CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => เรื่องสั้น => ข้อความที่เริ่มโดย: Gril ที่ 08-07-2013 22:34:18

หัวข้อ: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: Gril ที่ 08-07-2013 22:34:18

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้าม มิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์  และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม

5.ขอ ให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่ นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.อย่า พูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยาย ในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

เวปไซต์ แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่าง ประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม




กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะ
ไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง

เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควาน
ตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ...........
.
.
เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า............
.........
บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้
เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้าม มิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์  และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน

ใน ความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด  คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกัน

การแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน
แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต
และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่น

ช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ    เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆ
ก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเอง
เพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่ง

ส่วนการพูดคุยนั้น  ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์
ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย

ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้
หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชาย
เข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

5.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่าง ของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

6.ห้าม ลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อ ขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

7.ข้อความที่ท่านได้อ่านในเว็บเพจนี้ เกิดจากการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และ ไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรองด้วยตัวเอง

8.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม
ให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่า
แล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ด
เป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

9.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

10.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

11.ขอ ให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่ นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน

ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

12.อย่า พูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยาย ในรีพลายแรกด้วย เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน





------------—----—-------———


บทที่1

บทที่1

"โอ้ยอีนี่ผัวเลี้ยงดีจริงเว้ย อยากได้อะไรก็สรรหามาถวายให้หมด"เดือนเพื่อนร่วมมหาลัยที่สนิทกันตั้งแต่ปีหนึ่งของผมเองครับ กัดเสียงแหลมทันทีที่ผมควักกระเป๋าตังของหลุยส์ออกมาจ่ายเงินค่ากับข้าว


"ผัวห่าไร แก่ขนาดนั้นกูไม่เรียกผัวหรอกเว้ย"สวัสดีครับผมชื่อพันไมล์ชื่อเล่นชื่อไมล์ ผัวที่เดือนพูดถึงก็ไม่รู้จะเรียกว่าผัวได้หรือเปล่าเพราะผมไม่เคยยอมรับและไอที่ผมบอกว่าแก่มันก็ไม่ได้แก่มากหรอกครับก็เพิ่งจะ27 ออกจะหนุ่มแน่นซะด้วย


"โหมึงป๋าเค้าก็ไม่ได้แก่ขนาดนั้น ตอนนี้สาวๆในมหาลัยเราแม่งมีแต่คนเล็งป๋าเห็นว่ายัยปารมาดาวบัญชีก็เทียวไปหาป๋าที่ห้องพักตั้งหลายรอบ แกไม่รู้เหรอย่ะ"ป๋าที่ไอเดือนบอกก็คือคนเดียวกับที่บอกว่าเป็นผัวผมนั้นแหละครับ คนในมหาลัยต่างก็รู้จักเค้าในฉายาว่าป๋าที่เรียกแบบนั้นก็เพราะไอป๋าแม่งกระเป๋าหนักชอบใครก็ทุ่มกับคนนั้นผมเองก็รู้จะว่าเป็นเด็กในสต๊อกของไอป๋าก็ได้ละมั้ง


"รู้แล้วไง กูกับคนอื่นก็เหมือนกันนั้นแหละป๋าเค้าก็เปลี่ยนไปเรื่อยๆไม่ใช่ว่าผูกติดกับกูซะที่ไหน"


"ตอแหล ใครๆเค้าก็รู้ว่ามึงอ่ะเป็นคนโปรดของป๋าดูของที่มึงได้แต่ละอย่างสิ พวกนั้นเคยได้ซะทีไหนอย่างมากก็กระเป๋ารองเท้านั้นนะต้องขอนะป๋าเค้าถึงจะซื้อให้ แต่กับมึงแค่มองป๋าเค้าก็ไปซื้อมาถวายให้"


"พูดเว่อร์เกินไปละมึงกูไม่ได้พิเศษอะไรขนาดนั้น"ผมส่ายหัวพลางเดินดูดน้ำไปเรื่อยๆเพราะหมดคาบเรียนของวันนี้แล้วนะสิครับ


"ไม่พิเศษเลยม้างงงง ที่ป๋ายอมให้มึงเรียกชื่อเล่นได้แค่คนเดียว"


"นี้มึงอยากเป็นเมียป๋าป่ะเนี่ยกัดกูจัง"ผมเหล่ตามองอย่างจับผิดแต่รู้อยู่แล้วละครับว่ามันไม่เอาหรอก เดือนมันมีแฟนอยู่แล้วครับ



"เห้ยบ้าเหรอ กูไม่ได้โง่ขนาดจะกระโจนเข้าฝูงอีแร้งอีกาให้มันทึ้งหัวเล่นหรอกนะ"ผมหัวเราะเบาๆแล้วส่ายหัวแม่งอะไรจะโอเว่อร์ขนาดนั้นว่ะ ผมนั่งลงคุยกับเดือนที่ใต้ต้นมะขามหน้าคณะเศรฐศาสตร์


 ฟอดดด


"มารอป๋ากลับบ้านเหรอครับ"พูดอย่างเดียวไม่เป็นเหรอไงวะ ต้องถึงเนื้อถึงตัวตลอด ผมหันไปมองคนเจ้าปัญหา ผู้ชายรูปร่างสูงสมาร์ทไม่บึ้กจนน่าเกลียด ใบหน้าคมสันอย่างหนุ่มไทยแท้ เสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อนพอดีตัวกับกางเกงแสลคที่เน้นขาให้ยาวขึ้น คนนี้แหละที่สาวๆเก้งกวางพร้อมจะพลีกายเพราะไม่ใช่แค่รูปหล่อพ่อรวยอย่างเดียวแต่ยังคารมดีที่หนึ่งคนที่เข้ามาผูกพันเลยหลงหัวปักหัวปำ



"อ้าว ป๋าหวัดดีค่ะ"ไอเดือนยกมือไหว้ แต่ผมยังนั่งเฉยๆปล่อยให้ไอป๋ามือปลาหมึกกอดเอว



"ไม่ได้รอป๋า แต่มารอนพเป็นเพื่อนเดือนต่างหาก"พอพูดจบไอป๋าก็หน้างอ ซบหน้าลงที่ไหล่ผมแทบจะทันที



"ทำไมไม่เรียกชื่อ จะเรียกเหมือนคนอื่นทำไม"จริงๆไอป๋าก็มีชื่อละครับ พชรหรือเพชร ชื่อที่น้อยคนจะได้เรียกมัน



"เป็นอะไร เหนื่อยเหรอ"



"อืมวันนี้บรรยายยาวเลย อีหนูกลับบ้านไปนวดให้ป๋าด้วยนะป๋าโคตรเมื่อยเลยว่ะ"ว่าแล้วยังจะมามุดหน้ากับคอผมอีก


"แล้วเด็กไม่อยู่เหรอไง ยัยปารมาอ่ะ"



"โว้ไล่ไปนู่นแล้ว น่ารำคราญไปเร็วหนูกลับบ้านป๋าเหนื่อย"ป๋าจับมือผมแล้วดึงให้ลุกขึ้น ผมยังไม่อยากไปเลยไม่อยากปล่อยเดือนไว้คนเดียว



"เดี๋ยวดิ ไมล์ไม่อยากให้เดือนอยู่คนเดียวป๋าเหนื่อยก็กลับไปดิ"ผมเอ่ยปากไล่ ไม่ได้โกรธอะไรหรอกครับแต่ไม่อยากให้เดือนอยู่คนเดียว
"แล้วใครจะนวดให้ป๋านี่ป๋าก็จองโต๊ะไว้ที่
ร้าน..แล้วด้วยกะว่าจะไปกินข้าวกับหนูก่อนแล้วค่อยกลับบ้าน"ป๋าหน้าบึ้งใส่ผม จนเดือนหน้าเจื่อน ผมไม่ชอบเลยเวลามันงี่เง่าไม่รู้คนพวกนั้นไปหลงรักมันได้ไง



"ป๋าก็เรียกเมียมาทำให้ดิ"ผมหงุดหงิดเลยแกล้งประชดไป จริงๆแล้วป๋ามันไม่เคยเรียกใครว่าเมียครับมันเรียกคนที่นอนกับมันว่าเด็กหมดมีแต่กับผมที่เรียกอีหนูอยู่ได้



"ไมล์ก็รู้นิว่าเพชรไม่เคยเรียกใครว่าเมียนอกจากไมล์ ไมล์เป็นเมียเพชรแค่คนเดียวคนอื่นก็แค่เด็ก"เวลามันจริงจังเท่านั้นละครับที่มันจะเรียกแทนผมกับตัวเองด้วยชื่อ



"เออๆ ไปรอที่รถไปเดี๋ยวนพมาแล้วจะตามไป"ผมเอ่ยไล่อีกครั้งกำลังจะเปิดปากคุยกับเดือนแต่ไอป๋าก็มากระชากตัวขึ้นมารับจูบอันดุเดือดซะก่อน มันดูดลิ้นผมเจ็บไปหมดจูบจนพอใจก็ปล่อยตัวผมออก ผมหอบหายใจเลยครับถึงจะโดนหลายครั้งแต่ก็ยังไม่ชิน



"หนูอย่านานนะ"พูดอย่างเดียวไม่พอมาตบก้นผมอีก ผมหันมามองหน้าเดือนที่ตอนนี้หน้าแดงกล่ำไปหมดแล้ว



"ไหนมึงบอกว่าไม่ใช่คนพิเศษไง"



"แล้วพิเศษยังไงป๋ามันก็ทำอย่างนี้กับทุกคนนั้นแหละ"ผมพูดไปก็หลบสายตาสอดรู้ของเพื่อนไป



"ทำกับทุกคนที่ไหนป๋าไม่เคยโจ่งแจ้งกับใครเลยนะเว้ย อีกอย่างป๋าไม่เคยเรียกใครว่าเมียเลยนะนอกจากมึงอ่ะ"เดือนดูตื่นเต้นกว่าผมอีกนะครับเนี่ย ผมนั่งคุยกับเดือนไปเรื่อยๆจนนพมา ผมก็เดินไปหาป๋าในรถพอเปิดประตูเข้าไปเท่านั้นแหละไอป๋ามันก็กระโจนเข้ามากอดผมแน่นเลยครับแถมยังซุกไซร้อยู่แถวลำคออีก ผมดันอกป๋าออก



"ไปอดอยากจากไหนมาเนี่ย"ป๋าก้มลงมาจูบผมอีกครั้งก่อนจะยกตัวผมอุ้มข้ามเกียร์มานั่งตักป๋าที่ฝั่งคนขับ



"เราไม่ได้มีอะไรกันมาสามวันแล้วนะ"ป๊าพูดไปพลางก็จูบหน้าอกผมที่เค้าเริ่มปลดกระดุมออก ผมจับบ่าป๋าไว้หลวมๆมีขย้ำบ้างบางครั้งที่เสียวสุดๆ



"ปกติก็มีเด็กมาที่ห้องทุกพักนิจะขาดอะไรนักหนา"ผมซี๊ดปาเสียงดังตอนป๋าตวัดลิ้นเลียรอบหัวนม



"มันไม่เหมือนกัน.."



Rrrr




"จิ๊ ใครโทรมาวะ หนูรับดิป๋ารำคราญแม่นี้จริงๆมาหาป๋าแค่คืนเดียวเกาะติดแจเลย"ผมทำหน้างงแต่ป๋าดันกดรับแล้วมาแนบหูผมซะก่อนส่วนตัวเองก็ก้มลงไปลงลิ้นกับหัวนมทั้งสองข้างของผม




"ฮ..ฮัลโหลครับ"ผมตอบรับโทรศัพท์เสียงสั่น ป๋าหันมามองหน้าผมเหมือนอยากแกล้ง



-นั้นอีไมล์ใช่มั้ย ไปตามป๋ามารับโทรศัพท์เดี๋ยวนี้เลยนะ- ผมคิ้วกระตุกทันทีตอนแม่นี้เรีกยผมว่าอี ผมผลักหน้าป๋าออกแต่มันก็ไม่ยอมจะดูดนมท่าเดียว จนมันหมั่นไส้ละมั้งครับกัดมาซะแทบจมเขี้ยวผมร้องลั่นเลยครับ



"โอ้ยป๋าเบาๆไมล์เจ็บ เดี๋ยวนมช้ำกันพอดี"ผมบอกไปอย่างลืมตีวว่าถือโทรศัพท์ไว้



-กรี้ดดดดดดดดดดดนังไมล์ กล้ามายุ่งกับป๊าของฉันเหรอ ไปตามป๋ามารับโทรศัพท์เดี๋ยวนี้บอกว่าเมียป๋าโทรมา!-ผมกำลังจะอ้าปากตอบแต่ป๋าดึงไปคุยเองซะก่อน



"อย่ามาเพ้อเจ้อปารมา เธอไม่ใช่เมียป๋า เมียป๋ามีคนเดียวก็คือพันไมล์เพราะฉะนั้นอย่ามาก้าวก่ายหรือใช้คำพูดไม่ให้เกียรติเมียป๋าอีก"



-ไม่จริงใช่มั้ยป๋า ปารมารักป๋านะค่ะป๋าอย่าทิ้งปารมานะ- ผมได้แต่นั่งเงียบป๋าเอาผมลงจากตักแล้วลงไปคุยโทรศัพท์นอกรถ ป๋าเป็นอย่างนี้ตลอดละครับใครกล้าขอก็กล้าให้แค่มีขอเสนอดีๆป๋าก็พร้อมจะเล่มเกมส์ด้วย ถามว่าทำไมผมถึงทนได้ก็เพราะป๋าไม่เคยเอาผมไปเปรียบเทียบกับคนอื่นหรือยกคนอื่นมาเท่าผมต่อให้ป๋าจะหนักกับใครคนไหนแต่ป๋าก็จะกลับมานอนกับผมที่บ้านอยู่ดี ป๋าไม่เคยละเลยผมแม้แต่ครั้งเดียวและป๋าก็ไม่เคยลืมบอกรักผมก่อนนอนเลยสักครั้ง...

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่1
เริ่มหัวข้อโดย: Jthida ที่ 08-07-2013 22:44:02

ดูท่าเรื่องนี้จะแรง -,,,,,- ตามจ้าตาม

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่1
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 08-07-2013 22:52:08

ไมล์ลืมอะไรรึเปล่า ไม่ว่ายังไงป๋าก็มั่วอยู่ดี

อืมมมใช้ผัวร่วมกับคนอื่น ทนได้ไง

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่1
เริ่มหัวข้อโดย: ชะรอยน้อย ที่ 08-07-2013 23:09:28

มาเชียร์เรื่องนี้ ท่าทางจะแซ่บ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่1
เริ่มหัวข้อโดย: †คุณเขียด ที่ 08-07-2013 23:41:21

คุณพระ!!!

[/size]
 

:a5:

 :beat: :beat:
ตบอิป๋า บอกว่าไมล์เป็นเมีย แต่ยังไปมั่วกับคนอื่น
 :z6:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่1
เริ่มหัวข้อโดย: omichlis ที่ 08-07-2013 23:49:20

โอ๊ะโอ แรงนะเนี่ย ต้องติดตาม 555

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่1
เริ่มหัวข้อโดย: Pithchayoot ที่ 08-07-2013 23:59:52

มาเชียร์เรืองใหม่ครับ. 

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่1
เริ่มหัวข้อโดย: aloney ที่ 09-07-2013 00:03:20

ขอเป็นอิหนูอีกคนได้ไหม?? 5555555+

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่1
เริ่มหัวข้อโดย: honeystar ที่ 09-07-2013 00:07:02

เปิดเรื่องมาก็น่าติดตามเลยค่ะ รอตอนต่อไปนะคะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่1
เริ่มหัวข้อโดย: ~ณิมมานรฎี~ ที่ 09-07-2013 00:13:44

แซ่บเว่อร์  55555+  :hao3:  หนูไมล์นี่เมพจริงๆ เป็นคนคิดบวกนะเนี่ยยยยยยยยยยยยย   :katai3:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่1
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 09-07-2013 05:53:28

พชรยังไงกับไมล์กันแน่นะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่1
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 09-07-2013 06:23:58

ถามใจตัวเองให้ดีเถอะพันไมล์ ว่ามันดีจริงเหรอ กับคำว่ารักแบบนี้

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่1
เริ่มหัวข้อโดย: loveyous ที่ 09-07-2013 08:22:48

ความรักยุคใหม่ 555

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่1
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 09-07-2013 12:08:07

แรงดีจัง
แต่ฉันชอบบบ

 :hao7: :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่1
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 09-07-2013 12:51:32

เปิดมาก็เงิบ
อีหนูกับเมีย ยังไงเขาก็เลือกเมียมาก่อน
คิดดีๆ  :mew2:
บวกและเป็ดอยากอ่านต่อ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่1
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 09-07-2013 15:01:19

ทนได้ไงนะ ถึงจะพิเศษที่สุด แต่ไม่ใช่แค่คนเดียว
ป๋าแม่งมั่วว่ะ  :katai1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่1
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 09-07-2013 15:18:58

ป๋าแบบน่าตื้บนะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่1
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 09-07-2013 15:28:22

ง่าาาาาา

ไม่ชอบผู้ชายแบบนี้เลย มั่วไปทั่ว

  :mew5: :mew5:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่1
เริ่มหัวข้อโดย: sunshinesunrise ที่ 09-07-2013 15:53:24

บอกเลย ชอบ หุหุ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่1
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 09-07-2013 16:08:55

ป๋าน่าเกลียดดดดดดดดดดดด~
ไมล์ยอมได้ยังไง ตบป๋ามันเลยเอาให้ฟันร่วงจนแทะหัวนมไม่ได้เลยยยยยย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่1
เริ่มหัวข้อโดย: Moose ที่ 09-07-2013 17:00:24

ไมล์ทนได้ไงเนี่ย  :katai1:  :z3:  :m16: อิป๋ามันผัวเรานะลูก  :fire:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่1
เริ่มหัวข้อโดย: Minnie~Moo ที่ 09-07-2013 17:16:22

 :a5:ทำเหมือนไมล์ไม่ได้รักป๋าอ่ะ :ruready

 เพราะถ้ารักเรื่องแบบนี้รับไม่ได้หรอก :ling2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่1
เริ่มหัวข้อโดย: babimild1985 ที่ 09-07-2013 17:25:47

มีแววว่าจะน้ำตาท่วมเป็นแน่
ป๋าขา ถ้าเรียกว่าเมีย ป๋าไม่ควรที่จะมีคนอื่นนะคะ
ถ้าเป็นแค่กิ๊กอ่ะได้
น้องไมล์คะ ไปนอนกับป๋าทำไมนิ อยากได้เงินหรอคะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่1
เริ่มหัวข้อโดย: momo9476 ที่ 09-07-2013 17:37:12

ไมล์อึด อย่างนี้ท่าจะมัน

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่1
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 09-07-2013 17:55:17

อินู๋กับป๋าคู่นี้....น่าติดตาม

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่1
เริ่มหัวข้อโดย: jilantern ที่ 09-07-2013 17:59:50

โหหหหห ถึงจะรักแค่ไหนก็เหอะ มีเด็กเยอะขนาดนั้น ๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่1
เริ่มหัวข้อโดย: pachth ที่ 09-07-2013 18:41:07

ทำไมอิป๋ามันมั่วจังเลยฟร้าาาาาาาา
หนีไปมีชู้เลยหนูไมล์ คนแถวนี้จะได้คลั่งใจตายกันซะมั่ง

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่1
เริ่มหัวข้อโดย: Gril ที่ 09-07-2013 21:26:24

 :mew5:

บทที่2




"อ้าวทำไมยังมากับไมล์อยู่อีกละ ไหนว่าตกกระป๋องแล้วไง"ตั้งแต่ที่ลงรถป๋ามา เสียงกระซิบนินทาก็ดังว่อนทางเดิน


"ตกกระป๋องอะไรกัน คนนี้ตัวจริงของป๋าย่ะยัยปารมานะแค่ชั่วคราว"


"จะจริงเหรอแก คราวก่อนโน้นยัยแพรวก็ได้นั่งรถป๋ามาเป็นเดือนเลยนะ ไม่เห็นจะเห็นหัวไมล์เลย"


"ก็ยัยแพรวทำตัวเหงียมๆนะสิไม่ค่อยยุ่งยากกับป๋าเค้าก็เลยเลี้ยงนานหน่อยแต่สุดท้ายก็กลับมาหาไมล์อยู่ดีละแก นี่ยัยปารมาคงจะแผลงฤทธิ์ละสิป๋าเลยไล่ส่งเร็วขนาดนี้"ผมกัดปากแน่นหลังจากได้ยินบทสนทนาของเพื่อนรุ่นเดียวกัน


"ไม่เป็นไรนะมึง พวกมันไม่รู้เรื่องอะไรก็เลยปากมากไปงั้นละอย่าสนใจเลยไปเรียนดีกว่านะ"เดือนเดินมาจากไหนก็ไม่รู้จับมือผมบีบให้กำลังใจ


เพี้ยะ!


แต่ยังไม่ทันจะได้ก้าวขาออกจากที่เดิมหน้าผมก็สะบัดไปตามแรงตบ รู้สึกถึงรสเค็มปร่าที่ปลายลิ้น


"เพราะมึงนั้นแหละอีไมล์ อย่าคิดนะว่าป๋าเค้ารักมึงถ้าเค้ารักมึงเค้าไม่มาหากูหรอกอีโง่!"หน้าผมชากว่าแรงตบเมื่อกี้อีกครับ ผมกำมือแน่นถ้าเป็นผู้ชายเหมือนกันผมคงจะต่อยให้หน้าคว่ำไปแล้วแต่เพราะยัยปารมาเป็นผู้หญิงนะสิผมถึงทำอย่างที่คิดไม่ได้


"ถ้าคิดว่าทำแบบนี้แล้วป๋าจะกลับไปหาเธอก็เชิญทำต่อไปเถอะ"ผมกำลังจะเดินเลี่ยงไปอีกทางแต่ยัยปารมาก็มาดึงแขนเอาไว้


"โอ้ยอีโง่!คงคิดว่าป๋ารักมึงมากงั้นสิถึงได้ทำตัวหยิ่งจองหองคิดว่าเหนือกว่าคนอื่นเหรอไงอีกไม่นานป๋าก็เขี่ยมึงทิ้งเหมือนกันนั้นละ"


"ไม่ได้คิดว่าเหนือกว่าคนอื่นหรอกนะแค่ไม่เคยทำตัวต่ำแบบคุณ!"ผมสะบัดตัวออกแต่คงแรงไปเลยทำให้ยัยปารมาล้มลงไปด้วย ผมเดินฝาฝูงคนที่มามุงดูเหตุการ์ณเมื่อครู่ ยอมรับว่าโกรธละครับแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ขืนทำไปมากกว่านี้ผมคงไม่กล้าไปเจอหน้าใครแล้วละครับ และวันนั้นทั้งวันผมก็ต้องเจอกับสายตาของคนทั้งมหาลัยที่จ้องมาที่ผม


- มาหาป๋าที่ห้อง - ผมกดลบข้อความที่ป๋าส่งมาล่าสุด


"มึงไปกินข้าวกับนพก่อนนะกูต้องไปหาป๋าวะ"


"กูกะแล้วเรื่องนี้ยังไงป๋าก็ต้องเคลียร์ให้มึง"


"เคลียร์อะไร เพ้อเจ้อละมึงกูไปละแล้วเดี๋ยวรีบตามไปที่โรงอาหาร"เดือนพยักหน้าให้ผมแล้วผมจึงแยกตัวออกมา ห้องพักอาจาร์ยพิเศษที่ถูกตกแต่งใหม่ซะหรูหรา ผมเคาะประตูห้องแล้วค่อยเดินเข้าไป ในห้องมีป๋ากับนักศึกษาสาวคนนึงที่ผมไม่คุ้นหน้าเลยสักนิดกำลังนั่งคุยกันอยู่ซึ่งผมเองก็ไม่ได้โง่่ที่จะไม่รู้ว่าเค้าคุยกันเรื่องอะไร


"อ้าวหนูมานั่งนี้ก่อน"ป๋าลุกจากเก้าอี้ของตัวเองแล้วเรียกผมไปนั่งที่เก้าอี้ป๋าส่วนตัวเองเดินอ้อมมายืนคุยกับนักศึกษาคนนั้นเหมือนจะนัดแนะกันเรียบร้อยป๋าจึงบอกให้เค้าออกไป


"กินข้าวเที่ยงยัง ออกไปกินข้าวเที่ยงกัน"ผมเงยหน้าไปมองหน้าป๋าแล้วสายตาก็ไปสะดุดกับกล่องใส่กระเป๋ายี่ห้อดังยี่ห้อนึง


"เรียกมาแค่นี้เหรอ ไมล์จะไปกินกับเดือนป๋าก็ไปกินกับเจ้าของกระเป๋าใบนี้ก็แล้วกันนะ"ผมไม่ได้ประชดนะครับแต่ผมเองก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรออกไปอีก ผมกำลังจะลุกออกจากเก้าอี้แต่ป๋าก็กดแขนผมเอาไว้ก่อนแล้วก็จ้องหน้าผมเขม็ง


"ใครทำไมล์"ป๋าจับหน้าผมพลิกไปมาเพื่อหารอยแผลอื่น ผมสะบัดหน้าออกแต่ป๋าก็ไม่ยอมปล่อย


"เพชรถามว่าใครทำ!"ป๋าเริ่มตะคอกใส่ผมและบีบคางผมแน่นขึ้นจนผมรู้สึกเจ็บร้าวไปทั้งกรอบหน้า



"โอ้ยเจ็บ! ปล่อยนะ! อย่ามายุ่ง!"ผมสะบัดหน้าออกแล้วก็ผลักอกป๋าออก ดีดตัวออกจากเก้าอี้ได้ก็เดินออกไปจากห้องเลยครับ ไม่รู้จะมาทำตัวห่วงหาอะไรกันขนาดนั้นทั้งๆที่ตัวเองเป็นคนทำให้เรื่องเกิดแท้ๆ กำลังจะเดินหนีจากหน้าห้องแต่ป๋าก็วิ่งมาคว้าตัวผมอีกครั้ง


"โอเคเพชรขอโทษที่ตะคอกใส่ ไปกินข้าวกันนะแล้วเราค่อยคุยกันเรื่องนี้"ป๋ากอดผมไว้ล็อคตัวไม่ให้ผมไปไหน


"ไม่เอาไมล์จะไปกินข้าวกับเดือน ถ้าป๋าไม่ปล่อยก็ไม่ต้องมาคุยกันอีก"ผมยื่นคำขาด


"ไมล์แค่ไปกินข้าวกับเพรชเองนะ แค่นี้ก็ไม่ได้เหรอ"


"ก็ไมล์นัดกับเดือนแล้ว ถ้าป๋าจะไปกินข้างนอกก็ชวนคนอื่นไปสิ"พอป๋าคลายมือออกผมก็ดีดตัวออกมาเลยครับ แต่ป๋ากลับคว้ามือผมมาจับแล้วพาผมเดินมาที่โรงอาหารเลยครับ


"ป๋าปล่อยอายคน"ก็ตั้งแต่ออกมาจากตึกเรียนมาที่โรงอาหารยังไม่มีใครที่ไม่มองพวกเราเลยครับ


"มองไปสิป๋าไม่เห็นอายเลย"ไอป๋านี้ก็หน้ามึนจริงเว้ย มึงไม่อายกูอายครับ


"แต่ไมล์อาย ปล่อย"ผมสะบัดมือออกอีกครั้ง วันนี้สะบัดจนข้อจะหลุดอยู่แล้ว


"เป็นเมียป๋าไม่เห็นมีอะไรหน้าอายเลย อ้าวนั้นเดือนนิไปนั่งสิเดี๋ยวป๋าไปซื้อข้าวให้จะกินอะไรดีครับ"ป๋ายิ้มหวานยื่นหน้าเข้ามาใกล้จนปลายจมูกเราแตะกัน ยิ่งทำให้ผมอายหนักกว่าเดิม


"อะไรก็ได้ซื้อมาเหอะ"ผมดันตัวออกห่างแล้วรับเดินมานั่งกับเดือนกับนพ พอนั่งเพื่อนก็ยังไม่วายแซวอยู่ได้


"ยัยปารมามันก็กล้าพูดเนอะว่าป๊าไม่ได้รักมึงดูดิเนี่ย ป๋าเดินจูงมือมึงมาแถมยังไปซื้อข้าวให้อีก"ผมส่ายหัวเบาๆ


"พูดไปมึง เค้าก็ทำให้ทุกคนนั้นแหละ"คุยกับเดือนได้แปบเดียวป๋าก็เดินถือข้าวมาสองจาน จานนึงวางไว้ตรงหน้าผมอีกจานเป็นของป๋า


"จริงสิวันนี้ป๋ามีประชุมที่บริษัท เดี๋ยวหนูเอารถขับกลับบ้านนะเดี๋ยวป๋าให้รถบริษัมารับ"บริษัทที่ป๋าหมายถึงก็คือบริษัทของทางบ้านป๋าที่ป๋าเป็นซีอีโออยู่ส่วนงานที่มหาลัยก็เป็นแค่อาจาร์ยพิเศษเท่านั้น


"เดี๋ยวไมล์กลับเองก็ได้"


"ไม่เอา ป๋าเป็นห่วงเอารถป๋ากลับนั้นแหละแล้วไปรอที่บ้านนะนอนคอนโดหลายคืนละอยากกลับไปนอนบ้านบ้าง"


"บ้านไหน?"ไม่ได้ถามเพราะกวนตีนนะครับแต่ป๋าแม่งมีหลายบ้านเกินมีบ้านใหญ่ที่คุณแม่ของป๋าอยู่กับพี่สาว กับบ้านเล็กที่ป๋าซื้อไว้แล้วก็ที่คอนโดเวลาป๋าจะพาเด็กไปนอน


"บ้านเราดิ เดี๋ยวเสาร์อาทิตย์ค่อยไปบ้านใหญ่ม๊าถามถึงหนูด้วย"ผมพยักหน้ารับ พอมองไปที่เดือนก็กำลังทำหน้างงงวยอยู่


"บ้านเราคือบ้านของไมล์นะเหรอ"ผมส่ายหน้ารัว วางช้อนส้อมรวบช้อนเรียบร้อยเหลือแต่รอป๋ากินมัวแต่โม้


"เปล่าบ้านป๋า"ผมแก้ต่างให้


"บ้านหนูนั้นละ ม๊าใส่ชื่อหนูไม่ได้ใส่ชื่อป๋าสักหน่อย"พอป๋าพูดจบยัยเดือนก็ทำตาโตเลยครับ ผมก็แค่ยักไหล่เดี๋ยวรายละเอียดค่อยเล่าให้ฟังทีหลังนะครับเรื่องมันยาว ผมรอป๋ากินข้าวเสร็จป๋าก็เดินมาส่งผมที่ตึกเรียน


"เกือบลืมก่อนกลับหนูแวะไปรับสูทที่ร้านซักรีดหน้าหมู่บ้านด้วยนะคืนพรุ่งนี้ป๋าต้องไปงาน เอ้านี้กุญแจรถขับรถกลับดีนะครับแล้วเจอกันที่บ้านนะครับ"ผมพยักหน้ารับ แล้วป๋าก็ก้มลงมาหอมแก้มผมเบาๆก่อนจะเดินไปขึ้นรถที่บริษัทมารับ เพราะป๋าไม่มีบรรยายต่อตอนเที่ยง


"ไม่รู้ป่านนี้ข่าวจะไปถึงหูยัยปารมาหรือยัง"


"ข่าวไรว่ะ"


"เอ้าก็ข่าวที่ป๋ามากินข้าวกับมึงที่โรงอาหารไง"เดือนดูสะใจกว่าผมอีกอ่ะครับ


"ไม่รู้ว่าข่าวกูหรือข่าวนักศึกษาคนอื่นได้ของเซ่นจากป๋าจะไปถึงหูยัยปารมาก่อน"


"ห้ะ!นี่ป๋าซื้อของให้เด็กใหม่อีกแล้วเหรอว่ะ มึงทนไปได้ไงว่ะไมล์เป็นกูหน่อยละไม่ได้"ผมส่ายหัวถึงผมเดือดเนื้อร้อนใจไปมันก็ไม่ได้ทำให้ป๋าหยุดอยู่ที่ผม อาจจะทำให้ความสัมพันธ์ของเราแย่ลงไปเปล่าๆแค่อย่าให้เกิดเหตุการ์ณแบบวันนี้อีกเป็นครั้งที่สองก็พอ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่2
เริ่มหัวข้อโดย: ชะรอยน้อย ที่ 09-07-2013 21:44:24

เฮ้อ หน่วงไปนะหนูไมล์

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่2
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 09-07-2013 21:48:28

แบบนี้มันเรียกว่า รักได้หรอ


รักกันจริงหรอ เฮ้ออออ จะดูว่าความอดทนของไมล์ที่มีต่อความเห็นแก่ตัวของผู้ชายอีกคนที่เอาคำว่ารักมาอ้างจะหมดลงเมื่อไหร่

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่2
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 09-07-2013 21:51:09

ป๋าเลวอ่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่2
เริ่มหัวข้อโดย: sodamint.11 ที่ 09-07-2013 21:59:17

เพิ่งอ่าน...สนุกคะ..อ่านแล้วใจมันจี๊ดๆมาก
นอกใจกันตลอดเรียกว่ารักได้หรอป๋า5555

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่2
เริ่มหัวข้อโดย: †คุณเขียด ที่ 09-07-2013 22:05:27

 :beat: :beat: :beat: :beat: :beat: :beat: ตบอิป๋าเพชรรัวๆ

บอกว่ารักแต่ทำไมทำงี้ :z6: :z6: :z6: :z6: :z6:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่2
เริ่มหัวข้อโดย: sunshinesunrise ที่ 09-07-2013 22:06:27

ถ้าไมล์วางตัวแบบนี้ไปเรื่อยๆ ยังไงก็เป็นที่หนึ่ง อย่าไปเซ้าซี้มากเลยไมล์ ผู้ชายอะ ชอบไล่ตาม หึหึ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่2
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 09-07-2013 22:07:22

อยากตบป๋าด้วยกระเป๋าหรูใบนั้น

ไม่ไหวนะ ทำตัวแบบเกินจะเยียวยา -_-'

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่2
เริ่มหัวข้อโดย: Moose ที่ 09-07-2013 22:18:40

ไมล์รักป๋าป่ะเนี่ย  :z3:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่2
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 09-07-2013 22:22:16

 :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:อิป๋านี่โคตรเห็นแก่ตัวเลย :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:


ไมล์ทนได้ไงอะ :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่2
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 09-07-2013 22:44:53

เป็นความรักแบบแปลกๆ
ป๋าผิดที่ไม่ยอมหยุดอยู่กับคนที่ป๋ารัก
ส่วนไมล์ก็ผิดที่ไม่แสดงปฏิกิริยาใดๆ ที่แปลว่ารักอีกฝ่าย
เหมือนต่างฝ่ายต่างก็เห็นแก่ตัว
ป๋าปากบอกว่ารักแต่ตาก็ยังสอดส่ายหาคนอื่นมาไว้ข้างกายแม้จะไม่แนบชิดเท่าไมล์ก็ตามทีเถอะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่2
เริ่มหัวข้อโดย: aloney ที่ 09-07-2013 22:53:45

เกลียดนิสัยป๋าว่ะ -*-

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่2
เริ่มหัวข้อโดย: wi_OoO_wi ที่ 10-07-2013 00:12:30

เออๆ ดีๆ

มันไม่ได้เเคร์กันทั้งสองฝ่าย ไม่รักหรอก อยู่ด้วยเฉยๆ

อารมณ์ถ้าสุดท้ายไม่มีใคร ยังไม่คนนี้อยู่ อะไรแบบนั้น

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่2
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 10-07-2013 01:35:00

อ้างจาก: iamnan ที่ 08-07-2013 22:52:08  

ไมล์ลืมอะไรรึเปล่า ไม่ว่ายังไงป๋าก็มั่วอยู่ดี

อืมมมใช้ผัวร่วมกับคนอื่น ทนได้ไง

นั่นสิครับ ทนได้ไง?

ถ้าป๋าคิดว่าไมล์เป็นตัวจริง ทำไมไม่หยุดที่ไมล์ล่ะครับป๋า ยังมักมากอยู่อีก หยุดไม่ได้เพราะ สั น ด า น เหรอครับ (ขออภัยถ้าแรงไป) แต่ถ้ายังอยากได้ทุกคนที่เข้ามาแบบนี้อยู่อีก ไมล์เลิกเลยดีกว่า เสียเวลา แล้วก็เสียใจ รับไม่ได้จริงๆ แย่ว่ะ!!!

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่2
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 10-07-2013 01:36:26

เห็นแก่ตัวไปมั๊ยอ่ะ

ป๋าน่ะ ระวังจะไม่เหลือใครเลยน่ะ

 :hao4: :hao4: :hao4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่2
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 10-07-2013 02:17:57

พชรอาจจะรอดูท่าทีของไมล์ก็ได้นะ ไมล์ท่าทางจะเป็นที่รักของบ้านพชรนะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่2
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 10-07-2013 03:15:47

ป๋า ถ้าจะทำตัวแบบนี้ก็ระวังไมล์จะหนีไปละกัน  :m16:
เข้ามาอ่านครั้งแรกจ้า  จะติดตามเรื่อยๆนะเจ้าคะ  :bye2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่2
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 10-07-2013 04:52:13

 :ruready เรารับไม่ได้อ่ะต่อให้รักมากแค่ไหนแต่ก็ไม่ขอทนใช้ของร่วมกับคนอื่น

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่2
เริ่มหัวข้อโดย: Loste ที่ 10-07-2013 06:22:31

 :fire:
เจ็บเล็ก ๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่2
เริ่มหัวข้อโดย: ~ณิมมานรฎี~ ที่ 10-07-2013 09:26:04

อ่าาาาาาาา   อยากให้จบแบบไม่สวยอ่ะ เลิกรากันไปไรงี้  *-*  :katai2-1:
เหมือนว่าป๋าคงไม่หยุดง่ายๆหรอกเนอะ  เพราะว่าถ้าหยุดได้ คงหยุดนานตั้งแต่คบกับไมล์แล้วล่ะ :mew5:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่2
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 10-07-2013 09:33:57

หนูไมล์ยอมทำไม เป็นเจ้..เจ้ไม่ยอม  :ling1:

ถ้าเพชรรักหนูไมล์จริงทำไมทำอย่างนี้  :katai1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่2
เริ่มหัวข้อโดย: Minnie~Moo ที่ 10-07-2013 10:01:06

 :undecided:มาสั้นๆ หน่วงๆแล้วจากไป

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่2
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 10-07-2013 10:51:43

รักอ่ะเชื่อว่ารักนะ แต่ทำไมไม่หยุดซะที ไม่เข้าใจตรงนี้แหละ
ป๋าไม่รู้ ไม่ห่วงความรู้สึกของไมล์เลยหรอ?
หรือเพราะไมล์ยังเป็นแบบนี้ เหมือนไม่เดือดร้อน เหมือนไม่คิดอะไร
ป๋าเลยเป็นอย่างนี้ต่อไป มั่วไปเรื่อยๆ
 :mew5:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่2
เริ่มหัวข้อโดย: yanggi ที่ 10-07-2013 17:43:17

อ่านแล้วแบบว่า ต่อให้ตัวเองจะบอกว่าไม่รู้สึกอะไร
 แต่มันเป็นไปได้จริงๆหรอ  คนที่เรารัก ไปกดจูบกับคนอื่น ต่อหน้า ต่อตาเราแท้ :katai1: :katai1:
ถ้าเป็นเราคงทำไม่ได้จริงๆ ไมล์น่าจะทำไรสักอย่างแบบนี้ ความสัมพันธ์มันคลุมเครือ
 คือถ้าจะไม่ทน ก็น่าจะเดินออกมาเลย  เง้อออออออออ
อ่านแล้วมันหน่วงงงงงงง

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่2
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 10-07-2013 18:08:10

อินู๋กับป๋าคู่นี้ ทำเอาเดาไมออก

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่2
เริ่มหัวข้อโดย: loveyous ที่ 10-07-2013 18:15:11

กลิ่นมาม่าโชยมาแต่ไกล ...

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่2
เริ่มหัวข้อโดย: babimild1985 ที่ 10-07-2013 18:22:53

หนูเลิกดีไหมอ่ะ หนูหาใหม่เถอะ เจ็บตัวฟรีอีกอ่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่2
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 10-07-2013 18:35:38

ในชีวิตจริงก็คงมีคนแบบนี้ ทั้งป๋าทั้งหนูไมล์ :hao5:
ความรักนี่เข้าใจยากจริงๆ คนนอกมองว่าทนได้ไง แต่หนูไมล์ก็คงมีเหตุผลเป็นของตัวเอง (เหตุผลที่เราไม่เข้าใจ :z3:)
สุดท้ายขอให้สมหวังแล้วกันนะหนูไมล์ ไม่ว่าหนูไมล์จะหวังเอาไว้ยังไงก็ตาม มีความสุขนะ :กอด1: (โลกสวยมาก 55)

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่2
เริ่มหัวข้อโดย: beer ที่ 10-07-2013 18:49:19

ที่แสดงออกทั้งหมดมันก็เหมือนคนรักกันนั้นแหละ แถมไมล์ยังรู้จักครอบครัวอีก แต่แน่ใจหรอป๋าว่ารักไมล์จริงๆ
มันแย่เพราะป๋าไม่เลิกมั่วไง ปากบอกมีเมียคนเดียว แต่มชู้อีกเพียบใช่ไม๊

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่2
เริ่มหัวข้อโดย: Gril ที่ 10-07-2013 19:22:59

 :mew4:บทที่3


                "มึงไปเที่ยวบ้านกูป่ะ"ผมเอ่ยชวนหลังจากเราเรียนวิชาสุดท้ายเสร็จ


                "เออเอาดิวันนี้นพติดซ้อมด้วย"นพเป็นนักกีฬามหาลัยครับ บางวันนี้อยู่ซ้อมซะดึกดื่นนี่เป็นครั้งแรกที่ผมจะพาคนอื่นเข้าบ้านที่ม๊าป๋าซื้อไว้แต่เป็นชื่อผมตอนแรกผมก็ปฏิเสธไปแต่ม๊าป๋าบอกว่าอยากมีไว้ให้ผมกับป๋าอยู่ด้วยกันส่วนรายละเอียดอื่นๆผมค่อยเล่าไปเรื่อยๆแล้วกันนะครับ


                "ยังไงมึงก็ตัวจริงอยู่แล้วอย่าคิดอะไรมากนะ"เดือนพูดขึ้นหลังจากตื่นตากับรถบีเอ็มของป๋าที่วันนี้ป๋ายกให้ผมขับกลับ
                "คิดมากอะไรกูชินแล้ว"
                "ใครบอกว่ามึงชิน ดูหน้ากูก็รู้แล้วมึงกำลังน้อยใจป๋า ทำไมวะกูไม่เข้าใจทำไมมึงไม่บอกให้ป๋าหยุดวะ"เดือนทำเสียงเครียดใส่ผม ผมเงียบเพราะไม่รู้จะตอบว่ายังไงดีมันเหมือนเราจนปัญญาที่จะหาคำตอบให้กับคำถามที่เป็นไปไม่ได้
                "ช่างมันเถอะมึง เดี๋ยวอะไรๆก็ดีเองแหละ"ผมยิ้มให้เดือน แวะซื้อกับข้าวแล้วก็รับเสื้อสูทของป๋าก่อนจะเข้าบ้าน ตลอดทางมาเดือนก็พยามหาเรื่องมาเล่าให้ผมหายเครียด
                "โหมึงบ้านมึงแต่งโคตรสวยอ่ะ"บ้านสองชั้นธรรมดานั้นแหละครับ แล้วที่แต่งออกมาสวยขนาดนี้ก็เพราะได้อินทิเรียฝีมือดีจริงๆก็เพื่อนป๋านั้นแหละ
                "แล้วรูปพวกนี้ใครเป็นคนเอามาตั้งวะเนี่ย อย่างกับรูปพรีเวดดิ้ง"ผมมองตามที่เดือนพูดมันคือรูปของผมกับป๋าแต่ส่วนใหญ่จะเป็นผมมากกว่าป๋าชอบแอบถ่ายเวลาเผลอ แอบถ่ายไม่พอยังจะอัดมาใส่กรอบอีกตอนแรกผมก็ดื้อแพ่งไม่ยอมท่าเดียวแต่ไปๆมาๆมันก็ตั้งอยู่ตรงนั้นตลอด
                "อ้าวแล้วนี้อะไรวะ"เดือนหยิบกล่องสีดำเข้มที่วางอยู่บนโต๊ะกินข้าว พอเปิดมาก็คือนาฬิกาพูม่าที่ผมเคยเปิดดูในอินเตอร์เน็ตนาฬิกาทรงสปอร์ตที่ผมไม่ค่อยชอบแต่เห็นเรือนนี้มันแปลกดีตอนนั้นก็แค่เรียกป๋ามาดูเฉยๆ
                "ไม่ได้บอกว่าอยากได้ซะหน่อย วางไว้ตรงนั้นละแล้วมึงมาช่วยกูแกะกับข้าวเลย"
                "ไม่เอาไปเก็บดีๆวะ ป๋าเค้าซื้อให้ไม่ใช่เหรอ"ผมขมวดคิ้วหม่นเดินไปหยิบกล่องนาฬิกาเอาไปวางไว้บนทีวี แล้วดึงมือเดือนมาช่วยแกะกับข้าว
                "มึงนี่นะทำไมปากแข็งนักวะ น้อยใจก็บอกน้อยใจดิไม่บอกเค้าแล้วเค้าจะรู้มั้ยว่าทำอะไรพลาดไป"ผมแอบเบะปาก ไม่เห็นจะมีความจำเป็นที่จะต้องบอกเลย
                "กูจะไปน้อยใจป๋าทำไม กูเป็นแค่อีหนูของป๋า"เดือนกระแทกช้อนลงกับจานแล้วหันมลมองผมหน้าเครียด
                "แค่ดูกูก็รู้แล้วว่าป๋าเค้ารักมึง"
                "เพ้อเจ้อ"ผมเอื้อมมือไปเขกหัวมัน ยัยเดือนลิงวอกร้องว้ากแล้วก็เกิดสงครามเล็กๆขึ้นบนโต๊ะกับข้าว จนถึงเวลาที่เดือนต้องกลับบ้านผมกำลังจะออกไปส่งแต่ป๋ากลับมาก่อนเลยให้ชัยคนขับรถของป๋าไปส่งแทน
                ฟอดด
                "เหนื่อยจัง"ป๋ากอดที่เอวแล้วก็หอมแก้มผมหลายทีจนผมต้องดันตัวออก
                "ไปอาบน้ำสิ แล้วกินข้าวมาหรือยัง"ป๋าอมยิ้มแล้วพยักหน้าให้ผมรัวๆ
                "งั้นก็ไปอาบน้ำแล้วก็ไปนอนซะ เดี๋ยวไมล์ตามขึ้นไป"ป๋ากำลังจะเดินขึ้นบันไดซึ่งต้องผ่านทีวีผมเดาว่าป๋าคงเห็นแล้วละครับว่านาฬิกาที่ซื้อให้ไปนอนแอ้งแม้งอยู่บนหลังทีวี
                "ไม่ชอบเหรอครับ"
                "ไม่ชอบแล้วก็ไม่ได้บอกว่าอยากได้"ผมบอกขณะยืนล้างจานไปด้วยป๋าก็เดินเข้ามาซ้อนหลังผม
                "แล้วอยากได้อะไรบอกป๋าสิ"ผมเช็ดจานใบสุดท้ายเสร็จก็เก็บจานเข้าที่
                "เลิกเอาของมาแก้ขัดซะที ไม่อยากได้!"ผมเดินชนไหล่ป๋าออกมาจากห้องครัวแล้วขึ้นไปบนบ้านเลยครับ อยู่ๆภาพของกล่องกระเป๋าใบนั้นก็ผ่านเข้ามาในห้องคิดแล้วก็หงุดหงิด พอประตูห้องเปิดออกผมก็รู้ซึ้งถึงคำว่านกน้อยในกรงทอง ของตกแต่งภายในที่เรียบหรูกับข้าวของเครื่องใช้ส่วนตัวที่ป๋าทุ่มเงินซื้อให้ผมมาตลอด ผมอยากจะเดินเข้าไปทุบของพวกนี้ทิ้งไปให้หมดแต่ทำไปก็เท่านั้นละครับมันไม่ได้มีอะไรดีขึ้นมาเลยป๋าก็ยังเป็นเหมือนเดิมผมก็ยังเป็นเหมือนเดิม ผมเดินเข้าไปอาบน้ำสงบสติอารมณ์ตัวเองพอออกมาก็เจอป๋าในชุดผ้าเช็ดตัวป๋าเดินเข้ามากอดผมจูบผมเบาๆแล้วก็ปล่อยก่อนจะเข้าไปอาบน้ำ ผมกวาดสายตามองกรงทองของตัวเองแล้วเหนื่อยใจชีวิตที่แสนจะสบายกายแต่ไม่มีวันไหนเลยที่จะสบายใจ
                "อีหนูของป๋าทำไมวันนี้หงุดหงิดจัง หรือเพราะแผลวันนี้ทำไมหนูไม่บอกป๋าป๋าจะจัดการให้"ป๋าเท้าแขนคร่อมร่างผมไว้ จับหน้าผมขึ้นมาพิจารณาแล้วจูบหนักๆที่รอยช้ำมุมปาก
                "เจ็บนะ ออกไปจะนอน"ผมออกแรงผลักตัวป๋าให้ล้มลงไปนอนแต่ป๋ากลับดึงตัวผมขึ้นไปนอนบนอกป๋า
                "เพชรรักไมล์นะรู้ใช่มั้ย เพชรจะไม่ยอมให้เรื่องนี้เกิดขึ้นอีกเพชรขอโทษนะ"ผมพลิกตัวหนีหันหลังให้ป๋าแต่ป๋าก็ยังตามมากอดผมจากทางด้านหลัง ป๋าจูบไปทั่วต้นคอผมและต่ำลงไปเรื่อยๆ มือป๋าไต่ระดับขึ้นมาที่หน้าอกผมความเสียวซ่านทำให้ผมพลิกตัวนอนหงายปล่อยให้ป๋าจูบต่ำลงมาที่หน้าอก แต่เหตุการณ์คงจะดำเนินต่อไปถ้าภาพของยัยปารมากับนักศึกษาคนนั้นไม่แว้บเข้ามา ในหัวผมได้แต่คิดว่าริมฝีปากที่กำลังแตะต้องผมนิ้วมือที่กำลังสัมผัสผมนั้นได้ผ่านการใช้งานมาก่อน

                "หยุดเถอะไมล์เหนื่อย"ผมปัดมือป๋าออกแล้วเขยิบไปนอนที่ขอบเตียง ป๋าจิปากอย่างไม่สบอารมณ์แต่ตอนนี้ผมเองก็ไม่สบอารมณ์เช่นกัน ป๋าลุกออกไปจากเตียงพร้อมกับโทรศัพท์ผมเองก็ไม่รู้ว่าเค้าไปเข้าห้องน้ำหรือไปโทรศัพท์สักพักเตียงผมก็ยวบลงข้างหนึ่งป๋าดึงตัวผมเข้าไปกอดอีกครั้ง

                "อย่า"ผมจับมือป๋าไว้บีบแน่นจนตัวเองยังรู้สึกเจ็บมือ

                "เพชรแค่กอดเฉยๆ"เสียงทุ้มต่ำที่บอกไม่ได้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่บอกผมเบาๆที่ข้างหู ผมจึงปล่อยมือออก จนกระทั่งรู้สึกได้ถึงแรงหายใจสม่ำเสมอของคนที่นอนกอดอยู่ผมก็ยังนอนไม่หลับทั้งๆที่ที่ผ่านมาผมก็ไม่ได้รู้สึกหวั่นไหวอะไรขนาดนี้ ผมพลิกตัวกลับมาหันหน้าเข้าหาป๋าใบหน้าคมสันแบบชายไทยแม้ในความมืดก็ยังคงสว่างไสวผมถดตัวลงลองเอาหูแนบหน้าอกข้างซ้ายของคนที่หลับอยู่เสียงของหัวใจเค้าเต้นด้วยจังหวะสม่ำเสมอผมหลับตาลงแค่อยากฟังเสียงของหัวใจป๋าว่ามันยังเต้นอยู่มั้ย ถ้ามันยังเต้นอยู่ทำไมถึงได้ใจร้ายกับผมนักนะ?

 

 

 

                เช้าวันนี้ผมตื่นมาด้วยอาการงัวเงียเมื่อคืนกว่าจะหลับลงก็ปาไปเกือบตีสาม แถมยังมีเรียนตอนเช้านี่โชคดีนะเนี่ยที่วันนี้มีเรียนแค่ภาคเช้า ภาคบ่ายก็ว่างละผมกำลังนั่งรอป๋าอยู่ในรถว่างๆไม่มีอะไรทำก็เลยอัดโซเชี่ยลแคมรอไม่ได้อัพวิดีโอนานแล้ว

                "สวัสดีครับ ตอนนี้เพิ่งจะเจ็ดโมงเช้าเองไมล์ง่วงมากเลยแต่มีเรียนนะสิเซ็งโคตรเลยครับเมื่อคืนกว่าจะหลับก็..."

                ฟอดด

                "อัดโซเชี่ยลแคมอยู่เหรอ ไหนป๋าอัดบ้างหนูไม่เคยอัดเวลาอยู่กับป๋าเลยนิ"ผมยังไม่ทันจะพูดจบป๋าก็แย่งโทรศัพท์ผมไป ผมไม่เคยถ่ายป๋าลงโซเชี่ยลใดๆเลยนั้นคือเรื่องจริงครับแต่ป๋าชอบถ่ายรูปผมลงอินตราแกรมผมพยามแย่งโทรศัพท์คืนแต่ป๋าก็ไม่ยอมคืน

                "เออไม่คืนก็ไม่ต้องคืน!"จนแล้วจนรอดก็ไม่ได้คืนผมกระแทกตัวนั่งกับเบาะด้วยความหงุดหงิด ป๋าเงียบไปสักพัก ออกรถและกำลังทำอะไรกับโทรศัพท์ผมก็ไม่รู้ขับรถแบบนี้อันตราย จากนั้นก็ค่อยคืนผมพอได้คืนมาผมจึงรู้ว่าป๋าอัพคลิปนั้นลงโซเชี่ยลแคมไปแล้ว

                "ป๋าจะอัพลงทำไม"ผมรีบกดลบคลิปนั้นไป พอกดลบไปได้แค่วินาทีเดียวป๋าก็แย่งโทรศัพท์ผมไปอีกครั้ง

                "กดลบทำไม กลัวใครรู้เหรอไง"น้ำเสียงประชดประชันเต็มที่ ผมไม่ตอบอะไรได้แต่หันหน้าออกนอกรถหลายครั้งที่ป๋าพยามจะถ่ายรูปคู่กับผมแต่ผมก็ไม่เคยยอมดีๆเลยสักที ป๋าหยุดรถหลังจากที่เงียบไปกันพักใหญ่

                "ถามจริงเถอะทำไมไมล์ไม่อยากถ่ายรูปหรือทำอะไรร่วมกับเพชรเลยสักครั้ง"

                "เอาโทรศัพท์คืนมา"

                "เพชรกำลังถามไมล์อยู่นะ!"ป๋าตะคอกใส่ผมเสียงดัง แล้วกระชากผมเข้าไปจูบอย่างรุนแรงจนผมรู้สึกเจ็บไปทั้งริมฝีปาก ผมผลักป๋าออกแล้วรีบวิ่งลงจากรถกำลังจะโบกมือเรียกแท๊กซี่แต่ป๋าก็มาดึงมือไว้ก่อน

                "ไมล์ขึ้นรถ!"

                "ปล่อย!"

                "ไมล์อย่าดื้อสิ เดี๋ยวเพชรไปส่งคนอื่นเขามีแต่อยากอยู่กับเพชรทำไมมีแต่ไมล์ที่คอยผลักไสเพชรตลอด"ผมกัดปากแน่น ก่อนจะโบกมือเรียกแท๊กซี่

                "แล้วเพชรอยากให้ไมล์เป็นคนอื่นสำหรับเพชรหรือเปล่าละ"ผมสะบัดมือออกจากเพชรแล้วรีบขึ้นรถ บอกที่หมายแล้วรถก็ขับออกไปผมหันหลังกลับไปมองป๋าก็ขึ้นรถและกำลังขับตามมา จริงๆผมจะนั่งไปกับป๋าก็ได้แต่แค่ตอนนี้ผมไม่อยากมองหน้าป๋าก็เท่านั้น  ขับมาไม่ถึงครึ่งชม.รถก็จอดหน้ามหาลัยผมผมจ่ายค่าแท๊กซี่

                "คิดว่าจะหนีเพชรพ้นเหรอ"กำลังจะเดินเข้ามหาลัยแต่ป๋าเดินมาดึงมือไว้ซะก่อน ป๋าจับมือผมแน่นชนิดว่าสะบัดออกอีกครั้งก็ไม่หลุด ป๋าไม่ได้หันมามองผมแต่มองตรงไปข้างหน้ามือที่จับอยู่บีบแน่นจนผมเจ็บแต่ก็ไม่ได้ร้องออกไป

                "ปล่อยเถอะไม่หนีแล้ว"ตลอดทางที่นั่งรถมาผมก็ใจเย็นขึ้น  และไม่คิดจะเดินหนีไปไหนแล้วด้วยผมใช้อีกมือลูบหลังมือป๋าเบาๆ ป๋าหันมามองหน้าผมแล้วก็ค่อยๆคลายมือออก เราไม่ได้พูดอะไรกันอีกป๋าเดินไปส่งผมที่หน้าคณะ

                "อ่ะเพชรขอโทษนะเจ็บมากหรือเปล่า"ป๋าจับมือผมขึ้นมาจูบเบาๆตรงรอยแดงจางๆ ผมส่ายหัว

                "ไม่เจ็บป๋ารีบไปเถอะวันนี้ต้องเข้าบริษัทนิ"ผมดึงมือออกเพราะคนที่นั่งอยู่เริ่มให้ความสนใจพวกผม

                "งั้นป๋าไปทำงานก่อนนะ แล้วเจอกันที่บ้านนะคืนนี้ป๋าคงกลับดึก"ผมพยักหน้าให้ยืนรอส่งป๋าจนป๋าเดินลับสายตาไปผมจึงเดินเข้ามาในตึก

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่3
เริ่มหัวข้อโดย: wi_OoO_wi ที่ 10-07-2013 19:40:06

คนมันเคยเป็นฝ่ายเลือกอ้ะนะ

พอเป็นฝ่ายโดนเลือกมันเลยหงุดหงิด

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่3
เริ่มหัวข้อโดย: ~ณิมมานรฎี~ ที่ 10-07-2013 19:52:48

รู้สึกค้างๆ นะ  :z3:  ไม่เคลียร์อ่ะป๋าาาาาาาาา  สถานะไม่เคลียร์   :katai1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่3
เริ่มหัวข้อโดย: †คุณเขียด ที่ 10-07-2013 19:54:15

 :a5:

 :beat: :beat: :beat: :beat: :beat:

ตามมาตบอิป๋า

ไมล์อย่าไปยอม :katai5:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่3
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 10-07-2013 19:59:15

ไม่ค่อยเข้าใจป๋า ปากบอกว่ารักไมล์แต่ทำไมยังมีคนอื่นอยู่ตลอด
ไม่เคยรู้ว่าไมล์ต้องการอะไร 

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่3
เริ่มหัวข้อโดย: sunshinesunrise ที่ 10-07-2013 20:01:43

ทำถูกแล้วไมล์ อย่าให้ป๋าเห็นเราเป็นของตาย เรามันของจริง!!!!!  :katai1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่3
เริ่มหัวข้อโดย: ชะรอยน้อย ที่ 10-07-2013 20:05:28

งงกับป๋าอ่ะ ค้าง ๆ ๆ ขอยาวกว่านี้ได้มั้ยคะ  :mew4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่3
เริ่มหัวข้อโดย: vip ที่ 10-07-2013 20:07:03

อิป๋าาาาาาาาาาาาา  ร :m31: :m31: :m31: :m31:วยมากเหร๋ออออออ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่3
เริ่มหัวข้อโดย: sodamint.11 ที่ 10-07-2013 20:20:24

!เฮ้อไมล์ก็นะ..คนหนึ่งปากแข็ง
คนหนึ่งไม่รู้จักพอเป็นคู่ที่เหมาะสมกันมากๆ :m16:
รออ่านต่อ.....สนุก...ชอบ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่3
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 10-07-2013 20:20:44

ถึงความรู้สึกป๋าจะชัดเจน
แต่การกระทำของป๋าไม่ชัดเจน
เฮ่อ~เหนื่อยแทนอีหนูของป๋า

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่3
เริ่มหัวข้อโดย: pockypocky ที่ 10-07-2013 20:34:28

อ่านแล้วอยาก  :z6: :z6: :z6: ป๋า ผู้ชายไรวะ โคตรเห็นแก่ตัวเลย

หงุดหงิดแทนไมล์ ดีแต่ซื้อของแพงๆมาให้  :m16:

แล้วมาต่อไวๆนะคะ  :mew1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่3
เริ่มหัวข้อโดย: love2y ที่ 10-07-2013 20:34:32

เรื่องมีปมให้ติดตาม อยากรู้ว่าทำไมไมล์ถึงยอม แล้วทำไมเพชรถึงไม่หยุดทำตัวแบบนี้

ปล. คนเขียนคะ ตอนที่ 1 มีใช้คำว่า ไอ แทน ไอ้ด้วย ถ้าตอนต่อๆไปใช้ ไอ้ เป็นเลยนะ อ่านแล้วจะได้ไม่สะดุด

ด้วยรักและหวังดี ^^

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่3
เริ่มหัวข้อโดย: ลู่เคอOlive♥ ที่ 10-07-2013 20:35:14

ไม่เข้าใจป๋าเลย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่3
เริ่มหัวข้อโดย: filmybutter ที่ 10-07-2013 20:39:24

ชอบๆๆ ชอบเรื่องนี้จัง

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่3
เริ่มหัวข้อโดย: milkshake✰ ที่ 10-07-2013 20:42:35

อีหนูสู้สิสู้ หนูเป็นหลวงนะ
อีป๋าที่ขุนแผนจริงๆ น่าตบสุดๆ  :katai4: :katai4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่3
เริ่มหัวข้อโดย: Jthida ที่ 10-07-2013 20:46:06

อีหนูดูงี่เง่าไปหน่อย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่3
เริ่มหัวข้อโดย: Moose ที่ 10-07-2013 20:58:35

 :m31:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่3
เริ่มหัวข้อโดย: suck_love ที่ 10-07-2013 21:29:35

ป๊าไม่ได้มั่วนะ  แค่ทั่วถึง  :เฮ้อ:

เดี๋ยวไมล์หนีไป อย่ามาร้องนะป๊า
 :beat: :beat: :beat:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่3
เริ่มหัวข้อโดย: RenaBee ที่ 10-07-2013 21:50:31

ป๋าอ่ะ!!สงสารไมล์ ป๋าดูเห็นแก่ตัวมากเลย :hao5:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่3
เริ่มหัวข้อโดย: babimild1985 ที่ 10-07-2013 21:53:58

 :z13:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่3
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 10-07-2013 22:03:11

 :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:ค้างอะ :katai1: :katai1: :katai1:อิป๋าเห็นแก่ตัววววววววว


สาธุขอให้มีคนมาจีบไมล์ :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่3
เริ่มหัวข้อโดย: yanggi ที่ 10-07-2013 22:34:40

อิป๋านี่ ยังไงเนี่ยห๊ะ.........
ตกลงรู้สึก หรือไม่รู้สึกเนี่ย???
ไม่เข้าใจเล้ยยยยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่3
เริ่มหัวข้อโดย: Fellina ที่ 10-07-2013 22:41:46

ป๋าทำ เพราะอยากเห็นพันไมล์หึงรึเปล่า
เพราะพันไมล์ดูไม่ค่อยแสดงออกเลย

ลองแสดงออกมาบ้างสิ เพราะเพชรดูจะรักหนูอยู่แล้ว
แสดงความรักออกมาสักนิด เชื่อเถอะป๋าจะรักจะหลงจนไม่มีตาไปมองคนอื่นอีกเลย :)

อย่าจบเศร้านะคะ ไม่อยากน้ำตาตกใน ^^

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่3
เริ่มหัวข้อโดย: supizpiz ที่ 10-07-2013 22:50:26

สาธุขอให้ไมล์เจอคนใหม่แล้วป๋าจะหนาว o18

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่3
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 10-07-2013 22:51:28

ถ้าเป็นเรานะ ทนไม่ได้อย่างไมล์หรอก  :katai1:

แต่ส่วนตัวคิดว่าป๋าตั้งใจให้หึงนะ ไม่รู้เดาผิดมั้ย 

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่3
เริ่มหัวข้อโดย: PrAeW ที่ 10-07-2013 23:25:58

 :m16:
งงกับป๋านะเหมือนรักไมล์แต่ทำไมมีคนอื่น

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่3
เริ่มหัวข้อโดย: killerofcao ที่ 10-07-2013 23:41:59

ป๋า แกจะเอากันแน่.... :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่3
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 10-07-2013 23:55:42

พชรคงอยากให้ไมล์แสดงท่าทีว่ารักตัวเองเหมือนที่ตัวเองรักถึงทำแบบนั้น เพราะจากคำพูดก็เหมือนพชรก็น้อยใจนะที่ไมล์ไม่แสดงออกว่ารักบ้าง ส่วนไมล์ที่ไม่แสดงออกเพราะไม่คิดว่าพชรจะรักจริงเหมือนที่ปากพูดจากการกระทำหลาย ๆ อย่างของพชร

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่3
เริ่มหัวข้อโดย: quiicheh. ที่ 11-07-2013 00:14:54

ป๋าแม่งเยอะ แต่ก็อยากรู้ว่าถ้าไมล์เอยปากจริงป๋าจะยอมหยุดเปล่า
แลดูทั้งรักทั้งห่วงและหวง

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่3
เริ่มหัวข้อโดย: fullmoonny ที่ 11-07-2013 01:20:49

สงสารไมล์อ่ะ แบบป๋าก็เยอะนะไหนว่ารักไมล์แล้วทำไมยังต้องมีคนอื่นอีกอ่ะ
อันนี้ไม่เก็ตอ่ะจริงๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่3
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 11-07-2013 03:23:44

 :z6: :z6:  ไมล์ถอยมาเถอะเราสงสารเธอ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่3
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 11-07-2013 04:19:50

อิคุณป๋า อยากเอามีดกระซวกแกจริงๆเลย  :beat: :angry2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่3
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 11-07-2013 06:24:06

ใกล้แล้ว ความอดทนของไมล์หมดลงแล้ว  :katai2-1: :katai2-1:


 :beat: อิป๋า แล้วแกจะต้องเสียใจ ถ้าคิดว่า คำว่ารักของตัวเอง มันช่างยิ่งใหญ่ ถรุยยยยส์ ก็แค่ ข้ออ้างของผู้ชายเห็นแก่ตัว เงี่ยนๆ คนนึงเท่านั้นแหละ หึ ไมล์มันกำลังเรื่มเข้าใจคำว่ารักของแกแล้วหล่ะ


 :กอด1: :กอด1: ให้คนเขียนสนุกมาก

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่3
เริ่มหัวข้อโดย: Loste ที่ 11-07-2013 06:28:25

 :hao5:
ดราม่าจัง

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่3
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 11-07-2013 06:30:22

มันก็ชวนคิดน้อยใจตรงกระเป๋าไม่เลิกนี่ล่ะ
ป๋านี่มัน :z3:
บวกและเป็ด

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่3
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 11-07-2013 06:47:28

ทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไม

 :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
ทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไม

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่3
เริ่มหัวข้อโดย: แป้งข้าวหมาก ที่ 11-07-2013 07:09:52

ไมล์อย่าไปยอมอิป๋ามาก
เรายังมีทางให้เลือกดีกว่านี้

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่3
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 11-07-2013 08:10:27

ไมล์อย่ายอมป๋านะ เราต้องเลือกไม่ใช่ให้คนอื่นมาเลือก  :katai1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่3
เริ่มหัวข้อโดย: fay_13 ที่ 11-07-2013 10:08:58

ไมล์เอ๊ยยยย ยอมได้ไงลูกเสียสถาบันภรรยากดขี่สามีหมด!!  :ling1:

สามีแบบนี้ต้องตื้บและกดขี่ให้อยู่หมัดนะลูกนะ มันน่ายุให้มีใหม่จังวุ้ย ชิชะ  :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่3
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 11-07-2013 12:41:42

ป๋าน่าจะเป็นผู้ชายในชีวิตเพียงคนเดียวของไมล์...จะทนได้นานแค่ไหนนะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่3
เริ่มหัวข้อโดย: Minnie~Moo ที่ 11-07-2013 14:14:08

โง่วววววววจิง ไรจิงนะน้องทนเค้าอยู่ได้บ้าป่าวเนี่ยะ  :เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่3
เริ่มหัวข้อโดย: didi ที่ 11-07-2013 18:29:04

สงสารไมล์ :ling1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่3
เริ่มหัวข้อโดย: Gril ที่ 11-07-2013 19:55:10

 บทที่4




 บรรยากาศภายในบริษัทกำลังวุ่นวายเพราะกำลังเตรียมปิดไตรมาสประจำปี พชรทิ้งปากกาหมึกซึมลงอย่างเหนื่อยอ่อนวันนี้ทั้งวันเขาได้แต่นั่งเซ็นชื่อลงในใบขอเบิกงบ มันน่าเบื่อเสียจนทำให้คิดถึงเด็กดื้อที่แผลงฤทธิ์ไปเมื่อเช้า แต่พอคิดได้ว่าตัวเองยังไม่ได้คืนโทรศัพท์ให้กับพันไมล์เขาก็เลือกที่จะโทรหาเด็กคนอื่นให้มาหาที่บริษัทแทน



ก๊อก ก๊อก



ยังไม่ทันได้กดโทรออกเสียงเคาะก็ดังขึ้นมาซะก่อน


"เชิญครับ"ปุ้มเลขาหน้าหมวยรูปร่างดีเดินหน้าบึ้งตึงเข้ามา


"เป็นอะไรปุ้มหน้าตาไม่ดีเลย โดนแฟนทิ้งมาเหรอไง"เขาแกล้งแซวขณะรับแฟ้มมาจากเลขาสาว ปุ้มเบ้ปากความอัดอั้นมาตลอดหลายเดือนทำให้เธอถึงกับร่ำไห้ออกมา เดือดร้อนเจ้านายต้องไปปลอบ


"ถ้ามันทิ้งไปเลยก็ดีนะสิค่ะ นี้ไปมีคนนู้นคนนี้ให้เราเจ็บใจเล่นปุ้มละไม่เข้าใจจริงๆบอกว่าเราเป็นแม่ของลูกแต่ทำไมยังไปทำลูกกับคนอื่นอีก"ปุ้มเอ่ยเสียงสั่นพลางเช็ดน้ำตาไปด้วย พชรนิ่งงันเมื่อมองเห็นภาพของพันไมล์ซ้อนทับกับปุ้ม เขาเองก็ไม่สามารถจะเอาเหตุผลดีๆมาหักล้างกับความเป็นจริงเรื่องที่เขามักมากไม่ได้


Rrrr


"ฮัลโหลครับ"พชรกดรับโดยไม่ดูว่าใครโทรเข้ามา


-ป๋าค่ะนี่พอนส์เองนะค่ะ วันนี้ป๋าว่างมั้ยค่ะ-


"ว่างครับ มีอะไรหรือเปล่า"


-ป๋าไปศูนย์ทรูกับพอนส์หน่อยสิค่ะไอโฟนพอนส์ เสียอ่ะค่ะ-พชรถอนหายใจ ทำไมผู้หญิงพวกนี้ถึงอยากได้นู่นได้นั่นกันเยอะแยะนัก ซื้อไปก็ใช้ไม่คุ้มสักอย่าง สายตาเขาเหลือบไปมองลูกน้องที่กำลังเดินออกไปจากห้องชวนให้คิดถึงอีกคนที่โยนนาฬิกาที่เขาไปซื้อให้ทิ้งซะอย่างนั้น


"เอ่อน้องพอนส์ครับ ป๋าไม่ว่างแล้วละครับคืนนี้ป๋ามีงานแค่นี้นะครับ"พชรรีบกดตัดสายก่อนจะต่อโทรศัพท์หาเดือนนภาเพื่อนสนิทของพันไมล์


-หวัดดีค่ะ-


"น้องเดือนใช่มั้ย?"



-ค่ะ ใครค่ะ-


"นี่ป๋าเอง ขอสายไมล์หน่อย"



-เอ่อ..สักครู่นะค่ะ-รอเพียงอึดใจก็มีคนตอบกลับมา


-ว่าไงครับ-


"หนูทำอะไรอยู่ ป๋าลืมคืนโทรศัพท์หนูเลยขอโทษนะ"


-เพิ่งคิดได้เหรอไง-เสียงเรียบเฉยที่ดังกลับมากลับทำให้เขารู้สึกใจแป้ว


"หนูอ่ะ วันนี้ไม่ไปกับป๋าเหรอ"



-ไม่อ่ะ วันนี้ไมล์มีเลี้ยงสายรหัสคงกลับดึกพอๆกัน-พชรขมวดคิ้วหม่น



"ไปกับใครบ้าง? แล้วไปที่ไหน?จะกลับกี่โมง?"



-ที่ร้านx ไปกันหลายคนอยู่ถ้างานป๋าเสร็จก่อนก็กลับไปรอที่บ้านเลยนะ-



"ไม่! เดี๋ยวเสร็จงานแล้วป๋าไปรับห้ามหนีกลับก่อนนะ"เขาแอบได้ยินเสียงหายใจเบาๆจากปลายสาย


-อืม แล้วกินข้าวเที่ยงหรือยัง-



"ยังเลย เดี๋ยวค่อยกินก่อนเข้างาน"ชายหนุ่มเผยยิ้มเมื่อเห็นว่าคนรักเป็นห่วง


-งานยุ่งมากเหรอ ให้ซื้ออะไรไปให้ที่บริษัทมั้ย-



"ได้ก็ดี ลำบากหนูหรือเปล่า"



-จะกินอะไรละ เดี๋ยวไมล์ซื้อไปให้-



"อะไรก็ได้ หนูมาดีๆนะ"ปลายสายส่งเสียงตอบรับแล้ววางสายไปพชรได้แต่นั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่คนเดียว






ผมตัดสินซื้ออาหารง่ายๆสองสามอย่างหน้าบริษัทไปให้ป๋า บรรยากาศในออฟิศดูวุ่นวายเป็นพิเศษ



"อ้าวน้องไมล์นั้นซื้อมาให้คุณพชรเหรอค่ะ"ผมยิ้มทักทายพี่ปุ้มเลขาของป๋า ก่อนจะส่งกับข้าวให้พี่ปุ้มไปใส่จาน ผมยังไม่ทันเคาะประตูก็มีคนเปิดออกมาก่อน นักศึกษาคนนั้นที่อยู่ในห้องพักอาจารย์กับป๋าวันนั้นเธอยิ้มให้ผมและผมก็ไม่ได้มิตรสัมพันธ์แย่ขนาดที่จะไม่ยิ้มกลับไป
"อ้าวหนูมาแล้วเหรอ ไหนมาให้ป๋าหอมที่"ผมแอบเบ้ปากแต่ก็ยอมเดิมเข้าไปหาป๋าดึงผมลงไปนั่งตักกอดเอวผมไว้หลวมๆ
"แล้วไหนข้าวป๋าอ่ะ"



"พี่ปุ้มเอาไปใส่จาน"ป๋าพยักหน้าเบาๆ แล้วเริ่มลวนลามผมอีกครั้ง กระดุมเสื้อนักศึกษาผมหลุดออกจากรังดุมแทบจะพร้อมกับกางเกงที่โดนดึงลงมาถึงปลายเท้า


"ป๋าไม่เอา"ผมพยามผลักหัวป๋าออกจากหน้าอกผมแต่มันก็ไม่ได้ช่วยอะไรเลย ป๋าละมือจากผมไปปลดกางเกงตัวเอง มืออีกข้างก็มารูดแก่นกายผมเพื่อปลุกอารมณ์ผมครางเสียงสั่น



"อื้อป๋าเบาๆไมล์จุก"ผมบอกเสียงเครือตอนป๋าสอดใส่เข้ามาในตัวผม ป๋าซุกหน้าลงกับหน้าอกผมเลียไปทั่วยอดอกสลับกับขบเขี้ยว แกนกายร้อนเสียดสีกับช่องทางผมจนผมหุบขาไม่ลง เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วผมกระตุกเบาๆก่อนจะปลดปล่อยออกมาพร้อมกับป๋า ถึงแม้จะเสร็จสมแล้วแต่ป๋าก็ยังไม่ถอนกายออกจากผม ซึ่งผมก็ไม่ได้ว่าอะไร


"เอ่ออ ปุ้มวางไว้ตรงนี้นะค่ะ"ป๋าพยักหน้าให้พี่ปุ้มทำสัญญาณมือเชิงให้ออกไป ป๋าจูบผมอีกครั้ง



"ป๋ารักหนูนะ"ผมสบหน้ากับอกป๋า พยักหน้ารับรู้เบาๆ



"ป๋าไม่กินข้าวเหรอ"



"ป้อนหน่อยสิ"ป๋ายกตัวผมออก ช่องทางผมโหวงทันทีและมีน้ำเหนียวๆไหลออกมา ป๋ารีบดึงทิชชู่มาเช็ดให้ผมอย่างเบามือ ก่อนจะพาผมมานั่งที่โต๊ะกลางห้องที่มีกับข้าวตั้งอยู่


"ป้อนหน่อยสิ"ผมส่ายหัว



"ไม่เอาป๋าก็กินเองสิ"ป๋าอมยิ้มและก้มหน้าก้มตากินข้าว


"เอ้อออิ่มจัง"ป๋าล้มตัวลงนอนที่ตักผมพร้อมกับมุดหน้าไปมาที่หน้าท้องผม



"ป๋าลุกดิหนักนะ"ผมบอกหน้ามุ่ยจริงๆแล้วจั๊กจี้ลิ้นป๋าที่เลียแผ่วๆอยู่ที่หลุมสะดือ แต่ป๋าก็ไม่ยอมแถมยังทำตัวหนักหัวหนักอีกตั้งหาก



"ขอนอนหน่อยนะคนดี ป๋าเหนื่อยใชิแรงไปตั้งเยอะ"จู่ๆผมก็รู้สึกหน้าร้อนขึ้นมาทันที ป๋ากระดกตัวขึ้นมาฟัดแก้มผมแล้วดึงลงไปนอนกอดด้วยกันแต่ก็ยังไม่เลิกฟัดแก้มผม



"ป๋าพอแล้วแก้มไมล์ช้ำหมดแล้ว นอนดีๆสิ"ป๋ากอดผมแน่นขึ้นเหมือนจะไม่ปล่อยผมไปไหนอีกแล้ว  ทำไมนะแค่ผู้ชายคนนี้ที่ทำให้ผมทั้งสุขทั้งทุกข์ในเวลาเดียวกัน

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่4
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 11-07-2013 19:58:04

มาแว้วววว

........................

ป๋าเริ่มสำนึกแล้วใช่ไหม
ขอให้สำนึกตลอดไปเถอะ
ถ้าคนอื่นไม่มาบ่นให้ฟังก็คงไม่รู้ตัวใช่ไหมว่าตัวเองกำลังทำผิดอยู่
คอยดูเถอะถ้ายังไม่สำนึกจริงๆ จะยุให้อีหนูไปมีผัวใหม่! เชอะ!

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่4
เริ่มหัวข้อโดย: sodamint.11 ที่ 11-07-2013 20:09:32

เอาป๋าไปเก็บหน่อย....ยิ่งอ่านยิ่งไม่ชอบป๋า
มีผัวใหม่เถอะไมล์.นักศึกษาเดินออกมาแล้ว
ไมล์เข้าไป...ดูแย่นะใช่ผัวร่วมกับคนอื่น :fire:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่4
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 11-07-2013 20:16:14

เลิกเจ้าชู้ซะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่4
เริ่มหัวข้อโดย: BlackArrow ที่ 11-07-2013 20:18:08

 :jul1: :jul1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่4
เริ่มหัวข้อโดย: wi_OoO_wi ที่ 11-07-2013 20:23:14

ห้ะ ตรงนั้นเลยเหรอ รีบมั้ยยยยยยยยยยยย  o22 o22

ไอ้ ป๋า  :เฮ้อ:  :เฮ้อ:

ไมล์เอ๊ย รักเค้าก็อดทนนะ  :teach: :teach:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่4
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 11-07-2013 20:24:05

 :เฮ้อ:  น้องไมล์ลูกก

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่4
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 11-07-2013 20:25:37

อีป๋าก็ยังไม่สำนึก น่าจะมีอะไรมาทำให้สำนึกได้สะทีนะ สงสารหนูไมล์
รู้ว่ารักไมล์แต่ไม่หยุดมั่วรายทางแบบนี้ก็ไม่ไหวนะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่4
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 11-07-2013 20:32:23

ผู้หญิงคนนั้นจะเป็นเด็กใหม่ของป๋าจริงๆเหรอ แล้วป๋าบ้ากามขนาดนั้นเลย เรียกเด็กคนอื่นมาหา แล้วยังทำอย่างนั้นกับไมล์อีก :angry2:
ฮึ่มๆ เชียร์ไมล์มีผัวใหม่ดีกว่า เบื่ออิป๋าบ้ากาม :m16:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่4
เริ่มหัวข้อโดย: t152_rakjai ที่ 11-07-2013 20:39:37

รับสมัคคนไปช่วยตบอิป๋าค่ะ   :beat:  :z6:
         มาต่อเร็วๆๆน่ะค่ะ :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่4
เริ่มหัวข้อโดย: ДηοηγМ ที่ 11-07-2013 20:45:53

กดบวกให้ความน่ารักของหนูไมล์
แต่อยากจะกดลบให้ความเจ้าชู้ของป๋า
ถึงจะรักและยกหนูเป็นที่หนึ่ง
แต่ใครจะต้องการ...ที่หนึ่ง...ที่ไม่ใช่หนึ่งเดียวของป๋าน่ะ!!!

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่4
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 11-07-2013 20:49:19

รวมตัวกันไปกระทืบอิป๋าเถอะ  :angry2: :angry2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่4
เริ่มหัวข้อโดย: อยากกินไข่พะโล้ โปะ ที่ 11-07-2013 21:00:37

มาหาผัวใหม่ให้อีหนูกันเถอะ เอา เด็กกว่า หล่อกกว่า รวยกว่า หึหึ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่4
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 11-07-2013 21:04:42

ป๋าเลิกเจ้าชู้ไวๆ สงสารน้องไมล์จัง

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่4
เริ่มหัวข้อโดย: kapooklook ที่ 11-07-2013 21:05:13

ป๋าทำตัวดีได้แล้วเดี๋ยวไมล์ไม่รักมีหนาวแน่

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่4
เริ่มหัวข้อโดย: quiicheh. ที่ 11-07-2013 21:05:23

คนเราจะเห็นว่าคนข้างๆมีค่าก็ต่อเมื่อจะเสียมันไปเนี่ยละข่า
ดีนะที่ไมล์ยังไม่ทิ้งไปไหน

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่4
เริ่มหัวข้อโดย: babimild1985 ที่ 11-07-2013 21:12:16

อ่านแล้วหน่วงอ่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่4
เริ่มหัวข้อโดย: แป้งข้าวหมาก ที่ 11-07-2013 21:23:33

ไปหาเอาใหม่เหอะหนู
 :beat: อิป๋า

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่4
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 11-07-2013 21:23:50

ไมล์มาหาพี่เพชรทีไร มันต้องเจอเด็กป๋าคนอื่นด้วย
ตั้งใจไหมนี่คุณป๋าเพชร

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่4
เริ่มหัวข้อโดย: pooinfinity ที่ 11-07-2013 21:32:22

แล้วทำไมน้องไมล์ไม่เรียกร้องสิทธิให้ตัวองล่ะ

แค่คิดน้อยใจอยู่คนเดียวมันไม่พอกับคนแบบนี้หรอกนะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่4
เริ่มหัวข้อโดย: ~ณิมมานรฎี~ ที่ 11-07-2013 21:34:35

อินังป๋าาาาาาาาาาาาาาาาาา  เฮ้อออออออออ  เพลียจริงๆ  :ling2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่4
เริ่มหัวข้อโดย: pachth ที่ 11-07-2013 21:55:17

ทำไมพันไมล์ต้องทน???
ถ้าป๋าจะมั่วขนาดนั้นอ่ะนะ สาปส่งเลยดีกว่าไหมมมมมมม

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่4
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 11-07-2013 22:05:25

 :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:ยังงัยก็ยังไม่ค่อยชอบอิป๋าอยู่ :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:


 :call: :call: :call:สาธุขอให้มีคนมาจีบไมล์ด่วนนนนนนนนนนนน :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่4
เริ่มหัวข้อโดย: didi ที่ 11-07-2013 22:09:26

ไมล์อย่าทนอีกเลย.. :ling1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่4
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 11-07-2013 22:20:08

เพราะสำหรับป๋า...ไมล์คือของตายล่ะมั้ง

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่4
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 11-07-2013 22:30:01

คือแบบว่า อยากให้มีใครซักคนเข้ามาจีบไมล์

ให้อีป๋าหึง/หวง ให้อกแตกตาย >.<

_______________________

ขอบคุณมากค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่4
เริ่มหัวข้อโดย: sunshinesunrise ที่ 11-07-2013 22:31:48

ถ้าเด็กของป๋ากลายเป็นเด็กของไมล์ คงสนุกพิลึก หึหึ  :hao6: :z2: :laugh:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่4
เริ่มหัวข้อโดย: beer ที่ 11-07-2013 22:32:15

ป๋ามันก็รู้นะว่าทำอะไรอยู่ สงสัยความรักคงไม่มากพอจะตัดตัณหาช่วงล่างละมั้ง :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่4
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 11-07-2013 22:33:42

อยากให้ป๋าคิดได้สักที ไมล์ไม่ใช่ของตาย
ไม่อยากให้มานั่งเสียใจเมื่อเสียเค้าไป   มาคิดได้ทีหลังบางครั้งมันก็ไม่ทันหรอกนะ
ตอนนี้ไมล์อาจจะทนได้  แต่ใครจะยืนยันว่าความอดทนน้องจะไม่มีวันสิ้นสุด
ถ้าถึงวันนั้นแล้ว ป๋าอาจจะต้องเสียไมล์ไปตลอดกาล

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่4
เริ่มหัวข้อโดย: leknoey ที่ 11-07-2013 22:43:39

ความรัก ไม่มีเหตุผล อธิบายไม่ได้
รู้แต่ว่ารัก เลยต้องทน ทน เพราะยังรัก
ไม่ว่าอีกฝ่ายจะทำผิดขนาดไหน เพียงแค่
คำพูดหวานหู เอาใจใส่แค่เพียงเล็กน้อย ก็เหมือนน้ำทิพย์ชโลมใจ
นี่ละหนอ ความรัก ไม่มีตัวตน แต่ผลของมัน ยิ่งใหญ่ยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด

 :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:
แต่ พันไมล์จ๊ะ เอาคืนอิป๋ามันบ้างเถอะ หาหนุ่มๆมาควงตอกหน้ามันซะบ้าง
ให้อิป๋ามันรู้ ว่าเราไม่ใช่ของตาย ที่จะวางไว้ตรงไหนก็ได้  ดิ้นบ้างรัยบ้าง
อย่าอยู่นิ่งๆ ให้มันคิดจะหยิบใช้เมื่อไหร่ก็หยิบ

สำหรับอิป๋า  :beat: :z6: :beat: :z6:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่4
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 11-07-2013 22:49:40

คู่เวรคู่กรรมเนอะ รัก แต่ ไม่ใช่ที่หนึ่ง

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่4
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 11-07-2013 22:55:21

ไมล์เหมือน sex object น่ะ ป๋านึกอยากมีอะไรที่ไหนก็จัดการได้ทุกที่ไม่แคร์สถานที่ ไม่แคร์ใครจะมาเห็น  เหมือน ..ขอโทษนะ ไม่พูดดีกว่า เดี๋ยวคนเขียนกลัว  :laugh:

แต่ก็ไม่มีใครจะทำร้ายเรา ได้เท่ากับเราทำตัวของตัวเอง ไมล์อาจจะชอบอยู่ลึกๆในใจก็ด๊ายย แย่งชิงไปวันๆ รักแบบเล่นกับไฟที่แผดเผา ใครจะไปรู้ มันเป็นแนวเค้า  :katai3:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่4
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 12-07-2013 02:26:19

พชรรักไมล์แล้วไม่สงสารไมล์บ้างหรือ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่4
เริ่มหัวข้อโดย: fay_13 ที่ 12-07-2013 08:28:09

ตอนใหม่มาแว้ววว  :mc4:

แล้วอ่านจบก็ยัวะอิป๋าอีกตามเคย ผู้ชายมักมาก น่ากระทืบที่สวด ไปหาคนใหม่เหอะหนูไมล์  :serius2: :serius2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่4
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 12-07-2013 09:53:36

เหมือนจะสำนึกได้นะป๋า

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่4
เริ่มหัวข้อโดย: Satang_P ที่ 12-07-2013 10:31:57

 :sad4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่4
เริ่มหัวข้อโดย: ชะรอยน้อย ที่ 12-07-2013 11:01:17

เมื่อไหร่จะสำนึกได้นะป๋า

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่4
เริ่มหัวข้อโดย: Minnie~Moo ที่ 12-07-2013 11:36:10

เด้กผู้หญิงคนนั้นอาจจะไม่มีอะไรก็ได้นะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่4
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 12-07-2013 11:48:29

ไม่ไว้ใจหรอก จะคิดได้หรือเปล่าก็ไม่รู้ แบบนี้มันต้อง ให้มีคนมาจีบไมล์ซะ แล้วจะได้รู้ว่าการสูญเสียคนที่ตนรักเป็นยังไง ไม่สำนึก!!!

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่4
เริ่มหัวข้อโดย: Gril ที่ 12-07-2013 18:53:00

บทที่5





ผมแอบเซ็งเบาๆที่รู้ว่าเดือนมาไม่ได้เพราะไม่มีใครอยู่เฝ้ายายที่ป่วยอยู่ เรื่องนี้ผมไม่ได้บอกป๋าเดี๋ยวป๋าจะลากไปงานกับป๋าผมขี้เกียจไปปั้นหน้าตอนอยู่กับกลุ่มเพื่อนป๋าไม่ใช่ไม่ชอบนะครับแต่งานแบบนี้ก็รู้ๆกันอยู่นะครับ ครั้นจะกลับสายรหัสผมก็ไม่ยอมปล่อยตัวซะที ผมเลยต้องมานั่งกร่อยอยู่ที่โต๊ะคนเดียวอันที่จริงก็ไม่เชิงคนเดียว..


"น้องไมล์ไม่ออกไปเต้นเกับเค้าเหรอครับ กำลังสนุกเชียว"พี่ตั้มเพื่อนของพี่รหัสผมที่ติดส์ยห้อยตามพี่รหัสผมมาด้วย คนที่พยามทำตัวติดผมมาตลอดงาน


"ไม่ละครับ ไมล์เฝ้าโต๊ะให้ดีกว่า"


"โธ่ทำไมละครับ น่าสนุกออกมาเดี๋ยวพี่พาไปนะครับ"จนแล้วจนรอดผมก็โดนลากออกมาจากโต๊ะจนได้ ผมยืนกอดอกเพราะไม่คุ้นชินกับการเต้นแบบนี้ทั้งผู้หญิงผู้ชายที่โยกย้ายใส่กัน หนักสุดก็คงเป็นพี่ตั้มเพราะนอกจากจะเลื่อยไปทั่วแล้วยังมลดึงผมไปกอดอีก ผมละคิดสภาพเหตุการ์ณไม่ออกเลยถ้าป๋ามาเห็น


ฟอดด


"เยสสสกูได้หอมแก้มน้องไมล์แล้วโว้ยยย!"พี่ตั้งตะโกนแข่งกับเสียงเพลง


"ไอ้เหี้ย!"ผมที่เพิ่งตั้งสติได้ก็สะบัดตัวออกจากอ้อมแขนของพี่ตั้มแหวกผู้คนออกมานอกร้านเลยครับ จู่ๆขอบตาผมก็ร้อนผ่าวตัวผมสั่นเทาไปหมดจนควบคุมตัวเองไม่ได้ผมกำลังจะกดโทรศัพท์หาป๋าแต่มือผมก็สั่นเกินกว่าจะถือไหวโทรศัพท์ผมตกลงกับพื้นหินผมกำลังจะก้มลงไปเก็บแต่พี่ตั้มที่วิ่งตามมาเก็บขึ้นมาให้ซะก่อน


"พี่ขอโทษ พี่แค่ชอบน้องไมล์มากไปหน่อย"


"เอาคืนมา"ผมค่อยๆก้าวเท้าถอยห่างออกมาเรื่อยๆ


"จะไปไหนครับ งานยังไม่จบเลยนะ"พี่ตั้มกระชากแขนผมไปจับ


"ปล่อยไมล์นะพี่ตั้ม ไมล์จะกลับบ้าน"


"จะกลับบ้านหรือจะกลับไปหาไอ้ป๋ากันแน่!"พี่ตั้มตะคอกผมเสียงดัง ผมสะบัดมือออกแต่พี่ตั้มจับไว้แน่นมากจนผมรู้สึกเจ็บ ผมมองหน้าพี่ไมล์มันไม่ได้บอกเลยว่าพี่เค้าชอบผมออกจะค่อนไปทางเกลียดเสียด้วยซ้ำผมไม่ได้แปลกใจหรอกครับที่เค้ารู้ว่าผมกับป๋าเป็นอะไรกันแต่ที่ผมแปลกใจคือทำไมเค้ากล้าเรียกป๋าว่าไอ้ได้ทั้งๆที่ป๋าเป็นถึงอาจารย์พิเศษ


"พี่ตั้มโกรธอะไรผมงั้นเหรอ"ผมเลิกสะบัดมือไปมาแล้วยืนเฉยๆผมอยากรู้ว่าผมไปทำอะไรให้พี่เค้าโกรธหรือป๋าไปทำอะไร


"ก็ผัวมึงนั้นแหละที่แย่งแฟนกู!"แม้จะไม่มีอะไรกระแทกหน้าแต่ผมกลับรู้สึกหน้าชาเหมือนโดนตบผมบิดมือออกจากการบีบข้อมือของพี่ตั้ม และเริ่มเกิดคำถามมากมายในหัวว่าทำไมผมต้องเจออะไรแบบนี้ด้วย ทำไมทุกคนถึงต้องมายุ่งกับป๋าและทำไมป๋าถึงมีแค่ผมไม่ได้


"แต่ผัวมึงมันรักมึงมากไงมันเลยได้แฟนกูแล้วก็ทิ้งกลับไปหามึง มึงก็เหมือนกันนั้นแหละไม่รู้จักห้ามปรามผัวตัวเองหรือมึงโรคจิตชอบใช้ผัวร่วมกับคนอื่น!"


"พอสักที!พี่จะมาพูดเพื่อให้ได้อะไรพี่คิดว่าไมล์ดีใจเหรอไงที่มันเป็นแบบนี้พี่คิดว่ามันง่ายเหรอที่ต้องทนอยู่แบบนี้ ทำไมพี่มัวแต่โทษคนอื่นเรื่องแฟนพี่ทำไมพี่ไม่หัดโทษตัวเองบ้าง!"ผมตะโกนออกเสียงดังลั่นลานจอดรถ พี่ตั้มถลึงตาใส่ผมแล้วดึงผมเข้าไปกอดพร้อมกับกดจูบลงมาทั่วใบหน้าและซอกคอผม


"ในเมื่อมึงทนได้ที่ผัวมีชู้กูก็อยากรู้เหมือนกันว่าถ้าเมียมันโดนปล้ำมันจะทนได้มั้ย!"


"ไม่นะพี่ตั้มปล่อย!"ผมพยามออกแรงให้สุดกำลังแต่ก็ไม่สามารถหลุดไปได้ สายตาที่มองมาของพี่ตั้มทำให้ผมกลัวซะยิ่งกว่าอะไร ในใจผมได้ภาวนาขอให้ใครสักคนผ่านมาทางนี้ที


ผั้วะ!


ร่างของพี่ตั้มกระเด็นออกห่างจากตัวผม ในช่วงที่สติผมพร่าเลือน ดวงตาผมเต็มตื้นด้วยน้ำตา ขาแข้งก็พาลหมดแรงเอาเสียง่ายๆ ในความพร่าเลือนผมเห็นหน้าของคนที่กำลังตะลุมบอนกันอย่างชัดเจน พี่เพชร..





พชรวิ่งกระหือกระหอบมาทางพันไมล์ที่นอนหมดสติอยู่ใบหน้าหวานซีดเผือดเหมือนกระดาษ ไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าเขามาช้ากว่านี้อะไรจะเกิดขึ้นไมล์อาจตกเป็นของคนอื่นไปแล้ว เจ้าหน้าที่ตำรวจมาถึงในเวลาต่อมาตั้มถูกแจ้งข้อหาทำร้านร่างกายและก่อเหตุวิวาท


"ไหนน้องเป็นอะไรหรือเปล่าเพชร"คุณมารติแม่ของพชรเดินหน้าเครียดเข้ามาในห้องพักผู้ป่วย เธอรีบมาทันทีที่รู้ว่าเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝัน


"ชู่วเบาๆสิม๊าไมล์หลับอยู่"มารติถลาเข้าไปดูอาการของพันไมล์ที่เธอรักเหมือนลูกเหมือนหลาน


"ไหนเล่ามาสิเกิดอะไรขึ้น"

"ก็แฟนของคนที่ผมรู้จักนั้นละม๊ามันอยากแก้แค้นผมแต่ทำอะไรผมไม่ได้เลยมาลงกับไมล์นี่ถ้าผมไปเร็ว กว่านี้นะ"พชรทุบกำปั้นลงกับมืออีกข้าง


"พอหรือยังละเจ้าตัวดี"มารติเอ่ยเสียงเครียดหลังดึงตัวลูกชายตัวดีออกมานอกห้องผู้ป่วย


"พออะไรม๊า"


"ยังจะมาทำไม่รู้ร้อนรู้หนาวอีก เรื่องที่เกิดวันนี้ก็เกิดเพราะเรามัวไม่เลือกคลำไม่มีหางก็ได้หมด ม๊าจะสอนลูกผู้ชายนะเพชรเราต้องดูแลคนที่เรารักไม่ใช่การซื้อนู้นนี้ไปประเคนเค้าอย่าไปคิดแทนคนอื่นนะเพชรว่าน้องจะชอบของที่เพชรซื้อให้ ซื้อของแพงๆให้มันไม่สู้ดูแลรักษาหัวใจกันและกันนะเพชรถ้าป้าราตรีรู้ว่าเราทำกับลูกเค้าแบบนี่ม๊าตายไปจะเอาหน้าไหนไปบอกป้าราตรี"


"ม๊าอย่าพูดเป็นลางดิ"


"ไม่รู้ละตาเพชรถ้าเรายังไม่เลิกนิสัยเจ้าชู้ประตูดินแบบนี้ม๊าจะส่งน้องไปเรียนต่างประเทศแล้วอย่าคิดนะว่าจะตามน้องไปได้เพราะม๊าจะให้เพื่อนม๊าที่สถานทูตระงับพาสปอร์ตเรา"


"ม๊าอ่ะ เพชรรักไมล์มากม๊าก็รู้"


"รักกันแล้วทำไมถึงทิ้งขว้างน้องอย่างนี้ละ ป๊าเราก็เจ้าชู้ก็เห็นตัวอย่างของคนที่โดนคนรักนอกใจแล้วนิ ทำไมเพชรถึงยังทำตัวแบบป๊าม๊าละไม่เข้าใจจริงๆ เพชรคนเรานะมันอยู่ด้วยกันรอดก็มีอยู่แค่สองประเภทคือรักกับทนอยู่เท่านั้นแหละ"มารติบอกเสียงเครียดดวงหน้าของหญิงสูงอายุที่กำลังคุยอยู่กับเขานั้นเรียบนิ่ง พชรได้แต่หวั่นวิตกขอให้ใต้ใบหน้าเรียบเฉยนั้นไม่มีพายุด้วยเถอะ



"ม๊าถามเพชรจริงๆ ถ้ารักเค้าจริงแล้วทำไมถึงหยุดไม่ได้ตอบม๊าสิ"มารติวางมือที่ไหล่ลูกชาย


"โธ่ม๊าอย่าเร่งรัดคำตอบจากผมดิ"มารติถอนหายใจแบบคนเหนื่อยใจ เธอมองหน้าลูกชายแววตาที่เต็มไปด้วยความสับสนในเรื่องที่ไม่ควรสับสน


"งั้นม๊าก็ตัดสินใจได้แล้ว พรุ่งนี้ม๊าจะให้คนไปเก็บเสื้อผ้าของน้องมาไว้บ้านใหญ่ต่อไปนี้ม๊าจะให้น้องมาอยู่กับม๊าส่วนเพชรอย่าให้ม๊าเห็นนะว่ามายุ่มย่ามกับน้องอีกจนกว่าม๊าจะเห็นว่าเพชรทำตัวดีขึ้น"


"ไม่นะม๊า ม๊าจะทำแบบนี้ไม่ได้นะแล้วเพชรจะอยู่ยังไงคนเดียว"


"เพชรเคยอยู่คนเดียวด้วยเหรอ"


"ม๊าอ่ะ ยังไงเพชรก็ต้องเจอไมล์ที่มหาลัยอยู่ดี"พชรดึงดัน อยากจะดื้อรั้นกับมารดาไม่ให้พรากคนรักไปจากตนแต่ก็ทำไม่ได้เพราะใครๆก็รู้ว่าคุณหญิงมารตินั้นพูดจริงทำจริงไม่เคยล้อเล่นกับใคร


"ม๊าจะโทรบอกให้อธิบการบดีระงับการจ้างงานเพชร งานที่บริษัทก็วุ่นวายอยู่แล้วจะไปยุ่งกับงานที่มหาลัยทำไมก็ไม่รู้ แล้วถ้าเพชรไม่ทำตามกฎที่ม๊าวางไว้เพชรก็เตรียมตัวไปส่งน้องที่สนามบินได้เลย!"

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่5
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 12-07-2013 19:03:37

เออ!!! มันต้องอย่างง้าน!!!! เห็นด้วยกับคุณม๊าทุกประการ!

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่5
เริ่มหัวข้อโดย: RenaBee ที่ 12-07-2013 19:06:26

โดนคุณม๊าจัดการแล้ว!!เยี่ยมไปเลยค่ะคุณม๊า! o13

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่5
เริ่มหัวข้อโดย: sodamint.11 ที่ 12-07-2013 19:12:35

สะใจมากๆแต่ม๊าคะจัดเต็มมากกว่านี้ได้ไหมคะ
เอาให้ป๋าน้ำตาตกเลย เชอ :a2: :a14: :a9:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่5
เริ่มหัวข้อโดย: ชะรอยน้อย ที่ 12-07-2013 19:13:29

คุณแม่โหดมาก สมน้ำหน้าป๋า

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่5
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 12-07-2013 19:17:14

รักคุณหญิงแม่ที่สุดดดดดดดดดดด
สมน้ำหน้าพี่เพชร โดนคุณแม่ดัดหลัง
จะได้เลิกเจ้าชู้เสียที ไมล์ไม่ใช่ของตาย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่5
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 12-07-2013 19:27:39

ฮัดดดดดด ช่าาาาาาาา!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!


ม๊าได้ใจไปเลยเต็ม 100

ดัดสันดานป๋ามันซ่ะมั้ง

 o13 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่5
เริ่มหัวข้อโดย: Akad3ar ที่ 12-07-2013 19:46:56

ดี โดนซะบ้างง

ปล.ทำไมมันสั้นจุงเบยยย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่5
เริ่มหัวข้อโดย: แป้งข้าวหมาก ที่ 12-07-2013 19:58:57

โห..ม๊าได้ใจมากค่ะจัดเต็มเลย
เอาให้รู้สำนึกสะบ้าง

สมน้ำหน้าอิป๋าจริงๆเลยเว้ย
 :laugh:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่5
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 12-07-2013 20:00:42

ส่งไมล์ไปเมืองนอก ไปหาหนุ่มดี ๆ ที่นั่นให้เพชรกระอักเลือดไปเลยนะม๊า

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่5
เริ่มหัวข้อโดย: Jthida ที่ 12-07-2013 20:02:58

โอ้ยดีใจ คุณแม่เข้ามาจัดการ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่5
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 12-07-2013 20:07:37

จัดการขั้นเด็ดขาดเลยเจ้าชู้ดีนัก

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่5
เริ่มหัวข้อโดย: milkshake✰ ที่ 12-07-2013 20:19:24

เยี่ยมค่ะคุณหญิง คะแนนเต็ม 100 เราให้คุณ 1 ล้านค่ะ
สมน้ำหน้าอีป๋า น้องไมล์อย่าใจอ่อนนะลูก
เอาให้หนักเลยคนแบบนี้!!

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่5
เริ่มหัวข้อโดย: agava1313 ที่ 12-07-2013 20:40:17

คุณแม่พูดถูกต้อง!!!  ต้องดัดนิสัยลูกชายตัวดีของคุณแม่ซะบ้าง หวังแต่ว่าคงยังไม่ถึงขั้นไม้แก่ดัดยากหรอกนะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่5
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 12-07-2013 20:40:53

ก้มกราบคุณม๊า สุดยอดค่ะ  o13 o13


 ไมล์ตอนนี้ก็อยู่ที่ตัวไมล์แล้วหล่ะ ว่าจะยอมจมปลักกับพี่เพชรคนเก่าๆหรือจะสู้ใจแข็งแล้วได้คนที่รักและเห็นคุณค่าในตัวของไมล์จริงๆมาซะที


 :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่5
เริ่มหัวข้อโดย: sunshinesunrise ที่ 12-07-2013 20:44:11

Good job!!!!!  :hao6: you deserve it!!!

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่5
เริ่มหัวข้อโดย: pockypocky ที่ 12-07-2013 20:45:53

ขอไลค์ให้คุณแม่ค่ะ! ทำดีมาก!  :katai2-1: :katai2-1:

ยังคงหมั่นไส้ป๋าอย่างต่อเนื่อง  :z6:

แล้วมาต่อไวๆนะคะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่5
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 12-07-2013 20:48:36

ม๊าคะ ความหวังของหนูอยู่ที่ม๊านะคะ
ม๊าต้องสั่งสอนให้ป๋ามันรู้จักพอซะทีนะคะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่5
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 12-07-2013 21:21:57

หม่าม๊าทำดีมากค่ะ  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่5
เริ่มหัวข้อโดย: beer ที่ 12-07-2013 21:24:57

รักภาษา_อะไรว่ะ โคตรเห็นแก่ตัวเลย ในเมื่อมีคนอื่นได้ไมล์คงไม่จำเป็นหรอกมั้ง
ลองให้ไมล์มั่วมั้งดิ จะได้แฟร์ไง นึกถึงใจเขาใจเราบ้าง คนรักกันเค้าไม่ทำร้ายใจกันหรอก

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่5
เริ่มหัวข้อโดย: filmybutter ที่ 12-07-2013 21:41:45

เอาแล้ว คุณพชร ต้องทำตัวดีๆแล้วนะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่5
เริ่มหัวข้อโดย: Loste ที่ 12-07-2013 21:46:45

สะใจ

 :laugh:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่5
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 12-07-2013 21:57:21

 :z2: :z2: :z2: :z2: :z2:กรี้ดดดดดดดดดขอตบมือให้คุณแม่คะ :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:


ในที่สุดก็มีคนมาดัดนิสัยอิป๋าแล้ว :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่5
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 12-07-2013 22:17:51

ม๊าเด็ดขาดมาก เพชรจะได้คิดได้ซักที

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่5
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 12-07-2013 22:43:21

สม!!!

อยากเจ้าชู้เอง สะใจไหม พอใจไหม อยากได้ใครอีกหรือเปล่า มีคนรักดีๆ อยู่แล้วไม่ชอบ อยากได้อีกว่างั้น รู้จักคำว่า "พอ" บ้างสิ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่5
เริ่มหัวข้อโดย: fullmoonny ที่ 12-07-2013 22:54:24

คุณแม่สุดยอดไปเลย ต้องอย่างงี้สิ!
ป๋าก็เลิกทำตัวแบบนี้ซะทีเหอะ ชิชิ ปากก็พูดรักไมล์ๆ
แต่ก็ยังเจ้าชู้อยู่ดี  :katai4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่5
เริ่มหัวข้อโดย: Satang_P ที่ 12-07-2013 23:01:46

 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่5
เริ่มหัวข้อโดย: pass44 ที่ 12-07-2013 23:03:53

คุณแม่ สุดยอดเลยค่า o13
อย่างนี้ต้องกด Like
ป๋า อิอิ สะใจ :hao7:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่5
เริ่มหัวข้อโดย: ~ณิมมานรฎี~ ที่ 12-07-2013 23:08:39

 o13  ม๊าเจ๋งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง  ส่งน้องไปเล้ยยยยยย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่5
เริ่มหัวข้อโดย: didi ที่ 12-07-2013 23:16:25

ดัดนิสัยเพชรซะมั่ง :laugh3: :pig4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่5
เริ่มหัวข้อโดย: quiicheh. ที่ 12-07-2013 23:28:55

เยี่ยม! อีป๋าเดธแน่นอนกิกิ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่5
เริ่มหัวข้อโดย: Sirada_T ที่ 12-07-2013 23:30:43

เจ๋ง!!!

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่5
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 12-07-2013 23:41:24

ป๋าแม่ง!!!! สันดานหมามาก  ม๊าหาผัวใหม่ให้พี่ไมล์เลย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่5
เริ่มหัวข้อโดย: shockoBB ที่ 12-07-2013 23:46:14

 o13 ม๊าเยี่ยมสุดๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่5
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 13-07-2013 00:01:24

ไมล์ยังจะทนอีกหรอ...ป๋าไม่สำนึกซักนิด

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่5
เริ่มหัวข้อโดย: t152_rakjai ที่ 13-07-2013 08:27:17

สมแล้วมันต้องอย่างนี้  :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่5
เริ่มหัวข้อโดย: wi_OoO_wi ที่ 13-07-2013 09:17:12

ป๋าไม่ได้กลัวแม่ แค่เกรงใจ  :hao3: :hao3:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่5
เริ่มหัวข้อโดย: Minnie~Moo ที่ 13-07-2013 09:28:54

ขอให้วันที่ไมล์ไม่ทนมาถึงเร็ว :call:ๆ อิป๋าจะได้สำนึก :m28: ซะที

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่5
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 13-07-2013 10:02:08

เพิ่งเข้ามาอ่าน  มันสะใจตอนสุดท้ายที่ไมล์จะได้ออกห่างพชรสักที

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่5
เริ่มหัวข้อโดย: GoodNice ที่ 13-07-2013 10:53:51

รักคุณม๊าเลยอ่ะ 5555  ป๋า  :z6:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่5
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 13-07-2013 11:32:28

ม๊าเด็ดขาดที่สุด!
จะเอายังไงละป๋าเพชรทีนี่ ก็ดีนะอยู่ห่างไมล์จะได้สำนึกบ้าง
ว่าแต่...อยากให้น้องไมล์ไปต่างประเทศเลยมากกว่าสักสองสามปี

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่5
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 13-07-2013 12:07:17

อ่านทีเดียว 5 ตอนรวดเลย เรื่องสนุกมากแต่หมั่นใส้ป๋า
เรืี่องนี้ป๋ารับไปเต็มๆเลย พันไมล์เองก็มีส่วนนะเนี่ย
อยู่ด้วยกันเหมือนไม่รักกันเลย ไม่ใส่ใจความรู้สึกกันและกัน
มีอะไรก็ไม่พูดไม่บอก พอใจไม่พอใจก็เงียบ ต้องถึงมือแม่จนได้
อย่างป๋าต้องเจออย่างนี้แหละ ปล่อยให้คิดเองคงคิดไม่ได้หรอก
ดูสิว่าจะทำได้หรือเปล่า งานนี้ต้องขอบคุณหม่าม้านะไมล์
ส่วนเราต้องขอบคุณคนเขียนมากค่ะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่5
เริ่มหัวข้อโดย: kny ที่ 13-07-2013 13:23:42

 :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่5
เริ่มหัวข้อโดย: sang som ที่ 13-07-2013 14:02:12

ม๊าเจ๋งโคตร!!

เอาให้จำเลยนะม๊า

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่5
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 13-07-2013 14:11:11

โฮฮฮฮฮฮฮฮ อยากจะไปกราบแทบเท้าม๊าสักที
มันต้องแบบนี้ !!!! ป๋าจะได้จัดการตัวเองสักที
เวลาไม่มีน้องอยู่ใกล้ๆนานจได้รู้ใจตัวเองบ้างงง

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่5
เริ่มหัวข้อโดย: Pumpkin_23 ที่ 13-07-2013 17:23:02

มาต่อไวๆนะค่ะ

เรื่องเหมือนจะไม่ดราม่าแต่ดราม่า

สนุกค่ะๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่5
เริ่มหัวข้อโดย: pachth ที่ 13-07-2013 19:02:44

ถือป้ายไฟม๊า!!
ม๊าเจ๋งที่สุดในสามโลก

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่5
เริ่มหัวข้อโดย: BlackArrow ที่ 13-07-2013 19:42:54

คุณแม่พูดได้ใจหนูมากคร้าาาา  o13

ไอ้ป๋าขอสักทีเถอะ หมั่นไส้  :z6:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่5
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 13-07-2013 21:24:23

ม๊าป๊าจัดการโลดด

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่5
เริ่มหัวข้อโดย: lalitalx ที่ 13-07-2013 21:39:42

ชูป้ายคุณม๊า FC  :katai2-1:
คุณป๋าทำตัวดีๆขึ้นเร็วๆละ สงสารน้องไมล์  :hao5:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่5
เริ่มหัวข้อโดย: Gril ที่ 13-07-2013 23:28:49

บทที่ 6
 
   บรรยากาศที่บ้านเงียบสนิทคนงานของม๊าป๋ากำลังทำหน้าที่ขนกระเป๋าเสื้อผ้าของผมขึ้นรถที่ม๊าส่งมารับ หลังจากออกจากโรงพยาบาลป๋าแค่เดินมาบอกกับผมว่าจะให้ย้ายไปอยู่บ้านใหญ่สักพักและหลังจากนั้นก็ไม่มีคำพูดอะไรที่หลุดออกมาจากป๋าหรือแม้กระทั่งผม ผมเดินลงมาจากห้องหลังจากที่สมศักดิ์ขนกระเป๋าใบสุดท้ายของผมลงมา ป๋ายังนั่งอ่านหนังสือวรรณกรรมฝรั่งอยู่ที่โซฟาด้านล่างผมได้แต่มองด้วยความหวังว่าป๋าจะเรียกผมหรือรั้งผมเอาไว้บ้างหรือเปล่า

   "คุณไมล์ครับเหลืออะไรหรือเปล่าครับ"ผมปล่อยมือที่จับกรอบรูป ผมหันไปมองป๋าอีกครั้งแต่ทุกอย่างก็ยังคงอยู่ในความเงียบป๋าไม่ได้หันมามองตั้งแต่ที่ผมลงมา

   "ไม่ละ ไปกันเถอะ"ผมเดินไปหยิบรองเท้าคูโปรดออกมาจากชั้นใส่เสร็จก็กำลังจะออกแต่ป๋าก็มาดึงมือผมไว้พร้อมกับยัดกล่องขนาดเล็กใส่มือผม

   "หนู..อย่าไปเลยนะ"ผมเปิดกล่องดูก็พบว่ามันคือแหวนทองคำขาวมีเพชรฝังอยู่หนึ่งเม็ด ผมหันกลับมามองหน้าป๋าแต่ป๋าไม่หันมาสบตาผมเลยสักครั้ง มือผมกำแน่นและในวินาทีต่อมากล่องที่บรรจุของมีค่าก็ถูกผมปาลงกับพื้นอย่างไม่ไยดี

   "ไปเถอะสมศักดิ์"ผมรีบเดินไปขึ้นรถและไม่ได้หันกลับไปมองด้านหลังว่าป๋ากำลังทำหน้ายังไง ผมแค่โกรธว่าทำไมถึงได้ให้แหวนเพรชกับผมทั้งที่คำพูดของป๋าเพียงแค่ไม่กี่คำก็ทำให้ผมอยู่กับเค้า แต่เค้าก็เลือกที่จะทำกับผมเหมือนทำกับคนอื่นหรือที่จริงแล้วผมก็เป็นคนอื่นสำหรับเค้าเสมอมา
 
 
 
   หลังจากนั้นหนึ่งอาทิตย์ทางมหาวิทยาลัยก็ได้ส่งอาจารย์พิเศษคนใหม่มาสอนนักศึกษาป๋าแทบจะหายไปจากวงจรชีวิตของผมแต่เค้าก็คงไปโผล่ในวงจรชีวิตของคนอื่นแทน

   "เอ้ามึงไหนว่าไม่ชอบนาฬิกาเรือนนี้ไง"เดือนทักเมื่อเห็นที่ข้อมือผมมีนาฬิกาพูม่าแทนที่จะเป็นนาฬิกาโรเล็กซ์แบบทุกที

   "อันเก่ามันตายอ่ะ"เปล่าหรอกครับเรือนเดิมมันก็ยังเดินดีอยู่แต่ผมแค่อยากใส่อันนี้เพราะมันเป็นของเพียงอย่างเดียวที่ป๋าซื้อให้และผมยังเอามาด้วย

   "ถ่านหมดหรือเปล่าแก"

   "ไม่รู้ดิกูไม่ได้แกะออกมาดู"

   "เออจริงด้วยกูลืมไปกูนัดนพไว้ที่ร้านหน้ามอแล้วนี้มึงจะไปหอสมุดใช่ป่ะ"

   "เออมึงรีบไปเหอะเดี๋ยวกูไปเอง"ผมบอกลาเดือนที่รีบวิ่งแจ้นออกไป ส่วนผมก็เดินไปที่หอสมุด เดินเลือกหนังสือมาทำรายงานจนได้เล่มที่ถูกใจผมก็หยิบออกมาเปิดดู

   ตุ้บ!

   หนังสือตกลงพื้นเพราะผมถูกชนอย่างกะทันหันกำลังจะหันไปเอาเรื่องคนที่ชนแต่ผมก็ต้องชะงักเมื่อเห็นว่าคนนั้นคือป๋า สภาพป๋ายังดีอยู่ไม่ได้โทรมเป็นคนบ้าเหมือนในละครป๋ายังดูปกติป๋ามองหน้าผมนิ่งไม่กระพริบตาแต่ผมไม่ได้มองกลับ ชั่วพริบตาป๋าดึงผมเข้าไปกอดแน่นแต่ผมไม่ได้กอดตอบเพราะกำลังอึ้งอยู่ หลายวันที่เราไม่ได้เจอกันจนเกือบลืมไปแล้วว่าคนตรงหน้านี้มีตัวตนทำให้ใจผมเต้นรัว ป๋าผละออกจากผมอย่างอ้อยอิ่งเค้าก้มลงไปหยิบหนังสือผมไม่เข้าใจว่าทำไมป๋าถึงทำแบบนี้ทั้งที่ตอนผมออกมาทำเหมือนไม่แคร์กันเลยแต่ทำไมตอนนี้ถึงทำเหมือนต้องการผม

   "หนู.."ผมยังยืนนิ่งไม่ขยับไปไหนและไม่พูดอะไรออกมา ผมสบตาป๋าอยากรู้ว่าตอนนี้เค้ากำลังคิดอะไรอยู่แต่ผมก็อ่านมันไม่ออก ป๋าก้มลงมาหาผมแต่ไม่รู้ทำไมผมถึงได้ถอยหนีออกมาทั้งทีไม่มีทางไหนให้ไปแล้ว ผมเบือนหน้าหนีจมูกป๋ามันปฎิกิริยาอัตโนมัติเลยครับ ผมหลับตาปี๋มือไม้สั่นเทาไปหมดผมรับรู้ได้ถึงลมหายใจของป๋าที่เป่ารดหน้าผม สัมผัสอุ่นๆแตะลงที่หน้าผากผมป๋าจูบหน้าผากผมพร้อมกับยัดหนังสือใส่มือผมแล้วเดินออกไป ผมกอดหนังสือไว้กับตัวแน่นได้แต่มองตามหลังป๋าไป

   "พี่เพชร.."เสียงของผมมันดังไม่พอให้เค้าหยุดป๋าเดินห่างออกไปในขณะที่ผมได้ยืนนิ่งอยู่กับที่ ผมเดินมาหาที่นั่งและพยามที่จะรวบรวมสมาธิกับหนังสือปกแข็งที่อยู่ตรงหน้า
 
 

 
 
   "วันนี้ไปทำอะไรมาที่มหาลัยเหรอ"มารติถามทันทีที่ลูกชายโผล่หน้าเข้ามาในห้อง พชรถอนหายใจก็รู้ว่ามารดาสายเยอะแต่ก็ไม่คิดว่าจะรู้เรื่องเร็วขนาดนี้

   "ไปเก็บของ"พชรเดินอ้อมหลังมารดามานั่งที่เก้าอี้

   "ม๊าว่าจะไปดูทำเลที่ต่างจังหวัดหน่อย อยู่ทางนี้ก็ฝากดูแลบริษัทด้วยละ"

   "แล้วม๊าจะไปกี่วัน"

   "สักสามวันมั้ง ถ้าไม่มีอะไรคลาดเคลื่อน เดี๋ยวม๊าไปก่อนละกันเห็นว่าฝ่ายบัญชีหัวหมุนกันน่าดู"

   "หวัดดีครับม๊า"มารติรับไหว้ลูกชายแล้วเดินออกไป พชรได้แต่อมยิ้มกับตัวเองในที่สุดฟ้าก็ส่งโอกาสมาให้เขา เขาจะได้มีโอกาสได้ใกล้ชิดพันไมล์และต่อให้ต้องปืนบ้านตัวเองเขาก็ยอม

   Rrr

   "หวัดดีครับ"

   -สวัสดีดีค่ะพี่พชร นี่นิดนะค่ะ-ชายหนุ่มร้องอ่อ พลางคิดถึงนิตยาเฟรชชี่น้องใหม่ของมหาลัยที่เขาทำงานอยู่นิตยาเป็นหญิงสาวเพียงคนเดียวที่เขาคุยแต่เรื่องงานไม่มีส่วนเอี่ยวทางด้านชู้สาวแต่ก็ไม่รู้ว่าพันไมล์จะคิดไปถึงตรงไหนเพราะพักหลังๆที่พันไมล์มาหาก็ต้องเจอเขาอยู่กับนิตยาโดยตลอด

   "อ่อครับว่าไงครับ"

   -คือนิดจะโทรมาถามว่าแหวนที่พี่พชรสั่งทำใส่พอดีมั้ยค่ะ คือนิดกลัวว่ามันจะไม่พอดีอ่ะค่ะ-

   "ไม่รู้สิครับ"เขาตอบ พลางมองไปที่กล่องกำมะหยีสีเข้มที่คนที่เขาตั้งใจให้ปามันทิ้งอย่างไม่ไยดีแต่เขาก็ไม่คิดจะโกรธอะไรพันไมล์เลยเพราะเขาสมควรได้รับมันแล้ว สิ่งที่พันไมล์ทำมันยังเทียบไม่ได้เลยกับสิ่งที่เขาละเลยพันไมล์มาตลอด ชายหนุ่มสูดหายใจเข้าลึกๆ

   "คือนิดไม่มีอะไรใช่มั้ยครับ พอดีผมติดงานไม่สะดวกคุยนะครับ"

   -อ่อขอโทษที่รบกวนนะค่ะ-

   "ครับไม่เป็นไรครับ"พชรวางสาย เขาโยนโทรศัพท์ไว้ให้ไกลสายตามือยังถือกล่องเจ้ากรรมแกว่งไปมา หนทางที่เคยคิดว่าจะเรียบง่ายและสวยงามทุกสิ่งทุกอย่างที่วาดฝันเอาไว้พังลงกับตาด้วยมือของตัวเองด้วยการกระทำของตัวเอง
   



   เสียงฟ้าร้องดังมาเป็นระลอก ผมปิดประตูปิดหน้าต่างแล้วรีบเข้านอนแต่หัววัน ฝนที่ทำท่าจะตกตั้งแต่บ่ายมาถึงเวลานี่ก็ตกลงมาแค่ปรอยๆเท่านั้น ผมเลิกผ้าห่มขึ้นแล้วสอดตัวเข้าไปด้านใน หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูแต่ไม่รู้ทำไมผมถึงได้กลับไปอ่านหน้าแชทที่เคยคุยกับป๋าคงเพราะไม่มีป๋ามานอนกอดแบบทุกคืน ไม่มีเสียงที่คอยกระซิบเบาๆก่อนหลับผมเองก็เพิ่งจะรู้ว่าตัวเองโหยหาความรู้สึกแบบนั้นอีกครั้ง
   ก๊อก ก๊อก
   ผมมองไปที่ประตูช่องว่างด้านล่างไม่ปรากฏเงาใดๆ ผมเดินไปที่หน้าต่างบานใหญ่ที่เพิ่งจะปิดไปเมื่อกี้ เงาสีดำพาดผ่านมาผมขยับเท้าถอยหลังอัตโนมัติกำลังคิดอยู่ว่าเมื่อกี้ผมได้ลงกลอนหน้าต่างหรือเปล่าแต่มันก็ไม่ทันให้วิ่งไปปิดแล้วคนที่อยู่ภายนอกเหมือนจะหาลูกบิดหน้าต่างได้แล้ว ผมหันหลังเตรียมตัวจะวิ่งถ้าไม่มีมือเย็นๆมาดึงแขนผมไว้สักก่อน
   "ไมล์"
   "พี่เพชร!"ตัวผมถูกดึงเข้าไปกอดอีกครั้ง ไอเย็นที่ส่งผ่านมาที่ผมทำให้ผมสอดมือเข้าไปกอดร่างของพี่เพชร มือพี่เพชรตรึงร่างผมเอาไว้กับอกเค้าริมฝีปากเย็นเฉียบประทับลงที่หน้าผากผมหลายครั้ง บ้านหลังใหญ่ที่กว้างขวางทำให้ผมอ้างว้างมากกว่าเดิมและสิ่งที่เติมเต็มผมก็มีแค่เขาคนนี้เท่านั้น
   "เช็ดตัวก่อนนะ"ผมส่งผ้าขนหนูให้
   "ทำไมไม่เข้าทางประตูละ"
   "ไม่อยากให้ม๊ารู้"ผมแอบยิ้ม ทั้งที่ภายนอกเหมือนคนแข็งกร้าวขนาดนั้นไม่น่าเป็นคนกลัวแม่เลย ผมกำลังลุกขึ้นไปหยิบเสื้อให้พี่เพชรเปลี่ยนแต่ก็โดนดึงไว้พี่เพชรสบหน้าลงกับหน้าท้องผมห่างกันไม่แค่กี่อาทิตย์ทำไมถึงได้ติดกอดขนาดนี้นะ ผมยกมือขึ้นลูบหัวพี่เพชรเบาๆแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกไป
   "เพชรจะเอาไมล์กลับคืนมาจากม๊าให้ได้ เพชรจะเลิกเจ้าชู้เพชรจะทำตัวดีๆจะไม่ทำให้ไมล์เสียใจอีกดีมั้ย"ผมเงียบได้แต่สบตาคนที่มองมา พี่เพชรสบตาผมไม่กระพริบตานี่เป็นครั้งแรกที่ผมรู้สึกว่าเค้าจริงจังกับคำพูดของตัวเอง ผมยกมือขึ้นลูบหน้าพี่เพชรเบาๆ
   "อื้ม..อย่ายอมแพ้นะ"ผมยิ้ม พี่เพชรจับมือผมมาจูบเบาๆแค่เพียงจูบเบาๆที่ปลายนิ้วแต่มันเหมือนเป็นคำมั่นสัญญาระหว่างเรา
 

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 13-07-2013 23:39:51

ถ้าทำไม่ได้ขอให้ม๊าส่งไมล์ไปไกล ๆ จากเพชรเลย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 13-07-2013 23:46:26

จะคอยดูนะป๋า  :hao3:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: ชะรอยน้อย ที่ 13-07-2013 23:48:29

สงสารไมล์อ่ะ ไม่ได้รู้เรื่องอะไรที่ป๋ากับม๊าคุยกันเลย
เหมือนต้องคิดมากไปคนเดียว

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: sunshinesunrise ที่ 13-07-2013 23:50:27

Finally, he acknowledges what he did in the past. Hope this is a serious plan to change everything to be stable. :katai2-1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 13-07-2013 23:54:00

ขอให้ทำได้จริงๆนะ สงสารนู๋ไมล์ไม่อยากให้รอแล้วผิดหวัง

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: แป้งข้าวหมาก ที่ 14-07-2013 00:03:10

ทำให้ได้นะอิป๋า ถ้าน้องไมล์เสียใจอีก ชั้นเจี๋ยน
 :z10:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: wan1222 ที่ 14-07-2013 00:20:41

ทำไม่ได้แหละ น่าดู!!!! :m31: :m31: :m31:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 14-07-2013 00:30:06

โอ๊ยยยยยยยย กว่าจะตั้งท่าได้นะป๋า
น่าหมั่นไส้อ่ะ

ว่าแต่นางนั้น..... มันแปลกๆ นะ จะโทรมาถามเรื่องแหวนจริงอ่ะ
ทำไมอ่านแล้วรู้สึกนางอ้อล้อไงชอบกล

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 14-07-2013 00:31:24

ทำไมมันสั้นอย่างนี้!!!!!!!!!!!  คุณม๊า!!!ป๋ามันแอบมาหาพี่ไมล์ มาลากมันออกไป!!!!!!!!!

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: lalitalx ที่ 14-07-2013 00:45:14

ชอบที่ไมล์ให้กำลังใจป๋า น่ารักมากๆเลย ขอให้ครั้งนี้ตั้งใจทำจริงนะ  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 14-07-2013 00:51:05

ให้มันจริงเถอะ!!!

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 14-07-2013 01:01:08

ขอให้ทำได้พี่เพชร อย่าท่าดีทีเหลวก็พอ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: babimild1985 ที่ 14-07-2013 01:10:03

 :beat: :beat: :beat: :beat: :beat:  ตบอิป๋า

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 14-07-2013 01:19:03

 :m16: :m16: :m16: :m16:อย่าดีแต่พูละอิป๋าทำให้ได้ด้วยนะ :m16: :m16: :m16: :m16:


น้องไมล์จะได้มีความสุขจริงๆซักที :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: Lily teddy ที่ 14-07-2013 02:16:40

เฮ้อ ถ้าป๋ารักไมล์จริง ๆ ไม่น่าว่าจะเปลี่ยนตัวเองไม่ได้นะ
แค่มีคนรักคนเดียวมันยากตรงไหนหว่า
เป็นกำลังใจให้ไมล์จ้า สู้ ๆ รอป๋าหน่อยน๊า
เพิ่งเข้ามาติดตามด้วยคนจ้า  :L2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 14-07-2013 02:17:13

ก็ขอให้เพชรทำสำเร็จนะ ไม่งั้นม๊า ไม่ยอมแน่  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: yanggi ที่ 14-07-2013 03:54:44

แม่มาบอก เพราะอยากให้แอบมาหา รึป่าวเนี่ย  :hao7:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: sodamint.11 ที่ 14-07-2013 05:44:39

หนูจะเชื่อป๋าดีไหมน่าๆ :เฮ้อ: :เฮ้อ:
ไมล์ใจอ่อนจัง.....

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: pockypocky ที่ 14-07-2013 07:34:27

ถ้าทำไม่ได้นะ... จะเชียร์ให้มีพระเอกคนใหม่ไปเลย!  :hao7:

แล้วมาต่อไวๆนะคะ  :mew1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 14-07-2013 07:39:26

เพชรของเราจะดีได้แค่ไหนต้องรอดู
แต่ว่าถ้าดีแตกเมื่อไหร่นี่
บอกให้ม๊าจัดการส่งหนูไมล์ไปให้ไกลสักสองสามปีซิ จะได้ดูว่าเพชรจะเป็นยังไง

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 14-07-2013 08:10:34

จะรอดูนะเพชรว่าจะมีความพยายามแค่ไหน

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: ninghyuk ที่ 14-07-2013 08:55:27

เพิ่งมาอ่านนสสน ทั้งชอบทั้งเกลียดอิป๋าในวลาเดียวกัน
สงสารไมล์อะ ถามว่ารักมั้ยก็รัก แต่มันรักแบบกล้ำกลืนสิ้นดี

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: wi_OoO_wi ที่ 14-07-2013 09:08:37

พันไมล์ เล่นตัวเยอะๆนะ  :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 14-07-2013 09:11:52

อุ๊!.... การดัดสันดานได้ผล....โว้ว...แจ่มๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: quiicheh. ที่ 14-07-2013 09:52:34

อีป๋าอย่าตบะแตกล่ะ!!!!!

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: question09 ที่ 14-07-2013 09:52:50

อ่านแล้ว...รู้สึกชอบอ่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 14-07-2013 10:15:45

ป๋าคิดได้แล้ว ก็เหลือแต่ลงมือทำให้น้องไมล์เห็นนะ สู้ๆป๋า  :hao3:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: t152_rakjai ที่ 14-07-2013 10:15:57

พูดแล้วทำให้ใด้น่ะป๋า
 :angry2: ถ้าทำให้น้องเสียใจอีกละก็  :z6:  :z6:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 14-07-2013 11:19:45

สู้ ๆ ละักัน...ถึงต้องกลับไปอยู่จุดเดิมไมล์ก็คงยอม
แต่จะดีกว่ามั้ย ถ้าได้มีความสุขจริง ๆ กันซักที

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: kny ที่ 14-07-2013 11:31:33

 :L2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 14-07-2013 11:44:28

ทำให้ได้อย่างที่พูดนะป๋า
ความจริงไม่อยากเชียร์ป๋าหรอกนะ แต่เห็นแก่ไมล์ให้โอกาสหน่อยล่ะกัน อิอิ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: Loste ที่ 14-07-2013 11:46:22

สู้ ๆ ระเบิดพลีชีพ คนไม่ดีกลับตัวโลกต้องหัยอภัย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: Anyann ที่ 14-07-2013 12:11:58

ก็ทำให้ได้นะเพชร ไม่งั้นแฟนๆไมล์เอาเพชรหนักแน่ 5555

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: pachth ที่ 14-07-2013 12:23:00

เกลียดป๋าอ่ะ หาคนใหม่ให้ไมล์เหอะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 14-07-2013 12:31:12

 :beat: :beat: :beat: :z6: :z6: :z6:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: ~ณิมมานรฎี~ ที่ 14-07-2013 12:32:42

หึ หึ หึ จะคอยดู  :hao3:  ถ้ามีสาวๆมาอีกน๊าาาาาา  :beat:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: Apple_matinie ที่ 14-07-2013 13:03:14

เพชร...จะทำได้รึป่าวเน้อออ  :laugh:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: fullmoonny ที่ 14-07-2013 13:29:26

ป๋าเอาให้จริงนะ ไม่ใช่พอเอาเข้าจริงๆแล้วทำไม่ได้
จะรอดู :katai2-1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: agava1313 ที่ 14-07-2013 13:41:35

โฮ่....พันไมล์ใจอ่อนอีกแล้ว  ต้องบอกว่า "ทำให้ได้ก่อนแล้วค่อยมาพูด" ไปเลย >__<

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 14-07-2013 15:00:11

ถ้าดีแตก แม่จะฟาดด้วยสากน่ะค่ะ


 o18 o18 o18

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 14-07-2013 17:05:34

วิ่งไปฟ้องหม่าม้าดีกว่าว่าป๋าดอดมาหาอีหนู :z2:
ไมล์อย่าเพิ่งใจอ่อนซะก่อนล่ะ รอให้หม่าม้ายืนยันก่อน
ว่าพี่เพชรกลับตัวกลับใจเลิกมีเล็กมีน้อยได้แล้ว
เมื่อนั้นค่อยมาว่ากันอีกที ตอนนี้ก็อดทนไว้ก่อนนะ
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: supizpiz ที่ 14-07-2013 17:13:02

ทำไมไมล์ใจอ่อนง่ายแบบเนร้~~~ :ling1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 14-07-2013 20:51:05

ทำให้ได้จริง ๆ อย่างที่พูดไว้นะอีป๋า

 :katai5:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: อยากกินไข่พะโล้ โปะ ที่ 14-07-2013 21:21:18

ทำให้ได้อย่างที่พูดนะไอ้ป๋า

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: zabzebra ที่ 14-07-2013 22:35:41

ไม่สามารถทนแทนไมล์ได้

ไมล์หาคนใหม่ดีกว่ามั้ยยย อย่าทนเลย พี่ตั้มพูดมามันก็มีส่วนถูกนะไมล์

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 15-07-2013 00:27:05

ทำให้ได้จริงๆอย่างที่พูดนะไอ้คุณป๋า

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: hikikomori ที่ 15-07-2013 00:49:38

มารอลุ้นว่าป๋าจะทำได้อย่างที่พูดมั้ย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: FFS_Yaoi ที่ 15-07-2013 06:54:31

จะทำได้ไหม :o10:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 15-07-2013 07:23:05

จะคอยดู
ไม่งั้นจะยุให้พันไมล์อยู่ไกลเป็นล้านๆ ไมล์จริงด้วย  :hao3:
บวกและเป็ด

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 15-07-2013 13:54:38

แม่เพชรตั้งใจเปิดโอกาสให้เพชรหรือเปล่า

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: maytarapat ที่ 15-07-2013 14:15:57

อย่าใจอ่อนนะไมล์ เราต้องแข็งๆเข้าไว้
ไม่งั้นอิพี่เพชรก็กลับไปเป็นป๋า! อีกอ่ะ
ถ้าพี่เพชรยังไม่ปิดสต๊อกแล้วเปิดตัวหนูหละก็
อย่าใจอ่อนเด็ดขาด จะคิดถึงยังไงก็ต้องทน

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: uri uri ที่ 15-07-2013 16:03:21

มาตามอ่านด้วย อิอิ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: nomo9 ที่ 16-07-2013 02:21:04

งานนี้กดไลค์ให้ม๊าอย่างเดียวเลย ^___^

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 16-07-2013 10:53:15

คุณม๊า โคตรเจ๋็งอ่ะ ชอบๆๆๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 16-07-2013 13:00:56

ม๊า  สุดยอด จริงๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 16-07-2013 13:04:25

ม๊าเอาให้ตายเลยนะ
ลูกสะใภ้เราเท่านั้นที่สำคัญ
ดัดหลังลูกชายซะให้เข็ด
บวกและเป็ดให้ม๊า :mew1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: fay_13 ที่ 16-07-2013 15:52:50

เอิ่มมม คนเขียนจะเคื่องเรามั้ยค้าถ้าเราจะบอกว่าเราไม่เชื่อน้ำหน้าอิป๋าเลยซักกะติ๊ด  :m16: :m16:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: thepopper ที่ 16-07-2013 16:26:16

อย่าพูดอย่างทำอย่างนะป๋า

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 16-07-2013 17:42:24

เขียนสนุกมากค่ะ มันหน่วงด้วยสถานการณ์เนอะ นี่ถ้าบิวท์อีกนิดทีสิทธิืทำคนอ่านน้ำตาตกนะเนี่ย555+

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 16-07-2013 18:43:31

จะทำได้มั้ย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: sang som ที่ 16-07-2013 21:07:23

ป๋า ทำให้ได้อย่างที่พูดนะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 17-07-2013 12:04:23

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 18-07-2013 01:55:38

ป๋า ถ้าแกผิดพูดนี่ลงหลุมเลยนะ  :m4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: EverGreen™ ที่ 18-07-2013 02:08:24

อ่านรวดเดียวเลย
รู้สึกทั้งชอบและเกลียดป๋าในเวลาเดียวกัน

 :katai4:

อย่าทำให้ไมล์(และคนอ่าน)ต้องผิดหวังนะป๋า

 :angry2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: loveyou15379 ที่ 18-07-2013 16:31:56

เพิ่งได้มาอ่าน สนุกอ่ะ แอบดราม่าหน่อยๆ
รอค่ะ จะคอยดู ว่าป๋าทำได้ไหม

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่6
เริ่มหัวข้อโดย: Gril ที่ 19-07-2013 21:06:39

บทที่ 7


"ตาเพชรไม่ได้วุ่นวายกับเราตอนม๊าไม่อยู่ใช่มั้ย"ผมแบบสะดุ้งเบาๆ


"เปล่าครับ แค่แวะเข้ามาเอาของเฉยๆ ม๊าครับช่วงนี้ไมล์กลับดึกหน่อยนะครับพอดีมีซ้อมละครเวทีอะครับ"


"คณะเรามีทำละครเวทีด้วยเหรอ"


"ก็ไม่เชิงอ่ะครับแค่คณะนิเทศมาขอความช่วยเหลือเฉยๆอ่ะครับ ไว้ใกล้วันแล้วไมล์จะเอาบัตรมาให้นะครับ"


"เอาสิม๊าไม่ได้ดูละครเวทีมานานแล้ว นี่ถ้าเป็นสมัยก่อนคงไม่ได้ไปหรอกนี่ก็ดีขึ้นมาหน่อยไอลูกชายหัวเม่นนั้นเข้ามาช่วยทำงานไม่ลอยชายไปมาเหมือนแต่ก่อนม๊าจะได้สบายใจว่ามันจะไม่ทำไมล์เสียใจอีกแม่เราจะได้ไม่อาฆาตแค้นม๊า"ผมแอบหัวเราะแม่ผมกับม๊าเป็นเพื่อนสนิทกันมาตั้งแต่เด็กเพราะคุณย่าของเราก็เป็นเพื่อนสนิทกัน แต่โชคไม่เข้าข้างที่ครอบครัวผมเกิดอุบัติเหตุมีผมคนเดียวที่รอดมาได้ ม๊าเลยรับเลี้ยงผมไว้


"ม๊าก็พูดไปครับ ม๊าดีกับไมล์จะตายแม่ไม่กล้าอาฆาตม๊าหรอกครับ"


"ม๊าเกือบลืมวันนี้ตาเพชรจะเข้ามากินข้าวด้วยไมล์จะไม่อยู่ก็ได้นะม๊าอนุญาติ"


"ไม่เห็นเป็นอะไรเลยนิครับ ปกติผมก็กินข้าวกับพี่เพชรออกบ่อย"ผมมองหน้าม๊าที่ส่งสายตาล้อเลียนมาให้



"เรานี่ก็ใจอ่อนซะจริงนะ เอาเถอะม๊าเคารพการตัดสินใจของไมล์คราวนี้ก็ดูมันดีๆนะ ความรักนะไมล์ใช้หัวใจอย่างเดียวมันไปไม่รอดหรอกมันต้องใช้สมองด้วยไม่มีใครคิดแทนเราได้นอกจากตัวเราเอง"ม๊าเดินเข้ามาลูบหัวผม คำพูดของม๊าทำให้ผมคิดอะไรได้บางอย่าง และคืนนี้ผมคงต้องคุยกับพี่เพชรอย่างจริงจัง





"เรามีเรื่องต้องคุยกัน"ผมบอกพี่เพชรหลังจากที่เรากินข้าวเสร็จและม๊าขึ้นไปบนห้องแล้ว ผมเดินนำหน้าพี่เพชรไปที่สวนหลังบ้าน


"ว่าไงครับไมล์มีอะไรจะคุยกับเพชรเหรอ"


"พี่เพชรครับไมล์ว่าเรากำลังทำอะไรผิดพลาด"ผมยืนกอดอกมองหน้าพี่เพชรในแสงสลัว พี่เพชรก้าวเข้ามาชิดตัวผม


"อะไรที่พี่ทำพลาด"


"ผมจะไม่ให้อภัยพี่จนกว่าพี่จะรู้ซึ้งถึงความผิดพลาด ผมรู้ว่าเรารักกันมากแต่เพราะความผิดพลาดของเราทั้งสองคนทำให้เรื่องมันเป็นแบบนี้ผมอยากให้พี่เพชรมาเริ่มต้นใหม่กับผม เริ่มต้นที่จะเป็นคนรักไม่ใช่คู่เวรคู่กรรม"พี่เพชรหันมามองหน้าผม เขาเดินมาจับแก้มผมเบาๆ



"พี่จะทำมันให้ได้"พี่เพชรทำท่าจะเข้ามากอดผมแต่ผมเดินหนี ผมยังไม่อยากให้เราใกล้ชิดกันเกินไปเหมือนที่ผ่านมาผมใช้แต่ความรู้สึกและหัวใจเป็นตัวนำความสัมพันธ์ของเราแต่ไม่ได้ใช้สมองในการนำทางเลยและผมไม่ต้องการให้เรากลับไปเป็นเหมือนเดิม


"ไมล์จะอวยพรให้พี่เพชรทำให้ได้นะครับ"ผมเดินเข้ามาในบ้านและไม่ได้หันกลับไปมองข้างหลังอีกเพราะผมกลัวจะใจอ่อนวิ่งเข้าไปกอดเค้าซะก่อน ผมได้แต่หวังในใจไม่ให้พี่เพชรใจอ่อนไปซะก่อน








ผ่านมาเกือบเดือนครึ่ง การแสดงละครเวทีของผมก็ถูกตระเตรียมพร้อมสำหรับการแสดงในอีกสองอาทิตย์ ผมเองก็เพิ่งรู้ว่านิตยาคนที่อยู่กับพี่เพชรในห้องนั้นมาร่วมแสดงด้วยเป็นนางรอง ผมมีโอกาศได้คุยกับเธอแค่สองสามครั้ง แต่ไม่รู้ทำไมเค้าถึงต้องพูดถึงพี่เพชรตลอด


"ไมล์เดี๋ยวเที่ยงนี้ไปกินข้าวด้วยกันมั้ย เรานัดเพื่อนผู้ชายไว้คนนึงอ่ะแต่เราไม่อยากไปกับเค้าแค่สองคนมันดูไม่ดีอ่ะ"ผมขมวดคิ้ว ผมไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงมาชวนผมแต่ดูท่านิตยาจะไม่ค่อยมีเพื่อนผมเลยตกลงที่จะไปเป็นเพื่อนเธอ ร้านที่เป็นสถานที่นัดหมานคือร้านที่พี่เพชรชอบพามากินร้านนี้ต้องจองก่อนนะครับเพราะรอนานมากถ้าไม่ได้จอง



"อยู่นั้นไง ไปกันเถอะไมล์เราปฏิเสธนัดเค้าหลายรอบแล้วก็เลยต้องมา"ผมแทบจะดึงมือตัวเองออกจากมือนิตยาเพราะคนที่นั่งรอเธออยู่คือพี่เพชร!



"หวัดดีค่ะพี่พชร ไมล์รู้จักพี่พชรใช่มั้ยจ้ะที่เคยเป็นอาจารย์พิเศษที่ม.เราอ่ะ"พี่เพชรรีบเงยหน้ามามองผม ผมรีบเบือนหน้าหนีจะสะบัดมือออกแล้ววิ่งหนีไปก็ไม่ได้ นิตยาดึงมือผมให้นั่งลง


"จริงด้วย ที่พี่พชรให้แหวนนิดมานิดขอคืนแล้วกันนะค่ะ"ผมหันขวับไปมองทันที ป๋าทำหน้าเหรอหราคงไม่อยากให้ผมรู้สินะ แม้น้ำตาจะเคลือบไปทั่วม่านตาแต่ผมก็ต้องทนนั่งร่วมโต๊ะต่อไป ผมทำได้ดีที่สุดก็แค่เชิดหน้าขึ้นและไม่หันไปสบตากับคนที่มองมาตลอด หลังจากอาหารมาเสริฟ์ผมก็แทบไม่แตะอะไรเลยมีแต่นิตยาที่คอยถามผมกับป๋าสลับกันผมก็แค่ถามคำตอบคำและพยามทำตัวให้เป็นปกติ


"พี่พชรค่ะ พอดีพี่สาวของนิดจะแต่งงานเดือนหน้านี้แล้ว นิดยังไม่มีคู่เลยพี่พชรไปงานเป็นเพื่อนนิดนะค่ะ"ผมกัดริมฝีปากแน่น เหมือนของที่เพิ่งกลืนลงคอกำลังจะขย้อนออกมา


"เราไปห้องน้ำก่อนนะ"ผมไม่รอฟังใครรีบวิ่งออกจากร้านมาเข้าห้องน้ำ ของที่เพิ่งกินไปเล่นงานจนผมแสบท้องไปหมด ผมได้แต่โก่งคออ้วกรู้สึกตัวอีกทีคือตอนที่มีคนมายืนซ้อนหลัง ผมหันไปมองก็พบว่าเค้าคือป๋าผมพยามจะเดินหนี



"มันไม่ใช่อย่างที่ไมล์เข้าใจนะ"ผมถูกดึงมือไว้ ผมพยักหน้าเป็นเชิงรับรู้และหันกลับมามองหน้าเค้าอย่างจริงจัง


"เป็นป๋านี่สนุกมั้ย"


"..."








"เล่นบทนี้แม่งโคตรเจ็บเลย"ผมยืนนิ่งไม่ได้ดึงมือออก ได้แต่มองนิ่งๆอยากจะรู้ว่าเรื่องของเรามันจะเป็นยังไงต่อและเมื่อรถคันหนึ่งที่วิ่งมาในระยะทางที่แสนไกลมันน้ำมันหมดหลังจากนี้เราคงต้องลงเดินแล้วต่างคนต่างไป..






"เป็นไงบ้างมึง"เดือนเดินมาคุยกับผมหลังจากที่รู้เรื่องราวทั้งหมด ผมไม่ได้ออกไปเรียนหรือเปิดประตูต้อนรับใครมาเป็นอาทิตย์แล้วทุกอย่างในตัวผมเหมือนถูกบดทุบจนไม่เหลือชิ้นดีถาดอาหารที่มีคนเอาขึ้นมาให้ทุกเช้าวางอยู่บนโต๊ะเล็กมันยังไม่มีวี่แววว่าผมจะแตะต้องมัน ผมได้แต่คิดตั้งคำถามว่าสิ่งที่เกิดขึ้นมันเริ่มมาจาอะไร เริ่มจากความเจ้าชู้ของป๋า เริ่มจากผู้หญิงพวกนั้นหรือเริ่มจากผมที่ยอมเล่นกับไฟ


"ไม่ไปเรียน ไม่กินข้าวแบบนี้กูเป็นห่วงนะ"ผมหันมามองเดือนแล้วถอนหายใจเบาๆ


"กูไม่เป็นไร"



"ภายนอกมึงอะไม่เป็นอะไรแต่ข้างในมึงทำไมกูจะไม่รู้ พอเถอะมึงถ้ามันไม่ไหวจริงๆก็หยุดเถอะมึงอย่าเอาชีวิตมาผูกติดกับผู้ชายคนนี้เลยนะ"


"กูจะไปอเมริกา ข้อตกลงของเราเป็นแบบนี้ทุกอย่างต้องเป็นไปตามข้อตกลง"


"แล้วมึงจะไปเมื่อไหร่"


"สอบเสร็จ ละครเวทีเสร็จกูก็จะไปม๊าเตรียมที่เรียนให้กูแล้ว"ผมโผเข้ากอดเดือนเพราะกลัวว่าผมอาจจะไม่ได้กอดเดือนอีกผมไม่ปยากปล่อยอะไรให้มันสายเกินไปอีกแล้ว





บรรยากาศวันแสดงวันแรกครึ้กครื้นมากคนออกันเต็มหน้าหอประชุมของมหาลัย หลังเวทีก็วุ่นวายกันใหญ่ผมไม่ได้คุยกับนิดเลยตั้งแต่วันนั้นและผมก็ไม่อยากคุยด้วยเราเจอกันก็แค่วันที่มีซ้อมและพักนี้ผมก็เจอป๋าบ่อยมากจนเป็นที่ชินตากับผู้ชายอดีตอาจารย์พิเศษจะมายืนรอผมที่หน้าคณะและโรงละครเพราะผมไม่ยอมเจอหน้าป๋าและม๊าเองก็คงไม่ยอมถึงได้ให้คนมารับผมกลับจากมหาลัยทุกวันเพื่อป๋าจะได้ไม่มีข้ออ้างในการพาผมไปไหนมาไหน


"ไมล์ป๋ามาหา จะไปมั้ยมึง"เดือนเข้ามาหาผมในห้องแต่งตัว ผมนิ่งคิดและก็เริ่มรู้สึกแล้วว่าการที่พบหลบหน้าไปอย่างนี้โดยที่ปล่อยให้ทุกอย่างคลุมเครือแบบนี้รังแต่จะทำให้อะไรๆมันแย่ลง ผมเดินออกไปข้างนอกก็เจอป๋ายืนถือดอกไม้ช่อใหญ่อยู่ ทันทีที่เห็นผมป๋าก็เดินยิ้มกว้างเข้ามาหา


"วันนี้ทำให้เต็มที่นะเพชรรอดูไมล์อยู่"ผมรับช่อดอกไม้มาอุ้มไว้


"ขอบคุณนะ"


"เพชรอยากดูไมล์ชัดๆเลยขอให้เด็กๆจองบัตรแถวหน้าไว้ให้ โชคดีมากเลยที่ได้มาสองใบ"


"แล้วม๊าอ่ะ"


"ยังไม่มา เพชรอยากมาเจอไมล์ก่อนดูสิแต่งขึ้นมาหล่อกว่าเดิมอีก"ผมยิ้มบางๆตอนที่ป๋าจับผมหมุนไปมา แต่ผมจับมือป๋าไว้ให้หยุด


"ป๋า..ไมล์ว่าพอเถอะเราทั้งคู่แพ้แล้วละเกมส์นี้ไม่มีใครชนะเลยสักคน พอเถอะนะเราพยามกันมากพอแล้ว"ผมจับมือป๋าที่บีบไหล่ผมไว้ ป๋าค่อยๆคลายมือออกเขาก้มหน้านิ่งพักใหญ่จนมีคนมาเรียกผมให้เตรียมตัว เขาถึงได้เงยหน้าขึ้นมา


"ทำให้เต็มที่นะ"ผมมองหน้าป๋าที่พยามฝืนยิ้มให้ผม


"อื้ม"ผมตอบรับเบาๆในลำคอแล้วหันหลังเดินออกมาและไม่ได้หันไปมอง


 ตลอดการแสดงที่นั่งข้างๆม๊าที่ควรเป็นของป๋านั้นว่างตลอดการแสดง เขาไม่ได้อยู่ดูผม


"น้องไมล์ถอดชุดแล้วกลับบ้านได้เลยนะ"สต๊าฟรุ่นพี่เดินมาบอกผมระหว่างที่เดินเข้ามาในห้องแต่งตัว ทันทีเปิดออกผมก็เจอกับช่อดอกไม้ของป๋าที่ผมเป็นคนวางไว้กับกล่องกำมะหยีสีเข้มที่ผมไม่ได้รับมันมาแต่แรกวางไว้ข้างกัน ผมจัดการเปลี่ยนเสื้อผ้ากำลังจะหยิบกล่องนั้นมาเปิดดูแต่อะไรบางอย่างก็บอกให้ผมหยุด ผมวางกล่องลงที่เดิมทั้งที่ยังไม่เปิดดูผมเปลี่ยนไปหยิบกระเป๋าแล้วรีบออกมาจากห้องเพราะผมไม่อยากจะเห็นของมีค่าที่ป๋าให้อีกแล้ว


"วันนี้ไมล์เก่งมาเลยม๊าสนุกมากเลยนะ"ม๊าชมผมใหญ่ระหว่างทางที่กลับบ้าน จนเหมือนม๊านึกอะไรออกจึงยื่นเอกสารมาให้ผมดู


"ตั๋วเครื่องบินม๊ากำหนดวันเดินทางให้แล้วนะ ตัดสินใจดีแล้วนะ"ม๊าหันมาถามผม


"ครับ"ผมเปิดซองใส่ตั๋วดู แล้วเปิดดูวันเดินทาง






อีกสองอาทิตย์..

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่7
เริ่มหัวข้อโดย: sodamint.11 ที่ 19-07-2013 21:23:14

รู้ว่าไมล์อาจเข้าใจป๋าผิดแต่ทำไมถึงแอบสะใจ
และสมน้ำหน้าป๋าอย่างไงไม่รู้ :laugh: :laugh:

รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นนางมารร้ายยังไงไม่รู้555 :hao6:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่7
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 19-07-2013 21:26:58

 :hao5: :hao5: :hao5: :hao5:


เห้อออ แอบสงสารป๋าแต่เราสงสารไมล์มากกว่า ม๊าพูดถูก ความรักใช้แต่หัวใจไม่ได้หรอกต้องใช้สมองด้วย เพราะสุดท้ายถ้ารักกันทั้งที่ยังเป็นอยู่แบบนี้ คนที่เจ็บก็คือไมล์


หวังว่าป๋า คงจะไม่ท้อนะ ถ้ายอมแพ้แค่นี้ก็ดีแล้วหล่ะที่ให้ไมล์ไปมีอนาคตที่ดีกว่า  :katai3:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่7
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 19-07-2013 21:28:39

มาแล้วววววววว

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่7
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 19-07-2013 21:38:53

โอ้้ววววววววววววววววว
เอาแร้ววว ไมล์เอาแร้วววว

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่7
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 19-07-2013 21:40:11

กว่าจะถึงวันที่ที่ป๋าคิดได้
ไมล์คงอยู่รอแล้วหละ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่7
เริ่มหัวข้อโดย: ชะรอยน้อย ที่ 19-07-2013 21:47:35

นิตยาตั้งใจแกล้งอะไรป๋ารึเปล่า เพราะเคยเจอไมล์ตอนไปบริษัทกับหน้าห้องพักอาจารย์แล้วไม่ใช่หรอ
ป๋าก็นะ โดนไมล์ทิ้งไปเลยจะรู้สึก
ว่าแต่ตอนต่อไปจะมาวันไหน ค้างมาหลายวัน  :ling1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่7
เริ่มหัวข้อโดย: milkshake✰ ที่ 19-07-2013 21:51:06

ใจหนึ่งก็สะใจ อีกใจก็เริ่มสงสารป๋าซะแล้ว
นิตยา เธอเด็ดมาก ดิฉันยอม
 :katai5: :katai5:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่7
เริ่มหัวข้อโดย: Pumpkin_23 ที่ 19-07-2013 21:55:20

ทำไมป๋าไม่พูดไรเลยอ่ะ  :z3:

ผู้ญิงคนนั้นต้องการไร ??  :katai1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่7
เริ่มหัวข้อโดย: wi_OoO_wi ที่ 19-07-2013 21:56:13

อ๊ากกกกกกก

 :hao7: :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่7
เริ่มหัวข้อโดย: quiicheh. ที่ 19-07-2013 21:58:24

เอิ่ม ป๋าเป็นใบ้หรอ ที่งี้ละไม่บอกกกกกกกกก
จริงๆเรื่องนี้ก็ผิดกันหมดนะป๋าเจ้าชู้ถ้าไมล์ห้ามหน่อยร้ายหน่อยป๋าก็น่าจะหยุด รักสะขนาดนี้
ขอให้ไมล์ไม่เจ็บละกัน ฮืออออ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่7
เริ่มหัวข้อโดย: rainiefonnie ที่ 19-07-2013 21:58:37

กว่าป๋าจะรู้ป๋าก็เสียไมล์ไปแล้ว

อิชะนีนิดแกล้งไม่รู้หรือว่าจงใจแกล้วงไมล์น่า :beat: :beat: :beat: :beat:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่7
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 19-07-2013 22:01:46

ผิดทั้งสองคน :m16:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่7
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 19-07-2013 22:03:57

 :m4: ไปเลยๆ
 :beat: โดนป๋าโบกกกก  :hao5:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่7
เริ่มหัวข้อโดย: ninghyuk ที่ 19-07-2013 22:07:51

สองอาทิตย์ !!!!!!!
ไม่รู้ป๋ากับคนอ่านใครจะขาดใจจจจจก่อนกันนน

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่7
เริ่มหัวข้อโดย: supizpiz ที่ 19-07-2013 22:12:00

สมน้ำหน้าป๋าเบาๆ อิอิ  o18

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่7
เริ่มหัวข้อโดย: loveyous ที่ 19-07-2013 22:19:42

สงสารทั้งคู่

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่7
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 19-07-2013 22:37:01

 :mew1: :mew1: :mew1: :ling1: :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่7
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 19-07-2013 22:49:50

ป๊าทำไรอีกแล้วเนี่ย หรือว่ามันเป็นแผนของนิตยาแล้วป๊าไม่รู้เรื่องอะไรด้วยเลย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่7
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 19-07-2013 23:15:36

 :hao5: :hao5: :hao5: :hao5:ไมล์ไปอะดีแล้วยิ่งอยู่ยิ่งเจ็บ :hao5: :hao5: :hao5: :hao5:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่7
เริ่มหัวข้อโดย: EverGreen™ ที่ 19-07-2013 23:16:59

เชื่อว่าป๋าไม่รู้เรื่องอะไรด้วยนะ
แต่ไม่เข้าใจว่าจะมากับนิตยาอะไรนั่นทำไม  :serius2:

ไมล์คงถึงที่สุดแล้วจริงๆ  :hao5:
แต่ก็อยากให้ไมล์พร้อมจะเปิดโอกาสให้ป๋าอีกซักครั้ง
หลังจากที่ไมล์เริ่มใจเย็นแล้วน่ะ

ป๋าแก้ไขซะนะ สู้ๆนะป๋า  :sad4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่7
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 19-07-2013 23:26:48

ก็คิดว่านิตยาแปลกๆ แต่นางมาเหนือนะยะ
ทำเงียบๆ วางแผนให้เข้าใจผิด

แต่ก็นั่นแหละป๋าทำตัวไม่น่าเชื่อถือก่อนเอง แถมเป็นโรคปากหนักไม่อธิบาย
เป็นผู้ชายห่วยๆ ที่ห่วยจนถึงวินาทีสุดท้ายเลย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่7
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 19-07-2013 23:28:26

ไม่แน่ใจว่าคราวนี้คือแผนอะไรหรือเปล่า ป๋าอาจจะทำให้ไมล์ไปเมืองนอกแล้วตามไปทีหลังรึเปล่านะ
แต่ถ้าทำจริงขอให้ไมล์โกรธหนักกว่าเดิม เอาความรู้สึกไมล์มาเล่นทำไม

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่7
เริ่มหัวข้อโดย: babimild1985 ที่ 19-07-2013 23:29:08

ยัยนิด !!!! ฉันไม่เชื่ออ่ะ ว่าหล่อนไม่รู้ว่าป๋ากับไมล์มีซัมติ้งกันอยู่

(แต่อ่านแล้วงงแปลก ๆ  เอาแหวนมาคืน แต่ชวนไปงานด้วยกัน เอาแหวนไรมาคืนอ่ะ)

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่7
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 19-07-2013 23:29:52

พึ่งติดตามค่ะ บอกได้คำเดียวว่า  "โคตรทรมาน"


มันทั้งรัก ทั้งจุก ทั้งเจ็บ โอ๊ยยยยยยยยยยย จะตายแล้ว

รอตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่7
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 19-07-2013 23:50:15

สงสารพชรหน่อย ๆ ไมล์ไม่คิดจะฟังพรชหน่อยหรือ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่7
เริ่มหัวข้อโดย: pockypocky ที่ 20-07-2013 00:00:38

รู้ว่าป๋าโดนจัดฉาก แต่.. สะใจว่ะ  :laugh:

มาต่อเร็วนะคะ  :mew1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่7
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 20-07-2013 00:13:13

จะสำนึกบ้างไหม? ไม่รู้จักพอ!!!

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่7
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 20-07-2013 00:22:00

สงสารไมล์ มันเป็นอย่างนี้ได้ยังไง
 :serius2: :serius2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่7
เริ่มหัวข้อโดย: fullmoonny ที่ 20-07-2013 00:53:28

สงสารไมล์นะ
แต่แอบสะใจป๋าเบาๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่7
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 20-07-2013 01:34:38

นิตยา เธอร้ายกว่าที่ชั้นคิดนะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่7
เริ่มหัวข้อโดย: แป้งข้าวหมาก ที่ 20-07-2013 06:06:31

ก็สงสารป๋าอยู่หรอกนะ แต่เราว่าไมล์ไปน่ะดีแล้ว
เผื่ออะไรๆมันจะดีขึ้นกว่านี้
 :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่7
เริ่มหัวข้อโดย: Lily teddy ที่ 20-07-2013 06:59:20

ใจนึงก็สงสารป๋า แต่คิดว่าอยากสมน้ำหน้ามากกว่าอะ  :mew2:
ไม่รู้เรื่องไหนที่ไมล์เข้าใจป๋าผิดบ้าง
แต่ป๋าก็ดูจะยังไม่มีความสำนึกพอที่จะให้อภัยได้
รอติดตามจ้า ป๋าจะทำยังไงต่อไป
กลับตัวกลับใจนู๋ไมล์ยังให้อภัยเน้อป๋า   o13

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่7
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 20-07-2013 07:17:20

ดีแล้วที่ไมล์ตัดสินใจอย่างนี้
วิธีนี้ไม่ใช่หนีปัญหา แต่เขาเรียกว่าใช้เวลาในการแก้ปัญหา
ถ้าหากไมล์ไปแล้วกลับมาอีกทีป๋ายังไม่เปลี่ยนนั่นก็แสดงว่าเวลาที่จากกันไปไม่เคยทำให้ป๋าเปลี่ยนแปลงตัวเองเลย
แต่ก็กลัวว่าป๋าจะมาดักแล้วขอร้องก่อนขึ้นเครื่องหรือไม่ก็ตามไปอยู่ด้วยจริงๆ เลย
เรื่องแบบนี้จะไม่เกิดขึ้นถ้าหากเข้าใจกันทั้งสองฝ่าย ฝ่ายหนึ่งก็ทำเป็นเข้าใจทั้งๆ ที่ก็ไม่เข้าใจ ส่วนอีกฝ่ายก็ไม่รู้จะทำยังไงทำได้เพียงการให้ของที่มีราคาสูงเพื่อเป็นสิ่งทดแทนความรัก แต่มันกลับไม่ใช่
เฮ่อ~ สงสารทั้งสองฝ่ายเลยนั่นแหละ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่7
เริ่มหัวข้อโดย: moobarpalang ที่ 20-07-2013 07:20:44

ความรักกมันเกิดจากความเข้าใจในเมื่อไม่หันหน้าเข้าหากันไม่ปรับความเข้าใจกันต่อให้เดินทางมารักกันไหมชาตินี้ก็ไม่สมหวัง

ยื่อไปยื่อมามันเจ็บทั้งคู่  คนที่คอยลุ้นมันเหนื่อย :z6:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่7
เริ่มหัวข้อโดย: love2y ที่ 20-07-2013 08:44:44

เรื่องของนิตยา ไมล์เข้าใจผิดรึเปล่าหนอ? ทำไมเพชรไม่พูดอธิบายอะไรเลย

คำผิด ::: พยาม ที่ถูกต้อง พยายาม ค่ะ คำง่ายๆอย่าใช้ผิดจนติดนะจ้ะ ไม่ดีๆ อิอิ

แก้ไขคำผิดแล้ว จะทำให้นิยายอ่านไม่สะดุดและน่าอ่านขึ้นค่ะ :)

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่7
เริ่มหัวข้อโดย: loveyou15379 ที่ 20-07-2013 09:00:55

สะใจดีไหม  :mew2:

แล้วอีชะนี นั้นอะไรน่ะ โอ้ยยยยยย ป๋านะป๋า  :katai1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่7
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 20-07-2013 09:05:36

ปรบมือให้กับไมล์ดังๆ กับการตัดสินใจครั้งนี้ o13
ไม่ว่าเหตุการณ์นี้จะเป็นการเข้าใจผิดหรือไม่ก็ตาม
แต่มันทำให้เรารู้สึกแย่และทนไม่ไหว แล้วจะทนทำไมล่ะเนาะ
สู้อยู่คนเดียวเหงาหน่อยแต่ไม่ต้องเจ็บซ้ำซากเราว่าคุ้มนะ
ปากบอกว่ารักแต่ข้างกายก็ไม่เคยขาดเรื่องอย่างนั้นเลย
หวังว่าห่างกันไกลขนาดนั้นป๋าอาจจะคิดได้บ้างก็ได้นะ
มาคอยดูกันว่าป๋าจะเป็นคนใหม่หรือต้องเลิกกันไปเลย
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:
+1และเป็ดให้น้องไมล์

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่7
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 20-07-2013 10:02:00

สงสารทั้งคู่ แต่ก็นะ
ลองถอยออกมาแล้วค่อยเริ่มต้นกันใหม่ที่ดีกว่าเดิมดีกว่า

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่7
เริ่มหัวข้อโดย: ~มือวางอันดับ1~ ที่ 20-07-2013 10:08:50

สู้ไมล์ ทิ้งป๋าไปเลย น่ะ :hao3:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่7
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 20-07-2013 10:29:32

 :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:

 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่7
เริ่มหัวข้อโดย: NO.666 ที่ 20-07-2013 11:21:57

ตาอ่านแบบรวดเดียว รู้สึกเกลียดคนอย่างอีป๋ามากงะ ทำอย่างงี้ได้ยังไง  :m31:
สมควรแก่การตัดใจเป็นที่สุด อยากให้ไมล์เจอคนอื่นเข้ามาในชีวิตที่ดีกว่านี้จริงๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่7
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 20-07-2013 12:51:21

สนุกมากค่า ให้ป๋าเจอบเรียนเยอะๆแหละดี55555555

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่7
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 20-07-2013 15:16:36

ป๋าคะ นี่ป๋าพยายามปรับปรุงตัวเองแล้วเหรอ

 :mew6:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่7
เริ่มหัวข้อโดย: sunshinesunrise ที่ 20-07-2013 15:37:19

ป๋าโง่เอง .. บางทีไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่7
เริ่มหัวข้อโดย: thepopper ที่ 20-07-2013 15:39:55

 :serius2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่7
เริ่มหัวข้อโดย: sang som ที่ 20-07-2013 15:48:35

ป๋าทำอะไรให้มันชัดเจนหน่อยดิวะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่7
เริ่มหัวข้อโดย: Gril ที่ 20-07-2013 22:31:15

บทที่ 8


"รู้ใช่มั้ยว่าเพชรตามไปไม่ได้"มารติพูดขึ้นหลังจากที่นั่งเงียบมานานในห้องทำงานลูกชาย


"ครับ"พชรทิ้งตัวพิงพนักเก้าอี้อย่างคนหมดแรง


"ม๊าไม่เข้าใจเพชร เพชรได้โอกาสแล้วแต่เพชรไม่เอาโอกาสนั้นทำไมละเพชร"พชรหมุนเก้าอีกกลับมามองหน้ามารติ


"ผมไม่ได้ทำอะไรม๊า ทุกอย่างเป็นเรื่องเข้าใจผิดนิตยาเป็นน้องสาวของเพื่อนผมที่เปิดร้านจิวเวอรี่ผมตั้งใจจะสั่งทำแหวนให้ไมล์แต่ต้องติดต่อผ่านนิตยา แล้ววันนั้นนิตยาก็โทรมาบอกว่าแหวนที่ให้ผมมามันคือของลูกค้าอีกคนเธอหยิบผิดกล่องแล้วเธอก็เป็นคนนัดผมไป ผมไม่คิดเลยว่าเธอจะทำแบบนี้"มารตินั่งเงียบ มือทั้งสองข้างเย็นชืดและสั่นเทาด้วยความโกรธ


"แล้วทำไมเพชรไม่อธิบายให้น้องฟัง"


"ม๊าผมมันเลวจนทำดีไม่ขึ้น สำหรับผมการอธิบายไม่ต่างไปจากการแก้ตัวให้เรื่องมันผ่านไปผมไม่อยากให้มันผ่านไปทั้งๆที่ความรู้สึกของไมล์ยังคลุมเครือ ผมอยากให้ไมล์อยู่กับแบบคนรักไมใช่อยู่แบบคู่เวรคู่กรรม"พชรยกมือกุมขมับ มารติถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่าย


"ม๊าจะสั่งระงับพาสปอร์ตทันทีที่น้องขึ้นเครื่อง ทุกอย่างจะเป็นไปตามที่เราตกลงเอาไว้"มารติลุกขึ้นและเดินออกจากห้องไป พชรนั่งมองวิวของกรุงเทพยามเย็นตลอดจนดึกดื่นและเช้าตรู่จนเขาเริ่มรู้สึกตัวว่าร่างกายเมื่อยขบไปทั้งตัว


"อ้าวคุณพชรทำไมมาเช้าจังค่ะ"ปุ้มทักทายตอนที่เขาเปิดประตูออกไปพอดี


"อ่อเมื่อคืนนอนไม่หลับนะ ผมขอกาแฟดำแก้วนึงตอนขึ้นมานะ"เขาเดินออกไปที่ชั้นล๊อบบี้ข้างล่างกวาดสายตามองว่าอาหารร้านไหนที่น่ากิน พชรละได้กับข้าวติดไม้ติดมือมาเต็มมือทั้งสองข้างจนเขาเองก็รู้สึกว่าไม่รู้จะซื้อมาทำไมคงจะกินไม่หมด


"โหคุณพชรค่ะหิวโซมาจากไหนค่ะ ของกินเต็มมือไปหมด"ปุ้มทักทันทีที่เห็นเขายืนนิ่งๆอยู่หน้าห้องตัวเองแต่ก็ไม่มีทีท่าว่าจะเข้าไป พชรหันมามองหน้าเธอและวางของทั้งหมดที่ซื้อมาไว้ที่โต๊ะทำงานของปุ้ม


"กาแฟดำผมได้หรือยัง"


"ค่ะ อยู่ในห้องค่ะ"พชรพยักหน้ารับรู้แล้วเดินเข้าไปในห้องโดยไม่หยิบของสักชิ้นเข้าไปกิน


"อะไรของเขาซื้อมาให้เราเหรอไง" ปุ้มได้แต่บ่นเบาๆ


ภายในห้องทำงานยังปิดไฟอยู่ พชรหมุนเก้าอี้เข้าหาหน้าต่างมือของเขาประสานกันไว้ตรงหน้า ทุกความรู้สึกเหมือนหมุนคว้างอยู่บนอากาศ เขาหมุนเก้าอี้กลับมาซองจดหมายที่วางอยู่บนโต๊ะถูกหยิบขึ้นมาอ่านทบทวนเพื่อความแน่ใจ เขาจ้องมันอยู่นานจนมารติเข้ามา


"นั้นซองอะไร"พชรยื่นซองให้มารติ เธอรับมาเปิดอ่านอยู่พักใหญ่ก่อนจะพับมันเก็บตามเดิมแล้วถอนหายใจหนักๆ


"แล้วจะไปเมื่อไหร่"


"อีกสองอาทิตย์ ผมจะจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อยแล้วจะลงไปดูแลไร่เอง"ไร่ยางพาราที่เป็นของบริษัทซึ่งจะมีผู้จัดการฝ่ายดูแลและหลายๆครั้งก็มักจะเกิดปัญหา พชรจึงทำจดหมายขอยื่นเรื่องย้ายตัวเองไปทำงานที่สตูล


"งั้นทำงานชิ้นสุดท้ายให้ม๊าหน่อย.."มารติยื่นการ์ดแต่งงานสีหวานแหววมาให้พชร


"อาทิตย์หน้าลูกสาวเพื่อนม๊าจะแต่งงานม๊าไม่ว่างเพชรไปทแนม๊าหน่อยละกัน ยังไงเพชรก็ลูกม๊าแต่ม๊าก็ช่วยเพชรได้แค่นี้ละนะ"มารติลุกขึ้น เมื่อเห็นว่าลูกชายยังจมอยู่กับการ์ดสีชมพูนมใบนั้น


"น้องจะไปรอหน้างาน"


"ขอบคุณนะม๊า"ถึงแม้จะเป็นเสียงเบาๆแต่มารติก็ได้ยินชัดเต็มสองหู เธอระบายยิ้มอย่างคนที่ผ่านเหตุการณ์มาเยอะก่อนจะเดินออกจากห้องไป จากคนที่เคยวิ่งตามความรักจนเหนื่อยเธอรู้ดีว่าเวลาคือตัวช่วยทุกอย่างให้ดีขึ้น







                ผมยืนนิ่งอยู่หน้างานแต่งงาน ชายทะเลแสนสวยกำลังมีพิธีกรรมอันศักดิ์สิทธิ์เกิดขึ้นบรรดาญาติเพื่อนพี่น้องของทั้งเจ้าบ่าวเจ้าสาวกำลังพูดคุยกันเสียงดังเซ็งแซ่
บรรยากาศที่ถูกตกแต่งจนให้ความรู้สึกหวานเลี่ยนคนที่ชอบงานแต่งงานอย่างผมในวันนี้กลับรู้สึกไม่อยากจะเหยียบเข้างานเลยแม้แต่น้อยถ้าคนที่กำลังเข้าพิธีไม่ใช่คนสำคัญ


                "มาแล้วเหรอ รอตั้งนาน"ผมหันไปมองต้นเสียงพี่เพชรอยู่ในชุดทักซิโด้เหมือนผม แม้ใบหน้าเขาจะมีรอยยิ้มระบายอยู่อ่อนๆแต่ผมกลับรู้สึกได้ถึงความเสียใจที่ถ่ายทอดออกมาจากดวงตาคู่นั้น พี่เพชรยื่นมือมาให้ผมมองด้วยหัวใจที่สั่นไหวทั้งๆที่มันควรจะรื่นเริงแต่ในเวลานี้ก็เหมือนมีม่านน้ำมาบดบังความรื่นเริงของงานไปหมดสิ้น ผมกับพี่เพชรเดินเข้าไปทักทายคนในงานและไม่ว่าเราจะเดินไปตรงไหนมือของเราก็ไม่ปล่อยออกจากกันเลย แดดของยามเย็นทอแสงตะวันอ่อนๆช่างเป็นบรรยากาศที่เหมาะมากในงานแต่งงานของคู่รักที่น่าอิจฉาที่สุดในชีวิตผม


                "เป็นอะไรไปทำไมทำหน้าไม่ค่อยดี"พี่เพชรหันมาถามระหว่างที่ผมกำลังเหม่อลอยอยู่กับความคิดของตัวเอง


                "พี่เพชรนั้นแหละที่ทำหน้าไม่ดี"ผมหันไปมองสบตากับพี่เพชร เขามองตาผมเพียงแว่บเดียวก็ละสายตาหันไปมองอย่างอื่นแทนผมกลืนน้ำลายลงคอหากวันนี้เราจะเลิกรักกันเพราะเราทั้งคู่ต่างก็ทำในสิ่งที่ผิดพลาดและเมื่อเราทั้งคู่รู้สึกตัวมันก็หมือนเราไม่เคยรู้จักกันเลย


                "ขอโทษสำหรับทุกอย่างที่ผ่านมา ขอโทษที่เพชรทำไม่ได้อย่างที่พูด และถึงแม้ว่าเพชรอยากจะอธิบายแต่เพชรไม่อยากให้ไมล์คิดว่าเพชรแก้ตัว.."พี่เพชรพูดช้าๆแม้จะเป็นประโยคที่ไม่ยาวและน่าจะพูดง่ายฟังดูไม่น่าจะมีความรุนแรงใดๆเลยแต่ใจผมกลับปวดร้าวเหมือนกำลังถูกมือลึกลับบีบอย่างรุนแรง ผมบังคับขาตัวเองให้เดินจากออกมาผมไม่ได้หันไปมองเพราะถ้าหันไปน้ำตาของผมคงไหลออกมาแน่นอน

                บรรยากาศตอนท้ายของงานแต่งหลังจากผ่านช่วงวุ่นวายของการโยนช่อดอกไม้ไปแล้วผมก็ปลีกตัวออกมาจากงาน ริมหาดตอนกลางคืนมันโคตรเงียบเหงาแต่ก็โชคดีที่ยังมีไฟจากแสงในงานที่ส่องมาพอให้เห็นทางเดิน ไม่ให้ผมเดินเตะก้อนหินแถวนี้ล้มหน้าคว่ำไปซะก่อน

                "มาทำอะไรคนเดียวมืดๆ"ผมสะดุ้ง หันไปยิ้มให้กับคนข้างๆ

                "นึกว่าเข้าไปเต้นรำกับคนในงานซะอีก"ผมได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆจากคนข้างๆพร้อมกับความอบอุ่นที่เข้ามากอบกุมอุ้งมือผม คนข้างผมกำลังยิ้มหวานให้กับพระจันทร์ดวงโตที่ส่องแสงอย่างไม่อายใครในยามกลางคืนแต่ใครจะรู้ละว่าเบื้องหลังพระจันทร์สีสว่างจะมีดวงอาทิตย์คอยช่วยส่องแสงอยู่ด้านหลัง มันก็คงจะเหมือนกับผมที่มีเขาคอยส่องแสงช่วยให้ผมมีตัวตนแม้จะเป็นในยามกลางคืน

                "ก็คู่เพชรอยู่นี้"พี่เพชรดึงแขนผมไปโอบรอบคอเขาก่อนมือเขาจะโอบที่รอบเอวผม

                "ทำอะไรไม่อายคนเหรอ"ถึงแม้ผมจะอยากอยู่แบบนี้ไปนานๆ แต่ถ้ามีคนมาเห็นเข้าคงจะไม่ดีพี่เพชรกระชับเอวผมจนกลายเป็นการกอดเสียมากกว่า สายตาในความมืดของเขาส่องสว่างชัดเจนความรู้สึกที่เราสองคนต่างก็รู้ถึงแม้จะไม่ต้องพูดอะไรก็ตาม ผมซุกตัวเข้าหาอ้อมกอดแขนผมโอบรอบคอพี่เพชรแน่นวางใบหน้าไว้ที่ไหล่กว้าง เราสองคนขยับตัวไปตามเสียงเพลงที่ได้ยินมาแผ่วเบา ความรู้สึกผมตอนนี้มันไม่สามารถจะอธิบายได้จริงๆมันให้ความรู้สึกอบอุ่นแต่ในขณะเดียวกันก็รู้สึกใจหาย ผมรู้สึกได้ถึงปลายจมูกกับลมหายใจอุ่นๆที่ต้นคอผมเราต่างรู้ดีว่าเวลากำลังจะหมด มือของผมกำแน่นขึ้นเมื่อเพลงที่ได้ยินดำเนินมาถึงฮุคสุดท้าย ผมมองหน้าพี่เพชรชัดๆก่อนจะเขย่งตัวขึ้นริมฝีปากเราแตะเข้าด้วยกันลิ้นอุ่นสอดเข้ามาในปากผม ผมยังได้กลิ่นค็อกเทลอ่อนๆในปากเขา ความหวานละมุนที่ได้สัมผัสมันช่างยากที่จะปล่อยมือออกจากมันแต่เมื่อปลายทางของเรามันสุดแค่นี้ยื้อต่อไปก็รังแต่จะเจ็บปวดกันทั้งคู่

                "I love you"เสียงพี่เพชรเบาจนแทบเป็นเสียงกระซิบ พี่เพชรจับมือผมแน่นขึ้น

                "I love you, too"มือผมกลับมาเย็นชืดทันทีหลังจาก พี่เพชรปล่อยมือผมยิ้มให้ก่อนจะเดินจากออกมา ทั้งที่มันเป็นคำบอกรักแต่มันก็เป็นเหมือนเข็มที่เสียดแทงเข้ามาที่ใจผมทีละเล่ม การเลิกกันไม่ได้แปลว่าเราไม่ได้รักกันในทางตรงกันข้ามผมรู้ส่าเรารักกันมากกว่าอะไรแต่แค่ความรักอย่างเดียวมันไม่สามารถทำให้ชีวิตคู่ยืดยาวถ้าขาดความพอดีเราแค่เดินถอยออกมาให้เกิดความพอดีของกันและกัน..
               
 

            'เมื่อทุกข์ในวันเมื่อวานคืนกลับมาหาใจอันอ่อนแอ เหตุที่ใจแพ้ เพราะเราต่างหากที่แพ้ใจ ความทุกข์จึงเป็นกลางคืนอันยาวนาน แต่แล้วมันจะผ่านไป ตราบใดเวลายังหมุนผ่าน ความทุกข์จะผ่าน เพราะไม่มีคืนใดเป็นนิรันดร์
วันคืนต้องผ่าน นั่นคือเวลาอันเป็นนิรันดร์..( เพลง - คืนอันเป็นนิรันดร์ )'

 
 
                PACHARA

                แผ่นหลังที่กำลังจะถูกกลืนหายไปกับความมืดเหมือนกับหัวใจของผมถูกพรากออกไปด้วย ทั่วทั้งตัวผมเหมือนมันเย็นชืดไม่ต่างจากศพที่อยู่ในตู้แช่เย็น เพราะความรักอย่างเดียวมันทำให้เราไปไม่ถึงจุดนั้นได้เพราะเราก็ต่างมีทิฐิที่ต่างคนก็ต่างไม่ยอมลดมันลง เราเลิกกันไม่ได้แปลว่าเราไม่ได้รักกันเราแค่ถอยมาให้พอดีกับความรักของเรา ความเจ็บปวดนี้ก็คงเหมือนดวงจันทร์ที่พอถึงเวลาเช้าของวันใหม่มันก็จะหายไปแต่เมื่อไหร่ที่ถึงตอนกลางคืนมันก็จะกลับมาและมันก็จะค่อยๆลดลงตามกาลเวลาจากพระจันทร์เต็มดวงก็จะเหลือแค่ครึ่งเสี้ยวและจะค่อยๆลดหลั่นลงจนหมดไปและถึงแม้มันจะกลับมาใหม่ ผมเชื่อว่าวันนั้นเราจะเข้มแข็งพอที่จะมองดวงจันทร์ให้เต็มตาอีกครั้ง..


                ถนนระยะทางจากพัทยาเข้ากรุงเทพในเวลานี้ช่างเงียบสงัด เงียบจนผมได้ยินเสียงจากภาพความทรงจำเก่าๆในหัวผม เสียงเง้างอนเวลาไม่ได้ดั่งใจความอบอุ่นที่แม้จะไม่อยู่ตรงหน้าแต่ก็สัมผัสได้ในเวลานี้มันเจ็บปวดเสียยิ่งกว่า ความรู้สึกผมตอนนี้มันเหมือนฟองน้ำที่ดูดซับน้ำไว้จนอิ่มและรอวันที่มันจะปล่อยน้ำออก น้ำตาผมไม่ไหลออกมาให้เห็นคงเพราะคิดได้ว่าน้ำตามันไม่ได้ทำให้เรื่องของเราดีขึ้น พรุ่งนี้ผมยังต้องไปทำงานมากมายถึงแม้ปลายทางของเราจะสุดลงแต่ปลายทางของผมยังอีกไกลสุดลูกหูลูกตา ใครจะรู้ว่าในปลายทางที่ยาวสุดสายตาของผมอาจจะมีทางๆนึงที่เราจะเดินมาบรรจบกันอีกครั้ง หรือไม่ก็เป็นทางคู่ขนานที่เพียงแค่ยื่นมือออกมาเราก็จะได้เจอกัน ผมเองก็ไม่รู้และไม่อยากมั่นใจว่าผมจะพบทางนั้น..

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่8
เริ่มหัวข้อโดย: moobarpalang ที่ 20-07-2013 22:39:08

คิดได้แค่นี่เหรอ

ถ้าชีวิตคู่ต้องอาศัยความเหมาะสมกับการเข้ากัน

แล้วทำไมตอนได้กันไม่พูดว่าเราเข้ากันไม่ได้

หรือเพราะเข้าไปแล้วเลยบอกว่าเข้ากันไม่ได้

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่7
เริ่มหัวข้อโดย: wi_OoO_wi ที่ 20-07-2013 22:39:26

จะจบแล้วนะ  :sad4:

ชื่อพระเอกอ่านว่า พะระชะ หรือ พะ รด

 :hao7:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่8
เริ่มหัวข้อโดย: ชะรอยน้อย ที่ 20-07-2013 22:46:53

เฮ้อ เพชรก็ทำผิดมาเยอะ ไมล์ก็ทนมาเยอะ ต่างคนต่างเหนื่อย ขอให้การพบกันครั้งหน้าเป็นการเริ่มต้นใหม่เหอะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่8
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 20-07-2013 22:49:56

 :hao5:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่8
เริ่มหัวข้อโดย: RenaBee ที่ 20-07-2013 23:00:07

 :hao5: :hao5: ขอให้เข้าใจกันได้นะคะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่8
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 20-07-2013 23:01:10

 :hao4: :hao4:


ไม่รู้ซิ ไม่เห็นอิพี่เพชรจะพยายามอะไรเลย


แต่เราว่าทางนี้ก็ดีที่สุดเหมือนกัน รักกันไปแต่มีความเจ็บปวด ถ้าใช่เวลา มันทำให้ทั้งคู่มาเจอกันอีก

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่8
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 20-07-2013 23:07:37

ไม่เห็นว่าเพชรจะทำอะไรเพื่อความรักเลย ไม่อธิบายเพราะไม่อยากให้ไมล์คิดว่าแก้ตัวถุยชีวิตว่ะ
เลวมาตลอดกะอีแค่พูดไปมันทำไม่ได้ พูดไปเหอะแล้วไมล์จะเข้าใจยังไงก็แล้วแต่ คำบอกรักแม่งไม่น่าเชื่อถือสุด ๆ
ถูกพรากแค่นี้ทำอะไรไม่ได้ ยอมง่าย ๆ อืม....ปล่อยไมล์ไปเถอะกะอีแค่คนที่พูดว่ารักแค่ลมปาก แต่การกระทำแม่งไม่ใช่สักอย่าง

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่8
เริ่มหัวข้อโดย: EverGreen™ ที่ 20-07-2013 23:09:29

รักอย่างเดียวมันไม่พอสินะ

 :hao5:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่8
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 20-07-2013 23:12:30

โอ๊ยใจจะขาดแล้วเอ้ย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่8
เริ่มหัวข้อโดย: quiicheh. ที่ 20-07-2013 23:18:37

ห่างๆกันไปจะได้รู้อะไรกันมากขึ้น
คู่กันแล้วมันไม่แคล้วกันหร้อก

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่8
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 20-07-2013 23:20:56

 :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:เค้าเรียกว่ายังพยามไม่พอหรอกนะถ้ารักมากจริงอะ :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่8
เริ่มหัวข้อโดย: Anyann ที่ 20-07-2013 23:31:54

เลิกทั้งๆที่รักกันนี่เจ็บจริงนะ หวังว่าเวลาจะช่วยอะไรได้จริงๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่8
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 21-07-2013 00:04:57

 :o12: :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่8
เริ่มหัวข้อโดย: sunshinesunrise ที่ 21-07-2013 00:27:59

อาจดูกล้าหาญแต่แฝงไปด้วยความขี้ขลาด อาจดูฉลาดแต่โง่เขลาอยู่ในที

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่8
เริ่มหัวข้อโดย: full69 ที่ 21-07-2013 00:42:19

 :hao5:

 :hao5:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่7
เริ่มหัวข้อโดย: yanggi ที่ 21-07-2013 00:55:03

อ้างจาก: wi_OoO_wi ที่ 20-07-2013 22:39:26  

จะจบแล้วนะ  :sad4:

ชื่อพระเอกอ่านว่า พะระชะ หรือ พะ รด

 :hao7:

อ่านว่า พะ ชะ ระ ค่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่8
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 21-07-2013 01:15:07

ป๋าโง่อ่ะ

แต่ก่อนอื่นไปดับตบนิตยาก่อน นังหน้าด้านนนนนนนนนนนนนนน
ไมล์ห่างป๋าก็ดีแล้ว แต่อยากให้ไมล์หัดทำอะไรเพื่อตัวเองบ้างนะ ถ้าจะกลับมาหาป๋าก็อยากให้กลับมาเพราะยังรักอยากรักกล้าที่จะบอกว่าอะไรเป็นของตัวเอง

เพราะที่รักแต่อยู่ด้วยกันไม่ได้ก็เพราะทั้งสองฝ่ายแหละ
ป๋าโง่ ส่วนไมล์ไม่กล้า

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่8
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 21-07-2013 01:54:59

จนกว่าจะถึงวันนั้น .... วันที่จะได้พบกันอีกครั้ง
หวังว่าเวลาจะทำให้มองเห็นอะไรๆได้ชัดเจนมากขึ้น  แม้กระทังหัวใจตัวเอง

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่8
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 21-07-2013 03:39:10

ปวดใจอีกแล้ว

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่8
เริ่มหัวข้อโดย: babimild1985 ที่ 21-07-2013 05:34:37

หวังว่าบทเรียนคราวนี้คงให้อะไรกับ ไมล์ และเพชร บ้างนะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่8
เริ่มหัวข้อโดย: capool ที่ 21-07-2013 10:11:00

ควายเอ๊ย! ทำมาบอกไม่กล้าพูด แล้วอีนังสารเลวนิตยาอ่ะก็ปล่อยไว้เฉยๆไม่จัดการไรเลยเหรอ เลิกคบเลยเพื่อนคนนั้นอ่ะโทษฐานที่ไม่สั่งสอนน้องต้วเองปล่อยให้ร่านไปทั่ว  :angry2: อีสัมพเวสี

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่8
เริ่มหัวข้อโดย: Lily teddy ที่ 21-07-2013 12:14:52

 :sad4: ทำไมมันง่ายแบบนี้อะ ถึงจะเคยทำเรื่องไม่ดีมากมายยังไง
แต่ในเมื่อต่างคนต่างก็ยังรักกันทำไมถึงเปลี่ยนมันไม่ได้ละ
เหมือนต่างคนต่างถอย แต่มันดูเหมือนไม่มีความพยายามมากกว่ารึเปล่า
ก็ขอให้พี่เพชร กะ น้องไมล์ เข้มแข็ง ห่างกันก็คงเข้าใจกันมากขึ้น
และได้กลับมาอยู่ด้วยกันอีกน๊า เพราะถ้ารักกันแต่ไม่ได้อยู่ด้วยกันมันทรมานออกเนอะ  :hao5:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่8
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 21-07-2013 12:42:49

เฮ่อ! หนักใจจัง
คนหนึ่งไปทางหนึ่ง ส่วนอีกคนไปอีกทางหนึ่ง
หากแต่ใจของทั้งคู่ไม่มีทางแยกห่างกันไกล
หวังว่าทุกอุปสรรคของคนทั้งสองจะผ่านไปได้ด้วยดีนะ
พี่เพชร พันไมล์ สู้ๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่8
เริ่มหัวข้อโดย: thepopper ที่ 21-07-2013 12:49:10

 :a5:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่8
เริ่มหัวข้อโดย: maytarapat ที่ 21-07-2013 12:58:30

ช็อค !
เจ็บทั้งคู่
 :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่8
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 21-07-2013 13:11:09

ก็ต้องใช้เวลาอ่ะเนอะ

รอตอนต่อไปตอนทั้งคู่พร้อมจะเริ่มต้นใหม่ค่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่8
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 21-07-2013 13:30:21

เจ็บทั้งสองคน  พักใจ คิดทบทวนหัวใจตัวเองให้ดี จะเอายังไงต่อไป
แล้วค่อยกลับมาเริ่มต้นใหม่  :m15:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่8
เริ่มหัวข้อโดย: loveyou15379 ที่ 21-07-2013 14:27:16

ไม่อธิบาย คิดว่าเป็นคำแก้ตัว ถุ้ยชีวิตเถอะ ไมล์อาจรอฟังก็ได้
เฮ้ออ ขอให้เจอกันบนทางคู่ขนานที่ดีด้วยเถ้อะ  :mew2:

แอบมึน เบาๆ  :katai1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่8
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 21-07-2013 16:13:37

พยายามไม่มากพอที่จะรั้ง
หรือ
ไม่พยามยามกันแน่
 :onion_asleep: :onion_asleep:
:o10: :o10:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่8
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 21-07-2013 20:40:18

แค่รักกันมันไม่มากพอหรอกป๋า ต้องพยายามกว่านี้นะ :hao3:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่8
เริ่มหัวข้อโดย: ❁INDY_FAMILY❁ ที่ 21-07-2013 20:46:40

อ้างจาก: sukaz ที่ 21-07-2013 16:13:37  

พยายามไม่มากพอที่จะรั้ง
หรือ
ไม่พยามยามกันแน่
 :onion_asleep: :onion_asleep:
:o10: :o10:

เห็นด้วยกับเม้นนี้ค่ะ+1ไปเลย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่8
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 22-07-2013 12:26:55

นี่เรียกว่าพยายามแล้วเหรอเนี่ย ดูเหมือนเพชรแค่มองดูไมล์จากไปเฉยๆ
ไม่ได้คิดว่าจะพิสูจน์ตัวเองหรือทำอะไรให้เห็นว่ากำลังพยายามอยู่เลย
ถ้าแค่นี้ยังจะหนีและถอดใจอย่าหวังว่าจะมีวันข้างหน้าเลย :เฮ้อ:
ปัญหาเกิดจากตัวเองแท้ๆ วิธีแก้ก็ไม่ได้ซับซ้อนอะไรเลย แต่ไม่ทำ
ยิ่งเม้นท์อารมณ์ยิ่งขึ้น เอาเป็นว่าหาหนุ่มใหม่ให้น้องไมล์ง่ายกว่า :laugh:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่8
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 23-07-2013 00:26:59

เฮ้ออออ ไม่รุจะให้นิยามเพชรว่าไงดี

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่8
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 23-07-2013 07:42:54

 :a5:
หะ!! พชร งี้เลยน่ะ
 :z3:
โอย ปวดตุ้ม
 :katai4:
บวกและเป็ดให้หน่วงไปข้าง

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่8
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 23-07-2013 11:25:38

เพชรอายุเท่าไหร่นะ...เป็นนุกธุรกิจที่ประสบความสำเร็จแน่หรอ
ทำไมถึงเหมือนกับคนคิดตื้นๆ ไม่เด็ดขาด ขาดภาวะผู้นำ
ยัยน้องนิดน่าจะโดนเล่นงานให้ธุรกิจที่บ้านเจ๊งไปเลยนะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่8
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 23-07-2013 15:40:20

" การเลิกกันไม่ได้แปลว่าเราไม่ได้รักกันในทางตรงกันข้ามผมรู้ส่าเรารักกันมากกว่าอะไรแต่แค่ความรักอย่างเดียวมันไม่สามารถทำให้ชีวิตคู่ยืดยาวถ้าขาดความพอดีเราแค่เดินถอยออกมาให้เกิดความพอดีของกันและกัน.."

ชอบประโยคนี้มากเลยแหละ..เพราะอาจพูดได้ว่า เคยลิ้มลองมันมาแล้วก็ได้

ไม่ใช่ว่าป๋าไม่เคยทำอะไร..แต่สิ่งที่คิดจะทำ มันก็ทำมาแล้วทั้งนั้น ถ้าทำอีกซ้ำๆ ในแบบเดิมๆ แล้วยังสามารถจะเชื่อใจได้อีกหรือ???

การถอยออกมา ไม่ใช่ว่าไม่รักกัน แต่เพราะรักกัน จึงต้องถอย ปรับสภาพ ความคิด ความรู้สึก....เพื่อที่จะก้าวไปข้างหน้าอีกครั้ง

เค้ายังคงเป็นสิ่งที่มีค่าอยู่ในใจ เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด...ในชีวิตป๋า เหมือนเดิม......


รักคนแต่งจัง ชอบอ่ะ อิๆๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่8
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 23-07-2013 18:56:21

รักกันจริงๆเหรอเฮ้อไม่ค่อยเข้าใจในความรักของคู่นี้เลย :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่8
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 23-07-2013 19:01:52

ไร้คำบรรยาย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่8
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 23-07-2013 23:34:01

เฮ้อออ กับอีแค่ทำเเพื่อรั้งคนที่รักไว้ก็ไม่ได้ ไม่ได้พยายามอะไรเลย
 ดีแล้วแหละปล่อยให้น้องไปเจออะไรที่ดีกว่าเถอะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่8
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 24-07-2013 00:43:55

เริ่มต้นใหม่นะ สู้ๆ :heaven

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่8
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 24-07-2013 07:20:28

ปวดหัวใจ ถึงบทที่ 4 แล้ว อ่านต่อไม่ไหว เพลียใจ กะเพชรเจ้าชู้ พันไมล์รัก แล้วอดทนดี

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่8
เริ่มหัวข้อโดย: shikyu3211 ที่ 24-07-2013 09:54:35

 :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่8
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 24-07-2013 16:33:13

นี่ป๋าแน่ใจแล้วหรอที่บอกว่าพยายามเนี่ย แล้วรู้ตัวแล้วหรอที่ตัวเองทำอะไรผิดเนี่ย  :angry2:
ว่าแต่ใกล้จบแย้วจินะเรื่องนี้ จะติดตามเรื่อยๆนะเจ้าคะ  :bye2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่8
เริ่มหัวข้อโดย: pachth ที่ 24-07-2013 20:32:07

เบื่อหน้าป๋าแล้วนะจะบอกให้
เชียร์ให้ไมล์มีคนใหม่เลยจ้า

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่8
เริ่มหัวข้อโดย: Apple_matinie ที่ 24-07-2013 22:42:03

 :m15:
อ่านแล้วมันเจ็บ.... อีป๊าแม่งขี้ขาดว่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่8
เริ่มหัวข้อโดย: SaJung13 ที่ 27-07-2013 19:54:23

ไปตายให้หนอนแดกไป๊  :katai1:
หงุดหงิดป๋า ทำไรไม่ได้ดั้งใจเลย  :fire:  :m31:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่8
เริ่มหัวข้อโดย: wi_OoO_wi ที่ 27-07-2013 21:45:03

หายไปนาน ไปเตรียมตอนจบรึเปล่าน้ออ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่8
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 27-07-2013 22:40:33

ทำไมอย่างนี้นะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่8
เริ่มหัวข้อโดย: sodamint.11 ที่ 27-07-2013 23:04:13

ความรักบ้างครั้งไม่ต้องใช่เหตุผลนะป๋า
แค่ใช่หัวใจ....ป๋ารู้จักคำนี้หรือเปล่า
หัวใจนะป๋า :seng2ped:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่8
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 28-07-2013 06:24:20

เข้ามาดัน

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่8
เริ่มหัวข้อโดย: maytarapat ที่ 28-07-2013 12:03:45

รอ ร๊อ รอ ! เฝ้าแต่รอ. . . .
คิดถึงหนูไมล์

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่8
เริ่มหัวข้อโดย: Biwty... ที่ 28-07-2013 15:20:17

อิหนู หาคนใหม่เถอะพี่ว่า :z3:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่8
เริ่มหัวข้อโดย: DeShiWa ที่ 02-08-2013 19:45:57

เป็นกำลังใจให้ครับ
มาต่อดวนเลย ชอบๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่8
เริ่มหัวข้อโดย: Gril ที่ 02-08-2013 23:13:15

   บทที่ 9



             PACHARA = BLUE
   VIORET = PANMAI

   สนามบินที่จะวุ่นวายในเวลานี้ไม่ได้สร้างความลำคานใจให้พชรเลย สายตาเขายังคงมองตรงไปที่ชายหนุ่มรูปร่างผอมที่ยืนรอตรวจสัมภาระอยู่ ใบหน้าเรียบเฉยที่ทอดสายตามองไปที่อื่นไม่ได้สนใจคนรอบข้างและเฮดโฟนที่ใส่ครอบหูอยู่นั้นทำให้ผมตัดสินใจที่จะเดินเข้าไปยืนข้างๆ ผมหันมองคนที่ยืนอยู่ข้างตัวผมมือทั้งสองข้างของไมล์ซ่อนไว้ในกระเป๋าเสื้อแจ๊กเก็ตสายตาก็ยังมองตรงไปอย่างไร้จุดหมาย ผมมองหูฟังที่อุดหูของไมล์ก็นึกได้ว่าไมล์เป็นคนที่ไม่ชอบความวุ่นวายยิ่งเสียงจอแจของสนามบินแบบนี้ยิ่งไม่ชอบก็คงไม่แปลกกหรอกที่จะอยู่กับโลกส่วนตัวของตัวเองจนไม่รู้ว่าผมมายืนมองอยู่ข้างๆ

   "ไมล์ เพชรรักไมล์นะ...แม้ว่าเพชรจะไม่อยากให้ไมล์ไปแต่เพชรก็คงต้องปล่อยมือจากไมล์ ถึงเพชรจะทำอะไรให้ไมล์เสียใจแต่เพชรอยากให้ไมล์รู้ว่าเพชรรักไมล์นะ รักมากที่สุดและจะรักตลอดไป.."ยังไม่ทันที่ผมจะพูดจบคนข้างตัวผมก็เดินออกไปรับสัมภาระของตัวเอง ผมได้แต่มองตามแผ่นหลังที่ค่อยๆหายไปกับผู้คนจนผมไม่สามารถมองเห็นแผ่นหลังบางๆนั้นอีก อะไรกันนะที่ดลใจให้ผมพูดออกไปทั้งๆที่รู้อยู่เต็มอกว่าไมล์คงไม่ได้ยิน

   "กลับมาเร็วๆนะ"



   "ไมล์ เพชรรักไมล์นะ...แม้ว่าเพชรจะไม่อยากให้ไมล์ไปแต่เพชรก็คงต้องปล่อยมือจากไมล์ ถึงเพชรจะทำอะไรให้ไมล์เสียใจแต่เพชรอยากให้ไมล์รู้ว่าเพชรรักไมล์นะ รักมากที่สุดและจะรักตลอดไป.."ผมรีบลุกออกมา ไม่ใช่เพราะจะไปเอาสัมภาระแต่เพราะน้ำตาของผมกำลังจะร่วงลงมาต่างหาก คำพูดที่พูดออกมาเขาคิดเหรอว่าผมจะไม่ได้ยินแล้วทำไมผมจะไม่ได้ยินละ ผมถอดหูฟังออกแล้วเก็บใส่กระเป๋าหูฟังที่ไม่ได้เสียบกับเครื่องเล่นเพลง ทำไมผมจะไม่รู้ว่าคนที่มายืนอยู่ข้างๆผมคือพี่เพชร ทำไมผมจะไม่ได้ยินเสียงสั่นๆที่ต้องคอยเป่าลมเบาๆเพื่อระบายความตื่นเต้น ทั้งๆที่ผมได้ยินทุกอย่างแต่ผมเองที่ไม่กล้าหันไปมองความจริง





   4 ปีต่อมา




   บรรยากาศลมทะเลตอนกลางคืนแม้จะเย็นสบายแต่ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเหนียวตัว ผมถอนหายใจยาวๆระบายความเครียดที่สะสมมาในช่วงหลายอาทิตย์ที่ผ่านมา ความรู้สึกของการเป็นหนุ่มโสดคนธรรมดานี่มันรู้สึกดีกว่าเป็นป๋าอีกผมเองก็เพิ่งจะรู้สึกครั้งนี้เป็นครั้งแรก และทุกครั้งที่คิดถึงชีวิตเมื่อก่อนก็อดไม่ได้ที่จะต้องคิดถึงคนหนึ่งคนที่หายไปพร้อมกับพรากเอาอดีตของผมไปด้วย อดีตที่แม้จะผ่านมาหลายปีแต่ก็ยังชัดเจน  ผมเงยหน้ามองพระจันทร์ดวงโตที่ทอแสงประกายแข่งกับดาวดวงน้อยใหญ่ ผมนั่งลงที่โขดหินหลับตาคอยเงี่ยหูฟังเสียงของคลื่นทะเลที่กระทบกับโขดหิน  



   ผมตีตั๋วกลับเมืองไทยด่วนทันทีที่ได้ข่าวว่าเพื่อนสุดเลิฟอย่างยายเดือนกำลังเตรียมตัวเข้างานวิวาห์ พอได้เหยียบแผ่นดินไทยกลับทำให้ผมคิดถึงใครอีกคนที่ผมปล่อยทิ้งไว้ในอดีต สุวรรณภูมิตอนที่ผมไปกับตอนที่ผมกลับมานั้นไม่มีอะไรเปลี่ยนไปเลยสักนิดคนยังพลุกพล่านเหมือนเดิม ยังมีเสียงจอแจจนน่ารำคราญเหมือนเดิม แต่ครั้งนี้ผมกลับไม่ได้รู้สึกว่ามันน่ารำคราญในทางตรงกันข้ามผมกลับรู้สึกคิดถึงเสียงพูดคุยกันอย่างนี้

   "ฮัลโหลกูกลับมาแล้วนะเว้ย"

   -กรี๊ดดดดด จริงป่ะมึงแล้วนี้อยู่ไหนกูจะไปหา-ผมพลิกนาฬิกาดู นี่มันก็สี่ทุ่มกว่าแล้วนะ

   "เดี๋ยวค่อยเจอกันพรุ่งนี้ดีกว่ามึง กูเหนื่อย"

   -เออๆก็ได้ ให้กูไปหาที่ไหนดี-

   "ที่ร้าน...ละกันกูอยากกินอาหารไทย"

   -โอเคได้ กูโคตรคิดถึงมึงเลยไอไมล์-ผมคุยกับเดือนต่อแค่พักนึงก็เรียกแท๊กซี่ไปที่บ้านม๊า คิดถึงม๊ามากครับไม่ได้เจอนานไปอยู่ที่อเมริกาก็อยู่คนเดียวตลอด งานที่มหาลัยก็เยอะงานพิเศษก็ยังเยอะอีกผมเลยไม่มีเวลาโทรคุยกับใครเลยครับคุยมากสุดก็ไอเดือนนี่ละครับ แต่พอผมไปถึงบ้านทุกคนก็หลับกันไปหมดแล้วผมไม่อยากตะโกนเรียกใครมาเปิดประตูให้ก็เลยโบกแท๊กซี่ไปหาโรงแรมนอน แม้จะดึกขนาดไหนแต่กรุงเทพก็ไม่เคยนอนหลับสักวัน




   ผมนั่งหน้ามุ่ยอยู่กับที่ ตั้งแต่ตอนที่ไอสิทธิ์เจ้าของไร่ข้างๆมาขอร้องให้ผมเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวให้มันหน่อยเพราะเพื่อนที่มันนัดไว้เกิดประสบอุบัติเหตุกระทันหัน

   "โธ่มึงช่วยกูหน่อยดิวะ กูเพื่อนมึงนะเว้ย"

   "ไม่เอาอ่ะ กูไม่ชอบงานสังคมมึงก็รู้"ไอสิทธิ์กับผมเพิ่งจะเป็นเพื่อนกันได้แค่สองสามปีครับ หลังจากผมมาทำไร่ที่สตูลนี่ละมันเลยไม่รู้ว่าเบื้องหลังอดีตของผมมันเละบรมขนาดไหน

   "งานนี่สาวตรึมเลยนะเว้ย"ผมเองก็เคยบอกมันไปแล้วละครับว่าผมรักผู้ชายอยู่คนนึง เป็นผู้ชายคนเดียวที่ทำให้ผมมีความรู้สึกแตกต่างออกไป เพราะผมไม่เคยรู้สึกอะไรแบบนั้นกับใครอีกเลยตั้งแต่เขาจากไป คนในไร่จะคิดว่าผมเป็นคนโลกส่วนตัวสูงเงียบขรึม

   "อย่าเอาเรื่องนี่มาล่อกู ในสตูลนี่มึงไม่มีเพื่อนแล้วเหรอไงวะ"

   "ก็กูอยากให้มึงมาเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวนี่หว่า เถอะหน่าเพื่อนมึงแต่งงานครั้งแรกได้รอบเดียวนะเว้ย"ผมได้แต่ยิ้มขำๆและเมื่อจนแต้มจะไปต่อก็ต้องพยักหน้าตกปากรับคำมันไป

   "เออแล้วมึงจะแต่งวันไหนวะ กูจะได้เคลียร์งานให้"

   "วันศุกร์หน้านี่แล้วเว้ยยย กูแม่งโคตรตื่นเต้นเลยวะเออกูลืมไปม้าที่มึงสั่งจะมาถึงวันพรุ่งนี้แล้วนะ"

   "เออขอบใจวะ แล้วงานมึงจัดที่ไหนวะ"

   "โรงแรม...ตรงชายหาดวะแฟนกูเขาอยากถ่ายรูปสวย"ผมแค่ฟังมันพูดถึงแฟนมันแล้วยิ้มให้ น่าสงสัยจังทำไมหลายๆคู่ต้องมาจัดงานแต่งแถบชายหาดด้วยนะ



   "แล้วมึงจะจัดงานที่ไหนวะ"ผมถามในขณะที่เรากำลังกินของหวานกันอยู่

   "สตูลวะ"

   "ทำไมจัดไกลจังวะ"

   "แฟนกูเขาทำงานอยู่ที่นั่น ทำไร่อะมึงกูจะไปเป็นเมียนายหัวเหมือนในหนังไงสวยปะละ"ผมได้แต่ส่ายหน้าให้กับความคิดบ๊องตื้นของมันคิดแล้วตลกสุดๆ แต่มันก็ยังดีที่ได้แต่งงาน

   "แล้วเตรียมงานพร้อมยังอ่ะ"

   "ก็พร้อมแล้วละ เออแล้วมึงอ่ะเป็นไงบ้างไปอยู่ที่นั้นฝรั่งหล่อป่ะวะ"ผมหลุดหัวเราะพรืดออกมาเลยครับ นึกว่าจะถามอะไรถามแต่เรื่องไร้สาระไอบ้านี้

   "ก็หล่อดีแต่กูไม่ชอบวะ เบื่อ"

   "เบื่อจริงเหรอมึง?"ไอเดือนถามด้วยน้ำเสียงล้อเลียน

   "อะไรของมึง เพ้อเจ้อ..กูว่าจะแวะไปมหาลัยหน่อยอ่ะคิดถึงจะไปกับกูป่ะ"

   "ไม่ได้กลับไปนานแล้วเหมือนกันวะ แต่กูมีนัดเลือกของชำร่วยวะพอดีแฟนกูเขาขึ้นมาจากสตูลพอดีโทษทีนะมึง"

   "เออไม่เป็นไรเดี๋ยวกูโทรหาละกัน"ผมบอกลาเดือนแล้วเดินทางกลับไปที่มหาลัย ที่ที่ทุกอย่างเริ่มต้นขึ้นและจบลง...



   ประตูเลื่อนกระจกขุ่น ผมมองมันด้วยความรู้สึกที่แปลกไปป้ายที่เขียนแปะไว้หน้าห้องว่าอาจารย์พิเศษทำให้ผมอดไม่ได้ที่จะคิดไปที่อดีตที่ผมเคยทำผิดพลาดไป สาวๆหลายคนที่เดินเข้าออกห้องนี้เป็นว่าเล่นเพราะความเจ้าชู้ของผม รวมถึงเขา..ที่เดินเข้ามาและเดินจากผมไป

   "อ้าวอาจารย์พชร หายหน้าหายตาไปเลยนะค่ะ"ผมหันไปมองอดีตนักศึกษาคนหนึ่งที่ผมเคยสอน

   "อย่าเรียกผมอาจารย์เลยครับ ตอนนี้ผมเป็นแค่คนดูแลไร่นะครับ"ถึงแม้ผมจะไม่รู้จักกับเธอคนนี้เป็นการดีแต่ว่าไหนๆเธอก็เดินมาทักแล้ว ผมก็คงต้องคุยด้วยไปตามน้ำละครับ

   "ดูแลไร่อะไรเหรอค่ะ"

   "ยางพาราครับ"

   "ขอเรียกอาจารย์แล้วกันนะค่ะมันชินปาก"ผมยิ้มให้เป็นเชิงอนุญาต

   "อาจารย์กำลังไปไหนค่ะ"

   "อ่อผมว่าจะเดินไปดูห้องสมุดก่อนแล้วจะเดินเล่นรอบๆมหาลัยนี่แหละ พอดีวันนี้ว่างทั้งวัน"

   "พอดีเลย น้องหนึ่งกำลังไปห้องสมุดพอดีให้น้องหนึ่งเดินไปเป็นเพื่อนนะค่ะ"ผมไม่ได้พูดอะไรแค่ยิ้มตอบไปบางๆแม้ใจจริงอยากจะเดินไปคนเดียวมากกว่าแต่ก็ไม่อยากปฏิเสธเธอให้เสียน้ำใจผมจึงเดินคุยกับเธอไปเรื่อยจนถึงห้องสมุดถึงได้รู้ว่าเธอมาทำงานเป็นบรรณารักษ์ใช้ทุนอยู่ที่มหาลัย ผมแยกเดินกับเธอแล้วเดินดูบรรยากาศเงียบๆของห้องสมุดที่ผมเคยมาอยู่เป็นประจำสมัยยังเป็นอาจารย์พิเศษ

   "นั้นพันไมล์หรือเปล่าน่ะ?"ใจผมเต้นระรัวเมื่อได้ยินเสียงของผู้หญิงมีอายุที่กำลังสร้างบทสนทนากับใครอีกคนที่ฝั่งตรงข้ามของชั้นหนังสือ เพียงแค่ได้ยินชื่อตัวผมก็สั่นสะท้านหนังสือที่ถืออยู่ในมือกลับให้ความรู้สึกสั่นจนจับมันวางลงชั้นเหมือนเดิมไม่ได้ ผมกำหนังสือแน่นหายใจเข้าออกลึกๆ ขาผมก้าวยาวๆจนเหมือนจะวิ่งใจจริงผมอยากจะทะลุชั้นหนังสือออกไปเลยด้วยซ้ำแต่มันก็แค่ความคิดอีกแค่ก้าวเดียวผมก็จะข้ามไปที่ชั้นหนังสือฝั่งตรงข้ามและผมก็ได้เจอกับ...

















   ความว่างเปล่า..ว่างเหมือนที่ตรงนั้นไม่เคยมีคนอยู่มาก่อน

   "นี่อาจารย์ได้ข่าวว่ายัยเดือนกำลังจะแต่งงานเหรอ แม่นั่นโชคดีจังเลยนะเห็นรูปแฟนคุณเธอแล้วหล๊อหล่อ"ผมหลุดขำกับคำพูดของอาจารย์ไพรินที่แม้อายุจะเกือบ50แล้วแต่ก็ยังทำตัวเก๋ไก๋อยู่ตลอด ผมเคยลงเรียนวิชาแกแกสอนสนุกมากครับเรียนแล้วไม่เบื่อเลยครับ


   "ผมยังไม่เห็นหน้าแฟนเดือนเลยครับ"ผมวางหนังสือที่ชั้นเดิมแล้วเดินตามอาจารย์ไพรินออกมาจากซอกของชั้นหนังสือ ผมกับอาจารย์เดินลงมาจากชั้นบนมาหาที่นั่งคุยกันถึงเรื่องผมบ้างเรื่องยัยเดือนบ้างจนอาจารย์ต้องไปทำงานอื่นต่อผมเลยต้องขอตัวกลับมาก่อน




   หัวใจที่เคยเต้นเร็วเหมือนกลองรบตอนนี้มันกำลังเต้นช้าๆเนิบๆอย่างที่เป็นมาตลอด4ปีที่ผ่านมา มือผมได้แต่กำแน่นคลายไม่ออก ผมผ่อนลมหายใจเข้าออกความรู้สึกเหนื่อยล้าที่คิดว่าหายไปแล้วกลับทำให้ผมเหนื่อยกว่าเดิม พันไมล์ผู้ชายที่ผมรู้ว่าเขาอยู่ไหน คนที่เหมือนจะใกล้แค่เอื้อมแต่ก็ไม่เคยเอื้อมถึง คนที่เหมือนกับหมอกควันเพราะทุกครั้งที่เราคว้ามันเอาไว้ในอ้อมกอดมันก็จะสลายหายไป และสิ่งที่คนอย่างผมทำได้อยู่ตอนนี้ก็เพียงแค่ยืนมองอยู่ห่างๆ..

   ปึ้ก!

   "ขอโทษครับ/ขอโทษค่ะ"

   "อ้าว อาจารย์พชรอุ้ยวันนี้มันวันอะไรเจอแต่คนเก่าๆนี่นัดกันมาหรือเปล่าค่ะเนี่ย เมื่อกี้ก็เจ้าพันไมล์ไม่คิดนะค่ะเนี่ยว่าจะเจออาจารย์ด้วย"

   "พันไมล์!อาจารย์เจอพันไมล์วันนี้เหรอครับ"ผมพูดเสียงดังจนเหมือนจะตะคอก อาจารย์ไพรินมองหน้าผมตาปริบๆก่อนจะพยักหน้าแกนๆ

   "ใช่ค่ะ เจอกันที่ห้องสมุดแต่เห็นว่ากำลังจะกลับนะค่ะเดินไปเรียกรถข้างหน้านะค่ะ..เอ้า!อาจารย์พชรนิจะรีบไปไหนของเขา!"ผมได้ยินเสียงอาจารย์ไพรินบ่นกระปอดกระแปดใจจริงก็อยากขอโทษที่เสียมารยาทแต่ผมไม่มีเวลาจริงๆ ผมวิ่งจนสุดฝีเท้าเพื่อจะมาหน้ามหาลัย ระยะทางอีก100เมตรสายตาผมเห็นผู้ชายร่างผอมบางซอยผมระต้นคอกำลังก้าวขึ้นไปนั่งบนรถแท๊กซี่

   "เดี๋ยว!ไมล์อย่าเพิ่งไป!"ไม่รู้ว่าคนนั้นไม่ได้ยินหรือจงใจไม่ได้ยินถึงได้กลับขึ้นรถและออกรถไปโดยไม่ฟังเสียงเรียกตะโกนของผมเลย ขาของผมแทบหมดแรงเมื่อมาถึงหน้ามหาลัยเหงื่อผมโทรมกาย นานมากแล้วที่ไม่ได้รู้สึกเหนื่อยอะไรขนาดนี้มาก่อน หัวใจที่กำลังเต้นเร็วด้วยความเหนื่อยมันกำลังบอกผมว่าให้ตื่นหรือเปล่านะ? การกลับขึ้นมากรุงเทพครั้งนี้ของผมมันก็เหมือนกับการเอามีดโกนมากรีดทับรอยแผลที่เกือบจะปิดสนิทของผมให้เลือดมันไหลออกมาอีกครั้ง และการกลับมาในครั้งนี้ของผมทำให้ผมได้รู้อะไรบางอย่างว่าผมไม่เคยหยุดคิดถึงพันไมล์เลยแม้แต่วินาทีเดียว..

   "ไปดอนเมืองครับ"ผมบอกคนขับรถแท๊กซี่ นั่งพักเหนื่อยสักครู่ก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาสายการบินในประเทศ

   "ฮัลโหลครับ ผมขอจองตั๋วไปหาดใหญ่เที่ยวบินถัดไปเลยนะครับ"





   ผมถอนหายใจทิ้ง คิดไม่ตกว่าทำไมตัวเองถึงได้มาหยุดอยู่ที่หน้าห้องนี้..

   'ห้องพักอาจารย์พิเศษ'

   ขาที่กำลังเดินไปเรียกแท๊กซี่ที่หน้ามหาลัยถูกหัวใจของผมบังคับให้เดินย้อนกลับมาที่ห้องนี้ ห้องที่ทุกอย่างเริ่มต้นและจบลง ห้องที่มีหญิงสาวหลายคนเดินเข้าเดินออกด้วยเหตุผลเดียวกันคือผู้ชายที่นั่งอยู่ด้านหลังประตู ผู้ชายที่ผมพยามหลอกตัวเองมาตลอด4ปีว่าผมอยู่ได้โดยที่ไม่มีเขา..

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่9
เริ่มหัวข้อโดย: ❁INDY_FAMILY❁ ที่ 03-08-2013 00:10:22

คลาดกันไปคลาดกันมา แต่สุดท้ายก็ต้องไปเจอกันที่สตูล (คิดไปนั่น)  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่9
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 03-08-2013 00:10:54

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่9
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 03-08-2013 00:18:26

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:เย้ๆ :z2: :z2: :z2:มาต่อแล้วหายไปนานเลยอะ :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่9
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 03-08-2013 00:34:00

ไปเจอกันที่สตูลเถอะ   :katai2-1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่9
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 03-08-2013 00:42:08

4 ปี มันนานมากพอที่จะทำให้เพชรรู้จักหัวใจตัวเอง
4 ปี มันนานมากพอที่จะทำให้ไมล์ยอมยกโทษให้เพชรรึเปล่า
4 ปี มันนานมากพอที่จะเริ่มต้นใหม่ด้วยกันอีกครั้งได้ไหม  :hao5:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่9
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 03-08-2013 01:03:18

4ปีที่ได้อยู่กับตัวเองของทั้งสองคน  ไม่ว่าพันไมล์จะตัดสินใจยังไง  ผมก็เชียร์พันไมล์เสมอ  แม้ไม่ชอบเพชรก็ตาม

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่9
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 03-08-2013 01:46:52

กลับมาแล้วน้องไมล์ จะได้เจอพี่เพชรไหม
รอการตัดสินใจของไมล์

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่9
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 03-08-2013 02:14:36

วนซ้าย ออกขวา เข้าสตูลแมร่งเลย

คลาดกันดีนัก ไปเจอกันที่งานแล้วกันน่ะ

 :undecided: :undecided: :undecided:
o6 o6 o6 :
o10: :o10: :o10:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่9
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 03-08-2013 02:36:18

 :hao5: เฉี่ยวกันไปก็เฉี่ยวกันมาอยู่นี่แหละ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่9
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 03-08-2013 06:40:50

ยังหมั่นไส้อิพี่เพชรอยู่ทำเป็นพร่ำเพ้อว่าตัวเองเจ็บปวด โถ่ อิสลิด น้องเจ็บกว่าแกกี่พันเท่าหะ แต่สงสารน้องไมล์ หวังว่าพบกันคราวนี้ จะทำให้น้องมีความสุขที่แท้จริงซักที

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่9
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 03-08-2013 07:56:56

4 ปีที่จากกันไม่แม้แต่จะติดต่อก็นับว่าใจแข็งอยู่
สิ่งที่เพชรรู้สึกอยู่นี่เรียกว่ากำลังรับผลของการกระทำ
การกระทำก่อนหน้าที่ทำไปโดยไม่คิดถึงจิตใจของคนที่ตัวเองบอกว่ารัก
ที่เพชรบอกว่าเจ็บปวดเราว่ายังไม่ได้ครึ่งของไมล์เลยเหอะ
จากกันตั้งสี่ปีจะให้เจอกันง่ายๆได้ยังไงล่ะเนาะ :katai3:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่9
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 03-08-2013 08:46:23

เง้อ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่9
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 03-08-2013 10:46:09

เจอกันจะรู้สึกแบบไหนกันนะ >.<

ขอบคุณค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่9
เริ่มหัวข้อโดย: sunshinesunrise ที่ 03-08-2013 11:06:33

กล้องแพลนไปแพลนมา...คราวนี้ก็อย่าปล่อยโอกาสอีก

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่9
เริ่มหัวข้อโดย: Lily teddy ที่ 03-08-2013 11:24:04

โห อ่านตอนนี้แล้วเศร้าจัง  :hao5: 4 ปีเลยเหรอเนี่ย ที่ต้องจากกับคนที่รัก และคิดถึงนานขนาดนี้ 
แต่ก็นะตอนมีโอกาสก็ไม่รู้จักใช้แอบสะใจนิด ๆ ให้เพชรได้รู้สึกบ้างก็ดี 
แต่พอได้อ่านตอนนี้ที่เป็นความรู้สึกของทั้งสองฝ่ายแล้วสงสารอะ อยากให้ได้เจอกันไว ๆ
แอบคิดว่าถ้าเดือนไม่แต่งจะได้เจอกันไหมเนี่ย 555   
รอติดตามจ้าคงไม่มาม่าน๊า  :mew2: ตอนหน้าบุกไปลุ้นต่อที่สตูลกันเล้ย  :mew1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่9
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 03-08-2013 11:34:53

 :sad4: :o12:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่9
เริ่มหัวข้อโดย: sodamint.11 ที่ 03-08-2013 11:41:14

เศร้าอะ4ปีมันนานมากเลยนะ :hao5: :hao5:
ทั้งลุ้นทั้งเหนื่อยกับคู่นี้..มีความสุขเร็วนะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่9
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 03-08-2013 11:55:40

เจอกันซะที!!!

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่9
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 03-08-2013 15:37:38

คู่กันแล้วไม่แคล้วกันหรอก

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่9
เริ่มหัวข้อโดย: wi_OoO_wi ที่ 03-08-2013 17:24:30

สั้นอ้ะ  :mew2: :mew2: :mew2:

กรรม เดินตามกันไปกันมา ยังไม่เจอกันเลย  4 ปี เอง

พันไมล์ก็ยังเรียนไม่จบไม่ใช่เหรอ

รอตอนต่อไป  :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่9
เริ่มหัวข้อโดย: shokung ที่ 03-08-2013 18:20:25

ชักสงสารคู่นี้แหะ สุดท้ายจะสมหวังไหมนะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่9
เริ่มหัวข้อโดย: `ลoงสิจ๊ะ™ ที่ 03-08-2013 18:38:59

คู่นี้จะเป็นยังไงต่อไปเหรอ จะลงเอยกันยังไง

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่9
เริ่มหัวข้อโดย: quiicheh. ที่ 03-08-2013 18:51:43

นี่มันไม่ใช่หนังอินเดียนะ หากันไปมา ฮือ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่9
เริ่มหัวข้อโดย: sam3sam ที่ 03-08-2013 19:44:16

เอาเถอะ ถึงจะไม่ชอบเพชรแต่ก็อยากให้พันไมล์มีความสุขว่ะ
ไปเจอกันที่งานแต่งเดือนแล้วก็เคลียร์ใจกันทั้งสองคนซะนะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่9
เริ่มหัวข้อโดย: NO.666 ที่ 03-08-2013 23:38:45

แอบลุ้นตามนิดๆ
 :hao7: <<< ไม่นิดแล้วมั้ง

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่9
เริ่มหัวข้อโดย: Biwty... ที่ 04-08-2013 11:18:30

โถ่ พ่อคุณ   พลัดพรากเสียนี่กระไร  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่9
เริ่มหัวข้อโดย: shikyu3211 ที่ 04-08-2013 22:01:46

สี่ปีแล้วนะ อดีตที่มันไม่น่าจดจำก็ลืมมันไปซะจำแต่สิ่งที่ดี มาเริ่มต้นกันใหม่ หัวใจของทั้งสองคนเองก็ยังเรียกร้องหากันตลอดไม่ใช่หรอ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่9
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 04-08-2013 23:12:06

การกลับมาของพันไมล์ในครั้งนี้
หวังว่าจะกลับมาแบบ 'พันไมล์ของเพชร'
ไม่ใช่ 'อีหนูของป๋านะ'
อีกไม่นานทุกอย่างก็กำลังจะไปได้ดี คงไม่มีอุปสรรค์ใดๆ มาขวางคนทั้งสองอีกนะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่9
เริ่มหัวข้อโดย: ammamooty ที่ 05-08-2013 18:59:51

พึ่งเข้ามาอ่าน โหยทำไปได้นะป๋าตอนแรกๆนะ ตอนนี้เป็นไงสำรึกแล้วอะดิ


เจอกันแล้วเคลีบร์ให้ดีๆนะ สู้ๆเอาใจช่วย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่9
เริ่มหัวข้อโดย: Gril ที่ 06-08-2013 20:28:47

บทที่ 10
PANMAI = MAROON
PACHARA = NAVY
   งานที่ถูกตกแต่งอย่างหรูหรางานแต่งงานที่เต็มไปด้วยความสดใสของเจ้าสาว ขอเน้นที่เจ้าสาวเลยครับเพราะยัยเดือนเพื่อนผมนี่ลุยงานเองหมดดอกไม้สีสันฉูดฉาดจัดทั่วงานที่ถูกจัดในไร่ยางพารา มาจัดถึงสตูลแทนที่จะไปจัดที่ทะเลแต่คุณเดือนเธอก็ให้เหตุผลว่า ไม่อยากซ้ำกับคนอื่นและไม่อยากให้ทรายกระเด็นเข้าหน้าเข้าตาซึ่งมันก็จริงของมันนะครับ แสงแดดอ่อนๆของเวลาพลบค่ำกำลังให้แสงที่สวยและเป็นเวลาที่เหมาะที่จะถ่ายรูป  ผมก้มมองดูหุ่นกระเบื้องรูปนกเงือกเห็นครั้งแรกผมหลุดขำก้ากเลยครับ งานแต่งบ้าไรเอานกเงือกแต่พอได้ฟังเหตุผลของมันผมก็หยุดขำเลยครับ

   "นกเงือกนะแกในหนึ่งชีวิตมันจะมีคู่แค่ตัวเดียวและพอคู่มันตายมันก็จะครองชีวิตโสดจนกว่ามันจะตาย ฉันก็อยากให้ชีวิตคู่ของฉันเป็นเหมือนนกเงือก ความรักของพวกมันน่าเคารพมากเลยนะแก"

   ผมมองกล่องที่บรรจุหุ่นกระเบื้องมา

   'แขไข&แทนไท'


"ทำไมมาช้าจังวะ"พอมาถึงไอเจ้าบ่าวก็ใส่ผมใหญ่ ผมเบ้ปากและจัดไทด์ตัวเองให้เข้าที่เข้าทาง

   "กูหลง"

   "ตอแหล อยู่สตูลมาเป็นปีแค่นี้หลง"

   "เอ้าแล้วสตูลมันเล็กเหรอไง ไหนๆกูก็มาแล้วไหนเจ้าสาวมึงอะ"ผมกวาดสายตาไปทั่วงานก็เจอกับหญิงสาวในชุดฟูฟ่องสีขาว ผมสีน้ำตาลอ่อน และเมื่อเธอหันมาผมก็รู้สึกว่าไอสิทธิ์เพื่อนผมโคตรโชคดีที่ได้เมียสวยขนาดนี้ เจ้าสาวกำลังเดินมาทางพวกผม

   "นี่ดาว เจ้าสาวของกูเองดาวนี่ไอเพชรเพื่อนพี่เองอยู่ไร่ข้างๆกัน"

   "ทำไมกูไม่เคยเห็นหน้าเลยวะ"ผมเลิกคิ้ว จะว่าไปก็ไม่เคยเห็นจริงๆนั่นแหละ

   "ดาวไปเรียนแฟชั่นที่ฝรั่งเศสก่อนที่กูจะเป็นเพื่อนกับมึงอีก"ผมยิ้มและพยักหน้า เรายืนคุยกันอยู่พักใหญ่เจ้าบ่าวเจ้าสาวก็ขอตัวออกไปต้อนรับแขก จู่ๆผมก็คิดถึงคนที่ไปเรียนต่างประเทศเหมือนกันคนที่ผมยังคงคิดถึงอยู่ตลอดเวลาแต่ผมก็ไม่มีโอกาสได้เจอเขาอีก






   "ตื่นเต้นป่ะมึง"ผมถามเพื่อนสนิทที่แต่งหน้าแต่งตัวสวยที่สุดในงาน

   "ตื่นเต้นดิ ตื่นเต้นกว่าตอนเรียนจบอีก"เพื่อนผมยิ้มตาหยี แอบเห็นน้ำตามันคลอๆ ผมเลยเข้าไปกอดมันแน่นหลังจากไม่ได้กอดมันแน่นขนาดนี้มานานแล้ว

   "ดีใจด้วยนะมึง ได้แต่งงานซะที"

   "อีนี่พูดเหมือนเพื่อนมึงเป็นสาวแก่ มึงก็เหมือนกันนั่นแหละตามหาหัวใจตัวเองให้เจอซะทีความรักกับคนรักมันไม่เหมือนกันนะมึงและความรักก็ไม่ใช่การโยนหินถามทางด้วย เออใช่ๆกูลืมไปเลยตามกูมานี่ๆ"ยัยเดือนลากผมมาที่รถบ้านที่แฟนมันเช่าไว้สำหรับให้เจ้าบ่าวเจ้าสาวนั่งพัก แล้วมันก็หยิบกล่องกำมะหยีที่ครั้งหนึ่งผมเคยปามันทิ้งไป

   "กูว่าจะให้มึงแต่มึงก็ไปอเมริกาซะก่อน ทันทีที่เปิดดูกูก็รู้เลยว่าป๋าต้องให้มึงเพราะมันวางอยู่บนโต๊ะแต่งตัวมึง"

   "มึงไปเอามาได้ไงกูนึกว่า.."

   "มึงคงคิดว่ามึงโยนมันทิ้งแล้วมันจะไม่กลับมากวนใจมึงงั้นเหรอ ไมล์ของมันก็เหมือนความรู้สึกนั่นแหละต่อให้มึงจะโยนมันทิ้งสักกี่ครั้งมึงก็ไม่มีทางลืมหรอกว่ามึงเคยมีมัน วันนั้นกูก็กะจะไปหามึงที่ห้องแต่งตัวนักแสดงแต่มึงกลับไปแล้วมีแต่กล่องนี้กับช่อดอกไม้ เดี๋ยวกูไปรับแขกก่อนถ้าเบื่อก็ไปเดินเล่นชายหาดก็ได้นะเดี๋ยวกูให้คนงานพาไป"ผมบีบมือเดือนเบาๆและปล่อยออก เดือนเดินออกจากรถบ้านไปเหลือทิ้งไว้แต่ผมที่นั่งทบทวนความคิดตัวเองแต่คงเพราะเสียงดังเกินไปผมเลยคิดไม่ออก ผมขอให้คนงานขับรถมาส่งที่ชายหาด หาดที่เงียบสงบมีเพียงเสียงคลื่นแต่โรงแรมแถวนี้คงมีงานถึงได้ยินเสียงเพลงคลอเบาๆ ผมมองของในมือกล่องกำมะหยีสีเข้มที่แม้ผมจะโยนมันทิ้งไปหลายครั้งหลายหนแต่มันก็วนเวียนกลับมาหาผมอีกครั้ง อันที่จริงเรื่องมันก็ง่ายนิดเดียวแค่ผมกลับไปหาป๋าเริ่มต้นกันใหม่ผมก็คงไม่ทรมาณขนาดนี้แต่ในขณะเดียวกันบางอย่างก็บอกให้ผมพอ..พอที่จะคิดถึงเขา หยุดความคิดที่จะกลับไป   





             ผมหลบออกจากงานแต่งงานของเพื่อนสนิทเพราะเพื่อนเจ้าสาวเริ่มจะมาวอแวกับผมจนน่ารำคราญ ชายหาดตอนกลางคืนมีแต่เสียงคลื่นซัดฝั่งผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาหน้าจอโทรศัพท์ของผมยังคงเป็นรูปคนๆเดิม ผมเลื่อนดูเบอร์โทรหลายต่อหลายครั้ง มองจนจำมันขึ้นใจเพียงแต่ผมไม่กล้ากดโทรไปสักที ผมเก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋าสูทพยายามปล่อยใจไม่ให้คิดอะไรเยอะแยะปล่อยให้ลมทะเลช่วยพาความเครียดของผมไป ในช่วงที่ผมกำลังมองความมืดของทะเลผมก็เห็นคนๆนึงที่เดินอยู่ห่างจากผมไม่กี่ร้อยเมตร มือผมรีบคว้าโทรศัพท์ขึ้นมา

   -ตืด..ตืด...ตืด...-ใครเขาจะบ้ามารับโทรศัพท์มึงไอ้เพชร  มึงทำเลวกับเขาขนาดนี้

   -ตืด...ตืด..สวัสดีครับ-ในขีดสัญญาณสุดท้ายปลายสายก็รับ คนที่อยู่เบื้องหน้าผมกำลังรับโทรศัพท์น่าแปลกที่เขากลับมาใช้เบอร์เดิม หรืออีกมุมนึงก็คงไม่แปลกเพราะผมไม่เคยโทรไปสักครั้งไม่ใช่ว่าไม่อยากโทรแต่ผมไม่กล้าโทร

   -ฮัลโหล..ใครครับ-

   "ไมล์"เสียงผมแทบหายไปจากลำคอ ขาที่เหมือนไร้เรี่ยวแรงก้าวออกไปเร็วๆจนเริ่มเปลี่ยนเป็นวิ่ง

   "ไมล์อย่าเพิ่งวางนะ..อย่าเพิ่งไปนะรอเพชรก่อน!"เสียงหอบที่ดังมาจากปลายสายอดทำให้ผมขมวดคิ้วไม่ได้ ประโยคที่พูดมานั้นคืออะไร ให้รอเขาจากที่ไหน เขาจะมาจากไหนกระโดดลงมาจากฟ้าเหรอไง

   "ไมล์อย่าเพิ่งไป เพชรอยู่นี้แล้วอยู่ข้างหลังไมล์แล้วอยู่ตรงนี้แล้ว!"ผมหันขวับไปมองด้านหลังและปล่อยโทรศัพท์ลงข้างตัว กระบอกตาผมร้อนผ่าว เหมือนอุณหภูมิในร่างกายผมจะร้อนระอุขึ้นคนที่ผมไม่ได้เจอไม่ได้ติดต่อคนที่ผมคิดว่าเขาหายไปจากชีวิตผมกลับมายืนอยู่ตรงนี้ยืนอยู่ใกล้เพียงแค่เอื้อมมือ พี่เพชรยื่นมือมาจับแก้มผมเบาๆเบาจนผมแทบจะไม่รู้สึกถึงความอุ่นร้อนของอุ้งมือเขา นิ้วโป้งที่ปาดเบาๆที่แก้มทำให้ผมรู้ตัวว่าน้ำตาผมไหลออกมาแล้ว

   แก้มอุ่นๆที่ผมสัมผัสอยู่นี่คือของจริงใช่ไหม คนที่ไม่คิดว่าจะได้เจออีกแล้วในชาตินี้ยืนอยู่ข้างหน้าผมจริงๆใช่ไหม เขาอยู่ตรงนี้อยู่ใกล้กับผมแค่เอื้อมมือ แก้มที่ผมสัมผัสอยู่นี้คนที่อยู่ในนัยน์ตาทั้งสองข้างของผมคือพันไมล์จริงๆ ผมค่อยๆปาดเอาน้ำตาที่ไหลออกมาออกจากแก้มเขา ผมไม่อยากให้อะไรๆมาบังภาพๆนี้ ภาพที่ผมเฝ้าคิดถึงอยู่ตลอดเวลาสี่ปี ผมดึงคนตรงหน้าเขามากอดแน่นมันทำให้ผมคิดถึงช่วงเวลาที่เราต้องจากกัน ในทะเลที่เงียบสงบเราไม่อาจคาดเดาได้ว่ามันเกิดพายุเมื่อไร

   "ไมล์.."ผมปล่อยพันไมล์ออกจากอ้อมกอด คนข้างหน้าผมยังคงไม่เปลี่ยนแปลงยังมีใบหน้าหวานสนิทกับรูปร่างผอมเพรียวเหมือนเดิมต่างกันก็แต่แววตาที่มักจะมีแต่ความสงบราวกับตัวเองควบคุมได้ทุกสถานการณ์ตอนนี้มีแต่ความสับสนเหมือนคนที่หลงทางในเขาวงกต แม้ผมจะเรียกชื่อเขาไปอีกหลายครั้งสิ่งที่ได้รับกลับมาก็ยังเป็นความเงียบริมฝีปากอิ่มก็ยังเม้มแน่นเป็นเส้นตรง ดวงตากลมหวานก็ยังคลอไปด้วยน้ำตา




   "ไมล์"เป็นอีกครั้งที่ผมได้ยินเสียงเรียกชื่อตัวเอง ริมฝีปากผมเม้มแน่นจนรู้สึกเจ็บ ทั้งที่คิดว่าถ้าได้เจอคงมีอะไรจะพูดกับเขามากมายแต่ตอนนี้ในหัวผมกลับว่างเปล่าเหมือนไม่ได้คิดอะไรเอาไว้ก่อนหน้านี้ กล่องกำมะหยีสีเข้มในมือเปียกชื้นเพราะเหงื่อจากมือผม พี่เพชรยังคงส่งสายตาเป็นห่วงมาให้ผม ใบหน้าเขายังคงหล่อคมคายเหมือนเดิมมันไม่ใช่การเห็นเขาทำให้ผมพูดไม่ออกแต่เป็นดวงตาที่มองมาทางผมเป็นแววตาที่ไม่สามารถอธิบายได้แววตาที่ผมอยากจะหลบสายตาแต่ก็ไม่สามารถทำได้

   "สบายดีไหม"คำถามพื้นๆแบบที่ไม่ควรพูดออกมาในเวลานี้ถูกถามจากคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าผม

   "..ก็ดี"ผมตอบเสียงเบาจนแทบจะเป็นเสียงกระซิบ

   "เหนื่อยไหม"ผมไม่รู้ว่าพี่เพชรพูดถึงอะไร รู้แต่เพียงว่าผมมองภาพด้านหน้าไม่ชัดเอาซะเลยม่านน้ำตาก่อตัวอย่างรวดเร็วทั้งๆที่มันไม่ใช่คำถามที่จะเรียกน้ำตาขนาดนี้

   "อือ.."




   ความเงียบเข้าปกคลุมไปทั่วบริเวณ ผมได้ยินแต่เสียงคลื่นที่กระแทกกับโขดหินผมยังยืนอยู่ที่เดิมมือทั้งสองข้างกอบกุมมือของพันไมล์เอาไว้หลวมๆ ผมจับจ้องที่ใบหน้าของพันไมล์อยากจะจดจำเวลานี้เอาไว้ให้นานๆให้นานกว่านี้ จำเอาไว้ไม่ให้ภาพมันเลือนลางให้มันแจ่มชัดในสมองของผม ให้หลับตาก็รู้ว่าหน้าเขาเป็นยังไงให้ลืมตาก็รู้ว่าหน้าเขามีอะไรแปลกไป พันไมล์หลบสายตาผมและของบางอย่างก็ถูกส่งผ่านมาจากมือสั่นๆของพันไมล์ ขาของเขาก้าวถอยออกจากผมไปหนึ่งก้าวแต่ในความรู้สึกผมเหมือนกับเขาได้เลือกอีกทางที่แยกออกไปแล้ว ผมมองของในมือกล่องกำมะหยีสีแดงเข้มที่ผมรู้จักมันดีกว่าใครและก็รู้ได้โดยไม่ต้องเปิดดูว่าข้างในมันคืออะไร ผมดึงสายตากลับมามองพันไมล์อีกครั้งเขากุมมือเอาไว้ที่หน้าท้องใบหน้าซีดเผือด ดวงตาที่แสนจะสับสน ริมฝีปากแดงช้ำจากการเม้มปากสั่นระริก และชั่ววินาทีต่อมาที่ผมผ่อนลมหายใจออกจากปากเขาก็เงยหน้ามามองตาผมด้วยสายตาที่มันยากที่จะอธิบาย



   "ผมเอามาคืน.."ผมอยากจะตบปากตัวเองเหลือเกินที่พูดมันออกมา พี่เพชรมองกล่องในมือเขาถือกล่องแหวนเอาไว้หลวมๆราวกับคนหมดแรง ดวงตาแดงก่ำที่เหมือนคนพยายามจะกลั้นน้ำตามองมาที่ผมเหมือนต้องการคำตอบที่ดีกว่าสิ่งที่ผมตอบไป ผมส่ายหน้ามันไม่มีอะไรจะพูดไปมากกว่านี้ความเงียบที่แสนจะน่าอึดอัด การที่ได้เจอกันได้ใกล้ชิดกันมันอึดอัดและทรมาณมากกว่าที่เราอยู่ห่างกัน

   "อย่างน้อยก็ขอให้รับมันไปเถอะ เพชรขอร้อง"เสียงสั่นเครือที่พยายามเค้นออกมาจากลำคอมันเบาเสียจนเสียงลมจะกลบไปหมดถ้าผมไม่ได้ยืนอยู่ใกล้เขาขนาดนี้ก็คงไม่ได้ยิน ผมวางมือบนอกข้างซ้ายของเขามันเต้นช้าๆเหมือนเวลาปกติผมยังได้ยินเสียงสูดจมูก พี่เพชรช้อนคางผมขึ้นและจ้องลึกเข้าไปในดวงตาก่อนจะประทับจูบลงมาบนริมฝีปากผมช้าๆ  




   "ผมต้องไปแล้ว.."พันไมล์พูดขึ้นหลังจากที่ผมถอนริมฝีปากออก มีแค่ช่วงหนึ่งที่ผมคิดว่าคำพูดผมจะสามารถรั้งเขาไว้ได้แต่ตอนนี้ความมั่นใจของผมลดฮวบเมื่อขาของพันไมล์ก้าวห่างออกจากผมไปทุกที ถ้าหากรู้อย่างนี้ผมจะกอดให้นานกว่านี้ จะจับมือเขาเอาไว้ให้นานกว่านี้ จะไม่ทำให้เขาเจ็บใจแบบนี้ ณ วันนี้มันทำให้ผมรู้ว่าต่อให้ผมจะเอาทองคำมาตั้งสูงท่วมหัวเขาก็ไม่กลับมา ในช่วงเวลาที่เขาจากไปผมได้แต่นั่งอยู่บนชายหาดจนได้ยินเสียงนกกระจิบและแสงแดดสีส้มสดของพระอาทิตย์ น้ำตาที่ไหลมาที่ข้างแก้มมันไม่ได้ทำให้ผมรู้สึกตัวเลยว่านี้มันเช้าแล้วและผมควรจะกลับไปที่บ้านพักหรือทำให้ผมรู้ว่าผมได้พลาดงานสำคัญของเพื่อนสนิท ในช่วงเวลาแบบนี้สิ่งที่ผมคิดได้คือการปากล่องแหวนเจ้าปัญหาทิ้งลงทะเล
   "พันไมล์!"




   ความรักของเราก็เหมือนหมอก มีไว้แค่เพียงมองไม่ได้มีไว้ให้ครอบครองเพราะทุกครั้งที่เราคิดจะครอบครองมันสิ่งที่เราคิดว่ามันเป็นของเราอย่างความรักก็มักจะสลายหายไปทุกครั้งเหลือแต่เพียงตัวเราเองที่กอดแต่เพียงความว่างเปล่าและเมื่อเราลืมตาขึ้นเราก็จะค้นพบความเสียใจที่มันไม่เหลืออะไรในอ้อมกอดของเรา มันทำให้ผมคิดได้ว่าหากจะต้องกอดความรักไว้เพื่อให้วันหนึ่งมันสลายไปสู้ยืนมองอยู่ห่างๆดีกว่า เหมือนผมที่ยืนมองเขาอยู่ตรงนี้ผู้ชายที่นั่งอยู่บนหาดทรายมาทั้งคืน...

THE END

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 06-08-2013 20:45:10

แอบคิดว่าไมล์จะให้อภัยเพชร
รู้ว่าเพชรทำผิดต่อไมล์มาก
แต่จากนี้ไปมันคงไม่มีโอกาสแล้ว  ในเมื่อไมล์เลือกที่จะเดินจากไปอีกครั้ง ....

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: sodamint.11 ที่ 06-08-2013 20:50:37

เสียน้ำตากับตอนจบเยอะมากๆ แต่อยากบอกว่า
มันเป็นเหตุผลของคนไง่ที่ไม่กล้าจะมีความรักนะ
ไมล์..จุดจบมันไม่ได้แย่นะแค่กล้าที่จะเริ่มต้นกันใหม่อีกครั้ง

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: ❁INDY_FAMILY❁ ที่ 06-08-2013 21:05:59

ไมล์ใจแข็งมาก  :o12:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 06-08-2013 21:14:36

จนจบก็ยังเหมือนเดิมเป๊ะเลย
เพชรยังคงไม่ทำอะไรเหมือนเคย รอแบบง่อยๆมาก
เข้าใจเลยว่าทำไมไมล์ไม่กล้าจะอยู่ด้วย

ไม่เห็นว่าเพชรจะเปลี่ยน หรือทำตัวให้น่าเชื่อ
ใครจะเอาแกร๊ -*-

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 06-08-2013 21:17:39

เราเข้าใจไมล์นะ
เรื่องจริงคงยากที่จะกล้ากลับไปหาความรักที่เคยเจ็บอีก
แต่ถ้าในนิยายก็อยากให้กล้าบ้าง :ling1: :ling1:
บางทีที่เพชรยืนมองนี่อาจจะใจอ่อนนิดๆก็ได้
-มโน-

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: wi_OoO_wi ที่ 06-08-2013 21:34:38

เห่ยยย

เราชอบนายนะ นายใจแข็งมากกกกก

ถ้าบอกว่ายืนมอง มันไม่ได้หมายความว่า นายจะไม่มีใครรึเปล่า และ เขาก็จะไม่มีใครใช่มั้ย

หรือจะรอให้เวลามันผ่านไป รอความรู้สึกต่างๆมันจางไป แล้วค่อยกัลบมานับ 1 กันใหม่

จบไม่เคลียร์อ้ะ อารมณ์เหมือนนั่งอ่านนิยายแปล

 :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 06-08-2013 21:45:06

พันไมล์ใจแข็งโครตๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 06-08-2013 21:49:52

เพชรน่าจะสู้หน่อยนะ ยอมแพ้เร็วเกินไป

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 06-08-2013 21:50:03

ไมล์เริดมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 06-08-2013 22:06:28

จบแบบนี้จริงอ่ะ  :mew5:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: yakusa ที่ 06-08-2013 22:08:25

 ไม่มีความเห็น. ความรู้สึกล้วนๆ. บางที่ความรักก็ไม่อยากได้ความคิดนะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 06-08-2013 22:44:16

ทรมานจริงๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 06-08-2013 22:56:26

เข้าใจไมล์ว่าไม่กล้าจะเริ่มใหม่ แต่ไม่เข้าใจเพชรไม่เห็นมันจะทำอะไรที่แสดงว่ารักไมล์น้องจากปากดีและเงินที่ซื้อของ สมน้ำหน้าแล้วหล่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 06-08-2013 23:08:26

 :hao5: :hao5: :hao5: :hao5:จบแบบเจ็บๆ :hao5: :hao5: :hao5: :hao5:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: sam3sam ที่ 06-08-2013 23:13:30

จากกันครั้งนั้นกับจากกันครั้งนี้ ไม่ว่าครั้งไหนก็ปวดใจกันทั้งคู่

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 06-08-2013 23:38:24

ปวดใจจัง

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 06-08-2013 23:47:06

จบแบบนี้ เลยทำให้คิดว่า ชีวิตที่ผ่านมา ทั้งไมล์ และเพชร​ โคตรเสียเวลา ไม่น่ามาเจอกันเลย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: shikyu3211 ที่ 07-08-2013 00:54:01

แต่ถ้าพูดกันตามตรงในเมื่อเพชรก็เปลี่ยนตัวเองสำนึกผิดแล้ว จริงๆก็สำนึกผิดมาตั้งนานตั้งแต่ก่อนไมล์จะไปอีก แล้วเรื่องคราวนั้นก็เป็นการเข้าใจผิดทำไมไมล์ไม่คิดจะให้โอกาสเพชรได้อธิบายหรือพูดบ้างเพราะตอนนี้คนที่เจ็บไม่ได้มีแค่เพชรคนเดียวตัวไมล์เองก็เจ็บเพราะสี่ปีที่ผ่านมาไมล์ก็ยังไม่ลืมเพชร แล้วก็ยังรักเหมือนเดิม แล้วจะมาทนเจ็บกันทำไม ในเมื่อถ้าได้อยู่ด้วยกันทั้งคู่จะต้องมีความสุขมากแท้ๆ คืออันนี้ก็เป็นความเห็นส่วนตัวอ่ะนะ เราไม่ค่อยเข้าใจคนที่คิดแบบไมล์เท่าไหร่ แล้วอย่างนี้ไมล์จะไม่กลายเป็นคนที่กลัวความรัก หรือกลัวที่จะรักใหม่เหรอ ในเมื่อต่อให้ผ่านไปนานแค่ไหนก็ยังรักเพชรเหมือนเดิม เรื่องนี้เราก็ถือว่าเพชรได้ทำดีแล้วนะ ถึงจะไม่ที่สุดก็เหอะ แต่ทางที่ดีก็น่าจะรั้งไว้จนวินาทีสุดท้ายสิ จนมันหมดหนทางจะไปได้แล้วค่อยหมดหวัง ทำไมอยู่ต่อหน้าแท้ๆแต่กลับไม่พูด เฮ้อ~ เอาเป็นว่าถ้าคิดว่าสิ่งที่ตัวเองทำอยู่มันดีแล้วก็ทำไปเถอะ เพราะอย่างที่บอกความคิดคนเราไม่เหมือนกัน

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: capool ที่ 07-08-2013 00:57:12

จบแบบนี้จริงเหรอ? แล้วจะกลับมาเจอกันเพื่อ? ผิดหวังอ่ะไม่คิดว่าจะไม่สมหวัง แต่ที่ขัดใจสุดๆเลยคือไม่จัดการอีนังสารเลวนั่น คนชั่วลอยนวล แล้วแผนของคนชั่วก็ทำสำเร็จด้วย พระ-นายเลิกกัน แต่เลิกกันเพราะเข้าใจผิดเนี่ยนะ จริงๆแล้วมันไม่ได้เป็นความผิดของป๋านะ ทีตอนมันผิดจริงดันไม่เลิก  ไรว้า.... :seng2ped: มีภาคต่อป่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 07-08-2013 08:13:26

เพิ่งตามมาอ่านค่ะ  :mew1:

ทำไมเพชรไม่พูด ทำอะไรซักหน่อยละฟระ ไมล์เลยไม่เชื่อใจ สุดท้ายเลยจบแบบนี้ :hao5:

แต่ถ้าเราเป็นไมล์เราคงไม่กลับไปหาเพชรเหมือนกันแหละ
แหม่ตอนที่ยอมเพชร ทุกอย่างเพชรก็ไม่สนใจ แต่พอจะไปถึงจะมาสนใจ
อย่างงี้ก็ไม่ไหวนาา :hao4:

สนุกดีค่ะ ขอบคุณที่แต่งนะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: Minnie~Moo ที่ 07-08-2013 09:12:50

ตลอดเวลาที่คบกันมาไมล์ก็ไม่เคยบอกเพชรว่าต้องการอะไร ชอบหรือไม่ชอบอะไรที่เค้าทำนี่นา
พอมาตอนนี้ดันกลัวนั่นนี่ ทั้งที่น่าจะเห็นแล้วว่าเพชรพยายามเพื่อความรักมามากแค่ไหน
ไมล์เห็นแก่ตัว ยังไม่ได้ลองแต่ทำให้ทั้งตัวเองและคนที่บอกว่ารักเค้าเจ็บไปด้วยกัน

**คนแต่งจ๋า ขออย่าจบแบบนี้เลยได้ไหม  :sad4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 07-08-2013 11:08:49

 :a5:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: question09 ที่ 07-08-2013 11:53:02

 o22 o22 o22 o22 o22 o22 o22 o22 o22 o22 o22 o22 o22


ไมล์ใจแข็งมากกกกกก  แอบเห็นใจพี่เพชรเหมือนกันนะ เฮ้อออออออออออออออออ


 :mew4: :mew4: :mew4: :mew4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: GimNgek ที่ 07-08-2013 13:33:55

จุกมาก

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: pachth ที่ 07-08-2013 15:30:36

รู้สึกดีนะที่จบแบบนี้

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 07-08-2013 15:52:30

หากตั้งใจเลือกทางนี้

ก็ต้องทำใจรับกับความเจ็บปวดที่ได้รับทั้งสองฝ่ายต่อไป

ถ้าหากหนึ่งคนคิดได้และพยายามอย่างที่สุด และอีกคนไม่ยอมรับและเลือกที่จะถอยห่าง

ความเจ็บปวดอยู่กับเราทุกคนอยู่ีที่ว่าเราจะเลือกเจ็บแบบไหนมากกว่า


ขอบคุณสำหรับนิยายนะคะ

 :pig4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyFG ที่ 07-08-2013 16:38:04

ทำไมเรารู้สึกสะใจ


ชอบที่จบแบบนี้

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: loveyou15379 ที่ 07-08-2013 18:20:48

ฮึกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ขอร้องอย่าจบแบบนี้เลยยย แง้เศร้าา

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: อยากกินไข่พะโล้ โปะ ที่ 07-08-2013 18:46:23

มาต่ออีกนิดนะนะT^T

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 07-08-2013 21:28:29

อ้างจาก: aoihimeko ที่ 07-08-2013 15:52:30  

หากตั้งใจเลือกทางนี้

ก็ต้องทำใจรับกับความเจ็บปวดที่ได้รับทั้งสองฝ่ายต่อไป

ถ้าหากหนึ่งคนคิดได้และพยายามอย่างที่สุด และอีกคนไม่ยอมรับและเลือกที่จะถอยห่าง

ความเจ็บปวดอยู่กับเราทุกคนอยู่ีที่ว่าเราจะเลือกเจ็บแบบไหนมากกว่า


ขอบคุณสำหรับนิยายนะคะ

 :pig4:

 o13 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 07-08-2013 22:10:54

เจ็บแต่จบ

ดีกว่าไม่จบแล้วเจ็บเรื้อรัง

เจ็บในวันนี้ แล้วค่อยๆ ช้า

ดีกว่าไม่เคยหายเจ็บเลบ จนตายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย


กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ชอบเว้ยเห้ย!!!

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: `ลoงสิจ๊ะ™ ที่ 07-08-2013 22:26:10

จบเศร้ามากๆเลย แต่คิดว่าไมค์คงทำถูกแล้วละ

ไม่อยากจะเจ็บอีก

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: NO.666 ที่ 08-08-2013 01:10:25

เข้าใจว่าทำไมไมล์ถึงไม่ให้อภัยนะ
นั่นคือการป้องกันตัวและศักดิ์ศรีของไมล์
ในขณะเดียวกัน สำหรับเพชร
ที่เพชรไม่กล้ารั้งไว้ นั่นน่าจะเป็นเพราะความรู้สึกผิด
เพชรรู้อยู่เต็มอกในสิ่งที่ตัวเองเคยทำลงไปที่ทำให้ไมล์เสียใจ
จึงละอายเกินกว่าที่จะรั้งเพชรไปมากกว่านี้
ทำให้สุดท้ายต่างคนก็เลยต่างยังคงยืนอยู่ในจุดยืนของตน โดยไม่กล้าขยับเข้าหาอีกฝ่าย

จบแบบนี้แหละดีแล้ว

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: dr_tylenol ที่ 08-08-2013 11:13:04

55+++ขอตอนพิเศษด่วน  ตอนที่เขากลับมารักกันอีกครั้ง
จบแบบนี้เศร้าเหลือเกิน :mew2: :mew2: :mew2: :mew2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: S_za ที่ 08-08-2013 16:06:26

ในทางกลับกันให้เพชรได้รู้ว่าความรักไม่ใช่ของเล่นที่จะเอามาเล่นกะความรู้สึกของคน

ตอนรักทำไมไม่รักษาไว้ให้ดีๆคิดเล่นไปคบคนนู้คนนี้ไม่คิดถึงคนที่รักเรา

กลับมาแล้วจะเอาเงินฟาดชื้อของประเคนให้อย่าคิดว่าแค่สิ่งของใครๆก็สามารถที่จะชื้อได้หาได้

นับจริงๆคนๆนี้หาได้มีความแน่นอนและจริงใจเสมอไปมารู้สึกเสียดายหวงแหนอยากได้กลับคืน

บอกเลยคำเดียวว่าสายไปซะแล้ว

ปล.หาดีไม่ได้...หาได้ไม่ดี 

หาความสุขใส่ตัวเองดีกว่าทำวันนี้ให้ดีที่สุดและก้าวไปอย่างมุ่งมั้นอย่ายึดติดกะคนๆเดียวแค่นี้เป็นพอ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 08-08-2013 16:12:59

รักแทบตายสุดท้ายก็เลิกกัน :hao5:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: Biwty... ที่ 08-08-2013 21:16:45

โอ เอ็ม จี

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: funland ที่ 09-08-2013 13:11:54

 :mew4: รัำกไม่มากพอที่จะทำให้เราได้อยู่ด้วยกัน หรือ พยามไม่มากพอ หรือว่า พอใจกับสิ่งที่เป็นอยู่แบบนี้
รักกันไกลๆ แบบนี้ก็ดี เหมือนกันเนอะ ว่าไปนั้น แต่อ่านไปแล้วก็ปวดใจแหะ ก็อยากให้คนที่รักกันได้อยู่ด้วยกันนิ
แต่ในเมื่อ ไม่ได้ก็พอเข้าใจอ่ะนะ แต่ ปวดดดดดดดดดดดด ใจจจจจจจจจจจจจจจจจ อ่ะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: zuu_zaa ที่ 09-08-2013 14:40:39

บางสิ่งเมื่อรักษาไว้ไม่ได้ มันก็จะไม่มีวันกลับมา  :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: icetim ที่ 09-08-2013 17:19:00

บีบคั้นที่สุดเลยค่ะ  น้ำตาจะไหล
แต่มันก็คือความจริงที่เกิดขึ้นได้ รักกันแค่ไหนก็อยู่ด้วยกันไม่ได้

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: TinyB ที่ 12-08-2013 16:53:07

อะ..เอ้อ เดี๋ยวนะ จบแบบนี้จริงดิ  :ling1:
ตอนแรกนึกว่าจะสมหวังซ้าอีก แต่ก็ไม่เป็นไร ดีแล้ว ขืนกลับไปอีกมีหวังไอ้เพชรก็คงทำตัวแบบเดิมๆ
เพราะที่ผ่านก็ไม่ค่อยจะเห็นว่ามันเปลี่ยนแปลงอะไรในตัวเองเลยซ้ากนิดส์

หาผัวใหม่ดีกว่านะไมล์  :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: phai ที่ 12-08-2013 22:30:46

ถ้ารักกันมากแบบนั้นก็ให้อภัยกันเถอะ

 :o12:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 12-08-2013 23:41:01

อยากให้มีตอนพิเศษ หรือภาคต่อ ที่จบแบบ Happy

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: stdvic ที่ 13-08-2013 00:46:36

อยากได้ภาคต่อที่มีความสุขกว่านี้ครับ แบบนี้ผมไม่ชอบเลยเศร้าใจจัง

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: anchoviiz ที่ 13-08-2013 14:24:44

คนอย่างไมล์นี่แหละที่เราต้องการรรรรรรร
ใจแข็งฉิบๆเลยยยยยย

ชอบวรรคจบสุดท้ายมากให้ตายเหอะ !
 :z3:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: pee122 ที่ 15-08-2013 17:07:09

 :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 18-08-2013 20:59:02

เป็นบทเรียนเลยนะเพชร

+++++++++

ขอบคุณคนเขียนนะคะ ^^

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 18-08-2013 21:43:06

 :mew6:
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: loverken ที่ 19-08-2013 21:14:27

เจ็บ แต่ จบ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: Miiso ที่ 23-08-2013 01:26:49

เจ็บ...เจ็บจนจุก
ที่จริงก็เข้าใจการตัดสินใจของไมล์นะ  แต่ทำไมละรู้ว่าเพชรคงละอายและเพชรละอายมากจนไม่กล้าไม่พยายามที่จะให้ไมล์กลับมาเลยหรอ?

รอตอนพิเศษนะ หวังว่าคนเขียนจะมีตอนพิเศษมาให้คนอ่านอย่างเราๆได้ หายจุกกันบ้าง?

เฮ้อ.....

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 23-08-2013 14:33:54

เอ่อ...จบแล้วจริงๆ เหรอคะ
ทั้งๆ ที่ไมล์ใกล้จะใจอ่อนแล้วแท้ๆ
ทั้งที่ไมล์ก็รักอยู่เหมือนกัน
จะจบอย่างนี้จริงๆ เหรอคะคนเขียน TTOTT

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 23-08-2013 20:32:48

จบแบบนี้เศร้าอ้ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: soteen94 ที่ 30-08-2013 20:54:41

สงสารไมค์ กับ เพชร อยากให้มี ภาคต่อจัง :hao5:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: ลิงน้อยสุดเอ๋อ ที่ 31-08-2013 13:46:31

ปวดใจจัง

กว่าจะอ่านจบ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: .hnk ที่ 01-09-2013 02:41:57

กรรม อ่านจบแล้วสตั๊นเลย ...
ไมล์ใจร้ายไปนะ เจ็บอ่ะ สงสารพชร
ฮือออออออ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: azulajane ที่ 01-09-2013 22:47:46

ถ้ามันจะเจ็บ.. แล้วมันจะจบ..
ให้เจ็บ เท่าไร ก็ยอม


 :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: garfeel ที่ 02-09-2013 00:04:16

จบแบบนี้จริงดิ เศร้าอ่ะ :monkeysad:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: garfeel ที่ 02-09-2013 00:07:31

จบแบบนี้จริงหรอ เศร้าอ่ะ :hao5:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: OuOkung ที่ 02-09-2013 03:07:49

TT bad enddddd ดราม่าได้อีกอ่ะ 55
ป๋านะป๋า ป๊อดจริงๆเลย แต่ก็แอบน่าสงสารเหมือนกันนะ
หนูพันไมล์นี่ใจแข็งสุดๆเลยยยยย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 02-09-2013 13:31:13

เหอๆ เพชรไม่เห็นทำเชี่ยอะไรเลย  ที่จะเป็นการรั้งไมล์เอาไว้
คุณยังแสดงออกไม่พอถึงหยิบมือเลยด้วยซ้ำ  คนที่มันเจ็บมาก่อนมันยังจำรสชาดได้ดีทีเดียวเชียวแหละ
ปล.คนแต่ง แต่งได้ดีมากนะ  ไม่จะแต่งเรื่องยาวบ้างเหรอ o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: chisarachi ที่ 03-09-2013 20:01:20

อ่านทีเดียวรวดเลย
จริงๆน้องไมล์ก็ดูยังคงรักพี่เขาอยู่นะ
พี่เพชร 4 ปี ก็น่าะคิดอะไรได้แล้ว
อยากกให้เขากลับมาอยู่ด้วยกันเหมือนเดิม
เลิกกันไปเพราะความเจ้าชู้และความเข้าใจผิด
แต่ก็ขึ้นอยู่กับสองคนแหละว่าเขาจะให้อภัยให้กันได้ไหม

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: perseus8 ที่ 04-09-2013 21:15:12

อยากให้คู่นี้จบแบบมีความสุข แล้วรวมถึงคู่อื่นด้วยคับ ป๋มไม่รู็น่ะคับว่าคนอื่นจะคิดยังไงแต่ในความคิดของป๋ม อยากทุกเรื่องจบแบบมีความสุขทุกครั้งที่ป๋มอ่านนิยายป๋มจาหวังไว้ว่าเรื่องที่อ่านจะจบแบบ Happy ไม่อยากให้จบแบบนี้เพราะทุกครั้งที่อ่านเรื่องที่จบแบบไม่สมหวัง ป๋มจะร้องไห้ทุกครั้ง เพราะป๋มคิดว่าในโลกแห่งความเป็นจิงยังไงก้อต้องยอมรับ แต่ในโลกแห่งจินตนาการ โลกแห่งความฝัน และในโลกแห่งนี้มันสามารถทำให้ตอนจบเปนอย่างที่เราต้องการได้ ป๋มแค่อยากให้ทุกเรื่องตอนจบมันมีความสุขอะคับ เพราะปกติแล้วในโลกแห่งความเปนจิงของป๋มมันก้อไม่ได้สุขมากนัก ป๋มไม่เคยได้รับความรักเลย ได้แต่เก็บความรักของตัวเองไว้ภายในใจ ทำได้แค่เฝ้ามองคนที่เรารัก คำว่าความรักมันคงไม่ได้มีไว้ใช้สำหรับป๋มมั้งคับ เวลาเจอคัยที่มีความรัก เจอคู่รัก ป๋มก้อจะยิ้มและมีความสุขที่ได้เห็นเขาพวกนั้นและความรู็สึดเหงามันก้อได้เข้ามา แค่อยากระบายอ่ะคับ อิอิ เพราะร้องไห้กับเรื่องนี้อีกแล้ว :mew6:แต่ยังไงเรื่องนี้สนุกมากคับ   o13

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: NIMME ที่ 05-09-2013 00:19:26

ไม่คิดว่าจะจบแบบนี้   :hao5:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: aa_mm ที่ 05-09-2013 01:38:20

ไม่คิดว่าจะจบแบบนี้ เช่นกัน  แอบคิดว่าไมล์ขี้ขลาดนะ
4 ปี ที่ผ่านมา ไม่เป็นการพิสูจน์ว่าป๋า เปลี่ยนไปแล้วเหรอ
ถ้าคนมันเลว เดือนเดียวมันก็ทำไม่ได้หรอก
แต่ว่าอ่ะนะ คนมันเคยเจ็บ ก็ต้องกลัวเป็นธรรมดา
แอบน้ำตาไหลนะเนี่ย เฮ้อออออออ  So Saddddd

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: WednesdayAugust ที่ 05-09-2013 12:07:03

ปกติจะไม่ชอบนิยายแบดเอนด์ รับไม่ได้
แต่โคตรดีใจที่เรื่องนี้จบแบบนี้ ถามว่าเสียดายเวลาและเนื้อตัวของไมล์มั้ย ก็เสียดายแหละ
แต่ก็เชื่อว่าคนอย่างไมล์ ต้องได้เจออะไรที่ดีกว่านี้
คนเราทำอะไรก็ควรได้รับกรรมสนอง
เห็นด้วยกับเมนต์บน ๆ หาสามีใหม่ดีกว่านะไมล์ 555

แค่แปลกใจมากกว่าว่าสมัยก่อนทำไมยอมจัง
บทจะใจแข็งก็แข็งสุด ๆ ตอนแรกคิดว่าคงใจอ่อนล่ะ ไม่น่าเชื่อแฮะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: ^^KENTA^^ ที่ 05-09-2013 22:11:26

So sad

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: Fate ที่ 09-09-2013 01:24:42

หน่วงไปเลย
เหมือนมันค้างคา

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: ปลายด้ามเงิน ที่ 01-10-2013 21:30:17

 :serius2: :serius2: :o12:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: mint_852 ที่ 02-10-2013 11:29:21

ผิดคาดเลยจบแบบนี้
นึกว่าจะแฮปปี้เอนด์ซะอีก
แต่ก็เป็นบทเรียนสำหรับทั้ง2คน
ไมล์ก็ทำถูกที่ในเมื่อไม่มีอะไรชัดเจนนอกจากความรัก
ก็ไม่จำเป็นต้องกลับไปคบต่อ
มีความรักให้กันแต่ไม่ได้คบกันก็น่าจะพอแล้ว
เป็นความรักอีกมุมมองหนึ่ง

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: Kaewkaew ที่ 02-10-2013 23:27:56

ไม่ค่อยปลื้มตอนจบแต่ตอนแรกดีมาก...
ชอบเรื่องนี้แต่จบไม่สวยเลยน้ำตาจะไหล ฮืออ
ไมล์ใจแข็งๆ จริงๆ ไอ้เราก็นึกว่าพชรจะทำตัวดีขึ้น...
แต่คนเจ้าขู้ ดีได้ขนาดนี้ถือว่าสุดยอดแล้วนะ #ช่วยได้แค่นี้แหละค่ะป๋า
ปต่ก็นะ ไมล์คงเจ็บไปอีกนาน
ยังไงก็สงสารคนทั้งคู่จัง ฮรึก !!!

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 15-10-2013 13:42:54

เพิ่งมาอ่าน รวดเดียวจบ จบได้ถูกใจมาก  :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: ถ้าป๋าไม่ชัดเจน ไมล์ก็ต้องจบให้ชัดเจน o13 o13

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 10-05-2014 01:22:52

Bad End!!!! ปรบมือค่ะ
เหตุผล+ความรู้สึก ทั้งหลายทั้งปวงครบถ้วนค่ะที่พันไมล์จะเลือกแบบนี้
บทเรียนราคาแพงนะคะคุณพชร
และขอบคุณคนเขียนค่ะ มันใช่อ่ะ  ^^

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: hibarihao ที่ 10-05-2014 13:41:04

 :pig4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: reborn ที่ 10-05-2014 17:48:01

 :sad4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: ckk ที่ 12-05-2014 10:58:12

จบได้เศร้ามาก :hao5:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: ronlbb ที่ 13-05-2014 01:53:47

สนุกดีนะค่ะ
แต่จบเศร้าจัง  ฮืออออ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: Ice_Iris ที่ 20-06-2014 07:35:34

จบแล้วจริงสิ

เดี๋ยวนะขอวิ่งไปร้องไห้ก่อน

ความรักช่างทรมารใจคนจริงๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: Thep503 ที่ 20-06-2014 11:41:13

เซงอ่ะ จบแบบ........  ไม่ปลื้ม ชิ...   

เศร้า..........................................

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: pedgampong ที่ 20-06-2014 13:28:03

 :katai1: ห้ะ จบแล้ว ห้ะ ห้ะ ห้ะ :ling1:
เสียใจ บางครั้งคนที่ทำผิด เค้าก้อแค่อยากได้โอกาสแก้ตัว เราว่าพชรเค้าผิดแล้วก้อทำตัวดีซะจนน่าใจหาย แต่โอเค พชรอาจผิดมากจนพันไมล์ไม่อาจให้อภัยได้อีก เราเสียใจที่สุดท้ายแล้ว พชรก้อไม่ได้รับโอกาสนั้น สี่ปีที่ทน แก้ไขตัวเอง ทนรอกับความเจ็บปวด เห้ออออ เพ้อเจ้อแล้วเรา แซดดดดดดดดดดอ่ะจบแบบนี้ คือเราชอบอ่านดราม่าหนักๆนะ แต่จบเคลียร์ๆมันก้อแฮปปี้กว่าป่ะ อันนี้แบบ กรี้ดดดดดดดดดดดด เสียใจ
พีเอส คนแต่งแต่งเก่งนะคะ เราอินมากเลยยยยย  o13

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: HoMoSiS ที่ 22-06-2014 00:30:02

จบแบบนี้มันไม่ใช่อ่ะ แต่ชอบที่นายเอกใจแข็ง

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: ReiTS ที่ 08-01-2015 22:51:54

 o13 ยกนิ้วให้คุณม๊าเลยค่ะ! แจ่มมาก เอาหนักๆ เอาให้ป๋าอกแตกตายไปเลยยยย //กระโดดงับหัวป๋า

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: Ice_Iris ที่ 10-01-2015 10:34:46

เศร้าจัง

อยากได้ตอนพิเศษหวานจัง

ขอบคุณที่แบ่งปันขอรับ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: Sohso ที่ 11-01-2015 20:31:15

หนีทำไม ยังไงก็หนีไม่พ้น ไม่ว่าจะนานแค่ไหน

ก็เจ็บอยู่ดี ไม่ว่านานแค่ไหนก็ลืมยาก แล้วจะไปทำไม

ไม่ใช่เข้าข้างป๋าแต่ไม่อยากให้ไมล์เสียใจเพราะทางทีตัวเองเลือก

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: Jploiiz ที่ 13-01-2015 21:40:53

เอาจริงจนจบแล้วก็ยังรู้สึกว่าเพชรยังไม่พยายาม?
ไม่ยื้อ ไม่อธิบาย ไม่อะไรทั้งนั้น
คือใครจะไปตรัสรู้ เพชรพูดว่ารัก การกระทำว่ารัก แต่เพชรลืมมองย้อนรึเปล่าว่าถ้ารักไมล์เพชรมีคนอื่นทำไม?
ถ้าลองไมล์มีบ้างเพชรจะรู้สึกไหม?
ไมล์บอกตัวเองมาตลอดว่าแค่อีหนู ก็เพื่อไม่ให้ตัวเองรุ้สึกแย่
แต่เพชรก็ไม่ปรับตัว ไม่เลิก
เข้าใจว่าเป็นสุภาพบุรุษ ตอนนิตยาพูดให้ไมล์เข้าใจผิด เพชรเองก้ไม่แก้ตัว
คือไมล์ไม่ใช่คนใจแคบขนาดเพชรพูดละน้องจะไม่รับฟังนะ
ผู้ชายแบบนี้เราก็ไม่เอาเหมือนไมล์นั่นแหละ
ม๊ากับไมล์ให้โอกาส แต่เพชรก็ยังเหมือนเดิม
จบแบบนี้ก็ดีค่ะ สะใจดี

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: fullfeel ที่ 14-01-2015 00:52:00

จบแบบนี้จริงๆดิ :ling2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: GuoJeng ที่ 14-01-2015 19:48:26

เรื่องนี้สนุก สนุกมากๆ  :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: สงสารทั้งสองคนเลย ทั้ง เพชร ทั้ง ไมล์ แต่ก็นะ เจอกันก็ไม่พูดไรออกมา มัวแต่คิดๆในใจนั้นล่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: KKKwanGGG ที่ 11-04-2015 18:51:30

เริ่มต้นสนุกมาก แต่จบได้หน่วงใจจัง

ขอบคุณครับ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 03-06-2015 23:44:35

ป๋ามันเปลี่ยนตัวเองแล้ว ทำไมไม่ให้อภัยนะ :katai1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: มะปรางเปรี้ยว ที่ 01-08-2015 00:47:08

ขอบคุณนะคะสำหรับนิยายดีๆ  :กอด1: :pig4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: gimini ที่ 19-11-2015 01:54:32

จบแบบผิดคาดมากเลยจริงฟ ตอนแรกคิดว่าไมล์จะให้อภัยซะอีก แต่ก็นะทุกคนล้วนมีเหตุผลเป็นของตัวเอง การที่คนเราเคยเจ็บปวดกลับอะไรมากๆ มันก็ยากที่จะกลับไป รักแต่เลือกที่จะมองจากมุมไกลๆคงจะดีกว่า

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 19-11-2015 12:27:01

ถ้าเจอคู่รักแบบนี้อยากจะบอกว่า ถ้าไม่คุย ไม่เคลียร์ มันจะรู้เรื่องปะ เวลาไม่ช่วยให้ทุกอย่างดีขึ้นเสมอไปนะ :hao3:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: Petit.K ที่ 22-06-2017 09:08:37

โอยยยยยยยหน่วงเลย ผิดคาดจริงๆ คิดว่าจะคืนดีกัน แงงงงงงง แต่จบแบบนี้ก็ดีค่ะ ไมล์ทนมาเยอะแล้ว แต่มันจะไม่เจ็บกว่าเดิมหรอ ทั้งๆที่คิดถึงมาตลอด4ปี...

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: ♥►MAGNOLIA◄♥ ที่ 23-06-2017 16:39:04

ขัดใจทั้งป๋า ทั้งไมล์ รักกันแต่ไม่ช่วกันแก้ปัญหา

ที่ผ่านมาป๋า ผิด ที่รักไมล์ แต่ยังมีคนอื่น
ป๋ามักมาก คิดไม่เป็น ไม่คิดว่ารักได้แค่คนเดียว
ไม่ใช่รักไมล์ แล้วยังมีคนอื่นไปเรื่อยๆ
แล้วให้แต่ของราคาแพงไมล์ เพื่อซื้อใจไมล์ ซึ่งมันไม่ใช่
รักไม่ได้ซื้อได้ด้วเงิน

เมื่อป๋า พยายามทำตัวให้ดี แต่ไม่พูดกับไมล์ให้เข้าใจ
ป๋าปากหนัก ใช้แต่เซ็กส์พูด  มันไม่ช่วยเลย

ไมล์ ผิด ที่ไม่พูดให้ป๋ารู้เรื่อง ป๋ามันโง่เรื่องรักฉลาดแต่เรื่องงาน
ไมล์ ผิดหวังจากป๋าจนไม่พูดอะไร เพราะคิดว่าพูดไปก็ไม่มีอะไรดี
ไมล์คิดว่าป๋าน่าจะคิดได้ ม้าป๋าต่างหากที่คิดให้
ถ้าไมล์ พูดกับป๋า ป๋าจะฉลาดขึ้น อาจทำดีได้ จนไม่ต้องเลิกกัน
ป๋ามันโง่เรื่องรัก ได้แต่ร่วมรัก ทำรักเป็นอย่างเดียว เลยจบเห่
       :L1: :L1: :L1:
  :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: klaew ที่ 02-07-2017 16:31:38

การก้าวผ่านอดีตเพื่อพบกับปัจจุบันที่สุข
พันไมล์ยังทำไม่ได้สินะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: MorethanMore ที่ 02-07-2017 21:41:27

ทำไม รู้สึกว่าเพชรไม่ได้รักไมล์ ถ้ารักก็ไม่มากพอ คนเรานะถ้ารักจริง ไม่ปล่อยให้เวลามันสูญเปล่าหรอก สี่ปี ถ้าพยามเอาไมล์กลับมามันไม่ยาก นี่ไม่ทำอะไรเลย ไมล์จะกลับมาทำไม คือ ไม่มีอะไรการันตีสักอย่างว่า เขารักเรา เขาหยุดเจ้าชู้ แต่ไม่ได้หมายความว่ารักนิ แค่อาจจะเสียดาย

ถ้าเพชรพยามกว่านี้อีกนิดแล้วจบแบนี้จะผิดหวัง แต่ให้ตาย นางไม่ทำไรเลย แบบนี้แหละดีแล้ว

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: Sohso ที่ 07-05-2018 16:58:56

จบแบบเศร้าแต่ก็ไม่มีใครที่เจ็บแล้วจะกล้ากลับไปจุดเดิมได้อีก มันน่ากลัวเกินไป

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: memozy ที่ 08-06-2018 16:29:42

 :o12: :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: Cheese[C]ake ที่ 17-06-2018 23:20:55

 :o12: เสียใจ ไมล์ใจแข็งมากๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: Peebame ที่ 18-06-2018 08:05:46

ไมล์ก็ยืนดูทั้งคืนเหมือนกัน
ไม่ได้ไปไหนหรอกความรัก
มันอยู่ของมันอย่างนั้นแหละ

ขอบคุณครับ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: unicorncolour ที่ 26-07-2018 19:27:49

รักที่เจ็บมันยังเป็นหนองอยู่..ถ้าไม่บ่ออกก็คงไม่หาย

จบแบบปลายเปิด..ก็มโนตอนจบละกัน  o13

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: sailom_orn ที่ 01-08-2018 04:05:13

 :serius2: ไม่ใช่หักมุม เรียกว่าจบแบบแหกโค้ง

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: reborn ที่ 06-08-2018 17:09:16

 :sad4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: Psycho ที่ 07-08-2018 17:09:55

 :hao5:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: มนุษย์บิน ที่ 10-08-2018 20:05:18

จบแบบเจ็บๆจุกๆแต่จบจริงๆไม่มีใครต้องยื้ออะไรอีก

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]อีหนูของป๋า บทที่10 THE END
เริ่มหัวข้อโดย: blove ที่ 31-10-2020 01:56:25

อ้างจาก: aoihimeko ที่ 07-08-2013 15:52:30  

หากตั้งใจเลือกทางนี้

ก็ต้องทำใจรับกับความเจ็บปวดที่ได้รับทั้งสองฝ่ายต่อไป

ถ้าหากหนึ่งคนคิดได้และพยายามอย่างที่สุด และอีกคนไม่ยอมรับและเลือกที่จะถอยห่าง

ความเจ็บปวดอยู่กับเราทุกคนอยู่ีที่ว่าเราจะเลือกเจ็บแบบไหนมากกว่า


ขอบคุณสำหรับนิยายนะคะ

 :pig4:

 :katai2-1: :katai2-1: :hao5: