-
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0
ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
................................................................................................
นาย…เป็นของฉันคนเดียว
(http://upic.me/i/hm/55b7ef8d91708a7a1eb4ff87437ea75e1.jpg)
[นาย…เป็นของฉันคนเดียว] : บทนำ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41039.msg2625135#msg2625135)
[นาย…เป็นของฉันคนเดียว] : บทที่หนึ่ง (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41039.msg2625327#msg2625327)
[นาย…เป็นของฉันคนเดียว] : บทที่สอง (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41039.msg2625434#msg2625434)
[นาย…เป็นของฉันคนเดียว] : บทที่สาม (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41039.msg2625864#msg2625864)
[นาย…เป็นของฉันคนเดียว] : บทที่สี่ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41039.msg2626812#msg2626812)
[นาย…เป็นของฉันคนเดียว] : บทที่ห้า (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41039.msg2627904#msg2627904)
[นาย…เป็นของฉันคนเดียว] : บทที่หก (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41039.msg2630737#msg2630737)
ขอบคุณคุณ Acacha ที่ทำสารบัญตอนที่เหลือนะคะ กราบ :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
บทที่ 7 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41039.msg2631690#msg2631690)
บทที่ 8 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41039.msg2634557#msg2634557)
บทที่ 9 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41039.msg2636131#msg2636131)
บทที่ 10 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41039.msg2637878#msg2637878)
บทที่ 11 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41039.msg2639765#msg2639765)
บทที่ 12 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41039.msg2641331#msg2641331)
บทที่ 13 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41039.msg2644874#msg2644874)
บทที่ 14 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41039.msg2646085#msg2646085)
บทที่ 15 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41039.msg2647415#msg2647415)
บทที่ 16 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41039.msg2652542#msg2652542)
บทที่ 17 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41039.msg2654075#msg2654075)
บทที่ 18 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41039.msg2657096#msg2657096)
บทที่ 19 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41039.msg2658164#msg2658164)
บทที่ 20 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41039.msg2659010#msg2659010)
ตอนพิเศษ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41039.msg2659566#msg2659566)
บทที่ 21 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41039.msg2660629#msg2660629)
บทที่ 22 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41039.msg2663205#msg2663205)
บทที่ 23 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41039.msg2663926#msg2663926)
บทที่ 24 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41039.msg2664496#msg2664496)
บทที่ 25 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41039.msg2666401#msg2666401)
ตอนพิเศษ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41039.msg2670952#msg2670952)
ตอนพิเศษ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41039.msg2672954#msg2672954)
................................................................................................
ติดต่อสอบถามพูดคุยกันได้ที่แฟนเพจค่า ^O^
คลิ๊ก : (https://www.facebook.com/faiizfiction)
-
(http://image.ohozaa.com/i/223/d5TENx.jpg)
นาย…เป็นของฉันคนเดียว
บทนำ
วันนี้ผมขับรถมารับแฟนที่มหาลัย พอเขามาถึงก็ยืนพิจารณามองรถตั้งนานก่อนมองซ้ายมองขวาแล้วกระแทกตัวเข้ามานั่งอย่างไม่พอใจ ผมดีดบุหรี่ในมือทิ้งแล้วปิดกระจกรถ
“วันนี้ทำอะไรมาบ้าง”ผมรีบถามทันทีที่ร่างเล็กขึ้นมานั่งบนเบาะ เขาขยับตัวไปมาอย่างรังเกียจมองรอบรถ เอามือปิดจมูกทำเหมือนว่าอากาศภายในรถมีมลพิษ
“ก็ไม่มีอะไรมากส่วนใหญ่ก็เรียน”เขาตอบแบบส่งๆ เล่นเอาผมโมโห ที่ผมถามหมายความว่าผมอยากรู้ว่าเขาทำอะไรให้แจกแจ้งออกมา ไม่ใช่สรุปตัดความแบบนี้
“”พี่ถามว่าทำอะไรมาบ้าง อธิบายให้ฟังหน่อยสิ เต้”ผมถามไปอีกรอบ ความนี้เน้นเสียงหนัก
“พี่จะอยากรู้ไปทำไมละ”เขาหันมาเหวใส่ผม
“พี่ก็อยากรู้ว่าแฟนพี่ทำอะไรบ้าง อยากรู้ความเป็นไปไม่ได้หรือไง”ผมขึ้นเสียงกลับ
“โอ๊ยหน้าเบื่อ ต้องรายงานทุกเรื่องเลยหรอ นี่มีแฟนหรือมีพ่อกันแน่ซักจังเลย”เขาบ่นอย่างรำคาญ ผมกำมือแน่น ถ้าไม่ติดว่าผมต้องการจริงจัง ผมไม่ทนแบบนี้หรอก ตบคว่ำไปนานแล้ว
“เต้หมายความว่าไง”ผมถามเสียงแข็ง
“พี่ยังไม่เข้าใจอีกหรอ เต่เบื่อ เบื่อที่ต้องมารายงาน ต้องทำตัวติดกันทั้งวันแบบนี้ เบื่อๆๆๆได้ยินไหม”เขามองผมด้วยสายตารังเกียจ
“ผมไม่กลับกับพี่แล้ว ผมจะกลับเอง ต่อไปนี้พี่ไม่ต้องมารับผม เราเลิกกัน ผมเบื่อ”
ปัง
ร่างเล็กปิดประตูใส่หน้าผม โธ่เว้ย ผมทุบมือกับพวงมาลัยรถเพื่อระบายอารมณ์
ช่างแม่ง อิแค่เด็กคนเดียวหาใหม่ก็ได้วะ
ผมอยากมีแฟนที่คบกันด้วยใจจริงๆรักผมจากใจไม่ใช่หน้าตาหรือเงิน เพื่อนเลยลองให้ผมใช้วิธีทำตัวจนกับทุกคนที่ผ่านเข้า แรกๆผมจีบพวกเขาด้วยรถหรูเลี้ยงเหล้า แล้วผมก็แกล้งเปลี่ยนรถบอกว่ารถคันนั้นของบริษัท บอกไปว่าผมเป็นแค่พนักงานเงินเดือนธรรมดาคนหนึ่งที่ยังเช่าบ้านอยู่
สองอาทิตย์ครับ คบกันได้สองอาทิตย์ก็เลิกกัน เดือนนี้สองคนแล้วนะ
เฮ้อ ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่
ไม่ต้องมีเงิน ไม่ต้องซื้อของให้ ไม่ต้องอยู่บ้านหรูๆ ไม่ต้องมีรถดีๆขับ แค่มีกันและกัน อยู่ด้วยกันในบ้านหลังเล็กอย่างมีความสุข ผมหวังแค่นั้นแหละครับ ขอแค่นี้
ถึงผมจะมีบ้านหลังใหญ่เป็นสิบๆหลัง มีบริษัทมีลูกน้องมากมายให้ดูแล มีรถหรูๆขับ มีเหล้าให้ดื่มฟรีไปจนตาย
แต่สิ่งที่ผมไม่มีคือคนรัก คนที่ผมรักและคนที่รักผมจากหัวใจจริงๆ
ผมไม่มี…
ผมกดโทรศัพท์ไปหาเพื่อนยากคืนนี้มันต้องเมา
“ฮัลโหลไงเอ็กซ์เป็นไงบ้างวะน้องเต้โอเคปะ”
“เลิกกันแล้ว มันเพิ่งบอกเลิกกูเมื่อกี้ แค่พาอิแก่ของยามหน้าบริษัทมารับ ทำเป็นรับไม่ได้แม่ง คืนนี้เจอกันที่เดิม เซ็งโว้ยเชี่ยแมร่ง”
“ได้คร๊าบ เดี๋ยวกูเลี้ยงเองมาเลยๆ”
“เออ อย่าเพิ่งวาง ส่งคนไปจัดการมันให้ด้วยเอาให้น่วมเลยนะ”ผมสั่งแล้วกดวางสายจากนั้นก็ปาซัมซุงฮีโร่สีขาวไปที่เบาะข้างตัวก่อนควานหาไอโฟนรุ่นใหม่หน้าคอนโซลรถที่มีเอกสารทับไว้ กดโทรยกเลิกตารางประชุมภาคค่ำกับเลขาจากนั้นก็ตรงดิ่งพาอิแก่รถของยามไปทองหล่อ
ระหว่างทางที่รถผมติดไฟแดงอยู่กลางสีแยกอโศกหน้าเทอมินอลผมมองออกไปข้างทาง เด็กผู้ชายตัวเล็กอายุน่าจะประมาณ 13-14 นั่งขอทานอยู่บนริมทางเท้า ผู้คนเดินผ่านไปผ่านมาอย่างไม่สนใจ คนตัวเล็กชะเง้อมองหาคนผู้ใจบุญที่จะหย่อนเหรียญลงไปในแก้วน้ำของเขาแต่ก็ไม่มีสักคน
เพราะรถแถวนี้ติดนานมาก นานพอที่ผมจะเห็นผู้ชายอีกคนทำทีเดินมาหย่อนเหรียญแต่ความจริงมาก้มเก็บเศษเหรียญในแก้วใส่กระเป๋าไป ผู้ชายคนนั้นตบหัวเด็กตัวเล็กสองสามทีเพราะดูเหมือนในแก้วจะมีเศษเงินอยู่ไม่กี่บาท
เด็กชายตัวเล็กไม่ตอบโต้ได้นั่งก้มหน้านิ่งลง ผมสงสารทำไงดี อีกสามสิบวิ ผมมองเด็กคนนั้น สลับกับเวลาบนสัญญาณจราจร
พลั่ก
เด็กถูกผลักไปชนกับกำแพงด้านหลัง
ไม่ทนแล้วโว้ย
ผมเปิดประตูรถออกแล้วเดินพุ่งไปต่อยไอ้ผู้ชายเลวระยำคนนั้นจนล้มคว่ำไปกับพื้นแล้วดึงตัวเด็กขึ้นพามาขึ้นรถ ร่างเล็กเบากว่าที่ผมคิดมาก ปลิวตามแรงกระชากนั่งแหมะอยู่เบาะข้างตัว
“เฮ้ย มึงทำอะไรน่ะ”เสียงโวยวายของผู้ชายคนนั้นดังมาตามหลัง
ไฟเขียวพอดีผมรีบบึ่งรถออกจากตรงนั้นแต่ทำไงได้รถมันติดมาก ขยับได้ช้า แถมรถก็เก่าอีก ผู้ชายท่าทางน่ากลัวคนนั้นกระโดดลงมาบนรถถนนตบกระจกรถผมอย่างหาเรื่อง เด็กชายตัวเล็กที่นั่งอยู่กลัวตัวสั่นถึงกับซบหน้ากับเบาะ
ปัง ปัง ปัง
“เฮ้ย ปล่อยเด็กลงมาเดี๋ยวนี้นะเว้ย”
ปี้น ปี้น ปี้น
ผมบีบแตรไล่รถคันหน้าให้ขับเร็วๆ ผู้ชายคนนั้นก็วิ่งตามรถไม่หยุด
บรื้น
พอได้โอกาสผมก็เร่งเครื่องออกมาทันที
ตามมาไม่ทันแล้ว ผู้ชายคนนั้น ตามมาไม่ทัน ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่ แล้วมองคนที่อยู่เบาะข้างๆ
ร้องไห้ เด็กคนนี้กำลังนั่งร้องไห้ ผมจะทำยังไงดี ผมตัดสินใจแวะคอนโดทีอยู่แถวนั้น พอรถจอดสนิทข้ามไปอีกฝั่ง เพื่อเปิดไปดูไอ้ตัวเล็ก
พอผมเปิดประตูออกร่างเล็กก็ขยับตัวถอยหลังออกไปเหมือนกลัวว่าผมจะทำอะไร
“เฮ้ ฉันไม่ทำอะไรนายหรอก ฉันช่วยนาย”ผมตั้งใจบอก เด็กคนนั้นส่ายหน้าแล้วถอยหลังจนติดเบาะ ผมเลยตัดสินใจเข้าไปอุ้มออกมา ร่างเล็กสะดุ้งเฮือกแล้วดิ้นไปมา
“ปล่อยนะ ปล่อยกูเดี๋ยวนี้นะเว้ย”
“อย่าเสียงดังสิวะ ฉันมาช่วยนายนะ” เด็กตัวเล็กไม่ยอมเอามือผลักผม ถีบผมพัลวัน
“ปล่อยไอ้เหี้ย มึงจับตัวกูมาทำไม ปล่อยกูนะเว้ย”พูดจาไม่เพราะเลย
“อยู่เฉยๆสิ ฉันช่วยนายไม่ได้จับมาทำอะไร”ผมวางคนตัวเล็กลงแล้วจับไหล่บีบเขย่าให้ตั้งสติ
“ปล่อยกู”
โธ่เว้ยบอกไม่ฟัง ผมเลยกระชากพาขึ้นลิฟต์เข้าห้องอย่างไม่สนใจว่าคนตัวเล็กจะเจ็บไหม
...........................................................................
:z2: :z2: :z2: :z2: ฮัลโหลลลลลล สวัสดีค่า ^O^
ไม่ได้เจอกันนานเลย มาเปิดเรื่องใหม่ให้ทุกคนอ่าน
เรื่องนี้เบามากมุ้งมิ้ง ฟุ้งฟิ้ง
ฝากดูแลและติชมด้วยนะคะ
ด้วยรักจากใจ ฝ ฝ้าย ^O^
-
อยากอ่านต่อ เปืดเรื่องมาก้อชอบเลย
-
ยังไงกันนะนั่น
-
อ่านตอนแรกก็เริ่มติดใจแล้ว มาต่ออีกนะ อย่าทิ้งไป
-
:-[ :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:
ต่อๆๆๆๆๆๆ :hao6: :hao6:ๆๆๆ :hao6:
-
:hao7: มีเรื่องใหม่แล้ววว ฮิฮิ
ชอบค่ะ แนวโลลิค่อนก้ชอบบบ :hao3:
คริคริ พระเอกปลอมตัวเป็นคนจนๆเพื่อหารักแท้ชิมิคะ เดี๋ยวได้เจอแน่ๆๆ :z2:
-
แล้วไงต่อ มาไวๆนะ
-
โลลิ :hao7:
-
รออ่านตอนต่อไปค่า
-
(http://image.ohozaa.com/i/223/d5TENx.jpg)
นาย…เป็นของฉันคนเดียว
บทที่หนึ่ง
พอเข้ามาในห้องผมก็ผลักเขานั่งลงบนโซฟา แล้วชี้นิ้วสั่งไว้ว่าห้ามไปไหน
“อยู่นี่ เดี๋ยวหาน้ำมาให้กิน”
“กูไม่กิน”เขาสวนมาทันควัน
“นี่ไม่มีใครสั่งสอนหรือยังให้พูดกับผู้ใหญ่เพราะๆน่ะ”ผมหมุนตัวกลับมาจ้องหน้าเขานิ่ง
“…..”เด็กคนนั้นไม่ตอบโต้มองหน้าผมแล้วก็กัดปากตัวเองร้องไห้ต่อ
ผมแพ้น้ำตา ยิ่งเด็กตัวเล็กๆแบบนี้ด้วยแล้ว ให้ตายเถอะ
“เฮ้ย อย่าร้องดิ ฉันไม่ชอบนะ อยู่นี้นะ อย่าหนีไปไหนจะหาอะไรมาให้กิน”ผมเดินเข้าไปในครัว เวฟข้าวกล่องที่ซื้อติดตู้เย็นไว้แล้วก็รินน้ำผลไม้ใส่แก้วเอามาให้
ผมวางจานข้าวและแก้วน้ำไว้บนโต๊ะ ส่วนไอ้ตัวแสบนอนหลับอยู่บนโซฟา ผมลงไปนั่งข้างๆ มองอย่างเห็นใจ เนื้อตัวมอมแมม เสื้อผ้าเก่าจนเปื่อยขาดไปจนเป็นรู ที่ศีรษะเล็กมีรอยแดงเป็นเพราะถูกผลักไปโดนกำแพงเมื่อกี้ ที่หางตายังมีน้ำตาติดอยู่
“นี่ ตื่นมากินข้าวก่อน”ผมสะกิด ตัวเล็กสะดุ้งเหมือนตื่นจากฝันร้าย เขามองหน้าผมทำท่าจะร้องไห้อีก แต่พอผมชี้ไปที่อาหาร เขาหันไปหามันแล้วจัดการอย่างรวดเร็ว
“อร่อยใช่ไหม กินเยอะๆ เรามีเรื่องต้องคุยกัน”ผมลูบหัวเขาอย่างเอ็นดู ผมสงสาร ถ้าผมมีลูกแล้วลูกผมต้องมานั่งขอทานแบบนี้ ผมว่ามันน่าหดหู่ชะมัด เด็กตัวแค่นี้ควรเข้าโรงเรียนมากกว่ามาทำอะไรแบบนี้
พอเขากินอิ่มผมก็ยกจานออกไปแล้ว หันหน้าคุยกับเขา ตาเล็กกลมโตมองผมปริบๆ
“ชื่ออะไร”ผมเปิดคำถามแรก
“พาย”เขาตอบแบบไม่มีหางเสียง
“บ้านอยู่ที่ไหน”
เขาส่ายหน้า
“ตอนนี้อยู่กับใคร”
“ไอ้โบ้”คนตัวเล็กพูดชื่อนั่นด้วยเสียงสั่น ตาสั่นไหวระริกเพราะความกลัว
“เขาเป็นใคร”ผมขมวดคิ้ว
“ไม่รู้”เขาส่ายหน้าอีกครั้ง
“แล้วมาขอทานได้ยังไง พ่อแม่ละอยู่ที่ไหน”
พอผมพูดถึงพ่อแม่เขาก็ ก้มหน้าร้องไห้ทันที
“นี่ ถ้านายไม่บอกฉัน ฉันจะบอกตำรวจยังไง”
“ไม่เอาตำรวจ”เขาเงยหน้าขึ้นมาแล้วโบกมือใหญ่
“ไม่เอาตำรวจ อย่าพาไปหาตำรวจไม่เอา”
“ใจเย็นๆ ฉันไม่พาไปหาตำรวจโอเคๆ”ผมจับมือเล็กมากุมไว้ ดูจากร่างกายที่สั่นแบบนี้ผมคิดว่าเขาคงผ่านอะไรมามาก
“ฉันจะพานายกลับบ้าน”
“ไม่เอาไม่กลับ ไม่กลับบ้าน ฮือ ฮือ ไม่กลับ”เขาร้องไห้โฮ ผมไม่รู้จะทำยังไงเลยดึงตัวเข้ามากอด
“โอเคไม่พาไปหาตำรวจ ไม่กลับบ้าน ไม่เป็นไรนายอยู่กับฉัน”ผมลูบหลังเขาเบาๆเพื่อปลอบโยน
“ไม่กลับบ้านไม่เอา ฮือ ฮือ”เขาร้องไห้อยู่ในอกผม ผมควรทำอย่างไร
“แล้วจะให้ฉันทำยังไง ไอ้เด็กน้อยเอ้ย”ผมบ่นพึมพัมกับตัวเอง ตอนนี้ผมเหงา ผมอยากมีใครสักคน ทำไมผมถึงอยากได้เด็กคนนี้ไว้ก็ไม่รู้ เหมือนมีแมวไว้คอยให้เล่นเวลากลับบ้าน ไว้คอยให้อาหาร
“นี่ มาอยู่กับฉันไหม”ผมดึงตัวเขาออกมาถาม เขามาตาผมอย่างไม่เชื่อใจ
“ฉันไม่ทำร้ายนายหรอก มาอยู่กับฉันสิ ในเมื่อนายไม่มีที่ไป”
เขานิ่งเหมือนลังเลใจ ก่อนพยักหน้าเล็กๆ ผมดีใจมาก ให้ตายสิ มันเป็นเรื่องใหญ่มากเลยนะที่จะเอาเด็กมาเลี้ยงแบบนี้ แล้วเขาเป็นใครก็ไม่รู้ ลูกเต้าเหล่าใคร มาจากไหน มันต้องผิดกฏหมายแน่ๆ แต่ผมอยากเลี้ยงเขาอ่ะ
“นั้นไปอาบน้ำก่อนไป จะได้สดชื่น”ผมดึงเขาลุกพาไปส่งที่หน้าห้องน้ำ
เสียงน้ำไหลบ่งบอกว่าคนที่อยู่ภายในกำลังชำระร่างกายตัวเอง ผมรื้อตู้เสื้อผ้าหาชุดที่เล็กที่สุดของผมมาให้เขา แต่ว่ามันไม่มี ได้เสื้อกล้ามมาหนึ่งตัวกับบ็อกเซอร์ที่คิดว่าเล็กสุดๆมาให้เขา
พอเขาออกมาจากห้องน้ำแล้วเช็ดตัวจนแห้งก็ทำผมตะลึง ผมสีทองนี่มันอะไรกัน ตัวขาวสะอาดถึงมีรอบฟกช้ำอยู่มากมายบนตัวแต่ก็ไม่ได้ทำให้มันหม่องไปเลย
ผมไม่ถามอะไรเพราะกลัวกระทบจิตใจเขา เลยได้แต่ส่งเสื้อผ้าไปให้ เขารับมาใส่ แล้วผมก็ได้รู้ว่าเสื้อกล้ามมันหลวมมาก แต่กางเกงบ็อกเซอร์ใช้งานได้ดี มันพอดีกับไอ้ตัวเล็ก
ผมยืนลูบหัวเขาไปมาอย่างเอ็นดู หน้าเล็กเงยมองผมแล้วหลบตามองพื้น
“ชื่อพายใช่ไหม”ผมถามเขา
“ใช่”เขาตอบอย่างรวดเร็ว
“ต่อไปห้ามพูดกู มึง ในบ้านหลังนี้ เข้าใจไหม ให้แทนตัวเองว่าพาย ฉันชื่อเอ็กซ์ต่อไปให้เรียกพี่เอ็กซ์ ทำได้ไหม”เขาพยัหน้ารัว
“โอเค แล้วเวลาพูดให้มีหางเสียง ครับ ทุกคำเข้าใจไหม”
“เข้าใจ เอ่อะ ค-ครับ”เขาพูดเหมือนไม่ชินแต่เอาเถอะ คงถูกเลี้ยงมาไม่ดี
ผมไม่รู้จะพูดอะไร เฮิร์ตๆมาด้วย ผมเลยเข้าไปอาบน้ำแล้วเปลี่ยนชุดออกไปเที่ยว
คนตัวเล็กนั่งดูทีวีอยู่ในห้องนั่งเล่น ผมเดินออกมาแล้วนั่งข้างๆตัวเขา
เขาหันมามองผมด้วยดวงตาใสแจ๋ว น่ารักวะ แก้มใส ตาโต ผมสีทอง สงสัยเป็นลูกครึ่งแน่ๆ ผมเลยยกมือไปโอบไหล่เล็กดึงมาใกล้ตัวเขาไม่ ขืนแถมยังเอาศีรษะซบที่อกผมอีก
“พี่จะออกไปข้างนอก กลับมาดึกๆอยู่คนเดียวได้ไหม”
“ได้………..ครับ”
“เดี๋ยวพี่ทำธุระแล้วจะกลับมา”
“ครับ”พายตอบรับเบาๆ ผมไม่อยากไปหาเพื่อนเลย ผมอยากอยู่กับพาย แต่ทำไงได้นัดมันไว้แล้ว ไปก็ไปวะ
ผมกินเหล้าแบบเบลอ ใจลอยเพราะมันอยู่ที่คอนโด เพื่อนมันเลยล้อหาว่าผมคิดถึงน้องเต้ เหอะ คนแบบนั้นผมไม่คิดถึงให้เหนื่อยใจหรอก แต่เอ๊ะนั่น เต้นี่ผมจำได้แม่น เขามาเที่ยวแถมควงหนุ่มมาด้วย เพื่อนในกลุ่มผมสงเสียงโห แซวกันใหญ่ พอเต้เห็นผมเขาก็สบัดตัวหนีไปอ้อล้อแฟนใหม่อย่างไม่สนใจ
เด็กร่าน ใครจะไปอยากได้ คนแบบนี้ไม่มีค่าพอจะเป็นคนรักของผม
“มึงจะยอมหรอวะ”ลาฟ มันสะกิดข้างเอวผม
“จะให้กูทำยังไงละวะ กระชากไอ้หน้าหมานั่นออกแล้วต่อยมันหรอ ช่างดิอยากทำอะไรกันก็ทำไป”ผมกระดกเขาลงคอพรวดๆ
“มึงไม่ใช่เอ็กซ์พนักงานบริษัท แต่มึงเป็นเจ้าของบริษัทนำเข้ารถจากยุโรป เจ้าของโรงแรมใหญ่ทั่วเอเซีย มึงจะไม่ทำให้มันรู้
หน่อยหรอ เอาเลยไหนๆก็เลิกกันแล้ว เอาให้มันดิ้นตายให้มันเสียดายมึงจนบ้าไปเลย”ไอ้ลาฟยุผม ผมก็ยุขึ้นเสียด้วย ยังไงคืนนี้เต้ก็ไม่รอดอยู่แล้ว ผมควรทำให้รู้ว่ามันไม่ควรมาเล่นกับผม
.........................................................................................
:katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
มาแล้วค่าตอนที่หนึ่งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
:katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4:
พิมพ์รัววันนี้ได้สี่บทละ อยากอ่านต่อ เม้นท์ให้กำลังใจด้วยนะคะ
^O^ บ้ายุ อยากอ่านก็ลงเรื่อยๆ จบเร็วไม่เป็นไรสนุกดี
-
มารอติดตามเรื่องนี้ด้วยคนค่า ชอบแนวกินเด็ก อิอิ
-
อัพอีก ๆๆ :ling1: :ling1:
-
นางหัวทอง นางมาจากไหนอ่ะ ลุ้นๆ
-
พระเอกก็นะไปหลอกซะ แล้วตอนบอกความจริงกะเต้คงมันส์ บอกๆเต้ซะแล้วกลับไปหาหทองได้ละ
-
น้องพายน่าสงสารอ่ะ
-
ได้ฤกษ์มาเม้น พี่ฝ้ายเร็วทันใจมากเลย ตอนนี้ก็จะปิดเทอมแล้วอ่ะคงมีเวลาอ่านมากกว่าเดิมพี่ฝ้ายมาต่อบ่อยๆนะคัฟ #พระเอกเราจะโหดมากมั๊ยน๊อ
-
รอสมน้ำหน้าอีน้องเต้นั่น คงสะใจพิลึก ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :m20:
-
(http://image.ohozaa.com/i/530/DNxjOZ.jpg)
นาย…เป็นของฉันคนเดียว
บทที่สอง
ผมลุกเดินไปใกล้ ๆเต้ที่ยืนโยกกับแฟนใหม่กลางฟอร์ สาวๆหลายคนเหล่มอง ผมยกเหล้าขึ้นทักทายแล้วส่งตาหวานให้คนหนึ่ง เธอก็รีบเดินมาหาทันที
“คุณเอ็กซ์ใช่ไหมคะ”เธอถามเสียงหวาน พลางใช้มือลูบเสื้อเชิ้ตสีดำที่ผมใส่อยู่
“ใช่ครับ”
“ตายแล้วกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ ลิซ่าได้ข่าวว่าคุณติดธุระอยู่ที่อังกฤษ ไม่ทราบเลยว่าคุณกลับมาแล้ว” บางทีผมไม่ต้องอวดสรรพคุณเองก็ได้ ในเมื่อใครๆก็รู้จักผม ผมสะเกตว่าเต้กระตุกเล็กน้อย เขานิ่งไปเหมือนแอบฟังอยู่
“ผมกลับมาได้เดือนกว่าแล้วละครับ พอดียุ่งๆที่บริษัทไม่ค่อยได้ออกมาเที่ยวเท่าไหร่”
“หื้ม ดีแล้วละคะ วันนี้เราถึงได้เจอกัน”เธอออดอ้อนอย่างหนัก
ผมเห็นเต้หน้างอ ก่อนลากผู้ชายที่มาด้วยขยับหนีผมออกไปไกล
“โอ๊ะ คุณเอ็กซ์”เอาแล้ว มันละงานนี้ ก็คนที่ทักผมดันเป็นแฟนใหม่ของเต้น่ะสิครับ
เขารีบเดินปรี่มาหา ก่อนจับไม้จับมืออย่างกับว่าปลื้มนักหนา ผมมองหน้าใกล้ๆก็ถึงบางอ้อ นี่มันลูกน้องหัวหน้าฝ่ายขายในบริษัทผมเอง
“คุณฉัตรชัย สวัสดีครับ”ผมกล่าวทักทาย
“สวัสดีครับคุณเอ็กซ์ไม่คิดว่าจะได้เจอกันที่แบบนี้ วันนี้ยกเลิกประชุมผมเลยพาแฟนมาเที่ยวนิดหน่อยคงไม่ว่าใช่ไหมครับ”เขาบอกแล้วขยับตัวเต้เข้ามาใกล้ๆกอดกระชับกันดีเหลือเกิน
ผมแสยะยิ้มแล้วแสร้งกันไปทักทายเต้บ้าง
“สวัสดีครับ”เขาหน้าหวอ ก่อนพยักหน้ารับเล็กๆ
“นี่คุณเอ็กซ์เจ้านายที่บริษัทพี่ สวัสดีสิ”ผมหัวเราะในลำคอ เต้ทำหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก ในใจคงจะด่าผมอยู่แน่ๆ
“เร็วสิ เต้อย่าเสียมารยาท”ฉัตรชัยกำชับ เล่นเอาผมอยากหัวเราะดังๆ
“สวัสดีครับ”เขายกมือไหว้ส่งๆ ไม่รู้ผมชอบเขาไปได้ยังไง คนไร้มารยาทแบบนี้
“เจ้านายหรอครับ”เต้กระซิบถามฉัตรชัยแต่ผมได้ยิน
“ใช่ เจ้านายใหญ่เลยแหละ เจ้าของบริษัทน่ะ”พอเขาได้ยินก็อ้าปากค้าง มองผมพลางทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ ผมยิ้มเยาะอย่างผู้ชนะ
“ผมขอตัวไปนั่งกับเพื่อนก่อนนะครับ”ผมหันไปทางเพื่อนที่นั่งลุ้นอยู่ข้างๆ
“อ้อ ครับๆแล้วเจอกันครับ”ฉัตรชัยก้มหัวเคารพโค้งให้ผมอย่างนอบน้อม
ผมโอบเอวพาลิซ่าเดินมาหาเพื่อน พวกมันยกเหล้าขึ้นชนแล้วโวยวายกันใหญ่ ผมหัวเราะอย่างสะใจ อารมณ์ดีเลยวันนี้
“ทำดีเพื่อน”ไอ้ลายกเหล้าชนกับผมก่อนกระดกรวดเดียวหมดแก้ว ผมให้เพื่อนดุแลลิซ่าให้ส่วนตัวเองขอกลับบ้านก่อนเพราะผมห่วงคนที่บ้าน
“กูกลับก่อนนะเว้ย”ผมหันไปบอกไอ้ลาฟ
“รีบกลับจังวะ”มันดึงแขนผมไว้
“กูรีบกลับไปดูแมวที่บ้าน”
“แมว!!!!”มันถามเสียงหลง “มึงเลี้ยงแมวตั้งแต่เมื่อไหร่”
“เมื่อเย็นนี้เก็บมาได้น่ะ ไม่อยากปล่อยไว้ตัวเดียว เดี๋ยวร้องไห้”ผมยกมือโบกลามัน
“แมวเชี่ยไรร้องไห้ได้วะ”ผมได้ยินมันบ่นมาตามหลัง
กึก กึก กึก
ผมเปิดประตูเข้าไปด้านใน อั่ก จู่ๆก็เหมือนมีอะไรเข้ามากระแทก พอก้มลงไปมองมีร่างเล็กกอดผมอยู่ ก-เกิดอะไรขึ้น ผมกอดแล้วอุ้มคนตัวเล็กพาเดินเข้าไปในห้องนั่งเล่น
“ฮือ ฮือ พายไม่อยากอยู่คนเดียว อย่างทิ้งพายไป”เขาร้องไห้หนักสะอื้นตัวโยน
“พี่กลับมาแล้ว พายพี่กลับมาแล้วไม่เอาไม่ร้องอย่าร้องไห้ ไม่เอาน้า”ผมใช้นิ้วมือเกลียน้ำตาออกจากแก้มใส เขาสะอื้นอยู่สองสามทีก็หยุด แล้วแบบนี้จะให้ผมทิ้งเขาลงได้ยังไง
พายตัวสั่น ผมรู้สึกได้ พอจับตัวก็รู้ว่าเขาตัวร้อน สงสัยไม่สบาย ผมเลยอุ้มเข้าไปในห้องวางเขาไว้บนเตียง
“พายครับ พี่ว่าพายไม่สบายเดี๋ยวพี่เช็ดตัวให้ แล้วทานยานอนนะ”น้องพยักหน้า ผมก็เลยไปเอายามาให้น้องทาน เช็ดตัว แล้วห่มพาห่มให้ แต่น้องยังมองผมตาแป๋ว
“ทำไมไม่หลับละครับ”ผมนั่งลงข้างเตียงแล้วลูบหัวคนตัวเล็กไปมา
“กอดพายหน่อย”เขายกมืออ้อน ผมเลยล้มตัวลงนอนข้างๆ แล้วสอดแขนให้เขาหนุน นอนกอดเขา พายขยับตัวเข้ามาใกล้แล้วก็กอดผมยันเช้า
ชีวิตผมเหมือนแม่ลูกติดเลยครับ พายเดินตามต้อยๆไม่ว่าผมจะเดินไปไหนเขาก็เดินตามผมไปตลอด เดินเข้าครัวไปทำอาหาร หรือแม้แต่นั่งทำงานเขาก็นั่งข้างๆ ผมเลยยกไอแพดให้ไปเล่นหนึ่งเครื่อง นั่งกดเล่นเกมไป แต่มือก็คอยจับผมไว้เหมือนกลัวว่าผมจะหนีไปไหน
“เดี๋ยวพี่ไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ”ผมจูบที่หน้าผากเขาเบาๆหนึ่งทีก่อนลุกไปทำธุระ เข้าไม่กลัวผมแล้วไม่หวงตัวยอมให้จับให้กอดได้
ผมกลับมานั่งทำงานที่เดิมคราวนี้เหมือนเขาจะง่วงเลยยกเก้าอี้มานอนซบอยู่บนตัก ผมทำงานไปด้วยลูบหัวคนบนตักไปด้วย เลี้ยงแมวมันก็ดีแบบนี้สินะ รู้งี้ผมเลี้ยงตั้งนานแล้ว
...............................................................
ฟีคแบคดี เอาใจคนนอนดึกลงให้อีกตอนค่า :mew1: :mew1: :mew1:
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
เย้ๆๆๆเม้นท์ๆ เม้าท์มอยคุยกันชอบอ่านคอมเม้นทืเหมือนมีกำลังใจ
ไปปั่นต่อละ ย๊ากกกกกกก
:katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4:
-
เรื่องน่ารักดีค่ะ
เราชอบเด็ก :-[
-
แมวน้อยตัวนี้น่ารักจังนะ :mew1: :mew1:
-
มาต่อคิวอ่านเรื่องนี้ด้วยอีกคน
พี่เอ็กซ์นางร้ายมาก
ก๊ากกกก น้องเต้หน้าหงายเลย
-
แมวน้อย~
:mew1: :mew1: :mew1:
-
อย่าลืม พ.ศ. นะ มาเตือนอีกรอบจร้า
-
อันนี้มันไม่น่าจะเหมือนการเลี้ยงแมวนะคะ
เลี้ยงต้อยก็ว่าไปอย่าง o18
-
นางหัวทอง นางขี้อ้อน หลงรักเลย
-
อย่าลืม พ.ศ. นะ มาเตือนอีกรอบจร้า
ขอบคุณค่าาา ^O^
-
เอร๊ย ออกแนวโรคจิตเล็กๆ
-
เด็กน้อยน่ารัก น่าจับกดจัง :hao7: :hao7:
-
:mew1 :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
มาต่อ น้อยจังเลยนะ น่าจะมาต่อมากๆๆหน่อยนะ
รอติดตามต่อไป
-
อยากกินพายยยยยย #โดนตบ 555
พายน่ารักมากอ่า :hao5:
ได้กินเด็กก็คราวนี้แหละพี่เอ็กซ์ :impress2:
-
มันน่ารักไปเกินแล้ว :m1:
-
(http://image.ohozaa.com/i/530/DNxjOZ.jpg)
นาย…เป็นของฉันคนเดียว
บทที่สาม
ปกติเย็นๆผมจะทำงานที่ออฟฟิช ดึกๆก็ออกไปสังสรรค์กับเพื่อน แต่พอเลี้ยงแมวผมก็ยกงานกลับมาทำที่คอนโด ไม่ไปเที่ยวแตร่ที่ไหน ยอดขายเลยพุ่งกระฉูดเป็นประวัติการของบริษัท
เพราะผมมีแมวนำโชคแน่ๆเลย
วันนี้ผมต้องพาพายไปซื้อเสื้อผ้าเป็นของรางวัลซะแล้ว เขาใส่ของผมมาหลายวัน ใส่แต่เสื้อตัวใหญ่ไม่ได้ใส่กางเกงด้านใน คงหนาวพึลึก
“กลับมาแล้ว”พายวิ่งมาหาผมทันทีที่ได้ยินเสียงเปิดประตู เขามาช่วยถือกระเป๋าทำงานไปวางที่โต๊ะ ผมชอบอะไรแบบนี้จัง
“ว่าไงวันนี้ทำอะไรบ้าง”ผมกอดแล้วจูบบนศีรษะของเขาด้วยความคิดถึง
พายไม่พูด ดึงมือผมแล้วพาไปห้องนั่งเล่น เขาดูตื่นเต้นมาก จนผมยิ้มตาม
“นี่”เขาโชว์รูปที่วาดให้ดู เป็นรูปเขากับผม เหมือนผมเลี้ยงลูกเลยแหะ
ผมจ้างครูมาสอนพายวาดรูปแล้วก็เรียนหนังสือวิชาง่ายๆ แปลกที่เขาอ่านเขียนภาษาไทยไม่ได้เลย แต่เขาเข้าใจภาษาอังกฤษดีมากจนครูแปลกใจ
เรื่องผมรับพายมาเลี้ยงยังคงเป็นความลับ ครูที่มาสอนก็เป็นเพื่อนสนิทกันตั้งแต่เรียน เขาก็ช่วยปิดให้ แถมยังแนะนำการเลี้ยงเด็กเพราะเขาก็มีลูกชายวัยนี้เหมือนกัน เขาบอกว่าพายน่ารัก ครับไม่ต้องบอกผมก็รู้
“วันนี้จะพาไปข้างนอก ไปอาบน้ำแต่งตัวปะ”ผมยื่นถุงเสื้อผ้าที่ซื้อมาให้เขาชุดหนึ่งสำหรับใส่ออกไปเที่ยว ความจริงผมควรจะซื้อมาให้หมดเลยก็ได้แต่ผมอยากพาเขาไปเที่ยวด้วย อาทิตย์ที่ผ่านมานี้เขาอยู่แต่ในห้องอย่างเดียวไม่ได้ออกไปไหน ผมกลัวเขาจะเบื่อ
พายยืนมองถุงในมือผมแล้วก็ส่ายหน้า
“ทำไมละครับ”ผมขมวดคิ้วแน่น
“ไม่อยากไปหรอ”
คราวนี้เขาพยักหน้าอย่างเร็ว
“พายไม่อยากไป พายอยากอยู่ที่นี่”เสียงเล็กๆของเขาเบาแต่มั่นคง ผมไม่รู้ว่าพายมีความทรงจำอะไรในโลกภายนอกบ้าง มันอาจจะกระทบจิตใจจนเขาไม่อยากออกไปไหนก็ได้
“โอเคๆไม่ไปก็ไม่ไป ไม่เบื่อหรือไง หื้มอยู่แต่ในห้องแบบนี้ ไม่อยากออกไปหาอะไรทานไปซื้อของกันหน่อยหรอ”ผมย่อตัวลงไปถามให้แน่ใจ พายทำหน้าเศร้าแล้วดวงตาใสก็ระรื้นไปด้วยน้ำตา
“พี่ไม่อยากให้พายอยู่ด้วยหรอครับ”
ห๊ะ จู่ๆก็ถามแบบนี้ แถมน้ำตาหยดเต็มหน้าหวานเลย เอาแล้วไง ใครจะไม่อยากให้พายอยู่ด้วย อยากให้อยู่ด้วยทุกวันเลยแหละ
“บ้า ทำไมคิดแบบนั้น พี่กอดเราอยู่ทุกวัน ทำไมถึงคิดว่าพี่ไม่อยากให้เราอยู่ด้วย”ผมจับแขนไหล่เขาลูบไปมา พายโถมตัวกอดคอผมแล้วซุกไหล่ร้องไห้โฮ
“ฮือ ฮือ ก็มามี๊ชวนพายออกไปเที่ยวแล้วมามี๊ก็หายไป มามี๊ทิ้งพาย พี่ก็จะทิ้งพายใช่ไหมครับ จะพาพายไปเที่ยวแล้วก็ทิ้งพายไว้กับคนไม่ดีใช่ไหม พายไม่อยากถูกตี พายสัญญาว่าพายจะเป็นเด็กดี ไม่ดื้อไม่งอแง อย่าทิ้งพายนะครับ ฮือ ฮือ พายไม่อยากถูกทิ้ง”
บ้าเอ้ย ผมว่าแล้วว่าพายต้องไม่ใช่เด็กธรรมดา เขาคงถูกลักพาตัวมาแน่ๆ มันน่าหดหู่ชะมัด เรื่องแบบนี้มันบ้าที่สุดจะมีเด็กอีกกี่คนที่โดนทำแบบนี้ จะมีเด็กอีกกี่คนที่ต้องจากพ่อแม่ไปอยู่แบบนั้น โดนทำร้ายทุกๆวัน
“พี่ไม่ทิ้งพายหรอก พี่ไม่ทิ้งพี่สัญญา”ผมดึงตัวน้องออก แล้วยกนิ้วก้อยขึ้น น้องยิ้มฝืนๆแต่ก็ยกนิ้วเล็กๆมาเกี่ยวแล้วเอานิ้วโป้งมาแตะกัน
“ฮือ ฮือ”แล้วเขาก็กอดซุกไหล่ผมต่อ เออ ไอ้เด็กขี้อ้อน ตัวก็ไม่เล็กแล้ว ยังอ้อนแบบนี้ พี่จะปล่อยเราไปไหนได้
ผมลูบหลังปลอบจนเสียงร้องไห้เงียบไป แต่คนตัวเล็กก็ไม่มีทีท่าจะเลิกกอด ผมเลยใช้มือจี้เอวเล็ก
“อ๊ะ ไม่เอา พายจักจี้ พี่เอ็กซ์ ไม่”เขาดิ้นขลุกๆอยู่ในแขนผม
“ไหนใครขี้แย่ร้องไห้ ต้องโดนแบบนี้”ผมจี้เอวเขาใหญ่ เพราะผมนั่งท่าย่องๆพอไอ้ตัวเล็กโถมลงมาก็เลยกลิ้งทับกันอยู่บนพื้น
พายนอนทับอยู่บนตัวผม กลิ่นครีมอาบน้ำและแป้งเด็กอ่อนๆลอยมาเข้าจมูก
“ฟอดดดด”ผมเลยเงยหน้าขึ้นหอมแก้มบาง พายขยับตัวหนี เขายิ้มแล้วพยายามดึงตัวลุกขึ้นแต่ผมจับมือเขาไว้สองข้างดึงลงมาหอมอีก พายจะดึงตัวขึ้นอีกผมก็ดึงลงมาหอมอีก
“ปล่อยครับ”
“ไม่ปล่อย ลุกให้ได้สิ”
“พายลุกไม่ได้ พี่เอ็กซ์จับมือไว้แบบนี้”เขาโวยวาย ผมเลยประสานมือไว้แน่น
“ฟอดดดดด”
ผมกดจมูกหอมแก้มนิ่มไม่หยุดหอมมากๆ ความจริงผมอยากจะดมไปทั้งตัวเลย อยากจูบปากเล็กอมชมพูนั้น อยากถอดเสื้อกล้ามตัวโคร่งนี้ออกแล้วทำรอยให้เต็มตัวน้อง บ้าไปแล้ว น้องตัวแค่นี้ผมคิดอกุศลอะไร
ผมปล่อยมือพายออก แล้วค่อยๆพากันลุกขึ้นน้องหันหลังจะเดินเข้าไปให้องนอน ผมเลยรวบกอดจากด้านหลังอุ้มไปวางทุ่มไว้บนเตียง
“พี่เอ็กซ์จะทำอะไร”
“มาให้พี่กอดหน่อย ง่วงมากเลย”ผมก้าวตามลงไปอ้อนเอาจมูกตัวเองเขี่ยจมูกเล็ก หน้าของเราใกล้กันมากจนสัมผัสได้ถึงลมหายใจ เขาจ้องผมตาแป๋ว ไม่อยากจะทนแล้ว อยากกดจูบจริงๆนะ
“ฟอดดด”ผมทำได้แค่ก้มลงไปกดจมูกที่แก้มนิ่มแทนแล้วล้มตัวไปนอนข้างๆ พายหันหน้ามานอนหนุนแขนแล้วกอดผมแน่น
ผมจูบที่หน้าผากเขาอีกหลายทีกว่าจะข่มตาหลับลงได้
มีเด็กน่ารักๆมานอนยั่วกอดอยู่แบบนี้ ผมคงทนได้อีกไม่นาน ผมอดทนไม่ไหวเมื่อไหร่พายต้องเจ็บตัวแน่ๆ เพราะรสนิยมการร่วมรักของผมมันไม่เหมือนคนปกติทั่วไปน่ะสิครับ
ยิ่งเด็กไม่เคยแบบนี้ด้วย ผมกลัวว่าผมจะฆ่าเขาคาเตียงนี้ด้วยซ้ำ
.......................................................................................
:katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
มาแล้ววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววตอนที่สามมมมมมมมม
:hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5:
ขอบคุณทุกคนมากนะคะที่เข้ามาอ่าน มากินเด็กด้วยกันนะ ฮ่าๆๆ >////<
ไม่รู้อิพี่เอ็กซ์จะทนได้แค่ไหน ตายๆๆๆๆ เป็นฝ้าย ฝ้ายไม่ทน จัดตั้งแต่วันแรกแล้ว
บ้าาาาา ล้อเล่น เมื่อกี้แมวพิมพ์
เอาเป็นว่าใคร ปลื้มไม่ปลื้มยังไง
เม้นท์คุยกันด้วยนะค่า
ขอบอ่านคอมเม้นท์
ไปปั่นตอนอื่นต่อละ
:katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4:
ดึกๆ อาจมาลงอีกตอน ก็ไม่รู้สินะแล้วแต่ความขยัน ^^
คนอ่านตบบบบบ ฮาๆๆๆ
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
นายหัวทองรสนิยมรุนแรงเหรอ แกห้ามทำไรน้อวหัวทองนะ
-
ตามจ้า สมน้ำหน้าเต้อะ 55+
แต่ก็แอบสงสารพนักงาน
-
น้องพายเจองานหนักแล้วละมาอยุ่กับพี่เอ๊กซ์นี่
-
เหมือนพี่เอ๊กซ์จะหลงน้องง่ายไปหน่อยนะ
ไม่ทันไรคิดอกุศลซะแล้ว 55
-
กินเด็กอะ ครึครึ
-
เอิ่มมมมมมม อิพี่เอ๊กซ์ค่ะ แจ้งตำรวจหน่อยมั้ยค่ะ
ถึงจะเจตนาดีแต่แบบว่า... คุก คุก คุก นะคะ
-
สมน้ำหน้านังเด็กเต้ สองคนดูมุ้งมิ้งดีเนอะ หวังว่าพระเอกไม่โหดเท่าไรนะ
-
อ๊าคคคคคค นุ้งพายน่ารัก ไม่ไหวจะทน
-
รอพี่เอ็กซ์ทนไม่ไหวว ว
ครึครึ :z1:
-
อุ๊ย พี่เอ็กซ์ sm เหรอคะ 555
รอตอนต่อไปนะ :mew4:
-
มันได้ใจนะ คิคิ :o8:
-
น่ารักจังเลยแมวน้อย555
ดูแลพายดีๆนะ แค่นี้พายก็ติดเอ็กซ์มากๆแล้วอ่ะ
อย่าทำน้องเสียใจล่ะะ
-
น้องพายนิสัยเหมือนแมวจริงจัง :hao6: น่า(ถูกพี่เอ็กซ์)กิน เอ้ย น่ารัก 5555555
-
:L2: พายน่ารักค่ะ เหมือนแมวตัวน้อย
-
เรื่องนี้มุ้งมิ้งอ่ะ ชอบๆๆๆ :impress2:
แลดูน่ารัก พระเอกอบอุ่น คิคิ :o8:
ไม่เอา SM นะ สงสารน้องพาย :hao3:
-
น้องพายน่ารักนะ
-
น่ารักจังน้องพาย. แมวน้อย
-
พายน่ารัก
-
(http://image.ohozaa.com/i/530/DNxjOZ.jpg)
นาย…เป็นของฉันคนเดียว
บทที่สี่
ปกติผมก่อนไปทำงานผมทำอาหารทานเองง่ายๆ พวกขนมปังปิ้ง เบค่อน เฮม ไข่ดาว กาแฟหนึ่งแก้ว หรือไข่คน ข้ามต้ม โจ๊ก มีอาหารแช่แข็งบ้างแต่ส่วนใหญ่เป็นกับแกล้มเอาไว้สังสรรค์เวลาเพื่อนมาห้อง
แต่ว่าวันนี้แปลกที่คนหน้าเตาไม่ใช่ผมแต่เป็นพาย เขากำลังเขมักเขม้นกับการทอดไข่ดาวให้ผม ตอนนี้มันเละไม่เป็นท่า เบค่อน เฮม ไส้กรอกก็เกรียมเลย ไม่นานเขาก็ยกจานมาเสิร์ฟ
“เสร็จแล้วคร๊าบบบบ”
ผมกลืนน้ำลายลงคอ มองหน้าที่ดูตื่นเต้นของพายแล้วขำไม่ออกเลยต้องจิ้มเข้าปากทีละชิ้นจนหมด เขาลุ้นจนตัวโก่ง พอผมจิ้มชิ้นสุดท้ายเข้าปากก็ถอนหายใจออกมา ผมฝืนเคี้ยวก่อนยกนิ้วโป้งชื่นชม
“อร่อยไหมครับ”
“อื้อ อร่อยมาก”ผมพยักหน้ารัว “มาเดี๋ยวพี่สอนเราทอดดีกว่า”ผมลากตัวเขาเข้าไปในครัวอีกรอบ หยิบกระทะใบใหม่มาตั้งเตา แล้วตอกไข่ใส่
“รอให้ไข่เป็นสีขาวแบบนี้ก่อนนะค่อยตักขึ้น”ผมยืนประกบพายอยู่ด้านหลัง เขาถือตะหลิวทำท่าจะเอาลงไปตักไข่หลายรอบจนผมต้องเอามือรั้งไว้
“โอเคคราวนี้ตักมาได้แล้ว”เขาพยักหน้าแล้วค่อยๆตักไข่ใส่จาน คราวนี้ผมลงเนยหอมๆใส่ไปในกระทะแล้วเอาไส้กรอกเบค่อนตามลงไป
“รอจนมันเปลี่ยนสีเหลืองอ่อนๆนะ แล้วค่อยตักขึ้นมา ไส้กรอกก็ดูพลิกให้รอบด้าน”เขายืนยิ้มสนุกกับสิ่งที่ผมสอน เอาตะหลิวคนไปมาไม่หยุด
“ต้องเป็นสีเหลืองหรอครับ”เสียงเล็กถาม
“ใช่ถ้าเป็นสีดำจะทานไม่ได้”
“O.O โอะ”น้องพายร้องเสียงดัง
“เป็นอะไร น้ำมันกระเด็นใส่หรอ ไหนดูสิ”ผมรีบดึงตัวน้องออกจากหน้ากระทะ แล้วดึงแขนมาดู โดนไหนบ้างเนี่ย ต่อไปผมจะไม่ให้น้องทำกับข้าวละ
“ไม่โดนครับ”น้องดึงแขนออกจากมือผม อ้าว แล้วร้องเสียงดังทำไม
“…”ผมขมวดคิ้วแน่น
“ก็พี่เอ็กซ์บอกว่าถ้าเป็นสีดำจะทานไม่ได้ แต่ว่าเมื่อกี้พี่เอ็กซ์ทานของพายหมดเลย”คนตัวเล็กทำหน้าใสซื่อ ผมถึงบางอ้อ
“ไม่เป็นไร ของพายอร่อยดี”ผมบอกแล้วหอมแก้มเล็ก เขายืนเท้าเอวแล้วดุผม
“ต่อไปถ้าทานไม่ได้อย่าทานนะครับ เดี๋ยวไม่สบาย”แล้วก็หันไปพลิกไส้กรอกต่อ ผมหัวเราะลั่น แสบจริงน้า เด็กใครวะ
“เสร็จแล้ว”เขาวางทุกอย่างใส่จานแล้วยกไปที่โต๊ะอาหาร ผมยื่นซอสมะเขือเทศให้เขา
“อ่ะ ทานกับไอ้นี่อร่อย”
“พี่ไม่ทานหรอครับ”
“พี่อิ่มแล้ว พายทานเถอะ”
“เย้ พายทานแล้วนะคร๊าบบบบ”เขาราดซอสแล้วใช้ซ้อมจิ้มขึ้นมากินทีละอัน
นี่แหละเน้อเด็กน้อย ซอสเปื้อนปากด้วย ผมก้มไปใช่ลิ้นเลียที่มุมปากของพาย เขานิ่งไปแล้วหน้าแดงแจ๋เลย ผมเลยใช้มือโยกหัวพายเล่นแก้เขิน
นี่…ผมทำอะไรลงปายยยยยย
ตั้งสติผมต้องตั้งสติ ก็เลยยกจานกับแก้วกาแฟตัวเองไปเก็บแล้วกลับมานั่งอ่านหนังสือพิมพ์ต่อ
พายทานเสร็จเขายกจานตัวเองไปเก็บแล้วก็ล้างเหมือนกัน เขาค่อยๆเช็ดครัวที่เปื้อน ผมแอบมองเขา เขาก็แอบมองผมเหมือนกัน ต่างคนต่างมองกันเออ เอาให้ตายไปเลย
“พี่เอ็กซ์อ่านอะไรอยู่ครับ”เขาเดินมาอ้อนเกาะขาผม ทำหน้าอยากรู้อยากเห็น ผมเลยคว้าตัวดึงเขามานั่งตัก
“อ่านหนังสือพิมพ์ครับ อ่านด้วยกันไหม”ผมดึงหนังสือให้กางออก แล้วให้เขาดู พายส่ายหัวแล้วเอาศีรษะซบอกผม
“พายอ่านไม่ออก”เขาบอก ผมเลยเปลี่ยนเป็นหนังสือพิมพ์ต่างประเทศ
คราวนี้ต่างคนต่างอ่านไม่สนใจกัน ผมก้มลงไปหอมแก้มเขาเป็นระยะ ตามประสาคนบ้า ผมปล่อยให้พายเป็นคนจับหนังสือพิมพ์ มือผมก็เลยว่าง ผมเลยกอดเขาจมูกก็ไซ้คอขาว จูบไล่จากผมหอมๆ ลงมาคอ แล้วไปแก้มบ้าง
จุ๊ฟ
ผมกับพายผงะออกจากกัน เพราะเขากันมาพอดีผมก็เลยเผลอจุ๊บปากกัน
น้องมือสั่นเลยครับ ไม่ถือหนังสือแล้ว เขาเปลี่ยนเป็นเอามือจับมือผมที่วางไว้ตรงเอวเขาแทน แล้วก้มหน้านิ่ง
“พายครับ”ผมกระซิบเรียกเขาข้างหูเล็ก
“ครับ”เขาตอบรับเสียงอ่อน
“เงยหน้ามาให้พี่หอมแก้มหน่อยสิ”ผมวางหนังสือพิมพ์ไว้บนโต๊ะแล้วขยับตัวพายให้หันมาหาตัว น้องก้มหน้าอยู่ ก็ค่อยๆเงยขึ้นมาเขินๆ เขาหน้าแดงลามไปถึงหู
“พายเป็นอะไร ทำไมหน้าแดงงี้”ผมแกล้งแหย่
“พายจักจี้”เขาบอกอย่างอายๆ ผมเลยก้มลงไปแทะหูเล็ก น้องยกมือห้ามผม ผมเลยเปลี่ยนเป็นหอมแก้มแทน ตอนนี้ตาเล็กปรือเหมือนไม่ได้สติ ผมก็สติกระเจิงแล้วครับ มือนี่สั่นอยากจะจับพายกินเสียตรงนี้
“พายครับ”ผมครางหวิวเพราะคุ้มสติตัวเองไม่อยู่ ผมใช้มือจับคางเล็กให้เชยขึ้น น้องเองก็ตัวสั่นแต่ยอมทำตามที่ผมจัดการหมด
ผมก้มลงไปจูบริมฝีปากเล็กอย่างที่ใจโหยหา ดูดดุนลิ้นเข้าไปด้านในแล้วควานกินน้ำหวานอย่างถือตัว ผมจับมือทั้งสองข้างของน้องมาคล้องคอเปลี่ยนท่านั่งให้เป็นคล่อมทับตักผม
ผมจูบวนอย่างหื่นกระหาย ให้ตายเถอะทำไมหวานแบบนี้ อร่อยมาก น้องพายหวานเหลือเกินน้องพายของพี่ มือของผมล้วงข้าไปเสื้อเล็กตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ รู้อีกทีก็สัมผัสถึงยอดปทุมพันเล็กที่ชูชันอยู่ในมือ
“อ๊ะ”น้องครางอู้ เมื่อผมเพิ่มความร้อนแรงลงไปในจูบ
“พะ อ๊ะ พอ แล้วครับ พะ พาย หะ หายใจไม่ออก”ผมไม่อยากหยุด เลยจูบต่อ น้องใช้มือทั้งสองข้างทุบไหล่ผม แล้วดิ้นเหมือนทรมาน
ผมหายใจฟึดฟัดอย่างไม่พอใจ ก่อนปล่อยน้องเป็นอิสระ
“อ๊า แฮ่กๆๆ”น้องหอบตัวโยน ผมเองก็หอบไม่แพ้กัน บ้าเอ้ย ผมเกือบควบคุมตัวไม่ได้แล้วไง ผมเงยหน้าขึ้น แล้วดึงนอนมากอดแนบอกไว้ อบอุ่น มีความสุข อิ่มใจ มันคือความรู้สึกของผมตอนนี้ พอหายเหนื่อยผมก็ผมลงไปหอมแก้มเขาอีก
น้องตัวสั่นเทิ้มยิ่งกว่าเดิมหลับตาพริ้มหน้าแดงซ่าน ผมไม่อยากให้เกิดเรื่องแบบนี้แต่ก็ไม่อยากหยุด
“ไปอาบน้ำเถอะ เดี๋ยวพี่ไปทำงาน พี่อยากให้พายไปกับพี่ด้วยนะ”ผมกระซิบบอกน้อง พายที่ตัวอ่อนอยู่ในอ้อมกอดผมค่อยๆปีนลง ขาเขาสั่นจนแทบเดินไม่ได้ น้องยืนนิ่งเหมือนตั้งสติก่อนเดินไปอาบน้ำแต่งตัวตามคำสั่งของผม
..............................................................................
:hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:
เกือบหยุดไม่อยู่แล้ว อิพี่เอ็กซ์ หื่นไปไหนนนนนนนน น้องตัวนิดเดียว ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
มาลุ้นกันว่าจะทนได้นานแค่ไหนโฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
จะได้ซักกี่น้ำ
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นท์ให้กำลังใจ (ที่ไหน) มีแต่คนชมน้องพาย
น้องน้ารักเน๊าะ พาทหน้าเป็นตอนที่อิพี่เอ็กซ์จะเริ่มตาหาละว่าน้องพายเป็นลูกเต้าเหล่าใคร
มาจากไหน โดนจับมาได้ยังไง
^O^ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ เลิฟๆๆๆๆๆ
อ้อ อาทิตย์นี้ถึงอาทิตย์หน้า ติดสอบบบ ลากยาวไปเน้อ ลุ้นกันไปก่อนน ^^
:katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4:
ไปอ่านหนังสือก่อนนะค่า
-
พายไม่รู้หรือไงเอ๊กซ์กินก็เพราะพายทำไง
-
นางหัวทอง นางน่ารักอ่ะ
-
ใกล้แล้ววว เดี๋ยวพี่เอ็กซ์จะได้กินพายแล้ววว :-[
ตอนนี้"ชิม"ไปก่อนแล้วกันนน :hao6:
-
เด็กตัวเล็กนิดเดียวก็ยังจับมาได้ เลวจริง ๆ คนพวกนี้
-
:hao6:
-
หึหึ :hao7:
-
o13 o13
-
น้องพายยยเกือบโดนกินแล้วววววว :z1:
คนเขียนสู้ๆ เน้อ :กอด1:
รอตอนต่อไปนะจ๊ะ :hao7:
-
(http://image.ohozaa.com/i/530/DNxjOZ.jpg)
นาย…เป็นของฉันคนเดียว
บทที่ห้า
นั่งเซ็นงานโดยมีพายนั่งบนตักคือความสุขมากจริงๆ …
ผมกับครอบครัวไม่ค่อยได้อยู่ด้วยกันนักพ่อทำงานอยู่อังกฤษส่วนแม่ทำงานอยู่เมืองไทยนานๆพ่อจะกลับมาเยี่ยมบ้าง พอผมโตก็ถูกย้ายไปเรียนที่ฝรั่งเศส พ่อกับแม่ก็ย้ายไปอยู่ด้วยกันที่อังกฤษนู้น เรียนเสร็จก็กลับมารับช่วงกิจกาต่อที่นี่
ถามว่าผมโหยหาความรักไหมบอกเลยว่ามาก ระหว่างที่เรียนอยู่ผมมีแฟนตลอด เอาเป็นว่าเลิกกับคนนี้ ก็คบกับคนนั้น คนนู้น คนโน้นเรื่อยๆไม่ปล่อยให้ชีวิตว่างเลย
แต่ทำไมผมถึงรู้สึกว่าต้องการความรักอีก ต้องการความรักมาก อยากได้อีกเยอะๆ
ความรักมันไม่พอ หรือผมเรียกร้องมากเกินไป
“ทานขนมไหมครับ เดี๋ยวพี่ให้คุณโฉมจัดมาให้อีก”
“ไม่เอาครับพายยังอิ่มอยู่เลย”น้องนั่งกดไอแพดไปเรื่อยๆ บนโต๊ะมีแก้วนมที่เพิ่งทานหมดกับขนมไทยสามสี่อย่างที่ปกติเลขาจะจัดมาให้ผมทุกวันผมชอบทานขนมไทยมากๆ
ความจริงวันนี้น้องมีเรียนคัดไทยนะแต่ผมดันลากตัวออกมาทำงานด้วย ก็เลยไม่ได้เรียน อาจารย์สอนพิเศษก็โทรมาบ่นว่าผมติดน้องมากเกินไปถึงขนาดพามาที่ทำงานด้วย
ก็คนไม่อยากห่างอ๊า
ฟอดดด
ผมหอมแก้มน้อง แล้วนั่งเช็คงานไปเรื่อยๆ
ก็อกๆๆ
“ขออนุญาติเอางานมาให้คะ”เลขาสาวคนสวย ชื่อโฉมสราญเธอพูดภาษาอังกฤษแล้วก็ภาษาฝรั่งเศสคล่องมาก รวมถึงภาษาอื่นๆในยุโรปเพราะเธอมีสามีเป็นคนต่างชาติ เธอเริ่มมาทำงานให้ผมตั้งแต่วันแรกที่เข้ามาบริหารที่นี่จนถึงทุกวันนี้
เมื่อเช้าตอนผมพาพายขึ้นมาบนตึกเธอก็ งง ถามว่าใคร ผมก็ไม่รู้จะบอกยังไงเลยบอกว่าน้อง เธอก็เลยจัดขนมนมเนยมาให้พร้อม
“ขอบคุณมากครับ”ผมมองงานกองโตที่เพิ่งถูกยกมาอย่างเหนื่อยใจ งานเข้าจนผมแทบไม่ได้ลุกไปไหนเลยวันนี้
“จะเที่ยงแล้วนะคะ บอสรับอะไรดีคะ”คุณโฉมถามอย่างรู้หน้าที่ เธอมองน้องพายบนตักผมแล้วก็ยิ้มอย่างเอ็นดู
“ผมยังไม่หิวเลยแต่ว่า”ผมเหลือบมองคนตัวเล็ก น้องเงยหน้าขึ้นมาสบตาเหมือนรู้ว่าผมจ้องอยู่ แล้วขมวดคิ้วเขามองหน้าผมสลับกับหน้าคุณโฉม แล้วก็หน้าแดงก้มลงไปกดเกม
“พายหิวหรือยัง ทานอะไรดีเที่ยงนี้”ผมถาม
“พายไม่รู้จะทานอะไร”น้องบอก
“ข้างล่างมีร้านคาเฟ่เล็กๆมีขนมแล้วก็อาหารน่าทานมากเลยคะ คุณพายสนใจไหมคะ เดี๋ยวโฉมพาไป”คุณโฉมเสนอ
“เอาปะ สนใจไหม อร่อยมากเลยนะ จะได้ไม่เบื่อ พี่ยังไม่หิว ต้องตรวจงานอีกเยอะเลย”ผมบอกอีกแรง น้องขยับตัวแล้วมองหน้าผม จากนั้นก็พยักหน้าเล็กๆ
“มาคะตามโฉมมา”คุณโฉมเดินนำออกไป
ฟอดดดดด
คราวนี้เป็นผมที่อึ้งเพราะก่อนที่น้องจะลงจากตัก เขาหอมแก้มผมก่อนแล้วค่อยวิ่งไป ผมใช้มือลูบแก้มสากๆของตัวเองแล้วยิ้ม ยั่วแบบนี้กลับมาพ่อจะกินให้ร้องไม่หยุดเลย ผมมาดหมาย
ผมนั่งตรวจบัญชีของบริษัทอีกครั้ง งานยากอีกแล้ว ผมกระดกกาแฟดำแล้วจรดปากตาตรวจดูความเป็นไปของตัวเลข โอเคไม่มีปัญหาอะไร
คุณโฉมเขียนโน๊ตตัวเล็กๆมาให้ว่า ยอดขายพุ่งสูงมาก จนสั่งนำเข้ารถมาไม่ทัน ไม่รู้เพราะแมวนำโชคหรือโครงการรถคันแรก หื้ม…….ไม่มีอะไรๆ อ่านผ่านๆไป
“ยู้วหู้วววววว คุณชายเอ็กซ์คร๊าบบบ เพื่อนรักสลาฟมาหา”ประตูห้องทำงานเปิดออกแบบโดยไม่เคาะ สันดารไอ้ลาฟ ผมละเงยหน้าแล้วมองมันอย่างกวนๆ
“มีไร”ผมถามโดยที่ก้มหน้าอ่านงานต่อ
“โห เงยหน้าขึ้นมาคุยกับเพื่อนฝูงหน่อยสิวะ แหมอาทิตย์นี้ไม่โผล่ไปหาเพื่อนเลยนะ ขยันจริงๆ”มันกัดผม
“มีห่าอะไรมาหาถึงนี่”ผมวางปากกาแล้วเงยหน้าคุยกับมัน
“มีเรื่องวะ มึงใช้เส้นลุงมึงหาคนให้กูหน่อยดิ”ลุงผม (พี่ชายของแม่) เป็นนายตำรวจใหญ่ในเมืองไทย
“หาใครวะ”
“ลูกชายอากู เขามาเที่ยวเมืองไทยเมื่อเดือนที่แล้ว แล้วถูกลักพาตัวไป มันขู่ว่าจะฆ่าน้องถ้าแจ้งตำรวจ อากูส่งเงินไปให้มัน แต่มันบอกว่าทำเด็กหาย นี้ก็ตามหามาหลายอาทิตย์แล้วยังไม่เจอเลยวะ มึงช่วยกูหน่อยน้า เขาเพิ่งมาบอกกู กูร้อนใจวะ น้องเพิ่งเสียแม่ด้วย”
“กูไม่ใช่กองปราบนะคร๊าบ มึงไม่ให้เขาไปแจ้งความวะ”
“แจ้งแล้ว แต่มึงก็รู้ว่าตำรวจไทยทำงานยังไง นะเว้ย ใช้เส้นมึงหาหลานให้กูหน่อย”
“แล้วกูจะรู้ไหมเนี่ยว่าหลานมึงหน้าตายังไง ไหนรายละเอียดมาดิ๊”
ปัง มันวางแฟ้มรายละเอียดทั้งหมดมาให้ผม
“นี่ ช่วยกูหน่อย ถ้าไม่จนปัญญาจริงกูไม่มาขอร้องมึงหรอก มึงก็รู้”มันทำหน้าเครียด
“โอเคไม่ช่วยเพื่อนแล้วจะไปช่วยใคร”ผมว่าแล้วพลิกแฟ้มทีละหน้า
หน้าคุ้นๆ ผมจ้องเด็กในรูปก่อนที่จะตัวแข็งทื่อ
นี่มัน.................................
น้องพายนี่
.............................................................
:katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
สอบเสร็จไปหนึ่งวิชา วันจันทร์สอบวิชาเอก ยากมากกกกกกกกก
เหลืออีกสามวิชา น้ำตาจะไหลคะ
แต่ก็มาต่อนิยายให่ได้ ฮ่าๆๆๆๆๆ
คิดถึงกันไหมมมม
เรื่องมันชักจะยังไง ยังไงแล้ว
อิพี่เอ็กซ์จะทำยังไง
พิมพ์ต่อดีกว่า ถ้าไม่ติดอ่านหนังสือจนเพลิน ก็มาแน่นอนคะ ^^
:katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4:
-
คืนไม่คืนยังไงลุ้นอยู่นะเนี่ย
มาบ่อยๆน้า ติดงอมแงม :pig4:
-
อ้าว :a5: นี่หนูถูกจับเรียกค่าไถ่หรอน้องพาย :เฮ้อ:
แล้วพี่เอ็กซ์จะทำไงเนี้ยจะส่งน้องพายคืนครอบครัวป่าว? :katai1:
เหมือนน้องจะไม่อยากกลับบ้าน(หรือป่าว) :ruready
-
:hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:
-
:hao6: :hao6: :hao6: :hao6:เข้ามาติดตามด้วยคนจ้า :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
-
จะทำไงน้อออ ? :hao4: :hao4:
-
สู่ความเป็นอมตะ..........ฝากตัวเป็นแฟนคลับเรื่องนี้ด้วยคนครับ :hao6:
-
อ๋อยย
พามาเลี้ยงแป๊บเดี๋ยว เค้าก็จะกลับคืนอ้อมอกแม่เค้าเเล้วอ้ะ
:hao3:
-
ยังจำได้อยู่นะ ว่าน้องพูดว่าไม่อยากกลับบ้านน่ะ
-
สั้นอ่ะ อยากอ่านต่อ กาซิกๆ :katai1:
-
เอาแล้วไง น้องพายต้องกลับไปสู่อ้อมอกคุณพ่อซะและ พี่เอ็กซ์ยังไม่คืบหน้าเลยนะคะ
-
เค้าอยากกินพายยย :hao7: :hao7:
-
อั๊ยย๊ะ...หลานเพื่อน มิน่าพูดอังกฤษ เข้าใจภาษาอังกฤษ อิอิ
สู้ๆ ครับ
-
อะโห จุดใต้ตำตอมากเลยอะ น้องพายนี่เอง
แล้วพ่อพระเอกจะยอมคืนตัวน้องง่ายๆ ไหมเนี่ย แย่ล่ะสิ :a5:
คืนให้ครอบครัวเขาดูแลต่อไปเถอะ ถ้าอยากได้ รอโตกว่านี้อีกนิดดีกว่าไหมนะ
สงสารเด็ก ขอร้องงงง :monkeysad:
-
เวรหล่ะ จุดไต้ตำตอจริง ๆ พี่เอ็กซ์ จะคืนน้องพายให้ไหมเนี่ย
พี่แกโคตรจะติดน้องเลย
-
และแล้วความจริงก็ปรากฏ..... :a5: :a5:
((((พี่เอ็กซ์นี่เป็นโลลิค่อนชัว :m26: :m26:))))
-
:mew2: :mew2: :mew2:เข้ามารอออออออออออออ :mew2: :mew2: :mew2:
-
ลุ้นนนนนนๆๆๆๆๆๆๆๆๆ รอๆๆๆๆๆ น้ะจ้ะ :katai2-1: :hao5:
-
(http://image.ohozaa.com/i/530/DNxjOZ.jpg)
นาย…เป็นของฉันคนเดียว
บทที่หก
ผมลูบหัวคนตัวเล็กที่นอนหลับพิงไหล่อยู่บนรถ ผมยังคิดเรื่องเมื่อกลางวันว่าไม่ตกควรส่งน้องกลับไปอยู่กับครอบครัว หรือจะเห็นแก่ตัวกักตัวน้องไว้แบบนี้ ผมคงต้องถามความคิดเห็นเขาอีกที เพราะดูจากท่าทีพายไม่ได้อยากกลับบ้านสักเท่าไหร่
ผมรักน้องหรือผมหลงน้อง
ผมแค่เหงา หรือผมต้องการน้องจริงๆ ผมตอบตัวเองไม่ได้
ผมรู้แต่ว่าอาทิตย์ที่ผ่านมา ผมมีความสุขดี
ถึงคอนโดตัวเล็กก็ยังไม่ตื่นผมเลยอุ้มเขา ขึ้นไปบนห้อง แอบจุ๊บแก้มนิ่มหนึ่งทีแล้วก็วางเขาไว้บนเตียง
“อื้อ พี่เอ็กซ์”เขายกสองมือมาคล้องคอผมแล้วดึงรั้งไว้
“อะไรครับคนเก่ง”
“นอนกับพายนะครับ นอนกอดพายหน่อย”เขาบอกเสียงอู้อี้ ผมเลยล้มตัวนอนข้างๆ สอดแขนให้เขาหนุนแล้วหันหน้าเข้าหากอดกัน
พายมองผมตาแป๋วแล้วก็ยิ้มหวานจากนั้นก็ยกตัวขึ้นมาเอานิ้วจิ้มแก้มผม
“อะไร เล่นอะไร”ผมจับมือเขารวบไว้ แล้วจูบๆทีละนิ้ว
“อยากตื่นแล้วเห็นหน้าพี่เอ็กซ์ทุกวันเลย”
พี่ก็อยากเหมือนกันครับ อย่าทำตัวอ้อนแบบนี้นะ ไม่งั้นพี่ไม่ปล่อยเราตลอดชีวิตแน่พาย ผมดึงเขามากอดแนบอก
“พายอยากกลับบ้านไหม”ผมถาม เขาดึงตัวออกมา แล้วส่ายหน้ารัว
“ทำไมละ”
“พายไม่อยากกลับ”
“บอกเหตุผลพี่หน่อยสิ พายจะอยู่กับพี่แบบนี้ตลอดไปไม่ได้นะ เดี๋ยวที่บ้านจะเป็นห่วง”
“ไม่มีใครห่วงหรอก คนที่ห่วงไม่อยู่แล้ว”น้องบอกแล้วทำหน้าเศร้า ไอ้ลาฟบอกว่าน้องเพิ่งเสียแม่
“คุณพ่อคุณแม่ไงครับ เขาต้องห่วงพายแน่ๆ ไม่คิดถึงคุณพ่อคุณแม่หรอ”
“คุณแม่ไม่อยู่แล้ว” น้องตาแดงก่อนร้องไห้ออกมา “แม่ไม่อยู่พายไม่รู้จะกอดใคร ให้พายอยู่ที่นี่กอดพี่เอ็กซ์นะครับ พายไม่อยากกลับบ้าน”
“แล้วคุณพ่อละครับ เขาอาจจะตามหาพายอยู่ก็ได้นะ”
“เขาไม่ตามหาหรอกครับ มามี๊บอกว่า มีแต่คนอยากให้พายหายไปพร้อมคุณแม่ ไม่งั้นมามี๊ไม่ทิ้งพายไว้คนเดียวหรอก เขาคงไม่อยากให้พายอยู่บ้าน”
“มามี๊??”
“คุณแม่ใหญ่ไงครับ”
ผมขยับตัวลุกขึ้นนั่ง เพื่อถามพายให้แน่ใจ
“พายเล่าให้พี่ฟังหน่อยว่าวันนั้นเรื่องเป็นยังไง”
“วันไหนครับ”เขาทำหน้างง
“วันนี้มามี๊ทิ้งพายไว้คนเดียว”
“วันนั้นแด๊ดดี้ไปทำงาน มามี๊บอกจะพาไปเที่ยวสวนสัตว์ พายก็เลยไปกับมามี๊แล้วก็เรเชล พายกำลังดูเสืออยู่ มามี๊บอกให้พายนั่งรออยู่ที่นั่น มามี๊จะไปซื้อไอศรีมให้เรเชล พายก็รอ รอตั้งนานก็ไม่มีคนมา”
เขาหยุดเล่าเหมือนไม่อยากคิดถึงเหตุการณ์ในวันนั้น
“แล้วก็มีผู้ชายคนหนึ่งบอกให้พายไปกับเขา เขาบอกว่ามามี๊สั่งให้มารับแล้วเขาก็พาพายไปที่ไหนไม่รู้ พายร้องไห้พายอยากกลับบ้าน แล้วเขาก็ตี….เขาใจร้าย”น้องร้องไห้น้ำตาแดงกล่ำ
“โอเคครับไม่ต้องเล่าแล้วๆ พอแล้ว โอ๋ๆ อย่าร้องนะ กอดกันเรามากอดกัน”ผมรวบตัวน้องมากอดแน่น
“พายจำหน้าผู้ชายคนนั้นได้ไหม”
“จำได้ครับ”
“พายจำทางที่เขาจับพายไปได้ไหม”
“จำได้ๆ พายจำได้แม่นเลย พายไม่อยากกลับไป แต่พายห่วงน้อยหน่า”เขาพยักหน้ารัว
“น้อยหน่าคือใคร??”
“น้อยหน่าเป็นเพื่อนพาย เขาเอาผ้าห่มมาให้ เราแบ่งขนมกินกัน วันนั้นน้อยหน่าโดนตีเพราะเอาน้ำมาให้พาย”
“แล้วนอกจากน้อยหน่าแล้วมีเด็กคนอื่นอีกไหม”ผมว่ามันไม่ใช่เรื่องเล็กๆแล้ว ผมควรต้องติดต่อคุณลุงให้มาจัดการเรื่องนี้
“มี เต็มเลย แต่พายไม่ได้คุยด้วย เขาไม่ให้เราคุยกัน ออกไปทำงานเสร็จก็กินข้าว ต่างคนก็ต่างนอน”น้องพายเล่าไปพลางทำหน้าหดหู่ โธ่ ผมดีใจที่วันนั้นผมไม่ทิ้งน้องไว้แบบนั้น
“มีคนหนีออกมาไหม”
“มีแต่เขาถูกคุณตำรวจพากลับมา”
“ห๊า”ผมร้องเสียงหลง “อะไรนะพูดใหม่สิ”
“แดง ผมจำได้ น้อยหน่าบอกชื่อแดง เขาหนีตอนที่ออกไปทำงาน ตำรวจพามาส่ง แดงโดนตีเลือดเต็มเลย”น้องหลับตาปี๋เหมือนไม่อยากคิดภาพ
“โอเคครับ ถ้าพี่ให้พายพูดกับคนอื่นที่ไม่ใช่พี่ พายจะพูดแบบนี้ไหม”
“ครับ”เขาพยักหน้าช้าๆ
“พายอยากช่วยน้อยหน่าไหม”เขาพยักหน้าอีก
“ดีมาก เดี๋ยวเรามาช่วยเพื่อนกันนะ ช่วยพาเขากลับบ้าน”ผมบอกแล้วลูบหัวพายไปมาอย่างสงสาร เด็กตัวแค่นี้ไม่ควรเจอเรื่องโหดร้ายแบบนี้
“แต่พายไม่อยากกลับบ้านนะครับ พายอยากอยู่กับพี่เอ็กซ์”น้องลุกขึ้นมานั่งตักแล้วกอดผมแน่น
“ครับ พายอยู่กับพี่”ผมบอก น้องยิ้มแล้วเอาหน้ามาใกล้ผม ผมเลยกดปากจูบลงไปที่ริมฝีปากเล็ก ใช้ลิ้นดุนให้น้องอ้าปากออก
“อ๊ะ”น้องอ้าปากกว้างลิ้นเล็กๆ ขยับไปมา ผมเลยส่งลิ้นร้อนไปหยอกเอิน น้องพายหลับตาพริ้ม ผมเลยได้ใจ จูบหนักกว่าเดิม น้องครางเสียงอู้อี้ ผมเลยหยุดแล้วถอดปากออก จากนั้นก็กดลงไปใหม่ค่อยๆดูดดึงกลืนกินน้ำหวานจากปากเล็กอย่างละเมียดละไม อ่อนโยนกว่าครั้งแรก
ผมกำมือจับผ้าห่มแน่นไม่อยากทำร้ายน้องมากกว่านี้ พายใช้สองมือของเขาโอบรอบคอผม แล้วตอบรับจูบอย่างอ่อนหัด
“อื้ม”ผมส่งเสียงออกมาอย่างอดไม่ได้ เมื่อคนตัวเล็กตอบสนองมาอย่างดี ไร้เดียงสาแบบนี้ฝึกได้อีกเยอะ
น้องพยายามจะดึงตัวออกแต่ผมตามไปจูบไม่ละ
“อื้อ พะ พี่เอ็กซ์”
“อะไรครับ”
“คือว่า”น้องดิ้นขยับตัวไปมาบนตักผมน้องขยับตัวไปมาเหมือนนั่งลำบาก ผมก้มลงไปมองก่อนจับตัวน้องให้คล่อมมากขึ้น
ไอ้ตัวแสบของผมพยายามดันตัวออกมานอกกางเกงเลยทำให้น้องนั่งไม่ถนัด ผมยกสะโพกขึ้นให้มันชนกับก้นน้อยๆของน้อง น้องครางอู้วแล้วขยับตัวหนี ผมเลยใช้มือจับเอวเล็กแล้วกดไว้ไม่ให้ขยับไปไหน
ปากก็ไล่จูบน้องไม่หยุด น้องตัวอ่อนปวกเปียกจนต้องใช้มือช้อนหลังไว้
เขาหอบเล็กๆ ตาปรือยั่วยวน
ผมจะทนได้ไหม………………………..
..................................................................
:katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
คลานมาอัพ ฮ่าๆๆๆๆ มีสอบบบบบแต่ก็อยากอัพพพพพ
:oo1: :oo1: :oo1: :oo1: :oo1: :oo1: :oo1: :oo1:
พี่อ็กซ์จะทนไหวววม่ายยยน้าาาาาาาาาาา
รอติดตาม ขอบคุณสำหรับคอมเม้นท์และการไถ่ถามนะค่าาา
อ่านหนังสือต่อละค่า
-
:z1:
พี่เอ็กซ์ระวังโดนข้อหากระทำชำเราเด็กอายุไม่เกินสิบห้าปีนะ ครึครึ
-
ใจเย็นพี่ใจเย็น
ไอ//คุก คุก คุก
-
:mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
-
:hao6: :hao6: :hao6: :hao6:ใจเย็นลุง :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:
-
:z1: :z1: :z1:
-
สงสารน้องอ่าโดนทิ้งแม่ใหญ่ใจร้ายจัง
ลุงเบาๆน้องผู้เยาว์ เดี๋ยว คุกคุก น้า
-
ลุงเอ๊กซ์ใจเย็นค่าาาาาาา
-
ไหวมั้ยพี่ น้องน่ารักซะขนาดนั้น
-
อื้อหือออ กินเด็กนะตาเอ็กซ์555
-
ฮุฮุฮุ สมน้ำหน้าเต้จริงๆ :hao3: อยากทิ้งพี่เอ็กซ์ดีนัก คุคุคุ o18
ว่าแต่ น้องพายจ๊ะ อยู่กับพี่เอ็กซ์ เดี๋ยวพี่เอ็กซ์ได้สอนอะไรดีๆแน่ๆเรวยยย :-[
ค่อยๆเป็นค่อยๆไปนะคะ ไม่รู้ว่าอาที่ลาฟพูดถึง คือคนที่จับตัวพายไปรึป่าว เห้อ มีตำรวจมาเกี่ยวข้องด้วยงานนี้ :katai1:
พี่เอ็กซ์สู้เค้าาาาาา :z6:
-
ทนไม่ได้ก็.....เบาๆนะ
สงสารน้องบ้าง "////////"
-
พี่เอ็กซ์นั่นเด็กนะคัฟ มามิ๊ใจร้ายเนอะ #พวกแก็งค์จับเด็กทำไมมีตำรวจมาเอี่ยวด้วยว่ะ
-
ฉันว่าอีกไม่นานลุงเอ๊กซ์ตบะแตกแหง๋ๆ
ก็เด็กมันยั่วเสียขนาดนี้
-
ตาแก่เอ๊กซ์เอ๊ย หื่นจริงๆ :m25:
ทนไม่ได้ก็ไม่ต้องทนสิจ๊ะ น้องพายมิได้กล่าวอิป้ากล่าวเอง :z1:
-
ทนไม่ได้ก็ไม่ต้องทนค่ะ
แต่เบาๆกับน้องน่ะ :katai3:
-
พี่เอ็กซ์คะ ทนไม่ไหวก็ไม่ต้องทนค่ะ ฮ่าๆๆๆๆ
จัดเลยค่ะพี่ :hao6: :haun4: :laugh:
ได้โปรดนะคะ อย่าทน :oo1: :oo1: :oo1:
-
มาจดจ่อรอคอยพี่เอ็กซ์กินเด็ก เอ้ยย มารอคอยตอนต่อไป
-
:hao7: :hao7:
-
รออีกสัก ปีสองปีก่อนสิพ่อX กินเด็กก่อนวัยอันควรเดี๋ยวเด็กติดใจนะเออ(เอ๊ะ) o18
-
เห้อ งานนี้ตำรวจมีเอี่ยวด้วย ต้องระวังอาจมีหนอน :ling2:
-
:a5:
พะ พะ พะ พระเอกเรื่องนี้ ทำไม ดู ดี อ้าาาาาาาาาา :mew6:
ถ้าเป็นเรื่องก่อนๆ ตัวการค้าเด็กคงเป็นพรเอกเลยอ่าา :laugh: :laugh:
-
กินเด็ก กินเด็ก
อดทนไม่ไหวหล่ะสิ~ :hao3: :hao3:
:mew1: :mew1: :mew1:
-
ใจร่มๆน่าพี่เอ็กซ์ น้องยังเด็กน๊าาา :z1:
รอนะฮะ :')
-
เพิ่งเข้า มา อ่านเรื่องนี้ ค่า เรื่อง น่า ติด ตามมากเลย
น้องพาย น่ารักเว่ออออออ รอตอนอต่อ ไป นะค่ะ
-
โชตะนะจ๊ะ
พี่เอ็กอยากเล่นน้องเต็มที่แล้วล่ะสิ
-
พี่เอ็กใจเย็นนนน 5555+ อย่าๆๆ อย่าช้ารีบๆกดน้องเร็วเข้า :impress2: :impress2: // อุต๊ะ แมวพิม
-
พี่เอ็กซ์ท่องไว้นะ พุทโธๆๆๆ
:z1:
-
ไม่รุ้ว่ายังไงนะ
หนีออกมาเจอ เอ๊กซ์อะไรมันจะแย่กว่ากัน
นั้นลักพาตัว นี้ พรากย์ผู้เยาว์ 555+
โอ้ย พอกัน
-
อิสสส พี่เอ็กซ์คามดาวน์ ใจเย็นๆ น้องยังเด็กอยู้ววววววววววววว :m25:
-
(http://image.ohozaa.com/i/530/DNxjOZ.jpg)
นาย…เป็นของฉันคนเดียว
บทที่เจ็ด
ไม่อยากหยุด นั้นขอสักนิดแล้วกันนะ ผมดึงเสื้อตัวเล็กของพายทิ้งบนพื้นห้อง แล้วก้มลงไปหาลูกกวาดสีหวานที่ชูชันรออยู่
“อ๊ะ”พอผมแตะลิ้นลงไป พายก็ร้องเสียงดัง ยกหน้าอกขึ้นป้อนมันเข้าปากผม
“พาย”ผมคราวเป็นชื่อเขา เขาตัวสั่นเทิ้ม สองมือจับที่ศีรษะผมลูบไล้ไปมา
“หวานจัง”ผมจูบไล้ขึ้นมาที่คอขาวแล้วจูบแก้มบาง วนไปที่ริมฝีปากเล็ก น้องปรือตาขึ้นมามอง แก้มเล็กแดงระเรื่อ ดวงตาโตผลุบลงเพะราความเขินอาย
เดี๋ยวยั้งตัวเองไม่อยู่ ผมเตือนตัวเอง แล้วอุ้มน้องลงจากตัก ไปนอนข้างตัว ผมดึงผ้าห่มขึ้นมาปิดถึงหน้าอกน้องแล้วนอนกอดจนน้องหลับ ส่วนผมต้องลุกไปจัดการตัวเอง
“บ้าจริงเชียว”ผมไม่อาจทำให้มันสงบลงได้ ก่อนโทรไปหาคู่ขาคนสนิทแล้วหยิบของออกจากห้องมา
“อ๊ะ คุณเอ็กซ์ เจ็บ ผมเจ็บ”ชายร่างเล็กใต้ร่างผมจิกเล็บเข้ากับเนื้อผม ก่อนร้องไห้ออกมา ผมจับแขนเขาออกจากตัว แล้วใช้เข้มขัดมัดไว้
“อยู่เฉยๆ”ผมยกขาของเขาขึ้นแล้วขยับตัวเข้าออกราวกับพายุ
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊า”เขาเงยหน้าขึ้นพลางทำหน้าเหยเก
ผมใช้สองมือจับหน้าอกเบนเรียบแล้วบีบขย้ำจนพอใจ
“คุณ รุนแรงไปแล้วนะครับ ได้โปรดผมเจ็บ”เขาอ้อนวอน
ผมหัวเราะหึหึ ก่อนใช้หมอนปิดหน้าเขาไว้ ตอนนี้ในหัวผมมีแต่ภาพน้องพาย
“พาย”จับร่างเล็กนอนคว่ำ เอาหมอนรองที่ท้อง แล้วแทรกกายเข้าไปด้านใน คิดถึงภาพคนตัวเล็กที่หลับบนเตียงแล้วครางออกมา
“อ็อก อ๊า จ-เจ็บ”คู่ขาคนโปรดของผมร้องเสียงดัง เขาพยายามดิ้นหนีดึงตัวออกหนีผม
“อยู่เฉยๆ”ผมจับเอวเขาไว้แน่นแล้วกระแทกกระทั้นลง
“ม-ม่าย ผ-ผม เจ็บ”
“อยู่เฉยๆสิ”
เพี๊ยะ
เพี๊ยะ
ผมตีลงไปบนบั้นท้ายนุ่ม จนห่อเลือด
“อ๊ากกกก”เขาร้องไม่หยุดผมเลยเอาผ้มห่มยัดปากเขา
จากนั้นก็จัดการตามที่ใจต้องการ
ของบนเตียงกระจัดกระจายไปหมด ร่างบางของนอนฟุบอยู่ ผมคงรุนแรงไปเลือดถึงได้ไหลออกมาไม่หยุดมันเปรอะหน้าขาเล็ก กลิ่นคาวเลือดคละคุ้ง ผมอาบน้ำแล้วแต่งตัวออกไปก่อนออกไปไม่ลืมวางเงินก้อนใหญ่ไว้ให้ เงินมากกว่าครั้งไหนๆ เพราะเขาคงเจ็บมาก
“ฮัลโหล ไอ้หมอ มาดูคนให้กูหน่อย เดี๋ยวกูส่งที่อยู่ให้ อาการหรอ เลือดออกนิดหน่อยวะ มาดูให้หน่อยๆ เดี๋ยวตายไปอีกคน ขี้เกียจหาคนใหม่”
ผมโทรสั่งหมอประจำตระกูล ปู่กับพ่อของไอ้หมอดูแลครอบครัวผมมานาน จนถึงตอนนี้มันก็ดูแลผม ผมกับมันเจอกันบ่อย ตอนเด็ก โตมาก็ให้มันจัดการเรื่องพวกนี้ให้
ผมรีบตรงกลับบ้านไม่อยากให้พายตื่นขึ้นมาแล้วไม่มีใครอยู่บนเตียงกับเขา
“แค่กๆ”ร่างเล็กที่นอนอยู่บนเตียงขยับตัวเล็กน้อยก่อนล้มลงไปนอนทีเดิม ตอนนี้ช่วงล่างเขาชาไปหมด เหมือนมันจะขาดออกจากตัวมันไม่รู้สึกอะไรทั้งนั้น
เขาใช้สองมือควานหาผ้าห่มขึ้นมาคลุมตัวเพราะแอร์เย็นมันกัดเนื้อจนหนาวไปหมด
แกรกๆ ไม่นานเขาได้ยินเสียงคนเปิดประตูเข้ามา ก่อนที่จะรู้สึกว่าร่างถูกอุ้มไปแช่น้ำอุ่นในอ่างอาบน้ำ
ร่างสูงของคุณหมอที่เอ็กซ์เรียกมาใช้งาน ค่อยจัดการกับสิ่งที่อยู่ในก้นเล็ก เขาพาร่างเล็กขึ้นจากน้ำแล้วนั่งบนขอบอ่าง ค่อยใช้มือที่ทาเยลสอดเข้าไป พอเปิดทางได้น้ำรักมากมายก็ไหลทะลักออกมา ร่างเล็กครางอู้วแล้วสะอื้นไห้เพราะความเจ็บ
คุณหมอดูจนแน่ใจว่าข้างในไม่ตกค้าง เขาทำความสะอาดแผลที่ฉีกขาด อาบน้ำให้คนตัวเล็กเช็ดจนแห้งแล้วพาไปที่เตียงจับทายา หายาให้ทานแล้ว ปล่อยให้นอน
“อ-อย่าเพิ่งไปนะครับ อยู่เป็นเพื่อนผมนะครับ”มือเล็กจับชายเสื้อดึงไว้ไม่ให้ร่างใหญ่ไป
คนตัวเล็กปรือตาขึ้นมามอง คนที่ช่วยดูแลเขา
คุณหมอนั่งลงบนเตียง แล้วหยิบผ้าห่มมาห่มให้
“คุณชื่ออะไรหรอครับ”ร่างเล็กถามด้วยเสียงแหบแห้ง
“วิริยะครับ เรียกยะก็ได้”คุณหมอแนะนำตัว
“คุณเป็นหมอหรอครับ”ร่างเล็กใช้มือลูบเสื้อกาวน์สีขาวไปมา
“ใช่ แล้วคุณชื่ออะไร”คนตัวโตถามบ้าง
“ผมชื่อนิดครับ ผมเป็นคู่ขาของคุณเอ็กซ์”คนตัวเล็กบอกแล้วยิ้มอย่างสมเพชตัวเอง
“ทำไมคุณต้องทำ…แบบนี้ด้วยละครับ”เสียงทุ้มถามด้วยความอยากรู้
“เงินไงครับ”หมอกระตุกยิ้มกับคำตอบที่ตรงไปตรงมา
“คุณต้องการเงินไปทำอะไรหรอครับ”
“ไปไถ่ตัวน้องชายครับ”
“น้องชาย….”
“บ้านเราจน…แม่ไปกู้เงินเขามา ไม่มีจ่ายก็ต้องส่งน้องชายไปทำงานขัดดอกครับ”คุณหมอถอนหายใจด้ยความสงสาร ก่อนลูบไหล่ปลอบคนตัวเล็กที่นอนร้องไห้ไม่หยุด
บางครั้งโชคชะตาก็ขีดให้ชีวิตคนเราเหมือนเล่นตลก มันน่ารันทดจนน่าขำ
...
:katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
มาแล้ววววววววววววววววว สอบเสร็จไป สองวิชา วันพุธมีสอบฟิสิกส์ ยากมาก
ใครก็ได้ติวให้ฝ้ายหน่อย น้าาาาาาาาา
:mew4: :mew4: :mew4: :mew4: :mew4: :mew4: :mew4:
วันนี้ข้อสอบยากมากเลย พยายามทำสุดฝีมือรอลุ้นไฟนอลอีกค่า มีหวังๆ
เนื้อเรื่องเพิ่งดำเนินถึงตอน แรก ยังไม่เข้าบทกลางเรื่องกัน ไม่รู้ทุกคนพอจะเดาเรื่องออกกันบ้างหรือยัง
มีตัวละครเกี่ยวโยงกันอยู่
ตอนต่อไปมาวันพุธนะค่า
ไปละค่า บ้ายบายยยยยยยยยยยยยยยยยย
:bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
-
อ้าว อิ๊บอ๋ายแล้ว กับอีกคนอย่างกับพระเอก
แต่กับอีกคนเลวโครตอย่างกับผู้ร้าย
ตาย ๆ ๆ ผู้ชายสาย S น้องพายตายแน่ ๆ
-
จากบทรักที่ได้ชม ก็คิดว่ากับน้องคงเผ็ดร้อนฟ้าเหลืองแน่นอน :hao6:
.
.
.
สอบสู้นะ
-
ไม่อยากจะคิดตอนเอ้้กซ์กอดน้องเลย กลัว
-
อุ้ย คุณหมอขา :hao7: :hao7:
-
คุณพระเอก S มากอ่ะ :a5: น่าสงสารน้องนิด :katai1: จะมีอีกคู่รึป่าวหนออออ :hao7:
-
โหดมากพระเอก รุนแรงขนาดนี้ ถ้าน้องโดน(คงอีกไม่นาน-_-)จะทำไงเนี่ยยยะ ถ้าทำก็เบาๆกับน้องพายหน่อยน้าาา
-
น้องพายแย่แน่ เพราะงั้นอย่ารีบโตนะลูกนะ
ไม่งั้นคงไม่แคล้วววว........พ่อคุณณณ..... s มาก
เริ่มจะเห็นลางซวยของหนูพายมาแต่ไกลล่ะสิ :เฮ้อ:
-
:mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
-
:a5: พี่เอ็กซ์ เก็บกดแล้วทำไมต้องไปหาคนอื่นด้วยเล่าาาา :ling1:
ถึงน้องพายจะยังไม่ประสีประสา แต่ว่าถ้าเกิดว่าน้องเค้ารู้เรื่องต้องเศร้าแน่ๆเลย :z3:
ไม่อยากจะคิด ว่าถ้าเกิดทำกะพายจริงๆ เลือดตกยางออกขนาดเน้ :sad4:
-
พระเอกโหดมากกกกกก
กีสสสสสสสส
-
โอ้ววว พี่เอ๊กซ์ แนวนี้เหรอเนี่ย
มิน่าล่ะไม่อยากทำน้องพาย
ว่าแต่...จะมีเพิ่มมาอีกคู่รึป่าวนะ
-
o22 โฮะ!!! สงสารน้องพายนี่พูดเลย S สินะ
-
สงสารคู่ขาคุณเอ็ก นุ้งพายสู้ๆนะ
-
เชื่อแล้วว่าคุณเอ็กซ์เซ็กซ์โหดจริงค่ะ :katai1:
-
:katai1: :katai1: :katai1:โหดร้ายไปไหมมมมมมมมมมมมม :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
-
พี่เอ็กซ์มีน้องพายแล้วนะ ทำงี้ได้ไง
-
ความเป็นอมตะอยู่ใกล้แค่เอื้อม...
-
พี่เอ็กซ์โหดมากกกกก ถ้าน้องพายรู้ว่ามาระบายกับคนอื่นแบบนี้น้องพายจะรู้สึกยังไง
-
อ๊ากกกพี่เอ็กซ์โหดร้ายจังนะคัฟ รอวันพุธคัฟ
-
(http://image.ohozaa.com/i/530/DNxjOZ.jpg)
นาย…เป็นของฉันคนเดียว
บทที่แปด
ครืด ครืด ครืด
ผมควานหาโทรศัพท์บนหัวเตียงก่อนกดรับแล้วหรอกเสียงลงไป
“ฮัลโหล”
“เอ็กซ์เป็นไงบ้าง ได้ข่าวน้องไหม”
ผมขยี้ตาแล้วลุกขึ้นนั่ง บิดตัวสองสามที ค่อยๆขยับช้าๆไม่อยากกวนให้พายตื่น
“อื้อ กูเพิ่งส่งเรื่องให้ลุงเมื่อวาน เดี๋ยวบ่ายๆจะโทรไปเช็คให้”
“ด่วนเลยนะเว้ย รีบหน่อย ช่วยกูหน่อย”น้ำเสียงมันดูทุกข์ใจมาก
“ได้ๆ เออมึง แม่ใหญ่คือใครวะ”
“มึงรู้เรื่องแม่ใหญ่ได้ไง”ชิบหายละ ผมจะบอกว่ารู้จากน้องก็ไม่ได้
“กูอ่านในประวัติน่ะ เออๆ บอกกูมาๆ”ปัดตัดบท
“พี่ชายกูมีเมียสองคน เมียหลวงมีศักดิ์เป็นแม่ใหญ่ น้องพายเป็นลูกเมียคนที่สอง แม่เล็ก คือเมียคนแรกพี่กูเขาก็มีลูกอ่ะ แต่เป็นลูกสาว ส่วนเมียคนที่สอง แม่น้องพายมีลูกเป็นลูกชาย เขาไม่อยากให้ลูกแบ่งแยกกันงี้ก็เลยให้เรียกว่าแม่ใหญ่ แม่เล็ก รับว่าเป็นแม่ทั้งสองคน”
“อ้อ เข้าใจละ เออๆ เดี๋ยวกูรู้ข่าวยังไงแล้ว จะรีบโทรบอก”
“แต้งกิ้ว พรุ่งนี้เจอกันที่เดิมนะ กูอยากเมา”
“วันหลังๆ พรุ่งนี้กูไม่ว่าง”
“โห ไม่ว่างตลอดเลย มึงจะไม่เอาแล้วใช่ไหมเพื่อนเนี่ย”มันโวยวาย
“ไอ้ลาฟ เดี๋ยวตบคว่ำ กูมีธุระครับ เสร็จงานเมื่อไหร่ เดี๋ยวติดต่อไป”
“เออๆ แค่นี้แหละ”
ผมวางโทรศัพท์ไว้ที่เดิมแล้วปลุกให้น้องตื่นอาบน้ำแต่งตัว ไปบริษัทด้วยกัน น้องนั่งงงกงก๊งอยู่ซักครู่ก่อนขยับตัวไปอาบน้ำ ผมตามไปแกล้งขยี้หัวเขาก่อนปิดประตูน้องโวยวายแล้วปิดประตูใส่หน้าผมดังปัง ตื่นมาแล้วจะอารมณ์ไม่ดี พออาบน้ำแล้วก็จะน่ารักเหมือนเดิมครับ
จึก น้องตักเบค่อนป้อน ผมงับแล้วก็อ่านหนังสือพิมพ์ต่อ น้องส่งไส้กรอก แล้วก็ขนมปังมาเรื่อย จนหมดจาน นี่ไม่ต้องใช้มือตักอาหารเองแล้วนะมีคนป้อนถึงปาก จริงๆ
“ไปกันเถอะ”ผมกอดไหล่เล็กพาเดินไปขึ้นรถ
มาถึงบริษัทผมก็ต้องเข้าประชุมวุ่นวาย ได้แต่ปล่อยให้พายนั่งกดเกมในไอแพดเล่นไปเรื่อย
“เราจ้างบริษัทตรวจสอบมา สามบริษัทแล้วนะคะคุณเอ็กซ์ บัญชีก็ไม่มีปัญหาอะไร”เลขาสาวยื่นเอกสารของบริษัทที่ผมจ้างมาตรวจสอบบัญชีบริษัทให้
“แต่ผมว่ามันแปลกๆนะครับ คุณโฉม ช่วยเอาบัญชีย้อนหลังของปีก่อนๆย้อนไปซักสิบปีมาให้ผมหน่อย ผมอยากเปรียบเทียบดู”
“ได้ค่ะ”คุณโฉมรีบไปติดต่อฝ่ายบัญชี ผมหันไปมองน้อง น้องสบตาก็ผมแล้วก็หัวเราะคิกคัก
“หัวเราะอะไร”ผมเดินไปกอดรวบเขาเข้ามาหาตัว
“เปล่าครับ”น้องหน้าแดง
“หื้ม ไม่บอกหรอ”ผมก้มลงไปกอดแก้มซ้ายแก้มขวาเขาสามสี่รอบ
“คิกๆๆ จักจี้ครับ ไม่เอา พี่เอ็กซ์ อื้อ ยะ อย่า อื้อ”ปากเล็กอมชมพูถูกผมครอบครองล้วงล้ำเข้าไปด้านใน รสชาติขนมหวานรสสตอเบอรี่ยังติดอยู่ภายใน ผมลงลิ้นชิมรสอย่างออกรส
“อร่อยจัง”
“อื้อ ไม่เล่นด้วยแล้ว”น้องดึงตัวออกแล้วไปเล่นไอแพด
ไม่นานคุณโฉมก็หอบแฟ้มเล่มหนาเข้ามาเป็นสิบเล่ม
“วางไว้ตรงไหนดีคะ”เธอมองไปที่โต๊ะทำงานของผมมีงานกองเกลื่อน
“เอามาวางตรงนี้ก็ได้ครับ”ผมชี้มาที่โต๊ะตัวใหญ่ซึ่งมีขนมของน้องพายอยู่ ผมเคลียร์มันออกให้คุณโฉมวางงาน แล้วส่งจานขนมกับนมที่หมดแล้วให้คุณโฉมจัดการ
น้องพายมองงานบนโต๊ะของตัวเอง แล้วมองผมตาปริบๆ
“ฝากงานไว้ก่อนนะครับ โต๊ะพี่วางไม่พอ”ผมขออนุญาติเจ้าของโต๊ะคนใหม่ น้องพยักหน้าแล้วสนใจเกมของตัวเองต่อไป ผมเปิดเอกสารทีละแฟ้ม ไม่มีอะไรนี่น่า เดี๋ยวประชุมเสร็จจะเข้ามาดูให้ละเอียดอีกที
“เออ คุณเอ็กซ์คะ พนักงานบริษัทตรวจสอบบัญชีมาครบแล้วคะ”คุณโฉมเปิดประตูเข้ามาเตือน การประชุมรอบที่สองของวัน
“ครับเดี๋ยวผมตามไป”เธอปิดประตูแล้วออกไป
“พี่ต้องไปทำงานอีกแล้ว อยู่คนเดียวได้นะครับ ถ้าเหงาอยากเดินไปซื้อขนมหรือช็อปปิ้งก็บอกคุณโฉมนะ ให้เธอพาไป รู้ไหมครับ”ผมกำชับน้อง
“ครับผม”น้องตอบรับแต่ไม่เงยหน้าขึ้นมา
“ขอกำลังใจหน่อยสิ”ผมอ้อนเอาศอกกระทุงแขนเล็ก น้องเงยหน้าขึ้นมายิ้มเขินแล้วจูบที่แก้มหนาของผม
“โอโห้ มีแรงขึ้นมาเยอะเลยไปแล้วนะ เจอกันเย็นๆ”ผมกดจูบเขายาวๆหนึ่งทีแล้วเดินออกไป
จำที่ผมบอกได้ไหมว่า ยอดขายที่บริษัทเพิ่มมากขึ้น แต่แปลกมีเงินจำนวนหนึ่งหายไป ผมรู้สึกได้แต่นั่งดูบัญชีหลายรอบ ก็ไม่มีความผิดปกติอะไร เลยจ้างบริษัทตรวจสอบบัญชีเข้ามาดู ทั้งสามบริษัทมีความเห็นตรงกันว่าบัญชีถูกต้อง
การประชุมจบลงอย่างรวดเร็ว ทั้งสามบริษัทชี้แจ้งความเป็นไปได้ของความผิดปกติของบัญชีว่ามีค่าเท่ากับศูนย์ บัญชีถูกต้องร้อยเปอร์เซ็นต์
ผมปวดหัวกับตัวเลขกลับเข้ามาในห้องก็เห็นคนตัวเล็กนอนหลับอยู่บนโซฟากว้าง ในอกกอดไอแพดแน่น ผมดึงออกมาวางไว้บนโต๊ะ ก่อนก้มลงไปหอมแก้มเขาหนึ่งทีพอเรียกพลังมาทำงานได้
ผมมองกองเอกสารนับสิบที่คุณโฉมยกมาให้ ก่อนเปดดูทีละแฟ้ม
เอ๊ะ นี่มัน…
เฮ้ย…
ผมพลิกกระดาษสามสี่หน้า ก่อนเปลี่ยนแฟ้ม อีก เฮ้ย………
ทุกหน้าของกระดาษในบัญชีมีรอยปากกาแดงวงไว้หลายจุด มีทุกแฟ้ม ผมนั่งไล่ดูทีละแฟ้มๆ
“คุณโฉม เข้ามาข้างในหน่อย”ผมโทรไปเรียกเลขาสาว
“มีอะไรหรือเปล่าคะ”เธอวิ่งกระหืดกระหอบเข้ามา
“ตอนผมเข้าประชุม คุณยุ่งกับเอกสารพวกนี้หรือเปล่า มีใครเข้ามาในห้องไหม”
“ไม่มีนี่คะ คุณเอ็กซ์ออกไปก็ไม่มีใครมาหานะคะ”เธอส่ายหน้า
“มีคนยุ่งกับเอกสารของผม”
เป๊ก
เสียงของหล่นพื้น ผมมองลงไปเห็นปากกาสีแดงเจ้ากรรมหล่นจากมือเล็ก
คุณโฉมยิ้มแหย่ๆ ส่งมาให้ผม
“น้องพายเธอ เอาปากกาขีดเล่นในแฟ้มหรอคะ เธอออกมาขอปากกา โฉมก็คิดว่าจะเอาไปวาดภาพเสียอีก”เธอรีบบอก
ถ้าเอามาขีดแฟ้มผมจะไม่ว่าเลย แต่นี้ เขาเอามาแก้งานในแฟ้ม ผมยกมือไล่คุณโฉมออกไปด้านนอก แล้วมองคนตัวเล็กที่นอนหลับอย่างอึ้งๆ
ผมหยิบไอแพดมาดู กดเข้าไปเกมแต่ละอัน นี่น้องเขาทำลายสถิติของผม ขึ้นเป็นอันดับหนึ่งทุกอันแล้วคะแนนสูงมาก
ไม่จริงหรอกมั้ง น้องอายุแค่ 12 เองนะ จะทำอะไรได้ขนาดนี้เลยหรอ อาจแค่วงกลมเล่นก็ได้ ผมกลับไปเปิดแฟ้มไล่ดู นี่มันอะไรกัน ทำไมถึงรู้ตัวเลขที่ผิดปกติพวกนี้ด้วยละ ถ้าไม่ได้ปากกาแดงวงไว้ ผมคงมองไม่ออกไปตลอดแน่ๆ
เอามือเคาะโต๊ะเพราะคิดไม่ออก เลยไปหยิบบัญชีล่าสุดที่เพิ่งให้บริษัทตรวจสอบออกมา
เอาไงดีๆ ผมควรจะพิสูจน์ไหมว่าน้องเขาทำจริงๆ
:katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
มาแล้วค่าบทที่แปดดดดดดดด
สอบเสร็จไปอีกหนึ่งวิชา เหลืออีก หนึ่งวิชาคือวันเสาร์ก็จบมิดเทอมหรรษา
เหลือไฟนอลอันโหดร้าย ในอีกเดือนกว่า จะพยามปั่นให้จบก่อนจะได้ไม่เป็นภาระในการอ่านหนังสือเน๊าะ
^^
o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13
อ่านถึงตอนที่แปดแล้วเป็นไงบ้างงพอจะเดาได้ไหมว่าน้องถูกลักพาตัวไปยังไง
ทำไมถึงถุกไปขอทาน ทำไม อะไรยังไง ^^
เอาละ ขอบคุณสำหรับคอมเม้นทืทุกคนอ่านทุกอันชอบมากกก
:call: :call: :call: :call: :call: :call:
เจอกันบทที่ เก้านะคะ วันเสาร์เย็นๆ หลังสอบเสร็จเช่นเดิม
:bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
-
โอ้โห สงสัยน้องพายจะถูกลักพาตัวเพราะเป็นเด็กที่มีความสามารถพิเศษแน่ๆ น้องเก่งมากอะ ทั้งฉลาด ทั้งน่ารัก ยิ่งกรี๊ดเข้าไปใหญ่
แต่พี่เอ็กซ์คะ น้องเพิ่ง12เองนะ ดูพี่มันแต่ละตอน
อย่างกับจะกลืนกินไปทั้งตัว 55555555
-
เนื้อเรื่องสนุกตื่นเต้น น่าติดตามมาก
รอตอนต่อไปครับ :mew1:
-
น้องเป็ดเด็กอัจฉริยะหรือเปล่าน้า 555555
-
นี่น้องพายเป็นอัจฉริยะรึนี่
โอ้มายก็อดดดดด น่ารัก น่ากิน แำถมเก่งอีกต่างหาก o13
รอตอนต่อไปนะจ๊ะ ขอบคุณค่า :กอด1:
-
เป็นอย่างที่คิดไว้ว่าน้องต้องเก่ง แล้วก็ต้องช่วย
แต่แบบพอรู้แล้ว มันตื่นเต้นอะ
ปลื้ม น้องเก่งมาก :katai2-1:
พิสูจน์เลยคะ อิอิ
-
น่ารักไม่พอ เก่งอีกนะ :hao7:
-
:mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
เก่งที่สุด
-
น้องพายเก่งมาก~ o13 o13 o13
:mew1: :mew1: :mew1:
-
น่ารักไม่พอ แถมยังเก่งฝุดๆด้วยเนอะ
แล้ว เพื่อนเป็นน้องชายของแม่ใหญ่อย่างงี้ จะบอกเพื่อนรึป่าวเนี่ย
เพราะแม่ใหญ่ตัวการแน่ๆ แล้วเพื่อนมันจะรู้เห็นเป็นใจด้วยรึป่าวนั่น
ถ้าอยากตามจริง ควรเริ่มตามหาตั้งแต่ถูกจับไปสิ แต่นี่อะไร พอเด็กที่จับไว้หายไป ถึงเพิ่งจะคิดตามหา
คิดแล้วมันก็แปลกๆชอบกลเนอะ แถมไม่ยอมแจ้งตำรวจ แต่มาใช้เพื่อนแทนแบบนี้อีก
-
น้องเป็นเด็กอัจฉริยะ :mew1: :mew1:
-
ทั้งเก่งทั้งน่ารักเลย :impress2:
-
ไอคิว 200 กว่าแน่น้องพาย อิอิ
-
น้องพายเก่งมาก
หาจุดผิดได้หมดเลย
-
:hao7: :hao7: :hao7: :hao7:น้องพายเก่งฝุดๆ :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:
-
สั้น ไป สั้น ป๊ายยยยยยยยยย
กรีด ร้อง โวยวายยยย
-
เด็ก12ขวบทำได้ขนาดนี้เลย? อัจฉริยะเกินไปแล้วนะนั่น ทั้งเก่งทั้งน่ารักเลยอ่ะ ฮิฮิฮิ
-
ใจร้ายกับคนอ่านมากกก !!
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
เก่งมากกกกกกก
-
สุดยอดดด นั่นน้องเป็นคนทำเองหรออ :a5:
รอนะฮะ :')
-
อั๊ยย้ะ
น้องต้องเป็นอัจริยะแน่นอนเลย อย่าคืนนะ เก็บไว้ทำกำไร :laugh: :laugh:
-
(http://image.ohozaa.com/i/530/DNxjOZ.jpg)
นาย…เป็นของฉันคนเดียว
บทที่เก้า
“พายครับ”ผมสะกิดเรียกน้อง น้องปรือตาขึ้นเล็กๆ ก่อนลุกขึ้นนั่งแล้วมองผมด้วยท่าทางอ่อนเพลีย
“หิว”น้องบอกแล้วเอามือลูบท้องไปมา
“พาย พี่ถามอะไรหน่อย”ผมขยับเขาไปใกล้ๆน้อง
“ครับ”น้องขมวดคิ้วแน่น
“พายใช้ปากกาวงตัวเลขพวกนี้ใช่ไหมครับ”ผมเปิดแฟ้มแต่ละอันให้น้องดู
“ใช่ครับ”น้องพยักหน้า
“นั้นพาย ลองตรวจอันนี้ให้พี่ดูหน่อยได้ไหม”ผมยื่นบัญชีล่าสุดไปให้ น้องเอามือปัดออกแล้วส่ายหน้า
“ไม่เอา”
“นะครับแป๊บเดียว เดี๋ยวพี่พาไปทานอาหารอร่อยๆ”
“ไม่ครับ ไม่เอา พายไม่อยากทำ”น้องโวยวาย
“นะครับ แค่แป๊บเดียว พี่จะไม่กวนพายอีกเลย”ผมขอร้องเขา ตอนนี้ผมกำลังขอร้องน้อง น้องพายส่ายหน้าแล้วหันหนีผมไปทางอื่น
“ก็แค่นิดเดียวเอง”ผมบอกอย่างตัดพ้อ
“พายไม่อยากทำ”
“พี่อยากให้พายตรวจอันนี้พายไม่ทำ แต่พายดันไปขีดเขียนบนแฟ้มซึ่งพี่ไม่ได้ให้ทำ”ผมเสียงดังใส่น้อง
น้องมองผม ดวงตาใสสั่นริกก่อนน้ำตาจะไหลออกมาเปื้อนแก้มบาง
“พายขอโทษ”น้องสะอื้นฮัก ผมวางรายงานแล้วเข้าไปกอดเขาไว้
“พี่ขอโทษ พาย พี่ผิดเอง พี่เสียงดังใส่พาย อย่าร้องไห้นะ ไม่ต้องทำมันแล้วไม่ต้องตรวจ พายไม่อยากทำก็ไม่ต้องทำ”
“ฮือ ฮือ อย่าดุพายเลยนะครับ พายจะเป็นเด็กดี”
“ครับพี่ไม่ดุพายแล้ว หยุดร้องนะ ปะ ไปทานข้าวกัน”ผมฉีกยิ้มกว้าง แล้วเช็ดน้ำตาให้เขา
น้องยิ้มแห้งๆ แล้วกอดผมแน่น ผมลูบหลังเขาในใจรู้สึกผิดมากมาย
ภายในร้านระหว่างการทานอาหารไม่มีบทสนทนาแม้แต่คำเดียว ปกติน้องจะจ้อไม่หยุด วันนี้น้องนั่งทานเงียบๆ จนผมอึดอัด ทานไปก็ต้องค่อยเอากระดาษทิชชู่เช็ดปากให้เขา ลูบแก้มเขา ผมอยากให้เขารู้ว่าผมห่วงเขามาก ทั้งหวงทั้งห่วง
น้องจับมือผมไว้ จับเหมือนไม่อยากให้ปล่อย ไม่อยากจากไปไหน ผมมือเขารวบไว้แล้วยกขึ้นมาจูบเบาๆ
กลับขึ้นมาบนออฟฟิช ผมปล่อยให้เขานั่งเล่นเกม ส่วนผมก็เข้าประชุมภาคค่ำ
“นี่ครับ”เลิกประชุมผมเดินเข้ามาในห้อง น้องยื่นเอกสารบัญชีล่าสุดให้ผม ในนั้นมีรอบปากกาวงไว้เต็มไปหมด จากนั้นเขาก็กลับไปนั่งอยู่บนโซฟาประจำตัว
ผมดึงเน็คไทออก เพราะมันทำให้ผมอึดอัด จากนั้นก็ไปกอดช้อนตัวน้องมานั่งบนตัก
“เอามาให้พี่ทำไมครับ”
“ก็พี่เอ็กซ์อยากให้พายทำ”
“ไม่ต้องทำแล้วพี่ขอโทษ พายไม่อยากทำก็ไม่ต้องทำ”
“พายไม่ได้ ไม่อยากทำ แต่พายหิว ถ้าหิวพายจะคิดไม่ออก”น้องลุกใช้สองมือโอบรอบคอแล้วจ้องตาเหมือนอยากให้ผมเชื่อเขา
“ครับพี่เชื่อ พี่ขอโทษ”ผมจูบแก้มเล็ก น้องทิ้งตัวลงมากอดผมแน่น ผมกอดตอบเขา สองมือโอบเอวเล็กเข้ามาหาตัว หอบแก้มน้องหลายๆครั้ง
“ตัวเลขมันแปลกๆ”น้องกระซิบ ผมเลยปล่อยเขาออก แล้วเอาเอกสารมาวางไว้บนโต๊ะ
“แปลกยังไงครับ”
“ตัวเลขตรงนี้กับตรงนี้ เหมือนกันสามครั้ง แล้วเปลี่ยนเป็นเลขตรงนี้เหมือนกันสามครั้ง แล้วตรงนี้อีก”น้องชี้ไปที่เงินรายรับเข้ามา จริงด้วย จำนวนเลขถูกใส่เขามาเท่ากันสามครั้งแต่สลับตำแหน่งกัน เป็นแบบนี้หมดทั้งรายงาน ถ้าเป็นจำนวนเงินจริงๆเงินรายรับจะไม่เท่ากันทุกครั้ง แถมไม่มีทางแล้วสลับแบบนี้ ทำไมผมดูไม่ออกนะ
“แล้วยังไงต่อ”ผมถามน้อง น้องขยับนั่งบนตักผมในท่าที่สบายแล้วชี้ไปยังจุดต่อไป
“เลขตรงนี้มาเท่านี้ ลบจำนวนนี้ออกไป กับตรงนี้ออกไป เลขตรงนี้คำนวณค่าว่าพอดี แต่ว่าเอาเลขหลังสุดมารวมกัน ไม่เท่ากับเลขพวกนี้บวกกัน”
เงินรายรับได้มาจำนวนหนึ่ง จ่ายออกไปสองทาง สรุปออกมาคือจำนวนคงเหลือ แต่พอเอาเงินจำนวนคงเหลือมารวมกัน เงินที่หายไปมากกว่าที่เหลืออยู่
“มีอีกใช่ไหม”น้องพยักหน้าแล้วไล่บอกผมทีละจุด
เอกสารกองโตที่น้องขีดไว้ตั้งแต่บ่าย ถูกผมถามจนหมด น้องเริ่มอ่อนแรงก่อนจะหลับไปในอ้อมกอดผม
เที่ยงคืนแล้วผม จดความผิดปกติของบัญชี ให้คุณโสมเช็คชื่อพนักงานการเงิน พนักงานบัญชี ธุรการของทุกฝ่ายประชุมกันพรุ่งนี้บ่าย เตรียมหลักฐานเอกสารมาให้พร้อม
ผมโทรแจ้งตำรวจให้เข้ามาฟังการรายงานด้วย ผมยื่นเอกสารให้คุณโฉมพิมพ์ ตรวจสอบ ผมส่งซองสีขาวที่บรรจุเงินจำนวนหนึ่งให้เธอเป็นค่าล้วงเวลา
จากนั้นผมก็พาน้องพายไปพักโรงแรมข้างบริษัท เป็นโรงแรมของเพื่อนผม
“ว่าไงไอ้ตัวแสบ แล้วนั้นใครวะ”แจ๊คเดินมาต้อนรับผม พลางมองดูคนตัวเล็กที่หลับอยู่ในอก
“น้องชายน่ะ วันนี้เล่นทั้งวันก็เลยเพลียหลับ ไม่อยากกลับบ้าน พรุ่งนี้มีประชุม ขอนอนที่นี่คืนนึงนะ”
“เมื่อก่อนก็มานอนทุกคืน จะขอทำไม ห้องมึงน่ะไม่มีใครอยู่เปิดใช้ได้เลย”มันตบหลังผม
“ขอบใจ”ผมพาน้องไปห้องสวีทห้องใหญ่ ผมมักมาค้างที่นี่บ่อยๆ เพราะผมทำงานหนัก ส่วนใหญ่มานอนชั่วโมงสองชั่วโมงอาบน้ำ หรือใช้ทำธุระบางอย่างกับลูกค้า
ผมถอดเสื้อผ้าน้องออก แล้วพาไปอาบน้ำ น้องสะดุ้งเมื่อโดนแช่ในน้ำอุ่น เขาค่อยๆลืมตาขึ้นมาแล้วมองผม เขาคงง่วงมากผมรีบอาบน้ำให้เขาจากนั้นก็พาเขาไปนอนบนเตียงขนาดคิงไซต์
หลับฝันดีนะครับน้องพาย ผมจูบราตรีสวัสดิ์
ก่อนมานั่งดูเอกสารต่อ ผมเขียนสรุปรายการที่จะมีประชุมพรุ่งนี้ โทรไปเช็คข่าวเรื่องแก๊งค์ลักพาตัวน้องพาย แก๊งค์ขอทานนั้น กับคุณลุง
ลุงบอกว่า แก๊งค์ขอทาน มีอยู่ทั่วกรุงเทพมหานคร มักจับเด็กจากต่างจังหวัด เด็กที่ผลัดหลงพ่อแม่ หรือ เด้กที่ถุกพ่อแม่ขายแลกเงินมาขอทานในเมือง พวกนี้ค่อนข้างมีอทธิพลเราะบางแก๊งค์มีตำรวจเป็นคนคุมกิจการเสียเอง บางแก๊งค์ใช้เงินยัดให้ตำรวจให้ทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นกับเรื่องพวกนี้
ไม่ใช่สำหรับน้องพาย เพราะน้องบอกว่าคนที่พาตัวเขามาบอกว่า แม่ใหญ่ให้มารับ คนร้ายต้องรู้จักแม่ใหญ่
แม่ใหญ่อาจอยู่เบื้องหลังเรื่องพวกนี้
น้องไม่ใช่เด็กธรรมดา ความจริงเธออาจจงใจกำจัดน้อง
............................................................
:katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
สอบเสร็จแล้งงงงงงงงงงงหมดแรงงงง คลานมาเลยยยยย
:heaven :heaven :heaven :heaven :heaven
น้ำตาจะไหล มีเวลาว่างแค่เดือนเดียวเดือนหน้าก็สอบอีก
คงได้พิมพ์สต๊อกไว้เยอะแน่ๆ
อัพมันทุกวันเอาให้ฟินตายกันไปเลยไหมเน๊าะ
ไปละค่าา มารอตอนที่สิบได้เลยพรุ่งนี้ที่เก่า เวลาเดิม
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
-
รอตอนสิบ น่าติดตามมากๆ
น้องน่ารัก เก่งด้วย ก็เลยมีคนอยากกำจัดสินะ
แต่มีฮัศวินมาช่วยไว้ 555
:L2:
-
เอาใจช่วยให้สู้ๆค่า
สอบเหมือนกัน
อ่านกันให้หัวพรุนนนน
-
ู้สู้ๆค่าาาา
สอบเหมือนกัน
รออ่านนะ :mew1: :mew1: :mew1:
-
น้องเป็นคนฉลาดจัง ชอบๆ
แต่แม่ใหญ่นิสัยไม่ดีเลย น่าจะอิจฉาหรืออยากกำจัดตัวขัดขวางไปให้พ้นทางแน่เลย(เดาเป็นตะเป็นตะนะเรา55555)
-
พี่เอ็กซ์ต้องปกป้องน้องพายดีๆนะ :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
-
ไม่ธรรมดาจริงๆนั้นแหละ น้องพายอย่างเก่งเลย
-
:hao7: :hao7:
-
มาแล้ววววววว นุ้งพาย หนูเก่งมากลูก
รอตอนต่อไป นะเค๊อะ
-
น้องพายน่ารัก แถมน่าจะอัจฉริยะด้วย
พี่เอ็กซ์ต้องดูแลดีๆอย่าให้ใครมาทำร้ายได้อีก
-
ยอมอ่าจจนฟินตายไปข้าง :laugh:
-
น้องพายน่ารักด้วยเก่งด้วย เยี่ยมมาก :กอด1:
-
น้องน่ารัก น้องหัวทอง น้องเก่งอีก ฟิน
-
อ่า ตกลงแม่ใหญ่อยู่เบื้องหลังป่ะเนี่ยยย :hao7:
รอนะฮะ :')
-
:impress2:
-
:-[ น้องพายเก่งจังเลยลูกกก
เป็นลูกมือพี่เอ็กซ์ ช่วยแบ่งเบางานพี่เอ็กซ์ได้ตั้งเยอะ อิ๊ๆๆ
ฝ่ายบัญชี การเงิน โดนแน่ๆๆ o18
-
น้องพายดีอ่ะ
มาอัพต่อไวๆน้า
เค้าชอบ อิอิ
:katai5: :katai5:
-
น้องพายน่าสงสาร
รอพี่เอ๊กเปิดโปงแม่ใหญ่ น้องออกจะน้ารัก เอาน้องไปทิ้งได้ไงไม่รู้ ใจร้ายใจดำ
-
:hao4: :hao4: :hao4:น้องพายสุดยอดดดดดดดดดดด :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
สนุกอะ ท่าทางเรื่องจะไม่ง่ายแล้วนะเนี่ย
พายน่ารัก อยากกอดบ้างงง
-
น้องพายเก่งมาก ไม่ธรรมดาจริงๆ
ช่วยพี่เอ็กซ์ได้เยอะ ใครกันที่ทุจริต
ใครนะที่อยู่เบื้องหลังเรื่องของพาย
พี่เอ็กซ์ช่วยปกป้องน้องพายด้วยนะ
-
o13 o13 o13 o13
-
ซับซ้อน
จะยังไงก็ล่าย แต่อย่าแยกกันเลยนะ :impress2:
-
เพิ่งได้เข้ามาอ่าน อยากบอกว่าสนุกมากๆ อ่านไปก็ตื่นเต้นไป :hao7: ชอบมากๆจะรออ่านนะคะ :-[ :กอด1: แต่แอบกลัวบทรักของคุณพี่เอ็กซ์ :jul1:
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
เหมือนจะเป้นโคนัน
คนร้ายจะต้องถูกเปิดเผย
-
น้องพายน่าสงสาร
พี่เอ็กจัดการคนที่ทำแบบนี้กะน้องพายเลยนะ!!
-
น้องพายน่ารักที่สุด มาต่อเร็วๆนะคะ
-
เพิ่งเข้ามาอ่าน ขอยื่นใบสมัครเป็นแฟนคลับน้อยพายด้วยคน แบบน้องพายน่ารักอ่ะ :heaven
-
:mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
น้องพายน่ารักมาก แถมอัจฉริยะสุดๆ
-
(http://image.ohozaa.com/i/530/DNxjOZ.jpg)
นาย…เป็นของฉันคนเดียว
บทที่สิบ
“มึงมีอะไรจะบอกกูมากกว่านี้ไหม อย่างเช่นทำไมโจรถึงลักพาตัวน้องไป”ผมโทรไปถามไอ้ลาฟแต่เช้า
“มันต้องการเงิน อากูบอกว่ามันขู่เรียกเงิน”
“แล้วอามึงได้ให้มันไปปะ”
“วันที่จะไปแลกตัว มันบอกว่าน้องหาย”
“หมายความว่าไง มันทำน้องหาย”
“พวกมันโทรมาบอกอากูว่าไม่ต้องการเงินแล้ว มันบอกว่าน้องหายไป”
“มึงคิดว่าจะมีคนภายในรู้เรื่องการลักพาตัวน้องไหม”
“คิดว่าไม่มีนะเว้ย ทำไมมึงคิดงั้นวะ”มันโวยวาย
“มึงลองคิดดูนะ น้องอยู่อังกฤษ แล้วมาเที่ยวเมืองไทยไม่กี่วัน ถ้าไม่รู้จากคนใน พวกมันจะรู้ได้ไงว่าน้องมาไทยวันไหนแล้วไปที่ไหน มันคงไม่จับสุ่มสี่สุ่มห้าแล้วเรียกค่าไถ่หรอก”
ปลายสายเงียบไปสักครู่นึง
“มึงพูดน่าคิด เดี๋ยวกูสืบทางนี้อีกที”
“มีคนเจอน้องล่าสุดตรงสี่แยกอโศก น้องออกมาขอทาน ภาพจากกล้องวงจรล่าสุด”ผมบอกรายละเอียดสุดท้ายที่ตำรวจบอกผม ใช่ เพราะหลังจากนั้นผมก็ดึงน้องขึ้นมาบนรถ และพากลับมาด้วย
“ขอทานเนี่ยนะ เชี่ยเอ้ย”มันสถบคำโต
“ลุงกูกำลังตามล่าแก๊งค์ขอทานอยู่คิดว่าไม่เกินอาทิตย์นี้น่าจะได้อะไรเพิ่ม”
“ถ้ามึงเจอน้องพายแล้วมึงจะคิดภาพไม่ออกเลยแหละว่าเด็กน่ารักๆแบบนั้นจะไปขอทานได้ไง”เออ กูรู้ กูกอดอยู่ทุกวัน ผมอยากตะโกนบอกมัน
“ยังไงก็ขอบใจมาก กูจะดูทางนี้ให้อีกที มึงครับเร็วๆนะ ถ้าหลานกูต้องไปทรมานแบบนั้นกูสงสารวะ”มันกำชับ
“อื้อ รับรองว่าน้องปลอดภัยแน่ๆ”กูดูแลอย่างดีน้องไม่มีอันตรายหรอก ถ้าไม่ใช่จากกูอ่ะนะ
“ถ้ามีอะไรเพิ่มเติมโทรมากูเลยนะ”มันย้ำ
“เออๆ แค่นี้นะ”
ผมกดวางสายไป แล้วนั่งแก้งาน สายแล้ว น้องยังไม่ลุกจากเตียง ผมเลยเดินไปดูปรากฏว่าน้องตัวร้อนจี๋ ผมจัดการเช็ดตัวให้เขา แล้วโทรให้ไอ้หมอมาดูอาการน้อง
“น้องเป็นไงบ้างวะ”
“มีไข้สูง เดี๋ยวกูฉีดยาให้ แล้วมึงก็ให้น้องทานข้าวแล้วก็ทานยา เมื่อวานหนักหรือไง” ไอ้หมอแซวผม
“หนักเชี่ยไร น้องเว้ย น้องไม่ใช่เมีย”เดี๋ยวฟาดเลย น้องตัวแค่นี้กูจะไปทำอะไรน้องเล่า
“หร๊า”มันเสียงสูง
“พอๆ ไม่ต้องมาแซว มึงโทรให้พยาบาลมาดูแลน้องด้วย วันนี้กูมีประชุมไม่ว่างดูแล เข้าใจไหม”
“โอเคครับ เดี๋ยวหมอจัดให้”มันเก็บอุปกรณการตรวจแล้วหันมาตะเบ๊ะใส่ผม
“เออ แล้วนิดเป็นไงบ้าง”ผมถามถึงคู่ขาที่ผมฝากไอ้หมอดูแลวันนั้น
“ก็มีแผลฉีก อักเสบ แต่กูเย็บแผลให้ละ แล้วก็ให้ยา พักซักอาทิตย์ก็หาย”
“ขอบใจมาก เดี๋ยวกูให้คุณโฉมโอนเงินไปให้นะ”ผมตบหลังมันเบาๆ
“ไม่เป็นไร ก็มันรวมอยู่ในเงินเดือนอยู่แล้ว”
“เอาน่าๆ พิเศษๆ มึงจะได้เอาไปทำบุญเยอะๆไง” ไอ้หมอชอบทำบุญพอว่างก็ไปบ้านเด็กกำพร้า ทำบุญ สร้างโรงเรียน แจกหนังสือ เสื้อผ้าอะไรประมาณนี้
“โอเค เดี๋ยวฉันส่งพุยาบาลมาให้ ยังไงก็ให้น้องทานข้าวทานยาก่อนนะ”มันกำชับแล้วกลับออกไป
ผมปลุกน้องทานโจ๊ก น้องงัวเงียไม่มีแรง แต่ก็ฝืนทานเข้าไปจนหมดเพราะผมป้อน จากนั้นผมก็ให้เขาทานยาแต่มันเป็นยาเม็ดน้องไม่ยอมทานผมก็เลยใช้วิธีแบบผู้ใหญ่
จับยาใส่ปากแล้วตัวเองทานน้ำแล้วประกบปากน้อง
น้องหน้าแดงยิ่งกว่าเดิม ส่งเสียงอู้อี้ดิ้นแล้วกลืนยาลงไป ผมแอบส่งลิ้นเข้าไปหวานหาความหวานข้างใน มันนุ่มนิ่มไปหมด จากนั้นผมก็ปล่อยน้องเปนอิสระ
น้อพายขยับตัวมานอนบนตักผม ผมเลี้ยงลูกแมวอยู่ใช่ไหม ผมใช้มือลูบหัวเขาไปมา มันนิ่มมากเลย กลิ่นยาสระผมที่ผมชอบใช้ด้วย เวลาเป็นไข้แล้วแก้มแดงก็น่ารักไปอีกแบบนะ
ครืด ครืด ครืด
คุณโฉมโทรมา
“ว่าไง”
“พนักงานมาครบแล้วคะ ตอนนี้โฉมพิมพ์เอกสารแล้วก็ติดต่อเจ้าหน้าที่แล้ว ห้องประชุมพร้อม ตอนบ่ายเริ่มประชุมได้คะ”คุณโฉมรายงาน
“ไม่มีใครหายไปใช่ไหมครับ”
“ไม่มีคะ”
“ผมอยากให้คุณเชิญบริษัทตรวจสอบบัญชีเมื่อวาน แล้วก็บริษัทเก่าๆที่เราจ้างมาทำบัญชีด้วย”
“ได้คะ”
หลังจากสั่งงานผมยกตัวน้องไปนอนบนเตียง แล้วเข้าไปอาบน้ำ เตรียมตัวเข้าประชุม
บริษัทที่จ้างมาทำบัญชีมีปัญหา ตอนนี้พนักงานที่จ้างมาเองก็ทำบัญชีมีปัญหา ซึ่งมันผิดเหมือนกัน ทำแบบเดียวกัน เรื่องแบบนี้ทำคนเดียวไม่ได้ต้องทำเป็นขบวนการ ผมต้องตัดไปตั้งแต่ต้นลม จับกันให้ได้ตรงนั้นให้คาหนังคาเขา
“พี่จะไปทำงานแล้วนะ อยู่คนเดียวได้ไหม เดี๋ยวมีคุณพยาบาลมาดูแลนะ เย็นๆพี่จะรีบกลับ”ผมลงไปนั่งบนเตียงแล้วก้มบอกน้อง
“อื้อ”น้องใช้มือดึงแนเสื้อผมไว้
“หื้มว่าไงคนดี”ผมก้มลงไปใกล้กว่าเดิมคราวนี้แอบหอมแก้มบาง
“……………”
น้องกระซิบบอกผมเบาๆ ผมตัวชาเล็กๆ น้องปล่อยมือจากแขนผมแล้วนอนต่อ
ผมหอมแก้มน้องสามสี่ครั้ง นั่งรอจนพยาบาลมา จากนั้นก็เตรียมเอกสาร ไปที่บริษัท
....................................................................................
มาแล้ววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว
:katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
สอบเสร็จเมื่อวาน วันนี้เลยไปเที่ยวกับเพื่อน กลับมาลืมว่ายังไม่ได้เขียนตอนที่สิบปั่นได้เล็กน้อย
อย่าว่ากันนะคะ ^O^
เดี๋ยวกลับไปปั่นต่อ สนุกในการอ่านน้าาาา ลั๊ฟยู้ววววววว
:mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
-
มาดึกจังเลย กำลังจะนอน ดีนะที่เข้ามาดูก่อนไม่งั้นได้อ่านพรุ่งนี้แน่เลย
-
กระสิบว่าอิหยัง
เอร๊ยๆ
เรื่องบริสัทหรือกระสิบว่ารักอะ 55+
-
อ๊าคคคคค น้องบอกอะไรอ่า
ขนาดเป็นไข้ยังน่ารัก อิอิ
รอตอนต่อไปค่า
-
:mew3: :mew3:
น่ารักมากอะน้อง
คุณพี่ก็นะ จะปิดได้นานแค่ไหน
อ่านแล้วเปรม ดีใจด้วยสอบเสร็จแล้ว
:L2: :L2:
-
น้องพายป่วย พี่เอ็กซ์ก็งานนยุ่งอีก
รีบจับตัวขบวนการร้ายให้ได้นะ
จะได้รีบมาดูแลน้องพาย
-
:impress2:
-
อะไรน้องบอกอะไรหรออยากรู้อ่ะ :katai1:
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
หยาาาา กระซิบจั่งใดหว่า
-
:กอด1:
-
น้องพูดว่าอะไร ค้างอ๊า!!!!!!!!!!!
:ling1: :ling1: :ling1: :ling1:
-
มองกระซิบบอกไรอะ
เค้าไม่ได้ยินนนน (ผิด)
น้องน่ารักเนอะ ไม่สบายแก้มแดงๆ อิอิ :hao6:
หมอแซวไม่ถูกนะ เพราะถ้าจะรังแกน้องพาย แล้วจะไปหานิดทำไมเล่า
หมอจะได้กับนิดมั้ยอะ
อยากให้นิดเจอคนดีๆ สงสาร
-
น้องพายกระซิบว่าไรอ่า~
:mew1: :mew1:
-
กระซิบอะไรกันหนูพาย
อยากรู้ๆ
-
น้องพายเจ๋งอ่ะ
นอกจากน่ารัก น่า......ฟัด แล้ว น้องยังฉลาดอัจฉริยะอีกแหนะ
โอมมม..... นายเอ็กซ์ จงไม่ทน... ไม่ทน.... ไม่ทน.... ฮิฮิ
เนื้อเรื่องเข้มข้น สนุกมากครับ
-
พี่เอ็กซ์ แค่น้องเหรอ ปากไม่ตรงกับใจเลยยยยยยยยย
-
น้องพายกระซิบอะไรหว่าา
รอตอนต่อไปๆๆ
-
งือน้องบอกอะไรอ่ะ อยากรู้บ้างงงง :ling1:
-
กระซิบอะไรหว่า ค้างคาๆ อยากรู้ๆ :ling1:
-
กระซิบอะไร เค้าอยากรู้ด้วยยยยยยยย :ling1: :ling1:
-
แล้ว ยังไง น้านนนนนนนน
โอ้ยยย ค้าง ดี แท้ ค่าา
-
กระซิบว่าไรน้า :hao6: ค้างอย่างแรง :hao7:
-
เข้ามาเพราะคำว่า โชตะ จริงๆ
น้องนิดกะน้อยหน่าเป็นพี่น้องกันชิมิ เดาเอาจากชื่อ นอหนูเหมือนกัน
-
ค้างงง
น้องกระซิบว่าอะไรอ่าาาาา
ปล. เราติดตามคนเขียนทุกเรื่องนะค่ะะะ :hao7: :hao7: :hao7:
-
น้องกระซิบว่า " กลับมาต่อเร็วๆนะ"
-
งื้ออออออ น้องพายน่ารักมากกกกกกก
ขนาดป่วยยังน่ารัก แถมเป็นอัจฉริยะ
เพราะแบบนี้ใช่มั้ยแม่ใหญ่ถึงอยากจะกำจัดน้อง !!! เลวมากกกก
พี่เอกซ์ดูแลน้องดีๆน้าาาาาา :katai2-1:
-
(http://image.ohozaa.com/i/530/DNxjOZ.jpg)
นาย…เป็นของฉันคนเดียว
บทที่สิบเอ็ด
‘กลับมากอดพายเร็วๆนะครับ’
เสียงกระซิบของน้องยังก้องอยู่ในหัว ตอนนี้ไม่อยากประชุมแล้วอยากยกเลิกแล้วกลับไปกอดน้องแน่นๆ อยากดูแลน้องตอนน้องป่วย ไม่อยากทิ้งไว้แบบนั้น
“เริ่มการประชุมได้”ผมหันไปหาคุณโฉมเธอพยักหน้ารับ แล้วแจกเอกสารให้กับผู้เข้าร่วมประชุม
ผมนั่งอยู่หัวโต๊ะฝั่งซ้ายคือเจ้าหน้าที่การเงินและบัญชีปัจจุบัน ฝั่งขวาคืออดีตเจ้าหน้าที่และบริษัทที่เคยถูกจ้างวาน ตรงกลางเป็นบริษัทตรวจสอบสามบริษัทเมื่อวาน มีคุณตำรวจและทนายนั่งอยู่หลังห้องด้วย
“ที่ทุกท่านถืออยู่เป็นรายงานบัญชีของบริษัทเราในช่วงสิบปีที่ผ่านมา ผมเรียกประชุมวันนี้เพราะต้องการรู้ตัวคนปลอมแปลงบัญชีของบริษัท หวังว่าทุกคนจะให้ความร่วมมือด้วยนะครับ”
“ขอโทษนะคะคุณเอ็กซ์ แต่บัญชีพวกนี้เราตรวจสอบแล้วเมื่อวาน ก็สรุปว่าไม่ผิดตรงไหนนี่คะ”เจ้าหน้าที่ตรวจสอบบัญชีบริษัทหนึ่งโพรงขึ้น
“ใช่ครับ ที่พวกคุณตรวจสอบมันไม่ผิด แต่ผมลองดูอีกรอบ มันมีข้อน่าสงสัยอยู่”ผมลุกขึ้นอธิบายที่น้องพายบอกทีละข้อ บริษัทตรวจสอบค่อยๆตรวจไปพร้อมกัน
เจ้าหน้าที่บัญชีและทั้งรายเก่าและรายใหม่นั่งหน้าซีดเป็นไก่ต้ม ลุกลี้ลุกลนเหมือนจะอยากออกจากห้องนี้เต็มแก่
“จริงอย่างที่ผมบอกใช่ไหมครับ”ทุกคนพยักหน้าเห็นด้วย
ผ่านไปเกือบ 10 ชั่วโมง ท้องฟ้าสว่างใสกลับมืดลงพริบตา
“ผมขอให้ทนาย สืบค้นข้อมูลของพนักงานงานการเงินและบัญชี พบว่าพวกคุณทั้งหมดเคยทำงานที่แคชชิ่งคอมพานี บริษัทเก่าที่คุณพ่อผมเลยจ้าง ผมไม่อยากทำให้เรื่องราวใหญ่โตอย่างน้อยคุณก็เคยเป็นคนของพ่อและทำงานให้บริษัทมามาก คุณยื่นซองขาวมาให้ผม ผมจะเซ็นต์อนุมัติให้ แต่ถ้าพวกคุณปฎิเสธ ผมหาหลักฐานได้มากกว่านี้ เจอกันที่ศาลได้เลยครับ ขอบคุณครับ จบการประชุมเท่านี้”
ผมเดินผ่านทุกคนออกจากห้องมา ภายในห้องเสียงดังขึ้นทันทีเกิดความโกลาหนครั้งใหญ่
“คุณโฉม ส่งทนายแล้วก็คุณตำรวจด้วย อ้ออย่าลืมให้โอนเงินให้พวกเขาด้วยนะ”
“คะ เออ เจ้านายคะ แล้วน้องพายเป็นยังไงบ้างคะ”
“ผมให้พยาบาลดูแลอยู่ เมื่อเช้าให้หมอมาฉีดยาแล้วละอาการน่าจะทุเลาลง ขอบใจมาก น้องหายแล้วจะพามารบกวนใหม่นะ”
“ได้คะ”เธอยิ้มหวาน
ผมรีบขับรถตรงดิ่งไปโรงแรม ไอ้แจ๊คเดินมาต้อนรับเหมือนเดิม มันเป็นเจ้าของโรงแรมนะ แต่มันดูแลลูกค้าดียิ่งกว่าพนักงานอีก ต้อนรับ เปิดห้อง เช็ดอิน ถ้าถือกระเป๋าไปส่งห้องได้มันก็ทำ
“เฮ้ย เอ็กซ์มาพอดีเลย”
“ทำไมวะ”ผมทำหน้างงๆ แจ๊คฉีกยิ้มกว้างแล้วหันหน้าไปด้านใน ชัดเลย ชัดเลยครับไอ้ลาฟนั่งหัวโด่อยู่ที่โซฟากับสาวของมัน ผมเย็นวาบไปทั้งตัว
“ไอ้เอ็กซ์เพื่อนรักมานี่เร็วๆ”ไอ้ลาฟยกมือกวักหยอยๆ
แจ๊คยืนยิ้มส่ง ในใจผมนี่อยากไล่ไอ้ลาฟกลับไปไวๆจะแย่
“ผู้บริหารดีเด่น ทำงานทั้งวันทั้งคืน ไปฉลองกับกูนะ”ไอ้ลาฟมันทำเสียงงุ้งงิ้งเพราะเมา สองมือมันกอดสาวเจ้าแน่น ทำปากจู๋ให้ดูน่ารัก
“กูเพิ่งประชุมเสร็จไม่มีอารมณ์วะ มึงไปกับเด็กมึงเถอะ กูขอพักก่อน”
“ทำงี้ได้ไงวะ ทำงานเสร็จมันต้องเมาดิ”มันโวยวาย
“ไอ้เชี่ยลาฟคร๊าบ กูทำงานตั้งแต่บ่าย จะตีหนึ่งแล้วคร๊าบ ให้กูนอนเถอะ พรุ่งนี้มีประชุมปรับผังบริษัทอีก”
“น้องจีจี้ ดูสิครับเพื่อนพี่มันใจร้าย ใจร้ายๆๆ มีน้องจีจี้ที่ดีกับพี่คนเดียว หน่มน้ม หน่มน้ม”มันหันไปอ้อนสคู่ขาแล้วซุกหน้าลงที่หน้าอกเธอ
“แจ๊คมันมาได้ไงวะ”ผมหันไปถามแจ๊คที่ยืนมองเหตุการณ์อยู่หน้าเคาเตอร์
“มันแวะมาชวนกูไปกินเหล้า กูขี้เกียจไปเลยบอกให้มันนั่งรอมึง ระหว่างรอเลยจัดไปหนึ่งยก เมาปริ้นอย่างที่เห็น”อ้อ แบบนี้นี่เอง
“เรียกแท็กซี่แล้วเอามันกลับบ้านเลยนะ”ผมบอกแจ๊คสัน มันพยักหน้าแล้วให้พนักงานไปเรียก
จากน้องจีจี้ก็พยุงไอ้ลาฟขึ้นแท็กซี่กลับไป ผมถอนหายใจยาว โคตรโล่งอก เกือบไปแล้วไหมละ
“บอกไอ้ลาฟว่ากูกลับไปพักที่บ้านแล้ว อย่าให้ใครขึ้นไปรบกวนชั้นกูโอเค๊”ผมหันไปสั่งแจ๊คสัน มันแอ๊บแบ๊วทำมือโอเคส่งกลับมา ตายๆสติเพื่อนกูแต่ละคน
ไปหาน้องดีกว่า
‘กลับมากอดพายเร็วๆนะครับ’
คิดว่าพบจะแค่กอดปะ ผมอยากทำมากกว่านั้นอ่ะ ขอมากกว่ากอดได้ไหม แบบว่าถึงขั้นลึกซึ้ง ผมอยากเข้าไปอยู่ในตัวน้องอยากเป็นหนึ่งเดียวกัน อยากเป็นคนๆเดียวกัน
ผมเปิดประตูเข้าไปคุณพยาบาลกำลังเก็บจานอาหารและเอายาให้น้องทาน น้องหยิบไปทานแล้วล้มตัวลงนอนต่อ แล้วพลิกไปมาเหมือนนอนไม่หลับ
“สวัสดีคะ”พยาบาลสาวหันมาทักทายผม ผมยกมือชู่วที่ปากบอกให้เธอเบาๆ แล้วให้เธอกลับบ้านไป
“พายทานข้าวแล้ว ทานยาแล้วเป็นเด็กดีแล้ว เดี๋ยวพี่เอ็กซ์ก็กลับมาใช่ไหมครับ”น้องพายหันหลังบ่นงึมงัม
ผมก้าวขึ้นไปบนเตียงแล้วจับต้องน้องหันมาหา น้องมองหน้าผมแล้วเข้ามากอดใหญ่
“ฮือ ฮือ พี่เอ็กซ์ไปไหนมาครับ พายก็นึกว่าพี่เอ็กซ์จะทิ้งพายแล้วซะอีก พายตื่นขึ้นมาไม่เจอพี่เอ็กซ์ อย่าทิ้งพายไปไหนนะครับ ฮือ ฮือ”
“โอ๋ๆ อย่าร้องไห้สิ พี่ไม่ทิ้งพายไปไหนหรอก พี่กลับมากอดพายแล้วไง พี่มีประชุมเลยกลับดึกหน่อย ทำไมยังไม่นอนหื้ม”ผมจูบหน้าผากเล็กแล้วใช้มือเช็ดน้ำตาใสออกจากดวงตาเล็ก
กลิ่นสบู่อ่อนๆมาจากตัวน้อง ผมจูบที่ผมเขาแล้วไล่จูบเลยๆไปทั่วใบหน้าหวาน
“อาบน้ำมาหรอ ตัวหอมจัง”
“ครับ พายหายป่วยตั้งแต่ตอนเย็นแล้ว คุณพยาบาลก็เลยให้อาบน้ำ พายก็อาบน้ำรอพี่เอ็กซ์มากอด แต่พี่เอ็กซ์ก็ไม่มาสักที”น้องบอกด้วยเสียงตัดพ้อเล็กๆ โอ๊ย ทำไมน่ารักแบบนี้ ผมอยากกอดเขาแน่นๆ แล้วจูบ กดกระชากเสื้ออกตอนนี้ ปล้ำให้ชื่นใจจริงๆ
“น้องพายครับ”ผมกระซิบข้างหูน้องด้วยเสียงหวิว
“คะ ครับ”น้องตอบมาสะดุด
“พี่จะขออะไรพายได้ไหม”น้องทำหน้างง แล้วพยักหน้า
“คือว่า……… พี่ขอมากกว่ากอดได้ไหม”
“มากกว่ากอด…ตรงนี้หรอครับ”น้องชี้มาที่แก้ม ผมแบบเอามือกำผ้าปูแน่น
“มากกว่านั้นครับ”น้องเขินหน้าแดง
“มากกว่ายังไงละครับ”
“คือแบบว่า”ผมจะอธิบายยังไงวะ เมกเลิฟน่ะ เมกเลิฟ แบบว่าพี่เข้าไปอยู่ในตัวพายอะไรแบบนี้ โอ๊ยจะอธิบายเด็กยังดีดีวะ
น้องนอนมองตาปริบๆ
“ตรงนี้หรอครับ”น้องชี้ที่ปากตัวเอง ผมอ้าปากเหวอ เอาวะๆ จูบก็ยังดี
“ครับ ตรงนั้น”น้องบิดตัวหนีผล้วผลักผมออก
“ก็ไม่รู้สิครับ”
“น้องพายไม่ห้ามพี่ใช่ไหม”
“ก็…………………”น้องนิ่งไป “แล้วแต่พี่เอ็กซ์สิครับ”
โอ้ววไม่ทน ผมดึงตัวน้องเขามาแล้วกดจูบน้องอย่างรวดเร็ว
“อ๊ะ อื้มมมม”น้องครางออกมาทันที ผมสอดลิ้นเข้าไปด้านในควานหาความหวานจากปากน้อง กดดูดดึงย้ำไปมาอย่างมีความสุข
“พะ พี่เอ็กซ์ พายหายใจไม่ทัน”ผมปล่อยให้น้องหายใจแล้วกดจูบลงไปใหม้ คราวนี้ไม่รุนแรง หากแต่ช้าเนิบ เบาๆสองมือผมลูบไปทั่วตัวน้อง น้องบิดเร้าเหมือนคนขะขาดใจตาย
มากกว่านี้ ผมต้องการมากกว่า
........................................................................
:katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
มาแล้วๆๆๆๆๆๆ
เมื่ออวานกลับมาจากทำงานกลุ่มก็น๊อคนอนหลับไปเลย
วันนี้เลยนั่งปั่นแต่เช้า ^^
แฮ่ๆ เย็นๆมาปั่นต่อไปเรียนก่อนนะคะ บ้ายบายย
:bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
-
โอ๊ยยยย น้องพายน่าเอ็นดูจริงๆ
ลุ้นๆๆๆ เกือบแล้วค่าลุงเอ๊กซ์
-
น้องจะโดนกินไหมมมม :katai1: :hao6:
-
โอ้ยต้องการมากกว่านี้
-
แงๆๆๆๆๆ เค้าก้อต้องการมากกว่านี้~~~
-
โอ๊ยค้าง
นี่น้องจะโดนกินแล้วใช่ไหม กี๊ส ปลื้มปริ่ม
-
พอเลยอิพี่เอ็กซ์ ได้คืบจะเอาศอก
น้องยอมหน่อยเดียวนี่คิดไปไกลเลย
-
:mew3: :mew3:
-
สวัสดีค๊าบบบบบ เพิ่งเข้ามาอ่านเรื่องนี้วันแรก
สนุกมากๆเลย แล้วจะติดตามเรื่อยๆนะคะ ^^
เอ่อ... เท่าที่่อ่านมา เกรงว่าตอนจบของเรื่องนี้ พี่เอ็กซ์จะติดคุก
ข้อหาพรากผู้เยาว์อ่ะค่ะ เหอๆๆๆๆ
ขอบคุณค่ะ รอตอนต่อไป ^^
-
คุณxxxxxxxx
ตอนนี้พี่เอ็กซ์หื่นแตกสุดๆ 55555
น้องพายก็น่าร้ากก ยั่วไม่รู้ตัวเลยสิเนี่ยเรา
-
อ่า ใจเย็นๆ น้องมันยังเด็ก คริคริ
-
มากกว่านี้..... ต้องการมากกว่านี้.....
อารมณ์เดียวกับพี่เอ็กซ์ :mew4:
-
ต้องการมากกว่านี้แล้วตัดฉับ 555
:hao5: :hao5: :hao5:
-
พี่เอ็กซ์หื่นจังเลยค่า
-
ใจเย็นๆๆ เดี๋ยวน้องจะกลัวซะก่อน
-
พี่เอ็กซ์ใจเย็นข่าาาา
เดี๋ยวน้องตกใจหมดดด ครึครึ
-
น้องพายขี้อ้อนงี้ พี่เอ็กซ์ก้ไม่เป็นอันทำอะไรเลยสิคะเนี่ย
แหม่ๆๆๆ เพื่อนชวนไปไหนไม่ไปแล้วนะเดี๋ยวนี้ รีบกลับบ้านอย่างเดียวเลย ถ้าน้องพายรู้ดีใจแย่เลยย :heaven
ีพี่เอ็กซ์คะ เอ่ออออ น้องอายยยนะ นี่ขนาดแค่ขอจูบ กรี๊ดๆๆ :-[
ไม่ต้องมีความอดทนมันแล้วค่ะ แต่ว่า... ช่วยทนุถนอมหน่อยนะคะ แบบคนนั้นต้องเย็บเลยนี่ไม่เอานะ :hao5:
-
:o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8:
-
:z1:
น้องเค้าเปิดทางให้ขนาดนี้แล้ว จะรออะไร :laugh: :laugh:
-
พายไม่รอดแล้วมั้ง :hao3:
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
พี่เอ็กซ์หื่น :hao6:
เราคิดว่าแม่ใหญ่ต้องมีส่วนลักพาตัวน้องเหมือนกัน :ling1:
มาเฉลยไวๆนะคะ
-
พี่เอ็กซ์จะกินพายแล้ว
ท่าทางพายชิ้นนี้จะอร่อย
:hao6: :hao6:
-
ดู๊ดู ตัดฉับกันซะได้ คนอ่านคนนี้ร้องไห้แปบค่าาา
-
ส่งน้องกลับไปเป้นขอทานน่าจะไม่อันตรายเท่านี้นะ 555+
แบบเอ๊กซ์ดูโรคจิตมากอะ-*-
-
เค้าก็ต้องการ(อ่าน)มากกว่าี้เหมือนกันค่ะ
น้องพายน่ารักอะ มีการอาบน้ำรอกลับมากอดด้วย
กนะซิบแบบนี้พี่เอ็กซ์จะไม่ทน 555
-
ว้ากก น้องพายจะโดนกินแล้วหรอออ :hao6:
รอนะฮะ :')
-
ง่ะ ตัดฉับเลยอ่ะกำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม :haun4: :z1:
-
อมตะเลยไหมล่ะเอ็กซ์ :hao6:
-
ว้ายยยยยยย ค้างอ่ะ เงอะๆๆๆๆ :hao5:
-
(http://image.ohozaa.com/i/530/DNxjOZ.jpg)
นาย…เป็นของฉันคนเดียว
บทที่สิบสอง
ตอนนี้ผมกับน้องนั่งท่าโคตรล่อแหลม น้องนั่งทับบนตักหันหน้ามาหาผม ปากเล็กถูกผมครอบครอง มือเล็กของน้องสองข้างอยู่บนศรีษะของผม ผอเลื่อนมือตัวเองเข้าไปในเสื้อน้องลูบเนื้อเนียนละเอียดไปมา ทั้งข้างหน้าข้างหลัง
น้องนั่งเกร็งตัวแน่น พลางบิดเร้าขยับตัวหนี เวลาน้องขยับทีมันก็โดนส่วนนั้นของผมทุกที ผมขนลุกไปทั้งตัวไม่ใช่แค่น้องเกร็งคนเดียวผมก็เกร็งด้วย โอ๊ย เสียวโว้ย
น้องพาย น้องพายเป็นของผม ของผมคนเดียว ผมไม่อยากคืนน้องให้ใคร ไม่อยากให้น้องไปไหน ผมเจอเขา เขาอยากอยู่กับผม ผมต้องการเขามากจริงๆนะ
“จ๊วบๆ”
“อ๊ะ พี่เอ็กซ์ อ๊า”
น้องครางอู้เมื่อผมเลื่อนปากลงมาทำรอยคิสมาร์กบนคอเล็กของเขา น้องเงยหน้าขึ้เพราะความเสียวซ่าน ผมใช้ลิ้นเลียไปทั่ว จูบไล่ลงมาเรื่อยๆ เสื้อตัวเล็กถูกผมดึงออกไปอย่างรวดเร็ว ผมมองตาน้องแล้วจุ๊บแก้มเล็กจากนั้นก็ก้มหน้าดูดกลืนเต้าเล็กที่ชูชันท้าทาย
“พะ พะ พี่เอ็กซ์ พายจักจี้ อื้ม”น้องบิดตัวไปมาผมเอามือรั้งเอวน้องไว้ แล้วกดหน้าลงไปดูดสลับซ้ายทีขวาทีจนพอใจ
น้องหอมแฮ่กแล้วเอามือมาตีไหล่ผมหลายที
“พะ พาย จักจี้พี่เอ็กซ์เล่นอะไรก็ไม่รู้”
“พี่กำลังทำให้พายมีความสุขไงครับ”ผมอ้อนบอกเขา น้องยิ้มเอียงอายแล้วล้มตัวลงไปนอนบนเตียง
ผมตามลงไปคล่อมเหนือตัวน้อง ไล่มองจากบนลงมาข้างล่าง กางเกงนอนขาสั้นตัวเล็กถลกขึ้นไปจนเห็นหน้าขาเล็ก ส่วนนั้นของน้องนูนขึ้นมาจนสังเกตได้ น้องคงต้องการผมเหมือนที่ผมต้องการน้อง
“น้องพายครับ”ผมกระซิบอ้อนอีก
“ครับ”
“พี่เอ็กซ์เหนื่อยจังเลย”บ่นลอยๆ น้องยกมือมาจับหน้าผมแล้วยกตัวขึ้นมาหอมแก้ม
“หายเหนื่อยหรือยังครับ”
“ยังเลย”ผมส่ายหน้าไปมา
น้องยกตัวขึ้นมาจุ๊บแก้มอีกข้าง
“หายหรือยัง”
“ยังเลย”ผมขมวดคิ้วหน้ายู่
“ต้องทำยังไงถึงจะหายเหนื่อยหรอครับ”เยสผมรอคำถามนี้มานานแล้ว
“พี่เอ็กซ์อยากกินน้ำวิเศษ”น้องตาโต
“น้ำวิเศษ”น้องทวนคำที่ผมพูดแล้วทำหน้างง
“ก็น้ำจากตรงนี้ไงครับ”ผมเอามือไปแตะบริเวณส่วนล่างของน้อง น้องรีบยกมือมาปิดไว้
“พี่เอ็กซ์……..”น้องพายเขินหน้าแดง
“นะครับ”นะน้องพายพี่อยากกลืนกินตัวน้อง อยากรู้รสชาติของน้องว่าจะหอมหวานอย่างที่คิดไว้ไหมนะครับขอพี่ทานน้องพายหน่อยน้า
“ทานได้ด้วยหรอครับ?”น้องถามอย่างไร้เดียงสา
“ทานได้สิครับ วันนี้พี่ทานของน้องพายก่อน วันหลังพี่จะให้น้องพายทานของพี่นะ”กับเด็กมันต้องมีข้อต่อแลกเปลี่ยน แล้วไอ้ข้อแลกเปลี่ยนแบบนี้ ผมชนะใสๆ วินๆทุกอย่าง
“ได้ทานแล้วจะหายเหนื่อยเลยใช่ไหมครับ?”
“อื้อ หายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้งเลย”
“แต่ว่า…”
“น้า ดูสิมันอยาจะปล่อยน้ำออกมาจะแย่แล้ว ให้พี่เอ็กซ์กินหน่อยน้า”ผมใช้นิ้วเขี่ยส่วนนั้นของน้อง จนน้องต้องยกเอวขึ้น แล้วบิดตัวหนี
น้องไปหยิบหมอนมาปิดหน้า
“อื้อ”แล้วส่งเสียงอนุญาติในคอเบาๆ โอโห้สวรรค์ ผมค่อยๆดึงกางเกงนอนตัวจิ๋วออกไป อันเดอร์แวร์ตัวเล็กสีขาวของน้องโป่งออกมาจนพองเต็ม ผมใช้มือคลึงไปทั่ว น้องครางอื้ออ้า อยู่ใต้หมอน พลางยกเอวหนีมือผม
ผมใช้มือข้างหนึ่งกดเอวน้องไว้ อีกข้างค่อยๆถอดอันเกอร์แวร์ตัวจิ๋วออกจากเอวคอด
น้องพายน้อยที่ใหญ่เกินตัวโผล่ออกมาชี้หน้าผมทันที โคตรน่ารักเลย ตรงนั้นยังไม่บานออกมาเพราะไม่เคยมีใครแตะต้อง สีขาวสะอาดปนชมพูน
ผมค่อยๆเลื่อนหน้าเข้าไปใกล้ แล้วใช้ลิ้นแตะเบาๆด้านบน
“อ๊ะ”น้องสะดุ้งเฮือก
ผมใช้มือเลื่อนไปลูบหน้าอกเล็กสร้างความหรรษาให้เขาอย่างต่อเนื่อง
ลิ้นเย็นๆของผม เริ่มสำรวจไปรอบๆแท่งเล็กนั้น ผมผงกหัวขึ้นลงไปมาตามเอวน้องที่ยกขึ้นลงเป็นจังหวะกัน
“ซูดๆๆๆ”เสียงผมดูดกินอย่างเอร็ดอร่อย หวาน นุ่มลิ้นไปหมด ผมใช้มือดึงรูดขึ้นลง ค่อยๆใช้มือเปิดหัวน้องให้บานออกมา
“อ๊ะ อ๊า อ๊า ซีด”น้องสูดปากเสียงดังหมอนใบเล็กที่เอาไว้ปิดหน้าตอนนี้นอนเอ้งเม้งอยู่บนเตียง น้องขยับเอวตามจังหวะของผม สองมือเล็กจิกศีรษะผมแน่น
“พี่เอ็กซ์ พะ พายปวดฉี่”น้องส่งเสียงดัง พยายามดึงเอวออกจากปากผม
“มันคือน้ำวิเศษครับไม่ใช่ฉี่ ปล่อยอกมาได้เลย”ผมเงยหน้าขึ้นบอกน้อง แล้วกลับไปครอบครองส่วนนั้นของน้องต่อ
“ซูดๆๆๆ”
“อ๊าๆ จักจี้จังเลย มันแปลกๆ อ๊า”น้องลุกขึ้นนั่งสองมือขยุ้มหัวผมแน่น หน้าเล็กเหย่เกเงยขึ้นมองเพดาน ดวงตาเล็กปรือน่าเอ็นดู
“อ๊า อ๊า พี่เอ็กซ์ พายไม่ไหวแล้ว”
“ปล่อยออกมาเลยครับ ปล่อยออกมาเลย”
“แฮ่กๆ พี่เอ็กซ์”น้องเรียกชื่อผม ผมชอบจังอยากให้น้องเรียกทุกวันเลย
คราวนี้ผมจัดการดูดและใช้ลิ้นวนอย่างรวดเร็ว
“พายไม่ไหวแล้ว อ๊า”น้องปล่อยน้ำพุ่งเข้ามาในปากผม ผมกลืนมันลงไปในคอ หวานมาก หวานที่สุด ผมดูดกินทุกหยาดเม็ดไม่ให้เหลือ
ร่างน้องกระตุกสามสี่ครั้งก่อนนอนนิ่งหอบอยู่บนเตียง ผมเงยหน้าขึ้นและมองเขาอย่างชอบใจ น่ารักมากจริงๆ มือใหญ่ของผมมันไม่อยากห่างจากตัวน้องก็เลยเลื่อนลงไปสัมผัสด้านหลัง
ผมยกขาเล็กของนอกให้แยกออกจากกัน มองเข้าไปยังบริเวณก้นเล็ก ช่องทางลับสีชมพูหวานขมิบไปมา ตุบๆ ผมชื้อกดเขี่ยอย่างหยามใจ
น้องนอนดิ้นพลิกหน้าไปมาบนที่นอน
เอาไงดี…..
จัดการเลยไหม……
ขนมหวานอยู่ตรงหน้าทั้งที………
:katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
มาตอนตีสาม พรุ่งนี้มีพรีเซ้นงานแต่เช้า บ่ายก็ต้องไปสังเกตการณ์สอน
เย็นก็ต้องนั่งรถกลับบ้าน เลยกลัวจะไม่มีเวลาให้ทุกคน เลยมาอัพไว้ก่อน ^^
แฮ่ๆๆๆ อย่าโยนมีดมาทุบหัวเขาน้าาาา
คิคิคิ ลุ้นกันต่อไป ฮี่ๆๆๆๆๆๆ
ไปนอนแล้วนะค่า ฝันดีคะ
:bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
-
นั่นเด็กนะเฮ้ยยยย......มีสามัญสำนึกซักนิดก็ดีนะตัว
ใจเย็นๆ เถอะ น้องเด็กมากเลยนะ สงสาร :o8:
-
ตะล่อมน้องไปเรื่อย ๆ ดีกว่าพี่เอ็กซ์ เด๋วน้องจะกลัวหมาป่าจอมหื่นซะก่อน 555
-
ประตูสู่ความเป็นอมตะ
-
:impress2: :impress2: :impress2:
-
ลุงเอ๊กซ์หื่นอ่ะ น้องยังเด็กน้าาาา :-[
-
:m25: :m25:
มีคิดก่อนทำด้วยนะ น่ารักง่าาาาาาา :hao6:
-
พี่เอ็กซ์ น้องยังเด็กมากๆๆๆๆๆๆ เอาไว้ก่อนนะ
นะค๊าบบบบบบบบบ.......
แกมันยิ่งหื่นโหดอยู่ เด๋วน้องตายพอดี
ขอบคุณค่ะ รอตอนต่อไป ^^
-
:mew1:
จะกินจริงๆ หรอ ถึงจะน่ากินก็เถอะ 5555
จะทนได้ไหม ทนได้หรือเปล่า จะทนได้ไหม ทนได้หรือเปล่า
-
กรี๊ดดด
พี่เอ็กอย่าเพิ่ง
เดี๋ยวโดนข้อหากระทำชำเราเด็กนะ ครึครึ
:z1:
-
:hao7: :hao7:
-
ตายๆ นัองพายตายแน่ อิเอ็กซ์อย่าเพิ่งมากินน้องตอนนี้นะเฟ้ย :ling1:
-
อย่าเพิ่งจัดหนักน้องนะ น้องยังเด็กมากอยู่เลย ขุนให้โตไปสักพักก่อน
-
แหมๆๆๆๆ พี่เอ็กซ์เข้าใจหลอกล่อนะค๊ะ
รอตอนต่อไปเน้อ
จะได้เตรียมผ้าซับเลือดป่าวหว่า อิอิ
-
อย่านะพี่เอ็กซ์
น้องยังไม่รู้เดียงสาอะไรเลย
จะรีบร้อนไปไหนกันล่ะเนี่ย
ค่อยๆ เป็น ค่อยๆ ไปสิ!
-
พี่เอ็กซ์ใจเย็ค่ะ ค่อยๆตะล่อมกินะนะคะ
อย่ารีบเดี๋ยวไก่ตื่น
-
ไอออกมาเป็น คุก คุก คุก แน่งานนี้พี่เอ็กซ์
-
มาทำให้ค้างอ๊ากกกเผด็จศึกเลยค่า
-
ใจเย็นๆพี่ใจเย็นๆ
ท่องไว้ คุกๆๆๆ
-
:hao6:
-
55 กินเลย กินเลย กินเลย (เสียงเชียร์)
ตอนนี้พี่เอ็กซ์หื่นมาก แต่เค้าชอบ และคิดว่าน้องพายก็น่าจะชอบน่า
ปล.ทำงานสู้ๆนะค่ะ เหนื่อยก็พัก แต่อย่าลืมนิยายและคนอ่าน อิอิ
-
ถึงจะอยากให้จัดเลย แต่.. น้องก็ยังเด็กอยู้น้าาาา :hao6:
-
:mew3:
-
พี่เอ็กซ์ทนได้ป่าวว 5555
-
งื้อออออออออออออ
ชอบอ่ะ น้องพายโคตรน่ารัก
พี่เอ็กซ์ก็..ไม่รู้สินะ
กินเลยยยยยยย :jul1:
ปล.ติดตามครับ :L2:
-
กรี๊ดดด
พี่เอ็กจะกินเด็กแล้ววว~
-
พี่เอ็กซ์เอ๊ย นานวันเอ็งยิ่งหื่นขึ้นเรื่อยๆนะ
-
:oo1: อร๊ายยยย พี่เอ็กซ์ ชักช้าอยู่ใย!! อย่างนี้มันต้องลุยยย
:z3: น้องพายก้แหม ตอบอะไรก้เข้าทางพี่เอ็กซ์หมดล่ะค่ะ ดักไว้หลายทาง :ruready
จะทำอะไรกับน้องก็ได้นะ แต่.. เบาๆหน่อย ถ้าน้องเป็นมาโซคิสม์ก้ค่อยว่ากันอีกที อิ๊ๆๆๆ :hao3:
-
น้องพายจะรอดไหมมมมมมมมมม
-
จัดการเลย!
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
ไอ้เอ็กซ์ คุ๊กกก คุกนะเฟร้ย :katai1:
ใจนึงก็อยากให้กิน
ใจนึงก็ควรจะรอให้สุกก่อนนะ
พูดเหมือนน้องเป็นผลไม้
-
โอ้ววว สุดยอดดด :haun4: :pighaun: น้องพายจะเจอของจริงไม๊นี่ ตื่นเต้นวุ้ย อิอิ :impress2:
-
:hao6: :hao6: :hao6: :hao6:รอตอนต่อไปปปปปปปปปปปปปปปปปป :z1: :z1: :z1: :z1:
-
ตัดตอนได้ค้างสุดๆ :z3:
-
เอาแล้วๆ น้องพายจะรอดมั้ยล่ะ :z1:
รอนะฮะ :')
-
:hao6: :hao6: :hao6:
-
เหมือนจะได้ยินคำว่า คุก ลอยมาอ่ะ
ไม่รู้ว่าจะลอยไปเข้าหู เอ็กซ์ อ่ะป่าว
:laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
-
คนอ่านจะขาดใจแล้วนะคนเขียน ค้างมากมายอ่ะ รออ่านอยู่นะคะ
-
หนูพายผู้ไร้เดียงสา
พี่เอ็กซ์ผู้กระหายกามมา
555 ล้อเล่นน้ะคนเขียนนนนน
อุ๊ยตายว๊ายฟิน
-
(http://image.ohozaa.com/i/530/DNxjOZ.jpg)
นาย…เป็นของฉันคนเดียว
บทที่สิบสาม
“พายเก่งมากเลยรู้ไหม”ผมดึงผ้าห่มมาปิดตัวน้องแล้วขยับขึ้นไปจูบกระซิบเบาๆข้างหูเขา น้องหลับตาพริ้มก่อนยิ้มหวานแล้วลืมตาขึ้นมา แก้มเล็กแดงระเรื่อ น้องพายเขินขยับเข้ามากอดซุกอกผมแน่น
“เขินหรอพี่ชมว่าเก่งแค่นี้”
“ครับ”น้องดิ้นไปมาเพราะผมกอดเอวเขาไว้ ผมไม่อยากทำอะไรน้องมากกว่านี้ ความจริงผมไม่ควรทำแบบนั้นด้วยซ้ำ แต่มันอยากทำมากนัก น้องชายผมนะมันแบบแทบทะลุกางเกงออกมาแล้วอ่ะ คือมันอัดอั้นจนผมอยากเอาแจกันทุบหัวตัวเองเลยตอนนี้
“โอโห้ได้กินน้ำวิเศษแล้ว มีพลังขึ้นเยอะเลย”ผมทำท่าเบ่งกล้าม
น้องเอามือมาจับๆ แล้วก็หัวเราะคิกคัก ผมเลยลูบหัวน้องด้วยความเอ็นดู โดนหลอกง่ายจริงๆเด็กน้อย
“ไปอาบน้ำด้วยกันอีกรอบไหม”ผมชวนน้อง
“ครับ”น้องพยักหน้ารับ ผมเลยอุ้มน้องพาเข้าห้องน้ำ ทุกอย่างเปลือบเปล่าทั้งเขาและผม แล้วตรงนั้นของผมมันแบบ มันแบบ อยากพุ่งชนมาก น้องหันหลังอาบน้ำให้ผม ผมก็เลยเดินเข้าไปใกล้ๆจนส่วนหน้าแนบชิดกับผิวนุ่มด้านหลังน้อง
ทำไมผมดูโรคจิตแบบนี้วะ ผมใช้มือบีบครีมอาบน้ำแล้วลูบไล้ตัวน้อง น้องใช้สายฉีดน้ำล้างไปทั่ว มือหนึ่งของผม จับส่วนนั้นของตัวเองรูดขึ้นลงเพื่อจัดการให้มันสงบ
“พาย”ผมใช้ริมฝีปากกัดที่ใบหูเล็กของน้องแล้วจูบทั่วคอขาว ตอนนี้ผมเสียวซ่านไปทั้งตัว อยากให้มันเสร็จเร็วๆ แต่เลยเร่งมือปากก็จูบน้องเพื่อเร้าอารมณ์ตัวเอง
น้องครางอื้ออ้าอยู่ใต้ฝักบัว
“พะ พาย อื้ม”ผมอดครางไม่ได้
“อ๊ะ อ๊ะ โอ้ววว”ผมปลดปล่อยออกมาจนหมดก่อนจะใช้ตัวน้องไว้เกาะยึดตัวเองไม่ให้เซไปไหน
น้องหน้าแดงนัก เพิ่งหายไข้มาผมเลยรีบจัดการตัวเองอีกรอบ (รอบเดียวไม่เคยพอ) แล้วพาน้องเช็ดตัวเข้านอน
ผมนอนไม่หลับ คิดมาก กลัวทำเด็กใจแตก โตไปน้องก็ต้องรู้เรื่องแบบนี้ แต่ว่า ผมไม่ควรทำให้เขาเป็นแบบนี้ใช่ไหม ของแบบนี้มันต้องเรียนรู้ด้วยตัวเอง ผมกลัวว่าจะทำให้น้องติดใจเรื่องแบบนี้
“พี่เอ็กซ์ครับ”น้องมองผมตาแป๋ว
“ยังไม่นอนหรอครับ”
“พี่เอ็กซ์ยังไม่นอนหรอครับ”น้องถามกลับ
“เดี๋ยวก็นอนแล้วครับ พายหลับก่อนเลย”
“พายนอนทั้งวันแล้วครับก็เลยยังไม่ง่วง”
“แต่ว่าพายไม่สบายนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ไข้กลับขึ้นมา พี่พาไปหาหมอให้คุณหมอฉีดยาแน่”ผมขู่
“พายจะไม่ให้พี่เอ็กซ์กินน้ำวิเศษ”ช็อกครับ น้องสวนมาแบบนี้ช็อก ผมพูดอะไรไม่ได้เลยเถียงไม่ได้ กลัวจะไม่ได้กินน้ำวิเศา เฮ้ย น้องพูดแบบนี้ไม่ดี
“น้องพายครับ ห้ามเอาเรื่องพี่กินน้ำวิเศษน้องพายไปพูดที่ไหนนะ เรารู้กันแค่สองคน”ผมยกนิ้วก้อยขึ้น น้องเลยเกี่ยวสัญญา
“ทำไมละครับ”คือเกี่ยวก้อยแล้วนะแต่ถามเหตุผล
“เดี๋ยวโต น้องพายจะรู้เอง เอาเป็นว่าตอนนี้เป็นสัญญาของลูกผู้ชายของเราสองคนโอเค๊”
“ครับ”น้องรับปาก
“นั้นนอนได้แล้ว”
น้องนอนมองผมไม่เลิก ผมเลยก้มลงไปจูบเขา จะได้เคลิ้มหลับไปพร้อมกัน
ตี้ด ตี้ด ตี้ด
เสียงนาฬิกาปลุกดังกวนใจ ผมหยิบโทรศัพท์บนหัวเตียงมากดยกเลิกปลุก แล้วนอนหลับต่อ สองมือพยายามจะดึงน้องพายมากอด แต่ควานหาทั่วเตียงก็ไร้ร่างเล็กผมลืมตาขึ้นมาปรากฏว่านอนอยู่คนเดียวบนเตียง มองเข้าไปในห้องน้ำก็ไม่ตัวน้อง ได้ยินเสียงเปิดทีวีข้างนอก ก็เลยลุกสะลึมสะลือออกไป
ผมเซไปนอนเอ้งเม้งบนโซฟา เสียงน้องหัวเราะคิกคักอยู่ในครัว
“ตื่นแล้วหรอครับ”
น้องเดินมาหาแล้วทิ้งตัวลงมาหา ผมดึงตัวน้องเข้ามากอดแน่นหอมแก้มซ้ายขวาหลายๆทีจนชื่นใจ
“ทำไมตื่นเร็วจัง”
“บ่ายโมงแล้ว พายโทรไปสั่งอาหารมาด้วย ทานข้าวกันนะครับ”
“ใครสอนน้า”
“เมื่อวานเห็นคุณพยาบาลสั่งข้าวต้มมาให้น่ะครับ พายหิวก็เลยลองสั่งดูไม่ได้หรอครับ”น้องทำหน้าเศร้า
“ไม่ใช่แบบนั้น ได้สิ พายอยากสั่งอะไรก็ได้ พี่แค่ดีใจรู้สึกว่าน้องพายของพี่เก่งขึ้นแล้ว”ผมบีบแก้วเล็กไปมา
“ไปทานข้าวกันกันเถอะพายหิ้วหิว”น้องลูบท้องไปมา
“โอเคคร๊าบ เดี๋ยวพี่ไปล้างหน้าก่อนนะ”บอกว่าจะไปแต่ผมไม่ยอมปล่อยตัวน้องแถมกดหอมแก้มไม่หยุด น้องดิ้นไปมาแล้วลุกไปห้องครัว ผมเดินไปล้างหน้าแล้วเดินตามน้องเข้าไป
บนโต๊ะมีอาหารเต็มไปหมด ดีที่สุดคือ กาแฟดำกับไข่ลวก ของแบบนี้ไอ้แจ๊คมันต้องเป็นคนสั่งเพิ่มมาแน่ๆ เพื่อนกันงี้แหละรู้ใจ
น้องนั่งตักข้าวต้มทีละคำ ตาก็มองทีวีเครื่องใหญ่ที่อยู่ในห้องนั่งเล่น ผมเลยเดินไปหยิบรีโมทมาปิดแล้วสั่งให้น้องกินข้าวให้หมดก่อนดูทีวี น้องทำตามอย่างไม่อิดออด
“พรุ่งนี้พี่จะให้พาย พาพี่แล้วก็คุณตำรวจไปจับคนตัวคนร้ายแล้วก็ไปช่วยเพื่อนพายด้วย”
“ครับ”น้องพยักหน้ารัว
“พายจำทางไปได้ใช่ไหม”
“จำได้ครับ จำได้”
“เก่งมาก”ผมลูบหัวน้อง “ถ้าพี่จับคนร้ายที่ลักพาตัวพายได้แล้ว พายอยากกลับบ้านอยู่ไหม”
น้องนิ่งไป ก่อนส่ายหน้าช้าๆ
“พายอยากอยู่กับพี่เอ็กซ์”แค่นั้นแหละที่ผมอยากยิน
“พี่ก็อยากให้พายอยู่ด้วย อยากให้อยู่ด้วยทุกวันเลย”
“จริงๆนะครับ จะไม่ทิ้งพายไปไหนใช่ไหม”
“จริงสิพี่จะทิ้งพายไปไหนละหื้ม”
“พายรักพี่เอ็กซ์จัง”โอโห้ ปากหวาน อยากจะลุกไปสำเร็จโทษให้เดี๋ยวนี้เลย บนโต๊ะอาหารก็ดีนะ โฮะๆ
“พี่ก็รักพายครับ”ได้แต่เอื้อมเอามือไปลูบหัวน้อง ถ้าโตกว่านี้นะ ถ้าน้องอายุมากกว่านี้ โตกว่านี้ รับรองเลยผมจะจัดการเขาทุกมุมห้องของบ้าน ทำไมน่ารักแบบนี้
...............................................................................
:katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
ที่สิบสามสั้นๆ เดี๋ยวเจอกันยาวๆ ตอนบทที่ 14 นะค่าา ^^
แหมๆลุ้นเอ็นซีกันอยู่นะเซ่ เห่นโหลววว คุกน้า คิคิ
ไปพิมพ์ต่อละ
:katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4:
-
อ๊าาาาาาาาา
รออยู่เลยครับ ฟิ้วว :katai4:
พายน่ารัก :-[
-
พี่เอ๊กซ์แม่งในหัวมีแต่เรื่องจับกดน้องพายอ่ะ 55+
กว่าน้องจะโตพี่เอ็กซ์ตายแน่ ๆ
-
พี่เอ็ก ทำไมแสนดีเช่นนี้ น้องพายก็น่ารักอ้ะ :katai2-1: :katai2-1:
-
น้องพายทำไมน่ารักอย่างนี้ พี่เอ็กซ์ความอดทนสูงนะกว่าน้องพายจะโต :z1:
-
สงสารพี่เอ็กซ์กว่าน้องจะโตคงอึดอัดตาย :laugh:
-
ความจริงพระเอกเรามันโรคจิตใช่ไหม ทุกมุมห้อง เหอๆ
-
พี่เอ็กจ้องจะกดน้องอย่างเดียว
-
น่ารัก :o8: :impress2:
-
ชอบเรื่องนี้จัง
-
อื้อหือ ทุกมุมของบ้านเลยหรอคะพี่เอ็กซ์
เค้าจะรอวันนั้นนะคะ คึคึ
-
:mew1:
-
oึกว่าจะได้ชมน้องพายโดนสอดไส้เสียแล้ว :z1:
อย่างว่าแหละเนอะ คุกคุกคุก (เสียงไอ)
ไม่รู้ว่าพี่เอ็กซ์จะรอน้องโตได้นานมั้ย
กลัวตบะแตกจริงๆ :impress2:
-
เอ็นซีนี่แบบต้องรอให้น้องโตพอรับขนาดเอ็กซ์เปล่า :-[
วุ้ย พิมเองเขินแทน ชอบน้องพายน่ารักมากเลย :impress2:
-
เอ็กซ์ นี่นะ คิดแต่จะกิน น้องพาย อย่างเดียวเลย
แล้วถ้าเกิด น้องพาย ต้องกลับบ้านจริงๆ จะทำไงเนี่ย
-
:hao7: :hao7:
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
เกือบไปแล้วนะเนี่ยน้องพาย ดีนะที่พี่เอ็กซ์หยุดทัน
ทีนี่ก็ถึงเวลาจับคนร้าย แต่พี่เอ็กซ์คงเก็บน้องไว้อย่างนี้ตลอดไปได้หรอก ยังไงก็ต้องพาน้องกลับบ้าน ไม่กลับถาวรก็คงไปเยี่ยมประมาณนั้น
ยังไงน้องพายของเจ้ก็สู้ๆ นะลูก เก็บน้องจิ้นไว้ให้ถึง 18 ปี 55+ (เฮียเอ็กซ์แกคงเฉาตายพอดี)
ปล.ฮาตอนน้องพายบอกไม่ให้พี่เอ็กซ์แกกินน้ำวิเศษ ฉลาดมากเด็กเจ้ ฮุฮุ
-
กว่าน้องพายจะโต ตาเอ็กซ์คงต้องพึ่งบรรดาน้องนางทั้ง5ไปอีกนาน กร๊ากกกกกกกกก
อย่าจับน้องพายกินซะก่อนจะโตล่ะ
รอตอนต่อไปจ้า
-
:mew2: :mew2: :mew2:
-
:hao3: :hao3: :hao3: :hao3:จำไว้หน่อยก็ดีนะว่าน้องพายยังเด็ก :hao3: :hao3: :hao3: :hao3:
-
ดีมากค่ะพี่เอ็กซ์ ขุนน้องพายให้อ้วนๆก่อนเนอะ ค่อยกินทีเดียว โฮะๆๆๆ
ขอบคุณค่ะ รอตอนต่อไป ^^
-
พี่เอ็กซ์ขาาาา จ้องจะงาบเด็กตลอดเลยนะ หื่นทุกตอนเหอะ55555
-
:-[ :hao6: :mew1:
-
พายน่านักจริงๆ
-
พี่เอ็กซ์หื่นนนนนนนนนนนนนน :z1: :z1: :z1: ก็น้องน่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกอ่ะ :o8: :o8: :o8:
-
จะรอวันนั้นไปพร้อมพี่เอ็กซ์ :-[ :-[ :-[
-
พี่เอ็กซ์แกนี่หื่นกับน้องตลอดดด :laugh:
รอนะฮะ :')
-
ตามอ่านทันแล้วค่าาา
น้องพายเป็นเด็กอัจฉริยะมาก ๆ
อิพี่เอ็กซ์นี่ก็หื่นได้ใจ 55555+
-
เขาบอกว่าจะจัดทุกมุมของห้องเลยอ่ะ :hao6:
-
:hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:
-
(http://image.ohozaa.com/i/530/DNxjOZ.jpg)
นาย…เป็นของฉันคนเดียว
บทที่สิบสี่
“ตำรวจพร้อมแล้วครับ”ลูกน้องลุงบอกผม พวกเราพากันมารวมตัวกันแต่เช้า น้องพายดูตื่นเต้นมาก เขาไม่อยู่เฉย เดี๋ยวลุกเดี๋ยวนั่งตลอด
“ไปกันครับ”ผมบอกคุณตำรวจแล้วขึ้นรถ รถทุกคันมุ่งหน้าไปตามทางที่น้องพายบอก เราออกมานอกเมือง เรียกว่าแถวชานเมืองเลย มีแต่ป่ารกร้างเต็มไปด้วยต้นไม้และตึกที่สร้างไม่เสร็จ บางจุดมีน้ำขังเต็มไปหมด
“แน่ใจนะว่าเรามาถูกน่ะครับ”คุณตำรวจมองเส้นทางสลับมองหน้าน้อง น้องพยักหน้าอย่างมั่นใจ
รถตำรวจมาถึงพื้นที่โล่งแต่มีรั้วลวดหนามล้อมเอาไว้ ด้านในเป็นเหมือนโรงงานเก่าถูกปล่อยทิ้ง น้องเกาะเสื้อผมแน่น แล้วชี้ไปที่นั่น คุณตำรวจแบ่งเจ้าหน้าที่ล้อมโรงงาน แล้วตัดลวดหนามเข้าไป
“ตำรวจ”เสียงตะโกนดังมาจากด้านในก่อนจะเกิดเสียงโวยวายลั่น แล้วตสมด้วยเสียงปืน ผมกอดน้องหลบอยู่บนรถ รอให้คุณตำรวจควบคุมสถานการณ์
ไม่นาน คุณตำรวจก็ควบคุมตัวคนร้ายได้ทั้งหมด คนร้ายบาดเจ็บนิดหน่อยแต่ไม่เป็นอะไรมากคุณตำรวจก็ปลอดภัยดี
ในโรงงานมีเด็กกว่าร้อยชีวิต ทุกคนถูกช่วยเหลือออกมาทั้งหมด น้องพายวิ่งออกไปตามหาเพื่อน ผมเดินตามเขาไปติดๆกลัวหลง
ไปกับเด็กคนอื่น
“น้อยหน่า น้อยหน่า”น้องพายเดินไปทางนู้นทางนี้ แต่ก็ไม่พบ
“ห้องมืด”น้องพายพึมพัมเบาๆ “พี่เอ็กซ์ครับๆ ยังไม่หมด ยังไม่หมด”น้องหันมาดึงมือผม
“อะไรยังไม่หมดครับ”
“ยังช่วยไม่หมด ยังมีอีก”
ผมรีบไปบอกคุณตำรวจก่อนตามพายเข้าไปในโกดังอีกรอบ น้องชี้ให้คุณตำรวจช่วยกันเปิดแผ่นเหล็กที่อยู่บนพื้น ก่อนจะเห็นว่ามีทางเล็กๆลงไปได้ ข้างล่างมีตู้คอนดิชั่นเนอร์หลายตู้ปิดตายไว้อยู่
ตำรวจต้องใช้กรรไกรตัดดกุญแจ ภาพน่าหดหู่ด้านในทำเอาผม ต้องดึงตัวน้องพามากอดเพื่อไม่ให้เห็น มีเด็กถูกขังจนผอมไม่เหลือกระดูก กลิ่นปัสวะอุจจาระ รวมถึงเด็กที่ทนไม่ไหวแล้วจากไปก็มี
“ผมพาน้องขึ้นไปด้านบนนะครับ”
“ครับเดี๋ยวพวกเราจัดการทางนี้เอง”
“เห็นน้อยหน่าไหม”น้องเงยหน้าขึ้นมาถาม ผมส่ายหน้าน้องเลยทำท่าเหมือนจะร้องไห้
รถพยาบาลเข้ามาช่วยดูแลเด็กๆที่ถูกขังอยู่ด้านล่าง
“น้อยหน่า น้อยหน่า”น้องพายวิ่งไปที่รถพยาบาล บนเตียงใหญ่มีร่างของเด็กคนหนึ่งนอนหายใจรวยระรินอยู
“น้อยหน่า”น้องเข้าไปจับมือเพื่อนแล้วร้องไห้โฮ ไม่นานคุณหมอก็พาเพื่อนของน้องไป
“ฮือ ฮือ น้อยหน่า”ผมดึงตัวน้องเข้ามากอด ถ้ามาช่วยช้ากว่านี้ ถ้าไม่มีใครรู้ ถ้าไม่มีใครมาช่วยน้อง เด็กพวกนี้จะทำยังไง ทำไมคนเราถึงทำกับเด็กคนหนึ่งได้ขนาดนี้ ทำไมถึงโหดร้ายแบบนี้
อย่าหยุดหานะครับ อย่าหยุดหาหรือหยุดแชร์เวลาที่เห็นข่าวเด็กหาย พ่อแม่ของเขาไม่ก็ตัวน้องเองกำลังต้องการความช่วยเหลือ เพียงแค่เราคลิกแชร์ หรือรีทวิตอาจจะเป็นหนทางที่ช่วยพวกเขาก็ได้
“ฮึกๆ น้อยหน่า ฮือ ฮือ”
“ไม่ร้องนะ ไม่ร้อง เพื่อนน้องพายปลอดภัยแล้ว ถึงมือหมอแล้ว ไม่เป็นไรนะครับ ไม่เป็นไร”สองมือของผมโอบกอดแล้วลูบหลังน้องเพื่อนปลอบโยน ผมรีบพาน้องออกจากที่นี่ปล่อยให้เรื่องทั้งหมดเป็นหน้าที่ของตำรวจ
“ฮัลโหลไอ้หมอ ไปที่โรงพยาบาล X ให้หน่อย แล้วดึงตัวเด็กชื่อน้อยหน่าให้ไปรักษาที่โรงพยาบาลเรา จัดการให้ด้วยนะ”โทรไปสั่งไอ้หมอแล้วก็ต้องมากอดปลอบน้องตัวเอง
ครืด ครืด ครืด
“ฮัลโหลไอ้เอ็กซ์ กูเองนะ แต่ข่าวว่ามึงไปถล่มแก๊งค์ขอทานจับเด็ก เจอน้องพายไหม”ข่าวเร็วจังนะไอ้ลาฟ เอาไงดีวะ จะโกหกมันไหม หรือจะบอกความจริง
“เจอไหมมึง หลานกูเป็นไงบ้าง มึงเจอน้องไหม เจอใช่ไหม”มันเร่ง
“อื้อ เจอแล้ว”มันแทบจะตะโกนลั่นบ้าน
“พาน้องมาที่บ้านกู พามาที่บ้าน กูจะได้ติดต่ออา”
“กูต้องพาน้องไปโรงพยาบาลวะ”
“น้องเป็นอะไร มันทำร้าบน้องหรอ”
“เปล่าๆ เพื่อนน้องน่ะ น้องไม่เป็นไร”
“เดี๋ยวกูติดต่ออาแล้วรีบไป”
“เออๆ”
เฮ้อ ผมถอนหายใจ แต่ไม่โล่ง มันหนักใจ เข้าไปอีก
“เดี๋ยวคุณพ่อ คุณแม่น้องจะมานะครับ”ผมบอกน้อง น้องปาดน้ำตาแล้วเวยหน้ามองผม “พายต้องกลับบ้านแล้ว”
“ไม่เอาพายไม่อยากกลับ”น้องงอแง
“ไม่กลับไม่ได้ครับ มันถึงเวลาแล้ว”อย่างน้อยน้องก็ยังมีคุณพ่อ ผมคงจะรั้งให้น้องอยู่ด้วยตลอดไปไม่ได้ คือไม่ใช่ตอนนี้ แต่อนาคต ไม่แน่
“ไหนพี่เอ็กซ์บอกจะไม่ทิ้งพายไง”น้องพูดด้วยน้ำเสียงตัดพ้อ พลางขยับตัวไปนั่งไกลจากผม
“อย่าหนีพี่ พี่ไม่ทิ้งพาย เพียงแต่ตอนนี้พายต้องกลับบ้านไปก่อน แล้วพี่จะไปรับ”
“จริงนะ”
“จริงสิ”ผมขยับตามไปกอดน้องแน่น น่ารักแบบนี้ ตัวหอมแบบนี้ เป็นเด็กดีแบบนี้ ใครจะไปทิ้งลงละ พี่จะทิ้งพายได้ยังไง บอกแล้วพี่ขาดพายไม่ได้
“น้อยหน่าจะเป็นอะไรไหมครับ”
“ไม่หรอก ตอนนี้น้อยหน่าถึงมือหมอแล้ว เดี๋ยวพี่ให้เพื่อนดูแลให้”
“ขอบคุณมากนะครับ”
“อย่าร้องไห้อีกนะ พี่เป็นห่วง”ผมใช้มือเกลียน้ำตาบนแก้มน้อง น้องพยักหน้าแล้วพิงซบอก ขอบโมเม้นท์นี้จัง
พอถึงโรงพยาบาลไอ้ลาฟก็พุ่งชนมารับตัวน้อง น้องพายไม่พูดอะไร ไอ้ลาฟดูดีใจมาก ไม่นานพ่อกับแม่ใหญ่น้องก็มา ผมสังเกตแม่ใหญ่เธอดูตกใจมากเมื่อเห็นน้อง
“แดดดี้”น้องพายเข้าไปกอดพ่อ
“ไม่เป็นไรแล้วลูก”ท่านปลอบน้อง
ผมปล่อยให้น้องอยู่กับครอบครัว เลยเดินไปดูไอ้หมอในห้อง
“เป็นไงบ้างวะ”
“อาการดีขึ้นแล้ว ถ้ามาช้ากว่านี้ แย่แน่ ขาดอาหารมาหลายวัน ติดเชื้อในกระแสเลือด กำลังถ่ายเลือดให้อยู่ เออ อีกเรื่อง” มันหยุด
เว้นจังหวะ “น้อยหน่าเป็นน้องของนิด คู่ขานายนะ เดี๋ยวเขาก็มา ฉันให้พยาบาลติดต่อไป”
“นายรู้ได้ไง”
“นี่ มันอยู่ในมือน้องตอนช่วยออกมา”มันส่งรูปคู่ของนิดกับน้อยหน่ามาให้ผม ผมว่าทฤษฎีโลกกลมนี่โคตรจริงเลย
“แล้วน้องพายละ”ไอ้หมอตบบ่าถามผม
“ฉันจะให้น้องเขากลับบ้านก่อน แล้วค่อยว่ากันอีกที”
“เหมือนน้องไม่อยากกลับ”
“เออฉันก็ไม่อยากให้กลับ”
“ยังไง เขาก็ต้องกลับไปอยู่กับครอบครัว ต้องยอมละ”ไอ้หมอพูดถูก ยังไงก็ต้องให้น้องกลับไปอยู่บ้าน
“น้อยหน่า”นิดเปิดประตูเข้ามา เจอผมเขาผงะเล็กน้อยก่อนยกมือไหว้ทั้งผมและไอ้หมอ ก่อนเดินไปหาน้องชายที่นอนอยู่บนเตียง เขาร้องไห้โฮ
“น้อยหน่าพี่ขอโทษ พี่ขอโทษ ฮือ ฮือ”
“ไม่เป็นไรน้องปลอดภัยแล้ว”ผมเดินไปลูบหลังเขา
“ฮือ ฮือ มันเป็นความผิด นิดเอง นิดไม่ได้ไปช่วยน้อง ฮือ ฮือ พวกมันบอกว่ามันส่งน้องไปทำงานต่างจังหวัด นิดโง่ นิดเชื่อพวกมัน มันทำร้ายน้อง มันทำร้ายน้อง ฮือ ฮือ”
“อย่าร้องไม่ต้องโทษ ตัวเอง น้องปลอดภัยแล้ว ไม่เอาไม่ร้อง”
“คุณเอ็กซ์ ขอบคุณมากนะครับ ขอบคุณมาก”นิดหันมากอดผมแน่น ซุกหน้าลงกับอกแล้วสะอื้นไห้อย่างหนัก
“ไม่เป็นไรแล้วๆ”
ประตูห้องเปิดเข้ามา น้องพายเดินมากับไอ้ลาฟ น้องมองผมกับนิด รอยยิ้มที่มีอยู่บนใบหน้าเล็กตอนนี้กลายเป็นบึ้งตึง นี่น้องหึงผมใช่ไหม ผมเลยแกล้งกระชับกอดนิดเข้ามาอีก น้องขมวดคิ้วแน่น ผมเลยดึงตัวนิดมาเช็ดน้ำตาให้เหมือนที่เคยทำกับน้อง
“ไม่เอาไม่ร้อง ไปดูแลน้องไป”
พอหันกลับมาอีกที น้องพายก็หายไปแล้ว
เอาแล้วเอ็กซ์ ซวยแล้ว….มึง
....................................................................................
:katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
มาแล้วววววววววววว ตอนที่ 14
ู^O^ เพิ่งสอบเสร็จก็เลยฟิต เดือนหน้าจะไม่ได้อัพเพราะติดสอบ
เดือนนี้ก็เลยน่าจะ ทุกวันไม่ก็วันเว้นวันนะคะ
ติดตามข่าวสารเพิ่มเติม กดเลย
แฟนเพจจจจจจจจจจจจจจจ
ไปเม้าท์กันๆๆๆๆ ช่วงนี้เหง้าเหงา
https://www.facebook.com/faiizfiction
มีภาพร่างโปสการ์ดพี่เอ็กซ์กับน้องพายมาอวด แค่ร่างๆในกระดาษ
เดี๋ยวรอน้องทำเสร็จแล้วจะเอามาให้เชยชมนะค่า ^^
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[
(http://upic.me/i/1a/10005830_642178389165023_93436279_o.jpg)
เจอกันตอนที่สิบห้าค่า บ้ายบายยย
:bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
-
มากันแล้วๆ จิ้มก่อน >////<
..........................
55+ พี่เอ็กซ์หาเรื่องใส่ตัวจนได้
รีบไปแก้ตัวก่อนน้องจะกลับบ้านเลย
แต่แม่ใหญ่นี่น่าระแวงแฮะ คงจะไม่คิดจะทำอะไรอีกหรอกนะ
-
งานเข้าแล้วพี่เอ็กซ์ ปล่อยน้องกลับบ้าน แม่ใหญ่ตัวอันตราย ต้องจับตาดูไว้
-
สมน้ำหน้าจ้าาาาาาาาาา พี่เอ็กซ์ 555555
หาเรื่องใส่ตัวจริงๆ ล้อเล่นกับความรู้สึกน้องไม่ดีเน้อ
ที่น้องพายไม่อยากกลับเพราะกลัวแม่จะทำอะไรอีกรึเปล่านะ
-
:hao7:
-
:hao3: :hao3: :hao3:
-
o13 o13
-
พี่เอ็กซ์...
หาเรื่องทำไมย่ะครับ
ถ้าน้องร้องไห้นะ o18
-
ไม่ชอบเอ็กซ์ตอนนี้เลย ทำไมต้องลองใจคนอื่นด้วย เล่นกัลความรู้สึกน้องมันสนุกตรงไหน(อินค่ะ พอดีชอบน้องพาย เอฟซี55555)
สู้ๆน้า สนุกค่ะ
-
สมน้ำหน้าเอ็กซ์อยากแกล้งน้อง 5555
-
เจอน้องพายงอนแล้ววว พี่เอ็กซ์
-
:hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:
-
ซวยแล้วสิ พี่เอ็กซ์ :laugh: :laugh:
-
ดูถ้างานจะเข้าเอ็กซ์นะ :hao3:
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
เล่นไม่เข้าเรื่อง....ซวยแล้วไง สม :katai3:
-
5555 สมน้ำหน้าพี่เอ็กซ์
-
คิดจะทำการใหญ่ ใจต้องนิ่ง
เอ็กซ์ใจร่มๆไว้ อย่าเพิ่งง้อนะ :hao7: :hao7:
-
พี่เอ็กซ์ชั่งกล้ายั่วน้อง
ถ้าน้องโกรธขึ้นมานะ.....อดกินทำไง
ไม่คิดๆ
5555
-
:hao3: :hao3: :hao3:สมงานเข้า :hao3: :hao3: :hao3: :hao3:
-
เพิ่งได้เข้ามาอ่านเรื่องนี้ สนุกมากกกกกกค่ะ น้องพายน่ารักจัง แต่ตอนล่าสุดอยากตื้บพี่เอ็กซ์ ไปแกล้งน้องตะไมเนี่ยยยยยยยย
-
เอาแล้วๆ พี่เอ็กซ์เรางานงอกกก ฮ่าๆ :m20:
รอนะฮะ :')
-
น้องพายหึงแน่เย้ยอ่า
-
:rureadyขอโทษนะค่ะ คนที่แกลองใจมันเด็กโว้ยยยยย. แหม อยากให้ x เห็นน้องพายอยู่ในอ้อมกอดคนอื่นจังคงจะมันไม่ใช่น้อย.
ติดตามค่ะ
-
งานงอกแระอีตาเอ็กซ์ ตามไปง้อน้องเลยนะ
-
อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกหดหู่เกี่ยวกับเรื่องเด็กๆ แต่ตอนนี้อีตาเอกซ์งานเข้าแล้ว
-
โดนน้องงอลซะแล้ว
-
วะ ฮา ฮ่า เป็นงัยล่ะ เล่นดีนัก ได้เรื่องเลย
งานเข้าแล้ว น้องพาย งอนหนักแน่
สมน้ำหน้า
:laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
-
อยากให้น้องพายหึงเรอะ หึหึ เป็นไงล่ะ สมใจมั้ยพี่เอ็กซ์
-
นุ้งพายงอนจนได้ คุณพี่เอ็กซ์
เดี๋ยวน้องก้อไม่มาอยู่ด้วยหรอก หึ่ยยยย
-
ไอ้พวกขบวนการค้ามนุษย์
เลว เชี่ย ทราม ไอ้พวกใจหมา
เกลียดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ขอให้พวกมรึงไม่ตายดี!!!
//ขอโทษจ้า อินอีกแล้ว
ขอบคุณค่ะ รอตอนต่อไป ^^
-
(http://image.ohozaa.com/i/530/DNxjOZ.jpg)
นาย…เป็นของฉันคนเดียว
บทที่สิบห้า
ผมขอตัวออกมาทำธุระ สายตาก็พยายามมองหาน้อง น้องยืนอยู่กับพ่อของเขา น้องมองมาที่ผมด้วยสายตาผิดหวัง เศร้า เสียใจ แค่ดวงตาเล็กมองมาก็บาดเนื้อผมจนเป็นแผลไปทั้งตัว ผมกำลังจะเดินไปหาเขา แต่คุณตำรวจดันเดินมาสอบถามข้อมูลเสียก่อน
“ขอประทานโทษครับคุณเอ็กซ์ไม่ทราบว่าพอมีเวลาไหมครับ”
“ครับได้”ผมเดินไปกับคุณตำรวจ แต่สายยังมองอยู่ที่น้อง น้องงอนหันหน้าหนีผมเลย ตายๆ อยากจับกดตรงนี้ให้หายงอนเลย
“คือว่าเลขขาคุณแจ้งให้ทางเราทราบว่าคุณจะจัดการดูแล เด็กๆทั้งหมดเองหรอครับ”คุณตำรวจถามหน้าเคร่งเครียด
“ครับ ให้เด็กๆติดต่อกลับบ้านไปหาครอบครัว ถ้าติดต่อครอบครัวแล้วเขาไม่รับ หรือไม่ต้องการก็ให้อยู่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าของผม เด็กที่ป่วยมีค่าใช้จ่ายรักษาพยาบาลก็เบิกที่ผมได้เลยครับ อ้อส่วนเด็กที่เสียชีวิตผมจะเป็นเจ้าภาพจัดการงานศพของพวกเขาเอง”
“คือว่าตอนนี้มีคนมาประกันตัว ผู้ต้องหา แต่ทางเราระงับไว้เพราะเป็นคดีใหญ่ อาจมีการขึ้นศาล ยังไงผมต้อขอรบกวนเวลาคุณเอ็กซ์อีกในครั้งหน้านะครับ”
“ได้ครับ ติดต่อมาที่เลขาผมเลย หรือว่า นี่ครับนามบัตรผม”ผมยื่นนามบัตรให้คุณตำรวจ เขาจากไปพร้อมๆกับมือถือผมดังขึ้น
“ไอ้ลูกหมา เป็นไงบ้าง รู้ไหมแกไปกระตุกหนวดเสือ ทำเรื่องไว้ให้ลุง”เสียงพี่ชายของแม่ดังมาตามสาย
“ทำไมละครับ”
“ก็แก๊งค์ขอทานพวกนี้ มีตำรวจคุมอยู่”
“ถึงว่าเด็กๆโดนส่งตัวไปหาตำรวจก็โดนส่งกลับทุกที แบบนี้นี่เอง แล้วยังไงครับ เขาจะเอาเรื่องเราหรอ”
“เขาก็โวยวายนั้นแหละ แต่ลุงจัดการให้แล้ว ยศแค่นั้นมีหรือจะสู้ลุง”
“คร๊าบ ขอบคุณมากครับ วันหลังผมจะเข้าไปเยี่ยมนะ”
“ไม่เป็นไร ยังไง งานนนี้ลุงก็ได้หน้าเยอะอยู่เหมือนกันนะ”เสียงลุงหัวเราะเอิ๊กอ๊ากมาตามสาย
“ขอบคุณมากครับ ขอบคุณลุงมาก ฝากความคิดถึงไปหาคุณป้าปราณีด้วยนะครับ”
“ได้ๆ ป้าคงคิดถึงแกแย่ นั้นแค่นี้นะ ลุงทำงานก่อน”
“ครับสวัสดีครับ”
ผมเดินกลับไปน้องพายเข้าไปดูน้อยหน่า พ่อของน้องเข้ามาขอบคุณผมอีกครั้ง แล้วก็พาตัวน้องกลับไป น้องไม่มองหน้าผม ผมพยายามจะเอื้อมมือไปจับแขนเขาแต่น้องก็ขยับตัวหนี เราเลยไม่มีโอกาสได้บอกลากันสักนิด
“ให้คนดูผู้หญิงคนนั้นด้วย ตามทุกฝีก้าว ดูว่าเธอทำอะไรที่ไหนอย่างไรติดต่อใครย้อนหลังไปหนึ่งเดือน แล้วก็ตั้งแต่นี้ไป”ผมสั่งลูกน้องให้เฝ้าดูแม่ใหญ่ของน้องพาย ผมแค่มีลางสังหรณ์ว่ามันจะแปลกๆ ผมตั้งใจจะให้น้องกลับไปอยู่บ้านเพื่อพิสูจน์บางอย่าง ถ้าแน่ใจแล้วผมจะขอน้องมาอยู่ด้วยจริงๆ
น้องพายพี่ขอโทษนะครับ ใจหาย เหมือนหัวใจผมโดนกระชากไป ภาพพ่อน้องจูงมือน้องไปทำเอาผมอยากด่าตัวเอง นี่ดีแล้วหรอที่ผมตัดสินใจแบบนี้ ดีแล้วใช่ไหม
พาย Talk
ทำไมพี่เอ็กซ์ถึงกอดคนอื่น ทำไมพี่เอ็กซ์เช็ดน้ำตาให้คนอื่น
ไหนพี่เอ็กซ์บอกจะไม่ทิ้งพายไง ไหนบอกว่ารักพายไงแล้วทำไมถึงทำแบบนี้ ทำไมไม่บอกแดดดี้ว่าพายจะอยู่ที่นี่ ทำไมไม่บอกแดดดี้
ไม่เอาแล้วไม่อยากกลับไปบ้านที่ไม่มีแม่ ไม่มีใคร ไม่อยากอยู่คนเดียว ไม่อยากนั่งดูตัวเลขวุ่นวายให้แม่ใหญ่ ไม่อยากกินข้าวคนเดียว ไม่อยากนอนคนเดียว ไม่อยากกอดตัวเอง ไม่เอาไม่อยากกลับไป
พี่เอ็กซ์คนใจร้าย น้องพายมองขนาดนั้น ยังไม่มาหาพาย คนใจร้าย เกลียดน้องพายเกลียดพี่เอ็กซ์แล้ว
น้องพายไม่รักพี่เอ็กซ์แล้ว
ร่างเล็กนั่งเงียบอยู่บนรถคันหรูคนเดียว แดดดี้ไม่พูดอะไร แม่ใหญ่ก็เช่นกัน ทุกคนเงียบ เงียบเหมือนทุกครั้ง เงียบเหมือนเมื่อก่อน เงียบเหมือนไม่มีใครอยากจะใส่ใจ ที่แสดงต่อหน้าทุกคนว่ารักว่าห่วงคืออะไร
แดดดี้ยุ่งกับงานจนลืมเขา ลืมแม่ ขนาดวันที่แม่เสียแดดดี้ยังไม่มา วันเผาศพแม่แดดดี้ก็ไม่มา
พายขยับตัวลุกลี้ลุกลนเมื่อเห็นว่ารถเลี้ยวเข้ามาในสนามบิน อยากหนีไปไกลๆ ทำไมไม่มีใครต้องการเขา ทำไมทุกคนอยากไล่เขาออกไปไกลๆทำไมนะ
ตอนนี้เขานั่งอยู่บนเครื่องบินลำใหญ่มุ่งหน้ากลับอังกฤษ บ้านที่จากมานาน แม่ใหญ่มองพายด้วยสายตาชิงชัง พ่อของพายนั่งอยู่ด้านหน้า เขากับแม่ใหญ่นั่งด้านหลังคู่กัน
“จำไว้นะ เวลาคนอื่นถามอะไรให้บอกว่าไม่รู้ ไม่อย่างนั้น ฉันฆ่าแกตายแน่ จำไว้”แม่ใหญ่บอกเสียงเหี้ยมแล้วกันไปจิบชาเลิศรส
คนตัวเล็กถอยหายใจก่อนปาดน้ำตาข้างแก้ม
ระยะทางในการบินยาวนาน แม้ร่างกายจะเหนื่อยล้าแต่ร่างเล็กก้ไม่สามารถหลับตาลงได้ เขาคิดถึงคำพูดเมื่อคืนของคนโกหก คำบอกรัก ห่วงหา คำพูดหลอกๆ ปลอมๆ
เขาไม่ได้อายุน้อยเกินกว่าจะไม่รู้ว่าการกระทำของพี่เอ็กซ์ที่มีต่อเขามันคืออะไร นักศึกษาปริญญาโทโดยเรียนที่บ้านอย่างเขา อ่านหนังสือและศึกษาเรื่องราวต่างๆบนโลกมากพอ มากพอที่จะรู้ว่า คนรักกันจะนอนด้วยกัน จูบกัน และทำอย่างว่า ถึงพี่เอ็กซ์กับเขาไม่ได้มีความสัมพันธ์ลึกซึ้ง แต่มัน ก็มากกว่าคำว่าพี่น้องที่พี่เอ็กซ์บอกใครต่อใคร
ที่เขาข้องใจคือ พี่เอ็กซ์ไม่ได้รักเขา แล้วจะกอดเขาทำไม จูบเขาทำไม ทำดีกับเขาทำไม
ไม่ใช่สิ ทั้งหมดเป็นเพราะเขาเองไม่ใช่หรอที่อ้อนวอนขออยู่กับพี่เอ็กซ์เอง เป็นเขาไม่ใช่หรอ ที่ขอร้องพื้นที่ข้างตัวของพี่เอ็กซ์
ยิ่งคิดก็ยิ่งเจ็บปวด ยิ่งคิดก็ยิ่งสงสารโชคชะตาชีวิตตัวเอง ตั้งแต่เด็กเขาไม่เคยได้ออกไปไหนนอกจานบ้านหลังเล็กที่แดดดี้ยกให้เขากับแม่อยู่หลังคฤหาสน์เรือนงาม เขาไม่เคยมีเพื่อน ไม่เคยได้ออกไปเล่นที่ไหน ไม่เคยได้เรียนหนังสือเหมือนคนปกติ
แม่ให้เขาเรียนที่บ้าน แม่ห้ามเขายุ่งกับตัวเลข ห้ามบอกใครว่าอ่านหนังสือได้ เขาเก็บความลับนั้นตลอดมา ได้แต่สงสัยในใจทำไมถึงบอกไม่ได้ ทำไมถึงต้องตอบคำถามผิดเวลาอยู่ต่อหน้าแดดดี้ เขาอยากให้แดดดี้ชื่นชมเขาสักครั้ง แค่ครั้งเดียวก็ยังดี
หลังจากแม่ของเขาเสีย แดดดี้ก็ให้เขาขึ้นไปอยู่บนเรือนหลังใหญ่ แดดดี้ให้คนมาสอนหนังสือเขา เขาทำได้ดีเพราะเรียนมาหมดแล้ว แดดดี้ชื่นชมเขา แดดดี้ให้รางวัลเขา แน่นอนว่าแม่ใหญ่ไม่พอใจเพราะเขาทำอะไรดีกว่าน้องสาวตลอด เธอมักดุด่าเขาเสมอ แต่แม่สอนว่าเขาคือแม่อีกคนให้รักเธอมากๆ
เธอใส่ความว่าเขาแกล้งน้องบ้าง ทำน้องเจ็บบ้าง จนแดดดี้เริ่มดุและตีเขามองเขาเป็นเด็กไม่ดี ตอนที่เขาไปเล่นฟุตบอลที่สนามน้องวิ่งตามออกมาแล้วล้มเลือดไหล นั้นคงเป็นครั้งสุดท้ายที่แดดดี้คุยกับเขา
เขาไม่ควรรักใครใช่ไหม พอรักแล้วก็ต้องเจ็บ พอรักใครคนๆนั้นก็ต้องจากไปทุกที
น้ำตาไหลเปื้อนแก้มไม่หยุด ท้องฟ้าด้านบนปกคลุมไปด้วยเมฆ มันมืดมิดน่ากลัว
:katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
มาแบบกระปิดกระปอยยยยยย
>O< เสาร์อาทิตย์ไม่ได้อัพนะคะ กลับบ้านแล้วก็ ลงไปกรุงเทพ
น่าจะมาอีกทีวันจันทร์อังคาร
ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นนะคะ อ่านทุกอันเลย
ขอบคุณที่ชอบ :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
กลับบ้านก่อนนะคะ :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
-
โดนห้ามทุกอย่างมาตั้งแต่เด็กเลยเหรอลูกพาย เอานิวเคลียมั้ยลูก เผื่ออะไรๆมันจะเย็นลง
:laugh:
ติดต่อคุณสตากด่วนเลย เรียนเก่งขนาดนี้ :impress2: :impress2:
-
สงสารน้องพาย :katai4:
พี่เอ็กซ์ รีบมาพาน้องกลับไปเหอะ..
-
น้องจบโทแล้ว โอ้วววว
แต่ความสำเร็จนั้นแลกมาด้วยความเหงาและการสูญเสีย
ชีวิตเด็กเล็กๆ แบบนี้เก่งจริงที่ไม่เตลิดยังมีความน่ารักแบบเด็กอยู่
ขอให้พี่เอ็กซ์ช่วยน้องได้เร็วๆ นะ เพี้ยง
-
สงสารน้องพายอ่า
-
น้องน่าสงสารจัง
-
:katai1: :katai1: :katai1: :katai1:อยากตบอีแม่ใหญ่โว้ย :z6: :z6: :z6: :z6: :z6:สงสารน้องพาย :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
ป๊าดดดด!!!!
นักศึกษาปริญญาโท!!~~
-
น้องพายน่าสงสารรรรร
-
จบโทแล้ว !!!!! :a5: :a5:
-
น้องพายให้พี่เอ็กซ์อธิบายก่อนนนนนนน :z3: :z3:
-
ตอนใหม่มาแล้ว
แต่ไม่มีแรงอ่านเลย
แอบป่วยเล็กน้อย
เด๋วกลับมาอ่านนะค๊าาาา
-
:katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
-
น่าสงสารจัง :mew2: :mew2: :mew2:
-
สงสารน้องพาย เอ๊กซ์อย่าปล่อยน้องไปนานๆละ รีบทำให้เร็วๆหน่อย
-
น้องยังเด็ก? ทำไมพี่เอ็กซ์ไม่แอบบอกอะไรไปบ้าง
ดูสิคิดเองไปแล้วว่าไม่มีใครรักไม่มีใครต้องการนะ
รีบมารับเลยนะ ก่อนที่เรื่องจะแย่ แล้วน้องจะงอนกว่านี้
ว่าแต่ตกลงอีตาแดดดี้นี้ทำว่าห่วงลูกบังหน้าเรอะ
ที่แท้ก็ไม่ได้ห่วงจริงๆใช่มั้ย ลูกร้องไห้ไม่คิดจะปลอบสักนิด ฮ่วย!!
ปล.น้องจบโทก่อนฉันอีกอะ หนูพายยยยยยย
-
กว่าจะรู้....ก็ต้องให้สูญเสียทุกอย่างก่อนไปใช่ไหม? ทั้งเอ็กซ์ ทั้งแดดดี้ของพาย ต้องเสียพายไปก่อนใช่ไหมถึงจะรู้สึกตัว ต้องให้ความลับการกระทำเลวระยำของแม่เลี้ยงนั่นเผยก่อนใช่ไหมถึงจะรู้สึตัวว่า ได้ทำเลวๆและสิ่งที่เลวร้ายกับเด็กตัวเล็กๆ ต่อให้ฉลาดระดับปริญญา แต่ยังไงพายก็คือเด็ก เด็กที่ต้องการความรัก
-
น้องพายของเจ้น่าสงสาร
มาม๊ะมาหาเจ้ เดี๋ยวตบอิแม่ใหญ่ให้ลูก
-
น้องพายสู้ๆ ทุกคนเอาใจช่วย
-
อ้าวววว แล้วจะได้เจอกันอีกมั้ยนี่ น้องเข่้าใจว่าพี่ไม่รักซะแล้ว ง้อด่วนค่ะ
-
พี่เอ็กซ์มาเคลียร์น้องด่วน
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
น้องพาย อย่าน้อยใจไปเลย ใครไม่รักช่างเขา แต่ต้องรักตัวเองนะรู้มั้ย
เพราะชีวิตนี้เป็นของเรา
พ่อน้องพาย นี่ก็แปลก เค้าจะไม่รู้เรื่องอะไรเลยหรอ มันออกจะเกินไปหน่อยนะเป็นพ่อแบบไหนเนี่ย
ไม่สนใจลูกเลย แล้วอย่างนี้จะออกตามหาย น้องพาย ทำไมเนี่ย
แต่เราว่า อินางคุณนายใหญ่ ต้องเป็นคนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องที่ น้องพาย โดนลักพาตัวไปแน่ๆ
แก่แล้วยังขี้อิจฉาอีก ขาคู่สักที
:z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6:
-
ไม่อยากให้น้องพายกลับบ้านเลยอ้ะ พี่เอ็กซ์ อยู่หนายยยย :angry2:
-
:mew6:
-
อ่านตอนนี้แล้วอยากกระทืบไอ้พี่เอ็กซ์ให้ตายคาทีนจริงๆ
ทำน้องร้องไห้ เสียใจอย่างนั้นได้ไง แค่นี้น้องไม่มีใครสนใจแล้วนะ ทั้งแด๊ดดี้ ทั้งแม่ใหญ่ ใจร้ายที่สุดดด
-
โลกนี้ช่างโหดร้าย :katai1:
-
เง้ออ พี่เอ็กซ์มารับน้องไวๆนะ :hao5:
รอนะฮะ :')
-
(http://image.ohozaa.com/i/530/DNxjOZ.jpg)
นาย…เป็นของฉันคนเดียว
บทที่สิบหก
“แดดดี้ให้จ้างคนมาดูแลพายหนึ่งคน จะไปไหนก็บอกเขานะ แดดดี้เป็นห่วงกลัวพายเป็นอันตราย”แดดดี้พาบอดี้การ์ดคนใหม่เข้ามาในห้องนอนกว้าง น้องพายพยักหน้าให้แดดดี้ แล้วมองคนที่ยืนอยู่ด้านหลังก่อนถอนหายใจเฮือกใหญ่
“แดดดี้ต้องไปต่างประเทศหลายวัน มีประชุมอีก แดดดี้ขอโทษที่ทำให้พายต้องเจอเรื่องเลวร้ายแบบนั้น แดดดี้รักพายนะ ต่อไปนี้แดดดี้จะไม่ทำให้พายต้องเจอเรื่องแบบนั้นอีกแล้ว”พายสวมกอดผู้เป็นบิดาแน่นก่อนร้องไห้ออกมา ตอนนี้เขาเจ็บเขาอยากร้องไห้ มันเจ็บปวดไปหมด เหมือนโดนทำร้ายซ้ำแล้วซ้ำอีก
“ไม่เป็นไรครับ พายไม่เป็นไรแล้วครับ ฮือ ฮือ”ร่างเล็กสะอื้นไห้
“พักผ่อนซะ อยากไปเที่ยวไหนก็บอกริชาร์ด แดดดี้ไปก่อนนะ”
“ครับ”น้องพายค่อยๆปล่อยมือออกจากเอวคนเป็นพ่ออย่างจำยอม ก่อนนั่งกอดเข่าอยู่บนเตียงกว้าง
ภาพพี่เอ็กซ์กอดคนอื่น เช็ดน้ำตาให้คนอื่น มันปรากฏอยู่ในความคิดของเขาไม่สามารถสลัดออกไปได้ พี่เอ็กซ์ไม่มาหาเขา ไม่มาส่ง ไหนบอกว่ารักเขา ไหนบอกว่าอยากให้เขาอยู่ด้วยแล้วทิ้งเขาทำไม คนใจร้ายพี่เอ็กซ์ใจร้าย
“ฮือ ฮือ”
บอดี้การ์ดคนใหม่ยืนมองผู้เป็นเจ้านายตัวน้อยร้องไห้ด้วยความสงสาร ได้แต่ยืนมองไม่อาจเข้าไปปลอบโยน
หลายเดือนผ่านไป เรือสำราญขนาดใหญ่กลางทะเลเมดิเตอร์เรเนียน
ผมลงจากเฮลิคอปเตอร์คันใหญ่เดินเข้าไปภายในเรือ สู้ห้องสูทที่ใช้รับรองแขกระดับวีไอพี มิสเตอร์ไมเคิลนั่งอยู่ด้านใน ท่านเชิญผมมาร่วมงานเปิดตัวเรือรำใหม่ที่จะใช้เปิดทัวร์ให้แก่นักท่องเที่ยวหลายเชื้อชาติ ผมเดินไปจับมือเขาก่อนนั่งลงข้างๆ
“ยินดีที่ได้พบกันอีกครับ คุณเอ็กซ์”
“ยินดีเช่นกันครับมิสเตอร์ไมเคิล”ผมยิ้มกว้างให้ผู้ใหญ่ใจดีที่มีศักดิ์เป็นพ่อของน้องพาย
“ผมอยากเลี้ยงขอบคุณที่คุณช่วยลูกชายของผมไว้น่ะครับ เห็นว่าคุณมาทำงานแถวนี้พอดีเลยให้คนไปเชิญมา ขอโทษทีที่ไม่ได้เชิญด้วยตัวเอง”เขาบอกอย่างอ่อนน้อมน่านับถือ หลังจากวุ่นเรื่องคดีความของเด็กๆ จัดการทุกอย่างผมก็ต้องมาประชุมแถวนี้ พ่อน้องพายรู้เรื่องพอดีเลยติดต่อเชิญผมมา ผมรีบมาทันทีเพราะอยากเจอน้องมากๆ ไม่ได้เจอกันหลายเดือน ไม่ได้นอนด้วยกันหลายคืน ผมคิดถึงน้องมากเลย
“ไม่เป็นไรครับ แค่นี้ก็เป็นเกีรยติมากแล้ว ว่าแต่แล้วน้องไม่มาด้วยหรอครับ”ผมกวาดสายตามองรอบๆแต่ก็ไม่เห็นน้องเลย คิดถึงจัง
“มาสิครัย สงสัยอยู่ในห้องพักยังไม่ออกมา ถ้ามาแล้วผมจะเรียกให้มาพบคุณเลย”
“ครับ”ผมยิ้มกว้างในใจนี่เต้นรัว อยากเจอจะตายอยู่แล้วอยากขอโทษ อยากกอด อยากทำทุกอย่าง
“ผมได้ยินมาว่าคุณจะเปิดท่าเรือแถวนี้ใช่ไหมครับ”คุณไมเคิลเริ่มเข้าประเด็น ผมได้ยินว่าท่านสนใจอยากให้เรือของท่านเทียบท่าของผมด้วย
“ใช่ครับ”
“ผมหวังว่าเราจะได้ร่วมธุรกิจกันนะครับ”
“เช่นกันครับ”
ผมขอตัวออกไปเดินเล่นรอบๆเรือ เรือใหญ่กว้างและสวยมาก เหมาะสมที่ได้รางวัลเรือยอดเยี่ยมแห่งการเดินเรือท่องเที่ยว
ผมเห็นร่างเล็กคุ้นตาเดินขึ้นไปบนดาดฟ้า ผมรีบสาวเท้าก้าวตามไปทันที ลูกน้องสี่ห้าคนของผมรู้งานยืนรอด้านล่าง ผมค่อยๆเดินไปจนถึงตัวน้อง ค่อยๆสวมกอดเขาเบาๆ คิดถึงจัง ผมหอมลงไปบนแก้มเล็กฟอดใหญ่
น้องหันมาเจอผมเขาดูตกใจมาก ก่อนผลักผมให้ออกจากตัว
“พายพี่ขอโทษ”ผมเดินขยับก้าวไปหาน้อง แต่น้องเดินหนี
“ออกไปนะ อย่ามากอดพาย”คำพูดจากปากเล็กทำเอาผมเจ็บไปถึงหัวใจ
“ยังไม่หายโกรธพี่หรอครับคนดี หื้ม”ผมจับแขนเขาดึงมาหาตัว น้องเอามือทุบไหล่ผม ดิ้นไม่ยอม
“อย่ามายุ่งกับพายนะ ออกไปเลยคนใจร้าย”น้องตะโกนไล่ผมแล้วร้องไห้ออกมา
“พี่ขอโทษ พี่ขอโทษ อย่าโกรธพี่เลยนะ นะครับ”ผมดึงเขามากอดอย่างโหยหา ปากก็จูบแก้มเล็ก ดอมดมอย่างคิดถึง
“ปล่อย ฮือ ฮือ ปล่อย ริชาร์ดช่วยด้วย ฮือ ฮือ”น้องตะโกนเรียกใครไม่รู้ จู่ๆผมก็ถูกกระชากผลักลงไปกองกับพื้น น้องวิ่งเข้าไปกอดผู้ชายคนนั้นอย่างรวดเร็ว ทำเอาใจผมสลาย
“พายปล่อยมันเดี๋ยวนี้ มันเป็นใคร พี่บอกให้ปล่อยไง”ผมตะโกน บอกน้อง
“กลับไปเลย ไม่ต้องมายุ่งกับพายอีก”น้องไล่ผม
“พายครับ ที่พายเห็นมันไม่ใช่อย่างนั้นนะ คือว่า…”
“ไม่ต้องอธิบายพายไม่อยากฟัง ไม่อยากรู้อะไรทั้งนั้น คนใจร้าย”น้องตัดพ้อ แล้วกอดผู้ชายคนนั้นแน่นกว่าเดิม ไอ้นั้นมันลูบหัวน้องไปมา ที่ตรงนั้นมันต้องเป็นของผมสิ
ผมต้องได้กอดน้อง ได้ปลอบ ได้ลูบหัวน้อง มันเป็นที่ของผม
“ทำไมถึงไม่ฟัง พายต้องฟังพี่นะให้พี่อธิบายก่อน แล้วพายจะโกรธพี่จะเกลียดพี่ก็ได้พี่ยอมทุกอย่าง พายฟังพี่นะ”
“กลับไป พายไม่อยากฟัง”น้องยกมือปิดหูแล้วร้องไห้โฮ
ผมเดินไปหาน้องพยายามจะดึงน้องมากอด แต่ไอ้นั้นมันขวางไว้ ผมเลยต่อยมันหมัดหนัก มันสวนกลับมา น้องร้องห้ามเสียงดัง บอดี้การ์ดของผมจะขึ้นมาช่วย แต่ผมหันไปห้ามก่อน เรื่องน้องผมขอเป็นคนจัดการเอง
“ปล่อยนะพี่เอ็กซ์ อย่าทำอะไรริชาร์ด ปล่อยสิ”น้องดึงแขนผมออก ผมผลักตัวน้องให้ออกไปไกลๆก่อนยกมือสุดแขนเพื่อที่จะต่อยคนตรงหน้า
พลั่ก
ตัวน้องปลิวไปอีกทาง เขาเอาตัวมารับหมัดแทนผู้ชายคนนั้น
น้องตัวสั่นระริกเลือดออกจากปากเล็ก ผมตั้งสติได้เลยรีบวิ่งไปหาน้องทันที
“ออกไป”ไอ้นั้นมันยืนจังก้าบังน้อง ผมคว้าคอเสื้อมันก่อนจะฟาดหมัดอีกข้างไปบนหน้ามัน มันรับหมัดแล้วยืนนิ่งเฉยๆ ก่อนสวนหมัดกลับมาจนผมล้มกลิ้งไปนอนกับพื้น
ผมลุกขึ้นมาใด้ ก็พยายามเข้าไปหาน้อง แต่ไอ้นั้นมันเดินเข้ามาจับผมเหวี่ยงไปอีกทาง ผมดึงมึนลงมาแล้วต่อยๆจนหายแค้น มันจับตัวผมพลิกลงแล้วต่อยคืนเหมือนกัน แรงมันเยอะกว่าเพราะตัวใหญ่กว่าผมมาก
“ออกไปซะ ถ้าไม่อยากเจ็บตัวมากกว่านี้”
“กูไม่กลัว มึงนั้นแหละออกไป กูจะไปดูน้อง”
“เขาไม่อยากอยู่ใกล้มึง มึงยังหน้าด้านอีกหรอ”คำพูดนั้นทำเอาผมชะงัก
“แล้วมึงมาเสือกอะไรด้วย”
“กูเป็นคู่หมั้นของน้องพาย”มันบอกแล้วยักคิ้วกวน ผมโถมกระโดดต่อยมันเพื่อระบายอารมณ์ คู่หมั้นเหี้ยอะไร น้องเป็นของกูโว้ย
“ฮึก ฮือ ฮือ พอแล้วริชาร์ด อย่า”น้องร้องไห้เบาๆ ผมอยากไปขอโทษเขา อยากไปกอดน้อง พายพี่ไม่ได้ตั้งใจ ผมปล่อยไอ้บ้านั้นแล้วเดินไปหาน้อง ผมกอดเขา เขาดิ้นเพื่อหนีจากผม
“ไม่นะน้องพาย อย่าหนีพี่ พี่ขอโทษ”
“กลับไปเลยคนใจร้าย กลับไปเลยฮือ ฮือ”เพล้ง ผมรู้สึกเหมือนโดนตีด้วยของแข็ง น้ำจากขวดเหล้าราคาแพงไหลออกมาปนกับเลือดที่ศรีษะผม สติของผมเริ่มเลือนลาง เห็นภาพไอ้หมอนั้นเดินมาหาน้อง
“ไม่เป็นไรนะครับ ผมอยู่นี่”หมอนั่นอุ้มน้องขึ้นแล้วจากไป น้องกอดคอมันแน่น ผมรู้สึกจุกไปหมด ไม่มีแรงแม้แต่จะไปกระชากน้องออกจากตัวมัน
น้องพาย พี่ขอโทษ
..................................................................
:katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
มาแล้วค่าหลังจากพักไปหลายวัน ^O^
อีพี่เอ็กซ์ น่าโดนตีหลายๆทีเห็นไหมเล่นได้เรื่องเลย
เจอกันใหม่ตอนหน้านะคะ
โปสการืดพี่เอ็กซ์ น้องพายคะ
(https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t31.0-8/q71/s720x720/1799934_644308288952033_1338258293_o.jpg)
-
น้องพายฟังพี่เอ็กซ์หน่อยสิลูกกก
เห็นมั้ยพี่เอ็กซ์แกล้งน้องจนได้เรื่องเลย :katai1:
-
อ้าวววว ทำไมเป็นงี้ล่ะ
แอบโกรธน้องพายหน่อยๆ ทำไมไม่ยอมฟังพี่เอ็กซ์
แต่ก็น่าโมโหแทนน้องพายนะ ที่พี่เอ็กซ์หาย(หัว)เป็นเดือนๆ
-
:mew2: :mew2: :mew2:
-
ง่า น้องพายฟังพี่เอ็กซ์สักนิดเถอะนะ :mew2:
-
น้องพายตอนนี้ไม่น่ารักเลย ไม่ยอมฟังพี่เอ็กซ์เลยอ่ะ เด็กน้อยขี้งอน
-
:hao7:
-
คู่หมั้นน้องพาย?
ว๊อทททท?
:hao7:
-
แง๊ๆๆๆๆๆๆ แล้วจะเป็นไงต่อล่ะเนี่ย T_T
-
:katai2-1: :katai2-1:
ใจเเข็งมากน้องพาย เล่นตัวเข้าไว้ ค่าดองจะได้เยอะๆๆๆ o13 o13
-
ผลของการเล่นกับความรู้สึกคนอื่นนะเอ็กซ์
-
มันเกิดอะไรขึ้นกับทั้งสองคน
พายมีคู่หมั้นจริงเหรอ
-
ตายแล้วมาอย่างค้าง...และสั้นมาก...น้องพายจ๋าทำดีแล้วลูกถูกใจมาก
-
:katai1: :katai1: :katai1: :katai1:แล้วแบบนี้จะเป็นอย่างงัยต่อไปปปปปปปปปปปปป :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
-
โอ้โห พี่เอ็กซ์ "หลายเดือนผ่าน"
คือ... มีเวลาให้อธิบายตั้งมากมายแต่ไม่ยอมทำ
ได้รับปฏิกิริยาแบบนั้นจากน้องพายก็ถือว่าสมควรแล้วค่ะ
-
น้องพายอย่างี้เง่าลูก! ฟังพี่เอ็กซ์ก่อน ถ้าไม่ฟังแล้วจะรู้เรื่องอะไรไหม
เวลาที่อยู่ร่วมกันกับพี่เอ็กซ์นี่มันไม่ได้ช่วยให้น้องพายเชื่อใจพี่เอ็กซ์เลยเหรอ ถ้าน้องพายจะคิดอยู่แค่นี้โกรธเป็นเด็กๆ อยู่แบบนี้เจ้ว่าต่อให้มีพี่เอ็กซ์เป็นสิบไว้อธิบายน้องพายก็คงไม่รู้เรื่องอยู่ดีเพราะน้องพายไม่ยอมฟังนี่แหละ จะมีประโยชน์อะไรทั้งๆ ที่อีกคนหมดความเชื่อใจแล้ว เวลาหลายเดือนมันไม่ได้ช่วยให้น้องพายคิดว่า เหตุผลที่พี่เอ็กซ์ทำแบบนี้เพราะอะไร? ทำไมพี่เอ็กซ์ถึงปล่อยน้องพายให้พ่อ? พี่เอ็กซ์หายไปไหนมาตั้งนาน? พี่เอ็กซ์คิดถึงน้องพายรึเปล่า?
สรุปแล้วเจ้ก็เหนื่อยใจแทนพี่เอ็กซ์ นึกว่าหลายเดือนอารมณ์โกรธจะสงบ พอมาเจออีกทีก็มีคู่หมั้นซะแล้ว ตลอดหลายเดือนไม่ใช่แค่น้องพายคนเดียวที่ทรมานหรอก เจ้ว่าพี่เอ็กซ์ก็ทรมานเหมือนกัน แต่นี่อะไรอิริชาร์ดโผล่มาจากมุมไหนของท่อระบายน้ำ (?) โผล่มาน้องพายแบบไม่เห็นหัวพี่เอ็กซ์เลยอ่ะ กะจะชวนแต่ไอ้คุณริชาร์ดนั่นไปอย่างเดียว พี่เอ็กซ์ถูกขวกเหล้า (หรือเบียร์) ตีหัวก็ไม่เห็นจะสนใจ ให้มันได้อย่างนี้สิคะคุณลูก!
ไม่ใช่ว่าพี่เอ็กซ์ตื่นขึ้นมาน้องพายนั่นอยู่ข้างๆ แล้วพอพี่เอ็กซ์ฟื้นก็จะทำเป็นเดินหนีไปให้พี่เอ็กซ์ง้ออะไรอย่างนี้นะคะหนู เจ็บตัวขนาดนี้เป็นเจ้เจ้ก็ไม่ไหวจะง้อนะคะ แต่ถึงยังไงพี่เอ็กซ์ก็ยังคงเป็นพี่เอ็กซ์ที่อยากให้น้องมาอยู่ในอ้อมกอด เจ้ก็เป็นกำลังใจให้พี่เอ็กซ์แล้วกัน ส่วนน้องพายเจ้...โป้ง! แล้ว (แบ้วมากอิเจ้นี่ - -^^)
-
เอ่อ คุณการ์ดครับ
มาทำเรื่องให้มันยุ่งทำไมเนี่ยว่ะครับ?
น้องพายก็นะ น่าจะฟังพี่เขาหน่อย
มันก็ไม่เข้าใจกันเห็นไหม? :hao5:
ปล.ริชาร์ด :z6:
-
งงอะ นี่คือเรื่องจริง พี่เอ๊กซ์ไม่ได้ฝันไปนะ
น้องพายเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือเลย
มีคู่หมั้นแล้วด้วย?????
แค่เห็นพี่เอ๊กซ์กอดกับคนอื่น และเวลาผ่านไปแค่ไม่กี่เดือน น้องมีใหม่เลย
เฮ๊ย!!! ได้ไงอะ
ไม่ฟังไรเลย ไม่คิดจะหาเหตุผล น้องอะรักพี่เค้าจริงปะเนี่ย งงหนักเลย
-
ทำไมมีแต่คนโทษพาย หาว่างี่เง่าบ้างล่ะ
แต่เราว่าต้นเหตุและคนที่งี่เง่านะคืออีพี่เอ็กซ์นะ
สมน้ำหน้า อยู่ดีไม่ว่าดี นี่ปล่อยให้พายเข้าใจผิดตั้งหลายเดือน
มัวเอาหัวไปมุดตูดหมาอยู่รึไงถึงไม่มาบอกความจริง
ถ้าเราเป็นน้องเราก็คงคิดแบบเดียวกัน ว่าเอ็กซ์มีคนอื่น :katai1:
-
:hao5:
ปวดใจ แต่แอบสมน้ำหน้าพี่เอ็กซ์เล่มไม่คิด
ทำอะไรไม่รู้เรื่อง ฮึมๆ
ตอนหน้าก็พยายามเข้าแล้วกันนะ
-
สะใจ
-
:katai1: :katai1: :katai1:
-
รู้สึกว่าเรื่องมันชักจะยุ่งยากแฮะ
ทำไม น้องพาย ไม่ฟังที่ พี่เอ็กซ์ เค้าอธิบายล่ะ
งอแงไม่มีเหตุผลเลย ถ้าไม่ฟังที่เค้าอธิบายแล้วเราจะรู้เรื่องมั้ย
น่าจับมาตีก้นจริงๆ
ริชาร์ด นี่จะมาทำให่เรื่องยิ่งยุ่งยากมากขึ้นไปอีก น่าโมโหจริง ชิ
-
น้องพายฟังพี่เอ็กซ์หน่อยซิคร๊าาาาาา
-
:hao5: :hao5: :hao5: อย่าเยอะนะสงสารน้องพาย :mew2: :mew2: :mew2:
-
แงงงงงงงงง :hao5:
-
ใครเป็นฝ่ายผิดหนูไม่รู้ รู้แต่ว่า ทำไมตอนนี้มันสั้นจังค้าาา :katai4:
-
รวดเดียวจนจบ :hao6: น้องพายของพี่อย่าร้องไห้นะครับ :o12:
-
อิน้องพายฟังบ้างสิคะ? แม่งงี่เง่าไปถึงไหนเนี้ย อ่อยไอ่นั้นอีกเนาะ เอ๊ะ ทำไมเราเข้าข้างพี่เอ๊กซ์วะเนี้ย เอาเป็นว่าไม่เข้าข้างน้องพายอ่ะ คุณน้องแกเล่นไม่ฟังอะไรเลย ถ้าพี่เอ๊กซ์ยอมตัดใจขึ้นมา แล้วตัวเองมานั่งเสียใจนะ อยากบอกว่า สม น้ำ หน้า โว้ยยยยยย
แหม๋ อยากทำเป็นมานั่งเสียใจร้องไห้เวลาพี่เอ๊กซ์ไปมีคนใหม่นะ ทำตัวเองแท้ๆเลยนะ เห็นกับตาก็จริง แต่นี่เล่นไม่ฟังคำอธิบายแบบน้ก็ไม่ไหวนะ
ส่วนคุณบอดี้ไม่การ์ดคะ? คุณมาทำเรื่องให้ยุ่งยากกว่าเดิมนะคะ เออ เนาะ เรราแม่งอินจัด เจ็บเลยเวลาพี่เอ๊กซ์ชั้นโดนขวดเบียร์ตีหัวเนี้ย
สั้นๆสำหรับตอนต่อไปเลบยนะ
"ขอให้พี่เอ๊กซ์จำน้องพายไม่ได้ วะฮาฮ่า สะใจโว้ยยยย เชิญไปด้วยดีกับคุณบอดี้ผักกาดนะคะ" #มโนแปป
(คอมเม้นเราเหมือนนางร้ายเลยอ่ะ 55555555555555555555)
-
เอาอะไรกับเด็ก น้องพายอายุกี่ขวบกัน
อายุยังไม่มากพอที่จะมีความคิดลึกลับซับซ้อนเหมือนคน 20+ ซะเมื่อไหร่
เด็ก คิดอะไรก็ทำไปอย่างนั้น พอเจออะไรที่ไม่ชอบ ไม่ถูกใจก็จะฝังใจจนถอยห่าง
มันเป็นเรื่องปกตินะคะ ไม่ใช่ว่างี่เง่าหรืออะไร แต่ต้องเข้าใจ ก็เด็กอ่ะ
ต่อให้เป็นอัจฉริยะมาเอง ไอคิว 200+ แล้วไง เมื่อตอนเป็นเด็ก อารมณ์บางอย่าง หรือความคิดอ่าน
บางอย่างก็ต้องเด็กอยู่แล้วล่ะค่ะ ไม่ชอบใจอะไรก็ร้องไห้โวยวายอยู่แล้ว อารมณ์เสียก็โวยวาย
หงุดหงิดก็ต้องระบายแบบเด็กๆ อันนี้เข้าใจนะคะ อาจจะมองดูงี่เง่าไปหน่อย
แต่พอโตมากกว่านี้ก็ขอให้มีความเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นตามวัยหน่อยนะคะ ไม่งั้นนิยายเรื่องมันจะขาดเสน่ห์ที่น่าติดตามไปด้วย
งี่เง่าเกิน อ่านไปก็ไม่สนุกค่ะ รังแต่จะหงุดหงิดจนไม่น่าอ่านไม่น่าตามไปมากกว่า
แต่ตอนนี้น้องเป็นเด็ก ที่เข้าใจว่าเติบโตมาในโลกแคบๆ
ก็เลยมีความคิดและพัฒนาการที่ค่อนข้างจะแคบ และเอาแต่ใจเป็นใหญ่มากไปหน่อย
และอาจจะเพราะถูกกดดันในหลายๆ เรื่อง ทั้งที่ก็แค่เด็กธรรมดาคนหนึ่งแท้ๆ
เพราะงั้นในจุดนี้ถึงใครจะไม่ชอบน้องยังไง เราก็คิดว่ามันมีเหตุผลที่เป็นแบบนี้นะคะ
แล้วก็ยังเชียร์น้องไม่เปลี่ยนค่ะ ขอให้พี่เอ็กซ์อดทน อย่าถอยนะพี่ สงสารน้องมากเลย
-
เอ็กซ์มันทำตัวน่าไว้ใจตายล่ะ
ผู้ชายกี่คนล่ะแหม่
สันดานเจ้าชู้ปลาไหลแบบนั้น ถ้าใครไปเผลอไว้ใจง่ายๆ ก็โคตรโง่เลยเหอะ
-
(http://image.ohozaa.com/i/530/DNxjOZ.jpg)
นาย…เป็นของฉันคนเดียว
บทที่สิบเจ็ด
“ฮือ ฮือ”น้องพายร้องไห้เหมือนคนกำลังขาดใจ
“คุณหนูครับ เดี๋ยวผมทำแผลให้”บอดี้การ์ดร่างยักษ์ ถือกล่องพยาบาลแล้วเดินเข้าไปหาผู้เป็นนาย
“ไม่เป็นไรครับ พายไม่เจ็บ ฮือ ฮือ”คิดถึง อยากให้พี่เอ็กซ์กอดอีก อยากให้พี่เอ็กซ์หอมแก้ม พายขอโทษ พายแค่เสียใจ พี่เอ็กซ์ทิ้งพาย พี่เอ็กซ์ไม่ติดต่อมา ไม่มาหา พายแค่โกรธ พี่เอ็กซ์อย่าทิ้งพายสิ มากอดพายอีก มากอดอีกนะพี่เอ็กซ์
บอดี้การ์ดหน้าโหดยืนมองร่างเล็กร้องไห้ด้วยความสงสาร เมื่อกี้ที่เขาทำไปเพราะอยากปกป้องคุณหนูจริงๆ เขาไม่อยากเห็นคนตัวเล็กนอนร้องไห้ทุกคืนเหมือนเมื่อก่อน แม้ตอนนี้จะไม่ร้องไห้แล้วแต่ก็ชอบเหม่อลอยและละเมอถึงคนชื่อเอ็กซ์ทุกคืน
“ฮึก ฮือ ฮือ พี่เอ็กซ์ พายคิดถึงพี่เอ็กซ์ ฮือ ฮือ”ร่างเล็กปาดน้ำตาบนแก้มแล้วหันหลังให้บอดี้การ์ดกอดหมอนร้องไห้ไม่เลิก
ริชาร์ดเดินไปอีกฝั่งค่อยๆทำแผลให้เจ้านายอย่างเบามือ ตลอดหลายเดือนมานี้เขาถูกสั่งให้ดูแลคุณหนู ไม่ว่าจะไปที่ไหน คุณหนูไม่ใช่เด็กน้อยธรรมดา หากแต่งยังเก่งและเข้มแข็งมากๆ เขาไม่ปฏิเสธว่าตกหลุมรักเจ้านายตัวน้อย คุณพายชอบอ้อนให้เขาพาไปนู้นไปนี้ เขาอยากปกป้องคุณหนูมากกว่าทำร้ายเสียอีก
“พี่เอ็กซ์ต้องเข้าใจผิดแน่ๆ”ร่างเล็กมองหน้าบอดี้การ์ดด้วยสายตาตัดพ้อที่พูดจาทำให้พี่เอ็กซ์เข้าใจผิด
“ผมขอโทษครับ ผมไม่ได้ตั้งใจ”
“ฮือ ฮือ”
“ผมไปดูอาการคุณเอ็กซ์ให้นะครับ เดี๋ยวผมกลับมารายงาน”
คนตัวเล็กพยักหน้าหงึก บอดี้การ์ดหนุ่มรีบออกไปทำตามคำสั่งทันที
เวลาผ่านไปนานบอดี้การ์ดคนสนิทยังไม่กลับมาเสียที น้องพายเลยลุกจากเตียง แล้วออกไปด้านนอก น้องเดินไปห้องพักรับรองของแขก ลูกน้องพี่เอ็กซ์ยืนเฝ้าอยู่หน้าห้อง ร่าเล็กค่อยๆเดินเข้าไป ทุกคนหลีกทางและเปิดประตูให้ น้องถอนสูดลมหายใจก้อนใหญ่เรียกกำลังใจให้ตัวเองก่อนจะก้าวเข้าไปด้านใน
เอ็กซ์ Talk
เจ็บไปหมด ไม่ใช่เจ็บที่ตัว ที่หัวหรือตรงไหน แต่มันเจ็บที่ใจ เจ็บจนอยากโดดทะเลตายตอนนี้เลย ลูกน้องทำแผลให้ผมเสร็จผมก็หลับไปเพราะพิษไข้ ตื่นมาอีกทีเพราะสัมผัสได้ถึงอะไรเย็นๆมาแตะบนหน้า ผมคว้าหมับที่สิ่งนั้นก่อนลืมตาแล้วพบว่าเป็นน้องพาย น้องสะดุ้งเฮือก พยายามจะหนีแต่ผมจับน้องไว้ก่อน
ผมไม่ได้พูดอะไร น้องก็ไม่ได้พูดเราสองคนเลยได้แต่มองหน้ากัน น้องทำท่าเหมือนจะร้องไห้ ใช้มือจับบนแผลผมแล้วก้มหน้าลงอย่างสำนึกผิด ผมใช้มือเชยคางน้องขึ้น แค่เห็นหน้าน้องผมก็โกรธไม่ลงแล้ว เลยดึงเข้ามากอด
“ฮือ ฮือพายขอโทษ”น้องร้องไห้โฮ ผมกอดน้องแน่น ความรู้สึกผิดกระทบใจอย่างแรง ผมไม่น่าเล่นอะไรบ้าๆให้น้องหึง ผมควรติดต่อกลับมาหาน้องบ้าง แต่ผมกลัวว่าทางบ้านน้องจะสงสัยเพราะปกติเราไม่ค่อยได้ทำธุรกิจร่วมกันเท่าไหร่ ถ้าผมไปหาน้องบ่อยมันจะดูแปลก ผมแค่รอเวลาอีกนิดไม่คิดว่าจะเป็นเรื่องใหญ่ขนาดนี้
“อย่าร้องนะคนดี พี่ไม่โกรธพายนะครับ”ผมเช็ดน้ำตาให้น้อง น้องพยักหน้ารัวแล้วกอดผมแน่นกว่าเดิม
คิดถึง อยากกอดแบบนี้มาตั้งนาน น้องผอมลงไปเยอะ ตัวเล็กกว่าตอนอยู่กับผมอีก
“คิดถึง พี่คิดถึงน้องพายนะครับ”
“พายก็คิดถึงพี่เอ็กซ์”น้องกระซิบตอบกลับมา ผมดึงตัวน้องบรรจงจูบที่แก้มบาง ผมค่อยๆไล่จูบไปทั่วหน้าผากเล็ก เปลือกตา ก่อนจะชิมความหวานที่ริมฝีปากบาง
“อื้ม อื้ม พะ พี่เอ็กซ์”ผมจูบน้องอย่างรุนแรง จูบอย่างดูดดื่มด้วยความคิดถึง
คิดถึงจะบ้าตาย อยากกอด อยากเข้าไปอยู่ในตัวน้องอยากทำทุกอย่าง น้องเป็นของผมคนเดียว น้องเป็นของผม
“พะ พะ พาย หะ หายใจไม่ออก”น้องค่อยๆดึงตัวออก ผมกับน้องต่างคนต่างหอบตัวโยน ความต้องการของผมเพิ่มมากขึ้น น้องนั่งอยู่บนตักผมตอนนี้ ผมกอดเข้าไว้ในอก กอดแน่นอย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน น้องก็กอดผมเช่นกันเขาใช้สองมือคล้องคอก้มใบหน้าลงมาอยู่ใกล้หน้าผม
“บอกพี่สิว่าพายไม่ได้หมั้นใช่ไหม”ผมถามเรื่องที่ค้างคาใจ น้องยิ้มออกมาแล้วทุบอกผมดังอั่ก
“คนใจร้าย พายไม่ได้เป็นคนแบบนั้นนะ พายรักพี่เอ็กซ์คนเดียว”
“แล้วมันเป็นใคร”คิดถึงไอ้นั้นแล้วโมโห
“ริชาร์ดเป็นบอดี้การ์ดพายเอง พี่เอ็กซ์อย่าโกรธริชาร์ดเลยนะ เขาแค่ปกป้องพาย”
“โกรธสิ เพราะหน้าที่นั้น เป็นของพี่รู้ไหมคนดี พี่เอ็กซ์คนนี้จะปกป้องพายเอง ไปไล่มันออกเดี๋ยวนี้เลย”
น้องเอามือมาปิดปากผม ก่อนมองผมด้วยสายตาหยาดเยิ้ม แล้วเป็นคนประทับจูบลงมาเอง ผมอ้าปากรอลิ้นเล็กที่ค่อยๆตวัดเข้ามาด้าน
“หวาน จัง”ผมครางเสียงแผ่ว สองมือลูบไปทั่วตัวน้อง ก่อนที่น้องจะถอนจูบออก ไม่พอ อยากจูบมากกว่านี้ ทำมากกว่านี้
“พายรักพี่เอ็กซ์นะครับ รักมาก คิดถึงทุกวันเลย”โธ่ คนดีของพี่ ผมกอดน้องแน่นจนไม่รู้จะกอดยังไง
“พี่ก็คิดถึงพาย พี่นอนไม่หลับเลยรู้ไหม คิดถึงทุกวัน ตื่นนอน กินข้าว ทำงาน หรือจะเข้านอน พี่คิดถึงน้องพายจนจะบ้าตายอยู่แล้ว”น้องยิ้มทั้งๆที่น้ำตาใสไหลออกจากดวงตา ก่อนใช้มือจับที่แผลบนศรีษะของผม
“ไม่เจ็บแล้วใช่ไหมครับ”
“ไม่เจ็บแล้ว น้องพายละ เจ็บไหม พี่ขอโทษนะ”ผมจับแก้มน้องที่บวมช้ำ น้องมาขวางไอ้บอดี้การ์ดนั้นจนโดนหมัดผมไปเต็มๆ
“ไม่เจ็บแล้วครับ ไม่เจ็บตรงนี้ แต่เจ็บตรงนี้”น้องชี้ไปที่อกด้านซ้าย ผมขมวดคิ้วทำหน้างง ก่อนจะถึงบางอ้อ แล้วรีบอธิบายน้อง
“พี่รักน้องพายคนเดียวรู้ไหม พี่ยอมรับว่าเมื่อก่อนพี่อาจจะเจ้าชู้บาง อาจจะมีคนอื่นบ้างแต่พอเจอน้องพายพี่ก็หยุดที่พายคนเดียวนะรู้ไหม ที่โรงพยาบาลคนนั้นเขาเคยเป็นคู่ขาพี่มาก่อน แล้วเขาก็เป็นพี่ของน้อยหน่า พี่แค่ปลอบเขาเอง ไม่มีอะไร พี่รักพายคนเดียว”
น้องมองผมตาละห้อย
“ทำไมมองพี่แบบนั้นละ”ผมโวยวายเสียงดัง
“พี่เอ็กซ์กอดพายคนเดียวได้ไหมครับ ปลอบพายคนเดียวได้ไหม พี่เอ็กซ์ไปกอดคนอื่น ไปปลอบไปคน พายเจ็บตรงนนี้ มันอึดอัด”น้องกดลงบนหน้าอกเล็ก โธ่เด็กน้อยหึงพี่ใช่ไหม จะบ้าตายทำไมน่ารักแบบนี้ ผมหอมแก้มน้องฟอดใหญ่สามสี่ฟอดแล้วกอดน้องแน่น
“พี่จะไม่ทำแบบนั้นอีกแล้ว ไม่กอดใครจะกอดแค่น้องพายคนเดียว”ผมถูจมูกตัวเองกับจมูกน้อง น้องยิ้มกว้าง แล้วทิ้งตัวซบลงบนอกกว้างของผม
“พายต้องกลับแล้วครับ เดี๋ยวริชาร์ดหาไม่เจอจะเป็นเรื่องใหญ่”น้องดึงตัวออก
“เดี๋ยวพี่ไปส่ง”ผมทำท่าจะลุกตามน้องไป
“ไม่เป็นไรครับ พี่เอ็กซ์ยังเจ็บอยู่พายกลับไปเองได้”
“ให้พี่ไปส่งนะ”ผมอ้อน
“ครับ”น้องพยักหน้าตามใจ ผมเดินลูบหัวน้องตลอดทางก่อนจะถึงห้องน้อง ผมจูบเขาหลายครั้งอย่างอาลัย รอพี่หน่อยนะ พี่จะพาพายไปอยู่ด้วย อดทนนะคนดีของพี่ ผมบรรจงจูบแก้มนิ่มเป็นครั้งสุดท้ายก่อนเดินจากมา
ผมเดินเรียบกลับมายังห้องพักระหว่างทางผมเห็นบอดี้การ์ดน้องเข้าไปในห้องหนึ่ง ผมแอบตามเข้าไปดูก่อนจะแนบหูฟังเพราะห้องล็อกไม่สนิท
เพี๊ยะ
เสียงฝ่ามือกระทบลงบนหน้าดังสนั่นลั่นห้อง
“ฉันบอกแกแล้วใช่ไหมให้จัดการมัน ผ่านมากี่เดือนแล้วมันยังยืนหัวโด่ทิ่มแทงใจฉันอยู่แบบนี้ ถ้าแกไม่ฆ่ามันตอนนี้ ฉันจะให้คนฆ่าแก”เสียงผู้หญิงวัยกลางคนดังออกมาราวกับพายุ
“ผมขอโทษครับ”
“ก่อนลงจากเรือลำนี้ ถ้ามันไม่เป็นศพ แกก็ต้องเป็นศพ”
..........................................................................
:katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
มาแล้ววววววววววค่า ^O^ มาลุ้นกันต่อออออออออออเน้ออออออ
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
นิสัยไม่เด้ :angry2:
จะทำไรน้องม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย :serius2:
-
ริชาร์ดโดนจ้างมาฆ่าน้องสินะ
แต่ดันหลงรักน้องซะเอง .....
ก็หันไปฆ่าป้าคนนั้นซะเลยสิ 5555555
-
อ๊ายยยย จะจัดการใครค้าาาาาาาา
ถ้าจัดการ น้องพาย ล่ะก็ระวังจะโดนตัดตอนไม่รู้นะ
เดี๋ยวแม่กระทืบเลยนิ (อินจัด 5555)
:m16: :m16: :m16: :m16: :m16: :m16: :m16:
-
เรื่องวุ่นวายมาแบ้ว
-
หายโกรธกันแล้ว
แต่คุณบอดี้การ์ดถูดจ้างมาทำร้ายพาย
ดันมาตกหลุมรักแทน คุณป้ามหาภัย ร้ายมาก
-
ตีให้หลับ จับถ่วงน้ำเลย :hao6: :hao6: :hao6:
-
มันเป็นใคร..จะทำร้ายใคร..และคำถามสุดท้าย..รีบตัดตอนทำไมค้าา... :katai1:
-
จับอิแม่ใหญ่ถ่วงน้ำเลย แมร่ง!!!
-
ย่องไปฆ่าอิป้ามหาภัย แลใจจืดใจดำเหลือเกิน :m32: :m32: :m32:
-
เอาแล้วไง!
แม่ใหญ่กับริชาร์ดหรือเปล่าอ่ะ
-
เอาแล้วๆ จะฆ่าใคร เดี๋ยวเหอะๆ :z6: :z6:
-
ทำไม แม่ใหญ่ช่างจิตใจโหดร้ายแบบนี้ :o12:
-
:hao5:
น้องน่ารักขนาดนี้ยังมีคนคิดทำร้ายอีก
ดีนะพี่เอ็กซ์ได้ยินแล้ว ปกป้องน้องให้ได้นะ
นักเขียนสู้ๆ
-
น้องพายต้องปลอดภัย
-
:hao5: :hao5: :hao5: :hao5:
-
คืนดีกันแล้วว
-
แก่แล้วนะป้า จะอะไรนักหนากับเด็กตัวเล็กๆ
เป็นผู้ใหญ่แย่ๆแบบนี้ใครมันจะอยากทำตาม
ริชาร์ดทำเกินหน้าที่ไปมั้ย
บอกเป็นคู่หมั้นเลยเรอะ คิดได้นะ แอบรักน้องพายอะได้
แต่ต้องรู้ด้วยว่าน้องพายนะของพี่เอ็กซ์หรอกนะ เชอะ
-
กรีสสสสสสสสส อะไร ยังไงเนี่ยยยยย ไม่น้าาาา
-
ยัยแก่!!!
ระวังจะไม่ได้แก่ตายนะยะหล่อน
:fire: :fire: :fire:
-
เลวมากกกกกก
เด็กตัวเล็กๆนังจะคิดฆ่า เลวววววว :katai1:
-
:mew1: :mew1: :mew1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: ดีกันแล้วววววววววววววว
-
แม่เลี้ยงใจร้ายแน่นอน!
-
ริชาร์ด จับอิป้านั่นโยนน้ำไปเล้ยยยยยยยยยย :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
-
พี่เอ็กซ์พาพายหนีเลยยยยยยยยยยยยยยยย :ling1: :ling1: :ling1:
-
คุณนายกลับบ้านไปเคี้ยวหมากเหอะ :z13:
แก่แล้วก็แก่เลยดิ วู้วว
พี่เอ็กซ์น้องพายดีกันแล้ว :katai2-1:
จุดพลุฉลอง
-
นังงงๆๆ....นังแม่เลี้ยง :m31: คิดคำด่าไม่ออกเลย (หยาบคายไม่เป็น :monkeysad: )
รับรองงงง ไม่ได้แก่ตายแน่แก..... :angry2: เอ็กซ์จัดการมันเลยนะ
มาต่ออีกเร็วๆ นะคะ :hao4: เนื้อเรื่องเริ่มเข้มข้น :pig4:
-
ยุให้พี่เอ็กซ์พาน้องหนีไปเลย!!
-
:katai1: :katai1: :katai1: :katai1:นังปีศาจ :z6: :z6: :z6: :z6: :z6:
-
ไม่ต้องเดาว่าเป็นคำพูดใคร
-
(http://image.ohozaa.com/i/530/DNxjOZ.jpg)
นาย…เป็นของฉันคนเดียว
บทที่สิบแปด
งานเลี้ยงจัดในห้องประชุมขนาดใหญ่ของเรือ นักท่องเที่ยวและนักธุรกิจออกมาสังสรรค์พูดคุยกันอย่างออกรส ผมเดินไปทักทายลูกค้าและคนคุ้นเคยบทสนทนาส่วนใหญ่จะเป็นการถามสารทุกข์สุขดิบไม่ก็เรื่องงาน
น้องพายมาร่วมงานด้วย เขาใส่ในชุดสูททักสิโด้สีขาวสะอาดตา ในมือถือพั้นช์ผลไม้สีสวย ข้างตัวมีบอดี้การ์ดหน้ายักษ์ยืนไม่ห่าง ผมหน้าตึงเล็กน้อยเพราะมันพยายามบังน้องตลอดเวลา น่าจับโยนทะเลจริงๆ
“คุณเอ็กซ์ครับ”พ่อน้องพายเดินมาแตะไหล่ผม
“สายันต์สวัสดิ์ครับ มิสเตอร์ไมเคิล”
“ไม่เป็นไรครับคนกันเอง ลูกชายผมก็มางานนี้เหมือนกัน เดี๋ยวผมไปเรียกให้นะครับ”ผมพยักหน้าเล็ก ดีเลยครับ อยากคุยกับน้องจะแย่
พ่อน้องพายบอกให้บริกรไปเรียกน้องมา น้องยืนมองอยู่แล้วพอบริกรไปหาก็ยืนยิ้มแล้วค่อยๆเดินมาหาผม
“นี่คุณเอ็กซ์ คนที่ช่วยลูกจำได้ไหม”มิสเตอร์ไมเคิลแนะนำผมกับน้อง น้องก้มหัวเล็กน้อยแล้วยื่นมือมาจับมือผม
“ขอบคุณมากนะครับ พายครับ”น้องขมวดคิ้ว อายเขินหน้าแดงเพราะไม่เคยโกหก ทำเหมือนไม่เคยรู้จักแบบนี้มันคงแปลกมากสำหรับน้อง
“เชิญตามสบายเลยนะครับ ผมขอตัวไปทักทายแขกท่านอื่นก่อน”
“ครับเชิญครับ”พอพ่อน้องพายเดินหันหลังไปผมก็ดึงตัวน้องเข้ามาหา
“เด็กเลี้ยงแกะ”ผมกระซิบข้างหูน้อง
“บ้า พี่เอ็กซ์บ้า”น้องใช้มือทุบอกผมดังอั๊ก น่ารักชะมัดอยากหอมแก้มจังเลยแต่คนเยอะไปหมด ทำไงดีน้า
“เข้าห้องน้ำกันไหม”ผมชวนน้อง น้องพยักหน้า บอดี้การ์ดนั่นกำลังจะก้าวเท้าตามแต่น้องหันไปสั่งไว้ให้รอที่นี่ ผมเป็นผู้ชนะ โฮะๆ ผมมองมันตั้งแต่หัวจรดเท้าแล้วโอบน้องไป
คลิ๊ก
“พายของพี่ อื้ม”ผมปิดประตูแน่นแล้วจู่โจมจูบน้องด้วยความคิดถึง แต่ปากน้องยังเจ็บเพราะโดนหมัดของผมไปเมื่อเย็น เลยต้องจูบเบาๆ
“พี่เอ็กซ์ อ๊ะ”น้องส่ายหน้าไปมา มือก็ยึดคอเสื้อสูทสีดำสนิทของผมแน่น เราจูบกันเนิ่นนานด้วยความคิดถึง
“อ๊า”ผมปล่อยให้น้องอ้าปากหายใจ จากนั้นก็ไล่จูบใหม่จากปากเล็กลงมาคอขาวแล้วกลับขึ้นไปจูบปากบางใหม่
“พอแล้วครับ”น้องดึงตัวออก
“อะไรยังไม่หายคิดถึงเลย”ผมงอแงแล้วก็ก้มไปจูบใหม่ คราวนี้น้องค่อยๆขยับลิ้นหยอกเย้ากับผม
“ดีแบบนี้แหละ น้องพายดีมาก”นี่ผมกับน้องต้องมาแอบหลบเจอกันกอดกันจูบกันในห้องน้ำหรอ ผมถอนจูบแล้วพาน้องออกไปยืนตากลมที่ระเบียง บริเวณนี้ไม่มีคนเพราะเป็นระเบียงไปห้องเก็บของ
เราสองคนประสานมือกันผมกอดน้องจากด้านหลังหน้าซุกที่คอเล็กหอมแก้มน้องไปมา
“พี่เอ็กซ์หายเจ็บหรือยังครับ”น้องถามถึงอาการบนศีรษะที่ถูกตี
“ยังไม่หายครับ พรุ่งนี้น้องพายต้องมาทำแผลให้พี่นะ”ผมอ้อน
“พี่เอ็กซ์ทำแผลให้พายด้วยนะ”น้องบอกปากจู๋ทำให้เห็นแผลที่มุมปากเล็กแล้วก็แก้มบวม
“ครับ พี่ขอโทษนะ”ผมกอดน้องแน่นอย่างคนสำนึกผิด
“ไม่เป็นไรครับ พายไม่โกรธพี่เอ็กซ์เลย พายแค่น้อยใจ แล้วก็เสียใจเฉยๆ”น้องประคองหน้าผมแล้วขยับหน้าเข้ามาใกล้ ผมยื่นหน้าไปหอมแก้มน้อง ดวงตาน้องสั่นระริกเหมือนเด็กกำลังจะร้องไห้
“ตอนนั้นพี่จงใจแกล้งพาย เพราะพี่อยากให้พายหึงพี่ พี่อยากดูเวลาพายหึงว่าจะน่ารักแค่ไหน แต่ตอนนี้ไม่เอาแล้วตอนพายยิ้มน่ารักที่สุดรู้ไหมครับ”น้องเขินหน้าแดง เอามือบีบแก้มผมใหญ่
“ตอนที่พี่เอ็กซ์ยิ้มก็น่ารักครับ แต่ต้องยิ้มให้พายคนเดียวนะพายหวง”น้องกอดคอผมแน่น
“น้องพายก็เหมือนกัน ห้ามยิ้มให้ใคร บอดี้การืดนั้นด้วยห้ามยิ้มนะ รู้ไหม”
“ครับๆ ไม่ยิ้ม”น้องเม้มปากเข้ากันเพื่อสาธิต แต่ถูกผมจูบใช้ลิ้นแทรกเข้าไปชิมความหวานด้านในจึงต้องอ้าออก
“จะถึงเวลาเล่นเกมโป๊กเกอร์แล้วนะครับ”น้องเตือน
“พายต้องเล่นคู่กับพี่นะครับ เป็นตัวนำโชคให้พี่ชนะ”น้องพยักหน้าแล้วยิ้มกว้างอย่างมั่นใจ
เกมโป๊กเกอร์เป็นเกมปกติมีเล่นทุกคาสิโนบนเรือสำราญแต่ที่นี่แปลกว่าที่อื่นเพราะการแข่งขันและการเดิมพันสูงมาก ผู้ชนะสามารถขออะไรจากใครก็ได้บนเรือลำนี้หนึ่งอย่าง อะไรก็ได้แม้แต่ขอเรือลำนี้เอง เพราะฉะนั้นมันเสี่ยงที่คุณจะหมดตัวหรือรวยเละก็ได้
เกมค่อยๆเริ่มจากจำนวนผู้เล่นมากมายหลายโต๊ะ ค่อยๆคัดตัวคนที่แพ้ออกไปเรื่อยๆ แล้วนำผู้ชนะมาเล่นด้วยกันคนจนเหลือห้าคนสุดท้ายในรอบไฟนอล รอบนี้เป็นเป็นรอบที่โหดหินและกดดันสุดๆ ผมเคยเล่นถึงรอบนี้แต่ก็ไม่เคยชนะสักทีที่ผมเสียมากสุดเห็นจะเป็นเงินสดหลายร้อนลานเหรียญ รถสปอร์ตคันหรูที่มีไม่กี่คันบนโลก เพ้นท์เฮ้าท์สามสี่ที่ ผมแสบติดการพนันครับมันเสี่ยงดี ผมได้มากกว่าเสียเพราะฉะนั้นที่พูดมาจิ๊บๆ
เกมกำลังจะเริ่มขึ้น น้องผูกสร้อยข้อมือเล็กรอบแขนผมก่อนวิ่งไปหาพ่อของเขา เป้าหมายของผมคือเข้ารอบไฟนอลเพราะฉะนั้นผมก็เลยเล่นแบบชิวๆ จากคนสองร้อยคน เริ่มเหลือหนึ่งร้อย และห้าสิบตามลำดับ
น้องพายสั่งบรั่นดีชั้นดีมาให้ผมมีโน๊ตเขียนมาว่าสู้ๆด้วยน่ารักที่สุด ผมเล่นจนถึงเข้ารอบสิบคนสุดท้าย ผมเพิ่งสังเกตว่าบอดี้การ์ดหน้าโหดของน้องก้เล่นเกมนี้ด้วยแล้วมันก้เข้ามาถึงรอบสิบคน
เราได้หยุดพักสามสิบนาทีเพื่อทำธุระส่วนตัว ผมเดินไปล่างหน้าในห้องน้ำระหว่างที่ออกมาดันสวนกับบอดี้การ์ดของน้องเสียด้วย
“ไม่รู้มาก่อนว่าที่นี่ให้พนักงานใช้ห้องน้ำรวมกับแขกได้”ผมเปรยขึ้นเบาๆ เขาหยุดชะงักแล้วหันมาเถียงผม
“ห้องน้ำนี้สำหรับผู้ชนะโป๊กเกอร์ทั้งสิบคน ฉันก็เป็นหนึ่งในนั้นเหมือนกัน”มันบอกด้วยท่าทางยียวน
“หึฉันรู้นะว่า แกกำลังจะทำอะไร”ผมเดินไปกระชากคอเสื้อมันอย่างเหลืออด มันแสยะยิ้มแล้วหัวเราะโรคจิต
“แกไม่รู้หรอก ว่าฉันจะทำอะไร”มันส่งสายตาท้าทายมา ผมยกมือค้างอยากต่อยมันอีกสักป้าบ
“ถ้าพายเป็นอะไร มึงตายแน่”ผมคาดโทษแล้วปลดแขนลง จากนั้นก็ปล่อยมันเป็นอิสระ มันปัดสูทแล้วขยับให้เข้าที่
“รอดูก็แล้วกัน”มันเดินหันหลังแล้วปิดประตูห้องน้ำไล่ผมดังปัง
ไอ้ชั่ว ผมเดินฟึดฟัดกลับเข้ามาในห้อง นักธุรกิจและสาวๆหลายคนเดินมาจับมือแสดงความยินดีกับผม ผมพยักหน้าให้พวกเธอแต่ไม่ได้ยิ้ม เดี๋ยวน้องงอนครับ รอยยิ้มของผมเป็นของน้องคนเดียวนิ
“ขอประทานโทษนะครับ ขอเชิญน้องพายไปนั่งเพื่อนได้ไหมครับ”ผมเดินไปขอน้องต่อหน้าพ่อเขา
“เชิญครับๆ ไปสิลูก”พ่อน้องพายผายมือบอก น้องเดินมานั่งกับผมช้าๆ น่ารักมากจริงๆ อยากหอมแก้มจริงๆ
บอดี้การ์ดน้องกัดฟันมองแล้วกระดกเหล้าลงคอหลายแก้ว ผมยิ้มอย่างผู้ชนะ
น้องกระซิบบอกผม เราจับมือกันอยู่ถ้าเขาดึงมือเมื่อไหร่แสดงว่าห้ามเปิดไพ่ ถ้าบีบมือแสดงว่าเรียกไพ่ ถ้าประสานมือแสดงว่าเปิดไพ่ได้
ด้านขวาผมคือมิสเตอร์จอร์นมหาเศรษฐีนักพนันผู้มีชื่อเสียงมาก ด้านซ้ายคืออาหวังเซียนพนันล่ารางวัลจากฮ่องกง และคนอื่นๆอีกมากมายเกือบสิบคน แปดคนในที่นี้ผมพอจะรู้มือมาบ้าง แต่บอดี้การ์ดของผมไม่รู้อะไรเกี่ยวกับมันเลย
“ชอเชิญผู้เล่นเกม บอกความปรารถนาในการไดรับชัยชนะด้วยคะ คนแรกมิสซิสแคทเธอรีน”
พิธีกรสาวบอกแล้วใช้ไมค์ยื่นให้แต่ละคนพูด
“ฉันอยากได้เพ้นเฮ้าท์ของฉันคืน”ผู้เข้าแข่งขันคนแรกสาวน้อยแคทเธอรีนคนสวยจากนิวยอร์คเธอเสียเพนเฮ้าท์ราคาแพงจากการแข่งขันครั้งก่อนให้มิสเตอร์จอร์นผู้แข่งขันในครั้งนี้ เธอกลับมาเพื่อต้องการทวงมันคืน แขกในงานปรบมือให้กำลังใจเธอเสียงดัง
“คนต่อไปคะ แชมป์เก่าปีที่แล้วมิสเตอร์จอร์นคุณอยากได้อะไร ถ้าคุณได้รับชัยชนะในคืนนี้คะ”
“แน่นอน ว่าผมมีบ้านแล้ว ปีผมก็อยากได้รถสวยๆ ปีที่แล้วผมได้เพ้นเฮ้าท์จากเธอ ปีนี้ผมต้องการแลโบกินีสีแดงเพลิงคันนั้นของเธอครับ”เสียงเป่าปากแซวดังทั่วห้อง แคทเธอรีนหน้าตึง เมื่อผู้ชายคราวพ่ออย่างจอร์นต้องการรถหูที่สั่งทำพิเศษของเธอเป็นของรางวัลอีกแล้ว
“มิสเตอร์หวังละคะ อยากได้อะไร ถ้าคุณได้รับชัยชนะในคืนนี้คะ”
“ถ้าไม่รังเกียจคุณพอจะยกเรือลำนี้ให้ผมได้ไหมครับ คุณไมเคิล”พ่อน้องพายพยักหน้าแล้วยิ้มอย่างชอบใจ
“โอโห้ ฉันอาจได้เปลี่ยนเจ้านายใหม่ในคืนนี้แน่เลยคะ”พิธีกรสาวพูดติดตลกทำเอาทุกคนหัวเราะครืด
“มาถึงม้ามืดของเรา บอดี้การ์ดหนุ่มสุดฮอตของ บอกสิคะ ถ้าคุณได้รับชัยชนะในคืนนี้คะ คุณอยากได้อะไรเป็นของรางวัล”ทุกคนในห้องเงียบกริบ เงียบจนได้ยินเสียงลมหายใจของคนข้างตัว ผมกระชับแขนเอวน้องเข้ามากอด
บอดี้การ์ดจ้องหน้าผม แล้วลุกขึ้นยืน
“ผมต้องการ คุณพายครับ”
..............................................................................
:katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
มาแล้วค่าาหายไปสองวันไปแต่งตอนพิเศษมา ^O^ อัพแล้วนะคะ
มาลุ้นๆกันเรื่องชักวุ่นวายชุลมุนเหลือเกิน โฮะๆๆๆ
-
ชุลมุนวุ่นรักจริงๆ
ใครจะได้เป็นผู้ชนะเกมนี้
ถ้าพี่เอ็กซ์ชนะจะขออะไร
ต้องเป็นน้องพายแน่ๆ
-
ไปตายซะไอ้บดิการ์ด
ถ้าริชาร์ดชนะจริงแล้วได้พายไปจริงๆ พี่เอ็กซ์ก็ไปแย่งน้องพายคืนเลยนะ เพราะไอ้บดิการ์ดนั่นไม่ได้ห้ามเอาคืนแค่บอกว่าอยากได้น้องพาย
แล้วพ่อน้องพายจะยกลูกชายตัวเองให้ไหมเนี่ย
-
ไม่ได้นะ ไอ้คุณบอร์ดี้การ์ด
น้องพาย ต้องอยู่กับ เอ็กซ์ เท่านั้นเฟ้ย รึว่า นายคือคนที่จะมาทำร้าย น้องพาย ตามคำสั่งนังนั่นอ่ะ
ยอมไม่ได้น้า เอ็กซ์ ต้องชนะเกมนี้นะ ไม่งั้นไม่ยอม
-
อู้วววว ศึกชิงพาย
-
:mew1: :mew1:
-
มีผู้ท้าชิงพายแล้วนะพี่เอ็กซ์
-
พี่เอ็กซ์อย่ายอมนะ!!
น้องพายเชียร์อยู่ :mew1:
-
ขอให้พี่เอกซ์ชนะ
-
ทราม มากกกกกกกกกกกกกกกกก :z6:
ไม่มีทางได้น้องพายหรอกครับ
เพราะพี่เอ็กซ์ต้องชนะ
ปล.เอาไปกินซะไอการ์ด :beat: :z13: :13223: :5779:
-
มนุษย์ป้านี่น่ากลัวจริงๆ :katai1: :katai1:
-
อ้าวเห้ยมาขอกันง่ายๆได้อย่างไรฮึ
ลูกมีพ่อมีแม่
-
โอ้ นายแน่มาก :hao7:
-
อรั่ยยยยยยยยยยย ในที่สุดก็ตามอ่านจนได้
คุณบอดี้การ์ดอย่าบังอาจแย่งน้องพายไปจากคุณเอ๊กซืนะะะะะะะะะะะะะะ
-
ไฝว้ม่ะคุณบอดี้ผักกาด แหม่ พายของคุณเอ๊กซ์เฟ้ย
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
พี่เอ็กซ์สู้ๆนะ
-
คิดว่าพี่เอ็กซ์จะกล้าขอน้องซะอีก
แต่ดันเป็นคุณบอดิการ์ดนะคะ
ตอนหน้าสู้กันสักหน่อย
ไฟร์ติ้ง
-
กร๊ดดดดดดด ไอ่ริชาร์ดหาเรื่องตายวะ :katai1:
-
พี่เอ็กซ์สู้!!!!!!! :katai4:
-
:laugh: :laugh: :laugh:
X งานเข้าจ้าาาาาาา :katai2-1:
-
พายไม่ได้ชอบเอ็ง เข้าใจม้ยคุณบอดี้การ์ด
คิดจะทำให้พายลำบากใจหรือไงห๊ะ
ไม่ชอบอีตาบอดี้าร์ดนี้เลย
สู้ๆนะพี่เอ็กซ์มีน้องพายช่วยรับรองชนะขาด
-
:katai1: :katai1: :katai1:
-
ว่าแล้วเชียว :hao3:
แต่เราคิดว่ายังไงพายก็รอดนะ ริชาร์ดน่าจะช่วยมากกว่า
-
:katai1: :katai1: :katai1: :katai1:ข้ามศพพี่เอ็กซ์ไปก่อนนนนนนน :katai1: :katai1: :katai1:
-
โอ้.....ออกตัวแรงงงงงงง :jul3:
-
ริชาร์ดห้ามทำร้ายพายนะ!!!
พี่เอ็กซ์สู้ๆนะค๊าาาาา
-
(http://image.ohozaa.com/i/530/DNxjOZ.jpg)
นาย…เป็นของฉันคนเดียว
บทที่สิบเก้า
น้องตาโตแล้วหันไปมองมิสเตอร์ไมเคิล ทุกคนในงานตกใจมาก บอดี้การ์ดบังอาจขอลูกชายเจ้าของเรือสำราญแบบนี้ มันเลวระยำสิ้นดี
“ต้องขออภัยด้วยนะคะ ของเดิมพันของเราเป็นสิ่งของเท่านั้น คุณต้องเปลี่ยนของรางวัลแล้วคะ”
“ผมต้องการตัวเขาเท่านั้น”หมอนั่นประกาศกร้าว ผมกำหมัดแน่นอยากลุกไปตั้นหน้ามันสักสิบทีเอาให้ร่วงเลย
“คือว่าทางเราไม่ ว๊าย”จู่ๆมันก็ชักปืนขึ้นมาจ่อไปที่ศรีษะพิธีกรสาวสวย ทุกคนในงานแตกตื่น รู้ตัวอีกที บริกรและพนักงาน รวมไปถึงบอดี้การ์ดเกือบทั้งหมดถือปืนจี้ทุกคนอยู่แล้ว น้องพายขยับเข้ามากอดผมตัวสั่น
“นี่มันเกิดอะไรขึ้น”มิสเตอร์ไมเคิลพ่อน้องพายเอ่ยถามขึ้น หมอนั่นหัวเราะหึหึ แล้วผลักพิธีกรสาวล้มลงไปกองบนพื้น
“หยุดนี่คือการปล้น ทุกคนจงหยุดอยู่กับที่ ใครขยับตาย”มันตะโกนเสียงดัง สลัดคราบจากบอดี้การ์ดมาเป็นโจรเต็มตัว
“บ้ากันไปใหญ่แล้ว”พ่อน้องพายโวยวาย
ปัง
กระสุนนัดนั้นทะลุอกหนาของมิสเตอร์ไมเคิลเต็มๆ
“แดดดี้”น้องพายกระโจนออกจากตัวอ้อมกอดของผมไปหาบิดาตน ผมวิ่งตามน้องไป
“นี่เป็นตัวอย่าง แล้วก็เป็นตัวอย่างที่ดีเสียด้วย”ไอ้มหาโจรชั่วประกาศเสียงดัง มันให้ลูกน้องปลดทรัพท์ทีละคนไม่ว่าจะเป็นสร้อย แหวน นาฬิกาข้อมือ โทรศัพท์มือถือ พวกมันกวาดเรียบหมด
“แดดดี้ แดดดี้อย่าเป็นอะไรนะ ฮือ ฮือ”น้องกอดร่างมิสเตอร์ไมเคิลแล้วร้องไห้เสียงดัง เลือดจากมิสเตอร์ไมเคิลเปื้อนเต็มตัวน้อง ผมดึงน้องเข้ามากอดอย่างปลอบโยน ไอ้บอดี้การ์ดชั่วมองแล้วแสยะยิ้มอย่างพอใจ
“นะ นี่พวกแกทำอะไรกันห๊ะ”แม่ใหญ่ของน้องพายที่เพิ่งมาถึงโวยวายลั่น มันชี้ปืนไปที่เธอ เล่นเอาคุณนายวัยดึกตัวสั่น
“ก็ทำตามที่คุณนายบอกไงครับ จัดการคุณผู้ชายแล้วก็ลูกชายของเขา”
“ละ แล้ว พวกแกเอาปืนมาปล้นคนอื่นทำไม ฉันไม่ได้สั่งให้ทำแบบนี้นะ”
“พวกเราอยากได้เงินพิเศษ ไอ้พวกมหาเศรษฐีพวกนี้ดันมีสิ่งที่ผมต้องการนี้ครับ”
“แกจะหาคุกใส่หัวกันหรอยะ ฉันไม่เอาด้วยหรอกนะ”เธอทำท่าจะเดินหนีออกไป
ปัง กระสุนนัดที่สองเจาะเข้าสู่ขั้วหัวใจของเธอ น้องพายช็อกจนตัวแข็งทื่อ
“ส่งน้องพายมา”ไอ้บอดี้การ์ดนั้นบอกผม มันให้ลูกน้องมาดึงตัวน้องไป
“จะขอกันง่ายๆแบบนี้เลยหรอ”ผมลุกขึ้นท้าทายมัน
“เขาเป็นของฉัน”มันพูดเสียงเหี้ยม ของมึงพ่อมึงดิ น้องเป็นของกู
“เรายังเล่นเกมไม่จบเลย อย่าเพิ่งได้ใจไป อยากรู้เหมือนกันว่าโจรกระจอกๆอย่างนาย จะแน่สักแค่ไหน”ฝันไปเถอะว่ากูจะยอมให้น้องไปอยู่กับมึง
“ได้”มันรับคำท้า
“คนไหนชนะได้น้องไป คนแพ้ต้องไสหัวออกไปจากเรือลำนี้ ไม่มีการฆ่าใครอีก”ผมบอกกติกา มันกวาดเงินที่อยู่บนโต๊ะโป๊กเกอร์ทิ้งแล้วนั่งลงอย่างเร็ว
“แต่ถ้าแกแพ้ ฉันจะฆ่าทุกคนบนเรือ”มันสวยกลับมา “จะบอกให้เอาบุญ ตั้งแต่ฉันเกิดมา ฉันไม่เคยเล่นโป๊กเกอร์แพ้ใคร ดีเหมือนกัน จะได้ขย้ำพายกินอย่างอร่อย”ผมลุกขึ้นกระโดดโถมใส่มัน แต่ลูกน้องของมันมาจับไว้ จะกินน้องพายหรอ ไวไปร้อยชาติ ไอ้ลูกหมา
“อย่าเพิ่งดิ้นตอนนี้ รอฉันจัดการเรียบร้อยแล้ว เบื่อเมื่อไหร่จะส่งกลับมาให้กินเดนละกัน ฮ่าๆๆๆๆ”น้องนั่งร้องไห้กับสิ่งที่ได้ยิน ตัวเล็กสั่นเทา
“อย่าไปฟังมันน้องพาย พี่ต้องชนะนะครับ”ผมจูบหน้าผากน้อง ก่อนถอดสร้อยข้อมือที่น้องให้ผม มัดคืนให้น้อง
“ใส่ติดตัวไว้ พายจะได้โชคดี”ผมกอดน้องแล้วนั่งเผชิญหน้ากับมัน นี่เป็นศึกแห่งศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย
“แจกไพ่”มันหันไปสั่งลูกน้อง
เกมเริ่มต้นขึ้นท่ามกลางสายตาของแขกเรื่อนับพันบนเรือ ทุกคนหายใจไม่ทั่วท้องกลัวอยู่หรือจะตายขึ้นอยู่กับเกมครั้งนี้เท่านั้น
ผมมองไพ่ในมือแล้วปิดลง มันยิ้มกริ่มค่อยๆดึงไพ่ออกมา
“เปิดออกมาเลยไม่ต้องเรียกไพ่ ดูว่าแต้มใครสูงกว่า คนนั้นชนะ”ผมยื่นมือไปห้ามมัน ทุกคนปาดเหงื่อไปตามๆกัน ถ้าผมแต้มมากกว่ามันผมชนะ แต่ถ้ามันมีแต้มมากกว่ามันชนะผม
วัดกันที่ดวง
“ได้ แบบนั้นก็ดี”มันกัดฟันกรอด แล้วเปิดไพ่ คู่หนึ่ง ผมหัวเราะหึหึ แล้วค่อยๆดึงไพ่ออกมา
กริ๊ก
มันลุกขึ้นมาเล่งปืนมาที่ศรีษะผม
“หมายความว่าไง”ผมถามมัน
“บอกแล้วไงกูไม่เคยแพ้”
“มึงก็เลยฆ่าทุกคนที่มึงเล่นด้วยอย่างนี้น่ะหรอ”
“ใช่และมึงเป็นรายต่อไป”
ปัง
กรี้ดดดดดด เสียงร้องดังมาจากแขกในงาน
เสียงกระสุนเจาะร่างมันร่วงไปกับพื้น ตามด้วยเสียงปืนสนั่นลั่นห้อง ทุกคนแตกฮือ วิ่งหนีไปคนละทาง
“คุณเอ็กซ์ครับทางนี้ครับ”ลูกน้องคนสนิทผมเข้ามาช่วย น้องพายนั่งปิดหูก้มลงกับพื้น ผมวิ่งฝ่ากระสุนไปรับตัวน้อง
ปึก
ผมกัดฟันเมื่อกระสุนนัดหนึ่งเจาะเข้ามาเต็มๆที่ไหล่ของผม ผมประคองตัวน้องออกจากห้องจัดเลี้ยงออกไปทางระเบียงมีบอดี้การ์ดส่วนตัวล้อมหน้าล้อมหลังไล่ยิงพวกมันให้
ปัง ปัง ปัง
“ฮือ ฮือ”น้องกลัวตัวสั่น
“ไม่ต้องกลัวนะครับ พายจะปลอดภัย”ผมลูบศรีษะน้องไปมาเพื่อปลอบโยน
“เจ้านายครับเรือพร้อมแล้วครับ”ผมพาน้องลงเรือลำเล็ก
“ฝากทางโน้นด้วย เดี๋ยวฉันจัดการทางนี้เอง”ผมสั่ง แล้วให้ลูกน้องออกเรือทันที อย่างน้อยน้องจะได้ปลอดภัย น้องไม่ยอมพยายามจะวิ่งมาหาผม
“พี่เอ็กซ์ไม่ พี่เอ็กซ์อย่าทิ้งพาย พี่เอ็กซ์”ผมหันหน้ากลับเข้าไปด้านใน
ผมสาดกระสุนใส่พวกมันไม่ยั้ง ลูกน้องและบอดี้การ์ดของผมและหน่วยรักษาความปลอดภัยบนเรือต่างช่วยกันอย่างดี ผมจับพวกมันได้ทั้งหมด ไอ้บอดี้การ์ดชั่วมันถูกยิงแต่ยังไม่ตาย ผมให้ลูกน้องลากคอมันขึ้นมาบนดาดฟ้า
พลั่ก พลั่ก พลั่ก
ผมเตะมันหลายครั้งเพื่อระบายอารมณ์
“มึงกับกูใครจะแน่กว่ากัน”ผมดึงคอเสื้อมันขึ้นให้เผชิญหน้ากัน
ถุ้ย มันถมน้ำลายใส่เสื้อผม
พลั่ก พลั่ก พลั่ก
ผมต่อยมันอีกหลายหมัด
“มึงเลือกเอาจะอยู่หรือจะตาย”ผมจับมันหันหน้าออกนอกเรือ กระโดดลงทะเลตอนนี้ยังไงมันก็ตาย หรือมันจะตายด้วยปืนของผม
“หึหึ เอาซิยิงเลย”มันจับปืนเล็งตรงหัวมันท้าทาย “จะแน่ซักแค่ไหนกัน พี่เอ็กซ์ของน้องพาย คนที่น้องชื่นชม พร่ำเพ้อหาทั้งวันทั้งคืน กูอยากรู้ว่ามึงจะแน่สักแค่ไหน”มันตะโกนเสียงดังแข่งกับลม
“เดี๋ยวมึงได้รู้วันนี้แหละ”ผมสับไก
“เสียดาย กูน่าจะข่มขืนเมียมึง เอาให้ร้องขอชีวิตใต้ร่างกู กูอยากจะหักแขนน้อยๆนั่น แล้วกระหน่ำแทงให้หนำใจ ฮ่าๆๆๆ”
“หนอยยยยยยยยยยย มึง”ปัง ผมลั่นไก เพราะไม่อาจทนฟังมันว่าร้ายน้องทางวาจาได้
“ฆ่าให้หมด แล้วโยนทิ้งทะเล จัดการบนเรือให้เรียบร้อย ปิดปากแขกที่ร่วมงาน และทุกคนที่เห็นเหตุการณ์ พามิสเตอร์ไมเคิลไปโรงพยาบาลด้วย”
ผมสั่งแล้วตรงดิ่งนั่งเรือไปหาน้องที่โรงแรม เจ็บ ผมค่อยๆใช้มือบีบแผลตัวเองไว้ไม่ให้เลือดออกมากกว่านี้
ผมนั่งทำแผลอยู่ในโรงแรมใกล้ท่าเรือรอฟังข่าวจากลูกน้อง น้องพายเดินไปเดินมาเพราะเป็นห่วงมิสเตอร์ไมเคิล
“มานี่สิมาหาพี่”ผมเรียกน้องมากอด น้องซบไหล่ข้างที่ไม่โดนยิง แล้วร้องไห้ฮึก
“ไม่เป็นไรนะ แดดดี้ของน้องพายไม่เป็นอะไรแล้ว ตอนนี้เราส่งท่านไปโรงพยาบาลแล้ว”
“พายเสียใจ ทำไมคนที่อยู่ข้างพายต้องได้รับอันตรายด้วย คุณแม่ก็เสียชีวิต แดดดี้ก็โดนยิง พี่เอ็กซ์ก็โดนยิง ฮือ ฮือ เพราะพายใช่ไหม เพราะพายทุกคนถึงเป็นแบบนี้”
“โอ๋ๆ ไม่เอาไม่โทษตัวเอง ไม่ร้องนะคนดีของพี่”ผมปลอบจนน้องหลับไป ผมอุ้มน้องไปนอนบนเตียง จากนั้นก็จัดการอาบน้ำ ก่อนจะหยิบไพ่ในกระเป๋าเสื้อขึ้นมาดู ผมส่ายหน้าแล้วทิ้งมันลงถังขยะ
ก็แค่ไพ่ไฮด์การ์ด
*ไพ่ไฮด์การ์ดมีแต้มน้อยที่สุดในการเล่นไพ่ในโป๊กเกอร์
...............................................................................
:katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
อัพแล้วค่าาาาาา
เม้าทือิพี่เอ็กซ์ คือนางเห็นบอดี้การ์ดนางซุ่มอยู่อ่ะนะเลยกล้าท้าแบบนั้น
เสียวแวบเลย ไพ่ในมือก็ห่วย ไปกล้าท้าเขาอีก กร๊ากกกกกกกกกก
เท่มากแมนมากกกกก
เลิฟสุดดดดดดดด
ปร๊งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
อ่านข่าวสารเพิ่มเติมได้ที่ https://www.facebook.com/faiizfiction
ส่วนใครเล่นทวิตเตอร์นะคะ มาติดแท็ก
#พี่เอ็กซ์น้องพาย กันนะค่า
-
:hao7:
-
เปิดฉากมาด้วยเลือดดดดดดดดดด :a5: :a5: :a5:
พี่เอ็กซ์ ถ้าตอนนั้นคุณการ์ดเค้าไม่เล่นปืน พี่เเพ้แบบใสๆเลยนะเฮ้ยย :z2: :z2:
-
5555 ดีนะที่ไอ้การ์ดนั้นโจรของแท้ เลยไม่เล่นตามกติกา
ไม่งั้นนะ แพ้หลุดลุ่ย เสียน้องพายไปแล้วแน่ๆ
ปล.ฉันไม่สงสารป้าแก่แกเลย จ้างคนมาไม่ได้ดูเลยว่าโจร
ขอให้พ่อน้องพายปลอดภัย
-
:hao6: :hao6: :hao6:พี่เอ็กซ์เก่งฝูดๆ :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
-
เวลาแห่งความเสียใจ แต่ทำไมรู้สึกดีใจที่แม่ใหญ่ตายจัง
รู้สึกว่าคุณบอดิการ์ดจะรักน้องจริงๆ นะ
รักถึงขนาดยอมตายอะ :hao5:
-
สงสารคุณป๊าน้องพาย
เป็นอะไรรึเปล่าเนี่ย.. :เฮ้อ:
สงสารน้องด้วย
ปล.หวานชื่นๆ นะ :กอด1:
-
ดุเดือดมาก
-
ดุเดือดเลือดสาดเจงเจง
พี่เอ็กซ์เก่งหรือบอดี้การ์ดมีฝีมือกันแน่
ถึงรอดมาได้
-
มันค้างอ่ะ
แล้ว คุณพ่อน้องพาย จะเป็นไรมากมั้ยเนี่ย
สมน้ำหน้า อิคุณนายใหญ่ นั่นโดนยิงตายซะเอง สะใจจริงๆ
-
ฉากบู๊ของพี่เอ็กซ์~
แงๆๆ พี่เอ็กซ์ก็โดนยิง
:sad4:
-
ลักไก่ได้โล่อ่ะอิตามดเอ็กซ์
-
พี่เอ็กซ์สุดยอด เรื่องร้ายๆผ่านไปแล้ว ต่อไปก็หวานกันซะที
-
ตื่นเต้นเป็นที่สุดตอนนี้
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
เป็นกำลังใจให้นักเขียนค่ะ :mew3:
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
เล่นแบบนี้มันเสียวนะเฮ้ย :ling3:
-
อร๊ายๆๆๆ หยั่งกะดูหนังฮ่องกงเลยอ่ะ
บู๊สนั่น เลือดสาด พระเอกก็แมนมากกกกกก กรี๊ดๆๆๆ
ขอบคุณค่ะ รอตอนต่อไป ^^
-
(http://image.ohozaa.com/i/530/DNxjOZ.jpg)
นาย…เป็นของฉันคนเดียว
บทที่ยี่สิบ
สายแล้วน้องยังไม่ตื่นสงสัยเพลียมาก ผมค่อยๆปลุกเขาเพราะต้องไปโรงพยาบาลมิสเตอร์ไมเคิลอยากเจอน้อง น้องขยี้ตางัวเงียตื่นขึ้นมา ผมก้มตัวไปอุ้มขึ้นมาจับหอมแก้มซ้ายขวา น้องเอาหน้าซบกับไหล่กว้าง ผมพาน้องเข้าไปอาบน้ำด้วยกัน หลังจากอาบน้ำเสร็จเราก็ทานอาหารเช้า
ไม่ได้ทานข้าวด้วยกันมาหลายเดือนคิดถึงมากๆ ผมใช้มือเช็ดคราบซอสมะเขือเทศที่ติดมุมปากน้อง แล้วเอามาชิม อร่อยจัง
“แดดดี้เป็นไงบ้างครับ”
“ปลอดภัยดี ไม่โดนจุดสำคัญ”น้องทำหน้าจะร้องไห้ผมเลยขยี้หัวเขาอย่างเอ็นดู
“ไม่เอาไม่ร้องนะ ลูกผู้ชายห้ามร้องไห้”
“ครับ”น้องกลั้นน้ำตาคิ้วขมวดเช้าหากัน ดูแล้วตลกจนผมขำ น้องเลยหัวเราะตาม
“อิ่มแล้วครับ”น้องวางช้อนแล้วยกน้ำดื่ม ผมจิบกาแฟคำสุดท้ายแล้วลุกไปขึ้นรถกับน้อง
ระหว่างทางผมกอดน้องตลอด ทั้งหอมแก้ม ทั้งจูบปาก ผมทำทุกอย่างเท่าที่จะทำได้ ก็ผมรักน้องนี่ครับ อย่าอิจฉากันซี๊
โรงพยาบาลแห่งใหญ่ถูกคุ้มกันด้วยการ์ดชั้นเยี่ยม ผมลงจากรถพาน้องเข้าไปด้านใน ห้องพิเศษถูกจัดไว้เพื่อพักฟื้นมิสเตอร์ไมเคิล น้องพายวิ่งไปกอดพ่อแน่น
“แดดดี้ แดดดี้เจ็บไหมครับ พายเป็นห่วง”น้องร้องไห้โฮทันทีที่เห็นสภาพของบิดาตนที่โยงระยางไปด้วยสายน้ำเกลือ
“แดดดี้ไม่เป็นไร พายเป็นไงบ้างลูก ไม่เป็นไรใช่ไหม”น้องส่ายหน้าเป็นคำตอบ ผมปล่อยให้ทั้งสองคนอยู่ด้วยกัน
หน้าห้องเรเชลน้องสาวต่างมารดาของน้องพายเดินมากับพี่เลี้ยง เธอกอดตีกตาตัวโปรดแน่นสายตาใสซื่อที่ไม่รู้อะไรเลยทำให้ผมรู้สึกสงสารที่เธอเสียแม่ไป แม่ของเธอพยายามทำทุกอย่างให้เธอเด็กน้อยไร้เดียงสาที่ไม่รู้อะไรเลย
ผมพาเธอเดินเข้าไปในห้อง เธอร้องไห้และถามหามารดาตลอดเวลา ผมเลยให้น้องพายพาน้องออกไปเที่ยว ส่วนผมมิสเตอร์ไมเคิลมีเรื่องจะคุยด้วย
“เป็นอีกครั้งหนึ่งที่ผมต้องขอบคุณ คุณมากๆ”
“ไม่เป็นไรหรอกครับ เป็นเกีรยติที่ได้ช่วย”
“ผมรู้ว่าคุณคิดยังไงกับลูกชายของผม”มิสเตอร์ไมเคิลพูดขึ้นทำเอาผมหน้าตึง ในใจเต้นรัวเป็นกลอง “หลังจากเขากลับมาจากไทยก็เพ้อหาแต่คุณ ผมไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ผมรู้ว่าลูกผมรู้สึกอย่างไร พายยังเด็ก คุณอาจหลงในความน่ารักของเขา”
“ไม่ใช่อย่างนั้นครับ ระหว่างผมกับน้อง ผมไม่ได้เล่นๆ มันไม่ใช่ความหลง”ผมเถียงออกไป ไม่รู้ว่ากำลังหมายความว่ายังไง เขาพูดเหมือนไม่ต้องการให้ผมอยู่ใกล้น้อง
“ผมรู้ว่าคุณมีบุญคุณกับน้องพายกับผม และคนอื่นๆมากมาย เขายังเด็ก ผมอยากให้คุณกลับไปทบทวนความคิดของคุณอีกครั้ง แล้วเขาก็เป็นเด็กผู้ชาย เขาเพิ่งเสียแม่ไป เด็กที่ไม่เคยมีเพื่อนพอเจอใครที่ใจดีเข้าหน่อยก็หลงเป็นธรรมดา ถ้าคุณไม่คิดถึงตัวเอง คุณช่วยคิดถึงเขาด้วย เขาคืออนาคตของตระกูลเรา เขาต้องมีครอบครัวเพื่อสืบกิจการต่อไป”
ทั้งห้องอยู่ในความเงียบ เงียบจนได้ยินเสียงลมหายใจของตัวผมเองที่ดังและแรงมาก
“เห็นแก่น้อง เห็นแก่ผม ให้ทุกอย่างที่ผ่านมาเป็นเพียงความทรงจำในวัยเด็กของเขา”
“ผมรักน้อง ผมรักเขามากไม่ต่างจากคุณ ผมยอมเสียสละชีวิตตัวเองได้เพื่อเขา”ผมไม่รู้ตัวเลยว่ามือสั่น ผมแทบล้มทั้งยืน ห้ามให้ผมหายใจ ยังง่ายกว่าห้ามรักน้อง
“ขอเวลา ผมขอเวลาห้าปี ถ้าน้องยังไม่ลืมคุณ ผมจะยอมให้คุณได้เจอเขา ในวันที่เขาอายุครบ 18 ปี เพียงแต่ว่าตอนนี้ ได้โปรดหายไปจากชีวิตพวกเราด้วยเถอะ”เขาก้มหัวให้ผม นี่หรอคือสิ่งตอบแทนที่ผมได้รับ ผมช่วยเขาจากความตาย ทำไมถึงทำกับผมแบบนี้ละ
เสียงหัวเราะสดใสของน้องพายที่เล่นกับเรเชลดังอยู่นอกห้อง
น้องยังเด็ก น้องแค่เหงา พอเจอคนใจดีก็หลง ขอเวลาห้าปี อายุครบสิบแปด น้องจะเป็นของผม
ข้อความทั้งหมดดังขึ้นในหัวผม ผมกำมือแน่น
“ถ้าน้องยังไม่ลืมผม คุณต้องยกเขาให้ผม ผมจะรอ น้องอายุสิบแปดเมื่อไหร่ สิทธิ์ในการดูแลเขาคือผม”
“ได้ แต่ผมบอกไว้เลย ตัดใจเถิดคุณเอ็กซ์”
ผมปิดประตูดังปัง ไม่อยากฟังประโยคสุดท้ายของมิสเตอร์ไมเคิล แต่ผมก็ยังได้ยิน
น้องหันมายิ้มให้ผมแล้วพาเรเชลวิ่งมาหา ผมย่อตัวลงไปกอดน้องแล้วหอมแก้มเขาเป็นครั้งสุดท้าย
พี่รักพายนะครับ ห้าปี ไม่นานหรอก พี่จะรอ
“ดูแลตัวเองดีๆนะคนดีของพี่”ผมจูบเขาทั่วหน้า น้องจับหน้าผมแล้วขมวดคิ้ว
“ทำไมทำหน้าแบบนั้นละครับ ยิ้มหน่อยนะ”เขาจุ๊บที่แก้มผม ทำเอายิ่งอยากร้องไห้กว่าเดิม
พายครับ พายของพี่ ผมกอดน้อง จดจำทุกอย่างที่เป็นเขา
“เข้าไปหาแดดดี้ไป แดดดี้อยากเจอ พาน้องไปด้วย”น้องไม่ยอมปล่อยมือผม
“ทำไมพี่เอ็กซ์ไม่ยิ้ม”ผมค่อยๆฝืนยิ้มให้เขา น้องยิ้มแก้มแตก เขาเข้ามากอดผมอีกครั้งเหมือนรู้ว่าผมต้องการ
“รออยู่ตรงนี้นะ”ผมส่ายหน้าทันที ไม่ได้ครับ ไม่ใช่ตอนนี้
“พี่ต้องกลับไปทำงาน”
“กลับแล้วหรอครับ แล้วจะมาหาพายเมื่อไหร่ ไหนบอกจะมารับพายไปอยู่ด้วยไง พายอยากไปอยู่กับพี่เอ็กซ์”เขาโวยวายลั่น
“ตอนนี้แดดดี้ไม่สบาย น้องพายต้องดูแลแดดดี้แล้วก็น้องรู้ไหมเป็นเด็กดี แล้วพี่เอ็กซ์จะมาหา”
“ไม่ไปไม่ได้หรอครับ จะทิ้งพายอีกแล้วหรอครับ”น้องตัดพ้อ โธ่ แต่ละคำพูดของเขามันเสียดแทงลงไปในใจผมอย่างมากมาย มันเจ็บปวดและร้าวระบมไปหมด
“ไม่ทิ้งครับ พี่ไปทำงานมาหาพายนะ”
“พายจะรอนะครับ มาเร็วนะครับ พายคิดถึงพี่เอ็กซ์”
“ครับพี่จะกลับมาเร็วๆ เป็นเด็กดี ดูแลตัวเองด้วยนะ”
“พายรักพี่เอ็กซ์นะครับ”
“พี่ก็รักพาย”น้องมองหน้าผมตาละห้อยก่อนจูงมือน้องสาวเข้าไปในห้องผู้ป่วย
ผมยืนมองจนห้องปิดไป ยืนดูว่าน้องจะออกมาอีกไหม เงียบสนิท ผมค่อยๆหันหลังแล้วเดินกลับไปขึ้นรถ
มือผมสั่นเป็นเจ้าเข้า ทั้งโกรธและทำอะไรไม่ถูก หัวใจแตกสลายเหมือนโดนใครมาบีบจนแหลกระเอียด ผมก็อยากรู้เหมือนกันว่าน้องจะรู้สึกกับผมเหมือนที่ผมรู้สึกไหม หรือมันเป็นแค่ความคิดของเด็กๆที่ติดคนใกล้ตัว ถ้าผมห่างออกมาเขาจะยังคิดถึงผมไหม ไม่ใช่แค่หลายเดือน แต่เป็นหลายปี
ถ้าน้องไม่คิดถึงผม ถ้าน้องมีคนอื่น ผมก็จะปล้ำเอาเขามาเป็นของตัวเอง
อายุสิบห้าน้องคงจะโตมาก สูงกว่าเดิมตัวใหญ่กอดได้ดีกว่าเดิม หอมเหมือนเดิม
ผมจะห่างไกลจากคำว่า คุก มากกว่าเดิม ถึงเวลานั้นจะไม่มีใครมาว่าผมกับน้องได้อีก
พี่จะรอนะครับ ห้าปีเอง
...............................................................................
:katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
มาแล้วค่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
^O^
-
:mew2: :mew2: :mew2:5ปีทีี่ต้องรอคอยยยยยยยยยย :mew6: :mew6: :mew6: :mew6:
-
โธ่~แดดดี้ ... ยื่นคำขาดซะพี่เอ็กซ์ทรุดเบย
:katai5:
-
5 ปีเอง แค่นี้จิ๊บๆ แต่มันนานอ่ะ
เค้าไม่รอ เค้าใจร้อนอ่ะ กลัว น้องพาย ไปมีใหม่อ่ะจิ
คุณพ่อน้องพาน ใจร้ายอ่ะ
-
อีตาคุณพ่อแดดดี้เนี่ยก็เห็นอยู่ว่าตลอดหลายเดือนที่ห่างกัน น้องพายก็เศร้าขนาดไหน
ไม่ได้ช่วยพิสูจน์อะไรเลยเรอะ
สงสารพี่เอ็กซ์ :hao5:
ห้าปีแน่ะ
-
งื้ออออ... ตั้ง 5 ปีแน่ะ แด๊ดดี้โหดจริง
แต่ก็ดีนะ น้องพายจะได้โตอีกหน่อย ให้พี่เอ๊กซ์กอดเต็มที่ แอร๊ยยย
:o8:
-
ใจร้ายค่ะ..เสียใจ..เจ็บด้วย
เหมือนว่าเป็นน้องพายสะเอง..อิอิอิ :dont2: :dont2:
-
ห้าปี จะเยอะก็ว่าเยอะนะ จะน้อยก็ เอือมมมมม
อดทนเอาเน้อพี่เอ๊กซ์ อย่างน้อยก็อยู่ห่างคุกน้อ
-
5ปี จะมีอะไรเปลี่ยนแปลงไหม
-
แล้วเวลาผ่านไป น้องจะรู้ไหมว่ามีคำสัญญานี้อยู่ ไม่ใช่น้องโกธรจนไม่คุยด้วยไม่สนใจละ
-
5ปี พี่เอ็กซ์ไปบวชเถอะ ฮ่าๆ :katai1:
-
ถ้าน้องมีคนอื่น พี่ปล้ำ ถุ้ยยยยยย
ไม่ต้องรอแล้วมั้งง 5 ปีอ้ะ :mew5: :mew5:
-
โอ๊ยยยย สงสารทั้งคู่เลยอ่าาาาา T T พี่เอ็กซ์อดทนเน้อ
น้องพายด้วยน้าาาาาา
-
ก่อนไปน่าจะบอกความจริงกับน้องก่อน น้องคงเสียใจอีกรอบเป็นแน่แท้
-
แดดดี้~ ไม่สงสารพี่เอ็กซ์หรอ?
:hao5: :o12:
สงสารน้องพายด้วย
-
รอ 5 ปี :katai1: :katai1: :katai1:
-
โห ตั้งห้าปี นานนะพี่ น้องพายคงทรมานน่าดูเลย สงสารแย่ :o12:
-
โห แด๊ดดี้ขราาาาาา 5 ปีนี่เหมือนบังคับให้เลิกกันเลยนะคะ T__T
แล้วแด๊ดดี้จะอธิบายให้น้องพายรู้มั๊ยอ่ะ ว่าพูดอะไรไปกะพี่เอ็กซ์
เจ็บปวดหัวจายยยยยยยยยย โฮๆๆๆๆ
รอตอนต่อไปนะค๊าาา
-
คุ อุ๊ อุ๊ อุ๊กกกกก โย่ว โย่ว คุ อุ๊ อุ๊ อุ๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกก โว้วววเย <<< เพลงสรรเสริญของเหล่าสาวก เเด่พี่เอ็กซ์ กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ขอให้รอดจากคุก เเล้วรักกันไวไวนะค้าาาา :laugh: :laugh:
-
ขออย่ามาม่า น้าาาาาาาาาาาาาาาาา!!!! :impress3: :impress3:
-
สนุกมากๆๆๆๆๆๆ ห้าปี ห๊าาาา คือสงสารพายแล้วนะ จากครั้งที่2แล้วนะ
-
แด๊ดดี้ใจร้ายยยยยยย :hao5:
-
โฮฮฮ ไม่อยากให้จากกันเลยอ่า :ling1:ต่อไปน้องพายจะไปเจอใครเปล่าเนี่ย ต้องเป็นของพี่เอ็กซ์คนเดียวน้า เฮ้ออ ตอนนี้จิตตกเลย :hao4: :hao4:
-
ไม่อยากให้จากกันเลยอ่ะ
:hao5: :hao5:
-
ก็เข้าใจอยู่หรอกนะ น้องพายเป็นลูกชายคนเดียว
ทายาทคนเดียวของคุณไมเคิลด้วย
เป็นเราก็รับไม่ได้หรอก ถ้าจะให้ลูกชายเป็นเกย์
เข้าใจความรู้สึกของพ่อน้องพายนะ ถึงจะมีลูกสาวอีกคน แต่ก็เป็นลูกสาว
ถึงมีสามี ก็ต้องเป็นฝ่ายแต่งออกไป ไม่ใช่แต่งเข้าบ้านเหมือนลูกชาย
เพราะงั้นคนเป็นพ่อที่มีกิจการต้องดูแลเยอะแยะ ขาดทายาทไปก็เหมือนเสียศูนย์นะคะ
ถ้าเป็นคนธรรมดาที่ไม่มีภาระหน้าที่มากมายต้องแบกไว้ เราก็เชียร์ขาดใจเลยเรื่องน้องพาย
แต่พ่อน้องพายดันมีภาระ กิจการเยอะแยะให้ต้องรับช่วงต่อ พออ่านมาถึงตรงนี้ เราคิดว่าเราเข้าข้างพ่อน้องพายนะ
ไม่ได้ลำเอียงหรืออะไรนะ แต่ตอนนี้รู้สึกว่าอยากให้น้องทำเพื่อแดดดี้มากที่สุดเลย
แต่ก็เศร้าใจไปกับพี่เอ็กซ์ด้วย สู้ๆ ค่ะ
อะไรที่ได้มาง่ายมันไม่มีคุณค่าหรอกพี่เอ็กซ์ เพราะงั้น สู้ค่ะ o13
-
5ปีต่อมาเลยเถอะ อย่าบอกนะพายมีแฟนใหม่ ไม่มมมมมมมมมมมม :serius2:
เอ็กซ์ใจแตก ไม่มมมมมมมมมมม
ให้เขาอยู่ด้วยกันเถอะ :m15:
-
5ปีที่รอคอย ไหงฉากการจากลาได้เนี่ย
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
(http://image.ohozaa.com/i/530/DNxjOZ.jpg)
นาย…เป็นของฉันคนเดียว
ตอนพิเศษ สลาฟ-กัสเบล
สลาฟ-กัสเบล
“หลับแล้วหรอ”ผมวางอาหารแล้วก็ขนมลงบนโต๊ะข้างเตียง คนตัวเล็กขยับยุกยิกไปมา ตื่นแล้วแต่ไม่ยอมลุกมาหาผมมันน่าตีจริงๆ
“กัสเบล ลุกขึ้นเดี๋ยวนี้เลย”ผมดุเสียงแข็ง น้องชายตัวดีเจ้าพ่อกลเม็ดในการออดอ้อนค่อยๆ หันหน้ามาแล้วส่งสายตาอ้อนมาให้
“มาทานข้าวก่อนครับ เดี๋ยวปะป๊ามาหาน้า”ผมเอาใจน้องชายต่างมารดาสุดฤทธิ์ ชีวิตไอ้สลาฟไม่เคยกลัวใคร ไม่เคยเกรงใครหน้าไหน พอมาเจอกัสเบลโลกผมก็ทล่มทันที
“กัสเบลง่วงนอนจังเลย กัสเบลไม่มีแรง พี่ลาฟป้อนกัสเบลหน่อยสิ”น้องเอานิ้วจิ้มเข้าหากันแล้วทำปากจู๋ แบ๊วไปเพื่อใคร โอ๊ย คร๊าบ พี่จะป้อนให้เดี๋ยวนี้ เฮ้ย
“ไม่ได้ ลุกขึ้นมาเลย พี่รอที่ห้องทานอาหารนะ ไม่มาจะตีให้ก้นเขียวเลย”ผมเดินออกมาก่อนสักพักได้ยินเสียงตุ้บเจ้ากัสเบลตัวแสบกระโดดลงจากเตียงวิ่งดุกๆตามมา
“โอโห้ พี่ลาฟกัสเบลตัวร้อนจี๋เลย ปวดหัวด้วยเนี่ยๆ จับๆสิ”มันรีบเอาตัวมาให้ผมจับ คือวันนี้เจ้ากัสเบลไม่ยอมไปโรงเรียนครับอ้างว่าป่วย ทำยังไงก็ไม่ไป พี่เลี้ยงก็เลยโทรตามผม
“คนป่วยต้องรีบทานข้าว แล้วก็ทานยาเข้าใจไหม”ผมหยิบขวดยาขึ้นมาโชว์ เจ้ากัสเบลตาโตแล้วหันหลังวิ่งหนี
“จะไปไหน มานี่”ผมตะโกนเสียงดัง
“กะ กัสเบลไม่อยากกินยา”บีบน้ำตาทำท่าจะร้องไห้
“ป่วยก็ต้องทานยา ไม่อย่างนั้นต้องไปโรงเรียน”
“กัสเบลไม่อยากไปโรงเรียน ฮือ ฮือ”ตายห่าร้องไห้แล้ว
“เงียบเดี๋ยวนี้เลย ยังคุยกันไม่รู้เรื่องร้องไห้ทำไม เงียบนะกัสเบล”ฮึก น้องกลั้นสะอื้น
“บอกพี่มาสิทำไมไม่อยากไปโรงเรียน”ผมคาดคั้น
“ก็หมูอ้วนชอบล้อว่ากัสเบลไม่มีพ่อ”มุขเด็กๆ โธ่ๆๆๆ
“ใครบอกปะป๊าไง แต่ว่าปะป๊าไม่ค่อยว่างเลยไม่ได้ไปหา”
“นั้นแหละกัสเบลก็บอกหมูอ้วนแล้วแต่หมูอ้วนไม่เชื่อ หาว่ากัสเบลโกหก กัสเบลไม่ได้โกหกน้า ฮือ ฮือ”
“โอ๋ๆ ไม่เอาไม่ร้อง”ผมดึงตัวน้องมากอด
“แง้ๆๆๆๆๆ”ร้องหนักกว่าเดิมอีก
“เดี่ยวพรุ่งนี้พี่ไปส่ง ดูสิใครจะกล้าว่ากัสเบลอีก”น้องดึงตัวออกจากผมแล้วปาดน้ำตาอย่างเร็ว
“จริงนะ”
“จริงสิ”ผมยกนิ้วก้อยสัญญา
“แต่ตอนนี้ต้องทานข้าวก่อน”ผมสั่ง
“มะเอา กัสเบลไม่อยากกินยา”น้องสายหน้ารัว
“กัสเบลไม่ได้ป่วยนี่ครับ ก็ไม่ต้องกินยาหรอก ทานข้าวเฉยๆเร็ว พี่ลาฟหิวจนปวดท้องหมดแล้วเนี่ย”น้องหัวเราะเอิ๊กอ๊าก แล้วเดินไปนั่งบนเก้าอี้แล้วตักข้าวทานอย่างเอร็ดอร่อย คราวนี้ละทานได้ไอ้ตัวแสบ มันน่าตีจริงๆ
เช้าวันต่อมากัสเบลมาปลุกผมแต่เช้าด้วยการกระโดดทับตัว
อั๊ก
จุกยันปลายเท้า
“อ่อก ก้อนหินที่ไหนหล่นทับเนี่ย”
“กัสเบลเอง พี่ลาฟตื่นเร็ว วันนี้สัญญาว่าจะไปส่งกัสเบลไง ตื่นเร็วๆ”น้องกระโดดบนมาบนตัวผม
“คร้าบๆ ตื่นแล้วๆ”ผมขยี้ตามองนาฬิกาบนหัวเตียง ตีสี่ ไอ้น้องกัสเบลครับ ผมตัดปากตัวเองกอดดึงมันลงมานอนด้วยกัน
“นี่เพิ่งตีสี่อยู่เลยนอนก่อนนะ เดี๋ยวตอนเช้าพี่ไปส่ง”
“จริงๆนะ”น้องส่งเสียงอู้อี้
“อื้อ”จริงสิ ไม่โกหกหรอกน้า ผมดึงตัวน้องเขามากอด แอร์เย็นๆ ตัวน้องอุ่น ผมสูดกลิ่นแชมพูบนศรีษะน้องเข้ามาฟอดใหญ่ ก่อนก้มไปหอมแก้มนิ่ม แล้วนอนหลับไป ตื่นมาอีกทีเจ็ดโมงกว่าคราวนี้ทั้งพี่ทั้งน้อง วิ่งเข้าห้องน้ำกันแทบไม่ทัน เลยอาบห้องเดียวกันเลย ไม่มีเรื่องยางอาย
“พี่ลาฟ กัสเบลขอแชมพูหน่อย”
“อะๆๆ”น้องหยิบแล้วค่อยบีบใส่มือ น้องสระช้าผมเลยดึงไปสระให้
“หลับตา”ผมค่อยๆฉีดน้ำล้างแชมพูให้น้อง จากนั้นก็รีบอาบน้ำแต่งตัวกระโดดขึ้นรถกัน ข้าวเช้าเลยได้เป็นแซนวิชกับน้ำผลไม้ติดมือมา
“กินๆๆๆ”กัสเบลยื่นแซนวิชมาใส่ปากผม ผมกัดหนึ่งคำ กัสเบลกัดหนึ่งคำ ปกติผมไม่ชอบทานอาหารร่วมกับคนอื่นนัก ถ้าผมทานอยู่แล้วมีใครมาตักอาหารหรือหยิบสักชิ้นจากจานผมไป ผมก็จะเลิกกินทันที
“นี่ๆน้ำส้ม”น้องยื่นหลอดมาให้ดูด ผมจำได้ว่ากัสเบลเพิ่งดูดไปเมื่อกี้ เออช่างมัน น้องนี่น่า ไม่ค่อยลำเอียง
“ใกล้ถึงแล้วๆๆ”น้องหยิบกระเป๋ามาเตรียมแล้วลุกลี้ลุกลนด้วยความตื่นเต้น ผมหักเลี้ยวเข้าไปจอดในโรงเรียน ตอนนี้เด็กๆกำลังเข้าแถวเคารพธงชาติอยู่
“หู้ยยยย หล่อจังเลย”ผมเปิดประตูออกไปได้ยินเสียงเด็กๆอุทานกันใหญ่ ตอนนี้ทุกคนมองมาที่ผมเป็นตาเดียว ผมรีบลงจากรถข้ามไปอีกฝั่งไปเปิดประตูให้กัสเบล
“เฮ้ย กัสเบลมากับใครวะ”เสียงเด็กคนหนึ่งดังกว่าใคร
“หล่อจังเลย พ่อของกัสเบลหรอ”
“เราว่าเป็นพี่ชายแน่ๆ”
“พ่อสิ หล่อแบบนั้น กัสเบลบอกว่าพ่อกัสเบลหล่อ”
“จริงด้วยหล่อกว่าพ่อหมูอ้วนอีก”เด็กๆเริ่มวิภาควิจารณ์กัน
“ไม่จริงๆพ่อเราหล่อกว่า ไม่ใช่พ่อกัสเบลหรอก หนุ่มขนาดนั้น”เด็กชายตัวอ้วนก้มวางมาดใหญ่โต
ไอ้ตัวแสบของผมเดินเชิ่ดหน้าไปหาคุณครู มือข้างหนึ่งก็จูงมือผมให้เดินตามไปด้วย
“สวัสดีครับ ผมเป็นพ่อของกัสเบล พอดีกว่าติดธุระหน่อยเลยมาสายต้องขอโทษด้วยนะครับ”ผมขอโทษขอโพยอาจารย์
“เห็นไปพ่อกัสเบลจริงๆด้วย สุดยอดเลยหล่อมากเลยเน๊าะ”
“ใช่ๆเท่สุดๆไปเลย หล่อเหมือนกัสเบลเลย”นักเรียนหญิงหลายคนคุยกระหนุงกระหนิง ไอ้ตัวแสบของผมครับ โอโหยิ้มใหญ่เลยแหม มันน่าทำให้ขายหน้าจริงเอาเถอะชีวิตวัยเด็ก
“ไม่เป็นไรคะ น้องกัสเบลไปเข้าแถวนะครับ”คุณครูใจดีบอกน้อง น้องหันมามองหน้าผมแล้วควักมือให้ก้มต่ำลง
จุ๊บ
“ขอบคุณมากนะครับ”น้องกระซิบบอกผมฟินเลยครับตัวลอย
“เดี๋ยวตอนเย็นพี่มารับนะ”
“ครับ”น้องบอกแล้ววิ่งไปหาเพื่อนๆ ผมยืนโบกมืออยู่ที่รถ รอดูจนห้องเข้าห้องเรียน
มีแรงทำงานทั้งวัน เดี๋ยวเย็นๆมารับน้องครับ ดึกๆก็ออกเที่ยว ชีวิตดี ^^
................................................................
:katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
จบตอนสั้นๆให้ฟินเล่นกัน เอิ๊กๆๆ
รอน้องพายหน่อยนะคะ รอหน่อยนะ >O<
ห้าปีเอ๊งงงงงง
-
ทำไมคุณพ่อทำงี้อ่ะ เรื่องมันเกิดขึ้นก็เพราะคุณมีเมียเล็กเมียน้อยนั่นแหละ :m31:
อย่าคิดแทนคนอื่น เพราะคนอื่นอาจจะไม่ได้คิดอย่างคุณ
และคนที่ทำร้ายน้องพายซ้ำแล้วซ้ำเล่าก็คือคุณนั่นแหละค่ะ
-
เกือบไปแล้วนะพี่เอ็กซ์
ตอนนี้ดีใจ ตัวตายไปตั้ง 2 คนแน่ะ อิอิ (แม่ใหญ่กับริชาร์ด)
-
อ่านรวดเดียว ตามจนทัน
ขอเปนกำลังใจให้อีกคนครับ
สนุกมากๆเลย
อยากรู้ว่าหลังจาก5ปี จะเป็นยังไงต่อไป รอๆๆ
-
:mew3: :mew3: :mew3: :mew3:น้องกัสเบลน่ารักมากกกกกกกกกกกกกก :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
:mew2: :mew2: :mew2: 5 ปี น้องพายจะลืมพี่เอ็กซ์ หรือเปล่า :hao5: :hao5: :hao5:
-
กัสเบลลลลลลลลลลลลลลลลลลลล
น้องโคตรน่ารัก งื๊อออ :m1: :m3:
-
อีกคู่ใช่ไหม
สมเป็นเพื่อนกัน กินเด็กทั้งคู่ทั้งพี่เอ็กซ์พี่ลาฟ
-
พี่ลาฟกับน้องกัสเบลนี่ออกมาตอนไหนอ่ะ เค้าจำไม่ได้ แงๆๆๆๆๆๆๆๆ :katai1: :katai1:
แต่น้องกัสน่ารัก :hao6: :hao6:
-
แว๊บมาอ่านตอนพิเศษค่ะ^^
-
:mew3: :mew1: :mew3: :mew1: :mew3: :mew1:
-
คิดถึงเรื่องน้องพายแล้วสงสารพี่เอ็กซ์เลย ตั้ง5ปี น้องจะโกรธต้องโกรธพี่เอ็กซ์แน่ๆเลย พ่อน้องพายใจร้ายยยยยยยย :mew2:
-
ว้ากกก คู่พี่น้องนี่มันอะไรกันนน จะน่ารักเกินไปแล้วนะะะ แอร๊ยย :m3:
รอนะฮะ :')
-
ThankS
-
ใช้กาลเวลาพิสูจน์ใจ.....
น่าสงสารน้องพายจัง
-
เอิ่ม ต้องไปอ่านย้อนหลังซินะ
แบบว่า จำพี่ลาฟกะน้องกัสเบลไม่ได้อ่าาา T_T
-
:mew6: 5ปีเลยเหรอ น่าสงสารจังอะ
-
แด๊ดดี้ฮะ!!!ยื่นเงื่อนไขแบบนี้ไม่ใช่แค่ขุ่นพี่เอ็กซ์นะคะที่แทบจะทนไม่ไหว :katai1:
อดเปรี้ยวไว้กินหวานอะร๊ายยยยย ต้องกินตอนเปรี้ยวๆ สิเคอะมันถึงจะแซ่บ!! :oo1:
คุ คุ คุ //แค่เสียงหัวเราะนะเคอะ มิได้อยากติดคุก :hao7:
รอตอนต่อไปค่ะ อยากเห็นเฮียแกสมหวังได้กดน้องสักที
น้องพายยยย เตรียมตัวให้พร้อมนะลูก!!! :katai2-1:
-
(http://image.ohozaa.com/i/530/DNxjOZ.jpg)
นาย…เป็นของฉันคนเดียว
บทที่ยี่สิบเอ็ด
ห้าปีผ่านไป
ร่างบางพับหนังสือพิมพ์แล้ววางไว้บนโต๊ะก่อนเดินมาร้องไห้บนเตียง ข่าวพี่เอ็กซ์ควงดารานางแบบออกงานไม่เว้นแต่ละวัน ไม่ว่าจะเป็นหน้าดาราซุบซิบหรือหน้าบันเทิงก็มีเยอะแยะไปหมด
ฮึกๆๆ
เขาพยามติดต่อไปหาพี่เอ็กซ์ทุกทาง โทรหาก็แล้ว ส่งอีเมล ส่งโปสการ์ด ส่งจดหมาย ทุกอย่างถูกตีกลับหมด
พายกำลังกลั้นสะอื้น สุดท้ายก็ต้องปล่อยโฮออกมากลับหมอนใบโปรด ทำไมมาทำธุระที่อังกฤษหลายครั้งถึงไม่มาหาเขาเลย ไหนบอกว่าจะมาหา จะมารับไปอยู่ด้วย โกหกอีกแล้วหรอ ทำไมต้องทำแบบนี้ อย่างน้อยแค่บอกเขาว่า ไม่ต้องการเขาอีก เขาก็จะไป ไม่อยากหวังลมๆแล้งๆไปคนเดียว ไม่อยากคิดไปคนเดียว
“อังกฤษหรอ”น้องทวนข้อความในหนังสือพิมพ์ที่ลงว่าพี่เอ็กซ์มางานเปิดตัวโรงแรมแห่งใหม่ที่อังกฤษ ใกล้ๆนี่เองจะไปดีไหม คนตัวเล็กปาดน้ำตาแล้วผุดลุกขึ้นมา คว้าเสื้อผ้าในตู้มาใส่
หมวกเล็กถูกสวมทับบนผมสีดำที่ผ่านการย้อมมาหลายครั้ง เขาอยากผมสีดำ อยากผมสีเหมือนพี่เอ็กซ์ อย่างน้อยก็มีสิ่งหนึ่งที่เหมือนกัน
ร่างเล็กจัดผมให้เข้าทรงที่ ก่อนเปิดประตูเดินออกจากห้อง
“พี่พายจะไปไหนคะ”เสียงเล็กๆของน้องสาวดังขึ้น
“คือว่า…พี่จะออกไปทำธุระข้างนอกน่ะ”
“เรเชลไปด้วย”
“ไม่ได้มันดึกแล้วอันตราย”พายลูบหัวน้องสาวไปมา “ไปนอนซะ เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่กลับมา”
“อันตรายพี่พายก็อย่าไปสิคะ”น้องสาวตัวเล็กอ้อน
“พี่พายเก่งจะตาย ไม่เป็นอะไรแน่นอน”
“มาคะเดี๋ยวเรเชบอวยพรให้”เธอกวักมือให้พี่ชายก้มต่ำ ก่อนจุ๊ฟที่หน้าผากเล็ก
“แดดดี้บอกว่าทำแบบนี้แล้วจะไม่เป็นอะไร”
“ขอบคุณครับ นางฟ้าของพี่”พายจุ๊ฟน้องสาวกลับแล้สพาเธอไปส่งที่ห้อง
“เรเชลฝันร้าย”เธอกระซิบเบาๆก่อนขึ้นไปบนเตียงแล้วห่มผ้าห่ม
“ฝันว่า…”มือเล็กค่อยๆประคองหน้าพี่ชาย
“ฝันว่าพี่พายร้องไห้”พายสะอึกเขาเพิ่งร้องไปเมื่อกี้เอง
“ไม่ร้องหรอกครับ พี่เข้มแข็งจะตาย”ทำท่ายกแขนขึ้นเบ่งกล้าม น้องสาวตัวเล็กหัวเราะคิกคักก่อนจะหลับตาลง พายปิดไฟหัวเตียงให้เธอ จากนั้นก็หลบการ์ดออกไปเรียกแท็กซี่แล้วตรงไปยังโรงแรมดังกล่าว
“พาย”
“อ้าวหวัง”เพื่อนชาวจีนตัวเล็กเข้ามาทักทายทันทีที่คนตัวเล็กลงจากแท็กซี่
“นายมาทำอะไรที่นี่”เพื่อนชาวจีนถาม
“เอ่อคือ…แล้วนายละ”พายก้มพิจารณาร่างของเพื่อนตัวเล็ก เขาใส่ชุดพนักงานบริการ
“เรามาทำงานพิเศษน่ะ เป็นพนักงานเสิร์ฟ”
“จริงหรอ”คนตัวเล็กตาวาว ก่อนดึงเพื่อนตัวเล็กหลบข้างตึก
“คือว่า เราขอทำด้วยได้ไหม คือว่าเรามีความจำเป็น แค่วันนี้วันเดียว”พายพนมมือขอร้องเพื่อน
“นายอยากเข้าไปในงานหรอ”คนตัวเล็กพยักหน้ารัว
“ฉันพานายเข้าไปได้นะ นายไม่ต้องทำงานก็ได้”
“ไม่ๆ ฉันอยากใส่ชุดแบบนายแล้วก็ถือแก้วเสิร์ฟด้วย”
“เอางั้นหรอ ได้เรามีชุดเหลือหนึ่งชุดในล็อกเกอร์ ตามมาสิ”หวังเพื่อนชาวจีน พาเดินไปด้านหลังโรงแรม คนตัวเล็กกระโดด ร้องเย้ แล้วตามเพื่อนเข้าไปอย่างรวดเร็ว
พายเข้าเรียนที่โรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่งในอังกฤษแดดดี้บอกให้เขาเรียนเหมือนเด็กปกติคนอื่น เขาค่อนข้างทำคะแนนได้ดีและเรียนรู้เรื่องก่อนเพื่อนๆเพราะเรียนมาแล้ว แต่ยากตรงที่เขาต้องทำตัวว่าไม่รู้อะไรพวกนั้น ทำตัวเหมือนคนปกติมันยากมากสำหรับเขา ชมรมที่เขาเข้าก็เป็นชมรมเขียนภาษาจีนที่ไม่ค่อยมีคนลงสักเท่าไหร่ เลยทำให้ได้รู้จักหวังเพื่อนชาวจีนคนดูแลชมรมกับเพื่อนชาวเอเซีย สี่ห้าคนที่อยู่ในชมรมนี้
ชุดพนักงานเสิร์ฟพอดีตัวเด๊ะๆ พอเปลี่ยนเป็นชุดใหม่เสร็จก็แทบจำไม่ได้เลยว่านี่คือน้องพาย ลูกชายมิสเตอร์ไมเคิล นักธุรกิจชื่อดัง
“โอเค พร้อมแล้วใช่ไหม นี่เป็นถาดนะ ไปรับแชมเปญกับไวน์ตรงนู้นแล้วเอาเดินไปเรื่อยๆ ถามว่าต้องการแชมเปญไหมครับ ต้องการไวน์ไหมครับ”
“ได้ๆ ต้องการแชมเปญไหมครับ ต้องการไวน์ไหมครับ”พายทวนอีกรอบ ก่อนจะเดินเข้าไปในงาน
ผู้คนมากมาย ทั้งนางแบบ นักร้องนักแสดง และนักธุรกิจชื่อดัง คนตัวเล็กมองหาพี่เอ็กซ์ เขาเดินเสิร์ฟรอบงานแต่ก็ไม่เห็นเลยมายืนหลบอยู่ข้างลิฟต์ ถอยหายใจเบาๆ ในใจหวิวๆ อยากจะร้องไห้
“นี่นายนะ”เขาสะดุ้งเฮือกเมื่อผู้ชายคนหนึ่งแตะที่บ่า
“ตามฉันขึ้นมาหน่อย”
“ผมหรอครับ”ร่างเล็กชี้มาที่ตัวเอง
“เออ นายนั้นแหละ เป็นพนักงานของที่นี่ใช่ไหม”
“อ้อครับๆ”ร่งเล็กพยักหน้าเร็ว
“นั้นแหละตามมาๆ ฉันต้องเอาเหล้าไปให้ลูกค้า เร็วๆ”
“ครับๆ”
คนตัวเล็กหัวใจเต้นตึกๆขณะขึ้นลิฟต์ไปยังห้องรับรองด้านบน หวังว่าเขาจะเจอพี่เอ็กซ์นะ
สาธุขอให้เจอพี่เอ็กซ์ด้วยเถอะ เพี้ยง
“ห้องนี่หรอครับ”พายด้อมๆมองๆเงียบเหมือนไม่มีอะไรเลย
“รอแป๊บนึงเดี๋ยวฉันเข้าไปหยิบของก่อน”ผู้ชายใส่สูทเรียยร้อยที่ดูเหมือนหัวหน้าพนักงาน เดินเข้าไปเปิดตู้เย็นแล้วหยิบเหล้ายี่ห้อแพงออกมาสองสามขวดวางบนถาดในมือพาย ก่อนพาขึ้นไปชั้นบนสุด ซึ่งเป็นดาดฟ้าสถานที่จัดงานแบบเอ้าท์ดอร์ให้ลูกค้าวีไอพี
“ตามมาๆ”คนตัวเล็กมัวแต่กวาดสายตามองหาพี่เอ็กซ์จนโดนหัวหน้าพนักงานดุ
เขาเดินตามไปจนถึงริมสระน้ำที่เต็มไปด้วยสาวๆใส่บิกินีนุ่งน้อยห่มน้อย
“มานี่สิ เร็วๆ”
“ครับ”ร่างเล็กวิ่งดุกๆตามไป เพราะมัวแต่สนใจเหล้าในถาดกลัวว่ามันจะหกจนลืมไปเลยว่ากำลังมองหาใคร พอเงยหน้าขึ้น ร่างเล็กก็เย็นวาบไปทั้งตัว มือสั่นจนแทบถือถาดไม่อยู่ พี่เอ็กซ์นั่งอยู่บนโซฟาตัวใหญ่ข้างๆมีนางแบบคนสวยสองคนขนาบข้าง ซ้าย ขวา มีเพื่อนนักธุรกิจด้วยกันนั่งคลอเลียสาวๆของตนอยู่
“มาแล้วครับ”หัวหน้าพนักงานรายงาน
“เสิร์ฟสิ”เอ็กซ์ยื่นแก้วมาตรงหน้า หัวหน้าพนักงานสะกิดตัวเล็กให้ตื่นจากภวังค์ พายค่อยๆเปืดขวดเหล้าราคาแพงออกแล้วรินให้ร่างสูง เอ็กซ์ขมวดคิ้วแน่นทำท่าไม่พอใจเมื่อเหล้ามันหกจนเปื้อนมือเขา
เพล้ง
“นี่เสิร์ฟไม่เป็นหรือไงห๊ะ”แก้วเล็กถูกขว้างทิ้ง
“ขะ ขะ ขอโทษครับ”พายตัวสั่นเทิ้ม ก้มหน้านิ่ง ในใจเจ็บจี้ดจนอยากจะร้องไห้
“ขอโทษครับคุณเอ็กซ์ เดี๋ยวผม เสิร์ฟนะครับ”หัวหน้าพนักงานหยิบแก้วใบใหม่รินเสิร์ฟให้พี่เอ็กซ์อย่างรวดเร็ว
“ยืนทื่ออะไรอยู่ไปเก็บเศษแล้วไป”
“ครับๆ”ร่างเล็กรีบทำตามคำสั่ง รีบก้มลงไปเก็บแก้วที่แตกระเอียดกับพื้น
“โอ๊ย”มือเล็กโดนเศษแก้วบาด มันบาดลึกจนเลือดไหลไม่หยุด แต่คนตัวเล็กกับไม่รู้สึกเจ็บ เพราะในใจมันเจ็บมากกว่า
พายทำความสะอาดเสร็จ เขาใช้ผ้าบางๆพันแผลเอาไว้ แล้วเดินมาทำหน้าที่ต่อ ต้องคอยเสิร์ฟเหล้าให้พี่เอ็กซ์ เสิร์ฟเหล้าให้สาวๆเหล่านั้น
“นี่ นายน่ะหน้าคุ้นๆนะ”พี่เอ็กซ์ชี้มาที่หน้าเขา พี่เอ็กซ์เริ่มเมาจนทรงตัวไม่อยู่ เขาลุกขึ้นมาแล้วจับหน้าพายหมุนไปหมุนมา ก่อนหัวเราะในลำคอ
ร่างเล็กหัวใจเต้นตึกๆ มือที่เป็นแผลบีบกำแน่น ในใจนี่รัวเป็นกลองชุด ทั้งเจ็บ ทั้งเสียใจ ทั้งกลัว ปะปนกันไปหมด
“สนใจมานอนกับฉันไหม”เคร้ง ถาดในมือเล็ดหลุดมือไปกองกับพื้น
“มานอนกับฉันเถอะ”ร่างใหญ่ไม่ฟังกระชากพายเดินเข้าไปในตัวอาคารแล้วพาขึ้นห้องทันที
.......................................................
:katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
มาแล้ววววววววววววววววววววววววววววววววว
-
ความจำเสื่อม ??
-
เอิ่ม พี่เอ๊กซ์เค้าอาจจะเหงา เลยทำแบบนี้ข้ามเวลาก็ได้นะ #มองโลกในแง่ดีเข้าไว้
-
เกิดอะไรขึ้น.......
.....พี่เอ็กซ์เล่นอะไร
5 ปีแล้วนะ
-
สงสารพาย 5 ปีที่รอมาเสียดายเวลาสุด ๆ
-
ทำกับน้องพายแบบนี้ได้ยังไง :ling1:
-
เอ๊า....อิพี่เอ็กซ์
-
:ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:
-
ฉันพูดเลยนะว่าทำตอนเมามันห่วยยยยย
มันไม่ถึงอ้ะ โยกแป๊บๆเดี๋ยวก็หมดแรง :m31:
-
:katai1: :katai1: :katai1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4:
-
ค้างงงงง ยังไง พายเสร็จแน่เลยใช่ไหมมมมม :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
-
อ่าว กรรม มัน อะไรกันเนี่ยยยยยยยย
-
อ๊ายยยย่ะสนุกอ่ะ ฟินเว่อร์
-
อะไรอะ??
พี่เอ็กซ์เป้นอะไรหรือเปล่า??
-
ห้าปีผ่านไป ไวยิ่งกว่ากลิ่นตดยังไม่หายเหม็น (แอ๊ก // โดนคนเขียน และนักอ่านท่านอื่นตีเข่าสลบ)
อร๊าย นายพูดอย่างนั้นกับน้องพายได้ยังไงห๊ะเอ็กซ์ :m16:
ยิ่งอ่านยิ่งติดรอตอนต่อไปค่ะ :katai1:
-
ึทำไม :katai1: :katai1: :katai1:
-
พี่เอ็กซ์~ แงๆๆๆ
น้องพายจะเสียใจนะคะ
:mew2:
-
คิดในแง่ดี พี่เอ็กซ์อาจจะจำน้องพายได้ก็ได้นะเลยดึงไปแบบนั้น เชื่อสิ o13 :เฮ้อ: :กอด1:
-
พี่เอ็กซ์ เป็นอะไรป่ะครับ? :katai1:
-
พี่เอ็กซ์ทำอะไรอะ คนที่ลืมน้องคงเป็นพี่เอ็กซ์สินะ เหอะ
ถ้าเป็นแบบนั้นจริง พ่อก็ทำถูกแล้วละ คนไม่จริงใจ
-
:ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:
-
พี่เอ๊กซ์จำน้องพายได้มั้ยเนี่ย
สงสารน้อง
-
เกิดอะไรขึ้น พี่เอ็กซ์เปลี่ยนป๊ายยยยยยยยยยยย โฮๆๆๆๆ
รอตอนต่อไปค๊าบบบบ T__T
-
:ling1: :ling1: :ling1:
-
ง่า พี่เอ็กซ์อย่ารุนแรงเน้อ :ling1: :ling1:
-
รู้สึกว่า สั้น งืมงืม
ห้าปีไวไปน้อ เหอ เหอ
-
ขอเหตุผลๆ ถ้าไม่มีนี่จะเปลี่ยนพระเอกเอง(คิดเอา5555)
-
เห้ยยยยควงนางแบบมากมาย
แล้วจะมาให้พายนอนด้วย
อะไรวะเนี่ยยนนน
-
เฮ้ยยยๆๆๆ เล่นงี้เลยเหรอพี่เอ็ฏซ์
พายอย่ายอมนะ ดัดนิสัยเขาซะบ้าง
-
พี่เอ็กซ์ จำน้องได้ใช่มั้ย??
-
เฮ้ยๆ แกจะทำอะไรนะเอ็กกกกกกกซ์ แกจำน้องไม่ได้ไงงง :hao7:
รอนะฮะ :')
-
(http://image.ohozaa.com/i/530/DNxjOZ.jpg)
นาย…เป็นของฉันคนเดียว
บทที่ยี่สิบสอง
ผมนั่งทำแผลให้น้องอยู่บนเตียง ผมตกใจมากตอนน้องใส่ชุดพนักงานเสิร์ฟเดินเข้ามา เขาก็ตกใจเหมือนกันที่เห็นผม แต่ดูเขาตั้งใจมาหาผมชัดๆ อยากเจอพี่ขนาดนั้นเลยหรอ ดีใจจังเลย น่ารักที่สุด
ผมแกล้งทำเป็นจำไม่ได้ แอบมองอยู่นานน้องย้อมผมสีดำ น่ารักกว่าเก่าอีก ผิวขาวขึ้น น่ารักจนอยากจับมาฟัดให้รู้
แล้วรู้รอด ผมแกล้งให้เขาเติมเหล้าให้ มือก็กอดนางแบบข้างตัว ผมมีข่าวกับสาวๆเยอะมาก เพราะว่าพ่อกับแม่ผมพยายามให้พวกเธอมาจับผมทำสามีคือจ้างมาจับละครับ เขาอยากให้ผมแต่งงาน
ผมก็เลยต้องควงพวกเธอเพื่อให้ท่านสบายใจ แต่ผมบอกท่านแล้วนะครับว่าผมมีคนรักแล้ว เขาก็บอกให้ผมพามาให้ดู ผมบอกพามาไม่ได้ พ่อน้องดุ ท่านทั้งสองไม่เชื่อเลยยัดเยียดสาวๆทุกเชื้อชาติ พร้อมประโคมข่าวลงหนังสือพิมพ์ทุกวัน
ผมรักน้องมาก คิดถึงน้อง นอนไม่หลับ กินไม่อิ่มเลย ผมจ้างคนตามถ่ายรูปน้องแล้วส่งมาให้ทุกเดือน สี่ปีสิบเอ็ดเดือนที่ผมอยู่ไกลจากเขา สี่ปีผมยิ่งคิดถึง ยิ่งอยากเจอ ยิ่งอยากให้มันจบๆ อยากให้มันสิ้นสุดเสียที
น้องถูกส่งเข้าเรียนโรงเรียนมัธยมในอังกฤษ มิสเตอร์ไมเคิลต้องการให้น้องได้ใช้ชีวิตแบบวัยรุ่น แน่นอนว่าน้องสอบได้คะแนนเป็นอันดับหนึ่งเสมอ น้องไปเที่ยวเมืองไทยทุกปี แล้วทุกครั้งที่ไปเขาจะไปหาผม
แต่ผมจะอยู่อีกประเทศเสมอ ปีล่าสุดผมบินไปรัสเซียตอนที่น้องไปไทย อยู่เป็นเดือนเพราะน้องไม่ยอมกลับ คุณโฉมบอกว่านั่งรอทุกวัน น้องร้องไห้ด้วย นี่เป็นเครื่องการันตีว่าน้องยังรักผม
น้องส่งจดหมายมาหาผมตลอด ผมอ่านแล้วถ่ายรูปไว้จากนั้นก็ส่งกลับ ผมรู้ว่าน้องต้องเสียใจมากแน่ๆ แต่สัญญาลูกผู้ชายคำไหนคำนั้น ผมรอให้น้องอายุครบสิบแปด
อีกแค่ชั่วโมงเดียวเอง ผมตื่นเต้นมากเลยนะเอาจริงๆตั้งใจว่าจะมาปาร์ตี้ กินเหล้าย้อมใจ พอเที่ยงคืนก็จะบุกไปบ้านน้อง ไปเอาตัวน้องมา แต่นี่น้องมาหาผมถึงที่ ให้ตายเถอะ ผมอยากจะบ้า น้องโคตรน่ารักอ่ะพูดเลย น้องรักผม แค่นี้ก็ดีใจแล้ว
“โอ๊ย”น้องหลับตาปี๊ตอนผมดึงเศษแก้วออกจากมือเขา
“เจ็บครับ”น้องพยายามดึงมือออก ตอนผมราดน้ำเกลือเพื่อล้างสิ่งสกปรก
“ทนหน่อยสิ อย่าสำออยหน่อยเลยน้า”ผมทำตาดุๆแล้วมองหน้าเขา น้องกลัวจนตัวสั่นหลบตามองกับพื้น
“ซุ่มซ่าม ไม่เปลี่ยน”ผมพันแผลให้เสร็จ ก็เดินไปเก็บอุปกรณ์แล้ว น้องนั่งเงียบกลืนน้ำลายลงคอ ตอนผมถอดเสื้อออกจากตัว
“ร้อนจะแย่ อยากมาอาบน้ำให้ฉันไหม”ผมแกล้งถามเขา น้องส่ายหน้าพัลวัน ผมหัวเราะหึหึในลำคอ โคตรน่าร๊ากกก
“ให้ฉันอาบก่อนหรือ นายจะอาบก่อน”ผมเดินมาใกล้ๆแล้วกระซิบถาม ไม่วายเอาลิ้นไล้เฉียดหูเล็ก น้องขยับตัวหนีขึ้นไปบนเตียงทำหน้าหมือนจะร้องไห้
“นั้นไปอาบก่อนเลย ก่อนที่ฉันจะทำอะไรที่มันไม่ควร”น้องวิ่งจูดเข้าห้องน้ำทันที ก่อนจะโผล่หัวออกมา
“คือ ผมไม่มีเสื้อผ้า”
“มีผ้าขนหนูอยู่ในตู้ ไม่ต้องใส่หรอกเสื้อผ้าไม่จำเป็น”น้องทำตาโตอีกรอบ ก่อนปิดประตูดังปัง
เขาคงคิดว่าผมจะนอนกับเขาจริงๆแน่ๆ นอนครับคืนนี้ผมจะนอนกอดน้องแน่นๆให้แน่นที่สุดเท่าที่ชีวิตจะเคยกอดใคร
ซ่าๆ เสียงน้องอาบน้ำดังขึ้นอยู่ภายใน ผมเดินไปเคาร์เตอร์หยิบเหล้าราคาแพงใส่แก้ว นั่งรอน้องหน้าห้องน้ำ แล้วยกแก้วดื่มจนชื่นใจ
ไม่นานน้องก็ออกมาพร้อมผ้าขนหนูพันเอว ผมแทบสำลักเหล้า ในใจตอนนี้มันเหมือนโดนไฟช็อตแบบ ผิวน้องขาวมาก แล้วตัวเล็กๆบางๆ มีเนื้อนุ่มนิ่มมองไกลๆคือผม แต่พอเข้าใกล้ กอดแล้วพอดี
น้องยกสองมือผิดหน้าอกตัวเอง แล้วเดินไปอยู่มุมห้อง ผมค่อยๆ ลุกแล้วเดินไปใกล้เขา น้องทำท่าลุกลี้ทุกรนเหมือหนติดจั่น
“อย่าหนีไปไหนนะ ไม่งั้นนายตายแน่”ผมขู่เขา จากนั้นผมก็ผละเข้าห้องน้ำ ตอนปิดประตูคือผมหัวเราะออกมาเลย น้องน่ารักมากจริงๆ
ตอนนั้นน้องยังสูงเท่าเอวผมอยู่เลย ตัวเบาอุ้มไปไหนมาไหนก็ได้ ตอนนี้น้องสูงเท่าบ่าผมแล้ว สูงกว่าเมื่อก่อนเยอะ เขาชอบขวมดคิ้วตลอดเวลา ต่างจากเมื่อตอนที่ผมมักจะเห็นรอยยิ้มเสมอจากใบหน้าเล็ก
ผมต้องการรอยยิ้มของเขา อยากให้รอยยิ้มนั้นกลับมา ผมอาบน้ำเสร็จก็แต่งตัว น้องแอบหยิบเสื้อในตู้ของผมมาใส่ เก่งแก้ไข
สถานะการณ์เก่ง ถ้าออกมาแล้วน้องยังเปลือยครึ่งท่อนนี้ผมปล้ำนะ ล้อเล่น ทนมาได้ตั้งห้าปี อีกไม่กี่นาที ผมจะตบะแตกทำไมละครับ
ผมค่อยๆ นั่งลงบนเตียงจากนั้นมองหน้าน้อง น้องตัวสั่นจนผมรู้สึกได้เขากลัวครับ ทำหน้าจะร้องไห้ด้วย
“สนุกไหม”ผมใช้มือกักเข้าไว้ไม่ให้ไปไหน พร้อมทำหน้าโหด
“อะไรครับ”น้องกลืนน้ำลายแล้ว ขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจ
“มาแกล้งพี่แบบนี้สนุกไหม”
“พี่เอ็กซ์รู้”น้องทำเสียงตกใจ
“ทำไมพี่จะไม่รู้ละ”
“ฮือ ฮือ คนใจร้าย ใจร้ายที่สุด รู้แล้วแกล้งพายทำไม ดุพายทำไม”น้องร้องไห้โฮทันที
“โอ๋ๆไม่เอานะคนดี อย่าร้องนะ”ผมจับหน้าเขาแล้วใช้นิ้วโป้งเกลี่ยน้ำตาให้พ้นจากหน้าหวาน
“คนบ้า ทำไมไม่ติดต่อพายเลย ทำไมไม่มาหาพาย พายไปหาก็ไม่อนู่ หลบหน้าพายทำไม”น้องใส่ผมเป็นชุด
“ฮือ ฮือ พายเสียใจ พายเจ็บมากเลยรู้ไหม พายเสียใจมาก พี่เอ็กซ์ไม่รักพายแล้วใช่ไหมครับ”
“ใครบอก พี่รักพายจะตายอยู่แล้ว”
“แล้วทำไมถึงหลบหน้าพายละ ทำไมถึงหนี”น้องบ่นอุบ ผมกำลังจะหอมแก้มเขาแต่ชะงักเสียก่อน
หอมมาก หอมสุดๆ อยากหอมเยอะๆนี่แค่เฉียดๆนะ ตายๆไม่ทน
ผมเหลือบมองนาฬิกาอีกห้านาที ใจก็ลุ้นอยากใฟ้ทันเดินไวๆ
“เอ่อะ คือ มันยังไม่ถึงเวลา”
“ไม่ถึงเวลาอะไร”น้องทำหน้างง ผมเงียบแล้วยิ้ม น้องเลยเอามือมาทุบอกผม
“เวลาอะไร บอกมาเดี๋ยวนี้นะ”
“โอ๊ะๆเจ็บ จัง”สำออยครับ แบบนี้เขาเรียกสำออย
น้องหยุดตีผมแล้วขยับตัวเข้ามาดูใกล้ๆ
“เจ็บมากไหมครับ พายตีโดนตรงไหน”
“ตรงนี้เลย”ผมชี้มาที่ตรงตำแหน่งหัวใจด้านซ้าย น้องมองแล้วค้อนผมวงใหญ่
น่ารักจัง อยากทำมากกว่านี้แล้ว ผมหยิกหมอนกำผ้าห่มจนแทบขาดติดมือ
“สวยนะครับ นางแบบพวกนั้น”น้องพูดแล้วหันไปทางอื่น หึงแน่ๆ แบบนี้อาการหึงชัวร์ๆ
“ก็สวยดี”ผมแกล้งชมต่อ น้อมองผมตาขว้างแล้วค้อนวงใหญ่กว่าเดิม ถ้าผมเป็นตะปูป่านนี้คงจมดินไปแล้ว
“แต่น้องพายของพี่น่ารักที่สุดเลยนะ”
“ไม่ต้องมาโกหก พายไม่เชื่อพี่เอ็กซ์อีกแล้ว ไม่เชื่ออีกแล้ว ต่อไปจะไม่เชื่อเลย”น้องบอกจริงจังกอดอกแน่น หน้าตาดูเสียใจมาก ผมเลยต้องกอดเขาแล้วดึงเข้ามาหาตัว
“โธ่ คนดีของพี่ ไม่ทำแบบนี้นะ ไม่คิดแบบนี้”
“ฮึกๆ พี่เอ็กซ์ ทิ้งพาย ถ้าไม่รักพายก็บอกมา พายไม่อยากเจ็บแบบนี้อีกแล้ว พายเหนื่อย พายเสียใจ พายร้องไห้ทุกคืนพี่เอ็กซ์รู้ไหม ถ้าไม่ต้องการพาย อย่าบอกให้พายรอ”
ผมรู้สึกเศร้ากับคำพูดของน้อง รู้สึกผิดเต็มๆ รู้สึกผิดมากๆ
“ทำไมพี่ไม่ต้องการพายละ พี่รักพายจะตายไป คิดถึงพายทุกวัน อยากกอดแบบนี้ตั้งนานแล้ว”
“ไม่ต้องโกหก ถ้าพายไม่มาหา พี่เอ็กซ์ก็คงไม่สนใจพายแล้ว ทำเลยสิครับ อยากนอนกับพายไม่ใช่หรอ ทำเลย คิดว่าพายเป็นแค่พนักงานเสิร์ฟ จะเล่นยังไงก็ได้ จะย่ำยี อะไรก็ทำเลย”น้องร้องไห้ไม่หยุด ไม่เอาผมไม่ชอบให้น้องประชดประชันแบบนี้
“ไม่ใช่ครับ ไม่ใช่แบบนั้น คือว่า…”ผมไม่รู้จะบอกยังไง
ปัง ปัง ปัง
เสียงประตูหน้าห้องดังขึ้น พร้อมเสียงเอะอะโวยวาของบอดี้การ์ด น้องเบือนสายตามองไปหน้าประตู
“อยู่นี่นะ”ผมชี้นิ้วสั่งให้เขานั่งอยู่กับที่ จากนั้นก็เปิดออกไป
ปัก
หมัดลุนๆของมิสเตอร์ไมเคิล ต่อยลงบนหน้าหล่อๆที่เพิ่งโกนหนวดของผมเต็มๆ
“คนผิดสัญญา”
ผมนอนคว่ำกับพื้น เจ็บชะมัด หมัดแบบไม่ทันตั้งตัวนี่มันแย่จริงๆ
“นายทำอะไรลูกฉัน พาลูกฉันไปไว้ที่ไหน”
“คือว่า…”สภาพผ้าขนหนูพันครึ่งเอว เปลือยกายท่อนบน แบบนี้อธิบายยังไงก็ไม่ขึ้นละครับ
.................................................
:katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
มาแล้วค่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
แจ้งข่าว เรื่องจบจะเปิดจองนิยาย นาย…เป็นของฉันคนเดียว
รายละเอียด
หนังสือนาย…เป็นของฉันคนเดียว
-ขนาด 200-250 หน้า
-หน้าปกเดี๋ยวตามมาเร็วๆนี้ค่า
-เนื้อหาในเล่ม 25 ตอน
-ตอนพิเศษห้าตอน ดังนี้
ตอนที่ 1 พี่เอ็กซ์+น้องพาย : คอนโดของเรา NC
ตอนที่ 2 พี่เอ็กซ์+น้องพาย :กิจวัตประจำวัน NC
ตอนที่ 3 พี่หมอยะ+น้องน้อยหน่า : รับดูแล
ตอนที่ 4 พี่หมอยะ+น้องน้อยหน่า : ของขวัญวันสอบติด
ตอนที่ 5 สลาฟ+น้องกัสเบล : มากกว่าน้อง
ใครสนใจอดทนรอหน่อยน้าหรือเข้าไปจองไว้ในแพจเฟสได้ค่า
-
:hao7: :hao7: ไม่รู้จะบรรยายยังไง~
-
โอ้ยยยยยยยยยยย อยากกรี้ด อย่าว่าพี่เอ็กซ์นะลุงไมเคิล พี่เอ็กซ์ไม่ได้ผิดสัญญาซักหน่อย แต่ ตัดฉับฉึบๆแบบนี้มาต่อไวไวน้าา :katai4:
-
:katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
ทำกันด้ายยยยยยยย
-
อึ้ย....ตัดฉับ
-
จากตอนที่แล้ว: ตกใจหมดนึกว่าพี่เอ็กซ์เมาจิง
แล้วเห็นว่าพนักงานเสิร์ฟคล้าย้องพายเลยจะพามาปล้ำเสียแล้ว ตกใจมาก
ตอนที่ 22 : คุณว่าที่พ่อตาไมเคิลว่าพี่อ็กไม่ได้นะค่ะ
มาถึงไม่ถามสักคำ ซัดมาได้
เด่วน้องพายรู้ความจริงว่าพี่เอ็ซ์หายไปตั้งห้าปีเพราะลุงละก็ โดนงอนยาวแน่ๆ
พ่อก็พ่อเถอะ จะจ้องทำลายความรักลูกทำไมนักหนาเนี่ยยย o18
-
อีกห้านาทีให้พี่เอ๊กซ์ไปเหอะ - -
-
o18
ความจะแตกก็เพราะคุณพ่อแหละ โธ่
งานนี้มีงอน 555 ใครจะโดนนะ
-
:katai1: :katai1: :katai1: :katai1:ลุ้นแทนพี่เอ็กซ์ :katai1: :katai1: :katai1:
-
ตับฉับซะงั้น
:hao7: :hao7:
เอาไงล่ะทีนี้ พ่อตากะลูกเขย
-
โอ๊ย ลุ้นๆๆ :z3: อยากอ่านต่อเร็วๆจัง
-
คนอ่านหัวใจจะวายตาย ลุ้นค่ะ
แต่คาดว่า เวลาน่าจะทันพอดี หรือไม่น้องพายยืนกรานไม่ยอมตามคุณพ่อไปแน่นๆ
เอ้า รอตอนต่อไป (กะว่าได้มีฉากเสียเลือด แหมคุณไมเคิลโผล่มานี่ได้เลือดกันเลยทีเดียว)
-
รอความแตก อยากให้น้องเอาคืนทั้งเอ็กซ์ทั้งพ่อเลย
พ่อก็นะ เอ๊กซ์เป็นคนช่วยชีวิตทั้งตัวเองและลูกชาย
ยังไม่สำนึกบุญคุณ แล้วยังทำร้ายลูกอีก มันเป็นพ่อภาษาอะไร
บอกทำเพื่อลูก ถุย เพื่อตัวเองต่างหาก
ส่วนเอ็กซ์ ทีึ่เป็นคนฉลาดแล้วไม่มีปัญญาหาเล่ห์เหลี่ยม
เพื่อติดต่อคุยกับน้องหรอ บอกน้องก็ได้คือแกล้ง
เล่นละครตบตาแต่ไม่ต้องมาเจอกันจริงๆอะไรงี้
เผื่อพ่อมันให้คนจับตามอง
อย่างน้อยพายจะได้ไม่รอเก้อไม่มานั่งเสียใจแบบนี้ :katai1:
นี่อะไรหายหัวไป ยังมีข่าวให้ช้ำใจ แล้วพอเจอยังแกล้งให้น้อง
เสียใจซ้ำแล้วซ้ำเล่า นี่เมิงรักน้องจริงป่าว่ะเอ็กซ์ โอ๊ย!!!!!!!! มันอินจัด อยาก :z6: กับ :beat: เอ็กซ์มันมั่กๆ
-
พ่อแม่งงี่เง่ามาก ลูกร้องไห้ทุกวันตลอดเวลา5 ปีมึงไม่รู้สึกอะไรเลยรึไงวะ
-
ปัดโถ่......พ่อตาดุจริงๆ
สู้ๆ นะพี่เอ็กซ์ (ไม่เข้าข้างนะขอบอก)
มาเป็นกำลังใจให้คนเขียนเฉยๆ ค่ะ
พ่อไมเคิล ซัดอีกพ่อ....แค่นั้นน้อยไป :laugh:
เขาจะแย่งลูกชายไปแล้วนั่น คุณพ่อตาสู้ตายนะ
อย่ายอมๆ o18
-
:katai1: :katai1: :katai1: โหแกล้งกันรึเปล่า :z3: :z3: มาด่วนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน :katai4: :katai4: :katai4:
-
นั่นงัย คุณพ่อมาเองเลย แล้วที่นี้จะทำยังงัยต่อไปเนี่ย
เอาใจช่วยแล้วกันนะ ขอให้รอดนะ เอ็กซ์
น้องพาย ต้องช่วย เอ็กซ์ ด้วยนะ ยังไม่ทันได้อธิบายความจริงที่ต้องห่างกันเลย
เฮ้อ
-
แอร๊ยยย คุณพ่ออย่าสิค้าาา
พี่เอ๊กซ์รักษาสัญญา 5 ปีแล้วนะ
-
อ๊าคคคคคคคคค อิพ่อตานี่ก้อนะ ดีเหมือนกันน้องจะได้รู้เรื่องซะที
-
โอ้ย คุณบิดาน้อง :katai4:
ตัดฉับ :sad4:
-
คนแต่งจ้ะ นิยายยังไม่จบ อย่าเพิ่งขายของนะ เดี๋ยวโดนโมฯดุนะคะ
-
คนแต่งจ้ะ นิยายยังไม่จบ อย่าเพิ่งขายของนะ เดี๋ยวโดนโมฯดุนะคะ
ขอบคุณค่า
-
(http://image.ohozaa.com/i/530/DNxjOZ.jpg)
นาย…เป็นของฉันคนเดียว
บทที่ยี่สิบสาม
“แดดดี้”น้องพายวิ่งออกมา เพราะได้ยินเสียงของบิดาตน
“มานี่พาย เป็นอะไรไหมลูก”มิสเตอร์ไมเคิลดึงน้องไปข้างตัว
“แดดดี้คือว่า พาย…ไม่เป็นไร”
“ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น ไม่เป็นไรก็ดีแล้วแดดดี้เป็นห่วง”มิสเตอร์ไมเคิลลูบไหล่น้องไปมา
ผมจับหน้าตัวเองแล้วขยับไปมาก่อนลุกขึ้นยืน เจ็บชะมัด แรงดีเป็นบ้า เล่นทีเผลอแบบนี้เจ็บเอาเรื่องเหมือนกันนะเนี่ย ผมแตะที่จมูกตัวเองก่อนจะพบว่าเลือดกำเดาไหลออกมา ผมหยิบกระดาษทิชชู่บนโต๊ะข้างๆ มาเช็ดเบาๆ
“สัญญาทั้งหมด เป็นอันยกเลิก”มิสเตอร์ไมเคิลบอกด้วยเสียงอันดัง
“ขอโทษนะครับ ตอนนี้หมดเวลาของคุณแล้ว วันนี้วันเกิดน้อง น้องเป็นของผม”
“คุณผิดสัญญา ผมบอกแล้วไงห้ามเจอลูกผมก่อนเขาจะอายุ 18”
“แดดดี้หมายความว่าไง”น้องเกาะแขนถามพ่อตัวเอง มิสเตอร์ไมเคิลอึกอักไม่ตอบอะไร
“แดดดี้ บอกพายมานะ”น้องถามเสียงดัง
“กลับบ้านเรา”มิสเตอรไมเคิลดึงแขนน้องออกจากห้อง
“คุณทำแบบนั้นไม่ได้นะ”ผมยืนขวางประตู
“ทำไมผมจะทำไม่ได้ในเมื่อคุณผิดสัญญา”
“พายมาหาพี่เอ็กซ์เอง พายมาที่นี่เอง สัญญาอะไร บอกพายเดี๋ยวนี้นะ แดดดี้”น้องดึงตัวออกจากพ่อตน แล้วยืนถามให้รู้เรื่อง
ผมไม่พูดอะไร ผมอยากให้มิสเตอร์ไมเคิลอธิบายเรื่องนี้เองมากกว่า
“บอกพายมานะแดดดี้”น้องเริ่มร้องไห้ ผมอึดอัดไม่แพ้กัน มิสเตอรทไมเคิลสูดลมหายใจเข้าปอดแรงๆ ก่อนจะพูดออกมา
“แดดดี้ทำสัญญากับคุณเอ็กซ์ว่าห้ามเจอพาย 5 ปี ถ้าภายในห้าปีนี้ ไม่เจอกัน แล้วลูกยังรักเขาอยู่แดดดี้ก็จะยอมให้คบกัน แดดดี้แค่อยากให้ลูกชายของแดดดี้โตกว่านี้”
“หมายความว่า ที่พี่เอ็กซ์พยายามหลบหน้าพาย ไม่ยอมมาเจอพายเพราะสัญญากับแดดดี้ไว้ใช่ไหมครับ”ผมพยักหน้า น้องทำหน้าผิดหวัง ก่อนจะปาดน้ำตาเพราะความเสียใจ
“แดดดี้ คิดว่าลูกจะเลิกรักเขาได้ ลูกยังเด็ก แดดดี้คิดว่ามันเป็นแค่ความรักแบบเด็กๆ”มิสเตอร์ไมเคิลบอก
“แดดดี้คิดเอง แดดดี้เคยถามพายไหม ว่าพายคิดยังไง พายอยากทำอะไร แดดดี้คิดว่าดี คิดว่าเหมาะสม แดดดี้ก็ทำให้พายอย่างนั้นเลยหรอครับ ทำไมไม่ถามพายสักคำ”น้องตัดพ้อ มิสเตอร์ไมเคิลนิ่งไป
“ความรักของพายไม่ตลกนะ ความรู้สึกของพายก็ไม่ตลกเหมือนกัน ทำพี่เอ็กซ์ไม่บอกพาย ว่าแดดดี้ไม่ยอมให้เราเจอกัน ทุกคนสนุกที่เห็นพายร้องไห้ทุกวัน หรอครับ ชอบแบบนี้หรอครับ”
“ไม่ใช่นะ แดดดี้ไม่ได้คิดอย่างนั้น”มิสเตอร์ไม่เคิลแก้ตัว “แดดดี้มีลูกชายอยู่คนเดียว กิจการของเราไม่ใช่เล็กๆตระกูลอของเราก็ยิ่งใหญ่ พายเข้าใจที่แดดดี้พูดใช่ไหม ไม่มีใครอยากเห็นลูกชายตัวเองเป็นเมียคนอื่นหรอก”น้องอึ้งแล้วนิ่งไป
“เข้าใจแดดดี้หรือยัง”น้องเงียบไม่พูดอะไรสักคำ โลกจะกว้างแค่ไหน เปิดรับมากเท่าไหน แต่สังคมของชายรักชาย หรือเพศเดียวกันก็ยังคงผิดในสายตาของคนทั่วไปอยู่ดี
“ผมรับผิดชอบได้ครับ ผมบอกแล้วผมจะรับผิดชอบน้อง ช่วยดูแลน้อง ให้ดูบริษัทของคุณ ผมจะสอนน้องเอง”ผมพูดออกไป
“เวลาห้าปีที่ผ่านมา มันช่วยพิสูจน์ให้คุณทราบแล้วนี่ครับ ว่าผมรักน้องแล้วน้องก็รักผม เรารักกัน ผมรู้ว่าผู้ชายกับผู้ชายรักกันมันผิด แต่เชื่อผมเถอะ ผมจะทำมันอย่างถูกต้อง ผมจะดูแลเขาให้ดีเหมือนที่คุณดูแล”
ผมบอกด้วยความเป็นลูกผู้ชาย ลูกผู้ชายคนหนึ่งที่พร้อมจะดูแลคนที่ตัวเองรัก ผมพร้อมแล้ว พร้อมมากนาน ผมอยากดูแลเขา อยากกอด อยากถนอม อยากทุกอย่าง
ผมมองหน้าน้อง มองเข้าไปในดวงตาที่สั่นระริกของเขา ให้เขารู้ว่าผมอยากมีเขาอยู่ข้างกาย ตลอดไปจริงๆนะ
“คุณผิดสัญญา”มิสเตอร์ไมเคิลทวนคำพูดนี้อีกครั้ง
“พายมาหาพี่เอ็กซ์เองครับ เขาไม่ได้ทำอะไรพายด้วยซ้ำ พี่เอ็กซ์ทำเหมือนไม่รู้จักพายด้วยซ้ำ พายโดดแก้วบาดพี่เอ็กซ์ก็เลยพาขึ้นมาทำแผล”น้องยื่นมือที่มีผ้าพันแผลให้มิสเตอร์ไมเคิลดู
มิสเตอร์ไมเคิลจับข้อมือเล็กแล้วดูแผลด้วยความเป็นห่วง
“พรุ่งนี้ พาเขาไปลาเรเชลด้วยละ”มิสเตอร์ไมเคิล พูดจบแล้วเดินออกไป ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนเดินเข้าไปกอดน้อง
“ฮือ ฮือ”น้องร้องไห้โฮทันที
“คนใจร้าย ทำไมไม่บอกพายสักนิด”น้องบ่นปอดแปด
“หื้ม พี่เองก็อยากรู้เหมือนกัน ว่าพายรักพี่จริงไหม หรือว่าแค่เหมือนรักลุงแก่ๆคนหนึ่ง”
“ลุงแก่ๆอะไรไม่รู้ แล้วพายรักพี่เอ็กซ์จริงไหม?”น้องย้อนถาม ผมพยักหน้ารัว
“รักสิ หึงนางแบบ จนเทเหล้าหกเต็มมือพี่แบบนั้น “ผมแกล้งเย้าเขา
“ไม่ต้องเลยปล่อย พายยังไม่หายงอนสักหน่อย แล้วใครรักพี่เอ็กซ์ไม่รักสักหน่อย”น้องดิ้นออกจากตัวผม ผมเลยกอดแน่นกว่าเดิม หอมแก้มซ้าย หอมแก้มขวา
“น้องพายครับ”ผมกระซิบใกล้ๆหูเขา
“ครับ”
“แฮปปี้เบิร์เดย์ มาเป็นของพี่นะครับ”น้องทำหน้าอายๆ ก่อนส่ายหน้าไปมา
“ไม่เอา พายไม่อยากอยู่กับคนใจร้าย”
“ใจร้ายหรอ”ผมอุ้มน้องขึ้นแล้วพาเดินไปห้องนอน วางเขาลงบนเตียง เสื้อตัวใหญ่ของผมที่อยู่บนเตียงน้องร่นไปจนเนขาอ่อน ผมเหลือบมองตาวาว น้องรีบดึงปิดแล้วตีไหล่ผมยกใหญ่
“คนบ้า ลากมก”
“อะไรก็ พายยั่วพี่เองนะดูสิ ขาวมากเลย อื้อหื้ม”ผมใช้มือลูบไปมาที่บริเวณขาอ่อนชองน้อง จนน้องต้องขยับหนี
“อย่านะครับ”
“ทำไมละ ตอนนี้พายเป็นของพี่แล้ว พี่จะทำอะไรก็ได้นี่น่า”ผมแกล้งขู่เขา คล่อมจนน้องอยู่ใต้ร่าง น้องยกไหล่ไม่ยอมให้ผมหอมแก้ม
“อย่าครับ ตอนนี้ไม่ได้นะ”
“แค่หอมแก้มก็ได้”ผมกระเซ้า
น้องลดไหล่ลงแล้วเอียงตัวให้ ผมกดจมูกโด่งหอมแก้มบาง ผอดใหญ่จนชื่นใจ หน้าเราสองคนห่างกันไม่ถึงคืบ ผมสัมผัสได้ถึงลมหายใจของน้องที่ปะทะใบหน้า
“พี่รักพายนะครับ รักมาตลอด”
“ไม่ต้องมาโกหกเลย เป็นข่าวกับผู้หญิงวันเว้นวัน ใครจะไปเชื่อ”น้องเบ๊ะทำปากหน้างอน
“ก็แค่เป็นข่าว แต่พี่ไม่จริงใจกับใครเลยนะ”
“ไม่อยากเชื่อเลย เชื่อได้หรือเปล่าไม่รู้”ผมจับมือน้องไปไว้ที่อกตำแหน่งหัวใจของผม
“ทั้งหมดที่พี่มี พี่ยกให้พายนะครับ”น้องยิ้มกว้าง ก่อนจะถูกผมจูบอย่างรวดเร็ว
“อ๊ะ”น้องไม่ทันตั้งตัว ผมแทรกลิ้นเข้าไปควานหาความหวานอย่างหนักหน่วง
“อื้ม”อร่อย หวานไปหมด หวานเหมือนเมื่อก่อน หวานมาก คิดถึงจัง
“พะ พี่เอ็กซ์ จ๊วบๆ”น้องไม่ทันได้พูดอะไร เพราะผมไม่ปล่อยโอกาศให้น้องพูด เราจูบกันจนเหนื่อย จากนั้นก็หลับไปด้วยกัน บนเตียงกว้าง ตั้งแต่ห่างจากน้องนี่เป็นคืนแรกที่ผมนอนหลับได้สนิท
ตื่นมาตอนเช้า ผมพาน้องกลับบ้าน เราคลอเลียกันตลอดทาง น้องน่ารักมาก โตขึ้นกอดได้เต็มไม้เต็มมือกว่าเดิม
น้องกลับมาถึงบ้านก็ลาเรเชล ร้องไห้ใส่กันจนผมแทบไม่อยากแยกน้องพายมา มิสเตอร์ไมเคิลต้องดึงตัวเรเชลไว้ แล้สให้พายมากับผม
“ฮึกๆ พี่เอ็กซ์ต้องพาพายมาหา น้องทุกเดือนนะครับ”น้องสะอื้นไห้
“ครับเดี๋ยวพามาทุกอาทิตย์เลย”
"ขอบคุณครับ”ผมเช็ดน้ำตาให้เขา ก่อนจะเก็บของขึ้นเครื่องบินกลับไทย
.........................................................
:katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
มาแล้วค่าาาาา
-
นึกว่าจะไม่ได้อยู่ด้วยกันซะแล้ว อิอิ
-
เฮ้อ เคลียร์กันได้สักที
น้งพายจะกลับไทยไปอยู่กับะเอ็กซ์แล้ว ดีใจด้วยนะน้องพาย
-
เฮ้อ โล่งอกทุกอย่าคลี่คลายไปในทางที่ดีแบบนี้
ดูแลน้องดีๆละ ให้สมกับที่ห่างไปตั้งห้าปีนะพี่เอ็กซ์
-
พ่อโหดไปละะะ อีกไม่กี่ชั่วโมงเองงงงงโอ้ยยย
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:ในที่สุดก็จบด้วยดี :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
-
และแล้วก็กลับไทยแล้ว
อิอิ จะเจอพ่อแม่พี่เอ็กซ์แล้ว
-
o13
-
แหมเสียดายจัง แค่นี้เองเหรอ พ่อไมเคิล :เฮ้อ:
แต่ก็นะ ตั้ง 5 ปี ถือว่ารอกันนานมากเหมือนกัน
หยวนๆให้ล่ะกันนะคะ แล้วพ่อแม่ทางฝ่ายพี่เอ็กซ์ล่ะคะ เอาไง
จะรับได้ไหมนี่ มาต่ออีกนะคะ กำลังลุ้นๆ เลย
ทางน้องเรียบร้อยแล้ว แล้วทางพ่อแม่พี่เอ็กซ์ละคะ
-
:mew1:
-
5ปี สงสารพายจัง :mew2: :mew2: :mew2:
-
ทีนี้ก็เหลือฝั่งพ่อแม่พี่เอ็กล่ะน๊า จะเป็นไงบ้างล่ะเนี่ย
-
ผ่านด่าน คุณพ่อน้องพาย แล้ว ทีนี้ก็เหลือด่านของ พ่อแม่เอ็กซ์ แล้วล่ะ
ก็ขอให้ผ่านไปได้ด้วยดี อย่ามีเรื่องผิดใจอีกแล้วกัน
ไม่อยากซดน้ำมาม่าแล้วอ่ะ โอเคนะคนเขียน (<-- ออกแนวมัดมือชกเลย หุหุ)
-
ผ่านไปแล้ว o13
ปล.ยังมีด่านอีกป่ะเนี่ย? :z2:
-
:m3: :m3: :m3: :m3:
นึกว่าพี่เอ็กซ์จะพาน้องหนีพ่อตาซะเเล้ววว :hao7:
-
(http://image.ohozaa.com/i/530/DNxjOZ.jpg)
นาย…เป็นของฉันคนเดียว
บทที่ยี่สิบสี่
คอนโดที่ผมเคยมาอยู่กับพี่เอ็กซ์ ยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน สิ่งที่เพิ่มมาดูจะเป็นกรอบรูปของผมที่พี่เอ็กซ์แอบถ่ายทุกเดือนติดอยู่เต็มพนังห้อง พี่เอ็กซ์เดินเข้ามากอดเอวผมแน่นก่อนอุ้มพาไปห้องนอน
“พี่เอ็กซ์เดี๋ยวครับใจเย็น อื้อ พายเพิ่งมาถึงยังเหนื่อยอยู่เลน”ไม่ฟังกันเลย มาถึงก็พาขึ้นเตียง คนบ้า อะ อื้อ ผมโดนเมมขบที่คอ ก่อนพี่เอ็กซ์จะประกบจูบริมฝีปากของผม ลิ้นร้อนๆจองพี่เอ็กซ์ตวัดไปทั่ว ผมค่อยๆส่งลิ้นเล็กตวัดเย้ากับพี่เอ็กซ์ มือใหญ่ลูบไล้ไปทั้งตัวเล่นจนผมเสียวไปหมด
“พี่เอ็กซ์ครับ พายยังไม่ได้อาบน้ำเลยนะ”
“ไม่ต้องอาบหรอกครับ เดี๋ยวทำเสร็จค่อยอาบด้วยกันนะ”
“อื้อ มะ ม่าย”เสื้อตัวเล็กของผมถูกดึงออกจากตัวอย่างรวดเร็ว ยอดอกเล็กทั้งสองข้างชูชันถุกประกบดูดกลืนอย่างรวดเร็ว
“อ๊า พี่เอ็กซ์ พาย เสียวจังเลย อุ้ย”ผมใช้มือขยุ้มศีรษะพี่เอ็กซ์เพื่อใช้ค้ำตัว
“หวานทั้งตัวเลย หวานมาก อยากกินมาตั้งนานแล้วรู้ไหม หื้มคนดีของพี่วันนี้พี่เอ็กซ์ ขอกินพายรสนม รสน้ำผึ้งเยอะๆนะครับ”พูดเหมือนตาแก่หื่นกาม บ้าที่สุดพี่เอ็กซ์คนบ้า ผมผลักศรีษะเขาออกจากหน้าอก เขาก็เลื่อนขึ้นมาจูบปากผม จากนั้นมือใหญ่ก็ดึงกางเกงยีนส์ตัวเก่งของผมออกไปสุดปลายเท้า เหลือเพียงอันเดอรืแวร์สีขาวตัวเล็กที่ปกปิดส่วนอ่อนไหวอยู่
ส่วนนั้นของผมมันดันอันเดอร์แวร์ออกมาจนพองไปหมด ผมใช้มือปิดเพราะความอาย จ้องอยู่ได้เขินนะ
“ไหนขอดูหน่อยสิ พายน้อยของพี่จะโตแค่ไหนแล้ว”
“พี่เอ็กซ์ไม่เอาพายเขิน”
“ขอพี่เอ็กซ์กินน้ำวิเศษหน่อยนะครับ จะได้มีแรง”คนบ้าพูดไม่อายเลย น้ำวิเศษอะไรเล่า ผมพลิกตัวหนี พี่เอ็กซ์ก็ดึงตัวขึ้นมาแล้วจ้องหน้าผม อื้อเขิน
“อะไรครับ”ผมถามเบาๆ
“พี่ อยาก กิน พาย จะ แย่ แล้ว กิน ได้ ไหม”ไม่ต้องมาอ้อนเลย ทำไงดีๆ
“ค่อยๆกินนะครับ”พูดจบผมก็เอาหัวมุดหมอน แอร๊ย
“อ๊ะ”อย่างเร็วพี่เอ็กซ์ดึงอันเดอร์แวร์ผมออกแล้วใช้ปากครอบครองส่วนนั้นของผมอย่างรวดเร็ว
“อื้อ พี่เอ็กซ์”ผมดิ้นจนตัวงอ มะ มันเสียวจัง สู้ด อดซูดปากไม่ได้ อื้อหื้ม ทำไมมันทรมานแบบนี้ หัวของผมโล่งไปหมดตอนนี้ มันเหมือนมีผีเสื้อร้อยตัวมาบินอยู่ในท้อง
“อร่อยมากเลยครับ”พี่เอ็กซ์เลียตั้งแต่โค่นจรดปลาย ผมบิดตัวไปมา รอบเตียงมือขยุ้มผมพี่เอ็กซ์ไว้
“พี่ อ๊ะ อะ เอ็กซ์ พาย มะ ไม่ไหวแล้วครับ”อู้ยยย มันใกล้แล้ว พี่เอ็กซ์ขยับดูดขึ้นลงอย่างเร็ว
“อ๊า”ผมปล่อยน้ำหวานใส่ปากพี่เอ็กซ์ พี่เอ็กซ์ทานหมดไม่เหลือสักหยด ก่อนจะตามเลียไล่ไปจนถึง บริเวณด้านหลังของผม ผมสะดุ้งเฮือกยิ่งกว่าด้านหน้า นี่ ผมใกล้แล้วใช่ไหม ใกล้จะมีเรื่องแบบนั้นแล้ว กลัวจัง
“ตรงนี้พี่ก็ขอนะ”พี่เอ็กซ์เงยหน้าขึ้นมาบอกแล้วก้มลงไปเลียไม่หยุด ผมขยับตัวหนีแต่มันดูเหมือนผมยกตัวป้อนให้พี่เอ็กซ์ทำถนัดกว่าเดิม ผมโดนเลียอยู่ไม่นานพี่เอ็กซ์ก็ลุกถอนเสื้อผ้าเขาออก โอโห้ ตรงนั้นของพี่เอ็กซ์มัน ใหญ่มาก มันจะเข้าไปอยู่ในตัวผมได้หรอ มันแบบ อะหื้ม ใหญ่จังเลย
“ไม่ต้องกลัวนะ พี่จะทำเบาๆ”
“ครับๆ”ผมบอกปากสั่นในใจนี่เต้นรัวเป็นกลองชุด
พี่เอ็กซ์ใช้เจลเย็นๆมาทาปากช่องทางรักของผม จากนั้นค่อยคลึงจนผมหลับตาเคลิ้ม มันรู้สึกดีจริงๆด้วย
“อ๊ะ อ๊าพี่เอ็กซ์”ผมเริ่มเกร็งตัวเมื่อพี่เอ็กซ์สอดนิ้วเข้าไปหนึ่งนิ้ว เขาค่อยๆดึงเข้าดึงออกแล้วหมุนไปมา
“อ๊า มันเสียวจังเลย”
“ดีไหม”
“ดีครับ”
“นั้นพี่เพิ่มนะ”หื้ม โอ๊ย รู้ตัวอีกทีก็โดนเพิ่มเป็นสองนิ้ว สามนิ้วตามลำดับ ผมหลับตาปี๋
“อย่าเกร็งตัวสิครับ”ผมค่อยๆผ่อนคลายตัว พี่เอ็กซ์ขยับตัวขึ้นมาจูบผม มือก็นังทำหน้าที่ได้ดี
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ พี่เอ็กซ์”เอวผมขยับขึ้นลงตามจังหวะนิ้ว
“พร้อมแล้ว เป็นของพี่นะ”พี่เอ็กซ์ถอดนิ้วออกแล้วเอาส่วนนั้นมาจ่อที่ก้นผม จากนั้นค่อยๆสอดเข้าไป ผมเกร็งตัวดันอกพี่เอ็กซ์เพราะมันใหญ่มาก
“ช้าครับช้าๆ พี่จะทำช้าๆอย่าเกร็งน้า”ส่วนนั้นของผมมันขมิบตอดใหญ่จนพี่เอ็กซ์ทำหน้าเหย่เก พี่เอ็กซ์ยิ้มให้ผม แล้วใช้มือลูบศรีษะผมไปมา
“พี่รักพายนะครับ”
“ผมก็รักพี่เอ็กซ์ครับ”พี่เอ็กซ์โน้มตัวลงมาจูบผม มือข้างหนึ่งวนลูบยอดอกผมไปมา ส่วนล่างก็ดันเข้ามาเรื่อยๆจนสุด
มันแน่นคับเต็มท้องไปหมด ผมขมวดคิ้วแน่นอยากร้องไห้ อึดอัดจัง
“ดูสิ เราเป็นหนึ่งเดียวกันแล้ว”พี่เอ็กซ์บอกอย่างดีใจ ผมฝืนยิ้มแล้วส่งไปให้ ก่อนจะผวาเมื่อพี่เอ็กซ์ขยับตัวออกแล้วเข้าอย่างรวดเร็ว
“มะ มะ ไม่ อ๊ะ อ๊า”ผมหายใจเข้าออกอย่างเร็วเพราะพี่เอ็กซ์ทำเร็วมาก
“พี่รักพายนะครับ รักมาก”เขาบอกไม่หยุด ปากก็วนจูบแก้มจูบปากผม
“อื้อ อื้อ อื้อ”ผมกัดฟันแน่น ก่อนที่พี่เอ็กซ์จะค่อยหยุดแล้วทำช้าๆ เขาดึงตัวผมขึ้นแล้วจับให้นอนตะแคง
“ท่านี้นะพี่จะได้กอดพายได้”เขานอนกอดผมจากด้านหลัง ยกขาขึ้นหนึ่งข้างแล้วค่อยๆดันเอวเข้ามาช้าๆ
ผมหลับตาปี๋ ใช้มือกำผ้านวมหนา ท่านี้มันดีกว่าเมื่อกี้ จากเจ็บอึดอัดค่อยๆรู้สึกวาบหวามในท้องน้อย
“ดีไหม”
“ดีมากเลยครับ”ผมหอบแฮ่ก
“อ๊ะ อื้อ อ๊า”เสียงพี่เอ็กซ์ครางออกมาบาง ปากของเขาเมมจูบไปทั่วหลังผม เอวก็ขยับไม่หยุด จากนั้นก็จับให้ผมลุกแล้วคลานสี่เท้า พี่เอ็กซ์จับเอวผมแน่นแล้วใส่ส่วนนั้นเข้ามาอย่างเร็ว
“สะ สะ เสียวจังเลย อู้ย”ผมครางไม่หยุด
“ซี๊ด ดีที่สุด น้องพายของพี่”เสียงเนื้อกระทบกันดังตับ ตับ ตับ ลั่นห้อง เหงื่อไหลออกมาเต็มตัว ขนาดแอร์เย็นแต่ผมรู้สึกร้อนไปหมด
“อื้อ”ผมก้มหน้าลงไปซบกับหมอน
จากนั้นผมก็นอนแผ่หราเหมือนเดิม พี่เอ็กซ์ยังไม่หยุด แต่ผมเสร็จไปหลายครั้งแล้ว
“ไปอาบน้ำกันไหม”
“ไปสิครับ”ผมยกมือขึ้นแล้วพี่เอ็กซ์ก็กอดผมแล้วพาไปทั้งๆที่ส่วนนั้นของเรายังติดกัน ก่อนจะไปถึงห้องน้ำพี่เอ็กซ์วางผมไว้บนโต๊ะเครื่องแป้งแล้วขยับเอวเข้าออกอีกรอบอย่างเร็วจนผมสั่นหยึกๆหัวโล่งขาวโพลนไปหมด
“อ๊ะ อ๊ะ พี่เอ็กซ์ พาย ไม่ไหวแล้วครับ”ผมบอกตาปรืออยากจะหลับจะแย่
ฟอด เขาหอมแก้มผมแล้วพาไปอาบน้ำ เราอยู่ในอ่างอาบน้ำเดียวกัน ส่วนนั้นของพี่เอ็กซ์ยังไม่ออกไป ผมขยับตัวหนีแต่พี่เอ็กซ์ดึงเอวให้ประกบเหมือนเดิม
“ครั้งแรกของพาย ขอพี่อยู่ในตัวพายนานๆนะครับ”เขาบอกแบบนั้น ก็ต้องยอมละ มันเสียวนะ ขยับทีก็มือสั่นไปหมด
“ดีไหม”อะไรครับอะไรดี ผมเขินหน้าแดง
“เราเป็นของกันและกันแล้วดีไหมครับ”พี่เอ็กซ์เย้าถามอีก
“ดีครับ”ผมตอบเบาๆพี่แกก็เลยดึงไปกอดแล้วหอมแก้มสามสี่ที
“พี่รอเวลานี้มานานมากเลยนะ เวลาที่จะได้กอดพาย ได้อยู่กับพายได้ทำแบบนี้กัน”
“พายก็รอเหมือนกันครับ”ผมประสานมือกับพี่เอ็กซ์แล้วหอมแก้มพี่เขาคืน
หน้าเราอยู่ห่างกันจนสัมผัสได้ถึงลมหายใจ
“พี่รักพายที่สุด ไม่เคยรักใครขนาดนี้มาก่อน ตกหลุมรักตั้งแต่เห็นครั้งแรกวันนั้น”ขอบคุณนะครับ พายก็รักพี่เอ็กซ์มากๆเหมือนกัน
“ขอบคุณที่ช่วยพายวันนั้น ขอบคุณที่ดูแลพาย ขอบคุณที่รักพาย รอพายนะครับ”ผมอ้อนสายตาของเราที่มองหันตอนนี้มันหวาน จนผมสัมผัสได้ มันอบอุ่นจนผมรู้สึก
“พี่รักพายจนไม่รู้จะรักยังไงแล้ว พาย…เป็นของพี่คนเดียวนะ”
“ครับพายจะเป็นของพี่คนเดียว”จบคำพูดนั้นผมก็เสร็จไปไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งในห้องน้ำ ทำไมพี่เอ็กซ์ถึงอึดแบบนี้ พายไม่ไหวแล้วนะครับ กว่าผมจะออกมาก็เกือบเที่ยงคืน หลับเป็นตายยันเช้าเลย
...................................................................................
:katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
กรี้ดดดด ลุ้นกันมานานแล้วพี่เอ็กซ์ก็ได้กินน้องพายสักที ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
มีอีกตอนนะคะยังไม่จจบน้าาาาาาาา
เดือนนี้ฝ้ายติดสอบแล้วววววว เรื่องนี้ก็จบแล้วใช้เวลาทั้งหมด 50 วัน
ขอบคุณทุกคนที่ติดตามมาก ถึงแม้จะจบแล้วในตอนหน้า แต่ฝ้ายจะลงตอนพิเศษให้อ่านเรื่อยๆ
จนกว่าจะพิมพ์หนังสือออกมาเลยคะ
เลิ๊ฟฟฟยู่ววววว
-
:haun4: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: ชอบบบบบบบ
ปูลู. อยากเหนพี่เอ็กเล่นบทโหด 5555 :hao6:
-
พี่เอ็กซ์ สุดยอด o13 คนอะไรจะอึดขนาดนั้น อิอิ :z1: :haun4: :m25:
-
อ่านแล้วสะดุด " อะหึ้ม ใหญ่จังเลย" :laugh:
เรานั่งขำเป็นบ้า
-
อิ่มเลยสิ เอ็กซ์ พายเต็มท้องไปหมด
:laugh: :laugh:
-
พี่เอ็กซ์กินพายอิ่มไหมอ่ะ
รังแกเด็กนะลุงหื่น
-
เป็นการกินที่ยาวนานมากพี่เอ็ก
-
พี่เอ็กซ์อึดมากกกก
:katai5:
-
:pighaun: :pighaun:
-
กว่าขะได้เสียกันก็เกือบจบแล้ว ชอบเรื่องนี้มากๆ เข้ามารออ่านทุกวันเลย
-
:o8: :-[ น้องพายแสนอร่อย อ่านแล้วเขินอะ
-
อื้อหือ...5ปีที่ห่างหาย ะเอ็กซ์ทบต้นทบดอกเลยเนอะ อิอิ
-
:m25:
พี่เอ็กล่ะก็นะ
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
พี่เอ็กซ์ท้องอืดแน่กินพายไปหลายชิ้น :haun4: :haun4: :haun4:
-
พี่เอ็กซ์สมชื่อจริงๆ กรี๊ดๆๆๆ
พายอร่อยอะจิ กินยันเที่ยงคืนเลย
สมกับการรอคอยเกือบหกปีของพี่เอ็กซ์
เป็นตอนที่เลือดลมสูบฉีดมากกก :m25:
น้องพายบรรยายเองยังขนาดนี้ นี่ถ้าพี่เอ็กซ์เป็นคนบรรยายนะสงสัย เลือดหมดตัวแน่ๆเลย :haun4:
ปล.ตอนหน้าจบแล้วเรอะ ใจหายยยย สัญญานะว่าตอนพิเศษจะมาเรื่อยๆจริง :L2:
-
:hao7:
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
ใจหายยยอ่ะ
จะจบล้ะ เฮ้ออออ ยังอยากอ่านอีกอยู่เลยอ่าาาา :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :katai2-1: :katai2-1:
-
ครบ 5 ปีปุ๊บ พี่เอ็กซ์รวบหัวรวบหางกินกลางตลอดตัววววว ทันทีเลย คึคึ
-
พี่เอกซ์นี่เอ็กซ์สมชื่อจริง ๆ :laugh:
ดีใจด้วยรางวัลของการรอคอย ได้อยู่ด้วยกันซะที
:katai3:
-
ลุงหื่นนนนนนนนนนนนน >///<
-
พี่เอ็กซ์เซ็กกกกกกกกกซี่ ฉ้นรู้ว่าคุณยังไม่อิ่ม :hao6: :hao6: :hao6:
-
โอ้ว =,,=
-
:katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25:
-
:jul1: :katai1: :heaven
-
ฮา น้องพายย
อูย ดีจัง โอ้ ชอบจัง
55555
น้องพายดูหื่นมากอะ ดูยั่วมากด้วยยย
ไม่น่าละพี่เอ็กซ์กินไม่หยุดเลยย
-
กรีดร้องงงงงงงงงงงงงงง
ชั้นดีใจที่ปู้จายได้กานนนนนนนนนน โฮๆๆๆๆๆ
รักกันนานๆน๊าาาาาาาา ^^
-
ห้าปีแล้วนะพี่เอ็กซ์! ทำไมไม่ไปตามน้องอ่ะ
พี่เอ็กซ์เป็นอะไร ทำไมถึงทำแบบนี้
-
:impress2: เขิลลลล
-
(http://image.ohozaa.com/i/530/DNxjOZ.jpg)
นาย…เป็นของฉันคนเดียว
บทที่ยี่สิบห้า
ผมสอนงานน้องพายทุกอย่าง เรื่องการบริหาร การจัดการ การตลาด ดูแลทุกเรื่อง แต่เรื่องบัญชีนี่ไม่ต้องสอนเกี่ยวกับตัวเลขเขาทำได้ดีอยู่แล้ว น้องเก่งมากเรียนรู้งานได้เร็วสมกับที่เป็นน้อง มิสเตอร์ไมเคิลให้น้องดูแลบริษัททางฝั่งเอเซีย น้องจัดการได้ดี มีปัญหาอะไรก็ปรึกษาและก็ถามผมเสมอ
มิสเตอร์ไมเคิลส่งเรเชลมาหาน้องพายบ้าง มาเล่นกัน แล้วก็กลับไปเรียน ช่วงปิดเทอมจะมาอยู่ยาว ผมว่าก็ดีนะ ผมรู้สึกเหมือนพ่อลูกอ่อนเลย ก็เรเชลติดผมยิ่งกว่าน้องพายอีกน่ะสิ ให้อารมณ์พ่อแม่ลูก ฮ่าๆๆ
“เหนื่อยไหมครับ”น้องพายยกกาแฟหอมฉุยมาให้ผมในห้องทำงาน ผมรับกาแฟไปแล้วดึงตัวน้องมาหอมแก้มแรงๆ
“ไม่เหนื่อยเลย พายดูแลพี่ขนาดนี้จะเหนื่อยได้ไง”
“ปากหวานจังเลย”
“จริงหรอ ของพี่หวานแล้วของพายหวานไหม ขอชิมหน่อย”
“ไม่เอา ทำงานให้เสร็จก่อนนะ”
“คร๊าบ”ผมหอมที่มือน้องก่อนจะปล่อยน้องเป็นอิสระแล้วสนใจงานตรงหน้า
“เออ น้องพายครับ พรุ่งนี้คุณพ่อคุณแม่พี่จะมาทานข้าวที่บ้านนะ”น้องเดินกลับมาแล้วนั่งบนตักผม
“ทานอาหารหรอครับ”น้องทำตาโต ผมพยักหน้า แล้วหอมแก้มเขา น้องทำหน้าเครียด
“ทำไมครับ เรื่องอาหารไม่เป็นไร เดี๋ยวพี่ให้แม่บ้านมาช่วย”
“เรื่องอาหารไม่เป็นไรครับ แต่ว่า พาย เอ่อะ ไม่กล้าเจอน่ะครับ”น้องก้มหน้างุด
“ไม่ต้องกลัวหรอก คุณพ่อกับคุณแม่พี่ใจดี”
“อย่างนั้นหรอครับ แต่พายก็กลัวอยู่ดี”
“ไม่เอาน่าคนดีของพี่ ไม่กลัวนะครับ เราผ่านเรื่องอะไรมาด้วยกันมาก พี่อยู่ตรงนี้พี่ไม่ทิ้งน้องพายแน่นอน”
“อย่าทิ้งพายนะครับ พายไม่อยากห่างกับพี่เอ็กซ์อีกแล้ว”โธ่ ดูทำหน้าเข้า หน้าตาน่าสงสารจัง ผมดึงตัวน้องมากอดแนบอก แล้วจูบหนักๆที่หน้าผาก
“ไม่ทิ้งแล้วครับ จะไม่ไปไหนด้วย เราจะอยู่ด้วยกัน”
“จริงนะครับ”
“จริงสิ”น้องมองผมด้วยสายตาแวววาว
วันนี้ทั้งวันน้องเลยจัดการเก็บของ จัดห้องใหม่ ตอนแรกผมกับน้องตัดสินใจจะไปอยู่ที่บ้าน แต่น้องบอกว่าไม่อยากทิ้งที่นี่ เพราะคอนโดนี้มีแต่ความทรงจำอะไรเยอะแยะ มันมีแต่ความสุขผมกับน้องก็เลยอยู่ที่นี่ต่อ
ผมกับน้องออกไปซื้อของมาทำอาหารสำหรับพรุ่งนี้ แต่พอกลับมาก็พบว่า คุณพ่อกับคุณแม่นั่งรออยู่ที่รอบบบี้คอนโด
ท่านทั้งสองมองน้องตั้งแต่หัวจรดเท้า เล่นเอาคนตัวเล็กของผมเกร็ง สั่นทำอะไรไม่ถูก
“สวัสดีครับ”น้องยกมือไหว แม่กับพ่อรับไหว้เล็ก
“มาเร็วยังเลยนะครับ ไหนบอกจะมาพรุ่งนี้”
“พอดีไฟล์ท พรุ่งนี้เต็ม แม่กับพ่อก็เลยเลื่อนมาวันนี้แทนน่ะจ้ะ”
“อ้อครับ”แม่ของผมเป็นสาวไทยหัวโบราณ น่ารักเรียบร้อยกิริยามารยาทดี ส่วนคุณพ่อของผมก็เป็นชาวอังกฤษ ผู้ดีอังกฤษจริงๆเจ้าระเบียบทุกกระเบียดนิ้ว
“ทานอะไรมาหรือยังครับ”ผมถามท่านขณะที่กำลังเข้าไปในห้อง ท่านทั้งนั้งรอที่โซฟา ดีนะวันนี้น้องทำความสะอาดไม่อย่างนั้นเละแน่ๆ เพราะว่าเราสองคนงานเยอะมาก เลยไม่ค่อยได้ทำความสะอาดเท่าไหร่ ทำงานเสร็จก็เข้าห้องอยู่บนเตียง ฮ่าๆๆ
“หิวไหมคะคุณ”แม่หันไปถามพ่อ
“มีอะไรให้ทานบ้างละ”พ่อพูดจาเคร่งขรึ้ม น้องมองผมเลิกลัก ผมเลยสะกิดให้น้องบอกไป
“มีแกงเขียวหวาน ต้มยำกุ้ง ต้มจืดเต้าหู้หมูสับ ผัดผักรวมมิตร แล้วก็น้ำพริกกะปิครับ”
“อาหารไทยหรอ”แม่ทำท่าแปลกใจ
“ครับ”
“ผมอยากกินน้ำพริกกะปิฝีมือคุณจัง”พ่อผมหันไปอ้อนแม่
“ได้คะ เดี๋ยวฉันทำให้ทาน รอหน่อยนะคะ”
แล้วทั้งคู่ก็จูบกัน น่ารักจริงๆ พ่อกับแม่ผมหวานกันตลอด ผมชอบจัง สรุปว่าอาหารที่ซื้อจะมาทำพรุ่งนี้เลยกลายเป็นว่าทำวันนี้ น้องกับแม่เข้าไปทำอาหารด้วยกันในครัว ผมกับพ่อเลยมีโอกาสได้นั่งคุยกัน
“คนนี้หรอที่ยูบอก ว่ายูจริงจังน่ะ”
“ใช่ครับ”
“ยูแน่ใจนะ ว่ายูจะจริงจังไม่ใช่เบื่อแล้วก็ทิ้ง”
“ผมมั่นใจครับ ผมรักเขา มันคือความรัก ผมรักเขาเหมือนที่พ่อกับแม่”รักมากจริงๆ ผมรู้ว่าถ้าผมรักกับน้อง แล้วเราอาจจะไม่มีลูก ไม่มีคนดูแลกิจการต่อไป บางทีเรื่องของอนาคตมันก็ไกลเกินไป ผมอยากอยู่กับน้องโดยที่ไม่ต้องคิดถึงเรื่องตรงหน้า อยู่กับปัจจุบัน เรายิ้มให้กัน อยู่ด้วยกัน เพียงแค่นี้จริงๆ ชีวิตที่ผมตามหามานานแสนนาน
มีใครสักคนเคียงข้าง ทำทุกอย่างไปด้วยกัน เป็นคู่คิด เป็นคนรัก ป็นเพื่อนยามเหนื่อยล้า เป็นคนปลอบโยนยามเราเครียด ผมว่ามันเพียงพอแล้วจริงๆ
“ไอก็ไม่ว่าอะไรยูหรอก ถ้ายูจะมีแฟนเป็นผู้ชาย แต่ไอก็ยังอยากอุ้มหลานนะ”
“ครับ”ผมพยักหน้า อย่างนี้ต้องพาเรเชลไปเยี่ยม ผมว่าพ่อกับแม่ผมต้องหลงรักเรเชลมากแน่ๆ
สองคนในครัวทำอาหารกันงุ้งงิ้ง มุ้งมิ้งมาก ผมกับพ่อแอบมองแล้วก็หัวเราะให้กัน
“เก่งจังเลย ตำพริกแกงเขียวหวานเองเลยหรอ ดูสิระเอียดไม่มีพริกแล่นใบเลย”แม่ชมน้องระหว่างทำอาหาร
“ใครสอนจ้ะ ทำอาหารไทยได้ตั้งหลายอย่างแน่ะ เป็นฝรั่งมังค่า พูดภาษาไทยก็ชัดแจ๋วเลย”
“อ้อ คุณแม่พายเป็นคนไทยครับ งานครัวคุณแม่สอนมาบ้าง สอนแต่อาหารไทยนะครับ”ผมจำได้ตอนที่น้องถอดแฮมไหม้ พอผิดจากอาหารไทยน้องก็เบลอทันที
“ถึงว่าสิ กิริยามารยาทก็ดี หน้าตาก็น่ารัก”
น้องเขินอยู่ในครัว ผมนี่ยืดอกตัวแทบลอยไปติดเพดาน ไม่นานอาหารก็เสร็จ ผมรีบไปช่วยยกมาว่างที่โต๊ะอาหาร
“โอโห้ น่าอร่อยจังเลย”ผมสูดกลิ่นอาหารเข้าปอดเต็มๆ
“อร่อยสิ นี่คุณน้องพายเขาทำเองหมดเลยนะ ฉันทำแค่น้ำพริกกะปิเอง ทอดไข่ชะอม ดูสิต้มผักนะเขียวสดสวยน่าทานมาก ลองดูสิคะ”แม่ตักอาหารให้พ่อ
“อื้มอร่อยจริงๆ เก่งจังเลยนะ”พ่อยิ้มรับแล้วตักทานก่อนจะชมน้อง
ผมตักอาหารให้น้อง แล้วตักทานเองเหมือนกัน อร่อยมาก อร่อยกว่าทุกวันอีก โอโห้ เมียผมนี่เก่งจังเลย
บรรยากาศบนโต๊ะอาหารเต็มไปด้ยความสนุกสนานแม่กับพ่อหยอกกันไปมา ผมก็ปล่อยมุขเล่นกัน เสร็จแล้วน้องก็เอาขนมวุ้นแช่เย็นมาทานเป็นของท้ายตามสไตล์อาหารไทย แล้วก็มีผลไม้นิดหน่อย
“เดี๋ยวพ่อกับแม่ต้องกลับก่อนนะ ว่าจะนั่งเครื่องบินไปเที่ยวภูเก็ตกันต่อ”
“ไม่ค้างที่นี่สักคืนหรอครับ”ผมอ้อน
“ไม่เอา ฉันจะไปสวีทไปเมียฉัน”พ่อเดินมาโอบแม่ โอ๊ย อิจฉาจริงๆสองคนนี้
“ครับๆนั้นเดินทางปลอดภัยนะครับ เดี๋ยวผมโทรหานะ”
“ดูแลน้องดีๆละ อย่ารุนแรงเข้าใจไหม”แม่ตีแขนผมเบาๆ แล้วมองไปที่น้องที่กำลังเก็บจานอยู่ในครัว
“ผมไม่เคยทำร้ายน้องนะ แม่ก็”
“แหม รอยเต็มตัวน้องทั้งแขน ทั้งคอ เดี๋ยวเถอะ”
“ผ่านไหมครับคนนี้”ผมยิ้มเจ้าเล่ห์
“น่ารักมาก”แม่บอก ผมงี้หน้าบานเลย
“ไปละ”ผมเดินไปส่งท่านทั้งสองด้านล่าง กลับขึ้นมาคนตัวเล็ก็ง้วนอยู่กับการเก็บของล้าง
ผมเดินเข้าไปกอดน้อง แล้วหอมแก้มหลายที
“ไม่ต้องทำหรอกเอาไว้ให้แม่บ้านมาทำ พายไปกับพี่ดีกว่านะ”ผมอุ้มน้องจนตัวลอย
“พี่เอ็กซ์”น้องดิ้นไปมา
ก่อนที่เราจะใช้เวลาทั้งคนอยู่ด้วยกันแทบไม่ได้นอน มีความสุขที่สุดแล้วครับ
การที่เราได้รักใครแค่คนเดียว มีเขาอยู่ในใจไม่นอกใจไปหาใคร
ผมรักเขาคนเดียว เขาก็รักผมคนเดียว รักแฟนของคุณมากๆนะครับ
ดูแลเขา หึงกันบ้าง ทะเลาะกันบาง แต่เชื่อเถอะครับ
เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ ว่าความรักสวยงามและให้ความสุขกับเรามากจริงๆ
The End
.............................................................
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
จบแล้วค่าาาาาา
ขอบคุณทุกคนๆที่ติดตามเข้าไปกดไลน์ เข้าไปกดติดตามในแฟนเพจแล้วก็
มาเม้นท์ให้ในบทความทุกคนเลย ฝ้ายอ่านของทุกคนเลยนะชอบมากกกกก
เลิฟๆๆๆๆ ที่สุดดดดด สัญญาว่าจะมีตอนพิเศษ เอามาลงให้อ่านอีกหลายตอนแน่ๆ ติดตามต่อไปนะคะ
อ้อ ฝ้ายมีเรื่องประกาศ คะ
เลื่อนลงไปนะคะ
ประกาศรวมเล่มจร้าาาาาาาา
ีรายละเอียดดดดดดดดดดดด
หนังสือนาย…เป็นของฉันคนเดียว
-ขนาด 200-250 หน้า
-หน้าปกเดี๋ยวตามมาเร็วๆนี้ค่า
-เนื้อหาในเล่ม 25 ตอน
-ตอนพิเศษห้าตอน ดังนี้
ตอนที่ 1 พี่เอ็กซ์+น้องพาย : คอนโดของเรา NC
ตอนที่ 2 พี่เอ็กซ์+น้องพาย :กิจวัตประจำวัน NC
ตอนที่ 3 พี่หมอยะ+น้องน้อยหน่า : รับดูแล
ตอนที่ 4 พี่หมอยะ+น้องน้อยหน่า : ของขวัญวันสอบติด
ตอนที่ 5 สลาฟ+น้องกัสเบล : มากกว่าน้อง
แถมฟรี! โปสการ์ดขนาด 4*6 นิ้ว สองแผ่น ที่คั่นหนังสือหนึ่งอัน
หน้าปก ที่คั่น เดี๋ยวอีกสองวันเอามาให้ดูนะคะ
ราคา 300 บาทเท่านั้นนนนนน ค่าส่ง ลงทะเบียน 30 บาท EMS 50 บาท ค่า
ทุกคนจงสนใจและเมลเข้ามาจองได้ที่ fabinofern69แอดgmail.comเลยค่า
จองและโอนเงินได้ตั้งแต่วันนี้ – 25 เมษายน
โอนเงินวันสุดท้ายวันที่ 30 เมษายนนะค่าาาาาาา
ค่าน้ำค่าไฟ ค่าเช่าหอ เอาไปซื้อนมให้เด็กๆค่า ฮ่าๆๆ
เด็กๆคือ เด็กในตัวละครฝ้ายน้า
ชีวิตจริงยังไม่มีสะมี อุคริอุคริ >O<
ริวิวตอนพิเศษในเล่มแป๊บบบบบบ
/////////
ไปถึงร้านอาหารเป็นอาหารญี่ปุ่นมีห้องส่วนตัวแยกส่วนตัว น้องรีบลงจากรถจากนั้นเราก็เข้าไปด้านใน ผมสั่งอาหารจากนั้นพนักงานก็มาเสิร์ฟ ผมนั่งทานก็มองตาน้องไป
“ห้ามเลยนะที่สาธารณะ”น้องดุไว้ ห้องข้างๆกั้นกันแค่กระดาษแบบญี่ปุ่นคือถ้าทำอะไรกันห้องข้างๆจะรู้ทันที มันก็น่าลองใช่ไหม ผมขยับเข้าไปนั่งใกล้ๆน้อง
“มันก็น่าลองไม่ใช่หรอ”
////////
:hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:
ทุกคนต้องอุดหนุนน้าาาาาาาาา
สอบถามเพิ่มเติมม กดถูกใจแฟนเพจเลยค่าาาาา
https://www.facebook.com/faiizfiction
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
โอ้โหยยยยยย สปอยตอนพิเศษ :sad4: อยากด้ายยยยยยยยยย
-
โอ้โหยยยยยย สปอยตอนพิเศษ :sad4: อยากด้ายยยยยยยยยย
จองเข้ามาเลยค่าาา >///<
-
จบแล้วว
ขอบคุณคนเขียนที่เขียนมาลงกันนะคะ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
:mew1: :mew1: :mew1:
-
น้องทั้งน่ารัก ทั้งฉลาด งานบ้านงานเรือนก็เก่งทำกับข้าวไทยก็เลิศ
อิจฉาพี่เอ็กซ์จริงๆ นะครับเนี่ย
ขอบคุณมากครับ สนุกมาก
-
น้องพายน่าร๊ากกกกก
แบบนี้พี่เอ็กซ์ก็หลงตายเลย อิอิ
-
:mew1:
-
จบ แล้วน่ารักจริงๆ
-
จบแล้ววววววว...พี่เอ๊กซ์-น้องพายน่ารักจัง
ขอบคุณสำหรับนิยายน่ารักๆค่า :impress2:
-
มีความสุขมากค่ะ :mew1: :mew2: :mew3:
-
ในที่สุดก็มีวันนี้ แฮปปี้ที่ซู๊ดดดดดดดดด
พี่เอ็กซ์ น้องพาย น่ารักมากๆค่ะ
ขอบคุณคนเขียนนะค๊าาาาา ^^
-
พอเห็นชื่อตอนพิเศษบ่งบอกได้เลยว่าพีีเอ็กซ์หื่นขนาดไหน :laugh:
ขอบคุณที่แต่งนิยายให้อ่านค่ะ
-
จบซะแล้ว น่ารักจริงๆครอบครัวพี่เอ็กซ์นึกว่าจะเกิดศึกเล็กๆ
แต่น้องพายน่ารักขนาดนี้เนอะ ใครเห็นใครก็รัก ขอตอนพิเศษๆๆๆๆ
-
จบแล้ว สนุกมาก ชอบที่สุดเลย พี่เอ็กซ์ น้องพาย น่ารักมาก จะรอตอนพิเศษนะ :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
-
ทั้งน่ารัก ทั้งเก่ง น่าอิจฉา เอ็กซ์ จริงๆ ที่ได้ น้องพาย มาเป็นคนรัก
ขอบคุณคนเขียนด้วยนะค่า ที่เขียนนิยายน่ารักๆ ให้ได้อ่านค่ะ
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
จบแร้วววว~ แฮปปี้เอนดิ้ง~ ขอบคุณนะคะ^^
-
โอ๊ะ เข้ามาอีกทีจบซะล่ะ :mew6:
พี่เอ็กซ์อย่าใช้งานน้องเยอะนักสิ หึหึ :z1:
:L2: :L2: :bye2: :L2: :L2:
-
ปลาบปลื้มตื้นตัน ♥
:man1: :man1: :man1:
-
:z1: :z1: :z1:
น้องพายน่ารักอ่าาาาาา
-
และแล้วเด็กน้อยก็โดนลุงกินเรียบร้อย
อ่านแล้วก็ให้นึกถึงแก้งค์จับเด็ก
ข้าเจ้าถูกขู่ประจำตอนเด็กว่าอย่าซนเดี๋ยวจะแก้งค์จับเด็กจับตัว
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆที่แบ่งปันขอรับ
-
เรื่องน่ารักก ขอบคุณค่ะะ ><
-
น่ารักจังเลยยยย น้องพายยย
-
สนุกมาก บอกเลย
-
:mew1: ขอบคุณค่ะ
-
จะได้หนังสือ ภายในวันเท่าไรเอ่ย???
-
จะได้หนังสือ ภายในวันเท่าไรเอ่ย???
ได้หนังสือเดือนหน้าคะ ประมาณวันที่ 10 ไม่เกิน ^^
-
o13
-
น่ารักมุ้งมิ้งที่สุด
คือเวลาก็ไม่ทำให้รักหดหายง่ะ
น่าอิจฉา
ปล. แอบถามนิสนุง เอิ่มม...แบบว่าาาาา
พี่เอ็กซ์ไม่นิยม...แบบนั้นแล้วหรอ
เห็นตอนมีไรกับนิดนี่เกือบตายนะนั่นนนน
วร๊ายยยย...ชั้นถามอะไรออกไปน๊าาา :hao7:
-
ตกลงพระเอกของเราเป็นทุกอย่างเลยใช่ไหมค่ะเนี่ย 55+ ไม่คิดว่านักธุรกิจหนุ่มจะพวงอาชีพมาเฟียเข้าไปด้วย โหดโดยแท้แถมอารมณ์อย่างว่าก็รุนแรงด้วย ตอนแรกกลัวนะว่าพายจะรับได้เหรอเพราะเอ๊กซ์ค่อยข้างจะ sm รุนแรง ปรากฎว่าท้ายเรื่องมีเฉลย 55+ พายชอบแบบนี้นี่เอง
ขอบคุณนะคะสำหรับเรื่องสั้นอ่านเพลินๆ
-
:กอด1: สนุกมากๆๆๆๆๆ
-
:pig4: :L2: :กอด1:
-
(http://image.ohozaa.com/i/530/DNxjOZ.jpg)
นาย…เป็นของฉันคนเดียว
ตอนพิเศษ ยะ-น้อยหน่า 1
ผมเข้ามาตรวจอาการน้อยหน่า น้องชายของนิด เพื่อนของน้องพาย เด็กที่คุณเอ็กซ์สั่งให้ดูแลเป็นพิเศษ น้องถูกทำร้ายถูกตีทั้งตัว แถมยังอดอาหาร และโดนกักขังหน่วงเหนี่ยวจนสภาพจิตใจย่ำแย่ นอกจากจะต้องนั้นยังมีอาการหลอนเพราะกลัวถูกทำร้ายอีกด้วย น่าสงสารจริงๆ
‘ถ้าน้องตื่นขึ้นมาแล้วไม่เจอนิด ฝากคุณหมอช่วยกอดน้องด้วยนะครับ เราสองคนพี่น้องขาดเรื่องแบบนี้มาตั้งแต่เด็ก ที่พอจะบรรเทาอาการได้คงมีแต่อ้อมกอดของกันและกัน ฝากด้วยนะครับ’นิดบอกผมก่อนกลับบ้านเพราะเลยเวลาเยี่ยม ความจริงนิดจะอยู่ดูแลน้องก็ได้ แต่ผมคิดว่าให้เขากลับไปดีกว่า เขาคงไม่อยากเห็นตอนน้องตื่นมาแล้วทรมาน
“อย่าตีหนู หนูยอมแล้ว ฮือ ฮือ ไม่ ไม่เอา”ผมลุกจากเก้าอี้แล้วจับแขนน้องให้ราบลงข้างตัว น้องพยายามดิ้นขยับหนี
“ไม่เป็นไรนะครับ ตอนนี้น้อยหน่าปลอดภัยแล้ว อยู่กับหมอนะ”ผมใช้มือลูบศรีษะน้องไปมา น้องหายใจทรมานสักครู่ก่อนสงบลง ผมฉีดยาให้น้องอีกหนึ่งเข็มเป็นยาแก้เครียด น้องเขาจะได้พักผ่อนได้เต็มที่
ตอนเช้าพยาบาลวิ่งวุ่นมาตามผมใหญ่เพราะน้องตื่รขึ้นมาโวยวายดึงสายน้ำเหลือออก ผมวิ่งกระหืดกระหอบเข้าไป อุปกรณ์การแพทย์ทุกปัดทิ้งไม่เหลือชิ้นดี ร่างเล็กสั่นไปทั้งตัวนั่งคุดคู้อยู่บนเตียงกอดเข่าก้มหน้าเข้าหาตัว
ผมค่อยๆเดินเข้าไปไกลๆ ก่อนจับศรีษะเขา น้องสะดุ้งแล้วเอามือปัดออก ผมจับมือเขาแล้วเดินเข้าไปกอด
“ไม่ต้องกลัวนะครับ หมอไม่ทำร้ายเราหรอกนะ ไม่ต้องกลัว”น้องตัวสั่นยิ่งกว่าเดิม ผมเลยลูบหลังเขาเบาๆ
“ไม่ต้องกลัวๆ เห็นไหม หมอไม่ทำร้ายนะ”
“ฮือ ฮือ”น้องค่อยๆคลายมือที่กำอยู่มากอดเอวผมแน่น
“เก่งมาก”ผมส่งสัญญาณให้คุณพยาบาลเข้ามาเก็บของในห้อง
“ชื่ออะไรครับ”ผมชวนน้องคุย เพื่อลดอาการกลัว
“น้อยหน่า”น้องบอกเสียงเบาๆ
“ชื่อเพราะจัง น้อยหน่ารู้จัก พายไหมครับ”น้องพยักหน้าหงึกๆ
“หมอเป็นเพื่อนกับน้องพายนะ น้องพายฝากให้คุณหมอดูแลน้อยหน่า เพราะฉะนั้นน้อยหน่าไม่ต้องกลัวหมอนะครับเราเป็นพวกเดียวกัน”แผนล่อให้เด็กตายใจ น้องเงยหน้าขึ้นมามองผม แล้วกอดแน่นกว่าเดิม
จ๊อกกกกก
เสียงมาจากท้องเล็กๆของน้อง
“คุณพยาบาลครับ จัดอาหารให้ผมชุดหนึ่ง เอาไปที่ห้องพิเศษ1 เลยนะครับ”ผมตัดสินใจย้ายน้องไปอีกห้อง เพราะห้องนี้มันรกเกินไป
ผมพาน้องเดินไปห้องพิเศษไม่ไกลนัก น้องเกาะผมไม่ปล่อย อาหารร้อนๆมาเสิร์ฟผมวางบนโต๊ะแล้วเลื่อนไปให้น้องที่นั่งอยู่บนเตียง น้องค่อยๆตักขึ้นมาทานช้าๆ สายตาก็ยังผมมองผมไม่ว่าจะเดินไปทางไหน
“อร่อยไหม”
“อร่อย”น้องตอบห้วนๆ
“อร่อยนั้นทานเยอะๆนะ ไม่พอบอกได้เดี๋ยวเอามาเพิ่มให้”
“เอาอีก”น้องยืนถ้วยมาให้ผม ผมเรียกพยาบาลเธอเอาข้าวต้มมาให้น้องอีกถ้วย น้องกินหมดก็ดื่มน้ำตาม ผมหยิบยายื่นให้ น้องส่ายหน้าไม่เอา
“ทานยานะจะได้หาย ถ้าหายเดี๋ยวหมอจะพาไปหาน้องพาย”เอาน้องพายมาอ้างตลอดป่านนี้คงจะจามฮัดชิ้วๆแล้ว
“มันขม”น้องบอกเสียงสั่น ผมเลยลงไปนั่งบนเตียงแล้วกล่อมเขาเบาๆ
“ตอนแรกหมอก้ไม่ชอบกินยาหรอกครับ ก็เลยป่วยมาตลอด แต่พอลองกินครั้งหนึ่งแล้วร่างกายแข็งแรงเลยตอนนี้ไม่ป่วยอีกเลย ลองดูสิครับ ครั้งแรกคนเก่งของหมอทำได้อยู่แล้ว”ผมวางยาไว้บนมือน้องก่อนยื่นแก้วน้ำให้ น้องมองยาในมืออย่างรังเกียจก่อนจะค่อยเอาใส่ปากแล้วดื่มน้ำตาม
“เก่งจังเลย เก่งมากเลยถ้าพี่นิดมาเห็นต้องดีใจแน่ๆ แบบนี้ก็ใกล้หายแล้วใช่ไหม”น้องพยักหน้ารับแล้วยิ้มกว้าง หลอกเด็กนี่มันง่ายจริงๆ
“นอนพักนะครับ เดี๋ยวเย็นๆหมอจะมาดูอาการให้อีกที”น้องจับแขนผมหมับ
“อย่าไปไหนนะ”น้องส่งสายตาอ้อนวอน ผมกลืนน้ำลายเอือกใหญ่ แล้วก็ตัดสินใจนั่งลง ก็น้องน่ารักอ่ะ ตากลมๆ แก้มป่องๆ ทำหน้าอ้อนวอน ขอร้องใครจะทนไหว วันนี้ผมไม่มีตรวจด้วย ดูแลแค่น้องคนเดียว
จนตอนบ่ายได้เวลาเยี่ยมไข้ นิดหอบนม ขนมและผลไม้เข้ามาให้น้อง ผมขอตัวออกไปทำงาน น้องมองตามผมไม่เลิก ผมปล่อยให้สองพี่น้องได้คุยกัน
เย็นๆนิดเข้ามาพบผม
“ขอบคุณคุณหมอมากนะครับ ที่ช่วยดูแลน้องผมแบบนี้”นิดยกมือไหว้
“ไม่เป็นไรครับ คนที่คุณนิดควรชอบคุณน่าจะเป็นไอ้เอ็กซ์มากกว่า”
“ขอบคุณ คุณทั้งสองเลยครับ ไม่ได้พวกคุณ นิดคงไม่ได้เจอน้องแล้วแน่ๆ”ผมยิ้มให้เขาอย่างใจดี
“นั้นต้องดูแลน้องดีๆนะครับ อย่าปล่อยเขาไปไหนอีก”นิดหุบยิ้มแล้วทำหน้าเศร้า
“เรามีกันสองคนพี่น้อง ถ้าน้องยังอยู่กับนิด นิดกลัวว่าจะพาน้องอดตาย นิดเลยจะฝากน้องที่สถานสงเคราะห์ของคุณเอ็กซ์ แล้วก็ให้เขาเรียนที่นั่น อย่างน้อยน้องจะได้มีความรู้ติดตัว ไม่ต้องหาเช้ากินค่ำแบบนิด”
“น้องติดนิดแบบนั้นเขาจะยอมหรอ”
“นิดจะไปหาน้องบ่อยๆครับ ถ้าผมทำงานเก็บเงินได้เยอะๆเมื่อไหร่ ผมจะไปรับน้องกลับมา”
“ไม่ต้องทำแบบนั้นก็ได้ เอาอย่างนี้ให้เขามาอยู่กับผมไหม ผมขอรับผิดชอบดูแลน้องเอง”
“จริงหรอครับ”นิดเสียงดังก่อนก้มลงกับพื้นกราบผมใหญ่
“คุณนิดครับ ไม่ทำแบบนี้นะครับ อย่าครับลุกเถอะ”ผมลงไปดึงตัวเขาขึ้น นิดร้องไห้อย่างตื้นตันใจ
“นิดไม่รู้จะขอบคุณยังไงเลยครับ ขอบคุณคุณหมอมากๆนะครับ น้อยหน่ามันมีบุญจริงๆที่ได้มาเจอพวกคุณ”
“ไม่เป็นไรครับคนกันเอง น้องอยู่กับผม ถ้าคุณคิดถึงเมื่อไหร่ก็มาเยี่ยมน้องได้ ผมจะส่งเขาเรียนโรงเรียนดีๆ”
“แค่นี้แหละครับ เกิดมานิดก็ไม่ได้หวังอะไรอีก ขอแค่น้อยหน่าอยู่ดีกินดี ได้เรียนหนังสือ แค่นี้นิดก็นอนายตาหลับแล้ว”นิดสะอื้นใหญ่
“ไม่เอาครับไม่ร้อง ไม่พูดเรื่องตายนะครับ ต้องสู้สิ นิดก็ขยันทำงาน นะรู้ไหม”
“ครับผมจะตั้งใจทำงาน ขอบคุณ คุณหมอมากนะครับ ขอบคุณครับ”
นิดไหว้ผมอีกหลายที เขาร้องไห้ไม่หยุด ผมเลยพาเขากลับไปดูน้องกลัวว่าน้องจะตื่น น้องตื่นจริงๆ นิดเข้าไปกอดน้องแน่นด้วยความรักใคร่ ผมเห็นแล้วอดยิ้มตามไม่ได้
นิดคุยกับน้องเรื่องมาอยู่กับผม ตอนแรกน้องร้องไห้งอแง แต่พอนิดบอกเหตุผลว่าบ้านกำลังจะถูกยึด ต้องขายบ้านเพื่อใช้หนี้ นิดต้องทำงานหนักจนไม่มีเวลามาดูแลน้อง น้องก็เงียบแล้วมองหน้าผมด้วยสายตาขอบคุณเหลือล้น
ผ่านไปอาทิตย์กว่าน้องกำลังจะออกจากโรงพยาบาล นิดมาสั่งน้องที่คอนโดผม เอาเสื้อมาเก่าๆของน้องมาด้วย ผมดูสภาพแล้วคิดว่าน่าจะใส่ไม่ได้อีกแล้ว เลยให้นิดทิ้งและซื้อของใหม่ทั้งหมด น้องกอดกับนิดนานมากตอนจะจากกัน
นิดตัดสินใจขายบ้านเพื่อใช้หนี้ เขาย้ายไปอยู่ห้องเช่าเล็กๆทำงานเป็นพนักงานขายในห้างแห่งหนึ่ง ผมส่งน้อยหน่าเรียนหนังสือโรงเรียนใกล้ๆคอนโดไปรับไปส่งง่าย ส่วนใหญ่พยาบาลที่ส่งลูกเรียนที่นั่นจะรับน้องมาที่โรงพยาบาลด้วย ผมเลยมีเพื่อนกินข้าวทุกวัน
“ทานนี่สิอร่อยนะ”ผมตักไข่พะโล้ให้น้องฟองโต
“อื้อ”น้องตอบรับ
“ต้องบอกว่าขอบคุณครับสิ ไหนลองพูดสิ”
“ขอบคุณครับ”น้องบอกอายๆ เพราะปกติไม่ค่อยได้พูดแบบนี้เท่าไหร่ เขาพูดไม่มีหางเสียง ห้วนๆต้องฝึกอีกเยอะ
“หนูหายแล้วเมื่อไหร่จะได้เจอพาย”น้องแทนตัวเองว่าหนูน่ารักดี ผมชอบ
“น้องพายกลับบ้านไปหาคุณพ่อคุณแม่ ถ้าน้องพายกลับมาแล้วพี่จะบอกให้มาหาน้อยหน่าเลยนะ น้อยหน่ารอน้องพายได้ไหม”น้องพยักหน้าหงึกๆแล้วตักข้าวเข้าปาก ผมใช้มือเกลี่ยข้าวที่ติดแก้มน้องออก พยาบาลแถวนั้นมองแล้วอมยิ้มกันใหญ่
“หนูมีอะไรมาอวดด้วย”น้องลุกจากเก้าอี้ไปหยิบของในกระเป๋าหนังสือ
“ไหนดูหน่อย”ผมรับกระดาษจากมือน้อง วิชาคณิตศาตร์น้องทำได้คะแนนเต็ม
“โอโห้ ได้คะแนนเต็มเลยหรอเก่งสุดๆ”ผมยีหัวเขาไปมา น้อยหน่ายืดอดภูมิใจยิ้มไม่หุบ ผมเอาใบคะแนนน้องไปติดไว้บนโต๊ะทำงาน
“เก่งแบบนี้อยากได้อะไรเป็นของรางวัลไหม”น้องพยักหน้าใหญ่
“อยากไปหาพี่นิด”ผมตามใจ พอน้องทานข้าวเสร็จได้เวลาเลิกงานก็พาเขาไปห้างที่นิดทำงานอยู่ สองพี่น้องกอดกันกลม นิดต้องทำงานต่อ ผมเลยพาน้องเดินเล่นซื้อเสื้อผ้าซื้อของเข้าห้อง น้องกอดแขนผมแน่นเดินไม่ห่างตัว
“ทานอะไรอีกไหม”
“ไม่เอาแล้วหนูอิ่ม”น้องส่ายหน้า ผมลูบศรีษะเล็กไปมาอย่างเอ็นดู
“นั้นกลับกัน”
.............................................................
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
ตอนพิเศษ ของพี่หมอยะกับน้อยหน่าคะ
รออ่านตอนที่สองนะ น่ารักมาเลยยยยยยยยย
^^
ประกาศรวมเล่มจร้าาาาาาาา
ีรายละเอียดดดดดดดดดดดด
หนังสือนาย…เป็นของฉันคนเดียว
-ขนาด 200-250 หน้า
-หน้าปกเดี๋ยวตามมาเร็วๆนี้ค่า
-เนื้อหาในเล่ม 25 ตอน
-ตอนพิเศษห้าตอน ดังนี้
ตอนที่ 1 พี่เอ็กซ์+น้องพาย : คอนโดของเรา NC
ตอนที่ 2 พี่เอ็กซ์+น้องพาย :กิจวัตประจำวัน NC
ตอนที่ 3 พี่หมอยะ+น้องน้อยหน่า : รับดูแล
ตอนที่ 4 พี่หมอยะ+น้องน้อยหน่า : ของขวัญวันสอบติด
ตอนที่ 5 สลาฟ+น้องกัสเบล : มากกว่าน้อง
แถมฟรี! โปสการ์ดขนาด 4*6 นิ้ว สองแผ่น ที่คั่นหนังสือหนึ่งอัน
หน้าปก ที่คั่น เดี๋ยวอีกสองวันเอามาให้ดูนะคะ
ราคา 300 บาทเท่านั้นนนนนน ค่าส่ง ลงทะเบียน 30 บาท EMS 50 บาท ค่า
ทุกคนจงสนใจและเมลเข้ามาจองได้ที่ fabinofern69แอดgmail.comเลยค่า
จองและโอนเงินได้ตั้งแต่วันนี้ – 25 เมษายน
โอนเงินวันสุดท้ายวันที่ 30 เมษายนนะค่าาาาาาา
ค่าน้ำค่าไฟ ค่าเช่าหอ เอาไปซื้อนมให้เด็กๆค่า ฮ่าๆๆ
เด็กๆคือ เด็กในตัวละครฝ้ายน้า
ชีวิตจริงยังไม่มีสะมี อุคริอุคริ >O<
ริวิวตอนพิเศษในเล่มแป๊บบบบบบ
/////////
ไปถึงร้านอาหารเป็นอาหารญี่ปุ่นมีห้องส่วนตัวแยกส่วนตัว น้องรีบลงจากรถจากนั้นเราก็เข้าไปด้านใน ผมสั่งอาหารจากนั้นพนักงานก็มาเสิร์ฟ ผมนั่งทานก็มองตาน้องไป
“ห้ามเลยนะที่สาธารณะ”น้องดุไว้ ห้องข้างๆกั้นกันแค่กระดาษแบบญี่ปุ่นคือถ้าทำอะไรกันห้องข้างๆจะรู้ทันที มันก็น่าลองใช่ไหม ผมขยับเข้าไปนั่งใกล้ๆน้อง
“มันก็น่าลองไม่ใช่หรอ”
////////
:hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:
ทุกคนต้องอุดหนุนน้าาาาาาาาา
สอบถามเพิ่มเติมม กดถูกใจแฟนเพจเลยค่าาาาา
https://www.facebook.com/faiizfiction
-
สงสารนิดมากกว่านะ น่าจะมีคนดูแลบ้าง ลำบากมาตั้งแต่ต้นจนจบ
-
น่าร้ากกกก
ตอนแรกคิดว่าคุณหมอจะได้คู่กับนิดเสียอีก
แต่น้องน้อยหน่าก็น่ารักน่าเอ็นดู อิอิ
ติดตามตอนต่อไปค่ะ :-)
-
:mew1:
-
หมอยะกับน้องน้อยหน่าน่าร๊ากกกก
:mew1:
-
น่ารักน่าเอ็นดู๊ :mew3:
-
น่ารักกรุบกริบ อิอิ
-
คุณหมอหลอกเด็ก :laugh:
-
อ๊ายยยย
น่ารักมากจ้าคุณหมอ
ใจดี-ใจบุญสุดสุด ^ ^
ตอนแรกๆแอบเชียร์หมอกับนิด
แต่ตอนนี้เป็นน้อยหน่าก็ได้
-
ทีแรกนึกว่าหมอจะคู่กะนิดซะอีก
มะเป็นไรน้อยหน่าก็น่ารัก กรุบกริบๆ
พอน้อยหน่ามีความสุข นิดก็จะได้หมดห่วงซะที ^^
อยากให้2พี่น้องหมดทุกข์หมดโศกซะที น่าสงสาร T_T
-
น้องน้อยหน่าหน่ารัก พี่นิดจะไม่มีคู่กับเขาจริงๆ เหรอ ลำบากมาเยอะกว่าคนอื่นเลยนะ
ปล.เดี๋ยวจะตามไปอุดหนุนคนเขียน อิอิ
-
(http://image.ohozaa.com/i/530/DNxjOZ.jpg)
นาย…เป็นของฉันคนเดียว
ตอนพิเศษ ยะ-น้อยหน่า 2
ผ่านมาห้าปีจากเด็กชายน้อยหน่ากลายเป็นนายน้อยหน่านักเรียนมอหกที่เตรียมตัวสอบเข้ามหาวิทยาลัย
“พี่ยะหนูเลือกไม่ถูกไม่รู้จะเรียนที่ไหนดี”น้องนั่งทำหน้าเซ็งเพราะเลือกไม่ได้ว่าจะเอามหาวิทยาลัยไหนอยู่ที่หนึ่งถึงสี่ตามลำดับ น้องเรีนเก่งมากได้เกรดสี่ทุกเทอม เป็นที่ภาคภูมิใจของผมแล้วก็นิดมาก นิดถึงกับร้องไห้เวลาเห็นใบเกรดเฉลี่ยของน้อง
ผมเดินมานั่งบนโซฟาข้างๆน้อง น้องเอียงตัวมาเกยบนตักผมแล้วยื่นใบสมัครให้ดู
“เลือกมหาลัยนี้สิ จะได้จบทีเดียวกัน”ผมชี้ไปที่มหาลัยแห่งหนึ่ง น้องทำตาโต
“พี่ยะจบมหาลัยนี้หรอ หนูจะเรียนที่นี่ด้วย หนูอยากเรียนมหาลัยเดียวกับพี่ยะ”
“เอาสิ เราจะได้เป็นรุ่นพี่รุ่นน้องกัน”
“พี่หมอยะ น้องหมอน้อยหน่า”น้องพูดเบาๆแล้วเขินหน้าแดง ผมกอดน้องแน่น น้องเอียงตัวมานอนซบผม
“น้องใครน้า เก่งที่สุดเลย”
“พี่ยะติวให้หนูทุกคืน หนูก็เลยเก่งไง”
“เรานั่นแหละขยัน พี่ดีใจจัง”ผมยิ้มหน้าบานชื่นชมน้องออกหน้าออกตาย
น้องหันมากอดผมแน่น คืนนั้นเราสองคนเลยนอนกอดกันกลม
ผลสอบออกมาน้องได้เรียนที่มหาลัยเดียวกับผม น้องดีใจมากเลยให้ผมพาไปบอกนิด นิดร้องไห้กลางร้าน จนเพื่อนร่วมงานต้องให้หยุดงานมาฉลองกับน้อง สองคนพี่น้องดีใจเดินคุยกันตลอดทาง น้องหันมาหาผมบ่อยๆ มือหนึ่งจับกับนิดอีกมือหนึ่งก็จับมือผมไว้แน่น
“ขอบคุณ คุณยะมากนะครับ”นิดหันมาขอบคุณผม เดี๋ยวนี้เราเรียกชื่อกันเมื่อก่อนทุกคนจะเรียกผมว่าคุณหมอ หรือพี่หมอ เดี๋ยวนี้เปลี่ยนมาเรียกชื่อเล่นกันแล้ว
“น้อยหน่าเขาตั้งใจเรียนมากกว่าครับ”
“พี่ยะติวให้หนูทุกคืนเลยพี่นิด”น้องหันไปบอกนิด นิดก็ก้มตัวขอบคุณผมใหญ่ จนผมต้องเขย่ามือน้องไว้ไม่ให้ชมกันมากเดี๋ยวลอย ฮ่าๆๆๆ
“เดี๋ยววันนี้ผมเป็นเจ้ามือเลี้ยงฉลองเองครับ”นิดบอก น้องดีใจร้องเย้ผมเดินตามสองพี่น้องไปร้านอาหารแห่งหนึ่งขึ้นชื่อมากเรื่องเป็ดอร่อย
“คุณยะทานได้ใช่ไหมครับ”นิดหันมาถาม
“ครับทานได้ครับ”
น้องนั่งข้างผมส่วนนิดนั่งตรงข้าม ผมยกตักอาหารให้น้องด้วยความเคยชิน น้องก็ตักให้ผมบ้าง ถึงแม้จะพูดคุยกับนิดแต่เราสองคนดูแลกันตลอด จนนิดอมยิ้มและมองจนผมสัมผัสได้
“เห็นแบบนี้นิดก็ดีใจ”ผมหัวเราะแกน ๆ
“ถ้าหนูเรียนจบ หนูจะซื้อบ้านหลังใหญ่ๆ เราจะได้กลับมาอยู่ด้วยกัน”น้องพูดเสียงดังด้วยความมุ่งมั่น
“ได้เลย ตั้งใจเรียนนะอีกหกปี จบมาจะได้มารักษาพี่”
“ได้เลยพี่นิดป่วยตรงไหน หนูจะรักษาให้ฟรีเลย”
“เอ๊ะ นั้นมันนโยบายรัฐบาลเขาอยู่แล้วหรือเปล่า”แล้วทุกคนก็หัวเราะกันลั่นโต๊ะ
เนื่องจากวันนี้เราคุยกันจนห้างปิดระหว่างทางมาส่งนิดที่หอ น้องนอนหลับคอพับอยู่บนเบาะข้างๆ
“ขอบคุณมากครับ”นิดบอก ผมยกมือรับไหว้นิด
“คือว่าหมอยะครับ”เขสดึงผมออกไปคุยนอกรถ
“มีอะไรหรือเปล่าครับ”ผมติดเครื่องไว้แล้วเดินตามลงมา
“คุณหมอ กับน้อยหน่า เอ่อะคือ…”
“ผมรักน้องครับ”ผมสารภาพไปตามตรง ผมรักน้อง ห้าปีที่อยู่ด้วยกัน ผมดูแลเขา ให้ความรักเขา ผมมั่นใจว่ามันคือความรัก ผมอยากอยู่กับน้องทุกวัน อยากทานข้าวด้วยกัน นอนด้วยกัน เจอหน้ากันทุกวัน
“ขอบคุณครับที่บอกผมตรงๆ ผมเชื่อว่าคุณยะดูแลน้อยหน่าได้ ผมรู้ว่าน้องรู้สึกกับคุณยังไง ผมแค่จะบอกว่า ผมไม่ว่าอะไร ขอให้เป็นการตัดสินใจของทั้งสองคนครับ ถ้าน้องเรียนจบแล้วน้องจะกลับมาอยู่กับผมหรือจะอยู่กับคุณยะต่อไป ก็สุแล้วแต่เขา ผมตามใจน้องครับ”
“ขอบคุณมากครับ ถึงเวลานั้นผมจะให้เขาตัดสินใจ ระหว่างนี้ผมจะดูแลเขาให้ดีที่สุด”
“ขอบคุณมากนะครับที่ดูแลพวกเราขนาดนี้”
“ไม่เป็นไรครับ ผมเต็มใจ”
“ผมขึ้นห้องแล้วครับ ขอบคุณมากครับ สวัสดีครับ”
ผมยืนรอจนนิดเข้าไปในตึก จากนั้นก็หมุนตัวกลับขึ้นรถ น้องมองผมตาแป๋วใบหน้าแดงซ่าน
“ตื่นแล้วหรอ”ผมยีหัวเล็กไปมา น้องจับมือผมแล้วเอาไปแนบแก้ม จากนั้นก็หลับตาแล้วนอนต่อ เสียงเขาพึมพัมเบาๆจับใขความไม่ได้ ได้อยู่ด้วยกันแค่นี้ก็มีความสุขแล้ว ขอบคุณทุกอย่างที่ทำให้เราได้พบกัน
ผมอุ้มน้องขึ้นห้อง ค่อยๆวางเข้าบนเตียง น้องยกมือมากอดคอผมแล้วดึงจนผมล้มทับตัวน้อง
“พี่ยะครับวันนี้นอนด้วยกันนะ”น้องอ้อน ผมขยับตัวลงไปนอนข้างๆเขา จากนั้นก็เท้าแขนนอนมองหน้าคนตัวเล็ก น้องลืมตามองผมแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์
“ยิ้มอะไรหื้ม”ผมหยิกแก้มน้อง
“หนูดีใจ”
“ดีใจเรื่องอะไรครับ”
“ดีใจที่พี่ยะรักหนู”แล้วพี่จะไม่รักน้อยหน่าได้ไง ก็น้อยหน่าเป็นเด็กดี ตั้งใจเรียนเชื่อฟังพี่ยะทุกอย่างแบบนี้
“แล้วหนูรักพี่ยะไหม”ผมนิ่งรอฟังคำตอบ น้องไม่พูดแต่ขยับตัวเข้ามาใกล้ผม จากนั้นบรรจงทาบริมฝีปากลงบนแก้มของ
“รักที่สุดในโลก รองจากพี่นิดเลยครับ”ฮ่าๆๆ ผมหัวเราะลั่นห้อง โอเคยอมให้นิดคนนึง
“อยู่กับพี่นะ อยู่ด้วยกัน”
“ครับ อยู่ด้วยกัน”เสียงกระซิบตอบของน้องถูกกลืนหายไปด้วยจูบของผม ผมพลิกตัวคล่อมทับเข้า ผมค่อยๆโลมเลียซาบซึมสัมผัสวาบหวามช้าๆ น้องครางอื้ออ้า ช่วยเร้าความรู้สึกของผม
“พี่รักน้อยหน่าที่สุดเลย”
“อ๊า หนูรักพี่ยะ อ๊ะ”ผมแทรกลิ้นร้อนเข้าไปในแกเล็กควานหาความหวาน รู้ตัวอีกทีร่างกายของผมกับน้องก็เปลือยเปล่าผมไม่รอช้า ไล้มือปลุกอารมณ์น้องทั่วตัว น้องบดเบียดตัวเข้าหาผม ผมขยับดูดกลืนน้องทีละนิดไล่จากใบหน้าเล็กลงมาคอเล็กจนถึงหน้าอกหวาน ผมดูดดึงกินจนพอใจ
จากนั้นค่อยๆจับขาของน้องแยกออกแล้วแทรกตัวเข้าไป น้องนอนบิดไปมาอยู่บนเตียง ผมใช้เจลขนาดเย็นเปิดช่องทางให้มันเข้าได้สะดวกก่อนจะจัดการจนเราเสร็จสมอารมณ์หมายด้วยกันทั้งคู่ ผมกระซิบบอกรักน้องตลอดเวลา น้องตอบสนองผมทั้งคืนอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย
ตอนเช้าน้องยังไม่ตื่นผมนอนมองน้องตั้งแต่เมื่อช่วงสาง เขาหลับสนิทในอ้อมกอดของผม
ฟอด
ผมก้มลงไปหอมแก้มบาง จูบวนไปมาจนพอใจ หอมทั้งตัว อยากกอดอีก อยากรักอีก แต่น้องคงไม่ไหว
หมอยะจะรักน้อยหน่าคนเดียว…ตลอดไป
......................................................................................
:hao6: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5:
ตอนพิเศษของหมอยะ กับน้อยหน่า จบแล้วนะค่าาา^^
หน้าปกมาแล้ววววววว
(http://image.ohozaa.com/i/137/YnQ0b7.jpg)
ประกาศรวมเล่มจร้าาาาาาาา
รายละเอียดดดดดดดดดดดด
หนังสือนาย…เป็นของฉันคนเดียว
-ขนาด 200-250 หน้า
-เนื้อหาในเล่ม 25 ตอน
-ตอนพิเศษห้าตอน ดังนี้
ตอนที่ 1 พี่เอ็กซ์+น้องพาย : คอนโดของเรา NC
ตอนที่ 2 พี่เอ็กซ์+น้องพาย :กิจวัตประจำวัน NC
ตอนที่ 3 พี่หมอยะ+น้องน้อยหน่า : รับดูแล
ตอนที่ 4 พี่หมอยะ+น้องน้อยหน่า : ของขวัญวันสอบติด
ตอนที่ 5 สลาฟ+น้องกัสเบล : มากกว่าน้อง
อื่นๆฯ
แถมฟรี! โปสการ์ดขนาด 4*6 นิ้ว สองแผ่น ที่คั่นหนังสือหนึ่งอัน
ราคา 300 บาทเท่านั้นนนนนน ค่าส่ง ลงทะเบียน 30 บาท EMS 50 บาท ค่า
ทุกคนจงสนใจและเมลเข้ามาจองได้ที่ fabinofern69แอดgmail.comเลยค่า
จองและโอนเงินได้ตั้งแต่วันนี้ – 25 เมษายน
โอนเงินวันสุดท้ายวันที่ 30 เมษายนนะค่าาาาาาา
ค่าน้ำค่าไฟ ค่าเช่าหอ เอาไปซื้อนมให้เด็กๆค่า ฮ่าๆๆ
เด็กๆคือ เด็กในตัวละครฝ้ายน้า
ชีวิตจริงยังไม่มีสะมี อุคริอุคริ >O<
ริวิวตอนพิเศษในเล่มแป๊บบบบบบ
/////////
ไปถึงร้านอาหารเป็นอาหารญี่ปุ่นมีห้องส่วนตัวแยกส่วนตัว น้องรีบลงจากรถจากนั้นเราก็เข้าไปด้านใน ผมสั่งอาหารจากนั้นพนักงานก็มาเสิร์ฟ ผมนั่งทานก็มองตาน้องไป
“ห้ามเลยนะที่สาธารณะ”น้องดุไว้ ห้องข้างๆกั้นกันแค่กระดาษแบบญี่ปุ่นคือถ้าทำอะไรกันห้องข้างๆจะรู้ทันที มันก็น่าลองใช่ไหม ผมขยับเข้าไปนั่งใกล้ๆน้อง
“มันก็น่าลองไม่ใช่หรอ”
////////
:hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:
ทุกคนต้องอุดหนุนน้าาาาาาาาา
สอบถามเพิ่มเติมม กดถูกใจแฟนเพจเลยค่าาาาา
https://www.facebook.com/faiizfiction
-
หมอยะ อ่านเร็วๆเเล้วลืมสระอะ :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
-
พี่หมอเลี้ยงต้อย :hao7:
-
อ๊าย รอตอนสองค่ะ
-
:mew1:
-
กว่าจะลงเอยกันได้ น่ารักมากมายค่า
-
ThankS
-
พายน่ารักดี
-
นานแล้วไม่ได้เข้าเล้า เข้ามาก็อ่านเรื่องนี้ก่อนเลย
พล๊อตเรื่องสนุก เสียดายดำเนินเรื่องเร็วไปนิด
แต่ที่จริงก็ชอบนิยายที่ดำเนินเรื่องเร็วๆแบบนี้อยู่แล้ว
เพียงแต่บางฉากถ้าเพิ่มอารมณ์ลงไปอีกหน่อยคนอ่านจะอินมาก
อันนี้ไม่รวม cn นะ ฉากนั้นไม่น้อยไม่เยอะกำลังดี
เป็นอีกเรื่องที่ยอมรับว่าสนุก บวกเป็ดให้ทุกตอนจ้าาา
-
น่ารักมากเลยค่ะ
ชอบน้องพาย เป็นเด็กน่ารักจริงๆ
พี่เอ็กซ์ก็ดีมากอ่ะ สนุกๆ
-
หน้าปกเท่มาก เหมือนหนังฝรั่งเลยค่ะ ^^
รอเล่มค่า :mc4:
-
น่ารักจริงๆ ตอนแรกนึกว่าหมอจะคู่นิดเสียอีก
ที่แท้เลี้ยงต้อยกว่านั้น อิอิ
-
:katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
-
หนังสือจะเสร็จและจัดส่งเมื่อไหร่เหรอคะคนเขียน
เค้าอยากรู้ จะได้เตรียมตัวถูก อิอิ
-
:กอด1: :กอด1: :L2:
-
น่ารักจังเลยเรื่องนี้
-
เพิ่งมีโอกาสได้อ่านเรื่องนี น่ารักมากเลยค่ะ
ตอนแรกยังกลัวพระเอกจะทำรุนแรงเหมือนที่ทำกับนิดคู่ขาเก่า
โชคดีที่ทะนุถนอมน้องพายเป็นอย่างดี พายน่ารักมากๆๆ
คู่หมอกะน้อยหน่าก็มุ้งมิ้งมากค่ะ แล้วก็อยากให้นิดมีคู่บ้างนะคะ
เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ ^^
-
บอกเลยยยยย
เรื่องนี้ชอบมากกกก ตอบทุกโจทย์ที่ต้องการ
ขอบคุณมากค่ะ :mew1:
-
:3123:
-
เรื่องน่ารักดีค่ะ
-
กินเด็ก ทั้งนั้นเลย ฟินนน
-
น่ารักมากเลยค่ะเรื่องนี้ o13
-
โอ้ย น่ารักไม่ไหวแล้ว ทำไมพึ่งมาเห็นมาเรื่องนี้
-
สนุกมาก ขอบคุณค่ะ :mew3:
-
เป็นเรื่องที่น่ารักมากๆเลยอ่ะ อ่านไปยิ้มไป
พี่เอ็กซ์อดทนตั้ง 5 ปี กว่าจะได้น้องมาครอง
ดูแลดีๆให้สมกับที่รอคอยน๊า >_<
สงสารน้องพายตอนน้องรออ่ะ แต่ยังไงก็แฮปปี้แล้วเนอะ
-
น้องพายน่าร๊ากกกก :hao6:
-
สนุกดีนะครับ กระชับ ไม่ยาวจนเกินไป ไม่สั้นจนเกินไป
อ่านได้เรื่อยๆดีครับ ชอบไอเดียของตอนแรกสุดครับ
-
สนุกค่ะ น้องพายขี้อ้อนน น
-
โอ้ยยยยน่ารักมากกกกก :m25:
-
น่่ารักมาก
-
:jul1: น้องพาย ป้าหิวลูกเอ้ยยยยยยยยยยยยย 5555
แอ้กกกกก ขอเลือดๆ ถึงncจะไม่มากแต่มันสื่อว่าพี่เอ็กซ์นี้อดทนจริงๆค่ะ
5ปี ตั้ง5ปีเลยนะ รักกันแบบอดทน รักแบบแสเงให้เห็นว่าไม่ได้แค่หลง :L1:
แอร้ยยยย โชตะมากๆ ฮึ้บๆๆๆ ขอบคุณคนเขียนน้า
-
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
มีครบทุกรสชาติเลยเรื่องนี้ หวานเลี่ยน เศร้าซึ้งๆ หื่นแบบSM 5555
-
น่าร้ากกกก ตอนแรกลุ้นแทบตายว่าจะ กินเด็กจนติดคุกหรือเปล่า ฮ่าๆ :hao7:
-
ชอบเรื่องนี้มากๆเลยคะ น้องน่ารักมาก ขี้อ้อนสุดๆ พี่เอ็กซ์ก็ขี้หื่นมากๆ โดยรวมชอบคู่หลักมากๆ มีอารมณ์หน่วงเบาๆ แต่อีกสองคู่ก็น่ารักนะคะ ขอบคุณนะคะสำหรับนิยายเรื่องนี้ ^^
-
ในที่สุดก็หลุดจากข้อหาพรากผู้เยาว์แล้ว :mew4:
-
สนุกจังเลยยย
น้องพายน่ารักขี้อ้อนมากๆค่า
-
สนุกมากๆเลยค๊าบบบบ
-
แมวน้อยน่ารักเลยสินะคะ
-
พี่เอ๊กซ์เป็น S เหรอคะ
เกือบยั้งตัวเองไม่อยู่แล้วไหมละ ใจเย็นๆนะคะ เดี๋ยวเด็กตื่นหมด 55555
-
พี่เอ๊กซ์เป็น S จริงๆด้วย แบบนี้น้องพายจะรับ(ความรุนแรง)ได้ไหมอะ ถ้าน้องเป็น M ก็คงไม่ต้องห่วงอะนะ
-
อัจฉริยะค่ะ น้องพายเป็นเด็กอัจฉริยะ น่ารัก ขี้อ้อนนนนน 5555
-
พี่เอ๊กซ์น้องพายคืนดีกันซะที ดีจัง
ตอนนี้ก็เลยมาสงสารริชาร์ดบ้าง นอกจากจะไม่สมหวังในรักแล้ว
ยังถูกจ้างมาฆ่าคนที่ตัวเองหลงรักอีก โถๆๆๆๆ
ริชาร์ดฆ่าน้องไม่ลง...ก็จัดยัยป้านั่นแทนเลยค่ะ o18 เชื่อคนอ่านเลย!! รับรองดี! o13
-
โหยยยย จำได้ว่าเคยอ่านตั้งแต่ยังเม้นไม่เป็น
:m29: :m4: :m4:
แว้บมาอ่านอีกรอบ และขอบคุณคนเขียนซะเลย ขอบคุณนะคะ เรื่องนี้น่ารักกก
ชอบๆ น้องพายน่าร้ากกกกกก
จะตามไปกดไลค์เพจ อิอิ
:mew1:
-
น่ารักทั้ง 3 คู่เลย :mew1:
น้องพาย หน้อยหน่าและกัสเบลน่ารักฝุดๆๆๆ :-[
:pig4: :pig4:
-
น้องพายโคตรน่ารัก อ๊ายยยยยยยยดีใจเวลาได้ยินว่าผู้ชายมีผัว :laugh: :laugh: :laugh:
-
:hao3: หลงรักทั้งสองคู่เลยค่ะ :hao3:
-
ชอบมาก ก.ไก่ล้านตัว
-
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[
-
เพิ่งมาอ่าน สนุกดี
แอบทำสารบัญ (ต่อจากสารบัญหน้าแรก)
:angellaugh2:
บทที่ 7 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41039.msg2631690#msg2631690)
บทที่ 8 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41039.msg2634557#msg2634557)
บทที่ 9 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41039.msg2636131#msg2636131)
บทที่ 10 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41039.msg2637878#msg2637878)
บทที่ 11 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41039.msg2639765#msg2639765)
บทที่ 12 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41039.msg2641331#msg2641331)
บทที่ 13 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41039.msg2644874#msg2644874)
บทที่ 14 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41039.msg2646085#msg2646085)
บทที่ 15 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41039.msg2647415#msg2647415)
บทที่ 16 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41039.msg2652542#msg2652542)
บทที่ 17 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41039.msg2654075#msg2654075)
บทที่ 18 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41039.msg2657096#msg2657096)
บทที่ 19 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41039.msg2658164#msg2658164)
บทที่ 20 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41039.msg2659010#msg2659010)
ตอนพิเศษ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41039.msg2659566#msg2659566)
บทที่ 21 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41039.msg2660629#msg2660629)
บทที่ 22 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41039.msg2663205#msg2663205)
บทที่ 23 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41039.msg2663926#msg2663926)
บทที่ 24 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41039.msg2664496#msg2664496)
บทที่ 25 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41039.msg2666401#msg2666401)
ตอนพิเศษ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41039.msg2670952#msg2670952)
ตอนพิเศษ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41039.msg2672954#msg2672954)
-
:katai3: :katai3: :katai3: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
มีความโชตะ และนับถือใจพี่เอ็กซ์ อดทนอดกลั้นมาก 55555555
ขอบคุณค่า ♥
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
:pig4: :pig4:
-
อะไรมันจะรักเด็กเหมือนกันทุกคู่เลย จริง ๆ อยากให้ขยายความเกี่ยวกับพายนิดหน่อย คือพายเป็นเด็กอัจฉริยะหนิเห็นเกริ่นมานิดเดียวก็หายไปเลย
:katai4: :katai4: :katai4:
-
ขอบคุณที่แบ่งปันขอรับ
-
:o8:
-
ชอบๆๆ สงสารน้องเลยอ่ะ
แอบสะใจอิ่เต้ สมมมม
-
:z1: :z1: เอ็กซ์หื่นนนน เหมือนเคยอ่านเรื่องนี้เมื่อนานมาแล้ว
และก็ติดใจชอบๆๆๆหามาตั้งนานตอนนั้นจำชื่อเรื่องไม่ได้ด้วยอ่ะ
ชอบเรื่องนี้นนนนน
-
:m25: เอ็กซ์ถามว่า จะทนได้ไหม ตอบเลยเลยว่า ไม่ได้จ่ะะะะะะ
อีแม่เลี้ยงใจร้าย
-
ชอบเอ็กซ์มากกกก
-
เลียงต้อยนิ ฮ่า ฮ่า ฮ่าๆๆๆๆ
-
ขอบคุณคะ
-
o13 ขอบคุณครับ
-
:pig4: :pig4:
-
:pig4: :pig4:
-
:pig4:
-
:-[
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
น้องน่ารักกก
-
:haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
:jul1:
-
เขากินเด็กแล้ว ฟินนนน :กอด1:
-
อ่านไป 2 ตอน
น่ารักกกกกกกกก
:-[
-
น้องพายน่ารักมาก :hao7:
-
ขอบคุณครับ
-
ชอบมากกก กำลังตามอ่าน ชอบแนวกินเด็ก คิคิ
-
สนุกมากจร้า
-
:katai2-1: :pig4:
-
เด็กกำลังน่ารัก น่ากินเคี้ยวมันดี :hao3: :hao3: :mew1:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:z3: :z3:
-
:pig4:
-
:pig4: เป็นนิยายที่น่ารักดี
-
เข้ามาอ่านรอบสอง
อ่านกี่รอบก็ไม่เบื่อ
ชอบมาก