยวข้องกับคนรักของเขา ไหนจะปัญหากับสุชัยซึ่งยังค้างคา ตั้งแต่ถูกจับได้ว่าคบกับลูกชายเจ้าตัวจนบัดนี้ยังไม่เคยได้เหยียบเข้าไปในบ้านเลยสักครั้ง และหากผู้ชายคนนั้นเขาเจอเป็นคนเดียวกับที่คิมหันต์สงสัยจริง...บางทีปัญหาระหว่างเขากับสุชัยอาจยังพอมีทางออกอยู่บ้างก็ได้

สามภพกระชับอ้อมแขน กดจูบอ่อนโยนบนขมับอีกฝ่าย เขาไม่รู้ผู้ชายที่เจอจะใช่คนรักของพี่ชายคิมหันต์จริงหรือไม่ โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ตัวที่ว่าจะเป็นตัวเดียวกับที่เคยให้คำมั่นสัญญากันไว้หรือเปล่า แต่คิดว่ากลับไปที่ทำงานจะลองตามหาบ้านของผู้ชายคนนั้นดู








สามภพหมุนปากกาเล่นอยู่ในมือ ชะเง้อดูเก้าอี้สำหรับนั่งรอหน้าห้องทันตกรรม เห็นไม่มีคนไข้อยู่ก็เดินเตร่ออกมาข้างนอก ทำทีเป็นทักทายพยาบาลวัยกลางคนที่นั่งอยู่ด้านหน้า

"ไงครับพี่กานต์"

“อ้าวหมอภพ วันนี้คนไข้หมดเร็วนะคะ”

เขาพยักหน้า “คุณลุงคนเมื่อกี้ถอนง่ายกว่าที่คิดน่ะครับ ตอนแรกนึกว่าจะนานกว่านี้เลยไม่ได้นัดใครแล้ว”

“แหม..ฝีมือ”

ชายหนุ่มพยายามปั้นรอยยิ้มน้อย ๆ อย่างเป็นมิตร ทำท่าเหมือนเพิ่งนึกอะไรขึ้นมาได้ “เอ้อ พี่กานต์รู้จักผู้ชายเลี้ยงหมาโกลเด้นรีทรีฟเวอร์ที่อยู่แถวนี้บ้างไหม”

คนฟังทำสีหน้าแปลกใจใส่ จนเขาต้องขยายความต่อแบบกลาง ๆ ไว้ก่อน

“พอดีอาทิตย์ที่แล้วขับรถผ่าน เห็นเขาจูงหมาเดินเล่น รู้สึกหน้าคุ้น ๆ เหมือนเป็นคนรู้จักของเพื่อนอีกที น่าจะบ้านอยู่แถวนี้ เผื่อว่าพี่กานต์เคยเห็น...”

“เอ..พี่ก็ไม่แน่ใจนะคะ” เธอขมวดคิ้ว กัดริมฝีปากล่างอย่างครุ่นคิด “..หมาโกลเด้นหรือ...”

“ที่ชอบพาเจ้าหมาแก่มาเดินเล่นอีกซอยรึเปล่าคะหมอ” เสียงหนึ่งดังขึ้นจากด้านหลัง

หันกลับไปมองก็เห็นพยาบาลสาวอีกคนยืนยิ้มกว้างอยู่ตรงนั้น ดูจากสีหน้าและคำพูดแล้วคงได้ยินบทสนทนามาตั้งแต่ช่วงแรก ๆ

“อ้า..ใช่” สามภพพยักหน้า ตัดสินใจลองหยั่งเชิงดูด้วยการเอ่ยชื่อต้องสงสัย หากไม่ใช่จะได้ไม่ต้องเสียเวลาคุยต่อ “...ที่ชื่อเอก..”

“พี่เอกจริงด้วย!” เธอหัวเราะน้อย ๆ “หมอภพรู้จักด้วยหรือคะ โลกมันกลมจริงเชียว”

เขาใจชื้น บอกตัวเองว่ามาถูกทางแล้ว

“คนรู้จักของเพื่อนอีกทีน่ะครับ” สามภพระวังตัวไว้ก่อน หากเธอเอาไปเล่าให้ผู้ชายคนนั้นฟังว่ามีคนชื่อภพมาอ้างว่ารู้จักมันคงฟังดูพิลึก “บ้านเขาอยู่ไหนหรือ แถวนี้รึเปล่า?”

“โอย ใกล้ ๆ ค่ะ” เธออธิบายเสียงร่าเริง “ซอยที่เขาชอบพาดุ๊กดิ๊กหมาเขามาเดินเล่นนั่นแหละ หมอภพเคยขับรถเข้าไปไหมคะ จะมีบ้านชั้นเดียวหลังหนึ่ง สีขาว  มีสวนหย่อมอยู่ด้านหน้า สวยเด่นกว่าหลังอื่นเลย เขาเป็นสถาปนิก เห็นปุ๊บรู้ปั๊บแน่ค่ะ”

“อ้อ..บ้านหลังนั้นเอง” คุณพยาบาลคนแรกดูเหมือนจะเพิ่งนึกได้ “พี่จำได้ละ เอกภพ ที่ไม่มีแฟน ไม่แต่งงานสักที ผู้หญิงจ้องจะแย่”

“หือ? ไม่มีเลยหรือครับ” เขาแสร้งทำเสียงแปลกใจตามน้ำ เอ่ยข้อมูลตามที่คิมหันต์บอก “เขาน่าจะอายุสัก...สามสิบห้าได้แล้ว”

“แหม่! เคยมีนะคะ เห็นเขาว่ากัน ไม่รู้ยังไง แต่ลือว่าเสียไปแล้ว” พยาบาลสาวถอนใจเฮือก “ ตอนหนูมาทำงานที่นี่ใหม่ ๆ เห็นมาทำฟัน หล่อดี สุภาพ แต่ดูเข้าถึงยากแปลก ๆ”

“จะจีบเขาแล้วแห้วล่ะสิ” กานต์ขัดอย่างรู้ทัน

“ชู่ว! เบา ๆ สิคะ เดี๋ยวคนเข้าใจผิดกันพอดี หนูเปล่าจีบเสียหน่อย แค่เห็นว่าเป็นคนน่ามอง ดูใจดี ยิ้มง่าย ถึงจะชอบยิ้มเศร้าไงไม่รู้ก็เถอะ หน้าตาคงเป็นอย่างนั้นเอง แถมท่าจะรวยด้วย บ้านตั้งใหญ่โตแต่อยู่คนเดียว หนูมีบ้านมีแฟนอย่างนั้นบ้างก็ดีหรอก ฮ่า ๆ ๆ”

“เธอนี่!”

หญิงสาวหัวเราะร่วน “อะไรล่ะ พี่กานต์ก็.. หนูแค่ล้อเล่นเอง”

สามภพเลี่ยงจากบทสนทนาซึ่งกลายเป็นของสองสาวตรงนั้นออกมาเงียบ ๆ  ใจเขายังเต้นแรงอยู่นิดหน่อยนับจากที่รู้ว่าเป็นคนเดียวกันกับที่สงสัยจริง

เอก...เอกภพ...อายุราวสามสิบห้าปี เคยมีแฟนแต่ลือว่าเสียไปแล้ว ตอนนี้ก็ยังไม่มีใครใหม่ เลี้ยงสุนัขโกลเด้นรีทรีฟเวอร์ชื่อดุ๊กดิ๊ก หรือให้ชัดกว่านั้นก็อาจเป็นดุ๊กดิ๊กที่หนึ่งอย่างคิมหันต์ว่า 

เขาก้มลงมองปฏิทินงานของตัวเอง หมุนปากกาไปมาอีกครู่หนึ่ง ครุ่นคิดว่าควรทำอย่างไรต่อ วันพฤหัสที่จะถึงนี้เขาว่างนับตั้งแต่หลังสี่โมงเย็น เดิมตั้งใจว่าจะไปพบสุชัยที่บ้านอีกครั้งตามเป้าหมายเก่า จีบคนลูกติดแล้วก็โน้มน้าวคนพ่อต่อ แม้ความหวังออกจะริบหรี่ แต่ตอนนี้คงต้องเลื่อนกำหนดการเดิมออกไปสักหน่อย

วัสสานะพร่ำบอกกับเขาว่าสุชัยอ่อนลงกว่าแต่ก่อนเยอะ คิดให้ดีแล้วคงต้องมีความรู้สึกผิดเจืออยู่ไม่มากก็น้อยจากเรื่องที่เกิดจนทำให้ต้องเสียลูกชายคนโต ท่าทางสับสนของสุชัยที่ปรากฏให้เห็นบางครั้งยิ่งช่วยยืนยันข้อสันนิษฐานของเขา

ตอนนี้ที่เขาอยากพิสูจน์ด้วยการเห็นกับตา ได้ยินกับหู ว่าพี่เอกในบ้านสีขาวถัดไปอีกซอย กับพี่เอกของเฮียใหญ่คนที่คิมหันต์อ้างถึงจะใช่คนเดียวกันแน่หรือเปล่า

หากเป็นเช่นนั้นจริง คิดอย่างเห็นแก่ตัวสักหน่อย พี่เอกที่ว่าอาจช่วยเขาได้บ้าง ต่อให้กลายเป็นว่าต้องใช้เรื่องน่าเศร้าในอดีตเป็นเครื่องมือให้สุชัยยอมรับ แต่ก็ช่างปะไร เขารักคิมหันต์ และมันจะต้องไม่จบลงแบบเดิม เรื่องก็มีเท่านั้นเอง


“หมอภพคะ มีเอกสารแจ้งรายละเอียดการออกหน่วยสัปดาห์หน้าค่ะ”


เขาเงยหน้า เอ่ยรับคำ ขีดฆ่ากำหนดการเดิมในปฏิทินทิ้ง แล้วหันไปสนใจเรื่องงาน แม้จะอ่านไม่ค่อยเข้าหัวนัก


มัวแต่ครุ่นคิดถึงแต่วันพฤหัสที่กำลังจะมาถึง

- หมดยกที่ 62 –

---

มาต่อแล้วค่ะ แฮร่กก >w<
ความจริงตั้งใจว่าเรื่องนี้ควรจะไม่เกินหกสิบตอน ไหงมาจนตอนนี้ยังไม่จบ (บอกใกล้แล้วมาหลายรอบละ) มาไกลกว่าที่คิดค่ะ 555

ยกที่แล้วขอบคุณมากค่ะที่ช่วยแก้คำผิดให้ ตามไปแก้มาเรียบร้อย ^o^

วันนี้มีของแถมนิดหน่อยรีพลายถัดไปด้วยค่ะ :D

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 61 - โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (หน้า 136) 25/11/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 09-12-2013 00:24:59

ของแถมนิดหน่อยค่ะ :D

แบบว่าไปเจอรูปนี้มา (http://i.imgur.com/zaWUE.gif)

น่ารักจนอยากวาดเวอร์ชั่นเฮียเพี้ยนกับจิ้งจอกเบื๊อกบ้างค่ะ แอร๊ย ////
(http://fc07.deviantart.net/fs71/f/2013/342/6/f/dd_59_resize_by_maew3ta-d6x76tx.jpg)


ส่วนอันนี้ ลองนึกดูเองขำ ๆ ว่าถ้าคิมหันต์โตเป็นหนุ่มเต็มที่(?)หน่อย อายุสักยี่สิบกลาง ๆ แล้วแบบเป็นหนุ่มตี๋พิมพ์นิยม เกรียนน้อยลง ขี้เล่นแบบผู้ใหญ่มากขึ้น...อา...เฮียเพี้ยนท่าทางจะงานเข้าเหมือนกันนะเนี่ย ////
(http://fc05.deviantart.net/fs70/f/2013/342/7/5/dd_60_by_maew3ta-d6x76tf.jpg)

ทุกคนบอกว่าเสะขึ้นมาก จริงค่ะ เราแอบชอบเคะที่เสะ ๆ ด้วยค่ะ (เอ๊ะยังไง) แบบว่าแบบว่าเสะหน่อยเจอเสะกว่าอะไรงี้ โฮรว ฟินเอง 555


ปิดท้าย แอบชะแว้บสปอยล์ปกลูกเจี๊ยบแม่ไก่บางส่วนค่ะ ปกเสร็จแล้ว แบ่งสองเล่ม กำลังดำเนินการทำของแถม คิดว่าเปิดจองต้นปีหน้า รอนิดน้าา >3< (ยังมีคนรออยู่ไหมนี่ ฮาา)

(http://fc03.deviantart.net/fs70/f/2013/342/0/e/1460292_623496967710190_438170754_n_by_maew3ta-d6x76zh.jpg)

พบกันยกหน้าค่ะ ^o^ *กอดฟัดคนอ่าน*

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 62 - จับต้นชนปลาย (หน้า 137) 09/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 09-12-2013 00:28:40

จิ้มก่อนเน่ออ >3<

------------------------------------------------------------

มาเเล้วววววว ขอโทษที่ปล่อยให้นานขนาดนี้ > <
อ่านเเล้ว ก็ได้แต่หดหู่อ่ะ ขนาดมีตอนหวานๆของเฮียและคิม ยังไม่ช่วยให้สดชื่นเลยอ่ะ
คือบอกตรงๆสงสารพี่เอกอ่ะ มันจะไม่เจ็บเรื้อรังเท่านี้ถ้าไม่เห็นว่าเค้าตายต่อหน้า ข้างๆเราอ่ะ
ป๊าจะรู้มั๊ยว่าไม่ได้มีเเค่ครอบครัวป๊าที่สูญเสีย ถึงเเม้ความรักแบบนี้จะเทียบความรักของคนเป็นพ่อเป็นเเม่ไม่ได้
แต่มันก็คือรักอีกทางนึงเหมือนกันนะ เเถมยังเป็นรักจริงๆ ที่เกือบเทียบเท่ารักของพ่อเเม่ได้เลยอ่ะ
จะหาใครรักลูกเราได้เท่านี้อ่ะคะ อยากให้เปิดใจมองว่ามันไม่มีใครมีความสุขเลยนะคะป๊า
ทุกคนจมอยู่กับความทุกข์ครั้งนี้มานานนับสิบปีอย่างเเสนสาหัสเลยนะคะ
ฮือๆๆๆๆๆๆๆ ปรับความเข้าใจกันเร็วๆเถอะ ลูกผิดที่ทำให้พ่อเเม่ผิดหวัง แต่มันก็ไม่ได้ผิดมากถึงขนาดที่จะต้องมาทนเจ็บกัน
เเบบนี้เป็นปีๆนะคะ

เป็นกำลังใจให้เรนนี่เเละทุกๆคนเลยนะ ดีกันไวๆนะ
ติดตามตอนต่อไปค่ะ  :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 62 - จับต้นชนปลาย (หน้า 137) 09/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: N.T.❁ ที่ 09-12-2013 00:52:15

ถ้าเป็นพี่เอกจริงๆ ก็ถือว่าโลกกลมได้จังหวะเลยเนอะ
แต่กำลังสงสัยว่าเฮียเพี้ยนมีแผนอะไร
อยากให้ทุกอย่างจบลงด้วยดี มีความสุขทุกฝ่าย  :เฮ้อ:

ปล. เรารักเรื่องนี้มากเลย (แม่ไก่ลูกเจี๊ยบเราก็รักนะคะ 5555)

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 62 - จับต้นชนปลาย (หน้า 137) 09/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: SiLent_GRean ที่ 09-12-2013 01:13:23

พูดถึงพี่เอกแล้วสงสารพี่แก  :hao5: :hao5: :hao5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 62 - จับต้นชนปลาย (หน้า 137) 09/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 09-12-2013 01:20:05

กร๊ด มาแล้ว
มาเว่อชั่นนัวเนียกันด้วยยย ชอบ
เฮียเพี้ยนคิดแผนอะไรอยู่เนี่ย แต่ขอให้สำเร็จแล้วกันน่า
ไม่อยากเห็นใครเศร้าเลย รวมพ่อคิมหันด้วย
อยากให้เปิดใจคุยกันบ้างง

แต่ตอนนี้ปลื้ม สองคนได้กลับมาอยูด้วยกัน กรีดๆ ชอการนัวเนียแบบตั้งใจของนู๋ครีมมม o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 62 - จับต้นชนปลาย (หน้า 137) 09/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 09-12-2013 01:33:49

พี่เอ๊กกกกกกกกกกกก! รักนะคะ ฮือออ :hao5:
โหยหวน ได้ยินเรื่องพี่เอกกับเฮียใหญ่ทีไรเศร้าา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 62 - จับต้นชนปลาย (หน้า 137) 09/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 09-12-2013 01:49:16

แอบเศร้านะเนี้ย เรื่องของเฮียใหญ่

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 62 - จับต้นชนปลาย (หน้า 137) 09/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 09-12-2013 01:58:27

ดีนะที่นัวเนียกันซะก่อน ไม่งั้นเศร้าจนหมดอารมณ์
พูดถึงเฮียใหญ่กับพี่เอกเมื่อไหร่น้ำตาก็รื้นเมื่อนั้น สงสาร

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 62 - จับต้นชนปลาย (หน้า 137) 09/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: chisarachi ที่ 09-12-2013 02:27:34

มาต่อแล้ววววววววววววว
ชอบเวลาเฮียฟัดน้อง น่ารัก
ชอบรูปมากกก น่ารักเวิ่นไปเลย

อยากให้เฮียเพี้ยนเจอกับพี่เอกเร็วๆจัง
ถ้าพี่เอกเห็นน้องคิมแล้วคิดว่าต้องเอ็นดูน้องมากแน่ๆ
แต่อาจจะคิดถึงเฮียใหญ่แน่ใจ
เวลาน้องคิมพูดถึงเฮียใหญ่ทีไรเศร้าตลอดเลยT^T

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 62 - จับต้นชนปลาย (หน้า 137) 09/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: Saantos ที่ 09-12-2013 03:18:31

อ๊าาาาา

พี่เอก นึกถึงเรื่องนั้นแล้วน้ำตาจะไหล :hao5: :hao5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 62 - จับต้นชนปลาย (หน้า 137) 09/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 09-12-2013 06:12:04

น้องคิมยั่วได้น่ารักมาก :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 62 - จับต้นชนปลาย (หน้า 137) 09/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: TempGGtop ที่ 09-12-2013 08:51:44

น่ารักจัง  :mew3: :-[. รอรวมเล่มอยู่นะคะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 62 - จับต้นชนปลาย (หน้า 137) 09/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 09-12-2013 09:13:46

ชอบความคิดฝ่ายอธรรมของพี่ภพจริง



 :กอด1: :L2: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 62 - จับต้นชนปลาย (หน้า 137) 09/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 09-12-2013 09:45:21

คิมหันต์น่าฟัดจริงๆ ถ้าไม่มีเรื่องดุ๊กดิ๊กสงสัยจะเสร็จเฮียรอบสาม :laugh:

เฮียเอกน่าสงสาร อยากให้เฮียช่วยเฮียภพนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 62 - จับต้นชนปลาย (หน้า 137) 09/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 09-12-2013 09:46:29

สงสารพี่เอกจัง..อยู่กันกับเจ้าดุ้กดิ๊กคงเหงาน่าดู

ส่วนอิน้องคิมกับเฮียเพี้ยนน่ารักเหมือนเดิม..ลวนลามกันไปลวนลามกันมา555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 62 - จับต้นชนปลาย (หน้า 137) 09/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 09-12-2013 10:11:14

สงสารพี่เอกเนอะ เฮ้ออออ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 62 - จับต้นชนปลาย (หน้า 137) 09/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: ninghyuk ที่ 09-12-2013 10:33:32

พี่เอกกกกกก T[]T

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 62 - จับต้นชนปลาย (หน้า 137) 09/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: nutjisub ที่ 09-12-2013 10:46:59

พูดได้คำเดียวสงสารพี่เอกมาก ๆๆๆ ออกนิดออกหน่อยก็น่าสงสาร  ช่วยเขียนให้แกมีคู่ที่รักแกบ้างเถอะ ให้แกได้มีความสุขกับเขาบ้าง แกรักเดียวใจเดียวมาก ๆๆ สงสารจริง ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  :hao5: :sad4: :m15: :monkeysad: :sad11:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 62 - จับต้นชนปลาย (หน้า 137) 09/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 09-12-2013 11:13:19

 :ruready  เฮียเพี้ยนจะเป็นนักสืบรึนี่  ว้่าว........   o13

และคงจะต้องการประสานรอยร้าว  ทำให้พ่อตาได้ลบล้างความผิดในใจเรื่องเฮียใหญ่กับพี่เอกด้วยใช่ไหมเนี่ย 

 +1  ค่ะ  รอตอนต่อไป  และอยากจะบอกว่าจะรอแม่ไก่กับลูกเจี๊ยบนะค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 62 - จับต้นชนปลาย (หน้า 137) 09/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 09-12-2013 11:51:36

โอย ไม่ว่าใครจะว่ายังไง ตอนนี้หลงรักตี๋เกรียนกับเฮียเพี้ยนม้ากมากค่ะ5555 :o8:

หวานกันซะจนมดขึ้นไอแพดแล้วเนี่ยยย :ling1:

สงสารพี่เอกกกกก เฮียใหญ่ไม่น่าตายเลย มันเจ็บปวด โฮรวววววว :o12:

หวังว่าพี่เอกจะเป็นทางออกที่ดีสำหรับเรื่องนี้น้าาา

ปล...เรื่องรักติดดินไม่ต้องห่วงค่ะ คิดว่าคนรอซื้อเพียบแน่นอน อย่างน้อยเราคนนึงล่ะ55
ปล2...ตี๋เกรียนตอนโตเห็นแล้ว ทำเกิดความคิดที่จะกินอมยิ้มให้ฟันร่วงหมดปาก แล้วไปรักษากับหมอฟันคนนี้ สกรีมมม หล่อมากค่ะ5555 :impress2:

มาต่อเร็วๆน้าา+1 :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 62 - จับต้นชนปลาย (หน้า 137) 09/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 09-12-2013 12:18:57

อะไรจะขนาดนั้นนายคิมหันต์ :heaven

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 62 - จับต้นชนปลาย (หน้า 137) 09/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 09-12-2013 12:46:22

อ่าพี่เอกกกก แค่นึกถึงน้ำตาก็ปริ่มแล้วว พี่เอกยังไม่มีใคร ยังคงมีแต่เฮียวสันต์ คนเดียวว

ทำตามสัญญาแล้ว คุณพ่อค่ะ ถ้าคุณพ่อมารับรู้ว่าพี่เอกยังหนักแน่นอยู่ ยังคงรักลูกชายของคุณพ่อไม่เปลี่ยนแปลง คุณพ่อจะมองความรัก ในแบบนี้ ใหม่ไหมค่ะ


อยากกอดพี่เอกจัง   :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 62 - จับต้นชนปลาย (หน้า 137) 09/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 09-12-2013 12:47:22

พี่ภพกับน้องคิม เก่งจริง ๆ สามารถปะติดปะต่อเรื่องราว จนคาดได้ว่า คนที่เจอน่าจะเป็นพี่เอกจริง ๆ
ก็นะ อะไร ๆ มันก็มีความน่าจะเป็นสูงอย่างนั้นนินะ แต่ฟังน้องคิม เล่าเรื่องของพี่เอกกับเฮียใหญ่ทีไร
มันเศร้า อยากร้องไห้ตามทุกทีเลย เฮียใหญ่น่าสงสาร และคนที่ต้องอยู่กับความทรงจำเก่า ๆ ทุกเวลาก็ยิ่งทรมาน
ทั้งป๊า ทั้งพี่เอก ถ้าต้องกลับมาเจอกันอีกครั้งจะเป็นยังไงนะ ทั้งสองคนก็ต้องเจ็บปวดใจอีกแน่ ๆ
แต่ก็คิดอย่างที่พี่ภพคาดไว้ เรื่องของพี่เอกกับเฮียใหญ่ ต้องส่งผลต่อป๊า ในการยอมรับเรื่องพี่ภพกับคิมแน่ ๆ
ถึงจะสงสารพี่เอก แต่การที่พี่เอกได้มาเจอกับพี่ภพด้วยความบังเอิญอย่างนี้ อาจเป็นความต้องการของเฮียใหญ่ก็ได้
เพื่อที่น้องรักของเฮีย จะได้มีความรักที่สุขสมหวัง ทดแทนส่วนที่เฮียใหญ่ไม่สามารถทำให้เป็นจริงได้
รอดูว่าพี่ภพจะทำยังไงต่อไป หวังว่าคราวนี้จะสำเร็จได้จริง ๆ นะ
ยังไม่อยากให้เรื่องนี้จบเลย อยากอ่านไปเรื่อย ๆ เอาต่อไปอีกหลาย ๆ ตอนเลยยิ่งดีนะค้าาา  :impress:
รอตอนต่อไปจ้า ขอบคุณค่า  :กอด1:
ปล. รูปน้องเหมียวน่ารักจริงเลย เห็นแล้วอยากฟัดตัวนิ่ม ๆ บ้างจัง  อิจฉาพี่ภพ มีตี๋คิมให้ฟัดอ่ะ
ทันตแพทย์คิมหันต์ หล่อเกินห้ามใจจริงน้อ  :o8: อยากเห็น ทันตแพทย์สามภพ บ้างจังเลยคงเป็นคุณหมอมาดเท่ห์แน่ ๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 62 - จับต้นชนปลาย (หน้า 137) 09/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 09-12-2013 12:51:02

ใช่พี่เอกจริงๆด้วย เรื่องราวในอดีตกำลังจะกลับมา...

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 62 - จับต้นชนปลาย (หน้า 137) 09/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 09-12-2013 13:12:41

เป็นพี่เอกจริงๆด้วยสินะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 62 - จับต้นชนปลาย (หน้า 137) 09/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: namminzz ที่ 09-12-2013 14:30:39

มาต่อแล้วเย้
พี่เอกน่าสงสารรรรรร :o12:
รักเดียวใจเดียวสุดๆ
รอตอนต่อไปค่า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 62 - จับต้นชนปลาย (หน้า 137) 09/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: waerp_ ที่ 09-12-2013 16:45:58

สงสารพี่เอกอ่ะ   :mew6:
ทำทุกอย่างตามที่สัญญากันไว้ได้ครบ
ถ้าเฮียยังอยู่ก็ดีสินะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 62 - จับต้นชนปลาย (หน้า 137) 09/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 09-12-2013 17:08:49

ชอบเวลาคิมนัวเนียพี่ภพ มันน่ารัก นึกถึงแฟนอาร์ตแล้วเอาหน้าตี๋เกรียนๆมาใส่ ตอนกอดคองี้ อยากจุ๊บแทนพี่ภพเลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 62 - จับต้นชนปลาย (หน้า 137) 09/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: Fish129 ที่ 09-12-2013 17:23:17

ตอนนี้ มาโชว์หวานใช่ไหมเนี่ย

คุยกันไม่ถึงไหนเลย เอาเเต่จีบกันตลอดๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 62 - จับต้นชนปลาย (หน้า 137) 09/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 09-12-2013 18:03:38

เหมือนมีแสงสว่างรำไรแล้วสินะพี่เฮียภพ  :impress2:
ขอให้ทุกอย่างราบรื่นด้วยเถอะ สาธุ :m5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 62 - จับต้นชนปลาย (หน้า 137) 09/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 09-12-2013 18:50:57

เอาใจช่วย ให้ป๊าใจอ่อนไวไว

ภพ สู้ ๆ

ปล.รูปของแถมโคตรจะน่ารัก >.<

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 62 - จับต้นชนปลาย (หน้า 137) 09/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: MK ที่ 09-12-2013 21:01:08

แฮ่กกกกกกกกๆๆๆ   :katai1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 62 - จับต้นชนปลาย (หน้า 137) 09/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 09-12-2013 21:12:47

แว๊บนึงก็คิดว่าพี่เอกมาละไง เอาไปหาป๊าเกิดป๊าสติแตกขึ้นมา  :ling3:
จะรอเอาใจช่วยละกันนะคะเฮียเพี้ยน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 62 - จับต้นชนปลาย (หน้า 137) 09/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 09-12-2013 21:24:36

คนอ่านก็พยายามจับต้นชนปลายเหมือนกันค่ะ ^^
ของแถมก็น่ารักมาก และรอจองแม่ไก่อยู่ทุกวันนี้ค่า  :katai3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 62 - จับต้นชนปลาย (หน้า 137) 09/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: KilGharRah ที่ 09-12-2013 21:33:42

แอร๊ยยยยยย จะได้เจอพี่เอกแล้ว  :katai2-1:
ขอให้พี่เอกช่วยให้คุณพ่อเปลี่ยนใจด้วยเถอะนะ ไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์ซ้ำรอยอีก
สงสารทั้งครอบครัวเลย  :z3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 62 - จับต้นชนปลาย (หน้า 137) 09/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: ReiiHarem ที่ 09-12-2013 21:58:55

ตอนนี้อ่านแล้วแบบ หน่วง อ่า
บอกไม่ถูก สงสารพี่เอก  :m15:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 62 - จับต้นชนปลาย (หน้า 137) 09/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: NumPing ที่ 09-12-2013 23:33:14

เรื่องวสันต์กับเอก กล่าวถึงทีไรก็สามารถสร้างความสะเทือนใจให้เราได้ทุกครั้งจริง ๆ นะ

คิมกับภพไม่มีวันซ้ำรอยเดิมแน่นอน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 62 - จับต้นชนปลาย (หน้า 137) 09/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 10-12-2013 10:20:37

จองไว้ก่อน
+คะแนนที่ 777 สวยงามมาก  บันทึกไว้ก่อน

--ตอนคิมพูดว่า “...หรือไม่ก็เลี้ยงไม่ได้แล้ว...”  รู้สึกจุกที่อกนิดๆ น้ำตาคลอเบาๆ ยิ่งตอนพยาบาลพูดถึงพี่เอก ยิ่งไปกันใหญ่
 ความรักของเฮียใหญ่กะพี่เอกสวยงามมากๆ

-รูปแม่แมวกะลูกแมวน่ารักอ่ะ  ท่าทางเจ้าตัวเล็กจะฝันร้าย แม่แมวเลยรวบมากอดปลอบ อร๊ายยยยยยยยยยยยยยน่ารักสุดๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 62 - จับต้นชนปลาย (หน้า 137) 09/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 10-12-2013 21:35:48

พี่เอก~ ฮรึก T^T

นึกถึงพี่เอกก็เศร้าทุกที
ขอให้เฮียพี่ภพหาทางออกให้ป๊ายอมรับได้นะคะ^^

ขอบคุณค่ะ +1

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 62 - จับต้นชนปลาย (หน้า 137) 09/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 10-12-2013 23:22:35

เฮียสู้ๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 62 - จับต้นชนปลาย (หน้า 137) 09/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: MiiCell ที่ 13-12-2013 20:29:43

 :z13: จิ้มๆ
อ๊ากกก...ก   ไม่ได้เข้านานต้องตามอ่านตั้งแต่ตอนที่ 53 หุหุ
 :katai1: โอย เนื้อเรื่องไปถึงไหนๆแล้ว ตกเทรนเลย

ปล.จุ๊บๆคิดถึงคนเขียนนะ ได้ข่าวจะรวมเล่มแม่ไก่ลูกเจี๊ยบ อิอิ ดีใจอ่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 62 - จับต้นชนปลาย (หน้า 137) 09/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: Paparazzi ที่ 15-12-2013 01:18:25

น้ำตาตกกับเรื่องเฮียใหญ่กับพี่เอก :sad11:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 62 - จับต้นชนปลาย (หน้า 137) 09/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: yong ที่ 20-12-2013 12:04:27

ประทับใจเรื่องพี่เอกมาก อ่านแล้วคิดถึงคนที่เคยคบ แต่จากเป็นไปแกล้ว ทิ้งไว้แต่ความรู้สึกดีๆๆ  อยากเป็นกำลังใจให้นะครับ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 62 - จับต้นชนปลาย (หน้า 137) 09/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: toou ที่ 22-12-2013 00:00:21

มาต่อได้แล้วน๊าาาาาาาาาา
พลีสสสสสสสสสสสส
คิดถึงใจจะขาดดดดดดดด

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 62 - จับต้นชนปลาย (หน้า 137) 09/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 22-12-2013 10:37:41

รอคอยยยย เธอมาแสนนานนนน ทรมานวิญญาณนักหนาาาาาาา~~~♪

วันอาทิตย์แล้วน้าา รีบปั่นนิยายมาให้อ่านหน่อยเร้วว55 +1 :กอด1:

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 22-12-2013 23:36:29

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 63 – จดจำ

มีวิธีทักทายตั้งมากมายในโลก สำหรับคนที่เพิ่งเคยพบกันแค่ครั้งเดียว(โดยบังเอิญเสียด้วย) และระดับความสนิทสนมอยู่ในขั้นคนไม่รู้จัก


“รู้จักคิมหันต์ไหมครับ?”


แต่สามภพเลือกจู่โจมแบบนั้น แล้วยังต่อด้วยร่ายชื่อสี่พี่น้องเป็นชุด เผื่ออีกฝ่ายจะข้องใจว่าเขาพูดถึงคิมหันต์คนไหน

“..วสันต์ วัสสานะ สิสิร คิมหันต์ พวกเขาสี่คน คุ้นชื่อหรือเปล่าครับ”

ชายหนุ่มตรงหน้าเบิกตากว้าง รอยยิ้มเลือนหายไปจากริมฝีปาก และสามภพมั่นใจว่าเขาถูกจ้องด้วยสายตาราวกับเห็นเป็นตัวประหลาดจากโลกอื่นอยู่เสี้ยววินาที ก่อนเจ้าบ้านจะกลับมาเป็นปกติเหมือนตอนแรกอีกครั้งอย่างแนบเนียน ทักทายด้วยหนึ่งในประโยคมาตรฐานประหนึ่งว่าไม่ได้ยินคำพูดเขาเมื่อครู่

“สวัสดีครับ มีเรื่องอะไรหรือเปล่า”

“ผม..”

“..?”

สามภพพยายามสงบจิตสงบใจ บอกตัวเองว่าอย่ารีบร้อน กลับมาทักทายด้วยมารยาทอย่างคนทั่วไปพึงทำ

“สวัสดีครับ”

“อา..สวัสดีครับ”

ก่อนกระบวนการทักทายจะวนเวียนไม่รู้จบ เขาสูดลมหายใจเข้าช้า ๆ  เอ่ยกับอีกฝ่ายชัดถ้อยชัดคำ

“คุณเอกภพใช่ไหมครับ ผมชื่อสามภพ เป็นทันตแพทย์ที่เพิ่งมาอยู่ปีนี้”

“อ้อ..ครับ”

“และเป็นคนรักของคิมหันต์”

“...”

“รู้จักเขาใช่ไหมครับ จำเขาได้หรือเปล่า ตอนนั้นเขายังเด็กมาก แต่คิดว่าคุณไม่น่าจะลืมเด็กที่เป็นน้องชายคนรักของตัวเอง..”

สายลมหวีดหวิวอยู่ข้างหูเขา เสียงครางต่ำของเครื่องจักรซึ่งแว่วมาจากไหนสักแห่งนั้นได้ยินชัดเจนเมื่อพวกเขาเพียงแต่มองหน้ากันในความเงียบ เจ้าของบ้านสีขาวหลังงามในเนื้อที่ราวสองไร่เบิกตากว้าง รอยยิ้มซึ่งใคร ๆ ต่างบอกว่าประดับอยู่บนใบหน้าสงบนิ่งอยู่เสมอ กลายเป็นเพียงการยกมุมปากอย่างฝืดฝืนกระทั่งเลือนหายไปในที่สุด

สามภพระบายลมหายใจยาว ก้มลงหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา เปิดอัลบั้มรูปที่มีภาพคิมหันต์ซึ่งเขาเคยถ่ายไว้ แล้วยื่นให้คนตรงหน้าดู

“...จำได้ไหมครับ คิม...เอ้อ หมายถึงคีม..ที่เป็นชื่อเล่นตามพ่อแม่เขาตั้ง” จากนั้นจึงเลื่อนไปยังรูปซึ่งเขาลอบเก็บภาพมาจากรูปถ่ายอีกที ภาพจริงนั้นอยู่ในอัลบั้มเก่า ๆ ในห้องคิมหันต์ 

สี่พี่น้องเมื่อสมัยยังเด็กยืนเรียงกัน ส่งยิ้มให้กล้องด้วยแววตาสดใสในความซีดจางของภาพ วัยเด็กอันเต็มไปด้วยความไร้เดียงสาของทั้งสี่ถูกเก็บบันทึกไว้ในนั้น แม้สีสันเลือนราง แต่ความทรงจำในวันเก่ายังคงชัดเจนราวกับมันเพิ่งถูกถ่ายไว้แค่เมื่อวันสองวันก่อน

ชายหนุ่มตรงหน้าจ้องมองพิกเซลเหล่านั้นบนจอโทรศัพท์ตาไม่กะพริบ ริมฝีปากเคลื่อนขยับเป็นพยางค์ไร้เสียง...แต่สามภพรู้ดีว่าอีกฝ่ายพูดอะไร


“...วสันต์’


เขามองตามสายตาเอกภพ เชื่อมั่นว่ามันคงไปหยุดอยู่กับรอยยิ้มของคนที่กอดคอคิมหันต์อยู่ในภาพ..รอยยิ้มของพี่ชายคนโตซึ่งจากไปแล้วตลอดกาล


“...คุณหมอชื่อสามภพหรือครับ?”

เป็นคำถามแรกที่เขาได้รับจากอีกฝ่าย หลังจากบทสนทนาชะงักไปครู่ใหญ่ และเขาแน่ใจว่าตัวเองจับได้ถึงความสับสนในน้ำเสียงแหบพร่านั้น

“ใช่ครับ”

“...คบกับคีมอยู่หรือ?”

“ใช่ครับ”

 “...แล้วมาที่นี่..?”

“ผมอยากให้คุณช่วย”

“เรื่องอะไรครับ”

สามภพสบตาคู่สนทนาตรง ๆ  เอ่ยออกมาเพียงสั้น ๆ  ในความหมายที่อีกฝ่ายน่าจะเข้าใจไม่ยาก
 
“..ปัญหาเดียวกับที่เคยเกิด”

เอกภพเม้มปาก มองเขาอย่างชั่งใจ และราวกับจะโยนหน้ากากชายหนุ่มหัวอ่อนยิ้มง่ายไปเสียตรงนั้น เสียเวลาลังเลอีกเพียงครู่เดียว ก็หันไปเลื่อนประตูรั้วให้เปิดกว้างขึ้นพลางหันมาบอกเขา

“ถนนข้างหน้าแคบไปหน่อย เอารถเข้ามาจอดในบ้านก่อนสิครับ”





ทางเข้าจากรั้วไปยังตัวบ้านค่อนข้างกว้างขวาง มีสวนหย่อมและสนามหญ้าสีเขียวสดอยู่ด้านข้าง ขาตั้งวาดรูปวางอยู่ตรงมุมเงียบสงบมุมหนึ่ง ล้อมรอบด้วยต้นไม้ร่มรื่นและไม้ประดับซึ่งแตกกิ่งก้านสวยงาม บอกให้รู้ว่าได้รับการดูแลรักษาเป็นอย่างดี

อีกฝั่งหนึ่ง เจ้าหมาโกลเด้นรีทรีฟเวอร์ที่เคยกระโจนออกมาจากริมถนนจนเขาเกือบขับรถชน กำลังเดินส่ายก้นอาด ๆ ตรงเข้ามาทางนี้ เอาศีรษะดันขาเจ้านายแล้วหันมามองเขา โบกหางเป็นพวงไปมาพลางย้ายร่างเข้ามาใกล้ แลบลิ้นทักทายอย่างเป็นมิตร

“ดุ๊กดิ๊ก” เอกภพปรามเบา ๆ  พอมีสิ่งมีชีวิตขนทองอ้วนฟูเข้ามาก็คล้ายจะทำให้บรรยากาศมีชีวิตชีวาขึ้นบ้าง

“ของคิมหันต์ก็ชื่อดุ๊กดิ๊กครับ” สามภพอดจะยิ้มน้อย ๆ ไม่ได้เมื่อนึกถึงไอ้ตัวแสบของเขา “พอรู้ว่าที่นี่มีโกลเด้นชื่อดุ๊กดิ๊กเหมือนกัน เขาก็บอกเจ้านี่คงเป็นดุ๊กดิ๊กที่หนึ่ง ส่วนของตัวเองเป็นดุ๊กดิ๊กที่สอง”

“คีมก็เลี้ยงหรือครับ”

“ลูกรักเขาละ ชื่อดุ๊กดิ๊กเหมือนกัน เริ่มแก่ตามกันไปแล้วครับ”

“แล้วเขาเป็นยังไงบ้าง”

“ดีครับ” ชายหนุ่มผงกศีรษะ ขณะที่สังเกตภายในตัวบ้านไปด้วย ข้างนอกว่าสวยแล้ว ตกแต่งภายในก็ถือว่าเยี่ยมทีเดียว เรียบง่าย แต่ดูอบอุ่น “กวนประสาทดี”

อีกฝ่ายผายมือเชิญให้เขานั่งที่โซฟารับแขก บอกให้รอสักครู่แล้วเดินหายไปด้านหลัง ครู่หนึ่งก็กลับมาพร้อมน้ำเย็นและคุ้กกี้ในจานใบเล็ก

“หมอทานนี่ได้ไหมครับ พอดีไม่ค่อยได้ซื้อขนมติดบ้าน”

สามภพโคลงศีรษะเป็นเชิงบอกว่าไม่เป็นไร บรรยากาศเป็นทางการเกินไปเช่นนี้ดูเหมือนจะไม่ทำให้อะไรคืบหน้าสักเท่าไรนัก

“เรียกผมว่าภพเฉย ๆ ก็ได้ เรียกแบบเดียวกับที่เรียกคนเป็นรุ่นน้องทั่วไป”

“อ้อ”

“และถ้าไม่ว่าอะไร ผมขออนุญาตเรียกคุณว่า ‘พี่เอก’ เหมือนที่คิมเรียก เราจะได้คุยกันสบายใจขึ้น”

คนฟังนิ่งไปแวบหนึ่ง ก่อนจะพยักหน้าช้า ๆ  พลางทรุดตัวลงนั่งฝั่งตรงข้าม

“ได้..ภพ นายดูท่าทางจะรู้เรื่องอะไรมากอยู่?”

“พอสมควรครับ”

เอกภพแค่นหัวเราะให้กับความบังเอิญบนโลกนี้ พอคุยกันเหมือนคนทั่วไปก็คล้ายว่าจะแสดงความเป็นผู้ใหญ่กว่าออกมามากขึ้น “ก่อนจะขอความช่วยเหลืออะไร ไหนลองเล่าเรื่องตอนนี้ให้ฟังหน่อยได้ไหม”

“เรื่องใครหรือ?”

“ทั้งหมดนั่นแหละ คีมที่นายบอกว่าคบกับเขาอยู่ เจ้าสา เจ้าสิ เป็นยังไงบ้าง...แล้วที่บ้านเขาล่ะ”

เขาพยักหน้า นึกถึงคิมหันต์ที่คงกำลังยุ่งเรื่องเรียนน่าดู ย้อนกลับไปตั้งแต่ช่วงพบกันใหม่ ๆ จนกระทั่งถึงตอนนี้ วันที่เจอกันครั้งแรก สารพัดวีรกรรมแสบทรวงยากจะลืม (ใครลืมลงก็บ้าแล้ว) ความยียวนกวนประสาท พูดมาก มือไว เอาแต่ใจ แต่ก็ขี้อ้อน หลายครั้งที่หัวเราะออกมาเมื่อกล่าวถึง และหลายครั้งก็เผลอยิ้มบางเบาโดยไม่รู้ตัว

“เชื่อแล้วว่ารักกันจริง” อีกฝ่ายขัดอย่างติดตลก

สามภพกระแอมครั้งหนึ่ง จากนั้นเปลี่ยนไปเรื่องพี่สาวทั้งสองของคิมหันต์แทน “ส่วนพี่สา ตอนนี้แต่งงานแล้ว กำลังตั้งท้องลูกคนแรก..อืม..หรือต้องบอกว่าคู่แรก”

“แฝดหรือ?”

“ใช่ครับ ก่อนหน้านั้นเคยแท้งมาครั้งหนึ่ง แต่ปลอดภัยดี กำลังใจก็ดีด้วย”

“สาเป็นอย่างนั้นตลอดละนะ” เอกภพพยักหน้า คลี่ยิ้มน้อย ๆ ครั้งนี้ดูมีความสุขจริงโดยไม่ได้เสแสร้ง “แล้วสิล่ะ เดี๋ยวนี้คุยเก่งมากขึ้นหรือยัง”

เขานึกไปถึงหน้านิ่ง ๆ ของพี่สาวคนรอง คิดเอาเองว่ารายนี้ก็คงไม่ได้เปลี่ยนจากสมัยเด็กมากนัก “ไม่ค่อยพูดเท่าไรนะครับ เว้นตอนจิกกัดกับคิม”

“ฮะ ๆ เด็กพวกนี้นี่นะ”

“แต่พวกเขาก็รักกันดีมาก”

อีกฝ่ายพยักหน้าเห็นด้วย

“แล้วพี่เอกล่ะครับ อยู่อย่างนี้ ไม่เคยคิดจะมีใครใหม่หรือ”

ใบหน้ายิ้มแย้มของอีกฝ่ายลดระดับกลับมาเป็นเรียบนิ่งทันทีเมื่อได้ยินเช่นนั้น

“บ้านกว้างอยู่นะครับ ผมแค่แปลกใจว่าพี่อยู่คนเดียวโดยที่ไม่เคย—”

“..เคยสิ...” เอกภพถอนหายใจยาว “..เคยคิดว่าถ้าไม่ก้าวข้ามมันไปให้ได้ ก็จะต้องจมอยู่กับอดีตอย่างนี้ตลอดไป ถ้าหากมีใครสักคนที่จะรักได้อีกครั้ง...”

“ถ้าอย่างนั้นแล้ว..?”

ชายหนุ่มมองหน้าเขา ด้วยสายตาเหมือนกับผู้ใหญ่ที่กำลังมองเด็ก

“รู้ไหม พี่เคยเกือบจะแต่งงานด้วยซ้ำ คิดว่าอยากมีชีวิตใหม่ ผู้หญิงคนนั้นน่ารัก นิสัยดี ถ้าแต่งด้วยคงมีความสุข ...แต่เอาเข้าจริงแล้ว พี่ก็เห็นเธอเป็นแค่ตัวแทน สุดท้ายเราก็ทนกับความรู้สึกแบบนั้นไม่ได้กันทั้งคู่”

“แค่คนเดียวหรือครับ”

“..ไม่หรอก” ชายหนุ่มยิ้มบาง แต่ราวกับไม่ได้ยิ้มให้เขา “..หลังเลิกกับผู้หญิงคนนั้น ทีนี้ก็ใช้ชีวิตเละเทะเลย”

เขาเลิกคิ้วให้กับคำว่า ‘เละเทะ’

“เหมือนคนหลงทางน่ะ เที่ยวจัด ดื่มเหล้า สูบบุหรี่ ลองคบคนนั้นคนนี้ไปทั่ว ทั้งผู้หญิงผู้ชาย ทุกคนบอกว่าพี่คงเสียใจที่เลิกกับแฟน แต่ความจริงไม่ใช่ พี่เสียใจที่วสันต์ไม่อยู่ตรงนี้ สับสนที่ทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากพยายามหาคนใหม่ครั้งแล้วครั้งเล่า แล้วก็ค่อยมารู้ตัวในที่สุดว่าไม่มีใครแทนเขา.. จะทนกับความรู้สึกผิดต่อคนที่คบอยู่ก็ไม่ได้ ในเมื่อทำอย่างไรก็ไม่สามารถรักคนอื่นได้หมดใจอย่างนั้นอีกครั้ง...”


“สุดท้ายก็คิดว่าไม่เห็นเป็นไรเลยถ้าจะอยู่อย่างนี้ไปเรื่อย ๆ ...ก็เลยย้ายมาที่นี่ สร้างบ้านสีขาวอย่างที่เคยสัญญากับเขา มีขาตั้งวาดรูปในสวนหย่อม หมาโกลเด้นที่เราบอกจะเลี้ยงแล้วตั้งชื่อตามใจเขา อย่างที่เขาก็ตามใจคีมมาอีกที เวลาผ่านไปก็วาดรูปเขาไว้มากมายไปหมด แขวนไว้เต็มผนังห้อง เก็บไว้เต็มลิ้นชัก ...ไม่รู้นะ มันอาจจะดูเหมือนคนบ้า จมปลักกับอดีต พี่ผ่านช่วงฟูมฟายมาแล้ว ถึงมันจะเศร้า..แต่ก็ไม่ได้คร่ำครวญอีก พี่มีความสุขกับการแค่ได้คิดถึง...มันก็เท่านั้น....”

“...อายุเพิ่งสามสิบกว่าเองนี่ครับ” สามภพลองหยั่งเชิง “สำหรับผู้ชายแล้ว.. นี่ก็แค่เริ่มต้น”

“นั่นสินะ” คนฟังหัวเราะ เลี่ยงไปถามเขาอย่างอื่นแทน “แล้วปัญหาที่ว่า เรื่องป๊าเขาไม่ยอมรับหรือ?”

เขาพยักหน้าช้า ๆ

“อย่าทำอะไรบุ่มบ่าม”

“พี่สาก็บอกอย่างนั้น แต่ป๊าเขาก็รู้เรื่องแล้วนั่นละ กีดกันเต็มที่เสียด้วย”

“ไม่ได้มีกระทบกระทั่งถึงขั้นทำร้ายร่างกายกันใช่ไหม?”

“ไม่มีครับ”

“งั้นก็ดีแล้ว” เอกภพพยักหน้า “แอบคบกันต่อไปก็ได้นี่”

“ป๊าเขาเคยจะหาผู้หญิงมาให้แต่งงานกับคิมด้วย”

“เล่นอย่างนั้นเลยหรือ”

เขาถอนหายใจ เกือบจะพร้อมกับเอกภพ

“ก็ครอบครัวคนจีนละนะ”

“แต่ทุกคนบอกเขาอ่อนลงเยอะ มีแต่คำว่า ถ้าเป็นเมื่อก่อน ๆ กรอกหูผม”

“จริงอย่างนั้นนั่นละ พี่เองก็อาจจะต้องบอกแบบเดียวกัน...” อีกฝ่ายพูดต่อขณะที่มองไกลออกไปนอกหน้าต่างกระจก “...ถ้าเป็นเมื่อก่อน นายอาจจะไม่รอดมานั่งคุยอยู่ตรงนี้ก็ได้”

“และผมก็คิดว่าเขาดูเจ็บปวด”

เอกภพเงียบไปครู่ใหญ่ กว่าจะพึมพำออกมาเสียงเบาหวิว

“...แน่ละ...หัวอกคนเป็นพ่อ...เขาเจ็บปวดไม่น้อยไปกว่าใครหรอก”

“พูดแบบตรงไปตรงมานะครับ ผมอยากให้พี่ช่วย”

อีกฝ่ายหันกลับมามองเขาตรง ๆ “ช่วยยังไงหรือ”

“อาจฟังดูเป็นวิธีตื้น ๆ  แต่ถ้าเขารู้ว่าพี่ยังรักลูกชายของเขาอยู่..บางที...เขาอาจจะยอมรับได้ว่ามันไม่ใช่เรื่องเลวร้ายอะไร...”

เอกภพโคลงศีรษะน้อย ๆ “นายเองยังพูดด้วยน้ำเสียงไม่แน่ใจเลย”

“แต่ถ้าเราไม่ลอง—”

“จะคิดดูแล้วกัน”

“....”

“นายกลับไปเถอะ เย็นมากแล้ว”

สามภพขมวดคิ้วน้อย ๆ  ต่อให้พูดออกมาเสียงนุ่มหรือด้วยหน้าตายิ้มแย้มอย่างไร ฟังดูก็ออกจะเป็นการไล่อยู่ชัด ๆ 

เขาลุกจากโซฟา อดไม่ได้จะเคืองอยู่นิดหน่อย

“ครับ งั้นขอตัวกลับก่อน” 

เดินออกไปกำลังจะพ้นประตูบ้าน ก็ได้ยินเสียงคนข้างหลังดังขึ้น

“เอาไว้พาคีมมาเที่ยวสิ”

“...?”

“มาทักทายไอ้ดุ๊กดิ๊กที่หนึ่ง” อีกฝ่ายหัวเราะในลำคอ “ความจริงแล้วมันควรต้องเป็นหมาของเขา”

เขาจ้องหน้าเจ้าของบ้าน รอยยิ้มจริงใจปรากฏอยู่บนนั้น จนอดไม่ได้จะยิ้มตอบพร้อมกับค้อมศีรษะน้อย ๆ  ความขุ่นเคืองละลายหายไปตรงหน้าประตูนั่นเอง

“ครับ”






วันเสาร์ของสัปดาห์ถัดมา เขามาหยุดอยู่หน้ารั้วบ้านหลังเดิม แต่คราวนี้พร้อมกับคิมหันต์ เร็วกว่าที่คาดไว้ เพราะพอเจ้าตัวรู้เรื่องเข้าก็ใช้เวลาเพียงแค่คืนเดียวตัดสินใจขอ (แกมบังคับข่มขู่อย่างน่าเตะตามประสา) ว่าให้พามาด้วย อย่างไรก็อยากเจออีกสักครั้ง เสาร์อาทิตย์นี้ว่าง หรือจะให้ไปหาเองถึงโรงพยาบาลก็ได้ แต่หลังจากนั้นช่วยพาไปด้วยคน

“ที่นี่น่ะหรือ?”

“อา”

“ไม่อยากเชื่อเลย เฮียเพี้ยนมาหาพี่เขาก่อนผม”

“แล้วทำไมกันล่ะ”

“เฮ้ ๆ ดุ๊กดิ๊ก!” คิมหันต์เลิกฟังเขาเรียบร้อย หันไปทำตาลุกวาวใส่เจ้าหมาแก่ที่ส่ายก้นออกมาต้อนรับอีกฝั่งรั้ว ขณะที่เจ้าของดูเหมือนจะไม่อยู่บ้าน “นี่ใช่ไหมดุ๊กดิ๊กที่ว่า”

“ใช่”

สามภพชะเง้อมองเข้าไปในโรงจอดรถข้างตัวบ้าน วันนี้รถที่เคยเห็นตอนมาครั้งก่อนไม่อยู่ เขาพลาดเองที่ไม่รู้จักขอเบอร์โทรศัพท์ติดต่อหรือถามก่อนว่าอีกฝ่ายจะว่างวันไหน นึกอยากมาก็มา สะเพร่าอะไรอย่างนี้

“พี่เอกไม่อยู่แหงเลยอะ”

“อืม”

“เฮียเพี้ยนโทรหาดิ๊”

“ไม่มีเบอร์”

คิมหันต์หรี่ตา ทำหน้ากวนประสาทใส่ “เข้าไปนั่งคุยกับพี่เขาในบ้านโดยไม่ได้ขอเบอร์เนี่ยนะ”

“เออน่า”

“เสียเที่ยวชะมัดเลย”

“งั้นเรากลับกันก่อน”

“ปีนไหม?” ว่าพลางทำหน้าเจ้าเล่ห์ คิมหันต์สมัยเกรียนจัดคล้ายจะกลับมาอีกครั้ง

“...”

“ปีนแบบที่เฮียเพี้ยนปีนรั้วบ้านผมบ่อย ๆ ไง”

“จะบ้าเรอะ”

“ด่ามาได้ ตอนนั้นผมก็อยากพูดกับพี่อย่างนี้เหมือนกันนั่นแหละ”

สามภพกุมขมับ “กลับก่อน เดี๋ยวพามาใหม่ ไปหาอะไรกินกันก่อนก็ได้”

“น่า ๆ” อีกฝ่ายเห็นเขาปฏิเสธเลยยิ่งแกล้งก่อกวน “ตอนนี้ไม่มีคน แถมพี่เอกก็ใจดีออก เฮียเพี้ยนดูต้นทางให้หน่อย”

“ถ้าบอกว่าใจดีแล้วทำไมต้องให้ดูต้นทางด้วยเล่า”

คิมหันต์ยิ้มเผล่ เดินหาตำแหน่งเหมาะ ๆ ตรงส่วนที่เป็นเสาปูนขนาดใหญ่แล้วเตรียมโหนตัวขึ้นไป

“เผื่อคนอื่นเห็นแล้วนึกว่าผมเป็นขโมยขึ้นมาทำไง ถ้าโดนสอยร่วงแล้วใครจะดูแลเฮียเพี้ยน”

เขาอยากจะหัวเราะให้ลั่น ไม่รู้ทุกวันนี้ใครดูแลใครอยู่ รีบเดินไปคว้าแขนอีกฝ่ายให้หยุดทำเป็นเล่นเรื่อยเปื่อยเสียที พร้อมกับที่เสียงคุ้น ๆ ดังขึ้นจากด้านหลัง

“ทำอะไรกันน่ะพวกนาย?”

เจ้าบ้านกำลังมองตรงมาด้วยสีหน้าเหวอ ๆ จากในรถซึ่งเข้ามาจอดเทียบ กระจกเปิดลงจนสุด มีเขากับคิมหันต์ยืนชิดรั้วด้วยท่าทางไม่ให้ดูเป็นที่น่าสงสัย แม้รู้ตัวว่าไม่ทันแน่แล้ว กว่าจะเปิดกระจกรถลงมาถามอย่างนี้คงเห็นพวกเขามาแต่ไกล

“....พี่...เอก?” คิมหันต์พึมพำอยู่ข้าง ๆ เขา ดึงสายตาเจ้าของชื่อให้มาตรึงอยู่กับตัวเองโดยอัตโนมัติ “...เป็นพี่จริง ๆ ด้วย”

เอกภพเปิดประตูลงจากรถ เดินตรงมาทางพวกเขา แต่ดูเหมือนจุดสนใจอยู่ที่คิมหันต์มากกว่าโดยไม่ต้องเดา

“...ผมเอง...จำได้ไหม” คิมหันต์ชี้ตัวเอง “...คีม..ที่เป็นน้อง—”

“โตขนาดนี้แล้ว...” ชายหนุ่มกระซิบ สีหน้าเหมือนทั้งอยากหัวเราะและร้องไห้ออกมาพร้อมกัน “...เหมือนพี่นายไม่มีผิด...”

สามภพมองทั้งสองคนตรงหน้า เหตุการณ์ประมาณนี้เขาคาดไว้อยู่แล้วว่าอาจเกิดขึ้นได้ เป็นการพบกันที่หากมองให้ซึ้งก็คงจะซึ้งดี...

แต่ไอ้ที่คาดไม่ถึงก็คือตอนเอกภพดึงคิมหันต์เข้าไปกอดไว้แน่นนั่นละ

“อ้าวเฮ่ย!?”

เขากำลังจะไปคว้าเจ้าเด็กในสังกัดตัวเองออกมาเป็นการด่วน ต่อให้เมื่อก่อนเคยสนิทกันอย่างไร แต่ทำอย่างนี้ก็ดูออกจะข้ามหน้าข้ามตาเกินไปหน่อย ทว่ายังไม่ทันได้จับแยกกลับมีอันต้องชะงักลงกลางคัน


“!?”


คิมหันต์รู้สึกได้ถึงหยดน้ำอุ่น ๆ ที่ขยายตัวเป็นวงบนไหล่ของตัวเอง


“....พี่....เอ..ก...?”


เอกภพกำลังร้องไห้...หลังจากที่ไม่เคยเสียน้ำตาสักหยดมาเป็นเวลาหลายปี






 

มีต่อรีพลายถัดไปค่ะ
v
v
v

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 62 - จับต้นชนปลาย (หน้า 137) 09/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 22-12-2013 23:37:19

ยกที่ 63 (ต่อ)



“เฮียเพี้ยนมากอดหน่อยเร้ว” คิมหันต์ตบตักตัวเองแปะ ๆ  ชะเง้อมองชายหนุ่มที่นั่งหันหลังให้ จ้องแล็ปท็อปจนแทบจะมุดเข้าไปในหน้าจอได้แล้ว  “เฮียเพี้ยนค้าบบบ”

มีเพียงเสียงนิ้วกระทบคีย์บอร์ดตอบกลับมา ส่วนเป้าหมายตัวใหญ่ยังหันแผ่นหลังใส่อย่างแน่วแน่

“พี่ภพ”

“...”

“พี่ภพ!?”

คิมหันต์นิ่วหน้า มนุษย์หมาบ้าของเขาอาการหนักแล้วจริง ๆ  เห็นอย่างนี้ไม่นึกเลยว่าจะขี้งอนอยู่ไม่น้อย ตั้งแต่เขาถูกเอกภพกอดประสาพี่น้องที่หน้าบ้าน เจ้าตัวก็ทำหน้าตึงมาตลอด ตอนอยู่บ้านคนอื่นยังทำตัวเออออคุยไปตามเรื่องตามราวได้บ้าง แม้จะพูดน้อยกว่าปกติ ส่วนหนึ่งน่าจะเป็นเพราะไม่ค่อยรู้เรื่องเมื่อก่อนที่เขาคุยกับอีกฝ่ายเสียยาววันนี้ แต่พอกลับมาเท่านั้นละ อาการออกเลยเชียว ตั้งแต่อยู่บนรถจนถึงบ้านพักคุยกันแทบนับคำได้ ซึ่งไอ้ที่นับนั่นก็เป็นเขาพูดคนเดียวเสียมากด้วยสิ

“โอย...ร้อนเนอะ” เขาเปรยไม่เข้ากับสภาพอากาศ “อย่างนี้มันน่าแก้ผ้านอนแผ่” ว่าพลางปลดกระดุมเสื้อตัวเองแล้วเหลือบมองแผ่นหลังนิ่งเป็นหินของอีกฝ่ายไปด้วย

“....”

ทำไมนิ่งจังวะ ปกติต้องมีกระโจนใส่หรือไม่ก็จับกอดแรง ๆ บ้างแล้วไม่ใช่หรือ

คิมหันต์ส่งเสียง “จิ๊” อย่างขัดใจ ก้มลงแกะกระดุมเสื้อต่อจนหมด พร้อมกับที่ปากก็เจื้อยแจ้วไปเรื่อย “เนี่ยนะ ช่วงนี้ซิทอัพทุกวันเลย กล้ามท้องมาละ เฟิร์มน่าลูบสุด ๆ  เฮียเพี้ยนดูดิ สวยเปล่า”

เขาโยนเสื้อทิ้ง พร้อมกับที่พัดลมส่ายมาทางนี้ โชยเอาลมเย็น ๆ หนึ่งวูบต้องผิวเนื้อแบบไม่ทันตั้งตัว ถึงกับต้องหันไปแอบสบถงุบงิบ

“เชี่ย หนาว”

ชายหนุ่มลูบแขนตัวเองป้อย ๆ ถลาไปปิดพัดลมพลางลอบมองเจ้าของบ้านพักที่เขาอุตส่าห์หอบผ้าผ่อนมานอนด้วยทั้งที่ใกล้สอบ แล้วดูทำเข้าสิ นิ่งเป็นสากกะเบือ งอนเป็นสาวน้อยแรกแย้มกับอีแค่เห็นพี่น้องกอดกัน (ไม่ร่วมสายเลือดแต่ก็ใกล้เคียงนั่นละ) ทีเขาเคยฟัดกับไอ้เพื่อนรักปิ่นหยกตั้งมากมายเมื่อก่อนยังไม่เห็นมาทำตัวเยอะขนาดนี้ใส่

เย็นไว้คิมหันต์ เขาบอกตัวเอง ลุงแกแก่แล้ว ขี้งอนบ้างมันเรื่องธรรมดา

“กางเกงตัวนี้ก็เริ่มคับด้วยแหละ สงสัยฟิตกล้าม..” เขาด่าตัวเองในใจ เหตุผลทุเรศอะไรกันนี่ แต่ยังเดินหน้าลุยต่อ “ท่าทางจะใส่ไม่ได้แล้ว ถอดทิ้งเลยดีไหม”

ขาพาตัวเองเดินเข้าไปใกล้เก้าอี้ที่สามภพนั่งจากข้างหลัง มือเกาะอยู่ที่กระดุมกางเกงยีนส์ตัวเองด้วยความลังเล ปลดออกแล้วก็กลัดเข้าไปใหม่ คิ้วขมวดอยู่กลางหน้าผากขณะต่อรองกับตัวเอง ถอดเลยนี่จะลงทุนไปไหม เอาแค่พูดว่าจะถอดแต่ไม่ถอดแล้วกัน แต่ท่อนบนก็ถือว่าเซอร์วิสน่าดูแล้ว

“....”

ดึงขอบกางเกงลงให้ต่ำหน่อยก็ได้เอ้า!

“พี่ภพ?”

แล้วนี่นิ่งไปไหนกัน นิ่งเอาโล่หรือ?

“มีกางเกงในให้ยืมปะ ผมลืมเอามาจากคอนโดฯ”

จะงอนก็ให้มีขอบเขตหน่อยสิเว้ย

“ไม่อยากกอดผมแล้วหรือ?”

“อุ!”

“??”

“หึ ๆ”

“เฮีย?”

แล้วสามภพก็หัวเราะออกมาลั่นห้องอย่างสุดจะกลั้น

“เฮ่ย!?”

ตอนนั้นเองที่คิมหันต์คล้ายจะเพิ่งรู้ตัวว่าโดนอำเข้าแล้ว

“น่ารักไปไหมเด็กน้อย?” สามภพหันหลังกลับมามอง มือหนึ่งคว้าแขนเขาไว้ไม่ให้เดินหนี “เดี๋ยวนี้เลิกเกรียน เปลี่ยนเป็นขี้อ้อนแทนแล้วหรือ”

“นิสัยว่ะ! ไม่ได้งอนก็บอกกันดี ๆ สิเว้ย เสียเวลาจริงเลย” คิมหันต์บ่นอุบอิบ “นี่แม่งถามอะไรก็ไม่ตอบ..”

“เมื่อกี้ทำงานอยู่” ชายหนุ่มอ้างไปเรื่อย กลั้นขำตัวสั่น กระตุกแขนเขาให้ขยับเข้าไปใกล้  “ตอนนี้เสร็จแล้ว...งั้นตอบนะ เอาทีละอย่าง”

“หือ?” คิมหันต์เลิกคิ้ว งงนิดหน่อยว่าจะตอบอะไรในเมื่อคราวนี้ยังไม่ได้ถาม

“อย่างแรก ห้องนี้ไม่ร้อนหรอก แต่ถ้าอยากแก้ผ้านอนแผ่ก็ไม่ว่าอะไร”

“หา?”

“ถัดมาก็...” อีกฝ่ายกระตุกมุมปาก ฟันเขี้ยวที่โผล่แวม ๆ ยิ่งทำให้รอยยิ้มดูเจ้าเล่ห์ มืออีกข้างที่ว่างยกขึ้นวางทาบบนหน้าท้องเขา เย็นวาบตามอากาศจนเผลอสะดุ้ง “...ไหนกล้ามท้องที่ว่าซิทอัพทุกวัน? ไม่เห็นต่างจากเดิมเลย..”

“....ก็....แบบ..”

“ส่วนที่ว่าน่าลูบไหมน่ะหรือ..? อืม...” สามภพขมวดคิ้ว ปั้นสีหน้าคล้ายกำลังพิจารณาอย่างหนัก ค่อย ๆ ลากปลายนิ้วลงต่ำอย่างอ้อยอิ่ง “...ก็พอไหวอยู่ แต่อย่างนี้อาจดีกว่า”

พูดจบก็แนบริมฝีปากลงไปตรงกลางท้อง ลากปลายลิ้นร้อนผ่าวผิดกับฝ่ามือเย็น ๆ เมื่อครู่บนผิวเนื้อเขาจนขนลุก หลุดอุทานด้วยเสียงประหลาดออกไป

“อะ...อื้อ!”

“ต่อไปก็อะไรนะ...กางเกงคับเพราะฟิตกล้ามหรือ?”

คิมหันต์หน้าเหวอ ร้อนวูบวาบไปทั้งตัวขึ้นมาทันที รู้แล้วว่าสามภพจะตอบเรื่องอะไร เล่นเรียงมาตั้งแต่แรก แถมยังมีแนวโน้มจะหนักข้อขึ้นเรื่อยตามที่เขาเพ้อเจ้อไปเมื่อครู่เสียด้วย

“..อะ..โอเค ๆ ...ไม่ต้องตอบแล้วก็ได้” เขาทำโบกมือโบกไม้เหมือนไม่ใส่ใจ “ไม่ได้งอนก็ดีแล้ว ผมไปอาบน้ำละ”

“เดี๋ยวสิ” อีกฝ่ายหัวเราะ “ยังตอบไม่หมดเลย กางเกงนี่พี่ว่าไม่คับเท่าไหร่ แต่ถอดออกก็ดี”

“เฮ่ย!” ถึงกับร้องเสียงหลง “เดี๋ยวก่อนดิ!”

แล้วก็ได้แค่นั้น ก่อนมันจะโดนดึงไปกองอยู่ที่เข่าจนก้าวขาไม่ถนัด พอจะวิ่งหนีเลยพาให้สะดุดลงไปกองกับพื้น ดิ้นสู้กับสามภพที่หัวเราะชอบใจกับความได้เปรียบทางกายภาพของตัวเอง อันทำให้ดึงกางเกงที่คาอยู่หลุดออกจากขาเขาได้ไม่ยากเย็น

“ส่วนกางเกงใน พี่มีให้ยืม แต่คงไม่คิดจะใส่ซ้อนกันสองชั้นหรอกใช่ไหม”

“...หะ...หา!?”

“เพราะงั้นก็ถอดตัวที่ใส่อยู่ออกมาก่อน”

“โอ๊ย! เฮียเพี้ยนโรคจิตโคตร!”

“ไอ้คนที่ถามแต่แรกมันก็ต้องโรคจิตกว่าอยู่แล้วไม่ใช่หรือไง”

“ผมไม่เล่นแล้ว ปล่อยเว้ย!”

“เสียงดังเดี๋ยวบ้านข้าง ๆ ก็ได้ยินหรอก หลังนั้นเป็นของแพทย์ประจำนะ”

คิมหันต์ชะงัก เวรแล้วไง ลืมไปเสียสนิทว่าที่นี่บ้านพักในโรงพยาบาล

“เป็นเด็กดีหน่อย จะตอบคำถามสุดท้ายแล้ว”

เขาถึงกับสบถในใจว่ายังไม่หมดอีกหรือ(วะ!?) นั่งห่อตัวงอขารักษาอาภรณ์ชิ้นสุดท้าย ก้มหน้าชิดเข่าแบบไม่รู้จะอายได้มากกว่านี้อย่างไรอีก

“...เออ...ตอบมา...ว่าแต่ถามอะไรไปวะเมื่อกี้”

สามภพไม่ได้พูดอะไร และเขาก็มัวแต่ก้มหน้าเลยไม่รู้ว่าอีกฝ่ายเพียงแต่ขยับปากโดยไม่มีเสียงหรือเปล่า หลังจากนั้นเป็นความร้อนในอ้อมกอดอีกฝ่ายที่คุกเข่าตรงหน้าแล้วโอบแขนไว้รอบตัวเขา

“ก็ต้องอยากแหงอยู่แล้ว”

คำตอบมาแบบนั้น...แผ่วเบาอยู่ข้างหูพร้อมกับลมหายใจอุ่น ๆ  ว่าแต่ต่อจากเรื่องกางเกงในบัดซบนั่น เขาก่อกวนสามภพด้วยคำถามเพ้อเจ้อว่าอะไรไปนะ?

“..เฮีย?”

อ้อ..ใช่..

“เห็นพี่เอกกอดเราแล้วพี่หึงชะมัดเลย”

เขาเพิ่งถามไปว่าไม่อยากกอดแล้วหรือ?

“ให้ตายเถอะ ถ้าตอนนั้นเขาไม่ได้ร้องไห้อยู่อาจเผลอต่อยไปแล้วก็ได้” สามภพบ่นพึมพำ “อย่าคุยสนิทสนมกับเขานักได้ไหม”

คิมหันต์คิดว่าเขาควรสลด แต่ริมฝีปากกลับวาดเป็นรอยยิ้มทั้งที่ยังซ่อนใบหน้าไว้กับหัวเข่า

“...ไม่ได้หรอก”

“...”

“ลืมแล้วหรือ ผมชอบให้เฮียหึง”

เขาเหลือบตาขึ้นมอง สบเข้ากับสายตาอีกฝ่ายที่จ้องลงมาพอดี และเขาต้องยอมรับชอบแววตาแบบนี้มากขึ้นทุกวัน

“หึงผมเยอะ ๆ...รักผมคนเดียว ต้องให้บอกกี่ครั้งกัน”

“....”

เขานึกถึงคนรักของพี่ชายที่เพิ่งได้เจอวันนี้ ผู้ชายคนนั้นยังรักพี่ชายของเขาแม้เวลาจะผ่านไปเป็นสิบปี ในบ้านเต็มไปด้วยรูปวาดที่อัดแน่นไปด้วยความรู้สึกรัก โศกเศร้า โหยหา แต่ก็ยังคงเหลือประกายแห่งความสุขไหลวนอยู่ที่นั่น

ตอนแรกที่ได้ฟังจากสามภพ เขานึกหวั่นว่าเอกภพจะอยู่อย่างไรหากยังจมกับความรู้สึกในวันคืนเก่า ๆ  แต่หลังจากได้เจอกันวันนี้ เขาบอกได้ว่าอีกฝ่ายยังมีความสุขดีกับสิ่งที่พี่ชายเขาเหลือทิ้งไว้ แม้เวลาอาจไม่ได้ทำให้หายเจ็บปวด แต่อย่างน้อยก็ทำให้ผู้คนคุ้นชินกับมันมากขึ้น ถึงจะร้องไห้เมื่อเจอกันครั้งแรกกับเขาที่หน้าตาคล้ายพี่ชาย แต่สุดท้ายแล้ว..พวกเขาก็สามารถคุยกันถึงเรื่องดี ๆ เกี่ยวกับวสันต์โดยที่ยังมีรอยยิ้มซึ่งปราศจากการเสแสร้งบนใบหน้า

“ไอ้เด็กเรื่องเยอะ”

คิมหันต์หัวเราะชอบใจ แต่ยังรู้สึกหน้าร้อนเกินกว่าจะเงยขึ้นจ้องตาตรง ๆ

“ผมรักพี่นะ”

เขาไม่คิดเสียใจเลย ต่อให้ลงเอยแบบไหนก็ไม่เสียใจทั้งนั้น สิ่งที่ได้เห็นวันนี้บอกให้รู้ว่าความรักเป็นเรื่องสวยงามไม่ใช่หรือ.. แม้จะสุขหรือเศร้า หัวเราะหรือร้องไห้ แต่สุดท้ายมันก็สวยงามอยู่ดี เหมือนกับภาพทั้งหมดที่เอกภพวาด แขวนเอาไว้จนเต็มผนัง การที่จะรักใครสักคนได้ขนาดนั้นไม่ใช่เรื่องผิดสักนิด ต่อให้ไม่ได้อยู่ด้วยกันแล้ว แต่พี่ชายเขายังจะมีชีวิตอยู่ในใจผู้ชายคนนั้นเสมอ..อยู่ในใจของทุกคนที่ยังคิดถึงเขา...แค่เพียงเราไม่ลืมเท่านั้นเอง

“ผมรักพี่มาก ๆ”

“นั่นไม่ใช่คำถามนี่”

“บ้าฉิบ” แย่หน่อยตรงเสียงเขาสั่นเครือกว่าที่คิด เสียฟอร์มเป็นบ้า “..งั้นถามอะไรดีล่ะทีนี้”

“ไม่ร้องครับ..” สามภพกระซิบเสียงอ่อนโยน ลูบหลังเขาแผ่วเบาด้วยมือเย็น ๆ นั่นอีกแล้ว “ไม่ถามก็ตอบได้”

“....”

“หึงคนเดียว รักคนเดียว โอเคไหม?”

“แล้วก็จะไม่ลืมผม”

มะเหงกถูกส่งลงกลางศีรษะพอดีเป๊ะ “ใครจะไปลืมไอ้ตัวปากเสียที่ปล่อยยางรถคนอื่นตั้งแต่เจอกันวันแรกลง”

“นั่นแหละจุดประสงค์” เขาหลุดหัวเราะปนสะอื้น “..ผมจะเป็นที่จดจำของเฮียเพี้ยน”

อีกฝ่ายเงียบไปพักใหญ่ กว่าจะยอมเอ่ยปากอีกครั้ง

“...ปากหมาจริง ๆ อย่าพูดอะไรเหมือนเป็นลางงั้นสิ เดี๋ยวจับถอนฟันทิ้งหมดปากเลย”

คิมหันต์หัวเราะ


รู้ดีว่าเขาก็ไม่มีทางลืมคนบ้าที่เคยประมูลตัวเขาในงานโรงเรียนด้วยราคาหนึ่งหมื่นบาทได้แน่ ๆ

- หมดยกที่ 63 –

---

มาต่อแล้วค่ะ แฮร่กกกกก >w<


ขอบพระคุณคนอ่านที่ยังรอ (แม้จะช้ามาก)นะคะ ฮืออออ ใกล้แล้ว ๆ ตอนเริ่มเรื่องก็ไม่ได้ตั้งใจจะเขียนยาวขนาดนี้เลยจริง  ๆ นะ ฮาา

วันนี้ของดโซนของแถมก่อนเพราะไม่ค่อยได้วาดเล่น แต่มีมาแปะอันนี้ ใกล้คริสต์มาส >///<
(http://fc00.deviantart.net/fs70/f/2013/356/b/3/fbcover_credit_by_maew3ta-d6ywklv.jpg)

สุขสันต์วันคริสต์มาสล่วงหน้านะคะ พบกันยกหน้าค่ะ! >w<

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 22-12-2013 23:59:36

แง้ แอบน้ำตาซึมตอนท้าย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 23-12-2013 00:06:33

ไหงน้ำตาซึมกับตอนหลังๆของตอนนี้ตามน้องครีมก็ไม่รู้
พี่เอกได้แค่กอดไม่ต้องหวงไปหรอกนะพี่ภพ

น้องครีมอย่าเพิ่งคิดไปไกลมาก
ไม่แน่ว่าแม่อาจจะคุยกับพ่อให้แล้วก็ได้
เหตุการณ์ข้างหน้าไม่มีใครทำนายได้หรอก :monkeysad:
แค่ทำวันนี้ให้ดี รักกันให้มากที่สุด มีความสุขเวลาที่อยู่ด้วยกันให้มากๆ
เก็บเี่ยวทุกนาทีไว้
นั้นก็ทำให้ทุกๆวันดีที่สุดเหมือนที่พี่เอกเป็นได้ แม้ไม่มีวสันต์อยู่ข้างๆ :hao5:

อยากบอกว่ามาช้า แต่เค้าก็รอน่า เค้ารักเรื่องนี้ :กอด1:
มีทั้งสนุกและซึ้งให้อ่าน ชอบ o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 23-12-2013 00:14:50

 :m15:  เศร้ากับพี่เอก แม้ตอนที่เอามาลงนี้จะทำให้เศร้าน้อยกว่าตอนที่ผ่าน ๆ มา  แต่ก็ยังเศร้าอยู่ดี

 :mc2:  :mc1:  :mc3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: 2pmui ที่ 23-12-2013 00:15:54

เศร้ากับความรักของพี่เอกจัง ยังอยากให้แกมีคนมาดามหัวใจอยู่ดี
น้องคิม ก็ยังน่ารักน่าฟัดเหมือนเดิม แต่ปากไม่ดี พี่ภพต้องลงโทษ ตบปากด้วยปาก แทนถอนฟันดีกว่า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 23-12-2013 02:21:11

คนที่อยู่ต่อให้เจ็บปวดแค่ไหน... ก็ต้องอยู่ให้ได้
ไม่แปลกใจเลยถ้าพี่เอกจะเริ่มต้นใหม่กับใครไม่ได้อีก .... อย่างน้อยทุกเวลาที่เหลือในชีวิตต่อจากนี้ ก็จะมีภาพเฮียหล่อเลี้ยงในหัวใจพี่เอก
จนกว่าจะได้พบกันใหม่อีกครั้ง ...

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: ปี้ปี้ปี้~PalmY ที่ 23-12-2013 03:15:01

ไอ้ประมูลหนึ่งหมื่นบาท ทำไมกลายเป็นโรแมนติกไปได้ ~

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 23-12-2013 06:37:59

 :m15: :m15: :m15: น้ำตาซึม สงสารพี่เอกอ่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: misso ที่ 23-12-2013 08:18:20

ฮาคำถามแรกของสามภพ เหวย จะรุกพี่เอกเร็วไปไหม ฮ่าๆ

แต่ก็นั่นแหละ ถ้าเป็นเราก็คงไม่รู้หรอกว่าจะเริ่มพูดยังไงก่อนดี

เรื่องนี้คงไม่จบเศร้าหรอกชิมิเคอะคนเขียน o18

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 23-12-2013 08:42:46

ฮือ อ่านไปน้ำตาไหลซึมๆๆ

พี่เอกน่าสงสารมากๆๆ :hao5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 23-12-2013 08:55:53

 :sad4:  พี่เอกก็ยังคงน่าสงสารอยู่ดี
ชอบประโยคนี้จัง"....พี่มีความสุขกับการแค่ได้คิดถึง...มันก็เท่านั้น....”
 มันทำให้คิดถึงเพลงอยู่อย่างเหงาๆของสิงโต นำโชค เลยแหะ

น้องครีมอย่างงี้เรียกง้อ หรือ อ่อยพี่ภพกันแน่เนี่ย555
น่ารักซะจริงๆ :-[

รอตอนต่อไปค่ะ +1  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: bobby_bear ที่ 23-12-2013 08:57:01

แอบเศร้านะตอนนี้ เศร้าแบบยิ้มได้
คงเป็นอารมณ์แบบพี่เอกสินะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 23-12-2013 09:31:33

 :m15: :m15:  ซึ้งและประทับใจที่สุด


+1   จ้า  รอตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 23-12-2013 10:10:26

 :monkeysad: อ่านไปน้ำตาหยดแมะๆ ต้องกลั้นไว้ แอบอ่านเวลางาน 5555555

ใจนึงก็คิดถึงพี่เอก อยากอ่านอยากรู้ความเป็นไปของพี่เค้าเป็นยังไงบ้าง อยู่ได้ยังไง มีความสุขดีไหม

อีกใจนึงก็อยากให้ผ่านคืนวันอันโหดร้ายดาม่าปนน้ำตา

เฮ้ออออ

 :mew2:

+1 +เป็ด



ขอบคุณนะคะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 23-12-2013 10:24:01

มันต้องผ่านไปได้ซิคิม

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: AlizeBelle ที่ 23-12-2013 10:27:02

อา... แววมาม่าลอยมากรุ่นๆ
 :z3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 23-12-2013 10:37:29

สงสารพี่เอกจัง..ผ่านไปหลายปีแล้วก็ยังไม่ลืมไม่อยากให้เกิดแบบนี้กับเฮียภพนะ

ขอให้ผ่านพ้นไปด้วยดี...ว่าแต่อิน้องคิมทั้งอ้อนทั้งยั่วเก่งจริงๆวุ๊ยช่วงนี้

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 23-12-2013 10:44:02

คิมง้อได้น่ารักสุดๆ ถึงเคืองอยู่ก็ต้องหาย

กำไรเฮียเพี้ยนจริงๆ

เฮียเอกคงมีความสุขในแบบของเฮียแล้วแหล่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 23-12-2013 11:10:40

ความรักของพี่เอกกับเฮียใหญ่สวยงามในความทรงจำ
แต่ของเฮี้ยเพี้ยนกับตี๋เกรียนขอให้สวยงามในทุก ๆ วัน และตลอดไป
คิมหันต์ยังอ้อนได้น่ากอดทุกทีสิน่า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: yong ที่ 23-12-2013 11:34:18

ประทับใจรักของเฮียกับพี่เอก  อยู่ก็รักตายจากก็ยังรักคนเดียว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: Fish129 ที่ 23-12-2013 12:17:44

โหย  พี่เอกซึ้งอ่า

อ่านแล้วอยากให้เรื่องนี้ แฟนตาซีขึ้นมาเลย

อยากให้ วสันต์ฟื้นคืนชีพ ตู้ม!!!  แล้วมาอยู่กับพี่เอก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 23-12-2013 12:26:06

...เศร้าๆอยู่ตอนแรกสงสารพี่เอก แต่ท้ายๆดันฮาซะงั้น ตัวป่วนก็ยังคงเป็นตัวป่วน :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: nutjisub ที่ 23-12-2013 12:52:32

อ่านตอนนี้ร้องไห้ น้ำตาไหลพรากสงสารพี่เอกมาก ๆๆ เลย ทำไมพี่เอกน่าสงสารอย่างนี้ ตอนพี่เอกกอดคิมแล้วร้องไห้คือเศร้ามากๆๆ เลย แต่ทุกอย่างก็มาฮาเฮียเพี้ยนแกล้งคิมนี่แหละ

คนเขียนช่วยแต่งเรื่องใหม่ให้พี่เอก เป็นพระเอกให้หน่อยได้ไหม ให้พี่เอกได้พบกับคนใหม่ที่สดใสร่าเริง หรือแต่งให้เฮียใหญ่เกิดมาใหม่ได้ไหมคือ เราอินกับพี่เอกมากจริงๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 23-12-2013 12:56:59

อ่านแล้วน้ำตาร่วงเลย ตั้งแต่เจอพี่เอก TvT
เฮียเพี้ยนก็แบบว่าพูดตรง... ถ้าเป็นพี่เอกคงสะอึกอยู่ไม่น้อย  :hao5:
ดีใจที่พี่เอกยังมีความสุขกับความรักของเฮียใหญ่
ที่ไม่อยู่แล้ว ตอนเล่าถึงว่าเคยจะแต่งงานแล้วก็คบกับคนโน้นคนนี้
สุดท้ายก็ทำไม่ได้ ชีวิตเละเทะเพราะไม่สามารถรักใครได้
เหมือนที่รักกับเฮียใหญ่น้ำตาร่วงเปาะแปะเลย  :mew6:


ฉากที่พี่เอกดึกนุ้งครีมมากอดนี่คิดอยู่แล้วว่าถ้าเจอกันต้องมีแน่ ๆ
ในหัวแอบคิดเลยนะว่าพี่เอกจะมาแย่งจีบนุ้งครีมกับเฮียเพี้ยน
แต่ไม่หรอก ถึงจะคล้ายกันยังไง แต่ก็คนละคนอยู่ดีนั่นแหล่ะ
เฮียเพี้ยนหึงแล้วน่ารักอ่ะ น้องครีมง้อก็ทั้งขำทั้งน่ารัก
ง้ออะไรได้ 18+ ขนาดนั้น ง้อเองอายเองด้วย 555+


จับตาดูต่อไป แผนการอันล้ำลึกจะทำยังไงให้ปะป๊าสุชัย
ไม่รังเกียจเฮีย ตอนนี้อึมครึมมากค่ำ คือมันก็ขำนะ แต่อารมณ์เรื่อง
มันก็หม่น ๆ มากกว่า T_T เศร้า... อยากให้เฮียใหญ่ฟื้นมา
อยากอ่านตอนพิเศษของเฮียใหญ่อีกเยอะ ๆ ฮือ ฮือ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 23-12-2013 13:09:55

แอบเศร้าเนอะ
อ่านแล้วแอบน้ำตาซึมเลย
 :mew6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 23-12-2013 13:22:32

โฮ~ สงสารพี่เอก

แต่.. พี่เอกไม่คิดเข้าใกล้น้องครีมไปมากกว่านี้ใช่มั๊ยคะ
เพราะเดี๋ยวเจอเฮียเพี้ยนแยกเขี้ยวแน่ >.<

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: ninghyuk ที่ 23-12-2013 14:06:57

สงสารพี่เอกมากๆเลยยยย T___T
พอมาเจอคิมอ้อนพี่ภพนี่เปลี่ยนโหมดแทบไม่ทัน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: Oilsaoo ที่ 23-12-2013 14:14:08

สงสารพี่เอกจัง หวังว่าเรื่องทุกเรื่องจะผ่านไปด้วยดี

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: toou ที่ 23-12-2013 14:59:33

น้ำตาไหลตามพี่เอกเลยอ่าาาาาาา
สงสารจนพูดไม่ออกเลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: MK ที่ 23-12-2013 15:19:58

หนูคิมอ้อนน่ารักจัง   :z1:

อ้อนแบบนี้พี่ภพคงไปไหนไม่รอด 

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: insomniac ที่ 23-12-2013 16:30:31

ความรักของพี่เอกมันยิ่งใหญ่จริงๆ
แต่ยังไงมันก็เศร้าเกินไปอยู่ดี
อยากให้พี่เอกได้เริ่มต้นใหม่กับใครซักคน
เพิ่งสามสิบกว่าเองนิ
ขอตอนพิเศษของพี่เอกนะครับ
หรือถ้าไม่อยากเขียนเป็นตอนพิเศษ
ขอเป็นซีรี่ย์ต่อจากเรื่องนี้เลยก็ได้ครับ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: Minnie~Moo ที่ 23-12-2013 17:15:31

สงสารพี่เอก  :o12:

อยากป๊ารู้ว่าทำให้ผู้ชายคนหนึ่งเป็นแบบนี้  :ling2: เผื่อเค้าจะสงสารความรักของไอ้ตัวแสบบ้าง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 23-12-2013 17:59:22

อ่านตอนนี้แอบกลัว เมื่อไหร่ป๊าจะใจอ่อนค้าาาาา

คนอ่านซึม ตาม ๆ กันแล้วคร่าาา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: punomenon ที่ 23-12-2013 18:05:50

 :call: ขอบคุณค่ะที่ยังไม่ลืม ตั้งตารอคอยเฮียเพี้ยนทุกวันเลยนะ

โอ๊ยยยยยย อ่านแล้วไม่รู้คนอื่นเป็นยังไง แต่เราปวดตับปวดไตมากมาย

น้องคิมอารมณ์อ่อนไหวนะเนี่ย เราก็น้ำตาคลอตามเลย  :mew2:

ป๊าคะ ยอมๆเถอะค่ะ สงสารน้องคิม :hao5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 23-12-2013 18:54:52

น้ำตาร่วงไปกับพี่เอกอีกแล้ว :m15:


 :กอด1: :L2: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: SiLent_GRean ที่ 23-12-2013 19:05:07

ทำไมประโยคสุดท้ายที่เคยขำ มาอ่านตอนนี้แล้วรู้สึกโรแมนติกมากเลย  :heaven :heaven :heaven

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: KilGharRah ที่ 23-12-2013 20:11:01

ทุกอย่างต้องดีขึ้นสิตี๋คิม อย่าเพิ่งยอมแพ้นะ เฮียเพี้ยนต้องเอาชนะใจป๊าได้แน่ๆ

เราไม่อยากให้มีดราม่าเลย  :ling3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: max_ang ที่ 23-12-2013 20:13:35

เศร้าอะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 23-12-2013 20:19:27

พูดเหมือนเป็นลางจริงๆนะเนี่ย :mew4:
ไม่เป็นไร ต้องได้อยู่ด้วยกันและรักกันตลอดไปแน่ๆ เอาใจช่วยนะตี๋เกรียนกับเฮียเพี้ยน :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 23-12-2013 20:22:08

เฮียเอกแค่ได้คิดถึงก็เป็นสุขใจ ว่าแล้วก็เปิดเพลงญารินดาคลอไปด้วย น้ำตาหยดแหมะๆเลยค่ะ ทรมาน โฮวววว   :mew6:
ปล คีมขี้อ้อนมากกกกกก ก.ไก่ล้านๆตัว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: anntonies ที่ 23-12-2013 20:24:56

ตอนที่พี่เอกลากคิมไปกอดน้ำตาไหลเลย
ลืมไม่ได้จริงๆสินะ ไม่ใช่คนลืมช้าอะไรด้วย สงสารจับใจ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: goosongta ที่ 23-12-2013 20:38:28

ได้ยินเรื่องพี่เอกทีไร น้ำตาซึมทุกที

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 23-12-2013 21:27:13

ถึงจะจบเศร้า แต่ความสุขที่เคยมีร่วมกันก็มากมาย ไม่จำเป็นที่จะต้องลืมมันนี่เนอะพี่เอก ^^



 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 23-12-2013 22:54:23

ในที่สุดพี่เอกก็ได้ร้องไห้ระบายความรู้สึก ต้องขอบคุณสามภพกับหนูคิมสินะ
ส่วนพี่ภพ อยากบอกว่าเมพมากนะคะ ^^ ทำงานไปฟังอิหนูคิมไปแถมตอบเรียงลำดับคำถามได้อีก
แต่ที่แน่ๆ พี่ภพกำไรทั้งขึ้นทั้งล่อง  :hao6:

Merry Christmas ล่วงหน้าเช่นกันค่ะ  :mc4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 23-12-2013 23:06:36

 :sad4: เมื่อไหร่จะหายเศร้าซักที.......
สงสารเฮียเพี้ยนกับหนูครีมมมมมมมม
ป๊าใจอ่อนเร็วๆนะค้าาาาาาา

ปล.สงสารพี่เองจังเลย ทนได้ยังไงตั้งสิบกว่าปี  :mew6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 24-12-2013 01:02:38

ฮาเฮียภพ มาถึงก็ยิงตรงเลยพี่เอกคงตกใจน่าดู
ตอนนี้รวมหลากอารมณ์ มาตอนแรกนี่เศร้ากับพี่เอกอีกแล้ว(คนนี่โผล่มาทีไรอิชั้นเศร้าตลอด)
สักพักฮาเฮียภพงอน แถมคิมง้อได้น่ารักน่าถีบมาก555 แต่ตอนจบตอนอิชั้นซึ้งงงง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: yong ที่ 24-12-2013 10:40:49

 กลับไปอ่านเรื่องเฮียตอน 49 ใหม่ ยิ่งซึ้งมาก ส่วนหมอภพหึงไม่มีไฟแดงเลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: DraCo_SLa13 ที่ 24-12-2013 11:15:36

อรั๊ยยยย  เข้าใจพี่ภพอ่าาา ยิ่งได้ยินว่าไอ้ตี๋โตมาเหมือนพี่นี่ยิ่งหึง 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 24-12-2013 12:38:52

สักวันต้องเป็นวันของพี่เอก :L1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 24-12-2013 17:21:38

ยังไงพี่ภพก็ไม่มีทางลืมคิมหรอกเนอะ ตอนนี้มันช่างเข้ากับอากาศช่วงนี้จริงๆ...

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: Mengjie_JJ ที่ 25-12-2013 16:12:42

 :hao3:

ขอให้พี่เอกช่วยได้ทีเถอะ

อาตี่คิม น่ารักที่สุด

ขอให้ทั้งคู่ผ่านพ้นอุปสรรคไปได้ด้วยดี

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 25-12-2013 19:31:06

หนูครีมหนิ  เดี๋ยวตีปากเลย  พูดอะไรเป็นลางอย่างนั้นล่ะลูกกกก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: mizzmizz ที่ 25-12-2013 22:02:38

 :heaven น่ารักไปป่ะจ้ะหนูคีมมมมมมม

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 26-12-2013 22:32:27

พี่เอก  อบอุ่น อ่อนโยน แล้วก็เป็นผู้ใหญ่ดีจริง ๆ
ทั้งที่เรื่องเกี่ยวกับเฮียใหญ่ ถือเป็นเรื่องที่มีผลกระทบต่อจิตใจพี่เอกมาก ๆ
แต่พี่เอก ก็ยินดีที่จะรับฟังพี่ภพ แถมเรื่องที่พี่ภพขอร้องให้ช่วย ก็คือเรื่องซ้ำเดิม
ที่เคยเกิดขึ้นในอดีต จนทำให้คนที่เกี่ยวข้องทุกคนต้องเจ็บปวดอยู่ทุกวันนี้
ทุกครั้งที่เขียนถึงพี่เอก จะรู้สึกว่าพี่เอกที่ยังคงอยู่กับความทรงจำทุกอย่างเกี่ยวกับเฮียใหญ่
คงมีแต่ความเศร้าใจ คิดถึงแต่เฮียใหญ่ที่ไม่อยู่แล้ว ชีวิตพี่เอกจะมีความสุขเหรอ
แต่ตอนนี้ถึงได้รู้ว่า พี่เอกเข้มแข็งมาก ๆ และการได้อยู่อย่างนี้ ได้คิดถึงเฮียใหญ่อย่างนี้
นี่แหละคือความสุขของพี่เอก ชอบความคิดของพี่เอกนะ ถ้าจะอยู่กับใครสักคน
แต่เพื่อเป็นแค่ตัวแทนของเฮียใหญ่ ก็สู้อยู่คนเดียวไปดีกว่า อย่าทำร้ายจิตใจคนอื่นเลย
ยิ่งตอนเจอน้องคิมอีกครั้ง แล้วกอดน้องคิมร้องไห้ ยิ่งบ่งบอกว่า ว่าใจของพี่เอกมีเพียงเฮียใหญ่จริง ๆ
ดีนะที่พี่ภพ ไม่หึงจนหน้ามืด ซัดพี่เอกเข้าให้ จะให้พี่เอกช่วย ก็ต้องใจเย็น ๆ หน่อยนะจ้ะ
ทำไมแอบวิตกเล็ก ๆ กับคำพูดของน้องคิม ที่พี่ภพว่าพูดเป็นลาง หวังว่าจะไม่มีเรื่องร้าย ๆ เกิดขึ้นหรอกนะ
หวังว่า พี่เอกที่เป็นตัวช่วยอีกหนึ่งตัวช่วยที่สำคัญ จะสามารถทำให้ป๊ายอมรับเรื่อง พี่ภพน้องคิม ได้ซะที
ขอบคุณคนเขียนค่ะ   :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: yong ที่ 27-12-2013 11:27:36

เฮียอยู่ในใจพี่เอกเสมอ เฮียอยู่กับพี่เอก ไม่ได้จากไปใน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: babanabekuya ที่ 30-12-2013 19:27:09

.... รอตอนต่อไปอย่างใจจดจ่อ
.... ติดมากแอบเข้ามาเชคทุกวัน ฮ่าๆๆ

   :hao4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 63 - จดจำ (หน้า 139) 22/12/13
เริ่มหัวข้อโดย: Kisseu129 ที่ 31-12-2013 03:56:40

พี่เอกทำเราน้ำตาแตกอีกแล้ว :sad4: :hao5:

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● [Doujin] (เอก*วสันต์) 7 o'clock (01/01/14)
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 01-01-2014 00:36:23

ก่อนอื่น สวัสดีปีใหม่ค่ะ ^^

วันนี้ไม่ได้มาอัพนิยาย แต่มาแปะโดสั้น ๆ คู่พี่เอกกับเฮียใหญ่นะคะ แฮร่ ๆ

แปะชึับ
(ถ้าจิ้มที่รูปแล้วไม่ขยาย จิ้มที่ลิ้งค์เหนือแต่ละรูปแทนนะคะ)

7 o'clock


http://fc08.deviantart.net/fs70/f/2013/365/6/a/ny1_resize_by_maew3ta-d706p3j.jpg
(http://fc08.deviantart.net/fs70/f/2013/365/6/a/ny1_resize_by_maew3ta-d706p3j.jpg)


http://fc09.deviantart.net/fs70/f/2013/365/0/2/ny2_resize_by_maew3ta-d706p2z.jpg
(http://fc09.deviantart.net/fs70/f/2013/365/0/2/ny2_resize_by_maew3ta-d706p2z.jpg)


http://fc05.deviantart.net/fs71/f/2013/365/b/b/ny3_resize_by_maew3ta-d706p2c.jpg
(http://fc05.deviantart.net/fs71/f/2013/365/b/b/ny3_resize_by_maew3ta-d706p2c.jpg)


http://fc00.deviantart.net/fs71/f/2013/365/0/8/ny4_resize_by_maew3ta-d706p1j.jpg
(http://fc00.deviantart.net/fs71/f/2013/365/0/8/ny4_resize_by_maew3ta-d706p1j.jpg)


http://fc02.deviantart.net/fs71/f/2013/365/2/c/ny5_resize_by_maew3ta-d706p10.jpg
(http://fc02.deviantart.net/fs71/f/2013/365/2/c/ny5_resize_by_maew3ta-d706p10.jpg)


http://fc03.deviantart.net/fs71/f/2013/365/5/f/ny6_resize_by_maew3ta-d706p04.jpg
(http://fc03.deviantart.net/fs71/f/2013/365/5/f/ny6_resize_by_maew3ta-d706p04.jpg)


http://fc06.deviantart.net/fs70/f/2013/365/1/7/ny7_resize_by_maew3ta-d706ozp.jpg
(http://fc06.deviantart.net/fs70/f/2013/365/1/7/ny7_resize_by_maew3ta-d706ozp.jpg)


http://fc07.deviantart.net/fs71/f/2013/365/e/0/ny8_resize_by_maew3ta-d706oyx.jpg
(http://fc07.deviantart.net/fs71/f/2013/365/e/0/ny8_resize_by_maew3ta-d706oyx.jpg)


http://fc00.deviantart.net/fs70/f/2014/001/3/f/ny8xre_resize_by_maew3ta-d70cb9u.jpg
(http://fc00.deviantart.net/fs70/f/2014/001/3/f/ny8xre_resize_by_maew3ta-d70cb9u.jpg)


http://fc03.deviantart.net/fs71/f/2014/001/7/6/ny9re_resize_by_maew3ta-d70cba1.jpg
(http://fc03.deviantart.net/fs71/f/2014/001/7/6/ny9re_resize_by_maew3ta-d70cba1.jpg)

และสวัสดีปีใหม่คนอ่านทุกท่านด้วยค่ะ
คุณพระและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่นับถือคุ้มครองนะคะ


อนึ่ง อันนี้เป็นเรื่องราวประมาณช่วงพี่เอกเรียนปีสาม เฮียใหญ่เรียนปีหนึ่ง ก่อนเกิดเรื่อง..เรื่องนั้นแหละค่ะ ฮือ
ถือว่าฉลอง(เหรอ?)ปีใหม่นะคะ มีความสุขมาก ๆ ตลอดปีตลอดไปน้า

หมายเหตุ - อันนี้เป็นโดที่ดั้นสด อารมณ์ชั่ววูบ เผามากตอนท้าย อะไรประมาณนั้นค่ะ ฮา โปรดอภัยเราด้วย ไม่งั้นจะทำไม่ทัน พรากกก

เห็นเคยบ่นกันหลายคนว่าอยากเห็นหน้าพี่เอกกับเฮียใหญ่ชัด ๆ หน้าตาก็ประมาณนี้เอง เฮียใหญ่กับตี๋คิมก็หน้าพิมพ์เดียวกันเลยค่ะ (แต่เฮียติดจะเรียบร้อย(?)กว่า) ฮา

ด้วยรักถึงคนอ่านทุกท่านค่ะ ^o^ พบกันยกหน้านะคะ *กอดรับปีใหม่*
 :กอด1: :3123: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● [Doujin] (เอก*วสันต์) 7 o'clock [หน้า 141]
เริ่มหัวข้อโดย: kabung ที่ 01-01-2014 00:41:35

อินมากกก อ่านไป ยิ้มไป ยิ้มทั้งน้ำตา อยากเห็นทั้งคู่มีความสุข :o12: :sad4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● [Doujin] (เอก*วสันต์) 7 o'clock [หน้า 141]
เริ่มหัวข้อโดย: pilar ที่ 01-01-2014 00:57:34

งือ มันสุขปนเศร้าจัง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● [Doujin] (เอก*วสันต์) 7 o'clock [หน้า 141]
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 01-01-2014 02:17:18

 :o12: พี่เอกยังรออยู่เสมอ  :ling3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● [Doujin] (เอก*วสันต์) 7 o'clock [หน้า 141]
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 01-01-2014 04:22:42

อ่านแทนที่จะมีความสุข กลับเศร้าใจไปกับเรื่องราวความรักของพี่เอกซะนี่ :hao5:  สวัสดีปีใหม่ :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● [Doujin] (เอก*วสันต์) 7 o'clock [หน้า 141]
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 01-01-2014 06:11:00

ปีใหม่แบ่งความสุขให้คนเขียน&คนอ่านทุกคน  :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● [Doujin] (เอก*วสันต์) 7 o'clock [หน้า 141]
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 01-01-2014 07:18:23

ยิ้มทั้งน้ำตาปริ่มๆๆ :mew6:

ปีใหม่ขอให้  RAINYDAY มีความสุขมากๆๆๆนะ :กอด1: :L1: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● [Doujin] (เอก*วสันต์) 7 o'clock [หน้า 141]
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 01-01-2014 10:04:17

เฮียใหญ่ กับ ตี๋คิม หน้าเหมือนกันมากจริง ๆ ตี๋คิมเวอร์ชั่นเรียบร้อยแท้ ๆ
อย่างนี้ยิ่งไม่แปลกใจเลย ที่พี่เอกเจอตี๋น้อยอีกครั้งจะถึงกับกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่
พี่เอก กับ เฮียใหญ่ แค่จินตนาการภาพตามเอาเองเวลาอ่านเรื่องของคู่นี้ ก็อินตามมากมายแล้ว
ยิ่งมาแบบเห็นภาพชัด ๆ อย่างนี้อีก มันยิ่ง... คนเขียนเชื่อมั้ยคะ เราร้องไห้เลยจริง ๆ นะ ทั้งที่มาแค่โดจินสั้น ๆ แท้ ๆ
ตอนต้นหยอกล้อกันน่ารัก เฮียใหญ่ขี้กลัวขี้กังวลไปหมด ต่างจากตี๋คิมจริง ๆ พี่เอกก็อบอุ่นใจดี มีมุมขี้เล่นด้วย อ่านไปยิ้มไป
แต่พอเจอประโยคที่ว่า "ปีนี้ไม่ทัน เดี๋ยวรอเคาท์ดาวน์ด้วยกันปีหน้าก็ได้นี่นา..." แค่นั้นแหละ
ยิ่งประโยคต่อ ๆ มา  " เวลายังมีอีกทั้งชีวิต พลาดไปปีเดียว ไม่เป็นไรหรอก " ฮือออเลย เศร้ามาก ๆ
ที่เราเศร้า เพราะรู้สึกว่า พี่เอกกับเฮียใหญ่ ณ ตอนนั้น ไม่มีทางรู้อนาคตของตัวเองได้เลยว่าจะเป็นยังไง
มีแต่คาดหวัง ว่าจะได้อยู่ด้วยกันอย่างนี้ตลอดไปทั้งชีวิต แต่เรา ที่รู้ว่าทั้งคู่จะไม่มีโอกาสนั้นอีกแล้ว มันเลยเศร้ามาก ๆ
แต่ถึงอย่างนั้น แม้จะมีเรื่องร้าย ๆ เกิดขึ้น แต่ไม่ว่าปีไหน ๆ พี่เอกก็ยังคงรักษาสัญญาที่ให้ไว้กับเฮียใหญ่ตลอดมา ซึ้งใจจริง ๆ
พี่เอกกับเฮียใหญ่ มาทีไร ถึงจะเศร้าทุกครั้ง แต่ก็ทำให้ซาบซึ้งในรักแท้ได้ทุกครั้งจริง ๆ นะ
........................................................................
ขอบคุณคนเขียนมากเลยค่ะ ประทับใจจัง ปีใหม่นี้ และปีต่อ ๆ ไป ก็ขอให้คนเขียนมีความสุขตลอดปี และตลอดไป
ร่ำรวย ๆ หน้าที่การงานก้าวหน้า มั่นคงนะคะ ที่สำคัญกว่าอะไรทั้งหมดคือ ขอให้สุขภาพแข็งแรง ไม่เจ็บไม่ไข้นะจ้ะ
ขอบคุณอีกครั้งค่ะ  :L1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● [Doujin] (เอก*วสันต์) 7 o'clock [หน้า 141]
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 01-01-2014 10:18:53

สุขสันต์ปีใหม่ 2557 คะ

อยากเห็นคู่นี้สุขสมหวังบ้างจัง อยากให้มีความสุข ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● [Doujin] (เอก*วสันต์) 7 o'clock [หน้า 141]
เริ่มหัวข้อโดย: yong ที่ 01-01-2014 10:20:24

ประทับใจมาก ขอบคุณผู้เขียนครับ ขอมีสุขภาพแข็งแรงมีความสุขครับ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● [Doujin] (เอก*วสันต์) 7 o'clock [หน้า 141]
เริ่มหัวข้อโดย: B.B. ที่ 01-01-2014 10:40:51

อ่านในเฟสมาแล้ว แต่มาเม้นท์ให้กำลังใจในเล้าอีกทีนึง ซึ้งและจุกแอ้กมากค่ะ สงสารเฮียใหญ่กับพี่เอกจริง ๆ ขอร้องคนแต่งว่าขอให้พี่เอกเจอคนรักใหม่ ให้พี่เอกมีความสุขซักทีเถ้อออออ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● [Doujin] (เอก*วสันต์) 7 o'clock [หน้า 141]
เริ่มหัวข้อโดย: pure_ka ที่ 01-01-2014 10:47:10

รูปสุดท้ายดูแล้วซึ้งอ่ะ พี่เอกรักษาสัญญามาตลอด น่ารักที่สุดค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● [Doujin] (เอก*วสันต์) 7 o'clock [หน้า 141]
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 01-01-2014 11:23:32

พี่เอกก็ยังรอเฮียใหญ่อยู่เสมอ รักคู่นี้จริง ๆ ถึงจะเศร้าแค่ไหนก็ตาม
สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๗ จ้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● [Doujin] (เอก*วสันต์) 7 o'clock [หน้า 141]
เริ่มหัวข้อโดย: cinpetals ที่ 01-01-2014 12:12:10

วอนคนเขียนช่วยแต่งแบบภาคเฮียใหญ่กะพี่เอกเกิดใหม่ไปเจอกันที 55555555555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● [Doujin] (เอก*วสันต์) 7 o'clock [หน้า 141]
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 01-01-2014 12:18:07

เฮียใหญ่เรียบร้อยกว่าจริงๆแหละ ^^
สวัสดีปีใหม่อีกรอบค่ะ  :mc4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● [Doujin] (เอก*วสันต์) 7 o'clock [หน้า 141]
เริ่มหัวข้อโดย: Gemm ที่ 01-01-2014 13:07:26

 :hao5:


ภาพสุดท้ายช่างทำร้ายจิตใจ :sad4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● [Doujin] (เอก*วสันต์) 7 o'clock [หน้า 141]
เริ่มหัวข้อโดย: finn~luv ที่ 01-01-2014 14:07:19

มารายงานตัวว่าอ่านถึงตอนล่าสุดแล้วค่าาาาา
หลังจากเพื่อนแนะนำมา ก็ติดหนึบบบบ อ่านยาวเลย
เป็นเรื่องที่อ่านไปก็งื้อไป ไอ้ตี๋น้อยน่ารักมากกก ขี้อ้อนมาก และขี้ยั่วมาก เขินนนนน  :-[ :-[
ชอบความขี้อ้อนของตี๋น้อยกับเฮียเพี้ยนที่คอยตามใจตลอด เป็นคู่ที่เข้ากันดีจังเลยน้า
อ่านไปแล้วได้งิ้งไป (?) ตลอดเลยล่ะค่ะะะะ
จะมีอารมณ์สะดุดเปลี่ยนเป็นน้ำตาไหลก็เอาตอนเรื่องของเฮียใหญ่นี่แหละ  :mew6: :mew6:
ล่าสุดกับโดพิเศษของเฮียใหญ่ ก็จุกอกอีกแล้วด้วย แงงงงง

เวิ่นมาเยอะแยะเลย สุดท้ายนี้
สวัสดีปีใหม่ 2557 นะคะ  :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● [Doujin] (เอก*วสันต์) 7 o'clock [หน้า 141]
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 01-01-2014 14:17:07

มาถึงภาพสุดท้าย
.......ทำไมน้ำตาไหล
 :mew6:

สวัสดีปีใหม่จ้าาาา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● [Doujin] (เอก*วสันต์) 7 o'clock [หน้า 141]
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 01-01-2014 17:36:17

สวัสดีปีใหม่ 2557 จ้า~ ขนาดภาพยังเศร้า~

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● [Doujin] (เอก*วสันต์) 7 o'clock [หน้า 141]
เริ่มหัวข้อโดย: NumPing ที่ 01-01-2014 18:56:19

สวัสดีปีใหม่ค่ะ

เอกภพกับวสันต์ เป็นเรื่องราวที่ประทับอยู่ในใจเราจริงๆ สุขในความเศร้า ชีวิตก็แบบนี้สินะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● [Doujin] (เอก*วสันต์) 7 o'clock [หน้า 141]
เริ่มหัวข้อโดย: KilGharRah ที่ 01-01-2014 19:34:15

อ่านแล้วน้ำตาจะไหล สงสารพี่เอกจังเลย   :mew2:

สวัสดีปีใหม่คนแต่งเช่นกันนะคะ  :mc4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● [Doujin] (เอก*วสันต์) 7 o'clock [หน้า 141]
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 01-01-2014 20:10:10

 :กอด1: :L1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● [Doujin] (เอก*วสันต์) 7 o'clock [หน้า 141]
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 01-01-2014 20:49:54

เรื่องนี้มันช่างbittersweetจริงๆเลย :hao5:

รอตอนต่อไปค่ะ +1 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● [Doujin] (เอก*วสันต์) 7 o'clock (01/01/14) [หน้า 141]
เริ่มหัวข้อโดย: namminzz ที่ 03-01-2014 00:29:55

อ่านแล้วทั้งฟินทั้งเศร้า :hao5:
สงสารพี่เอกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● [Doujin] (เอก*วสันต์) 7 o'clock (01/01/14) [หน้า 141]
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 03-01-2014 01:12:56

มันจะดีกว่านี้มากนะคะ ถ้าเฮียเค้าจะไม่ได้อยู่บนโลกนี้แล้วอ่าาา  :sad4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● [Doujin] (เอก*วสันต์) 7 o'clock (01/01/14) [หน้า 141]
เริ่มหัวข้อโดย: เมฆาสีน้ำเงิน ที่ 03-01-2014 11:29:17

หยุดอ่านไปพักใหญ่เพราะยุ่งมาก แต่ต้องกลับมาอ่านเพราะอยู่ดีๆก็คิดถึง
อยากบอกว่าเข้าใจความรู้สึกของทุกคน ถ้าผมเป็นตัวละครในเรื่อง
คงมองหน้าตัวเองในกระจกไม่ได้แน่ๆเลย มันรู้สึกว่าอ่อนแอ . . . . .

ตอนที่เจ๊ใหญ่ตั้งเงื่อนไขตกลงแต่งงานกับพี่โรจน์ อ่านแล้วถึงกับน้ำตาซึม
พี่น้องบ้านนี้พวกเขารักกันขนาดนั้น
อีกตอนที่เกือบร้องไห้ คือ ตอนที่เห็นพี่เอกจูงดุ๊กดิ๊กแล้วบอกว่าแฟนเคยอยากเลี้ยง
แล้วก็ตอนเจอคีมแล้วกอดจนร้องไห้

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● [Doujin] (เอก*วสันต์) 7 o'clock (01/01/14) [หน้า 141]
เริ่มหัวข้อโดย: punomenon ที่ 03-01-2014 13:34:58

HNY2014ค่ะ แบบว่ามันเศร้ามาดกนะ :hao5:

เฮียใหญ่เหมือนตี๋คิมเลย น่ารักน่าชัง แต่นิสัยคงไม่กวนเหมือนคิมใช่ไหม

พี่เอกแอบหล่อแฮะ ผู้ชายมุ้งมิ้ง :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● [Doujin] (เอก*วสันต์) 7 o'clock (01/01/14) [หน้า 141]
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 03-01-2014 14:28:13

ทำให้รู้ว่า สองคนรักกันขนาดไหน และมีความทรงจำที่ดีด้วยกันมากแค่ไหน
แม้ว่าตอนนี้จะเศร้า แต่ก็เป็ฯความเศร้าที่ทำให้สุขใจ


สวัสดีปีใหม่ค่ะ มีความสุขในทุกๆวันตลอดปีค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● [Doujin] (เอก*วสันต์) 7 o'clock (01/01/14) [หน้า 141]
เริ่มหัวข้อโดย: kaokorn ที่ 03-01-2014 15:43:52

Happy New Year 2014
All the best to you!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● [Doujin] (เอก*วสันต์) 7 o'clock (01/01/14) [หน้า 141]
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 03-01-2014 15:58:26

happy new year 2014

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● [Doujin] (เอก*วสันต์) 7 o'clock (01/01/14) [หน้า 141]
เริ่มหัวข้อโดย: KennyZa ที่ 03-01-2014 20:36:57

HAPPY NEW YEAR จ้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● [Doujin] (เอก*วสันต์) 7 o'clock (01/01/14) [หน้า 141]
เริ่มหัวข้อโดย: corn_rain ที่ 03-01-2014 21:13:03

 :heaven
เวลาไม่เคยพอ~~~
บ้าจิงน้ำตาไหลอีกและ(ไม่ได้ร้องนะ!)
คือชอบนะคู่นี้แต่พอคิดถึงปลายทางมันเศร้าตลอดอ่ะ
เรื่องมันไม่แฟนตาซีเฮียเลยเกิดใหม่ไม่ได้จะให้พี่เอกตายตามไปเจอกัน...
คงไม่ดี งื้ออออออ
หาวิธีที่ทุกฝ่าย(รวมคนอ่าน)จะมีความสุขสิ!!!

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● [Doujin] (เอก*วสันต์) 7 o'clock (01/01/14) [หน้า 141]
เริ่มหัวข้อโดย: libra82 ที่ 04-01-2014 13:25:26

มาสั้นๆ แต่เรียกน้ำตาได้ พี่เอกต้องสวัสดีปีใหม่กับวสันต์ผ่านกรอบรูป
้ัจัดคู่ให้พี่เอกหน่อยค่ะ สงสารทนไม่ไหวแ้ล้ว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● [Doujin] (เอก*วสันต์) 7 o'clock (01/01/14) [หน้า 141]
เริ่มหัวข้อโดย: L@DYMELLOW ที่ 04-01-2014 13:43:12

น้ำตามันเอ่อ... :hao5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● [Doujin] (เอก*วสันต์) 7 o'clock (01/01/14) [หน้า 141]
เริ่มหัวข้อโดย: yong ที่ 06-01-2014 10:28:05

สวัสดีปีใหม่ผู้เขียน มีความสุขแข็งแรงนะครับ      อยากอ่านตอนพี่เอกพบป๊า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● [Doujin] (เอก*วสันต์) 7 o'clock (01/01/14) [หน้า 141]
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 06-01-2014 15:51:37

ฮือๆๆๆๆ เฮียวสันต์ T____T

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● [Doujin] (เอก*วสันต์) 7 o'clock (01/01/14) [หน้า 141]
เริ่มหัวข้อโดย: Ja-Jah Suwanun ที่ 08-01-2014 15:14:00

เราเพิ่งตามมาอ่านค่ะ เพิ่งอ่านจบถึงตอนปัจจุบันวันนี้

เราชอบทั้งสองคู่เลยค่ะ ไม่ว่าจะเป็น ลูกเจี๊ยบXแม่ไก่ หรือ เฮียเพี้ยนXน้องครีม

อ่านแล้วมีความสุขมากกกกกกกกกก  o13

ส่วนตอนล่าสุด แอบเศร้าเบาๆ สงสารพี่เอกจังงงง แต่ก็ต้องอยู่เพื่อดูแลรักษาหัวใจของวสันต์ที่ฝากไว้อ่ะเนอะ  :sad4:

ขอบคุณที่แต่งนิยายสนุกๆมาให้อ่านนะคะ  :pig4: อ่อแล้วก็รูปภาพประกอบ เริ่ดมากค่าาาาา ดูกี่ทีๆก็ฟินนนน  :impress2: o13

ขอฝากเนื้อฝากตัวเป็นแฟนคลับ Dormitory Boy ด้วยคนน้าาาาา~  :L2: :L1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● [Doujin] (เอก*วสันต์) 7 o'clock (01/01/14) [หน้า 141]
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 08-01-2014 19:07:30

เศร้าาาาาา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● [Doujin] (เอก*วสันต์) 7 o'clock (01/01/14) [หน้า 141]
เริ่มหัวข้อโดย: tpaibull ที่ 09-01-2014 12:36:04

สงสารพี่เอกเหมือนกัน ไม่อยากให้ใครมาแทนที่เฮียวสันต์ แต่ขอสักคนที่จะอยู่ดูแลพี่เอกได้ก็พอ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● [Doujin] (เอก*วสันต์) 7 o'clock (01/01/14) [หน้า 141]
เริ่มหัวข้อโดย: mooz ที่ 10-01-2014 02:26:49

 :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● [Doujin] (เอก*วสันต์) 7 o'clock (01/01/14) [หน้า 141]
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 14-01-2014 13:07:37

 :3059:  :กอด1:

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พัีกยก 63.5 - ภาพทับซ้อน (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 14-01-2014 16:59:37

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

พักยก 63.5 – ภาพทับซ้อน

หน้าปัดนาฬิกาเรืองแสงบนหัวเตียงส่องสว่างเป็นสีเขียวอ่อนรำไรในความมืด


“เฮือก! ”


เสียงเข็มวินาทีขยับ ติ๊ก...ติ๊ก...ติ๊ก...ก้องเป็นจังหวะในความเงียบงัน


“...แฮ่ก........แฮ่ก.........แฮ่ก......”


ผมเบิกตาโพลง ยกมือขึ้นกุมอกเสื้อไว้แน่น พยายามหายใจให้ช้าลงจนเป็นปกติ นั่งงอตัวคุดคู้อยู่บนเตียงเพื่อสงบสติอารมณ์ ก่อนจะทิ้งตัวลงนอนหมดเรี่ยวแรง ปล่อยเม็ดเหงื่อไหลลงข้างขมับจนรู้สึกจักจี้ ขณะที่หัวใจยังเต้นโครมครามอยู่ครู่ใหญ่กว่ามันจะสงบลงได้


ความฝันนั้นอีกแล้ว


ฝันว่าตัวเองกำลังร่วงหล่นจากดาดฟ้าของอาคาร สายตาจับจ้องอยู่กับใครสักคนซึ่งพยายามยื่นมือมาคว้าตัวผมไว้...


แต่ช้าเกินไป


เสียงลมหวีดหวิวอยู่ข้างหู และราวกับมันจะบาดแทรกเข้ามาในผิวเนื้อ ผมฝืนยิ้ม...ทั้งที่น้ำตาไหลเกรอะกรังเต็มหน้า บางส่วนหลุดปลิวไปกับอากาศขณะที่ร่างผมร่วงดิ่ง อ้าปากออกเสียงเป็นชื่อเขา...ชื่อใครคนนั้นที่ใบหน้าเลือนรางเหลือเกิน เหมือนมีหมอกหนาสีขาวลอยฟุ้งอยู่ในความฝัน ผมเจ็บ บอกไม่ถูกว่าเป็นแบบไหน มีทั้งความเจ็บปวดที่แล่นร้าวจากภายใน...บีบคั้นจากภายนอก...ไม่มีกระทั่งเรี่ยวแรงจะดิ้นรน...


และสะดุ้งตื่นขึ้นในชั่วขณะที่ร่างกำลังจะกระแทกพื้น



...ติ๊ก.....ติ๊ก.....ติ๊ก.....



เสียงนาฬิกายังแว่วอยู่ข้างหู กระซิบบอกผมว่าที่ตรงนี้คือความจริง ไม่ใช่ความฝันน่ากลัวแบบเมื่อครู่แล้ว



ผมพยายามข่มตา แต่ยังไม่วายจะหลุดปากโอดครวญในความมืด


“...นี่มันบ้าอะไรวะเนี่ย...”




ผมมักฝันว่าตัวเองเป็นใครอีกคนหนึ่งเสมอตั้งแต่จำความได้ และมักจะมีอีกคนที่ไม่เห็นหน้า...หรือบางทีอาจเห็น...แต่เมื่อตื่นขึ้นมาก็นึกไม่ออกเสียแล้ว

เนื้อหาในความฝันมีทั้งชีวิตประจำวันปกติ...ของคนอื่น...ของใครก็ไม่รู้ ซึ่งมักวนเวียนซ้ำ ๆ อยู่กับเรื่องที่ผมไม่เห็นจำได้ว่าเคยไปหมกมุ่นตั้งแต่ตอนไหน ไม่ว่าจะเป็นชั่วโมงเรียนศิลปะ ห้องที่เต็มไปด้วยกระดานวาดรูป ดินสอ สีน้ำ ถ่านชาร์โคล และสารพัดอุปกรณ์ทำงานศิลป์ที่ผมรู้จักไม่ครบด้วยซ้ำ ตัวผม—ในฐานะคนอื่น ปั่นจักรยานกลางอากาศหนาวเย็น เสียงหัวเราะที่คล้ายว่าจะคุ้น แต่กลับนึกไม่ออกว่าเคยได้ยินจากที่ไหนหรือเปล่า หมาตัวโตขนสีทองที่ชอบกระโจนใส่ กับเจ้าของหมาซึ่งมักทำเสียงหัวเราะคล้ายว่าดังมาจากที่ไกล ๆ  แม้เรายืนใกล้กันนิดเดียว แต่ผมก็ยังมองไม่เห็นหน้าตาเขาอยู่ดี


ที่บ่อยสุด เห็นจะเป็นความฝันว่าตัวผมเองกำลังร่วงลงจากที่สูงอย่างเพิ่งเกิดขึ้นนี่เอง


เท่าที่จำได้นั้น แรก ๆ ก็ไม่ค่อยชัดเจน ผมแค่ฝันว่าตัวเองตกจากที่สูง บางครั้งหยุดฝันไปเอง แต่บางคราวก็สะดุ้งขึ้นมากลางปล้อง ใครมาเห็นเข้าก็พากันหัวเราะขบขัน เมื่อผมทะลึ่งพรวดขึ้นมาทำหน้าเหวอจากที่หลับอยู่ดี ๆ

ทว่าเมื่อวันเวลาผ่านพ้น จากวันเป็นเดือน จากเดือนเป็นปี รายละเอียดในความฝันอันซ้ำซากนั้นกลับค่อย ๆ เรียงตัวเป็นรูปร่างขึ้นทีละนิด เหตุการณ์พร่ามัวเริ่มกระจ่างขึ้น จนบางครั้งก็ทำให้รู้สึกราวกับว่ายามค่ำคืนนั้น ผมจะกลายเป็นคนที่มีอีกชีวิตในโลกความฝัน


ปกติแล้ว ฝันแปลกประหลาดเหล่านั้นไม่ได้รบกวนผมมากนัก ยังสามารถใช้ชีวิตเป็นปกติตามประสานักเรียนมัธยมทั่วไป ทว่ากลับมีอะไรที่ผิดแผกจากเดิมจนผมรู้สึกได้...


หนึ่งสัปดาห์มานี้ ภาพเหตุการณ์ซึ่งเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าเกือบทุกครั้งที่หลับ ดูเหมือนจะยิ่งโจมตีหนักขึ้นตั้งแต่ผมย้ายมาอยู่ราชบุรี


สถานที่ซึ่งผมร่วงลงมา ตอนแรกรู้แค่เป็นที่สูง ต่อมาก็รู้ว่าเป็นอาคาร...ผ่านไปจึงค่อนข้างชัดเจนว่าเป็นจากชั้นดาดฟ้า มีมือยื่นมาไขว่คว้าจากจุดที่ผมหล่น..แต่แล้วกลับคว้าไม่ทัน ตัวผมถูกดึงดิ่งด้วยแรงโน้มถ่วงให้จมลงในอากาศ รู้ตัวว่าร่างกำลังจะกระแทกพื้น เนื้อผมจะปริแตก กระดูกผมจะแหลกเป็นชิ้น ผมกลัวจนตัวสั่นระริก.. แต่ไม่รู้ทำไมจึงยังฝืนยิ้มให้ภาพพร่าเลือนเบื้องบน ซึ่งไม่รู้ว่ามีใครหรืออะไรเฝ้ามองอยู่ตรงนั้น


“...อึก!”


ผมเผลอยกแขนขึ้นกอดตัวเอง จึงเพิ่งรู้สึกว่ากำลังสั่นน้อย ๆ อยู่ในความเป็นจริงเช่นกัน หยดน้ำเอ่ออยู่ตรงขอบตา อาจเพราะครั้งนี้มันชัดเจนจนอดไม่ได้ที่จะรู้สึก.....กลัว... ผมตกลงมาพร้อมกับความอาลัยอาวรณ์จนปวดหัวใจ กับบางสิ่งที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคืออะไร


โคมไฟข้างเตียงส่องแสงสีส้มอ่อนเมื่อผมควานมือเปะปะไปถูกสวิตช์ ที่สุดแล้ว ผมก็ลุกขึ้นนั่งอย่างเสียมิได้ หลังจากนอนประสาทกับตัวเองอยู่ครู่หนึ่งจนเหมือนจะทนไม่ไหว น้ำตาเปียกหมอนเป็นดวงอย่างน่าทุเรศทุรัง


ผมระบายลมหายใจยาว ยกมือขยี้ตา ก่อนจะเหลือบมองนาฬิกา ตระหนักว่าเพิ่งเป็นเวลาตีห้ากว่าของเช้าวันเสาร์ วันหยุดแท้ ๆ ผมควรได้นอนต่อยาวหน่อย แต่ให้ตายเถอะ...ภาพฝันประหลาดยังติดตาออกอย่างนี้ ใครมันจะไปหลับลงกัน อย่าว่าแต่นอนต่อ ผมไม่อยากอยู่ฟังเสียงนาฬิกาเดินหลอน ๆ ในห้องคนเดียวแล้วด้วยซ้ำไป


นอกห้องนั้นเงียบสนิทตอนที่ผมกึ่งเดินกึ่งย่องออกมา เมื่อคืนป้าทำงานดึก ตอนนี้คงยังไม่ตื่น ส่วนพี่แพรวกับไอ้ภัทรผู้เป็นลูกพี่ลูกน้องน่าจะกำลังหลับอยู่เช่นกัน สองรายนั้นหากเป็นวันหยุด ไม่เก้าโมงก็ไม่ต้องพูดถึง หลับประหนึ่งไม่มีตัวตนอยู่ในบ้านนั่นละ

ลำคอผมแห้งผาก เดินโต๋เต๋ไปรินน้ำลงแก้วแล้วยกขึ้นกระดก หางตาเหลือบไปเห็นแสงไฟริบหรี่ลอดเข้ามาผ่านผ้าม่าน ไม่รู้จะทำอะไรจึงได้วางแก้วลงแล้วเดินไปชะเง้อดูโดยไม่รู้ตัว


ที่มาของแสงมาจากบ้านสีขาวหลังข้าง ๆ  ตรงชานที่ยื่นออกมาในส่วนของสวนหย่อมนั้น ดวงไฟสีส้มทอแสงอบอุ่นกลางอากาศเย็นยามใกล้รุ่ง ผมขมวดคิ้ว เพ่งสายตามองไปยังเงาตะคุ่มของร่างหนึ่งใต้แสงสลัว ผู้ชายวัยกลางคนกำลังยืนพิงต้นเสา ในมือคล้ายจะถือถ้วยอะไรสักอย่าง ผมเดาเอาเองว่าเช้าอย่างนี้อาจเป็นกาแฟ แต่ก็ดูไม่มีอะไรสลักสำคัญอยู่ดี


หน้าผากผมเอนพิงขอบหน้าต่าง เผลอเหม่อมองชายคนนั้นเป็นนานจนลืมเวลา เขายังคงยืนนิ่งอยู่ที่เดิมราวกับตกอยู่ในภวังค์...หรือไม่ก็อาจเป็นผมเองที่ติดในภวังค์อันแปลกประหลาด เหมือนว่าทั้งผมและเขาถูกตรึงอยู่ในพื้นที่ของตัวเองเช่นนั้นกระทั่งฟ้าเริ่มสาง ...กระทั่งผมรู้สึกตัวว่ากำลังทำอะไรที่ค่อนข้าง...แปลก... และควรจะเลิกแอบมองคนอื่นได้แล้ว



ทว่าชั่วขณะก่อนที่ผมจะละสายตา... เขากลับหันมาทางนี้  ในทิศทางที่ผมยืนอยู่หลังรอยแยกแคบ ๆ ของผ้าม่าน



ใจผมเต้นแรง....เร็ว.... เวลาเพียงแวบหนึ่งมีหลายอย่างวิ่งผ่านสมอง ผมนึกกังขากับตัวเอง กับคนแปลกหน้าข้างบ้าน กับความฝันพิลึกที่นับวันจะยิ่งชัดเจน แต่ตลอดความสับสนเหล่านั้น...ผมไม่ได้ละสายตาจากเขาเลยสักเสี้ยววินาที



“.....พี่...เอก...”



ผมกระซิบ...โดยไม่รู้ตัวแม้แต่น้อยว่าพูดอะไรออกไป นึกขึ้นได้อีกครั้งก็รีบกระตุกม่านปิด เข่าอ่อนจนต้องทรุดตัวลงมานั่งกุมอกซึ่งราวกลับกำลังจะระเบิดออกมาให้ได้ ตกใจกับพฤติกรรมประหลาดของตัวเองจนเผลอเตะเอาไม้กวาดที่วางพิงอยู่ไม่ไกลล้มระเนระนาด ความคิดวุ่นวายกับคำถามว่าพี่เอกคือใคร? อยู่ดี ๆ ชื่อนี้โผล่มาจากไหน? กลายเป็นอีกครั้งที่ผมต้องมานั่งสงบจิตสงบใจแต่เช้า เพียงแต่ย้ายจากเตียงมาเป็นใต้บานหน้าต่าง สุดท้ายก็โทษว่าคงเป็นอาการเบลอจากที่ตื่นผิดเวลาของตัวเอง


เสียงหมุนลูกบิดประตูห้องนอนอีกฝั่งดังขึ้น ป้าคงตื่นแล้ว บางทีอาจเป็นเพราะผมทำเสียงโครมครามเมื่อครู่นี้


“ทำอะไรเสียงดังแต่เช้าน่ะฮึ”


นั่นไง..จริงด้วย


“อ่า..ผมเดินเตะไม้กวาดล้มน่ะครับ”


ผมแก้ตัวน้ำขุ่น ยกมือขึ้นเกาท้ายทอยพร้อมกับลุกขึ้นยืน ลอบมองออกไปนอกหน้าต่างอีกครั้ง



แต่เพื่อนบ้านผู้ยังไม่รู้จักกระทั่งชื่อคนนั้นไม่ได้ยืนอยู่ที่เดิมแล้ว

----------------------------------------------

ไม่รู้จะพูดอะไรเกี่ยวกับ .5 สั้น ๆ นี้ดีค่ะ
อาจจะสมหวัง ผิดหวัง...ถึงแม้อาจทำให้เสียอรรถรสความซาบซึ้ง(?)เดิมไป แต่ที่เคยคิดไว้แต่แรกก็ตามนี้นะคะ แฮร่ ๆ :D
gap ระหว่างอายุคือ ราว 20 ปี แหม่!


ตอนหลักเป็นช่วงที่รู้สึกเขียนลำบากมาก เลยแวบมาปล่อย .5 ก่อน ฮรืออออ ขอโทษด้วยค่ะที่ช้ามาก  //นอนแ่ผ่ให้โดดเตะ :z6:


กอดฟัดคนอ่านก่อนไป  :กอด1: :pig4: :man1: พบกันยกหน้านะคะ ^o^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 14-01-2014 17:12:45

ด้วยพลังแห่งความรักได้ดึงดูดให้สองคนมาเจอกันอีกครั้ง
ดีใจ ๆ ในที่สุดเฮียใหญ่ก็กลับมา พี่เอกจะได้ไม่เหงา
ขอให้ครั้งนี้สมหวังด้วยเถอะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 14-01-2014 17:17:02

 :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5:  พี่เอกจะได้เจอเขาใช่มั๊ยยยยย.....

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 14-01-2014 17:27:27

 :pig4: นักเขียนมากเลย ที่แต่งให้เฮียใหญ่กลับมาเกิดใหม่

ที่นี้เฮียเอกจะไม่โดดเดี่ยวแล้ว แถมเป็นอมตะอีกด้วย หุ หุ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Noah ที่ 14-01-2014 17:28:24

เฮียใหญ่กลับมาเกิดใหม่สินะ  :hao5:
ขอให้ชาตินี้สมหวังสักทีนะคะทั้งคู่

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 14-01-2014 17:37:32

ถ้าพี่เอก 35
เด็กคนนี้ก็ 15 สินะ   :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: ninghyuk ที่ 14-01-2014 18:14:46

มหัศจรรย์แห่งรัก!!!!!! ขอให้ครั้งนี้สมหวังเถอะนะคะ T____T

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 14-01-2014 18:18:49

งึ่มๆ วสันต์กลับมาเกิดใหม่แต่ยังจำพี่เอกได้?

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 14-01-2014 18:37:41

ขอให้เค้าหากันเจอและสมหวังนะ


 :กอด1: :L1: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 14-01-2014 18:49:48

ในที่สุดสองคนนี้ก็กลับมาพบกัน
ย๊ากกกขอให้คราวนี้สมหวังด้วยเถอะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: Ja-Jah Suwanun ที่ 14-01-2014 19:18:16

OMG !!! อะไรนะ?! เฮียใหญ่กลับมาเกิดใหม่  :a5: :a5: :a5: o22 o22 o22

ขอช็อกแปปนึงนะ  :hao7: ก็ดีแล้วววว พี่เอกจะได้ไมีต้องเศร้าเนอะ  :L2:

แต่ก็นะ ต้อยเด็กมัธยมเลยนาาาาาา~ กิ๊บกิ้ววว :impress2: ขอให้มีความสุขไวๆนะพี่เอก  :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: misso ที่ 14-01-2014 19:24:31

โอ๊ะโอ่ ผิดคาด ที่จริงให้เฮียใหญ่ตายจากไปเลยก็ซาบซึ้งตราตรึงดีอยู่ แต่ให้มาเกิดใหม่งี้ก็อดดีใจแทนพี่เอกด้วยไม่ได้น้า  :a1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 14-01-2014 19:57:00

.5 ตอนนี้มันหลากหลายความรู้สึกจังเลยค่ะ :katai2-1:
แต่ที่แน่ๆดีใจที่เฮียใหญ่ (?) ได้กลับมาอีกครั้ง อยากให้เรื่องนี้ไม่มีความเศร้านะคะ :mew6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: SilverLake ที่ 14-01-2014 20:22:33

ดีใจที่ได้อ่านตอนนี้มากๆเลยค่ะ
อยากให้พี่เอกสมหวัง คนดีควรจะได้รับรางวัลนะคะ
ที่สำคัญเราสนับสนุนคนรักเด็ก  :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 14-01-2014 20:27:51

กว่าจะรวมตัวมาเป็นรักนั้น...เราทุ่มเทเท่าไร
จะให้พังทลายลงไป ไม่มีทาง

ขอ...ให้รักเรานี้คงอยู่...เรื่อยไป
นานตราบฟ้าและดินมลาย
ทาง...แสนไกล เราจะฝ่า...ข้ามไป
ขอสัญญา สิ่งที่เธอให้มา จะรักษา...ด้วยหัวใจ
จะเก็บไว้นานๆ


 :hao5: จะร้องเพลงหรือร้องไห้ดี

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 14-01-2014 20:29:45

เนื้อคู่กันแล้ว ชาติที่แล้วแคล้ว ชาตินี้ต้องไม่คลาดอีก
ใช่ไม๊คะ....ใช่ไม๊...ใช่ไม๊!!!! (ออกแนวกรรโชก)  :ling1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: AMINOKOONG ที่ 14-01-2014 20:35:29

ทำไมพออ่านตอนนี้แล้วน้ำตาซึมปนขนลุกตลอดเวลาอ่ะ มันดีใจตื้นตันแทนเอกยังไงไม่รู้:mew6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: KilGharRah ที่ 14-01-2014 20:37:11

พี่เอกจะมีคู่แล้ววววววววววว เหมือนจะอยู่ใกล้กันมากเลย
แต่ก็กลัวว่าพี่เอกจะปิดตัวเองไม่ให้รักใครอีก  :z3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 14-01-2014 20:43:08

เย่!! คราวนี้คงสมหวังซะทีน้าาาา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 14-01-2014 21:06:00

งานนี้กลายเป็น โคแก่?!ได้กินหญ้าอ่อนซะแล้ว555 :hao6:
ล้อเล่นนะ!! ความจริงปลื้มมากที่เฮียใหญ่กลับมาเกิดใหม่ ซึ้งจริงจัง :hao5:

มาต่ออีกเร็วๆน้าาา รอเฮียเพี้ยนกับตี๋น้อยอยู่น้า+1 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: mizzmizz ที่ 14-01-2014 21:29:29

แอร้ยยย ขอให้สมหวังเถอะค่ะ สงสารพี่เอก~ อยากให้มีปาฏิหาริย์แห่งรัก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: Saantos ที่ 14-01-2014 21:31:01

 :hao5: :hao5: :hao5:
มาแล้วๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 14-01-2014 21:34:14

สิ่งต่างๆที่มีความผูกพันกัน มักจะเวียนมาบรรจบ มนุษย์โลกเรียกมันว่า "โชคชะตา"
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ไม่รู้จะพูดอะไร มันพูดไม่ออก เฮียใหญ่กลับมาเกิดแล้วใช่มั้ยย ฮรือออ โอ้ยยจะบ้าาา กำลังจะเหมือนคนเสียสติ
แต่พี่เอก พี่เอก ผู้ชายที่ดีคนนี้จะไม่ต้องจมอยู่กับความทรงจำครั้งเก่าอีกต่อไป
คือเราโคตรดีใจ แบบบอกไม่ถูก ทั้งชีวิตของพี่เอกติดอยู่กับความทรงจำ
ดีแล้ว ดีแล้วจริงๆๆๆ จะได้เจอกันสีกที ฮรืออออ :sad4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 14-01-2014 21:40:42

สครีมรัวๆๆๆๆๆๆๆๆ  :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4:
กรีดร้องลั่นเล้าเป็ด แง้ๆๆๆๆๆๆๆ >3< เลิฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ....
วสันต์น้อยของพี่เอกง๊าาาาาาาา... ชอบมุกกลับชาติมาเกิดแล้วก็ยัง
ตกหลุมรักคนเดิมอยู่ทั้งที่ไม่รู้ตัวค่ะ XD อ่านแล้วแบบนี่ความทรงจำ
ชาติเก่าก็ยังค่อย ๆ รำลึกอยู่สินะคะ อยากเห็นคู่นี้จีบกันจุงเบยยยยย

คราวนี้เราอยากให้น้องวิ่งตามจีบพี่เอก กร๊ากๆๆๆๆๆๆ  :hao6: :hao6:
คงจะเร้าใจน่าดู :) แต่เห็น gap อายุแล้วคิดว่า... คู่นี้แรงแซงสมาคมคนกินเด็ก
จริง ๆ ค่ะ !! 20 ปี งี๊ดดดดดดด แต่เค้าชอบ สารภาพว่าอยู่ชมรมนี้
อย่างเต็มปากเต็มคำ อิอิ ห่างกันขนาดนี้.. พี่เอกจะได้แอ้มน้องเมื่อใด
ขนาดน้องครีมยังตอนที่ 50+ เข้าไปแล้วเลย 555

เป็นตอนต่อ .5 ที่ทำร้ายเราได้มือสั่นกึก ๆ เลยค่าาาาา อารมณ์เสีย
สติแตกจากที่ทำงานเจอแบบนี้ยิ้มปากฉีกไปเลยค่าาาา  :really2:
อยากอ่านต่อไว ๆ ทิ้งระเบิดมาได้ทำร้ายมากกกกกกกง่าาาาาา
เอามาต่อเดี๋ยวนี้เลยนะ  :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: goosongta ที่ 14-01-2014 21:46:35

จริงๆก็อยากให้พี่เอกได้เจอคนใหม่จริงๆแล้วเก็บเรื่องราวในอดีตเป็นความทรงจำ
แต่อีกใจนึงได้คนที่รักกลับคืนมาก็คงมีความสุขไม่น้อย
สรุปก็คือ อยากให้พี่เอกสมหวังอ่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: Silver-Ray ที่ 14-01-2014 21:47:48

มันไม่ได้เสียอรรถรสความทราบซึ้งอะไรเลยค่ะ ถ้าจะสมหวัง 555

รักกันมากขนาดนี้ ให้เค้าทั้งสองคนได้มีความสุขกันเสียทีเถอะ _/\_

อินมากไป ขอประทานโทษ ._.

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: cinpetals ที่ 14-01-2014 21:52:51

ไม่รู้ว่าคนอ่านคนอื่นเป็นแบบเรารึป่าว
แต่้เราอ่านตอนนี้ไปแล้วก็ร้องไห้
มันบอกไม่ถุก
เราชอบคู่พี่เอกกะเฮียใหญ่มากกกกกกกกก
เสียใจมาตลอดที่สุดท้ายพี่เอกก็อยู่คนเดียว
แต่ตอนนี้เฮียใหญ่กลับมาแล้ว
หวังว่าความรักของทั้งคู่จะสมหวังนะ  :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 14-01-2014 22:37:04

ขอให้คราวนี้สมหวัง
ให้พี่ใหญ่กลับมาดีที่สุด
แม้พี่เอกจะออกแนวโชตะนิดหน่อยก็ไม่เป็นไร

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: B.B. ที่ 14-01-2014 22:38:39

ตื้นตันอ่ะ ในที่สุดเฮียใหญ่ก็มาแล้ว  :monkeysad:

รักคนเขียนมาก ๆ เลย ชาตินี้ขอให้พี่เอกกับเฮียใหญ่สมหวังกันสักทีเถอะ ได้โปรดดดด   :katai1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 14-01-2014 22:44:15

อา... เฮียใหญ่ ดีใจจังเลย  :กอด1: เด็กม.ปลายเหรอเนี่ย โห
ไม่รู้คนอื่นรู้สึกยังไง แต่สำหรับเรา มันรู้สึกดี แล้วก็ซาบซึ้งยิ่งกว่าเดิมอีก
เพราะทำให้ได้รู้ว่า ไม่เพียงแต่พี่เอกเท่านั้น ที่ยังคงอยู่กับความทรงจำของเฮียใหญ่
ยังคงยึดมั่นในความรัก ที่มีต่อคนเพียงคนเดียว เฮียใหญ่ ที่ต้องเป็นฝ่ายจากไป
ด้วยใจที่ยังคงรักมั่นต่อพี่เอกก็เช่นกัน เฮียใหญ่ คงจะเฝ้าอธิษฐาน และรอคอยตลอดมา
ที่จะได้กลับมาพบกับคนที่รักอีกครั้ง จนเมื่อได้มาเกิดใหม่อีกครั้ง
แต่ความทรงจำ ที่มีต่อพี่เอกก็ไม่จางหายไป ซ้ำยังชัดเจนขึ้นเรื่อย ๆ อีกด้วย
การได้มาพบกันอีกครั้ง ในฐานะเป็นเพื่อนบ้าน ติดกับบ้านสีขาวที่เฮียใหญ่ฝันไว้
เฮียใหญ่ที่เรียกชื่อ พี่เอก ออกมาโดยไม่รู้ตัว ทั้งที่ไม่รู้จัก ทั้งหมดถือเป็นการเริ่มต้นที่ดี

เป็นตอน .5 อย่างนี้ จะมีหวังที่จะได้อ่านคู่นี้อีกมั้ยนะ แต่ยังไง ก็ขอให้เป็นรักที่สมหวัง
อยากให้พี่เอกได้มีความสุขกับเฮียใหญ่ที่รักซะที
ขอบคุณคนเขียนนะคะ  :L1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: SciOn ที่ 14-01-2014 23:09:12

ฮรื้อออออออ ทั้งๆที่ตอนนี้ไม่ได้เศร้าแต่ตอนนี้น้ำตาไหลฮับบบ
เฮียใหญ่มาแล้ววว มหัศจรรย์แห่งร๊ากกกก สร้างสรรค์พลังอันยิ่งใหญ่.....
คราวนี้ขอให้สมหวังนะฮับเฮียใหญ่พี่เอก T/////T  :impress3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: ASSASSIN ที่ 14-01-2014 23:14:26

 :katai2-1:  คู่ต่อไป ขอเป็นพี่เอกกับ หนุ่มน้อย อดีตวสันต์นะ  อยากอ่านมากกกกกกก  35 กะ 15 หุหุ  :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: Fish129 ที่ 14-01-2014 23:16:53

แหม ห่าง 20 ปีไม่ใช่เรื่องใหญ่

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: midnightblue ที่ 14-01-2014 23:21:45

แอร๊ย!!!! จริงอ่ะ  :m11: :m4: :m3:

ดีใจมากๆๆๆๆๆๆๆๆ  :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:  รักคนแต่งที่สุด

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: SiLent_GRean ที่ 15-01-2014 00:03:57

อยู่ๆก็รู้สึกตื้นตันโดยไม่มีสาเหตุหลังอ่านพาร์ทนี้จบ


ได้ยินแต่เสียงตัวเองดังวน ...เฮียใหญ่กลับมาแล้ว... ในหัวซ้ำๆทั้งๆที่ไม่ได้พูดออกมา


รู้สึกดีใจจนอยากร้องไห้



แต่







คิดดีๆ เฮ้ยยยยยย ลืมไปกูไม่ใช่พี่เอกนี่หว่า  ชักอิน  :hao5: :hao5: :hao5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 15-01-2014 02:54:31

 :serius2:แทบจะอดใจไม่ไหว พี่เอกจะได้พบเจอกับสุขจริงอีครั้งแล้ว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: bobby_bear ที่ 15-01-2014 08:40:46

หูยยยยยยย

ถ้าเฮียใหญ่กลับมา ถ้าพี่เอกไม่ยอมเปิดใจอีกครั้งละ

ช่วยให้พี่เอกกับเฮียใหญ่มีความสุขอีกครั้งเถอะนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 15-01-2014 09:32:05

รู้สึกดีใจคะ อยากให้พี่เอกมีความรักที่ดีอีกครั้ง แต่ก็ทำใจไม่ได้หากคนคนนั้นเป็นคนอื่นที่ไม่ใช่เฮียใหญ่ แต่ตัวละครที่โปล่ขึ้นมาใหม่ทำให้รู้สึกว่าเฮียใหญ่ไม่ได้ไปไหน กลับมาหาพี่เอกแล้ววว

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: em1979 ที่ 15-01-2014 09:48:58

เป็นคู่ที่เปิดตัวได้ทั้งเศร้าทั้งซึ้งมากๆ อยากให้มีโอกาสทำให้ทั้งสองคนอยู่ด้วยกัน กลับมาเกิดใหม่แบบนี้ถือว่าลงตัวมากๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 15-01-2014 09:52:32

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ
ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ
ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ
ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ
......... :pig4:

ฮือๆๆๆๆ ขอบคุณกี่ครั้งก็ไม่พอ มันตื้นตันใจมากจริงๆ ขอบคุณแทนพี่เอกด้วยนะคะ
มันเป็นเรื่องเหลือเชื่อที่เกิดขึ้นจริงได้ มันไม่เสียอรรถรสในการอ่านเลยค่ะ
ตรงกันข้าม เรารู้สึกว่ามันสมควรเเล้วค่ะ สมควรเเล้วจริงๆ ถ้าที่ผ่านมามันเป็นเวรเป็นกรรม
จากนี้ก็ให้ถือว่าพวกเค้าหมดเวรหมดกรรมเเล้วนะคะ "คนรักเก่าในร่างใหม่"
พี่เอกได้ความรักคืน พวกเค้าได้ความรักกลับมา ควรค่าแก่การรอคอยจริงๆค่ะ
ที่พวกเราเห็นดีเห็นงาม ไม่ใช่ว่าเพ้อ มโนไปวันๆหรอกนะคะ
แต่เพราะพวกเราได้รับรู้ถึงความจริงใจ ความรักของคนคนนึงที่มีให้อีกคนอย่างซื่อตรงตลอดมา
พี่เอกเค้าใช้ชีวิตติดกับความทรงจำแบบนั้นมานนานเป็นสิบปี เเม้พี่เอกจะเลือกจำเเต่สิ่งดีๆ
เเต่เราเชื่อว่า ภาพ ในวันนั้น ไม่มีวันลบออกไปจากใจพี่เอกหรอกค่ะ
ต่อไปนี้จะไม่มีเเล้วความเหงา จะไม่มีเเล้วความรู้สึกผิด จะไม่มีเเล้วน้ำตาแห่งความเสียใจ
ดีใจแทนพี่เอก กับเฮียใหญ่จริงๆนะคะ ขอบคุณเรนนี่มากๆอีกครั้งค่ะ

 :L1: :L2: :กอด1:


เรื่องอายุ สำหรับเราไม่ซีเรียสเลยค่ะ เพราะพ่อเราก็ห่างกับเเม่เรา 20 ปีพอดีเป๊ะ!!
อิอิ หลังจากที่พลังชีวิตพี่เอกหายไปกว่าครึ่ง กิน(เฮีย)เด็กครานี้ เห็นทีจะกลับมามีพลังหมื่นปี หมื่นๆปีเป็นเเน่แท้  o3 o3

อยากรู้เเล้วล่ะค่ะ ว่าพี่เอกจะรู้ว่าเป็นเฮียกลับมาเกิดใหม่ได้ยังไง.....ครอบครัวตี๋เกรียนจะรู้มั๊ยว่าคนที่พวกเค้ารักกลับมาแล้ว
แล้วทางเจ้าเด็กน้อยนี่จะทำตัวอย่างไรเมื่อเจอกับครอบครัวตัวเองในชาติที่เเล้ว โอ๊ยๆๆๆๆๆๆๆ
เเต่งเป็นเรื่องยาวโคตรๆๆๆๆไปเลยค่ะ เอาให้เคลียร์ กรี๊ดดดดดดดดด :hao5:

เฝ้าติดตามระวังเป็พิเศาเเล้วค่ะ เเบบนี้...เป็นกำลังใจให้เรนนี่นะคะ
สู้ๆๆๆๆๆๆๆ  :L2: :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 15-01-2014 10:06:55

เป็น .5 ที่ถึงแม้จะสั้น
แต่ทำเรามีความสุขมากค่ะ
เฮียวสันต์กลับมาหาพี่เอกแล้ว
ทั้งคู่จะได้มีความสุขด้วยกันซะที
ความห่างของอายุ ไม่เป็นอุปสรรค อิอิ

ดีใจด้วยน๊าาา พี่เอก~ คนของพี่กลับมาแล้ว~

ขอบคุณมากนะคะ +1^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: DraCo_SLa13 ที่ 15-01-2014 10:18:30

สมหวังค่ะ เราสงสารพี่เอก

เกินจริงไปบ้างไม่ว่ากัน

ส่วนเรื่องอายุนั้น 20ปี จิ๊บๆค่ะ พี่เอกเป็นหมอดูแลตัวเองอยู่แล้ว น่าจะดูอ่อนกว่าวัยมากอยู่ ฮุฮุ

โชตะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: yong ที่ 15-01-2014 10:29:51

ผมว่าไม่มีใครแทนที่เฮียใหญ่ในใจพี่เอกนะครับ  เฮียใหญ่อยู่ในใจพี่เอกเสมอ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 15-01-2014 10:39:19

กลับมาแล้วสินะ เฮียใหญ่กลับมาแล้ว
เฮียจะไม่ปล่อยให้พี่เอกต้องอยู่คนเดียวอีกแล้ว
อยากบอกว่าน้ำตาไหลไปกับทุกตอนของสองคนนี้จริงๆ ปาดน้ำตา  :hao5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 15-01-2014 11:00:24

เย้พี่เอกจะมีความสุขแล้ว ดีใจด้วยน้าาาา
พี่เอกเศร้ามานานแล้ว
เฮียใหญ่กลับมาหาแล้วนะ
ถึงจะกลับชาติมาเกิดใหม่ก้อเถอะ
แต่เฮียใหญ่ก้อคงไม่มีใครมาแทนได้แน่นอน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 15-01-2014 11:10:38

...เป็น .5 ทีพี่อ่านแล้วชอบนะ แถมมีความสุขด้วย 55
...เป็นอีกความแตกต่างของนิยาย กับเรื่องเล่า
...นิยายมันสามารถสร้างลอยยิ้มให้เราเมื่อไหร่ก็ได้ด้วยจินตนาการอันล้ำเลิศของผู้เขียน
...ถูกใจพี่ที่สุด เพราะพี่อยากให้พี่เอกมีความสุข อยากรู้ว่า gap หน้าตาเป็นยังไงเหมือนกับเฮียใหญ่หรือเปล่า
...เป็นวิญญาณของเฮียมาเกิดใหม่หรือเปล่า ขอบคุณมากๆที่เขียนตอนนี้ขึ้นมาให้อ่าน :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 15-01-2014 11:27:03

เป็นบุพเพฯจริงๆที่ทำให้เฮียใหญ่กลับมาอยู่ใหล้พี่เอกอีกครั้ง  อยากอ่านอีก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: nutjisub ที่ 15-01-2014 11:28:06

คนเขียนหายไปนานมาก ๆๆ แต่พอมาแต่งต่อเป็นของพี่เอก เมื่อวานเห็นแล้วแทบกรี๊ด ดีใจมาก ๆๆ ดีใจจังที่เฮียใหญ่เกิดใหม่แล้วจำได้ด้วย คือมันยิ่งกว่าความฝันต่อไปพี่เอกกับเฮียใหญ่จะได้รักกันไม่พลัดพรากแบบคราวก่อนเสียที คนเขียน เขียนเป็นเรื่องยาว ๆ เลยนะ เสนอชื่อว่า "รักแท้ข้ามภพ" นึกภาพพี่เอกวิ่งไล่ตามจีบเด็กมัธยมปลายไม่ออกเลยแต่คงน่ารักน่าดู หรือไม่ก็เด็ก ม.ปลายไล่ตามจีบคนแก่ 555  ได้ข่าวว่า Gap 20 ปีเลยนะ พี่เอก ดีใจมาก ๆๆๆ พี่เอกจะได้ไม่รอเก้อ รอมานานแล้ว คนเขียนสู้ ๆๆๆ ขอต่ออีกนะ มันสั้น

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: NINEWNN ที่ 15-01-2014 12:06:19

กรี๊ดดดดดดดด
ขอให้รอบนี้พี่เอกมีความสุข

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 15-01-2014 13:27:16

ปาฎิหารย์แห่งรักจะเกิดขึ้นแล้ว...โอยอยากจะกรี๊ดดดดดดดดด

พี่เอกต่อไปนี้ไม่ต้องเหงาอยู่กับเจ้าดุ้กดิ๊กแล้วนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: corn_rain ที่ 15-01-2014 14:26:37

ดีๆเอามา
สงสารพี่เอก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: Ningg.Destiny ที่ 15-01-2014 19:30:47

 :sad4: :sad4:

เฮียใหญ่จริงๆใช่มั้ย
ดีใจมากเลยที่เฮียกลับมาได้
สงสารคู่นี้เพราะชาติที่แล้วของเฮีย เฮียจากไปไวเกิน
ชอบที่คนเขียนมีบทนี้ขึ้นมามากเลย

เพราะมันเป็นนิยายอยากให้มีความสุขกันทุกคู่งี้ ♥

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 15-01-2014 20:34:45

ตอนแรกนึกว่าบรรยายพี่เอก แต่พออ่านไปๆเฮียกลับชาติมาเกิดแน่ๆ
มาสั้นๆแต่ทำคนอ่านใจเต้นตึกๆเหมือนอยู่หลังม่านเสียเองเลยค่ะ
ขอบคุณนะคะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: ikou ที่ 16-01-2014 00:04:51

สุดยอด!!!  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: mooz ที่ 16-01-2014 01:16:39

 :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 16-01-2014 07:34:33

เฮียใหญ่กลับมาแล้ว เรื่องแบบนี้แอบหลอนนิดๆในความคิดของเรานะ ต้องมาฝันอะไรเป็นเรื่องเป็นราว คิดถึงคนที่ไม่เคยเจอ
แต่ถ้าพี่เอกจะสมหวัง หรือใครก็ตามถ้าเป็นเฮียใหญ่มาจริงๆ ขอให้ครั้งนี้สมหวัง รู้สึกว่าพี่เอกขมขื่นตลอดเวลาเพราะเอาแต่นึกถึงเฮียใหญ่

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: tamji12 ที่ 16-01-2014 13:13:45

 :sad4: เลือดออกด้วย
ฟินแม่ไก่กับลูกเจี๊ยบบบบ :katai5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: max_ang ที่ 16-01-2014 20:19:40

อยากอ่าน อยากให้พี่เอกสมหวัง โอ้ย ยี่สิบปี
อยากอ่าน ขอแซงลูกหมากับเฮียเพี้ยนเลย  :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: ReiiHarem ที่ 16-01-2014 20:50:17

กอดคนแต่งแรงๆ เฮียใหญ่คัมแบค กรี๊ดกร๊าด  :hao7: :heavenกัดมุมหมอน :man1:
ขอให้รักครั้งนี้สมหวังนะคะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: MiiCell ที่ 16-01-2014 22:32:05

 :hao6: แฮ่ ไม่ได้เข้ามาอ่านซะนาน
ให้เฮียแกสมหวังเต๊อะ สงสารแก ความทรงจำฝังลึกติดวิญญาณซะขนาดนั้นอ่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: namminzz ที่ 21-01-2014 01:26:44

พี่ใหญ่กลับชาติมาเกิด!!!?
หรือพี่เอกจะไม่ต้องอยู่คนเดียวแล้ว :impress2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 21-01-2014 08:08:43

สาธุ ขอให้รักครั้งนี้สมหวัง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 28-01-2014 00:45:04

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 64 – ผู้หญิงที่เป็นแม่

ชีวิตสงบจริง..


บางทีคิมหันต์ก็อดรู้สึกอย่างนั้นขึ้นมาไม่ได้ สงบราบเรียบขนาดนี้ชวนให้เขากังวลบอกไม่ถูก


สองสัปดาห์ก่อนเขาเพิ่งถ่อไปเยี่ยมสามภพที่บ้านพักโรงพยาบาล เซ้าซี้ให้พาไปหาเอกภพ ความรู้สึกหน่วง ๆ ยังคาใจอยู่หลายอย่างจนอึดอัดในบางครั้ง แต่อีกฝ่ายตอนอยู่ต่อหน้าเขาหรือกระทั่งทางโทรศัพท์ กลับทำเหมือนมั่นใจเหลือเกินว่าไม่มีอะไรต้องกังวล เหลือเขากลับมานั่งระแวง วิตกจริต หลังสบายใจอยู่ได้พักเดียว เวลากินนอนผิดเพี้ยนไปนิดหน่อย แม้ไม่ถึงกับเสียศูนย์ แต่ยังอดไม่ได้จะงุ่นง่าน ทุกคนรอบกายใช้ชีวิตประหนึ่งว่าปัญหาทั้งหลายจะคลี่คลายได้เองโดยไม่ต้องออกแรงอะไรเลย นั่นยิ่งน่าสงสัย ในเมื่อแรกเริ่มเดิมที ไม่ใช่ทั้งวัสสานะ สามภพ หรือกระทั่งสิสิร (ซึ่งแสดงออกในแบบของเธอ) หรอกหรือ ที่ห่วงเสียจนออกหน้าออกตา

“นิ่งไป..”

เขาพึมพำ ไม่รู้จะโทษนิสัยอยู่ไม่สุขของตัวเองได้หรือเปล่า แต่คิมหันต์เชื่ออยู่ลึก ๆ ว่านิ่งไปมักไม่ดี ก่อนออกจากบ้านพักสามภพวันนั้น เขายังจำได้ถึงบรรยากาศอย่างกับคู่แต่งงานใหม่หยอกเย้ากันจนขนลุกทุกครั้งที่นึกถึง ท่าทางอีกฝ่ายใจดีจนเกือบจะเหมือนเพื่อกลบเกลื่อนบางสิ่ง


“จะกลับเองจริงหรือ?”

“จริงสิ” คิมหันต์หัวเราะ ทำหน้ายียวน พลางหาเรื่องลวนลามด้วยการเอามือตีก้นอีกฝ่ายแปะ ๆ “ไม่ต้องห่วงผมขนาดนั้น”

สามภพกลั้นขำ คว้ามือไม้ปลาหมึกมายึดไว้แทน “เดี๋ยวไปก่อเรื่องให้คนอื่นเดือดร้อน”

“เฮียเพี้ยนอ่า!”

“ความจริงพี่ไปส่งก็ได้นะ”

เขายักไหล่ “ไม่เป็นไร ถ้าไปส่งเดี๋ยวพี่ก็ต้องขับรถกลับมานี่อีก ผมกลับเองดีกว่—”

“...”

“เป็นไรไปอะ”

คิมหันต์เลิกคิ้วขึ้นน้อย ๆ  เหลือบมองมือตัวเองในมืออีกฝ่ายที่คล้ายจะกุมแน่นกว่าเก่า ก่อนจะสังเกตเห็นแววตาเป็นประกายที่ปรากฏขึ้นอึดใจหนึ่ง อ่อนโยนจนมองได้เพียงนิดเดียวก็เกิดหน้าร้อนขึ้นมาเสียอย่างนั้น

“..เป็นอะไร?” เขาส่งเสียงงุบงิบถามซ้ำ “พักนี้เฮียเพี้ยนชอบทำตัวประหลาด”

พูดไม่ทันขาดคำ กลับรู้สึกได้ว่าใบหน้าสามภพขยับเข้ามาใกล้ ก่อนริมฝีปากที่ยักยิ้มบางเบาจะประทับลงกลางหน้าผาก

“อยากอยู่ด้วยนาน ๆ”

ตามด้วยเสียงหัวเราะทุ้มต่ำลอยอยู่ข้างหู แว่วเสียงกระซิบชวนให้อยากเอาหน้ามุดดินหนีแบบไม่รู้สาเหตุ

“...ไอ้ตี๋เกรียนโตแล้วน่ารักเชียว”

“..หา?”

“เปล่านี่”

อีกฝ่ายยิ้มมุมปาก หันไปช่วยเขาเอาของยัดเข้ากระเป๋าเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

“เฮียเพี้ยนบอกว่าผมน่ารัก”

“เออ ๆ”

“บอกว่าผมหล่อสิ” เขาบ่น

คราวนี้สามภพหันมาจ้องหน้าเขา วางมือลงบนศีรษะ ขยี้ผมเบา ๆ เหมือนเห็นเป็นลูกหมา พูดต่อหน้าช้า ๆ ชัดถ้อยชัดคำ

“น่า-รัก”


แล้วคนตรงหน้าก็หัวเราะอีกครั้ง ด้วยน้ำเสียงปานว่าจะไม่มีเรื่องร้าย ๆ เกินขึ้นอีกชั่วชีวิต



คิมหันต์อ้าปากหาว ยกมือขึ้นวางบนศีรษะตัวเอง ตรงที่สามภพมักเอามือมาลูบบ่อย ๆ จะฉีกยิ้มก็ไม่เต็มที่ มันคาใจอย่างไรชอบกล บางทีก็คิดว่าอีกฝ่ายไม่น่าไปทำงานจังหวัดเดียวกับบ้านเขาเลย ใกล้ไป อันตรายไป จะเกิดอะไรหากวันดีคืนดีเดินชนกับป๊าเขาที่ตลาดสักแห่ง

"..โอย..."

เขาเหลือบมองนาฬิกา ดึกมากแล้ว หนังสือยังอ่านไม่จบ แต่รู้สึกว่าหากทู่ซี้ไปมากกว่านี้ สังขารคงได้แหลกสลายกันพอดี อีกอย่างสมาธิเขาก็ไม่เหลือแล้วด้วย ตั้งใจจะตื่นมาอ่านที่เหลือตอนเช้าก่อนไปเรียน ตรวจดูนาฬิกาปลุกในมือถือเสร็จก็ตัดสินใจทิ้งตัวลงนอนแผ่ มือยังขยุ้มอยู่บนผมตัวเองเบา ๆ เหมือนคนสติไม่ดีแล้วหลับไปทั้งอย่างนั้น


ความเงียบงันปกคลุมทั้งห้อง กระทั่งใกล้ตีสี่ ยังเป็นเวลาดีสำหรับการซุกตัวอยู่ใต้ผ้าห่ม คิมหันต์เพิ่งผล็อยหลับไปได้ราวสองชั่วโมงเท่านั้นเอง ตอนที่โทรศัพท์มือถือแผดเสียงขึ้นจากโต๊ะข้างเตียง


เขาเอื้อมมือควานหาต้นตอเปะปะ ถูกกระชากจากห้วงนิทรากะทันหันด้วยภาวะงงงวย เข้าใจไปเองว่าเป็นเสียงตั้งปลุกจนเกือบตัดสายทิ้งแล้ว เพ่งดูให้ชัด ๆ จึงเห็นว่าเป็นสายเรียกเข้าจากพี่สาวคนรอง

“...เจ้สิ..?”

คิมหันต์ทำตาหยี หัวคิ้วขมวดมุ่น สิสิรไม่ใช่พี่สาวประเภทที่จะโทรเช็คความเป็นไปของน้องชายบ่อยนัก และยิ่งโดยเฉพาะในเวลาประหลาดเช่นนี้ จากประสบการณ์ของเขา โทรศัพท์ยามดึกอันนอกเหนือความคาดหมายมักไม่ใช่เรื่องน่าอภิรมย์

“ครับ?”

ชายหนุ่มรับสายอย่างหวั่น ๆ แม้ยังสลัดความง่วงไม่หลุด คาดหวังว่าจะไม่มีเรื่องเลวร้ายเกิดขึ้น แต่ยังอ้าปากไม่ทันเป็นถ้อยคำอื่น น้ำเสียงตื่นเต้นของพี่สาวก็พุ่งเข้าหู

“คีม! ลงมาข้างล่าง เจ้จอดรถรออยู่”

“หา?”

“เจ้ใหญ่จะคลอด”

“ห้ะ!?”

“ลงมาเร็ว ไปโรง’บาลกัน”

“ไป!” เขาแทบตะโกน เด้งพรวดขึ้นจากเตียง ตาสว่างจากข่าวดีล่าสุด ตระหนักได้ว่าโทรศัพท์เข้ายามดึกอาจไม่ใช่เรื่องแย่เสมอไป

ชายหนุ่มกระชากชุดนอนออกจากตัว ถลาไปคุ้ยกางเกงยีนส์ยังไม่ได้ซักในตะกร้าขึ้นมาสวม พยายามมุดตัวเข้าไปอยู่ในเสื้อยืดใกล้มือที่สุด คว้ากระเป๋าสตางค์แล้วกระโจนแผล็วออกจากห้อง เวลาดียิ่งกว่าวันที่กำลังจะไปเข้าสอบสายแบบทำลายสถิติ
 

ด้านหน้าอาคารยามนี้แทบไม่มีผู้คน สิสิรยืนรออยู่ข้างรถ หันมายังทิศทางที่เขาวิ่งไปหา ผมเผ้าเธอยุ่งเหยิง หน้าสดไร้เครื่องสำอาง บอกให้รู้ว่าคงถูกปลุกมาเมื่อเร็ว ๆ นี้เช่นกัน เมื่อเห็นเขาถลาเข้าไปใกล้ เธอก็มุดกลับเข้าไปนั่งในรถที่สตาร์ทเครื่องรออยู่ สองพี่น้องไม่หยุดถามไถ่กันก่อนให้เสียเวลา รู้ดีว่ามีอะไรค่อยไปคุยระหว่างทาง คุณพี่สาวรีบบึ่งรถออกสู่ถนนตั้งแต่ก้นเขายังไม่ทันแนบเบาะดีด้วยซ้ำ

คิมหันต์เหลือบมองอีกฝ่าย เท่าที่ประเมินจากสภาพเหมือนคนเพิ่งตื่นของเธอแล้ว เชื่อว่าสิริรเองก็คงไม่ได้รู้มากไปกว่าที่เพิ่งบอกเขาผ่านโทรศัพท์เมื่อครู่เท่าไรเลย ท่าทีตื่นเต้นกว่าปกติของพี่สาวคนรองทำให้เขาอดกระหยิ่มอยู่ในใจไม่ได้ ในเมื่อเธอมักแสดงอารมณ์น้อยกว่าพี่น้องคนอื่นเสมอมา

“เจ้ก็เพิ่งตื่นเหรอ”

“ฮื่อ” เธอตอบรับ ตาจ้องอยู่กับถนน “เพิ่งนอนไปแป๊บเดียว พี่โรจน์โทรมาบอก”

คิมหันต์พยักหน้า เผลอยิ้มเผล่ไปด้วยอย่างห้ามไม่อยู่ “นาน ๆ เห็นเจ้สิตื่นเต้นที”

“....”

“ไม่ได้นั่งรถที่เจ้เป็นคนขับให้มานานละ”

เธอยักไหล่อย่างไว้เชิง “ก็นายมัวแต่ไปปั้นจิ้มปั้นเจ๋อบนรถอีตาสามภพ”

“โธ่ อย่าน้อยใจน่า” ชายหนุ่มหัวเราะ ตั้งท่าจะเกาะแกะพี่สาวก็นึกได้ว่าเธอยังตั้งอกตั้งใจขับรถอยู่ ตัดสินใจถอยมานั่งสงบเสงี่ยมบนที่นั่งโดยสาร “ผมใกล้จบละ เดี๋ยวเก็บตังค์ออกรถให้เจ้สินั่ง”

เธอส่ายหน้า พ่นลมออกจมูกเป็นเชิงว่ารำคาญใจ แต่เขายังเห็นรอยยิ้มน้อย ๆ วาดผ่านเรียวปาก สิสิรก็เป็นอย่างนี้อยู่เรื่อย



ศิโรจน์เดินวนเวียนอยู่หน้าประตูห้องคลอดตอนที่พวกเขารุดไปถึง สีหน้าชายหนุ่มทั้งตื่นเต้นและเป็นกังวลจนเกือบเข้าขั้นวิตกจริต ลุ้นจะขาดใจ...คงเป็นความรู้สึกเทือกนั้นที่ฉายบนใบหน้าพี่เขยของเขา

“พี่โรจน์” คิมหันต์ร้องทักก่อน เรียกให้เจ้าของชื่อหันมาพยักหน้ากลับ เดินตรงเข้ามาทางเขาและพี่สาว

“หมอบอกว่าใกล้แล้ว” อีกฝ่ายกุมอกเสื้อตัวเอง “เมื่อกี้พี่ได้ยินเสียงข้างในด้วย”

“จะเป็นคุณพ่อแล้ว” สิริรเอ่ยขึ้นจากด้านหลัง

“คุณพ่อลูกสองอีกต่างหาก” เขาช่วยต่อ

“อา..นั่นสิ” คนฟังฉีกยิ้ม แต่ยังได้ไม่เต็มที่ด้วยกังวลอยู่ไม่หาย

คิมหันต์พอจะเข้าใจความวิตกนั้นของพี่เขย ท้องแรกของวัสสานะเคยแท้งไป ครั้งนี้ห่วงมากย่อมเป็นเรื่องธรรมดา แล้วไหนจะเป็นครรภ์แฝดอีก

ถึงกระนั้น เมื่อเขาเห็นคนกำลังจะเป็นพ่อแล้วก็อดอิ่มใจตามไปด้วยไม่ได้ ศิโรจน์ประคบประหงมพี่สาวเขาสุดชีวิตตั้งแต่ได้รู้ว่ามีชีวิตน้อย ๆ อยู่ในท้อง ตอนภรรยาสาวแพ้ท้องหนักกว่าปกติ ว่าที่คุณพ่อยังพลอยทำตัวพะอืดพะอมตามไปด้วยพักใหญ่จนโดนแซวไม่หยุด มาถึงตอนนี้ ชายหนุ่มก็เดินวนไปมาจนแทบจะเต้น้อยู่หน้าห้องคลอดแล้ว


ผ่านไปเป็นชั่วโมงกับการรอคอยที่สิ้นสุดลงจนได้ คุณพ่อมือใหม่แทบบิน แฝดทั้งสองลืมตาดูโลกด้วยเวลาห่างกันหกนาที


พวกเขาล้อมวงรอบเตียง ชะโงกดูสิ่งมีชีวิตตัวน้อยด้วยความอยากรู้อยากเห็น เจ้าตัวเล็กทั้งสองทำตาหยี บนดวงหน้านั้นมีปากนิด จมูกหน่อย เหมือนใครเอาไปแปะ และถ้าไม่ได้คิดไปเอง..ใบหูกระจิ๋วหลิวก็คล้ายว่าจะกางน้อย ๆ อย่างน่าเอ็นดู แฝดพี่ขยับดุกดิกอยู่ในผ้าห่อ เมื่อคลี่ผ้าออกก็เอื้อมมือออกมาไขว่คว้าในอากาศ ก่อนน้องชายตัวน้อยจะคว้าได้นิ้วมือของคนพี่ แล้วจับไว้อย่างนั้นในมือตัวเอง
 
คิมหันต์ไม่ใช่พวกรักเด็กโดยกำเนิด ทว่าเมื่อเห็นไอ้ตัวเล็กทั้งสองผู้เป็นหลาน คำแรกที่ผุดขึ้นมาในหัวคือน่ารักฉิบหายวายป่วง แต่ขืนพูดออกไปตามความคิด คงโดนคุณพี่สาวเขม่นเรื่องหยาบคายใส่หลานรักตั้งแต่ลืมตาดูโลกวันแรกเป็นแน่ ประโยคเดิมจึงถูกเรียบเรียงใหม่เป็นรูปสุภาพก่อนออกจากปาก

“น่ารักอะ..เจ้ใหญ่สุดยอด”

วัสสานะยิ้มละมุน แม้จะยังดูเพลียอยู่บ้าง มีศิโรจน์คอยจับมือจับแก้มเด็กน้อยบ้าง เดี๋ยวก็หันไปกุมมือภรรยา ครู่หนึ่งก็หยิบคว้าข้าวของอย่างเก้ ๆ กัง ๆ จนสาวเจ้าเผลอหัวเราะน้อย ๆ  ทำเอาคุณพ่อยิ่งเงอะงะเข้าไปใหญ่ 

“ทำอะไรเนี่ยพี่โรจน์”

ชายหนุ่มเกาท้ายทอยแก้เขิน แต่ริมฝีปากคลี่รอยยิ้มกว้างจนแก้มแทบปริ สบตากับคนรักแล้วหัวเราะแผ่วเบา

เขาทันเห็นสิสิรลอบยิ้มจากหางตา ก่อนเธอจะเลี่ยงไปจากตรงนั้นเงียบ ๆ กระซิบกับเขาก่อนเดินไปทางระเบียงว่าจะโทรศัพท์หาสุชัยที่ราชบุรี แล้วเดี๋ยวค่อยขับรถกลับไปส่งเขาที่คอนโดฯ

คิมหันต์พยักหน้า มองฟ้าเริ่มสาง หันไปขออุ้มแฝดทีละคน ระวังเต็มที่จะไม่ทำหลานหล่น จ้องมองเด็กน้อยทั้งสองอยู่ครู่ใหญ่ก่อนจะส่งคืนให้พี่สาวกับพี่เขย ตื้นตันใจกับครอบครัวที่ดูจะสมบูรณ์พร้อมมากขึ้นเมื่อมีสมาชิกใหม่ถึงสองคนพร้อมกัน

วัสสานะเหลือบมองมาทางเขา จากนั้นก็หันไปหาสามีตัวเอง

“พี่โรจน์คะ”

“หืม?”

“อยากดื่มน้ำผลไม้จังเลย”

“เพิ่งคลอดเอง ไม่เอาอะไรอ่อน ๆ หน่อยหรือ”

เธอยิ้มเผล่ สายตามีเลศนัย สรุปเอาเองเสร็จสรรพ “น้ำแอปเปิ้ลนะคะ” พลางสบตาเขาอย่างพยายามสื่อความหมาย ให้อีกฝ่ายเลิกคิ้วงุนงงอยู่แวบหนึ่ง ก่อนจะส่ายหน้าน้อย ๆ พร้อมรอยยิ้มอ่อนใจ

“งั้นเดี๋ยวพี่มานะครับ”

เพียงศิโรจน์คล้อยหลังไปเท่านั้น วัสสานะก็หันมาทำหน้าพออกพอใจใส่เขา ชัดเจนว่าไม่ได้อยากดื่มน้ำผลไม้อะไรอย่างว่าสักนิด แค่ต้องการคุยกันแบบส่วนตัวพี่น้องกับเขาเท่านั้นเอง ซึ่งศิโรจน์ก็ดูจะเข้าใจข้อนั้นดีจึงได้ไม่ถามไถ่อะไรให้มากความ

“เจ้ใหญ่ร้ายกาจ” เขาให้ความเห็นต่อท้ายเสียงหัวเราะในลำคอ จับมือเด็กแฝดไว้ข้างละคน

“เจ๋งไหม” คุณแม่คนใหม่ยิ้มกว้าง เขายังไม่แน่ใจนักว่านั่นหมายถึงเรื่องอะไร จนกระทั่งเธอพูดต่อพร้อมกับยกกำปั้นขึ้นมาอย่างได้ใจ “..ลูกชายสองคน”

คิมหันต์หัวเราะ

“สุดยอด!”

“คนนี้..."  เธอลูบผมแฝดน้องแล้วพึมพำนามสกุลของสามีออกมา "...จะใช้ชลิตชานนท์”

เขานึกแปลกใจว่าผู้หญิงที่เป็นแม่จะดูอ่อนโยนขึ้นขนาดนี้ทุกคนหรือเปล่านะ

“อ่าฮะ”

“..ส่วนคนนี้...”

ชายหนุ่มมองตามมืออีกข้างของเธอที่คราวนี้เคลื่อนไปลูบผมแฝดพี่ ระบายรอยยิ้มละไม พร้อมกับขยับปากเป็นคำพูดช้า ๆ


“...จะใช้นามสกุลวานิชตระการกูล”


“....”


“เพราะฉะนั้นไม่ต้องเครียดไปนะ”


เธอเงยขึ้นมองเขาตรง ๆ และราวกับจะมองทะลุเข้าไปถึงความกังวลลึก ๆ ที่ยังกัดกินเขาอยู่เสมอมาเบื้องหลังใบหน้ายิ้มแย้ม


“...เจ้เคยบอกแล้วไงว่ามันจะไม่เป็นอะไร” 


เขาเงียบ ใคร่ครวญหาคำพูดดี ๆ ทว่าไม่พบ ได้แต่ยืนมองเธอด้วยท่าทางกระอักกระอ่วน แม้สิสิรเคยบอกเรื่องนี้กับเขาแล้ว แต่เอาเข้าจริงก็ยังคิดว่าอาจเป็นเรื่องยากจะยอมรับสำหรับบางคนอยู่ดี เด็กแฝดที่ใช้คนละนามสกุล นอกจากความคิดที่ว่าครอบครัวของฝั่งศิโรจน์จะยอมให้เป็นเช่นนั้นง่ายดายเชียวหรือ แล้วยังจะเรื่องแฝดผู้พี่ที่จะใช้ วานิชตระการกูล เพียงคนเดียวในบ้านอีก ในเมื่อทั้งวัสสานะ ศิโรจน์ และแฝดน้อง ก็ล้วนแต่ใช้นามสกุลฝ่ายพ่อทั้งสิ้น โตมาจะรู้สึกอย่างไร หากเจ้าตัวรู้ถึงสาเหตุที่ตัวเองต้องแปลกแยกจากคนอื่นในบ้าน

...อ้อ พอดีมีน้าเป็นเกย์น่ะ แล้วคุณตายอมไม่ได้ที่จะไร้คนสืบทอดนามสกุล ก็เลยต้องมาใช้นามสกุลนี้คนหนึ่ง... อะไรเทือกนั้นหรือ?

“...เจ้ใหญ่...ผม...”

“เลิกหงุงหงิงน่า” วัสสานะโบกมือไปมาตรงหน้าเขา ปั้นแต่งท่าทางรำคาญใจทีเล่นทีจริง “พี่โรจน์น่ารัก พ่อแม่เขาก็ใจดี ไม่มีปัญหาอะไรสักนิด”

“แล้วหลาน...”

“เขาจะเข้าใจ” เธอยิ้ม คล้ายรู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ “...โตแล้วต้องเข้าใจแน่ ๆ”

“...”
 
“...ป๊าก็ป๊าเถอะ มาเห็นหลานแล้วต้องใจอ่อนชัวร์”

เมื่อเห็นเขามัวแต่อ้ำอึ้ง คุณพี่สาวก็กระเซ้าต่อ “เพราะงั้นเลิกทำหน้าเจื่อนได้แล้ว เสียชื่อไอ้เด็กแสบหมด ตี๋เกรียนใช่ไหมที่เพื่อนเรียก เหลือเชื่อจริง ๆ  สามภพทำอะไรกับนายนะถึงเปลี่ยนเป็นเจี๋ยมเจี้ยมได้ขนาดนี้”

เขาควรต่อล้อต่อเถียงสักหน่อย ตามมาตรฐานดั้งเดิม แต่เอาเข้าจริงกลับรู้สึกตื้ออยู่ลึก ๆ จนได้แค่เรียก “..เจ้ใหญ่...” ออกมาเสียงอ่อนระโหย ขอบตาร้อนผ่าวขึ้นมาเสียอย่างนั้น ไม่รู้จะพูดอะไรต่อจึงได้เข้าไปสวมกอดพี่สาวดื้อ ๆ เหมือนอย่างที่มักทำเมื่อก่อน ตั้งแต่สมัยเด็กแล้ว เธอยังคงเป็นที่พึ่งให้เขาไม่เคยเปลี่ยน ขนาดโตจนจะเรียนจบก็ยังคอยตามปกป้อง

“..โธ่...น้องครีม” เธอทำเสียงล้อเลียน ลูบผมเขาป้อย ๆ  “ลดความแสบลงแต่ยังขี้อ้อนเป็นลูกหมาไม่เปลี่ยนเลย”

“งือ ผมรักเจ้ใหญ่นะ”

“จ้ะ ๆ พ่อคุณ”

“อย่าขำดิ” เขาบ่นหงุงหงิง คลายอ้อมแขนแล้วมายืนเขินเองที่โตป่านนี้ยังต้องให้พี่สาวปลอบ “..ผมกำลังจะซึ้งเลย”

“ตี๋เล็กเอ๊ย..ฮ่า ๆ โอเคนะ?” เธอยิ้มกว้าง เห็นสิสิรเดินกลับเข้ามาจากระเบียงพอดี “บอกตาภพด้วยว่าหลานแฝดสุขสบายดี ทำอะไรระวังตัวหน่อย ทางนั้นเขาก็พยายามน่าดูเหมือนกัน”

“พยายาม?” คิมหันต์เลิกคิ้ว จ้องหน้าวัสสานะด้วยความอยากรู้อยากเห็นหลังได้ยินถ้อยคำน่าสงสัย แต่เธอกลับหันไปสนใจลูกชายแฝดของเธอ ทำหูทวนลมใส่คำถามของเขาหน้าตาเฉย พอกำลังจะเซ้าซี้ต่อ ศิโรจน์ก็เดินตรงเข้ามาอย่างได้จังหวะอย่างกับเตรียมกันไว้ก่อน ในมือไม่ยักมีน้ำผลไม้อย่างที่รับคำว่าจะไปซื้อ

“คีม กลับกัน” สิสิรเอ่ยเสียงเรียบกับเขา เก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋าแล้วหันไปจับมือน้อย ๆ ลาแฝด “เดี๋ยวเจ้ไปส่งเราก่อน แล้วต้องรีบไปทำงานต่อ”

“..อา” เขาพยักหน้า คำพูดที่แพลมออกมานิดหน่อยของวัสสานะแม้ฟังดูไม่น่าไว้ใจเอาเสียเลย แต่ตระหนักดีถึงสถานการณ์ตอนนี้ว่าเปล่าประโยชน์จะอิดออด ต่อให้สงสัยสุดฤทธิ์ว่าสามภพกำลัง 'พยายาม' เรื่องอะไรอยู่ก็เถอะ

เฮียหมาบ้าเป็นคนฉลาด คงไม่ทำอะไรงี่เง่าหรอก...เขาปลอบใจตัวเองว่าอย่างนั้น

แต่ฉลาดมากก็แอบทำอะไรลับหลังได้ง่าย ๆ น่ะสิ! จิตใจอีกฝ่ายส่งเสียงแย้งแข็งขัน

“งั้นสิกลับก่อนนะเจ้ กลับนะคะพี่โรจน์” พี่สาวคนรองบอกลาคู่พ่อแม่สด ๆ ร้อน ๆ “เดี๋ยวป๊ากับม้าคงจะมาถึงสักสาย ๆ หน่อย ตื่นเต้นกันใหญ่เลย เย็นนี้ถ้าเคลียร์งานได้เร็วสิจะรีบมาใหม่”

พูดจบก็กระตุกแขนเสื้อเขาเบา ๆ เป็นเชิงบอกว่าควรแก่เวลาแล้ว

เขาเอ่ยลาหลานแฝด ศิโรจน์ และวัสสานะ ไม่ลืมจะส่งสายตาอยากรู้อยากเห็นใส่เธอจนถึงที่สุด ก่อนจะถูกสิสิระกึ่งจูงกึ่งลากออกมา ปากบ่นเรื่องกำลังจะไปทำงานสายหากเขายังมัวอ้อยอิ่งด้วยน้ำเสียงงึมงำ




เวลาที่เหลืออีกทั้งวัน คิมหันต์เอาแต่ครุ่นคิดเรื่องคำพูดของวัสสานะจนเกือบเข้าขั้นหมกมุ่น บอกใจให้สงบอยู่พักเดียวก็กลับมากระวนกระวายอีกแล้ว อยากรู้ใจจะขาดว่าสามภพกำลังพยายามอะไรกันแน่

เย็นวันนั้นเขาหยิบมือถือขึ้นมาดู เลื่อนรายชื่อไปจนถึง 'เฮียเพี้ยน' นิ้วชะงักอยู่ที่หน้าจอเตรียมโทรออก ลังเลว่าจะต่อสายหาตอนนี้เลยดีหรือไม่

คิมหันต์หรี่ตา มองมือถือประหนึ่งจะคาดคั้นเอาความจริงกับมัน ค้างอยู่นานจนหน้าจอดับไปเอง

“...เฮียเพี้ยนนี่นะ...”

ชายหนุ่มพ่นลมออกจมูก ตัดสินใจทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น แต่สัญญากับตัวเองเป็นมั่นเหมาะว่าอีกไม่นานนักหรอก.. รอเขาสอบรอบนี้เสร็จก่อนเถอะ สามภพแอบทำอะไรอยู่ คิดว่าจะปิดเขาได้อย่างนั้นหรือ

คิมหันต์วางมือถือไว้บนโต๊ะ เกิดคิดถึงคืนวันเก่า ๆ ช่วงที่เคยตีกันบ้านแตก ส่วนลึกในใจนึกสนุกขึ้นมาเงียบ ๆ  นั่งกระหยิ่มยิ้มย่องกับตัวเองลำพัง

แล้วสามภพจะรู้ว่าเขาไม่ได้แสบน้อยลง เพียงแต่สุขุมมากขึ้นต่างหาก

มีต่อรีพลายถัดไปค่ะ
v
v
v

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 28-01-2014 00:50:17

ยกที่ 64 (ต่อ)



ความพยายามของสามภพที่คิมหันต์กำลังนึกสงสัย สัมฤทธิ์ผลไปอีกระดับในบ่ายวันเสาร์อันแสนอบอ้าว

แม้กินเวลานานกว่าคาดไว้นิดหน่อย ผิดกับวัสสานะซึ่งบอกว่านี่เร็วกว่าเธอคิดด้วยซ้ำ พร้อมกับทำน้ำเสียงโล่งใจสุดชีวิต ที่เขาเข้าไปเสนอหน้าในบ้านนั้นแล้วกลับออกมาได้โดยยังมีอวัยวะครบสามสิบสอง

แม้เขามาหาประจำไม่ได้ขาดทุกครั้งซึ่งโอกาสอำนวย แต่กว่าจะใช้ความดื้อด้านจนได้รับเชิญด้วยอารมณ์กึ่งยินยอมกึ่งเหม็นขี้หน้าให้เข้าไปในรั้วบ้าน ก็ปาเข้าไปตั้งอีกราวสามเดือนหลังจากความพยายามครั้งแรก เจ้าบ้านผู้ใจแข็งและหัวดื้อ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าคิมหันต์ได้นิสัยอย่างนั้นจากใคร

ครั้งถัดมานั้นเขายังอาศัยความดื้อด้านเช่นเคย ทันทีที่เหยียบย่างเข้าไปผ่านธรณีประตู เดือนเพ็ญก็ส่งรอยยิ้มแกน ๆ ให้เขา ใบหน้าดูเหนื่อยล้าเต็มที และหากจะคิดเข้าข้างตัวเองสักหน่อย สามภพเข้าใจเอาเองว่าเธอคงเห็นใจเขาและลูกชายคนเล็กอยู่ไม่น้อยเช่นกัน

ถึงตรงนี้นึกสีหน้ายุ่ง ๆ ของคิมหันต์ออกเลยทีเดียว หากเจ้าตัวรู้เข้าว่าเขากำลังทำอะไรอยู่ลับหลัง แต่สามภพยังคาดหวังอยู่ว่าจะจัดการเรื่องพวกนี้ให้ลุล่วง หรืออย่างน้อยรอได้การยอมรับมากขึ้นสักหน่อย ก่อนคิมหันต์จะว่างเว้นจากการสอบ แล้วเอาเวลามาระแคะระคาย


ชายหนุ่มเดินตามสุชัยซึ่งทำหน้าบอกบุญไม่รับ พานำไปยังส่วนรับแขก ส่วนเดือนเพ็ญหายไปครู่หนึ่งก็กลับมา ยกถ้วยน้ำชาวางลงบนโต๊ะเงียบ ๆ

การต้อนรับของเธออยู่ในมาตรฐานคนทั่วไปพึงกระทำกับแขก แต่เจ้าบ้านนั้นเบือนสายตาไปทางอื่นแทนคำประกาศว่าไม่นึกอยากเสวนาด้วย ทั้งที่ก็เป็นคนรับคำให้เขาเข้าบ้านเป็นครั้งที่สอง (แม้จะอย่างเสียมิได้) แล้วยังเดินนำมาจนถึงตรงนี้เองแท้ ๆ

“ขอบคุณที่เชิญเข้ามาครับ” เขาเอ่ยขึ้นกลางความเงียบ ลอบสังเกตสีหน้าคนฟังไปด้วย “..คุณลุงสบายดีหรือเปล่า”

ครู่ใหญ่ที่เขานั่งรออย่างอดทน ก่อนอีกฝ่ายจะผงกศีรษะช้า ๆ  แม้สีหน้าออกจะขัดกับคำตอบอยู่ไม่น้อย

เดือนเพ็ญทรุดลงนั่งข้างกายสามีโดยไม่พูดอะไร คอยมองพวกเขาด้วยความเป็นห่วงอีกทอด ทำท่าคล้ายอยากเอ่ยอะไรสักอย่าง แต่แล้วก็นิ่งลง เป็นเช่นนั้นอยู่สองสามครั้งเท่าที่เห็น

มันค่อนข้างน่าอึดอัด แต่เขาก็เตรียมใจรับสถานการณ์เช่นนี้มาอยู่แล้ว

“ฉันเกลียดพวกผิดเพศ”

เป็นประโยคที่สุชัยใช้แทนคำทักทายอย่างเป็นทางการ

สามภพพยักหน้าช้า ๆ บรรยากาศดูไม่ดีเท่าไร แต่เขาบอกได้ว่าท่าทางอีกฝ่ายค่อนไปทางตัดพ้อมากกว่าอยากใช้ความรุนแรง

“แล้วทำไมยังจะคอยเสนอหน้าอีก!?”

ชายหนุ่มเงียบไปอึดใจหนึ่ง มองหาอารมณ์แฝงในประโยคนั้น สุชัยนั่งนิ่ง แต่ไหล่สองข้างสั่นน้อย ๆ ราวกับกำลังสะกดความรู้สึกตัวเอง และอาจคาดว่าเขาจะพูดอะไรต่อ

สามภพสูดลมหายใจเข้าลึก ใคร่ครวญถึงเหตุผลของตัวเอง...มันมีอยู่แค่อย่างเดียวเท่านั้นเอง อย่างที่เขาเคยบอกไปก่อนหน้านี้แล้ว และสุชัยก็รู้ดี

“เพราะผมรักเขา”

“...”

“...เท่านั้นเองครับ” สามภพเกือบถอนหายใจออกมาแล้ว “..ถ้าคุณลุงจะเคยรักใครสักคน”

“แต่นี่มันไม่ใช่! มันผิดปกติ มัน—”

“ถ้าอย่างนั้นปกติคืออะไร?” เขาค้าน “ผู้ชายรักกับผู้หญิงเท่านั้นหรือครับ”

“ก็ใช่น่ะสิ!”

แล้วเขาก็ถอนหายใจออกมาจนได้

“บอกตรง ๆ ว่าผมก็ไม่รู้จะทำยังไง” สามภพเงยหน้าขึ้นสบตาอีกฝ่ายตรงไปตรงมา  “..ผมก็เคยคิดอย่างนั้น มีเพื่อนที่เรียนด้วยกันเป็นเกย์ เคยด่ามันว่าเป็นพวกวิปริต นั่นเป็นเรื่องก่อนเจอคิม แล้วหลังจากนั้นผมก็กลายเป็นแบบที่เคยว่าเพื่อนเสียเอง แต่ทั้งที่รู้อย่างนั้น...”

“...ทั้งที่รู้อย่างนั้น?” สุชัยย้อนถาม และสามภพนึกประหลาดใจที่มันไม่ใช่น้ำเสียงกรรโชก “แล้วทำไมไม่ทำให้มันถูก...”

“เพราะที่จริงแล้วมันไม่มีอะไรผิดไงครับ”

“แต่เพราะไอ้เรื่องบ้า ๆ พวกนั้น ลูกชายคนโตฉันถึงได้...!”

“....”

“....ถึง...ได้.....”

สุชัยพูดค้างไว้ได้เพียงเท่านั้นก็เม้มปากแน่น ยกมือขึ้นกุมอกแล้วสูดลมหายใจเข้าลึกอย่างยากเย็น ดูเจ็บปวดจนแวบหนึ่งที่เขารู้สึก...สงสาร...

“ผมเสียใจกับเรื่องนั้น...” เขาเอ่ยช้า ๆ  มองอีกฝ่ายที่นัยน์ตาวาววับด้วยหยดน้ำ “คิมก็เสียใจ พี่สา..พี่สิ...ทุกคน และผมรู้ว่าคุณลุงกับคุณป้าเสียใจยิ่งกว่าใคร เพราะอย่างนั้น...ผมถึงไม่คิดจะแย่งเขามา ไม่ได้ต้องการพรากเขาจากครอบครัวที่เขารัก..”

“เงียบไปซะ!”

“...ผมแค่อยากเป็นอีกคนที่ได้ดูแลเขาเท่านั้นเอง”

“ฉันบอกให้เงียบ!”

“ถ้าวันหนึ่งเขารู้สึกว่าความรักแบบนี้มันผิดด้วยความคิดของเขาเอง หรือเกิดไปรักผู้หญิงคนอื่นสักคน...กับใครก็ตาม ผมจะไม่รั้งไว้เลย..แต่ว่าในตอนนี้...”


สามภพหายใจเข้าลึกสุดปอด ลุกขึ้นยืนเต็มความสูง มองหน้าชายชราซึ่งนั่งบนเก้าอี้อีกฝั่งด้วยสายตาแน่วแน่


ก่อนจะย่อตัวลงคุกเข่าบนพื้น


“เชื่อทางที่ลูกชายคุณเลือกสักครั้งไม่ได้หรือครับ?”










เอกภพเดินลงจากรถ เหยียบย่างลงไปบนพื้นคอนกรีตหน้ารั้วบ้าน หลังที่เขาเคยเดินเข้าออกราวกับเป็นลูกหลานอีกคนของคนที่นี่

รั้วเก่าลงบ้างแต่ยังดูดีอยู่ สีที่ทาต่างไปจากเดิม ช่วงเวลาหลายปีซึ่งไม่ได้กลับมายืนตรงนี้สักครั้งคงมีอะไรเปลี่ยนไปมากพอดู แต่กระนั้นบรรยากาศเก่า ๆ ก็ยังลอยอยู่บางเบาในอากาศที่เขาหายใจเข้าไป กลิ่นอายคุ้นเคยราวกับจะยังติดอยู่ตรงปลายจมูก ในคืนวันเมื่อครั้งลูกชายคนโตของบ้านนี้ยังเคยวิ่งออกมาเปิดประตูรั้วให้เขาอยู่เสมอ การมายืนจ้องมันอยู่อย่างนี้ ทำให้เขาตระหนักกับตัวเองว่ายังคิดถึงวสันต์มากมายขนาดไหน ตั้งแต่ในอดีต...และจนบัดนี้ก็ไม่เคยเปลี่ยน

เขานึกไปถึงคิมหันต์ ลูกชายคนเล็กของบ้านนี้ และสามภพที่เป็นคนรักของเจ้าตัว ทุกครั้งที่พิจารณาเรื่องของทั้งสองคน ราวกับเขาจะมองเห็นภาพซ้อนเป็นเรื่องราวที่เคยเกิดขึ้นมาแล้วกับตัวเอง

สามภพยังเคยมาหาเขาอีกสองสามครั้ง หลังแยกกันทุกครั้ง จะทิ้งความรู้สึกทั้งเอ็นดูและเศร้าใจไปด้วยอยู่เสมอ คาดหวังเหลือเกินว่ามันคงไม่จบลงแบบเดิม อาจเพราะคิมหันต์มีส่วนคล้ายกับพี่ชายของตัวเองเกินไป รู้ตัวอีกครั้ง ข้อสรุปว่าอยากช่วยเท่าที่จะสามารถทำได้ก็ผุดขึ้นมาอยู่ในหัว

เขาเหม่อมองสภาพบ้าน จมอยู่กับกระแสความคิดอยู่ครู่ใหญ่ บางทีชีวิตเขาที่เดินทางมาถึงจุดนี้...อาจไม่มีอะไรจะเสียอีกแล้วก็ได้

ชายหนุ่มสูดลมหายใจเข้าลึก เดินตรงเข้าไปกดกริ่ง จากนั้นยืนรอด้วยสีหน้านิ่งสงบ ระหว่างนั้นก็ส่งสายตาสำรวจประตูบ้านหลังรั้วเหล็ก แต่มีอันต้องขมวดคิ้วเมื่อเห็นรองเท้าที่ถูกถอดไว้หน้าประตูบ้าน รู้สึกคุ้นตาอย่างบอกไม่ถูก วินาทีถัดมาที่ระลึกได้ว่าเคยเห็นจากไหนก็ใจหายวาบขึ้นมาทันที

มันคือรองเท้าคู่เดียวกับที่เคยมามาถอดอยู่หน้าประตูบ้านเขาเช่นกัน


“...สามภพ?”


“เธอ!?”


น้ำเสียงตกอกตกใจของเดือนเพ็ญดึงเขาให้กลับมาอยู่กับสถานการณ์ปัจจุบัน เลื่อนสายตาจากบนพื้นมายังใบหน้าหวั่นวิตกของผู้ที่เดินออกมาดู

“ครับ” เขาตั้งสติ รับคำเสียงเรียบพร้อมกับยกมือไหว้ “ผมเอง”

คนฟังยกมือขึ้นทาบอก ริ้วรอยบนใบหน้าปรากฏชัดขึ้นเมื่อหัวคิ้วเธอขมวดมุ่น เบือนสายตาลอบมองกลับเข้าไปในบ้านแวบหนึ่งราวกับกำลังชั่งใจในบางสิ่ง ก่อนจะตัดสินใจสาวเท้าเร็ว ๆ มาหาเขา

“เอก...ตาเอกใช่ไหม.. มาทำอะไร ไม่รู้หรือว่า...”

เธอจบประโยคอย่างค้างคา มองเขาด้วยอาการกระอักกระอ่วน บอกได้ว่ากำลังไม่สบายใจอย่างที่สุด

“สามภพก็อยู่ที่นี่หรือครับ?”

เขาถาม ชะเง้อมองเข้าไปแต่เห็นในบ้านได้ไม่ชัดเจนนัก หากบริเวณรับแขกยังถูกจัดวางไว้ตำแหน่งเดิมอย่างสมัยก่อน ก็นับว่าเป็นจุดที่ยากจะมองเห็นจากนอกรั้ว

"รู้จักกันหรือ"

“...ความจริงผมมีเรื่องอยากคุยกับคุณอา ขอเข้าไปหน่อยได้ไหมครับ”

“แต่ว่าตอนนี้”

“อยู่กับสามภพใช่ไหมครับ”

เดือนเพ็ญอ้ำอึ้งไปอึดใจ จากนั้นก็พยักหน้ารับอย่างเสียมิได้

“คงไม่ได้มีเรื่องกัน?” เขาถามเสียงจริงจัง มือกำรั้วเหล็กจนแน่น “...ไม่ใช่แบบเมื่อก่อน”

“...มะ..ไม่...” เธอโคลงศีรษะ แววตาไหวระริก “ไม่มี..แต่ป๊า...”

“สามภพบอกว่าคุณอาสุชัยใจเย็นกว่าเดิมมาก เทียบกับที่ทุกคนเล่าให้ฟัง ถึงจะเห็นหน้าผมตอนนี้ก็คงไม่ทำให้เกิดอะไรรุนแรง หรือต่อให้คุณอาลุกขึ้นมาทำอะไรจริง ผมจะยอมแต่โดยดี จะไม่โต้ตอบเลยสักนิด..”

“..เอก..”

“เพราะฉะนั้นขอผมเข้าไปเถอะนะครับ..”

เขาอ้อนวอนต่อเธอ ทั้งที่ประตูรั้วไม่ได้ล็อคไว้ จะถือวิสาสะใช้เรี่ยวแรงที่มากกว่าบุกเข้าไปไม่ใช่เรื่องยาก เพียงแต่เขาเลือกจะรอคอยคำอนุญาต การแสดงออกอย่างเป็นรูปธรรมสักอย่างที่พอจะประคับประคองความหวังว่าอาจได้รับการยอมรับแม้สักนิด

"ผมขอร้อง.."

เดือนเพ็ญก้มหน้า เม้มปากแน่น ระบายลมหายใจอ่อนแรง เธอไม่เคยคัดค้านสามีได้สำเร็จมาแต่ไหนแต่ไร อาจจะด้วยความขี้ขลาดของตัวเองที่เดินตามอีกฝ่ายในฐานะช้างเท้าหลังมาตลอด

แต่ครั้งนี้เธอคาดหวังเหลือเกินกับความสุขของลูกชายคนสุดท้อง...อะไรก็ได้...อย่างไรก็ได้....หากเขาจะยิ้มสดใสกับพ่อแม่เหมือนตอนที่ครอบครัวยังอบอุ่นได้สักที

"...เอก..."

เธอกระซิบแผ่วเบา มือที่เอื้อมไปแตะรั้วเหล็กนั้นสั่นระริก น้ำตาเอ่อขึ้นคลอหน่วย ไม่รู้ว่าที่กำลังจะทำนั้นเรียกว่าเป็นแม่ที่ดีหรือบกพร่อง แต่เธอก็อยากจะลองเดิมพันดูสักครั้ง


“...จะช่วยเขาได้ไหมลูก..”

- หมดยกที่ 64 -





-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

มาแล้วค่ะ ทั้งที่คิดว่าจะให้จบภายในตอนนี้แท้ ๆ เลย ไม่จบอีกละ ประเมินความเวิ่นของตัวเองผิดตลอด Orz
ใกล้แล้ว (จำได้ว่าพูดอย่างนี้มาหลายยก โฮรก!)

ปล. รวมเล่ม "รักติดดิน" (ลูกเจี๊ยบ*แม่ไก่) เปิดให้จองแล้วนะคะ เผื่อยังมีคนรออยู่ แฮร่ก รวมเล่มกับสนพ. เฮอร์มิต ติดตามรายละเอียดได้ที่เพจ fb เลยค่า ม๊วฟฟฟฟ~ ^^

ของแถมรีพลายถัดไปนะคะ ไม่ได้แปะของแถมนานเลยเนอะ ฮรืออออ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● พักยก 63.5 - ภาพซ้อนทับ (14/01/14) [หน้า 142]
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 28-01-2014 00:50:58

ของแถมค่ะ

อันนี้วาดไว้ทำหน้าจอล็อคสกรีนเล่นบนมือถือ จับอาตี๋เกาะจอ
(http://th02.deviantart.net/fs70/PRE/i/2014/026/e/9/lockscreen3_by_maew3ta-d73t2hf.jpg)

รูปใหญ่ถ้าเผื่อจะเอาไปเล่นบ้าง ที่นี่นะคะ แฮร่ ชุ่ยไปหน่อย ไว้มีเวลามาเก็บรายละเอียดอีกที>> http://fc09.deviantart.net/fs70/f/2014/026/e/f/lockscreen3_by_maew3ta-d73t2hf.jpg



ส่วนอันนี้ ภาพร่างของหนุ่มน้อยที่โผล่มาในตอนที่แล้วค่ะ (ชื่อยังอุ๊บอิ๊บอยู่เลย ฮา)
(http://fc03.deviantart.net/fs70/f/2014/027/c/a/nwch_resize_by_maew3ta-d73ys87.jpg)

(http://fc07.deviantart.net/fs70/f/2014/027/2/d/sl63_5a_resize_by_maew3ta-d73ys8o.jpg)

อันนี้คู่กับเฮียใหญ่นิดนึง ;w;
(http://fc07.deviantart.net/fs70/f/2014/027/d/5/same_a_resize_by_maew3ta-d73ys61.jpg)



ปิดท้าย แถมอะไรให้เลือดลมเดินดี แผ่นหลังปิ่นหยก (แม่ไก่) จากรักติดดิน ซีรีส์เดียวกันค่ะ 555
(แปะเลยเป็นไรไหมนี่...)
(http://fc00.deviantart.net/fs71/f/2014/022/5/a/practice0a_resize_by_maew3ta-d738i7c.jpg)


แล้วพบกันยกหน้าค่ะ *กอดฟัดคนอ่าน*

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 28-01-2014 01:22:16

“...เจ้เคยบอกแล้วไงว่ามันจะไม่เป็นอะไร” 
พอเห็นประโญคนี้แล้วแบบ เชื่อจริงๆว่ามันจะต้องไม่เป็นไร รักเจ๊ใหญ่ ฮรืออออออ
ขอบคุณมากจริงๆ
เฮียเพี้ยนสู้ๆนะ พี่เอกก็สู้ๆ อยากให้อะๆไรที่มันติดค้างกันมา  ลบล้างกันให้หมดในวันนี้
ทุกคนจะได้เดินหน้ากันต่อไป

พี่เอกก กับเฮียใหญ่ที่หมุนวนกลับมา กลับมาหากันอีกครั้ง
ขอให้สมหวังเถอะ โอ้ยยยย ขอให้พี่เอกสมหวังเถอะ ได้โปรดดดด

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 28-01-2014 01:54:47

ผู้หญิงเรื่องนี้หัวใจสุดยอด

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: Saantos ที่ 28-01-2014 02:14:45

พี่เอกสู้ๆ  :sad11: :sad11:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: anntonies ที่ 28-01-2014 02:27:27

ช่วยมาให้ได้นะ  :a2: :a2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 28-01-2014 03:07:45

 :m5: :m5: :m5: ขอให้สำเร็จด้วยเถอะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: 2pmui ที่ 28-01-2014 03:28:41

อื้อฮืออ แม่ไก่เซ็กซี่สุดๆ Hot เฟ่อออ  :haun4:
อยากกินซาลาเปา  :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Noah ที่ 28-01-2014 04:07:20

ใกล้จบแล้วสิเนี่ย  :mew4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 28-01-2014 06:01:33

ด้วยความที่ตามเรื่องนี้มาตลอด รู้พัฒนาการของทุกคน
อ่านไปถึงตอนที่น้องแฝดเกิดน้ำตาก็ไหล ยิ่งตอนที่เจ๊ใหญ่พูดกับคิม
น้ำตาไหลพรากๆ ความรู้สึกของทุกคนมันสุดยอดมากจริงๆ
เข้าใจในความรู้สึก ในจุดยืนของแต่ละคน

ทั้งเจ๊ใหญ่ ทั้งคิมหัน ทั้งเฮียภพ พ่อแม่ และพี่เอก
ทุกคนอยากให้มีความสุข
ถึงพยายามกันขนาดนี้
แว่บนึงก็แอบคิดเหมือนคิมนะ ว่าน้องแฝดพี่จะสับสนมั้ย
แต่พอได้ฟังเจ๊ใหญ่ก็น้ำตาซึม และคิดว่า เค้าจะมีแม่ที่ดีขนาดนี้คอยสอน
คอยดูแลเด็กไม่มีทางกังขาอะไร แต่จะมีความสุขกับการที่ช่วยทำให้ครอบครัวมีความสุข
พี่ภพก็พยายามอย่างเต็มที่

เชื่อว่าป๊าจะต้องเข้าใจ

และอย่างน้อยตอนนี้คอมเม้นเราก็ยังน้ำตาไหล เรื่องนี้มันทำให้เค้าอินได้มากมายจริงๆ
ขอบคุณมากนะค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: ASSASSIN ที่ 28-01-2014 06:56:37

 :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
เข้มข้นๆๆ   อยากอ่านต่อมว๊ากกกกกกก    แต่ จะจบแล้วเหรอ ไม่อะะ ไม่ยอมๆๆๆๆๆๆๆๆ  :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 28-01-2014 07:26:21

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: ขอบคุณที่ยังไม่จบคิดถูกมากค่ะ  :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
สามภพสู้ๆๆ  :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: น้องครีมจมูกไวมากเริ่มสงสัยว่าเฮียภพทำอะไรอยู่  o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: fc_fic ที่ 28-01-2014 08:19:08

 :pig4: :L1: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 28-01-2014 08:38:53

ความเป็นพี่สาวกับความเป็นแม่ ที่จะปกป้องคิมมันทำให้เราน้ำตาซึม  :hao5:

มันเต็มตื้นยังไงไม่รู้ โชคดีจริงๆ คิมเป็นที่รักของทุกๆคน :o12:

รอตอนต่อไปนะคะ +1 :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: Ja-Jah Suwanun ที่ 28-01-2014 08:42:35

ตอนนี้มาแบบหน่วงๆ  :ling3:

ขอให้คุณพ่อยอมรับไวๆน้าาาา  :mew2:

น้องครีมสู้ๆ พี่ภพสู้ๆ พี่เอกสู้ๆ  :z2:

รีบๆมาต่อน้าาาาาา  :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: river ที่ 28-01-2014 09:50:35

ไปๆมาๆ เจ้ใหญ่ ก็ใหญ่ที่สุด

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: toou ที่ 28-01-2014 10:00:14

งื้ออออออออ  หลากหลายความรู้สึกมาเลยตอนนี้  :z3:
ยินดีกับเจ๊ใหญ่ที่ได้ลูกน้อยแฝดขวัญใจของน้าๆ  :mew3:
รู้สึกลุ้นไปกับเฮียสามภพเข้าบ้านไปสู้ศึก
และน้ำตาจะไหลตอนที่คุณแม่พูดกับพี่เอกตอนท้าย  :monkeysad: :sad11:
ทุกคนสู้ๆๆๆน๊าาาาาาาา   :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 28-01-2014 10:13:40

รักพี่สิ พี่สิทำตัวเป็นพี่สาวที่ดี และรักน้องเสมอ คิดอะไรเผื่อน้องตลอด เห็นใจคุณแม่ ที่ทำอะไรไม่ได้เลย ทั้งที่ใจอยากจะช่วยเหลือเกินน

อยากให้ผ่านอุปสรรค์ในเร็ววัน อยากเห็นทุกคนมีความสุข :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: punomenon ที่ 28-01-2014 10:21:19

พี่เอก เนื้อไม่ได้กิน เอากระดูกมาแขวนคอ ทำอะไรเห็นใจพี่เอกด้วยนะ คนดีจริงๆผู้ชายคนนี้ T____T เฮียใหญ่กลับชาติมาเกิดขอให้ได้รักกันเร็วๆนะ  :ling1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: misso ที่ 28-01-2014 10:29:54

มาแล้ววววว :oni2:

เจ๊ใหญ่สุดยอด แฝด สามภพ ตี๋เกรียน พี่เอกกกก อร๊ายยยย

ตื่นเต้นจนบรรยายออกมาไม่ถูก ตอนหน้าจะเป็นไงหนา อยากเห็นทุกคนมีความสุข โดยเฉพาะพี่เอก


ขอบคุณที่มาต่อค่ะ หายไปสักพักใหญ่เลย ดีใจจัง :bye2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: cinpetals ที่ 28-01-2014 10:46:16

ตอนนี้หน่วงจัง
รอลุ้นต่อไปว่าป๊าคิมหันจะทำยังไง

อีกอย่าง รอลุ้นคู่พี่เอกกะเฮียใหญ่ที่มาเกิดใหม่ ><

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: ReiiHarem ที่ 28-01-2014 10:59:25

ชอบโมเม้นครอบครัว ของเรื่องนี้จริงๆนะ
มันทำเราอินตลอดเลย TT^TT :m15:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 28-01-2014 11:09:14

หวังว่าป๊าจะเห็นความรักที่มั่นคงของพี่เอกที่มีต่อเฮียใหญ่แล้วยอมใจอ่อน รับฟังรับพิจารณาความรักของเฮียภพกะคิมด้วยเถอะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 28-01-2014 11:34:38

หัวอกของคนเป็นแม่อ่ะ ไม่มีความสุขเวลาเห็นลูกทุกข์หรอก แต่ตี๋คิมโชคดีมีคนที่เข้าใจและให้ความช่วยเหลือเยอะ
ผู้หญิงเรื่องนี้ดีทุกคนเลย ตั้งแต่พี่อันนา จนมาถึงพี่น้องสองคนของคิมหันต์ จนมาถึงคุณแม่
ตี๋คิมก็น่ารักน่าฟัด อยากขอพี่ภพมาเป็นแฟนเลย 555555 พี่ภพช่างแสนดีปานนี้

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 28-01-2014 11:50:08

เจ๊ใหญ่เป็นยอดคุณพี่จริงๆ..น้องคิมเอ๊ยช่างโชคดีจริงๆ

รอบๆตัวมีแต่คนที่รักและพร้อมจะทำให้น้องคิมมีความสุขนะ

ตอนนี้ก็เหลือแต่ป๊ามารอลุ้นกันว่าเฮียเพี้ยนกับพี่เอกจะเปลี่ยนใจป๊าได้หรือเปล่า

อีกใจก็ยังเอาใจช่วยพี่เอกกับเด็กน้อยนิรนามอยู่นะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 28-01-2014 12:02:31

เจ้ใหญ่มากี่ครั้งๆก็ทำให้ประทับใจและซาบซึ้งในความรักที่พี่มีต่อน้องได้เสมอๆ จริงๆ
รักเจ้ใหญ่จัง  :กอด1:

รอติดตามว่าพี่เอกจะทำยังไง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 28-01-2014 12:32:06

อ่านช่วงพี่สาวคนโตบอกคิมว่า
ลูกคนนี้จะให้ใช้นามสกุลนี้
อีกคนใช้นามสกุลนั้น

ทั้งหมดนี้ก็เพื่อคิม
ทำน้ำตารื้นเลยค่ะ #แงๆๆๆ T^T

พี่เอกจะเข้าไปหาป๊าแล้ว
ป๊าใจเย็นนะคะ

ขอบคุณค่ะ+1^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 28-01-2014 13:53:25

พี่เอกมาแล้วววว
ซึ้งตั้งแต่เจ๊ใหญ่แล้ว เจ๊ขาหนูรักเจ๊~
ส่วนป๊าาาใจเย็นๆนะคะ รู้ว่าป๊าเองก็เจ็บปวด ถ้าป๊าลดทิฐิลงสักนิดมันจะดีขึ้นนะป๊าาาา
รอตอนหน้าค่ะ ลุ้นมาก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: Ball ที่ 28-01-2014 13:56:52

อ่านแล้วน้ำตาไหลเลยยยยย ใจเจ๊ใหญ่นี่สุดๆจริงๆ
ผญคนนี้เป็นพี่สาวที่เยี่ยมยอด และเราคิดว่าเจ๊ใหญ่จะเป็นแม่ที่สุดยอดเช่นเดียวกัน
เป็นกำลังใจให้ทุกคนเลยเนอะ มันจะผ่านไปได้ด้วยดีค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 28-01-2014 14:27:12

เฮียเอกเฮียภพผนึกกำลังกัน ป๋าเข้าใจเหอะนะ

เจ้ใหญ่สุดยอด เป็นพี่ที่น่ารักมากเลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 28-01-2014 14:30:23

...สามภพนี่ถือสุภาษิต ด้าน..ได้ อาย...อด เพื่อจะได้เป็นลูกเขยบ้านนี้55
...ทีเอกภพ มาช่วยอีกคนน่าจะ...สำเร็จนะ ขอให้สำเร็จ :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: yong ที่ 28-01-2014 15:28:12

ลุ้นคิมจิ เอาใจช่วยนะครับ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 28-01-2014 20:14:24

ต้องใช้ความกล้ามากขนาดไหนกันนะคะถึงจะกล้าเข้าหาป๊าได้
เป็นคนที่เหมือนมีเงายมทูตติดตามตัว เหมือนป๊าเพื่อนคนนึงเลย ดุเหลือเกิ๊นนน ดุจนลูกชายสามคนจะเป็นตุ๊ดกันหมดบ้านละ  :katai1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: SiLent_GRean ที่ 28-01-2014 20:20:08

ทุกอย่างจะดีขึ้น ฮือๆ  :hao5: :hao5: :hao5:



อยากให้หนุ่มน้อยปริศนาคู่กับพี่เอกเร็วๆ  สงสารพี่แก สู้ๆค่ะพี่เอก  :a2: :a2: :a2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: KilGharRah ที่ 28-01-2014 20:56:02

ชอบคุณแม่ทั้งสองคนเลย ช่างเป็นผู้หญิงที่ใจเด็ดได้อีก
หวังว่าคงไม่เกินเรื่องแย่ๆอีกหรอกนะ เอาใจช่วยพี่ภพเต็มที่เลย พี่เอกก็พยายามเข้านะคะ  :hao7:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 28-01-2014 20:59:47

ขอให้กลับมาเป็นครอบครัวอบอุ่นไวๆ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 28-01-2014 21:47:34

สุดยอดคุณแม่ o13

ขอให้ทุกอย่างอย่างผ่านไปด้วยดี


 :กอด1: :L1: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 28-01-2014 22:26:12

ความรักของคนเป็นแม่ยิ่งใหญ่เสมอ ทุกอย่างกำลังจะดีขึ้น(?)

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 28-01-2014 23:39:17

ชอบคุนแม่ทั้งสองคนเลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 29-01-2014 08:40:00

ลูกคือสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับแม่ทุกคน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: Fish129 ที่ 29-01-2014 08:43:19

ความเป็นแม่ช่างยิ่งใหญ่

เข้าไปพร้อมกันสองคน ป๊าจะรับไหวมั๊ยเนี่ย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: broncho ที่ 29-01-2014 10:13:40

เขยคนโต  ชื่อ   เอกภพ
เขยคนเล็ก ชื่อ  สามภพ
...เขยแฝด ชื่อ  ทวิภพ...

ฟ้าลิขิตมาแล้ว อิ อิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: Takarajung_TK ที่ 29-01-2014 16:36:31

อ่านตอนนี้น้ำตาไหลด้วยความตื้นตันใจ
เจ้ใหญ่สุดยอดอ่ะ
แค่เราคิดว่าเด็กแฝดสองคนต้องโตมาโดยใช้คนละนามสกุล
ถ้าเลี้ยงไม่ดีมีโอกาสเป็นเด็กมีปัญหาได้
แต่ก็เชื่อใจเจ้อ่ะนะว่าจะเลี้ยงลูกให้รอดปลอดภัยจากอคติของสังคมได้

อีกนิดนึงป๋านุ้งคิมก็จะใจอ่อนล่ะ พี่ภพสู้ ๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: chisarachi ที่ 29-01-2014 17:15:09

ครอบครัวนี้น่ารักจัง
เจ็ใหญ่  เจ๊รอง  รวมทั้งน้องคิมก็น่ารัก
ขอให้ทุกอย่่างผ่านไปได้ด้วยดี
อ่านตอนหลังๆมานี่ ฉากหวานน้อย แม้จะมีแต่เป็นความหวานที่มากับความทุกข์ข้างหลัง
อยากให้กลับมาหวานแบบบไร้กังวล  และทุกคนมีความสุขอีกครั้ง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: Ningg.Destiny ที่ 29-01-2014 17:57:07

กรี๊ด ซึ้งใจจุง
น้ำตาปริ่มตอนเจ้ใหญ่ให้ลูกใช้คนละนามสกุล
ขอให้พี่เอกช่วยได้เถอะนะ อยากอ่านคู่พี่เอกต่อด้วย
ไม่อยากให้พี่เอกโดดเดี่ยว ทำให้ป๊าใจอ่อนให้ได้นะ

 :mew2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 29-01-2014 20:50:54

รวมพลังลูกเขย


เห็นพี่เอกแล้วก็นึกถึงน้องข้างบ้าน
อยากอ่านอีกจังค่ะ
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: benzxzxnb ที่ 29-01-2014 22:15:06

รักเจ๊สิ รักเจ๊สา มากๆ ทำทุกอย่างจริงๆ

รอต่อไปเอกจะทำอย่างไรต่อไป

 :hao5: :hao5: :hao5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: ๐๐ตะวัน๐๐ ที่ 29-01-2014 22:21:07

พี่เอกมาช่วยแล้ว สู้ๆน่ะเฮียเพี้ยน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: bobby_bear ที่ 30-01-2014 16:01:19

อ่านแล้วคิดถึงแม่ตัวเอง
แม่ด่าเยอะกว่าพ่อ ดุกว่าพ่อ
แต่พอมีปัญหาก็เป็นคนแรกที่เข้ามาช่วยและใจอ่อนกว่าพ่อ

สู้ ๆ นะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: ploetkrai ที่ 30-01-2014 17:19:07

อ่านตอนนี้แล้วร้องไห้อะ จากที่ไม่ได้ร้องไห้มาหลายตอนแล้ว
ตอนที่เจ้ใหญ่บอกคิมว่าแฝดคนพี่จะใช้นามสกุลตัวเองอ่ะ
คือซึ้งอะ รักเจ้ใหญ่มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
อ่านแล้วบอกความรู้สึกไม่ถูกแต่ตื้นตันมากอะ

สมแล้วที่ชื่อตอนนี้ สงสารคุณแม่เหมือนกันนะ
T__________________________________T

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 30-01-2014 19:12:03

ชอบบรรดาเจ้ ๆ ของคิมมาก ๆ เลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 31-01-2014 12:57:42

เรื่องดี ๆ เกิดขึ้นแล้ว เ้ย้  :m11: ดีใจกับคุณพ่อคุณแม่มือใหม่ด้วย แฝดชายเชียวนะ
เรื่องที่คาดหวังไว้ สำเร็จไปแล้วหนึ่งอย่าง ต้องขอบคุณครอบครัวที่ใจกว้างของพี่โรจน์จริง ๆ
เข้าใจความกังวล ของคิม ต่อความรู้สึกของหลาน ๆ ที่กำลังจะเติบโตขึ้นมานะ
แต่นั่น ก็เป็นเรื่องในอนาคต สิ่งที่คิม จะต้องเชื่อมั่นในตอนนี้ก็คือ เชื่อในตัวพี่สาวที่แสนดีคนนี้
เชื่อในความรักของเจ้ใหญ่และพี่โรจน์ ที่ต้องสามารถเลี้ยงดูลูก ๆ ให้เติบโตอยู่ท่ามกลางความสุข
และเข้าใจทุก ๆ สิ่งได้ดีแน่ ๆ เชื่อที่เจ้ใหญ่บอกไว้สิ  ว่ามันจะไม่เป็นอะไร

อีกด้านหนึ่ง ความอดทนและพยายามของพี่ภพ ก็กำลังส่งผลไปในทางที่ดีขึ้นเรื่อย ๆ แล้ว
การแสดงออกของป๊า ต่อพี่ภพ รู้สึกได้เลยว่า ป๊าเริ่มค่อย ๆ เปิดใจให้ลูกเขยคนนี้มากขึ้นแล้ว
การได้คุยกันตรง ๆ เห็นได้ชัด ว่าป๊าเริ่มรับฟังสิ่งที่พี่ภพพูดมากขึ้นแล้ว และพูดในสิ่งที่ป๊าค้างคาใจ
ความรักที่มีให้น้องคิม เป็นเหตุผลเดียวที่ทำให้พี่ภพพยายามได้ขนาดนี้ ซึ่งป๊าเองก็รู้ดีอยู่แล้ว
ความรักแบบนี้ ที่ป๊ายึดติดมาตลอดว่าเป็นเรื่องผิด แต่อะไรคือสิ่งตัดสิน ว่าที่ป๊าคิดนั้นถูก
สุดท้ายแล้ว สิ่งที่ีพี่ภพทำได้ ก็คือ แสดงความจริงใจและขอโอกาสที่จะพิสูจน์ ให้ป๊าได้เห็น
ว่าความรักที่แท้จริง ความรักที่ไม่มีใคร สามารถมาแทนที่คนรักของเราได้ ไม่ว่าคน ๆ นั้นจะเพศใด นั่นมีอยู่จริง ๆ
และคนที่จะช่วยยืนยันเรื่องนี้ให้พี่ภพก็มาถึงแล้ว พี่เอก ตัวช่วยคนสำคัญ อีกหนึ่งความหวังของพี่ภพ
การเจอกันอีกครั้งจากเหตุการณ์ครั้งนั้น เมื่อคนในอดีตและปัจจุบัน มาอยู่ตรงหน้าป๊าพร้อมกันอย่างนี้
ปฏิกิริยาของป๊า จะเป็นยังไงบ้างนะ แต่ไม่ว่าจะเิกิดอะไรขึ้น เชื่อว่า ทุกอย่างกำลังจะดีขึ้นอย่างแน่นอน

อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกว่า แสงสว่างของทางออก ที่เห็นอยู่ริบหรี่ไกล ๆ นั้น กำลังชัดเจนมากขึ้นเรื่อย ๆแล้ว
ความอดทนและพยายามของทุกคน กำลังจะนำพา ให้ทุกคนได้พบกับทางออก จากวังวนของความทุกข์แล้ว
อีกไม่นาน ความสุขต้องกลับมาอยู่กับทุกคนในครอบครัวได้ ดั่งที่ม๊าหวังไว้แน่ ๆ
..........................................................................
จะจบแล้วเหรอ แงงง อย่าเพิ่งจบเลยนะคะ หลังจากผ่านทุกข์ผ่านโศก ก็ขอตอนน่ารักงุ้งงิ้งของพี่ภพน้องครีม
ต่ออีกสักหน่อยเถอะน้า รอตอนต่อไปจ้ะ ขอบคุณคนเขียนนะคะ  :L1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: watcharet ที่ 31-01-2014 21:54:12

หลังจากไม่ได้อ่านมา 2 เดือน กลับมาครั้งนี้คืบหน้าไปเยอะเลย ชอบมากๆๆ จะติดตามต่อไปครับ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: mooz ที่ 10-02-2014 21:55:19

รออยู่น้าาาาาาา  :hao7: :hao7: :hao7:

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 12-02-2014 01:18:08

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 65 – หลังประตูบานสุดท้าย

คิมหันต์ควรนั่งอ่านหนังสืออยู่ที่ห้องสมุด ติวกับเพื่อน นอนกลิ้งอยู่คอนโดฯ แวบไปดูหนัง หรือไม่ก็สิงอยู่บ้านที่กรุงเทพฯ กับสิสิร หากเขาทำตามถ้อยคำตัวเองซึ่งบอกไว้กับสามภพก่อนหน้านี้

แต่นั่นละ หากเริ่มมาอีหรอบนี้ ก็เป็นที่แน่นอนว่าเขาไม่ได้อยู่ตามสถานที่พวกนั้นหรอก

ชายหนุ่มกระชับเป้บนไหล่ ลงจากเบาะนั่งมอเตอร์ไซค์รับจ้างตรงปากซอย ตั้งใจว่าจะเดินต่อเข้าไปเองอีกหน่อย ไม่ให้ชัดเจนเกินไปนักว่าเขามาหาเจ้าของบ้านหลังไหน ระหว่างทางยังมีแก่ใจเดินเตร่เตะก้อนกรวดเล็ก ๆ เล่นไปเรื่อย คิดเข้าข้างตัวเองว่าแม้มันเป็นการตัดสินใจที่ออกจะฉุกละหุก แต่คงไม่ถึงกับเป็นการรบกวนเอกภพมากนัก

เขาฮัมเพลงเรียกกำลังใจขณะที่สาวเท้าเข้าไปในซอยเล็ก ๆ  จนกระทั่งมาหยุดอยู่หน้าประตูรั้วบ้านชั้นเดียวสีขาวซึ่งตอนนี้เงียบเชียบเหลือเกิน

คิมหันต์ชะเง้อเข้าไปในอาณาเขตของบ้าน เห็นแต่หมาแก่นอนพังพาบอยู่ใต้ร่มไม้ริมสวนหย่อม ส่วนประตูบ้านนั้นปิดสนิท เช่นเดียวกับรั้วที่คล้องแม่กุญแจไว้แน่นหนา นึกในใจว่าเอาแล้วไง..

ชายหนุ่มตั้งจะใจบอกล่วงหน้าอยู่หรอก แต่มันช่วยไม่ได้เลย เขาโทรหาอีกฝ่ายแล้วไม่มีคนรับสาย เลยส่งข้อความไปแทนว่าวันนี้จะมาหา ซึ่งก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเจ้าตัวจะได้มาเปิดมันอ่านก่อนเขามาถึงหรือเปล่า ไอ้ครั้นจะเลื่อนไปวันอื่น ช่วงนี้ก็เหลือเวลาว่างเพียงน้อยนิด อย่างไรเสียราชบุรีก็บ้านเขาเหมือนกัน ไม่เสียหลายหากจะลองเสี่ยงดวงมาเยี่ยมหน้าดูสักหน่อย หวังว่าอาจได้เลียบเคียงถามว่ารู้เรื่องอะไรที่สามภพทำอยู่ช่วงนี้บ้างหรือเปล่า แต่สุดท้ายดูเหมือนจะมาเสียเที่ยวจนได้

“ดุ๊กดิ๊ก”

ชายหนุ่มร้องเรียกสิ่งมีชีวิตหนึ่งเดียวในลานสายตา ยื่นมือผ่านรั้วเข้าไปกวัก มืออีกข้างล้วงขนมในกระเป๋า นึกสงสัยว่าไอ้ดุ๊กดิ๊กตัวนี้จะปลาบปลื้มบิสกิตเหมือนไอ้ดุ๊กดิ๊กลูกชายเขาหรือเปล่า

“วู้! ทางนี้ลูกพ่อ”

เขาว่าพลางโบกถุงขนม หมาแก่เพียงแต่กระดิกหู เงยขึ้นมองเนือย ๆ  ทำหน้าเหม็นเบื่อใส่แขกไม่ได้รับเชิญที่โผล่มารบกวนเวลานอนกลางวัน แถมยังอ้างตัวเป็นพ่อหน้าตาเฉย เมื่อเห็นว่าไม่ใช่เจ้าของที่แท้จริง ก็ฟุบลงเอาคางวางแหมะอยู่ที่เดิมอย่างเกียจคร้าน

“นี่อย่าเมินกันสิ”

คิมหันต์ทำหน้ายุ่ง พ่นลมออกจมูก นึกหมั่นไส้ในความขี้เกียจพอกันทั้งดุ๊กดิ๊กที่หนึ่งและสอง โกลเด้นรีทรีฟเวอร์มันควรต้องกระฉับกระเฉงไม่ใช่หรืออย่างไร แล้วนี่นิ่งเป็นพะยูนเลย

ชายหนุ่มถอนหายใจเฮือก หยิบขนมเข้าปากตัวเองแทน หันหลังพิงรั้วแล้วเงยขึ้นมองฟ้ากว้าง ถามลอย ๆ โดยที่สายตาไม่ได้จับอยู่กับสิ่งใด

“เจ้านายแกนี่นะ...ไม่รับสายพอว่า แต่ช่วยตอบข้อความหน่อยก็ไม่ได้”

เขายืนอยู่ตรงนั้นเนิ่นนาน ปล่อยความคิดล่องลอยเรื่อยเปื่อย เชื่อมั่นว่าเดี๋ยวอีกฝ่ายก็คงกลับ บ้านมีสัตว์เลี้ยงจะหนีไปไหนได้นาน อย่างช้าก็เย็น ๆ นั่นละ

จนเกือบยี่สิบนาทีที่เขารออย่างสงบ ระหว่างที่นั่ง ๆ ยืน ๆ มีเพียงรถจักรยานยนต์คันเดียววิ่งผ่านหน้าไป นอกนั้นไม่มีวี่แววของมนุษย์โลกสักคน เงียบอย่างนี้มั่นใจได้เลยว่าหากเขาปีนเข้าไปนั่งรอข้างในก็คงไม่มีใครสังเกตเห็น...

...หากเขาปีนเข้าไปนั่งรอข้างใน...

คิมหันต์หรี่ตาครุ่นคิด ยืนนาน ๆ ทำเอาเริ่มเมื่อย นั่งยองนานเข้าก็ไม่ดีต่อเข่า แดดเริ่มลามเลีย กินพื้นที่ในร่มซึ่งเขาอาศัยยืนอยู่เข้ามาเรื่อย ชายหนุ่มเหลือบมองซ้ายขวาไม่เห็นใคร ครั้นเหลียวกลับไปภายในรั้วบ้านอีกครั้งยังคงเงียบสงบ ตัดสินใจได้ในวินาทีนั้นเอง

“นิดนึงน่า...”

เขากระซิบกระซาบบอกอากาศ โยนเป้ข้ามประตูรั้ว จากนั้นคว้าโครงรั้วเหล็กร้อนจี๋ไว้ในมือ โหนตัวเองขึ้นไปนั่งคร่อมด้านบนอย่างง่ายดาย กระโจนแผล็วอีกครั้งก็ลงมาเหยียบพื้นด้านในอาณาเขตของบ้านอย่างสวยงาม


“พี่ทำอะไรน่ะ!?”


คิมหันต์สะดุ้งโหยง เป็นความรู้สึกเสียเส้นอย่างที่ไม่ได้สัมผัสมาหลายปี ยังดีที่กลั้นเสียงร้องอุทานไว้ได้ทันก่อนจะแหกปาก ประสบการณ์ที่ผ่านสอนว่าในสถานการณ์เช่นนี้ ยิ่งโวยวายมีแต่จะยิ่งน่าสงสัย ชายหนุ่มปั้นสีหน้าปกติได้ทันอย่างเหนือชั้น ก่อนจะหันไปหาต้นเสียง

“นายเป็นใคร”

เขาถามเสียงเรียบ โจมตีก่อนได้เปรียบ ประเมินอีกฝ่ายอย่างรวดเร็วในแวบแรก คนอีกฝั่งรั้วบ้านข้างเคียงที่เพิ่งส่งเสียงถามเขาเป็นเพียงเด็กผู้ชายวัยรุ่น อายุคงราวสิบสี่ถึงสิบหกปีได้ หน้าตาซื่อ ๆ ท่าทางเซื่อง ๆ แบบนี้ เขาไม่ถือเป็นก้างชิ้นใหญ่ นั่นค่อยทำให้หายใจทั่วท้องขึ้นมาหน่อย

“ผมเหรอ..” เจ้าตัวทำหน้าเหวอ ชี้ตัวเองอย่างเก้ ๆ กัง ๆ ผิดคาด  “ผม...เอ้อ...เป็นเพื่อนบ้านกับพี่เอก...เอ๊ะ...แต่ผมไม่รู้ว่าเขาชื่อเอกรึเปล่า....อา...ไม่สิ จะไปชื่อนั้นได้ยังไง แบบ..ผมเพิ่งย้ายมาอยู่ไม่นาน...แล้วคือ....แค่รู้สึกน่ะ....หมายถึงว่า....อ่า.....”

คิมหันต์เลิกคิ้ว ส่งรอยยิ้มแกน ๆ อย่างพยายามให้กำลังใจคนพูดซึ่งฟังดูเริ่มเลอะเทอะ เจ้าเด็กนี่นอกจากจะเป็นก้างอะไรเขาไม่ได้แล้ว ท่าทางยังดูเงอะงะจนน่าเอ็นดูเสียนี่

“แบบ...ความจริงผมไม่รู้จักเขาหรอก....เหมือนจะฝัน...อืม ตลกว่ะ” ประโยคหลังนั้นหันไปสบถกับตัวเอง “....คือผมคิดไปเองว่าเขาชื่อเอก...แต่ไม่รู้ว่าใช่หรือเปล่า....”

“ใช่” ชายหนุ่มยืนยันเสียงหนักแน่นเป็นการตัดบท ด้วยทนรอฟังคำพูดประหลาดของคนตรงหน้าไม่ไหว เห็นเด็กหนุ่มเบิกตากว้างอย่างตกตะลึงก็ถือโอกาสเอ่ยต่อเพิ่มความน่าเชื่อถือให้ตัวเอง “พี่เขาชื่อเอกนั่นแหละ รู้จักกันมานานละ”

“...เห...พี่รู้จักพี่เอก...” เด็กหนุ่มเบิกตากว้างอยู่หลังรั้วอีกฝั่ง “...เอก....อ้อ...ตกลงเขาชื่อเอกจริง ๆ ด้วย....”

“อ้าว?”

“คือ...ผมแค่รู้สึกว่าเขาจะชื่อเอก....แบบผมเข้าใจว่าคิดไปเอง...เหมือนฝันเอา...ทำนองนั้น...”

“อะไรของนายเนี่ย”

“...อา..ไม่มีอะไร” อีกฝ่ายยิ้มแหย เกาท้ายทอยแก้เก้อ “พี่เป็นญาติเขาเหรอ หรือว่าเป็นคนรู้จัก”

คิมหันต์ลอบยิ้มมุมปาก เด็กคนนี้ไว้ใจคนง่ายไปหน่อยจากที่เขาประเมินเบื้องต้น ในเมื่อเห็นต่อหน้าต่อตาว่าเขาปีนเข้าบ้านคนอื่น แต่กลับปล่อยตัวเองไหลกับบทสนทนาตามน้ำ จนเหมือนจะลืมไปเรียบร้อยว่าเขาเพิ่งทำตัวเป็นผู้บุกรุกเพื่อนบ้านตัวเอง แค่บอกรู้จักเจ้าของบ้านก็เออออไปด้วยแล้ว

แต่นั่นก็ถือเป็นเรื่องเอื้อประโยชน์ให้เขา หากถูกตะโกนใส่ว่าเป็นหัวขโมยคงไม่ค่อยเข้าท่านัก

“เป็น..ประมาณว่าน้องชายน่ะ มันซับซ้อนนิดหน่อย” คิมหันต์อธิบายเพิ่ม หัวเราะน้อย ๆ เมื่อเห็นอีกฝ่ายทำหน้ายุ่ง “แล้วเมื่อกี้ว่าไงนะ รู้จักว่าเขาชื่อเอกจากการฝันเอาหรือ?”

"...."

เขาหรี่ตาใส่อีกฝ่ายที่ยืนอ้ำอึ้ง พวงแก้มขึ้นสีชมพูน้อย ๆ  เป็นการตอบสนองที่เหนือความคาดหมายเอาการทีเดียว

"หืม?"

ก่อนเจ้าตัวจะอ้อมแอ้มทั้งที่ยังก้มหน้าก้มตา

“....ผมไม่น่าพูดเลย....อย่างกับเป็นคนบ้าแน่ะ...”

“..เฮ่ย ฮ่า ๆ ๆ ไม่ได้ว่างั้นสักคำ”

“แต่พี่ยังขำไม่หยุดเลย”

“ก็นายเล่าออกมาเองนี่”

“ถึงบอกไงว่าผมไม่น่าพูด..”

“อ๊ะ เด็กนี่” เขาส่ายหน้า เผลอเอื้อมมือไปลูบผมอีกฝ่ายผ่านรั้วอย่างถือวิสาสะ จะว่าลืมตัวด้วยก็ส่วนหนึ่ง แต่รู้สึกถูกชะตากับเจ้าเด็กคนนี้อย่างประหลาด ในเมื่อเป็นเพื่อนบ้านกับเอกภพ คิดว่าผูกมิตรไว้ก็ไม่เสียหาย “ไม่ได้ว่าอะไรเสียหน่อย อย่างคนรู้จักพี่ก็มีคนหนึ่ง เป็นรุ่นน้องที่มีเซนส์แปลก ๆ  ชอบทักเรื่องหมอกหรือควันสีเทา สีขาว สีชมพูโน่นนี่ฟังดูเพี้ยน ๆ ว่าคนนั้นคนนี้จะซวย ให้ระวังตัวบ้างละ บางทีก็บอกว่าเดี๋ยวจะโชคดีบ้างละ ดูเพ้อเจ้อแต่ก็เป็นจริงตามที่เจ้าเด็กคนนั้นทักเรื่อยเลย..”

อีกฝ่ายเงยขึ้นมองหน้าเขาหวั่น ๆ เกือบจะยิ้มแต่ยังดูแหยพิกล “...พี่ไม่คิดว่าผมบ้าใช่ไหม”

“ไม่นี่” คิมหันต์ยักไหล่ “แค่คิดว่าเปิดเผยตัวเองมากไปนะ”

“...หือ?”

“เราเพิ่งรู้จักกันเมื่อกี้เอง...อืม...ไม่สิ ยังไม่รู้จักกันเลยต่างหาก แต่นายก็พูดเรื่องตัวเองนั่งทางในรู้ว่าพี่เอกชื่อเอกให้คนอื่นฟังแล้ว”

“ผมพูดว่าฝันต่างหากเล่า” คนฟังรีบขัด “ไม่ใช่นั่งทางใน”

“อา..นั่นแหละ ๆ”

“แล้วพี่เป็นใคร ปีนรั้วบ้านพี่เอกทำไม”

คิมหันต์พ่นลมหายใจพรืด คุยกันตั้งนานนึกว่าจะลืมเรื่องนี้ได้แล้วเสียอีก

“เอางี้นะ ไหน ๆ เพราะว่านายเล่าเรื่องนั่งทางใน..เอ้อ...” เขาชะงักเมื่อเห็นสายตาต่อว่าต่อขานของเด็กหนุ่ม “..หมายถึงเรื่องฝัน...เล่าเรื่องฝันให้พี่ฟัง เพราะงั้นแลกกันด้วยข้อมูลนิดหน่อย”

“...เรื่องอะไร”

“พี่เป็นน้องชายของแฟนพี่เอก”

“หา!?”

คิมหันต์อดหัวเราะไม่ได้อีกแล้ว

“ตกใจอะไรน่ะ”

“...เขา...” หนุ่มน้อยอ้าปากพะงาบ “...เขามีแฟนแล้วเหรอ..”

เขายิ้มน้อย ๆ “อายุก็ตั้งสามสิบห้าแล้วนี่”

“..แต่ผมไม่เคยเห็นเลย”

“บอกเองว่าเพิ่งย้ายมาอยู่ไม่ใช่เรอะ”

คนฟังทำหน้าคล้ายเพิ่งนึกขึ้นได้ ผงกศีรษะด้วยหน้าเจื่อนไปนิดหน่อย พึมพำเสียงอ่อน “นั่นสิ”

“เฮ่ย..ทำไมหน้าจ๋อยล่ะ”

“เปล่า”

ชายหนุ่มหรี่ตา จ้องมองเด็กหนุ่มตรงหน้าใหม่ตั้งแต่หัวจรดเท้า ระหว่างที่เจ้าตัวเอาแต่วางสายตาไว้กับพื้น บรรยากาศรอบตัวเด็กคนนี้ให้ความรู้สึกคุ้นเคยอย่างไรพิกล คุยด้วยสนิทใจจนราวกับเป็นคนในครอบครัว...จนเขาถึงกับพูดเรื่องจริงอีกอย่าง

“...แต่แฟนเขาเสียไปนานแล้วละ”

“...เอ๋..?”

คิมหันต์ถอนใจ วางรอยยิ้มบางเบาไว้บนใบหน้า “...เพราะพี่ชอบใจนาย เลยบอกเพิ่มให้อีกอย่าง”

คนอีกฝั่งรั้วเอียงใบหน้าเล็กน้อย มองเขาด้วยนัยน์ตาเศร้าสร้อยอย่างประหลาด มันดูโหยหา และคล้ายจะก้ำกึ่งอยู่ในภวังค์ซึ่งเขาหยั่งไม่ถึง เขาอาจคิดไปเอง คิมหันต์เชื่ออย่างนั้น จนกระทั่งได้ยินคำพูดจากปากเด็กหนุ่ม

“...พี่ชายของพี่...ไม่อยู่แล้วหรือ....”

คิมหันต์ชะงัก หัวคิ้วขมวดมุ่น เสี้ยววินาทีที่ตระหนักได้ถึงความผิดปกติในประโยคนั้น หัวใจก็ราวกับจะหล่นวูบไปกองอยู่ตรงตาตุ่ม ทำไมเด็กคนนี้จึงถามถึงพี่ชายเขา ทั้งที่เขาไม่ได้พูดสักคำว่าพี่ที่เสียไปเป็นผู้ชาย มั่นใจว่าบอกไปแค่เขาเป็นน้องชายของคนรักเอกภพเท่านั้น หากเป็นคนปกติก็ควรเข้าใจว่าเป็นผู้หญิงไม่ใช่หรือ

“...ทำไมถึงคิดว่าเป็นพี่ชายล่ะ?”

อีกฝ่ายกะพริบตาปริบ ๆ อย่างงุนงง อึดใจต่อมาก็ผงะไปข้างหลัง ยกมือขึ้นปิดปากด้วยท่าทางราวกับว่ากำลังตระหนกในคำพูดตัวเอง

“...ผะ..ผมไม่รู้....ผม....จริงสิ....ถ้าเป็นแฟนกับพี่เอกก็ต้องเป็นพี่สาวไม่ใช่หรือไง” เด็กหนุ่มละล่ำละลัก “...ผมแค่สับสนนิดหน่อย....อา...ผมขอโทษ”

“อา..ช่างเถอะ" เขาโบกมือเมื่อเห็นท่าทางลนลานของเด็กหนุ่ม "ว่าแต่ชื่ออะไรน่ะนาย”

“ผมหรือ?”

“ใช่”

“วสุ”

“ชื่อเล่นล่ะ?”

“..ไม่มี”

“ทำไมไม่มี”

“แม่ไม่ได้ตั้ง”

“หืม?” เขาเผลอยื่นหน้าไปใกล้จนเกือบกลายเป็นไล่ต้อนอีกฝ่ายอย่างไรชอบกล รู้ตัวจึงได้ถอยออกมาที่เก่า

“คือ...แม่ตั้งไว้แค่นี้ แล้วก็หอบผ้าผ่อนหนีไปแต่งงานใหม่แล้ว”

“วสุ”

“...อา...” คนตรงหน้าลังเล แต่ก็รับคำต่อจนได้ “..ครับ..?”

“...พี่เพิ่งบอกเองไม่ใช่หรือว่านายเปิดเผยตัวกับคนแปลกหน้ามากไปน่ะ”

“หา..”

“เกิดพี่ทำหาเรื่องคุย แล้วโปะยาสลบนาย จับไปขายงี้ทำไง”

“...อะ...เอ๋..?”

เขายิ้มมุมปากกับหน้าซีด ๆ ของอีกฝ่าย “ไม่กลัวเรอะ”

“...พี่ไม่ทำหรอก...” ถ้อยคำเถียงถูกส่งมาตะกุกตะกัก แต่ถึงพูดอย่างนั้นก็ยังอุตส่าห์ถอยไปครึ่งก้าว

“รู้ได้ไง”

“...ก็...”

“ก็?”

วสุเม้มปาก “..ก็...พี่เป็นน้องชายของแฟนพี่เอก”

“เหตุผลแค่นี้หรือ?”

“...ใช่”

ชายหนุ่มพ่นลมหายใจออกจมูก “เด็กจริงเลย”

“...ผมแค่รู้สึกน่ะ”

“แค่ความรู้สึกมันไม่พอหรอก”

“แล้วต้องอะไรอีกล่ะ” อีกฝ่ายก้มลงไปบ่นงุบงิบ เบาจนเชื่อว่าคงไม่ได้อยากให้เขาได้ยิน แต่หูก็ดันได้ยินเข้าเสียนี่

“เอาเถอะ” คิมหันต์โบกมือไปมา “แค่จะบอกว่าให้ระวังตัวเท่านั้นเอง”

“พี่ปีนรั้วบ้านคนอื่น ยังจะบอกให้ระวังใครอีกหรือ”

“เด็กนี่”

“อ่า..ผมขอโทษ”

“...”

“.....ขอโทษไง...”

ว่าพลางเหลือบตามองเขาอย่างน่าเอ็นดู นั่นเล่นเอาคิมหันต์หัวเราะไปหนึ่งยกใหญ่
 
“ล้อเล่นน่า” เขาโคลงศีรษะ “เอางี้ แลกกันนะ พี่ชื่อคิมหันต์ เรียกคิมก็ได้ วันนี้ตั้งใจจะมาหาพี่เอก แต่โทรไปไม่มีคนรับ ส่งข้อความไม่ยอมตอบ รอข้างนอกมันร้อน เมื่อยด้วย เลยปีนเข้ามา ว่าจะขอนั่งตรงชานบ้าน แล้วก็เล่นกับหมาซะหน่อย”

“แค่นั้นหรือ”

“แค่นั้นแหละ”

“ผมควรต้องแจ้งตำรวจไหม”

“จะแจ้งทำไมเล่า” เขารีบแย้ง “แล้วมีอย่างที่ไหนมาถามคนที่ตัวเองสงสัยว่าจะเรียกตำรวจดีไหม”

“....”

“...เอาเถอะ ถ้าไม่ไว้ใจ จะนั่งเฝ้าก็ได้ พี่รออยู่ตรงชานนั่นแหละ แต่ไม่ต้องแจ้งตำรวจหรอก เสียเวลาทำงานเขาเปล่า เดี๋ยวเดือดร้อนพี่เอกด้วย”

คิมหันต์หยุดพัก เหลือบมองเด็กหนุ่มแวบหนึ่งก่อนจะพูดต่อ

“ไม่อยากให้เขารำคาญใช่ไหมล่ะ”

เจ้าตัวไม่ตอบ แต่พยักหน้าเชื่องช้า ใบหูเป็นสีชมพูจาง ๆ แล้วก็ไม่ยอมเงยขึ้นมาเลย

กิริยาทั้งหมดอยู่ในสายตาคิมหันต์ ทว่าเขาเลือกจะไม่ทัก ทำเพียงแต่สังเกตการณ์อยู่เงียบ ๆ และคุยต่อเป็นปกติ

“พี่เคยมีประสบการณ์เรียกตำรวจมั่วซั่ว แทบจะโดนตำรวจแทะหัวแหว่ง” เขาว่าพลางหัวเราะ ยังจำได้ดีถึงวันที่ตัวเขากับพี่สาววุ่นวายเรื่องสามภพจนต้องเรียกตำรวจซ้ำ ๆ เมื่อหลายปีก่อน “ตอนนั้นน่าจะโตกว่านายนิดหนึ่ง ว่าแต่อายุเท่าไรนะนายน่ะ”

“สิบห้า”

“โอ้ ใกล้เคียงกับที่เดาไว้แฮะ”

“เหรอ” วสุพึมพำ แต่หลังจากนั้นก็เลิกคิ้ว เงยหน้าขึ้น มองเลยไปด้านหลังเขา “พี่เอกมา!”

ชายหนุ่มหันขวับ จากที่เขายืนคุยกับวสุอยู่นี้เป็นจุดอับสายตาสำหรับคนที่เพิ่งมาใหม่ หากไม่สังเกตดี ๆ คงไม่เห็น เขาเตรียมกระโจนออกไปทักทายแล้ว หากไม่เห็นว่ามีรถคุ้นตาขับตามมาอีกคัน

“...เฮียเพี้ยน...” คิมหันต์กระซิบ ทุบกำปั้นลงกับฝ่ามือ นั่นปะไร เขาคิดไว้แล้วไม่มีผิดว่าสามภพต้องแอบทำอะไรลับหลังแน่นอน โผล่มาพร้อมเอกภพอย่างนี้ ไม่รู้คุยเรื่องอะไรกันบ้างโดยที่เขาไม่รู้ไม่เห็น

เขาลังเลว่าควรแสดงตัวหรือไม่ จนกระทั่งรถคันที่สามซึ่งคุ้นยิ่งกว่าเก่าขับตามเข้ามา

คันที่ควรจะจอดอยู่ในโรงรถบ้านเขาเองที่ราชบุรี


“...ป๊า...”


คิมหันต์แทบล้มทั้งยืน ราวกับเวลาหยุดเดินไปชั่วขณะ อึ้งอยู่วูบหนึ่งจนไอ้ดุ๊กดิ๊กขยับตัวแล้วส่ายก้นไปรับเจ้าของ จึงได้รู้ตัวว่าควรรีบตัดสินใจออกไปเจอหน้าหรือหลบรอดูสถานการณ์ก่อน


ซึ่งเขาเลือกอย่างหลัง


“พี่คิม?”

วสุทำสีหน้าประหลาดใจ เมื่อเห็นเขากระโจนแผล็วหลบไปอยู่ด้านข้างตัวบ้าน ชายหนุ่มยกนิ้วชี้ขึ้นแตะริมฝีปากเป็นเชิงบอกให้ช่วยทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น กระซิบกระซาบโดยไม่รู้ว่าเด็กหนุ่มตรงหน้าจะเชื่อหรือเปล่า

“รถที่ตามมานั่นป๊าพี่...ไม่อยากให้รู้ว่าอยู่ที่นี่ ขอร้องล่ะ ช่วยทำไม่รู้เรื่องที หรือไม่จะหลบเข้าไปในบ้านก่อนก็ได้”

“...ทำไมล่ะ”

“เดี๋ยวไว้เราค่อยคุยกัน...นะ?”

เด็กหนุ่มลังเลเล็กน้อย ก่อนจะพยักหน้าให้เขา หันไปทำทีเหมือนว่าออกมาดูต้นไม้ในเขตรั้วบ้านตัวเอง ขณะที่สายตาคอยลอบมองเจ้าของบ้านเดินลงมาเปิดประตูรั้ว ไม่รับรู้ถึงการมีตัวตนของคิมหันต์ที่หลบอยู่ด้านข้าง


รถสามคันเข้ามาจอดเรียงกันด้านใน ไอ้ดุ๊กดิ๊กเดินไปรับเจ้านาย พลางมองผู้มาเยือนที่เหลือ จากนั้นหันมาคลอแข้งขาเอกภพอีกครั้ง ชายหนุ่มลูบหัวมันเบา ๆ แล้วหันไปเชื้อเชิญสามภพ สุชัย และเดือนเพ็ญให้เดินเข้าไปทางตัวบ้าน สีหน้าผู้เป็นบิดาของเขาไม่สู้ดีนัก

นั่นคือภาพที่คิมหันต์มองเห็นจากมุมนี้

หมาขนทองหันมาทางเขาแวบหนึ่ง และคิมหันต์แทบตัวแข็งเป็นหิน ภาวนาว่าอย่าให้มันนึกสนใจเขาขึ้นมาตอนนี้เลย ทีเรียกตั้งนานจากหน้าบ้านไม่เห็นจะเออออกันสักนิด
 
ดุ๊กดิ๊กทำท่าคล้ายจะฟ้องเจ้านายอยู่ครู่หนึ่ง แต่เมื่อไม่ได้รับความสนใจ มันก็เลิกพยายาม ละเลยตำแหน่งซ่อนตัวของเขาอย่างง่ายดาย โบกหางเป็นพวงแล้วเตร่กลับไปนอนพังพาบอยู่ที่เดิม

ชายหนุ่มถอนหายใจโล่งอก จากหางตาเห็นว่าวสุก็ถอนใจเฮือกเช่นกัน ท่าทางจะลุ้นไปด้วยแม้ไม่ได้รู้เรื่องอะไรกับเขา ชักถูกใจขึ้นมาแล้ว อีกหน่อยอาจต้องหาโอกาสคุยกันยาว ๆ  แต่ตอนนี้มีเรื่องอื่นที่ต้องให้ความสนใจก่อนเป็นอันดับหนึ่ง

เอกภพ สามภพ และป๊ากับม้าของเขาเดินมาถึงประตูด้านหน้า คิมหันต์พยายามชะเง้อ ยกมือขึ้นป้องหู ทว่าจากจุดที่เขายืนอยู่ไม่สามารถประเมินอะไรได้มากนัก แม้แต่บทสนทนาของคนทั้งสี่ก็ไม่ได้ยิน

ร่างของคนเหล่านั้นเดินพ้นประตูเข้าไปทีละคน พร้อมกับที่ใจเขาเต้นระรัวหนักขึ้นเรื่อย ๆ

คิมหันต์รีรออยู่ครู่หนึ่งจนแน่ใจว่าคงไม่มีใครกลับออกมาตอนนี้ ก่อนจะย่องตามเข้าไปใกล้ประตูหน้าบ้าน ยกมือกุมอกที่แทบระเบิดได้แล้ว

ชายหนุ่มบอกตัวเองให้หายใจเข้าออกช้า ๆ เท่าที่มองไม่เห็นอาวุธในมือสุชัย แต่ไม่รู้ว่าจะมีอะไรซุกซ่อนไว้บ้างหรือเปล่า ก่อนจะติดตามเข้าไปมากกว่านั้น เขาตัดสินใจเดินกลับไปกวักมือเรียกวสุ

“วสุ..."

"หา?"

"พี่อยากให้ช่วยอะไรนิดนึง”

"ผมน่ะหรือ?”

“ช่วยป้วนเปี้ยนอยู่แถว ๆ นี้ก่อนได้ไหม อย่าเพิ่งเข้าบ้านหรือไปที่อื่น”

“ทำไมล่ะ?”

คิมหันต์เหลือบมองเข้าไปในบ้าน ไม่มีเสียงใดเล็ดลอดออกมา แต่เขายังอดห่วงไม่ได้

“เมื่อกี้บอกอยากเรียกตำรวจใช่ไหม?”

“ไม่...” วสุส่ายหน้า “ผมไม่เรียกแล้ว พี่ไม่ต้องห่วง”

“เดี๋ยวพี่ตามเข้าไปดูข้างใน แต่ถ้ามีเสียงอะไรประหลาด...” ชายหนุ่มกัดฟัน หวังว่าจะไม่มีอะไรเลวร้าย แต่อย่างไรก็ขอกันไว้ก่อน “...ถ้ามีเสียงอะไรประหลาดจากข้างใน ช่วยเรียกตำรวจให้หน่อยได้ไหม”

“ประหลาดยังไงหรือ?”

“เอ้อ...ก็อย่างเช่น...เสียงคนทะเลาะกัน เสียงขว้างปาข้าวของ...หรือเสียงปืน”

“เสียงปืน?”

“ไม่ ๆ” คิมหันต์ส่ายหน้า “ไม่มีเสียงปืนหรอก จะไปมีได้ไง ฮ่า ๆ หมายถึงถ้าดูเหมือนจะมีเรื่องกันน่ะ ช่วยตามคนมาที”

“พวกเขาทะเลาะกันหรือพี่คิม”

“....”

“แต่คนนั้นเป็นพ่อพี่ไม่ใช่เหรอ อีกคนใช่แม่หรือเปล่า แล้วพี่เอกก็เป็นแฟนของพี่สาวพี่นี่นา แล้วพี่ผู้ชายอีกคน..”

คิมหันต์ยิ้มเจื่อน มองวสุด้วยสายตาคาดหวัง บอกความจริงอย่างตรงไปตรงมาด้วยประโยคสั้น ๆ

“พี่เอกเป็นคนรักของ ‘พี่ชาย’ พี่ ผู้ชายคนที่เดินตามมาเป็นคนรักของพี่ อีกสองคนข้างหลังคือป๊ากับม้าของพี่”

วสุนิ่งไปอึดใจ เหมือนกับต้องใช้เวลาประมวลผลถ้อยคำเหล่านั้น กว่าจะคิดได้ก็ยืนอ้าปากค้างอยู่เป็นนาน

“คงไม่มีเรื่องอะไรน่ากลัวหรอก...ไม่มี...แค่พูดเผื่อไว้ เพราะงั้นช่วยหน่อยเถอะนะ?”

ใช้เวลาในการตัดสินใจเพียงครู่เดียวเท่านั้น แต่คิมหันต์กลับรู้สึกว่านานเหลือเกิน เขารอจนในที่สุด แม้ว่าอีกฝ่ายจะยังดูงงงวย..


วสุพยักหน้าช้า ๆ แทนถ้อยคำรับปาก





คิมหันต์ย่องตามเข้าไปถึงชานหน้าบ้าน ยื่นหน้าชะเง้อมองด้านใน แต่ไม่เห็นเงาของใครสักคน ไร้กระทั่งเสียงพูดคุยมาเข้าหู คิดในแง่ดีว่าอย่างน้อยก็ไม่ได้ทะเลาะกันอยู่

เขาหยิบโทรศัพท์มือถือตัวเองขึ้นมา ปิดเสียงโทรศัพท์แล้วเปิดบันทึกเสียงไว้ก่อนจะหย่อนมันกลับเข้ากระเป๋า ถอดรองเท้ายัดใส่ไว้แล้วเหวี่ยงขึ้นคล้องไหล่ กระชับสายสะพายให้แนบตัว ก่อนจะสาวเท้าผ่านประตูบ้านเข้าไปอย่างเงียบเชียบ

ห้องรับแขกยังเหมือนกับที่เคยเข้ามาครั้งก่อน รอบตัวเงียบงันราวกับไม่มีสิ่งมีชีวิต สีขาวซึ่งห้อมล้อมรอบกายทำให้เขารู้สึกสงบลง แต่ก็สัมผัสได้ถึงความเหงาหงอยลอยอ้อยอิ่งในอากาศ

ชายหนุ่มกวาดสายตามองหาทางหนีทีไล่ ดูจนทั่วว่ามีมุมไหนให้หลบได้บ้างหากจำเป็น ข้างโซฟาตัวใหญ่นั่นคงพอไหว หรือถัดไปหลังโถงนั่น..


แกร๊ก!


เสียงเปิดประตู...?


มันดังขึ้นจากอีกฝั่ง ลึกเข้าไปในทางเดินเชื่อมสู่อีกส่วนของบ้าน พื้นที่ซึ่งเขาก็ยังไม่เคยเหยียบย่างไปถึง

ชายหนุ่มกลั้นหายใจ ทำตัวราบไปกับผนัง สูดลมหายใจเข้าลึก สัมผัสได้ถึงกลิ่นคุ้นเคยอย่างน่าแปลกลอยเตะจมูก ค่อย ๆ ก้าวขาตัดผ่านส่วนรับแขกไปยังทางเชื่อมสู่โถงกว้างอีกด้าน ไม่มีร่างของใครปรากฏในลานสายตา

เขาหยุดนิ่งในมุมอับ ประเมินสถานการณ์ทั้งใจเต้นระรัวอยู่หลังตู้โชว์ขนาดใหญ่ ชะโงกออกไปยังพื้นที่ว่าง ประตูตรงหน้ามีสามบาน สองบานแรกปิดสนิท ส่วนบานที่สามตรงสุดทางเดินนั้นแง้มอยู่เพียงเล็กน้อย มองไม่เห็นว่าข้างในนั้นมีใครหรืออะไรอยู่บ้าง แต่ถ้าหูไม่ได้ฝาดไป เขาคิดว่าได้ยินเสียงพูดคุยเบา ๆ ดังมาจากหลังประตูบานนั้น

ลำคอเขาแห้งผาก กลืนน้ำลายอย่างยากเย็น ใคร่ครวญจุดยืนตัวเอง ขืนขยับเข้าไปใกล้กว่านี้คงเสี่ยงกับการถูกจับได้ จะทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นแล้วกลับเสีย หรือตามไปดูให้ถึงที่สุด เขาอยากเห็นว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น แต่หากโดนรู้ว่าซุ่มดูอยู่ สถานการณ์จะดีขึ้นหรือแย่ลง...ไม่มีอะไรรับประกันได้เลย

แม้ชะงักไปครู่ใหญ่กับความลังเล แต่ที่สุดแล้ว...คิมหันต์ก็ยังคงเป็นคิมหันต์


เขาก้าวขาออกจากที่เดิม ตรงไปยังประตูบานสุดท้าย


มาเจอเข้าแบบนี้แล้ว จะให้ถอยได้อย่างไรกัน?

มีต่อรีพลายถัดไปค่ะ
v
v
v

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 12-02-2014 01:28:16

ยกที่ 65 (ต่อ)



หลังบานประตูที่แง้มค้างไว้คือห้องว่างขนาดใหญ่ พื้น ผนัง เพดาน ไปจนถึงเครื่องเรือนเพียงไม่กี่ชิ้นในนั้นล้วนเป็นสีขาว นอกจากเจ้าของบ้านแล้ว คนที่เหลือเพิ่งเคยเข้ามายืนที่นี่เป็นครั้งแรก

เมื่อเดินเข้ามาเป็นก้าวแรกนั้น สุชัยไม่เห็นความจำเป็นใดที่เอกภพจะต้องการให้เขามายืนตรงนี้ เขาไม่นึกอยากเสวนากับเจ้าตัวแม้สักนิดเดียว บอกตัวเองว่าทั้งเกลียด...และกลัว...กลัวในสิ่งที่หลอกหลอนเขามาตลอด ทั้งยามตื่นและในความฝัน  เพียงแต่เขาไม่เคยนึกอยากยอมรับความรู้สึกนั้นของตัวเอง เพราะกลัวจึงไม่ยอมรับ...และเพราะไม่ยอมรับ ก็ยิ่งทำให้กลัวมากขึ้น ติดอยู่ในวังวนน่ารันทดหดหู่ไม่จบสิ้น

เขายังคิดถึงลูกชายคนโตของตัวเองอยู่เสมอ และไม่เคยเชื่อว่าจะมีใครทรมานได้อย่างเขา...


.....ไม่มี......



....มันจะไปมีได้อย่างไรกัน....ใครที่ทรมานยิ่งกว่าคนเป็นพ่อ....



“ห้องนี้เป็นของวสันต์”


เอกภพพึมพำจากด้านหลัง แต่เสียงนั้นราวกับดังมาจากที่ไกลห่าง ความเจ็บปวดฝังลึกอยู่ในประโยคเพียงสั้น ๆ


อึดใจถัดมาจึงตระหนัก ว่าอะไรบ้างที่ถูกเก็บซ่อนไว้ในห้องนี้..


แววตาชายแก่ไหวระริก ค่อย ๆ ไล่สายตาไปตามผนังห้องซึ่งเต็มไปด้วยภาพของคนเพียงคนเดียว รูปถ่าย รูปวาด ทั้งใหญ่ เล็ก บนกระดาษ บนผืนผ้าใบ และใหญ่ที่สุดบนผนังตรงหน้า ภาพของลูกชายเขากำลังจ้องมองมายังทุกคนที่ยืนอยู่ แววตาราวกับยังคงมีชีวิตอยู่ในนั้น รูปลักษณ์คงอยู่เช่นเดิมเหมือนกับวันวานก่อนจะเสียเขาไปตลอดกาล


ห้องสีขาวนี้เป็นของวสันต์ บ้านสีขาวและสวนหย่อมนี้เป็นของวสันต์ โกลเด้นรีทรีฟเวอร์สีทองและขาตั้งวาดรูปก็ไม่มีทางเป็นของใครอื่นไปได้...


มือของสุชัยวางลงบนแก้มลูกชายตัวเองในภาพ มันมีสีสัน...แต่ก็เย็นเยียบ แม้เป็นภาพที่เต็มไปด้วยชีวิตชีวา แต่แท้จริงนั้นไร้ชีวิต แววตาในภาพเป็นเหมือนนัยน์ตาของวสันต์ แต่มันก็เป็นเพียงซากสีที่แห้งกรัง นิ่งสงบ และราวกับกำลังกระซิบความจริงข้างหูอย่างเลือดเย็น ว่าสิ่งที่สูญเสียไปจะไม่มีวันหวนกลับมาอีกแล้ว พร้อมทั้งบอกเล่าเรื่องราวความทรมานไม่ยิ่งหย่อนของคนที่วาดภาพนี้ขึ้นมากับมือ


“...อึก!”


โดยไม่ทันรู้ตัว ร่างของสุชัยทรุดลงคุกเข่า มือกุมเค้นอยู่ตรงอกเสื้อ หยดน้ำหยาดแรกเอ่อคลอขึ้นในดวงตาทั้งสอง มีเพียงเสียงสะอื้นซึ่งถูกกลั้นไว้ไม่สำเร็จเล็ดรอดออกมา ก่อนหยดน้ำตาจะพร่างพรูลงอาบแก้ม ไหล่ทั้งสองงองุ้มและไหวระริก กำแพงทิฐิราวกับจะพังทลายลงพร้อมทำนบน้ำตา ต่อหน้ารูปวาดลูกชายตัวเอง


“..ว..สัน..ต์......ไอ้...ตี๋....”


ชายชราฟุบหน้าลงกับหัวเข่า ค้อมตัวลงคุดคู้บนพื้น เสียงสะอื้นดังก้องในห้องสีขาว สะท้อนความเศร้าสร้อยรอบตัวให้ถาโถมซ้ำไปซ้ำมา กรีดย้ำความรู้สึกผิดท่วมท้นลงในหัวใจเขา เหมือนบาดแผลที่ปริออก และทั้งหมดในนั้นก็ไหลทะลักออกมากับหยดน้ำอุ่น ๆ จากตา


“...ป๊า...ขอ...โทษ.....”



...เพราะเขาขี้ขลาดเหลือเกิน จึงหวาดกลัวเกินกว่าจะยอมรับความจริง ได้แต่เฝ้าโทษคนอื่นมาตลอด จนตอนนี้ก็ยังกลัวว่าจะเสียคิมหันต์ไปอีกคน เหมือนอย่างที่เคยเกิดขึ้นต่อหน้าต่อตาเขาในอดีต... แต่ยังโง่และดื้อด้านจะใช้วิธีอย่างเดิม ทุกครั้งที่มองลูกชายคนเล็ก ภาพซ้อนของวสันต์ก็ราวกับจะปรากฏขึ้นตรงหน้า รอยยิ้มบนใบหน้าเด็กคนนั้นที่เขาทำลายมันลงกับมือ บางทีอาจเป็นเขาเองที่ฆ่าลูกชายคนโตที่รักยิ่งกว่าใคร...



“....ป๊า...ขอโทษ.........ได้ยินไหมไอ้ตี๋......ฮึก.....แกได้ยินป๊าหรือเปล่า.....ป๊าขอโทษ.......”









คิมหันต์ยกมือขึ้นปิดปาก กลั้นสะอื้นไว้ไม่ให้มีเสียง ทรุดตัวลงหมดเรี่ยวแรงบนพื้น ไหล่สั่นไหวจนหยุดไม่ได้


ในห้องนั้น... หลังประตูบานสุดท้ายเต็มไปด้วยความทรงจำของเอกภพกับวสันต์ วันคืนที่ทั้งสวยงามและโศกเศร้าจนปวดหัวใจ เขารู้ว่าเอกภพรักพี่ชายเขามาก...มากจนไม่สามารถมีใครได้ตลอดหลายปีที่ผ่าน แต่นั่นไม่มีทางเทียบได้กับที่เจ้าตัวรู้สึกจริง ๆ เป็นแน่ เช่นเดียวกับความทรมานของสุชัย เขารู้มาตลอดว่าผู้เป็นพ่อเสียใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แต่ไม่เคยรู้ว่ามันจะออกมาเป็นท่าทางที่ดูเจ็บปวดจนราวกับหัวใจกำลังจะแหลกสลายไปได้ตรงนั้น


“แอบฟังคนอื่นเขาอยู่นานเท่าไหร่แล้วน่ะไอ้เบื๊อก!”


คิมหันต์สะดุ้งสุดตัว เม้มริมฝีปากไว้แน่น จำได้แม่นยำว่าเจ้าของเสียงนั้นคือใคร เหลียวไปหาต้นเสียงข้างหลังช้า ๆ หยดน้ำที่เอ่อคลอร่วงผล็อยลงสองข้างแก้ม


“....เฮียเพี้ยน...”


“ก็ใช่น่ะสิ”


“...ผม....!”


“ไม่ต้องพูดแล้ว” สามภพส่ายหน้า โน้มตัวลงหิ้วปีกเขาขึ้นมา ยังไม่ทันยืนได้เรียบร้อยดีก็ดึงตัวไปกอดไว้แน่น จับศีรษะให้ซบลงบนไหล่ ลูบผมเบา ๆ พลางกระชับแขนอีกข้างให้เบียดตัวเข้าหามาขึ้นอีก “...อยากแก้ตัวอะไรเรื่องที่มาโผล่อยู่นี่ พี่จะฟังทีหลัง ตอนนี้ไปหาป๊าเราก่อนไหม?”

เขาพยักหน้า ยกหลังมือขึ้นถูเปลือกตา ผละออกจากอีกฝ่าย ก่อนจะเดินตรงไปหาชายที่ยังฟุบหน้าอยู่บนพื้น มีเดือนเพ็ญก้มลงปลอบอยู่ข้าง ๆ ทั้งน้ำตานองหน้า


“....ป๊า....”


คิมหันต์ย่อตัวลงคุกเข่า ก้มลงโอบแขนตัวเองรอบตัวผู้เป็นพ่อ


“....ป๊า...ผมเอง....ตี๋เล็ก.....”


เขากระซิบ พยายามบังคับเสียงตัวเองไม่ให้สั่น อีกฝ่ายขยับตัวเล็กน้อย คล้ายตระหนักได้ถึงการมาของเขา แต่ไม่ได้ถามไถ่ว่าเพราะเหตุใดจึงมาอยู่ตรงนี้ด้วยอีกคน ทำเพียงแต่สะอื้นจนตัวโยนจนไม่สามารถส่งเสียงเป็นคำพูดได้ ขณะที่เดือนเพ็ญย่อตัวลงโอบพวกเขาทั้งสองไว้อีกทอดหนึ่ง


“....ป๊าอย่าร้องไห้.....เฮียใหญ่ไปสบายแล้ว...แต่ผมก็ยังอยู่กับป๊านะ”


เขากระชับอ้อมกอดแน่นขึ้น ชดเชยที่ไม่ได้กอดกับพ่อตัวเองมาแสนนานจนเกือบลืมไปแล้วว่าความรู้สึกเป็นเช่นไร กระทั่งสุชัยเงยขึ้นมองเขาในที่สุด นัยน์ตาช้ำและแดงก่ำอย่างที่คิมหันต์ไม่เคยเห็นมาก่อน


“อะไรที่ผมเคยทำไม่ดี...ทำให้ป๊าไม่พอใจ ผมขอโทษ แต่ผมไม่หนีไปไหน ถึงป๊าไล่ผมก็ไม่ไป ....และ....และผมก็ไม่เลิกกับพี่ภพด้วย....”

ชายหนุ่มก้มหน้า พูดต่ออย่างดื้อดึง

“ไม่เลิกกับพี่ภพ ไม่เลิกเป็นลูกชายป๊ากับม้า ไม่เลิกอะไรทั้งนั้น”


“...ไอ้ตี๋...”


“...ผมมันลูกคนเล็ก ทั้งเฮียทั้งเจ้ก็ตามใจ ป๊ากับม้าก็เข้มงวดน้อยกว่าพี่น้องคนอื่น ถึงได้นิสัยดื้ออย่างนี้....แต่ว่า....ป๊าตามใจไอ้ตี๋เล็กดื้อ ๆ คนนี้อีกอย่างได้ไหม”


คิมหันต์เว้นช่วง เหลือบมองอีกฝ่ายกล้า ๆ กลัว ๆ  ยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาให้สุชัย เห็นว่าเริ่มสงบลงแล้วจึงพูดต่อ


“...หลานแฝดน่ารักมาก เจ้ใหญ่บอกป๊าเพิ่งอุ้มไปได้นิดเดียว เอาไว้ไปเยี่ยมด้วยกันนะป๊า วีกับวิน เจ้าวีคนพี่น่ะ เจ้ใหญ่กับพี่โรจน์ให้ใช้นามสกุลบ้านเราด้วยละ แป๊บ ๆ เดี๋ยวก็โต มีหลานทันใช้การพอดีเลย...ป๊าอภัยให้ผมนะ...ผมมีหลานให้ป๊าไม่ได้หรอก...”


สุชัยไม่พูดอะไร เหมือนมีบางอย่างจุกอยู่ในอกจนพูดไม่ออก ได้แต่เอื้อมมือไปเสยผมลูกชายให้พ้นหน้าผากเบามือ มองหน้าไอ้ตี๋เล็ก ไอ้เด็กดื้อ แต่ก็เป็นลูกชายหัวแก้วหัวแหวนที่ยังเหลืออยู่ของตัวเอง


เป็นครั้งแรกในหลายปีที่พ่อลูกได้มองหน้ากันตรง ๆ ก่อนชายแก่จะเริ่มส่งเสียงสะอื้นขึ้นมาอีกครั้ง


เพียงแต่คราวนี้คล้ายว่าจะมีรอยยิ้มจาง ๆ วาดอยู่บนใบหน้าเลอะคราบน้ำตา

มีต่อรีพลายถัดไปค่ะ
v
v
v

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 12-02-2014 01:37:58

บทส่งท้าย

เสียงประทัดเปรี้ยงปร้างรับตรุษจีน ควันลอยโขมงโฉงเฉง เศษกระดาษสีแดงปลิวว่อน เจ้าหมาโกลเด้นรีทรีฟเวอร์วิ่งกระเจิงไปร้องหงิงข้างเจ้านายคนโปรดของตัวเอง ไอ้ดุ๊กดิ๊ก (ที่สอง) นั่งตัวสั่นหงึก ๆ เบียดคิมหันต์จนแทบตกเก้าอี้

ชายหนุ่มหัวเราะเอิ๊กอ๊ากพลางกอดหมารัก ลูบหัวลูบหางอย่างเอ็นดู ไอ้อ้วนขนทองอยู่มาจนปูนนี้ทำเป็นไม่เคยเห็นประทัด ร้องเอ๋งเหมือนเพิ่งเคยเจอครั้งแรกอยู่ทุกปีตั้งแต่เอามาอยู่บ้านที่ราชบุรี สมัยเป็นหมากรุงเทพฯ ข้างบ้านก็จุดประทัดมาตลอดทุกตรุษจีนยังทำเป็นไม่ชินอีก

“แต๊ะเอียยยย~”

คิมหันต์สะดุ้ง หันไปมองต้นเสียง เห็นไอ้ตัวเล็กสองคนวิ่งตึงตังเข้ามาหาอย่างมีเป้าหมาย ตาเป็นประกายวาววับ นึกในใจว่าเอาแล้วไง ถึงวัยที่เด็กแฝดพูดได้ชัดถ้อยชัดคำขนาดนี้แล้วหรือนี่ เจ้ใหญ่เขาช่างสอนมาดีเหลือเชื่อ

“พูดอะไรไม่เห็นรู้เรื่อง” เขาแสร้งทำสีหน้างุนงงใส่

“คุณแม่ให้มาขอแต๊ะเอียน้าคิมคับ” แฝดน้องหงุงหงิงอยู่ด้านขวา

“ออกเสียง ‘ครับ’ ยังไม่ชัดเลยจะมาขอแล้วหรือ”

“คุณแม่ให้มาขอแต๊ะเอียน้าคิมครับ” แฝดพี่แก้ใหม่ให้จากด้านซ้าย ทำตาใสแจ๋วใส่พร้อมกับน้องชายด้วยพลังคูณสอง

“เนื้อหอมนี่เรา” สิสิรเอ่ยทักสีหน้านิ่ง มีเพียงรอยยิ้มน้อย ๆ ที่ซ่อนไว้ตรงมุมปากบอกให้รู้ว่ากำลังอารมณ์ดี

“เด็ก ๆ ไม่ไปขอป้าคนนั้นล่ะ ป้าสิรวยออกนะ”

“ใครป้ายะ!”

“เปล๊า”

เขาหัวเราะ มองเธอยื่นซองสีแดงให้เด็กน้อยทั้งสอง ชัดเจนว่าเตรียมมาแต่แรกแล้ว กระนั้นก็ยังไม่วายหันมาทำตาขวางใส่

“นี่ ๆ ของน้าคิมก็มีนะ” ชายหนุ่มกวักมือ “แต่ต้องมีการแสดงอะไรให้ดูก่อน”

“แสดงเหรอครับ”

“อื้อ”

“แสดงอะไรคับ”

“อะไรก็ได้”

เด็กแฝดทำสีหน้าครุ่นคิด มองซองสีแดงที่โบกไปมาอยู่ในมือคิมหันต์ แล้วกลับมามองหน้ากันเองอยู่ครู่หนึ่ง หัวเราะคิกคัก จากนั้นก็เริ่มร้องเพลงเจื้อยแจ้ว ทำนองเหมือนเพลงเกาหลีที่เขาเคยชอบ เพียงแต่เนื้อร้องนั้นไปคนละเรื่อง ทั้งยังผิดคีย์จนอดหัวเราะออกมาไม่ได้

“โอย น่ารัก ขออีกเพลงได้ไหม”

“...อีกเพลงก็อีกซองนะ” เสียงจากข้างหลังดังขึ้นขัดจังหวะ “อย่าเอาเปรียบเด็กสิไอ้เบื๊อก”

คิมหันต์เงยหน้ามองผู้มาใหม่ จากนั้นก็ยิ้มเผล่ “อะไร ๆ  เฮียเพี้ยนทำเป็นเอาใจเด็ก คิดจะทำคะแนนกับหลานผมหรือไง”

“หลานเราก็หลานพี่ อีกอย่างเรื่องเอาใจเด็กเนี่ย...” สามภพยักไหล่ ย่อตัวลงนั่งข้าง ๆ จ้องหน้าเขาอย่างสื่อความหมาย “..พี่คิดว่าตัวเองถนัด”

คิมหันต์เกือบหลุดอุทานคำหยาบออกมาแล้ว แต่วันนี้ตรุษจีน ห้ามพูดหยาบคาย แล้วยังอยู่ต่อหน้าหลาน ห้ามพูดหยาบอีก อยู่บ้านด้วย มีทั้งสุชัย เดือนเพ็ญ วัสสานะ ศิโรจน์ สิสิร เหล่าบุคคลผู้พร้อมจะสั่งเขาไปเดินจงกลมสำรวม กาย ใจ วาจา ยิ่งห้ามพูดหยาบเด็ดขาด!

“ผมไม่เด็กแล้ว..”

เขาหัวเราะกลบเกลื่อน มองหลานแฝดวิ่งไปอ้อนตายายตัวเอง ตอนแรกก็ห่วงว่าคนพี่ที่นามสกุลวานิชตระการกูล กับคนน้องที่ใช้นามสกุลชลิตชานนท์ จะได้รับความรักจากปู่ย่าตายายเท่ากันหรือเปล่า แต่เอาเข้าจริง เห็นตาใส ๆ สองคู่มาพร้อมกันอย่างนี้ ทำอะไรด้วยกันจนตัวติดหนึบ คนพี่ก็คอยจะเรียก “วิน ๆ” คนน้องก็เอาแต่เรียกหา “วี..วีล่ะ?” อยู่ด้วยกันแล้วยิ่งน่าเอ็นดูสองเท่า ใครจะไปเลือกที่รักมักที่ชังได้ลง

“ก็ใช่ละนะ” สามภพคลี่ยิ้มบางเบา มองเศษประทัดสีแดงที่กระจายอยู่บนพื้น “..ผ่านอะไรมาตั้งขนาดนี้”

“พูดเป็นตาลุงเลย”

คิมหันต์พึมพำ ก้มลงมองมือตัวเองที่มีมืออีกฝ่ายมาวางซ้อนแล้วกุมไว้ มันยังอุ่นอยู่เช่นเดิม ไม่ว่าเวลาจะล่วงเลยมาแล้วกี่ปี

“...นี่...พี่ภพ..”

“หือ?”

คนฟังเลิกคิ้ว ก้มลงมองหน้าเขา แววตายังดูดุ ๆ เหมือนเคย แต่เขารู้ดีว่าเจ้าของดวงตาคู่นี้ใจดีที่สุด

“ขอบคุณครับ...ขอบคุณทุกเรื่องที่ผ่านมา”

“...”

“ผมรักพี่จัง”

สามภพเงียบไปอึดใจ จากนั้นก็ยกมือตบหน้าผากตัวเอง แค่นหัวเราะออกมาเสียงแห้ง

“นี่มันให้ท่ากันไม่ใช่หรือไง...แต่มาพูดแบบนี้ในบ้านตัวเองก็ทำอะไรไม่ได้น่ะสิ เข้าใจเลือกนักนะ”

“เฮียเพี้ยนแสนรู้ที่สุด!” คิมหันต์หัวเราะชอบใจ “นั่นแหละจุดประสงค์ผม”

คนฟังทำท่าฮึดฮัดนิดหน่อย ก่อนจะก้มลงกระซิบข้างหูเขา เป่าลมร้อนผ่าวใส่ข้างแก้มจนขนลุกซู่

“พรุ่งนี้กลับไปด้วยกันแล้วจะฟัดให้ตัวแหลกเลย”

“อ๋า! พรุ่งนี้วันถือ”

“แล้วไง”

คิมหันต์เหลือบมองอีกฝ่าย คิดไปถึงที่ผู้ใหญ่บอกว่าทำอะไรในวันถือ ก็จะเป็นอย่างนั้นไปทั้งปี จากนั้นก็ยิ้มกรุ้มกริ่มเสียเองทั้งใบหูแดงก่ำ

“เอาดิ...” เขาท้าทีเล่นทีจริง กระโจนไปเตรียมเกาะแกะพี่สาวที่เดินมาทางนี้ แต่ไม่ลืมจะเอ่ยทิ้งท้ายกับสามภพก่อนผละออกมา “พรุ่งนี้ผมจะลวนลามเฮียเพี้ยนทั้งวันเลย!”

สามภพหัวเราะน้อย ๆ  มองคิมหันต์ทำหน้าระรื่นใส่พี่สาวคนโต มีเด็กแฝดจูงตายายเดินออกมาข้างนอก เดือนเพ็ญหันมายิ้มให้อย่างเป็นมิตร กวักมือชวนไปกินขนมเทียนในบ้าน สุชัยทำตาขวางใส่เขานิดหน่อย แต่ก็ยังห่างไกลจากความเกลียดชังนัก พอเริ่มพูดคุยกันได้ดี ๆ ก็ถือเป็นคนแก่หัวดื้อฟอร์มจัดคนหนึ่งเท่านั้นเอง

ชั่วขณะหนึ่งที่คิมหันต์มองกลับมาทางนี้พอดี สายตาเปี่ยมสุขและเสียงหัวเราะของไอ้ตัวแสบดูเหมือนจะนำพาความสุขมาห้อมล้อมตัวเขาไปด้วย จนตอนนี้เขาก็ยังมองว่ารอยยิ้มที่เดี๋ยวก็ใสซื่อ เดี๋ยวก็เจ้าเล่ห์นั้นยังน่าเอ็นดูอยู่เสมอ

ลูกแฝดที่วัสสานะตั้งชื่อว่า แกล้วกวี และ ไกรกวิน กวักมือเรียกเขาให้ตามเข้าไปในบ้าน ชายหนุ่มโบกมือรับ ลุกขึ้นจากเก้าอี้ หยิบกระดาษเปื่อยยุ่ยในกระเป๋าขึ้นมาดู เขาค้นเจอสิ่งนี้จากในแฟ้มที่เอาไว้เก็บรูปและอะไรต่อมิอะไรเกี่ยวกับคิมหันต์ เพิ่งเห็นเมื่อไม่นานมานี้ แต่ไม่รู้เจ้าตัวแอบเอามายัดไว้ตั้งแต่เมื่อไร บนนั้นมีลายมือขยุกขยุยของคิมหันต์เขียนอยู่ ถึงจะเลือนรางแต่ยังอ่านออกเป็นประโยคชัดเจน ถึงกับนึกหน้าตาเจ้าเล่ห์ของคนเขียนได้เลยเชียว


‘ถึงลุงแก่ชอบเคี้ยวหญ้าอ่อน ใบนี้เป็นคูปองพิเศษ ถ้าเจอเข้าละก็ให้เอามาขึ้นรางวัลกับผมได้’


เขาส่ายหน้ากับข้อความน่าหมั่นไส้ คิมหันต์ก็ช่างกล้าเขียน เดาได้เลยว่าคงเป็นสมัยยังทำตัวเกรียน ๆ อยู่แน่นอน ไม่รู้เจ้าตัวจะลืมแล้วหรือยัง อยากรู้นักว่าหากเอาให้ดูแล้วจะทำหน้าแบบไหน


“พรุ่งนี้วันถืองั้นหรือ...”


ชายหนุ่มพึมพำกับตัวเอง มองเจ้าของข้อความซึ่งลงไปกลิ้งเกลือกบนพื้นบ้านกับแฝดไปเรียบร้อย เห็นสภาพแล้วก็อดยิ้มออกมาไม่ได้ ไม่รู้จะจำกัดความคนตรงหน้าอย่างไรดี เขาเกลียดฤดูร้อน เกลียดเด็กกวนประสาท แต่ไอ้คนที่ชื่อแปลว่าฤดูร้อนซึ่งกำลังฟัดเด็กแฝดอยู่นี่ ดูเหมือนจะเปลี่ยนความคิดเหล่านั้นของเขาไปตลอดกาล

สามภพระบายยิ้ม ทรุดลงคุกเข่าใกล้ ๆ  ถือโอกาสตอนแฝดกำลังเผลอ และทุกคนมัวแต่สนใจอย่างอื่น ก้มลงแนบริมฝีปากลงบนแก้มฤดูร้อนของเขาหนึ่งฟอด แล้วรีบถอยออกมาอย่างรวดเร็วก่อนเจ้าตัวจะได้แหกปากโวยวาย

“ชู่ว...ห้ามพูดคำหยาบ” เขาดักคอ

“....”

“..พรุ่งนี้วันถือ พี่นึกออกแล้ว ที่เขาว่าถ้าทำอะไรก็จะเป็นอย่างนั้นไปทั้งปีสินะ”

“ใช่ดิ”

คิมหันต์กระฟัดกระเฟียดใส่เขาอย่างคนทำอะไรไม่ได้ หันมองซ้ายขวาไม่มีใครอื่นก็ถอนใจโล่งอก ก่อนสองแฝดวีและวินจะพุ่งกลับมาโจมตีพอดี ฟัดกันต่อนัวเนียบนพื้นพร้อมส่งเสียงหัวเราะร่วน


เขามองข้อความอวดดีในคูปองพิเศษนั้นอีกครั้ง พับทบเรียบร้อยแล้วเก็บใส่กระเป๋าไว้อย่างดี


ตั้งใจว่าพรุ่งนี้วันถือค่อยไปขอขึ้นรางวัล

(http://fc09.deviantart.net/fs70/f/2014/043/a/1/sl65_resize_by_maew3ta-d764hov.jpg)



- ลั่นระฆัง หมดยกสุดท้าย -

---

**มา Edit แทรกนิดนึงค่ะ

มาแจ้งว่าลงแฟนฟิคชันของแฝด วี - วิน จากเรื่องนี้ไว้ เป็นเรื่องใหม่ที่อีกกระทู้หนึ่งด้วยนะคะ ติดตามได้ที่นีค่ะ


-----| S i n c e r e |----- (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41007.0)

แล้วก็ Side story เรื่องของพี่เอก * วสุ

"แมว หมา ดอกไม้ และพี่ชายข้างบ้าน" (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41192.0)

ฝากเอ็นดูหนุ่ม ๆ ด้วยนะคะ

ขอคุยต่อ(+ของแถมด้วยเลย)อีกรีพลายนะคะ
v
v
v

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 64 - ผู้หญิงที่เป็นแม่ (28/01/14) [หน้า 144]
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 12-02-2014 01:38:47

จบแล้วค่ะ ในส่วนของเฮียเพี้ยนกับตี๋เกรียน ถึงแม้จะใจหายแต่ก็ยกสุดท้ายแล้วค่ะ สมหวังกันซะทีเนอะ
แต่เรื่องต่อของพี่เอก คิดว่าจะมี side story ต่ออีกนิดหน่อยนะคะ
ส่วนคู่ 2 รัน (รัญ - รัน) ก็ลงเอยกันไปเรียบร้อยแล้วค่ะ ตามที่เล่าในเรื่องเมื่อหลายยกก่อน อาจไม่ค่อยได้พูดถึงเท่าไหร่ เพราะเป็นคู่รองสุด ๆ แต่ถ้ามีไอเดียก็อาจจะมีตอนพิเศษสั้น ๆ ออกมาได้บ้างค่ะ (....เพลย์เซฟด้วยคำว่า อาจจะ ฮาา)

ยกสุดท้ายนี้ สารภาพว่ายกนี้เขียนไปน้ำตาไหลไปค่ะ (อีกละ) ใครไม่อินคนเขียนอินเอง ฮืออ โดยส่วนตัวก็สงสารป๊าด้วยนะคะ เป็นคนแก่หัวดื้อดี ๆ นี่เอง เห็นใจทุกคนเลย O<-<


แถมยังมีชื่อตัวละครใหม่โผล่มาถึง 3 คนเลยทีเดียวเชียวค่ะ!

คนแรก วสุ เด็กคนนั้นนั่นเอง...>w<
เขียนไปก็รู้สึกว่าน่าเอ็นดูกว่าที่ตั้งใจไว้ตอนแรกนะคะ แต่ก็อย่างว่า เด็กสิบห้าหยก ๆ สิบหกหย่อน ๆ อะไรงี้ คิมหันต์ดูโตไปเลยค่ะ

รูปวสุที่คิด ๆ ไว้ หน้าตาประมาณนี้ค่ะ อาจมีเปลี่ยนแปลงนิดหน่อย รอลงตัวสักนิด

(http://fc02.deviantart.net/fs71/f/2014/042/2/1/dd_65b_resize_by_maew3ta-d76191j.jpg)


ส่วนอีกสองคนค่ะ (ถ้าตามใน FB หรือทวิตเตอร์จะเห็นเราติ่งมาพักใหญ่แล้ว...*เขินอาย*)

เด็กแฝดลูกเจ้ใหญ่ค่ะ
เราเป็นพวกชอบอินเซสต์เป็นการส่วนตัวค่ะ ยิ่งทวินเซสต์ยิ่งก๊าวใจมาก ดังนั้นเลยเผลอคิดไปไกล ฮือออ
ขอก๊อปข้อความจากในเพจเลยแล้วกัน ฮา

คนพี่ แกล้วกวี วานิชตระการกูล
คนน้อง ไกรกวิน ชลิตชานนท์
ชื่อเล่น วี กับ วิน รวมแล้วเป็น We win! (เจ้ใหญ่ตั้ง 555)

เรื่องแฝดเนี่ย เราอยากจะเขียน(หรือไม่ก็วาดมากเลยค่ะ) แต่ชี้แจงก่อนว่าถ้าได้เขียน(หรือวาด)เป็นเรื่องเป็นราวจริง เราจะไม่เอาไปรวมกับเรื่องหลักนะคะ เพื่อความสบายใจ คือจะเขียนในลักษณะของโดหรือแฟนฟิก

ซึ่ง "ไม่ได้เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริงในเรื่อง"

(เหมือนโดหรือแฟนฟิกของการ์ตูนทั่วไป เพียงแต่เราเขียนเองค่ะ 555 ไม่งงเนอะ)

เพราะแหม จะวายกันทั้งตระกูลมันน่าสงสารนะ แถมมันยังเป็นทวินเซสต์ด้วยค่ะ ศีลธรรมมันค้ำคอ ประเด็นคือสองคนนี้ตอนแรกก็ไม่ได้มีบทบาทในพล็อตแต่แรกเท่าไหร่อยู่แล้วด้วยค่ะ คือเป็นแค่ตัวประกอบนั่นเอง แต่มางอกทีหลัง ที่อยากเขียนเพราะชอบเด็กแฝดเป็นการส่วนตัวค่ะ

เพราะฉะนั้นไม่ต้องกังวลนะคะ เรื่องหลักคือทั้งสองก็เป็นตัวประกอบจาง ๆ เท่านั้นเอง ไม่ได้มาวายมาอะไรกัน (แต่จะจิ้นก็ไม่ว่า เพราะในเรื่องหลักไม่มีบทนัก) แต่นอกรอบนั้น....มารอดูกันต่อไปนะคะ ฮรี่ ๆ




ว่าแล้วก็แปะรูปแฝด(ตอนโตหน่อย)สักนิดค่ะ

อันนี้คือที่วาดไว้ตอนแรก
(http://fc07.deviantart.net/fs70/f/2014/028/0/7/twins_crop_by_maew3ta-d742srg.jpg)
พี่วีมีไฝที่หางตาซ้าย แล้วก็อีกที่ตรงต้นคอด้านซ้ายค่ะ
ส่วนน้องวินหัวยุ่ง ๆ กว่านิดหน่อย

แฝดกับแต๊ะเอีย(?)
(http://fc00.deviantart.net/fs71/f/2014/042/2/8/twins03_resize_by_maew3ta-d7619pc.jpg)


แฝดพี่ /////

(http://fc03.deviantart.net/fs70/f/2014/042/9/a/twin_a_dd_resize_by_maew3ta-d7619lx.jpg)

แล้วก็โมเม้นต์แฝดทะเลาะกัน
(http://fc05.deviantart.net/fs71/f/2014/042/5/0/twin04_change_font_resize_by_maew3ta-d7619j2.jpg)



โฮรว ชอบแฝดค่ะ ถ้ารับทวินเซสต์ได้ ไว้เจอกันนะคะ *คีย์บอร์ดสั่น*
แต่ถ้าไม่ชอบ รับไม่ได้ ไม่อ่านก็จะไม่มีผลอันใดกับเนื้อเรื่องค่ะ เพราะอย่างที่บอกว่าไม่ได้เป็นเรื่องที่เกิดจริง ถือซะว่าเป็นแฟนฟิค (หรือโด?) ของเรื่องนี้นะคะ
//นี่พูดผูกมัดตัวเองเหมือนจะเขียนแน่ ๆ ความติ่งนี่มันแย่จริง ๆ




สุดท้าย ของสุดท้าย


ขอบคุณคนอ่านมาก ๆ เลยค่ะ!
ขอบคุณตัวโต ๆ เลย

บอกตรง ๆ ว่าคงไม่สามารถเขียนมาถึงขนาดนี้ได้ ถ้าไม่มีคนอ่านคอยมาด้วยกัน ขอบคุณมาก ๆ เลยนะคะที่ช่วยเติมเต็มความฝันของเรา ฝันเล็ก ๆ อย่างหนึ่งคืออยากเขียนนิยายแล้วก็ได้มีหนังสือของตัวเองสักครั้ง ดีใจมากจริง ๆ ค่ะ ทั้งคอมเม้นต์ กำลังใจ เป็ดเหลือง คำแนะนำติชม แล้วก็ขอบคุณมาก ๆ ที่มาเฮฮาด้วยกันในเล้า ในทวิต ใน FB นะคะ อา...พูดไม่หมด แต่เราดีใจมาก ๆ เลยค่ะ รักคนอ่านมาก ๆ เลย ขอบคุณเล้าด้วยที่ให้พื้นที่ได้ปลดปล่อยพลังม่วงระยิบระยับ(?) ถ้าไม่ลงที่เล้าก็ไม่รู้จะไปลงไหนดี /////


ด้วยรักและรักค่ะ
RainyDay


พบกันใน side story, แฟนฟิคแฝด(?)มั้ง ฯลฯ นะคะ

(แอบเติมภาพข้างบนเล่น) เฮียพี่เพี้ยนก็ทำเหมือนน้องเป็นหมาตลอด XD
(http://fc00.deviantart.net/fs71/f/2014/043/0/d/sl65a_resize_by_maew3ta-d764iiy.jpg)

ปล. ปีนี้เราจะไปเรียนต่อค่ะ คงไม่ค่อยมีเวลาแล้ว คิดว่าคู่หมีกริช x พี่เอม กับ หมอไอซ์ x อุ่นใจ อาจจะต้องดองไว้ก่อน ไม่งั้นชีวิตจะล่มจมได้ค่ะ ขออภัยจริง ๆ แต่จะไม่ทิ้งค่ะ ถ้าสบโอกาสจะรีบมาต่อเลย ระหว่างนี้อาจมีผลงานเรื่องไม่ยาวมากมาบ้าง ฝากตัวด้วยนะคะ >3< *รวบกอดหนุบหนับ*

ปล. 2 ถ้าให้ประเมินตัวเอง เรื่องนี้คิดว่าเขียนลื่นกว่า "รักติดดิน" ซึ่งเป็นเรื่องแรก แต่ก็ยังไม่ดีพอค่ะ จากนี้ก็จะพยายามให้มากขึั้นอีกนะคะ คนอ่านอย่าเพิ่งทิ้งกันน้า 555 ขอบคุณมากค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: em1979 ที่ 12-02-2014 02:17:15

อย่าเพิ่งจบได้ไหมอ่า ยังไม่จุใจเลย รักความเกรียนของตี๋คิมมากมาย
แล้วตอนพิเศษคู่เฮียเอกหล่ะ ไม่มีหรอ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 12-02-2014 02:53:22

ใจหายเหมือนกันน่ะจบซะแล้ว ขอบคุณที่แต่งนิยายสนุกๆแบบนี้ให้ได้อ่านกัน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: N.T.❁ ที่ 12-02-2014 04:09:45

เฮ้ยยยยยยยยยย !!
เข้ามาตกใจคำว่าตอนจบก่อน  :a5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: insomniac ที่ 12-02-2014 04:26:05

มาลงชื่ออ่านจบครับ แอบน้ำตาซึมอีกแล้ว
รอติดตามของแถมทุกเม็ด

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: ASSASSIN ที่ 12-02-2014 06:26:25

แอบเสียน้ำตากะตอนจบ  :mew6:
อยากอ่านคู่พี่เอกกับวสุมากมายอ่า อยากกินเด็ก เอ้ย อยากเห็นพี่เอกกินเด็ก  :haun4:
ขอบคุณคนเขียนมากครับ  :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 12-02-2014 06:52:44

จิ้มไว้ก่อนนะคะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: 2pmui ที่ 12-02-2014 07:25:13

น้ำตาท่วมจอ เรื่องนี้อ่านแล้วทั้งรู้สึกดี แล้วก็เรียกน้ำตาได้ในเวลาเดียวกัน ทั้งฮาน้ำตาเล็ด เศร้า ซึ้ง
ขอบคุณคนเขียนมากๆเหมือนกัน น้องคิมกับเฮียเพี้ยนทำให้ยิ้มได้ทุกที เรื่องนี้น่ารักจริงๆ ไม่ใช่มีแค่เรื่องรักๆใคร่ๆวัยหนุ่มสาว
แต่น่ารักตรงความสัมพันธ์ระหว่างพี่น้อง ครอบครัว ที่อ่านทีไรน้ำตาไหลทุกที
 :pig4:  :กอด1:

ชอบเด็กแฝด แต่อยากอ่านside story อยากรู้คู่นั้นเค้าเจอกันหรือยัง น้องวสุจะได้เจอคุณพ่อสุชัยมั้ย ฯลฯ
ติดตามกันจนถึงที่สุดค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: pure_ka ที่ 12-02-2014 07:27:50

รักพ่อขึ้นมาทันที  คนที่เสียใจที่สุด คงไม่พ้นคนเป็นพ่อที่คิดมาตลอดว่าตัวเองเป็นคนผลักลูกชายตกตึกไป

ขอบคุณนะค่ะที่เขียนเรื่องดีดีมาให้อ่านกัน รอน้องวสุกับพี่เอกภพอยู่นะค่ะ  ถ้าพ่อรู้ว่าได้ลูกชายคืนมา

จะดีใจแค่ไหน อย่างน้อยๆ ความรู้สึกผิดในใจคงบรรเทาลง ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 12-02-2014 08:03:45

ขอบคุณคนเขียนนมาก ๆ เลยค่ะ!
ขอบคุณตัวโต ๆ เลย   :pig4: :pig4: :pig4: 
น้ำตาซีม  :mew6: :mew6: สงสารป๊า
จุ๊บจุ๊บน้องแฝด :mew1: :mew1:
ตี๋เกรียนจนจบ เฮียจัดอั่งเปาชุดใหญ่ไปเลย  :impress2: :impress2:
ตัวละครทุกตัวให้ความสุขคนอ่านได้ทุกตัว  :3123: :3123:

ชอบทุกตอน สนุกทุกตอน ขอโลภถามถึงเรื่องใหม่ อีกนานไม๊

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 12-02-2014 08:19:41

จบซะแล้วทุกอย่างลงเอยด้วยดี คู่แฝดวี-วินน่ารักมากกก~

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 12-02-2014 08:37:03

จบแล้วที่รักคู่ที่สองทั้งสองคน ติดตามมาตั้งแต่เรื่องแรก คงความสนุกแล้วก็พัฒนาตัวเรื่องมาโดยตลอด ขอบคุณที่ทำให้ลูกเจี๊ยบแม่ไก่ พี่ภพคิมหันต์และคนอื่นมีชีวิตอยู่ในจินตนาการของเรานะคะ
ตอนนี้พอเรื่องจบเหมือนต้องกลับเข้าสู่โลกความเป็นจริง
ความรักของคนในเรื่องนี้สวยงามมาก ถึงจะผ่านเรื่องร้ายๆมา แต่ไม่มีใครยอมแพ้ให้กับความรักของตัวเองเลย พูดได้เลยว่าเรื่องนี้เป็นกำลังใจให้เราได้ดีมากๆ

จากนี้ไปคงคิดถึงพี่ภพกับคิมหันต์มากแน่นอนเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: tulakom5644 ที่ 12-02-2014 09:05:33

จบซะแล้วววววววว  ขอบคุณนะคะสำหรับนิยายดีๆ ดีมากๆๆๆ ขอบคุณมากค่อ  จะรอตอนพิเศษนะค้าาาาาา :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 12-02-2014 09:19:56

 :o12: ซึ้งงงง ยังไงก็ไม่เคยจะโกรธป๊าได้ลง ทุกคนก็มักจะปิดบังความเจ็บปวดไว้ด้วยวิธีที่ต่างกันละเนอะ

ไม่น่าเชื่อว่าจะตามอ่านได้จนจบ จากชีวิตที่วุ่นวายในตอนนี้ :z10:

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ทำให้เราต้องสมัครสมาชิคเล้าเป็ดเพราะจะได้คอมเมนต์ได้ :katai2-1:

 :pig4: ขอบคุณที่แต่งนิยายดีๆออกมานะคะ อยากอ่านตอนพิเศษอีกจัง
ทางที่ดี รวมเล่มก่อนไปเรียนต่อดีม้าาา #กอดขาออดอ้อน :mew3:

รอตอนต่อไปอยู่เสมอค่ะ (ถ้ามี55) +1
ขอให้ประสบความสำเร็จในการเรียนต่อนะคะ :กอด1: :L2:

ปล...side story อยากให้วสุจำคิมได้จัง ขอมากไปไหมอ่ะ55

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 12-02-2014 09:28:13

เห็นว่าขึ้นจบ ทำเราตาโต o_O กรีดร้อง ไม่จริ๊ีงง~

นี่ถ้าอ่านตอนนี้ที่บ้านคงมีน้ำตาร่วงผล็อย
แต่นี่อ่านข้างนอก ก็ทำเอาน้ำตารื้น
เงยหน้าให้น้ำตาไหลกลับ T^T

ขอบคุณนะคะ อ่านแล้วมีความสุขมาก
เรื่องราวของเฮียเพี้ยนและตี๋เกรียน~^^

ป.ล. รออ่าน Side Story ค่ะ

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 12-02-2014 09:39:55

เห็นคำว่า 'ตอนจบ' ก็แอบใจหายเบาเบา
หมดยกไปแล้วคู่ระหว่างเฮียเพี้ยนกับไอ้ตี๋
ขอบคุณเรื่องนี้มาก อ่านแล้วรู้สึกดี ได้รับอะไรๆมากมาย ทั้งเรื่องของครอบครัว ทั้งเรื่องความรักที่สวยงาม
ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณมากมาย
 :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: misso ที่ 12-02-2014 09:40:03

ไม่เห็นคำว่าจบ พอเห็นจบตอนสุดท้ายตาเหลือกเลย เง่อ เร็วไปไหม ตอนก่อนยังลุ้นระทึกอยู่เลย (พูดง่ายๆคือยังติดหนึบ)

รอชม side stroy เอก วสุ นะคะ พอน้องโผล่มาก็อดเอ็นดูไม่ได้วุ้ย ฮุ้ยๆ  :hao7:

เรื่องนี้รักหลายอย่างมากๆ เฮียเพี้ยนกับตี๋เกรียน พอเข้าคู่กันแล้วน่ารักสุดๆ ไม่รู้จะอธิบายยังไง แต่มันรู้สึกว่าเขารักกันดีนะ

ชอบดุ๊กดิ๊กหนึ่งสองด้วย หมาอ้วน น่าหยิกน่าขยำ หมั่นเขี้ยว :hao6:

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวน่ารักๆนะคะ หนึ่งจุ๊บแทนรางวัล ฮุฮิ :จุ๊บๆ:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 12-02-2014 09:52:07

จบแล้ว  :pig4: นักเขียนค่ะ

ชอบตี๋เกรียนกับเฮียภพมากมาย

น้องแฝด วิน วี ช่างน่ารัก :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: Minnie~Moo ที่ 12-02-2014 10:24:50

อยากอ่านเรื่องของเฮียเอก กับวสุ อยากให้ทั้งคู่สมหวัง  :mew2:

ขอบคุณคนเขียนมาก :pig4: ที่แต่งเรื่องดีๆแบบนี้ให้ทุกคนได้อ่านนะคะ  :L2:

หวังว่าเรื่องใหม่จะมาให้ได้ติดตามกันใหม่เร็วๆนี้นะคะ :hao7:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: fc_fic ที่ 12-02-2014 10:50:45

 :pig3: :pig3: :pig3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: cinpetals ที่ 12-02-2014 11:03:39

จบแล้ว พ่อตี๋เกรียนกับเฮียเพี้ยน
สนุกตั้งแต่ในเรื่องรักติดดิน
มาต่อที่เรื่องนี้ก็ยิ่งสนุก

บุคคลที่เราชอบที่สุดในเรื่องคือเฮียใหญ่ ไม่รู้ทำไม แต่ชอบมากกก
จะมานั่งปูเสื่อรอใน side story นะคะ

ขอบคุณ RainyDay มากๆๆ มากถึงมากที่สุด
ที่ทำนิยายเรื่องนี้ขึ้นมา
เราอ่านแล้วสนุก สุข ดราม่า? ไปด้วยทุกครั้ง
ขอบคุณจากใจจริงค่ะ ^^  :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 12-02-2014 11:09:30

 :pig4:ขอบคุณคนแต่งค่ะ
มีความสุขทุกตัวอักษรที่ได้อ่าน  แม้บางตอนจะหม่นในหัวใจ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 12-02-2014 11:26:37

ตอนที่แล้วเค้าน้ำตาแหมะ ตอนนี้ร้องไม่ได้ได้แค่น้ำตาซึมเพราะอ่านที่มหาลัย :sad4:
เดี๋ยวพี่ๆตกใจ แต่อินมาก เข้าใจอารมณ์ของพ่อ และความเกรียน?ของคิมมาก

อ่านแล้วรักทุกตัวละครมากจริงๆ รู้สึกผูกพันและโตมาด้วยกันไงไม่รู้
ไม่อยากให้จบเลย แต่เนื้อเร่องมันสมบูรณ์ในตัวมันเองแล้ว สำหรับสามภพและคิมหันต์ :pig4:

แต่สำหรับน้องวสุกับเฮียเอกเนี่ยจิ (สิบห้ากับสามสิบสอง?ใช่ป่าว)
อยากอ่านนะ ว่าจะลงเอ่ยยังไง
แต่ก็ขอตอนพิเศษของเฮียเพี้ยนตอนใช้บัตรกำนัล?ของตี๋ครีมด้วยยยย อิอิ :impress2:


ปล.เค้าก็ชอบแฝด เขียนมาเลยหรือวาดมาเลยค่ะ ชอบมากกกก
ปล2. เรื่องเรียนสู้ๆค่ะ  :mc4: เป็นกำลังใจให้ทั้งเรียนและนิยาย เราจะไม่ทิ้งแน่นอน

รอตอนพิเศษ :hao6: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: kaokorn ที่ 12-02-2014 12:58:31

เหมือนเรื่อยๆ ไปเรียงๆ เจอวงเล็บตอนจบคิดว่าล้อเล่น 555+
ขอบคุณมากๆสำหรับนิยายสนุกๆทำให้เราได้ขำ ได้เขิน อยู่หน้าจอคอมพ์
เป็นกำลังใจให้เรียนสำเร็จ แบ่งเวลาได้ลงตัว (เผื่อมาแต่งตอนต่อๆไปได้เรื่อยๆ ฮา....)
ขอบคุณมากคร้าบบบบบ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 12-02-2014 13:30:12

ใจหายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
แต่ดีใจกับเฮียเพี้ยน และตี๋เกรียน
ที่สุดท้ายแล้ว ทุกอย่างก็ลงเอยด้วยดี
แอบน้ำตาซึมตอนป๊านร้องไห้ และลุ้นจนเกร็งว่าวสุจะได้เจอพี่เอก มั้ยย โอ้ยยยย :z3:

ขอบคุณมากจริงๆค่ะ  :hao5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 12-02-2014 13:30:32

เห็นคำว่า ตอนจบ รู้สึกใจหายจังเลยค่ะ ทั้งที่คนเขียนก็บอกหลายทีแล้วว่าใกล้จบ แต่เราก็คิดทุกครั้ง
ที่คนเขียนมาต่อตอนใหม่ว่า ขอต่ออีกนิดเถอะนะ ๆ แต่ในที่สุด ก็มาถึงตอนนี้จนได้สินะ ฮือออ   :monkeysad:

ประทับใจมากค่ะ ตั้งแต่ตอนแรก จนถึงตอนสุดท้าย เรื่องนี้ ทำให้เราได้หลากหลายความรู้สึกจริง ๆ
ตอนที่ตลก เฮฮา กับความแสบของตี๋คิม ก็ทำเราขำสุด ๆ เรื่องของเฮียใหญ่กับพี่เอก ก็ทำเอาเศร้า
ร้องไห้ตามน้ำตานองหน้าเลย จนถึงตอนสุดท้าย หลังป๊าเปิดประตูบานสุดท้ายเข้าไป ก็ร้องไห้ตามป๊าอีกจนได้
สงสารป๊า แต่ก็ดีใจ ที่สิ่งที่ป๊าเห็น ทำให้ป๊าเข้าใจและยอมรับอะไร ๆ ได้มากขึ้น ทำให้ครอบครัว
ได้กลับมาเป็นครอบครัวที่อบอุ่นดังเดิมสักที

ฝาแฝดน่ารักจริง ๆ แต่ตี๋คิมของเรา ถึงจะเป็นคุณน้าแล้ว ความแสบก็ไม่ลดลงเลย แกล้งหลานตัวเองซะอีกแน่ะ
ว่าแต่หลาน ๆ ท่าจะสืบทอดความเป็นติ่งเกาหลีจากคุณน้านะเนี่ีย หลานตัวน้อย ๆ น่ารักขนาดนี้ ยิ่งทำให้ป๊ากับม๊า
มีความสุขมากขึ้นไปอีก ดีจริง ๆ แล้วก็ ชอบชื่อฝาแฝดเป็นพิเศษเลยค่ะ We win เจ้ใหญ่ตั้งไ้ด้เก๋มาก ๆ

พี่ภพน้องคิม กี่ปี ก็ยังหวานกันแบบเกรียน ๆ ไม่เปลี่ยนเลย ชอบมาก ๆ ที่คู่นี้ ขยันบอกรักกันบ่อยมาก หวานไม่แคร์ใด ๆ
มีการมาแอบหอมแก้มลูกชายเค้าในบ้านซะด้วย พี่ภพช่างกล้า ตอนนี้ พี่ภพก็อยู่ในฐานะลูกเขย อย่างเต็มตัวแล้วสิ
แหม แต่เรื่อง คูปองพิเศษของตี๋คิม อันนี้ยอมรับตามตรงว่าลืมไปแล้ว ผ่านมากี่ปีแล้วเนี่ยที่เจ้าแสบเขียนไว้
พี่ภพยังอุตส่าห์ไปเจอได้อีกนะ แสดงว่าไปรื้อสมบัติเกี่ยวกับน้องคิม ขึ้นมาเชยชมอีกแล้วสิ ใช่มั้ยเนี่ย  แหม ๆ
ชักอยากอ่าน ตอนพี่ภพไปขอขึ้นรางวัลซะแล้วสิ อิอิ  :z1:

แล้วที่จะไม่พูดถึงไม่ได้เลย น้องวสุ น่ารักมากเลยอ่ะ นิสัยท่าทางจะถอดแบบจากเฮียใหญ่มาเป้ะ ๆ เลยนะเนี่ย
ตามไม่ทันแสบคิมเลย แต่รู้สึกว่า น้องวสุ จะรู้สึกพิเศษกับเฉพาะเรื่องพี่เอกเท่านั้นสินะ เพราะเจอตี๋คิม กับป๊าและม๊า
น้องวสุ ก็ไม่ได้แสดงออกว่ามีความทรงจำอะไรเกี่ยวกับคนอื่น ๆ เลยนินะ แต่เรื่องเกี่ยวกับพี่เอก จะเผลอพูดออกมาไม่รู้ตัวตลอด
อยากอ่านคู่นี้ต่อ แล้วก็ดีใจ ที่คนเขียนบอกว่า จะมีพี่เอกน้องวสุ มาให้อ่านต่อมาก ๆ เลยค่ะ ความจริง แอบหวัง
ว่าจะได้อ่านคู่นี้ เป็นเรื่องยาว เหมือนพี่ภพน้องคิมนะเนี่ย แต่มาเป็น side story ก็ยังดีค่ะ ขอบคุณมาก ๆ เลย รอนะคะ^^

สุดท้าย ขอบคุณคนเขียนมาก ๆ สำหรับเรื่องที่ทำให้เราประทับใจได้มากขนาดนี้ ซาบซึ้งในความรักหลายรูปแบบ
ทั้งระหว่างคนรัก ระหว่างพี่น้อง ระหว่างพ่อแม่และลูก ๆ สายสัมพันธ์ในครอบครัว ความรักของตี๋คิมกับดุ๊กดิ๊ก
ก็ยังทำเอาเราอมยิ้มไม่หุบเลย  อ่านเรื่องนี้จบ บอกได้เลยว่า อิ่มเอมเปรมใจ จริง ๆ
ขอบคุณคนเขียนมาก ๆ อีกครั้งค่ะ   :L1:   :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 12-02-2014 13:39:31

ขอบคุณที่เขียนเรื่องดีดี
มาให้ได้อ่านกันจ้า
จบได้ดีทีเดียว
รอเรื่องต่อไป
 :pig4: :L1:
+1และเป็ด

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Noah ที่ 12-02-2014 13:46:05

ยกมือบอกว่าอ่านตอนนี้แล้วร้องไห้เหมือนกันค่ะ ในที่สุดทุกคนก็ลงตัว เข้าใจกันสักที
วสุโผล่มานิดหน่อย แต่เป็นเด็กน่ารักจริงๆ ซื่อมากๆ เลย
เด็กแฝดก็น่ารักมากเลย เกิดอยากฟัดเด็กขึ้นมาบ้างแล้ว (เจ้เราไม่มีลูกสักที - -)
อยากอ่านพี่เอมมาก เคะราชินี 5555 เรื่องเรียนสู้ๆ นะคะ นี่เราก็ต้องไปปั่นงานต่อเหมือนกัน T^T
จะรอตอนพิเศษและพี่เอมนะคะ 5555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 12-02-2014 13:51:16

ขอบคุณคุนคนแต่งมากเลยนะคะ
ให้ครบทุกรสชาติเลย แต่มักมีน้ำตาเนอะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 12-02-2014 14:08:29

ขอบคุณคนเขียนค่ะ ถ้าเป็นเรื่องเฮียใหญ่เมื่อไหร่ได้เสียน้ำตาเมื่อนั้น
เรื่องของเฮียเพี้ยนกับตี๋คิมก็ลงเอยด้วยดีอย่างที่หวัง มาตามลุ้นพี่เอกกับน้องวสุต่อไป

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 12-02-2014 14:10:03

ดีใจที่ป๋าเข้าใจ และทำใจได้เพราะความรักที่ยิ่งใหญ่ของแม่ป๋าและพี่เอกที่มีต่อเฮียมันยิ่งใหญ่มากจนจูนกันได้

คิมกะภพเลยได้อานิสงค์นี้ไปด้วย

***มาชูไม้ชูมือขอเรื่องพี่เอก กะหนูน้อยวสุหน่อยจ้า เพราะน่าสงสารทั้ง 2 คน อยากให้มีความสุขซักที

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: AMINOKOONG ที่ 12-02-2014 15:47:59

มารออ่านคู่ เอก-วสุ อ่ะครับ ลุ้นมาก
อ่่านไปขนลุกไป ยังกะเรื่องผี สงสารเอกมาก
อยากให้มีความสุขเร็ว

ปล.อยากมีคนที่มั่นคงในรักแบบเอกเป็นคู่ชีวิตจัง อิๆๆๆ :mew3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: river ที่ 12-02-2014 15:53:45

อ้าว จบซะแล้ว คิมไม่เปลี่ยนเลยนะ

ขอบคุณกับเรื่องสนุกๆ
ไว้จะรอตอนพิเศษนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 12-02-2014 18:30:03

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 12-02-2014 18:30:28

...ขอบคุณมากๆเลย ที่แต่งนิยายสนุกๆให้อ่าน
...ชอบตัวตนแบบคิมหันต์มากๆ
...ยังไงจะรออ่านเรื่องต่อไป นะคะ  :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: benzxzxnb ที่ 12-02-2014 19:00:20

ง่าาาาาาาาา จบไปอีกหนึ่งเรื่องแล้ว อยุ๋ด้วยกันมันตั้งแต่แม่ไก่ลูกเจี๊ยบ

จนตอนนี้จบน้องคีมพี่ภพแล้ว

หวังว่าจะได้อ่านเรื่องของคนอื่นๆ ต่อไปน้าาาา

 :mew2: :mew2: :mew2: :mew2: :mew2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: watcharet ที่ 12-02-2014 19:10:01

ไม่อยากให้จบเลยอ่ะ แต่น้ำตาซึมเลย ไม่กล้าร้อง เด๋วแม่ทัก 55555
ขอบคุณที่สร้างสิ่งมีชีวิตจากตัวอักษรมาให้ได้ชมได้อ่าน
เรื่องนี้สนุกมากๆ ติดตามตั้งแต่เรื่องปิ่นหยกแล้ว สนุกมากๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 12-02-2014 19:19:02

 o13 ขอบคุณมากคะ มีความสุขมาก รอเรื่องของพี่เอกกับน้องวสุนะคะ อยากรุ้เรื่องราวต่อไปมากก ตอนนี้น้องยังไม่มีบทในเรื่องของพี่เอกเลย อยากรุ้เหมือนกัน ว่าจะเป้นยังไง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 12-02-2014 19:24:12

ในฐานะแฟนคลับ(ของทั้งนักแสดงและคุณเรนนี่) ก็ขอกล่าวคำขอบคุณสุดสุ๊ดดด จากใจค่ะ  :mew1:
คู่นี้ไม่เหมือนคู่แรกที่อ่านนะ สองคนนั้นเค้าดูยังไงก็มีแววจะได้กัน แต่อิคู่นี้แรกๆก็ยังคิดว่า เอ๊....คุณเรนนี่จะหาทางลงยังง๊ายยย
แต่ก็แปลก พอรักกันแล้วมันช่างมุ้งมิ้งซะเหลือเกิน (เพราะคิมไม่ซึนเหมือนใครบางคนเรื่องโน้นไง 555)
ดราม่านีี่ก็หนักค่ะ ทำไมชอบทำให้มีคนตายนักนะ!! คือเข้าใจว่าสัจธรรมแต่โอ้ยยยย อาร๊ายยย  :ling2: ก็นอยเป็นช่วงๆอยู่ แต่ก็โอเคค่ะ ไม่มีอุปสรรคก็ไม่เติบโตนึ

ปล.ยังไงมีไซด์สตอรี่แล้วก็ขอสเปด้วยนะค้าาาา
ปลล. ชอบเวลาวสุคุยกับคิม ดูล่องลอยๆดี 555
ปลลล.ยินดีด้วยกับก้าวต่อไป ตั้งใจเรียนนะคะ เดี๋ยวจะตามติ่งกันต่อไปในทวิตภพ  o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 12-02-2014 19:40:35

ขอบพระคุณงาม ๆ สำหรับนิยายสนุก ๆ

รออ่าน side story นะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: Aumy8059yaoi ที่ 12-02-2014 19:43:21

เพิ่งเข้ามาอ่านค่า ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะค่ะ >>>> :mew2:
ตามมาจาก รักติดดิน คร้าบบบบบ>//////////<

 :-[ :-[ :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: anchoviiz ที่ 12-02-2014 19:45:21

 :z2:
จบแล้ววว
ไม่มีนิยายให้ตามอีกหนึ่งเรื่อง เสียใจจจจ

ดีใจที่แฮปปี้เอนดิ้ง คนอ่านก็แฮปปี้ >3<

คู่ไหนก็มาเถอะค่ะ อ่านหมดเลยยยยยยย
 :hao7:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: Fish129 ที่ 12-02-2014 19:46:11

อ้ายจบแล่้ว  สมหววังซักทีเน้อ

รอคู่พี่เอก  อยากรู้ว่าจะเป็นยัังไง ดูวสุซื้อๆๆๆกี

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: Takarajung_TK ที่ 12-02-2014 19:55:01

ขอบคุณสำหรับความเหนื่อยยาก
ผลิตงานเขียนดี ๆ มาให้อ่านนะคะ
อยากอ่านทั้งไซด์สตอรี่ของพี่เอกกับวสุ
ฟิกอินเซสแนวครอบครัวก็ชอบ
รออ่านผลงานเรื่องต่อไปค่ะ

และขอให้ประสบความสำเร็จในการเรียนต่อนะคะ

 :L2:  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: SilverLake ที่ 12-02-2014 20:02:06

ในที่สุดก็แฮปปี้กันแล้ว มีความสุขไปกับน้องคิมจริงๆ

อ้างถึง

ส่วนคู่ 2 รัน (รัญ - รัน) ก็ลงเอยกันไปเรียบร้อยแล้วค่ะ ตามที่เล่าในเรื่องเมื่อหลายยกก่อน อาจไม่ค่อยได้พูดถึงเท่าไหร่ เพราะเป็นคู่รองสุด ๆ แต่ถ้ามีไอเดียก็อาจจะมีตอนพิเศษสั้น ๆ ออกมาได้บ้างค่ะ (....เพลย์เซฟด้วยคำว่า อาจจะ ฮาา)

เหมือนเราจะพลาดเรื่อง รัญ-รัน ไปอ่ะ มีใครช่วยชี้เป้าให้หน่อยได้ไหมคะ ว่าทั้งคู่ลงเอยกันยังไง ตอนไหนอ่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: mizzmizz ที่ 12-02-2014 20:37:27

 :hao5: ไม่ได้เตรียมใจที่เรื่องนี้จะจบลงเลยยยย
รอตอนพิเศษดีกว่า อิอิ

ปล. รวมเล่มๆ ๆๆ ๆ ๆ ๆ โดจินๆ ๆ ๆ ๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: ๐๐ตะวัน๐๐ ที่ 12-02-2014 21:10:00

จบซะแล้ว เฮียเพี้ยกะคิมหันต์ยังน่ารักเหมือนเดิมเลย

ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ  :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 12-02-2014 21:21:53

อ่านตอนนี้แล้วน้ำตาซึม ... แต่ทุกอย่างจบลงด้วยดีก็ยิ้มทั้งน้ำตาค่ะ
ขอบคุณ Rainyday นะคะ และเราจะรอ side story อย่างใจจดใจจ่อเลยค่ะ
โชคดีในการเรียนต่อด้วยค่ะ คับข้องใจในการเรียนก็มาสกรีมได้นะคะ ^^
เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ (รอรวมเล่มหนูคิมไปพลางๆ ^^)

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: KilGharRah ที่ 12-02-2014 21:23:52

จบแล้ววววววววววววว รู้สึกใจหายนะ
เหมือนผูกพันกับไอ้ตี๋เกรียนไปซะแล้ว
ขอบคุณคนแต่งมากๆนะคะ เราชอบเรื่องนี้มากเลย
จริงๆก็ชอบทุกเรื่องที่แต่งละนะ ตั้งแต่แม่ไก่ล่ะ 55555
แต่บุคลิคตี๋เกรียนนี่มันน่ารักได้ใจจริงๆ

ยังไงก็จะติดตามผลงานต่อไปนะคะ  :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: NumPing ที่ 12-02-2014 21:36:23

จบแล้ว แอบใจหายเบาเบา

ขอบคุณนักเขียนจากใจค่ะ เรามีความสุขมากที่ได้อ่านเรื่องนี้ รวมทั้งเรื่องที่ผ่านมาด้วย
อบอุ่นใจมาก ๆ เมื่อมาถึงตอนจบ เรารักตัวละครในเรื่องนีี้ทุกคน ความรักทำให้คนเราทำอะไรได้หลายอย่างจริง ๆ

รอเรื่องราวต่อจากนี้นะคะ โดยเฉพาะที่เอกกับวสุ อยากให้เขามีความสุขเสียที
 :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 12-02-2014 21:37:18

จบแล้วอ่าาาาาาาาาา ฮึกๆ เราต้องคิดถึงไอ้ตัวแสบขี้อ้อนแน่ๆเลย
ขอบคุณสำหรับความสุขที่มอบให้มานาน
เราก็ขอให้คุณมีความสุขกลับคืนไปเช่นกันค่ะ เรื่องเรียนก็พยายามเข้านะคะ สู้ๆ

ส่วนที่เกริ่นมาทั้ง2อย่าง
ขอรับไว้ด้วยความดีใจค่ะ


 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: Ja-Jah Suwanun ที่ 12-02-2014 22:38:13

น้ำตาซึมมมมมม  :mew6:

สุดท้ายก็แฮปปี้เอนอิ้งเนอะ  :katai2-1:

ขอบคุณคนแต่งที่แต่งนิยากสนุกๆ พร้อมภาพประกอบสวยๆ

แล้วจะรอ side story นะค้าาาาาาา  :pig4:  :กอด1:  :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: PoofuGirl ที่ 12-02-2014 22:57:25

อารมณ์เปิดทวิตมาตอนเช้าแล้วเจอลิงค์ ยกที่ 65
แถมมีห้อยคำว่า *ตอนจบ* เฮือกเลยค่ะ...  :a5: เก๊าไม่คิดว่า
จะจบเร็วขนาดเน้~~~~~ กรีดร้องสติแตกโวยวายไปก่อนรอบแรก
ก่อนค้นพบว่าเดี๋ยว Side Story อาจจะตามมาเร็ว ๆ นี้ #เหรอ??


วสุดูน่ากลั่นแกล้งมาก เห็นน้องชายแกล้งคุณพี่ชายแล้ว
อดอมยิ้มไม่ได้ วสุนี่ถอดแบบเฮียวสันต์ + แม่ไก่ + เจ้าลูกเจี้ยบมาเลย
ใสซื่อ น่ากลั่นแกล้งแล้วก็ทำตัวมึน ๆ XD เจอกันงวดแรกกับนุ้งคิม
ก็ปล่อยไก่ตัวเบ้อเริ่มซะแล้ว เด็กอะไรน่าเอ็นดู!!!

** เข้ามาเป็นเด็กในฮาเร็มสังกัดพี่สาวไหมคะ  :mew1: ม๊วฟฟฟฟฟฟฟ **


ตอนอ่านถึงป๊ะสุชัยน้ำตาเราปริ่มเลย แต่ร้องไห้ไม่ได้ TvT อ่านบนมือถือ
กลางที่ทำงานเดี๋ยวชาวบ้านชาวช่องจะตกใจกันหมด อิถึก ๆ ขนาดนี้
ร้องไห้น้ำตาปริ่มอาบแก้ม ทนสะอึกอยู่ชั่วครู่ เข้าใจความทรมานของป๊าสุชัย
ในความรักที่มีให้เฮีย ปะป๊ะก็ต้องเข้าใจคนรักกันเหมือนกันนะคะ พี่เอกเค้าก็
รักของเค้ามานานเหมือนกัน ฮือ ฮือ..... เดี๋ยวพี่เอกก็จะสมหวังได้กินตับเด็ก
แล้วนี่เนอะ รอหน่อยนะคะ #ห๊ะ!?


น้องคิมดื้อกว่าที่คิดแต่เป็นเด็กที่รักครอบครัวมาก T-T เราชอบเรื่องนี้ตรงที่
เล่าเรื่องความรักของคนในครอบครัวด้วย ดูอบอุ่นดี ไม่ได้แบบเมนจ้องกัน
เธอรักชั้น ชั้นรักเธอ เราสองคนรักกันแล้วก็มามีตัวร้ายแบบนางอิจฉาคอยกลั่นแกล้ง
อะไรแบบนั้น... บางเรื่องเห็นเน้นเมนแต่พระนายรักกันปานจะกลืนกิน แล้วก็มี
อุปสรรคเป็นแบบตัวละครอีกคนคอยมาแย่งพระเอกไม่ก็นายเอก แต่เรื่องนี้
อุปสรรคดูค่อนข้างสมเหตุสมผลนะ :D แอบดูดราม่ากว่าของน้องปิ่นนิดนึง
เพราะเหมือนเราลำเอียงรักนุ้งคิมมากว่า XD แฮ่ แฮ่


เด็กแฝดยิ่งโตขึ้นมายิ่งน่าฟัดดดดด !!! ยกมือสนับสนุน Twincest และการค้ำคอร์!!
อย่างเป็นทางการค่าาาาาาาาา  :hao6: #ปะป๊าสุชัยร้องไห้ทำไม
เป็น side story ที่อยากอ่านรองลงมาจากคู่พี่เอกและน้องวสุเลยทีเดียว >3<
มันต้องกร๊าวววววมากกแน่ ๆ อยากอ่าน ๆ ยกมือสนับสนุนค่าาาา  o13
แม้จะเป็นแฟนฟิคของนิยายเรื่องนี้อีกทีเราก็ยอมมมมมมมมมมม  :hao7:


สุดท้ายนี้ลง Side Story และรวมเล่มเร็ว ๆ นะคะ เรารออุดหนุนอยู่
เรื่องที่จะไปเรียนต่อก็ขอให้โชคดีค่ะ แล้วกลับมาอัพหนุ่ม ๆ ต่อไว ๆ นะคะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 12-02-2014 23:23:09

จบซะแล้ว ขอบคุณนะคะ สนุกมากเลย รอ side story และภาคอื่นๆค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: ReiiHarem ที่ 12-02-2014 23:26:55

ตอนเข้าเล้ามาแล้วเห็นเรื่องนี้ขึ้นว่า ตอนจบ
กรี๊ดลั่น จนเมทด่าเลยค๊า
มันแบบ เฮ้ย อะไรนะ งงๆ มึนๆ จบแล้ว ไม่ ไม่ ไม่อยากให้จบ :z3:
อ่านตอนสุดท้ายแล้วชอบอ่า จบได้แบบลืมเรื่องคูปองไปแล้ว เหอ เหอ o13
ตอนอ่านซีนครอบครัวก็น้ำตาซึมเลยเง้อ :m15:
เค้าบอกแล้วนะว่าเซนซิทีฟกะมาม่าครอบครัว ฮือ
รออ่าน พี่เอกน้องวสุค่ะ ฮิ้ววววว :mc4:
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆค่ะ
เรื่องนี้ชอบมากจริงๆ :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: Saantos ที่ 12-02-2014 23:36:42

อ่านจบแล้ว

ประทับใจมากๆค่ะ ตามอ่านตั้งแต่ตอนที่1กับ รักติดดินค่ะ

ชอบมากๆ

จะติดตามซีรีย์นี้ต่อไปค่ะ

คู่ต่อไปขอเป็น คู่พี่เอม นะ ครึๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 12-02-2014 23:47:30

ประทับใจตอนจบทุกอย่างมันลงตัวมาก
สงสารป๊า เข้าใจและเห็นใจป๊ามาตลอดนะ ตอนนี้ทุกอย่างโอเคแล้วนะป๊าา โฮฮ  :hao5: ซึ้งง
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆเรื่องนี้ค่ะ ตามมาตั้งแต่รักติดดินแล้ว และจะตามติดมันทุกเรื่องไปค่ะ เอิ๊กๆ
จะรอ Side Story นะตัวเองง พี่เอกของน้อง~~
ปล.เค้าอยากเห็นตอนเฮียเพียนขึ้นรางวัลคูปองพิเศษอะ :hao7:  :hao6: 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: Mengjie_JJ ที่ 13-02-2014 00:30:37

เราเป็นแฟนนิยายคุณเรนนี่ ชอบนิยายของคุณมากๆๆๆๆๆๆ

อีกเรื่องจบไปอีกแล้ว ส่วนตัวประทับใจเรื่องนี้มากที่สุด เราขอเป็นกำลังใจให้ เขียนงานดีๆออกมาต่อๆไป

บางครั้งเราก็อ่านในมือถือ แล้วมันล็อกอินยาก บางครั้งก็ไม่ได้มาคอมเม้นให้ ต้องขอโทษจริงๆนะคะ

ถ้าไม่ได้เม้นที่นี่จะรบกวนไปทางทวิตแทนดีกว่า หุหุ

 :กอด1:

สั่งจองรักติดดินไปแล้ว ยังรอเรื่องนี้อยู่น้าาาา

ตอนนี้แอบน้ำตาซึมเบาๆ น้องคิมในที่สุดก็สมหวัง แต่ก็ยังรอคู่เฮียเอกกับน้องคนนั้น วสุ (อดีตเฮียใหญ่วสันต์)ใน side story นะ

ส่วนเรื่องนี้ถ้ารวมเล่มเมื่อไหร่ขอจัดเต็มนะคะ วาดมาเยอะๆขอโดจินด้วย เท่าไหร่เท่ากัน แต่ขอเรื่องนี้เดี่ยวๆเลยนะคะ

ติ่งน้องคิม ดิ้นๆๆ จะเอารวมเล่มแล่วววววววววว   :ling1:

 :hao7:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: toou ที่ 13-02-2014 15:11:43

ห๋าาาาาาาาาาาาา  จบแล้วเหรอ
งื้ออออออออออ  ไม่อยากให้จบเลยอ่าาาาาา  รักเรื่องนี้ รักเฮียเพี้ยน รักน้องครีม รักเจ้าดุ๊กดิ๊ก
ขอตอนพิเศษบ่อยๆยาวๆด้วยนะคะคนแต่งขาาาาา  พลีสสสสสสสสส ><"

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: MK ที่ 13-02-2014 18:36:26

เดี๋ยวๆไม่มีตอนพิเศษเหรอ??  :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 13-02-2014 19:53:49

ขอบคุณมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
 
รออ่าน side story


 :กอด1: :L1: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: max_ang ที่ 14-02-2014 10:30:46

สุดยอด ยอดเยี่ยม ปลื้มมาก เขียนดีมาก ชอบมากกกกก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: yong ที่ 14-02-2014 11:47:51

ในที่สุดคิมจิ  ก้จบด้วยดี  จบดีนะครับ  ในที่สุดความรักในครอบครัวก็เป็นที่พึ่งพาดูแลกัน  ชอบครับ ทีัไทม์ คิดถึงเฮียใหญ่ ผมไม่ได้คิดว่าใครจะมาแทนที่เฮียใหญ่ในใจของพี่เอกได้ แต่เฮียใหญ่ก็คงไม่อยากให้คนที่รักจมในความเศร้าไม่มีความสุข

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 14-02-2014 15:43:45

ขอบคุณสำหรับเรื่องนี้นะคะ..มีทั้งสุขทั้งเศร้าแต่จะหนักไปทางความฮาของตี๋เกรียนซะมากกว่าทั้งเกรียนทั้งขี้อ้อน

แถมชอบลวนลามนัวเนียให้อิเฮียเพียนตบะจะแตกอยู่เรื่อยๆ

แล้วกว่าจะลงเอยกันได้้อิเฮียเพี้ยนต้องฝ่าาด่านคุณป๊ามาอย่างยากลำบาก..แต่สุดท้ายเฮียเพี้ยนก็ต้อง

เป็นของน้องคิมวันยังค่ำ..555ตอนนี้ก็มารอลุ้นคู่พิเศษๆแบบพี่เอกกะน้องข้างบ้านอย่างใจจดใจจ่อ..

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: chisarachi ที่ 14-02-2014 20:48:24

มาจบแบบไม่ทันตั้งตัวเลลย ย ยย ย
น่ารักน่าหยิกน่าหยอกมากกกกก สองแฝด55555
พี่ภพกับน้องคิมก็น่ารัก
เป็นครอบครัวสุขสันต์กันจริงๆ
ส่วนตัวคิดว่าเรื่องนี้อ่านง่ายสบายกว่ามาก
แบบบอกไม่ถูก ไม่รู้สึกอั้นๆในใจ หรือรู้สึกอึดอัดๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: SiLent_GRean ที่ 14-02-2014 21:09:05

อยากเห็นพี่เอกกินเด็ก  :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: Niinuii ที่ 14-02-2014 21:29:44

จบแล้วอ่าาาาา
กลับไปอ่านใหม่อีกรอบตั้งแต่ต้นเพื่อความฟินดีกว่า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 14-02-2014 23:58:51

โฮ่ย ในที่สุดก็เข้าใจซะทีนะคะป๊า
ดีใจที่พี่ภพกับนุ้งครีมได้รักกันซะทีนะ อิอิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 15-02-2014 00:07:50

มาแจ้งว่าลงแฟนฟิคชันของแฝด วี - วิน จากเรื่องนี้ไว้ เป็นเรื่องใหม่ที่อีกกระทู้หนึ่งด้วยนะคะ ติดตามได้ที่นีค่ะ


-----| S i n c e r e |----- (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41007.0)



แล้วก็ Side story เรื่องของพี่เอก * วสุ



"แมว หมา ดอกไม้ และพี่ชายข้างบ้าน" (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41192.0)

ฝากเอ็นดูหนุ่ม ๆ ด้วยนะคะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65(จบ) - หลังประตูบานสุดท้าย[หน้า146] แจ้งข่าวหน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: sunshine538 ที่ 15-02-2014 08:14:04

ไม่ได้เข้ามาในเล้าแป๊บเดียว พี่ภพหมาบ้ากับน้องคิมเดินทางมาถึงตอนจบซะแล้ว  :a5:

ตอนแรกก็แอบงงๆ อ้าว จะจบแล้วเหรอ แล้วจะแก้ปมของป๊าทันเหรอ แต่พอพี่เอกพาป๊าเข้าไปใน "ห้องของวสันต์" เท่านั้นแหละ ไม่ใช่ป๊าก็น้ำตาไหลได้นะฉากนี้... :o12:

สรุปทุกอย่างก็เข้าที่ เป็นการเดินทางที่กินระยะเวลานาน (ตั้งแต่คิมอยู่มัธยม จนหลานโตมาขอแต๊ะเอียอ่ะ) จนคนอ่านผูกพันกับทุกตัวละครในเรื่องไปเลย ที่สำคัญ ผู้หญิงในเรื่องนี้ ทั้งคุณพี่ทั้งหลาย คุณพี่อันนา จนถึงคุณแม่น้องคิม ล้วนแต่เป็นผู้หญิงที่น่าชื่นชม เป็นตัวขับเคลื่อนสำคัญของเรื่องนี้เลยทีเดียว ขอบคุณที่สร้างตัวละครที่น่ารักทั้งหลายเหล่านี้มาให้อ่านนะคะ

สุดท้าย เพิ่งเห็นว่าเปิดเรื่องใหม่สำหรับเด็กแฝด วี-วิน ก็อ่านแบบแฟนฟิคเนอะ (สงสารคุณป๊าอ่ะ ในเรื่องจริงก็ให้แฝดเค้ามีลูกมีหลานสืบสกุลให้คุณป๊าละกันเนอะ  :hao3:)

ขอบคุณอีกครั้งสำหรับพี่ภพน้องคิม และจะรออ่านเรื่องต่อไปค่ะ  :call:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65(จบ) - หลังประตูบานสุดท้าย[หน้า146] แจ้งข่าวหน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: Ningg.Destiny ที่ 15-02-2014 10:27:27

นี่เราเดินทางมาถึงตอนสุดท้ายแล้วหรอเนี่ย
คนพี่ออกพาป๊าเข้าห้องขาวน้ำตาไหลพรากตามเลย
ในที่สุดป๊าก็เข้าใจแล้ว ~

รออ่านตอนของวสุกับพี่เอกอยู่นะ
ฝาแฝดเรื่องใหม่ก็ชอบ ตามๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65(จบ) - หลังประตูบานสุดท้าย[หน้า146] แจ้งข่าวหน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 15-02-2014 10:52:18

ไปตามแฝดด่วนๆ คริคริ
 :katai5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65(จบ) - หลังประตูบานสุดท้าย[หน้า146] แจ้งข่าวหน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: ploetkrai ที่ 16-02-2014 18:20:36

จบแล้ววววววววววววว
ใครจะไปคิดว่าตีกันอยู่ดีๆ ตอนแรกจะพาดราม่าได้ขนาดนี้
เสียน้ำตาไปตั้งเท่าไหร่กับ 65 ตอน ฮืออออ จบแ้ล้ววววววว

ขอบคุณที่แต่งให้อ่านกันนะคะ
ติดตามเรื่องต่อไปนะคะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65(จบ) - หลังประตูบานสุดท้าย[หน้า146] แจ้งข่าวหน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: nutjisub ที่ 16-02-2014 19:06:20

อยากอ่านพี่เอก ร้องไห้อ้อนคนเขียน อยากอ่านให้พี่เอกแกสมหวังบ้างเถอะ เปิดเรื่องใหม่ก็อย่าทิ้งพี่เอกน้า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65(จบ) - หลังประตูบานสุดท้าย[หน้า146] แจ้งข่าวหน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: tpaibull ที่ 17-02-2014 20:40:24

บ่อน้ำตามันตื้น เมื่ออ่านตอนพี่เอก
ประทับใจกับความรัก
ขอเริ่มใหม่กับน้องวสุ
ดูแลพี่เอกด้วยนะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65(จบ) - หลังประตูบานสุดท้าย[หน้า146] แจ้งข่าวหน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: saruttaya ที่ 19-02-2014 01:35:10

รออ่านคู่พี่เอกนะคะ

น้ำตาไหลพรากทุกตอนเลย

ขอให้สมหวังกันซักทีเถอะ  :m15:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65(จบ) - หลังประตูบานสุดท้าย[หน้า146] แจ้งข่าวหน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: miyuujung ที่ 19-02-2014 11:40:17

ขอสารภาพตรงนี้ ณ ตอนที่อ่านจนจบแล้ว คือ... ตั้งแต่ต้นจนจบ อ่านครบทุกบรรทัดทุกตัวอักษร ไม่มีข้าม ๆแต่..ยกเว้นเฉพาะ ตอนของ เฮียใหญ่ ที่อ่านข้ามมากๆๆๆ เพราะรู้ตอนจบล่วงหน้า เลยไม่กล้าอ่าน เก๊าไม่ชอบตอนจบแบบโศกนาฏกรรมพรากจาก นี่ขนาดไม่รู้เรื่องละเอียด อ่านข้ามๆนะ ตอนสามภพเจอพี่เอกกับดุ๊กดิ๊กที่หนึ่ง เรายังน้ำตาซึมเลยอ่ะ แงงๆๆ แต่ๆๆๆ..พอมาเจอตอน.5 วสุ กรี๊ดดด ลั่นบ้าน เป็นอะไรที่ดีใจมากๆๆๆ ดีใจที่สุด คนแต่งไม่ใจร้ายกับคนอ่านอย่างเก๊าแล้ว ฮี่ๆๆ หลังจากนั้นก็กะว่าจะกลับไปอ่านตอนของเฮียใหญ่กับพี่เอกใหม่อีกรอบ คาดว่าคงอ่านได้แบบไม่ปวดใจอีก เพราะ วสุ กลับมาแล้ว โอ้ยย ยิ้มแก้มปริ ขอบคุณคนเขียนนมากๆๆ ถึงตอนนั้นแม้คิดว่า คงไม่ต้องเสียน้ำตาอีกแล้ว ที่ไหนได้ ตอนสุดท้าย ในห้องสุดท้ายนั้น อยากบอกว่า สงสาร ป๊ามาก สงสารม้าด้วย สงสารทุกคนที่ต้องเสีย วสันต์ไป ฉากที่ป๊าทรุดลง ร้องไห้ ขอโทษ อาตี๋นะ เรางี้น้ำตาไหลพรากเลย แงๆๆ คนเขียนแกล้งเก๊าอีกแล้ว ฮือๆๆ ความจริงที่ว่า วสุกลับมาแล้วไม่ได้ช่วยให้เราร้องไห้น้อยลงเลยกับฉากนั้น ฮืออๆ อยากให้ วสุมาได้ยิน ป๊า ขอโทษด้วยจัง ฮือ แต่ก็นะ คนเขียนขา แต่ง เอกภพ กับ วสุต่อเลยได้ม้ายย ได้ม้ายยยย แต่ง พี่เอมกะหมีกริช อุ่นใจกะพี่หมอด้วย แงๆๆๆ แต่งมาเบยย โทษฐาน ทำคนอ่านเสียน้ำตา แงๆๆๆ แหะๆๆ จริงๆคนแต่งแต่งอะไรมาเราก็รออ่านน้า เป็นกำลังใจให้ด้วย ชอบนิยายของคนแต่งมากๆๆเลย ชอบภาพวาดด้วย ลงสีสวย เก่งมากๆ
ขอบคุณคุณ RAINYDAY (คนแต่ง) มากน้าๆ ที่แต่งนิยายดีๆแบบนี้ ขอบคุณสำหรับ ภาพวาดสวยๆ มากมาย ขอบคุณทุกสิ่งที่รวมเป็นนิยายเรื่องนี้ จะติดตามอ่านทุกเรื่องเลยน้า อ่อ รอรวมเล่มเรื่องนี้ด้วยน้า
และ...
รออ่าน เรื่องต่อๆๆไปอยู่น้าาา (ขอ 35กะ15 น้า อุ้ย เผลอ แงงๆๆ อยากอ่าน อิอิ)   

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65(จบ) - หลังประตูบานสุดท้าย[หน้า146] แจ้งข่าวหน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: neno.jann ที่ 19-02-2014 20:52:43

หลังๆนี่หมดน้ำตาเป็นตุ่มเลยอ่า  :m15: ซึ้งจัดดด รออ่านตอนของพี่เอกน้องวสุ(วสันต์) เขินนนนคู่วีวิน ชอบโมเม้นแฝดน้องกินแฝดพี่ :hao7: ติดตามใน Sincere ต่อไปค่ะ  :impress2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65(จบ) - หลังประตูบานสุดท้าย[หน้า146] แจ้งข่าวหน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: Amaryllifolius ที่ 21-02-2014 02:03:50

ชอบเรื่องนี้จังเลยค่ะ น้องน่ารักมากอ่ะ อยากได้ตัวหางฟูๆไปเลี้ยงที่บ้านสักตัว  :-[

อยากอ่านต่อคู่ของพี่เอกมากๆ แบบว่าพออ่านเรื่องในอดีตจบนี่น้ำตาร่วง

แต่มันไม่แค่นั้นไง หลังจากนั้นพอพี่เอกโผล่ออกมาทีไร น้ำตาก็ร่วงต่อ โอย...

เศร้าอ่ะ กลายเป็นว่าหลงรักตัวละครนี้เข้าเต็มเปา อยากให้แฮปปี้เอ็นอย่างคู่อื่นเขาบ้างจัง

ปล.สุดท้ายก็ขอบคุณคนเขียนที่เขียนเรื่องราวสนุกๆ มาให้ได้อ่านนะคะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65(จบ) - หลังประตูบานสุดท้าย[หน้า146] แจ้งข่าวหน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 21-02-2014 03:00:13

 :pig4 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65(จบ) - หลังประตูบานสุดท้าย[หน้า146] แจ้งข่าวหน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: M.J. ที่ 21-02-2014 14:26:20

 :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65(จบ) - หลังประตูบานสุดท้าย[หน้า146] แจ้งข่าวหน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: Jaiko★ ที่ 22-02-2014 16:54:04

อ่านจบล้าววววว :hao7:
ชอบทุกฉากเลยค่ะ ไล่มาตั้งแต่ต่างคนต่างเกรียนใส่กัน
จนมาถึงวันมุ้งมิ้งหวานๆ :-[
เฮียหมาบ้าก็กลายเป็นเฮียเพี้ยนแสนอบอุ่น
เจ้าเด็กแสบหัวทองก็กลายเป็นจิ้งจอกน้อยขี้อ้อน
ความรักนี่มันดีจังเลยนะคะ >___<
คู่2รันก็อยากอ่านต่อ อยากเห็นเวลาคู่นี้สวีทกันบ้าง
หลังจากดราม่าทะมึนใส่กันทุกตอน 555555

พี่น้องบ้านนี้อบอุ่นดีนะคะ
ชอบเจ้ใหญ่กับเจ้เล็กมากเลย
แต่ชอบที่สุดคือเฮียใหญ่ค่ะ :hao5:
อ่านเรื่องของเฮียใหญ่กับพี่เอกแล้วน้ำตาไหลพรากทุกที
เล่นเอาทิชชู่หมดกล่องเลยโฮรวววว :o12: :sad4:
อยากเห็นเฮียเอกมีความสุขเร็วๆจังค่ะ
ประกาศตัวอยากอ่านเฮียเอกวสุอย่างเป็นทางการ 5555555
รออ่านอยู่นะคะ>3<

เอาตรงๆว่าเม้นท์ไม่ค่อยถูก
แต่ประทับใจเรื่องนี้มากจริงๆค่ะ
สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้
ขอบคุณที่แต่งเรื่องดีๆแบบนี้มาให้อ่านกันนะคะ
 o13  o13 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65(จบ) - หลังประตูบานสุดท้าย[หน้า146] แจ้งข่าวหน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: samsung009 ที่ 23-02-2014 02:05:16

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65(จบ) - หลังประตูบานสุดท้าย[หน้า146] แจ้งข่าวหน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: bew ที่ 23-02-2014 15:28:20

รอพี่เอก+วสุ 35-15 โอ้ววววว :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65(จบ) - หลังประตูบานสุดท้าย[หน้า146] แจ้งข่าวหน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: AgotoZ ที่ 24-02-2014 09:58:34

จะมี พี่เอก+วสุ ไม๊ค้าาา  อยากอ่านๆๆๆๆๆๆ  :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65(จบ) - หลังประตูบานสุดท้าย[หน้า146] แจ้งข่าวหน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: devilpoo ที่ 25-02-2014 11:13:48

อ่านตอนสุดท้ายเนี่ย น้ำตาเค้าทะลัก สะอึก สะอื้นกันเลยเชียว ร้องไห้จนปวดตา สงสารพี่เอกอ่ะ แต่วสันต์ก้อกลับมาเกิดใหม่แล้ว

เรารอเรื่องของ พี่เอกกับวสุนะคะ มาไว ๆ นะคะ อย่าลืมเขียนต่อนะคะ เราเชียร์เรื่องนี้

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65(จบ) - หลังประตูบานสุดท้าย[หน้า146] แจ้งข่าวหน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: loverken ที่ 25-02-2014 13:03:18

 :katai2-1:
ตี๋เกรียนขวัญใจเจ๊

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65(จบ) - หลังประตูบานสุดท้าย[หน้า146] แจ้งข่าวหน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: up2goo ที่ 25-02-2014 18:14:49

อ่านจบแล้ว...


บางทีก็รู้สึกว่าอยากร่วมมือกับคิม ... เพื่อฟัดเฮีย

บางทีก็รู้สึกว่าอยากร่วมมือกับเฮีย ... เพื่อฟัดคิม

โอยยยยย ย  ย  สับสนในตัวเอง

 :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65(จบ) - หลังประตูบานสุดท้าย[หน้า146] แจ้งข่าวหน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: nichytaec ที่ 01-03-2014 20:17:27

 อ่านจบจนได้ 55+หลังจากที่ตามมาจากแม่ไก่กะลูกเจี๊ยบเรื่องที่แล้วให้ความรู้สึกต่างกันเลยค่ะ เรื่องนี้เราเสียน้ำตาหลายตอนกว่าปิ่นหยกซะอีก 55+ เราชอบลูกตื้อของสามภพนะ มันชัดเจนอะ ถือว่าคิมหันต์โชคดีมากๆ เลยแม้จะแอบสงสารป๊าเหมือนกัน อย่างว่าลูกคนจีนที่ยังหัวโบราณอะนะ กว่าป๊าจะแง้มหัวใจให้สองคนนี้ก็ปาไปตอนสุดท้าย ยังดีกว่าไม่ยอมล่ะเนอะ

น้ำตาพรากมากค่ะในพาร์ทของวสันต์ อ่านแล้วอึดอัดจนตอนจบเลย ยิ่งตอนที่ป๊า ม๊า เอก ภพ คิมมารวมตัวให้ห้องที่เอกสร้างให้วสันต์...สะอื้นปนปลดแอก 555+ ในที่สุด....อะไรแบบนี้ โดยรวมเราชอบมากๆ พอๆ กับซีรี่รักติดดินด้วย แต่เราอยากอ่านเอกกับวสุต่อล่ะ อยากให้เอกไม่เดียวดาย 55+


ขอบคุณนะคะ  o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65(จบ) - หลังประตูบานสุดท้าย[หน้า146] แจ้งข่าวหน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: Money11 ที่ 17-03-2014 12:14:23

ถึงจะไม่ได้อ่านตอนที่กำลังอัพ แต่ตอนนี้ก็อ่านจบแล้วค่ะ!

ชอบเนื้อเรื่องมาก มันดูลึกซึ้ง แล้วก็ชอบสำนวณคนเขียนมากด้วยค่ะ (แอบชอบเส้นที่ทำโดไม่ทราบว่าทำโดการ์ตูนเรื่องไหนอยู่หรือเปล่าคะ เผื่อโดนคู่เดียวกับที่ชอบ555) เราแอบร้องไห้ตอน.5ของพี่เอกกับเฮียใหญ่ไปด้วยมันเหมือนกับว่ามีตัวตนจริงๆเวลาที่พี่เอกคิดถึงวสันต์ มันหน่วงๆอุ่นๆอยู่ในอก

ชอบคาแร็คเตอร์ของสามภพกับเจ๊สิมากคนนี้พูดน้อยต่อยหนัก ตอนที่อ่านฉากหวานๆของน้องคิมกับพี่ภพแล้วมาอ่านเรื่องของวสันต์กับพี่เอก เรายังนึกอยู่ว่าคนเดียวหรือเปล่า เขียนได้กระชากอารมณ์จริงๆ 555

จะติดตามเรื่องต่อๆไปด้วยนะคะ โดยเฉพาะเรื่องของพี่เอกกับเด็กข้างบ้าน สู้ๆค่ะ v

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65(จบ) - หลังประตูบานสุดท้าย[หน้า146] แจ้งข่าวหน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: poohanddew ที่ 18-03-2014 12:35:50

เย้ๆๆๆ ในที่สุดเราก็อ่านจบแล้ว
ชอบเรื่องนี้จัง ชอบสำนวนการเขียนจัง
มีทั้งสุข ทั้งทุกข์ ปนกันไปได้อย่างลงตัวจริง
หลงรักเฮียภพและน้องครีมฝุดๆ
 :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65(จบ) - หลังประตูบานสุดท้าย[หน้า146] แจ้งข่าวหน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: em1979 ที่ 18-03-2014 13:35:32

เรื่องนี้จะมีรวมเล่มไหมอ่ะ ชอบมากๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65(จบ) - หลังประตูบานสุดท้าย[หน้า146] แจ้งข่าวหน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: sb_ng ที่ 18-03-2014 23:40:17

อ่านจบแล้วววววววว ติดตามมานานมากค่ะ
เคยอ่านเมื่อนานมาแล้ว แล้วก็ไม่ได้อ่านไปช่วงนึง ตอนนี้กลับมาอ่านต่อจนจบ
สนุกมากกกกกกกกเลยค่ะ ชอบมาก
คิมหันต์คือน่ารักมากกกก แบบทำให้ยิ้มได้ทุกครั้ง
อ่านแล้วอมยิ้มกับคิมตลอดเลย อยากฟัดดดดด
เฮียเพี้ยนก็น่ารักกกก รู้ทันและชอบแกล้งคิมตลอด555555
พี่ๆของคิมก็ดีมากทุกคนเลย โชคดีมากที่มีพี่แบบนี้ เข้าใจและคอยช่วยเสมอ
แล้วก็หน่วงมากกับคู่พี่เอกและเฮียใหญ่
สงสารมากง่ะ น้ำตาคลอหลายตอนเลย
พี่เอกคือน่าสงสารมากจริงๆ อยู่กับความทรงจำ
ตอนที่เปิดตัววสุ ก็แอบคิดว่าจะมาแทนเฮียใหญ่ได้เหรอ
แต่ตอนสุดท้ายที่วสุเจอกับคิมก็ดูน่ารักดี ไว้จะไปติดตามเรื่องนั้นค่ะ

ขอบคุณสำหรับเรื่องนี้นะคะ เป็นกำลังใจให้แต่งเรื่องต่อๆไปค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65(จบ) - หลังประตูบานสุดท้าย[หน้า146] แจ้งข่าวหน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: bookie ที่ 20-03-2014 12:42:08

49.5 นี่ทำเสียน้ำตาไปเยอะมาก


 :mew1: :mew1: :mew1:


อ่านจบแล้วเรื่องนี้สนุกมาก มีครบทุกรส แต่แอบเสียน้ำตาไปสองยกเล็กๆจากเรื่องของพี่เอกกับเฮียใหญ่เบาๆ  :mew6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65(จบ) - หลังประตูบานสุดท้าย[หน้า146] แจ้งข่าวหน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: mymicky ที่ 22-03-2014 19:23:58

โอ้ยยยยยยยยย~ รักค่ะ รักเรื่องนี้มากกกกก อ่านจนงานการจะเสียแล้ววววววววว

รักคิมหันต์ ไอ้ตี๋เกรียนของเฮียเพี้ยน แล้วก็รัก สามภพ เฮียเพี้ยนของไอ้ตี๋ มากกกกก
ความรักของทั้งคู่ ความรักที่โคตรจะอึด โคตรฝ่าฟัน นี่ถ้าไม่มั่นคง เฮียคงถอดใจไปนานละ ฮื่ออออออออ~ รักกันยันถือไม้เท้ายอดกระบองยอดเพชรนะคะะะะะะ

จริงๆชอบความเกรียนของน้องครีมมากกกกก แต่ต่อให้ควักความเกรียนมากี่ตำรา ก็ฆ่าเฮียเพี้ยนไม่ตายนะ 55555 แพ้ทางตลอด

ขอบคุณมากสำหรับเรื่องดีๆเรื่องนี้ รอติดตามเรื่องของ พี่เอกกับวสุ นะคะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● (จบ) + แจ้งข่าวหน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: tender ที่ 09-04-2014 12:36:51

 :o8: น่ารักที่สูดดดดดดดดดดด
ขอบคุณนักเขียนนะค่ะ ❤️

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● (จบ) + แจ้งข่าวหน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: mint_852 ที่ 12-04-2014 11:48:25

ในที่สุดก็อ่านรวบเดียวจบจนได้
ชอบคู่นี้มากๆเลย
ลงตัวกันสุดๆ :hao6:
เกรียน+จับเกรียน
ขอบคุณน้า :call:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● (จบ) + แจ้งเรื่อง side story หน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: ไอ้หัวแห้ว ที่ 27-04-2014 23:33:05

จบแล้ววววววววววววววว

ตอนหลังๆ แอบน้ำตาซึมเลย TT

ขอบคุณนะครับ

เดี๋ยวไปอ่านเรื่องอื่นต่อ

นี่ตอนแรกอ่านแฟนฟิค ฝาแฝด วีวินมาก่อน จะมาอ่านเรื่องนี้

แทนที่จะอ่านอาทิตย์กับปิ่นหยก ฮ่าๆ อ่านได้มั่วมาก ฮา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● (จบ) + แจ้งเรื่อง side story หน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: tamako ที่ 07-05-2014 18:56:35

ขอบคุณที่ทำเขียนนิยายดีๆมาให้อ่านกันคะ :pig4:
จะเป็นไรไหมถ้าจะบอกว่าชอบโดจินมากกว่าเรื่องซะอีก ฮ่าๆ ประมาณภาพน่ารักดีอ่ะ :hao7:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● (จบ) + แจ้งเรื่อง side story หน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: owo.balloon ที่ 22-05-2014 21:10:39

 :z1: น่ารักสุดๆเลย อ่านแล้วเขินมาก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● (จบ) + แจ้งเรื่อง side story หน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: risanana ที่ 14-06-2014 14:56:02

กำของสามภพจริงจริ๊ง อดฮาไม่ได้ :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● (จบ) + แจ้งเรื่อง side story หน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: risanana ที่ 15-06-2014 17:45:58

ไก่ตื่นแล้วสามภพเอ้ย :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● (จบ) + แจ้งเรื่อง side story หน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: risanana ที่ 15-06-2014 20:35:06

คิมน้อยมันน่ารักอ่ะ :-[ :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● (จบ) + แจ้งเรื่อง side story หน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: ~~viyage~~ ที่ 22-06-2014 23:45:04

ชอบเรื่องนี้มากๆๆๆๆ จริงๆ
คือเราเคยอ่านเรื่องอาทิตย์นะ และก็ชอบเรื่องนั้น แบบน่ารักดี
แต่เรื่องนี้คือโดนใจจริงๆ
เราชอบคาแร๊คเตอร์ของ สามภพ และคิมหันต์มากกก
ชอบคิมหันต์อ่ะ เป็นเคะที่แบบแปลกมากกก คือเคะที่ติดสัมผัส
ไม่เคยเจออ่ะ และมันน่ารักมากๆๆๆ น่ารักจริงๆ
คือขี้อ้อน ชอบกอด ชอบอะไรแบบนี้ อ่านแล้วฟินอ่ะ
แบบ มาอ้อนสามภพ ตัวใหญ่ๆงี้ น่ารักอ่ะ
เราชอบคาแร๊คเตอร์สองคนนี้มากๆๆ ขอบคุณที่สร้างสองคนนี้มานะคะ

เออ ขอพูดเรื่อง side story นิด เรื่อง เอกภพกับวสันต์
เราร้องไห้ในฉากวสันต์ตกตึกเลยอ่ะ แบบ น้ำตาซึม
มันเป็นความรักที่บริสุทธิ์มากๆๆๆ อ่านแล้วซึ้งอ่ะ ชอบบบ

สนุกมากๆจริงค่ะ ขอบคุณมากๆเลยนะคะ ที่สร้างสรรค์ผลงานเรื่องนี้ให้เราอ่าน :D

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● (จบ) + แจ้งเรื่อง side story หน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: aom2529 ที่ 28-06-2014 16:18:44

โหย..ในทีสุดก็อ่านจบแล้ว..สนุกมากค่ะแสบทรวงดี...มีน้ำตาซึมด้วย.อ๊ากกกก..ขอบคุณนะคร๊าาาา :hao5:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● (จบ) + แจ้งเรื่อง side story หน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: SOMCHAREE ที่ 30-06-2014 12:32:07

เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะค่ะ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● (จบ) + แจ้งเรื่อง side story หน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: SOMCHAREE ที่ 30-06-2014 15:17:36

หุ หุ หุ อยากรู้จุงว่านู๋ครีมจะรู้ทันพี่ภพแค่หนายยยย คงจะไม่กล้วยๆละมั้งค่ะพี่ภพ อิ อิ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● (จบ) + แจ้งเรื่อง side story หน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: SOMCHAREE ที่ 30-06-2014 16:56:57

เอาละสิแต่ละคน ทันกันทั้งน้านนนนนน สนุกมากกกกกกค่ะ ติดตาม ติดตามค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● (จบ) + แจ้งเรื่อง side story หน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: SOMCHAREE ที่ 01-07-2014 21:17:41

แสบพอๆกันเลยเหอะ ถูกคู่แระ 555555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● (จบ) + แจ้งเรื่อง side story หน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: SOMCHAREE ที่ 02-07-2014 04:53:28

สนุกจุงงงง น้องครีมมมมอย่าหาเรื่อง อย่ากวนทรีนพี่ภพเยอะนะค่ะ 55555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● (จบ) + แจ้งเรื่อง side story หน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: SOMCHAREE ที่ 02-07-2014 05:02:18

เอาแล้วงัย งี้พี่ภพไม่ติดยุในห้องน้ำทั้งคืนเลยหรอออออ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● (จบ) + แจ้งเรื่อง side story หน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: SOMCHAREE ที่ 02-07-2014 05:05:01

สนุกละทีนี้ 5555555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● (จบ) + แจ้งเรื่อง side story หน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: SOMCHAREE ที่ 06-07-2014 10:11:31

555555 พี่ภพเริ่มมะมีเหตุผลแระ ชอยน้องครีมแล้วล่ะซี้ หุ หุ หุ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● (จบ) + แจ้งเรื่อง side story หน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: SOMCHAREE ที่ 06-07-2014 10:39:02

แหมะนิสัยยังเหมือนกันอีก ช่างน่าร้ากกกกกก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● (จบ) + แจ้งเรื่อง side story หน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: SOMCHAREE ที่ 06-07-2014 12:39:26

ครีมเอ๋ยยยย นายโดนดีแน่ๆๆอ่าาาา ไหวตัวให้ทันละกัน 555555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● (จบ) + แจ้งเรื่อง side story หน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: AloHaKIngGi ที่ 06-07-2014 12:46:45

^[]^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● (จบ) + แจ้งเรื่อง side story หน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: SOMCHAREE ที่ 06-07-2014 13:18:56

เสร็จพี่ภพแน่ครีมเอ๋ยยยย สู้ๆๆน้าาาา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● (จบ) + แจ้งเรื่อง side story หน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: SOMCHAREE ที่ 06-07-2014 13:43:11

นี่น้องครีมจะเบี้ยวพี่ภพหรออออ หรือว่าตกใจ คาดว่าจะตกใจทั้งคู่เลยนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● (จบ) + แจ้งเรื่อง side story หน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: SOMCHAREE ที่ 06-07-2014 13:54:41

เด็กมันกวนตรีนไปหน่อย แต่พี่ภพก็อย่ารุนแรงไปนะคร้าาาาา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● (จบ) + แจ้งเรื่อง side story หน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: SOMCHAREE ที่ 06-07-2014 14:13:02

ถึงขนาดต้องพิสจน์เลยหรอคร้าาาาาพี่ภพ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● (จบ) + แจ้งเรื่อง side story หน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: Kamidere ที่ 16-07-2014 21:22:33

ขอรีพลายเล็กๆตรงนี้ให้เราได้พูดถึงพี่เอกกับเฮียใหญ่หน่อยนะคะ /// ก้มกราบ /// เพราะพักยก 40.5 ทำเอาร้องไห้จนหายใจไม่ออกเลย

แต่จะรอคอยเรื่องราวของทั้งคู่ต่อไปปในแมวหมาดอกไม่แน่นอนค่ะ  :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● (จบ) + แจ้งเรื่อง side story หน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: ~~viyage~~ ที่ 30-07-2014 01:40:21

อยากได้เรื่องนี้เป็นไฟล์ pdf เก็บไว้อ่าา T^T มีไหมอ่าาา อยากได้ๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● (จบ) + แจ้งเรื่อง side story หน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: express_men ที่ 03-08-2014 13:02:00

ขอบคุณมากครับ สำหรับนิยายดีๆ อ่านครบจบในสามวัน สำหรับเมนหลัก ทั้ง 60 กว่าตอน

เรื่องนี้มีจุดเด่นที่ สำนวนการใช้ภาษานะครับ แอบประชดประชันเสียดสีเจ็บๆคันๆได้แทบทุกตอน ซึ่งไม่ค่อยเห็นการบรรยายหรือเปรียบเปรยแนวนี้มากนัก เช่น "นั่งรอจนน้ำย่อยในกระเพาะอาหารย่อยผนังตัวเองไป ... มิลลิเมตร " อ่านแล้วขันแสบๆคันๆดีครับ แต่ก็ให้ภาพลักษณ์ของคนที่รอหิวจนเริ่มหงุดหงิด หน้างอง้ำพร้อมจะฟาดงวงฟาดงาได้ เท่าที่ผมเจอสำนวนแนวนี้จะเห็นในวรรณกรรมวัยรุ่นแปลค่อนข้างมาก เลยแปลกใจนิดๆที่เห็นที่นี่ด้วย อันนี้ชื่นชมและชอบครับ เหมาะกับงานเขียนแนวนี้(โครงเรื่อง)

แต่ด้วยการที่ผู้เขียนรักษาลักษณะการใช้คำแนวนี้เลยทำให้เมื่อถึงจุดพีคอารมณ์ บทดราม่าในครอบครัว มันเลยไม่สามารถขับอารมณ์ปวดร้าว รันทด หดหู่ออกมาได้อย่างแรงๆ

โครงเรื่องโดยรวมก็ดีครับ มีการสร้างคอนฟลิกทั้งแบบภายนอกและภายใน แต่ว่าซัพพลอทหรือเหตุการณ์ย่อยเสริม ผมว่ามากไปนิดนึง บางส่วนบางตอนอาจจะไม่ต้องเติมเต็มให้มันก็ได้ ตัวละครไม่จำเป็นต้องมีคู่ครบทั้งหมด มันเลยทำให้เรื่องยาวยืด และออกจะอืดในบางช่วงที่หลุดจากเมนหลัก (การพยายามเอาชนะใจของพระเอกต่อนางเอกและพ่อตา รวมทั้งการต่อสู้ในตัวตนของนางเอกที่มีต่ออดีตฝังใจและครอบครัว ) บางตัวละครอาจจะตัดได้เพื่อให้เรื่องกระชับขึ้น เช่นเพื่อนร่วมหอพักมหาวิทยาลัย หรือรัน แฟนของสรัญ เราก็กล่าวผ่านๆพอได้ ทีนี้เมื่อเราใส่เนื้อหาในส่วนดีเทลแต่ละครเพิ่มลงไป มันเลยกลายเป็นว่าสลับไปมาหลายคู่ และเนื้อหากว้างขยายออกไปอีก

แต่ยังไงก็ขอบคุณมากครับ โอกาสหน้าจะติดตามเรื่องต่อๆไปครับ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● (จบ) + แจ้งเรื่อง side story หน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: Meowww ที่ 04-10-2014 12:50:56

อ่านจบนานแล้ว  รอรวมเล่มนะคะ  อยากได้มากๆๆๆๆ    :hao7:   :katai1:   :z2:   :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● (จบ) + แจ้งเรื่อง side story หน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: Benzsu ที่ 05-10-2014 02:32:09

อะฮืออออ :hao5: ในที่สุดก็มาตามอ่านจนจบสักที อ่านตอนทิ้งไว้ตั้งแต่นุ้งครีมเข้ามหาลัยใหม่ๆ เว้นไปตั้งปีนึงแหนะถึงมาอ่านต่อ

(อย่าโกรธกันนะเรนนี่)  :impress2:

ในที่สุดก็สมหวังเหมือนปิ่นหยกแล้วนะนุ้งครีม ถึงแม้จะอยากให้มีต่อก็เถอะ ฟิน  o18

พี่ภพก็ยังน่าฟัดอยู่เหมือนเดิม 55 มีรวมเล่มเมื่อไหร่ก็บอกกันนะเรนนี่  o13

 :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● (จบ) + แจ้งเรื่อง side story หน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: โซดาหวาน ที่ 24-10-2014 21:26:10

อ่านจบแล้ววว สนุกมาก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● (จบ) + แจ้งเรื่อง side story หน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: numilddy ที่ 25-10-2014 17:06:27

สนุกมากกก ดีใจที่พ่อยอมรับคิมกับภพ
เคยอ่านเจอเรื่องของเอกกับวสุ เพิ่งรู้ว่ามาจากเรื่องนี้
ต้องไปตามอ่านของอาทิตย์กับปิ่นหยกด้วย
ชอบเวอร์ชั่นโดจินมาก จิ้งจอกน้อยน่ารัก >/<

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● (จบ) + แจ้งเรื่อง side story หน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: vilaroly ที่ 25-10-2014 17:31:16

 :really2: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● (จบ) + แจ้งเรื่อง side story หน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: ลูกหมู ที่ 03-11-2014 15:21:20

อ่านจบแล้วค่ะ

ด้วยความที่เชื่อคำบอกแรกๆของคนเขียน ว่ามันไม่ดราม่าเท่าไหร่ ประกอบกับหลงรักแม่ไก่-ลูกเจี๊ยบ ก็เลยตามอ่านเรื่องนี้อย่างรวดเร็ว

แล้วก็บ่อน้ำตาแตกอ้ะ! มันซาบซึ้งตรึงใจ สลับกับบทหวานให้จั๊กจี้หัวใจกิ๊วก๊าว และบทยั่วใสๆ? ที่ชวนให้ตบะแตก อ่านแล้วเหมือนกลับไปอายุ 14 อีกครั้งเชียว (เอ้า ! ช่วยกันร้องเพลงพีเสก)

หลงรักตี๋น้อย เฮียเพี้ยน หลงรักตัวละครอื่นๆ เจ๊สิ เจ๊ใหญ่ (แต่ยังรักป๊าไม่ลงเท่าไหร่ 555) อ่านไปก็เอาใจช่วยไป ช่างเป็นนิยายที่แสดงให้เห็นความพยายามของตัวละครจริงๆ

ที่สำคัญ หลงรักคนเขียนด้วย ขอกอดทีนึงฮับบ! <3

ขอบคุณสำหรับนิยายที่มากกว่าคำว่าสนุก และรูปวาดที่ดูแล้วทำให้ยิ้มออกมาได้นะจ๊ะ

ว่าแล้วก็เหล่ตามองหนังสือเรียน จากนั้นก็สะบัดบ๊อบ ชะแวบไปอ่านคู่แฝดต่อดีกว่า เอิ๊กกก

ปล.รอรวมเล่มเรื่องนี้นะ จะอุดหนุนแน่ๆเลย แต่ไม่ต้องรีบเน้อตั้งใจเรียนๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● (จบ) + แจ้งเรื่อง side story หน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 08-02-2015 06:08:51

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● (จบ) + แจ้งเรื่อง side story หน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: แมลงมีพิษชนิดหนึ่ง ที่ 09-02-2015 15:12:34

อ่านจบแล้ว สนุกมากเลยครับ บทจะเกรียนก็เกรียน บทจะมุ้งมิ้งก็มุ้งมิ้ง บทจะดราม่านิดๆก็ดราม่านิดๆ ครบรสดีครับ ชื่นชมคุณนักเขียนครับ :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● (จบ) + แจ้งเรื่อง side story หน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: samsung009 ที่ 11-02-2015 00:13:46

 :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● (จบ) + แจ้งเรื่อง side story หน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: curious ที่ 16-02-2015 01:59:06

อ่านรวดเดียวจบเลย สนุมากๆคะ น้องครีมเกรียนได้ใจ บางก็ตอนอ่านไปน้ำตาไหลไป
 o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● (จบ) + แจ้งเรื่อง side story หน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: TONG ที่ 03-03-2015 00:48:19

อ่านรวดเดียวจบเลย สนุกมากเลยครับ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● (จบ) + แจ้งเรื่อง side story หน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: PURE LOVE ที่ 08-03-2015 21:17:47

มาอ่านเรื่องนี้ใหม่อีกรอบ ด้วยความคิดถึง  :กอด1:
ถ้าคนเขียนผ่านมาเห็น เรายังรอให้รวมเล่มอยู่นะคะ
อยากได้ ตี๋คิมกับเฮียภพ มานอนกอดจังเลย  :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● (จบ) + แจ้งเรื่อง side story หน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: chaoyui ที่ 18-04-2015 10:32:08

ตี๋เกรียนอะไรขนาดนี้ ฮ่าๆๆๆ

ขอบคุณคนแต่งด้วยนะคะ เรื่องนี้หลากหลายอารมณ์มาก ตอนจบก็ดราม่าน้ำตาแตกเลย ฮือๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● (จบ) + แจ้งเรื่อง side story หน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: แฟนตาเซีย ที่ 23-04-2015 23:29:35

 :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● (จบ) + แจ้งเรื่อง side story หน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: แพรพลอย ที่ 26-04-2015 17:30:41

เรื่องนี้จบไปนานแล้วแต่เราเพิ่งมีโอกาสได้เข้ามาอ่าน
ชอบมากเลยค่ะ ตี๋เกรียนน่ารักมากกกก ส่วนพี่ภพก็น่ารักมากเช่นกัน
เป็นคู่ที่เคมีเข้ากันดีจริงๆ ผลัดกันรุกผลัดกันรับอย่างไม่มีใครยอมใครเลย
ส่วนคู่พี่เอกกับตี๋ใหญ่นี่เศร้ามาก น้ำตาไหลพรากๆเลย นึกถึงทีไรคือน้ำตาไหลทุกที

ขอบคุณไรท์สำหรับนิยายดีๆนะคะ  :L2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● (จบ) + แจ้งเรื่อง side story หน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: PAiPEiPEi ที่ 03-05-2015 18:18:56

เรามาตามอ่านที่หลัง ตอนแรกที่อ่านเรื่องของสามภพกับคิมหันต์ เราก็รู้สึกว่าสนุกดี

แต่พออ่านมาจนถึงเรื่องของเฮียใหญ่. ทำเราถึงกับร้องไห้สะอึกสะอื้นไม่หยุด.   ทั้งเฮียใจทั้งพี่เอก. เราเสียใจไปกับพวกเค้าจริงๆ. เป็นตอนที่อ่านแล้วเต็มตื้นมากจริงๆ   มันไม่ได้เศร้าแบบหน่วงแต่มันทำให้น้ำตาไหลไม่หยุด.

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● (จบ) + แจ้งเรื่อง side story หน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: Nayagirl86 ที่ 31-05-2015 18:03:29

ขอบคุณคนเขียนมากกกกกกกกกก ค่ะ ที่เขียนเรื่องนี้ขึ้นมา :pig4:
มีครบทุกรสจริงๆทั้งสุขทั้งตลกทั้งเศร้าคละเคล้ากันไป
ตอนตี๋เกรียนกีบเฮียเพี้ยนอ่านไปขำไป เขินไป น่ารักกกก
ส่วนพี่เอกกับเฮียใหญ่อ่านไปร้องไห้ไป น้ำตาไหลพลากๆ ตาบวมไปหลายวันเลย
แต่พอรู้ว่าเฮียใหญ่มาเกิดใหม่ก็ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ดีใจมากกกกกกกกกกกก ที่พี่เอกไม่ต้องเศร้าทุกข์ระทมอีกแล้ว

สุดท้ายท้ายสุด ไม่อยากให้เรื่องนี้จบเลยค่ะ คิดถึงเฮียเพี้ยนน้องครีม พี่เอกเฮียใหญ่ เจ้สาเจ๊สิ ดุ๊กดิ๊กที่แสนจะขี้เกียจ
ที่สำคัญคิดถึงคนเขียน

ขอบคุณอีกครั้งที่เขียนเรื่องนี้ขึ้นมาก :pig4: :bye2:

^^^เรื่องนี้จะอยู่ในใจตลอดไป^^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ยกที่ 65 (ตอนจบ) - หลังประตูบานสุดท้าย (12/02/14) [หน้า 146]
เริ่มหัวข้อโดย: mayongc. ที่ 03-06-2015 17:23:37

ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆอีกสักเรื่องนะคะ
เก็บเข้ากรุนิยายที่ยังไม่ได้อ่านนานแล้วพึ่งได้เปิดมาอ่าน
มีครบทุกรสเลยค่ะ สนุก เกรียน ฮา ดราม่า
ร้องไห้กับเอกวสันต์ไปซะหลายหยด :hao5:
กำลังจะตามไปอ่าน side story ของสองคู่ต่อ
ไม่มีตอนต่อของ2รันหรอคะ คู่นี้ก็ค้างมากเลยแง :z3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● (จบ) + แจ้งเรื่อง side story หน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: กวังกีเมย์บี ที่ 04-06-2015 02:48:31

 :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● (จบ) + แจ้งเรื่อง side story หน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: - lloJ!จิ้a - ที่ 05-07-2015 11:34:29

มาราธอนต่อจากรักติดดินค่ะ ชอบนิสัยตี๋น้อย เป็นพวกติดสัมผัส ขี้อ้อน เข้ากับเฮียเพี้ยนดี555555
รอติดตาเรื่องของวสุกับเอกภพ คาดว่าน้ำตาน่าจะพรากพอดูค่ะ
รอติดตามเรื่องแฝดวีวินด้วย ชอบแนวแฝดได้กันเอง มันก๊าวใจมากค่ะ  :hao7:

ขอบคุณค่ะ กอด  :man1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● (จบ) + แจ้งเรื่อง side story หน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 16-12-2015 23:18:37

จู่ ๆ ก็คิดถึงตี๋คิมกับเฮียเพี้ยนขึ้นมา  :กอด1:
เลยต้องกลับมาอ่านให้หายคิดถึงอีกรอบ
อ่านเรื่องนี้แล้วมีความสุขจริง ๆ นะจ้ะ  :mew1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● (จบ) + แจ้งเรื่อง side story หน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: meawmeawsu ที่ 22-12-2015 16:20:15

สนุกค่ะ สนุกมากกกก อ่านแล้วติด อ่านยาวเลย สนุกมากจริงๆ
ชอบบุคลิกน้องครีม แสบๆ ซ่าส์ๆ แต่พี่ภพก็เอาอยู่นะคะ  :hao7:

ครบรสจริงๆค่ะ สุข เศร้า เหงา ซึ้ง
อ่านจบแล้วรู้สึกใจหายนะคะ ยังอยากให้มีต่ออีก
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆค่ะ สนุกมากจริงๆ
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● (จบ) + แจ้งเรื่อง side story หน้า 149
เริ่มหัวข้อโดย: monetacaffeine ที่ 10-04-2016 12:58:51

จบแล้ว......... แอบใจหายเบาๆค่ะ
ตลกดีที่อ่านนิยายของคุณ RAINYDAY แบบย้อนกลับ (?) คืออ่าน Sincere มานานมากแล้ว ตามด้วยแมว หมา ดอกไม้ฯที่นานจนลืม (?)
แล้วค่อยมาราคาค่ารักก็ติ่งมากๆ(ซึ่งไม่เกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้เลย /ฮา) เลยตามมาอ่านลูกเจี๊ยบ แล้วมาจบที่เรื่องนี้
คือติ่งมากกกกก สนุกทุกเรื่อง ชอบทุกเรื่อง ชมให้ป๊าให้แม่ ให้เพื่อนๆที่ม.ฟังตลอดเลยว่ามีพี่คนแต่งคนนึงเพอร์เฟ็กต์ม๊ากมาก
แต่งนิยายก็สนุกมากกกกก แถมเลื่อนลงมายังได้ของแถมเป็นแฟนอาร์ตที่สวยสุดๆอีก! แบบอะไรจะดีงามขนาดนี้ TTTT

อ่านเรื่องนี้ที่ซึ้งที่สุดก็เป็นเรื่องของพี่เอกกับเฮียใหญ่ซะอย่างงั้น .. น้ำตาไหลพรากเลยค่ะ ดีใจจริงๆที่วสันต์กลับมาเกิดอีกที
ก็ว่าอยู่ว่ามันคุ้นๆ อ๋อที่แท้คือแมวหมาดอกไม้ฯนี่เอง ฮือออ ดีใจจริงๆนะคะ คือมันก็มองได้หลายมุมแหละนะ
แต่พอออกมาเป็นมุมนี้เรากลับชอบมากกว่าปล่อยทิ้งไปอีก คงเพราะสงสารพี่เอกมั้งคะ แกรักของแกมานานจริงๆนะ
เรานับถือกับความยาวนานของการคบกันแถมยังความมั่นคงของพี่เอกตั้งแต่ต้นเรื่องอีก ชอบที่สุดเลยค่ะ .. ประทับใจมากๆ
ที่ชอบรองลงมาคือสรัญกับพี่รัญชน์ค่ะ .. แบบ SM นิดๆไหมอ่ะ บอกไม่ถูกเลย เหมือนจิตเจอจิตเลยค่ะ 55555 แต่เป็นคอมบิที่ลงตัวนะคะ
อ่านแล้วชอบจริงจัง คาแรคเตอร์พี่รัญชน์นี่โดนใจมาก สงสารสุดตอนที่เฮียเพี้ยนแกจำชื่อไม่ได้อ่ะค่ะ -__- .. แบบบบ แว่นนั่นๆ โอย

กลับมาที่คู่หลักเถอะ 55555555 ก่อนน้องคิมจะน้อยใจตาย จริงๆก็รักที่สุดเลยน้าคู่หลัก คือสัมผัสได้ถึงความรักความเอ็นดูจริงจัง
เฮียภพน่ารักมากกกกกกกกกกกก เหมือนพระเอกในความฝันเลยค่ะ อิจฉาน้องคิมมากที่มีแฟนดีขนาดนี้ >___<
คือความอดทนสูงจริงอะไรจริง คบกันเป็นปีๆขนาดนี้ไม่ได้แอ้มน้อง พอไปครั้งแรกก็เล่นตัวอีกยาว โธ่.. สงสารเฮีย 55555555
แถมยังต้องโดนกระเซาะกระแซะอีกนะ! จะว่าไปคิมนี่เป็นคนที่โชคดีที่สุดเลยนะคะ นอกจากจะได้เจอแฟนที่ดีแล้วยังมีเพื่อนดีๆ
มีครอบครัวที่ดี อ่านดราม่าเวลาเจ้ใหญ่กับเจ้สิช่วยตี๋เล็กแล้วน้ำตาคลอตลอดเลย เพราะเราลูกคนเดียวมั้งคะ
บางทีก็แอบอิจฉาความสัมพันธ์ระหว่างพี่น้องบ่อยๆ

ที่พีคสุดคือตอนที่เห็นชื่อลูกเจ้ใหญ่นี่แหละค่ะ 5555555555 เห็นวีวินปุ๊บนี่แบบ เฮ้ยยยยย เอาจริงดิ๊ ?! สงสารคุณสุชัยไปนะ TT
แต่พออ่านทอล์คถึงได้เข้าใจว่าเป็นแฟนฟิคอีกที ก็โอเคค่ะ ไม่งั้นสงสารเลย ขนาดคนที่ตั้งใจไว้ว่าจะให้สืบสกุลยังไม่รอดพ้น (?)
แต่วีกับวินก็เป็นอะไรที่กร๊าวใจที่สุดเลยค่ะ - ////////// - .. เป็น twincest ที่ชอบที่สุดเท่าที่เราเคยอ่านมาเลยจริงๆ
อ่านเรื่องนี้จบจะรีบไปอ่านแมวหมาดอกไม้ฯกับ Sincere ต่อแน่นอนค่ะ!

ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคะ ชอบมากจริงๆ ประทับใจมากทุกฉากทุกตอน ทุกอย่างในเรื่องเลยค่ะ <3
เป็นกำลังใจให้นะคะ :L2:

หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
เริ่มหัวข้อโดย: RAINYDAY ที่ 13-04-2016 22:45:28

● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ภารกิจเดินสายรดน้ำดำหัวผู้ใหญ่ทั้งสองฝั่งเสร็จสิ้น พบปะสังสรรค์เพื่อนเก่าเรียบร้อย เหลือวันให้พักผ่อนอีกสองสามวันก่อนจะเริ่มทำงานอีกครั้ง กับอากาศร้อนระอุระดับย่างสดสิ่งมีชีวิตกลางที่แจ้ง สุดท้ายคิมหันต์เลยเอาแต่หมกตัวอยู่ในบ้าน เปิดเครื่องปรับอากาศ โยนเหรียญหัวก้อยว่าจะหลบภัยอยู่เฉพาะในอาคาร หรือออกไปเล่นน้ำสงกรานต์ท้าตายใต้แสงแดดดี

“ออก ไม่ออก ออก ไม่ออก...ออ..ก....ไ...ม่...อ..อ....ก....”

เหรียญกระทบพื้นผิวกระจกของโต๊ะเสียงดัง กิ๊ง เบา ๆ หนึ่งหน หมุนติ้ว ๆ อีกพักหนึ่งแล้วทิ้งตัวล้มแปะ

“ก้อย! ไม่ออกจากบ้าน!” คิมหันต์กำหมัด

สามภพพยักหน้าแบบไม่ใส่ใจนัก เดินตรงเข้ามาหยิบรีโมตขึ้นกดเลือกฉากในหนังที่ดูค้างไว้แล้วหย่อนตัวลงนั่งข้างชายหนุ่มผู้กำลังจด ๆ จ้อง ๆ กับเหรียญที่ออกก้อยอยู่บนโต๊ะกระจก

ภาพบนจอขยับแล้ว แต่สมาธิคนดูไม่ได้จดจ่อกับหน้าจอเท่าไรนัก สายตาเขากลับปรายไปยังไอ้ตัวยุ่งข้างกาย เจ้ามนุษย์วุ่นวายตั้งแต่ตัวกะเปี๊ยกจนโตป่านนี้

“อืม..” ฝ่ายนั้นส่งเสียงในลำคอ หยิบเหรียญขึ้นมาพิจารณา ทำคิ้วขมวดมุ่นนิดหน่อย ปากอูมน้อย ๆ เหมือนเด็กขี้สงสัย “ทำไมออกแต่ก้อยวะ ตามหลักความน่าจะเป็นนี่มันไม่ใช่อะ”

“ถ้าอยากออกไปเล่นน้ำข้างนอกก็เลิกโยนเหรียญ” เขาร้องขัด ลูบผมคิมหันต์แปะ ๆ เหมือนเวลาลูบหัวหมา “เดี๋ยวพาไป”

“เปล่าสักหน่อย” เจ้าตัวหันมาปฏิเสธทันควัน เท่านั้นไม่พอ เมื่อได้เริ่มบทสนทนาแล้วคล้ายจะไปกดสวิตช์ขี้ลวนลามเข้าให้ จัดแจงปีนขึ้นมาเอาลำตัวท่อนบนพาดต้นขาเขาไว้อีก มือหนึ่งถือเหรียญ อีกมือมีการทำท่าปูไต่ไปบนหน้าท้องเขาแบบเนียน ๆ

เรื่องเกาะแกะนี่ต้องยกให้เป็นที่หนึ่ง

แต่ก็ไม่ใช่ว่าเขาไม่ชอบหรอกนะ

สามภพยักไหล่ มองนิ้วมือที่ไต่ไปมาอยู่บนตัวอย่างอารมณ์ดี

“เฮียดูแดดเข้าดิ ใครจะอยากออกไปให้โดนเผาตายหอง ส่งเฮียเพี้ยนออกไปตอนนี้ได้กลายเป็นขี้เถ้าเอาไปลอยอังคารได้เลยนะ”

“ปากหมา” เขาดีดหน้าผากอีกฝ่ายเสียงดังแปะ แล้วชักนิ้วกลับมาทันก่อนโดนคิมหันต์งับเข้าให้ “ไม่ออกงั้นก็วางเหรียญได้แล้ว”

“ผมแค่สงสัย ทำไมมันออกแต่ก้อย”

“เหรียญเบี้ยวมั้ง”

“อืม..อาจเป็นไปได้” คิมหันต์พึมพำ พลิกเหรียญไปมาอีกสองสามครั้งในมือ จากนั้นดีดมันขึ้นไปหมุนคว้างในอากาศ ก่อนมันจะค่อยร่วงลงมาแปะอยู่บนโต๊ะ

ออกก้อยอีกหน

“เหรียญนี่ท่าทางจะเบี้ยวหนักจริงด้วย ออกอยู่หน้าเดียวเลย เจ็ดแปดหนแล้วเนี่ย!”

“ไร้สาระ” สามภพโคลงศีรษะ “ช่างมันเถอะ” ว่าพลางชิงเก็บเหรียญบนโต๊ะใส่กระเป๋ากางเกงตัวเองได้ทันก่อนคิมหันต์จะหยิบมันขึ้นมาตั้งจิตพิจารณาองศาความเบี้ยวของมันอีกรอบ จากนั้นเขย่าต้นขาแรง ๆ จนคนที่นอนทับอยู่ตัวลอยเด้งขึ้นมา คว้าหมับไว้ทันด้วยสองมือ กอดรัดแน่น ๆ อย่างสุดแสนมันเขี้ยวครั้งหนึ่งจนคนโดนกอดทำจมูกย่น (ทั้งอย่างนั้นก็ยังแอบเห็นว่ายิ้มเผล่ไปด้วย) แล้วกึ่งดึงกึ่งหิ้วปีกให้ลุกขึ้นมานั่งเอาหลังพิงตัวเอง มีแขนเขาคล้องเอวฝ่ายนั้นไว้หลวม ๆ วางคางพาดไหล่อีกฝ่ายไว้ด้วยกันขยับตัวหยุกหยิก

แต่แน่นอน ถ้าไม่ดิ้นดุกดิก มีหรือจะใช่คิมหันต์ตัวจริง ไม่ทันเท่าไรก็ทำท่าเหมือนหนอนกำลังจะออกจากดักแด้

“นั่งนิ่ง ๆ” เขาส่งเสียงดุทีเล่นทีจริง

“เมื่อยอะ”

“งั้นก็พิงมา”

คิมหันต์จงใจก่อกวนด้วยการทิ้งน้ำหนักล้มตึงใส่ลงแรง ๆ แล้วท่าทางจะตั้งใจทิ้งศอกลงมาก่อนอีกต่างหาก

“หนักเว้ยไอ้ลูกหมา!”

“ก็บอกให้พิงเองอะ”

“พิงดี ๆ ไม่ใช่ล้มตึงอย่างนี้ ตัวไม่ใช่น้อย ๆ แล้ว”

“ไหนเคยบอกผมก้างไง”

สามภพมองหน้าตายียวนของอีกฝ่าย เมื่อก่อนก็จริงหรอกว่าตัวเป็นขี้ก้าง แต่เดี๋ยวนี้ใช่จะผอมกะหร่องอย่างตอนมัธยมเสียที่ไหน พลางคิดไปด้วยว่านี่หรือหมอคิมสุดเท่ที่สาว ๆ กรี๊ดกร๊าดกันเกือบทั้งโรงพยาบาล น่าให้มาเห็นตอนทำหน้ามู่ทู่น่าดึงให้ปากหลุดอย่างนี้บ้าง

“เป็นก้างชิ้นใหญ่ก็หนักเว้ย” เขาทำหน้าดุขึ้นอีกหน่อย ซึ่งใช้ไม่เคยได้ผลกับคิมหันต์ คนในอ้อมแขนกลับหัวเราะหึ ๆ เอี้ยวตัวพลางหันหน้ามางับคางเขาเบา ๆ แถมตามด้วยเอาจมูกมาถูเล่นอีก

“แล้วเป็นก้างนี่จะติดคอได้ด้วยปะ”

ชายหนุ่มหรี่ตาลง กระซิบเสียงทุ้มต่ำ “ต้องลองกินก่อนถึงบอกได้”

คิมหันต์ได้ยินเช่นนั้นก็เลิกคิ้ว ส่งสายตาท้าทาย กะว่าท่าดี มาเหนือเต็มที่ ทว่าน่าสงสารนิดหน่อยเพราะได้แค่อึดใจเดียว พวงแก้มขาว ๆ กลับเปลี่ยนเป็นสีแดงจัดตัดกับสีผิว ลามวาบขึ้นไปถึงใบหูในพริบตา พร้อมกับที่เจ้าตัวโพล่งขึ้นมาอย่างหลุดมาด ประหนึ่งว่าทนเก๊กต่อไปไม่ไหวอีกแล้ว

“เฮียแม่งงง! อ่อยผมเหรอ เดี๋ยวก็จับกินหรอก!”

สามภพพยักหน้า หลุดเสียงหัวเราะต่ำ ๆ ในลำคอไปด้วย นั่นมันไม่ใช่บทพูดเขาหรอกหรือ

“มาสิ มากินเลย” เขารวบแขนแน่นขึ้นอีกหน่อย จัดแจงจับท่านั่งอีกฝ่ายให้เรียบร้อยในอ้อมแขนตัวเอง  พลางเอนตัวเอกเขนกบนโซฟาตัวใหญ่ที่คิมหันต์เลือกเอง (ความคลั่งไคล้ต่อโซฟาสารพัดแบบของคิมหันต์ยังเป็นเช่นเดิมตลอดมา และเขาก็ไม่เถียงว่าตัวเองก็ชอบมันทีเดียว เจ้าเฟอร์นิเจอร์ชิ้นนี้ใหญ่โตพอจะให้ผู้ชายสองคนนั่งซ้อนกันได้สบาย ๆ )

เมื่อล็อคตัวไว้แน่นและนิ่งอยู่ครู่หนึ่งโดยไม่พูดอะไร คิมหันต์เองดูจะหาท่าที่กำลังสบายของตัวเองได้เช่นกัน หรือไม่ก็อาจยังเขินจากเมื่อครู่ไม่หาย คราวนี้จึงยอมนิ่งแต่โดยดี พอกอดไว้กับตัวทีไรก็อดคิดไม่ได้ว่าไอ้เด็กนี่น่ารักชะมัด เขาเองทั้งรักทั้งหวงจะแย่ แต่ขืนพูดออกไปบ่อย ๆ ต้องได้ใจหนักพลางทำท่าระริกระรี้น่าหมั่นไส้แน่นอน สู้เก็บไว้เป็นท่าไม้ตายสำหรับแกล้งเล่นนาน ๆ ทีน่าสนุกกว่า

ชายหนุ่มกดจมูกลงไปกลางกระหม่อมคนรัก มองเห็นใบหูด้านหลังฝ่ายนั้นแดงแจ๋อีกแล้ว แต่คราวนี้เจ้าตัวไม่ได้ดิ้นหนี แถมยังคว้ามือเขาไปจับพลิกไปพลิกมาประหนึ่งว่าเพลินเพลินเต็มที่เสียอีก เป็นคนท่าเยอะที่เอาเข้าจริง หากรู้วิธีเข้าหาก็ออกจะว่าง่ายน่าเอ็นดูขนาดนี้


ไม่แน่ใจนักว่ามือคิมหันต์ที่เดี๋ยวก็จับมือเขาพลิกไปมา เดี๋ยวก็ลูบแขน เดี๋ยวก็เลื่อนมาลูบเอวเขา สุดท้ายแล้วนิ่งไปจริง ๆ ตอนไหน แต่เมื่อหนังจบ ก้มลงมาดูอีกที ไอ้ตัวแสบก็หลับปุ๋ยไปเรียบร้อย

ครั้นจะขยับตัวให้อีกฝ่ายนอนสบายกว่าเดิมหน่อย มือคิมหันต์กลับคว้าหมับเข้าที่ชายเสื้อเขา แต่ตาหลับพริ้ม เอาปลายนิ้วกรีดขนตาเบา ๆ ยังไม่กระดิก แต่ขอโทษทีเถอะ มือที่จับชายเสื้ออยู่ดี ๆ เมื่อกี้ กลับล้วงเข้ามาใต้เนื้อผ้ากันดื้อ ๆ

“คิม” เขาเรียกเสียงต่ำ

“...อือ..”

ไม่มีทีท่าจะตื่น ว่าไปก็เนียนใช้ได้ แต่คนหลับบ้านไหนกัน ลูบเอา ๆ จนมือไต่ขึ้นแผ่นหลังเขาแล้วตอนนี้

“ไม่ต้องมาเนียนเลยไอ้แสบ” สามภพก้มลงไปกระซิบข้างหู ถือโอกาสขบเบา ๆ บนใบหูแดงแจ๋นั่นไปด้วย “อมยิ้มอยู่นี่เรา หืม?”

แล้วเสียงหัวเราะแหะก็หลุดจากปากคิมหันต์จนได้

“รู้แล้วน่าว่าแสนรู้ เฮียก็ยอม ๆ ผมหน่อยก็ได้”

คนฟังขำตาม เอานิ้วหัวแม่มือลูบเปลือกตาอีกฝ่ายแผ่วเบา

“ทุกวันนี้ยังไม่เรียกยอมอีกเรอะ” เขาส่ายหน้าน้อย ๆ ถือโอกาสรวบมือปลาหมึกของอีกฝ่ายที่เริ่มจะไต่หนักข้อมาไว้ในมือตัวเอง “ตกลงเอาไง อยากออกไปเล่นน้ำไหม”

คิมหันต์เหลือบมองผ่านหน้าต่างกระจกออกไปด้านนอก เห็นเปลวแดดไหวระริกอย่างน่ากลัว

“ถ้ายังจะเล่น เดี๋ยวพาออกไป”

อีกฝ่ายแสร้งทำหน้าครุ่นคิด “อืม..ผมไปเองก็ได้นะ”

“ไม่ได้หรอก" สามภพส่ายหน้าทันควัน "เดี๋ยวไปยั่วคนอื่น”

“หา?”

“ขี้เกียจตามเก็บทีหลัง”

อีกฝ่ายทำตาลุกวาวอย่างน่าหมั่นไส้ ฉีกยิ้มกว้างอวดฟันขาว “หึงผมอะดิ๊! ผมไม่ไปยั่วใครหรอก”

“หรือไม่ก็ไปยั่วโมโหคนอื่นเขา”

“โอ๊ย เฮียแม่ง” คิมหันต์พ่นลมพรืด เหมือนอยากขำก็ขำไม่สุด “พูดอะไรหวาน ๆ มั่งไม่ได้เล้ย!”

สามภพยักไหล่ไม่สนใจ พยักพเยิดไปด้านนอกอีกครั้ง “ตกลงเอาไง จะออกไปเล่นน้ำไหม”

แต่คิมหันต์ดูท่าทางตั้งเป้าหมายแล้ว ว่าจะขุดอะไรที่ฟังรื่นหูออกจากปากเข้าให้ได้ จึงมองมาด้วยสายตามุ่งมั่นเอาเรื่อง แทนที่จะตอบเขา กลับพูดถึงอย่างอื่นแทน

“เฮียชอบฤดูร้อนปะ”

สามภพฟังแล้วนึกเอ็นดูจนต้องยกมือขยี้ผมอีกฝ่ายเบา ๆ ไอ้วิธีถามอ้อมค้อมนั่น...ไม่รู้ไปหัดมาจากไหน

เขาเลยแกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่อง ตอบเต็มปากเต็มคำว่า “เกลียด” จนคนฟังต้องทำปากขมุบขมิบ ครู่หนึ่งก็โพล่งขึ้นมาใหม่แบบชัดเจนกว่าเดิม ไม่พอยังมีแกล้งทำตาเล็กตาน้อยใส่ ของเดิมก็ตี่อย่างกับอะไรอยู่แล้วแท้ ๆ

“เฮียรักผมปะ!?”

นั่นละที่เจ้าตัวอยากถามแต่แรก สามภพพอเข้าใจความหมายแฝงก่อนหน้านี้อยู่หรอก เพียงแต่นานทีปีหนมาทำพูดจาอ้อมค้อมผิดวิสัยอย่างนี้ ย่อมอดไม่ได้จะแกล้งเล่นด้วยการทำไม่รู้ไม่ชี้ดูสักหน่อย ฤดูร้อนทรมานร่างจะตาย เขาโคตรเกลียดอย่างกับอะไรดี ยิ่งพักนี้นับวันยิ่งร้อนขึ้นเรื่อย ๆ จะชอบลงเข้าไปได้อย่างไร แต่ถ้าเป็นไอ้ตัวแสบที่ชื่อแปลว่าฤดูร้อนซึ่งกำลังกวนประสาทกันอยู่ตรงหน้านี่ก็เป็นอีกเรื่อง

เขาควานหารีโมต กดปุ่มปิดหน้าจอโทรทัศน์ลงเสีย เหลือแค่เสียงเครื่องปรับอากาศร้องหึ่งเบาจนแทบไม่ได้ยิน ที่ชัดสุดตอนนี้จึงเป็นเสียงแปะ ๆ จากการที่คิมหันต์เอามือตีหน้าท้องเขาเรื่อยเปื่อยประสามนุษย์อยู่ไม่สุข ผ่านไปไม่ทันกี่อึดใจ เห็นเขาไม่ตอบโต้สักทีจึงเงยขึ้นมาทำหน้ามุ่ย

“เร็ว ตอบหน่อย”

ชายหนุ่มเลิกคิ้ว ยังทำไม่รู้เรื่องรู้ราวต่อไป “ตอบว่า?”

“ว่าร้ากรัก”

“อือ รู้แล้วว่าเรารักพี่”

“บร๊ะ! ไม่ใช่สิ!”

เขาแสร้งเอียงคอน้อย ๆ ย่อตัวลงให้สายตาอยู่ระดับเดียวกับอีกฝ่าย ปลายจมูกชิดจนแทบเรียกว่าใช้ลมหายใจเดียวกัน

“อ้าว ไม่รักเรอะ”

“รักสิ แต่ไม่ใช่ อ๊ะ! ทำไมกลายเป็นผมบอกเฮียเพี้ยนวะ!”

“นั่นสิ” เขาพยักหน้าเออออ “ทำไมกันนะ” ทำเอาอีกฝ่ายโถมน้ำหนักเข้ามาจนแทบจะกดเขานอนพังพาบลงกับโซฟาแล้ว

“บอกมั่งเร็ว ๆ รักผมปะ”

“อือ”

“ไม่เอาแค่อือสิ”

“แล้วจะเอาอะไรล่ะ”

คิมหันต์นิ่งคิดนิดหน่อย จากนั้นยิ้มเผล่จนตาหยี “เอาแบบหวาน ๆ อะ เร็ว ๆ ผมอยากเขินมั่ง”

สามภพหัวเราะพรืด “เรามันหน้าด้าน พูดอะไรก็เลิกเขินไปนานแล้วไม่ใช่หรือ?”

“เฮียแม่งงงง” อีกฝ่ายส่งเสียงจิ๊อย่างขัดใจ ปีนขึ้นมานั่งคร่อมบนท้องเขา ถลกแขนเสื้อขึ้นประหนึ่งว่าพร้อมขย้ำเหยื่อเต็มที่ ทำเอาเขายิ่งหยุดขำไม่อยู่ สุดท้ายต้องยื่นข้อเสนอใหม่

“เอางี้ไหม มาโยนเหรียญหัวก้อยกัน”

“หือ?”

สามภพหยิบเหรียญที่ยึดจากคิมหันต์ก่อนหน้านี้ออกมาถือไว้ เตรียมดีดมันขึ้นไปบนอากาศ

“ถ้าออกหัวคือก็งั้น ๆ แหละ ออกก้อยคือรัก”

“เอ๊ะ..แต่เหรียญนั่นมัน—”

ไม่ทันให้อีกฝ่ายพูดจบ นิ้วเขาก็สะบัดแรง ๆ ทีหนึ่ง เหรียญหมุนติ้วขณะที่ลอยหวือขึ้นไปจนสูง พร้อมกับที่เขาช้อนมืออ้อมแผ่นหลังคิมหันต์ ชั่วพริบตาก็พลิกตัวขึ้นมาคร่อมอีกฝ่ายที่ทำหน้าตาเหลอหลาอย่างคนไม่ทันตั้งตัว สายตาฝ่ายนั้นมองที่เขา แล้วเลื่อนไปจับจ้องตามการเคลื่อนไหวของเหรียญที่ลอยอยู่เหนือขึ้นไป ก่อนมันจะทิ้งตัวลงมาตามแรงโน้มถ่วง

“..ก้อย...ก้อยแหง ๆ..”

คิมหันต์พึมพำ แต่ก็ได้เท่านั้น

กะพริบตาอีกครั้งหนึ่ง ริมฝีปากก็ถูกปิดลงแนบสนิทด้วยปากเขาเอง

เสียงเหรียญกระทบพื้นดัง กิ๊งงง..

คิมหันต์ทำท่าจะลุกขึ้นไปดูหน้าเหรียญบนพื้น แต่เขาผลักไอ้ตัวยุ่งเบา ๆ ให้ล้มลงนอนที่เดิม แล้วโน้มใบหน้าตามลงไปกระซิบแผ่วเบาชิดหู

“รัก...รู้ไหม พี่โคตรรักเราเลย รักจนอยากจะจับกลืนเข้าไปทั้งตัว”

เงียบกันไปครู่หนึ่ง เป็นความเงียบที่เกือบจะคิดว่าหวานใช้ได้แล้วเชียว

“เดี๋ยวติดคอนะ” ยังไม่วายพูดให้เสียบรรยากาศอีก ปากว่างไม่ได้เลยจริง ๆ “แล้วเฮียรู้ได้ไงว่าเหรียญออกก้อย”

“รู้ ฉลาด” เขาตัดบท “แต่ถึงออกหัว เดี๋ยวจะจับมันพลิกด้านเอง โอเคไหม”
 
“เชื่อเลย” คิมหันต์หัวเราะ จมูกแดง แก้มแดง หูแดง ตาหยีอีกต่างหาก “ผมก็ออกก้อยกับเฮียเพี้ยนเหมือนกันนะ”

“หือ?”

“รักจนอยากจับกินทุกวันเลย”

เขาอึ้งไปอึดใจ จากนั้นค่อยส่งเสียงหึ ๆ อยู่ในคอ ก่อนจะหัวเราะเสียงดังออกมาจนได้ ขำจนหมดปอดแล้วจึงก้มลงกอดอีกฝ่ายไว้แน่น อยากจะกอดให้ตัวเหลวไปทั้งอย่างนี้เลย ฉกจูบซ้ำ ๆ ปิดปากช่างจ้อเอาไว้จนสนิท ไม่ให้ได้พูดอะไรเสียเส้นออกมาอีกสักพัก

ระหว่างนั้นสายตาเหลือบเห็นเหรียญเจ้ากรรมบนพื้น แต่ดันเอาด้านหัวขึ้นผิดคาด จึงเอื้อมมือข้างหนึ่งพลิกมันเป็นอีกด้านอย่างรวดเร็ว ก่อนจะกลับมาจัดการธุระสำคัญกับคนในอ้อมแขนต่อ


ช่วยไม่ได้นี่นะ ตามใจเขาหน่อย


คิมหันต์บอกว่าออกก้อย...มันก็ต้องเป็นก้อยสิ

๑๓ เม.ย. ๕๙

แด่ฤดูร้อนที่ร้อนมาก..

(..และรักมากด้วย..)

สวัสดีปีใหม่ไทยค่าาา >3<

ร้อนเนอะคะ แฮร่กกกก ร้อนจะสิ้นลมเลยค่ะ ฮา
เข็นตอนพิเศษคู่นี้ดับร้อนเลย (หรือยิ่งร้อนกว่าเก่า) ชื่อเรื่องและชื่อตี๋คิมเหมาะกับฤดูร้อนพอดีเลยค่ะ 555

ขอความร่มเย็นจงมีแด่ทุกท่านนะคะ เราจะผ่านฤดูร้อนนี้ไปด้วยกัน
(อยากได้ต้นไม้เยอะ ๆ จังเลยค่ะ จะตายแหล่ว)

แล้วพบกันโอกาสหน้า ในเรื่องไหนสักเรื่องนะคะ แฮร่

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
เริ่มหัวข้อโดย: monetacaffeine ที่ 13-04-2016 22:48:36

ขอจิ้มมมม >___<
โอ๊ยยยย น่ารักมากกกกกกก แบบมากมากมากมากมากมากไม่ไหวแล้วค่ะ! 5555555555 คืออ่านแล้วเขินแทน
เราชอบคู่รักที่สกินชิพกันแบบไม่เขินนะ คู่นี้คือแบบช่างเกาะแกะได้อีก ฮ่าาา เฮียเพี้ยนก็ได้กำไรไปเต็มๆทุกวี่วัน = .. =
เฮียเพี้ยนน่ารักตลอดเลย แบบที่เราบ่นอิจฉาคิมบ่อยๆ ขนาดเหรียญออกหัวยังเปลี่ยนเป็นก้อยได้
อะไรจะชี้นกเป็นนก ชี้ไม้เป็นไม้เบอร์นั้นคะ /แซว

ปล. อ่านไปอ่านมาชักงง ตกลงว่าเค้าจะได้ออกไปเล่นน้ำข้างนอกกันไหมคะเนี่ย หรือว่าจะเล่นน้ำกันอยู่ในห้องสองคน  :hao7:

ขอบคุณสำหรับตอนพิเศษนะคะะะ จะรอติดตามเรื่องต่อๆไปในเทศกาลต่อๆไปค่า ~
#สนใจวันแรงงานไหมคะ #หนึ่งพคนี้เองค่ะ ฮ่าาา เป็นกำลังใจให้เหมือนเคยค่ะ <3

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
เริ่มหัวข้อโดย: leeyaoi ที่ 13-04-2016 23:05:49

ฮือออออออออ

คิดถึงซีรียนี้ T T

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
เริ่มหัวข้อโดย: yun+jae@3@ ที่ 13-04-2016 23:08:31

รอรวมเล่มเรื่องนี้อยู่นะคะ :impress2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
เริ่มหัวข้อโดย: chacogothicW ที่ 13-04-2016 23:11:50

คิดถึงเฮียเพี้ยนที่รักของเค้าาาาาา
ไม่เจอกันนาน คิดถึงจุงเลย//ขย้ำมือ
มาสวีทหวานในตอนที่อากาศร้อนมากสินะ ร้อนมากมากมาก

คิดถึงตอนพิเศษจังเลยค่ะ ถึงแม้จะโหวตให้แฝดก็เถอะ :z2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
เริ่มหัวข้อโดย: Aumy8059yaoi ที่ 14-04-2016 00:17:47

คิดถึงงงงงงงงงงงงงงงง :กอด1: :กอด1:
คู่นี้หายไปนานเบยยยยยยย คิดถึงหมาคิมกะเฮียเพี้ยนนนน

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 14-04-2016 00:18:59

คู่นี้รักกันร้อนแรงเหมือนอากาศ ^^

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
เริ่มหัวข้อโดย: alternative ที่ 14-04-2016 00:25:15

คิมกับเฮียเพี้ยนนี่น่ารักตลอด
ชอบคนรู้ทันกันแบบนี้
ชอบตอนคิมเหวอ ๆ เสียท่าให้เฮียเพี้ยน 555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
เริ่มหัวข้อโดย: Chifuu ที่ 14-04-2016 01:28:58

ในส่วนของความน่ารักนี้ โอ้ยยย น่ารักมากกกก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 14-04-2016 03:41:34

คิดถึง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
เริ่มหัวข้อโดย: jimun ที่ 14-04-2016 05:39:04

อรู้ยยยยยยยยยยยยย ถ้าฤดูร้อนจะหวานขนาดนี้ ร้อนได้อีกเยอะเลยค่าาาาาา
คิดถึงเฮียเพี้ยนกับตี๋เกรียนมากๆเลย นานๆมาอ่านทีก็อยากจะสิงมือตี๋ทุกครั้งไป 5555555

ว่าแต่ ธุระสำคัญของเฮีย ขอทราบรายละเอียดหน่อยจะได้มั้ยคะ กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก

สุขสันต์วันสงกรานต์ 2016 ค่าาาาา

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 14-04-2016 06:34:18

น่ารักมาก
อ่อย นัวเนียน ทั้งเฮียทั้คิมเลย
โอ๊ยยยย มันดีต่ออากาศและวันหยุด
ละมุนๆแบบคิมหัน ❤❤

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
เริ่มหัวข้อโดย: tsubasa_6927 ที่ 14-04-2016 06:59:44

น่าร๊ากกกกกก น่ารักมากเลย เฮียเพี้ยนอยู่กับน้องคิมเยอะไป จนติดโรคสกินชิพมาด้วยใช้มั้ยเนี่ย นัวเนียกันตลอดเวลาจริงๆ เป็นฤดูร้อน(คิมหันต์)ที่ฮอตปรอทแตกมากค่ะ. และประเทศไทยก็ร้อนจนแทบตกตายเหมือนกัน สองหนุ่มนี่จะได้ออกไปเล่นน้ำมั้ยเนี่ย :m25:

สุขสันต์วันสงกรานต์และสวัสดีปีใหม่ไทยนะคะ
ขอให้ปีนี้มีความสุขมากๆ และเขียนนิยายดีๆออกมาให้แฟนๆได้อ่านกันต่อไปน้า~ :L1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
เริ่มหัวข้อโดย: BeauBeeiiz ที่ 14-04-2016 07:16:30

กรี๊ดดดดดดด ร้อนและรักมากเช่นกันค่าาาาา

สุขสันต์วันสงกรานต์ (ที่ร้อนหูดับตับไหม้) นะค่ะ

โอ้ย คิดถึงคู่นี้นะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
เริ่มหัวข้อโดย: van16 ที่ 14-04-2016 07:45:48

คิดถึงคิมหันต์ :o8:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
เริ่มหัวข้อโดย: เก้าแต้ม ที่ 14-04-2016 09:24:12

 สุขสันต์วันสงกรานต์ค่าน่ารักมากๆ. ขอบคุณคนเขียนค่า

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 14-04-2016 09:43:44

คิดถึงคู่นี้ อ่านกี่ทีก็ยังน่ารัก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 14-04-2016 10:49:01

น่ารักกก 555

คิดถึงเรื่องนี้หนักมาก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 14-04-2016 11:43:28

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
เริ่มหัวข้อโดย: Sillyfoolstupid ที่ 14-04-2016 13:36:14

อยากจะรักคิมหันต์หรอกนะคะ แต่ร้อนขนาดเน้ 38-39 องศาทู๊กวัน รักไม่ลง
บ้านก็ไม่มีแอร์กับเค้า มีแต่แอร์กี่ ร้อนกันไป
เปิดพัดลมนี่เหมือนในรูปที่โพสกันในเฟสค่ะ ลมร้อนทั้งนั้น
อ่านแล้ว อยากจะมีห้องแอร์พร้อมกับเฮียเพี้ยนไว้ให้หยอกเอินเหมือนตี๋มั่งค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
เริ่มหัวข้อโดย: PAiPEiPEi ที่ 14-04-2016 14:02:11

ดีใจจังเลย  คิดถึงที่สุด  บรรยากาศแบบนี้

ขอบคุณนะคะ ☺️

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
เริ่มหัวข้อโดย: poyhoney ที่ 14-04-2016 19:33:45

เขินค่าาาา ตี๋มันร้ายจิงๆ แต่สู้เฮียเพี้ยนไม่ได้ :hao6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
เริ่มหัวข้อโดย: DoubleBass ที่ 14-04-2016 19:48:24

สุขสันต์วันสงกรานต์จ้าาาา

โอ๊ย เขินอะ ร้อนงี้ บรรยากาศจุ๊กจิ๊กในบ้านสิคือดี~~~

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
เริ่มหัวข้อโดย: กวังกีเมย์บี ที่ 15-04-2016 01:32:43

ขะขะขะ ขอยาวๆๆได้ม่ายยยยยยย  :ling1:
คิดถึงนุงคิมสุดๆเลยยยยยย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 15-04-2016 10:47:30

น่ารักมากค่ะ หน้าร้อน โคตรร้อนแบบนี้ต้องคิดถึงคิมหันอะเนอะ หายคิดถึงบ้างงง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
เริ่มหัวข้อโดย: May@love ที่ 15-04-2016 12:23:08

เป็นฤดูร้อนที่ชื่นใจจริงๆ

สวัสดีวันสงกรานต์ด้วยค่ะ
รอเล่มอยู่นะคะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
เริ่มหัวข้อโดย: gasia ที่ 15-04-2016 13:49:26

น่ารักกกเหมือนเดิมมม
แล้วก็คิดถึงมากเหมือนเดิมด้วย หว่ายยยย
ที่ไม่เหมือนเดิมคือร้อนขึ้นมากค่ะ รักษาสุขภาพด้วยน่อออออ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
เริ่มหัวข้อโดย: กฤษณ์ ที่ 15-04-2016 14:50:31

น่ารักมุ้งมิ้งกันจริงๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
เริ่มหัวข้อโดย: larynx ที่ 15-04-2016 16:57:33

โอ้ยยย คิดถึงงงง

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 16-04-2016 23:02:15

 :o8: ความมุ้งมิ้งนี้มันอัลลัยยยย เขิน
หวานกันไม่เกรงใจแสงแดดเลยนะเนี้ย55
คิดถึงจังเลย สุขสันต์วันสงกรานต์ย้อนหลังนะคะ +1

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
เริ่มหัวข้อโดย: LawlietV ที่ 18-04-2016 14:11:21

ฤดูร้อนของสองคนนี้คือดีงามมากเลยค่ะ  :impress2:

รักและขอบคุณคนเขียน :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
เริ่มหัวข้อโดย: kawisara ที่ 18-04-2016 15:07:49

คิดถึงที่สุดเบย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 18-04-2016 22:21:00

 :pig4:  :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
เริ่มหัวข้อโดย: chaoyui ที่ 19-04-2016 19:50:39

คิดถึงเรื่องนี้มากๆเลย กลับไปอ่านใหม่อีกรอบ ตอนจบน้ำตาแตกเหมือนเดิม :mew6:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
เริ่มหัวข้อโดย: กวังกีเมย์บี ที่ 23-06-2016 22:55:54

อ่านวนไปค่ะ!!! รอบที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้ววว
ง่อลลล ความฟินไม่มีสิ้นสุดจิมๆ คืดถึงตี๋เกรียน กับ เฮียเพี้ยน สุดฤทธิ์

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
เริ่มหัวข้อโดย: Paparazzi ที่ 23-06-2016 23:39:25

คิดถึงคนแต่ง :impress2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 01-07-2016 21:18:22

 :L2: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
เริ่มหัวข้อโดย: Ciin ที่ 05-07-2016 23:46:42

สนุก อบอุ่น เขียนดี ลื่นไหลมากค่า
เดวตามไป อ่านเรื่อง 2แฝดต่อค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
เริ่มหัวข้อโดย: pond16198 ที่ 13-07-2016 00:18:46

สนุกมากๆๆ
ขอบคุณคนเขียน  :impress2:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
เริ่มหัวข้อโดย: puchi ที่ 16-07-2016 16:40:39

สนุกมากๆ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
เริ่มหัวข้อโดย: Haruya ที่ 24-08-2016 23:23:51

คือ  ทำไมเพิ่งได้อ่าน อ้ากกกกกก

น่ารักมากค่ะ  อ่านแล้วอยากมีคนให้ฟัดบ้าง
อิจฉาความรักของหลายๆคู่

อ่านช่วงหลังๆ กลัวดราม่ามาก เลยย้อนจากตอนจบอ่านขึ้นมา  แล้วไปอ่าน หมาแมว พร่ชายข้างบ้าน ก่อน แล้วค่อยมาอ่านให้จบ อิอิ กลัวดราม่ามากจริงๆ :hao7:

ขอบคุณที่แต่งนิยายดีๆให้อ่านและจะติดตามต่อไปนะคะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
เริ่มหัวข้อโดย: PrInCeZzAoFz ที่ 09-03-2017 20:17:59

สนุกมากเลย
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ นะคะ
คิมน่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก
กวน แสบ ป่วน ขึ้ยั่ว ขี้อ่อย ทะเล้น
ดีงามมากกกกกกกกก
เฮียเพี้ยนก็ขี้ยั่ว ขี้อ่อยไม่ต่างงงงงง
เรื่องดูแลเด็กไว้ใจเฮีย
ความสัมพันธ์ของสี่พี่น้องคือดีงามมาก
แต่เรื่องพี่เอกกับวสันต์อ่านไปนี้ร้องไห้เลย
บีบหัวใจมากกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
เริ่มหัวข้อโดย: Praykanok ที่ 21-06-2017 10:41:12

แวบเข้ามาอ่านใหม่
อยู่ดีๆก็คิดถึงสามภพกับคิมหันนนนน 55555555

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
เริ่มหัวข้อโดย: Guitar. ที่ 21-08-2017 00:11:22

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
เริ่มหัวข้อโดย: Nobodylove ที่ 30-03-2018 21:36:53

ดีมากๆๆๆๆๆๆ คือชอบมากๆ จริงๆ และเสียน้ำตาหนักมาก :o12:กับเรื่องของพี่ชายคิม คิมน่ารักมาก แต่ตอนแรกๆนี้น่าตีมาก  :z6: คือถ้าเราเป็นพระเอกเราก็จะฟัดคิมให้แหลกจริงๆ เหมือนกัน ขี้อ้อนจริงๆ คือไม่อยากให้จบจริงๆ น้องน่ารักมาก  :mew1: ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆ ค่ะ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
เริ่มหัวข้อโดย: NewYearzz ที่ 21-01-2019 21:03:32

น่ารักมากเลยครับ  :L2: :pig4:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
เริ่มหัวข้อโดย: Charmy ที่ 23-03-2019 01:06:04

เฮียภพพพพพ

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
เริ่มหัวข้อโดย: Panamapaper ที่ 12-04-2019 20:59:02

เขียนดีมากเลย ร้องไห้น้ำตาหยด 55555 ขอบคุณไรท์มากๆ ที่เขียนเรื่องราวดีๆขนาดนี้ออกมาให้อ่าน มันอบอุ่น เศร้า น่ารัก ละมุน เป็นนิยายที่มีคุณค่ามากๆ ขอบคุณนะ  :mew3:

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
เริ่มหัวข้อโดย: numin ที่ 16-08-2020 00:39:57

เรากลับมาอ่านเรื่องนี้อีกรอบแล้วอ่ะ อ่านวนไปวนมา อยากให้เรื่องนี้มีอีบุ๊คจังเลย

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
เริ่มหัวข้อโดย: biber008 ที่ 18-01-2022 22:33:16

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
เริ่มหัวข้อโดย: numin ที่ 17-07-2022 01:19:18

จู่ๆก็คิดถึงเรื่องนี้ขึ้นมาอีก กลับมานั่งอ่านวนไป มันคือthe bestในใจจริงๆนะเนี่ย  o13

หัวข้อ: Re: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
เริ่มหัวข้อโดย: partner_soulmate ที่ 24-08-2022 09:35:18

สนุกมาก มีหลายรสชาติ