พิมพ์หน้านี้ - (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1

Boy's love => Boy's love story => นิยายที่โพสจนจบแล้ว => ข้อความที่เริ่มโดย: litlittledragon ที่ 16-09-2010 18:59:55

หัวข้อ: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 16-09-2010 18:59:55

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์ และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วย เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

เรื่อง เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก
โดย Dream Come True

เรื่องนี้ยังแต่งไม่จบนะครับ ตอนนี้มี 25 ตอนแล้ว ผมอ่านแล้วรู้สึกว่าเป็นเรื่องที่สนุก อ่านง่าย และน่าสนใจมากเรื่องหนึ่ง เลยอยากนำมาแบ่งปัน
เพื่อนๆ ในเล้า ทั้งนี้พึ่งจะขอผู้แต่งมาลงนะครับ คิดว่าจะเร่ิมลงให้ภายในวันหยุดสุดสัปดาห์นี้ เพราะผมอยากอ่านทวน หาคำผิดก่อน จะได้ไม่ทำให้
เพื่อนๆ อ่านแล้วสะดุด คิดว่าเรื่องนี้ยังไม่มีการลงในเล้า ถ้าซ้ำรบกวนช่วยบอกผมด้วยนะครับ ผมจะได้ไม่นำมาลง ขอบคุณครับ

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True
เริ่มหัวข้อโดย: shockoBB ที่ 16-09-2010 20:23:00

จะรออ่านนะู ^^
:กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True
เริ่มหัวข้อโดย: ANUNTAYA ที่ 16-09-2010 22:11:46

มารออีกคน

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True
เริ่มหัวข้อโดย: Little Devil ที่ 16-09-2010 23:46:33

มารอด้วยคน

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True
เริ่มหัวข้อโดย: yoyo ที่ 17-09-2010 10:37:13

อ๊าาา จะบอกว่าตามอ่านที่บอร์ดGอยู่ล่ะ
ชอบมากเลย +ให้กำลังใจในบอร์ดนี่นะฮับ :L2:

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True
เริ่มหัวข้อโดย: finray ที่ 17-09-2010 11:13:13

:L2:

จะรออ่านนะคะ

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 1 (1/4)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 17-09-2010 20:27:29

*****ตอนที่1*****(1/4)

อากาศร้อนอบอ้าว แต่กิจกรรมในมหาวิทยาลัยแห่งนี้ ยังคงดำเนินอย่างต่อเนื่อง ช่วงนี้เป็นช่วงรับน้อง
เสียงร้องเพลงเชียร์ของแต่ละกลุ่ม แต่ละคณะ ตีกันราวกับว่า แข่งกันว่าใครร้องเพลงได้ดังกว่าคนนั้นชนะ

ผมอดไม่ได้ที่จะคิดถึงอดีต วันนี้ เมื่อ1ปีที่แล้ว ผมก็เป็นเหมือนน้องๆ ทุกคนที่นั่งอยู่ตรงนี้ละ  เคยโดนจับซ้อมร้องเพลงเชียร์ เคยโดนรุ่นพี่ดุเพราะแอบคุยกันเวลาทำกิจกรรม โดนทำโทษเพราะเข้าซ้อมเชียร์ช้า แต่มาวันนี้ ผมต้องมาทำหน้าที่รุ่นพี่เสียแล้ว

ปกติผมไม่ค่อยได้ทำกิจกรรมของคณะเท่าไร เนื่องจากชีวิตส่วนตัวก็ยุ่งพอแล้ว พอเลิกเรียน ก็ต้องไปทำงานพิเศษ งานของผมคือ
เป็นพนักงานเสิร์ฟร้านอาหารกึ่งเบเกอรี่แถวๆหน้ามหาลัยนั่นละ

“เห้ย ไอ้โต้ง มึงสนรุ่นน้องคนไหนหรอวะ เห็นมองตาไม่กระพริบเลย ฮ่าๆ” เสียงแซวดังมาจากข้างหลัง

ไอ้เก่งนะเอง มันเป็นเพื่อนรักของผมเองละ เรารู้จักกันตอนเข้าปี1 ผมมันเด็กต่างจังหวัด เก่งมันก็มาจากจังหวัดเดียวกับผม แต่มาจากคนละโรงเรียน พวกเราเหมือนกันคือ มาแบบไม่รู้จักใครเลยตัวคนเดียวโดดๆ

การเอ็นติดคณะในฝันและโดยเฉพาะ ในมหาลัยที่มีชื่อเสียงแห่งนี้ ย่อมเป็นความฝันของเด็กต่างจังหวัดหลายๆคน พวกเราดีใจมาก แต่ก็แน่นอน การมาอยู่ต่างบ้านต่างเมือง ทำให้พวกเราเหงา นั่นเลยทำให้ผมกับเก่งซึ่งมาจากจังหวัดเดียวกันสนิทกันไวมาก

“แม่ง กูว่า น้องคนนั้นแน่ๆ ขาวๆ หมวยๆ กูชอบแบบนั้นวะ” ไอ้ต่อกล่าวเสริม

ต่อเป็นเด็กกรุงเทพ ลูกคนจีนมีฐานะ พ่อมันเป็นเจ้าของโรงงานผลิตไม้แขวนเสื้อ แต่ถึงต่อจะเป็นลูกคนมีตังค์ แต่ก็ไม่ได้วางท่า กลับกัน มันดันเป็นคนง่ายๆ เลยทำให้เป็นที่รักของเพื่อนๆ และมันก็มาสนิทกับพวกผมอย่างไว คงเพราะนิสัยพวกเราคล้ายๆกัน คือง่ายๆ สบายๆ เป็นพวกไม่คิดมาก

“เห้ย ไอ้ต่อ มึงก็รู้ว่าไอ้โต้งมันเป็นเกย์ กูว่าไม่ใช่หรอก กูว่า น้องผู้ชายปี1คนนั้นแน่ๆ ตี๊ๆ ขาวๆ ตัวบางๆ เสป็กไอ้โต้งเลยละ ฮ่าๆๆ”
พวกเพื่อนผม ล้อเลียนผมกันอย่างสนุกปาก

ใช่แล้ว ผมเป็นเกย์ และไม่เคยปิดบังเพื่อนๆเลย ถึงจะไม่ได้ประกาศให้คนทั้งมหาลัยรู้ แต่กับเพื่อนรักผมทั้งสอง ผมตัดสินใจบอกความจริง ไม่อยากให้พวกมันผิดหวังถ้ามารู้ทีหลัง แต่เพื่อนผม2คนนี้มันก็ไม่แคร์ มันบอกว่า ผมคือผม จะชอบหญิงหรือชาย ก็ไม่ได้ทำให้ผมเปลี่ยนไป พวกมันก็คงยังคบกับผมเป็นเพื่อนรักเหมือนเดิม

“เห้ย พวกมึงพอเลย กูก็แค่มองน้องๆเค้าทำกิจกรรมกัน ไม่ได้สนใจมองแบบที่พวกมึงคิดกันหรอก “

“อะแน๊ะๆ แก้ตัวใหญ่เลย ทำไมกูว่ามึงมองเหมือนคนกำลังมีความรักวะ ไม่เห็นปกติวะ ไอ้โต้ง มึงกับกูคบกันไม่นานก็จริง แต่กูรู้นะเว้ย สายตาแบบนี้ คนกำลังมีความรักชัดๆ” ไอ้เก่งมันแย้งผม

“ไร้สาระวะพวกมึง กูไปละ เดียวไปเตรียมตัวทำงานดีกว่า” ผมรีบแก้ตัวอย่างเขินๆ แกล้งทำเป็นโมโหพวกมันแล้วเดินออกมา ไอ้2คนนั้นก็รีบเดินตามมาง้อผมกันใหญ่ แต่พวกมันก็คงรู้ละ ผมไม่ได้โกรธพวกมันจริงๆหรอก

จะว่าไป พวกเราไม่เคยโกรธกันด้วยเรื่องไร้สาระเลย คงเพราะด้วยความเป็นคนง่ายๆ ทำให้พวกเราสนิทกันได้แบบนี้ จะว่าไปที่เก่งพูด มันก็ไม่ผิดซะทีเดียว ผมมีคนที่มองอยู่ แต่ไม่ใช่พวกน้องๆหน้าหวาน ปี1 เหล่านั้นหรอก

คนที่ผมมองเป็นคนที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ที่ม้าหิน ข้างๆรุ่นน้องที่กำลังซ้อมเชียร์กันนั่นละ คนๆนั้นเป็นรุ่นพี่ปี 3 แถม เป็นผู้ชาย!!!

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
นิยายเรื่องแรกในชีวิตครับ อ่านของคนอื่นมาเยอะละ ขอลองแต่งเองดูบ้างดีกว่า หวังว่าจะชอบกันนะครับ
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ส่วนที่เป็นสีน้ำเงินเป็นของผู้เขียนจากต้นฉบับนะครับ ผู้แต่งบอกว่าอาจมาแวะเวียนบ้าง ยังไงก็รบกวนทุกท่านแสดงความคิดเห็นด้วยนะครับ

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 1 (1/4)
เริ่มหัวข้อโดย: Wr@iTh ที่ 17-09-2010 22:46:17

หุๆๆๆๆ แสดงว่าแอบชอบมานานแล้วดิเนี่ย :z1:
แล้วจะจีบยังไงจ๊ะ? :-[

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 1 (1/4)
เริ่มหัวข้อโดย: ANUNTAYA ที่ 17-09-2010 22:50:58

ลงยาว ๆ เลยครับ

ไร้เตอร์

สู้ ๆ ค้าบบบ

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 1 (1/4)
เริ่มหัวข้อโดย: KM ที่ 17-09-2010 23:34:28

-*-

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 1 (2/4)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 18-09-2010 08:36:23

พี่เค้าชื่อ เบส เป็นเด็กหัวกะทิคนนึง หน้าตาดีนะ แต่ไม่ค่อยเป็นที่นิยม คงเพราะเค้ามักจะทำตัวเชยๆ แต่งตัวเชยๆ เสื้อนักศึกษาตัวหลวมโคร่ง กางเกงตัวใหญ่ๆ เหมือนกางเกงลุงๆ ผมฟูๆ ยาว ไม่ได้เป็นทรง และที่แย่ที่สุดคือ แว่นตาคุณป้า กรอบพลาสติกลายกระ อันนั้น
ทำให้พวกเพื่อนๆล้อเลียนเค้า เรียกฉายาว่า “คุณป้า”

แต่ผมไม่คิดว่าเค้าเป็นคนน่าเบื่อแบบคนอื่นเลยนะ และเค้ายังเป็นคนมีน้ำใจดีงามสุดๆด้วย

วันที่ผมได้รู้จักกับเบส ก็เป็นวันนี้ละ เมื่อ1ปีก่อน ผมจดเอาไว้ในสมุดส่วนตัว วันที่ 31 กรกฎาคม

เมื่อ 1ปี ก่อน ผมกำลังเลิกเรียน และกำลังจะไปสัมภาษณ์งาน ผมไปสมัครงานเป็นเด็กเสิร์ฟร้านอาหารแถวหน้ามหาวิทยาลัย
แต่ด้วยความรีบ ทำให้ผมพลาด ที่จะมองทางก่อนข้ามถนนในมหาลัย มีรถคันนึงวิ่งมาด้วยความเร็วพอสมควร  เลี้ยวออกมาจากซอยข้างๆ และไม่คิดว่า จะมีคนทะเล่อทะล่า ไม่มองทางแบบผม วิ่งข้ามถนนพอดี รถคนนั้นเบรคทันพอดี แต่ด้วยความตกใจ ทำให้ผมล้มลงนั่งกับพื้น

คนขับรีบลงมาจากรถมาดูอาการผม คนๆนั้นคือพี่เบส จริงๆผมเป็นคนผิด เค้าควรจะด่าผมด้วยซ้ำ.. แต่เค้ากลับรีบถามอาการผมอย่างห่วงใย แม้ผมจะบอกว่าไม่เป็นไร รถยังไม่ทันถึงตัวผม แต่เบสก็ยังไม่ยอม  และจะพาผมไป รพ. ให้ได้ สุดท้ายผมก็ยอมแพ้คนหัวดื้อคนนี้ ให้เค้าพาผมไปยังโรงพยาบาลมหาลัย ที่อยู่ใกล้ๆ

นอกจากนั้น หลังจากวันนั้น พี่เค้ายังคอยมาถามไถ่อาการผมเสมอๆ เป็นเวลาเกือบเดือน  นั่นเป็นอะไรที่ทำให้ผมประทับใจมากๆ คนดีๆแบบนี้ ในกรุงเทพฯก็มีด้วย!!  เพราะเบสนั่นเอง ช่วยลบภาพคนกรุง ที่แสนเย็นชา เร่งรีบ และเห็นแก่ตัวไปจากใจของผม  ผมเริ่มประทับใจในตัวพี่เค้า จากการใกล้ชิดกันให้ช่วง 1 เดือนนั้นที่เบส คอยมาถามไถ่อาการผม ทำให้เราสนิทกันมากขึ้น

ผมไม่รู้หรอกนะว่าผมรักพี่เบสหรือเปล่า แต่ผมประทับใจในตัวพี่เค้ามาก

เบสเป็นคนใจดี หัวอ่อน ใครขอให้ทำอะไร ถ้าทำได้ เค้ามักช่วยเหลือเสมอ เพราะเป็นคนแบบนี้ ทำให้เบสมักถูกหลอกเสมอๆ ด้วยฐานะทางบ้านที่จัดว่ารวยมาก
ทำให้มีคนเข้าหาพี่เค้าเพราะเงินบ่อยๆ เข้ามาหลอกขอยืมเงิน แล้วไม่คืนบ้าง แต่พี่เค้าก็ไม่เคยทวง ผมเคยถามว่าทำไม ปล่อยให้คนยืมเงินแล้วไม่ทวงคืน

พี่เค้าก็ตอบผมกลับมาว่า “โต้ง ถ้าเค้าไม่ลำบาก เค้าคงไม่มาขอยืมพี่หรอก พี่เชื่อมันในตัวเพื่อนๆนะ ซักวันถ้าเค้ามีตัง เค้าก็มาคืนพี่เองละ ตัวพี่เองก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไรด้วย “ เบสพูดแบบนั้นแล้วยิ้มอย่างอ่อนโยนกับผม

แต่ก็เพราะเป็นคนแบบนี้ละ ทำให้เพื่อนของพี่เค้า รักพี่เค้ามาก หลายคนละอายแก่ใจ ก็เอาเงินมาคืนพี่เค้า  คนที่ไม่เอาเงินที่ยืมมาคืน ก็หายไปบ้างด้วยความละอาย ไม่กล้าสู้หน้าเบส

สาวๆที่เข้าหาพี่เค้า ก็มักเป็นพวกหวังสบาย ชอบรถ ชอบเงินพี่เค้า คบกันได้ไม่นาน ก็มักเลิกลากันไป เหตุผลคือ ทนไม่ได้ที่เบสนั้นน่าเบื่อ เชิ่ม และเชย
เบสอกหักมาหลายครั้งแล้ว เวลาเค้าเศร้า ผมมักจะหาข้ออ้างไปคุย ไปนั่งเล่นกับพี่เค้าด้วย เพื่อทำให้พี่เค้าสบายใจ
พี่เค้าไม่รู้หรอกว่าผมเป็นเกย์ ผมกลัวว่าถ้าเบสรู้ความจริง อาจจะไม่มาคุยกับผม  ถึงผมจะเชื่อว่าเบสเป็นคนดี ต้องไม่สนใจเรื่องที่ผมเป็นเกย์แน่นอนก็เถอะ
 ...............................................................................

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 1 (2/4)
เริ่มหัวข้อโดย: KM ที่ 18-09-2010 16:48:56

จิ้มให้ทะลุ

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 1 (2/4)
เริ่มหัวข้อโดย: ณ ที่เดิม™ ที่ 18-09-2010 18:03:29

แวะมาเจิมเรื่องใหม่ขอรับ :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 1 (2/4)
เริ่มหัวข้อโดย: Wr@iTh ที่ 18-09-2010 18:07:20

โธ่ๆๆๆๆ พี่เบสที่แสนดี :กอด1:
ลองหันมาดูน้องโต้งมั่งดิค้าาาาา :-[

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 1 (2/4)
เริ่มหัวข้อโดย: PandP ที่ 18-09-2010 18:17:44

คว้าไว้เลยนะโต้ง คนดีๆอย่างพี่เบสนี่หนึ่งในล้านเลยเหอะ 5555

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 1 (2/4)
เริ่มหัวข้อโดย: •ผั๑`|nกุ้va’ด• ที่ 18-09-2010 18:58:58

เข้ามาติดตามด้วยคนจ้า เนื้อเรื่อง น่าสนุกจัง

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 1 (2/4)
เริ่มหัวข้อโดย: shockoBB ที่ 18-09-2010 20:13:40

:z2: :z2:

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 1 (2/4)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 18-09-2010 22:06:56

น่าสนุกนะคะ

รอตอนต่อไปค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 1 (2/4)
เริ่มหัวข้อโดย: jokirito ที่ 18-09-2010 22:53:22

้เจิมด้วยคน

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 1 (2/4)
เริ่มหัวข้อโดย: kokikung ที่ 18-09-2010 23:19:52

น่ารักเนอะพี่เบส กะโต้ง

พี่เบสจิตใจดีไปไหน

มารอๆๆๆ จิ้มๆๆเรื่องใหม่+1ให้กร๊าฟฟฟฟฟ

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 1 (เต็ม)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 19-09-2010 08:07:59

วันนี้ผมก็มาทำงานตามปกติ การเป็นเด็กเสิร์ฟ ทำให้ผมได้รู้จักเพื่อนต่างคณะเยอะ บางคนอาจจะว่าน่าอาย
แต่ถ้ามันทำให้ผมได้เงินมาอย่างถูกกฏหมาย ไม่ทำให้ใครเดือดร้อน ผมจะอายทำไมละ

จริงๆทางบ้านผมก็ไม่ค่อยอยากให้ผมทำหรอก เพราะบ้านเราก็ไม่ได้ลำบากอะไร  ค่าเล่าเรียนในมหาลัยรัฐบาลก็แสนจะถูก แต่ผมไม่อยากรบกวนทางบ้าน  
ผมคิดว่า ผมโตพอจะรับผิดชอบตัวเองได้แล้ว ผมพยายามใช้เงินที่ทางบ้านส่งมาให้น้อยที่สุด และพยายามทำงาน
แต่แน่นอนว่า ไม่ให้มากเกินไปจนผลการเรียนตก ยังไงซะ ผลการเรียนผมก็กลางๆค่อนไปทางดี  เลยทำให้ทางบ้านไม่บ่นมากนัก

“สวัสดีครับ เชิญครับ กี่ที่ครับ” ผมต้อนรับลูกค้าด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม พลางพาลูกค้าไปยังโต๊ะที่ว่าง
เวลานี้พ้นช่วงเวลาพีคไปแล้ว ลูกค้าเริ่มบางตา ผมมองนาฬิกา 3ทุ่มแล้วซินะ เดียวต้องค่อยๆเริ่มเก็บร้านละ

ดีที่ผมเช่าห้องข้างนอกมหาลัย ไม่ไกลจากร้านอาหารที่ทำมากนัก เลยไม่ค่อยห่วงเรื่องเวลากลับบ้าน
บ้านเช่าแห่งนั้น พี่เก๋ เจ้าของร้านอาหารผู้ใจดีเป็นคนจัดหาให้ผม จริงๆบ้านนั้นเป็นของญาติพี่เก๋ แต่ทั้งครอบครัวย้ายไปอยู่ต่างประเทศ
เลยปล่อยบ้านให้เช่าไว้โดยพี่เก๋คอยช่วยดูแล  เพราะผมทำงานกับพี่เก๋ ผมเลยได้รับสิทธิค่าเช่าราคาถูกกว่าคนอื่น
คงเพราะผมขยันทำงานด้วยมั้ง เลยเป็นที่รักของพี่เก๋

ขณะที่ผมกำลังเก็บพวกขวดเครื่องปรุง ประตูของร้านก็เปิด ผมรีบเข้าไปรับลูกค้า

“อ้าว...พี่เบสนี่ มากินข้าวหรอครับ ทำไมมาดึกจัง” ผมทักเบสอย่างดีใจ

แต่เบส กลับทำหน้าเศร้าๆ ตอบกลับมาว่า “อึม ...พอดีไม่ค่อยหิวนะ แต่ไม่กินเลยก็คงไม่ได้ “
ผมรีบพาเบสไปนั่งโต๊ะ ที่ยังว่างอยู่

“รับอะไรดีครับ”

“ขออะไรง่ายๆซักอย่างละกัน พี่ให้โต้งคิดให้เลยละกัน”

“งั้นข้าวราดฉู่ฉี่กุ้งไหมครับ เห็นพี่ชอบกิน”

“อึม...เอาอะไรก็ได้”

ผมมองหน้าเบสอย่างสงสัย วันนี้เบสดูไม่สบายใจเลย เมื่อตอนเย็นยังดีๆอยู่เลยนิ ทำไมวันนี้ทำหน้าเศร้าๆ 
ผมรีบเอาออเดอร์ไปวางให้ห้องครัว แล้วไปเตรียมน้ำมาให้เบส

“อะ พี่ วันนี้ผมเลี้ยงน้ำพันส์พี่เอง นี่เมนูเด็ดของร้านเลยนะ ผมปรุงเองน้ำพันส์นี้อะ”

“หึมม เราจะมาเลี้ยงพี่ทำไม ขอบใจนะ เดียวพี่จ่ายเอง”

“ไม่ต้องๆ พี่ ผมเลี้ยงเอง พี่จำได้ปะ วันนี้เป็นวันที่เราเจอกันไง พี่เกือบขับรถชนผม จำได้ไหม”

“อ้าว หรอ วันนี้เองหรอ “ เบสยิ้มที่มุมปากนิดๆ เวลาแบบนี้ จะให้ทำอะไรก็ได้ ผมยอม ถ้าจะทำให้เบสยิ้มได้

“ขอบใจนะ งั้นพี่รับเอาไว้ละกัน แต่ว่า เรานี่เก่งนะ จำวันได้ด้วย วันนั้นพี่เกือบชนเราไปแล้วไหมละ วันหลังจะข้ามถนนก็ดูดีๆก่อนละ”  โดนเทศเลยผม แต่ผมก็ชินแล้วละ เบสชอบยกเอาเรื่องนี้มาเทศผมเสมอๆ

 “พี่เป็นไรอะ ทำหน้าเศร้าๆ มีไรหรอพี่ บอกผมได้น้า เดียวน้องคนนี้จัดการให้ ใครมาแกล้งพี่ชายผม”

เบสขำเล็กน้อยก่อนจะเอามือมาขยี้หัวผม “ไม่ต้องหรอก ขอบใจนะโต้ง พี่มีเรื่องให้คิดหน่อยนะ”

ผมทำหน้าสงสัยใส่ แต่ก็ไม่ถามอะไรมาก ถ้าพี่เค้าไม่อยากเล่า ถามไปก็มีแต่ทำให้อารมณ์เสียเปล่าๆ ถ้าอยากเล่าก็คงมาเล่าเองละ

ผมเดินไปเอาอาหารเสิร์ฟโต๊ะข้างๆก่อน หลังจากนั้นซักพัก อาหารที่สั่งไปของเบสก็เสร็จ

ผมแอบมองเบสนั่งทำหน้ากลุ้มๆ คนเดียวอยู่ห่างๆ เวลาแบบนี้ ผมอยากเข้าไปปลอบพี่เค้าจริงๆ  แต่ผมก็รู้ลิมิตดีว่า เราเป็นแค่รุ่นพี่รุ่นน้อง ไม่ใช่เพื่อน จะเข้าไปยุ่งมากๆก็กลัวพี่เค้ารำคาญ

“ขอบใจมากโต้ง คิดเงินด้วย”

“50บาทครับ” ราคาอาหารร้านนี้ค่อนข้างสูง  แต่ก็สมราคาคือรสชาติ อร่อยกว่าร้านตามสั่งข้างนอก แถมยังมีแอร์นั่งกินกันสบายๆด้วย

“เอ่อ...โต้ง เลิกงานกี่โมงละ” เบสถาม

“อีกแป๊บนะพี่ เดียวเก็บโต๊ะพี่เสร็จ เอาขยะไปทิ้ง เดียวผมก็กลับแล้ว ทำไมหรอพี่”

“เอ่อ....”เบสดูทำท่าลังเล

“ไงพี่ บอกผมได้เลย ไม่ต้องเกรงใจ”

“เบสไปดื่มเหล้ากับพี่ได้ไหม วันนี้พี่ไม่อยากอยู่คนเดียว ไอ้พวกเพื่อนๆของพี่ก็ดันไม่มีใครว่างเลย”

“ได้เลยๆ พี่รอผม 20นาที นั่งในร้านนี่ละ เด๋ียวผมเคลียร์ของเสร็จแล้วเราไปกันครับ”

ผมรีบรับคำอย่างดีใจ เวลาเบสเป็นแบบนี้ ผมห่วงซะจริงๆ ต้องรีบเก็บร้านแล้วไปกับพี่เค้า  ไม่อยากปล่อยให้พี่เค้าอยู่คนเดียว
กลัวว่าจะมีเรื่องไม่ดีเกิดกับพี่เค้า

หลังจากเก็บร้านเสร็จ เบสก็ชวนผมไปร้านนั่งดื่มเล็กๆ เลยมหาลัยไปหน่อย

ผมอาสาขับรถไปเอง เพราะดูเบสเหนื่อยๆ

บรรยากาศในร้านเป็นแบบสบายๆ เปิดเพลงคลอเงียบๆ ไม่ได้มีเสียงดังโวยวายน่าหนวกหู  ปกติผมชอบร้านแบบนี้ละถ้ามาคนเดียว แต่ถ้าจะมาดื่มกับเพื่อนๆคงต้องเป็นร้านอีกแบบ

“เป็นไรพี่ วันนี้พี่ดูไม่ปกติ” ผมเอ่ยปากถาม

“.........” เบสยังคงเงียบ

ผมหันไปสั่งเครื่องดื่มกับบริกร  ผมตั้งใจจะดื่มไม่มาก เพราะกลัวเมาซะก่อน เดียวจะไม่มีคนดูแลเบส เลยสั่งเบียร์ไปคนละขวดกับเบส
ผมพยายามชวยเบสคุยเรื่องไร้สาระ เบสก็นั่งรับฟังเงียบๆ ยิ้มขำบ้างเวลาผมเล่าเรื่องตลก  แต่พี่เค้าพูดตอบโต้ผมน้อยมาก

พอผ่านไปซัก2 ชม. ร้านก็เริ่มจะปิดแล้ว เบสอยู่ในสภาพที่อยู่ในหน้าแดงก่ำ จู่ๆ ก็ร้องให้ออกมา

“เห้ย พี่ ร้องให้ทำไม เกิดไรขึ้น บอกผมมาซิ”

“......”เบสยังคงเงียบ

“ถ้าพี่ไม่พูดแล้วผมจะรู้ได้ไงจริงมะ มีเรื่องอะไรเล่ามาซิ เพื่อผมช่วยได้”

“โต้งช่วยพี่ไม่ได้หรอก....พี่มันแย่ พี่มันไม่ดีเอง”เบสพูดพลางสะอื้นออกมา

“ไม่บอกแล้วจะรู้หรอ บอกมาก่อนซิ”

“.....” เบสยังคงเอาแต่ร้องให้

ผมปลอบไปได้ซักพัก เบสก็ดูท่าจะสงบลง

บวกกับร้านเริ่มปิดเพลงไล่ลูกค้าแล้ว  ผมเลยต้องประคองเบสที่ไม่ค่อยมีสติ ออกมาจากร้าน พามานั่งสงบสติ ตรงข้างถนน แถวร้าน

"เป็นไงบ้างพี่ อารมณ์เย็นลงหรือยัง”

“เออ ขอบใจโต้งมาก พี่ดีขึ้นหน่อยแล้ว” เบสดูค่อยยังชั่วขึ้น

“เป็นไรละพี่ ร้อยวันพันปี จะเห็นพี่เป็นแบบนี้ อกหักมาเหรอ”ผมแกล้งแซวพี่เค้าขำๆ ไม่ได้กะว่าจะจริงหรอก

“ใช่ พี่อกหักละโต้ง” เบสตอบกลับมา

นั่นทำให้ผมตกใจเป็นอันมาก เพราะไม่นึกว่าจะจริง

“เห้ย พี่ พี่ไปมีแฟนตอนไหนผมไม่เห็นรู้เรื่องเลย”

“เรายังไม่ได้เป็นแฟนกันหรอก พี่แอบชอบเค้า แล้ววันนี้ เค้าเกิดรู้ขึ้นมา
เค้าหัวเราะพี่ บอกว่าพี่เชย เค้าถามพี่ว่า กล้ามาชอบเค้าได้ไง
บอกพี่ซิโต้ง ว่าพี่ควรทำยังไง “ ว่าแล้ว เบสก็เริ่มร่ายออกมา ราวกับเข่ือนแตก

เบส ชอบเพื่อนที่คณะเดียวกันแต่คนละเอก ชื่อหนิง
หนิงเป็นคนที่สวยมาก ค่อนข้างเป็นที่ป๊อบปูล่า คงเพราะนิสัยแก่นๆแบบชายของเธอ  เธอเป็นคนร่าเริง และทำให้มีเพื่อนชายที่สนิทกันหลายคน
มาวันนึงเบสได้เรียนวิชาเดียวกับเธอ เลยทำให้ได้สนิทกัน และยิ่งทำรายงานคู่กัน ยิ่งทำให้เบสแอบชอบเธอ
เธอเรียนไม่ค่อยเก่งหรอก คงเพราะเห็นเบสเรียนเก่งเลยเข้ามาขอทำรายงานด้วย

เบสดีใจมาก เพราะแอบชอบเธออยู่ เบสพยายามทำอะไรให้หลายๆอย่างมาก  รายงานเธอแทบไม่ต้องทำอะไร เบสทำให้หมด เธอกับเบสสนิทกันขึ้นมาก  เดินไปไหนมาด้วยกันก็บ่อย ไปกินข้าวด้วยกันก็มี

ความสนิทสนมนั้นทำให้เพื่อนของหนิงสงสัย แล้ววันนี้ พวกเพื่อนๆของหนิง ก็เข้ามาล้อ ว่าหนิงคบกับเบสละซิ
คงเพราะเบสเป็นคนขี้อาย จึงได้แต่ทำหน้าแดง แล้วก้มหน้า
ทำให้พวกเพื่อนหนิงยิ่งได้ใจ แซวเบสใหญ่ ทำให้หนิงอายเพื่อนๆมาก จนพูดขึ้นมาว่า

“จะบ้าหรอเบส เธอมาชอบชั้นได้ไง เรามันเหมือนอยู่กันคนละโลกเลย  นี่พ่อเฉิ่ม ไปแต่งตัวมาดีๆก่อนค่อยกล้ามาชอบชั้นเหอะ”

เบสบอกว่า หนิงคงไม่ได้ตั้งใจพูด แต่เพราะเบสไม่ดีเอง  ทำให้หนิงอายเพื่อนๆ เค้าสมควรจะโดนพูดแบบนี้แล้วละ

“พี่มันไม่หล่อ สาวไหนเค้าจะมาแล สมควรแล้วละ พี่ทำให้หนิงเค้าอายเพื่อนๆ พี่ก็ควรโดนแบบนี้แล้วละ”

“ไม่จริงเลยพี่ ใครว่าเบสไม่หล่อ ผมเถียงสุดชีวิตเลย เบสนะ ทั้งหล่อ ทั้งน่ารัก ทั้งใจดี  ยายพี่หนิงกับเพื่อนๆละตาถั่ว เพชรแท้ๆ มองเป็นก้อนหินได้ไง”
ด้วยความโมโห ผมเพลอพูดความในใจออกมา อดอายไม่ได้ ผมจะหน้าแดงหรือเปล่าผมไม่รู้ซิ แต่มันเรื่องจริงนิ

เบสก็หน้าแดง พี่แกคงเขินที่มีคนมาชม แถมคนชมดันเป็นผู้ชายตัวใหญ่อย่างผมซะด้วย

“ขอบใจนะโต้ง ที่ช่วยชมพี่ แต่พี่รู้ตัวดีนะว่าพี่มันเฉิ่ม”

“ไม่ครับพี่ ผมไม่ได้แกล้งชม ผมคิดยังงั้นจริง” โอ้ย ตายละๆๆ ผมพูดเองอายเองเว้ย หน้าผมคงต้องแดงแน่ๆ

เบสเองก็ดูงงๆ แล้วก็เขินไม่ใช่น้อย หน้าแดงมาก จากที่แดงเพราะฤทธิ์เหล้า

ก็จริงละ เบสจริงๆ เป็นคนโครงหน้าสวยมาก เรียวได้รูป หน้าเนียนไร้สิวฝ้า ผิวตัวก็ขาวเนียนน่าลูบเป็นยิ่งนัก  ปากแดงๆ จมูกโด่ง ดวงตาเรียวคม รูปร่างอาจจะผอมไปหน่อยและก็ไม่ได้สูงนักแค่ 174-175

แต่สมัยนี้เค้าก็นิยมกันแบบนี้นิ นี่ถ้าทำผม แต่งตัวหน่อย ผมว่าเบสก็ไปออกอัลบั้มเป็นนักร้องบอยแบนได้เลย

“เอาจริงๆนะพี่ ผมว่า ถ้าพี่แต่งตัวหน่อย พี่ก็หล่อเทพเลยน้า” ผมแกล้งแซวพี่เค้า เพื่อทำให้บรรยากาศน่ากระอักกระอ่วนนี้หายไป

“ขอบใจนะโต้ง แต่จะทำไงได้ พี่ก็เป็นแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไรละ พี่ทำใจแล้ว คงไม่มีคนมาชอบพี่หรอกชาตินี้”
เบสพูดพลางถอนหายใจ

“ไม่จริงพี่ ผมกล้าพูดว่ามีคนชอบพี่แน่ๆ “

“ทำไมโต้งกล้าพูดแบบนั้นละ?”

“เอ่อ.... ไม่รู้ละ แต่เชื่อผมเหอะพี่ เอางี้แล้วกัน เดี็ยวผมช่วยเอง พี่จะได้เชื่อผม  ผมจะเปลี่ยนพี่เอง ทำให้คนทุกคนที่เคยเหยียดหยามพี่ ต้องมาขอโทษว่าพวกเค้ามองคนผิดไป”

ผมพูดด้วยอารมณ์โมโห พวกมีตาแต่หามีแววไม่ คนน่ารักต่อให้ทำตัวยังไง มันก็น่ารักละวะ

“เอางี้พี่ ผมจะช่วยเอง แต่พี่ต้องให้ความร่วมมือกับผมละกันนะ วันเสาร์นี้พี่ว่างปะ”

“เอ่อ....โต้งจะทำอะไรหรอ ..พี่กลัวว่า โต้งจะเสียแรงเปล่า พี่คงทำอะไรให้ดีกว่านี้ไม่ได้หรอก”
เบสตัดพ้อน้อยใจในตัวเอง

“เชื่อผมนะพี่ มั่นใจในตัวเองหน่อย อย่างน้อยก็มีผมคนนึงละที่คิดว่าพี่ดูดีมาก”
อ๊ากกกก ไอ้โต้งบ้า อายตัวเองวะ ชมผู้ชายต่อหน้า ผมมันต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ
เบสเขินหน้าแดงอีกแล้วที่มีผู้ชายมาชม

“ขอบคุณมากนะ.....ถ้าโต้งพูดถึงขนาดนี้ พี่จะลองเปลี่ยนตัวเองดูซักครั้ง”

“โอเค เราตกลงกันละนะ งั้นเสาร์นี้ เดียวผมพาพี่ไปตัดผมแล้วก็เลือกซื้อเสื้อผ้าเอง”

“ขอบใจนะโต้ง” เบสพูดขอบคุณผม ด้วยใบหน้าที่ดูร่าเริงขึ้นนิดๆ สายตาเบสเป็นประกาย  ดูมีความหวัง ใบหน้าน่ารักๆภายใต้แว่นตานั้น แทบจะทำให้ผมทนไม่ได้  อยากจับเบสกดลงตรงนี้เลย ทำไมน่ารักได้ขนาดนี้
ไอ้พวกโง่พวกนั้นตะหากที่มองไม่เห็นความน่ารักเบส คอยดูนะ ผมจะเปลี่ยนพี่เอง ผมสัญญาในใจ

 “เออ แต่ว่า คืนนี้จะเอาไงพี่ พี่คงขับรถกลับบ้านไม่ได้แน่ๆสภาพแบบนี้ ไปค้างห้องผมก็ได้นะ”
 ผมลองชวนเบสดู เพราะสภาพเบสตอนนี้ ถึงจะดีขึ้นหน่อย แต่ก็ยังเมามากอยู่  สงสัยปกติ ไม่ค่อยได้กินเหล้าแน่ๆ กินเบียร์ไปแค่3ขวดก็ยืนโงนเงนละ

“จะดีหรอ เกรงใจโต้งนะ พี่ค่อยๆขับกลับก็ได้มั้ง ไม่ได้บอกที่บ้านไว้ด้วยซิ”

 “ไม่ต้องเลยพี่ ผมไม่ยอมให้พี่กลับบ้านในสภาพนี้แน่ ถ้าเกิดเป็นไรมา ผมต้องเสียใจมากแน่ๆเลย”
 ว่าแล้วผมก็กึ่งบังคับเบสให้ขึ้นรถไปกับผม โดยผมขับเอง คงเพราะผมพูดมากมั้งวันนี้ เลยดื่มไปแค่นิดเดียว
 ...............................................................................
พอดีคนโพสไม่สบาย เลยลงให้อย่างเบลอๆ ตรวจคำผิดแก้ไปบ้างแล้วแต่ถ้ายังมีอีกก็ขออภัยด้วย จะรีบกลับมาแก้ให้หลังจากหายป่วย

ข่าวแจ้งให้ทราบผู้แต่งแจ้งว่าเรื่องนี้อาจถึง 50 ตอนนะครับ และตอนนี้มีลงไปแล้ว 30 ตอน

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 1 (เต็ม)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 19-09-2010 08:52:08

:z13: litlittledragon

โอ๊ะโอววว นายเอกจะแปลงโฉมแล้ววว

อยากเห็นจริงอะไรจริง

รอๆๆ :man1:

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 1 (เต็ม)
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 19-09-2010 08:52:43

:L1:คุ้นๆเคยอ่านที่ไหนมาหว่า

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 1 (เต็ม)
เริ่มหัวข้อโดย: ณ ที่เดิม™ ที่ 19-09-2010 09:22:22

รอตอนแปลงโฉมขอรับ :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 1 (เต็ม)
เริ่มหัวข้อโดย: KM ที่ 19-09-2010 11:41:07

เอามาอีก

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 1 (เต็ม)
เริ่มหัวข้อโดย: Rinze ที่ 19-09-2010 12:32:03

แปลงโฉม ฮ่าๆ
พอหล่อแล้วโต้งจะจีบพี่แกยากกว่าเดิมรึเปล่าเนี่ย!!

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 2(1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 20-09-2010 19:46:30

*****ตอนที่ 2 *****
“เข้ามาเลยพี่ไม่ต้องเกรงใจ”ผมพาเบสเข้ามาในห้อง

บ้านเช่าหลังนี้ เนื่องจากเคยเป็นบ้านคนอยู่อาศัยมาก่อน แล้วค่อยแบ่งให้คนมาเช่าทีหลัง  สภาพเลยเหมือนบ้านธรรมดาหลังนึง
และพี่เก๋ก็ค่อนข้างเลือกคนเข้าพักเป็นอันมาก ดังนั้นบ้านธรรมดาในพื้นที่ 50ตารางวานี้ เลยมีแค่ห้องให้พักได้ 2 ห้องเท่านั้นเอง  

อีกห้องเป็นห้องใหญ่มีห้องน้ำในตัว เป็นของนักศึกษาปริญญาโทคนนึง แต่พี่แกไม่ค่อยอยู่พักหรอก  พี่แกมีแฟนแล้ว เลยไปนอนค้างห้องแฟนบ่อยๆ นานๆทีจะกลับมาบ้านเช่านี้ ตอนนี้ในบ้านเลยเหลือแค่ผม

ห้องของผมเป็นห้องธรรมดา ไม่มีห้องน้ำในตัวแบบอีกห้อง แต่ก็ไม่ได้ไม่สะดวกอะไร แถมยังดีที่มีสวนหน้าบ้าน ซึ่งผมชอบมาก เวลาว่างๆก็จะออกมาทำสวนตอบแทนเจ้าของบ้านเช่าหน่อย ตกแต่งให้มันสวยงาม เจ้าของถ้ากลับมาจะได้ชื่นใจว่าบ้านเค้าไม่ได้รกหรือเปลี่ยนไปในทางที่แย่

“ขอบใจนะ” เบสขอบคุณผมเป็นรอบที่ล้านได้แล้วมั้งภายในวันนี้วันเดียว
จริงๆถึงจะบอกว่าผมกับเบสคุ้นเคยสนิทกันพอควร
แต่ด้วยเราเรียนกันคนละคณะ ทำให้ไม่ค่อยได้เจอกัน ถึงเบสจะชอบมากินข้าวร้านที่ผมทำงานก็เหอะ  แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เราไปกินเหล้าด้วยกัน และเบสก็มาห้องผมเป็นครั้งแรก

จริงๆผมก็เขินนะ แต่ไม่อยากทำให้เบสยิ่งกระอักกระอ่วนใจ เลยแกล้งทำเฉยๆ

ผมไปค้นตู้เสื้อผ้าหา ผ้าเช็ดตัวกับเสื้อผ้าเปลี่ยนนอนให้เบสแล้วก็ไล่เบสไปอาบน้ำ

ระหว่างรอเบสอาบน้ำ ผมใจเต้นตึกๆ เอาไงดีวะ ได้อยู่กัน 2 ต่อ 2 กับคนที่แอบชอบ เป็นใครก็คงตื่นเต้นละ

ผมเดินไปเดินมา ไม่รู้จะทำไรดี จนเบสออกมาจากห้องน้ำ

ตอนนี้เบสอยู่ในชุดเสื้อยืดสีขาวแบบรัดรูป กางเกงบอลขาสั้น เนื้อตัวหอมกลิ่นสบู่อ่อนๆ  เบสค่อนข้างผอม และเตี้ยกว่าผม เลยใส่เสื้อผมได้ ขาเรียวเนียนพ้นขอบกางเกงมา ไม่มีขนหน้าแข้งซักเส้น สมกับเป็นอาตี๊ลูกครึ่งจีน

เบสทำหน้าอายๆ ที่ต้องจู่ๆก็มาโชว์สภาพส่วนตัวที่ไม่เคยมีเพื่อนคนไหนเคยเห็นมาก่อนกับผม
ไม่รู้ว่าที่หน้าแดงๆ เพราะเหล้าหรือเพราะอายผมมากๆกันแน่

ผมเองก็ใจเต้นสุดๆ หน้าผมต้องแดงอีกแล้วแน่ๆ ตอนนี้ผมอยากดึงเบสมากอดมาก
แต่ก็ต้องห้ามใจ เพราะกลัวว่าสัมพันธภาพระหว่างพวกเรามันจะแย่  เบสไม่ใช่เกย์แบบผม ขืนผมทำรุ่มร่ามไป คงจะโดนเกลียดแน่ๆ

“กินน้ำก่อนนอนนะพี่ เดี๋ยวผมขอตัวไปอาบน้ำบ้างละ อยากนอนละ”
ผมหาเรื่องชวยคุย พลางส่งแก้วน้ำที่เตรียมไว้ให้เบส แล้วหนีไปเข้าห้องน้ำอย่างรวดเร็ว

ผมปล่อยให้สายน้ำไหลผ่านตัว ด้วยหวังว่า สายน้ำเย็นๆ จะทำให้ใจผมที่เร้าร้อน เย็นลงได้บ้าง
น้องชายผม จากตอนแรกที่พอเห็นเบสเดินออกมาจากห้องน้ำ มันก็เริ่มแข็งตัว ทำให้ผมต้องรีบเข้าห้องน้ำมา
พอโดนน้ำเย็นๆไหลผ่าน มันก็เริ่มจะสงบลงๆ เห้อ....นี่ผมคิดอะไรกับพี่เค้านะ พี่เค้าไม่ได้เป็นเกย์นะ

ผมยอมรับว่าชอบพี่เค้า แต่ผมไม่คิดจะรักหรอก กลัวเจ็บ รักผู้ชายแท้ๆที่ไม่ได้เป็นเกย์เหมือนกันมีแต่จะเจ็บ

หลังจากในผมสงบแล้ว ผมก็เช็ดตัวเดินออกมาจากในห้องน้ำ เนื่องจากเคยตัวและรีบไปหน่อย  ผมเลยไม่ได้เอาเสื้อผ้าเข้าไปเปลี่ยนในห้องน้ำ ทำให้ต้องเอาผ้าขนหนูพันกายท่อนล่างเดินออกมา

พอเข้าไปในห้องนอน ก็เห็นเบสนั่งอยู่บนเตียง เบสหันมามองทางผม  พอเห็นผมนุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวเดินเข้ามา เบสก็หน้าแดงก้มหน้ามองพื้น ทำท่าเหมือนอายซะเหลือเกิน

เบสเค้าคงไม่ค่อยได้มีโอกาสถอดเสื้อต่อหน้าใคร ด้วยเป็นคนเรียบร้อย คงเลยอาย  ต่างกับผมซึ่งถึงจะเป็นเกย์แต่ก็มีเพื่อนสนิทผู้ชายหลายคน ทุกคนก็เป็นคนดี ไม่รังเกียจผม ถอดเสื้อโชว์กันเป็นประจำทำให้ผมเคยชินแล้ว แต่ไม่รู้ทำไม วันนี้ผมรู้สึกอายเบสเค้าจัง

เพื่อแก้อาการเก้อเขิน เลยรีบไปหยิบเสื้อผ้าจากตู้มาใส่ ขณะใส่เสื้อผ้า ผมหันหลังให้เบส
หันหน้าเข้าหาตู้เสื้อผ้า ที่บานประตูตู้เสื้อผ้าของผมเป็นกระจก ผมแอบมองเบสจากมุมนี้

ไม่รู้คิดไปเองหรือเปล่า ผมเห็นเบสแอบเหลือบมองมาทางผมบ่อยๆ ผมบอกตัวเองในใจว่าคงไม่มีอะไรหรอก
เบสเค้าแค่ไม่เคยเห็นคนเปลี่ยนเสื้อผ้าต่อหน้ากระมั้ง เลยสนใจอยากรู้

 “พี่นอนบนเตียงได้เลยนะ เดี๋ยวผมไปนอนที่โซฟาหน้าห้องเอง” พอเปลี่ยนเสื้อเสร็จผมก็หันไปคุยกับเบส

“ไม่ได้ๆๆ โต้งละนอนเตียง เดียวพี่นอนโซฟาเอง มารบกวนนอนด้วยก็แย่แล้ว จะมาแย่งเตียงอีกได้ไง”

“พี่เป็นแขก ผมจะให้พี่นอนแบบนั้นได้ไง ไม่เป็นหรอก อย่าคิดมากเลย นอนไปเหอะพี่”

“ไม่ได้ พี่มารบกวนเธอแล้วจะทำยังงั้นได้ไง เธอมานอนเถอะ”  ว่าแล้วไม่รอช้า เบสทำท่าจะเดินออกจากห้องจนผมต้องรีบขว้าแขนเบสไว้
เบสทำหน้าตกใจเล็กน้อย ผมเลยรีบพูดขึ้นมาว่า

“เดี๋ยวพี่ งั้นไม่ต้องเถียงกันละ ผมง่วง มานอนเตียงเดียวกันละกัน พี่คงไม่ถือนะ”  ขณะที่พูดใจผมก็เต้น ตึกๆ จนแทบจะกระเด็นออกมาข้างนอกแล้ว
คิดไปได้ไงวะไอ้โต้ง ชวนพี่เค้ามานอนเตียงเดียวกัน โอ้ยยย ถ้าเกิดผมทนไม่ไหวละ จะเกิดอะไรขึ้น

 “......”พี่เบสเงียบไม่ตอบ เดินก้มหน้างุดๆไปยังเตียงแล้วล้มตัวลงนอนแทนคำตอบ

ผมแอบยิ้มในใจ ดีใจที่พี่เค้าไม่รังเกียจผม

ผมรีบเดินไปปิดไฟแล้วกลับมานอนที่เตียง เบสนอนชิดในติดฝั่งผนังห้อง ส่วนตัวผมนอนอีกด้าน

เบสนอนหันหลังให้ผม จากมุมนี้ ถึงจะมืด แต่ผมก็มองเห็นไหล่ของเบส ท่อนแขนขาวๆ เอวบางๆ

โอ้ยยยยย ผมจะกลั้นใจไม่อยู่แล้ว คนที่ชอบมานอนข้างๆ ผมอยากจะกอดเบสเค้าจริงๆ
---------------------------------------------------------------------------------------
หล่นไปอยู่หน้าสองอย่างรวดเร็ว :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 2 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 20-09-2010 20:00:22

โอ๊ะโอวว ได้ :z13: อีกแล้วว

สงสัยดวงเรา จะสมพงษ์กันมั้งเนอะ litlittledragon :laugh:

รอลุ้นว่าโต้งจะอดทนอดกลั้นได้มั้ย :man1:

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 2 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: KM ที่ 20-09-2010 21:45:28

เดี๋ยวดันให้

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 2 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: Na_RimKLonG ที่ 20-09-2010 21:57:54

อะนั่นๆๆ

แอบมีใจเต้น หึหึ

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 2 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 20-09-2010 22:39:54

คุ้นๆน่ะ แต่ขอน่ะนายเอกน่ารักขึ้นแล้วอย่าลืมโต้งน่ะ

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 2 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: jokirito ที่ 21-09-2010 11:26:45

ดึกๆ ก็แกล้งพลิกตัวไปกอดซะเลยสิโต้ง :o8:

ถึงคนโพสจ้า ถ้าไม่อยากให้ตกไปหน้า 2 ต้องมาอัพบ่อยๆ งิ

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 2 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: Rinze ที่ 21-09-2010 17:15:43

น่าน!!
ใจเต้นๆ

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 2 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: Wr@iTh ที่ 21-09-2010 18:13:25

ปล้ำเลยๆๆๆ :oo1:
เดี๋ยวพี่เบสเค้าสวยขึ้นจะมีหมาคาบไปรับประทาน :m16:
เพราะงั้นต้องรีบจองไว้ก่อนนนนน ฮ่าๆๆๆ :z1:

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 2 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: P★RiTŸ ที่ 21-09-2010 18:43:51

อย่างนี้ถ้าเบสดูดีขึ้น
โต้งก็ต้องมีคู่แข่งเยอะอะดิ :m16:

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 2 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 21-09-2010 21:10:46

ใจผมเต้นดังมาก จนกลัวว่า เบสจะได้ยินจริงเลย

ทันใดนั้น เบสก็หันกลับมา ผมสะดุ้งเล็กน้อย แต่ไม่หันหนี เบสทำท่าตกใจเล็กน้อย ที่ผมยังไม่หลับ
ตาเราประสานกันแล้ว เราสองคนต่างฝ่ายต่างก็เงียบ.....

“เอ่อ...วันนี้ขอบใจโต้งมากนะ” เบสเอ่ยทำลายความเงียบขึ้นมาก่อน

“ไม่เป็นไรพี่ เพื่อพี่ผมทำให้ได้” เน่ามาก ผมคิดในใจ กูพูดออกไปได้ไงวะ

“ฮ่าๆ เน่าจริงๆเลยโต้ง นี่ถ้าเราเป็นผู้หญิง คงต้องคิดว่าโต้งแอบชอบเราแน่ๆ” เสียงเล็กพูดแบบขำๆ

ก็แน่ซิ ผมแอบชอบเบสจริงๆนิ  
“นี่ โต้ง ขอบใจนะสำหรับวันนี้ เราไม่รู้จะพูดกับใครดีจริงๆ เวลาแบบนี้ ไม่รู้ทำไมเรานึกถึงโต้งนะ
แปลกดี เราก็รู้จักกันได้ไม่เท่าไร แถมไม่ค่อยได้เจอกัน แต่เราเหมือนสนิทใจที่จะพูดกับโต้งนะ ทั้งๆที่นายเป็นรุ่นน้องแท้ๆ “

“ผมก็คิดเหมือนพี่ละ จริงๆผมไม่เคยคิดว่าเบสเป็นรุ่นพี่เลยนะ” ผมตอบกลับไปจากใจจริง เพราะผมไม่เคยคิดว่าเบสเป็นรุ่นพี่เลย

“ไอ้นี่นิ พูดดีด้วยหน่อย ทำเป็นได้ใจ ฮ่าๆๆ” เบสพูดแกล้งทำเป็นโกรธ แล้วก็ขำออกมา

“แต่ก็จริงนะ อยู่กับโต้งแล้วสบายใจ โต้งชอบทำให้เราขำ ทำให้เรายิ้มได้  นี่นายไม่ต้องเรียกเราว่าพี่ก็ได้ เรียกเราเบสดีไหม แล้วเราก็เรียกโต้ง ฟังดูเหมือนเพื่อนกันดี”

เบสพูดออกมา พลางทำหน้าเหมือนขอความเห็น

“ได้เลยพี่....เอ่อ... โทษที ยังไม่ชินนะเบส จริงๆเราก็อยากเรียกเบสมาแบบนี้นานละ”

เบสยิ้ม ดูท่าพอใจมากกับคำตอบ

หลังจากนั้น เราก็คุยกันหลายเรื่องมาก ส่วนใหญ่เป็นเรื่องส่วนตัวของเราสองคน
ผมได้รู้จักเบสในอีกมุมมองนึง

เบสเป็นเด็กเรียนมาตั้งแต่เด็ก ไม่รู้จักเรื่องแฟชั่น และค่อนข้างล้าสมัยมาก
ทำให้ในชีวิตนี้ไม่เคยมีแฟนมาก่อน หลายคนที่เข้ามาในชีวิตเบส ที่ผมเคยเข้าใจผิดว่าเป็นแฟน

จริงๆแล้ว เบสบอกว่า ยังไม่ได้เป็นแฟนหรอก คนเหล่านั้นเข้ามาตีซี้กับเบสเอง  ทำให้เบสหลงใหลไปกับคำหวานๆล่อล่วงนั้น แต่พอเค้าได้ของที่ต้องการ ซึ่งมักจะเป็นพวก กระเป๋า น้ำหอม เสื้อผ้า

พวกเค้าก็ไปจากเบส และไม่เคยยอมรับว่าเป็นแฟนกับเบสมาก่อน ซึ่งสาวๆเหล่านั้นละที่ผมเคยเห็นเดินกับเบสบ้าง

ปกติเบสก็พอทำใจได้ เพราะยังไม่ได้เผลอใจไปมากนัก  แต่ครั้งนี้  เบสรู้สึกดีกับหนิงมาก เพราะเธอไม่เหมือนใคร ดูมีความจริงใจ และร่าเริ่ง ทำให้เบสสดชื่น
มาครั้งนี้ คนที่เบสไว้ใจว่าจะเป็นคนดี และเทใจไปให้ กลับมาพูดล้อเลียนเค้าต่อหน้าคนอื่น มันทำให้เค้าเสียใจมาก
ช๊อกมากกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา ทั้งอาย ทั้งเสียใจ ทั้งรู้สึกดูถูกตัวเอง

“งั้นแสดงว่าเบสก็...เอ่อ..บริสุทธิ์ละซิ”

“โต้ง ไอ้บ้า ถามอะไรเนี่ย..”เบสโวยอย่างเขินๆ ก่อนจะพยักหน้า

“อืม ใช่ เรายังไม่เคยมีอะไรกับสาวๆพวกนั้นหรอก จูบยังไม่เคย นายคงเคยซินะ หน้าตาก็หล่อ หุ่นก็ดี สาวๆคงชอบละซิ”
เบสถามผมกลับมา

จะเป็นไปได้ไงครับ ผมเป็นเกย์ สาวๆผมไม่สนหรอก สนแต่หนุ่มหน้าหวานแบบเบสตะหากละ

ถึงผมจะไม่ปิดเพื่อนเรื่องเป็นเกย์ แต่ก็ไม่ได้ประกาศ ดังนั้น นอกจากเพื่อนสนิทผมไม่กี่คน คนอื่นแทบไม่มีคนรู้ว่าผมเป็นเกย์  ดังนั้นแน่นอนว่ามีบ้างเหมือนกันที่สาวๆจะมาชอบผม จะว่าไป รุ่นพี่ที่คณะเคยจะบังคับให้ผมไปประกวดเดือนคณะด้วย  แต่ผมไม่เอาหรอก ไม่อยากเป็นคนดัง เลยหนีแทบตาย

แต่ถ้าถามเรื่องแฟนผู้ชาย ผมก็ยอมรับละว่า เคยมีบ้าง 2-3คน แต่ก็ป๊อปปี้เลิฟ ละนะ รักแบบเด็กๆ ก็จบลงแบบเด็กๆ

“โหยยย จะมีจากไหนเบส เราอยู่มาจนปี 2 แล้ว ยังไม่เคยมีแฟนเลย สาวที่ไหนจะมาสนคนจนๆแบบเรา”
ผมไม่ได้โกหกนะ ก็ไม่เคยมีแฟนผู้หญิงเลยไงละ มีแต่แฟนผู้ชาย อิอิ

“งั้นหรอ โต้งก็โสด .....ดึกละ เราง่วงแล้วละ” จู่ๆเบสก็เปลี่ยนเรื่องขึ้นมาทันใด

“ราตรีสวัสดิ์ละกันโต้ง”

“ได้ ดึกแล้ว นอนเหอะ ราตรีสวัสดิ์เบส”

จากนั้นเราสองคนก็เงียบ เบสหลับตาไปแล้ว แต่ผมยังหลับไม่ลง...

เรารู้จักกันมาปีนึงแล้ว แต่วันนี้เป็นวันแรกที่ผมรู้สึกว่า ได้เปิดใจกับเบส เราสนิทกันมากขึ้นอย่างไม่เคยคิดมาก่อนภายในคืนเดียว
กลิ่นตัวเบสตอนนี้หอมมาก เสียงลมหายใจดังแผ่วเบา และยาวนานของเบส ทำให้ผมรู้ว่า เบสหลับไปแล้ว
คงเพราะได้ร้องไห้ระบายความในใจ และฤทธิ์เหล้า เลยทำให้เบสอ่อนเพลีย

แต่ผมซิ ผมนอนไม่หลับ คนน่ารักมานอนข้างๆ จะหลับได้ลงยังไง

เริ่มมีความคิดชั่วร้ายเข้ามาในหัว ตอนนี้เบสหลับ และคงหลับลึกด้วย และนี่เป็นครั้งแรกที่เราได้ใกล้ชิดกันขนาดนี้

ไม่รู้ว่าโอกาสแบบนี้จะมีอีกหรือเปล่า ผมอาจจะไม่ได้นอนข้างๆเบสแบบนี้อีกแล้วก็ได้

ผมคิดดังนั้นแล้ว ก็ค่อยๆยันกายลุกขึ้น ผมพยายามขยับตัวให้เบาที่สุดเท่าที่จะทำได้

ใจผมเต้นแรงมาก ราวกับว่ามันจะระเบิด ผมควรทำดีไหมเนี่ย จิตฝ่ายดีกับฝ่ายชั่วตีกัน

แต่สุดท้าย ฝ่ายชั่วก็ชนะ

ผมค่อยๆโน้มกายลงไป หน้าเราสองคนใกล้กันมาก

ผมบรรจงยื่นริมฝีปากลงไป

พอใกล้จะถึงปากเบส

ผมชะงักนิดนึง....

ไม่ดี

เบสอาจจะอยากเก็บจูบแรกไว้กับคนที่รัก ถึงผมจะอยากจูบเบสมาก  แต่ก็ไม่ควรไปทำร้ายใจเบสด้วยความเห็นแก่ตัวของตัวเอง

จากนั้น ผมก็เปลี่ยนทิศเป็นแอบหอมแก้มซ้ายเบสเบาๆ

กลิ่นหอมอ่อนๆจากแก้ม ทำให้ผมยิ่งใจเต้น น้องชายผมเริ่มแข็งตัวอีกรอบ  ถ้าทำได้ ผมอยากฟัดเบสซะตอนนี้เลยจริงเชียว

หลังจากหักห้ามใจตัวเองได้แล้ว ผมก็กลับมานอนอีกครั้ง....ใจเต้นอยู่นาน  นานเลยทีเดียวกว่าผมจะสงบใจไม่ให้ทำอะไรมากไปกว่านี้ได้

จากนั้นด้วยความเพลีย ผมก็ค่อยๆหลับตาลง
.....................................................
มาแล้วนะครับ

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 2 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 21-09-2010 22:41:12

:z13: :z13: :z13: แฮททริค o13

จิ้มตรูด litlittledragon ครบ 3 ครั้ง

ได้รางวัลอะไรหรือเปล่า

ไม่เอาอะไรมาก ขอตอนหน้า ให้ โต้งจับเบสกด เลยแล้วกัน :z1:

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 2 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: KM ที่ 22-09-2010 06:31:24

ว้าว

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 2 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: ณ ที่เดิม™ ที่ 22-09-2010 09:42:06

เหอะๆ รอตอนต่อไปละกันขอรับ :z2:

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 2 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: jokirito ที่ 22-09-2010 09:42:52

โห่ หอมแก้มไปทีเดียวเอง น่าจะฟัดแก้มซ้ายแก้มขวาให้ชื่นจายยยยยย :-[

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 2 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: Rinze ที่ 22-09-2010 18:48:25

หอมแก้มอย่างเดียวเอง น่าจะคว้ามากอด หมับ! ให้ชื่นใจ ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 2 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 22-09-2010 18:59:35

:L1:

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 2 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: Wr@iTh ที่ 22-09-2010 19:10:27

เข้าใจว่าอยากถนอม...แต่หอมหลายๆทีก็ด๊ายยยยย!!! :m31:
เอาให้แก้มช้ำไปเล๊ยยยยย!! ฮ่าๆๆๆ! :laugh:

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 2 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: ordkrub ที่ 22-09-2010 19:23:37

ขออ่านด้วยคนครับ

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 3 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 22-09-2010 20:06:09

*****ตอนที่ 3 *****
เช้าวันรุ่งขึ้น ผมค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมา ด้วยเสียงนาฬิกาปลุก สิ่งแรกที่ผมเห็นคือ เบส นอนอยู่ข้างๆผม

แล้วเมื่อไรก็ไม่รู้ ที่แขนและขาของเบสพาดทับมา เหมือนกำลังกอดผมอยู่

นั่นทำให้ผมหายงัวเงียในทันใด ด้วยอารมณ์ตกใจ แปลกใจ และดีใจอยากบอกไม่ถูก

เบสค่อยๆลืมตา คงเพราะได้ยินเสียงนาฬิกาปลุกของผม เวลานี้ผมอยากทุบนาฬิกาให้พังเลยจริงๆ จะได้ไม่ต้องมาปลุกเบส ผมอยากรักษาช่วงเวลานี้ไว้ให้นานที่สุด

“อ้า..โต้งหรอ ...รุณ..หวัด” เบสพูดมาอย่างง่วงๆ และเหมือนเค้ายังไม่รู้ตัวว่ากอดผมอยู่
และไม่นานทันได้คิด เบสก็เริ่มรู้ตัวแล้วว่ากำลังกอดผมอยู่ แล้วที่แย่ไปกว่านั้น

ผมรู้สึกได้ถึงมีอะไรแข็งๆ ตรงบริเวณโคนขาของผม น้องชายของเบสกำลังแข็งตัว แต่ผมเข้าใจดีละว่า มันเป็นธรรมชาติของผู้ชาย ไม่ใช่ว่าเพราะเบสเค้าพิสวาสผมหรอก

“เห้ย ...เอ่อ...โทษทีโต้ง เรามันพวกติดหมอนข้างอะ ...เลยเผลอไปหน่อย”

เบสอายหน้าแดง รีบแก้ตัวพัลวัน แต่ผมไม่ติดใจแม้แต่น้อย อยากบอกเค้าด้วยซ้ำว่า กอดอีกเถอะ ผมชอบ

“เออ ไม่เป็นไร เห้อ...ไม่อยากตื่นเลย ง่วงอะ อึบบบบ” ผมพูดพลางยันตัวขึ้นมานั่ง บิดตัวอยู่ซักพัก ก็หันไปมองเบส เบสกำลังนอนมองผมอยู่อย่างยิ้มๆ

“ยิ้มไร ตื่นซิ เดียวไปเรียนไม่ทันหรอกมาๆ เดียวให้ยืมชุด” ว่าแล้วผมก็พยายาม”งัด” ตัวเบสออกจากเตียง

เบสขี้เซากว่าที่คิด เค้าหัวเราะคิ๊กๆคักๆอย่างน่ารัก พลางหลับตาลง แล้วไม่ยอมลุก ผมพยายามดึงมือเค้าขึ้นมา แต่ไม่อยากออกแรงมาก กลัวแขนผอมๆ บางๆของเบสจะช้ำ

 “นี่ๆ ไม่ยอมตื่นหรอ จ๊ักกะจี้เลย” ว่าแล้วผมก็เอามาจี้ๆที่เอวเบส เบสหัวเราะพลางร่นตัวหนีมือผม

“โอ้ย พอๆๆ เราตื่นก็ได้ ตื่นแล้วๆ ยอมแล้วคับ” เบสพูดจาอย่างน่ารักมากเลย

ชักไม่อยากตื่นละ อยากนอนกอดเบสไว้นานๆ

แต่สันดานฝั่งดีผมก็ชนะ

ผมยอมปล่อยเบสไป โดยบอกว่าจะไปอาบน้ำล้างหน้าก่อน พอผมออกจากห้องน้ำแล้ว เบสจะต้องตื่น

ผมทิ้งเบสไว้ที่เตียงแล้วก็ลงมือทำความสะอาดตัวเอง ล้างหน้าโกนหนวด

พอกลับมาที่เตียง ก็พบว่า เจ้าคนน่ารักของผม ดันหลับอีกรอบละ

“ขี้เซาจริงๆเลย”

ว่าแล้ว ผมก็นึกถึงวิธีปลุกแบบพิเรนได้

ผมค่อยๆโน้มตัวลงคร่อมเบสไว้ แล้วก้มหน้า ลงไป สังเกตว่า แก้มเบสแดงขึ้นนิดๆ ผมคิดมากไปเองใช่ปะ

“ถ้ายังไม่ตื่น งั้นเราจะจูบปลุกละนะ ”

ว่าแล้ว ผมค่อยๆบรรจงก้มหน้าลงไป

“เห้ยยยย พอๆ ตื่นแล้ว ไม่ต้องๆ “ เบสรีบลืมตามาโวยวายในทันใด แหม่...เสียดาย อีกแค่ ไม่กี่เซ็น ผมก็จะได้จูบเบสแล้วแท้ๆเชียว

“ก็อยากไม่ตื่นนิ ทำตัวเป็นเจ้าชายนิทราไปได้ ต้องมีจูบถึงจะตื่น”

“บ้า มีเจ้าชายนิทราที่ไหนกัน มีแต่เจ้าหญิงตะหาก จูบปลุกนะ โต้งเก็บไว้ใช้กับสาวๆเหอะ เราไม่ใช่ผู้หญิงซะหน่อย”

เบสพูดแบบเขินๆ หน้าเวลาเขินของเบสนี่มันช่างน่าดูจริงๆ ผมละอยากเก็บเค้าไว้เป็นของผมคนเดียวจริงๆเลย

“ฮ่าๆ ก็เบสอยากหน้าหวานเองนิ เลยนึกว่าเป็นเจ้าหญิง”

“เหอะ...หน้าเฉิ่มๆเชยๆอย่างเราเนี่ยนะ ประสาท ไม่เอาละไปอาบน้ำละ ไอ้นี่นิ พอสนิทเข้าให้หน่อยทำได้ใจนะ”

เค้าบ่นผมกระปอดกระแปด แล้วลุกไปเข้าห้องน้ำ ระหว่างรอเบสทำธุระส่วนตัว ผมก็เก็บเตียงนอน แล้วแต่งตัวเตรียมไปเรียนคาบเช้า

พอเบสออกมาก็ยื่นชุดนักศึกษาของผมให้ เบสทำท่าว่าจะปฏิเสธ บอกจะใส่ของเก่าเค้าไปเรียน
แต่ผมไม่ยอม บอกว่ามันเหม็นเหล้า และมันก็จริง เบสเลยยอมรับชุดผมไปเปลี่ยนใส่

เนื่องจากตัวผมใหญ่กว่าเบส เสื้อเลยออกมาหลวมๆ แต่ไม่ใช่ปัญหา เพราะปกติเบสก็ใส่แต่เสื้อผ้าตัวใหญ่ๆอยู่แล้ว ส่วนกางเกงเบสใส่ของเดิมของตัวเองไป

“แล้วกางเกงในละ เอาของใหม่ของเราไปก่อนไหม ยังไม่ได้ใส่เลย”

“ไม่เป็นไรมั้ง.. เดียวใส่ไปก่อน คาบบ่ายเราไม่มีเรียน เดียวกลับบ้านไปเปลี่ยนก็ได้”

“เห้ย จะใส่ซ้ำทำไม สกปรก เอานี่ อันใหม่ ยังไม่ใส่ของเรา “ผมพูดพลางยัดเยียด กล่องกางเกงในตัวใหม่ใส่มือเบส

ดีที่ กางเกงในส่วนมาก มีไซส์ไม่มากเท่าไร เป็นยางยืดๆ ถึงผมจะตัวใหญ่กว่าเบสแต่ก็ไม่มาก หุ่นก็ดี ไม่ได้อ้วน ออกจะบางด้วยซ้ำ ถ้าเทียบกับตัว ใหญ่กว่าเบสไม่กี่นิ้ว เบสเลยใส่ได้สบายๆ
----------------------------------------------------------------------------------
คำขอของ heefever คงจะยากอะครับ เอาเป็นครึ่งตอนน่ารักๆ นี้ไปก่อนแล้วกันนะครับ

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 3 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 23-09-2010 09:55:56

พี่เบสน่ารักที่สุด

แอบหน้าแดงด้วยง่ะ :o8:

ตอนนี้มาสั้นจัง ตอนหน้าขอยาวๆ นะจ๊ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 3 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: anajulia ที่ 23-09-2010 10:03:00

เบส อิอิ ไม่ต้องเรียกพี่แล้วนะโต้ง
แต่ ยิ่งอ่านยิ่งรู้สึกว่านอกจากเบสจะน่ารัก โต้งก็น่ารักด้วย

ชอบตอนหอมแก้มอ้ะ มียับยั้งชั่งใจ โถ.....พ่อคุณ

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 3 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 23-09-2010 10:36:38

พี่โต้งงงงงงงงงง
น่ารักที่สุดในโลก
ชอบพี่โต้งจังเลย
:sad4:

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 3 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: jokirito ที่ 23-09-2010 11:05:07

เบสน่ารักน่าหลงมากมาย นายโต้งจะอดใจได้นานแค่ไหนหนอ

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 3 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 23-09-2010 22:26:23

“แล้วของเก่าละ ฝากเราไว้ก่อนก็ได้นะ” ผมแซวแบบยิ้มๆไปที่เค้า

“บ้าดิ เอามานิ ใส่กระเป๋าไปก่อนก็ได้” เบสว่าพลางเอามือเขกหัวผม

“โอ๊ย...ไรวะ คนหวังดี” จริงๆผมไม่ได้เจ็บเท่าไรหรอก แค่แซวกันเล่นกับเบส  เบสก็คงรู้เพราะเค้าไม่ได้เขกหัวผมแรง
เค้าหันมาแยกเขี้ยวใส่ผม แล้วทำท่าไม่สนใจ

เบสทำท่าจะเอาเสื้อผ้าไปเปลี่ยนในห้องน้ำ ผมรีบห้าม

“จะไปไหน ถ้าจะเปลี่ยนเสื้อก็เปลี่ยนตรงนี้เลยซิ ในห้องน้ำมันเปียกแล้ว เดียวขากางเกงเปียก อายไรผู้ชายเหมือนกัน”
จริงๆผมแกล้งพูดไปงั้นละ เพราะอยากดูเบสเปลี่ยนเสื้อผ้า 
“เออ ...ไม่ได้อายเว้ย แค่เกรงใจ ฮ่าๆๆ” เบสพูดแก้เขิน
จากนั้นเบสก็หันหลังให้ผม แล้วค่อยๆถอดเสื้อยืดออก

หุ่นของเบสสวยมาก ไม่ผอมจนเกินไป กำลังดี ขาวมากจนเหมือนไม่เคยตากแดด เนียนน่าลูบไล้เป็นที่สุด

หลังจากเปลี่ยนเสื้อแล้วเค้าก็เอาผ้าขนหนูมาพันรอบเอว แล้วค่อยๆถอดกางเกงขาสั้นออกจากนั้นก็ถอดกางเกงใน ตอนนี้ดูเบสอายๆ เพราะถึงจะหันหลังให้ผม

แต่ผมก็แอบเหลือบเห็นแก้มเค้าแดงๆ พอถอดเปลี่ยนกางเกงในแล้วเบสก็รีบใส่กางเกง  คงด้วยความอาย เลยรีบไปหน่อย ผ้าขนหนูที่พันอยู่รอบเอวจึงหลุดออกมา

“เห้ย..” เบสร้องพลางรีบตะปบผ้าขนหนูไว้ แต่ไม่ทันแล้วละ ผมเห็นเบสในสภาพใส่เสื้อตัวเดียวกับกางเกงในแล้วละ
จากโคนขากางเกงในมา เบสก็เนียนมาก ไม่มีขนเลยซักเส้น ขาวเนียน ตูดก็กลมน่าบีบ

โอ้ย..น้องชายผมมันเริ่มโด่ขึ้นมาอีกแล้ว

“เห้ย อายไร ใส่ๆไปเหอะ เราไม่มองหรอก” ปากก็ว่าปลอบใจเบสไม่ให้อายไปงั้นละ จริงๆตาผมไม่คลาดไปจากเบสเลยซักนิด เบสรีบใส่กางเกงอย่างรวดเร็ว
แล้วหันหน้ามาหาผม ผมยังคงมองเบสอยู่ เลยทำให้ตาเราสองคนประสานกันโดยไม่ตั้งใจ

“...ไหนว่าไม่มอง ลามกนิหว่า ชอบดูผู้ชายแก้ผ้าหรอ “ เบสบ่นผมเคืองๆ

“อ๊ะ...ใครว่ามอง ไม่ได้มองซะหน่อย” ผมแก้ตัวน้ำขุ่นๆ (ขาวข้น)

“เหอะๆ ผู้ร้ายปากแข็ง”

หลังจากนั้นผมกับเบสก็เตรียมตัวออกจากบ้านกัน เบสจะรีบไปคณะเลย ส่วนผมว่าจะไปหาอะไรกินก่อน

ผมพยายามชวนเบสไปกินข้าวด้วยกันแล้ว แต่เบสก็ยืนยันเสียงแข็งว่าจะไปหาอะไรกินที่ซุ้มคณะ

ผมเลยต้องปล่อยเค้าไป ผมติดรถเบสไปลงในมหาลัย เบสมาส่งผมหน้าคณะ จากนั้นเค้าก็ขับรถไปต่อยังคณะเค้า ผมรีบเดินไปยังซุ้มม้าหิน ใต้ต้นหางนกยูง ที่นั่งประจำของกลุ่มผม

 ซักพัก เก่งก็มานั่งด้วย

“เห้ย เป็นไรวะ นั่งเหม่อเลย”เก่งทักผม

“เปล่า ไม่มีไรหรอก คิดไรเรื่อยเปื่อย”

“เห้ยยย โรคจิตปะวะ ไม่มีไร แล้วทำไมทำหน้ากรุ้มกริ่ม คิดอะไรทะลึ่งๆอยู่แน่ๆ “ ไอ้เก่งมันยังคงกัดผมต่อ

“บ้า มึงละทะลึ่ง วันๆเห็นแต่จะจีบน้องคนนั้น น้องคนนี้”

“อ้านะ ทำเป็นปากแข็ง ทำหน้าตาเหมือนคนกำลังมีความสุข ถามจริง มึงแอบชอบใครอยู่ปะวะ “

ก็คนมันมีความสุขจริงๆนิหว่า

“บ้าป่าว มึงกับกูก็อยู่ด้วยกันตลอด กูจะไปชอบใครที่ไหนวะ หรือว่าจะให้กูชอบมึงดี ดูๆไปมึงก็หล่อใช้ได้นะ ติดแค่ดำไปหน่อย”  ผมแซวไอ้เก่ง จริงๆไอ้เก่งก็หน้าตาดีนะ ออกจีนๆ แต่เป็นจีนดำ

ส่วนผมนะ หล่อแบบหนุ่มเหนือ ขาวๆ แต่ดูแข็งแรง เพราะผมออกกำลังกาย และทำงานหนักเป็นประจำเลยทำให้ตัวค่อนข้างใหญ่  เมื่อก่อนสมัยเรียนมัธยม ผมก็เป็นนักบอลประจำโรงเรียนด้วย

 แต่ตั้งแต่เข้ามหาลัยมา ผมก็เอาแต่ทำงาน เลยไม่ค่อยได้เล่นบอลอีก อาศัยว่าที่มหาลัยมีฟิตเนส  ที่คณะวิทยาศาสตร์การกีฬา ผมเลยไปสมัครสมาชิกเล่นฟิตเนสเป็นประจำ เลยทำให้กล้ามเนื้อผมไม่หายไปไหน  “เห้ยๆ ถึงกูจะชอบมึง แต่กูไม่ได้เป็นเกย์เว้ย ไอ้เหี้ยนี่ เห็นผู้ชายเป็นไม่ได้ ไปจีบให้ต่อเว้ย นั่นมันลูกคุณหนู
เป็กมึงเลยนิ ขาวๆ ตี๊ๆ น่ารัก”

 ผมยอมรับว่าช่วงแรกที่รู้จักกัน ผมแอบชอบไอ้ต่อนะ เพราะมันก็ตรงสเป็กผม แต่เพราะเราคบกันแบบเพื่อนจนสนิทกัน อารมณ์พิศวาสในตัวมันเลยหายไป มีแต่มิตรภาพที่ให้กันเท่านั้น

 จะว่าไปพวกผม 3คนก็มีคนมาชอบเยอะนะ สำหรับไอ้เก่งนะ มันเปลี่ยนแฟนบ่อยมาก

แต่ผมกับต่อเหมือนกันคือ เราไม่ใช่พวกรักสนุก เลยค่อนข้างเลือกมาก ตั้งแต่เข้ามหาลัยมา

ผมเคยลองคบเด็กต่างคณะคนนึงที่เป็นเกย์ ออกสาวหน่อย แต่ผมก็ไม่ได้ประกาศให้ใครรู้นอกจากเก่งกับต่อ ซึ่งก็ดีแล้ว เพราะเราคบกันได้ไม่ถึง2เดือนก็เลิกกัน
เพราะว่าหนุ่มน้อยคนนั้น ขี้หึงเกินไป ชอบหาว่าผมกับต่อมีอะไรกัน เพราะผมสนิทกับต่อมัน เลยไปไหนมาไหนบ่อย  พอดีช่วงนั้นไอ้เก่งก็ติดแฟน เลยหายไปจากกลุ่ม เหลือแค่ผมกับต่อ 2คน

 บวกกับผมทำงานพิเศษ เลยไม่มีเวลาให้เค้า ไม่ไปดูหนังเวลาที่เค้าอยากไป ไม่ได้ไปเที่ยวเดินห้างเวลาที่เค้าเหงา สุดท้าย

เราก็จากกันด้วยดี เค้ามีคนอื่นที่เค้าชอบ ส่วนผมก็ไม่ได้เสียใจอะไรมาก เพราะไม่ได้รู้สึกรักเค้าจริงๆ อาจจะแค่เหงา เลยลองคบกันดู ทุกวันนี้เราเป็นได้แค่เพื่อนกันเท่านั้น

 หลังจากที่ไอ้เก่งนินทาไอ้ต่อได้ไม่นานเท่าไร ต่อก็เข้ามานั่ง แล้วเริ่มโวยวาย เรื่องที่วิชาที่มันจะมีเรียนเช้านี้ มีเทสย่อย  แต่มันไม่ได้อ่านเตรียมตัวมาเลย เลยรีบมามหาลัยเพื่อมาอ่านหนังสือ

 พอถึงเวลา พวกผมก็แยกย้ายกันไปเรียนตามวิชาที่ตัวเองเลือก ผมกับเก่งเรียนด้วยกันในคาบเช้า แต่ต่อ แยกไปอีกวิชานึง
....................................................................................
ที่บทก่อนสั้นเพราะ ตัดบทยากนะครับ เลยให้ช่วงท้ายบท 3 ยาวกว่า อ่านๆ ไปแล้วจะรู้ครับว่าโต้งอดทนเก่งขนาดไหน (สปอยคนอื่นอย่างนี้ ผิดไหมเนี้ย)

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 3 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: anajulia ที่ 23-09-2010 22:40:51

ไม่ผิดหรอกค่ะ โฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ว่าแต่....ต่อจะยังโสดต่อไปเรื่อยๆเรอะ?? รอดูเหตุการณ์ต่อไป

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 3 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: sang som ที่ 24-09-2010 13:27:04

สนุกมากกกกกกกกกกกกกก

น่ารักสุดๆ

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 3 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: พี่วันเสาร์ ที่ 24-09-2010 14:24:02

โต้งดูเป็นผู้ชายที่ดีจัง o13
สวนเบสจะออกแนวน่ารักๆ
สงสารโต้งที่แอบรักเบสข้างเดียว

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 4 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 24-09-2010 19:16:07

เพราะว่าเป็นวันศุกร์ นั่งดื่มๆ ชิวๆ อยู่บ้าน เลยเอามาให้บทหนึ่งเต็มเลยแล้วกันนะครับ เป็นของขวัญวันหยุดสุดสัปดาห์
บวกกับเงินเดือนออก
------------------------------------------------------------------

*****ตอนที่ 4 *****
ตกเย็น ผมก็ไปทำงานตามปกติ ไอ้เก่งมันพักอยู่บ้านญาติที่ห่างออกไปหน่อย เลยรีบกลับไปก่อน

ส่วนไอ้ต่อ มันขับรถมาและบ้านมันก็ไปทางเดียวกับเก่ง เก่งเลยติดรถต่อไปลงกลางทาง

เห็นเก่งก็บ่นๆอยู่ว่า ไม่มีอิสระ อยากแยกออกมาอยู่เองแถวมหาลัย ตอนนี้มันก็กำลังอ้อนแม่มันอยู่

จริงๆ บ้านเก่งก็เป็นคนมีหน้ามีตาในจังหวัด ฐานะก็ไม่เลวเลย
เพราะพ่อมันเป็นหมอ เปิดคลีนิคอยู่ในตลาดในตัวเมือง

 แต่ด้วยพ่อกับแม่มันเป็นห่วง กลัวไอ้เก่งจะเรียนไม่จบ เลยบังคับให้พักอยู่บ้านญาติที่ กทม เพื่อจะได้ช่วยคุมความประพฤติเก่งมัน
มันก็พยายามทำตัวดีๆ ให้คนไว้ใจ มันจะได้ออกมาอยู่ข้างนอกได้อย่างต้องการ

ไอ้ต่อเห็นยังงั้น เลยเอาบ้าง อยากจะออกมาอยู่หอบ้าง ก็พยายามอ้างกับแม่ว่า ขับรถไปกลับทุกวันมันเปลืองค่าน้ำมัน
แต่แม่ต่อก็ยังไม่ยอมปล่อยลูกรักออกมาอยู่ข้างนอกอยู่ดี วันนี้เย็นวันศุกร์ คนมากินข้าวไม่ค่อยเยอะ

คงเพราะ คนที่มีบ้านอยู่ในตัวเมือง คงรีบกลับบ้านไป จะมีแต่เด็กต่างจังหวัดอย่างผม ที่ไม่มีที่ไป อยู่หอพักแถวนี้ ก็ต้องใช้ชีวิตในหอพักต่อไป

 วันนี้ผมเลยไม่ค่อยเหนื่อยมาก พอ4ทุ่ม ร้านปิด ผมก็เดินกลับมายังบ้านเช่าของผม พรุ่งนี้วันเสาร์แล้ว

ไม่รู้ว่าเบสจะลืมสัญญาไปเดทกันของพวกเราไหมน้า..ฮ่าๆ คิดแล้วก็ขำ มันไม่ใช่สัญญาเดทซะหน่อย

แต่ผมกำลังจะพาเบสเค้าไปซื้อของ แต่ก็นะ ช่วยไม่ได้ ครั้งแรกเลยนิที่จะได้เที่ยวกับเบส สองต่อสอง ผมก็อดจะคิดเข้าข้างตัวเองไม่ได้

เมื่อตอนที่โดนรถเบสเฉี่ยว เบสเค้าก็บังคับเอาเบอร์มือถือผมไปแล้ว ไว้เพื่อจะได้โทรถามอาการ

ผมเลยมีเบอร์เบสแล้วละ แต่ยังไม่เคยลองโทรหาด้วยตัวเองเลย มันเขินๆยังไงชอบกล กะว่า ถ้าถึงบ้านแล้ว จะลองโทรไปถามเรื่องนัดวันพรุ่งนี้

 แต่ผมก็ไม่ต้องรอนาน พอใกล้ถึงหน้าบ้าน ผมก็เห็นรถของเบสจอดรออยู่ เป็นรถโตโยต้าแคมรี่ ไฮบริท สีขาว

ก็เพราะทางบ้านของเบสเค้ารวยละนะ เลยมีรถหรูๆให้ลูกขับ แต่ตัวลูกชายโคตรเชยเลย แต่งตัวไม่เป็น ไม่งั้น

ป่านนี้แล้ว ด้วยหน้าหวานๆ บ้านรวย เรียนเก่ง เบสคงต้องเป็นที่นิยมอย่างมากแน่ๆ แต่คิดอีกที ก็ดีแล้วละ

บางทีผมก็เห็นแก่ตัว อยากเก็บคนที่ตัวเองชอบไว้ ไม่อยากให้ใครได้ไป ถึงเค้าจะไม่รัก ไม่ชอบผม แต่ผมก็ไม่อยากให้เบสมีแฟนซะเลย

 “ไง มารอนานปะ มีไร เข้ามาก่อนซิ”

 “อึม ไม่นานหรอก กะเวลาว่านายจะเลิกงานละ พอดีเอาเสื้อมาคืนนะ”

 “ไว้พรุ่งนี้ก็ได้ เดียวก็เจอกัน ลำบากไปกลับเปล่าๆ”

แล้วผมก็เปิดประตูบ้าน “เข้ามาก่อนซิ”

เบสทำสีหน้าลังเลๆ ก่อนจะเดินเข้ามา

“จริงๆ กะมาคืนเสื้อแค่แป๊บเดียวละ เดียวจะกลับแล้ว.....เอ่อ...แล้วเราก็ไม่คิดว่านายจะทำจริงอย่างที่พูด เอ่อ....เรื่องที่นายจะเปลี่ยนแปลงตัวเราให้นะ...”

 “เห้ย เราลูกผู้ชาย คำไหนคำนั้น เรื่องแค่นี้เอง ไม่ได้รบกวนอะไรหรอก เข้ามาก่อนๆ เดียวยุงกัดตาย”

 “แล้วพรุ่งนี้จะไปไหนบ้างละ” เบสถามหลังจากเข้ามาในบ้าน แล้วก็ยื่นถุงกระดาษใส่เสื้อกางเกงมาให้ผม

 ผมให้เบสนั่งที่โซฟาในห้องนั่งเล่นก่อน “ ก็ยังไม่รู้เลย ปกติ นายซื้อเสื้อผ้าที่ไหน ตัดผมที่ไหนหรอ?”

 “เราไม่เคยซื้อเองหรอก พ่อซื้อมาให้หมดละ ไม่ได้เลือกเอง ผมเราก็ไปตัดร้านตัดผมแถวบ้านกับพ่อนะละ”

 มิน่า....ถึงเชยระเบิดเลย ทั้งเสื้อผ้าและทรงผม ผมแอบคิดในใจ อย่างว่านะ  เค้าลูกคุณหนูนิ มีคนซื้อของมาให้อยู่แล้ว ไม่ต้องทำอะไร แต่เอ๊ะ...ทำไมพ่อทำให้
หมดเลยละ

 “นายนี่ท่าจะติดพ่อนะ ขนาดเสื้อผ้าพ่อยังซื้อมาให้เลย”

 “เปล่าหรอก แม่เราเสียตั้งแต่เด็กๆ อยู่กับพ่อมาตั้งแต่จำความได้แล้วละ” เบสตอบกลับมาด้วยใบหน้าเรียบเฉย สวนทางกับคำตอบที่ฟังดูน่าเศร้า

“เอ่อ...เราขอโทษนะ เราไม่ได้ตั้งใจ”

“ไม่เป็นไรหรอกโต้ง เราไม่เคยถือเป็นเรื่อง หรือปมด้อยอะไรเลย  พ่อก็รักเราดี ไม่เคยมีปัญหาอะไรเลย นายไม่ต้องกลัวว่าเราจะว่าไรหรอก เราชินแล้ว  เพื่อนเรา
บางคนที่พอรู้เรื่องนี้ ก็ทำเหมือนโต้งนะละ” คนน่ารักตอบมาด้วยใบหน้าเรียบเฉย

 “งั้น เราพานายไปสยามแล้วกัน วัยรุ่นเค้าก็ต้องไปที่แบบนั้นละ แล้วจากนั้นไปจตุจักรกันแล้วกัน เสื้อผ้าที่นั่นสวยๆเยอะนะ”

“จริงหรอ เราไม่เคยไปจตุจักรมาก่อนเลยอะ นายจะพาเราไปหรอ “ เบสยิ้มแย้ม พูดด้วยสีหน้าดีใจสุดขีด

“เวลาเพื่อนๆเค้าชวนไปจตุจักรกัน เค้าจะชอบคิดว่าเราคุณหนู คงไปเดินไม่ไหวหรอก อากาศร้อนๆ เลยไม่เคยมีคนชวนเราเลย” เบสพูดต่อด้วยใบหน้าเศร้าๆ

 “จริงงะ งั้นเราก็เป็นคนแรกของนายซิ “ผมแกล้งพูดจาสองแง่สองง่าม พลางทำหน้าทำตายักคิ้วให้เบส

 “ฮ่าๆ ไอ้บ้า โรคจิต เออ คนแรกก็คนแรก” เบสยิ้มตอบผมขำๆ

“โอเค งั้นตกลงตามนี้ แล้วนี่บ้านนายอยู่ไกลไหมละ จะกลับบ้านอีกหรอ ดึกแล้วนะ”

ผมแกล้งชวนไปงั้นละ เพราะไม่คิดว่าเบสจะค้างอีกคืนหรอก

“เราค้างบ้านนายได้เหรอ” เบสถาม

“ได้เสมอเพื่อนรัก แต่นายจะค้างจริงหรอ” ถึงผมจะดีใจแค่ไหน แต่ก็อดจะถามอีกรอบไม่ได้ด้วยความสงสัยใจ

“เดียวเหอะโต้ง แหม่พอทำตัวสนิทหน่อย มาเพื่อนรงเพื่อนรักเลยนะ ฮ่าๆ”

“เบสด่าผมด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

“อึม ถ้าไม่รบกวนนาย เราก็ง่วงแล้วนิดๆละ ไม่อยากขับรถกลับบ้าน มันไกลอะ  แล้วพ่อเราก็งานยุ่ง ไม่ค่อยกลับมาบ้านหรอก  ไม่มีใครว่าอยู่แล้ว เสียแต่เราไม่ได้เอาเสื้อมาเปลี่ยนนะซิ”

 “ไม่เป็นไร นายก็ใส่ของเราไปก่อนก็ได้ ไว้พรุ่งนี้ไปซื้อเสื้อผ้าใหม่กัน”

ดูท่า เบสคงดีใจที่ได้เพื่อนสนิทคนใหม่แบบผม และคงดีใจด้วยที่ผมสัญญาว่าจะเปลี่ยนตัวเค้าให้

แต่หารู้ไม่ว่า ผมนะ ไม่ใช่คนที่พอจะไว้ใจได้หรอกนะ เพราะผมนะ อยากกินเค้าไปทั้งตัวเลยจะตาย

หลังจากให้ผ้าเช็ดตัวเบสและชุดนอนไปเปลี่ยน ผมก็หันมาทำความสะอาดบ้าน กวาดบ้าน ถูบ้าน

เบสออกมาจากห้องน้ำด้วยสภาพหอมกรุ่นอีกแล้ว เค้ายืนมองผมที่กำลังถูบ้านอย่างสนใจ

“โต้งขยันเนอะ ทำงานกลับมาเหนื่อยๆ ยังมาทำงานบ้านอีก เรามารบกวนนายหรือเปล่าเนี่ย”

“ไม่หรอก เราก็ชินแล้วละ ทำมาตั้งแต่เด็ก เราเป็นพี่คนโต เลยต้องช่วยงานบ้านประจำ  นายตามสบายเลยนะ ไม่ต้องเกรงใจ จะเข้าไปนอนก่อนก็ได้”

“ไม่เอาละ เดียวเราช่วยนายดีกว่า นายมีไม้ถูพื้นอีกไหมละ”

“ไม่ต้องก็ได้ เดี๋ยวก็เสร็จแล้ว และอีกอย่างเราไม่มีไม้ถูพื้นอีกหรอก”

“งั้นเดี๋ยวเราช่วยล้างจานให้ละกัน ตะกี้เราเห็นมีแก้วน้ำ 2-3 ใบวางอยู่”
ว่าแล้วเบสก็เข้าครัวไปล้างแก้ว

ช่วงเวลานี้ ผมรู้สึกสุขใจอย่างบอกไม่ถูก แม้จะเป็นช่วงแว๊บๆ แต่ผมรู้สึกเราเหมือนครอบครัวเดียวกัน

มันเป็นความรู้สึกอบอุ่นในใจอย่างบอกไม่ถูก ครั้งแรกจริงๆที่มีคนมาทำด้วยแบบนี้ จริงอยู่ผมอาจจะเคยมีแฟนมาก่อน
แต่ไม่เคยมีใครมาทำแบบนี้ และไม่เคยมีแฟนคนไหนได้มาค้างบ้านผมเลย

อาจจะมีเพื่อนมาค้างบ้าง เช่นไอ้เก่ง ไอ้ต่อ แต่ก็ไม่มีใครมาช่วยทำงานบ้านแบบเบสเลยซักคน

ส่วนมากมาในสภาพเมา มาถึงก็มานอนหลับอย่างเดียว

พอผมถูพื้นบ้านเสร็จ เบสก็ล้างแก้วเสร็จพอดี เค้าก็เลยไล่ผมให้ไปอาบน้ำ ส่วนเบส จะไปนั่งดูทีวีที่โซฟารอผม

ผมรีบอาบน้ำอย่างรวดเร็ว เพราะคิดว่าเบสคงเกรงใจ ไม่กล้านอนก่อน

จังหวะที่เดินจากห้องน้ำเพื่อจะเข้าห้องตัวเองไปแต่งตัว ผมเห็นเบสนั่งดูทีวีอยู่ที่โซฟา  เลยคิดว่าจะแหย่เค้านิดหน่อย เลยเดินเข้าไปหาทั้งสภาพผ้าขนหนูผืนเดียว

“ดูไรอะเบส”

“เห้ย ไม่ไปแต่งตัวละโต้ง ไม่หนาวหรอ...ก็ดูทั่วไปละ คืนวันศุกร์แบบนี้ ไม่ค่อยมีอะไรน่าสนใจเลยแหะ แต่ปกติเราก็ไม่ค่อยดูทีวีหรอก ชอบอ่านหนังสือ กับเล่นเกมส์มากกว่า”

“ปกติเล่นเกมส์ด้วย? นึกว่าจะเป็นหนอนหนังสืออย่างเดียวซะอีก” ผมขำเล็กน้อย กับความผิดคาดครั้งนี้

“ก็เล่นนะ แต่ไม่ได้ถึงกับติดอะไรมากหรอก ชอบพวกเกมส์ ทำไร่ ทำสวน สร้างเมืองอะไรแบบนั้นมากกว่า”

“ก็สมกับเป็นนายดีนะ หึหึ”

“อะไรๆ หัวเราะแบบนั้นหมายความว่าไง หาเรื่องหรอ ทำไม เราเล่นเกมส์แบบนั้นแล้วมันไปหนักหัวตรงไหน”

ปากร้ายใช้ได้เลยนะคนน่ารัก ผมแอบคิดในใจ

“โอ๋ๆ ล้อเล่นเว้ย แหม่ๆ ใจน้อยจริงๆเลย” ว่าแล้วผมก็แกล้งเค้า โดยการเดินไปด้านหลังโซฟาแล้วก้มลงไปกอดคอเบสไว้

“เห้ยๆ ลามปามๆ อ้อนเป็นหมาเลยนะ หึหึ ฮ่าๆๆ” เบสโวยวายเล็กน้อย แต่ไม่ได้เอามือผมออก

ผมสูดดมกลิ่นยาสระผมบนหัวของเบส ต้นคอขาวๆน่ากัดนั่นอีก มันแทบทำให้ผมคลั่ง

“พอเลยๆ ไอ้โรคจิต ไปแต่งตัวไป “ เบสไล่ผมพลางแกะมือผมออก ผมยอมเอามือออกไปอย่างว่าง่าย

ช่วงวันสองวันที่ผ่านมานี้ แม้จะเป็นช่วงสั้นๆ แต่เราเหมือนได้เปิดใจกันและกัน  รู้จักกันมากขึ้น มากกว่า 1 ปีที่ผ่านมาที่เรารู้จักกัน เบสไว้ใจผม  และเริ่มเป็นกันเองกับผมมากขึ้น ผมเองก็เช่นกัน  เริ่มรู้สึกสบายใจที่จะแหย่เล่นกับเบสเหมือนเพื่อนคนนึง

แต่...จริงๆแล้ว ผมมองเบสเป็นแค่เพื่อนคนนึงแน่หรือ ผมไม่แน่ใจนัก

 ผมเดินเข้าห้องมาเปลี่ยนเสื้อผ้า จากนั้นเดินออกไปหาเบส เรานั่งดูทีวีที่โซฟากันจนดึกพอสมควร  ช่วงนี้เราได้คุยกันมากขึ้น รู้จักกันและกันมากขึ้น เบสเป็นลูกคนเดียว

คุณแม่เสียไปแต่เด็กๆ อยู่กับพ่อ 2 คน พ่อรักเบสมาก พยายามดูแลทุกอย่าง แทนหน้าที่แม่  ซึ่งเบสไม่เคยได้รับ

 ทำให้เบสติดพ่อมากสมัยเด็กๆ จนถึงตอนนี้ ด้วยหน้าที่การงานที่มากขึ้น เบสเริ่มไม่ค่อยได้เจอพ่อมากนัก  กิจการของพ่อเบสใหญ่โตขึ้น หน้าที่ความรับผิดชอบมากขึ้น เลยทำให้ต้องกลับบ้านดึกๆ หลายๆทีก็ต้องเดินทางไปต่างประเทศ

ทำให้เวลาที่จะได้อยู่กับลูกรักน้อยลง แต่เบสก็ทำตัวดี ไม่เคยให้พ่อเป็นห่วง พยายามเรียนหนังสิอให้ได้เกรดดีๆ ทำตัวว่าง่าย ไม่ทำให้พ่อลำบากใจ

เบสบอกว่า เพราะมีกันแค่พ่อกับลูก ญาติๆฝั่งแม่ก็เลิกติดต่อกันไปตั้งแต่แม่เสีย  ญาติฝั่งพ่อก็เสียไปเกือบหมดแล้ว เหลือคุณป้าคนเดียวที่ไปแต่งงานอยู่ที่ญี่ปุ่น

 เวลาว่าง เบสชอบอ่านหนังสือ เบสอ่านได้ทุกแบบละนะ การ์ตูนเบสก็อ่าน นั่นทำให้ผมแปลกใจอีกแล้ว เด็กเรียน ใช่ว่าจะต้องมีแต่อ่านหนังสือ  เด็กเรียนก็เล่นเกมส์
อ่านการ์ตูนได้เนอะ เบสบอกว่า จะหนังสืออะไร มันก็ได้ความรู้หมดละ อาจจะเป็นความรู้รอบตัว เกมส์ก็มีไว้ฝึกสมอง ใช้ผ่อนคลายเวลาเครียด

ผมลองถามว่า เบสมีดารา หรือนักร้องที่ชอบหรือเปล่า เพื่อเป็นแนวทางที่จะใช้อ้างอิง เวลาที่ผมจะพาเบสไปเปลี่ยนแปลงตัวเอง

เบสกลับบอกว่า เค้าไม่ค่อยรู้จักดารานักร้องในปัจจุบันหรอกว่าใครฮิท แต่ถ้าพวกเพลง

เพลงไหนดังๆ เค้าก็ได้ยินบ่อยๆละนะ เลยพอทำให้รู้จักบ้าง

 อีกเรื่องที่ผมได้รู้มาคือ เบสก็ชอบดูหนัง แต่ส่วนมากเค้าจะไปดูคนเดียวมากกว่า หนังที่ดูก็เป็นเรื่องทั่วๆไป ตามสมัยนิยม

เค้าบอกผมว่า เค้าชอบดูหนังคนเดียว สบายใจดี ไม่ต้องรอเพื่อน ไม่ต้องถามว่าเพื่อนชอบหรือเปล่า เพราะหนังที่เบสชอบดู เป็นพวกหนังดราม่าเครียดๆ

 แต่เพื่อนๆเค้าชอบหนังบู้ แต่ไม่ใช่ว่าเบสไม่ดูหนังบู้นะ เค้าก็ดูบ้างละแล้วแต่เรื่อง เบสมักไปดูหนังช่วงที่เครียดๆ โดยมากมักเป็นช่วงหลังสอบซะมากกว่า
 ซึ่งผมก็บอกเค้าไปว่า ผมก็เหมือนกัน ไอ้เก่งมักไปดูหนังกับแฟน ไอ้ต่อมันก็เลือกมาก

ผมเพื่อตัดความรำคาญ เลยมักไปดูหนังคนเดียวบ่อยๆ พอสอบถามต่อไปว่า เบสชอบไปดูที่ไหน

ก็ปรากฏว่า เป็นโรงหนังในห้างๆนึงที่ห่างไปไม่ไกลจากมหาลัยนัก ซึ่งเป็นที่ๆเดียวกับที่ผมไปดูบ่อยๆ

“นี่สงสัยว่า เราอาจจะเคยดูโรงเดียวกันมาก่อนนะ แต่ไม่ได้เจอตัวกัน” เบสพูดขึ้นมา

“นั่นซิ อะไรจะบังเอิญแบบนั้น นี่ถ้าวันหลังอยากดูหนังก็บอกผมเลยซิ จะได้ไปดูพร้อมกัน” ผมเอ่ยชวนเบสขึ้น

 “ก็ได้นะ แต่กลัวว่าโต้งจะไม่ดูหนังเรื่องที่เราอยากดูนะซิ”

“เบสอยากดูเรื่องไร โต้งก็อยากดูเรื่องนั้นละ” ผมแกล้งหยอดไป

 “ฮ่าๆ ง่ายจริงเชียวนะ” ดูเหมือนเบสจะฟังไม่เข้าใจประโยคเกี้ยวพาราสีของผมออก

 “เห้อ...ชักง่วงๆแล้วละ ไปนอนกันยังเบส” ผมเริ่มง่วงแล้วละ ถึงวันนี้งานที่ร้านจะไม่มาก แต่เย็นวันศุกร์แบบนี้

วันที่ความเหนื่อยมันสะสมมาตลอดทั้งสัปดาห์ เป็นปกติที่ผมมักจะง่วงและเพลียไวในวันศุกร์

“อึม ได้ พรุ่งนี้จะได้มีแรงไปเดินเที่ยวกัน”

“ใครว่าเที่ยว เดทตะหาก ฮ่าๆ”

“ใครว่าเดท ขี้ตู่ชะมัด” เบสแย้งทำหน้าเขินๆ

“เดทกับผู้ชายเนี่ยนะ บ้าดิฟ้าผ่าตาย ไม่เอาหรอก” คำตอบของเบสทำเอาผมสะอึก

ใช่ซิ เบสเค้าเป็นชายแท้ แต่ผมนะเป็นเกย์ เบสคงไม่รู้หรอกว่าผมคิดอย่างไรกับเบส

 “เออๆ ฟ้าไม่ผ่าหรอก เดียวนี้ ผู้ชายกับผู้ชายคบกันเยอะแยะจะตายไป ไม่เห็นเหรอ ในมหาลัยเราก็มีหลายคู่ “
 ผมลองแกล้งแหย่ๆไปดู

 “นั่นละ แต่สังคมก็ยังไม่ยอมรับหรอก ไม่คุยละเรื่องนี้ ยังกับจะชวนเราไปเป็นเกย์ ฮ่าๆ” เบสตบท้ายแบบขำๆ

 แต่ผมไม่ขำหรอก ใช่ ผมเป็นเกย์ และยังไม่ได้บอกเบสหรอก ดูท่า ถ้าเค้ารู้ว่าผมเป็นเกย์

เค้าอาจจะตีตัวออกห่างจากผมก็ได้ ซึ่งนั่นคงทำให้ผมเศร้าไม่น้อย ไม่ละผมตัดสินใจละ อย่าให้เบสรู้จะดีกว่า

 จากนั้นพวกเราก็ชวนกันไปนอน แน่นอนว่า ก็เป็นที่เตียงของผมเหมือนเดิม

ดีที่เตียงในห้องผม เป็นแบบขนาด 5ฟุต ถึงจะไม่สบายเท่ากับเตียง 6ฟุต แต่ก็ยังพอนอน 2 คนได้สบายๆไม่เบียดจนเกินไป

 เบสนอนค้างๆผม ทำให้ผมรู้สึกวุ่นวายใจจนนอนไม่หลับอีกแล้วทั้งๆที่ผมเพลียแทบตาย  พอมาถึงเตียง เราก็คุยกันอีก คำสองคำเท่านั้นแล้วก็เงียบเสียงลง

 “ราตรีสวัสดิ์นะโต้ง” “ราตรีสวัสดิ์ครับเบส” ...เค้าหันมามองหน้าผมทีนึง ก่อนจะกล่าวราตรีสวัสดิ์

จากนั้นเบสก็หันหลังให้ผม หันหน้าเข้าหากำแพงนอนหลับไป ผมนอนหันหน้าไปทางด้านหลังของเบส

ตัวเค้าหอมมาก จนผมแทบอดใจไม่อยู่ อยากนอนกอดเบสมาก..แต่ผมก็ต้องห้ามใจตัวเอง

ผมรอจนได้ยินเสียงลมหายใจลึกๆของเบส จึงรู้ว่าเบสหลับไปแล้ว ผมค่อยๆยันตัว ลุกขึ้นมานั่งข้างๆเบส

 ผมมองใบหน้ายามหลับด้านข้างของเบสอยู่คนเดียวในความมืด

ผมมองอยู่นานเท่าไร ไม่ได้จับเวลาเลยไม่อาจทราบได้ แต่ผมไม่อยากให้ช่วงเวลาดีๆแบบนี้ หมดไปเลย

ปากแดงๆของเบส ที่อาจจะมองไม่ชัดนักในความมืด ผมอยากลิ้มรสมันจริงๆเลย

ผมค่อยๆโน้มตัวก้มลงไป แล้วก็จุมพิตที่แก้มเบสเบาๆเหมือนเมื่อวาน ผมค่อยๆสูดดมกลิ่นหอมอ่อนๆจากแก้ม และซอกคอเบส

 อ้า แค่ได้กลิ่นตัวเบส น้องชายผมก็แข็งขึ้นอย่างห้ามไม่อยู่ พอได้แล้ว เบสไม่ได้เป็นเกย์

ไอ้โต้ง แกเลิกคิดได้แล้ว ถ้าไม่อยากเสียเพื่อนแบบเบสไป ผมบอกตัวเองในใจเช่นนั้น

 หลังจากหักห้ามความต้องการแล้ว ผมก็ล้มตัวนอนลง ด้วยความเพลีย ผมก็หมดสติไปในเวลาไม่นานนัก
 ..........................................................................

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 4 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: Wr@iTh ที่ 24-09-2010 19:28:51

โธ่ๆๆๆๆๆ :m15: น่าสงสารโต้งจังเลย...
แล้วเมื่อไหร่เบสจะรู้ความในใจล่ะเนี่ย... :เฮ้อ:
ท่าทางงานนี้จะหินสุดๆ :m16:

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 4 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 24-09-2010 22:38:57

พี่เบส
ช่วยเข้าใจจิตใจพี่โต้งหน่อยได้ไหม
เง้อ
:sad4:

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 4 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 24-09-2010 22:59:14

โต้งทำไมแสนดีแบบนี้ อดทดอดกลั้นได้ดีมาก ๆ เลย

เมื่อไรเบสจะรู้ซะทีน้าาาาาาาา :z3:

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 4 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: DexTunG ที่ 25-09-2010 01:40:33

:L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 5 (1/3)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 25-09-2010 11:37:50

*****ตอนที่ 5 *****
วันนี้วันหยุด ผมไม่ได้ตั้งนาฬิกาปลุกเอาไว้ เวลาแบบนี้ ผมอยากพักผ่อนนานๆ
แต่ด้วยนิสัยที่ตื่นแต่เช้าเป็นปกติของผมอยู่แล้ว ไม่ว่าจะนอนดึกแค่ไหน ผมก็มักจะตื่นไม่เกิน 8โมง หรืออย่างช้าก็ 8โมงครึ่ง
 ผมมองนาฬิกา ตอนนี้ 7โมง40 ผมตื่นแล้ว แต่คนน่ารักข้างๆผม ยังคงนอนอยู่
 เช้านี้ เบสไม่ได้หันมากอดผมละ แต่ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไร ที่เค้าเข้ามาซุกผม เอาแขนผมมาหนุนนอน
ผมจำได้เลาๆว่า
เมื่อคืน เหมือนเบสจะซุกๆมาที่หน้าอกผม ผมเลยเอาแขนไปรองไว้ใต้หัวเบสเค้า
แต่ด้วยอารมณ์ง่วง ทำให้ผมไม่ได้คิดอะไร
แต่พอตื่นขึ้นมาแบบนี้แล้ว ผมรู้สึกดีจริงๆ ผมอยากกอดเค้าไว้แน่นๆจริงๆ  แต่ก็กลัวทำให้เบสตื่น และช่วงเวลาดีๆแบบนี้ก็จะหายไป
แขนซ้ายผมเริ่มชา คงเพราะโดนหนุนนอนมานานพอสมควรแล้ว ผมหันไปเอาแขนอีกข้าง
ค่อยๆโอบตัวเบสไว้ ให้หน้าเค้ามาซุกในอกผม ผมค่อยๆทำช้าๆ ทำแช่อยู่นาน จนสมอยาก
ก็ค่อยๆเอาแขนอีกข้าง ดันหัวเบสให้ลงไปนอนบนหมอน แล้วผมก็ค่อยๆดันตัวออกมาช้าๆ
ผมไม่อยากปลุกให้เบสตื่น ท่านอนเค้าดูน่ารัก น่าทะนุถนอมมาก ผมปล่อยให้เบสนอนคนเดียวบนเตียง
จากนั้นก็ไปเข้าห้องน้ำ ล้างหน้าแปรงฟัน ออกมาเตรียมอาหารเช้าให้ทั้งของผมและเบส
เนื่องจากของในตู้เย็นไม่มี ผมเลยขี่จักรยานออกไปตลาด ที่ไม่ไกลจากบ้านผมนัก ถึงแม้จะสายไปหน่อยแล้ว แต่ตลาดก็ยังคงคึกคักอยู่
 ผมซื้อน้ำเต้าหู้มา 2ถุง ปาท่องโก๋ 10บาท แล้วก็ขนมครกกล่องนึง ข้าวมันไก่ 2ห่อ กลับมา
 ตอนที่ผมกลับมาถึงบ้าน เบสยังนอนหลับไม่ตื่นอยู่ 8โมงครึ่งแล้ว ไว้สัก 9โมงค่อยปลุกเบสก็คงได้มั้ง ปล่อยให้เค้านอนไปก่อนดีกว่า

ผมจัดเตรียมของกินที่ซื้อมาใส่จาน เตรียมรอเบสตื่นแล้วมากินด้วยกัน
ห้องข้างๆก็ยังคงว่างอยู่ พี่เอก นักศึกษาปริญญาโท ก็คงยังไม่กลับมาวันนี้ และคิดว่า
เสาร์อาทิตย์นี้ พี่เค้าก็คงไม่กลับมา เพราะปกติวันหยุดแบบนี้ พี่เค้าจะไปอยู่กับแฟนที่กรุงเทพฯ หรือไม่ก็ไปเที่ยวที่ไหนกัน
 พอ9 โมง ผมก็เข้าห้องไปปลุกเบส จะปลุกยังไงดีน๊ะ ผมคิดในใจ ปลุกธรรมดาก็ได้วะ
แต่ความคิดส่วนความคิด ร่างกายส่วนร่างกาย ผมอดไม่ได้ที่จะแกล้งปลุกเค้าแบบทะลึ่งๆ
 ผมก้มลงไปหอมแก้มเบสเบาๆ แต่เบสก็ยังไม่ตื่น เหลือบมองไปทางน้องชายเบส  โอ้ว...มันแข็งชูชันอีกละ ช่างแข็งแรงดีจริงๆ ผมคิดในใจ
 ผมแกล้งเอามือไปจับจากภายนอกกางเกงดู เอามือลูบที่หัวน้องชายเบสเบาๆ
เหมือนน้องชายเบสจะรู้สึกถึงสัมผัสผมได้ มันผงกหัวเบาๆ ผมลองแกล้งคลึงดู จนกระทั่ง....ผมไม่ได้ตาฝาดใช่ไหม มันเริ่มเปียก น้ำเยิ้มออกมาจากหัวน้องชายเบสนิดๆ
 เบสเริ่มขยับตัว ผมรีบเอามือออกจากน้องชายของเบส แล้วหันไปเขย่าตัวเบสแทน
 “ตื่นได้แล้ว พ่อคนขี้เซา ตื่นมากินข้าวเร็วๆ”
 “อึมมมมม อ้าสสสส ขอต่อเวลาหน่อยนะ 10นาที 10นาทีเท่านั้น”
 “พอเลยขี้เซาเอ้ย ตื่นเหอะ ตะวันแยงก้นแล้ว” ตะวันไม่แยงก้นหรอก แต่ผมอยากแยงก้นเบส
 “โหย ตื่นก็ได้คุณพ่อ คิ๊กๆๆ ฮ่าๆ “ เบสได้ทีกัดผม แล้วก็หัวเราะคิ๊กคักใหญ่
 “ไป ไปล้างหน้าซะ ..อ๊ะ นี่ผ้าเช็ดตัว “
 เบสค่อยๆยันกายลุกมาจากที่นอน แล้วก็เหมือนรู้สึกตัวว่า น้องชายเค้ากำลังแข็งโด่อยู่  เบสหน้าแดงนิดๆ แล้วเอามือที่ถือผ้าเช็ดตัวอยู่ไปปิดๆ แต่สายไปแล้ว ผมเห็นหมดแล้วละว่ามันแข็ง และก็เปียกนิดๆตรงเป้าด้วย
 ผมแกล้งทำเป็นไม่สนใจ เพราะกลัวเบสจะอายไปมากกว่านี้แล้วก็ไล่เบสไปเข้าห้องน้ำ จากนั้นผมก็หันมาเก็บที่นอน
ซักพัก หลังจากที่ทำอะไรเสร็จ ผมก็ไปนั่งรอเบสที่ห้องนั่งเล่น นั่งดูทีวีรอเบสเสร็จธุระ
เบสเดินออกมาจากห้องน้ำ ทำหน้าตาปกติแล้ว คาดว่าคงหายอายแล้ว
“โหย ซื้อไรมาเยอะแยะอะ “ เบสพูดขึ้น เมื่อเห็นของกินที่วางอยู่บนโต๊ะหน้าโซฟา
 “กินๆไปเหอะน่า ผอมจะตายละ เออว่าจะถาม ออกกำลังกายบ้างปะเนี่ย”
----------------------------------------------------------------------------------
ตอนนี้ยาวครับ เกือบสิบหน้า เลยแบ่งเป็นส่วนๆ มาให้ก่อน คิดว่าจะแบ่งเป็นสามส่วน ถ้าตอนเย็นผมทำงานเสร็จเร็ว จะรีบมาให้อีก คงจะอีกส่วน
หรือไม่ก็ส่วนที่เหลือทั้งหมด รอหน่อยแล้วกันนะครับ

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 5 (1/3)
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 25-09-2010 13:36:07

เอ่อ ปลุกได้ทะลึ่งจริงๆ ด้วย
อดทนเก่งแฮะที่ไม่ทำมากไปกว่านั้น =___,=

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 5 (1/3)
เริ่มหัวข้อโดย: Rinze ที่ 25-09-2010 14:53:52

โหย วิธีปลุก ทะลึ่งจริงๆ =.,=

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 5 (1/3)
เริ่มหัวข้อโดย: sang som ที่ 25-09-2010 15:04:44

มารอ มารอ

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 5 (1/3)
เริ่มหัวข้อโดย: KM ที่ 25-09-2010 15:10:23

เอาอีกๆ

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 5 (1/3)
เริ่มหัวข้อโดย: Wr@iTh ที่ 25-09-2010 19:09:01

โอ๊ยยยยยยย! ทำไมไม่ :oo1: ไปเลยวะ! :m31:

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 5 (1/3)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 25-09-2010 19:18:55

มารอเหมือนคนอื่นๆจ้า

แต่ว่า
เค้าว่าพี่เบสแกต้องรู้สึกอะไรกับโต้งมั่งแหละ
ชิมิ

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 5 (1/3)
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 25-09-2010 19:27:20

:L1:

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 5 (2/3)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 25-09-2010 21:21:42

“ก็กินเท่าไรไม่เคยอ้วนนะ จริงๆก็กินเก่งละ แต่มันก็ยังผอมแบบนี้อะช่วยไม่ได้

...ออกกำลังกายหรอ ก็ถ้าคุณพ่อว่างก็มักจะไปออกกำลังกายกันเสมอละ ไปวิ่งกันตอนเช้าบ้าง ไปตีแบทกันตอนเย็นบ้าง  คุณพ่อก็ชอบบ่นเสมอๆว่าเรานะผอมไป ชอบยัดเยียดให้เรากินเสมอๆละ”

ผมสังเกตดวงตา ใบหน้าของเบส เวลาพูดถึงคุณพ่อ มันเป็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสุข

ดูท่า เค้าจะรักและเคารพคุณพ่อเค้ามากๆ จากที่เคยคุยกัน พ่อเบสเค้าเก่งมาก เลยทำให้เบสใฝ่ฝันอยากจะเก่งแบบพ่อเค้า

“งั้นหรือ เอาเหอะ มามะมามะ มากินข้าวกันเร็ว จะเย็นหมดละ” ผมตัดบทชวนเบสมากินข้าวเช้าต่อ

วันนี้ผมรู้สึกข้าวเช้าอร่อยกว่าเดิม คงเพราะได้กินข้าวข้างๆคนน่ารักที่ผมแอบปลื้ม ถึงเราจะเป็นไปมากกว่าเพื่อนไม่ได้

แต่การได้ใกล้ชิด ก็ช่วยทำให้ผมมีความสุขจริงๆ ผมไม่กล้าโลภมากกว่านี้หรอก  เอ๊ะ แต่ไอ้ที่แอบจูบตอนนอนนะ ถือว่ากำไรเล็กๆน้อยๆละกันนะ หึหึหึ

หลังจากเก็บกวาดข้าวเช้าจนเกลี้ยง ผมกับเบสก็เข้าครัวไปช่วยกันล้างจาน  โดยที่ผมเป็นคนล้างน้ำเปล่า เบสเป็นคนลงน้ำยา ระหว่างที่เราทำกิจกรรมร่วมกันนั้น  ก็คุยกันเรื่อยเปื่อย นับวันๆ ผมยิ่งชอบเบสมากยิ่งขึ้น ลองได้เข้ามาคุยใกล้ชิดด้วยกันแบบนี้แล้ว ยิ่งเข้าใจเลยว่า เบสมีสเน่ห์แค่ไหน

 “แปลกนะ นายก็คุยกับเรารู้เรื่องดี หลายๆอย่างนะ จะเรื่องหนัง เรื่องเพลง เกมส์ก็ได้ ทำไมคนอื่นๆยังว่านายอะเฉิ่ม
....เอ่อ....เราไม่ได้ด่านายนะ แค่ได้ยินมายังงั้นนะ เอ........จะว่าไป นายก็คุยสนุกนิ”

ผมรีบอธิบายเพราะกลัวเบสจะเข้าใจผิดว่าผมดูถูกเค้า

 “ไม่หรอก เรารู้ตัวนะโต้ง....เราเวลาอยู่ต่อหน้าคนที่ไม่สนิทใจ หรือว่าสาวๆพวกนั้นนะ มันจะตื่นเต้นจนพูดไม่ออก  ยอมรับอย่างไม่อายเลย บางทีเราก็ปากสั่นพูดตะกุกตะกักเลยละ ทำให้มีแต่โดนคนเค้าหัวเราะเยาะเอา

...นี่เพราะเป็นโต้งละ เราถึงสบายใจจะคุยด้วย ไม่รู้ทำไมนะ แต่คุยกับโต้งแล้วสนุกดี”

เบสหันมายิ้มตาเป็นประกายให้ผม

นี่แสดงว่า ผมเป็นคน”พิเศษ”ใช่ไหม ผมคิดอย่างนี้ไม่ผิดใช่ไหมเบส

ผมอยากถามเค้าจริงๆ แต่ผมก็รู้ว่า ความ”พิเศษ”ของผมนะ มันแค่ไหน เบสมองผมเป็นเพื่อนสนิทคนนึงก็เท่านั้นเอง

 “ดังนั้น นายจะเปลี่ยนแค่ภายนอกไม่ได้ นายต้องเปลี่ยนภายในด้วย...แต่เอาเหอะ ของแบบนี้ไม่ใช่เปลี่ยนกันได้ง่ายๆ อย่างน้อยเริ่มจากเรื่องง่ายๆ เปลี่ยนจากภายนอกก่อนละกัน”

 “อึม ขอบใจนะโต้ง”

 “ไม่เป็นไรๆ เอาละ เสร็จละ ไปอาบน้ำกันเหอะ เบสนายไปอาบก่อนละกัน จะได้ออกไปข้างนอก”

 “ไม่ละ โต้งเป็นเจ้าของบ้าน ไปอาบก่อนเหอะ”

 “เรื่องมากนัก งั้นอาบพร้อมกันไหม?” ผมแกล้งแซวเล่น

เบสทำหน้าเขินๆ ด่าผมเบาๆว่า”บ้า” แล้วก็เดินไปเข้าห้องน้ำ ผมแอบหัวเราะตามหลังเบสไปเบาๆ คนอะไร
น่ารักจริง นี่ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่นนะ ผมคงโดนตบกบาลไปแล้ว

ผมนึกขึ้นมาได้ ผมยังไม่ได้หาชุดให้เบสใส่เลย เบสคงจะรีบไปเข้าห้องน้ำด้วย เลยไม่ทันคิดเหมือนกัน

 คิดได้ยังงั้นผมก็รีบไปหาชุดแต่งตัวมาให้เบส ผมพยายามเลือกเสื้อยืดตัวที่เล็กที่สุดของผมให้เบส

 ผมเดินไปเคาะประตูห้องน้ำ

“เบสๆ เราลืมเอาเสื้อมาให้นะ นายลืมเอาเข้าไปในห้องน้ำ”

 “อึมๆ ขอบใจโต้ง เด๋ียวเราเปิดไปเอา แป๊บนึง”

ผมรอไม่นาน เบสก็เปิดประตูห้องน้ำออกมา ตอนนี้เบสคาดผ้าขนหนูอยู่ที่เอว เนื้อตัวเต็มไปด้วยพรายน้ำเกาะ  กลิ่นหอมๆจากสบู่เหลวอาบน้ำ กับผิวขาวๆเต็มไปด้วยหยดน้ำของเบส มันช่างกระตุ้นอารมณ์ผมจริงๆ

ผมมองเบสจนแทบจะกินเบสทางสายตา เบสคงรู้สึกตัวได้เหมือนกัน

 “โต้ง ไหนละเสื้อ มองอะไร เราเขินนะ” เบสพูด

“อะ นี่เสื้อเปลี่ยน ส่วนกางเกงใน ยังดีนะเรามีของใหม่ให้อีก ส่วนเสื้อผ้าเก่านายอะ  เอาไว้นี่ก็ได้ เดียวเราซักให้ เก็บไว้ที่นี่ละ เพื่อนายมาค้างอีก” เบสรับเสื้อที่ผมส่งไปให้

“จะดีหรอ เกรงใจอะโต้ง”

“เออ ไม่เป็นไรหรอก ซักเครื่อง ไม่ได้ลำบากอะไร”

“ไม่ใช่ หมายถึง เรามาค้างอีกได้หรือ?”

“บอกไปแล้วเมื่อคืนไง ได้เสมอเลยสำหรับนาย”

ผมส่งยิ้มจริงใจไปให้เบส

เบสยิ้มตอบกลับผมมา แล้วก็ปิดประตูห้องน้ำ กลับไปทำธุระของเบสต่อ

ส่วนผม...ตอนนี้น้องชายแข็งจนเจ็บไปหมดละ โอ้ยยย อยากทำโว้ย ผมคิดในใจ
แต่ก็ต้องหักห้ามใจตัวเองอีกเป็นรอบที่ 100 แล้วมั้ง ในช่วง 2-3วันนี้

 ต่อจากเบส ก็เป็นผมที่เข้าไปอาบน้ำ หลังจากเตรียมตัวกันเสร็จแล้ว เราก็ตกลงกันว่า จะให้เบสขับรถพาไปสยามก่อน

ไปหาร้านตัดผมแถวนั้น แล้วจะได้ไปเลือกซื้อเสื้อผ้า จากนั้นเย็นๆ ค่อยไปจตุจักรกัน จะได้ไม่ร้อนจนเกินไป

 พอตกลงได้แล้วก็เริ่มออกเดินทาง

บนรถ พวกเราคุยกันอีก เรื่อยเปื่อยจนมาถึงสยาม เบสเลือกที่จะเอารถไปจอดที่ห้างแถวนั้นก่อน ค่อยว่ากันอีกทีว่าจะไปไหน

 ผมพาเบสไปร้านตัดผมที่ต่อเคยแนะนำผม ต่อมันเป็นพวกรักสวยรักงาม เสื้อผ้า หน้าผม ต้องเป๊ะ

และมันก็แนะนำผมบ่อยๆว่าไปร้านนั้นดียังงั้น ร้านนี้ดีอย่างนี้ ร้านนั้นราคาไม่แพง ร้านนั้นบริการไม่ดี

ผมเลยได้ใช้ความรู้ที่เด็ก กรุงเทพฯอย่างต่อสอนมา เอามาใช้กับเด็กกรุงเทพที่ไม่รู้เรื่องอะไรแบบเบส

ก่อนอื่น ผมพาเบสไปตัดผม ดูจากการแต่งร้าน ร้านนี้ดูท่าจะแพงไม่ใช่เล่นแต่เบสก็ลูกคนรวยละนะ
ผมไม่ห่วงเรื่องเงินหรอก ที่เลือกร้านนี้เพราะต่อบอกว่า ตัดดี บริการเยี่ยม ราคาสมเหตสมผล

ถึงราคาจะค่อนข้างแพง ถ้าคิดว่าพวกเรายังเป็นเด็กนักศึกษา แต่ก็เห็นมีเด็กวัยรุ่นเข้ามารอคิวกันเยอะแยะ

 ระหว่างนั่งรอคิว ผมกับเบสก็ช่วยกันเลือกทรงผม เบสหน้าขาว ปากแดงๆ ผมเลยแนะนำให้โกรกสีผมไปด้วย  เอาสีน้ำตาลอ่อนๆ เพราะถ้าทำมากไป ก็ดูไม่เหมาะ

“ถึงคิวแล้วค๊ะ เดียวเชิญไปสระผมก่อนนะค๊ะ ทางนี้เลยค๊ะ”

พนักงานของร้านเรียกเบสไปสระผม

ระหว่างที่รอเบสตัดผม ผมก็นั่งอ่านนิตยสารไปพลาง

“ขอโทษนะโต้ง รอเราเฉยๆ เบื่อไหม”

เบสเข้ามานั่งข้างๆผม ตอนนี้เบสกำลังรอย้อมสีผม ดังนั้นจึงมีผ้าพันอยู่บนหัว

“ไม่เป็นไรๆ เออ แล้วบอกพี่เค้ายังว่าจะเอาทรงไหน”

“อึม...บอกแล้ว เอาทรงที่โต้งเลือกให้นะละ”

“เราจะรอลุ้นนะ ตื่นเต้นดีจัง ฮ่าๆ”

จากนั้นเบสก็ถูกเรียกไปล้างผม ทำโน่นทำนี่ ผมที่นั่งรอก็นั่งอ่านนิตยสารรอพลาง  แอบมองเบสไปพลาง ผมยังไม่เห็นหรอกว่า ผมทรงใหม่ของเบสจะออกมาเป็นยังไง อยากเก็บไว้ลุ้นตอนเสร็จทีเดียวเลย

“เสร็จแล้ว..รอนานไหม”

ผมหันไปมองคนน่ารักในลุคใหม่....โอ้....ผมว่าแล้ว ผมว่าแล้วไม่ผิด ทรงผมทรงใหม่ของเบส เข้ากับโครงหน้าเบสมากๆ
ผมสีน้ำตาลอ่อนๆ ดัดเป็นลอนเล็กน้อยที่ปลายผม ช่างไม่ได้ตัดออกไปมากนัก  แค่เล็มเอาส่วนที่ไม่สวยออก และตัดให้เข้าทรง ตัดด้านหน้าที่รกออก มันยิ่งทำให้หน้าของเบส สวยมากขึ้น

ใช่แล้วผมไม่ได้ใช้คำผิดไปหรอก มันยิ่งกว่าน่ารัก แต่เป็นสวยเลยละ

ผมสีน้ำตาล ยิ่งทำให้ใบหน้าเบสขาวขึ้น ปากแดงจัดตัดกับหน้าขาวๆ โอ้ย ผมแทบละลาย

 ผมมองเบสตาค้าง เบสก็คงรู้ตัว เลยรีบถามผม

“โต้ง คิดว่าไง เหมาะกับเราปะ เห็นพี่เค้าบอกน่าจะดัดด้วยเล็กน้อย เราเลยให้พี่เค้าตัดสินใจเองเลย  ผิดจากที่คุยกันเล็กน้อย โต้งว่าไงบ้างอะ”

 “เหมาะมากเบส สุดยอดเลยร้านนี้ ไม่ทำให้ผิดหวังจริงๆด้วย”

 “คุณน้องเค้าหน้าตาน่ารักอยู่แล้ว แต่เอาไว้แต่ผมยาวๆปรกหน้าปิดหน้า มันทำให้ดูไม่สดใสเลย  พี่ก็เลยตัดมันออก แล้วก็ดัดเล็กน้อยนะค๊ะ หล่อมากเลยใช่ไหมคะ ขนาดพี่เป็นคนตัดเอง ยังตกใจเลย นี่เพราะพี่เก่งหรือคุณน้องหล่ออยู่แล้วก็ไม่รู้นะค๊ะ “

พี่คนที่ตัดผมให้เบส เดินเข้ามาคุยด้วย พี่คนตัดเป็นกะเทยร่างใหญ่

ไม่น่าเชื่อเลยว่า ฝีมือจะดีขนาดนี้ ผมคงต้องขอบคุณเค้ามากๆ ที่ช่วยทำให้คนน่ารักของผม ยิ่งดูดีขึ้นกว่าเดิม2เท่า
ไม่ซิ หลาย10เท่าเลยละ

“ขอบคุณนะครับพี่ที่ช่วยออกแบบทรงให้ เดียววันหลังผมจะมาใช้บริการอีกนะ  ขอฝากตัวเป็นลูกค้าประจำเลยละกัน” เบสตอบกลับไป
 
“โอ้ย ลูกค้าหล่อๆแบบนี่ พี่เต็มใจเลยค๊ะที่จะบริการ ไว้วันหลังมาอีกนะค๊ะ “ พี่กะเทยส่งยิ้มจริงใจให้ผมกับเบส

 หลังจากจ่ายเงินแล้วออกจากร้าน ผมก็พาเบสไปร้านแว่นตา เพราะแว่นตาเชยๆอันนี้ละ  ทำให้คนอื่นเรียกเบสว่าเป็นคุณป้า ผมเลยพาเบสไปซื้อคอนแทคเลนส์

 “พี่ครับ เดียวช่วยแนะนำวิธีใส่คอนแทคให้เพื่อนผมด้วยนะ แล้วเดียวเราจะใส่ไปกันเลยครับ”

 เบสในตอนนี้เหมือนเปลี่ยนเป็นคนละคนไปเลย ใบหน้าขาวใส เวลาที่ไม่มีแว่นตา ยิ่งทำให้หน้าหวานๆ สวยขึ้น

 แต่สำหรับคนไม่เคยใส่มาก่อนอย่างเบส รู้สึกว่ามันจะยากและน่ารำคาญมาก

 พอเห็นสภาพทุลักทุเลในการใส่คอนแทคของเบส ผมเลยตัดสินใจเลือกกรอบแว่นตาใหม่อีกอันให้เบส

เอาไว้ใช้ใส่ยามฉุกเฉิน ผมเลือกกรอบพลาสติก ดีไซน์วัยรุ่นๆหน่อย สีดำมาให้เบสลองใส่  มันสวยถูกใจผมและพนักงานที่ช่วยเชียร์อยู่ข้างๆมาก

 “ตกลงเอาอันนี้ละกันเบส สวยเข้ากับนายมาก”

 “แล้วแต่โต้งละ เราไม่ค่อยรู้เรื่องพวกนี้หรอก”

เบสตอบกลับมา

 เนื่องจากสั่งตัดเลนส์เอาไว้ อีก 3วัน ทางร้านถึงจะนัดให้มาเอาแว่น

 เบสในแว่นใหม่ก็ดี หรือจะเป็นเบสที่ใส่คอนแทคก็ดี ช่างน่ารักกระชากใจผมจริงๆ นี่ละมั้งที่เค้าเรียกว่าหนุ่มแว่น

 “เอาเป็นว่า แว่นอันนี้ เบสไว้ใส่ตอนอยู่บ้านละกัน ส่วนเวลาออกข้างนอกก็ใส่คอนแทคอันนี้ โอเคไหม”

 จากนั้นผมก็พาเบสในสภาพเหมือนเกิดใหม่ออกมาจากร้านแว่นตา

 “หิวยัง ไปหาไรกินกันไหม”

 “ก็หิวนิดๆละ โต้งอยากกินไรละ เดียวเราเลี้ยงเอง ตอบแทนที่โต้งช่วยทำอะไรให้เราหลายอย่าง”

 “จริงหรอ เย้ ...งั้นไปกินเอ็มเค กันไหม “

 “อึม อะไรก็ได้ ไปซิ”

 เบสในสภาพใหม่ ดูเก้ๆกังๆ ไม่ใช่น้อย คงเพราะยังไม่ชินกับตัวเองในสภาพใหม่

 ตลอดเวลาที่พาเบสเดินไปร้านอาหาร ผมรู้สึกได้เลยว่ามีคนมองพวกผมสองคน  โดยเฉพาะ คนที่ดูก็รู้ว่าเป็นเก้งกวางเหมือนกับผม จะมองที่เบสตาเป็นมันเลย  
เบสตอนนี้สลัดคราบเด็กเรียนเฉิ่มๆ เป็นเด็กเฉี่ยวที่มีใบหน้าสวยคม

 หลายคนแอบซุบซิบ แล้วมองมาทางเรา สาวๆหลายคนที่เดินผ่านก็ทำหน้ายิ้มกรุ้มกริ่มมองมาทางพวกเรา

เอ๊ะ ไม่นะ พวกเค้าคงไม่ได้มองว่าพวกผมเป็นแฟนกันหรอกนะ

จะว่าไป ผมเองยังอดคิดไม่ได้เลย เพราะเราสองคนเดินคุยกันอย่างกะหนุงกะหนิง เหมือนคู่รักเกย์ทั่วไปเลย

ยิ่งผมดูแมนๆเท่ๆ เบสดูสวยหวาน คงทำให้คนเข้าใจผิดได้มาก

ผมพาเบสไปร้านเอ็มเคที่เป็นตัวตึกบริเวณสยาม ระหว่างนั่งกินข้าวกัน เบสดูจะพูดมากกว่าปกติ

ดูเค้าดีใจที่ได้เปลี่ยนตัวเองเป็นอย่างมาก ใบหน้าสวยๆ คุยกับผมด้วยท่าทางร่าเริง

 “โต้ง ขอบใจจริงๆนะ เราเคยคิดอยากจะเปลี่ยนตัวเองมานานแล้ว แต่ก็ไม่กล้า กลัวโน่น กลัวนี่  นี่ถ้าโต้งไม่พาเรามานะ เราก็คงไม่รู้จะทำยังไงเลย
แล้วนี่นะ เรารู้สึกเหมือนโดนมองตลอดเลยอะ มันแปลกๆอะ เขินยังไงไม่รู้ เราวางตัวไม่ถูกนะ  ถ้าไม่ได้มากับโต้ง เราคงหนีกลับไปบ้านแล้วแน่เลย”

เบสพูดอย่างกระตือรือร้น

 “ไม่หรอก เราไม่ได้ทำอะไรหรอก นอกจากมาเป็นเพื่อนเฉยๆ เบสหล่ออยู่แล้ว ต่อให้ไม่ทำอะไรก็หล่อนะ”

 ผมชมเบสกลับไป

 “ปากหวานจริงเลย นี่ใครได้เป็นแฟนโต้ง คงโดนโต้งชมบ่อยๆแน่เลย สงสัยเราต้องเลียนแบบโต้งบ้างละ ฮ่าๆ”

 คนสวยของผมตอบกลับมา แต่ด้วยคำตอบ ทำให้ผมสะอึกไม่น้อย ถ้าเบสมีแฟนเหรอ....

 ผมแทบไม่อยากคิดเลยว่า ผมจะทนให้เบสไปมีแฟนได้หรือเปล่า จะทนเห็นเบสเดินกับผู้หญิงได้หรือเปล่า

ถ้าเป็นเมื่อก่อน ผมก็แค่แอบชอบ แอบปลื้มรุ่นพี่คนนี้เฉยๆ แต่ช่วง 2วันที่ผ่านมา เราใกล้ชิดกันมาก  จนผมเผลอใจไปแล้วใช่ไหมเนี่ย จากความชอบ กลายเป็น
ความรักงั้นหรือ  ไม่ๆ ผมจะไม่รักคนที่ไม่ได้เป็นเกย์เด็ดขาด ผมสัญญากับตัวเองไว้แล้วนิ สงสัย ผมคงต้องห่างๆกับเบสบางละ หลังจากวันนี้ไป

 “หาให้ได้ก่อนเถอะ ค่อยมาพูด ...แต่โต้งพูดจริงนะ ตอนนี้โต้งว่าจากนี้ไปเบสต้องป๊อบมากๆ แน่ๆ ไหนจะหล่อ เรียนเก่ง บ้านก็รวย”

 “ฮ่าๆ บอกแล้วว่าโต้งปากหวาน เราไม่ได้ดีขนาดนั้นซะหน่อย....ยังไงเราก็เป็นเบสคนเดิมละ ถึงภายนอกจะเปลี่ยนไป... เรายังไม่ค่อยมั่นใจเลยว่า
ถ้าไปมหาลัยสภาพแบบนี้จะเป็นยังไง เราแอบกลัวละโต้ง เพราะวันนี้เราอยู่กับโต้งหรอกนะ เราถึงกล้าเดินไปมา นี่ถ้าให้ไปเดินในมหาลัยคนเดียวแล้วมีแต่คนมองแบบนี้นะ เราคงกลับไปเป็นเหมือนเดิมที่ไม่มีคนสนใจดีกว่าอะ”
 
“นี่ นายลืมแล้วหรอเบส เราเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่ออะไร มั่นใจในตัวเองมากกว่านี้หน่อยซิ”
------------------------------------------------------------------------------------
มาต่อให้อีกส่วน เบสเริ่มโดนโต้งแปลงโฉมแล้ว เหลือไปเดินจตุจักรกันต่อ เดี๋ยวมาต่อให้พรุ่งนี้นะครับ

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 5 (2/3)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 25-09-2010 21:45:54

อร๊ายยยย เค้าอยากเห็นง่ะะ :-[

จะสวยแค่ไหนอะ เหลือแค่ซื้อเสื้อผ้า

จะออกมาแนวไหนน้าาา อยากเห็นว่ะค่ะ :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 5 (2/3)
เริ่มหัวข้อโดย: thaitanoi ที่ 26-09-2010 03:56:36

เรื่องน่าติดตาม มาให้กำลังใจครับ

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 5 (2/3)
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 26-09-2010 06:41:28

สนุกดีค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะและจะค่อยติดตามเสมอๆค่ะ

:o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 5 (2/3)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 26-09-2010 08:40:06

จ๊ากกกกกกก
พี่เบส
อยากเห็นจังเลยอ่า
อืม :z1:

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 5 (2/3)
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 26-09-2010 08:59:53

ถ้าพี่เบสมีแฟนไปจริง โต้งก็คงเศร้าอ่ะ T^T

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 5 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 26-09-2010 10:12:18

“ก็เรา...ก็เขินนิหว่า ถึงเราจะอยากป๊อบเหมือนคนอื่นๆก็เหอะ แต่มันไม่ชินนิ  ใครจะไปเหมือนโต้ง คงโดนคนมองจนชินแล้วซิ ดูท่าโต้งก็น่าจะป๊อบในคณะเหมือนกันนะ หล่อเท่แบบนี้”

ถึงผมจะเคยได้ยินคำชมว่าผมหล่อเท่ยังไงมาแล้วหลายครั้ง แต่มันก็ไม่เหมือนครั้งนี้เลย  พอเบสชมผม ผมอดเขินๆไม่ได้ และแอบดีใจอยู่ในใจลึกๆ

“ก็คงงั้นมั้ง ก็คนมันหล่อนิ ฮ่าๆๆ” ผมแกล้งทำเป็นรับมุขกับเบส

“เอากินๆ นี่ๆ เป็ดยังเหลืออีกเยอะเลย กินเข้าไป แล้วเดียวเราไปเดินซื้อเสื้อผ้ากันต่อ”

ผมชวนเบสกินข้าวต่อ

หลังจากที่อิ่มกันแล้ว ก็พาเบสไปเดินเลือกซื้อเสื้อผ้า ก่อนอื่น ผมพาไปร้านขายชุดนักศึกษาก่อน

ผมช่วยเลือกชุดนักศึกษา ที่ดูทันสมัย และเข้ากับรูปร่างของเบสให้ แต่ก็เลือกแบบที่ไม่ดูหวือหวาจนเกินงาม  และต้องไม่ผิดกฏมหาลัย

 จากนั้นก็เดินเล่นดูเสื้อผ้าทั่วไปอีกนิดจนถึง 4โมงเย็น ผมเห็นเบสทำท่าหมดแรง  สงสัยคงพาไปเดินต่อที่จตุจักรไม่ไหวแล้ว ผมเลยชวนเบสกลับบ้าน

 สรุป วันนี้เบสซื้อเสื้อนักศึกษาไป 6 ตัว กางเกงนักศึกษา อีก6 ตัว เสื้อยืดคอกลมแขนสั้น 4ตัว

ผมเลือกที่มีสีอ่อนๆหวานๆให้เบส มีสีฟ้า สีชมพู สีขาว แล้วก็สีเขียวใบตอง กางเกงยีนส์อีก 2ตัว  กางเกงขาสั้น อีก2 ตัว เสื้อเชิร์ทแขนยาววัยรุ่นอีก 3ตัว

 พอกลับมาถึงที่บ้าน เบสก็ล้มตัวลงนอนบนโซฟาพลางบ่น  “เห้อ...เหนื่อยกว่าที่คิดอีกนะโต้ง การเลือกซื้อของเนี่ย”

“หึๆ ยังน้อยไปนะเบส นี่ถ้าเบสต้องไปเดินซื้อของกับแฟนนะ จะเหนื่อยยิ่งกว่านี้อีก พวกผู้หญิงนะ  ซื้อของกันยากจะตาย กว่าจะเลือกแบบ เลือกสีได้”

“โอ้ย แค่นี้ยังเหนื่อยขนาดนี้เลย เกิดมาไม่เคยเดินซื้อของเยอะขนาดนี้ เหนื่อยขนาดนี้เลย ...ไม่ไหวละ เราจะนอนละ”

 “อ๊ะๆ ไม่ได้ เดียวยังต้องกินข้าวเย็นอีกเบส ลุกๆ เก็บของก่อน เดี๋ยวไปกินร้านพี่เก๋กันแล้วกัน  เราว่าจะไปคุยกับพี่เค้าเรื่องเข้ากะเดือนหน้าพอดี”

 “นี่ โต้ง”

“หึ อะไร” ผมถามโดยที่มือก็ยังง่วนกับการเก็บของให้เบส

“วันนี้เราค้างได้ปะ”

“อึม ได้ซิ” ปากตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงธรรมดา แต่จริงๆแล้ว ผมดีใจสุดๆเลยละ

“เราเหนื่อยอะ ขี้เกียจขับรถกลับบ้านละ”

“วันนี้พ่อก็ไม่กลับหรอ”

“อึม ไปต่างจังหวัดนะ กลับวันอาทิตย์”

“เอาละ ลุกขึ้นได้ละพ่อคนขี้เกียจ ลุกๆไปกินไรก่อน แล้วเดี๋ยวจะยอมให้นอน”

“โหยยย ขอพักอีกนิดไม่ได้หรอ ใจร้ายอะ” เบสบ่นกระปอดกระแปด

แต่ไม่ว่าเค้าจะพูดยังไง ทำตัวยังไง เค้าก็น่ารักเสมอในสายตาผม

ไม่ใช่ที่หน้าตา แต่เป็นที่นิสัยอ่อนโยน ใจดีของเค้า น่ารักที่ความขี้อ้อน
ซึ่งผมไม่เคยเห็นมาก่อนจนได้ใกล้ชิดกับเค้า เค้าจะเคยอ้อนใครแบบนี้เหมือนที่อ้อนผมหรือเปล่าน้า ผมอดคิดไม่ได้
 ถ้าไม่เคย แสดงว่า เพราะผมพิเศษจริงๆซินะ

....เลิกๆๆ เลิกคิด เดียวจะยิ่งไปกันใหญ่เลย เป็นเพื่อนกันไปละดีแล้ว

 ผมเก็บของเสร็จ เอาเสื้อผ้าไปแยกไว้ รอเตรียมซัก ซึ่งตอนแรกเบสก็โวยวายไม่ยอม บอกจะไปซักเองที่บ้าน

 แต่ผมกลัวว่ามันจะแห้งไม่ทันวันจันทร์เลยไม่ยอม เพราะผมอยากให้เบส แต่งตัวแบบใหม่ ไปเรียนวันจันทร์นี้เลย

 เอาผ้าสีขาวซักก่อน ใส่ไว้ในเครื่อง จากนั้นผมก็พาเบสเดินไปร้านพี่เก๋

 “อ้าวโต้ง มากินข้าวหรอ อันแนะๆ พาหนุ่มที่ไหนมากินด้วยเนี่ยน่ารักเชียว”

 พี่เก๋แอบแซวผม พี่เก๋เป็นอีกคนที่รู้ดีว่าผมเป็นเกย์ แต่ก็ไม่ได้รังเกียจ

 “จุ๊ๆ พี่ เพื่อนผม เพื่อนผมมันไม่รู้ว่าผมเป็นยังไง อย่าเสียงดังไปพี่” ผมแอบกระซิบพี่เก๋

 “เพื่อนแน่หรือจ๊ะ ดูบรรยากาศรอบตัวพวกเธอมันยังไงๆ อยู่น้า อะๆๆ เชื่อก็ได้ จะกินไรละ”

 “เบส อยากกินไร”

 “โต้งเลือกให้ละกัน เราเหนื่อยแบบนี้ กินได้หมดละ ไหนๆวันนี้โต้งก็เลือกของให้เราเยอะละ เลือกข้าวให้เราอีกอย่างคงไม่เป็นไรมั้ง”

คนน่ารักตอบแบบน่ารัก มีแลบลิ้นให้ผมด้วย โอ้ย น่ารักจริงๆ ไม่กินมันละข้าว  ตอนนี้ผมอยากกินลิ้นแดงๆอันนั้นของเบสมากกว่า

 “งั้นเอาข้าวหน้าหมูทอด ให้เพื่อนผม ส่วนผมเอา......มักกะโรนีผัดกุ้งละกันครับ”

 พี่เก๋รับออเดอร์แล้วก็เดินเข้าไปในครัว

“ไหนโต้งว่าจะมาคุยกับพี่เก๋ไง”

“เดียวไว้กินเสร็จก่อนก็ได้”

“วันนี้เรามีความสุขมากนะโต้ง สนุกดี เราไม่เคยได้เที่ยวเล่นแบบนี้กับเพื่อนๆเท่าไร เค้าคงคิดว่าเราไม่ชอบแบบนี้มั้ง

ไม่เคยมีใครชวนเราเดินเที่ยวแบบนี้เลย มีแต่จะชวนไปทำรายงาน ไปห้องสมุด พอไปเที่ยวกันก็ลืมเราเสมอเลย”

 “ถ้าเบสชอบ งั้นเราจะชวนบ่อยๆละกัน วันนี้เราก็สนุกดี ได้ซื้อของ แบบไม่ต้องเสียตังด้วย  แถมนายยังซื้อเสื้อยืดให้เราตัวนึงด้วย ขอบใจนะ”

ใช่ครับ ตอนเลือกเสื้อยืดกัน เบสแอบหยิบเสื้อที่ผมมองๆแล้วหยิบมาดูอยู่ ไปจ่ายเงินด้วย

 “แค่นี้เอง ไม่เป็นไรหรอก เทียบกับนายเดินเหนื่อยมาซื้อของกับเรามันเล็กน้อยมาก”

 เราคุยกันไปซักพักอาหารที่สั่งไปก็ได้

 ด้วยความหิว ทำให้พวกเรากินกันจนแทบลืมคุย

 “หึม ....อยากกินมักกะโรนีหรอ เห็นมองใหญ่”

 “ก็ดูโต้งกินอย่างอร่อยนิ อร่อยปะ วันหลังเราจะได้ลองสั่งมากิน”

 “ก็ลองกินเลยดิ ไม่ต้องรอคราวหน้าหรอก อะ ..นี่”ผมตักมักกะโรนีกับกุ้งใส่ช้อน พอดีคำนึงแล้วยื่นไปให้เบส

 เบสก็รับป้อนจากผมไปโดยไม่มีทีท่าเก้อเขินอะไร สงสัยเค้าคงไม่คิดมากอะไรมั้ง
 แต่ผมซิ อุ้ย ได้จูบทางอ้อมด้วยเว้ย กินข้าวช้อนเดียวกับเบส ดีใจวะ

 “หึม อร่อยจัง วันหลังเราสั่งบ้างดีกว่า อะ ...งั้นโต้งเอาข้าวหมูทอดเราไปกินบ้างละกัน” เบสตักข้าวหมูทอดให้ผม สงสัยเค้าจะไม่คิดอะไรจริงๆ กับการที่ผู้ชายสองคนมาป้อนข้าวให้กันและกัน

 ผมกินข้าวคำนั้นอย่างมีความสุข ถึงจะเป็นการคิดไปเองข้างเดียวก็เหอะ

แต่การที่คนที่ชอบมาป้อนข้าวให้เรา ก็อดจะดีใจไม่ได้

 “อร่อย” ผมพูดขึ้น จริงๆที่มันอร่อยคงเพราะเบสป้อนมากกว่า

เพราะปกติ ผมก็กินข้าวร้านพี่เก๋ประจำอยู่แล้ว เลยรู้รสมือกัน

“เอาอีกก็ได้นะโต้ง” ผมรับคำอย่างยินดีแล้วให้เบสป้อนผมอีกคำ จากนั้นผมก็พลัดป้อนมักกะโรนีให้เบสอีก

 พอตอนคิดเงิน ผมก็บอกเบสว่าจะไปคุยกับพี่เก๋เรื่องงานก่อน ให้เบสนั่งรอที่โต๊ะ

 “ไหน ใครบอกว่าเพื่อนกันจ๊ะ มีโชว์สวีทป้อนข้าวให้กันด้วย นี่เธอจะมาอวดฉันใช่ไหมเนี่ยตาโต้ง”

 “โหยยย พี่ ผมบอกแล้วว่าเพื่อน เพื่อนจริงๆ มันนะชายแท้ครับ”

 “ชายแท้แน่หรอ หน้าสวยหวานซะผู้หญิงอย่างชั้นยังอิจฉาเลย”

“ชายแท้จริงๆพี่ “

จากนั้นผมก็ชวนพี่เก๋คุยเรื่องงานกัน ตกลง เดือนสิงหานี้ ผมเปลี่ยนเวรเข้ากะนิดหน่อย

 และผมก็ขอแลกเวรที่ต้องเข้าวันพรุ่งนี้เย็น เป็นวันจันทร์แทน เพราะอยากใช้เวลากับเบสให้มากกว่านี้

แต่แน่นอนว่าผมไม่บอกเหตผลพี่เก๋แบบนั้นหรอก

 ร้านค้าแถวนี้ส่วนมากจะได้รายได้จากนักศึกษาเป็นหลัก เพราะแถวนี้ไม่ค่อยมีบ้านคนอยู่อาศัยเท่าไร

วันอาทิตย์ก็เลยลูกค้าน้อยตามไปด้วย พี่เก๋เลยไม่ค่อยว่าอะไร ถ้าผมจะไม่เข้าเวรวันเสาร์อาทิตย์

 พอคุยเสร็จ ผมก็พาเบสกลับไปบ้าน(ของพวกเรา)กัน

 ถึงบ้าน ผ้าสีขาวที่ซักไว้ก็เสร็จพอดี ผมเลยเอาออกมาแช่น้ำยาปรับผ้านุ่มต่อ  แล้วเอาเสื้อผ้าสีเข้าไปซักต่อ เบสเข้ามาช่วยผมเลือกผ้า แยกผ้านิดหน่อย จากนั้นเราก็ไปนั่งดูทีวี คุยกัน

“เคืองตาปะ ใส่คอนแทคเลนส์ครั้งแรกนิ”ผมถามเบส

“ก็นิดๆนะ มันไม่ค่อยชิน แต่พออยู่ๆไปก็ลืมเรื่องเคืองตาไปหมดละ แต่พอโต้งทัก เลยรู้สึกเคืองนิดๆละ”

“เด็ียวก่อนไปอาบน้ำก็ถอดล้างซะ แล้วใส่แว่นตาแทนก่อนนอนละกัน”

“เลยต้องมารบกวนบ้านโต้งอีกละ ขอโทษทีนะ พาไปซื้อของแล้วยังให้นอนด้วยอีก”

“ด้วยความยินดี แหม่ แค่นี้เอง ทำให้เพื่อนได้อยู่แลว ยิ่งเป็นเบสนะ จะมาค้างทุกคืนเราก็ไม่ว่า”

ผมแกล้งหยอดเบสอีกรอบ

“ระวังไว้เหอะ เดียวเรามาค้างทุกวันแล้วจะหนาว ฮ่าๆๆ” พูดตอบขำๆ

 ไม่หนาวหรอกเบส จะอบอุ่น อุ่นจนร้อนมากกว่าถ้าเบสมาค้างทุกวัน ผมจะอดทนได้อีกนานแค่ไหนกันนะ

 เราคุยกันเรื่อยเปื่อยไปอีกหน่อย เครื่องซักผ้าก็ร้องเตือนว่าเสร็จแล้ว

 หลังจากจัดการกับเรื่องซักผ้าเสร็จ ผมก็ให้เบสไปอาบน้ำก่อนเหมือนเคย ผมส่งผ้าเช็ดตัวกับชุดนอนให้เบส

 “อะ ไปอาบน้ำซะ”

 “แล้ว...เราควรสระผมปะ กลัวผมที่เซ็ทไว้จะเสียอะ” เบสพูดอย่างเสียดาย

 “ไม่สระผมวันนี้ วันหน้ายังไงก็ต้องสระ เซ็ทผมนะ เดียวเราสอนให้ก็ได้ ไปอาบเหอะ”

 “อ้อ แล้วก็อย่าลืมถอดคอนแทคด้วยละ”

 ไล่เบสไปอาบน้ำได้ ผมก็กลับมานั่งดูทีวีต่อ พอเบสเสร็จเดินออกมา ต่อไปก็ตาผม  เหมือนเคย ผมไม่ได้เอาเสื้อผ้าไปเปลี่ยนในห้องน้ำ

พอตอนออกมาจากห้องน้ำจะไปห้องตัวเอง เบสก็ทักมาว่า “โต้งหุ่นดีเนอะ เราก็อยากมีกล้ามแบบโต้งบ้างจัง”

 “ก็เล่นกีฬาซิ ไม่ก็ไปฟิตเนสก็ได้ เราก็ไปนะเพราะหลังๆงานยุ่งไม่มีเวลาเล่นกีฬาแล้ว เล่นฟิตเนสง่ายดี  เหมาะสำหรับคนไม่ค่อยมีเวลา เราสามารถจัดเวลาได้ตามใจชอบ”

 “งั้น ...วันหลังโต้งพาเราไปบ้างซิ โต้งเล่นที่ไหนหรอ”

“เราก็เล่นของมหาลัยละ ที่คณะวิทยาศาสตร์การกีฬาไง ใช้สิทธิ์นักศึกษาได้ส่วนลดด้วย”

เบสมองรูปร่างผมอย่างชื่นชม จริงๆนี่ผมไม่ได้หลงตัวเองนะ แต่หุ่นผมก็จัดอยู่ในขั้นสวยจริงๆมีกล้ามกำลังพอเหมาะ  ไม่ปูดจนน่าเกลียด พวกเก้งกวางที่ฟิตเนสก็ชอบแอบมามองผมประจำละ ผมแกล้งเดินไปหยิบน้ำในครัวมาดื่ม โดยยังไม่ยอมแต่งตัว ปล่อยให้เบสมองอยู่ครู่นึง จนเค้าเลิกสนใจผม

ผมถึงเดินเข้าห้องไปใส่เสื้อผ้าในห้อง

พอออกมา ผมก็เห็นเบสนั่งหลับตาอยู่บนโซฟา สงสัยจะเพลียจัด หลับบนโซฟาซะแล้ว

ผมไปนั่งที่ข้างๆเบส

 เบสในตอนนี้ ถอดคอนแทคแล้ว แต่ผมก็ไม่ยอมให้เค้าใส่แว่นอันเดิม จริงๆสายตาเบสก็ไม่ได้สั้นมากขนาดขาดแว่นไม่ได้

ใบหน้าใสๆไร้สิ่งปกปิดใดๆ ผมนุ่มสลวย ดัดเป็นลอนเล็กน้อย ผมจ้องหน้าเบสอยู่นาน

 ทันใดนั้นเบสก็ลืมตาขึ้นมา เราสองคนจ้องตากันอยู่นาน ซักพักเบสก็หลบสายตาผมก่อน

 “จ้องอะไรเราอะโต้ง”

“ก็มองคนหล่อไงละ”ผมยักคิ้วตอบเบส

“บ้า...”

บรรยากาศพลันเงียบลง

“ง่วงนอนหรอ ไปนอนดีๆซิ มานอนตรงนี้ทำไม”

“แล้วนี่ไม่ใส่แว่น มองเห็นปะ นี่กี่นิ้ว” ผมแกล้งชวนคุย พลางยกนิ้วขึ้นชู 2นิ้ว

“เห็นดิ ตาไม่ได้บอด 3นิ้วใช่มะ ฮิฮิ” เบสแกล้งตอบกวนผม

“ใครว่า ของเรา7นิ้วตะหาก ฮ่าๆๆ”

“โหย โต้งลามกอะ”

“อะไร เราลามกตรงไหน เราพูดถึงนิ้ว นายคิดไปถึงอะไร โหย คิดลึกนิหว่า”

“ไอ้บ้า ...”เบสด่าผมเบาๆ แล้วก็ก้มหน้าหลบตาผม

เกิดความเงียบขึ้นอีกละ

“ว่าแต่...จะไปนอนยัง” ผมรีบเปลี่ยนเรื่องเพราะกลัวเบสจะอายเกินไป

 “โต้ง ..เอ่อ...โต้งเคยมีอะไรกับผู้หญิงปะ” จู่ๆเบสก็โพลงออกมา 
.................................................................
สุดท้ายคู่นี้ก็ไม่ได้เดินที่จตุจักร แค่สยามก็หมดแรงกันแล้ว ตอนต่อไปคงทำให้หลายๆ คนน้ำลายหกเป็นแน่ พรุ่งนี้แล้วกันนะครับ

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 5 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: littleFiNgeR ที่ 26-09-2010 11:37:01

ลุ้นๆๆ เมื่อไหร่โต้งจะรุกเบสน้อ รอตอนต่อไปจ้าาา

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 5 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: Jellio ที่ 26-09-2010 11:43:26

น่ารักสุดๆค่ะ เชียร์สองหนุ่มให้รักกันไวๆนะ

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 5 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: sang som ที่ 26-09-2010 13:35:54

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

น่ารักทั้งตัวละครและไรเตอร์เลยอ่ะ

ชอบๆ มาลงบ่อยเน้อ :bye2:

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 5 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 26-09-2010 17:44:11

อยากให้ถึงพรุ่งนี้เร็วๆจังรุยอ่ะ หลังเที่ยงคืนช่ายปะคะ อิอิ

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 5 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: anajulia ที่ 26-09-2010 18:14:15

เบสจ๋าๆๆๆ อยากกอดดดดดดดดดดดดดดด คนอะไรน่ารักขนาดนี้ อรั๊ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

(ว่าแล้วก็วิ่งหนีตรีนส์โต้ง หุหุ)

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 5 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 26-09-2010 18:36:45

พีี่่เบส
ถามอย่างนี้ทำไม

อย่าบอกนะว่าจะให้โต้งสอนวิธีการด้วย
:haun4:

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 5 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 26-09-2010 21:15:55

ตอนหน้า น้ำลายหก เหรอ :z1:

เมื่อไรจะถึงพรุ่งนี้ซักที อยากน้ำลายหกแล้ว :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 5 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 26-09-2010 21:18:49

น่ารักมากอ่ะเรื่องนี้ :กอด1: มาสมัครขออ่านด้วยคน

เอาใจช่วยโต้งสุดฤทธิ์ แต่เบสนี่สิ ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย :serius2:

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 5 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 26-09-2010 23:27:21

เข้ามาอธิบายอะไรนิดหนึ่ง คือ ผมไม่ได้เป็นไรเตอร์ครับ เป็นแค่คนโพส

ส่วนไรเตอร์บอกว่าจะมาแวะเวียนบ้าง เลยยังสงสัยว่าจะโพสลิงค์ของหน้าให้ที่บอร์ดนู้น
ไรเตอร์จะได้มาถูก แต่จะผิดกฎเล้าหรือเปล่า ใครรู้ช่วยบอกทีครับ

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 5 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 27-09-2010 01:50:44

ทำไมเบสถามแบบนี้? อิอิ

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 5 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: DexTunG ที่ 27-09-2010 03:12:23

:-[ :-[

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 5 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 27-09-2010 04:31:32

แอร๊ยยยยยยยยยยยยเข้ามานั่งรอตอนที่6 เจ้าค่า

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 5 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 27-09-2010 07:09:46

***** ตอนที่ 6 *****
“โต้ง...เอ่อ...โต้งเคยมีอะไรกับผู้หญิงปะ”

จู่ๆเบสก็ถามโพลงขึ้นมา

จะให้ผมตอบยังไงดี ผมเคยมีแฟนเป็นผู้หญิงคนนึงตอน ม.ปลาย ตอนนั้นเราก็เคยมีอะไรกัน 2-3 ครั้ง จากนั้นก็เลิกกันไป

“ก็เคย...ทำไมหรอ แล้วเบสละเคยปะ　อ้อ..ลืมไป เบสเคยบอกเรานิว่าไม่เคย” ผมยักไหล่ตอบ แล้วก็ถามกลับไปด้วยความสงสัย

“....” เบสก้มหน้า สองแก้มเปลี่ยนเป็นสีแดงจัด แล้วก็พยักหน้าเบาๆ

“เห้ย” ผมอุทานเบาๆ เห็นหงิมๆแบบนี้ไม่คิดว่าจะร้ายเหมือนกันแหะ ผมแอบตกใจกับคำตอบเล็กน้อย เพราะก่อนหน้านี้ที่เราคุยกัน เค้าบอกผมว่าไม่เคย สงสัยเพราะตอนนั้นเรายังไม่สนิทกัน เค้าเลยไม่ยอมเล่าให้ผมฟัง

“อะไร ยังไง ไหนเล่ามาหน่อยซิ เบสเคยกับใคร เมื่อไร” ผมรัวคำถามไปยังเบสอย่างรวดเร็ว ผมพยายามสงบสติอารมณ์แล้ว แต่ก็ห้ามใจไม่อยู่จริงๆ เบสเคยมีอะไรกับคนอื่น ใคร ผู้ชายหรือผู้หญิง นี่ผมกำลังหึงงั้นหรือ?

พอเจอคำถามผมไป เบสยิ่งอาย ไม่กล้ามองหน้าผมเข้าไปใหญ่

ผมค่อยๆสูดลมหายใจลึกๆ พอสงบลงบ้าง ผมก็เริ่มซักเบส

“ไหน เล่ามาหน่อยดิ เราไม่ล้อหรอก ว่าไงเรื่องมันเกิดขึ้นตอนไหน”

หลังจากกล่อมเบสอยู่ซักพัก เบสก็เริ่มคลายความเขินอาย ค่อยๆเล่าออกมา

ครั้งแรกและครั้งเดียวในชีวิตของเบสเป็นตอนก่อนเอ็นทรานส์ ตอนนั้นเบสกำลังอยู่ในช่วงหัวเลี้ยวหัวตอ กำลังเตรียมสอบ บริษัทของคุณพ่อของเบสเองก็กำลังอยู่ในช่วงสำคัญ ทำให้ไม่ค่อยอยู่บ้าน

วันนั้นมีเพื่อนผู้หญิงคนนึงที่ค่อนข้างสนิทกับเบส มาขอให้เบสติวหนังสือให้ เพื่อนคนนี้จริงๆเป็นคนที่ค่อนข้างกล้าๆ เคยวิ่งไล่ตบผู้ชายด้วยซ้ำ นิสัยห่ามๆ แก่นๆ แต่เธอเรียนไม่ค่อยเก่งหรอก หน้าตาก็จัดอยู่ในขั้นดูดี

วันนั้นคุยกันหลายเรื่อง รวมถึงเรื่องแฟน พอเธอรู้ว่าเบสยังซิง เธอก็เลยพยายามตื้อถามโน่นถามนี่ สุดท้าย เธอก็เลยอาสาสอนเรื่องบนเตียงให้เบส ตอบแทนเรื่องที่เบสติวหนังสือให้

ครั้งนั้นเบสเล่าว่า ทำได้ไม่ค่อยดีนักเพราะครั้งแรก แต่เพื่อนคนนั้นก็พยายามแนะนำจนสำเร็จได้

พอทำเสร็จ เบสอายมาก แต่ก็ด้วยสำนึกลูกผู้ชาย ก็ตั้งใจว่าจะขอเธอคบเป็นแฟน

แต่เพื่อนคนนั้นกลับหัวเราะใส่เบส แล้วบอกว่า เธอไม่ได้คิดแบบนั้นกับเบส ที่ชวนมีอะไรกัน เพราะอยากทำเท่านั้นเอง แล้วก็บอกว่า เบสไม่ใช่สเป็กเธอซะหน่อย
เหตการณ์ครั้งนั้นค่อนข้างสร้างบาดแผลในใจเบส พอสมควร ทำให้เบสค่อนข้างกลัวผู้หญิง หลังจากนั้นเบสกับเพื่อนคนนั้นก็ห่างๆกันไป เหมือนกับว่าเธอแค่อยากลองกับผู้ชายบริสุทธ์อย่างเบสเท่านั้น

นั่นคงเป็นปม ทำให้เบสชอบพวกผู้หญิงแก่นๆ เปรี้ยวๆ ละมั้ง ผมคิดเอาเอง เพราะว่านิสัยเพื่อนคนนี้ของเบส ค่อนข้างคล้ายหนิงที่ทำให้เบสเสียใจจนอยากเปลี่ยนแปลงตัวเอง

ด้วยอารมณ์หึง? อยากรู้? และอารมณ์หื่น ทำให้ผมเริ่มซักเบสละเอียดกว่าเดิม

“แล้วรู้สึกไงบ้างละกับเซ็กส์ครั้งแรก?”

“แล้วปกตินายช่วยตัวเองบ้างหรือเปล่า?”

“ตอนช่วยตัวเอง ดูหนังโป๊ปะ เออ ใช่ นายมีหนังโป๊ปะ”

ผมระดมคำถามใส่เบสไม่หยุด แต่เบสก็กลับมาเขินอายอีกรอบ หน้าแดงจัด เงียบไม่ตอบผม

ผมลองแกล้งจับต้นขาเบสดู แล้วค้อยๆก้มหน้าลงไปมองเบสที่กำลังก้มหน้าหลบสายตาผมอยู่

“นายเคยช่วยตัวเองหรือเปล่า” ผมชักเริ่มสงสัยละ อะไรจะอายขนาดนั้น ผู้ชายเหมือนกันแท้ๆ

“หรือว่า...นายไม่เคยช่วยตัวเอง!!”

“เรา....ทำไม่เป็นอะ เคยแต่ได้ยินคนพูดถึง” เบสค่อยๆตอบอย่างเขินๆ

“เวลาเพื่อนๆเค้าคุยกัน เราก็ได้แต่ทำเป็นเออออไปด้วย...จะถามก็ไม่กล้า อาย กลัวโดนเพื่อนล้อ”

เบสค่อยๆเผยความในใจกับผมมากขึ้น

ตลกมาก เคยลองของจริงกับผู้หญิง แต่ไม่เคยช่วยตัวเอง ทำไมมันกลับตาลปัดแบบนี้

“เออ แปลกดีเนอะ เคยลองกับหญิง แต่ไม่เคยช่วยตัวเอง” เบสพอได้ยิน ก็ยิ่งหน้าแดงเข้าไปใหญ่ ตาใสๆเริ่มมีน้ำตาคลอ สงสัยจะอายจัดจนแทบจะร้องให้แล้ว

ผมไม่ได้ตั้งใจทำให้เบสอายขนาดนี้ แย่แล้ว เดียวเค้าเกลียดผมจะทำยังไง สงสัยต้องรีบเอาใจละ

“งั้น ..เราสอนให้เอาไหม”
--------------------------------------------------------------------------------------
รีบเอามาลงให้ก่อนไปทำงาน น้ำลายหกพอไหมครับ นี้เป็นออเดิร์ฟนะ ตอนหน้าได้เรียกเลือดแน่
อ่านแล้วก็สะท้อนใจ ผู้หญิงสมัยนี้มันช่างกล้าจริง (พูดอย่างกับตัวเองแก่มากมาย)

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 6 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 27-09-2010 07:40:47

สอนให้ทุกอย่างเลยโต้ง

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 6 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 27-09-2010 10:15:36

สอนเลย สอนเลย :110011: :z7:

ตอนหน้าต้องเตรียมอะไรมั้ย อย่างเช่นทิชชู่ หรือผ้านวมไรเงี้่ย :z1: :z1:

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 6 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: KM ที่ 27-09-2010 14:11:33

สอนเลยๆๆๆ

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 6 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 27-09-2010 15:28:18

แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 6 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 27-09-2010 15:34:51

ตอนหน้าตอ่วันนี้เป่าอ่าส์ สั้นจังเหมือนคนแต่งสินะ :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 6 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 27-09-2010 15:52:17

เฮ่ยยยยยย ยิ่งกว่าหนุ่มซิงอีกนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 6 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: jokirito ที่ 27-09-2010 16:30:22

:impress2: เอาล่ะสิ เอาล่ะสิ สอนเลยๆๆๆ

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 6 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 27-09-2010 16:56:35

โต้งงงงงงงงง
กล้านะ
:z1:

แล้วเบสจะว่ายังไงละเนี่ย
:sad4:

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 6 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 27-09-2010 17:24:44

กรี๊ดดด มีติวเรื่องอย่างนี้ด้วย :m25:

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 6 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: Wr@iTh ที่ 27-09-2010 19:02:22

สอนเลย! สอนเลย! :m4:
สอนครบเซ็ตเลยก็ได้!!! :laugh: :z1:

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 6 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: จุ๊บจิ๊บจ๊ะจ๋า ที่ 27-09-2010 19:51:56

สอนให้เต็มที่นะโต้ง

โอกาสมาถึงแล้วนะ :haun4:

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 6 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 27-09-2010 23:09:06

***** ตอนที่ 7 *****
“......”เบสเงียบแทนคำตอบ “ถ้าไม่ตอบ ถือว่านายโอเคนะ”

“.....”

ผมค่อยๆไปเขยิบไปนั่งติดข้างซ้ายของเบส ค่อยๆเอาขวาไปโอบบ่า มือซ้ายผมไปลูบๆอยู่บริเวณต้นขาเบส

“เราสอนให้ละกัน เค้าทำกันแบบนี้ ผ่อนคลายนะ ทำตามเราพูดละกัน”

ผมค่อยๆใช้มือซ้ายล้วงเข้าไปในขอบกางเกงนอนของเบส เบสทำท่าสะดุ้งเล็กน้อย และเอามือมากุมตรงเป้าตัวเอง
แต่ผมก็ค่อยฝ่าด่านมือเบสเข้าไปได้ ผมค่อยๆล้วงเข้าไป

“เอามือออกก่อนซิ ไม่งั้นเราจะสอนได้ไงละ” ผมกระซิบที่ข้างๆหูเบส พร้อมกับแอบสูดดมความหอมจากแก้มเบสเบาๆ เบสทำท่าสะดุ้งเล็กน้อยที่ผมไปพูดข้างๆหูเค้า มือซ้ายของผมเริ่มกำไปที่น้องชายของเบส

“มานั่งนี่ดีกว่า “ ว่าแล้วผมก็อ้อมเข้าไปนั่งด้านหลังเบส ให้เบสมานั่งตรงหว่างขาผม โดยที่มือผมยังไม่ยอมปล่อยจากน้องชายของเบส

ผมค่อยๆใช้ลีลาส่วนตัว ลูบไล้ เล่นกับน้องชายเบส ซึ่งตอนนี้มันแข็งตัวเต็มที่ ขนาดของน้องชายเบสกำลังพอดีมือ

ผมใช้มือขวาดันขอบกางเกงเบสให้ลงไปข้างล่าง น้องชายของเบสก็โผล่พ้นขอบกางเกงมาที่ละนิดๆ

น้องชายของเบสเป็นสีขาว และตรงหัวเปิดแล้วแต่ยังไม่สุด ออกสีแดงๆอมชมพูเล็กน้อย

ผมเริ่มชักอย่างเบามือ ดูท่าเบสเริ่มเคลิ้มตามมือผมแล้ว จู่ๆเบสก็เหมือนหมดแรงล้มลงไปในอ้อมอกผม เค้าครางออกมาเบาๆ “ซี้ดดดด “

น้ำหล่อลื่นไหลเยิ้มมาจากปลายหัวของน้องชายเบส ผมเอามือคลึงตรงหัวที่เปียกชื้นเบาๆ

“ทำอย่างนี้แล้วเสียวไหม?”

“เสียว เสียววว ซิ อ้า...โต้ง”

 เสียงครางเซ็กซี่ออกมาจากเบส นั่นมันช่างปลุกเร้าผมเหลือเกิน ตอนนี้น้องชายของผมก็แข็งปั๋งเลย และเบสคงรู้ได้

เพราะตอนนี้เบสนั่งอยู่ตรงหว่างขาผม น้องชายผมตอนนี้แทงหลังเบสอยู่ แถมเป็นบริเวณร่องก้นซะด้วยซิ!!

ผมพยายามหักห้ามใจไม่ยุ่งของตัวเอง แต่ช่วยเบสเต็มที่ ผมใช้เทคนิคทั้งหมดที่รู้กับน้องชายเบส

และอาศัยจังหวะที่เบสกำลังเคลิ้ม และน้ำหล่อลื่นก็เปียกเต็มจนลื่น ผมกระตุกมือแรงๆเพื่อเปิดหัวให้กับเบส

“โอ๊ยยย “ เบสสะดุ้ง ดูท่าตกใจไม่น้อย

“ใจเย็นๆ เราแค่เห็นหัวนายยังเปิดไม่สุด มันจะทำให้ทำความสะอาดลำบาก เราเลยเปิดหัวให้นะ เอาละเดียวเรามาทำต่อเหอะ ผ่อนคลายนะเบส” ผมกล่อมเบสต่อ โดยกระซิบไปที่ข้างหูเบสเหมือนเดิม

จากนั้นผมก็เริ่มปลุกอารมณ์เบสใหม่อีกรอบ การเปิดหัวให้เบสซักครู่ ทำให้น้องชายเบสอ่อนตัวลงเล็กน้อย

แต่อีกไม่นาน ผมก็ทำให้มันกลับมาแข็งปั๋งอีกรอบได้ในมือผม

ผมเริ่มจากค่อยๆชักมือช้าๆ เป็นถี่ขึ้นเรื่อยๆ “อ้า ..เสียวจังโต้ง อ้า..”

ไม่นานนัก น้องชายเบสก็พ่นความสุข ทะลักทะลายมาเต็มมือผม น้ำแรกจากการชักว่าวของเบส ค่อนข้างข้น และน้ำเยอะมาก น้ำรักของเบสกระเด็นออกไปเลอะโต๊ะข้างหน้าเล็กน้อย

 จริงๆผมอยากลองลิ้มชิ้มน้ำของเบสจริงๆ แต่ก็กลัวว่าเบสจะสงสัยผม คงไม่มีผู้ชายคนไหนกินน้ำรักของเพื่อนผู้ชายด้วยกันหรอกซินะ

 ผมเอื้อมมือไปเอาทิชชู่ข้างมาเช็ดมือ เบสนั่งหอบใจเต้นอยู่ในวงแขนผมเหมือนเดิม

“เป็นไง เข้าใจบ้างยัง ต่อไปคงทำเป็นแล้วซินะ จะได้รู้จักปลดปล่อยบ้าง เอาแต่เรียนอย่างเดียว เสียสุขภาพนะเว้ย”
------------------------------------------------------------------------------------------
พอเป็นตอนแบบนี้ล่ะ เข้ามาคอมเม้นท์กันเยอะเชียว เอามาเลี้ยงเลือดกำเดาชุดเล็กก่อน ครึ่งตอน เพราะพรุ่งนี้อาจไม่ได้เข้ามานะครับ

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 7 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 27-09-2010 23:44:31

:jul1: เบสช่างไร้เดียงสาจริ๊ง

สนับสนุนให้โต้ง ค่อยๆล่อลวง 5555 คนอ่านหื่น กร๊ากกก :pighaun:

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 7 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: KM ที่ 28-09-2010 00:01:51

ชิชะ

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 7 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 28-09-2010 00:13:09

หึหึ :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 7 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 28-09-2010 01:45:56

โต้งนี่ก็ ทำอะไรก็ไม่รู้ เบสอายนะนั่น อิอิ

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 7 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: DexTunG ที่ 28-09-2010 02:25:08

:z1: :z1: :haun4:

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 7 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: ณ ที่เดิม™ ที่ 28-09-2010 03:08:01

เบสช่างไร้เดียงสาจริงๆนะขอรับ :o8:

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 7 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 28-09-2010 05:41:13

แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยโนว์คอมม้นต์คร่า

หัวข้อ: Re: (นิยาย)เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 7 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 28-09-2010 17:43:25

ดันๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 7 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: jinni ที่ 28-09-2010 19:42:32

กรี๊ดดดดดดดดด เรื่องในฝัน
สอนแค่นั้นเหรอโต้ง สอนอีกดิ อิ อิ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 7 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 28-09-2010 20:49:16

เรื่องนี้เคยอ่านจากอีกที่แล้วค่ะ

มาอิดิท กลัวสปอยล์ :o8:

คนโพสต์สู้ๆค่ะ o13

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 7 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 28-09-2010 23:31:17

รีบเข้ามาปิดปากคุณ ZakuPz ไว้ก่อน อย่าพึ่งสปอยเลยครับ (ถึงผมจะเห็นด้วยก็ตามเถอะ) พรุ่งนี้จะเอามาลงให้นะครับ

คืนนี้ไม่ไหวแล้วตาจะปิดแล้วด้วย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 7 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 29-09-2010 06:43:04

ผมแกล้งพูดให้เบสรู้สึกดี ไม่อยากทำให้เค้าอายมากไปกว่านี้

“ขอบใจนะโต้ง...” เบสพูดออกมาเบาๆ

เบสอาจจะสบายตัวไปละ แต่ผมซิ สุดๆ อยากเอาน้ำออกมาก ผมอดทนมาหลายวันละ ตั้งแต่คืนแรกที่เบสมาค้าง รวมกับก่อนหน้านี้ที่ผมไม่ได้ช่วยตัวเองเลยก็ อาทิตย์นึงได้แล้ว

 ตอนนี้ผมอยากเอาน้ำออกสุดๆ แต่คงต้องแอบไปทำในห้องน้ำคนเดียวแล้วละ

“โต้ง..ก็มีอารมณ์หรอ”เบสถามผม ไม่แปลกที่เบสจะรู้ เพราะน้องชายผม มันยังแทงหลังเบสอยู่ยังงั้นนิ

“ก็มีบ้างละ ไม่ได้ทำมานานละ ถามไม จะช่วยเราหรอ “ ผมแกล้งแหย่เบสไป เพราะรู้ว่ายังไงเบสก็ไม่ทำให้ผมหรอก

“อึม ..ให้เราช่วยไหม” เบสตอบกลับมาอย่างว่าง่าย

นั่นทำให้ผมแปลกใจระคนตกใจอย่างมาก ไม่นึกว่าเบสจะเอ่ยปากอาสาช่วยผมชักว่าว “นายจะทำได้หรอ...”

“ก็เมื่อกี้นายสอนเราแล้วไง ถือว่าเป็นการทบทวนบทเรียนแล้วกัน” แหม่ ตอบแบบเด็กเรียนเลยนะ นี่ถ้าผมสอนเซ็กส์เค้าไป เค้าไม่ต้องมาทดลองทบทวนวิชากับผมหรอ

 “งั้นนายมานั่งตรงนี้”

ผมจัดให้เบสไปนั่งข้างๆผม แล้วผมกับเบส หันหน้าเข้าหากัน เพราะท่านี้จะทำให้ผมได้เห็นหน้าเบสชัดๆ

ผมค่อยๆเอามือเบส ล้วงเข้าไปในกางเกงผม ผมค่อยๆขยับตัวเพื่อให้มือเบสเข้าไปง่ายๆ แล้วก็เอาอีกมือ ค่อยๆปลดกางเกงตัวเองลงไปกองกับพื้น

น้องชายผมแข็งมากจนแทบจะระเบิด ตรงหัวมีน้ำใสไหลเยิ้มเลย ของผมก็ไม่จัดว่าเล็กนะ ไม่ใหญ่มาก แต่ก็เกินมาตรฐานชายไทย เบสก้มหน้าลงไปดูอย่างสนใจ คาดว่าเพราะไม่เคยเห็นของคนอื่นนอกจากของตัวเอง

ใบหน้าเบสแดงก่ำ ดูเซ็กซี่มาก มือเบสที่กุมน้องชายผมอยู่ มันก็อุ่น อุ่นมากจนแทบร้อนลวกน้องชายผม

เค้าค่อยๆชักมือขึ้นลง แรกๆยังขัดๆเขินๆ ผมต้องคอยสอนเป็นระยะๆว่าให้ทำแบบไหน

จนเริ่มเข้าจังหวะแบบที่ผมชอบ ผมครางเบาๆด้วยอารมณ์เสียวสุดๆ “อ้า...ดีมากเบส แบบนั้นละ”

“อ้า...อ้า..” หลังจากให้เบสเล่นกับน้องชายผมครู่ใหญ่ น้องชายผมระเบิดความสุขออกมา แต่มันไม่ใช่แค่แตกในมือเบสซิ แต่มันพุ่งกระเด็นไปที่หน้าเบสด้วย

“เห้ย”

“เห้ย”

ทั้งผมและเบสร้องออกมาพร้อมกัน

“เห้ย ขอโทษเบส เราไม่ได้ตั้งใจ”

เบสค่อยๆเอามือปาดน้ำรักของผมออกจากใบหน้า “ไม่เป็นไรหรอก โต้งไม่ตั้งใจเรารู้”

ผมกับเบสต่างคนก็ช่วยกันเช็ดน้ำรัก ของทั้งสองคนออกจากมือ และบนพื้นที่เลอะบ้างอย่างเงียบๆ ผมหันไปมองเบส เบสยังคงแก้มแดงอยู่

พอเหลือบไปมองที่น้องชายเบส เพราะเบสยังไม่ใส่กางเกง เลยทำให้เห็นว่า น้องชายเบส แข็งอีกรอบแล้ว พอเห็นเช่นนั้น น้องผมก็เริ่มประท้วง อยากจะเอาน้ำออกอีกรอบทันใด

“นายมีอารมณ์อีกแล้ว เราช่วยให้อีกมะ ทบทวนบทเรียนไง”

ผมถามเบสอย่างอารมณ์ดี

ใครจะไปคิด ว่าจะได้มาช่วยคนที่ตัวเองแอบชอบชักว่าว แถมยังได้รับการช่วยเหลือกลับคืนด้วย มันยิ่งกว่าฝัน

คราวนี้ ผมไม่รอคำตอบจากเบส เค้าเรียกว่า น้ำขึ้นให้รีบตัก ผมคว้าไปที่น้องชายเบสอย่างไว แล้วก็เริ่มชัก

พอน้องชายเบสโดนชักแบบนั้น เบสก็เอื้อมมือมา จับน้องชายของผมชักบ้าง ตอนนี้น้องชายผมแข็งอีกรอบละ ทั้งๆที่เพิ่งเสร็จไป

พวกเราต่างฝ่ายต่างช่วยอีกคนนึง ให้ได้รับความสุขสุดยอด ผมมองหน้าเบสตลอดเวลาที่เราช่วยกันชักว่าวให้อีกฝ่าย โดยที่ตอนนี้ทั้งผมและเบส ไม่มีอาการเก้อเขินกันแล้ว

มีแต่อารมณ์ปรารถนาในกันและกัน

เลือดสูบฉีดจนแก้มขาวๆของเบส เป็นสีชมพู ลมหายใจเบสเร่งร้อน และคิดว่า หัวใจคงเต้นแรงเหมือนของผมเป็นแน่ มือเบสสั่นบ้างเป็นระยะๆ

เราสองคนต่างเกาะเกี่ยวช่วงเวลาหรรษาอันนี้ ร่วมมือช่วยกันจนพาอีกฝ่ายไปสู่สวรรค์ สุขสมใจปราถนา แม้จะเป็นครั้งที่ 2 แต่ทั้งของผมและเบส ก็ยังปล่อยน้ำรักออกมาอย่างเยอะแยะ

 ผมยังคงจ้องหน้าเบสอยู่อย่างนั้น จากนั้นผมก็ยิ้มให้ ยิ้มอย่างจริงใจ และกล่าวเบาๆว่า “ขอบคุณนะ”

เบสค้อนผมทีนึง แล้วพูดว่า “ ไอ้ลามกเอ้ย”

จากนั้นก็ลุกขึ้นจากโซฟา บอกผมว่า อยากอาบน้ำอีกรอบ

ผมเลยบอกให้เค้าไปอาบก่อน เดียวผมตามไป อยากจะเก็บกวาดตรงนี้ก่อน

พอเบสอาบน้ำออกมาเสร็จ ก็เดินเงียบๆ ไม่พูดอะไรเข้าไปในห้องนอนเลย ผมก็ยังไม่อยากพูดอะไร เลยเดินไปเข้าห้องน้ำ ล้างคราบแห่งความสุขที่เลอะตัวออก

 ขณะที่อาบน้ำ ผมก็คิดอะไรหลายอย่าง พออารมณ์อย่างว่าหายไป ความกลัวก็เข้ามาแทน ผมกลัวเบสจะไม่พอใจ กลัวเบสจะหายไปจากชีวิตผม
กังวลไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา ไปคุยให้รู้เรื่องดีกว่า คิดได้ดังนั้น ผมก็รีบอาบน้ำต่อให้เสร็จ

พอเข้ามาในห้องนอน เบสนอนคลุมโปงไปก่อนแล้ว ผมไม่รู้ว่าเค้าหลับจริงหรือไม่

แล้วหลับเพราะเพลีย หรือว่าเพราะอาย ไม่กล้าสู้หน้าผมกันแน่

ผมเลยหันไปแต่งตัว หลังจากแต่งตัวเสร็จ และไปเดินเช็กดูรอบบ้านให้อยู่ในสภาพเรียบร้อยแล้ว ผมก็ปิดไฟห้อง เดินกลับไปที่เตียง

ผมค่อยๆล้มตัวลงนอนอย่างช้าๆ เพราะกลัวจะปลุกเบสตื่น

ถ้าเค้าหลับไปแล้ว เดียวค่อยคุยกันพรุ่งนี้เช้าก็ได้ผมคิด

เสียงลมหายใจแผ่วเบายาวนาน บ่งบอกว่า เจ้าตัวหลับไปแล้ว

ผมจึงปิดเปลือกตาลง แล้วก็หลับตามไปหลังจากนั้นไม่นาน
...................................................................................................
ขอบคุณครับที่คุณ ZakuPz ช่วยแก้ให้ ให้รางวัลเป็นอะไรดี จะให้เหมือนกับที่โต้งแอบให้เบสทุกคืน คุณก็คงไม่อยากได้หรอกเนอะ

ตอนที่บอร์ดนู้นอยู่ที่ 40 แล้วครับ ผู้เขียน คุณ Dream Come True ก็ขยันมาลงให้ วันละตอน
แต่ที่นี้ผมกลัวจะที่มีอยู่่จะหมดเร็ว เลยครั้งละครึ่ง ถ้าตอนไหนยาวๆ ก็ตัดแบ่ง เพราะบ้างบทเล่นยาวเป็น 10 หน้านะครับ

อ่านตอนที่ 7 แล้วมีใครเสียเลือดบ้างไหมครับเนี้ย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 7 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: anajulia ที่ 29-09-2010 06:56:01

เอร๊ยยยยยยยยยยยยยย โต้งอ้ะ สอนอะไรเบสเนี่ย
เด็กใจแตกเลย >///////////<

เบสน่ารักมาก เหมือนเด็กน้อยอยากรู้อยากเห็น

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 7 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: KM ที่ 29-09-2010 08:00:31

แหล่มเลย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 7 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 29-09-2010 08:50:29

อืมมมมมมม เฮ้อออออออออ :เฮ้อ:

จิตตกนิดหน่อยกะสปอย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 7 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: jokirito ที่ 29-09-2010 09:18:43

พอตื่นมาเบสจะมีปฏิกริยาแบบไหนหนอ :m21:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 7 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: BossZa ที่ 29-09-2010 11:00:40

:m25: :m25: :m25:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 7 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 29-09-2010 11:39:18

มีทบทวนแบบนี้ด้วยอ่ะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 7 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: iranen ที่ 29-09-2010 13:56:36

กำไรสุดๆ
เบสมีใจให้โต้งหรือเปล่านั้น

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 7 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 29-09-2010 14:51:10

อึ้ย อ่านแล้วสยิวแทน เบส 555

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 7 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: yeanskung ที่ 29-09-2010 16:29:39

สุดยอดดดด

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 7 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: Rinze ที่ 29-09-2010 18:32:59

สอนอะไรเค้าเนี่ยโต้ง
(ใจ)แตกเลย!!

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 7 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: jinni ที่ 29-09-2010 19:33:38

เบส เด็กดีต้องขยัน ทำแบบทดสอบ ทบทวนบทเรียนนะจ๊ะ
:o8:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 7 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 29-09-2010 19:34:41

แตกทั้งใจและ........ :L1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 7 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: Zurruz ที่ 29-09-2010 19:39:00

555+ สอนไรล่ะนี่ โต้ง เบสคุง ใจเเตกเลยเห็นมั้ย

รอ ตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 7 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 29-09-2010 22:22:28

ปกติแล้ว โพสตอนเช้าหรือตอนดึกอย่างนี้จะดีกว่ากันเหรอครับ เพราะผมต้องตรวจเมลล์ทุกเช้าอยู่แล้ว
เลยเข้ามาแวะเวียนด้วย พร้อมกับหาคำผิด ส่วนเย็นเอาไว้นั่งดูอัพเดทของชาวบ้าน แต่จะไม่มีสติพอหาคำ
ผิด เพราะถ้าโพสกลางคืนดีกว่า จะได้ตรวจการสะกดให้ตอนเช้า แล้วมาโพสตอนค่ำๆ ขอความเห็นหน่อย

น่าเสียดายที่มีคนทันอ่านสปอยด์ แต่อย่าคิดมากครับ ก็แค่มีคนน่าถูกลงโทษนิดๆ หน่อยๆ นะครับ (ไปขอคนอื่น
ไม่ให้สปอยด์ แต่ตั้งใจหลุดเองซะนี้)

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 7 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: DexTunG ที่ 30-09-2010 01:53:11

:z1: :z1: :m25:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 7 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: ohseungor* ที่ 30-09-2010 16:19:41

:o8:

แอร๊ย -/////////////////////-
เบสน่ารัก

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 8 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 30-09-2010 21:17:35

*****ตอนที่ 8 *****
“......”
เช้าวันอาทิตย์ วันนี้เป็นวันแห่งการพักผ่อน ปกติ วันนี้ผมไม่จำเป็นต้องรีบตื่นมาทำอะไร
แต่ด้วยความเคยชิน ผมก็ยังคงตื่นเช้าเหมือนเวลาไปเรียนตามปกติ
พอสติเริ่มกลับมา ผมก็จำได้แล้วว่า เมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น
ผมหันไปมองข้างตัวอย่างรวดเร็ว
!!!เบสไม่อยู่ !!!

ผมลุกขึ้นหันไปมองรอบห้องอย่างรวดเร็ว
เบสไม่อยู่จริงๆด้วย ปกติเค้าขี้เซาจะตาย แถมเมื่อวานเราไปเดินซื้อของกันเหนื่อยขนาดนั้น ไม่มีทางที่จะตื่นเช้าขนาดนี้ได้แน่ หรือว่าเค้าโกรธผมเรื่องเมื่อคืน
ผมรีบลุกออกจากเตียงอย่างไว ด้วยความตกใจ กลัวเบสจะหนีผมไปจริงๆ
“เบสๆ “
ผมเริ่มตะโกนเบาๆหาเค้า ด้วยหวังว่า เบสจะยังอยู่
ผมออกจากห้อง ไปยังโซฟาที่เรานั่งทำกิจกรรมด้วยกันเมื่อคืน
“เบส เบสอยู่ที่ไหนนะ”
เสียงผมเริ่มดังขึ้น
“จะตะโกนทำไม เราอยู่นี่ ละเมอหรือไงโต้ง” เบสเดินออกมาจากห้องน้ำ
“อ้าว ...ก็นายไม่อยู่บนเตียงนิ เราก็นึกว่านายจะ....”
“เราจะทำไม?หึโต้ง”
“นึกว่านายจะโกรธเรา แล้วหนีกลับบ้านไปแล้ว..” ผมตอบเบาๆด้วยความอาย
“หึหึหึ “ เบสขำเล็กๆที่มุมปาก
“เราจะโกรธทำไม นายทำอะไรไม่ดีให้เราโกรธหรอ”
“ก็เปล่า..... แต่ทำไมนายตื่นเช้าละ” ผมรีบแก้ตัว
“ก็ไม่มีอะไร เรานอนไม่หลับ เลยออกมารดน้ำต้นไม้ที่หน้าบ้าน นี่ก็เข้าห้องน้ำไปฉี่มา”
สีหน้าเบสดูอายๆ คงเพราะคิดถึงเรื่องเมือคืน
“แล้วทำไมนอนไม่หลับละ....นายโกรธเราก็บอกได้นะ เราสัญญา เราจะไม่ทำอะไรที่นายไม่ชอบอีก”
“บ้า.....จะโกรธทำไม เราเองก็อยากรู้เรื่องเองด้วยละ ...แล้ว.....เอ่อ....นายก็แค่สอนเรา”  ท้ายประโยคเบสพูดเสียงเบาจนแทบผมไม่ได้ยิน เบสเวลาเขินเค้าจะหน้าแดงทันทีเลย เป็นคนที่สีหน้าเปลี่ยนได้ไวมาก
“อ๊ะ...งั้น ลูกศิษย์อยากจะทบทวนบทเรียนหน่อยไหม” ผมอดจะแซวไปไม่ได้ ตามนิสัยทะลึ่งตึงตังของผม
แต่พอพูดออกไปแล้ว ผมดันรู้สึกว่า ผมพูดมากไปละ ตอนนี้ผมอยากตบปากตัวเองซัก 10 ฉาด
“ไอ้บ้า พอเลย ไอ้ลามก ใครจะไปหมกมุ่นแบบนาย แล้วตอนนี้เราก็ทำเป็นแล้วด้วย ไปอาบน้ำล้างหน้าแปรงฟันเลย ยืนคุยอยู่ได้ตั้งนาน ยี้ สกปรก”
เบสแซวผม แต่ผมไม่โกรธหรอก แค่การที่เค้าไม่โกรธผม และแซวผมกลับแบบนี้ มันทำให้ผมวางใจได้ว่า เบสไม่โกรธผมจริงๆ ถึงผมจะอดใจหายไม่ได้ กับประโยคที่บอกว่า
เค้าทำเป็นแล้ว ไม่ต้องการการช่วยเหลือจากผมละ
ผมอดเสียดายไม่ได้ นึกว่าจะได้ทำด้วยกันมากกว่านี้อีก
นี่ผมไม่ได้ลามกนะ แต่คนเรา ก็ย่อมอยากจะมีอะไรกับคนที่ชอบ หรือคนที่รักอยู่แล้วนิ มันเรื่องธรรมชาติ อยากอยู่ใกล้ อยากสัมผัสเนื้อตัว อยากจูบ และอยากมีอะไรด้วย
 ผมแกล้งทำสีหน้าละห้อย แล้วพูดออกมาว่า “ว้า ไม่มีแล้วหรอ” แล้วแกล้งเดินไปเข้าห้องน้ำ
โดยที่มีเสียงเบสหัวเราะไล่หลังผมมา
หลังออกมาจากห้องน้ำ ผมก็ชวนเบสไปกินข้าวกันที่ตลาดสดใกล้ๆ
เบสตอบตกลง เพราะปกติเค้านอนตื่นสายประจำ และปกติก็มีแม่บ้านช่วยดูแลเรื่องอาหารการกิน เค้าเลยไม่เคยเห็นตลาดสดยามเช้ามาก่อน
ที่ตลาด ผมพาเบสไปเดินดูของขาย มีทั้งผัก ทั้งเนื้อสัตว์ มีปลา มีขนม ของกินของใช้หลากหลาย
ดูเบสจะสนุก และตื่นเต้นที่ได้เห็นตลาดสดแบบชาวบ้านแบบนี้
ผมพาเบสไปนั่งร้านโจ๊กเจ้าอร่อย สั่งโจ๊กหมูใส่ไข่มาสองชาม

เบสกินอย่างเอร็ดอร่อย
“หึมมม อร่อยจัง หมูนุ่มด้วยละ เออ โต้งนายกินตับปะ อะ เรายกให้”
“อ้าว ไม่ชอบกินตับก็ไม่บอก จะได้ไม่ต้องใส่มา”
“ไม่เป็นไรหรอก เราก็ยกให้โต้งไง เหมือนกันละ”
หลังจากกินโจ๊กเสร็จ ผมก็พาเบสไปซื้อปาท่องโก๋ ซาลาเปา กับน้ำเต้าหู้
เนื่องจากตอนนี้ออกจะสายไปหน่อยแล้วสำหรับการเดินตลาดสด ทำให้เหงื่อไหลซึม เต็มหน้าผากของเบส แต่มันก็ยังดูดี หน้าใสๆ เป็นประกายแวววาวด้วยหยาดเหงื่อ
ผมสังเกตว่า มีคนแอบมองเบสเป็นระยะๆ ด้วยความที่เบสในมาดใหม่ ดูดีมากๆ ราวกับ ดารา ไม่แค่หนุ่มสาว แต่ยังรวมไปถึงคนสูงวัย ที่มองเบสด้วยสายตาชื่นชม
ตอนนี้ผมชักอดห่วงไม่ได้
เบสเปลี่ยนไปมากขนาดนี้ คนชอบเค้าเยอะขนาดนี้ จะดีจริงหรือ ผมจะทนได้หรือ
ถ้าเป็นเมื่อก่อน ตอนที่เรายังไม่ใกล้ชิดกันขนาดนี้ ผมคงแกล้งๆหายไป ก็คงพอทนได้ แต่นี่ เราสนิทกันมากขึ้น จนผม เริ่มมีใจให้กับเบสละ
นี่ขนาดมาเดินตลาด ถ้าไปมหาลัยวันพรุ่งนี้ละ ผมคงต้องเครียดแน่ๆกับการที่มีคนมาชอบเบส
นี่ผมกำลังหาเรื่องให้ตัวเองใช่ไหมเนี่ย!!!!

 “หึม โต้งมองอะไร” เบสถามเมื่อเห็นผมมองหน้าเค้า
“ก็เห็นนายเหงื่อออกเยอะขนาดนี้ ขี้ร้อนเนอะ”
“อึม ก็ไม่ค่อยได้ออกมาเดินตากแดดแบบนี้นะ”
มิน่า ตัวถึงได้ขาวจังเลย ไม่ชอบตากแดดนิเอง
“อยากซื้ออะไรอีกปะ”
“ไม่ละ พอละ โต้งละจะซื้ออะไรอีกปะ”
“โต้งก็พอละ งั้นเรากลับบ้านกันเหอะ”
“โอเคเลย” เบสตอบกลับมาอย่างน่ารัก ไม่เหลือเค้ารุ่นพี่มาดสุชุมที่เบสพยายามทำเวลาอยู่ต่อหน้าผมอีก เหลือแต่เบสที่น่ารัก ขี้อ้อน
 .........................................................................
พอถึงบ้าน เราก็เอาขนมที่ซื้อมาจัดใส่จาน มานั่งกินเล่นกันที่โซฟาเหมือนเดิม ดูทีวีไปพลาง พูดคุยกันไปพลาง
 แต่ตัวผมนั่งอยู่ด้วยนานไม่ได้ ก็ต้องขอตัวไปซักผ้าส่วนตัว และเอาผ้าที่ซักเมื่อคืนไปตากแดด
 “แดด กำลังดีเลย เดียวเอาผ้าไปโดนหน่อยดีกว่า จะได้แห้งไวไว”
“เดี๋ยวเราช่วยเอง” เบสกระโดดออกมาจากโซฟาอย่างว่องไว รีบเดินตามผมไปช่วยทำงานบ้าน
ตลอดช่วงเช้าวันนี้ ผมกับเบสใช้ชีวิตร่วมกัน โดยการทำงานบ้าน ผมซักผ้า เบสไปตากผ้า ผมเอาจานไปล้าง เบสก็เข้ามาช่วยเช็ดโต๊ะ ปัดฝุ่น
ผมออกไปดายหญ้า เบสก็มาช่วยกวาดใบไม้ ผมพยายามห้ามเบสแล้ว บอกให้เค้านั่งรอเฉยๆ ดูทีวี อ่านหนังสือไปเหอะ แต่ไม่ว่าจะยังไง เบสก็ไม่ยอม บอกจะมาช่วยผมให้ได้ จนผมขี้เกียจพูดละ
เพราะปกติผมไม่ใช่คนเซ้าซี้ พูดหนนึงแล้วก็ควรรู้เรื่องละ ถ้ายังยืนยัน แสดงว่าอยากทำจริงๆ ผมก็ไม่ห้าม
เราช่วยกันทำงานบ้าน จนผมอดคิดวาบหวามในใจไม่ได้ว่า อยากมีครอบครัวกับเบส
อยากมีบ้านของเราสองคน ช่วยกันทำงานบ้าน ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันตามประสาแฟน
แต่จากนั้นผมก็รีบบอกตัวเองในทันใดว่า มันคือความเพ้อฝัน ไม่มีทางที่เบสจะหันมาชอบผู้ชายแบบผมได้หรอก....
 ................................
พอถึงตอนเที่ยง ผมเลยอาสาทำอาหารให้เบสกิน เห็นอย่างนี้ บางทีผมก็เข้าไปช่วยในครัวร้านพี่เก๋เหมือนกันนะ
ทำอาหารให้หลายอย่างอยู่เหมือนกัน เพราะสมัยยังอยู่กับที่บ้านที่ต่างจังหวัด ผมช่วยงานบ้านคุณแม่บ่อยมาก บางทีก็มาช่วยในครัวด้วย
เบสตื่นเต้นดีใจ ขอผมเข้าไปช่วยทำด้วย เค้าก็อยากลองทำอาหารดู
ผมเห็นว่า ไหนๆก็ไหนๆละ มาช่วยผมทำอาหารด้วยเลยก็ดี จะได้ไวไว เพราะผมก็หิวแล้วเหมือนกัน
เปิดตู้เย็นมา ในตู้เหลือหมูสับถุงนึง ใข่6ฟอง แล้วก็ต้นหอม มะเขือเทศอีกลูก ผักกาดขาวเหี่ยวๆอีกหัว
ผมตัดสินใจทำ ข้าวไข่เจียวหมูสับ ใส่หอมกับมะเขือเทศ
เบสอาสาเป็นคนเตรียมเครื่องทำไข่เจียวเอง ส่วนผมหันไปซาวข้าวแล้วจัดการกรอกหม้อหุงข้าว กดปุ่มให้เครื่องทำงาน จากนั้นก็มาช่วยเบสปรุงไข่
ผมบรรจงเอาไข่ออกมาตี ผสมน้ำมันหอย ซีอิ้วขาว น้ำปลา บีบมะนาวลงไปนิดๆเพื่อให้ไข่ฟู
จากนั้นก็ตั้งไฟในเตาให้ร้อน เบสขอเป็นคนทอดไข่เอง ผมเลยยื่นชามไข่ไปให้
เบสรับชามไข่ไปจากผม แต่เบสก็เก้ๆกังๆ ไม่กล้าเอาไข่ใส่กระทะซะที เค้าบอกว่าไม่เคยทำมาก่อน เค้ากลัวน้ำมันกระเด็น
ผมขำทันทีที่ได้ยิน แล้วก็รับเอาชามไข่มา บอกเบสไปว่าเดียวเทให้
หลังจากนั้น ผมให้เบสรับหน้าที่คอยดูไข่ พลิกไข่ในกระทะ โดยที่ผมยืนกำกับด้านข้าง เบสดูสนุกที่ได้รับหน้าที่นี้ ไข่ที่เบสทอดออกมา สีกำลังสวยฟูน่ากินเลยทีเดียว เสียแต่เละไปหน่อย ไม่เป็นวงๆ
เพราะกว่าจะเอาไข่ออกมาจากกระทะได้ ไข่ก็ขาดตกลงบนกระทะหลายรอบมาก
“โหยยย เพิ่งรู้ว่า ทอดไข่เจียวมันยากขนาดนี้ ..โต้งก็เก่งจัง ทำอาหารได้ด้วย”
“ฮ่าๆ ก็นายไม่เคยเข้าครัวไง เลยรู้สึกว่ามันยาก แต่เราทำบ่อยๆเลยชินไง จริงๆ เมื่อก่อนเราก็แบบนายละ ทำไม่เป็น
แต่เอาโน่น เอานี่ มาผสมๆ ใส่ลงไป เดียวมันก็ออกมาเป็นอาหารกินได้เองละ”
“อ้าว สูตรมั่วนิหว่า นึกว่าเก่งจริง”
“เอ๊ะ เก่งจริงซิ ท่านโต้งเก่งทุกอย่างอยู่แล้ว” ได้ทีผมแกล้งคุยโตโอ้อวด
“จ้า จ๊ะ พ่อเทพ ท่านโต้งสุดหล่อ ใจดี ทำอาหารก็ได้ ..นี่ใครได้นายเป็นแฟนคงสบายเนอะ งานบ้านก็ได้ ทำครัวก็เก่ง”
“เรื่องอย่างว่าก็เก่งนะ” ผมแกล้งแซว แล้วยักคิ้วให้เบส
นายพูดมาเองนะว่าใครได้เราไปเป็นแฟน คงสบายไปเลย ถ้านายอยากสบาย นายก็มาเป็นแฟนเราดิ โอ้ย อยากได้แฟนแบบนายจะตายอยู่แล้ว..... ผมได้แต่คิด แต่ไม่กล้าพูดหรอก
 “ไอ้ลามก ขนาดคุยเรื่องนี้ยังลากไปเรื่องลามกได้ หึหึหึ” เบสด่าผมแล้วยิ้มที่มุมปาก
“หอมจัง ไข่เจียวฝีมือเราทอด กินกันเลยยังโต้ง”
“กินไข่เจียวอย่างเดียวหรอ ข้าวยังไม่สุกเลย รอหน่อยซิตะกละ”
“เรียกรุ่นพี่ว่าตะกละได้ไง กล้ามากนะ”
“ก็เบสบอกเองว่า ไม่ให้ถือว่าเป็นรุ่นพี่เองนะ”
“โหย เสียเปรียบวะ ยังงี้ใช่ไหมที่เค้าเรียกว่า เล่นกับหมา หมาเลียปาก”
“อ๊ะๆ แต่เรายังไม่ได้เลียปากเบสเลยนะ” ผมรีบแย้งไป
“ฝันไปเหอะ แบร่ๆ” เบสแลบลิ้นใส่ผมอย่างน่ารักอีกแล้ว หึยยย เดียวทนไม่ได้เหอะ แล้วจะเสียใจที่พูดแบบนั้น
ระหว่างรอข้าวสุก ผมกลัวจะเบสจะกินข้าวไม่คล่องคอ เพราะไม่มีน้ำแกงเลย
เห็นหมูสับเหลือ และยังมีผักกาดขาว ผมเลยทำแกงจืดผักกาดขาวหมูสับอีกอย่าง
พอข้าวสุก แกงจืดก็เสร็จพอดี เราสองคนทานข้าวมือนี้กันอย่างเอร็ดอร่อย คงเพราะเหนื่อยจากการทำงานบ้าน
เบสดูปลื้มใจที่ได้กินกับข้าวฝีมือตัวเองเป็นครั้งแรก(ถึงจะแค่ทอดไข่ก็ตาม)
-----------------------------------------------------------------
รบกวนช่วยเลือกกันนิดหนึ่งนะครับ ว่าอยากให้โพสเช้าหรือค่ำ แล้วถ้าไม่enter เหมือนครั้งนี้ ตัวอักษรติดกันอ่านยากเกินไปหรือเปล่าด้วย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 7 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 30-09-2010 21:28:22

ตอนนี้แอบเหมือนสามี ภรรยา กันเลยเนอะ มีเข้าครัวทำอาหารด้วยกัน :man1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 8 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 30-09-2010 21:48:34

โพสเช้าโพสค่ำเลยได้ไหมอะคะ แฮะๆ

ไม่เว้รบรรทัดแบบนี้ก็อ่านง่ายดีค่ะถ้าเว้นแล้วมันจะเยอะไปหน่อยดูห่างกันแล้วมันอ่านแล้วว่างๆอ่ะ

เป็นกำลังให้ต่อปายนะคะ สู้ๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 8 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 01-10-2010 00:25:19

อัดรอบดึกๆค่ะ มะไหร่ พี่เบสจะถูกเปิดซิง ประตูหลังหละหนอ

555 ทำไมเราหื่นจังหว่า

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 8 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: BP109 ที่ 01-10-2010 00:33:20

น่ารักไปแล้ว น่ารักเกิ๊นนนนนนนนนนนน :-[

เป็นเรื่องที่อ่านไปยิ้มไป ท่าทางพี่เบสจะมีใจแล้วล่ะน้องโต้ง :z1:

อดทนไว้อีกนิสสสสสสส ว่าแต่พี่เบสหล่อแล้ว จะโดนสาวๆแย่งไปอะป่าวน๊อ

ปล. ไม่เว้นบรรทัดก็อ่านง่ายค่ะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 8 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: anajulia ที่ 01-10-2010 00:44:47

ลงตอนไหนก็ได้ค่ะ แล้วแต่คุณคนโพสสะดวกนั่นแหละ
ถ้าลงกลางคืนแล้วมีแรงตรวจคำผิดก็ลงกลางคืนดีกว่านะคะ ^o^

เบสจ๋า น่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกที่สุด
สงสารโต้งจริงจัง เมื่อไหร่จะกล้าบอกว่าชอบเบสน้าาาาาา
หรือต้องรอให้เบสพูดออกมาก่อน???

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 8 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 01-10-2010 00:47:44

โพสช่วงค่ำค่ะ หรือแล้วแต่คนโพสต์สะดวกอิอิ

ตอนนี้น่ารัก ใช้ชีวิตกุ๊กกิ๊กๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 8 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: DexTunG ที่ 01-10-2010 01:41:33

+1 :L2: :L2:

โพสค่ำ ก้อได้แล้วแต่ไรเตอร์ นะครับ :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 8 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 01-10-2010 03:58:29

แอบน่ารักนะเนี่ย อิอิ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 8 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 01-10-2010 06:30:06

แวะมา+1ให้แต่เช้าเลย อิอิ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 8 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 01-10-2010 10:38:52

เบส
อะหิๆ
:z1:

โพสตอนไหนก็ได้จ้า
:pig4:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 8 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 01-10-2010 11:35:54

เข้ามานั่งรอรอบเทียงๆจ้า

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 8 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 01-10-2010 15:30:41

เบสน่ารักขึ้นอย่างนี้

โต้งตายแน่ ๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 8 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: jokirito ที่ 01-10-2010 16:48:42

โต้งสู้ๆ เค้านะลูก

เวลาอัพเรื่องตามสะดวกเลยจ้าเพราะคอยเข้ามาดูเรื่อยๆทั้งวัน

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 8 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 01-10-2010 20:07:48

เค้ารอ ส่วนที่เหลืออยู่น๊า อิอิ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 8 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 01-10-2010 20:31:20

“หึมมมม อร่อย เรานี่อัจฉริยะจริงๆ “ เบสพูดอย่างปลาบปลื้ม
“นี่ๆ ได้ข่าวว่า คนปรุงนะเรานะ”
“ไม่เห็นเป็นไรเลย แต่เราทอด คนทอดเก่ง ไข่เจียวเลยอร่อย”
“ไม่เคยเห็นได้ยินหลักเหตุผลแบบนี้มาก่อนเลย มีงี้ด้วย”
“มีดิ เราไงเป็นคนพูดเอง เราเก่ง เราไม่ผิด ฮ่าๆๆๆ”
ผมละยอมแพ้กับคนน่ารักตรงนี้จริงๆ เค้าพูดอะไร มันก็ฟังดูสมเหตสมผลจริงๆฮ่าๆ นี่ผมหลงเค้าหัวปักหัวปำแล้วใช่ไหม!!
หลังกินข้าวเสร็จ ผมก็เก็บกวาดจานไปล้าง ให้เบสเช็ดโต๊ะ แล้วบอกให้ไปนั่งพักผ่อนไป ไม่ต้องมาช่วยผมล้างหรอก แค่ไม่กี่ใบ ผมล้างเองได้
เบสก็ว่าง่าย ไปเช็ดโต๊ะแล้วนั่งรอผมที่โซฟา
พอผมล้างจานเสร็จเดินออกมาที่โซฟา กำลังจะถามว่าบ่ายนี้จะทำอะไร
ก็เห็นเบสนอนหลับอยู่ที่โซฟาเสียแล้ว...
สงสัยจะเพลียจากเมื่อวาน แล้วเมื่อเช้าก็ยังตื่นเช้าอีก บวกกับทำงานตลอดทั้งเช้า คงทั้งเหนื่อยทั้งเพลีย เบสเลยเผลอหลับไปทั้งยังงั้น
ผมไปนั่งข้างๆร่างชายหนุ่มที่กำลังหลับอยู่ มองใบหน้าสวยหวาน
คนๆนี้หรอ ที่เมื่อคืน ช่วยทำให้ผมไปถึงสวรรค์ตั้ง 2 ครั้ง ยิ่งหลังจากเหตการณ์เมื่อคืน ยิ่งทำให้ผมหลงรักคนๆนี้มากขึ้น มันไม่ใช่แค่ชอบแล้วละ ผมกำลังเริ่มรักคนๆนี้
ผมค่อยๆเอามือปัดเส้นผมที่ห้อยลงมาปิดใบหน้าเบสออกไปทัดข้างๆหู จากนั้นใช่หลังนิ้วปาดเหงื่อบนแก้มขาวผ่อง
ค่อยๆเอานิ้วลากผ่านจมูงโด่งๆมาที่ริมฝีปากแดงสวยนั้น.......
 หลังจากจ้องเบสอยู่ซักพัก ผมก็ลุกออกไปเอาพัดลม มาตั้งใกล้ๆเบส กลัวเค้าจะร้อนตอนนอน
จากนั้นผมก็เดินเข้าไปเอาหมอนมาใบนึง มานอนข้างๆโซฟาที่เบสนอนอยู่  ผมก็ว่าจะนอนบ้างละ แต่ไม่อยากให้เค้านอนคนเดียวข้างนอกนี้ เลยกะจะนอนเป็นเพื่อนข้างๆนี่ละ
.................................................................................
ประมาณ บ่าย4โมงครึ่ง ผมตื่นขึ้นมาก่อน
“นี่เราหลับไป 2ชม.ครึ่งได้แล้วหรอเนี่ย” ผมคราง
เห็นเบสยังไม่ตื่น ผมเลยลุกไปล้างหน้า แล้วก็ออกไปเก็บผ้า เนื่องจากวันนี้แดดดี ผ้าที่ตากไว้เลยแห้งสนิท
ผมกลับมานั่งพับผ้าทั้งของตัวเอง และพับเสื้อผ้าใหม่ให้เบสข้างๆโซฟา
ผมพับผ้าเสร็จก็ 5โมงแล้ว เบสยังไม่ตื่น เลยคิดว่า คงปล่อยให้นอนมากกว่านี้ไม่ได้แล้ว ขืนนอนจนถึงเย็น จะพาลปวดหัวเอาซะได้
คิดได้ดังนั้น ผมเลยไปปลุกเบส
“เบสๆ ตื่นเหอะ เย็นแล้ว” ผมเขย่าตัวเบสเบาๆ
ด้วยเห็นว่าเบสขี้เซา และยังไม่ได้สติ ผมเลยอยากลองพูดคำๆนึงดู
“ที่รักครับ ตื่นได้แล้ว เย็นแล้วละ” ผมรู้สึกวาบๆในใจ จะว่าเจ็บแปล๊บก็ไม่เชิง เพราะรู้ว่า ประโยคเมื่อกี้ ไม่สามารถพูดตอนตื่นได้ ได้แต่แอบพูดตอนเบสหลับ ประโยคหวานๆซักครู่นี้ จึงเหมือนคมมีดที่แทงใจมากกว่า
“หึมมม อ้า....กี่โมงแล้วอะโต้ง”
“5โมงแล้ว ตื่นได้แล้ว” __________________

“ห้าวววว เพลียจัง....อึบบบบ อ้า....” เบสบ่นพลาง ลุกขึ้นมานั่งบิดขี้เกียจ
ผมยุ่งๆที่ปรกหน้า หน้าตาซึมๆแบบคนขี้เซาเพิ่งตื่น ปากแดงๆตาปรือ เวลานี้เบสทั้งดูตลก และน่ารัก เห็นแล้วอยากฟัดชะมัดเลย ผมเพิ่งเคยเห็นเพิ่งตื่นนอนที่น่ารักขนาดนี้มาก่อน
“เอาละ ไปล้างหน้าล้างตาซะ แล้วจะเอาไงค่อยว่ากันอีกที”
“อึม” เบสรับคำอย่างว่าง่าย แล้วลุกไปล้างหน้าในห้องน้ำ
ผมนั่งรออยู่ซักพัก เบสก็เดินออกมาจากห้องน้ำ
“โต้ง เดียวเรากลับแล้วดีกว่า มารบกวนโต้งซะเยอะละ ขอบใจมากนะ”
“อ้าว จะกลับแล้วหรอ ไม่กินข้าวเย็นด้วยกันก่อนละ”
“ไม่ละ เกรงใจ เพื่อนายอยากจะทำอะไรส่วนตัวบ้าง เรามารบกวนนายซะนานเลย ขอโทษทีนะ แต่หลายวันมานี้ เราสนุกมากเลย ขอบใจจริงๆนะ
การที่นายช่วยพยายามเปลี่ยนแปลงเรา ถึงแม้จะไม่รู้ว่าได้ผลดีหรือเปล่า แต่ก็ซึ้งใจจริงๆที่มีคนมาทำแบบนี้ให้ ไม่เคยมีคนดีกับเราขนาดนี้มาก่อน เราอยากจะเป็นคนใหม่จริงๆ
เพราะได้กำลังใจจากโต้ง เราจะพยายามให้มากกว่านี้ เราๆ เอ่อ...เราจะเปลี่ยนแปลงตัวเอง”
 เบสพูดขอบคุณ และขอโทษผมซะยาวเหยียดเลย
“ไม่ใช่แค่นายหรอก เราก็สนุกเหมือนกัน แต่จะว่าไป มันยังไม่พอหรอก แผนการเปลี่ยนแปลงตัวเองของนาย ตอนนี้ เปลี่ยนได้แต่ภายนอก นายควรจะเปลี่ยนแปลงจากภายในด้วยนะ”
 “...เราก็ว่างั้นละ....บอกตามตรง เราไม่มีความมั่นใจเท่าไรหรอกนะ ที่จะไปมหาลัยด้วยสภาพแบบใหม่นี้..”
“เอางี้...” ผมเริ่มวางแผนชั่วร้ายอะไรบางอย่างในใจ
ผมมีความสุขมากที่ได้อยู่ร่วมกับเบส แต่ถ้าจะให้จบแค่นี้ ผมชักไม่พอใจแล้ว ผมโลภมากไปไหมเนี่ย เค้าว่าโลภมากลาภหาย จะจริงหรือเปล่าน้า
แต่ผมไม่อยากแยกจากเบสตอนนี้เลยจริงๆ
“พรุ่งนี้เช้า นายไปมหาลัยพร้อมเราก่อนดีกว่า เพื่อดูปฎิกิริยาจากคนรอบข้าง แล้วนายก็ยังต้องพัฒนามากกว่านี้ จากนี้ไปทุกเย็น นายต้องไปออกกำลังกายกับเรา แล้วก็.....ต้องมาเรียนเรื่องแฟชั่น เรื่องเทรนในปัจจุบันกับเรา ดีไหม เราอาจจะไม่ได้นำแฟชั่นจ๋าขนาดนั้น แต่เราก็รู้เรื่องเทรนปัจจุบันดีพอควร”
“ถ้าจะให้ดี นายมาพักอยู่กับเราก่อนดีกว่า ซักอาทิตย์นึงเป็นไง ไม่ๆ สองอาทิตย์แล้วกัน เรื่องแบบนี้มันเรียนกันไม่ได้หมดในอาทิตย์นึงหรอก เราจะปรับปรุงบุคลิกนายด้วยว่า ต้องวางตัวยังไง รวมไปถึง......วิธีจีบสาวด้วยดีไหม”
 ผมพยายามเกลี้ยกล่อมเบสด้วยสารพัดคำหลอกล่อ เพี้ยงงงงง ขอให้มันสำเร็จด้วยเถอะ
“....”เบสเงียบ ทำท่าครุ่นคิดอยู่นาน จากนั้นใบหน้าสวยๆนั้นก็ค่อยๆคลี่ยิ้มออกมา
“ได้จริงหรอโต้ง อย่างที่เราบอกไป เราไม่ค่อยมั่นใจในตัวเองนักหรอก แต่ถ้าโต้งช่วยเรา เราเชื่อว่า เราเปลี่ยนตัวเองได้แน่ ไม่รู้ทำไมนะ แต่เราเชื่อมั่นในตัวโต้งจริง ว่าต้องช่วยเราได้ เหมือนตอนนี้ไงที่โต้งพาเราไปอะไรตั้งหลายอย่างในสองวันนี้ โต้งพาเราไปตัดผม ตัดแว่นใหม่ โต้งสอนให้เราทำงานบ้าน ทำอาหาร...แต่ว่า เราเกรงใจนายจริงๆนะ นายจะสะดวกมากับเราทุกวันเหรอ...”
เบสพูดอย่างดีใจในตอนแรก และค่อยๆ เอ่ยถามเราอย่างเกรงใจในตอนท้าย
“สะดวกซิ ตอนนี้นายเป็นเพื่อนเราแล้ว เราทำให้ได้อยู่แลว”
เพื่อน...คำว่าเพื่อนนี้มันช่างเจ็บแสบจริงๆ

“แล้วพ่อนายจะว่าอะไรไหม มาค้างกับเรานานๆนะ”
“ไม่เป็นไรๆ ปกติเราก็ไม่ค่อยได้เจอพ่ออยู่แล้วละ เดี๋ยวเราโทรคุยกับพ่อเราเอง พ่อก็คงดีใจที่เรามีเพื่อนสนิทได้ซะที ท่านก็ห่วงเราบ่อยๆที่เราไม่ค่อยได้ไปไหนมาไหนกับเพื่อนเลย นายมาเป็นเพื่อนให้เราแบบนี้ ท่านต้องดีใจแน่ๆ”
“งั้น วันนี้เราไปเก็บของมาเลยนะ พรุ่งนี้จะได้ไปมหาลัยด้วยกัน” เบสดูร่าเริ่งมากกับแผนการครั้งนี้
หลังจากตกลงได้แล้ว เบสก็ขับรถกลับบ้านไปเก็บของส่วนตัวมา
ส่วนผมก็ไปจัดห้อง เตรียมรับเบสมาอยู่ด้วย ผมเคลียพื้นที่ตู้เสื้อผ้าไว้ให้เบสเอาของใช้กับเสื้อผ้ามาเก็บ ดีที่ห้องที่ผมอยู่นี่ ใหญ่โตพอสมควร
ถึงจะไม่มีห้องน้ำในตัวแบบอีกห้อง แต่ความกว้าง ไม่ได้ด้อยกว่าเลย อยู่สองคนได้แบบสบายๆ ผมพยายามจัดของให้เป็นระเบียบมากที่สุด เบสจะได้ประทับใจในตัวผม
ประมาณทุ่มครึ่ง เบสก็โทรมาบอกว่า ถึงบ้านแล้ว เก็บของอยู่ และโทรไปขอพ่อแล้ว เพราะวันนี้พ่อไม่กลับมาแล้ว ที่บริษัทมีปัญหานิดหน่อย เดียวพรุ่งนี้พ่อจะกลับบ้าน แต่อยู่อีกวันเดียวก็ต้องบินไป ต่างประเทศอีก 10วัน ก็เลยยอมให้เบสไปค้างห้องเพื่อน
เบสยังบอกอีกว่า เป็นครั้งแรกในชีวิตเลยที่ขอมาค้างบ้านเพื่อน ตื่นเต้นแทบแย่กลัวพ่อไม่ให้ แต่กลับกลายเป็นว่า พ่อดีใจซะอีกที่ลูกชายขอไปค้างนอกบ้าน
เบสยังบอกอีกว่า เดี๋ยวซื้อของกินเข้ามาให้ บอกให้เรารอหน่อย
ผมตอบรับคนน่ารักอย่างว่าง่าย จะให้ดึกแค่ไหน ผมก็จะรอกินข้าวด้วยกัน
พอซัก 2ทุ่มครึ่ง รุ่นพี่ป.โท เพื่อนร่วมบ้านเช่าก็กลับมา พี่เค้าเอาของฝากมาฝากเพียบเลย เห็นแกบอกว่า แกไปเที่ยวระยองมากับแฟน ของฝากก็พวกของทะเลตากแห้งละ
พี่เค้ารีบขอตัวไปพัก เพราะไปเที่ยวมาเหนื่อย
ผมเลยรีบคุยกับพี่เค้าเรื่องขอเอาเพื่อนมาค้างด้วยซักระยะ พี่เค้าก็บอกว่า ตามสบายเลย เพราะเค้าเองช่วงนี้ก็ยุ่งๆ ไม่ค่อยได้อยู่บ้าน แถมพี่เค้ายังวางแผนจะย้ายไปอยู่กับแฟนเร็วๆนี้ เพราะแฟนพี่เค้าอยากแต่งงานมีครอบครัวแล้ว
แกบอกว่า อีกไม่นาน อาจจะต้องย้ายออก ถ้าเพื่อนสนใจก็มาอยู่แทนได้นะ
ผมแอบตื่นเต้นเล็กน้อย แอบคิดว่าถ้าได้อยู่กับเบสสองคนภายในบ้านนี้ คงมีความสุขมากๆแน่ๆ
หลังจากแยกย้ายกันเข้าห้องไปแล้ว ซัก 3ทุ่มกว่าๆ เบสก็ขับรถมาถึง
ผมไปเปิดประตูให้เบสเอารถเข้ามาจอดในบ้าน ลานจอดรถบ้านนี้ว่าง เพราะพี่ป.โทเพื่อนร่วมบ้านเช่าก็ยังไม่มีรถ
เบสกลับเข้ามาพร้อมกระเป๋าเดินทางใบเล็กเท่านั้น
ส่วนของกิน เบสบอกเพราะรีบมาเลยไม่มีเวลาแวะซื้ออะไรมาก เลยเข้าห้างสรรพสินค้าระหว่างทาง แวะซื้ออาหารญี่ปุ่นจากร้านฟูจิ มาให้ เบสบอกมื้อนี้เลี้ยงเอง เลี้ยงขอบใจที่เราช่วยเบสมาหลายเรื่อง รวมถึงการมาขออยู่บ้านนี้ด้วย
 ผมเลยไปเคาะห้องเรียกพี่เค้าเพื่อจะได้ออกมากินด้วยกัน แต่ก่อนเคาะ ผมก็ลองเอาหูแนบฟังดูก่อนว่า มีเสียงการเคลื่อนไหวอะไรหรือเปล่า เพราะเกรงใจว่าพี่เค้าจะนอนไปแล้ว พอได้ยินเสียงทีวีดังจากในห้อง ผมเลยตะโกนถามไปว่า
“พี่เอกครับ พี่เอก นอนยัง มากินข้าวด้วยกันไหมครับ “
ซักพักพี่เอกก็เดินมาเปิดประตู
“ไม่เป็นไร กินกันเลยโต้ง พี่กินมาแล้ว”
“พี่เอกครับ นี่เพื่อนผม เบส คนที่ผมบอกว่าจะมาอยู่ด้วยซักระยะ เบสๆ นี่พี่เอก “
“สวัสดีครับ ผมเบสครับ จากนี้ไปขอรบกวนซักระยะนะครับ”
“สวัสดี พี่ชื่อเอกนะ เออ ไม่ต้องเกรงใจๆ โต้งมันก็เหมือนน้องชายพี่ละ นี่เราเป็นเพื่อนโต้ง พี่ก็ไม่ว่าอะไรหรอก”
 “ขอบคุณมากครับพี่เอก”
“ปกติโต้งมันช่วยพี่ดูแลบ้านโดยที่พี่ไม่ได้ทำอะไรเลย พี่ตะหากที่ต้องขอบใจโต้ง เรื่องแค่นี้ พี่ไม่ว่าไรหรอก”
“พี่เอกกินข้าวด้วยกันไหมครับ” เบสเอ่ยชวนอีกคน
“โหย พี่อิ่มแล้ว กินก่อนเข้ามาแล้ว ไปกินกันเหอะ ขอบใจนะที่ชวน”
“งั้นพวกผมไม่รบกวนพี่แล้วครับ”ผมกล่าวเสริม
พอพี่เอกปิดประตูเข้าห้องไป ผมกับเบสก็ช่วยกันเอาของกินออกมาจากกล่อง

เบสซื้อพวกสลัดยำทูน่า ปลาแซลม่อนย่างซีอิ้ว เสต็กหมูคุโรบุตะ ผัดยากิโซบะ แล้วก็เกี้ยวซ่า มาฝาก
“ท่าทางจะแพงนะเนี่ย วันหลังไม่ต้องซื้อแบบนี้มาก็ได้” ผมบอกกับเบส
ก็จริงนิ อาหารญี่ปุ่นปกติแพงจะตาย ผมไม่ใช่ไม่เคยกินนะ ก็ไปกินกับเพื่อนบ้าง แต่ไม่บ่อยเพราราคาค่อนข้างแพง ถ้าไปกิน ผมก็เลือกจะกินอาหารชุด เพราะราคาสมเหตสมผลดี ไม่แพงจนเกินไป
 “ไม่เป็นไร โต้งไม่ต้องเกรงมใจ กินเลยๆ เราเลี้ยงเอง” เบสยิ้มตาหยีให้ผม
พวกผมสองคน จัดการอาหารที่วางอยู่ตรงหน้าอย่างรวดเร็ว คงเพราะดึกแล้ว เลยทำให้หิวด้วยกันทั้งสองคน
หลังจากจัดการเก็บกวาดเศษขยะ ล้างจาน ก็ปาไป 4ทุ่มครึ่งแล้ว
ผมชวนเบสไปเก็บของ ผมชี้ให้เบสดูว่าผมเก็บกวาดตู้เสื้อผ้าไว้ให้เบสครึ่งนึง ให้เอาเสื้อผ้าของใช้ส่วนตัวไปใส่ได้เลย
ดีที่ตู้ใหญ่ แถมผมเองก็มีเสื้อผ้าของใช้ไม่เยอะเท่าไร ปกติผมใช้ของทุกอย่างอย่างคุ้มค่า พยายามไม่ฟุ่มเฟือย เสื้อผ้านานๆทีจะซื้อ
ในบรรดาของที่เบสเอามา ก็มีพวกเสื้อผ้า กางเกงใน ถุงเท้า หนังสือเรียน และก็คอมพิวเตอร์โน๊ตบุ๊กเท่านั้นเอง
เนื่องจากผมบอกเบสไปตั้งแต่แรกแล้วว่า ให้เอามาเฉพาะจำเป็น และเสื้ออยู่บ้านพอ เพราะหลังจากนี้ไป เบสต้องแต่งตัวใหม่ ตามเทรนวัยรุ่น สำหรับเสื้อผ้าที่ผมเลือกให้ เบสก็เอากลับไปให้แม่บ้านที่บ้านรีดมาแล้ว
หลังจากช่วยกันจัดห้องอยู่ซึ่งผมคิดว่าไม่นานเลย แต่เอาเข้าจริงๆ ปาไป 5ทุ่มแล้ว ผมเลยไล่เบสไปอาบน้ำ แต่เบสบอกว่า อยากจัดของอีกหน่อย บอกให้ผมไปอาบก่อนเลย เดียวเค้าค่อยไปอาบก็ได้
 เนื่องจากผมไม่รู้จะช่วยอะไรแล้วเลยตอบตกลงไปอาบก่อน
พออาบน้ำเสร็จ ผมเดินเข้ามาในห้อง เบสก็ทำท่าตกใจ หันหน้ามาทำหน้าตื่นๆ หน้าเบสแดงขึ้นนิดหน่อย
ท่าทางมีพิรุธแบบนี้ต้องมีอะไรแน่นอน ผมเลยถามไปว่า
“เป็นไรอะเบส ทำไมหน้าแดงๆ มีไรปะ?”
“ก็คือ...เอ่อ....” เบสทำท่าอึกอักนิดหน่อย
“นี่เราสนิทกันขนาดนี้แล้ว มีอะไรก็พูดมาเลย ไม่ต้องเกรงใจ”
 “เอ่อ...โต้ง มีใช้ไอ้นี่ด้วยหรอ เราบังเอิญไปเจอ” เบสถามผม พร้อมกับชูกล่องถุงยางในมือ!!!
 ..................................................................
ถ้างั้นผมโพสเย็นแล้วกัน แต่สำหรับพวกมาบ่อยอาจต้องรอหน่อยนะครับ เพราะแต่ละวันผมกลับบ้านไม่ค่อยจะเท่ากัน
ขอบคุณsamsoon@dollนะครับที่คอยดันไม่ให้เรื่องตกลงไป ค่อยเข้ามาแวะเวียนดูอยู่เสมอ จบตอนแปดอย่างหวานๆ
มีลุ้นตอนต่อไปอีก ผมจะโดนว่าทำให้ค้างหรือเปล่าเนี้ย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 8 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: KM ที่ 01-10-2010 21:52:16

เยี่ยมไปเลย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 8 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: Zurruz ที่ 01-10-2010 21:56:47

อ่า โต้ง จะได้ฤกษ์สอนอีกเเล้วสิ หุหุ

จะสอนกันยังไงล่ะทีนี้!!~

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 8 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: wisa ที่ 01-10-2010 22:01:06

:pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 8 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: akera ที่ 01-10-2010 22:05:00

มาเป็นกำลังใจให้จร้า
ลุ้นเมื่อไหร่โต้ง จะปล้ำเบสซะที ทำตัวน่ารักอยู่ได้

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 8 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: anajulia ที่ 01-10-2010 22:24:49

งุงิงิงุ
สงสัยว่าเบสจะขอให้โต้งช่วยสอนวิธีใช้ไอ้ของในกล่องภาคปฏิบัติรึเปล่าน้า >/////<

เบสนี่น่ารักจริงๆ อยากโดดกอด โฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 8 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 01-10-2010 22:28:37

โต้งจะสอนเบสใช้ถุงยางหรา 555555555555555555

รอตอนต่อไปนะคะแล้วจะเข้ามาดันบ่อยๆไม่ให้ตกหน้าค่ะเรื่องสนุกๆอ่านไปยิ้มไป

ขอบคุณมากค่ะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 8 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 01-10-2010 23:40:16

ลุ้นๆ

เบสจะขอให้โต้งสอนวิธีใช้หรือเปล่าน้าาา :impress2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 8 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 02-10-2010 02:21:58

ฮ่าๆ เจอของต้องห้ามแล้วไง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 8 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: DexTunG ที่ 02-10-2010 02:33:32

:L2: :L2: :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 8 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 02-10-2010 06:47:28

คุณเบสจ้า
แกไปเสาะแสดงหามาจากไหนเนี่ย
:laugh:

อืม...ถ้างั้นคงต้องเรียนรู้อีกสักรอบ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 8 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 02-10-2010 07:16:02

:L1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 8 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: jokirito ที่ 02-10-2010 07:55:34

เอาเลยๆ สอนเบสใช้ถุงยางด้วยซะเลย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 8 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 02-10-2010 09:01:58

คำว่าเพื่อนมันทำให้เจ็บ แล้วก็จุกในอกจริง ๆ นะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 8 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: DREAM COME TRUE ที่ 02-10-2010 09:10:17

สวัสดีครับ ผมผู้แต่งเรื่องนี้เองครับ ขอบคุณคุณ litlittledragon มากครับ ที่นำนิยายมาลงให้

ขอบคุณผู้อ่านทุกคนสำหรับกำลังใจครับ ได้รับกำลังใจจากหลายคน ทำให้นิยายเรื่องนี้ยังเขียนอยู่ต่อเนื่อง

ตอนนี้ก็ 45 ตอนแล้วครับ

ตอนนี้ผมรับผิดชอบลงอยู่ 2บอร์ดแล้ว ดังนั้นที่เล้าเป็ดนี้ ผมขอรบกวนคุณ litlittledragon ต่อไปนะครับ

และถ้ามีใครตามอ่านในบอร์ด G ก็คงพบว่า ผมใช้ชื่อคนละชื่อกับที่ปาล์ม

เนื่องจากเพื่อความเป็นส่วนตัว ผมเลยต้องใช้ชื่อนี้นะครับ(แต่ถึงยังงั้น เพื่อนผมก็ดันรู้อีก ว่าจะแอบเขียนเงียบๆไม่บอกใครแล้วซะอีก....)

หวัีงว่าทุกคนจะสนุกกับนิยายเรื่องนี้นะครับ

พิเศษสำหรับเพื่อนๆที่นี่ คือจะเสริมในเรื่องจินตนาการว่า ผมนำมาจากไหน

สำหรับมหาลัยของทั้งสองหนุ่ม ผมได้ต้นแบบมาจาก ธรรมศาสตร์รังสิต บวกกับบางส่วนของ มหิดลศาลายา นิดหน่อย กลายเป็นมหาวิทยาลัยในจินตนาการ

ในมหาลัยจะเป็นธรรมศาสตร์รังสิต ส่วนร้านพี่เก๋ และแถวหน้ามหาลัยที่เป็นที่อยู่ของโต้ง ผมนำมาจากหน้าม.ของมหิดลศาลายา ครับ

ส่วนตัวละคร ที่ชื่อเบส ถ้าอ่านในบอร์ด G จะเคยเห็นรูป ผมนำมาจาก ดาราญี่ปุ่นคนนึงนะครับ ชื่อ Kamenashi Kazuya นักร้องค่าย Jr วง KATTUN

ส่วนพระเอกของเราโต้ง นำต้นแบบมาจาก Tsumabuki Satoshi ดาราดังญี่ปุ่นครับ

ขอให้สนุกกับนิยายกันต่อครับ แล้วจะแวะมาเยี่ยมเรื่อยๆครับ สวัสดีครับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 8 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 02-10-2010 11:27:09

วิ่งเข้าไปกอดคุณ Dream Come True เห็นตอนแรกยังตกใจ นึกว่าคิดไปเองซะอีก

ยินดีต้อนรับสู่เล้านะครับ ผมจะทำหน้าที่โพสให้ดีีที่สุดไม่ให้คุณต้องผิดหวัง แล้วมาอีกนะครับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 8 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: anajulia ที่ 02-10-2010 11:49:19

อุวะ.....คุณ Dream Come True มาเยี่ยมเยียน ตัวจริงเสียงจริงเลยด้วย
สวัสดีค่ะ แล้วก็ขอบคุณมากนะคะ ที่ทำให้เราได้รู้จักเบสกับโต้ง

สารภาพว่าหลงรักเบสไปแล้วเต็มๆ โฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ขอบคุณคุณ littledragonด้วยค่ะ ^o^

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 9 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 02-10-2010 14:49:04

*****ตอนที่ 9 *****
ตายละ กล่องถุงยาง ผมลืมเก็บหรือเนี่ย ...คือจริงๆที่ผมมีกล่องถุงยางก็คงไม่แปลกนะ เพราะผมก็เคยมีอะไรกับแฟนเก่าบ้าง แต่ไม่บ่อยหรอก มันเลยเหลือชิ้นสองชิ้นอยู่ในตู้ ระหว่างเก็บของเบสคงไปเจอเข้า
 “เราก็ถามแปลกเนอะ โต้งคงเคยอยู่แล้วละ หล่อแบบนี้ ...แต่ว่า นายบอกว่านายโสดนิ”
“ใช่ ของเก่านะ ตอนนี้ไม่ได้ใช้เลย เพราะโสดสนิท ...เอ้..หรือเบสอยากให้เราใช้กันน้า....”
ผมแกล้งแซวเบส เบสหน้าแดงขึ้นมา สงสัยนึกถึงเรื่องเมื่อคืน
“จะใช้ไม่ใช้ มันเรื่องของนายดิ บ้า เราจะไปบังคับนายได้ไงกัน “
“เออ แล้วเรามาค้างด้วยแบบนี้ เกิดนายอยากพาสาวมาค้างก็ทำไม่ได้ดิ ขอโทษด้วยละกัน เรามารบกวนแน่ๆเลย เราไม่น่าเลย” เบสเอ่ยขอโทษผมอีกละ
พอเราคุยถึงหัวข้อนี้ ผมก็อดตื่นเต้นไม่ได้ น้องหนูของผม มันก็เริ่มแข็งตัวอีกละ และในสภาพที่ผมมีแค่ผ้าขนหนูผืนเดียวผันอยู่รอบเอว น้องหนูผมเลยดันนูนออกมาอย่างเห็นได้ชัด
และคิดว่าเบสก็คงเห็นเหมือนกัน เพราะเบสหันมามองน้องชายผมแป๊บนึง แล้วก็หน้าแดง แกล้งหันหน้าหนีไปทางอื่น ผมเองก็เขินเบสเหมือนกัน ที่จู่ๆน้องชายผมดันไม่รักดี มาแข็งต่อหน้าคนอื่น
“ไม่หรอกๆ เราบอกแล้ว เราไม่มีแฟน จะพาสาวไหนมาค้างละ อีกอย่างเราไม่ชอบคบคนแบบเล่นๆหรอก จะคบแค่เพื่อมามีอะไรด้วย เราไม่ทำ อีกอย่างนะ ไม่เคยมีสาวคนไหนค้างห้องเรามาก่อน วางใจได้เลย”
 “จริงหรอ แล้วโต้ง...เอ่อ...ไม่อยากบ้างหรอ”
โอ้ย จะบ้าตาย นึกยังไงมาคุยเรื่องนี้กันตอนนี้เนี่ย เดียวอดใจไม่ได้ก็จับปล้ำซะหรอก
“ก็มีอยากบ้าง แต่เราก็รู้จักหักห้ามใจตัวเอง ถ้าอยากมากๆก็ดูหนังโป๊แล้วก็ช่วยตัวเอง พอเสร็จมันก็หายอยากแล้ว”
“นายมีหนังโป๊ด้วย!!”
ตายละ ปากเสียแล้วกู.... เบสจะมองว่าเราลามกไหมเนี่ย...แต่คิดอีกทีมันก็เรื่องธรรมชาติละ มีผู้ชายคนไหนบ้างที่ไม่ดูหนังโป๊
“เห้ย เรื่องปกติ ผู้ชายเค้าดูกันทั้งนั้นละ หรือเบสไม่เคยดู”
“เรา...เคยแต่เห็นในอินเตอร์เน็ทละ เราไม่มีหรอกหนังโป๊ ไม่รู้จะไปหามาจากไหน กับเพื่อนๆเราก็ไม่กล้าคุยเรื่องนี้ จะขอยืมเพื่อนก็ไม่กล้าอะ... นี่มีแต่โต้งนะที่เรากล้าคุยด้วย เพราะ...เอ่อ...นายเป็นคนสอนเราทำอย่างว่ามั้ง“
 เบสหน้าแดงจัดด้วยความเขิน แต่ถือว่าพัฒนาไปมาก ถ้าเป็นเมื่อก่อน เค้าคงไม่มีทางคุยเรื่องอย่างว่านี้กับผมแน่นอน
“อยากดูไหมละ เด๋ียวเราเปิดให้ดู” ตอนนี้ผมอยากสุดๆ เลยแกล้งชวนเบส เพื่อเราได้ทำแบบเมื่อคืนกันอีก
“.....โต้งมีด้วยหรอ” เบสเงียบไปนานก่อนจะถาม
“มี นี่ไง เดียวเปิดดูจากคอมนะ” ผมกระวีกระวาดไปเปิดคอม ดีที่ผมมีหนัง ชาย-หญิงธรรมดาอยู่ด้วยในเครื่อง ถึงจะมีแค่ไม่กี่เรื่องก็ตาม ...(ก็ผมเป็นเกย์นิ ก็เลยมีหนังเกย์เยอะกว่า)
ขณะที่ผมกำลังเปิดโฟลเดอร์ลับ เพื่อหาหนังโป๊ให้เบส เบสก็สนใจจ้องอยู่หน้าคอม
“ตั้งชื่อโฟลเดอร์ได้น่าสงสัยมากเลยนะ XXX เนี่ยนะ ฮ่าๆ”
“อ้าว แล้วจะให้ตั้งชื่อว่าไรละ ชื่อหนังโป๊ งั้นหรอ” ผมกวนตีนกลับ แก้เขิน
ดีที่ผมแยกโฟลเดอร์หนังเกย์ กับหนังชาย-หญิงธรรมดาไว้ชัดเจน
ผมบรรจงเลือกหนังเรื่องโปรดผมขึ้นมาเรื่องนึง เป็นหนังญี่ปุ่น ดาราหน้าตาน่ารักในชุดฟอร์มนักเรียนม.ปลาย
 “นายมานั่งนี่ดิ เปิดละนะ”
เบสเดินมานั่งที่เก้าอี้หน้าคอม
“........”เบสนั่งจ้องดูหนังเงียบเลยบนเก้าอี้

ผมเองยืนอยู่ด้านหลังเบส เลยฉวยโอกาส แอบจ้องหน้าเบสจากด้านข้าง ตอนนี้ผมไม่ได้สนใจหนังโป๊หรอก ผมสนใจเบสมากกว่า น้องชายผมตอนนี้แข็งมากจนเจ็บไปหมดละ
เบสตอนนี้หน้าแดง แต่ตาดูสนใจจอคอมมาก เห็นเค้ามีสมาธิแบบนี้ ผมเลยไม่กล้าชวนคุย ผมดูเบสดูหนังโป๊ไปซักพัก ก็กะว่าจะไปแต่งตัว
ขณะที่ผมจะทำท่าจะเดินออกจากข้างๆตัว
เบสก็เหมือนรู้ตัวแล้วพูดว่า “โต้ง จะไปไหน” พลางเอามือมาจับผ้าเช็ดตัวผมไว้ คงกะจะดึงเรียกผม
แต่ผมก็ดันก้าวเดินออกไปแล้วอย่างไว เลยทำให้ผ้าขนหนูที่ผันอยู่รอบเอวผม ดันหลุดไปอยู่ในมือเบส
“เห้ย” “เห้ย ..ขอโทษ” ทั้งผมและเบสร้องออกมาพร้อมกัน
ตอนนี้น้องชายผม ชี้หน้าเบสอยู่ ราวกับจะประท้วงหนุ่มหน้าหวานคนนี้ ที่ทำให้มันต้องแข็ง
“เห้ย โทษทีโต้ง” เบสเอ่ยขอโทษพลางคืนผ้าเช็ดตัวมาให้ผม
ผมไม่รับมันกลับ แต่ผมกลับเดินเข้าหาเบส ตอนนี้ผมทนไม่ไหวแล้ว ใครจะว่าอะไร หรืออะไรจะเกิดขึ้น ผมไม่สนแล้ว
“นายเองก็คงมีอารมณ์ละซิ เด๋ียวเราช่วยแบบเมื่อคืนให้นะ” ผมพูดพลางไม่รอช้า เอามือจับไปที่เป้าเบส
เบสสะดุ้ง แล้วทำท่าจะหนีมือผม พยายามเอามือกุมเป้าตัวเองไว้ แต่ผมไม่ยอมปล่อย ผมใช้มืออีกข้างจับไหล่เบสไว้ อีกมือนึงก็คลึงเป้าเบส กะจะให้เค้าหลวมตัวไปตามอารมณ์
“ไม่เป็นไรโต้ง ไม่ต้องก็ได้”
“จะได้ไง มีอารมณ์แล้วไม่ระบายออก เดียวสิวขึ้นนะเออ”
“เกี่ยวด้วยหรอ มั่วนิหว่า” เบสพูดแบบนี้ แต่ไม่ได้ขัดขืนหนีผมแล้ว
คาดว่าเค้าเองก็คงมีอารมณ์ร่วมเหมือนกัน
ผมมองหน้าเบส พลางคลึงเคล้นเป้าเบสไม่หยุด เบสเริ่มปล่อยตัวให้ผมทำตามสบาย เค้าขยับเก้าอี้ เอนหลังไปทางพนักพิง เบสค่อยๆหลับตาลงช้าๆ
ผมค่อยๆใช้มือข้างที่คลำเป้า ปลดซิบกางเกงเบสออก ตอนนี้ผมนั่งข้างๆเก้าอี้ ค่อยๆปลดเอากางเกงออกจากท่อนล่างของเบส จากนั้นก็เป็นคิวของกางเกงใน
เบสลืมตามองผม จากนั้นก็หันไปมองหนังโป๊
น้องชายของเบสปรากฏตัวต่อหน้าผมอีกครั้ง น้องของเบสสวยจริงๆ ขาว หัวแดง ตรงไม่เอียงไม่งอ มีน้ำเยิ้มที่หัวเล็กน้อย ผมละอยากก้มลงไปชิมน้ำนั้นจริงๆ
“ตอนที่เรามีอะไรครั้งแรกนั้น เราจำไม่ค่อยได้หรอก มันเหมือนความฝันมากๆเลย หลังจากเหตการณ์ครั้งนั้น ยังไงเราก็จำรายละเอียดไม่ได้ คงเพราะเราตื่นเต้นไปละ แถมเราทำอะไรไม่เป็นเลย ได้แต่ทำตามที่อีกฝ่ายบอก”
“แล้วไงละ รู้สึกดีปะ” ผมถามขณะที่มือก็ชักให้เบสไปด้วย
“อ๊ะ ...อ้า...ตรงนั้นละ อ้า...รู้สึกดี ใช่ ดีครับ” ตอนนี้ไม่รู้ว่า เบสตอบคำถามผม หรือเบสรู้สึกดีกันแน่
เราสองคนเริ่มเงียบ แต่มือผมยังไม่หยุด ยังชักให้เบสอยู่
“อ๊ะ...ซี้ดด อ้า....” เบสเผลอครางออกมา
“อ๊ะ...โต้ง เร่งมืออีกนิด อ้า...” เบสเริ่มเก่งละ มีบอกจังหวะผมได้ด้วย หึหึ
“อ๊ะ.. ออกแล้ว ออกแล้ว”
แล้วในที่สุด ผมก็ทำให้เบสไปถึงสวรรค์อีกครั้งด้วยมือของผม
เบสนั่งหมดแรงอยู่บนเก้าอี้ ผมลุกออกมา กะจะไปช่วยตัวเองในห้องน้ำ เพราะตอนนี้ผมไม่ไหวแล้วจริงๆ
“เด๋ียว โต้ง ...เราช่วยนายให้เอาใหม่ ตอบแทนที่นายทำให้เรานะ”
ผมหันไปมองหน้าเบส แล้วถามช้าๆ “นายแน่ใจนะว่าจะช่วยเรา“
---------------------------------------------------------------------------------------------
ฉลองที่คุณดรีมมา เลยรีบเอาบทเก้ามาลงให้ครึ่งตอนก่อน ส่วนที่เหลือจะมาลงอีกครั้งตอนดึกๆ นะครับ พร้อมกับภาพตัวละครที่คุณดรีมพูดถึงนะครับ
(ถ้าผมหาเจอ)

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 9 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: yeanskung ที่ 02-10-2010 14:56:07

555

อ๊ากก

ชอบ ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 9 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: ณ ที่เดิม™ ที่ 02-10-2010 17:18:11

รอตอนต่อไปโลดขอรับ :a1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 9 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: wisa ที่ 02-10-2010 17:56:24

:pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 9 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 02-10-2010 18:13:09

มือ แล้วต่อไปก็ต้องปากกกกกกกกกกกกกก

แอบหื่นจริงๆเรานี่หนอ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 9 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 02-10-2010 18:18:52

เดี๋ยวตอนดึกๆแวะมาอีกรอบนะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 8 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: Wr@iTh ที่ 02-10-2010 19:45:44

ฮ่าๆๆๆๆ อยากเห็นหน้าโต้งตอนนั้นจัง! :m20:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 9 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 02-10-2010 20:04:04

“เด๋ียว โต้ง ...เราช่วยนายให้เอาใหม่ ตอบแทนที่นายทำให้เรานะ”
ผมหันไปมองหน้าเบส แล้วถามช้าๆ “นายแน่ใจนะว่าจะช่วยเรา“

อารายๆ โต้ง หมายความว่าไง

ขอแบบกระจ่างๆหน่อยนะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 9 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 02-10-2010 20:28:54

เอิ่ม
อย่าหวังอะไรมากมาย
มันอาจจะไม่มีอะไรก็ได้
:z1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 9 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 02-10-2010 21:04:24

หน้าจะสอนให้ครบหลักสูตรกันไปเลยเนอะ :z1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 9 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 02-10-2010 21:36:37

“อึม....ตอบแทนที่นายช่วยเราไง” เบสตอบเขินๆ ผมลงนอนบนเตียง เบสเดินเข้ามานั่งข้างๆ เค้าค่อยๆยื่นมือมากำที่น้องชายผม
 นิ้วมือเบสร้อนลวกน้องชายผมมาก เบสดูมือสั่นๆ เค้าค่อยเริ่มชัก แน่นอนว่า มือใหม่อย่างเบส ย่อมไม่สามารถทำให้ผมพอใจได้ในทันใด แต่เพียงแค่เพราะเป็นมือของเบส มันก็ทำให้ผมตื่นเต้นสุดๆ
 ระหว่างที่เบสช่วยชักให้ผม ผมมองหน้าเบสตลอดเวลา เบสดูอายๆ ไม่กล้าสบตาผม ก้มหน้าอย่างเดียว แต่มือยังคงไม่หยุด ผมบอกจังหวะเบสบ้างเป็นบางครั้ง
 ซักพัก น้ำแห่งความสุข ก็พ่นทะลักมาจากน้องชายผมจนเต็มมือเบส นี่ขนาดเพิ่งทำมาเมื่อคืน วันนี้มันก็ยังคงเยอะเหมือนเคย น้ำรักแตกกระจายเต็มหน้าท้องผม
“ขอบคุณนะเบส ...ขอทิชชูตรงหัวเตียงหน่อยซิ นายเอาไปเช็ดมือก่อนเลยละกัน”
“อึม” เบสรับคำง่ายๆ
“ขอบใจนะเบส”
“อึม ...ไม่เป็นไร” เบสตอบผมมาสั้นๆอีกแล้ว
“เราขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะโต้ง” เบสก้มหน้าไม่สบตาผม และเดินเข้าไปอาบน้ำเงียบๆ
“อือ ไปก่อนเลย เดียวเราเช็ดตัวให้เสร็จก่อนแล้วเด๋ียวไปอาบน้ำอีกรอบ”
ทำไมเบสดูเงียบๆ เค้าไม่พอใจอะไรผมหรือเปล่า แต่เบสเป็นคนอาสาชักให้ผมเองนะ
หรือว่าผมคิดอะไรกับผมหรือเปล่า...บ้าๆๆ ไม่มีทาง คงแค่เขินอายมากกว่า ผมตัดบทคิดในใจ ผมนั่งรอซักพัก เบสก็ออกมาจากห้องน้ำ
“เราเสร็จละ โต้งนายไปล้างตัวซิ”
“อึม เดี๋ยวมานะ”
คราวนี้ผมหยิบชุดนอนไปด้วย กะเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องน้ำเลย
หลังจากอาบน้ำ(อีกรอบ)แต่งตัวเสร็จ ผมกลับเข้ามาในห้อง ตอนนี้เบสนั่งเล่นอยู่หน้าจอคอมผมเหลือบไปมอง เห็นเบสกำลังเปิดเมลล์อ่าน
“เล่นไรอะ” ผมแกล้งชวนคุย เพื่อเปลี่ยนบรรยากาศ
“อ้อ เช็คเมลล์นะ โทษทีนะ เราขี้เกียจเปิดโน๊ตบุ๊คตัวเอง เห็นคอมโต้งเปิดอยู่เลยขอใช้เลยละกัน”
“อึม ไม่เป็นไร ตามสบายเลย แล้วเก็บของเสร็จหมดแล้วเหรอ”
“ก็เสร็จแล้วละ ก่อนที่นายจะอาบน้ำรอบแรกเสร็จเข้ามานะละ”
“อ้อ...”
จากนั้นผมก็เดินไปที่ชั้นหนังสือ หยิบการ์ตูนมานอนอ่านบนเตียง
 “อ่านไรนะ”
ผมหันหน้าปกไปยังเบส แล้วถาม “เคยอ่านเรื่องนี้ปะ”
“ไม่เคยหรอก สนุกปะละ”
“ก็มันดีนะ อยากอ่านก็หยิบมาเลย นั่นตรงชั้นหนังสือมุมห้องละ ตามสบายนะ “
“เดี๋ยวๆเช็กเมลก่อน”
พอนาฬิกาตีบอกเวลาเที่ยงคืน ผมก็เริ่มง่วงละ ปกติ ผมนอนเวลานี้ละ เลยมักจะง่วงพอได้ยินเสียงนาฬิกา
“ฮ้าวววว” ผมปิดปาก หาวออกมาเบาๆ เบสหันมามองผมเล็กน้อย
จากนั้น เบสก็ปิดคอม พลางพูดว่า “พอละ ดึกแล้ว นอนดีกว่า การ์ตูนไว้อ่านวันหลังละกัน”
“อึม จะนอนแล้วหรอ อึม ได้ เดียวไปแปรงฟันก่อนละกัน”
“อึม ไปด้วยดิ”

เบสว่าดังนั้นแล้วก็เดินตามผมไปห้องน้ำ จากนั้นเราสองคนก็แปรงฟันพร้อมๆ กันที่หน้ากระจกในห้องน้ำ
 มีการแย่งก๊อกน้ำกันเล็กน้อย แต่แบบขำๆเหมือนเพื่อนหยอกกัน ผมวักน้ำใส่เบสนิดหน่อย เบสก็วักน้ำสาดใส่ผมคืน
“เบส พอๆ เปียกหมดแล้ว เดียวก็ได้แก้ผ้านอนหรอก”
“บ้าดิ มีเสื้อผ้าตั้งเยอะแยะไปเปลี่ยนซิ ฮ่าๆๆ” เบสยิ้มอย่างสนุกสนาน
หลังจากพวกเราแปรงฟันแล้ว ผมก็พาเบสไปดื่มน้ำก่อนนอน จากนั้นเราก็กลับมาที่เตียง ปิดไปนอน
เราสองคนนอนตะแคงข้าง หันหน้าเข้ามากัน เบสมองหน้าผมแล้วพูดว่า
“เหมือนมาเข้าค่ายเลยเนอะ นี่เป็นครั้งแรกที่เรามาค้างบ้านเพื่อนเลยนะเนี่ย”
“อะไรๆก็ครั้งแรกกับเรานะเนี่ย ระวังนะ จะมีอะไรกับเราเป็นครั้งแรกบ้าง เอ๊ะ....ไม่ได้ดิ นายเสียตัวแล้วนิหว่า ฮ่าๆ”
ผมแกล้งแซวเบส
“ลามกนะเนี่ยโต้ง ทีเมื่อก่อนนะ ทำท่าเป็นรุ่นน้องที่น่ารัก ใครจะไปนึก พอสนิทแล้วจะทะลึ่งขนาดนี้”
ปกติผมก็ไม่ได้ทะลึ่งกับเพื่อนๆเท่าไรหรอก แต่ก็มีบ้างตามประสาผู้ชาย แต่กับเบส ผมว่าผมทะลึ่งกว่าปกตินะเนี่ย
 “อ๊ะ แน่นอน เค้าเรียกห่มหนังแมว เดี๋ยวรุ่นพี่ไม่เอ็นดูรุ่นน้องคนนี้ไง”
“ฮ่าๆ รู้ไต๋แบบนี้แล้ว อย่าคิดนะว่าจะใจดีแบบเมื่อก่อนอีก” เบสแซวผมบ้าง
“โอ๋ๆ พี่เบส พี่เบสขี้น้อยใจจัง” ผมแกล้งโอ๋เบสคืน
“อานะ สายไปแล้วเฟ้ย ฮ่าๆๆ” เบสว่าแล้วก็ยกมือมาขยี้หัวผม
“โหยยยย ใจร้ายวะ” ผมแกล้งตีหน้าเศร้า
“พอเลยๆ เด๋ียวก็ได้ดึกไปกว่านี้หรอก นอนกันเหอะ”
“ใครชวนคุยกันแน่” ผมแกล้งบ่นงึมงัม
“จ๊ะ ราตรีสวัสดิ์นะโต้ง วันนี้ต้องขอบใจโต้งอีกละ เราสนุกมากๆ ขอบใจนะที่อยู่เป็นเพื่อนเรา เรายอมรับว่า บางครั้งเราก็เหงานะ เพื่อนๆเราไม่มีใครเข้าใจเราเลย... ไม่มีใครเข้าใจเราเหมือนโต้งเลย”
“พอเหอะ ไม่ต้องขอบใจเราแล้วละ พูดทุกวัน ไม่เบื่อหรือไง จากนี้ไปต้องอยู่ด้วยกันอีกหลายวัน ไม่ต้องพูดแล้วนะต่อไปนี้ เอาเป็นว่า เราก็.....เอ่อ..............สนุกเหมือนกัน ไม่ต้องคิดมากนะ”
 จริงๆที่ตั้งใจจะพูดคือ เราก็มีความสุขนะที่ได้อยู่เคียงข้างนาย ...แต่มันคงฟังดูเปิดเผยไปหน่อย ผมเลยเลือกใช้คำว่า สนุกแทน

“อึม เช่นกัน....”
“เอาละ นอนเหอะเบส ราตรีสวัสดิ์นะ”
 “อึม ราตรีสวัสดิ์”
 พอพูดจบ เบสก็หลับตาลง ส่วนผมแกล้งทำเป็นหลับตา ตั้งใจว่าจะรอเบสหลับไปก่อน จะแอบขโมยหอมแก้มเบสอีกเหมือนทุกคืน
แต่สงสัย ผมเหนื่อยเกินไป ทำให้ผมหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้เหมือนกัน....
.......................................................................
ลงครบให้แล้วนะครับ ยังไม่แน่ใจว่าพรุ่งนี้จะเอามาลงให้ครั้งเดียวหรือสองครั้ง ขอดูจังหวะก่อนว่าจะไปนั่งทำงานอยู่ตรงไหน ถ้ามีโอกาสก็จะลงให้สองครั้งครับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 9 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: wisa ที่ 02-10-2010 22:04:00

:pig4:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 9 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 02-10-2010 23:06:29

:-[ :-[ :-[ :-[นึกว่าจามีอะไรเกิดขึ้นมากกว่านี้ นายโต้งอดทนจริงๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 9 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: jokirito ที่ 02-10-2010 23:06:59

:laugh: นั่นแน่ นายโต้งหลับไปก่อน ระวังโดนเบสขโมยหอมแก้มเอาแบบไม่รู้ตัวนะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 9 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: KM ที่ 02-10-2010 23:54:54

รักไรท์เตอร์จัง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 9 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 03-10-2010 08:10:52

สุยอด ถั่วต้ม
o13

พี่เบสใจอ่อนเร็วๆนะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 9 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 03-10-2010 08:30:38

โห่..โต้งไหงหลับไปก่อนแบบนั้นอะ

เดี๋ยวก็โดนเบสขโมยหอมแก้มคืนหรอก :z2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 9 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: anajulia ที่ 03-10-2010 08:37:17

>//////<

ถ้าเราเป็นโต้งนะ ต่อให้หลังจากนี้ยังไงๆเบสก็ชอบได้แต่ผู้หญิง แต่เราก็คงยิ่งรักเบสมากขึ้น
ยังไงก็ตัดใจไม่ได้แหงๆ หงิงๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 9 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: Zurruz ที่ 03-10-2010 15:44:48

อร๊างงงงง เเหมๆ ทำกันอีกเเระ สงสัยอีกไม่นานจะได้มีอะไรกันจริงๆซะละมั้ง เเต่ก่อนหน้านั้น

จูบกันที๊!!~ อยากอ่าน!!~

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 9 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 03-10-2010 16:08:44

ช่วยกันบ่อยจัง เดี๋ยวเบสจะติดใจโต้งนะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 9 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 03-10-2010 18:11:01

***** ตอนที่ 10 *****
“ตริง ติง ตริงๆ ติง “
เสียงนาฬิกาปลุกหรอ...ทำไมมันแปลกๆแบบนี้.... ผมมีนาฬิกาปลุกเสียงแบบนี้ด้วยหรอ หึม.....แปลก...
ผมค่อยๆลืมตาขึ้นมาช้าๆ สิ่งแรกที่เห็น คือใบหน้าสวยงามน่ารักของเบส
“หึมมมม นายตื่นแล้วหรอ”
“ใช่แล้วพ่อคนขี้เซา”
 ผมหันไปดูนาฬิกา มันยังเพิ่ง 7โมงเอง วันนี้ผมมีเรียนตอน 9โมงครึ่ง ดังนั้น เลยไม่ได้ตั้งนาฬิกาปลุกไว้เช้าขนาดนี้
แถมบ้านเช่านี้ก็อยู่ใกล้มหาลัยเสียด้วยซิ จะตื่นไวขนาดนี้ไปทำไม
“เบส..จะตื่นเช้าไปไหนเนี่ย.. นี่มันเพิ่ง 7โมงเองนะ ห้าวววว” ผมหาวใส่หน้าเบส
“ก็แหม่ เราตื่นเต้นนิ จะได้ไปมหาลัยใบสภาพใหม่แล้ว พอคิดยังงี้ ร่างกายมันก็ตื่นขึ้นมาเอง แถมไม่ง่วงเลยซักนิด เราตื่นเต้นนะโต้ง ตื่นมาเป็นเพื่อนกันก่อนซิ เราควรทำไงต่อ นายบอกเราหน่อยดิ”
 “ก่อนอื่นนะ นายก็ลงมานอนก่อน แล้วก็หลับซักอีกตื่น แล้วค่อยตื่นไปมหาลัยกัน นะ โอเคนะ นอนต่อละ “
“เห้ยยย ไม่ได้โต้ง ตื่นมาเป็นเพื่อนเราเลย”
จริงๆผมไม่ได้ง่วงขนาดนั้นหรอก แค่จะแหย่เบสเล่นเท่านั้นละ
“โอเคๆ ตื่นก็ได้ ห้าวววววว”
“เบสตื่นนานยังอะ”
“ก็ตั้งแต่ 6โมงครึ่งแล้วละ นอนไม่หลับ จะปลุกโต้งก็เกรงใจ เลยรอให้สายกว่านี้ ค่อยปลุกโต้งนะละ”
“สายมากเลย 7โมงเช้า หึๆ เอาละ ตื่นก็ได้ นายไปอาบน้ำ ล้างหน้าล้างตาก่อนซิ เดี๋ยวเราช่วยทำผมแต่งตัวให้”
“ไม่เอา โต้งเข้าห้องน้ำก่อนเลย เดียวถ้าเราเข้าก่อน โต้งต้องแอบหลับแน่เลย”
แนะๆ ดันรู้ทันเราซะอีก ฉลาดจริงๆเลย อาบก่อนก็ได้ฟะ ผมคิดในใจ
“โอเค ยอมแพ้ละ งั้นรอแป๊บ”
ผมแกล้งถ่วงเวลาอาบน้ำล้างหน้านานๆ คงเพราะลึกๆในใจผม ชักไม่อยากให้เบสในสภาพใหม่ไปมหาลัยแล้วซิ ผมเริ่มหวง อยากเก็บเบสไว้กับผมคนเดียว เบสในสภาพน่ารัก ขี้อ้อน เห้อ......แต่อะไรจะเกิด มันก็ต้องเกิดละนะ เดินหน้ามาขนาดนี้แล้ว คงถอยหลังไม่ได้แล้วละ
พอผมออกมาจากห้องน้ำ ก็โดนเบสบ่นยาวเหยียดเรื่องเข้าห้องน้ำนาน จากนั้นเจ้าตัวก็รีบไปเข้าห้องน้ำต่อจากผม
เบสวันนี้...อาบน้ำนานกว่าปกติ ผมแต่งตัวเสร็จแล้ว เบสยังไม่ออกจากห้องน้ำเลย ผมกลัวเค้าจะเป็นลมในห้องน้ำจัง
“โทษที รอนานปะ เบสเดินออกมาจากห้องน้ำในสภาพคาดผ้าขนหนูผืนเดียว ผมเปียกๆ บนหัวเป็นลอนเล็กน้อย กลิ่นสบู่ลอยมาแตะจมูกผม
เบสเช้านี้ก็เซ็กซี่เย้ายวนใจอีกแล้ว
“เอาละ ไปแต่งตัวไป เดี๋ยวจะได้มานั่งทำผม ใส่เสื้อนักศึกษาใหม่ที่เราไปซื้อกันวันนั้นละ กางเกงด้วยนะ”
ผมไล่เบสไปแต่งตัว แต่ตัวเองยังนั่งมองเบสอยู่บนเตียง
สงสัยวันนี้เบสจะตื่นเต้นจนลืมอายเรื่องการแต่งตัวต่อหน้าผม หรือไม่ก็เค้าคงชินแล้วมั้ง พอเบสแต่งตัวเสร็จ ผมก็เรียกให้มานั่งเก้าอี้คอม แล้วผมก็ไปเอาไดร์เป่าผม กับหวี แล้วก็แว็กซ์แต่งผม มาทำผมให้เบส
 เอาละ ถึงผมจะไม่เก่งเท่าร้านทำผม แต่เรื่องแค่นี้ มันก็ไม่ได้ยากอะไรใช่ไหมละครับ ซักประมาณ 8โมง กว่าๆ ผมก็ทำผมให้เบสเสร็จ
 ผมเดินไปข้างหน้าเบส สั่งให้เบสยืนขึ้น แล้วก็มองเบสตั้งแต่หัวจรดเท้า..................

เบสในวันนี้ สุดยอดมาก หล่อน่ารักสุดๆ ผมไม่รู้จะอธิบายให้เห็นภาพยังไงดีแล้ว เอาเป็นว่า หล่อสุดๆ เลยละในสายตาผม (ใครจะว่าไม่หล่อก็ช่าง สำหรับผมเบสน่ารักที่สุดละ)
“เป็นไงบ้างโต้ง เราดูแปลกหรอ ทำไมมองยังงั้น”
“แปลก...ใช่ แปลกมาก”
“แปลกยังไงๆ บอกเราดิโต้ง ว่าแล้วต้องแปลก ไม่เข้ากับเราใช่ไหม เฮ้อ...เราก็ว่าแล้วละ เราไม่เหมาะกับแบบนี้หรอก.. เรากลับไปแต่งเหมือนเดิมดีกว่าใช่ไหม”
เบสพล่ามยาวเหยียด น้ำเสียงแสดงความผิดหวัง
“ที่บอกว่าแปลกนะ หมายถึง นายดูดีขึ้นมาก ไม่เหมือนเบสคนเดิมเลย หล่อที่สุดเท่าที่เราเคยเจอมาเลย”
เบสพอได้ยินก็มีสีหน้าดูดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด แก้มขาวๆ เริ่มแดงด้วยความเขินอายจากคำชมของผม
“เบสก็พูดเว่อร์ไป เราไม่ได้หล่ออะไรหรอก หน้าจืดๆแบบเราเนี่ยนะ ฮ่าๆ เอาเป็นว่า ไม่ดูแย่ก็โอเคแล้วละ”
“ไม่แย่ๆ นายดูดีขึ้นมากจริงๆ นะ แต่สำหรับเรา นายไม่ได้ดูดีแค่ภายนอก นายดูดีจากภายใน นั่นละทำให้เราบอกว่านายหล่อมากๆ”
“ขอบใจนะโต้ง นายเองก็หล่อจากภายในเหมือนกัน” เบสชมผมกลับ
“เอาละ พร้อมแล้วใช่ปะ ไปมหาลัยกันเถอะ เล็ทสะโก้” ผมชวนเบสไปมหาลัย พร้อมตบท้ายด้วยคำภาษาอังกฤษเห่ยๆของผม
กว่าเราจะได้ออกจากบ้านกันก็เป็นเวลา 8โมงครึ่ง จากบ้านเช่าผมไปมหาลัย ไม่ถึง10นาที เช้าวันจันทร์ ทั้งเบสและผมต่างก็มีเรียนด้วยกันทั้งคู่ตอน 9โมงครึ่ง
ทำให้พวกเรามีเวลาเหลืออีกเกือบ ชั่วโมง ผมเลยชวนเบสไปกินข้าวที่โรงอาหารกลาง ซึ่งเบสก็ยอมโดยดี
ระหว่างทางเดินไปโรงอาหาร ผมสังเกตว่า มีคนแอบมองเบสหลายคนเลย บางคนแอบซุบซิบกับเพื่อนแล้วมองมาทางนี้ ยิ่งไปกว่านั้น บางคนถึงกับชี้นิ้วมาเลย นี่มันจะอะไรกันนักหนา เก็บๆ อาการกันหน่อยไม่ได้เหรอ แค่เห็นชายหนุ่มหน้าตาดีแค่นี้
“เอ่อ....โต้ง เราว่า...เรารู้สึกเหมือนกำลังโดนมองอยู่นะ”
“เรื่องธรรมดาเบส ก็เพราะต้องการเป็นที่จับตามอง นายถึงได้พยายามเปลี่ยนแปลงตัวเองไม่ใช่เหรอ ”
“ไม่ใช่ยังงั้นโต้ง ที่เราอยากเปลี่ยนแปลง เพราะเราเกลียดตัวเองในสมัยก่อนมากกว่าที่ใครๆ ก็ว่าเฉิ่มว่าเชย เราไม่ได้ต้องการโดนคนมองเลยนะ”
“งั้นก็สายไปแล้วละเบส ตอนนี้นายดูดีมากจนคนอดมองไม่ได้ นายต้องชินกับสภาพแบบนี้ไวๆ”
พวกผมเดินไปซื้อข้าวด้วยกันที่ร้านข้าวแกงคุณป้าใจดี ร้านนี้อาหารอร่อย และตักให้เยอะ พวกเราเลยเรียกกันว่าป้าใจดี
ผมกับเบสยืนต่อคิวอยู่นานพอควรเพราะร้านนี้คนกินเยอะ พอถึงคิว ผมก็เลือกอาหาร 2อย่างราดข้าว
เบสเหมือนไม่มีสมาธิจะสั่ง เลยบอกเอาเหมือนผม
“น้องโต้ง เพื่อนน้องคนนี้ เด็กเข้าใหม่หรือค๊ะ ป้าไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน หล่อๆ แบบนี้ ถ้าเคยมากินร้านป้า ป้าต้องจำได้แน่ๆ นี่เป็นดาราหรือเปล่าค่ะ”
ป้าใจดีถามผมในตอนแรก และหันไปถามเบสในตอนท้ายประโยค
“โหย ไม่ใช่ป้า นี่รุ่นพี่ปี3 แล้วนะ เคยมากินร้านป้าบ่อยๆ ป้าจำไม่ได้เหรอ” ผมตอบแทนเบส
“ต๊าย จริงหรือค่ะ ทำไมป้าไม่คุ้นเลย ไปทำไรมาเนี่ย หล่อแบบนี้ ปกติ ป้าต้องจำได้ซิ”
“ป้า คนรอคิวเยอะแล้วนะ ของพวกผมได้ยัง” ผมรีบตัดบทป้าใจดีก่อน
“จ๊ะๆ ได้แล้ว แหม่ เร่งจริง นี่ให้น้องสุดหล่อ ป้าแถมไข่ดาวให้ฟองนะ แล้วมากินร้านป้าอีกนะค่ะ เด๋ียววันหลังแถมอย่างอื่นให้ “
คุณป้ารีบเรียกคะแนนจากเบสใหญ่เลย พวกเราขอบคุณป้าใจดีแล้วรีบเดินออกมาหาโต๊ะนั่งกินกัน
พวกเราได้ที่นั่งที่เป็นม้านั่งแถวยาวโต๊ะนึง ข้างๆโต๊ะม้านั่งนั้นมีกลุ่มเด็กผู้หญิงกลุ่มนึง นั่งกินกันอยู่ก่อนแล้ว 5คน

พอพวกผมไปนั่ง เด็กผู้หญิงกลุ่มนั้นก็หันมามองพวกเราเป็นระยะๆ
“โต้ง...เราไม่คุ้นเลยอะ มีคนมองแบบนี้ แล้วเราจะกินข้าวลงได้ไง”
“กินๆ ไปเหอะ เดียวกินแล้วอย่าลืมส่งยิ้มไปให้ด้วยละ“ ผมแซวเบส
ตอนนี้ผมหมั่นใส้คนน่ารักตรงหน้าจัง อะไรจะสเน่ห์แรงขนาดนั้น...ชักไม่พอใจแล้วนะ  ผลที่ได้ มันดีมากกว่าที่ผมจะคิดไว้ซะอีก
ผมชวนเบสคุยเรื่อยเปื่อยระหว่างกินข้าว เพราะไม่อยากให้เบสเครียดมากไป
“ไงวะโต้ง มานั่งกินข้าวกับหนุ่มหล่อที่ไหนเนี่ย เด็กมึงเหรอ”
ปากหมาๆแบบนี้ ไอ้เก่งเพื่อนผมเอง มันเดินเข้ามาทักผม
“ปากหมาแต่เช้าเลยนะไอ้เก่ง มึงจำไม่ได้หรอ นี่พี่เบสไง ที่เคยขับรถเฉี่ยวกูเมื่อปีที่แล้ว มึงก็ยังเคยคุยกับพี่เค้าตั้งหลายครั้ง”
“เห้ย จริงงะ ...เอ่อ..ขอโทษครับพี่ ผมนึกว่าเพื่อนผมมันไปมีเด็กที่ไหน แล้ว.....นี่พี่ไปทำไรมา หล่อขึ้นจมเลย จนผมจำไม่ได้”
“ขอบใจนะเก่ง พี่ก็ได้โต้งเค้าช่วยนะละ เค้าพาพี่ไปทำหลายอย่างเลย และอีกอย่าง พี่ไม่ได้ดูดีขนาดนั้นหรอก ขอบใจนะที่ชม”
“แหม่ พี่ ถ้าแบบพี่ไม่เรียกว่าหล่อ พวกผมนี่คงโคตรขี้เหล่เลย” เก่งพยายามชะเลียพี่เบสเต็มที่
“พอเลยมึง กินข้าวมายังวะ“ ผมรีบตัดบทไม่ให้ไอ้เก่งทำให้เบสเครียดไปกว่านี้ แค่การโดนจับจ้องก็ทำให้เบสเครียดมากพอละ
“ยังเลยวะ หิวโคตร เดี๋ยวกูมานะ ไปซื้อข้าวก่อน”
พอเก่งแยกตัวออกไป ผมก็ชวนเบสคุยต่อ
“เออ เบส ต่อหน้าเพื่อนๆ เรายังเรียกเบสว่าพี่แล้วกัน เดี๋ยวเพื่อนๆเรามันจะลามปามกับเบส ถ้าเห็นเราเป็นเพื่อนกับเบสแล้ว ไม่ใช่รุ่นพี่รุ่นน้อง”
“ยังไงก็ได้แล้วแต่โต้งละ” เบสยิ้มจริงใจมาทางผม
ซักพักไอ้เก่งก็มานั่งด้วย เราสามคน นั่งคุยกันพลางกินข้างกันไปพลาง
ผมกับเบสอิ่มก่อน แต่นั่งอยู่เป็นเพื่อนกับเก่งต่อ
“เออ ไอ้โต้ง มึงรู้ปะ วันหยุดที่ผ่านมา ไอ้ต่อมันไปไหน กูโทรหามันเรื่องจะยืมหนัง มันไม่รับสายกูวะ แล้วก็ไม่โทรกลับมาด้วย ช่วงนี้กูว่ามันแปลกๆวะ “
“กูไม่รู้เว้ย ไม่ได้เป็นเมียมันจะได้รู้ มันแปลกไงวะ กูไม่เห็นรู้สึกเลย”
“ก็มึงมันโง่ไง ขนาดกูกับหญิง ยังพูดเหมือนกันเลยว่าต่อมันแปลกๆช่วงนี้ ทำตัวยุ่ง มีธุระ ไม่ค่อยมาสุงสิงกับพวกเราเลย”
หญิงเป็นแฟนไอ้เก่งคนปัจจุบัน จริงๆ หญิงกับเก่งเคยคบกันแล้วเลิกกันไปแล้ว เพราะไอ้เก่งมันเจ้าชู้ คบๆ เลิกๆ กันมานี่รอบที่ 3แล้วที่กลับมาคบกัน เลยทำให้หญิงค่อนข้างสนิทกับพวกผม
“เออ มันอาจจะมีธุระอะไรของมันก็ได้ วันหลังมึงก็ถามมันซิ”
“ถ้าจะถาม กูถามไปนานละ จริงๆก็อยากถามละ แต่หญิงบอกว่า ไม่ควรไปก้าวก่ายเพื่อนมาก ถ้าเพื่อนอยากเล่าก็เล่าเองละ”
“เออ กูก็คิดแบบหญิงวะ มึงก็อย่าไปยุ่งกับมันมากเลย “ผมด่าไอ้เก่งมัน
“แต่..พี่ว่า ลองถามดูก็ดีนะ เพื่อต่อเค้ามีปัญหาอะไร เพื่อนอย่างเก่งกับโต้ง จะได้ช่วยเหลือได้มันไง”
----------------------------------------------------------------------------------------
วันนี้ตื่นสาย อ่านเรื่องอื่นในบอร์ดแล้วก็นั่งทำงาน นึกขึ้นได้อีกทีก็ วันนี้ยังไม่ได้ลงให้ เลยรีบเอามาลง พร้อมรูปที่คุณ Dream Come True พูดถึง
(http://cdimg3.crunchyroll.com/i/spire2/12272007/c/5/c/4/c5c4d789068c10_full.jpg) (crunchyroll)
Satoshi Tsumabuki รับบทเป็นโต้ง
(http://syjeqr.files.wordpress.com/2010/01/kamenashi-kazuya.jpg) (syjeqr)
Kamenashi Kazuya รับบทเป็นเบส
(จริงๆ ผมไม่ชอบคาเมะปัจจุบันอ่ะ รู้สึกว่าคนนี้ดูเจ้าเล่ห์ ไม่ค่อยเหมาะกับบทน่าสงสารหรือใสซื่อเลย แต่คุณดรีมว่ามา ผมก็ว่าตามครับ)

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 9 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 03-10-2010 18:57:28

มาแล้วววววว

โต้งบอกแล้วว่าอย่าเปลี่ยนให้เบส
เห็นมะ :m20:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 10 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 03-10-2010 21:59:19

รู้สึกจะออร่าวิ๊งๆ เลยนะเบส

มีแต่คนมอง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 10 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 04-10-2010 01:39:01

อ่า พี่เบสเสน่ห์แรงแล้วซะงั้น ฟีโรโมนฟุ้งตั้งแต่เปลี่ยนลุค :laugh:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 10 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: DexTunG ที่ 04-10-2010 02:52:49

+1 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 10 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: jokirito ที่ 04-10-2010 06:52:46

ถ้าเบสเป็นที่นิยมแล้วโต้งจะทำยังไงล่ะทีนี้

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 10 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 04-10-2010 18:06:24

ของเขาแรง อิอิ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 10 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: Wr@iTh ที่ 04-10-2010 19:32:59

คราวนี้ต้องมานั่งหวงล่ะนะ :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 10 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 04-10-2010 21:56:10

เบสแย้งขึ้นมา เบสกับต่อก็รู้จักกัน จริงๆแล้ว พ่อของต่อ กับพ่อของเบส เป็นคนรู้จักกันด้วยซ้ำ พวกคนมีตังค์ก็งี้ละ เวลาสมาคมกัน ก็เอาลูกๆ ไปอวด
“เห็นไหมไอ้โต้ง ไอ้ไม่มีหัวใจ พี่เบสเค้ายังเค้าข้างกูเลย”
“ไอ้เวรนี่ ได้ทีเอาใหญ่ พี่เบสก็ด้วย ไม่เข้าข้างผมเลย”
พวกเราคุยกันอย่างออกรส เบสเล่าให้เก่งฟังเรื่องผมพยายามช่วยเปลี่ยนเบส ช่วงนี้เบสเลยจะอยู่กับเรา
พออีก 15 นาทีจะถึงเวลาเข้าเรียน พวกเราก็ออกมาจากโรงอาหาร ผมกับเก่งเรียนด้วยกัน แต่ว่าผมให้เก่งไปจองที่ก่อน ส่วนผมจะเดินไปส่งเบสตึกข้างก่อนเดียวตามไป
“โต้งไม่ต้องลำบากเดินไปเป็นเพื่อนเราก็ได้นะ”
“ไม่ได้หรอก เบสยังไม่ชินกับตัวเองตอนนี้ เด๋ียวเงอะๆงะๆ จะทำตัวไม่ถูก เราไปด้วยละดีละ”  เบสมองมาทางผมด้วยสายตาขอบคุณ
ผมส่งเบสที่หน้าตึก ให้เค้าเดินเข้าไปเอง ระหว่างเดินไปตึก แน่นอนว่ามีคนมองพวกเราสองคนกันอย่างรู้สึกได้ชัดเจนเลย
“เด๋ียวเลิกเรียนตอนเที่ยงจะมารับไปกินข้าวนะ โอเคมะ”
“ได้โต้ง เดี๋ยวเจอกันตอนเที่ยงนะ”
หลังจากลาเบสแล้ว ผมก็รีบวิ่งกลับไปตึกตัวเอง สรุปผมเข้าสายไป10นาที โดนอาจารย์สั่งให้ทำรายงานเดี่ยวส่ง เป็นการทำโทษ.....................
 ...
 เวลาพักเที่ยง
ผมรีบวิ่งไปหาเบสที่ตึกเรียนข้างๆ ผมนัดเบสไว้ตรงม้าหิน ข้างๆตัวตึก เบสนั่งรออยู่ก่อนแล้วตอนผมไปถึง
“วิ่งมาเลยหรือโต้ง ไม่ต้องวิ่งก็ได้ พักก่อนๆ” เบสพูดเมื่อเห็นผมเดินหอบเข้ามา
“เป็นไงบ้างเบส สำเร็จไหม” ผมรีบถามเบสก่อนเลยว่าเบสในสภาพใหม่เป็นไงบ้าง
เบสทำสีหน้าปลาบปลื้มแล้วตอบผมมาว่า
“ขอบใจโต้งจริงๆ เราเหมือนเปลี่ยนเป็นคนใหม่เลย จากที่ไม่เคยมีคนสนใจเราเลยนอกจากเวลาทำรายงาน พอเราเข้าห้องไป ทุกคนก็มองมาทางเราใหญ่เลย เราตอนแรกอายมาก จนแทบไม่อยากเข้าห้องเรียน
ตอนแรกว่าจะหนีโดดเรียนแล้ว แต่พอดีอาจารย์เดินตามหลังเรามาเข้าห้องพอดี
เลยต้องเลยตามเลยไปนั่ง พอเรานั่งที่ประจำนะ เพื่อนเราก็เข้ามาถามกันใหญ่เลยว่า เราไปทำอะไรมา ทำไมเปลี่ยนไปขนาดนี้
ขนาดอาจารย์ยังถามย้ำเลยว่า เราใช่ตัวจริงหรือเปล่า หรือหาใครมาเข้าเรียนแทน มันสำเร็จสุดๆเลยโต้ง” เบสเล่าให้ฟังอย่างกระตือรือล้น น้ำเสียงบ่งบอกว่า ดีใจมาก

 “จริงๆ ตอนแรก เพื่อนเราก็ชวนเราไปกินข้าวละ ตั้งหลายคนเลยด้วย แต่เรานัดโต้งไว้ก่อนแล้ว เราเลยปฏิเสธไปหมดละ”
นั่นไง สิ่งที่ผมกลัวที่สุด พอเบสป๊อบขึ้นมา คนเข้าหาเบสก็จะเยอะ แล้ววันนึง เบสกับผมก็คงห่างกันไป หรือไม่ก็เบสซักวันนึง อาจจะมีแฟนไปก็ได้ นั่นมันคงทำให้ผมเศร้ามาก
 “เค้าเรียกว่า เพชร ยังไงก็เป็นเพชร จะอยู่ที่ไหนก็เป็นเพชร เราไม่ได้ทำไรมากหรอก แค่ล้างโคลนออกจากตัวนายเองเท่านั้นละ” ผมถ่อมตัวกลับไป
“ไม่หรอก ถ้าไม่ได้กำลังใจจากโต้ง เราคงไม่กล้ามาถึงขนาดนี้หรอก” เบสยิ้มจริงใจมาให้ผม ยิ้มนั้น แทบทำให้ผมละลายทั้งยืนเลย มันน่ารักมากกกกกก

หลังจากนั้น เราสองคนก็ชวนกันออกไปกินข้าวกัน เนื่องจากเวลานี้โรงอาหารจะแน่น
ผมเลยชวนเบสออกไปกินร้านข้างหน้ามหาลัยกัน ระหว่างกินข้าวกับเบส เบสก็เล่าให้ผมฟังใหญ่ว่าเพื่อนคนไหนพูดอะไรกับเค้ายังไงบ้าง
 หลังจากกินข้าวเสร็จ พวกเราก็รีบกลับเข้ามาเพื่อเข้าเรียนวิชาต่อไป ตอนเลิกเรียน ผมก็นัดเจอเบสอีกรอบก่อนผมจะลาไปทำงานที่ร้านพี่เก๋
“นี่โต้ง...คาบบ่ายวันนี้ของเรา หนิงก็เข้าเรียนด้วยละ.....เราจะทำหน้ายังไงดี ตั้งแต่วันที่เราโดน...เอ่อ...หนิงเค้าแซว เราก็ไม่ได้เจอ ไม่ได้คุยด้วยเลยละ”
“อะไรนะ โดนว่าขนาดนั้น ยังเรียกว่าโดนแซวอีกหรอ เบสนายจะใจดีไปละ นี่พอเจอหน้านะ ทำเชิดๆหยิ่งๆใส่ไปเลย ไม่ต้องสนใจ โอเคมะ จำไว้ไม่ต้องเข้าไปทักเค้าก่อน ถ้าเค้าทักมาก็ค่อยคุย ไม่ชวนคุยก็ไม่ต้องสน โอเคนะ”
 “..อืม ...เราจะเชื่อโต้งนะ “
“อืม สู้ๆนะ “ ผมมองตาให้กำลังใจเบส เบสยิ้มกลับมาให้ผม
 “สู้ๆ” เบสพูดตอบ
จากนั้นผมกับเบสก็แยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของตัวเอง คือการเรียนหนังสือ
ตลอดคาบบ่าย ผมค่อนข้างกังวลมากๆ เป็นห่วง กลัวเบสจะเสียท่ายัยหนิงอีก ผมพยายามฝืนใจตัวเองให้นั่งเรียน พยายามจดจ่อกับสิ่งที่อาจารย์ผู้สอนกำลังพูด ปกติวิชานี้ผมชอบมาก อาจารย์สอนสนุกและเข้าใจง่าย
แต่วันนี้ผมไม่เข้าใจเลยสิ่งที่อาจารย์กำลังพูด เหมือนสายลมพัดเข้าหูขวา ออกหูซ้าย
เมื่อสิ้นสุดเวลารอคอย ทันทีที่กริ่งสัญญาณดัง ผมก็รีบเก็บของ วิ่งไปยังจุดที่นัดพบเบส
“เห้ย ไอ้โต้ง จะรีบไปไหนวะ กูมีเรื่องจะคุยด้วย” ไอ้ต่อมันเรียกผมไว้
แต่ผมไม่ว่างจริงๆวันนี้
“ไว้ก่อนนะต่อ พรุ่งนี้เจอกัน วันนี้กูรีบ”
ผมวิ่งจากไปอย่างรวดเร็วโดยไม่รอคำตอบจากต่อ
................................................................................
 เมื่อไรจะมาน๊ะ ผมคิดในใจ ยืนกระวนกระวายอยู่หน้าม้าหินที่เคยนัดเจอเบสเมื่อกลางวัน
ผมไม่รู้หรอกว่าเบส เรียนห้องไหน ไม่งั้นผมคงตามไปดูถึงหน้าห้องแล้ว
ผมยืนรออยู่ราวๆ ครึ่งชั่วโมงได้ เบสก็ยังไม่มา
“นี่มันเลยเวลาเลิกเรียนมา ครึ่งชั่วโมงแล้วนะ ทำไมยังไม่มา”
 ผมรอแล้วรอเล่า
 เกิดอะไรขึ้น เบสจะเป็นอะไรหรือเปล่า ปกติเบสไม่ใช่คนที่จะให้ใครรอแบบนี้
โดนแกล้งหรือเปล่านะ หรือว่าโดนหลอกไปทำมิดีมิร้าย
หรือว่าจะเกิดอุบัติเหต ไม่ๆๆ มันต้องไม่เป็นอย่างนั้น
หรือว่าเบสจะลืมนัดผม...... ไม่หรอก..เบสไม่ใช่คนอย่างนั้น....

เวลาผ่านไปอย่างเชื่องช้า..จนกระทั่ง 1ชั่วโมงผ่านไป เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้น

ผมหยิบมันขึ้นมาดู หน้าจอเครื่องโชวว่าเป็นเบสโทรมา
“ฮัลโหล เบส นายหายไปไหนมา” ผมรีบกรอกคำพูด ไปอย่างร้อนรน ด้วยกลัวว่าเบสจะเป็นอะไร
“ฮัลโหล โต้ง ขอโทษที เราไม่มีเวลาจะโทรหานายเลย พอดีตะกี้ขับรถด้วย เลยไม่ได้โทรมา
คือ..เด๋ียวเราเล่าให้ฟังดีกว่าคืนนี้ เรื่องมันยาวนะ แต่ตอนนี้เราออกมาดูหนังกับหนิง นายกินข้าวก่อนเลยนะ อ้อ..ลืมไป วันนี้นายทำงานพิเศษซินะ งั้นเดียวเจอกันที่บ้าน แค่นี้ก่อนนะ พอดีหนิงเค้าเข้าห้องน้ำออกมาแล้ว เด๋ียวพวกเราจะเข้าโรงหนังละ ไปก่อนละ”
เบสตอบกลับผมมายาวเหยียด ด้วยน้ำเสียงสดใส
 พูดด้วยน้ำเสียงสดใสแบบนี้ ผมคงไม่ต้องเป็นห่วงอะไรแล้วซินะ เบสเค้าคงกำลังมีความสุข...
แต่ทำไม ผมถึงรู้สึกตัวเย็นเฉียบแบบนี้.... ลมหายใจเหมือนจะติดขัด
มันรู้สึกแน่นในอกอย่างบอกไม่ถูก เหมือนมีก้อนอะไรจุกในอก
ผมพูดไม่ออก แม้แต่จะบอกลาเบส ก่อนวางสาย แต่เพื่อไม่ให้เบสเป็นห่วง ผมเลยตอบกลับไปว่า
“งั้นหรอ.... ดีจังที่คืนดีกันแล้ว โชคดีนะ พอดีเรากำลังรีบ เราไปทำงานละ บาย” ผมพยายามฝืนพูดด้วยน้ำเสียงที่คิดว่าสดใสที่สุด
จากนั้นผมก็กดตัดสายไปทันทีโดยที่ไม่ได้ฟังว่าเบสจะพูดอะไรต่อ
 ตอนนี้ผมอยากหลบไปหาที่เงียบๆคนเดียวแล้วร้องให้ มันแน่น มันจุกไปหมด สมองมึนเบลอ ผมพูดอะไรไม่ออก
คนที่ผมรัก กำลังมีความสุข ผมควรจะมีความสุขซิ ไหนเค้าว่า รักคือการเสียสละ แต่ทำไม มันเจ็บแบบนี้
คนที่ผมพยายามเปลี่ยน ให้เค้ากลับมาดูดี ทุกอย่างมันกำลังไปได้ดีนิ ไม่ว่าใครก็สนใจเบส ไม่ว่าใครก็คงชอบเบส
คนที่ผมเป็นห่วงแทบเป็นแทบตาย ว่าจะโดนแกล้งอะไรหรือเปล่า ตอนนี้ เค้ากำลังมีความสุข
มีความสุขมากจนกระทั้ง ไม่แม้แต่จะโทรมาบอกผมตั้งแต่เมื่อชั่วโมงก่อน....ว่าเค้าจะไม่มาตามนัด
ว่าเค้าจะไปดูหนังกับคนที่เค้าชอบ........
ผมนั่งหมดแรงอยู่ที่ม้าหิน ยกนาฬิกาขึ้นมาดู อีก 20นาที ถ้าผมยังไม่ไปที่ร้าน ผมจะเข้างานสาย
ผมคิดว่า ถ้าหาอะไรทำยุ่งๆ อาจจะทำให้หายเจ็บก็ได้
คิดได้แบบนั้นผมก็รีบเดินจากไป ไปจากสถานที่ที่ทำให้ผมเจ็บใจ
 ..............................................................................
*************************************************
มาล่ะครับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 10 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 04-10-2010 22:16:26

โต้งมีหวงแน่ ๆ งานนี้

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 10 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 04-10-2010 22:22:09

:beat: :beat: :beat: :beat:นางหนิง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 10 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: anajulia ที่ 04-10-2010 22:24:30

โอ๋ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ โอ๋โต้ง ไม่เป็นไรนะ เดี๋ยวเบสก็กลับมาตายรังนะ หงิงๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 10 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 04-10-2010 22:28:14

โถ โต้ง :m15: รักเค้าข้างเดียวข้าวเหนียวนึ่ง แถมคนที่แอบชอบก็แสนจะไร้เดียงสา อีกกี่ชาติเค้าจะรู้ใจตัวเองล่ะนี่ :monkeysad:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 10 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: jokirito ที่ 04-10-2010 23:30:21

โอ๋ๆๆๆ โต้งงงงง มามะ มาซบอกเค้ากะได้นะตะเอ๊งงง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 10 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: wisa ที่ 05-10-2010 00:20:07

:pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 10 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: DexTunG ที่ 05-10-2010 01:33:22

รักเค้าข้างเดียว :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 10 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: KM ที่ 05-10-2010 09:22:15

มาม่า

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 10 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 05-10-2010 09:33:08

โต้ง
ไม่ต้องแคร์หรอก
เดี๋ยวเค้าก็กลับมาหาเราเองแหละ
ชิส์ พี่เบสนะพี่เบส :serius2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 10 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: Wr@iTh ที่ 05-10-2010 12:09:41

อ๊ากกกกกกก!! :m31:
โกรธเบสแล้ว! ไม่รู้รึไงว่ามันไม่จริงใจ!
ชิ พวกคบคนที่หน้าตา! :m16:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 10 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 05-10-2010 22:43:35

มารอตอนที่11/1นะจ๊ะ อิอิ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 10 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 05-10-2010 22:52:40

แอบคิดเล็กน้อยว่าลุคของเบสเปลี่ยน แล้วนิสัยจะเปลี่ยนตามด้วยมั้ย :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 10 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: akera ที่ 05-10-2010 22:55:52

เบส ทำโต้งเศร้าอ่ะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 10 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 05-10-2010 22:59:25

***** ตอนที่ 11 *****
วันนี้ที่ร้านพี่เก๋ ยุ่งมาก อาจจะเพราะเป็นวันจันทร์ต้นเดือน ลูกค้ามีทั้งเด็กนักศึกษา และคนทำงานซึ่งส่วนใหญ่เป็นพนักงานมหาวิทยาลัย
แถมเด็กเสิร์ฟอีกคน ก็ดันไม่สบาย มาทำงานไม่ได้ หน้าร้านเลยเหลือแค่ผมกับพี่เก๋2คน
ผมยุ่งจนไม่มีเวลาว่างไปคิดอะไรเรื่อยเปื่อย ....แต่แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน บางเวลาที่พอจะว่าง ผมก็อดจะคิดเรื่องเมื่อตอนเย็นไม่ได้ มันทำให้ผมเจ็บแปล๊บๆในใจ
ซึ่งแน่นอนว่า วันนี้จิตใจผมไม่พร้อมจะรับเรื่องหนักๆอีกแล้ว จากการที่เสียสมาธิไปคิดเรื่องเบส มันทำให้ผมทำงานพลาด ผมเสิร์ฟอาหารผิดโต๊ะ ผมทอนตังผิด ทั้งๆที่กำลังยุ่ง แต่ผมดันมาเป็นแบบนี้ ทำให้พี่เก๋ซึ่งกำลังหงุดหงิดต้องหันมาดุผม
 “โต้ง เธอเป็นอะไรนะวันนี้ ทำงานไม่มีสมาธิเลย ถ้าไม่ตั้งใจทำงานก็กลับไป ทำแบบนี้มีแต่จะทำให้งานมันยุ่งกว่าเดิม ไม่ได้ช่วยอะไรพี่เลย”
 ผมที่ได้ยินพี่เก๋ว่า ไม่ได้โกรธพี่เค้าเลย เค้ามีเหตผลสมควรที่จะโกรธ ผมเองที่ผิด
“ขอโทษครับพี่ ผมจะตั้งใจทำงานมากกว่านี้ครับ”
ผมขอโทษไป และพี่เก๋ก็ดูจะเย็นลงนิดนึงพอได้ยินคำขอโทษผม
“อึม ไม่เป็นไร ตั้งใจทำงานดีๆละ”
“ครับ”
ผมรับคำด้วยความละอาย แล้วก็หันไปทำหน้าที่ของตัวเองต่อ อย่างสุดกำลัง วันนี้ปิดร้านดึกกว่าปกติ เกือบ4ทุ่มครึ่ง กว่าที่ผมจะได้ออกมาจากที่ร้าน
ปกติที่ร้านจะให้กินข้าวเย็นฟรี ก่อนเข้างานเสมอ เพราะช่วงเปิดร้านตอนเย็นๆ ลูกค้าจะยังไม่เยอะ พนักงานจะพลัดกันไปกินข้าว แล้วพอปิดร้าน จะได้รีบกลับ ไม่ต้องเสียเวลาอื่นอีก
 ...............
 ผมเดินกลับบ้านด้วยอาการหงอยๆ พี่เก๋คงสังเกตได้ เธอเลยหันมาพูดว่า  “วันนี้พี่ว่าเธอแรงไป ขอโทษด้วยละกัน “
“เปล่าครับพี่ ไม่เป็นไรครับ ผมผิดเอง วันนี้ผมเพลียเล็กน้อย ผมกลับก่อนนะครับ” ผมลาพี่เก๋
 ระหว่างที่เดินกลับบ้าน ระหว่างทางผมคิดต่างๆ นาๆ ด้วยอารมณ์หลากหลาย ผมทั้งโกรธเบส ที่เค้าทำให้ผมต้องโดนว่า ทำให้ผมต้องเสียใจ
อีกใจก็รักและคิดถึง เวลาแบบนี้ ผมอยากเจอหน้าเบสจริงๆ มันคงช่วยทำให้ใจผมมีความสุข
แต่อีกใจก็กลัว ไม่กล้าเจอหน้า ผมกลัวว่าจะได้ยินเรื่องดีๆ จากปากเบส เช่นเบสไปเป็นแฟนกับหนิงแล้ว หรือะไรทำนองนั้น
นี่ผมกำลังเป็นอะไร ผมไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน จริงอยู่อาจจะเคยมีแฟน แต่ผมก็ไม่เคยเป็นแบบนี้เลย
 พอใกล้ถึงบ้าน มองไปไกลๆ ผมก็เห็นแล้วว่า รถยนต์เบสจอดอยู่ ผมเปิดประตูบ้านเข้าไปเงียบๆ
ผมพยายามคิดเรื่องสนุกๆ เพื่อที่จะได้ทำหน้าตาสดชื่น ผมไม่อยากให้เบสเห็นผมเศร้า
“อ้าว โต้ง วันนี้กลับมาช้าจัง “ เบสทักทันทีที่ผมเดินเข้ามาในตัวบ้าน
เบสอาบน้ำแล้ว และกำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่บนโซฟา
ผมแกล้งยิ้มแล้วตอบไปว่า ”อึม วันนี้ยุ่งนิดหน่อย เลยเก็บร้านช้า”

แต่ในใจผมคิด นายไม่ได้รอเราหรอก จะมาถามทำไมว่าเรากลับช้า เราตะหากที่รอนายเมื่อเย็น
 “โต้งเป็นไรปะ ดูสีหน้าไม่ค่อยดี”
“อึม เพลียนะ คงเพราะยุ่งมากวันนี้”
“งั้นโต้ง รีบๆไปอาบน้ำดีกว่า จะได้รีบพัก” เบสทำสีหน้าเป็นห่วงผมแล้วตอบมา
นายไม่ได้ห่วงผมจริงๆหรอก ถ้าห่วงเราจริง นายต้องไม่ทำกับเราแบบนี้เมื่อเย็นหรอก ผมแอบคิดในใจอีกแล้ว
ผมรับคำเบส แล้วเดินไปเอาผ้าเช็ดตัวกับเสื้อผ้าเปลี่ยนไปเข้าห้องน้ำ
วันนี้ผมไม่มีอารมณ์จะแหย่เบสเล่นแล้ว
พอออกมาจากห้องน้ำ ผมก็ไม่เห็นเบสที่โซฟาแล้ว
ผมยังไม่อยากเข้าห้องนอนตอนนี้ เลยมานั่งเบลอที่โซฟา
“อ๊ะ นี่ เราไปเทสลิ่มมาให้ กินซิ ร้านนี้อร่อยน้า เราซื้อมาฝากเอง”
เบสเดินออกมาจากห้องครัว เค้าเข้าไปเทสลิ่มมาจากไหนไม่รู้มาให้ผมกิน
“ขอบใจนะ เออ นี่ไปไหนมาละ เป็นไงบ้าง ร้ายนะนาย จีบยัยหนิงติดแล้วเหรอ”
ผมแกล้งทำเป็นสีหน้ากวนๆ แซวเบส พลางรับถ้วยสลิ่มมาจากเบส
แต่จริงๆ ในใจผมนะ เจ็บแปล๊บๆ เหมือนมีไฟฟ้าช๊อท
“เออ ..เราขอโทษนะเมื่อเย็น พอดี วันนี้เลิกเรียนเร็วนะ เราเลยไม่ได้โทรไปบอกโต้ง กลัวโต้งอยู่ในห้องเรียน
คือยังงี้นะ...” จากนั้นเบสก็เล่าให้ผมฟังว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อเย็น
วันนี้อาจารย์ผู้สอน ติดธุระ เลยปล่อยก่อนเวลา30นาที พออาจารย์เดินออกจากห้อง หนิงก็เข้ามาคุยด้วย
เธอบอกว่าเธอมาขอโทษที่พูดไม่ดีกับเบสเมื่อวันก่อน เธอเสียใจมาก และอยากจะมาขอโทษเบส
ขอให้เบสให้อภัยเธอนะ จากนั้นเธอก็บอกว่าจะเลี้ยงหนังเบสเป็นการไถ่โทษ เบสพยายามปฏิเสธแล้ว
แต่หนิงก็ไม่ยอม บอกว่าเบสโกรธจนไม่ยอมให้อภัยเธอใช่ไหม ถ้าอภัยให้เธอแล้ว ต้องไปดูหนังกับเธอซิ เบสเลยต้องยอมไปดูหนังกับหนิง
แล้วระหว่างขับรถ เบสเลยไม่มีโอกาสโทรหาผม กะว่าถ้าถึงโรงหนังแล้วจะโทรหาผมอีกที แต่วันนี้ก็รถติดมาก กว่าจะไปถึงโรงหนัง ก็เลยเวลาที่นัดผมไว้ไปครึ่งชั่วโมงแล้ว
จากนั้นหนิงก็พาเบสไปจองตั๋ว พาไปร้านอาหาร กว่าเบสจะมีเวลาโทรหาผม ก็เป็นตอนที่หนิงขอตัวไปเข้าห้องน้ำ
ซึ่งมันก็เลยเวลาไปเป็นชั่วโมงแล้ว
เค้าขอโทษผมยกใหญ่ แต่ผมก็แกล้งทำเป็นไม่คิดมาก บอกเค้าไปว่าไม่เป็นไร เห็นเพื่อนมีความสุข เค้าก็สบายใจ
 “ตอนแรกเรานึกว่านายโดนใครแกล้งอะไรหรือเปล่า หรือว่าโดนฉุดไปซะละ หน้าตาหล่อซะขนาดนี้”
“ขอโทษนะโต้งที่ทำให้ห่วง แต่จะบ้าเหรอเราก็ผู้ชายนะ จะโดนฉุดได้ไง ไม่ใช่ผู้หญิงซะหน่อย”
“เออๆ ไม่เป็นไรดีแล้ว เป็นไงละได้ไปดูหนังกับหนิงซะด้วย ดีใจละซิ เห็นไหมแผนการเปลี่ยนแปลงตัวเองของนายได้ผลแล้ว”
 “ตอนแรกที่เราเดินเข้าห้องนะ เราก็กลัวๆละ แต่พอนึกถึงโต้ง เราก็กล้าขึ้นมา เดินเข้าไปในห้อง
ตอนที่เข้าไปนะ คนหันมามองเราใหญ่เลย รวมไปถึงหนิงด้วย ตอนแรกเธอทำหน้าแปลกใจ คิดว่าหลายๆ คนก็คงแปลกใจว่าเราเป็นใคร ไม่คุ้นหน้า
จนกระทั่งเราไปนั่งที่ประจำเรา แล้วเพื่อนเราเค้ามาทักนะละ หนิงทำหน้าตกใจน่าดูเลย เพื่อนๆ ของหนิงก็ทำท่าเหลือเชื่อ
เราตอนนั้น คิดถึงโต้งมากเลยละ อยากบอกว่า เราทำสำเร็จแล้ว”
 “จากนั้นตลอดเวลาที่เราเรียน เราก็ว่ามีคนแอบมองเราบ่อยๆ หนึ่งในนั้นก็เป็นหนิงด้วยละ” เบสเล่าด้วยน้ำเสียงภูมิใจ
 “จากนั้นก็เป็นไปตามที่เราเล่านะละ หนิงก็เข้ามาขอโทษตอนเลิกเรียน แล้วเธอก็บังคับเราไปดูหนังด้วย　ถ้าเราไม่ไป เค้าก็จะหาว่าเรายังโกรธเค้าอยู่ เราเองก็ไม่ได้โกรธเค้าแล้วด้วย”

ผมพูดแทรกไปว่า “นายก็เลยไปดูหนัง แล้วก็ไปกินข้าวกันด้วย 2ต่อ2 ร้ายมากเลยเบส นายเก่งเกินไปแล้ว”
เบสเขินหน้าแดงตอบกลับมาว่า “เราไม่ได้ทำอะไรเลยโต้ง เราไม่ได้เก่งหรอก แล้วหนิงเค้าก็ไม่ได้ชอบเราหรอก เค้าแค่อยากขอโทษเรื่องวันก่อน จะว่าไปหนิงเค้าก็เป็นคนดีเหมือนกันเนอะ”
เบสตบท้ายด้วยคำชมหนิง ใช่ซิ ผมมันไม่ใช่คนดีแบบหนิงนิ เหอะๆ ตอนนี้ผมคงเป็นคนขี้พาลไปแล้วแน่ๆ
“แล้ว ไม่มีอะไรเกินกว่านั้นหรอ?”
“บ้าดิโต้ง จะให้มีอะไร ก็แค่ดูหนังกับกินข้าว”
“ไม่มีจับมือกันระหว่างดูหนังไรแบบนั้นหรอ”
“ใครจะไปมือไวแบบนาย ไม่มีหรอก”
“นายนิไม่ไหวเลย ถ้าผู้หญิงมาชวนไปดูหนังแบบนี้ แสดงว่าเค้ากำลังชอบนายแล้วนะ อาจจะยังไม่ได้ชอบมาก แต่ก็รู้สึกดีด้วย เวลาแบบนี้ต้องรุกมากกว่านี้” ผมสอนเบสไป ด้วยอารมณ์ทั้งแค้นทั้งรัก
 ผมแค่ต้องการทำประชดเบส ไหนๆก็ชอบหนิงแล้วนิ ไม่ต้องมาสนใจผมหรอก จะไปเป็นแฟนกับใครก็ไปดิ ไม่ต้องมาแคร์ผมแล้ว
บ้าที่สุด ผมมันบ้าไปแล้ว ปกติผมไม่ใช่คนแบบนี้นะ ทำไมๆๆๆ เพียงเพราะผู้ชายคนนี้ ทำให้ผมเปลี่ยนไป
หลังจากดึงสติกลับมาได้ ผมก็อดเสียใจไม่ได้ ที่เป็นฝ่ายไปยุให้เบสจีบหนิงเป็นแฟน
 “เราบอกแล้ว ยังไม่รู้หรอก หนิงเค้ายังไม่ได้แสดงทีท่าว่าชอบเราเลย แค่ดูหนังไถ่โทษเอง เอาละ นายเลิกคิดเหลวไหลได้ละ ....จะนอนยัง นายเพลียมานิ ทำงานหนักแล้วยังต้องมานั่งฟังเราเล่าเรื่องไร้สาระอีก”
 “ไม่หรอก เรื่องของเบส ไม่เคยไร้สาระสำหรับเราเลย” ผมพูดเสียงเข้มและจ้องหน้าเบส
เบสดูประหม่าเล็กน้อยที่โดนผมจ้องหน้า
“ขอบใจนะ นายเป็นเพื่อนที่ดีจริงๆ”
เพื่อนอีกแล้ว....คำว่าเพื่อนมันทำให้ใจผมเจ็บจี๊ดๆอีกแล้ว
“เออ ...ไปนอนกันเหอะ เราง่วงแล้ว”
ผมไม่อยากให้เบสเห็นสีหน้าผิดปกติของผม เลยตัดบทชวนไปนอนซะดื้อๆ  สลิ่มผมกินหมดถ้วยแล้ว เพราะผมกินตั้งแต่ตอนเริ่มฟังเบสเล่าเรื่องหนิง
หลังจากเอาถ้วยไปล้าง และไปแปรงฟัน ผมก็ชวนเบสเข้านอน
.........................
“ราตรีสวัสดิ์นะ”
“ราตรีสวัสดิ์โต้ง”
ผมยิ้มให้เบส เบสก็ยิ้มตอบกลับผม
เวลานี้ เวลาที่เบสได้อยู่ข้างๆผม เวลาที่เบสจะเป็นของผมคนเดียว ผมไม่อยากทำลายมันด้วยอารมณ์งี่เง่าของผมเอง
หลังจากนั้นผมกับเบสก็คุยกันอีกเล็กน้อยด้วยเรื่องไร้สาระ พอเบสเริ่มทำท่าง่วง ผมก็เลยชวนเค้านอน
ผมนอนรอให้เบสหลับไปก่อนเหมือนเดิม กลางดึก ผมแอบลุกขึ้นมามองหน้าเบส
ใบหน้าใสๆ ไร้เดียงสาเวลาหลับของคนน่ารักข้างหน้าผมนี้ ช่างดูบริสุทธิ์ น่าทะนุทะนอม
ผมอยากกอดเค้าเบาๆ ไว้ในอ้อมแขน แล้วกล่าวว่า ผมรักเค้าแค่ไหน แต่ผมก็รู้ว่า ความรักของผม มันก็แค่ความเห็นแก่ตัว
ผมไม่ควรดึงเบสเข้ามาเป็นเหมือนผม เค้าควรจะได้ใช้ชีวิตเหมือนผู้ชายปกติทั่วไป แต่งงานมีครอบครัว มีลูกเล็กๆน่ารัก
ถ้าเบสเค้าแต่งงานจริงๆ ผมจะทนได้ไหมนะ ไม่ซิ ผมต้องผ่านมันไปให้ได้ เพื่อเบส และเพื่อตัวเอง

“ราตรีสวัสดิ์นะที่รัก” ผมพูดเบาๆใส่เบสที่นอนหลับสนิทไปแล้ว จากนั้นค่อยๆก้มลงไปจูบเบาๆที่หน้าผาก เปลือกตา และสองแก้มของเบส
ผมรู้ว่า พฤติกรรมแบบนี้มันน่าดูถูก การลงมือกับคนที่หลับไม่รู้เรื่อง เป็นเรื่องที่น่าอาย
แต่ผมไม่มีทางอื่นแล้ว ผู้ชายเห็นแก่ตัวคนนี้กำลังเผาไหม้ตัวเองด้วยสิ่งที่เรียกว่ารัก ผมกำลังทำร้ายตัวเอง
หลังจากสงบใจได้แล้ว ผมก็ล้มตัวลงนอน พร้อมกับฝันร้าย
 ...............................................................................
มาช้า เพราะติดนิยายเรื่องอื่นในเล้าอยู่ เลยไถ่โทษโดยการ เอามาให้ทั้งตอนเลย อ่านตอนนี้ทีไรเหม็นหน้าหนิง แอบหมั่นไส้เบส ที่อ่อนโลกเกินไป
ชะนีแบบก่ิงก่าเปลี่ยนสีอย่างหนิง ไปสนใจทำไม เนอะๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 11 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: anajulia ที่ 05-10-2010 23:14:32

เหม็นหน้าหนิง หมั่นไส้เบส(นิดๆพอ เพราะเบสน่ารัก งุงิ) และๆๆ สงสารโต้งงงงงงงงงงงงง โฮวววววววววววววววววววววว

T_____________________T

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 11 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 05-10-2010 23:19:50

ชะนีหนิง พอเบสดูดีก็ทำมาเป็นสำนึกผิด :beat:

เบสง่ะ อย่าทำร้ายจิตใจโต้งไปกว่านี้เลย

สงสารโต้งจริงๆ :o12:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 11 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 06-10-2010 00:50:26

อยากจะพุ่งเข้าไปตบนางหนิงจริงๆเชียว

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 11 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 06-10-2010 00:55:24

เศร้าน้ำตาคลอ เข้าใจความรู้สึกโต้งเพราะเราก็เคยเป็น :m15:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 11 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: wisa ที่ 06-10-2010 01:15:26

:pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 11 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: DexTunG ที่ 06-10-2010 01:18:59

:เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 11 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: Wr@iTh ที่ 06-10-2010 12:53:29

โอ๊ยยยยย!!!! :m31: เจ็บแทนโต้งว่ะ!
เบสก็ซื่อจนบื้อเกินไปล่ะ! :m16:
เรียนเก่งแต่ไม่ทันคนเอาซะเลย! :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 11 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 06-10-2010 14:06:25

พี่เบส
ไม่รู้ใจตัวเอง
:angry2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 11 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: DREAM COME TRUE ที่ 06-10-2010 14:40:54

เข้ามาดู หุหุหุ :o8:

ทางอีกเวปที่ลงไว้ ใกล้จบแล้วนะครับ อิอิอิ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 11 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 06-10-2010 15:34:08

มานั่งรอตอนที่12เจ้าค่ะ อิอิ คิดๆไปแล้วก็อยากจะตบนางหนิงจริงๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 11 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: Zurruz ที่ 06-10-2010 18:33:07

โฮ น่าสงสาร เบสเอ๊ย ตกลงคิดยังไงกัเบสกันเเน่นะ เฮ้อ!

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 11 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 06-10-2010 19:04:18

เศร้าไปกับโต้งด้วยเลย

เข้าใจความรู้สึกปวดใจหนึบ ๆ เลยละ T T

เบส หันมามองโต้งสักที

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 11 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 06-10-2010 21:17:09

*****ตอนที่ 12 *****
 หลังจากนั้น ในวันถัดๆ มา ผมเริ่มที่จะพยายามไม่เข้าไปยุ่งกับชีวิตเบสมากนัก
พวกเรายังไปเรียนในตอนเช้าพร้อมกัน　และผมก็ยังคงตื่นมาแต่งตัวทำผมให้เบสทุกเช้า แต่เวลาพักเที่ยง ผมเลี่ยงไม่ไปเจอเบส
ผมให้เหตุผลว่า ตอนนี้ เบสควรจะอยู่ด้วยตัวเองได้แล้ว ไม่ควรจะพึ่งผมไปตลอด
ถ้าเค้าอยากเปลี่ยนแปลงตัวเอง เค้าต้องรับความกดดันจากการโดนมองของคนรอบข้างให้ได้
ผมยังแนะนำการวางตัวให้เบสไปอีกหน่อย แล้วก็ปล่อยให้เค้าอยู่กับเพื่อนๆของเค้าไป
ปกติ ผมทำงานพิเศษแค่ 4วัน คือวันจันทร์ อังคาร พฤหัส และศุกร์ บางอาทิตย์ถึงจะเข้างานวันอาทิตย์ด้วย แต่ก็นานๆที
 วันอังคาร หลังจากผมแยกกับเบสในตอนเช้าแล้ว ถึงผมจะบอกว่า ผมจะปล่อยให้เค้าอยู่ด้วยตัวเอง แต่ลึกๆ ในใจผมห่วงเค้ามาก เนื่องจากวันอังคารเช้า ผมไม่มีคาบเรียน เลยแอบไปด้อมๆ มองๆ เบสที่คณะ
เบสก็มีกลุ่มเพื่อนของเค้าอยู่ เป็นกลุ่มเด็กเรียน ทุกคนจัดอยู่ในขั้นเรียนดี แต่แน่นอนว่า คนที่ได้อันดับ 1 ของภาค คือเบส
ผมแอบมองเบสอยู่ห่างๆ เห็นเค้านั่งอยู่กับเพื่อนตอนก่อนเข้าเรียน ดูเพื่อนๆ เบสจะตื่นตาตื่นใจกันมากกับความเปลี่ยนแปลงของเบส มีคนเข้ามาคุยกับเบสหลายคนเลยทีเดียว
พอถึงเวลาที่จะเข้าเรียน ผมก็แอบไปตามไปห่างๆ ผมแอบมองจากด้านนอก
เบสมักจะนั่งด้านหน้าห้องเสมอ เวลาเรียน เบสจะดูตั้งใจมาก จดอะไรใส่สมุดเสมอ แต่เบสก็ไม่ใช่พวกลูกช่างจด เค้าจะจดก็ต่อเมื่อเห็นว่าเรื่องที่อาจารย์พูด เป็นประเด็นสำคัญเท่านั้น
ผมมองเบสอยู่แป๊บนึง ก็ว่าจะแยกตัวกลับไปที่คณะตัวเอง ขณะที่ผมหันหลังไป ก็บังเอิญมีคนกำลังเดินเข้ามาทางนี้ ผมเกือบจะชนคนที่เดินสวนมาละ
“อุ้ย!!” เราสองคนอุทานเบาๆพร้อมกัน
“ขอโทษนะครับ” ผมรีบกล่าวคำขอโทษก่อน เพราะผมผิดเองที่จู่ๆ จะหันหลังเดินกลับ ก็หันโดยไม่ระวังคนตามหลัง
“ไม่เป็นไรค่ะ ...เธอเรียนห้องนี้ด้วยหรอ หรือว่ามีธุระอะไรหรือเปล่า” คนที่ถาม เป็นสาวน้อยหน้าตาน่ารักคนนึง
“อ้อ เปล่า เปล่าครับ ผมจำห้องผิดเฉยๆ ขอตัวก่อนนะครับ”
จากนั้นผมก็รีบหนีออกมา
..................................................
 กลับมาถึงโต๊ะมาหิน ตัวประจำของกลุ่มผม ที่ใต้ต้นหางนกยูง
“ไปไหนมาวะ เมื่อเช้ากูว่าเห็นมึงแว๊บๆ” ไอ้เก่งทัก ตอนผมไปถึง เก่งกำลังนั่งคุยกับต่อ
“เออ กูไปธุระมา” ผมเดินมาที่โต๊ะ เห็นมีน้ำเขียววางอยู่ เลยคว้าไปดื่ม ผมรู้ว่าเพื่อนผมมันไม่เคยหวงของกับผมเลย และผมเองก็ด้วยไม่เคยหวงกับเพื่อน
 “แล้วมึงคุยไรกันอยู่วะ” ผมถามต่อ
“ก็ไม่มีไร เรื่องทั่วไป” ต่อตอบกลับมา
“แล้วเมื่อวานมึงเรียกูไว้ มีอะไรจะถามกูหรอ”
“เออ ช่างเหอะ ไม่มีอะไรละ “ ต่อมันตอบกลับผมมาพร้อมกับยิ้มๆ
“กูก็กำลังซักมันนะละ ดูมันมีพิรุธวะไอ้โต้ง ไอ้ต่อแม่งแอบไปมีแฟนแล้วแหงมๆ“ เก่งกล่าวเสริม
“พอเลยๆ มึงก็เดาส่งเดช กูมีแฟนที่ไหนกัน “
ถ้าไม่มีแฟน แล้วทำไมตอนต่อพูด มันถึงต้องหน้าแดงๆ
จะว่าไป ไอ้ต่อมันก็น่ารักดีนะ ตี๊ๆ ขาวๆ ตัวไม่ใหญ่ไม่เล็ก ผอมบางน่ากอด นี่ถ้าไม่ได้เป็นเพื่อนกันนะ ผมคงชอบมันไปแล้วละ
“แล้วทำไมมึงต้องอายหน้าแดงวะ แม่ง แอบไปชอบใครมาแน่เลย เห้ย บอกพวกกูได้ เดี๋ยวกูช่วยมึงเอง กูนิละ จีบมาแล้วทุกประเภท ตั้งแต่เด็กหญิง ยันแม่ม่าย” ไอ้เก่งคุยสรรพคุณตัวเองใหญ่
 “เห้ย กูบอกแล้วไม่ใช่ ไม่ต้องเดาแล้วพวกมึง กูไม่มีอะไร ปกติดีทุกอย่าง” ไอ้ต่อกลับมา พยายามปฏิเสธเต็มที่ แต่มันยิ่งทำให้ต่อดูน่าสงสัย
“ไอ้เก่ง มึงก็พอได้ละ ไอ้ต่อถ้าอยากเล่า มันก็เล่ามาเองละ มึงนี่เสือกจริงๆ” ผมปรามไอ้เก่งไปหน่อย ด้วยกลัวเพื่อนจะอาย
“เออ กูไม่ถามก็ได้ ไว้มึงอยากเล่า มึงก็เล่ามาละกัน เพื่อนกัน ยังไงก็ไม่ทิ้งกันอยู่แล้ว” เก่งยอมแพ้ ไม่ต่อปากต่อคำกับไอ้ต่ออีก
ผมรักพวกมันก็ตรงนี้ละ ทุกคนห่วงใยกัน ไม่ทิ้งกัน เพื่อน ยังไงก็ตัดกันไม่ขาด เพื่อนแท้ ชีวิตนี้จะหาได้ซักกี่คน
ถึงผมจะคบกับพวกมันมาไม่นาน แต่ผมก็เชื่อจากสุดใจว่า พวกมันเป็นเพื่อนรักผม
หลังจากนั้นพวกเราก็คุยกันเรื่อยเปื่อย จนเกือบเที่ยง ผมรีบชวนพวกมันไปกินข้าว เพราะตั้งใจจะแอบไปดูเบสตอนเที่ยง
ผมรีบกินข้างจนไอ้สองตัวนั้นยังสังเกตได้ ผมก็โกหกไปว่า จะไปทำธุระ อาจารย์ที่ปรึกษาวานให้ช่วยทำงาน

ซึ่งพอเป็นเรื่องช่วยงานอาจารย์ ไอ้สองคนก็เลิกสงสัย เพราะปกติ ผมก็ช่วยงานอาจารย์ที่ปรึกษาบ่อยๆ
ผมรีบกลับไปที่ตึกของเบส แล้วแอบรออยู่หน้าคณะ
ผมรู้ว่า พวกกลุ่มเบส มักจะไปนั่งกันตรงไหน เพราะผมเคยแวะไปหาเบสมาบ้าง ช่วงก่อนหน้านี้ที่เรารู้จักกัน
 นั่นไง!! เบสเดินออกมาละ ตอนนี้เบสโดนห้อมล้อมอยู่ท่ามกลางเพื่อนๆ เบสเหมือนพระจันทร์ ที่รายล้อมไปด้วยหมู่ดาว ผมรู้สึกได้เลยว่า
เหมือนเพื่อนเบสจะมากขึ้นกว่าแต่ก่อน เอ๊ะ มีใครด้วยนั่น เดินมาขนาบข้างเบส ทำท่าตีซี้เหลือเกิน พวกกลุ่มเบสทำท่าจะเดินผ่านมาทางนี้ ผมรีบหลบอยู่หลังเสา แกล้งทำเป็นอ่านบอร์ดประกาศ
 พอพวกเค้าเดินไปทางโรงอาหารคณะ ผมก็แอบตามไปเงียบๆ ตอนนี้บริเวณหน้าโรงอาหาร คนเยอะไปหมด ผมแอบเดินไปด้านหลังกลุ่มเบส ก็ไม่มีคนสนใจผม
 สำหรับเพื่อนกลุ่มเบส ผมรู้จักเป็นส่วนใหญ่ เพราะเคยเจอหน้าทักทายกันมาบ้าง
“เบสอยากกินอะไรละค่ะ “
“ไม่รู้ซิ แล้วแต่เพื่อนๆ นะครับ ผมกินอะไรก็ได้”
ผมละอยากเขกกะบาลเบสจริงๆ สอนไปแล้วนะว่า ผู้ชายที่ไม่มีความคิดเป็นของตัวเอง มันดูไม่ดีในสายตาผู้หญิง สอนแล้วนะให้เค้าวางมาดมากกว่านี้
“งั้นหนิงก็กินเหมือนเบสละ เบสชอบกินอะไรบ้างค่ะปกติ”
พอผมได้ยินชื่อหนิง ก็หูผึ่งทันที นี่อะไร แค่สองวัน หนิงถึงกับเข้ามาเป็นคนในกลุ่มเบสไปแล้วหรอ ทำไมเปลี่ยนกันได้ง่ายขนาดนี้!!!
 ผมค่อยๆเดินห่างๆออกมา ตอนนี้ผมชักไม่อยากเห็นภาพบาดตาแล้วซิ ผมไม่ได้เตรียมใจจะมาเห็นเบสกับหนิงสวีทกัน ผมคงทนไม่ได้แน่ๆ
 ผมเดินห่างขึ้นๆ แอบมองเบสจากไกลๆ ดูเบสร่าเริงมีความสุขมาก มีคนล้อมหน้าล้อมหลัง บางทีก็เห็นเพื่อนจากโต๊ะอื่น เข้ามายืนคุยด้วย พลัดกันมาหมุนเวียนหลายกลุ่มเลย
 เบสก็ดูมีความสุขที่ได้พูดคุยกับคนเหล่านั้น
ผมยิ้มแบบเศร้าๆให้ตัวเอง
ความรู้สึกของแม่นก ที่ลูกนกบินจากไป คงประมาณนี้ ผมสร้างเบสคนใหม่มา แต่ก็ต้องปล่อยเค้าไป ไม่สามารถครอบครองเค้าไว้ได้
“ดีแล้วละ ขอให้นายแฮปปี้แล้วกัน” ผมรำพึงกับตัวเอง แล้วก็เดินจากไป
วันนั้น หลังจากผมเลิกเรียนในตอนบ่าย ก็ไปทำงานตามปกติ
วันอังคารนี้ ลูกค้าไม่ค่อยเยอะ ผมทำงานได้เรื่อยๆ ไม่หนักอะไร
ขณะที่ผมกำลังรับออเดอร์โต๊ะที่เข้ามาใหม่
ประตูร้านก็เปิด เบสเดินเข้ามาพร้อมกับเพื่อนอีก3คน และ หนิงคือ1ในนั้น
“ดีครับพี่เบส” ผมทักเบสไป
“เออ ยุ่งอยู่หรือเปล่าโต้ง เรา เอ่อ...พี่มากัน 4 คน มีโต๊ะไหม” เบสเกือบลืมว่า ต่อหน้าคนอื่น เราจะเป็นรุ่นพี่รุ่นน้องกัน
“ได้ครับพี่ โต๊ะหัวมุมนั้นเป็นไง เด๋ียวผมเอาเมนูไปให้นะ ไปนั่งรอก่อนเลย” ผมบอกเบสก่อนจะหันไปจดออเดอร์ข้างหน้าต่อ
 วันนี้ เบสมากับเพื่อนในกลุ่ม 1คน หนิงและเพื่อนหนิงอีก 1คน
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
โธ่ คุณดรีมอ่ะ แวะเข้ามาไม่บอกกล่าว ไม่งั้นจะรีบเข้ามาพัดวีให้

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 11 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: anajulia ที่ 06-10-2010 21:22:07

เฮ้อ................ยิ่งอ่านยิ่งสงสารโต้ง งื้ดๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 12 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 06-10-2010 23:47:35

คันมืออยากตบหนิงจริงๆนะคะเนี้ย 55555555+

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 12 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: DexTunG ที่ 07-10-2010 00:59:54

:L3: :L3:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 12 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: jokirito ที่ 07-10-2010 06:50:13

:m16: น้องโต้งกินแต่มาม่าเลยง่าาา

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 12 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 07-10-2010 08:30:03

ร้านกาจที่สุดเลยนะหนิง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 12 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 07-10-2010 08:38:22

มาให้โต้งปวดใจอีกแล้ว

อ่านไปบีบหัวใจไป เห้อ

สงสารโต้ง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 12 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 07-10-2010 09:03:14

จะมาม่าอีกนานมั้ยน้อโต้ง :o12:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 12 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 07-10-2010 10:31:53

พี่โต้งน่าสงสารจัง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 12 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: Wr@iTh ที่ 07-10-2010 13:55:06

อยากตบคน...ไม่ดิ กระทืบต่างหากจนิง จริ๊งงงงง :m31:
ไม่ใช่หน้าตัวเมียเฟ้ย!
กรูก็ผู้หญิงเหมือนกัน! :fire:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 12 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: KM ที่ 07-10-2010 16:08:26

มาม่า

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 12 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: Zurruz ที่ 07-10-2010 17:45:06

อ่า เอาน้ำตาลเติมที T^T เศร้าใจ ไม่เอามาม่าน๊าๆๆๆๆๆ เเง้!

รอ ร๊อ รอ รออีกครึ่ง|!

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 12 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 07-10-2010 20:12:16

เพื่อนเบสคนนี้ ผมเคยได้ยินเบสพูดถึงบ่อยๆว่าสนิทมาก เธอชื่อ”ฝ้าย” ซึ่งตอนที่ผมเดินเอาเมนูไปให้เบส ก็ได้เห็นหน้าฝ้ายเป็นครั้งแรก และที่ทำให้ผมตกใจคือ
ฝ้ายคือคนที่ผมเกือบจะชนเมื่อเช้านี้เอง
ฝ้ายมองหน้าผมงงๆ เล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร
“รับอะไรดีครับพี่” ผมถามเบส
“โต้งมีอะไรแนะนำบ้างวันนี้ นี่ไงฝ้ายคนนี้รุ่นน้องที่เราสนิทด้วย ชื่อโต้ง ที่เคยเล่าให้ฝ้ายฟังนะ โต้ง คนนี้เพื่อนพี่เองชื่อฝ้าย แล้วนั่นก็หนิง แล้วก็จิ๊บ”
เพื่อนหนิงอีกคน เป็นผู้หญิงชื่อจิ๊บ เธอสงยิ้มหวานมาให้ผม
“วันนี้เห็นพ่อครัวบอก ได้กุ้งมาตัวใหญ่ พี่เบสชอบกินกุ้งนิ เอานี่ไหม ข้าวหน้ากุ้งราดซอสมะขาม เปรี้ยวๆหวานๆ อร่อยนะพี่”
“เออ งั้นพี่เอาไอ้ กุ้งอะไรนะ ซอสมะขามนั่นละ”
“งั้นหนิงเอาด้วยค่ะเบส ดูท่าจะน่ากินจริงๆ “
“ร้านนี้เค้าอร่อยนะ เรามากินบ่อยๆ เชื่อมือได้เลย ฝ้ายกับจิ๊บละ เอาไรดี” เบสหันไปถามฝ้าย
 “งั้นพี่เอา ข้าวราดฉู่ฉี่กุ้งละกัน” พี่ฝ้ายหันมาพูดกับผม
ส่วนจิ๊บเค้าสั่งสลัดผัก เธอบอกว่า มื้อเย็นเธอไม่ทานข้าว เพราะต้องรักษาหุ่น แต่ก็พอเข้าใจนะ หุ่นพี่จิ๊บนี่ ถ้าเป็นหนุ่มๆทั่วไปเห็นคงน้ำลายสอ แต่กับเกย์อย่างผมแล้ว ผมเฉยๆ
 ดูท่าพี่จิ๊บจะสนใจตัวผมมาก เธอทำท่าส่งสายตามาอย่างเปิดเผย ผมไม่เคยเจอผู้หญิงใจกล้าแบบนี้มาก่อนเลยแฮะ
ตลอดเวลาที่กลุ่มเบสอยู่ในร้าน พวกเค้าพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน ดูหนิงเข้ากับเบสได้ดีเหลือเกิน ชวนเบสคุยตลอดเวลา
พี่ฝ้ายออกจะเงียบๆหน่อย ไม่ค่อยพูดมาก แต่ถ้าพูดก็สามารถพูดได้ตรงประเด็น และมีเหตุผลทำให้คนยอมรับ
ส่วนพี่จิ๊บ ชอบเรียกผมไปคุยด้วยประจำ แต่ผมก็เกรงใจพี่เก๋ เลยพยายามเดินออกมาห่างๆ
.................................
 “เด๋ียวคิดเงินด้วยโต้ง”
“ครับ” ผมรับคำแล้วเดินไปที่แคชเชียร์ เบสเดินตามผมมา
“โทษนะ ที่พวกเราเสียงดังไปนะโต้ง “
“ไม่เป็นไร ดีแล้วที่เห็นเบสเริ่มปรับตัวได้ “ ผมยิ้มจริงใจตอบไป
“เดี๋ยวเย็นนี้เจอกันที่บ้าน เราไม่ได้บอกใครว่าไปอยู่กับนายนะ “
“อึม แล้วเจอกัน”
หลังจากส่งพวกเบสออกไปนอกร้านแล้ว พี่เก๋ก็เดินเข้ามาถามผมทันที
“โต้ง นี่ๆ ผู้ชายคนนั้นนะที่หล่อๆ เด็กโต้งนิ ทำไมมากับสาวๆ พี่นึกว่าเป็นเพื่อนโต้งซะอีก”
“ก็ผมบอกพี่แล้วว่าเค้าเป็นผู้ชายๆ ไม่ได้เป็นเกย์แบบผม”
“อ้าว ใครจะไปรู้ วันก่อนเห็นป้อนข้าวกับเธอซะหวานหยดย้อย อีกวันนึงดันควงผู้หญิงมา แถมมาทีตั้ง 3คน”
หลังจากนั้น ผมก็ทำงานไปตามปกติ
หลังเลิกงาน พอผมเดินออกมานอกร้าน ก็ต้องแปลกใจที่เจอเบสยืนรออยู่
“ไปโต้ง กลับบ้านกัน เรามารับ” เบสพูดพลางชี้มือไปที่รถ
ผมงงเล็กน้อยที่เห็นเบสมารับ แต่ก็รับคำด้วยความยินดี
ไม่ใช่เพราะจะได้ไม่ต้องเดินกลับบ้าน แต่ดีใจที่เบสมารับตะหาก
“เป็นไง วันนี้เหนื่อยปะ” เบสถามผมในรถ

“ไม่อะ วันนี้เฉยๆ คนไม่เยอะ”
“โต้ง...เอ่อ เห็นแล้วใช่ปะ คนนั้นละหนิง ที่...เอ่อ...”
 “ที่เคยทำร้ายจิตใจเบสใช่ปะ” ผมตอบหน้านิ่ง
“ไม่ขนาดนั้นหรอกโต้ง หึหึหึ” เบสตอบขำๆ แต่ผมไม่ขำ
คนที่ทำให้เบสเสียใจ จนต้องร้องให้ขนาดนั้น ผมไม่ชอบหน้า ถึงแม้จะเพราะว่าหนิง เลยทำให้ผมกับเบสได้สนิทกัน
แต่เรื่องทำร้ายใจเบส กับเรื่องทำให้ผมกับเบสสนิทกัน มันคนละเรื่อง เอามารวมกันไม่ได้ 
“แล้วเป็นไง วันนี้อยู่ติดกันทั้งวันเลยนิ”
“หึม...โต้งรู้ได้ไงว่าหนิงอยู่กับเราทั้งวัน” ผมเผลอหลุดไปจนได้ เบสไม่รู้ว่าผมแอบดูอยู่ห่างๆนิ
“เอ่อ...ก็เราเดาเอานะ เห็นเมื่อวานไปดูหนังกินข้าวกัน วันนี้ยังมากินข้าวด้วยกันอีก” ผมแก้ตัวไป
“อืม ก็บังเอิญ หนิงเค้าอยากให้เราติวหนังสือให้ วันนี้เลยได้อยู่ด้วยกันตลอดเลย“ เบสพูดยิ้มๆ
เหอะ สงสัยจะชอบละดิ คนที่แอบชอบ มาเข้าหาใกล้ชิดด้วย เป็นใคร ใครก็คงยิ้มดีใจ
เห้อ..........
พวกเรานั่งเงียบกันจนถึงบ้าน
หลังจากเข้าบ้าน ผมก็พยายามกลับมาทำตัวปกติ
เวลาที่ผมจะได้อยู่ร่วมกับเบส มันสั้นเหลือเกิน ผมไม่อยากให้เรื่องของคนอื่น มาทำให้ชีวิตช่วงที่ผมจะได้อยู่กับเบสหมดความสุข
ผมหันไปล้อเล่นกับเบสเหมือนเคย หลังจากอาบน้ำกันเสร็จ ผมก็มาติวเบสเรื่องที่รับปากไว้ ทั้งเรื่องเทรนปัจจุบัน ว่ามีอะไรดัง
ย่านไหนย่านวัยรุ่น ผมยืมหนังสือนิตยสารมาจากร้านพี่เก๋ เพื่อเอามาให้เบสดู
ผมแนะนำการแต่งตัว การวางตัวในสังคม ท่าเดิน ท่านั่ง ผมพยายามบอกให้เบสเค้ามีความมั่นใจในตัวเองมากกว่านี้ และให้แสดงออกมาในท่าทางและคำพูด
“โต้งนิ ดุยังกับคุณครูเลย” เบสโอดครวญ หลังจากผมทำเสียงเข้มใส่เค้า เพียงเพราะเบสตอบคำถามผมผิด
“ฮ่าๆ ถ้าเราเป็นครูจริงๆ ป่านนี้จับนายตีก้นไปแล้วละ “
“ทำไมต้องตีก้น ทะลึ่งประจำเลย”
“อะไรๆ เบสละทะลึ่ง นึกถึงเรื่องอะไร พูดถึงทำโทษนักเรียน ก็ต้องตีก้นไง”
“แล้วทำไมไม่ตีมือ”
“ก็เดียวลูกศิษย์ไม่เข็ดไง มือมันไม่เจ็บหรอก ต้องก้น” ผมพยายามแถ
“เห้อ...เหนื่อยละ พักก่อนเหอะโต้ง”
“ได้ครับ คุณพี่ อิอิ”
“พรุ่งนี้ต้องไปเอาแว่นแล้วนิโต้ง นายทำงานหรือเปล่า”
“ไม่ทำๆ เออ ใช่ เกือบลืมไปเลย เราสั่งตัดแว่นไว้นิหว่า”
“พอดีเลย งั้นนายเลิกเรียนกี่โมง เราจะได้ไปรับ พรุ่งนี้เราว่างตอนบ่าย”
“พอดีเลย เราก็ไม่มีเรียนตอนบ่าย”
“งั้น กินข้าวเที่ยงแล้วค่อยไปกันแล้วกันเนอะ”
“ได้ๆ งั้นเจอกัน บ่ายโมงตรง ที่หน้าตึกคณะนายละกัน นายจะได้ไม่ต้องวนรถ”
“ได้ๆ “
หลังจากนัดหมายกันอีกเล็กน้อย พวกผมก็หันไปฝึกเรื่องบุคลิกภาพของเบสกันอีก

พอจะเที่ยงคืน พวกเราก็เข้านอนกัน
 “ราตรีสวัสดิ์ครับโต้ง” “ราตรีสวัสดิ์ครับเบส” เราสองคนยิ้มให้กัน แล้วก็ ค่อยๆปิดเปลือกตาหลับกัน
 และแน่นอนว่า ผมก็ลุกมาขโมยหอมแก้มเบสอีก ผมพยายามห้ามตัวเองไม่ให้ทำแบบนี้แล้ว
แต่ผมก็ยอมแพ้กับเหตผลที่ว่า เราจะได้อยู่ด้วยกันอีกแค่ 10กว่าวัน
อีกไม่นาน เบสก็จะกลับบ้านเค้าไปแล้ว
และไม่รู้ว่า เราจะได้มานอนข้างกันแบบนี้อีกเมื่อไร ผมจึงขอตักตวงความสุขให้เต็มที่ ดูเหมือนคนเห็นแก่ตัว แต่ผมก็ยอมโดนด่าว่าเห็นแก่ตัวแล้วละเวลานี้
 ...............................................................................................
มาล่ะครับ ผมถามผู้ที่มีความรู้หน่อย ระหว่างกินเจ โพสหรืออ่านนิยายติดเรทได้ไหม ถ้าไม่ได้ผมจะได้ละเว้นไม่เข้ามาแวะเวียนในระหว่างกินเจนี้

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 12 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: Wr@iTh ที่ 07-10-2010 20:25:34

โธ่...โต้งเอ๊ยยยยยยย :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 12 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 07-10-2010 20:30:50

เอ เราไม่แน่ใจเรื่องกินเจ รักษาศีลเลยค่ะ ว่าการโพสต์นิยายติดเรทนี่มันผิดศีลมั้ย มันอาจไม่ผิดนะ เพราะไม่มีข้อไหนกำหนดตรงๆ แต่อาจจะดูไม่เหมาะรึป่าว ตรงนี้แล้วแต่การตีความส่วนบุคคลอ่ะค่ะ ลองฟังจากหลายๆคนดูนะคะ
ส่วนเราคนอ่านรอได้เสมอค่ะ หรือจะโพสต์เลยก็อ่านต่อด้วยความยินดี แต่ถ้าไม่แน่ใจหรือไม่สบายใจจะหยุดก่อน ก็รอกันได้ค่ะ ยังไงก็ได้ :bye2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 12 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 07-10-2010 21:24:38

สงสารโต้งที่สุด :o12:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 12 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: jokirito ที่ 07-10-2010 22:09:33

โต้งหนอโต้ง :sad4:

เรื่องเจเนี่ยไม่สัดทัดกรณีเลยจ้าา

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 12 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 07-10-2010 23:11:58

แย่แล้วสิโต้ง เบสเริ่มสนิทกับหนิงแล้ว ทำไงดี

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 12 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: DexTunG ที่ 08-10-2010 00:50:38

กินเจ อย่างเดียว เพื่อสุขภาพครับ เลยไม่รู้เรื่องเหมือนกาน

:z2: :z2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 12 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 08-10-2010 04:12:18

สั้นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน

55+เรื่องกินเจนี้ก็ไม่รุ้เหมือนกันเจ้าค่ะ แต่คงไม่เป็นอะไร อ่านเฉยๆไมได้ทำร้ายตัวเองไปด้วยนิหนา 55+

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 12 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 08-10-2010 04:36:13

พี่โต้ง
เง้อ.... :m15:
แต่พี่ฝ้ายน่ารักดีน่ะพี่โต้ง
:z1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 12 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 08-10-2010 11:06:27

:L1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 12 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: KM ที่ 08-10-2010 11:11:15

เศร้าเหอะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 12 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: Zurruz ที่ 08-10-2010 17:33:32

เอ กินเจหรอค่ะ ไม่น่าจะผิดนะค่ะ

เพราะว่าศีล 5 ที่ต้องถือ ไม่ได้มีกำหนดว่าห้ามลามกนี่นา เเค่ไม่ยุ่งกับของๆคนอื่น เเล้วก็ไม่ได้ห้ามรักร่วมเพศด้วย

ไม่น่าจะมีปัญหานะค่ะ

ยังไงๆ เราก็จะรอน้า รุ้สึกจะไม่ค่อยมีนิยายอ่านเลยอ่ะ T^T!!~

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 12 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: DREAM COME TRUE ที่ 08-10-2010 17:36:49

ไม่เป็นไรครับ ถ้าไม่ได้ ผมจะมาโพสต่อให้เองครับ

ถ้าจะให้ผมมาโพสเองก็บอกมาละกันครับ เดียวสานต่อให้ หึหึหึ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 12 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 08-10-2010 18:59:34

ิอึิดอัดแทน

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 12 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 08-10-2010 21:38:35

*****ตอนที่ 13 *****
วันพุธตอนบ่าย
 ตอนนี้ ผมนั่งหน้าบึ้งอยู่ในรถของเบส เนื่องจาก เมื่อครึ่งชั่วโมงก่อน ตอนบ่ายโมงตรงที่ผมนัดเจอกับเบสที่คณะ
วันนี้ผมนัดเบสไปเอาแว่นตาที่ร้านตัดแว่นที่สยาม
 เบสมาพร้อมกับหนิง เบสเล่าให้ฟังว่า พอหนิงรู้ว่าเบสจะมาสยาม ก็ขอติดรถมาด้วย เธอกำลังจะไปสยามพอดี
 นั่นทำให้เดท2ต่อ2 ของผมกับเบส หายไปในพริบตา จะไม่ให้ผมโกรธได้ไง
 และพอมาถึงรถ หนิงก็ถือวิสาสะ ไปนั่งข้างๆ คนขับทันที ทำให้ผมต้องย้ายมานั่งข้างหลังคนเดียว
 ระหว่างทางไปสยาม หนิงชวนเบสคุยจ้อตลอดทางเลย และเบสเองก็คุยตอบโต้อย่างสนุก นานๆ ทีก็หันมาชวนผมที่นั่งเงียบคุยบ้าง
 “เบสสนิทกับโต้งเค้าดีนะ ขนาดเป็นแค่รุ่นพี่กับรุ่นน้อง มีการนัดไปเอาแว่นตาพร้อมกันด้วย” หนิงถามด้วยน้ำเสียงอยากรู้อยากเห็น
ถึงผมจะไม่ชอบหน้าเธอแค่ไหน แต่ก็เป็นคนที่เบสชอบ ผมก็ต้องไว้หน้าเธอบ้าง
ผมตอบกลับไปว่า
“ก็พอดี พี่เบสเค้าเอ็นดูผมเหมือนน้องชายนะครับ ผมก็คิดว่าเบสเป็นพี่ชายคนนึง”
ไม่หรอก ไม่จริง ผมไม่ได้อยากเป็นพี่น้องกับเบสซักหน่อย
“อืม เราได้โต้งเค้าช่วยหลายเรื่องเลย โต้งเป็นรุ่นน้องที่น่ารักมาก” เบสชมผมใหญ่
 เหอะๆ สายไปแล้ว มาชมตอนนี้ผมก็ไม่ดีใจหรอก
“แล้วทำไม โต้งกับเบสมารู้จักกันได้ละ ทั้งๆ ที่อยู่คนละคณะเลย”
หนิงทำหน้าสงสัยถามผมมา
“อ้อ ผมเคยจะขับรถชนโต้งเค้านะ”
“คือจริงๆ เบสเค้าขับมาถูกแล้วละ ผมผิดเองที่ไปวิ่งตัดหน้ารถเบสเค้า”  ผมรีบแก้ตัวให้เบส เพราะไม่อยากให้ใครมองว่าเบสทำไม่ดี
“อ้อ ..นั่นเลยทำให้สองคนรู้จักกัน ทั้งๆที่อยู่คนละคณะ แหม่ แปลกดีนะ นี่ถ้าเราไม่รู้จักเบสมาก่อน คงคิดว่าโต้งกับเบสเป็นคู่เกย์กันแน่เลย ผู้ชายหน้าตาดีสองคน ไปเดินเล่นสยามด้วยกันแบบนี้“
หนิงพูดแซวแบบขำๆ แต่ผมขำไม่ออก
 “ยิ่งเดียวนี้นะ ผู้ชายหน้าตาดีๆ เป็นเกย์เยอะมาก หนิงก็ไม่ได้รังเกียจหรอกนะ
แต่ว่า มันผิดธรรมชาติ ผู้ชายก็ต้องคู่กับผู้หญิงซิ”
หนิงพูดลอยหน้าลอยตา คนพูดคงไม่ได้ตั้งใจ แต่คนฟังอย่างผม ถึงกับสะอึก
 หลังจากนั้นหนิงก็หันไปชวนเบสคุยเรื่องอื่นต่อ
 .............................................................................
 หลังจากมาถึงสยาม แทนที่หนิงจะแยกไปหาเพื่อน ตามข้ออ้างที่เธอขอติดรถเบสมาด้วย เธอกลับเดินไปไหนมาไหนกับพวกเราสองคน หนิงพยายามใกล้ชิดกับเบสมาก ผมได้แต่เดินตามหลังสองคนนั้นห่างๆ
 หนิงเองก็จัดว่าเป็นคนสวยคนนึง บวกกับการแต่งตัวที่ดูเปรี้ยวๆ เวลาเดินเคียงข้างเบสที่หล่อน่ารักแล้ว ย่อมเป็นจุดสนใจคนรอบข้าง
บางคนทำหน้าตาชื่นชม เหมือนจะบอกว่า หนิงกับเบสเค้าสมกัน ผมได้แต่แอบมองอย่างน้อยใจ
 พอมาถึงร้านแว่น หนิงก็เจ้ากี้เจ้าการ เป็นคนเอาแว่นมาสวมให้เบส
“เบส เธอหล่อมากเลยในแว่นตาอันนี้อะ โต้งเลือกเก่งเนอะ ที่หาอันเหมาะกับเบสได้ขนาดนี้”  เธอชมเบสด้วยน้ำเสียงดูปลาบปลื้มเหลือเกิน
 ตอนนี้แม้แต่ผมก็เห็นด้วย เบสดูดีมากในแว่นตาอันใหม่ ถึงแม้ผมจะเคยเห็นแล้วในวันที่มาซื้อกับเบส
ดูกี่ทีๆ เบสเค้าก็ไม่ได้น่ารักลดลงเลย มีแต่ดูดียิ่งขึ้น กลายเป็นหนุ่มแว่น น่ารักๆแบบที่หนุ่มๆ สาวๆ สมัยนี้นิยมกันไปละ
“เหมาะกับเราไหมโต้ง เบสหันมาถามผม” ผมแอบเห็น หนิงทำหน้าเซ็งเล็กน้อยที่เบสหันมาถามผมก่อน
รู้สึกแบบสะใจเล็กน้อย ที่เบสหันมาสนใจผมมากกว่าหนิง
“เหมาะมากเบส” ผมยิ้มให้กับเบส เบสยิ้มตอบ ยิ้มเบสแทบทำให้ผมละลาย หน้าผมคงแดงมากๆแน่ตอนนี้ ด้วยอาการเขินคนน่ารัก
 “เบส หนิงหิวแล้วละ ไปหาอะไรกินกันไหม” หนิงรีบดึงความสนใจเบสไปจากผม
“อ้าว..หนิงไม่ใช่นัดเพื่อนไว้หรอกหรอ” เบสถามหนิงงงๆ
“อ้อ.....เดียวนะ หนิงโทรไปหาเพื่อนก่อนนะ” หนิงทำหน้านึกได้ แล้วขอตัวออกไปโทรศัพท์หาเพื่อนที่นอกร้าน
 ตอนนี้เบสถอดคอนแท็กเลนส์ออกแล้ว และหันมาใส่แว่นตาแทน ตอนที่เราออกจากร้านแว่นมา หนิงก็โทรศัพท์เสร็จพอดี

“เบส ทำยังไงดี เพื่อนหนิงมันแคนเซิลนัดละ มันบอกมีธุระกับที่บ้าน ตอนนี้หนิงเลยเคว้ง ไม่รู้จะทำอะไรดีแล้ว”
 “อ้าว ..แย่เลย งั้นหนิงไปกับพวกผมไหมครับ เดี๋ยวผมกับโต้งก็ว่าจะเดินเล่นกันก่อนซักนิด แล้วจะไปหาอะไรทานกัน แล้วเดียวผมไปส่งให้เอาไหม”  เบสเสนอตัวด้วยความใจดี หรือ....
จะด้วยเบสอยากใกล้ชิดหนิงอยู่แล้ว
อันนี้ผมก็ไม่รู้จริงๆ แล้วก็ไม่อยากรู้เท่าไรแล้วตอนนี้
 ผมเริ่มอารมณ์ไม่ดี แต่ก็ต้องอดทน แกล้งทำเป็นไม่มีอะไร และยินดีจะให้หนิงมาเดินด้วยกับพวกผม
 ตลอดเวลาที่เราสามคนเดินเล่นสยามกัน หนิงเริ่มทำตัวออกนอกหน้า พยายามเดินใกล้ชิดเบสมากๆ  และกันผมออกมาห่างๆ ถ้าเบสกันมาคุยกับผมนานๆ หนิงก็จะหาเรื่องแทรกเข้ามา แล้วก็ดึงความสนใจเบสไปทางเธอ
 พอตกเย็น เราเลือกจะไปกินร้านอาหารน่ารักๆในสยาม ร้านนี้หนิงเป็นคนจงใจเลือก เธอบอกว่าร้านนี้อร่อย เธอชอบมากินบ่อยๆ
 ดูจากหน้าร้านก็รู้ว่าแพงแน่ๆ ไม่ใช่ว่าผมไม่มีปัญญาจ่ายนะ แต่ผมว่ามันแพงเกินไป ในขณะที่เราสามารถกินของอร่อยๆที่ราคาถูกกว่าได้
 “โต้ง โอเคไหม กินได้หรือเปล่าร้านนี้” หนิงหันมาถามผมเหมือนถามด้วยความเป็นห่วง
แต่ทำไมนะ ผมเห็นว่า มันเหมือนการกัดแขวะอย่างบอกไม่ถูก
 “เอ่อ..หนิง เราว่าไปกินร้านอื่นเถอะ เราอยากกินอย่างอื่นมากกว่า”  ผมคิดว่าเบสกำลังช่วยผม เพราะเบสก็ดูทีท่าพอใจร้านนี้ไม่น้อย
เบสเค้ามีเงิน เรื่องค่าอาหารเป็นเรื่องเล็กน้อยมากสำหรับเค้า แต่เค้าคงไม่อยากให้ผมเสียเงินเยอะ และเบสก็รู้ผมไม่ได้มีเงินมากินร้านแบบนี้
นี่ถ้าเรามากันสองคน ผมอาจจะยอมให้เบสเลี้ยงบ้าง แต่นี่ผมรู้สึกอาย ถ้าเบสจะบอกเลี้ยงผมต่อหน้าหนิง
มันทำให้ผมรู้สึกด้อยกว่า ไม่เหมาะสมที่จะมาคบคนรวยแบบเบส
“เบสกับหนิงกินกันไปเหอะ เราว่ากำลังจะกลับพอดี”
 “อ้าว โต้ง มาด้วยกันก็ต้องกลับด้วยกันซิ จะรีบกลับไปไหน”
“โต้งเค้าอาจจะไม่หิวก็ได้เบส แต่ตอนนี้หนิงหิวแล้วละ แล้วบ้านโต้งเค้าก็อยู่ตั้งไกลถึงมหาลัย เบสจะอ้อมไปทำไมละ บ้านเบสไม่ใช่อยู่แถวนี้หรอกเหรอ”
 “เดี๋ยวนายต้องไปส่งหนิงที่บ้านอีกนิ แล้วบ้านนายก็ใกล้แถวนี้แล้วอย่างที่หนิงบอก ไม่ต้องไปส่งเราก็ได้ อ้อมกลับไปมหาลัยมันไกลนะ”  ผมพยายามช่วยพูดแก้ตัวให้เบส
ผมกลัวเบสจะไม่สบายใจ จึงแอบกระพริบตาให้เบส ตั้งใจจะให้เค้าเข้าใจว่า ผมเปิดโอกาสให้เบสกับหนิง
 แต่จริงๆแล้ว เป็นเพราะผมไม่สนุกที่จะอยู่ด้วยแล้วตะหาก ผมรู้สึกตัวเองเหมือนเป็นก้าง ผมควรจะถอยห่างมาจากเบสได้แล้ว ไหนๆเบสก็ได้โอกาสใกล้ชิดกับคนที่เค้าชอบ แล้วหนิงก็ดูท่าจะถูกใจเบสไม่น้อย ผมควรจะรู้ตัวแล้วหายไปจากตรงนี้ดีกว่า
 เบสดูเหมือนจะเข้าใจความหมายของสัญญาณกระพริบตานั้น เค้าทำหน้าขอบใจและทำท่าเสียใจกับผมเล็กน้อย
“งั้น โต้งจะกลับยังไงละ “
“นายไม่ต้องห่วงเราหรอกเบส เรามาแถวนี้บ่อยๆ เราชินแล้ว กลับได้ไม่ต้องห่วง”
ผมโกหกเบสไป จริงๆ ผมไม่ค่อยได้เข้ามาสยามหรอก ถ้ามาก็มาด้วยรถต่อซะมากกว่า
ผมโบกมือให้ทั้งสอง แล้วก็จากมาอย่างเงียบๆ
 ขณะที่ผมหันหลังกลับไปดู เห็นทั้งสองเดินเข้าไปในร้านพร้อมๆกัน ผมเสียดแน่นในอกสุดๆ เหมือนมีใครเอามือมาบีบ ผมรู้สึกเหนื่อยล้าอ่อนแรง ทำไม รักข้างเดียว มันทรมานแบบนี้
 ผมพูดได้อย่างไม่อายเลย ผมหลงรักเบสไปแล้ว แต่เป็นรักข้างเดียว....ที่ไม่มีทางสมหวัง
 ผมเดินไปเรื่อยเปื่อย เวลาแบบนี้ ผมยังไม่อยากกลับบ้านเลย กลับไปก็คงอดไม่ได้ที่จะคิดว่า เบสกำลังมีความสุขอยู่กับหนิง กลับไปเจอบ้านที่มีกลิ่นของเบส
 ผมต้องรีบทำใจเร็วๆซินะ
ดูรูปการณ์แบบนี้แล้ว อีกไม่นาน เบสก็คงได้เป็นแฟนกับหนิงแน่ๆ
ถ้าวันนั้นมาถึง ผมต้องทำใจให้ได้ ผมต้องยิ้มแสดงความยินดีกับเบสให้ได้ ผมสัญญาในใจ ถึงแม้ผมจะรู้ว่า ผมทำไม่ได้หรอก
 ผมเดินเรื่อยเปื่อย จนกระทั่ง หางตาผมเหลือบไปเห็นคนๆ นึง หน้าตาเหมือนคนรู้จักผม
 ผมหันไปมอง และก็ไม่ผิด
 ผมเห็นต่อ!!!
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ยังไม่ต้องรบกวนคุณดรีมนะครับ เพราะวันนี้ลองถามเพื่อนๆ หลายๆ คนดูแล้ว ถ้าไม่ได้ทำให้เกิดตัวเองเกิดอารมณ์ก็ไม่มีปัญหา
จะอดทนครับ ผมไม่อยากให้คุณดรีมเหนื่อยวนลงหลายบอร์ด

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 13 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 08-10-2010 22:00:51

ต่อ
ใครอ่า

เดี๋ยวย้อนกลับไปอ่านก่อน
ว่าต่อนี่ใคร โต้งเคยพูดถึงรึเปล่า

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 13 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: bigbeeboom ที่ 08-10-2010 22:04:50

เห็นเพื่อนต่อด้วย ต่อมีความลับมาตั้งแต่ตอนนู้นแล้วนี่เนาะ ฮุๆๆ อยากรู้ๆเห็นต่อเดินกับใคร อิอิอิ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 13 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 08-10-2010 22:16:15

เศร้าจริงอะไรจริง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 13 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: jokirito ที่ 08-10-2010 22:20:37

ต่อก็เพื่อนกลุ่มโต้งที่ น่ารักๆไง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 13 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: Zurruz ที่ 08-10-2010 23:25:20

อ่า ต่อมาทำอะไรที่สยามกันนะ สู้นะค่ะ ทั้งคนโพสเเล้วก็คนเเต่งเลย!!~

รอตอนต่อไป เเต่ไม่ต้องรีบก็ได้นะค่ะ !!~ เดี๋ยวจะเหนื่อย มาถี่เหลือเกิน ^^

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 13 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 08-10-2010 23:29:49

ต่อก็สนใจค้างคาอยากรุ้ค่ะ

แต่ตอนนี้อยากจะจิกหัวนังหนิงมาตบก่อน แอนนี่จริงๆเชียว

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 13 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 09-10-2010 00:44:27

เห็นต่อ... แล้วยังไงอะ :serius2:

โอ๊ยยย อยากรู้อยากเห็นมากมาย :z3:

รีบๆ มานะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 13 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: DexTunG ที่ 09-10-2010 01:23:39

:เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 13 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 09-10-2010 11:44:23

ต่อกำลังเดินกับผู้ชายคนนึง ที่ดูอายุมากกว่าเล็กน้อย ชายคนนั้นแต่งตัวดูภูมิฐานดูเหมือนคนทำงานแล้ว
 ผมดูๆ แล้ว ไม่คุ้นหน้าคนที่ต่อกำลังเดินด้วยเลย จะว่าพี่ชายก็ไม่น่าใช่ เพราะต่อมีแต่น้องสาว หรือว่าญาติมันหว่า
 ต่อดูมีสีหน้าแช่มชื่น พูดคุยอย่างออกรสชาติกับชายคนนั้น สงสัยจะญาติสนิทแน่ๆ
 ผมรีบเดินเข้าไปทักทายเพื่อน
 “เห้ย ไงต่อ มาทำไรวะ” ผมทักต่อไป ต่อดูมีสีหน้าตกใจที่ได้เจอผม แล้วต่อก็รีบปรับสีหน้า
 “เออ ไงไอ้โต้ง ร้อยวันพันปี มึงจะมาเดินสยามได้ ลมอะไรหอบมาวะ”
 “เออ กูมีธุระนิดหน่อย มึงมาเดินเที่ยวละดิ”
 “เออ กูมาเที่ยว กับ..เอ่อ...นี่ พี่บอล เอ่อ...เป็นรุ่นพีสมัยมัธยม พี่เค้าเพิ่งกลับมาจากอเมริกา”
 “สวัสดีครับพี่ ผมโต้งครับ เพื่อนต่อที่มหาลัย” ผมรีบแนะนำตัวกับพี่บอล
 พี่บอลยิ้มให้ผมนิดๆ ก่อนจะตอบกลับมาว่า “สวัสดีครับ พี่ชื่อบอล เรื่องโต้ง พี่ได้ยินมาจากต่อบ่อยๆเลยละ”
 “อ้าว ไอ้ต่อมึงนินทาไรกูวะ เรื่องไม่ดีแน่ๆ” ผมหันไปด่าต่อ
 “ไม่ใช่หรอกครับน้อง อย่าเข้าใจผิด ต่อเค้าก็เล่าเรื่องมหาลัยให้พี่ฟังบ่อยๆ เลยได้ยินเรื่องโต้งว่าเป็นพื่อนรักในกลุ่ม”
 “อ้อ แล้วไป แหะๆๆ” จริงๆผมไม่โกรธมันหรอก ถึงมันจะด่าผม ยังไงก็เพื่อนรักกัน
 “แล้วนี่มึงมานานยัง จะกลับยังวะ นี่มันก็จะมืดแล้ว กว่าจะกลับบ้านมึงไม่ดึกหรือวะ”
 ต่อถามผม

“ก็กำลังจะกลับละ เออ กูไม่กวนมึงละ ไว้เจอกันที่มหาลัยพรุ่งนี้วะ”
“เออ กลับบ้านดีๆนะ” ต่อมันมองหน้าผมเล็กน้อย
“มึงทำหน้าเหมือนคนกำลังมีปัญหาเลย มีไรปะวะ” ต่อมันถามผม
“เปล่า ไม่มีอะไรหรอก มึงก็คิดมากไปได้ เออ กูไปละ กำลังรีบๆ “ผมรีบตัดบท ไม่อยากให้ไอ้ต่อถามผมไปมากกว่านี้
 “เออ แล้วเจอกัน”
 หลังจากล่ำลากับต่อเสร็จ ผมก็เดินเล่นเรื่อยเปื่อยคนเดียว
 บรรยากาศรอบๆด้าน ทำให้ผมยิ่งรู้สึกเศร้า สยามเวลาค่ำคืน เต็มไปด้วยคู่หนุ่มสาว และแม้แต่คู่ชาย-ชายก็เยอะ
สมัยนี้ถึงสังคมจะยังไม่ยอมรับในคู่เกย์ แต่ก็ไม่มีแรงต่อต้านมากเหมือนเมื่อก่อน คู่รักชายชาย เด๋ียวนี้เปิดตัวกันมากขึ้นเยอะ
 ผมได้แต่มองคู่รักเหล่านั้นด้วยสายตาเหงาๆ เมื่อก่อนผมก็มีบ้างที่รู้สึกอยากมีใครซักคน แต่ผมก็ยังไม่เคยรักใครจริงๆจัง เลยไม่ได้คิดอะไรมาก บวกกับผมยังสนุกกับชีวิตวัยรุ่นที่เต็มไปด้วยเพื่อน แต่มาตอนนี้
 เพื่อนๆเองก็เริ่มมีสังคมของตัวเอง
หลายคนเริ่มมีแฟน ทำให้ห่างๆกันไปบ้าง
แต่เราก็ยังเป็นเพื่อนรักกันเหมือนเดิม
 และที่ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้ผมกำลังมีความรัก....ผมกำลังหลงรักคนน่ารักที่แสนดีคนนั้น เบสนั่นเอง
 ..........
 ผมเดินอยู่นานแค่ไหนไม่ทราบได้ ด้วยความเหนื่อยและหิว ผมเลยเดินไปหาร้านข้าวแกงถูกๆ แถวนั้นกิน
 ระหว่างที่ผมนั่งอยู่ในร้านอาหารตามสั่ง และกำลังรออาหารอยู่ ผมก็มองบรรยากาศรอบๆไปเรื่อยๆ จนกระทั่ง
 ผมเห็นเบส กำลังเดินเคียงคู่มากับหนิง!!!
 พวกเค้าสองคนคงกินข้าวกันเสร็จแล้ว เลยมาเดินเล่นกันต่อ
 เห้อ...ผมไม่น่าอยู่ที่นี่เลย จะได้ไม่ต้องมาเห็นภาพบาดตาบาดใจ ผมเลิกหันไปมองทางเบสกับหนิง
แต่หันมาสนใจเมนูอาหารตรงหน้าดีกว่า ไม่นานเกินรอ อาหารที่ผมสั่งก็มาเสิร์ฟ
ผมกินข้าวแบบคนหมดแรง เบื่ออาหาร มันไม่อร่อยเลย
 ทำไมผมเป็นคนใจแคบแบบนี้ ไม่ละ ต่อไปนี้ผมสัญญา ผมจะเข้มแข็งมากกว่านี้ แต่...วันนี้ ผมขออ่อนแออีกซักวันนึงเหอะ
 หลังจากกินข้าวไม่หมด และผมก็อิ่มแล้ว ผมก็ตัดสินใจเดินทางกลับบ้านที่อยู่ไกลถึงชานเมือง
กลับบ้านเพียงคนเดียว ด้วยใจที่เปลี่ยวเหงา และเศร้า
.............................................................
มีคนบอกว่ามาโพสบ่อยเกิน กลัวผมเหนื่อย งั้นผมไม่แวะมาโพสดีกว่า

แต่ก็กลัวคุณดรีมเขาเป็นห่วงเพื่อนๆ ในเล้า แล้วมาลงให้เองนี้ก็จะเป็นการรบกวนคุณดรีมเกินไป

เอาไงดีว้า สรุปวันนี้ลงให้แค่นี้ก่อน มาเจอกันอีกที พรุ่งนี้เลยแล้วกันนะครับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 13 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: jokirito ที่ 09-10-2010 11:53:02

:sad11: สู้ๆ นะจ๊ะโต้ง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 13 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: anajulia ที่ 09-10-2010 12:01:10

แง้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เมื่อไหร่จะพ้นช่วงนี้อ้ะคะ สงสารโต้งอ้ะ

T_______________T

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 13 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: KM ที่ 09-10-2010 12:07:30

ครับๆ ไงก็ได้ รออ่านเสมอ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 13 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 09-10-2010 12:14:35

มากไปล้วนะนังหนิง แต่ก่อนก็ว่าเบสเสียๆ หายๆ แต่ตอนนี้กลับทำอย่างนี้ แบบนี้มันน่าจัดไปซักทีนะ :beat: :z6:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 13 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 09-10-2010 12:31:19

พี่โต้ง
สู้ๆ o18

เกลียดมารจริงๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 13 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 09-10-2010 12:53:12

:L1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 13 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: Wr@iTh ที่ 09-10-2010 15:49:23

โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยย!!! :m31:
ขนาดเป็นผู้หญิงเหมือนกันกรูยังอยากฆ่านังหนิงเลยอ่ะ! :fire:
สงสารโต้งมาก...โมโหเบสแล้วด้วย :m16:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 13 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 09-10-2010 17:17:36

:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 13 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 09-10-2010 21:08:38

กรี๊ดด สงสารโต้งของพี่ :serius2: เบสนะเบส ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย เบื่อเบสมากๆณ จุดนี้

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 13 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 09-10-2010 22:45:23

โต้ง จะ่น่าสงสารไปไหน

เบส ชั้นเริ่มเซ็งแกแล้วนะ

ปล้ำลิง โพสท์บ่อยๆ ก็ีดีนะ ไม่มีใครว่าไรหรอก :กอด1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 13 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 10-10-2010 11:10:11

***** ตอนที่ 14 *****
ผมมาถึงบ้านหลังเบส เพราะผมนั่งรถเมล์มา ต่อหลายต่อ กว่าจะมาถึงบ้าน ก็ดึกแล้ว
 “โต้ง กลับมาช้าจังเลย นายหายไปไหนมา” เบสถามด้วยความเป็นห่วง
 ตอนที่ผมมาถึง เบสนั่งรอผมอยู่ที่โซฟาเหมือนเคย
 “ทำไมเร็วจัง นี่ไม่ได้ไปส่งหนิงเค้าหรอ” ผมเลี่ยงจะตอบคำถาม
 “ไปส่งมา นี่ๆ บ้านหนิงนะ ไม่ไกลจากบ้านเราเลยนะเนี่ยเพิ่งรู้ เราก็แกล้งทำเป็นจะกลับบ้านละ แต่จริงๆ วิ่งรถขึ้นทางด่วนกลับมาเลย นึกว่านายจะมาถึงก่อน”
 “อ้อ พอดีตอนแยก เราบังเอิญเจอต่อ เลยไปหาอะไรกินกันนะ “ ผมโกหกเบสไปนิดหน่อย ก็จริงนิ ผมเจอต่อจริงๆ
 “ค่อยยังชั่ว นึกว่าต้องปล่อยให้นายกินข้าวคนเดียวแล้วซะอีก ไม่งั้นเราต้องรู้สึกผิดมากๆ แน่ เราพานายไปด้วยเรื่องของเราแท้ๆ ยังปล่อยให้นายกลับมาเองอีก”
 “ไม่หรอก ไม่ต้องเกรงใจ บอกแล้วนายเป็นเพื่อนรักเรา เพื่อนจะกินข้าวกับสาว เราก็ต้องรู้ตัวดีละว่าควรทำไง”
ผมแกล้งทำเป็นแซวเบส แล้วเดินไปโอบบ่าเบส
“ขอบใจนะโต้ง วันนี้เรามีความสุขมากเลย”
“เห้ย น้อยไป จ่ายค่าเสียหายมาเลย ทำให้เราต้องกลับเอง อย่านึกว่าจะใจดีนะ”
ผมแกล้งทำเป็นขำๆ แต่จริงๆ ใจผมนะไม่ขำหรอก ตั้งแต่ได้ยินว่าเบสไปกับหนิงแล้วมีความสุข
“ฮ่าๆๆ ได้เลยเพื่อนรัก นี่...เราซื้อเค้กกลับมาฝากนาย มีขนมปังด้วยนะ เยอะแยะเลย ไว้กินกันตอนเช้าพรุ่งนี้ หรือถ้าโต้งอยากกินตอนนี้เลยก็ได้ เอาเลยเลือกเลย”
ผมแกล้งทำเป็นอยากกินเค้กชิ้นนึง แล้วบอกว่าจะเอาถุงขนมไปเก็บ พร้อมกับเอาเค้กไปใส่จาน
ผมชวนเบสกินด้วยกัน เบสเลือกสตรอเบอรี่ช๊อตเค้ก ส่วนผมเลือกทาร์ตผลไม้
ผมรีบเดินจากมา ไปเข้าห้องครัว ตอนนี้ผมแทบตีสีหน้ายิ้มแย้มต่อไปไม่ไหวแล้ว ผมยังไม่พร้อม
“โต้งเอ้ย แกต้องเข้มแข็งซิ แกต้องผ่านมันไปให้ได้ ช่วงนี้อาจจะเป็นช่วงเวลาสุดท้าย เวลาเดียวที่แกจะได้อยู่กับเบสนะ  แกต้องทำตัวให้สนุกสนานเข้าไว้ดิ จะเศร้าไปทำไม”
ผมพูดกับตัวเอง แล้วก็ตบหน้าตัวเองเบาๆ
หลังจากจัดเค้กใส่จานเสร็จ ผมก็ชงน้ำชา ชาที่บ้านอาจจะเป็นแค่ชาลิปตันธรรมดา แต่ผมก็ชอบ
ผมยกเอาเค้กกับชามาเสิร์ฟ
“โอโห้ มีชาเสิร์ฟด้วย เพิ่งรู้ว่านายดื่มชาด้วย”
“อึม เราชอบกินเค้กนะ เลยชอบดื่มชาด้วย ชาร้อนๆ กับเค้กหอมหวาน อร้อยยยยอร่อย “
ผมแกล้งทำท่าเคลิ้มกับเค้กตรงหน้า แต่จริงๆ ผมก็ชอบมันจริงๆ ละ ผมชอบกินขนม ผมหัดทำขนมกับคุณป้าข้างบ้านมาตั้งแต่เด็ก
ข้างๆ บ้านผมเป็นร้านเบเกอรี่แบบโฮมเมด ถ้าเป็นเค้กง่ายๆ ผมก็พอจะทำได้อยู่
“เราได้รู้เรื่องโต้งเพิ่มขึ้นอีกเรื่องละ นายชอบกินเค้กแบบไหนละ”
“แบบไหนก็ได้ ชอบทั้งนั้น จริงๆ ขนมไทยเราก็ชอบละ”
“แสดงว่านายชอบของหวานซินะ”
“ช่ายยย...” ผมแกล้งทำเสียงยานคาง
พวกเรานั่งจิบชา กินเค้กกัน ผมไม่อยากทำให้ช่วงเวลาดีๆของผมกับเบสสูญเปล่า จึงพยายามทำตัวร่าเริง ชวนเบสคุยเรื่องราวต่างๆนาๆ
พอกินเสร็จ เราสองคนก็ไปช่วยกันล้างจาน เบสนั่งรอผมกลับบ้านเลยยังไม่ได้อาบน้ำ
ผมเลยไล่ให้เบสไปอาบก่อน ส่วนผมตามไปอาบทีหลัง
..........................
พอเราสองคนอยู่บนเตียง เบสก็ยังคงไม่หยุดคุย วันนี้ดูเบสอารมณ์ดีเป็นพิเศษ
“พรุ่งนี้นายจะใส่อะไรไปละ แว่นตาหรือคอนแท็กเลนส์” ผมถาม
“ก็คงคอนแท็กเลนส์ละ แต่เราสังเกตในหลายวันนี้ ถ้าให้ใส่ทั้งวัน มันก็เหนื่อยสายตาใช้ได้เลย”
“คงเพราะนายยังไม่ชินละ”
“เราก็ว่างั้น เลยคิดว่า จะผลัดกันใส่ ตอนเช้าคงใส่คอนแท็กเลนส์ ตอนบ่ายๆเย็นๆ หันมาใส่แว่น
โต้งว่าไง ดีไหม? “ท้ายประโยค เบสหันมาถามผม
“อึม แบบไหนก็ดีทั้งนั้นละ คนน่ารัก ทำอะไรก็น่ารัก”
“ชมหล่อซิโต้ง น่ารักเค้าไว้ใช้กับผู้หญิง”
“ก็เบสน่ารักอะ จะให้ชมว่าหล่อได้ไง” ผมทำหน้ากวนตีนใส่เบส
“โหย ..น่ารักก็ได้ฟะ ดีกว่าไม่ชม ฮ่าๆๆ” เบสแกล้งทำหน้างอตอนแรก แล้วก็หันมาหัวเราะให้ผม
รายยิ้มสดใสน่ารัก นายไม่รู้หรอก ทำให้เราเจ็บปวดแค่ไหน เพราะรอยยิ้มใสซื่อนี่ละ ที่ทำให้เราทรมาน
“นอนเหอะเบส ดึกแล้ว” ผมชวนเบสนอน
“อึม ได้ ราตรีสวัสดิ์นะโต้ง”
“ราตรีสวัสดิ์ครับเบส..”
ผมปล่อยให้เบสนอนหลับไปก่อน คืนนี้ผมก็นอนไม่หลับอีกแล้ว มันไม่ใช่เพราะอารมณ์พิศวาส แต่เป็นความรู้สึกเจ็บปวดจากก้นบึ้งของหัวใจ
เบสวันนี้แสดงออกชัดเจนกว่าหลายวันที่ผ่านมาว่า เค้าพอใจกับหนิงมากแค่ไหน เบสเค้าชอบหนิงจริงๆ
ยังไงซะ ผู้ชายก็ต้องชอบผู้หญิงซินะ.... ผมหันไปมองทางเบส....
ไม่ว่าจะทำอย่างไร ผมก็คงไม่มีหวังจะได้คนนี้มาครอบครองซินะ
ใช่....ความรักไม่ใช่การครอบครอง แต่เป็นการเห็นคนที่ตัวเรารักมีความสุข
ถ้าเบสชอบหนิงจริง ผมก็ควรจะอวยพรให้เบสมีความสุข
ผมสัญญา นับจากวันนี้ไป ผมจะไม่อ่อนแออีกแล้ว ผมจะทำให้คนที่ผมรักมีความสุข
เพราะฉะนั้น วันนี้ ผมขอเถอะ ให้ผมได้นอนกอดนาย มันอาจจะเป็นครั้งสุดท้ายแล้วที่เราจะได้กอดนาย
นับจากนี้ไป พรุ่งนี้ เราจะกลับมาเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน
ผมค่อยๆยื่นปากที่สั่นระริก บรรจงจูบลงที่หน้าผากและ เปลือกตาของเบส ผมถอยออกมามองหน้าเบสอีกรอบ
ขอให้เราได้มองหน้านายชัดๆอีกครั้งเถอะ...
คนที่ผมรัก ภาพความทรงจำในช่วงเวลาสั้นๆ เกือบอาทิตย์ที่ผ่านมา มันสั้นมาก
แต่ก็เป็นความทรงจำดีๆ ที่ผมเชื่อว่า ชีวิตนี้ผมคงไม่อาจจะลืมได้ ช่วงเวลาสั้นๆที่ทำให้ผมรักเบส
ผมค่อยๆก้มลงไปจูบที่แก้มเบสอีกเบาๆ
น้ำตาหยดนึงหยดลงบนแก้มเบส น้ำตาที่ผมพยายามอดทน เก็บกลั้นมาตลอด
จูบที่เค็มๆ เพราะมีรสชาติของน้ำตาของผม
จูบนี้คงเป็นจูบที่เค็ม และกัดกินใจเป็นที่สุด
ผมตัวสั่นด้วยไม่อาจจะควบคุมตัวเองได้ ผมค่อยๆ สูดลมหายใจลึกๆ ช้าๆ และล้มตัวลงนอน...
แขนข้างนึง ค่อยๆ สอดเข้าไปใต้คอเบส แล้วแขนอีกข้าง ก็ค่อยๆ พาดไปกอดไว้อย่างหลวมๆ
หลับซะนะคนดี หลับในอ้อมแขนผมนะวันนี้
ผมค่อยๆปิดเปลือกตาลง หลับไปพร้อมกับคนที่ผมรักในอ้อมแขน คืนนี้ผมขอฝันดี ฝันถึงคนที่ผมรักเถอะ
 .....................................................
เช้าวันรุ่งขึ้น ผมตื่นไวกว่านาฬิกาปลุกซะอีก เพราะว่าเมื่อคืน ผมแทบนอนไม่หลับ หมดเวลาแห่งความสุขแล้วซินะ
 ผมก้มลงไปมองเบสในอ้อมแขน
 ทันใดนั้น เบสก็เหมือนจะรู้สึกตัว เบสขยับตัวเล็กน้อย เปลือกตาค่อยๆ เผยอขึ้น
ผมกอดเบสแน่นขึ้น เบสเหมือนยังไม่ตื่นเต็มที่ เค้ากลับขยับเข้ามาใกล้ผม เอาหน้าซุกไปในอ้อมแขนผม
เวลานี้ เค้าดูเหมือนแมวน้อยน่ารักตัวนึง ที่กำลังหาความอบอุ่นในอ้อมกอดผม
ผมมองเบสในอ้อมแขนอย่างมีความสุข อยากให้ทุกเช้าเป็นแบบนี้ แต่ผมก็รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้
เหมือนเบสจะเริ่มรู้ตัวแล้วว่า กำลังทำอะไรอยู่ เค้าค่อยๆ ลืมตาขึ้น พร้อมกับยกหัวขึ้นมาจากแขนผม
เบสหันมามองหน้าผม “อรุณสวัสดิ์โต้ง” เบสยิ้มมาให้ ผมส่งยิ้มกลับไป
“อรุณสวัสดิ์เบส”
 “เรานี่ เผลอนอนดิ้นมากอดโต้งอีกแล้วหรอ ขอโทษทีนะ” เบสยังคงคิดว่าเป็นตัวเองที่ดิ้นมากอดผม หารู้ไม่ว่า คนที่เริ่มกอดนะ ผมเองตะหาก
 “อึม ..ไม่เป็นไร ก็ตัวเบสอุ่นดี หอมด้วย” ผมแกล้งแซวเบส แต่คำแซวนั้นมันมาจากใจผม
“บ้า ผู้ชายที่ไหนกันเค้าจะมานอนกอดกัน ..นี่เขยิบไปได้แล้ว อึดอัดนะ” เบสทำมือพลักผมออก สีหน้าเขินอาย พวงแก้มเป็นสีแดงอ่อนๆ
“อะไรว้า บทจะมากอด ก็มากอด แต่พอไม่ต้องการก็ผลักไสไล่ส่ง “
“ไม่รู้ละ ก็มันร้อนนิ..” เบสยังคงเฉไฉ
“ไปก็ได้ว้า งั้นเราไปแปรงฟันก่อนนะ”
“อึม ตามสบายเลย เดียวเรานอนต่อละ “เบสแลบลิ้นให้ผมอย่างน่ารัก
“ขี้เซาเอ้ย” ผมด่าเบสเบาๆ ก่อนจะเดินไปเข้าห้องน้ำ
......

อ่านช่วงนี้ผมก็เซ็งเบสไปมากเหมือนกัน แต่ทุกคนอย่าพึ่งเลิกอ่านเลยนะครับ โต้งยังผ่านช่วงเวลานี้ไปได้เลย อย่าพึ่งทิ้งโต้งกันเลยน่ะ
ตอนแรกผมเห็นเป็นเสาร์อาทิตย์เลยว่าจะลงสองครั้ง สายๆ กับดึกๆ ยังไงตอนค่ำดูอีกที ถ้าไม่ขี้เกียจจะมาลงให้นะครับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 14 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 10-10-2010 12:03:56

จิ้มๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 14 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 10-10-2010 12:09:02

ตอนดึกๆจะมารออีกตอนนะคะ

อิอิ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 14 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 10-10-2010 14:42:42

สงสารโต้ง มาก ๆ เลย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 14 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 10-10-2010 20:49:33

เช้าวันนี้ก็เหมือนทุกวัน ผมก็ยังคงทำผม แต่งตัวให้เบส ผมพยายามสอนให้เบสแต่งทรงผมตัวเอง เพราะไม่รู้ว่า ผมจะทำให้เค้าอีกได้นานแค่ไหน ยังไงซักวัน เค้าก็ต้องไปจากผม
“นี่เบส หยุดยาวนี้ นายมีแผนจะไปไหน” ผมถามเบสถึงวันหยุดยาวนี้
เนื่องจาก วันอังคารหน้าเป็นวันแม่ วันที่ 12 สิงหาคม วันจันทร์ทางราชการเลยประกาศหยุด เพื่อให้เป็นวันหยุดยาว ลูกจ้างที่มาจากต่างจังหวัด จะได้กลับไปเยี่ยมครอบครัว ไปหาแม่ที่ต่างจังหวัดได้
 รวมถึงมหาวิทยาลัยของพวกเราด้วย ก็งดสอนวันจันทร์ เหมือนกัน ทำให้มีวันหยุด เสาร์ อาทิตย์ จันทร์ และอังคาร 4วันเต็มๆ
“แล้วโต้งละ เรายังไม่แน่ใจเลย เพราะตามแผนเดิม พ่อเราก็ไม่อยู่ ไปต่างประเทศ  แม่เราก็เสียแล้ว...ก็อาจจะไปทำบุญที่วัดนะวันที่ 12 ทำบุญให้แม่เรา “
“เราก็...ไม่รู้เลย ตอนแรกก็ว่าจะกลับเชียงใหม่ แต่ได้ยินมาจากน้องชายแว่วๆว่า พ่อกับแม่อยากไปเที่ยวช่วงหยุดยาว เดี๋ยวเราโทรไปถามก่อน”
ครอบครัวผม เปิดร้านขายเครื่องใช้ไฟฟ้าในตลาด ปกติก็เปิดร้านทุกวัน นานๆจะได้มีวันหยุด พวกพ่อกับแม่ก็คงอยากไปเที่ยวกัน
ถึงบางคนจะบอกว่า ช่วงนี้เป็นช่วงขายของดี แต่นั่นมันสำหรับร้านอาหาร ส่วนร้านเครื่องใช้ไฟฟ้า ส่วนมากจะขายดีก่อนวันหยุดมากกว่า
“งั้นหรอ....” เบสพูด ทำท่าครุ่นคิด เหมือนมีเรื่องอะไรอยากจะพูด แต่ก็ไม่กล้าพูด
 “มีอะไรปะ?” “เปล่าๆ ไม่มีอะไรหรอก” เบสยิ้มให้ผม แล้วสั่นหัวอย่างน่ารัก
 ........................................
เช้าวันนั้นก็ผ่านไปตามปกติ ผมกินข้าวเช้ากับเบสด้วยกันก่อน แล้วค่อยแยกกันไปที่ตึกเรียนตามคณะของตัวเอง
 เช้าวันนี้ หลังจากคาบแรกในตอนเช้าสิ้นสุดลง ผมก็โดนอาจารย์ที่ปรึกษาประจำตัว เรียกไป
อาจารย์อยากให้ผมช่วยเค้าทำวิจัยอีก ปกติ ผมก็ช่วยงานอาจารย์ที่ปรึกษาเป็นประจำอยู่แล้ว
เรื่องมันเริ่มมาจาก ผมทำคะแนนวิชาของอาจารย์ได้ดีมาก บวกกับเราเป็นคนบ้านเดียวกัน คือคนเชียงใหม่ บ้านเก่าของอาจารย์ก็อยู่ในตลาดเดียวกับผม เลยทำให้อาจารย์รักและเอ็นดูผม เหมือนลูกหลานคนนึง
งานที่อาจารย์ฝากให้ผมช่วยทำ ผมก็ทำได้ดีเสมอๆ หลายๆครั้งท่านก็มีพาผมไปเลี้ยงข้าว ให้เงินค่าขนมบ้าง
แต่คราวนี้ดูเหมือนจะเป็นโปรเจ็คใหญ่กว่าเดิม ท่านบอกว่า ถ้าผมได้ทำงานตรงนี้ จะมีประโยชน์กับตัวผมอย่างมากในอนาคต ทั้งความรู้ที่จะได้ และประสบการณ์
 พอตอนเที่ยง ผมก็ไปกินข้าวกับเก่งกับต่อตามปกติ เห็นต่อไม่พูดถึงเรื่องที่เจอผมที่สยามเมื่อวาน ผมก็เลยเงียบๆ ไม่พูดถึง
วันนี้ไอ้เก่งมาบ่นว่า แฟนมันอยากไปเที่ยวหยุดยาวที่ไหนซักแห่ง แต่ในขณะที่มันเองกำลังจะถังแตก
ผมกับต่อเลยให้มันยืมไปคนละพัน มันดีใจมากรีบเข้ามากอดพวกผม 2คน แล้วพร้ำเพ้อว่ารักพวกผมมากยังงั้นยังงี้
ต่อนบ่าย ผมก็มีเรียนตามปกติ วันนี้ผมพยายามห้ามใจไม่ให้เข้าไปยุ่งกับเบสมาก ไม่ตามไปดูสถานการณ์
พอตอนเย็นผมก็ต้องไปทำงานพิเศษตามปกติ
ก่อนไปทำงาน ผมโทรหาแม่
“สวัสดีครับแม่ แม่สบายดีไหม”
“ครับแม่ ไม่ต้องห่วงครับ ผมสบายดี แข็งแรงมากๆ นี่ไง เดียวหยุดยาวนี้ ผมกลับไปหาแม่นะ”
“อะไรนะ จะไปเที่ยวเมืองจีน อ้าว แล้วผมละ โหยยย ผมอดไปด้วยหรอ ครับๆ ไม่เป็นไรครับ เที่ยวให้สนุกนะครับแม่ ครับๆ เดินทางปลอดภัยนะ เด๋ียวผมโทรหา ครับๆ ผมไปทำงานละ สวัสดีครับ”
 สรุป....พ่อกับ แม่ จะหนีไปเที่ยวเมืองจีนกัน 2คน ทิ้งน้องไว้เฝ้าบ้าน ส่วนผม ก็ไม่ต้องกลับบ้านแล้ว.....
พ่อกับแม่ผมรักกันมาก ชอบทำตัวหวานแหวว หนีไปเที่ยวกันสองคนประจำ พวกลูกๆ ก็มีแต่จะดีใจที่พ่อกับแม่รักกันดี
จะว่าไป ผมแทบไม่เห็นพ่อกับแม่ทะเลาะกันเลย พ่อบอกผมเสมอว่า
“ความรัก คือการให้ เราต้องรู้จักให้ก่อน ถึงจะได้รับ พอแต่งงานแล้ว เราก็ต้องมีการให้อีก คือให้อภัยไงละ” นั่นละมั้งคือเคล็ดลับการครองคู่ของพ่อกับแม่
 วันนี้ที่ร้านพี่เก๋ มีจองปิดร้าน ดังนั้นวันนี้ผมเลยทำงานสบายๆ เพราะว่าพวกจองปิดร้าน ก็มีอยู่แค่นั้น เมนูก็กำหนดไว้แล้ว ไม่ยุ่งมาก พวกเราก็เพียงแค่เดินเวียนไปรับออเดอร์เครื่องดื่มอย่างเดียว และวันนี้ร้านก็ปิดเร็วกว่าปกติ เพราะพอกลุ่มที่จองปิดร้านไว้กลับไปแล้ว พี่เก๋ก็อนุญาติพิเศษให้พวกเรารีบกลับไปพัก
“นี่โต้ง วันหยุดยาวนี้ ตกลงเธอจะมาทำงานได้ปะ เธอยังไม่ได้บอกพี่เลย ไม่ต้องมาทุกวันก็ได้”  พี่เก๋กำลังกลุ้มกับการที่ไม่มีคนอยู่ช่วยงาน เวลาแบบนี้ร้านอาหารมักขายดี เพราะลูกๆจะพาแม่มาทานข้าว หรือไม่ก็คุณแม่นะละที่พาลูกๆมาทานข้าวกัน
“ตกลง ผมไม่ต้องกลับบ้านแล้วพี่ เดี๋ยวผมมาช่วยแล้วกัน”
“จริงหรือโต้ง โอเค งั้นพี่ขอเราแค่ 2วันพอ อีก2วันพี่ให้เธอไปเที่ยวกับเพื่อน”
 “งั้นผมขอเป็นวันเสาร์อาทิตย์แล้วกันพี่”
“ได้ๆ แค่เธอมีน้ำใจมาช่วย พี่ก็ดีใจแล้ว โต้งนี่น่ารักนะ ใจดีจัง ช่วยพี่ได้เสมอเลย”
“แหม่ๆ ไม่ต้องชม ผมก็ช่วยพี่ละครับ “ ผมยิ้มจริงใจให้พี่เก๋
พี่เก๋ก็ช่วยผมมาตั้งหลายอย่าง แค่นี้เอง ทำไมผมจะช่วยพี่เค้าไม่ได้ละ
วันนี้ผมกลับถึงบ้านเร็ว ยังไม่4ทุ่มเลย แต่วันนี้เบสยังไม่กลับ

พอดีตอนเข้าบ้าน เจอพี่เอก พี่ป.โทเพื่อนร่วมบ้านเช่า พี่แกก็บอกว่า จะไปเที่ยวบ้านเกิดแฟนแก
จะไปไหว้ว่าที่แม่ยาย เตรียมจะคุยเรื่องแต่งงาน ผมก็แสดงความยินดีกับพี่เค้าไป
“ขอให้แม่ยายเอ็นดูนะพี่ ฮ่าๆๆ จะได้แต่งงานสมใจซะที”
 “เออ ขอบใจโต้ง พี่ก็กลัวๆ วะ เพิ่งจะได้เจอแม่ยายครั้งแรก กลัวนิดๆ วะ ถ้าเค้าไม่ให้ลูกสาวกับพี่นะ พี่จะพาหนีเลย ฮ่าๆๆ”
 “เอางั้นเลยหรือพี่ ฮ่าๆๆ”
 หลังจากนั้นเราก็แยกย้ายกันกลับห้อง ผมว่างๆเลยไปอาบน้ำ วันไหนที่ทำงานร้านอาหาร ตัวจะเหม็นกลิ่นอาหารมาก ดังนั้นผมต้องรีบอาบน้ำเสมอเวลาถึงบ้าน
 พออาบน้ำเสร็จ ผมก็มานั่งอ่านหนังสือเรียนบ้าง ช่วงนี้ไม่ได้แตะต้องเลย พรุ่งนี้มีเทสย่อยด้วย
 เนื่องจากพวกเราเพิ่งเสร็จสอบกลางภาคไป ช่วงนี้จึงเป็นช่วงเวลาว่างๆ สบายๆ ผมเลยไม่ได้จับหนังสือเรียนมานานละ บวกกับต้องเตรียมตัวไปช่วยงานวิจัยอาจารย์ที่ปรึกษา จึงทำให้ต้องอ่านหนังสือบ้าง เพื่อจะมีประโยชน์อะไร
พอซัก 5ทุ่ม เบสก็กลับมาถึงบ้าน
“อ้าว หวัดดีโต้ง วันนี้นายกลับมาไวกว่าเราอีก ขอโทษๆ” เบสกลับมาถึงก็รีบขอโทษผมใหญ่เลย ขอโทษผมทำไมหว่า ผมงง
“นายจะขอโทษทำไม แปลกคน ก็นายมีธุระถึงได้กลับช้าไม่ใช่หรอ?”
“คือ ยังไง เราก็มาอาศัยบ้านนายนะ ถ้ากลับบ้านช้า ก็เป็นการรบกวนคนที่อยู่ในบ้านดิ เราเลยต้องขอโทษ”
 เบสเป็นอย่างงี้เสมอ คิดถึงใจคนอื่นเสมอ ทำให้เบสน่ารักมากในสายตาผม เค้าทำให้ผมชอบเค้าได้ตั้งแต่เมื่อก่อนแล้ว
ตั้งแต่ที่ผมเกือบโดนรถเค้าชน ผมอาจจะหลงรักเบสตั้งแต่ตอนนั้นแล้วก็ได้ แต่เพราะความห่างกัน ทำให้ผมไม่ได้คิดเพ้อฝันไปไกล จนกระทั่งเราได้มาใกล้ชิดกัน
“ไปอาบน้ำเถอะ ไม่เป็นไรหรอก เราก็เพิ่งกลับมาถึงไม่นานนี้เอง” ผมโกหกไปเพื่อให้เบสสบายใจ
เบสรับคำ แล้วก็เดินเข้าห้องไปเตรียมเครื่องอาบน้ำ
พอเบสอาบน้ำเสร็จ เดินเข้ามาในห้อง ตอนนั้นผมกำลังปิดหนังสือที่อ่านพอดี
“ไง หิวไหม กินอะไรมายัง” จริงๆ ผมอยากถามมากกว่าว่าเบสไปไหนมา แต่ผมว่ามันก้าวก่ายความเป็นส่วนตัวมากไปหน่อย เลยเลี่ยงไปถามอย่างอื่นแทน
 “อึม กินมาแล้ว วันนี้ไปกับพวกเพื่อนของหนิงมา กินเลี้ยงวันเกิดกันนะ พอดีร้านมันอยู่ในเมือง กว่าจะไปส่งหนิง กว่าจะกลับ เลยดึกเลย”
 “.....” ไปกับหนิงอีกแล้วงั้นหรอ ทำไมช่วงนี้หนิงกับเบสสนิทกันจัง เห้อ....สงสัยอีกไม่นาน คงได้ยินข่าวดีกันแน่ๆ
 “ร้ายอะเบส นายจีบหนิงติดแล้วหรอเนี่ย เรายังไม่ทันได้แนะนำเทคนิคอะไรเลย ฮ่าๆ”
“เห้ย ไม่ใช่ๆ โต้ง เราไม่ได้จีบอะไรเลย ก็แค่ไปกินข้าวงานวันเกิดเพื่อนหนิงเค้าละ”
“มันก็เหมือนเอาแฟนไปเปิดตัวกับเพื่อนนะละเบส นี่นายไม่รู้หรอว่าหนิงเค้าพอใจนายอะ”
“....เราก็ไม่แน่ใจเหมือนกันโต้ง เหมือนเค้าจะสนิทกับเรามากกว่าเมื่อก่อนจริงๆนะละ”
เบสตอบ ยิ้มแบบเขินๆ
ผมซิ กลับเจ็บแปล๊บๆในใจ
“เห้ย ไม่หรอก ดูก็รู้ว่าเค้าชอบเบสแน่ๆ “
“แล้วถ้าเป็นแบบนั้น เราควรทำตัวยังไงโต้ง ....เราไม่รู้จริงๆ”
“นายก็ทำตัวแบบปกติละ ไม่ต้องไปเปลี่ยนแปลงอะไร นายที่เป็นนายละ ดีที่สุดแล้ว”
ผมพูดออกมาจากใจ เบสที่เป็นเบสละ ดีที่สุดละ เป็นเบสที่ผมชอบ เบสที่ทำให้ผมรัก ผมมันโง่เองที่พยายามเปลี่ยนแปลงเค้า
....แต่ ถ้ามันทำให้เบสมีความสุข ผมก็ควรจะทำ
“ความรัก คือการให้ ถ้าเราไม่ให้ก่อน ก็ไม่มีวันได้รับกลับมา” ประโยคเด็ดของพ่อผม
สำหรับผม สิ่งที่ได้รับกลับมา คงไม่ใช่ความรัก แต่เป็นมิตรภาพ อย่างน้อย ผมก็ได้เป็นเพื่อนสนิทเบส
“จริงหรือโต้ง เราไม่ต้องคุยเรื่องดารา เรื่องแฟชั่นอะไรก็ได้หรอ”
“ใช่...นายที่เป็นนายละ ดีที่สุด”
“ไม่ต้องกล้วนะเบส เราจะช่วยนายเอง นายจะได้เป็นแฟนกับหนิง สมใจนายแน่ “ ผมยืนยันกับเบสเสียงหนักแน่น
“...เอ่อ..ขอบใจนะโต้ง “ เบสยิ้มกลับมาให้ผม แต่ตอนนี้ใจผมแหลกสลายไปแล้ว

..............................
มาให้ปวดใจต่อ โต้งสู้ๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 14 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 10-10-2010 21:36:43

จิ้มมมมมมมมมมมมมมมมมม

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 14 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: dekchin ที่ 10-10-2010 22:06:36

อืมมมนะ สนุกดีอ่ะ

แต่รู้สึกเรื่องจะเดินช้าไปนิสสสสส

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 14 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 10-10-2010 22:20:30

โต้งจะทำตัวพระเอกไปไหน~ ป๊าดโถ่เอ๊ย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 14 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 10-10-2010 22:29:57

งือๆ :m15:

โต้งจะมีโอกาสสมหวังบ้างมั้ย

ทำไมยิ่งอ่านยิ่งมาม่าอะ :o12:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 14 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: DexTunG ที่ 11-10-2010 01:17:39

:z2: :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 14 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 11-10-2010 01:52:24

เหมือนจะรู้สึกถึงความผิดหวังลอยมาไกลๆ แล้วนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 14 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: jokirito ที่ 11-10-2010 06:08:00

โต้งเอ๋ยยยย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 14 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 11-10-2010 09:42:53

พ่อพระ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 14 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: tutu ที่ 11-10-2010 18:33:41

:m15: :m15: โต้ง...............น่าสงสาร

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 14 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: kokikung ที่ 11-10-2010 18:52:51

สมกับเป็นพระเอกจริงๆๆๆ

อยากร้องตามโต้งไปด้วย

จิตตกตามไปเลยงานนี้

เบสน้าเบส

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 14 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 11-10-2010 20:30:26

***** ตอนที่ 15 *****
แผนการจีบหนิง จะเริ่มต้นจริงๆ จังๆ ตั้งแต่วันศุกร์นี้ ผมสอนให้เบสนัดหนิงไปเที่ยวในช่วงหยุดยาว
“เออ แล้วโต้งละ ไม่ต้องกลับไปเชียงใหม่แล้วหรอ” เบสถามผมในคืนวันพฤหัส ก่อนนอน
“ไม่แล้วละ แม่หนีไปเที่ยวจีนกับพ่อแล้ว พ่อกับแม่เราก็ยังงี้ละ สวีทกันประจำ”
“หรอ ...น่ารักดีจังนะ...” เบสทำหน้าเศร้าเล็กน้อย เค้าคงคิดถึงแม่ของเค้า แม่ที่แม้แต่หน้าก็ยังไม่เคยเจอกัน
“นายเองก็มีพ่อที่ดีนะ “ ผมพูดให้กำลังใจเบส
“ขอบใจนะ ใช่ เรารักพ่อเรามากเลยละ ท่านเป็นคนดีมากๆ ถึงช่วงนี้จะงานยุ่งมากก็เหอะ แต่ก็ยังพยายามจะมาเจอเราให้ได้”  เบสยิ้มภูมิใจเสมอ เวลาพูดถึงเรื่องพ่อเค้า
“เอาละ งั้น โต้งก็ว่างแล้วซิ”
“หึมมม ทำไมหรอ” ผมถามกลับ
“วันอังคาร นายว่างปะ เราอยากชวนนายไปวัดนะ ไปทำบุญให้แม่เรา”
“ได้ เราว่างพอดี ไม่ต้องทำงานด้วย แล้ว..เอ่อ..ทำไมละ ทำไมถึงชวนเรา”
“เพราะโต้งเป็นเพื่อนรักเราไง โต้งเป็นเพื่อนที่หวังดีและจริงใจกับเราที่สุด เราเชื่อเช่นนั้น” เบสยิ้มให้กับผม
ผมเจ็บในใจอีกแล้ว เบส เราไม่ใช่คนดีนักหรอก เราก็เป็นคนธรรมดาๆ นี่ละ มีเห็นแก่ตัวบ้าง
นายอย่าคิดว่าเราดีนักเลย เราไม่ได้อยากเป็นเพื่อนกับนายเลยนะ
“โอเคๆ ได้ ไปกัน วันอังคารนะ วันแม่พอดี “
“เอาละ ตกลงกันแล้วนะ “ เบสยิ้มอย่างดีใจ
“แล้ววันอื่นละ โต้งจะทำอะไร”
“วันอื่นๆ เราทำงานทุกวันเลย ร้านพี่เก๋ขาดคน เราเลยไปช่วย”
“งั้นหรอ.....เราว่าจะชวนโต้งไปเที่ยวด้วยซะหน่อย..”
“จะชวนเราทำไม นายไปเดทกับหนิงนะ เราไม่ไปเป็นก้างหรอก”
“ก็เราอายนิ ทำตัวไม่ถูก”
“เอาน่า ทำตัวปกติๆ ละอย่าไปซีเรียส เราบอกแล้วนิ เบสที่เป็นเบสนะ ดีที่สุดละ”
“ขอบใจนะโต้ง” เบสขอบคุณผมกลับมา
 จากนั้นเราสองคนก็กล่าวราตรีสวัสดิ์
คืนนั้นผมไม่ได้ลุกมาทำอะไรกับเบสอีก ผมตั้งใจแล้วว่าจะตัดใจ ผมก็ต้องเลิกทำแบบนั้น ผมจะเลิกแอบตื่นมาจูบเบสยามค่ำคืนอีก

 วันศุกร์ เป็นอีกวันที่ผมยุ่ง ตอนเช้าก็ตื่นมาทำผมให้กับเบสจากนั้นเราก็ออกไปเรียนพร้อมกัน
คาบเช้าผมว่าง แต่ผมก็ต้องอ่านหนังสือ เพราะคาบบ่ายมีเทสย่อย วิชาของอาจารย์ที่ปรึกษาผมเอง
ผมมานั่งอ่านหนังสือที่ประจำ ที่ม้าหินใต้ต้นหางนกยูง
“เห้ย ไอ้ต่อ ตรงนี้มึงอ่านเข้าใจปะวะ” ไอ้เก่งกันไปถามต่อ ซึ่งกำลังคร่ำเคร่งอ่านหนังสืออยู่เหมือนกัน

“อะนี่ ชีทกู มึงเอาไปดู ประเด็นสำคัญกูมาร์คไว้หมดแล้ว” ต่อพูด
“เห้ย โต้ง มึงพูดไรบ้างดิวะ วิชาถนัดมึงนิ ลูกรักอาจารย์เลย”
“มึงอ่านหนังสือกันเงียบๆ ไม่ได้หรอวะ” ผมด่าเก่งเบาๆ
“เห้อ...กูยอมแพ้แล้ววะ วิชานี้กูไม่ถนัดจริงๆ ลองพวกมึงมาแข่งกับกูวิชาอาจารย์อุ๊ซิวะ ถึงไหนถึงกัน”
ไอ้เก่งคุยข่ม ก็จริง เก่งมันก็ไม่ได้เรียนแย่ แต่คนเราก็มีวิชาถนัดและไม่ถนัดต่างกันออกไป
“เออ แล้วตกลง มึงจะไปเที่ยวไหน” ต่อถามเก่ง
“กูตกลงไปหัวหินวะ แม่งจองโคตรยากเลย นี่กูกำลังเครียดเลย พรุ่งนี้จะเดินทางแล้ว ยังหาโรงแรมไม่ได้เลย”
“อ้าว ...มึงไม่บอกกูไอ้เก่ง” ไอ้ต่อหันไปคุยกับเก่งเต็มๆละ
“แล้วมึงจะช่วยไรได้วะ”
“เดี๋ยวกูให้มึงยืมคอนโดกู กูมีห้องอยู่ที่หัวหิน ริมทะเลเลย ไม่รู้ว่ามึงจะไปหัวหิน ไม่ต้องเสียค่าที่พักด้วย”
“เห่ย จริงงะ ขอบใจเว้ย ต่อเพื่อนรัก ฮ่าๆๆ” ไอ้เก่งยิ้มดีใจ
ผมรู้สึกอบอุ่นในใจ เพื่อนกันย่อมช่วยเหลือกัน นี่ก็เป็นส่วนนึงของคำว่า การให้ซินะ
เราให้ความจริงใจกับเพื่อน เพื่อนก็จะให้ความจริงใจตอบกลับมา
คนไหนที่ไม่เคยจริงใจ หรือรักเพื่อนจากใจจริงมาก่อน จะมาหวังว่าเพื่อนจะรักเราได้อย่างไร ถ้าไม่ให้ ก็ไม่มีการรับ
“แล้วมึงละ ต่อ มึงจะไปไหน” ไอ้เก่งถาม
ต่อดูงกๆ เงิ่นๆ หน่อยตอนที่โดนถาม แล้วมันก็ตะกุกตะกักตอบมาว่า
 “ไป....ไปเที่ยวกับญาตินะ เค้าจะไป..ไปเชียงใหม่นะ เออ แล้วพวกมึงสองคนไม่กลับเชียงใหม่หรอ”
 “อึม พ่อกับแม่ กูจะลงมาหากูวันพุธนี้เว้ย เค้าเลยบอกไม่ต้องให้กูขึ้นไปหา เพราะว่าช่วงวันหยุด พ่อกูปกติจะงานยุ่ง ช่วงหยุดยาวนะ มีคนไข้เยอะ แต่หลังจากหยุดยาว ส่วนมากจะว่าง เค้าเลยจะลงมาหากูวันพุธไง แล้วนี่มึงจะไปเที่ยวเชียงใหม่ ก็ไม่บอกกูเลยนะ กูกับไอ้โต้ง จะได้แนะนำให้”
 “ใช่ๆ มึงอยากไปไหนบอกกูได้ หรือจะให้น้องกูพาเที่ยวก็ได้” ผมพูดกับต่อ
“ขอบใจวะ เออ ตอนแรกกูก็คิดถึงพวกมึง แต่กูเกรงใจ ไม่อยากรบกวนพวกมึงหรอก”
“เห้ย เรื่องแค่นี้ ทีมึงยังให้ยืมห้องไปพักเลย มีอะไรถามกูได้ “
“แล้วมึงจะเดินทางกันยังไงเวลาอยู่ที่โน่น”
“ก็นั่งเครื่องบินไปนะ คงเช่ารถที่นั่นเอา พอดีญาติกูเพิ่งกลับมาจากเมืองนอก เค้าเลยไม่รู้เส้นทางเท่าไร กูก็ไม่รู้เรื่อง คงจ้างรถเอา”
“งั้นเดี๋ยวกูแนะนำรถเช่าที่ไว้ใจได้ให้ละกัน พี่คนนี้แกคล่อง แต่ไม่รู้แกว่างหรือเปล่านะ เดียวโทรไปถามก่อน”
ไอ้เก่งพูดแล้วก็รีบหยิบโทรศัพท์ไปนัดรถให้
“มึงจะไปกับพี่บอลหรอ” ผมถาม ตอนนี้ผมว่า ต่อกับพี่บอล มันยังไงๆ แล้วนะ
“อึม...ทำไมหรอ” ต่อดูอายๆที่จะตอบ
“เปล่า ไม่มีอะไร ถ้ามึงมีอะไรอยากปรึกษา มึงก็บอกกูมาได้นะ” ผมทิ้งคำพูดไว้ให้ไอ้ต่อคิด ถ้ามันอยากจะพูด มันก็คงจะพูดเอง บังคับไปก็มีแต่จะทำให้ทะเลาะกันไปเปล่าๆ

รถเช่าที่เก่งติดต่อให้เป็นบริษัทรถตู้นำเที่ยวของญาติมัน เนื่องจากคนขับรถในบริษัท งานเต็มหมดแล้ว ญาติมันเลยอาสาเป็นคนขับให้เอง และคิดราคาพิเศษให้อีกด้วย
ต่อจะไปวันเสาร์ถึงวันจันทร์ เพราะวันอังคาร มันมีนัดกินข้าวกับแม่ที่บ้าน
หลังจากคุยกันเสร็จ เราก็ไปกินข้าวกัน ก่อนจะรีบเข้าห้องสอบไปสอบ
สอบวันนี้ผมทำได้ค่อนข้างดีอีกแล้ว ผมมั่นใจมาก และเดินออกมาส่งข้อสอบเป็นคนแรกของห้อง
อาจารย์นัดให้ผมไปพบหลังเลิกเรียน เพื่อคุยกันเรื่องงานวิจัยที่ผมจะไปช่วย

หลังสอบ ผมไปพบอาจารย์ที่ห้อง โปรเจ็กนี้ จะมีผม กับรุ่นพี่ปี 4 อีกคนที่มาช่วย พี่เค้าชื่อพี่เบิร์ด
พี่เบิร์ดผมรู้จักดีอยู่แล้ว เพราะเป็นพี่ที่คณะ พี่เค้าค่อนข้างเปิดตัวอยู่แล้วว่าเป็นเกย์ ใครๆ ในคณะก็รู้
ถึงพี่เค้าจะไม่ได้ออกสาวมากนัก แต่ก็พอดูออก หน้าสวยหวาน นุ่มนิ่มเหมือนผู้หญิง นี่ถ้าไปแต่งหญิง คงเหมือนแน่ๆ
ผมคุยกับอาจารย์อยู่จนถึงเย็น ดีที่ผมโทรไปลางานพี่เก๋ไว้แล้ว 1ชม.
พอผมไปถึงร้าน ร้านก็แน่นไปด้วยลูกค้าเต็มไปหมด
ผมเลยไม่มีเวลากินข้าวก่อนทำงาน เหมือนทุกวัน
วันนี้เบสก็พาหนิงมาทานข้าวที่ร้านอีกแล้ว
“สวัสดีโต้ง”
“อ้าว พี่เบส เชิญๆ ตอนนี้โต๊ะเต็มหมดเลย เหลือแต่โต๊ะตรงนี้แคบหน่อยนะ โทษที วันนี้คนเยอะมากเลย หรือว่าจะรอโต๊ะใหญ่ดีกว่า?”
 “ไม่เป็นไร นั่งไหนก็ได้เหมือนกันละ”
“หนิงก็บอกเบสแล้วว่า ให้ไปกินอีกร้าน เนี่ยคนเยอะ แถมโต๊ะก็เล็ก หนิงว่า เราไปร้านอื่นกันเหอะ”
“เอ้....” เบสทำท่าคิด ผมรู้ว่าเบสคงเกรงใจผม เพราะเบสก็เข้ามาร้านแล้ว จู่ๆ จะเดินออกไปคงน่าเกลียด เบสเป็นคนแบบนี้ละ ขี้เกรงใจ
 “เออ เบส ไปกินร้านที่หนิงว่ามาก็ได้นะ เพราะตอนนี้ร้านเราก็เต็มจริงๆ ไม่เป็นไรหรอก ไว้วันหลังค่อยมาก็ได้”
“งั้น ไว้วันหลังเรามาอุดหนุนใหม่นะโต้ง”
เบสร่ำลาผม แล้วก็หันไปผงกหัวให้พี่เก๋ทีนึง จากนั้นก็เดินออกจากร้านไปพร้อมหนิง
ผมมองตามคนทั้งสองที่เดินเคียงคู่กันไปด้วยสายตาว่างเปล่า.......
ทุกอย่าง ถูกกำหนดไว้ตั้งนานแล้ว ผู้ชายก็ต้องชอบผู้หญิง เบสเค้าชอบหนิงอยู่แล้ว เรามันเป็นได้แค่เพื่อน.....
พี่เก๋เดินเข้ามาตบบ่าผมเบาๆ
“โต้ง พี่เข้าใจนะ ...อย่าคิดมากละ”
ผมคิดว่า พี่เก๋คงจะดูออกแล้วว่า ผมคิดยังไงกับเบส
พี่เก๋ผ่านชีวิตมามาก พบรักแล้วก็ผิดหวังมาเยอะ เค้าคงเข้าใจจิตใจผมดี แค่มองตา พี่เก๋ก็เข้าใจถึงความคิดผมแล้ว
 ผมหันกลับไปสนใจงานตรงหน้าต่อ เวลานี้ การทำงานคงช่วยทำให้ผมลืมเรื่องเศร้าๆ ไปได้บ้าง
 .............................................................
มาลงแล้วนะครับ วันนี้ครึ่งตอน พรุ่งนี้ีค่อยมาลงให้เต็ม

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 15 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 11-10-2010 20:43:21

จิ้มๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 15 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 11-10-2010 20:43:58

:L1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 15 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 11-10-2010 20:52:12

เกลียดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดนางหนิง ผู้หญิงแบบนี้มีเยอะแยะมากมายจริงๆในทุกวันนี้ น่าตบมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 15 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: kokikung ที่ 11-10-2010 21:01:15

เศร้าใจ :sad11:

เมื่อไหร่เบสจะเห็นโต้งในสายตาบ้าง

เมื่อไหร่ ๆๆๆๆๆๆ

สงสารโต้งจับใจมากตอนนี้

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 15 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 11-10-2010 21:04:07

จะร้ายบ้างอะไรบ้างก็ได้นะโต้ง

อย่าเป็นคนดีนักเลย :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 15 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 11-10-2010 21:06:21

โต้งไปควงพี่เบิร์ดเลยป่ะ อยากรู้เบสจะรู้สึกไง :laugh:

แต่ดูจากชื่อเรื่องแล้ว สองคนนี้ต้องได้คู่กันใช่ม้ายย ไม่เอาเศร้าน้า~ :serius2: ระหว่างนี้เศร้าบ้างดราม่าบ้างได้ พอเป็นสีสัน คึคึคึ o18

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 15 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 11-10-2010 22:54:18

ยำมาม่าอีกแล้ว

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 15 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: icanicanicanican ที่ 12-10-2010 00:00:00

ปวดตับ คำเดียวเลยว่าปวดตับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 15 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: DexTunG ที่ 12-10-2010 01:46:53

:เฮ้อ: :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 15 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 12-10-2010 01:49:04

เศร้า

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 15 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 12-10-2010 06:57:03

เดี๋ยวคืนนี้มาลงนะครับ แต่พอดีสงสัยกับคำที่ทุกคนใช้ "มาม่า" เนี้ยหมายถึงอะไรหรอ

อีกครึ่งตอนมีอะไรให้ลุ้นๆ อีกแล้วนะครับ อย่าลืมเข้ามาอ่านกันนะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 15 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: KM ที่ 12-10-2010 10:56:40

มาม่า คือ ดราม่า มันมาจากมาแบบดราม่า เลยย่อเหลือ มาม่า

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 15 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: jokirito ที่ 12-10-2010 12:04:55

กว่าจะปรุงมาม่าเสร็จเนี่ยอีกนานมั้ยอ่าาาา

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 15 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 12-10-2010 19:39:48

วันนี้ผมกลับบ้านดึกหน่อย หลังเลิกงาน พี่เก๋อ้างว่า เพื่อตอบแทนที่วันนี้เราเหนื่อยกันมาทั้งวัน เลยเปิดเบียร์เลี้ยงผมกระป๋องนึง
ผมนั่งคุยกับพี่เก๋อยู่นาน พี่เก๋ล้วงถามความในใจผมจนหมด
ผมเองมาอยู่ที่นี่คนเดียว ไม่รู้จะระบายกับใคร จะบอกเพื่อนๆ ก็ไม่อยากทำให้พวกผมต้องมาเศร้า ต้องมาทุกข์กับผม
เวลาผมมีความสุข ผมอยากแบ่งปันความสุขนั้นให้กับเพื่อน
แต่ถ้าผมทุกข์ ผมขอแบกรับไว้คนเดียวดีกว่า ไม่อยากให้เพื่อนมาทุกข์ด้วย
สำหรับผม พี่เก๋เหมือนพี่สาวคนนึง ผมไว้ใจพี่เค้ามาก เหมือนที่พี่เก๋เค้าไว้ใจผม
ผมระบายสิ่งที่คั่งค้างในใจไปจนหมด พี่เก๋ฟังผมเงียบๆ สุดท้าย แกลูบหัวผมทีนึง แล้วบอกกับผมว่า
“ความรักไม่ได้ทำให้ใครเจ็บปวดหรอกโต้ง มีแต่ใจคนเรานั่นละที่ทำให้เราเจ็บเอง ความรักเป็นสิ่งที่ดี เป็นสิ่งสวยงาม โต้งต้องรักษามันไว้ให้ดีๆนะ”
ผมขอบคุณพี่เก๋ที่มานั่งฟังผมระบายความในใจ จากนั้นก็ลากลับบ้าน
“กลับบ้านดีๆละโต้ง”
“ขอบคุณครับพี่เก๋” ผมยิ้มตอบกลับไป
หลังจากได้ระบายความในใจ ผมก็สบายใจขึ้นเยอะมาก ผมเชื่อว่าต่อให้ตอนนี้ผมเห็นเบสจูบกับหนิง ผมก็คงสามารถควบคุมใจตัวเองได้แล้ว

ผมถึงบ้านตอนเกือบเที่ยงคืน นี่ผมนั่งคุยกับพี่เก๋จนดึกขนาดนี้เลยหรอเนี่ย
 เบสกลับมาถึงบ้านแล้ว เพราะผมเห็นรถจอดอยู่
ผมเข้าบ้านไป ไม่เห็นเบสตรงโซฟาที่เดิม สงสัยวันนี้เบสนอนหลับไปแล้วแน่ๆ
ผมเดินเข้าไปในห้อง ก็พบว่า เบสนอนหลับแล้วจริงๆ ในมือเบสยังถือหนังสือเรียนไว้อยู่ แต่หน้าหนังสือปิดไปแล้ว
 นี่สงสัยจะนอนอ่านหนังสือจนเผลอหลับไปแน่ๆ
ผมแอบขำเบาๆกับตัวเอง
น่ารักจริงเชียวนะท่านอน ผมเดินเข้าไปยืนค้างๆเตียง ก้มมองคนน่ารักตรงหน้า
ปากแดงๆของเบส จะเคยจูบใครหรือเปล่าน๊ะ
แต่ผมคิดว่าคงไม่เคยมากกว่า
ผมอยากก้มลงไปขโมยจูบเบสมากๆ แต่ผมสัญญากับตัวเองไว้แล้วว่าจะเลิกทำ ก็ต้องทำให้ได้ตามที่พูด
หลังจากหักห้ามใจแล้ว ผมก็หันไปหยิบผ้าขนหนูเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ
 .......................................................

หลังจากอาบน้ำเสร็จ ผมมองนาฬิกา เที่ยงคืนครึ่งแล้วหรือเนี่ย....
พรุ่งนี้เที่ยงผมมีนัดเข้าไปหาอาจารย์ที่ปรึกษา แล้วตอนเย็นก็จะไปทำงานร้านพี่เก๋ตามที่สัญญาไว้
ผมยังพอมีเวลา นอนดึกได้อีกหน่อย เพราะพรุ่งนี้เช้าไม่ต้องรีบตื่น
จริงๆ ผมยังไม่อยากนอน ยังอยากเปิดคอเล่นอีกซักพัก แต่เห็นคนน่ารักหลับไปแล้ว ก็ไม่กล้ากวน
กลัวเค้าจะตื่นขึ้นมา ผมเลยเลือกที่จะนอน
“เอาวะ ไหนๆ ก็วันนี้เหนื่อยมาทั้งวันละ พักดีกว่า” ผมพูดเบาๆกับตัวเอง
ผมหยิบไดร์เป่าผมไปเป่าที่ข้างนอกห้องนอน เพราะกลัวเบสจะตกใจตื่น
หลังจากผมแห้งแล้ว ผมก็เข้าห้องไปปิดไฟ หยิบหนังสือออกจากมือเบส แล้วก็ล้มตัวลงนอนข้างๆเบส
ขณะที่ผมกำลังปิดเปลือกตาลง เบสก็พูดขึ้นมาว่า
“กลับมาแล้วหรือโต้ง”
“อ้าว ขอโทษ เราทำให้นายตื่นเลยหรอ”
“อึม ไม่เป็นไร เราตั้งใจจะรอนายกลับมาอยู่แล้ว แต่ไม่รู้เผลอหลับไปตอนไหน แย่จัง เรานอนก่อนเจ้าของเตียงอีก”
“บ้า..ไม่เป็นไรหรอก ง่วงก็นอนซิ จะมารอเราทำไม” ------เอ้...หรือว่าเบสห่วงเรานะ เลยนอนรอ
“วันนี้งานยุ่งหรือ โต้ง”
“ก็ยุ่ง..มากนะ” -----ไม่อยากบอกว่านั่งคุยกับพี่เก๋ตะหากเลยกลับดึก
“เราก็คิดงั้นละ เพราะตั้งแต่ตอนเราไปร้านนายละ คนก็เต็มร้านเลย แต่ไม่นึกว่าจะกลับดึกขนาดนี้”
“ก็วันหลังนอนไปก่อนเลยนะ ไม่ต้องรอ”
“ไม่หรอก เราจะรอ ยังไงเราก็มีมารยาทพอนะ”
อ้อ...สรุปที่รอ เพราะมารยาทใช่ไหม ไม่ได้รอเพราะห่วง ผม....ผมแอบคิดประชดในใจ
เห้อ......รู้ว่าไม่มีหวัง ยังแอบคิดเข้าข้างตัวเองอีก โง่จริงๆ เลยเรา
“งั้นก็นอน...ได้แล้วซินะ เรากลับมาแล้ว”
“เรายังมีเรื่องจะคุยกับโต้งละ แล้วโต้ง...ง่วงนอนยัง”
“ยังๆ คุยได้ มีอะไรปะ” ผมถามด้วยความสนใจ
ผมรู้อยู่แล้วละ ว่าเบสต้องมาเล่าให้ผมฟังแน่ๆ เรื่องแผนการของพวกเรา ตกลงเบสชวนหนิงไปเที่ยวหรือเปล่า?
“เราตกลง ทำตามที่นายสอนเราแล้วนะโต้ง....เอ่อ..ที่ชวนหนิงไปเที่ยวนะ”
“แล้วไง เค้าว่าไงบ้าง”
“เรายังไม่ทันได้ชวนเลย....เค้าชวนเราก่อนซะอีก.. นี่โต้ง นายว่าหนิงเค้าจะชอบเราไหม”

โหย...เจ็บจี๊ดในใจอีกแล้ว ทำไมมันยังไม่หายซะทีนะ ไอ้อาการแบบนี้
 “แน่นอนอยู่แล้วเบส โหย ดูยังไงเค้าก็ชอบนาย แสดงออกชัดเจนขนาดนี้” ผมแอบแขวะหนิง แต่คิดว่าเบสคงไม่รู้
“เอ่อ..จริงหรอโต้ง” เบสตอนนี้จะทำสีหน้ายังไง ผมไม่อาจทราบได้จริงๆ เพราะตอนนี้ในห้องมืดมาก มีแค่แสงจันทร์จากหน้าต่างห้องนิดๆหน่อยๆ
 “อึม....ก็น่าจะ มากกว่า 50% ละ”
“งั้นหรอ เราควรทำตัวยังไงดีนะโต้ง เสาร์อาทิตย์นี้ หนิงเค้าชวนเราไปเที่ยวทะเล.... เราควรทำไงดีโต้ง”
“ทะเลเลยหรอ? นายจะไปไหนกันนะ “
“ไปหัวหินนะ เห็นหนิงเค้าบอกว่า เพื่อนๆเค้าจะไปเที่ยวทะเลกัน แล้วไปพักที่คอนโดเพื่อนของหนิงเค้า”
ผมแอบโล่งอกนิดๆที่รู้ว่า เบสไม่ได้ไปกับหนิงกันสองต่อสอง
“นายก็ทำตัวปกติละแบบที่เราบอก”
“แต่.......” ผมไม่รู้ว่าเบสลังเลอะไร เค้ากำลังคิดอะไรอยู่
“นายอยากพูดอะไรกันแน่..”
 “โต้งว่า มันจะเร็วไปไหม ถ้าเราจะขอหนิงเป็น ...............เอ่อ.........เป็นแฟนนะ”
อึ๊กกกกกกกก เหมือนมีคนเอาค้อนปอนมาทุบอกผม เจ็บมาก มันเจ็บจี๊ดๆ เข้าไปในใจเลย
 นี่ขนาดเค้ายังไม่ได้เป็นแฟนกันจริงๆนะ แค่เบสพูดว่าอยากจะขอหนิงเป็นแฟนนะ ผมยังเจ็บขนาดนี้เลย
นี่ถ้าเบสกับหนิงเป็นแฟนกันจริงๆ ผมคง....ไม่รู้จะทำยังไงต่อไปแล้ว
ผมจะทำอะไรได้ละ ผมมันเป็นแค่เพื่อน เป็นแค่รุ่นน้อง ยังไงผมก็ทำอะไรไม่ได้อยู่แล้ว
ขอบตาผมร้อนผ่าวๆ นี่ผมจะทำตัวอ่อนแออีกไม่ได้นะ ผมบอกตัวเองแล้วว่า จากนี้ไป ผมต้องเข้มแข็ง
ใครว่าลูกผู้ชายไม่ร้องให้ ที่ไม่ร้องเพราะมันยังไม่ถึงเวลาที่อยากร้องตะหาก
ลูกผู้ชายก็คนนะ ต้องมีอารมณ์สุข ทุกข์ ดีใจ เสียใจเป็นเหมือนกัน
 “เราว่า ดูไปซักพักก่อนไหม เพื่อเราจะคิดกันไปเอง ดูทีท่าหนิงช่วงที่ไปเที่ยวก่อนแล้วกัน ค่อยว่ากันอีกทีนะ”
ผมเตือนเบสจากใจจริง ผมกลัวว่าพวกเราจะคิดมากกันไปเอง แล้วถ้าเบสขอหนิงเป็นแฟนคราวนี้แล้วโดนปฏิเสธ
เบสคงเสียใจมาก อาจจะเสียคนไปเลยก็ได้
ผมกลัวเบสจะเสียใจ ถ้าให้ทำอะไรได้ที่เบสจะมีความสุข ผมจะทำแน่ๆ
 “เอางั้นก็ได้ เอาจริงๆ เราก็ยังไม่กล้าพูดหรอกโต้ง.....เราอายอะ”
“นายไม่เคยขอใครเป็นแฟนใช่ปะ”
“อึม....ไม่กล้า บวกกับไม่แน่ใจด้วย ไม่รู้ว่าเค้าจะมาชอบคนอย่างเราหรอ เรารู้ตัวว่าเรานะเฉิม เชย เราเลยไม่คิดจะขอใครเป็นแฟนเลย เพราะรู้ว่าพูดไปก็มีแต่จะอกหัก หน้าแตกอีกตะหาก”
“นายก็เป็นแบบนี้ละนะ ถ้าไม่เริ่ม ก็ไม่มีการพัฒนา ตอนนี้นายเปลี่ยนไปแล้ว นายต้องบอกตัวเองอย่างนี้นะ นายต้องเชื่อซิ ว่านายทำได้
เชื่อเราซิ นายในตอนนี้ ถ้าให้จีบสาวจริงๆนะ รับรอง สบายๆเลยละ มีแต่สาวจะมาชอบนายก่อนเสียด้วยซ้ำ”
 ผมพูดให้กำลังใจเบส
“....แล้วถ้าเป็นแฟนกันจริงๆ เราต้องทำไงบ้างละ เราทำตัวไม่ถูกนะโต้ง”
“ก็ปกติแบบคนเป็นแฟนกันนะ ...จะพูดไงดีหว่า นายถึงจะเข้าใจ...เอาเป็นว่า ง่ายๆก็มี โทรหากัน ไปเที่ยวไปดูหนังกัน กินข้าวด้วยกัน ตัวติดกัน อะไรแบบนั้น“
“แบบนั้นมันก็ไม่เห็นจะต่างจากเพื่อนเลยโต้ง ถ้าอย่างนั้น เรากับโต้งก็เป็นแฟนกันไปแล้วซิ ฮ่าๆๆ”

โอ้ยยยยย เจ็บอีกแล้ว เบสนายช่างเลือดเย็นจริงๆ
แต่จะโทษเบสฝ่ายเดียวก็ไม่ได้ เบสไม่รู้หรอก เรื่องในใจผม ทุกอย่างมันเป็นที่ใจผมทำตัวเองทั้งนั้น
“งั้น ก็มีจูบกัน มีเซ็กส์กันไง ถึงจะเรียกว่าแฟน” ผมตอบแบบกวนๆเบสไป
“เห้ย...โต้ง มีเซ็กส์เลยหรอ”
“ทำเป็นไม่เคยไปได้ วัยรุ่นสมัยนี้ มีเซ็กส์กันไวจะตาย บางคนมีตั้งแต่ม.ต้นแล้วด้วยมั้ง”
“...ไม่ใช่ยังงั้น...คือไง เราว่า ควรจะต้องแต่งงานก่อนจะดีกว่านะ เรื่องเซ็กส์นะ ...เราเอ่อ... ยอมรับก่อนหน้านี้ที่เราเคยนะ เพราะแค่อยากรู้อยากเห็น....แต่เราว่า ถ้าไม่ได้ทำกับคนที่รักนะ มันไม่มีความสุขหรอก มันอาจจะแค่สุขทางกาย
แต่ทางใจนะ เทียบกันไม่ได้หรอกกับ การมีอะไรกับคนที่ตัวเองรัก” เบสเทศน์ผมซะยาวเลย
 “ก็ถ้าไม่ได้รักกันจะเป็นแฟนกันได้ไง” ผมเถียง
“มันก็จริง....แต่เราว่า เป็นแฟนกัน ก็ อยากมากแค่จูบก็พอแล้วมั้ง”
“แล้วแต่นาย นายก็มีวิธีความเชื่อแบบนายนะ ...ว่าแต่ นายเคยจูบหรือยัง”
“....ยังหรอก.... ไม่เคยเลย ขนาดตอนมีอะไรครั้งแรก เรายังไม่ยอมจูบเลย เราคิดว่า จูบมัน..ไม่ใช่เรื่องเล่นๆ”
 “โอ๊ะ ...แล้วยังงี้จะจูบเป็นหรือเนี่ย ระวังนะ จูบไม่เก่ง สาวไม่แลนะ ฮ่าๆ”
ผมแกล้งแซวเบสเล่น
“......ก็ช่วยไม่ได้ เราไม่เคยนิ.......แล้วสำหรับเรา จูบนะ มันต้องทำกับคนพิเศษเท่านั้น........”
ดูเบสนิ่งๆไป เบสกำลังคิดอะไรอยู่ ผมตามไม่ทัน
“งั้น เดียวเราสอนให้อีกเอาไหม” ผมแกล้งเสนอเบสไปดู
“................................” เบสเงียบ
ตอนนี้ใจผมเต้นตึกตักๆมากๆเลย หมายความว่าไง ความเงียบแบบนี้ เบสอยากให้ผมจูบหรือ.....
นั่นมันความปราถนาของผมเลยนะ
“โต้งสอนเราหน่อยซิ” จู่ๆ เบสก็โพลงขึ้นมา...!!!
 …………………………………………………………
ลงแล้วนะครับ ยังไม่ดึกเท่าไร แต่คนโพสกำลังมึนบวกอึน ใกล้หลับเต็มที ค้างกันใช้ได้เลยไหมละครับ :laugh:
อ่านครึ่งตอนต่อไป พรุ่งนี้ครับ

(ขอบคุณสำหรับความหมายนะครับ)

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 15 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 12-10-2010 20:09:37

ก๊าซซซ โต้งเล่นกับไฟอีกแล้วว :m31:

แล้วเบสนี่ก็ เอ่อ คิดกะโต้งยังไงกันแน่เนี่ย เพื่อนเค้ามีจูบปากกันเรอะ :a5:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 15 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 12-10-2010 20:32:27

สอนเหอะโต้ง เจ็บหน่อยแต่กำไรเห็นๆ :m20: :m20: :m20: :m20:ไม่มีแบบนี้มั่ง รับสอนไม่อั้น

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 15 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 12-10-2010 20:54:55

เหมือนยิ่งตอกย้ำความเจ็บให้ซึมลึกเข้ามาในจิตใจเลย

T T

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 15 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 12-10-2010 21:09:31

อย่าเลยนะ เพราะว่ามันเจ็บ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 15 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 12-10-2010 21:30:56

ค้างมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 15 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 12-10-2010 23:33:36

จริงๆ ก็อยากให้โต้งสอนนะ

แต่ถ้าสอนไปแล้วมันถลำลึกจนกู่ไม่กลับ จะไม่ยิ่งเสียใจไปมากกว่านี้เหรอโต้ง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 15 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: kokikung ที่ 12-10-2010 23:37:17

5555++

โต้งมาแนวเนียนๆๆๆได้เต็มๆๆๆๆ

กร๊ากกกกก

ตกลงอะไรจะเหลือถึงหนิงไหมเนี่ย

จุบๆๆๆๆๆกันเร็วๆๆๆน้า

น่ารักแต่สงสารโต้งเนอะอ่านแต่ละตอน

แล้ว แบบอยากให้โต้งบอกความรู้สึกไปเลยอึดอัดแทน

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 15 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: DexTunG ที่ 13-10-2010 01:17:07

:กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 15 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: zingiber ที่ 13-10-2010 08:07:35

เบสเนี่ย ชักจะยังไงๆแล้วนะ เอาหนิงมาเป็นข้ออ้างจะได้โดนโต้งสอนบ่อยๆรึป่าว o18

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 15 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: KM ที่ 13-10-2010 09:15:46

โต้งงงเอ๊ยยย จะตัดใจไม่ใช่หรอ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 15 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 13-10-2010 10:01:31

เบสจะให้ความหวังกันไปถึงไหนเนี่ย...สงสารโต้งแฮะ

ถ้าจูบแล้วมีเคลิ้ม โต้งจะกล้าเนียนต่อรึเปล่าน้า~ 555+

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 15 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: jokirito ที่ 13-10-2010 10:58:31

มันเศร้านะแบบเนี๊ยะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 15 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: tutu ที่ 13-10-2010 12:29:16

:z3: :z3: :z3: จะให้สอนทุกเรื่องเลยใช่ไหมพ่อคู๊ณณณณณณ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 15 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 13-10-2010 12:33:46

มารอ 16 เจ้าค่ะ อยากได้เต็มอ่ะนะคะพลีสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 15 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: Ryuse ที่ 13-10-2010 12:48:07

หล่อๆดีๆแบบโต้งอะ หาคนอื่นยังได้
เบสน่ะ...ก็ปล่อยให้มันบื้ออย่างที่เป็นบ้างก็ได้
จะรอวันที่เบสเสียโต้งไปแล้วมานึกได้ว่าเสียคนสำคัญที่สุดไปอยู่ อิอิ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 15 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 13-10-2010 14:30:29

เอาล่ะซีโต้ง อ่ะ ทำเป็นพูดเสนอไป นี่เบสเอาจริงๆ ถ้าได้จูบกันแล้ว โต้งเองนั่นแหละจะยิ่งปวดใจอ่ะ
เพราะเบสมันจะเคลิ้มไปกะโต้งเหรอ แต่........
ก็ไม่แน่เนอะ เบสก็อาจจะคิดอะไรๆเหมือนโต้งก็ได้ แต่แบบไม่รู้ตัวไง
เสร็จจากการเรียนจูบครั้งนี้ เบสอาจจะรู้อะไร เข้าใจขึ้นมาบ้างก็ได้นา
เอ้า..ตกลงจูบเลยโต้ง อะไรจะเกิด ก็ให้มันเกิด

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 15 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 13-10-2010 20:18:23

***** ตอนที่ 16 *****
“โต้งสอนเราหน่อยซิ” จู่ๆ เบสก็โพลงขึ้นมา...!!!
 เห้ย...หมายความว่าไง เบสอยากจูบกับเรางั้นหรอ....
 โอ้ยยย ใจผมตอนนี้เต้นสุดๆเลย มันหมายความว่าไง ไหนเบสบอกว่า ต้องทำกับคนพิเศษ
 นี่แสดงว่า ผมยังมีโอกาสใช่ไหม.....
 ผมพลิกตัวหันไปมองหน้าเบส จากนั้นผมค่อยๆ ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ เบส ใจผมเต้นระรัว สั่นไปหมดทั้งตัว
 ไม่ใช่ว่าผมไม่เคยจูบ แต่ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม จูบนี้ น่าจะเป็นจูบที่ทำให้ผมตื่นเต้นมากที่สุดแล้ว...
 
หน้าผมค่อยๆใกล้เบสเข้าไปเรื่อยๆ ผมเริ่มมากเห็นหน้าเบสชัดเจนขึ้นในความมืด ตาเราสองคนจ้องประสานกัน ในขณะที่ผม กำลังเอาหน้าเข้าไปใกล้เบส
เบสก็ค่อยๆ ขยับริมฝีปาก.....
.................
...........
.....
เบสพูดเบาๆ มาว่า
“โต้งจะทำอะไรนะ ทำไมยื่นหน้าเข้ามาใกล้จัง?”
ผมชะงักนิดนึง
“อ้าว ก็เบสบอกให้เราสอนจูบไง เราก็กำลังจะสอน”
“แล้วทำไมต้องเอาหน้ามาใกล้ๆ ....อ้อ รู้ละ เอ้ย!! เปล่าๆ ไม่มีอะไร ...เอ่อ........นายอธิบายเฉยๆ เราก็เข้าใจแล้ว....”
ดูเหมือนผมจะตีความหมายคำว่าสอนของเบสผิดไป มันไม่เหมือนตอนผมสอนเบสช่วยตัวเอง
....เบสไม่ได้ต้องการจูบกับผม....ทั้งหมดผมคิดไปเอง...
ถ้ารู้อย่างนั้นแล้ว จู่ๆ ผมก็ห่อเหี่ยวขึ้นมาทันใด
ทั้งอาย ทั้งเสียดาย ทั้งเศร้า
ผมคิดไปเองว่าเบสอยากจูบด้วย...โง่จริงเลยผม
 “อ้อ...นึกว่าอยากให้สอนจูบแบบตอนสอนช่วยตัวเอง” ผมพูดแก้เก้อ..

“บ้าดิ ....โต้งลามกอะ คิดได้ไงเนี่ย ฮ่าๆๆ”  เบสขำผม ผมยิ่งอาย อายมาก แทบอยากจะเอาหน้าไปมุดพื้นดินเลย
 ผมรีบหันกลับไปนอนตะแคงอีกด้าน หันหลังให้เบส
 “โอ๋ๆ งอนหรอครับโต้ง อะแต่..ช้าแต่.. อย่างอนเบสนะ” เบสพูดเสียงอ้อนน่ารักใส่ผม
ไม่พอ ยังมีมาบีบนวดแขนผมอีก แหม่ ใครละจะไปทนใจแข็งได้ เจออ้อนแบบนี้
“งั้นนายให้เราจูบก่อน เราจะได้หายโกรธ”
“เห้ย โต้ง”
“ฮ่าๆ ล้อเล่นนะ บ้าดิ ใครจะไปอยากจูบนาย” ผมหันไปหาเบสอีกรอบ แกล้งพูดแซวเบส
เบสดูหน้าเสียเล็กๆ
“นั่นซินะ เรามันไม่มีเสน่ห์นิ ใครจะมาอยากจูบ”
“เบส นายตลกแล้ว อยากให้ผู้ชายมาจูบหรือไง”
“เปล่า ไม่ใช่ยังงั้น เราก็แค่คิดได้ว่า คงไม่มีใครอยากจูบกับเราหรอก”
“ไม่ใช่ยังงั้น บอกแล้ว นายมั่นใจในตัวเองหน่อยซิ ใครไม่อยากจูบนาย ช่างเค้าซิ แต่เราอยากจูบนาย...!!!”
ตายละ ผมเผลอหลุดปากไป ตอนนี้หน้าผมคงต้องแดงจัดแน่ๆ เขินวะ ผมเผลอพูดออกไปได้ไงเนี่ย
 “ขอบใจนะโต้ง ที่ให้กำลังใจเรา เราจะไม่ทำให้นายผิดหวัง เราจะมั่นใจในตัวเองมากกว่านี้”
ดูเหมือนเบสจะเข้าใจผิดว่าผมพยายามพูดให้กำลังใจ เลยไม่ได้เอะใจเรื่องผมอยากจูบเบส ก็ดีเหมือนกัน...
 “ก็นะ ...เออ ประมาณนั้นละ ฮ่าๆๆ เข้าเรื่องดีกว่า เวลาจูบนะเค้าทำกันแบบนี้ มาๆ เข้ามาใกล้ๆ ลุกขึ้นนั่งด้วย”
 ผมดึงเบสขึ้นมานั่งกับผม เราสองคนตอนนี้อยู่ใกล้กันมาก จนผมได้ยินเสียงหายใจของเบส
 “เริ่มจาก มองหน้าอีกฝ่ายก่อน จ้องไปที่ในตาอีกฝ่ายนะ”
ผมหันหน้าเข้ามาหาเบส จ้องเข้าไปในตาเค้า ตาดำเบสเป็นสีน้ำตาลเข้มผมเพิ่งสังเกตเป็นครั้งแรก ในตาเบสตอนนี้สะท้อนภาพของผม
บรรยากาศรอบตัวเราพลันเงียบโดยอัตโนมัติ ผมรู้สึกเหมือนกับจะได้ยินเสียงหัวใจเต้น แต่จะเป็นเสียงหัวใจของใคร ผมก็ไม่สามารถแยกออกได้
 ผมเพ่งไปในตาเบส แววตาเบสมีอาการสั่นไหวเล็กน้อย
“จากนั้น นายก็ค่อยๆ ยื่นหน้าเข้าไป ช้าๆ พร้อมกับยกมือข้างนึง ไปประคองหัวอีกฝ่ายนะ อีกข้างก็โอบเอวเบาๆ”

ผมยื่นมือขวาไปโอบเอวเบส มือซ้ายก็ยื่นไปจับหัวเบส ผมค่อยๆลูบไล้หัวเบสเบาๆ ผมเบสนุ่มมือมาก ผมเล่นผมเบสในมือ พลางจ้องไปในตาเบส
“นายก็ทำมือตามเราด้วยซิ” ผมบอกเบสให้เอามือทำตามผม
 เบสทำตามอย่างว่าง่าย เค้าทำท่าเหมือนจะลังเลในตอนแรก แต่ก็ยื่นมือมาโดยดี ค่อยๆ รั้งตัวผมเข้าไปหาเค้า ผมเองก็รั้งเบสเข้ามาหาตัวเองเหมือนกัน
เวลานี้ เหมือนโลกทั้งโลกจะหยุดหมุน สรรพเสียงเงียบลง จนได้ยินแต่เสียงหัวใจของเราสองคนเต้น
เบสจ้องหน้าผม สู้สายตาที่ผมส่งไปให้
มือเบสที่คลำหัวผมอยู่ ค่อยๆ จิกรั้งเส้นผม แล้วก็ผ่อนคลายเปลี่ยนมาลูบไล้อีกรอบ จิกรั้ง ผ่อนคลาย สับไปสับมา
ผมค่อยๆ โน้มตัวลงไปหาเบส เบสก็เหมือนจะไม่รู้สึกตัวว่าทำอะไรอยู่ เค้าค่อยๆ โน้มหน้ามาหาผมตามแรงรั้ง
ตาของเราสองคนยังจ้องกันอยู่
“ค่อยๆปิดตาลงนะ”
“อืม...” เบสตอบรับผม
 เวลานี้ ลมหายใจของเบส เป่าอยู่บนจมูกของผม และลมหายใจของผมก็รดอยู่บนจมูกเบส
เบสค่อยๆปิดเปลือกตาลง พร้อมกับริมฝีปากของเราสองคนที่..ใกล้กันมากขึ้น มากขึ้น
จนกระทั่ง!!!......................
--------------------------------------------------------------------------------
วันนี้ผมอารมณ์ดี เลยอยากแกล้งคนอื่น ลงมาครึ่งตอนค้างๆ ให้ทุกคนลุ้นกัน

พรุ่งนี้มาต่ออีกครึ่งตอนครับ ถ้าตื่นเร็วจะมาต่อตั้งแต่เช้าให้นะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 16 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 13-10-2010 20:32:21

ค้างอ่า แต่คงไม่ได้จูบหรอก

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 16 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 13-10-2010 21:20:16

หึหึ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 16 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: KM ที่ 13-10-2010 22:24:40

โอ๊ยยยย เซ็ง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 16 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: ltahset ที่ 13-10-2010 22:56:36

เข้ามาอ่านจนทันละ
กำลังค้างเลย
ฮ่าๆๆๆ

^^
ขอบคุณนะคะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 16 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: Ryuse ที่ 14-10-2010 00:25:56

จูบเถอะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 16 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: talentcs ที่ 14-10-2010 01:58:05

โอ้ย... ไอ้คุณชายเบส
นี่นายแกล้งโง่ หรือซื่อจริง ๆ ว่ะเนี้ย

ส่วนไอ้โต้ง นี่เป็นรัยเนี้ย
พระเวสสันดร กลับชาติมาหรือไร

กร๊าก กร๊าก
:m31: :m31: :m31:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 16 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 14-10-2010 05:05:18

แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

จนกระทั้งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

จุ๊บุจุ๊บุ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 16 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 14-10-2010 08:27:31

ง่ะ ค้าง O.o

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 16 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: jokirito ที่ 14-10-2010 11:20:20

:a5:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 16 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 14-10-2010 18:41:16

ริมฝีปากของเราสองคน แนบประกบกัน
ผมค่อยๆบรรจงสอนเบสจูบอย่างช้าๆ เน้นๆ และดูดดื่ม ริมฝีปากเบส หวานอร่อยมากจนผมแทบอยากจะกัดออกมา
ผมค่อยๆ ส่งลิ้นของผม ไปสัมผัสปากเบส
เบสก็เหมือนรู้งาน ค่อยๆ เผยอปากรองรับลิ้นผม
ผมส่งลิ้นเข้าไปควานหาความหวานจากปากเบส และเบสก็ทำเหมือนผม ค่อยๆ ส่งลิ้นกลับมา
มือที่ผมประคองหัวเบสอยู่ เปลี่ยนเป็นลูบคลำอยากโหยหา มือที่กอดเอวอยู่ ก็ดึงเบสเข้าจนหน้าท้องเบส แนบติดกับหน้าท้องผม
มือเบสที่คลำหัวผมอยู่ ก็กลายเป็นจิกดึง แรงขึ้นๆ มืออีกข้างก็ยิ่งกอดผมแน่นขึ้นๆ  ตอนนี้ผมลุกขึ้นนั่งคุกเข่าสูงเหนือเบส
ลักษณะเป็นยืนเหนือเบส และก้มลงจูบ
ส่วนเบสเปลี่ยนเป็นเงยหน้าขึ้นรับจูบจากผม
หลังจากพายุอารมณ์สงบลง ผมค่อยๆ คลายมือออก ริมฝีปากเราสองคนห่างออกจากกัน....
ผมมองไปในตาเบส ดูเหมือนเบสจะเหนื่อย หอบเล็กน้อย ตอนนี้เบสหลับตาหนีผม ไม่รู้เพราะว่าอาย หรือเพราะว่าอารมณ์ไหน
เราสองคนนั่งเงียบกันอยู่ในความมืด.......
“เอ่อ...ขอโทษนะ เราลืมตัวไปหน่อย” ผมเอ่ยทำลายความเงียบมาก่อน
“....” เบสสั่นหัวเบาๆ
“นายจะโกรธเราก็ได้นะ ....เราขโมยจูบแรกของนายไปแล้ว นายจะด่า จะว่าเราก็ได้ อย่าเงียบเลย..”
เสียงผมสั่นเล็กน้อย ด้วยความกลัว กลัวว่าเบสจะเกลียดผม
 ผมมันบ้า ทุกอย่างกำลังจะไปได้ดี ผมอุตส่าห์ตั้งใจจะกลับไปเป็นเพื่อนกับเบสแล้ว
แต่ผมก็ดันห้ามใจไม่อยู่ ขโมยจูบแรกเบสมาจนได้

“เปล่าโต้ง เราไม่โกรธโต้งเลย โต้งพยายามช่วยเรามาตลอด เรารู้โต้งหวังดีกับเรา....เราแค่ไม่รู้จะพูดอะไรเท่านั้น”
เบสลืมตาขึ้น หันมามองหน้าผม
“เอ่อ...งั้นหรอ งั้น เป็นไง จูบเป็นหรือยัง” ผมแกล้งทำเป็นเรื่องขำ
“....เป็นซิ โต้งเล่นสอนเราแบบนี้ เราไม่เป็นก็เสียชื่ออาจารย์หมด...” เบสพยายามพูดติดตลก แต่สีหน้าดูอายมาก เค้าไม่กล้าสบตาผมเลย
 “ฮ่าๆ ดีแล้วๆ อย่าให้เสียชื่อเราละ แต่พูดจริงนะ ปากเบสหวานมาก จนเราติดใจเลย ฮ่าๆ”  ผมแกล้งแซวขำๆ แต่จริงๆ ปากเบสก็หวานนะ ผมยังอยากจูบมากกว่านี้อีก
“ฮ่าๆ ขอบใจนะที่ชม ...โต้งจูบเก่งจริง ทำเอาเราเคลิ้มเลย ขอโทษนะ โต้งคงรู้สึกไม่ดีที่ต้องจูบกับผู้ชาย เพราะมาช่วยเราแท้ๆ ขอโทษที”
เอาอีกละ นิสัยขี้เกรงใจของเบส เค้าดันห่วงความรู้สึกผมมากกว่าความรู้สึกตัวเองอีก
 “เห้ยๆ ไม่ต้องคิดมาก เราจูบเพราะอยากจูบ เราไม่ถือด้วยเรื่องพวกนี้.....นายเองก็ไม่ต้องคิดมากนะ....”
“อึม....เราง่วงละ เดียวพรุ่งนี้ต้องตื่นเช้าอีก นอนกันเหอะ”
“อึม ได้”
เราสองคนล้มลงมานอน ทั้งเบสและผม หันหน้าเข้าหากัน
“ราตรีสวัสดิ์โต้ง” “ราตรีสวัสดิ์เบส”
 ผมกับเบสนอนมองหน้ากันนิดนึง ก่อนที่ความง่วงจะเข้ามาครอบงำผม และสุดท้าย ผมก็แพ้ความง่วง และคิดว่าหลับไปก่อนเบส...........
 ...

 เช้าวันเสาร์..............
 ผมค่อยๆตื่น ลืมตาขึ้นมา แสงแดดส่องเข้ามาในห้องแล้ว แสดงว่า ผมตื่นสายใช้ได้เลย
 พอหันไปมองข้างๆ เบสที่ควรจะนอนอยู่บนเตียงก็หายไปแล้ว
ผมลุกขึ้นมานั่งเหม่อซักพัก เรื่องเมื่อคืน เป็นแค่ฝัน หรือความจริงกันแน่...
ผมได้จูบเบส..........
ความหวาน ความนุ่ม ความเย้ายวนใจนั้น ยังคงติดตรึงอยู่......
 ผมลูบคลำปากตัวเองเบาๆ
 จากนั้นผมก็ยิ้มเหมือนคนบ้า ผมยิ้มด้วยสาเหตอะไร ผมยังไม่รู้ตัวเลย
หลังจากยิ้มเป็นคนบ้าได้ซักพัก ผมหันไปมองนาฬิกา
 โอ้ว....9โมงเช้าแล้ว
สงสัยเพราะหลายวันนี้ ผมเหนื่อยเกินไป ทั้งร่างกาย และใจ หลายวันมานี้ ผมมีเรื่องให้ต้องคิดมาก ทั้งเครียด ทั้งเศร้า
พอได้รับการผ่อนคลายจากเหตุการณ์เมื่อคืน มันเลยทำให้ผมมีความสุข เมื่อคืนผมฝันดีมากๆ
ผมฝันว่าได้ไปเดทกับเบสที่ไหนซักแห่งที่ผมไม่รู้จัก รอบข้างเต็มไปด้วยดอกไม้สวยงาม เราคุยกันหลายเรื่อง เราหยอกล้อเล่นกันเหมือนกับคู่รัก หลังจากนั้น ผมก็จำไม่ได้แล้วว่า ฝันอะไรต่อ....
ผมค่อยๆ บิดขี้เกียจลุกขึ้นมาจากเตียง หันไปมองที่โต๊ะหนังสือ มีกระดาษแผ่นนึงวางอยู่
 สงสัยเบสจะเขียนทิ้งเอาไว้...แล้วเบสหายไปไหน?.........
ในใจผม เกิดลางสังหรณ์บางอย่าง ที่ไม่ค่อยดีเท่าไร
ใจผมเต้นแรงรัว เหมือนรู้ว่าจะมีเรื่องร้ายๆ เกิดขึ้นกับผม.. หรือว่า...

ไม่ๆ ผมต้องไม่คิดไปในทางร้ายก่อนซิ เมื่อคืนยังมีความสุขดีอยู่เลย พระเจ้าคงไม่ใจร้ายกับผมเกินไปนะ
ผมหยิบกระดาษแผ่นนั้นขึ้นมา แล้วก็อ่านมัน กระดาษแผ่นนั้นเบสเขียนเอาไว้จริงๆ ข้อความคือ.............
 ...................................................................................

มาต่อแล้ว ขอโทษครับ เมื่อเช้าตื่นเร็วไม่พอลงให้ กลับจากที่ทำงานก็ลงให้ทันที ตอนนี้ผมไม่ได้ตัดฉับนะ คุณดรีม
เขาตัดไว้ก่อนหน้าแล้ว แล้วก็เรื่องนี้ในอีกบอร์ดที่คุณดรีมลงใกล้จบเต็มทีแล้วครับ ดังนั้นไม่ช้าทุกคนจะได้อ่าน
แน่ๆ ไม่นานเกินรอครับผม

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 16 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 14-10-2010 19:38:59

หืม...ช่วงแรกเกือบงอนไรเตอร์ล่ะ
แต่พอลงมามีต่อข้างล่างก็เลยไม่งอนแระ
แล้วก็เผลอเคลิ้มไปกับรสจูบอ่ะ(แก๊..แกไปจูบกะเค้าเหรอ)
แต่...ก็ต้องค้างอยู่ดีอ่ะ ก็มันอยากรู้อ่ะว่า "ลิตเติ้ลเลตเตอร์โนแตมป์" นั่นน่ะ เบสเขียนว่าไร

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 16 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: KM ที่ 14-10-2010 20:04:11

เบสไปเดท พระเจ้า

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 16 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 14-10-2010 20:33:26

แง๊ ๆ ๆ ไม่เอา ไม่เดทนะ ไม่จูบกับหนิงด้วย

กับโต้งคนเดียว

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 16 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 14-10-2010 21:41:20

เค้าจูบกันแล้วอะ :man1:

รู้สึกว่าพักหลังๆ นี่จะทำคนอ่านค้างหลายตอนนะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 16 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 14-10-2010 22:08:37

ข้อความไรเอ่ย??

หรือบอกว่าจะกลับดึก :jul3:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 16 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: DexTunG ที่ 15-10-2010 01:40:16

:z2: :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 16 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 15-10-2010 02:10:45

ยัยหนิงนี่ท่าทางจะแผนสูงนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 16 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 15-10-2010 08:16:52

:L1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 16 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 15-10-2010 08:51:05

เบสรู้ใจตัวเองยัง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 16 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: jokirito ที่ 15-10-2010 09:38:52

สาบแช่งให้เบสอกหักอีกรอบไวๆ จะบาปมั้ยเนี่ย แต่ว่าเบสทั้งหล่อทั้งรวย หลอกก็ง่ายแบบนี้ โต้งต้องรออีกนานแน่เลยงิ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 16 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 15-10-2010 18:38:34

*****ตอนที่ 17 *****
“ถึงโต้ง เสาร์กับอาทิตย์นี้ เราจะไปเที่ยวหัวหินกับพวกหนิงนะ เราว่า เราบอกโต้งแล้วละ แต่กลัวโต้งจะเป็นห่วง  กลับวันอาทิตย์บ่ายๆ นะ แต่เราว่าจะแวะกลับบ้านตัวเองก่อน ไว้วันจันทร์เราค่อยกลับไปบ้านโต้งนะ วันอังคารอย่าลืมละ มีนัดกับเราไว้ แล้วเจอกัน เบส “

เออใช่ เบสบอกผมแล้วนิหว่า ว่าจะไปเที่ยวกับหนิง ผมลืมไปเลย
เบสผู้ขี้เซา ตื่นก่อนผม แสดงว่าเค้าคงตื่นเต้นดีใจมากที่จะได้ไปเที่ยว...
เฮ้อ....ยังไง เบสก็ชอบหนิงละนะ เฮ้อ..........เลิกหวังลมๆ แล้งๆ ได้แล้ว
ถึงเราจะได้จูบแรกเบสไป แต่มันก็แค่นั้นละ ไม่สามารถเปลี่ยนความจริงได้ ว่าเบสกับเราเป็นแค่เพื่อนกัน
หลังจากยืนทำใจซักพัก ผมก็เดินไปเข้าห้องน้ำ ทำกิจวัตรประจำวันของตัว
พอผมออกมา กระทั่งพี่เอก พี่ป.โท เพื่อนร่วมบ้านเช่าผม ก็ไม่อยู่แล้ว ผมรู้ได้จากโพสอิท ที่แปะไว้หน้าห้องพี่เค้า
ตอนนี้ เหลือผมตัวคนเดียวในบ้าน....
 ทุกคนต่างก็มีทางเดินชีวิตของตัวเอง
 เบส คงกำลังสนุกกับหนิงและเพื่อนๆ บนรถระหว่างเดินทางไปหัวหิน
 พี่เอกก็คงกำลังเครียดเรื่องแม่ยายอยู่บนรถกับแฟน
แม่กับพ่อของผม ก็คงกำลังไปสนามบิน เพื่อบินไปเที่ยวเมืองจีนกับทัวร์
ไอ้เก่งก็คงอยู่ระหว่างทางไปหัวหินกับแฟน
ไอ้ต่อก็คงไปหาพี่บอลของมัน เพื่อจะเดินทางไปเชียงใหม่
แล้วผมละ?....................
 
นั่งกินข้าวเช้าคนเดียว และแน่นอน ข้าวเที่ยงก็คงกินอยู่คนเดียวเหมือนเดิม
ตกเย็นก็ไปทำงานเสิร์ฟกับพี่เก๋
วันหยุดยาวๆ แบบนี้ ผมกลับไม่มีโปรแกรมไปไหนเลย ไม่มีใครชวนผมไปไหนเลย
ทำไมผมเหงาจัง
ไม่ๆๆ ผมจะเหงาทำไม เรื่องปกติละนะ ทุกคนก็มีชีวิตของตัวเอง ผมก็มีชีวิตแบบผม อย่าคิดมากเลย คนเราควรมีความสุขกับปัจจุบันมากกว่า
 หลังจากอาบน้ำแต่งตัว กินข้าวเช้าแล้ว ผมก็เตรียมตัวไปหาท่านอาจารย์ที่ปรึกษา ผมมีนัดคุยเรื่องงานตอนเที่ยง
ถ้าวันนี้คุยงานเสร็จไว ผมจะได้ไปดูหนังตอนบ่ายๆ แล้วกลับมาทำงานต่อตอนเย็น ผมวางแผนวันนี้เตรียมไว้ละ
 .......................................
 ผมไปถึงมหาวิทยาลัยตั้งแต่ก่อนเที่ยง พอเดินเข้าไปแถวห้องพักอาจารย์ก็พบพี่เบิร์ดมาถึงก่อนแล้ว
 “สวัสดีครับพี่เบิร์ด อาจารย์มาหรือยังอะพี่”
 “ยังเลยโต้ง พี่ก็มานั่งรอได้ซักพักละ เมื่อกี้อาจารย์เพิ่งโทรมาบอกพี่ว่า ติดธุระด่วน จะเข้ามาตอนบ่ายๆ"

“ท่านบอกว่า ให้พวกเราไปกินข้าวกันก่อน ค่อยมาเจอกันอีกทีตอนบ่าย2 นะ โต้งกินข้าวมาหรือยังละ”
 “ยังเลยครับ ว้า...นึกว่าอาจารย์จะเลี้ยงข้าวซะอีก อดเลย”
 “ฮ่าๆ ไม่เป็นไร เดียวพี่เลี้ยงโต้งเองก็ได้ ไปกินข้าวกันเหอะ เด๋ียวค่อยกลับมาอีกที”
 “เย้...พี่เบิร์ดใจดีที่สุดเลย ไปกินข้าวกันๆ พี่อยากกินอะไรละครับ”
“อะไรก็ได้ พี่เป็นคนง่ายๆนะ โต้งละ อยากกินอะไร”
“งั้น ไปร้านมุมสบาย ตรงเยื้องมหาลัยไหมพี่ มีเวลาตั้งเยอะ “
“ได้ ร้านนี้ก็ได้ เดี๋ยวไปรถพี่ละกัน”
 “โอเคครับ ผมไม่มีรถหรอก ยังไงก็ได้”
 หลังจากนั้นผมก็นั่งรถพี่เบิร์ดไปกินข้าวกลางวันกัน
 ผมได้คุยทำความคุ้นเคยกับพี่เบิร์ดมากขึ้นกว่าแต่ก่อน พี่เบิร์ดเรียนปี4แล้ว และกำลังวางแผนจะต่อ ป.โท ทันทีเลย
 เนื่องจากพี่เค้าเรียนดี ท่านอาจารย์เลยทำเรื่องขอทุนให้ ไปต่อที่มหาวิทยาลัยต่างประเทศ ตอนนี้กำลังเดินเรื่องอยู่
 พี่เบิร์ดเป็นคนคุยสนุก รอบรู้ในหลายๆ เรื่อง บวกกับเป็นคนง่ายๆ สบายๆ เหมือนผม ทำให้เราสองคนคุยกันถูกคอมาก จนทำให้ผม ลืมเรื่องเครียดๆ ช่วงนี้ไปได้
 “จริงๆ วันนี้ผมว่า ถ้าคุยงานเลิกเร็วจะไปดูหนังซะหน่อย อดเลย กว่าอาจารย์จะมา กว่าจะคุยเสร็จ”
“โต้งก็ไปดูตอนเย็นได้นิ”
 “ไม่ได้หรอกพี่เบิร์ด ผมทำงานพิเศษตอนเย็นนะ ที่ร้านอาหารครัวคุณเก๋นะครับ เป็นเด็กเสิร์ฟร้านนั้นนะ”
 “ร้านนั้นพี่รู้จักนะ เคยไปกินบ้าง แปลก พี่ไม่เคยเห็นโต้งเลย”
“แหม่พี่ พี่คงไม่ได้สังเกตมากกว่ามั้ง”
“หล่อๆ แบบโต้ง มีหรือพี่จะไม่เห็น สงสัยคงเป็นวันเราไม่ได้ทำงานมากกว่า”
“คงงั้นละพี่”
“โต้งขยันนะ ไหนจะเรียนดี ช่วยงานอาจารย์บ่อยๆ งานพิเศษก็ทำ”
“ไม่หรอกพี่ บ้านผมจนตะหากละ เลยต้องขยัน แล้วผมก็ไม่ได้เรียนดีเว่อร์อะไรพี่ คนเก่งกว่าผมยังมีอีกเยอะ”
“ไม่หรอก โต้งเป็นเด็กดี อาจารย์ยังชมโต้งกับพี่บ่อยๆ เลย แล้วนี่ยังจะไปดูหนังอีกหรือเปล่า”
“ก็คงเป็นพรุ่งนี้แล้วพี่ ยังไงผมก็ว่าง”
“อ้าว ไม่ได้ไปไหนกับแฟนหรอ”
“โอ้ย พี่ ผมยังไม่มีแฟน “
“งั้นหรือ” พี่เบิร์ดทำท่าครุ่นคิด
“นี่เพื่อนๆ ผมก็ทิ้งผมหนีไปเที่ยวกันหมด ผมเลยอยู่คนเดียวนี่ละ”
“อึม เหมือนพี่เลย พี่ก็ไม่รู้จะทำอะไร เพื่อนๆ พี่ก็ชวนไปเที่ยวนะ แต่พี่รับปากอาจารย์ว่าจะมาช่วยงานท่าน เลยแคนเซิลทางเพื่อนๆ ไป”
“โธ่ พี่ น่าสงสารๆ ฮ่าๆๆ”
“งั้นโต้งไปดูหนังกับพี่ไหม” พี่เบิร์ดถามด้วยสีหน้าจริงจัง
“เอาดิพี่ พรุ่งนี้กี่โมง ผมว่างอยู่แล้ว”
“งั้น เจอกันก่อนซัก 11 โมงไหม กินข้าวเสร็จก่อนค่อยไปดูหนังกัน” พี่เบิร์ดถามผมด้วยน้ำเสียงกระตือรือร้น
“ได้เลยพี่”
 หลังจากนั้นผมกับพี่เบิร์ดก็คุยกันอีกหลายเรื่อง ผมรู้สึกเข้ากันได้ดีกับพี่เบิร์ดอย่างบอกไม่ถูก อาจจะเพราะเราเป็นเกย์เหมือนกันมั้ง
ผมไม่ค่อยมีเพื่อนเกย์เท่าไรหรอก แต่เอาจริงๆ ผมก็ยังไม่แน่ใจหรอกว่าพี่เบิร์ดเป็นเกย์ปะ เพราะผมยังไม่ได้ถามตรงๆ ถึงดูภายนอกก็รู้เหอะ
แต่ไม่แน่นะ พี่เค้าอาจจะเป็นพวกผู้ชายเมโทรก็ได้
ตอนบ่าย เรารีบไปหาอาจารย์กันก่อนบ่าย 2 นั่งคุยกันอยู่หน้าห้องอาจารย์อยู่นาน จนท่านอาจารย์มาถึงตอนบ่าย 2โมง 15
“ขอโทษทั้ง 2คนนะที่ขอให้ช่วยแล้วยังต้องมารอ พอดีครูต้องรีบไปหาท่านอาจารย์สมโชคมานะ”  ท่านอาจารย์สมโชค เป็นอาจารย์อาวุโสประจำภาควิชา แล้วเห็นว่าเป็นอาจารย์เก่าของอาจารย์ที่ปรึกษาผมด้วย สมัยท่านยังเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยนี้ตอนสาวๆ
 “ครูมีข่าวดีมาบอกพวกเธอ เพื่อเป็นการขอบใจที่พวกเธอจะมาช่วยโปรเจคนี้ ช่วงเดือนตุลาคมช่วงปิดเทอมนะ ครูมีกำหนดไปทำงานเรื่องโปรเจคนี้ที่ต่างประเทศ
และครูได้คุยกับท่านอาจารย์สมโชคแล้ว จะพาพวกเธอสองคนไปทำงานด้วย เรื่องค่าใช้จ่าย ครูรับผิดชอบเอง ให้มหาวิทยาลัยรับรองพวกเธอ”
 “จริงหรือครับครู เราสองคนก็ได้ไปด้วยหรือครับ” ผมรีบถามท่านอาจารย์ด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น
“ใช่ แต่แน่นอนว่าแค่ระยะสั้น 2อาทิตย์นะ เพราะยังงั้นครูเลยหาข้ออ้างพาพวกเธอไปได้”
“เอ่อ...แล้วอาจารย์ต้องเสียเงินให้พวกผมด้วยหรือครับ เกรงใจอะครับ” พี่เบิร์ดแย้งขึ้น
พี่เบิร์ดเป็นคนขี้เกรงใจ และใส่ใจคนอื่นกว่าที่ผมคิด ผมเริ่มประทับใจในตัวพี่เค้า พี่เบิร์ดมีหลายๆ ด้านที่คล้ายเบส แต่พี่เบิร์ดมีความมั่นใจ และความกล้าที่มากกว่าเบส
“นั่นซิครับ ถ้าอาจารย์ต้องเสียเงิน ผมว่า ผมไม่ไปจะดีกว่า”
“พวกเธอไม่ต้องห่วงหรอก โปรเจคนี้ถ้าทำสำเร็จ ครูก็ได้ประโยชน์เอง แค่เลี้ยงพวกเธอที่มีน้ำใจมาช่วยครูแค่นี้ ขนหน้าแข้งครูไม่ร่วงหรอก อีกอย่างเธอ 2คนก็คอยช่วยครูมาตลอด ตั้งหลายโปรเจคแล้ว ถือซะว่าเป็นค่าจ้าง”
จริงอยู่ว่าอาจารย์ที่ปรึกษาผมเป็นลูกหลานตระกูลใหญ่ในภาคเหนือ ร่ำรวยมหาศาล แต่ผมก็ยังเกรงใจอยู่ดี
“เอาเหอะๆ เดี๋ยวค่อยคุยเรื่องนี้กันอีกที ตอนนี้มาเข้าเรื่องที่ครูอยากให้พวกเธอช่วยก่อนดีกว่า”
 จากนั้นพวกผมก็คุยกันเรื่องงานต่อ ซึ่งกว่าจะเสร็จ ก็ปาไป 5โมงเย็น

สรุปว่า จากนี้ไปพวกผมจะต้องพลัดกันมาช่วยงานอาจารย์ทุกวัน ในเวลาว่างหลังเลิกเรียน ซึ่งกรณีผม ตอนเย็นติดทำงานพิเศษ
อาจารย์ก็ขอให้ผมเข้างานสายไปหน่อย 1 ชม.ในตอนเย็น แล้ววันเสาร์ให้เข้ามาทำงานช่วงบ่าย
หลังจากคุยเรื่องงานเสร็จ ผมกับพี่เบิร์ดก็ลาท่านอาจารย์ออกมาจากห้องพักครู
“เดี๋ยวผมไปทำงานละคับพี่ ลาเลยละกัน เจอกันพรุ่งนี้ครับ”
“เดี๋ยวซิโต้ง เดียวพี่ไปหาอะไรกินที่ร้านโต้งเลยละกัน เอ่อ..พี่ขอเบอร์โทรโต้งได้ไหม”
“ได้ซิครับ จากนี้ไปยังต้องทำงานด้วยกันอีกนาน เบอร์ผมนะครับ 081-***-**** ครับ”
“งั้นเดี๋ยวพี่ยิงเข้าไปนะ แล้วเซฟไว้ละ”
หลังจากนั้นผมกับพี่เบิร์ดก็ไปที่ร้านพี่เก๋กัน ผมทำงาน พี่เบิร์ดก็สั่งอาหารมาทาน เนื่องจากเป็นวันเสาร์ บวกกับหยุดยาว เลยยังไม่มีคนเท่าไร
พี่เก๋บอกว่า ช่วงนี้เธอให้พนักงานคนอื่นหยุดไปก่อน แล้วค่อยมาเข้างานวันจันทร์ อังคารแทนผม
พี่เบิร์ดดูท่าจะเข้ากันได้ดีกับพี่เก๋ ชวนพี่เก๋คุยอะไรกันตั้งหลายอย่าง
ส่วนผม ยืนว่างงานอยู่ ก็เข้ามาแจมบ้างเป็นระยะๆ
พอพี่เบิร์ดอิ่มแล้ว ก็ลาผมกลับบ้านไปก่อน ส่วนผม อยู่ทำงานแบบว่างๆ จนถึง 4ทุ่ม
วันนี้เลิกงานไว เพราะเก็บร้านได้ไว จากนั้นผมก็กลับบ้าน
บ้านที่ตอนนี้ไม่มีใครอยู่เลย ผมนั่งเหงาๆ ดูทีวีอยู่คนเดียว
เมื่อก่อนผมอยู่ได้นะ ทำไมมาวันนี้ ผมรู้สึกไม่คุ้นเลย ทุกวันๆ จะต้องมีใครบางคนอยู่คอยเป็นเพื่อนผม
เพียงแค่อาทิตย์เดียวที่ได้อยู่กับเบส ผมเปลี่ยนไปขนาดนี้เลยหรือเนี่ย
ไม่ได้ละ ผมต้องเปลี่ยนตัวเองบ้าง กลับมาอยู่คนเดียวให้ได้ ไม่งั้นวันนึงพอเบสจากไป ผมคงทนไม่ได้แน่ๆ
เนื่องจากอารมณ์ผมวันนี้ไม่ค่อยดี เลยจะทำอะไรก็ไม่สนุก ผมเลยตัดสินใจปิดทีวีไปอาบน้ำ
ทั้งๆ ที่วันหยุดแบบนี้ ผมน่าจะนอนดึก
หลังจากอาบน้ำ ผมก็นอนทันทีเลย
แต่ถึงยังงั้น ผมก็นอนไม่หลับ คิดถึงคนที่เคยนอนอยู่ข้างๆ คิดถึงคืนที่เรานอนกอดกัน
และพอคิดถึงจูบเมื่อคืน มันก็ทำให้ผมยิ่งกระสับกระส่าย ผมอยากโทรหาเบสมากๆ แต่ก็กลัวว่าเค้าจะรำคาญผม
เวลานี้ เค้าอาจจะกำลังสนุกอยู่กับกลุ่มเพื่อนใหม่ กำลังเข้าด้ายเข้าเข็มกับหนิงอยู่หรือเปล่า
หรือว่าเค้ากำลังจะจูบกัน....เหมือนที่ผมสอนเบสจูบไปเมื่อคืน
ยิ่งคิดยิ่งทรมาน ผมนอนกลิ้งไปกลิ้งมาบนเตียง หงุดหงิดจนนอนไม่หลับ
ผมต้องเลิกคิดได้แล้ว แต่อีกใจผมก็อยากโทรหาเบสมากๆ
ผมลุกขึ้นมานั่ง ในความมืด ผมยื่นมือไปหยิบมือถือมา......อยากกดโทรหาเบสใจจะขาด แต่จะโทรไปว่าอะไร
แกล้งทำเป็นสอบถามสถานการณ์แบบเพื่อนดีไหม หรือว่าผมจะบอกไปตรงๆ ว่าผมคิดถึงเบส
ผมอดน้อยใจไม่ได้ที่เบสไม่โทรหาผมเลย ไม่แม้แต่จะเมสเสจมาบอกว่าถึงหัวหินแล้ว
ขณะที่ผมกำลัง ลังเลว่าจะกดมือถือหรือไม่ มือถือผมก็ดังขึ้นมา ผมสะดุ้งตกใจเล็กน้อย ก้มไปมองที่หน้าจอ
พบว่า คนที่โทรมาก็คือ..............
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
เอามาให้เต็มๆ บทแล้วนะครับ แต่ว่าค้างเพราะคุณดรีมตัดตอนนี้ไว้แค่นี้ มาแจ้งเพ่ิมเติมคือว่า เรื่องนี้จบแล้วนะครับ
แต่กำลังอ้อนขอตอนพิเศษอยู่ ผมก็จะยังลงให้อย่างสม่ำเสมอ ไม่ให้น้อยหน้ากว่าบอร์ดอื่นนะครับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 17 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: jokirito ที่ 15-10-2010 19:18:06

พี่เบิร์ด หรือ พี่เบส กันล่ะนี่

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 17 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: Wr@iTh ที่ 15-10-2010 20:10:11

เบสระวังน้า...โต้งมีตัวเลือกแล้วรู้ป่ะ?
ถ้ายังบื้ออีกโดนทิ้งไม่รู้ด้วย :m16:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 17 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 15-10-2010 20:16:03

:L1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 17 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 15-10-2010 20:27:47

สุดท้าย ......โต้ง คู่กะพี่เบิร์ด

ตึง!!!!~

คนอ่านเฮ :jul3:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 17 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: KM ที่ 15-10-2010 20:39:19

เอานะอย่าทำเบสเสียใจละโต้ง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 17 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: anajulia ที่ 15-10-2010 20:44:43

อืม ทุกคนก็มีทางของตัวเอง
โต้งก็ลองเปิดใจดูสิ ไม่แน่หรอกนะ ถ้าเบสไม่ได้รักโต้งแบบอื่นนอกจากเพื่อนจริงๆ
พี่เบิร์ดอาจจะเป็นคนที่ช่วยให้โต้งพ้นจากความเจ็บเร็วขึ้นก็ได้ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 17 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 16-10-2010 01:46:28

มารอตอนเบสถูกดุดพลัง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 17 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: DexTunG ที่ 16-10-2010 02:05:45

:z2: :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 17 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 16-10-2010 10:47:03

พี่เบิร์ดมาดามใจโต้งที...สงสารอ่ะ :z3:

เมื่อไหร่เบสจะรู้ใจตัวเองซักทีเนี่ย...โต้งเศร้ามามากแล้วนะ อย่างนี้ต้องได้ตัวกระตุ้นอย่างพี่เบิร์ดมาช่วยเร่งปฏิกิริยา o18

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 17 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 16-10-2010 11:06:53

ยกโต้งให้พี่เบิร์ดไปเลยดีกว่านะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 17 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: WhatLoveIs ที่ 16-10-2010 13:15:45

:L2: :L2: :L2:

เพิ่งได้มาอ่านค่ะ

ขอติดตามต่อไปนะคะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 17 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 16-10-2010 15:46:40

เลือกคนใหม่เลย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 17 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 16-10-2010 16:47:19

***** ตอนที่ 18 *****
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
ผมก้มลงไปมองที่หน้าจอ เป็นพี่เบิร์ดโทรมา
“ฮัลโหล สวัสดีครับพี่เบิร์ด”
“โต้งหรอ โทษที นอนหรือยังครับ”
“ยังครับพี่ ว่าไงหรอครับ มีอะไรปะ”
“...คืองี้....เอ่อ...พี่จะบอกว่า ให้พี่ไปรับหรือเปล่าพรุ่งนี้ละ”
“โหย พี่ ไม่ต้องก็ได้ จะอ้อมเปล่าๆ ผมไปเองก็ได้ ขอบคุณครับ”
“ก็ไม่อ้อมหรอก พี่มีธุระแถวนั้นตอนเช้าพอดี คือพี่จะเอารายงานไปให้เพื่อนที่อยู่หอแถวหน้ามอ พอดี เลยว่าจะถามโต้งว่าไปพร้อมกันเลยไหม แต่ถ้าโต้งไม่สะดวกก็ไม่เป็นไรนะ ไปเจอกันที่ห้างเลยก็ได้”
“อ้าว งั้นหรือครับ ถ้าพี่แวะมาแถวนี้ งั้นผมขอติดรถไปด้วยเลยละกันพี่”
“โอเค งั้นพรุ่งนี้ 10โมงเจอกันแล้วกัน” น้ำเสียงพี่เบิร์ดดูดีใจอย่างบอกไม่ถูก
“พี่รู้หรอบ้านผมอยู่ไหน”
“ก็เห็นโต้งบอกว่าแถวนั้นนิ ไหนอยู่แถวไหน จะให้พี่ไปรับแถวไหนว่ามา”
ผมก็นัดแนะกับพี่เบิร์ดว่าจะให้เลี้ยวเข้าซอยไหน เข้ามาหาผมยังไง หลังจากคุยกันเรียบร้อย ผมก็วางสาย
ในอกมันร้อนวูบๆ ผมรู้สึกว่าพี่เบิร์ดน่าจะชอบผม ผมเองก็ไม่ได้รังเกียจพี่เบิร์ดอะไร พี่เค้านิสัยก็ดี หน้าตารูปร่างก็ดี ไม่แพ้เบสเลย
แต่อีกอย่างที่เหนือกว่าเบสคือ พี่เบิร์ดเป็นเกย์ เค้าพร้อมที่จะมารักผู้ชายแบบผม.......
 แต่ลึกๆ ในใจผมบอกว่า ไม่มีใครแทนที่เบสได้......แต่เวลานี้ ผมต้องการใครซักคนที่จะมาเคียงข้างผม เพื่อชดเชยความรู้สึกโหยหาในตัวเบส
ในตอนที่ผมกำลังสับสน มือถือผมก็ดังขึ้นอีกครั้ง
เบส !!! เบสโทรมา
ผมลังเลอยู่ครู่นึง แล้วก็กดรับสายเบส
 “ฮัลโหล ไงมีอะไร โทรมาซะดึกเชียว” ผมทักเบส
“ฮัลโหลลลลล โต้งหรอค้าบบบบ ราตีสาหวาดดดด” น้ำเสียงเบสหวานเยิ้ม เสียงแบบนี้ กำลังเมาแน่ๆ
“เบสๆ ทำไมเมาแบบนั้นละ เห้ย มีสติหรือเปล่าเนี่ย”
“มีสาติ ค้าบบบ เบสคิดถึงโต้งเลยโทร มะหา โต้งกินข้าวยังค้าบบบบ” เบสยังคงพูดยานคางอยู่
“กินแล้วๆ เห้ย เมาก็ไปนอนซิ แล้วตอนนี้อยู่ไหน”
“อยู่คอนโดเพื่อนหนิงอะค้าบบบบ เค้าชวนเรากินเหล้ากันนะ ตอนนี้ก็ยังกินกัน แต่ เรากินไม่เก่ง เลยรู้สึกทนไม่ไหวแล้ว เลยขอตัวมานอนก่อน เอิ่มมมม เห้อ.....แย่ จัง มึนๆ แบบนี้แล้วคิดถึงโต้งอะ ถ้าโต้งอยู่ข้างๆ ต้องช่วยอะไรเราได้แน่ๆ ฮ้าวววว...”
“ไปนอนซะซิ แล้วนี้นอนกันยังไง”
“ก็คอนโดมันมี 2 ห้องนอนพอดีไง ห้องนึงยกให้พวกผู้หญิง อีกห้องเบสกับเพื่อนผู้ชายอีกคน ก็มีมากัน 4คนละนะ มีหนิง จิ๊บ คนที่โต้งเคยเจออะ แล้วก็ เพื่อนชายหนิงคนนึงชื่อชิน แต่นี่เห็นชินบอกว่า กำลังจีบจิ๊บอยู่ นะ เค้าขอให้เราช่วยๆ หน่อย ไม่รู้ช่วยอะไรนะโต้ง แต่เราก็รับปากไปละ ฮ่าๆๆ เราจะได้ช่วยคนจีบกันด้วย ขำดี”
เบสพูดพล่ามใหญ่เลย แต่นั่นยิ่งทำให้ผมเป็นห่วงเบส เบสเวลานี้ไม่มีสติเหมือนปกติ อาจจะทำอะไรที่ไม่ดีก็ได้
หลังจากกำชับให้เบส ระวังตัวแล้วรีบๆนอนซะ ผมก็วางสาย ก่อนวางสาย เบสก็กล่าวราตรีสวัสดิ์ผม เหมือนเช่นเคย ที่เราพูดกันก่อนนอน
“ราตรีสวัสดิ์โต้ง” “ราตรีสวัสดิ์เบส” ประโยคเหล่านี้ แทบจะเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้ก่อนนอนของผมไปซะแล้ว

หลังจากวางสาย ผมก็ยังคงกระสับกระส่ายด้วยความเป็นห่วงเบส เบสเวลานี้จะเป็นอะไรหรือเปล่า
ผมนึกถึงเก่ง ตอนนี้เก่งมันก็อยู่หัวหินนิ อาจจะช่วยอะไรได้บ้างก็ได้....เอาไงดี
แต่ผมไม่อยากโทรไปกวนเก่งตอนนี้เลย มันอาจจะอยากสวีทกับแฟนมันก็ได้....
ผมนอนกระสับกระส่ายคิด วกวนไปมาได้ประมาณ เกือบครึ่งชั่วโมง
เสียงโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้นอีกครั้ง
ผมรีบกระเด้งไปรับโทรศัพท์ในทันที
“ฮัลโหล เบสหรอ มีอะไรปะ เกิดอะไรขึ้น” ผมรีบกรอกคำถาม รัวไปอย่างรวดเร็วทันทีที่เห็นว่าคนที่โทรมาคือเบส
“โต้ง ทำไงดี เพื่อนหนิงนะ ที่ชื่อชิน ....เมื่อกี้เค้ามาขอให้เราไปนอนกับหนิง เพราะเค้าอยากนอนห้องเดียวกับจิ๊บ เราทำไงดีโต้ง....”
น้ำเสียงเบสตอนนี้ดูหายเมาไปเลย คงเพราะร้อนใจ
“แล้วนายโทรมาหาเราทำไม นายไม่ได้อยากใกล้ชิดหนิงอยู่แล้วหรอ....” ผมแกล้งถามเบสกลับไป
“ไม่ใช่ยังงั้น เราแค่รู้สึกดี กับหนิง แต่เรายังไม่แน่ใจว่าเราอยากเป็นแฟนกับหนิงหรือเปล่า... แล้วชายหญิงนอนห้องเดียวกัน มันยังไงก็ไม่ดีอะ เราไม่อยากอยู่แล้ว ทำไงดีโต้ง”
“สรุป นายไม่อยากนอนห้องเดียวกับหนิงใช่ไหม?”
“ใช่โต้ง เราว่ามันไม่เหมาะสม”
“แล้วนายทำไมไม่ขับรถออกมาหาโรงแรมละ”
“ตอนนี้เราเมามาก คงขับรถไม่ไหวโต้ง แล้ว....โรงแรมช่วงหยุดยาวก็เต็มหมด เราจะหาจากไหนได้”
“งั้น...เอางี้ รอสักครู่ เด๋ียวเราให้เก่งไปรับ เก่งมันก็อยู่แถวนี้พอดี รอแป๊บนะ เดียวเราโทรกลับ นายบอกชื่อคอนโดมาละกัน นายหาทางถ่วงเวลาไว้ก่อนนะ ”
“ได้โต้ง เราจะรอนะ เราเชื่อว่าโต้งต้องช่วยเ่ราได้” น้ำเสียงเบสดูโล่งใจ
เบสไว้ใจผม ผมต้องช่วยเบสให้ได้
ตอนนี้ผมก็ร้อนใจพอๆ กับเบสละ ผมไม่อยากให้เบสอยู่ห้องเดียวกับหนิงเหมือนกัน จะว่าผมหึง ผมหวงก็ได้ แต่ผมคิดว่า ผู้หญิงอย่างหนิงไม่เหมาะสมกับเบส เธอดูร้ายกาจเกินไป...ผมต้องขัดขวาง
ไม่รู้ว่า เหตการณ์ที่เกิดขึ้น เป็นความคิดของเพื่อนหนิงเท่านั้น หรือว่าหนิงก็รวมหัวด้วย เพื่อจะรวบหัวรวบหางเบส
ผู้หญิงสมัยนี้ ไว้ใจได้ที่ไหนละ น่ากลัวกว่าผู้ชายบางคนอีก
-----------------------------------------------------------------------------
ดึกๆ ถ้าไม่ขี้เกียจจะเอาส่วนที่เหลือมาให้นะครับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 18 (1/3)
เริ่มหัวข้อโดย: talentcs ที่ 16-10-2010 17:46:49

เอาล่ะโว่ย คล้ายกับว่ามีทางเลือกให้เดิน หลายแพร่งล่ะ
สู้ ๆ นะ โต้ง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 18 (1/3)
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 16-10-2010 17:53:20

:L1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 18 (1/3)
เริ่มหัวข้อโดย: Wr@iTh ที่ 16-10-2010 19:21:07

โหยยยย....ดูจากนิสัยยายหนิงแล้ว
วางแผนไว้ชัวร์ๆ :m16:
โต้ง รีบๆช่วยเบสเร็วเข้า :serius2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 18 (1/3)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 16-10-2010 21:58:50

ผมรีบโทรไปถามเก่งเพื่อขอความช่วยเหลือ
ระหว่างที่ผมรอสายเก่ง ผมตื่นเต้นมาก เพราะไม่รู้ว่าเก่งมันจะรับสายผมหรือเปล่า เวลานี้นอกจากมันแล้วผมไม่รู้จะพึ่งใคร
“ฮัลโหล มีไรวะไอ้โต้ง โทรมาซะดึก”
“เก่ง เก่งตอนนี้อยู่ไหน กูมีเรื่องจะให้ช่วย”
“เห้ย มีไรวะไอ้โต้ง ว่ามาเลย”
หลังจากนั้นผมก็เล่าให้เก่งฟังคร่าวๆ ว่า ผมอยากให้เก่งไปรับเบสที่คอนโดชื่อนี้ๆ
เก่งบอกจะไปถามฟร้อนของคอนโดให้ เพื่อเจ้าหน้าที่ ที่นี่จะรู้จักทาง
หลังจากนั้นเก่งก็วางสายไป
ผมรอโทรศัพท์เก่งด้วยใจกระวนกระวายเป็นอย่างมาก ผ่านเวลานาทีราวกับปี
10นาทีให้หลัง เก่งก็โทรมาบอกว่า คอนโดของเพื่อนหนิง กับคอนโดต่อ อยู่บนถนนเส้นเดียวกัน ไม่ห่างกันมากนัก
เด๋ียวเก่งจะยืมรถมอไซพี่ยามขับไปรับเบสมา ผมรีบขอบคุณเก่งเป็นอันมาก มันอุตส่าห์ยอมเสียเวลาที่จะได้อยู่กับแฟนมาช่วยผม
 “ขอบใจวะเก่ง กูขอโทษที่มารบกวนมึง นอกจากมึงแล้วกูไม่รู้จะพึ่งใครแล้ว”
“เห้ยไม่ต้องห่วงเพื่อน กูเป็นเพื่อนกับมึงมาก็นาน มึงไม่เคยขอความช่วยเหลืออะไรเพื่อนๆ เลย มีแต่มึงที่ไปช่วยชาวบ้านและกูประจำ เรื่องแค่นี้ถ้าทำไม่ได้ กูก็ไม่สมควรเป็นเพื่อนมึงละ เด๋ียวกูให้พี่เบสเค้านอนอีกห้องได้ คอนโดไอ้ต่อแม่งโคตรหรูเลย 2ห้องนอนด้วยเว้ย รับพี่เบสมาอีกคนก็ไม่ได้รบกวนอะไรกูหรอก”
หลังจากวางสายเก่ง ผมก็รีบโทรไปบอกเบส เบสดีใจมากที่จะได้ออกไปจากตรงนี้
เบสบอกว่า เดียวเค้าจะหาข้ออ้างไปลาพวกเพื่อนๆกับหนิงก่อน
................หลังจากนั้น เหตการณ์ก็เป็นไปตามแผนการ
เก่งไปรับเบสมาที่คอนโดต่อ และให้เบสพักอีกห้องที่เหลืออยู่
เบสอ้างกับหนิงและเพื่อนว่า พอดีมีเพื่อนอยู่แถวนี้ จะไปพักกับเพื่อน
เห็นเบสว่าตอนแรกหนิงดูไม่ค่อยพอใจที่เบสไปค้างที่อื่น เธอพยายามหาข้ออ้างรั้งเบสไว้
แต่เบสก็ตัดสินใจเด็ดขาดแล้วว่าจะไป เธอจึงทำอะไรไม่ได้
เบสบอกว่า เด๋ียวตอนเช้าถึงจะกลับมาหาพวกหนิงอีกที เพราะต้องขับรถพาหนิงกลับกรุงเทพฯในตอนบ่าย
ส่วนผม ก็โล่งใจที่เหตุการณ์คลี่คลายด้วยดี และหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย...................

เช้าวันรุ่งขึ้น หลังจากทำธุระส่วนตัวเสร็จหมดแล้ว ผมก็โทรไปหาเบสอีกรอบ เบสยังไม่ตื่นเลยด้วยซ้ำเวลานั้น คงเพราะเมื่อคืนเมามาก
เบสบอกว่า เดี๋ยวซักพักจะกลับไปหาเพื่อนที่คอนโด แล้วจะรีบกลับ กทม
 เวลานี้ เบสบอก ชักไม่สนุกแล้ว ไม่อยากอยู่กับคนกลุ่มนี้แล้ว
เบสเล่าให้ฟังว่า ตลอดเวลาที่ไปเที่ยวกัน เบสรู้สึกเป็นคนนอก เพราะว่าพฤติกรรม ความคิดของคนกลุ่มนี้ ต่างกับเบสมาก จากที่ผมฟังๆ มา ถึงเบสจะพยายามพูดอ้อมๆ และใช้คำที่รักษาน้ำใจ แต่ผมฟังออกว่า
คนพวกนี้เป็นพวกเห็นแก่ตัว และร้ายกาจ เบสรู้สึกอึดอัดที่จะอยู่ด้วย
“เวลาเราอยู่กับโต้ง ยังสนุกกว่าอีก” เบสตบท้ายบทสนทนา
หลังจากร่ำลากันแล้ว ผมก็โทรไปขอบคุณเก่งอีกรอบ เก่งเองก็เพิ่งตื่นเหมือนกัน เก่งบอกไม่เป็นไร
เก่งยังถามอีกด้วยซ้ำว่า จะให้พาเบสกลับมากทมด้วยกันไหม ผมรีบสนับสนุนความคิดนั้น เพราะไม่อยากให้เบสอยู่กัน 2 ต่อ2 กับหนิงอีก เลยนัดแนะให้เก่งขอกลับ กทม พร้อมกับเบส หลังจากนั้นผมก็ขอคุยสายกับหญิงแฟนของเก่ง
ผมขอโทษหญิงเค้าที่ไปรบกวนเวลาของทั้งสอง ซึ่งหญิงก็บอกว่าไม่เป็นไรเหมือนกัน หญิงบอกว่า เธอรู้จักผมดี ถ้าผมไม่ลำบากจริงๆ คงไม่มาขอให้เก่งช่วย หญิงบอกเต็มใจช่วย แล้วหญิงก็บอกว่า หญิงไม่ค่อยชอบหน้ากลุ่มหนิงอยู่แล้ว
เนื่องจากหญิงกับหนิง เรียนอยู่คณะเดียวกัน หนิงเป็นรุ่นพี่หญิง แต่ชื่อเสียงของหนิงไม่ค่อยดีเท่าไรอยู่แล้ว ถ้าเทียบกับเบส ซึ่งมีชื่อเสียงดีมาตลอดว่าเรียนเก่ง มีน้ำใจ หญิงเต็มใจช่วยเบส ผมเองก็เพิ่งรู้ว่า หญิงรู้จักกับหนิงด้วยก็วันนี้เอง
สักประมาณ 10โมง เสียงออดหน้าบ้านก็ดังขึ้น
“สวัสดีโต้ง พี่มารับแล้ว” พี่เบิร์ดนั่นเอง
“อรุณสวัสดิ์ครับพี่เบิร์ด มาตรงเวลาเชียว”
“พอดีพี่เสร็จธุระไวนะ โต้งละเตรียมตัวเสร็จยัง”
“แป๊บนึงนะครับพี่ พอดีผมยุ่งๆ เลยยังไม่ได้แต่งตัวเลย พี่เข้ามานั่งรอก่อนซิครับ”
ผมเรียกพี่เบิร์ดให้เข้ามานั่งรอในห้องรับแขก
หลังจากหาน้ำให้พี่เบิร์ดดื่มแล้ว ผมก็รีบไปอาบน้ำ
ด้วยความรีบร้อนบวกกับความเคยชิน ผมนุ่งผ้าขนหนูออกมาจากห้องน้ำเหมือนเคย ผมสังเกตว่า พี่เบิร์ดแอบมองผมอยู่
พอผมหันไปสบตากับพี่เค้า พี่เบิร์ดก็พูดขึ้นมาว่า
“โต้งหุ่นดีจังนะ”
“ขอบคุณคับพี่ แต่หลังๆ ไม่ค่อยได้ออกกำลังกายเท่าไรเลย ตอนนี้หายไปเยอะครับพี่”
ผมตอบพี่เบิร์ดไป แล้วรีบเข้าห้องไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในทันที
หลังจากนั้นผมก็นั่งรถพี่เบิร์ดไปห้างในตัวเมือง ไม่ไกลมากนัก พวกเรากินข้าวกันก่อน พี่เบิร์ดพาผมไปกินอาหารญี่ปุ่น จากนั้นเราก็ดูหนังกัน หนังที่ผมและพี่เบิร์ดอยากดู เป็นหนังแอ็กชั่น หนังสนุกสมกับที่ผมรอดู
หลังจากเดินเล่นกันอีกนิดหน่อย พี่เบิร์ดก็ขับรถมาส่งผมแถวมหาลัย ทั้งๆ ที่ผมปฏิเสธไปแล้ว
ด้วยความเกรงใจพี่เบิร์ดเค้าที่ต้องขับรถกลับมาส่งผมถึงนอกเมืองอีก แต่ไม่ว่าพูดยังไง พี่เบิร์ดก็ไม่ยอมจะมาส่งให้ได้ ผมเลยต้องยอมรับความหวังดีจากพี่เบิร์ด

พอมาถึงร้าน พี่เบิร์ดก็ยังไม่ยอมกลับ ขอนั่งกินข้าวด้วยเลย
ผมก็ไม่ว่าอะไร เพราะผมไม่ได้รังเกียจ หรือรำคาญอะไรพี่เค้า ออกจะรู้สึกดีด้วย
เพราะนิสัยพี่เค้าคล้ายๆ กับผม
แต่แน่นอนว่า ผมไม่ได้คิดกับพี่เค้าในเชิงชู้สาวหรอกนะ ถึงพี่เค้าจะดูน่ารักสเป็กผมก็เหอะ ผมคิดกับเค้าเหมือนพี่ชายคนนึงจริงๆ
 วันนี้ร้านก็ไม่ยุ่งอีกแล้ว คนหายไปเที่ยวกันหมด พี่เก๋อดบ่นไม่ได้ เพราะเปิดร้านทั้งที แต่กลับไม่มีคนมากิน
 “รู้งี้ฉันปิดร้านไปเที่ยวดีกว่า เสียเวลาจริงๆ เลย“ พี่เก๋บ่นให้ผมกับพี่เบิร์ดฟัง
 “ไม่เอาละ วันนี้ปิดร้านเร็วๆ ดีกว่า ฉันจะได้ไปเที่ยวกะเค้าบ้าง” พี่เก๋พูดเอง สรุปเองเสร็จสรรพ
“งั้นวันนี้โต้งก็เลิกงานไวซินะ”
“คงงั้นละพี่”
“ไปดื่มเป็นเพื่อนพี่หน่อยได้ไหม พี่ยังไม่อยากกลับเลย”
“เอางั้นหรอพี่ ได้ซิครับ เดี๋ยวรอผมเลิกงานก่อนละกันนะ” จะว่าไป ผมก็อยากดื่มเหมือนกัน ช่วงนี้มีเรื่องเข้ามามากมายจนผมเครียด อยากระบายด้วยการดื่มเหล้าบ้าง ทำไมกันน้า...ทำไมคนที่เครียดต้องดื่มเหล้าด้วย ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน
วันนี้ผมแอบนอยนิดหน่อยที่เบสไม่โทรหาผมเลยว่าเค้าเป็นยังไงบ้าง กลับถึงบ้านหรือยัง เห็นว่าวันนี้จะกลับบ้านตัวเองนิ แต่คงไม่เป็นไรมั้ง เพราะเก่งก็กลับมาด้วย น่าจะช่วยกันได้
เพราะว่าเก่งบอกจะกลับมาพร้อมเบสละ ผมเลยวางใจไม่โทรไปหาเบส　หรือบางทีอาจจะเป็นเพราะผมกำลังเล่นตัวละมั้ง เลยไม่ยอมโทรหาเบสก่อน ขนาดผมเองยังไม่รู้เลยว่าเพราะอะไร
 .......................
ยังเหลืออีกส่วนถึงจะจบตอนนี้ จริงๆ ก็ตรวจทานให้เสร็จแล้วทั้งบทละครับ แต่เห็นคนอ่านน้อย เลยขอเก็บไว้ลงวันพรุ่งนี้ดีกว่า
สองวันมานี้วันฝนหนัก อากาศเย็นๆ นอนหลับได้สบาย แต่ก็ทำให้เดินทางลำบากน่าดู ที่สำคัญคือ รักษาตัวไม่ให้เป็นหวัดนะครับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 18 (1/3)
เริ่มหัวข้อโดย: WhatLoveIs ที่ 16-10-2010 22:02:52

ขอบคุณที่มาอัพนะคะ
้
รอ 3/3 นะคะ พรุ่งนี้มาอัพเช้าๆๆๆ นะค้า นะนะ
เพราะว่าเดี่ยวต้องไปธุระทั้งวันเลยค่ะ
มันค้างอ่ะ ^^!

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 18 (2/3)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 16-10-2010 22:10:16

แล้วเมื่อไรเบสถึงจะรับรู้ถึงความรู้สึกของโต้งเนี่ย :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 18 (1/3)
เริ่มหัวข้อโดย: anajulia ที่ 16-10-2010 22:10:27

คือ สารภาพว่าโดยปกติจะเก็บอ่านแบบครบทั้งตอนค่ะ
แต่ตามตลอด แทบทุกเรื่องเลยแหละที่ตามอยู่ เพราะเป็นโรคกลัวอาการค้าง

ยิ่งบางเรื่องที่คุณคนเขียนเขียนแบบทิ้งปริศนา หรือทิ้งปมอะไรไว้ท้ายตอนนะคะ
เรามักจะรอสักสองสามตอนถึงเข้าไปเก็บรวบอ่าน

เราว่าคนอ่านเยอะแหละค่ะ ไม่น้อยหรอก ที่เห็นรีพลายน้อยอาจจะเพราะช่วงนี้กดโพสไม่ค่อยติดก็ได้
นี่เราก็โพสแล้วไม่ได้ตั้งหลายรอบ ^o^

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 18 (2/3)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 16-10-2010 22:13:50

พี่เบิร์ด แอบรุกน่าดู

ส่วนเบส ก็เต่าน่าดู :m16:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 18 (2/3)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 17-10-2010 05:38:00

หลังเลิกงาน ผมกับพี่เบิร์ดไปดื่มกันร้านที่ผมเคยพาเบสไปดื่มเมื่อวันก่อน
 หลังจากสั่งเครื่องดื่ม คุยกันเบาๆสองสามเรื่อง พี่เบิร์ดก็เปิดฉากถามผมว่า
“วันนี้ทั้งวัน พี่ว่าโต้งดูแปลกๆนะ มีอะไรในใจหรือเปล่า เดียวดูนาฬิกา เดียวดูโทรศัพท์ บางทีก็ดูเหม่อๆมีอะไรในใจคุยกับพี่ได้นะ”
 “อ้อ...ไม่มีอะไรพี่...”
“พวกบอกว่าไม่มีอะไรนะ ตัวดีเลย ชอบกอดปัญหาไว้กับตัวเอง เพื่อนนะเค้ามีไว้ช่วยเหลือนะ มีอะไรก็พูดออกมา ถ้าเห็นว่าพี่เป็นเพื่อนโต้งนะ”
“ที่พี่ชวนผมมาเพราะอยากถามเรื่องนี้เองหรอกหรอ”
“ก็พี่เป็นห่วงนะ ถึงเราจะรู้จักกันไม่นาน แต่พี่บอกตามตรง พี่ถูกใจโต้งมาก ..โต้งก็คงพอรู้นะว่าพี่...เอ่อ....เป็นยังไง”
“ขอบคุณมากครับพี่....เวลาแบบนี้ มีคนมาถามไถ่แล้ว ทำเอาผมซึ้งจนอยากจะร้องไห้เลย” ผมพูดแบบขำๆ พยายามเบี่ยงประเด็น....
นี่พี่เบิร์ดชอบผมจริงๆหรือเนี่ย....ผมก็ชอบพี่เค้านะ แต่ชอบแบบเพื่อน แบบพี่น้องมากกว่า
 ผมยังไม่อยากคุยเรื่องเครียดๆกับพี่เค้าเวลานี้เลย พี่เค้าก็ช่างกล้า เปิดประเด็น ตรงจุดเลย ไม่มีอ้อมค้อม
“โต้งอาจจะว่าพี่เป็นคนหน้าด้านก็ได้นะ แต่พี่ชอบโต้ง โต้งคิดยังไง รังเกียจเกย์แบบพี่ไหม” พี่เบิร์ดมองตาผมแน่วแน่
 เห็นพี่เบิร์ดดูสาวๆ หวานๆแบบนี้ ไม่นึกว่าจะใจเด็ดขนาดนี้ ผิดกับคนหน้าหวานอีกคน ซึ่งตอนนี้ผมงอนอยู่เพราะไม่โทรมาเลย
 “เอ่อ.....ในเมื่อพี่พูดกับผมตรงๆ ผมก็จะตรงกับพี่ครับ ผมเองก็เป็นเกย์ “ พี่เบิร์ดทำหน้าดีใจเล็กน้อยที่ได้ยินว่าผมก็เป็นเกย์
 “แต่.....ผมคิดกับพี่ได้แค่พี่ชายคนนึงเท่านั้นเอง....”
 “ไม่เป็นไรครับ พี่เข้าใจ แต่ถ้าโต้งจะให้โอกาสพี่ พี่ก็อยากจะขอได้ใกล้ชิดกับโต้งบ้าง เพื่อว่า ซักวัน โต้งอาจจะหันมามองพี่ พี่ยังไม่อยากล้มเลิกตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่มต้นอะไรเลย”
พี่เบิร์ดเป็นคนถ้าดูเผินๆ อาจจะคิดว่า เป็นคนไม่สู้คน ขี้อาย เพราะดูภายนอกเค้าดูสวยหวาน ใครจะไปคิด ว่านิสัยจริงๆ แมนมาก ผมสังเกตตั้งแต่ตอนทำงานร่วมกันละว่า เค้าจะมีความเป็นผู้นำสูง
“ว่าแต่ พี่ยังไม่ได้ถามเลยว่า โต้งมีแฟนหรือยัง ถ้าโต้งมีแฟนแล้ว พี่ก็จะยอมเลิกลาไปเอง เพราะพี่ไม่อยากยุ่งกับคนมีแฟนแล้ว เห็นก่อนหน้านี้ที่คุยกัน บอกว่าโสด โสดจริงหรือเปล่าเนี่ย หรือแกล้งพูด”
“ไม่มีจริงๆึครับ ยังไม่มีหรอกครับ....แต่ว่า ...ผมมีคนที่ชอบอยู่แล้ว”
“แสดงว่า รักข้างเดียวงั้นหรือ?”
“ก็......คงเป็นอย่างนั้นละครับ เพราะผมไม่คิดว่าเค้าจะมาชอบผมได้หรอก”
“คนที่โต้งชอบไม่ได้เป็นเกย์ใช่ไหมละ....พี่เข้าใจ...เกย์อย่างเราๆ มักจะพลาดเอากับเรื่องง่ายๆ เช่นการไปชอบผู้ชายแท้ๆที่เค้าไม่คิดจะสนใจเกย์....”
ขณะที่พูด พี่เบิร์ดมีสีหน้าเหม่อลอย เหมือนคนกำลังคิดถึงอะไรอยู่
ดูท่า พี่เค้าคงมีประสบการณ์ฝังใจกับเรื่องนี้มาก่อน
“พี่ว่า มันโง่มากไหมครับ ไปชอบคนที่เค้าไม่ได้ชอบเรา....”
“เมื่อก่อน สมัยพี่ยังเด็กๆ พี่ก็ไม่ได้มีนิสัยแบบนี้หรอก สมัยพี่ยังอยู่ปี 1 พี่ยังอ่อนต่อโลก มองโลกแบบเด็กๆ มีความเพ้อฝัน เชื่อในความรักและปาฏิหาริย์ .........ผ่านความล้มเหลว ผิดหวัง เสียใจมามาก....... หลังจากนั้น พี่ก็ได้รู้ว่า ชีวิตจริงๆเป็นอย่างไร.....พี่เลิกคาดหวังลมๆแล้งๆแล้ว พี่เลิกคิดไปเองข้างเดียว และพี่ก็อยากให้โต้งคิดได้เหมือนพี่
เพราะพี่ไม่อยากให้โต้งต้องเสียใจเหมือนพี่ เลิกหวังว่า ชายแท้ๆ เค้าจะมาชอบเกย์อย่างเราเถอะ
ต่อให้เรามีอะไรกับอีกฝ่าย มันก็แค่ความสัมพันธ์ทางกาย ไม่มีทางที่เค้าจะมารักเกย์หรอก .......เอ่อ..ขอโทษนะ พี่ใส่อารมณ์ไปหน่อย”
พี่เบิร์ดเอ่ยขอโทษ และมันก็จริง ระหว่างที่พูดเมื่อซักครู่ พี่เบิร์ดมีสีหน้าที่จริงจังสุดๆ บางทีแววตาพี่เค้าก็แฝงความอ่อนโยน พอซักพักก็เปลี่ยนเป็นแววตาแข็งกร้าว บางทีก็ทำสีหน้าเจ็บปวด จนปัญญา
ผมเชื่อว่าพี่เค้าคงผ่านอะไรมามากอย่างที่ว่าจริงๆ เห้อ.....ตอนนี้ผมยังเด็ก ผมเลยมองโลกในแง่ดีเกินไปใช่ไหม....
“แต่....ผมเลิกรักเค้าไม่ได้.....รู้ทั้งรู้ว่าต้องเจ็บ แต่ผมก็เลิกคิดถึงไม่ได้”
“ไม่เป็นไรโต้ง.....พี่เข้าใจ พี่ไม่คิดฝืนใจโต้งให้ทำเรื่องที่เป็นไปไม่ได้หรอก ซักวัน โต้งจะเข้าใจพี่เอง
คนเราต้องเรียนรู้จากความเจ็บปวด ถึงจะโตขึ้นมาได้ แต่จำไว้ วันที่โต้งเสียใจ วันที่โต้งหมดแรง ขอให้นึกถึงพี่
พี่พร้อมจะเป็นกำลังใจให้โต้ง โอเคมะ ตอนนี้เราคบกันแบบพี่น้องไปก่อน ถ้าวันไหน โต้งนึกอยากจะลองชอบพี่ดูบ้าง ก็...ปล่อยให้มันเป็นไปตามธรรมชาติแล้วกัน ฮ่าๆ อย่าคิดมากเลย “
พอพี่เบิร์ดพูดจบ ก็ชวนผมชนแก้ว
หลังจากนั้นเราก็คุยกันจิปาถะ คุยกันเรื่อยเปื่อยตั้งแต่เรื่องเรียน เรื่องงานที่ผมทำ เรื่องงานวิจัย เรื่องส่วนตัว
พี่เบิร์ดเป็นคนคุยสนุก เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว จนเกือบเที่ยงคืน
“พี่ ผมว่า ผมกลับแล้วดีกว่าครับ ดึกแล้ว”
“งั้นเดียวพี่ไปส่ง” พี่เบิร์ดเป็นคนยังงี้ละ เด็ดขาด บอกไปเป็นไป ไม่มีมาโลเล ผมชอบพี่เค้าตรงนี้ละ
“ครับ” ผมรับคำอย่างว่าง่าย เพราะตอนนี้ผมรู้จักคนๆนี้ดีขึ้นมาก รู้ว่าปฏิเสธไปยังไงก็ไม่มีผล
หลังจากเช็กบิล ผมก็นั่งรถพี่เบิร์ดกลับบ้านเช่าตัวเอง
ทันทีที่ถึงหน้าบ้าน ผมก็ต้องแปลกใจเป็นอันมาก เพราะว่าผมเห็นรถของเบสจอดอยู่ ไหนว่าจะกลับบ้านตัวเองไง ทำไมกลับมาที่นี่.....
..........................................................................
เอามาลงให้ก่อน วันนี้จะไปงานบวชเพื่อน เลยทำบุญตั้งแต่ในเล้าเลยดีกว่า ผมก็ว่าไปเรื่อยละครับ อ้อนคนอ่านบ้าง แต่จริงๆ ปกติ
ก็ไม่ค่อยโพสเหมือนกัน แต่ตั้งแต่เป็นคนโพสเนี้ย ก็พยายามลงบ้างอะไรบ้าง เพราะรู้ดีว่าโพสเหล่านี้จะเป็นกำลังใจที่ดี ต่อทั้งคนโพส
และผู้เขียนให้เรื่องดำเนินต่อไป ขอบคุณนะครับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 18 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: WhatLoveIs ที่ 17-10-2010 05:52:30

เย้! ขอบคุณมากนะคะ

เดินทางปลอดภัยนะเจ้าคะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 18 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 17-10-2010 09:00:05

:L1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 18 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 17-10-2010 09:22:26

เค้าแอบเชียร์โต้งเบิร์ดแหละตะเอง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 18 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: Wr@iTh ที่ 17-10-2010 09:43:06

เฮ้อ... :เฮ้อ: กลุ้มแทนโต้งแฮะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 18 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 17-10-2010 11:37:22

เบส จะเอามั้ย โต้งเนี่ย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 17 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 17-10-2010 11:56:27

อ้างจาก: jokirito ที่ 15-10-2010 19:18:06

พี่เบิร์ด หรือ พี่เบส กันล่ะนี่

คิดเหมือนใจเลยค่ะ
จะใครก็ตามเหอะ ขอแค่คนๆนั้น
ทำให้โต้งหายกระวนกระวาย คลายความเหงา และเศร้าลึกๆในใจในตอนนี้ได้ก็พอแหละ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 18 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 17-10-2010 15:41:42

แนวโน้ม นายเอกก็คงเบสแหละ คริคริ คนอ่านก็ต้องตามลุ้นไปเรื่อยว่าเรื่องจะขมวดปมยังไง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 18 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 17-10-2010 16:52:42

ยังเหลืออีกส่วนถึงจะจบตอนนี้ จริงๆ ก็ตรวจทานให้เสร็จแล้วทั้งบทละครับ แต่เห็นคนอ่านน้อย เลยขอเก็บไว้ลงวันพรุ่งนี้ดีกว่า
สองวันมานี้วันฝนหนัก อากาศเย็นๆ นอนหลับได้สบาย แต่ก็ทำให้เดินทางลำบากน่าดู ที่สำคัญคือ รักษาตัวไม่ให้เป็นหวัดนะครับ

นั่นล่ะค่ะ น่าจะเป็นสาเหตุที่ทำให้คนอ่านน้อย ฝนตก อากาศน่านอน คนเลยมัวแต่นอนไงคะ
ไรเตอร์และคนโพสต์ก็เช่นกันดูแลตัวเองเน้อ
จะไปงานบวชเพื่อนเหรอคะ แม้ไม่รู้จักเป็นการส่วนตัว ก็ขออนุโมทนาบุญด้วยนะคะ

เบสชักจะเริ่มรู้ใจตัวเองมั่งล่ะ แล้วพี่เบิร์ดล่ะคะ ดูท่าน่าจะเป็นคนดีนะ ไม่อยากให้อยู่เศร้าโดดเดี่ยวเลยอ่ะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 18 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: KM ที่ 17-10-2010 17:02:34

เอาคู่พี่เบิร์ดมาแถมเลย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 18 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 17-10-2010 18:42:11

*****ตอนที่ 19 *****
ทันทีที่ผมลงจากรถพี่เบิร์ด ก็พอดีกับที่เบสเดินออกมาหน้าบ้านพอดี
เบสตอนแรกทำสีหน้าดีใจ แต่ก็แค่แว๊บเดียว จากนั้นก็เป็นสีหน้าบึ้งตึง
 “ไปไหนมาโต้ง ป่านนี้เพิ่งจะกลับบ้าน แล้วทำไมมือถือโทรไม่ติด ปิดเครื่องหรอ” เบสเปิดฉากใส่ผมก่อนเลย
“หึม..ก็ไปดื่มกับรุ่นพี่มา แล้วไหนว่าวันนี้จะไม่กลับมาไง”
“ก็เรารีบกลับบ้านไปเก็บของ แล้วก็รีบมาบ้านนี้ต่อเลย นายละ หายไปไม่มีโทรมาบอกเลยนะ” เบสต่อว่าผม
ตอนนี้พี่เบิร์ด เดินลงมาจากรถแล้ว
ผมชักโมโหนิดๆ ทำไมเบสมาพูดแบบนี้กับผม เค้าตะหากที่หายไปทั้งวันไม่โทรมา มาตอนนี้กลับมาซักว่าทำไมผมไม่โทรไปบอกเรื่องกลับบ้านช้า
 “นายเนี่ยนะโทรมา เรารอโทรศัพท์นายทั้งวัน คนอุตส่าห์เป็นห่วง นายตะหากที่ไม่โทรมา” ผมชักเริ่มขึ้นเสียง
“ก็..เราขับรถ ไม่ว่างโทรศัพท์นะ .....แล้วทีนายละ ทำไมไม่เปิดเครื่อง” เบสยังคงหาเรื่องผมต่อ
“เราเนี่ยนะไม่เปิดเครื่อง?” ผมถามกลับไป พลางหยิบมือถือมาดู
ปรากฏว่า มือถือผมเครื่องดับไปตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ คงเพราะมือถือผมก็เก่าใช้ได้แล้ว ต้องชาร์ทบ่อยๆ แล้วเมื่อคืนดันมีเรื่องให้ใช้มือถือเยอะด้วย แบทเลยหมดเร็วกว่าปกติ
“อ้อ.. เครื่องดับไปมั้ง แต่ก็...นายไม่ได้บอกนิหว่าว่าจะกลับ แล้วอีกอย่าง นายก็มีกุญแจอยู่แล้วนิ ปกติก็เข้าบ้านนี้ได้ตลอดเวลา ไม่เห็นเดือดร้อนอะไรเลย”
พี่เบิร์ดที่ยืนดูพวกเราเถียงกันอยู่เงียบๆ ก็พูดตัดบทขึ้นมาว่า
“เอาละโต้ง พี่ว่าโต้งเข้าไปคุยกันในบ้านเถอะ วันนี้พี่ขอตัวกลับบ้านก่อนแล้วกัน ไว้วันหลังค่อยมาคุยกันใหม่ ”
 “ขอโทษครับพี่เบิร์ด ขอบคุณที่มาส่งวันนี้ แล้วเจอกันครับพี่ ขับรถระวังๆ ละครับ ถ้าถึงบ้านแล้วเมสแซสมาบอกผมหน่อยละกัน”
 ผมหันไปพูดแสดงความเสียใจกับพี่เบิร์ด พี่เค้ามีน้ำใจมาส่งแล้ว ผมยังทำให้เค้าเสียเวลายืนรออีก
 “โอเค งั้นพี่กลับละ ราตรีสวัสดิ์” พี่เบิร์ดพูดกับผม แต่ตามองไปทางเบสด้านหลังผม
 หลังจากส่งพี่เบิร์ดขึ้นรถไปแล้ว ผมก็เดินเข้ามาในบ้าน ตอนนี้เบสหายเข้าไปในบ้านก่อนแล้ว
พอผมตามเข้าไป ก็เห็นเบสนั่งอยู่บนโซฟา พอเห็นหน้าสวยๆทำหน้าเย็นชาแล้ว ผมอดจะเสียใจไม่ได้
“นายกลับมานานยัง ขอโทษนะ เราไม่ได้สังเกตว่ามือถือดับไปนะ” ผมเอ่ยขอโทษก่อน เพราะไม่อยากมีปัญหากับคนน่ารัก
ถ้าไม่ใช่เรื่องหนักหนาอะไร ผมมักยอมเป็นฝ่ายขอโทษก่อนเสมอ ไม่ว่ากับใครก็ตาม
 “อึม ..นานแล้วละ ตั้งแต่ 3ทุ่ม นึกว่านายจะกลับบ้านปกติ.....นายอิ่มยัง เราซื้อขนมมาฝาก” เบสพูดเสียงอ่อนกับผม
“อึม...กินมาแล้ว ไปดื่มเหล้ากับรุ่นพี่ที่คณะมานะ”
“โต้งเพื่อนเยอะดีเนอะ ใครๆ ก็คงชอบโต้ง เพราะโต้งนิสัยดี อิ่มแล้วใช่มะ งั้นเดียวเราเอาขนมไปทิ้งก็แล้วกัน ยังไงมันก็เก็บไว้ไม่ได้อยู่แล้ว” เบสว่าแล้วก็ลุกทำท่าจะเดินไปห้องครัว
“เห้ย เสียดายของ จะทิ้งทำไม มันขนมอะไร ถึงกับเก็บไว้ไม่ได้เลย ไม่ลองใส่ตู้เย็นก่อนละ”
 “ช่างมันเถอะ ของถูกๆ เก็บไว้ก็ไม่อร่อยละ”
ผมรีบเดินตามเบสไปห้องครัว เบสเปิดตู้เย็น ถือกล่องออกมากล่องนึง แล้วก็เดินไปทางถังขยะ ผมรีบเข้าไปแย่งมาจากมือ
 “เห้ย โต้ง เอาไปทิ้งเหอะ นายอิ่มแล้วนิ” เบสรีบโวยวาย
“เหอะน่า ดูก่อน จะทิ้งทำไม” ผมเปิดกล่องออกมาทันใด ข้างในเป็นเค้ก 2 ชิ้น ชิ้นนึงเป็น แรชีสเค้ก อีกชิ้นเป็นทีรามิสุ
“น่ากินดีนิ ขอกินเลยได้ไหม” ผมหันไปถามเบส
“นายอิ่มมาแล้วนิ กินเหล้ามาด้วย คงไม่อยากกินเค้กแล้วมั้ง” เบสถามผม
“ก็ตอนนี้อยากกินอะ นายก็รู้ว่าเราชอบเค้กมากขนาดไหน เด๋ียวเราชงชาให้นะ นายจะกินด้วยปะ”
“อึม กินๆ” เบสหันมายิ้มดีใจให้ผม พลางพยักหน้ารัวๆ
“งั้นไปนั่งรอก่อนนะ เด๋ียวจัดใส่จานไปให้ “ผมยิ้มให้เบส
เบสเดินกลับไปโซฟาอย่างว่าง่าย
ผมยิ้มให้กับตัวเอง เบสเค้าใส่ใจกับเรื่องเล็กๆน้อยๆของผมด้วย เค้าจำได้ว่าผมชอบกินเค้ก...
ทำไม ผมรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนที่โชคดีที่สุดในโลกเลยยังไงไม่รู้ หัวใจมันพองโต ความสุขล้นเหลือ แม้จะเป็นเพียงเรื่องเล็กๆ แต่ก็ทำให้ผมมีความสุขอย่างมาก
--------------------------------------------------------------------------
เบิร์ดเข้ามาแล้ว แต่โต้งก็ยังมีภาพหวานๆ กับเบสอีก เป็นใครก็ลำบากใจละเนอะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 18 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: Wr@iTh ที่ 17-10-2010 21:44:47

เบส...รู้ตัวป่ะเนี่ยว่า "หึง" โต้งอ่ะ o18
เอาเหอะๆๆ ยังไงโต้งก็มีแววสมหวังล่ะน่า วะ ฮ่าๆๆ :laugh:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 19 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 17-10-2010 21:52:41

แลดูเหมือนเบสจะหึงเนอะ

แอบเชียร์พี่เบิร์ดง่ะ :impress2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 19 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 17-10-2010 22:37:45

:L1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 19 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: kokikung ที่ 17-10-2010 23:02:01

เห้อๆๆๆๆๆ

เลิกคบกะหนิงไปเลบเบส

มาหาโต้งเถอะ

ได่จุ๊กันแล้วคงหวั่นไหวกันบ้างละหว้า

สู้ต่อไปโต้ง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 19 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: Ryuse ที่ 17-10-2010 23:40:57

เมื่อไหร่เบสจะรู้ใจตัวเองซักทีว้า~
รอนานๆแบบนี้ โต้งได้มีไขว้เขวกันบ้างล่ะ แล้วพอถึงตอนนั้นมาร้องไห้ขี้มูกโป่งกับFCอย่าหาว่าไม่เตือนล่ะ เอิ๊กๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 19 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 18-10-2010 13:11:43

พี่เบิร์ดคงรู้ตัวแล้วแหละว่าหมดหวัง...แต่เบสดิ เมื่อไหร่จะรู้หัวใจตัวเองน้า~ :t3:

โต้งก็คงต้องยอมสุข ๆ ทุกข์ ๆ ไปก่อนแหละนะ...รักเขาไปแล้วหนิ :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 19 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 18-10-2010 13:20:32

ฮึ..เบสนายไม่รู้ใจตัวเองบ้างเลยรึ ดูดิ หึงโต้งด้วย ทำเป็นงอนจะทิ้งเค้ก
เบิร์ดชั้นสงสารนายจัง อกจะหักตั้งกะจุดเริ่มเลย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 19 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 18-10-2010 13:20:48

เบส
หึงแล้วล่ะสิ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 19 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 18-10-2010 14:59:08

โอ๊ย เบส กว่าจะรู้ใจตัวเอง ระวังพี่เบิร์ดสอยไปซะก่อนเน้อ :serius2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 19 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: jokirito ที่ 18-10-2010 15:33:57

เบสเอ๋ยย ความรู้สึกช้า เดี๋ยวจะโดน ม ค ป ด

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 19 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 18-10-2010 19:55:20

ผมฮัมเพลงไปพลาง เอาเค้กจัดใส่จาน จากนั้นก็ชงชาหอมกรุ่น
ผมเดินถือถาดใส่จานเค้กกับน้ำชาไปเสิร์ฟเบสที่โซฟา
“มาแล้ววววว เค้กอร่อยๆ จ้า”
“แอบกินมาแล้วหรอ ถึงรู้ว่าอร่อย” เบสยักคิ้วถามผมกวนๆ
“ก็เบสซื้อมาให้กิน มันก็ต้องอร่อยอยู่แล้ว”
“ฮ่าๆ ขี้ประจบชะมัดเลยโต้ง ถ้านายชอบเราจะซื้อมาให้กินบ่อยๆ นะ” เบสถามผมอารมณ์ดี
ผมหันไปยิ้มแทนคำตอบ
“นายอยากกินอะไร”
“ก็ให้โต้งเลือกก่อนละกัน เราอันไหนก็ได้”
“เราชอบทั้ง 2 แบบละ เบสชอบอะไรเป็นพิเศษไหมละ”
“...เราหรอ.....เราชอบทีรามิสุละ”
ผมแอบจำไว้ในใจ เบสชอบทีรามิสุหรอ เค้กนี้ง่ายมาก ผมเคยทำ ไม่ยาก ไม่มีเตาอบก็ทำได้ ไว้ผมวันหลังแอบทำให้เบสกินบ้างดีกว่า
“งั้นเรากินชีสเค้กละกัน”
“ไม่เอาๆ โต้งเลือกอันที่ชอบไปเหอะ เราอันไหนก็ได้จริงๆ”
“งั้น.....แบ่งกันคนละครึ่งไหม” ผมหันไปถามเบส
“เอางั้นก็ได้” เบสยิ้มหวานมาให้ผม
ผมแบ่งเค้กออกเป็น2ส่วน
เราสองคนแบ่งปันเค้ก กินกันอย่างเงียบๆ
เวลานี้ ผมรู้สึกเหมือนกับว่า การไม่พูดอะไร จะรู้สึกดีกว่าพูดอีก
ผมกินเค้กพลาง หันไปมองเบสพลาง บางทีถ้าเบสเงยหน้ามาสบตากัน ผมก็จะยิ้มให้เบส เบสก็มักจะตอบผมด้วยรอยยิ้มน่ารักเสมอๆ
เบสเองก็ไม่พูดอะไร กินเค้กเงียบๆ หันมายิ้มให้ผมบ้าง ช่วงเวลาแห่งความสุขนี้ ผ่านไปอย่างช้าๆ  ทันทีที่ผมดื่มน้ำชาอึกสุดท้ายหมด เบสยังคงจิบน้ำชาในแก้วอยู่เลย
ผมเริ่มเอ่ยทำลายความเงียบขึ้นมาว่า “เป็นอย่างไรบ้าง เมื่อเช้า”
“....ก็...โดนเค้าโกรธนิดหน่อยละนะ ก็เสียใจนิดๆ นะ แต่ก็ช่างเหอะ....”
เบสตอบแบบไม่ยี่หระ ดูท่าเบสคงเจออะไรหลายอย่าง แต่เบสก็เป็นคนไม่ชอบนินทาว่าร้ายใครและดูท่า เบสคงไม่อยากพูดถึงเรื่องนี้อีก
“แล้วจะดีหรอ นายชอบหนิงนิ ทำเค้าโกรธ...ไม่แย่หรอ”
“....เราไม่แน่ใจ ตั้งแต่เมื่อก่อนแล้ว เราไม่แน่ใจว่าเราชอบเค้าหรือเปล่า แค่รู้สึกอยากเข้าใกล้ แต่ตอนนี้ เรา...เฉยๆ ละ เราว่า เราไม่ได้ชอบหนิงหรอก อีกอย่าง นิสัยเราไปกันไม่ได้เลย คิดว่าเลิกตั้งแต่ตอนที่มันยังไม่เริ่มต้นจะดีกว่า จะดีกับทั้ง 2ฝ่าย”
เบสตอบแบบไม่มองหน้าผม เค้ายังคงนั่งจิบชาสบายใจ
 “งั้นหรอ...แล้วแต่นายละกัน” ผมตอบด้วยน้ำเสียงเฉยชา ....แต่ลึกๆ ในใจ ผมกำลังยิ้ม....
ถึงรู้ว่า ผมไม่มีทางแทนทีหนิงได้หรอก แต่ผมก็รู้สึกว่า หนิงไม่เหมาะกับเบสจริงๆ
จากนั้นเราสองคนก็ไม่คุยเรื่องนั้นกันอีก เบสเอาจานเค้กกับถ้วยน้ำชาไปล้างในห้องครัว แล้วไล่ผมไปอาบน้ำ
ผมรับคำอย่างว่าง่ายแล้วก็ไปอาบน้ำ พอผมออกจากห้องน้ำมา เบสก็ไปนอนอ่านหนังสืออยู่บนเตียงในห้องนอนแล้ว
เบสกำลังอ่านการ์ตูนอยู่ เรื่องที่ผมอ่านวันก่อนนะเอง ดูท่าเบสคงอ่านค้างไว้นานละ เพราะเล่มที่กำลังอ่านตอนนี้เป็นเล่มท้ายๆ ละ
“ก็สนุกดีนะเรื่องนี้ เรานอนอ่านตอนรอนายกลับบ้านตะกี้” เบสพูดโดยที่ตายังจ้องหนังสือ
“อืม ก็สนุกดี นี่ก็ยังไม่จบหรอก แต่คงใกล้แล้วมั้งดูจากเนื้อเรื่อง” ผมพูดพลางเช็ดหัวตัวเองไปพลาง
“มานั่งที่เตียงนี่ซิโต้ง เดียวเราเป่าผมให้”
“ไม่เป็นไรๆ เด๋ียวก็แห้งแล้ว”
“มาเหอะ ทีโต้งยังทำผมให้เราได้ทุกเช้าเลย มาๆๆ” เบสเชิญชวนผมใหญ่เลย
ผมเดินไปนั่งบนเตียงหันหลังให้เบส เบสลุกขึ้นมานั่งคุกเข่าบนเตียง รับผ้าเช็ดหัวไปจากผม
จากนั้นเบสก็บรรจงเอาผ้าขนหนูเช็ดหัวให้ผมอย่างเบามือ ผมรู้สึกเคลิ้มไปกับมือของเบส
“พิงได้มะ” ผมลองถามดู

“อึม เอาดิ แต่เดียวหยิบไดร์ก่อน” ว่าแล้วเบสก็เดินไปหยิบไดร์เป่าผม แล้วก็กลับมานั่งบนเตียง หลังพิงกำแพง ส่วนผมก็เขยิบเข้ามาในเตียงมากขึ้น แล้วก็ล้มตัวลงนอนหนุนตักเบส
 “ไหนว่าจะพิง หึๆ “ เบสบ่นขำๆ
 ผมลงไปนอนบนตักเบส มีลมอุ่นๆเบาๆจากไดร์ขับกล่อม มือของเบสก็ลูบไล้เส้นผมและหัวของผมเบาๆ
 ผมรู้สึกมีความสุขมาก เคลิ้มไปกับรสสัมผัสที่ได้รับ มีความสุขเหมือนจะตายให้ได้ หนังตาผมเริ่มหนัก ด้วยความเพลียบวกกับฤทธิ์แอลกฮอล์ที่ดื่มมา ทำให้ผมเริ่มง่วง
 “เหมือนหมาเลยเนอะ ง่วงแล้วอะดิ เด๋ียวหันอีกข้างก่อน ด้านนั้นยังเปียกอยู่เลย” เบสเปรียบผมกับหมา แต่ผมไม่โกรธเลย
“งั้นเจ้านายก็แปรงขนให้หมาน้อยตัวนี้บ่อยๆ นะคับ ง่วงจังเลย”
“นายเนี่ยนะหมาน้อย หมาตัวโตตะหาก ฮ่าๆ ประมาณ....”
“โกลเด้นใช่ปะ โกลเด้นรีทรีฟเวอร์”
“ไม่ใช่...”
“งั้น ลาบราดอร์”
“ก็ไม่ใช่...”
 “ไซบีเรียนฮัสกี้?”
 “ผิด...ร๊อตไวเลอร์ตะหาก ฮ่าๆ”
 “โหยยย เราไม่โหดขนาดนั้นซะหน่อย...นายว่าเราโหดขนาดนั้นเลยหรอ”
“ฮ่าๆๆ โอเคๆ ไม่ใช่ร๊อตไวเลอร์ก็ได้ เราชอบโกลเด้นนะ นายเป็นโกลเด้นก็แล้วกัน หึหึ ฮ่าๆๆๆ”  เบสพูดเองขำเองอยู่คนเดียว
“เป็นไรก็ได้ ถ้านายจะใจดีกับเราแบบนี้ตลอดไป” ผมพูดเบาๆ กับตัวเอง
“หึม อะไรนะ ตะกี้นายว่าไงนะ”
“อ้อ เปล่า เรา...บอกว่า โกลเด้นดีแล้ว เราก็ชอบ “ ผมโกหกไป
 จากนั้นเราสองคนก็พร้อมใจกันเงียบ แต่บรรยากาศไม่ได้ทำให้อึดอัดเลย เป็นความเงียบที่สงบสุข... ผมเริ่มเคลิ้ม และหลับไปตอนไหนไม่รู้ตัว........
.............................................
 ผมเคลิ้มหลับไปได้ซักประมาณ 30นาที ทันทีที่ตื่นมา ผมก็พบว่า ผมยังนอนหนุนตักเบสอยู่...
แล้วเบสละ ทำไมยังไม่หลับ?
ผมลุกขึ้นมาดู ที่แท้ เบสก็หลับ ในสภาพนั่งพิงกำแพงนี้เอง
นี่ผมเผลอหลับไป ทำให้เบสไม่กล้าขยับตัวเลยหรอ แย่จัง ผมรู้สึกละอายใจ
“เบสๆ นอนดีๆ เหอะ อย่ามานั่งหลับเลย” ผมเขย่าตัวเบสเบาๆ พยายามจะจับตัวเบสลงนอน
 “อึมมมม ฮ้าววววว อึม นอน อึม นอนกันเหอะ..” เบสพูดอย่างง่วงๆ สติคงยังไม่กลับร่างดี เลยพูดจาไม่รู้เรื่องเท่าไร
หลังจากจัดการเอาเบสลงนอนได้ ผมก็ลุกไปปิดไฟ
พอผมล้มตัวลงนอน เบสกันพูดกับผมทั้งๆที่ยังไม่ลืมตาว่า
“ราตรีสวัสดิ์โต้ง”
ผมยิ้ม
“ราตรีสวัสดิ์ครับเบส”
จากนั้น เราสองคนก็นอนหลับแทบจะพร้อมๆกัน
 และเมื่อไรก็ไม่รู้ที่ ทั้งมือของผมและเบส ต่างก็ก่ายเข้าหากัน เราหลับไปในสภาพเหมือนนอนกอดกันนั่นเอง
 ....................................................................
 จบตอนแล้วครับ.....หวังว่าจะชอบตอนนี้กัน ทำไมผมชอบจังเลยไม่รู้ แต่งเองชอบเอง ฮ่าๆๆ
มันดึงมาจากประสบการณ์บางส่วนละมั้ง เลยทำให้รู้สึกดีกับตอนๆนี้
ตอนหน้า...ยิ่งกว่านี้อีกครับ.....
-----------------------------------------------------------
ส่วนสีน้ำเงินเป็นที่คุณดรีมเขียนลงไว้ในบอร์ดนะครับ ผมเอามาลงด้วย เพราะน่าจะทำให้ได้อารมณ์ร่วมไปกับเรื่องด้วย
นี้รีบลงให้ก่อน ไปปั่นงานตัวเองต่อนะเนี้ย แล้วเจอกันพรุ่งนี้นะครับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 19 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: talentcs ที่ 18-10-2010 20:02:35

ชอบจังเลย
ต่อไปจะเป็นอย่างไรน้า
มาต่อแร้ว ๆ น้า
o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 19 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 18-10-2010 20:23:54

อ่า ตอนนี้หวานละมุนนุ่มลิ้นนเหมือนชีสเค้กกับทีรามิสุมากๆ :กอด1: :-[

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 19 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 18-10-2010 20:27:01

เบสเริ่มชอบโต้งแล้วแน่ ๆ เลย

รู้ใจตัวเองสักทีเหอะ

เด่วโต้งไปคบกับคนอื่นแล้วมารู้ใจตัวที่หลังมันจะยุ่ง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 19 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: kokikung ที่ 18-10-2010 20:54:52

เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

กะหนิงถอยห่างมาเลยเบส

โต้งจะได้มีหวัง

อยากให้โต้งบอกความในใจไปเลย

ตอนนี้อบอุ่นเนอะอยากให้เป็นแฟนกันไวไว

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 19 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: Wr@iTh ที่ 18-10-2010 21:50:17

เออ...ค่อยรู้สึกดีหน่อย :เฮ้อ:
โมโหเบสมาหลายตอนล่ะ :laugh:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 19 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: Ryuse ที่ 18-10-2010 23:02:46

รักกันๆ มารผจญจงหลีกไป!
ว่าแต่...บอกรักกันซักทีสิ เอิ๊กๆๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 19 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 18-10-2010 23:10:52

ชอบตอนนี้เหมือนคนแต่งเลยอะ

ดูหวาน ๆ เนอะ แม้จะไม่มาก แต่ก็น่ารักในแบบที่มันควรจะเป็น

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 19 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: WhatLoveIs ที่ 18-10-2010 23:55:19

ขอบคุณนะคะ

รู้สึกเหมือนกับกำลังค่อยๆ ปล่อยให้เป็นไปตามความรู้สึกหรือเปล่าคะ
อยากให้มีความสุชไปเรื่อยๆ นะ ชดเชยความหวานที่หายไปในชีวิตเรา ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 19 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 19-10-2010 03:56:40

ตอนหน้า อร๊างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 19 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: DexTunG ที่ 19-10-2010 05:24:35

:pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 19 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 19-10-2010 11:55:36

โต้ง
ใกล้จะสมหวังแล้วล่ะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 19 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 19-10-2010 18:34:46

***** ตอนที่ 20 *****
เช้าวันจันทร์............
ผมตื่นขึ้นมาเวลาไหน ไม่อาจจะจำได้ แต่ทันทีที่ผมตื่น ผมก็เห็นคนน่ารักนอนอยู่ตรงหน้าแล้ว
เบสยังคงคอนเซ็ปขี้เซา ตอนนั้นเบสยังไม่ตื่นเลย
แต่ที่ทำให้ผมแปลกใจคือ เบสตอนนี้กำลังนอนกอดผมแน่น และซุกหน้ามาที่อกผม
ไม่รู้ว่าเพราะละเมอ หรือเคยชินเพราะเบสเคยบอกว่าติดหมอนข้าง จะด้วยเหตุผลใดช่างมันเหอะ ตอนนี้ผมขอเสพรับความสุขตรงหน้าก่อน
 ผมฝังจมูกลงบนหัวเบส สูดดมกลิ่นจากหัวของเบส เป็นกลิ่นเฉพาะตัวของเบส
ผมเคยคิดมานานแล้วว่า เบสเป็นคนที่ตัวหอมมาก เค้าไม่มีกลิ่นเหม็นแบบที่ผู้ชายทั่วไปมี
กลิ่นเบสเป็นกลิ่นอ่อนๆ ออกหวานนิดๆ
ผมกอดเบสแน่น จมูกก็สูดดมความหอมไปพลาง
ตอนนี้น้องชายทั้งของเบสและของผม ก็แข็งปั๋งเสียดสีอยู่ตรงหน้าขาของเราทั้งคู่
เป็นเรื่องปกติของผู้ชายละนะ เวลาเช้าเราบังคับมันไม่ได้หรอก

ผมแอบเอามือสอดเข้าไปในเสื้อเบสทางด้านหลัง
มือผมลูบไล้ไปตามเนื้อตัวเนียนนุ่มของเบส ผิวเบสเนียนนุ่ม ลื่น ไม่มีสิวบนหลังเลย
จริงๆ หน้าเบสก็ใสมาก คงเพราะเค้าไม่ค่อยมีฮอร์โมนเพศชายมั้ง เลยทำให้เนื้อตัวดูบอบบาง นุ่มนิ่มไปหมด ขนาดขนหน้าแข้งยังไม่มีเลย หนวดซักเส้น ผมก็ไม่เห็น
 มือผมค่อยๆ เลื่อนลงต่ำ สอดเข้าไปในขอบกางเกงนอนเบส ผมล้วงไปจนถึงก้น
ก้นเบสก็เต่งตึง เนียนนุ่มมือ ไม่หยาบกร้านเลยซักนิด สมกับเป็นลูกคุณหนู เบสนุ่ม เนียนทุกส่วนจริงๆ
ก้นเบสงอนนิดๆ เต่งตึงกลม น่าบีบมาก....ผมชักเริ่มเคลิ้ม.....
ทันใดนั้น เบสก็ขยับตัว
ผมตกใจรีบเอามือออกจากในกางเกงเบส
ก้มลงไปมองคนน่ารักในอก ด้วยใจเต้นตุ้มๆต่อมๆ
เบสยังไม่ตื่น ตะกี้เค้าคงแค่ขยับตัวเฉยๆ
ผมค่อยโล่งใจ คงมีผู้ชายไม่กี่ประเภทที่จะดีใจ ถ้าตื่นมาพบว่า มีผู้ชายอีกคนนอนกอดและบีบก้นเจ้าตัวเล่น
พอระงับสติได้ ผมก็เริ่มมือเลื้อยอีกแล้ว ผมค่อยๆ เขยิบตัวออกมาจากเบส ตอนนี้หน้าเบสไม่ได้ซุกอยู่บนอกผมละ แต่เลื่อนมานอนหงาย
ผมค่อยๆ เอามือ ลูบไล้ข้างแก้มเบส แก้มเบสนุ่มเนียนมือใสมาก  ลูบจากแก้ม ลากผ่านมาที่ริมฝีปาก หลังจากเอานิ้ววนอยู่บนริมฝีปากเบสอยู่นาน ผมก็เลื่อนมือลงมายังคอ ผ่านกระดูกไหปลาร้า มายังหน้าอก
ผมล้วงมือสอดไปทางข้างใต้เสื้ออีกรอบ แต่คราวนี้เป็นด้านหน้า
ผมใช้นิ้วทั้ง5 สัมผัสเบสอย่างนุ่มนวล
 ผมใช้นิ้วชี้ เขี่ยหัวนมเบสเล่น...มันค่อยๆ แข็งเป็นไต ทั้งๆ ที่เจ้าตัวยังไม่ตื่น!!
ลูบไล้จากหน้าอก ผ่านมาหน้าท้อง ท้องของเบสแบนราบปราศจากไขมัน แต่จับๆ ดูก็แข็งๆ ข้างในใช้ได้
ค่อยๆ ล้วงผ่านไปยังริมของกางเกงเบสอีกรอบ มือผมหยุดชะงักอยู่ตรงนั้นแว็บนึง
ครู่นึงที่จิตใจฝ่ายดี กับฝ่ายชั่วผมตีกัน ผมควรหยุดมือที่แค่นี้ได้แล้ว แต่สุดท้าย จิตใจฝ่ายมารผมก็ชนะ
มือผมล้วงเข้าไปในกางเกงนอนเบส แต่ไม่เข้าไปถึงข้างในกางเกงใน ผมค่อยๆ ใช้มือคลึงไปที่เป้าของเบส
ตอนนี้เริ่มมีน้ำหล่อลื่นไหลเยิ้มหัวน้องชายเบสแล้ว มันเปียกกางเกงในเบสจนซึมออกมาเลอะมือผม
ผมยังคงไม่หยุดมือ เบสชักเริ่มตัวสั่นๆ ขาสองข้างขดเข้าหาตัว
“อ้า....โต้ง....ซี้ดดด เราเสียว อย่า...” เบสตื่นแล้ว และกำลังร้องให้ผมหยุดมือ
“จะดีหรอเบส เราช่วยให้เอาไหม...? หรือจะให้เราหยุดมือ” ปากผมพูด แต่มือผมไม่หยุด
“อ้า...โต้ง...ซี้ด..” เบสไม่ตอบคำผม ผมถือว่าเป็นคำอนุญาต ผมค่อยรุกเบสมากขึ้น โดยล้วงมือเข้าไปในกางเกงใน
 ผมกำน้องชายของเบสไว้หลวมๆ ค่อยๆ ลูบไล้เล่นเบาๆ มือ ซึ่งตลอดเวลา เบสก็เอาแต่หลับตา ครางซี้ดซาดไปด้วย
สองแก้มตอนนี้ของเบสเป็นสีแดงระเรือ ด้วยเลือดสูบฉีด ผมค่อยๆ ชักมือขึ้นลงเร็วขึ้นๆ
ทันใดนั้น ด้วยไม่ทันตั้งตัว เบสก็ยื่นมือมาจับไปที่เป้าผม แต่สงสัยจะลงมือหนักไปหน่อย ผมกลับจุกมากกว่าเสียว...
“อุ้ยยย เบส ...เบาๆ มือหน่อย นายจะทำไรนะ”
“..........ก็ช่วยโต้งแบบที่โต้งกำลังช่วยเราไง...” เบสตอบ
ตอนนี้เบสลืมตาขึ้นมาแล้ว ในขณะที่เบสยังคงไม่หยุดมือที่จะคลึงเป้าผม ผมเองก็พยายามชักของเบสไปด้วย

เราสองคนนอนตะแคงข้างเข้าหากัน แต่ก็ยังไม่ถนัดอยู่ดีสำหรับท่านี้
ผมเลยเปลี่ยนท่า ลุกขึ้นมาคุกเข่าคร่อมเบสเอาไว้ ตอนนี้ตัวผมอยู่เหนือเบส เข่าสองข้างชันอยู่ข้างๆ ต้นขา มือสองข้างก็ท้าวอยู่ข้างๆแก้มเบส
ผมกับเบสจ้องตากันอยู่ซักพัก เบสก็หลบตาผม เอียงหน้าหนีไปก่อน ผมค่อยๆก้มหน้าลงไป
สูดดมกลิ่นหอมข้างๆจอนผมเบส เบสตัวสั่น หลับตาปี๋ เมื่อผมยื่นหน้าไปใกล้ๆ
ผมชักมือข้างนึงกลับไปจับน้องชายเบสอีกรอบ ตอนนี้น้องชายเบสร้อนและแข็งมาก
ผมเริ่มจากลูบไล้เบามือก่อนจะเริ่มจับชักอีกรอบ เบสครางออกมาด้วยน้ำเสียงเซ็กซี่สุดๆ
“อ้า...โต้ง ...ตรงนั้น อ้า...ซี้ดดด”
ผมทนไม่ไหวแล้วเวลานี้ อะไรจะเกิดก็ช่างมันแล้ว ผมก้มลงไปจูบที่ปากเบส
ตอนแรกเบสปิดปากแน่น....แต่จะด้วยอารมณ์ไหนไม่ทราบ เบสค่อยๆ เปิดปาก รับเอาลิ้นผมเข้าไป
เราแลกจูบกันอย่างดูดดื่ม เบสเอาสองมือมาประคองหน้าผม แล้วแลกลิ้นกับผมอย่างเร้าร้อน
มือผมก็ยังคงไม่หยุดชักให้เบส ตอนนี้น้ำหล่อลื่น จากน้องชายเบสมันเปียกชุ่มมือผมไปหมด
 หลังจากเราแยกริมฝีปากออกจากกัน ผมก็หันไปดูดดื่มกับซอกคอเบส ทั้งสูดดมกลิ่น และจูบดูดเบาๆ
 ค่อยๆลากริมฝีปากมายังหน้าอก ผมจูบที่หน้าอกเบสเบาๆ จากนั้นก็เลื่อนไปดูดเม้มหัวนมเบส ทั้งๆ ที่มีเสื้อนอนกั้นอีกชั้น
“อ้า.......โต้งงง ตรงนั้น ยะ อย่า....โอ้ย เราเสียว ฮ่าๆๆ ซี้ดดด โอ้ยยยย อ้า....” เบสครางไม่เป็นภาษา
 ผมได้ยินเบสห้ามแบบนั้น แทนที่จะหยุด กลับยิ่งไม่ฟัง หันไปขมเม้มยอดอกเบสต่อ
ผมเปลี่ยนท่า ลุกขึ้นมานั่งคุกเข่า จับเบสถอดเสื้อออก ตอนแรกเบสอิดออด ทำท่าไม่อยากถอด
แต่ผมก็บังคับถอดเสื้อเบสจนได้ จากนั้นผมก็สนุกับการปลุกเร้าอารมณ์เบส
 ทั้งจูบปาก ลูบไล้สองมือไปบนร่างเบส ดูดเม้มบนยอด อก จากนั้นผมก็ถอดกางเกงพร้อมกางเกงในเบสออก
หลังจากจัดการเบสจนเปลือยเปล่าแล้ว ผมก็เริ่มมาจับเบสชักว่าวอีกรอบ
ปากก็ไม่ว่างจูบแลกลิ้นกับเบส สลับกับดูดหัวนมเบสไปด้วย
“อ้า...โต้ง อ้า....โต้งงงง อ้า.............ไม่ไหวแล้ว เราจะเสร็จแล้ว อ้า.....ซี้ดดดด อ๊ะ อะ อ้า...........”
เบสครางเสียงดัง บ่งบอกถึงอารมณ์สุขสม
ตอนนี้ไม่ว่าอะไรก็หยุดผมไม่ได้แล้ว ผมลากลิ้นจากหน้าอกเบส ไปยังหน้าท้อง เบสสะดุ้งทันทีที่โดนผมลากลิ้นไปวนรอบสะดือ
เบสกดหัวผมไว้แน่น ร้องครางไม่เป็นภาษา
 ผมลากลิ้นลงต่ำไปเรื่อยๆ จนถึงน้องชายเบส
เวลานี้ผมไม่คิดมากอะไรทั้งสิ้น ผมครอบปากไปยังน้องชายเบส
ผมบรรจงใช้ลีลาชิวหาเท่าที่สามารถทำได้ ปรนเปรอความสุขให้กับเบส ทั้งดูด ทั้งเลีย ตอนแรกเบสพยายามดันหัวผมออก
“โต้ง อย่า มันสกปรก อ้า...”
“ไม่เลย เบสไม่สกปรกเลย แถมน้ำก็หวาน” ผมเงยหน้ามายิ้มให้กับเบส แต่มือก็ไม่หยุดชักน้องชายเบสไปด้วย
จากนั้นผมก็ก้มหน้าลงไปอมต่อ ตอนนี้เบสเลิกขัดขืนผมแล้ว มีแต่จะนอนว่าง่าย ทำตามที่ผมบอก
ผมใช้ปากบรรเลงเพลงรักกับเบสอยู่ไม่นาน เบสก็ทะลักทะลายความสุขใส่ปากผม มันออกมาเยอะมาก
น้ำเบสออกคาวๆนิด หวานหน่อยๆ
“อ้า....” เบสครางเสียงดังก่อนที่จะน้ำแตกคาปากผม
----------------------------------------------------------------------------
หยุดแค่ตรงนี้ก่อน ให้ค้างกันเล่นๆ พรุ่งนี้ค่อยมาต่อนะครับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 20 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: akera ที่ 19-10-2010 18:55:48

อ๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆ
ต่อเถอะจร้า
นานๆ เข้ามาที มันค้างเกินไป

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 20 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: kokikung ที่ 19-10-2010 20:36:18

:m25:เย้ยยยยยยยยยยยยย

โต้งหื่นๆๆๆๆๆๆๆๆๆได้Mแล้วเนียนไปไหน

แต่ค้างนะเมื่อไหร่จะ :oo1: กัน 555++

ปล.หื่นตามโต้งไปติดๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 20 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: jokirito ที่ 19-10-2010 20:43:31

เรื่องจริงหรือว่าฝันเปียกกันล่ะเนี่ย เหอๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 20 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 19-10-2010 20:57:56

:-[อุ๊ย..โต้งอ่ะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 20 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 19-10-2010 21:37:16

ตูจะบ้า ทิชชูอยู่หน่าย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 20 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: KM ที่ 19-10-2010 21:58:41

ค้างมากก

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 20 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 19-10-2010 23:18:17

หึหึ ซะงั้นเนอะคนเรา

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 20 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: talentcs ที่ 19-10-2010 23:21:46

โห เสร็จ ตาม เบส เลย

:pighaun:

กร๊าก กร๊าก กร๊าก

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 20 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 19-10-2010 23:27:31

อ๊างงง :jul1:ถ้าเป็นเรื่องจริงไม่ได้ฝันนี่ เบสจะรู้ตัวยังว่าเพื่อนที่ไหนเค้าใช้ปากให้กัน เหอๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 20 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: Ryuse ที่ 19-10-2010 23:36:58

o17 ไม่ไหวแย้ววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว
อยากได้อีกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก o9 o9 o9

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 20 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: DexTunG ที่ 20-10-2010 01:49:35

:call: :call: :pighaun: :pighaun:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 20 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 20-10-2010 10:18:18

โต้งจะต่อมั้ยอ่ะ...แล้วเบสจะมีปฏิกิริยายังไง? :-[

ไรเตอร์มาอัพเหอะ พลีสสสสส~ :call:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 20 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 20-10-2010 10:24:15

ไม่ใช่แค่ค้างเล่น ๆ ค้างมากตั้งหาก

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 20 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: WhatLoveIs ที่ 20-10-2010 11:02:24

หื่นค้างเลยเรา :m25: :pighaun: :haun4: :jul1:

มาต่อไวไวนะคะ :call:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 20 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 20-10-2010 19:00:09

หลังจากปล่อยน้ำออกมาแล้ว เบสก็นอนหอบอยู่บนเตียง ผมลุกออกมาจากเตียง ยืนมองเบสด้วยสีหน้าชื่นชม
ร่างกายเบสสวยจริงๆ น่าจับสัมผัสไปทุกส่วน
“โต้ง.....นายคายน้ำเราออกมายัง”
“ไม่ละ เรากลืนไปละ”
“เห้ย นายจะกินไปได้ไง..มัน...แหยะไม่ใช่หรอ”
“หึๆๆ นายรู้ได้ไงว่ามันแหยะ รสชาติดีกว่าที่คิดนะ ยิ่งของเบส หวานๆ นิดๆ ด้วย”
“ไอ้บ้า ไอ้ลามก” เบสด่าผม ตอนนี้เบสหน้าแดงกล่ำเลย น่ารักจริงเชียว
“แล้ว...เอ่อ..โต้งละ ไม่ทำหรอ นายนังไม่เสร็จนิ...”
“เบสจะช่วยเราแบบตะกี้ให้เราไหมละ” ผมถามเบสยิ้มๆ
“บ้าดิ ใครจะไปทำได้ ...เราคงช่วยนายได้แค่ใช้มือเหมือนเคยนะละ..”
“ไม่ลองแล้วจะรู้ได้ไง นายเองก็เป็นนักเรียนเรานะ เรียนเสร็จแล้วก็ต้องมาฝึกซิ ไม่งั้นจะทำเป็นได้ไง”
ผมอ้างเหตุผลมั่วๆ ไป แต่เบสทำท่าครุ่นคิด โหยยยย เด็กเรียนนี่สุดยอดเลย เอาแบบฝึกหัดมาอ้างก็ดันคิดมากอีกเว้ย ฮ่าๆๆ
ผมลงไปนอนข้างๆ เบส
“ว่าไง จะช่วยปะ ไม่ช่วยงั้นเราทำเองคนเดียวก็ได้”
“.......เราจะลองดูละกัน นาย...สอน ....เอ่อ.... คอยบอกเราด้วยละกัน” เบสลุกมานั่ง เค้าทำท่างกๆ เงิ่นๆ
เหมือนจะพยายามถอดเสื้อผม แต่ก็ไม่รู้ว่าจะเริ่มตรงไหน ทำท่าจะก้มมาดูดหน้าอกผม ก็ทำไม่ถูก ก้มๆ เงยๆ อยู่นั่นละ
เพื่อตัดรำคาญ ผมเลยลุกมานั่งถอดเสื้อเอง จากนั้นผมก็ดึงเบสซึ่งนั่งคุกเข่าอยู่ข้างๆผมมาจูบ เราจูบปากแลกลิ้นกันอยู่นาน ผมค่อยจับมือเบสมาวางที่เป้าผม
เบสรู้งานเป็นอย่างดี เค้าค่อยๆ ล้วงมือเข้าไปในกางเกงผม ล้วงเลยไปถึงข้างในกางเกงใน
จากนั้นเค้าก็กำน้องชายผมไว้แน่น
หลังจากผ่านเหตการณ์แบบนี้มา 2-3 ครั้งแล้ว เบสก็รู้งานมากขึ้น เค้าค่อยๆลูบไล้น้องชายผม
จากช้าเป็นเร็ว เริ่มจับชัก ในขณะที่ผมค่อยๆลงนอนช้าๆ ปากเราสองข้างประกบกันอยู่
สองมือผมจับประคองหน้าเบสให้ก้มตามผมมาช้าๆ มือข้างนึงของเบสกำน้องชายผมชักให้อยู่อีกมือลูบไล้อยู่บนหัวไหล่ผม
หลังจากผมลงไปนอนแล้ว ผมก็ปล่อยปากเบสให้เป็นอิสระ เบสก็หันมาดูดเม้มตามหน้าอก ซอกคอผม อีกมือก็ยังคงชักอยู่
“อ้า....” ผมอดครางไม่ได้
“เบส ตรงนั้นละดีๆ อ้า...” ผมบอกบทเบสไปเรื่อยๆ
“เบสครับ ใช้ปากให้ผมแบบตะกี้ได้ไหม” ผมหันไปถามเบส เบสสะดุ้ง จากนั้นมีสีหน้าลำบากใจอย่างเห็นได้ชัด...
ผมเห็นสีหน้าเบสแล้วก็ไม่อยากบังคับ
“ไม่เป็นไรครับ ลองถามดู” ผมล้มเลิกความตั้งใจ
“ไม่เป็นไรโต้ง โต้งยังทำให้เราได้เลย.....เราจะลองดู” เบสพูด จากนั้นก็ก้มลงไป
พอใกล้ๆน้องชายผม เบสก็ทำท่าเพ่งดูน้องชายผมอย่างสนใจเหลือประมาณ
“ฮ่าๆ มองไร ทำยังกับไม่เคยเห็น ตัวเองก็มี” ผมถามเบสขำๆ
“เห็นของตัวเองนะเคย บ่อยด้วย แต่ของคนอื่น เพิ่งเคยครั้งแรก ...มันเป็นแบบนี้เองหรอ...”

ผมไม่ตอบ แต่มองดูเบสอย่างเงียบๆ แค่เบสยอมให้ผมทำถึงขั้นใช้ปาก ผมก็พอใจแล้ว ไม่คิดว่าเบสจะมาทำให้ผมหรอก
“ไม่เป็นก็ไม่เป็นไร ไม่ต้องหรอก อย่าฝืนเลย” ผมบอกเบสเสียงนุ่มนวล
เบสตอบผมด้วยการก้มลงไปอมน้องชายผม
ชั่วขณะที่ปากสวยๆ สีแดงนั้น ครอบลงบนน้องชายผม ทำเอาผมสะดุ้ง จนเกือบน้ำแตกเลยทีเดียว มันเป็นประสบการณ์ที่สุดยอดจริงๆ ที่ผมไม่เคยได้รับจากใคร
 เบสพยายามเลียนแบบผมเมื่อซักครู่ แต่เค้าก็ทำได้ไม่เก่งเสียเลย หลายหนที่ฟันเบสมาโดนน้องชายผมด้วยซ้ำ
ผมสอนเบสตามสถานการณ์ไปเรื่อยๆ เบสเริ่มดูเป็นงานมากขึ้น
“อ้า...อย่างนั้นละเบส...ซี้ดดดด” ผมคราง
จากนั้นไม่นาน ผมก็รู้สึกเหมือนจะน้ำแตก ผมรีบจับหัวเบสให้หยุดเคลื่อนไหว แล้วค่อยๆดึงเบสออกมา
“ทำไมละโต้ง เจ็บหรอ เราทำไม่ดีหรอ?” เบสถามผม
“เปล่า แต่เราจะเสร็จแล้ว เรากลัวแตกใส่ปากนาย”
เบสทำสีหน้าแปลกๆเล็กน้อย ก่อนจะฝืนพูดมาว่า “ก็แตกใส่ปากเราได้นะ ....”
ผมรู้ว่าเบสยังไม่พร้อม
“อย่าเลย นายทำไม่ได้หรอก แค่ช่วยเราขนาดนี้เราก็ดีใจแล้ว มาชักพร้อมกันเหอะ นายเองก็แข็งอีกรอบแล้วนิ มาๆๆ นอนข้างๆเรา”
ผมชวนเบสนอนข้างๆ เบสทำท่าลังเลเล็กน้อย
“แน่นะ ว่าจะไม่ให้เราทำต่อ”
“เออ แค่นี้ก็ขอบใจแล้ว มาๆ นอนข้างๆเรานี่ดิ”
ผมดึงมือเบสให้ลงมานอนข้างๆ
ตอนนี้น้องชายเบสแข็งอีกรอบแล้ว
ผมเลยชวนเบสนอนชักว่าวพร้อมๆกัน
ผมค่อยๆผ่อนมือรอเบส เบสเริ่มชักของตัวเองข้างๆผม
หลังจากนั้นไม่นาน เบสก็พูดมาว่า
“อ้า...โต้ง เราจะเสร็จแล้ว”
“งั้นเราแตกพร้อมกันเลยนะ เร่งมือละนะ อ้า...” หลังจากเบสให้สัญญาณ ผมเลยเร่งมือ เพื่อให้แตกทันเบส
“อ้า...” “อ้า...เบสสสส” ผมกับเบส แทบจะครางพร้อมกัน จากนั้น น้ำแห่งความสุข ก็แตกทะลักทะลายบนหน้าท้องผม พร้อมๆกับที่เบสที่นอนอยู่ข้างๆ ก็เกร็งตัวเล็กน้อย ก่อนจะน้ำแตกตามผมมาติดๆ
ผมและเบสนอนสงบอารมณ์กันอยู่เงียบๆ เบสหอบเล็กน้อย ตัวผมเองก็ใช่ย่อย เหงื่อซึมเต็มหน้า....
“เห้อ.... ขอบใจนะเบส” ผมขอบคุณเบสก่อน
“...ขอบใจนะโต้ง “ เบสตอบกลับผม
ผมหันไปมองหน้าเบส ก็พอดีกับเบสหันมามองหน้าผม เราสบตากันโดยไม่ได้ตั้งใจ....
ผมกับเบสอ้าปากทำท่าจะพูดพร้อมกัน
“เอ่อ...เบสก่อน ว่าไงจะพูดไร”
“ไม่ๆ โต้งก่อน โต้งจะพูดอะไร”
“ไม่มีไร นายพูดก่อนเหอะ...”
เราสองคนเถียงกันอยู่นานว่าใครจะพูดก่อนใคร
“ฮ่าๆๆ พอๆ พอละโต้ง เราพูดก่อนก็ได้ ยอมแพ้ละ นายนี่มันบ้าจริงๆ” เบสพูดพลางหัวเราะ
“ คือ เราจะบอกว่า........” เบสหยุดพูดเล็กน้อย
................................................................
มาต่อให้แล้วนะครับ จบตอนค้างนี้คุณดรีมตั้งใจไว้นะครับ ผมไม่ได้แกล้งนะ :laugh:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 20 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 20-10-2010 20:00:18

สองหนุ่มนี่ พลังเหลือเฟือเนาะ :pighaun:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 20 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 20-10-2010 20:13:03

:L1:หื่นจริงๆนายโต้ง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 20 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 20-10-2010 21:17:46

ทำไมคนแต่งชอบแกล้งคนอ่านจังง่ะ :m16:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 20 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 20-10-2010 21:25:12

ค้างตลอกศก

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 20 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: WhatLoveIs ที่ 20-10-2010 21:55:33

มันค้างกว่าเดิมอีกนะคะเนี่ย
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก :pighaun: :pighaun:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 20 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: kokikung ที่ 20-10-2010 21:59:32

:haun4: ทามอารายกานเด็กๆๆๆๆๆๆ

จะบอกอารายกานหว่าอยากรู้ด้วยคน

555++

แต่โต้งเนียนจริงจังชักแม่น้ำล้านแปดไปเลย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 20 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 20-10-2010 22:19:25

แม่เจ้าโว้ยย
อะไรจะไร้เดียงสาได้ขนาดนี้
แต่ก็ช๊อบ ชอบ นะคะ :z1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 20 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: KM ที่ 21-10-2010 00:13:39

ฟรักโตสหมดตัว

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 20 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 21-10-2010 11:54:09

มันค้าง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 20 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: jokirito ที่ 21-10-2010 12:47:18

ตกลงทำกันจริงๆ ไม่ใช่ความฝันไช่มะ :m21:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 20 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 21-10-2010 19:47:49

***** ตอนที่ 21 *****

“คือ....เราจะบอกว่า.....เอ่อ..เราเหนียวตัว ขอไปอาบน้ำก่อนนะ” เบสพูดด้วยสีหน้ามีพิรุธ แต่ผมก็ไม่ได้ใส่ใจ เพราะผมเองก็เหนียวตัวเหมือนกัน
 “แล้วโต้งละ จะพูดอะไรกับเรา..” เบสถามกลับมา
“เราหรอ....เอ่อ..... เราจะบอกว่า เราก็อยากอาบน้ำเหมือนกัน” ผมยิ้มแห้งๆ ให้กับเบส ซึ่งเบสก็แสยะยิ้มแบบฝืนๆ มาให้ผม
เอ่อ...จริงๆ ผมอยากจะบอกชอบเบส ผมอยากตะโกนออกมาดังๆว่า เรารักนายนะเบส....
 แต่ผมก็ไม่กล้า ผมกลัวผิดหวัง ถึงตอนนี้เราจะมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้ง และแปลกไปกว่าเพื่อนปกติ
 .....แต่ผมก็ไม่กล้าจะคาดหวังว่า เบสก็อาจจะรักผมบ้าง
หลังจากนั้น เราสองคนก็ไม่ได้พูดกันอีก.....ผมให้เบสไปอาบก่อน เบสก็ไปเข้าห้องน้ำอย่างว่าง่าย
 เบสเข้าห้องน้ำอยู่นานมาก กว่าผมจะได้เข้าห้องน้ำต่อก็....ผ่านไปเกือบ 45นาที
หลังจากปล่อยให้สายน้ำเย็นๆ ไหลผ่านหัวและตัว ผมเริ่มจัดระเบียบความคิดตัวเองใหม่
ระหว่างรอเบสอาบน้ำเมื่อครู่ ผมก็คิดแล้วคิดอีก ว่าอยากสารภาพรักกับเบส ผมทนเก็บมันไว้ไม่ไหวแล้ว
แต่อีกใจก็กลัวผิดหวัง สุดท้าย จนเบสออกจากห้องน้ำ ผมก็หาข้อสรุปให้ตัวเองไม่ได้ซักที
 ผมเริ่มคิดอีกรอบในห้องน้ำ ผมต้องการสะสางความสัมพันธ์ครึ่งๆ กลางๆ และแปลกๆ แบบนี้
ผมกับเบส เราสนิทกันเพราะผมหวังดีอยากจะช่วยเบสเปลี่ยนแปลงตัวเอง
 เบสไว้ใจผม ให้ผมช่วยเลือกและตัดสินใจหลายๆ อย่าง
 เรามาอยู่ด้วยกัน เพื่อความสะดวกในการทำตามแผน และผมจะได้สอนเค้าในหลายๆ เรื่อง
 ผมชอบเบส ที่เบสเป็นเบส
 แต่...เบสจะชอบผมบ้างหรือเปล่า
 ผมไม่มีดีอะไรเลย เบสเค้าทั้งรวย ทั้งดูดี ทั้งเรียนเก่ง นิสัยก็อ่อนโยน
 ผมมันเด็กบ้านนอกจนๆ คนนึง
 แล้วพี่เบิร์ดละ เค้าก็ชอบผมนะ ถ้าผมตอบโอเคไป ผมก็ไม่ต้องมาเครียดเรื่องเบสละ
 ผมกับเบสเป็นแค่เพื่อนกันนิ มันไม่ดีมั้ง มาชอบเพื่อนตัวเองเนี่ย ถ้าพลาด เค้าไม่ได้ชอบเรา จะมองหน้ากันไม่ติด จะเสียเพื่อนไปเลยน๊ะ
 เบสชอบหนิงนิ ถึงตอนนี้เบสจะไม่ชอบแล้วก็ตาม แต่เบสก็ชอบผู้หญิง เบสอาจจะหันไปชอบคนอื่นก็ได้
 ที่เรามีอะไรกันมาถึงขั้นนี้ เป็นเพราะผมพยายามเริ่มเปิดเกมส์เอง ผมปลุกอารมณ์เบสจนเบสคล้อยตาม
 เบสไม่เคยเริ่มเปิดฉากก่อนนิ นั่นแสดงว่า เบสไม่ได้ชอบผู้ชาย
 โอ้ยยยยยย สมองจะระเบิด ผมคิดไปคิดมา ยังไงก็ไม่ได้คำตอบ
 ผมเลิกคิดจะดีกว่า ไม่ไหวแล้ว เหนื่อยสมอง ปล่อยให้มันเป็นไปตามธรรมชาติแล้วกัน
 ผมเดินออกมาจากห้องน้ำในสภาพเบลอๆ สงสัยผมจะใช้สมองมากไปหน่อย
 เบสนั่งรอผมอยู่ที่โซฟา
 “หิวแล้วอะโต้ง...แต่งตัวออกไปหาไรกินกันเหอะน๊ะ” เบสพูดด้วยท่าทางน่าสงสาร
 เอาละวะ ช่างมัน เลิกคิดมาก แล้วหันมามีความสุขกับตรงหน้าดีกว่า
 “ได้ๆ รอแป๊บนะ เบสอยากกินอะไร คิดไว้เลยนะ”

ผมรีบเข้าไปแต่งตัวเพราะไม่อยากให้คนน่ารักรอนาน
พอออกมา เราก็คุยกันใหญ่ว่าจะไปกินอะไรดี เพราะช่วงนี้หยุดยาว ตลาดก็เงียบไปเยอะเลย
สุดท้าย เห็นว่าสายป่านนี้แล้ว ออกไปกินกันตามห้างแล้วกัน
เนื่องจากจะออกไปเดินห้าง จึงต้องเปลี่ยนเสื้อผ้ากันอีกรอบ
“ไปเปลี่ยนเสื้อผ้ากันเหอะ”
“โต้งเข้าไปก่อนซิ เด๋ียวเราต่อคิว”
“เห้ยยย ไม่ต้องแล้ว หิว เข้าไปพร้อมๆ กันเลย จะอายอะไร เห็นกันถึงขนาดนั้นแล้ว” ผมแกล้งแซวเบสเล่น
“ไอ้บ้า ไอ้ลามก” เบสเขินหน้าแดง ตีไหล่ผมไปทีนึงไม่เบาเลยละ เจ็บนิดๆ
“เออน๊ะ มาเหอะ” ผมจูงมือเบสเข้าไปในห้องนอน ซึ่งเบสก็ตามไปอย่างว่าง่าย
ผมเลือกเสื้อผ้าสีหวานๆ ให้เบส วันนี้วันจันทร์ เลยจับเบสใส่สีเหลืองอ่อน เบสขาวอยู่แล้ว พอมาใส่สีเหลือง ยิ่งขาวผ่อง เหมือนจะเปร่งออร่าได้เลย บวกกับผมสีน้ำตาลอ่อน
โหยยยยย ยังกับดารา เทพมาก
ตลอดเวลาที่เราเปลี่ยนเสื้อผ้ากัน ก็มีการแหย่กันเล่นด้วย ผมพยายามแกล้งด้วยการถอดเสื้อเบส
เบสวิ่งหนีผมรอบห้องเลย แล้วพอผมจะเปลี่ยนกางเกง เบสก็แกล้งมาเอาคืนด้วยการดึงกางเกงในผมลง
แต่ผมไม่อาย ผมเลยจะหันไปถอดของเบสคืนบ้าง ก็เลยมีการปล้ำกันเล็กน้อย
มีจังหวะนึง ผมเข้าไปกอดเบสจากด้านหลัง เบสหัวเราะเสียงใส พยายามดิ้นหนีผม
จังหวะนั้นผมอยากหอมแก้มเบสแทบตาย แต่ต้องอดใจไว้ สุดท้าย....เหงื่อออกกันอีกรอบจนได้..
“พอละโต้ง พอละ เดี๋ยวไม่ได้ออกไปหาอะไรกินกันซะที เราไม่แกล้งนายละ โอเคนะ”  คนน่ารักพูดเสียงหอบ เหงื่อซึมไปทั่วใบหน้า
“โอเคๆ เราก็พอละ หิวจะไม่ไหวแล้ว แต่งตัวกันเหอะ”
หลังจากนั้นพวกเราก็แต่งตัวกันดีๆ พอเบสแต่งตัวเสร็จ ผมก็เรียกให้มานั่งที่เดิม เพื่อผมจะทำผมให้
แต่งผมเบสด้วยแว็กซ์เล็กน้อย ผมไม่ค่อยชอบทำผมแบบเว่อร์ๆ ผมว่าคนเราทำตัวธรรมชาติละดูดีสุดละ
ดังนั้นไม่เคยเลยที่จะแต่งให้ผมเบสแข็งเป็นก้อน มีแต่จะแต่งทรงเล็กน้อย ส่วนมากจะปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติ
หลังจากนั้น เบสก็ขับรถพาผมเข้าเมืองไปหาอะไรกินกัน
กว่าจะถึงห้างที่ใกล้ที่สุด ก็ 10โมงครึ่งแล้ว พวกเราเดินเข้าไปหาของกินกันอย่างหิวโซ
ปรึกษากันเล็กน้อย ก็ตกลงกันว่ากินรวมมือเที่ยงไปเลยทีเดียว
ผมให้เบสเลือก เบสตัดสินใจกินอาหารเวียตนาม เพราะเบสบอกว่าอยากกินผัก
พวกเราสั่งข้าวเกรียบปากหม้อญวน แหนมเนือง เส้นหมี่หมูย่าง ก้วยเตี๋ยวยำ และน้ำตะไคร้กันคนละแก้ว
ระหว่างกินอาหาร เราก็พูดคุยกันอย่างสนุกสนาน เหมือนกับว่า พวกเราอยากจะลืมทุกอย่างทิ้งไปให้หมด เสพรับแต่กับความสุขตรงหน้า เวลานี้ผมก็เลิกคิดแล้วว่า เบสจะรู้สึกยังไง คนรอบข้างจะเป็นยังไง
 หลังมื้ออาหาร เบสก็ชวนผมดูหนัง ทั้งๆที่ผมเพิ่งดูไปเมื่อวานกับพี่เบิร์ด แต่เพราะเบสอยากดูหนังผมเลยตามใจเค้า
เบสเลือกอยากดูหนังรักเรื่องนึง พอดีกับผมเองก็ยังไม่ได้ดูเรื่องนี้ เลยตอบตกลง
“เบสจะเอาป๊อบคอนไหม”
“ก็ดีนะ โต้งซื้อน้ำเข้าไปด้วยละ เดี๋ยวติดคอ”
“งั้นดูแบบเป็นเซ็ตไปเลยไหม”
“ไม่ต้องก็ได้มั้ง แพงไป เอาแบบแยกๆ ไปดีกว่า”
-------------------------------------------------------------------------------
มาหวานให้มดขึ้นอีก อยากกินอาหารเวียตนามบ้างจังแหะ เสียอย่างเดียวเรามันต้องนั่งกินคนเดียวอะดิ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 20 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 21-10-2010 20:06:50

ว่า.......... :m25:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 21 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 21-10-2010 20:16:47

ยังไม่ยอมบอกความในใจกันซะที :L1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 21 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 21-10-2010 21:50:13

สั้นเนอะ :angry2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 21 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 21-10-2010 21:57:23

นี่แหละน้อ ความรู้สึก 'bittersweet' หวานอมขมกลืน

ตอนหยอกกัน สัมผัสกัน ใช้เวลาร่วมกันก็มีความสุข :L1: แต่พอต้องเผชิญความจริงที่ยังหาข้อสรุปและความชัดเจนไม่ได้
ก็รู้สึกขมขื่นใจกันไป :monkeysad:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 21 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 21-10-2010 22:05:54

ที่จริงต่อที่เดียวให้จบไปเลยก็ดีนะคะ
จะได้ไม่ค้างคา

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 21 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: jokirito ที่ 21-10-2010 22:20:34

อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิดอ่ะโต้ง อย่าไปคิดอะไรมาก หึ หึ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 21 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 21-10-2010 22:35:56

รอบหนังที่เราจองได้คือ บ่าย2 ระหว่างรอดูหนัง ผมกับเบสเลยไปเดินเล่นกัน
เบสยังมีเสื้อผ้าแบบใหม่ ไม่เยอะ ผมเลยพาไปเดินดูเสื้อผ้ากันต่อ
แต่ก็คุยกันไว้ว่าจะยังไม่ซื้อเพราะเดียวจะเข้าไปดูหนัง มันจะเกะกะ ไว้ออกจากโรงค่อยมาซื้อกัน
เดินเล่นพออาหารย่อยได้ ก็ถึงเวลาเข้าโรงหนัง
ผมสังเกตว่า ระหว่างที่เราสองคนเดินกัน มักจะมีคนแอบมอง ทั้งชายและหญิง แน่นอนว่าคนที่เป็นชาย ส่วนมากจะดูออกว่าเป็นเก้งกวางเหมือนผม
ด้วยความหึง ไม่อยากให้คนเหล่านั้นเข้ามายุ่งกับเบส ผมจึงแกล้งเดินชิดเบสมาก จนหัวไหล่ชนกันเลยทีเดียว
แต่เบสก็คงไม่รู้ตัวว่า ผมจงใจเดินใกล้ขนาดนี้
 บางจังหวะ ผมก็เอาแขนโอบไหล่เบสเดิน โดยเฉพาะเวลามีเก้งกวางบางคน มองเบสแบบจะกินเบสทางสายตา
มองจนน่าเกลียดเกินไป ผมก็มักจะหันไปสบตาด้วย ทำหน้าเข้มๆ ดุๆ ใส่ เพื่อแสดงประกาศิตว่า คนๆ นี้ของข้า ใครอย่ามายุ่ง!!!
ซึ่งมันก็ได้ผล คนเหล่านั้นล้วนหลบสายตาผม หันหน้าหนีกันไปทั้งนั้น
แต่มีอยู่คนนึง จงใจเดินผ่านผม แล้วพูดลอยๆ มาให้เข้าหูผมว่า  “ห่วงจริงนะแฟนนะ หมั่นใส้”
ผมได้แต่ขำในใจคนเดียว คนเหล่านั้นมองว่าพวกผมสองคนเป็นแฟนกันงั้นหรือ ฮ่าๆ ดีใจจังเลย ถึงมันจะไม่จริงก็เหอะ แต่แค่นั้นผมก็ดีใจมากแล้วละ
 ในโรงหนัง..............
 ผมเลือกที่นั่งด้านหลังๆ หน่อย ชิดขอบทางเดิน เพราะผมไม่อยากให้เบสนั่งติดกับใคร เลยบอกให้เบสนั่งริมทางเดิน
แอร์เย็นๆ เป่ามา พร้อมกับความมืดในโรง ทำให้ผมรู้สึกผ่อนคลายมากๆ สเน่ห์ของโรงหนังคงเป็นตรงนี้ละ ความรู้สึกผ่อนคลายอย่างที่สุด เลยทำให้ผมชอบดูหนังในโรงมากกว่าซื้อแผ่นมาดูที่บ้าน
หนังที่เราเลือกดูกัน เป็นหนังรัก แต่รักแบบขม ตัวเอกต้องเผชิญอุปสรรคมากมาย สุดท้ายตอนจบก็ยังไม่สมหวังอีก มันเศร้า เศร้ามาก
ระหว่างที่ดูหนังอยู่นั้น ผมและเบส ยื่นมือออกไปจะหยิบแก้วน้ำจังหวะเดียวกันพอดี สองมือของเราชนกัน ทั้งผมและเบสก็ขยับมือหนีพร้อมกันทั้งคู่
ผมหันไปมองเบส ซึ่งเบสก็มองมาทางผม ผมทำมือบุ้ยบ้ายให้เบสหยิบแก้วน้ำไปก่อน
แต่เบสก็พยักหน้ากลับมาให้ผมเอาไปก่อน ผมเลยไม่เกรงใจรับมาดื่มก่อน
เออ...นี่ผมลืมไปได้ไงเนี่ย ผมเพิ่งคิดได้ตะกี้ ผมกำลังกินน้ำแก้วเดียวกับเบสนิ!!!  เบสไม่ได้รังเกียจผม กินน้ำร่วมแก้วกับผม....แต่เอ้...มันจะแปลกอะไร เราจูบกันมาแล้วด้วยซ้ำ
 ตอนนี้ผมไม่ต้องมาดีใจกับจูบทางอ้อมแบบเมื่อก่อนละ อิอิอิ
 จากนั้นผมก็ส่งแก้วต่อให้เบส ระหว่างส่งแก้ว ผมจงใจเอามือลูบไปที่มือเบสเบาๆ ทีนึง
เบสเหมือนกับตกใจแทบทำแก้วน้ำร่วงเลยทีเดียว นี่ผมคงแกล้งเค้ามากไปใช่ไหม?
พอถึงฉากไคลแม็กซ์ มันเศร้ามาก
หนังเรื่องนี้พระเอกเป็นคนดำเนินเรื่อง ความสัมพันธ์ของทั้งสอง เริ่มจากการเป็นเพื่อนสมัยเด็ก จนพระเอกรู้สึกดีๆ ด้วย แต่นางเอกมีคนอื่นที่ชอบอยู่
หลังจากพระเอกพยายามมามากมายทำเพื่อนางเอก สุดท้ายนางเอกก็ใจอ่อน หันกลับมารักพระเอก สองคนนั้นมีช่วงเวลาดีๆ ด้วยกันสั้นมากแค่ไม่เท่าไร นางเอกก็กำลังจะตาย....

ผมสังเกตว่าเบสกำลังร้องให้เบาๆ
ผมหันไปใช้หลังมือเช็ดน้ำตาออกจากแก้มใสๆ ให้ เบสหันมามองผมแป๊บนึง แล้วก็หันไปจดจ่อกับหนังต่อ
ผมเลยได้ใจ แอบส่งมือข้ามที่พักแขน ไปกุมมือเบสเอาไว้ เบสสะดุ้งเล็กน้อย หันมามองผม มืออีกข้างก็พยายามจะแกะมือผมออก
 แต่ผมกุมมือเบสไว้แน่น ไม่ยอมปล่อย ตาก็หันไปมองหนัง ซักพักเบสก็ยอมแพ้และปล่อยให้ผมกุมมือ
หนังมาถึงช่วงสำคัญ ยิ่งเศร้า ยิ่งซึ้ง เบสห้ามใจไม่ไหว ร้องให้ออกมาจนได้ ผมยิ่งกุมมือเบสแน่น ซึ่งเบสก็บีบมือผมตอบ
ในใจผมคิดถึงเรื่องของเราสองคนเปรียบเทียบกับหนัง
ถ้าวันนึงสิ่งดีๆ ที่ผมพยายามทำเพื่อเบส จะทำให้เบสรักผมบ้าง ถึงผมพูดว่าที่ทำลงไปทำแบบไม่หวังผลก็เถอะ
แต่จะมีซักกี่คนที่ไม่หวังผลจริงๆ นอกจากความรักของพ่อกับแม่แล้ว...คงไม่มี
ผมยอมรับว่าผมแอบหวังลึกๆ ว่า เบสจะหันกลับมามองผมบ้าง ที่ผมทำไปเพราะอยากเห็นเบสยิ้มได้ อยากเห็นเบสมีความสุข แต่จะดีที่สุด ถ้าเบสแบ่งปันความสุขนั้นให้ผมด้วย
สุดท้าย ตอนจบของเรื่อง นางเอกตาย และพระเอกก็ใช้ชีวิตอยู่ต่อมาจนแก่เฒ่า และในวันที่พระเอกจะตาย เค้ามองเห็นนางเอกมารับ
มันทั้งเศร้า และซึ้งไปกับความรักที่ยิ่งใหญ่ของตัวเอกทั้งสอง สมแล้วที่หนังได้รางวัลมากมาย
ขนาดหนังจบแล้ว เบสยังไม่อยากเดินออกจากโรงเลย เค้านั่งซึมอยู่กับที่
จนพนักงานเริ่มมาเดินเก็บขยะ ผมจึงพาเบสออกไปจากโรง
“หนังดีเนอะ” ผมชวนเบสคุย เพราะเห็นเค้าซึมๆ
“อึม....แต่เศร้าไปหน่อยเนอะ”เบสตอบกลับ น้ำเสียงเค้ายังคงเศร้าอยู่ สงสัยอินกับหนังมากไปหน่อย
“เอาน่า อย่าทำหน้าเศร้าแบบนั้นเลย ไปเปลี่ยนอารมณ์กันเหอะ”
ผมชวนเบส แล้วก็ยื่นมือไปจับมือเบสเอาไว้ แล้วลากเบสเดินออกมาจากบริเวณโรงหนัง
เบสปล่อยให้ผมเดินจับมือเค้าเงียบๆ จนพอเริ่มมาถึงบริเวณคนเยอะๆ เค้าก็ดึงมือกลับไป
ซึ่งผมก็ไม่ไปฝืนใจเค้า ผมเองก็ไม่ชอบแสดงออกในที่สาธารณะเท่าไร ผมว่ามันเกินงามไป
 “ตะกี้ในโรง...โต้งก็....บ้านะ มาจับมือเราทำไม” เบสเอ่ยถามผม
“ก็...มันเศร้าไง เวลานั้นอยากจับมือใครซักคน แต่ตอนนั้นมีแต่เบสนิ จะให้เราไปจับมือคนนั่งอีกข้างหรอ ฮ่าๆๆ”
ผมแกล้งทำเป็นตลก ผมนะมันตลกปากแข็งอยู่แล้ว เรื่องอะไรจะบอกว่าเพราะเป็นเบสตะหาก ผมเลยอยากจับมือ
“งั้นหรอ ฮ่าๆๆ ไอ้บ้า” เบสตอบกลับผมขำๆ แต่ในแววตาเบส เหมือนมีอะไรในใจ
หลังจากออกจากโรงหนัง ผมกับเบสก็พากันไปเดินเลือกซื้อเสื้อผ้า ผมไม่ใช่คนซื้อเสื้อผ้าเก่งอะไรอยู่แล้ว เพราะนานๆ ทีจะซื้อ
ส่วนเบสก็ไม่เคยซื้อเสื้อผ้าใส่เอง เลยยิ่งทำให้กว่าจะได้แต่ละตัวเลือกกันช้ามาก
แต่ทุกตัวที่เบสซื้อ คือตัวที่ผมเชียร์ แน่นอนว่า คงเพราะเบสขาดเซ้นส์ตรงนี้มั้ง เค้าเล่นไม่เลือกเองเลย ปล่อยให้ผมเลือกให้ทุกตัว
 หลังจากนั้น เราก็ลงไปซุปเปอร์มาเก็ต หาซื้อของเข้าบ้านกัน รวมถึงของที่จะเอาไปทำบุญที่วัดพรุ่งนี้ด้วย
 “โต้งๆ เราซื้อไอ้นี่ได้มะ” เบสถามผมพร้อมกับหยิบถุงช๊อกโกแลตมาที่รถเข็น
“เอาดิ ชอบกินอะไรก็ซื้อดิ มาถามเราทำไม”
“ก็ตู้เย็นบ้านนายนิ เราจะซื้อของโดยพลการได้ไงละ ต้องถามเจ้าของบ้านก่อน”
“แหม่ ถ้าจะถามเจ้าของบ้านจริงๆ คงต้องไปถามที่เมืองนอกแล้วละ เรามันแค่คนเช่าเฟ้ย ฮ่าๆๆ”
“กวนนักนะ เด๋ียวเหอะ งั้นเอาไอ้นี่ด้วย” ว่าแล้วเบสก็วางถุงขนมลงในรถเข็น

ตอนจ่ายตังค์ เราเถียงกันอีกเล็กน้อย เพราะว่าผมบอกผมจะออกด้วยครึ่งนึง เพราะเป็นซื้อของเข้าบ้าน
แต่เบสไม่ยอม จะออกให้ท่าเดียว บอกว่าของส่วนใหญ่เป็นของเค้า แล้วที่ซื้อของเข้าบ้าน เบสก็สมควรทำเพราะมาอาศัยกินอยู่บ้านผมนานแล้ว
เราเถียงกันจนพนักงานคิดเงินมองหน้า
“น้องค๊ะ ถ้าจะเถียงกัน ไปต่อที่บ้านกันได้ไหมค๊ะ รอคิวยาวแล้วค๊ะ” พี่ผู้หญิงที่ต่อคิวด้านหลังทนไม่ไหวจนต้องพูด
ผมกับเบสรีบหันไปขอโทษ จากนั้น...ผมเลยยอมให้เบสจ่ายไปก่อน
“เนี่ยเพราะโต้งแท้ๆ อิดออดอยู่นั่นละ เลยโดนด่าเลย”
“อ้าวววว ก็เพราะเบสตะหากไม่ยอมรับเงินเรา”
ผมเถียงกันกับเบสจากซุปเปอร์มาเก็ต จนถึงลานจอดรถ
“หิวอีกแล้ว เย็นนี้กินไรดีอะ” เบสถามผม
“นั่นซิ เริ่มหิวแล้วเหมือนกัน กินที่นี่เลยไหม จะได้ไม่ต้องขับรถไปหาอะไรกิน”
“ก็ได้นะ โต้งอยากกินอะไรละ “
“.....อะไรก็ได้ที่ไม่แพงมาก เพราะวันนี้ใช้เงินเยอะแล้ว”
“เรื่องแค่นี้เอง เราเลี้ยงเอง อะไรก็ได้ที่โต้งอยากกิน”
“ไม่ได้หรอก จะมาเลี้ยงเราบ่อยๆ ด้วยเรื่องอะไรกัน แฟนก็ไม่ใช่ ...เราออกเองได้นะ แต่อย่าแพงเท่านั้นละ”
เบสสีหน้าเปลี่ยนเล็กน้อยตอนผมพูดจบ ก็จริงนิ ความสัมพันธ์ของพวกเรามันคืออะไร เพื่อนสนิทงั้นหรือ?
“งั้นไปกินฟู้ดคอร์ทไหม” เบสถาม
“เอาดิ มีให้เลือกหลายอย่างด้วย ว่าแต่นายกินได้ด้วยหรอ คนมีตังค์แบบนายนึกว่าจะไม่เคยกินซะอีก”
“โต้ง ถึงบ้านเราจะพอมีฐานะ แต่เราก็ถูกสอนให้กินอยู่อย่างประหยัด ไม่ใช้เงินเกินตัวนะ แค่ฟู้ดคอร์ท เรากินมาไม่รู้กี่สิบรอบแล้ว ไปกันเหอะ หิวแล้ว”
หลังจากตกลงกันได้ ผมกับเบสก็มุ่งหน้าไปทางฟูดคอร์ท ระหว่างทาง เราสองคนก็คุยกันเรื่อยเปื่อย
จนกระทั่ง ได้ยินเสียงเรียกมาจากด้านหลัง
 “เบส!!!”
................................................................
ก็ตั้งใจไว้ว่า ดึกๆ จะลงต่อให้ เห็นมีคนโวยวายว่าสั้น ไม่อยากให้ค้าง บทตอนช่วงนี้ ค้างตลอดละครับ คุณดรีมเขาตั้งใจไว้ ผมเลยตัดตอนแบบ
ค้างๆ ไปด้วย เผื่อจะทำให้คนอ่านมาโพสมากขึ้นบ้างอะไรบ้าง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้Ŭ
เริ่มหัวข้อโดย: KM ที่ 21-10-2010 22:50:15

อ๊ากกกกก ได้จิ้มด้วย

โอ๊ย ถ้าโต้งไปคบพี่เบิร์ดจะเคืองมาก

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 21 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: anajulia ที่ 21-10-2010 23:06:43

สองคนนี้เค้าพัฒนาเนอะ

สงสัยโต้งมันจะรอให้เบสพูดก่อนจริงๆด้วยวุ้ย เจียมตัวภาษาอะไรหว่าเล่นเข้าถึงตัวขนาดนั้น
แหม่ๆๆๆๆ

แล้ว........ใครมาเรียกเบสคะ???

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 21 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: blackyoyo ที่ 21-10-2010 23:14:17

สนุกอ่า อ่านรวดเดียวถึงตอนนี้เลย
แบบเฮียเบสน่ารักมากมาย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 21 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: kokikung ที่ 21-10-2010 23:15:58

โรแมนติกเบาๆๆ

แต่ไอ้เราก้ลุ้นนึกว่าจะบอกรัก

ฮ่าๆๆๆๆๆ

เมื่อไหร่ๆๆๆๆๆๆๆจะบอกสะทีละโต้ง

แต่คนที่เรียกอ่าหนิงอ่าเปล่า

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 21 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: jokirito ที่ 21-10-2010 23:33:30

ใครมาเรียกๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 21 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 22-10-2010 00:05:41

ใช่หนิงมาเรียกหรือเปล่า

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 21 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: zwin ที่ 22-10-2010 00:11:17

ชอบมากมายมาต่ออีกนะครับชอบ

อยากได้แบบนี้

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 21 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: DexTunG ที่ 22-10-2010 01:01:34

:z2: :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 21 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 22-10-2010 07:58:42

ใครฟ่ะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 21 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 22-10-2010 08:18:02

กำลังหวาน ๆ มีมารมาผจญอีกแระ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 21 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: WhatLoveIs ที่ 22-10-2010 13:51:35

ขอบคุณที่มาต่อนะคะ

บอกความรู้สึกไปเลยดีกว่ามั้ยเนี่ย

ถ้าเราเป็นเบส เรารู้สึกอยู่แล้วว่า โต้งทำหลายๆ อย่างให้เราพิเศษกว่าเพื่อนทั่วไป
แล้วโต้งมาบอกว่า ไม่ได้เป็นแฟนกันซะหน่อย อย่างงี้
เราเสียใจอ่ะ อยากจับโต้งกดจริงๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 21 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 22-10-2010 14:00:59

ใครอ่ะ ??

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 21 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 22-10-2010 20:06:51

***** ตอนที่ 22 *****
“เบส” มีเสียงเรียกมาจากด้านหลัง
ผมกับเบสหันไปดูก็พบ หนิง!!
ที่ยืนข้างๆ หนิง เป็นเพื่อนผู้หญิงของหนิงอีกคนที่พวกผมสองคนเคยเห็น แต่ไม่รู้ชื่อ
“เอ่อ...อ้า ..สวัสดีหนิง” เบสหันกลับไปทัก
“เบสมาเที่ยวหรอ” หนิงทำท่ามองพวกผมสองคน สายตาเต็มไปด้วยคำถาม
“อึม มาเดินเล่นดูหนังกับโต้งเค้านะ”
“ดูเรื่องอะไรกันละ สนุกไหม” หนิงยังคงถามต่อ
“ก็เรื่อง.....นิวยอร์ค นิวยอร์ค ไง หนังเศร้าแต่สนุกดีนะ หนิงลองไปดูซิ”
“งั้นหรือ ผู้ชาย 2คน มาดูหนังรักกันหรอ แปลกดีเนอะ ว่าไหมปู”  ท้ายประโยค หนิงหันไปถามเพื่อนเค้าที่ชื่อปู
ตอนนี้ผมชักเริ่มหงุดหงิดๆละ หนิงต้องการอะไร เหมือนเธอกำลังจะหาเรื่องเบส แต่ผมเลือกที่จะเงียบก่อน ไม่อยากสร้างปัญหาให้เบส
“ก็ไม่เห็นแปลกนิ ทำไมหรอ” เบสสวนกลับไป
“เบสว่าไม่แปลกหรอค๊ะ ผู้ชาย 2คนมาดูหนังรัก มีแต่คู่เกย์เท่านั้นละ ที่มาดูกันเป็นคู่ๆ“  หนิงพยายามเน้นคำว่าเกย์
 
สงสัยเธอจะโกรธเรื่องที่เบสหนีออกมาวันก่อนแน่ๆ เธอเลยพยายามจิกกัดเบส
“...หนิงอย่าไปว่างี้ดิ เด๋ียวโต้งเค้าเสีย อุตส่าห์มาดูหนังเป็นเพื่อนเรา เราชวนโต้งเค้ามาเอง”
ผมรู้สึกซึ้งใจมากที่เบสเป็นห่วงผมมากกว่าตัวเอง เค้าพยายามพูดปกป้องผม
“ทำไมหรอพี่หนิง ผมมาดูหนังกับพี่เบส แบบพี่น้องบ้างไม่ได้หรอ เราสนิทกันจะตายเนอะ”  ผมอดไม่ได้ ต้องเดินเข้าไปโอบไหล่เบส แล้วพูดกับหนิงบ้าง
“ไม่มีอะไรหรอกน้องโต้ง พี่ก็แซวเล่นไปงั้นละ เออนี่เบส พรุ่งนี้ว่างไหม หนิงอยากจะชวนเบสไปเที่ยวด้วยกัน”
“พรุ่งนี้เราไม่ว่างนะ เรามีนัดกับโต้งแล้ว” เบสตอบแบบซื่อๆ
“กับโต้งอีกแล้วหรอ สนิทกันจริงนะคู่นี้” หนิงทำหน้าตาไม่พอใจเล็กน้อยที่โดนปฏิเสธ
“แล้วนี่กำลังจะไปไหนกัน ไปกินข้าวด้วยกันไหมเบส” หนิงยังคงไม่ยอมแพ้ พยายามชวนเบสให้ได้
“เอ่อ..ไม่เป็นไร เดียวเรากำลังจะไปกินข้าวกับโต้ง หนิงไปกับเพื่อนตามสบายเหอะ”  เบสปฏิเสธอย่างสุภาพ
“งั้นก็ตามใจ ดูท่าเบสจะยุ่งนะ คงไม่มีเวลาให้หนิงแล้วละ ตามสบายนะ”  หนิงทำหน้าไม่พอใจ สะบัดเสียงใส่ แล้วก็ไม่รอคำตอบ ลากเพื่อนเดินจากไปในทันที
ผมสังหรณ์ใจว่า หนิงจะมาสร้างความยุ่งยากให้กับเบสในอนาคตแน่ๆ ผมไม่สบายใจเลย
“ขอโทษนะโต้ง ที่ต้องให้มาเจออะไรแบบนี้”

“ไม่หรอกเบส ดีแล้วที่เบสเลิกสนใจหนิง ผู้หญิงแบบนี้ เราว่าไม่เหมาะกับเบสหรอก”
“....หนิงจริงๆ เธอนิสัยไม่เลวนะ แค่เอาแต่ใจไปบ้างเท่านั้นเอง”  เบสยังคงความดีเสมอต้นเสมอปลาย
“ช่างเหอะ ไปหาไรกินกันเหอะ”
“อึม”
หลังจากนั้น ผมสองคนก็ไปกินข้าวเย็นกันที่ฟู้ดคอร์ท ก่อนกลับบ้าน เบสยังหาซื้อขนมจากร้านเบเกอรี่น่าทานในห้างไปอีก เบสบอกว่าไว้เป็นอาหารเช้า ระหว่างเดินทางวันพรุ่งนี้
จากนั้นเราก็เดินทางกลับบ้านกัน วันนี้ถนนค่อนข้างโล่ง คงเพราะคนหนีไปเที่ยว ตจว กันหมด ไม่รู้ว่า ต่อกับพี่บอลจะกลับมาแล้วหรือยัง ผมอดคิดถึงเพื่อนไม่ได้

ระหว่างอยู่ในรถผมชวนเบสคุยต่างๆ นานา รวมไปถึง เรื่องวันพรุ่งนี้ด้วย
“เรายังไม่ได้ถามเลย จะไปวัดที่ไหนนะเบส?”
“ราชบุรีนะ บ้านเกิดแม่เราอยู่ที่นั่น”
“อ๋อ...ก็ไม่ไกลเท่าไร จากบ้านไปก็น่าจะ 2ชม.ได้มั้ง”
“ใช่ แต่เราอยากออกเช้าหน่อย ออกสายแล้วมันร้อน”
“โอเค งั้นอย่านอนดึกละกัน”
หลังจากกลับถึงบ้าน เราสองคนก็ช่วยกันเก็บของ เอาของกินใส่ตู้เย็น เตรียมของถวายสังฆทานจัดใส่ถัง
ผมกับเบสไม่อยากซื้อถังสังฆทานสำเร็จรูป เลยเลือกซื้อของมาจัดกันเอง เนื่องจากถังที่ตามร้านจัดไว้ มักเป็นของที่ไม่น่าใช้ หรือใกล้หมดอายุ
 “เสร็จละ ไม่มีอะไรลืมนะเบส”
“อึม หมดแล้วละของที่ซื้อมา”
“งั้นเบสไปอาบน้ำก่อนเลย เดี๋ยวเรากวาดบ้านรอบนึงก่อน ฝุ่นติดเท้าละ”
“เดี๋ยวเราช่วย มา ให้เราถูบ้านละกัน”
“ก็ตามใจ” ตอนนี้ผมชินแล้วกับการที่เบสจะมาช่วยผมทำงาน ไล่ยังไงเบสก็คงไม่ไป เลยยอมให้ทำตามใจดีกว่า
ผมกวาดบ้าน เบสถูพื้น เราสองคนช่วยกันทำงานบ้าน ถึงจะเหนื่อยหน่อย แต่ก็ไม่เบื่อเลย ออกจะสนุกด้วยซ้ำ
หลังจากการทำความสะอาดในตอนกลางคืนเสร็จ ผมก็ไล่เบสไปอาบน้ำอีกรอบ เบสก็ยอมไปอย่างว่าง่าย
พอเบสออกมาก็เป็นคิวผม ที่จะต้องไปอาบน้ำต่อ ผมอาบน้ำไปพลางคิดไปพลาง
ตั้งแต่เมื่อคืนละ ที่ผมมีความสุขมากมายเหลือเกิน จนทำให้ผมกลัว  กลัวว่าผมจะเสียความสุขเหล่านี้ไป
ไม่รู้ทำไม เหมือนมีเงาทะมึนในใจผม ทั้งๆ ที่ผมตอนนี้มีความสุขดี แต่เหมือนผมลืมอะไรไปบางอย่าง อะไรที่สำคัญมาก แต่ผมแกล้งทำเป็นลืมไป
ผมพยายามขับไล่ความคิดแย่ๆ นั้นออกไปจากหัว ทั้งๆ ที่ยังไม่รู้เลยว่า อะไรที่มันแย่
ตอนนี้ผมขอตักตวงความสุขให้เต็มที่ก่อนละกัน
ผมสะบัดหัวเพื่อรีเซ็ตสมองใหม่ จากนั้นก็รีบล้างตัวออกมาจากห้องน้ำ
 อาบน้ำเสร็จ ผมก็เดินเข้ามาในห้อง เห็นเบส นอนเล่นอ่านหนังสืออยู่ที่เตียงแล้ว
“ผมแห้งแล้วหรอ นอนไปนั่นนะ”
“เป่าแล้ว” เบสตอบมาสั้นๆ
“ไม่รอให้เรามาเป่าให้ละ อุตส่าห์ว่าจะตอบแทนเรื่องเมื่อคืน”
“ไม่เป็นไรหรอก โต้งตะหาก ทำผมให้เราทุกเช้า เราควรต้องตอบแทนซะอีก”
“งั้นนายก็ควรจะเซ็ทเองให้เป็นได้แล้วนะ แต่....ถึงจะให้เราเซ็ทผมให้ทุกวัน เราก็ไม่เบื่อหรอกนะ เรายินดีทำ”  ผมอดไม่ได้ที่จะแอบบอกความในใจผ่านประโยคธรรมดาๆ เมื่อกี้
ผมอยากอยู่กับเบสตลอดไป จะให้ตื่นมาทำผมให้เบสทุกเช้าผมก็ทำได้
“ก็เคยอยากลองทำอยู่ แต่ยังไงก็ไม่ถนัดเหมือนโต้งทำให้หรอก”  ดูท่าเบสไม่รู้ตัวว่าผมหยอดความในใจไว้ในประโยคเมื่อกี้
เค้าตอบคำพูดผมโดยที่สายตาเค้ายังคงจดจ่อกับหนังสือ
ผมเดินเช็ดหัวเข้าไปในห้องหาไดร์เป่าผม
“เบสแล้วนายเอาไดร์ไปไว้ไหนนะ เราจะเป่าบ้าง”

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 22 (1/2) หน้า 15
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 22-10-2010 23:50:27

ยัยหนิง

ก้างชิ้นโต :m16:

ปล. เรื่องนี้มีทั้งหมดกี่ตอนคะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 22 (1/2) หน้า 15
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 23-10-2010 00:42:25

เพราะต่างคนต่างยังกลัว...ก็เลยไม่กล้าสารภาพความรู้สึกจริง ๆ ออกไปให้อีกฝ่ายรู้ :เฮ้อ:

อยากให้เข้าใจกันเร็ว ๆ จังเลย...เดี๋ยวมีคนอื่นมาป่วนอีกจะได้เป็นกำลังใจให้กัน :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 22 (1/2) หน้า 15
เริ่มหัวข้อโดย: WhatLoveIs ที่ 23-10-2010 04:13:42

ขอบคุณที่มาต่อนะคะ
บอกความในใจสักทีเถอะน้าาาา อึดอัดแทนจังเลย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 22 (1/2) หน้า 15
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 23-10-2010 11:27:18

“มานี่ซิ เด๋ียวเป่าให้” เบสลุกมานั่งแล้วกวักมือเรียกผม
“เห้ย เกรงใจ ไม่ต้องก็ได้มั้ง”
“มาเหอะน่า มานี่ๆ มานอนนี้“ เบสตบลงที่บนหน้าตักอันเนียนนุ่มไร้ขนของเค้า
ผมรับคำด้วยความยินดี ในเมื่อเสนอมาแล้ว ผมไม่สนองก็โง่ไปละ
ผมลงไปนอนหนุนตักเบส ปล่อยให้เบสเอาไดร์มาเป่าผมให้ผม ผมทำหน้าตาเคลิ้มไปกับรสมือของเบส
“โต้งผมหนานะเนี่ย”
“อืม” ผมตอบสั้นๆ เวลามีความสุขแบบนี้ผมไม่อยากพูดมากเลย
“ผมหนา เลยยิ่งแห้งช้า อึม..นี่ถ้าโต้งทำผมแบบนี้ละ ฮ่าๆๆ” เบสพูดพลางจับผมเป็นก้อนๆ เล่นกับหัวผมใหญ่เลย
“อึม” ผมตอบแค่นี้ละ ตอนนี้เบสอยากเล่นกับหัวผมยังไงก็ตามใจ ผมยอม ยอมแล้ว มีความสุขเหลือเกิน
หลังจากเล่นกับหัวผมพอใจแล้ว เบสก็มาเป่าหัวให้ผมต่อ
“กลิ่นยาสระผมบ้านนี้หอมดีนะ เราชักติดแล้วซิ คงต้องหามาใช้ที่บ้านบ้างละ” เบสพูด
“ของถูกๆนะ แต่เราก็ชอบกลิ่นนี้นะ ยิ่งได้กลิ่นจากหัวนาย เวลานอนกอดนายนะ ยิ่งหอมละ” ผมเอ่ยแซวเบสเรื่องเบสนอนละเมอมากอดผม
“อ๊ะนะ คนฉวยโอกาส เราแค่นอนติดหมอนข้างเอง ไม่ใช่จะกอดนายซะหน่อย”  ตอนที่เบสตอบผมเบสจะทำหน้ายังไงนะ จะหน้าแดงหรือเปล่า
ตอนนี้ผมมองไม่เห็นเพราะนอนหลับตาพริ้มอย่างสบายใจอยู่
จู่ๆ บรรยากาศก็เงียบไปเอง เราสองคนต่างก็ไม่มีใครพูดอะไรอีก มีเพียงเสียงจากไดร์เป่าผม และเครื่องปรับอากาศ
จู่ๆ ผมก็รู้สึกถึงอาการตื่นตัวของน้องชายเบส!!! แน่นอนซิ ..ก็ผมนอนหนุนตักเบสอยู่นิ จะรู้สึกก็ไม่แปลก
ผมหันเงยขึ้นไปมองหน้าเบส เบสเหมือนจะรู้ตัวว่า ผมรู้สึกถึงน้องชายเบสแล้ว เบสอายหน้าแดง หันหน้าหนีผม
แต่น้องชายของเบสก็ยังคงแข็งขัน ไม่มีทีท่าจะอ่อนลงเลย กลับยิ่งแข็ง แทงหัวผม (ฮ่าๆๆ)
ผมจึงแกล้งเปลี่ยนท่านอน บี้หัวกับน้องชายเบส เบสทำท่าขยับตัวหนีด้วยความอึดอัดเล็กน้อย มือที่ลูบหัวผมก็สั่นเล็กน้อย
“เมื่อยคอจัง..ขอเปลี่ยนท่านอนนะเบส” ผมแกล้งพูดไปงั้นละ แต่ตอนนี้ผมนอนคว่ำหน้าแล้ว
จากนั้นเขยิบเข้าไปให้ใกล้เป้าเบสมากกว่าเดิม หน้าผมตอนนี้ซุกอยู่ตรงเป้าเบสพอดี
“เอ่อ...โต้ง ทำไมนอนท่านั้น เห้ย เดียวหายใจไม่ออก” เบสรีบโวยวาย ตอนนี้เบสคงกำลังหน้าแดงอย่างมากแน่ๆ ผมคิดในใจ
ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ ผมไม่สนใจฟังเบสละ เอาหน้าซุกเป้าเบส แล้วก็ใช้จมูกโด่งๆของผม กดบี้ ขยี้ไปที่น้องชายเบสอย่างเมามัน
เบสครางอย่างอดไม่ได้ “อ้า..” ตอนนี้เบสเลิกเป่าหัวให้ผมละ มือที่ลูบคลำหัวผมเล่น เปลี่ยนเป็นจิกผม ของผมแทน
ผมเงยหน้าขึ้นไปสูดดมตรงหน้าท้องของเบส อ้า...กลิ่นหอมชื่นใจ ผมเปลี่ยนมาไซร้ที่หน้าท้องเบสแทน
ตอนนี้เบสทนนั่งไม่ไหว ล้มลงไปนอนตามแรงกดของผม ผมก็เปลี่ยนจากนอนคว่ำหน้า เป็นคร่อมเบสแทน
ผมค่อยๆ ไซร้เบสไปทั้งตัว ตั้งแต่ซอกคอ หลังใบหู หน้าอก หน้าท้อง
เบสได้แต่ดิ้นไปมา ครางซี้ดซาด ผมค่อยๆ ถอดเสื้อผ้าเบสทีละชิ้นๆ
“อ้า....โต้ง ตรงนั้นอย่า เราจั๊กกะจี้ อ้า...ซี้ดดด”

ผมลงลิ้นไปตรงโคนขาเบส
“ตรงนี้ละชอบไหม” ผมเงยหน้าไปถามเบส เบสเงียบแทนคำตอบ
“งั้น ถ้าไม่ตอบเราจะทำต่อไปนะ “ ผมยิ่งไซร้ไปทั่วซอกคอ และเอวเบส เบสครางร้องบอกทนไม่ไหวแล้ว พอแล้ว
ยิ่งได้ยินแบบนั้น ผมยิ่งได้ใจทำใหญ่
พอผมไซร้ถึงซอกคอ ผมก็หันมาจูบปากเบส เราสองคนแลกลิ้นกันอย่างเมามัน
จนผมปลดกางเกงนอนเบสออก เหลือแต่กางเกงใน ผมค่อยถอนริมฝีปากออกจากปากเบส เปลี่ยนไปลิ้มชิมรสน้องชายเบส โดยผ่านกางเกงในกั้นอีกที
ทั้งขบ ทั้งเม้ม ดูด ดุน เลีย ทำจนกระทั่งน้องชายเบสแข็ง หัวน้องชายเบสโผล่พ้นขอบกางเกงในออกมา
 ผมค่อยๆดูดเลียหัวน้องชายเบสที่โผล่พ้นขอบกางเกงในมา
“อ้า...โต้ง อย่าทรมานเราอีกเลย ทำเถอะ อ้า....ซี้ดดเสียวจังเลย”
พอได้ยินเช่นนั้นผมก็ปลดเอากางเกงในเบสออก และจัดการให้ความสุขกับเบสอย่างเต็มที่ ผมใช้ทุกลีลาที่นึกออก
แต่ครั้งนี้ผมจะไม่ยอมให้เบสเสร็จไปก่อนคนเดียวแล้ว ผมหยุดปาก แล้วลุกขึ้นนั่งบนเข่า
“เบสช่วยเราด้วยได้ไหม?” ผมหันไปถามเบส
เบสไม่ตอบ แต่พยักหน้าเบาๆ แล้วค่อยยื่นมือมา เบสขยำบี้ไปที่เป้าผม
“อ้า...”ผมคราง
เบสเล่นกับน้องชายผมที่นอกกางเกงยอยู่ซักพัก เบสก็ปลดเอากางเกงของผมออก ปกติตอนนอนผมไม่ใส่กางเกงในอยู่แล้ว นั่นเลยทำให้น้องชายผมออกมาสูดอากาศข้างนอกในทันที
เบสจับน้องชายผมมาชักเบาๆ จากนั้นเบสก็ลุกมานั่ง ทำหน้าลังเลนิดนึง ก่อนจะก้มลงเอาปากครอบน้องชายผม
“อ้า....อย่างนั้นละ ซี้ดดด” ผมกุมหัวเบสที่ก้มอยู่ตรงกลางตัวผมแน่น
“เด๋ียวพอก่อนเบส เรามาทำพร้อมกันเหอะ”
เบสค่อยถอนปากออกจากน้องชายผมแล้วถามว่า
“ทำยังไงโต้ง ที่ว่าพร้อมกัน”
“ทำงี้ไง นายนอนยังงี้ ตะแคงข้างนะ เด๋ียวเรากลับหัว ท่านี้เรียกว่า ท่า 69 หันมานี่”
ผมจับเบสลงนอนในท่า 69แบบตะแคง จากนั้นผมก็นอนกลับหัวกับเบส
ผมค่อยๆ ส่งน้องชายเบสเข้าปาก ในขณะที่เบสก็ทำแบบเดียวกัน
มือผมกุมที่ก้นเบสแน่น ในขณะที่ใช้ปากกับน้องชายเบส มือผมก็ซุกซนอยู่กับก้นของเบส ทั้งบีบทั้งคลึง
ก้นเบสเนียนมาก ผมไม่เคยเห็นใครก้นเนียนเรียบแบบนี้ ผมแหวกรูของเบสดู ก็พบว่า มันเนียน ไม่มีขนเลย เหมือนกับขาเบส ที่เนียนราบเรียนไม่มีขน
 เราสองคนต่างผลัดกันป้อนความสุขให้แก่กัน จนผมกลัวว่าเบสจะเมื่อยปากก่อน เลยบอกให้เบสพอก่อน แล้วผมก็ลุกมาทำให้เบสฝ่ายเดียว ในขณะที่มือนึงท้าวกับเตียง อีกข้างก็ชักว่าวให้ตัวเองไปด้วย
“อ้า...โต้ง อย่างนั้น ดี ...ดีจัง เราจะเสร็จแล้ว ๆ ๆ” เบสครางเสียงดังขึ้นเรื่อยๆ ผมเองก็ใกล้เสร็จแล้วเช่นกัน
ในที่สุดเบสก็แตกทะลักความสุขมาในปากผม ผมดูดกลืนมันไป พร้อมกับที่ชักน้องตัวเองไปด้วย ผมเองก็กำลังจะทนไม่ไหว
ในตอนที่ผมถึงจุดสูงสุด ผมกลัวที่นอนจะเลอะ เลยตัดสินใจ ยืนขึ้น ปลดปล่อยน้ำรักลงบนตัวเบส
น้ำรักที่ฉีดพุง พุงแรงไปไกลถึงหน้าเบสเลยที่เดียว และมันก็เต็มไปทั่วอกและหน้าท้องของเบส

“อ้า...อ้า.... ขอ ขอโทษเบส เลอะนายไปหมดจนได้”
“ อ้า....ไม่เป็นไรโต้ง เดี๋ยวไปอาบน้ำเอาก็ได้ ” เบสตอบแบบหอบๆ
ผมลงไปนอนข้างๆเบส เราสองคนนอนเงียบกันอยู่นาน
“ไปอาบน้ำก่อนนะโต้ง” เบสเอ่ยทำลายความเงียบ
“เด๋ียวซิ....เอ่อ.......”
“มีไร? หรอโต้ง”
“เอ่อ...ขอ...”
“ขอไร อย่าบอกนะขออีกรอบ เราไม่ไหวแล้วนะ เมื่อเช้าก็เพิ่งทำไปเอง”
“ไม่ใช่ๆ ขอ เอ่อ...ขอจูบทีดิ”
“เห้ย มาขอไรแบบนั้น ตะกี้ก็เพิ่งจูบไปไง”
“มันไม่เหมือนกันนะ นะๆๆ” ผมตื้อขอจูบเบสต่อ
“ไม่เอาละ เราจะไปอาบน้ำละ” เบสตอบหน้าแดง ทำท่าจะลุกไปอาบน้ำ
ผมไม่รอช้า รีบลุกตามมาแล้วดึงเบสกลับลงมานอน แล้วผมก็จู่โจมโดยไม่ถามอีกละ
ผมบดขยี้ริมฝีปากไปที่ปากเบส แต่เบสก็ไม่ขัดขืนนะ เค้ากลับให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี ค่อยๆ ยื่นมือมาโอบคอผม แล้วจูบแลกลิ้นกับผมอย่างว่าง่าย
เราสองคนจูบกันอย่างโหยหา เหมือนจะขาดใจให้ได้
นานจนซักพัก ผมถึงยอมถอนริมฝีปากออกอย่างเสียดาย
“อึม หลังเมนดิช ก็ต้องเป็นของหวานแบบนี้ละนะ” ผมแกล้งพูดยิ้มๆ แลบลิ้นเลียริมฝีปากตัวเอง
“บ้า” เบสด่าผมเบาๆ จากนั้นก็อมยิ้ม ลุกออกไปเข้าห้องน้ำ
“นี่ๆ ไปอาบด้วยได้ไหม”
“บ้า ไม่เอาหรอก ไอ้คนลามก แบร่....” เบสหันมาแลบลิ้นใส่ผม
ผมนอนหัวเราะคนเดียวอยู่บนเตียง เห้อ....ทำไม ผมมีความสุขขนาดนี้นะ
มีความสุขมากจนน่ากลัว เค้าว่ากันว่า ภูเขายิ่งสูง เหวยิ่งลึก..... เวลามีความสุขมากๆ ความทุกข์ที่ตามมายิ่งลึกล้ำ
พอๆ ไม่คิด ตอนนี้มีความสุข ขอตักตวงให้เต็มที่ก่อน
ตอนนี้ผมอดคิดไม่ได้ว่า เบสน่าจะชอบผมเหมือนที่ผมชอบเบส
มันไม่ใช่แค่อารมณ์ไคร่ มันมีอารมณ์มากกว่านั้นแฝงอยู่ ถึงเราจะยังไม่ถึงขั้นมีเซ็กส์ขั้นสุดท้ายกัน แต่ผมก็คิดว่า เบสยอมทำตามผมมาตลอด เบสน่าจะมีใจให้ผมบ้างซิ
ผมมีความมั่นใจที่จะบอกรักมากขึ้น ขอดูสถานการณ์อีกนิดเดียวพอ อีกนิดเดียวเท่านั้น ผมจะพูด ผมสัญญา ผมจะพูดทุกอย่างในใจ ผมจะบอกรักเบส ผมมั่นใจเวลานี้ ผมรักเบสมาก ผมอยากอยู่กับเค้าไปตลอดชีวิต
หลังจากนอนยิ้มฝันหวานถึงอนาคตได้ซักพัก เบสก็เดินออกมาจากห้องน้ำ
“นอนยิ้มบ้าอะไรคนเดียว เนี่ยเพราะโต้ง เราเลยต้องอาบน้ำสองรอบเลย ตัวจะเปื่อยหมดละ” เบสโวยวาย
“จ๊ะๆ เราผิดเอง เราขอโทษ เราเป็นคนมีอารมณ์ก่อน เราเริ่มก่อนจ้า โอเคมะ” ผมหันไปล้อเบส
เบสอายหน้าแดง เพราะรู้ตัวว่า คนที่มีอารมณ์ก่อนนะคือเจ้าตัวเอง ไม่ใช่ผมซะหน่อย
“ไปอาบน้ำเลย จะมานอนอะไรตรงนี้ ไปชิ้วๆ” เบสทำท่าไล่ผมน่ารักๆ
ผมลุกขึ้นมายืน ทำท่าจะไปกอดเบสอีกรอบ เบสสะดุ้ง รีบเบียงตัวหนี
“ไปอาบน้ำก่อนเลยไป ตัวเลอะ อย่ามาแตะโดนเรานะ เราอาบน้ำแล้ว”

“ไปอาบน้ำก่อนเลย แสดงว่าหลังอาบก็กอดได้ดิ” ผมพูดกวนๆ
“ฝันไปเหอะ ไม่เกี่ยวเฟ้ย ไปๆๆ “ เบสอายทำท่าเก้ๆกังๆ
ผมหัวเราะ แล้วเดินไปเข้าห้องน้ำอย่างว่าง่าย
พอออกจากห้องน้ำมา เบสก็นอนหลับอยู่บนเตียงละ สงสัยจะเพลีย
อาบครั้งนี้ ผมไม่ได้สระผม ดังนั้นเลยเดินไปเช็กรอบบ้านก่อนรอบนึง ดื่มน้ำเสร็จแล้วก็เข้านอนมาพร้อมกับแก้วใบนึงที่ใส่น้ำไว้เต็ม
“เบส ลุกมาดื่มน้ำก่อนนอนนะ อย่าเพิ่งหลับ”
ผมลงไปนั่งข้างๆเตียง เบสลืมตาขึ้น ตายังใสเลยนิ แสดงว่าไม่ได้หลับจริง
เบสลุกมานั่งอย่างว่าง่าย ทำท่าจะรับแก้วน้ำในมือผมไป แต่ผมไม่ให้ ผมกลับยื่นแก้วไปป้อนเบส เบสมองหน้าผมทีนึงแล้วก็ก้มลงไปดื่มน้ำตามที่ผมป้อน แน่นอนว่า มันยากเล็กน้อยที่จะควบคุมปริมาณน้ำ ผมทำน้ำเลอะ ไหลออกมาจากมุมปากเบสเล็กน้อย
“แค๊กๆ เกือบสำลักน้ำแนะ เล่นบ้าอะไร” เบสโอดครวญ
“เอาน่า ครั้งแรกก็งี้ละ กะไม่ถูก ไว้คราวหลังค่อยแก้มือ” ผมพูดแบบทิ้งท้าย มีความหมายแฝงไว้
เบสบ่นงึมงำอะไรไม่รู้คนเดียว ผมไม่ได้ยินหรอก จากนั้นก็ล้มลงไปนอน
ผมยิ้มแล้วก็เดินไปเก็บแก้ว เข้าห้องมาก็ปิดไฟ ลงไปนอนข้างๆคนน่ารัก
“ราตรีสวัสดิ์ครับเบส”
“อืม ราตรีสวัสดิ์โต้ง”
ราตรีสวัสดิ์ครับทุกคน ผมค่อยๆ ปิดเปลือกตาลง พร้อมกับดึงเอาเบสมานอนกอด
เบสขัดขืนจะหนีเล็กน้อย แต่เตียงเล็กๆแบบนี้ หนีไปไหนได้
สุดท้าย เค้าก็ยอมนอนหลับลงในอ้อมแขนผม
 ...........................................................................

จบแล้วครับ
ไว้มาต่อตอนหน้ากันครับ เรื่องชักจะเข้มข้นแล้วครับ
------------------------------------------------------------------
เอามาให้เสียเลือดกันแต่เช้า

ขอไม่บอกจำนวนตอนทั้งหมดนะครับ ผมรู้สึกว่ามันเป็นการทำให้เสียอรรถรสไปไม่น้อย เพราะจะรู้พอประมาณไปได้ว่า มีไคลแม็กซ์ช่วงไหน
เรื่องจะผ่านไปด้วยดีไหม ตอบคร่าวๆ ว่า อีกหลายสิบตอนครับ พร้อมกับ ตอนนี้คุณดรีมใจดี มีตอนพิเศษให้ด้วย เป็นฉบับอนาคตหลัง
เรื่องหลักจบ ดังนั้น ทุกคนได้อ่านจุใจแน่ครับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 22 (complete)
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 23-10-2010 11:37:36

หวานฉ่ำ จนน่ากลัว

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 22 (complete)
เริ่มหัวข้อโดย: WhatLoveIs ที่ 23-10-2010 11:49:46

ขอให้สมหวัง สาธุๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 22 (complete)
เริ่มหัวข้อโดย: jokirito ที่ 23-10-2010 14:48:55

สู้เค้านะ เจ้าไก่โต้ง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 22 (complete)
เริ่มหัวข้อโดย: anajulia ที่ 23-10-2010 16:09:35

งุงิ โต้งเนียนมากเหอะ
เบสจ๋า โต้งมันไม่บอกว่ารักเบสชอบเบสสักที เบสก็บอกก่อนไปโลดเลยนะจ๊ะ สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆ

(แหงะ เหลืออีกหลายสิบตอน งั้นก็เดาว่าจะมีระลอกมาม่ามาเรื่อยๆแหง เฮ้ออออออออออออ)

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 22 (complete)
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 23-10-2010 16:23:10

:o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 22 (complete)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 23-10-2010 16:27:45

ไม่จบเศร้าก็พอแล้วคร้าบ ชิมิคะคนโพสต์

:impress2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 22 (complete)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 23-10-2010 20:05:21

คุณดรีมจะโป้งผมไหมเนี้ย ถ้าผมสร้างเงื่อนไขกับคนอ่าน ผมเชื่อนะว่ามีหลายคนที่เข้ามาแวะเวียน
แต่โพสกันน้อยมาก หรือเพราะผมเข้ามาประจำ โพสให้สม่ำเสมอ เลยยิ่งไม่โพสกันใหญ่

เซ็งพอประมาณครับ ไงวันนี้ช่วยใจดีโพสสิบคนได้ป่ะ ถ้าครบแล้วผมเอาตอนใหม่มาให้ทั้งตอนเลยนะ
มีของมาล่อจะทำให้เพื่อนๆ จะเห็นใจคนโพสปะเนี้ย คืนนี้ผมจะห้ามใจ ไม่แวะเข้ามาในบอร์ดจนกว่าจะ
ทำงานเสร็จ ถ้าตอนนั้นยังไม่ถึงก็รอจนกว่าจะครบนะครับ

เอาบทสนทนามาเรียกน้ำย่อยไปก่อนเลย

“ก็นายไม่ตื่นนะซิ เราปลุกจะให้นายย้ายไปนอนในห้อง แต่นายนะเป็นเจ้าหญิงขี้เซา ต้องได้รับจุมพิตก่อนถึงจะยอมตื่น”

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 22 (complete)
เริ่มหัวข้อโดย: jokirito ที่ 23-10-2010 22:41:47

โหยย ไรอ่ะ เราอ่านเสร็จเราก็โพสทุกทีเลยน้าาา

คนโพสใจร้ายเป็นที่สุด กระซิกๆ

นักอ่านเงา ช่วยปรากฎตัวด่วน!!!

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 22 (complete)
เริ่มหัวข้อโดย: DexTunG ที่ 23-10-2010 22:48:11

:pighaun: :pighaun:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 22 (complete)
เริ่มหัวข้อโดย: akera ที่ 23-10-2010 23:01:50

โทดจร้า

นานๆเราได้เข้ามาทีอ่ะ
อย่างอนเลยนะจร๊ะ

วันหน้าจะพยายามเม้น
ให้บ่อยๆนะ :man1: :man1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 22 (complete)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 23-10-2010 23:05:00

ถ้ารีพลายไม่ถึง 10 ก็ไม่ลงต่อเหรอ

ทำไมต้องมีเงื่อนไขด้วยน้า แล้วคนที่เค้า เมนท์ให้เป็นประจำจะรู้สึกยังไงหว่า :seng2ped:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 22 (complete)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 23-10-2010 23:55:35

ผมก็ได้แต่สะบัดง่วง หงิดหงุดไปมา ไม่กล้าถึงขั้นไม่โพสหรอกครับ

แต่เรื่องสิบคนนี้ ผมว่าเอาจริงๆ ก็ถึงเหอะ
คนที่โพสประจำนับแล้วก็สิบกว่ามานิดๆ นะ

ก็แค่คิดว่าถ้าถึงสิบ ดึกๆ ทำงานเสร็จ (ซึ่งก็เสร็จแล้ว) จะมาโพสให้ ถ้าไม่ถึงยังไง
พรุ่งนี้ก็ห้ามใจไม่ไหวมาโพสอยู่ดีละ ถ้าไม่ไปติดอ่านเรื่องอื่นในบอร์ด ก็ลงให้เร็วอยู่แล้วครับ

แต่จะลงแค่ครึ่งหรือเต็มตอนนี้ แล้วแต่อารมณ์คนโพสเน้อ :z2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 22 (complete)
เริ่มหัวข้อโดย: Wordslinger ที่ 24-10-2010 04:17:57

^
^
^
^
^
ขออนุญาตจิ้มคุณ "มังกรน้อย" นะคะ หุหุ (กรี๊ดพอแปลชื่อแล้วมันฟังดูน่ารักแบบจั๊กกะจี้ดีนะคะ)

นายโต้งเนียนได้อีกลูก เห็นด้วยนะคะ ตักตวงความสุขตอนยังมีโอกาสแต่ก็อย่าหลงระเริงล่ะลูก เพราะอาจจะตกจากที่สูงได้

ชอบเรื่องนี้มากจริงๆ ชอบที่ค่อยๆพัฒนาความสัมพันธ์ของสองคนไปเรื่อยๆ ทำให้เขาใจว่าทำไมคนสองคนจึงรักกัน

อ้อ...จิ้มทะลุฝากไปถึงคุณดรีมคนเขียนด้วยนะคะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 22 (complete)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 24-10-2010 10:55:06

***** ตอนที่ 23 *****
ตอนนี้ผมนั่งอยู่บนรถของเบส
พวกเราตื่นกันตั้งแต่ 6โมงเช้า และออกเดินทางตอน 7โมง
เช้านี้ฝนตกปรอยๆ
 ดีที่เมื่อวานเบสซื้อของกินมาเผื่อแล้ว เราเลยไม่ต้องแวะซื้อของกินอีก
ผมมีแซนวิชแฮมชีส ขนมปังแดนิชใส่กรอก กับนมสดขวดเล็ก
เบสมีแซนวิชปูอัด กับนมสดขวดเล็กขวดนึง
“นายกินน้อยจัง จะอิ่มหรอ” ผมถาม
“อึม พอแล้วละ เดี๋ยวค่อยไปหาของกินอร่อยๆ แถววัด”
“อ้าว แล้วเราละ “
“ก็ถ้านายกินไหว นายก็กินอีกไง “ เบสตอบยิ้มๆ
ผมพยายามชวนเบสคุยไปตลอดทาง ไม่อยากให้เค้าขับรถคนเดียว　กลัวจะง่วงแล้วจะหลับในเอา ยิ่งตอนนี้บรรยากาศน่านอนมาก ฟ้าครึ้มๆ ฝนพรำ บวกกับปกติเบสเป็นคนขี้เซา ผมยิ่งกังวลมาก
เสียงฟ้าร้องดังมาเป็นระยะ
ในรถนอกจากเสียงพูดคุยกันบ้างแล้วก็เป็นเสียงจากวิทยุ ซึ่งเปิดเพลงคลอเบาๆ
บทจะเงียบ พวกเราก็เงียบกันจริงๆ ผมเหลือบไปมองหน้าเบสเป็นระยะๆ เบสทำสีหน้าจริงจังเวลาขับรถเสมอๆ
“ให้เราช่วยขับบ้างก็ได้นะ ถ้านายง่วงก็บอกละ” ผมเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง
“ไม่เป็นไรหรอก แค่นี้เอง ไม่ไกล เราขับไหวนะ”
“เบสหัดขับมานานยังละ”
“ไม่นานหรอก ก็ตอนขึ้นปี 2 นั่นละ ช่วงที่เราขับรถเฉี่ยวโต้งนั่นละ กำลังเพิ่งหัดเลยละ”
“อ้อ......นั่นเลยทำให้นายเกือบชนเราซินะ”
“ใครว่า นายตะหากที่ข้ามไม่ดูทาง เราขับของเรามาดีๆนะเฟ้ย” เบสแย้ง
“ฮ่าๆ รู้นะๆ แซวเล่นๆ อย่าโกรธน๊ะๆ น้า น๊ะ”
“ฮ่าๆ ไม่โกรธหรอก จะโกรธทำไม บ้า หึหึ” เบสพูดไปขำไป
วัดที่เราจะไป อยู่ใน อ.โพธาราม หลังจากเลี้ยวเข้าตัวอำเภอแล้ว เบสก็ขับตรงเข้าไปในตลาดโพธาราม วัดที่เป็นจุดหมายของพวกเราคือ....วัดโพธารามนั่นเอง
“อ้อ....คนสวยโพธาราม...” ผมแอบพูดเบาๆ แต่เบสก็ยังได้ยิน
“ใช่ คนสวยโพธาราม ...เราไม่เคยเจอแม่หรอกนะ แต่เห็นจากรูปก็รู้ละว่า สวยมาก”
ข้อนี้ผมเชื่อ ไม่งั้นเบสจะสวย เอ้ย หล่อน่ารักขนาดนี้หรอ ถ้าพ่อกับแม่ไม่หล่อไม่สวยมาก่อน
 “นาย...เอ่อ..มาบ่อยหรือเปล่า”
“ก็ทุกปีนะ มากับพ่อประจำ เพิ่งมี สองปีมานี้ละที่พ่องานยุ่ง แล้วเราก็ขับรถเป็นแล้ว เลยมาเอง”
เบสพูดกับผม ขณะที่พวกเราเดินเข้ามาในวัด ดีที่พวกเราพกร่มกันมา เพราะฟ้าครึ้มๆ แต่เช้าแล้ว แต่ถึงจะกางร่ม ก็เหมือนไม่ช่วยอะไรเท่าไรเลย ลมแรงมาก พัดเอาละอองน้ำสาดมาทางพวกผมจนเปียกนิดๆ ละ
 “จริงๆ พ่อไม่อยากให้มาเองหรอก เพราะกลัวเราจะขับรถไกลๆ แล้วเกิดอันตราย แต่เราก็ดื้อมาเองละ”
“อย่างน้อย ครั้งนี้ นายไม่ได้มาเองแล้วนิ นายมากับเรา” ผมหันไปพูดกับเบส
เบสชวนผมมาไหว้แม่ มีความหมายแฝงอะไรหรือเปล่า ผมอดคิดไม่ได้ ทำไมเบสไม่ชวนเพื่อนคนอื่นมา....ทำไมต้องเป็นผม !!
“ใช่ ขอบใจโต้งมาก ครั้งนี้ได้โต้งมาเป็นเพื่อน เราไม่เหงาแล้วละ” เบสหันมายิ้มให้ผม ซึ่งแน่นอนว่าผมยิ้มตอบกลับไป
หลังจากนั้นเราสองคนก็ไปทำบุญถวายสังฆทานกัน จากนั้นก็นิมนต์พระไปทำบังสุกุลที่หน้าเจดีย์เก็บกระดูก
ช่วงนั้น ฝนหยุดตกพอดี แต่ฟ้ายังมืดน่ากลัวอยู่
ผมเห็นรูปคุณแม่เบสเป็นครั้งแรก ในรูปเธอยังดูสาว ยังดูสวย คาดว่าตอนที่มีเบส คงยังอายุไม่เท่าไร
น่าเสียดาย...ชีวิตไม่แน่นอน หลังจากคลอดลูกที่แสนน่ารักคนนี้ออกมาไม่เท่าไร ก็ต้องเสียชีวิต
ชีวิตมันไม่แน่นอนจริงๆ
 หลังจากกรวดน้ำเสร็จ ส่งหลวงพ่อกลับไปแล้ว ผมกับเบสก็ไปขอยืมไม้กวาดจากเด็กวัด มาเก็บกวาดบริเวณวัดกัน

เนื่องจากฝนเพิ่งหยุดตกไป บริเวณรอบๆจึงเต็มไปด้วยน้ำเจิงนองและขยะ
“พวกคนมักง่าย ชอบทิ้งขยะเกลื่อน นี่ขนาดในวัดนะ ยังไม่รู้จักรักษาความสะอาดกันเลย น่าเบื่อจริงๆคนพวกนี้” ผมบ่นให้เบสฟัง
“โต้งรักความสะอาดนินะ ใช่ เราเองก็เคยคิดแบบนั้นนะ แต่สุดท้าย ก็ได้คิดว่ามันมาจากการสั่งสอนตั้งแต่เด็ก เราคงได้แต่คาดหวังกับคนรุ่นใหม่ละโต้ง กว่าจะถึงยุคที่ทุกคนมีความรู้สึกรับผิดชอบกับสังคมและสิ่งแวดล้อม คงต้องรอหลายสิบปีแน่ๆ เราต้องค่อยๆ เริ่มปลูกฝังกันตั้งแต่เด็กวันนี้ละ จริงไหม”
เบสหันมาถามผมกลับ
“ก็จริง....เราก็จะพยายามเท่าที่เราทำได้ละกัน” ผมและเบสยิ้มให้กัน จากนั้นก็กวาดลานวัดกันต่ออย่างสงบ
พอเสร็จจากทำความสะอาดบริเวณวัด พวกเราก็คิดจะไปหาอะไรกินกันในตลาด เนื่องจากใกล้จะเที่ยงแล้ว อาหารที่ผมกินไปก็คงย่อยหมดละ ความหิวเริ่มครอบงำพวกเรา
“กินไรดีเบส” ผมหันไปถาม
“ตามเรามา เราพาไปหาอะไรอร่อยๆ กินเอง” เบสว่าแล้วก็ชวนผมเดินไปทางท้ายตลาด
ตลาดโพธาราม ยังมีเสน่ห์อยู่มาก จากตลาดแห่งนี้เราจะได้รับรู้ลักษณะบ้านเมืองเมื่อหลายสิบปีก่อน รูปแบบการใช้ชีวิตของคนแถวนี้อาจจะเปลี่ยนไปตามกาลเวลา แต่หลายๆ อย่าง ยังคงเหลืออยู่
ร้านก๋วยเตี๋ยวที่เบสพามา อร่อยมาก ผมทานไปสองชามเลยทีเดียว
วันนี้เบสดูไม่ค่อยอยากอาหาร สงสัยเพราะเค้าคิดถึงแม่มั้ง ผมไม่ได้เอะใจคิดไปเรื่องอื่นเลยเวลานั้น
หลังจากที่ทานอาหารกันเสร็จ เราก็เดินตลาดกันอีกนิดหน่อย เพื่อดูของฝาก
ของฝากที่ขึ้นชื่อของที่นี่เป็นเต้าหู้ดำ ผมเลยซื้อไปฝากพี่เอกเพื่อนร่วมบ้านเช่า กับเก่งและต่อคนละถุง พอเสร็จ เราก็เดินกลับไปที่รถ ระหว่างทางฝนตกมาอีกระลอกแบบไม่ทันตั้งตัว
กว่าจะถึงตัวรถ
เราสองคนก็เปียกชุ่ม เป็นลูกหมาตกน้ำกันเลย
“โธ่..ดันตกมาได้ ไม่ให้สัญญาณเลย เห้อ ...หนาว ....หนาวไหมเบส” ผมหันไปถามเบสที่กำลังสตาร์ทรถอยู่
“หนาวซิ..แต่ช่วยไม่ได้นะ เด๋ียวเราไม่เปิดแอร์ละกันถ้าโต้งหนาว”
“นายอะดิ เป็นไรปะ ดูหน้าตาซีดเซียว ไม่สบายหรือเปล่า? เห็นดูซึมๆ ตั้งแต่เช้าละ”
“เปล่าๆ ไม่เป็นอะไร เราก็งี้ละ ปกติดีออก โต้งละคิดมาก ฮ่าๆ”
หลังจากนั้น เบสก็ค่อยๆเคลื่อนรถออกไป
ระหว่างทางพวกเราตัดสินใจแวะปั้มน้ำมัน เพื่อเข้าไปซื้อผ้าเช็ดตัวจากในร้านสะดวกซื้อมาเช็ดหัวเช็ดตัวกัน
หลังจากพักกันเล็กน้อย ก็เดินทางต่อ เพื่อกลับบ้านของพวกเรา
ตั้งแต่เมื่อไรกันนะ ที่ผมเรียกบ้านเช่าที่ผมอยู่ว่า บ้านของพวกเรา...เบสเองก็ใช้คำๆ นี้เหมือนกัน เค้าก็คงจะชินกับบ้านหลังนี้แล้ว..... ผมว่า มันฝังดูมีความหมายดีนะ
เนื่องจากเป็นวันหยุดวันสุดท้ายของหยุดยาว ขากลับ กทม พวกเราเจอขบวนรถ ที่วิ่งเข้าสู่จุดหมายเดียวกันเป็นพันๆ คัน
รถติดมาก กว่าพวกเราจะกลับถึงบ้าน ก็....ปาไป5 โมงเย็นแล้ว...
“เบส รีบไปอาบน้ำก่อนเลย นายเหนื่อยมามากแล้ว ไปอาบน้ำสระผมเลย ตัวเปียกมาทั้งวัน เดี๋ยวจะไม่สบาย”
“อึม เราขออาบก่อนนะโต้ง ตอนนี้รู้สึกไม่ค่อยดีเลย”  เบสรับคำอย่างว่าง่าย ดูหน้าเบสเพลียๆ และซีดๆ
ระหว่างที่รอเบส ผมก็ไปเปลี่ยนเสื้อผ้า จากนั้นก็หุงข้าวรอ ดูท่าวันนี้คงออกไปกินข้างนอกกันไม่ไหวละ ผมทำกับข้าวให้เบสกินดีกว่า
ท่าทางเบสกำลังจะไม่สบาย คงไม่อยากอาหารมากนัก ผมเลยเลือกทำข้าวต้ม
จากนั้นก็หันไปเตรียมวัตถุดิบทำกับข้าวอีก สาม สี่ อย่าง
ระหว่างนั้น พอดีกับเบสอาบน้ำมาเสร็จ เบสเลยไล่ให้ผมไปอาบต่อทันที
ผมบอกให้เบสนั่งพัก ไม่ต้องทำอะไรแล้ว เด๋ียวผมจะกลับมาทำกับข้าวให้ต่อ
“ให้เราช่วยอะไรโต้งหน่อยไหม หันผัก ตอกไข่อะไรก็ได้” เบสถามในทันทีที่ผมบอกให้พัก
“ไม่ต้องๆ นายเหนื่อยมาแล้วทั้งวัน ไหนจะขับรถวันฝนตก รถติด โอ้ย สารพัด ไปพักเหอะน่า” ผมคะยั้นคะยอให้เบสไปพัก
หลังจากอาบน้ำอย่างรวดเร็วเสร็จ พอผมออกจากห้องน้ำมา ก็เห็นเบส นอนหลับอยู่บนโซฟา
ผมลองจับตัวเบสดู ก็พบว่า เบสไข้ขึ้นแล้ว ตัวร้อนมาก
-------------------------------------------------------------------------
ครึ่งตอนก่อนแล้วกันนะครับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 23 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: Wordslinger ที่ 24-10-2010 11:15:59

:กอด1:

ขอบคุณค่ะ

โต้งเป็นผู้ชายที่รัก "ครอบครัว" มาก :laugh:

เหมือนฟ้าสร้างมาให้คู่กันเลยล่ะ ประมาณว่าตอนนี้พี่เบสก็พาน้องโต้งไปไหว้แม่แล้วนิ

ขอบคุณ คุณ "มังกรน้อย" นะคะสำหรับโพสต์ตอนใหม่ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 23 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 24-10-2010 14:47:25

โต้งดูแลเบสด้วยนะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 23 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 24-10-2010 14:53:09

อ่า เป็นไข้นี่เอง นึกว่ามีไรในใจซะอีก o18

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 23 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 24-10-2010 18:17:43

:L1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 23 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 24-10-2010 19:05:08

ผมไม่อยากปลุกเค้า เบสคงเหนื่อยและเพลีย เลยหลับไปทั้งอย่างนี้บนโซฟา
ผมไปเอาผ้าห่มมาจากในห้องนอน มาห่มให้เบส วันนี้ฝนตก อากาศเย็นมาก คงไม่ต้องเปิดแอร์ก็น่าจะอยู่กันได้
จากนั้นผมก็ไปผัดไข่เจียว ทำยำเต้าหู้ดำ เปิดผักกาดดองกระป๋อง แล้วก็ทำกุ๋ยช่ายขาวผัดน้ำมันหอย
ดีที่ผมซื้อวัตถุดิบทำอาหารติดบ้านมาเมื่อวาน ตอนเดินซื้อของด้วยกันกับเบส
หลังจากจัดอาหารขึ้นโต๊ะ เตรียมยากับน้ำเสร็จ ผมก็หันไปปลุกคนสวยของผม
“ที่รักๆ ....เอ่อ...เบสๆๆ ตื่นได้แล้ว ตื่นมากินข้าวกินยากันนะ” ในตอนแรก ผมแอบเรียกเบสว่าที่รักอีกแล้ว แต่กลัวเบสจะได้ยิน เลยรีบเปลี่ยนมาเรียกชื่อธรรมดา
“....โต้ง หรอ...เราขอนอนเลยได้ไหม ไม่อยากกินอะไรแล้ว” เบสงัวเงียตอบผมมา
“ไม่ได้ๆ ตื่นมากินข้าวกินยาซะ ไม่งั้น จะหายได้ไง ตื่นๆ “ ผมไม่ยอมท่าเดียว ยังไงเบสก็ต้องตื่นมากินยา ไม่งั้นไม่หายแน่ๆ
หลังจากปล้ำปลุกเบสอยู่ซักพัก เบสก็ยอมตื่นมากินข้าว กินยา
“อึม...ยำอร่อยจังเลยโต้ง โต้งมีพรสวรรค์นะเนี่ย ทำอาหารอร่อยจัง ขนาดเราเบื่อๆ อาหารยังกินได้เลย”
“เอาน่าๆ คนมันเก่งเทพก็งี้ละ ฮ่าๆๆ โอเคๆ ไม่ต้องมองหน้า กินไปๆ” ผมแกล้งพูดติดตลกให้เบสฟัง เพื่อจะอารมณ์ดี กินข้าวฝีมือผมได้มากขึ้น
“จ๊ะ พ่อเทพบุตร แต่เราชมจริงๆ นะ กับข้าวฝีมือโต้ง อร่อยอะ เราชักติดใจแล้วดิ มาทำงานเป็นแม่บ้าน บ้านเราไหมละ” เบสถามผม
“นายกล้าจ้างปะละ ทำให้กินทุกวันยังได้เลย”
“ทำไมเราจะไม่กล้า โต้งคิดค่าตัวแพงหรอ”
“ไม่หรอก สำหรับนายเราไม่คิดเงิน แต่คิดอย่างอื่น”
“อะไร ไม่เอาเงินแล้วจะเอาอะไร” เบสหันมาถามผมตาแวววาว........
แต่ผมมันคนปากแข็งอยู่แล้ว เลยเฉไฉไปว่า
“ก็ ....ยังนึกไม่ออก ไว้นึกออกแล้วจะบอกแล้วกัน ฮ่าๆๆ กินไปๆๆ อย่าพูดมากน่า”
หลังจากคะยั้นคะยอให้เบสกินข้าวต้มในชามให้หมด
ผมก็เก็บกวาดโต๊ะเอาจานไปล้าง และบอกให้เบสนอนพักซะ
เบสบอกนอนไม่หลับ ผมเลยเปิดรายการทีวีให้เบสนอนดู จากนั้นก็ขอตัวไปล้างจาน
พอล้างจานเสร็จ ผมเดินกลับมาดู เบสก็กำลัง นอนดูทีวีเพลินอยู่บนโซฟาเลย
“ไม่ง่วงแล้วหรอ”ผมหันไปถาม
“อืม...ก็พอตื่นมากินข้าวแล้วเลยไม่ง่วงละ แต่เพลียๆ อะ”
“จะเข้าไปนอนในห้องตอนไหนบอกนะ” ผมพูดแล้วก็ลงไปนั่งข้างๆ เบสที่นอนบนโซฟา
“หนุนตักเราเอาไหม จะได้สบายๆ เหมือนมีหมอน” ผมหันไปถามเบส เพราะเห็นเบสหนุนต้นแขนตัวเองอยู่ ท่าจะเมื่อย
“เอาดิ ได้หรอ” เบสหันมาถาม ทำตาเว้าวอนสุดขีด น่ารักมาก มากจนผมอยากจูบซะตรงนี้เลย
“มามา เชิญเลยคุณชาย วันนี้เราบริการพิเศษหนึ่งวัน เพราะนายไม่สบาย” ผมพูดพลางขยับขึ้นไปนั่งบนโซฟาตรงเหนือหัวเบส ซึ่งเบสก็เขยิบให้อย่างดี จากนั้นก็ล้มลงนอนหนุนตักผม
ผมให้เบสนอนหนุนตักดูทีวี ผมเองก็ดูทีวีพลาง ลูบหัวคนน่ารักเล่นไปพลาง เบสเวลาป่วย ก็เหมือนลูกแมวขี้อ้อนตัวนึงเท่านั้นเอง
หลังจากผ่านไปได้ซักพัก ผมรู้สึกว่าเบสนิ่งเกินไป พอก้มไปดู ก็พบว่าเบสหลับคาตักผมไปแล้ว
จะปลุกก็สงสาร แต่จะปล่อยให้นอนแบบนี้ไว้ก็ไม่สบาย
ผมตัดสินใจปลุกเบส
“เบสๆ ลุกไปนอนดีๆ บนเตียงไป ลุกๆ” ผมปลุกเบสเบาๆ

เบสทำท่าไม่ยอมตื่น จนผมต้องใช้ไม้ตาย นั่นคือ ก้มลงไปจุมพิตที่ปากเบส!!
“เห้ย โต้ง มาจูบเราทำไม” เบสลืมตาตื่นโวยวาย
“ก็นายไม่ตื่นนะซิ เราปลุกจะให้นายย้ายไปนอนในห้อง แต่นายนะเป็นเจ้าหญิงขี้เซา ต้องได้รับจุมพิตก่อนถึงจะยอมตื่น”
“บ้า เราไม่ใช่เจ้าหญิงนะ จะมาปลุกแบบนี้ แค่กๆๆ” เบสโวยพร้อมกับไอออกมา
“โอเค ไม่ต้องพูดมากละ เด๋ียวจะเจ็บคอ ไปนอนกัน มามะ เดี๋ยวเรากล่อมให้”
จากนั้นเบสก็ยอมเดินตามผมไปอย่างว่าง่าย เบสตอนเดินดูหมดเรี่ยวหมดแรง ผมต้องให้เบสเกาะบ่าผมเดินไปจนถึงเตียง
“โต้ง นอนแยกกับเราเหอะ เด๋ียวนายจะติดหวัด แค่กๆ ”
“ไม่เป็นไร เด๋ียวเราเอาหมอนมานอนข้างล่างได้ เราไม่ทิ้งนายไปหรอก นายกำลังไม่สบาย เด๋ียวเราดูแลเอง”
“ขอบใจนะโต้ง เรารบกวนนายหลายเรื่องจริงๆ เรานี่แย่ชะมัด มีแต่ทำตัวให้เป็นปัญหา โต้งต้อง แค่กๆๆ มาคอยช่วย แค่กๆๆ เรา แค่กๆๆๆ “ เบสไอไม่ยอมหยุดเลย
“พอๆ เลิกพูด รู้ไว้ซะว่าเราเต็มใจทำ ไม่ต้องคิดมาก เอาละ นอนซะ เด๋ียวเราลูบหัวกล่อมให้เหมือนเดิมนะ”
ว่าแล้วผมก็จับเบสนอนกับเตียง ผมบอกขอนอนข้างๆ แค่แป๊บเดียว เดี๋ยวลงไปนอนข้างล่างเอง
ผมกล่อมเบสให้นอนด้วยการลูบหัวเบส ดูเบสจะติดใจ เพราะทำหน้าตาเคลิ้มสุดๆ ก่อนจะเผลอหลับไปแบบไม่รู้ตัว
พอแน่ใจว่าเบสหลับแล้ว ผมก็ลงมานอนข้างล่างข้างๆ เตียง
ไม่ใช่ผมกลัวติดหวัดหรอก แต่เวลานี้ เบสน่าจะได้นอนสบายๆ บนเตียงคนเดียวจะดีกว่า
และถ้าผมไม่สบายไปอีกคน ใครจะดูแลเบสละ เวลาแบบนี้ผมต้องเป็นที่พึ่งให้เบสให้ได้
“ราตรีสวัสดิ์นะเบส” ผมหันมาราตรีสวัสดิ์กับเบสเพียงคนเดียว วันนี้คนน่ารักของผม ไม่มีสติมาตอบคำพูดผมแล้ว
จากนั้นผมก็ตั้งนาฬิกาปลุก เพื่อลุกมาปลุกเบสกินยาในตอนกลางคืน
ตลอดคืนนั้น ผมลุกมาดูเบสเป็นระยะๆ จนตัวเองแทบไม่ได้นอน
เบสดูทรมานมาก นี่ถ้าพรุ่งนี้ยังไม่ดีขึ้น ผมว่าจะพาเบสไปหาหมอแล้วละ
.........................................
เอามาให้อีกครึ่งตอนล่ะครับ เฮ้อ เวลาป่วยอยากมีคนมาดูแลเหมือนที่โต้งทำชะมัด

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 23 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: Ryuse ที่ 24-10-2010 19:06:39

เหมือนอยู่กินกันแล้วอ่ะ สองคนนี้
writerงับ เมื่อไหร่เขาสองคนจะสมหวังอ่ะ?
อยากให้คนดีๆได้รักและสมหวังกับคนดีๆเหมือนกัน ไม่อยากให้อุปสรรคมาทำให้แยกจากกันเลย :sad4:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 23 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: anajulia ที่ 24-10-2010 19:10:23

:กอด1: ลูกแมวเบส น่ารักไม่มีลด >///////<
อยากมีคนให้นอนหนุนตัก...หรือไม่ มีคนมาขอหนุนตักก็ปลื้ม เอร๊ยยยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 23 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: DREAM COME TRUE ที่ 24-10-2010 19:59:23

สวัสดีครับ พอดีคืนนี้ตั้งใจจะแต่งตอนพิเศษตอน 2 แต่ยังกระตุ้นตัวเองไม่ได้เลย
เลยต้องเข้ามาตามอ่านผลงานตัวเอง เพื่อจะเกิดแรงฮึด เขียนต่อ
เรื่องคุณlitlittledragon จะตั้งเงื่อนไขอะไร ผมยกสิทธิ์ให้กับคุณ litlittledragon เลยครับ
เพราะอุตส่าห์ช่วยเอานิยายมาลงให้ แค่นี้ก็ขอบคุณมากแล้วครับ
เรื่องจำนวนตอน ถ้าคุณlitlittledragon ยังไม่อยากบอก ผมก็ไม่กล้าพูดหรอกครับ
เอาเป็นว่า รวมๆแล้ว เยอะกว่าที่ตอนแรกตั้งใจไว้เยอะมากครับ จากที่คิดว่า จะมีแค่ซัก 30 กว่าตอน....ไปๆมาๆ
ทะลุไปเยอะพอสมควรเลย
ดราม่ามากไหม? อันนี้ตอบไม่ถูกนะ จริงๆเป็นเพราะ ผมต้องการปูพื้นฐานว่า กว่าแต่ละคนจะมารักกัน เจอกันได้
มันต้องผ่านอุปสรรค การทดสอบนานา
อะไรที่ได้มายาก มักจะพิเศษเสมอ แต่แน่นอนว่า ถ้าให้มันเศร้าสลดมากเกินไป เป็นผมก็ท้อใจ ถอดใจไม่สู้ต่อหรอก
มันก็ต้องมีอะไรดีๆมาคานกันบ้างเนอะ
ตอนนี้ผมก็กำลังแต่งเรื่องใหม่อยู่ แต่ไปๆมาๆ เอาตอนพิเศษเรื่องนี้ให้จบ แล้วค่อยแต่งเรื่องใหม่ต่อจะดีกว่า
เดียวจะสับสน
เรื่องใหม่ ตัวเองเลวได้ใจครับ ไม่มีแสนดีแบบโต้งอีกแล้ว
แต่ก็แปลกเนอะ พอแต่งเรื่องนี้จบ ความขี้เกียจก็ครอบงำเลยละ เอาเป็นว่า ต้องปลุกไฟในตัวใหม่อีกรอบแล้วซินะ
สวัสดีนักอ่านทุกคนครับ ขอให้สนุกกับวันหยุดยาวครับ

ปลุกไฟ :fire:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 23 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: akera ที่ 24-10-2010 20:10:47

มาต่อเรื่อยๆเลยน้า
เค้ารออยู่

แบบว่าช่วงนี้ว่าง
เป็นกำลังใจให้ค่า :กอด1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 23 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 24-10-2010 20:18:23

ขำคุณดรีมเล็กๆ พึ่งจะอ่านเมลล์ที่คุณส่งมา เข้ามาดูในนี้ก็ อ้าว! แวะมาด้วยอีก

ขอบคุณครับ ยังรอตอนพิเศษต่อไปครับ แล้วถ้าเรื่องใหม่คลอดแล้วก็จะไปตามเฝ้าครับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 23 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 24-10-2010 20:45:51

เบสดูน่ารักจังเวลาอยู่กับโต้ง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 23 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 24-10-2010 21:05:04

แบบโต้งมีอีกมะ ขอหน่อย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 23 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 24-10-2010 21:15:37

อ่าโต้งดีกับเบสหยั่งกะชีวิตคู่ กลัวโต้งจะฝันค้างกลางอากาศน่ะดิ :a5: คนเขียนกะคนโพสต์สู้ๆนะ :L2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 23 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: JaJa89 ที่ 24-10-2010 21:24:52

แอร๊ยยยย :z3:
สวีทเด๊อ!!~
สงสารโต้งงงง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 23 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 24-10-2010 21:31:53

แล้วอีกนานมั้ยกว่าเบสจะรู้ว่าโต้งคิดยังไงกับตัวเอง

ได้ข่าวว่ากลาง ๆ เรื่องแล้ว เบสยังไม่ีรู้เลย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 23 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: WhatLoveIs ที่ 24-10-2010 22:32:38

ขอบคุณที่มาต่อนะคะ

เราตามอ่านอยู่นะ จะเมนท์ให้บ่อยขึ้นนะคะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 23 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: jokirito ที่ 25-10-2010 02:13:21

พ่อไก่โต้งแสนดี พยายามเข้านะลูก

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 23 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: DexTunG ที่ 25-10-2010 02:49:49

:pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 23 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 25-10-2010 07:07:32

:L1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 23 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: Wordslinger ที่ 25-10-2010 07:29:26

:กอด1: :L2:

ขอกอดและมอบดอกไม้เป็นคำขอบคุณแด่คุณ "มังกรน้อย" และคุณ "ฝันเป็นจริง"

ช๊อบชอบที่โต้งดูเป็นผู้ชายอบอุ่นมากๆ และ...แม้เบสจะดูเหมือนไม่รู้ตัว...ชอบที่โต้งเรียกเบสว่า "คนน่ารักของผม" บ้างละ "คนสวยของผม" บ้างละ กับ "ที่รัก" บ้างละ อันนี้คืออะไร...มันคือคำแสดงว่า นายโต้งหลงนายเบสแล้ว! กร๊าก

บวกหนึ่งให้ทั้งสองท่านแล้วนะคะ ^_^

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 23 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 25-10-2010 09:14:24

ขอบคุณทุกกำลังใจครับ ตอนที่เขียนถึงเบสป่วยนะ ก็พอดีกับที่ผมก็กำลังป่วยพอดี เรื่องเลยออกมาแนวนี้ แต่ตอนนี้หายแล้วละครับ
คนแต่งไม่น่ารักหรอกครับ หน้าตาไม่ดี แต่ชอบดูแลคนรัก ชอบเอาใจแฟนครับ
***** ตอนที่ 24 *****
เช้าวันรุ่งขึ้น....................
ผมตื่นมาดูอาการเบส ก็พบว่า เบสยังไข้ไม่ลดเลย วันนี้ผมเลยว่าจะโดดเรียน เพื่อดูแลเบสวันนึง
แต่ก่อนอื่น ผมคงต้องโทรไปหาคนหลายๆ คนก่อน
ผมโทรไปบอกเก่ง ให้บอกอาจารย์ประจำวิชาให้ด้วยว่า ผมลาป่วย
ผมโทรไปบอกพี่เบิร์ดว่า ให้เค้าไปดูห้องแลปแทนผมทีตอนเที่ยง แล้วฝากขอโทษอาจารย์ที่ปรึกษาผมด้วย พอดีผมติดธุระ ไม่ได้ไปมหาลัย ไม่อยากบอกไปว่าลาป่วย เพราะกลัวพี่เบิร์ดจะมาเยี่ยมที่บ้าน
 “ไม่เป็นไรหรอกโต้ง โปรเจ็คยังไม่เริ่ม วันนี้โต้งไปทำธุระก่อนเหอะ เดี๋ยวพี่คุยกับอาจารย์ให้เอง”
พี่เบิร์ดตอบเสียงใสมาตามสาย
“ขอบคุณมากครับพี่”
หลังจากนั้นผมก็โทรไปลาพี่เก๋ ว่าวันนี้เข้างานตอนเย็นไม่ได้ มีธุระ พี่เก๋ก็ไม่ได้ว่าอะไร เพราะปกติผมไม่ใช่คนงอแงหาเรื่องหยุดงานอยู่แล้ว เธอบอกว่าไม่ต้องห่วง เด๋ียวหาคนมาช่วยเองได้
หลังจากเคลียร์ทุกอย่างหมด ผมก็ไปทำอาหารเช้ารอให้เบสกิน จากนั้นว่าจะพาไปหาหมอหน่อย
ผมอุ่นข้าวต้มที่เหลือ ทอดไข่เจียวใหม่อีกรอบ อาหารที่เหลือส่วนมากเหลือจากตอนเย็น
“เบสๆ ตื่นมากินข้าวได้แล้ว มากินข้าวซะ จะได้กินยา นะ”
ผมปลุกให้เบสไปล้างหน้าล้างตา แต่เบสดูอ่อนแรงเกินกว่าจะทำไหว ผมจึงต้องคอยเดินตามประกบ
บีบยาสีฟันให้ เตรียมผ้าเช็ดหน้าไว้ให้
จากนั้นก็ประคองพามากินข้าวที่โต๊ะ
เบสกินได้ ไม่กี่สิบคำก็วางช้อนลง
“อิ่มแล้ว ขอบคุณโต้งนะ อาหารโต้งยังอร่อยเหมือนเดิมนะ แต่เรากินไม่ลงแล้วละ นายไม่ไปเรียนหรอวันนี้ แค่กๆ”
“อ๋อ.....คณะเราวันนี้หยุดเพิ่มอีกวันนะ คณะนายไม่หยุดหรอ” ผมแกล้งโกหกเบสไป
“มีงี้ด้วยหรอ...คณะเราไม่..แค่กๆ ไม่หยุดหรอกนะ แค่่กๆๆ” เบสไอจนตัวโยนไปมา ผมสงสารเค้ามาก ได้แต่ลูบหน้าลูบหลังเบส ด้วยหวังว่า จะช่วยบรรเทาอาหารทรมาน
“อาจารย์ไปสัมมนากันนะ ยังไม่กลับ ...เอ่อ...เราว่าจะพานายไปหาหมอละ เด๋ียวเราขับรถเอง ขอยืมรถหน่อยนะ” ผมรีบเปลี่ยนเรื่องในทันที
“ได้ แค่กๆ ขอโทษนะ รบกวนโต้งอีกแล้ว แค่กๆ”
ผมบอกให้เบสรออีกแป่บ　ไปตอนนี้คุณหมอก็น่าจะยังไม่เข้าตรวจ เด๋ียวอีกซักพักค่อยไปโรงพยาบาลกัน
ผมพาเบสไปนอนพักที่ห้องรอเวลา จับเบสนอนเรียบร้อย ผมก็เดินออกมาเพื่อเก็บกวาดของ
ขณะนั้นเอง ประตูห้องพี่เอกก็เปิดขึ้น!! พี่เอกกลับมาตั้งแต่เมื่อไร ทำไมผมไม่รู้เรื่องเลยละ!!
“สวัสดีพี่ กลับมาเมื่อคืนหรอ ทำไมผมไม่รู้เรื่องเลยละ”
“อ้อ...พอดีพี่กลับมาดึกมากเลยเกรงใจเรานะ ฮ้าวววว ง่วงชะมัด อ้าวว ได้ยินเสียงคุยกันตะกี้ น้องเบสไปไหนแล้วละ”
“ไม่สบายครับพี่ นอนอยู่ในห้อง เดียวผมค่อยพาไปหาหมอ”
“ดูดีๆ ละกัน เพื่อเป็นไข้หวัด 2009 จะแย่เอานะ เดี๋ยวพี่ขอตัวก่อน จะออกไปมหาลัย นัดอาจารย์คุยเรื่องวิทยานิพนธ์ไว้นะ ไปละ”

หลังจากเก็บกวาดโต๊ะ ล้างจานเสร็จ ผมก็เดินกลับเข้าไปในห้อง ผมมองไปยังเบสที่นอนห่มผ้าอยู่บนเตียง
"เป็นไงบ้าง กินยาแล้วดีขึ้นไหม"
"แค่กๆ ยังหนาวๆ อยู่เลยโต้ง ห่มผ้าก็แล้ว...แต่หนาวจัง" น้ำเสียงเบสดูแหบแห้ง
 เบสดูทรมาน ผมยื่นมือไปจับตัวเบส ไข้เบสยังไม่ลดเลย สงสัยผมต้องเช็ดตัวให้เบสแล้วละ.....เช็ดตัวหรือ !!!
แค่คิดก็เสียวแล้ว...ไอ้บ้า เวลานี้ยังมาหื่น ไม่ได้ๆ ต้องดูแลเบสก่อน เรื่องหื่นไว้ทีหลัง .....................................................................................
ส่วนเขียวด้านบนคุณดรีมเขียนไว้ตั้งแต่ลงเรื่องเอง ผมก็เลยเอามาลงด้วย ผมค้านนะเรื่องคุณดรีมถ่อมตัวอ่ะ
หน้าตาก็ดูน่ารักออก น่าจะเป็นขี้เอาใจนะเนี้ย แถมเห็นอาหารที่คุณทำแต่ล่ะอย่างแล้ว สุดยอดจริง
ผมอย่างมากก็มาม่าหลากรส เพ่ิมโปรตีน กับเศษผักไปวันๆ

เอามาให้แค่ครึ่งตอนก่อนนะครับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 24 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: WhatLoveIs ที่ 25-10-2010 13:27:12

มาแว้ววววว

ป่วยแบบนี้อาการหนักจริงๆ

อย่าเป็นอะไรหนักเลยนะคะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 24 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 25-10-2010 13:56:04

โต้งยังน่ารักเหมือนเดิม ทำให้ด้วยใจแท้ๆเลย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 24 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: akera ที่ 25-10-2010 14:01:38

เบสต้องเริ่มชอบโต้งมากขึ้นแน่เลย

ให้กำลังค่า

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 24 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: Wordslinger ที่ 25-10-2010 14:16:13

เอาล่ะ เราก็จะได้ดูตอนหน้าว่า ลิมิตความหื่นของนายโต้งจะมีสักแค่ไหนกัน :laugh:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 24 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 25-10-2010 15:31:41

โต้งอย่าๆ
เบสกำลังป่วยเว่ย
:m20:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 24 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 25-10-2010 20:23:14

ท่าทางจะอาการหนักนะเบส

ว่าแ่ต่ว่าเช็ดตัวอย่างเดียวพอนะ ห้ามทำอย่างอื่น

ท่องไว้ คนป่วย คนป่วย :laugh:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 24 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 25-10-2010 20:30:03

:haun4:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 24 (1/2)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 25-10-2010 20:44:40

“เบส เราจะเช็ดตัวนายนะ แล้วเดี๋ยวไปหาหมอกันนะ” ผมถามเบสที่กำลังสลึมสลือ
โดยไม่รอคำตอบ ผมค่อยๆ จัดแจงถอดเสื้อผ้าออกจากตัวเบส เบสยอมให้ความร่วมมืออย่างง่ายดาย
อาจจะเพราะไม่มีแรงจะขัดขืนอะไรผมอยู่แล้วมั้ง
ผิวกายเบสเนียนนุ่มลื่นมือ เปล่งประกายสีขาวราวกับมีออร่า ผมไม่ได้พูดเว่อร์ไปนะ ถ้าคุณๆทั้งหลาย เคยได้เห็นคนแบบนั้น พวกนายจะรู้เลยว่า ผมไม่ได้พูดเกินไป
แต่ตอนนี้ผมไม่ได้มีอารมณ์อย่างว่ากับร่างกายเบสเลย มีแต่ความวิตกกังวล
เนื่องจากเบสตัวร้อนมาก ผมกลัวว่าเค้าจะไม่ได้เป็นแค่ไข้หวัดธรรมดาแล้วซิ ถ้าเป็นอะไรที่มันร้ายแรงกว่านี้ ต้องแย่แน่ๆ
“เบส รู้สึกไงบ้าง ไหวไหม” ผมถามเบสเป็นระยะๆ
“อึม..โคร๊กๆ โต้ง เราไม่สบายตัวเลยละ โคร๊กๆๆ” เบสเริ่มไอแบบมีเสมหะ
ไม่ได้การละ หลังจากใส่เสื้อผ้าให้เบส ผมก็รีบแต่งตัวอย่างลวกๆ ผมเผ้าไม่ได้หวี เสื้อยืดใส่นอนเก่าๆ กับกางเกงขาสั้นแบบอยู่บ้าน
ผมคว้ากระเป๋าตังค์กับมือถือ จากนั้นก็ไปปลุกเบส
 “เบส ไปหาหมอกันนะครับคนดี ตื่นก่อนนะ แล้วเดี๋ยวไปนอนต่อบนรถนะ เออ...เราขอยืมรถนายหน่อยนะ“
เบสไม่ตอบผม แต่มองหน้าผม ผมเห็นแววตาขอบใจจากเบส นั่นก็เพียงพอแล้ว
สำหรับผม ผมไม่ต้องการคำขอบคุณใดๆ ทั้งสิ้น
เพื่อเบส ผมทำได้ทุกอย่างอยู่แล้ว
หลังจากประคองเบสขึ้นรถได้ ผมค่อยๆ ขับรถเบสเพื่อไปโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด
เนื่องจากมหาวิทยาลัยเรามีคณะแพทย์อยู่แล้ว จึงมีโรงพยาบาลประจำมหาวิทยาลัย
ผมพาเบสไปที่นั่น เพราะเป็นโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุดแล้ว
เรานั่งรอคอยคิวตรวจอยู่นานพอควร
ระหว่างนั่งรอ เบสนั่งพิงผม ผมจับเบสให้เอาหัวหนุนไหล่ผม มือข้างนึงก็โอบกอดเบสเอาไว้ มือผมลูบไหล่เบสตลอดเวลา เพื่อให้เค้ารู้สึกว่า มีผมอยู่ข้างๆ นะ
เค้าจะต้องไม่เหงา ไม่อยู่คนเดียวในเวลาที่อ่อนแอเช่นนี้
เวลานี้ ผมไม่อายใครแล้วทั้งนั้น มีแต่ความเป็นห่วงมากกว่า ผู้ป่วยคนอื่นที่นั่งรอคิว มองมายังพวกเราสองคนบ้าง บางคนก็ทำท่าไม่สนใจ บางคนก็มองอย่างสงสัยใคร่รู้
 จนถึงคิวของเบส คุณหมอวินิจฉัยว่าเบสเป็นไข้หวัดใหญ่ คุณหมอให้เลือกว่า จะกลับไปพักที่บ้าน หรือว่าจะนอนโรงพยาบาล เนื่องจากเป็นโรงพยาบาลมหาวิทยาลัย จึงไม่ได้สะดวกมากมายเหมือนโรงพยาบาลเอกชนทั่วไป
ผมเกรงว่าเบสจะไม่สะดวก และผมเองก็ดูแลเบสไม่สะดวกด้วย เลยตัดสินใจพากลับบ้าน
คุณหมอบอกให้พักอย่างน้อย 3 วันผมคิดว่า อาทิตย์นี้ เบสคงไม่สามารถไปเรียนได้แน่
จากนั้นคุณหมอก็จับเบสฉีดยาไปเข็มนึง เนื่องจากเบสยังไม่ได้อาการแย่มาก เลยไม่ต้องให้น้ำเกลือ
หลังฉีดยา ผมขอบคุณและลาคุณหมอกลับบ้าน
ผมพาเบสในสภาพที่หมดแรงกลับมายังบ้านของพวกเรา

กว่าจะมาถึงบ้าน ก็เลยเที่ยงแล้ว ผมรีบไปหาอะไรง่ายๆมาให้เบสกิน เพื่อจะได้กินยา
ผมจัดแจงตักข้าวต้มที่เหลือ แล้วก็ทำยำกุ้งแห้งให้เบสกิน ด้วยหวังว่า รสเปรี้ยวๆ หวานๆ จะทำให้เบสอยากอาหารมากขึ้น เบสกินข้าวได้เกือบครึ่งชาม ก็บอกอิ่มละ
“อิ่มแล้วหรอครับคนดี มาๆ งั้นกินยานะ” ผมรีบเก็บชามข้าวไปห่างๆ แล้วก็ไปค้นถุงยาออกมา
“อึม หลังอาหาร สามเวลา งั้นตัวนี้ แล้วก็ยาลดไข้ โอเค เดียวไปเทน้ำให้นะเบส”
ผมแทบจะพูดอยู่คนเดียวทั้งหมดเลย เพราะเบสในเวลานี้ ไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่จะคุยอะไรกับใครได้
 “อะ น้ำมาแล้ว กินยาซะนะ” ผมหยิบยาออกมาจากถุง ป้อนถึงปากเบสเลย เบสเผยอปากเล็กน้อยให้ผมเอายาป้อน
ผมค่อยๆ ดุนยาใส่ปากเบส ริมฝีปากเบสนุ่มและร้อน
จากนั้นก็ส่งแก้วน้ำให้เบส ผมปล่อยให้เบสค่อยๆ ดื่มเองดีกว่า ผมไม่กล้าป้อน กลัวเบสจะสำลักแบบคราวก่อนที่ผมพยายามป้อนน้ำเค้า
“เอาละ กินยาแล้วก็ไปนอน ไปๆ ไปกัน” เบสประคองเบสลุกขึ้นยืน เบสหันมามองผมแล้วพูดว่า
“ขอบคุณนะโต้ง ถ้าไม่มีโต้งอยู่ เราคงแย่แน่ๆ เลย แค่กๆๆ”
“ไม่ต้องพูดมากละ เราทำเพราะเราอยากทำ ไม่ต้องคิดมากนะ “ ผมตอบ พลางยิ้มจริงใจไปให้เบส
เบสยิ้มตอบกลับมาที่ผม
ผมพาเบสไปส่งที่เตียง ค่อยๆ ประคองเบสให้นอนลง พลางห่มผ้าให้
“เบสอยากได้อะไรปะ หรืออยากกินอะไร เด๋ียวเราหามาให้นะ”
“โคร๊กกๆๆ ไม่ต้องโต้ง เรา โคร๊กกๆๆ เราขอบใจนะไม่ต้องแล้วละ ขอแค่โต้ง นั่งเป็นเพื่อนเราจนกว่าจะหลับได้ไหม”
“เราไม่อยากอยู่คนเดียวนะโต้ง “
เบสอ้อนผมอีกละ มีหรือผมจะปฏิเสธ ผมนั่งกุมมือเบสไว้ข้าง มืออีกข้างก็คอยลูบไล้ศีรษะเบสไปมา เพื่อกล่อมให้เค้าหลับ
“โต้งเล่านิทานให้เราฟังหน่อยซิ เราจะได้หลับ” เบสเอ่ยขอผมอย่างน่ารัก
“ได้ซิ แต่เอ้...เราเล่าไม่เก่งซะด้วยซิ นิทานอะไรดี...”
“ถ้านึกไม่ออก แค่กๆๆ เอาเป็นเรื่องโต้งสมัยเด็กๆก็ได้”
“ก็ได้ .....เป็นเรื่องสมัยเรายังอยู่ ป.5 นะ........”
 จากนั้นผมก็เล่าเรื่องราวสมัยเด็กๆ ให้เบสฟังอย่างมากมาย เบสมีขำหัวเราะด้วยเวลาผมเล่าเรื่องเปิ่นๆ ของตัวเอง
เล่าไปได้ซักพัก ตาเบสก็หรี่ปรือจนแทบจะปิดลงแล้ว ผมเลยบอกให้เบสพักผ่อนซะ
“นอนซะ นายง่วงแล้วละ “
เบสรับคำ จากนั้นก็ปิดตาลง ไม่นานนัก ผมก็ได้ยินเสียงลมหายใจสงบนิ่งมาจากเบส เบสตอนนี้หลับไปแล้ว
ผมมองคนน่ารักที่กำลังหลับเพราะฤทธิ์ยา
ผมรู้สึกอยากปกป้องคนๆ นี้จากใจจริง อยากอยู่เคียงข้างเค้า ในเวลาที่เค้ากำลังอ่อนแอ อยากเป็นกำลังใจให้
อยากทำให้เค้ามีความสุข ผมคิดเช่นนั้นจริงๆนะ
ผมค่อยๆก้มลง หอมแก้มเบสเบาๆ ถึงตอนนี้ผมกับเบสจะจูบกันแล้วก็จริง แต่ก็อยู่บนเงื่อนไขของสถานการณ์บางอย่าง
เช่นตอนมีอะไรกัน เป็นต้น
เวลาปกติ ผมยังไม่เคยได้จูบเบสอย่างจริงๆจังๆเลย
แต่สำหรับตอนนี้ผมขอแค่ได้หอมแก้มคนน่ารัก แค่นี้ก็พอแล้ว .......................................................................

จบลงอีกตอนแล้วครับ มาต่อกันวันต่อไปละกันครับ
----------------------------------------------------------------------------
พรุ่งนี้คงมาลงให้ดึกๆ นะครับ ยังไม่แน่ใจว่าจะได้กลับถึงบ้านกี่โมง เพราะต้องเอางานไปส่ง บวกกับแก้งานอีก ท่าทางจะดึกแน่

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 24 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 25-10-2010 20:48:59

โต้งดีมาก ๆ เลย

คราวนี้เบสน่าจะรู้ถึงความรู้สึกของโต้งบางนะเนี้ย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 24 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 25-10-2010 21:01:46

โต้ง
นายช่างดีแท้
o13

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 24 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: jokirito ที่ 25-10-2010 21:30:38

กี๊ซซซซ ปรนนิบัติพัดวีอย่างดีเลยนะเจ้าไก่โต้ง o13

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 24 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 25-10-2010 21:41:12

โถ พ่อโต้ง พ่อคนทูนหัวของคนอ่าน :monkeysad: อยากให้เปิดเพลง เพื่อเธอตลอดไปของ ศักดา พัทะสีมา คลอจริงๆ มันใช่เลย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 24 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 25-10-2010 22:04:23

โต้งผู้แสนดี

ใครได้เป็นแฟนถือว่าคนนั้นโชคดีมาก ๆ เลยนะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 24 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: akera ที่ 25-10-2010 22:50:22

:oo1:

อีกไม่นานก็จะเป็นเบสของโต้ง
และโต้งของเบสแน่นอน

หุหุหุ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 24 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: DexTunG ที่ 26-10-2010 01:39:02

:z2: :z2: :L2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 24 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 26-10-2010 07:53:47

:L1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 24 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: talentcs ที่ 26-10-2010 21:14:28

โต้งนี่รักเบสมากนะนี่

อย่างนี้ถ้าต้องไปต่างประเทศจะตัดใจไปด้ายหรือ

:o11:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 24 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 26-10-2010 21:43:23

***** ตอนที่ 25 *****
หลังจากกล่อมเบสหลับแล้ว ผมก็หันไปเก็บกวาดล้างจานที่กองอยู่ แล้วก็เตรียมทำอาหารเย็นเลยทีเดียว
ผมต้องการต้มซุปไก่ให้เบสกิน แต่ตอนนี้ผมไม่มีวัตถุดิบ ผมจึงปิดบ้าน ออกไปตลาดใกล้ๆ
หยุดยาวจบลงไปแล้ว ตลาดเริ่มกลับมาคึกคักเหมือนเดิม
ผมเลือกซื้อน้องไก่ มันฝรั่ง แครอท หอมใหญ่ รากผักชี เตรียมมาทำซุปให้เบส
เนื่องจากมัวแต่ห่วงเบส จนถึงตอนนี้ผมเลยยังไม่ได้กินข้าวเลย ทั้งข้าวเช้าและข้าวกลางวัน
ท้องผมร้องครวญใหญ่แล้ว เพื่อให้เสียเวลาน้อยที่สุด เพราะไม่อยากปล่อยเบสนอนอยู่คนเดียว ผมจึงซื้อพวกของกินง่ายๆ กลับมาบ้าน
.......................
ที่บ้าน
ระหว่างที่ผมทำอาหาร ผมจะเดินเข้าไปดูเบสเป็นระยะๆ เบสตอนนี้นอนหลับอย่างสบายใจอยู่บนเตียงผม
กลิ่นซุปไก่ หอมฉุย ผมบรรจงปิดฝาหม้อไว้ ตอนนี้เพิ่งจะ ห้าโมงเย็น เบสน่าจะยังไม่ตื่น ไว้อีกซักพัก ให้เบสได้นอนเต็มที่ก่อน แล้วค่อยปลุกดีกว่า
 ทันใดนั้น โทรศัพท์มือถือของเบสก็ดังขึ้น ร้อยวันพันปี ผมไม่เคยเห็นโทรศัพท์มือถือเบสดังเท่าไรเลย
เบสบอกว่า เค้าไม่ค่อยมีคนโทรหาหรอก ส่วนใหญ่มีแต่พ่อเค้าที่จะโทรมาคอยเช็คว่าเบสทำอะไรอยู่
เบสเล่าว่า พ่อเบสชอบห่วงเบสเหมือนเด็กๆ เค้าว่าเค้าโตพอแล้ว
แต่ผมแอบเข้าใจคุณพ่อนะ มีลูกชายน่ารัก เอ๋อๆ ขนาดนี้ จะไม่ห่วงได้ยังไง
....
 ผมหยิบมือถือเบสมาดู เห็นขึ้นชื่อคนโทรมาว่า “Daddy”
ตายละ ผมรู้ละว่าพ่อเบสโทรมา แต่จะเอาไงดี จะถือวิสาสะรับโทรศัพท์เลยดีไหมนะ
ไม่รับดีกว่ามันเสียมารยาท รอให้เบสโทรกลับละกัน
 แต่เอ๊ะ คิดอีกที รับสายจะดีกว่ามั้ง เดี๋ยวคุณพ่อจะกังวลเพราะโทรหาเบสไม่ได้
 ผมลังเลแค่แป๊บเดียว สุดท้ายก็ตัดสินใจ รับโทรศัพท์คุณพ่อเบส
 “ฮัลโหล สวัสดีครับ” ผมเอ่ยทักก่อน
----------------------------------------------------------------------------------------
โทษครับ พอดีรีบขอลงให้แค่นี้ก็ แล้วจะมาต่อให้พรุ่งนี้เช้านะครับ

โต้งได้คุยกับว่าที่พ่อตาครั้งแรกจะเป็นยังไง... ติดตามตอนต่อไปครับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 24 (สมบูรณ์)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 26-10-2010 21:49:51

อ่าาาาาาาาาาา
สั้นจัง
:pig4:

พ่อโทรมามัยอ่า

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 25 (30%)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 26-10-2010 23:22:58

จะรอนะจ๊ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 25 (30%)
เริ่มหัวข้อโดย: WhatLoveIs ที่ 27-10-2010 00:39:51

ขอบคุณที่มาต่อค่า

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 25 (30%)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 27-10-2010 06:35:44

ฮัลโหล นั่นใครนะ นี่มันเบอร์เบสลูกชายผมนะ”
“สวัสดีครับคุณพ่อ ผมเพื่อนเบสเค้าครับ ตอนนี้เบสค้างอยู่ที่บ้านผมนะครับ”
“อ้อ เธอนะหรือที่ชื่อโต้ง เพื่อนที่เบสบอกจะไปค้างด้วย”
“ครับคุณพ่อ”
ผมไม่รู้จะตอบยังไงต่อดี ใจเต้นตุ้มๆ ต่อมๆ ต้องคุยกับคุณพ่อแบบนี้ รู้สึกเหมือนเด็กที่ทำผิด กำลังจะโดนซักฟอกยังไงก็ไม่รู้
“เออ ขอบใจนะ หลายวันนี้เบสคงไปรบกวนไว้เยอะ ....เออ ...พ่อขอสายเบสหน่อยซิ”
“เอ่อ...คือว่ายังงี้ครับคุณพ่อ เบสตอนนี้เค้าไม่สบาย เป็นไข้นะครับ ...อ้อ...แต่ผมพาไปหาหมอแล้วนะครับ ตอนนี้กินยา แล้วนอนหลับอยู่นะครับ เดียวถ้าเค้าตื่น ผมค่อยให้โทรหาคุณพ่อแล้วกันนะครับ”
 “เบสไม่สบายหรือ หนักมากไหมโต้ง พ่อเพิ่งกลับมาถึงไทยเมื่อคืนเอง เดียวพ่อไปรับเบสมาดีกว่า รบกวนโต้งมากละ บ้านโต้งอยู่ไหน เดี๋๋ยวพ่อไปเด๋ียวนี้เลย”
 “เอ่อ...ผมดูแลเบสให้ก่อนได้ครับคุณพ่อ คุณพ่อเพิ่งกลับมา คงอยากพัก ให้เบสอยู่กับผมต่อก่อนได้ครับ” ผมรีบแย้ง เพราะยังไม่อยากจากเบส
“ไม่เป็นไร ลูกพ่อ พ่อก็ต้องดูแลเองละ จะให้เธอมาดูแลได้ไง บ้านโต้งอยู่แถวมหาลัยใช่ไหม ตรงไหนละพ่อจะได้ไปถูก”
คุณพ่อพูดขนาดนี้แล้ว ถ้าผมยังบ่ายเบี่ยง คงจะไม่ดีแน่
ผมเลยจำยอมต้องบอกที่อยู่บ้านนี้ไป คุณพ่อบอกว่า อีก ชม. นึงจะมาถึง
ถ้างั้น ผมเก็บของเตรียมให้เบสดีกว่า
ว่าแล้วผมก็เข้าห้องไปหยิบกระเป๋าเดินทางเบสมา เปิดตู้เสื้อผ้า เก็บของใช้ส่วนตัวให้เบส
ผมอดใจหายไม่ได้ ช่วงเวลาที่ได้อยู่ร่วมกับเบสแม้จะสั้นๆ แต่สำหรับผม เหมือนยาวนานเป็นปี
ผมได้ใกล้ชิดเบสมากกว่า ตลอดเวลา1ปี ที่ได้รู้จักกันมา
เราได้สุขด้วยกัน หัวเราะ เริงร่าด้วยกัน ผมได้รู้จักเบสในมุมที่ผมไม่เคยเห็น และเบสก็ได้เห็นผม ในมุมที่ไม่มีใครเคยเห็น แน่นอนว่ารวมไปถึง ร่างกายในร่มผ้าด้วยละ ...อิอิ

ผมนั่งพับผ้าไป ในใจก็วูบวาบๆ เป็นระยะๆ ถึงเวลาเบสต้องกลับไปแล้วงั้นหรือ?....
แต่เอาน่า ผมปลอบใจตัวเอง เดี๋ยวเบสหายดี เบสก็จะกลับมาอยู่กับผมอีก ผมเชื่อเช่นนั้น
จะว่าผมหลงตัวเองก็ได้ แต่ผมว่า เบสต้องมีความสุขแน่ๆ ที่ได้อยู่กับผม เบสเค้าต้องกลับมาหาผมแน่ๆ
ผมเชื่ออย่างสุดใจ ไม่รู้ว่าทำไม มันไม่มีเหตุผล แต่ผมเชื่อเช่นนั้น
เก็บผ้าเสร็จ ผมก็เข้าครัวไปตักซุปไก่ใส่ถุงพลาสติก แล้วเอาใส่กระปุกพลาสติกอีกที เพื่อเอาไว้ให้เบสไปกินที่บ้าน
 พอเตรียมตัวเรียบร้อย ผมก็เข้าไปปลุกเบส
“เบสๆ นอนเต็มอิ่มยัง”
“..............ฮ้าวววว โต้ง....อึม...หิวน้ำจังเลย”

ผมหยิบแก้วน้ำที่วางไว้ข้างๆเตียงให้เบส
“ค่อยๆ ดื่มนะ มาๆ ลุกมานั่งก่อน” ผมค่อยๆ ประคองเบสมานั่ง
ผมมองดูเบสที่ค่อยๆ ดื่มน้ำ
“โต้งมองอะไรเรานะ ดื่มน้ำไม่ลงกันพอดี” เบสเอ่ย หน้าแดง ไม่รู้เพราะไข้ หรือเพราะเขิน
“ก็มองคนน่ารักดื่มน้ำไงละ “ ผมแกล้งแซว
“ฮ่าๆ บ้า เราก็คนธรรมดานิละ พูดซะเว่อร์เลย”
“เบสครับ”
“หึม อะไรโต้ง” เบสทำหน้าสงสัย หันมาทางผม
“เดี๋ยวพ่อเบสจะมารับเบสนะครับ เมื่อกี้ท่านโทรมา และผมได้คุยกับท่านแล้ว”
ตอนแรกเบสมีสีหน้าดีใจที่ได้ยินว่าพ่อโทรมา แต่พอได้ยินว่าต้องกลับบ้าน เบสก็มีสีหน้าหมองลงอย่างเห็นได้ชัด รอยยิ้มหายไปจากปาก
“นายบอกให้พ่อมารับเราหรือ...” เบสถาม
“เปล่าๆ เราขอพ่อนายแล้วด้วยซ้ำ อยากให้เบสอยู่ต่อ...แต่พ่อนายยังไงก็ไม่ยอม เราก็ไม่รู้จะหาข้ออ้างอะไรมาปฏิเสธ ......
นายกลับไปอยู่กับพ่ออาจจะสบายกว่าอยู่กับเราก็ได้”
“ไม่นะ เรายังอยากอยู่ที่นี่...” เบสรีบตอบออกมาในทันใด
ผมมองไปในตาเบส เบสเองก็จ้องตอบกลับมาที่ผม เราสองคนเงียบ ไม่มีใครเอ่ยปากอะไรทั้งสิ้น...
ผมค่อยๆ ยื่นหน้าเข้าไปใกล้เบส เบสเองก็เช่นกัน.....

ทันใดนั้น เสียงออดหน้าบ้านก็ดังขึ้น
ทั้งผมและเบสต่างก็สะดุ้ง ผมยิ้มแห้งๆให้เบส เบสเองก็ยิ้มตอบกลับมาเช่นกัน
“สงสัยพ่อนายมาถึงละ”
“งั้นหรือ...งั้นเราขอตัวไปเข้าห้องน้ำแป่บ ฝากโต้งไปรับพ่อเข้ามาละกัน” เบสว่าแล้วก็ลุกออกไปจากเตียง
ผมรับคำ จากนั้นก็เดินออกไปหน้าบ้าน
ที่หน้าบ้านตอนนี้จอดไว้ด้วยรถเบ็นซ์สีดำคันใหญ่ พ่อเบสไม่ได้ขับรถมาเอง แต่มีคนขับรถส่วนตัวด้วย!!

ผมเดินไปเปิดบ้าน พร้อมกับ ยกมือไหว้ชายหนุ่มคนนึงที่เดินลงมาจากรถอย่างงงๆ
ดูยังไงก็ไม่น่าใช่พ่อของเบส แต่หน้าคล้ายเบสราวกับพี่ชาย แต่เอ๊ะ ....เบสไม่มีพี่น้องนิ เบสเป็นลูกคนเดียว
หรือว่าจะมาผิดบ้าน?
 “สวัสดีครับ เอ่อ...มาหาใครครับ”
“สวัสดีครับ ผมพ่อของเบสครับ ที่เมื่อกี้โทรคุยกันไงครับ”
ผมช๊อคมากๆ ช๊อคสุดๆ ชายหนุ่มตรงหน้าผม ดูยังไงก็ไม่น่าอายุเกิน35ไปได้ แต่มีลูกชายอายุ20 กว่าปีแล้วเนี่ยนะ
มีลูกกันตอนไหนเนี่ย....ทำไมหน้าเด็กจัง
ซึ่งคุณพ่อของเบสก็คงพ่อจะเข้าใจความรู้สึกผม ท่านขำนิดๆ ก่อนจะเอ่ย
“เบสละโต้ง เดินออกมาไม่ไหวเลยหรอ”
“เอ่อ...ปะ ป่าวครับ ตอนนี้กำลังเข้าห้องน้ำ เชิญคุณพ่อเข้ามาในบ้านก่อนดีไหมครับ”
“งั้นก็ได้” คุณพ่อรับคำ
ผมรีบพาคุณพ่อเข้ามานั่งรอที่โซฟา เบสยังไม่ออกจากห้องน้ำเลย
“เด๋ียวผมไปเอาน้ำมาให้นะครับ คุณพ่อจะรับกาแฟหรือเปล่าครับ”
“ไม่ต้องหรอก เดียวก็ไปแล้ว น้ำเปล่าก็ได้”
“ครับ” ผมรับคำอย่างง่ายๆ

----------------------------------------------------------------
ขอโทษครับ เช้านี้ก็มาได้แต่สั้นๆ อีกแล้ว พอดีตื่นสายกว่าที่ควรจะตื่นไปหน่อย เลยมีเวลาอ้อยอี่เอี่ยงแค่นี้อะครับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 25 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 27-10-2010 08:37:43

อืมมมม สั้นจริงๆ ด้วย :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 25 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 27-10-2010 08:46:08

อีกนิด ๆ ๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 25 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: jokirito ที่ 27-10-2010 10:03:34

กี๊ซซซซซซซ คุณพ่อหน้าเด็ก เบสสวยเหมือนแม่ แต่น่ารักเหมือนพ่อหรอกเหรอเนี่ย กี๊ซซซซซซซ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 25 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 27-10-2010 11:37:08

หาคู่ให้คุณพ่อของเบสซักคนอาจทำให้ยอมรับเรื่องของเบสกับโต้งได้ง่ายขึ้นนะ :laugh:

แหม...แต่รู้สึกโต้งกับเบสจะไปไกลกว่าที่คิดแล้วนะ...เหลือก็แต่พูดออกมาให้เคลียร์นี่แหละ :serius2:

ไม่รู้โต้งจะแสนดีไปไหน...อยากมีอย่างนี้อ่ะ :man1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 25 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 27-10-2010 16:54:27

เบส
เริ่มแสดงความรู้สึกออกมากแล้ว
เยสสสสสสสสสส
ดีใจ o13

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 25 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: akera ที่ 27-10-2010 17:01:21

คุณพ่อหน้าเด็ก
โต้งขอเบสกะพ่อไว้เลย

เป็นกำลังใจให้นะ :3123:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 25 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 27-10-2010 20:24:54

ผมเข้าไปเทน้ำเย็นมาให้คุณพ่อ
พอเอามาเสิร์ฟ คุณพ่อก็ทักมาว่า
“บ้านเรียบร้อย สะอาดดีนะ ตอนแรกเห็นว่าเป็นบ้านเช่า มีแต่ผู้ชาย นึกว่าจะรกๆ เสียอีก สวนหน้าบ้านก็ทำซะอย่างดี ยังกับบ้านตัวเองเลยนะ”
คุณพ่อเอ่ยชมผม ผมรู้สึกภูมิใจยังไงบอกไม่ถูกแหะ
“เอ่อ...ก็ช่วยๆ กันนะครับ เบสระหว่างที่มาอยู่ ก็ช่วยผมทำความสะอาดบ้านด้วยนะครับ”
“เบสเนี่ยนะ วันๆ เป็นแต่อ้อนพ่อ เคยเห็นทำความสะอาดบ้านซะที่ไหน ไหนเบสเค้าทำอะไรบ้างช่วงนี้ โต้งเล่าให้ฟังบ้างได้ไหม”
“ได้ครับ”
ผมค่อยๆ เล่าให้คุณพ่อฟังว่า เบสช่วยผมทำความสะอาดบ้านยังไง ช่วยผมล้างจาน ช่วยทำอาหาร แม้แต่ซักผ้าตากผ้า เบสก็ยังทำของตัวเองด้วย
คุณพ่อเอ่ยปาก ประหลาดใจ หลายรอบมาก คุณพ่อยิ้มแย้ม ดูมีความสุข เวลาได้ยินเรื่องราวของลูกชาย
จะว่าไป เวลาคุณพ่อยิ้มๆ ดูน่ารักมาก เหมือนเบสเลยละ สมัยหนุ่มๆ ต้องหล่อมากแน่ๆ
ไม่ซิ ตอนนี้ก็หล่อ หล่อมากเลยละ ยิ่งเวลายิ้มนะ เหมือนเบสเลย ผมชักเคลิ้มๆ เวลาคุณพ่อยิ้มใส่ซะแล้วซิ .....
“เอ้.....เอ่อ....” ผมมีเรื่องอยากจะถาม แต่ไม่กล้าพูด
“มีอะไรปะโต้ง มีอะไรอยากพูดหรอ”
“ผมอยากถามว่า....เอ่อ......”
“ถามว่าพ่ออายุเท่าไรใช่ไหม พ่อรู้นะ ชินแล้วละ มักจะโดนเพื่อนเบสถามเสมอๆ  ยิ่งสมัยก่อน พ่อไปรับไปส่งเบสที่โรงเรียนด้วยตัวเองแล้วนะ เจอบ่อยมาก พ่ออายุ 39 แล้วละ มีเบสเค้าตอนพ่อ 19 เอง”
“โหยย หนุ่มกว่าพ่อผมเยอะเลยละ พ่อผมปาไปตั้ง52แล้ว
แถม....หน้าตาคุณพ่อ เอ่อคุณน้า ก็ดูอ่อนมากเลยครับ นึกว่า 30ต้นๆ”  ผมชักไม่อยากเรียกคุณพ่อๆ แล้วซิ หน้าเด็กแบบนี้ เรียกคุณน้า น่าจะเหมาะกว่า
“ฮ่าๆๆ ขอบใจนะ มีหลายคนที่พูดเหมือนกัน” คุณพ่อยิ้มสดใสตอบรับคำชมผม
โอ้ยยยย อะไรกันเนี่ย คุณพ่อ หล่อน่ารักมาก ยิ้มแบบนี้ ไอ้โต้งจะละลายเอา
ทันใดนั้น เสียงนึงก็ดังขึ้น
“โต้ง....ยิ้มอะไรนะ” เสียงเข้มๆ ฟังดูไม่พอใจของเบสนั่นเอง
เบสมาตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ เดินมาจากทางห้องน้ำ
“สวัสดีครับพ่อ กลับมาตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย” เบสเปลี่ยนจากสีหน้าไม่พอใจ เป็นยิ้มแย้ม แล้วก็รีบเข้าไปนั่งข้างๆ พ่อตัวเองทันที
เวลาเบสอยู่กับพ่อ ทำท่าอ้อนๆ เหมือนเวลาเบสอ้อนผมเลย น่ารักสุดๆ
โอ้ยยยยย สองพ่อลูก น่ารักทั้งคนพ่อ คนลูกเลย ผมเคลิ้มไปหมดละ “โต้ง....มองไร” เบสหันมาทำหน้าดุใส่ผม
สงสัยผมจะแสดงออกทางสีหน้ามากไปหน่อยแหะ 
“เอ่อ....เปล่าๆ “
“เบสหรือเนี่ยลูก ลูกเปลี่ยนไปเยอะจนพ่อแทบจำไม่ได้เลย ฮ่าๆๆ โอ้ย ลูกชายพ่อ หล่อขึ้นเว้ย”  คุณพ่อเอ่ยปากชมลูกชายตัวเอง แบบคนเห่อลูก พลางเอามือขยี้หัวลูกชายตัวเอง
“แล้วนี่ ไหนว่าไม่สบาย อึม....ตัวร้อนจริงๆด้วย”
“แค่กๆๆ ครับ ตอนนี้เบสหมดแรง ปวดไปหมดทั้งตัวเลยอะครับพ่อ” เบสรีบอ้อนพ่อตัวเองใหญ่เลย
“เดี๋ยวกลับบ้านกันนะลูก ส่วนรถเบสเดียวให้พี่วินัย เค้าขับกลับให้”  คุณพ่อพูดยิ้มๆ...แต่ทั้งผมและเบสหุบยิ้มลงทันที และโดยไม่ตั้งใจ ผมและเบสหันมามองหน้ากัน

หลังจากมองตากันซักพัก เบสก็หันไปคุยกับพ่อ
“ผมขออยู่ที่นี่ต่อไม่ได้หรอครับพ่อ น่ะๆๆ” เบสอ้อนพ่อเสียงหวาน
“จะอยู่รบกวนโต้งเค้าทำไมละเบส เดี๋ยวโต้งเค้าไม่สบายติดไปจากเบสอีกคนละจะทำยังไง”
ผมรีบพูดแทรกเข้าไปทันทีว่า
“ไม่เป็นไรครับคุณน้า ให้ผมดูแลเบสเถอะครับ ผมดูแลได้ ร่างกายผมแข็งแรงดี ไม่เป็นอะไรหรอกครับ”
คุณพ่อหันมามองผม แววตาเต็มไปด้วยคำถาม สงสัยผมจะแสดงออกนอกหน้าไปหน่อย ซวยแล้วซิ
“อย่าเลยโต้ง น้าไม่อยากรบกวนโต้งแล้วละ ลูกชายน้า น้าดูแลเองได้”  คุณพ่อพูดเสียงเฉียบขาด แสดงออกถึงนิสัยหนักแน่น ไม่กลัวคน
ทำไมน่ะ....นิสัยเบสถึงตรงกันข้ามกับพ่อแบบนี้ สงสัยเพราะการเลี้ยงดูแน่เลย
คุณพ่อคงโอ๋ลูกชายมากจนกลายเป็นเบสแบบทุกวันนี้
“เอ่อ...ครับ งั้นผมก็ไม่ว่าอะไรครับ” ผมจะไปพูดอะไรได้ คุณพ่อพูดเสียงแข็งขนาดนี้แล้ว
เบสเองก็ดูจะรู้สถานการณ์ดี ไม่กล้าพูดแทรกเลย
“ไปกัน เก็บของหรือยังเบส” คุณพ่อหันไปถามลูกชายสุดรัก
“ยังเลยครับ”
“อ้อ เบส เราเก็บให้หมดแล้วละ” ผมโพลงออกไปไม่ทันคิด
เบสหันขวับ มาทำหน้าดุใส่ผมอีกรอบ อึยยยย แย่แล้ว ผมพูดอะไรผิดไป
“งั้นก็ดี เด๋ียวไปกันเลยดีกว่า ขอบใจโต้งมากนะที่ดูแลเบสมานาน” คุณพ่อลุกขึ้นยืน ทำให้ผมและเบสต้องยืนตาม
“เดี๋ยว ผมไปเอากระเป๋าก่อนนะ ...” เบสเอ่ย
“เราไปด้วย” ผมว่าแล้วก็ตามเบสเดินเข้าห้องนอนไป
 ...
 พอเข้าห้อง เราสองคนก็เงียบ ไม่รู้จะคุยอะไรกัน..
“เอ่อ....หายไวไวนะ มีคุณพ่อดูแล น่าจะสบายใจได้”
 “โต้ง ไม่อยากดูแลเราแล้วซินะ ขอโทษนะที่มารบกวน” เบสเอ่ยอย่างน้อยใจ
 “เห้ย ไม่ใช่ๆ ใครว่า เราขอให้นายอยู่ที่นี่ต่อด้วยซ้ำ แต่..พ่อนายก็ไม่ยอม....”
“อึม เราเข้าใจ พ่อเราก็งี้ละ หวงเรามาก เราไม่ว่าโต้งหรอก มีแต่ขอบใจ” เบสหยุดเดินแล้วหันหน้ามาทางผม
เบสจ้องหน้าผมอยู่นาน ก่อนจะเอ่ยว่า

“ขอบใจนะโต้ง.... หลายวันที่ผ่านมา เราสนุกมาก เราจะไม่ลืมเลย”
 “บ้า วันหลังนายหาย นายก็มาใหม่ซิ พูดยังกับจะต้องจากลากันงั้นละ เด๋ียวก็เจอกันอีกนะ”  ผมรีบพูดแย้ง ด้วยใจหายวาบ กับคำกล่าวลาของเบส
“นั่นซินะ ...วันหลังเรามาได้หรือ?” เบสถามผมสีหน้าลังเล
 “เราเต็มใจต้อนรับเบสสุดเลยละ แค่เบสคนเดียวที่เราเต็มใจจะให้นายมาอยู่บ้านนี้ นอนเตียงเดียวกับเรา มีแค่นาย”
ผมเอ่ยปากบอกรักเบสอย่างอ้อมๆ หวังว่าเบสจะเข้าใจความหมายแฝงของผม
เบสมีสีหน้าดีขึ้นมากที่ได้ยินผมพูดแบบนั้น
“งั้น เรามาอีกนะ “
“อึม ต้องมาให้ได้ละ”
“สัญญา เราจะกลับมา” เบสยื่นนิ้วก้อยให้ผม น่ารักซะจริงเชียว ไม่ใช่เด็กๆ แล้วซะหน่อย
แต่ผมก็ยื่นนิ้วก้อยตัวเองไปให้เบส
 เราเกี่ยวก้อยกัน
“สัญญาว่านายจะกลับมา” “สัญญาว่าเราจะกลับมา” เราสองคนพูดพร้อมๆกัน

จากนั้นผมก็ยิ้มให้เบส เบสก็หัวเราะให้ผม
ผมกับเบสช่วยกันขนสัมภาระไปยังรถที่จอดหน้าบ้าน และผมไม่ลืมที่จะเอากระปุกน้ำแกงให้เบสไปด้วย
“เอานี่ ซุป เราต้มกะให้นายกินเย็นนี้ แต่นายก็ดันไม่อยู่ซะละ เอากลับไปกินซะนะ”
“ขอบใจนะโต้ง...” เบสทำท่าพูดต่อไม่ออก ผมเองก็พูดต่อไม่ออก เหมือนมีก้อนอะไรมาจุกอยู่
ตอนนี้คุณพ่อนั่งรอเบสอยู่ในรถ ส่วนคนขับรถที่ชื่อพี่วินัย ขับรถเบสกลับไปก่อนแล้ว
ผมกับเบสมองตากัน ไม่รู้จะพูดอะไรดี ซักพัก เบสก็เอ่ยว่า
“ไปละนะ”
 “อึม” ผมพูดอย่างอื่นไม่ออก
จากนั้นเบสก็เดินขึ้นรถไป
ก่อนขึ้นรถ เบสหันมามองผมทีนึง แล้วพูดอะไรซักอย่างที่ผมไม่เข้าใจ เพราะเบสไม่ได้ออกเสียง
ผมยืนส่งรถเบสจากไป จนลับสายตา...........................
 ...............ก่อนกลับบ้าน ผมหันไปมองบ้านทีนึง บ้านที่เหมือนเดิม ไม่มีอะไรเปลี่ยน
แต่....คนๆนึงที่เคยมาอยู่ที่นี่ คนที่เคยมาสร้างสีสันให้กับผม สร้างร้อยยิ้มและเสียงหัวเราะ
เค้ากลับไปแล้วละ กลับไปแล้ว วันนี้ ...ทำไมบ้านดูหม่นหมองจัง...................
 .....................................................................

ขอบคุณทุกกำลังใจอีกครั้งครับ จบตอนวันนี้แล้ว ปมเริ่มขมวดแล้วครับ เจอกันพรุ่งนี้ครับ
จริงๆสารภาพนะว่า ตอนที่แต่งตอนนี้ จู่ๆเกิดคิดพิเรน อยากถอดเบสออกจากตัวเอก
แล้วให้คุณพ่อเป็นตัวเอกแทน อิอิอิ คงแปลกดีเนอะ
หรือว่าจะให้โต้งได้หมดทั้งพ่อลูกดี
ผมแอบคิดแบบนั้นจริงๆ

-----------------------------------------------------------------------

ผมก็แอบเชียร์โต้งกับคุณพ่อเหมือนกัน ไม่ก็เป็นพระยาเทครัวไปเลย เพื่อนๆ คิดว่าไงอะครับ
ในที่สุดก็ลงได้ครบบทสักที อาทิตย์นี้ชีวิตวุ่นวาย สิ้นเดือนเหมือนจะสิ้นใจ พรุ่งนี้ก็อาจกลับดึกอีกเช่นกันนะครับ
คงได้ลงค่ำๆ ดึกๆ แน่

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 25 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 27-10-2010 21:04:21

เอ้ย ไม่เอา 3P นะ หาคู่ให้พ่อใหม่เหอะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 25 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 27-10-2010 21:31:10

คุณพ่อขี้หวงเบสมาก ๆ เลย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 25 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 27-10-2010 21:40:17

แลดูเหมือนเบสจะหึงเนอะ

ส่วนของคุณพ่อจัดคู่ให้ด้วย เอาที่เป็นผู้ไหญ่กว่าพ่อซักนิดนึงอะ :impress2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 25 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: blackyoyo ที่ 27-10-2010 22:20:13

ออกแนวเห็นด้วยนิดๆแหะ 3P

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 25 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 27-10-2010 22:52:10

คุณพ่อขี้หวงจัง...เบสก็หึงได้กระทั่งพ่อตัวเองนะ :laugh:
เป็นฉากชวนจิ้นจริง ๆ โต้งทำตาเคลิ้ม ๆ เวลามองสองพ่อลูกนั่งคู่กันเนี่ย o18

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 25 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 27-10-2010 23:28:06

:เฮ้อ:เอาดิถอดเลย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 25 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 28-10-2010 00:23:49

อ่า ต้องแยกกันซะแล้ว :monkeysad: กะลังหวานกันเลย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 25 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: DexTunG ที่ 28-10-2010 02:07:22

:pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 25 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: @_@Aof ที่ 28-10-2010 02:24:36

ไม่เอา 3P แบบมีพ่อ-ลูกอ่า อย่าเลยนะฮะๆ
แต่ตอนที่หึงพ่อตัวเองนี่น่ารักมากอ่ะ...โต้งยิ้มนี่ไม่ได้เลยนะเบส
ติดตามนะครับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 25 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: WhatLoveIs ที่ 28-10-2010 11:28:42

ขอบคุณที่มาค่า

สิ้นเดือนเหมือนสิ้นใจไปด้วยคนค่ะ ฮ่าๆๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 25 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: jokirito ที่ 28-10-2010 13:23:09

เอิ่มม ตุณพ่อถึงจะหล่อน่ารัก แต่ก็อยากให้คุณพ่ออยู่ของแกไปแบบพ่อๆ อ่ะนะ ไม่ต้องหาพ่อเพิ่มให้เบสก็ได้มั้ง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 25 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 28-10-2010 14:34:51

อ๊ะ อ๊ะ ไม่นะ ไม่เอาแบบพระยาเทครัวนะ
เบสคู่โต้งน่ะดีแล้ว ส่วนคุณพ่อเห็นมีหลายเสียงนิว่าหาคู่ให้คุณพ่อ ค่ะหาคู่ให้คุณพ่อนะคะ
เดี๊ยนขอสนับสนุนความคิดนี้เจ้าค่ะ คุณพ่อออกจะหน้าอ่อน แถมเป็นหนุ่มหล่อซะ ปล่อยไว้เฉยๆเสียดายของจ้ะ
เอ่อคิดออกแล้ว พี่เบิร์ดไงคู่กะคุณพ่อ คริ คริ คริ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 25 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: akera ที่ 28-10-2010 21:54:25

ใช่ๆพี่เบริด์กะพ่อเบสดิ

มาต่อยัง

เป็นกำลังใจให้เด้อ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 25 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 28-10-2010 22:37:15

***** ตอนที่ 26 *****
หลังจากวันนั้น วันพุธวันที่เบสกลับไปอยู่บ้านเค้าเอง
ตลอดอาทิตย์นั้น ผมก็กลับมาใช้ชีวิตตามปกติ
การนอนคนเดียวบนเตียงให้ความรู้สึกที่แปลกๆ ทำไมผมไม่ชินเลยนะ ทั้งๆ ที่นอนคนเดียวมาได้เป็นปี
เตียงผมกว้างขนาดนี้เลยหรือ?
กลิ่นกายของเบสที่ยังเหลือบนหมอน กับผ้าห่ม ผมนอนกอดผ้าห่มทุกคืน ด้วยคิดว่าเป็นเบส 
ผมจูบหมอนที่เบสเคยนอน ด้วยคิดว่าเป็นเบสอีกเหมือนกัน
อาทิตย์นี้ เบสไม่ได้มาเรียนเลย แถมไม่มีโทรศัพท์มาจากเบสเลย ผมเคยลองโทรไปหาเบส
แต่ก็โทรไม่ติด เหมือนแบตหมด
นี่เบสจะเป็นอะไรมากไหมน่ะ อยากไปเยี่ยม แต่บ้านเบส ผมก็ไม่รู้จัก เบอร์โทรบ้านก็ไม่รู้

ผมเพิ่งมารู้ตอนนี้เองว่า ผมไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเบสเลย ทั้งๆ ที่ผมคิดว่าผมรู้ดีแล้ว
พ่อเบสทำงานอะไร เป็นเจ้าของกิจการอะไร ผมก็ไม่รู้

ทุกวันที่ผ่านมา ผมกลับมาใช้ชีวิตตามปกติ ก่อนที่จะมีเบสมาอยู่ด้วย ตื่นมาเรียน แวะทำห้องแล๊ปช่วยอาจารย์ และตอนเย็นก็ไปทำงานร้านพี่เก๋
ผมแอบไปด่อมๆ มองๆ ที่คณะเบสในวันศุกร์ แต่ก็ไม่เห็นเบสเลย
พอดีกับเจอหญิง แฟนเก่งในตอนเย็นวันศุกร์ ลองถามหญิงดู หญิงก็บอกไม่รู้ ไม่เห็นเบสเหมือนกัน
แต่หญิงบอกว่า ช่วงนี้มีข่าวลือไม่ค่อยดีเกี่ยวกับเบส
“ข่าวยังไงหรือหญิง ไอ้ข่าวที่ว่าไม่ดีนะ” เก่งถามแทนผม
“เอ่อ...ก็.....ไม่ค่อยรู้เหมือนกันหรอกนะ เดียวหญิงขอไปเช็คกับเพื่อนก่อนนะ ดูเหมือน...พี่เบสจะมีแฟนแล้วยังไงไม่รู้เนี่ยละ”
“อ้าววว มีแฟนแล้ว มันไม่ดียังไงละ “ เก่งยังคงถามต่อไป
“คือ....มีเค้าว่า พี่เบสมีแฟนเป็นผู้ชายละ เค้าลือกันว่า พี่เบสเป็นกะเทย”
“เห้ย ขนาดนั้นเลยหรอ เกย์หรือกะเทย เดี๋ยวนี้เค้าแยกแยะชัดเจนนะ เอาให้แน่ๆ“ ต่อที่นั่งฟังอยู่ด้วย ทำท่าตกใจ
แต่เวลานั้น เก่งกลับหันมามองหน้าผม ผมว่าไอ้เก่งคงสงสัยตั้งแต่ผมขอให้ไปรับเบสมาแล้วละ เรื่องที่หัวหินคราวนั้น
 เรื่องที่หัวหิน ผมขอให้เก่งกับหญิงช่วยเงียบไว้ก่อน ผมกลัวเกิดข่าวลือไม่ดีกับเบสนั่นเอง
แต่กับต่อ ผมไม่ปิดบังอยู่แล้ว เพราะเป็นเพื่อนรักกัน ผมกับเก่งเล่าให้ต่อฟังในวันแรกที่ผมไปเรียน
ต่อเองก็กลับมาเล่าให้ฟังว่า มันสนุกมากแค่ไหนที่เชียงใหม่ แต่มันก็ไม่ได้ลงรายละเอียดมากนัก ว่าไปทำอะไรมามั่ง
แต่ดูสีหน้ามันสดใสมาก คาดว่ามีเรื่องดีๆ เกิดขึ้น
“ข่าวลือมันมาได้ไง แล้วเค้าลือว่าอะไรอีก” ผมพูดบ้าง
“อันนี้หญิงก็ไม่รู้นะ แต่เค้าว่า มีคนเห็นพี่เบสไปดูหนังรักกับผู้ชาย เห็นเค้าว่า มักจะเจอสองคนนี้เดินด้วยกันบ่อยมากด้วย ”
หญิงยังคงเม้าท์ต่อ โดยไม่รู้ว่าคนๆ นั้นนะ ผมเอง
“เอ่อ แค่คนไปดูหนังกันมันก็ลือกันได้นะคนเรา” ไอ้เก่งช่วยพูดแก้ต่างให้
“ไม่ใช่แค่นั้นซิ มีคนเห็นสองคนนั้นนั่งกอดกันในโรงพยาบาลมหาลัยด้วยนะเก่ง” หญิงเจ้ากรมข่าวลือ เล่าต่อ
เก่งทำหน้าอึ้งๆ เถียงไม่ออก ถ้าถึงขั้นนั่งกอดกันในที่สาธารณะ เป็นใครก็คงเถียงไม่ออกจริงๆ ละ เก่งเหลือบมามองทางผมแว่บนึง
จากนั้นเก่งก็แกล้งเปลี่ยนเรื่องคุย ไปคุยเรื่องอื่นแทน
 ผมอดกังวลใจไม่ได้ ใครกันนะ ปล่อยข่าวลือเสียๆ หายๆ ทำลายเบสขนาดนี้....
 ผมสงสัยหนิงคนนึงละ เพราะคนที่พวกเราเจอกันวันดูหนัง มีแค่หนิงกับเพื่อน
 ที่ผมสังหรณ์ใจไว้ว่าหนิงจะสร้างปัญหา สงสัยจะจริงแล้วซิ
 ................................................................................

เสาร์ อาทิตยืนี้ ผมดูเหมือนจะว่าง
แต่สุดท้ายก็ไม่ว่าง เนื่องจากงานวิจัยของอาจารย์ กำลังอยู่ในขั้นเริ่มต้นทำให้ต้องประชุมกัน ทั้งสองวัน
 หลังประชุมเสร็จ ผมมักจะโดนพี่เบิร์ดชวนไปกินข้าวด้วยเสมอ  ยังไงซะช่วงนี้ผมก็ว่างอยู่แล้ว เลยตอบตกลงไปกินข้าวเย็นกับพี่เค้า
 จากการพูดคุย 2 วันนี้ สรุปกันได้ว่า ปิดเทอมเดือนตุลานี้ ผมกับพี่เบิร์ดต้องตามท่านอาจารย์ไปญี่ปุ่น เพื่อพบอาจารย์ชาวญี่ปุ่นท่านนึง ที่ทำวิจัยในเรื่องที่เกี่ยวข้องอยู่
 ผมค่อนข้างตื่นเต้น เพราะเป็นการไปต่างประเทศครั้งแรก
ท่านอาจารย์บอกให้ผมไปทำพาสปอร์ตเตรียมไว้ซะ
ตอนแรกผมชวนพี่เบิร์ดไปทำด้วยกัน แต่พี่เบิร์ดก็บอกว่ามีแล้ว เพราะเคยเดินทางไปต่างประเทศมาก่อน
แต่พี่เบิร์ดก็อาสาจะพาผมไปทำพาสปอร์ตให้ เป็นวันพุธหน้าตอนบ่ายๆ ซึ่งผมไม่มีเรียน และพี่เบิร์ดซึ่งอยู่ปีสุดท้ายแล้ว ยิ่งว่าง
 ...............................
 ในเย็นวันอาทิตย์ ผมมืทำงานพิเศษร้านพี่เก๋ตามปกติ
 จนถึงวันนี้ก็ปาไป 4วันละ ที่ผมติดต่อเบสไม่ได้ และเบสก็ไม่โทรมา
ใจนึงก็อยากจะน้อยใจ แต่อีกใจก็เข้าใจว่า เบสกำลังไม่สบาย คงไม่อยากโทรศัพท์คุยกับใครหรอก
 แต่....เฮ้อ....ผมอดเป็นห่วงไม่ได้
 และก็เหมือนเดิม เย็นวันอาทิตย์ คนค่อนข้างน้อย ทำให้ผมได้เลิกงานไว
 หลายวันมานี้ พี่เอกเพื่อนร่วมบ้านเช่าก็กลับบ้านไวเหมือนกัน ทำให้ผมไม่ค่อยเหงาเวลาอยู่บ้านแล้ว อย่างน้อยก็มีคนชวนคุยบ้าง
 พี่เอกนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่น ในตอนที่ผมเพิ่งกลับจากไปทำงานร้านพี่เก๋
 “ไงโต้ง เหนื่อยไหมวันนี้”
 “ไม่ละครับพี่ ว่างๆ ซะมากกว่า”
 “เออ กินไรมายังละ พี่มีขนมในตู้เย็น กินได้นะ”
“ขอบคุณครับพี่ อิ่มแล้วครับพี่”
 “เออ นี่ พี่มีเรื่องจะคุยกับเราหน่อยละ”
 “ได้ซิครับพี่ มีอะไรหรอ” ผมเดินไปนั่งที่เก้าอี้ข้างๆ
 “พี่ว่า พี่จะซื้อบ้านละ นี่ก็ไปเซ็นสัญญามาละ บางที พี่อาจจะอยู่ถึงสิ้นเดือนนี้เท่านั้นละ”
 “แสดงว่าพี่จะแต่งงานแล้วหรือครับ...ยินดีด้วยนะครับ แต่ว่า ไวจังเลย สิ้นเดือนนี้แล้วหรอ”
 “ยังไม่แต่งหรอก คาดว่าคงจะแต่งปีหน้านะ แต่แฟนพี่เค้าอยากรีบมาใช้ชีวิตด้วยกันนะ
พี่เองก็เหนื่อยๆที่จะต้องวิ่งไปหาเค้าทุกวันหยุดละ ไปอยู่ด้วยกันเลยดีกว่า ไม่เหนื่อยเดินทางดี
นี่พี่เองก็ไปคุยกับคุณแม่ฝั่งโน้นไว้ละ อาจจะจดทะเบียนกันก่อน แล้วงานแต่งนะ ไว้หลังพี่เรียน ป.โท จบ”
 “งั้นหรือครับ ยินดีกับพี่ด้วยนะครับ”
 หลังบทสนทนา พวกเราก็แยกย้ายกันกลับเข้าห้อง
 เดียวพี่เอกก็จะไม่อยู่ แสดงว่าต้องมีคนใหม่เข้ามาอยู่แทน ยังไงซะที่นี่ก็เป็นบ้านเช่า คงไม่ปล่อยให้ผมอยู่คนเดียวหรอก
เห้อ....ถ้าได้เพื่อนร่วมบ้านเป็นคนดีไม่มีปัญหาก็คงดี แต่เราก็คงเลือกไม่ได้หรอก
 ขณะที่กำลังคิดอยู่ เสียงโทรศัพท์มือถือผมดังขึ้น!!!
 เบสโทรมานั่นเอง!!
----------------------------------------------------------------------------------------------
ใครคู่ใครได้รู้กันแน่ครับ มาลงให้แค่นี้ขอตัวไปทำงานต่อก่อนนะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 25 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 28-10-2010 22:58:53

อ้าวมาบอกแค่ใครคู่ใครได้รู้กันแน่ แล้วก็จากไป
อยากอ่านต่อจ้า ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเบส แล้วใครคู่กะใคร
จะรอนะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 26 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: jokirito ที่ 28-10-2010 23:31:36

:sad4: แง่มมม ลุ้นนนน เบสเป็นไงบ้างเนี่ยยยยย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 26 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 28-10-2010 23:42:32

่คิดว่าคนที่ปล่อยข่าวน่าจะเป็นชะนีหนิงนั่นแหละ

ชิชะ คนเค้าไม่เล่นด้วยยังทำนิสัย

อย่างนี้มันน่าจับมา :beat: แล้ว :z6:ช้ำจริงๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 26 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: talentcs ที่ 28-10-2010 23:59:37

เห็นด้วย ที่ว่าน่าจะเป็นหนิง

อย่างนี้คงต้อง

:z6:

ซะแร้ว

กร๊าก กร๊าก กร๊าก

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 26 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 29-10-2010 00:03:15

อ่า ให้เบสขอพ่อมาเช่าบ้านอยู่ด้วยเลย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 26 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: WhatLoveIs ที่ 29-10-2010 00:24:28

รอลุ้นด้วยคนค่า

จริงๆ สิ่งที่โต้งทำ เราว่าใครเห็นก็เมาท์นะ ไม่แค่หนิงคนเดียวหรอก

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 26 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: Wordslinger ที่ 29-10-2010 00:41:14

ไม่รู้ทำไม แต่รู้สึกว่าโต้งมันน่ารักมากเลย เป็นผู้ชายที่อบอุ่นอ่ะ ถ้ามีแฟนก็อยากได้แฟนแบบนี้ แต่...ผู้ชายดีๆคงมีแต่ในนิยาย กรี๊ดดดส์

หมายเหตุ...แอบหวั่นไหวไปเหมือนโต้งตอนคุณพ่อออกมาอ่ะ น่ารักจริงๆ :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 26 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: anajulia ที่ 29-10-2010 00:44:33

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ขอให้เบสมาอยู่บ้านเดียวกะโต้งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

(ขอมากไปชิมิ?)

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 26 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 29-10-2010 09:54:25

ผมรีบร้อนรับโทรศัพท์ด้วยความดีใจ
“ฮัลโหล เบสหรอ เบสนายเป็นไงบ้าง”
“ฮัลโหล โต้งหรอ สวัสดี เราสบายดีไม่ต้องห่วงนะ”
“แล้วนี่นายเล่นหายไปเลย ติดต่อก็ไม่ได้ เราเป็นห่วงนะ”
“ขอโทษที หลังจากกลับมาจากบ้านโต้ง พ่อเค้าไม่ยอมให้เราทำอะไร หรือไปไหนเลย
พ่อเราเค้าอุตส่าห์หยุดงานมาดูแลเราเลยไงละ เราก็เลยเกรงใจพ่อ ไม่กล้าทำอะไรขัดใจเค้านะ
ขนาดมือถือ เค้ายังไม่ให้คุยเลย เอาแต่บอกว่าคนป่วยต้องนอนเยอะๆ เราเบื่อจะตายแล้วเนี่ย
นี่ดีว่าอาการเราดีขึ้น พ่อเลยยอมออกไปทำงานแว๊บนึงเมื่อกลางวัน
เราเลยได้โอกาสไปหยิบมือถือมาจากห้องพ่อ นี่ก็รอจังหวะโต้งกลับมาจากทำงานละถึงได้โทรมา”
 “งั้นหรือ” ผมรู้สึกดีขึ้นเยอะ ไม่ใช่เบสไม่อยากโทรมา แต่เค้าโทรมาไม่ได้
 “นายละโต้ง เป็นไงบ้าง ไม่ติดไข้มาจากเรานะ”
 “เราสบายดีไม่ต้องห่วง......นายอะ นอนอย่างเดียวเลย เบื่อแย่ละซิ”
 “ก็ใช่ เบื่อมากเลยละ พ่อเราก็เว่อจริงๆ”
 “ฮ่าๆ ดีแล้วๆ ซุปวันก่อนรสชาติเป็นไง ถูกปากปะ”
 “เออ ใช่ ซุปที่โต้งต้มให้นะ อร่อยมากเลย วันหลังนายต้องสอนเราด้วยละ"
“ได้ ถ้านายหายแล้วกลับมานะ เราจะสอนให้”
“เรื่องกลับไป....คงต้องรอก่อนนะโต้ง คือพ่อเราสั่งห้ามไปค้างบ้านนายตอนนี้นะ แบบว่า เค้าว่า
เค้าเกรงใจนายนะ แต่เรารู้ว่าไม่ใช่แค่เหตผลนั้นแน่ นายไปทำอะไรให้พ่อเค้า
เอ่อ..ไม่พอใจปะ
ดูเหมือนพ่อจะติดใจอะไรนายก็ไม่รู้ แบบว่า.....”
“แบบว่ายังไง? เราไม่ได้ทำเสียมารยาทอะไรเลยนะ นอกจากถามอายุเอง หรือพ่อนายโกรธเราเรื่องนี้?”

“อ๋อ เรื่องนั้น พ่อไม่โกรธหรอก คนถามเค้าบ่อยๆ จะตาย
แต่...เหมือนพ่อเค้าจะถามเรื่องโต้งเยอะมากเลยนะ ถามว่ารู้จักกันได้ไง เป็นใคร ทำไมมาสนิทกัน......
แต่โต้งอย่าคิดมากนะ เราจะคบอะไร กับใครมันเรื่องของเรา พ่อเราก็เป็นห่วงมากไปงี้ละ“
เบสรีบแก้ตัวในตอนท้าย
“เอ๊ะ... เราทำอะไรให้คุณพ่อไม่พอใจหรือเปล่า...เราฝากขอโทษละกัน จะให้เราไปขอโทษเองก็ได้นะ...”
ทำไงดีละ ผมไปทำอะไรให้คุณพ่อเบสไม่พอใจละเนี่ย...หรือว่า
คุณพ่อดูออกแล้วว่า ผมเข้าใกล้ลูกชายเค้าด้วยจุดประสงค์อะไร ...
แย่แล้วซิ จะมีพ่อแม่ซักกี่คนที่ยินดีให้ลูกรักชอบเพศเดียวกัน... ซวยแล้วๆ

 “นายอย่าเพิ่งคิดมากนะโต้ง พ่อเราก็งี้ละ ห่วงโน่นห่วงนี่ บางทีพ่อเค้าคงคิดมากไปเองละ
เดียวเราจะค่อยๆ คุยปรับความเข้าใจให้ โต้งเป็นคนดีจะตาย พ่อต้องเข้าใจแน่ๆ” เบสตอบกลับมาอย่างร่าเริง
 “อึม ...ขอบใจนะ”
 “เราตะหากต้องขอบใจโต้ง เราเล่าให้พ่อฟังทุกเรื่องละ พ่อต้องเข้าใจแน่ๆ ว่าโต้งหวังดีกับเรา”
 “เห้ย..” ผมอุธานด้วยความตกใจ เบสเล่าหมดแล้วหรอ หมายถึง เรื่องที่ผมลวนลามเบส สอนเบสช่วยตัวเอง เรื่องที่เรามีอะไรกันงั้นหรือ?
“มีอะไรปะโต้ง เราพูดอะไรผิดไปหรอ เราเล่าให้พ่อฟังตั้งแต่เรื่องโต้งอาสาเปลี่ยนตัวเราให้ เราเล่าว่าทำไมต้องมาอยู่กับโต้งนะ”
“อ๋อ....ค่อยยังชั่ว นึกว่าเราเรื่องนั้นนะ”
“เรื่องไหน เรื่องนั้นนะ? เราไม่เข้าใจ”
“ก็...เอ่อ...... เรื่องที่เรากับนาย เอ่อ...ช่วยกัน ...”
เบสนิ่งเงียบไป เหมือนเบสก็จะเข้าใจเรื่องที่ผมพยายามพูดแล้วละ
“บ้า...เรื่องแบบนั้นใครจะเล่าได้ละ โต้งลามกวะ” เบสพูดตอบกลับมาอย่างอายๆ
“ฮ่าๆ เออ เราก็บ้าจริงๆ “ ผมขำแก้เก้อ...
“ไม่คุยละ เราไปนอนดีกว่า ...โต้งก็ไปนอนซะ เดียวพรุ่งนี้มีเรียนเช้านิ เราก็จะไปเรียนตั้งแต่พรุ่งนี้ละ”
“หายดีแล้วแน่นะ จะไปเรียนนะ”
“ดีแล้วๆ หายดีแล้ว ไม่ต้องห่วงแล้วจริงๆ ไว้พรุ่งนี้ ไปกินข้าวกลางวันกันไหมโต้ง”
“ได้ซิ เจอกันที่เดิมแล้วกันนะ “
“ได้ งั้น ราตรีสวัสดิ์ครับ”
“ราตรีสวัสดิ์ครับเบส”
หลังวางสาย....ผมรู้สึกเต็มตื้นในจิตใจ การได้พูดคุยกับเบสในวันนี้ อาจจะชดเชยความคิดถึงที่ผมมีต่อเบสได้ไม่หมด
แต่มันก็มากจนทำให้หัวใจพองโต สดใส ที่หมดแรงก็กลายเป็นแข็งแรง
พรุ่งนี้ ทุกอย่างต้องดีขึ้นแน่ พรุ่งนี้ผมจะได้เจอเบสแล้ว
อ้า....คิดถึงเหลือเกิน คนน่ารักของผม....
 รีบนอนดีกว่า จะได้เจอเบสไวไว
 .................................................
ใช้วันหยุดพักร้อน มาทำงานพิเศษ แต่ก็ทำให้แว่บเข้ามาลงให้ก่อนได้

เรื่องที่รำ่ลือกัน ไม่แปลกหรอกครับ แต่ตัวอย่างนะ กอดกันที่โรงพยาบาล อะไรแบบนี้ คือไม่คิดบ้างเหรอ
ว่าคนไม่สบาย ไม่มีแรง อะไรเถือกนั้น คนเราส่วนใหญ่จิตใจฝั่งไม่ดีทำงานเร็วกว่าสินะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 26 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 29-10-2010 10:20:24

มาเจอคุณพ่อขี้หวงซะแล้ว

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 26 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 29-10-2010 14:10:39

รู้สึกโต้งจะลืมเรื่องข่าวลือนะ...อย่างนี้เบสลำบากแน่ จะรับกับสภาพโดนมองแปลก ๆ ได้ขนาดไหนไม่รู้ :serius2:

เป็นห่วงอ่ะ ...โต้งก็นะ คุณพ่อไม่เอะใจสิแปลก แสดงออกซะชัดขนาดนั้นว่ารักลูกชายเขาน่ะ o22

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 26 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 29-10-2010 14:34:07

อ่า น่าจะโดนคุรพ่อสงสัยซะแล้วว

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 26 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: jokirito ที่ 29-10-2010 14:51:30

อ๋อยยยยย พรุ่งนี้เบสไปเรียน ก็ต้องไปผจญกับข่าวลือที่ซุบซิบนินทากันซะแล้ว สู้เค้านะลูก

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 26 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 29-10-2010 16:22:07

:เฮ้อ:ข่าวลือ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 26 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: talentcs ที่ 29-10-2010 21:28:58

ม่ายรู้จาสงสารคายดี ระหว่าง เบส กับ โต้ง

แต่อย่างไรก็จะเอาใจช่วยนะ สู้ ๆ

:a2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 26 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: Wordslinger ที่ 29-10-2010 22:09:58

รวบหัวรวบหางทั้งพ่อทั้งลูกเลยโต้ง คุณพ่อจะได้ไม่ขัดขวาง โฮะๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 26 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 29-10-2010 22:24:41

พ่อมีพิรุธนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 26 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 30-10-2010 22:09:29

เหมือนๆ คุณพ่อจะระแคะระคายเนอะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 27 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 30-10-2010 22:10:52

***** ตอนที่ 27 *****
เช้าวันจันทร์อันสดใส
ผมตื่นมาด้วยความสดชื่น เพราะกลางวันนี้ผมจะได้เจอเบสแล้ว
เวลาจิตใจเราสดใส จะทำอะไรก็ดูสนุก จะมองไปทางไหนก็สดชื่น
ผมเรียนคาบเช้าอย่างกระตือรือล้น ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี ผมยิ้มแย้มตลอดทั้งเช้าเลย ขนาดเก่งกับต่อ ยังหาว่าผมบ้าเลย หัวเราะคนเดียว
ในที่สุด ก็หมดคาบเช้าเสียที ขณะที่ผมกำลังเดินไปหาเบสที่คณะ ตรงจุดที่เรานัดเจอกันประจำ โทรศัพท์ผมดังขึ้น
“สวัสดีครับพี่เบิร์ด”
“สวัสดีโต้ง เด๋ียวโต้งจะเข้าห้องแล๊ปกี่โมงครับวันนี้”
ตายละ ผมมัวแต่ห่วงนัดกับเบส ลืมนึกถึงงานที่ตัวเองรับผิดชอบเลย ผมต้องแวะไปเก็บข้อมูลประจำวันนินะ
“เอ่อ...เดี๋ยวผมกินข้าวแล้วจะรีบไปครับพี่ พี่เบิร์ดมีอะไรปะคับ”
“พี่ว่าจะชวนโต้งไปกินข้าวด้วยกันนะ”
“เอ่อ... โทษทีครับพี่ ผมมีนัดกินข้าวแล้วอะครับ”
“อ้าวหรอ อึม งั้นไม่เป็นไร ไว้วันหลังก็ได้ครับ ขอโทษที่โทรมารบกวนนะ สวัสดีครับ”
“สวัสดีครับพี่”
ผมรู้ว่าพี่เบิร์ดคิดยังไงกับผม แต่ผมรู้สึกตอบแทนพี่เค้าไม่ได้ นั่นละทำให้ผมเสียใจกับพี่เค้า ถ้ามีอะไรที่พอจะทำได้ แล้วมันจะทดแทนกันได้ ผมก็อยากจะทำ
จริงๆ พี่เบิร์ดก็น่ารักมากนะ นี่ถ้าผมไม่มีเบสในใจ ผมคงต้องชอบพี่เบิร์ดไปแล้วแน่ๆ
พอถึงเวลานัด เบสก็ยังไม่มา ผมนั่งรอเบสด้วยอารมณ์ผ่องใส เดียวเบสก็คงมา

ผมรอแล้วรอเล่า..20นาทีผ่านไป ผมเริ่มกระวนกระวายใจแล้ว เกิดอะไรขึ้นอีกเนี่ย.........
ในที่สุด ผมก็มองเห็นเบสแต่ไกลแล้ว แต่เบส ไม่ได้มาคนเดียว มากับเพื่อนผู้หญิงที่ชื่อฝ้าย คนที่เคยไปกินข้าวร้านผมกับเบสมาก่อน

“สวัสดีครับพี่ฝ้าย” ผมทักพี่เค้าไปก่อน พลางสงสายตาเป็นเชิงถามไปยังเบส
เบสหลบสายตาผมนิดหน่อย
“สวัสดีโต้ง เป็นไง สบายดีนะ” พี่ฝ้ายยิ้มมาให้ผม
“ก็สบายดีนะครับ แล้วเอ่อ...พี่ฝ้ายมากับพี่เบส...เอ่อ...” ผมทำหน้าสงสัยเอ่ยถาม
“คือ...ยังงี้ ขอโทษทีโต้ง เราไม่ว่างแล้ว เดี๋ยวเราต้องไปกินข้าวกับเพื่อนๆนะ เอ่อ..แบบว่า กลุ่มเราเค้ามีนัดกันนะ”
ผมใจหายวูบ แต่ไม่เป็นไร แค่กินข้าว กินกันเมื่อไรก็ได้ เบสเค้าคงมีเหตุผลจริงๆละ ทำให้ไปกับผมไม่ได้
“อ๋อ...ไม่เป็นไรครับพี่ ไว้โอกาสหน้าละกันครับ” ผมยิ้มให้เบส แต่เบสทำหลบหน้าผม ไม่ยอมสบตาด้วย เหตุการณ์มันชักจะยังไงๆ แล้วนะ
“อึม งั้นพวกพี่ไปกันก่อนนะโต้ง” พี่ฝ้ายพูดขึ้นมา
“ครับพี่ ผมก็ลาเลยละกัน”
ผมแม้จะยังสงใสในท่าทีของเบส แต่ก็ยอมจากมาโดยดี
ก่อนเดินแยกจากกัน เบสหันมาสบตาผมทีนึง แววตาเค้าดูสับสน พอเราสองคนสบตากัน เบสกลับรีบหันหน้าหนี แล้วเดินจากไปอย่างรวดเร็ว..

“หรือว่า เบสจะได้ยินข่าวลือนั่นแล้ว...” ผมรำพึงกับตัวเอง...
สุดท้าย ผมเลยไม่มีอารมณ์กินข้าวแล้ว ผมตัดสินใจไปห้องแล๊ปแทน
ที่ห้องแล๊ป ผมเจอพี่เบิร์ดกำลังนั่งอยู่คนเดียว
“อ้าวพี่ มาทำไม วันนี้เวรผมมาเก็บข้อมูลนะ” ผมเอ่ยทัก
“อึม พี่ว่าง เลยแวะเข้ามาดูหน่อย เผิ้อเจอโต้งด้วยละ” พี่เบิร์ดยิ้มให้ผม
เวลาเรารู้สึกเป็นคนพิเศษของใครบางคนนี่ มันวิเศษไปเลยนะ ความรู้สึกสงสัย ไม่พอใจเมื่อซักครู่ของผม หายเป็นปลิดทิ้งเลย
พี่เบิร์ดมักทำให้ผมอารมณ์ดีขึ้นได้อย่างประหลาด

“แล้วพี่กินข้าวยังครับ”
“ยังเลย โต้งละ คงกินแล้วซินะ นี่ก็ใกล้หมดเวลาพักแล้วนิ”
“ผมก็ยังเลยพี่ เด๋ียวผมเก็บข้อมูลเสร็จ　แล้วว่าจะไปหาอะไรง่ายๆ นั่งกินก่อนขึ้นเรียนละ...ไปด้วยกันไหมพี่”
ผมลองเอ่ยชวนพี่เบิร์ดบ้าง เป็นการตอบแทนพี่เค้าที่มักจะชวนผมเสมอๆ
“ได้ซิ มามะ พี่ช่วย เดี๋ยวจะได้ไปกินกัน”
พี่เบิร์ดรับคำอย่างยินดี เวลาเห็นพี่เบิร์ดทำท่ายินดีที่ได้ไปไหนมาไหนกับผมแล้ว
ผมรู้สึกผิดกับพี่เค้าจัง ผมเหมือนหลอกใช้พี่เค้า รู้ทั้งรู้ว่า ให้ใจกับพี่เค้าไปไม่ได้ แต่ผมก็ยังพอใจจะอยู่ใกล้พี่เบิร์ด

หลังจากเก็บข้อมูลเสร็จ ผมกับพี่เบิร์ดก็ไปหาอะไรกินกัน เนื่องจากใกล้หมดเวลาแล้ว จึงเลือกกินง่ายๆ อย่าง มาม่าคัพนูดเดิ้ล
เรานั่งกินกันตรงม้านั่งประจำของกลุ่มผม
“อ้าว โต้ง เพิ่งกินข้าวหรอ” มีเสียงทักมาทางด้านหลัง หญิงกับเก่งนั่นเอง
“ใช่ หญิงกับเก่งกินกันยังละ” ผมถามกลับ
“เออ กูกินแล้ว ตะกี้ก็ไปกับไอ้ต่อมัน มึงนะละ ช่วงนี้หายหัวนะเว้ย”
“เออ กูขอโทษ วันนี้พอดี　กูมีธุระทำแล๊ปให้อาจารย์นะละ แล้วนี่ไอ้ต่อละ ไม่ได้มาด้วยกันนิ”
“มันไปที่ห้องเรียนก่อนแล้ว”
“เด๋ียวหญิงขอตัวก่อนนะเก่ง ใกล้เข้าเรียนแล้ว”
“จ๊ะ ไว้เจอกันนะ ที่เดิมละกัน” เก่งหันไปคุยกับแฟนตัวเอง
พอดีกับพี่เบิร์ดและผมเองก็กินเสร็จแล้วพอดี
“งั้น พี่ไปก่อนนะโต้ง บ่ายนี้พี่ต้องไปห้องสมุด แล้วเดียวเจอกันตอนเย็นที่ห้องแล๊ป” พี่เบิร์ดหันมาลาผมบ้าง
“ได้ครับพี่ แล้วเจอกันครับ “ ผมยิ้มหวานให้พี่เบิร์ด พี่เบิร์ดก็ยิ้มตอบกลับมาให้
พอพี่เบิร์ดเดินจากไป ผมก็เก็บของเตรียมไปเรียน

“เห่ย ไอ้โต้ง มึงจะเอาไงกันแน่วะ จะจีบพี่เบส หรือว่าพี่เบิร์ดกันแน่” เก่งถาม เก่งกับต่อมันต้องรู้จักพี่เบิร์ดอยู่แล้ว เพราะพี่เค้าเป็นรุ่นพี่ที่คณะพวกเราเอง
“เห้ย เอาที่ไหนมาพูดว่ากูจีบวะ มึงอย่ามาปากเสีย”
“ที่มึงบอกไม่ได้จีบนะ หมายถึงคนไหนวะ แล้วคนไหนที่จีบ มึงอย่ามาปฏิเสธเลย กูเพื่อนมึงนะ มีหรือจะไม่รู้จักมึง”
ผมเงียบฟังเก่งมันพูด
“มึงชอบพี่เบสใช่ปะ แล้วคนในข่าวลือนั่น มึงใช่ปะ” เก่งถามผม
เนื่องจากเก่งมันเป็นเพื่อนรักผม ผมจึงเห็นว่าไม่มีความจำเป็นต้องปิดมัน เล่าไป มันอาจจะช่วยอะไรผมเรื่องข่าวลือได้
“อืม กูชอบพี่เบสวะ แต่กูไม่รู้ว่าเค้าชอบกูหรือเปล่า”
“แล้วมึงไปกอดกันที่ รพ.เนี่ยนะ แบบนี้มันหมายความว่าไงวะ”
“วันนั้นเบสแค่ไม่สบายมาก กูเลยดูแลเค้าเท่านั้น ไม่ได้กอดกันแบบนั้นซะหน่อย”
จากนั้นผมก็กำลังจะเล่าถึงสาเหตให้เก่งฟัง ว่าทำไมผมกับเบสมาสนิทกันได้ ต่อก็เดินมาพอดี
“เฮ้ย หายไปไหนกันนานเลยวะ จะเรียนกันปะเนี่ย ถ้าโดดก็ชวนกูด้วยดิวะ อย่าหนีไปกันสองคน”
“ไปเว้ย พอดีไอ้โต้งมันมีเรื่องจะเล่าให้ฟังพอดี”
“เรื่องไรวะโต้ง” ต่อหันมาทำหน้าสงสัยถามผม

“เออๆ เดียวไว้เย็นนี้ละกัน ไปเรียนกันก่อนเหอะ”
เนื่องจากใกล้ขึ้นเรียนแล้ว ผมจึงบอกเพื่อนๆ ว่า ไว้จะเล่าให้ฟังเย็นนี้ จากนั้นพวกผมสามคนก็ขึ้นเรียนกันตามปกติ

ตกเย็น ผมก็ต้องรีบไปดูห้องแล๊ปก่อนที่จะไปทำงานร้านพี่เก๋
ระหว่างเดินไปห้องแล๊ป ผมก็เล่าให้ทั้งเก่งกับต่อฟังถึงเรื่องราวในช่วงหลายวันนี้
แน่นอนว่า ทั้งสองเป็นเพื่อนที่ผมรักมาก และไว้ใจมาก มันไม่มีทางหักหลังผมแน่นอน
ผมจึงเล่า...จนหมดเปลือกว่า ผมเคยทำอะไรไปกับเบสบ้าง ซึ่งทั้งสองก็อึ้งๆ ไปบ้าง
“เห้ย แบบนี้ กูว่าเค้าก็มีใจให้มึงบ้างละนะ” ไอ้เก่งแอบเข้าข้างเพื่อนเต็มที่
“อึม ....ไม่รู้ซิโต้ง เราว่า มันพูดยาก...เพราะว่า เรื่องพวกนี้ ไม่ใช่คิดจะเป็นกันก็เป็นได้ง่ายๆนะ“ ต่อพูดอย่างระมัดระวัง
 “อึม ...กูรู้ บางที ทั้งหมด กูอาจจะคิดไปเองคนเดียวก็ได้วะ กูก็พยายามทำใจแล้ว แต่กูก็รักเค้าจริงๆ”
“งั้นมึงก็ดูๆ ไปก่อน อย่ารีบร้อนทำไรละ เดียวเค้าจะกลายเป็นอาย แล้วยิ่งหนีมึงไป” ไอ้ต่อเตือน
“เออ ก็ประมาณนั้นละ”
“มีไรให้พวกกูช่วยก็บอกละกัน” เก่งเอ่ยปากแสดงความช่วยเหลือ
“เออ ขอบใจวะ” ผมต้องขอบใจเพื่อนๆทั้ง 2 คนนี้มาก เพื่อนรักผมจริงๆ
พอถึงห้องแล๊ป เพื่อนๆผมมันก็ขอตัวไปกันก่อน ผมขอบใจพวกมันที่มารับฟังปัญหาผม
ที่ห้อง พี่เบิร์ดรอผมอยู่แล้ว พวกเราทำงานด้วยกันจนถึงเวลาที่ผมต้องไปร้านพี่เก๋ ผมก็เลยลาพี่เบิร์ดจากมาก่อน
ระหว่างเดินไปร้านพี่เก๋ ผมพยายามโทรหาเบส แต่เบสก็ไม่รับสาย 2ครั้งแรก ติดแต่ไม่มีคนรับสาย
ครั้งที่ 3ที่ผมโทร เบสเหมือนปิดเครื่อง โทรไม่ติดเลย
มีอะไรเกิดขึ้นกันนะ ทำไมเบสทำตัวเหมือนหลบผม
นี่ทุกอย่างกำลังจะไปได้ดี ทำไมมันถึงกลายเป็นเช่นนี้.....
วันนี้ร้านพี่เก๋ค่อนข้างยุ่ง ตั้งแต่ที่ผมไปถึงที่ร้าน ลูกค้าก็เต็มร้านแล้ว พี่เก๋กำลังวุ่นวายกับการรับลูกค้า ผมเลยรีบเข้าไปช่วย โดยไม่ได้กินอาหารก่อนเข้างาน
เนื่องจากหลายวันมานี้ ผมต้องไปช่วยงานอาจารย์ ทำให้เข้างานสายกว่าปกติ ทำให้หลายต่อหลายครั้ง ผมไม่ได้กินข้าวก่อนเข้างาน
เพราะกว่าผมจะเข้ามาที่ร้าน ก็เป็นช่วงเวลาที่ยุ่งมากแล้ว ดังนั้นผมจะได้กินข้าวก็ต่อเมื่อเลิกงานเป็นประจำ
วันนี้เหนื่อยสุดๆ ไปเลย ลูกค้าทั้งเยอะและเรื่องมาก วันนี้ผมเลิกงานดึกกว่าปกติเล็กน้อย
ขณะที่เดินกลับบ้านเช่า ผมอดไม่ได้จะคิดถึงเบส ผมอยากโทรไปถามเค้าว่า เกิดอะไรขึ้น ท่าทีเบสวันนี้มันผิดปกติ
เห้อ.....จะเอายังไงก็พูดมาดีกว่า ไม่อยากให้หลบหน้ากันเลย
ถ้าผมเป็นตัวยุ่งยากสำหรับเค้า ถ้าเค้าไม่ต้องการผมแล้ว ก็บอกมาซิ ผมจะไปจากชีวิตเค้าเอง
ผมอดคิดมากไม่ได้ พอคิดเช่นนี้แล้ว ก็รู้สึกจุก แน่นในอก ร่างกายร้อนผ่าว
ไม่ ผมไม่อยากคาใจแบบนี้ ผมตัดสินใจโทรศัพท์หาเบสอีกรอบ
คราวนี้ โทรติดแหะ เสียงรอสายดังแล้วดังเล่า ผมกะว่า ถ้าจนสายตัดไปเบสไม่รับสาย ผมคงล้มเลิกความคิดโทรไปอีก
บางที...เบสอาจจะนอนไปแล้วก็ได้ นี่มันก็ดึกพอดูแล้ว คนเพิ่งหายป่วยคงหลับไปแล้วละ
ขณะที่ผมกำลังจะกดตัดสาย ก็มีเสียงมาจากอีกสายว่า
“ฮัลโหล”!!!!
 ............................................................
เพื่อนใจร้าย ปล่อยให้เรื่องตกไปอยู่หน้าสองเลยอะ ยิ่งกำลังลองออดอ้อนคุณดรีม ให้เขียนตอนพิเศษถึงคู่คุณพ่ออยู่ด้วย
เป็นงี้เห็นที จะมีขอต่อร้องกับคุณดรีมน้อยลงทุกที

ลงให้เต็มๆ ตอนแล้วนะครับ แต่พรุ่งนี้ก็อาจจะดึกประมาณวันนี้อีกวันนะครับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 27 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 30-10-2010 22:22:49

เบสเริ่มจะตีตัวออกห่างแล้วใช่มั้ย

คงเพราะรู้เรื่องข่าวลือนั่นแล้วแน่ๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 27 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 30-10-2010 22:38:17

โถ่ ตอนเศร้าจะมาแล้วใช่มั้ย :monkeysad:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 27 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: _i3i2owne_ ที่ 30-10-2010 22:44:14

มาต่อเยวๆๆๆ

น้าาา

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 27 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: Wordslinger ที่ 30-10-2010 22:47:19

ค่ะ เห็นด้วย จะไม่สนกันแล้วก็บอกมาดีกว่า

เข้าใจอ่ะนะว่าคงสับสน แต่มาทำให้น้องโต้งชั้นคิดมากอย่างนี้ ตบค่าาาา :z6:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 27 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: jokirito ที่ 30-10-2010 23:16:34

เบส ทำตัวดีๆหน่อยนะ เดี๋ยวเชียร์โต้งให้พี่เบิร์ดซะเลย เชอะ (แม่ยกเจ้าไก่โต้งเต็มขั้น อิอิอิ)

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 27 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 31-10-2010 00:36:28

จบตอนแบบเจ็บจี๊ดในอก

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 27 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: anajulia ที่ 31-10-2010 08:45:28

เฮ้อออออออออออ ระยะสับสนน่ะโต้ง
โต้ง รักแล้วต้องให้เวลาเบสหน่อยนะ :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 27 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 31-10-2010 11:26:06

:เฮ้อ:
เฮ้อ

อยากถอนหายใจซักสิบล้านรอบ
:เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 27 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 31-10-2010 20:13:12

***** ตอนที่ 28 *****
“ฮัลโหล เบสหรอ” ผมอดไม่ได้จะถามก่อนว่าเป็นเบสจริงหรือเปล่า
“ฮัลโหล โต้งหรอ” เสียงเบสตอบกลับมา โอเค ไม่ผิดคน เบสแน่นอน
“....นาย...เป็นไงบ้าง........” ผมรู้ดีว่า ผมถามคำถามโง่ๆ ไป แต่ผมไม่รู้จะพูดอะไรดี
ใจบอกให้ผมโทรมา แต่ไม่ได้บอกให้ผมรู้นิว่า ต้องโทรมาพูดว่าอะไรบ้าง
“...อึม.. สบายดี.............วันนี้เราขอโทษนะ เราพอดีไม่สะดวก”
“อึม ไม่เป็นไร....ไว้วันหลังก็ได้”
“เอ่อ.....คือ....ช่วงนี้เรามีทำรายงานกลุ่มนะ บางที เราคงไม่ว่างเท่าไรนะ...” เบสรีบพูดอย่างไม่หายใจเลย
“งั้นหรอ...งั้นก็ตามสบายครับ ทำรายงานมาก่อนเหอะ“ ผมพยายามไม่คิดมาก บางทีเบสอาจจะมีรายงานจริงๆก็ได้
“......เราง่วงแล้วละ ราตรีสวัสดิ์นะ”
 “อึม ราตรีสวัสดิ์”
 จากนั้นเบสก็วางหูไปในทันที...........
ทำไม ...ผมรู้สึกได้ถึงความเปลี่ยนแปลง
เบสเปลี่ยนไป

เกิดอะไรขึ้น เมื่อวันอาทิตย์เรายังคุยดีๆ กันอยู่เลย ผมรู้สึกได้ว่า เบสกำลังโกหกผม เบสไม่ใช่คนโกหกเก่งเลย
ผมรู้สึกวูบวาบในอก ใจมันร้อนรน ครุ่นคิดแต่เรื่องเบส

จนกระทั่งกลับมาถึงบ้าน
จะอาบน้ำ หรือเวลานอน ผมก็ยังไม่เลิกคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อซักครู่
ผมคงคิดมากไป คืนนั้นผมฝันร้าย แต่ผมจำไม่ได้หรอกว่า ฝันอะไร รู้แต่ว่าตกใจตื่นขึ้นมาในตอนกลางดึก เหงื่อออกจนชุ่ม ทั้งๆ ที่ผมนอนในห้องแอร์

เช้าวันรุ่งขึ้น ทุกอย่างดำเนินไปตามปกติ ผมใช้ชีวิตเหมือนเดิม คือเรียน ทำแล๊ป แล้วก็ทำงานพิเศษ
ต่อหน้าเพื่อนๆ ผมวางตัวปกติ ผมยังยิ้มแย้ม พูดคุยเล่นกับเพื่อน
เวลาทุกข์แบบนี้ ผมไม่อยากให้เพื่อนผมมารับรู้ด้วย แต่เวลามีความสุข ผมอยากแบ่งปันความสุขนั้นแก่เพื่อนๆ
ไม่มีใครรู้ว่า จริงๆ ในใจผม เครียดแค่ไหน
ผมหักห้ามใจไม่ไหว แอบไปด่อมๆ มองๆ เบสที่คณะอีกแล้ว
และผมก็โชคดี เจอเบสกับเพื่อนๆ เบสดูไม่ค่อยร่าเริง แต่ก็ยังวางตัวปกติกับเพื่อนๆ เบสมักจะทำหน้าเหมือนคิดอะไรอยู่
ผมเห็นเค้าไปไหนมาไหนกับเพื่อนๆ ตลอดเวลา ไม่เคยเลยที่จะเห็นเบสอยู่คนเดียว
ผมแอบมองเค้าอยู่ได้ไม่นาน ก็ต้องรีบกลับคณะ
วันนั้นทั้งวัน เราไม่ได้โทรหากันเลย...................
 .................................

วันพุธมาถึง
วันนี้ตอนบ่าย ผมนัดพี่เบิร์ดไปทำพาสปอร์ต เรานัดเจอกันที่หน้าโรงอาหารกลาง ในตอนเที่ยง
กะว่ากินข้าวกันก่อนแล้วจะไปทำพาสปอร์ตกัน
เดี๋ยวนี้พาสปอร์ตเค้าทำกันง่ายๆ 2วันก็ได้แล้ว แต่เนื่องจากผมยังอายุไม่ถึง 20ปี ทำให้วิธีการขอ เอกสารที่ใช้ จะยุ่งยากกว่านิดหน่อย
ผมต้องขอให้คุณพ่อคุณแม่ เซ็นเอกสารรับรอง จากนั้นก็ให้น้องชายแสกน แล้วส่งมาให้ทางอีเมล์ จากนั้นผมก็ปริ้นท์ออกมาใช้ควบคู่กับเอกสารอื่นๆ
ระหว่างที่ผมนั่งกินข้าวกับพี่เบิร์ด ไม่รู้ว่าบังเอิญหรือตั้งใจ ผมเจอเบส มาทานข้าวกับเพื่อนๆ

ปกติผมแทบไม่เห็นเบสมากินข้าวที่โรงอาหารกลางเท่าไร
โต๊ะของพวกเบส เยื้องห่างจากผมไป 2โต๊ะ และเบสก็นั่งหันหน้ามาทางนี้ซะด้วย.............
ผมหันไปมองเบสเป็นระยะๆ และเบสเองก็ทำเช่นเดียวกัน คือแอบมองมาทางผม
“โต้งรู้จักกับโต๊ะนั้นหรอ” พี่เบิร์ดถาม
“ก็..รู้จักบ้าง บางคนนะครับ”
“พี่จำได้นะ คนๆ นั้นที่หล่อๆ นะ เคยเจอที่บ้านโต้งนิ วันก่อนที่เราไปดื่มเหล้ากันมา เพื่อนโต้งใช่ไหม หน้าตาดีนิ” พี่เบิร์ดถามลองเชิงผม
“ก็ประมาณนั้นละครับ “ ผมไม่รู้จะตอบอะไรต่อดี เลยเงียบๆ ไว้ดีกว่า
“โต้งชอบเค้าหรอ” พี่เบิร์ดยิงเข้าประเด็นสำคัญเลย
“คนนี้ใช่ไหมที่โต้งบอก แอบชอบอยู่”
“......................” ผมได้แต่เงียบ
“พี่ก็พอจะเข้าใจนะ เค้าน่ารักจริงๆ ละนะ พี่ยังสู้ไม่ได้เลย ฮ่าๆๆ” ท้ายประโยค พี่เบิร์ดแกล้งทำเป็นขำ

แต่ผมรู้นะว่า พี่เบิร์ดไม่ได้ขำแบบที่กำลังพยายาม....ผมสงสารพี่เบิร์ดนะ แต่ความรักกับความสงสาร มันคนละเรื่องกัน
“ไม่จริงหรอกครับ พี่เบิร์ดก็น่ารักมากๆ ถ้า...ผมไม่ได้ชอบใครมาก่อน ผมก็คงชอบพี่ละ ไม่ใช่เพราะพี่น่ารัก แต่เพราะพี่นิสัยดี พี่ดีกับผมมาก ผม ผม....ขอโทษนะครับ”
ผมไม่รู้จะพูดยังไงต่อดีละ ที่จะไม่เป็นการทำร้ายจิตใจคนๆ นี้ ผมแคร์พี่เบิร์ดจริงๆนะ
“พี่เข้าใจ...เรื่องความรักมันบังคับไม่ได้หรอก เห้อ....กินๆ ข้าวกันเหอะ เด๋ียวไปไม่ทัน เค้าเปิดทำการถึงบ่าย 3โมงครึ่งเท่านั้นเอง” พี่เบิร์ดเปลี่ยนเรื่อง
“ครับ” ผมได้แต่รับคำ
หลังจากนั้นพี่เบิร์ดก็ชวนผมคุยเรื่องสนุก เรื่องเปิ่นๆ ของพี่เค้า เพื่อเรียกเสียงหัวเราะจากผม
ผมสังเกตว่า เวลาผมขำเสียงดัง เบสมักจะหันมามองทางผมเสมอๆ
พอพวกเรากินข้าวเสร็จ ขณะที่ผมกับพี่เบิร์ดจะเดินออกไปที่รถ เราต้องเดินผ่านโต๊ะของเบส
ผมอดไม่ได้ที่จะหันไปมองเบส เบสเองก็มองกลับมาที่ผม แต่ไม่ได้ทักอะไรผม ผมเลยทักไปก่อนว่า
“สวัสดีครับพี่เบส มาทานข้าวกันไกลจังนะวันนี้”
“อ้อ เออ สวัสดีโต้ง พี่ ...อึม เพื่อนๆ เค้าอยากกินข้าวที่นี่กันนะ แล้วนี่กำลังจะไปไหนกันละ”
“ผมกำลังจะไปทำพาสปอร์ตนะ”
“หึมม โต้งจะไปไหนหรือ”
“เปล่าหรอกครับ ไปทำไว้เฉยๆ” ไม่รู้ทำไม ผมเลือกจะโกหกเบส
“งั้นหรอ” เบสไม่ถามต่อ
“งั้น ผมไปนะครับพี่” ผมลาเบสแล้วเดินออกมากับพี่เบิร์ด
ไม่น่าเชื่อ แต่เป็นไปแล้ว ความสัมพันธ์ของผมกับเบส เปลี่ยนไปภายในคืนเดียวเลยหรือนี่
เบสไม่เคยแสดงท่าทีแบบนี้กับผมมาก่อน ตั้งแต่เราสนิทกัน
เบสกลับไปทำท่าทีเหมือนสมัยก่อน ตอนที่เรารู้จักกันใหม่ๆ
นั่นทำให้ผมไปต่อไม่ถูกเลยทีเดียว จะทำท่าสนิทกับเบสมาก ก็กลัวเบสอึดอัด นี่มันเกิดอะไรขึ้น
.....................................
 __________________
ผมนั่งเงียบๆ อยู่ในรถพี่เบิร์ด
“ทำไม เรากับคนๆ นั้น ชื่อเบสหรอ ดูห่างเหินกันละ วันก่อนที่โต้งไปกินเหล้ากับพี่ ที่พี่ไปส่งโต้งที่บ้านนะ ยังดูสนิทสนมกันดีอยู่เลย”
“ผมก็ไม่รู้พี่.....จู่ๆ เบสเค้าก็เปลี่ยนไป เพิ่งเป็นเมื่อวานนะครับ ก่อนหน้านี้ไม่มีวี่แวว จู่ๆ เค้าก็ทำตัวห่างเหินจากผม..”
“เราไปทำอะไรให้เค้าไม่สบายใจหรือเปล่า”
“ผมก็ไม่รู้ครับพี่.....”
พี่เบิร์ดเห็นผมไม่อยากพูดอะไรอีกแล้ว เค้าก็ไม่ซักต่อ แต่พูดว่า
“มีปัญหาอะไร ปรึกษาพี่ได้นะ ถึงเราจะเป็นมากกว่านี้ไม่ได้ แต่พี่ก็หวังดีกับโต้งละ มีอะไรก็คุยกับพี่ได้นะ”
“.........ขอบคุณครับพี่เบิร์ด...........”
ผมยิ่งรู้สึกเสียใจกับพี่เบิร์ดเค้าจริงๆ ทั้งๆ ที่ผมไม่มีทีท่าจะไปชอบเค้าได้เลย แต่เค้าก็ยังดีกับผมเสมอต้น เสมอปลาย
 ความรักนี้มันสร้างขึ้นได้ไหมนะถ้าวันนึง ผมเลือกที่จะรักคนที่เค้ารักเรา มันอาจจะดีกว่านี้ก็ได้
เห้อ............รักข้างเดียว อกหักทั้งๆ ที่ยังไม่ได้สารภาพรักเลย ........

“บางที โต้งอาจจะคิดมากไปก็ได้นะ ทำอะไรๆ ให้มันง่ายๆ หน่อยเหอะ รักเค้าก็บอกเค้าซิ เก็บไว้เค้าไม่รู้หรอก  ถ้าทำแบบนั้นแล้ว ต่อให้สุดท้ายเค้าไม่รักเรา แต่ก็ยังดีที่เราได้พูดนะ โต้งลองคิดดูซิ อีก10ปีข้างหน้า โต้งจะเสียใจไหม ถ้าวันนี้ไม่ได้พูด ถ้าคิดว่าจะเสียใจ โต้งก็คิดเอาเองนะ ว่า... จะทำยังไง พี่พูดได้แค่นี้ละ
เสียใจที่ทำ ดีกว่าเสียใจที่ไม่ได้ทำ.....พี่คงยุ่งมากเกินไปละ ขอโทษทีนะ”  พี่เบิร์ดสั่งสอนผมยาวเลย
 ใช่เลย พี่เบิร์ดพูดถูก ถ้าผมไม่พูดสักวัน ผมต้องเสียใจแน่ๆ ที่ทำไมวันนี้ผมไม่พูด
ผมรู้สึกวูบวาบในอกอีกแล้ว ใช่เลย ผมมันโง่มาตลอด ทั้งๆ ที่มีโอกาสพูดตั้งไม่รู้กี่ครั้ง ทำไมเรื่องง่ายๆ แบบนี้ผมไม่ทันคิด
ไม่ว่าผลลัพท์จะเป็นเช่นไร แต่ผมก็ไม่ควรเก็บมันไว้กับตัวเอง ผมควรบอกออกไป
ผมนึกว่าผมเก่งในเรื่องรักแล้ว แต่เอาเข้าจริงๆ ผมยังเด็กนัก พี่เบิร์ดพูดถูก อีก 10ปีข้างหน้า ถ้าผมย้อนกลับมาคิด
ผมต้องเสียใจแน่ๆ ถ้าไม่พูดออกไปในตอนที่ยังพูดได้
ชีวิตคนเรามันสั้นนัก อะไรจะเกิดขึ้นในวันนี้ วันพรุ่งนี้ ไม่มีใครรู้ ถ้าผมจะตาย ก่อนตาย ผมอยากบอกเบสว่า

ผมรักเค้ามากแค่ไหน

“ขอบคุณมากครับพี่เบิร์ด ผมมันโง่ ผมมันเด็ก ผมกลัวเสียหน้า กลัวผิดหวัง จนผมลืมสิ่งที่สำคัญที่สุดไป ขอบคุณมากครับพี่ ผมจะทำตามที่พี่สอนครับ”
ผมหันไปขอบคุณพี่เบิร์ด
 “อึม...พี่ก็โง่เหมือนกันละ แทนที่จะแย่งโต้งมา แต่พี่กลับไม่อยากให้โต้งเสียใจเลย ฮ่าๆๆ  พี่นี่เป็นคนดีเนอะ ดีโคตรๆ ฮ่าๆๆ”
พี่เบิร์ดทำหน้าตาช่วยไม่ได้ ผมรู้ว่าพี่เค้าเสียใจ แต่ขอบคุณมากครับ
วัน...วันเสาร์นี้ละกัน ผมจะนัดเบสมาเจอ ผมจะพูดทุกอย่าง ความในใจของผม
ผมหวังว่าเบสจะยอมรับฟังทุกอย่าง เรื่องที่ผมเป็นเกย์ เรื่องที่ผมคิดยังไงกับเบส
วันนี้ผมไปทำพาสปอร์ตด้วยจิตใจที่แช่มชื่น ผมรู้สึกถึงความมั่นใจเต็มอก ความลังเล ความเสียใจจู่ๆ มันก็หายไปหมดเลย

ตอนนี้ถ้าเบสยื่นอยู่ตรงหน้าผม ผมคงต้องตะโกนบอกรักเค้าไปแน่ๆ
จะผิดหวังก็ช่าง สมหวังก็ช่าง ผมแค่อยากบอก อยากพูด
พอกันทีกับความคิดมากเล็กๆ น้อยๆ จนทำให้ผมหมดความกล้า
อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด ผมไม่เสียใจอีกต่อไปแล้ว

บ่ายวันศุกร์ ทางกรมการกงสุลนัดให้มารับสมุดเดินทางอีกรอบ
แต่เนื่องจากเป็นคาบเรียนท่านอาจารย์ที่รักของผม พี่เบิร์ดเลยอาสามารับให้ โดยผมต้องทำหนังสือมอบอำนาจมาอีกที
 ตอนแรกผมเกรงใจพี่เค้าสุดๆ เลย จะมารับให้อีกทำไม แต่พี่เบิร์ดก็ยืนยันจะมาทำให้
พี่เบิร์ดบอกว่าเค้าว่าง เอาไว้ผมค่อยไปชดใช้เค้าทีหลังก็ได้ ผมเลยตกลงจะเลี้ยงข้าวตอบแทนพี่เบิร์ด 1มื้อ
 
เนื่องจากวันนี้ผมไม่มีทำงานตอนเย็น พี่เบิร์ดเลยชวนผมไปเดินเที่ยวด้วย
พวกเราไปเดินห้างด้วยกันใกล้ๆ มหาลัย พี่เบิร์ดกำลังอยากได้เสื้อผ้าชุดใหม่ เลยชวนผมเดินเลือก
ในขณะที่ผมกำลังจะเดินเข้าไปในร้านเสื้อผ้าร้านนึงกับพี่เบิร์ด  ผมก็เจอกับเบส และไม่ใช่เบสคนเดียว

เบสเดินมากับหนิง!!!!

...
มาม่าหรือเปล่าหว่า หรือยังไม่พอ พูดถึงมาม่าแล้วก็กำลังอยากกินอยู่พอดี

ลงให้ได้เร็วเหมือนกัน นึกว่าจะดึกกว่านี้เสียแล้ว ลงให้เต็มๆ อีกหนึ่งวัน วันธรรมดากลับเป็นโหมดเดิมนะครับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 28 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: Wordslinger ที่ 31-10-2010 20:28:18

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดส์

จับพี่เบิร์ดจูบต่อหน้าเบสเลยค่ะน้องโต้ง (ประกาศชัดเจนว่าเชียร์โต้งเหลือเกินหล่อน เฮ้อ กลุ้มใจกับมันมาก บ้าผู้ชาย) เบสจะได้เลิกสับสนซะที ต่างฝ่ายต่างก็รักอะนะ เดี๋ยวเชียร์พี่เบิร์ดจับโต้งวางยาซะเลย :laugh:

ปล. ขอบคุณคุณ "มังกรน้อย" มากเลยนะคะ จูจุ๊บทีนึง :กอด1: อิอิ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 28 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 31-10-2010 20:30:09

สักวันนึงเบสก็จะรู้ว่า ต่อให้ทั้งโลกแอนตี้เรายังไง เราก็ไม่สามารถเปลี่ยนสิ่งที่เราเป็นได้หรอก

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 28 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 31-10-2010 22:10:16

ตอนนี้ขอบอกเลยว่าเซ็งเบสสุดๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 28 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 31-10-2010 22:18:22

โอ๊ยยยย!! เหนื่อยแทนโต้งจริง ๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 28 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: DexTunG ที่ 01-11-2010 04:11:29

:เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 28 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: jokirito ที่ 01-11-2010 09:08:22

น้องไก่โต้งอย่าได้แคร์ พี่เบิร์ดเป็นกำลังใจให้นะ ปล่อยให้เบสเค้าเรียนรู้ชีวิตเอาเองเถอะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 28 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 01-11-2010 10:08:28

งานนี้เราว่าโต้งพลาดนะ...ที่ไม่พูดกับเบสให้เคลียร์แต่แรก :serius2:
ด้วยนิสัยอย่างเบส ตอนนี้ก็เลยเกิดเห็นใจขึ้นมาอ่ะ คงสับสนน่าดูเหมือนกัน :เฮ้อ:
อยากกรี๊ดพี่เบิร์ดดัง ๆ อ่ะ...ให้คู่กับป๊าเบสเลยได้ป่ะ :impress2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 29 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 01-11-2010 20:07:24

***** ตอนที่ 29 *****
ผมกับเบส บังเอิญเจอกันในร้านเสื้อผ้าร้านนึงโดยไม่ได้ตั้งใจ
เบสกับหนิง กำลังเดินออกมา และผมกับพี่เบิร์ดกำลังจะเดินเข้าไป ทำให้ประจันหน้ากันอย่างเลี่ยงไม่ได้
เบสทำท่าสะดุ้งเล็กน้อยที่เห็นผม เบสหันไปมองพี่เบิร์ดทีนึง ก่อนจะหันมาทางผม
“สวัสดีค๊ะน้องโต้ง มาเดินเที่ยวหรือค่ะ” หนิงเอ่ยปากทักก่อน
“ครับ มาเดินเล่น พี่หนิงละครับ” ผมเอ่ยทักอย่างเสียไม่ได้ แต่ตาผมกลับจ้องแต่เบส ไหนเบสว่าจะเลิกยุ่งกับหนิงแล้วไง ทำไมมาเดินด้วยกันอีก
 “อ๋อ เบสเค้าอยากจะมาเดินเล่นนะ หนิงเห็นเบสเค้าอยากมาเดิน ก็ขัดใจเค้าไม่ได้หรอก “ หนิงหันไปจับแขนเบส
ทำไมนะ พอผมเห็นท่าทีของหนิง ที่ดูจะกลับไปสนิทสสนมกับเบสยิ่งกว่าเมื่อก่อนแล้ว ผมอดโมโหไม่ได้
ผมรู้สึกฉุนๆ ที่เบสพูดอย่างทำอย่าง ปากบอกว่าอยากเลิกยุ่งกับหนิง แต่กลับทำตัว สนิทสนิมกันยิ่งกว่าเดิม
 “แล้วนี่ น้องโต้งมาเดินเล่นกับแฟนหรือค๊ะ อุ๊ยยย ขอโทษค่ะ“ หนิงแกล้งทำเป็นขอโทษผม
เบสหันมามองหน้าผมขวับ

พี่เบิร์ดเองก็ด้วย ดูท่าจะอึดอัดใจไม่น้อยที่ต้องมาอยู่ในสถานการณ์แบบนี้
“พอดี พี่ได้ยินมาจากเพื่อนที่คณะของน้องนะคะ น้องโต้งก็ไม่ได้ปกปิดนิค่ะ เรื่องที่เป็นเกย์ คงไม่โกรธพี่ใช่ไหมค่ะ” หนิงจีบปากจีบคอพูดกับผมใหญ่เลย
ผมรู้สึกหน้าชาเล็กน้อยที่ถูกเรียกว่าเป็นเกย์ต่อหน้าเบส จริงอยู่ ผมเป็นเกย์จริง และไม่เคยปิดบัง นอกจากเพื่อนสนิทไม่กี่คนแล้ว น้อยคนที่จะรู้
แต่กับเบส ผมไม่เคยบอกมาก่อน ผมไม่รู้ว่า เบสจะคิดยังไง
จะคิดไหมว่าที่ผมเข้าหาเค้า เพราะผมมีแผนการ หวังใกล้ชิดเบส
“หนิง ไปเอาที่ไหนมาพูดกัน ถ้ามันไม่จริง โต้งเค้าเสียหายนะ” เบสรีบแย้งขึ้นมา
“อ้าว หนิงเห็นเบสสนิทกับโต้งเค้า ไม่รู้หรือค๊ะ เห็นว่าเพื่อนๆ ในคณะก็มีหลายคนที่รู้ โต้งเค้านะชอบผู้ชาย ไม่ได้ชอบผู้หญิงหรอกนะค่ะ”
เบสพอได้ยิน ก็ทำหน้าอึ้งๆ
ผมรู้สึกโกรธ โกรธจนตัวสั่น หนิงกำลังหักหน้าผมต่อหน้าเบส ผมไปทำอะไรให้เค้าเกลียด เค้าถึงได้ทำกับผมขนาดนี้
แต่ผมก็น้ำท่วมปาก จะให้ปฏิเสธ ก็ทำไม่ได้ เพราะมันเป็นเรื่องจริง
เบสมองมาทางผม สีหน้าผมในตอนนี้คงไม่ค่อยดีแน่ๆ เบสคงกำลังรอคำอธิบายจากปากผม แต่ผมพูดไม่ออกจริงๆ จะแก้ตัวยังไง ผมนึกไม่ออก
ตอนนี้สมองผมขาวโล่งไปหมดละ
“โต้ง ไปกันหรือยัง พี่ไม่อยากซื้อเสื้อแล้ว เรากลับกันเถอะ” พี่เบิร์ดคงอดทนไม่ไหว เลยพูดช่วยผม
เค้าคงรับรู้ความรู้สึกผมได้ เพราะเราก็เป็นเกย์เหมือนกัน
“ครับ ไปกันเหอะ ผมหิวข้าวแล้วครับพี่เบิร์ด “ ผมพยายามระงับความโกรธ แล้วหันไปพูดกับพี่เบิร์ด
“อ้าว จะไปกันแล้วหรือค๊ะ อ๋อ ขอโทษที่รบกวนเวลาเดทนะค่ะน้องโต้ง” หนิงยังคงไม่ยอมจบ
“ไปก่อนนะครับพี่เบส” ผมหันไปลาเบส
เบสตอนนี้ทำสีหน้าผิดหวัง และเสียใจ เค้าหันมามองหน้าผม จากสีหน้าเบส ผมเห็นทั้งคำถาม และความไม่พอใจ
เบสคงกำลังสงสัยผมอยู่ เค้าคงคิดว่า ผมที่เป็นเกย์ ทำไมไม่เคยบอกเค้ามาก่อน ทำไมผมต้องทำดีกับเค้า ผมหวังอะไรหรือเปล่า
ในตอนนี้ผมอยากอธิบายเหลือเกิน แต่เรื่องราวมันเกิดขึ้นกระทันหันไป ผมไม่รู้จะอธิบายยังไง
เดี๋ยวคืนนี้ ผมค่อยโทรไปคุยกับเบสดีกว่า
เบสไม่ตอบผม เค้าพยักหน้าให้ผมทีนึง แล้วหันไปชวนหนิงเดินจากไป
ผมได้แต่มองตามหลังเบสกับหนิง ที่ดูหนิงจะแสดงท่าทีกระหนุงกระหนิงออกนอกหน้าเหลือเกิน
พี่เบิร์ดเอามือมาตบบ่าผม
“โต้ง อย่ากังวลใจไปเลย อะไรมันจะเกิดก็ต้องเกิด เราทำให้ดีที่สุดละกัน”
ผมหันไปพยักหน้าให้พี่เบิร์ด เวลานี้ ผมจะพูดอะไรได้
 ....................................
ผมอ่านแล้วก็ไม่ชอบผู้หญิงแบบนี้เลย รู้สึกว่าคนแบบนี้น่ารำคาญ ไม่รู้หรอกนะว่าในฐานะเพื่อนจะเป็นไง แต่ไม่มีทางยกเบสให้เด็ดขาด

บทนี้คุณดรีมตัดสั้นไว้ ครึ่งหนึ่งก็เลยสั้นไปด้วย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 29 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: anajulia ที่ 01-11-2010 20:11:02

เกลียดหนิง

ก็รู้ว่าการกระทำของแต่ละคนมีเหตุผลสำหรับคนที่เลือกจะทำลงไป
แต่ทำไปโดยเห็นแก่ตัวเต็มที่และไม่เห็นแก่ใจคนอื่นสักนิดนี่ก็รับไม่ไหวเลยจริงๆค่ะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 29 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 01-11-2010 20:17:09

ิอืม ปมขัดแย้งธรรมชาติดีมาก

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 29 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 01-11-2010 20:20:59

ชะนีหนิง พูดแบบนี้ ตบกันเลยดีกว่ามั้ย

เกลียดจริงๆ คนนิสัยแบบนี้ ไม่น่าเรียนสูงเลยนะ

การศึกษาไม่ได้ช่วยพัฒนาจิตใจเลยจริงๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 29 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: talentcs ที่ 01-11-2010 20:27:01

โต้งอย่าคิดมากนะ
ก่อนจะได้ของรัก มักต้องผจญกับมาร เป็นธรรมดา
นี่ไม่ใช่มารธรรม ๆ นะ แต่เป็นนางพญามารเลยละ
อย่างนี้ต้องใช้ท่า "ขาคู่ กู้โลก"
:z6:
กร๊าก กร๊าก กร๊าก

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 29 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: Wordslinger ที่ 01-11-2010 20:29:59

หนิง...ชั้นขอด่าเธอหน่อยนะ

อีดวกส์ อีเอาตูดทำปาก อีด๋อยลากไส้!!!! แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยส์ และหลังจากนี้เบสก็จะยิ่งทำตัวน่าเบื่ออีกตามเคย สงสารน้องโต้งอ่ะ :z3:

คุณ "มังกรน้อย" ลงตอนต่อไปให้ว่องเลยค่ะ ดิฉันอยาก :beat:คนมากๆเลยตอนนี้ กรี๊ด

ปล. สนุกมากค่ะ บีบอารมณ์ที่สุด :กอด1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 29 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 01-11-2010 21:39:34

เกลียดหนิงจัง
เกลียดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

อ้างจาก: talentcs ที่ 01-11-2010 20:27:01

โต้งอย่าคิดมากนะ
ก่อนจะได้ของรัก มักต้องผจญกับมาร เป็นธรรมดา
นี่ไม่ใช่มารธรรม ๆ นะ แต่เป็นนางพญามารเลยละ
อย่างนี้ต้องใช้ท่า "ขาคู่ กู้โลก"
:z6:
กร๊าก กร๊าก กร๊าก

o13

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 29 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: jokirito ที่ 01-11-2010 21:45:32

โต้งงงง เข้มแข็งไว้นะ :monkeysad:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 29 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 02-11-2010 18:32:48

ตอนนี้ผมกำลังนั่งอยู่บนรถกับพี่เบิร์ด หลังจากทานมื้อเย็นเสร็จ
ซึ่งพี่เบิร์ดคงเห็นท่าซังกะตาย ไม่อยากกินข้าวของผม เค้าคงเป็นห่วง เลยอาสามาส่งผมที่บ้าน
 ผมพยายามปฏิเสธเค้าเป็น 10ๆ รอบแล้ว แต่พี่เบิร์ดก็ยังยืนยันจะมาส่ง
 ในรถ ผมปิดปากเงียบ พี่เบิร์ดเองก็ด้วย มีแค่เสียงเพลงจากวิทยุเบาๆ
.......................
“ผมไม่เคยบอกเบสว่าผมเป็นเกย์” ผมเอ่ยปากก่อน
“แล้วจะเป็นไรละ เราไม่จำเป็นต้องประกาศให้ทุกคนที่รู้จักรู้นิว่า เราเป็นยังไง โต้งก็คือโต้ง จะเป็นอะไร โต้งก็ไม่เปลี่ยนไปอยู่แล้วนิ” พี่เบิร์ดตอบมา โดยตาก็ยังคงมองทางข้างหน้าอยู่
 “พี่เคยเจอเรื่องแบบนี้แล้วละ สมัยก่อน พี่ยังปกปิดความเป็นตัวของตัวเอง พี่ปฏิเสธว่าตัวเองเป็นเกย์............. ..........แต่นั่นมันก็มีแต่ทำให้เรื่องมันแย่ลงไปอีก หลังจากนั้น พี่ก็เลิกปิดบัง เลิกปฏิเสธสิ่งที่พี่เป็น”
 “ผมเองก็ไม่ได้ปิดบัง .....เพียงแต่ ผมไม่กล้าบอกเบสเค้า ผมกลัวเค้ารังเกียจ ถึงผมจะรู้ว่า เบสไม่มีทางเป็นคนแบบนั้นแน่ๆ แต่ผมก็กลัว”
 “ถ้าคนไหนรู้ว่าเราเป็นเกย์ แล้วทำท่ารังเกียจเรา เราก็ไม่ควรเสียเวลาไปคบหากันต่อกับคนแบบนั้น”
 “ผมเข้าใจ....แต่ผมชอบเค้า ผมเลยกลัวจะโดนเค้าเกลียด”
“พี่เข้าใจ.........” หลังจากนั้นพี่เบิร์ดก็เงียบ
“เบสเค้าจะยอมฟังผมไหม” ผมอดถามคำถามโง่ๆ กับพี่เบิร์ดไม่ได้
 “ฟังซิ เค้าต้องยอมฟังโต้งแน่ๆ เชื่อพี่ซิ” พี่เบิร์ดตอบกลับมา
คำพูดพี่เบิร์ดเหมือนเป็นเวทมนตร์ คำพูดของคนๆ นี้ ช่วยทำให้ผมกลับมาแข็งแรง มีกำลังใจอีกครั้งเสมอ
“ขอบคุณครับ” ผมขอบคุณพี่เบิร์ดจากใจจริง
 พี่เบิร์ดเพียงแค่ยิ้มๆ ตอบผมกลับมา
 ...........................................
 รถพี่เบิร์ดมาจอดที่หน้าบ้าน ผมกำลังจะก้าวลงจากรถ
พี่เบิร์ดหันมาจับบ่าผมเอาไว้ ผมหันไปมองหน้าพี่เบิร์ด
“โต้ง.....ถ้าเบสเค้าไม่รักโต้ง ไม่เป็นไรนะ โต้งยังมีพี่...พี่ชอบโต้งนะ” พี่เบิร์ดเอ่ยปากบอกรักผม
ถ้าผมไม่มีเบสในใจมาก่อน ผมคงต้องบอกชอบพี่เค้ากลับไปแน่ๆ
ถ้าเราเจอกันเร็วกว่านี้ ผมคงไม่ต้องทุกข์แบบนี้
“ขอบคุณมากครับ” ผมไม่รู้จะตอบยังไงดี นอกจากขอบคุณ ขอบคุณในความรู้สึกดีๆ ที่พี่เบิร์ดมอบให้
 พี่เบิร์ดยิ้มๆ แต่หน้าตาเค้าดูเศร้าเล็กน้อย
“ไม่เป็นไร พี่เข้าใจ โต้งไม่ต้องพูดอะไรแล้ว” พี่เบิร์ดพูด เมื่อเห็นผมขยับปากทำท่าจะพูด
“พี่จะคอยเชียร์โต้งนะ ขอให้โต้งสมหวังในรักละ”
พอผมได้ยิน ผมรู้สึกอยากต่อยตัวเองเหลือเกิน ทำไมผมทำร้ายคนที่ดีขนาดนี้ได้เนี่ย ทำไมผมไม่รักคนๆ นี้นะ
ผมมองหน้าพี่เบิร์ด โดยไม่รู้จะพูดอะไรต่อดี พี่เบิร์ดเองก็มองผมกลับ
ผมค่อยๆ ยื่นหน้าออกไป ผมหอมแก้มพี่เบิร์ดทีนึง แล้วก็กระซิบเบาๆ ที่ข้างหูพี่เบิร์ดว่า
“ขอบคุณนะครับ”
 พี่เบิร์ดตอบโต้ด้วยการ หันมาจูบปากผม เวลานี้ สิ่งเดียวที่ผมพอจะปลอบประโลมคนดีตรงหน้านี้ได้ คงมีแต่มอบจูบให้กับเค้า
ผมจูบตอบกลับพี่เบิร์ด เราสองคนแลกจูบกันนานมาก จนพี่เบิร์ด ค่อยๆ เป็นฝ่ายถอนริมฝีปากไปก่อน......
 “ขอบใจนะโต้ง พี่จะไม่ลืมจูบนี้เลย....อ้อ แล้วไม่ต้องห่วง พี่ไม่บอกใครหรอก มันจะเป็นความลับระหว่างเราสองคนเท่านั้น” พี่เบิร์ดพูดกับผมยิ้มๆ
 ผมยิ้มให้พี่เบิร์ด จากนั้นก็ก้าวลงจากรถ
“เจอกันพรุ่งนี้ครับ” ผมบอกพี่เบิร์ด
“เจอกันพรุ่งนี้ครับโต้ง” พี่เบิร์ดตอบกลับมา
จากนั้นผมก็ยืนส่งรถพี่เบิร์ด จนกระทั่งเลี้ยวหายไปจากซอยบ้านผม...

ขอบคุณในหลายๆ เรื่องและขอโทษนะครับพี่ ถ้าเราเจอกันเร็วกว่านี้ ผมต้องชอบพี่แน่ๆ  ผมค่อยๆ หันหลัง เดินเข้าไปในบ้านอย่างเงียบๆ.........  ..................................................................................
จบไปอีกตอน เนื้อเรื่องเริ่มบีบคั้นเข้ามาทุกที
ผมอดสงสารเบิร์ดไม่ได้ แต่งเอง สงสารเอง
ผมสารภาพว่า ผมถอดแบบตัวละครที่ชื่อเบิร์ดมาจากนิสัยตัวเอง แต่งเอง ทำร้ายตัวเอง ฮ่าๆๆ ขำดี
----------------------------------------
สงสารพี่เบิร์ด คนเราดี แต่เข้ามาไม่ถูกเวลาก็มักเป็นอย่างนี้ แต่นานวันไปคนที่เคยดี ก็อาจเปลี่ยนไป คิดจะหันกลับไปหาก็สายเกินไป
ส่วนหลังนี้เพ้อเอง ไม่ได้เกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่องแต่อย่างใดนะครับ ยังไม่ต้องกลัวไป

พอดีกำลังอยู่ในช่วงเซ็ง บ้านที่ตจวน้ำท่วม พ่อแม่อยู่กันชั้นสอง หวังแต่ว่าน้ำจะไม่ท่วมถึง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 29 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: Ryuse ที่ 02-11-2010 19:17:15

น้ำท่วมปีนี้หนักจริงๆ ขอให้ครอบครัวwriterปลอดภัยครับ
เบสนี่ก็ . . . เฮ้อ . . . พูดไม่ออก เดาว่าคงได้มาเห็นช็อตเด็ดของพี่เบิร์ดกับโต้งแหง๋มๆ
แล้วก็งอแงไม่เข้าเรื่อง ปฎิเสธความรู้สึกข้างในเหมือนเคย
คนแบบนี้ . . . ปล้ำซักทีคงเข้าใจ จริงป่ะโต้ง เอิ๊กๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 29 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: Wordslinger ที่ 02-11-2010 22:51:27

ชอบพี่เบิร์ดมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกส์

รักโต้งที่สุดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดส์

เซ็งเบสมาจากตอนที่แล้ว... :เฮ้อ:

ขอบคุณคุณ "ฝันเป็นจริง" และคุณ "มังกรน้อย" มากเลยนะคะ กอดกันๆๆ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 29 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 02-11-2010 22:55:45

เชียร์เบิร์ดดีกว่า เบิร์ดน่ารักกว่าเยอะ

เซงเบสอย่างแรง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 29 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: anajulia ที่ 02-11-2010 22:58:29

พี่เบิร์ดขราาาาาาาาาาาาาาา :กอด1:ค่ะ

เบสจ๋า รีบเข้าใจตัวเองและยอมรับซะซะนะ
แล้วก็มีอะไรยังไงก็คุยกันให้เข้าใจ อย่าทิ้งไว้ให้คนอ่านต้องกินมาม่านานนักเลยนะคะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 29 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 02-11-2010 22:59:56

ความรักนี่มันแปลกจริงๆเนาะ จะบังคับให้มันเกิดกับคนที่เหมาะสมก็ไม่ได้ เฮ้อ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 29 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 02-11-2010 23:26:52

*“แล้วจะเป็นไรละ เราไม่จำเป็นต้องประกาศให้ทุกคนที่รู้จักรู้นิว่า เราเป็นยังไง โต้งก็คือโต้ง จะเป็นอะไร โต้งก็ไม่เปลี่ยนไปอยู่แล้วนิ” ......

**“ถ้าคนไหนรู้ว่าเราเป็นเกย์ แล้วทำท่ารังเกียจเรา เราก็ไม่ควรเสียเวลาไปคบหากันต่อกับคนแบบนั้น”

ชอบที่เบิร์ดพูดกับโต้งจัง โดยเฉพาะ**เนี่ย เห็นด้วยกับเบิร์ดเลย
ใครที่คิดแบบนั้นและเป็นแบบนั้น สรุปได้เลยว่าเค้าใจแคบ และขาดวิสัยทัศน์ แม้จะเป็นคนที่เราชอบ
หรือแม้ว่าใจเราไปเผลอรักเข้าแล้ว ก็จงพยายามตัดใจไปเลย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 29 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: anajulia ที่ 02-11-2010 23:38:48

อ้างจาก: silverspoon ที่ 02-11-2010 22:59:56

ความรักนี่มันแปลกจริงๆเนาะ จะบังคับให้มันเกิดกับคนที่เหมาะสมก็ไม่ได้ เฮ้อ

เข้ามากดบวกให้คุณsilverspoonโดยเฉพาะค่ะ เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง เฮ้อ........

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 30 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 03-11-2010 20:36:12

***** ตอนที่ 30 *****
  วันพฤหัสบดี ผมตื่นมาด้วยอาการง่วงสุดๆ เนื่องจากเมื่อคืน ผมพยายามโทรหาเบส แต่เบสก็ปิดเครื่อง

ผมกระวนกระวายใจ กลัวเบสจะเข้าใจผมผิด แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เบสไม่ให้โอกาสผมเลย
เมื่อคืน ผมนอนไม่หลับ สะดุ้งตื่นไม่รู้กี่รอบ
ดังนั้นในเช้าวันนี้ ผมจึงเพลียสุดๆ ไปเลย
ผมไปมหาลัยด้วยสภาพอดนอน ตัวผมร้อนวูบวาบ ดูท่า ผมจะเป็นหวัดแล้วซินะ
แต่ตราบใดที่ยังไม่ได้เคลียร์กับเบส ผมคงไม่มีทางนอนสบายใจอยู่กับบ้านแน่ๆ
ผมฝืนมาเรียน ทั้งๆ ที่ร่างกายไม่พร้อม
เก่งกับต่อ สังเกตได้ถึงอาการผิดปกติของผม

ผมเล่าให้พวกมันฟังว่า เกิดอะไรขึ้นเมื่อวาน
ทั้งสองคนดูเป็นเดือดเป็นร้อนแทนผมมากๆ กับการที่โดนหนิงหักหน้าแบบนั้น
เก่งรับปากว่า จะให้หญิง ไปสืบเรื่องเบสกับหนิงมาจากที่คณะ
“ใครวะ เอาเรื่องชาวบ้านไปนินทา แถมดันไปเล่าให้ยัยหนิงฟัง เสือกจริงๆ เลย” เก่งด่ากราด ด้วยอารมณ์เป็นห่วงเพื่อน
“โต้งใจเย็นๆ นะ พี่เบสน่าจะเข้าใจว่าโต้งเป็นคนยังไง โต้งไม่ได้ตั้งใจจะหลอกพี่เค้าอยู่แล้วนิ” ต่อพยายามปลอบผม
“แล้วนี่ มึงไหวปะ ดูมึงไม่ดีเลย สภาพอดหลับอดนอน ตาแดงๆ ปากซีดๆ” เก่งถามผมด้วยความเป็นห่วง
“ขอบใจวะพวกมึง กูยังไหว ไม่เป็นไรหรอก เรื่องแค่นี้เอง” ผมตอบพวกมันไป
“เออ ถ้ามีอะไร ก็บอกกูละกัน” เก่งพูด
ไอ้ต่อหันมาทำท่าจะพูดอะไรกับผม แล้วมันก็กลืนคำพูดลงคอไป ผมหันไปมองมัน มันก็แกล้งหลบตาผม
หลังจากนั้นพวกเราก็ขึ้นไปเรียนกันตามปกติ ช่วงกลางวัน ผมก็ยังคงไปเก็บข้อมูลในห้องแล๊ปต่อ
ก่อนไปเก็บข้อมูล ผมพยายามเดินตามหาเบสที่คณะ
แต่ก็ไม่เจอเบสหรือเพื่อนของเค้าเลย
และผมก็ยังคงพยายามโทรหาเบส เที่ยงวันนี้ผมโทรติด แต่เบสก็กดตัดสายผมทิ้ง
มือกลางวันของผมเป็นบะหมี่ถ้วยง่ายๆ เหมือนเดิม
คาบบ่าย ผมนั่งเรียนไม่ค่อยรู้เรื่อง เนื่องจากมีอาการปวดหัว มึนๆ ทำให้ไม่รับรู้สิ่งที่อาจารย์ผู้สอนพยายามป้อนให้กับนักเรียน
วันนี้ทั้งวัน ผมไม่เห็นพี่เบิร์ดเลย คาดว่าพี่เบิร์ดก็คงมีธุระส่วนตัวบ้าง จะให้มาตามติดผมตลอดคงไม่ได้ 

หรือไม่...พี่เค้ายังเสียใจอยู่ เลยไม่อยากเจอหน้าผม
ตกเย็นผมก็ไปทำงานต่อที่ร้านพี่เก๋ทั้งๆ ที่ยังมึนหัว วันนี้งานก็ยุ่งอีกแล้ว ผมหัวหมุนไปหมด
ทั้งๆ ที่ร่างกายก็พร้อมจะล้มแล้ว แต่ผมก็ยังกัดฟันทำงานต่อไป
พองานเลิก ผมกลับบ้าน ผมก็พยายามโทรหาเบสอีกรอบ คราวนี้ก็โทรติดแต่เบสก็ไม่ยอมรับสายผม จนสายตัดไป
ผมรู้สึกหมดแรง หมดหวังที่จะคุยกับเบส หลังจากอาบน้ำแล้ว ผมก็กินยานอนในทันที
คืนนั้น ผมเหงื่อแตกจนตกใจตื่นอีกแล้ว ไข้ผมขึ้นสูง แต่ผมก็ทำได้แต่กินยา
เช้าวันศุกร์ ผมตื่นขึ้นมาพร้อมไข้ที่ขึ้นสูงมาก แต่ด้วยอารมณ์ที่อยากไปเจอเบส ทำให้ผมกัดฟันลุกจากที่นอนไปแต่งตัว
ก่อนเข้าห้องเรียนตอนเช้า ผมแวะไปคณะเบส วันนี้ผมโชคดี ผมเจอเพื่อนเบสคนนึงที่หน้าตึกคณะ
ผมถามถึงเบส แต่ก็ได้คำตอบว่า เพื่อนเบสคนนี้ก็ยังไม่เจอเบสเหมือนกัน ผมพกพาความผิดหวังไปเรียนในคาบเช้า.............

วันนี้ก็เป็นอีกวันที่ไม่เจอพี่เบิร์ดที่ห้องแล๊ปในตอนเที่ยง ปกติพี่เค้าถึงจะไม่มีธุระอะไร ก็จะแวะมาหาผม
ผมรู้ว่า การที่ผมไม่สามารถรักพี่เบิร์ดตอบกลับได้ ทำให้พี่เบิร์ดเสียใจมากแค่ไหน  เค้าคงกำลังทำใจอยู่ เลยยังไม่อยากเจอหน้าผม ผมเข้าใจพี่เค้านะ ผมไม่โกรธพี่เค้าหรอก
นี่คงเป็นกรรมสนองซินะ ผมทำให้พี่เบิร์ดเสียใจ ผมเลยต้องมาทั้งเสียใจ และทั้งป่วยแบบนี้
ผมนั่งเก็บข้อมูลอยู่คนเดียวอย่างเงียบๆ ในตอนเที่ยง ด้วยอาการป่วย ทำให้ผมไม่มีอารมณ์จะกินข้าว  แต่เพื่อกินยา ผมจำเป็นต้องกินอะไรบ้าง
เวลาอยู่คนเดียวแบบนี้ เราต้องดูแลตัวเอง เพราะถ้าเราไม่ดูแลตัวเอง ใครจะมาดูแลให้ล่ะ
ป่วยไข้ก็ต้องไปหาหมอเอง หายามากินเอง ไม่มีใครคอยเตรียมน้ำเตรียมยา หรือคอยจ้ำจี้จ้ำไชให้กินข้าวหรอก
ก่อนจะรักใครได้ คงต้องรักตัวเองให้เป็น ผมบอกตัวเองในใจแบบนี้
คาบบ่าย ผมคงสีหน้าแย่มาก จนอาจารย์ที่ปรึกษาผมรู้สึกได้ หลังเลิกเรียนท่านเรียกผมไปพบ
พอเจอหน้า ท่านก็เอามือมาลูบหน้าผากผม
“โต้งไม่สบายนิ เป็นไข้หรือ แล้วนี่ไปหาหมอหรือยัง” ท่านอาจารย์ถามด้วยความเป็นห่วง
“ยังเลยครับอาจารย์ แต่กินยาแล้วละครับ” ผมตอบกลับด้วยความสำนึกขอบคุณ
“นี่ ถ้าไม่สบายมากวันหลังก็บอกครูนะ ครูไม่ใจร้ายบังคับคนป่วยมานั่งเรียนหรอก นี่ก็รีบกลับบ้านไปพักผ่อนซะ
วันหยุดนี้ไม่ต้องมาห้องแล๊ปหรอก เด๋ียวให้พี่เบิร์ดเค้าเข้ามาดูแทน
พูดถึงเบิร์ด นี่ครูก็ติดต่อเค้าไม่ได้มาวันนึงเต็มๆ แล้วนะ ไม่รู้จะเป็นอะไรไปอีกคนหรือเปล่า”
“เอ๊ะ ครูก็ติดต่อพี่เบิร์ดไม่ได้หรอครับ”
“โต้งเคยโทรไปหาเบิร์ดด้วยหรอ ตายละ เบิร์ดเค้าไม่เคยเหลวไหลแบบนี้นะ มีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่า ครูเป็นห่วงจัง”
“เดี๋ยวผมลองโทรหาพี่เค้าก่อนครับ ผมยังไม่ได้โทรหาพี่เค้าเลย” ผมรีบพูด
“งั้นหรือจ๊ะ เด๋ียวครูก็จะลองติดต่อดูด้วยคน วันนี้เธอไปพักเถอะ แล้วนี่ไปทำพาสปอร์ตมาหรือยัง”
“ไปทำมาแล้วครับ จริงๆ วันนี้ต้องไปรับ ตอนแรกพี่เบิร์ดเค้าอาสาจะไปเอาให้ แต่นี่ติดต่อไม่ได้เลย สงสัยผมต้องไปเอาเองวันหลังแล้วละครับ”
“อ้าวหรอ เบิร์ดนี่เค้ามีน้ำใจนะ ชอบช่วยเหลือคนอื่น ไม่แน่หรอก เรื่องที่เค้ารับปากแล้วเค้าไม่ผิดคำพูดหรอก ครูว่าป่านนี้คงไปเอามาให้แล้วละ”
ได้ยินแบบนี้ ผมยิ่งรู้สึกเกรงใจพี่เบิร์ดมาก เฮ้อ....ทำไมผมไม่รักคนๆ นี้นะ เรื่องทุกอย่างมันจะได้ง่ายกว่านี้
หลังจากลาท่านอาจารย์ที่ปรึกษาแล้ว ผมก็ต้องไปทำงานร้านพี่เก๋ตามปกติ
ผมว่าจะลาป่วยพี่เค้าวันอาทิตย์นี้ ไม่ไปทำงานจะดีกว่า เพราะอาการป่วยแบบนี้ คงไม่ได้ไปช่วยอะไร กลับกันจะทำให้ลำบากมากกว่า
 ส่วนวันนี้ ผมไม่ได้ลาล่วงหน้า คงต้องอดทน ฝืนทำไปก่อน
ก่อนไปทำงาน ผมแวะไปหาเบสที่คณะอีกรอบ เพื่อฟลุ๊กเจอ
แล้วพระเจ้าก็เข้าข้างผม ผมเจอเบสนั่งคุยอยู่กับเพื่อนๆ ที่มานั้งแถวหน้าคณะ.....
ตอนนี้ผมไม่สนอะไรทั้งนั้นแล้ว อยากคุยกับเบสเหลือเกิน ผมเดินเข้าไปหาเบส
เนื่องจากผมเดินเข้าไปทางด้านหลัง เบสจึงยังไม่เห็นผม แต่คนที่สังเกตเห็นผมก่อน คือพี่ฝ้าย พี่เค้าสะกิดเบสให้หันมามองทางผม
“พี่เบสครับ ผมมีเรื่องจะคุยด้วย พี่มากับผมหน่อยได้ไหมครับ” ผมเอ่ยปากชวนเบส
----------------------------------------------------------------------------------
ลงแค่ครึ่งตอน แกล้งให้ค้างแล้วจากไป

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 30 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: jokirito ที่ 03-11-2010 20:56:32

:z13: แง่มมม ลุ้นไส้ไหล

ไก่โต้งไม่สบาย ไม่มีคนดูแลเลย

อยากจะอาสาไปเช็ดตัว ป้อนข้าว ป้อนยาให้ซะเอง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 30 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: Wordslinger ที่ 03-11-2010 20:57:10

คุยกันให้มันกระจ่างไปเลยลูกโต้ง ถ้าไม่ยอมคุยจับกดตรงที่ชุมนุมชนเลยค่ะ :laugh:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 29 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: anajulia ที่ 03-11-2010 21:05:31

ธุๆๆๆ เพี้ยงๆๆๆ
ขอให้ดีกันเข้าใจกัน และยอมรับหัวใจของกันด้วยเถิ้ดดดดดดดดดดดดดดดดด

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 30 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 03-11-2010 21:09:16

โต้งงงงงงงงงงง
จับกดเลย
ไม่ต้องคุยแล้วววววววววว
:angry2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 30 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 03-11-2010 21:17:26

ลุ้นจนเยี่ยวเหนียวแล้วเนี่ย :laugh:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 30 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 03-11-2010 21:25:42

คุยทำไม คุยไปก็เท่านั้น เสียเวลา

สู้เิอาเวลามาสนใจคนรอบตัวเราบ้างจะดีกว่านะ

คนที่เค้ารักเราจริงโดยไม่แคร์สนใจในเรื่องเพศก็มีอีกตั้งเยอะ

ปล้ำลิง แอบคิดว่าพี่เบิร์ดหรือเปล่านะที่เป็นคนปล่อยข่าวเรื่องโต้ง = =

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 30 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: Ryuse ที่ 03-11-2010 22:23:22

เบสจะรู้ใจตัวเองมั้ยน่ะ คราวนี้
ถ้าไม่รู้ก็ . . . ปล่อยโต้งไปเหอะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 30 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: akera ที่ 03-11-2010 22:26:03

โอ้ย เบส ทำไมทำกับโต้งแบบนี้

ใจร้ายที่สุด

ออกไปคุยกะโต้งเลย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 30 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 04-11-2010 18:53:38

“เอ่อ...โต้งมีอะไรกับพี่หรอ พูดตรงนี้ก็ได้”
“ผมว่าไม่สะดวกเท่าไร อยากคุยกับพี่เป็นการส่วนตัวครับ” ผมยืนยันหนักแน่น
เบสหันไปมองฝ้ายและเพื่อนๆ มีเพื่อนบางคนก็พยักหน้าให้ พี่ฝ้ายเอามือตบบ่าเบสเบาๆ เบสจึงหันมาตอบผมว่า
“ได้ซิ”
หลังจากนั้น ผมก็เดินนำ พาเบสออกห่างมา ผมพาเบสไปมุมที่ไม่ค่อยมีคน แถวๆนึงไม่ห่างจากตึกคณะเบสนัก
เมื่อถึงที่หมาย ผมยืนมองเบสเงียบๆ เบสก็มองกลับมาทางผม...
“ผมรักเบสครับ” ผมตัดสินใจเปิดบทสนทนาด้วยการสารภาพรัก.........
เบสดูอึ้งๆ ที่ผมรุกเค้าด้วยคำบอกรัก
ผมสูดลมหายใจเข้าไปลึกๆ แล้วพยายามพูดต่อ
“เราขอโทษที่ไม่ได้บอกนายตั้งแต่แรกว่าเราเป็นเกย์ ใช่ เราเป็นเกย์ แต่เราก็........” ยังไม่ทันที่ผมจะพูดจบ เบสก็ขัดขึ้นมาว่า
 “นายหวังอะไรจากเรา นายเป็นเกย์ นายก็เลยเข้ามาตีสนิทเราใช่ไหม”
“ไม่ใช่ยังงั้น เราหวังดีกับนายจริงๆ”
“หวังดี หรืออยากจะได้เรากันแน่ นายวางแผนไว้ตั้งแต่ต้นใช่ไหม”
“ไม่ใช่ยังงั้น แค่กๆๆ“ ผมแสดงอดแสดงความอ่อนแอออกมาไม่ได้ เวลาแบบนี้ดันมาไอให้เค้าเห็นอีก ผมไม่อยากใช้อาการป่วยตัวเองมาทำให้เบสใจอ่อนหรอก
เบสมองผม แว่บนึงที่ผมเห็นแววตาแสดงความเป็นห่วงผม จากนั้นก็หายไปอย่างรวดเร็ว และแทนที่ด้วยสีหน้าแสดงอาการโกรธ
“นายเป็นเกย์ นายเลยเข้าใกล้เรา นายหลอกว่าจะช่วยเราเปลี่ยนตัวเอง แล้วนายก็มาลวนลามเรา”
“ไม่ใช่ยังงั้น นายคิดว่า เราเป็นคนแบบนั้นจริงๆ หรอ “ ผมจ้องหน้าเบสถามกลับ
สีหน้าเบสดูอ่อนลง....
 “เฮ้อ....” เบสถอนหายใจ
“เพราะเราไม่คิดว่านายเป็นคนแบบนั้นไง ถึงหนิงจะมาเล่าอะไรหลายอย่างให้เราฟัง แต่เราก็ไม่ได้เชื่อไปทั้งหมดหรอกนะ...”  หนิงอีกแล้ว ยัยหนิงเป็นคนอยู่เบื้องหลังจริงๆ ด้วย
 “ขอโทษที่ว่านายแรงๆ ไป” เบสเอ่ยขึ้น
“ไม่หรอก เราตะหากที่ต้องขอโทษที่ไม่ได้พูดความจริงกับนายตั้งแต่แรก....นายจะได้ตัดสินใจได้ว่า อยากสนิทกับเราหรือเปล่า”
“............เราขอบใจนะ เราตอนนี้เชี่อแล้วละว่า นายหวังดีกับเราจริงๆ...แต่ว่าโต้ง..........เราห่างๆ กันเถอะ....”
“ทำไมละเบส” ผมถามด้วยความตกใจ
“ผมชอบเบสนะ.....เราชอบตั้งแต่ก่อนที่นายจะเปลี่ยนแปลงตัวเองแล้ว เราชอบนายที่เป็นนาย นายรังเกียจเกย์หรือ”
 “เราไม่ได้รังเกียจเกย์ เราไม่ได้เกลียดโต้ง แต่เรื่องรักในเพศเดียวกันนะ เรายอมรับไม่ได้หรอกนะ....สังคมไม่ยอมรับหรอก
นายรู้ไหม ช่วงที่เราป่วยหยุดไป ข่าวเรื่องเราเป็นเกย์นะ ระบาดไปทั่วคณะเราไปหมดแล้ว
นักเรียนดีเด่น ที่เฉิ่มๆ จู่ๆ ก็ลุกมาเปลี่ยนแปลงตัวเอง ก็เป็นขี้ปากชาวบ้านจะแย่อยู่แล้ว
นี่เค้าเห็นเราไปไหนมาไหนกัน ซึ่ง...เอ่อ..โต้งก็เป็นเกย์ ทำให้คนเค้ามองว่าเราเป็นกะเทย มองว่าเราผิดปกติ เรา....เราไม่ชอบแบบนี้นะโต้ง ...........”
 “ยังงั้นหรือ.....แม้แต่การจะเป็นเพื่อน....นายก็ยังอายงั้นหรือ แม้แต่จะโทรคุยกันก็ไม่ได้หรือ” ผมหมายถึงการไม่รับโทรศัพท์ในช่วงนี้ของเบส
“........ถ้าเราเป็นเพื่อนกันเฉยๆ ได้ก็คงดี.....แต่นาย...คิดแบบนั้นกับเราจริงหรือ?“ เบสถามกลับ
ทำให้ผมอึ้ง และตอบไม่ถูก ใช่แล้ว ผมไม่ได้คิดกับเบสแบบเพื่อน เมื่อกี้ผมเองก็เพิ่งสารภาพรักไป
“.........คนอื่นเค้าไม่มองแบบนั้นหรอกโต้ง .........พ่อเราเองก็มีหน้ามีตาในวงสังคม เราจะทำให้พ่อเราผิดหวังไม่ได้
ลูกชายนักธุรกิจใหญ่เป็นกะเทย ......เรายอมไม่ได้ที่จะให้พ่อเราต้องอายหรอกนะ..............เราห่างๆ กันเหอะโต้ง นายไม่ต้องโทรมาแล้ว ช่วงนี้ เราไม่อยากเจอนาย” เบสพูดเสียงเครือ
 ผมเชื่อว่า เบสเองก็คงลำบากใจไม่น้อยที่ต้องพูดแบบนี้ เบสเป็นคนจิตใจดี แต่เค้าแค่แคร์คนรอบข้างมากไป
เค้าอายที่จะต้องเป็นขี้ปากชาวบ้าน โดนนินทา โดนมองว่าร้าย เค้ากลัวพ่อเค้าจะอายถ้าลูกชายคนเดียวมาเป็นเกย์
 ผมจะทำอะไรได้ละ เบสพูดจาหนักแน่นขนาดนี้แล้วนิ.............
 “ยังงั้นหรือ.....เราขอโทษนะที่มาทำให้ชีวิตนายปั่นป่วน
เราขอโทษ เราขอโทษ เราขอโทษ” ผมพูดอะไรไม่ออกนอกจากขอโทษ
“ไม่ใช่ยังงั้นโต้ง.......เราขอบคุณนายจริงๆ ที่ช่วยเรามาตลอด.......แต่เรื่องของเราสองคน คงเป็นไปแบบที่โต้งต้องการไม่ได้ ...เราขอโทษนะ...............”
“เราเข้าใจละ “ ผมยิ้มให้เบส
“จากนี้ไปเราจะไม่มากวนนายอีก นายวางใจเหอะ “
เบสเงียบ ไม่พูดอะไร แล้วก็ไม่มองหน้าผมเลย เอาแต่ก้มหน้าเงียบ
“นาย....ดูแลตัวเองดีๆ นะ นายนะใจอ่อน โดนหลอกง่าย อย่าไปให้คนเค้ายืมเงินบ่อยๆ ละ เดี๋ยวจะลำบากเอง
อ้อ...แล้วก็ที่เราสอนเซ็ทผมนะ อย่าลืมนะ ด้านหลังต้องดัดเป็นวงๆ นิดหน่อยนะ
อืม แล้วก็......เวลาขับรถก็ขับดีๆ ละ อย่าเหม่อ เด๋ียวจะเกิดอุบัติเหตุ .........”
“พอเถอะโต้ง...” เบสพูดเสียงเครือ
“อึม....นั่นซิ เราห่วงมากไปละ นายไม่มีเรานายก็อยู่ได้อยู่แล้วละ เราขอโทษ..............
เราไปละ โชคดีนะเบส ถ้ามีปัญหาอะไรที่เราช่วยได้ก็บอกมาละกัน เรายินดีช่วยเหลือนาย ยังไงเราก็เพื่อนกัน จำไว้นะ ไปละ ลาก่อน.....คนดีของผม”
 ใจผมแทบแหลกสลาย ตอนที่พูดคำลาเหล่านั้น ผมพยายามเก็บอาการ ไม่แสดงออกถึงความอ่อนแอของตัวเองออกมา
ผมหันหลังให้เบส แล้วเดินออกมาจากตรงนั้น ตรงที่ๆ จะเปลี่ยนชีวิตของผมไปตลอดกาล......
...................................

ลับหลังผม ผมได้ยินเสียงสะอื้นเบาๆจากปากเบส แต่ผมต้องไม่หันหลังกลับ
 การคงอยู่ของผม เป็นการทำร้ายคนที่ผมรัก การจากไปของผม จะดีกับเบสมากกว่า

ถ้าผมรักเค้า ผมควรไปจากเบส
......... .............................................................................................

 จบอีกตอนแล้วครับ
ตอนที่เขียนตอนนี้ ผมอินมากมายเลยละ....
เคยไหมครับ รักเพื่อนสนิท แถมเพื่อนสนิทคนนั้นก็ดันเป็นชายแท้
รักที่ไม่มีทางสมหวัง
ขอให้ทุกคนโชคดีนะครับ
และขอบคุณสำหรับทุกคำชมเชย และกำลังใจครับ ขอบคุณครับ
------------------------------------------------------------------
ตอนต่อไปจะเป็นซีซั่นสองแล้วนะครับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 30 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: Wordslinger ที่ 04-11-2010 19:08:25

กรี๊ดดดดส์...สงสารโต้งมากเลยอ่ะ แต่ก็(เหมือนจะ)เข้าใจเบสหน่อยๆ

แต่ว่าดูเหมือนซีซั่นสองเนี่ยจะเป็นภาค...เอาคืน...หรือเปล่าคะ แบบว่าในที่สุดโต้งก็หันไปคบกับพี่เบิร์ดอะไรเงี้ย แต่...อืม...โต้งก็ไม่ใช่คนอย่างนั้นนี่เนอะ เอ...ท่าทางจะกลายเป็นมาม่าซะแล้ว

แต่...อย่าใช้น้ำตามาทำให้สงสารนะเบส มิฉะนั้นจะโดนตบอย่างแรง :beat:

:กอด1: :กอด1: :กอด1: ขอบคุณ "ฝันเป็นจริง" กับ "มังกรน้อย" นะคะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 30 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 04-11-2010 19:14:24

งือ งือ งือ โต้งน่าสงสารอะ :m15:

ตอนนี้เค้าอ่านแล้วร้องไห้จริงๆ นะ แงๆๆ :o12:

รอซีซั่น 2 อะ มันจะมาม่าไปกว่านี้อีกมั้ย :z3:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 30 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 04-11-2010 19:54:36

:เฮ้อ:พูดยาก หน้าตา สังคมรอบข้าง พ่อแม่ คือตัวแปรทั้งนั้น

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 30 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: anajulia ที่ 04-11-2010 20:08:49

เริ่มด้วยความน่ารักอบอุ่นลุ้นกับความรักที่ต้องเก็บไว้ในใจ แล้วจบลงด้วยมาม่าต้ำยำกุ้งรสดั้งเดิมชามใหญ่
คุณดรีมคะ :o12:

แต่มันเป็นแบบที่เบสพูดจริงๆแหละ คนบางคนไม่สามารถอยู่ได้โดยไม่สนสายตาและเสียงจากคนอื่นนี่เนอะ แล้วเผอิญครอบครัวเบสก็เป็นแบบนั้นเสียด้วย
โต้ง :กอด1: เบส :กอด1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 30 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 04-11-2010 20:24:43

แคร์คนอื่นทำไม
แคร์หัวใจตัวเองสิ
ไอเบสบ้า
:fire:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 30 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: akera ที่ 04-11-2010 21:18:31

ซีซันแรก เป็น โต้ง-เบส

ซีซัน2 ต้องเป็น โต้ง-เบริด์ แน่นอน

เป็นกำลังใจให้นะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 30 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 04-11-2010 21:31:10

ตอนนี้ทำเราน้ำตาไหลพรากๆ :m15:

นาทีสุดท้ายที่ต้องบอกลา เรายังมีแต่ความรักและหวังดีให้น่ะดิ เคยเป็นอ่ะ เศร้า :monkeysad:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 30 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: jokirito ที่ 04-11-2010 21:37:22

ดีแล้วแหละโต้ง กลับบ้านไปกินข้าวกินยา แล้วก็นอนพักผ่อนดีกว่า รักตัวเองให้มากๆ ปล่อยให้เบสเค้าสับสนกับชีวิตตัวเองต่อไปเถอะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 30 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 04-11-2010 21:52:46

น้ำตาร่วง TToTT

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 30 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: Ryuse ที่ 04-11-2010 22:13:03

ดีแล้วที่โต้งคิดจะตัดใจ
ปล่อยให้เบสฉุกคิดขึ้นมาได้ด้วยตัวเองบ้างคงดี
ไม่งั้นคงได้ถูกคนจูงจมูกไปนู่นมานี่ไปทั้งชีวิตแหงๆ
แต่ก็นะ . . . เฮ้อ . . . แค่ผู้ชายรักกันมันผิดมากเลยเหรอเนี่ย???

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 30 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 04-11-2010 22:17:24

ซีซั่น 2 โต้งคงเข้มแข็งขึ้น
จะมีการเปลี่ยนคนใหม่ด้วยรึเปล่าน้อ
ถ้าเปลี่ยนเป็นพี่เบิร์ดแล้ว ต้องให้รักกันจริงๆนะ
อย่าให้พี่เบิร์ดเป็นแต่ที่พักใจชั่วคราวนะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 31...seasonII (30%)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 05-11-2010 06:53:43

เร่ิมซีซั่นสอง
***** ตอนที่ 31 *****
เย็นวันศุกร์ ผมพกอาการป่วย และสีหน้าที่แย่สุดๆ ไปร้านพี่เก๋
ทันทีที่พี่เก๋เห็น ก็ไล่ผมกลับบ้านทันที
 “กลับไปพักเหอะโต้ง ทางพี่ไม่เป็นไร ไม่ต้องห่วงนะ” พี่เก๋ปลอบโยนผมเบาๆ โดยไม่ถามอะไรให้รำคาญใจ
 “ขอบคุณครับ” เวลานี้ผมพูดได้แค่นี้เท่านั้นเอง
 หลังจากขอลาวันอาทิตย์พ่วงอีกวันด้วยแล้ว ผมก็เดินออกมาจากร้านพี่เก๋
 ตอนนี้สมองผมขาวโล่งไปหมดอีกแล้ว

คิดไม่ออกว่า อยากคิดอะไร

คิดไม่ออกว่า จะต้องทำยังไงต่อ
 
แม้แต่ตอนนี้ผมนึกอะไรอยู่ ผมก็ไม่เข้าใจ
ผมพาร่างกายที่เหนื่อยล้ากลับมาบ้าน แม้แต่จะอาบน้ำ ผมยังไม่มีแรงเลย
บ้านมืดสนิท คงเพราะพี่เอกยังไม่กลับมา
ผมเข้าห้องนอนไปนอนบนเตียงทั้งชุดนักศึกษา ตัวผมร้อนมาก แต่ผมกลับหนาว
ผมเริ่มมึนหัว และอยากอาเจียน จิตใจผมเองก็แย่พอๆ กับร่างกาย ผมอยากร้องให้ แต่ไม่มีน้ำตาจะไหล
ในหัวผมวุ่นวายไปหมด คิดอะไรต่อมิอะไรต่างๆนานา แต่ผมนึกไม่ออกว่า ผมกำลังคิดอะไรอยู่ มันแปลกไหม? ผมเหมือนคนบ้า เริ่มไม่รับรู้ปัจจุบันของตัวเอง
จากนั้น ผมก็หลับไปโดยไม่รู้ตัว........
 
.....................................ผมสะดุ้งตื่น เพราะเสียงโทรศัพท์ข้างตัวดังขึ้น
 ปากผมแห้ง เหมือนคนขาดน้ำ ตัวผมร้อนผ่าว เรี่ยวแรงหายไปหมด ผมพยายามรับโทรศัพท์
“ฮัลโหล...” เสียงผมตอนนี้มันแหบแห้งมาก จนผมตกใจ เสียงแทบไม่ออกเลย
“ฮัลโหล โต้ง ...ฮื้อๆ โต้งอยู่ไหม.” เสียงต่อดังมาตามสาย ต่อกำลังร้องให้
อะไรทำให้ผู้ชายเข้มแข็งแบบต่อร้องให้ ผมค่อนข้างตกใจ
ต่อมันเพื่อนรักผม ผมไม่เคยเห็นมันร้องให้มาก่อน
 “เฮ้ย มึงเป็นไรปะวะ เกิดอะไรขึ้น” ผมรีบถามต่อด้วยความเป็นห่วง
 “กูอยู่หน้าบ้านมึงตอนนี้ ฮื่อๆ มึง กูไม่ไหวแล้ว ฮื่อๆๆ” ต่อร้องให้ใหญ่ ตอนนี้ต่ออยู่หน้าบ้านงั้นหรือ
ผมพยายามฝืนบังคับตัวเองให้ตื่นขึ้นมา ผมเดินออกไปมองหน้าบ้าน ก็เห็นรถคันนึงจอดอยู่ ผมรีบออกไปหาต่อ
พอผมเดินไปหน้าบ้าน ก็เห็นต่อนั่งร้องไห้ มือถือโทรศัพท์อยู่หน้าบ้านผม
“เฮ้ย ไอ้ต่อ มึงเป็นอะไร เข้ามาก่อนๆ“ ผมรีบไปเปิดประตูบ้านรับต่อเข้ามา
เวลานี้ ผมจู่ๆ ก็ลืมเรื่องของตัวเองไปหมดสิ้น ทั้งอาการป่วย และเรื่องเบส
ผมประคองพาต่อเข้าบ้านมา
“กูขอโทษที่มารบกวนมึง แต่กูไม่รู้จะไปไหนดีแล้ว กูกดออด ก็ไม่มีคนออกมา กูก็นึกว่ามึงจะไม่อยู่ซะแล้ว...”
 “เออ พอดีกูหลับอยู่ มึงเป็นไงมาไงวะ มา มาๆ เดี๋ยวค่อยเล่า เช็ดหน้าเช็ดตาก่อน เด๋ียวกูไปเอาน้ำดื่มมาให้”
 ว่าแล้วผมก็ยื่นกล่องทิชชูให้ต่อไปสั่งน้ำมูก
 แล้วผมก็เดินเข้าห้องครัวไปเทน้ำมาให้ต่อ แน่นอนว่า
ผมเองก็ต้องดื่ม คอผมแห้งผากมาก
ตั้งแต่เย็นมา ผมยังไม่ได้กินอะไรเลย ตอนนี้ผมหิวมาก
เหลือบไปมองนาฬิกาที่นอกห้อง ตอนนี้ 4ทุ่มแล้ว นี่ผมหลับไปตั้งแต่หัวค่ำเลยหรือเนี่ย
“ต่อ นายกินอะไรมายัง”
“....ยังเลยวะ แต่มันไม่หิว” ต่อเริ่มสงบลงแล้ว
“เออ กูหิว เด๋ียวกินอะไรเป็นเพื่อนกูหน่อยละกัน”
ว่าแล้วผมก็หาเครื่องไม้เครื่องมือมาทำของกิน เนื่องจากผมหิวมาก ไม่มีเวลาทำอะไรกินแล้ว ผมจึงต้มมาม่าที่ติดบ้านอยู่
พอดีมีหมูสับ กับผักอยู่บ้าง ผมเลยแต่งมาม่าผมซะจนดูหรูหรามากไปกว่ามาม่าปกตินิดนึง
ใส่หมูสับ ใส่ผักกาดขาว ต้นหอม ตอกไข่โปะหน้า เป็นอันจบ
ผมยกชามมาม่า สองชามที่หอมฟุ้งเข้ามาในห้องนั่งเล่น
“มาๆ กินอะไรก่อนเหอะมึง ท้องอิ่ม สมองจะได้ทำงาน”

--------------------------------------------------------------------------------
ดีใจมีคนโพสเยอะ เลยรีบเอามาให้ก่อน เย็นๆ จะเอามาให้อีกครั้งนะครับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 31 (30%)
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 05-11-2010 07:11:07

:กอด1:เอาใจช่วยนะครับโต้ง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 31 (30%)
เริ่มหัวข้อโดย: BP109 ที่ 05-11-2010 07:59:31

รู้สึกเหมือนต่อจะมีพิรุธ :เฮ้อ:

ไม่ใช่ว่ากลัวเบสจะพูดเรื่องตัวเองเป็นเกย์ แล้วเลยไปพูดของเบสให้คนอื่นได้ยินหรอกนะ? o22

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 31 (30%)
เริ่มหัวข้อโดย: akera ที่ 05-11-2010 08:03:13

ต่อเป็นไรอ่ะ

นึกว่าพี่เบริด์โทรมา

โต้ง สู้ๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 31 (30%)
เริ่มหัวข้อโดย: jokirito ที่ 05-11-2010 08:37:13

ต่อโดนพี่ชายคนนั้นรังแกมาเหรออออ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 31 (30%)
เริ่มหัวข้อโดย: KM ที่ 05-11-2010 08:38:38

ต่อตัวโกง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 31 (30%)
เริ่มหัวข้อโดย: Wordslinger ที่ 05-11-2010 10:20:46

ต่อชอบโต้ง???

แต่ว่าหนูโต้งจ๋า อารมณ์ของเรื่องกำลังแบบว่าเหมือนมาม่ารสเป็ดพะโล้ หนูก็มาต้มมาม่ากินซะงั้น :laugh: ทำเอาเจ้หิวไปด้วยเลยล่ะ

คิดว่าพี่เบิร์ดแอบโทรมาเหมือนกันค่ะ

อ่านช่วงต้นๆตอน สงสารโต้งมาก ตอนเบสป่วย มีโต้งคอยดูแล แต่พอโต้งป่วยบ้างกลับต้องอยู่คนเดียว แถมนายต่อยังมากวนอีก :z3:

ปล.ชอบเรื่องนี้มากค่ะ แอบมาตามอ่านทุกวัน :กอด1: คุณมังกรน้อยนะคะ กับคุณดรีมด้วยค่ะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 31 (30%)
เริ่มหัวข้อโดย: nyongtory ที่ 05-11-2010 17:13:15

กว่าจะตามอ่านจนทัน น นน น~
555555555555555

เรื่องนี้คือสนุกไม่ไหวแล้วนะ!!!!!
วางตัวละครได้ลงตัวสุดยอ ด ดด ด ด
โครงเรื่อง ปมปัญหาไม่ต้องพูดถึง~ o13

สงสารโต้งอ่ะ
ทำไม ฮือ~~~

ดราม่าติดต่อกันหลายตอนโฮ ก ก กก ก
อ่านแล้วนั่งน้ำตาซึมT___________T

พี่เบิร์ดคือเป็นคนดีมากอ่ะ ...แล้วหายไปไหนเอ่ย??
คือก็แอบเข้าใจเบสนะ ที่คิดเร่องหน้าตาทางสังคม
แต่ ความรักมันหากันได้ง่ายๆเรอะ?????!!!!

ว่าแต่ต่อเป็นไร?O[]o!!!!!!!

ป.ล.ชอบโต้งมากมาย ....{ตรงที่หื่นดี 555} :m25:
ดูความหื่นของรีดเดอร์=___________= 55

มาต่อไวๆนะคะ
แอบค้างนะเออ~~

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 31 (30%)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 05-11-2010 19:29:37

ไปฟังปัญหาของคนอื่นก็ดีนะ แบบว่าจะได้ลืมของตัวเองไง :try2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 31 (30%)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 05-11-2010 23:27:27

“ขอบใจวะโต้ง”
ผมชวนต่อนั่งกินข้าว โดยยังไม่ถามว่ามันเป็นอะไร ถึงได้ร้องให้มาหาผม
 ผมเองก็พยายามผ่อนคลายจิตใจตัวเองไปด้วย
ตอนนี้ใจผมมันเจอแต่เรื่องหนักๆ จนเหนื่อยล้าเหลือเกิน
 เราสองคนนั่งกินมาม่ากันโดยเงียบเสียง ไม่มีใครเอ่ยอะไรก่อน
ต่อกินหมดก่อนผม มันคงหิวมาก แต่เพราะเจอเรื่องร้ายๆ มา เลยไม่ได้กินอะไรเลย
ต่อนั่งรอจนผมกินหมด
หลังจากดื่มน้ำคำใหญ่แล้ว ผมก็เริ่มเอ่ยปากก่อน
“เกิดอะไรขึ้นต่อ ทำไมมาร้องให้อยู่หน้าบ้านเรา”
ต่อมีสีหน้าที่เครียดขึ้นเล็กน้อย...มันดูลังเลที่จะพูด
ตอนแรกที่มันเสียใจหนักๆ คงคิดถึงแต่เพื่อน
แต่พอมันตั้งสติได้ ดูเหมือนมันจะอายที่จะพูด
“กู....มีเรื่องกับพี่บอลเค้าวะ”
“กูถามจริง มึงกับพี่บอล เป็นอะไรกันแน่วะ“
“เอ่อ......โต้ง กูมีเพื่อนรักอยู่ไม่กี่คน แต่กูก็ไม่รู้จะเล่าให้ใครฟังดี มีแต่มึงที่เป็นเกย์ ....กูกับพี่บอล...เป็นแฟนกันวะ”
ต่อสารภาพออกมาแล้ว ถึงผมจะเคยสงสัยก็เหอะ
“งั้นหรือ ก็ไม่เห็นเป็นไรนิ กูเข้าใจ” ผมพยายามปลอบต่อ
“จริงๆ เมื่อก่อนกูก็ไม่ได้....ชอบผู้ชายหรอกนะ แต่กับพี่บอล กูรู้จักเค้าตั้งแต่สมัยเรียนม.ปลายแล้ว”  หลังจากนั้น ต่อก็เล่าให้ผมฟังว่า เรื่องราวมันเป็นมายังไง
 ต่อกับพี่บอล เป็นรุ่นพี่รุ่นน้องสมัยเรียน ม.ปลาย ตอนนั้น ต่อเพิ่งเข้าม.4
พี่บอลก็อยู่ม.6แล้ว
 
พี่บอลพยายามจีบต่อก่อน จนต่อใจอ่อนยอมคบด้วย แต่ตอนนั้นยังแค่คบกันแบบเด็กๆ ไม่มีอะไรกัน
ต่อมาพอเรียนจบ พี่บอลต้องไปเรียนต่อต่างประเทศทำให้ต้องเลิกลากันไป

ตอนนั้นต่อก็เสียใจ แต่ไม่มากนักเพราะว่ายังไม่ได้ลึกซึ้งอะไรกัน
หลังจากนั้นต่อก็ไม่ได้สนใจผู้ชายคนไหนอีก และมันก็ไม่ได้เล่าให้ใครฟังเรื่องนี้เลย
คนที่รู้ก็มีเพื่อนสนิทสมัยม.ปลายเพียงคนเดียว

วันก่อนที่ผมไปเจอมันกับพี่บอลที่สยาม คือช่วงนั้นพี่บอลเพิ่งกลับมาเยี่ยมบ้านที่เมืองไทย
ตลอดเวลาที่พี่เค้าไปอยู่เกือบ 4ปี ไม่ได้ติดต่อกลับมาหาต่อเลย จนต่อนึกว่าคงไม่ได้เจอกันอีกแล้ว

ตอนแรกที่พี่บอลกลับมา ก็พยายามตื้อ ขอคืนดีกับต่อ
แต่ต่อไม่ยอมเล่นด้วย เพราะว่าหายไป 4ปี จู่ๆ จะกลับมา ต่อไม่พอใจมาก
ต่อตั้งใจว่าจะเป็นพี่น้องกันเฉยๆ เค้าไม่อยากกลับไปชอบพี่บอลอีกแล้ว
แต่เพราะเหตุการณ์หลังไปเที่ยวเชียงใหม่มาเมื่ออาทิตย์ก่อน ทำให้ต่อใจอ่อน ยอมคืนดีกับพี่เค้า ที่เชียงใหม่ ต่อมีอะไรกับพี่บอลเค้าไปแล้ว
 เรื่องที่ทำให้ต่อเสียใจคือ ต่อนึกว่าจะได้อยู่กับพี่บอลตลอดไปแล้ว ทั้งๆ ที่พี่เค้าสัญญาแล้ว
มาวันนี้จู่ๆ พี่บอลก็บอกว่า ต้องกลับไปที่เมืองนอก ไปทำเรื่องเรียนต่อให้จบก่อน
เค้าสัญญาว่าจะกลับมา

แต่ต่อบอกว่า กลัว มันกลัวจะเป็นเหมือนเมื่อก่อนอีก
ตอนที่พี่บอลจะไปเมืองนอกครั้งแรกนั้น
พี่เค้าสัญญาว่าจะติดต่อกลับมา เค้าจะกลับมาหาต่อทันทีที่ปิดเทอม
แต่สุดท้าย ก็หายไป4ปี ทำให้ต่อเสียใจมาก
 มาครั้งนี้ พี่บอลก็สัญญาแบบนั้นอีกแล้ว บอกว่าจะกลับมาทันทีที่เรียนจบ แต่ต่อก็ไม่เชื่ออีกแล้ว
 
“กูว่า เค้าได้กูแล้ว เค้าก็จะทิ้งกูไปอีกละ....กูไม่เชื่อเค้าแล้วละ กูมันโง่เองที่เชื่อเค้ามาตลอด..” ต่อระบายให้ผมฟัง
“..........เห้อ.............มึงก็ กูก็ไม่รู้จะพูดอะไรดี จะบอกให้เชื่อพี่เค้า กูเองขนาดเป็นคนนอก ยังไม่อยากเชื่อเลย...ได้แต่บอกให้มึงทำใจ มึงรักพี่เค้ามากใช่ไหมละ”

“.........................ใช่ กูรักเค้ามาก กูไม่อยากจากเค้าอีกแล้ว” ต่อเงียบไปนานกว่าจะยอมพูด
“ต่อ...แล้วมึงจะทำยังไง”
“กูก็ไม่รู้ ..................แต่กูว่า กูจะเลิกกับเค้า กูไม่อยากรอ กูไม่อยากคาดหวังอะไรอีกแล้ว”
“...........กูเข้าใจมึงนะ กูเคารพการตัดสินใจของมึง ถ้ามีอะไรที่เพื่อนทำได้ ก็บอกแล้วกัน ..........”
 “ต่อ กูขออยู่กับมึงซักพักนะ เค้ารู้จักบ้านกู กูไม่อยากเจอเค้า ไว้กูพร้อมกว่านี้ กูจะไปบอกเลิกเค้าเอง”
 “เออ ตามใจมึงวะ กูยังไงก็ได้ ยังไงมึงก็เพื่อนรักกู”
“ขอบใจวะ”
“เออ มีเสื้อผ้ามาเปลี่ยนปะ”
“ไม่มีวะ ขอยืมของมึงละกัน”
ผมเดินเข้าไปหาเสื้อผ้าเปลี่ยนนอนให้กับต่อ รวมถึงผ้าเช็ดตัวด้วย
หลังจากไล่ให้ต่อไปอาบน้ำ ผมก็หายามากิน แล้วก็นอนรอต่ออาบน้ำเสร็จอยู่ที่โซฟา
ไม่รู้เมื่อไรที่ผมเผลอหลับไป จนต่อมาปลุกผม
“เห้ย โต้ง มึงไข้ขึ้นสูงเลยนิหว่า ตัวร้อนจี๋เลย”
“ไม่เป็นไร กูกินยาแล้ว”
“มึงอาบน้ำไหวไหม หรือจะให้กูเช็ดตัวให้ไหม”
“ไม่เป็นไร เดี๋ยวยาออกฤทธิ์ ก็คงดีขึ้น เดี๋ยวกูไปอาบน้ำก่อน มึงนอนตามสบายเลยนะ กูมีหมอนอยู่อีกใบ
ถ้าไงมึงนอนบนเตียงละกัน เด๋ียวกูไปนอนข้างล่างเอง เดียวมึงติดหวัดกู”
 “เฮ้ย ได้ไง มึงป่วย และมึงเป็นเจ้าของบ้าน มึงนอนบนเตียงละ เด๋ียวกูนอนบนพื้นเอง ไม่ต้องห่วงกูหรอก”
 ผมขี้เกียจเถียงมันละ เลยพยักหน้าขอบใจแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
อาบน้ำไป ผมก็มึนไป อยากอาเจียน แต่มันอาเจียนไม่ออก แย่จัง เวลาแบบนี้ ผมอยากมีใครซักคนอยู่เคียงข้าง
-------------------------------------------------------------------------
ลงให้ดึก พรุ่งนี้ยังไม่แน่ใจว่าจะลงได้ตอนไหน แต่จะมาให้เร็วที่สุดนะครับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 31 (70%)
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 05-11-2010 23:33:00

:L1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 31 (70%)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 05-11-2010 23:33:17

โต้งก็มีปัญหา แถมเพื่อนต่อยังไม่ปัญหามาให้พาเครียดอีก

เฮ้อ :เฮ้อ: ชีวิต

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 31 (70%)
เริ่มหัวข้อโดย: Wordslinger ที่ 06-11-2010 00:05:27

สรุปว่าไม่มีอะไรในกอไผ่

แต่ก็ดีที่ยังคนอยู่เป็นเพื่อนโต้ง

:กอด1: ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 31 (70%)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 06-11-2010 00:34:57

อ่า พี่เบิร์ดน่าจะมาปลอบใจโต้งหน่อยนะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 31 (70%)
เริ่มหัวข้อโดย: jokirito ที่ 06-11-2010 00:45:56

นั่นไง พี่ชายคนนั้นรังแกต่อจริงๆซะด้วย ต้องไปเคลียร์นะแบบนี้ หนีกลับมาตั้งหลักสินะหนูต่อ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 31 (70%)
เริ่มหัวข้อโดย: akera ที่ 06-11-2010 00:54:14

พี่เบริด์อยู่ไหน

ทำไมไม่มาหาโต้ง

อย่าบอกนะจะกลายเป็น
โต้ง-ต่อ!!!! -,,-

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 31 (70%)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 06-11-2010 16:46:34

โต้ง-ต่อ

หรืออะไร

ยังไง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 31 (70%)
เริ่มหัวข้อโดย: DREAM COME TRUE ที่ 06-11-2010 17:16:58

โอ๊ะ จบซีซัน 1 แล้วหรอครับ เดียวเข้าซีซัน 2แล้ว จะออกแนวท่องเที่ยวมากกว่าแล้วมั้ง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 31 (70%)
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 06-11-2010 17:41:47

อ้ะ..คนช้ำกะคนช้ำอยู่ด้วยกัน มันจะไม่ช้ำยกกำลังเหรอ
ใครหนอจะเป็นพระเอกมาดูแลโต้งกับต่อ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 31 (70%)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 06-11-2010 20:28:57

แต่มันคงเป็นไปไม่ได้ เบสไม่อยู่แล้ว และเค้าคงไม่มาหาผมอีก แค่คิด น้ำตามันก็พาลจะไหล
ในที่สุด ผมก็ทนไม่ไหว ปล่อยให้สายน้ำจากฝักบัว พัดพาน้ำตาผมไปด้วย
ผมพยายามร้องไห้แบบเก็บเสียง ไม่อยากให้ใครรู้ว่าผมอ่อนแอแค่ไหน
 หลังจากร้องให้จนพอใจแล้ว ผมก็ออกมาจากห้องน้ำ
พอเข้าไปในห้อง ต่อก็เข้ามาจับตัวผมวัดไข้
 “ตัวแกร้อนมาก กินยาแล้วใช่ปะ นอนเหอะ เดี๋ยวพรุ่งนี้กูพาไปหาหมอเอง”
“ขอบใจนะเว้ยต่อ” ผมซึ้งใจในน้ำใจเพื่อนจริงๆ
ทั้งๆ ที่เวลานี้ ต่อมันควรจะเครียดกับปัญหาของตัวเองแท้ๆ แต่มันดันต้องมาเป็นห่วงผม
“ไม่เป็นไรหรอก ดีแล้ว ให้กูดูแลมึงเหอะ กูจะได้เลิกคิดเรื่องไอ้พี่บอลบ้านั้นด้วย” ต่อดูเหมือนจะเข้าใจความคิดผม

หลังจากนั้น ผมก็เข้าสู่ห้วงนิทรา

คืนนั้นผมฝันมากมาย และส่วนมากเป็นฝันร้าย ผมรู้สึกร้อนๆหนาวๆ สับไปมา
ในที่สุด ผมก็สะดุ้งตื่น
“โต้งเป็นไรปะ” เสียงต่อถาม ต่อมันเฝ้าไข้ผมยังงั้นหรือ?

ผมหันไปมอง ต่อนอนอยู่ข้างๆ ผมบนเตียงนั่นเอง
ต่อคงจะอ่านสีหน้าผมออก เลยพูดมาว่า
“ตอนแรกเราก็ว่าจะนอนข้างล่างแล้วละ แต่นายทำท่าหนาว เราห่มผ้าให้แล้วก็ไม่หาย เลยขึ้นมานอนด้วย เผื่อนายเป็นอะไร เราจะได้รู้ตัวไง”
ท้ายประโยค ต่อพูดเสียงเบาลงจนแทบไม่ได้ยิน
 นี่ถ้าผมเข้าใจไม่ผิด ต่อมันนอนกอดผมงั้นหรือ?
อ้า...ขอบใจเพื่อนมาก มันคงกลัวผมหนาว
“....................พูดก็ได้ ไม่ต้องมองเราแบบนั้นหรอก เรายอมรับว่าเราเหงาวะโต้ง เลยขอนอนกอดแกหน่อย ถือว่าได้ประโยชน์ทั้งสองฝ่ายเว้ย แกก็หายหนาวด้วย” ต่อพูดแบบเอาเรื่อง แต่ผมดูออกว่ามันก็อายที่จะสารภาพว่านอนกอดผม
 “ฮ่าๆ ยังไม่ทันว่าไรเลย กินปูนร้อนทองปะวะ ขอบใจวะต่อ แต่เอ๊ะ กูจะขอบใจทำไม มึงก็ได้ประโยชน์นิหว่า ฮ่าๆ”
“เออ ถือว่าหายกัน กูขอยืมมึงนอนกอดหน่อยละกัน”
“เออ กูก็ด้วย ขอยืมตัวมึงวันนึงละกัน” ผมพูดแบบยิ้มๆ
จากนั้นผมก็โอบกอดต่อเข้านอน ต่อเองก็คงอยากขอยืมอกผม เพื่อใช้แก้คิดถึงพี่บอลของมัน เราสองคนนอนกอดกันไปจนหลับ ผมรู้สึกถึงกลิ่นหอมของตัวต่อ
 ผมเคยบอกแล้วนิ จริงๆ ต่อมันหล่อน่ารักมาก ผมเคยแอบชอบมันด้วยซ้ำตอนรู้จักกันใหม่ๆ เพราะความเป็นเพื่อนกัน ทำให้ผมเลิกคิดแบบนั้นกับมัน
 แต่พอได้มากอดร่างนุ่มๆ ของต่อแบบนี้แล้ว ทั้งรู้สึกแปลกๆ และรู้สึกดี
เวลานี้ ผมก็ต้องการอ้อมกอดจากใครซักคนเหมือนกัน
ผมเอาหน้าเข้าไปซุกในหัวต่อแบบที่ผมเคยทำกับเบสบ่อยๆ สูดดมกลิ่นหอมของยาสระผม แล้วผมก็หลับไปในท่านี้
 ...
คุณดรีมเข้ามาทักทายด้วยแฮะ ทั้งโต้งทั้งต่อน่าสงสาร โต้งนี้เจ้าชู้ในใจเยอะน่ะ แต่ยังควบคุมการกระทำได้อยู่

พรุ่งนี้ทั้งๆ ที่เป็นวันอาทิตย์ผมก็ยังต้องทำงาน อยากกลับไปเรียนหนังสือชะมัด รู้สึกสบายกว่ากันเยอะ ไม่เหนื่อยเหมือนทุกวันนี้

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 31 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: Wordslinger ที่ 06-11-2010 20:42:23

กรี๊ด ขอรีเควสเปลี่ยนคู่ด่วนค่ะ

อยากอ่าน โต้งกับต่อ อ่ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ฮ่า ฮ่า ล้อเล่นนะคะ

แต่ตอนนี้น่ารักดีจังค่ะ นายโต้งเหมือนลูกแมวตัวโตเลย ชอบอ้อน แล้วหวั่นไหวง๊ายง่าย แต่ก็มีเสน่ห์ล่ะนะ หล่อล่ำ กรี๊ดดด

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 31 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 06-11-2010 21:05:32

โต้ง ต่อ
โต้ง ต่อ
:sad4:

เอาคู่นี้

จะเอาๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 31 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 06-11-2010 21:11:36

จาเปลี่ยนคู่จริงเหรอ คนช้ำรักกับคนอกหัก

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 31 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: Ryuse ที่ 06-11-2010 21:47:30

ดีนะว่าหลับ ไม่งั้นละกัน หึหึหึ . . . ไม่อยากเดา
แต่ไม่แน่ ตื่นมาอาจจะเจอตัวเองนอนเปลือยอยู่แล้วเจอต่อเดินออกมาจากห้องน้ำกึ่งเปลือยเหมือนกัน 555 :haun5:
ตามใจ writer ดีกว่า มาเร็วๆนะคร้าบ xxx :give2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 32 (30%)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 07-11-2010 07:04:35

***** ตอนที่ 32 *****
เช้าวันรุ่งขึ้น เราสองคนเขินอายนิดหน่อย ที่เพื่อนกัน มานอนกอดกันแบบนี้
โดยเฉพาะฉากที่น่าอายที่สุด คงเป็นตอนที่รับรู้ว่า น้องชายของอีกฝ่ายก็แข็ง
เช้านี้ผมรู้สึกดีขึ้นกว่าเมื่อวานนิดนึง อย่างน้อยก็ไม่มึนหัวแล้ว แต่ผมยังคงตัวร้อนและหมดแรงอยู่
ต่อจัดแจงช่วยหาอะไรง่ายๆ ในบ้านให้ผมกิน ต่อเองก็ลูกคุณหนู ไม่เคยทำงานบ้านมาก่อน
จู่ๆ จะให้มาดูแลผม คงเป็นไปไม่ได้ ดังนั้นสิ่งที่พอทำได้ก็คือ มาม่าอีกแล้วนั่นเอง

จากนั้นมันก็ขับรถพาผมไปหาหมอ เราไปโรงพยาบาลที่ผมเคยพาเบสไป
แต่คราวนี้ผมกลับต้องเป็นคนป่วยซะเอง
คุณหมอซึ่งเป็นคนละคนกับคราวก่อน บอกผมว่า ผมเป็นไข้หวัด ให้พักผ่อนมากๆ หลังจากฉีดยาเข็มนึงแล้ว ผมก็กลับบ้านพร้อมกับต่อ
 ก่อนกลับ ผมบอกให้ต่อแวะโลตัสแถวนั้นก่อน เพื่อซื้อของกินเก็บเอาไว้ เราแวะทานข้าวเที่ยงกันด้วยก่อนกลับบ้าน
จากนั้นผมก็กลับมาพักผ่อนที่บ้าน ช่วงนี้ต่อมันก็พยายามดูแลผมเป็นอย่างดี ผมละซึ้งน้ำใจเพื่อนจริงๆ
ผมหลับไปจนถึงเย็นกว่าจะตื่น

ตื่นขึ้นมา ผมก็ไม่เห็นต่อ เดินออกมาดูหน้าบ้าน ก็เห็น ต่อนั่งเหม่อลอยอยู่ตรงระเบียงบ้าน
ผมเดินเข้าไปเทน้ำผลไม้ที่เพิ่งซื้อมา 2แก้ว จากนั้นก็เดินออกไปนั่งข้างๆ ต่อมัน  ผมยื่นแก้วน้ำให้ต่อ
“ตื่นแล้วหรอโต้ง”
“อึม”
“เป็นไงบ้าง ดีขึ้นบ้างไหม”
“ก็ดีขึ้น นายละ มานั่งทำอะไรตรงนี้”
“.........เราไม่รู้วะโต้ง ใจนึงก็คิดถึงพี่บอลเค้า อีกใจก็เกลียด ไม่อยากเจอหน้าเค้า”
 “เพราะรักเค้ามากอะดิ....มึงบอกเค้าไปยังว่ามึงกลัวอะไร มึงบอกเค้าปะ”
“เปล่า ไม่ได้พูด กูกลัว.....”
“อ้าว กูก็นึกว่ามึงพูดไปแล้วซะอีก ไม่พูดแล้วพี่เค้าจะรู้ไหมว่ามึงกลัวอะไร
ทำไมมีอะไรไม่พูดกันวะ เงียบไว้แล้วจะได้อะไร สุดท้าย มานั่งเสียใจเนี่ยนะ.........
เคยมีคนพูดกับกูไว้ว่า เสียใจที่ทำ ดีกว่าเสียใจที่ไม่ได้ทำ ....มึงจะเสียใจทีหลังไหมละ ถ้ามึงไม่ได้บอกเค้าว่า มึงคิดยังไง”

......ต่อนั่งเงียบ.............

“กูไปเป็นเพื่อนไหม ถ้ามึงไม่กล้า”
“แต่มึงไม่สบายอยู่นะ”
“เฮ้ย ...ดีขึ้นแล้ว หมอจับฉีดยา กูหายแล้ว แค่นี้เอง ไอ้โต้งไม่ถึงกับจะตายเพราะป่วยหรอก...”
“ขอบใจวะโต้ง กูขอคิดดูอีกที”
“ตามใจ มึงจะเอาไงก็แล้วแต่มึงนะ กูอยู่ข้างมึง” ว่าแล้วผมก็โอบบ่ามัน ต่อมันเลยถือโอกาส ซบหัวมันกับบ่าผม
----------------------------------------------------------------------------------------
มาแล้วครับ เอาแค่นี้ก่อนนะ ดึกๆ กลับจากทำงานแล้วจะค่อยมาต่อให้ (หรือถ้าแว่บระหว่างงานได้อาจลงให้นะครับ)

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 32 (30%)
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 07-11-2010 07:11:31

:3123:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 32 (30%)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 07-11-2010 08:07:42

โต้งดูแลต่อด้วยนะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 32 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 07-11-2010 19:27:45

พวกเราสองคนนั่งเงียบอยู่ตรงชานบ้านอยู่นาน จนท้องผมร้อง
“หิวแล้วหรอ เดี๋ยวเราไปทำอะไรให้กินไหม” ต่อถาม
“นายทำเป็นด้วยหรอ” ผมถามกลับ
“.......ถ้าทอดไข่เจียวง่ายๆ คงพอได้ละ” ต่อกลับมาแบบเขินๆ บางมุม ต่อมันก็โคตรน่ารักเลยเว้ย
“เออ เราทำเองเหอะ นายคอยช่วยข้างๆละกัน”
จากนั้นเราสองคนก็ช่วยกันทำอาหารออกมากิน ผมฝืดคอกินไม่ลงจึงหุงข้าวต้มให้ตัวเอง
ส่วนของต่อเป็นข้าวสวยธรรมดา จากนั้นผมก็ผัดผักรวมมิตรง่ายๆ กับไข่เจียว แล้วก็ต้มจับฉ่ายหม้อใหญ่
กะไว้กินหลายวันจะได้ไม่ต้องเหนื่อยบ่อยๆ
ผมกลัวต่อมันจะเบื่อกับข้าวคนป่วย เลยทำผัดกะเพราให้มันอีกจานนึง
 เราสองคนนั่งกินไปคุยกันไปหลายเรื่อง ผมให้ต่อเล่าเรื่องมันกับพี่บอลให้ผมฟัง

ดูท่า ทั้งสองคนเจออะไรด้วยกันมามาก กว่าจะมาถึงจุดนี้
ทำให้ผูกพันธ์กันมาก
 ขณะที่ต่อเล่าเรื่องพี่บอล สีหน้าต่อจะดูดีมาก มีทั้งความรู้สึกโหยหา คิดถึง และความสุขเจือปน
“นายรู้ปะ เวลานายพูดถึงพี่บอล นายจะทำหน้าแบบคิดถึงสุดๆ เลยละ นายจะหนีทำไม
หนีอะไรหนีได้ หนีใจตัวเองไม่พ้นหรอก นายรักเค้า นายก็บอกไปซิว่านายต้องการอะไร นายต้องการให้เค้าอยู่กับนาย”
 พอผมพูดจบ ต่อก็ทำสีหน้าเหม่อลอย มันไม่ได้ตอบโต้อะไรผมอีก แต่ก้มลงไปทานข้าวต่อเงียบๆ
ผมก็ไม่พูดอะไรมากอีก เพราะผมเองก็ไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญในความรัก
จะว่าไป ผมเป็นคนที่พลาดในสนามรักมาแล้วด้วยซ้ำ จะไปเตือนใครเค้าได้ละ ในเมื่อตัวเองยังเอาตัวไม่รอดเลย
 
หลังจากเก็บทานข้าวกันเสร็จ ต่อก็อาสาล้างจานให้ผมเอง มันบอกให้ผมไปพัก
แต่ผมนอนมาเยอะละ ตอนนี้นอนไม่หลับ จึงยืนช่วยมันอยู่ข้างๆ
หลังจากจัดการกับโต๊ะอาหารเสร็จ ต่อก็ให้ผมไปอาบน้ำก่อน
“ไม่อาบไม่ได้หรอ” ผมแกล้งพูด
“งั้นจะให้เราเช็ดตัวให้หรือไง” ต่อแกล้งถาม
“เอาดิๆ ต่อมาเช็ดตัวให้หน่อยดิ นะๆๆ” ผมแกล้งทำท่าอ้อนมัน ทำหน้าทำตาแบ้วๆ ใส่ต่อ
“ไอ้บ้า ฮ่าๆๆ” ต่ออดขำไม่ได้ พอเห็นต่อขำ ผมก็พอใจแล้วละ ไม่แหย่มันอีก ยิ้มให้มันทีนึง แล้วก็ไปหยิบผ้าเช็ดตัวเดินไปห้องน้ำ
ใช่แล้วละ ผมจงใจยั่วให้มันหัวเราะเฉยๆ ไม่ได้อยากให้ต่อมันจับผมเช็ดตัวหรอก......แต่เอ้ ก็ดีเหมือนกันน๊ะถ้าต่อทำให้จริงๆ ฮ่าๆๆ
 พอผมเดินออกมาจากห้องน้ำ ก็เห็นต่อนั่งเหม่อมองโทรศัพท์มือถือในมือ
“ถ้าอยากโทรไปหาก็โทรซิ”
“ไม่เอาหรอก....เฮ้อ...บ้าจริงๆ รู้ว่าเราปิดมือถือ ยังพยายามโทรมาอีก ตั้ง 200 กว่ามิสคอล ว่างนักหรือไง “
“นั่นไง แสดงว่าพี่เค้ามีความตั้งใจอยากจะคุยกับต่อนะ พี่เค้าอยากเคลียร์ แล้วทำไมต่อต้องวิ่งหนีด้วยละ
ไปพูดกันให้จบๆ ดีกว่า ถ้าต่ออยากเลิก ก็พูดไปเลย ทำให้มันเคลียร์ซะ แค่กๆๆๆ” ผมอดไอไม่ได้เพราะพูดมากเกินไป
“คนป่วยก็ไปนอนซะ ไม่ต้องสนเรื่องเราหรอก”
“ไม่สนได้ไง นายเป็นเพื่อนรักเรานะ และนายกำลังทำเรื่องโง่ๆ พูดซะตอนที่ยังพูดได้ ก่อนที่จะสายไป”
“เราจะเล่าเรื่องของเราให้ฟังนะต่อ.....มานั่งนี่ซิ” ผมชวนต่อมานั่งข้างๆ

จากนั้นผมก็เล่าเรื่องของผมกับเบสให้ต่อฟัง ผมพลาดไปเอง ที่ไม่พูดความในใจตั้งแต่ตอนที่ผมยังพูดได้
ตั้งแต่ตอนที่เรายังรู้สึกดีต่อกัน กว่าผมจะได้คิด มันก็ช้าไปแล้ว
“ไม่ใช่ว่า เราจะบอกว่า ถ้าเราบอกรักเบสตั้งแต่ก่อนจะมีปัญหา แล้วเบสจะมารักเรา
แต่ตอนนั้น เรายังมีความรู้สึกดีๆ ต่อกันอยู่ ถ้าเราพูดไปตอนนั้น อย่างน้อย ถ้าจะจากกัน ก็น่าจะจากกันด้วยดี”
 “เราไม่รู้เลยว่านายเจอเรื่องแบบนี้มา ขอโทษนะโต้ง นายคงกำลังเครียด ยังต้องมารับฟังปัญหาของเราอีก เราขอโทษ”
ต่อพูดด้วยน้ำเสียงแสดงความเสียใจ
 แปลกนะ พอผมได้ระบายให้เพื่อนรักได้ฟังแล้ว ผมโล่งใจอย่างบอกไม่ถูก ความอึดอัดในอก เบาบางลงอย่างมาก
อย่างนี้เองที่เค้ามักพูดกันเสมอๆ ว่า มีอะไรให้พูดออกมา อย่าเก็บไว้คนเดียว
พอมีคนช่วยแชร์ความเจ็บปวดแล้ว เราก็จะแข็งแรงขึ้นมาได้
“นายไม่ต้องคิดมากหรอกต่อ เพื่อนกัน เว้ย เรื่องของนายก็เรื่องของเราเหมือนกัน” ผมตอบต่อไป
บางคนอาจจะเคยสังเกตหรือเปล่า ผมพูดกับเพื่อนทั้งกูมึง หรือนายกับเรา มันแล้วแต่สถานการณ์นะ เวลาแบบนี้ จะให้เรียกมึงกูก็ดูไม่เข้ากันเท่าไร
“เห้อ....ที่ไหนมีรัก ที่นั่นมีทุกข์เนอะโต้ง” ต่อถอนหายใจกล่าว

ผมดึงต่อมานั่งข้างๆ ให้หัวมันพิงกับบ่าผม
ผมโอบบ่าต่อแล้วเอามือลูบหัวต่อเบาๆ
“แต่...ก็เพราะรักนั่นละ ทำให้คนเราเติบโตขึ้น ตอนนี้ เราว่า เราเริ่มเข้าใจความหมายของรักบ้างแล้วละ”
 “รักไม่ใช่การครอบครองเพียงอย่างเดียว เราต้องมีการให้ และการรับ ..........
.......พี่เบิร์ดเค้าให้เรา ให้กำลังใจที่จะดำเนินชีวิตต่อ เราเมื่อได้รับแล้ว ก็ต้องถ่ายทอดต่อไปให้นายไงต่อ
ส่วนเบส เราให้ความรักไปแล้ว เค้าจะรับหรือเปล่า หรือเค้าจะให้อะไรเราตอบแทนไหม เราก็ไม่สนละ การให้มันมีความสุขแบบนี้นิเอง”

ต่อเงียบไป เราสองคนนั่งอยู่ในความเงียบอยู่นาน ต่างคนต่างก็คิดเรื่องของตัวเอง
วันนี้จะทำยังไงกันดี แล้วพรุ่งนี้ละ ควรทำยังไงต่อไป พวกผมไม่ทราบหรอก
แต่ก็เพราะแบบนี้ละ ชีวิตถึงได้มีสเน่ห์น่าหลงไหล เพราะเราไม่รู้อนาคตนั่นเอง
 ต้องขอบคุณต่อจริงๆ การที่ได้เข้ามายุ่งกับชีวิตต่อ ทำให้ผมได้คิดอะไรหลายอย่าง
จิตใจผมดีขึ้น ถึงแม้จะเจ็บอยู่บ้างลึกๆ แต่โดยรวม ผมก็เข้มแข็งขึ้น
“แค่กๆๆ “
“เราลืมไปเลย โต้งนายยังไม่หายนิ ไปนอนพักเหอะ”
“เรายังไม่ง่วงหรอก นอนมาทั้งวันแล้ว แค่กๆ “
“นี่กินยาแล้วใช่ไหม อย่าลืมเด็ดขาดเลยนะ”
“จ๊ะๆ เข้าใจแล้วๆ “ นี่ถ้าคนพูดประโยคนี้เป็นคนที่ผมหลงรักก็คงดีเนอะ ถ้าเค้าจะมาสนใจ และดูแลผมแบบนี้ ผมคงหายป่วยไวแน่ๆ
“พรุ่งนี้นัดเจอพี่บอลเค้าเหอะ คุยกันให้เคลียร์ จะเลิกหรือจะคบต่อ” ผมหันไปพูดกับต่อ

ต่อเงียบ เม้มปากแน่น.....
“.........ก็ได้ ขอบใจนะโต้ง เราจะทำตามที่นายพูด”
“ให้เราไปเป็นเพื่อนไหม”
“ไม่ต้องหรอก นายให้กำลังใจ ให้ความกล้ากับเราแล้ว เชื่อใจเราซิ เราต้องผ่านมันไปให้ได้”
“อึม ตามใจ เราเชื่อนายต่อ” ผมหันไปยิ้มให้ต่อ
 จากนั้นเราสองคนก็คุยกันเรื่อยเปื่อย ต่อเล่าเรื่องอดีตหลายเรื่องให้ผมฟัง มีบางเรื่องที่เพื่อนสนิทอย่างผมก็ไม่เคยรู้
มาวันนี้เราสองคนได้เปิดใจกันมากขึ้นกว่าแต่ก่อน สมกับที่เป็นเพื่อนรัก
 พอคุยได้ซักพัก ต่อก็ไล่ผมไปนอน ต่อให้เหตุผลว่า คนป่วยต้องพักเยอะๆ จะได้หายไวๆ
และแน่นอนว่า คืนนั้น ผมก็นอนกอดกับต่อเหมือนเช่นเคย ทั้งๆ ที่ผมไล่ต่อไปละ กลัวมันติดหวัด แต่มันก็บอกไม่กลัว

เฮ้อ.......แต่ก็ต้องขอบใจมันนะ ที่ช่วยทำให้หัวใจที่อ้างว้างของผม ไม่เงียบเหงาจนเกินไป
และผมก็หลับไปในตอนไหนก็ไม่รู้ได้................................................
.....................................................................................

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 32 (100%)-7/11
เริ่มหัวข้อโดย: jokirito ที่ 07-11-2010 19:36:58

หนูต่อสู้ๆ เค้าจ้ะ ตัดสินใจให้เด็ดขาดจะรักหรือจะเลิก อย่าโลเลแบบหนูเบสนะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 32 (100%)-7/11
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 07-11-2010 20:05:06

สู้ต่อไปโต้ง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 32 (100%)-7/11
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 07-11-2010 20:58:06

ต่อ
จะได้ลงเอยกับโต้งมั๊ยน้า
:z1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 32 (100%)-7/11
เริ่มหัวข้อโดย: Wordslinger ที่ 07-11-2010 21:22:20

ทำไมไม่เป็นน้องต่อคะ? ทำคนที่คู่กับโต้งไม่ใช่ต่อคะ? :serius2:

เค้าอยู่ด้วยกันแล้วน่ารักดีอ่ะ เริ่มหมั่นไส้เบสจริงจัง อะไรยะ ไปอยู่ไหนก๊านนนนส์

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 32 (100%)-7/11
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 07-11-2010 21:45:42

อย่าเผลอใจละกันนายโต้ง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 32 (100%)-7/11
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 07-11-2010 21:46:46

ความรักจากเพื่อนนี่ดีจัง

เคียงข้างตลอดเวลา ยืนยาวกว่า

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 32 (100%)-7/11
เริ่มหัวข้อโดย: talentcs ที่ 08-11-2010 00:12:34

โต้ง นายเป็นคนดีจังเนอะ
ถ้าทุกคนเป็นเหมือนโต้ง ก็คงดี
:กอด1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 32 (100%)-7/11
เริ่มหัวข้อโดย: DexTunG ที่ 08-11-2010 05:49:51

:เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 32 (100%)-7/11
เริ่มหัวข้อโดย: gnetophyta ที่ 08-11-2010 20:19:48

ว่าแล้วเชียว ..... เฮ้อ เศร้าเนอะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 33 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 08-11-2010 20:53:28

***** ตอนที่ 33 *****
 เช้าวันนี้ ต่อตื่นมาก่อนผม และเซอร์ไพรซ์ผมด้วยการทำไข่เจียวกับข้าวต้มรอผม
มันบอกว่า มันโทรไปถามแม่บ้านที่บ้านมันมา ถึงวิธีต้มข้าวต้ม  ต่อยังเปิดผักดองกระป๋องให้ผมอีก
ผมถามมันว่ามันจะกินได้หรอ กับข้าวคนป่วยแบบนี้ มันก็บอกว่ามันกินได้
หลังอาหารเช้า ต่อบอกว่า จะออกไปเจอพี่บอล เพื่อเคลียร์ปัญหาซะให้จบ
แต่ก่อนไปมันก็ยังมีใจห่วงเรื่องอาหารกลางวันของผม
ผมเลยบอกมันไปว่าไม่ต้องห่วง
เพราะถึงผมจะป่วย แต่ผมก็ยังทำอะไรได้หลายอย่าง
ให้มันไปเหอะ ไม่ต้องห่วงผม

ผมยืนส่งต่อขับรถออกไปจากบ้านในตอน 10 โมง
ต่อโทรไปนัดพี่บอลเจอกันที่คอนโดพี่บอล
หวังว่า ทุกอย่างจะราบรื่นนะ ผมอธิษฐานในใจ
หลังจากนั้นผมก็หันมาดูแลบ้าน
บ้านที่ตอนนี้ค่อนข้างรก และสกปรก
ผมหาไม้กวาด ไม้ถูพื้นมาทำความสะอาดบ้าน เอาเสื้อผ้าไปใส่เครื่องซักผ้า กว่าจะเสร็จทุกอย่าง ก็ปาไปบ่ายโมง
ตอนนี้ผมหิวมาก เลยจัดแจงหาอะไรง่ายๆ กิน ผมยังมีข้าวต้มที่ต่อต้มไว้ให้ กับจับฉ่ายหม้อใหญ่ที่เหลือจากเมื่อวาน
ผมเจียวไข่อีกจานนึง เป็นอันจบ เมนูง่ายๆ ของผมวันนี้
หลังทานข้าว ผมก็เอาผ้าที่ซักเสร็จไปตาก...
เฮ้อ...วันนี้ทำไมมันช่างเงียบเหงาแบบนี้ ชีวิตผมสมัยก่อน ผ่านไปได้ไงน่ะ ผมทำอะไรบ้างในเวลาแบบนี้ ทำไมจู่ๆผมก็จำไม่ได้
ที่ผมจำได้ มีแต่วันคืนที่ผ่านไปด้วยกันกับเบส เวลาแบบนี้เค้าต้องเข้ามาช่วยผมตากผ้าซิ
เค้าต้องเข้ามาบอกว่า คนป่วยให้ไปพัก เด๋ียวเค้าจะทำแทนเอง
พออยู่คนเดียว ผมก็กลับมาเศร้าซึมอีก ผมรู้สึกเหงา มันอ้างว้างอย่างบอกไม่ถูก

เฮ้อ...ผมควรต้องรีบตัดใจแล้วกลับไปมีชีวิตแบบปกติได้แล้ว
 หลังตากผ้าเสร็จ ผมรู้สึกเพลีย จึงกลับเข้าไปนอนอีกรอบ
ผมฝันถึงเบสด้วยละ แต่ผมจำไม่ได้หรอกว่าฝันอะไร
จะมีซักกี่คนที่จำได้ว่า เมื่อครู่ฝันอะไรไปบ้าง
อาจจะมีคนทำได้ แต่ผมคนนึงละ ที่จำไม่ได้
รู้แต่ว่าในฝัน ผมรู้สึกดีมาก เบสดีกับผม และผมมีความสุขมาก
 ไม่ได้เจอกันอีกในชีวิตจริง แต่เบสก็มาหาผมถึงในฝัน คนดีของผม...............
 ผมตื่นมาพร้อมกับคราบน้ำตา ผมร้องให้งั้นหรือ....ผมฝันว่าอะไรกันนะ ผมอยากรู้จัง

“ตื่นแล้วหรอโต้ง” เสียงต่อดังขึ้นข้างๆ ผมรีบเช็ดปาดน้ำตาออก แล้วหันไป
ก็เห็นต่อ นั่งอ่านหนังสืออยู่บนเก้าอี้ข้างๆเตียง
“อ้าว กลับมาตอนไหน ไม่ปลุกกันเลย”
“เห็นนายนอนอยู่เลยไม่อยากกวน ..............นี่ก็6โมงเย็นกว่าแล้ว หิวไหมโต้ง” ต่อถาม
“อืม...นิดหน่อย นายกลับมาตั้งแต่กี่โมงละ เป็นไงบ้าง”
ต่อมีสีหน้าที่เรียบเฉยมากจนเดาความคิดไม่ได้
“ก็กลับมาตั้งแต่5โมงครึ่งละ เห็นห้องนายเปิดแอร์ เราเลยเข้ามาอ่านหนังสือในนี้“
“แล้วไปคุยมาเป็นไงบ้างละ”

“อืม เคลียร์แล้วละ......ทุกอย่าง มันจบลงแล้วละโต้ง” สีหน้าต่อเฉยชาจนน่ากลัว ต่อกำลังเก็บกดความรู้สึกงั้นหรือ?
“หมายความว่าไง จบลงแล้วนะต่อ”
“ก็หมายความว่า เราตั้งใจให้มันจบลงไง พี่บอลเค้าต้องกลับไปเรียนต่อให้จบ เราไม่อยากรอเค้าแบบเมื่อก่อนอีกแล้ว เราเลยขอเลิก ตลกดีนะ เรากลับมาคบกันได้ไม่ถึง 2 อาทิตย์เลย ฮ่าๆ
เรา......เรา............เรา ไม่........ฮึก ฮึก ฮื่อ”
หลังจากนั้นต่อก็ร้องให้ออกมาอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย เค้าร้องให้ใหญ่เลย ผมที่เพิ่งตื่นมาก็งงๆ แต่ก็รีบเข้าไปปลอบ
ผมดึงต่อให้มานั่งบนเตียง ต่อเอาหน้าเข้ามาซบกับอกผมแล้วร้องให้ ผมได้แต่ลูบคลำหัวต่ออย่างอ่อนโยน
ต่อร้องให้อยู่นานมาก เค้าคงอัดอั้นตันใจมาก ผมปล่อยให้ต่อร้องให้ให้พอใจก่อน มันจะดีกับตัวต่อเองด้วย
ซักพัก ต่อก็สงบลง
“ฮึก ฮึก....ขะ ..ขอบใจนะ ฮึก โต้ง ฮึก“ ต่อยังคงสะอื้นอยู่
“ร้องมาให้พอใจเหอะ เดี๋ยวอกกว้างๆ ของเราจะรองรับน้ำตานายให้หมดเลย ฮ่าๆ” ผมแกล้งพูดขำๆ
ต่อหันมามองหน้าผม ผมมองต่อกลับ
“โต้งใจดีนะ เป็นคนดีมากๆ ด้วย ทำไมเบสถึงได้โง่แบบนี้นะ ถ้าเรามีคนดีๆ แบบโต้งมารัก
เราต้องรักคนนั้นตอบแน่ๆ เบสนะโง่มากที่เลือกจะแคร์สังคม แคร์คนรอบข้างมากกว่าใจตัวเอง”
ผมนิ่งไป คำพูดของต่อไม่ได้ช่วยทำให้ผมรู้สึกดีหรอกนะ
“เค้าก็มีเหตุผลของเค้า เราก็มีเหตุผลของเรา เอาไปรวมกันไม่ได้หรอก  เบสเค้ารักพ่อเค้ามาก เค้าคงแคร์พ่อเค้าจริงๆ ละ” ผมแก้ตัวแทนเบส
“เฮ้อ.....”ต่อถอนหายใจ
“นายยังเล่าไม่จบเลย ตอนนี้สงบพอจะคุยหรือยัง” ผมเปลี่ยนเรื่องไปทางเรื่องต่อแทน
“คือว่า...” หลังจากนั้น ต่อก็เล่าให้ผมฟังว่า
เค้าไปพบพี่บอลที่คอนโด พี่บอลอยู่ในสภาพอดนอน เพราะพยายามตามหาต่อ นั่นทำให้ต่อแอบสงสารพี่เค้านิดหน่อย
ต่อพยายามคุยกับพี่บอลด้วยเหตผล ต่อบอกไปว่า พี่บอลต้องกลับไปเรียนต่ออีก เลยไม่อยากให้มีภาระ สัญญาอะไรกับต่ออีก
อยากให้เค้ากลับไปอย่างอิสระ ไปเรียนต่อให้จบ ดังนั้น ต่อเค้าขอเลิกกับพี่บอล
ตอนแรกพี่บอลจะไม่ยอม เค้าบอกจะไม่อยากเสียใจเหมือนเมื่อก่อนแล้ว
เค้าขอโทษ ที่สมัยก่อน เค้าสัญญาว่าจะกลับมาหาต่อ เค้าก็ไม่ทำ
เค้ายอมรับ เค้ามัวแต่หลงระเริงกับเมืองนอก จนลืมต่อ แต่ลึกๆ ในใจเค้ายังรักต่ออยู่
การได้กลับมาเจอต่อ ทำให้เค้ารู้ใจตัวเองว่า เค้ายังรักต่อมากแค่ไหน
เค้าไม่อยากทำผิดกับต่ออีก และไม่อยากทำผิดกับหัวใจของตัวเองด้วย
แต่ต่อก็พยายามปลอบและให้เหตุผลอย่างใจเย็น เค้าบอกว่า ถ้าพี่บอลรักเค้า ก็ควรให้อิสระต่อ
ไม่ควรผูกมัดต่อเอาไว้กับอนาคตที่ไม่แน่นอน ซึ่งเหตุผลนี้ทำให้พี่บอลยอมเข้าใจ
เค้าบอกว่า เค้าสัญญา เมื่อไรที่เรียนจบ เค้าจะกลับมาจีบต่ออีก เค้าจะกลับมาขอต่อให้รับเค้าเป็นแฟนอีกแน่นอน
ซึ่งต่อก็บอกไปว่าไม่รับปาก ถ้าตอนนั้นต่อมีแฟนไปแล้วก็ช่วยไม่ได้นะ ซึ่งนั่นค่อนข้างทำให้พี่บอลหัวเสีย

หลังจากนั้น ทั้งสองก็มีเซ็กส์สั่งลากัน ซึ่งตอนเล่า ต่อทำท่าเขินอายน่าดู ใบหน้าขาวใสของต่อแดงจัด ดูน่ารักมาก
จนผมอดใจไม่ไหว ก้มลงไปหอมแก้มต่อทีนึง
“เห้ย โต้ง ทำบ้าไรวะ” ต่อที่เขินจัด ทำท่าโวยวาย
“เก่งมากเพื่อน นายทำดี เราก็ต้องให้รางวัลนะซิ หึหึหึ” ผมยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 33 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 08-11-2010 21:10:09

เดี๋ยวพี่บอลมาเห็นหรอก

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 33 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 08-11-2010 21:25:00

โต้งยังลืมเบสไม่ได้ แต่ก็ดีใจที่โต้งเข้มแข็งขึ้น และคิดว่าภูมิต้านทานในใจโต้งต้องมีมากขึ้น
ซึ่งจะเป็นการดี เพราะเหตุการณ์ใดๆที่เกี่ยวกับเบส ไม่ว่าจะในอดีต ปัจจุบัน จะทำให้โต้งเจ็บน้อยลง
ตอนนี้จึงอยากรู้ต่อไปว่า เบสจะเป็นไงจะรู้สึกอะไรกับโต้งไหม ถ้าไม่ก็จบกันไปเลย
แล้วขอเป็นพี่เบิร์ดล่ะกันมาดูโต้งน่ะ เพราะดูพี่แกรักโต้งจริง และเป็นคนดี แถมเป็นผู้ใหญ่ที่เข้าใจโต้ง เข้าใจโลกด้วย
ความรักความเข้าใจของพี่เบิร์ดคงเยียวยาโต้ง และช่วยให้โต้งหลุดพ้นจากความเจ็บปวดได้
ส่วนต่อน่ะ ให้เป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน เข้าใจกัน มีอะไรช่วยเหลือกันดีกว่าไหม

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 33 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 08-11-2010 21:26:11

อ้า่วโต้ง เจ้าชู้หลบในเรอะ

แต่ไม่เอาคู่โต้ง ต่อนะ เป็นเพื่อนที่รักกันอย่างนี้จะดูดีที่สุด

คำว่าเพื่อน ยังไงมันก็ตัดกันไม่ขาดหรอกจริงๆ นะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 33 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 08-11-2010 21:55:53

ต่ิอ
ไปลั้นลาส่งท้ายกันมาด้วย
:haun4:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 33 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: Wordslinger ที่ 08-11-2010 21:57:57

โต้งแอบตอดเล็กตอดน้อยนะเนี่ย ไม่ดีๆลูก เดี๋ยวก็ได้กลายเป็นเพื่อนกูรักมึงว่ะ :z2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 33 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: gnetophyta ที่ 08-11-2010 22:04:11

อิจฉาจัง ..... อยากมีคนดูแลบ้างอ่ะ -^-

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 33 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 09-11-2010 06:31:52

วันนี้เย็นๆ จะรีบเอามาลงให้นะครับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 33 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: Wordslinger ที่ 09-11-2010 07:37:48

เข้ามารอค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 33 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: jokirito ที่ 09-11-2010 11:45:00

o13 เจ๋งมากจ้าต่อ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 33 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 09-11-2010 19:56:37

หลังจากนั้น ต่อก็โวยวายใหญ่ บ่นโน่นบ่นนี่
“แล้วนี่ ทำไมพี่บอลยอมตัดใจปล่อยนายกลับมานี่ละ น่าจะอยู่ด้วยกันอีกหน่อย”
“.......เค้าก็ขอให้เราอยู่กับเค้า จนกว่าเค้าจะบินไปวันพุธนี้ละ.....แต่เราห่วงนายมากกว่า เลยกลับมา”
“เฮ้ยๆ ไม่ต้องๆ กลับไปหาพี่เค้าเลย กลับไปอยู่กับหัวใจของนายซะ นายจะมาเสียเวลาอยู่กับเราทำไม ไม่ต้องห่วง เราอยู่ได้ นี่...เห็นไหม ไข้ลดลงแล้ว” ผมเอามือต่อมาจับหน้าผากผมดู
“แต่ว่า นาย...หายดีแน่นะ” ต่อถามผมอย่างลังเล
“หายแล้ว เชื่อเราซิ กลับไปเหอะ ใช้เวลาที่เหลืออยู่ให้คุ้ม....
นายกลับไปเหอะ....ถ้าไม่กลับ เราอาจอดใจไม่ได้ปล้ำแกนะเว้ย ยิ่งขาวๆ ตี๋ๆ หุ่นดี สเป็กเราเลย หึหึหึ” ผมแกล้งขู่ต่อด้วยน้ำเสียงหื่นๆ
 “ไอ้บ้า ...มีมือมีตีนเว้ย กล้าเข้ามาหรอ ป่วยๆ แบบนี้ เจอต่อยเละแน่”
ต่อทำท่าแมนขึงขังใส่ผม หึหึหึ ตอนนี้กลับแลดูน่าขำมากกว่าน่ากลัว
“ไปเหอะ ตอนนี้ยังทัน“ ผมเอามือตบสะโพกต่อทีนึง
“เออ ไปก็ได้ ไล่อยู่นั่นละ” ต่อแกล้งโวย แต่ใบหน้ากลับยิ้มแย้ม มันก็คงอยากอยู่กับพี่บอลละ
แต่ด้วยความห่วงเพื่อนเลยกลับมา มันเป็นคนดีจริงๆ ห่วงเพื่อนมากกว่าความสุขของตัวเอง
“เออๆ ไปซะ แล้วคืนนี้อย่าหักโหมละ เด๋ียวไปเรียนพรุ่งนี้ไม่ไหว ฮ่าๆๆ”
“ไอ้บ้า ..” ต่อเขินหน้าแดงอีกแล้ว
หลังจากนั้น ต่อก็ช่วยผมอุ่นข้าวต้ม กับกับข้าวอีกนิดหน่อย ก่อนจะขับรถออกไป
ผมใช้สายตาส่งเพื่อนจากหน้าบ้าน ..............ไปอีกคนละ จากนี้ไป ผมก็ต้องอยู่คนเดียวอีกแล้วซินะ........

ผมหันหลังเดินกลับเข้าบ้าน ไปกินข้าวต้มของผมคนเดียว เงียบๆ.........................
บ้านนี้ สงสัยจะใหญ่เกินกว่าที่ผมจะอยู่ได้ละ..........บ้านหลังใหญ่ขนาดนี้ มีผมคนเดียว มันเหงาเกินไปวะ.......
 หลังมื้ออาหาร ผมก็เก็บกวาดจานชาม อาบน้ำอาบท่า จากนั้นก็มานั่งคนเดียวบนโซฟา
 เวลานี้ผมว่างเหลือเกิน เมื่อกลางวันนอนไปเยอะ ผมไม่ง่วงเลย บ้านก็ไม่มีคนอยู่
ผมไม่เห็นพี่เอกตั้งแต่วันศุกร์ละ สงสัยไปหาแฟน ยุ่งกับเรื่องซื้อบ้าน
 เบสก็กลับไปอยู่บ้าน และเลิกยุ่งกับผมแล้ว
 ต่อก็ไปอยู่กับพี่บอล...
ผมเหงาจัง..................

ทำไม ผมไม่เคยรู้เลยว่า การอยู่คนเดียวมันเหงาแบบนี้
เมื่อก่อน ผมยังมีงานพิเศษให้ทำ ยุ่งจนลืมความเหงา
วันนี้ผมก็ดันลาป่วยไว้ เลยว่าง
“เฮ้อ...ใกล้สอบแล้ว เอาเวลาไปอ่านหนังสือดีกว่า เลิกคิดฟุ้งซ่านได้แล้วเรา...”
ถึงจะพูดแบบนี้ น้ำตาผมดันไหลออกมา ผมไม่ได้ร้องให้สะอึกสะอื้น แต่ไม่รู้ทำไม น้ำตาเจ้ากรรม ดันพาลมาไหลเอา
สมองผมโล่งว่างเปล่า.....
อดีตดีๆ ที่ผ่านมาในช่วง 2-3อาทิตย์นี้ ผุดขึ้นมาในหัว

ผมนึกถึงทุกเช้าที่ต้องตื่นมาทำผมให้เบส

ผมนึกถึงเรือนร่างนุ่มนิ่มที่เคยกอด

ผมนึกถึงจูบแรกที่เราจูบกัน

รอยยิ้มของคนน่ารักที่พูดคุยกับผมในเวลาค่ำคืนแบบนี้

ยิ่งคิด น้ำตาผมก็ยิ่งไหล......
ผมไม่อยากอยู่คนเดียวในเวลาแบบนี้อีกแล้ว

นอนดีกว่า

ผมลุกขึ้นไปทั้งๆที่น้ำตายังไหล เดินกลับเข้าห้องไปนอน
ผมสัญญาพรุ่งนี้ผมจะกลับมาสดใสแข็งแรงอีกครั้ง
ผมจะเลิกอ่อนแอ
แต่คืนนี้ ผมขอร้องให้ให้พอใจก่อนนะครับ
 ...................................................................................
โต้งมาเรียกคะแนนความสงสารจากเพื่อนแล้วฮับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 33 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 09-11-2010 20:09:28

อยากให้โต้งผ่านไปให้ได้ และสะบัดบ๊อบใส่เบส

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 33 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: talentcs ที่ 09-11-2010 21:04:31

สู้โว้ย โต้ง
o7

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 33 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 09-11-2010 21:52:38

สู้เค้าโต้ง
o13

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 33 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: Wordslinger ที่ 09-11-2010 22:24:36

หนูโต้งลูกแม่ :sad4:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 33 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 09-11-2010 22:31:28

หวังว่าตื่นมา โต้งจะเป็นคนใหม่นะ

คนที่แค่ "เคยรักเบส" เท่านั้น

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 33 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: jokirito ที่ 09-11-2010 22:32:45

หนูโต้งซดมาม่าจนลงพุงแย้ววว

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 33 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: sirinapa inkhong ที่ 10-11-2010 17:34:59

ร้องให้หลายรอบแล้วอ่ะ รอว่าเมื่อไหร่เบสจะมาหาโต้งซักที
เมื่อไหร่เบสจะรู้ใจตัวเองซักที

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 33 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 10-11-2010 22:42:42

จากนี้ไปจะเข้าโหมดเตรียมเดินทางไปต่างประเทศนะครับ
ฉากโรแมนติกๆ รอทุกท่านอยู่
สถานที่ที่จะกล่าวในเรื่องนี้ต่อไปนี้
ผู้เขียนอ้างอิงจากสถานที่จริงทั้งหมด
อาจจะมีบางที่ที่ดัดแปลงหน่อย เช่นในเรื่องที่พัก ผมมีการผสมที่พักสองที่เป็นที่พักในเรื่อง
ขอให้สนุกกับตอนต่อไปครับ
 ***** ตอนที่ 34 *****
แม้ชีวิตคนเราจะมีพายุฝน ผ่านเข้ามาหลายครั้ง  หรือจะกี่ครั้งก็ตามแต่
หลังพายุ ท้องฟ้าก็ต้องกลับมาสดใสเหมือนเดิมทุกครั้ง

หลังจากวันที่ผมป่วย ป่วยทั้งกายและใจ ผมก็ค่อยๆ ฟื้นฟูกลับมาปกติ
ผมกลับมาใช้ชีวิตตามปกติ เรียน แล้วก็ทำงานพิเศษ
ผมเลิกคิดถึงเบส ถึงในบางทีผมจะอดคิดถึงเค้าบ้างไม่ได้
เราบังเอิญเจอกันบ้างในมหาลัย แต่ผมก็แกล้งทำเป็นมองไม่เห็นซะ
เบสเองก็เหมือนกัน บางทีเค้าก็แกล้งทำเป็นไม่เห็ํนผม มีบ้างบางครั้งที่เค้าทำท่าเหมือนจะทักทายผม แต่ผมก็มักเดินหนีไปก่อนเสมอ
ผมรู้มาจากหญิงทีหลัง เบสกลับไปสนิทสนมกับหนิงอีกรอบ จนข่าวลือเรื่องเป็นเกย์ของเบสหายไป ที่เกิดขึ้นแทนคือข่าวลือว่าเบสเป็นแฟนกับหนิง
พอรู้แบบนี้ผมก็อดจะยินดีกับเบสไม่ได้ เค้าทำได้แล้ว ในเมื่อเค้าแคร์สังคมรอบข้าง

สิ่งที่ผมทำให้เบสได้คือ เลิกยุ่งกับเบส ตลอดกาล......
 
ต่อใช้ชีวิตที่เหลือกับพี่บอลอย่างหวานชื่น จนวันสุดท้ายที่พี่บอลต้องบินไป
 ต่อมาหาผมในคืนวันนั้น เข้ามาร้องให้กับผมใหญ่ ผมต้องปลอบมันจนดึกเลยละ กว่ามันจะยอมนอน

หลังจากวันนั้น ต่อก็เปลี่ยนไป มันเลิกร้องให้ ต่อเข้มแข็งขึ้นมาก ผมมีแต่จะยินดีกับมัน
เห็นมันว่า มันอยากลองคบกับคนหลายๆ แบบดู และมันก็เลิกแอ๊บแมนแล้ว มันแสดงออกอย่างชัดเจนว่า มันก็ชอบผู้ชายเหมือนกัน

ชัดเจนจนแม้แต่เก่งยังตกใจ เพราะต่อมันไม่เคยแสดงทีท่าสนใจผู้ชายมาก่อน
มันบ่นว่า เพื่อนสนิทมันเป็นเกย์ไปหมดละ สงสัย มันต้องเป็นบ้าง ซึ่งนั่นก็ทำให้หญิงที่นั่งฟังอยู่ข้างๆ งอนมันไป 1วันเต็มๆ เลย

พี่เบิร์ด ยังคงดีเสมอต้นเสมอปลายกับผม วันศุกร์วันนั้นที่พี่เบิร์ดหายไป ถึงไม่มีใครจะติดต่อเค้าได้
แต่พี่เบิร์ดก็ยังคงไปรับพาสปอร์ตมาให้ผมตามที่สัญญา ผมขอบใจพี่เค้ามาก ซึ้งในความดีของพี่เบิร์ดจริงๆ
แต่ผมตอนนี้ไม่พร้อมจะมีใครจริงๆ ผมอยากอยู่คนเดียวก่อน ซึ่งพี่เบิร์ดก็เข้าใจผม

ชีวิตนักศึกษา เริ่มเข้าสู่ช่วงยุ่ง ทั้งสอบย่อย รายงาน จนเข้ากลางๆ เดือนกันยา ทุกอย่างก็ยิ่งดูวุ่นวาย
เพราะใกล้สอบปลายภาคแล้ว ผมซึ่งอยู่ปี 2 ยุ่งเป็นพิเศษ
วันเวลาที่ผ่านมา ผมเลิกคิดเรื่องความรัก ทุ่มเทแรงกายแรงใจ กับการทำแล๊ปช่วยอาจารย์ และให้กับการเรียน

ถามว่าเหงาไหม ก็มีบ้าง เพราะผมยังรักเบสอยู่
เชื่อไหม บางวันผมแอบไปดักเจอเบสด้วยละ ก็คนมันทนไม่ได้นิ
แอบมองเบสอยู่ห่างๆ เบสก็ดูจะมีชีวิตที่ดีขึ้นนะ
นับตั้งแต่เค้าเปลี่ยนโฉม จากนายเฉิ่มมาเป็นคนหล่อระดับนายแบบ เค้าก็มีเพื่อนมากขึ้น  คนเข้าหาเบสมากขึ้น ก็เค้าทั้งหล่อ รวย และเรียนเก่งมากๆนิ
ผมแอบทำแบบนั้นอยู่ได้ 3 ครั้งก็เลิก เพราะครั้งสุดท้าย พี่ฝ้ายเพื่อนเบส แอบจับได้ว่าผมแอบไปยืนมองเบส
ด้วยความละอาย กลัวพี่ฝ้ายจะเอาไปบอกเบส แล้วเบสจะเข้าใจผิด ผมเลยเลิกทำแบบนั้นอีกเด็ดขาด

ผมได้ข่าวเบสบ้างจากหญิง ซึ่งอยู่คณะเดียวกับเบส
เก่งมักแกล้งหาเรื่องให้หญิงไปสืบข่าวมา มันรู้ใจเพื่อนคนนี้ว่า ยังลืมเบสไม่ได้
ช่วงปลายเดือนกันยา ผมก็ต้องเจอมรสุมของการสอบและรายงาน ทำให้ผมหายฟุ้งซ่านไปได้เยอะเลย
การสอบผ่านไปได้ด้วยดี และที่ใกล้ตามเข้ามาก็คือ การเตรียมตัวเดินทางไปญี่ปุ่นกับอาจารย์ที่ปรึกษา
ครั้งนี้จะเป็นการไปต่างประเทศครั้งแรกของผม ผมตื่นเต้นมาก
ช่วงก่อนเดินทาง ผมได้รับคำเตือนมาว่าเดือนตุลาคมนี้ที่ผมจะเดินทางไป อากาศจะค่อนข้างเย็น ประมาณ 18 - 23 องศา
ทำให้ผมต้องไปเตรียมซื้อเสื้อผ้ากันหนาว เพราะถึงจะไม่ได้หนาวมาก แต่ผมไม่มีเสื้อแจ๊กเก็ตเลยซักตัว
ผมกับพี่เบิร์ดไปเดินซื้อเสื้อผ้ากันในห้างใกล้มหาลัยที่เดิม
และเป็นอีกวันที่....

ผมบังเอิญเจอเบส

ผมเจอกับเบสที่หน้าร้านเสิ้อผ้าอีกแล้ว ไม่รู้สวรรค์จงใจแกล้งหรือไร ถึงจะเป็นคนละร้านกับเมื่อเดือนก่อน แต่ทำไมต้องเป็นร้านเสื้อผ้าด้วยนะ
 เบสมากับหนิงอีกแล้ว และผมก็ไปกับพี่เบิร์ด
 “อ้าว....สวัสดีคะน้องโต้ง มาซื้อเสื้อผ้ากันหรือค่ะ” หนิงทักผมทันทีที่หันมาเห็นผม
 “....สวัสดีครับพี่หนิง” ถึงผมจะไม่อยากพูดคุยกับคนๆ นี้ แต่ผมก็ต้องทักตอบตามมารยาท
“แหม่...บังเอิญจังเลย เจอกันที่ร้านเสื้อผ้าอีกละ” หนิงจีบปากจีบคอพูด
“ครับ พอดีผมจะมาซื้อเสื้อผ้า พี่หนิงกับพี่เบสก็มาซื้อเสื้อผ้าเหมือนกันหรือครับ”
ผมหันไปชวนเบสคุย หลังจากวันนั้นที่ผมกับเบสตัดขาดกัน ก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย
“ครับ....” เบสตอบสั้นๆ
“อ๋อ เบสเค้าจะไปเที่ยวญี่ปุ่นนะ ไปเยี่ยมป้าเค้าที่อยู่ที่โน่น เลยมาหาซื้อเสื้อผ้านะ เนี่ยพี่ก็ว่าจะขอตามไปด้วยซะหน่อย แต่เบสไม่ยอมให้ไป ใจร้ายเนอะน้องโต้ง ดูซิขนาดเป็นแฟนกันแล้ว”
ผมอึ้งทันทีที่ได้ยิน

อึ้ง 1 คือเบสก็บังเอิญจะไปญี่ปุ่น
อึ้ง 2คือ เบสกับหนิงตกลงเป็นแฟนกันแล้ว.......

พี่เบิร์ดที่ยืนเงียบๆ อยู่ข้างๆ จู่ๆ ก็พูดขึ้นมาว่า
“บังเอิญจังเลยครับ พวกผมก็มาซื้อเสื้อผ้าเตรียมตัวเดินทางไปญี่ปุ่นเหมือนกัน ไม่รู้จะบังเอิญได้เจอกันที่โน่นอีกหรือเปล่านะ”
ผมอยากจะหันไปอุดปากพี่เค้าซะจริงๆ บอกเบสไปทำไมว่าผมจะไปญี่ปุ่น
เบสพอได้ยินว่าผมก็จะไปญี่ปุ่น สายตาก็แววอย่างประหลาด เบสหันมามองหน้าผม
ส่วนพี่หนิงกลับทำหน้าแปลกๆ ซึ่งบอกไม่ถูกว่าเป็นยังไง แต่ผมเดาได้ว่าค่อนข้างไม่พอใจ
“โต้งไปทำไมที่ญี่ปุ่นนะ “ เบสถามอย่างประหลาดใจ
“อุ้ย น้องโต้งรวยจังเลยนะ ไปเที่ยวญี่ปุ่นกะเค้าได้ด้วย” ไม่รู้หนิงตั้งใจหรือไม่ แต่ผมฟังแล้วมันเหมือนกำลังแขวะผมอยู่ เหมือนกับดูถูกว่าคนอย่างผมจะมีปัญญาไปญี่ปุ่นด้วยหรือ
“ก็ไปกับอาจารย์ที่คณะนะครับ พอดีพวกผมช่วยแกทำวิจัย เลยพาไปเปิดหูเปิดตาที่เมืองนอกบ้าง” พี่เบิร์ดตอบแทนผม
“อ๋อ....ว่าแล้วละ” หนิงพูดขึ้น
--------------------------------------------------------------
สีเขียวด้านบน คุณดรีมเขียนสปอยไว้ อดใจรออีกนิดก็จะถึงฉากสวีทๆ ของโต้งแล้ว แต่กับใครก็รอลุ้นกันอีกที

อ่านตรงหนิงพูดทีไร คิดในใจถ่้าเจอกับตัวโดนพูดมาอย่างนี้คงได้ตายกันไปข้างหนึ่งแน่

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 34 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: sunnie ที่ 10-11-2010 22:53:28

ถ้าเจอนิสัยอย่างหนิงกับตัวนี้ สงสัยได้ถอดส้นเข็มปิดปากแน่เลย

อุ้ย....เผลอไปนิด 55+

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 34 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 10-11-2010 22:56:35

เออๆพี่เบิร์ดอยู่ไกล้ช่วยหาอะไรอุดปากอีหนิงทีเหอะช่วยหน่อย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 34 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: Wordslinger ที่ 10-11-2010 23:01:15

ขอให้หวานกับพี่เบิร์ดทีเหอะ เซ็งเบสเต็มทนแล้วค่ะ

แบบว่าถ้ามาหวานกับเบสนี่เดี๊ยนทำใจรับไม่ได้จริงๆอ่ะ มันเหมือนตบหัวแล้วลูบหลังน้องโต้งเลยนะ ทำเค้าร้องไห้แล้วมาทำเป็นหวีทหวานน่ะ (คุณดรีมยังไม่ได้เฉลยเล๊ยว่าใครที่โต้งจะสวีทด้วย แต่ดิฉันก็เวิ่นเว้อไปก่อน โฮะๆ ก็คนมันเซ็งอ่ะ)

ส่วนคุณหนิง ช่วยไสกบาลไปห่างๆเลยนะคะ ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 34 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 11-11-2010 00:41:03

เหมือนสวรรค์กลั่นแกล้งเนาะ ยิ่งใกล้ยิ่งเจ็บ ยิ่งหนี ยิ่งเจอ

โต้งสวีทกะพี่เบิรดเถอะ อยากรู้เบสจะทำไง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 34 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 11-11-2010 09:25:11

โต้งจะสวีทกับใครอะ

สาธุ ขอให้เป็นพี่เบิร์ด หรือไม่ก็ไปเจอคนใหม่ที่ญี่ปุ่น

ไม่อยากให้เป็นเบส หมั่นไส้อย่างแรง :a14:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 34 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: zingiber ที่ 11-11-2010 09:57:41

หมั่นไส้หนิง + เซ็งเบสมากๆ :serius2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 34 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 11-11-2010 12:34:31

อืม..ยัยหนิง ผีเจาะปากมาให้พูดจริงๆนะ นิสัยไม่ดีเลย เบสนี่ก็คบยัยหนิงไปได้ไง
เบสไม่เคยได้ยินเหรอที่เค้าบอกว่า "ภาษาเป็นเครื่องแสดงความเป็นปัจเจกบุคคล"น่ะ
เอ่อ..ตอนหน้า โต้งจะได้สวีทกับพี่เบิร์ดเหรอ เต็มที่เลยโต้ง จะไปมัวจมอยู่กับความเจ็บปวดเสียใจทำไม
ตัวเรา ใจเรา เราต้องทำให้มีความสุขซิ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 34 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 11-11-2010 20:31:31

ผมที่ได้ยิน รู้สึกโกรธขึ้นมาตะหงิดๆ ใช่ผมมันจน ให้ไปเอง ผมคงไม่มีปัญญาไปหรอก ผมรู้ตัวดี
“นายไปเมืองไหนละ” เบสหันไปทำตาดุใส่หนิงก่อนจะหันมาชวนผมคุย
“เห็นว่าจะไปมหาลัยโนได อยู่ชานๆ เมืองโตเกียวหน่อยนะครับ” พี่เบิร์ดตอบ
“อ้อ..หรือครับ บ้านป้าผมก็อยู่ชานเมืองโตเกียวเหมือนกัน เราอาจจะบังเอิญได้เจอกันก็ได้” เบสตอบพี่เบิร์ด แต่ตามองมาทางผม
ตอนนี้ผมโกรธหนิงอยู่ เลยพาลไม่อยากพูดกับเบสไปด้วย ก็หนิงเค้าแฟนเบสนิ
“พี่เบิร์ดครับ เราไปกันต่อเหอะครับ เดี๋ยวจะมืดซะก่อน” ผมชวนพี่เบิร์ดกลับ เพราะไม่อยากอยู่ใกล้ๆ สองคนนี้แล้ว
“สวัสดีครับพี่หนิง พี่เบส” ผมหันไปลาทั้งสองคน ยังไงซะ ผมก็ไม่ควรเพิกเฉยต่อคู่สนทนา
ผมไม่พูดหรอกนะ ว่าแล้วเจอกัน เพราะตอนนี้ผมไม่อยากเจอทั้งสองคนนี้อีกแล้ว
ที่มากกว่าความโกรธเพราะโดนหนิงดูถูก คงเป็นเพราะผมเจ็บใจมั้งที่หนิงได้เป็นแฟนกับเบส  แค่เพราะหนิงเป็นผู้หญิง เค้าถึงคบกันได้
ส่วนผม เพราะเป็นเกย์ เลยคบกับเบสไม่ได้
หลังจากนั้นผมก็เดินนำพี่เบิร์ดออกมาเลย โดยไม่รอคำลาจากใครทั้งนั้น
พี่เบิร์ดรีบวิ่งตามผมมาทีหลัง เพราะต้องเสียเวลาไปกล่าวสวัสดีทั้งสองคนก่อน

ให้ตายเหอะ ผมชักไม่สนุกกับทริปนี้แล้วซิ ถ้าผมต้องบังเอิญเจอเบสอีก
.......................................................................................
 ย่างเข้าเดือนตุลา ก็ยิ่งใกล้วันเดินทาง ผมยุ่งขึ้นมากเพราะว่าก่อนหน้านั้นผมต้องไปทำเรื่องขอวีซ่า
ซึ่งลุ้นอยู่พอสมควร สำหรับคนที่ไม่เคยเดินทางไปต่างประเทศ แล้วก็ไม่มีหลักทรัพย์ค้ำประกันแบบผม
การจะขอวีซ่าไปญี่ปุ่น ไม่ง่ายเลย
แต่ก็เพราะได้จดหมายเชิญจากทางโปรเฟสเซอร์ที่ญี่ปุ่นช่วยมั้ง ทำให้ผลวีซ่าผ่านไปด้วยดี
พอผมเล่าให้ที่บ้านฟังว่าจะได้ไปญี่ปุ่น พ่อกับแม่ผมก็ดีใจใหญ่ โอนเงินมาให้ผมตั้งหลายหมื่น
เค้ากลัวลูกชายจะไปอดตายที่โน่นมั้ง เอาจริงๆ บ้านผมก็ไม่ได้ยากจนขนาดนั้นนะ
กะอีแค่ไปเมืองนอก พ่อกับแม่ผมก็ไปบ่อยๆ เพียงแต่บ้านผมใช้ชีวิตกันอย่างติดดิน
เลยทำให้ดูเหมือนไม่มีตัง แถมผมเองก็ทำงานพิเศษด้วย จริงๆ ถึงไม่ทำ ผมก็อยู่ได้อย่างสบายๆ
ผมแค่ไม่อยากรบกวนทางบ้านมากไปเท่านั้นเอง
 น้องชายผมดีใจใหญ่ ฝากซื้อของมากมายเลยละ ผมก็รับปากมันแล้วว่าจะซื้อกล้องดิจิตอล SLR มาฝากมันด้วย
แต่เงื่อนไขคือ ต้องให้ผมยืมใช้ก่อน ฮ่าๆ
 เย็นวันก่อนเดินทาง ผมไปทานข้าวด้วยกันกับท่านอาจารย์ที่ปรึกษาแล้วก็พี่เบิร์ด มีสามีของท่านอาจารย์ร่วมวงด้วยอีกคน

หลังมื้ออาหาร พี่เบิร์ดขับรถมาส่งผมที่บ้าน
“พรุ่งนี้เดินทางแล้ว เตรียมของจัดกระเป๋าเสร็จยังละ” พี่เบิร์ดหันมาเตือนผม
“หมดแล้วครับพี่ ดีนะที่ไปไฟล์5ทุ่ม เลยไม่ต้องห่วงเรื่องตื่นเช้าตื่นสาย”
“เป็นไง ตื่นเต้นไหม แล้วปกติโต้งเป็นคนไม่เมารถนิ คงไม่เมาเครื่องบินหรอกนะ”
“ก็ตื่นเต้นนิดๆ ครับ เรื่องเมาเครื่องหรือไม่ ผมก็ตอบไม่ได้เพราะไม่เคยขึ้นเครื่องบิน เดียวพรุ่งนี้ก็รู้ละ ฮิฮิ”
ผมหันไปทำท่าขำใส่พี่เบิร์ด
“เอาละซิ อย่ามาอ้วกใส่พี่นะ ฮ่าๆๆ “
“โหยยย แทนที่จะบอกว่า อ้วกมาเลย พี่ยินดีรับไว้เอง ฮ่าๆๆ” ผมคุยแซวกับพี่เบิร์ด
ตอนนี้พวกเราแซวกันแบบนี้จนชินละ พี่เบิร์ดเองก็เหมือนจะถอดใจเรื่องเป็นแฟนกับผมแล้ว
ด้วยหน้าที่ ทำให้ผมได้ใกล้ชิดกับพี่เบิร์ดมากขึ้น จนเราสนิทกันมาก แต่ผมก็ไม่ได้รู้สึกฉันชู้สาวกับพี่เค้าเลยนะ
พี่เบิร์ดเองก็เลิกพูดเรื่องนี้ไปแล้ว
“....โต้งต้องสนุกกับทริปนี้แน่ๆ พี่มั่นใจ” พี่เบิร์ดพูดอย่างมาดมั่น
“หึมมมม ทำไมพี่คิดแบบนั้นละ” ผมถามด้วยความสงสัย
“อ้อ...เออ เปล่า ก็โต้งเพิ่งเคยไปต่างประเทศนินะ คงต้องสนุกแน่ๆ”
“ใช่ๆ สนุกแน่นอน นี่ผมยอมรับว่า ตื่นเต้นสุดๆเลยละ ฮ่าๆ” ผมไม่ได้สนใจท่าทีของพี่เบิร์ดที่แปลกๆนั้น
ผมไม่ได้เอะใจเลยซักนิดว่า พี่เบิร์ดกำลังวางแผนอะไรอยู่ !!!
 ........................................................................................
เย็นวันเดินทาง พี่เบิร์ดมารับผมที่บ้าน ทั้งๆ ที่ผมปฏิเสธไปหลายรอบแล้ว แต่พี่เค้าก็ยังยืนยันจะมารับผม
ผมเองก็ชินกับท่าทีดึงดันของพี่เบิร์ดแล้ว เลยยอมให้เค้ามารับ จริงๆ มันก็สบายดีกว่านั่งแท็กซี่ไปจริงๆละนะ
ที่สนามบิน ผม พี่เบิร์ดและท่านอาจารย์รีบ ไปเช็กอินเค้าเตอร์ของสายการบินไว้ก่อน เพื่อจะได้มีเวลาเดินเล่นดิวตี้ฟรีกัน
ที่ดิวตี้ฟรีช๊อป ทั้งสองคนแยกกันไปหาซื้อของที่ตัวเองต้องการกัน
พี่เบิร์ดต้องซื้อน้ำหอมฝากคุณแม่ ส่วนอาจารย์อยากซื้อเหล้าไปฝากโปรเฟสเซอร์ที่ญี่ปุ่น
ส่วนผม ไม่มีซื้ออะไรฝากใคร เลยเดินเล่นเฉยๆ
พวกเรานัดเจอกันที่เกจ 32 ซึ่งเป็นจุดขึ้นเครื่องไปสนามบินโตเกียว
ขณะที่ผมเดินๆ เล่นอยู่นั่น ก็มีคนเรียกทักผมมาจากทางด้านหลัง
 “โต้ง!!!”  
.................................................................................................
มีคนทักผมว่า ม.โนได ไม่มีจริง มีแต่โตได
เลยต้องขอออกตัวก่อนว่า มีจริงครับ ชื่อเต็มๆคือ Tokyo Nogyo Daigaku เรียกย่อๆว่าโนได
เป็นมหาลัยที่ดังด้านเกษตรกรรมครับ
คนละที่กับ ม.โตได ที่เป็น ม.อันดับ 1 ของญี่ปุ่นนะครับ

จบตอนแล้วครับ ใกล้จะทะยานขึ้นลัดฟ้า มุ่งหน้าเข้าโตเกียวแล้ว อีกไม่นานก็ได้หวานๆ หื่นๆ กันแล้วนะครับ อดใจอีกนิดเดียวเท่านั้น

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 34 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 11-11-2010 20:41:17

:L1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 34 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: talentcs ที่ 11-11-2010 20:46:03

อยากตบหนิง ล้างน้ำที่คลองแสนแสบจัง
:beat: :beat: :beat:
กริ้วนะนี่

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 34 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: n2 ที่ 11-11-2010 20:52:28

ตอนหวานๆของโต้งที่ญี่ปุ่นเนี่ยจะใช่กับเบสหรือเปล่าน้า

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 34 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 11-11-2010 20:59:02

เอ่ออ ดูท่าแล้ว ลมคงพัดหวนคืน

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 34 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 11-11-2010 21:10:26

ง่า
หนิงเลวมากกกกกกกกก :seng2ped:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 34 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 11-11-2010 21:15:19

อยากให้หวาน ๆ หื่น ๆ แต่ต้องไม่ใช่กับ "เบส" นะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 34 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: blackyoyo ที่ 11-11-2010 21:38:38

ตัด ตัดให้ขาดเลย ชับๆๆ

จิบกาแฟนั่งรอฮับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 34 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: Wordslinger ที่ 11-11-2010 21:39:07

เง้อ ถ้าหวานๆหื่นๆกับเบสเนี่ย ท่าทางจะปรับอารมณ์ตามได้ยากนะคะ

หนูโต้ง ตัดใจเถอะลูก อย่าไปแคร์เค้าเลย :z3: :z3:

แอบคิดในใจว่าจะหวานกันได้ยังไงฟระ...เง้อ ก็คงเป็นฝ่ายหนูโต้งอีกละสิที่เป็นฝ่ายหวานเต็มที่ ส่วนเบส แม้จะหวานที่ญี่ปุ่น แต่พอกลับไทย ก็คงทำเมินน้องโต้งอีก คนอะไรกันนะ (ฮ่า ฮ่า เรื่องยังไม่มา แต่ดิฉันเวิ่นเว้อร์ไปก่อนแล้ว :laugh:)

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 34 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: DexTunG ที่ 12-11-2010 01:10:31

:z10: :z10:รออ่านตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 34 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 12-11-2010 16:17:03

นายเอกเรื่องนี้น่าสงสาร แฟนคลับโต้งไม่รัก 555

จริงๆเชียร์พี่เบิร์ดอยู่เหมือนกัน

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 34 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 12-11-2010 16:42:10

“....โต้งต้องสนุกกับทริปนี้แน่ๆ พี่มั่นใจ” พี่เบิร์ดพูดอย่างมาดมั่น
“หึมมมม ทำไมพี่คิดแบบนั้นละ” ผมถามด้วยความสงสัย
“อ้อ...เออ เปล่า ก็โต้งเพิ่งเคยไปต่างประเทศนินะ คงต้องสนุกแน่ๆ”
“ใช่ๆ สนุกแน่นอน นี่ผมยอมรับว่า ตื่นเต้นสุดๆเลยละ ฮ่าๆ” ผมไม่ได้สนใจท่าทีของพี่เบิร์ดที่แปลกๆนั้น
ผมไม่ได้เอะใจเลยซักนิดว่า พี่เบิร์ดกำลังวางแผนอะไรอยู่ !!!

พี่เบิร์ดวางแผนให้โต้งกับเบสเจอกันเหรอ
รึจะหาใครมาดามใจโต้ง
ถ้าจะเป็นพี่เปิร์ด ฟังๆดูในตอนนี้ ก็เหมือนพี่เบิร์ดจะไม่สานต่อแล้วนี่

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 34 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 12-11-2010 22:30:04

กระแสต่อต้านเบสแรงมาก ....น่าสงสารเบสจังเลยเนอะ หึหึหึ
แต่ตัวโต้งเองก็น่าสงสาร ผมเข้าใจดี ในนี้ก็มีแต่แม่ยกโต้ง คนโพสเองก็หมั่นไส้เบสไม่น้อย ชิชะ
เอาเป็นว่า อ่านกันต่อละกันครับ
***** ตอนที่ 35 *****
“โต้ง” มีเสียงเรียกมาจากด้านหลัง
ผมหันไปมอง
ไม่น่าเชื่อ ความบังเอิญจะเล่นตลกกับผม เบสนั่นเองที่เรียกผมไว้
ผมอึ้งเล็กน้อย ไม่นึกว่าเบสก็จะเดินทางวันเดียวกับผม
“นายก็เดินทางวันนี้หรอ“ ผมอดทักเบสไม่ได้
“อึม...บังเอิญจังเลยนะ” เบสว่างั้น
ผมก็ว่าบังเอิญจังเลย อะไรจะบังเอิญขนาดนั้น
“โต้งมาเดินแถวนี้จะซื้ออะไรละ” หลังจากเราสองคนเงียบกันไปนาน เบสก็เอ่ยถามผมก่อน
ตั้งแต่เหตุการณ์ในวันนั้น ผมกับเบสก็ห่างเหินกัน แม้แต่ตอนนี้เจอหน้ากันจะคุยอะไรดี ยังนึกไม่ออกเลย

เรากลายเป็นห่างเหินเหมือนคนเพิ่งเคยรู้จักกัน
“เปล่า ไม่รู้จะทำอะไรดี ยังเหลือเวลาอีกตั้งเยอะ เลยเดินเล่น”
“งั้นหรอ งั้น ไปหาอะไรนั่งทานกับเราไหม เรายังไม่ได้กินข้าวเย็นเลย”
เบสเอ่ยถาม พลางทำหน้าตาลุ้นในคำตอบผม
“แต่...เด๋ียวก็มีเสิร์ฟบนเครื่องนิ”
“ไฟล์ทดึกแบบนี้ กว่าจะเสิร์ฟอีกตั้งนาน เราหิวแล้วด้วยตอนนี้”
“......ไปดิ อยากกินอะไรละ” ผมตอบรับคำเชิญของเบส
เบสทำหน้าดีใจ ยิ้มให้ผมจากนั้นก็พาผมเดินไปโซนขายอาหาร
ในสนามบินสุวรรณภูมิ มีทั้งร้านอาหารที่แพง และไม่แพงจนเกินไปนัก
แต่เบสบอกว่า อยากได้ความสงบ เลยพาผมไปนั่งร้านที่แม้แต่ผมยังดูออกว่า แพงมาก
เบสบอกว่าไม่ต้องเกรงใจ เค้าจะเลี้ยงเอง แต่ด้วยทิฐิ ผมเองก็มีเงิน ทำไมต้องให้เค้าเลี้ยง ผมบอกปฏิเสธไป
“ไม่ต้องเลี้ยงหรอก เรากินเอง เราจ่ายเองได้” เบสทำหน้าเสียเล็กน้อย แต่ช่างเหอะ จะมาแคร์อะไรมาก
“ก็ตามใจ งั้น สั่งอาหารกันเลยนะ”
หลังจากนั้น ผมกับเบสก็หันไปสั่งอาหารกันคนละอย่าง
เนื่องจากผมกินก่อนเดินทางมาแล้ว เลยไม่หิวเท่าไร ผมสั่งแต่เครื่องดื่มไป เราสองคนนั่งเงียบกันอยู่ครู่นึง เบสก็ชวนผมคุย
“โต้งเพิ่งเคยเดินทางไปต่างประเทศใช่ปะ”
“ใช่ แล้วทำไม ก็บ้านเราไม่รวยแบบนายนิ จะได้เดินทางไปไหนมาไหนได้บ่อยๆ นายคงชินแล้วซิ” ผมอดกัดเบสไม่ได้
“ไม่ได้หมายความแบบนั้น เอ่อ...วันก่อน เรื่องหนิง เราขอโทษด้วยนะ เค้าคงไม่ได้ตั้งใจพูดแบบนั้นออกไป”
โหยยยย จะคนดีไปถึงไหน แก้ตัวแทนแฟน แต่มันยิ่งทำให้ผมเจ็บ
“นายเป็นแฟนกับหนิงตั้งแต่เมื่อไร” ผมอดไม่ได้ที่จะถาม
“ก็....ประมาณกลางๆ กันยา ช่วงก่อนสอบปลายภาคนะ”
“............................ดีใจด้วยนะ สมหวังแล้วซินะ” ผมไม่กล้ามองหน้าเบสเลยตอนนี้
ถึงปากจะบอกว่ายินดี แต่ใจผมมันไม่ยินดีไปด้วยเลย
“.....เอ่อ....ก็เราต้องขอบใจโต้งตะหาก เพราะนายเปลี่ยนแปลงตัวเรา ทำให้เรามีวันนี้......”
 “เราไม่ได้ทำอะไรหรอก นาย...ก็เป็นนายนะละ ถึงเราไม่เข้ามายุ่ง ซักวันนายก็ต้องมี ต้องเป็นแบบทุกวันนี้ละ”
“เพราะโต้งตะหาก โต้งให้ความกล้ากับเรา....ถ้าไม่มีนาย เราก็คงไม่มีวันนี้หรอก..............”
“ช่างมันเหอะ.....อย่าไปพูดถึงเรื่องเก่าๆ เลย” ผมไม่อยากรื้อฟื้นอดีต มันจะทำให้ผมคิดถึงช่วงเวลาดีๆ ที่ได้อยู่กับเบสนะซิ

“นายคิดยังไงของนาย ไม่กลัวหรอ มานั่งกินข้าวกับเกย์อย่างเรา เดี๋ยวคนอื่นเค้าจะมองว่านายเป็นเกย์ไปด้วย”
ผมเปิดฉากถามเบสบ้าง
“หึหึ ที่แบบนี้ ใครจะมารู้จักพวกเรา อย่าไปคิดมากเลยโต้ง”
ผมรู้สึกโกรธในทันทีที่ได้ยินเช่นนั้น
“อ๋อ...เพราะไม่มีคนรู้จัก นายเลยกล้ามาใกล้ชิดกับเรา นายมันเห็นแก่ตัวจริงๆ นะเบส พออยากเลิกคุยกับเรา นายก็เลิก เพราะอายที่ต้องมาใกล้ชิดกับเกย์แบบเรา
มาตอนนี้ บอกว่าไม่มีคนรู้จัก อยากมาคุยกับเรางั้นหรือ.....
 นายเห็นเราเป็นอะไร....พอเหอะ ..................เราไม่ควรเจอกันอีกแล้ว”
 ผมทนนั่งต่อไปไม่ไหวแล้ว
พอดีกับพนักงานเอาน้ำกับอาหารมาเสิร์ฟ ผมลุกขึ้นยืน แล้วหยิบแบงค์ 500 มาวางบนโต๊ะ
“นี่ค่าน้ำของเรา เราไปละ เดี๋ยวคนอื่นรอ”
“เด๋ียวโต้ง เราไม่ได้หมายความแบบนั้น ไม่ใช่.......” เบสลุกตามมา พยายามจะเดินตามผม
“นายกลับไปเหอะ หิวข้าวไม่ใช่หรอ อย่าปล่อยให้ท้องว่างซิ แล้วนั่นเงินก็ยังไม่จ่าย จะเดินมาทำไม กลับไปเหอะ”
ผมหันไปคุยดีๆ กับเบส ยังไงผมก็ยังห่วงเบสละนะ เค้าหิวข้าวนิ เด๋ียวจะเป็นโรคกระเพาะหรอก มาทนหิวทำไม
เบสทำท่าลังเล เพราะยังไม่ได้จ่ายเงินเลย จะเดินหนีมาก็ไม่ได้ แต่เบสก็คงอยากจะเดินตามมาคุยกับผม
 เวลานี้พนักงานและแขกคนอื่นๆ เริ่มมองมาทางนี้ และแล้วเบสก็ต้องยอมแพ้กับสายตาคนรอบข้างอีกหน
“แล้วเจอกันโต้ง“ เบสยอมแพ้ ถอยกลับไปที่โต๊ะ
หึ...นั่นไง สุดท้าย เบสก็แคร์สังคม เค้ายังจะมาอยากคุยกับผมทำไม
ผมแอบเจ็บนิดๆ ในใจ ทำไมนายต้องมาทำให้เราเสียใจอีก เรากำลังจะหายดีแล้วแท้ๆ
ผมเดินกลับไปยังจุดนัดพบกับทุกคน
ผมเจอพี่เบิร์ดนั่งรออยู่ ข้างๆ ตัวมีถุงของดิวตี้ฟรีวางอยู่
“อ้าว โต้งหายไปไหนมาละ”
“อ้อ เดินไปทางนั้นนิดหน่อยครับพี่” ผมแกล้งชี้มือชี้ไม้ไปมั่วๆ
“อาจารย์ละ” ผมหันไปถามพี่เบิร์ด
“เข้าห้องน้ำอยู่ เดี๋ยวก็ออกมาละ ..........โต้งเป็นอะไรปะ ดูสีหน้าแย่จัง ตื่นเต้นหรอ”
“อ้อ...อึม...ตื่นเต้นนะ” ผมรีบกลบเกลื่อน
หลังจากนั้นเราก็นั่งรอเวลาขึ้นเครื่องกัน ตอนนี้ท่านอาจารย์ก็ออกมาจากห้องน้ำแล้วมานั่งข้างๆ พวกเรา

ผมชวนอาจารย์กับพี่เบิร์ดคุยฆ่าเวลา เพื่อจะได้ไม่ต้องนึกถึงเรื่องเมื่อครู่ด้วย
พอใกล้ถึงเวลาขึ้นเครื่อง เบสก็เดินทางทางเกจนี้ แสดงว่าเราขึ้นเครื่องสายการบินเดียวกันซินะ
ผมแกล้งไม่มองไปทางเบส
แต่เบสก็ยังคงเดินมาหาผม

“สวัสดีครับอาจารย์” เบสทักอาจารย์ผมก่อน ท่านอาจารย์ทำหน้างงๆ เล็กน้อยที่มีคนมาทัก
“สวัสดีพี่เบิร์ด สวัสดีโต้ง”
“อ้าว น้องเบสนิครับ บังเอิญจังเลย ขึ้นเครื่องนี้เหมือนกันหรอ” พี่เบิร์ดเอ่ยทักเบส
“อาจารย์ครับ นี่เพื่อนโต้งเค้านะครับ อยู่คณะวิศวะ”
“อ้อ...ครูก็งงๆ ว่า คณะเรามีคนหน้าอย่างเธอด้วยหรอ หล่อๆ แบบนี้ครูต้องรู้จักซิ โฮ๊ะๆ“
หลังจากนั้นเบสก็ถือวิสาสะมานั่งข้างๆ ผม ชวนท่านอาจารย์กับพี่เบิร์ดคุยใหญ่

อะไรกันเนี่ย เบสมุ่งหวังอะไร ทำไมมาตีซี้พวกผม เค้าต้องการอะไรกันแน่
พี่เบิร์ดเองก็ด้วย ทำไมไปคุยดีกับเบสขนาดนี้ นี่เห็นเบสหน้าตาดี เลยชอบเบสไปอีกคนหรอ
 ผมพาลโกรธทุกคนไปหมด
พอถึงเวลาเรียกแขกขึ้นเครื่อง ในตอนแรก จะเป็นชั้นบิซิเนส กับเฟิร์สคลาส แล้วก็สตรีมีครรภ์ คนที่พาเด็กเล็กมาขึ้นเครื่องก่อน
ต่อจากนั้นถึงจะเป็นลูกค้าชั้นอีโคโนมี่แบบพวกผม
“เบสนั่งแถวไหนละ” พี่เบิร์ดหันไปถามเบส
“46A ครับ ริมหน้าต่าง”
“อ้าว บังเอิญจังเลย พี่กับโต้งก็ 46ละ เป็น 46 B C นั่งติดกันเลยนะเนี่ย”  โอ้ยยยย จะบังเอิญอะไรขนาดนั้น พระเจ้าต้องการแกล้งผมงั้นหรือ
เด๋ียวพอขึ้นเครื่องผมจะขอนั่งติดทางเดินแล้วกัน จะได้ไม่ต้องนั่งข้างๆ เบส พี่เบิร์ดอยากคุยกับเบสนักนิ ให้นั่งข้างๆ กันไปเลยละกัน
-----------------------------------------------------------------------------------
กำลังจะขึ้นเครื่องก็.... โต้งจะสามารถทำตามที่คิดได้หรือไม่ ติดตามตอนหน้าฮับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 34 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 12-11-2010 22:40:12

เบสสสสสสสสสสสสส
กลับมาอีกทำไมกัน
:seng2ped:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 34 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 12-11-2010 22:50:21

เบสคิดจะทำอะไร :fcuk:

ค้างว่ะค่ะ :serius2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 35 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: gnetophyta ที่ 12-11-2010 23:28:25

ค้างสุดๆ ...... T_T

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 35 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 12-11-2010 23:58:06

โอว พี่เบิร์ดจัดฉากรึป่าวนะ

เบสอย่าเข้ามาเลย ถ้าจะทำให้โต้งเจ็บอีก สงสารโต้งบ้างเถอะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 35 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: Wordslinger ที่ 13-11-2010 01:17:58

เบสนี่ยังไงก็ยัง...ชิส์ :beat:

แล้วมาไม้ไหนนั่น เข้าทางอาจารย์กับพี่เบิร์ด??? (หุหุ)

เอาเถอะ จะยังไงก็ยังรักน้องโต้งอยู่ดี :กอด1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 35 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: nk23992 ที่ 13-11-2010 04:19:55

ค้างๆๆๆๆๆๆๆสุดๆๆๆๆๆๆ

สงสารน้องโต้งมากๆๆเลยอ่ะ

อย่าใจอ่อนง่ายๆๆนะเดี๋ยวเจ็บอีก

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 35 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: n2 ที่ 13-11-2010 07:55:07

พี่เบิร์ดกับเบสว่างแผนกันมาหรือเปล่า
ดูจะบังเอญจนเกินไปนะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 35 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 13-11-2010 14:14:59

“โต้งๆ พี่เป็นพวกปวดฉี่บ่อยๆ ขอนั่งริมทางเดินแล้วกันนะ โต้งไปนั่งข้างๆ เพื่อนละกัน “ พี่เบิร์ดเอ่ยดักคอผมทันทีที่เดินเข้ามาในเครื่อง
 “อ้าว พี่ นั่งตรงกลางก็ได้ เดี๋ยวผมเปิดทางให้ ไม่เป็นไร”
“ไม่เอาหรอก เดี๋ยวโต้งจะไม่ได้นอน พี่ปวดฉี่บ่อยจริงๆ นะๆ “ พี่เบิร์ดขอร้องผมใหญ่
 นี่มันอะไรกันเนี่ย ทุกอย่างดูจงใจไปหมดเลย

 “โต้งรังเกียจเรางั้นหรือ” เบสเอ่ยถาม
ผมหันไปทำหน้าดุๆ ใส่เบส แล้วตอบกลับไปว่า 
“ใครกันแน่ ที่รังเกียจเรา จนไม่อยากคุยด้วย” ผมพูดเสียงกระซิบใส่เบส

หลังจากนั้นผมก็หันกลับไป ไม่สนใจเบสอีก
สุดท้าย ผมก็ต้องนั่งข้างๆ เบสจนได้
ผมเห็นนะ เบสแอบอมยิ้มด้วย นายจะมาอะไรกับเราอีกเบส นายเป็นฝ่ายขอไปเองนะ แล้วทำไมต้องอยากเข้าใกล้เราด้วยนะ ผมไม่เข้าใจ
ในตอนเครื่องขึ้น ผมยอมรับอย่างไม่อายว่า ตื่นเต้นมาก ผมคงต้องตัวสั่นแน่
ตอนนั้นผมไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง เพราะผมมัวแต่ตื่นเต้น จนลืมทุกสิ่งทุกอย่าง
 ทันใดนั้น เบสก็เอามือมากุมมือผม

ถึงตอนนี้ผมจะชังน้ำหน้าเบสขนาดไหน แต่ผมก็อดยอมรับไม่ได้ว่า ผมรู้สึกดีที่เบสทำแบบนั้น
มันทำให้ผมหายสั่น แล้วก็สงบลงด้วย
ผมหันไปมองเบส ส่งสายตาที่เต็มไปด้วยคำถามไปทางเบส แต่เบสก็แกล้งไม่หันมามองผม ตาเค้ามองไปข้างหน้า
ผมเลยได้แต่หันกลับมาอย่างช่วยไม่ได้

จนเครื่องขึ้นไปบนท้องฟ้าแล้ว เบสยังไม่ยอมปล่อยมือ ผมเลยต้องแกะมือเค้าออกไปเอง เบสหันมามองผมแว่บนึงแล้วก็ยอมเอามือออกไปเอง
 หลังเครื่องขึ้น ผมแกล้งทำเป็นนอนหลับ ไม่สนใจจะคุยกับเบส ผมไม่รู้หรอกว่า เบสอยากคุยกับผมหรือเปล่า แต่ผมก็ไม่สนละ
ตลอดไฟลท์นั้น ผมแทบจะแกล้งหลับตลอดเลย แต่สุดท้าย ช่วงที่เค้าเอาอาหารมาเสิร์ฟ ผมก็อดไม่ได้ที่จะต้องตื่น

ขึ้นเครื่องครั้งแรก จะไม่กินอาหารเครื่องบินได้ไง เสียดายแย่เลย
ซึ่งนั้นทำให้เบสได้จังหวะ ชวนผมคุย ผมก็พยายามตอบอย่างขอไปที ทำให้เบสหน้าเสียพอดู

ส่วนพี่เบิร์ดหรอ น่าตีให้ตาย ไหนบอกเข้าห้องน้ำบ่อย เห็นเข้าไปทีเดียวเท่านั้นเอง
ผมพยายามชวนพี่เบิร์ดคุยแทน จะได้ไม่ต้องสนใจเบสมากนัก แต่พี่เบิร์ดก็มักจะหันไปชวนเบสคุยบ่อยๆ
นี่อย่าบอกนะว่าพี่เบิร์ดหลงชอบเบสไปแล้ว.....ผมหึงนะเว้ย....แต่ผมหึงใคร ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน
 ในตอนเครื่องลง เป็นอีกทีที่ผมกลัว ตอนนี้ผมปวดหูมาก ตอนเครื่องขึ้น ไม่เห็นปวดแบบนี้เลย
 ผมนั่งเกร็งอยู่กับที่ และเบสคงรับรู้ความกลัวของผมได้ เค้าก็ยื่นมือมากุมมือผมไว้อีก

ผมยอมรับความหวังดีของเบสในครั้งนี้อย่างง่ายดาย
บอกตรงๆ ผมเองก็ยังคิดถึงเบสอยู่มาก การที่ผมต้องหลบหน้าเค้า ก็เพื่อตัวเบสเอง
ไม่อยากให้เค้าเสื่อมเสียเพราะผม แต่ที่นี่ เวลานี้ แบบที่เบสบอกละ ไม่มีใครมารู้จักพวกเราหรอก
ถ้าผมจะยอมทำตามที่ใจตัวเองเรียกร้องบ้าง คงไม่เป็นไรใช่ไหม
พอได้คิด ผมก็กุมมือเบสกลับไปบ้าง

ในตอนเครื่องลง มันน่ากลัวกว่าตอนเครื่องขึ้นอีก แต่ผมก็อุ่นใจเพราะมีเบสอยู่ข้างๆ
เบสเค้าคงชินแล้ว เพราะเดินทางไปต่างประเทศบ่อยๆ
ในที่สุด....เครื่องก็ลงอย่างปลอดภัย
.............................................................................
 ที่สนามบินนาริตะ เบสเดินตามคณะพวกเราไปราวกับว่ามาด้วยกันเลย ทั้งตรวจคนเข้าเมือง หรือว่าไปรับกระเป๋า

ตลอดเวลา เบสพยายามหาเรื่องชวนผมคุย
ซึ่งในตอนนี้ ผมยอมรับว่า ผมเริ่มหายโกรธเค้าละเรื่องที่เค้าพูดกับผมที่สุวรรณภูมิเมื่อวาน
บวกกับรู้สึกดีที่เบสเป็นห่วงผมตอนอยู่บนเครื่อง
ผมก็เลยคุยตอบเค้าอย่างปกติ
 ผมเลิกคิดแล้วว่า ทำไมเบสถึงได้อยากกลับมาคุยกับผม ก็ในเมื่อผมแฮปปี้ที่ได้คุยกับเบส แล้วผมจะมาคิดมากไปทำไม ผมก็เป็นคนง่ายๆ ไม่ซับซ้อนแบบนี้ละ
 พอถึงตรงทางออก มีเจ้าหน้าที่จาก ม.โนได ที่เราจะไปกันมารับคณะผม นั่นก็หมายถึงผมกับเบสต้องแยกกันแล้ว
“....เราต้องไปแล้วละเบส โชคดีนะ” ผมไม่กล้ากล่าวคำว่า แล้วเจอกันอีก
เพราะว่า
ผมเดาใจเบสไม่ถูก เดี๋ยวเค้าก็อยากห่างจากผม เด๋ียวเค้าก็อยากดีกับผม ผมเดาอนาคตไม่ถูกเลย
“เอ่อ.....นี่โต้ง มีสมุดจดปะ” ผมทำหน้างงๆ ก่อนจะหยิบสมุดพกในกระเป๋าสะพายให้ เบสเค้าจะเอาไปทำอะไร?
เบสรับสมุดไป แล้วเค้าก็ควานหาปากกาออกมาจากในกระเป๋าสะพายข้างตัวเค้าเหมือนกัน
เบสจดอะไรลงไปในสมุด จากนั้นก็ส่งสมุดคืนผมมา
“อ่ะ ...นี่เบอร์โทรที่ญี่ปุ่นของเรา เรามาเยี่ยมป้าบ่อยๆ เลยมีโทรศัพท์แบบเติมเงินอยู่เครื่องนึง....นายว่างเมื่อไรก็โทรมานะ”
ผมรับสมุดมาอย่างงงๆ เบสกินอะไรผิดไปหรือเปล่า เค้าไม่สบายหรือเปล่า ทำไมจู่ๆ เค้าทำดีกับผมจัง
หรือจะเป็นแบบที่เบสว่า เพราะที่นี่ไม่มีใครรู้จักพวกเรา....ถึงเราจะทำตัวสนิทสนมกันแค่ไหน ก็ไม่มีใครเอาไปนินทา........ .............
“อึม...เข้าใจแล้ว เราจะโทรไปนะ” ผมรับปากเบส เบสพอได้ยินว่าผมจะโทรไป ก็ทำสีหน้ายินดี ยิ้มให้ผม
เป็นยิ้มหวานๆที่ผมไม่ได้เห็นมานานเป็นเดือนๆละ
 ผมยิ้มตอบเบสไป ในตอนนั้นเองที่ท่านอาจารย์และพี่เบิร์ดมาเรียกผมให้ไปขึ้นรถ เราต้องออกเดินทางกันต่อ
 ผมหันไปโบกมือลาเบส เบสโบกมือตอบกลับ ผมหันหลังเดินจากเบสไปขึ้นรถอีกทาง..................
 .............................................................................................
ลงเพิ่มให้อีกนิดเนื่องในวันเสาร์

ขำโต้งแอบงก ต้องตื่นขึ้นมากินอาหารบนเครื่อง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 35 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: insomniac ที่ 13-11-2010 14:31:43

เรื่องนี้สนุกมากครับ มีครบทุกรสชาด หวาน เหงา เศร้า หื่น

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 35 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: Ryuse ที่ 13-11-2010 15:44:18

เบสนี่เป็นคนประเภทปากไม่ตรงกับใจ(รึเปล่า)หรือว่าซื่อจนเซ่อกันแน่น้า~

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 35 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 13-11-2010 16:56:01

สงสารโต้งอ่ะ แผลมันกำลังตกสะเก็ด เบสก็มาสะกิด ให้เลือดมันออกมาอีก

แอบสะใจเล็กๆที่โต้งต่อว่าไปแบบนั้น เป็นเราเบสโดนมากกว่าที่โต้งว่าอีก

**แหมโต้งใจง่ายอีกแหละ ไม่เข็ดเนาะคนเรา

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 35 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 13-11-2010 17:14:16

แล้วโต้งจะเสียใจอีกไม

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 35 (70%)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 13-11-2010 17:53:11

อ้างจาก: ChiOln ที่ 13-11-2010 17:14:16

แล้วโต้งจะเสียใจอีกไม

เดาว่า
คงไม่แล้วแหละมั้งงงงงงงง

ถ้าเสียใจอีกนะ
เค้าจะไปฆ่าเบสเลยคอยดู
:angry2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 35 (70%)
เริ่มหัวข้อโดย: n2 ที่ 13-11-2010 17:58:30

หรือว่าพ่อของเบสจะไฟเขียวให้แล้ว
เบสถึงกับมาทำดีกับโต้ง :confuse:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 35 (70%)
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 13-11-2010 18:04:14

:L1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 35 (70%)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 13-11-2010 18:07:54

เดาไม่ถูก เลยนะเนี่ย หรือปลาไหลสิงใจเธอสับเปลี่ยนเร็วนัก :z2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 35 (70%)
เริ่มหัวข้อโดย: Wordslinger ที่ 13-11-2010 19:14:48

หรือเบสจะลองใจโต้ง??? (ไม่น่าเป็นไปได้...งืม)
ช้านงงกับเธอมากเลยนะเบส ตกลงเอาไงกันแน่คะ? :m16:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 35 (70%)
เริ่มหัวข้อโดย: nk23992 ที่ 13-11-2010 19:44:10

ตกลงเบสจะเอายังไงกับโต้งนะ

ที่นี่ไม่มีใครรู้จักกันก็จริง...แล้วถ้ากลับไปไทยหล่ะ

จะไม่เจ็บอีกเหรอ....ต้องห้ามใจตัวเองนะโต้ง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 35 (70%)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 13-11-2010 20:42:03

บนรถที่เดินทางไป ม.โนได อาจารย์ที่ปรึกษาของผมได้อธิบายแผนการคร่าวๆ ให้ฟัง
กำหนดการครั้งนี้ เราจะมาอยู่กัน 2อาทิตย์ โดยพักกันที่หอพักของมหาลัย
 10วันแรก เป็นเรื่องวิชาการล้วนๆ
 จะเป็นการเข้าสัมนา ที่จัดโดยความร่วมมือระหว่างไทยและญี่ปุ่น ซึ่งมีกำหนด 3วัน
จากนั้น ผมกับพี่เบิร์ด ต้องเข้าร่วมการแลคเชอร์ การทดลองในห้องแล๊ป ในวันที่เหลือ
คืนวันที่ 10 จะเป็นปาร์ตี้เลี้ยงส่ง
ส่วนอีก 4วันที่เหลือ เป็นช่วงฟรี จะมีเจ้าหน้าที่พาเราเที่ยวตามที่ต่างๆ ในโตเกียว ถ้าเราต้องการ
“เดี๋ยวคืนนี้มีงานเลี้ยงต้อนรับนะ ทั้งสองคน” ท่านอาจารย์บอกผมกับพี่เบิร์ด
การสื่อสารระหว่างเจ้าหน้าที่ญี่ปุ่นกับพวกเราเป็นไปอย่างติดขัด เพราะว่าทางญี่ปุ่นเอง ก็ไม่ได้เก่งภาษาอังกฤษอะไร
ยิ่งสำเนียงนี่ไม่ต้องพูดถึง ฟังยากมาก ยังดีที่ผมและพี่เบิร์ดพูดภาษาอังกฤษกันได้ทั้งสองคน จึงไม่ลำบากนัก
ขณะที่นั่งเหม่อ ดูวิวสองข้างทางระหว่างเดินทางพี่เบิร์ดก็ทักมาว่า
“เป็นไงโต้ง....คิดอะไร”
“ก็เรื่อยเปื่อยนะครับ ดูวิวของบ้านเมืองที่นี่ สวยดีนะครับ ทั้งๆ ที่เจริญ แต่ในบางจุด กลับยังมีธรรมชาติ มีทุ่งนาและภูเขา”
“แน่ใจนะว่าดูวิว.................. ไม่ใช่เพราะเจอเบสเมื่อกี้หรอกหรอ” พี่เบิร์ดยิงคำถามมา
“............ไม่เกี่ยวกับเบสหรอกครับ ผมดูวิวจริงๆ ....แต่ผมก็ไม่โกหกหรอกว่า ผมคิดถึงเบสบ้างเหมือนกัน”
ผมยอมรับแต่โดยดี
“มันแปลกนะพี่ ที่เค้าซึ่งต้องการห่างจากผม เพราะเค้าอายที่จะต้องเป็นข่าวว่าเป็นเกย์ แต่มาวันนี้ เค้ากลับทำสนิทสนมกับผมเหมือนเมื่อก่อน........เค้าบอกว่า เพราะที่นี่ไม่มีใครรู้จักพวกเรา...พี่ว่ามันบ้าไหม....”
“ไม่บ้าหรอกโต้ง พี่เข้าใจ คนบางคน เค้ารับไม่ได้ ที่จะโดนว่าเป็นเกย์ โต้งต้องเข้าใจว่าสังคมไทยเรา ยังเป็นสังคมที่ยังยอมรับเรื่องรักร่วมเพศไม่ได้
แต่พอเบสเค้ามาที่นี่ เค้าก็คงอดจะทำตามใจตัวเองบ้างไม่ได้หรอก เพราะไม่มีใครรู้จักพวกเรานิ เราจะทำอะไรก็ได้” พี่เบสพล่ามยาว
“แล้วพี่ไม่คิดว่ามันเห็นแก่ตัวไปหน่อยหรือ บทจะมาดีก็มาดีซะงั้น ทั้งๆ ที่เมื่อก่อนเค้าทำอะไรไว้กับผมบ้าง เค้าลืมไปแล้วหรอ”
 “แล้วโต้งไม่คิดว่าเบสเค้าจะเสียใจเหมือนกันหรอ” พี่เบิร์ดหันมามองหน้าผม
 “พี่จะเข้าข้างใครกันนะ ผมหรือเบส โหยยย ไหนบอกว่าชอบผมไง ทำไมเชียร์เบสจัง” ผมโอด
 “เพราะพี่ชอบโต้งไง ถึงอยากให้โต้งมีความสุข ตอนนี้พี่ไม่ได้อยากได้โต้งมาเป็นแฟนแล้ว โต้งเป็นน้องชายที่พี่รักมากคนนึง เรื่องของโต้ง อะไรที่ทำให้โต้งมีความสุขได้ พี่ก็อยากช่วย”
 
ผมซึ้งใจมากที่ได้ยินคำๆ นี้จากปากพี่เบิร์ด ผมถึงกับสะอึก.....คนๆ นี้ทำอะไรเพื่อผมมามากแล้ว
“โคตรแมนเลยพี่ โหย เห็นนิ่มๆ แบบนี้ แมนสุดๆ” ผมแกล้งแซวพี่เบิร์ดเล่น
“พี่ก็พูดเหมือนเท่ไปงั้นละ จริงๆ พี่ก็เห็นแก่ตัวเหมือนกัน”
“ยังไงครับพี่?”
“การที่เราเป็นพี่น้องกัน อาจจะดีกว่าก็ได้นะ อย่างน้อย เราจะไม่ผิดใจกัน เราจะไม่เลิกกัน  โต้งก็จะอยู่กับพี่ไปตลอด ใช่ไหมละ เราไม่ต้องมามีเรื่องหึงหวง ไม่พอใจกัน เราสามารถเป็นพี่น้องกันได้ตลอดไป”
พี่เบิร์ดหันมาถามผม
ซึ่งผมก็อึ้งๆ ที่พี่เค้าคิดได้นะ คิดได้ไงเนี่ย จะว่าจริงมันก็จริง แต่....มันดีแล้วแน่หรือ?
“ก็ถ้าพี่ว่าดี ผมก็ว่าดีละ” ผมตอบไปแบบนั้น
“แล้วตกลงว่าไง จะให้โอกาสเบสเค้าปะละ....สิบกว่าวันที่นี่ โต้งกับเบส ไม่ต้องแคร์ใครแล้วทั้งนั้น อยากทำอะไรก็ทำได้ บางทีความสุขของเรา เราก็ต้องพยายามขวนขวายหามาเองด้วย จะรออย่างเดียวไม่ได้หรอกนะ”
พี่เบิร์ดนี่ เก่งจริงๆ ชอบพูดอะไรให้คนได้คิด...เค้าพูดโดนใจผมอีกละ
ความสุขของผม ผมก็ต้องพยายามเองซิ จะรอให้ใครทำให้ละ?
หลังจากนั้น เราสองคนก็เงียบกันไปตลอดทาง
  .................................................................................................
 เรื่องราวต่อจากนี้ จะเริ่มเข้าโหมดหวานโรแมนติกละนะครับ
ขอให้สนุกกับตอนต่อๆ นะครับ

กระซิบไว้ก่อนว่าตอนหน้าไม่ใช่แค่หวานอย่างที่คุณดรีมว่า ยังปนฮา พร้อมกับได้เห็นโต้งก็มาดหื่นแบบเนียนๆ อีกด้วย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 35 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: talentcs ที่ 13-11-2010 20:50:42

ถ้ามีความสุข ตอนนี้ แล้วจะกลับไปทุกข์หนักอีก
ผมคิดว่า ผมยอมทุกข์น้อย ๆ แบบนี้ต่อไปดีกว่านะ
:m15: :m15: :m15:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 35 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 13-11-2010 21:19:04

ถ้ายอมรับกับสิ่งที่จะตามมาได้เมื่อกลับถึงประเทศไทยแล้ว

จะหวานขนาดไหนก็ตามสบายเลยนะโต้ง :a14:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 35 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: Wordslinger ที่ 13-11-2010 21:22:56

ทำไมไม่เป็นพี่เบิร์ดนะ แอร๊ย ขัดใจๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 35 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 13-11-2010 21:40:16

พี่เบิร์ดสุดยอด

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 35 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: gnetophyta ที่ 13-11-2010 22:57:42

อาจารย์จะพาไปญี่ปุ่นคล้ายๆ โต้งเลย ..... ไม่เหมือนอย่างเดียวคือไม่มีทั้งเบส ทั้งเบิร์ด ..... สรุปคือไม่มีใคร -^-

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 35 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: blackyoyo ที่ 13-11-2010 23:49:20

พี่เบส~~~~

รอลุ้นฉากหวานฮับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 35 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 14-11-2010 07:51:06

แล้วตอนกลับเมืองไทยล่ะ
เบสจะเป็นไง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 35 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 14-11-2010 09:20:23

:L1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 35 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 14-11-2010 20:12:47

***** ตอนที่ 36 *****
3วันแรกของการสัมมนา ผ่านไปอย่างเรียบร้อยดี จะมีติดขัด วุ่นวายบ้าง ก็เป็นเรื่องปกติของการจัดงานทั่วไป
ผมกับพี่เบิร์ด ได้เปิดหูเปิดตาหลายๆ เรื่อง ทั้งในด้านวิชาการความรู้ และวัฒนธรรมญี่ปุ่น
คนญี่ปุ่น เป็นชาติที่ทำอะไรจริงจังมาก และก็ละเอียดรอบคอบ มีความเป็นโปรในทุกด้าน
แต่มองอีกมุม สังคมเค้าก็เข้มงวดเหลือเกิน

คืนวันที่ 3 หลังจากไปกินเลี้ยงฉลองกันในหมู่คนจัดงาน ผมกลับมาที่หอพักในสภาพเมาเล็กน้อย
คนญี่ปุ่นดื่มเหล้ากันเก่ง ผมกับพี่เบิร์ดต้องยอมแพ้ตั้งแต่หัวค่ำ
โปรเฟสเซอร์ญี่ปุ่น ท่านอาจารย์ซูซุกิ ท่านเป็นคนเก่งมาก และก็ใจดีมากด้วยเช่นกัน  เห็นว่ามาเมืองไทยหลายรอบแล้ว และยังเคยเป็นอดีตอาจารย์ของอาจารย์ที่ปรึกษาผมด้วย

มาว่ากันถึงที่พักหน่อย
ห้องที่ผมพัก เป็นห้องแคบๆ ไม่มีห้องน้ำในตัว ต้องออกไปใช้ห้องอาบน้ำรวมในตึก
มีเตียง 2ชั้นตัวนึง กับโต๊ะ สองตัว มีแอร์ แต่ไม่มีทีวี แล้วก็มีตู้เสื้อผ้าคู่กัน 1ชุด
เตียง 2ชั้นนั้น ผมนอนข้างบน และให้พี่เบิร์ดนอนข้างล่าง
ในตอนแรก ผมกับพี่เบิร์ดอายมาก กับการที่ต้องไปอาบน้ำรวม
แต่ว่า เข้าเมืองตาหลิ่ว ต้องหลิ่วตาตาม สำนวนไทยบทนี้ เหมาะกับสถานการณ์ในตอนนี้มาก
ผมกับพี่เบิร์ดพลัดกันไปเข้าอาบน้ำ ยังไงซะ เราคนไทย ก็อายกันเอง แต่กับคนญี่ปุ่นที่คุยกันไม่รู้เรื่อง ผมไม่อายเท่าไร

ที่น่าเป็นห่วงคือ อาการตื่นคนของน้องชายผมตะหาก ผมกลัวเหลือเกินว่า จะไปโด่ในห้องอาบน้ำ ซึ่งตอนแรกมันก็เกือบเป็นเช่นนั้นละ

ผมต้องใช้สมาธิและความพยายามอย่างมากไม่ให้มันตื่นตัว
โดยเฉพาะ เวลาเจอหนุ่มน้อยนักศึกษาญี่ปุ่นเข้าห้องน้ำมา โอ้ย เด็กญี่ปุ่นนี้ ผิวขาวๆ เนียนๆ น่าลูบมาก

เห็นแล้วอยากเอาน้ำออกมากเลย ฮ่าๆๆ

ผมเคยลองถามพี่เบิร์ดว่าเป็นไงบ้าง แข็งบ้างปะ พี่เบิร์ดก็บอกว่า วันแรก ยอมรับว่าแข็งเลยละ

ต้องแกล้งนั่งอาบน้ำขัดตัวอยู่นาน กว่ามันจะลง ซึ่งเรื่องนี้ทำให้ผมขำเป็นอันมาก และเอากลับมาล้อพี่เบิร์ดบ่อยๆ

เนื่องจากหอพักก็มีเวลาปิดของห้องน้ำด้วย และวันนี้ กว่าผมกับพี่เบิร์ดจะกลับมาถึงหอ ก็ใกล้เวลาปิดห้องน้ำแล้ว ทำให้ผมกับพี่เบิร์ดต้องเข้าห้องน้ำพร้อมกันเป็นครั้งแรก!!!
ตอนถอดเสื้อผ้าในห้องล๊อกเกอร์ พี่เบิร์ดดูจะอายผมมาก หน้าพี่เบิร์ดแดงจัดเลยละ
ส่วนผมเองก็อายไม่น้อย แต่ก็แกล้งทำเป็นเฉยๆ ไม่อาย
ผมเหลือบไปมองทางพี่เบิร์ดที่กำลังถอดกางเกง __________________

เอื้อกกกก อดกลืนน้ำลายไม่ได้ ก้นพี่เบิร์ดเนียนขาว งอนเป็นลูกดีจัง โคนขาก็เนียน ไม่มีขน
น้องชายผมเริ่มตั้งขึ้นนิดๆ ละ
พี่เบิร์ดเหมือนรู้ตัวว่าผมแอบมอง พี่แกยิ่งเขินอายหน้าแดงใหญ่เลย พี่เบิร์ดเอาผ้าผืนเล็กปิดตรงกลางตัวเอาไว้ แล้วรีบเดินเข้าห้องน้ำไปก่อนผม
เนื่องจากเป็นเวลาดึกแล้ว ทำให้ไม่มีคนเข้าอาบเท่าไร ก่อนที่พวกเราคนไทยจะเข้าไปอาบ ก็มีเด็กญี่ปุ่นอาบอยู่ 3-4 คน คุยกันเสียงดังเลย
แต่พอผมกับพี่เบิร์ดเดินเข้าไปในห้องอาบน้ำ ทั้งกลุ่มก็พร้อมใจกันอาบเสร็จ เดินออกไป

เวลานี้ ในห้องน้ำ เหลือแค่ผมกับพี่เบิร์ด 2 คน!!

ผมกับพี่เบิร์ด นั่งอาบน้ำข้างกัน ไม่ห่างกันมากนัก มีก๊อกน้ำคั่น 1ที่
.....เรานั่งอาบกันเงียบๆ ไม่ได้คุยอะไรกัน เวลาแบบนี้ มันอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก
ผมเลยนึกอยากจะลองแกล้งพี่เบิร์ดดู เพื่อบรรยากาศมันจะดีขึ้น
ผมย้ายมานั่งข้างๆ ที่นั่งพี่เบิร์ด
“อาบด้วยนะ” ผมพูด
“....” พี่เบิร์ดหันมามองหน้าผมแล้วก็เงียบ ไม่ตอบ
ไม่ตอบก็แสดงว่าไม่ว่าซินะ
“สระผมให้เอามะพี่” ผมเสนอพี่เบิร์ด พี่เบิร์ดรีบสั่นหัวใหญ่
“ไม่เอาๆ ไม่เป็นไรพี่สระเองได้” พี่เบิร์ดรีบตอบ
แต่ผมไม่สนแล้วละ ผมลุกลากเก้าอี้ไปนั่งข้างหลังพี่เบิร์ด แล้วไม่ลืมจะคว้ายาสระผมติดมือไปด้วย
“มามา ทำให้ ไม่ต้องเกรงใจไป” ว่าแล้วผมก็กดยาสระผมลงบนฝ่ามือ แล้วก็ขยี้ที่หัวพี่เบิร์ด
พี่เบิร์ดรับการสระผมอย่างว่าง่าย
ตอนนี้ผมอยู่ใกล้กับพี่เบิร์ดมาก จากมุมมองผม ผมเห็นด้านหลังพี่เบิร์ด หลังพี่เบิร์ดก็เนียนเหมือนก้นเค้าเลยละ
ขาวเนียน ใส ไร้สิวฝ้า ผมอดคิดทะลึ่งไม่ได้ ตอนนี้น้องชายผม เริ่มแข็งตัวขึ้นทีละนิดๆ ละ
“เป็นไง ผมสระดีปะ” ผมพยายามชวนคุย
“อึม ดีมากๆ ดีมาก ขอบคุณโต้งนะ” พี่เบิร์ดตอบเสียงสั่นเล็กน้อย
ผมค่อยลูบไล้ไปตามกระโหลกศรีษะพี่เบิร์ด ไล้มาตามแนวมาถึงติ่งหู ผมเอามือบี้ติ่งหูพี่เบิร์ดเบาๆ พี่เบิร์ดครางเสียงเซ็กซี่ออกมา “อ๊ะ..อ้า..”
ยิ่งพอได้ฟัง น้องชายผมก็แข็งตัวเต็มที่เลย!!!
“ล้างหัวเถอะโต้ง พี่หนาวแล้ว...”
“ได้ครับ”
ว่าแล้วผมก็รับฝักบัวมาจากมือพี่เบิร์ด ตอนรับฝักบัวมา ผมแกล้งเอามือจับมือพี่เบิร์ดนิดหน่อย
ผมล้างหัวให้พี่เบิร์ด แล้วก็ลงครีมนวดอีกรอบ ผมนวดศรีษะให้พี่เบิร์ดอย่างบรรจง แล้วก็ล้างน้ำอีกรอบ

“พี่สระให้โต้งบ้างไหม” พี่เบิร์ดอาสา
“งั้นรบกวนด้วยค้าบบบบ” ผมกลับไปนั่งที่ตัวเอง ทั้งที่สภาพน้องชายแข็งโด่
พี่เบิร์ดเหลือบมามองแว๊บนึง เค้าคงเห็นน้องชายผม ถึงกับหน้าแดงเลยละ แล้วก็เบือนหน้าหนีไป
พี่เบิร์ดเข้ามาสระผมให้ผม นิ้วมือพี่เบิร์ดที่ลูบไล้ไปตามหัว ให้ความรู้สึกผ่อนคลายและรู้สึกดีมากๆ
หลังจากล้างหัว แล้วก็ลงครีมนวดอีกรอบ

“ขอบคุณนะครับพี่เบิร์ด” ผมเอ่ย
“ไม่เป็นไรหรอก ตะกี้เราก็ช่วยพี่”
“เอ๊ะๆๆ ช่วยอะไร พูดให้เคลียร์นะพี่ ผมช่วยพี่สระผมเท่านั้นนะ หึหึ” ผมแกล้งเล่นมุกทะลึ่งๆ
สงสัยเพราะตอนนี้ผมเมาหน่อยๆ แล้วผมก็มีอารมณ์มากๆด้วย
“โต้งทะลึ่งวะ .....ตะกี้เห็นนะ โด่เลยเชียวนะ หึหึหึ”
“อ้าว ก็คนมีอารมณ์นิ ก็ต้องโด่เป็นธรรมดา” ผมย้อนกลับ
“หรือว่าของพี่ไม่แข็งละ” ว่าแล้วผมก็หันหลังไปทางพี่เบิร์ดซึ่งนั่งล้างหัวให้ผมอยู่ ผมหันไปมองตรงเป้าพี่เบิร์ด ซึ่งตอนนี้มีผ้าเช็ดตัวผืนเล็กๆปิดอยู่ แต่มันก็ตุงอย่างเห็นได้ชัด พี่เบิร์ดเองก็แข็งแล้วเหมือนกัน
“นั่นไง ตัวเองก็แข็ง” ผมแกล้งแซว
“เฮ้ย...โต้งอะ บ้า” ...พี่เบิร์ดสะดุ้งที่ผมจู่ๆ ก็หันมา
ผมหัวเราะชอบใจ
“พอละ อาบเองไปเลย “ ว่าแล้วพี่เบิร์ดก็เดินกลับที่นั่งไปทั้งๆ ที่ตุงๆ ไปอาบน้ำต่อ
-------------------------------------------------------------------------------
หื่นสมกับที่รอไหมครับ เอามายั่วเล่นๆ ก่อน ลงครบทั้งตอนพรุ่งนี้นะครับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 36 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: Wordslinger ที่ 14-11-2010 20:29:40

แอร๊ยยยยยยยยยย ไม่รู้ทำไม แต่ชอบตอนนี้มากกกกส์ :haun4:

ถ้าจะบอกว่าต่อไปนายเอกคือพี่เบิร์ดก็จะดีใจเป็นอย่างมากนะค้า พี่เค้าอายแล้วน่าร๊ากกส์ที่สุดง่ะ

อีตาโต้งนี่หื่นได้ไม่เลือกที่นะหนู ระวังจะโดนจับตัดตอน อิอิ

รอตอนสมบูรณ์ค่ะ

เดี๋ยว หรือว่าตอนนี้นายโต้งจะทำอะไรพี่เบิร์ด กรี๊ดด อยากอ่านต่อค่าาาา เห็นนายโต้งกำลังมีอารมณ์เต็มที่แบบนี้ จับกดไปเลยค่า แล้วค่อยรับผิดชอบทีหลัง แอร๊ยซ์ แนะนำน่าเกลียดเนอะชั้น

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 36 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 14-11-2010 20:59:33

ตกลงว่าใครคือคนที่เรากำลังรอกันน่ะ
:a5:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 35 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 14-11-2010 21:06:44

อ้างจาก: Ryuse ที่ 13-11-2010 15:44:18

เบสนี่เป็นคนประเภทปากไม่ตรงกับใจ(รึเปล่า)หรือว่าซื่อจนเซ่อกันแน่น้า~

แต่ป้าคิดว่า เบสไม่เข้มแข็งพอ ไม่มีความมั่นใจในตัวเอง แคร์สังคมและคนอื่นมากไป
และสุดท้ายคงโดนลมปากยัยหนิงเป่าหูอย่างสม่ำเสมอ เบสเลยเป็นคนดังคำโบราณว่า
"...อันเสาหินแปดศอกตอกเป็นหลัก ไปมาผลักบ่อยเข้าเสายังไหว "
แล้วโต้งก็เนอะ เจ็บไม่ยอมจำ จะมาคิดเอาแค่สุขชั่วคราวเหรอ
แล้วพอกลับเมืองไทย เบสเค้าจะไม่เมินกับโต้งอีกเหรอ
ทำให้ป้านึกถึงเพลงหนามชีวิต(เพลงโบจ้ะ) ที่มีอยู่ช่วงนึงว่า
"..สุขเพียงชั่วคืน ชื่นเพียงชั่วคราว ร้าวรานเหลือข่ม โศกตรมแทบล้มประดาตายเอย.."
ไม่อยากให้โต้งเป็นแบบนั้นเลย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 36 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: Ryuse ที่ 14-11-2010 21:12:55

พี่น้องเล่นกันแบบนี้น่ารักเน๊อะ~

แต่!! อย่าเชียวล่ะทำนองว่าเกิดความรู้สึกดีๆให้กันแบบนี้แล้วพอเมาสัญชาติญาณเพศผู้เลยปะทุกันทั้งคู่

จะรอต่อไปจ้า

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 36 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 14-11-2010 21:41:23

มันจะมีอะไรในกอไผ่ต่อจากนี้หรือเปล่าเนี่ยคู่นี้

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 36 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 14-11-2010 22:06:11

แอบเคลิ้มนะเนี่ย บรรยากาศในห้องอาบน้ำรวม

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 36 (70%)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 15-11-2010 07:18:54

ระหว่างอาบน้ำ ผมแอบมองพี่เบิร์ดเป็นระยะๆ พี่เบิร์ด นอกจากจะนิสัยดีแล้วยังหล่อน่ารัก ขาวเนียนใสจริงๆ
หรือว่า ผมจะจีบพี่เบิร์ดเป็นแฟนดี จะได้จบๆ ปัญหาระหว่างผมกับเบสได้ด้วย
คิดแบบนี้แล้ว ผมก็ตัดสินใจในบัดดล ผมจะลองยั่วพี่เบิร์ดดู
“มาพี่ ผมถูหลังให้” โดยไม่ฟังคำตอบ ผมเดินไปด้านหลังพี่เค้าอีกรอบ แล้วก็เอาสบู่ในมือถูหลังให้พี่เบิร์ด
“เห้ย...ไม่ต้อง......เออ ขอบใจวะโต้ง” พี่เบิร์ดสะดุ้ง ก่อนจะหันมาขอบคุณ
ผิวกายของพี่เบิร์ดในมือผมตอนนี้ เนียน นุ่ม ลื่นมาก
ผมยิ่งลูบไล้แผ่นหลังพี่เบิร์ด อารมณ์ผมก็ยิ่งพลุ้งพล่าน น้องชายผมตอนนี้แข็งเต็มที่แล้ว ผมมีอารมณ์มากๆ เวลานี้ ผมอยากได้ใครซักคนมาช่วยระบายความอึดอัดนี้
 ผมเลื่อนมือจากแผ่นหลังพี่เบิร์ดมาด้านหน้า ผมไล้มือไปตามหน้าอกพี่เบิร์ด เอามือบี้ที่หัวนมที่เป็นสีชมพูของพี่เบิร์ดเบาๆ
“อ้า.....โต้ง ตรงนั้นไม่ได้ อย่า.....อ้า...”พี่เบิร์ดคราง
ผมเอาตัวแนบไปตามแผ่นหลังพี่เบิร์ด น้องชายผมตอนนี้กดอยู่ที่บริเวณก้นพี่เบิร์ด ผมลูบไล้ไปตามตัวพี่เบิร์ดอย่างเมามัน
พี่เบิร์ดเองก็ได้แต่ครางว่าอย่าๆ แต่ไม่ได้ห้ามอะไรผม ตอนนี้พี่เบิร์ดมีอารมณ์มากเหมือนกัน ผมรู้ เพราะว่าน้องชายพี่เบิร์ดเองก็แข็งมากในมือผม
ใช่แล้วละ ในมือผม!! ผมเริ่มจับน้องชายพี่เบิร์ดชักเบาๆ
ในขณะที่อารมณ์ของเราสองคน ขึ้นถึงจุดที่จะห้ามไม่ได้นั้น
ก็ได้ยินเสียงคนเปิดประตูเข้ามาในห้องล๊อกเกอร์
ผมกับพี่เบิร์ดสะดุ้งตกใจ รีบผละออกจากกัน.......
คาดว่าถึงเวลาปิดทำความสะอาดห้องน้ำแล้ว ผมกับพี่เบิร์ดรีบอาบน้ำล้างตัวกันทันที
ระหว่างนี้เราสองคนไม่ได้พูดอะไรกันอีก
พอเห็นพี่เบิร์ดจะเดินออกไป ผมก็รีบลุกตามไปบ้าง
ตอนนี้น้องชายพวกผมสองคน สงบแล้ว มาจากอาการตกใจเมื่อซักครู่

พอออกมาก็เจอกับคุณลุง เจ้าหน้าที่ประจำหอพัก พอแกเห็นเราสองคนเพิ่งอาบน้ำเสร็จ ก็หันมายิ้ม
พูดภาษาญี่ปุ่นอะไรไม่รู้ พวกผมฟังไม่เข้าใจ ได้แต่ส่งยิ้มสยามไปให้
แต่คิดว่าไม่ใช่เป็นคำตำหนิอะไรหรอก เพราะลุงแกยิ้มให้ตลอดเวลา
พวกผมรีบแต่งตัวแล้วก็เดินกลับเข้าห้องกันไป
........................................................

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 36 (70%)
เริ่มหัวข้อโดย: n2 ที่ 15-11-2010 07:46:34

โต้งเจ้าชู้มากๆอ่ะ
ไหนว่าชอบเบส
ยังจะไปยุ่งกับพี่เบร์ดอีกนะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 36 (70%)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 15-11-2010 08:20:04

เกือบเสียเลือดแล้ว :z1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 36 (70%)
เริ่มหัวข้อโดย: jokirito ที่ 15-11-2010 08:44:34

เกือบจะเคลิ้มไปซะแล้ว

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 36 (70%)
เริ่มหัวข้อโดย: anajulia ที่ 15-11-2010 09:04:46

พี่เบิร์ดน่ารักอ้ะ
:m1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 36 (70%)
เริ่มหัวข้อโดย: cmos ที่ 15-11-2010 09:28:53

แต่พี่เบริ์ดก็น่ารักนะ ในเมื่อเบสเค้าแคร์สังคมก็ปล่อยเค้าไปเหอะ

ดีมะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 36 (70%)
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 15-11-2010 12:20:43

โต้งเลิกคิดเรื่องเบสเหอะ หันมามองคนใกล้ตัวที่ดูดึมีความจริงใจกับเรา อย่างพี่เบิร์ดเหอะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 36 (70%)
เริ่มหัวข้อโดย: phoeniix ที่ 15-11-2010 13:21:02

กินใจมากๆ สงสารโต้ง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 36 (70%)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 15-11-2010 13:30:49

เชียร์พี่เบิร์ดนะเนี่ย แต่คงไม่ใช่ใช่ม้า :z6:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 36 (70%)
เริ่มหัวข้อโดย: KM ที่ 15-11-2010 14:28:17

ดีใจกะเบสละที่ไม่มาเอากะโต้งอะ เจ้าชู้อ่ะ ให้อารมณ์แบบว่ากินไม่เลือกเลย อ่านละรู้สึกแย่ๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 36 (70%)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 15-11-2010 15:30:44

อย่าหื่นนักได้ไหมโต้ง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 36 (70%)
เริ่มหัวข้อโดย: Wordslinger ที่ 15-11-2010 16:13:27

Go ahead M' Boy. You're doing fine! :impress2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 36 (70%)
เริ่มหัวข้อโดย: talentcs ที่ 15-11-2010 19:24:51

เคยไปญี่ปุ่นกับที่ทำงาน พี่ที่จัดทริปก็นี่ก็ฮามาก ช่วงวันแรก ๆ ก็ให้พักโรงแรมที่มีห้องน้ำในตัว
แต่พอ 3 วันสุดท้าย (เจอยุทธ์การหักหลัง) พี่เขาก็จัดให้พักโรงแรม ที่มีห้องน้ำรวม
o22 พระเจ้า!!! ขอบอก ผมไม่อาบน้ำเลย :laugh5: :laugh5: :laugh5: :laugh5:
ไม่อาบเฉพาะวันแรกนะครับ พอวันที่สองนี่ไม่ไหวแล้วครับ รู้สึกไม่ค่อยสบายตัว ก็บ้านเราเป็นเมืองร้อนนี่ครับ อยู่บ้านนี่อาบไม่ต่ำกว่า 2 รอบ มาอยู่นี่ ไม่อาบวันเดียวเล่นเอาเกือบแย่ ก็เลยไปถามพนักงานที่ดูแลที่พัก ว่ามีช่วงเวลาไหนที่คนอาบน้อย ๆ
แล้วก็ไปอาบช่วงนั้น ปรากฏว่า พอฟอกสบู่เสร็จ ก็มีคนเข้ามาอาบด้วยตั้ง5-6 คน :serius2: แค่คนเดียวก็จะแย่แล้ว มาซะครึ่งโหล
ก็เผ่นสิครับ จะอยู่ทำไม รีบออกมาแทบไม่ทัน ทั้งอายทั้งเขิน :o8: :o8: :o8: :o8:
สงสัยต้องฝึกวิทยายุทธ์ที่เมืองไทย โดยชวนคนแปลกหน้าไปอาบน้ำด้วยกัน จะได้ชิน :laugh: :laugh: :laugh:
พอวันสุดท้าย เลยใช้วิชามารซ้า ไปเอารองเท้าของเพื่อน ๆ (ประมาณ 10 คู่) มาวางเรียงหน้าห้องน้ำ
ปรากฏว่า วันนั้นอาบน้ำด้วยความสบายใจ ม่ายมีคายมาอาบด้วยเลย :laugh: :laugh: :laugh:
แต่ไอ้ตอนที่จะออกจากห้องน้ำนี่สิ มีคนมารออยู่หน้าห้องน้ำ (2 คน) เอาล่ะสิ แล้วตูจะเก็บรองเท้าอย่างไร
เอาว่ะ ด้านได้อายอด กัดฟันเดินออกจากห้องน้ำ เอาผ้าคลุมศีรษะออกมาก พยายามแปลงโฉมให้เขาจำหน้าไม่ได้
พอผมเดินออกมา สองนั้นก็เดินเข้าไป ผมนะเหรอ ก็กวาดร้องเท้าทั้งหมด (ที่วางหลอกไว้) วิ่งขึ้นบันไดทันที
:laugh: :laugh: :laugh: :laugh:ได้ยินเสียง โว้ยวาย ในห้องน้ำ ส่วนผมก็ใส่เกือกสุนัขโกยแนบ เข้าห้องทันที คืนนั้นก็ม่ายออกจากห้อง :laugh:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 36 (70%)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 15-11-2010 20:33:50

........................................................
 ที่ห้องผมเดินเข้าไปเก็บอุปกรณ์อาบน้ำที่ตู้ของผม เงียบๆ
พี่เบิร์ดที่เดินเข้ามาก่อนผม เก็บของเสร็จแล้ว และกำลังนั่งอยู่บนโต๊ะ แกล้งหยิบอะไรต่อมิอะไรอ่าน
“เค้กที่นี่น่ากินดีเนอะ ดูใบโฆษณานี้ซิโต้ง” พี่เบิร์ดชวนคุย คงหวังจะพยายามคลี่คลายสถานการณ์ตึงเครียดแบบนี้
“ไหนๆ อึม ผมว่าน่ากินหมดละ ทั้งขนมแล้วก็อาหาร ผมชอบอาหารที่นี่นะ มา3วันนี่ กินได้เยอะมากเลย สงสัยจะอ้วนซะละ”
“ไม่เห็นจะอ้วนซะหน่อย โต้งหุ่นดีจะตาย....” พูดแล้วพี่เบิร์ดก็เขินอายหน้าแดง สงสัยกำลังนึกถึงร่างเปลือยของผมแน่ๆเลย
“อันแน๊ะๆ แอบดูผมใช่ไหมละ ได้ไงอะ แอบดูโดยไม่ขออนุญาต” ผมแกล้งแซวเล่น
“บ้า ทีโต้งละ มาจับโน่นจับนี่พี่ โต้งก็ไม่ได้ขออนุญาติซะหน่อย”
“งั้นถ้าผมขอละ พี่จะให้ผมไหม” ผมมองตาพี่เบิร์ด พูดจริงจัง
เวลานี้ผมตัดสินใจละ ในเมื่อเบสก็มีแฟนไปละ ผมจะยังอาวรณ์ไปทำไม ผมจีบพี่เบิร์ดดีกว่า
 “เอ่อ....” พี่เบิร์ดถึงกับตอบไม่ถูกเขินอายหน้าแดงไปเลย
“งั้นผมขอสัมผัสพี่เบิร์ดอีกครั้งได้ไหมครับ“ ผมยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ แล้วก็กระซิบที่ข้างหูพี่เบิร์ด
พี่เบิร์ดอายหน้าแดง
ผมค่อยๆ จูงมือพี่เบิร์ดให้ลุกขึ้นยืนมาใกล้ๆ ผม จากนั้นผมก็บรรจงจูบพี่เบิร์ด ผมส่งปลายลิ้นเข้าไปในปากพี่เบิร์ด
และมือผมก็ลูบไล้ไปตามร่างกายพี่เบิร์ดด้วย
“พี่เบิร์ด ผมขอนะ” ผมกระซิบเบาๆ ที่ข้างหูพี่เบิร์ด พี่เบิร์ดพยักหน้าตอบกลับมา
 หลังจากนั้น ทุกอย่างก็เป็นไปตามธรรมชาติ ผมมีอะไรกันกับพี่เบิร์ดแล้ว!!!
...
 จบตอนแล้วครับ กลัวเหลือเกินว่า คนอ่านจะเกลียดโต้งกันก่อน
แต่อยากให้เข้าใจว่า โต้งก็คนธรรมดาคนนึง มีทั้งด้านดีและด้านไม่ดี ถ้าผมตกอยู่ในสถานการณ์วาบหวามแบบนั้น ผมก็คงอดใจไม่ได้เหมือนกัน
เอ๊ะ....หรือผมจะเอาตัวเองเป็นที่ตั้งมากไป คนอื่นอาจจะไม่เป็นแบบนี้ก็ได้.....ฮ่าๆๆ สงสัยผมจะหื่นไปมั้ง
แต่เอาเป็นว่า สถานการณ์จะคลี่คลายแบบไหน ตามอ่านกันต่อละกันครับ
ปล. ตอนแรกว่าจะบรรยายฉากอย่างว่าด้วย แต่่คิดไปคิดว่า อย่าดีกว่า หึหึหึ เอาแค่หอมปากหอมคอ แค่บทนี้บทเดียว ตอนแต่ง ผมก็...เคลิ้มแล้วละ

คุณ Talentcs อะไรจะขนาดนั้น สุดยอดจริงๆ วีรกรรมคุณเนี้ย ผมเคยอายๆ นะแต่ไปๆ มาๆ ก็ชิน เคยแม้กระทั่งบ่อรวม
ผมเองอ่านตอนนี้แล้วเซ็งโต้ง สงสารพี่เบิร์ด โป้งเบสไปเรียบร้อยโรงเรียนญี่ปุ่น (ไม่ใช่ญี่ปุ่นของหมีขาวเนอะ)

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 36 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: pinkky_kiku ที่ 15-11-2010 20:52:40

อ๋อย โต้งทำแบบนี้พี่เบิร์ดก็แย่สิ ดูท่า พี่เบิร์ดแกคงคิดหนัก
เฮ้อ :monkeysad: :monkeysad: สงสารพี่เบิร์ดอ่ะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 36 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 15-11-2010 20:58:06

ถ้าเรื่องนี้โต้งกับเบสคู่กัน

แล้วพี่เบิร์ดละเป็นอะไรสำหรับโต้ง คู่้นอนแก้เหงาอย่างงั้นเหรอ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 36 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 15-11-2010 21:00:11

อยากเกลียดโต้งนะ ไม่รักพี่เบิร์ด แล้วมามีอะไรกับพี่เบิร์ดทำไม

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 36 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 15-11-2010 21:13:04

ห่วงแต่ความรู้สึกพี่เบิร์ดนี่แหละ :monkeysad:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 36 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: Ryuse ที่ 15-11-2010 21:13:33

จะว่าโต้งก็ใช่ที่นะ ผมเห็นด้วยกับwriterที่ว่าก็ในเมื่อคนที่เรารักเขามีแฟนไปแล้ว (เน้นว่ามีแฟนและแคร์สื่อด้วย)
จะให้รอมั้ย? ก็รอได้ แต่ถ้าระหว่างนั้นมีอะไรมาให้เขว มันห้ามกันยากจริงๆนะครับ
เอาตรงๆคือเรื่องเซ็กซ์กับผู้ชายนี่มันไม่เข้าใครออกใคร พลาดก็คือพลาด แต่อยู่ที่ว่า
คุณจะสานต่อหรือจบมันแค่นั้น

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 36 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: love2y ที่ 15-11-2010 21:38:45

เพิ่งเข้ามาเป็นครั้งแรก อ่านทีเดียวจบเลย สนุกดีค่ะ ^^

ยอมรับผิดหวังกับโต้งนิดหน่อย แต่ก็นะอย่างที่ไรเตอร์บอกแหล่ะ
โต้งเป็นแค่คนธรรมดาคนนึง พี่เบิร์ดเองก็เป็นคนดีด้วย
นึกๆแล้วก็ไม่อยากให้พี่เบิร์ดเสียใจอ่ะ T^T
สรุป.........เราจะเชียร์ใครดี TT___TT

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 36 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 15-11-2010 21:45:28

ไอ้โต้งเอ๊ยอย่าว่าแต่คนอื่นเขาใจไม่แน่อนเลยตัวเองก็คลำแล้วไม่มีหางก็เอาเหมือนกันละว้า ใจง่ายเหมือนกันนิ โลเลหลายใจ โทษเบสไม่ได้แล้วละ
คงไม่มีอะไรแก้ตัวแล้วนะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 36 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: cmos ที่ 15-11-2010 21:52:57

ง่ะ โต้งอ่ะได้พี่เบิร์ดแล้ว ก็อย่าทิ้งเค้าหล่ะ

สงสารพี่เบริ์ดอ่ะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 36 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 15-11-2010 21:56:21

โต้งจะเอาไงแน่

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 36 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 15-11-2010 21:58:07

โต้งจะเอาไงแน่

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 36 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: Wordslinger ที่ 15-11-2010 22:08:27

นี่อาจจะเป็นตัวแปรต่ออะไรหลายอย่างที่อาจจะเกิดขึ้นในอนาคต งืม...คิดถึงแนวทางออกไม่ได้เลยง่ะ แอร๊ยยยย...พี่เบิร์ดได้แอ้มน้องโต้ง เอ๊ะ โต้งได้แอ้มพี่เบิร์ด วอท เอเวอร์ :z3:

รอดูตอนต่อไปดีกว่า

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 36 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 16-11-2010 06:49:35

***** ตอนที่ 37 *****
ถึงแม้จะบอกว่า ผมมีอะไรกับพี่เบิร์ดแล้วก็ตาม แต่เนื่องจากพวกเราไม่ได้พกอุปกรณ์จำพวกถุงยางและเจลหล่อลื่นมา

ดังนั้น เซ็กส์ของพวกเราครั้งนี้ ก็ทำได้แค่ออรัลเซ็กส์กันเท่านั้น

คืนนั้น ผมนอนกอดพี่เบิร์ดนอนหลับที่เตียงชั้นล่าง ถึงแม้จะแคบ แต่ตัวพี่เบิร์ดเล็กและผอมบาง จึงไม่ได้รู้สึกอึดอัดแต่อย่างใด

“พี่เบิร์ดครับ....ขอบคุณนะครับ ผมมีความสุขมาก” ผมกระซิบที่ข้างหูพี่เบิร์ด พลางบรรจงหอมแก้มพี่เค้า
“.....................” พี่เบิร์ดเงียบ แต่หลับตาพริ้ม พลางจับวงแขนผมที่กอดอยู่ให้กระชับมากขึ้น
“โต้ง....” พี่เบิร์ดเรียกชื่อผม
“ครับพี่” ผมขานรับ
“......พี่ก็มีความสุขเหมือนกัน พี่จะไม่ลืมกอดนี้ของโต้งเลย....”
“พี่พูดแปลกๆ หึหึหึ นี่.....พี่เบิร์ดครับ”
“หึม .....อะไรโต้ง”
“พี่เบิร์ดครับ ..........เป็นแฟนผมนะ.....” ผมเอ่ยปากขอเป็นแฟนกับพี่เบิร์ดจนได้
“........................พี่ดีใจนะที่โต้งขอพี่เป็นแฟน ขอบใจนะ.......................แต่มันเป็นไปไม่ได้หรอก........”

พี่เบิร์ดพูดน้ำเสียงนิ่งมาก
“ทำไมละครับพี่ หรือพี่ไม่ได้ชอบผมแล้ว.......” ผมอดใจหายไม่ได้
ผมมันก็คนเห็นแก่ตัวคนนึง พอรู้ว่าคนที่เคยรักเรามากๆ กำลังเปลี่ยนไป
ต่อให้เราไม่ได้รักเค้าแบบนั้นก็ตาม แต่ก็อดใจหายไม่ได้

“.........ไม่ใช่ยังงั้น แต่ว่า ....โต้งยังไม่ลืมเบสใช่ไหมละ.........”
ผมนิ่งอึ้งไปกับคำพูดของพี่เบิร์ด จะให้ผมปฏิเสธ ผมก็รู้ตัวว่าทำไม่ได้ ผมยังรักเบสอยู่จริง
“...........โต้งไปเคลียร์ตัวเองก่อนเหอะ พี่เห็นนะ เบสเค้าให้เบอร์โทรมาใช่ไหม โต้งโทรไปหาเบสเค้ายังละ”
“ยังครับ พี่เห็นด้วยหรอ”
“....อึม พี่แอบมองอยู่ห่างๆ นะ ......โทรไปซะซิ ไปหาเบสเค้า ไปเคลียร์กันให้เรียบร้อยก่อน”
“แต่ผมว่า ผมเคลียร์กับเบสเค้าหมดแล้วนะครับ ....เค้าอายที่จะโดนใครต่อใครว่าเค้าเป็นเกย์”
“แล้วโต้งถามเค้าหรือยังว่าเบสคิดยังไงกับโต้ง........โต้งจะปล่อยมันไว้โดยที่ไม่รู้ยังงั้นหรือ......”
“.................ผมไม่รู้ครับพี่เบิร์ด” ผมนิ่งยอมรับโดยดีว่า ผมมันขี้ขลาด ไม่กล้าถาม เพราะกลัวความผิดหวัง
“โต้งไปเคลียร์ตัวเองก่อนเถอะ..............แล้วอีกอย่าง.......ที่พี่ยังไม่ได้บอกเธอ.......
ที่พี่ไปสมัครขอทุน .................ผลประกาศแล้วนะ อย่างไม่เป็นทางการ พี่ได้ทุนไปเรียนต่อที่อเมริกา......
เท่ากับว่า พี่จะมีเวลาอยู่ที่เมืองไทยอีกแค่ไม่กี่เดือน...”

“เอ๊ะ....ยินดีด้วยนะครับ พี่เบิร์ดเก่งซะอย่าง ดีใจด้วยนะคับ” ผมแสดงความยินดีด้วยจากใจจริง
ผมกอดพี่เบิร์ดแน่น คนดีๆ สมควรได้อะไรดีๆกลับมาแบบนี้ซิ
“...........ต่อให้พี่จะคบกับโต้งไป ซักวันนึงเราก็ต้องแยกจากกัน....
พี่ว่า เป็นอย่างทุกวันนี้ละดีแล้ว เป็นพี่น้องกันนะละ แค่โต้งมีความรู้สึกดีๆกับพี่แบบนี้ พี่ก็พอใจแล้ว”
พี่เบิร์ดยิ้มให้ผมหลังพูดจบ
ผมมองหน้าคนน่ารักในอ้อมแขนตรงหน้า................พูดอะไรไม่ออก จริงๆ
“พี่รู้นะ โต้งแค่อยากตอบแทนน้ำใจพี่ ...........แล้วก็แค่อยากแสดงความรับผิดชอบ หลังจากเรามีอะไรกันซินะ.....นายนี่มัน เฉิ่มจริงๆเลย ฮ่าๆ เดี๋ยวนี้เค้าไม่คิดมากกันแล้ว ผู้ชายเหมือนกัน ไม่ท้องหรอก ไม่ต้องมาแสดงความรับผิดชอบพี่หรอก
.....ขอบใจนะ แค่นี้พี่ก็พอใจแล้ว” พี่เบิร์ดว่าแล้วก็เอาหน้าแนบกับท่อนแขนผม

ผมกอดพี่เบิร์ดแน่น.....ทำไมกันนะ ผมพยายามจะรักพี่เบิร์ดแล้วแท้ๆ
แต่.......ยังไม่ทันเริ่ม ผมก็โดนปฏิเสธแล้วหรือเนี่ย สงสัยผมจะไม่มีโชคด้านความรักเลย
“พรุ่งนี้ โต้งโทรไปหาเบสเค้าซะเถอะ ........พี่เชื่อว่า เบสรอโต้งอยู่นะ เชื่อพี่เหอะ.....” พี่เบิร์ดกล่าวทิ้งท้าย....

ผมมองหน้าพี่เบิร์ดนิ่ง........ทำไมพี่เบิร์ดเชียร์เบสจังเลย ทำไมพี่เบิร์ดพูดเหมือนรู้ใจเบสเลยละ
ท่าที่ของพี่เบิร์ดตอนอยู่ที่สนามบินนั่นก็แปลก
พยายามดึงเบสเข้ามาร่วมวงประจำ .......
แล้วความบังเอิญที่ทำให้เราบินพร้อมกันละ มันบังเอิญจริงหรือ หรือว่าเกิดจากการจัดฉากของใคร................
.............................................................................
..............................
ไขข้อข้องใจของใครหลายๆ ได้หรือเปล่า พอจะหายโป้งโต้งได้ไหมอะฮับ รีบมาลงให้เห็นมาโพสตั้ง 10 คนแล้ว
กลัวจะรอกันนาน

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 37 (40%)
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 16-11-2010 07:42:55

:เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 37 (40%)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 16-11-2010 08:30:42

อ่านตอนแรกว่าโต้งเป็นคนดีศรีสยามแล้วนะ

พอมาอ่านตอนนี้พี่เบิร์ดชนะเลิศ ได้ใจคนอ่านไปเต็ม ๆ

รักแบบไม่ต้องการสิ่งตอบแทน แค่เห็นคนที่เรารักมีความสุขก็สุขตามแล้ว
พี่เบิร์ดน่ารักมาก ขอให้เจอคนที่ใช่และรักพี่เบิร์ดอย่างจริงใจนะครับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 37 (40%)
เริ่มหัวข้อโดย: cmos ที่ 16-11-2010 08:38:48

พี่เบริ์ดน่ารักเนอะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 37 (40%)
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 16-11-2010 09:10:58

โต้งไม่ผิดหรอกจริง ๆ นะ

ก็ในเมื่อคนที่เรารักไม่ได้รักเรา

เราก็จะหันกลับมามองคนที่เค้า

รักและดีกับเราเป็นธรรมดา สู้ ๆ โต้ง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 37 (40%)
เริ่มหัวข้อโดย: Wordslinger ที่ 16-11-2010 10:44:53

แอร๊ย พี่เบิร์ด ทำไมเป็นคนดีอย่างนี้คะ??? :กอด1:

งืม...คงหนีไม่พ้นเบส ก็โทรไปหาเค้าเถอะคุณ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 37 (40%)
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 16-11-2010 10:59:44

ดีนะที่คุณ litlittledragon รีบมาต่อโดยเร็วพลัน ทำให้เรายังไม่ทันได้โกรธโต้ง
และทำให้ชอบเบิร์ดยิ่งขึ้น คนอะไรใจเป็นพระร้องพระรอง (พระรองมักจะแสนดีไงแต่มักไม่สมหวังกับนางเอก หรือนายเอก)
ดูพี่เบิร์ดจะทำอะไรๆแนะนำอะไรดีๆ เพื่อโต้งเสมอนะ ผิดกับเบส(นี่แหละพระเอก มักจะเป็นผู้ทำให้นางเอก หรือนายเอกเจ็บช้ำน้ำใจล่ะ)

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 37 (40%)
เริ่มหัวข้อโดย: Ryuse ที่ 16-11-2010 11:08:27

พี่เบิร์ดนี่ถ้าเป็นผู้หญิงคงเป็นนางสาวไทยกลับชาติมาเกิดแน่ๆ
จากพลอตเรื่องที่โต้งเล่านี่ สงสัยพี่เบิร์ดคงได้มีโอกาสคุยกะเบสแหง๋มๆ
นี่ยังดีว่าคุณwriterแต่งให้ทั้งสองคนไม่เกินเลยไปอย่างที่FCคิดไปไกลถึงท่าไหนต่อท่าไหนแล้ว อิอิ

สู้ๆครับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 37 (40%)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 16-11-2010 15:56:47

พี่เบิร์ดดีจังเลย
:m15:

ขอให้เจอคนที่ดีๆนะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 37 (40%)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 16-11-2010 21:17:36

วันรุ่งขึ้น พวกเราต้องไปเข้าร่วมแลคเชอร์คลาสของโปรเฟสเซอร์ซูซุกิ
ผมค่อนข้างตื่นเต้น แต่พี่เบิร์ดยังนิ่งได้อยู่อีก นับถือเลยจริงๆ
ก่อนเข้าคลาส ขณะที่พวกเรากินข้าวเช้าอยู่นั้น
พี่เบิร์ดก็ไล่ให้ผมไปโทรหาเบส....ผมขัดพี่เค้าไม่ได้บวกกับใจมันก็เรียกร้องด้วยละ
เลยเดินแยกออกมาหาตู้โทรศัพท์สาธารณะแถวโรงอาหาร
ผมกดหมายเลขตามที่เขียนไว้ในสมุดบันทึกส่วนตัวของผม ยืนลุ้นว่า เบสจะรับสายไหม และทันใดนั้น...

“สวัสดีครับ” เสียงเบสดังมาตามสาย....แต่ผมยังเงียบอยู่
“....ฮัลโหล ......โมชิโมชิ ......โต้งใช่ปะ โต้ง...” เบสถามซ้ำ
“ฮัลโหล เราเองเบส”
“ฮัลโหล โต้ง ดีใจจัง ที่โต้งโทรมา เป็นไงบ้าง .......สนุกไหม”
“อึม ก็ดี สนุกดี ได้เรียนรู้อะไรหลายอย่างเลย” ผมไม่รู้จะพูดอะไรต่อดี
“โต้ง....เย็นนี้นายว่างปะ....เราไปหาได้ไหม”
“หึม...เรามีเรียนนะ แล้วอีกอย่างนายจะมาถูกได้ไง” ผมอ้างเรื่องเรียน
จริงๆ แล้ว ผมเรียนแค่คาบเช้าละ ตอนบ่ายผมว่าง แต่ได้ยินมาว่า จะมีคนพาไปเที่ยวในเมืองนะ ผมเองก็ยังไม่รู้แน่นักหรอก

“เรารู้จัก โนได ใช่ไหม เรารู้ๆ เรานั่งรถไฟไปเป็น เห็นยังงี้แต่เราพอรู้ภาษาญี่ปุ่นนะ”
“อย่าเลย ลำบากเปล่าๆ ........เอาไว้ช่วง 4 วันสุดท้ายก่อนกลับแล้วกันค่อยนัดเจอ ช่วงนั้นเราว่าง”
“จริงหรือ ได้ๆ แล้วแต่โต้งสะดวกเลย เราว่างทุกวันอยู่แล้ว งั้น ตามนี้เลยนะ สัญญากันแล้วนะ นายจะมาหาเรานะ เราจะรอ”
“อึม ได้ ...........” จากนั้นผมก็นัดแนะวันกับเบสจนเรียบร้อยดี ผมก็วางสายไป

ผมรู้สึกดีอย่างประหลาด เบสมีทีท่ากระตือรือล้นที่จะมาเจอผมเป็นอย่างมาก ทำให้ผมรู้สึกว่าเบสให้ความสำคัญกับผม
เค้าบอกจะรองั้นหรือ การที่ผมไม่ไปหาในทันที มันดีแล้วแน่หรือ? เบสจะรอผมได้หรือเปล่า ผมก็อยากรู้เหมือนกัน
..........................................

หลังจากวันนั้นที่ผมโทรนัดเที่ยวกับเบส ทำให้ความรู้สึกเดิมหวนคืนๆ กลับมา
ผมกลับมาคิดถึงเบสอย่างมากมายอีกครั้ง ยังไงซะ ผมก็ยังตัดใจจากเบสไม่ได้
และก็หลังจากวันนั้น ที่พี่เบิร์ดกับผมมีอะไรกัน เราก็ไม่ได้มีอะไรแบบนั้นกันอีก
แต่ตอนนี้พวกเราไม่อายที่จะไปอาบน้ำพร้อมกันละ
บางทีเรายังแอบคุยเรื่องเด็กนักศึกษาที่เข้ามาอาบน้ำด้วยซ้ำว่า คนนั้นเป็นยังไง คนนี้น่ารัก คนนี้ผอมไป คนนี้อ้วนไป
เราคุยกันขณะที่แช่บ่อน้ำร้อนไปด้วย

เวลานอนตอนกลางคืน เราก็แยกกันนอนเหมือนเดิม
บางทีผมก็แกล้งหอมแก้มพี่เค้าบ้างตอนก่อนนอน ทำให้พี่เบิร์ดอายจนหน้าแดงเสมอๆ
ผมเล่าให้พี่เบิร์ดฟังแล้วว่า เบสพูดว่าไงบ้าง เค้าจะนัดผมไปเที่ยว ซึ่งพี่เบิร์ดก็แสดงความยินดีด้วย
ผมชวนพี่เค้าให้ไปด้วยกัน แต่พี่เบิร์ดก็ไม่ยอมไป บอกว่า ไม่อยากไปเป็น กขค.......ผมเองก็ไม่รู้จะตอบอะไรดี
ผมรู้ว่าพี่เบิร์ดยังรู้สึกดีๆกับผม แต่พี่เบิร์ดเลือกจะเสียสละ และถ้าเป็นแบบที่พี่เบิร์ดว่า อีกไม่ถึง4เดือนดี พี่เบิร์ดก็ต้องเดินทางไปเรียนต่อแล้ว

ช่วงวันที่เหลือ พอคิดว่า จะได้เจอเบสแล้ว ใกล้วันที่ผมจะได้ไปเที่ยวกับเบสแล้ว
ผมรู้สึกจิตใจแช่มชื่นขึ้นทันที จะทำอะไรก็สดใสไปหมด จนอาจารย์ที่ปรึกษายังทักเลยว่า ผมไปเจอเรื่องอะไรดีๆ มาหรือ?
เบสจะรู้สึกเหมือนกับผมไหมนะ?
..............................................
และแล้ว เวลาแห่งการรอคอยก็สิ้นสุด มาถึงวันเล็กเช่อวันสุดท้าย
คืนนี้เราจะมีกินเลี้ยงกัน เป็นปาร์ตี้เลี้ยงส่งพวกผม
ถึงจริงๆแล้ว เราจะยังขออาศัยพักอยู่ที่นี่อีก 4วันก็ตาม แต่ในเชิงวิชาการแล้ว วันนี้จะเป็นวันสุดท้าย
กำหนดการของปาร์ตี้เย็นนี้คือ 6โมงเย็น เราจะมารวมตัวกันที่หน้าห้องโปรเฟสเซอร์ซูซุกิ
หลังจากทำแล๊ปเสร็จตอน 4โมง ผมกับพี่เบิร์ดก็กลับมาที่หอพัก เพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าเตรียมออกไปปาร์ตี้กัน

ในขณะที่ผมกำลังเดินออกจากที่พัก เพื่อไปยังจุดนัดพบ ผมก็ต้องแปลกใจเป็นอย่างมาก

ผมเห็นเบสที่หน้าตึก!!!

ผมเดินเข้าไปหาเบสด้วยสีหน้างงๆ
“เบส.....นายมานี่ได้ไง ....แล้วนายมาทำไม” ผมถามด้วยความสงสัย

“เอ่อ....ดีโต้ง ...เอ่อ.....เราว่างนะ เลยลองนั่งรถไฟมาแถวนี้ดูเล่นๆ ..เอ่อ...มหาลัยสวยดีเนอะ....”

“แล้วนี่ นายเป็นไร มานั่งรถเล่นมาแถวนี้ นี่เด๋ียวเราก็จะไม่อยู่แล้วด้วยซิ กำลังจะออกไปปาร์ตี้เลี้ยงส่ง”

“เอ่อ....เรารู้ พอดี เรา.......เด๋ียวเราก็กลับแล้ว ไม่มีอะไรหรอก อยากเห็นเฉยๆ ว่า มหาลัยที่โต้งมานี่ เป็นยังไง เอ่อ.......มหาลัยสวยดีนะ ตะกี้เราเห็นคนขี่ม้าด้วย ที่นี่มีชมรมขี่ม้าด้วยหรอเนี่ย..........”

“อึม....เรามาวันแรกๆ ก็เคยเห็น เห็นว่าเป็นชมรม........” ผมพูด
“โต้ง พี่ไปรอที่จุดนัดพบก่อนนะ เดี๋ยวโต้งค่อยตามไปละกัน” พี่เบิร์ดที่ยืนอยู่ด้านหลังมานานเอ่ยขึ้น
“อ๊ะ ขอโทษด้วยครับพี่เบิร์ด เด๋ียวผมตามไป”
“ไปก่อนนะเบส แล้วเจอกัน” พี่เบิร์ดทักทายเบส ......ผมคิดไปเองปะนะ ผมเห็นสองคนนี้ เหมือนส่งสายตาหากัน...
นี่มันอะไร ไม่ใช่ปกติเลย.......สายตาแบบนั้นมันไม่ธรรมดา....
หรือจริงๆ เบสจะมาหาพี่เบิร์ด!!! แล้วเอาผมมาเป็นข้ออ้าง..............
แค่คิดผมก็หึงจะตายแล้ว ไม่รู้ว่าหึงใคร เบสหรือพี่เบิร์ด.................แต่ผมไม่ชอบความรู้สึกนี้เลย

“แล้วไง นายมาแค่นี้หรอ” พอคิดแบบนั้น ผมก็อดจะทำเสียงเย็นชาไปไม่ได้.....
“ก็เออ....มานัดกับนายด้วยไงว่าจะเจอกันที่ไหนดี........พรุ่งนี้เรามารับนายดีกว่า..........กลัวนายนั่งรถไปไม่เป็น”
“..........ก็ได้ ......แล้วแต่นาย” มันก็จริงนะ ผมนั่งรถไฟที่นี่ไม่เป็นหรอก วุ่นวายจะตาย ซับซ้อนมาก
ยิ่งคนต่างชาติแบบผมที่อ่านภาษาญี่ปุ่นไม่ได้ ยิ่งงงเข้าไปใหญ่

ลึกๆในใจ ผมแอบรู้สึกดี ที่เบสใส่ใจเป็นห่วงผม กลัวผมจะหลงทาง เค้าจะมารับผมงั้นหรือ.....
ทำไมกันละ ทำไมเบสจู่ๆ มาใจดีกับผมแบบนี้...............รู้ไหม มันมีแต่จะทำให้ผมตัดใจจากนายไม่ได้นะ
มีแต่จะทำให้ผมทรมานมากยิ่งขึ้นนะ...........
“งั้น...........เจอกันพรุ่งนี้นะโต้ง .......เราไปละ..บาย”
“อึม......บาย....” ผมยังคงแสดงท่าทีเย็นชาใส่เบส......ไม่รู้เพราะอารมณ์ต้องการเอาคืนหรือเปล่า
ผมอดไม่ได้จะแสดงท่าทีไม่สนใจเบส ถึงลึกๆ ในใจผมจะแคร์เค้ามากก็เหอะ
ผมยืนส่งเบสที่กำลังเดินกลับออกไปจากมหาลัย คิดอะไรต่างๆ นานา ผมไม่เข้าใจเบสเลยว่าตอนนี้เค้าต้องการอะไร
คนที่เคยอายที่จะคบกับเกย์ จู่ๆ เข้าหาคนที่เป็นเกย์แบบผม เค้าต้องมีอะไรซิ มีจุดประสงค์แอบแฝงแน่ๆ

เฮ้อ.........ถึงยังงั้นก็เหอะ ...เบสไม่ใช่คนแบบนั้นหรอก......
ช่างมันเหอะ ผมเลิกคิดมากละ อะไรจะเกิด มันก็ต้องเกิด ปล่อยไปตามธรรมชาติละกัน

ผมเลิกคิด หันหลังเดินกลับไปหาพี่เบิร์ด์ที่จุดนัดพบ
...
เฮ้อ...เหนื่อยใจไปกับใครหลายๆ คน ต่อจากนี้คุณดรีมลงรูปประกอบไว้อยู่ค่อนข้างมาก เลยอยากถามความเห็นว่า ให้ลงหลังจากเรื่อง
หรือพอถึงเนื้อหาตรงไหน ก็แทรกไปพร้อมกับในเรื่องเลย แบบไหนจะดีกว่าครับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 37 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 16-11-2010 21:24:12

ลงรูปภาพเลย ตอนนี้แหละ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 37 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 16-11-2010 21:26:47

:L1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 37 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 16-11-2010 21:30:16

ว่าอย่าแต่โต้งสับสนเลย คนอ่านก็สับสน :laugh: แบบว่าจะเอาไงแน่ แหมคนเขียนสับขาหลอกอ่ะ

ลงรูปได้เลยจ้า อยากดู ประกอบๆกันไปเลย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 37 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: Wordslinger ที่ 16-11-2010 21:47:17

ลงเถอะค่ะ ลงตอนนี้เลยจ้ะ อยากเห็นอิมเมจโต้งง่ะค่ะ

ตอนนี้ก็คงจะไม่สับสนแล้วนะหนูโต้ง :กอด1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 37 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: talentcs ที่ 16-11-2010 23:34:31

งง งง งง งง
เล่นอารายกานเนี้ย มายเข้าใจ
ไหนบอกมาดิ (โต้ง เบส เบิรด์)
นี่ถ้าอธิบายไม่ชัดเจน จะจับตีก้นซะให้เข็ด
o18 o18 o18

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 37 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: DexTunG ที่ 17-11-2010 02:39:53

:เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 37 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: phoeniix ที่ 17-11-2010 16:06:08

เบสจะยังไงแน่

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 37 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: Ryuse ที่ 17-11-2010 16:38:51

เบสคงคิดได้วินาทีสุดท้ายน่ะ แถมยังมีแบคอัพดีๆแบบพี่เบิร์ดชัวร์!
ไม่งั้นนุ้งเบสคงไม่ใจกล้าเผยใจให้โต้งรู้ได้ขนาดนี้หรอก
ลุ้นๆเมื่อไหร่เขาจะได้กัน เอิ๊กๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 37 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 17-11-2010 19:37:22

สับสนทั้งโต้งทั้ง่คนอ่าน ว่าเบสจะเอายังไงแน่

ส่วนเรื่องรูป ลงประกอบได้เลย จะได้จิ้นได้ง่ายขึ้น

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 37 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 17-11-2010 20:59:22

***** ตอนที่ 38 *****
ผมค่อยๆ ลืมตาขึ้นช้าๆ......สมองเริ่มรับรู้สิ่งต่างๆ .....ความรู้สึกเวียนหัว มึน อยากอ้วกก็ตามมาพร้อมสติ....

เมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นกันนะ......................

ใช่แล้ว ปาร์ตี้เลี้ยงส่ง......................ทุกคนเมากันมาก......ผมโดนจับกรอกเหล้า โอ้ย...เหล้าญี่ปุ่นมันแรงดีจริงๆ

............ผมขยับตัวเล็กน้อย เพราะรู้สึกเหน็บชา.........เอ๊ะ.....มีใครนอนข้างๆ ผมด้วยเนี่ย
ผมหันไปมองข้างๆตัว อ๋อ....มิน่า ผมถึงชาที่แขน
พี่เบิร์ดกำลังนอนหนุนต้นแขนผมอยู่นิเอง
ท่านอนของพี่เบิร์ดน่ารักไม่แพ้เบสเลย ขนตาพี่เบิร์ดงอนยาว แก้มใสๆ มีสีแดงจางๆ ผมยุ่งๆ
หัวก็หอม...

ผมสูดดมความหอมจากหัวพี่เบิร์ด ซูดดดดดด อ้า.........
นั่นไง พี่เบิร์ดรู้สึกตัวตื่นจนได้ สงสัยผมจะทำแรงไป
ขนตางอนยาวของพี่เบิร์ด ค่อยๆ ขยับ จากนั้น สายตาสวยๆ คู่นั้นก็เปิดขึ้น
“อรุณสวัสดิ์ครับพี่เบิร์ด”
“....ฮ้าววว ...รุณหวัด โต้ง....”
ผมจูบเบาๆ ที่หน้าผากพี่เบิร์ดทีนึง
หลังจากทักทายกันอีกเล็กน้อย ผมที่ยังมึนๆ อยู่ กับพี่เบิร์ดที่กำลังง่วงไม่แพ้กัน ก็หลับต่อ

กว่าเราจะตื่นก็ปาไป เที่ยงแล้ว....นั่นทำให้ผมตกใจค่อนข้างมาก เพราะผมนัดเบสเอาไว้ 10โมงเช้า
ผมสะดุ้งตื่น ตาลีตาเหลือกไปแปรงฟัน
เนื่องจากที่ญี่ปุ่น เค้าไม่นิยมอาบน้ำกันตอนเช้า ดังนั้นห้องอาบน้ำจึงปิด
ตั้งแต่มาที่นี่ผมก็ไม่ได้อาบน้ำตอนเช้าเป็นเรื่องปกติไปแล้ว
แต่เมื่อคืน ผมไม่ได้อาบน้ำเลย เพราะกลับมาดึกมาก ดึกกระทั่งรถไฟเลิกวิ่งแล้ว พวกเรานั่งแท็กซี่กลับมาพร้อมกับคนญี่ปุ่นคนอื่น
“โต้งนัดเบสไว้กี่โมงละ” พี่เบิร์ดที่นอนอยู่บนเตียงถามผม หลังจากผมกลับมาจากไปแปรงฟัน
“10โมงนะพี่ สายไปตั้ง 2ชม.แล้ว เบสเค้า......เออ....นั่นซิ ตั้ง 2ชม. แล้ว
สงสัยเบสคงไม่รอแล้วละ........จะรีบไปทำไม......สงสัยวันนี้คงไม่ได้ไปเที่ยวแล้วละพี่เบิร์ด...”
“ไม่หรอกมั้ง พี่ว่าเบสก็คงรอโต้งอยู่ละ เชื่อพี่ซิ ฮ้าวววววว”
“.....เป็นพี่จะรอหรือครับ .....”
“ก็ถ้าเป็นคนที่พี่ชอบ จะนานแค่ไหนพี่ก็รอได้ “
“แต่นี่.........เค้าไม่ได้ชอบผมหรอก....จะรอผมทำไม”
“แล้วโต้งรู้ได้ไงว่าเบสไม่ชอบโต้ง”
“ก็เค้าเคยพูดเอง เค้า...ไม่อยากยุ่งกับผม”
“เบสเค้าพูดว่าเค้าเกลียดโต้ง หรือโต้งคิดไปเอง.......ถ้าเค้าพูดเค้าจะมาชวนโต้งเที่ยวแบบนี้หรอ...”
“.....ไม่รู้เหมือนกันครับ ผมก็งงไปหมดแล้วละ.......”
“เอาน่า เลิกคิดมากเหอะ ทำตามใจตัวเองบ้างเหอะ ตอนนี้เราอยู่ต่างบ้านต่างเมือง
อะไรก็เกิดขึ้นได้ทั้งนั้น เลิกคิดมากแล้วทำตามใจตัวเองเหอะ....ฮ้าวววว เดี๋ยวพี่นอนต่อดีกว่า ขี้เกียจตื่น...โต้งเที่ยวให้สนุกนะ”

“ครับพี่....ยังไม่รู้เลยว่าจะได้ไปปะ ถ้าเบสไม่รอแล้ว ผมก็อดละ”
“ไว้ถ้าไม่ได้ไป ค่อยมาปลุกพี่ก็ได้ เดียวพี่ไปเที่ยวเป็นเพื่อนโต้งเอง”
“ครับๆ ขอบคุณมากครับพี่เบิร์ด ........ดีนะที่บอกอาจารย์ไว้แล้วว่าจะไม่อยู่
ไงก็ฝากพี่รับหน้าอาจารย์เค้าด้วยละกัน มีจะออกไปไหนกันหรือเปล่าครับ”
“ก็เห็นว่า จะเข้าเมืองกันตอนบ่ายๆ นะ วันนี้อยากชิวๆ พักผ่อนกันมากกว่า......
โต้งไม่ต้องห่วงเรื่องอาจารย์หรอก เด๋ียวพี่พูดให้ ........ถ้าจะไม่กลับก็โทรมาบอกละกัน พี่เปิดโรมมิ่งไว้ โทรเข้าเครื่องพี่ได้เลย”
“โหยยย พี่ กลับอยู่แล้ว ไม่กลับผมจะไปไหนได้..”
ผมแต่งตัวอย่างลวกๆ แล้วก็รีบลาพี่เบิร์ดออกมาจากหอ

ผมนัดเบสไว้ที่สถานีรถไฟที่ใกล้มหาลัยที่สุด
แต่ผมก็ต้องแปลกใจอีกรอบ ผมเจอเบสที่หน้าหอพัก!!!
“ขอโทษเบส นายรอเรานานละซิ เลยมาหาถึงนี่ ขอโทษๆ เราเมามากไปหน่อย” ผมรีบขอโทษก่อนเลย
“อึม ไม่เป็นไร เราก็ว่าแล้วละ คนญี่ปุ่นดื่มเก่งจะตาย กะแล้วว่า โต้งต้องยังไม่ตื่น ไม่เป็นไร “
“นี่นายมารอนานแล้วยัง โทษทีๆ”
“ก็..... ช่างมันเหอะ ...ว่าแต่ โต้งอยากไปที่ไหนบ้างละ”
จู่ๆ ผมก็รู้สึกเกรงใจเบสขึ้นมา เบสคงมารอนานแล้วแน่ๆ ผมเลทไปตั้ง 2ชม.เชียวนะ!!!
“ตอนนี้หรอ.....ไม่รู้ดิ ไม่ค่อยอยากไปที่คนเยอะๆ เลย....เรายังไม่ได้อาบน้ำเลยไง ตัวเหม็นยังไงไม่รู้....ที่นี่ก็ดันไม่เปิดห้องน้ำตอนเช้าด้วยซิ....”
“งั้นหรอ................” เบสทำท่าครุ่นคิด...
“คิดออกแล้ว .....เราพาโต้งไปลองโรงอาบน้ำสาธารณะดีกว่า ที่เค้าเรียกกันว่า เซนโต
มันเป็นโรงอาบน้ำสาธารณะ ขอแค่จ่ายเงิน ใครจะเข้าไปอาบก็ได้”
“มีด้วยหรอ ดีๆ เราอยากอาบน้ำจะตายละ ไปที่นั่นกันก่อนเหอะ แล้วค่อยหาอะไรกินกัน”
“โดยปกติ แหล่งที่มีนักศึกษา และบ้านคนเยอะๆ แบบนี้ เราว่ามันต้องมีใกล้ๆ นี้แน่ๆ เดี๋ยวลองเดินหาดูระหว่างเดินไปสถานีรถไฟแล้วกัน”

เบสเดินนำพาผมไปสถานีรถไฟ ระหว่างทางเราช่วยกันสังเกตหาโรงอาบน้ำ
เนื่องจากผมไม่รู้ว่าโรงอาบน้ำที่ญี่ปุ่นเป็นยังไง ทำให้ผมเรียกเบสดูตลอดทาง เวลาเจอที่ๆ ดูแปลกๆ ไม่ใช่บ้าน
ตลอดทางเราหาโรงอาบน้ำไม่เจอเลย สงสัยโชคจะไม่เข้าข้างผมซะละ
“ไม่เป็นไรแล้วเบส ช่างเหอะ ไปหาอะไรกินกันเหอะ เที่ยงแล้วนิ นายน่าจะหิวมากแล้ว”
“อึม....เราไม่หิวหรอก แต่สงสัยจะไม่มีจริงด้วยแถวนี้ ....เอางี้แล้วกัน เดียวไปหาอะไรกินก่อน แล้วเราไปโอเอโดะ ออนเซ็นกัน”
“ไอ้ โอโอ เอโดะ อะไรของนายนะ มันคืออะไรหรือ?”
“ก็เป็นบ่อแช่น้ำร้อนแบบธีมปาร์คนะ ในนั้นจะจำลองบรรยากาศงานวัดแบบสมัยเอโดะไว้นะ
แล้วก็มีห้องอาบน้ำขนาดใหญ่ มีน้ำแร่ร้อนๆ ให้แช่ เป็นสถานที่ท่องเที่ยวแห่งนึงนะ
มีร้านอาหารข้างในด้วยถ้าโต้งหิวก็ไปกินข้าวเย็นกันในนั้นได้ “

“มันอยู่ไกลไหมละเบส เรากลัวกลับมาไม่ทันนะ”
“ก็จะว่าไป ไม่ใกล้แต่ไม่ไกลมากนะ อยู่บนเกาะโอไดบะ ที่เป็นเกาะจำลอง เกิดจากการถมขยะสร้างเป็นเกาะ“
“เกาะขยะงั้นหรือ ฟังดูน่าสนใจจัง มันเป็นไงอะ จะเหม็นขยะหรือเปล่า ฮ่าๆๆ เราถามโง่ๆ เนอะ มันคงไม่ใช่แบบกองขยะที่ไทยแน่ๆ............. เออ ไปที่นี่ก็ได้ อยากลองไปดู”

“ได้ๆ งั้นไปหาอะไรกินกันก่อนละกัน เราก่อนมาลองเซิร์ทหาในเน็ท แถวนี้มีร้านราเม็งชื่อดังด้วยนะ ไปกันเหอะ”
“แล้วแต่เบสเลยละ เราไม่รู้เรื่องอะไรเลย นายพาเราไปละกัน”
หลังจากนั้นเบสก็พาผมไปทานราเม็งเจ้าดังที่ว่า
เราต้องยืนรอคิวอยู่นานพอควรเลย เพราะตอนที่เราไปถึงนั้น เป็นช่วงพักเที่ยงของเหล่าพนักงานบริษัทพอดี
เบสดูแลผมทุกอย่าง ตั้งแต่พาไปร้าน ดูเมนูแล้วสั่งอาหารให้
สมกับเป็นเบสจริงๆ เบสพูดภาษาญี่ปุ่นได้ด้วย สมองคนๆ นี้ทำด้วยอะไรนะ เรียนก็เก่ง ยังรู้รอบตัวเยอะแยะ
เสียอย่างเดียว........เป็นคนขี้กลัว โลเล และไม่มีความมั่นใจในตัวเองซะเลย
มื้อนี้ เบสพยายามจะเลี้ยงข้าวผม แต่ผมไม่ยอม ผมบอกไปว่าถ้าไม่ยอมให้ผมจ่ายเงิน ผมจะไม่ไปกับเบสอีก
นั่นทำให้เบสยอมให้ผมแชร์ค่าราเม็งและเกี้ยวซ่าอีกจาน

หลังมื้ออาหาร เบสพาผมนั่งรถไฟเข้าไปในเมือง หลังจากต่อรถอยู่หลายต่อ พวกเราก็เดินทางถึงสถานีชิมบาชิ
นี่ขนาดเบสบอกว่า เดินทางมาง่ายแล้วนะ ถ้าให้ผมมาเอง ผมมีหวังได้หลงทางแน่
การขึ้นรถไฟในญี่ปุ่น ต้องแม่นยำเรื่องเวลา ต้องดูชานชาลาให้ดี ถ้าขึ้นผิดชานชาลา ก็จะไปผิดทาง
ที่สถานีชิมบาชิ เบสบอกว่า เราต้องเปลี่ยนไปขึ้นรถไฟสายยูริคาโมเมะ
“คำว่า คาโมเมะ แปลว่านกนางนวล ดังนั้นมาสคอต ของรถสายนี้เลยเป็นรูปนกนางนวลไง” เบสชี้ชวนให้ผมดูรูปนกนางนวลข้างสถานี
“โหย ซับซ้อนจังเลย เรานึกว่าจะนั่งรถสายเดียวมาถึงได้เลย แล้วนี่เวลากลับ เราจะทำไงดีเนี่ย
นายต้องเขียนแผนที่วิธีการขึ้นรถให้เรานะ ไม่งั้นเราได้หลง กลับมหาลัยไม่ได้แน่”
“ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวเราไปส่งเอง หรือถ้าไม่งั้น โต้งไปค้างบ้านป้าเราก็ได้” เบสพูดทำหน้าตาไม่รู้ไม่ชี้
“เฮ้ย จะได้ไง เดี๋ยวคนที่มหาลัยเป็นห่วง”
“ก็โทรไปบอกซิว่าโต้งจะไม่กลับ อยู่กับเพื่อน เอาน่า เดียวค่อยคิดกัน ไปขึ้นรถเร็ว รถจะมาแล้วเดียวตกรถกันพอดี”
เบสรีบวิ่งนำหน้าผมขึ้นไปบนชานชาลา ผมที่ยังงงๆ ได้แต่วิ่งตามไปอย่างไม่รู้เรื่องราว

เนื่องจากยังบ่ายอยู่ เบสเลยพาผมไปเดินเล่นตรงจุดอื่นก่อนจะไปออนเซ็นกัน เบสพาผมไปพาเล็ททาวน์
ที่นั่นมีชิงช้าสวรรค์อันใหญ่อยู่ด้วย แต่เบสบอกว่า ไว้ไปขึ้นชิงช้าสวรรค์ที่โยโกฮาม่าดีกว่า
ที่นั่นวิวสวย และอีกอย่าง บ่ายๆแดดจ้าแบบนี้ ขึ้นไปวิวก็ไม่สวยหรอก
เราเดินกันไปได้ซักพัก เบสก็บ่นเมื่อยขา เค้าพาผมไปนั่งกินเครปในร้านเบเกอรี่ในห้างนั้น
ขนมที่ญี่ปุ่นอร่อยๆ ทั้งนั้น ปกติผมเป็นคนชอบทานของหวานอยู่แล้ว นี่ถ้าผมอยู่ที่นี่นานกว่านี้ ผมต้องอ้วนขึ้นแน่ๆ

ผมสั่งเครปบานาน่าช๊อกโกแลต ส่วนเบสสั่งไอศครีมช๊อกโกแลตพาเฟ่ต์
“อึมมม อร่อยอะเบส”
ผมกำลังซาบซึ้งกับรสชาติหอมหวานของเครปที่สั่งมา มันอร่อยมากกว่าเครปที่ผมเคยกินที่ไทยไม่รู้กี่เท่า
“ใช่ไหมๆ ร้านนี้อร่อยนะ เราเคยมากิน”
“ของเบสก็น่ากินจัง...” ผมมองไปที่ไอศครีมพาเฟ่ต์ของเบส ด้วยสายตาเว้าวอนสุดๆ
“อะ ลองชิมดูก็ได้” เบสยื่นถ้วยไอติมมาให้ผม ผมรับคำด้วยความยินดี
อึมมมมมม อร่อย จัง ผมคิดในใจ
“เราขอชิมเครปของโต้งบ้างซิ” เบสเอ่ยขอผม
“เอาดิ” ผมทำท่าจะส่งเครปให้เบส แต่เบสไม่รับเครปผม เค้ากลับยื่นหน้าเข้ามากัดเครปในมือผมแทน
“อึม ...อร่อยจริงด้วย” เบสส่งยิ้มหวานๆมาให้ผม
ผมอดหน้าแดงไม่ได้ เบสทำได้ยังไง ไม่อายเลย มันไม่เหมือนที่เราป้อนข้าวกันในร้านพี่เก๋ แบบเมื่อก่อน
ตอนนั้นเรานั่งกินกันในร้านมิดชิด แถมคนในร้านก็ไม่มี มีแต่พี่เก๋
ร้านเบเกอรี่ที่เรานั่งตอนนี้ อยู่ริมทางเดินในห้าง โต๊ะที่เรานั่งก็อยู่หน้าร้าน คนเดินซื้อของเดินผ่านไปผ่านมากันเยอะแยะ
เบสเค้าไม่อายบ้างเลยหรือ.....ผมรู้สึกว่าเบสเปลี่ยนไป เค้าเปลี่ยนเป็นคนที่มีความมั่นใจในตัวเองมากขึ้น
“นี่ ....วันหลังเอาไปกินเองดีๆ ดิ อย่ามากินแบบนี้ ตะกี้มีผู้หญิงญี่ปุ่นสองคนมองมาทางนี้ด้วยนะ นายไม่อายหรอ?”
“จะอายทำไม เราไม่รู้จักกันซะหน่อยกับคนพวกนั้น เดียวพวกเค้าก็ลืมเรื่องพวกเราแล้ว จะไปแคร์ทำไม” เบสตอบหน้าตาเฉย
“.....นายเปลี่ยนไปนะ.........”
“ใช่.....เราต้องเปลี่ยนโต้ง เพื่อความสุข......เราจำเป็นต้องเปลี่ยน.........” เบสพูดจบก็หันไปสนใจกับของกินตรงหน้าต่อ
ผมอดคิดไม่ได้ เบสพูดแบบนี้ หมายความว่าไงกัน
---------------------------------------------------------------------------------
ครึ่งตอนครับ บทนี้ยาวมาก แต่ยังไม่มีรูปประกอบนะครับ ประมาณอีกสองสามตอนถึงจะเร่ิมมี เป็นรูปวิว ไม่ใช่รูปวาดของตัวละครหรอกครับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 38 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: Wordslinger ที่ 17-11-2010 21:19:19

แอร๊ย ที่เคยบอกว่าไม่ชอบหากเบสกับโต้งจะหวานกัน แต่พอมาอ่านจริงๆแล้วก็ อดที่จะเขินไปด้วยไม่ได้ อืม เบสจะเปลี่ยนตัวเอง? จะคอยดูค่ะเธอ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 38 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 17-11-2010 21:32:25

เบสน่ารักอย่างนี้ กล้าอย่างนี้ให้มันตลอดนะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 38 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 17-11-2010 21:38:25

“ใช่.....เราต้องเปลี่ยนโต้ง เพื่อความสุข......เราจำเป็นต้องเปลี่ยน.........” << ก็ขอให้เปลี่ยนให้ได้อย่างที่ปากพูดก็แล้วกันนะเบส

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 38 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 17-11-2010 21:43:52

:L1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 38 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: Ryuse ที่ 17-11-2010 23:05:19

ก่อนเปลี่ยนขอเขกกะโหลกนุ้งเบสให้ดังโป๊กๆซัก2-3ทีก่อนได้เปล่าครับ
ตอนนี้ก็พูดได้หรอก แต่จะคอยดูตอนกลับไปมหาลัยที่เมืองไทยว่าจะ "เปลี่ยน" อย่างที่ว่าเปล่า?

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 38 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: anajulia ที่ 18-11-2010 00:26:33

ขอให้ความกล้าหาญอยู่กับเบสให้ตลอดด้วยเถิดดดดดดดดดดดดดดดดดด

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 38 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 18-11-2010 05:01:06

เบส
จะทิ้งกันไปอีกมั้ยนะ
:เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 38 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 18-11-2010 21:30:41

(http://lh5.ggpht.com/ayishere/R_ovClJUKHI/AAAAAAAAAlw/ugWXQmJtHAo/s512/151-VenusFort.JPG)

หลังจากอิ่มอร่อยจนพอใจแล้ว ผมกับเบสก็ไปต่อกันที่ “พิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์นิฮอนคากะคุ มิไรคัง“ กัน
ที่นี่ผมได้เห็นความเจริญก้าวหน้าของญี่ปุ่นมากมาย ผมได้เห็นหุ่นยนต์อาซิโมะ ตัวจริงด้วย!!
ในพิพิธภัณฑ์แห่งนี้ พวกเราเดินกันนานเป็นพิเศษ มีทั้งดูเฉยๆ และได้เล่นทดลองทางวิทยาศาสตร์กันด้วย

ผมซื้อของที่ระลึกจากที่นี่ให้ต่อกับเก่งด้วย ผมซื้อคุ้กกี้นักบินอวกาศให้เก่ง และสมุดภาพวิทยาศาสตร์ให้ต่อ

กว่าผมจะยอมจากสถานที่นี้มา ก็เป็นเวลาเย็นแล้ว 6โมงเย็น พระอาทิตย์กำลังจะตก
(http://www.pixpros.net/forums/attachment.php?attachmentid=193647&stc=1&d=1235575468)

เบสรีบพาผมไปจุดชมวิวของโอไดบะ เบสบอกว่า จุดนี้เป็นจุดชมวิวกลางคืนที่สวยมาก
จากโอไดบะ เราจะมองย้อนกลับไปที่โตเกียว เห็นหอคอยโตเกียว และเรนโบว์บริจ ซึ่งก็คือสะพานที่ข้ามมาจากฝั่งแผ่นดินใหญ่มาที่เกาะโอไดบะนี้
(http://images.m78planet.multiply.com/image/5/photos/80/500x500/2/DSC_0107.jpg?et=GLvuFqHjH3rq9aCCD8asqg&nmid=71647819)

ที่จุดชมวิว มีคนค่อนข้างเยอะ ทั้งชายหญิงมาเป็นคู่ๆ และมาเป็นหมู่คณะ

บรรยากาศริมน้ำ ที่มองกลับไปยังโตเกียวยามค่ำคืน มันช่วงสวยจริงๆ ผมเหม่อมองวิวข้างหน้าอย่างซาบซึ้ง

“โต้งเคยไปโตเกียวทาวเวอร์ยัง” เบสหันมาถามผม
“อึม ...ไปมาแล้ว เจ้าหน้าที่ที่มหาลัยเค้าเคยพาไปมาแล้ว เมื่อตอนวันที่มาแรกๆ เลย”
“งั้นหรือ...เป็นไง สวยไหม”
“อึม....สวยมาก .....จากมุมนี้ยิ่งดูสวยกว่าดูใกล้ๆ อีก”
“วันหลังเราพานายไปโยโกฮาม่าอีกดีกว่า ที่นั่นยิ่งสวยกว่านี้อีก ในความคิดเรานะ”

“งั้นหรือ.....นายดูคล่องจังนะ มาบ่อยหรอ แล้วมากับใครละ”
“เรามาเยี่ยมป้าเราบ่อยๆตั้งแต่เด็กละ เลยทำให้เราสนใจภาษาญี่ปุ่น ....มันก็จำเป็นด้วยละ ถ้าจะมาเที่ยวที่นี่”
“แรกๆ เรามากับพ่อ หลังๆพอเราโตขึ้น พ่อก็ส่งเรามาคนเดียว มาอยู่กับป้า ....ตอนแรกที่ไม่รู้เรื่องราวอะไรเลย ป้ากับลูกสาวป้า 2คน เป็นคนช่วยพาเราเที่ยว แต่หลังๆ 2-3ปีมานี้ เราเที่ยวเองได้แล้วละ ไม่ต้องพึงพาใคร”
“เก่งจังนะเบส.........นายพูดญี่ปุ่นได้ เราไม่รู้มาก่อนเลยนะ”
“ก็.....ปกติอยู่ไทย จะไปพูดกับใครได้ละ”
“เออ ........นั่นซินะ”
“ถ้าโต้งอยากเรียน เราก็สอนให้ได้นะ”
“ฮ่าๆๆ ขอบใจนะเบส แต่ไม่ไหวหรอก เราจะเรียนไปทำไม ไม่ได้มาอยู่ที่นี่ซะหน่อย”
“ก็ไม่แน่นะ .....เพื่อมีประโยชน์ในการทำงานไงละ”
“นี่นายอะ หน้าตาก็เหมือนญี่ปุ่นอยู่แล้ว ยิ่งพูดญี่ปุ่นได้ ยิ่งเนียนเลยเนอะ เคยมีคนเข้าใจผิดปะ”
“ก็มีบ้าง แบบว่าถามทางอะไรแบบนั้นนะ คนญี่ปุ่นเองนั่นละที่เข้ามาทัก
พอตอบกลับเค้าไปว่าเป็นคนต่างชาติครับ เค้าก็ทำหน้าตลกๆ ฮาดีเหมือนกัน”
“.........แล้วเคยโดนจีบปะละ” ผมลองแกล้งถามดู เพราะจริงๆผมก็ติดใจเรื่องนี้
“โอ้ย ไม่เคยหรอก ใครจะมาสนเราโต้ง หน้าตาแบบเรา ที่นี่มีเยอะจะตายไป”
ไม่จริงหรอก ผมแอบเถียงในใจ เบสเค้าดูดีกว่าญี่ปุ่นที่ผมเห็นตั้งเยอะ เด็กในมหาลัยไม่มีใครดูดีสู้เบสได้เลย
เบสเค้าเหมือนมีออร่า ยิ่งเบสที่ผมเจอตอนหลังๆ ยิ่งเปลี่ยนไปจากตอนที่ผมพยายามเปลี่ยนเค้าช่วงแรกเยอะเลย

ช่วงแรก ผมเปลี่ยนได้แค่ภายนอกนิดหน่อย แต่หลังๆ เบสเหมือนมีความมั่นใจในตัวเองมากขึ้น ยิ่งทำให้เค้าดูมีมาด
ผมมองหน้าใสๆของเบสอยู่นาน จนเบสหันกลับมามองผม เราสองคนสบตากัน.....สุดท้าย ผมก็แพ้ ผมเป็นฝ่ายหลบสายตาเบสก่อน......
“ไปอาบน้ำเหอะ เราเหนียวตัวมากแล้วละ” จู่ๆ ผมก็เปลี่ยนเรื่อง เพราะอยากหนีจากสถานการณ์กระอักกระอ่วนนี้
“เอาซิ ตามเรามา” เบสนำผมไปขึ้นรถไฟอีก
(http://images.liveisbeautiful.multiply.com/image/1/photos/208/600x600/21/Odeo-Onsen1.jpg?et=R%2Cj3eRGWEJMauLBnj7XiGg&nmid=296701205)
เราไปถึงโอเอโดะออนเซ็น กันก็ประมาณทุ่มครึ่ง ซึ่งทำให้เราได้ส่วนลด เนื่องจากเข้าหลัง 6โมง

ผมให้เบสจัดการให้ทุกเรื่องเลย เพราะผมไม่รู้ว่าควรจะวางตัวยังไง
ก่อนอื่นเราไปเก็บรองเท้าที่ตู้รองเท้าก่อน

จากนั้นจึงไปทำการจ่ายเงิน เอากุญแจตู้รองเท้า มาแลกกับกุญแจตู้เก็บเสื้อผ้า จากนั้นเราก็ไปเลือกชุดยูกาตะ
เบสอธิบายว่า ชุดยูกาตะ ก็คือกิโมโนของญี่ปุ่นแบบง่ายๆ
หลังจากนั้นเราก็เข้าห้องล๊อกเกอร์ไปเปลี่ยนเป็นสวมชุดยูกาตะกัน
ระหว่างเปลี่ยนเสื้อ ผมแอบมองเบสเป็นระยะๆ ผมอดคิดถึงร่างกายอันสวยงามของเบสไม่ได้
เบสยังคงขาวนวลเนียนน่าสัมผัส ผมแอบมองตอนเบสกำลังถอดกางเกงยีนส์ เบสเหมือนรู้ตัว เค้าทำหน้าอายๆแล้วก็หน้าแดงเข้ม
ผมเองก็ไม่รู้ทำไม พลอยหน้าแดงไปด้วย ผมแกล้งทำเป็นไม่มองเบส
แต่ยังไงผมก็ห้ามใจไม่อยู่จริงๆ ผมแอบมองเบสถอดแล้วก็ใส่ยูกาตะ
หลายครั้งที่ผมกับเบสสบตากัน คาดว่าเพราะเบสก็แอบมองผมด้วยเหมือนกัน!!

แค่เห็นแค่นี้ น้องหนูผมก็กลับมาแข็งแรงแล้ว ผมต้องรีบหันหลังไปจัดการเก็บน้องชายให้เรียบร้อย ไม่ให้มันตุงจนน่าเกลียด
พอเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ เราสองคนก็เดินเข้าไปในบริเวณตึก ข้างในจำลองบรรยากาศงานวัดสมัยเอโดะ หลังคาทำเป็นท้องฟ้ายามค่ำคืน
(http://www.chatreez.com/photo/images/20061019225210_oedoonsenmonogatarii.jpg)
มีเจ้าหน้าที่แต่งตัวย้อนยุคประจำตามจุด มีการแสดงโชว์ มีซุ้มเกมส์ ขายของที่ระลึกมากมาย

“เอาไงดีเบส ไปทางไหนก่อน”
“ไปแช่เท้ากันก่อนไหม.....” เบสชวนผม แน่นอนว่าผมย่อมตามใจเค้าอยู่แล้วละ
(http://media-cdn.tripadvisor.com/media/photo-s/01/2e/e6/e6/outdoor-mixed-gender.jpg)
เบสพาผมเดินไปบ่อแช่เท้าที่อยู่บริเวณด้านนอก เวลาค่ำ อากาศข้างนอกเย็นกว่าปกติ
เราสองคนเดินไปเลือกมุมเงียบสงบ มืดๆ นั่งกันอยู่สองคน
มีคนนั่งแช่เท้าอยู่ข้างนอกบ้างประปราย จริงๆวันนี้คนค่อนข้างน้อยด้วยซ้ำ เบสว่างั้น ที่เค้าเคยมา ตอนนั้นคนเยอะกว่านี้
“หนาวไหม” เบสถามผม
“ก็นิดๆ ลมเย็นๆ เบสละ”
“ไม่หนาว.....อยู่กับโต้งเราก็ไม่หนาวแล้วละ” เบสพูดเอง แต่ดันมาทำหน้าเขินอายทำไมกันนะ
“..............” ผมได้แต่เงียบ เบสจะมาไม้ไหนกับผม.....เค้าจะมาทำให้หัวใจผมที่สงบแล้ว กลับมาวุ่นวายอีกหรือ
“โต้ง...........”
“หึม.........”
“เราขอโทษนะ เรื่องก่อนหน้านี้...........”
“.........เรื่องอะไร เราลืมไปแล้ว..”
“............ก็เรื่องนั้นไง” เบสพูดพลางเอาเท้าที่แช่ในน้ำ เตะไปมา
“เรื่องอะไรละ เราจำไม่ได้แล้ว เรื่องในอดีต”
“.......นายโกรธเรา ขนาดนั้นเลยหรือ นายถึงกับจะลืมเรื่องทั้งหมดเลยหรือ.............” เบสพูดเสียงเครือ
“เปล่า เราไม่ได้โกรธแล้ว................ไม่ซิ จะโกรธเรื่องอะไร เรายังไม่รู้เลย”
“ก็เรื่องที่เรา............เราขอให้นายเลิกยุ่งกับเราไง.........เรื่องที่เราอายคนรอบข้างเรื่องข่าวลื่อ
เรื่องที่เรา.........งี่เง่าใส่นาย......... นายจะอภัยให้เราได้ไหม”
“.........................นายไม่ผิดอะไรเลย นายจะมาขอโทษเรา
ทำไม.......มันถูกแล้วละ คนที่ผิดจริงๆคือเรา

เราผิดเองที่ปิดนายแต่แรก ไม่งั้นเรื่องก็คงไม่ยุ่งขนาดนี้หรอก.......นายทำถูกแล้วละ ถ้านายยังอยู่กับเรา นายก็มีแต่เสียหาย
...........พ่อนายเองก็เป็นคนดังไม่ใช่หรอ.......”

ตอนแรกเบสทำท่าเหมือนจะแย้งผม เค้าทำท่าจะพูดอะไรซักอย่าง
...แต่พอผมพูดเรื่องพ่อขึ้นมา.....เบสก็ทำหน้าเศร้า แล้วก็เลิกคิดจะพูด
“นายเองก็ลืมมันไปเหอะ.......เรื่องเมื่อก่อน” ผมหันไปมองหน้าด้านข้างเบส ที่กำลังก้มอยู่ในเงามืด
“.....เราจะลืมได้หรือโต้ง นายเองละ นายลืมได้หรือ?” เบสถามผมกลับ........

“.............เราไม่รู้ซิ.........ไปอาบน้ำกันเหอะ” ผมรีบเปลี่ยนเรื่อง เพราะไม่รู้จะตอบเบสว่ายังไงดี
“...............อึม ตามมาซิ” เบสยอมหยุดบทสนทนาเหล่านั้น แล้วพาผมไปแต่โดยดี
ในห้องล๊อกเกอร์อีกที่นึง
................................................

ผมยืนนิ่งอยู่หน้าล๊อกเกอร์ ผมลืมนึกไปว่า ออนเซ็นคือบ่อแช่น้ำร้อนรวม หมายความว่า ผมต้องอาบน้ำพร้อมกับเบสงั้นหรือ!!!!
...
ง่า...ตกไปอยู่หน้าสองเฉยเลยอะ งานยุ่งๆ อยู่แท้ๆ ก็ต้องรีบมาลงให้เลยนะเนี้ย กลัวโดนลืมอะ

คุณดรีมฝากบอกว่า รูปเหล่านี้ไม่ใช่ฝีมือคุณดรีมเองนะครับ ใช้ประกอบเพื่อจินตนาการ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 38 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: talentcs ที่ 18-11-2010 21:57:32

ถ้าอยู่ที่นี่ เบสจะมั่นใจแบบนี้
แต่ถ้ากลับเมืองไทย เบสจะมั่นใจแบบนี้ไหม
สงสารโต้งเนอะ
:o12: :o12:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 38 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: Wordslinger ที่ 18-11-2010 22:17:09

เบสก็ยังคงมีความไม่มั่นใจในตัวเองอยู่เหมือนเดิมแหละ เง้อ...

เอาเป็นว่าคอยดูกันต่อไปละกันนะคะ :z3:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 38 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 18-11-2010 22:22:31

แลดูว่าเบสจะชอบโต้ง
แต่ติดตรงพ่อเนี่ยแหละ ปัญหาใหญ่ :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 38 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 19-11-2010 00:22:23

อ๊า ตอนหน้าจะอาบน้ำด้วยกันแล้ว :haun4:

ก็มีติดคุณพ่อพอให้เนื้อเรื่องได้เดินบ้างอะไรบ้าง ไม่เป็นไร ติดตามเสมอ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 38 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: DexTunG ที่ 19-11-2010 03:34:46

:z2: :z2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 38 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 19-11-2010 04:19:26

:z2:
อืมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 38 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 19-11-2010 06:38:45

จะเคลียร์กันได้ไมเนี้ย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 38 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: anajulia ที่ 19-11-2010 06:47:12

อิอิ นิยายนำเที่ยว สนุกดี
เบสจ๋า......เฮ้อ ไม่รู้ดิ ถ้ารักมันยากนักก็อย่ารักมันซะเลย
แล้วก็ปล่อยให้โต้งไปดีเหอะ
(อิคนอ่านเริ่มถอดใจแล้ว.......เชิญเบสอยู่กับพ่อไปจนแก่เฒ่านะคะ)

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 38 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 19-11-2010 20:00:52

คืนนี้ยังไม่แน่ใจว่าจะมาลงให้ได้หรือเปล่า เพราะงานติดพันอยู่ ถ้าไม่ทันจะเอามาลงพรุ่งนี้เช้าให้นะครับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 38 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 19-11-2010 20:35:23

เบสเปลี่ยนไปมาก หากผมเป็นโต้ง ก็คงไม่เชื่อใจเหมือนก่อนแล้วล่ะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 38 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 19-11-2010 21:59:36

:sad4:ได้หยุดแว่บพักกินข้าว เลยลงให้ คืนนี้คงได้แค่นี้อะครับ จะมาทดแทนเป็นพรุ่งนี้เช้านะครับ

***** ตอนที่ 39 *****
เบสเห็นผมยืนนิ่งไม่ยอมถอดชุดอยู่ที่หน้าล๊อกเกอร์ ก็เลยเข้ามาถามว่า
“โต้ง มีอะไรหรอ?”
“อ้อ...เปล่า....เออ นายคงชินกับห้องอาบน้ำรวมซินะ” ผมลองถามเบสดู
“อ้อ ไม่หรอก เราเคยมาที่นี่แค่ครั้งเดียวเอง แต่เคยไปออนเซ็นมาหลายที่เหมือนกัน
ตอนแรกก็อายละ ชินแล้ว เพราะไม่รู้จักใครเลย เค้าไม่รู้จักเรา เราก็ไม่รู้จักเค้า “
“แล้วนี่ นายต้องอาบพร้อมเรานะ “ ผมแกล้งถามดูอีกรอบ

เบสพอได้ยิน ก็เขินอาย หน้าแดงเข้มเลยละ...น่ารักมากเลย จนผมอยากจับจูบซะตอนนี้เลย
“.............งั้นเราไปรอข้างนอกก่อนดีกว่าไหม เรายังไม่เหนียวตัวเหมือนโต้งหรอก”
“ไม่ต้องหรอก อาบพร้อมกันละ นายจะได้แนะนำเราด้วยว่าทำไง นายจะปล่อยให้เราเดินโง่ๆ เข้าไปคนเดียวได้ไง”
ผมดึงแขนเบสไว้ไม่ยอมให้ไป พร้อมอ้างเหตุผลงี่เง่าๆ

เบสก้มหน้า เขินหน้าแดง กลับมาโดยดี
ผมกับเบส ต่างคนต่างก็ยืนถอดเสื้อผ้ากันเงียบๆ ผมพยายามไม่มองไปทางเบส เพราะกลัวน้องชายจะแข็ง
อย่างที่ว่า วันนี้คนน้อยค่อนข้างน้อย แต่ในห้องล๊อกเกอร์ก็พอมีบ้าง 5-6 คน
แต่ละคนก็ทำกิจธุระของตัวเองไป ไม่มีใครสนใจคนรอบข้างหรอก

ผมว่าวัฒนธรรมการอาบน้ำร่วมกันของญี่ปุ่น ดีอยู่อย่างนะ ทำให้เรื่องในร่มผ้า เป็นเรื่องธรรมดา
ไม่เห็นจำเป็นต้องอายเลย คนเราก็เกิดมามีอะไรเหมือนๆกันนะละ
จะยากดีมีจน สุดท้าย ทุกคนพอถอดเครื่องประดับ เสื้อผ้าออกหมด ก็เหมือนกัน ทุกคนเท่าเทียมกัน

เบสพอถอดเสื้อผ้าเสร็จ ก็รีบเดินเอาผ้าผืนเล็กกุมเป้าเดินนำผมไปทางห้องอาบก่อน
ผมแอบมองจากด้านหลัง ก้นเบสสวย กลมน่าบีบมาก โอ้ย ทำไมมันขาวเนียนแบบนั้นนะ
แค่มองก้นเบส น้องชายผมก็แข็งแล้วละ ผมต้องรีบเอาผ้าผืนเล็กที่ได้รับมาปิดแกนกลางความเป็นชายเอาไว้
ผมเดินตามเบสเข้ามาที่อ่างข้างหน้าห้องน้ำ
“ก่อนเข้า อาบน้ำ เราต้องตักน้ำจากในบ่อนี้ราดตัวก่อนนะ” เบสก้มหน้าบอกผม
จากนั้นเค้าก็ตักน้ำมาราดตัวเองโดยที่อีกมือยังปิดอยู่ที่ท่อนล่าง

จากนั้นเบสก็ตักน้ำอีกถัง หันมาทางผม
“เด๋ียวเราราดให้นะโต้ง” เบสเอ่ย

ผมพยักหน้าแล้วก้มลงให้เบสราดน้ำตั้งแต่หัวลงมาทั้งตัวผม
ตอนนี้ผ้าที่ปิดกายเราสองคนเอาไว้ เปียกน้ำจนชุ่ม มองเห็นเนื้อกายวับๆ แวมๆ

เบสเดินอายหน้าแดงนำผมไปทาง แถวที่เก้าอี้ที่นั่งอาบน้ำ
ผมนั่งข้างๆ เบส
“นายตอนอยู่หอที่มหาลัย อาบยังไงละ เคยอาบแบบนี้ปะ” เบสถามผม
“ก็ห้องอาบน้ำรวมนี่ละ เคยแล้ว”
“อ้าว....ไหนบอกไม่รู้เรื่องไงละ เราเลยยอมตามเข้ามาด้วย.....” เบสโวย
“.....ก็มันไม่เหมือนกับที่หอพักซะทีเดียวเลย ต่างกันบ้างไง .......” ผมเถียงข้างๆ คูๆ
“............ก่อนอื่นก็อาบน้ำก่อนละกัน ค่อยไปแช่ในบ่อ............” เบสพูด แต่ยังไม่ยอมมองหน้าผม
ผมรับคำ จากนั้นก็เปิดน้ำใส่ถังข้างตัว เริ่มอาบน้ำ เบสเองก็ทำเหมือนกัน........ผมแอบมองเบสเป็นระยะอีกแล้ว
ถึงผมจะเคยมีออรัลเซ็กส์กับเบส แต่ก็ไม่เคยอาบน้ำด้วยกันมาก่อน

ผมมองดูท่าทางเบสขณะอาบน้ำอย่าง......หิวโหย? ....หรือว่าโหยหา? กันแน่นะ ผมไม่มั่นใจ
แต่ท่าอาบน้ำของเบส มันปลุกเร้าอารมณ์ผมจริงๆ
จะมีซักกี่คนที่ทนได้ เห็นคนที่ตัวเองชอบ มาอาบน้ำข้างๆ ถ้ายังไม่มีอารมณ์อย่างว่า ก็แสดงว่าตายด้านแล้วละ
---------------------------------------------------------------------------------------

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 39 (30%)
เริ่มหัวข้อโดย: Ryuse ที่ 19-11-2010 22:27:22

เบสจะยอมเร้อ~
แต่ยอมๆไปก็ดีนะ เอิ๊กๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 39 (30%)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 19-11-2010 23:50:17

รู้สึกโต้งจะลืมความขมขื่นเก่าๆได้ละนะ :jul3:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 39 (30%)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 20-11-2010 06:24:25

โต้ง-เบส
มาม่าหมดรึยังจ้า
o13

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 39 (30%)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 20-11-2010 06:46:23

“โต้งมองอะไรอยู่ได้ ไม่เคยเห็นคนอาบน้ำหรอ.......” เบสโวย หันมามองหน้าผม หน้าเบสตอนนี้แดงจัดเลย

ดีที่รอบๆที่นั่งเรา ไม่มีคนอื่นเลย เพราะแถวที่อาบน้ำที่เบสพามา อยู่ในสุด คนส่วนมากก็อาบกันแถวที่นั่งข้างหน้ากันหมด
“เปล่า ไม่ได้มอง” ผมปฏิเสธทันที
“.....มองชัดๆ......” เบสยังไม่ยอม
“นายรู้ได้ไงว่าเรามอง ถ้านายไม่มองเรา...” ผมเถียง
“........ไม่ยอมรับงั้นหรอ.....งั้นเราจะมองนายเอาคืนละนะ นายมองเรามานานละ” เบสถึงแม้จะอายหน้าแดง
แต่ก็ยังนั่งหันหน้ามาทางผม เค้าจะเอาคืนโดยการดูผมอาบน้ำบ้าง
“ก็ตามใจ อยากดูก็ดูไป”
ผมซึ่งหน้าด้านอยู่แล้ว ก็แกล้งทำเป็นไม่สนใจ อาบน้ำควักล้วงเต็มที่ แต่ในใจนะ ตื่นเต้นสุดๆ ใจเต้นตึกๆ ตักๆ เลยละ

ผมต้องพยายามห้ามใจเป็นอย่างมากไม่ให้น้องชายโด่ ซึ่งมันไม่ค่อยให้ความร่วมมือเลย
สภาพน้องชายผม อยู่ในสภาพ กึ่งแข็งกึ่งอ่อน
เบสจ้องผมไปทั้งตัว ทั้งหน้า ร่างกาย แล้วก็น้องชายผม
ผมหันไปมองเบสบ้าง ก็สบตากับเบสพอดี เบสก้มหน้าหลบตาผม ผมมองตามสายตาเบส
ก็พบว่า ตอนนี้น้องชายเบสแข็งเต็มที่แล้ว ถึงแม้จะมีผ้าขนหนูผืนเล็กปิดอยู่ก็เหอะ.....
“.....แข็งแล้วนิ หึหึหึ” ผมแกล้งแซวเบส
“......ยังกับนายไม่แข็งละ” เบสโต้ผมกลับ
ก็จริง ทันทีที่เห็นของเบสแข็ง น้องชายผมก็โด่เต็มที่ทันทีเลย
ผมที่ไม่รู้จะเถียงอะไรได้ เลยแกล้งทำเป็นไม่สน แล้วก็อาบน้ำต่อ
เราสองคนอาบอยู่นาน ไม่มีใครยอมลุกไปก่อน จนมีคนญี่ปุ่น เดินมานั่งใกล้ๆ พวกเรา
ผมเลยตัดสินใจลุกก่อน เดินเอามือปิดตรงส่วนนั้นไว้ เดินไปแช่น้ำร้อนที่บ่อข้างๆ
ดีที่ตอนนั้นมันเริ่มอ่อนตัวแล้ว เลยไม่ต้องอายใครเค้า
ดูเหมือนเบสจะนั่งทำสมาธิอยู่นานกว่าจะยอมเดินตามผมมาแช่
บ่อน้ำร้อนที่นี่ ร้อนมาก ตอนแรกที่ผมลงไป สะดุ้งสุดตัวเลยละ ทำให้อารมณ์คุกรุ่นตะกี้ หายไปหมดเลย
ผมทนแช่อยู่ได้ไม่นานก็รีบลุกออกมานั่งพักที่ม้านั่งข้างๆ
“นายอย่าแช่นานละ ถ้ายังไม่ชินกับความร้อน แช่ซักพักก็ออกไปนั่งพักซะนะ แล้วก็ลงมาแช่ใหม่ เค้าว่าดีต่อสุขภาพละ” เบสสอนผม
ผมลองทำตามเบสว่า
เราสองคนเปลี่ยนไปลองหลายๆ บ่อ ที่นี่เป็นออนเซ็นที่รวบรวมน้ำแร่มาจากแหล่งขึ้นชื่อต่างๆ ทำให้มีหลายบ่อ
แต่มีบ่อนึงเป็นบ่อน้ำเย็นจัด
เบสบอกว่าแช่น้ำร้อนแล้ว ควรหันมาแช่น้ำเย็นด้วยเพื่อสุขภาพ
จากนั้นเราก็ออกไปแช่กันที่บ่อกลางแจ้งข้างนอก
ช่วงนี้เองที่คนเริ่มทยอยกันเข้ามาอาบน้ำเยอะแล้ว ผมกับเบส ก็เลยคุยกันเบาๆ เรื่องอื่น
พยายามไม่เข้าเรื่องทะลึ่งๆ เพราะกลัวน้องชายจะแข็งขึ้นมาอายคนญี่ปุ่นแถวนี้เอา

หลังจากวนแช่น้ำร้อนอยู่ข้างในเกือบ 30นาที ผมก็ทนไม่ไหวแล้ว ขอเบสกลับออกไปข้างนอก
ซึ่งเบสก็เดินตามผมออกมา เรายืนเช็ดตัวกันเงียบๆ หน้าล๊อกเกอร์ เปลี่ยนมาใส่ชุดยูกาตะกันเหมือนเดิม
วันนี้จะเป็นอีกวันที่ผมต้องจดจำไว้ตลอดชีวิต วันที่ผมได้เห็นเบสอาบน้ำวันแรก
ไม่ซิ เป็นวันที่ผมได้อาบน้ำพร้อมเบสเลยตะหากละ พอคิดแบบนี้ ผมก็อดจะอมยิ้มไม่ได้
“ยิ้มอะไร ทำหน้าลามกนะโต้ง” เบสพูดด้วยท่าทางหมั่นใส้ผม
“เปล่า...ไม่ได้ยิ้ม” แต่ตอนที่พูด ผมฉีกยิ้มกว้างเลยละ
“ประสาท” เบสด่าผมเบาๆ
จากนั้นเบสก็พาผมมาดื่มนมสดข้างหน้าห้องอาบน้ำ
หลังอาบน้ำร้อนๆ มานั่งดื่มนมสด ผมรู้สึกว่า มันอร่อยกว่าปกติมากๆ เลยละ
“หิวยังโต้ง” เบสถาม
“หิวแล้ว จะกินกันในนี้เลยปะ” ผมหันไปถามเบส
“อึม กินกันในนี้เลย ง่ายกว่า สบายดีด้วย มีให้เลือกเยอะเลยละ”

เนื่องจากที่นั่งว่างเยอะแยะ ผมกับเบสเลยไปเดินเลือกอาหารกันได้เลย ไม่ต้องจองที่นั่งก่อน
ร้านค้าจะเรียงรายอยู่ข้างทาง ให้เราเดินเข้าไปเลือกสั่งได้เลย อารมณ์เหมือนฟาสฟูดเมืองไทย
ผมเลือกที่จะกินข้าวหน้าปลาดิบ เพราะเมื่อกลางวันกินราเม็งไปแล้ว
เบสเดินไปซื้อโอเด้ง กับโซบะเย็นที่ร้านข้างๆ
พอมาถึงที่โต๊ะ เราสองคนก็กินกันอย่างเอร็ดอร่อย อาจจะเพราะหิวด้วยมั้ง
“อึมมม อร่อยจัง รสชาติแบบของแท้มันอย่างนี้นิเอง” ผมเอ่ยปากชวนคุย
“ลองชิมโอเด็งนี่ซิโต้ง นี่ๆ เราให้ไช้เท้า อร่อยมากเลยนุ่มดี”
“ขอบใจนะเบสที่พามาที่นี่ เราชอบมากเลยละ”
“เห็นไหม นายต้องชอบ ได้ทั้งแช่น้ำแร่ ได้ทั้งใส่ยูกาตะเดินเล่นด้วย เด๋ียวไปถ่ายรูปเป็นที่ระลึกกัน”
“ไม่ใช่เพราะได้แช่น้ำแร่หรอก แต่เพราะเราได้อาบน้ำพร้อมกับนายตะหากที่เราติดใจ”
พอผมพูดจบ เบสก็เขินอายหน้าแดงทันทีเลย
“ไอ้บ้า ไอ้ลามก เค้าพามาอาบน้ำนะเฟ้ย ไม่ใช่ให้คิดลามก”
“ก็ช่วยไม่ได้ มันเห็นเองนิ”
“บ้า” เบสด่าผมเบาๆ แล้วก็ก้มหน้าก้มตาไปกินต่อ
ผมแอบอมยิ้มเล็กๆ นานแล้วซินะ ที่เราไม่มีช่วงเวลาดีๆ แบบนี้กันเลย
หลังจากนั้นเราก็คุยกันหลายเรื่อง แต่ส่วนใหญ่เป็นเรื่องสถานที่ท่องเที่ยวในญี่ปุ่นซะมากกว่า

ถึงจะไม่ได้พูดออกมา แต่เราสองคนก็รับรู้ด้วยใจว่า เวลานี้เราไม่อยากคุยเรื่องเกี่ยวกับเมืองไทย หรือเรื่องที่เกิดขึ้นในไทย
การมาอยู่ต่างประเทศแบบนี้ เหมือนเป็นเวทมนต์ทำให้เราสองคนกลับมาใกล้ชิดกันได้อีก
และเราสองคนก็พร้อมใจกันลืมเรื่องในอดีต เรื่องที่เกิดในไทยทั้งหมดไป
“งั้นพรุ่งนี้เราไปไหวพระกันก่อนละกัน โต้งไปวัดอาซะคุสะมาหรือยัง?”
“ไปมาแล้ว ที่ ๆเจ้าหน้าที่ พี่ๆ น้องๆ ที่ม.โนได พาไปก็มี โตเกียวทาวเวอร์ วัดอาซะคุสะ แล้วก็ไปเดินชิบูยะมาแล้ว”

“โต้งก็ได้ไปที่มีชื่อเสียงเป็นส่วนใหญ่แล้วซินะ งั้นเราจะพานายไปที่ๆ นายยังไม่ได้ไปแล้วกัน
นายไม่ต้องนัดใครอีกแล้วนะ วันที่เหลือเดียวเราพาเที่ยวเอง”
“แน่นอน ถึงนายไม่บอก เราก็จะขอให้นายพาเราเที่ยวเหมือนกัน” ผมพูดจริงจัง พลางจ้องไปในตาเบส
เบสที่โดนผมจ้อง คราวนี้กับไม่อาย เค้าพยายามจ้องกลับมาที่ผม ผมซะเองละที่ต้องหลบสายตาเบส
“ได้ เราพานายไปเอง” เบสก็พูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง
ผมตั้งใจแล้วว่า ผมจะทำแบบที่พี่เบิร์ดสอน ความสุขของตัวเอง ก็ต้องพยายามขวนขวายหาเอาเอง

ผมจะหาความสุขจาก4วันที่เหลือในญี่ปุ่นนี้ให้เต็มที่ ผมไม่โกหกหรอก ผมยังรักเบส
และผมเชื่อว่าเบสก็น่าจะรู้สึกดีๆ กับผม ไม่งั้นเค้าคงไม่มาคุยกับผมหรอก

ผมขอตักตวงความสุขให้เต็มที่ เพราะหลังจากกลับไทยไป เบสก็คงกลับไปเป็นเหมือนเดิม เราคงไม่ได้เจอกันอีก
--------------------------------------------------------------------------
แล้วคู่นี้จะหวานขึ้นจนใครๆ ต้องอิจฉาแน่ เดี๋ยวค่ำๆ หลังทำงานเสร็จจะมาต่อให้จบบทนะครับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 39 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 20-11-2010 16:31:47

จิ้มมมมมมมมมมมมม
หวานแล้วกลับขมๆรสชาติชีวิตเนาะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 39 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 20-11-2010 18:01:00

ไม่เห็นหวานเลย

มันเหมือนยังติดใจเรื่องเก่าของเบสอ่ะ

ยังทำใจไม่ได้
:seng2ped:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 39 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 20-11-2010 18:34:26

ก็เข้าใจโต้งนะ คนมันรักน่ะ ยังไง้ยังไงก็รัก ต่อให้เค้าทำเจ็บช้ำน้ำใจยังไงก็รัก
เอาเหอะโต้ง ตอนนี้ยังไงๆ ก็ทำตามใจ ทำตามอารมณ์
ทำตามความต้องการของหัวใจอย่างพี่เบิร์ดว่าแหละ
เผื่อกลับเมืองไทย เบสกลับไปเป็นแบบเดิม ยังไงๆ ก็จะได้เก็บความหวาน
ความรู้สึกดีๆช่วงหนึ่งในชีวิตของเรา กับคนที่เรารักไว้เป็นความทรงจำดีๆ
ดิชั้นนึกถึงของเพลงอ่าวอารมณ ที่ลุงเล็กธานินทร์ร้อง เลยทีเดียว(ดิชั้นโลว์เทค แปะเพลงไม่เป็นค่ะ)
"...มาเถิดหนาคนดี เอนกายลงที่ตรงนี้
ที่มีอ้อมแขนคอยกอด อย่าลังเลหันเหเอื้อนออด
อย่าให้ความทุกข์เป็นมอด คอยกัดกร่อนชีวา
ชีวิตร้อนรุ่มด้วยรัก น่าเหนื่อยหน่ายนัก
เหมือนท้องทะเลบ้า ปลดใบเรือ หันหางเสือเข้าม
อ่าวใจพี่มีเสน่หา ไว้ให้แก้วตาดื่มกิน
มาเถิดหนายาใจ ทิ้งปอยผมให้สยาย
ปล่อยใจให้มันโบยบิน ทั่วเรือนร่างสวยสำอางค์ไร้มลทิล
น่าโลมน่าไล้ไปสิ้น ยวนยั่วใจสุดทน
ลืมเสียเรื่องเศร้าหมองศรี โลกใหญ่โลกนี้ใช่ของเราสองคน
สุขใกล้มือคว้าไว้ก่อนประเสริฐล้น
กอดพี่ให้แน่นหน้ามน
เดี๋ยวฝนจะโปรยลงมา.......

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 39 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 20-11-2010 20:53:21

“กี่โมงแล้วเนี่ย ตายละ 3ทุ่มแล้ว ถ้าไม่รีบกลับ เดี๋ยวจะไม่ทันรถไฟเที่ยวสุดท้ายแน่เลย” ผมเตือนเบส ให้เบสรีบพาผมกลับ
“ไม่ต้องรีบหรอก ยังพอมีรถ แล้วโต้งก็ไม่ต้องกลับไปนอนที่หอหรอก ไปค้างบ้านป้าเราเหอะ เราบอกที่บ้านไว้แล้ว” เบสพูดหน้าตาเฉย

“เฮ้ย ....จะดีหรอ เราไม่ได้บอกพี่เบิร์ดไว้นะ แล้วก็ป้านายยอมให้เราไปค้างที่บ้านหรอ”
“เราบอกป้าไว้แล้วตั้งแต่เมื่อวาน แล้วก็เรื่องพี่เบิร์ดไม่ต้องห่วงหรอก พี่เบิร์ดเค้ารู้หรอก”
“เบสหมายความว่าไง ที่ว่าพี่เบิร์ดรู้?”
“เอ่อ...หมายถึง พี่เบิร์ดน่าจะรู้นะว่า ดึกขนาดนี้แล้ว โต้งไม่กลับไปนอนหรอก”
“ไม่ดีมั้ง เราว่าเรากลับดีกว่า นายบอกทางมาก็พอ เด๋ียวเรากลับเอง”
“ไม่ได้หรอก เด๋ียวโต้ง งง มันซับซ้อนมาก ไปค้างบ้านป้าเรานะละ โอเค ไม่ต้องเถียงแล้ว” เบสพูดแบบมัดมือชก

“.....แล้วพี่เบิร์ดละ ยังไงเราก็ต้องโทรไปบอก เดียวมานะ ไปหาโทรศัพท์ก่อน”
“เอามือถือเราโทรเนี่ยละ เอานี่” เบสว่า พลางยื่นมือถือให้ผม
ผมรับมา แล้วก็กดเบอร์โทรหาพี่เบิร์ด ระหว่างนั้น เบสลุกไปเก็บจานให้
“ฮัลโหล พี่เบิร์ดหรือครับ”
“อึม ว่าไงโต้ง จะกลับมายังเนี่ย อยู่ไหนแล้ว”
“พี่ ผมขอโทษที่ไม่ได้บอกล่วงหน้า ผมคงกลับไปไม่ทันแล้ว ต้องไปค้างกับเบสนะครับ”
“อึม ไม่ต้องห่วงนะ พี่เข้าใจ พี่บอกอาจารย์ไว้แล้วละตั้งแต่เช้า”
“หึม...ทำไมพี่รู้ละว่าผมจะไม่กลับ?”
“อ๋อ.....ก็พี่เห็นเราไปกับเบส คงไม่อยากกลับหรอกมั้ง ฮ่าๆๆ” ท้ายประโยค พี่เบิร์ดหันมาแซวผม
นี่พี่เค้าไม่หึงผมบ้างหรือไงนะ?
“อะไรกัน ทำไมคิดแบบนั้น ทั้งพี่ทั้งเบสเลย พูดยังกับเตี้ยมกันไว้ นี่ถ้าสองคนนี้รู้จักกันมาก่อน
ผมคงต้องคิดว่าพี่สองคนรุมหัวกันวางแผนแน่ๆ เลย” ผมพูดเอ่ยติดตลก

“เอ่อ.......อึม จะเป็นไปได้ไง พี่ไม่รู้จักเบสเค้าเป็นการส่วนตัวซะหน่อย เนอะ ฮ่าๆๆ” พี่เบิร์ดตอบกลับมา
“แล้วนี่โต้งจะกลับวันไหนหรอ? “ พี่เบิร์ดถามกลับมา
“คงวันพรุ่งนี้เช้าๆ ละครับ” ผมตอบกลับไป
“ได้ จริงๆ ไม่กลับเลยจนกว่าวันจะกลับก็ได้นะ เด๋ียวพี่บอกอาจารย์ให้เอง ฮ่าๆๆ “
“ไม่ได้หรอกพี่ เกรงใจเบสเค้าด้วย”
“เออ ไม่ต้องทำตัวเป็นคนดีนักหรอก รบกวนเบสเค้าบ้างเหอะ นายทำให้เค้ามามากแล้วนะโต้ง”
“ครับพี่ ขอบคุณ เรื่องนี้ไว้ค่อยว่ากันละกัน”
“โอเค ระวังตัวละกัน แล้วเจอกันครับ”
“บายครับพี่”
พอดีกับที่ผมวางสาย เบสก็เดินกลับมาที่โต๊ะพอดี
“คุยจบแล้วหรอ ว่าไง” เบสถาม
“ก็.....เราคงต้องไปรบกวนบ้านป้านายแล้วละ....ขอโทษทีนะ”
“อึม ไม่เป็นไร ไปกันเหอะ เดียวจะดึกไป” เบสว่าแล้วก็หันหลังเดินนำผมไป
จังหวะนั้นเองที่ผมเห็น รอยยิ้มที่มุมปากเบส

เอ๊ะ ผมตาฟาดหรือปะนะ เบสที่กำลังจะหันหลังเดินนำผมออกจากที่นี่ กำลังแอบยิ้มงั้นหรือ!!!

...................................................................................
เอิ่ม....ยิ้มกันบ้างไหมครับกับตอนนี้
สถานที่เที่ยวในเรื่องมีจริงนะครับ
ใครเดินทางไปเที่ยวญี่ปุ่น สามารถลองไปดูได้นะครับ
ปล. เด็กวัยรุ่นไปเที่ยวกันเยอะด้วย อิอิอิ

พูดยากนะเรื่องนี้ ก็เข้าใจโต้งอยู่ เพียงแต่ถ้าเป็นตัวเองก็ตัดใจก่อนไปนานแล้ว เพราะโดยนิสัยไม่ชอบ
ความเสี่ยง ดังนั้นจะไม่ยอมเดินไปหาคนอื่น จนกว่าจะแน่ใจว่าคนๆ นั้นเขาสนใจเราจริงๆ สุดท้ายเลย
โดนคาบไปกินเสียทุกที เฮ้อ...

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 39 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 20-11-2010 21:12:27

ก็อยากจะบอกว่าโต้งว่าให้ตักตวงซะให้พอ ไอ้ความสุขจอมปลอมน่ะ

เพราะว่าถ้ากลับไปที่ไทยแล้ว ทุกอย่างก็คงจะกลับไปเหมือนเดิม

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 39 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: Wordslinger ที่ 21-11-2010 00:03:20

เตรียมใจไว้เลยนะลูก อาจจะต้องมีการเจ็บปวดในภายหลังเมื่อกลับไทย ถ้ามีความสุขก็จงตักตวงมันไว้ :z3:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 39 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 21-11-2010 07:12:57

ไม่เชื่อใจเบสว่ะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 39 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 21-11-2010 11:52:17

กลัวว่ากลับไปไทยแล้วโต้งจะเสียใจเหมือนเดิม

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 39 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: pinkky_kiku ที่ 21-11-2010 12:11:01

เราว่าเบสไม่น่าให้ความหวังเลยนะ
ก็รู้ๆอยู่ว่าโต้งคิดยังไง แล้วสุดท้าย
คนที่เจ็บก็คือโต้งเอง ความสุขแค่นี้
เป็นเรายอมตัดใจดีกว่า รู้อยู่แล้ว
เป็นไปไม่ได้ จะฝืนไปทำไม แล้วคอยดู
คนเจ็บเจียนตายเป็นโต้งเอง ตอนกลับไทย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 39 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: win200 ที่ 21-11-2010 14:17:45

เพิ่งมาอ่านคับ :L2:
ดูเหมือนคนส่วนใหญ่จะแอนตี้เบสกันน่าดู
แต่ก็แอบหมั้นไส้อยู่มากมายอ่ะ
นั่นจิ กลับไทยไปแล้ว เบสก็เป็นเหมือนเดิม
ทำให้โต้งเสียใจอีก

ถ้าคิดอีกแง่นึง รู้สึกว่าช่วงเวลาที่เบสตัดความสัมพันธ์กับโต้งแล้ว
แล้วคงมีเรืองอะไรเกิดขึ้นกับเบสบ้าง แอบสงสัยว่าน่าจะแอบติดต่อกับพี่เบริ์ดมายังไงไม่รู้
พี่เบิร์ดเองก็หายไป แต่ติดอยู่เรื่องหนิง กับพ่อเบส
เลยดูสับซ้อนเข้าไปอีก

หวังว่าเบสคงไม่หลอกโต้งนา โต้งทำอะไรให้เบสหลายอย่างแล้ว
เบสคงไม่เห็นแก่ตัว ขอแค่ความสุขของตัวเองหรอกนะ :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 39 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: talentcs ที่ 21-11-2010 21:32:18

:กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 39 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 21-11-2010 22:09:22

***** ตอนที่ 40 *****
หลังจากนั้นเบสก็พาผมไปเปลี่ยนเสื้อผ้า คืนกุญแจ และจ่ายเงินเพิ่มเติมในส่วนที่เราใช้ซื้อกินกันไป
ระบบการจ่ายเงินในส่วนของธีมปาร์ค จะเป็นการอ่านจากบาร์โค้ดที่พวงกุญแจตู้ล๊อกเกอร์ ดังนั้นจึงไม่มีการใช้เงินสดในนี้
แต่เราจะมาจ่ายเงินที่ด้านนอกตอนคืนกุญแจตอนก่อนกลับ

ผมเดินออกจากโอเอโดะในสภาพเบาสบายไปทั้งตัว อากาศข้างนอกเริ่มเย็นแล้ว เพราะเป็นเวลากลางคืน

แต่ผมที่ไปแช่น้ำร้อนมา ไม่รู้สึกหนาวเลยแม้จะถอดแจ็กเก็ต การแช่น้ำร้อนมันสบายตัวยังงี้นิเองคนญี่ปุ่นถึงชอบแช่น้ำร้อนกัน
เบสพาผมขึ้นรถไฟ ร่วมสามต่อ กว่าจะถึงสถานีบ้านป้าเบส
เบสบอกว่า บ้านป้าเบส ตั้งอยู่นอกโตเกียว แต่คั่นไว้เพียงแค่แม่น้ำสายเดียวเท่านั้น เรียกว่าติดกับโตเกียวมากๆ เลย
สถานีที่เราไปลงชื่อสถานีคาวาซากิ จากตรงนี้จริงๆต้องนั่งรถบัส หรือเดินไปต่อเพื่อไปบ้านป้าเบส
แต่เบสบอกว่า เค้ามีจักรยาน จอดไว้ที่จอดจักรยานหน้าสถานี เดียวเราจะปั่นจักรยานไปกัน
“นายจะขี่หรือให้เราขี่” ผมหันไปถามเบสทันทีที่เราไปถึงที่จอดรถจักรยาน
“นายไม่รู้ทาง เดี๋ยวเราขี่ให้เอง”
“นายจะไหวหรอ เราหนักกว่านายนะ?”
“ไหวซิ แค่นี้เอง”
ผมขึ้นนั่งซ้อนที่นั่งข้างหลังเบส เบสหันมาบอกผมว่า
“เกาะแน่นๆ นะ “
“เออ รู้หรอกน่า”

จากนั้นผมก็แกล้งกอดเอวเบสแน่นเลย
“เอ่อ....แน่นจัง .......” เบสพูด
“อ้าว...ก็บอกให้กอดแน่นๆ” ผมแกล้งพูดกวนประสาทเบส
“ตามใจ...” เบสหันมายิ้มให้ผม ผมก็ยิ้มตอบกลับไป
เบสค่อยๆ ขี่จักรยานพาผมลัดเลาะผ่านถนน ซอยต่างๆ เพื่อไปยังบ้านของป้าเบส

ผมที่กอดเบสแน่นอยู่ข้างหลัง เอาหน้าแนบกับแผ่นหลังเบส แล้วก็สูดดมความหอมจากตัวเบสอย่างมีความสุข
มือก็กอดเบสแน่น อ้า......มีความสุขจัง
ระยะทางปั่นจักรยาน รวม20นาทีได้ นี่ถ้าเดิน คงเดินกันเกือบชั่วโมงแน่ๆ

“ถึงแล้ววววว มายสวีทโฮมมมมม” เบสพูดอย่างร่าเริ่ง เวลาแห่งความสุข หมดไวจริงๆ ผมกำลังดื่มด่ำกับความหอมจากตัวเบสเพลินๆเลย ยังไม่อยากให้ถึงบ้านป้าเบสเลยตอนนี้

ผมอยากจะยืดระยะทางออกเป็นกิโลๆ ผมจะได้กอดเบสไปนานๆ
ผมหันไปมองตามทิศที่เบสชี้ โอโห้ บ้านของคุณป้าเบส ใหญ่ใช้ได้ มีสองชั้น และยังมีสวนหน้าบ้านด้วย
เคยได้ยินคนญี่ปุ่นที่ ม.โนได เล่าให้ฟังว่า ราคาที่ดินที่ญี่ปุ่นแพงมาก คนไหนมีบ้านเดี่ยวพื้นที่กว้างขวาง แสดงว่าต้องรวยมากด้วย
แต่ก็นะ พ่อเบสเองก็รวยมาก ป้าเบสจะมีฐานะดีก็คงไม่แปลก
เบสเปิดประตูนำผมเข้าไปในบ้าน ไฟในบ้านปิดหมดแล้ว คาดว่าคงนอนกันหมดแล้ว
“ตามสบายนะโต้ง คุณป้าคงนอนแล้วละ “
“แล้วลูกพี่ลูกน้องนาย 2 คนนั้นละ ที่ชื่อมิกิ กับอามิ ใช่ไหม”
“พี่มิกิ แต่งงานแล้วก็ย้ายไปอยู่ข้างนอกแล้วละ ส่วนพี่อามิ ก็กำลังเรียนต่อป.โท อายุมากกว่าเราไม่เยอะ แต่เค้าสอบติดมหาลัยที่ต่างจังหวัด
นี่ก็ไม่อยู่เหมือนกัน เลยเหลือแต่คุณป้ากับคุณลุงสองคน”

ผมเดินตามเบสขึ้นไปบนบ้าน เบสบอกห้องนอนเค้าอยู่บนชั้น 2 จริงๆ เมื่อก่อนเป็นห้องว่าง แต่หลังจากเบสมาบ่อยๆ ทุกปีคุณป้าเลยจัดให้เป็นห้องของเบสเอาไว้เลย
“ดูท่า นายจะชอบญี่ปุ่นมากนะ” ผมถามขณะเดินเข้าบ้านไปกับเบส
“อึม...ชอบมากเลยละ เราถึงมาบ่อยๆไง”
“แล้วทำไม ไม่รู้จักแต่งตัวซะเลย มาญี่ปุ่นก็บ่อยซะเปล่าๆ เมืองแห่งแฟชั่นชัดๆ เลย”
“ก็คนมันทำไม่เป็นนิโต้ง.....เราได้แต่มองคนอื่นอย่างอิจฉานะละ”
เราสองคนพยายามเดินให้เงียบที่สุด เพราะกลัวจะไปรบกวนคุณลุงคุณป้าที่นอนหลับไปแล้ว
เบสพาผมเดินขึ้นบันได ไปยังห้องนอนเค้าที่อยู่มุมนึงของบ้าน

ในห้องนอนเบส ตกแต่งอย่างสบายตา ค่อนข้างโล่ง คงเพราะไม่ได้มาอยู่ตลอด
มีตู้ใบนึงอยู่มุมห้อง มีเตียงหลังใหญ่วางอยู่อีกมุม แล้วก็เป็นชั้นวางของเล็กๆน้อยๆ
มีทีวีอยู่ตรงปลายเตียง แล้วก็มีกระเป๋าเดินทางของเบส วางอยู่อีกมุมนึง
“เด๋ียวเอาเสื้อผ้ามาให้เปลี่ยนนะ ตะกี้อาบน้ำไปแล้ว คงไม่ต้องอาบใหม่แล้วเนอะ”
“อึม แค่มารบกวนนอนก็เกรงใจแล้ว”
“บอกแล้วไม่ต้องเกรงใจ ป้าเราเค้าขี้เหงา ยิ่งลูกๆ ไม่อยู่ แกยิ่งชอบให้คนมาหา แกใจดีจะตาย”
ว่าแล้วเบสก็เดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าหยิบชุดนอนมาให้ผม มันเป็นชุดนอนแบบเต็มยศเลยละ เป็นเชิร์ตแขนสั้นกับกางเกงขายาว
ผมรับเสื้อผ้ามา แล้วก็หันหน้าเลิกลัก จะให้ผมเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ไหนกันละ
“เอ่อ...ห้องน้ำไปทางไหนอะเบส”
“ทำไมละโต้ง”
“ก็จะเปลี่ยนเสื้อผ้านะ”
“จะอายไรกันเล่า ยังกับไม่เคยเห็นกัน” เบสหันมาขำผม

โหยยยยรู้สึกเจ็บใจมาก เหมือนโดนดูถูกอยู่
ผมเลยไม่สนละ ถอดเสื้อผ้ามันตรงนี้ละ เบสก็ทำหน้าตาไม่รู้ไม่ชี้ หันไปถอดเปลี่ยนเสื้อผ้าของตัวเองบ้าง
----------------------------------------------------------------------------
แว่บเข้ามาลงให้แล้วกลับไปทำงานต่อ :sad4:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 40 (40%)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 21-11-2010 23:38:22

ช่วงนี้มีแต่ช่วงเวลาดีๆเนาะ ไม่มีชะนีใจร้าย ไม่มีสังคม ไม่มีใคร แต่ถ้ากลับไทยล่ะ อืมม หึหึ :laugh:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 40 (40%)
เริ่มหัวข้อโดย: B_O_M ที่ 21-11-2010 23:51:37

อะไรของเบสมันว่ะ :beat:
เชียร์ต่อ ทันไหม :o8:

ตักตวงไว้มากๆนะโต้ง กลับไทยก็ต่างคนต่างอยู่ :seng2ped:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 40 (40%)
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 22-11-2010 00:17:54

เบสจะเอาไงแน่ เอาให้เคลียร์เลยดีกว่านะ
แบบนี้สงสารโต้งอ่ะ
แต่ในเรื่องนี้ชอบพี่เบิร์ดที่สุดอ่ะ เป็นคนดีจัง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 40 (40%)
เริ่มหัวข้อโดย: nk23992 ที่ 22-11-2010 00:53:05

รีบๆๆมาต่อนะคร๊าบจะรอ

กำลังสนุกเลย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 40 (40%)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 22-11-2010 01:10:50

มันสั้นเนอะ

รีบมาต่อนะจ๊ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 40 (40%)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 22-11-2010 05:48:52

เอาล่ะหว่า
ต่อไปจะมีอะไรเกิดขึ้นมั้ยหนอ
:call:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 40 (40%)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 22-11-2010 20:35:38

แต่ผมเห็นนะ เบสแอบหน้าแดงนิดๆ ด้วย

“เอาละ เราจะฉี่ ห้องน้ำไปทางไหน จะบอกได้หรือยัง ” ผมที่เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็หันไปถามเบสอีกรอบ

“เดี๋ยวเราพาไป” เบสที่กำลังกลัดกระดุมเม็ดสุดท้ายอยู่พูด
เบสหันไปรื้อตู้เสื้อผ้าแป๊บนึง แล้วก็เดินกลับมาหาผมพร้อมแปรงสีฟันอันใหม่
“เราเตรียมไว้ให้โต้งโดยเฉพาะเลยละ” เบสหันมายิ้มให้ผม พลางส่งแปรงสีฟันอันใหม่มาให้
“.....นายเตรียมไว้ให้เราเลยหรอ...” ผมอดคิดมากไม่ได้ เบสทำดีกับผมแบบนื้ทำไม มันทำให้ผมใจอ่อนนะ
“เอ่อ.....อึม”....เบสเขินหน้าแดงอีกแล้ว
จากนั้นเราสองคนก็เดินเงียบๆไปเข้าห้องน้ำกัน

เบสสอนผมใช้ห้องน้ำ เนื่องจากโถส้วมบ้านป้าเบส ติดเครื่องอัตโนมัติไว้ด้วย
เบสบอกผมว่า ถ้าจะชักโครกกดปุ่มไหน ถ้าจะล้างก้นกดปุ่มไหน มีทั้งลมเป่า มีทั้งน้ำฉีด ปรับระดับความแรงได้ เลื่อนหน้าเลื่อนหลังได้
ผมละนับถือญี่ปุ่นจริงๆ ขนาดจะล้างก้น ยังใช้ของอัตโนมัติกันเลย

“จะแปรงฟันเลยไหมโต้ง” เบสถามมา
“อึม เดียวตามไป ฉี่ก่อน”
ถึงจะบอกว่าฉี่ แต่จริงๆ ผมกำลังเล่นสนุกกับเครื่องมือทันสมัยในห้องน้ำอยู่ตะหาก
เล่นได้ซักพัก ผมกลัวเบสจะรอนานเลยรีบออกไปที่อ่างล้างหน้า พอมาถึงที่อ่างเบสก็แปรงฟันเสร็จพอดี
“อ๊ะ บีบยาสีฟันไว้ให้ด้วยหรอ ขอบใจนะเบส” ผมกล่าวขอบคุณทันทีที่เห็นแฟรงสีฟันบีบยาวางไว้ข้างๆ อ่าง
“อึม ....” เบสตอบกลับมาง่ายๆ ผมรีบคว้าแปรงมาแปรงอย่างว่องไว เบสเสร็จก่อน เลยยืนรอผมที่หน้าห้องน้ำ

หลังแปรงฟันเบสก็พาผมกลับไปห้องนอน
“มีเตียงอยู่หลังเดียวเอง จะให้เรานอนตรงไหนละ” ผมแกล้งถามเบส
“จะแปลกอะไร นายก็นอนกับเราบนเตียงนะละ” เบสทำสีหน้าเฉยๆ ตอบกลับมา
“จะดีหรือ เราเป็นเกย์นะ เราอาจจะทำอะไรนายก็ได้” ผมแกล้งแซวเบสหน้าตาย
“..........เราเชื่อว่าโต้งไม่ทำร้ายเราหรอก....”

คำตอบของเบส มันช่างโดนใจจริงๆ เลย

ใช่ ผมไม่ทำเรื่องที่จะทำร้ายจิตใจเบสหรอก อะไรที่เบสไม่ชอบ ผมจะไม่ทำ
แต่ถ้าเบสชอบละ!!!
...
__________________ที่ห้องนอน เบสบอกจะปิดไฟละนะ ผมซึ่งนอนอยู่บนเตียงก็เข้าใจว่า เบสจะลุกไปปิดไฟ

แต่เบสไม่จำเป็นต้องเดินไปปิดไฟห้องนอนเลย เพราะไฟที่ห้องเป็นแบบรีโมท จากบนเตียง เบสแค่กดรีโมท ก็ปิดไฟห้องได้อย่างสบายๆ
ตอนนี้ผมนอนอยู่ฝั่งซ้ายของเตียง
ผมแกล้งนอนเฉยๆ ไม่พยายามเข้าใกล้เบส
ดูเหมือน คำที่เบสพูดว่า “โต้งไม่ทำร้ายเราหรอก “ จะผูกมัด ทำให้ผมไม่กล้าทำตัวรุ่มร่ามกับเบส
“ราตรีสวัสดิ์นะโต้ง” เบสเอ่ยขึ้นก่อน
“ราตรีสวัสดิ์ครับเบส” ผมเอ่ยประโยคเดิมๆที่เราเคยพูดกันก่อนนอนเสมอ ประโยคที่ขาดหายไปจากชีวิตผมนานแล้วละ

ถึงจะง่วงแค่ไหน แต่พอได้มานอนข้างๆ เบสแบบนี้ ทำเอาผมนอนไม่หลับ ใจเต้นตึกๆ เลยละ
มันตื่นเต้นเหมือนคืนแรกๆ ที่เบสมาค้างบ้านผมเลย
เบสจะรู้สึกยังไงน่ะ ผมสงสัยจริงๆ

ผมแกล้งเหลือบไปมองเบส ก็เห็นเบสนอนหลับตาอยู่
เฮ้อ.....สงสัยผมจะคิดมากไป เบสไม่ได้คิดอะไรหรอก เค้าก็หลับตามปกติซินะ ผมมันบ้าเอง คิดไปเองว่าเบสก็อาจจะคิดอะไรกับผมบ้าง
ผมถอนหายใจ ด้วยอารมณ์ผิดหวัง จากนั้นผมเลยพยายามบังคับให้ตัวเองหลับ
ผมปิดเปลือกตาลง
ค่อยๆผ่อนลมหายใจ ช้าๆ
ผมกำลังจะเคลิ้มหลับ ช้าๆ

ช้าๆ
......................

ทันใดนั้นเอง ผมก็รู้สึกว่า มีริมฝีปากนุ่มๆ ของใครบางคน กำลังแตะเบาๆ ที่ริมฝีปากผม

ว่าจะตัดจบตรงนี้ให้ค้างกัน เพราะงอนคนแถวนี้

แต่สงสารเพื่อนๆ ที่เข้ามาตอบบ่อยๆ

สุดท้ายเลยทำไม่ลง เลยเอามาลงจนจบตอนจนได้

เวลานี้นอกจากเบส จะมีใครไปได้อีก
ลมหายใจผมแทบขาดห้วง
ผมนอนตัวเกร็งเลยละ แต่ยังไม่ยอมลืมตาขึ้น ผมอยากรู้ว่าเบสจะทำอะไรต่ออีก ผมแกล้งทำเป็นไม่รู้ตัวและแสร้งหลับต่อ
ซักพัก เบสก็ถอนริมฝีปากออกไป
ผมอดกลั้นใจรอ รอว่าเบสจะทำอะไรต่อ
ซักพัก ผมได้ยินเสียงสะอื้นแบบเก็บกลั้น
เบสกำลังร้องให้!!!

“เราขอโทษนะโต้ง ฮึก ฮึก” เบสกระซิบเบาๆ พลางกลั้นเสียงร้องให้ตัวเองไว้ ผมที่ตกใจ ได้แต่นอนเฉยๆ เพราะไม่รู้ว่าเบสกำลังเป็นอะไร
เบสร้องให้อยู่ซักพัก ก็ค่อยๆ เอามือลูบเบาๆที่ใบหน้าผม พลางพูดรำพึงความในใจออกมา

“เราทรมานเหลือเกิน.....................เราชอบนายนะโต้ง..ฮึก ...แต่เราก็รักนายไม่ได้ ..ฮึก “ เบสสะอื้น กลั้นใจกระซิบใส่ผมที่กำลังหลับอยู่

“เราขอโทษทุกสิ่งที่เราทำไม่ดีกับนาย นายอย่าเกลียดเรานะ.....ฮึก.........เราพยายามไม่เข้าหานายแล้ว.........”

“ฮึก ฮึก เราพยา..ฮึก.....พยายาม.........ไม่เข้ามายุ่งกับนาย เพราะเรารู้สึกผิด..........แต่เราก็ห้ามใจตัวเองไม่ได้จริงๆ"

“เรา.........อยากบอกนายเหลือเกินว่าเราชอบนายมากแค่ไหน.........แต่เราก็ทำไม่ได้..............
เราไม่สนใจแล้วว่าคนรอบข้างจะว่ายังไง เมื่อก่อน เราบ้าไปเองที่แคร์คำนินทาคน...................
แต่ถึงตอนนี้เราได้คิดแล้ว .................................

แต่มันก็สายไปแล้ว.............เรามันโง่เองที่ไปเป็นแฟนกับหนิง................ถึงยังงั้น หนิงก็ไม่ผิด เรามันผิดเอง................เราหลอกใช้เค้าเพื่อตัวเอง...........

ไหนจะพ่อเราอีก .............. เราจะทำให้พ่อผิดหวังไม่ได้ เค้ามีเราเป็นลูกคนเดียว................พ่อทำเพื่อเรามามาก สิ่งที่เราจะตอบแทนพ่อได้ก็มีแค่นี้.................

เรามันบ้า บ้าที่ไม่รู้จักทำตามใจตัวเอง................ขอโทษนะโต้ง...........เรามันแค่คนเห็นแก่ตัว ทั้งๆที่เราไม่ควรกลับมาหานายเลย

แต่เราก็เห็นแก่ตัว เราอยากอยู่กับนาย..........ฮึก ฮึก”

เบสยังคงกระซิบกระซาบรำพันกับผมผู้ซึ่งเค้าเชื่อว่า หลับไปแล้ว

เบสคงไม่รู้หรอกว่า ผมได้ยินทุกคำพูดของเค้า.........คำพูดของเบส เป็นทั้งน้ำทิพย์ ที่ชะโลมใจผม และเป็นดังน้ำกรด ที่ราดรดลงในใจ
ผมดีใจสุดๆ ที่เบสก็ชอบผม...........แต่ผมก็เข้าใจความลำบากใจของเบส.........เรื่องหนิง ไม่ใช่เรื่องใหญ่เท่าไรหรอก

ทำไมละ ก็เบสไม่ได้รักหนิงนะ ก็เลิกกันไปซิ.........แต่เพราะคำสุดท้ายของเบส ที่เค้าบอก เค้าแคร์พ่อ

ทำให้ผมต้องหักห้ามใจไม่ลุกไปกอดเบส
เบสรักพ่อเค้ามากแค่ไหน ผมรู้
และพ่อเบสก็คงรักเบสมาก ผมก็รู้อีก
เบสไม่อยากทำให้ที่บ้านผิดหวัง อันนี้ผมก็เข้าใจ ผมเองก็เหมือนกัน พ่อกับแม่ผมไม่รู้หรอกว่าลูกชายคนนี้เป็นเกย์
ผมเองก็ตั้งใจจะไม่บอกพวกท่านหรอก เพราะความคาดหวัง ที่ครอบครัวมีกับผมมันหนักหนาเหลือเกิน ผมเข้าใจความรู้สึกเบสตรงนี้ดี

ผมยังดีที่มีน้องชายอีกคน แต่เบสละ ลูกชายคนเดียว

ถ้าผมลุกมาบอกรักเบสตอนนี้ ผมคงต้องสมหวังแน่ เบสคงไม่หลอกลวงใจตัวเองอีก
แต่สุดท้าย การกระทำของผม จะเป็นการทำร้ายคนที่ผมรัก เค้าจะต้องทุกข์ทรมานจากความรู้สึกผิด
ผมทำร้ายเบส ก็เหมือนทำร้ายตัวเอง

ผมทำไม่ได้หรอก ผมพยายามหักห้าม ความรู้สึกที่อยากจะโอบกอดเบสเอาไว้ ผมอยากปลอบเค้าเหลือเกิน

หลังจากนั้น เบสก็ลุกออกไปจากเตียง ผมได้ยินเสียงเค้าเข้าห้องน้ำ จากนั้นเบสก็กลับมานอนเหมือนเดิม
ก่อนล้มตัวลงนอน เบสหันมาจูบที่หน้าผาก แก้ม และริมฝีปากผมอีกรอบ ก่อนจะนอน
จูบของเบสทำให้ผมร้อนผ่าวไปหมด การกระทำของเบส ช่างเหมือนกับผมเมื่อก่อนเลย ได้แต่ขโมยจูบ ไม่กล้าบอกรักซึ่งๆหน้า

ผมนอนคิด คิดมากอะไรก็ไม่รู้ คิดมั่วไปหมด ทั้งเรื่องตัวเอง เรื่องเบส เรื่องพี่เบิร์ด เรื่องต่อกับพี่บอล
และแล้ว ผมก็หลับไปตอนไหน ไม่รู้ตัวเหมือนกัน

...

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 40 (?0%)
เริ่มหัวข้อโดย: cmos ที่ 22-11-2010 21:02:20

เฮ้อ ทำไงดีละเนี่ยน่าเห็นใจทั้งคู่อ่ะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 40 (?0%)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 22-11-2010 21:13:33

เฮ้อออออออออออ :เฮ้อ: อุปสรรคอันใหญ่หลวงสำหรับความรัก ก็คือ "ครอบครัว" นี่แหละ

เอาใจช่วยให้ผ่านไปได้ด้วยดีทั้งคู่ก็แล้วกัน ไฟท์ติ้ง o13

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 40 (?0%)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 22-11-2010 21:15:57

ร้องให้เป็นหนที่สองต่อจากหนแรกที่โต้งบอกลาเบส :monkeysad:

ความรักหนอความรัก ความรักที่ไม่มีใครผิดสักคน แต่หนทางสมหวังมืดมนจริง :monkeysad:

ขอบคุณคนโพสต์จ้าที่ไม่ปล่อยให้เราค้าง :L2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้Ŭ
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 22-11-2010 21:28:04

เบส
o18
เราเข้าใจนะ
ยังไงซะ..พ่อก็คือคนที่สำคัญที่สุดอยู่แล้ว
แต่ว่า
ต่อจากนี้ไป..นายสองคนต้องรักกันให้มากๆ
และทำให้พ่อเบสยอมรับในตัวโต้งให้ได้
เข้าใจไหม......

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 40 (?0%)
เริ่มหัวข้อโดย: B_O_M ที่ 22-11-2010 22:21:04

ผมเกือบ ร้องไห้แล้วนะคนโพส o18
ดีนะที่ต่อ หึหึ
:serius2: ส้งพ่อมาสิ ผมดูแลเอง :-[

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 40 (?0%)
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 22-11-2010 23:50:24

โอ๊ย...ทำไมรักของคนคู่นี้มีแต่อุปสรรคตลอด
อยู่ญี่ปุ่นก็แค่สุขชั่วแล่น สุขจอมปลอม
คิดว่าจะตักตวงวามสุขจากที่นี่ไว้เป็นความทรงจำที่ดี ตอนต้องจากกันที่เมืองไทยเหรอ
มันจะจริงเหรอ ตอนจากจะไม่ยิ่งทรมานหรือ แบบนี้ไม่เจอกันเลยจะดีกว่าไหม เพราะยิ่งเจอเธอยิ่งเจ็บ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 40 (?0%)
เริ่มหัวข้อโดย: gnetophyta ที่ 23-11-2010 00:22:07

เฮ้อ ..... อ่านแล้วเศร้าอ่ะ ..... เมื่อไหร่คู่นี้จะสมหวังกันสักที

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 40 (?0%)
เริ่มหัวข้อโดย: DexTunG ที่ 23-11-2010 04:20:13

:เฮ้อ: :sad4: :sad4:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 40 (?0%)
เริ่มหัวข้อโดย: Ryuse ที่ 23-11-2010 10:03:14

ปัญหามันจะยุ่ง ถ้าเราไม่คิดจริงจังกับมัน

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 40 (?0%)
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 23-11-2010 10:19:04

เห้อ ชีิวิต สงสารทั้งเบส ทั้งโต้ง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 40 (?0%)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 23-11-2010 20:42:50

***** ตอนที่ 41 *****
“ฮ้าววววววว” ผมตื่นขึ้นมาพร้อมกับหาวคำใหญ่ ง่วงเหลือเกิน เมื่อคืนผมคงนอนคิดมากจนดึก
แต่จะกี่โมงกัน ผมก็ไม่ได้ลุกมาดูเวลาซะด้วย

อากาศในตอนเช้า ค่อนข้างหนาวเล็กน้อย
ยามเช้าที่สดใส เช้าที่เหมือนเดิมๆ เหมือนเมื่อ เกือบ2เดือนก่อน เบสตอนนี้นอนคุดคู้อยู่ข้างกายผม
ท่าทางเบสเค้าจะหนาวนะ นอนซุกผมใหญ่เลย
ผมก็อดไม่ได้ที่จะกอดเบสแน่นๆ
สมองผมเริ่มกลับมาแจ่มใส คิดถึงเหตการณ์เมื่อคืน

เบสก็รักผม แต่เพราะเหตผลบางอย่าง เราเลยรักกันไม่ได้..........พอคิดแบบนี้แล้ว ผมก็อดจะกอดเบสแน่นไม่ได้
อย่างน้อย ถึงเราจะรักกันไม่ได้ แต่เวลาแบบนี้ ผมขอใกล้ชิดกับเบสหน่อยเถอะ
เบสเองก็เหมือนจะเริ่มรู้ตัว เค้าค่อยๆ กระพริบตาเบาๆ ในอ้อมแขนผม
ขนตางอนยาวขยับเบาๆ เปลือตาเบสค่อยๆ เผยอขึ้น
“อรุณสวัสดิ์ครับเบส” ผมก้มไปกระซิบเบาๆ ที่ข้างแก้มเบส
เบสหน้าแดงขึ้นวูบนึง จากนั้นก็หลับตาลง ซุกหน้าเข้ากับวงแขนผม
ผมเชื่อว่า เบสเองก็คงเหมือนผม เราต่างรู้ว่าใจอีกฝ่ายคิดยังไง
แต่ไม่มีใครยอมพูดอะไรออกมาก่อน
เพราะกลัวว่า คำพูดนั้นๆ จะทำลายบรรยากาศดีๆ เหล่านี้ เบสเลยเลือกที่จะไม่พูด แต่แสดงออกด้วยการกระทำ

ถ้าเทียบกับเมื่อก่อนแล้ว เบสเปลี่ยนไปเยอะ เค้ามีท่าทีโอนอ่อนต่อผมมากขึ้น ไม่มีการเขินอายที่จะแสดงออกถึงความรัก

แต่.........ถึงใจเราจะรับรู้ เราก็พูดไม่ได้

ทั้งผมและเบสไม่มีใครพูดอะไร เราสองคนต่างก็ดื่มด่ำกับความรู้สึกอันแสนอ่อนหว่านนุ่มนวล ที่เรียกว่าความปราถนา เราปราถนาในกันและกัน
จนกระทั่ง เราได้ยินเสียงดังจากข้างล่าง อันเป็นสัญญาณว่า มีคนตื่นลงไปข้างล่างแล้ว เบสหันมามองผมก่อนจะลุกออกจากเตียงนอน
“โต้ง ตื่นเหอะ คุณป้าคงตื่นลงไปข้างล่างแล้ว”
ผมหันไปมองนาฬิกา
8โมงครึ่งแล้วงั้นหรือ เมื่อคืนก็นอนดึก วันนี้ก็ต้องตื่นเข้าอีกหรือเนี่ย
เฮ้อ..............เรื่องเมื่อคืน เหมือนความฝันเลย เป็นฝันที่หวานปนขม

เหมือนคนที่กระหายน้ำมากๆ มาเจอทะเล ถึงอยากจะดื่มน้ำแทบขาดใจ แต่ข้างหน้าก็มีแต่น้ำทะเลที่เค็ม
รู้ทั้งรู้ว่าถ้าดื่มลงไป มีแต่จะยิ่งกระหายน้ำ และถ้าดื่มมากๆ อาจจะถึงตาย

ผมได้แต่ทรมาน จากความรู้สึกตรงหน้านี้

ผมค่อยๆ ลุกจากที่นอนอย่างเกียจคร้าน เบสเดินนำผมลงไปข้างล่าง ไปยังอ่างล้างหน้า
“อรุณสวัสดิ์ครับคุณป้า” เบสทักหญิงวัยกลางคน คนนึงที่กำลังขะมักขะเม่นอยู่หน้าเตาในครัว
“สวัสดีครับคุณป้า ขอโทษนะครับที่มารบกวน” ผมรีบกล่าวสวัสดีพลางกล่าวขอโทษ
“สวัสดีลูก โอ้ย ไม่เป็นการรบกวนป้าหรอก ตามสบายๆ ไปล้างหน้าล้างตากันนะลูก เด๋ียวป้าเตรียมข้าวเช้าไว้ให้แล้ว”

คุณป้าของเบส เป็นหญิงร่างเล็ก ไม่อ้วนไม่ผอม หน้าตาสวยใช้ได้แต่จะผ่ายวัยสาวมามากแล้ว
จริงๆ แล้วคุณพ่อของเบสหน้าเด็กมากนะ แต่ทำไม คุณป้าเบสถึงดูแก่กว่าเยอะเลยละเนี่ย
“คุณลุงละครับ” เบสเอ่ยถามป้าของเค้า
“ออกไปทำงานแล้วละจ๊ะ เสียดายนะ เลยไม่ได้เจอโต้งเลย” คุณป้าตอบกลับมา
จากนั้นเบสก็พาผมไปแปรงฟันที่อ่าง เราสองคนเหมือนกลับไปเป็นดังเมื่อก่อน ที่บ้านเช่าของผม
เราแปรงฟันพร้อมๆ กัน มีแย่งก๊อกน้ำ สาดน้ำใส่กันอย่างสนุกสนาน
ผมกับเบสออกมาจากห้องน้ำในสภาพ เปียกด้วยกันทั้งคู่ เลยโดนคุณป้าไล่ให้ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนลงมากินข้าว
เบสจะให้ผมยืมเสื้อผ้า แต่แน่นอนว่า มันเล็กเกินกว่าตัวผม ผมเลยต้องใส่เสื้อผ้าเก่าของเมื่อวาน
ระหว่างเปลี่ยนเสื้อผ้า พวกผมก็ยังคงเล่นหยอกกันไม่เลิก

ขณะที่ทั้งผมและเบสกำลังถอดเสื้อ ผมแกล้งแย่งเสื้อไปจากมือเบสไม่ยอมให้เบสใส่เสื้อสำเร็จ
เบสโวยวายใหญ่ เราวิ่งไล่จับกันรอบห้องนอนเลย เบสพยายามจะแย่งเสื้อไปจากมือผม
ผมถือดีว่าสูงกว่า เลยเอาเสื้อเบสชูขึ้นสูงๆ
ในจังหวะนั้นเอง ที่ผมพลาดเสียหลัก ผมล้มลงบนเตียงนอน และทำให้เบสที่กำลังพยายามแย่งเสื้อ ล้มลงตามมาด้วย

ผมอยู่ในสภาพนอนหงายบนเตียงในสภาพไม่ใส่เสื้อ และเบสที่ไม่ใส่เสื้อเหมือนกันก็ล้มลงคว่ำอยู่บนอกผม

แน่นอนว่า มันไม่เหมือนในหนังหรอกที่ดูโรแมนติก มันจุกมากๆ ตะหากละ เบสก็ตัวไม่ได้เล็กเท่าไร
ผมเจอน้ำหนักของเบสใส่ไปเต็มๆ ถึงกับจุก พูดไม่ออกเลย

“โอ้ย!! อู้ยยยยยย” ผมคราง
“เฮ้ย ...ขอโทษโต้ง เราไม่ได้ตั้งใจ..........เป็นอะไรมากปะ” เบสรีบถามผมด้วยความห่วงใย
ผมได้ทีแกล้งโอดครวญ ทำท่าเจ็บปวดเหลือเกิน
“โอ้ยยยย เจ็บจะตายอยู่แล้ว โดนหมูล้มทับ หนักๆ “ ผมแกล้งแซวเบส พร้อมสำออย ทำท่าเจ็บปวด
เบสที่ดูเหมือนจะรู้ว่าผมแกล้ง ก็พูดขึ้นมาว่า
“ดี สม อยากแกล้งเราเอง กรรมสนอง ....แล้วนี่ว่าใครเป็นหมูหึ? เราเนี่ยนะ ไม่อ้วนซะหน่อย”
เบสทำท่ายิ้มเย้ยผม ปากเล็กๆเผยอยิ้มเล็กน้อย ท่าทางที่ดูสะใจแบบนี้ น่ารักเหลือเกินในสายตาผม
“โหยยยย แต่หนักมากเลยนะ เราจุกเลย” ผมทำท่าทางอ้อนๆ ทำตาซึ้งๆ น่าสงสาร ส่งไปยังเบส
“สมน้ำหน้า “ เบสว่าแล้วก็แย่งเสื้อไปจากมือผม แถมก่อนหันไปยังแลบลิ้นปริ้นตาใส่ผมอีก
ฮ่าๆๆ ผมอดขำไม่ได้กับท่าทางเหมือนเด็กๆ นั่น
“นี่ๆ เราจุกนะ ใส่เสื้อเองไม่ได้หรอก มาใส่เสื้อให้เราหน่อยดิ” ผมยังแกล้งนอนอยู่บนเตียงไม่ขยับไปไหน
เบสที่ใส่เสื้อเสร็จแล้ว หันมามองผม ทำท่าคิดแว่บนึง จากนั้นเค้าก็เดินมาเงียบๆ ทางผม
“เอ้า ลุกขึ้นนั่งซิ ไม่งั้นจะใส่เสื้อได้ไง” เบสเอ่ย
ผมรู้สึกตื่นเต้นกับท่าทางของเบสตอนนี้ ถึงจะเล็กน้อย แต่ผมก็อยากให้เบสดูแลผมดีๆ บ้าง
ผมลุกมานั่งอย่างว่าง่าย พลางชูแขนขึ้นฟ้า รอเบสมาใส่เสื้อ
เบสหยิบเสื้อยืดผมมาใส่ให้ ค่อยๆสอดแขนผมเข้าไป ต่อไปก็หัว
ระหว่างนั้นผมจ้องหน้าเบสนิ่ง เราสองคนไม่พูดอะไร เบสก็ไม่สบตาผม
ผมรอจนเบสใส่เสื้อให้เสร็จ ก็เอ่ยเบาๆ ว่า “ขอบคุณนะ”
“อึม...ไม่เป็นไร เราทำนายจุกนิ” เบสพูดตอบกลับมา เราสองคนไม่ได้พูดอะไรอีก แต่ทั้งผมและเบส ต่างก็ยิ้มเบาๆ อย่างมีความสุขทีมุมปาก เราสองคนไม่ได้พูดอะไรต่อ
เวลาเงียบๆ แบบนี้ซิ ที่ทำให้ใจเราสองคน เหมือนจะจูนเข้าหากันได้ดีเป็นพิเศษ

จากนั้นผมกับเบสก็ลงมากินข้าวกัน
โอโห้ คุณป้าเบสทำกับข้าวไว้รอ ยังกับไม่ใช่มื้อเช้าเลย อาหารเต็มโต๊ะ เบสอธิบายอาหารทีละจานให้ผมฟัง

มีทั้งปลาแซลม่อนย่าง ข้าวสวยคนละถ้วย ซุปมิโสะ ผักดองจานใหญ่ มีปลาหมึกผัดบล๊อกเคอรี่
เนื้อตุ๋นมันฝรั่ง กุ้งผัดซอสพริก
“เกรงใจคุณป้าจังครับ มาพักแล้วยังทำอาหารให้ทานมากขนาดนี้”
ผมเอ่ยขึ้นหลังจากนั่งลงประจำที่ ที่โต๊ะ
เบสยื่นส่งตะเกียบมาให้ผม
“ไม่เป็นไรหรอก ป้านะอยู่คนเดียวประจำ เบื่อจะตายละ นานๆ จะมีแขกมาที ป้ามีแต่จะดีใจซะอีก ได้ทำโน่นทำนี่ ยิ่งลูกๆไม่อยู่ ป้ายิ่งเหงา มีเบสนี่ละที่เค้าคอยห่วงป้า มาหาป้าประจำ “ คุณป้ายิ่มตอบอย่างอารมณ์ดี

“กินๆ กันเลยนะ ไม่ต้องเกรงใจ อร่อยไหมจ๊ะโต้ง บอกป้าได้นะว่าอยากกินแบบไหน”
“ขอบคุณมากครับคุณป้า อาหารอร่อยมากเลยละครับ จริงๆ นะ ไม่ได้แกล้งยอด้วย” ผมตื่นตากับอาหารตรงหน้า
มันรสชาติดีจริงๆ อาหารญี่ปุ่นจริงๆ รสชาติแบบนี้หรือเนี่ย ข้าวก็อร่อย ไช้เท้าดองจานนั้นก็เยี่ยม
“ดีละ กินเยอะๆเลยนะโต้ง”
“อะไรเนี่ยคุณป้า ให้โต้งกินอยู่คนเดียว ผมละๆ พอโต้งมาผมก็ตกกระป๋องเลยนะ” เบสพูดอย่างงอนๆ ทำแก้มป่องๆ
“อะไรเนี่ยพ่อตัวดี มาทำน้อยใจ นี่โต้งเพื่อนรักเบสไม่ใช่หรือ เห็นร้อนรน ตั้งหน้าตั้งตาคอยจะไปเที่ยวกัน ป้าเห็นเรากระตือรือล้นจะตายเมื่อวานที่จะได้ไปเจอเพื่อน ทีนี้มาน้อยใจเพื่อนทำไมกันน่ะ หึ”
คุณป้าแฉเบสซะละ เบสทำเขินหน้าแดงเลยทีเดียวที่โดนแฉ จากนั้นก็แกล้งทำเป็นไม่สนใจ ก้มหน้าก้มตากินข้าวของตัวเองไป
ผมพอได้ฟัง ก็แอบอมยิ้ม เบสก็ร้อนใจที่จะได้เจอผมเหมือนกันงั้นหรือ....
---------------------------------------------------------------------------------
เอามาให้แค่ครึ่งตอนนะครับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 41 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 23-11-2010 21:04:04

นึกถึงเพลงนี้ --> อดทนเก็บความในใจ แล้วรอแค่วันเวลา

เพลงบอกอายุคนโพสต์ กร๊ากกก

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 41 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 23-11-2010 21:04:39

ง่าาาาาาาาาาาาาาาา

เหมือนได้กลิ่นมาม่าอีกแล้วนะ
o22

กลิ่นมันกำลังลอยมาก

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 41 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 23-11-2010 23:30:22

แลดูมีความสุขกันดีเนอะทั้งคู่ :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 41 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: talentcs ที่ 24-11-2010 00:05:27

น่าสงสารจังเลย
ทั้งโต้งและเบส
:sad4:
สู่้ ๆ นะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 41 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: nk23992 ที่ 24-11-2010 18:48:22

จะรอนะคับ

กำลังหวานเลย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 41 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: B_O_M ที่ 24-11-2010 20:50:01

อ่านแล้วเขินนนนนนน :-[

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 41 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 24-11-2010 23:12:45

ระหว่างกินข้าว คุณป้าชวนผมคุยมากมายเลยละ ส่วนมากเป็นเรื่องเก่าๆ
คุณป้าเล่าให้ฟังว่า พ่อของเบสนะ เป็นน้องคนเล็กที่อายุห่างจากคุณป้ามากถึง 10ปี สมัยก่อนก็ชอบเอาแต่ใจตัวเองเพราะมีแต่พ่อแม่กับพี่สาวคอยโอ๋
พอมาวันนึง พ่อของเบส ทำแฟนท้องทั้งๆ ที่ยังเรียนไม่จบ ทำให้พ่อแม่ร้อนใจมาก แต่พ่อของเบสก็แสดงความรับผิดชอบแม่ของเบสเต็มที่
พวกเค้ารักกันมาก และแม่ของเบสอายุมากกว่าพ่อเบสถึง 5ปี
ตอนนั้นคุณปู่คุณย่าของเบสก็ขัดค้านกันอย่างมาก เพราะเห็นว่าพ่อเบสยังเรียนไม่จบแถมผู้หญิงยังอายุมากกว่าตั้งเยอะ
ช่วงนั้นพ่อของเบสได้คุณป้าเป็นเพื่อน เป็นกำลังใจ ให้ผ่านพ้นมาได้
จนที่บ้านยอมรับในตัวแม่ของเบส และยอมให้แต่งงานกัน
ตอนที่แต่งงาน และเบสยังไม่เกิดเลยด้วยซ้ำ
พ่อของเบสเปลี่ยนไปมาก กลายเป็นคนจริงจัง ตั้งใจ ขยันเรียนจนจบ ตอนนั้นเบสก็คลอดมาแล้ว

พ่อของเบสเริ่มเข้ามาดูแลกิจการของครอบครัว คุณป้าเองหลังแต่งงานก็ย้ายไปอยู่กับแฟนคนญี่ปุ่น และตอนนั้นคุณป้าก็มีลูกสาวแล้ว นั่นก็คือ มิกิ กับอามิ
น่าเสียดาย ชีวิตครอบครัวแสนสุข อยู่ด้วยกันได้ไม่นานเท่าไรก็ต้องพรากจากกัน
แม่ของเบสเสียด้วยโรคมะเร็งตั้งแต่ยังสาว ตอนนั้นเบสเพิ่งจะเข้าอนุบาล ขณะที่เล่าถึงตอนนี้ เบสทำหน้าซึมเศร้าเล็กน้อย

“สุดท้าย พ่อของเบสเค้านะ ต้องแบกรับทั้งปัญหาในบริษัท กิจการของครอบครัวมีปัญหา โดนคนเค้าโกง เกือบล้มละลายแล้ว
คุณปู่เสียใจมากช็อคหัวใจวายตาย แล้วยังไม่พอ แม่ของเบสเค้ายังมาป่วย วันที่แม่เบสเค้าเสียนะ พ่อของเบสนะ ไม่ร้องให้เลยซักแอะให้ป้าเห็น
แต่เค้ากลับกอดเบสแน่นเลยนะ เฮ้อ...ป้าตอนนั้น ไม่รู้จะช่วยปลอบน้องชายคนนี้ยังไงดี
สงสารมาก ป้าช่วยได้แต่ย้ายกลับมาไทย กลับมาดูแลเบสที่ยังเล็ก ปล่อยให้พ่อเค้าหันไปทุ่มเทกับบริษัท กอบกู้จนทุกอย่างดีขึ้น กลายมาเป็นกิจการใหญ่โตแบบทุกวันนี้ได้”
“คุณพ่อเบสเค้าเก่งจังเลยนะครับ ถ้าเป็นผม คงทนรับไม่ได้แน่ๆ”
“ใช่ ตอนนั้นป้าเองก็นับถือน้องชายคนนี้สุดๆ เค้าต้องเป็นหัวหน้าครอบครัวตั้งแต่วัยยังน้อยๆ ไม่ได้ใช้ชีวิตแบบวัยรุ่นทั่วไปเลย ตอนนั้นนะลำบากมากๆ แต่เค้าก็ผ่านมันไปได้”
“อ๋อ นั่นเลยเป็นสาเหตให้คุณป้าสนิทกับเบส เพราะเลี้ยงเบสมาตั้งแต่เด็กใช่ไหมครับ”
“ใช่จ๊ะ เบสก็เหมือนลูกป้านะละ พอดีตอนนั้นป้าเองก็มีลูกแล้ว ก็เอาลูกสองคนมาอยู่เมืองไทย จนกิจการของครอบครัวกลับมาดีขึ้น เบสก็เริ่มโตจนรู้ความแล้ว ป้าถึงได้กลับมาอยู่ญี่ปุ่น”
ผมได้รู้เรื่องราวของครอบครัวเบสมากขึ้นเยอะเลยจากการคุยกับคุณป้า
หลังมื้ออาหาร ที่กับข้าวเหลือเยอะแยะ ขนาดผมกับเบสสองคนช่วยกันแล้ว แต่ก็กินไม่หมด มันเยอะจริงๆ

“เดี๋ยวผมล้างจานให้นะครับ”
“โอ้ย เด็กๆ ไม่ต้องทำอะไรหรอก ป้าทำเอง”
“ไม่ได้หรอกครับคุณป้า ให้ที่พักผมแล้วก็เลี้ยงข้าวอีก ผมขอตอบแทนอะไรเล็กๆ น้อยๆ บ้างเถอะครับ”
“เอางั้นหรือจ๊ะ ......ตามใจแล้วกัน..................แหม่ โต้งนี่น่ารักจริงๆ เลย หน้าตาก็ดี นิสัยก็ดีนะ เสียดาย ลูกสาวป้ามีแฟนกันหมดละ ไม่งั้นป้าจะยกลูกสาวให้แล้วเชียว“ คุณป้าชมผมใหญ่
เบสเข้ามาช่วยผมเก็บกวาดโต๊ะ แล้วก็เข้ามาช่วยผมล้างจานในครัว
คุณป้าบอกจะเข้าไปซักผ้าแป๊บนึง บอกให้ผมทำตัวตามสบายเลย
ตอนนี้ในครัว เหลือแค่เบสกับผม
“แหม่ ....เข้าขากันดีจังนะกับป้าเรา” เบสแอบกัดผม
“ไง หวงหรือไง”
“เปล่า ไม่มีอะไร”
“ป้านายน่ารักดีนะ คุยเก่งด้วย”
“ป้าเค้าก็แบบนี้ละ ดีใจที่มีคนมาหา แฟนป้าเค้าทำงาน ไม่ค่อยอยู่กับที่ ลูกๆ ก็โตหมดละ แกขี้เหงานะ เราเลยต้องมาหาบ่อยๆ ป้าเค้าดูแลเราตอนเด็กๆ สำหรับเราแล้ว ก็เหมือนแม่คนนึงละ”
“เราก็เพิ่งรู้นะว่า พ่อเบสเป็นคนที่เยี่ยมยอดขนาดนี้ มิน่านายถึงรักพ่อนายเหลือเกิน............”
“อึม พ่อเราสุดยอดเลยละ เป็นฮีโร่ของเราจริงๆ.........เราถึงไม่อยากทำอะไรให้เค้าเสียใจไง.........” เบสค่อยๆ พูดเสียงเบาลงๆ ผมเข้าใจความรู้สึกเบสดีแล้วนะ

ยิ่งมาได้ยินเรื่องราวแบบนี้ ผมยิ่งเข้าใจว่าทำไมเบสถึงต้องยอมละทิ้งความสุขของตัวเอง ทุกอย่าง เบสทำไปเพื่อพ่อ
ผมไม่โกรธเบสแล้วนะ ต่อให้เบสทำแย่กับผมขนาดไหน ถึงเค้าจะมาทำให้ใจผมหวันไหวอีกรอบ ผมก็ไม่โกรธเค้าแล้วนะ
เบสเองตะหากที่น่าสงสารที่สุด เค้าต้องทนฝืนความรู้สึกเพื่อทำให้คนรอบข้างมีความสุข แม้จะต้องโกหกใจตัวเองก็ตาม
ถ้าเทียบกันแล้ว ผมนะไม่ได้เสียอะไรเหมือนเบสหรอก ผมตะหากที่เห็นแก่ตัว ทำให้คนที่ผมรักต้องเจ็บปวด
ผมสัญญากับตัวเองในใจเงียบๆ ว่าต่อไปนี้ ผมจะทำให้เบสมีความสุข แม้จะเพียงเล็กน้อยก็ตาม ผมก็จะทำ
เราสองคนล้างจานกันอย่างเงียบๆ
“วันนี้โต้งอยากไปไหนละ....”
“เราว่า เราจะกลับมหาลัยก่อน ต้องโผล่หน้าไปให้พี่เบิร์ดกับอาจารย์เห็นหน้าบ้าง เด๋ียวเค้าจะเป็นห่วงกัน”
“งั้นหรือ........แล้วเดียวตอนบ่ายละ ยังว่างใช่ปะโต้ง”

ถ้าเป็นตามแผนเดิม ผมคงบอกปัดไม่ไปกับเบส แต่ตอนนี้ ผมอยากตอบแทนความรู้สึกดีๆ ที่เบสมีกับผม
ผมอยากทำให้เค้ามีความสุข เวลานี้ ที่เราไม่ต้องแคร์คนรอบข้าง ผมขอใช้เวลานี้ให้คุ้มค่าที่สุดละกัน
“ไปซิ เบสตะหากว่างปะละ เราอยากไปที่ๆเบสว่าสวยนั่นนะ โยโกฮาม่า ใช่ปะ”
“ได้ๆ งั้นเราไปโยโกฮาม่ากันนะ” เบสรับคำอย่างหน้าชื่นตาบาน

หลังจากล้างจานเสร็จ เราก็เข้าไปลาคุณป้ากันก่อนจะออกเดินทาง
“โต้งลูก มาค้างที่นี้ก็ได้นะ เห็นเบสเค้าว่า จบประชุมวิชาการแล้วนิ นี่ก็อีกตั้งนานกว่าจะเปิดเทอม มาอยู่กับป้าก่อนก็ได้นะ ไม่ต้องรีบกลับหรอก
เรื่องกินอยู่ไม่ต้องห่วง โต้งแค่คนเดียวป้าเลี้ยงได้”
“ขอบพระคุณมากครับคุณป้า แต่อยู่นานๆผมก็เกรงใจเหมือนกัน เอาไว้ถ้ามีโอกาส ผมค่อยมาเยี่ยมคุณป้าแล้วกันครับ”
“จะมาเมื่อไรก็ได้นะโต้ง ป้ายินดีต้อนรับ ป้านะ ได้ยินมาจากเบสมากมาย โต้งทำเพื่อหลานรักของป้ามาเยอะ ป้าก็ต้องตอบแทนโต้งบ้างละ
รู้ไหม เบสนะเค้าเพื่อนน้อยมาแต่เด็กละ เพิ่งมีโต้งนี่ละที่เบสเค้าพูดให้ป้าฟังเยอะแยะมากมาย
สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็น
นี่ป้าก็อยากเห็นโต้งตัวจริงมานานแล้วละ เพิ่งได้มีโอกาส ตัวจริงโต้งก็นิสัยดี นอบน้อมกับผู้ใหญ่ ไม่เอาเปรียบคน ป้าถูกชะตากับหนูมากนะ คิดซะว่า ป้าเป็นป้าคนนึงของหนูละกัน “
ผมซึ้งใจในความหวังดีของคุณป้าเป็นอันมาก ผมขอบคุณคุณป้ายกใหญ่ เบสยืนยิ้มอยู่ข้างๆไม่พูดอะไร

หลังจากลาคุณป้าออกมาแล้ว
พวกเราก็ปั่นจักรยานออกไปยังสถานีรถไฟ เพื่อนั่งรถไฟกลับมหาลัยกัน

...........................................................
อยากแบ่งเวลาให้เก่งดีกว่านี้ รู้สึกเหมือนตัวบิดเป็นเกลียวเลยอะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 41 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: DexTunG ที่ 25-11-2010 04:46:21

:z13: :z13:+1 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 41 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 25-11-2010 06:16:41

อ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
พ่อเบสดีขนาดนี้
o13

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 41 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: Ryuse ที่ 25-11-2010 09:55:12

วันดีๆที่ได้แต่เก็บไว้เพื่อหล่อเลี้ยงใจกับวันที่ขื่นขม(?)ภายหน้า

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 41 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 25-11-2010 16:18:53

ขอบคุณไรเตอร์มากเลยค่ะ ยุ่งขนาดไหนก็ยังหมั่นมาอัพให้ได้อ่านกัน
คนที่ทำงานให้สำเร็จได้พร้อมกันหลายๆอย่างในเวลาเดียวกันเนี่ย
แสดงถึงความมีศักยภาพสูงของคนๆนั้นนะคะไรเตอร์

เห็นด้วยกับรีของคุณ Ryuse ค่ะ เมื่อรู้ความจริงแล้วก็สงสารทั้งสองคนแหละ
ทำได้ดีที่สุดคือดังกล่าวมาเนอะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 41 (50%)
เริ่มหัวข้อโดย: talentcs ที่ 25-11-2010 16:44:19

ป้าของเบส ใจดีจังเลย
:เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 41 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 25-11-2010 23:43:07

คนเขียนเก่งมาก ทำให้เรายิ้มทั้งน้ำตาคลอได้ อย่างน้อยความขัดแย้งในเรื่องก็มีเหตุมีผลดี ไม่ทื่อ พ่อของเบสยังไม่ได้ออกมามีบทว่าคัดค้าน แต่ดูจากอิทธิพลความดี และความรักที่คอยดูแลเบสมา ก็สมควรแล้วที่จะทำให้เบสลำบากใจ และต้องเลือกบุพการีมากกว่าหัวใจตัวเอง เศร้าเนาะ แต่ไม่ได้เศร้าโศก เศร้าแบบเหงาๆ แบบที่ต้องยอมรับความจริงของโลกอ่ะ

(แต่ถึงยังไงเค้าก็ request happy ending อยู่ดี 55 :laugh:)

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 41 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 25-11-2010 23:47:02

***** ตอนที่ 42 *****
เบสพาผมกลับไปยัง ม.โนได
เราสองคนเดินผ่านทิวแถวต้นไม้สองข้างทาง เดินเข้าไปยังโซนหอพัก
กว่าจะถึงมหาลัย ก็ปาไปเกือบเที่ยงแล้ว
“ไม่รู้ว่าพี่เบิร์ดจะยังอยู่หรือเปล่า” ผมเอ่ย
“เด๋ียวก็รู้ละโต้ง แต่คิดว่าน่าจะยังไม่ไปไหนกันนะ …………..มาอยู่นี่ ถ้าไม่มีโทรศัพท์ ก็ลำบากใช้ได้เลยเนอะ” เบสตอบกลับมา
“เดี๋ยวนายจะรอที่ม้านั่งแถวนี้ก่อนหรือจะตามเราขึ้น”
“เดี๋ยวเราขึ้นไปด้วยได้ไหม อยากเห็นหอพักเหมือนกันว่าหน้าตาเป็นยังไง”
“งั้นก็ได้ ตามมา” ผมชวนเบสขึ้นห้อง

ที่ห้อง ล๊อกประตูอยู่ พี่เบิร์ดไม่อยู่ในห้อง
“เบส ขอยืมโทรศัพท์อีกทีได้ปะ เราหาตัวพี่เบิร์ดไม่เจอนะ”
“ได้ เอาไปซิ” เบสว่าแล้วก็ยื่นโทรศัพท์มาให้ผม

ผมกดเบอร์โทรหาพี่เบิร์ดอย่างคล่องแคล่ว
เสียงสัญญาณรอสายดังอยู่นาน พี่เบิร์ดจึงจะรับโทรศัพท์
“ฮัลโหลครับ” เสียงพี่เบิร์ดดังมาตามสาย
“ฮัลโหลพี่เบิร์ด นี่โต้งนะ พี่อยู่ที่ไหนนะครับ”
“โต้งหรือ พอดีเลย พี่กำลังว่าจะติดต่อไปเลย ตอนนี้โต้งอยู่ไหนนะ”
“ผมอยู่ที่หอแล้ว ผมกลับมามหาลัยแล้วครับ”
“งั้นโต้งรออยู่นั่นนะ เด๋ียวพี่ไปหา เกิดเรื่องกับทางบ้านอาจารย์ เดี๋ยวพี่กลับไปเล่านะ”
“เกิดอะไรขึ้นนะพี่ โอเคๆ เดี๋ยวผมรอหน้าหอนะ เจอกันครับพี่”

ผมกดวางสาย คืนมือถือให้กับเบส
“เกิดอะไรขึ้นนะโต้ง”
“ไม่รู้เหมือนกัน เห็นพี่เบิร์ดว่าทางบ้านท่านอาจารย์มีปัญหา พี่เบิร์ดกำลังกลับมานี่ เค้าว่าให้ผมรอที่นี่ก่อนนะครับ”
ผมกับเบสยืนนิ่งมองหน้ากัน เมื่อมีเรื่องมีราวเกิดขึ้นแบบนี้แล้ว สงสัยผมคงจะต้องกลับไทยก่อนกำหนดแน่ๆ

ผมอดใจหายไม่ได้ เวลาแห่งความสุขมันสั้นจริงๆ ผมอาจจะต้องกลับไทยวันนี้วันพรุ่งนี้แล้ว
และเบสเมื่อกลับไปไทยก็คงจะกลับมาเป็นเหมือนเมื่อก่อน เราคงไม่ได้มาสนิทกันอีก.........

ผมนั่งรออยู่ที่แถวหน้าหอกับเบสอย่างใจเย็น ซักประมาณ 10นาทีให้หลัง พี่เบิร์ดก็เดินมาถึง
“เกิดอะไรขึ้นครับพี่ ท่านอาจารย์เป็นอะไรหรือเปล่า” ผมรีบถามพี่เบิร์ดทันทีที่เห็นหน้ากัน
“ใจเย็นๆ โต้ง เดียวพี่ขอนั่งพักก่อน นี่รีบวิ่งมาเลย เหนื่อยชะมัด.....” พี่เบิร์ดยืนหอบ
ผมรีบพาพี่เค้ามานั่งที่ม้านั่ง เบสอาสาจะไปกดน้ำจากตู้อัตโนมัติมาให้
ซักพักพี่เบิร์ดก็หายเหนื่อย และก็เริ่มเปิดปากพูด
“คือยังงี้....เมื่อคืนซักประมาณตี2 ของที่นี่ ทางบ้านอาจารย์ โทรมาแจ้งว่าคุณพ่อของอาจารย์จู่ๆ ก็อาการโรคหัวใจกำเริบ ตอนนี้หมดสติ ถูกหามไปโรงพยาบาล
คุณหมอช่วยไว้ได้ทัน แต่ยังโคม่าอยู่ เนี่ย วันนี้ท่านอาจารย์ก็เลยต้องรีบกลับไทยกระทันหัน ตั้งแต่เช้าแล้ว ทางญี่ปุ่นก็ช่วยกันหาไฟลท์กลับให้ ได้รอบ 6 โมงเย็นวันนี้นะ”
“แย่แล้วซิ ผมยังไม่ได้เก็บของเลย ต้องออกจากมหาลัยกี่โมงกันละพี่” ผมตกใจที่จู่ๆ แผนการก็เลื่อนไวกว่ากำหนดอย่างมาก
เบสที่ซื้อน้ำกลับมาแล้ว นั่งฟังอยู่ข้างๆ พอได้ยินว่า ผมต้องรีบกลับภายในวันนี้ ก็ดูหน้าสลดลงไปทันใด
ผมเองก็หันไปมองหน้าเบส ผมเองก็เสียดาย ช่วงเวลาที่เราควรจะได้อยู่ด้วยกัน แต่เหตุการณ์มันเป็นแบบนี้ ผมจะทำอย่างไรได้
“เอ่อ......โต้ง ไม่ต้องทำตาละห้อยแบบนั้นก็ได้ พี่คุยกับอาจารย์ให้แล้วว่าโต้งจะอยู่ที่นี่ต่อ เดียวพี่กลับกับท่านอาจารย์สองคนเอง”
“เห้ย พี่ ได้ไง มาด้วยกัน ก็ต้องกลับด้วยกันซิ อีกอย่าง เวลาแบบนี้ ท่านอาจารย์อาจจะใจไม่ดี ต้องการเพื่อนก็ได้” ผมรีบแย้งความคิดพี่เบิร์ด
“นั่นซิครับพี่เบิร์ด ท่านอาจารย์ตอนนี้ คงต้องการกำลังใจหรือเปล่า คนในครอบครัวป่วยหนักขนาดนี้”
เบสเองถึงแม้จะไม่อยากให้ผมกลับ (อันนี้ผมคิดเอาเองนะ) แต่เบสก็ยังคงมีน้ำใจ คิดเห็นถึงคนอื่นก่อนเรื่องของตัวเอง

“พอเลยทั้งสองคน ไม่ต้องเป็นห่วง เรื่องนี้พี่คุยกับอาจารย์แล้วว่า โต้งจะไปอยู่กับเบส
พี่อธิบายแล้วว่าโต้งกับเบสนิทกันมาก และเบสเองก็มีญาติอยู่ที่นี่ ไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องโต้งเลย
ท่านอาจารย์เองก็เสียใจที่จู่ๆต้องทำให้พวกเราวุ่นวายทั้งๆ ที่ตอนแรกตั้งใจพาโต้งมาเที่ยว
เพราะโต้งเองก็ช่วยงานท่านอาจารย์มาเยอะแล้ว

ท่านฝากพี่มาบอกเบสด้วยว่า ฝากโต้งด้วยนะ ส่วนพี่เองไม่ได้มีที่ไหนอยากไปเป็นพิเศษอยู่แล้ว เลยคิดว่าจะกลับพร้อมท่านอาจารย์เลย โต้งไม่ต้องห่วงนะ
โปรเฟสเซอร์ซูซุกิก็รู้เรื่องแล้วด้วย และท่านก็อนุญาติให้โต้งพักที่หอพักได้ต่อด้วย หรือว่าไง โต้งจะไปพักกับเบสหรือเปล่า จะได้บอกโปรเฟสเซอร์แต่เนิ่นๆ”

พี่เบิร์ดร่ายยาว ไม่ยอมให้ผมได้พูดแทรกเลย
“งั้นให้โต้งไปพักบ้านป้าผมเถอะครับ เด๋ียวผมดูแลโต้งเอง” เบสที่มีสีหน้าแช่มชื่น รีบเสนอความคิดเห็นในทันที
“เดี๋ยวๆ ทั้งพี่เบิร์ดและเบสเลย พวกนายยังไม่ได้ถามเราเลยนะว่า เราจะเอายังไง” ผมชักตะหงิดๆ แล้ว ทุกคนตัดสินใจแทนผมกันหมด ไม่คิดจะถามผมเลยหรือว่าผมอยากทำอะไร

“โต้ง ......นายคิดดีๆ โอกาสแบบนี้ ไม่ได้มีบ่อยๆนะ อุตส่าห์ได้มาที่นี่แล้ว อยู่เที่ยวอีกซักหน่อยเหอะ” พี่เบิร์ดพยายามเกลี้ยกล่อมผม
“แต่ ขณะที่ท่านอาจารย์ที่เป็นคนพาพวกเรามา กำลังเดือดร้อนใจ จะให้ผมอยู่เที่ยวคนเดียวเนี่ยนะ ผมทำไม่ได้หรอก ผมจะไปคุยกับท่านอาจารย์เอง ว่าไม่ต้องห่วงผม” ผมยืนยันเสียงหนักแน่น
ต่อให้ผมเห็นแก่ตัวแค่ไหน ผมก็ทิ้งทุกคนมามีความสุขอยู่คนเดียวไม่ได้
“...............” ทั้งพี่เบิร์ดและเบสยืนเงียบอยู่ด้านข้าง
“อึม สมกับเป็นโต้งเลย ห่วงคนอื่นมากกว่าตัวเอง เราเข้าใจแล้วละ แล้วแต่โต้งเหอะ “ เบสเอ่ยขึ้นมาก่อน
“ขอบใจนะที่เข้าใจเรา เราไม่ได้ไม่อยากเที่ยวกับนายหรอกนะ แต่เป็นเรื่องของน้ำใจนะเบส” ผมยิ้มขอบคุณเบสที่เข้าใจผม
“งั้นก็แล้วแต่โต้งละกัน ไปหาท่านอาจารย์กันเหอะ ตอนนี้อยู่ที่ห้องโปรเฟสเซอร์นะ”
พอได้ข้อสรุป พวกผมก็เดินไปยังตึกคณะ เพื่อไปหาโปรเฟสเซอร์ซูซุกิกัน
....................................................................
ถ้าจะอึนหนัก เมื่อวานลงแล้วลืมเปลี่ยนหัว ตัวเองก็นึกว่ายังไม่ลง วันนี้กำลังจะลงเลยสังเกตเห็น รีบเปลี่ยนหัว
แต่ดันยุ่ง ติดภาระกินข้าวกับครอบครัว เลยกว่าจะกลับมาลงให้ได้ก็ปาเข้าไปซะ... ขอโทษด้วยนะครับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 42 (40%)
เริ่มหัวข้อโดย: gnetophyta ที่ 26-11-2010 00:26:08

จะมีใครท่ีเรารัก รักเราได้มากอย่างนี้มั๊ยน๊าาาาาาาาาาา

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 42 (40%)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 26-11-2010 05:49:06

โต้งนี่แหละหนา
:เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 42 (40%)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 26-11-2010 08:55:28

ช่างเป็นคนดีอะไรขนาดนี้อะโต้ง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 42 (40%)
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 26-11-2010 09:59:19

กลัึบไทยแล้วเหมือนตื่นจากฝันใช่ไม

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 42 (40%)
เริ่มหัวข้อโดย: gnetophyta ที่ 26-11-2010 23:33:55

ไม่เอา ไม่กลับ อิอิอิ .... ยังไม่ได้เที่ยวเลย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 42 (40%)
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 26-11-2010 23:45:09

เบสรักคนไม่ผิดหรอก โต้งเค้าเป็นคนดีจริงๆ
อยากรู้ว่าอาจารย์จะว่าอย่างไร โต้งจะอยู่ต่อไหม

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 42 (40%)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 26-11-2010 23:59:02

ที่ห้องโปรเฟสเซอร์ มีท่านอาจารย์ที่ปรึกษาของผมกับพี่เบิร์ด โปรเฟสเซอร์ซูซุกิ กับเจ้าหน้าที่ประจำมหาลัยคุณโอบะ ทั้ง 3 คนกำลังคุยกันอยู่
ตอนที่ผมเดินเข้าห้องไป
“อ้าว...โต้ง รู้เรื่องแล้วใช่ไหม โต้งอยู่ที่นี่ต่อนะ” ท่านอาจารย์แลดูไม่เดือดร้อนใจอะไรเลย พูดกับผม
ผมงงเล็กน้อย เพราะนึกว่าจะเจออาจารย์ในสภาพร้องให้ หรือหน้าเคร่งเครียด
“ผมรู้เรื่องแล้วครับ ให้ผมกลับพร้อมอาจารย์เถอะครับ “
“อ้าวทำไมละโต้ง เห็นว่าโต้งก็มีเพื่อนอยู่ที่นี่นิ อ๊ะ ....นั่นไง เบสใช่ไหมลูก ที่เจอกันที่สนามบิน มาพาโต้งเค้าไปเที่ยวหรือ” ท่านอาจารย์หันไปทักเบสที่เดินตามเข้ามาด้วย
“สวัสดีครับอาจารย์ เมื่อคืนโต้งเค้าไปค้างบ้านป้าผมครับ วันนี้เลยพาโต้งเค้ามาส่ง”
“อ้าว พอดีเลย โต้งว่าไง ทำไมไม่อยู่กับเพื่อนต่อละ “
“ผมไม่อยากเห็นแก่ตัวอยู่แค่คนเดียวครับ อาจารย์กำลังมีเรื่อง ผมจะอยู่เที่ยวคนเดียวได้ยังไง”
ผมตอบท่านอาจารย์ แล้วก็หันไปยิ้มเศร้าๆ ให้กับเบสทีนึง

ท่านอาจารย์มองผมกับเบสคนละทีสลับไปมา
“เรื่องของครูไม่ต้องห่วงนะ ตะกี้โทรคุยกับที่บ้านแล้ว พ่อของครูตอนนี้อาการดีขึ้นแล้ว ออกจาก ICU แล้วละ โต้งไม่ต้องห่วงหรอกนะ
อยู่เที่ยวกับเพื่อนไปก่อนเถอะ ครูไม่อยากทำให้เรื่องของครูทำให้คนอื่นเดือดร้อนเหมือนกันละ ถ้าโต้งเห็นแก่ครู ก็ไม่ต้องเกรงใจหรอกนะ”
“ใช่โต้ง ถ้านายยังขืนปฏิเสธความหวังดีของท่านอาจารย์ จะยิ่งทำให้ท่านอาจารย์เสียใจนะ” พี่เบิร์ดที่ยืนอยู่ด้านหลังเอ่ยแทรกเข้ามา
“เอ่อ.........” ผมทำหน้าครุ่นคิด ใจนึงก็อยากอยู่กับเบส ใจนึงก็เกรงใจ อยากกลับพร้อมทุกคน
“เอาตามนี้ละกัน เบสจ๊ะ ครูขอฝากโต้งด้วยละกันนะ”
“ครับ ไม่ต้องห่วงครับอาจารย์ เด๋ียวผมดูแลโต้งให้เอง ถ้ายังไง ให้โต้งเค้ากลับพร้อมผมเลยก็ได้ครับ ผมจะอยู่ที่นี่อีกสัปดาห์นึง”
“ก็แล้วแต่โต้งเค้าละ ที่เหลือครูขอฝากด้วยละกัน”
“แล้วโต้งจะเอายังไง จะพักที่นี่ต่อหรือไปบ้านเบส” พี่เบิร์ดหันมาถามผม
“เอ่อ.............” ผมตอนนี้ งงไปหมดละไม่รู้จะทำยังไงดี ทุกอย่างมันไวมากจนผมตั้งตัวไม่ติด
“ให้ไปพักบ้านผมละกันพี่เบิร์ด ยังไงก็คนไทยเหมือนกัน คุยกันง่ายกว่า” เบสรีบเสนอตัวช่วยผม
“เอางั้นละกันนะโต้ง” พี่เบิร์ดรีบประสาน เข้าขากันดีกับเบสมาก
“เอ่อ.............” ผมกำลังจะอ้าปากพูด พี่เบิร์ดก็รีบแทรกเข้ามาทันที
“ตกลงแล้วครับอาจารย์ โต้งเค้าจะไปอยู่กับเบสครับ”
“งั้นเดียวครูคงต้องบอกโปรเฟสเซอร์ก่อนละ เพราะเรารบกวนทางมหาลัยพักอยู่ที่นี่ จะออกไปก็คงต้องบอกกันก่อน”
อาจารย์ผมหันไปคุยกับโปรเฟสเซอร์ซูซุกิทันที ปกติทั้งสองจะคุยกันด้วยภาษาอังกฤษผสมภาษาญี่ปุ่นเล็กๆ น้อยๆ
เพราะอาจารย์ผมก็พอได้ภาษาญี่ปุ่นเหมือนกัน

ผมที่ยืนงง ไม่รู้จะทำยังไงต่อดี เลยปล่อยเลยตามเลย ให้ทุกคนตัดสินใจให้ละกัน ผมขี้เกียจคิดแล้วละ
ท่านอาจารย์หันกลับมาหาผมอีกรอบ
“ตกลงยังงี้นะโต้ง ครูคุยกับโปรเฟสเซอร์ให้แล้ว เค้าเข้าใจสถานการณ์ของพวกเราแล้วละ โปรเฟสเซอร์ยังชมพวกเธอสองคนด้วยนะว่าขยัน
ตั้งใจและรับรู้เรื่องที่เค้าสอนได้ดีมาก
เค้าบอกว่า ไว้โต้งเรียนจบ ให้ติดต่อมานะ เค้าจะหาทุนให้โต้งมาเรียนต่อที่นี่
ส่วนเบิร์ด ท่านรู้เรื่องที่เธอจะไปเรียนต่อที่อเมริกาแล้ว ท่านก็บอกเสียดาย ไม่งั้นก็อยากให้มาเป็นลูกศิษย์ท่านเหมือนกัน”
ท่านอาจารย์แปลสิ่งที่ตนเองคุยให้กับผม
“ขอบพระคุณมากเลยครับ” ผมกับพี่เบิร์ดอดยิ้มไม่ได้ ได้รับคำชมจากคนดังระดับโปรเฟสเซอร์ซูซุกิ
แถมได้รับคำชวนให้มาเรียนต่อด้วยแบบนี้ เป็นใครก็คงดีใจ

หลังจากตกลงกันในเรื่องรายละเอียดกันอีกเล็กน้อย
ก็สรุปว่า ผมจะย้ายไปอยู่กับเบส และกลับเมืองไทยพร้อมกับเบสเลยในอาทิตย์หน้า ส่วนพี่เบิร์ดจะกลับเมืองไทยพร้อมกับอาจารย์
.................................................................
ในห้อง ผมกำลังนั่งเก็บของกับพี่เบิร์ด ส่วนเบสบอกจะรออยู่ข้างล่าง
“ทำไมพี่เบิร์ดไม่อยู่กับผมต่อละ.......” ผมอดถามพี่เบิร์ดไม่ได้
“พี่ไม่อยากให้ท่านอาจารย์กลับคนเดียว อีกอย่างจะอยู่เป็นก้างขวางคอคนบางคนทำไม”
“แสดงว่าพี่กำลังเปิดโอกาสให้ผมหรือ?”
“ก็แบบนั้นมั้ง ไม่มีอะไรหรอก พี่ก็อยากกลับบ้านแล้วด้วยละ”
“แต่ พี่รู้หรือว่า พวกผมจะไปกันได้ดี ทำไมพี่มั่นใจแบบนั้นละ เบสเค้าอาจจะไม่อยากต้อนรับผมก็ได้”
“............ก็แค่คิดว่าเบสก็น่าจะอยากต้อนรับโต้ง.....ก็แค่คาดเดานะละ ...เค้าเรียกว่าเซ็นส์ไงโต้ง”
พี่เบิร์ดแถได้เก่งจริงๆ ผมคิด
“แล้วนี่ถ้าเกิดเบสเค้าไม่ต้อนรับผม ผมต้องอยู่คนเดียวเลยนะเนี่ย”
“เอาน่า แต่สุดท้าย เค้าก็ตอนรับโต้งใช่ไหมละ จะมาคิดมากทำไม คิดแต่ว่าถ้า ถ้า ถ้า ไม่มีประโยชน์หรอก”
ผมมองหน้าพี่เบิร์ดนิ่ง จากนั้นก็ค่อยๆ เอ่ยขึ้นมาว่า
“ขอบคุณครับพี่เบิร์ด พี่ทำอะไรเพื่อผมมามากแล้ว ผมยังไม่เคยได้ทำอะไรให้พี่เลย”
พี่เบิร์ดเองก็หยุดมือ เงยหน้าขึ้นมามองผม
“โต้งเองก็ได้ให้พี่แล้วละ ขอบใจนะ โต้งให้น้องชายที่แสนดีกับพี่ไงละ พี่ดีใจนะที่มีน้องอย่างโต้ง”
ผมสะเทือนใจอย่างมาก พี่เบิร์ดเป็นคนแบบนี้ละ เค้าไม่คาดหวังอะไรจากตัวผมเลย
เค้าแค่หวังดีกับผม ด้วยความรู้สึกอยากขอบคุณ ผมคว้าพี่เบิร์ดเข้ามากอด ผมกอดพี่เบิร์ดแน่น พี่เบิร์ดเองก็กอดตอบผมเช่นกัน เราสองคนกอดกันอยู่นาน
พี่เบิร์ดเป็นฝ่ายดันผมออกก่อน
“เก็บกระเป๋ากันต่อเถอะโต้ง บ่ายโมงกว่าแล้ว พี่ต้องไปสนามบินแล้วละ”
“ครับ” ผมตอบได้แค่นี้จริงๆ
จากนั้นเราก็สองคนก็เก็บกระเป๋า เดินลากกระเป๋าลงมาจากหอ
เบสนั่งรอพวกผมอยู่ข้างล่าง พร้อมคุณโอบะ ดูท่าทั้งสองกำลังนั่งคุยกันอยู่
“เสร็จแล้วหรอโต้ง พี่เบิร์ด” เบสหันมาทักทายพวกผมทันทีที่เห็น
“อึม เสร็จแล้ว แต่หิวชะมัด ไม่รู้จะได้กินอะไรก่อนถึงสนามบินหรือเปล่า”
“ตะกี้เราคุยกับคุณโอบะให้แล้วนะ เห็นเค้าว่าจะแวะจุดพักตามทางด่วนที่ไปสนามบินละ”
“เบสเก่งนะพูดภาษาญี่ปุ่นได้ด้วย สบายเลยซิมาอยู่ที่นี่”
“ก็พอได้นะครับพี่เบิร์ด”

คุณโอบะเดินเข้ามาร่วมวงสนทนาด้วย เค้าบอกให้พี่เบิร์ดไปที่ลานจอดรถที่นัดเจอกัน เดี๋ยวอาจารย์ของพวกผมก็จะไปที่นั่นด้วย
ผมเดินไปส่งพี่เบิร์ดที่รถ แน่นอนว่าเบสก็ตามไปด้วย
ที่รถท่านอาจารย์กับโปรเฟสเซอร์ซูซุกิรอพวกเราอยู่
“เดินทางปลอดภัยนะครับอาจารย์ .....พี่เบิร์ด” ผมหันไปลาทั้งสองคน
“โต้งก็ดูแลตัวเองนะ” ท่านอาจารย์ของพวกผมพูด จากนั้นก็หันไปทางเบส
“เบส ครูฝากโต้งด้วยละกันนะ”
“ครับอาจารย์”
“เบสพี่ฝากโต้งด้วยละกัน“ พี่เบิร์ดพูดกับเบสบ้าง จากนั้นพี่เบิร์ดก็เดินเข้าไปหาเบส ยื่นหน้าไปกระซิบที่ข้างหู

ไม่รู้ว่าพี่เบิร์ดพูดอะไร แต่เบสหน้าแดงเข้มขึ้นมาเลย
ผมแอบเห็นนะ ไม่ใช่แค่กระซิบ พี่เบิร์ดยังแอบล้วงถุงกระดาษจากในเป้ข้างตัว มายัดใส่มือเบส เบสรับของสิ่งนั้นไว้
แล้วก็รีบยัดใส่กระเป๋าสะพายข้างตัว

“เอาละ ออกเดินทางกันเถอะเบิร์ด ไม่อยากให้ท่านอาจารย์ซูซุกิรอนาน ท่านบอกจะไปส่งพวกเราที่สนามบินด้วย”
“งั้นลาละครับ สวัสดีครับ สวัสดีครับ” ผมหันไปลาท่านอาจารย์กับพี่เบิร์ด
จากนั้นผมก็หันไปลาโปรเฟสเซอร์ซูซุกิ กับคุณโอบะ
รถตู้ค่อยๆ หายลับไปจากสายตาผม พวกเค้าไปกันแล้ว
ทีนี้ เหลือแค่ผมกับเบส
เบสหันมามองหน้าผม
“กลับบ้านเรากันเถอะโต้ง”
...

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 42 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 27-11-2010 00:20:06

อ๊ะ อะไรน้า ที่พี่เบิร์ดให้เบส :z1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 42 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: gnetophyta ที่ 27-11-2010 00:31:47

ให้ ... อิอิอิอิ ป๊ะเนี่ย ....... จัดไปเลย อย่าให้เสีย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 42 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: n2 ที่ 27-11-2010 15:46:58

พี่เบิร์ดแอบให้อะไรเบสอ่ะมีหน้าแดงด้วย
น่าสงสัยอยู่นา :laugh:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 42 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 27-11-2010 16:54:39

อะไรกัน
เธอสองคนมีลับลมคมนัยอะไรกัน
:sad4:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 42 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 27-11-2010 23:25:28

***** ตอนที่ 43 *****
ผมกลับมาบ้านเบสอีกครั้ง
ที่บ้าน คุณป้าไม่อยู่ออกไปข้างนอก เหลือแค่ผมกับเบสสองคน
“โต้งเอากระเป๋าไปวางข้างๆ กระเป๋าเรานะละ เดียวค่อยรื้อของออกมาเก็บที่ตู้ละกัน”
“หึหึหึ ขำดีนะ เมื่อก่อน นายไปค้างบ้านเรา มาตอนนี้เราต้องมารบกวนบ้านนายบ้างละ”
“บ้านเราที่ไหนกัน บ้านป้าตะหาก แฮะๆ” เบสหันมาแลบลิ้นล้อเลียนผม จากนั้นเบสก็พูดต่อว่า
“เพราะโต้งดีกับเราไง เราก็ตั้งใจแล้วว่าจะดีกับโต้งตอบแทน”
“หึ แค่ตอบแทนเท่านั้นเองหรอ นึกว่าอย่างอื่นซะอีก.......” ผมแกล้งพูดยั่วเบส
“..........” เบสที่เหมือนมีความในใจ แกล้งทำเป็นไม่ได้ยินผม
“แล้วนี่พี่เบิร์ดกระซิบอะไรกับนายละ ไหนจะมีแอบให้ของกันอีก” ผมคาใจเรื่องนี้มาตั้งแต่ตอนอยู่มหาลัยละ แต่ยังไม่อยากถาม จนมาตอนนี้ได้โอกาสที่อยู่กันสองคนพอดี
“.............................เปล่า .............ก็แค่บอกฝากโต้งนะละ” เบสตอบเลี่ยงๆ
“จะเปล่าได้ไง ถ้าเรื่องนั้นก็พูดได้เลยดิ ไม่เห็นต้องกระซิบกระซาบกันเลย แล้วถุงกระดาษสีน้ำตาลนั้นละคืออะไร”
“ก็บอกว่าเปล่า ก็เปล่าดิ ไม่มีอะไร โต้งคิดมากไปเองละ .......ไม่เอาละเราลงไปหาขนมมากินดีกว่า”
เบสแกล้งเฉไฉผม แล้วก็หันหลังไปทำท่าจะเดินออกจากห้อง
“ไม่พูดงั้นหรอ ได้ งั้นต้องเจอลงโทษ” ผมว่าแล้วก็ วิ่งไปด้านหลังเบสกอดเค้าจากด้านหลัง เบสดิ้นโวยวายจะหนีออกนอกห้อง แต่ผมก็จับเบสกอดแน่น ไม่ยอมให้ออกไปได้
ผมเหวี่ยงเบสลงบนเตียง จากนั้นก็ปล้ำ!!! ใช่ผมปล้ำเบส แต่เป็นปล้ำจักกะจี้นะ
ผมจี้เอวเบส ปากก็ว่าไปพลาง
“นี่ๆๆ จะยอมบอกไหม ไม่งั้นเราจะจี้นายให้ตายเลย” มือผมไม่หยุดนิ่ง ชอนไชไปตามตัวเบสที่กำลังดิ้นพร่านๆ
“อ๊ากก ฮ่าๆๆ โอ้ยย ฮ่าๆๆ พอๆๆ พอแล้ว ฮ่าๆๆ โต้ง เราขอร้อง ฮ่าๆๆ” เบสพยายามดิ้นหนีไปจากผม
แต่ผมไม่ยอมแล้วละ สองคนนั้นอยากมีความลับกับผมทำไม
ผมมองเบสที่ดิ้น หัวเราะอยู่ข้างใต้ร่างกายผม เบสมีเหงื่อซึมเล็กน้อยจากการดิ้น
ผมมองภาพตรงหน้าอย่างอิ่มใจ เบสน่ารักได้ทุกเวลาจริงๆ แม้แต่เวลาที่ผมยุ่งๆ เหงื่อหยดตามหน้า
ผมอดใจไม่ไหว ก้มลงไปแตะลิ้นที่เหงื่อตรงบริเวณจอนผมเบสเบาๆ
“เห้ย โต้ง ทำอะไร “ เสียงเบสปลุกให้ผมตื่นจากภวังค์
“เอ่อ.......อ้อ คือ เห็นนายเหงื่อออกเลยว่าจะเช็ดให้นะ”
“เช็ดแบบไหนกันโต้ง .......ใช้ลิ้นเนี่ยนะ” เบสที่เริ่มหน้าแดงตอบโต้ผม
“ก็..........................แบบคนบ้านเราไง ไม่รู้หรอที่เชียงใหม่เค้าทำกันแบบนี้ละ” ผมแถจนสีข้างแทบจะถลอก
“แถสุดๆ เลย” เบสทำปากยื่นไม่พอใจ
ผมมองริมฝีปากตรงหน้า ริมฝีปากนุ่มๆ ที่เคยจุมพิตผมเมื่อคืน ผมนึกถึงจูบที่พวกเราเคยมีต่อกัน ผมโหยหามันเหลือเกิน
เบสก็หยุดดิ้นแล้ว เค้ามองมาที่ผม ที่กำลังมองไปยังริมฝีปากเบส
ปากเบสสั่นเล็กน้อย เหมือนจะพูดอะไร แต่ก็ไม่ได้พูด สายตาสองข้างของเราประสานกัน
ผมค่อยๆ ยื่นหน้าลงไป เบสเองก็ค่อยๆหรี่ตา ผมบรรจงจูบที่ริมฝีปากสีชมพูของเบส
สัมผัสเพียงแผ่วเบา ปากเราสัมผัสกันเบามาก ราวกับแมลงปอแตะผิวน้ำ

หลังจากนั้น ก็ค่อยๆ เปลี่ยนจากความนุ่มนวลเป็นความกักขฬะ ผมขยี้ริมฝีปากเบสอย่างรุนแรง
เปลี่ยนจากความนุ่มนวลเป็นดุดัน ผมสอดลิ้นเข้าไปในปากเบส และเบสเองก็ยินดีรับมันไว้
เบสก็สอดลิ้นคืนกลับมายังผมเหมือนกัน สองมือผมประคองใบหน้าเบสให้อยู่กับที่ไว้ ในขณะที่มือของเบสเองก็สอดเข้าไปในเสื้อผม สองมือของเบสลูบไล้ไปตามแผ่นหลังของผมอย่างช้าๆ
เราสองคนแลกจูบกันอยู่นานพอดู
ผมค่อยๆ ถอนริมฝีปากออกมา มองดูเบสที่นอนหอบอยู่ภายใต้ร่างผมที่กำลังคร่อมเค้าอยู่
เราสองคนมองตากันอยู่นาน ต่างฝ่ายต่างก็ไม่มีใครพูดอะไร เวลานี้ เงียบเสียงยังประเสริฐกว่ามีเสียงเป็นร้อยเท่า

จากสายตาเบส ผมรู้ว่าเบสรู้สึกยังไงกับผม เบสถ่ายทอดความรัก ความโหยหาในตัวผมออกมาทางสายตา
และผมเองก็เช่นกัน สายตาที่ผมส่งไปให้เบส ผมพยายามบอกเค้าทางสายตาว่า ผมรักเค้ามากแค่ไหน ผมต้องการเค้ามากแค่ไหน

เบสเป็นฝ่ายหลบสายตาผมก่อน เบสเอ่ยขึ้นมาว่า
“โต้ง เราหนัก .................ลงไปหาอะไรกินกันเหอะ ตะกี้กินแค่แซนวิชมาไม่ใช่หรอ” เบสพยายามเปลี่ยนเรื่อง
แต่เวลานี้ ผมไม่ยอมแล้ว ความคิดผมพลุ้งพล่านดังมรสุม ผมห้ามตัวเองไม่ได้อีกแล้ว
“ไม่ ไม่ไปไหนทั้งนั้น จนกว่าเราจะคุยกันรู้เรื่อง...........”
“คุยอะไรโต้ง...ลงไปก่อนค่อยคุยก็ได้” เบสพยายามกล่อมผม
แต่ผมรู้ว่า ไม่มีช่วงเวลาไหนจะดีไปกว่าเวลานี้แล้ว ถ้าผมปล่อยเบสไป พวกเราคงกลับไปเป็นเหมือนเดิม ผมไม่ยอมเสียโอกาสดีๆแบบนี้ไปอีกแล้ว
“ไม่ แบบนี้ละดีแล้ว...............เรารู้นะว่านายคิดยังไงกับเรา”
“............นายจะไปรู้อะไร” เบสตอบกลับแบบไม่มองหน้าผม เค้าเบือนหน้าไปอีกทาง
“...............รู้ซิ .............เรื่องเมื่อคืนที่นายพูดกับเรา เราก็รู้”

เบสหันกลับมามองหน้าผมอย่างตกใจ เค้าคงไม่คิดว่า ผมจะตื่นอยู่
“................เรารักนายนะเบส แม้แต่ตอนนี้เราก็ยังรักนาย......เราต้องการมาก มากขนาดไม่เคยรู้สึกกับใครมาก่อน.............เรารู้ นายลำบากใจ
.............แต่.............ขอแค่ตอนนี้ได้ไหม เวลานี้เท่านั้น ........ที่เราสองคนจะได้อยู่ด้วยกันอย่างไม่แคร์ใคร.........”
เบสนิ่งเงียบ มองไปทางหน้าอกผม ไม่ยอมสบสายตา
“เบส.......ช่วงเวลา อีก7วันที่เหลือ .............นายจะเป็นแฟนเราได้ไหมครับ “ ผมเอ่ยปากขอเบสเป็นแฟน
เบสหันมามองหน้าผมอย่างงงๆ

“เรารู้ ว่านายลำบากใจเรื่องอะไร แต่ผมก็ขอใช้สิทธิ สิทธิของคนรักกัน เราไม่บังคับให้นายคบเราไปตลอดหรอก .............เราขอแค่นี้ละ 7วันในญี่ปุ่น นายจะช่วยเป็นแฟนกับผมได้ไหมครับเบส นะคนดีของผม...”
ว่าแล้วผมก็ถือวิสาสะ ก้มลงจุมพิตที่หน้าผากเบส
พอเงยหน้ามา ผมก็ต้องตกใจ มีหยดน้ำไหลออกมาจากดวงตาคู่สวยๆของเบส

“โต้ง.......เราขอโทษนะที่เห็นแก่ตัว เราทำให้นายต้องเจ็บปวด ..............
เราเองก็เจ็บปวดไม่แพ้นาย...................พอแล้วเราจะเลิกหลอกใจตัวเองอีกต่อไป” เบสกอดผมแน่น จนผมคร่อมเค้าไม่อยู่ ผมต้องล้มลงไปนอนทับเบสเอาไว้
“โต้ง..........นายไม่ต้องขออะไรเราเลย นายทำดีกับเรามาตลอด มีแต่เราที่ทำร้ายนาย เรามันบ้า จริงๆประโยคเมื่อกี้ เราตะหากที่ต้องเป็นคนพูด............................โต้งครับ เป็นแฟนผมเถอะนะ ถึงแม้จะแค่ 7วัน แต่ผมสัญญา ผมจะทำให้นายมีความสุข”
ทุกคำพูดของเบส เหมือนเป็นน้ำทิพย์ ชะโลมหล่อเลี้ยงใจของผม ให้มันกลับมาชุ่มชื้น
ผมรู้สึกตัวเบา สมองผมขาวเบลอไปหมด ผมยิ้ม ยิ้มแบบไม่มีเหตผล ผมเหมือนคนบ้าจริงๆ ผมว่าผมกำลังจะลอย
เบสเองก็ยิ้มเหมือนผม เป็นยิ้มที่สวยงามที่สุดที่ผมเคยเห็น
โดยไม่ต้องพูดอะไรอีก เราสองคนจูบกันอย่างดูดดื่ม หลังการจูบ ผมก็กอดเบสไว้แน่น

หลังจากนั้นซักพัก เราก็กลับมาจูบกันอีกรอบ
เราสองคนลูบไล้สองมือไปตามร่างกายอีกฝ่ายอย่างโหยหา แรงกอดบีบรัดแน่น เหมือนจะประสานเราสองคนเป็นร่างเดียวกัน ในปาก ลิ้นของพวกเราก็สอดส่าย ควานหาความหวานจากปากอีกฝ่ายไม่หยุดยั้ง
........ขณะที่อารมณ์ความต้องการของมั้งสองกำลังพุ่งขึ้นถึงจุดสูงสุด ก็มีเสียงเรียกเบสดังขึ้น
“เบสกลับมาแล้วหรือลูก” เสียงคุณป้านั่นเอง คุณป้ากลับมาบ้านแล้ว
เราสองคนผละออกจากกันอย่างช่วยไม่ได้ เบสหันไปตะโกนบอกป้าเค้าว่า
“ครับ เดี๋ยวลงไปครับ”
เบสหันกลับมาสบสายตาผม เราสองคนยิ้มให้กันอย่างอัตโนมัติ ผมจุ๊บเบาๆไปที่ปากเบส
“ลงไปกันเถอะ เรายังต้องลงไปทักทายคุณป้าก่อนด้วย”
“อึม” เบสยิ้มให้ผมอย่างยินดี

เราสองคนลุกลงมาจากเตียง จัดเสื้อผ้า กับผมที่ยุ่งเหยิงให้เข้าที่
“เพราะโต้งนะล่ะ ดูดิ ผมเรายุ่งหมดเลย” เบสแกล้งโวย
“อ๊ะ .....นายก็ผิด อยากทำตัวน่ารักเกินไปตะหาก” ผมแกล้งตอบหน้าเฉย
“มีงี้ด้วย เราผิดตรงไหนเนี่ย” เบสหันมาทำหน้ายู่ใส่ผม ผมหันกลับไปยิ้มตอบ
เราสองคนเดินจูงมือกันลงบันได พอใกล้ถึงห้องนั่งเล่น ค่อยแยกมือออกจากกัน
“สวัสดีครับคุณป้า”
“อ้าว โต้ง นี่ มาพอดีเลย ป้าซื้อเค้กกลับมาพอด้วย โต้งชอบใช่ไหม เดี๋ยวคืนนี้เราจะจัดปาร์ตี้ตอนรับโต้งกัน เบสเค้าโทรไปบอกป้าแล้วละ”
ผมหันไปมองหน้าเบส
“อ๋อ เราลืมบอกไป เราโทรไปบอกป้าตั้งแต่นายขึ้นไปจัดของกับพี่เบิร์ดแล้วละ” เบสตอบกลับมายิ้มๆ
“ขอบคุณมากครับคุณป้า เกรงใจจัง ไม่ต้องถึงขั้นปาร์ตี้ก็ได้ครับ”
“ไม่เป็นไร จะมาเกรงใจทำไมลูก ถ้าผู้ใหญ่เค้าให้ เป็นเด็กนะ ก็รับไว้เถอะ ไม่ต้องเกรงใจป้าหรอก ป้าเองก็ชอบโต้งเหมือนกันนะ เดียวคอยหน่อยนะ ป้าจะไปจัดของเตรียมทำอาหารเย็นให้”
“ขอบพระคุณมากครับ มีอะไรให้ผมช่วยไหมครับ” ผมถาม
“ไม่ต้องๆ เบส พาโต้งเค้าเข้าเมืองไปเที่ยวเถอะ เดียวป้าจัดการเอง”
“ให้พวกผมช่วยจะดีกว่าไหมครับป้า เรื่องเที่ยวไว้พรุ่งนี้ก็ได้ ตอนนี้ก็บ่าย3 จะบ่าย4แล้ว คงไปไหนไกลไม่ได้แล้วด้วย” เบสเสนอตัวอีกคน
“ใช่ครับ ให้พวกผมช่วยเหอะ ผมเองก็ชอบทำอาหารด้วย เพื่อจะได้สูตรฝีมือคุณป้าไปด้วย” ผมรีบเอ่ยเสริม
“ได้ๆ งั้นก็มาช่วยป้ากันทั้งสองคนเลยละกัน” คุณป้ายิ้มอย่างใจดี

จากนั้น พวกเรา 3 คนก็ช่วยกันทำอาหารสำหรับปาร์ตี้เย็นนี้
เบสไม่มีพื้นฐาน เลยช่วยล้างผัก เตรียมของเล็กๆ น้อยๆ
ผมที่พอจะทำอาหารเป็น เลยได้เรียนรู้วิธีทำอาหารญี่ปุ่นหลายอย่างเลย
คุณป้าบอกว่า เดือนตุลา เป็นช่วงจะย่างเข้าฤดูใบไม้ร่วง ซึ่งฤดูนี้ของกินจะอร่อยกว่าปกติ
โดยเฉพาะปลาหลายๆชนิด จะมีไขมันเยอะ ปลาที่มีชื่อก็ปลาซัมมะ
คุณป้าพอได้รับโทรศัพท์จากเบส ก็รีบขับรถไปซุปเปอร์มาร์เก็ตแถวบ้านซื้อของกินมาเพียบเลย
“เด๋ียวสุดท้ายค่อยกินเค้กกันนะ เบสเอาเค้กไปแช่ตู้เย็นก่อนซิ” คุณป้าสั่ง

พวกเราสนุกสนานกับการเตรียมปาร์ตี้กันมาก ผมกับเบส หันไปสบตายิ้มให้กันบ่อยๆ
บางทีตอนคุณป้าเผลอๆ ผมก็แอบไปกุมมือเบสระหว่างเตรียมอาหารไปด้วย เบสเองก็ยอมให้ผมจับดีๆ ไม่ขัดขืน
มีจังหวะนึง ผมเดินผ่านด้านหลังเบส ผมแกล้งเอามือบีบก้นเบสด้วยละ!! เบสหันมาทำตาดุใส่ผมเลย
แต่ผมก็ยิ้มลอยหน้าลอยตา สุดท้ายเบสเองที่ทนทำหน้าดุไม่ไหว ก็หัวเราะออกมาซะเอง
พวกเราเตรียมอาหารกันเสร็จตอน 6โมงเย็นกว่าๆ

“เด๋ียวรอลุงเค้าแป๊บนะทั้งสองคน ลุงเค้าจะกลับบ้านประมาณทุ่มนึงประจำละ”
“ได้ครับ” ผมรับคำ
จากนั้นเบสก็ชวนผมไปเดินเล่นแถวบ้านกัน
แถวนั้นมีสวนสาธารณะ ที่สวน มีทุ่งดอกไม้สวยๆ ด้วยละ เห็นเบสบอกว่าเป็นดอกคอสมอส
เราสองคนนั่งเล่นที่ชิงช้าภายในสวน
“ช่วงนี้พระอาทิตย์จะเริ่มตกไวแล้วละ ยิ่งหน้าหนาวจะมืดไวกว่านี้อีก” เบสเอ่ย
“ค่อยๆ หนาวขึ้นเนอะ” ผมตอบกลับไปบ้าง
“......นี่โต้ง......นายโกรธเราปะ ที่เรา.......ตอนนั้นพูดไปแบบนั้น“ เบสถามผมเรื่องที่เค้ายังคาใจ
“.............ไม่โกรธหรอก เราจะโกรธนายได้ไง เรารักนาย เราเข้าใจนายหรอก........... นายแคร์สายตาคนรอบข้างก็ไม่แปลกหรอก
ไม่งั้นป่านนี้เกย์คงเปิดเผยตัวกันหมดละ ไม่มีพวกอีแอบเยอะแยะแบบนี้หรอก..”
“............ตอนนั้นเราก็ยังไม่รู้ใจตัวเองหรอก.............รู้แต่ว่าเราเสียใจมากที่พูดไปแบบนั้น...........”
“....................พอแล้วละ เลิกโทษตัวเองได้แล้ว ตอนนี้ทุกอย่างก็ดีแล้วไม่ใช่หรือ.....อนาคตจะเป็นยังไง ไม่มีใครรู้ เรามาเสพรับความสุขตรงหน้ากันก่อนเหอะ”
เบสหันมามองทางผม
“อึม ...เราเข้าใจแล้ว เราเชื่อว่าช่วงเวลาที่อยู่ที่นี่กับโต้ง มันต้องเป็นความทรงจำที่ดีที่สุดของเราแน่ๆ”
“เหมือนกันละ ถึงเราจะเป็นแฟนกันที่ไทยไม่ได้ แต่อย่างน้อย ที่นี่ เราจะมีความสุขกัน” ผมหันไปพูดกับเบส
เบสเองก็ยิ้มตอบผมกลับมา
ผมยื่นมือออกไป เบสเองก็ยื่นมือมากุมมือผม เราสองคนกุมมือกันและกันไว้ ถ่ายทอดความอบอุ่นไปยังอีกฝ่าย
ฟ้าเริ่มมืดลง และก็ใกล้ทุ่มแล้ว ผมกับเบสค่อยๆเดินกลับบ้านคุณป้ากัน เราสองคนเดินจูงมือกันเดินกลับ

พวกเราไม่กลัวหรอกใครจะมาเห็น อาจจะถนนในซอยที่เรากำลังเดินอยู่นี้ค่อนข้างเงียบด้วยมั้ง
แต่ก็แล้วทำไมละ เห็นก็เห็นไปซิ ผมไม่แคร์ และเชื่อว่าเบสก็ไม่แคร์แล้วเหมือนกัน

......................................................................................

ลงให้เต็มๆ แล้วนะครับ ช่วงนี้คุณดรีมจะเขียนตอนหนึ่งเท่ากับชีวิตหนึ่งวัน
7วันแห่งความสุขในแดนอาทิตย์อุทัยจะเร่ิมแล้ว อย่าลืมแวะมาอ่าน ตอบบ้างอะไรบ้างเถอะนะครับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 43 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: DREAM COME TRUE ที่ 27-11-2010 23:51:43

^ ^ กระแสโต้งโดนถล่มเยอะเลยเนอะ ก่อนหน้านี้

เบสก็โดนไปหลายดอก ฮ่าๆๆ

ดูท่า จะเป็นตัวเอกนิยายที่โดนคนหมั่นใส้มากๆ คู่นึงเลยเนอะ :bye2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 43 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 28-11-2010 00:10:08

7 วันเท่านั้น

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 43 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 28-11-2010 00:21:57

เป็นแฟนกันแล้ว :monkeysad: it will be a memorable 7 days from now on ...

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 43 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: gnetophyta ที่ 28-11-2010 00:31:14

เจ็ดวันเองเหรอ ..... ทดเวลาบาดเจ็บด้วยดิ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 43 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 28-11-2010 11:19:22

อ้างจาก: gnetophyta ที่ 28-11-2010 00:31:14

เจ็ดวันเองเหรอ ..... ทดเวลาบาดเจ็บด้วยดิ

เห็นด้วยยยยยยยยย
ทดเวลาที่เบสทำให้โต้งบาดเจ็บ(ในใจ)

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 43 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 28-11-2010 11:51:44

7 วันแห่งความสุข ก่อนที่จะทุกข์ระทมตลอดชีวิต :เฮ้อ:

เอาน่าจะยังไงก็ตามช่วงนี้ก็ขอให้แฮปปี้กันทั้งคู่แล้วกัน เศร้ามาเยอะแล้ว
เพราะฉะนั้น 7 วัีนนี้เอาให้คนอ่านเป็นเบาหวานตายกันไปเลยเนอะคนแต่ง :z2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 43 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: _i3i2owne_ ที่ 28-11-2010 21:43:29

:L1: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 43 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: talentcs ที่ 28-11-2010 21:48:58

เวลาที่มีน้อยยิ่งหรอยเหรอ
มิอาจต่อซ้ำตัดขาดสะบั้น
วันสุขสันต์มันจะมีสักกี่วัน
วันโศกสันต์นั้นยังมีทั้งชีวา

:o12:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 43 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 28-11-2010 22:31:31

***** ตอนที่ 44 *****
ปาร์ตี้คืนนี้เป็นไปอย่างสนุก คุณลุงกลับมาถึงบ้านตอนราวๆ ทุ่ม 15
อาหารที่ทำจัดเลี้ยงต้อนรับผม เยอะมากจนเต็มโต๊ะ
มีทั้งสลัดมันฝรั่ง หมูชุบแป้งทอด กุ้งซอสครีม ผัดบล๊อกเคอรี่ ซาชิมิถาดใหญ่ ปลาคินเมไดต้มซีอิ้ว ปลาซัมมะย่างอีกคนละตัว พร้อมซุปมิโซะหอยลาย แล้วก็ข้าวสวยร้อนๆ
คุณลุงของเบสพอจะพูดภาษาไทยได้บ้าง คงเพราะเรียนมาจากคุณป้า ชวนผมคุยหลายอย่าง
บางจังหวะเราก็คุยด้วยภาษาอังกฤษกัน หรือถ้าไม่ได้จริงๆ เบสกับคุณป้าก็จะแปลญี่ปุ่นให้
คุณลุงเป็นคนใจดีเหมือนคุณป้า แล้วก็รักเมืองไทยมากด้วย
เนื่องจากเป็นคืนวันศุกร์ พรุ่งนี้เป็นวันหยุด คุณลุงเลยดื่มเบียร์ใหญ่ แล้วก็คะยั้นคะยอให้ผมกับเบสดื่มเป็นเพื่อนด้วย
พวกเราไม่สามารถกินอาหารได้หมด เพราะมันเยอะเหลือเกิน คุณป้าบอกจะเก็บไว้เป็นอาหารเช้าให้พวกผมทาน
จากนั้นก็เป็นคิวของเค้ก เค้กญี่ปุ่นที่ผมชอบแสนชอบ คุณป้าซื้อสตอเบอร์รี่ช๊อตเค้กมาให้ 2ปอนด์
และแน่นอนว่า ผมก็กินไม่หมดอีกแล้ว

หลังการพูดคุย และรับประทานอาหาร คุณป้าก็ไล่พวกเราไปอาบน้ำกันทีละคน
โดยเริ่มจากแขกเช่นผมก่อน ค่อยเป็นเบส แล้วก็คุณลุง คุณป้าเป็นคนสุดท้าย
แม่บ้านที่ญี่ปุ่น ต้องรับผิดชอบเรื่องในบ้านเยอะมาก นอนทีหลังตื่นก่อน งานบ้านก็จุกจิกมาก ขนาดอาบน้ำ ยังต้องอาบเป็นคนสุดท้าย เพื่อจะทำความสะอาดอ่างและล้างห้องน้ำ
คุณป้าคงทำมาตั้งแต่สาวๆ เลยชินที่จะทำตัวแบบแม่บ้านญี่ปุ่น
หลังมื้ออาหาร พวกเราก็ลาพวกคุณลุงคุณป้า กลับขึ้นมาบนห้องกัน
“โอ้ยยย อิ่มอะ อิ่มมากๆ เลย “ ผมกล่าวกับเบส
“ไม่ใช่แค่โต้งหรอก เราก็เจอยัดเยียดให้กินเหมือนกันละ...”
“ป้านายใจดีจัง”
“ก็เค้าถูกใจนายด้วยละโต้ง จริงๆป้าเราก็ไม่ได้ใจดีแบบนี้กับทุกคนนะ เค้าเลือกคนเหมือนกัน สงสัยจะถูกชะตากับโต้ง
เราเคยเล่าให้เค้าฟังเรื่องโต้งต้องทำงานพิเศษเลี้ยงตัวเองด้วย ทั้งๆ ที่ ที่บ้านไม่ได้ลำบากอะไร คุณป้าชมใหญ่เลยนะว่าโต้งมีความคิดดี เรายังโดนว่ากลับซะอีกว่าให้หัดพยายามแบบโต้งบ้าง”
เบสเล่าอย่างอารมณ์ดี
“โหย นายนินทาเราไว้เยอะเลยละดิ”
“นินทาอะไร เรารึอุตส่าห์เล่าแต่ด้านดีๆ ของโต้งให้ป้าฟัง”
“อ้าวๆ หมายความว่าไง ด้านดีๆ เรามีด้านไม่ดีด้วยหรอ”
“.........ก็........เอ่อ...ที่มาลวนลามเราตั้งเยอะแยะไงละ นั่นเรียกว่าดีหรอ” เบสยิ้มอย่างยียวน
“อ๊ะๆ นายก็สมยอมนะเฟ้ย ไม่ได้ปล้ำซะหน่อย แล้วอีกอย่าง เรื่องนั้นเค้าก็เรียกว่า เรื่องดีตะหาก ไม่ใช่เรื่องไม่ดีซะหน่อย เสียดายน่ะ นี่เพราะอิ่มไปหรอก กลัวจุก ไม่งั้นเราจะสอนนายทำเรื่องดีๆ อีก ดีไหม อิอิอิ” ผมแกล้งแซวเบสบ้าง
“บ้า......” เบสอายหน้าแดงพอได้ยินว่าผมอยากทำอะไรกับเค้า
จากนั้นเราสองคนก็นอนดูทีวีกันบนเตียง ผมโอบเบสเอาไว้ เบสเองก็ซบหน้าเค้ากับแผงอกผม เราเปิดทีวีดูไปเรื่อยๆ ตอนนี้ก็ดึกแล้ว รายการทีวีน่าสนใจๆ ก็ไม่ค่อยมี
“........นี่....โต้ง พรุ่งนี้ไปไหนกันดี” เบสถามผม
“แล้วแต่นายเลย หรือจะให้อยู่กับนายแต่ในห้องตลอดทั้งวันเราก็อยู่ได้นะ” ผมยิ้มตอบอย่างอารมณ์ดี
“บ้าหรอ มาญี่ปุ่นทั้งที จะอยู่แต่ในบ้านได้ไง.....นายมีอะไรต้องซื้อปะ”
“เออ...ลืมไปเลย ต้องซื้อกล้องตัวใหม่ให้น้องด้วย”
“งั้นพรุ่งนี้ไปซื้อกันเลยไหม”
“ก็ดี แล้วแต่นายเลย นายจัดโปรแกรมให้เลย”
“ก็กะว่า ช่วงเสาร์อาทิตย์ คนจะออกเที่ยวกันเยอะ เราก็เที่ยวซื้อของในเมืองตามธรรมดาไปก่อน
ไว้วันจันทร์ เราไปเที่ยวต่างจังหวัดกันไหม
ไปนิกโก้กัน ตอนนี้อาจจะเร็วไปหน่อย คงไม่ทันได้เห็นใบไม้เปลี่ยนสีเป็นสีแดง แต่ไปแช่น้ำร้อนกันก็ไม่เลว”
“เอาดิ เราให้นายจัดโปรแกรมเลย เราขอแค่มีนายอยู่ข้างๆ จะให้ไปไหนเราก็โอเคแล้วละ”

เบสพอได้ยิน ก็ยิ้มหน้าแดง
ผมก้มลงไปจูบเบสที่ปากเบาๆ เบสก็จูบตอบกลับผม
ตอนนี้จากจูบเบาๆ กลายเป็นหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ ผมเริ่มสอดลิ้นเข้าไปในปากเบส
มือผมเริ่มอยู่ไม่สุขแล้ว เบสเองก็ครางอื้ออ้า โดยที่ปากยังประกบกับผม
พวกเราสองคนเริ่มไม่สนใจรายการโทรทัศน์กันแล้ว ความสนใจทั้งหมด ทุ่มให้กับอีกฝ่าย
ไฟรักกำลังคุกรุ่น แผดเผาเราทั้งสองคน อารมณ์ข้าวใหม่ปลามันคงเป็นแบบนี้กระมั้ง
สองมือผมก็ล้วงเข้าไปในเสื้อของเบส
เบสเองก็เช่นกัน สอดมือเข้ามาในเสื้อผม ลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลัง
ผมใช้สองมือบี้ไปที่หัวนมเบสเบาๆ เบสถึงกับครางตัวสั่น
เบสเอาแบ่งมือมาขยุ้มหัวผมข้างนึง ส่วนอีกข้างก็ยังคงลูบแผ่นหลังผมอยู่
ผมเปลี่ยนเป็นมือข้างนึงลูบไล้ไปตามร่างกายเบส อีกมือนึงก็คว้าไปที่เป้าเบส ตอนนี้น้องชายของเบสแข็งเต็มที่ในมือผม
ผมถอนริมฝีปากออกมา แล้วเปลี่ยนเป็นไซ้ที่ข้างหู และคอเบส
เบสค่อยๆ เอนกายลงนอนกับเตียง มือข้างนึงของเบสโอบเอวผมไว้ อีกข้างก็ยังลูบหัวผม
ผมจับเบสถอดเสื้อออก ซึ่งเบสก็ยอมถอดออกอย่างว่าง่าย
ผมลงลิ้นไปตามซอกคอ จากนั้นก็ลากลิ้นมาที่หัวนมสีชมพูของเบส ผมทั้งขบ เม้ม ดูดหัวนมเบสอย่างเมามัน
เบสครางไม่เป็นภาษาและพยายามดันหัวผมออก
ผมไม่ยอมถอนตัว แต่กลับลากลิ้นไปต่อจนถึงสะดือเบส
หน้าทองเบสแบนราบ เนียนนุ่ม ผมซุกหน้าลงที่หน้าท้องเบส เบสยิ่งครางใหญ่ พยายามจะดิ้นหนีผม
ผมจับเอวเบสล๊อกเอาไว้ไม่ให้ไปไหนได้
จากนั้นผมก็เลื่อนใบหน้าลงไปยังเป้ากางเกงเบส ตอนนี้เบสใส่ชุดนอนบางๆอยู่
ผมรู้สึกได้ถึงน้องชายเบสที่แข็งปั๋ง
ผมซุกหน้ากับน้องชายเบส แล้วก็ขมเม้มมันเบาๆจากนอกร่มผ้า
เบสครางและเปลี่ยนจากผลักผมออกเป็นกดหัวผมแทน
ผมค่อยๆ ถอดกางเกงเบสออกมาพร้อมกับกางเกงใน
เบสยกสะโพกให้ความร่วมมืออย่างเต็มที่
น้องชายเบสแม้จะไม่ได้เห็นซะนาน แต่ก็ยังขาวสวยหัวแดงเหมือนเดิม
“นายได้มีอะไรกับหนิงหรือเปล่า” ผมเงยหน้าถามเบส
“ไม่ ไม่ เราไม่ได้มีอะไรกับใครอีกเลย อ้า....โต้ง” เบสตอบผม
ผมพอได้ยินเช่นนั้นก็ยิ้มตอบไปว่า
“ดีมาก งั้นเดี๋ยวเราให้รางวัล”
พูดจบ ผมก็ก้มลงไปคว้าน้องชายเบสมาใส่ปาก ผมบรรจงใช้ลิ้นและปากอย่างสุดความสามารถ
เบสยิ่งครางใหญ่ กดหัวผมแน่น
ขนอ่อนๆ ที่มีเพียงเบาบางตรงกลางกายเบสทิ่มที่หน้าผม แต่มันก็นุ่มนิ่ม ทำให้ผมจั๊กกะจี้เล็กน้อย
“พอแล้วโต้ง เดียวเราจะเสร็จซะก่อน มาให้เราช่วยนายบ้างเหอะ” เบสว่า พลางผลักผมออก

ผมลงไปนอนบนเตียงอย่างว่าง่าย
เบสลุกมานั่งคร่อมผม และพยายามทำเลียนแบบผมเมื่อซักครู่ เบสอาจจะยังไม่เก่ง แต่ก็ดีกว่าตอนแรกสุดที่เรามีอะไรกันเยอะ
เบสค่อยๆ ลงลิ้นที่หน้าอกผม แล้วก็ลากมายังหน้าท้อง สุดท้าย ผมก็ถอดทั้งเสื้อและกางเกง ปล่อยให้เบสให้ความสุขกับผม
เบสใช้ปากกับน้องชายผมอย่างนุ่มนวล เค้าพยายามไม่ทำให้ฟันมาครูดกับน้องชายผม
ริมฝีปากนุ่มๆ ของเบส ปลุกเร้าอารมณ์ผมได้สุดๆ เลยละ
เบสหยุดปากแล้วเงยหน้ามาถามผม

“โต้งอยากทำมากกว่านี้ไหม”
------------------------------------------------------------------------------------------
แอบตัดฉับ ให้ค้างกันเล่นๆ จัดเป็นทดเวลาบาดเจ็บได้ไหมอะเนี้ย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 4４ (５0%)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 29-11-2010 00:19:51

กรี๊ดดด เจ็ดวันอันเร่าร้อน :m10: ไม่ต้องออกไปเที่ยวไหนหรอกค่ะ แนะนำ :m26:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 4４ (５0%)
เริ่มหัวข้อโดย: gnetophyta ที่ 29-11-2010 01:42:43

อ๊าาาาาาาก เจ็บ เจ็บเลย ...... คนอ่านเนี่ย เจ็บมาก

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 4４ (５0%)
เริ่มหัวข้อโดย: DexTunG ที่ 29-11-2010 06:35:47

......

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 4４ (５0%)
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 29-11-2010 09:08:19

โอ๊ะ วันแรกก็เลือดสาด 555+

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 4４ (５0%)
เริ่มหัวข้อโดย: jokirito ที่ 29-11-2010 11:28:49

7 วันอันตราย 555+

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 4４ (５0%)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 29-11-2010 12:26:56

:m28:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 4４ (５0%)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 29-11-2010 19:15:52

ตัดได้แรงมาก
:serius2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 4４ (５0%)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 29-11-2010 21:04:57

“หึมมม มากกว่านี้ยังไง” ผมถามกลับแบบงงๆ
“ก็....เอ่อ......เราก็เป็นแฟนกันแล้ว.........เอ่อ......เซ็กส์ไงละ เอ่อ..........หรือว่านายไม่อยากทำกับเรา”
ในที่สุดผมก็เข้าใจสิ่งที่เบสพยายามจะบอก
“เราอยากทำนะ อยากทำกับเบสมากๆ แต่ตอนนี้เราก็ไม่มีอุปกรณ์อะไรด้วย ทำไม่ได้หรอก......”
“เรามีนะ !! ............เอ่อ.....มีเจล....” เบสโพลงขึ้นมา แล้วเค้าก็ลดเสียงเบาลง พูดแบบอายๆ
“เอ๊ะ......นายไปมีได้ไงละ”
“ก็.....เอ่อ....ที่พี่เบิร์ดเค้าให้เราไปเมื่อกลางวันนะ ถุงกระดาษสีน้ำตาลนั่นละ ........เค้าบอกว่า ให้มาใช้กับโต้ง.....”
เบสยิ่งพูดก็ยิ่งเขินอายหน้าแดง
พี่เบิร์ดนี่ร้ายกาจมาก แอบไปซื้อเจลเตรียมมาให้ผมด้วย

ผมว่ามันแปลกๆนะ แต่แปลกตรงไหน ผมคิดไม่ออกหรอกตอนนี้ ตอนนี้ในหัวผม มีแต่เบสที่อยู่ตรงหน้า เรื่องอื่นเดียวไว้ค่อยคิดละกัน
“งั้น เบสครับ ผมขอมีอะไรกับเบสได้ไหม” ผมหันไปถามเบสอย่างจริงจัง
เบสเขินอายหน้าแดง ก้มหน้ากับหมอน ตอนนี้เบสนอนคว่ำ ผมเลยฉวยโอกาส มองแผ่นหลังเนียนๆ กับก้นขาวๆ ของเบส ผมเอามือนึงลูบเบาๆ ที่ก้น เบสสะดุ้งถึงกับสะดุ้งพอโดนมือผม
ผมก้มลงไปนอนข้างๆ เบสแล้วก็กระซิบเบาๆ ที่ข้างหู
“เป็นของผมนะคนดี เจลนั่นอยู่ไหนละ..”
เบสไม่ตอบ จนผมต้องถามอีกรอบ เบสถึงค่อยๆ ยื่นมือชี้ไปที่ตู้เสื้อผ้า
ผมลุกจากเตียงเดินไปเปิดตู้ ก็พบเจลหล่อลื่นขวดนึง วางตั้งอยู่ เป็นแบบที่ผมเคยเห็นในหนังโป๊ซะด้วย

ผมเดินกลับมาค่อยๆ ใช้มือลูบไล้ไปตามร่างกายเบส เบสตัวสั่นตามมือผมที่ไล้ผ่าน
จากนั้นผมจับเบสให้นอนหันหน้าขึ้นมา แล้วก็ก้มลงไปจูบ เบสยอมจูบกับผมอย่างดูดดื่ม
มือนึงผมก็ช่วยชักที่น้องชายเบสให้ อีกมือนึงก็สะกิดเบาๆ ที่หัวนมเบส
ตอนนี้หัวนมเบส แข็งเป็นไตเลยละ น้องชายเบสในอีกมือนึงของผมก็เริ่มมีน้ำหล่อลื่นไหลออกมา
ผมก้มลงไปใช้ปากกับเบสอีกรอบ เบสพยายามครางเสียงเบาๆ ด้วยการเอามือปิดปาก
พอได้จังหวะ ผมก็ช้อนสะโพกเบสขึ้นมา ผมบีบที่ก้นเบสเบาๆ
จากนั้นผมก็ยกขาเบสขึ้น เบสเอามือปิดหน้าด้วยความอาย ผมพิจารณารูถ้ำของเบสอย่างละเอียด
ปากรูเป็นสีชมพู เหมือนส่วนอื่นของร่างกายเบสเลยละ
ปากถ้ำ แทบไม่มีขนเลย มีแต่ไรขนอ่อนๆ บางๆ ไม่กี่เส้น ก้นเบสขาวเนียนมาก
ผมบรรจงใช้ลิ้น กับรูของเบส อย่างที่เค้าเรียกว่าล้างตู้กัน
“อย่าโต้ง มันสกปรก” เบสตกใจ เอามือออกจากหน้า รีบห้ามผม
แต่ผมไม่ฟังแล้ว ผมกดหน้าลงไปใช้ลิ้นกับรูของเบสอย่างนุ่มนวล เบสถึงกับครางตัวสั่น พยายามดันหัวผมออก

พอเห็นว่าได้ที่แล้ว ผมก็ยอมถอนหน้าผมออกมา
ผมเปิดขวดเจลบีบออกมาเล็กน้อย ค่อยๆ ใช้นิ้วป้ายเจลไปที่รูถ้ำของเบส ผมเริ่มจากใช้นิ้วชี้นิ้วเดียวก่อน
ค่อยๆเปิดปากรูให้กับเบส อีกมือก็ไม่อยู่เฉย พยายามชักน้องชายเบสไปด้วย
เบสนอนพริ้มตารอรับการจัดการจากผมอย่างว่าง่าย ปากก็ครางซี้ดซาดเป็นระยะๆ
จากตอนแรกรูของเบสมีการต่อต้านเล็กน้อย จากนั้นก็ค่อยๆ ขยายขึ้น ผมเพิ่มนิ้วเป็นสองนิ้ว ส่วนปากผมก็ไม่อยู่เฉยๆ
ผมคว้าน้องชายเบสเข้าปากอีกรอบ อีกมือก็เพิ่มเป็นสามนิ้วแล้วก็ค่อยๆชักเข้าออกที่รูของเบส
พอถึงแก่เวลาอันเหมาะสม ผมถอนปากออกแล้วก็ไปกระซิบเบาๆที่ข้างหูเบสอีกรอบว่า
“เป็นของผมนะที่รัก”
เบสมองหน้าผมนิ่ง ก่อนจะตอบผมด้วยการใช้สองมือประคองหน้าผมไปจูบ

หลังจูบอันดูดดื่ม ผมก็ค่อยๆใช้ความเป็นชายของผม สอดแทรกเข้าไปในร่างกายของเบส
เบสขยับหนีด้วยความเจ็บ
“ผ่อนคลายนะเบส เชื่อเรานะ เราไม่ทำนายเจ็บหรอก เราจะนุ่มนวลที่สุด นายจะได้มีความสุขไปกับเรา”
ผมปลอบเบสเบาๆ
ผมเริ่มจากขยับเบาๆ ช้าๆ ที่บริเวณหัวก่อน ก่อนที่จะค่อยๆ สอดลึกขึ้นไปเรื่อยๆ
ผมเริ่มขยับสะโพกช้าๆ จับสองขาของเบสขึ้นพาดบ่า ผมชะโลมเจลไปที่น้องชายเบสส่วนนึง ก่อนที่จะใช้มือข้างซ้ายชักว่าวให้เบส
เบสครางไม่ได้ศัพท์แล้วละ เราสองคนดื่มด่ำกับเซ็กส์ครั้งแรกของการเป็นแฟนของพวกเรา
เบสจากตอนแรก พยายามขยับหนีด้วยความเจ็บ ก็เริ่มตอบสนองผมมากขึ้น มีแอ่นสะโพกรับด้วย

จากนั้นผมก็เปลี่ยนท่า เป็นให้เบสขึ้นนั่งขี่บนตัวผม ผมจะนอนลงบนเตียง
ผมสอนให้เบสขยับตัวเอง จะได้ควบคุมความเจ็บได้
เบสเรียนรู้ได้ไวมาก เค้าค่อยๆ ควบอยู่บนตัวผม อย่างช้าๆ จนชำนาญ และเริ่มร้อนแรง เร็วขึ้นเรื่อยๆ
หลังจากทำท่านี้ไปได้ซักพัก ผมก็จับเบสไปยืนพิงกำแพงตรงหน้ากระจก
“เบสดูกระจกซิ ตอนนี้พวกเรากำลังมีอะไรกันนะ” ผมชี้ชวนให้เบสมองไปทางกระจกบานใหญ่ที่ติดผนัง กระจกบานใหญ่ ช่วยปลุกเร้าอารมณ์พวกเราได้มากยิ่งขึ้น

ตัวของเบสแนบแน่น ประสานกับร่างกายของผม ใบหน้ามีหยาดเหงื่อซึมเล็กน้่อย เนื้อตัวแดงเป็นจ้ำจากรอยดูดของผม
ผมจับเบสหันหน้าเข้าหากำแพงอีกด้าน ให้เบสยืนโก้งโค้ง เอามือพิงพนังห้อง แล้วผมก็เข้าด้านหลัง มือนึงก็โอบเอวเบสไว้ อีกมือก็ชักน้องชายเบสไปด้วย
ตอนนี้รูของเบสเริ่มชินกับของๆ ผมแล้ว ผมสามารถเร่งความเร็วได้มากขึ้น แล้วก็เริ่มกระแทกแรงขึ้นเรื่อยๆ เบสทำหน้าเหย่เก จะด้วยอารมณ์ไหนก็ไม่อาจทราบ
จนเบสบอกว่า “จะเสร็จแล้วโต้ง ใกล้แล้ว”
“งั้น กลับมาบนเตียงแล้วกัน จะได้ไม่เลอะพื้นห้อง” ผมชวนเบสกลับมาบนเตียง ผมให้เบสนอนหงาย สองมือก็จับขาเบสชี้ฟ้า
ผมเริ่มซอยเร็วขึ้น แรงขึ้น
“จะเสร็จหรือยังเบส เราใกล้แล้ว”
“อ้าๆๆ เราก็ใกล้แล้วโต้ง จะเสร็จแล้ว จะเสร็จแล้ว” เบสคราง พร้อมกับพูดรัวเร็ว
“เราก็เสร็จแล้ว เสร็จแล้ว อ้า” ผมครางออกมาพร้อมกับฉีดพุงน้ำรักเข้าไปในท้องของเบส
เบสเองจังหวะที่ผมเสร็จ เค้าก็เสร็จตามมาติดๆ น้ำรักของเบสพุ่งมาเปรอะเลอะหน้าอกเบสไปหมด
ทั้งผมและเบส ต่างก็หอบเหนื่อย อารมณ์ปั่นป่วนเมื่อซักครู่เริ่มสงบ
ผมก้มลงไปจูบปากเบส เบสก็จูบผมกลับ
ผมค่อยๆ ถอนความเป็นชายออกมา เบสทำหน้าเบี้ยวนิดนึงตอนที่น้องชายผมหลุดออกมาจากรูเบส
ผมหันไปคว้ากระดาษทิชชูมาเช็ดตามตัวเบส และที่ตัวเองด้วยนิดนึง
ถึงจะเป็นครั้งแรกของเบส แต่เบสก็สะอาดมาก
ผมลงไปนอนข้างๆ พร้อมกับจับเบสมานอนหนุนอกผม เราสองคนนอนกอดกันเงียบๆอยู่นาน
“เจ็บไหมครับ” ผมก้มไปถามเบสที่นอนหนุนอกผมอยู่
“......ตอนแรกก็เจ็บละ....แต่เราก็ทนเพราะอยากให้โต้งมีความสุข ......หลังๆ เริ่มไม่เจ็บแล้วละ ...ก็เสียวดีนะ” เบสตอบหน้าแดง
“ชอบไหมละ ขอบใจนะ” ว่าแล้วผมก็จูบเบาๆที่หน้าผากเบส พร้อมกับเอามือเสยผมเบสที่ยุ่งๆให้เข้าที่
“.................ถ้าโต้งชอบ เราก็ชอบละ........” เบสตอบแบบอายๆ
“ขอบใจนะ” ผมพูดได้แค่นี้จริงๆ
เบสส่ายหน้าเล็กน้อย ก่อนจะมานอนกอดผมต่อ
เห้อ...........ช่วงเวลาดีๆแบบนี้ ผมอยากร้องตะโกนออกมาดังๆจังเลย ว่ารักเบสมากแค่ไหน
...
จบตอนครับ อีโรติกดีไหมฮะ ตอนแต่งก็....เค้นสมองมากมายว่าจะใช้ท่าไหนดีบ้าง ฮ่าๆๆ :P

มาจากประสบการณ์ส่วนนึงด้วยละ ผมเชื่อแล้วว่า นักเขียนที่ดี ต้องมีประสบการณ์หลายๆแบบ ไม่งั้นคงบรรยายให้เห็นภาพไม่ได้แน่ๆ ( เห็นภาพกันบ้างไหมครับ คนไหนไม่เห็นแสดงว่ายังซิงแหง่ๆ)

กำลังจะเร่ิมนิราศความรัก ณ แดนอาทิตย์อุทัยแล้วนะครับ เตรียมตรวจเลือดไว้ให้ดี ระวังน้ำตาลและความดัน จะพุ่งเกินขีด จนต้องหามส่งกันนะครับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 44 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 29-11-2010 21:23:02

:haun4: :haun4: ตอนนี้เลือดตกยางออกกันถ้วนหน้า

เอ่อขอทิชชู่มาซับน้ำหมากจะได้มั้ยคะ กระเด็นไปเปื้อนหน้าจอแล้วเนี่ย :z1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 44 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 29-11-2010 21:55:41

:m10:ไม่มีคำบรรยาย

อีกหกวัน ขออย่างนี้อีกได้มั้ย ตึง! 55555 :laugh: หื่นมากคนอ่าน

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 44 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: gnetophyta ที่ 30-11-2010 01:45:43

โอ๊วววววว สุดๆ ..... น้ำตาลกับความดันขึ้นน่ะไม่เป็นไร แต่ว่าไม่เอาน้ำตานะ T_T

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 44 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: DexTunG ที่ 30-11-2010 04:28:50

:m25: :m25:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 44 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 30-11-2010 08:00:52

เหือก!!!

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 44 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 30-11-2010 16:57:32

เฮือก
โฮก
ฮาก
:pighaun:

เสร็จแล้วววววววววว
ดีใจๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 44 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: talentcs ที่ 30-11-2010 20:41:26

รักร้าวรักรอนร้าง
ร้กเคยสร้างเคยประจักษ์
ครานี้จักหยุดพัก
บทเพลงรักจักพักร้อน
:L2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 44 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: TamuNe ที่ 30-11-2010 20:43:06

:m25:
ขอแบบน้ำตาไม่ท่วมนะค้าตอนกลับไทยอะ :monkeysad:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 44 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 30-11-2010 22:05:23

***** ตอนที่ 45 *****
หลังจากนั้นผมกับเบสก็แอบย่องไปห้องน้ำข้างล่างกัน บ้านแบบญี่ปุ่นไม่ค่อยนิยมมีห้องน้ำในห้องนอนกัน ส่วนมากจะใช้ห้องอาบน้ำห้องเดียวกันหมด
เราสองคนแอบอาบน้ำกันเงียบๆ ตอนนี้ก็เที่ยงคืนกว่าแล้ว คุณลุงคุณป้าคงหลับกันหมด

พอเสร็จแล้ว เราสองคนก็มานอนกอดกัน พูดคุยกันอีกเล็กน้อย ผมพยายามซักว่าเบสไปรู้จักกับพี่เบิร์ดได้ไง ทำไมพี่เบิร์ดซื้อเจลมาให้
จากการคุยครั้งนี้ช่วยเฉลยข้อข้องใจผมไปได้เยอะเลยละ

เบสเล่าให้ฟังว่า หลังจากวันนั้นที่ผมบังเอิญเจอเบสที่ห้าง ตอนไปซื้อเสื้อแจ็กเก็ต เตรียมมาญี่ปุ่น
เบสพอรู้ว่าผมก็จะมาญี่ปุ่น ก็ดีใจเป็นอันมาก เค้าอยากเจอผมที่นี่มากๆ แต่เค้าก็ไม่รู้จะทำยังไงดี
ขณะที่กำลังจะหมดหนทาง พี่เบิร์ดก็โทรมาหา นัดเจอเบสกินข้าว
พี่เบิร์ดก็เหมือนกัน พอรู้ว่าเบสก็จะไปญี่ปุ่น ก็สืบหาเอาเบอร์โทรเบสมาจากเครื่องมือถือผม
ผมจำได้ว่ามีช่วงนึง พี่เบิร์ดบอกว่าลืมเอามือถือมา ขอยืมเครื่องผมโทรหาเพื่อนหน่อย สงสัยจะเป็นตอนนั้น

พี่เบิร์ดพอได้เจอกับเบส ก็ซักเบสใหญ่เลย พี่เบิร์ดพยายามบอกว่าผมนั้นรักเบสแค่ไหน จริงๆเบสคิดยังไงกันแน่กับผม อยากให้เบสทำให้เคลียร์
พี่เบิร์ดถามว่า จริงๆ แล้วเบสคิดยังไงกับผมกันแน่
เบสเองก็ไม่มีเพื่อนที่เป็นเกย์มาก่อน พอมาเจอพี่เบิร์ดที่ใจดี บวกกับคารมเป็นเยี่ยม ก็ทนไม่ไหว ระบายความในใจกับพี่เบิร์ดไปหมด
พี่เบิร์ดก็ปลอบ และสอนอะไรให้กับเบสมากมาย เค้าสอนให้เบสซื่อสัตย์กับความรู้สึก
เบสก็บอกไปว่าทำไม่ได้ เค้าไม่อยากทำให้พ่อเสียใจ เพราะเหตุผลนั้นพี่เบิร์ดเลยยอมแพ้ที่จะกล่อมเบสต่อ

แต่พี่เบิร์ดยังช่วยวางแผนเรื่องการมาญี่ปุ่นในครั้งนี้ด้วย เค้าบอกว่าเค้าเป็นคนจองตั๋วเอง ดังนั้นจึงจัดให้เบสมานั่งด้วยกันกับพวกเราได้
พี่เบิร์ดคอยโทรรายงานเบสเป็นระยะๆว่าผมไปถึงไหนแล้ว ทำอะไรบ้าง

พี่เบิร์ดบอกกับเบสตรงๆ ว่า เค้าชอบผม แต่ผมมีเบสอยู่แล้ว ไม่สามารถมารักพี่เบิร์ดได้ พี่เบิร์ดเลยเปลี่ยนจากความรักแบบชู้สาว มาเป็นความรักแบบพี่น้องแทน
เบสซึ้งในน้ำใจพี่เบิร์ดมาก ฝากตัวเป็นน้องชายอีกคนของพี่เบิร์ด
เบสยังเล่าให้ฟังอีกว่า สนิทกับพี่เบิร์ดขนาดไหน

พี่เบิร์ดสอนเบสในเรื่องการใช้ชีวิตมากมาย แน่นอนว่า รวมไปถึงเรื่องของเกย์
พี่เบิร์ดบอกว่า ไม่ได้ต้องการให้เบสเป็นเกย์ แต่ควรจะเข้าใจชีวิตเกย์ไว้บ้างเพื่อโต้ง และพี่เบิร์ดนี่เองที่สอนเบสในเรื่องเซ็กส์ของเกย์ มีการให้ยืมหนังโป๊ด้วยนะ ผมฟังถึงตรงนี้ก็แอบขำ ดูท่าสองคนนี้วางแผนกันมาดีจริงๆ

มิน่าละ เบสถึงสามารถตอบสนองผมได้ ไม่เหมือนมือใหม่เลย ผมแอบคิด หึหึหึ
ไม่ใช่แค่นั้น ยังมีเรื่องชีวิตส่วนตัวอื่นๆ อีกที่พี่เบิร์ดคอยช่วยเบส

พี่เบิร์ดสอนไม่ให้เบสใช้หนิงเป็นเครื่องมือปกปิดตัวเอง
เค้าว่าถ้าเรารู้ว่าเราไม่ได้ชอบผู้หญิงจริงๆก็ไม่ควรไปเป็นแฟนเค้า
มันเป็นการทำลายชีวิตลูกผู้หญิงคนนึงเลย
เบสจะทำเพื่อพ่อ ไม่แต่งงานก็ได้ แต่ไม่ควรทำร้ายคนอื่นที่ไม่เกี่ยวข้อง

นั่นทำให้เบสคิดได้ และขอเลิกกับหนิง ก่อนเดินทางมาญี่ปุ่นแค่วันเดียว
เบสเล่าให้ฟังว่า ตอนแรกหนิงไม่ยอม ร้องห่มร้องให้ ว่าเค้าไม่ดีอะไร ทำไมเบสมาขอเลิก เบสเองก็อธิบายไม่ได้
สุดท้าย เลยใช้วิธีเลิกติดต่อไป ตอนแรกหนิงพยายามโทรหาเบสอย่างมาก แต่เบสก็ไม่รับสาย จนมาถึงวันเดินทางมาญี่ปุ่น
“แล้วยังงี้ กลับไปนายไม่ยุ่งตายเลยหรอ เราไม่เชื่อว่าหนิงจะยอมแพ้แค่นี้หรอก หนิงเป็นคนที่สามารถทำอะไรได้ร้ายกาจกว่านี้แน่ๆ” ผมเตือนเบสด้วยความหวังดี
“ช่างเหอะโต้ง เราไม่กลัวแล้วละ อะไรจะเกิดก็ช่าง เราจะลองสู้ดู เราจะไม่ยอมคนเหมือนเมื่อก่อนอีกแล้ว” เบสพูดอย่างมุ่งมั่น
ผมรู้สึกดีใจที่เบสเปลี่ยนไป เค้าเข้มแข็งขึ้นมา น่าจะเพราะได้รับการสอนและกำลังใจจากพี่เบิร์ดแน่ๆ
โอ้.......ผมจะตอบแทนพี่เค้ายังไงดี เค้าดีกับพวกผมเหลือเกิน
หลังจากนอนคลอเคลียกันอยู่ซักพัก พวกผมก็เพลียหลับกันไป....................
............................................................

กำลังจะขึ้นวันใหม่แล้ว เลยตัดมาแค่นี้ก่อนนะครับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 45 (30%)
เริ่มหัวข้อโดย: gnetophyta ที่ 30-11-2010 23:47:32

ง่ะ ...... งั้นพรุ่งนี้เอาทั้งวันเลยนะครับ ไม่ต้องตัดก็ได้ อิอิอิ ยาวๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 45 (30%)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 01-12-2010 00:04:40

อ๊ะ ยายหนิง ตัวร้ายในอนาคตแน่ๆ o22

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 45 (30%)
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 01-12-2010 06:45:00

ภัยร้ายกำลังมาเยือนอีกแล้ว
:sad4:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 45 (30%)
เริ่มหัวข้อโดย: cmos ที่ 01-12-2010 09:32:37

ใช่นังหนิงไม่ยอมง่ายๆแ่น่

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 45 (30%)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 01-12-2010 21:53:21

............................................................
เช้าวันรุ่งขึ้น คุณลุงกับป้าของเบส อาสาขับรถพาพวกเราไปซื้อของกัน
ในตอนแรกผมก็พยายามปฏิเสธไป แต่ก็ไม่เป็นผล
สรุปพวกเราเลยไปเที่ยวพร้อมกัน 4 คน
ตอนแรก คุณลุงพาผมไปร้านเครื่องใช้ไฟฟ้าเจ้าใหญ่ในเมืองคาวาซากิ
เราไปที่ร้านโยโดบาชิคาเมร่ากัน เนื่องจากกล้อง SLR ราคาค่อนข้างสูง ผมเลยต้องระวังอย่างมากในการตัดสินใจ
เห็นผมลังเลแบบนี้ คุณป้าเลยพาผมไปอีกห้างที่ไม่ห่างกันมาก ชื่อลาโซน่า ที่นั่นมีร้านขายเครื่องใช้ไฟฟ้าเจ้าใหญ่อีกเจ้าชื่อบิ๊กคาเมร่า
ผมลองเปรียบเทียบราคาดูแล้ว ทั้งสองร้าน ราคาแทบไม่ต่างกัน และราคายังถูกกว่าเมืองไทยด้วย

สุดท้ายผมตัดสินใจซื้อกล้องนิคอนรุ่นนึงที่นั่นเลย
จากนั้นเราก็ไปทานอาหารกลางวันกัน ผมพยายามจะขอเลี้ยงข้าวคุณลุงคุณป้าเป็นการตอบแทน แต่คุณลุงก็ไม่ยอม แถมยังเลี้ยงผมกลับอีกด้วย
ผมส่งสายตาขอให้เบสช่วย แต่เบสกลับไม่ช่วยผม ยังหันมาบอกอีกว่า
“โต้งยอมแพ้เถอะ เราพยายามมาหลายปีแล้ว เรายังไม่เคยเลี้ยงข้าวลุงกับป้าได้เลย ไว้วันหน้าโต้งค่อยซื้อขนมอะไรไปให้ท่านทั้งสองก็ได้”
ผมเลยต้องยอมแพ้ แต่แอบตั้งใจไว้ว่า ถ้ามีโอกาส ผมจะซื้ออะไรมาฝากพวกท่านให้ได้
ตอนบ่าย คุณลุงขับรถพาผมไปเมือง คามาคุระ เมืองเก่าแก่ เมืองนี้มีสัญลักษณ์มีชื่อคือ พระพุทธรูปองค์ใหญ่ตั้งอยู่กลางแจ้ง ที่เค้าเรียกกันว่า ไดบุทสึ
(http://www3.plala.or.jp/sanpo/06121522daibutsu.jpg)
วันนี้อากาศดี ท้องฟ้าเป็นสีน้ำเงินสวยเลยละ ผมเลยได้โอกาสลองกล้อง ก่อนจะเอาไปให้น้องชายตอนกลับไทย
พอเสร็จจากวัดไดบุสึ ก่อนกลับเราเวียนไปศาลเจ้า สึรุกะโอกะ ฮะจิมังงู กันด้วย ที่นี่เป็นศาลเจ้าเก่าแก่ และใหญ่มากแห่งนึงของเมืองคามาคุระ
(http://www5e.biglobe.ne.jp/~crows-up/kamakura.1_1.jpg)
ทางเข้าด้านหน้าศาลเจ้าเป็นทิวแถวต้นซากุระ คุณป้าเล่าให้ฟังว่า ถ้าเป็นหน้าดอกซากุระบาน จะสวยมาก แต่คนที่มาเที่ยวชมก็เยอะตามไปด้วย
(http://www.jguide.net/city/tokyo/koyo/400t_P1080774~WM.jpg)
เบสซื้อเครื่องรางญี่ปุ่นให้ผม 1อัน เป็นลายนกกระเรียนบนผ้าสีม่วง เบสบอกว่า อันนี้เป็นเครื่องรางสำหรับความสุข
ผมรู้สึกอยากตอบแทนเบสบ้าง ดังนั้นพอเบสขอแยกตัวไปเข้าห้องน้ำ ผมก็รีบแอบไปซื้อเครื่องรางมาให้เบส
ที่ซุ้มขายของ ผมเห็นเครื่องรางคู่กันสีชมพูอันนึง เล็กๆ ไม่ใหญ่มาก เห็นว่าน่ารักดีเลยซื้อมา ผมอ่านไม่ออกหรอกว่าเป็นเครื่องรางเพื่ออะไร
แต่ขึ้นชื่อว่าเป็นเครื่องราง มันต้องดีแน่ๆ แถมเป็นคู่แบบนี้ คุ้มจะตาย อีกอันเอาไปฝากใครก็ได้ด้วย

พอผมกลับที่ไปที่จุดนัดพบ เบสบ่นใหญ่เลยว่าผมหายไปไหนมาเค้าตามหาผมกันใหญ่ ผมรีบขอโทษทุกคนใหญ่ที่ทำให้ตกใจ
พอเสร็จจากคามาคุระ ก็จะ5โมงเย็นแล้ว พวกเราจึงเดินทางกลับคาวาซากิกัน

เนื่องจากวันนี้ออกไปข้างนอกทั้งวัน คุณป้าไม่ได้เตรียมอาหารไว้ให้ เราเลยไปกินเนื้อย่างกัน
ผมเป็นคนกินง่ายๆ อยู่แล้ว จะเนื้อวัวผมก็กินได้สบาย ไม่เหมือนคนไทยส่วนมากที่ไม่กินเนื้อวัวกัน
เบสก็เหมือนกับผม เนื่องจากเบสมาที่ญี่ปุ่นบ่อย แล้ว เนื้อวัวอร่อยๆ ที่นี่ก็มีเยอะ เบสเลยกินเนื้อวัวได้
ระหว่างทานข้าว ผมกับเบสคีบอาหารให้กันและกันบ่อยมาก จนคุณป้ายังสนใจมองมาทางพวกผม
พอผมรู้ตัวว่า คุณป้ากำลังแอบมอง ก็รีบทำตัวราวกับไม่มีอะไร แล้วก็ไม่ได้คีบอาหารให้เบสแล้ว
เบสเองก็คงรู้ตัวเพราะเบสก็เลิกคีบอาหารให้ผม
ถึงพวกเราจะตกลงเป็นแฟนกันแล้วในช่วงเวลาสั้นๆ แต่เราก็ยังไม่อยากให้ผู้ใหญ่รับรู้
เพราะไม่รู้ว่า ถ้าพวกผู้ใหญ่รู้ จะเจออะไรกันบ้าง ช่วงเวลาแห่งความสุขอันแสนสั้นนี้ จะเป็นความลับของพวกเราแค่สองคนเท่านั้น

แน่นอนว่า มื้อนี้คุณลุงก็เลี้ยงพวกผมอีกแล้ว
กว่าพวกเราจะกลับมาถึงบ้าน ก็เกือบราวๆ 3ทุ่ม
ตัวพวกเราเต็มไปด้วยกลิ่นเนื้อย่าง เหม็นไปหมดทั้งเสื้อผ้าและผม
ทำให้ผมต้องใช้เวลาในห้องน้ำ นานกว่าปกติเลยในวันนี้
ระหว่างที่ผมอาบน้ำ เบสเล่าให้ฟังทีหลังว่า เค้าปรึกษากับคุณป้าเรื่องไปเที่ยวต่างจังหวัดกับผม
...........................................................

บนห้องนอนของเบส
“อ้า.................อิ่มอร่อยจังเลยวันนี้” ผมในชุดนอนที่เบสหามาให้ กำลังนั่งจิบน้ำชาบนเตียงเอ่ยขึ้น
“ใช่ไหม ร้านนี้นะ พวกเราชอบไปกินกันมาก เนื้อก็อร่อย น้ำจิ้มก็อร่อย”
“เราชอบไอ้นั้นนะที่เป็นลิ้นหมักเกลือนะ อร่อยมากๆเลยละ”
“อ้อ จานนั้นเราก็ชอบ เห้อ....อิ่มจังๆ” เบสว่าแล้วก็มานั่งข้างๆ ผมบนเตียง
เบสที่เพิ่งออกจากห้องอาบน้ำมาตัวหอมมาก จนผมอดใจไม่ไหว ดึงเบสเข้ามากอด ผมบรรจงจุมพิตที่หน้าผากเบส แล้วก็แก้ม เบสยอมผมแต่โดยดีแถมยังมีหอมแก้มผมคืนด้วย

เบสเวลาแบบนี้น่ารักมากเลยละ
“อ๊ะ เกือบลืม” ผมนึกขึ้นได้ ยังไม่ได้ให้เครื่องรางเบสเลยนิ
“อะไรหรือโต้ง”
“เดี๋ยวหาก่อนนะ” ว่าแล้วผมก็ลุกไปรื้อกระเป๋าสะพายตัวเอง
ผมหยิบเครื่องรางที่แอบไปซื้อมาให้เบส
“อะนี่ เราให้ แต่ให้อันเดียวนะอีกอันเราจะเก็บเอาไว้” ผมพูดกับเบส
เบสเราเอาเครื่องรางไปจากผมเงียบๆ จู่ๆ ผมรู้สึกเหมือนเบสกำลังทำท่าจะร้องให้ มีน้ำตาคลอที่ดวงตาเบส

“เห้ย แค่เราซื้อของให้ ถึงกับจะร้องให้เลยหรอ แค่ของถูกๆ น่า เราเห็นเป็นแพ๊คคู่เลยซื้อมา กะเอาไว้ไปฝากพี่เบิร์ด”
เบสเงยหน้ามามองผมแล้วพูดว่า
“โต้งรู้ปะ เครื่องรางอันนี้เรียกว่าอะไร”
“ไม่รู้หรอก เราอ่านไม่ออกนิ”
“มันเรียกว่า เอ็นมุซุบิ เป็นเครื่องรางด้านความรัก ขอให้สมหวังได้คู่กัน คนรักกันเค้าจะเก็บไว้คนละชิ้น มันเป็นเครื่องรางคู่นะโต้ง”

(http://www.tsubakishrine.org/images/omamori/enmusubimamori_lg.jpg)
ในรูปเป็นของที่อื่นนะครับ ไม่ใช่ของสถานที่โต้งซื้อให้
เครื่องรางความรักที่เรียกว่า เอ็นมุซุบิ

ผมอึ้งๆ มองไปยังเครื่องรางอีกอันที่เหลืออยู่ ผมไม่รู้เรื่องเลยนะ ไม่ได้ตั้งใจจะซื้อเครื่องรางความรักมาเลย

แค่เห็นมันขายแพ๊คคู่ น่าจะคุ้มดีเฉยๆ ไม่ยักกะรู้ว่า มันมีความหมายแฝงแบบนี้
“งั้น......เราไม่ให้พี่เบิร์ดแล้ว เราจะเก็บไว้เอง ..........นายก็เก็บเอาไว้นะ.......ถือว่าเป็นตัวแทนเรา.......” ผมพูดกับเบส
พอนึกว่า อีก6วัน พวกเรากลับไปไทย สถานภาพแฟนของพวกเราก็จะจบลง ผมก็อดใจหายไม่ได้
เครื่องรางอันนี้ จะช่วยคอยเป็นเครื่องเตือนใจให้ผมระลึกถึงเบสตลอดไป
“ขอบคุณนะโต้ง” เบสว่าดังนั้นแล้ว ก็โผเข้ามากอดผม
เบสในอ้อมแขนผมกำลังตัวสั่น เบสพยายามกลั้นเสียงร้องให้อยู่ ใช่แล้วเบสร้องให้ละ ผมรู้สึกได้จากน้ำตาของเบสที่รดลงบนบ่าของผม
ผมกอดเบสไว้นิ่งๆ ไม่พูดอะไร เวลาแบบนี้ผมจะพูดอะไรได้ละ
ซักพักเบสก็สงบลง
“นี่ เรามาใช้เวลาให้คุ้มค่ากันเหอะ อย่าร้องให้เลย เวลาอยู่กับเรา สัญญาได้ไหมว่าจะยิ้ม ยิ้มให้เรา ยิ้มของเบสสวยมากเลยรู้ปะ” ผมว่าพลางใช้หลังมือเช็ดน้ำตาออกจากแก้มของเบส

เบสพยักหน้า
“ได้โต้ง หลังจากนี้เราจะไม่ร้องให้อีก เราจะยิ้มให้โต้งทุกวัน ทั้งวันทั้งคืนเลย”
“ดีมากครับ โต้งเองก็จะยิ้มให้เบสทุกวันเหมือนกัน” ผมยิ้มส่งไปให้เบส และเบสก็ยิ้มตอบกลับมา
“เข้านอนกันเหอะ วันนี้เราอยากกอดนายทั้งคืนเลย”
เบสเดินไปเก็บเครื่องรางที่ผมให้ จากนั้นก็เดินเข้ามานอนข้างๆ ผม
ผมดึงเบสเข้ามากอด วันนี้ผมไม่ได้อยากมีอะไรกับเบส แต่ผมอยากนอนกอดเค้าไว้ ให้นานที่สุด ให้แน่นที่สุด เท่าที่คนอย่างผมจะทำได้

“ราตรีสวัสดิ์เบส”
“ราตรีสวัสดิ์โต้ง”

ราตรีสวัสดิ์ครับทุกคน................................................
...
ผ่านไปอีกหนึ่งวัน

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 45 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: cmos ที่ 01-12-2010 22:04:47

ราตรีสวัสดิ์ครับโต้ง,เบส

ไรเตอร์ จุ๊บๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 45 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 01-12-2010 22:27:08

ราตรีสวัสดิ์ด้วย กำลังง่วงพอดี

ฝันหวานนะทั้งโต้งและเบส คนแต่ง คนโพสท์ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 45 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: gnetophyta ที่ 02-12-2010 00:05:17

ง่า .... เปล่ียนจาก 7 วัน เป็น 70 ปีได้ป๊ะ ^_^

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 45 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: DexTunG ที่ 02-12-2010 03:50:25

:-[ :-[

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 45 (100%)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 02-12-2010 22:14:02

***** ตอนที่ 46 *****
เช้าวันรุ่งขึ้น เราตื่นขึ้นมา คุณลุงก็ไม่อยู่แล้ว เห็นคุณป้าบอกว่า ลุงออกไปตีกอล์ฟกับเพื่อน
“คุณลุงฝากขอโทษโต้งมาด้วยนะ เค้านัดกับเพื่อนไว้นานแล้ว และสนามที่จะไปก็จองยากเหลือเกิน วันนี้เลยไม่ได้พาโต้งไปไหนเลย”
คุณป้ากล่าวกับผม ตอนนี้เบสเข้าห้องน้ำอยู่ จึงเหลือแค่ผมกับป้าสองคน
“ไม่เป็นไรครับผม เดี๋ยวผมกับเบสไปกันเองได้ครับคุณป้า” ผมยิ้มตอบกลับไปให้
เช้านี้คุณป้าทำอาหารง่ายๆ เป็นซุปข้าวโพด ขนมปังปิ้งกับเนย สลัดจานใหญ่ แล้วก็มีไข่หวานทอดด้วย
“นี่โต้ง กินเยอะๆ นะ ..........แล้วก็นี่ เมนูนี้เบสเค้าขอป้าเมื่อวาน เค้าชอบกินไข่หวานทอดละ ถ้าโต้งชอบ ป้าจะไปทำมาให้อีก เอาไหมจ๊ะ”
“เอ๊ะ ยังงั้นหรือครับ ..........งั้น คุณป้าสอนผมได้ไหมครับ ผมอยากทำเป็นบ้าง” ผมอยากเรียนรู้ไว้บ้าง เพราะเห็นว่าเบสชอบ
“โต้งอยากลองทำหรือลูก ได้ตามป้ามาซิ เดี๋ยวสอนให้ ไม่ยากหรอก แต่โต้งต้องมีกระทะแบบสี่เหลี่ยมก่อนนะ เดี๋ยวป้ายกกระทะสำรองอีกใบให้โต้งแล้วกัน
ป้าไม่ได้ใช้ ซื้อมานานแล้ว เอาไปเลยนะลูก” คุณป้ากล่าวอย่างใจดี
“ขอบพระคุณครับคุณป้า” ผมยกมือไหว้ขอบคุณ
คุณป้ายิ้มอย่างใจดี แล้วก็เริ่มสอนผมทำไข่หวานทอด
เป็นเมนูที่ทำได้ไม่ยาก แต่ต้องมีเทคนิค
ครั้งแรกที่ผมลองทำ มันออกมาไม่สวยเท่าไรหรอก แต่ก็เป็นรูปร่างนะ
เบสเดินเข้ามาร่วมวงตอนที่ผมทำเสร็จแล้ว
“โห...........โต้งเก่งจังเลย ทำไข่หวานทอดเป็นด้วย”
“ไว้จะทำให้กินวันหลังนะ อยากกินปะๆ” ผมแกล้งถามเบส
“เอ๊ะ จะกินได้ไหมน๊ะ ฝีมือโต้งทำนะ”
“อ้าววววว ดูถูกกันนิ เด๋ียวคอยดูเลย วันหลังจะทำให้กิน หึหึหึ” ผมกับเบสแซวกันอย่างสนุกสนาน
“นี่ไงลูก ไว้เบสกับโต้งกลับไทยไป เบสก็ให้โต้งเค้าทำให้กินซิ ชอบไม่ใช่หรือเรา
ป้ายกกระทะให้โต้งเค้าไปด้วยนะ”
คุณป้าพูดอย่างอารมณ์ดี

แต่มันกระทบกระเทือนจิตใจเราสองเป็นอย่างมาก
เพราะรู้ดีว่า พอกลับไปไทย เราอาจจะไม่ได้มาสนิทกันแบบนี้แล้ว
ผมพยายามยิ้มกลบเกลื่อนความเศร้าในใจ ชวนเบสคุยเรื่องอื่น เพราะไม่อยากให้เค้าเศร้าเลย ผมชอบเบสเวลายิ้มมากกว่า
คุณป้าเหมือนจะสังเกตได้ถึงความในใจของเบส
เพราะเบสแม้จะพยายามฝืนยิ้มแล้วแต่ก็ยังสามารถเห็นนัยตาเศร้าๆ ได้ถ้าสังเกตดีๆ
แต่คุณป้าก็ไม่ได้พูดอะไร เข้ามาร่วมวงคุยกับผมเรื่องอื่น จนเบสก็เริ่มอารมณ์กลับมาดีขึ้นอีกครั้ง
“วันนี้จะไปไหนกันละเบส” คุณป้าหันไปถาม
“อึม.........ผมว่า จะไปเมจิจินกูนะครับ แล้วก็พาโต้งไปเดินทาเคชิตะโดริ ที่ฮาราจูกุนะครับหลังจากนั้นค่อยคิดอีกทีละกัน อาจจะเป็นแถวๆ นั้นละครับ”
“แล้วจองโรงแรมหรือยัง ที่จะไปกันพรุ่งนี้ละ โทรไปเลยนะ เดี๋ยวไม่มีที่พักหรอก”
“อ่อ เกือบลืมเลย งั้นเด๋ียวกินมื้อเช้าเสร็จ ผมโทรเลยละกันครับ เอาที่ๆ ป้าแนะนำแล้วกันครับ ราคาไม่แพงดีด้วย”

หลังมื้อเช้า ขณะที่ผมกำลังล้างจาน เบสก็โทรไปจองที่พักวันพรุ่งนี้ให้
เบสเล่าให้ฟังว่า ที่พักที่จะไป เป็นที่พักเล็กๆ แต่บรรยากาศดีในเมืองนิกโก้ เบสไม่เคยไปพักหรอก
แต่ลูกสาวคนเล็กของคุณป้าอามิจังเคยไปพักกับเพื่อนๆมาก่อน
หลังจากจัดการธุระส่วนตัวกันเสร็จแล้ว ผมกับเบสก็ออกจากบ้านไปข้างนอกกัน
เรานั่งรถไฟไปลงสถานีชินากาวะ เพื่อเปลี่ยนเป็นรถไฟยามาโนะเทะไปยังฮาราจูกุกัน
วันนี้เป็นวันอาทิตย์ ถ้าโชคดี เบสบอกว่าจะได้เจอพวกแต่งคอสเพลย์ด้วยละ
ผมกับเบสมาถึงฮาราจูกุกันราวๆ11โมงกว่าๆ มองไปทางไหนก็เห็นแต่หัวคน
สถานีฮาราจูกุออกจะดัง แต่ตัวสถานีค่อนข้างเล็กเลยละ ถ้าเทียบกับที่ว่ามันมีชื่อเสียงไปทั่วโลก
เบสพาผมเดินฝ่าฝูงคนไปทางด้านขวาของสถานี ตรงบริเวณที่เป็นสะพานข้ามทางรถไฟ
มีเด็กวัยรุ่น3-4คน ที่แต่งตัวแปลกๆ หรือที่เค้าเรียกกันว่า คอสเพลย์ยืนอยู่
มีชาวต่างชาติยืนล้อมถ่ายรูปประปราย
มีผู้ชายหน้าตาดีคนนึงยืนถือป้าย “FREE HUG” ผมเห็นมีฝรั่งคนนึงเดินเข้าไปกอดด้วยละ
(http://squarehe.com/images/0604/meji-jingu-bridge.jpg)
“ไง อยากไปกอดหรือไง มองใหญ่เลยนะ หน้าตาดีใช้ได้นิ ” เบสถามแบบน้ำเสียงกัดๆ
“ไม่ใช่ยังงั้นครับเบส เราแค่ไม่เคยเห็นแบบนี้ตะหากละ” ผมรีบแก้ตัวใหญ่
ก็แหม่ เด็กญี่ปุ่นขาวๆ ใสๆ ผมก็อยากลองไปกอดนะ แต่ถ้าขืนทำ เบสโกรธผมตายเลย
“นายพูดเองนะว่าไม่กอด งั้นเราไปกอดเองก็ได้” เบสยิ้มแบบมีเลศนัย

เบสทำท่าจะเดินไปทางนั้น ผมต้องรีบดึงแขนเบสไว้
“เห้ย ไม่ได้ เราไม่ยอมนะ” ผมรีบโวย อะไรกัน เบสทำท่าไม่ยอมให้ผมไปกอด แล้วทำไมเบสกอดได้ละ
“ล้อเล่นนะ ไม่กอดหรอก” เบสพูดแล้วก็หันมาแลบลิ้นให้ผม
“ร้ายนักนะ ฮึม...คอยดูเถอะ คืนนี้จะเอาคืน”
“เอาคืนอะไร ไม่ให้หรอก แบร่ๆ “ ว่าแล้วเบสก็หัวเราะคิกคัก วิ่งข้ามสะพานไป
ผมเดินตามหลังเบสไป
ไม่ไกลจากสถานี เป็นบริเวณของศาลเจ้าเมจิจินกู

ดูจากแผนที่แล้ว เมจิจินกูค่อนข้างใหญ่มากๆ และเป็นพื้นที่สีเขียวด้วย ภายในมีต้นไม้โบราณหลายร้อยปี อยู่เป็นร้อยๆ พันๆ ต้น ร่มรื่นมากเลย
(http://i39.photobucket.com/albums/e189/keyblade013/Japan%20trip%202008/day05/_MG_7078.jpg)
แค่เดินเข้าไป ผมก็สัมผัสได้ถึงบรรยากาศเย็นๆ และกลิ่นอายความศักดิ์สิทธิ์
ทำให้พวกเราสำรวมตัวโดยอัตโนมัติ ผมกับเบสเดินเคียงคู่เข้าไปข้างในกันอย่างเงียบๆ
เราเดินผ่านโทริอิ หรือเสาประตูไม้ต้นใหญ่เข้าไปในบริเวณ
(http://www.muza-chan.net/photo/galleries/harajuku/meiji-jingu-33.jpg)
แต่กว่าจะถึงตัวศาลเจ้า ก็นานเหมือนกัน เพราะจากประตูไปถึงตัววัด ค่อนข้างลึก
ก่อนเข้าวัด หรือศาลเจ้าที่ญี่ปุ่น ตามธรรมเนียม เราจะไปล้างมือกับบ้วนปากก่อน
ส่วนมากทุกวัดหรือศาลเจ้าในญี่ปุ่น จะมีบ่อน้ำไว้หน้าทางเข้า
(http://images.travelpod.com/users/tommelise/1.1273316339.meiji-jingu.jpg)
เบสสอนผมถึงวิธีที่ถูกต้องในการล้างมือ เราตักน้ำมา 1กระบวย
ล้างมือซ้าย ล้างมือขวา จากนั้นเอามือซ้ายมารองน้ำใช้บ้วนปาก สุดท้ายตั้งกระบวยตรงตั้งฉากกับพื้น เพื่อให้น้ำที่เหลือไหลลงมาล้างกระบวย
“ทำไมขนาดแค่ล้างมือยังต้องเลือกมากเลยละ คนญี่ปุ่นนี่ชอบพิธีการจังเลยนะ”
“จริงๆแล้ว เด็กวัยรุ่นญี่ปุ่นสมัยนี้ที่ไม่รู้ก็เยอะนะ เราว่าคนญี่ปุ่นเป็นชาติที่ชอบวางกฏเกณฑ์
แต่คงเพราะยังงี้ละมั้ง เค้าเลยก้าวหน้าไวมาก เพราะคนมีระเบียบ
แต่ในทางกลับกัน ข้อเสียก็คือ คนเครียดกันง่าย ปัญหาสังคมเลยเยอะตามมา
ดีแต่ว่า ปัญหาอาชญากรรมน้อยมากติดอันดับโลกเลยละ” เบสเอ่ยบ้าง
“แล้วเบสชอบแบบไหนละ แบบคนไทยที่ง่ายๆ อะไรก็ได้ หรือคนญี่ปุ่นที่ระเบียบเยอะ”
“เราหรอ เราชอบทั้งแบบไทยและญี่ปุ่นนะ ถ้ามีทางสายกลางของทั้งสองแบบก็คงดีละมั้ง” เบสตอบแล้วหันมายิ้ม

เบสพาผมเข้าไปไหว้พระข้างใน จากนั้นเราสองคนก็ไปเขียนป้ายคำอธิษฐานที่เรียกว่า “เอะมะ”
เป็นป้ายห้าเหลี่ยม ไว้ใช้เขียนคำขอพรเทพเจ้า พอเขียนเสร็จก็จะแขวนไว้ในที่ศาลเจ้าจัดเตรียมไว้ให้
(http://www.muza-chan.net/photo/galleries/harajuku/meiji-jingu-36.jpg)
ผมกับเบสเขียนกันคนละแผ่น ผมลังเลอยู่นานว่าจะเขียนอะไรดี
ขอให้รวย? ตอนนี้ผมก็ไม่ลำบากอะไร
ขอให้หล่อ? ผมมั่นใจพอดูนะว่าตัวเองก็ดูดีพอควร มีคนมาชอบผมเยอะเหมือนกันนะ
งั้นขอให้เรียนจบได้เกรดดีๆ? ผลการเรียนผมก็ดีอยู่แล้ว ไม่จำเป็นต้องขอมั้งและอีกอย่าง
เรื่องนี้มันเป็นปัญหาเรื่องความพยายามมากกว่าเทพเจ้าจะมาช่วยนะ
หรือจะขอให้มีแฟนน่ารักดี? แต่เอ๊ะ ตอนนี้แฟนผม เบสก็น่ารักจะแย่อยู่แล้ว ผมพอใจแล้วละ
งั้น...เอาเรื่องครอบครัวดีกว่า เขียนให้พ่อกับแม่ดีกว่าเนอะ

ผมคิดอยู่นานก่อนจะจรดปากกาเมจิกในมือ
ผมเขียนขอให้ครอบครัวผม อันมีพ่อ แม่ น้องชาย ขอให้ทุกคนสุขภาพร่างกายแข็งแรง
ผมเขียนจบแล้ว แต่แผ่นไม้ก็ยังมีพื้นที่เหลือ ผมยืนนิ่งอยู่ครู่นึง ก่อนจะเขียนเพิ่มลงไปว่า

“ขอให้เบสแฟนผม มีความสุขมากๆ สมหวังในทุกสิ่งที่เค้าปรารถนา”
ผมไม่ได้ขออะไรให้ตัวเองเลย เพราะผมพอใจในสิ่งที่ตัวเองมีแล้ว
สำหรับผม ความสุขของเบสคือความสุขของผมนั่นเอง

“โต้งเขียนเสร็จยัง เขียนนานจังเลยนะ จะขอให้ได้ครองโลกหรือไง” เบสที่ยืนอยู่ไม่ห่างจากผมมากนักถาม
พอพูดจบ เบสก็ชะโงกหน้ามาจะอ่านคำขอพรของผม แต่ผมรีบปิดเอาไว้ด้วยความอาย
“ไม่เอา อย่าดูซิ นิสัยเสียนะเบส ความลับของเราน่ะ” ผมรีบพูดดักคอเบส
“โหยยยย ไรอะ มีความลับกับเราด้วยงั้นหรือ ดูเราซะก่อน ไม่เห็นจะมีความลับกับนายเลย”
เบสว่าแล้วก็ยื่นแผ่นไม้ของตัวเองมาให้ผมดู

เบสเขียนไว้ว่า “ขอให้คุณพ่อมีความสุข สุขภาพร่างกายแข็งแรง และขอให้โต้งแฟนที่น่ารักของผม มีความสุขมากๆ อยากให้เค้ายิ้มได้ทุกวันครับ”

ผมแอบอึ้งที่เบสเขียนถึงผม เหมือนที่ผมเขียนให้เค้า
“เห็นไหม เรายังไม่มีความลับกับนายเลย...” เบสพูดแบบอายๆ ผมมองหน้าเขินๆ ของเบสแล้วก็ได้แต่อมยิ้ม
“อ๊ะ งั้นเอาไปดู” ผมยื่นแผ่นไม้ของผมให้เบสบ้าง เบสรีบรับไปอ่านอย่างไว
และพอเบสอ่านถึงข้อความที่เขียนถึงเค้า เค้าก็ยิ้มแก้มแทบปริเลย จากนั้นเค้าก็ส่งแผ่นไม้คืนมาที่ผม
“ใจตรงกันเลยนะเบส” ผมพูดกับเบสที่ยังยืนอมยิ้มอยู่
“.....อึม” เบสยังคงยิ้มไม่เลิก

จากนั้นเราสองคนก็ไปผูกแผ่นไม้ติดกัน ในจุดที่ทางศาลเจ้าเตรียมไว้ให้
เบสพาผมเดินออกมาจากวัด เราเดินกันไปเรื่อยๆ ตามทางธรรมชาติที่ร่มรื่น
ต้นไม้สูงเสียดฟ้า ทำให้บรรยากาศโดยรอบครึ้ม และเย็นสบาย

ระหว่างทาง เราคุยกันเรื่อยเปื่อย เรื่องราวทั่วๆ ไปตามประสาคนเป็นแฟนกัน
จนเดินออกจากศาลเจ้า เราก็ตรงไปยังถนนมีชื่อของฮาราจูกุ นั่นก็คือ ทาเคชิตะโดริ
ถนนทาเคชิตะโดริ เป็นย่านขายเสื้อผ้า ของใช้วัยรุ่นที่มีชื่อเสียงของฮาราจูกุ
(http://www.japan-mook.com/core/upload/image/about_japan_93_image5.jpg)
ของในที่นี่ส่วนมากราคาไม่แพงนัก เพราะวัยรุ่นที่มาเดิน ส่วนมากเป็นเด็กๆ จริงๆ

เบสพาผมไปต่อคิวซื้อเครปกินด้วย เครปญี่ปุ่นจะไม่เหมือนเครปไทยตรงที่ นุ่ม ไม่กรอบ
ผมสั่งเครปสตอเบอร์รี่ช๊อกโกแลต ราดซอสคัสตราด
สำหรับเบส เบสสั่งเครปกล้วยหอมช๊อกโกแล๊ตและครีมสด
เรานั่งกินกันตรงบันไดขึ้นสวนสาธารณะเล็กๆ ในซอยข้างๆ ร้านขายเครป
“อร่อยไหมโต้ง มาฮาราจูกุ ก็ต้องมากินเครปนะละ ได้บรรยากาศดี”
“อึม....หวาน อร่อยมาก ไหนๆ ของเบสเราขอชิมบ้างดิ แลกกันๆ” ผมยื่นเครปตัวเองให้เบส
แต่เบสไม่รับไว้ เค้าก้มหน้ามากินอีกแล้ว พอทีผม เบสก็ยื่นมาให้ ผมก็ก้มลงไปกัดบ้าง
“เครปเลอะมุมปากนะโต้ง เดียวเราเช็ดให้” เบสว่าแล้วก็เอากระดาษทิชชู่ในมือเช็ดปากให้ผม
“ขอบใจนะ” ผมขอบคุณพร้อมกับส่งยิ้มหวานๆไปให้เบสทีนึง เบสก็ยิ้มตอบกลับมา

ในตอนนี้เองที่ผมสังเกต มีเด็กผู้หญิงสองคนมองมาที่พวกผมด้วย
ดูจากหน้าตาการแต่งตัวแล้ว ผมว่าน่าจะเป็นชาวต่างชาติเหมือนพวกผม
ไม่น่าใช่เด็กญี่ปุ่นหรอก แต่ผมก็ไม่ได้สนใจอะไร
หลังทานเครป ผมกับเบสก็เดินเล่นกันต่อ เนื่องจากคนเยอะมาก เวลาเดินแทบจะต้องเบียดไหลตามๆ กันไป ผมกลัวจะพลัดหลงกับเบส เลยกุมมือเบสไว้แน่น
ตอนแรกเบสก็มองหน้าผมเหมือนกัน เหมือนจะถามว่าจับมือทำไม
ผมเลยพูดไปว่า “กลัวพลัดหลงกันนะ จับมือได้ไหม คนเยอะแบบนี้ไม่มีใครสนใจหรอก” เบสไม่ตอบอะไร แต่ยิ้มๆ แล้วก็กุมมือผมแน่นเลย

ในที่สุดเราสองคนเดินกุมมือกันออกมาจากโซนที่คนเยอะๆ ได้สำเร็จ แต่ผมก็ยังไม่ยอมปล่อยมือ
“พอได้แล้วมั้งโต้ง คนก็ไม่เยอะแล้ว” เบสเตือนผม
“ก็ได้” ผมยิ้มให้เบส
พอผมปล่อยมือ ก็ได้ยินเสียงภาษาไทยลอยเข้าหูมาว่า

“ว๊ายๆ เดินจับมือกันด้วย เกย์แน่ๆ เลย เสียดายจังหน้าตาดีทั้งคู่เลย ไม่น่าเป็นเกย์เลย”
ผมเหลือบไปมองด้านหลังแว่บนึง ก็เห็นว่า คนที่พูดก็คือสองสาวที่เมื่อซักครู่แอบดูพวกผมป้อนเครปกันนั่นเอง

เบสเองก็ดูท่าจะได้ยิน เพราะเบสก็หันหน้าไปมองเหมือนกัน

สองสาวที่เหมือนจะรู้ตัวว่าผมกับเบสฟังภาษาไทยรู้เรื่อง
รีบหันหน้าหนีหลบสายตาผมสองคนกันทันที จากนั้นก็รีบเดินหนีไปอีกทาง
“แหม่ๆ คนไทยนิเอง เฮ้อ...คนไทยนี่ชอบนินทาจริงเลยนะ ไม่ได้คิดเลยว่าพวกเราจะเป็นคนไทยเหมือนกัน”
“ช่างเหอะโต้ง อย่าไปสนเลย เด๋ียวเราก็ไม่เจอคนพวกนั้นละ ปล่อยให้เค้าคิดกันไปเหอะ” เบสตอบกลับมาอย่างอย่างอารมณ์ดี
“อึม” ผมหันไปยิ้ม

พอออกจากซอยทาเคชิตะโดริ เบสก็เดินนำไปทางโอโมเทะซันโดฮีล ซึ่งเป็นห้างที่สถาปนิกชื่อดังชาวญี่ปุ่นออกแบบ
(http://www.designerjapan.com/news/archives/97068642_97bdc410a0.jpg)
การออกแบบของที่นี่โดดเด่นเรื่องการเชื่อมทุกชั้นไว้ด้วยทางเดินวน
เราสามารถเดินขึ้นลงไปทุกชั้นด้วยทางเดินที่เหมือนเนินลาดชัน
สำหรับร้านค้าในนี้ และรอบๆ ตัวห้าง จะเป็นร้านแบรนเนมซะเป็นส่วนใหญ่ ผมเองไม่มีปัญญาซื้อหรอก เลยได้แต่ชมวิวเฉยๆ

พอออกมาจากห้าง ผมก็หิวมากแล้วละ เราสองคนเดินกันเพลินจนลืมกินข้าวกลางวัน ตอนนี้ก็บ่าย 2กว่าๆ แล้ว
เมื่อกี้ผมอาจจะกินเครปไป แต่ไม่รู้ทำไม ตอนนี้ผมหิวจังเลย
“หิวแล้วละเบส ไปหาอะไรกินกันหน่อยไหม”
“โต้งอยากกินอะไรละ?”
“อะไรก็ได้ง่ายๆ”
“งั้นเดินกลับไปแถวสถานีหน่อยนะ มีร้านอาหารราคาไม่แพงอยู่เยอะ”

เราสองคนเดินกลับไปแถวหน้าสถานีรถไฟฮาราจูกุกันอีกรอบ เบสพาผมเข้าไปร้านเสต็กแถวๆนั้น
ข้างในร้านตกแต่งอย่างเรียบง่าย เมนูส่วนมากเป็นเสต็ก ของทอด ของย่าง
เบสแนะนำให้ผมกินหมูที่เรียกว่า ทงโทโร่ ผมว่ามันเหมือนคอหมูย่างของไทยเรานะ เป็นเนื้อหมูติดมัน ก็อร่อยดีนะ
ส่วนเบสสั่งแฮมเบอร์เกอร์ราดซอส สไตล์ญี่ปุ่น
เรารอไม่นานเท่าไรพนักงานเสิร์ฟ ก็เอาเครื่องเคียงในเซ็ตมาเสิร์ฟก่อน

ระหว่างนั่งรอ ผมสอดส่ายสายตาไปรอบๆ ก็พบสองสาวคนไทยเมื่อซักครู่อีกแล้ว
แต่สองคนนั้นคงยังไม่ทันสังเกตพวกผม ผมเองก็ไม่ได้ติดใจอะไรกับสองคนนั้น เลยทำเป็นไม่สนใจไป

พออาหารมาเสิร์ฟ ผมกับเบสก็คุยกันไปกินกันไป ไม่ได้สนใจใคร มีการแลกกันกินบ้าง
เป็นเรื่องธรรมดาของพวกเราไปแล้ว ที่จะแบ่งของกินของตัวเองให้อีกฝ่ายได้ชิม
“การมีแฟนมันดียังงี้นิเอง” จู่ๆ เบสก็พูดขึ้นมา
“ยังไงหรือ?” ผมถามกลับ
“ก็จะได้กินของอร่อยๆ ได้หลายอย่างไง มาสองคนก็สั่งสองอย่างไม่เหมือนกัน แต่มาแลกกันกิน คุ้มค่าจะตาย ถ้ามาคนเดียวนะ ก็ได้แค่สั่งอย่างเดียวเท่านั้นเอง”
เบสพูด ทำท่าลอยหน้าลอยตาน่ารักซะเหลือเกิน
“ฮ่าๆๆๆ นายนี่ช่างเข้าใจคิดนะ คิดได้ไงเนี่ย”
“เออนี่ โต้ง เห็นสองสาวตรงโต๊ะข้างขวาปะ”
“อึม เห็นแล้วละ แต่ขี้เกียจสนใจ ทำไมหรอ”
“เปล่าๆ เราเห็นพวกเค้ามองมาทางพวกเราอีกแล้ว เราเลยเกิดไอเดียสนุกๆ ขึ้นมาละ”
“หึม ไอเดียอะไร?”
“เอาน่าๆ โต้งทำตามที่เราบอกละกัน” เบสยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
ผมปกติก็ยอมตามใจเบสอยู่แล้ว เลยไม่ได้ว่าอะไร เบสอยากเล่นอะไรผมก็จะทำตามใจเค้า

ว่าแล้วเบสก็เริ่มป้อนอาหารให้ผมใหญ่ และบอกให้ผมป้อนเค้าบ้าง
ไม่พอแค่นั้น เบสยังพยายามทำท่าออดอ้อนผมเสียเต็มประดา ถึงจะน่ารักก็เหอะ แต่ผมว่ามันน่าขำมากกว่า
เบสคงกะจะแกล้งให้สองสาวนั้นกรี้ดกันเฉยๆ ละมั้ง
มีการป้อนน้ำให้ผมด้วย พอผมปากผมเลอะ ก็มาเช็ดปากให้
ผมเลยเอาบ้าง พอเบสเค้ากินเลอะ ผมก็บรรจงเอาทิชชู่เช็ดที่ปากเบสเบาๆ เบสเขินอายเล็กน้อย แต่ยอมให้ผมทำโดยดี
เราสองคนสนุกกับการสวีทแบบแกล้งๆ กันจนเพลินเลยละ
ผมสังเกตว่า ยิ่งพวกเราทำแบบนี้ สองสาวนั้นยิ่งทำท่า
ตื่นเต้น มองมาทางพวกผมอย่างเปิดเผยเลยละ
------------------------------------------------------------------------------------------
จิ ตอนแรกว่าจะลงจนหมดวัน แต่สะบัดงวงสะบัดงา ตกลงอยู่หน้าสอง ;_;

สองสาวที่ว่านี้ ไม่ใช่สาวๆ ในบอร์ดนี้ไปร่วมแจมเป็นนักแสดงประกอบไกลถึงญี่ปุ่นหรอกใช่ไหม

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 46 (70%)
เริ่มหัวข้อโดย: talentcs ที่ 02-12-2010 22:44:52

ฮาจริง ๆ ทำให้ 2 สาวนั่น ริษยา
นัยตา ร้อนผ่าว
:pighaun: :laugh:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 46 (70%)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 02-12-2010 22:57:53

อ่านแล้วก็อยากไปเที่ยวมั่งเนาะ :z2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 46 (70%)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 03-12-2010 20:45:15

“เอาละ อิ่มละ แล้วก็เล่นสนุกพอละ ไปกันเหอะโต้ง” เบสเช็ดปากตัวเองแล้วก็เอ่ยขึ้นมา
ผมลุกหยิบใบเสร็จไปที่เคาน์เตอร์คิดเงิน

หลังจากคิดเงินเรียบร้อยแล้ว ขณะที่เดินออกจากร้าน เบสก็จับแขนผมมาควงเดินออกจากร้านอย่างเปิดเผย
พอมาถึงหน้าร้าน เบสก็ปล่อยมือผมออก

“สนุกใหญ่เลยนะ ทำไมเบสนึกอยากทำให้สองสาวนั้นตื่นเต้นละ?”
“ไม่มีอะไร แค่..........แค่ผู้ชายรักกัน ทำไมต้องทำเป็นเรื่องใหญ่ด้วย
เราหมั่นใส้นะ เลยอยากเปิดเผยให้เค้ารู้เลยว่าพวกเราเป็นอะไรกัน หรือว่าโต้งอาย?”
“หึหึหึ เราไม่ว่าอะไรหรอกนะ แต่ปกติเบสไม่ได้เป็นแบบนี้นิ เลยแค่สงสัยเฉยๆ”
“หึ เมื่อก่อนเราแคร์คนมากไปละ เด๋ียวนี้เราได้คิดละ ช่างเถอะ .....ตอนนี้คนที่เราแคร์จริงๆ ก็มีแค่พ่อกับโต้งละ.....”

เบสว่าแล้วก็มองมาทางผมอย่างกลัวๆ
เบสคงกลัวผมจะไม่พอใจเรื่องที่เค้าแคร์เรื่องพ่อ จนไม่สามารถมาคบกับผมได้ คงกลัวผมจะโกรธ
ผมยิ้มให้เบสอย่างเข้าใจ แล้วพูดว่า
“เราเข้าใจนะเบส พ่อนายดีขนาดนี้ นายก็ไม่ควรทำให้เค้าผิดหวังจริงๆ”
“ขอบใจนะโต้งที่เข้าใจเรา......ถึงเราจะเป็นแฟนกันที่ไทยไม่ได้ แต่เราก็เป็นเพื่อนรักกันได้นะ.......”
“เรื่องนี้ไว้ว่ากันทีหลังเหอะ ตอนนี้เบสเป็นแฟนเรา เราก็พอใจละ “ ผมพูดไป
“ขอบใจจริงๆโต้ง”

จากนั้นเราสองคนก็เดินทางกันต่อ ไปยังชิบูย่า ย่านนี้เป็นย่านวัยรุ่นอีกแนวนึง ออกแนวเด็กโตมากกว่า ผมว่าเด็กที่นี่โตไวนะ การแต่งตัวก็สุดๆ เต็มที่ไปเลยละ แต่ก็เพราะยังงี้ละมั้ง เลยเป็นสเน่ห์อย่างนึงของญี่ปุ่น
เราอยู่ที่นี่กันจนถึงเย็น มื้อเย็นเบสพาผมไปทานราเม็งแถวนั้นละ อากาศเย็นๆ พอได้กินราเม็งอุ่นๆเข้าไป ก็รู้สึกดีไม่น้อยเหมือนกัน
กว่าพวกเราจะกลับถึงบ้านคุณป้า ก็ปาไปเกือบจะ3ทุ่มแล้ว
ตอนพวกเรากลับไปถึงบ้าน คุณป้ายังนั่งดูทีวีรอพวกเราอยู่ คุณป้าซื้อเค้กมาให้ผมกินอีกแล้ว
ถึงแม้ซักครู่ผมจะกินราเม็งชามใหญ่จนอิ่มแปล้แล้วก็ตาม แต่พอมาเจอของโปรดอย่างเค้ก
มันก็ทำให้ผมหิวขึ้นมาได้อีกรอบ วันนี้คุณลุงบอกว่าจะไปกินเหล้ากับเพื่อนคงกลับดึก จึงเหลือแค่พวกเราสามคนนั่งกินไปคุยกันไป
จน4ทุ่ม ถึงได้แยกย้ายกันไปอาบน้ำเตรียมตัวนอนกัน
ก่อนนอน ผมกับเบสจัดกระเป๋ากัน เตรียมตัวไปเที่ยว ต่างจังหวัด
คุณป้าให้ผมสองคน ยืมกระเป๋าเป้เดินทางใบขนาดย่อมคนละใบ

เบสบอกว่า อยากออกจากบ้านแต่เช้า คืนนี้ให้รีบนอนหน่อย ห้ามผมทำอะไรรุ่มร่ามกับเค้าเด็ดขาด
“โหยยย ได้ไงอะ มาห้ามกันได้ด้วยหรอเรื่องอย่างว่านะ”
“ไม่ได้ เด๋ียวนอนดึกกันอีก ไว้..................พรุ่งนี้เราค่อยยอมตามใจโต้งละกัน........” เบสพูดจบประโยคแบบอายๆ
“ได้ งั้นขอ 2นะ” ผมพูดพลางชู 2นิ้ว
“บ้าอะโต้ง...........” เบสเขินใหญ่เลยละ
“ไม่คุยด้วยละ เด๋ียวเราจะรีบนอนละ นายจัดกระเป๋าไปคนเดียวเลย ฝากจัดให้เราด้วยละกัน
เราเอาเสื้อผ้ามากองเตรียมไว้ละ แบร่ๆ อยากทะลึ่งนัก ทำไปเลย”
เบสแลบลิ้นใส่ผม แล้วโดดไปนอนบนเตียงอย่างสบายใจ

“โหยยย ก็ได้....ทำให้เมียแค่นี้ได้อยู่แล้วละ” ผมย้อนเบสคืนไปบ้าง
“เห้ย ใครเมีย เด๋ียวเหอะๆ “ เบสโวยวาย
ผมแกล้งทำเป็นไม่สนใจแล้วก็จัดของไปต่อ ส่วนเบสก็นอนมองผมจัดกระเป๋าอยู่คนเดียว
พอจัดถึงกระเป๋าเบส ผมเห็นกางเกงในเบส วางพับไว้อยู่ ก็เลยนึกพิเรนอยากแกล้งเบส ผมแกล้งหยิบมากางดู
เบสก็มองผมอย่างสงสัยว่าผมจะทำอะไรกับกางเกงในเค้า

จากนั้นผมเอากางเกงในเบสมาสูดดม “อ้า.......หอมจัง กางเกงในเบส” พูดจบผมก็หันไปมองเจ้าตัว
เบสรีบลุกจากเตียงลงมาหาผม เบสเขินอายหน้าแดงด่าผมใหญ่เลย “ ไอ้โรคจิต บ้าปะโต้ง มาดมกางเกงในคนอื่น” ว่าแล้วเบสก็แย่งกางเกงในไปจากมือผม
“คนอื่นที่ไหน ของแฟนเราชัดๆ ทำไมจะดมไม่ได้หรอ ของแฟนตัวเอง” ผมยิ้มยียวนตอบ
“บ้าๆ ไม่ต้องแล้ว เราจัดกระเป๋าเองได้ แค่วานแค่นี้ก็ทำให้ไม่ได้” ผมรู้ว่าเบสแกล้งโมโหผมละ แต่ตามบทแล้ว เวลานี้ผมต้องง้อใช่ไหมละ
“โอ๋ๆ มามะคนดี ผมจัดกระเป๋าให้นะ ไม่แกล้งแล้วๆ ไปนอนซะๆ “ ผมเดินประคองเบสพาไปนอน เบสยามตามผมไปอย่างดี
“โอเคนะ เดี๋ยวจัดการให้ นอนรอตรงนี้นะครับ”
“ดีมาก ต้องอย่างนี้ซิ หึ” เบสยิ้มที่มุมปาก
ผมยิ้มตอบแล้วกลับไปเก็บกระเป๋าอย่างดี ไม่แกล้งเบสเค้าแล้ว
หลังจัดกระเป๋าเสร็จ เบสก็ชวนนอนเลย เพราะพรุ่งนี้จะได้ออกแต่เช้า
ผมกระโดดไปนอนข้างๆ เบส แล้วก็ดึงเบสเข้ามากอดแน่นๆ
“ราตรีสวัสดิ์นะครับที่รัก” ผมจูบเบาๆที่หน้าผากเบส

“ราตรีสวัสดิ์ครับโต้ง” เบสนอนหลับตายิ้มในอ้อมอกผม
แล้วเราสองคนก็นอนหลับไปในสภาพนี้เอง.......................................................
........................................................
แอบสงสัย ไม่มีคนอ่าน หรือมีคนอ่านแต่ไม่โพสกันแน่นะ เศร้าใจ

พูดถึงที่ท่องเที่ยวในญี่ปุ่นแล้ว อย่างตึกที่แปลกๆ นั้น ก็เคยเดินหลงๆ ไปเจอมา แต่เข้าไปเพื่อหาห้องน้ำ ไม่นึกว่า
เป็นตึกดังอะไร ขนมเค้กร้านข้างล่างที่ขายก็แพงเลยไม่ได้กิน จำได้เลาๆ ว่าวันนั้นหิมะดันตกปอยๆ ด้วยอากาศ
เย็นอย่างไม่น่าเชื่อ วัดที่ว่าก็ไม่ได้เข้าไป ระหว่างที่อยู่แถวโตเกียวกลับไม่ได้เที่ยวให้คุ้ม คิดได้ตอนนี้ก็ช้าไปแล้ว

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 46 (70%)
เริ่มหัวข้อโดย: TamuNe ที่ 03-12-2010 20:57:48

:-[ น่ารัก แต่ไม่อยากคิดตอนที่กลับไทย กลัวน้ำตาท่วม :sad11:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 46 (70%)
เริ่มหัวข้อโดย: Anonymus ที่ 03-12-2010 21:10:46

บรรยากาศตอนนี้ หวานๆขมๆ :เฮ้อ: แต่ที่แน่ๆ ชื่นชมโต้งกับเบสตรงที่ตัดสินใจทำตามหัวใจ
เพราะชีวิตคนเรามันสั้น เลือกอยู่กับปัจจุบันแล้วทำให้ดี ให้มีความสุขที่สุดก็พอ :impress3:
อนาคตจะเป็นยังไงอย่าเพิ่งไปคาดหวังมันเลย...
เพราะบางทีมันอาจไม่เป็นอย่างที่เราคิดเสมอไป อาจดีกว่าหรือร้ายกว่า ถึงเวลานั้นก็รู้เอง
ขอบคุณสำหรับนิยายน่ารักๆเรื่องนี้นะคะ :pig4:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 46 (70%)
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 03-12-2010 21:23:48

"...แอบสงสัย ไม่มีคนอ่าน หรือมีคนอ่านแต่ไม่โพสกันแน่นะ เศร้าใจ... "

อ่านจ้ะอ่าน แต่พึ่งจะอ่านวันนี้ ก็เลยพึ่งได้เม้นท์น่ะจ้ะ(คิดว่ามีหลายท่านคงกำลังอ่าน และกำลังเม้นท์เช่นกัน)
ก็ได้แต่ดีใจไปกับเบส-โต้ง แล้วก็เอาใจช่วยให้ทั้งสองตักตวงเอาความสุขไว้ ให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้
เพื่อว่าตอนกลับไปเมืองไทยแล้ว ถ้าจำเป็นต้องเลิกคบกันแบบแฟน หรือไม่ได้คบกันต่อไป
ยังไงๆ ทั้งสองคนก็ได้มีช่วงความทรงจำดีๆและมีความสุขร่วมกัน ไว้ให้ระลึกถึง และ
ไว้เป็นเครื่องหล่อเลี้ยงใจให้ดำรงได้ โดยไม่เศร้านัก

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 46 (100%) 3/12
เริ่มหัวข้อโดย: gnetophyta ที่ 04-12-2010 01:01:03

อ่านสิอ่าน .... อิอิอิ ว่าแต่ว่า โพสต์ยาวอีกหน่อยได้ม๊าาาาาาาาา มันค้างงงงงงงงงง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 46 (100%) 3/12
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 04-12-2010 01:43:57

ถึงยังไงเค้าก็ยังแอบหวังทุกวันนะ ว่านิยายเรื่องนี้จะจบแบบไม่เศร้า ขอให้นิยายมันแฮปปี้เถอะ ชีวิตจริงขมขื่นจะแย่อยู่ละ :laugh:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้Ŭ
เริ่มหัวข้อโดย: DREAM COME TRUE ที่ 04-12-2010 08:55:05

อ่านครับ อ่าน แอบตามอ่านทุกวันเลย แต่ขอโทษด้วย ที่ไม่ค่อยได้เม้นอะครับ.... :z2:

ปล. ที่มังกรน้อยบอกว่าของในนั้นแพง ก็จริงนะครับ ซื้ออะไรไม่ลงเลย ที่ตึกโอโมเทะซังโด เพราะมันเป็นย่านแบรนเนมอะครับ ผมก็ได้แต่เดินดูตึกครับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 46 (100%) 3/12
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 04-12-2010 14:36:37

ง่า
ไม่ต้องกลับไทยแล้วได้ป่าว
o18

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 46 (100%) 3/12
เริ่มหัวข้อโดย: Ryuse ที่ 04-12-2010 17:31:21

เรื่องน่ารักขนาดนี้ไม่อานได้ไง!?
บางคนอาจจะแอบเจ้านายอ่านอยู่เลยเม้นต์ได้ไม่สะดวกไง อิอิ
ชอบตรงภาษาไม่วิบัติแล้วก็คำตกหล่นน้อยมากๆๆ ชอบครับ สู้ๆ!

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 46 (100%) 3/12
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 04-12-2010 19:02:16

***** ตอนที่ 47 *****
เช้าวันรุ่งขึ้นเราสองคนตื่นเช้ากว่าปกติ แต่ถึงจะเช้าขนาดไหน คุณป้าก็ยังตื่นก่อนพวกเราอีก
“ป้าทำปิ่นโตไว้ให้นะ เอาไปกินกันระหว่างเดินทาง จะได้ไม่ต้องไปซื้อข้าวกล่องกันให้เปลือง”
“ขอบคุณครับคุณป้า” ผมกล่าวขอบคุณพร้อมรับกล่องปิ่นโตมา
“งั้นไปละนะครับคุณป้า” เบสที่ยืนอยู่ข้างๆ เอ่ยขึ้นบ้าง
“จ๊ะ เดินทางกันดีๆนะ มีอะไรก็โทรบอกป้า”
“สวัสดีครับป้า แล้วเจอกันวันพรุ่งนี้เย็นๆ ครับ ไปละ” เบสว่าแล้วก็ชวนผมออกเดินทาง
การเดินทางไปนิกโก้ของพวกเรา จะไปด้วยรถไฟสายโทบุ เพื่อไปลงสถานีโทบุนิกโก้
แต่การจะไปขึ้นรถไฟสายโทบุได้นั้น จำเป็นต้องไปขึ้นที่สถานีต้นสายของรถสายโทบุ ที่อยู่อาซะคุสะ
เบสเช็คตารางเวลาในอินเตอร์เน็ตแล้ว รถจะออก 7โมงครึ่งและไปถึงที่นิกโก้ตอน 9โมงกว่าๆ
พวกเราไปถึงสถานีอาซะคุสะของรถสายโทบุ ตอนราวๆ 7โมง

อาซะคุสะนี้ ผมเคยมาแล้วตอนมาเที่ยวชมวัดอาซะคุสะ กับคนที่มหาลัย
แต่สถานีโทบุที่เราจะเดินทางไปกันนั้นห่างออกมาจากวัดอีกนิดนึง
เบสพาผมไปซื้อตั๋วที่เคาน์เตอร์ขายตั๋ว ค่าเดินทางราวๆ 2,600 เยน ถือว่าค่อนข้างแพงเลยทีเดียว แถมเวลาเดินทางก็เกือบ 2ชม.
“ไกลมากเลยหรือเบส นั่งรถตั้งนานแนะ” ผมหันไปถาม
“ก็ไกลพอดูนะ แต่ไม่เท่าไรหรอก นั่งรถไฟดูวิวเพลินๆ เดี๋ยวก็ถึงแล้วละ” เบสตอบผม

ก่อนออกเดินทางไปกี่นาที รถไฟก็มาเทียบชานชะลา ก่อนขึ้นรถ เบสแวะซื้อน้ำชา2ขวด ไว้กินระหว่างเดินทาง
เวลา 7โมงครึ่งตรง รถไฟก็ออกตัว ผมค่อนข้างตื่นเต้นกับการเดินทางเที่ยวครั้งนี้ เพราะเป็นครั้งแรกที่เราสองคนจะเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกัน
รถไฟค่อยๆ พาพวกเราไปตามเส้นทาง ผมนั่งชมวิวสองข้างทาง พลางคุยกับเบสไปเรื่อยๆ
ซักพัก เบสคงหิวแล้วจึงชวนกินอาหารเบนโตะ(ปิ่นโต)ที่คุณป้าทำมาให้
จริงๆ ผมก็หิวแล้วนะ แต่มัวแต่นั่งคุยเลยไม่ได้คิดเรื่องกินเลยจนกระทั่งเบสทักนะละ

พอเปิดกล่องปิ่นโตมาก็พบว่า มันน่าทานมาก คุณป้าจัดไว้อย่างสวยงามเลยละ
ปิ่นโตที่พวกเราได้มาเป็นแบบ 2ชั้น ชั้นล่างสุดเป็นข้าวขาว ชั้นบนเป็นกับข้าว
มีทั้งปลาแซลม่อนย่างซีอิ้ว มีหมูทอดชิ้นนึง มีหมูผัดซอส แล้วก็สลัดมันฝรั่งบด ผักดอง แต่ละอย่างมีนิดๆ หน่อยๆ ดูน่ารักมากกว่าน่ากิน

อาหารมื้อเช้าเป็นไปอย่างอร่อยและเพลิดเพลิน ผมดูวิวสองข้างทางไปพร้อมๆกับกินข้าวและคุยกับเบส
รถไฟวิ่งไปได้ซักพักก็ออกมานอกเมือง เริ่มเข้าสู่ช่วงที่เป็นทุ่งนา อากาศวันนี้ดีมาก ท้องฟ้าเป็นสีน้ำเงินเข้ม
ไม่นึกเลยว่า การมาญี่ปุ่นครั้งนี้ของผม จะได้เจอเรื่องราวมากมาย แต่เต็มไปด้วยความสุขขนาดนี้ เมื่อเดือนก่อน ผมยังเศร้า และซึมอยู่เลยแท้ๆ
ผมคิดเรื่อยเปื่อยไประหว่างนั่งรถไฟเดินทางไปนิกโก้ ตอนนี้เบสหยิบไอพอทมานั่งฟังเพลง เบสเค้าเอาหัวมาพิงไหล่ผม แล้วก็หลับตาลง
ผมได้กลิ่นหอมๆ จากตัวเบสลอยมาแตะจมูก

ถ้าเมื่อเดือนก่อน เราไม่ได้มีปัญหากัน ผมจะมีช่วงเวลาดีๆ แบบนี้ไหมนะ ผมลองมานั่งนึกถึงปัญหาเรื่องเหตุและผล
ถ้าไม่มีเหตุการณ์ในวันนั้น ก็คงไม่มีเรื่องราวในวันนี้
ถ้าผมไม่ได้เจอเบส ผมจะเป็นยังไงนะ แล้วถ้าผมไม่ช่วยเบสเปลี่ยนตัวเอง อนาคตของพวกเราจะเป็นยังไง?
โอ้ว ผมคิดมากไปละ เรื่องพวกนี้คิดไปก็ไม่ได้คำตอบหรอก เลิกคิดแล้วตักตวงความสุขที่อยู่ตรงหน้าจะดีกว่า
ดังนั้นแล้วผมก็หลับตามเบสไปติดๆ...............................
.................................

“โต้งๆ ตื่นได้แล้ว ใกล้ถึงแล้วละ”
นี่ผมเผลอหลับไปหรือเนี่ย ตอนนี้รถไฟกำลังชะลอ เพื่อเทียบชานชะลา
พอรถหยุดนิ่ง ผมกับเบสก็คว้าเป้ที่วางอยู่บนชั้นวางของเหนือหัวลงจากรถไฟไปกัน
เราสองคนเดินไปขึ้นรถบัส ที่อยู่หน้าสถานีโทบุนิคโก้เพื่อไปยังโรงแรมที่จะพัก

พอลงรถเราก็ยังต้องเดินเข้าไปในซอยอีก ลึกพอสมควรกว่าจะถึงโรงแรม
โรงแรมที่เบสจองไว้ เป็นโรงแรมเล็กๆ บรรยากาศเหมือนเป็นกิจการครอบครัว เราได้ห้องนอนแบบสไตล์ญี่ปุ่น
(http://2.bp.blogspot.com/__6uYgRj7T-A/SZemFuICuDI/AAAAAAAADaI/VAEOBeANx18/s400/P1240144.jpg)
คือมีฟูกนอนปูกับพื้น ไม่มีเตียง ไม่มีห้องอาบน้ำในตัว ต้องออกมาอาบข้างนอกกัน
หลังเช็กอิน และเอาของเข้าไปเก็บ เราก็เดินออกมาจากซอย เพื่อไปขึ้นรถเมล์อีกครั้ง
จุดหมายการเดินทางคือสถานที่ท่องเที่ยวชื่อดังของที่นี่ “ศาลเจ้าโทโชงู “
(http://www.muza-chan.net/aj/poze-weblog/pagoda-toshogu-shrine-nikko.jpg)
----------------------------------------------------------------------------------------
งะ คุณดรีมมาแจมแบบเนียนๆ เลยนะครับ วันนี้ลงให้แค่นี้นะครับ พรุ่งนี้มีสอบ ยังไม่ได้อ่านหนังสือเลย
มัวแต่นั่งเล่นเรื่อยเปื่อย แล้วก็ถ้าใครเจอสะกดผิดไงก็บอกด้วยนะครับ ผมเองก็พยายามดูแล้วแต่บางทีก็อาจหลุดได้อีกเหมือนกัน

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 47 (50%) 4/12
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 04-12-2010 19:06:52

:z13:

อ่านแล้วอยากไปเที่ยวด้วยจัง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 47 (50%) 4/12
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 05-12-2010 23:07:23

ศาลเจ้าโทโชงู เป็นศาลเจ้าของตระกูลโชกุนในสมัยโบราณ เป็นศาลเจ้าเก่าแก่ที่ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลก
(http://japan-web-magazine.com/images/japan-tochigi-nikko2.jpg)
ที่นั่นเต็มไปด้วยนักท่องเที่ยวมากมาย ที่ทั้งมาเป็นกรุ๊ปทัวร์และมากันเอง แน่นอนรวมไปถึงกรุ๊ปทัวร์คนไทยด้วย

ที่ผมรู้เพราะได้ยินเสียงพูดคุยเป็นภาษาไทยระหว่างเดินอยู่นั่นเอง
และเหมือนเมื่อวันก่อน วันนี้เราก็เดินชมกันเพลินเลย กว่าจะได้กินข้าวเที่ยงกันก็เลยบ่าย 2ไปแล้ว
หลังชมศาลเจ้าโทโชงู เบสก็พาผมกลับไปใกล้ๆ โรงแรมเพื่อชมสะพานเทพเจ้า

จุดนี้เป็นจุดชมวิวที่ขึ้นชื่อ ด้วยสะพานสีแดงสด ตัดกับแบ๊คกราวด้านหลังที่เป็นธรรมชาติ ต้นไม้เขียวขจี ใครที่เคยเห็นภาพคงต้องบอกว่า สวยเหลือเกิน
(http://www.muza-chan.net/aj/poze-weblog/nikko-shinkyo-02.jpg)

แต่เบื้องหลังของภาพ ถ้าไม่เคยมาจะไม่รู้เลยว่า มันอยู่ริมถนนนี่เอง ผมว่าเสียบรรยากาศไปหน่อยนะ ถ้าให้ดูแค่รูปอย่างเดียวก็คงสวยดี
พอถ่ายรูปกันพอใจแล้ว พวกเราก็นั่งรถกลับไปแถวหน้าสถานีโทบุนิคโก้กันอีก
เพื่อเดินชมร้านขายของที่ระลึกและซื้อของฝากกัน สำหรับมื้อเย็น พวกเราสั่งจองอาหารค่ำกับทางโรงแรมไว้แล้ว
เลยไม่ต้องดิ้นรนหาของกินแถวนั้นทาน

ที่นิคโก้ร้านรวงจะปิดไวมาก แค่5-6โมงเย็น ก็มีร้านค้าปิดไปเกินครึ่งแล้ว
เพื่อไม่ให้มีปัญหาตกรถ ผมกับเบสรีบจับรถกลับไปยังโรงแรมก่อนจะมืดไปกว่านี้
วันนี้ผมยังไม่ได้ของฝากไปให้ใคร แต่ผมกับเบสหุ้นกันคนละครึ่ง ซื้อเต้าหู้แห้งไปฝากคุณป้าของเบสกัน
ยุบะโทฟุ เป็นของฝากขึ้นชื่อของเมืองนิคโก้ ผมเองก็เพิ่งได้ลองกินเมื่อมื้อกลางวันดูแล้ว อร่อยดีมากเลยละ
ที่ผมลองกินเป็นยุบะโทฟุ แบบซาชิมิ คือเป็นเหมือนแผ่นเต้าหู จุ่มโชยุกินกับวาซาบิ รสชาติมันก็แผ่นเต้าหู้จิ้มซอสถั่วเหลืองดีๆ นั่นเองละครับ

ที่โรงแรม พวกผมตั้งใจจะอาบน้ำกันก่อนทานข้าว แต่ห้องอาบน้ำตอนนี้ก็เต็ม
เพราะว่าห้องอาบน้ำรวมที่นี่ เป็นระบบจองคิวเป็นห้องๆ ไป ห้องละ 30นาที เปิดตลอดทั้งคืน พวกผมกว่าจะจองคิวไว้ได้ ก็เป็นตอน 3ทุ่ม เลยต้องรอไปก่อน

เราออกมานั่งเล่นรอเวลาทานข้าวกัน ได้นั่งคุยกับนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติด้วย
เรื่องมันเริ่มมาจาก มีคู่สามีภรรยาชาวฝรั่งเศส 2คน วานให้ผมถ่ายรูปคู่ให้ ผมเลยได้ที ขอให้เค้าถ่ายรูปคู่ผมกับเบสไว้ด้วย
จากนั้นเลยได้มีการพูดคุยแลกเปลี่ยนประสบการณ์กัน ผมบอกพวกเค้าไปว่า มากับแฟน

ตอนที่พูด เบสเขินอายมากเลยละ แต่เค้าก็ไม่ปฏิเสธอะไร
ซึ่งคู่สามีภรรยาชาวฝรั่งเศสนี้ก็เข้าใจนะ เค้าไม่มีทีท่าหรือแสดงอาการว่ารังเกียจพวกเราเลย

พวกเราสี่คนเลยนั่งคุยกันจนถึงเวลาอาหาร
อาหารที่โรงแรมเตรียมไว้ให้ อร่อยใช้ได้เลย ผมได้กินยุบะโทฟุอีกรอบ คงเพราะเป็นอาหารขึ้นชื่อ ดังนั้นไม่ว่าจะไปร้านอาหารที่ไหน เค้าก็คงเตรียมไว้ให้
ในเซ็ตอาหารยังมีปลาแม่น้ำทอดราดซอสส้มด้วย เมนูนี้ผมติดใจมาก อร่อยมากเลยละ
หลังมื้ออาหาร เราสองคนก็ยังนั่งคุยกันต่อ จนถึงเวลาอาบน้ำที่จองเอาไว้

นี่เป็นอีกครั้งที่ผมจะได้อาบน้ำพร้อมเบส ถึงแม้จะเคยอาบด้วยกันมาสองครั้งแล้ว แต่เราก็ยังคงเขินอายนิดๆที่จะอาบน้ำพร้อมกัน
ครั้งแรก เราอาบในที่สาธารณะ มีคนรายล้อมมากมาย ไม่สามารถแสดงออกหรือพูดอะไรมากได้
ครั้งที่2 เราอาบน้ำกันหลังมีเซ็กส์ครั้งแรกกัน ครั้งนั้นก็รีบๆ และระวังกลัวคุณป้าจะตื่นมาเจอ

แต่ครั้งนี้ซิที่เราจะได้อาบน้ำกันอย่างช้าๆ พร้อมกัน
ทางโรงแรมเตรียมชุดยูกาตะไว้ให้ใส่ เป็นเหมือนชุดไว้ไส่นอน ผมกับเบสถือติดมือมายังห้องน้ำด้วย เอาไว้ใส่ตอนกลับไปห้อง

“นี่ๆ เราช่วยถอดเสื้อให้เอาไหม” ผมถามเบสที่กำลังทำท่าจะถอดเสื้อยืดออก
เบสอายหน้าแดงนิดๆ ทันทีที่ได้ยิน
แต่เค้าก็ยอมหยุดมือ ถึงเบสไม่พูด แต่ผมก็รู้ว่าหมายถึงเบส เค้ายอมให้ผมกระทำ
ผมเดินไปทางด้านหลังเบส ก้มลงไปสูดดมความหอมที่ต้นคอขาวๆ ของเค้า และกระซิบที่ข้างหูเบสว่า
“ผมจะถอดแจ๊กเก็ตให้ก่อนนะ” เบสถึงกับตัวสั่นเลยทันที่ผมเป่าลมเบาๆใส่หูเค้า

ผมค่อยๆ ถอดแจ็กเก็ตของเบสออก จากนั้นผมก็สั่งให้เบสชูแขนขึ้นฟ้า
ผมล้วงมือเข้าไปใต้เสื้อเบส แทนที่ผมจะดึงเสื้อยืดออก ผมกลับเอามือล้วงเข้าไปลูบไล้ตามตัว มือของผมลูบผ่านหัวนมของเบสที่กำลังแข็งเป็นไตอยู่
“อ๊ะ...อ้า... โต้ง ไหนว่าจะถอดเสื้อ มาทำอะไรทะลึ่งตรงนี้กัน” เบสครางอย่างเซ็กซี่ แล้วก็หันมาโวยผม
แต่ผมก็ไม่สน ผมเอาร่างแนบกับแผ่นหลังเบส กอดเค้าไว้จากด้านหลัง มือก็ลูบไปตามร่างกายในร่มผ้าเบส
เบสพยายามปัดป้องเอามือผมออก แต่ปัดได้ไม่นาน เบสก็ดูหมดแรง

ผมปลุกอารมณ์เบสให้ถึงขีดสุด จากนั้นก็หยุดมือ
----------------------------------------------------------------------
แล้วผมก็หยุดตอนนี้แค่นี้ ด้วยอารมณ์อยากแกล้งคน ให้ใครๆ หลายๆ คนค้างกันเล่นๆ

ยุบะโทฟุนี้ ตามต้นฉบับที่คุณดรีมเขียนก็เรียกว่าเป็นแผ่นเต้าหู้ ถ้าบอกว่าคือฟองเต้าหู้สด คงเข้าใจกันง่ายขึ้น (หรือเปล่า)
ไปละ สอบเสร็จก็ต้องกลับไปปั่นงานต่อ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 47 (80%) 5/12
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 05-12-2010 23:46:56

อ้าว...มาปลุกให้คนเค้าตื่นแล้วรีบชิ่งไปสอบซะนี่
ถ้าไม่ใช่ไปสอบ เป็นโดนดึงกลับมาให้ต่อแล้วนะ 555

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 47 (80%) 5/12
เริ่มหัวข้อโดย: talentcs ที่ 06-12-2010 00:56:06

โต้ง นี่ก็ขี้แกล้งเนอะ
:m16: :m16:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 47 (80%) 5/12
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 06-12-2010 00:57:09

โต้ง
:z6:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 47 (80%) 5/12
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 06-12-2010 01:28:18

โต้งน่ารัก เคมีเข้ากะเบส ส่วนเบสให้ไปมีแฟนเป็นหญิงคงกลับตัวไม่ได้แล้วล่ะ มาไกลละ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 47 (80%) 5/12
เริ่มหัวข้อโดย: TamuNe ที่ 06-12-2010 02:31:00

ค้างอ่า สั้นไปนิดนึงน้า :z3:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 47 (80%) 5/12
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 06-12-2010 10:22:37

โอ้วววว ไม่ได้อ่านตั้งหลายตอน

กลับมาอีกทีทำค้างกันซะงั้น

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 47 (80%) 5/12
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 06-12-2010 16:34:09

แกล้งคนพอแล้วมั้ง....

เอามาลงต่อดีกว่า เชิญชมนะครับ
-----------------------------------------------------------------------------------------------
“มาๆ เดียวเราถอดเสื้อให้ดีๆ ละ รีบอาบน้ำกันดีกว่า ไว้ไปต่อกันในห้อง หึหึหึ”
ผมยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
เบสทำสีหน้าดุๆ งอนๆ ทันทีที่ผมหยุดมือ
“พอเลย ไม่ต้องถอดให้ละ คนบ้า คนลามก”
“เห้ยยยย มาๆ อย่างอนนะ เดี๋ยวเราถอดให้นะ” ผมรีบเข้าไปประจบเอาใจทันที

แต่เบสก็แกล้งทำหน้าบึ้งใส่ผม หันไปทำท่าจะถอดเสื้อออก ผมรีบเข้าไปเอาใจด้วยการเป็นคนดึงเสื้อออกให้
คราวนี้เบสยอมผมอีกครั้ง
จากนั้นผมก็เดินอ้อมมาด้านหน้าเบส แล้วก็ก้มปลดกระดุมกางเกงยีนส์ให้ ผมเงยหน้าไปมองเบสแว๊บนึง เห็นเบสทำหน้าเขินแดงอีกแล้ว

ผมยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย
ผมแกล้งรูดซิปช้าๆ ขณะที่รูดซิปลง ก็แกล้งเอานิ้วไล้ผ่านท่อนเอ็นของเบสไปด้วย เบสยืนตัวสั่นเลยละตอนที่โดน
จากนั้นผมก็ก้มลงไปนั่งยองๆ ค่อยๆ ถอดกางเกงออกให้
“เอ้า...ยกขาขวา...ดีมาก ต่อไปก็ขาซ้าย ต่อไปเราจะถอดถุงเท้าให้นะ ไปนั่งตรงม้านั่งตัวนั้นซิ”
“ไม่ต้องแล้วละโต้ง มันสกปรก นายไม่ต้องทำแล้ว” เบสรีบปฏิเสธ
“ให้ผมทำนะครับคนดี นะๆ “ เบสเงยหน้าไปอ้อนเบส และไม่รอให้เบสคิดมาก ผมดึงเบสไปนั่งที่เก้าอี้

แล้วก็ก้มลงไปนั่ง ถอดถุงเท้าให้เบส
เท้าเบสเนียนนุมเหมือนส่วนอื่นๆเค้าละ ผมอดลูบที่ข้อเท้าของเบสเบาๆ ไม่ได้
“เท้าเบสก็เนียนนุ่ม สวยเหมือนส่วนอื่นๆเลยนะ” ผมยิ้มที่มุมปากพูด
“โต้งไม่ต้องทำถึงขนาดนี้ก็ได้ เท้านะมันสกปรก เราทำเองได้”
“ไม่หรอก สำหรับเรา เบสไม่มีส่วนไหนสกปรกเลย นายสะอาดและดูดีทุกส่วน .....เอาละ ต่อไปก็กางเกงใน”
พอฟังคำว่ากางเกงใน เบสก็ยิ่งหน้าแดงเข้าไปใหญ่

ผมค่อยๆ ใช้นิ้วชี้ของมือสองข้าง สอดเข้าไปในขอบกางเกงใน แล้วค่อยๆ รูดมันลงมาเบาๆ
เนื่องจากตอนนี้เบสนั่งอยู่ทำให้ถอดไม่ถนัด ผมเลยให้เบสลุกขึ้นยืนอีกรอบ
ผมเห็นแล้วละ น้องชายของเบส แข็งปั๋งอยู่ในกางเกงใน และทันทีที่มันหลุดพ้นจากขอบกางเกงในตอนที่ผมถอด
มันก็กระเด้งออกมาตีหน้าท้องเบสเบาๆเลยละ ที่หัวแดงๆ มีน้ำเยิ้มเล็กน้อย

เบสยืนตัวเกร็งสั่น และอายหน้าแดง ตอนนี้เบสหลับตาลง
ภาพที่เห็นตรงหน้าผม มันสวยและยั่วยวนจริงๆ หนุ่มน้อยน่ารักหน้าตาดี ยืนหลับตาหน้าแดง ตัวสั่น สองมือ ไขว้ไปด้านหลัง และมีท่อนเอ็นที่แข็งขันชูชันอยู่ตรงหน้า
“หึหึหึ” ผมหัวเราะเบาๆ ก่อนจะยื่นหน้าเข้าไปกระซิบอีกครั้งที่ข้างหูเบสว่า
“รอก่อนนะ ไว้กลับไปห้องก่อน เราจะขอกินเบสทั้งตัวเลย”

จากนั้นผมก็หันไปถอดแจ็กเก็ตตัวเองออกบ้าง
“เด๋ียวก่อนโต้ง..............ให้เราทำให้บ้างนะ” เบสลืมตาแล้ว และกำลังขอถอดเสื้อผ้าผม
ผมยิ้มให้และชูมือขึ้นฟ้าแทนคำตอบ
เบสเข้ามาถอดเสื้อผ้าให้ผม รวมถึงถอดกางเกงให้ด้วย
มันเร้าใจผมตรงนี้ละ มีเด็กผู้ชายน่ารักในสภาพแก้ผ้ามาดูแล ถอดเสื้อผ้าให้ สยิวไปหมดเลย
ยิ่งฉากเบสถอดกางเกงในที่คับตุงไปหมดของผม ยิ่งราวกับหลุดมาจากหนังโป้

ตอนที่น้องชายของผม มันหลุดมาจากกางเกงในได้ ก็เด้งตีหน้าท้องแบนราบของผมดัง ”เพี๊ยะ”
แต่ผมก็ต้องอดทน เอาไว้ไปสนุกต่อในห้องนอน แน่นอนว่า ผมจับเบสอาบน้ำ ล้างทุกซอกทุกมุมเลยละ
เบสพยายามขัดขืนหลายรอบ แต่ก็ไม่พ้นแรงผมหรอก
ผมจับอาบ ขัดเบสทุกสัดส่วน จนน้ำแทบแตก หึหึหึ

ระหว่างอาบน้ำด้วยกัน ผมก็แทะโลม เอากำไรล่วงหน้าไปก่อนละ ทั้งกอด ทั้งจูบ ทั้งลูบไล้ไปทั้งตัว ทุกส่วนของเบส ต้องเคยผ่านมือผม
ยิ่งตอนถูสบู่ ผมยิ่งปลุกเร้าอารมณ์เบสอย่างรุนแรง มือที่ลื่นไปด้วยฟองสบู่ ลูบไล้ไปทั้งกายเบส ทั้งลูบ ทั้งบี้ ทั้งดูดเม้ม ขบกัด ทั้งขยำและขยี้
เบสครางแบบเร้าอารมณ์ และตัวอ่อนระทวยในอ้อมกอดผม
แต่แน่นอนว่า ผมยังไม่ยอมให้เบส ”เสร็จ” ในที่นี้หรอก!!!
หลังอาบน้ำเสร็จ เราก็แต่งยูกาตะกลับมาที่ห้องของพวกเรากัน
ทันทีที่ปิดประตูห้อง....ผมก็พลักเบสล้มลงบนฟูกนอนในทันที
...
หมาป่ากำลังจะขยำลูกแกะแล้ววววววว

ปล. ขอบคุณทุกคำชมครับ ผมขอยกความดีทั้งหมด ให้กับหนังสือทุกเล่มที่ผมเคยอ่าน ขอบคุณโอกาสดีๆที่ทำให้ผมได้อ่านหนังสือดีๆ จนเกิดเป็นไอเดีย และสำนวนในแบบของผม

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 47 (xxx%) 6/12
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 06-12-2010 16:47:49

:sad4:
ค้างมั่งอะไรมั่ง

รอๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 47 (xxx%) 6/12
เริ่มหัวข้อโดย: TamuNe ที่ 07-12-2010 01:20:17

ค้างอีกแล้วววววว :o12:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 47 (xxx%) 6/12
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 07-12-2010 01:31:40

:m10: ทำหน้านี้รอ

ประหนึ่งมาฮันนีมูนกันเลย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 47 (xxx%) 6/12
เริ่มหัวข้อโดย: kungyung ที่ 07-12-2010 19:38:38

ค้างงงงงงง
:m25: :m25:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 47 (xxx%) 6/12
เริ่มหัวข้อโดย: talentcs ที่ 07-12-2010 20:56:06

ว้า
:serius2:
ค้างอีกล่ะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 47 (xxx%) 6/12
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 08-12-2010 05:03:35

***** ตอนที่ 48 *****
“เห้ย โต้ง เล่นอะไรนะ เราเจ็บนะ” เบสโวยวายที่ถูกผมพลักลง
แต่ตอนนี้ ผมมีแต่อารมณ์ใคร่ เต็มไปด้วยไฟราคะ อารมณ์อ่อนโยนที่ผมเคยมี ถูกแผดเผาไปหมดสิ้นแล้ว

ผมลงไปนั่งคร่อมเบสเอาไว้ไม่ให้เบสหนีไปไหนได้
“อย่าโกรธไปเลยที่รัก เดียวเราจะทำเรื่องดีๆ ให้นายอารมณ์ดีเอง หึหึหึ” ผมตบท้ายประโยคด้วยเสียงหัวเราะหื่นๆ

จากนั้นไม่รอให้เบสพูดอะไรต่อ ผมก็กระตุกสายรัดเอวของเสื้อยูกาตะเบสออกมา วันนี้ผมอยากเล่นบทรุนแรงดู
“เห้ย โต้ง เด๋ียว ใจเย็นๆ คุยกันก่อน” เบสรีบห้ามผม มือไม้ก็ปัดป่าย

แต่ผมไม่ยอมละ วันนี้ผมต้องการเบสจริงๆ
ผมจับสองมือของเบสรวบไว้ในมือเพียงข้างเดียวของผม จากนั้นก็ดึงมือเบสขึ้นเหนือหัว เบสพยายามจะดิ้นรนให้หลุด
แต่แรงของเค้าก็น้อยจนน่าหัวเราะ แค่มือข้างเดียวของผม ก็จับขึงเบสไว้ได้สนิทแล้ว

ผมเอาเชือกรัดเอวของเบสที่ดึงออกมาเมื่อซักครู่ มาพยายามมัดข้อมือเบส ไม่ให้ดิ้นหลุด
เบสพยายามดิ้นรนปัดป่ายขาสองข้าง
ผมเลยต้องใช้หัวเข่า กดขาเบสเอาไว้ เบสร้องออกมาด้วยความเจ็บ

เพียงได้ยินเสียงร้องด้วยความเจ็บของเบส อารมณ์ดำกฤษณาของผม ก็ดับลงในทันที
“ขอโทษๆ เบส เราขอโทษ เจ็บหรือเปล่าครับ” ผมรีบก้มลงไปดูต้นขาเบส
“โต้งเล่นบ้าอะไรนะ เราเจ็บนะ” เบสพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ
ผมได้แต่ทำหน้าหงอ กลัวเบสโกรธ เพราะอารมณ์คึกคะนองแท้ๆ ทำให้ผมลงมือรุนแรงกับแฟนของตัวเอง

ตอนนี้ผมหมดอารมณ์อย่างว่าแล้วละ รู้สึกผิด
ผมรู้สึกเก้ๆ กังๆ ทำตัวไม่ถูก ไม่รู้จะทำยังไงต่อดี จะลุกก็ใช่ที จะทำต่อก็ไม่มีอารมณ์
สุดท้าย ผมก็เอ่ยเบาๆ อีกรอบว่า ”ขอโทษนะครับ งั้น...ราตรีสวัสดิ์ครับ” จากนั้นผมก็ลุกออกจากตัวเบสไปนอนข้าง
เบสหันมองมาทางผม

ผมยิ่งรู้สึกละอาย ไม่กล้าสบตา เลยนอนหันหลังให้เบส
ผมรู้สึกได้ว่า เบสกำลังใกล้เข้ามาหาผม ผมนอนหลับตาปี๋เลย
ลมหายใจอุ่นๆ ของเบสกระทบถูกใบหูของผม

“ไม่อยากกอดผมแล้วหรือครับโต้ง”

ทันทีที่ได้ยิน หัวใจผมก็เต้นอย่างรุนแรง อารมณ์ที่เตลิดหายไปเมื่อซักครู่ กลับมาอีกครั้ง ผมพลิกตัวหันกลับไป ก็เห็นเบสยิ้มอย่างอ่อนหวานมาให้ผม
“เบสไม่โกรธผมหรือครับ” ผมอดไม่ได้ที่จะถาม
“ก็แค่เจ็บนิดหน่อย ไม่โกรธหรอกครับ” เบสยิ้มให้กำลังใจผม

และจู่ๆ เบสก็โผเข้ามากอดผม ใบหน้าของเบส แนบกับทรวงอกผม
“เรารู้ตัวแล้ว ว่าตอนนี้เรารักโต้งมากนะ และเราก็รู้ว่าโต้งรักเรามาก ............เพราะความเห็นแก่ตัวของเรา ทำให้พวกเราไม่สามารถคบกันได้
ดังนั้นแล้ว แค่ช่วงนี้ ที่เราสองคนจะมีความทรงจำดีๆต่อกัน
ผมอยากให้เรารักกันมากๆ โต้งจะทำอะไรกับเราก็ได้ ทุกอย่างเลย
เรายินดีถ้ามันทำให้โต้งมีความสุข “

คำพูดของเบส มันอ่อนหวาน และเต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก มันเพราะยิ่งกว่าบทเพลงไหนๆ ยิ่งกว่าคำสารภาพรักใดๆ มันช่วยทำให้โลกของผมสดใสยิ่งกว่าเดิม
ผมลุกขึ้นมานั่งประคองกอดเบสไว้ในอ้อมแขน

“เมื่อซักครู่ ผมขอโทษนะที่รุนแรงไป จากนี้ไป ผมจะทะนุถนอมนายนะ”
เบสสั่นหัวแล้วพูดกลับมาว่า
“จะรุนแรงอีกก็ได้โต้ง เรายอมแล้ว ยอมทุกอย่างเลย....................”
ผมค่อยๆประคองหน้าเบสให้หันมาทางผม เราสองคนสบตากัน ส่งผ่านความรู้สึกให้กันและกัน
แล้วผมก็บรรจงมอบจุมพิตแสนหวานให้กับเบส เราสองคนจูบกันอยู่นาน

จากนั้น ผมก็ค่อยๆประคองเบสลงบนที่นอนอย่างเบามือ
มือผมก็ล้วงเข้าไปในยูกาตะ ผมใช้มือซ้ายแหวกชายยูกาตะจากด้านล่างขึ้นไปจนถึงต้นขา ส่วนมือขวา ก็ล้วงเข้าไปลูบไล้อกเบส
เนื้อตัวเบสหลังแช่น้ำร้อนมา ยิ่งนุ่มมือยิ่งกว่าเดิมหลายเท่านัก ผมค่อยๆ “ปอก” เบสจากชุดยูกาตะ จนเหลือแต่ตัวขาวเปลือยเปล่า

ความสวยงามตรงหน้าแทบทำผมลืมหายใจ เบสเวลานี้ไม่มีเอียงอาย เค้าสบตาผมจากนั้นก็ชูสองแขนขึ้นมา โน้มหน้าผมลงไปจูบ ผมค่อยๆ เอนตัวลงไป ให้ความสุขกับเบส.......................
---------------------------------------------------------------------------------------
เมื่อวานไม่ได้แวะเข้ามา เพราะปวดหัวหนัก กลับถึงบ้านก็นอนทันที เลยเอามาลงให้แต่เช้า เอาแค่นี้ไปก่อนนะครับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 48 (30%) 8/12
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 08-12-2010 21:13:56

เช้าวันอังคาร...........
ผมตื่นมาในสภาพนอนเปลือยอยู่ในฟูกบนพื้น เบสนอนหลับตาพริ้มอยู่ข้างกาย
คงเพราะอากาศหนาว ทำให้เบสมานอนคุดคู้อยู่ข้างๆ
ผมค่อยๆ ลุกออกจากที่นอนอย่างเบามือ ด้วยกลัวว่า เบสจะตื่น

เซ็กส์อันเร่าร้อนเมื่อคืน คงทำเบสเพลีย เพราะเสร็จกันไปคนละตั้ง 2รอบ
ผมเปิดหน้าต่างออกไปชมวิว ห้องของพวกเรา ตั้งอยู่ในตำแหน่งที่วิเศษไปเลย
เปิดหน้าต่างบานหลังออกไป ก็พบกับแม่น้ำ บรรยากาศยามเช้ารอบๆ โรงแรม สดชื่นเป็นอย่างมาก เขียวขจี และสงบ

อาจจะตั้งอยู่บริเวณที่ห่างไกลจากผู้คนและเดินทางลำบากหน่อย แต่ก็สงบดีมาก
ผมเปิดหน้าต่างออกชมวิว ลมหนาวพัดเข้ามาพอให้ผมที่กำลังยืนเปลือยอยู่ได้สะดุ้ง
ได้ยินเสียงสายน้ำจากธารน้ำใกล้ๆ เสียงนกร้องยามเช้า และกลิ่นต้นไม้ใบหญ้าลอยมาตามลม
เวลาแบบนี้ น่าจะไปเดินเล่นยามเช้ากันดีกว่า

คิดดังนั้นแล้วผมก็ไปปลุกเบส
“เบสครับ เบส...ตื่นไปเดินเล่นกันไหม อากาศสดชื่นมากเลยข้างนอก”
เบสลืมตางัวเงียขึ้นมา
“อรุณสวัสดิ์ครับเบส”
“....รุณ...หวัดคับผม” เบสที่ยังง่วงอยู่ตอบอย่างไม่เต็มเสียง
“ออกไปเดินเล่นกันเหอะ นะ”
“อึม.....ไป...แต่ขอนอนต่ออีก 5นาทีได้มะ”
“ฮ่าๆๆ มีต่อรองด้วย โอเค งั้นผมให้ 10นาทีเลยที่รัก”
เบสพอได้ยินว่า 10นาที ก็ยิ้มกว้าง แล้วก็หลับตาลง นอนไปอีกครั้ง
................................................................
เอามาลงให้แต่เช้า ก็ไม่มีใครอ่านเลยเหรอ คิดว่าน่าจะเป็นฉากเรียกคนน่าดูแล้วนะ เอามาลงแบบไม่ตัดฉับ ไม่มีคงมีค้าง
แต่ก็เหมือนจะไม่มีใครเม้นต์อยู่ดี สองจิตสองใจอยู่นานพอดู สุดท้ายก็ลงเพ่ิมอีกรอบ

วันหลังจะทำใจดำ ไม่ย้อนกลับมาดู ลงวันละครั้งเป็นพอ ถ้าวันไหนขาดก็จะไม่ลงชดเชยด้วย :a14:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 48 (60%) 8/12
เริ่มหัวข้อโดย: kungyung ที่ 08-12-2010 21:46:30

อ้าวงอนซะแล้ว
เม้มแล้วคร้าบบบบบ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 48 (60%) 8/12
เริ่มหัวข้อโดย: TamuNe ที่ 08-12-2010 22:31:58

งอนซะง้านๆๆ วันนี้เค้าไปธุระเพิ่งมานิ มาถึงก้อรีบเข้ามาอ่านเลย

มาลงใหม่ไวๆๆนะค้า รออยู่ :impress:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 48 (60%) 8/12
เริ่มหัวข้อโดย: gnetophyta ที่ 09-12-2010 00:02:39

ใช่ๆๆๆ อย่าเพิ่งงอนดิ เนี่ยเพิ่งกลับมาจากธุระ ถึงบ้านตอนห้าทุ่มครึ่ง รีบอาบน้ำมาเม้นเลยนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 48 (60%) 8/12
เริ่มหัวข้อโดย: bellity ที่ 09-12-2010 00:32:53

โอ่ๆ อย่างอน น่ะครับ :man1:

อยากรู้จังว่าชีวิตสองคนนี้จะไปในทิศทางไหนต่อ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 48 (60%) 8/12
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 09-12-2010 01:23:26

เค้าเรียกว่า bitter sweet นะ คืออ่านไปก็มีความสุข แต่แบบไม่อยากนึกถึงตอนกลับเมืองไทย คงจะมาม่าชามโต

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 48 (60%) 8/12
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 09-12-2010 20:47:54

30นาทีให้หลัง กว่าผมจะแซะเอาเบสออกจากที่นอนมาได้
ตอนนี้เราสองคน แต่งชุดยูกาตะ เดินเล่นอยู่ในสวนรอบๆ โรงแรม เราพกกล้องออกมาถ่ายรูปกันด้วยเล็กน้อย

ตอนนี้เราสองคน เดินจูงมือกันเดินเล่นอยู่ในสวน
“อากาศสดชื่นดีจังแถวนี้ .........รู้สึกใกล้ธรรมชาติมากเลยละ” เบสเอ่ยขึ้น
“เมื่อกี้สดชื่นกว่าอีก ถ้าใครบางคนตื่นไวกว่านี้นะ” ผมล้อเบสอย่างขำๆ
“ก็....แหม่..........ใครกันละ ทำเราเหนื่อยขนาดนั้น ตั้ง 2รอบแนะ เจ็บจะตาย” เบสเบะปากเป็นเป็ด พูดตอบโต้
“โอ๋ๆ ขอโทษครับ หายเจ็บยัง”
“ยัง เจ็บมากด้วย” ผมคิดว่า เบสเป็นคนที่ทำท่างอนได้น่ารักมากคนนึงเลยละ
“โอ๋ๆ งั้นเดียวกลับห้องไป เปิดให้ผมดูหน่อยนะว่า ช้ำตรงไหนบ้าง” ผมยิ้มกรุ้มกริ่มใส่
“บ้า โต้งลามก” เบสเขินอายหน้าแดงอีกแล้ว

เราสองคนเดินกระหนุงกระหนิงกันมา จนบังเอิญเจอคู่สามีภรรยาชาวฝรั่งเศสที่เรานั่งคุยด้วยเมื่อวาน
ทั้งสองคนก็มาเดินเล่นด้วยเหมือนกัน
พวกเราคุยทักทายกันนิดหน่อย ก็พอดีกับทางโน้นอยากถ่ายภาพคู่อีก เราเลยแลกกันถ่ายรูปอีกรอบ
ตอนแรกผมถ่ายภาพให้ทั้งสองคนก่อน ทั้งสองถ่ายรูปจูบกันเป็นที่ระลึก

พอถึงตาพวกเราบ้าง ผมก็อยากมีภาพสวีทแบบนั้นเก็บไว้เป็นที่ระลึกบ้าง ผมเลยฉวยโอกาส ตอนก่อนที่จะกดชัตเตอร์ ผมแอบหันไปขโมยหอมแก้มเบส
ภาพที่ได้ สวยมากเลยละ แต่แลกมากับการโดนเบสโวยวายใหญ่เลย ฮ่าๆ

พวกเรา 4คน เดินกลับไปทานอาหารเช้าพร้อมกัน มื้อเช้านี้เป็นเมนูง่ายๆ อย่างไข่ดาว ใส้กรอก ขนมปังกับสลัดง่ายๆ
พอทานเสร็จ พวกผมก็เข้าไปเก็บของ ออกมาเช็กเอาท์ หลังจากลาคู่สามีภรรยาชาวฝรั่งเศสคู่นั้นไปแล้ว พวกเราก็ออกเดินทางกันต่อ

จุดหมายเราคือ ไปชมน้ำตกเคะกง และทะเลสาบจูรินจิโกะ พวกเราต้องนั่งรถบัสขึ้นเขา ผ่านจุดที่เรียกว่า “อิโระฮะซะกะ”
ซึ่งเป็นทางขึ้นเขาเพื่อจะไปชมวิวน้ำตกและทะเลสาบ มีทั้งหมด 48โค้ง ตามจำนวนเสียงภาษาญี่ปุ่น 48เสียง (http://i290.photobucket.com/albums/ll273/misoshiru_photos/fuji%20trip/57dff75c.jpg?t=1249733218)
เห็นว่าเป็นจุดชมวิวใบไม้เปลี่ยนสีที่มีชื่อ ถ้าเป็นช่วงใบไม้ร่วงภูเขาทั้งภูเขาจะกลายเป็นสีแดงเลยละ
แต่ก็เป็นจุดที่ชวนคลื่นเหียนได้ดีจริงๆ เจอไป 48โค้ง เบสถึงกับหน้าซีด เอนตัวมาพิงผมเลยทีเดียว

ผมเองก็ไม่ได้เป็นน้อยไปกว่าเบสหรอก แต่เวลาแบบนี้ ผมต้องเป็นที่พึ่งพาให้กับเบส จำต้องอดทน
แสร้งทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้น ถึงในใจ ผมจะอยากอาเจียนมากๆก็เหอะ
เราใช้เวลาช่วงเช้าบนภูเขา หลังจากเข้าชมน้ำตก
(http://www.japannewbie.com/images/japan_wallpaper/Nikko_kegon_1024.jpg)
ผมก็เช่าเรือเพื่อพายเล่นในทะเลสาบกับเบส
ที่นี่ผมได้ของฝากไปฝากที่บ้าน เป็นเครื่องประดับบ้านทำจากไม้แกะสลัก เป็นเหมือนถาดกลมๆ แต่มีลวดลายภายใน เอาไว้ตั้งโชว์

พอเราเดินเที่ยวกันจนพอใจแล้ว ก็ลงมายังข้างล่าง เพื่อจองรถไฟกลับบ้านกัน
ขากลับ เบสชวนกลับรถไฟสาย Jr กัน เพื่อจะได้แวะสถานีอุทสึโนะมิยะ เมืองที่ขึ้นชื่อเรื่องเกี๊ยวซ่า
พวกเราแวะลงไปทานเกี๊ยวซ่ากันเป็นอาหารว่างตอนบ่าย และผมก็ซื้อเกี๊ยวซ่าแช่แข็งกลับไปเป็นของฝากคุณป้าด้วย

พวกเรากลับมาถึงบ้านคุณป้าก็ตอนราวๆ ทุ่มนึง คุณป้าเตรียมข้าวปลาอาหารไว้รอต้อนรับอยู่แล้ว พวกผมเลยไม่ต้องเสียเงินหาทานข้างนอกอีก
“อาบน้ำกันก่อนไหม ค่อยมากินข้าวกัน” คุณป้าเอ่ยถามทันทีที่เราถึงบ้านกัน
“หิวจังเลยครับ อยากกินอาหารฝีมือคุณป้าแล้วละ คิดถึงจะแย่ละ” เบสเข้าไปเกาะแขนคุณป้า ออดอ้อนด้วยท่าน่ารัก
“ปากหวานนะเรา หึหึ ไป ไปอาบน้ำก่อนเถอะ”
“งั้นโต้ง เราขออาบน้ำก่อนนะ เพลียชะมัดเลย”
“ได้ๆ เดี๋ยวเรานั่งพักก่อน นายอาบก่อนเลย”

จากนั้นเบสก็ไปอาบน้ำก่อน เหลือผมกับคุณป้า 2คน นั่งอยู่
“สนุกไหมละโต้ง”
“สนุกมากครับคุณป้า สวยมากเลย ศาลเจ้าใหญ่โตสวยงาม ธรรมชาติก็สวย ผมเห็นต้นไม้หลายคนโอบรอบบริเวณศาลเจ้าด้วยละ”
“ป้าไปมา 3รอบแล้วละ ไปจนเบื่อละ แล้วนี่เป็นไง ได้รูปสวยๆ มาบ้างหรือเปล่า”
“นี่ครับคุณป้า” ผมรีบยื่นกล้องให้คุณป้าดูด้วยความกระตือรือล้น ..........จนผมลืมไปว่า ถ่ายรูปอะไรมาบ้าง!!!
“ไหนดูซิ” คุณป้ารับกล้องไปดู
ผมนั่งจิบน้ำชาพร้อมกับดูทีวีไปพลาง หันไปคุยกับคุณป้าบ้าง เวลาคุณป้าถามเรื่องที่ไปเที่ยวมา

จนกระทั่ง ผมรู้สึกว่า คุณป้า ค้างอยู่ที่รูปๆ นึงนานเป็นพิเศษ
คุณป้าเงยหน้ามามองผม แล้วยื่นกล้องกลับมาให้ พร้อมถามว่า
“รูปนี้หมายความว่าไงหรือโต้ง”
ผมมองไปที่กล้อง ตายละ มันเป็นภาพที่ผมหอมแก้มเบส!!!!
...
งานเข้าโต้งแล้ว พรุ่งนี้ได้หยุดงานประจำ แต่งานพิเศษยังกองพะเนิน กระโดดไม่มาโพสดีกว่า แกล้งคนแถวนี้ให้ค้างๆ เครียดๆ
กันเล่นๆ o3

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 48 (100%) 9/12
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 09-12-2010 21:34:03

คุณ :monkeysad:ป้าคงจะใจดีใช่มั้ย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 48 (100%) 9/12
เริ่มหัวข้อโดย: gnetophyta ที่ 09-12-2010 22:30:18

น่ันไง ว่าแล้วเชียว .... ยังไม่กลับไทยเลย

คุณป้ารักหลานมากใช่มั้ย รับได้แล้วก็ช่วยพูดกับพ่อเลย .... อิอิิอิ จะได้ยิ้มได้ ^_^

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 48 (100%) 9/12
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 09-12-2010 22:53:52

รูปนี้หมายความว่าไงหรือโต้ง”
ผมมองไปที่กล้อง ตายละ มันเป็นภาพที่ผมหอมแก้มเบส!!!!
...
งานเข้าโต้งแล้ว พรุ่งนี้ได้หยุดงานประจำ แต่งานพิเศษยังกองพะเนิน กระโดดไม่มาโพสดีกว่า แกล้งคนแถวนี้ให้ค้างๆ เครียดๆ
กันเล่นๆ

คุณป้าขา..หวังว่าคุณป้าคงไม่ว่าไรนะคะ ลุ้นๆๆๆๆ ให้คุณป้าเข้าใจไม่ต่อต้าน
แกล้งคนนี่มันบาปนะ ยิ่งแกล้งให้ค้างเนี่ย หนักเลยน้า

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 48 (100%) 9/12
เริ่มหัวข้อโดย: TamuNe ที่ 10-12-2010 03:16:17

งานเข้าโต้ง แต่คงไม่มาม่าก่อนกลับไทยน้า เพราะที่ไทยคงมีมาม่าชามโตรออยู่ :try2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 48 (100%) 9/12
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 10-12-2010 14:40:11

จิ้มไปอ่านก่อนนะ..หน้า 8 แล้ว

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 48 (100%) 9/12
เริ่มหัวข้อโดย: bellity ที่ 10-12-2010 16:21:31

งานเข้า ตัวโตๆ เลย :เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 48 (100%) 9/12
เริ่มหัวข้อโดย: Ryuse ที่ 10-12-2010 20:33:03

เหนื่อยใจ
เบสจะเป็นไงล่ะเนี่ย จะจิตตกกลับไปเป็นเหมือนก่อนหน้าอีกหรือเปล่า
หรือจะกล้าที่จะทำตามหัวใจเรียกร้อง
ส่วนโต้งก็ . . . โชคดีนะไอ้หนุ่ม หวังว่าจะเหลือซากกลับมาถึงเมืองไทย เหอๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 48 (100%) 9/12
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 10-12-2010 20:46:37

***** ตอนที่ 49 *****
“เอ่อ........” ผมถึงกับพูดไม่ออกเลย พอเห็นภาพ
“ถ่ายกันเล่นๆ นะครับ ผมจะแกล้งเบสเค้าเฉยๆ ขำๆ นะครับ ฮ่าๆ” ว่าจบแล้ว ผมก็ยกแก้วน้ำชามาดื่มกลบเกลื่อนอาการตื่นเต้น

คุณป้าพยายามมองสบตากับผม แต่ผมก็แกล้งเฉไฉไปดูทีวีต่อ ไม่ได้อธิบายอะไร
คุณป้าเองก็เลิกถาม หันไปกดกล้อง ดูรูปต่อ
ผมรู้สึกถึงบรรยากาศคุกรุ่น ไม่มีใครพูดอะไรอีก ผมรู้สึกอยากหายตัวไปจากตรงนี้ชะมัดเลย
จนเบสออกมาจากห้องน้ำ ผมจึงรีบหนีไปอาบน้ำอย่างรวดเร็ว

อาบน้ำไป ใจก็คิดไป ว่าจะทำไงดี ผมปล่อยพิรุธไปเยอะเลย ถ้าผมจะแกล้งคุยต่อ ทำเป็นขำๆ สนุกๆ แบบหยอกเพื่อน คุณป้าคงไม่สงสัยอะไร นี่ผมเงียบ แถมทำตัวเครียดๆ อีก โดนจับได้แน่ๆ เลย
ถึงจะกังวลแค่ไหน ผมก็ต้องออกจากห้องน้ำอยู่ดี ในเมื่อหนีไปพ้น ก็เอาวะ ลุยเลย ชนกับปัญหาซะดีกว่าจะหนี ผมไม่อยากหนีอีกแล้ว

พอผมกลับไปที่ห้องนั่งเล่นอีกครั้ง ก็เห็นเบสคุยสนุกสนานอยู่กับคุณป้า บรรยากาศเงียบๆ เมื่อสักครู่หายไปแล้ว

คุณป้ากำลังนั่งหัวเราะ ฟังเบสเล่าเรื่องตอนพายเรือในทะเลสาบ ว่าสนุกตื่นเต้นแค่ไหน
ผมเดินมานั่งข้างๆ เบส
“นี่ๆ โต้ง เมื่อตอนเราพายเรือกันนะ มีเรือเร็วลำนึง วิ่งผ่านไป เกิดคลื่นใหญ่ น่ากลัวมากเลยใช่ไหมๆ เรือเกือบคว่ำแนะ โหย ตอนนั้นเราตื่นเต้นแทบแย่” เบสที่กำลังคุยสนุกปาก หันมาถามผม ผมก็เออออกับเบสไป

ดูท่าคุณป้าจะไม่ได้คุยถามอะไรเบสเรื่องรูป ผมก็จะแกล้งๆ ทำเป็นไม่มีอะไรไปแล้วกัน
“แล้วตอนนั่งรถผ่าน อิโระฮะซะกะ นั่นนะครับ แทบแย่แนะคุณป้า 48โค้ง พระเจ้า มันมึนมากเลยละ แบบว่าอยากอ้วกสุดๆ ดีที่โต้งเค้าไม่เป็นอะไรเลย ผมเลยได้นอนพิงโต้งไปตลอดทางเลยละ” โอ้ยยย เบส พูดอะไรออกมา

เด๋ียวคุณป้าก็ยิ่งสงสัยหรอก ผมรีบสะกิดเบส
แต่ดูเหมือนเบสจะไม่เข้าใจแหะ เค้าหันมาถามผม
“มีอะไรหรือโต้ง”
ผมเห็นคุณป้าก็มองมาที่ผม ผมเลยแกล้งเป็นพูดเรื่องอื่น
“อ้อ ก็จะบอกว่า เล่าเรื่องนั่นหรือยัง.........เอ่อ.......เรื่องที่พักนะ ดีมากๆเลย ต้องขอบคุณคุณป้านะที่แนะนำที่พักให้”
“อ๋อ ใช่ๆ ที่พักถึงจะเล็กและเดินเข้าไปไกลหน่อย แต่สวยมากเลยครับคุณป้า บรรยากาศดี โรแมนติกมาก เมื่อเช้าโต้งเค้าเลยปลุกผมไปเดินเล่นด้วย ง่วงชะมัดเลย ตอนกลางคืนก็นอนดึก แต่ยังมาปลุกผมไปเดินเล่นตอนเช้า โหดชะมัด”
“อ้าว แล้วทำไรกัน นอนซะดึกละเบส” คุณป้าถาม
“อ้อ.....เอ่อ.......... อ้อ.....นั่งคุยกันนะครับ ไม่มีอะไร “ เบสหนอเบส ตอบได้มีพิรุธสุดๆ จู่ๆ มาทำเขินหน้าแดงต่อหน้าคุณป้าทำไมกัน

โอ้ยยยย ยิ่งพยายามชวนคุยเรื่องอื่น แต่ก็ยังวกเข้ามาเรื่องนี้จนได้
คุณป้าก็ดี ไม่ซักต่อ หันไปคุยเรื่องอื่นกันต่อ
ซักพัก เบสก็บ่นว่าหิวแล้ว คุณป้า เลยขอตัวไปอุ่นกับข้าว
“เบส....นายรู้ปะ นายตอนพูดเรื่องตะกี้นะ นายหน้าแดงมากเลย” ผมรีบเข้าไปคุยกับเบส
“รู้นะโต้ง แต่ทำไงได้ พอคิดว่า โต้งทำอะไรกับเรามาบ้าง มันก็อดเขินไม่ได้นิ” ยิ่งพูด เบสยิ่งหน้าแดง
โธ่ๆๆ ช่างมันละ อะไรจะเกิดก็ต้องปล่อยให้มันเกิดแล้วละ

พอดีกับที่คุณป้ามาเรียกพวกเราไปกินข้าว
วันนี้ก็อีกเช่นเคย กับข้าวเต็มโต๊ะอีกแล้ว
“พรุ่งนี้จะไปไหนกันละ” คุณป้าถาม
“........ไปไหนดี โต้งอยากไปไหนละ”
“เราหรอ...ที่ไหนก็ได้อะ ให้เบสจัดการเลย เบสอยากไปไหนละ”
“เราหรอ.......จะว่าไป แถวนี้ก็เคยไปเที่ยวมาหมดละ.........Disney Land ก็เคยไปมาละ แต่ ไม่เคยไปกับโต้งเลย ไป Disney Land กันเหอะ นะๆ”
“โอเค ได้เลย Disney Land ก็ได้ ”
“แล้วเบสอยากไป Disney Land หรือว่า Disney Sea ละ ป้าว่านะ ป้าชอบDisney Sea มากกว่า”
“นั่นซินะครับคุณป้า .......ผมเองก็ไป Disney Land มาหลายรอบแล้ว... Disney Sea ยังไม่เคยไปเลย....แต่โต้งเค้าไม่เคยไป Disney Land งั้นไปแลนด์ก็ได้ครับ”
“ไม่ต้องหรอกเบส เราไปไหนก็ได้ นายไม่เคยไป Disney Sea งั้นไป Disney Sea แล้วกัน” ผมรีบแย้ง
“จริงนะ เย้ จะได้ไป Disney Sea แล้ว เห็นอามิจัง เคยเล่าให้ฟังว่า Disney Sea เครื่องเล่นจะน้อยกว่า แต่เน้นบรรยากาศละ เหมาะกับคู่รักไว้เดทกัน“ เบสพูดโดยไม่รู้ตัว
“............” แล้วเหมือนเบสจะรู้ตัวแล้วว่า พูดอะไรออกไป จู่ๆ บรรยากาศก็กลับมาคุอีกครั้ง
ผมรีบแก้สถานการณ์ทันที
“อ๋อ.....ก็ดีนะ เราเองก็แพ้เครื่องเล่น เล่นมากๆ เดี๋ยวเวียนหัวด้วย ไปถ่ายรูปเล่นกันดีกว่าเนอะ ฮ่าๆๆๆ” จบประโยคด้วยเสียงหัวเราะกลบเกลื่อนเต็มฝืน

คุณป้ามองพวกเราแล้วก็ยิ้มๆ ไม่พูดอะไร ชี้ชวนให้กินข้าวกันต่อ
หลังมืออาหาร คุณลุงก็กลับมาถึงบ้านพอดี
นี่แสดงว่าปกติคุณป้ากินข้าวคนเดียวมานานแล้วซินะ เพราะสังคมที่นี่ ผู้ชายมักจะกลับดึก ทำงานเลิกดึกไม่พอ ยังต้องไปกินเหล้ากับเพื่อนร่วมงาน หรือกับลูกค้าอีก
คนเป็นภรรยาได้แต่รอสามีกลับถึงบ้านคนเดียว

ถ้าเป็นสมัยก่อนลูกๆ ยังเล็ก คงไม่เหงาเท่าไร แต่นี่ลูกสาวโตๆ กันหมดแล้ว คุณป้าคงเหงามาก ถึงว่าดีใจที่เบสมาหาบ่อยๆ
บนห้องนอนเบส ผมเล่าให้เบสฟังว่าคุณป้าเห็นรูปจูบของพวกเราด้วย
“เพราะโต้งละ ดันทะลึ่ง อยากมาจูบเรา” เบสพูดอย่างขำๆ แปลกแหะ ผมนึกว่าเบสจะกังวลซะอีก
“นายไม่กังวลหรอ”
“ก็กังวลไปก็ช่วยอะไรไม่ได้แล้ว เรื่องมันผ่านไปแล้วนิ.........อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดละ” เบสพูดทำหน้าจนปัญญา
“นั่นซินะ....ช่างมันเหอะ มีอะไรก็อย่าเก็บไว้คนเดียวละ เราจะร่วมทุกข์ ร่วมสุขกันนะเบส”
“อึม....มีโต้งให้กำลังใจ ผมก็รู้สึกไม่กลัวอะไรอีกต่อไปแล้วละ”
พวกเราพูดคุย ดูทีวีกันอีกซักพักนึง ก็ปิดไปนอนกัน เพราะว่าเพลียมาทั้งวัน แล้วพรุ่งนี้ยังต้องตื่นเช้าอีก

คืนนี้ ผมนอนกอดเบสเอาไว้ในอ้อมกอดเฉยๆ ไม่ได้ล่วงเกินอะไร...
.....................................................
คงหายค้างคาใจ (รึเปล่า) คนเขาไม่แกล้ง ก็อย่าลืมมาเม้นต์ให้กำลังใจเขาบ้างดิ ไม้แข็งขู่ก็แล้ว ไม้อ่อนออดอ้อนก็แล้ว
กระซิกๆ :sad4: ไม่มีคนมาให้กำลังใจเขามั้ง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 49 (30%) 10/12
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 10-12-2010 21:11:32

ดีที่เบสท์ไม่เครียดไปด้วยอีกคน อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดเนอะ

ขอบคุณทื่โพสต์ให้อ่านบ่อยๆคร้าบ ^^

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 49 (30%) 10/12
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 10-12-2010 22:54:21

หวังว่าจะผ่านไปด้วยดีนะ
คุณป้าจะจับได้ เพราะทั้ง 2 คนมีพิรุธเกิน

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 49 (30%) 10/12
เริ่มหัวข้อโดย: myall ที่ 10-12-2010 23:39:43

ตอนแรกอ่านถึงที่คุณป้าขอดูรูป เราก็ใจหายวาบ โต้งดันส่งกล้องให้คุณป้าอีก เหอะ เห็นซะแล้ว
ทั้ง 2 คนก็พิรุธเยอะจริงๆ คุณป้าคงไม่ว่าไรหรอกมั้ง
อืม อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดล่ะ สู้ๆนะเบส โต้ง...

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 49 (30%) 10/12
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 11-12-2010 00:16:59

ไปๆมาๆเหมือนเบสจะเข้มแข็งขึ้นเยอะ ดูเยอะกว่าโต้งด้วยซ้ำ อือ ก็ดีนะ กลับไทยไปก็จับมือกันฝ่าฟันปัญหาละกัน

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 49 (30%) 10/12
เริ่มหัวข้อโดย: gnetophyta ที่ 11-12-2010 01:12:17

ดี ดี ดี .... แต่ว่าคงไม่ได้เข้ามาเม้นซักระยะนึงนะ จะตามไปเที่ยวที่ญี่ปุ่นซักอาทิตย์

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 49 (30%) 10/12
เริ่มหัวข้อโดย: TamuNe ที่ 11-12-2010 04:42:03

คุณป้ารู้แล้วแน่เลย แต่ยังไม่พูด เอาใจช่วยให้คุณป้าไม่ขวางน้า :impress:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 49 (30%) 10/12
เริ่มหัวข้อโดย: DREAM COME TRUE ที่ 11-12-2010 09:06:36

มาให้กำลังใจนะ จุ๊ฟๆ

ตามอ่านทุกวันเลย ฮี่ๆๆ :a5:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 49 (30%) 10/12
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 11-12-2010 10:27:26

อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 49 (30%) 10/12
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 11-12-2010 20:18:44

เช้าวันพุธ
อากาศเริ่มหน้าวขึ้นอีกนิดแล้ว
เบสปลุกผมตื่นตั้งแต่ 7โมงเช้า
เบสบอกว่า เนื่องจากไม่ได้จองตั๋วดิสนีย์ไว้ล่วงหน้า เลยต้องรีบไปซื้อตั๋วที่ข้างหน้า
ผมเพิ่งรู้ว่าที่นี่มีจำกัดจำนวนคนเข้าชมด้วย ถ้าเต็มแล้ว เค้าจะไม่ขายตั๋วให้

ปกติเบสจะไปซื้อตั๋วล่วงหน้าตามช๊อปของดิสนีย์ในเมือง ที่คาวาซากินี้ก็มีช๊อปของดิสนี่ย์ด้วย แต่ครั้งนี้เราวางแผนกระทันหัน
เลยต้องไปซื้อข้างหน้าสวนสนุกเอา
คุณป้ายังคงตื่นเช้าเสมอ เพราะต้องทำอาหารเช้าไว้ให้คุณลุงทาน

ตอนที่เราลงมาข้างล่างกัน คุณลุงก็กำลังจะออกไปทำงานพอดี
เช้าวันนี้อากาศหนาวขึ้นกว่าอาทิตย์ที่แล้ว ทำให้ผมต้องใส่เสื้อที่หนาขึ้น
เรานั่งรถไฟไปลงสถานีโตเกียว เพื่อต่อรถสายเคโย ไปลงสถานีไมฮะมะ
จากสถานีไมฮะมะ เราสามารถเดินตรงไป Disney Land ได้เลยทันที แต่เนื่องจากพวกผมจะไป Disney Sea กัน
เลยต้องไปต่อรถโมโนเรลของดิสนีย์กันอีกรอบ

ตัวรถไฟข้างในน่ารักมาก หน้าต่างรถไฟ ทำเป็นทรงหัวมิกกี้เม้าส์ มือจับก็ทำเป็นรูปมิกกี้
วันนี้คนมาเที่ยวค่อนข้างเยอะในความคิดผม แต่เบสบอกว่า แบบนี้ละ เรียกว่าน้อยแล้ว ถ้าเป็นช่วงวันหยุดเสาร์อาทิตย์คนจะเยอะกว่านี้อีก

ปกติถ้าคนเยอะๆ จะต่อคิวต่อ 1เครื่องเล่นประมาณ 2ชม. แต่ถ้าวันธรรมดา ถ้าเครื่องไหนฮิตหน่อยก็อาจจะ 1ชม. เครื่องฮิตน้อยๆ หน่อย
ก็เครื่องเล่นละ 30-40นาที
แค่ฟังผมก็เหนื่อยแล้ว ต่อคิวนานขนาดนี้เลยหรือ?
และพอได้เข้าไปข้างในจริงๆ ผมก็ได้พบกับความจริงที่ว่า การต่อคิวนานๆ ในดิสนีย์ เป็นเรื่องปกติ

เพราะไม่ว่าจะไปทางไหนก็เห็นแต่หัวคน เบสบอกว่า คนญี่ปุ่นบางคนซื้อตั๋วปีเลยด้วยซ้ำ หมายถึง ซื้อตั๋วปีที่แสนแพงครั้งเดียว แต่จะเข้ากี่ครั้งใน 1ปีก็ได้
แสดงว่าวัฒนธรรมดิสนีย์ในญี่ปุ่น ค่อนข้างแข็งแรงมาก คนมาเที่ยวมีตั้งแต่เด็กเล็กๆ ยันแก่ราวคุณปู่คุณย่าแล้ว

อาหารการกินในนี้ก็อร่อยมาก ทั้งป๊อปคอร์นที่หาซื้อได้ตามมุมต่างๆ มีรสชาติแตกต่างกันไปตามธีมของโซนนั้นๆ
ยังรวมไปถึงขนมอร่อยๆ อีกมาก

มุมถ่ายรูปสวยๆ น่ารักๆ ก็มีเยอะ เบสเล่าว่า ถ้าเป็นช่วงธีมคริสต์มาส จะมีต้นคริสต์มาสต้นใหญ่ตั้งประดับด้วย
เราเดินเล่นถ่ายรูปกันเป็นหลักมากกว่า อีกทั้งไปดูโชว์ตามโรงละครต่างๆ

มื้อเที่ยง เราไปกินกันที่ร้านอาหารบนเรือลำใหญ่ บรรยากาศดี ดูหรูหรา ราคาอาจจะแพงไปนิด แต่ไหนๆ ก็ใกล้กลับบ้านละ ผมเลยยอมทุ่มกับการมาเที่ยวครั้งนี้

เราเดินเล่นกันอยู่จนเริ่มมืด อากาศรอบๆ ตัวก็ยิ่งหนาวยิ่งขึ้น
(http://0.tqn.com/d/gojapan/1/0/o/5/1/3006417369_8503ef34f5-TokyoDisneySeanight-Hanataro.jpg)
ถ้าดูตามตารางแล้ว จะมีโชว์รอบสุดท้าย บนทะเลสาบจำลองตรงกลาง Disney Sea
ผมกับเบสมัวแต่ไปเดินเล่นถ่ายรูปกันมุมอื่น ทำให้เกือบมาไม่ทันโชว์สุดท้ายของคืนนี้ละ

(http://images.travelpod.com/users/apat/1.1221275700.disney-sea-by-night.jpg)
เราพยายามเดิมแทรก หามุมสงบๆ และดีๆ เพื่อยืนดูโชว์
แต่ก็หาได้ยากเหลือเกิน พอฝ่าคนเข้าไปไม่ไหวแล้ว
ผมกับเบส เลยเลือกมุมห่างๆ ที่พอจะมองเห็นในทะเลสาบที่ไม่มีคนมายุ่ง

จนในที่สุด ก็ได้เวลาแสดงโชว์ และนั่นก็หมายถึง วันนี้ใกล้จบลงอีกวันแล้ว
วันนี้ผมสนุกมาก เบสตามใจผมทุกอย่าง บางทีก็ทำท่าทาง ออดอ้อนผมเป็นพิเศษ เรามีความสุขด้วยกันมากๆ

ยิ่งบรรยากาศรอบๆ ส่งให้เรารู้สึกเหมือนกลับเป็นเด็กอีกครั้ง ความทุกข์ ความเศร้า ความเครียด เหมือนจะถูกกันอยู่นอกรั้วของดีสนีย์ ในนี้มีแต่บรรยากาศของความสนุกสนาน
ผมเข้าใจแล้วว่า ทำไมคนที่นี่ ชอบมาเที่ยวดิสนีย์กัน มันมีมนต์ขลังแบบนี้นิเอง

ผมยื่นมือไปกุมมือเบสไว้ ตอนที่เริ่มดูโชว์ เบสหันมามองหน้าผม
“หนาวอะ ขอจับมือได้ไหม” ผมยิ้มถาม
เบสไม่ตอบแต่ยิ้มหวานๆ ให้กับผม พร้อมกับบีบมือผมแน่น

เราสองคนยืนดูโชว์กันอย่างเงียบๆ ไม่ได้คุยอะไรกันอีก
ตาผมมองโชว์ แต่สมองของผม เอาแต่คิดทบทวนถึงความสุขในหลายวันนี้
ภาพเวลาที่เรามีความสุขด้วยกัน เราหวานซึ้งกันแค่ไหน
อีก 2วัน ทุกอย่างก็จะหายไปแล้วซินะ............

และแล้วโชว์ก็ใกล้ถึงจุดไคลแม็กส์ มีการจุดไฟ และจุดผลุในตอนสุดท้าย ภาพตรงหน้าผม มันสวยงามเหลือเกิน
เหมือนผมหลุดไปอยู่ในโลกแห่งจินตนาการ........เวลานี้ ถ้าผมจะไม่ได้อยู่ในโลกแห่งความเป็นจริง ผมก็ไม่ต้องแคร์สายตาใครแล้วซินะ

ผมและเบส ต่างก็หันไปมองกันและกันโดยไม่ได้นัดหมาย ผมดึงเบสมาหลบตรงมุมตึกมุมนึง จากนั้นก็ประคองใบหน้าหวานๆ ของเบสขึ้น ผมค่อยๆ จูบลงที่ริมฝีปาก
เบสไม่ขัดขืนเลย เค้ายอมจูบกับผมโดยดี เวลานี้ทุกคนที่มาเที่ยว กำลังสนใจอยู่กับฉากโชว์อลังการที่เบื้องหน้า คงไม่มีใครหันมาสนใจพวกผมด้านหลังกันหรอก

เราจูบกันโดยมีฉากหลังเป็นพลุไฟสวยงาม และปราสาท บ้านเมืองจำลอง ทุกอย่างดูเหมือนมีมนต์ขลัง มันทั้งลี้ลับ สวยงาม และ โรแมนติก
จนกระทั่งทุกอย่างจบลง ผู้คนเริ่มสลายวง ผมก็ถอนจูบมาจากริมฝีปากเบส

เบสโผมากอดผมไว้แน่น เอาใบหน้าซุกกับเสื้อผม
“เราไม่อยากให้มันจบลงเลยโต้ง....” เสียงเบสแหบพร่า แสดงว่าเค้ากำลังจะร้องให้
ผมกอดเบสตอบ เวลานี้ มีคนมองมาที่พวกผมบ้าง แต่ผมก็ไม่สน และผมคิดว่า คนพวกนั้นก็คงไม่สนหรอก
“เราก็ไม่อยากให้มันจบลงเลย.........” หลังจากนั้นผมก็พูดไม่ออกอีก

เรากอดกันอยู่นานจนเบส สงบใจได้แล้ว
ก็ผละออกมาจากอ้อมกอดผม ตอนนี้ใบหน้าเบส มีแต่รอยยิ้ม แต่ผมเห็นนะ ที่ข้างแก้มเค้ายังชื้นๆ จากคราบน้ำตาอยู่เลย
“กลับกันเหอะ” เบสเอ่ยขึ้นมา
“อึม วันนี้เราสนุกมาก ขอบใจนะ”
เบสส่ายหัวแล้วตอบผมว่า “ไม่ละ เราตะหากที่ต้องขอบคุณ เรามีความสุขมากๆๆๆๆ มากกว่าโต้งอีก ฮิฮิฮิ”
เบสทำมือกางออกไปกว้างๆ เพื่อให้ผมรู้ว่า เค้ามีความสุขขนาดไหน และเค้าก็จบประโยคด้วยเสียงหัวเราะ

ผมยิ้มให้กับท่าทางนั้นๆ
ผมรับมุกเล่นด้วยกับเบส
“เรามากกว่าอีก เท่านี้ ถึงเท่านี้เลย” ผมไม่พูดเปล่า แต่วิ่งไปมุมๆนึง แล้ววิ่งกลับมาอีกมุมๆ นึง เพื่อจะบอกว่า ใหญ่กว่าวงแขนที่กางของเบส
เบสไม่ยอมแพ้ผม เค้าวิ่งไปไกลกว่าผม
เราสองคนแย่งกันแสดงออกถึงความสุขมากๆของพวกเรา
.........................................................

บนรถไฟขากลับไปสถานีโตเกียว ผมให้เบสนอนหนุนพิงไหล่ผม
“นี่โต้ง” เบสพูดขึ้นมา
“หึม ..อะไร”
“พรุ่งนี้อยากไปไหนหรือเปล่า”
“อึม เราแล้วแต่นายเลย ขอแค่อยู่กับนาย เราจะไปไหนก็ได้”
“งั้น......พรุ่งนี้ไปโยโกฮาม่านะ...........”
“อึม ได้ซิ ตั้งแต่วันแรกที่เราไปเที่ยวกันแล้ว นายก็บอกจะพาเราไปนิ ทำไมหรอ มีอะไรปะ”
“อึม...........เราเคยฝันนะว่า ถ้ามีแฟน อยากจะพาไปแฟนไปสถานที่ 2ที่”
“ที่ไหนบ้างละ”
“1 ก็ที่วันนี้เราไปกันมาไงละ Disney จะ Land หรือจะ Sea ก็ได้ “
“2 ก็ที่มินาโตะมิรัย ที่โยโกฮาม่า”
“ทำไมละ” ผมถาม
“เพราะมันโรแมนติกมากเลยไงละ เราเคยไปมาทั้ง 2ที่แ้ล้ว แต่เป็นตอนไปคนเดียว ไม่ก็ไปกับคุณป้า พี่อามิ พี่มิกิ............เราผันว่าอยากไปกับใครซักคนที่เรารัก อยากแชร์ความสุขด้วยกัน.........นายช่วยทำให้ฝันเราเป็นจริงได้ไหม”
“ได้ซิ..........บอกมาเหอะ จะอะไรก็ได้ ถ้าเราทำได้ เราจะทำ”
“ขอบใจนะ” จากนั้นเบสก็ปิดเปลือกตาลง
.........................................................................................
จบไปอีกตอนแล้วครับ
วันเวลาแห่งความสุข นั้นแสนสั้น
ใกล้หมดช่วงเวลาที่ญี่ปุ่นแล้ว

เป็นเกร็ดข่าวรู้เผื่อใครที่จะอยากไปดิสนีย์นะครับ อยากเล่นเครื่องเล่นอะไรสามารถเอาบัตรของเราไปจองคิวก่อนได้
สมมติว่ากำลังจะเข้าบ้านหมีพูธ มีเครื่องล่องแก่งอยู่ใกล้ๆ เอาบัตรของเราไปจองเครื่องจองของล่องแก่งแล้วก็มาต่อ
คิวเล่นบ้านหมีพูธ ดังนั้นพอเล่นบ้านหมีพูธเสร็จก็จะพอดีๆ กับที่เข้าล่องแก่งได้ การจองแบบนี้จะทำได้แค่
หนึ่งเคร่ืองเล่นเท่านั้น ประหยัดเวลารอคิวได้ไปหน่อย แต่ต้องคำนวณว่าจะจองอะไรยังไงให้ดีด้วยนะ

ผมเคยเข้าแต่แลนด์เลยไม่รู้ว่าซี เป็นไง แต่รู้แน่ๆ ว่ามีเครื่องเล่นสุดโหดหนึ่งในซี ตอนล่าสุดที่ไปเลยไม่เข้าซี
แล้วประมาณช่วงเดือนกุมภาคนเข้าดิสนีย์น้อยมาก และถ้าเป็นนักเรียนนักศึกษา ช่วงนั้นจะมีโปรโมชั่นลดราคาค่าบัตรเข้าด้วย

แนะนำการท่องเที่ยวพอแล้ว มาคุยกันเรื่องโต้งเบสกันต่อ
"ใกล้หมดเวลาสนุกแล้วสิ จะหมดเวลาสนุกแล้วสิ" ความหวานใกล้หมดแล้ว ได้เวลานับถอยหลัง :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 49 (100%) 11/12
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 11-12-2010 20:25:44

:serius2:
ไม่ยอมๆๆๆๆๆๆ

หวานอีกๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 49 (100%) 11/12
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 12-12-2010 00:01:12

เหมือนดูซีรี่ย์เกาหลีเลยพาร์ทนี้ :laugh: ยังไงจะรออ่านต่อไป จะเศร้าจะสุขก็จะอ่านจนจบ (ขอให้เขียนจบละกัน)

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 49 (100%) 11/12
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 12-12-2010 02:15:30

เพิ่งเข้ามาอ่านคร่า ถึงตอนที่21แระ ต้องกวดอย่างด่วน
น่ารักทั้งคู่เลย แต่เบสซื่อเกินไปมั้ยนั่น เมื่อไหร่จะรู้ใจตัวเองเน้อ
โต้งก็ปากหนักไม่ยอมบอกความในใจ
มันอึมครึมรู้มั้ยยยยยยยย
ยังไงก็จะตามอ่านต่อไป จะกวดให้ทันนะจ๊ะ แล้วค่อยมาเม้นใหม่นร๊า

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 49 (100%) 11/12
เริ่มหัวข้อโดย: TamuNe ที่ 12-12-2010 02:26:15

ไม่อยากให้ฉากหวานๆๆจบลงเลยอะ ไม่อยากกลับไปเศร้า :monkeysad:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 49 (100%) 11/12
เริ่มหัวข้อโดย: Ryuse ที่ 12-12-2010 07:16:34

Holding your dream tightly
And go thorugh every steps without hesitation
In the end, you'll be pround of yourself
No matter how bad the outcome is

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 49 (100%) 11/12
เริ่มหัวข้อโดย: Anonymus ที่ 12-12-2010 10:20:50

อย่างน้อย ก็ยังได้มีช่วงแห่งความสุขด้วยกัน :L1:
ส่วนอนาคตอย่าเพิ่งไปวิตกก่อนเลย :amen:
บางทีอาจไม่เศร้าอย่างที่คิดก็ได้นา(ช่ายมะคะไรท์เตอร์ :m5:)

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 49 (100%) 11/12
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 12-12-2010 12:41:24

อาจจะไม่ได้เข้ามาอ่านทุกวัน แต่เข้ามาทีไรก็สนุกทุกที
ตอนแรกก็คิดวิตกไปกับคู้นี้ว่า พอกลับไปเมืองไทยแล้ว
จะเข้าสู่โหมดเศร้า แต่มาคิดอีกที อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิดเถอะนะ
สู้เรามามีความสุขไปกับเค้าสองคนในช่วงนี้ดีกว่า

ป.ล. คนเขียนหน้าผากกว้างไปนิดปะ หวีๆผมมาปิดๆไว้เหมือนดิฉันก็ได้นะ อิ อิ อิ
เข้ามาอ่านก็เม้นท์ให้ทุกทีน้า เพียงแค่ไม่ได้เข้ามาทุกวันแค่นั้นเอง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 49 (100%) 11/12
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 13-12-2010 00:31:06

ตามอ่านจนทันแล้วคร่า อ่านทันตอนหวานๆ พอดี
อย่าเพิ่งไปคิดถึงตอนกลับเมืองไทยเลยเนอะ
มันอาจจะไม่เลยร้ายอย่างที่เราคิดก้ได้มั้ง 555+(ปลอบใจตัวเองสุดริด)
มาญี่ปุ่นได้บริโภคแต่ของหวาน
กลับไทยจะได้กินแต่มาม่ามั้ยเนี่ย :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 49 (100%) 11/12
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 13-12-2010 12:44:38

หน้า 11 แล้ว

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 49 (100%) 11/12
เริ่มหัวข้อโดย: kawaiineko ที่ 13-12-2010 14:36:55

มาจิ้มๆไว้ก่อนเดียวมาอ่านจ้า
:bye2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 49 (100%) 11/12
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 13-12-2010 20:17:41

**** ตอนที่ 50 *****
เช้าวันพฤหัส....
“ฮ้าววววว” ผมหาวพร้อมกับเดินลงมาข้างล่าง
“อรุณสวัสดิ์โต้ง” เสียงสดใสของเบสทักทายผม
มิน่าละ ตอนผมตื่นมาก็ไม่เจอเบสละ เจ้าตัวดีหายลงมาชั้นล่างก่อนผมนิเอง
“ทำไมตื่นเช้าได้ละเนี่ย ปกติ แทบจะแซะออกจากเตียงอยู่แล้ว” ผมที่กำลังหัวยุ่งๆ หน้ามึนงงเพราะความง่วง เดินลงทักทายเบส

พอผมนั่งที่โต๊ะกินข้าว เบสก็หันไปชงน้ำชามาให้ผมดื่ม
“อะ ดื่มน้ำก่อนนะ เรากำลังเตรียมอาหารเช้าให้ รอแป๊บนะ”
“หึมมมม นายทำอาหารเช้า เราฝันไปปะเนี่ย นายทำได้ด้วยหรอ? แล้วคุณป้าละ?”
เบสยิ้มทำท่าเขินนิดๆ ก่อนจะตอบว่า
“คุณป้าออกไปกวาดถนนแถวนี้นะ ชุมชนแถวนี้เค้ามีกฏ ทุกบ้านต้องช่วยกันดูแลรักษาความสะอาดบริเวณนี้ จะมีการผลัดเวรกันไปทำความสะอาดนะ”
“หึม...ดีจัง มีงี้ด้วย”

เบสหันกลับไปในครัว ผมเพิ่งสังเกตดีๆก็พบว่า เบสกำลังใส่ผ้ากันเปื้อนอยู่ด้วย สงสัยจะเป็นของคุณป้า เพราะมันเป็นลายดอกไม้สีชมพู

ผมเดินตามเข้าไปในครัว
“ทำอะไรให้เรากินละ” ผมยื่นหน้าข้ามหัวไหล่เบสมองลงไปที่เตา
“ก็ง่ายๆ ละ เราทำผัดเห็ดเอริงงิกับกระเทียม แล้วก็ปลาชิมะฮกเคะย่างนะ แล้วหม้อตรงโน้น ก็มิโซะซุป กินกับข้าวสวยร้อนๆนะ”
“เก่งจัง นายทำอาหารเก่งขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย” ผมรู้สึกทึ้งกับเมนูอาหารตรงหน้า
เบสยิ้มเขินอายก่อนจะตอบว่า
“ก็.......คุณป้าช่วยด้วยละ.......เราก็แค่ผัดๆ กับเอาปลาเข้าเตาเอง แหะๆ เอาไว้วันหลังเราคงต้องหัดทำอาหารบ้างละ.......เพื่อจะได้ทำให้โต้งกินวันหลังได้บ้าง........” เบสว่าแล้วก็หันหลังกลับไปสนใจผัดเห็ดตรงหน้าต่อ

ผมรู้สึกซึ้งใจมาก เบสพยายามตื่นเช้ามาทำอาหารให้ผม ทั้งๆ ที่เค้าเป็นพวกขี้เซามากๆ
แถมเรื่องทำอาหาร คุณหนูอย่างเบสยิ่งไม่เคยทำ แต่ตอนนี้ เค้ากำลังยืนอยู่หน้าเตาเพื่อผม
แต่...............เวลาของพวกเรา เหลือแค่วันนี้ กับพรุ่งนี้อีกครึ่งวันเท่านั้น

เราจะขึ้นเครื่องกลับไทยกันวันศุกร์ รอบบ่าย 2โมง พอถึงเมืองไทย เราก็คงต้องแยกจากกัน.........
ผมรู้ดีว่า เวลาเราเหลือน้อย ดังนั้นจึงอยากจะคุยแต่เรื่องสนุกกับเบส ผมสลัดความคิดเศร้าๆ เหล่านั้นทิ้งไป แล้วหันมาสนใจเบสที่อยู่ตรงหน้าดีกว่า
เบสเองก็คงคิดเช่นเดียวกับผม เค้าไม่ได้พูดเรื่องบินกลับพรุ่งนี้มาหลายวันละ
ตั้งแต่มาอยู่บ้านนี้วันแรก เบสกับคุณป้า ก็เป็นคนช่วยติดต่อจองตั๋วขากลับให้ผม
เผลอแป๊บเดียว ก็ผ่านมาแล้ว เกือบสัปดาห์
ผมไปเข้าห้องน้ำ ระหว่างรอเบสทำอาหารให้กิน พอออกมาจากห้องน้ำ กับข้าวก็วางอยู่ตรงโต๊ะกินข้าวแล้ว
เบสหยิบแก้วน้ำชาผมไปเททิ้ง แล้วชงมาให้ใหม่ จากนั้นก็ยื่นตะเกียบกับชามข้าวมาให้ผม เค้าดูแลปรนนิบัติราวกับภรรยาดูแลสามี

“ไปหัดทำแบบนี้มาจากไหน” ผมถามเบส
“หึม...ทำอะไร? หัดอะไรหรือโต้ง”
“ก็หัดดูแล ปรนนิบัติเรายังกับสามีเลยอะดิ หึหึหึ” ผมแกล้งแซวเบส
เบสหน้าแดงเขิน ไม่ได้โต้เถียงอะไร แต่กลับตอบมาว่า
“ก็มาบ้านคุณป้าบ่อยๆ เลยชินกับวิธีการของคุณป้าไงละ ก็แค่เลียนแบบตอนคุณป้าดูแลคุณลุงมาก็เท่านั้นเอง”
ยิ่งพูด แก้มเบสยิ่งแดง
“งั้นเราก็เป็นลุง นายก็เป็นป้าแล้วซินะ ฮ่าๆๆ” ผมยิ่งแซว ยิ่งรู้สึกดี เห้อ......ถ้าเราได้อยู่ด้วยกันจนแก่เฒ่าก็คงจะดี
“ไม่เอาละ โต้งปากคอร้ายกาจ เราสู้ไม่ได้หรอก....” เบสแกล้งหันไปสนใจที่เตาไฟอีก
เบสตักซุปมิโซะ มาให้ผม จากนั้นก็มานั่งฝั่งตรงข้ามกับผม

เราสองคนนั่งทานข้าวด้วยกันพลาง คุยกันไปพลาง อย่างมีความสุข
เบสยังไม่ถอดผ้ากันเปื้อนออก ผมเลยแซวไป
“ชอบหรือผ้ากันเปื้อนนะ ไม่เห็นถอดเลยนะ ขนาดกินข้าว ....สีชมพูซะด้วย”
“ไม่มีอะไร ก็ใส่ไว้กันเปื้อน เดี๋ยวล้างจานจะได้ไม่เลอะเสื้อด้วย ทำไมละ ไม่เข้ากับเราหรือ?”
“เข้าซิ เข้ามากๆ เลย ถ้าชอบ วันหลังเราซื้อให้เอาไหม ?“
“ถ้าเป็นของที่โต้งให้จะอะไรก็ตาม เราก็เอาหมดละ”
“หึยยย งกแหะ จะเอาของจากเราให้ได้เลยนะ เราก็ออกจะจน ฮ่าๆๆ”
พวกเราคุยแซวกันอย่างสนุกสนาน

หลังมื้ออาหาร เบสก็เก็บจานชามจะไปล้าง แต่ผมไม่ยอมให้เค้าทำคนเดียวหรอก ผมพยายามแย่งมาทำด้วย
เบสก็ยังคงยืนยันอยากบริการผม เค้าจะให้ผมไปนั่งดูทีวีท่าเดียว
เราเถียงกันไปมา จนสุดท้าย ก็มาลงเอยที่ เราสองคนล้างจานด้วยกัน
ผมล้างน้ำยา เบสล้างน้ำเปล่า
“เราลงน้ำยาให้นะ มือนุ่มๆ ของเบส จะได้ไม่โดนกัดจนหยาบ เรานะมันมือหยาบอยู่แล้วไม่ต้องห่วงสวยอะไรละ”
“ปกติ ที่ร้านพี่เก๋ โต้งต้องล้านจานหรือเปล่า” เบสถามผม
“ก็มีบ้าง ถ้าช่วงยุ่งๆ คนในครัวไม่ว่างล้าง เราก็ต้องหลบไปหลังร้านไปช่วยล้างจาน ให้พี่เก๋เสิร์ฟคนเดียว”
“โต้งเก่งนะ อะไรก็ทำได้ เราซิ แทบไม่เคยได้แตะต้องงานพวกนี้เลย”
“ชีวิตคนแต่ละคนก็ย่อมจะมีหนทางที่แตกต่างกันไป เบสเป็นเบสแบบนี้ละดีแล้วครับ” ผมจบประโยคด้วยการหันไปยิ้มให้เบส
............................................
หลังล้างจาน พวกผมก็ไปอาบน้ำแต่งตัวกัน เพื่อเตรียมออกไปข้างนอก ก็พอดีกับคุณป้ากลับมาแล้วพอดี
“โต้ง เบส เย็นนี้จะกลับมากินข้าวกันไหม”
“ไม่ละครับคุณป้า ขอบคุณมากครับ เด๋ียวเย็นนี้ผมจะกลับดึกเล็กน้อย ไม่ต้องห่วงนะครับ” เบสตอบกลับไป
“แหม่ ป้าว่าจะจัดปาร์ตี้ฉลองก่อนทั้งสองคนจะกลับให้ซะหน่อย” คุณป้าทำหน้าเสียดาย ปนเหงาๆ
ผมกับเบสมองหน้ากัน จากนั้นผมก็พยักหน้าให้เบส ผมเชื่อว่าเบสรู้ว่าผมต้องการพูดว่าอะไร
“โอ้ย จะได้กินฝีมือคุณป้าด้วย งั้นไม่เอาละ เด๋ียวผมกลับมากินดีกว่า แต่คุณป้าครับซัก 2ทุ่มจะได้ไหมครับ”
พอได้ฟัง คุณป้าก็มีสีหน้าแช่มชื่นขึ้นทีเดียว
“ได้ซิ เดียวป้าทำรอไว้นะ ไว้ทั้งสองคนกลับมา ก็คงพอดีกับคุณลุงกลับถึงบ้านด้วย กินดึกกันหน่อยไม่เป็นไรหรอก จะได้พร้อมหน้าพร้อมตากัน ”
“ขอบคุณมากครับคุณป้า เดียวพวกผมจะรีบกลับมาให้ไวที่สุดครับ” ผมกล่าวเสริม
จากนั้นพวกเราทั้งสองก็ลาคุณป้า ออกเดินทางไปโยโกฮาม่ากัน
........................................................
เมื่อวานไม่ได้มาโพสเพราะไม่ใช่งอน หัวล้านหรืออะไร เพียงแต่ยังเนตที่ใช้ที่บ้านโดนตัด หม่อมแม่พึ่งจะช่วยไปจ่ายวันนี้
ที่เห็นแว่บไปแว่บมาก่อนหน้านี้ เนตมือถือล้วนๆ อะครับ
จริงๆ ฝากคุณดรีมไว้เหมือนกันว่าถ้าคุณดรีมสงสารเด็กในเล้า
จะมาโพสแทนก็ได้ แต่ดูท่าคุณดรีมก็...

ไม่ได้เล่นเนตตอนกลางคืนมั้ง เลยไม่ได้มาแวะส่งข่าว

วันนี้มาให้ครึ่งตอน แค่นี้ก็หวานกันพอแล้วเนอะ ไว้ต่อพรุ่งนี้นะกันเถอะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 50 (50%) 13/12
เริ่มหัวข้อโดย: myall ที่ 13-12-2010 22:58:56

ตอนนี้อ่หวานอยู่ อิอิ เป็นแม่บ้านแม่เรือน
เดี๋ยวอีกวันก็ต้องกลับแล้วจะเป็นไงต่อนะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 50 (50%) 13/12
เริ่มหัวข้อโดย: talentcs ที่ 13-12-2010 23:37:49

วัน เวลา วารี
มิมีจะรอใคร
ถึงแดนอมรฟ้าใส
ตัวไกลแต่หัวใจใกล้
เฮ้อ.... เศร้าเนอะ
:sad4:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 50 (50%) 13/12
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 13-12-2010 23:40:28

โอ๊ยยยยยยยยยยยย แทบพิมพ์เม้นไม่ได้แน่ะค่ะ
มัวยุ่งอยู่กับการปัดมดที่หน้าจอคอม 555+
หวานๆ อย่างนี้ล่ะของชอบเราเลย
แต่เริ่มกลัวแระอ่ะ เดี๋ยวต้องกลับไปซดมาม่าต่อป่ะเนี่ย
แต่ตอนนี้เบสน่าร๊ากกกกกกกกกกกกกก
ดูแลคุณสามีอย่างดี วุ้ยอิจฉาเจ้าโต้งมันแฮะ

:กอด1: ทั้งคนโพส และคนแต่ง ให้แน่นๆเลย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 50 (50%) 13/12
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 13-12-2010 23:45:36

ชอบช่วงเที่ยว กับ กิน แล้วก็สวีทมากเลย ไม่ต้องคิดไรดี :laugh:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 50 (50%) 13/12
เริ่มหัวข้อโดย: TamuNe ที่ 14-12-2010 00:19:42

หวานกันมากๆๆ :-[

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 50 (50%) 13/12
เริ่มหัวข้อโดย: DREAM COME TRUE ที่ 14-12-2010 10:42:30

แหะ ๆ คืองี้ ก็ผมมอบให้คุณมังกรน้อยทำแล้วไง ผมเลยไม่เข้ามายุ่ง อิอิ (จริงๆขี้เกียจ)

พอดีเมื่อวันอาทิตย์ผมก็แทบไม่ได้เล่นเน็ทเลยอะครับ นอกจากเล่นในมือถือ o13

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 50 (50%) 13/12
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 14-12-2010 11:16:51

เฮ้อ...ใกล้จะได้กลับเมืองไทยแล้ว
ตุนความสุขไว้เยอะๆนะเบส-โต้ง
เพราะไม่รู้ว่าวันข้างหน้าจะเป็นอย่างไร
... แม่ศรีเอยแม่ศรีเรือน....เบสน่ารักมากเลย
ไรเตอร์ก็น่ารักมากๆจ้า ขยันมาอัพให้ได้อ่านกันไม่ขาด

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 50 (50%) 13/12
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 14-12-2010 11:57:43

หน้า 18 แล้ว..

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 50 (50%) 13/12
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 14-12-2010 20:33:55

........................................................
พวกเรามาถึงสถานีโยโกฮาม่าอย่างไว เนื่องจากอยู่ไม่ห่างจากคาวาซากิมากนัก
เบสพาผมไปเดินซื้อเสื้อผ้ากัน ผมเองมีเงินเหลือไม่เยอะแล้ว จึงซื้อแค่ 2-3 ตัวที่ผมคิดว่ามันสวย
แต่สำหรับเบส ผมเชียร์ให้เค้าซื้อเยอะแยะเลย เพราะว่าดีไซน์ของที่นี่ มันเข้ากับใบหน้าสวยๆ ของเบสมาก

พอใส่เสื้อผ้าแนวญี่ปุ่นๆ แล้ว ยิ่งทำให้เบสดูดีขึ้นจริงๆ
อย่างที่เค้าว่าไก่งามเพราะขน คนงามเพราะแต่ง
เบสดูกลมกลืนไปกับคนญี่ปุ่นแถวนี้ไปแล้ว

จากนั้นเราก็แวะซื้อพวกขนม ของกิน เอาไปฝากเพื่อนๆอีกนิดหน่อย
พอเริ่มบ่ายโมง พวกเราก็หิวกันอย่างมากแล้ว
เบสพาผมไปกินร้านสปาเก็ตตี้แถวนั้น
หลังมื้อเที่ยง เบสบอกว่า จะพาไปชมวิวที่ ”มินาโตะมิรัย 21” หรือแปลได้ว่า เมืองท่าแห่งอนาคต

แต่ก่อนจะเดินทางไปกัน เราเอาของฝากและของใช้ส่วนตัวที่ซื้อมา ไปเก็บไว้ในตู้ล๊อกเกอร์หยอดเหรียญที่สถานีโยโกฮาม่ากันก่อน เพราะเบสไม่อยากแบกของเดินเที่ยว

จากนั้นเราก็นั่งรถไฟใต้ดินไปลงแถว จูคะไก หรือว่า ไชนาทาวน์ของญี่ปุ่นนั่นเอง

เบสบอกว่า จะพาผมเดินไล่ไปตั้งแต่ สวนสาธารณะริมอ่าวที่ชื่อ ยามาชิตะ ไปจนถึงตึกแลนด์มาร์คทาวเว่อ ซึ่งเป็นตึกที่สูงที่สุดในญี่ปุ่น
ที่สวนสาธารณะยามาชิตะ มีคนออกมาเดินเล่นเยอะเลยละ มีทั้งจูงหมามาเดินเล่น มานั่งวาดภาพ
(http://farm4.static.flickr.com/3503/4569629937_7939e2eef1_o.jpg)

เวลานั้นก็ตกเกือบ บ่าย 3แล้ว แต่ผมไม่ร้อนเลย เพราะลมทะเลที่พัดรุนแรง กลับกัน ผมว่ามันหนาวมากกว่า
จากสวนยามาชิตะ เราเดินไปเรื่อยๆ กันจนไปถึง โอซังบะชิ หรือท่าเรือระหว่างประเทศของญี่ปุ่น

ท่าเรือนี้มีชื่อเสียงมาจากสถาปัตยกรรมที่สวยงาม นำแผ่นไม้มาต่อกันเป็นรูปทรงโมเดิร์น
เนื่องจากเป็นจุดชมวิวที่สวยงามจุดนึง คนทั่วไปจึงสามารถเดินเข้าออกได้สะดวก
(http://www.yokohamatriennale.jp/2008/en/venue/images/osanbashiDetail.jpg)
จากมุมนี้ เบสชี้ให้ผมมองกลับไปที่ ตึกแลนด์มาร์คทาวเวอร์

“มุมนี้เป็นมุมที่สวยมากนะรู้ไหมโต้ง ถ้ามืดกว่านี้หน่อย โต้งจะเห็นบริเวณนั้น เป็นสีสันต่างๆ จากหลอดไฟ สวยงามมาก และนั่นก็ชิงช้าสวรรค์ที่เราจะพานายไปนั่งละ พอมืดเค้าจะเปิดไฟสวยเลยละ ........
ส่วนตรงนั้นก็แลนด์มาร์คทาวเวอร์ ตึกที่สูงที่สุดในญี่ปุ่นไงละ “ เบสอธิบายนำทางผมอย่างชำนาญ
“นายเคยพาใครมาเที่ยวหรือเปล่า นายรู้เรื่องเยอะดีนะ เก่งเหมือนไกด์คนนึงเลย”
“ไม่หรอก เราเพิ่งเคยนำคนเที่ยวคนแรกก็โต้งนะละ” เบสหันมายิ้มให้กับผม
ถึงแม้จะเหนื่อยจากการเดินเล็กน้อย
แต่เบสก็ยังคงพาผมเดินไปยัง อะคะเรงกะ โซโคะ หรือ ตึกอิฐสีแดงที่ไม่อยู่ห่างไปเท่าไรนัก
(http://blogimg.goo.ne.jp/user_image/18/79/5563565f8f70a8874d9cd190f84fffa1.jpg)

“ตรงนี้นะ เคยเป็นท่าเรือเก่าแก่มาก่อน ตึกอิฐแดงตรงนี้ก็เป็นโกดังเก่า ตอนนี้เค้ามาบูรณะ เป็นที่ขายของแล้วละ ข้างในก็จะมีแต่ของเก๋ๆ มีร้านอาหาร มีบาร์ มีโรงละครเล็กๆ ด้วยนะ”
“สวยดีจังนะ ดูโรแมนติกดีด้วย มัน....ย้อนยุคดี“
“ใช่ ยิ่งตอนกลางคืนนะ ตามเสาไฟฟ้าแต่ละต้น จะมีคู่รักมายืนพรอดรักกันเต็มเลยละ”
“งั้นคืนนี้เรามากันไหม ฮ่าๆๆ” ผมแซวเบสเล่น
“บ้าหรอ.....มาไม่ได้หรอก นัดคุณป้าเอาไว้แล้ว”
“งั้นแสดงว่า ถ้าไม่มีนัดคุณป้า นายจะมากับเราใช่ปะ” ผมหันไปถามอีก
เบสไม่ตอบ แต่ยิ้มๆ แบบเจ้าเล่ห์
ผมก็ไม่ซักเอาคำตอบอีก เพราะผมคิดว่า ผมรู้แล้วละ
.................................
วันนี้แค่นี้นะครับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 50 (70%) 13/12
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 15-12-2010 13:05:45

^
^
^
^
:z13: คุณมังกรน้อย

แอบย่องมาลงเงียบๆ เหรอคร้า
แต่...สั้นไปม๊ายยยยยย :z3:
ตอนนี้ยังน่ารักอยู่ เตรียมนับเวลาถอยหลัง
จวนจะได้เวลากลับสู่โลกแห่งความจริงแล้ว
(พูดเหมือนตอนนี้อยู่โลกแห่งความฝัน)
แล้วก็รอตอนต่อไป :z2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 50 (70%) 13/12
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 15-12-2010 13:21:34

ขยั้น ขยัน น่ารักจริง ขอ :กอด1:คุณ litlittledragon ผู้น่ารักของเราทีจ้ะ
แล้วก็ ขอเอาใจช่วยเบสกับโต้ง ตอนกลับเมืองไทยนะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 50 (70%) 13/12
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 15-12-2010 20:28:04

เราไปนั่งกินไอติมกันในตึกอิฐแดง เพื่อพักเอาแรงก่อน เนื่องจากเดินมาค่อนข้างไกลแล้ว
พอกินเสร็จ และเดินเล่นอีกนิดหน่อย เบสก็พาผมเดินต่อไปถึงสวนสนุกคอสโมเวิล์ด ที่ตั้งอยู่หน้าแลนด์มาร์คทาวเวอร์

(http://www.npointercos.jp/images/Yokohama2006ssIMG_6984.jpg)
(จากภาพ ซ้ายมือคือแลนด์มาร์คทาวเวอร์ ตึกที่สูงสุดในญี่ปุ่น ขวามือคือชิงช้าสวรรค์)

เบสบอกว่าไว้เย็นๆ จะกลับมาอีก มานั่งชิงช้าสวรรค์ ชมวิวจากมุมสูงที่นี่
ดังนั้นเราเลยเดินเข้าไปชมในตึกแลนด์มาร์คกันก่อน
เบสบอกอีกว่าบนตึกมีจุดชมวิวด้วย ถ้าจะขึ้นไปดูก็ต้องเสียเงิน เค้าถามผมว่าผมสนใจไหม?
ซึ่งก็ไม่พลาด ผมตอบตกลงในทันที
เบสพาผมขึ้นไปชมวิว จากตึกที่สูงที่สุดในญี่ปุ่น จากมุมมองนี้ ทุกอย่างดูเล็กลงไปถนัดใจ
"จะว่าไป เรายังไม่เคยขึ้นตึกใบหยกที่ไทยเลยละ" ผมพูดกับเบส
"จริงหรือ ข้างบนมีร้านอาหารอร่อยๆ ด้วยนะ ไว้วันหลังเราไปกินกันนะ" เบสเอ่ยชวนผม
แต่......เราจะมีโอกาสเช่นนั้นจริงๆ หรือ? ผมไม่กล้าที่ถามเบส

เราอยู่บนนั้นกันนานจน เกือบ 6โมงเย็น ถึงได้ลงกลับมาเดินรอบๆ บริเวณนั้นกันอีก
ท้องฟ้าเริ่มมืดแล้ว ตามสถานที่ต่างๆ ก็เริ่มเปิดไฟ บรรยากาศรอบๆ เป็นแสงสีสวยงาม
เบสพาผมเดินกลับไปต่อคิวเพื่อขึ้นชิงช้าสวรรค์
(http://www.picturetokyo.com/images/Yokohama_Cosmo_World.jpg)

“เบสๆ ดูดิ มีแต่คู่ชายหญิงมาต่อคิวทั้งนั้นเลย มีแต่พวกเราที่เป็นผู้ชายสองคน”
“ก็ใช่ซิ มันเป็นจุดนัดเดทของหนุ่มสาวที่ขึ้นชื่อเลยละ ดังนั้นก็ไม่แปลกหรอก”
“อึม ..มิน่าละนายถึงบอกว่า อยากมานั่งชิงช้ากับเราที่นี่”
เบสยิ้มๆ ตอบสั้นๆ ว่า “ใช่” ออกมาคำเดียว เวลานี้ เบสเหมือนถอดเอาคำว่า"อาย" ออกไปจากใจหมดสิ้น
ผมอดไม่ได้จะแอบเอามือเบสมากุมไว้เบาๆ หวังว่าจะไม่มีคนมองมายังพวกเรานะ
..................................
พวกเรายืนต่อคิวราวๆ 30นาที ก็ถึงคิวขึ้นชิงช้า ผมกับเบสก้าวเข้าไปนั่งข้างใน จากนั้น เจ้าหน้าที่ก็ปิดประตูลง
ชิงช้าค่อยๆ ขยับตัวขึ้นไปเรื่อยๆ ที่นั่งข้างในแบ่งเป็นสองฝั่ง ผมกับเบสตอนนี้นั่งคนละฝั่งกันเพื่อรักษาบาลานส์ข้างในไม่ให้แกว่ง

ช่วงที่ชิงช้ากำลังไต่ขึ้นไปข้างบนนั้นเอง
ผมก็ถ่ายรูปวิวริมอ่าวอย่างสนุกสนาน จากมุมมองบนนี้ สวยงามจริงๆ มินาโตะมิรัยที่อาบไปด้วยแสงนีออนสีสันต่างๆ
“สวยจังเบส ดูตรงนั้นซิ นั่นตึกอิฐแดงที่เราไปนิ สวยจังพอแสงไฟส่องแบบนี้แล้ว มันยิ่งดูแดงมากเลยละ”
ผมตื่นเต้นกับวิวอ่าวที่สวยงามยามค่ำคืน โดยที่เบสไม่ได้พูดอะไร นั่งมองผมที่กำลังตื่นเต้นอย่างยิ้มๆ
จนชิงช้า เลื่อนมาใกล้ถึงจุดสูงสุด เบสก็ย้ายจากฝั่งตรงข้าม มานั่งข้างๆ ผม
“โต้ง เรามีของขวัญจะให้นายด้วยละ”
“หึม ...อะไรหรือเบส แค่นายพาเรามาเที่ยวนี่ ก็เป็นของขวัญที่ดีที่สุดแล้ว ไม่เห็นต้องเสียเงินเลย” ผมกล่าวอย่างเกรงใจ
“เราอยากให้นาย เป็นที่ระลึก ถึงวันคืนที่เราได้อยู่ร่วมกันที่นี่........เราสมองช้า ทำอะไรก็เฉื่อยๆ เราพลาดมาหลายทีแล้ว โอกาสดีๆ ที่จะได้ทำให้นาย
ครั้งนี้เราไม่อยากพลาดอีก เพราะเราไม่รู้ว่าจะได้อยู่กับนายแบบนี้อีกทีเมื่อไร...............ขอมือหน่อยซิ”

ผมมองหน้าเบสนิ่ง ก่อนจะยื่นมือให้
เบสล้วงมือเข้าไปในกระเป๋าสะพาย...................

จากนั้นเค้าก็หยิบกล่องเล็กๆ ออกมากล่องนึง
เบสเปิดฝากล่อง ข้างในเป็นแหวนคู่สีเงิน

“เราให้นายนะ ............เรา...ฮึก ๆ ๆ เรา....ไม่รู้จะพูดอะไรดี.......ฮึก.......เราเสียใจโต้ง...” ในที่สุดเบสก็กลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่
ร้องให้ออกมา เค้าพยายามเอาแหวนใส่นิ้วให้ผม มันคับเล็กน้อย แต่ก็ยังคงใส่เข้าไปได้
ผมเองก็ไม่รู้จะพูดอะไรดีเวลาแบบนี้ แต่ผมรู้ว่าผมต้องพูด
“อีกอันของนายใช่ปะ.........มานี่ เราใส่ให้” ผมดึงมือเบสมาเบาๆ แล้วก็ยื่นมือหยิบแหวนออกมาจากกล่อง

ผมบรรจงใส่แหวนไปที่นิ้วนางมือซ้ายของเบส
“.............เรา.........เรารักนายมากนะ.........ถึงเราจะอยู่ด้วยกันไม่ได้ แต่ความรักที่เรามีให้กับนาย มันจะอยู่ในใจเราตลอดไป.....” ผมยังไม่ทันพูดจบ เบสก็โผมากอดผมไว้
แล้วก็ร้องให้ น้ำตาของเบส ไหลรดปกเสื้อผมจนเปียกชุ่ม
“ขอบใจนะ ....ฮื้อๆ โต้ง เราขอบใจ............ขอบใจจริงๆ ...........โต้ง โต้ง.......ฮื้อๆ “ เบสพร่ำคำขอบคุณเป็นสิบๆ คำ ผมเองก็ไม่รู้จะพูดอะไรดี ได้แต่กอดเบสแน่น
จังหวะที่ชิงช้าที่พวกเรานั่งมาถึงจุดบนสุด ผมก็ค่อยๆ ดึงตัวเบสออกมาจูบ

ปกติจูบที่ควรจะอ่อนหวาน แต่เวลานี้เค็มไปด้วยน้ำตาของเบส หยาดน้ำตาไหลเข้าปากเราสองคน
โอ้.......ที่ไหนมีรักที่นั่นมีทุกข์ แม้เราจะผ่านอะไรด้วยกันมามาก จนใจเราสองคนตรงกัน แต่สุดท้าย ก็ผ่านด่านสุดท้าย คือครอบครัวไม่ได้
แค่รัก ไม่สามารถทำให้พวกเรามีความสุขได้ เพราะรักนั้นจะทำให้คนรอบข้างเป็นทุกข์ รักนั้นจะกลายเป็นรักที่เห็นแก่ตัว
ที่พวกเราตัดสินใจกันลงไปนั้น ดีแล้วแน่หรือ? ไม่มีใครตอบได้หรอก ไม่มีใครเลยจริงๆ

ผมถอนริมฝีปากออกมา แล้วกอดเบสไว้แน่น บรรยากาศภายในชิงช้า เงียบสงบ แต่เพราะซึ้งกว่าเพลงใดๆ
เราปล่อยให้ทุกอย่างอยู่อย่างเงียบๆ เช่นนี้ จนชิงช้าถึงพื้น

พวกผมเดินออกมาโดยมีสายตาของพนักงานมองตามแบบงงๆ คงเพราะเบสในตอนนี้ ตาบวมแดง และมีคราบน้ำตาติดอยู่ที่ข้างแก้ม ใครเห็นก็คงรู้ว่าผ่านการร้องให้อย่างหนักมา
ผมพาเบสมานั่งสงบสติ ที่ม้านั่งในบริเวณสวนสนุก
แสงไฟสีสันสวยงาม ค้ำคืนที่น่าจดจำ พวกเราควรจะยิ้มแย้มให้กันมากกว่าร้องให้
“.....สวยจังเลยนะที่นี่” ผมเอ่ยกับเบสเบาๆ
“อึม....”
“เราเข้าใจแล้วว่าทำไมนายชอบที่นี่”
“อึม.....”
“เอาน่า ยิ้มหน่อยซิ ..........คืนนี้เราจะได้อยู่ด้วยกันคืนสุดท้ายแล้วนะ........”

ผมนิ มันปากไวจริงๆ ไม่ควรจะพูดเลยว่าคืนสุดท้าย พอนึกขึ้นได้ ผมก็อยากจะตบปากตัวเองจริงๆ เลย
“...................เราขอโทษ เราไม่ได้ตั้งใจจะพูดว่าคืนสุดท้ายจริงๆ.....” ผมรีบขอโทษเบส
“ไม่เป็นไร............โต้งไม่ผิด .......เราผิดเองที่ขออะไรเอาแต่ใจกับนายประจำ ทั้งขอให้เราได้อยู่ข้างๆนาย ขอให้นายคบกับเรา และขอให้เราเลิกกันเมื่อพ้น 7วันนี้......
........อะไรที่เราทำให้โต้งได้ เราก็อยากจะทำ เราอยากตอบแทนนายนะ ......เราจะยิ้ม ยิ้มให้นายดู” ว่าแล้วเบสก็ยิ้ม ทั้งๆที่ข้างแก้มยังมีคราบน้ำตาเลย
“.............รู้ไหม เวลานายยิ้ม นายดูดีมากนะ.......เราหลงรักรอยยิ้มของนายจริงๆ “ ผมยิ้มกลับไปให้เบสบ้าง
“จริงๆ เราก็มีของจะให้นายละ.......”
“หึม....โต้งมีอะไรจะให้เราด้วยหรือ?”
“ใช่..........นี่ไง” ว่าแล้วผมก็ค้นกระเป๋าสะพายข้างประจำตัวของผมออกมา
เป็นถุงกระดาษสีชมพูอ่อน ติดโบว์กระดาษไว้ที่หน้าถุง

ผมส่งถุงให้เบสไป
“อะไรนะ เราเปิดดูเลยได้ปะ” เบสรับไปแล้วหันมาถาม
“ได้ซิ เอาเลย เปิดเลย” ผมยิ้มตอบกลับไป
เบสค่อยๆ แกะเทปที่ติดปากถุงออก แล้วหยิบของขวัญออกมา
พอคลี่ดู มันเป็นผ้ากันเปื้อนลายซากุระ กับกระต่าย สีชมพูอ่อน
“โต้งนายไปซื้อมาตอนไหนเนี่ย” เบสถามอย่างสงสัย
“ก็เมื่อเช้าเราคุยกันนิว่าเราอยากให้ไอ้นี้นาย.........แล้วพอดี ตะกี้ตอนเดินเล่นกันที่โยโกฮาม่า เราบังเอิญไปเห็นพอดี..........
........ตอนที่กินข้าวเที่ยง จำได้ไหม เราขอตัวไปเข้าห้องน้ำ แล้วเราหายไปนานไง จริงๆเราแอบวิ่งไปซื้อมาละ......”ผมเฉลยความจริง
“.........ขอบใจนะ.......เราจะเก็บรักษาอย่างดีเลย” เบสว่าแล้วก็กอดผ้ากันเปื้อนนั้นไว้แน่น...........
“..........ใช้บ้างก็ได้นะ อย่าเก็บไว้อย่างเดียวละ เดี๋ยวเก่าหมด ฮ่าๆๆ” ผมแกล้งแซวกะให้เบสขำ
และเบสก็ยิ้มเล็กๆ ที่มุมปากจริงๆด้วย
“ไป......กลับกันเถอะ ปาร์ตี้คุณป้ายังรอพวกเราอยู่”
“อึม.......จริงๆยังไม่อยากกลับเลย.....”
ผมจูงมือเบสลุกขึ้นยืน แล้วก็จูงมือกันเดินออกไปจากสวนสนุกแห่งนี้.........
...
ตอนแรกว่าจะไม่เข้ามาแล้ว เพราะตั้งใจจะไปกินเสต็กลดราคาที่ซิลเล่อร์ แต่เปลี่ยนใจเพราะงานดันเลิกดึก เลยกลับบ้านมาลงให้ทุกคนเลยนะเนี้ย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 50 (100%) 15/12
เริ่มหัวข้อโดย: TamuNe ที่ 16-12-2010 00:43:58

ตอนนี้ก้อหวานซะ แต่ไกล้กลับกรุงเทพ แล้ว ไม่อยากคิด ไม่อยากกินมาม่าอะ :monkeysad:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 50 (100%) 15/12
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 16-12-2010 12:00:01

และแล้ว...และแล้วก็โฮๆๆๆๆๆๆๆ :monkeysad:
จะมีเศร้ากว่านี้อีกมั้ย (คิดว่ามีแน่) แงๆๆๆๆๆ
ตอนนี้มันบรรยายไม่ถูกอ่ะ รู้แต่มันจี๊ดๆ ในใจ
สุขด้วย กังวลด้วย แล้วก็มีความหวังด้วย
รีบวิ่งกลับไปรอที่เมืองไทยดีกว่า :o12:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 50 (100%) 15/12
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 16-12-2010 12:08:39

:m15: ไม่มีไรจะเม้นท์ แอบน้ำตาซึม

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 50 (100%) 15/12
เริ่มหัวข้อโดย: Anonymus ที่ 16-12-2010 16:19:21

ข้อมูลท่องเที่ยวหนาแน่น แถมรูปประกอบงามแต๊ๆค่ะ :m1:
เบสคงน้ำตาท่วมไปอีกนาน ยิ่งได้มาอยู่ด้วยกันแบบนี้แล้วต้องแยกจากกัน
เชื่อเถอะว่าคนเศร้ากว่าคือเบส เพราะโต้งนั้นไม่ได้คาดหวังมากมายแต่แรก
แต่คนที่ได้รับความรักความเอาใจใส่มากมายอย่างเบส ถึงรู้แก่ใจว่ารักกันไม่ได้
แต่ก็คงยากจะตัดใจ

เอาใจช่วยทั้งโต้งและเบสให้อดทนผ่านอุปสรรคไปให้ได้นะคะ
เพราะถ้าช่วยกันฟันฝ่าด้วยความรัก ความเข้าใจ ความไว้ใจซึ่งกันและกัน
ก็ไม่แน่ว่าอุปสรรคใหญ่อย่างครอบครัวที่เขารักเราเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว จะไม่ยอมเปิดใจให้
บางที ไม่ลองก็ไม่รู้นะจ๊ะโต้ง เบส สู้ๆ :ped149:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 50 (100%) 15/12
เริ่มหัวข้อโดย: myall ที่ 16-12-2010 19:25:44

โฮ เศร้าอ่ะตอนนี้ จะกลับกันแล้วสิ
ถ้ากลับมาแล้วจะเป็นไงน้า...

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 50 (100%) 15/12
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 16-12-2010 20:08:14

***** ตอนที่ 51 *****
กลับมาที่คาวาซากิ
พวกเรากลับมาถึงบ้านคุณป้า ตอนราวๆ 2ทุ่ม 15 สายกว่าที่บอกไว้ประมาณ 15นาที
พอเข้ามาในบ้าน ผมก็ต้องแปลกใจ เพราะมีหญิงสาวคนนึงนั่งคุยอยู่กับคุณป้าอยู่แล้ว
เบสพอเห็นสาวสวยคนนั้นก็รีบวิ่งเข้าไปทักทาย เลยทำให้ผมได้รู้ว่า เธอคนนั้นคือ มิกิ ลูกสาวคนโตของคุณป้า

เบสคุยเป็นภาษาญี่ปุ่นกับมิกิ ลูกพี่ลูกน้องตัวเองอย่างสนิทสนม ผมฟังไม่รู้เรื่องหรอก ซักพัก เบสก็ชี้มือมาทางผม และเรียกผมเข้าไปหา
“โต้ง นี่พี่มิกิ ลูกสาวคนโตของคุณป้านะ” จากนั้นเบสก็หันไปบอกพี่มิกิว่า ผมคือโต้ง
“สวัสดีค๊ะ ชื่อมิกิค่ะ เคยได้ยินคุณแม่กับเบสพูดถึงบ่อยๆ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ”
มิกิจังพูดภาษาไทยได้ แม้จะฟังดูแข็งๆ ไปหน่อยก็ตาม

“สวัสดีครับพี่มิกิ” ผมไหว้ทักทายลูกพี่ลูกน้องคนนี้ของเบส
“เหนื่อยไหมเบส โต้ง นี่คุณลุงก็เพิ่งกลับมา กำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่ข้างบน หิวกันแล้วใช่ไหม วันนี้ป้าทำของกินเพียบเลย กินกันให้หมดด้วยนะ” คุณป้ายิ้มดีใจกว่าปกติ คงเพราะวันนี้คุณป้าไม่เหงาแล้ว
ซักพักพอคุณลุงลงมา เราก็เริ่มต้นปาร์ตี้กัน

มิกิจังพยายามชวนผมคุยด้วยภาษาไทยที่ไม่แข็งแรงของเธอ โดยมีเบสคอยช่วยแปล
ทำให้ผมได้รู้ว่า คุณป้าโทรไปตามลูกสาวคนนี้กลับมากินข้าวด้วย เพื่อเป็นการเลี้ยงส่งพวกเรา จริงๆ ก็คงอยากโทรตามลูกสาวอีกคนมาด้วย แต่ได้ยินว่าอามิไปอยู่ต่างจังหวัดที่ไกลมาก
สำหรับมิกิจัง เธอแต่งงานออกไปอยู่ ไม่ไกลจากเมืองคาวาซากิมากนัก ปกติทั้งเธอและสามีก็ทำงานด้วยกันทั้งคู่
วันนี้สามีเธอเลิกงานดึกเลยไม่ได้มาร่วมกินข้าวด้วย แต่เด๋ียวจะแวะมารับมิกิกลับบ้าน
เบสกับลูกทั้งสองคนของคุณป้า คือมิกิและอามิ โตมาด้วยกัน จนเหมือนพี่น้องคลานตามกันมาเลย

สมัยเบสยังเด็กคุณป้าเป็นคนเลี้ยงดูเบส เพราะช่วงนั้นเบสเพิ่งเสียแม่ไป และพ่อเบสเองก็งานยุ่ง คุณป้าเลยต้องพาทั้งมิกิและอามิมาอยู่เมืองไทยด้วย เพื่อเลี้ยงดูเบส
จนทุกอย่างเริ่มเข้าที่ และเบสก็โตพอสมควรระดับนึง คุณป้าจึงกลับมาอยู่ญี่ปุ่น มิกิจัง กับอามิจังก็กลับมาพร้อมกันด้วยในตอนนั้น
มิกิจังเป็นคนสวย แต่ดูเงียบๆ เบสเล่าให้ฟังว่า ถ้าเป็นอีกคน พี่คนรองอามิจัง จะช่างพูดกว่า และร่าเริง

งานปาร์ตี้ครั้งนี้ กินกันยาวจนถึง 4ทุ่ม พวกเราก็กินกันไม่ลงแล้ว เพราะคุณป้าทำอาหารเตรียมไว้เยอะมาก และทุกอย่างก็อร่อยจริงๆ

ในตอนนี้เองที่สามีของมิกิจังก็ขับรถมารับมิกิจังพอดี
เบสกอดร่ำลาพี่สาวคนนี้ของเค้า
“ไว้พบกันนะค่ะโต้ง” มิกิจังกล่าวลาผมด้วย
“ครับพี่มิกิ ถ้ามีโอกาส ขอเชิญที่ไทยนะครับ” ผมส่งท้ายด้วยคำเชิญชวนไปไทย
“โต้งเป็นเด็กดีจังนะ ” แล้วพี่มิกิก็มองดูผมแปลกๆ เหมือนคนกำลังพิจารณาอะไรอยู่ ผมยืนงงๆ กับคำพูดนั้นของมิกิจัง

สุดท้ายมิกิจังเดินไปกอดผู้เป็นแม่เพื่อลา ผมเห็นสองทั้งสองคนคุยกระซิบกระซาบอะไรกันก็ไม่รู้ ผมฟังไม่รู้เรื่องหรอก พอจะถามเบส เบสก็ดันหันไปคุยกับสามีของมิกิจังอยู่
ซักพัก มิกิจังก็ลาพวกเราขึ้นรถกลับบ้านไป

งานเลี้ยง ก็จบลงในลักษณะนี้
คุณป้าไม่ยอมให้พวกผมเก็บจานชามไปล้าง เธอบอกให้พวกเราเอาเวลาไปเก็บกระเป๋าเดินทางดีกว่า
พวกเราขัดใจคุณป้าไม่ได้ เลยลาขึ้นไปจัดกระเป๋ากันข้างบนห้อง
ด้วยความอิ่มที่แน่นไปหมด ทำให้ผมนั่งจัดกระเป๋าไม่ไหว ต้องไปนั่งบนขอบเตียง
“วันนี้ก็กินเยอะอีกแล้ว กลับไปอ้วนแน่ๆ เลย โอ้ย อิ่มจนทรมาน...” ผมบ่น
“เราก็ด้วย มาหาคุณป้าทีไร กลับไปอ้วนขึ้น 2-3 โลทุกที “
“จริงนะ!! นายไม่เห็นอ้วนเลยนะ”
“ก็พอกลับไปไทยได้ซัก 2-3เดือน น้ำหนักมันก็กลับลงมาเท่าเดิมไงละ”
“คืนนี้จะนอนลงหรือเปล่าเนี่ย กินซะขนาดนี้” ผมบ่นอย่างอึดอัด
“ใครเค้าให้นายกินไปเยอะขนาดนั้นละ หึหึหึ กินเยอะเองตะกละ” เบสว่าผมขำๆ
“ก็แหม่ อาหารฝีมือคุณป้าอร่อยมากนิ แล้วเพื่อไม่ให้คุณป้าเสียใจ เราเลยต้องกินให้หมดไง ถ้าเหลือคุณป้าเสียใจแย่”
“โต้งก็เป็นคนแบบนี้ละนะ คิดถึงใจคนอื่น ก่อนความลำบากตัวเองเสมอๆ” เบสยิ้มหวานมาให้ผม
“ไม่หรอก เราก็มีเห็นแก่ตัวเหมือนกันละ ............เอาละๆ ไปจัดกระเป๋ากันเหอะ”
ว่าแล้วผมก็จูงมือเบสไปจัดกระเป๋ากัน

ตอนแรกที่มา กระเป๋าผมว่างมากเลย เพราะเอาเสื้อผ้ามาจำกัด กางเกงยีนส์ผมก็เอามาแค่ตัวเดียว กับกางเกงใส่นอนขาสั้นอีกตัวเท่านั้นเอง เสื้อก็เสื้อยืดธรรมดา
แต่ไม่รู้ทำไม พอขากลับ ทุกอย่างกลายเป็นคูณ 2 ข้าวของๆ ผมมันเพิ่มขึ้นมาก การจัดกระเป๋าเป็นไปอย่างทุลักทุเล
ตอนแรกว่าจะฝากของบางอย่างใส่กระเป๋าเบส แต่ดูท่า เบสก็ซื้อของไปเยอะไม่น้อยไปกว่าผม เลยต้องล้มเลิกความคิดพึ่งคนอื่น แล้วพยายามยัดของลงไปในกระเป๋าตัวเองให้หมด

หลังจัดกระเป๋าเสร็จ พวกผมก็ลงมาหาคุณป้ากันอีกรอบเพื่อมีอะไรหลงเหลือจะได้ช่วยได้
คุณป้ายังคงเก็บจานชามอยู่ ยังไม่เสร็จพอดี
“ว่าไงทั้งสองคน เรียบร้อยดีไหม” คุณป้าถามเมื่อเห็นเราสองคนเดินลงมา
“เรียบร้อยแล้วครับ คุณป้ามีอะไรให้พวกผมช่วยไหมครับ” ผมเอ่ยถามด้วยความเกรงใจ
“โอ้ย ไม่ต้องหรอก ไปๆ ไปนั่งดื่มชาตรงนั้นก่อนนะ เดียวป้าไปคุยด้วย เบสชงเองได้ใช่ไหม ฝากชงชาให้โต้งเค้าด้วยซิลูก”
“ครับ” เบสรับคำแล้วก็เดินไปหยิบกาน้ำชามาชง
ผมกับเบสนั่งจิบชาเขียวได้ซักพัก คุณป้าก็เดินมานั่งคุยด้วย
“เดี๋ยวรอคุณลุงอาบน้ำเสร็จก่อนแล้วก็ไปอาบน้ำกันนะ ........วันนี้ไปไหนกันมาละ สนุกไหมโต้ง” คุณป้าถามมาทางผม
“สนุกครับ เดินกันจนเมื่อยไปหมดเลย เบสเค้าพาผมเดินมาตั้งแต่ไชน่าทาวน์ไปจนตึกแลนด์มาร์คเลย”
“โห เบสลูก ทำไมพาโต้งเค้าเดินขนาดนั้นละ ไกลไม่ใช่เล่นเลยนะเนี่ย”
“ฮ่าๆ แหม่คุณป้า โต้งเค้ายังหนุ่ม ปล่อยให้เค้าเดินบ้างเถอะ กินกับข้าวอร่อยๆ ฝีมือคุณป้าทุกวันจนจะอ้วนแล้ว ให้เผาผลาญพลังงานกันบ้างดีกว่าครับ ฮ่าๆๆ” เบสตอบอย่างขำๆ
ในตอนนั้นเองที่คุณป้าสังเกตไปที่มือพวกเรา ผมเห็นคุณป้ามองสลับไปที่มือพวกผมสองคน

ตายละ!!! ผมลืมถอดแหวนที่เบสให้มา ตอนนี้เราสองคนกำลังใส่แหวนคู่อยู่นิหน่า
ผมค่อยๆ เลื่อนมือลงไปใต้โต๊ะอย่างระมัดระวัง
-----------------------------------------------------------------------
คุณป้าจะว่ายังไงรึเปล่าน่า.... ขอแกล้งคนแถวนี้หน่อย หงุดหงิดสะสมมาจากที่ทำงาน อยากแกล้งลูกค้าแต่ทำไม่ได้ เลย
ขอมาพาล แกล้งให้ในบอร์ดอารมณ์ค้างแทนแล้วกัน :laugh:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 51 (30%) 16/12
เริ่มหัวข้อโดย: TamuNe ที่ 16-12-2010 22:00:34

กรรม มาทำให้อยากรู้แกล้งกันได้ o18 แต่คุณป้าน่าจะรู้อยู่แล้วนะ แต่แค่ยังไม่พูด แต่ตอนที่พูดนี่จะมีมาม่าป่าวหว่า แต่ขออย่าให้มีเลย ไม่ชอบกินมาม่าๆๆๆๆๆๆ :monkeysad:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 51 (30%) 16/12
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 16-12-2010 23:19:52

โถ่เอ๊ย ชัดเจนขึ้นทุกวันๆ คุณป้าต้องทำใจแล้วล่ะค่ะ :laugh:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 51 (30%) 16/12
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 16-12-2010 23:40:13

เอาเลย..เพื่อความสบายใจแกล้งเลย หึ หึ หึ
คุณป้าน่าจะรู้ หรือไม่ก็คงสงสัย เพราะท่านออกจะช่างสังเกต
แต่ผลออกมาจะเป็นฉันใดจะรอตอนต่อไปจ้ะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 51 (30%) 16/12
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 17-12-2010 15:02:55

กระดึ๊บๆๆๆๆ หน้า 27 แล้ว

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 51 (30%) 16/12
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 17-12-2010 15:42:15

แว๊กกกกกกกกกกกก!!!!
โดนคุณมังกรน้อยแกล้งให้ค้างงงงงงงงงงงงงงงง
เห็นด้วยกับพี่แก้ว ป้าต้องรู้แน่ๆ
แต่จะจัดการยังไงนี่สิ รอลุ้น

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 51 (30%) 16/12
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 17-12-2010 19:34:29

“แหวนสวยดีนะเบส ไหนป้าขอดูหน่อยซิ” คุณป้าเอ่ยถามเบส
เบสมีสีหน้าปั้นยากอยู่แว่บนึง เค้าคงลืมนึกไปเหมือนผม จากนั้นก็ค่อยๆ ยื่นมือไปให้คุณป้าดู
คุณป้าพิจารณาแหวนในมือเบสอยู่ซักครู่ ก็เอ่ยขึ้นมาด้วยสีหน้าเงียบๆ ว่า
“เมื่อกี้ เหมือนป้าก็เห็นโต้งใส่แหวนนะ ...ขอป้าดูด้วยได้ไหม”

เวลานี้ผมรู้สึกเหมือนคนร้ายที่ทำความผิด กำลังถูกตำรวจซักถามอยู่เลย....
ผมหันไปมองหน้าเบส เบสเองก็มองมาที่ผม เราสบตากัน
โดยไม่ต้องพูด ผมก็รู้ว่าเบสกำลังกังวลอยู่
ผมพยักหน้าให้เบสเบาๆ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ผมจะปกป้องเบสเอง ผมตัดสินใจ
จากนั้นผมก็ยื่นมือไปให้คุณป้าดู

“แหวนคู่นิ......................” คุณป้าพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย
เฉยจนผมสองคนนั่งตัวเกร็ง ไม่รู้จะพูดอะไร
“สวยดีนะ” คุณป้าพูดหลังจากเงียบไปนาน ก่อนจะยิ้มให้พวกเรา
“คุณป้า............” เบสเอ่ยขึ้น
“ตั้งแต่เมื่อไรกันรึ เบส......”คุณป้าถาม
“คือ....” ก่อนที่เบสจะพูดอะไรมา ผมรีบเอ่ยขึ้นมาก่อน
“อย่าไปว่าเบสเค้าเลยครับคุณป้า ผมผิดเอง ทุกอย่างเป็นเพราะผมเริ่มก่อน ผมเป็นเกย์ และผมก็จีบเบส ทำให้เบสเค้าไขว้เขว่ไปหน่อย
แต่เด๋ียวพวกเราก็จะเลิกกันแล้วครับ เบสเค้าไม่ได้เป็นแบบที่คุณป้าคิด ผมเองครับที่หลอกล่อเบสเค้า.......ผม.......ผมเอ่อ......” ผมรีบร้อนแก้ตัวแทนเบส
“ไม่ต้องพูดแล้วโต้ง ป้าคิดว่า ป้าก็ผ่านอะไรมามาก แค่นี้ป้าดูออกหรอก....... “ คำคุณป้ายังไม่ทันจบ
เบสก็รีบสวนขึ้นมา
“ไม่เกี่ยวกับโต้งครับคุณป้า ผมเองที่ผิด ผมชอบโต้งเค้าก่อน ผมขอโต้งเค้าเป็นแฟนเอง โต้งไม่ได้หลอกลวงอะไรผมเลย อย่าไปว่าโต้งเค้าเลยครับ คุณป้าก็เห็น ผมกระตือรือล้นแค่ไหนที่จะได้เจอโต้ง ทั้งหมดเป็นผมเองครับ”
“ไม่จริงครับ ผมเอง ผมเองที่ผิด ผมเริ่มก่อน” ผมพยายามแย้งคำพูดเบส
“เบส......โต้ง .......ลูกทั้งสองคนเงียบก่อน ฟังป้าพูดนะ” คุณป้าจู่ๆ ก็ทำหน้าขรึมขึ้นมา เวลาแบบนี้คุณป้าดูน่ากลัว เหมือนไม่ใช่คุณป้าคนเดิมที่ยิ้มแย้มตลอดเวลาเลย
“ไม่ต้องแก้ตัวให้กันและกันแล้ว ป้าอยากรู้ความจริงมากกว่า โต้ง ลูกพอจะเล่าให้ป้าฟังได้ไหมว่า ตั้งแต่เมื่อไรกัน”

ผมกับเบสหันไปมองหน้ากัน...........เบสพยักหน้านิดนึง
จากนั้น ผมก็เริ่มต้นเล่าเรื่อง ตั้งแต่วันที่ผมได้เจอเบส วันที่ผมเกือบโดนเบสขับรถมาชน จนผมอาสาเปลี่ยนแปลงตัวเบสให้
จนมาถึงตอนนี้เบสก็แทรกเข้ามา แล้วเล่าต่อ เล่าว่าเค้าดีใจที่มีผมเป็นเพื่อนสนิท จนถึงเรื่องราวคราวที่ผมช่วยเค้าที่หัวหิน เรื่องข่าวลือในมหาลัย จนเราสองคนห่างกัน
เรื่องเบสหันไปคบกับหนิงเพื่อกลบข่าวลือ แล้วไปไม่รอด จนมาเรื่องที่เบสวางแผนกับพี่เบิร์ดเพื่อเข้ามาใกล้ชิดผมอีกครั้ง

“โต้งเค้าไม่ผิด ผมเองที่พยายามกลับมาเข้าใกล้โต้งอีกรอบ โต้งเค้าหวังดีกับผมจริงๆนะครับคุณป้า”
“ป้าเข้าใจแล้วเบส ไม่ต้องพูดแล้ว” จากนั้นคุณป้าก็เงียบ
ทำให้บรรยากาศยิ่งกดดันเข้าไปใหญ่ ผมกับเบสสองคนนั่งตัวตรง ผมยื่นมือไปกุมมือเบส เบสหันมามองหน้าผม
“คุณป้าครับ ไม่ต้องห่วงนะครับ ผมกำลังจะเลิกกับเบสแล้ว”
คุณป้าหันมามองหน้าผมด้วยสีหน้าแปลกใจ
“ผมจะไม่ทำให้ทุกคนผิดหวังในตัวเบส ความสัมพันธ์ของพวกเรา จะจบลงทันทีที่ถึงเมื่องไทย............เบสจะกลับเป็นเบสที่ทุกคนรักเหมือนเดิมครับ อย่าโกรธหรืออย่าเกลียดเบสเลยครับ ถ้า.....จะโกรธ จะเกลียด ผมขอรับมันไว้ทั้งหมดครับ” ผมยืดอก พูดอย่างหนักแน่น

เบสกุมมือผมไว้แน่น ที่สองตาของเบสมีน้ำตาคลอเบ้า
“ป้าเข้าใจแล้ว..............แล้วเบสละ จะเลิกกับโต้งเข้าใช่ไหม” คุณป้าหันไปถาม
“ฮึก...ฮึก........ผมรักโต้งครับ ผมไม่อยากแยกจากเค้า ผมไม่อยาก...เลิก.....” เบสพูดเสียงเครือ อีกนิดเดียวเบสคงร้องให้ออกมาแล้ว
“เบสแน่ใจนะลูก คุณพ่อของลูกจะคิดยังไง คนรอบข้างอีกละ สังคมไทยยังยอมรับไม่ได้หรอกนะ”
“ผมไม่สนคนอื่นๆ ใครจะว่ายังไงผมไม่แคร์แล้ว เพราะผมเคยแคร์สังคม ทำให้ผมทำร้ายทั้งโต้งและใจตัวเอง แต่ตอนนี้......ที่ผมแคร์ที่สุดคือคุณพ่อ ...คุณพ่อดีกับผมมาก ผมไม่อยากทำให้ท่านเสียใจ.............ฮึก...ฮึก....ผม ......ผม........ถึงไม่อยากเลิก
แต่เพื่อพ่อ...........ผม...ผม....” เบสพูดต่อไม่ออก
“คุณป้าครับ พวกเราตกลงกันไว้แล้ว เพื่อคุณพ่อ พวกเราจะเลิกกัน ผมไม่อยากทำให้เบสลำบากใจ วางใจเถอะครับ ผมเมื่อรับปากว่าจะเลิกแล้ว ผมก็จะทำให้ได้ ...”
“แล้วโต้งทำใจได้หรือ โต้งไม่รักเบสแล้วหรือ” คุณป้าถามกลับ
“รักครับ รักมาก ให้ผมทำอะไรเพื่อเค้าก็ได้ทั้งนั้น เพราะยังงั้น ผมถึงต้องไป เพื่อเบส เพื่อครอบครัวของเค้า.........”

จากนั้นพวกเรา 3 คนก็เงียบ ไม่มีใครพูดอะไรอีก
จู่ๆ คุณลุงก็เปิดประตูเข้ามา ดูท่าคุณลุงอาบน้ำเสร็จแล้ว เลยมาเรียกพวกเราไปอาบน้ำ
เนื่องจากการเข้ามาของคุณลุง ทำให้การสนทนาของพวกเราต้องจบลง
คุณป้าไล่พวกเราไปอาบน้ำ
คุณลุงมองพวกเราอย่างงงๆ คงเพราะเห็นเบสหน้าตาเหมือนคนเพิ่งร้องให้มา
.......................................
บนห้อง ผมเพิ่งกลับมาจากอาบน้ำ ตอนนี้เบสที่อาบน้ำเสร็จก่อนผม กำลังนอนเล่นอยู่บนเตียง
ผมโผไปนั่งข้างๆเบส เบสหันมามองผม
“ผมยังเปียกอยู่เลย มานี่ เราเช็ดให้” เบสเอ่ยขึ้น
ผมยิ้มให้เบส แล้วก็ส่งผ้าเช็ดตัวผืนเล็กสำหรับเช็ดหัวในมือให้กับเบส

ผมนั่งอยู่ที่ขอบเตียง หันหลังให้เบสที่กำลังเช็ดหัวให้ผมอยู่
“ในที่สุด คุณป้าก็รู้จนได้” เบสพูด
“อึม.........แต่เราก็อธิบายให้ท่านฟังแล้วนิ ........ว่าทุกอย่างมันจะจบลงเมื่อกลับไปไทย”
“อึม..........นั่นซินะ ทุกอย่างคงจะจบลง.......” เบสเอ่ยทวนอย่างเบาๆ
ผมหันหลังกลับไปดูเบส เบสมีสีหน้าที่เศร้าหมองอีกแล้ว ผมกุมมือเบสที่กำลังถือผ้าเช็ดหัวไว้

“เบสครับ......มันคือความจริงที่เราต้องรับมันให้ได้ ถึงเราจะไม่ได้คบกัน แต่เรากล้าพูด เราไม่มีทางเลิกรักนายได้ง่ายๆหรอกนะ เราจะยังรักนายต่อไป...........
เพื่อคุณพ่อของเบสเองนะ........ยิ้มให้ผมได้ไหมครับ”
“ได้ เราจะยิ้ม ยิ้มให้โต้งนะ” เบสยิ้มแบบฝืนๆให้ผม

ผมดึงเบสมากอด
“คืนนี้ เราจะมีความสุขกันนะ .........เราจะยิ้มให้กัน เราจะรักกันมากๆ “ ผมพูดข้างๆหูเบส
“อึม.....คืนนี้เราจะรักกัน เราจะมีความสุขกันมากๆ” เบสทวนคำพูดผม

ผมประคองเบสออกจากอ้อมอกผม แล้วก็ค่อยๆ ยื่นหน้าเข้าไปจูบ
เราสองคนจูบกันอย่างแผวเบา ริมฝีปากที่ร้อนของเบส ทำให้ผมร้อนตามไปด้วย
จากสัมผัสแผ่วเบา ค่อยๆแนบแน่นขึ้น ผมควานลิ้นเข้าไปในปากเบส และเบสก็ดูดมันราวกับทารกกำลังดื่มนมจากเต้าของแม่

เพราะจูบที่เร้าร้อนนี้ ทำให้สองมือของเราสองคนเริ่มปัดป่าย ลูบไล้ร่างกายอีกฝ่ายไปมา
ผมเปลี่ยนมาเป็นไซ้ตามซอกคอของเบส แล้วผมก็จูบตามแก้ม ค้าง เปลือกตา หน้าผากของเบส
ผมค่อยๆกดเบสลงกับเตียง ตาเราสองคนประสานกัน
จากนั้น ทุกอย่างก็เข้าสู้ธรรมชาติของมัน.....
.............................................................
ไม่ได้ค้างแล้วนะ จบตามที่คุณดรีมให้ไว้แป๊ะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 51 (100%) 17/12
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 17-12-2010 20:01:03

มีความสุขมากมั้ย
โต้ง-เบส

แต่เราไม่มีความสุขเลย
:o12:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 51 (100%) 17/12
เริ่มหัวข้อโดย: myall ที่ 17-12-2010 20:19:19

อ่านตอนนี้แล้วน้ำตาซึม ในที่สุดคุณป้าก็รู้อย่างแจ่มแจ้ง
จะกลับกันแล้วทีนี้จะทำยังไงกันล่ะเนี่ย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 51 (100%) 17/12
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 17-12-2010 21:59:22

จบภาคญี่ปุ่น ต่อไปภาคระทมที่เมืองไทยรึป่าว? :monkeysad:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 51 (100%) 17/12
เริ่มหัวข้อโดย: TamuNe ที่ 18-12-2010 05:01:36

เตรียมผ้าเช็ดหน้าไว้พร้อมแล้ว รอตอนกลับไทย :monkeysad:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 51 (100%) 17/12
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 18-12-2010 18:56:27

เริ่มเศร้ารับสถานการณ์แล้ว :monkeysad:
ทิชชู่ม้วนนึงจะพอไหมเวลาอยู่ไทย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 51 (100%) 17/12
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 18-12-2010 19:34:39

***** ตอนที่ 52 *****
เช้าวันศุกร์..............เช้านี้ฝนตกปรอยๆ มาตั้งแต่เช้า
บรรยากาศ อึมครึม......ท้องฟ้าสีน้ำเงิน และพระอาทิตย์ร้อนแรง ถูกปกปิดอยู่ใต้กองทัพเมฆสีดำ ที่แผ่ปกคลุมไปทั่ว
ผมตื่นก่อนเบส ในเช้าที่หนาวเป็นพิเศษแบบนี้
ผมมองไปที่นาฬิกา ขณะนี้ 8โมง แล้ว

เวลานี้ คุณป้าคงกำลังทำอาหารเช้าเตรียมไว้ให้ แต่ผมยังไม่อยากตื่นเลย
ผมกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น อากาศรอบข้าง หนาวเย็นจนทำให้ขนแขนผมตั้ง
เบสที่กำลังนอนคุดคู้อยู่ในวงแขนผม ก็คงจะหนาว ถึงได้กอดผมแน่นเลย
ผมก้มลงไปมองใบหน้ายามหลับของเบส...........มันช่างสวยงามเหลือเกิน ขนตางอนยาว จมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากแดงระเรือได้รูป ใบหน้าใสๆที่มีสีแดงประดับเล็กน้อย

ผมอดไม่ได้ที่จะจูบอย่างเบาๆ ไปที่ริมฝีปากของเบส............
และจูบนั้นก็ได้ปลุกเจ้าหญิงของผมให้ตื่นมาจากนิทรา
เบสขยับขนตาเบาๆ ค่อยๆ เผยอเปลือกตาขึ้น
“อรุณสวัสดิ์ครับ” ผมยิ้มบางๆ ส่งไปให้เบส
“........อรุณสวัสดิ์ครับ” เบสทำหน้าเบลอๆ ก่อนจะเอ่ยทักทายผม
“เป็นไงบ้าง ถ้าง่วง จะนอนต่อก็ได้นะ” ผมใช้มือม้วนพันเส้นผมของเบสเล่น
“ไม่ละครับ เบสอยากตื่นมาคุยกับโต้งเยอะๆ มากกว่า” เบสพูดจาน่ารักออดอ้อน
“หึม...คุยไรกันดี อ้อ!! รู้แล้ว เราถามนายดีกว่า”
“จะถามอะไรครับโต้ง” เบสพูด แต่ตาไม่ยอมลืมขึ้น เบสพยายามเอาหัวซุกเข้าไปในซอกแขนผม
“ยังเจ็บตรงนี้อยู่ไหมครับ” ว่าแล้วผมก็ใช้มือลูบเบาๆ ที่ก้นของเบส
“....บ้า.....โต้งทะลึ่ง .....ไม่บอกหรอก ฮิฮิฮิ” เบสใช้ผ้าห่มคลุมใบหน้าปิดบังความเขินอาย

เราสองคน นอนอ้อยอิ่ง หยอกล้อกันอยู่บนที่นอนนานพอสมควร พอเห็นว่าเริ่มสายแล้ว จึงรีบลุกออกไปล้างหน้าล้างตา กินข้าวเช้าที่คุณป้าเตรียมไว้ให้
พวกเราสามคน ทั้งผม เบส คุณป้า ต่างก็แกล้งทำเป็นเหมือนไม่มีอะไร ราวกับว่าเมื่อคืนไม่ได้พูดเปิดใจอะไรกัน
คุณป้ายังคงเมตตาเอ็นดูผมเหมือนเดิม คอยเติมข้าว เติมซุปให้ผมกิน
หลังมื้ออาหาร ผมกับเบสก็ช่วยกันล้างจานตามปกติ

“จัดกระเป๋าเสร็จกันหรือยังลูก” คุณป้าที่นั่งจิบน้ำชาอยู่ ถามพวกผมสองคนที่ช่วยกันล้างจาน
“เรียบร้อยแล้วครับ ........เห้อ....ต้องกลับแล้วหรอ ยังอยากกินอาหารฝีมือคุณป้าอยู่อีกเลย กลับไปคงคิดถึงคุณป้าแย่เลยครับ” เบสพูด
“ฮ่าๆๆ เบสก็มาหาป้าบ่อยๆซิ ป้าเองก็จะได้ไม่เหงา หลายวันมานี้ ครึกครื้นดีจัง ป้าไม่ได้สนุกแบบนี้นานละ ปิดเทอมหน้ามาหาป้าอีกนะลูก”
“แน่นอนครับ” เบสรับคำ
คุณป้ามองหน้าผมนิดนึง ก่อนจะหันไปดูทีวีต่อ.........

คุณป้าไม่ได้เอ่ยชวนผม..........แสดงว่า คงโดนเกลียดขี้หน้าแล้วละ หึหึหึ ผมขำในใจ
ก็ช่วยไม่ได้นะ ไปยุ่งกับหลานรักเค้านิ
หลังจากเราล้างจานเสร็จ ก็เตรียมตัวถึงเวลาเดินทางแล้ว เนื่องจากไม่มีใครสะดวกจะไปส่ง พวกผมจึงต้องนั่งรถไฟไปสนามบินกันเอง
ผมกับเบสผลัดกันไปอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้า ยกกระเป๋าลงมาข้างล่าง

เช้านี้พวกผมตื่นสาย เลยไม่ได้เจอคุณลุงกัน แต่เมื่อคืน ก็ได้ร่ำลากันไว้เรียบร้อยแล้ว
ที่หน้าบ้าน ก่อนที่จะจากกัน เบสเดินเข้าไปไหวคุณป้าที่อก คุณป้าดูเหมือนจะน้ำตาคลอเบ้าเล็กน้อย กอดเบสไว้แน่นเลย
“แล้วมาหาป้าอีกนะลูก บ้านนี้ยินดีต้อนรับเบสเสมอนะ “
“ครับผม แล้วเจอกันปีหน้าครับคุณป้า” เบสกอดคุณป้ากลับ

หลังจากลากันเสร็จ คุณป้าก็หันมาทางผม
ผมยกมือสวัสดี ไหว้คุณป้าพร้อมกล่าวลา
“สวัสดีครับคุณป้า แล้วก็ขอบพระคุณทุกสิ่งที่อย่างครับ ทั้งให้ที่พักและอาหารแก่ผม ขอบพระคุณครับ”
ผมพนมมือก้มลงไหว้คุณป้า คุณป้ายกมือมารับไหว้

คุณป้ามองผมตั้งแต่หัวจรดเท้า จากนั้นก็เดินเข้ามากุมมือที่กำลังยกมือไหว้ของผม
“ป้าก็ต้องขอบใจ ที่โต้งช่วยทำให้ป้าหายเหงา แต่ที่ยิ่งกว่านั้น โต้งดีกับหลานของป้ามาก อันนี้ป้าขอบใจนะ มันยิ่งกว่าทำดีกับป้าอีก
หลานคนนี้ของป้า ป้ารักเหมือนลูกชายคนนึงละ ป้าฝากหลานคนนี้ด้วย .............แล้วถ้าโต้งมีโอกาสมาญี่ปุ่นอีก ก็มาค้างบ้านป้านี่ละ ไม่ต้องไปค้างโรงแรมให้เสียตังเปล่าๆ”

ผมและเบส มองหน้าคุณป้าอย่าง งงๆ เพราะไม่คิดว่าคุณป้าจะพูดจากฝากเบสกับผม
“ครับ.............แต่...........เดี๋ยวผมกับเบสจะเลิกติดต่อกันแล้วนะครับ.....ผมอาจจะไม่ได้ช่วยอะไรเบสแบบนั้นอีก.........”

“...........เรื่องนั้น ป้าไม่รู้หรอกนะ อนาคตเป็นสิ่งที่ไม่แน่นอน ป้ารู้แต่ว่า โต้งรักและหวังดีกับหลานของป้า ป้าก็ขอขอบใจจริงๆ”
“...............ครับ ขอบพระคุณมากครับ...........ไม่ต้องห่วงครับ ผมรักเบสเค้าจริงๆ
ดังนั้นแล้ว อะไรที่จะทำให้เบสเค้าเสียใจ ผมจะไม่ทำ ผมจะปกป้องเค้าเองครับ” ผมยืนยันเสียงหนักแน่น มองตาคุณป้า

“แม้แต่ การที่....โต้งต้องไม่มาเจอเบสอีกตลอดไป โต้งก็จะทำใช่ไหมจ๊ะ”
“............ครับ ถ้ามันทำให้เบสต้องลำบาก ผมก็จะไม่มาเจอเค้าอีก........” ผมตอนนี้ทำสีหน้ายังไงนะ อยากเห็นกระจกเหลือเกิน ที่แน่ๆ ไม่ใช่ใบหน้าที่ดีแน่ๆ

คุณป้ามองหน้าผมนิ่ง
“งั้นป้าก็วางใจแล้ว...........”
เบสที่ยืนฟังอยู่ข้างๆ ทำสีหน้าเศร้า เบสเดินเข้ามาหาคุณป้าแล้วกล่าว
“คุณป้าอย่าบอกพ่อผมนะครับเรื่องเราสองคน .........ผมไม่อยากทำให้พ่อเสียใจ...........”
“................ได้ .........งั้นเบสก็ต้องสัญญาว่าจะไม่ไปเจอโต้งอีก เบสทำได้ไหมละ..............”
“................ครับ......ผม ผม.....ผมจะไม่ทำให้ทุกคนต้องผิดหวังครับ.........”
คุณป้ายิ้มออกมาเมื่อได้ยินคำสัญญาจากหลานชายสุดรัก

คุณป้าเดินเข้าไปกอดเบส......
“เบสไม่ต้องห่วงนะ ป้ารักเบส หวังดีกับเบส ทุกอย่างที่ป้าทำไป ก็เพื่อเบสนะ”
“ครับ คุณป้า......” เบสเริ่มน้ำตาคลอ
“ไม่เอาน่า จะร้องให้ทำไม เอาละทั้งสองคน ไปเถอะ เดี๋ยวตกเครื่อง..........”
“ครับคุณป้า พวกผมลาละครับ” ผมกับเบสยกมือไหว้อีกรอบ
“จ๊ะ..........แล้วเจอกันนะ .....”
ผมกับเบสเดินหันหลังออกไปที่ถนนใหญ่ พวกเราจะเดินไปเรียกรถแท็กซี่ ให้ขับไปส่งที่สถานีรถไฟ
แล้วจากนั้นก็จะนั่งรถไฟไปลงสถานีโตเกียว เพื่อต่อรถด่วนเข้าสนามบิน
“แล้วเจอกันนะทั้งสองคน ...........ในเร็ววันนี้ละ” คุณป้าเอ่ยไล่หลังพวกผมมา
ในเวลานั้น ผมสองคน ไม่ได้คิดเลยว่า จะได้เจอคุณป้าอีกเมื่อไร เร็ววันนี้นะหรือ???
..............................................................
ที่สนามบิน ผมกับเบส ผ่านพิธีการต่างๆจนจบ ขณะนี้ มานั่งรอขึ้นเครื่องที่หน้าเกทแล้ว
เบสนั่งข้างๆผมด้วยทีท่าหมดแรง หัวของเบสพาดบ่าผมเอาไว้ เราสองคนนั่งรอเวลาเรียกขึ้นเครื่องด้วยใจที่สงบ
สงบอย่างประหลาด เวลานี้ไม่มีอีกแล้ว ทั้งความเศร้า ความทุกข์

เหมือนใจมันชินชา

พวกเราได้ก้าวข้าม ผ่านอารมณ์เหล่านั้นมาอีกขั้นแล้ว
เวลานี้ แค่ช่วงเวลาเงียบๆ ที่เราสองคนจะสื่อสารกันด้วยใจ
นานเท่าไรไม่รู้ ก็มีประกาศเรียกขึ้นเครื่อง ผู้คนเริ่มทะยอยกันเดินไปต่อคิว เหลือแค่ผมกับเบส ที่ยังนั่งนิ่ง
บางคนก็มองมาที่พวกเราด้วยความสนใจ
จนผู้คนทยอยเดินเข้าเกทไป ทีละคน ทีละคน
“เบส.....”
“หึม ว่าไงโต้ง”
“คนเค้าเข้าไปหมดแล้ว”
“อึม......รู้แล้ว”
เจ้าหน้าที่เริ่มมองมาที่พวกผม คงเห็นว่าพวกผมยังไม่มีทีท่าจะลุกซักที
เบสขยับตัวลุกขึ้นยืน
ผมเองก็ลุกตามมาพร้อมกับกระเป๋าถือ
เราสองคนเดินผ่านเข้าเกท เดินผ่านเก้าอี้นั่งมากมาย มาหยุดอยู่ตรงที่ ที่นั่งของพวกเรา

วันนี้โชคดี เราได้ขึ้นเครื่องแอร์บัสลำใหม่ ดังนั้นที่นั่งข้างหน้าต่างจะมีแค่ 2ที่เท่านั้น ไม่ใช่ 3ที่อย่างเครื่องที่เรานั่งตอนขามา
หลังจากนั่งประจำที่ และรัดเข็มขัดแล้ว ไม่นานเท่าไร เสียงประกาศเครื่องจะออกเดินทางจากกัปตันก็ดังขึ้น
“โต้ง........”
“หึม....ว่าไงเบส”
“นายยังกลัวเครื่องบินอยู่ปะ” เบสหันมามองผม
“ไม่กลัวแล้วละ” ผมตอบโดยที่ตายังมองไปยังนอกหน้าต่างที่อยู่ข้างตัว
ผมยกเอามือมากุมมือเบสเอาไว้
“เพราะมีนายอยู่ด้วยไงละ เราไม่กลัวแล้วละ” ผมหันไปมองเบส พร้อมกับรอยยิ้ม
“อึม.....” เบสยิ้มกลับมาให้ผม และเราสองคนกุมมือกันแน่น......ราวกับว่าจากนี้ไปเราจะไม่แยกจากกันอีก......
............เสียงครางของเครื่องยนต์ดังขึ้นเรื่อยๆ จากนั้น เครื่องบิน ก็เทคออฟ ทะยานขึ้นไปสู่ท้องฟ้า มุ่งหน้ากลับประเทศไทย...............
..................................................................................................
สวัสดีครับ กัปตันเองครับ ขอบคุณทุกท่านที่ติดตาม
เครื่องบินลำนี้กำลังบินลัดฟ้า มุ่งหน้าสู่กรุงเทพฯ ประเทศไทย คาดว่าอีก 24 ชั่วโมงข้างหน้า จะถึงจุดหมายปลายทาง กรุณาตรวจสอบสัมภาระ
ให้เรียบร้อย เปลี่ยนโมทปรับอารมณ์ให้พร้อมนะครับ ขอบคุณครับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 52 (70%) 18/12
เริ่มหัวข้อโดย: myall ที่ 18-12-2010 20:08:08

เหอๆ เม้นไม่ออก รอตอนหน้าดีกว่า
ที่แน่ๆคุณป้าคงวางแผนจะทำอะไรซักอย่าง
ขอให้เป็นอย่างที่คิดเถอะ สาธุ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 52 (70%) 18/12
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 18-12-2010 20:17:16

คุณlitlittledragonอ่ะ พอโต้งกับเบสไปถึงเมืองไทย
ก็จะต้อนรับด้วยมาม่าเลยเหรอคะ
ขนาดตอนที่สองคนสารภาพกับคุณป้า ก็มาม่าถ้วยเล็กๆแล้วนะ
ดีที่ตอนอยู่บนห้อง สองคนได้มีโอกาสรักกันหวานกันน่ะ
แล้วนี่พึ่งได้แสดงความรักกัน พึ่งหวานกันอยู่หยกๆเมื่อคืนเอง
คงต้องเตรียมผ้าเช็ดตัวล่ะกัน ทิชชูเดี๋ยวเปื่อยติดหน้าหมด

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 52 (70%) 18/12
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 18-12-2010 20:29:13

ต้องปรับอารมณ์เหรอ
เราว่าไม่ต้องมั้ง ตอนนี้ก็เริ่มมาม่าแล้วนิ
แง๊ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 52 (70%) 18/12
เริ่มหัวข้อโดย: TamuNe ที่ 18-12-2010 21:30:22

ขอให้คุณป้าช่วยให้สมหวังทีเถอะ สงสารทั้งคู่อะ :sad11:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 52 (70%) 18/12
เริ่มหัวข้อโดย: talentcs ที่ 18-12-2010 22:12:26

รู้สึกคล้ายกับว่า ได้กิน
ฟ้าทะลายโจร กับน้ำตาลปี้ป
:sad4:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 52 (70%) 18/12
เริ่มหัวข้อโดย: gnetophyta ที่ 19-12-2010 02:37:50

เพิ่งกลับมาไทย ..... รีบกลับมาตามอ่านเลยนะเนี่ย

เมื่อไหร่จะได้คบกันอ่ะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 52 (70%) 18/12
เริ่มหัวข้อโดย: nanju ที่ 19-12-2010 14:11:28

ซึ้งมาเลยค่ะ :o12: อยากรู้จังว่าถ้าอยู่เมืองไทย จะรักกันเหมือนเดิมหรือเปล่า :L2:

สนุกมากมายเลยนะค่ะ o13 :bye2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 52 (70%) 18/12
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 19-12-2010 16:27:18

ไม่อยากให้สองคนต้องแยกจากกันเลย น่าจะให้คุณพ่อรู้ๆไปซะ แล้วค่อยว่ากันว่าจะเป็นไงต่อ :z3:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 52 (70%) 18/12
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 19-12-2010 19:14:09

สนามบินสุวรรณภูมิ
ผมเข็นรถเข็นเดินเคียงคู่มากับเบส
“นายมีใครมารับปะ” เบสหันมาถามผม
“เราไม่ได้ติดต่อใครไว้เลย คงนั่งแท็กซี่กลับเองละ” ผมตอบกลับไป
“งั้นนายกลับพร้อมเราไหม เดี๋ยวให้คนขับรถไปส่งก่อนได้”
“ไม่เป็นไร อ้อมเปล่าๆ เราเกรงใจ”
“............ไม่ต้องเกรงใจหรอกโต้ง เวลาพวกเรา เหลือแค่นี้เองแล้วนะ”
ผมนิ่งไปเมื่อได้ยิน..........
“ก็เพราะมันเหลือเพียงนิดนะละ เราถึงอยากกลับเอง............ถ้านายยังไปส่งเรา เราคงตัดใจไม่ได้แน่ๆ.......
ปล่อยให้เรากลับไปเหอะ.......มันจะได้ดีกับทั้งสองฝ่าย” ผมพูด โดยที่ไม่กล้าสบตาเบส
“นั่นซินะ............เจ็บยาวไม่สู้เจ็บสั้น”

ในที่สุด พวกผมก็เดินฝ่าฝูงคนออกมาจนได้
ขณะที่ผมกับเบส กำลังเดินออกจากบริเวณด้านหน้าที่คนมายืนออกันเยอะแยะ เพื่อไปยังจุดที่เบสนัดคนขับรถไว้
ก็ได้ยินเสียงๆ หนึ่งเรียกเบสเอาไว้

“เบส!!!” นั่นคุณพ่อของเบสนิ

ดูท่าเบสก็ตกใจที่พ่อมารับ

เนื่องจากคุณพ่อเห็นพวกผมแล้ว ผมจึงต้องเข็นรถไปทางนั้นด้วย
“พ่อ สวัสดีครับ พ่อมาที่นี่ได้ไงเนี่ย”
“ก็วันนี้พ่อว่าง พอดีไม่มีประชุม ก็เลยรีบออกมารับเบสไง” คุณพ่อเดินเข้าไปรับไหว้จากเบส จากนั้นคุณพ่อก็หันมาทักทายผม
“สวัสดีโต้ง เป็นไงมาไง ทำไมกลับมาพร้อมเบสได้ ไปเที่ยวมาหรือ สนุกไหม”
“สวัสดีครับคุณ.....คุณน้า” ผมยกมือไหว้คุณพ่อของเบส ยังไงๆ ผมก็ยังทำใจเรียกคุณน้าไม่ลง
เพราะหน้าตาคุณพ่อของเบสดูเด็กจริงๆ ให้เรียกคุณพี่ซิ น่าจะเหมาะกว่า
“บังเอิญนะครับ พอดีผมไปกับมหาวิทยาลัย แล้วบังเอิญเจอเบสที่ในสนามบินนะครับ .........เอ่อ......เบสเค้าเก่งจังนะครับ รู้เรื่องญี่ปุ่นดีจัง”
ผมพยายามตอบคำถามคุณพ่อโดยเลี่ยงไม่บอกว่า พวกเราไปเที่ยวด้วยกัน
ผมแกล้งชวนคุณพ่อคุยเลี่ยงไปหัวข้ออื่น

“เบสเค้าไปแต่เด็กแล้ว ที่ญี่ปุ่นบ้านเมืองเค้าปลอดภัย ป้าเบสเค้าก็อยู่ที่นั่น พ่อเลยวางใจให้ไปเองได้ไงละ
ไม่งั้นนะ ซื่อๆ แบบเบสนะ ไปที่อื่นคงโดนหลอกไปขายแล้ว” คุณพ่อแซวลูกชายตัวเองขำๆ
“โหย คุณพ่ออะ ผมโตแล้วนะ ไม่ใช่เด็กแล้วนะ พูดเหมือนผมเป็นเด็กไปได้” เบสโวยคุณพ่อตัวเอง
“ลูกนะ ยังไงก็เป็นลูก ไม่โตไปได้ในสายตาคนเป็นพ่อเป็นแม่หรอก” คุณพ่อพูดยิ้มๆ

เบสจึงได้แต่ก้มหน้าบ่นงุบงิบอยู่คนเดียว
“แล้วนี่โต้งมีใครมารับปะลูก” คุณพ่อถามผม
“ไม่ครับ เดี๋ยวกลับแท็กซี่เอง”
“งั้นหรอ งั้นไปดีมาดี แล้วเจอกันละกัน” คุณพ่อเอ่ยปากลาผมแล้ว

ในเมื่อเป็นแบบนี้ ผมก็ต้องลาเบสแล้วซินะ
ผมหันไปมองหน้าเบส จังหวะเดียวกับที่เบสก็หันมามอง เราสบตากัน ถ่ายทอดความคิดในใจ ผ่านสายตาที่ประสาน
“.........ลาละนะเบส” ถ้าใครได้ยินก็คงคิดว่า เป็นคำลาธรรมดา แต่พวกผมรู้ดีว่า คำว่าลา ในตอนนี้หมายถึงอะไร
“ลาก่อนนะโต้ง” เบสพูดด้วยน้ำเสียงเครือ เบสพยายามอดทนอดกลั้น เพื่อไม่ให้ใครรู้ว่าเค้ากำลังจะร้องให้

พวกเรามองตากันนาน นานซะจนคุณพ่อยังหันมามองด้วยความสงสัย
พอคุณพ่อหันมามองพวกเรา ผมก็ละสายตาจากเบสไป เพื่อไม่ให้มีพิรุธ
“สวัสดีครับคุณพ่อ.........”
“เออๆ สวัสดีลูก............แต่เด๋ียวก่อนโต้ง พ่อมีอะไรจะถาม ไหนๆ ก็เจอกันละ”
“ครับ คุณพ่อ จะถามว่าอะไรครับ” ผมมองคุณพ่อด้วยความสงสัย
“พ่อว่าตอนแรกจะถามเบส แต่ไหนๆ ก็เจอโต้งด้วยละ ถามโต้งด้วยละกัน”
จากนั้นคุณพ่อก็ทำท่าล้วงเข้าไปในเสื้อสูท

สิ่งที่ออกมาเป็นซองจดหมาย คุณพ่อคลี่มันแล้วส่งมาให้ผมอ่าน สีหน้าท่านดูนิ่งมากจนผมเดาไม่ถูกว่าคุณพ่อท่านจะมาไม้ไหน

ในกระดาษจดหมาย เขียนไว้สั้นๆ แค่ไม่กี่คำ แต่ตัวหนังสือใหญ่มาก เขียนไว้ว่า

“ลูกคุณนะเป็นตุ๊ด ชอบผู้ชาย ไม่ชอบผู้หญิง แล้วลูกคุณนะมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับรุ่นน้องปี2 ที่ชื่อโต้ง”

จบตอนครับ
ได้ลงจอดถึงกรุงเทพฯ อย่างปลอดภัย อย่างที่เห็นขู่ไปงั้น ไม่เห็นจะมาม่าเลยเนอะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 52 (80%) 19/12
เริ่มหัวข้อโดย: myall ที่ 19-12-2010 19:28:30

อืม อะไรเนี่ย ใครเป็นคนส่งมา หรือว่า...

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 52 (100%) 19/12
เริ่มหัวข้อโดย: TamuNe ที่ 19-12-2010 20:14:38

ใครเนี่ย ถ้าเดาน่าจะเป็นแฟนเก่าเบสอะนะ :m28:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 52 (100%) 19/12
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 19-12-2010 23:10:33

กรี๊ดดดดดดดด อย่าบอกนะว่านังหนิงทำพิษอีกแล้ว
โอ้ยยยยยย เหยียบสนามบินปุ๊บก็ซดมาม่ากันเลยเหรอเนี่ย
เอาแล้ว งานเข้าแบบไม่ตั้งตัวทั้งคู่เลย
แต่คิดอีกทีก็ดี บอกพ่อไปเหอะเผื่อเขาจะรับได้

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 52 (100%) 19/12
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 19-12-2010 23:27:28

แรงมาก :m31: ตบหน้าหันเลย เลว :beat:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 52 (100%) 19/12
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 20-12-2010 09:28:50

กิส!! แรงมาก ๆ ใครทำเนี้ยอย่าบอกนะว่า หนิง อ่ะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 52 (100%) 19/12
เริ่มหัวข้อโดย: gnetophyta ที่ 20-12-2010 09:56:26

อะไรกันเนี่ย T_T

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 52 (100%) 19/12
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 20-12-2010 13:43:02

หน้า 29 แล้ว..

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 52 (100%) 19/12
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 20-12-2010 14:05:35

อ้างจาก: ChiOln ที่ 20-12-2010 09:28:50

กิส!! แรงมาก ๆ ใครทำเนี้ยอย่าบอกนะว่า หนิง อ่ะ

ถูกต้อง เรื่องร้ายๆแบบนี้ มีหนิงเท่านั้นที่ทำได้

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 52 (100%) 19/12
เริ่มหัวข้อโดย: DREAM COME TRUE ที่ 20-12-2010 17:12:44

ช่างร้ายกาจจริงๆ ใครกันนะ อิอิอิ

เห้อ...ว่าจะแต่งเรื่องใหม่ ภายในปีนี้ สงสัยต้องติดไว้ก่อน งานเยอะ....(ขี้เกียจตะหาก) เลยไม่ว่างเลย เห้อ.....

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 52 (100%) 19/12
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 20-12-2010 20:12:17

***** ตอนที่ 53 *****
จู่ๆ ผมก็เหงื่อแตก พูดไม่ออกเลยทีเดียว

“ไม่ต้องห่วงนะโต้ง พ่อไม่ได้จะมาว่าอะไรเราหรอก พ่อไม่เชื่อหรอกนะพวกจดหมายแบบนี้ พ่อเจอมาเยอะ พวกคนขี้ขลาดพยายามทำให้คนอื่นเสียหาย
แต่เห็นมีชื่อโต้งด้วย พ่อเลยกังวลว่า เราสองคนไปทำให้ใครโกรธแค้นมาหรือเปล่า พ่อกลัวจะมีเรื่องมากกว่า เลยอยากเตือนเอาไว้
ทั้งสองคนเลยให้ระวังตัว ถ้ามีอะไรให้พ่อช่วยก็บอกมานะโต้ง” คุณพ่อกล่าวได้ดีสมกับเป็นผู้ใหญ่คนนึง

“ขอบคุณครับคุณพ่อ ....ผมไม่รู้เหมือนกันว่าใครพยายามทำลายพวกผม”
ผมตอบได้ไม่เต็มปากนัก เพราะลึกๆ ในใจผม คิดออกแล้วละว่าจะเป็นใคร แต่ของแบบนี้ไม่มีหลักฐาน ไปกล่าวหาสุ่มสี่สุ่มห้าไม่ได้

เบสที่ยืนอยู่ไม่ห่างจากผม รับจดหมายไปดูบ้าง หลังจากอ่านเนื้อความในจดหมายแล้ว เบสก็หน้าแดงเข้ม แต่แดงด้วยอารมณ์โกรธมากกว่าเขินอาย
“แบบนี้มันขี้ขลาดชัดๆ ลอบกัด.....แย่ที่สุด” เบสสบถ

ดูท่าเบสจะไม่เคยด่าคน เลยไม่รู้จะด่าออกมาเป็นคำแบบไหน หึหึ ผมฟังคำด่าของเบสแล้วอดไม่ได้จะแอบขำในใจ
“อึม ไงก็ระวังตัวแล้วกันโต้ง เดี๋ยวพวกพ่อไปละ”
ผมยกมือไหว้คุณพ่ออีกรอบ ก่อนจะหันไปโบกมือลาเบส เบสยิ้มจางๆ ให้ผม ก่อนเราสองคนจะเดินหันหลัง ไปตามทางใครทางมัน...............

ผมแอบหันหลังไปมอง ในจังหวะนี้ เบสที่เดินไปอีกทางก็หันมามองผมพอดี
ผมพยักหน้าให้เบสเบาๆ ทีนึง เบสพยักหน้ากลับมาให้ผม

สุดท้าย เราสองคนก็ต้องลาจากกัน เร็วเหลือเกิน แค่แตะผืนแผ่นดินไทยไม่ถึงชั่วโมงดีเอง
จบลงแล้ว ประสบการณ์ดีๆ ที่เหมือนฝัน ในต่างแดน................
...

และเรื่องราวก็จบลง.....

ล้อเล่นหรอกครับ ยังมีต่อ เชิญติดตามได้เลย
--------------------------------------------------------------------

หลังจากผมกลับมาไทย ผมก็ได้ตัดขาดการติดต่อกับเบสไปจนสิ้น แต่ผมก็ยังคงทำใจลบเบอร์มือถือเบสไม่ลง

ทันทีที่มาถึงเมืองไทย ผมก็รีบติดต่อกลับไปที่ครอบครัว เพื่อแจ้งให้ทุกคนสบายใจ
น้องชายผมรบเร้าจะรีบเอากล้องเหลือเกิน แต่ผมบอกไปว่า ให้รอก่อน ปีใหม่นี้ผมจะกลับไปบ้าน จะเอากล้องไปให้

จากนั้นก็ติดต่อไปยังท่านอาจารย์ที่ปรึกษา และพี่เบิร์ด เพื่อรายงานตัวว่าเดินทางกลับมาอย่างปลอดภัยแล้ว
ผมได้รู้ว่า คุณพ่อของท่านอาจารย์พ้นขีดอันตรายแล้ว แต่ยังนอนอยู่ที่ รพ.

พี่เบิร์ดมาหาผมในเช้าวันรุ่งขึ้น
ผมเล่าให้พี่เบิร์ดฟังว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างช่วงที่อยู่ที่โน่น
พี่เบิร์ดกอดผมเบาๆ แล้วก็พร่ำแต่คำว่า “ดีแล้ว โต้งทำดีที่สุดแล้วละ”
ผมไม่ร้องให้เลยนะ แต่ในใจมันโหวงๆ บอกไม่ถูก

ยิ่งตอนที่ผมโอนภาพถ่ายจากกล้อง มาลงเครื่องคอมพิวเตอร์โน๊ตบุคของผม
ภาพแต่ละภาพ เป็นพยานรักของเราสองคนได้อย่างชัดเจน ว่าระหว่างที่อยู่ที่ญี่ปุ่น เรารักกันมากแค่ไหน
...........................
ผ่านไป5 วัน ก็ถึงวันเปิดเทอม
ผมกลับไปใช้ชีวิตแบบเดิมๆ อีกครั้ง เรียนหนังสือ ช่วยงานอาจารย์ ตกเย็นก็ไปทำงานพิเศษ
ผมนำของฝากมาให้เพื่อนรักทั้งสองในวันเปิดเทอมวันแรก
ผมเล่าให้เก่งกับต่อฟังเรื่องที่เกิดขึ้นที่ญี่ปุ่น

เก่งโมโหมาก เมื่อได้ยินเรื่องจดหมายที่ส่งหาพ่อเบส เก่งลั่นปากว่า จะต้องสืบให้ได้ว่า ใครเป็นคนส่งจดหมายนี้
ถึงตอนนี้ ดูเหมือนเก่งกับต่อ จะฟันธงไปแล้วว่า เป็นหนิงแน่ๆ
เก่งพูดว่า หนิงคงแค้นใจที่โดนเบสบอกเลิก เลยทำอะไรบ้าๆ แบบนี้มา
แต่ผมก็เตือนไปว่า ไม่มีหลักฐาน อย่าไปพูดกล่าวหาใครลอยๆ ถ้าหนิงไม่ได้ทำ จะเป็นการให้ร้ายคนอื่นซะเปล่าๆ

ส่วนต่อ ไม่ได้พูดอะไรมาก แต่ในตอนเย็นวันนั้น ต่อก็มาหาผมถึงบ้าน ต่อคงกลัวผมจะเหงา เลยหาซื้อของกินมานั่งกินเล่นที่บ้านผม
แล้วคืนนั้น ต่อก็มาค้างอยู่เป็นเพื่อนผม ทั้งๆ ที่ผมบอกไปแล้วว่า ผมไม่เป็นอะไร ผมอยู่ได้
แต่ต่อก็ไม่ยอม ยืนยันจะอยู่เป็นเพื่อนผมให้ได้
ผมจึงได้แต่ยิ้มรับความมีน้ำใจของเพื่อนวันเวลาหมุนผ่าน

จากเดือนพฤศจิกายน เข้าสู่เดือนธันวาคม ผ่านไป 1เดือนแล้ว ที่ผมกับเบส ไม่ได้ติดต่อหากันเลย
เราบังเอิญเดินเจอกันบ้างในมหาลัย แต่พวกเราก็ได้แค่พยักหน้าทักทายกัน
เบสดูผอมลงกว่าเดิมเยอะเลย น่าจะผอมกว่าตอนแรกที่ผมได้รู้จักเสียอีก

พอเห็นเช่นนั้นแล้ว ผมอดเจ็บแปล่บในใจไม่ได้
ไม่ใช่แค่เบสเองที่เปลี่ยน ผมเองก็เปลี่ยนไป เปลี่ยนเป็นพูดน้อยขึ้น ยิ้มน้อยลง จนพี่เบิร์ดยังทัก
เพื่อนรักทั้งสองคนของผม ก็เป็นห่วงผมมาก พอเห็นเช่นนั้น ผมจึงพยายามทำตัวให้ร่าเริงเหมือนเดิม
ผมแสร้งยิ้ม ทั้งๆ ที่ในใจไม่ได้ยิ้มไปด้วย
ผมพยายามทำตัวให้เหมือนปกติ ไม่อยากให้ใครต้องมาทุกข์กังวลเรื่องของผม

คนที่รู้ใจผมดี อย่างพี่เบิร์ดและต่อ ก็จับได้ว่า ผมกำลังพยายามแกล้งมีความสุข แต่ทั้งสองก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา
ก็จะให้ทำยังไงได้ละ?

วันเวลาผ่านไปในลักษณะนี้ จนเข้าช่วงสอบกลางภาค ภาควิชาผมมีสอบในช่วงวันที่ 10-17 ธันวาคม
ช่วงเวลาสำคัญแบบนี้ ผมต้องสลัดความคิดฟุ้งซ่านทั้งหมดไป เพื่อเตรียมตัวรับมือการสอบ
ผมไม่อยากทำให้คนรอบข้างต้องกังวลมากไปกว่านี้แล้ว ถ้าผลการเรียนผมตก ทั้งเพื่อนๆ ทั้งครอบครัว คงเป็นห่วงผม รวมไปถึงเบสด้วย

ถ้าผมไม่แข็งแรงไวๆ เบสเองก็คงจะเป็นห่วงผม
เพื่อคนที่รักผมทั้งหลาย ผมต้องเข้มแข็งไวๆ
และแล้ว ผมก็ผ่านการสอบสุดหินครั้งนี้ไปได้ ถึงจะไม่มั่นใจนัก แต่ผมคิดว่า ทำได้ดีแล้วละ
..............................................
อย่างนี้เรียกมาม่าไหมน่า...หรือแค่ออเดิร์ฟ จะบ่นก็บ่นคนข้างบนแล้วกันน่ะ

พูดไว้ว่าจะมีเรื่องใหม่ตั้งแต่เมื่อสองสามเดือนก่อน แล้วก็หายเข้ากลีบเมฆ
ท่าทางจะมัวแต่คิดแผนการเที่ยวซะมากกว่า

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 53 (xxx%) 20/12
เริ่มหัวข้อโดย: donutnoi ที่ 20-12-2010 20:48:15

ชอบโต้งมาก :-[ เป็นตัวอย่างที่ดีมากๆๆๆๆๆๆ เลย :3123: :3123:

เป็นคนที่รู้จักรัก และมีเหตุผลในการใช้ชีวิต ชอบบบบบบ :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 53 (xxx%) 20/12
เริ่มหัวข้อโดย: myall ที่ 20-12-2010 21:38:37

เอาใจช่วยทั้ง 2 คนสู้ๆ คนแต่งด้วย อิอิ ตอนหน้าจะได้มาไวๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 53 (xxx%) 20/12
เริ่มหัวข้อโดย: Azitten ที่ 20-12-2010 22:08:25

เพิ่งมาตามอ่านอะค่ะ
อ่านทันจนได้ๆๆๆ ^^

สงสารโต้งอะ โต้งคนดีมากๆๆๆ
แล้วโต้งจะสมหวังมะเนี่ย
ตอนแรกดูเหมืนคุณพ่อเบสจะสงสัยเลยนะ

เฮ้อออ ยังต้องลุ้นต่อไปช่ายมะค่ะ
ว่าสุดท้ายแล้วใครจะได้โต้งผู้ชายที่แสนดีคนนี้ไปอะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 53 (xxx%) 20/12
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 20-12-2010 22:45:18

อันนี้ยังมาม่าน้ำใสอยู่ใช่มั้ยคะ
สงสัยว่าน้ำข้นคงจะตามมาในอีกไม่ช้า
กระซิกๆ สงสารทั้งเบสทั้งโต้งเลย
:เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 53 (xxx%) 20/12
เริ่มหัวข้อโดย: TamuNe ที่ 21-12-2010 01:13:00

ไม่เอาเศร้ามากน้า อยากให้สมหวังไวๆๆอะ :sad4:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 53 (xxx%) 20/12
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 21-12-2010 10:13:03

ทันสักที..

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 53 (xxx%) 20/12
เริ่มหัวข้อโดย: nanju ที่ 21-12-2010 18:31:40

:a5: ใครเป็นคนส่งจดหมายเนี้ย

ใจร้ายมากเลย :m31:

o13 :bye2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 53 (xxx%) 20/12
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 21-12-2010 19:24:35

มาต่อไวๆๆนะคับบ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 53 (xxx%) 20/12
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 21-12-2010 19:32:00

:a5:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 53 (xxx%) 20/12
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 21-12-2010 21:29:27

จนมาวันนึง บ่ายวันศุกร์ที่เงียบเหงา ช่วงนี้เกือบทุกคณะสอบเสร็จสิ้นแล้ว หรือไม่งั้นบางคณะก็จะไปสอบหลังปีใหม่

ช่วงนี้เป็นช่วงพักผ่อนของบรรดานักศึกษา หลังจากคร่ำเคร่งกับการสอบกลางภาคที่ผ่านมา บวกกับ
อีกไม่ถึง5วัน ก็จะเป็นวันคริสต์มาสแล้ว
บางคนก็เริ่มที่จะหาของขวัญ สำหรับคนพิเศษของตนกันเนื่องในโอกาส งานเทศกาล

สำหรับผม คนพิเศษก็คือเพื่อนๆ และครอบครัว ผมซื้อเสื้อไปฝากน้องชาย และคุณพ่อ
ผมซื้อกล่องแว่นตาอันใหม่ไปให้คุณแม่ เพราะเห็นวันก่อนท่านบ่นว่า อันเก่ามันพังแล้ว
สำหรับพี่เบิร์ด พี่ชายคนดีของผม ผมซื้อหนังสือให้ เพราะพี่เบิร์ดเป็นหนอนหนังสือคนนึง
ส่วนท่านอาจารย์ที่ปรึกษาและเพื่อนๆ อย่างเก่งและต่อ ผมซื้อขนมเตรียมไว้ให้
ตอนนี้ผมมีของขวัญให้กับทุกคนแล้ว เดี๋ยววันจันทร์ ผมจะเอาไปให้ทุกคน ผมตั้งใจไว้แบบนั้น
ส่วนของคนที่บ้าน ผมจะเอาไปให้ในวันปีใหม่ที่ผมจะกลับบ้าน

ตั้งแต่เย็นนี้ไป ร้านพี่เก๋จะหยุด และหยุดยาวไปถึงวันปีใหม่ เนื่องจากพี่เก๋เดินทางไปเที่ยวต่างประเทศกับครอบครัว
พอไม่มีงานทำ ผมก็เลยว่างซะเหลือเกิน สอบก็สอบเสร็จแล้ว เพื่อนๆ ก็ไปเที่ยวกับแฟนบ้าง ไม่ว่างบ้าง
เก่งมีนัดดูหนังกับหญิง ส่วนต่อเห็นว่ามีธุระ ต้องไปงานเลี้ยงกับที่บ้าน เป็นงานเลี้ยงปีใหม่ที่บรรดาคนมีเงินเค้าสังสรรค์กัน
ส่วนพี่เบิร์ดจู่ๆ ขานั้นก็เงียบไปเลย หายไป 2 วันละ

วันนี้ผมเลยมาเดินเที่ยวคนเดียวที่ห้างแถวมหาลัย ผมเดินไปอย่างไร้จุดหมายไม่มีอะไรทำ ของขวัญก็ซื้อเตรียมไว้หมดละ หนังที่อยากดูก็ไม่มี

ผมเดินผ่านร้านเสื้อร้านนึง ที่หน้าร้านมีหุ่นใส่เสื้อตั้งโชว์อยู่ เสื้อที่หุ่นโชว์ใส่อยู่มันสวยน่ารักดี จนผมอดไม่ได้จะหยุดยืนดู
ไม่ได้ดูเพราะชอบเป็นการส่วนตัวหรอก แต่ผมเห็นว่า มันเหมาะกับเบสจังเลย
เสื้อเชิร์ตสีขาว ทรงวัยรุ่นเข้ารูปหน่อย

ผมรู้สึกติดใจเสื้อตัวนี้อย่างประหลาด ใจนึงก็อยากซื้อไปให้เบส ใจนึงก็ลังเล เพราะผมตั้งใจจะตัดขาดจากเบสนิ ถ้าผมยังซื้อของขวัญไปให้เบส จะทำให้ตัดใจไม่ได้ซะเปล่าๆ

ผมยืนมองลังเลอยู่นาน จนคนขายเดินเข้ามาทัก
“คุณน้องสนใจเสื้อตัวนี้หรือค่ะ เข้ามาลองก่อนไหมค่ะ พี่ว่าเค้ากับคุณน้องนะ”
“อ๋อ..เอ่อ....ไม่ละครับ ไม่ได้ใส่เอง แค่คิดว่ามันสวยดี.....” ผมรีบตอบปฏิเสธความหวังดีของคนขาย
“งั้นก็เหมาะเลยค่ะ จะให้ใครเป็นของขวัญ ต้องช่วงนี้เลย เป็นของขวัญปีใหม่ที่คนรับต้องชอบแน่ๆ ค่ะ เสื้อตัวนี้ อาจจะราคาแพงไปนิด ถ้าเทียบกับตัวอื่นในร้าน
แต่พี่ว่า มันสวยน่ะ เนี่ยๆ ดูได้เลย เนื้อผ้าก็ดี การตัดเย็บก็ปราณีต คุณน้องลองจับๆ ดูก่อนได้นะคะ” พี่สาวคนขายเสื้อพยายามเชียร์ให้ผมจับเสื้อดู ผมขัดไม่ได้เลยลองจับๆ ดู

อึม....เนื้อดีนะเนี่ย นุ่ม น่าจะใส่สบาย.....

หลังจากนั้นไม่ถึง 10นาที ผมก็เดินออกมาจากร้าน พร้อมกับ....ถุงใส่เสื้อ ที่ห่อกระดาษสาเอาไว้ พร้อมกับโบว์สีแดง
“จะทำยังไงดีเนี่ย ...ไม่ได้ตั้งใจจะซื้อให้ซะหน่อย....”

ทันใดนั้น มือถือผมก็ดังขึ้น ต่อนั่นเองที่โทรมา
“ฮัลโหล มีอะไรต่อ” ผมกดรับสาย
“เห้ย โต้ง มึงอยู่ไหนวะ” เสียงต่อถามมาตามสาย
“อยู่แถวมหาลัยนะละ มีไรหรือมึง”
“มึงมาหากูหน่อยได้ไหม กูมีเรื่องรบกวน มาที่นี่นะ โรงพยาบาล....(ละเอาไว้)...... ตรงสีลม นั่งแท็กซี่มาเลยนะ ขึ้นทางด่วนมาเลย กูมีเรื่องนิดหน่อย”
“อะไรวะ มึงเป็นอะไรหรือเปล่า เห้ย เดียวกูรีบไปเลย มึงรอกูก่อนนะ”
“เออ เด๋ียวค่อยเล่าให้ฟัง มึงมาก่อนแล้วกัน”
ผมไม่รู้หรอกว่าต่อกำลังมีปัญหาอะไร แต่ว่า เมื่อเพื่อนเดือดร้อน ผมก็ต้องรีบไปช่วยก่อนละ
เนื่องจากไม่มีเวลากลับบ้านไปเก็บของ ผมเลยต้องรีบโบกแท็กซี่ไปหาต่อทั้งๆในสภาพนี้เลย
........................................................
ที่โรงพยาบาล........(ละเอาไว้).............
ทันทีที่ไปถึง ผมก็รีบโทรหาต่อ
“มึงอยู่ไหนวะ กูมาถึงแล้ว”
“เออ ขึ้นมาข้างบนเลย ชั้น 12 ห้อง 1208 นะ”
“มึงไม่สบายหรือ? เป็นไรปะวะ”
“เออ เดียวค่อยเล่ามาก่อนเหอะ..”
ผมติดต่อนางพยาบาลหน้าตาสะสวยที่ตรงประชาสัมพันธ์ก่อน เพื่อจะถามทางไปขึ้นลิฟท์สำหรับไปห้องพักผู้ป่วยชั้น 12

เดินขึ้นไปจนถึงบริเวณห้องพักผู้ป่วย ที่หน้าห้อง 1208 ผมเจอต่อยืนรออยู่
“มึงเป็นไรวะ ก็ดูปกติดีนิ หรือมีญาติคนไหนของมึงป่วยหรอ” ผมถามต่อทันทีที่เจอ
“ไม่ใช่กูหรอกที่ไม่สบาย มึงฟังกูดีๆ นะ อย่าเพิ่งขัด กูจะเล่าให้ฟัง
........คืองี้ วันนี้กูไปงานเลี้ยงกับที่บ้านใช่ไหม
เป็นงานปาร์ตี้ปีใหม่ ที่เพื่อนพ่อกูเค้าจัดขึ้น แขกที่มาก็คนในแวดวงที่รู้จักๆกันละ แล้วมึงก็รู้ใช่ไหม
ว่าพ่อกูกับพ่อของพี่เบสเค้าเป็นเพื่อนกัน กูก็เจอพี่เบสเค้าที่งานนี้ด้วย พี่เบสตอนที่กูเจอ ผอมมาก ข้อมือเล็กนิดเดียวเอง”

พอได้ยินเรื่องของเบส ผมก็ใจหายแปลกๆ หรือว่าเรื่องวันนี้จะเกี่ยวกับเบสนะ
“กูก็เข้าไปทักพี่เค้า จากนั้นก็แยกย้ายกันไปไม่มีอะไร แต่ซักพัก กูได้ยินเสียงโวยวายมาจากทางโต๊ะพี่เค้า
เลยเห็นว่าพี่เบสเค้าเป็นลมเว้ย พ่อพี่เบสเค้ารีบพามาส่งโรงพยาบาล กูก็เลยขอติดรถมาด้วย ที่นี่ละ
แล้วกูเลยรีบโทรให้มึงมาหา แต่มึงไม่ต้องห่วงนะเว้ย หมอเค้าดูให้แล้ว
บอกว่าแค่ความดันต่ำ อาจจะมาจากการกินน้อย พักผ่อนน้อย เท่านั้นเอง”

ผมนิ่งอึ้งไปเมื่อได้ยิน ใจนะเป็นห่วงเบสนะ อยากรีบเข้าไปดูอาการเบสมาก แต่ผมเคยรับปากว่าจะไม่ไปเจอเบสอีกแล้วนิ....

ตอนนี้เบสก็ไม่ได้เป็นอะไรร้ายแรง พ่อเค้าก็อยู่ ผมยังสมควรเข้าไปยังงั้นหรือ?
“เอ่อ.....ต่อ กูฝากมึงช่วยดูแลเบสได้ปะวะ กูไม่เข้าไปหรอก”
“เฮ้ย .....ทำไมละ นี่เบสเค้าไม่สบาย มึงจะไม่ใยดีเค้าหน่อยหรือ”
“.......ก็เค้าไม่ได้เป็นอะไรมากนิ แล้วพ่อเค้าก็มาดูแลแล้ว เราเข้าไปมีแต่จะทำให้ความพยายามที่ผ่านมาของพวกเรามันพังลง......”
“มึงกลายเป็นคนคิดมากแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไร ...........มึงรักและเป็นห่วงเค้า มึงก็เข้าไปหาเค้าซิ
นี่มันไม่ใช่เวลาปกตินะ เพื่อนจะไปเยี่ยมเพื่อนนะ มันไม่ใช่เรื่องเลวร้ายอะไรเลยนะ
“แต่มึงก็รู้ว่ากูกับเบส ไม่ได้เป็นแค่เพื่อนกันนิ กูรับปากว่าจะไม่ไปเจอเค้าอีก.......กูคงต้องฝากมึงไปดูแลแทนกูวะ กูเข้าไปไม่ได้”
“ไอ้โต้ง มึง.........” ต่อถึงกับพูดไม่ออก
“ทำไมมึงโง่แบบนี้ มึกรักเค้า เค้าก็รักมึง ทำไมพวกมึงต้อง......ตัดใจด้วยละ คนเรารักกันมันผิดนักหรือ ความรักมันผิดนักหรือ”
“ความรักนะไม่ผิด แต่ความรักที่เห็นแก่ตัว ทำให้คนรอบข้างต้องเป็นทุกข์นะละที่ผิด.....ต่อ มึงเข้าใจกูไหม กูก็ก็ปวดใจ ที่คนที่กูรักล้มป่วยอยู่ แต่กูเข้าไปดูแลไม่ได้.........แต่จะให้กูทำยังไง การกระทำของกู อาจจะทำให้คนที่กูรักเสียใจไปตลอดชีวิตก็ได้............”

“โต้ง..................................” ต่อนิ่งเงียบไปเลย

“........กูกลับละนะ” ไม่ทันที่ต่อจะได้พูดอะไรต่อ ก็มีเสียงคุ้นหูผมดังขึ้น
“โต้ง...... นั่นโต้งใช่ไหมลูก” เสียงทักผมดังมาจากทางเดินด้านหลัง
ที่เสียงนั้นคุ้นหูผมเหลือเกิน เพราะนั่นคือเสียงของคุณป้าเบส!!!!
.....................................................................
เบสไม่สบาย
แล้วคุณป้ามาได้ยังไงกันน่า.... ลุ้นต่อตอนหน้าครับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 53 (xxx%) 21/12
เริ่มหัวข้อโดย: talentcs ที่ 22-12-2010 00:04:56

รักแท้ แต่ดูแลไม่ได้

http://www.youtube.com/watch?v=1ve_BGnADd0
:sad4:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 53 (xxx%) 21/12
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 22-12-2010 00:31:51

ไม่เคยอ่านนิยายเรื่องใหนแล้วเจ็บปวดใจเท่าเรื่องนี้เลยจริงๆ :m15:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 53 (xxx%) 21/12
เริ่มหัวข้อโดย: gnetophyta ที่ 22-12-2010 01:02:45

จะได้คบกันแล้วใช่มั๊ย ^_^ หวังๆๆๆ อิอิอิ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 53 (xxx%) 21/12
เริ่มหัวข้อโดย: TamuNe ที่ 22-12-2010 16:13:47

ตัวช่วยมาแล้ว ให้สมหวังทีเถอะนะค้า

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 53 (xxx%) 21/12
เริ่มหัวข้อโดย: myall ที่ 22-12-2010 17:38:16

คุณป้ามาได้ยังไง คุณป้าจะมาช่วยโต้งกับเบสใช่มั้ยคะ
จะได้เลิกกินมาม่าซักที อิอิ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 53 (xxx%) 21/12
เริ่มหัวข้อโดย: Ryuse ที่ 22-12-2010 17:52:13

เยี่ยม! คุณป้ามาแว้วววววววววววว หวังว่ามาคราวนี้คุณป้าจะยอมเข้าใจแล้วให้ทั้งสองคนได้รักกันซักทีนะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 53 (xxx%) 21/12
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 22-12-2010 18:39:22

มีความหวังมากมายเมื่อได้ยินเสียงคุณป้า
แต่!!! ไม่กล้าหวัง กลัวผิดหวัง แงๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 53 (xxx%) 21/12
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 22-12-2010 20:37:11

***** ตอนที่ 54 *****
“คุณป้า!!!” ผมครางออกมาด้วยความแปลกใจ
“สวัสดีครับคุณป้า ทำไม.....มาที่นี่ได้ละครับ”
“สวัสดีจ้ะโต้ง ....แหม่ก็ป้าบอกแล้วว่าเจอกันเร็วๆ นี้ ป้าตั้งใจจะมาไทยช่วงปีใหม่อยู่แล้ว แต่ยังไม่บอกใครกะเซอร์ไพรส์ทุกคนไงละ นี่จริงๆ ป้าก็มาได้ 2วันแล้วละและคงอยู่ยาวไปถึงวันที่ 16มกราเลย”
“แล้วนี่โต้งมาเยี่ยมเบสหรือ รู้ข่าวไวจริงนะ นี่เข้าไปแล้วหรือยังละ” คุณป้าหันมาถามผมบ้าง
“อ๋อ ครับ คือ ผมก็เพิ่งรู้นะครับ พอดีเพื่อนผม เค้า.....ก็รู้จักกับบ้านเบส เค้าโทรตามผมมานะครับ แต่ว่า..........ผมยังไม่ได้เข้าไปเยี่ยมเบสหรอกครับ”
“สวัสดีครับคุณป้า” ต่อที่ยืนเงียบๆ อยู่ด้านข้าง หันมาไหว้คุณป้าบ้าง
“สวัสดีจ้ะ เพื่อนโต้งกับเพื่อนเบสหรือจ้ะ ป้าเป็นป้าของเบสจ๊ะ” คุณป้าแนะนำตัว
“ครับ พอดีคุณพ่อของผม รู้จักเป็นเพื่อนกับพ่อของพี่เบสเค้านะครับ”
“อ๋อ ยังงั้นหรือ ......แล้วนี่ยังไม่เข้าไปกันอีกหรือ ป้าก็เพิ่งรู้ข่าว เลยนั่งแท็กซี่มาเนี่ยละ”
“เอ่อ......คุณป้ากับต่อเข้าไปแล้วกันครับ .......คุณป้าก็รู้ว่า ผมสัญญาไว้แล้วว่าจะเลิกติดต่อกับเบส ......ผมรักษาสัญญามาตลอด แล้วนี่เบสก็ไม่ได้เป็นอะไรมาก ผมฝากเยี่ยมแล้วกันครับคุณป้า” ผมรีบพูดบอกคุณป้า ก่อนที่คุณป้าจะเข้าใจผิด หาว่าผมไม่รักษาคำพูด

“แหม่ ไม่ต้องคิดมากหรอกโต้ง เวลานี้ เบสเค้าป่วยอยู่ อย่าไปคิดมากเรื่องสัญญาเลย
ป้ายกเว้นให้ 1วัน เข้าไปพร้อมๆกับป้าเหอะ มานี่ มาๆๆ” คุณป้าจับมือผมเดินเข้าไปในห้องผู้ป่วย ผมจะสะบัดมือก็ใช่ที เลยต้องยอมเลยตามเลย เดินเข้าไป

ต่อเดินตามเข้ามาด้านหลัง

ห้องผู้ป่วยที่เบสนอน ค่อนข้างกว้าง คงเป็นห้อง VIP ละมั้ง
ในห้องจัดเป็นสัดส่วนตกแต่งอย่างสวยงาม คุณพ่อของเบส นั่งอยู่ที่โซฟาข้างๆ เตียง
ส่วนเบสกำลังนอนหลับตาอยู่บนเตียงผู้ป่วย มีสายน้ำเกลือห้อยระโยงระยาง

พอผมเห็นเบสในสภาพแบบนี้แล้ว อดใจหายวาบไม่ได้ เบสผอมลงไปเยอะ หน้าตาดูซีดเซียว ผมเจ็บแปล๊บๆ ในอก น้ำตาแทบไหล
ผมยกมือขึ้นไหวทักทายคุณพ่อก่อน
“อ้าว โต้ง มาได้ไงละเรา”
“อ๋อ คุณลุงครับ ผมโทรตามมาเอง เห็นโต้งเค้าสนิทกับพี่เบส เลยโทรบอกนะครับ” ต่อทื่ยืนอยู่ข้างๆ ผม ตอบคำถามแทน
“อ้าวหรอ นี่เราเป็นเพื่อนกับโต้งเค้าหรือเจ้าต่อ”
“ครับคุณลุง”
“แล้วนี่พี่มายังไงละ” คุณพ่อหันไปทักทายคุณป้าบ้าง
“ฉันก็นั่งแท็กซี่มานะซิ ได้ยินข่าวก็เป็นห่วง จะให้นั่งรอเฉยๆ ก็ทำไม่ได้ เลยรีบมานี่ไงละ”
“พี่รู้จักกับโต้งเค้าด้วยหรือ เห็นเดินจูงมือกันเข้ามา”
“เอาไว้เด๋ียวฉันเล่าให้เธอฟังเองที่บ้าน ไว้ค่อยพูดกัน........ หลานฉันเป็นไงบ้าง?” คุณป้าตอบเลี่ยงหันไปถามเรื่องเบสแทน

“ก็ไม่ค่อยดี หมอบอกว่าต้องพักผ่อนเยอะๆ อาการของเบสมาจากการอดนอน กินน้อย และเครียด
นี่ผมก็ไม่รู้ว่าเบสมันเป็นอะไร ช่วงหลังๆ มานี่ มันโทรมมาก รู้สึกจะตั้งแต่กลับมาจากญี่ปุ่นนะละ
หน้าตาอมทุกข์ ผอมลงๆ จนผมยังตกใจเลย ถามเบสมัน มันก็ไม่ตอบว่าเป็นอะไร
พี่มาก็ดี ผมว่าจะให้พี่คุยกับเบสตั้งแต่วันก่อนแล้ว แต่เห็นพี่เพิ่งมาเหนื่อยๆ เลยยังไม่ได้เล่าให้ฟัง นี่มาวันนี้เบสก็ดันมาล้มป่วยก่อนซะละ“ คุณพ่อบ่นระบาย

ผมที่ยืนฟังอยู่ ก็รู้สึกเจ็บจี๊ดๆ ในใจอีกแล้ว เพราะเรื่องของผม ทำให้เบสต้องเป็นอย่างนี้ซินะ ผมสงสารเบสเหลือเกิน
“เอาเถอะ เดี๋ยวฉันจัดการคุยกับเบสให้ ฉันขอไปดูหลานฉันหน่อย”
ว่าแล้วคุณป้าก็เดินไปข้างๆ เตียง ทำให้ผมได้มีโอกาสมาดูเบสใกล้ๆ ด้วย
คุณป้าเอามือลูบหัวเบสเบาๆ ผมเองก็อยากจะทำแบบนั้นบ้าง แต่ทำไม่ได้ ได้แต่ยืนดูเฉยๆ ในฐานะเพื่อนคนนึง

ต่อรับหน้าที่ไปยืนคุยกับคุณพ่อของเบสแทนพวกเรา
“โธ่ หลานป้า ทำไมต้องทรมานตัวเองแบบนี้ด้วย เฮ้อ..........ผอมผิดกับที่เจอกันเมื่อตอนไปญี่ปุ่นเลย” คุณป้าบ่น พลางใช้มือบีบจับตามตัวเบส ข้อมือเบสตอนนี้ผอมมาก จนเหมือนคนไม่มีจะกิน

ผมเองพอเห็นสภาพเบสแบบนี้แล้วก็อดน้ำตาคลอไม่ได้ นี่ถ้าไม่มีคนอยู่ข้างๆ ผมคงกอดเบสเค้าแน่ๆ ตอนนี้ผมได้แต่อดใจยืนมองอยู่เฉยๆ

จู่ๆ คุณป้าก็หันมามองผม

“โต้ง......ป้าฝากดูแลเบสวันนึงได้ไหม”
“ครับ .........เอ๊ะ ๆ เดียวก่อนครับ อะไรนะครับ ดูแลอะไร” ผมตกใจเล็กน้อยกับคำพูดของคุณป้า
“เดี๋ยวป้า มีเรื่องจะคุยกับพ่อของเบสเค้าหน่อย ป้าฝากโต้ง นอนเฝ้าเบสเค้าคืนนึงนะ”

คุณพ่อที่กำลังยืนคุยอยู่กับต่อ หันมามองทางคุณป้าด้วยสีหน้างงงวย
“เด๋ียวพี่ จะไปรบกวนโต้งเค้าได้ไง เรื่องเฝ้าไข้นะให้ผมทำก็ได้” คุณพ่อแย้งคำพูดของคุณป้า
“เดี๋ยวฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอหน่อยตาท๊อป ดูแลลูกยังไงให้เป็นแบบนี้ วันนี้ให้โต้งเค้าดูแลไปก่อนเถอะ เธอนะกลับบ้านกับฉัน”
“พี่ นี่ลูกผมนะ พรุ่งนี้ผมก็หยุด ให้ผมเฝ้าเองดีกว่า” คุณพ่อยังคงพยายามเถียง
“แต่เธอจะให้ฉันกลับบ้านเองหรือไง ให้นั่งแท็กซี่อีกหรอ”
“ก็ให้คนขับรถพากลับก็ได้นิ”
“ไม่ละ เธอกลับพร้อมฉันดีกว่า ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอด้วย ก็ว่าจะคุยมานานละ ......
....เอาละ ตามนี้นะ เธอเชื่อฉันซิตาท๊อป ฉันหวังดีกับหลานหรอก ถึงได้ตามเธอไปคุยด้วย ........เอาตามนี้นะจ้ะ โต้ง ป้าฝากเบสด้วยละ”

คุณป้าพูดตัดบท โดยที่คุณพ่อยืนทำหน้างงๆ อยู่ด้านข้าง ผมแอบเห็นต่อยืมอมยิ้มอยู่ด้านหลัง
“เอาละ ตอนนี้เบสก็ปลอดภัยแล้ว อยู่โรงพยาบาลแบบนี้ คงไม่เป็นอะไรแล้วละ กลับกันเถอะท๊อป แล้วก็นี่เสื้อผ้าสำหรับเปลี่ยนของเบสเค้านะโต้ง “
คุณป้ายืนถุงผ้าในมือให้ผม ข้างในคงเป็นของใช้ส่วนตัวของเบส
“ไปกันเถอะ” คุณป้ากล่าวชวนคุณพ่อกลับบ้าน คุณพ่อมองหน้าคุณป้าแบบงงๆ จากนั้นก็พูดมาว่า
“พี่คิดอะไรอยู่ ผมไม่รู้หรอกนะ แต่เอาเหอะ ผมจะเชื่อพี่วันนึงแล้วกัน ......” คุณพ่อหันมาทางผม
“ฝากโต้งกับต่อด้วยละกัน เดียวพ่อกลับบ้านก่อน ไว้พรุ่งนี้จะมารับเบสกลับบ้าน”
“ครับ ผมจะดูแลอย่างดีเลยครับ” ผมให้คำสัญญาด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
“งั้นฝากด้วยละกัน ...........ไปกันพี่ ไหนพี่มีอะไรจะพูดกับผม...........” ว่าแล้วคุณพ่อก็เดินออกไปข้างนอกพร้อมคุณป้า

ก่อนออกจากห้อง คุณป้าหันมายิ้มกระพริบตาให้ผมทีนึง
ถึงผมจะงงๆ กับพฤติกรรมของคุณป้า แต่ก็ขอบคุณจากใจจริงๆ คุณป้าเหมือนกำลังเปิดโอกาสให้ผมได้ดูแลเบส ผมขอบใจคุณป้าจริงๆ
นี่หมายความว่า วันนี้วันนึง ที่จะเป็นวันพิเศษที่พวกผมจะได้เจอกันในรอบเกือบ 2เดือน

“เอ่อ......งั้นกูก็กลับแล้วดีกว่า ดึกแล้วเดียวพ่อกูเป็นห่วง” ต่อเอ่ยขึ้นทะลุความเงียบมา
“..........แล้วแต่มึงแล้วกัน วันนี้ขอบใจมึงมากวะ” ผมหันไปขอบคุณต่อ
“เออ ไม่เป็นไร ทีกูลำบาก มึงก็ช่วยกู เวลามึงลำบากกูก็ช่วยมึง ชีวิตมันก็แบบนี้ละ ผลัดกันเว้ย เอาละ กูไปละ มึงมีไรก็โทรมาหากูได้ตลอดเวลา กูไปละ”
ผมลาไอ้ต่อเพื่อนรัก จากนั้นก็เดินไปส่งมันที่ลิฟท์ ก่อนจะเดินย้อนกลับมาที่ห้องผู้ป่วยอีกครั้ง
-----------------------------------------------------------------------------
คุณป้าเปิดโอกาส แล้วงี้จะออกหัวออกก้อยกันน่า

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 54 (xxx%) 22/12
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 22-12-2010 21:11:42

สงสัยงานนีจะมีสสมหวัง ^^

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 54 (xxx%) 22/12
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 22-12-2010 21:14:36

ไม่ได้เข้ามาอ่านซะนาน :L1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 54 (xxx%) 22/12
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 22-12-2010 23:35:43

เผื่อเบสจะค่อยยังชั่วขึ้นนะ สงสารเบสจังเลย :monkeysad: อกกลัดหนอง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 54 (xxx%) 22/12
เริ่มหัวข้อโดย: myall ที่ 23-12-2010 00:07:37

เบสสู้ๆนะไม่สบายหายไวๆ
ก็ไม่รู้จะออกหัวหรือก้อย คุณพ่อเบสจะว่าไงหนอ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 54 (xxx%) 22/12
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 23-12-2010 10:34:07

ป้า ช่วยชีวิต..

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 54 (xxx%) 22/12
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 23-12-2010 10:56:42

สงสารเบสง่า :monkeysad:
คิดว่าสถานการณ์น่าจะดีขึ้นนะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 54 (xxx%) 22/12
เริ่มหัวข้อโดย: nanju ที่ 23-12-2010 18:12:52

ป้าใจดีมากมายเลยค่ะ :L2:

สงสารเบสมากเลย :o12:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 54 (xxx%) 22/12
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 23-12-2010 20:26:36

ฝากถามคุณพ่อท๊อป
ชีวิตของลูก สุขภาพของลูก ความสุขของลูก
กับหน้าตาทางสังคม และธุรกิจ
อันไหนสำคัญกว่ากัน

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 54 (xxx%) 22/12
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 23-12-2010 21:31:51

ผมลากเก้าอี้ไปนั่งข้างๆ เตียงเบส
เวลานี้เบสยังคงนอนหลับอยู่ไม่ได้สติ ผมใช้มือข้างนึง กุมมือเบสเอาไว้ มืออีกข้าง ก็ลูบไล้ไปที่หน้าผากเบส
ผมยกมือเบสข้างที่กุมไว้ ขึ้นมาจรดจุมพิตเบาๆ ที่หลังมือเบส

“คนดีของผม นายต้องหายไวไวนะ”
“เราไม่ได้เจอกันนานเลย ผมคิดถึงนายมากรู้ไหม” ผมบ่นอยู่คนเดียว รู้ทั้งรู้ว่าเบสหลับไปแล้ว แต่ก็ยังพูด
“นายทำไมเป็นไปได้ถึงขนาดนี้นะ เห็นแบบนี้แล้ว ผมเสียใจมากนะ เสียใจมากๆ”
“นี่.....พอไม่มีนาย รอบๆ ตัวเรามันก็ดูน่าเบื่อไปหมด
วันก่อน เราเอาภาพพวกเรามาดูด้วยนะ ที่เราไปถ่ายกันที่นิคโก้
เรายังจำได้นะ ว่านายซื้อปลาย่างที่ขายตรงหน้าศาลเจ้าโทโชงู แล้วพอจะกิน มันก็ร้อนลวกปากนาย แต่นายก็คายออกมาไม่ได้
พอนึกๆไป เราก็ขำนะ ...........................เรื่องเมื่อวันก่อน มันเหมือนผ่านไปเมื่อไม่นานมานี้เอง”

“เราเคยฝันถึงนายด้วยน๊ะ ฮ่าๆ แต่เป็นฝันบ้าๆ นะ เราจำไม่ค่อยได้แล้วละ แต่ก็สนุกดีนะ เราตื่นมายิ้มเลยละ”
“เห้อ.....เราบ่นอะไรอยู่นี่ นายนอนพักไปเหอะ.....คืนนี้เราจะดูแลนาย”

ในตอนนั้นเองที่ผมเพิ่งจะสังเกต มีหยาดน้ำตาไหลมาจากตาของเบส
เบสค่อยๆ ลืมตามองมาที่ผม เบสตื่นขึ้นตั้งแต่เมื่อไรกันนะ ผมไม่ได้ทันสังเกตเลยให้ตายซิ
“ต...โต้..ง” เบสเสียงสั่นเครือ
“ครับเบส โต้งอยู่นี่แล้ว” ผมรีบเขยิบเข้าไปข้างเตียง สองมือกุมมือเบสเอาไว้
“โต้ง ฮึก ..ฮึก เราคิดถึงนายจังเลย ...” เบสร้องให้ออกมา แล้วก็โผเข้ามากอดผมไว้

ผมรีบกอดเบสตอบในทันทีด้วยกลัวเบสจะตกเตียง
“ใจเย็นๆ เบส เดียวตกเตียง ใจเย็นๆ นะ นายยังไม่หายดี อย่าเคลื่อนไหวรุนแรงซิ” ผมเตือนเบสในท่ากอด

นานเท่าไรแล้วนะที่ไม่ได้กอดเบส ผมกอดเบสแน่น แน่นจนลืมไปว่า เบสจะเจ็บหรือไม่
ตัวเบสเองก็กอดผมไว้แน่น ราวกับอยากจะหลอมละลายเข้าไปในตัวผมซะงั้น
ผมปล่อยให้เบสร้องให้ ระบายความคับข้องในใจออกมา เบสร้องให้จนตัวหอบตัวโยนเลย
ผมฟังเบสร้องให้ซะจนน้ำตาผมพาลจะไหลไปด้วย

ซักพักนึง เบสก็เงียบสงบลง
“ร้องพอใจหรือยัง” ผมถามเบสในอ้อมอก
เบสส่ายหัว
“ไม่อะ ไม่พอ อยากร้องอีก “ ว่าแล้วเบสก็เอาหน้าซุกกับบ่าผม เส้นผมของเบสชอนไชเข้าใบหูผม จักกะจี้น่าดูเลยละ
“โอ๋ๆ เด็กดี เลิกร้องซะนะ .................เออ ใช่ เรามีของขวัญให้ด้วย ยิ้มซะนะ แล้วเราจะให้ของขวัญ”
“นี่โต้ง เราไม่ใช่เด็กๆ นะจะได้เอาของขวัญมาล่อ”
“งั้นแสดงว่าไม่อยากได้ โอเค งั้นไม่เอาก็ได้”

เบสรีบผละออกมาจากบ่าของผม
“ไม่ๆ เราจะเอาๆ นายบอกจะให้เราแล้วนะ เราจะเอาๆ” เบสรีบพูดรัวเร็ว
“งั้น หลับตาซิ” พอผมบอกให้หลับตา เบสก็นั่งตัวตรงหลับตาปี๊เลย
ผมเห็นดังนั้นแล้วก็อดยิ้มไม่ได้ จากนั้นผมก็ค่อยๆ โน้มหน้าเค้าไปใกล้ๆ ผมประกบริมฝีปากลงบนริมฝีปากของเบส

เบสทำสีหน้าตกใจเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้ขัดขืนอะไร เบสเอามือโอบที่หัวผม แล้วก็จูบตอบกลับ
เรามอบจูบที่แสนหวานให้แก่กันและกันอย่างโหยหา
ผมค่อยๆ ถอนริมฝีปากออกมา

หน้าผากของเราสองชนกัน สองมือของผมก็ลูบไล้เบาๆที่หัวของเบส

สองตาเราประสาน ถ่ายทอดความในใจออกมา

“นายผอมไปมากเลยรู้ไหม”
“..........เราไม่รู้หรอก แต่เราคิดถึงนายนะโต้ง”
“นายอย่าทำแบบนี้ซิ เราเป็นห่วงนายนะ ........กินข้าวซะบ้าง”
“เราก็กินนะ แต่มันก็กินได้แค่นั้นละ เราอยากกินอาหารฝีมือนายอีกจัง”
“.........ไว้นายแข็งแรงแล้ว เราจะขออนุญาตพ่อนาย เข้าไปทำอาหารให้นายกินบ้างแล้วกัน.....”
“จริงนะ....นายสัญญาแล้วนะ”
“จริงซิ เราสัญญา”
ผมยิ้มให้เบส เบสเองก็ยิ้มหน้าบานเลย
-------------------------------------------------------------
หวานพอไหมอะ จะเป็นหวานแรกหลังกลับมาไทย หรือจะเป็นแค่หวานสุดท้ายกันน่า...

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 54 (xxx%) 23/12
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 23-12-2010 22:29:23

อ่านแล้วทั้งสะเทือนและซาบซึ้งใจ bittersweet จริง ทั้งหวานทั้งขมขื่นในคราวเดียว

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 54 (xxx%) 23/12
เริ่มหัวข้อโดย: TamuNe ที่ 24-12-2010 00:00:43

ขอหวานกว่านี้ หวานอีกเยอะๆๆๆ เพราะชอบกินของหวาน :m1:และไม่กลัวเป็นเบาหวาน แต่ไม่ชอบกินมาม่าอะคะ :m29:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 54 (xxx%) 23/12
เริ่มหัวข้อโดย: gnetophyta ที่ 24-12-2010 00:19:11

เป็นหวานตลอดไปได้ม๊าาาาาาาาา ^_^

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 54 (xxx%) 23/12
เริ่มหัวข้อโดย: nk23992 ที่ 24-12-2010 01:25:10

น่าสงสารทั้งคู่จังเลย

นี่รักรักแท้ต้องมีอุปสรรค

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 54 (xxx%) 23/12
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 24-12-2010 16:02:02

ขอหวานแบบนี้ตลอดได้มั้ยอ่ะ
แบบแอบหวานกันก็ยังดี

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 54 (xxx%) 23/12
เริ่มหัวข้อโดย: talentcs ที่ 24-12-2010 20:15:45

สูงสุดฟ้ากฟ้าเกินสอย
รอคอยเพราะเอื้อมไม่ถึง
รักห่างร้างไกลใจจึง
ต้องเศร้าต้อวซึ้งคนเดียว
.
.
.
สงสารจังเลย

:o12:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 54 (xxx%) 23/12
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 24-12-2010 21:22:53

ผมปล่อยมือจากเบส จากนั้นก็หันไปหยิบกระเป๋าสะพายที่วางอยู่ข้างๆ ออกมา
“นี่ไงของขวัญที่เราจะให้นาย” ผมหยิบถุงเสื้อที่เพิ่งซื้อมาให้
“เอ๊ะ มีจริงด้วยหรอ เรานึกว่านายพูดเล่นซะอีก” เบสยิ้มร่าด้วยความดีใจเมื่อรับของขวัญของผมไป
“เป็นของขวัญปีใหม่ บวกคริสมาสด้วยเลย”
“โหย โต้งอะ งกจัง ต้องให้สองชิ้นดิ”
“.............ใครงกกันแน่ ฮ่าๆๆ” พวกผมอดไม่ได้จะแซวกันเล่น หลังจากไม่ได้คุยกันมาเลย 2เดือน

เบสค่อยๆ ฉีกกระดาษสาที่ห่อออกอย่างนุ่มนวล
“ฉีกเลยก็ได้นะ“ ผมอดพูดไม่ได้ เพราะเห็นเบสปราณีตซะเหลือเกิน
“ไม่เอาหรอก ของที่โต้งให้ เราจะเก็บไว้ให้หมดเลย ทั้งห่อกระดาษนี้ด้วย”

ได้ยินอย่างนั้นผมก็อดยิ้มไม่ได้
“โต้ง สวยจังเลย” เบสกางเสื้อออกมาดู
“ท่าจะแพงนะเนี่ย ขอบใจนะโต้ง เรายังไม่มีอะไรให้นายเลย นายก็ซื้อให้เราซะละ “
“ไม่เป็นไรหรอก แค่นี้เอง เราเองก็ทำงานพิเศษด้วย ไม่ได้เอาเงินใครมาใช้ มันมาจากแรงกายเราเอง
เราอยากให้นาย นายก็รับไว้เหอะ เรื่องของขวัญให้เรา ไม่จำเป็นเลย .....................
..................สำหรับเราแล้ว นายคือของขวัญที่ดีที่สุดแล้วละ” ผมพูดเองยังเขินเองเลย เลี่ยนอะไรเช่นนี้

เบสที่เป็นคนฟัง ยิ่งหน้าแดงเขินอายใหญ่เลย
“ขอบใจนะ.....................เออ แต่ว่า ทำไมนายพกมันติดตัวมาด้วยละ นายตั้งใจมาหาเราหรอวันนี้”
“เปล่าหรอก เพิ่งซื้อเอง พอดีต่อมันโทรศัพท์ตามเรามาที่นี่ละ เราเลยถือติดมือมาด้วย”
“.............ขอบใจนะ” จู่ๆ เบสก็ทำสีหน้าเศร้าเหมือนจะร้องให้
“เบส เป็นอะไรนะ” ผมรีบถามด้วยความเป็นห่วง
“เรา.......ดีใจที่ได้เจอโต้งนะ มันดีใจจน อยากจะร้องให้”

ผมเข้าไปยืนใกล้ๆ เบสที่นั่งอยู่บนเตียง
จากนั้นก็ดึงให้หน้าเบสมาซุกที่หน้าท้องผม

“ไม่เอาน่า อย่าร้องนะ ยิ้มซิ ไม่ดีใจหรอที่เจอเรา”
“ดีใจซิโต้ง ดีใจจนร้องให้เลยละ ฮึก ...ฮึก”
“ไม่เอาน่า โอ๋ๆ”

สุดท้าย เบสก็ทนไม่ไหว ร้องให้อีกรอบ จนกระทั่งคุณพยาบาลเดินเข้ามาในห้องเพื่อวัดไข้ พวกเราถึงแยกออกจากกันอย่างอายๆ
คุณพยาบาลทำสีหน้างงๆ ปนตกใจเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้ถามอะไร เดินยิ้มแย้มเข้ามาวัดไข้เบส

ก่อนคุณพยาบาลจะออกจากห้องไป ผมเห็นนะว่าแอบหัวเราะด้วย
“ดูดิ อายพยาบาลไหมละเนี่ย โตป่านนี้ยังร้องให้เป็นเด็ก” ผมแซวเบสเล่น
“ไม่อะ ไม่อาย “
“หิวไหมเบส นายดูท่าจะกินน้อยมากเลยละ”
“เมื่อก่อนไม่หิว แต่ตอนนี้หิวนิดๆ ละ”
“งั้นเราสั่งอะไรมาให้นายกินหน่อยดีกว่านะ”
“อึม ได้ๆ เราหิวแล้วละ เอาเยอะๆเลยนะ” เบสได้ที อ้อนผมใหญ่เลย

เนื่องจากโรงอาหารของโรงพยาบาลปิดแล้ว ผมเลยต้องลงไปข้างล่าง ไปหาซื้อพวกร้านข้างทางที่ขายยามค่ำคืนขึ้นมากินกับเบส
เบสอ้อนผมใหญ่เลย เค้าขอให้ผมป้อนเค้า ซึ่งผมก็ใจอ่อนกับท่าทางน่ารักขี้อ้อนของเบสประจำเลย
ผมค่อยๆ ป้อนบะหมี่เกี้ยวให้เบสจนหมดชาม
พอทานเสร็จผมก็กำชับให้เบสนอนพักผ่อน

ส่วนผมก็อาบน้ำโดยที่ไม่มีเสื้อผ้ามาเปลี่ยน ต้องใส่ชุดนักศึกษาของเก่าไปก่อน
ตอนที่ผมออกมา เบสก็หลับไปแล้วด้วยความเพลีย
“เห้อ.........” ผมถอนหายใจ เอามือไล่เก็บเส้นผมที่ปรกหน้าเบสออก
“โต้งเป็นอะไร ทำไมถอนหายใจ” จู่ๆเบสก็ลืมตาตื่นขึ้นมา
“อ้าว นอนไปซิเบส ขอโทษที่ทำให้ตื่น”
“ไม่หรอก เรายังไม่อยากนอนด้วยละ ......ถ้าเรานอน เรากลัวว่าโต้งจะหายไปนะซิ”
“เราสัญญา คืนนี้เราจะอยู่ข้างๆ นาย เราไม่หายไปไหนหรอก นอนซะนะ นายเพลียมามากแล้ว”
เบสยิ้มให้ผม พยักหน้าเบาๆ ทีนึง จากนั้นเค้าก็หลับตาลง
“โต้งเล่าอะไรให้ฟังหน่อยซิ นิทานก่อนนอนนะ”
“หึม จะให้เล่าอะไรดีละ”
“เมื่อก่อน โต้งยังเล่าเรื่องสมัยเด็กๆ ให้เราฟังเลยไงละ เอาแบบนั้นก็ได้”
“.........งั้น เราจะเล่าเรื่อง สมัยมาเรียนต่อ ที่กรุงเทพฯ ใหม่ๆ แล้วกัน”

ผมเล่าเรื่องสนุกสนาน สมัยมากรุงเทพฯใหม่ๆ ให้เบสฟัง ผมอยากให้เค้ายิ้มได้ แม้ในฝัน ผมจึงเลือกแต่เรื่องที่สนุกมาเล่า
เบสยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ฟังผมเล่านิทานส่วนตัว
จนในที่สุด เบสก็คล้อยหลับไปด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม
ผมมองเบสที่นอนหลับตรงหน้าอย่างสบายใจ
“ราตรีสวัสดิ์นะครับเบส ........พรุ่งนี้เจอกันใหม่” ผมพูดกับร่างที่นอนหลับไม่รู้เรื่องของเบสเพียงคนเดียวในความมืด
............................................................
หวานต่ออีกนิด...ในคืนอีฟ....

เฮ่อ...คืนที่เต็มไปด้วยความเซ็ง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 54 (100%) 24/12
เริ่มหัวข้อโดย: myall ที่ 24-12-2010 21:42:36

^
^
จิ้มๆ อิอิ เซ็งเหมือนกันแต่มาอ่าโต้งกับเบสหายเซ็งไปเยอะเลย
หวานต่ออีกนะคะ สงสารทั้ง 2 คน
หวังว่าที่คุณป้าไปคุยกับพ่อเบสคงจะได้เรื่องนะ
สู้ๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 54 (100%) 24/12
เริ่มหัวข้อโดย: TamuNe ที่ 24-12-2010 22:45:53

แวะเข้ามาหาความหวานก่อน สอบ พรุ่งนี้ o22 ยังอ่านหนังสือไม่ไปถึงไหนเลย ทำไมหนังสือเรียนถึงหน้าเบื่อจางงงงงงงงงงงงงง ไม่เหมือนนิยายในนี้เลย ให้อ่านข้ามวันข้ามคืนก้อไหว หนังสือเรียน2บรรทัดหลับ :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 54 (100%) 24/12
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 24-12-2010 23:45:07

คุณพ่อจะยอมเข้าใจไมเนี้ย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 54 (100%) 24/12
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 25-12-2010 00:03:04

ภาวนาให้ ความหวานสองตอนนี้ เป็นลางดี
เพื่อจะบอกว่า คุณพ่อและคุณป้าไฟเขียวเลี้ยวซ้ายผ่านตลอดนะคะ
หวังว่า คงไม่เอาความหวานมาหลอกล่อให้ตายใจ
แล้วตลบหลังให้กินมาม่านะคะ
อย่าเซ็งเลยค่ะคุณlitlittledragon อิฉันขอมอบสิ่งนี้ให้เพื่อขจัดความความเซ็งนะคะ
Season's Greetings-- May love and laughter fill your life
at Christmas and throughout the New Year.

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 54 (100%) 24/12
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 25-12-2010 14:48:05

หวานเล็กๆ แบบน่ารักๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 54 (100%) 24/12
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 25-12-2010 17:34:25

แล้วคนอื่นจะรู้และทำความเข้าใจกันได้หรือยัง..

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 54 (100%) 24/12
เริ่มหัวข้อโดย: Ryuse ที่ 25-12-2010 19:48:01

หวังว่าคุณป้าจะจัดการคุณป๋าได้อยู่หมัด

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 54 (100%) 24/12
เริ่มหัวข้อโดย: talentcs ที่ 25-12-2010 20:22:07

มีคนเคยบอกว่า
หลังพายุ สงบ
ท้องฟ้าจะสดใส
.
.
.
จิง ไหม เนี้ย

o18

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 54 (100%) 24/12
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 25-12-2010 22:01:23

***** ตอนที่ 55 *****
ภายในรถยนต์ BMW สีดำมันวาวที่หรูหรา ผมนั่งอยู่ข้างๆ เบส

เบสนอนหลับเอาหัวพิงบ่าผมไว้ สองตาพริ้มเห็นแต่ขนตาที่งอนยาว
วงหน้าอันสวยงามนั้น ถูกซ้อนอยู่ภายใต้เส้นผมมันวาวที่ดูยุ่งเหยิงเล็กน้อย
ขนาบข้างเบสเอาไว้อีกด้าน เป็นคุณป้าของเบส

บรรยากาศภายในรถ เงียบ และอึดอัด คุณป้าทำสีหน้าเรียบเฉย และไม่ได้พูดอะไรมากนอกจากบทสนทนาที่จำเป็น

ส่วนเบส ก็ดูเหมือนว่า จะไม่ได้รู้สึกถึงบรรยากาศ ความเงียบที่แทบทำให้ผมหายใจไม่ออกนี้ เค้ายังหลับลงได้ไงนะเวลานี้

เมื่อเช้า ราวๆซัก 9 โมงครึ่งคุณป้าก็มารับเบสกลับบ้าน เวลานั้นผมเองก็เพิ่งป้อนข้าวเช้าให้เบสเสร็จเอง
คุณป้าเข้ามาในห้องด้วยใบหน้าที่ดูเหนื่อยอ่อน ไม่ได้พูดอะไรมากนัก นอกจากจะบอกให้ผมตามท่านไปที่บ้านด้วย

ผมรู้สึกถึงความผิดปกติ ใจผมเต้นระรัวได้ด้วยสังหรณ์ใจถึงบางอย่าง
ส่วนเบสนั้น ตั้งแต่เค้าตื่นขึ้นมา ก็มีแต่จะร่าเริง ผมไม่รู้ว่าเบสรับรู้ถึงความผิดปกตินี้ไหม แต่ก่อนที่จะขึ้นรถ เบสกระซิบบอกผมเบาๆ ว่า
“โต้งไม่ต้องห่วงนะ เราจะอยู่ข้างๆ นาย”

แต่การที่เบสพูดในลักษณะนี้ แสดงว่า เบสก็รับรู้ได้ด้วยใช่ไหมว่า กำลังมีเรื่องบางอย่าง รอคอยพวกเราอยู่ที่บ้าน
รถยนต์วิ่งไปตามถนนที่จะตรงไปสู่บ้านของเบส

ในรถ เบสเคยลองชวนคุณป้าคุยแล้ว แต่คุณป้าก็ได้แต่ยิ้ม แล้วก็ฝืนตอบแบบเนือยๆ ดูท่าคุณป้าเองก็เหนื่อยอ่อนไม่ใช่น้อย
ตอนหลังเบสเลยตัดสินใจจะเงียบบ้าง และหลับตาลงเอาหัวพิงบ่าผมพักผ่อนไปแทน

เฮ้อ...........โต้งเอ้ย อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด

ผมกำลังสังหรณ์ใจว่า การที่คุณพ่อที่รักลูกมากขนาดนี้ ไม่มารับลูกด้วยตัวเองในเวลาแบบนี้
คิดได้อยู่อย่างคือ คุณป้าเล่าเรื่องความสัมพันธ์ของพวกเราให้กับคุณพ่อแล้ว และคุณพ่อ ก็กำลังโมโหอยู่

ผมอาจจะคิดมากไปก็ได้ จริงๆ มันอาจจะไม่ใช่แบบนั้น แต่สำหรับคนที่มีชนักปักหลังอยู่แบบผม ก็อดไม่ได้ที่จะคิด

เวลาผ่านไปนานเหมือนเป็นชั่วโมง รถยนต์คันหรู ก็เข้ามาจอดในบ้านหลังใหญ่ ไม่ซิ น่าจะเรียกว่าคฤหาสน์มากกว่า
พวกเราสามคนทยอยลงจากรถกันมา มีคนเข้ามารับกระเป๋าใส่เสื้อเบสไปจากมือของผม
คุณป้าเดินนำพาผมกับเบสเข้าไปในบ้าน

ผมเพิ่งได้มาบ้านของเบสครั้งแรก บ้านของจริงค่อนข้างต่างจากที่ผมจินตนาการไว้มากโขเลยละ
มันทั้งใหญ่และกว้างกว่าที่ผมคิดเอาไว้ ตบแต่งไว้ด้วยของใช้ที่ดูเรียบง่าย แต่ดูหรูหรา
ผมเดินขึ้นบันไดตามสองคนข้างหน้าไปอย่างช้าๆ
พอถึงหน้าห้องที่คาดว่าจะเป็นห้องของเบส ก็มีแม่บ้านเดินเข้ามาหาผม

“คุณโต้งค่ะ คุณท๊อปให้มาเชิญไปที่ห้องค่ะ”
“ผมหรือครับ? คนเดียว?” ผมทวนคำพร้อมกับหันไปมองหน้าคุณป้ากับเบส
คุณป้าทำสีหน้าเข้าใจยาก แววตาบ่งบอกถึงความกังวล ส่วนเบสก็ทำหน้าแปลกใจแบบผม
“โต้งไปเถอะ เดี๋ยวเบส ป้าดูแลให้” คุณป้าพยักหน้าให้ผมก่อนจะพูดออกมา
“มีอะไรกันละครับคุณป้า ทำไมพ่อถึงเรียกโต้งเข้าไปหา แล้วผมละ?” เบสหันไปถามคุณป้า
“พ่อหนูเค้าคงมีอะไรจะคุยกับโต้งนิดหน่อยละ”
“คุณป้ากับคุณพ่อ ปิดอะไรผมอยู่หรือเปล่าครับ วันนี้ก็แปลก คุณพ่อไม่มารับผม มีเรื่องอะไรกันหรือเปล่าครับ” เบสถามหน้านิ่ง
“..........เดี๋ยวโต้งเค้าคุยเสร็จก็คงรู้ละ เบสเข้าไปพักเถอะ” คุณป้าตอบแบบไม่เต็มปาก
“ไม่ครับคุณป้า ผมจะไปกับโต้ง”
“เบสไม่ต้องห่วงนะ งั้น ..........เดียวป้าไปด้วยกับโต้งละกัน เบสเข้าไปนอนคนเดียวก่อนแล้วกันนะลูก”

ดูท่าจะไม่ดีซะแล้ว
ถ้าจะมีปัญหาอะไร ผมขอแบกรับมันไว้เอง ผมไม่อยากให้คนรักของผมที่เพิ่งฟื้นจากอาการป่วย ช๊อกจนต้องเข้าโรงพยาบาลอีกรอบหรอกนะ

“เบสไปพักเหอะ คงไม่มีอะไรหรอก เด๋ียวเราคุยกับคุณพ่อเองได้ เชื่อเรานะ ไปนอนเหอะ” ผมกล่อมเบส
“แต่ว่าโต้ง........” ไม่ทันที่เบสจะพูดจบ ผมก็ชิงพูดตัดหน้าว่า
“นายไว้ใจเรานะ เดียวเราก็กลับมา ไม่มีอะไรหรอก “ ผมยิ้ม พยายามทำให้เบสมั่นใจในตัวผม

เบสทำท่าเหมือนจะพูดแย้งผม แต่พอมองดวงตาของผมแล้ว เบสก็หุบปากลง แล้วก็ยอมเดินเข้าห้องไปดีๆ
“โต้งรีบมาละกันนะ” เบสพูดส่งผมสั้นๆ
ผมรับคำ พลางพยักหน้า

คุณป้าเดินนำผมพาไปห้องนั่งเล่นที่คุณพ่อนั่งรออยู่
..............................................................
ของขวัญคริสมาสต์ มาแกล้งให้เครียดแล้ว จากไป

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 55 (xxx%) 25/12
เริ่มหัวข้อโดย: gnetophyta ที่ 26-12-2010 01:11:32

ค้างๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ค้างสุดๆ .... ของขวัญ หรือว่าแกล้ง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 55 (xxx%) 25/12
เริ่มหัวข้อโดย: Azitten ที่ 26-12-2010 01:36:41

อ่านแล้วเครียดหนักกว่าเดิมอะสิเนี่ย
ค้างงงงงงงงงอะ

:m15:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 55 (xxx%) 25/12
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 26-12-2010 02:00:39

โอย ตื่นเต้น o22

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 55 (xxx%) 25/12
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 26-12-2010 12:54:37

แง แง คุณlitlittledragonอ๊ะ มากลั่นแกล้งวางยากันชัดๆ
เรารึวิตกกังวลตั้งแต่ตอนที่หวานๆกันอยู่แล้วอะ เพราะ...
ถึงจะหวานก็ไม่กล้าวางใจซะทีเดียว นี่มาเจอตอนนี้...เง้อ...
เอ๊า..โต้ง เอาใจช่วยนาย อะไรจะเกิดก็คงต้องปล่อยแระ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 55 (xxx%) 25/12
เริ่มหัวข้อโดย: myall ที่ 26-12-2010 14:34:49

อ่านแล้วค้าง
จะเกิดอะไรขึ้นกับโต้งนะ คุณพ่อจะว่ายังไง โต้งสู้ๆ จ้า

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 55 (xxx%) 25/12
เริ่มหัวข้อโดย: Ryuse ที่ 26-12-2010 16:49:34

อีกซักนิดจะได้มั้ยเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
แทบอยากเต้นรำขอบทต่อไปจากไรเตอร์
intenseสุดๆ อยากรู้ว่าจะเป็นยังไงต่อไป

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 55 (xxx%) 25/12
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 26-12-2010 18:07:17

โต้งพูดความจริงไปเลย อย่าบิดเบือนความรู้สึกตัวเอง
ถ้าจะต้องแยกกันอย่างน้อยก็แสดงความจริงใจออกมาแล้ว
จะได้ไม่เสียใจทีหลัง

ปล.ค้างงงงงงงงงงงงงงงงคร่า

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 55 (xxx%) 25/12
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 26-12-2010 18:14:05

:serius2:
ไม่อยากอ่านแล้ว

ไม่อยากเศร้า

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 55 (xxx%) 25/12
เริ่มหัวข้อโดย: TamuNe ที่ 26-12-2010 18:53:58

ค้างๆๆๆอย่างแรง ลุ้นๆๆด้วยๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 55 (xxx%) 25/12
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 26-12-2010 20:54:25

ในห้องนั่งเล่น คุณพ่อนั่งรอผมอยู่
คุณป้า เดินนำไปนั่งที่เก้าอี้ตัวนึง ผมยกมือสวัสดีคุณพ่อก่อนจะนั่งลงที่เก้าอี้อีกตัว

“คุณพ่อเรียกผม มีอะไรหรือเปล่าครับ”
“โต้ง บอกพ่อมาตรงๆ ได้ไหม โต้งกับเบส คบกันแบบไหนอยู่?” คุณพ่อถามเสียงเข้ม

คำถามของคุณพ่อ เหมือนฟ้าผ่าที่กลางทุ่ง มาอย่างไม่มีวี่แวว และหายไปอย่างไม่ทิ้งร่องรอย
จู่ๆในสมองของผมก็เหมือนทำงานช้าขึ้น ถึงผมจะเตรียมใจไว้แล้วก่อนมา แต่ก็ยังรับมือกับคำถามที่เปิดประเด็นมาไม่ทัน

“เอ่อ...............” ผมได้แต่อ้าปากค้าง
คุณพ่อที่เห็นอาการของผม ก็ยิ่งถามรุกเข้ามาใหญ่

“โต้งเป็นแฟนกับเบสใช่ไหม โต้งเป็นเกย์งั้นหรือ?”
เวลานี้ ผมเหมือนจะก้าวข้ามผ่านเส้นของความตกใจไปได้แล้ว หลังจากตั้งตัวได้ ผมก็ปรับสีหน้าให้เป็นปกติที่สุด

ตอนนี้ปิดบังไปก็ไม่มีประโยชน์ ดูท่าคุณป้าจะเล่าเรื่องของพวกผมให้คุณพ่อฟังแล้ว
ยิ่งปิด ยิ่งโกหก ยิ่งทำให้ดูไม่ดีเข้าไปใหญ่ เวลาแบบนี้ เราควรยืดอกยอมรับซินะ

“ใช่ครับ ผมกับเบสเป็นแฟนกัน พวกผมรักกันครับ” ผมจ้องไปยังตาคุณพ่อ สายตาของคุณพ่อกับผมประสานกัน ไม่มีใครยอมใคร หรือหลบสายตาไปก่อน

“..........................” คุณพ่อเหมือนอึงนิดๆที่ได้ยินคำตอบจากผม

คุณป้าที่นั่งเงียบอยู่ข้างๆ แอบอมยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย ผมสังเกตได้จากหางตา
“แล้ว......ตั้งแต่เมื่อไร” คุณพ่อถามผมอีกรอบ
“...................เมื่อตอนที่เราไปญี่ปุ่นกันครับ .........ผมขอโทษที่โกหกไปว่าเจอเบสที่สนามบิน ........จริงๆแล้ว พวกเราเจอกันตั้งแต่วันที่บินไปแล้วครับ
..........และช่วงหนึ่งอาทิตย์สุดท้ายก่อนกลับ ผมอยู่กับเบสตลอด ......ช่วงนั้นละครับที่เราคบกัน”
ผมพยายามทำน้ำเสียงตัวเองให้ปกติที่สุด ไม่ให้สั่น จริงๆ ผมเองก็ตื่นเต้นสุดๆ เลยละ ที่ต้องมายอมรับต่อหน้าคุณพ่อ

แต่............เพื่อเบส ผมจำเป็นต้องอธิบายให้คุณพ่อฟัง
“แล้วยังไงอีก....” คุณพ่อเอามือมาประสานกันเหนือเข่า จ้องตาผมนิ่ง
ผมจ้องตาคุณพ่อตอบก่อนจะเล่าให้ฟังต่อว่า

“ครับ ผมสารภาพว่าผมชอบเบสเค้าก่อน การที่ผมเอาตัวเข้าไปยุ่งกับเบส ก็เพราะผมชอบเค้า...............ยิ่งได้สัมผัสตัวตนของเบส ผมก็ยิ่งชอบ
จากชอบ กลายเป็นรัก ............แต่เป็นรักข้างเดียวมาตลอด........จนวันนึง
ที่ญี่ปุ่น ผมถึงได้รู้ว่าเบสเค้าก็รักผมเช่นกัน..............เราถึงได้คบกันครับ”

“แล้วทำไมช่วงนี้ พ่อไม่เห็นโต้งติดต่อกับเบสเลย ที่เบสต้องป่วยแบบนี้ เพราะโต้งใช่ไหม “ คุณพ่อเริ่มทำสีหน้าเคร่งเครียด
“ครับ เราสัญญากันไว้ว่า จะคบกันแค่ช่วงเวลาที่อยู่ญี่ปุ่นเท่านั้น ดังนั้น........พอกลับมาไทย เราถึงต้องแยกกันครับ”
“ทำไมละ” คุณพ่อทำสีหน้าแปลกใจที่ได้ยินเงื่อนไข

ผมหันไปมองคุณป้าก่อนแว่บนึง ก่อนจะหันมาเล่าต่อ
“เพราะว่า เบสเค้าแคร์คุณพ่อมากไงครับ ..............เค้ารักคุณพ่อมาก ไม่อยากทำให้คุณพ่อต้องเสียใจ เค้าถึงพยายามเลิกกับผม “
“โต้งก็เลยให้ความร่วมมือซินะ .......” คุณพ่อยังคงสีหน้าเข้มไว้อยู่
“............ครับ ........ผมรักเบสมาก ไม่อยากทำให้เค้าเสียใจ ไม่ได้ต้องการครอบครองเข้าไว้
สำหรับผม อะไรที่จะทำให้เบสมีความสุขได้ ผมจะทำ ..........ถ้าความรักของผมจะทำให้เบสต้องเสียใจ ผมก็จะตัดใจครับ..............”
“เรื่องมันก็เป็นแบบที่ฉันเล่าให้เธอฟังละตาท๊อป” คุณป้ากล่าวแทรกเข้ามา
“เบสมันรักเธอมากนะ แต่เบสเองก็โตแล้ว โตพอจะมีความรักเองได้แล้ว” คุณป้าย้ำ
“แต่พี่ เบสยังไม่ได้โตขนาดนั้นเลยนะ เค้ายังเป็นนักศึกษาอยู่เลยนะ อาจจะตัดสินใจผิดก็ได้” คุณพ่อหันไปแย้งคุณป้า
“แล้วเธอละ สมัยนั้นที่เธอทำฟ้าเค้าท้องนะ เธอก็ยังเรียนไม่จบเลยนะ ตอนนั้นเธอก็บอกว่ารักฟ้าเค้ามากนิ สมัยนั้นเธอน่าจะอายุพอๆ กับตาเบสตอนนี้ละ”
“มันไม่เหมือนกันนะครับพี่” คุณพ่อรีบโวย
“เหมือนซิ ทำไมจะไม่เหมือน เธอเวลานั้นในสายตาผู้ใหญ่ ยังไงก็ดูเด็ก เรียนก็ไม่จบ เกเรขนาดนั้น ไม่มีใครเชื่อเธอเลยนะว่า เธอจะดูแลครอบครัวในตอนนั้นได้”

เมื่อโดนคุณป้าย้อนเข้าให้ คุณพ่อนั่งนิ่งทำสีหน้าครุ่นคิด......

ผ่านไปซักพักผมก็พูดทำลายความเงียบขึ้นมาว่า
“ผมก็รักเบสเค้าจริงๆนะครับคุณพ่อ” พอผมพูดจบ คุณพ่อก็หันมามองหน้าผมดุๆ
“แน่ใจนะว่าเธอทำอะไรก็ได้ ถ้าจะทำให้เบสมีความสุข” คุณพ่อถามผมเสียงเข้ม
“ครับ เพื่อความสุขของเค้า ผมพร้อมจะทำครับ” ผมเองก็ยืนยันเสียงหนักแน่นกลับไป
“แม้แต่ การที่เธอต้องหายไปจากชีวิตเบสเค้าเธอก็ทำได้ใช่ไหม”
“.............ผมเคยพยายามทำแล้ว เรื่องเมื่อวาน เป็นเพราะเพื่อนผมมันหวังดี เห็นเบสไม่สบาย เลยโทรตามให้ผมไปหาครับ...................ผม..............
จริงๆไม่อยากแยกจากเค้าเลย ..........แต่..........ถ้ามันจะทำให้ครอบครัวของเบสมีปัญหา ผมเป็นฝ่ายไป น่าจะดีกับทุกคนมากกว่า......

......นั่นคือสิ่งที่ผมเคยคิด......ว่าถูกต้องมาตลอด”

“มาวันนี้ ผมได้คิดแล้ว มันไม่ใช่ความสุขของเบส ................การที่เบสต้องเป็นแบบเมื่อวาน ผมก็ต้องรับผิดชอบด้วย
เพราะผมไม่เข้มแข็งพอจะปกป้องเค้า ทำให้เบสต้องทุกข์ใจ มาวันนี้ ผมรู้แล้วว่าผมควรทำยังไง”

ผมลุกขึ้นมานั่งกับพื้นใกล้ๆ คุณพ่อ จากนั้นก็ยกมือไหว้คุณพ่อ

“คุณพ่อครับ ผมอยากให้คุณพ่อยอมรับในตัวผม และอนุญาตให้ผมคบกับเบสครับ ผมสัญญหาว่าจะดูแลลูกชายคุณพ่อให้ดีที่สุด
เท่าที่คนธรรมดาแบบผมจะดูแลได้ ผมขอดูแลเบสเค้านะครับ” พูดจบ ผมก็ก้มลงกราบที่เท้าคุณพ่อ

พอผมเงยหน้ามา ก็เห็นสีหน้าแปลกๆ ของคุณพ่อ กับใบหน้าที่ยิ้มแย้มของคุณป้า
“ฉันบอกเธอแล้วใช่ไหมตาท๊อป โต้งเป็นเด็กดีจริงๆ” คุณป้ากล่าวยิ้มๆ
ทันใดนั้นเอง ประตูห้องก็เปิดออก เบสเดินเข้ามา
สีหน้านิ่งๆ ของเบสคลอไปด้วยน้ำตา

“ผมได้ยินหมดแล้วครับ..............คุณพ่อครับ” เบสลงมานั่งข้างๆผม
“ผมขอโทษ ผมทำให้คุณพ่อต้องผิดหวัง ผมกราบขออภัยครับ ฮึก ฮึก...” เบสพูดด้วยเสียงที่สั่นเครือ เจือไปด้วยเสียงสะอื้น

หยาดน้ำตาไหลลงอาบแก้มเบส

“ผมขอโทษ แต่ผมรักโต้งเค้าจริงๆ ทั้งๆ ที่โต้งดีกับผมมาตลอด แต่ผมก็มีแต่ทำร้ายใจโต้ง ไหนจะเรื่องทิ้งโต้งเค้าไปคบกับผู้หญิง หลอกใจตัวเองไปวันๆ
แต่สุดท้าย ผมก็รู้ใจตัวเองแล้วว่า ผมรักเค้ามาก
หลังจากนั้นผมก็ยังไปขอร้องบ้าๆ ขอให้โต้งเค้าคบกับผมแค่7 วัน เพื่อสนองความต้องการตัวเองล้วนๆ
ไม่ได้แคร์ใจโต้งเค้าเลย แต่โต้งก็ไม่โกรธ และยังดีกับผมเสมอต้นเสมอปลาย
....ผมขอโทษ แต่ผมไม่อยากหลอกใจตัวเองอีกแล้ว ผมรักโต้งเค้าครับ” เบสพูดทั้งน้ำตา

เวลานี้เบสดูมีสีหน้าที่เด็ดเดี่ยวเข้มแข็งมาก ผิดไปจากเบสเวลาปกติ

คุณพ่อที่ทำสีหน้าแปลกๆ เงียบมาตลอด ไม่ได้พูดอะไรเลยระหว่างที่เราสองคนพูดความในใจออกมา
ผมยื่นมือไปกุมมือเบส เบสเองก็กำมือผมแน่นตอบกลับมา

คุณพ่อมองหน้าเบสนิ่ง แล้วก็ก้มหน้าเหมือนคนคิดอะไรซักพัก จากนั้นก็ลุกขึ้นยืน มองไปนอกหน้าต่าง
“สมัยก่อน...........” คุณพ่อเริ่มเอ่ยปาก
“สมัยก่อน ตาของเบส ก็เคยถามแบบที่พ่อถามนะละ และพ่อเองก็ตอบไปคล้ายๆ กับที่โต้งตอบมานี่ละ”

“พ่อพยายามทำให้คนรอบข้างเข้าใจ และมั่นใจว่า พ่อจะดูแลฟ้าเค้าได้............
.........กว่าจะมีวันที่เราสามคนพ่อแม่ลูกจะได้อยู่ด้วยกัน..................พ่อต้องฝ่าฟันอะไรมามากมาย

..........

.......แม่ของเบส ฟ้าเค้าไม่ใช่คนยอมแพ้อะไรง่ายๆเลย เค้าพยายามต่อสู้เรื่องการแต่งงงานของพวกเราอยู่นานเลย
กว่าผู้ใหญ่จะเข้าใจยอมรับ ฟ้าเค้าต้องเสียน้ำตามากมาย..................................” พูดถึงตรงนี้ คุณพ่อก็ถอนหายใจออกมาแรงๆ

“โต้ง............” คุณพ่อหันมาพูดกับผม
“เธอมั่นใจหรือเปล่าว่า จะดูแลเบสได้ดี ทำให้เค้ามีความสุข”
“ครับ ผมมั่นใจ ผมจะทำให้ดีที่สุด” ผมตอบรับเสียงหนักแน่น
“ถึงแม้จะเจอคนรอบข้างรังเกียจ เธอก็จะทำได้ใช่ไหม จะปกป้องเบสเค้า เธอคงรู้นะว่า เรื่องเกย์กับสังคมไทย มันยังไม่ได้เปิดขนาดนั้น......................”
“ครับ ผมจะปกป้องเบสเค้าครับ” ผมยังคงยืนยัน
“เฮ้อ............” คุณพ่อถอนหายใจอีกรอบ

จากนั้นคุณพ่อก็กลับมานั่งที่เก้าอี้ คุณพ่อดึงมือเบสขึ้นมา
“เบส..............เบสคิดดีแล้วใช่ไหมลูก ลูกจะต้องโดนคนนินทาว่าร้าย ลูกทนได้ใช่ไหม”
“ครับ ผมทนได้ ผมเคยเจอมาแล้วที่มหาลัย แต่สุดท้าย คนที่ทำร้ายตัวผมเอง ไม่ใช่คำคนรอบข้างหรอก แต่เป็นใจผมเองละ”

คุณพ่อมองตาเบสนิ่ง และเบสเองก็จ้องตาตอบ

“งั้น......................” คุณพ่อเอามืออีกข้างที่เหลือมาจับมือผมขึ้นไปกุมมือเบสไว้
“พ่อฝากลูกรักของพ่อไว้กับโต้งได้ไหม” มีรอยยิ้มจางๆ จากมุมปากคุณพ่อ
“ครับ ผมจะดูแล และปกป้องเบสครับ” ผมยืนยันอีกรอบ

เบสพอได้ยินคำคุณพ่อ ก็ดีใจจนร้องให้ออกมา เบสก้มลงไปกราบที่เท้าคุณพ่อ พร่ำกล่าวขอบคุณเป็นสิบๆคำ

คุณพ่อลงไปนั่งกับพื้น กอดปลอบเบส ผมไม่รู้จะทำยังไง ได้แต่นั่งมอง

ภาพพ่อลูกที่รักกันมาก กำลังกอดกันปลอบใจกันทำให้คนรอบข้างแบบผม ซึ้งไปด้วย
คุณป้าเดินเข้ามาดึงสองพ่อลูกลุกขึ้นยืน

“เป็นแบบที่ฉันบอกเธอไว้ใช่ไหม ..............วิธีแก้ที่ดีที่สุด ก็คือให้เจ้าของปมเค้าเคลียกันเอง ถ้าทำแบบนี้เบสจะกลับมาแข็งแรงได้ เธอเห็นไหมตะกี้ เบสเค้าเหมือนเธอมากๆ เลย เธอเมื่อ 20 ปีก่อน ก็แบบนี้เลยละ ก้มขอแต่งงานกับตาของเบสเค้า เธอก็ทำสีหน้าแบบเบสตอนนี้ละ” คุณป้าหันไปคุยกับคุณพ่อของเบส

“ผมยอมแพ้แล้วละพี่ เป็นแบบที่พี่ว่าจริงๆ ......เฮ้อ.........สิ่งที่ผมทำให้พวกเค้าได้ ก็คือยืนดู และให้คำแนะนำเท่านั้นเอง
สองคนนี้เค้าต้องไปพยายามด้วยกันเอง ผมทำอะไรไม่ได้จริงๆ”
คุณพ่อตอบคุณป้าไปด้วยสีหน้ายิ้มๆ แบบจนปัญญา

.........................................................................................
หลังจากวันนั้นเป็นต้นมา ผมก็สามารถที่จะเข้านอกออกในบ้านเบสได้เหมือนคนในบ้านคนนึง

ช่วงนี้ เบสร่างกายยังอ่อนแอ เลยหยุดเรียน ในวันจันทร์กับอังคาร ดีที่สอบเสร็จหมดแล้ว เลยไม่มีห่วงอะไร

ส่วนผมในวันนั้น วันที่คุยเปิดใจ ผมอยู่กับเบสจนถึงกินข้าวเย็น คุณพ่อก็ให้คนขับรถไปส่งที่บ้านเช่าของผมในตอนดึก
วันรุ่งขึ้น ผมก็นั่งรถเมล์ไปหาเบสอีก ทำอย่างนี้ทุกวันๆ เพื่อเยี่ยมดูอาการเบสเค้า

ในวันที่เรียน ผมก็ต้องรอเรียนเสร็จหมดก่อน กว่าจะได้กลับก็มืดแล้ว ดีที่ว่าช่วงนี้ร้านพี่เก๋ปิดผมเลยมีเวลาว่าง

คุณพ่อบอกว่า ถึงแม้จะยอมรับในเรื่องการคบหา แต่ก็ขอให้มีขอบเขต คุณพ่อจะไม่ยอมให้เบสมาค้างบ้านผม หรือให้ผมไปค้างที่นั่น

คุณพ่อต้องการให้ผมพิสูจน์ว่า ผมสามารถที่จะทุ่มเททำเพื่อเบสได้จริงๆ

บททดสอบแรก คงเป็นเรื่องนี้ซินะ การที่ผมต้องนั่งรถไกลๆ เพื่อมาเยี่ยม มาดูแลเบส แล้วกลับไปในตอนดึกๆ ทำให้ผมเพลียไม่น้อย
แต่เพื่อแสดงให้คุณพ่อเห็นว่า ผมดูแลเบสได้ ผมจึงต้องอดทน

จนมาถึง วัน 25 ธันวาคม วันนี้เบสเริ่มมาเรียนวันแรก หลังจากหยุดยาวไปนาน
สำหรับคู่รักหลายๆคน คงจะมีการไปฉลองที่ไหนกันซักแห่ง แต่สำหรับผม ผมไม่ได้เตรียมตัวอะไรมาเลย

เนื่องจากปกติ ผมก็ไม่ได้รู้สึกพิเศษอะไรกับวันนี้นัก บวกกับเบสไม่สบาย ผมต้องทั้งดูแลเบส และต้องมาเรียน ทำให้ลืมเรื่องวันนี้ไปเสียสนิท
...
ลงตอนนี้วันที่ 26 ก็คงยังไม่ช้าไปละมั้ง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 55 (xxx%) 26/12
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 26-12-2010 22:00:48

แอบน้ำตาซึม
:monkeysad:
ในที่สุดคุณพ่อก็เปิดโอกาส

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 55 (xxx%) 26/12
เริ่มหัวข้อโดย: iamme ที่ 26-12-2010 22:14:10

:sad11:

ดีใจจังในที่สุดก็สมหวังซะที

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 55 (xxx%) 26/12
เริ่มหัวข้อโดย: talentcs ที่ 26-12-2010 22:36:08

เป็นธรรมดา เมื่อ เฮอริเคน ผ่านไป ยอมมี ทอร์นาโด ผ่าน
หรือว่าจะจบแค่ เฮอริเคน
ตื่นเต้น ๆ

:try2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 55 (xxx%) 26/12
เริ่มหัวข้อโดย: gnetophyta ที่ 27-12-2010 00:21:11

^_^ ....... ขอสบายใจแบบนี้ไปนานๆ นะ ^_^

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 55 (xxx%) 26/12
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 27-12-2010 11:00:36

เห้ออออ ผ่านด่านคุณพ่อไปแล้ว

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 55 (xxx%) 26/12
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 27-12-2010 11:22:48

ดีใจไปกับเบส-โต้ง คนใครอบครัวโดยเฉพาะผู้ใหญ่ยอมรับแล้ว
ต่อไปก็อยู่ที่ทั้งสองแหละว่า ต่อไปนี้จะตั้งรับปัจจัยภายนอกอื่นๆ
ที่จะมากระทบได้อีกรึไม่
คุณlitlittledragonคะ จะมีบททดสอบอะไรมาให้โต้งกับเบสอีกรึเปล่าคะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 55 (xxx%) 26/12
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 27-12-2010 19:49:33

ปัญหาใหญ่ผ่านพ้นไปแล้วสินะ
เหลือก็แต่ความมั่นคงในรักสินะที่ต้องพิสูจน์
เอาใจช่วยทั้งสองคนนร๊า
อย่าให้เจอเรื่องร้ายๆ อีกเลย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 55 (xxx%) 26/12
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 27-12-2010 21:39:11

***** ตอน 56 *****
เมื่อคืนตอนที่ผมไปเยี่ยมเบส เบสบอกว่าวันนี้จะกลับมาเรียนตามปกติ
ร่างกายเบสที่อ่อนแอ เริ่มดีขึ้นตามลำดับ หลังจากที่ได้พูดคุยเปิดอกกับที่บ้าน เบสดูสบายใจขึ้น กินข้าวได้มากขึ้น

ยิ่งคุณป้าทำอาหารเลี้ยงดูหลายชายสุดที่รักอย่างเต็มที่ เบสยิ่งกินได้เยอะ
ผมเองก็ไปกินข้าวเย็นเป็นเพื่อนเบสทุกวัน ถึงแม้จะต้องนั่งรถเมล์ไปไกลมาก แต่สำหรับผม มันคือความสุข

เช้านี้ก่อนเข้าห้องเรียน เบสนัดผมไปเจอที่หน้าคณะ
ทันทีที่ไปถึง ผมก็เจอเบสนั่งรออยู่ก่อนแล้ว

“อรุณสวัสดิ์เบส” เบสพอได้ยินผมทักก็หันมามอง เบสในวันนี้ดูสดชื่นแข็งแรงแล้ว ใบหน้าที่เคยอมทุกข์ก็หายไป ถึงจะยังผอมอยู่ก็เหอะ
“อรุณสวัสดิ์โต้ง” เบสยิ้มสดใสให้กับผม
“กินข้าวเช้ายังละ” ผมถามเบสทันทีที่นั่งลงข้างๆ
“กินแล้ว คุณป้าตื่นมาทำให้เซ็ตใหญ่เลย เสียดายโต้งไม่ได้อยู่กินด้วยกัน”
“นั่นซินะ น่าเสียดายจัง อาหารฝีมือคุณป้าอร่อยเสียด้วยซิ”
“นี่โต้ง”
“ครับ” ผมหันไปมองหน้าเบส
“เย็นนี้มารับเราหน่อยได้ไหม เย็นนี้โต้งมีธุระอะไรหรือเปล่า เราอยากให้นายไปกับเราที่นึง”
“ได้ซิ ช่วงนี้ร้านพี่เก๋ก็ปิด เราก็เหลือแค่ทำแล๊ปให้อาจารย์เสร็จ ก็ว่างแล้ว”
“โอเค เจอกันวันนี้ 4โมงตรงนะ “

หลังจากนัดแนะเวลากันแล้ว ผมก็แยกไปเรียนหนังสือของผม เบสก็แยกไปเข้าห้องเรียนของเบส
........................................................................................
เทอมนี้ผมมีเรียนตอนบ่ายด้วย ไม่เหมือนเมื่อเทอมก่อนที่พอจะว่าง
พอบ่าย4 โมงตรง ผมก็เดินมาหาเบสตามจุดที่นัดหมายกันไว้

ผมยืนรออยู่ตรงนั้น 10 กว่านาที เบสก็ยังไม่มา แต่ตอนนี้
จะให้ผมยืนรอเบสอีกนานแค่ไหนผมก็รอได้
เพราะผมรู้แล้วว่า เบสไม่มีทางทำให้ผมรอนานแน่นอน

ทันใดนั้น เสียงโทรศัพท์มือถือผมก็ดังขึ้น
ผมหยิบมือถือขึ้นมาดู เป็นเบสโทรมาจริงๆด้วย
“ฮัลโหล เบสครับ เบสอยู่ไหนแล้วครับ”
“ฮัลโหล โต้งหรอ ช่วยมาที่ตึกคณะเราได้ปะ ชั้น3 นะ ห้อง302 แล้วเจอกันนะ”
พอเบสพูดจบก็ตัดสายไป ผมงงเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร ผมเดินไปหาเบสตามคำสั่ง
............................................................................................
บนอาคารเรียน ทันทีที่ผมเดินขึ้นไปถึงชั้น 3 ผมก็เห็นเบสแต่ไกลเลย เบสยืนเด่นอยู่หน้าห้อง302

ถ้าเทียบกับคนรอบข้างแล้ว เบสดูดี เด่นออกมาจริงๆ แม้จะมองไกลๆ
ถึงตอนนี้เบสจะดูโทรมไปบ้าง เพราะยังไม่แข็งแรงดี แต่ก็ยิ่งทำให้ดูดีไปอีกแบบนึง

ภาพลักษณ์ของเบสดูแปลกไปจากเมื่อก่อน ดูผ่อนคลายขึ้น ไม่ได้ดูเป็นเด็กเรียน หรือเด็กเนียบแบบเมื่อก่อน

เบสดูสบายตา น่าเข้าใกล้มากยิ่งขึ้น
ด้วยท่าทีที่เกียจคร้าน และผมยุ่งๆบนหัวทำให้เบสดูมีเสน่ห์แบบเพลย์บอย เบสดูดีมากกว่าแต่ก่อนตอนเพิ่งเปลี่ยนลุคใหม่ๆเสียอีก

ตอนนี้เบสอยู่ในหมู่เพื่อนๆ กำลังมุงกันอยู่ที่บอร์ดหน้าห้องเรียน
“อ้าว โต้ง มานี่ๆ “ เบสมองเห็นผมแต่ไกล จึงโบกมือเรียกผม
เพื่อนๆ รอบตัวเบส มองมายังผมด้วยสายตาแปลกๆ ผมเจอพี่ ฝ้ายในกลุ่มคนพวกนี้ด้วย

พี่ฝ้ายยิ้มอย่างจริงใจมาให้ผม
“ทำอะไรกันนะเบส” ผมเลิกเรียกเบสเป็นพี่แล้ว เวลานี้ผมคิดว่า ไม่จำเป็นต้องแกล้งทำทีท่าแบบพี่น้องเหมือนเมื่อก่อนอีก
“อาจารย์จะประกาศคะแนนสอบกลางภาคที่สอบเมื่อ10 วันก่อนนะ พอดีผู้ช่วยอาจารย์เพิ่งเอามาติดตะกี้เอง เราก็ยืนรออยู่ตั้งนาน กลัวโต้งจะรอเรา เราเลยโทรตามมานี่ไง”
“อ๋อ ไม่เป็นไร รอได้ แล้วนี่ ผลเป็นไงบ้างละ”

เบสยิ้มแฉ่งกลับมาให้ผม ยังไม่ทันตอบอะไร พี่ฝ้ายที่ยืนข้างๆ ก็ตอบแทนมาว่า
“เบสเค้านะหรือโต้ง มันก็ได้ที่1 คะแนนท๊อปของห้องอีกแล้วนะซิ อะไรกัน เห็นช่วงจะสอบๆ ยังดูไม่สบายอยู่เลย นึกว่าจะคะแนนตกซะอีก”

ยังไม่ทันที่ผมกับเบสจะได้พูดโต้ตอบกับพี่ฝ้าย ก็มีเสียงแหลมๆ ที่คุ้นหูดังมาจากด้านหลัง
“นี่เธอ ดูซิ ฉันจะบอกให้นะ คนที่สอบได้ที่1วิชานี้นะ เป็นตุ๊ดละรู้หรือเปล่า โฮะๆๆ “ เสียงคุ้นๆ แบบนั้น เสียงของหนิงนิเอง!!
“เธอรู้ไหม เดี๋ยวนี้ผู้ชายเป็นตุ๊ดเป็นเกย์กันเยอะมาก ผู้หญิงอย่างพวกเราก็ได้แต่ต้องทำใจ พวกผิดธรรมชาติมันเยอะ !!! ต่อไปถ้าจะหาแฟน คงต้องดูดีๆ ไม่ใช่พวกอีแอบ ที่มาคบผู้หญิงหวังบังหน้า“

หนิงยังไม่ยอมจบแค่นั้น เธอพยายามทำเสียงดังๆ จนนักศึกษาที่ยืนอยู่บริเวณนั้น พุ่งสายตาไปทางหนิงกันหมด
แต่อันที่จริงๆ ถึงไม่พยายาม เสียงหนิงก็ดังบาดแก้วหูอยู่แล้ว

ผมเองก็ไม่นึกว่า หนิงจะเรียนห้องเดียวกับเบสด้วย

จริงๆ ผมเองก็อยากตอกอะไรกลับหนิงไปบ้างนะ แต่ด้วยไม่อยากสร้างปัญหาให้กับเบส บวกกับผมถือคติ เป็นผู้ชายจะไม่ไปถือสา หาเรื่องกับผู้หญิง

ผมกำลังจะชวนเบสออกไปจากบริเวณ เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหา ผมคิดว่า เบสคงรู้สึกผิด ที่เคยใช้หนิงเป็นเครื่องมือสยบข่าวลือเรื่องเป็นเกย์ คงไม่กล้าหาเรื่องหนิงแน่นอน

แต่ผมคิดผิด!!

เบสกุมมือผมไว้ไม่ให้ผมเดินไป
เบสหันหน้าไปทางกลุ่มเพื่อนเค้าที่กำลังยืนมุงอยู่หน้าบอร์ดประกาศ
“นี่ทุกคน เราจะแนะนำโต้งให้รู้จัก บางคนคงเคยเห็นหน้าโต้งมาก่อนแล้วใช่ไหม เราจะแนะนำว่า จากนี้ไป โต้งคนนี้คือแฟนเรา” คำพูดของเบส ก่อให้เกิดความตกใจกับทุกคน ในบริเวณ
ราวกับก้อนหินที่โยนลงไปในบึงน้ำที่เงียบสงบ ระลอกคลื่นแห่งความตกใจ สงสัย กระจายไปรอบอย่างรวดเร็ว

เบสยิ้มด้วยท่าทีที่สะใจมาก ดูท่าเบสคงอดกลั้นมานานแล้ว
ผมยืนอึ้งๆ อยู่ ทำตัวไม่ถูกเลย จู่ๆ ผมก็กลายเป็นเป้าสายตาของทุกคนรอบๆ

แต่ในเมื่อเบสยังกล้าประกาศตัวขนาดนี้ แล้วทำไมผมจะไม่กล้าบ้างละ
“สวัสดีครับพี่ๆ กลุ่มเพื่อนเบส จากนี้ไปขอฝากตัวด้วยนะครับ เราคงได้เจอกันบ่อยๆ ขึ้นครับ” ผมทักทายเพื่อนๆ เบสกลับคืนบ้าง

พี่ฝ้ายที่ยืนยิ้มหัวเราะชอบใจอยู่ข้างๆ เบสพูดขึ้นมาว่า
“น้องโต้งฝากได้แต่ตัวนะจ๊ะ พี่ไม่รับฝากใจนะ เดียวเพื่อนพี่มันจะหึงพี่ซะก่อน ฮ่าๆๆๆ” พี่ฝ้ายแซวเบสอย่างสนุกสนาน
“พอเลยฝ้ายแก เอาละ เดี๋ยวพวกเราไปละนะ วันนี้มีนัดเดท ไปละ แล้วเจอกัน” เบสลาพวกเพื่อนๆ
“บะบาย แล้วเจอกันพรุ่งนี้เบส” พี่ฝ้ายลาพี่เบสตอบกลับ

เพื่อนๆ คนอื่นก็เข้ามาลากลับเหมือนกัน บางคนก็เข้ามาทักทาย ตบบ่าผม บางคนก็เข้ามาแซว
แต่เวลานี้เบสดูเหมือนจะไม่แคร์กับเรื่องคำครหาทั้งหลายแล้ว เค้าดูมีความสุขมากที่ได้พูดออกไป มียิ้มแย้ม แซวตอบโต้กลับกับบรรดาเพื่อนๆ ด้วยซ้ำไป
......................................................................................

เวลานี้ผมนั่งอยู่ที่นั่งข้างคนขับ เบสขับรถพาผมออกมานอกมหาลัย

“ฮ่าๆๆ ขำชะมัด เห็นหน้าหนิงเค้าปะ ดูโกรธมากเลยละ เห็นแล้วขำชะมัด” เบสเอ่ยถึงเรื่องที่คณะเมื่อซักครู่
“ทำไมเบสดูสะใจจัง กับการที่ได้ทำให้หนิงได้โกรธละ” ผมถามด้วยความสงสัย
“เรื่องนี้นะ ต้องขอบใจฝ้าย โต้งจำเรื่องจดหมายลึกลับที่ส่งหาพ่อเราได้ไหม? เราเล่าให้เค้าฝั่งเรื่องจดหมายลึกลับนั้น ฝ้ายก็สงสัยว่าเป็นฝีมือหนิง
เธอเลยแกล้งเข้าไปตีสนิทหนิง แล้วแอบสืบมา จนได้รู้ว่า ฝีมือหนิงจริงๆ เราเองตอนแรกก็ไม่ได้โกรธอะไรเค้านะ เพราะเราก็ผิด ที่ใช้หนิงเป็นเครื่องมือกลบเกลื่อนข่าวในตอนนั้น

แต่ที่ฝ้ายสืบมาได้เพิ่มก็คือ ตั้งแต่แรกแล้ว หนิงสร้างข่าวเรื่องเรากับโต้ง เพื่อบีบให้เราสิ้นหนทาง แล้วเธอก็วางแผนมาใกล้ชิดเรา บีบให้เราต้องไปคบกับเธอ ...............
นั่นละที่ทำให้เราเข้าใจเรื่องราวทั้งหมด ตอนแรกที่รู้เรื่อง เรายังไม่มีอารมณ์โต้ตอบอะไร เพราะเราตอนนั้นคิดถึงแต่เรื่องโต้งอย่างเดียว”

“อ๋อ.....มิน่าละ ทั้งหมดมันมีที่มาที่ไปแบบนี้นิเอง.........เรานึกไม่ถึงเลยว่าหนิงจะเก่งขนาดนี้ เสียดายนะ น่าจะใช้ความเก่งในเรื่องอื่น...............
แต่คิดๆ ดู ก็ต้องขอบใจหนิงนะ หนิงทำให้ทั้งเราและเบสได้รู้ใจตัวเองกันนิ ถ้าไม่มีหนิง พวกเราอาจจะไม่ได้มาสนิทกันแบบนี้ก็ได้นะ”

“...................นั่นซินะ โต้งก็พูดถูกเนอะ งั้นเราจะเลิกยุ่งกับหนิงละ ถ้าหนิงไม่มาตอแยเราก่อน ...........เฮ่อ ......ช่างมันเถอะ วันนี้เรามาคุยกันเรื่องอื่นเถอะ เรื่องดีๆสนุกๆ”
“นั่นซินะ” ผมรับคำ
“ว่าแต่ นายจะพาเราไปไหน เมื่อกี้นายบอกเพื่อนๆ ว่าจะไปเดท เดทอะไรที่ไหน เราไม่เห็นรู้เรื่องเลย” ผมถามเบส

“ก็เซอร์ไพรส์ไงละ” เบสตอบยิ้มๆ สองตาเค้าก็ยังคงจ้องไปยังท้องถนน

เย็นวันคริสมาส ผู้คนออกไปจับจ่ายซื้อของ และรับประทานอาหารกัน ทำให้บนท้องถนน รถติดค่อนข้างมาก

ถึงผมจะสงสัยเป็นอย่างมากว่า เบสจะพาผมไปไหน แต่ผมก็ไว้ใจเบส เชื่อว่า เบสต้องไม่ทำให้ผมผิดหวังแน่ๆ
เราสองคนนั่งคุยกันบนรถเพื่อฆ่าเวลา ที่ต้องติดอยู่บนถนนไปพลางๆ
จนกระทั่ง ผมมองเห็นจุดหมายปลายทางแล้วว่า เบสกำลังพาผมไปที่ไหน
“ตึกใบหยกงั้นหรือ?” ผมหันไปถามเบส เพราะเมื่อซักครู่ เบสขับรถเลี้ยวพาผมเข้าทางเข้าที่จอดรถของตึก
“ใช่.....ก็ตอนไปแลนด์มาร์คทาวเวอร์กัน นายเคยบอกใช่ไหมว่าไม่เคยไปตึกใบหยก .......เราจองห้องอาหารไว้ละ”

เบสหันมาตอบผมยิ้มๆ

ความรู้สึกปลาบปลิ้มยินดี มันจุกแน่นอกผมไปหมด เบสจดจำทุกๆคำพูดของผมได้เป็นอย่างดี
ผมในตอนนี้ได้แต่ยิ้มกว้าง รับความใจดีของเบสเอาไว้

เบสพาผมไปที่ห้องอาหารจีนบนชั้น 79 ของตึกใบหยก ที่นั่นเบสจองเป็นห้องส่วนตัว VIPเอาไว้
ห้องอาหารที่นี่จะเป็นกึ่งบุฟเฟ่ เราไม่ต้องลุกไปตักเอง จะมีรถซุ้มอาหาร เข็นเข้ามาที่ห้องเราทีละขบวนๆ

อาหารก็ว่าอร่อยแล้ว บรรยากาศยังสวยสุดๆ จากวิวชั้น79ของตึกใบหยก เราสามารถมองเห็นกรุงเทพในมุมที่ไม่เคยเห็นมาก่อนได้

“สวยจังเลย” ผมอดอุทานไม่ได้ จากกระจกบานใหญ่ ผมมองลงไปยังท้องถนนที่เป็นแสงสีสวยๆ รถที่ติดอยู่บนถนน ยิ่งทำให้สีสันบนถนนสวยงามยิ่งขึ้น

“ถ้าโต้งชอบ เราก็ดีใจ” เบสยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
“ขอบใจมากเบส ..........เราลืมไปเลย ลืมไปว่าเราน่าจะชวนนายมากินข้าวเย็นในวันนี้ “
“ไม่เป็นไรหรอก เราซิต้องขอบใจ นายต้องเหนื่อยนั่งรถไปหาเราทุกวัน เรารู้ว่านายเหนื่อยนะ จากบ้านเรามาบ้านนาย มันไม่ใกล้เลย แต่นายก็อยู่เป็นเพื่อนเราจนเราหลับเสมอ ถึงกลับบ้าน” พูดถึงตอนนี้ เบสก็เอามือข้ามโต๊ะมากุมมือผมไว้

“เราไม่รู้จะตอบแทนนายยังไง นายยังซื้อเสื้อมาเป็นของขวัญให้เราเลย ........เราก็อยากจะให้ของขวัญนายบ้าง..................คืนนี้เราไม่ต้องกลับบ้านละ..........เราขอพ่อเอาไว้แล้ว” เบสพอพูดถึงว่าไม่กลับบ้านคืนนี้ จู่ๆ ก็แก้มแดง ทำสีหน้าเขินอายขึ้นมาซะงั้น

ผมยิ้มตอบกลับไป

“นายไม่กลับบ้านได้หรือคืนนี้ พ่อนายไม่ว่าแน่นะ .........แล้วจะไปบ้านเราหรือ?” ผมถามด้วยใบหน้ายิ้มกรุ้มกริ่ม
“.........ไม่ละ เรา.....จองห้องพักชั้นบนของตึกใบหยกเอาไว้แล้ว .......” ยิ่งพูดแก้มเบสก็ยิ่งแดง ตอนนี้เบสหดมือที่กุมมือผมไว้ไปแล้ว
“หึหึหึ.....ช่างวางแผนจริงๆ นะ ขอบใจนะเบส”
เบสพยักหน้า ยิ้มเขินๆ รับคำขอบคุณผม

จากนั้นเราสองคนก็ทานอาหารไปพลางคุยกันไปพลาง เราสองคนพูดคุยหยอกล้อกันตามประสาคนเป็นแฟนกันอย่างเพลิดเพลิน

พอเสร็จมืออาหาร ก็อดไม่ได้ที่จะขึ้นไปชมวิวที่จุดชมวิวข้างบนตึก
ที่จุดชมวิว จะเป็นบริเวณนอกอาหาร และที่พื้นจะหมุนได้ 180 องศา หมุน1รอบใช้เวลาราวๆ 10นาที เพื่อที่จะได้ชมวิวเมืองกรุงได้โดยรอบ

คืนนี้ฟ้าเปิด ผมมองเห็นพระจันทร์และดวงดาวชัดเจนมาก
“สวยเนอะ” เบสที่ยืนข้างๆผมหันมาพูด
“ใช่........เบสนี่สวยเนอะ” ผมหันไปแซว
“บ้า เราหมายถึงวิวถนน” เบสเขินหน้าแดงอีกแล้ว
“วิวก็สวย แต่เบสสวยกว่าไง”
“........” เบสไม่ตอบโต้ แต่ยิ้มส่งกลับมาให้ผม
“หนาวเนอะ “ เบสเอ่ยขึ้น

ผมไม่ตอบโต้ แต่ใช้การกระทำแทน ผมเดินเข้าไปกอดเบสจากด้านหลัง
วันนี้เป็นวันที่คู่รักออกมาเดทกันเยอะมาก บนตึกใบหยกเองก็มีไม่น้อย หลายคู่ก็กำลังโอบกอดกันชมวิวกรุงเทพฯ

“บ้า....ทำอะไรตรงนี้ เด๋ียวเด็กๆ มาเห็นมันไม่ดีหรอก” เบสบ่นกับผมเบาๆ แต่ไม่ได้ขัดขืนอะไร
“งั้น แสดงว่าทำที่อื่นได้นะซิ” ผมถามยิ้มๆ
“..........กลับห้องกันไหมโต้ง หนาวแล้วละ” เบสก้มหน้าพูด
“ได้ซิ เรากำลังอยากกลับเลย ไปกันเหอะ” ว่าแล้วผมก็กุมมือเบสเดินลงไปจากจุดชมวิว

ขณะที่ผมกุมมือเบสเดินจากไปนั้น สมองของผม คิดถึงเรื่องราวมากหลาย

นับจากวันแรกที่เราได้เจอกัน เบสเกือบขับรถชนผม

วันที่เบสเมาร้องให้เพราะอกหัก

คืนที่ผมได้นอนข้างๆเบสเป็นคืนแรก

คืนวันที่ผมขโมยจูบเบส

ชีวิตในบ้านของเราสองคน

อาหารมื้อแรกที่เราช่วยกันทำ

ค่ำคืนที่เรากินเค้กด้วยกัน

วันที่ผมสอนเบสช่วยตัวเอง

จูบแรกของพวกเรา

วันที่เราไปไหว้หลุมศพคุณแม่เบส

คืนที่เบสนอนป่วยแล้วมีผมดูแล

วันที่เราต้องจากกัน

เบสที่บอกขอเลิกกับผม

คืนที่ผมนอนเศร้าเพียงคนเดียว

จนมาวันที่เราเจอกันที่สนามบิน

ชีวิตที่แสนสนุกที่ญี่ปุ่น

ช่วงเวลาที่เราแยกจากกันที่สนามบิน

และอีกครั้งที่ผมได้มาเจอเบสที่โรงพยาบาล

ประสบการณ์ที่ผมมีร่วมกับเบส ทีละฉาก ทีละตอน มันค่อยๆ ไหลเข้ามาในสมองผม

แต่เหนือกว่าความคิดคะนึงเหล่านั้น

ตอนนี้ เวลานี้ เบสอยู่กับผมจริงๆ ผมกำลังกุมมือเบสเดินอยู่
เราสองคนกำลังมุ่งไปยังห้องพัก เพื่อผ่านคืนดีๆ ณ.ทีนี่
“โต้งคิดอะไรอยู่นะครับ” เบสถามเมื่อเห็นผมกำลังเหม่อ
“.........ก็...คิดถึงเบสไงละ วันแรกจนถึงวันสุดท้าย กว่าเราจะมีวันนี้กัน” ผมตอบแล้วก็ยิ้มให้กับเบส
เบสยิ้มตอบกลับมาให้ผม
“เรารักนายนะ” จู่ๆ ผมก็อยากบอกรักเบส
“เราก็รักนายโต้ง” เบสตอบรับรักผมด้วยเสียงหนักแน่น
เราสองคนมองหน้าแล้วยิ้มให้กัน ตอนนี้พวกผมมาถึงหน้าห้องพักบนชั้น 61แล้ว
“เข้าไปในห้องกันเถอะ” ผมบอกเบส
“อึม”
.........................................................................................
************************************* จบ*******************************************

คิดอยู่นานจะลงจนจบตอนดี หรือปล่อยให้ทุกคนค้างดี ในที่สุดก็ลงจนจบ

จบตอนหลักแล้ว ยังเหลือตอนพิเศษอีกนะครับ แวะพักสักแป่ป แล้วจะมาโพสตอน
พิเศษให้ครับ

เรื่องห้องอาหารบนตึใบหยก อันนี้นานาจิตตังละมั้ง เพราะหลายคนก็บอกว่าอาหารงั้นๆ
ไม่ได้มีอะไรพิเศษ แต่วิวดีมาก เหมาะกับการจีบสาว หรือจะต้องเป็นห้องวีไอพีแบบเบส
ล่ะมั้ง อาหารถึงจะอร่อย มีใครเคยไปกันมาบ้างไหมครับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 56 (xxx%) 27/12
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 27-12-2010 22:41:52

ในซีรี่ย์เรื่อง Glee , Mercedes เคยบอกกะ Kurt (ที่เป็นเกย์) ว่า You shouldn't have been ashamed who you are.
เธอไม่ควรอายในสิ่งที่เธอเป็น ในวันนี้เบสได้ก้าวข้ามผ่านจุดนั้นมาแล้ว
จุดที่จะยืดหน้าอย่างสง่าผ่าเผย และบอกกับทั้งโลกว่า ตัวเองคือใคร และหัวใจตัวเองต้องการอะไร
บอกตามตรง ไม่ได้เว่อร์นะ ว่าซาบซึ้งมาก นิยายเรื่องนี้ทำให้เราผูกพันและเอาใจช่วยตัวละครสุดๆ
กว่าจะผ่านพ้นช่วงเวลาที่ทุกข์ยากมาสู่จุดที่ดื่มด่ำซาบซึ้งใจได้ แอบเสียน้ำตาเหมือนกันนะเนี่ย
ขอบคุณคนเขียนและคนโพสต์ที่น่ารักทั้งคู่นะคะ อยากให้ได้มาอ่านคอมเม้นท์เรา
ว่านิยายของคุณdream come true การนำมาลงของคุณ littledragon ได้สร้างความบันเทิงให้เราตลอดระยะเวลาช่วงหนึ่งเลยทีเดียว
ถึงคอมเม้นท์จะไม่เยอะเท่าไร แต่ไม่ได้แปลว่าคุณภาพนิยายไม่ดีนะคะ ถ้ามีเรื่องราวดีๆอีก ก็อย่าลืมเอามาแชร์กัน :L2:

ปล. เราอยากจะพาพ่อแม่ไปดินเนอร์ที่ตึกใบหยกสักครั้ง ท่าทางบรรยากาศจะดี อยากให้ท่านเปิดหูเปิดตา :bye2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 56 (xxx%) 27/12
เริ่มหัวข้อโดย: donutnoi ที่ 27-12-2010 22:57:07

จบแบบ แฮปปี้ ชอบบบบบบบบบบบบบ :pig4: :pig4: :L2: :L2:

ชอบโต้งมากมาก พร้อมๆกับเอาใจช่วยเบส ให้กล้ายอมรับตัวเอง

ขอบคุณที่แต่งนิยายดีดี ให้ได้เสพกัน :mc4: :mc4: :mc4: เอาอีก เอาอีก เอาอีก :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 56 (xxx%) 27/12
เริ่มหัวข้อโดย: TamuNe ที่ 27-12-2010 23:11:02

ดีจังจบแฮปปี้ เขียนได้สุกดีค่ะ มีครบทุกรส o13 รอตอนพิเศษอยู่นะคะ :impress2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 56 (xxx%) 27/12
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 28-12-2010 10:45:33

เราชอบเรื่องนี้มากเลย
มันให้หลายๆ ความรู้สึก ปนกันไป
คล้ายเรื่องจริงที่ต้องเผชิญ
ความคิด การตัดสินใจ
และผลของการกระทำ
มันซาบซึ้ง มีทั้งสุขและทุกข์ปนกันไป
ขอบคุณทั้งคนแต่งและคนโพสนะคะและรอผลงานใหม่อยู่นะคะ :L2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 56 (xxx%) 27/12
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 28-12-2010 11:13:13

เบสน่ารักที่สุดเลย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 56 (xxx%) 27/12
เริ่มหัวข้อโดย: nanju ที่ 28-12-2010 13:52:39

เรื่องนี้สนุกมากเลยค่ะ o13

เบสน่ารักก :L2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 56 (xxx%) 27/12
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 28-12-2010 15:34:39

ในที่สุดการเดิทางของโต้งกับเบส ก็มาถึงจุดที่มีความสุขสมหวังดังใจ
ซึ่งกว่าจะมาถึงตรงนี้ ทั้งสองก็ผ่านอะไรๆมามากมาย
ทั้งหัวเราะ ร้องไห้ จ็บปวด เป็นทุกข์ มีสุข
แต่สิ่งหนึ่งที่นำเขาทั้งสองมาจนพบกับความสุขสมหวังก็คือ
ความรัก ความจริงใจ ความมั่นคงที่ทั้งสองมีต่อกันและกัน
และสุดท้ายการกล้ายอมรับในความเป็นจริงกับตัวตนของตนเอง
ขอบคุณทั้งคนแต่ง คนโพสต์ กับผลงานดีๆค่ะ
หวังว่าคงจะได้อิน ได้มีความสุข กับผลงานดีๆเรื่องต่อไปอีกนะคะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 56 (xxx%) 27/12
เริ่มหัวข้อโดย: talentcs ที่ 28-12-2010 18:02:58

เป็นเรื่องราว ที่เหมือนมีชีวิต
เพราะในความเป็นจริง เราก็มักจะพบเรื่องแบบนี้เสมอ ๆ
อ่านมาจนถึง ตอนนี้ รู้สึกอิ่มใจ ในเรื่อง มีทั้งความสุข
ความทุกข์ สมหวัง ผิดหวัง คละเคล้า กันไป
เป็นอีกเรื่องหนึ่ง ที่จะเก็บเอาไว้ในความทรงจำ
ต้องขอขอบคุณ ผู้แต่ง ที่ได้ถ่ายทอดจินตนาการ
ที่สวยงามนี้ ให้เราได้ซาบซึ้งกัน
o13

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 56 (xxx%) 27/12
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 28-12-2010 22:52:51

อ่านรวดเดียวจบ
ลุ้นไปกับโต้งตลอดเลย(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/014-1.gif)
(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/b3.gif)กลัวเบสไม่คิดแบบเดียวกับโต้ง
บีบคั้นอารมณ์สุดๆ (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/Emoticon_022_SmallDog.gif)
ยิ่งมาได้รู้เหตุผลของเบส ยิ่งสงสารทั้งสองคน(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/03.gif)
แต่ในที่สุด (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/yenta4-emoticon-0001.gif)โต้งก้อทำให้พ่อกับป้าของเบสได้รับรู้ว่า
โต้งกับเบสรักกัน สนุก ซึ้ง อบอุ่น หลายอารมณ์มากๆ(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/915068477.gif)
+1 ให้เลย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 56 (xxx%) 27/12
เริ่มหัวข้อโดย: gnetophyta ที่ 29-12-2010 00:55:26

จบ ..... แล้วเหรอ T_T

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 56 (xxx%) 27/12
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 29-12-2010 11:49:27

น่ารักเว่ออออ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 56 (xxx%) 27/12
เริ่มหัวข้อโดย: nanju ที่ 29-12-2010 17:20:44

จบแล้วหรอค่ะ

สนุกมากอ่ะ o13 :bye2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนที่ 56 (xxx%) 27/12
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 30-12-2010 10:32:02

********** ตอนพิเศษ 1 **********
“เบส เบสตื่นได้แล้วครับ”
“เบส ตื่นมากินข้าวเช้ากันก่อนเหอะนะ เด๋ียวขึ้นเรือแล้วจะหิว”

เสียงโต้งนิ ฮ้าวววว ง่วงเหลือเกิน ยังไม่อยากตื่นเลย
“ถึงแล้วหรือโต้ง”
“ถึงจุดขึ้นเรือแล้ว ทุกคนต้องมารวมตัวกันที่นี่ไงละ “
ผมค่อยๆ บิดตัวด้วยความเมื่อย
“หิวไหมเบส”
“ไม่หิวเท่าไรอะโต้ง ง่วงมากกว่า”

หลังจากบิดตัวเพื่อขับไล่ความเมื่อย ผมก็เปิดประตูรถลงไปพร้อมกับโต้ง
ตอนนี้พวกเรามาถึงท่าเรือแหลมศอก จ.ตราดแล้ว

ใช่แล้วละ วันนี้พวกเราจะไปเที่ยวเกาะกูดกัน

เรื่องของเรื่องคือ เมื่อ อาทิตย์ที่แล้ว จู่ๆ โต้งก็มาชวนผมไปเที่ยวเกาะกูด สำหรับผม ขอแค่มีโต้ง จะให้ไปเที่ยวที่ไหนผมก็ไปละ เลยตอบตกลงไป

เมื่อเช้าเราออกเดินทางมาจากบ้านตั้งแต่ ตี5
ผมขับรถไปรับโต้งที่คอนโด จากนั้นก็พลัดกันเป็นโต้งขับรถให้ ตอนแรกผมก็ยังนั่งคุยเป็นเพื่อนโต้งละนะ แต่ความง่วงก็ค่อยๆ มาครอบงำผมทีละนิด ผมหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้
...................................

เราสองคนเดินเข้าไปนั่งในศาลาของรีสอร์ทที่โต้งจองเอาไว้
ผมเลือกนั่งโต๊ะที่อยู่ริมศาลา จากตรงมุมนี้สามารถมองออกไปเห็นทะเลได้ โต้งเดินไปหยิบเมนูที่เค้าเตอร์ก่อนจากนั้นค่อยตามผมมานั่ง

“กินอะไรหน่อยเถอะ เบส กว่าจะถึงรีสอร์ทอีกตั้งนาน ....นี่ไง เอาข้าวต้มไหม” โต้งพูดพลางเปิดเมนูที่วางอยู่ไปพลาง

ภายในศาลาไม้ที่เรานั่งอยู่ ก่อนหน้าพวกเราก็มีคนนั่งรออยู่หลายโต๊ะแล้ว

ผมมองไปรอบๆ ชมบรรยากาศ อากาศยามเช้าริมทะเลสดชื่น ลมเย็นพัดมาโดนใบหน้าผมเป็นระยะ
ผู้คนรอบข้างบ้างก็ฟุบนอนหลับ บ้างก็นั่งฟังเพลงจาก I-pod บ้างก็นั่งคุย
ทุกคนที่อยู่ที่นี่จะเป็นเพื่อนร่วมทริปของพวกเราซินะ

โต้งเล่าให้ผมฟังว่า รีสอร์ทบนเกาะกูด ส่วนใหญ่จะขายเป็นแพ๊คเกจ คือจ่ายเงินก้อนเดียว แต่กินอยู่ในรีสอร์ทฟรีไปเลย
ทางรีสอร์ทจะจัดเตรียมอาหารไว้ให้ทุกมื้อ รวมไปถึงการนำเที่ยวตามที่ต่างๆ ก็รวมอยู่ในค่าที่พักแล้ว

ท่าเรือแหลมศอกที่เรามารอ เป็นจุดขึ้นเรือของหลายๆรีสอร์ท แต่ละรีสอร์ทก็จะมีศาลานั่งพักของตัวเอง

ดังนั้นแล้ว คนที่อยู่ที่นี่ก็คือคนที่เราจะได้เจอที่รีอสอร์ทตลอดระยะเวลา 3วัน 2คืนนี้ซินะ

ผมมองไปรอบๆ จนสะดุดตากับคนๆนึง ใบหน้าที่คุ้นเคย............นั่นมัน ต่อเพื่อนโต้งนิ!!!

“โต้งๆ นั่นต่อเพื่อนนายหรือเปล่า” ผมสะกิดโต้งเบาๆ

“ฮึมมม ไหน อะไรนะเบส เพื่อนเรา เพื่อนเราคนไหน” โต้งเงยหน้ามาจากเมนู มองตามนิ้วที่ผมชี้
“เห้ย นั่นมันไอ้ต่อนิ” โต้งอุทานอย่างดีใจ

ผมก็ว่าแล้ว ต่อกับผมรู้จักกันตั้งแต่เด็ก เพราะพ่อของพวกเราเป็นเพื่อนกัน เวลาผู้ใหญ่มีงานสังสรรค์ ก็มักจะพาเด็กๆ ไปรู้จักกันไว้

เมื่อก่อนก็ได้ต่อช่วยในหลายๆ เรื่อง ทำให้ผมกับโต้งมีวันนี้ได้ กี่ปีแล้วนะที่ผมไม่ได้เจอเค้าเลย
โต้งเดินเข้าไปทักเพื่อนเค้า ผมเองก็เดินตามไปติดๆ
“ต่อ!!!” โต้งเดินเข้าไปตบบ่าต่อเบาๆ
“เห้ย ....โต้ง แกมาได้ไงวะ เห้ย สบายดีปะเนี่ย” ต่อหันมาทางโต้ง
“เออ แกละเป็นไงบ้าง เราสบายดี อย่าบอกนะว่าแกก็มาพักที่ Peterpan(ชื่อรีสอร์ท ปล.มีอยู่จริง และผู้เขียนไม่ได้ค่าโฆษณานะ แค่เคยไปมาเฉยๆ) ด้วย”

“เออซิวะ แล้วนี่แกมายังไง แกไม่ใช่อยู่ญี่ปุ่นหรอกหรือวะตอนนี้” ต่อถามกลับ
“ก็ปิดเทอมไง จะให้เรียนตลอดเวลาเลยได้ไง บ้ากันพอดี” โต้งตอบไป
ใช่แล้วครับ พวกผม 2คนตอนนี้เรียนต่ออยู่ที่ญี่ปุ่น

ผมจบก่อนโต้ง ตั้งแต่เรียนจบ คุณพ่ออยากให้ผมไปเรียนต่อเมืองนอกเลยทันที แต่ผมก็อ้างว่าอยากหาประสบการณ์ทำงานก่อนซักปี

แต่จริงๆ แล้วเหตุผลที่ผมยังไม่อยากไปเรียนต่อก็คือ ผมยังไม่อยากแยกจากโต้งตะหาก เลยเอาข้ออ้างเรื่องหาประสบการณ์มาบังหน้า

คุณพ่อเองก็ทำอะไรกับผมไม่ได้ เลยยอมแพ้ให้ผมไปหางานทำก่อน

ผมไม่ยอมทำงานที่บริษัทคุณพ่อ เพราะว่างานของพ่อเป็นคนละเรื่องกับสายที่ผมจบมา
ผมเลือกจะไปทำงานที่บริษัทเอกชนชั้นนำบริษัทอื่นก่อน ชีวิตการทำงานก็มีสนุกบ้าง เครียดบ้าง ยังดีที่มีโต้งเป็นแฟน คอยให้กำลังใจผมตลอดมา

ผมตั้งใจจะสอบทุนเพื่อไปเรียนต่อที่ญี่ปุ่น เพราะว่าผมมีความทรงจำกับประเทศนี้มาก
ถ้าจะต้องไปเรียนต่อ ผมขอไปที่ญี่ปุ่นดีกว่า โต้งที่รู้เรื่องนี้ ก็พยายามมุมานะเรียนให้ได้เกรดดีๆ เพื่อจะมาสอบขอทุนเดียวกับผม

ผลแห่งความพยายามของโต้งทำให้ในที่สุด โต้งก็สอบได้ทุน มงบุคะกะคุโช หรือที่คนทั่วไปเรียกกันว่า ทุนมงบุโช

ผมเองก็ไม่น้อยหน้า สามารถสอบทุนนี้ได้เหมือนกัน

ทุนนี้เป็นทุนของรัฐบาลญี่ปุ่น ปกติคนสอบแข่งขันกันเยอะมาก การที่โต้งสอบติดทุนนี้ ทำให้คุณพ่อยอมรับในตัวโต้งมากขึ้น ถึงขั้นก่อนเดินทางมาเรียนต่อ คุณพ่อก็กล่าวฝากฝังผมไว้กับโต้ง

พวกเราเลือกมหาลัยกันคนละที่ เพราะทั้งผมและโต้ง ไม่อยากให้ความรักมาเป็นเงื่อนไขการเลือกอนาคตของพวกเรา
โต้งเลือกจะไปเรียนต่อที่ ม.โนได ที่โปรเฟสเซอร์ซูซุกิอยู่ ส่วนผมเลือก ม.โตได ในสายที่ผมจบมา

โต้งยอมที่จะเดินทางไกลเวลาไปเรียน เพื่อจะมาแชร์ห้องพักกับผมที่ภายในเมือง เราสองคนใช้เวลาอยู่ด้วยกันที่ญี่ปุ่นมา 2ปีแล้ว

พอดีช่วงนี้ปิดเทอมฤดูใบไม้ผลิ ผมกับโต้ง เลยกลับมาเยี่ยมบ้านที่เมืองไทยกัน และก่อนกลับไปเรียนต่อที่ญี่ปุ่น โต้งก็ชวนผมมาเที่ยวเกาะกูดนี่ละ
............................................
ตอนพิเศษเสริฟร้อนๆ ครับ ต่อกลับมาร่วมแจมด้วยแล้วไม่รู้จะมีเรื่องยุ่งยากอะไรหรือเปล่า ลองติดตามกันต่อนะครับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 1 (50%) 30/12
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 30-12-2010 11:04:30

ไปด้วย..ไปเที่ยวด้วย..

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 1 (50%) 30/12
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 30-12-2010 11:21:04

ขอ :กอด1:ทีนะคะ ทั้งคนเขียนแคนโพสต์ น่ารักมากเลย
มีตอนพิเศษของโต้งกับเบสมาให้อ่านกันอีก
เอ่อ..ต่อ จะมามีส่วนในเรื่องนี้อย่างไรเหรอ อยากรู้จัง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 1 (50%) 30/12
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 30-12-2010 11:32:16

แล้วต่อมากับใคร

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 1 (50%) 30/12
เริ่มหัวข้อโดย: gnetophyta ที่ 30-12-2010 11:44:15

อยากได้ทุนนี้เหมือนกันนนนนนนนน เฮ้อ .... อิจฉา อิอิอิ ได้ทั้งทุน ทั้งแฟน

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 1 (50%) 30/12
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 30-12-2010 12:51:12

มาอ่านร้อนๆ เหมือนกัน(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/012-1.gif)
ไปอยู่ญี่ปุ่นก้อแฮปปี้สุดๆ เลยสิ
น่ารักๆ (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/014-1.gif)รอตอนต่อไปนะ
+1 กับตอนพิเศษ ร้อนๆ(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/008-1.gif)

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 1 (50%) 30/12
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 30-12-2010 13:41:21

ว้ายๆๆจบแล้วหรือ เสียดายจัง สนุกมากๆเลยค่ะ

ปล.แอบปลื้มพี่เบิร์ดกับคุณป๋า หาคู่ให้สองคนนี้หน่อยได้ไหมคะ ปลื้มเป็นการส่วนตัว^^

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 1 (50%) 30/12
เริ่มหัวข้อโดย: DREAM COME TRUE ที่ 30-12-2010 19:19:42

โอ๊ะ เผลอแป๊บเดียว จบไปละ...

สัญญาครับ ว่าปีหน้า จะเขียนเรื่องใหม่แน่ๆ คุณมังกรน้อย อย่าเพิ่งโกรธผมน้า นะๆๆ ขอฉลองปีใหม่ก่อน แหะๆ

:laugh:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 1 (50%) 30/12
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 30-12-2010 22:25:34

ดีจัง ไปเที่ยวๆ :man1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 1 (50%) 30/12
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 01-01-2011 02:00:52

โอ๊ะ เรื่องแบบไหนล่ะ
ขออย่าให้เป็นเรื่องไม่ดีละกัน

Happy New Year จ้า
ขอให้มีความสุข อย่าจน อย่าเจ็บนะทุกคน

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 1 (50%) 30/12
เริ่มหัวข้อโดย: TamuNe ที่ 01-01-2011 02:30:09

มาแบบสั้นๆๆก้อยังดีอิอิ happy new year นะค้า :pig3:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 1 (50%) 30/12
เริ่มหัวข้อโดย: lunar ที่ 01-01-2011 10:12:51

ขอบคุณมากนะคะ สำหรับตอน :pig4:พิเศษ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 1 (50%) 30/12
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 02-01-2011 16:22:01

ขอโทษทีคับ คือว่า กลับบ้านตจว เจออาหารเป็นพิษเข้าไป ซมไปสองวัน แล้วยังวุ่นวายเตรียมของกลับกทมอีก
เลยไม่ได้จังหวะมาลงต่อให้ อย่ารอช้าติดตามกันต่อเลยดีกว่า

“สวัสดีต่อ” ผมทักต่อบ้าง
“สวัสดีครับพี่เบส โหยย ยังน่ารักเหมือนเดิมนะ เป็นไงบ้างครับพี่ ไอ้โต้งผมมันเจ้าชู้ นอกใจบ้างปะ” ต่อแซวผมกลับมา
“ไอ้นี่เลวละ มายุให้แฟนเค้าแตกกัน เราไม่มองคนอื่นหรอกเว้ย มีเบสคนเดียวก็พอแล้ว” โต้งด่าสวนกลับต่อ
“แล้วนี่ต่อมากับใคร” ผมขำเล็กน้อยกับท่าทางของสองเพื่อนสนิท ก่อนจะเอ่ยถามไป
“.............พวกพี่ต้องเซอร์ไพรส์แน่ๆ ถ้ารู้ว่าผมมากับใคร” ต่อพูดแบบมีเลศนัย
“ยังไงละ? ทำไมต้องเซอร์ไพรส์ แกมากับไอ้เก่งมันหรือ?” โต้งแกล้งถามหยังเชิง
“ทำไมพวกเราต้องเซอร์ไพรส์ละ แสดงว่าต้องเป็นคนที่พวกเรารู้จักซินะ?” ผมถามต่อกลับไป
ต่อไม่ตอบกลับ แต่ยิ้มๆ
“นั่นไง เดินออกมาจากห้องน้ำแล้ว” ต่อยิ้มแล้วก็ทำท่าชี้นิ้วไปด้านข้าง
ผมกับโต้งหันไปมอง และพวกผมก็ต้องเซอร์ไพรส์จริงๆเสียด้วย
เพราะคนที่ผมกับโต้งเห็นนั่นก็คือ

“พี่เบิร์ด” โต้งอุทานออกมาเบาๆ

“อ้าว....โต้ง เบส ทำไมมาอยู่นี่ได้เนี่ย” พี่เบิร์ดเดินออกมาจากห้องน้ำ มือข้างนึงที่กำผ้าขนหนูอยู่ก็กำลังเช็ดตามใบหน้าที่เปียก

แม้จะผ่านไป 3 ปีแล้ว ที่เราไม่ได้เจอกันเลย เพราะพี่เบิร์ดได้ทุนไปเรียนต่อที่อเมริกา แต่พี่เบิร์ดก็ไม่เปลี่ยนไปเลย
ในความคิดของผม พี่เบิร์ดเป็นคนหน้าตาดีมากๆ คนนึง หน้าสวยรูปไข่ ปากแดงระเรือ จมูกโด่งรับกับคิ้วเข้มๆ แถมยังหน้าเด็ก
แม้จะไม่ได้เจอหน้าพี่เบิร์ดมานาน แต่ผมยังรู้สึกเหมือนเจอกับพี่เบิร์ดในวันวาน ไม่ผิดเพี้ยน

“สวัสดีครับพี่” โต้งยิ้มหน้าบาน รีบเดินไปหาพี่เบิร์ด

เมื่อก่อน โต้งกับพี่เบิร์ดสนิทกันมาก ครั้งแรกที่ผมได้รู้จักพี่เบิร์ด ยอมรับว่า ไม่ชอบหน้าพี่เบิร์ดเลยละ

วันแรกที่ผมได้เจอพี่เบิร์ด เหตุการณ์วันนั้นผมเพิ่งกลับจากเที่ยวหัวหินกับเพื่อน
ทันทีที่ถึงกรุงเทพผมก็รีบไปหาโต้งที่บ้านเช่า แต่ปรากฏว่าไม่เจอโต้งที่บ้าน ผมนั่งรอโต้งอยู่นาน

จนดึก ถึงได้เห็นพี่เบิร์ดขับรถมาส่งโต้งที่หน้าบ้าน

ตอนนั้นผมยังไม่รู้หรอกว่า ความรู้สึกไม่พอใจนั้นเรียกว่า “ความหึง”

แล้วหลังจากนั้น ผมก็ยังได้เจอพี่เบิร์ดเดินไปมากับโต้งบ่อย นั่นยิ่งทำให้ผมยิ่งไม่ชอบพี่เบิร์ดเข้าไปใหญ่

แต่แล้ววันนึง จู่ๆพี่เบิร์ดก็โทรมาหาผม นัดผมไปเจอ พี่เบิร์ดสารภาพว่าพี่เบิร์ดชอบโต้ง แต่โต้งเค้าชอบผม ทำให้พี่เบิร์ดต้องตัดใจ

ถึงยังงั้น พี่เบิร์ดก็ยังอยากทำให้โต้งสมหวังมีความสุข พี่เบิร์ดกล่อมผมเรื่องเปิดใจอยู่นานจนผมเริ่มคล้อยตาม

ด้วยความร่วมมือจากพี่เบิร์ดหลายๆ อย่าง ทำให้ผมกล้าที่จะแสดงออกถึงความรักที่ผมมีกับโต้ง และหลังจากนั้น ผมก็ได้คบเป็นแฟนกับโต้ง

ต้องบอกว่า ผมกับโต้งมีทุกวันนี้ได้ ก็เพราะพี่เบิร์ดนั่นละ
“พี่เบิร์ด สวัสดีครับ” ผมสวัสดีพี่เบิร์ดบ้าง
“พวกเธอกลับมาไทยตอนไหนเนี่ย เป็นไงบ้างโต้ง เรียนยากไหม” พี่เบิร์ดร่ายคำถามมาซะยาวเลย
“เอาน่าเบิร์ด ให้พวกโต้งเค้านั่งก่อนเหอะค่อยซักถาม” ต่อพูดแทรกเข้ามา

แต่ประโยคนี้ของต่อ มันฟังดูแปลกๆ อะไรนะที่ทำให้ผมรู้สึกมันไม่ธรรมชาติ
ผมคิดว่าโต้งเองก็คงรู้สึกตัวได้ เพราะเห็นโต้งทำหน้าแปลกๆ เหมือนมีอะไรอยากจะพูด

ผม โต้ง และพี่เบิร์ด แยกกันนั่งตามเก้าอี้ข้างกาย
“จะสั่งอะไรกินก่อนไหมเบิร์ด” ต่อหันไปถามพี่เบิร์ด

ผมรู้แล้วละ ทำไมรู้สึกไม่ถูกต้อง เพราะต่อที่น่าจะอยู่วัยเดียวกับโต้ง เรียกพี่เบิร์ดว่าเบิร์ดเฉยๆ
เกิดอะไรขึ้นระหว่างสองคนนี้กันนะ

“ต่อสั่งข้ามต้มกุ้งให้หน่อยซิ ไม่ใส่ผักชีนะ” พี่เบิร์ดสั่งต่อหน้าตาเฉยๆ เหมือนไม่ถือที่ต่อเรียกแบบห้วนๆ ไม่มีคำว่าพี่นำหน้า
“ได้ๆ เราจำได้น่า แล้วนี่โต้งกับพี่เบสทานอะไรมายัง กินข้าวเช้าด้วยกันไหม”
“ได้ๆ เบสอยากกินอะไรครับ” โต้งรับคำ แล้วหันมาถามผม
“งั้น...เอาง่ายๆ อะไรก็ได้ ที่พวกนายกินกัน เพิ่มเราไปด้วยคนนึงเลย แล้วแต่พวกนายสั่งกันเลย” ผมตอบแบบส่งๆ ไป
“งั้นต่อ กินไรดีวะ”โต้งหันไปถามต่อ

ระหว่างที่สองคนนั้นหันไปคุยกัน ผมก็หันไปหาพี่เบิร์ดที่ข้างตัวแล้วถามไปว่า
“พี่เบิร์ดกับต่อมาเที่ยวเกาะกูดกันหรือครับ”
“ใช่ โต้งกับเบสก็ไปที่ PeterPan กันด้วยหรือ?”
“ใช่ครับ โต้งเค้าทำเรื่องจองไว้ให้ ผมไม่รู้เรื่องอะไรหรอก ตามมาเฉยๆ ฮ่าๆ” ผมตอบกลับไปแบบขำๆ
“แล้วนี่กลับมากันนานหรือยัง แล้วจะกลับไปที่นั่นอีกหรือเปล่า” พี่เบิร์ดถามผมอีกรอบ
“ก็กลับมาเมื่ออาทิตย์ก่อนนะครับ มาเยี่ยมที่บ้าน เดี๋ยวก็บินกลับไปเรียนต่อแล้ว”
“แล้วนี่ชั้นปีไหนแล้วละ จะจบ ป.โท เมื่อไร”
“ตอนนี้เพิ่งปี1 ครับพี่ เพราะปีก่อนหน้านั้น พวกผมทำเป็นนักศึกษาวิจัย พอหัวข้อพวกผมผ่านก็ได้เป็นนักศึกษาป.โทจริงๆ จังๆ ละครับ ตอนนี้ปิดเทอมอยู่ เดี๋ยวพอเปิดเทอมก็ขึ้นปี2 แล้วครับ”

ผมตอบกลับพี่เบิร์ดไป ตอนนี้สองหนุ่มเพื่อนซี้ก็เรียกพนักงานมาสั่งอาหารแล้ว
“แล้วนี่ทำไมพี่มากับต่อละครับ” ผมถามพี่เบิร์ดกลับบ้าง
“เบสรู้ใช่ไหมว่าพี่ไปเรียนต่อที่อเมริกา”
ผมพยักหน้าเบาๆ ทีนึง “ครับ”
“บังเอิญว่าต่อก็ไปเรียนต่อที่นั่นเหมือนกัน ช่วงพอๆ กับพวกนายบินไปเรียนต่อนะละ แล้วยูที่เค้าไปก็ยูเดียวกับพี่พอดี เลยได้เจอกันนะ”
“แล้วตอนนี้พี่เรียนจบหรือยังครับ”
“ก็จบแล้วละ กำลังต่อป.เอกนะ”
“โห...พี่เก่งจังเลย ต่อป.เอกอีก แล้วนี่แสดงว่าต้องกลับไปเรียนต่อใช่ไหมครับ”
“อึม ...ทางพี่ก็หาวันหยุดบินกลับมาพักผ่อนเหมือนกัน เจออะไรหนักๆ ที่โน่นมาเยอะ เลยต้องกลับมาพักผ่อนชาร์ตพลังที่เมืองไทย ....จะมีที่ไหนดีไปกว่าบ้านเกิดพวกเราไม่มีอีกแล้วละ”

“นั่นซิครับ ผมเห็นด้วยเลย จะมีที่ไหนดีไปกว่าเมืองไทย ขนาดผมชอบญี่ปุ่นมาก แต่พอได้ลองไปใช้ชีวิตจริงๆที่โน่น ยังไงก็คิดถึงเมืองไทยละครับ”

“คุยไรกันนะทั้งสองคน” โต้งกับต่อที่สั่งอาหารเสร็จแล้วก็หันมาถามพวกผมกัน
“เรื่องทำไมต่อกับพี่เบิร์ดมาด้วยกันไง” ผมตอบโต้งไป แต่ตาก็มองต่อ
ต่อทำหน้ายิ้มเล็กยิ้มน้อย

ต่อในวันนี้เปลี่ยนไปมาก เมื่อก่อนต่อผอมๆ ตัวไม่ใหญ่นัก แต่ตอนนี้ ต่อเปลี่ยนไปเยอะ

สงสัยเพราะอาหารการกินที่นั่น เลยทำให้ต่อดูสมบูรณ์ รูปร่างแน่น และเฟิร์มขึ้นเยอะ มีกล้ามแขนที่ใหญ่จนเห็นได้ชัด รวมไปถึงหน้าอกที่โตขึ้น
ถ้าเรียกภาษาชาวบ้าน ต่อก็เป็นปูน้อยไปแล้วละ แต่ไม่ได้กล้ามปูจนน่าเกลียด ต่อมีกล้ามเนื้อที่สวยกำลังดีเลย

“ต่อตัวโตขึ้นเนอะ” ผมทักต่อไปตามที่คิด
“ก็แหม่พี่เบส อาหารที่โน่นมีแต่แป้ง กับเนื้อ แล้วผมก็เล่นฟิตเนสของมหาลัยด้วย ไม่งั้นป่านนี้อ้วนลงพุงไปแล้วละ” ต่อตอบกลับผมมา
“เออ แล้วมึงกับพี่เบิร์ดเจอกันได้ยังไง” โต้งยังคงสงสัยไม่คลาย
“อ๋อ คืองี้ ยูที่เราไปเรียนต่อนะ เป็นยูที่พี่เบิร์ดเค้าเรียนอยู่ วันนึงเราเจอกันบังเอิญนะ เลยได้รู้ว่าอีกฝ่ายก็มาเรียนที่นี่ นี่ก็เลยกลับมาพร้อมๆ กัน”
ต่อยิ้มแบบแปลกๆ เหมือนเด็กที่อยากจะอวดอะไร แต่ก็ยังพยายามปกปิด

หลังจากนั้นพวกเราก็คุยกันจิปาถะ ทั้งเรื่องหลังจากเรียนจบ และเรื่องชีวิตที่ต่างประเทศของแต่ละคน
จนอาหารมาเสิร์ฟ

ผมสังเกตว่า ต่อจะดูแลเอาใจใส่พี่เบิร์ดมากเป็นพิเศษ ผมว่าโต้งก็คงรู้ตัว เพราะต่อแสดงออกอย่างชัดเจนมาก
ส่วนพี่เบิร์ดยังทำท่าเฉยๆ ไม่ได้มีท่าทีพิเศษอะไร เหมือนเคยชินแล้วกับท่าทีของต่อ

จนถึงเวลา9โมงกว่าๆ เจ้าหน้าที่ก็มาเก็บกระเป๋าพวกเรามาขึ้นรถไปท่าเรือแหลมศอกก่อน

พวกเราก็รอให้คนอื่นๆขึ้นรถไปกันหมดก่อน ถึงตามไปขึ้นเป็นกรุ๊ปสุดท้าย
คนที่ไปโรงแรมเดียวกับพวกเรา ดูคร่าวๆ แล้วก็ 30กว่าคนได้

ในนี้มีทั้งคนหนุ่มสาว และคนสูงอายุ คนหนุ่มสาวทั้งหลาย ดูจะมีเด็กมหาลัยเยอะที่สุด มากันเป็นกลุ่มๆ สะพายกล้องกันมาเต็มคอเลย
ผมสังเกตว่ามีสาวๆ (รวมไปถึงหนุ่มๆ ที่ออกสาวนิดๆ) หลายคนมองมายังกลุ่มพวกเราบ่อยๆ

ซึ่งผมก็พอเข้าใจ เพราะพวกเราทั้ง 4คน ก็เด่นกันทุกคน จะมีคนมามองก็ไม่ใช่เรื่องแปลก ผมเคยชินแล้วละ ผมไม่ใช่เบสคนเดิมที่เขินอายเวลาโดนมองเหมือนเมื่อก่อนแล้ว

พวกเรานั่งรถสองแถวเล็กๆ ไปยังท่าเรือ เพื่อลงเรือสปีดโบ้ตไปรีสอร์ท

เราใช้เวลานานถึง 1 ชม.ในการเดินทางด้วยสปีทโบ้ตไปยังเกาะ

เกาะกูดอยู่ห่างจากแผ่นดินใหญ่ค่อนข้างมาก ขนาดเรือสปีทโบ้ตยังต้องใช้เวลานานขนาดนั้นเลย
ลมทะเลที่ชวนให้เหนียวตัว ตีกระทบใบหน้าผมเป็นระยะๆ
พวกเรา4คน นั่งติดๆ กัน แต่เวลานี้คงคุยอะไรไม่ถนัด เพราะเสียงเครื่องยนต์ดังมาก ผมนั่งข้างๆ โต้ง โดยที่พี่เบิร์ดและต่อนั่งคู่กันด้านหน้าผม

และทันใดนั้น ผมก็ต้องแปลกใจอีกครั้ง ที่เห็นพี่เบิร์ดเอนหัวลงไปซบกับบ่าต่อ ผมสะกิดให้โต้งดู
เกิดอะไรขึ้นกับ 2คนนั้นในช่วงที่พวกเราไม่ได้เจอกันนะ !!!

ในที่สุด หลังจากผ่านช่วงเวลาน่าเบื่อบนเรือ 1ชั่วโมงไปได้ พวกเราก็มองเห็นเกาะกูดที่เบื่องหน้าแล้ว

จากนี้ไป พวกเราต้องใช้ชีวิตร่วมกัน 3วัน 2คืนบนเกาะกูด
ผมว่า มันต้องสนุกแน่ๆ เลยละ
.........................................................................................

มีใครเดาถูกบ้างไหมครับเนี้ย ว่าต่อมากับใคร ท่าทางจะมีเรื่องวุ่นๆ อีกแล้วรอติดตามกันต่อตอนต่อไปครับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 1 (100%) 2/1
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 02-01-2011 16:36:52

ทายผิดแฮะ ไม่นึกว่าต่อกะเบิร์ดจะลงเอยกันได้

ดีใจที่มาต่อคร้าบ ^^

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 1 (100%) 2/1
เริ่มหัวข้อโดย: talentcs ที่ 02-01-2011 23:26:50

เป็นไปด้ายงัย
ต่อ กะ เบิร์ด
o22

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 1 (100%) 2/1
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 02-01-2011 23:41:18

ค้างอ่ะ

อยากรู้ๆๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 1 (100%) 2/1
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 02-01-2011 23:50:27

ขอให้คนเก่าต่ออย่ามาทำเบิดแซดละ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 1 (100%) 2/1
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 02-01-2011 23:51:08

ต่อมากับเบิร์ดได้ไง
รอลุ้นตอนหน้านะ :z1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 1 (100%) 2/1
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 02-01-2011 23:53:15

มาลุ้นๆ ว่าจะอะไรยังไง

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 1 (100%) 2/1
เริ่มหัวข้อโดย: lunar ที่ 03-01-2011 02:36:40

ไม่อยากจะบอกว่าเค้าทายถูก (ซะเมื่อไร) ว่าต่อมากับใคร
รออ่านเรื่องวุ่นๆ ว่าแต่ว่าจะเป็นเรื่องวุ่นๆ ของคู่ไหนเอ่ย

ขอบคุณไรท์เตอร์ค่ะ :pig4:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 1 (100%) 2/1
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 03-01-2011 09:33:05

ไปเที่ยวด้วย..

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 1 (100%) 2/1
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 03-01-2011 14:26:18

ต่อกับพี่เบิร์ด โอ้แม่เจ้า
ไม่น่าเชื่อว่าสองคนนี้จะสปาร์คกัน
แต่ดูแล้วก็น่ารักดี ต่อดูแลพี่เบิร์ดดี
พี่เบิร์ดกับต่อจะได้มีความสุขสักที

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 1 (100%) 2/1
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 03-01-2011 23:04:24

********** ตอนพิเศษ 2 **********
เรือที่พวกเรานั่งค่อยๆ ลดความเร็วลง จุดที่เรือจะวิ่งเข้าคลองไป ต้องอ้อมไปด้านข้างเกาะอีกเล็กน้อย

เรือเร็วของพวกเราจะแวะที่รีสอร์ทอีกแห่งนึงก่อน ชื่อ Captain Hook
ผู้โดยสารที่เป็นคนของรีสอร์ท Captain Hook จะลงไปพร้อมกับสัมภาระที่ติดเรือมา
หลังจากส่งคนและของที่ Captain Hookแล้ว เรือก็ค่อยๆ แล่นไปอย่างช้าๆ เข้าไปในคลอง

(http://www.captainhookresort.com/images/gall_b_27.jpg)

(http://www.captainhookresort.com/images/gall_b_31.jpg)

(http://www.captainhookresort.com/images/gall_b_29.jpg)
Captain Hook เป็นโรงแรมเจ้าของเดียวกับ PeterPan

น้ำในคลองเขียวเข้ม สวยงามมาก ถ้าไม่มีเรือวิ่ง น้ำในคลองคงจะยิ่งสงบ นิ่งราวกระจกเลยทีเดียว
ตลอดแนวสองข้างทางของคลองเป็นป่าโกงกาง แทบไม่เห็นบ้านชาวบ้านบนเกาะเลย

พวกเรามาถึงท่าเทียบเรือเล็กๆ แห่งนึง จากตรงจุดนี้ เจ้าหน้าที่ประจำเรือประกาศว่า จะมีการเปลี่ยนไปนั่งรถ เพื่อเข้าไปในรีสอร์ท
การขึ้นลงเรือเป็นไปอย่างทุกลักทุเล ดีที่มีเจ้าหน้าที่จากทางรีสอร์ทที่มาพร้อมรถ เข้ามาช่วยจับมือคนบนเรือเพื่อพยุงให้ขึ้นมาบนท่า

พวกพี่เบิร์ดกับต่อขึ้นไปก่อน ต่อมาก็เป็นคู่ชายหญิงคู่นึง จากนั้นก็เป็นผมกับโต้ง
โต้งดันให้ผมขึ้นไปก่อน

เจ้าหน้าที่รีสอร์ทคนนึง ยื่นมือมาให้ผม ผมจับมือชายหนุ่มคนนั้นเพื่อจะดึงตัวขึ้นไป
แต่ก็มีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้น ผมดึงมือตั้งนานละ ทำไมเจ้าหน้าที่ยังไม่ดึงผมขึ้นไป
นานจนผมอดไม่ได้ต้องเงยหน้ามองขึ้นไป
ก็ทำให้มองเห็นเจ้าหน้าที่ชายหนุ่มคนนั้นจ้องหน้าผมอยู่

“ขอโทษครับ เอ่อ...จะดึงขึ้นไปได้หรือยังครับ” ผมอดไม่ได้จะเอ่ยปาก
“อ๊ะ !! อ๋อ ...ครับๆ โทษที่ๆ เอ้า....ขึ้นมาเลยครับ” เจ้าหน้าที่หนุ่มรีบเปลี่ยนท่าทีดึงผมขึ้นมาบนท่า

จนผมขึ้นไปได้แล้ว เจ้าหน้าที่คนนั้นยังจับมือผมไม่ปล่อยเลย จนผมต้องมองหน้าเค้าอีกรอบ

เราสองคนสบตากัน ชายหนุ่มเจ้าหน้าที่รีบยิ้มให้ผม ก่อนจะปล่อยมือผมออก
แล้วก็หันไปดึงโต้งขึ้นมาบ้าง

ผมอดไม่ได้ที่จะต้องสังเกตชายหนุ่มคนนี้เป็นพิเศษ เพราะท่าทีที่ผิดปกติเมื่อซักครู่
เจ้าหน้าที่คนนี้ ดูๆ ไป น่าจะอายุไม่เกิน 25 ปี ผิวคล้ำเล็กน้อยตามประสาคนอยู่กับทะเล กล้ามเนื้อแน่นไปหมดทั้งตัว ดูท่าจะเป็นนักกีฬา ส่วนเรื่องหน้าตา ก็ดูดีในแบบผู้ชายแมนๆ คนนึง

โต้งเดินเข้ามาหาผมด้วยสีหน้าบูดบึ้ง ผมอยู่ด้วยกันกับโต้งมา 2 ปี ถ้ารวมช่วงเวลาที่ไทยอีก เราก็อยู่ด้วยกันมามากกว่า3 ปีแล้ว
มีหรือผมจะไม่รู้ว่าโต้งเป็นอะไร

โต้งคงกำลังหึงผมกับเจ้าหน้าที่คนเมื่อซักครู่

ผมรีบยิ้มประจบโต้งก่อน เพื่อทำให้เค้าอารมณ์ดีขึ้น
“ไงโต้ง เมาเรือหรอ หน้าตาบูดบึ้งเลยเชียวนะ” ผมแซวโต้ง
“ป่าว” โต้งตอบห้วนๆ สั้นๆ แล้วก็เดินเลยผมไปทางรถ ที่พวกพี่เบิร์ดกับต่อนั่งรออยู่

ผมเดินตามหลังโต้งไป ขำนิดๆ นะเวลาโต้งงอน เพราะปกติโต้งจะไม่ใช่คนแบบนี้
ถ้าจะงอน โต้งจะงอนอยู่เรื่องเดียวคือ การที่มีคนมายุ่งเกาะแกะกับผม
ถึงจะขำ แต่ผมก็ต้องง้อใช่ไหม ตามหน้าที่แล้ว ถึงผมจะไม่คิดว่า ตัวเองทำอะไรผิดนะ
แต่ชีวิตคู่ก็ยังงี้ละครับ กระทบกระทั่งกันด้วยเรื่องงี่เง่า ถ้ามัวแต่มาคิดว่าฉันไม่ผิด เธอซิผิด ชีวิตคู่ก็คงล้มเหลว ไปกันต่อไม่ได้

พอมาถึงที่รถ ผมก็เห็นต่อนั่งทำหน้าหงิกอยู่ข้างๆ พี่เบิร์ด
ส่วนพี่เบิร์ดนั่งทำหน้าเฉยเมยไม่รู้ร้อนรู้หนาวอะไร
ห่างจากรถออกไป คู่ชายหญิงที่ขึ้นมาก่อนผมกับโต้ง กำลังถ่ายรูปเล่นกันอยู่ไม่ไกลนัก
“เป็นไรวะไอ้ต่อ” โต้งถามเพื่อน ถึงโต้งกำลังจะงอนผมอยู่ แต่ก็คงสนใจสังเกตเพื่อนตัวเองด้วย
“เปล่า” ต่อตอบสั้นๆ แต่คำตอบนั้น มันเหมือนที่โต้งตอบผมเมื่อซักครู่เลย ผมอดไม่ได้จะขำออกมา
“ขำอะไรหรือเบส” พี่เบิร์ดหันมาถามผม
“อ๋อ...ไม่มีอะไรครับพี่เบิร์ด” ผมรีบตอบปฏิเสธ ขืนผมบอกว่าผมขำโต้งกับต่อ เดี๋ยวจะโดนสองคนนั้นโกรธซะอีก

ผมกับโต้งขึ้นรถไปนั่งข้างๆ โดยที่ต่อกับโต้งนั่งติดกันฝั่งนึง ผมกับพี่เบิร์ดนั่งติดกันอีกฝั่ง
“โต้งเป็นอะไรหรือเปล่า ทำหน้าดูไม่ดีเลย เมาเรือหรือ?” พี่เบิร์ดถามโต้ง แต่คำถามของพี่เบิร์ดยิ่งทำให้ผมขำ ผมหลุดฮาออกมาเสียงดังเลย เพราะพี่เบิร์ดถามเหมือนผมตะกี้เลย
“ขำอะไร” โต้งหันมามองผมตาเขียว จนผมต้องรีบเอามือปิดปาก
“พี่เบิร์ด ผมไม่ชอบหน้าไอ้พนักงานคนเมื่อกี้เลย คนที่มาช่วยดึงคนขึ้นท่าเรือนะ” โต้งเปรยกับพี่เบิร์ดแล้วก็เพื่อนรัก
“เออ กูก็เหมือนกัน แม่งมาจ้องเบิร์ดยังกับเป็นหมาจ้องกระดูกเลย” ต่อกล่าวเสริม

นั่นทำให้ทั้งผมและโต้ง หันไปมองที่ต่อราวกับนัดกันไว้
ทำไมต่อจะต้องไม่พอใจที่พี่เบิร์ดโดนจ้อง ต่อกำลังทำตัวเป็นเจ้าของพี่เบิร์ดงั้นหรือ?
ดูท่าเหมือนต่อจะรู้ตัวว่าเผลอหลุดปากอะไรออกไป ต่อแกล้งทำเป็นกระแอม
“อ๋อ ไม่......คือ มันมองหน้ากวนตีนเราด้วยนะ” ต่อรีบกล่าวเสริม
“เออวะ มันก็จ้องเบสน่าดูเลย ตามันดูเจ้าชู้ กูไม่ชอบเลยวะ แถมยังมาแต๊ะอั๋งจับมือเบสไม่ยอมปล่อย เห็นแล้วอยากต่อยคนวะ” โต้งพูดขึ้นบ้าง
“เอาน่าโต้ง เค้าต้องจับมือเรานะละ ถึงจะฉุดขึ้นมาได้ ยังไงก็ต้องจับมือ อย่าคิดมากเลย เรามาเที่ยวนะ ยิ้มๆ ไว้เหอะ” ผมพูดปลอบใจโต้ง

ก่อนที่โต้งจะได้เถียงอะไรผม นักท่องเที่ยวคนอื่นๆ ก็เดินมาถึงรถแล้ว และกำลังจะปีนขึ้นรถสองแถวคันนี้ ทำให้พวกเราต้องหยุดคุยไปโดยปริยาย
ระหว่างรอคนขึ้นรถผมหันไปชวนพี่เบิร์ดคุย โต้งเลยต้องชวนต่อคุย

จนกระทั่งคนขึ้นรถกันครบแล้ว รถถึงได้ออกวิ่งไปตามถนนบนเกาะ
สองข้างทางไปยังรีสอร์ทเป็นป่าธรรมชาติ สลับกันกับบ้านเรือนของชาวบ้านบนเกาะ บางช่วงก็เป็นทางเข้ารีสอร์ทอื่นๆ บนเกาะ
ไม่นานเกินรอ ซักราวๆ 15นาที พวกเราก็เดินทางมาถึงจุดหมาย คือรีสอร์ท PeterPan นั่นเอง

(http://www.peterpanresort.com/images/gallery/etc_07.jpg)

(http://www.peterpanresort.com/images/gallery/etc_11.jpg)
หน้ารีสอร์ท

ตอนนี้ดูเหมือนโต้งจะอารมณ์ดีขึ้นแล้ว รวมไปถึงต่อด้วย
พวกเราเดินจับคู่ตามเจ้าหน้าที่ ที่เดินพาเข้าไปนั่งพักในบริเวณล๊อบบี้
“เชิญรับประทานอาหารก่อนได้เลยครับ เดี๋ยวพนักงานจะเอากระเป๋าทุกท่านไปใส่ไว้ในห้องให้เองครับ” เจ้าหน้าที่หนุ่มคนที่โต้งไม่ชอบหน้าเป็นคนพูดกับแขกที่พักทุกๆ คน

ไม่ห่างจากล๊อบบี้ที่ทำเป็นศาลาไม้ ก็เป็นโซนรับประทานอาหาร ตรงนั้นได้มีอาหารวางเตรียมไว้หมดแล้ว เป็นแบบบุฟเฟ่ต์

พวกผมเดินตามฝูงคนไปเลือกโต๊ะนั่งแล้วก็ตักอาหารมานั่งรับประทานกัน
ตอนนี้ทั้งต่อและโต้งก็ดูเหมือนจะอารมณ์ดีกันแล้ว
พวกเรา4คน นั่งคุยเล่นหัวกันอย่างสนุกสนาน
“เออ นี่ แล้วพวกนายจองห้องแบบไหนไว้นะ” ต่อหันไปถามโต้ง
“เราจองช้าไปหน่อย เพิ่งตัดสินใจเมื่ออาทิตย์ก่อนเอง ตอนที่จองห้องตรงหน้าหาดเต็มหมดแล้วนะ เลยเลือกเอาข้างๆ คลองแทน พอดีเห็นพี่เจ้าหน้าที่เค้าบอกว่า มีกรุ๊ปนึงแคนเซิลไปพอดี”

(http://www.peterpanresort.com/images/gallery/beach_01.jpg)
บ้านพักที่โต้งตั้งใจจะจอง อยู่หน้าชายหาดเลย แต่เต็มซะก่อน

ใช่แล้วครับ รีสอร์ทของพวกเราก็อยู่ข้างๆ คลองอีกแห่ง อยู่ตรงหัวมุมที่คลองมาสิ้นสุดเชื่อมกับทะเล

ดังนั้นวิวด้านนึงของรีสอร์ทคือทะเลสีน้ำเงินสวย อีกด้านก็คือคลองเขียวเข้มนิ่งราวกระจก
จะเป็นมุมไหน ก็สวยประทับใจทั้งนั้น

“เออ เหมือนกันเลยเราก็ได้ห้องริมคลอง ช่วงนี้ปิดเทอมมั้ง คนเที่ยวเยอะเลย หาห้องไม่ได้ ของเราเลือกห้องCrab เอาไว้นะ”
“อ้าว งั้นก็บังเอิญเลย เรากับโต้งก็จองห้องแบบนั้นไว้ สงสัยจะได้ห้องติดกันเลยหรือเปล่าเนี่ย” ผมอุทานออกไป
“ดีจังเลย เหมือนมาเที่ยวพร้อมกันเลยนะ” พี่เบิร์ดพูดยิ้มๆ

แล้วจู่ๆ ก็มีเสียงนึงดังแทรกเข้ามาในวงอาหาร

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 2 (50%) 3/1
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 04-01-2011 00:02:44

:z13:
ใครเรียก อย่าบอกนะว่าพนักงานคนนั้น
จัดการเลยต่อโต้ง ยุ่งนัก

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 2 (50%) 3/1
เริ่มหัวข้อโดย: bbyuqin ที่ 04-01-2011 00:06:46

สวัสดีจ้า...เพิ่งๆด้ตามมาอ่านเรื่องนี้เมื่อตอนหยุดปีใหม่นี่แหล่ะ
ขอบอกว่า อ่านแล้วหยุดไม่ได้เลย สนุกมากกกกกกกกก

อ่านไป ทั้งสงสารโต้ง สงสารเบส หมั่นไส้ยัยหนิง และที่สำคัญพี่เบิร์ดเป็นคนดีมากๆ
ลุ้นทุกตอน ทั้งน่ารัก ฮา ปนหื่่น อิอิ
ตอนนี้ครอบครัวของพี่เบสก็ยอมรับทั้งคู่แล้ว ดีจัง....

รออ่านตอนพิเศษต่อไปจ้า ว่าใครนะที่เป็นคนเรียก

ขอบคุณ คุณ Dream Come True ที่แต่งเรื่องน่ารักๆมากให้อ่าน และขอบคุณ คุณ litlittledragon คนโพสท์แสนขยันด้วยจ้า...Happy New Year 2011 นะคะ :L2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 2 (50%) 3/1
เริ่มหัวข้อโดย: gnetophyta ที่ 04-01-2011 00:23:59

ดูรูปแล้วอยากไปเที่ยวบ้าง ..... ต้องหาเวลาพักผ่อน แล้วก็เก็บเงินแล้วล่ะ อิอิอิ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 2 (50%) 3/1
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 04-01-2011 00:57:55

ทำไมพี่เบิร์ดถึงดูเฉยเมยน้า :m21:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 2 (50%) 3/1
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 04-01-2011 19:00:49

เพื่อนผมไปมา บอกว่าสนุกมาก..

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 2 (50%) 3/1
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 04-01-2011 21:56:16

แวะเข้ามาส่งใบลาป่วย ท่าทางจะโดนไข้หวัดเล่นงาน ตอนนี้แทบไม่มีแรงแล้ว ถ้าพรุ่งนี้เลิกงานแล้วยังเหลือแรงจะเข้ามาลงต่อให้นะครับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 2 (50%) 3/1
เริ่มหัวข้อโดย: myall ที่ 04-01-2011 22:07:33

^
^
หายไวๆนะคะ ช่วงนี้อากาศไม่ค่อยดีเห็นมีคนไม่สบายกันหลายคน ไงก็พักเยอะๆนะคะ
ว่าแต่สวยมากเลย อยากไปเที่ยวบ้างจัง
ต่อเริ่มแย้มออกมานิดๆแล้ว ว่าแต่เรื่องมันยังไงน้า..

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 2 (50%) 3/1
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 04-01-2011 22:36:31

หายไวๆนะคะ พักผ่อนมากๆ
ไว้หายดีค่อยว่ากันค่ะเรื่องการอัพนิยาย
นี่ดิฉันอ่านไปก็กลั้นอกกลั้นใจซดน้ำต้มฟ้าทลายโจรไปค่ะ (อภิมหาอมตะนิรันดร์กาลขมอ่ะ)
ถ้าอยู่ใกล้จะชงบริการเลยค่ะ
ขม แต่อิฉันว่าเจ้านี่แหละทำให้อาการเจ็บคออิฉันบรรเทาลงเยอะ จวนหายแระ
รีสอร์ทสวยมากค่ะ คงมีความสุขชื่นมื่นกันทั้งสองคู่เลยเนอะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 2 (50%) 3/1
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 04-01-2011 22:52:08

(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/906479168.gif) เสียงใครอ่ะ
รักษาสุขภาพด้วยนะคะ(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/m3.gif)

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 2 (50%) 3/1
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 05-01-2011 20:59:24

“สวัสดีครับ เป็นอย่างไรกันบ้างครับ อาหารอร่อยถูกปากไหมครับ”
เป็นเจ้าหน้าที่หนุ่มคนนั้นนิเองที่เข้ามาทักพวกเรา

“ผมชื่อท๊อปนะครับ เป็นไกด์อิสระของที่นี่ มีอะไรเรียกผมได้นะครับ”
ถึงปากจะพูดแบบนั้น แต่หนุ่มท๊อป กลับมองมายังผมกับพี่เบิร์ดเป็นพิเศษ

ผมคิดว่า ผมไม่ได้คิดไปเองแน่ๆ สายตาของท๊อปที่มองผมกับพี่เบิร์ด ผมเห็นมานักต่อนักแล้ว ท๊อปน่าจะเป็นเกย์
“ขอบคุณครับ แต่พวกผมตอนนี้ยังไม่มีอะไรให้ช่วยครับ” โต้งตอบเสียงเย็นชากลับไป
“งั้นไม่เป็นไรครับ มีอะไรบอกผมได้นะครับ .....คุณเบิร์ด กับคุณเบส ใช่ไหมครับ มีอะไรจะให้ผมแนะนำไหมครับ?”

นั่นไง เจ้าหน้าที่คนนี้ แอบไปสืบชื่อพวกผมมาตั้งแต่เมื่อไร เร็วจริงๆ คาดว่าคงแอบฟังพวกผมคุยกันเมื่อซักครู่แน่ๆ

มาถึงตรงนี้ พวกผมไม่รู้จะตอบยังไง ผมรู้สึกอึดอัดกับสายตาของเจ้าหน้าที่ที่ชื่อท๊อป กับสายตาที่ดูดุๆ ของโต้ง ทำให้ผมไม่กล้าตอบอะไรเลย และดูท่าพี่เบิร์ดเองก็คงไม่รู้จะตอบอะไร

ส่วนต่อกับโต้งนะหรือ นั่งหน้าบูดอยู่แล้วละ
“งั้นผมไปละนะครับ ขอให้อร่อยกับอาหารนะครับ” ท๊อปยิ้มหน้าเจื่อนๆ ที่ไม่มีใครสนใจจะตอบคำถามเค้า หรือชวนคุยอย่างอื่นเลย ทำให้ยอมถอยทัพ เดินเลี่ยงหนีออกไป

“เราไปเก็บของที่ห้องนะ” จู่ๆโต้งก็พูดออกมาแล้วก็ลุกขึ้นยืน
“เราไปด้วย” ผมรีบลุกเดินตามโต้งไป ปล่อยให้พี่เบิร์ดกับต่อนั่งอยู่กันสองคน
“ไม่ชอบเลย ไอ้คนที่ชื่อท๊อป ทำท่าเหมือนจะมาจีบเบสเลย” โต้งบ่นขึ้นมาระหว่างเดิน
“เอาน่าโต้ง เค้าจะทำอะไรก็เรื่องของเค้า แต่คนที่เรารักมีแค่โต้งคนเดียวนะ....นายไม่เชื่อใจเราหรือ?”
ผมพูดตอบกลับไปน้ำเสียงไม่พอใจบ้าง

พอโต้งได้ยินผมบอกรัก เค้าก็เปลี่ยนสีหน้าทันใด กลายมาเป็นยิ้มกว้าง โต้งหยุดยืนแล้วก็หันมากุมมือผม
“ขอโทษนะเบส....เราไม่ได้ไม่เชื่อใจนายนะ แต่เราแค่....หึงนะ อย่าโกรธเรานะ”

ผมยิ้มกลับไปให้โต้งบ้าง
“ไม่โกรธก็ได้ แต่โต้งต้องสัญญาว่าจะไม่ทำหน้าบึ้งอีกนะ เรามาเที่ยวกัน ยิ้มแย้มให้กันดีกว่านะ”
“ได้ครับ เราจะยิ้ม เราจะไม่หน้าบึ้งอีกแล้ว” โต้งยิ้มตอบผมมา

ผมไม่พูดอะไรอีก แต่กุมมือโต้ง เดินไปทางห้องของพวกเรา

พอมาถึงตึกที่พัก ผมถึงได้รู้ว่า ห้อง Crab เป็นตึกที่พักแยกออกมา มีแค่สองห้องเท่านั้น คือ Crab1 และ2 เป็นส่วนตัว ไม่มีคนห้องอื่นเข้ามายุ่มย่ามในบริเวณได้
(http://www.peterpanresort.com/images/gallery/crab_01.jpg)

(http://www.peterpanresort.com/images/gallery/crab_03.jpg)
และพอเดินเข้าไปสำรวจในห้องพัก ผมก็ยิ่งรู้สึกชอบ เพราะชานระเบียงนอกห้อง ยื่นออกไปในลำคลอง มีศาลาเล็กๆไว้นั่งเล่นพักผ่อน วิวสวยสุดๆ

(http://www.peterpanresort.com/images/gallery/etc_10.jpg)

นี่ถ้าห้องข้างๆ ไม่ใช่ต่อกับพี่เบิร์ด อาจจะเสียอารมณ์หน่อยตรงที่ระเบียงมันแชร์กัน

(http://www.108holidays.com/images/column_1256981826/AirBuanglow4.jpg)

(http://www.108holidays.com/images/column_1256981826/AirBuanglow5.jpg)
แต่พอเป็นต่อกับพี่เบิร์ด ยิ่งทำให้ที่พักของพวกเรา เหมือนตัดขาด ไม่ยุ่งกับใครอีกเลย จะมีก็แต่พวกเรา4คนเท่านั้น

“สวยจังเลยห้อง ขอบใจนะโต้งที่พามา” ผมหันไปกอดโต้งจากด้านหลัง แล้วกล่าวขอบคุณ
โต้งกุมมือผมเอาไว้ “ไม่เป็นไร เราแค่อยากทำให้นายประทับใจนะ นายชอบที่นี่ไหม?”
“เราชอบมาก ชอบจริงๆ นะ”

โต้งค่อยๆ แกะมือผมออก แล้วก็หันหลังกลับมาประสานตากับผม
“เบสชอบ ผมก็ดีใจ”

ว่าแล้วเราสองคนก็แลกจูบที่หวานซึ้งให้แก่กันและกัน
จะผ่านไปนานแค่ไหน ผมก็คงยังชอบจูบของโต้ง จะให้จูบกันเป็นร้อยๆ ครั้ง ผมก็ยังไม่เบื่อ

ผมนึกไปถึง จูบแรก จูบที่โต้งสอนผม

ในตอนนั้น ในหัวผมมีแต่เรื่องของหนิง หญิงสาวที่ผมกำลังแอบชอบในตอนนั้น
แต่พอให้โต้งสอนผมจูบ ด้วยแรงดึงดูดอะไรซักอย่าง ทำให้ผมกับโต้ง จูบกันจริงๆ และนั่นก็คือ จูบแรกของผม

หลังจากจูบนั้น มันทำให้ผมเริ่มรู้สึกแปลกๆ ในใจ

จูบนั้นทำให้ผมว้าวุ้น ผมเริ่มรู้สึกชอบมันแล้วละสิ่งที่เรียกว่าจูบ แต่ถ้าให้ทำกับคนอื่น ผมก็ไม่ได้รู้สึกอยากทำเลย

เพราะจูบนั้นทำให้ในหัวของผมมีแต่เรื่องของโต้ง
ทำให้ผมรู้สึกดีกับโต้ง รู้สึกมากเกินกว่าคำว่า.... “เพื่อน”
...............................................................................

เราสองคนเดินกลับมายังที่โต๊ะ

“เป็นไงบ้าง ห้องพักสวยไหม” พี่เบิร์ดถามผม
ผมสังเกตว่าบรรยากาศในโต๊ะ ดูไม่ค่อยดี เหมือนพี่เบิร์ดกับต่อกำลังทะเลาะกัน

“สวยมากครับ แถมระเบียงห้องของพวกเราแชร์กันด้วยนะ เป็นตึกโดดเดี่ยวไม่ยุ่งกับใครเลย” ผมตอบกลับไป
“งั้นหรือ งั้นพี่ไปดูห้องบ้างดีกว่า” พี่เบิร์ดว่าแล้วก็ลุกขึ้นยืน ผมรีบลุกขึ้นตาม
“ผมไปด้วยพี่เบิร์ด”
“ไม่เป็นไร เบสเพิ่งเดินกลับมาเอง พี่ไปเองได้ นั่งทานน้ำก่อนเหอะ เวลคัมดริ้งของที่นี่อร่อยนะ เป็นน้ำมะตูม”

ว่าแล้วพี่เบิร์ดก็เดินไปทางห้องพัก
โต้งหันมาซักต่อในทันที

“เห้ย ต่อ กูถามจริงๆ มึงกับพี่เบิร์ดนี่ยังไงกันวะ มันไม่ปกติ”

ต่อนั่งนิ่งไม่ตอบ ทำท่าครุ่นคิด
“ต่อมีปัญหาอะไรหรือเปล่า มีอะไรที่พวกเราจะช่วยได้ไหม” ผมถามไปบ้าง
“คือ.....” ต่อทำท่าจะพูด
“นายชอบพี่เบิร์ดใช่ไหม” จู่ๆโต้งก็พูดแทรกเข้ามา จี้ไปที่ประเด็นสำคัญเลย ซึ่งไม่ใช่แค่โต้ง ผมเองก็คิดแบบนั้น ท่าทีของสองคนนั้นเหมือนคนเป็นแฟนกันเลย
“.................ใช่.......คืองี้ เราจะเล่าให้ฟังละกัน ...เห้อ...” ต่อถอนหายใจ เล่าที่มาที่ไปของเรื่องราวให้พวกเราฟัง
-----------------------------------------------------------------------------------------
ที่อ่านแก้ให้แล้วมีแค่ นี้เลยเอามาให้แค่นี้ก่อนนะครับ แรงหมด ทำงานเสร็จไป ทำงานพิเศษต่ออีก คล้อยหน้าเจ้านายปั่บ
แทบจะไหลไปกองกับพื้น หวังว่าจะดีขึ้นในเร็ววัน

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 2 (80%) 5/1
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 05-01-2011 21:58:11

อ่า ว่าแล้วเชียว

แต่พี่เบิร์ดชอบต่อด้วยรึป่าวน้า

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 2 (80%) 5/1
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 05-01-2011 22:46:47

โต้งนี่มันคงจัง น่าร้ากกกก

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 2 (80%) 5/1
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 05-01-2011 22:49:32

พี่เบิร์ดดูนิ่งๆเฉยๆไงไม่รู้อ่ะ
เดาใจไม่ถูก
ไว้รอฟังเรื่องจากต่อดีกว่า

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 2 (80%) 5/1
เริ่มหัวข้อโดย: myall ที่ 06-01-2011 16:59:14

ว่าแล้ว แล้วพี่เบิร์ดล่ะชอบต่อมั้ย
ไงก็ขอให้ดีขึ้นเร็วๆนะคะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 2 (80%) 5/1
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 06-01-2011 17:46:05

หวังว่าวันนี้อาการที่ไม่สบายของผู้เขียนคงดีขึ้นแล้วนะคะ
งานนี้พี่เบิร์ดกับต่อคงหวานไม่แพ้ เบสกับโต้งนะคะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 2 (80%) 5/1
เริ่มหัวข้อโดย: lunar ที่ 06-01-2011 17:52:22

ท๊อปนี่วอนซะแระ มืออาชีพหน่อยดิ เป็นไกด์แต่ริมาวอแวกับลูกทัวร์
เค้ามากันเป็นคู่ๆ ยังจะมา แถมวอแวทีเดียยวสองคน จะมั่นไปหน่อนมั๊ย
มั่นแบบนี้น่าจะเอาบาทาลูบพักตร์แล้วยันให้ตกทะเลไปเลย ชิ ชิ

สำหรับต่อก็ใจเย็นๆ นิดน๊า พี่เบิร์ดเค้าเป็นผู้ใหญ่จะให้แสดงอะไรออกมาโจ่งแจ้งมากได้ยังงัย
พี่เค้ายอมมาเที่ยวกับต่อสองต่อสองแบบนี้ก็แสดงว่าเค้าอะไร ยังงัยกับต่อแหล่ะ อย่าคิดมาก อย่าใจร้อนดิ

ขอบคุณไรท์เตอร์ค่ะ :pig4:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 2 (80%) 5/1
เริ่มหัวข้อโดย: bbyuqin ที่ 06-01-2011 20:00:02

รอลุ้นต่อ คู่พี่เบริ์ดกับต่อจ้า

ปล.รักษาสุขภาพด้วยเน้ออออออ :L2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 2 (80%) 5/1
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 06-01-2011 20:18:23

ต่อกับพี่เบิร์ดไปแอบปิ๊งกันที่เมืองนอกนี่เอง
ท็อปเนี่ยตัวต้นเหตุ จัดการมันเลย อย่าช้า o18

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 2 (80%) 5/1
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 07-01-2011 20:26:52

“เราพอเรียนจบ ก็ตัดสินใจไปเรียนต่ออเมริกา เพื่อจะไปหาพี่บอล เรายอมรับว่าเรายังลืมพี่เค้าไม่ได้..........
ตอนแรกเราก็พี่บอลก็รักกันดีละ....แต่สุดท้าย เราเพิ่งมารู้ทีหลังว่า พี่บอลมีแฟนอยู่แล้วที่โน่น....ยังไงเค้าก็ทิ้งนิสัยเจ้าชู้เดิมๆ ไม่ได้.....เราต้องเสียใจเพราะคนๆ นี้อีกครั้ง”

“เห้ย ไอ้พี่บอล ทำไมเป็นคนแบบนี้วะ หน้าตาดูเป็นคนดีแท้ๆ” โต้งโวยวาย
“................จริงๆ พี่เค้าเป็นคนดีนะโต้ง แต่มีนิสัยขี้สงสาร เค้าสงสารเรา เลยไม่ยอมบอกเลิกกับเรา ทั้งๆ ที่เค้าก็มีคนรักของเค้าอยู่แล้ว พวกเรา 3คน คบกันแบบครึ่งๆ กลางๆ อยู่เป็นปีเลยละ พี่บอลไม่ยอมเลิกกับทางนั้น และก็ไม่ยอมเลิกกับเรา เราเองก็บ้าที่ไม่ยอมตัดใจ ........”

“คนแบบนั้นเค้าเรียกว่าคนดีหรือวะไอ้ต่อ ทำไมมึงยังเข้าข้างเค้า” โต้งยังคงโมโหแทนเพื่อน
“........เค้าดีกับเราจริงๆ นะ เรารู้ว่าพี่เค้าลำบากใจหลายๆ เรื่อง แต่ก็ยอมทน ยอมมีปัญหากับแฟนเพื่อมาดูแลเรา......
จนมาวันนึง เราบังเอิญเจอเบิร์ดที่ห้องสมุด แล้วเพราะเราที่ไม่มีเพื่อนสนิทที่นั่นเลย
พอได้มาเจอพี่เบิร์ด เราเลยได้ระบายความในใจกับเบิร์ด เบิร์ดเค้าคอยดูแลเรา เป็นกำลังใจให้เรา เค้าทำให้เรามีความกล้าจะบอกเลิกกับพี่บอล

เค้าช่วยพาเราออกมาจากชีวิตของสองคนนั้น ทั้งพาเราไปเที่ยว
เบิร์ดคอยปลอบใจเราเวลาเราร้องให้ พาเราไปซ่อน ตอนที่พี่บอลมาอาละวาดที่หอพักเราเพราะไม่อยากเลิกกับเรา”

“แล้วไงอีก แล้วพวกแกไปชอบกันได้ตอนไหน” โต้งซักต่อ
“เค้าไม่ได้ชอบเราวะโต้ง..................... เบิร์ดยังไม่ลืมนาย....... เราชอบเบิร์ดอยู่ฝ่ายเดียว”

โต้งทำสีหน้าอึ้งๆ เล็กน้อยที่ได้ยิน

“พอทุกอย่างเริ่มคลี่คลาย พี่บอลยอมเลิกกับเราดีๆ หลังจากนั้นมาเราก็สนิทกับเบิร์ดเค้า เราเลิกเรียกเค้าว่าพี่ เบิร์ดช่วยติวหนังสือให้ เป็นเพื่อนเที่ยวของเรา
เราจึงตัดสินใจย้ายไปอยู่แมนชั่นเดียวกับเบิร์ด เราเป็นรูมเมทกัน จากความใกล้ชิด ทำให้เราเริ่มชอบ...........เรารักเลยละ รักเบิร์ด เรารวบรวมความกล้าลองสารภาพรักดู

แต่เบิร์ดก็ยังไม่ยอมบอกว่าเค้าคิดยังไงกับเรา เค้าบอกขอเวลา..........เราก็ไม่เร่งเอาคำตอบจากเบิร์ด
พอเบิร์ดจะกลับไทย เราก็เลยตามกลับมาด้วยนี่ละ......เราเป็นคนชวนเบิร์ดมาเที่ยวเอง หวังว่าจะทำให้เบิร์ดใจอ่อนได้............ไม่นึกเลยว่าจะมาเจอพวกนายที่นี่ละ”

ผมกับโต้งคนมองหน้ากันทันทีหลังฟังเรื่องราวจบ

“ยังงี้นิเอง ปริศนาทั้งหมดไขกระจ่างละ หึหึหึ” โต้งพูดติดขำๆ
“ขำไรวะ ไม่ตลกนะเฟ้ย” ต่อหงุดหงิดกับท่าทีของโต้งเล็กน้อย
“แล้วเมื่อกี้ มีอะไรกันหรือเปล่า ดูเหมือนทะเลาะกันเลย” ผมถามต่อ
“ก็เราบอกว่าไม่ชอบหน้าไอ้ไกด์ที่ชื่อท๊อปนะ บอกเบิร์ดว่าอย่าเข้าไปใกล้มากนัก เบิร์ดเค้าก็ไม่พอใจที่เราไปยุ่ง ไปห้ามอะไรเค้านะ เลยทะเลาะกันนิดๆ..............”
“เออ เข้าใจวะ เราก็ไม่ชอบเหมือนกันที่มันเข้ามายุ่งกับเบส ........................เอางี้ กูคิดอะไรได้ละ”
“อะไร มึงคิดอะไรได้?” ต่อถาม

ผมละงงกับเพื่อนรักสองคนนี้จริงๆ บางทีก็เรียกกูมึง บางทีก็พูดเรานายกัน แต่ช่างเหอะ ตอนนี้ผมก็สนใจว่าโต้งคิดอะไรได้

“กูคิดได้ว่า กูจะช่วยให้พวกมึงได้สมหวังกันไงละ ต่อมึงก็เพื่อนรักกู พี่เบิร์ดก็พี่ที่กูรัก ถ้าพวกมึงสองคนจะคบกัน กูคนนึงละที่จะยินดีมาก”โต้งเอ่ยขึ้นมา ด้วยสีหน้ามาดมั่น
“เบส นายจะช่วยเราได้ไหม” โต้งหันมาถามผม

แน่นอนว่า ผมตอบกลับไปว่า “แน่นอน!!!”
..................................................................................................
ต่อเล่าแล้ว ไม่รู้ว่าเบสหรือโต้งจะสามารถง้างปากพี่เบิร์ดได้หรือเปล่าน่า

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 2 (100%) 7/1
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 07-01-2011 21:10:09

ดิฉันขอส่งแรงใจไปช่วยให้ปฏิบัติการครั้งนี้สำเร็จทีเถอะ
เบิร์ดเป็นคนดีมากๆมาก ดิฉันชอบมาตั้งกะต้นแล้ว
อยากให้เบิร์ดมีใครซักคนมามาอยู่เคียงข้าง อยากให้เบิร์มีความสุขอ่ะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 2 (100%) 7/1
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 07-01-2011 21:24:53

ไอ้พี่บอลมันเลว นิสัยมันดีตรงไหนเนี่ย
จับปลาสองมือชัดๆ :m16:
โต้งกะเบสขอให้ทำสำเร็จนะ
ทำให้พี่เบิร์ดรับรักต่อให้ได้หล่ะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 2 (100%) 7/1
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 07-01-2011 21:50:13

สงสารพี่เบิร์ด ยังทำใจใหลืมโต้งไม่ได้อีก โถ พ่อคุณ :monkeysad: ปีหน้าฟ้าใหม่แล้วอยากให้พี่เบิร์ดมีรักใหม่ที่สดใสซาบซ่ากะเค้าบ้าง :กอด1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 2 (100%) 7/1
เริ่มหัวข้อโดย: donutnoi ที่ 07-01-2011 22:54:06

เข้ามาให้กำลังใจเบิร์ด :L2: :L2: :L2: :L2:

รักโต้งนะ :-[ :-[ :-[ ขอฉากสวีทหวานหน่อยนะ :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 2 (100%) 7/1
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 08-01-2011 12:47:14

เบิร์ดมีความสุขเป็นของตัวเองได้แล้ว
อยากให้ต่อสมหวัง เพราะคงดูแลเบิร์ดได้
อยากให้ทั้งคู่มีความสุขสักที

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 2 (100%) 7/1
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 08-01-2011 20:20:07

********** ตอนพิเศษ 3 **********
แผนการของโต้ง เริ่มจาก ให้ต่อไปตามง้อขอโทษพี่เบิร์ดก่อน
ผมเองก็เห็นด้วย เพราะตะกี้ผมยังหงุดหงิดโต้งนิดๆ ที่มาหึงไม่เข้าท่า

ผมไล่ให้ต่อตามไปขอโทษพี่เบิร์ดในห้องพัก
พอต่อเดินออกไป ผมก็หันไปถามโต้ง

“โต้งจะทำยังไงให้สองคนนั้นรักกัน เรื่องความรัก ไม่ใช่เรื่องเล่นๆนะ”
“........จริงๆ เราก็ไม่รู้หรอกเบส แต่เราอยากทำให้เพื่อนอารมณ์ดี เลยพูดไปก่อน เอาจริงๆ เราก็รู้ว่ามันยาก เรื่องความรู้สึกนะ.............” โต้งมีทีท่าเครียดขึ้นเล็กน้อย

ผมที่เห็นโต้งเป็นแบบนั้นก็แอบเป็นห่วง
“โต้งหวังดีกับเพื่อนยังงี้ ทุกอย่างมันต้องไปได้ดีแน่ๆ เหมือนที่โต้งเคยเปลี่ยนแปลงตัวเรามาแล้วนี่ไง” ผมยิ้มพูดปลอบใจโต้ง
“เอางี้แล้วกัน เราจะเข้าทางพี่เบิร์ดให้เอง ส่วนโต้งคอยประสานงานทางต่อแล้วกัน แล้วถ้าเราได้ข้อมูลอะไรดีๆ มา เราก็จะมาบอก เอางี้ดีมะ” ผมเสนอความคิดเห็นบ้าง
“โอเคเลยเบส เอาตามนี้ละกันขอบใจนะ”
“พี่เบิร์ดเค้าก็เอ็นดูเราเหมือนน้องคนนึง และพี่เค้าก็ดีกับเรามามากแล้ว เราก็อยากให้พี่เบิร์ดมีความสุขบ้างละ” ผมตอบกลับไป

เราสองคนมองตากันแล้วก็หัวเราะออกมาโดยไม่ได้นัดหมาย

จากนี้ไปทริปนี้จะกลายเป็น แผนการสนับสนุนต่อให้ได้เป็นแฟนกับพี่เบิร์ด!!!
...................................................................................

พวกผมนั่งรอต่อกับพี่เบิร์ดได้ซักพัก สองคนนั้นก็เดินกลับมาที่โต๊ะ
ต่อที่เดินตามหลังพี่เบิร์ดมา ทำสัญลักษณ์ว่าโอเคแล้ว สองคนนั้นคืนดีกันแล้วซินะ

“เป็นไงบ้างพี่ ห้องถูกใจไหม” ผมถามพี่เบิร์ดทันทีที่พี่เบิร์ดนั่งลง
“สวยเลยละ พี่ชอบตรงระเบียงนั่นจัง น่านั่งเล่นนอนเล่นมาก”
“เมื่อกี้ เค้าประกาศว่าจะพาไปชมน้ำตกบนเกาะ ตอนบ่าย3 ช่วงนี้มีเวลาพักผ่อน พวกพี่จะทำอะไรกันละครับ” โต้งถามพี่เบิร์ดบ้าง
“ไปพายเรือคายัคกันไหม” ต่อถามขึ้นมา
“โหย แดดร้อนจะตาย เอาไว้เย็นๆ ค่อยมาพายเรือเล่นก็ไม่สายหรอก” ผมรีบแย้ง
“แต่เราว่า ตอนเช้าพรุ่งนี้ดีกว่าไหม อากาศตอนเช้าดีๆ ค่อยไปพายเรือเล่นกัน” พี่เบิร์ดเสนอความเห็นบ้าง
“งั้นตกลงทำอะไรดีละ”โต้งถาม
“นอนไงละ” พี่เบิร์ดเสนอความเห็นยิ้มๆ

พวกผมสามคนมองหน้ากัน แล้วก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วย พวกเราเพลียมามากจากการเดินทาง
ยิ่งโต้งขับรถมาตั้งแต่เช้า ควรได้พักจริงๆ
“งั้นก็แยกย้ายกันไปนอนแล้วกัน” ผมสรุป

หลังจากนั่งกินของหวานกันอีกเล็กน้อย ผมก็ชวนโต้งกลับห้องไปก่อน
พี่เบิร์ดกับต่อบอกว่า อยากนั่งเล่นอีกซักพัก พวกผมเลยไม่อยากอยู่เป็นก้าง

และอีกอย่าง.....ก็ผมอยากอยู่กับโต้งสองคนบ้างนิ
...........................................................................................

ในห้องนอน

“จริงๆ ห้องพักแบบนี้คงเหมาะกับการมาเป็นหมู่คณะมากกว่าเนอะ มีเตียงตั้ง 2เตียง แถมมีชั้น2ด้วย ต่อกับพี่เบิร์ดไม่ต้องจองห้อง มานอนที่นี่ได้สบายๆ เลย”
ผมเปรยทันทีที่เข้าห้องมา

“เบสอยากให้พวกนั้นนอนห้องเดียวกับพวกเราหรอ” โต้งถามกลับมา
“เปล่า ก็แค่เห็นว่า ห้องมันใหญ่ พอนอนสองคนแล้วมันดูโล่งๆ นะ”
“นึกว่าไม่อยากจะอยู่กับเรา 2คนซะอีก.........นี่ อย่าลืมนะ เรามาเที่ยวกันสองคนนะ ไม่ได้มาเที่ยวกันเป็นหมู่คณะ”
โต้งพูดอย่างงอนๆ แล้วก็เดินเข้ามาโอบกอดผมจากด้านหลัง

“อึม ...ลืมไปเลยเนอะ ว่ามาเที่ยวกัน2คน นึกว่ามาเที่ยวกับเพื่อนๆ ฮ่าๆ” ผมแกล้งแหย่โต้งเล่น
“โหย ไม่ยอมนะ ....นายจะแกล้งเราละซิ” โต้งกอดผมแน่นขึ้นจากด้านหลัง
“นี่....ตอนนี้เราอยู่กัน 2คนแล้วนะ ช่วงเวลานี้คิดแค่เรื่องของพวกเราก็พอนะ” โต้งเอ่ยขึ้นมาอีก
“แล้วไม่คิดจะช่วยเพื่อนแล้วหรอ เรื่องจีบพี่เบิร์ดนะ” ผมถามดักคอ
“เรื่องนั้น ไว้ค่อยคิด เพื่อนยังไงก็ต้องช่วย แต่เราก็อยากมีเวลากุ๊กกิ๊กกับเบสบ้างน๊ะ” ว่าแล้วโต้งก็เข้ามาไซร้ที่ซอกคอผม

ขนบนต้นคอผมลุกซู่ด้วยความเสียว

“อ้า....ตรงนั้นเราจักกะจี้นะ อย่า..ตรงนั้นไม่เอานะโต้ง” เสียงผมสั่นโดยไม่อาจควบคุมได้
ผมบิดตัวหนีโต้งเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “นี่มันยังกลางวันอยู่เลยนะ แล้วโต้งก็เหนื่อยๆ มาด้วย พักก่อนเหอะ”
“หมายความว่าถ้ามืดแล้ว เบสจะยอมเรางั้นหรอ” ถึงปากจะพูด แต่มือของโต้งยังรุกรานไปตามตัวของผม
“แล้วจนถึงทุกวันนี้ เราเคยปฏิเสธนายด้วยหรอ” ผมพลักตัว หันหน้าไปหาโต้ง
“นอนก่อนนะครับ พักผ่อนก่อน แล้วเดียวคืนนี้ เบสจะยอมโต้งทุกอย่างเลย” ว่าแล้วผมก็จูบเบาๆไปที่ริมฝีปากโต้งอย่างรวดเร็ว

โต้งแลบลิ้นเลียริมฝีปาก ทำท่าคิดก่อนจะพูดว่า
“โอเค เงื่อนไขไม่เลว งั้นเรามานอนพร้อมกันเหอะ กว่าจะบ่าย 3 ยังมีเวลาอีกตั้ง2ชม.”

โต้งเดินจูงมือผมไปยังเตียง จากนั้นก็ล้มตัวลงนอน โดยที่ผมนอนข้างๆ โต้ง
ลมทะเลพัดผ่านหน้าต่างเข้ามา อากาศกำลังดี ไม่ร้อนไม่หนาว ผมนอนกอดหน้าอกอันแข็งแรงของโต้ง คิดอะไรเรื่อยเปื่อย

โต้งชวนผมคุยได้ 2-3ประโยคก็หลับไปด้วยความเพลีย

ผมมองหน้าคนที่นอนอยู่ข้างๆ ด้วยใจที่เปี่ยมสุข

กว่าจะมาถึงวันนี้ได้ พวกเราผ่านอะไรมากันมาก
ทุกวันนี้คุณพ่อยอมรับในตัวโต้งแล้ว
จากที่เมื่อก่อนยังมีกีดกันบ้าง ทุกวันนี้กลายเป็นถ้าไม่มีโต้งไปด้วย คุณพ่อจะไม่ยอมให้ผมไปไหนเลยด้วยซ้ำ

บางทีก็โทรไปหาโต้ง ถามเรื่องของผม และจบการสนทนาด้วยการเอ่ยปากฝากผมให้โต้งดูแล

เวลาอยู่ด้วยกัน 2คนกับคุณพ่อ คุณพ่อก็ชอบชมโต้ง ดีไม่ดี ปลื้มยิ่งกว่าลูกชายคนนี้ซะอีก

ผมลองนึกย้อนไปดู

ทำไมตอนนั้น ตอนที่ผมอกหักจากหนิงในครั้งแรก ทำไมผมต้องไปชวนโต้งดื่มเหล้ากันนะ

ถ้าวันนั้นโต้งไม่ไปกับผม พวกเราคงไม่มีวันนี้ซินะ
ผมลองถามตัวเอง จริงๆ แล้วผมเริ่มชอบโต้งตั้งแต่เมื่อไรกัน

ถ้าให้พูดกันจริงๆ ผมประทับใจเค้าตั้งแต่แรกพบแล้วละ
วันที่ผมเกือบขับรถชนโต้ง ตอนแรกผมตกใจ และโมโหมากที่มีคนงี่เง่าวิ่งข้ามถนนตัดหน้ารถ
แต่ผมก็หายโกรธอย่างรวดเร็วเพราะน้องหน้าใสปี1คนนี้มีมารยาทดี รีบเข้ามาขอโทษผมก่อนเลย เพราะรู้ว่าตัวเองผิด
จากตอนแรกที่ผมกะจะดุว่าสั่งสอน ก็กลายเป็นใจอ่อน รีบขอโทษกลับไปบ้างแล้วก็ถามไถ่อาการด้วยห่วงกลัวน้องปี1คนนี้จะบาดเจ็บ

ผมตอนนั้นไม่รู้ตัวหรอกนะผมเริ่มชอบโต้งไปแล้ว มาลองคิดๆดู ถ้าไม่ได้ชอบโต้ง ผมจะหาข้ออ้างไปหาโต้งบ่อยๆ ทำไม?

ผมใช้ข้ออ้างว่าห่วงกลัวโต้งจะบาดเจ็บจากการโดนรถเฉี่ยว ไปชวนคุย เข้าไปตีสนิทขอเบอร์โทร

ตอนนั้นผมไม่คิดจะชอบผู้ชายเลยจริงๆ นะ แค่รู้สึกว่า น้องเค้าหน้าตาน่ารักดี แถมนิสัยก็เรียบร้อยสุภาพ น่าเข้าใกล้
และก็จริงที่ว่า โต้งเป็นคนมีสเน่ห์มากๆ ใครได้ใกล้ชิดก็ยิ่งชอบ ยิ่งอยากเข้าใกล้มากกว่าเดิม

จนเวลาผ่านไป ผมไม่มีข้ออ้างจะเข้าไปคุยด้วย เลยต้องห่างจากโต้งออกมา แต่เราก็ยังบังเอิญเจอกันบ่อยๆ ในมหาลัย

จนมาวันนั้น ที่ผมโดนหนิงพูดจาไม่ดีใส่ คนแรกที่ผมนึกถึงคือโต้ง ผมอยากระบายกับโต้ง อยากคุยกับโต้ง เพราะเชื่อว่าโต้งจะทำให้ผมสบายใจได้

เพราะเหตุการณ์ครั้งนั้นละ ทำให้เราสองคนได้มาสนิทกันมากขึ้น

คืนแรกที่นอนข้างๆ โต้งบนเตียงในบ้านเช่า ผมตื่นเต้นมาก
คงเพราะอาการตื่นเต้นมั้ง ทำให้ผมหลับๆ ตื่นๆ

จนในที่สุด ผมก็รวบรวมความกล้ากอดโต้งเค้าก่อนในตอนใกล้เช้า และผมก็หลับไปทั้งสภาพแบบนั้น

เรื่องนี้ผมไม่เคยบอกโต้งเลยละ ปล่อยให้โต้งเค้าคิดว่าผมละเมอไปละดีแล้ว.......

พอนึกถึงตอนนี้ผมก็อดไม่ได้จะลูบใบหน้าคมคายของโต้งเบาๆ ใบหน้าโต้งหยาบกร้านขึ้นเล็กน้อยตามวัย แต่ก็ยังดูดีเสมอในสายตาผม

ผมคิดไปถึงชีวิตในบ้านเช่าเมื่อก่อน การที่โต้งให้ผมไปอยู่ด้วย ช่วงเวลานั้น ผมมีความสุขจริงๆนะ
ไม่ใช่แค่เรื่องที่โต้งเปลี่ยนแปลงตัวผม แต่ผมมีความสุขที่ได้อยู่กับโต้ง

ในตอนนั้นผมแค่คิดไปว่า ผมจะได้สนิทกับโต้งแล้ว ผมมีเพื่อนสนิทแล้ว
แต่ถ้าลองให้ผมตอบตอนนี้ละก็ ผมคิดว่าที่ผมมีความสุขได้ขนาดนั้น คงเพราะการได้อยู่ข้างๆ โต้งมากกว่า

ในขณะที่ผมคิดเพลินๆ อยู่นั้น โต้งก็พลิกตัวมานอนกอดผม ผมนอนนิ่งให้โต้งกอดตามสบาย
อยากให้โต้งได้พักผ่อนจริงๆ
ผมรู้ว่าโต้งต้องพยายามแค่ไหน กว่าจะมาถึงจุดนี้ได้ ทั้งเรื่องเรียน และเรื่องอื่นๆ

จากคนที่ผลการเรียนกลางๆ ค่อนไปทางดี ต้องพยายามถีบตัวขึ้นมาเพื่อสอบทุนไปเรียนต่อ ถึงจะไม่ได้ยากมาก แต่ก็ไม่ง่ายเลย

เพื่อที่เราจะได้ไม่แยกจากกัน โต้งต้องพยายามเป็นอย่างมาก ไหนจะยังงานพิเศษที่ทำอีก ผมรู้ว่าโต้งเหนื่อย

ก่อนที่เราจะได้ไปอยู่ญี่ปุ่นด้วยกัน ตอนนั้นเรายังแยกกันอยู่
นานๆ ทีคุณพ่อถึงจะยอมให้ผมไปค้างบ้านโต้ง
ปกตินอกจากเจอกันที่มหาลัย โต้งต้องนั่งรถมาหาผมที่บ้านเองบ้างในวันหยุด

จนโต้งสอบติดทุนนั่นละ คุณพ่อถึงยอมรับในตัวโต้ง

ชีวิตที่ญี่ปุ่น

โต้งยอมที่จะเดินทางไกล เพื่อมาอยู่กับผม ทั้งๆ ที่ผมบอกแล้วให้ย้ายไปอยู่คนละครึ่งทาง ผมก็พร้อมจะเดินทางไกลเหมือนๆ กับโต้งละ

แต่โต้งอ้างว่าแถวนั้นไม่เจริญบ้างละ แถวนี้เดินทางลำบากมั่งละ แล้วโต้งก็เลือกที่พักที่ใกล้มหาลัยผม

คณะที่เราสองคนเรียน ไม่ต่างกันมาก และต่างก็เรียนยากพอๆ กัน
ไหนจะต้องทำแล๊ป บางวันก็ต้องค้างที่มหาลัย แต่โต้งก็ยังเจียดเวลามาดูแลบ้าน ดูแลผม

กว่าผมจะแย่งงานบางอย่างมาทำได้ ก็ต้องมีเถียงกันกับโต้งพอสมควรเลย โต้งเค้าดูแลผมดี ดีมากจนผมไม่สบายใจ

ยิ่งคิด ยิ่งพิศ ผมยิ่งนึกรักโต้ง ผมสูดดมกลิ่นกายชายจากหน้าอกของโต้งเบาๆ

โต้งเป็นคนตัวหอมมากนะ ไม่มีกลิ่นตัวเลย กลิ่นของโต้ง ออกแนวอบอุ่น ผมมักจะเคลิ้มเสมอเวลาโดนโต้งกอด

และในที่สุด ครั้งนี้ก็เช่นกัน ผมคล้อยหลับตามโต้งไปติดๆ..............................
............................................................................

ความในใจของเบสก็เปิดเผย ถ้าโต้งรู้นี่ท่าทางจะลอยได้เลยนะเนี่ย
ดูสิว่า ที่ว่าจะช่วยเพื่อน ไปๆ มาๆ มัวแต่หวานกันเองหรือเปล่าก็ไม่รู้

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 3 (50%) 8/1
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 08-01-2011 21:04:37

:z13: :z13:
สงสัยจะหวานกันเองแล้วล่ะ
แต่อยากเห็นหวานทั้งสองคู่อ่ะ
ลุ้นๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 3 (50%) 8/1
เริ่มหัวข้อโดย: myall ที่ 08-01-2011 21:47:44

หวานกันเองก็ดีค่ะ
แต่จะให้ดียิ่งกว่าช่วยให้พี่เบิร์ดกับต่อหวานกันด้วยจะดีมากๆเลย
จริงๆเบสก็ชอบโต้งมาตั้งนานแล้วสินะเนี่ย^^

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 3 (50%) 8/1
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 08-01-2011 21:49:13

อ่านมาถึงตอนนี้แล้วรู้สึกเหมือนไปกินข้าว แล้วร้านแถมของหวานอร่อยๆให้ฟรียังไงไม่รู้ ดีใจแทนโต้งจัง อิอิ อิน :man1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 3 (50%) 8/1
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 08-01-2011 21:58:53

แทนที่จะช่วยกันคิดแผนให้ต่อกับพี่เบิร์ด
มาระบายควานในใจให้เราอิจฉาซะงั้น(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/012-1.gif)
เบสน่ารัก โต้งก้อเสมอต้นเสมอปลาย
อ่านไปยิ้มไปเลยนะเนี่ย ถ้าโต้งได้รู้ คงตัวลอยเลย :impress3:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 3 (50%) 8/1
เริ่มหัวข้อโดย: bbyuqin ที่ 08-01-2011 23:21:17

หวานๆๆกันไป เผื่อความหวานของคู่นี้จะไปทำให้คู่นู้นหวานมั่ง คริคริ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 3 (50%) 8/1
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 09-01-2011 09:28:32

เก็บรักษาความรู้สึกดีๆๆ ไว้นานๆๆ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 3 (50%) 8/1
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 09-01-2011 20:13:48

เสียงนาฬิกาปลุกจากมือถือดังเตือนให้เราสองคนตื่นจากนิทรา
บ่าย 2 โมงกับอีก50นาที

ถึงสมองผมตื่นแล้ว แต่ร่างกายมันไม่ยอมตื่นด้วย ผมไม่อยากลุกออกจากเตียงเลยจริงๆ
โต้งทั้งฉุด ทั้งลาก ทั้งดึง กว่าจะทำให้ผมตื่นขึ้นมาได้

หลังจากล้างหน้าแล้ว เราสองคนก็ว่าจะเดินไปหาต่อกับพี่เบิร์ดที่ห้อง
“เออใช่ ระเบียงมันติดกันนิ ไม่ต้องอ้อมออกไปข้างหน้าประตูหรอก เดินไปตรงระเบียงนี่ละ” โต้งเสนอความคิดเห็น ซึ่งผมก็ไม่ได้ค้านเลย

เราสองคนเดีนผ่านระเบียงนอกห้องไปยังห้องของต่อ
ขณะที่ผมกำลังจะเดินไปเคาะประตูกระจกเรียกสองคนนั้น โต้งก็ห้ามผมเอาไว้
“แอบดูกันก่อนเหอะว่าสองคนนั้นทำไรกันในห้อง” โต้งยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
“จะดีหรอโต้ง...”
“เอาน่าๆ ดูนิดเดียวไม่เป็นไรหรอก” ว่าแล้วโต้งก็แอบย่องไปข้างๆ ประตูเอามือป้องกระจก แอบมองผ่านผ้าม่านที่ปิดอยู่ แต่มีช่องเผยอที่พอมองเข้าไปข้างในได้
“มีอะไรปะ เห็นอะไรไหมโต้ง” ผมถามด้วยความสนใจ
“ไม่มีอะไรเลย สองคนนั้นนอนแยกเตียงกัน โธ่เอ้ย ....ใช้ไม่ได้เลยไอ้ต่อ”
“แหม่ .....ใครจะไปทะลึ่งเหมือนคุณชายโต้งละครับ” ผมแกล้งแซว
“ก็ถ้าไม่ทะลึ่งแบบนั้น เราจะได้แฟนน่ารักแบบนี้หรอครับ หึหึหึ” โต้งหันมาแซวผมคืน

โต้งเคาะไปที่กระจกเบาๆ เพื่อปลุกสองคนนั้น
พี่เบิร์ดเป็นคนแรกที่ตื่นขึ้นมาก่อน พอพี่เบิร์ดตื่น ก็ลุกไปปลุกต่อตามมา

หลังจากปลุกทั้งสองคนตื่นได้แล้ว เราก็เดินไปรวมตัวกับนักท่องเที่ยวคนอื่นๆ ที่จะไปทริปน้ำตกกัน
ทุกคนต้องใส่ชูชีพก่อนจะลงเรือ เพื่อล่องไปตามคลองข้างรีสอร์ท เพื่อไปยังน้ำตก

บนเรือพวกเรานั่งคุยหยอกล้อ ถ่ายรูปเล่นกันอย่างสนุกสนาน
ผมสังเกตว่าไกด์ที่ชื่อท๊อป ชอบแอบมองมายังพวกเรา
“น้ำใสมากเลย น่าลงไปเล่นจังเนอะ” พี่เบิร์ดชวนต่อคุย
“นั่นซิ ไว้มาพายเรือคายัคแล้วลงเล่นน้ำกันเหอะ” ต่อตอบกลับไป

ผมมองคนสองคนนี้ห่างๆ แล้วก็อดจะคิดไม่ได้ว่า ทั้งคู่เหมาะสมกันเหลือเกิน
พี่เบิร์ดเป็นคนดีมาก น่าจะเหมาะกับต่อซึ่งเป็นคนดีเหมือนกัน พูดถึงรูปร่างหน้าตา สองคนนี้ก็กินกันไม่ขาด หน้าตาดีทั้งคู่ แถมฐานะทางบ้านก็ดีพอกัน เรียกว่าเหมาะสมกันทุกด้านจริงๆ

แต่อย่างว่านะ ความรักมันบังคับกันไม่ได้ ถ้าไม่ได้รักกัน ฝืนไปก็ไม่มีประโยชน์
ผมคงได้แต่ช่วยเชียร์อยู่ห่างๆ
“ไง มองอะไร แอบชอบไอ้ต่อมันหรือ” โต้งแซวผมเสียงดัง

ต่อกับพี่เบิร์ดหันมามองทางผม นั่นยิ่งทำให้ผมเขินอาย แก้มสองข้างของผมต้องแดงแน่ๆ
“บ้า โต้งนิพูดอะไรแบบนั้น” ผมตำหนิโต้งกลบเกลื่อนความอาย
“ก็แหม่ ไอ้ต่อนะมันเสน่ห์แรง ต้องระวังไว้หน่อย รูปก็หล่อ พ่อรวย นิสัยก็ดี ใครไม่ชอบก็โง่แล้วละเนอะ” โต้งหันมาถามผม

ผมรู้ละว่า โต้งจงใจเปิดประเด็นให้พี่เบิร์ดฟัง
“นั่นซิ แล้วนี่ต่อมีแฟนไปหรือยัง เพอร์เฟคขนาดนี้ ต้องมีคนมาชอบเยอะแน่เลย” ผมพูดรับมุกต่อจากโต้ง
“....ไม่มีหรอกครับพี่เบส แต่ถึงมีผมก็ไม่สน ผมมีคนที่ผมรักแล้ว และถ้าไม่ใช่คนๆ นั้นผมก็ไม่คิดจะรักใครอีก ........
นอกเสียจากว่า ผมจะไปทำให้เค้ารำคาญ หรือไม่สบายใจ ถึงตอนนั้นผมก็ยอมจะเป็นฝ่ายไปครับ” ต่อหันมาตอบรับกับผมบ้าง

พี่เบิร์ดแกล้งทำเป็นไม่สนใจ หันหน้าออกไปชมวิวสองข้างทางคลองแทน แต่ผมรู้นะว่า พี่เค้าต้องได้ยินแน่ๆ
“จริงหรือ ต่อมีคนที่รักแล้วหรือ ใครกันน้าที่โชคดี” ผมแกล้งพูดต่อ
“ครับพี่เบส คนที่ผมีรักนะ เค้าน่ารักมาก เค้าคอยช่วยเหลือผมในเวลาที่ผมลำบาก ในเวลาที่ผมตกต่ำสุดๆ ก็ได้เค้านี่ละครับที่ฉุดดึงผมขึ้นมาจากนรก
ผมพร้อมจะยอมทำให้เค้าทุกอย่างที่เค้าต้องการเลย” ต่อพูดยิ้มๆ โดยที่ตาแอบเหลือบมองไปทางพี่เบิร์ด

ผมสังเกตว่าข้างแก้มพี่เบิร์ดเป็นสีแดงเรือๆ ขึ้นมา
“เอาวะ มึงก็ดูดีๆ อย่าไปรุกเค้ามาก เพื่อคนๆ นั้นเค้าจะยังไม่พร้อม” โต้งเปรยขึ้นมาเตือนพวกเราให้พอ

พวกผมเข้าใจสัญญาณของโต้งดี เลยเปลี่ยนเรื่องคุยกัน

จนเรือมาถึงท่าจอดเรือเล็กๆ

“จากนี้เราต้องเดินเข้าไปยังน้ำตกนะครับ อาจจะใช้เวลานิดนึง แต่น้ำตกสวยคุ้มค่าที่ไปมากๆ แน่ครับ”ไกด์ท๊อปกล่าวขึ้นมาตอนที่เรือจอดสนิท

เราต้องขึ้นจากเรือกันอีกรอบ
งวดนี้พวกโต้งกับต่อไม่ยอมให้ผมขึ้นกันไปก่อนแล้ว โต้งขึ้นไปก่อน และส่งมือมาให้ผมเพื่อดึงขึ้นจากเรือ
คุณไกด์ท๊อปได้แต่ยืนสีหน้าแหยๆ อยู่ด้านหลัง เพราะโต้งกับต่อไม่เปิดโอกาสให้ได้ใกล้ชิดผมกับพี่เบิร์ดเลย

พวกเราเดินกันเป็นขบวนเพื่อไปยังน้ำตก ระหว่างเดินพวกเราก็คุยกันอย่างสนุกสนานไปตลอดทาง
ผมเดินคู่กับพี่เบิร์ด ต่อเดินตามหลังมากับโต้ง
ยิ่งเข้าไปในป่า ยิ่งมืดขึ้น และทางเดินก็ลำบากมากยิ่งขึ้น

พี่เบิร์ดพาผมเดินห่างมาจากสองหนุ่มเรื่อยๆ ทีละนิด โดยที่พวกเราไม่รู้ตัวกันเลย
พอห่างมาได้ซักพัก จู่ๆ พี่เบิร์ดก็หันมาถามผมเบาๆ ว่า
“เบส เบสได้ยินอะไรมาจากต่อบ้าง!!!”
ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー
เร่ิมลูกหยอดกันแล้ว รับส่งกันได้ดี แต่พี่เบิร์ดก็จับทางได้ มาเค้นเอากับเบส ดูสิว่าเบสจะทำยังไง
ในตอนต่อไปครับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 3 (100%) 9/1
เริ่มหัวข้อโดย: bbyuqin ที่ 09-01-2011 22:12:23

พี่เบิร์ดกะจะสืบจากทางเบสซะงั้น..อิอิ..

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 3 (100%) 9/1
เริ่มหัวข้อโดย: myall ที่ 09-01-2011 22:28:54

อ้าวพี่เบิร์ด ทีนี้เบสจะตอบว่าไงล่ะ
พี่เบิร์ดนี่ก็เอาเรื่องเหมือนกันนะ ไงก็ตกลงคบกับต่อไปเถอะ หุหุ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 3 (100%) 9/1
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 09-01-2011 22:37:23

ดีใจและเป็นปลื้มกับคู่ของโต้งกับเบสแล้ว
ทีนี้จะคอยลุ้นคู่เบิร์ดกับต่อ
แต่ว่า...ตายล่ะ ดูเหมือนพี่เบิร์ดจะรู้ทันซะแระ
เบสนี่ยิ่งดูซื่อๆ ไม่มีเล่ห์เหลี่ยมซะด้วย
จะแผนแตกตั้งกะยังไม่เริ่มรึเปล่า เอาใจช่วยให้เบสเฉไฉให้พ้นเด้อ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 3 (100%) 9/1
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 09-01-2011 23:22:30

แหม สองคนนี้ช่วยกันชงช่วยกันตบบทสนทนาเพื่อต่อเต็มที่ แต่ว่าเรายังไม่เคยรู้เรื่องราวจากทางฝั่งพี่เบิร์ดเลย จะเป็นไงน้า

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 3 (100%) 9/1
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 10-01-2011 07:54:37

(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/b8.gif)พี่เบิร์ดเนี่ยเก็บอาการไว้นานเนอะ
แถมมาแอบถามจากเบสซะด้วย

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 3 (100%) 9/1
เริ่มหัวข้อโดย: DREAM COME TRUE ที่ 10-01-2011 11:47:16

หยุดปีใหม่ไปนาน เป็นไงกันบ้างคุณลิตเติ้ลดราก้อน

ท่าจะหายหวัดแล้วซิ แต่ผมกลับมาเป็นหวัดแทนซะละ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 3 (100%) 9/1
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 10-01-2011 12:27:57

เบสจ๋า แถไปให้เนียนๆหน่อยนะ
ถ้าจะให้ดีล้วงความลับพี่เบิร์ดมาด้วยยิ่งดี
แต่อย่างเบสจะทำได้มั้ยเนี่ย หุหุ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 3 (100%) 9/1
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 10-01-2011 15:02:14

อยากไปเที่ยวบ้างจัง..

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 3 (100%) 9/1
เริ่มหัวข้อโดย: donutnoi ที่ 10-01-2011 22:20:56

เข้ามารอ เบส :L2: :L2: :L2: เบิร์ดก็ดี ต่อก็ดี สรุปเรื่องนี้มีแต่คนดีๆ ชอบบบบบบบบบบบบบบบ o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 3 (100%) 9/1
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 12-01-2011 07:15:52

********** ตอนพิเศษ 4 (อวสาน) **********
“เอ่อ....ก็หลายๆ อย่างนะครับ เรื่องที่ว่าทำไมพี่ไปเจอกันได้” ผมตอบตามตรงไป
“...............ก็ ตอนแรกต่อเค้าน่าสงสารสุดๆ เลย ตอนนั้นทั้งๆ ที่เรื่องเรียนก็ยากมากแล้ว
แต่ต่อก็ดันมีปัญหาชีวิตส่วนตัวอีก สภาพดูไม่ได้เลยละ ทั้งกลายเป็นขี้เมา ร้องให้แทบจะทุกวัน
ไหนจะคนที่ชื่อบอลนั่นอีก ก็เห็นแก่ตัวมาก เค้าไม่ยอมตัดขาดจากต่อทั้งๆ ที่ตัวเองมีแฟนแล้ว
พอต่อจะเลิกก็ดันมาอาละวาดอีก ทำเอารูมเมทคนก่อนของต่อ ประสาทเสียไปเลย”

“...........แล้วพี่ก็เลยเข้าไปช่วยดูแลต่อใช่ไหม” ผมแกล้งถามลองเชิง
พี่เบิร์ดมีสีหน้ายิ้มๆ แก้มแดงระเรือขึ้นเล็กน้อยพอได้ยินคำถามผม
“ก็......เป็นคนไทยเหมือนกัน แถมยังรู้จักกันมาก่อน เลยต้องเข้าไปช่วยนะละ” พี่เบิร์ดตอบเลี่ยงๆ
“...............พี่เบิร์ด ผมถามจริง พี่ก็รู้นิว่าต่อเค้าคิดยังไงกับพี่ แล้วพี่ละ พี่ชอบต่อบ้างหรือเปล่า” ผมถามยิงเข้าประเด็นเลย

พวกเรามีเวลาน้อย ผมไม่อยากให้เสียเวลามาก การถามตรงๆ น่าจะเป็นวิธีที่ดีที่สุด
“...................” พี่เบิร์ดเงียบแทนคำตอบ

ผมก็ไม่ได้ถามต่อ เราสองคนเดินกันเงียบๆ เข้าไปในป่า ตามหลังนักท่องเที่ยวคนอื่นๆ เข้าไป
จู่ๆ พี่เบิร์ดก็พูดขึ้นมาเองว่า
“พี่ก็ไม่รู้ซิเบส..............พี่ไม่ได้รังเกียจต่อเค้านะ ............จะว่าไปพี่รู้สึกดีๆ กับต่อเสียด้วยซ้ำ.........”

พี่เบิร์ดหยุดเว้นจังหวะก่อนจะพูดต่อว่า
“แต่พี่ก็ไม่แน่ใจ พี่กลัว กลัวว่ามันจะไม่ใช่ความรัก............”
“แล้วพี่ก็จะปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไปหรือครับ” ผมถามกลับไป
“............พี่ก็รู้ พี่ไม่อยากทำให้ต่อเค้ารอเก้อเหมือนกัน.......แต่พี่ก็กลัวว่า ถ้าพี่รับรักไปง่ายๆ แล้วมาวันนึง พี่รู้ตัวว่ามันไม่ใช่ สุดท้ายจะเป็นการทำร้ายต่อเสียเปล่าๆ” พี่เบิร์ดพูด
“แต่ตอนนี้มันก็เป็นการทำร้ายต่อทางอ้อมแล้วนะครับ เค้ารักพี่ เพราะพี่ดีกับเค้า เค้าถึงอยากจะทำอะไรหลายๆ อย่างให้พี่...........การรอคอย มันทรมานนะครับ”
“พี่เข้าใจ” พี่เบิร์ดแทรกขึ้นมา

“พี่รู้ ว่าต่อเค้าก็ทรมานที่ต้องรอ ...........แต่พี่ก็กลัวนะ กลัวว่าต่อจะแค่ซึ้งใจที่พี่ทำดีด้วย เค้าอาจจะไม่ได้รักพี่จริงๆ หรือเปล่า ถ้าวันนึง เค้าเปลี่ยนใจละ แล้วพี่จะทำยังไง”

พี่เบิร์ดเงียบไปซักพัก ก่อนจะพูดต่อว่า
“สมัยก่อน...พี่เคยคิดว่า แค่รัก สามารถเปลี่ยนแปลงคนได้ แค่รักสามารถทำให้คนเรามีความสุขได้....เบสก็คงคิดว่าความคิดแบบเด็กๆ ซินะ
............พอพี่โตขึ้น ถึงได้รู้ว่าพี่คิดผิด เมื่อก่อน......พี่เคยมีความรัก พี่ทุ่มเทให้คนๆ นึงหมดใจ .....
แต่สุดท้าย คนที่ดิ้นรน ทุรนทุรายจะเป็นจะตายให้ได้ ก็มีแต่พี่ เค้าไม่เคยรักพี่มาก่อนเลย”

“.........คนๆนั้นคือใครหรือครับ .....เพราะผิดหวังในรักครั้งนั้นพี่เบิร์ดก็เลยปิดใจตัวเองมาตลอดเลยงั้นหรือครับ” ผมถามกลับไป
“ก็ไม่ถึงกับปิดใจตัวเองหรอกนะ....แค่กลัว ไม่อยากเจ็บแบบนั้นอีกแล้ว.........
ตอนนั้นพี่ยังเรียนอยู่ ชั้นม.6เอง คนๆ นั้นเป็นเพื่อนสนิทของพี่.......
พี่มารู้ที่หลังว่า เค้าแค่ต้องการให้พี่คอยรับใช้เค้าเท่านั้นละ เค้าก็เลยมาทำดีกับพี่
ทำให้พี่คิดว่าเราสองคนรักกัน เพื่อที่พี่จะได้ทำดีกับเค้า
ตอนนั้นพี่ยอมคนๆ นั้นทุกอย่างเลยนะ ทั้งช่วยทำรายงาน ทำการบ้าน เลี้ยงข้าว พาไปดูหนัง
พี่เพ้อฝันถึงขั้นอยากจะอยู่กินกับคนๆ นี้ไปชั่วชีวิตเลยด้วยนะ หึหึหึ ขำชะมัด เพ้อมากเลยตัวพี่ในสมัยก่อน”

“เลวชะมัด มันเลวมากเลยนะ .....เอาความรู้สึกคนอื่นมาเล่นแบบนี้ นี่มันไม่เรียกว่าเพื่อนสนิทแล้วนะ” ผมอดจะสบถออกมาไม่ได้ เมื่อได้ยินเรื่องราวแต่หนหลังของพี่เบิร์ด

“.......แต่ทุกวันนี้เค้าก็กลับใจได้แล้วนะ เพราะจริงๆ เค้าก็เป็นคนดีมากๆ คนนึงเลยละ แต่เป็นคนน่าสงสาร ขาดความอบอุ่น ทำให้เค้าทำเรื่องแย่ๆ แบบนั้น............เมื่อ 3ปีก่อน พี่เคยบังเอิญเจอเค้าคนนั้น เจอในสภาพที่แย่สุดๆ เลยละ
เค้ามาขอโทษพี่ใหญ่เลยนะ ที่เคยทำไม่ดีกับพี่ไว้ สุดท้าย กรรมก็สนองเค้า.....เอาเถอะ ทุกวันนี้ พี่ไม่ติดใจอะไรแล้ว เราสองคนกลับมาเป็นเพื่อนกันอีกครั้งแล้ว เห็นว่าในที่สุด เค้าก็รักเป็นแล้วละ”

“พี่เบิร์ดนะ...ใจดีแบบนี้เรื่อยเลย ......ทีกับคนอื่นใจดีได้ แต่กับคนที่รักตัวเอง ทำไมใจร้ายจังครับ”
“.........พี่ก็มีความเห็นแก่ตัวแบบของพี่นะ พี่ไม่ใช่คนดีนักหรอกเบส.........” พูดถึงตรงนี้พี่เบิร์ดก็ยิ้มออกมา
“จะว่าไป เพราะเรื่องของโต้งกับเบสนะละ ทำให้พี่เชื่อมั่นในรักอีกหน ต้องขอบใจทั้งสองคนเลยนะ”

พูดถึงตรงนี้ พวกผมก็เริ่มได้ยินเสียงน้ำตกแล้วละ เราคงเดินมาใกล้ถึงน้ำตกแล้ว มีคนเดินสวนทางกลับไปทางที่พวกเรามาบ้างประปราย

พวกต่อกับโต้งก็เร่งฝีเท้าตามมาติดๆ จนในที่สุดพวกเราก็รวมตัวกันอีกครั้ง
ไกด์พาพวกเราเดินข้ามโขดหิน เพื่อไปยังน้ำตก ช่วงเดือนนี้ น้ำยังไม่เยอะนัก แต่ก็ยังมีเยอะพอที่จะดูออกว่าเป็นน้ำตก เห็นว่าถ้าเป็นช่วงเดือนหน้า น้ำจะเยอะกว่านี้
(http://www.tourtooktee.com/database/upload_files/news_happy/%E0%B9%80%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%B0%E0%B8%81%E0%B8%B9%E0%B8%9409.JPG)

คณะของพวกเรา แวะเล่นน้ำกันที่นี่ บางคนก็ถอดเสื้อลงไปเล่นน้ำตก บางคนก็แค่ถอดรองเท้าแกว่งขาเล่น
สายน้ำที่ไหลเทลงมา รวมตัวกันเป็นบึงเล็กๆ แล้วไหลผ่านไปตามทางเป็นทางเดินน้ำ และสุดท้ายก็รวมกันออกไปที่คลอง

บึงน้ำค่อนข้างลึก และน้ำก็เย็นจัด ต่อชวนพวกเราลงไปเล่นน้ำกัน แต่ผมกลัวหนาว เลยไม่ลงไป มีแต่โต้งกับต่อที่ลงไปเล่นน้ำตกกัน

ในบางจุดมีเชือกห้อยลงมาจากต้นไม้ใหญ่ข้างทางด้วย ไว้ให้นักท่องเที่ยว โหนตัวกระโจนลงน้ำเล่นกัน เป็นที่สนุกสนาน สำหรับคนที่ชอบผจญภัยพาดโพน

ผมกับพี่เบิร์ด เลือกโขดหินที่สะอาดและแห้ง นั่งเล่นน้ำกันเบาๆ ข้างตัวพวกเรามีเสื้อของต่อกับโต้งวางพับอยู่

ส่วนสองหนุ่มนั่นก็กำลังสนุกกับน้ำตกกันใหญ่เลยเชียว
“หึ มาทะเล แต่กลับมาเล่นน้ำตกกันก่อนทะเลซะอีก” ผมพูดอย่างขำนิดๆ
“นั่นซินะ.....เล่นกันเป็นเด็กเลย” พี่เบิร์ดขำตามผม
“ต่อนี่เค้าหน้าตาดีนะ มีคนมาชอบเค้าเยอะไหมที่โน่น” ผมแกล้งเนียนถามพี่เบิร์ดต่อ
“ก็....มีบ้างนะ ฝรั่งบางคนก็ชอบคนเอเชีย ต่อเค้าก็ป๊อบพอตัวนะ นิสัยก็ดี มีน้ำใจช่วยคนอื่น เรียนก็ดีพอตัว แถมยังเป็นนักกีฬาด้วย”
“แล้วทำไมพี่เบิร์ดไม่สนใจต่อละ”

พี่เบิร์ดนิ่งไปก่อนจะพูดว่า
“ก็ไม่รู้ซิ...........มีบ้างบางทีที่พี่ก็อยากจะเปิดใจรับต่อเข้ามานะ ....
แต่ตอนนี้ ต่อเค้ายังแค่เหงานะละ เหงาจากการโดนแฟนเก่าทำร้ายจิตใจ ใครไปทำดีด้วยเค้าก็คงชอบหมดละ
พี่ไม่อยากทำให้พวกเรามองหน้ากันไม่ติดถ้าเราไปกันไม่ได้ คิดว่าคบกันแบบนี้ต่อไปน่าจะดีกว่านะ”
“แล้วพี่ไม่เสียใจหรือ พี่คิดมากไปเองหรือเปล่า พี่จำได้ไหม วันที่ผมกับโต้ง แยกทางกัน เพราะผมแคร์สายตาคนรอบข้าง วันที่พี่ให้กำลังใจผม พี่บอกผมไว้ว่าอะไร และพี่ยังพูดประโยคนั้นกับโต้งอีก ผมรู้นะ โต้งเค้ามาเล่าให้ผมฟัง”

ผมเว้นจังหวะก่อนที่จะพูดเน้นย้ำคำสำคัญ

“เบสจะเสียใจไหม ถ้าซักวันนึงเบสมามองย้อนกลับไป ในวันนั้น วันที่เบสสามารถที่จะสร้างความสุข ให้ทั้งกับตัวเองและคนที่เบสรักได้ แต่เบสไม่ทำ
...........ประโยคนี้ละที่พี่พูดกับผม และทำให้ผมคิดจะทำตามที่ใจต้องการ” ผมพูดถึงคำพูดที่พี่เบิร์ดเคยสอนผม

พี่เบิร์ดที่ได้ยิน ถึงกับนั่งเงียบ มีสีหน้าและแววตาที่เหม่อลอย มองไปข้างหน้า
ผมไม่พูดอะไรต่อ ผมคิดว่า ผมพูดสิ่งที่ควรพูดออกไปแล้ว คำพูดประโยคนั้น เคยช่วยให้ผมได้คิด

ผมหวังว่าวันนี้ คำพูดประโยคนั้นจะช่วยให้พี่เบิร์ดได้คิดบ้าง

เราสองคนนั่งอยู่เงียบๆ ไม่มีใครพูดอะไร ในขณะที่รอบๆตัวพวกเรา มีแต่เสียงโหวกเหวก เสียงหัวเราะหยอกเอินของคนที่มาเที่ยวน้ำตก
“ถ้าวันนั้น” จู่ๆ พี่เบิร์ดก็พูดขึ้น
“ถ้าวันนั้น.....” ผมพูดย้อนทวนคำพี่เบิร์ด
“เปล่า....ไม่มีอะไรหรอก” พี่เบิร์ดพูดแล้วก็หันมายิ้มให้ผม

สีหน้าพี่เบิร์ดดูดีขึ้น ผมแอบเชื่อจากใจลึกๆว่า พี่เบิร์ดน่าจะได้คิดแล้ว

บางที ผมกับโต้งอาจจะยุ่งไม่เข้าเรื่อง ถึงไม่มีพวกเรา ซักวันพี่เบิร์ดก็ต้องคิดได้อยู่แล้วละ
สัญชาติญาณของผมบอกว่า ไม่เป็นไรแล้วละ

ผมยิ้มตอบกลับไป
“สวัสดีครับ มานั่งเล่นอะไรกันแถวนี้ ผมนั่งด้วยได้ไหมครับ” ไกด์ท๊อป เดินเข้ามาทักพวกผม

-----------------------------------------------------------------------------------------
ช่วงนี้ชีวิตวุ่นวาย นั่งเล่นได้ไม่นาน แว่บมาโพสให้แค่นี้นะครับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (40%) 12/1
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 12-01-2011 11:01:54

หาเรื่อง เดือดร้อน..

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (40%) 12/1
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 12-01-2011 11:20:34

เบสพูดไปพูดมา พี่เบิร์ดชักจะคิดตกแฮะ แต่....พอเรื่องกำลังจะเข้าร่องเข้ารอย
เอ๊า..อิไกด์ท๊อปทะเร่อทะร่าเข้ามาอีกแระ แกแก๊แก แกไม่เห็นรึว่าเค้ามากันเป็นคู่
รึว่าเห็นอยู่ แต่แกล้งเอาหูไปนาเอาตาไปไร่ ฮึ..มาสีเล็กสีน้อยอยู่ได้
เดี๋ยวได้เจอลมเพชรหึงโต้งกะต่อเข้าหรอกแก

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (40%) 12/1
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 12-01-2011 14:13:25

ตัวอันตรายมาแล้ว

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (40%) 12/1
เริ่มหัวข้อโดย: donutnoi ที่ 12-01-2011 17:36:27

ไอ้ไกด์ คนนี้มันน่าาาาาา :z6: :z6:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (40%) 12/1
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyFG ที่ 12-01-2011 17:55:44

หลงรักเรื่องนี้ :3123:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (40%) 12/1
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 12-01-2011 18:12:34

จับมันโยนน้ำตกไปเลยค่ะเบสกับพี่เบิร์ด

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (40%) 12/1
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 14-01-2011 23:18:23

ไม่รู้ว่าท๊อปแอบเข้ามาถึงตัวพวกเราตอนไหน
ไม่พูดเปล่า ท๊อปถือวิสาสะเข้ามานั่งบนโขดหินข้างๆ พี่เบิร์ด

“คุยไรกันครับ ดูสีหน้าเครียดกันเลย มีอะไรที่ไม่สบายใจหรือเปล่าครับ บอกผมได้นะ หรือว่าหิวกันครับ
ถ้าหิวนะ เด๋ียวกลับไป รีสอร์ทก็จะมีของว่างเตรียมไว้ให้นะครับ ไม่ต้องห่วงเรื่องของกินรีสอร์ทเรา
เลี้ยงแขกทุกคนเต็มที่ ไม่มีงกแน่นอน” ท๊อปสาธยายยาวยืดถึงรีสอร์ทตัวเอง

“ไม่มีอะไรครับ พวกเราคุยกันเรื่องส่วนตัวครับ” พี่เบิร์ดตอบปฏิเสธิอย่างสุภาพ
“แล้วคุณเบิร์ดคุณเบสไม่เล่นน้ำหรือครับ อากาศดีๆ แบบนี้ ต้องถอดเสื้อเล่นน้ำซิครับ อย่ามานั่งเฉยๆ เลย
ถ้ากลัวว่ายน้ำไม่เป็น เด๋ียวผมลงไปด้วย ผมช่วยพยุงให้ได้นะครับ” ท๊อปพูด พลางกวาดสายตาโลมเลียมายังพวกเรา

ผมรู้สึกไม่ดีเวลาโดนสายตาแบบนี้จ้องเลย เหมือนจะจ้องทะลุเสื้อผ้าเข้าไปให้ได้

“เบส ขอเสื้อหน่อย!!” จู่ๆ เสียงดุๆ ของโต้งก็ดังขึ้นจากด้านหลังพวกเรา
ไม่ปล่อยให้พวกผมรอนานเลย ฮีโร่ของผมปรากฏตัวจนได้

“คุณไกด์มีธุระอะไรกับแฟนของพวกผมหรือครับ” ต่อที่เดินตามมาพูดขึ้น

ไกด์ท๊อปพอได้ยินว่า พวกผมเป็นคู่แฟนกันก็มีสีหน้าผิดหวังเล็กน้อยก่อนจะตอบไปว่า
“อ้อ ไม่มีอะไรครับ แค่อยากถามดูว่าผมบริการขาดตกบกพร่องอะไรไปหรือเปล่า เพื่อจะได้เอาไป
พัฒนาการบริการยิ่งขึ้นนะครับ ......งั้นผมไม่รบกวนแล้วละครับ” ท๊อปกล่าวยิ้มๆ แล้วลุกขึ้นยืน

และก่อนที่จะเดินออกจากโขดหินที่พวกผมนั่งกันอยู่ ท๊อปก็หันมาพูดกับต่อและโต้งว่า
“แฟนพวกนายน่ารักดีนะ ขอโทษที เราไม่รู้ว่าเป็นแฟนกัน”

ว่าแล้ว ท๊อปก็เดินไปทางกลุ่มคนที่เล่นน้ำกันอยู่

ว่าแล้ว ท๊อปก็เดินไปทางกลุ่มคนที่เล่นน้ำกันอยู่

“ใครเป็นแฟนนาย ขี้ตู่ชะมัด” พี่เบิร์ดหันไปพูดกับต่อ
“อ้าว ....” ต่อทำสีหน้าเศร้าๆ
“ก็แหม่พี่เบิร์ด ถ้าไม่พูดแบบนี้ เดี๋ยวมันก็ตามมารบกวนพวกเราอีก ต่อเค้าพูดถูกแล้วละ” โต้งแก้ตัวให้เพื่อนรัก

“แล้วนี่เล่นน้ำกันเสร็จแล้วหรอ ไม่หนาวริไง” ผมแกล้งชวนคุยเปลี่ยนเรื่อง
“หนาวซิ ลืมเอาผ้าเช็ดตัวมาด้วย” โต้งพูด ทำท่าหนาวกอดตัวเอง

ผมลุกขึ้นหยิบเสื้อผ้าไปแจกทั้งสองคน
“มานั่งตรงนี้ซิ ต้นไม้บัง ไม่มีลมเท่าไร” พี่เบิร์ดลุกขึ้นไปจูงมือต่อที่กำลังทำหน้าเซ็งๆ ใส่เสื้ออยู่ ให้มานั่งข้างๆ พี่เบิร์ด

ต่อดูอึ้งๆ เล็กน้อยที่จู่ๆ พี่เบิร์ดมาทำดีด้วย

โต้งมองมาทางผม เหมือนจะถามว่า ผมไปพูดอะไร ทำไมพี่เบิร์ดจู่ๆ ก็มาทำดีกับต่อ
ผมยักไหล่ ทำท่าว่าไม่ได้ทำอะไร

ก็จริงนิ ผมไม่ได้ทำอะไรนะ ผมเชื่อว่าพี่เบิร์ดก็ชอบต่ออยู่แล้วละ
เพียงแต่ว่า สถานการณ์ที่ทำให้ทั้ง2คนสนิทกันได้นั้น เป็นเงื่อนไขที่ทำให้พี่เบิร์ดไม่เชื่อใจ หวาดระแวง
กลัวว่าถ้าต่อกลับไปปกติดีแล้ว ซักวันต่อจะเบื่อ และทิ้งพี่เบิร์ดไป

ผมจูงมือโต้งห่างออกจากตรงนั้น เวลานี้ผมอยากปล่อยให้เค้าทั้งสองคนได้คุยเปิดใจกัน

---------------------------------------------------------------------------------

ขอโทษจริงๆ ครับ ไม่มีข้อแก้ตัวใดๆ นอกจากความขี้เกียจของตัวเอง บวกกับเรื่องจะจบแล้ว
เลยงกไม่โพส ยังไม่ค่อยอยากเห็นเรื่องย้ายไปอีกห้องสักเท่าไร ขอทำใจสักพักแล้วจะลง
ให้หมดตอนเลย (ถ้าไม่โดนคุณดรีม เขกหัวซะก่อนนะครับ)

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (40%) 12/1
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 14-01-2011 23:29:04

พี่เบิร์ด เปิดใจซะทีนะ ให้โอกาสต่อสักครั้ง :man1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (60%) 14/1
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 15-01-2011 01:01:18

:L2: :L2: :L2: :L2:

เป็นกำลังใจให้ต่อไปนะคับ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (60%) 14/1
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 15-01-2011 12:12:22

ให้โอกาส กันและกัน บ้าง..

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (60%) 14/1
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 15-01-2011 20:37:32

พี่เบิร์ดจะยอมเปิดใจแล้วใช่มั้ย
ดีใจด้วยนะต่อ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้Ŭ
เริ่มหัวข้อโดย: RanJeri ที่ 16-01-2011 01:27:42

อ่านจบแล้วสนุกมากค่า

ลุ้นทุกตอน ดร่ามาน้ำตาตก :m15: :monkeysad:ก็หลายครั้ง

หวานชื่่นก็มีอยู่บ่อยๆ

โดยรวมสนุกมากค่า ขอบคุณจริงๆๆๆๆๆ o13

ตอนนี้ก็ตามคู่พี่เบิร์ดกับน้องต่อ กันต่อไป

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (60%) 14/1
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 17-01-2011 20:37:03

หลังจากได้เวลาที่เหมาะสม ไกด์ ก็เรียกพวกเราให้กลับมารวมตัวกันกลับรีสอร์ท
ผมกับโต้งนั่งคุยหยอกล้อกันอยู่ปลายๆน้ำตกอยู่แล้ว จึงเดินเข้าไปรวมกลุ่มได้ไวกว่าใคร

ขณะที่ยืนรอคนอื่นๆ ผมเห็นต่อกับพี่เบิร์ดเดินมาด้วยกัน ต่อดูมีสีหน้าเริงร่า พี่เบิร์ดเองก็อมยิ้มเดินกลับมาเข้ากลุ่ม

ผมสะกิดบอกโต้งไม่ให้ล้อเลียนทั้งสองคนนะ

เมื่อซักครู่ตอนที่ผมกับโต้งแยกออกมา ผมเล่าให้โต้งฟังแล้วละเรื่องที่ผมคุยกับพี่เบิร์ด
โต้งก็เห็นด้วยว่า ไม่ต้องทำอะไรแล้วละ ทุกอย่างมันลงตัวแล้ว ถ้าจะมีอะไรเปลี่ยน ก็ขอให้เป็นไปตามธรรมชาติแล้วกัน

พวกเรา 4คน ยืนคุยกันอย่างสนุกสนาน จนคนรอบๆ ตัวเริ่มเยอะขึ้น ไกด์ ถึงได้เดินนำกลับไปที่เรือ
.......................................................

เมื่อคณะของพวกเราเดินทางกลับถึงรีสอร์ท ทางรีสอร์ทก็ได้เตรียมอาหารว่างไว้รอแล้ว
มีทั้งน้ำมะพร้าวสด ส้มตำที่เลือกสั่งได้ และขนมหวานน้ำกะทิทั้งหลาย

อาการเหนื่อยและหิวก็เริ่มครอบงำพวกผม ทันทีที่เห็นของกินเหล่านี้
ผมกับโต้งไปตักน้ำมะพร้าวมาวางจองโต๊ะให้ ส่วนพี่เบิร์ดกับต่อก็ไปยืนต่อคิวสั่งส้มตำ

พวกเรารับประทานของว่างกันอย่างเพลิดเพลิน ดูสองหนุ่มต่อกับโต้งจะหิวเป็นพิเศษ คงเพราะเล่นน้ำมากัน

ผมสังเกตว่า พี่เบิร์ดมีท่าทีโอนอ่อนให้ต่อมากขึ้นกว่าแต่ก่อน ต่างจากเมื่อก่อนที่ต่อเป็นฝ่ายเอาอกเอาใจพี่เบิร์ดอยู่ฝ่ายเดียว

ผมยิ้มเล็กน้อยกับภาพตรงหน้า ก่อนจะจ้วงตักส้มตำปูม้าคำใหญ่ใส่ปาก ฮ่าๆๆๆ
.............................................................................

หลังเวลาอาหารว่างก็เป็นช่วงเวลาว่างก่อนอาหารค่ำที่จะมีตอนเวลา 1ทุ่มตรง
พวกเราแยกย้ายกันกลับห้องไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ผมกับโต้งนอนเล่นพักผ่อนกันในห้อง

พอใกล้ได้เวลาโต้งก็มาปลุกผมไปถ่ายรูปกันที่ระเบียง
“ไปถ่ายรูปกันเหอะ พระอาทิตย์กำลังจะตกแล้ว แสงกำลังสวยเลย” โต้งพูด

ผมไม่ขัดใจโต้งอยู่แล้วละ แต่จะยอมลุกออกจากเตียงง่ายๆได้ไง ก็ผมมันจอมขี้เซานิ ฮ่าๆๆ
ผมแกล้งนอนบิดขี้เกียจไม่ยอมลุก

“นี่เจ้าหญิงของผม ถ้าไม่ลุกผมจะจูบละนะ” โต้งขู่ผม
“ใครเจ้าหญิง เดียวเหอะเราเจ้าชายตะหาก ไม่ลุกหรอก.....แน่จริงก็มาจูบซิ มาซิมาซิ” ท้ายประโยคผมแลบลิ้นให้โต้ง ก็แหม่ คนมันอยากอ้อนนิ

โต้งยิ้มก่อนที่จะค่อยๆ โน้มตัวลงมาทำท่าจะจูบผม

ผมค่อยๆ เสนอริมฝีปากขึ้นไปให้ ปากของเราสองคนใกล้กันขึ้นทุกขณะ

ในห่วงเวลาที่ปากของเราสองคนใกล้จะสัมผัสกันนั้น จู่ๆ โต้งก็ถอยหน้าห่างออกไป
“แบร่ๆ ใครบอกว่าจะจูบ ขี้ตู่นิหว่า ฮ่าๆๆๆ”

โต้งแกล้งผม!!! ไม่ยอมอะ ผมจะงอนละนะ

“ได้ !!ไม่อยากจูบก็ไม่ต้องจูบ แล้วไม่ต้องมาจูบอีกเลยนะ” ผมตวาดเสียงดุ
“เห้ย อะไรอะ แกล้งนิดหน่อย อย่าโกรธซิ”
“ไม่รู้ละ ไม่ต้องมาเข้าใกล้เราเลยนะ” ผมทำหน้าตาโกรธจริงจังมาก แต่ก็แค่การแสดงละนะ อิอิ
“เห้ย ขอโทษ เราขอโทษ เราไม่ได้ตั้งใจจะให้นายโกรธเลย นึกว่าจะขำๆ ขอโทษๆ” โต้งทำหน้าตกใจ

รีบขอโทษผมใหญ่เลยละ ไม่ได้ ไม่ยอมใจอ่อนหรอก ต้องแกล้งอีก
“.....” ผมเงียบ เปลี่ยนเป็นนอนหันหลังให้โต้ง ผมแกล้งทำท่าเช็ดน้ำตา แล้วก็ทำให้ไหล่สั่นเล็กน้อย
“เบส เราขอโทษ นายอย่าร้องให้ดิ เรารักนายนะ เราไม่ได้ตั้งใจ ขอโทษ” โต้งตกใจมาก รีบเข้ามากอดปลอบผมจากด้านหลัง

สะใจชะมัดเลย ผมแอบยิ้มในอยู่ในผ้าห่ม
มานั่งคิดๆ ดู โต้งเข้าตามใจผมตลอดเลยนะ นานๆ ทีจะขัดใจผม ถ้านั่นเป็นเรื่องสำคัญๆ

ชีวิตคู่ของพวกเรา ไม่ได้หวานชื่นเหมือนในนิยายหรอก
มีปากเสียงกันบ้าง บางทีผมก็โกรธโต้งแบบงี่เง่า ผมรู้ตัวดี

แต่โต้งก็จะเงียบ แล้วก็ให้เหตุผลอย่างใจเย็น แต่ในบางทีโต้งก็เงียบอย่างเดียว แล้วเข้ามาขอโทษ ทั้งๆ ที่โต้งไม่ได้ผิด!! แต่โต้งเลือกจะยอมผม

เค้าแทบไม่เคยจะเถียงผมเลย มีแต่ผมโกรธโต้งฝ่ายเดียว

บางครั้งที่โต้งจะเกิดอารมณ์โมโหบ้าง เค้าจะหันไป “ทำความสะอาด!!”

ทั้งขัดอ่างล้างจาน ขัดห้องน้ำ ขัดรองเท้า(ทั้งของผมและของโต้ง) ไม่เคยเลยที่โต้งจะลงมือกับผม หรือด่าว่าผม

ผมซะอีกที่รู้สึกละอาย บ้างครั้งผมก็งี่เง่ากับโต้งมากไปจริงๆ ละ
ผมรู้ตัวว่าผมไม่ใช่คนดีนัก นั่นเลยทำให้ผมรักโต้งมาก นับวันๆ ผมยิ่งรักโต้งมากขึ้น ผูกพันธ์มากขึ้น ผมขาดโต้งไม่ได้

พอนึกถึงความดีของโต้งแล้ว ผมอดจะน้ำตาไหลจริงๆ ไม่ได้
ทำไมคนดีๆ แบบนี้ผมยังไปแกล้งเค้าอีกนะ

พอได้คิดแล้ว ผมก็หันไปกอดโต้งแทน
“เบส เป็นอะไรครับ อย่าร้องให้นะ ผมขอโทษ ผมมันบ้า ผมมันงี่เง่าเองที่แกล้งนาย นายอภัยให้เราแล้วใช่ไหม”
ยิ่งโต้งพูดดีกับผม ผมยิ่งเสียใจที่ไปแกล้งโต้ง จู่ๆน้ำตามันก็ไหลไม่ยอมหยุด สุดท้าย ผมก็ร้องให้จริงๆ
โต้งปลอบผมอย่างใจเย็น จนผมสงบสติลงได้
“โต้ง เราขอโทษ เราจงใจแกล้งนายเอง ทำไมนายต้องดีกับเราแบบนี้ด้วย”

ยังไม่ทันจะพูดจบโต้งก็จับผมเงยหน้า แล้วจูบลงมา
ผมพยายามมอบจูบที่ดีที่สุดให้กับโต้ง เพื่อเป็นการไถ่โทษ
เราจูบกันอยู่นาน ถ่ายทอดความรู้สึกไปยังอีกฝ่ายผ่านทางริมฝีปาก
จนฟ้าเริ่มจะเปลี่ยนสี
..................................................................

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (70%) 17/1
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 17-01-2011 21:53:11

หวานกันตลอดคู่นี้
:o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (70%) 17/1
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 17-01-2011 22:01:53

ไม่ได้เลยนะคู่นี้ แย่งซีนคู่พี่เบสกับต่อตลอด

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (70%) 17/1
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 17-01-2011 22:18:15

โต้งคนดี เบสโชคดีมากๆเลย ที่มีโต้งเป็นคนรัก
แต่ก็เห็นด้วยกับรีบนอ่ะ ขอโอกาสให้พี่เบิร์ดกับต่อได้หวานกันมั่งเถอะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (70%) 17/1
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 17-01-2011 22:38:24

น้ำตาลขึ้น เบาหวานกำเริบ :jul1:

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (70%) 17/1
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 17-01-2011 23:50:09

น่ารักกันจริงๆ ชอบบบบบบบบบบบ
หวานแบบนี้แหละ
แต่ให้หวานทั้ง2คู่เลยนะ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (70%) 17/1
เริ่มหัวข้อโดย: bbyuqin ที่ 17-01-2011 23:51:32

หวานมากกก
น่ารักสุดๆไปเลยอ่ะ
ท่าทางพี่เบิร์ดจะเปิดใจให้ต่อแล้ว ดีจัง
สองคู่นี้หวานไม่แพ้กันแน่นอน

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (70%) 17/1
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 18-01-2011 11:06:39

หวานชนะ น้ำตาล..

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (70%) 17/1
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 22-01-2011 18:17:15

ผมกับโต้งเดินจูงมือกันออกมาที่ระเบียง

ที่ระเบียงมีพี่เบิร์ดกับต่อนั่งอยู่ก่อนแล้ว ต่อกำลังนอนหนุนตักพี่เบิร์ด อยู่ตรงริมระเบียงที่ยื่นเข้าไปในคลอง

โต้งพอเห็นสองคนนั้นก็ยกกล้องขึ้นมาแอบถ่าย
เสียงชัตเตอร์ปลุกให้ทั้งสองคนรู้สึกตัวว่า ไม่มีอยู่กันเพียง2คนเสียแล้ว

“ได้ภาพที่สวยมากเลยละ แสงเงากำลังสวย แบ๊กกราวก็ดี” โต้งเอ่ยชมภาพตัวเองในกล้อง
“แล้วไม่ชมคนหน่อยหรือ” พี่เบิร์ดถามมา
“คนจะชมไปทำไม เดียวนี้พี่มีคนชมประจำตัวแล้ว ผมไม่ต้องพูดหรอก” โต้งตอบแซวทั้งสองคนไป
พี่เบิร์ดพอได้ยินก็หน้าแดงขึ้นมา ส่วนต่อก็หัวเราะทั้งในท่านอนหนุนตักนั่นละ
“นี่ต่อ ลุกมาได้แล้ว” พี่เบิร์ดพาลไปดุต่อแทน
“ไม่เอาอะไม่ลุก ไหนเบิร์ดบอกว่าต่อจะนอนนานแค่ไหนก็ได้ไงละ ไหงมาไล่กันแล้ว”
“เห้ย ไม่อายเพื่อนเลยนะ พูดไรออกมาเนี่ย” พี่เบิร์ดยิ่งอายเข้าไปใหญ่ ที่ถูกโต้งแซวแล้วยังโดนต่อมาแฉอีก

ผมที่เดินมาข้างๆ โต้ง อดไม่ได้จะหัวเราะเบาๆ
“นี่เบส หัวเราะอะไรนะ ไปเข้าข้างต่อตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย” พี่เบิร์ดทำอะไรต่อไม่ได้เลยพาลมาเล่นงานผมแทน

พวกเรา 4คนคุยหยอกล้อกันอย่างสนุกสนาน ถ่ายรูปเล่นกันหลายภาพ
จนความมืดเข้าครอบคลุมไปทั่วท้องฟ้า พวกเราถึงได้เดินไปรับประทานอาหารกัน

(http://www.peterpanresort.com/images/gallery/bar_02.jpg)
........................................................................
หลังมื้ออาหารค่ำ
พี่เบิร์ดกับต่อ ขอตัวกลับห้องกันไปก่อน
ผมกับโต้งตามมาที่บ้านพักทีหลัง

“นี่” จู่ๆ โต้งก็พูดขึ้นระหว่างที่เรากำลังเดินกลับห้องกันมา
“อะไรหรือ”ผมถามกลับไป
“คิดว่า คืนนี้สองคนนั้นจะ....จุดจุด กันไหม” โต้งถามยิ้มกรุ้มกริ่ม
“บ้า ....ไม่รู้ดิ ถามอะไรบ้าๆ” ผมเขินอายแทนเลยพอได้ยิน
“นี่ ....ไปแอบดูกันไหม” โต้งพูดขึ้น
“เห้ย ไม่ดีมั้ง” ผมตอบไปอย่างลังเล ถึงใจจริงผมก็สงสัยด้วยก็เหอะ
“เอาน่า ไปดูกันแป่บๆ ไม่ได้แอบดูนานหรอก ตรงช่องหน้าต่างนั่นไง มีมุมที่ผ้าม่านปิดไม่ถึง ที่เราไปแอบดูเมื่อบ่ายนะ ไปแอบดูกันเหอะ” โต้งชวนผมไปเล่นพิเรนทร์อีกละ

ไม่พูดเปล่า โต้งจูงมือผมไปทางห้องพัก

“เห้ย ไม่เอาๆ” ปากผมก็พูดไปงั้นละ แต่ผมก็อยากดูนิ ส่วนความผิดในการแอบดูทั้งหมด ผมโยนให้โต้งละกันนะ อิอิ
ก็โต้งอยากดูนิ ผมเลยต้องตามใจ : )

เราเดินเข้าไปในห้องก่อน ค่อยเปิดประตูตรงระเบียง แอบย่องเข้าไปที่หน้าห้องพักของสองคนนั้น ผ้าม่านของห้องถูกปิดอยู่

นั่นยิ่งทำให้ผมใจเต้นระทึก สองคนนั้นจะปิดผ้าม่านทำไม ถ้าไม่ได้ทำเรื่องที่ไม่อยากให้ใครเห็นอยู่

โต้งเอามือทาบ แอบมองไปตรงจุดเดิมที่เคยส่องเมื่อบ่าย
ผมเองก็อยากเห็นบ้างนะ แต่ต้องต่อคิว โต้งมองอยู่นานมากไม่ยอมให้ผมดูซะที

ในที่สุดผมก็ทนไม่ได้ ต้องสะกิดเรียกโต้ง
“โต้ง ให้เราดูบ้างดิ” ผมกระซิบ
โต้งมองมาทางผมยิ้มขำๆ ก่อนจะหลีกทางให้ ผมรีบแอบมองเข้าไปในทันที

ในห้องผมเห็นต่อกับพี่เบิร์ด กำลังยืนกอดจูบกันอยู่ในสภาพไม่ใส่เสื้อ!! (แค่เสื้อนะ)
พอเห็นแค่นั้นละ ผมก็หน้าแดง ใจนึงก็อยากดูต่อนะ แต่ใจนึงก็เขิน

จิตใจฝ่ายดีบอกผมว่า ผมไม่ควรดูต่อ มันเสียมารยาทกับเพื่อนนะ
คราวนี้โต้งสะกิดผมบ้าง
“อะไรหรือโต้ง” ผมหันไปกระซิบถามโต้งเบาๆ
“พอเหอะ กลับห้องกันเหอะ”

อะไรกัน คนชวนนะโต้งเองนะ ไม่อยากดูต่อแล้วหรือ แต่ผมอยากดูต่อนิ!!
ผมเดินตามโต้งกลับห้องแบบงงๆ

พอเข้ามาในห้อง
“อะไรอะโต้ง ยังดูไม่สะใจเลย รีบกลับมาห้องละ” ผมโวยวายถามก่อนเลย
“พอเหอะ ดูแล้วเราอดไม่ได้ อยากจะทำบ้างละ” โต้งตอบ แล้วมองแบบหื่นๆ มาทางผม

แต่คิดว่าผมอายหรือ ไม่ใช่แน่นอน!!

ผมยิ้มมุมปาก แล้วแกล้งถกชายเสื้อยืดขึ้นมา ปากก็บ่นว่า
“ร้อนเนอะวันนี้ นอนถอดเสื้อดีไหมน้า” จริงๆไม่ร้อนหรอก ก็ผมกำลังยั่วแฟนอยู่นิครับ
“งั้น เราไปอาบน้ำกันไหม อาบพร้อมกันไง” โต้งถามยิ้มๆ
“ก็ได้ ถ้านายจะยอมถูหลังให้เรา” ผมตอบแบบยิ้มๆ

หลังจากนั้นผมคงไม่ต้องเล่านะครับ ผู้อ่านคงเดากันได้
เรื่องราวของผม ผมขอจบไว้แค่นี้ละกัน
ความประทับใจที่เหลือ ผมขอเก็บไว้กับตัวคนเดียว

ผมบอกได้แค่ว่า ทริปนี้ ประทับใจสุดๆ เลยละครับ ได้ทั้งเที่ยวสนุก แถมยังทำให้เพื่อนรักทั้งสองคนได้เข้าใจกันอีก ตัวผมเองก็ยิ่งรักโต้งมากขึ้น สุดท้ายคือ เรามีเซ็กส์ที่เร้าร้อนกันมากด้วย อิอิอิ

ลาแล้วครับสำหรับซีรีย์นี้

สวัสดีครับ

(http://www.captainhookresort.com/images/gall_b_40.jpg)

(http://hilight.kapook.com/admin_hilight/spaw2/newimg/other/DSCF4398_1.jpg)

(คุณดรีม)จบแบบจริงๆ แล้วละครับ คงไม่เขียนต่อแล้ว เพราะอยากให้ความประทับใจของเรื่อง อยู่ที่แค่นี้

ชีวิตคู่จริงๆ ไม่ง่ายเลยนะครับ มันยากมาก ทั้งสองฝ่ายต้องปรับตัวเข้าหากัน
ในเรื่อง โต้งยอมจะเป็นฝ่ายปรับตัวเข้าหาเบสก่อน
ชีวิตคู่ ถ้าคนนึงร้อน อีกคนต้องเย็น ไม่งั้นก็อยู่กันไม่ได้ ก็ได้โต้งอีกนั่นละที่เป็นคนเย็น

สำหรับตอนพิเศษนี้ ผมตั้งใจจะเขียนเพื่อบอกเล่าความในใจของเบส ตั้งแต่อดีต และเพื่อบอกเล่าเรื่องราวในอนาคตที่ทั้งสองได้ใช้ชีวิตร่วมกันด้วย
เรื่องของพี่เบิร์ดกับต่อ เป็นแค่อีกปม ที่ไม่ได้คลี่คลายในตอนหลัก ผมเลยเอามารวมในตอนพิเศษด้วย
เรื่องของต่อกับพี่เิบิร์ด ก็ขอให้เป็นเรื่องของสองนั้นคุยกันแล้วกัน ผมไม่เขียนตอนพิเศษต่ออีกแล้วละครับ
เหมือนมองจากมุมมองของเรา เวลาเห็นเพื่อนรักกัน เราคงได้แต่รับรู้สิ่งที่เพื่อนเล่าให้ฟัง แต่ไม่สามารถไปรับรู้ในรายละเอียดตรงนั้นได้

จะบอกใบ้ให้ว่า ตัวเอกของนิยายเรื่องใหม่ ปรากฏในตอนพิเศษนี้ด้วยละ ส่วนจะเป็นใคร เดากันเองนะครับ

สุดท้าย ผมลืมนึกไปว่า พ่อของเบสก็ชื่อท๊อปนิ ตอนตั้งชื่อไกด์ ผมเอาอิมเมจของคนชื่อท๊อปมาตั้ง เลยลืมไปว่าพ่อเบสก็ชื่อนี้

สุดท้ายนี้ ขอบคุณทุกท่านอีกครั้งที่ติดตามกันมายาวนาน คำให้กำลังใจของทุกท่านทำให้ผมเขียนนิยายจนจบได้
สวัสดีครับ

(มังกร)จบแล้วนะครับ หน้าที่ของผมก็หมดเท่านี้ ส่วนเรื่องใหม่ไม่รู้ว่าคุณดรีมเริ่มล่ะยัง เพราะเห็นว่าช่วงนี้
ทั้งไม่สบายทั้งงานยุ่ง ถ้าคุณดรีมจะยังให้ผมโพสในบอร์ดนี้ ก็คงจะได้เจอกันอีก ต้องขอโทษเพื่อนทุกคนด้วย ที่หายไป
อย่างอนเลยน่ะ ตอนแรกๆ ก็แค่งก ใกล้จบแล้วเลยโพสน้อยๆ โพสช้าๆ แต่สักพักงานเข้า ชีวิตยุ่งวุ่นวาย จัดตารางไม่
ค่อยจะเข้าที่ เลยได้แต่แว่บไปแว่บมา นิยายคนอื่นในบอร์ดก็ได้แค่โฉบเข้าไปอ่าน แต่ยังไม่ได้เม้นต์ใครทั้งนั้น นี่ก็แวะ
เข้ามาพักเหนื่อย ก่อนกลับไปทำงานต่อ สุดท้ายนี้ก็ สวัสดีครับ
(ปล) ต้องส่ง PM ไปให้ Mod ย้ายนิยายหรือเปล่าครับ ใครรู้ช่วยบอกด้วยเน้อ

หัวข้อ: Re: เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (70%) 17/1
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 22-01-2011 18:24:14

ขอบคุณมาก ๆ นะครับ สนุกมาก ๆ เลย

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 22-01-2011 18:27:18

เย้ Happy ending :mc4: อยากให้ลงนิยายที่บอร์ดนี้ด้วยค่ะ จะได้ขยายฐานคนอ่านเนอะ จะติดตามต่อไปค่า

ส่วนเรื่องย้าย pm ไปบอกก็ดีนะคะ เผื่อ โมดุฯไม่เหฦนว่าจบ แต่ควรรอสักพักให้แฟนๆตามมาอ่านตอนจบกันให้ถ้วนหน้าก่อน

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 22-01-2011 19:22:06

จบแบบจริงๆ แล้ว อดใจหายไม่ได้ :sad11:
ชอบเบสนะ รออ่านเรื่องใหม่ (ถ้าคนโพสต์จะเอามาลงได้ อิอิ :impress3:)
ขอบคุณที่นำเรื่องราวน่ารักๆ มาลงให้ได้อ่าน :pig4:
+1 ให้เลย

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 22-01-2011 20:23:30

:pig4:ขอบคุณมากค่ะสำหรับความสุขและความสนุก ที่นำเสนอมาให้ได้อ่านกัน

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: donutnoi ที่ 22-01-2011 22:26:42

:mc4: จบแล้ว :L1: :L1: ชอบโต้ง ตั้งแต่ต้นจนจบ :L2: :L2:

ขอบคุณที่นำเรื่องดีดี มาให้อ่านนะคะ :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 22-01-2011 22:29:02

+1
:L1: :L1: :L1: :L1: :L1:

จบแล้ววน่ารักๆๆๆ

รออ่านเรื่องใหม่นะคับบ

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 22-01-2011 22:43:31

น่ารักได้อีกทั้ง2คู่เลย
ว่าแล้วก็รอเรื่องใหม่ต่อไป
ขอบคุณทั้งคนเขียนและคนลงเลยนะคะ
ที่สรรสร้างผลงานดีๆ มาให้อ่านกัน

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 22-01-2011 23:41:25

ขอบคุณทั้งผู้แต่งและคนโพสด้วยนะคะ เรื่องสนุกมากเลยค่า

จบลงอย่างดงามจริงๆ^^

อ่านช่วงที่เบสพูดถึงโต้งว่าเวลาโกรธแล้วต้องไปทำความสะอาดบ้านแล้วแอบรู้สึกดี ชอบๆดูเจ๋งดีอ่ะ แอร๊ยยยยยยส์

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: mumoo ที่ 24-01-2011 12:09:20

เพิ่งได้อ่านเมื่อเรื่องจบแล้ว...ตลอดเลยเรา555
รู้สึกดีมากๆที่ได้อ่าน คนแต่งถ่ายทอดเรื่องราวผ่านคาแร็คเตอร์ตัวเอกที่ให้ความรู้สึกอบอุ่นดีจัง>///<
โต้งกับเบส ต่อกับเบิร์ด ทำให้เราอินไปด้วยตลอดเวลาที่ได้อ่าน
ทั้งเหงา v.v เศร้าTT^TT ตื่นเต้น o[]o ผิดหวัง -_- หัวเราะ ^[+++]^ และยิ้มได้ ^__^
ต้องขอบคุณคนแต่งและคนโพสต์มากๆสำหรับอีกหนึ่งเรื่องราวดีๆนี้ ขอบคุณจริงๆค่ะ^^
ปล.แอบหวังให้คุณพ่อท็อปมีคู่กะเค้าบ้างอะไรบ้าง ...กับไกด์ท็อปก็น่าสนนะ เผื่อจะเป็นดับเบิ้ลท็อป (ชวนให้นึกถึงดับเบิ้ลท็อปปิ้ง แลดูน่ากินจัง555) รึจะกับคนอื่นก็ได้ คุณแม่ของเบสก็เสียตั้งนานแล้ว ขืนปล่อยให้อยู่คนเดียวทึนทึกไปวันๆ ก็ดูจะน่าเสียดายความหน้าตาดีของคุณพ่อไปหน่อยน้า อิอิ

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 28-01-2011 11:18:35

ขอบคุณสำหรับเรื่องดี ๆ อีก 1 เรื่องที่ได้อ่าน

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 28-01-2011 13:22:24

น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ทั้งสองคู่เลย
ขอบคุณสำหรับเรื่องน่ารักๆ นะครับ

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: bbyuqin ที่ 28-01-2011 13:47:20

ขอบคุณมากๆนะคะ ทั้งคนแต่งคนโพสท์ สนุกมากๆจ้ะ หวังว่าจะได้อ่านผลงานเรื่องใหม่ๆน๊า

+1 o13 :L2:

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: MrTeddy ที่ 30-01-2011 13:54:57

ดีจริงๆ เลยที่จบแบบแฮปปี้
:mc4:

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: DEMON3132 ที่ 31-01-2011 14:00:57

+1 ให้ทั้งคุณ littledragon คนโพสต์ และคุณ DREAM COME TRUE คนแต่งเลย
ขอสารภาพว่าเพิ่งได้เข้ามาอ่าน เพราะไม่สะดุดทั้งตาและใจในชื่อเรื่อง และเป็นคนอ่าน
ประเภทนิสัยไม่ดีเพราะจะไม่ค่อยชอบอ่านเรื่องที่ต้องคอยติดตาม (ยกเว้นบางเรื่องจริง ๆ)
ชอบอ่านเรื่องที่จบแล้ว เพราะจะไม่ทำให้เสียอรรถรสในการรอคอยหรือลุ้นผลเมื่อเวลาเกิด
เหตุดราม่า (ที่สำคัญคือทำงานประจำไม่ค่อยมีเวลาคอยติดตามตอนต่อไปได้ทุก ๆ วัน)
ผิดคาดมากเลยเมื่อได้อ่านตอนแรกของเรื่องนี้ เสียใจที่ทำไมตัวเองไม่อ่านเสีย
แต่แรก ๆ ทำให้เสียดายที่ไม่ได้ส่งกำลังใจให้คนแต่งและคนโพสต์เลย ขอโทษด้วยจริง ๆ
เป็นอีกเรื่องที่อ่านแล้วครบรส มีทั้งความสุข เศร้า อ่านไปน้ำตาไหลไปด้วยเหมือนได้เข้า
ไปอยู่ในชีวิตจริงของโต้งกับเบสเลย ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ขอชมโต้งกับเบสที่สามารถยืนหยัด
จนได้ครองคู่ ฝ่าฟันอุปสรรคจนได้อยู่ด้วยกัน แต่ถ้าเป็นนิยายก็ต้องขอชมว่าเหมือนจริง
มาก และเป็นเรื่องที่น่าจะมาจากเรื่องจริงไม่ต่ำกว่า 50% ขอชื่นชมอีกครั้งที่เขียนนิยาย
ดี ๆ ภาษาที่อ่านง่ายน่าติดตามให้ได้อ่านกัน จะคอยติดตามและชื่นชมกับผลงานเรื่องต่อไป
(ขอสมัครเป็น fc ไว้ล่วงหน้า)
:L2:

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: kitty ที่ 31-01-2011 20:29:31

:impress2:โต้งเบส น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกก รักกันนานๆน้าาาาาาาา

พี่เบิร์ด กะต่อ ก้อน่ารักกกกกกกกกกกกก

ขอบคุณคนเขียนที่มีเรื่องราวดีๆมาไห้ๆๆๆๆ o13

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: akiko ที่ 01-02-2011 21:35:17

:laugh:เรื่องนี้สนุกมากๆๆ ยิ่งอ่านยิ่งติด เหมือนชีวิตจริงเลย

ขอบคุณคนแต่ง แล้วก้อคนที่เอามาลงในนี้นะคะ
เป็นกำลังใจ

พออ่าน ถึงเบส ก้อนึกถึง ซินวงซิงกูลาร์ ไม่รู้ทำไร บ้างประโยคมันโดนใจ
ประมาณว่าจิ้น ว่าซินพูด น่ารักมากๆๆๆๆ :-[

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: Hachi_an1234 ที่ 02-02-2011 01:03:24

กะจะอ่านทีเดียวแล้วมาเม้นเลย.. แต่ทำไม่ได้อะ...
ถึงจะรู้ตอนจบแล้วก็เหอะนะ... (จากเม้นข้างบนนน) แต่ก็ขอระบายยหนอ่ยเหอะ
รู้สึกสงสาร โต้งมากๆๆเลยอะ.. คนดีมากมายย...
เมื่อไรพี่เบสจะรู้ตัวแล้วหันกลับมาดูโต้งบ้างอะ.. เอาแต่พูดถึงหนิงอยู่ได้..
ตอนนี้พี่เบริด์มาแล้วด้วย.. ถ้าพี่เบสไม่มาดูแลหัวใจโต้งนะ.. เสียใจแน่ๆๆๆ...
ไปอ่านต่อแล้วฮับบบ

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: nano ที่ 02-02-2011 21:15:13

o13 สุดยอดเลย เป็นเรื่องทีดีมากๆ
มีครบ ทุกรสจริงๆ ซึ้ง น่ารัก แฮปปี้
อ่านแล้วได้กำลังใจ เรื่องความรักขึ้นเยอะเลย

ไม่รู้ว่าเป็นเรื่องจริงหรือเปล่า แต่เหมือนเรื่องจริงมาก
ถ้าใช่ ขอนับถือความรักของทั้งสอง ขอให้รักกันตลอดไป ซึ้งกินใจมาก นับถือสุดๆๆ

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 03-02-2011 14:27:04

สนุกมากๆเลยค่ะเรื่องนี้

น่ารักทั้ง 2 คู่เลย :pig4:

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: Chocolate108 ที่ 03-02-2011 21:22:36

เรื่องนี้สนุกมากเลยอ่าาา
มีครบทุกรสเลย ชอบตอนหวาน ๆ น่ารักกันทั้งคู่
อ่านแล้วเขินเเทน แต่เวลาเศร้านี่เราเเทบร้องไห้ตอนที่กลับมาไทยกะพ่อของเบสรุ็อ่า
สงสารโต้งสุด ๆ อ่านไปร้องไห้เลย แต่สุดทา้ยก็จบได้น่ารัก
ตอนแรกนึกว่าพี่เบิร์ดจะไม่มีคุ๋สะแล้ว สุดท้ายก็มาคุ๋กับต่อน่ารักอ่าาา
อยากอ่านต่อกะพี่เบิรืด่อมาก ๆ น่าสนุกกก
เราตามอ่านเรื่องนี้ตั้ง 3 วัน ถ้าเป็นวันหยุดเรียนเราคงอ่านทั้งวันจนจบเเน่เลย
สนุกมากเลยค่ะ
ของคุณสำหรับเรื่องดี ๆ ที่แต่งให้อ่านนะ

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: Hachi_an1234 ที่ 03-02-2011 21:30:13

อ่านจบแล้วฮับ... รักโต้งที่สุดเลยอะ... ฮาๆๆๆ :กอด1:
ตอนแรกๆๆที่อ่านเนี้ย.. แบบเบสใสมากๆๆเลยอะ....แต่ว่าแอบนอยต์ช่วงกลางๆๆ
แต่ก็นะคนทีเป็ฯผู้ชายแท้ๆๆเนี้ย.. ก็คงจะเปลี่ยนแปลงยากหน่อย..
แต่คนที่ทำให้เปลี่ยนแปลงเป็นโต้งนี่ดิ.. 90 % อะยอมเลย.. :-[
โต้งเป้นคนที่ดีมากๆๆเลยอะ... แบบเอาใจใส่คนอื่นตลอดเวลา..
ยิ่งตอนที่โต้งไม่สบายแล้วแบบต้องอยู่คนเดียว.. โกรธเบสมากอะ.. ตอนนั้นอยากให้เบสรู้สึกเจ็บบ้างไรบ้าง
ทำไมต้องว่าโต้งด้วย.. โต้งไม่เคยคิดร้ายกับเบสเลย.. แล้วเบสไปคบกับหนิงอีก.. เซงงงง :seng2ped:
แอบซะใจเล็กๆๆตอนที่โต้งไม่สนใจเบสตอนอยู่ที่gate อะ...
แต่พอตอนที่เบสแอบจูบโต้งแล้วบอกว่ารักโต้งแต่ต้องทำเพื่อพ่อนะ.. ก็เริ่มเข้าใจเบสแล้วอะ..
ตอนจบก็น่ารักฮับ.. แต่อยากให้เบสหึงโต้งบ้างอะ.. จิงๆๆนะ.. ในเรื่องคือแบบมีแต่คนเข้ามาหาเบสอะ.. แล้วโต้งฉันหล่ะ.. :man1:
ยังไงก็น่ารักทั้งสองคู่เลยฮํบ.. พี่เบริดกับเป็ฯคนดี.เข้าใจชีวิต... ส่วนต่อก็โดนมาเยอะแต่ก็ยังบอกโลกดีอะ..
คู่นี้น่าจะเข้ากันได้ดีนะเนี้ย..
จิงๆอยากอ่านตอนพิเศษอีก.. :call:แต่พี่ dream come true บอกว่าไม่ก็ไม่ฮํบ...
จะรอผลงานเรื่องหน้าแทนนน.. อยากอ่านอีกจังงงงงง..
แล้วก็ต้องขอบคุณ พี่ littledragon ด้วยนะฮับ..ที่เอาเรื่องดีๆๆแบบนี้มาให้ได้อ่านกันน... :pig4:

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 06-02-2011 21:07:18

ขอบคุณทุกคนที่ติดตามครับ

เรื่องตอนพิเศษเพ่ิมเติม เคยขอคุณดรีมแล้ว แต่ไม่สัมฤทธิ์ผล เลยรอตอนใหม่แทน
แต่เห็นยังไม่มีวี่แวว ว่าจะลองไปตามคุณดรีมมาอ่านที่เพื่อนๆ เม้นต์ อาจทำให้อยาก
เร่ิมเรื่องใหม่ เพราะผมเองก็นั่งลุ้นอยู่เหมือนกันว่าใครจะได้เข้ารอบเป็นตัวเอกในเรื่อง
ที่ว่า เดาว่าเป็นท๊อป ไกด์หนุ่ม แต่คุณดรีมก็ยังไม่เฉลย
ถ้าได้ข่าวเพ่ิมเติมยังไงจะรีบบอกครับ

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: DREAM COME TRUE ที่ 09-02-2011 14:29:24

ขอบคุณ Little Dragon ครับ ที่ช่วยเอามาลงให้จนจบ

ขอบคุณคุณผู้อ่านทุกๆท่านที่ให้กำลังใจผม

เรื่องนี้จบแล้ว ผมก็โล่งใจ ตอนแต่งเรื่องนี้ โดยเฉพาะช่วงท้ายๆ แต่งแบบไฟลนก้นมาก
เพราะผมถือคติว่า จะไม่ทิ้งนิยายไว้นานเกินไป กลัวคนลืมๆเนื้อเรื่อง เลยพยายามเขียนให้ได้วันละตอน (ยกเว้นเสาร์อาทิตย์)
พอจบได้ ก็โล่ง มากเลยละ

ตอนนี้พยายามเคลียร์ปัญหาชีวิตก่อนครับ

แล้วจะเขียนเรื่องใหม่ต่อ

ส่วนเรื่องตัวละครตัวใหม่ ที่ว่า

บอกเลยว่าไม่ใช่ท๊อปครับ

เพราะตัวละครนี้ ไม่ได้ปรากฏตัวในเรื่องนี้เลย แค่โดนกล่าวถึงเฉยๆ

เป็นคนในอดีต ของตัวละครในเรื่องนี้ครับ

แต่จะมาเป็นตัวเอกในเรื่องใหม่

ขอบคุณทุกท่านอีกหนครับที่ติดตาม อีกไม่นาน เราคงได้เจอกันอีกครับ

สวัสดีครับ :กอด1:

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: Heater ที่ 10-02-2011 00:19:48

อ่านรวดเดียวจบ สนุกมากครับ
เยี่ยมๆๆ

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: qq_oo ที่ 10-02-2011 06:00:28

สนุกมาก ครบรสจริงๆๆ

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: ღiสุดขอบiღ ที่ 07-03-2011 12:54:34

น่าฮักที่สุดเลย :-[ สรุปสุดท้ายที่ได้จากเรื่องนี้

อยากได้แฟนแบบโต้ง~~~ โต้งขา ผู้ชายแบบโต้งหาได้ที่ไหนบ้าง โฮ~~~

คนดีเค้ามีเจ้าของกันหมดแล้ว อิเจ๊แสนนนนนนนนนนนนนนนจะช้ำจายยยยยยยยยยยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: ปี้ปี้ปี้~PalmY ที่ 09-03-2011 03:40:38

เหนื่อยครับ
บังคับตัวเองอ่านให้จบเลย
แล้วปวดแขนมาก ถือมือถืออ่าน

แหะๆ

ไม่มีอะไรจะพูดครับ แค่เปิดตัวในฐานะคนอ่านเฉยๆ
แหะๆ

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: LiuXin ที่ 10-04-2011 19:07:18

เนื้อเรื่องนิยายน่ารักค่ะ
อ่านง่ายๆ แต่สนุก
ไม่หวือหวา หวานๆดี
ขอบคุณผู้แต่งกับคนโพสสำหรับเรื่องดีๆที่นำมาลงให้อ่านกันนะคะ
:L2:

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 11-04-2011 23:14:22

มีอัพเดทเล็กๆ คุณดรีมบอกว่าเร่ิมแต่งเรื่องใหม่แล้ว แต่อยากเขียนได้
4-5 ตอนก่อนที่จะเร่ิมลง มีความคืบหน้ายังไงจะรีบมารายงานครับ

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: ♫~Eristneth~♪ ที่ 15-04-2011 21:20:13

สนุกมากๆเลยค่ะ o13

ชอบจัง น่ารัก :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: IIMisssoMII ที่ 18-04-2011 18:24:22

สนุกมากคะ อ่านเรื่องราวความรักแบบนี้แล้วมีความสุขจัง ถึงจะเศร้าบ้างอะไรบ้างแต่นี่แหละชีวิต

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: kamikame ที่ 23-06-2011 16:02:01

:pig4: ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดี ๆ นะฮ๊าฟฟฟ
เป็นเรื่องที่อ่านแล้วมีครบทุกรสเลย
:L2: เป็นกำลังใจให้นะฮ๊าฟฟฟ

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: nattiwe ที่ 26-06-2011 00:24:38

ดีคับอ่านจบแล้วชอบมากเลยอ่ะ

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: nOn†ღ ที่ 27-06-2011 13:59:43

ขอบคุณทั้งคนเขียนและคนโพส ที่นำนิยายน่ารัก ๆ มาให้อ่าน

หวังว่าจะได้อ่านผลงานเรื่องต่อๆ ไปค่ะ :L2:

ปล.ห้องนี้ก็ยังมีแฟนๆ รออ่านอีกหลายคนค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 27-06-2011 21:16:28

โรแมนติกมากกกกกกกก อบมาม่าเบาเบา ยิ่งตอนพิเศษของเบสนี่ น่ารักน่าหยิกที่สุด
โต้งได้ใจที่สุดในโลกหล้า คิคิ :-[ :กอด1: :n1:

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: iota ที่ 10-07-2011 21:29:22

ขอบคุณ Dream Come True มากครับสำหรับนิยายเรื่องนี้ :L2:
รู้สึกดีที่ได้อ่านมุมมองของความรักผ่าน โต้งกับเบส ที่ถ่ายทอดออกมา
แถมคอยเป็นกำลังใจให้ทั้งคู่ ได้สมหวังกับความรักที่มีให้กันมาตลอด
จะสุขบ้าง ทุกข์บ้าง รู้ที่จะเสียสละและให้อภัย
มันก็เป็นธรรมดาของคนที่มีความรักนี่เนอะ :L1:
มีโอกาสคงได้ติดตามนิยายเรื่องต่อไปนะครับ
ขอบคุณคนโพส(มังกร)ด้วยเช่นกันครับ

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: ♠♥♦♣ ที่ 20-11-2011 16:45:15

อ่านจบแล้ว ขอบคุณมากค่ะ
เรื่องนี้ให้อะไรหลายอย่าง ชอบที่ทั้งคู่เสียสละความสุขเพื่อครอบครัวที่รัก
อ่านแล้วรู้ซึ้งถึงอุปสรรคบนทางเส้นนี้เลย
ขอบคุณทั้งคนเขียนและคนโพสต์นะคะ

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: Number1_90 ที่ 22-11-2011 13:44:51

จบเเล้ววววว

เป็นนิยายที่ดีมากเลย o13

อ่านเเล้วรู้สึกร่วมไปกับตัวละครตลอด

ที่สำคัญเรื่องนี้เศร้านะ กว่าจะรักกันได้

เค้าเสียน้ำตาไปหลายรอบมาก :เฮ้อ:

สุดท้ายเเล้วก็รักกันได้โดยที่ไม่มีอุปสรรคมาขวางกั้น

ขอบคุณผู้เขียนที่เขียนนิยายดีๆเรื่องนี้ มาให้นักอ่านทุกๆคนได้อ่านกัน

ขอบคุณคนโพสต์ด้วย ถ้าไม่มีคุณเค้าก็คงไม่ได้อ่านนิยายเรื่องนี้ :pig4:

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: nishiauey ที่ 22-11-2011 14:19:20

อ่านเเล้วรู้สึกร่วมไปกับตัวละครตลอด

เค้าเสียน้ำตาไปหลายรอบมาก

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: breath ที่ 23-11-2011 04:37:32

สนุกมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก อ่านยาว รวดเดียวจบเลย
จบตอนตี 4 กว่าๆกันเลยทีเดียว > <

ผู้ชายแบบโต้งมีอีกสักนไหมในโลก
ขอสักคนเถอะ!!!
คือรักเบสมาก มาก มาก มาก มากอะ!!!
อบอุ่น แสนดีขนาดนี้ TT
ชีวิตนี้จะหาคนที่รักเราได้ขนาดนี้ไหมเนี่ย TT

ซาบซึ้ง ชอบบบบบ
จะกลายเป็นนิยายขึ้นแท่นของเราอีกเรื่อง > <b

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: yamikilling ที่ 23-11-2011 06:40:06

โต้รุ่งกันเลยทีเดียวสำหรับเรื่องนี้เพราะว่าเมื่ออ่านแล้วเรานอนไม่หลับถ้าทุกเรื่องมันยังไม่กระจ่าง
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะค่ะ
โต้งสำหรับเราเป็นผู้ชายที่แสนดีคนหนึ่งเลยละค่ะถึงแม้ว่าบางเวลาจะออกนอกลู่นอกทางไปบ้างแต่ก็นะมันธรรมดาของคาเราอยู่แล้ว
สำหรับเรื่องหน้าเรารอติดตามอยู่นะค่ะ

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: tum23082521 ที่ 23-11-2011 11:15:25

ขอบคุณครับชอบมากมาย

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 23-11-2011 22:52:06

เรื่องนี้เป็เรื่องที่น่ารักมากเลย แล้วก้อดีมากด้วย
ดูเป็นชีวิตคู่ที่ยืนยาว
(อยากได้อย่างนี้บ้างนะเนี่ย ><)
ขอบคุณสำหรับนิยายเรื่องนี้นะค่ะ
ขอบคุณค่ะ~~~~!!
^_____________+^

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: nookik ที่ 11-05-2012 22:36:54

เรื่องนี้น่ารักมากๆเลยเจ้าค่ะ

ซึ้งเลยอ่า รักคือการให้จริงๆ เสียสละ

ถ้ามีคนยอมแบบนี้จริงๆในชีวิตคู่ คงดีแห๊ะ

>//<

ตอนพิเศษน่ารักมากๆเลยค่ะ :-[

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: Baitaew ที่ 18-05-2012 01:22:51

เรื่องนี้สนุก ซึ้ง เศร้า หวาน

ตอนแรกเห็นชื่อแล้วไม่คิดว่าเรื่องราวมันจะซึ้งขนาดนี้

ชอบเรื่องนี้จังเลย

ขอบคุณนะคะที่แต่งเรื่องสนุกๆแบบนี้ให้อ่าน ^^

ปล.เรื่องนี้มีปัญหาเรื่องภาษาไทยผิดเยอะ ขัดอยู่เรื่องนี้เรื่องเดียวแหละค่ะ ที่เหลือโอเคมาก

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: imissyou ที่ 18-05-2012 12:58:58

น่ารักดีค่ะ ชอบ ๆ

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: topperha ที่ 18-05-2012 20:30:30

ลุ้นแทบแย่ในที่สุดทั้งคู่ก็มีความสุข

:กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: ไอ้หัวแห้ว ที่ 19-05-2012 21:53:33

ตามอ่านมาสองวัึน ลุ้นมากๆ ครับ

ตอนที่โต้งกับเบสห่างกัน ก็แอบไม่ชอบเบสเหมือนกัน
แต่พอรู้โต้งคิดยังไง ก็รู้ัสึกว่าเออเด็กคนนี้ัเป็นคนดีมาก
ชอบมุมมองความรักของโต้งครับ

ตอนโต้งกับเบสก้มลงกราบเท้าพ่อผมน้ำตาคลอเลยครับ
ลุ้นมากกกกกกกก

และก็ชอบพี่เบิร์ดด้วยครับ เป็นคนดีมากกกก
สุดท้ายก็มีคนมารัก แถมเป็นคนใ้กล้ตัวอย่างต่อ ดีใจกับทั้งคู่ด้วย

อ่านแล้วอยากไปเที่ยวมาก ทั้งตอนไปญี่ปุ่น และเกาะกูด
โดยเฉพาะเกาะกูด โอยยยย ทะเลสวยเวอร์ๆ อยากไปมาก
แต่หน้าฝนแล้วนี่หว่า...
อยากไป T^T ต้องไปให้ได้

ขอบคุณคนเขียนมากๆ ครับ
เนื้อเรื่องสนุกมากๆ ให้ข้อคิดเกี่ยวกับความรักเยอะเลย
(ถึงแม้จะไม่มีก็ํเุถอะ 555 โสดโสดอยู่ทางนี้ ฮา)

จะมีตอนพิเศษมาอีกไหมหว่า

อยากอ่านนะครับ ว่างๆ ลงให้อ่านด้วยนะค้าบ อิอิ

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: reborn ที่ 23-05-2012 20:01:32

อ่านตอนแรกสงสารโต้งมากเลยอ่ะ. อ่านมาอีกหน่อยก้อสงสารเบส. ปิดท้ายโครตอิจฉาหวานเกิ้น

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: akeins ที่ 26-05-2012 00:27:00

ชอบครับสนุกดีอยากไปเที่ยวมั้งจัง

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: gummin ที่ 31-05-2012 07:37:08

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: kisz ที่ 01-06-2012 20:24:27

สุดยอดดดดดดดดดดดดดดดดดอ่ะ

ตอนกลางเรื่องเราแอบเชียร์ให้เปลี่ยนตัวนายเอกด้วยนะ ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: The darkness ที่ 05-06-2012 13:01:08

อ่านถึงตอน 40 กว่า แล้ว โต้งเนี่ยว่าดีแล้วนะ เจอพี่เบิร์ดเข้าไปอึ้งกว่า คุณพี่ท่านจะดีอะไรขนาดน้านนน

สงสารโต้งมากมายยิ่งฉากป่วยนะแบบว่าน้ำตาร่วง ทีตอนเบสป่วยโต้งคอยดูแล แต่พอโต้งป่วยแม่มเอ้ยหายไปไหนวะ

แล้วก็นะเจอแบบหนิงเข้าไป อยากตบชะนีเรือหาย (เจ้ก็ชะนีมิใช่เหรอ)

หมั่นไส้เบสอ่ะ ตอนแรกก็สงสัยชีจะเเคร์อะไรสังคมมากมายขนาด ไมไม่แคร์คนที่รัก แต่ก็ลืมไป ชีรัก พ่อมากนี่หว่า

ตอนเที่ญี่ปุ่นนี่หวานนะ แต่ก็กลัวกลับไทยแล้วจะต่างคนต่างอยู่ เศร้าสุดยอด กว่าจะอ่านเรื่องนี้จบมาม่าคงหมดเป็นลังแน่

ปล.อ่านมาหลายเรื่องส่วนมากพระเอกนอกจากหื่น แล้วยังค่อนข้างร้าย(จริงๆ อยากบอกว่าเลว) พอเจอพระเอกนิสัยดี เฮ้อไม่คุ้ยแฮะแต่ก็สนุกค่ะ เป็นกำลังใจให้ทั้งคนเขียน และคนโพสต์นะคะ :bye2:

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: dr_tylenol ที่ 06-02-2013 13:53:26

:o8: :o8: เป็นเรื่องที่น่าเร่องนึงเลย อิอิ ชอบบบ :impress2: :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: mint_852 ที่ 14-02-2013 03:52:12

ชอบพี่เบิร์ดมากๆเลยอ่ะ
น่ารักมาก จิตใจอ่อนโยน
ต่อก็น่ารัก ไม่คิดว่าจะลงเอยกับพี่เบิร์ด
แต่ทั้งคู่ก็น่ารักมาก เหมาะสมกันดี
โต้งกับเบสก็น่ารักเหมือนกัน
แต่หลังๆมาเบสร้ายขึ้นเยอะเลย
โดยเฉพาะความกล้าที่มีมากขึ้นเยอะ
จะรอเรื่องต่อไปน้า

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: nuch1204 ที่ 14-02-2013 11:21:26

อ่านรวดเดียวจนจบ เป็นเรื่องที่มีครบทุกรสเลย ทั้งหวาน ซึ้ง เศร้า ดราม่า น้ำตาซึม แล้วก้อแฮ้ปปี้ในที่สุด ลุ้นตลอดๆกลัวจะจบไม่แฮ้ปปี้เอนดิ้งซะแล้ว เป็นอีกหนึ่งนิยายที่ดีมากๆเลยค่ะ ขอบคุณมากๆนะค่ะ ;)

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: Yร้าย ที่ 15-02-2013 23:43:04

อ่านมาจนจบมีความสุขจริง ๆ มีทุกรสชาด ไม่ขาดไม่เกิน จะบอกไงดี เอาเป็นว่าดีสุด ๆ แถมอีกอย่าง เกาะกูดเราก็ไปมาแล้ว แต่พักที่เกาะกูดคาบาน่า ที่นี่ทะเลสวยจริง ๆ หาดนี่กว้างมาก ๆ แถมยังใสสุด ๆ เลย แต่ตอนที่เราไปสุดยอดนะเวลาจะโทรศัพท์ต้องนั่งรถมอเตอร์ไซด์คุยเพราะต้องขับไปคุยไปหาที่มีคลื่นโทรศัพท์ ตอนนี้ไม่รู้ว่าจะมี Bast ตั้งรึยัง ยังอยากไปอีกเลย เพื่อน ๆ ลองไปดิ สวยมากนะเที่ยวเมืองไทยนี่แหละดีที่สุด o13

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: vevi ที่ 17-02-2013 17:12:47

สนุกมากๆ เรื่องราวครบรส ซีนเศร้าก็ให้ความรู้สึกโหวงๆในใจ บีบหัวใจคนอ่านมากๆ น้ำตาไหลเลย :m15:
พอมากซีนน่ารัก ความสุข ก็หวานมากๆ
เบสโต้งอยู่ด้วยกันคนอ่านมีความสุข :o8:
แต่หวานๆขมปนๆสะอื้นก็เยอะอยู่นะ
เอาใจช่วยโต้งมากมาย โต้งเป็นคนดีมากๆด้วย ความรักของโต้งนอกจากจะมีให้เบสก็ยังเผื่อแผ่ไปจนถึงครอบครัวของเบสด้วย
เบสก็คงทรมานเช่นกัน
ดีใจที่จบแบบแฮปปี้ (กลางๆเรื่องแอบอยากเปลี่ยนนายเอกอยู่บ้าง 555)
แต่ก็เข้าใจเบสที่รักคุณพ่อมากๆจนไม่อยากให้คุณพ่อผิดหวัง

ประทับใจความรักของโต้งเบสจริง เป็นรักที่มีเหตุผลจริงๆ
ขอบคุณผู้เขียน และผู้โพสด้วยนะคะ :pig4:

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: ~ณิมมานรฎี~ ที่ 17-02-2013 19:34:56

แอบน้ำตาทะลักมากมายเลยล่ะ :o12:
กว่าจะอ่านจบนี่ บีบคั้นสุดๆ :เฮ้อ:
คึ คึ แต่ดีจัง ที่จบแบบแฮปปี้ แถมพี่เบิร์ดมีคู่ด้วย :mc4:

ขอบคุณนะคะสำหรับนิยายดีๆ ที่นำมาให้อ่าน :pig4:

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: yisren. ที่ 21-02-2013 15:40:53

อ่านมานาน เสียน้ำตาและเลือดไปหลายยก และตอนนี้มดกำลังจะขึ้น หวานมากกก :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 24-02-2013 17:54:52

ตอนแรกสงสารโต้งมากๆ รักเขาข้างเดียว ต้องสอนเขาจีบหญิง ต้องทนมองเขาคลอเคลียกับคนอื่น
แต่ตอนที่โต้งสอนเบสช่วยตัวเองกับสอนจูบ
ก็คิดอยู่ว่าเบสไม่รังเกียจก็แปลว่าน่าจะมีใจให้บ้างแหละ
พอรักกันได้ก็มีอุปสรรคอีก แต่ในที่สุดก็แฮปปี้จนได้^^

บวกๆ^^

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: naamsomm ที่ 12-08-2013 17:53:14

น่ารักมากกกก เลย
สนุกมากเลยค่ะ เรื่องนี้
ผู้ชายแบบโต้งยังเหลืออีกมั๊ย แสนดีขนาดนี้
อ่านนี้อ่านไปอมยิ้มไป
บางครั้งก็น้ำตาไหลพรากๆๆ
แต่งใด้เก่งมาก

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 07-09-2013 15:46:07

ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆนะค่ะ :pig4:

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: NIMME ที่ 09-09-2013 22:49:39

สนุกมากอ่า ยิ่งตอนพิเศษนะ หวานนนนน ~

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: nutty ที่ 12-09-2013 21:57:49

โชคดีที่ได้มาอ่าน แฟนดีๆแบบโต้งหายาก
พี่เบสคนน่ารัก คิดถูกที่มารักกันล่ะ

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: mook0007 ที่ 14-09-2013 01:08:56

สนุกดีค่ะ ดีที่เบสยอมเปิดเผยตัวเอง

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 16-09-2013 17:13:30

อยากได้แบบโต้งจะไปหาที่ไหนนะ

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D lufy ที่ 22-09-2013 15:27:32

ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆค่ะ

ประทับใจในตัวโต้งมากเลยล่ะ

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: DREAM COME TRUE ที่ 14-11-2014 12:00:02

มานั่งย้อนอ่านเรื่องที่ตัวเองเขียนเมื่อหลายปีก่อน เปรียบกับหลายๆเรื่องที่อ่านในช่วงนี้แล้วประทับใจมากๆ
รู้สึกตัวเองแต่งได้เด็กมากเลยอะ เรียกได้ว่าไม่สุด
ถ้ามีเวลามากกว่านี้ก็อยากแต่งอีกซักเรื่อง เพื่อว่าพอประสบการณ์มากขึ้น เรื่องที่ได้น่าจะดีขึ้นกว่าเดิมนะ

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 21-01-2015 22:08:56

ขอบคุณทั้งคนเขียนและคนโพสค่ะ
ประทับใจกับเรื่องนี้มาก ทำเอาเราเสียน้ำตาไปซะเกือบครึ่งเรื่อง 555

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: Dadaharm ที่ 14-07-2015 22:14:42

อยากให้เรื่องนี้มีสารบัญจังเลยค่ะ มีใครใจดีทำได้บ้างงง อิอิ :katai4: :katai4:

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: Shiney ที่ 28-08-2015 17:37:04

ผมละชอบจริงๆ ชีวิตเด็กมหาลัยเนี่ย

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 25-10-2015 11:07:17

เข้ามาอ่านอีกรอบ ^^

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: Praykanok ที่ 09-01-2016 23:29:45

กว่าจะฝ่าฟันไปได้ น่ารักมากค่ะะ

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: funland ที่ 14-01-2016 20:39:43

สนุก ประทับใจ :mew1: ขอบคุณมากเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: meanmena ที่ 14-01-2016 20:48:14

น่ารัก

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: meanmena ที่ 14-01-2016 22:34:18

อืมม....นึกว่าโต้งรับ

รุกแหะ

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: แมลงมีพิษชนิดหนึ่ง ที่ 28-03-2016 22:28:44

เป็นไม่กี่เรื่องที่พระเอกเป็นคนเล่าเรื่องทั้งหมด เนื้อเรื่องสนุก มีครบทุกรส ทุกข์ สุข เศร้า เหงา หน่วงจิต แต่สุดท้ายก็แฮปปี้ อรรถรสจริงๆ

:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 13-03-2017 23:10:14

กลับมาอ่านอีกรอบ
ก็ยังสงสารโต้งเหมือนเดิม
ปวดตับไปซะครึ่งเรื่อง
และจบได้ประทับใจมากค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: NOO~KUNG ที่ 17-03-2017 15:55:00

ขอบคุณนักเขียนสำหรับเรื่องดีๆอ่านเพลินเลยค่ะ....

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: mintra1982 ที่ 17-03-2017 16:41:44

อ่านรวดมา2วันครึ่งค่ะ ป้ามีน้ำตาร่วงฉากน้องโต้งเศร้าบีบหัวใจมาก ตอนกลับจากญี่ปุ่นน่าสงสารทั้งคู่เลย แต่จบลงด้วยดี ชอบเบิร์ด นางเท่ห์มากในหลายๆตอนเลย ขอบคุณนักเขียนมากนะคะ จะติดตามผลงานต่อๆไปค่ะ เรื่องนี้เดี๋ยวคงได้มาอ่านซ้ำ ชอบมากเลย :L1:

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: leemmm ที่ 26-04-2017 10:19:17

สนุกมากๆเลย อ่านแล้วน้ำตาซึมเลย อยากให้รวมเล่ม กำลังสนใจรวมเล่มนะคะ

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: happy-jigsaw ที่ 26-04-2017 22:08:40

โต้งคนดีที่หนึ่ง

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: Minty ที่ 27-04-2017 15:27:23

:pig4:

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 16-11-2018 21:44:43

ของคุณค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: Jinnxphat01 ที่ 19-04-2019 00:30:09

สนุกดีค่ะไว้จะอ่านตอนอื่นๆนะคะ

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: Jinnxphat01 ที่ 19-04-2019 00:33:45

น่าสนุกๆๆๆๆ :impress2:

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: MayA@TK ที่ 19-04-2019 11:42:07

:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: nyxca ที่ 09-04-2020 15:58:08

จบหน้า9ละ เบสนี่นายเอกเรอะ ปล่อยนางไปเหอะโต้ง โต้งก็มีดีไม่ใช่แน่ ปล่อยนางไปให้หนิงสะ นางจะได้รู้จักชีวิตมากขึ้น โต้งหาคนใหม่เหอะ

Edit///จบหน้า14 ทำไมชั้นเชียร์เบิร์ด เบิร์ดเนี่ยแหละทางที่ถูกที่ควร

Edit//จบหน้า18 แอบเซงเบสเบาๆ ใจชั้นอะพี่น้องเบิร์ดคือนายเอกยืนหนึ่ง เบสคืออะไรวะมากๆๆๆเพลียนาง โต้งก็คิดได้ให้เร็วๆนะ เจ็บไม่เจ็บอยู่ที่โต้งละไม่ใช่ใคร

Edit//อ่านจบ22แล้วร๔้สึกรังเกียจเบส อยากเลิกยุ่งกับเค้า เค้าก็ยอมแล้วยังมาตามคุยกับเค้สทำไม กุงงมาก โต้งนี่ก็อีกคน เลิกรักนังเบสได้แล่ว อินค่า อินน

Edit//จบหน้า26ละ ถึงตอนเบสแอบจูบโต้งละพูดสาเหตุว่าทำไมถึงทำร้ายจิตใจโต้ง ก็เฉยๆอ่ะค่ะ รู้สึกว่านางมีดีอย่างเดียวคือโต้งรักกะเป็นนายเอกของเรื่องนี้เท่านั้นแถมเป็นนายเอกที่อิชั้นไม่รักด้วย55555 เศร้าเว่อร์ ส่วนน้องเบิร์ดของเรา เราเห็นด้วยกับโต้งนะ ถ้าเบิร์ดมาเร็วกว่านี้โต้งคงรักเบิร์ดแหละ แต่พี่น้องเบิร์ดก็แข็งแกร่งเกินไป โต้งมะนชอบแบบอ่อนปวกเปียกนิ้วสะกิดทีเดียวขาดแบบเบสก็ยากหน่อย คือแซะนายเอกทุกประโยคขอโทษนะ55559

Edit///จบแล้วเย้55555 เป็นเรื่องที่สนุกมาก เราอินมากด้วย คนเขียนเก่งมากๆเพราะเรากลับมาโอเคกับเบสได้จริงๆ(เรื่องอื่นคนจะชอบขยี้ให้เละแต่กู้กลับความรู้สึกดีๆนั้นมาไม่ได้แต่เรื่องนี้ไม่เป็นแบบนั่นนะ;) โต้งเบสจบลงไปอย่างสวยงาม เบสได้เรียนรู้ชีวิตเป็นคนหนึ่งคนที่มีการเปลี่ยนแปลงที่ยิ่งใหญ่คนนึงเลยส่งนโต้งความชัดเจนของนายมันกลืนใจเราไปเต็มๆ เลิฟ

ส่วนสุดท้ายที่อยากพูดถึงคือพี่น้องเบิร์ด เรารักนางมากจริงๆนะไม่ใช่เพราะนางเสียสละหรือความดีอะไรแต่รักนางเพราะนางทำให้เรามีใจที่จะเชื่อมั่นใจการทำความดี55555 หลายๆครั้งนางแทรกกลางได้สบายๆแต่นางไม่ทำ แถมยังคอยช่วยเหลือพระเอกอยู่ตลอดทั้งๆที่จะทำเป็นไม่เห็นก็ได้ พูดได้เลยว่าถ้าไม่มีพี่น้องเบิร์ด เบสโต้งก็ต้องคลาดจากกันแน่ๆ(เบสเหมือนคนหลงทางเป็นเกย์มือใหม่ในขณะที่โต้งน่ะรักจริงแต่ก็ถอยได้ตลอดไม่ได้ดึงดัน) รักพี่น้องเบิร์ด จุฟ

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: auntreory ที่ 15-04-2020 14:51:56

:fire: :fire: เห้อ รำคาญเบสมาก ขอโทษที่อ่านไม่จบ สำหรับเรารู้สึกว่าน้ำเยอะไป พยายามอ่านแล้ว แงๆ

หัวข้อ: Re: (อวสาน) เปลี่ยนลุคให้เป็นรัก...โดย Dream Come True ตอนพิเศษ 4 (100%) 22/1
เริ่มหัวข้อโดย: Maeo ที่ 16-04-2020 12:43:25

:pig4:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => Boy's love story => นิยายที่โพสจนจบแล้ว => ข้อความที่เริ่มโดย: litlittledragon ที่ 16-09-2010 18:59:55