-
**************************************************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0
ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
*****************************************************************************************
ผลงานจางบิวตี้
เซต ครอบครัวเทพพยัคฆ์
Dragon's Love รักร้ายนายมังกร (จบแล้ว)
V
V
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=51339.0
Lion's Love รักร้ายนายเย็นชา (จบแล้ว)
V
V
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52668.0
Tiger's Love รักร้ายนายเพลย์บอย
V
V
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=54447.0
Fox's Love รักร้ายนายเจ้าเล่ห์
V
V
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=55655.0
เซต Poor Boy
Poor Boy รักนี้ไม่มีเสียง (จบแล้ว)
V
V
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=51770.0
Poor Boy รักไม่ได้
V
V
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=54025.0
Poor Boy รักที่มองไม่เห็น
V
V
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=55595.0
เซต Sex toy
Sex Toy ผมถูกบังคับให้ขายตัว (จบแล้ว)
V
V
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52620.0
Sex Toy ผมไม่ได้ขายตัวเว้ย!
V
V
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=54540.0
Sex Toy ผมขายตัวครับ!
V
V
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=55704.0
[/color][/size]
-
Sex Toy…ผมไม่ได้ขายตัวเว้ย! Yaoi (Boy’s Love) 18+
Open : 27/06/59
Close : 22/09/59
Mark : ปากบอกไม่ขายๆ แต่เอาทีไรก็ร่อนเอวรับกูทุกที หึๆ
Gab : อ๊ะ…ก็…บอกว่าไม่ได้…ขาย อ๊ะ…อ๊า
เปิดเรื่องที่สองของเซตนี้ค่ะ หลังจากที่ด่าอิพี่จินเพราะความมึนไปแล้วมาเปลี่ยนอรรถรสพระเอกกันบ้าง 5555 เรื่องนี้อิพี่มาร์ค
จะน่าด่าขนาดไหน ฝากติดตามด้วยนะคะ จุ๊บๆ >3<
___จางบิวตี้___
[attachment deleted by admin]
-
Intro
Gab : บอกว่าไม่ได้ขายไงวะ ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องหรือไง!
Mark : อย่ามาโก่งราคา เท่าไหร่บอกมา กูมีปัญญาจ่าย!
Mark : ถ้าเหมาทั้งเดือนคิดเท่าไหร่?
Gab : ไม่ได้ขายตัวเว้ย!
Gab : เลิกยุ่งกับผมสักที!
Mark : ไม่…กูยังไม่เต็มอิ่ม
Mark : ขายตัวได้เงินเท่าไหร่ กูจ้างสองเท่าให้มึงมาเป็นเมียกู!
Gab : อะ…ไอ้บ้า
อินโทรเบาๆค่ะ NCไม่แพ้เรื่องแรกของเซตแน่นอน หุๆ >,,<
___จางบิวตี้___
-
กรี๊ดดดดด เรื่อง sex toy ก็มาเป็นเซ็ทหรอเนี่ย ดีใจจัง :hao7: :hao7: :hao7:
หลังจากด่าอีพี่จินแล้ว เรื่องนี้มาตามด่าอีพี่มาร์กต่อ แค่ Intro ก็น่าอ่านล่าววววว มาไวๆนะครับบบ :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
มารออ่านเรื่องใหม่ค่าาาา
:katai5: :katai5:
-
ตามมาแล้วนะ รอรอรอ
:katai4: :katai5: :katai4: :katai5:
....
-
มุ่งมั่นแนวนี้จริงๆ 55555 :mew3:
:pig4: :pig4: :pig4:
-
สแตนด์บาย ค่ะ
-
ตามมารอ~
-
รอ~ :katai5:
-
o18
-
Sex Toy 1
ติ๊ง
ติ๊ง
ติ๊ง
ติ๊ง
เสียงแชทที่เข้าไม่ลดละทำให้ ‘แก๊ป’ ที่กำลังช่วยพ่อซ่อมรถให้ลูกค้าอยู่ต้องหันไปมองไม่อยากสนใจเท่าไหร่แต่บางทีอาจจะเป็นแชทจากเพื่อนเรื่องรายงานกลุ่มก็ได้ ว่าแล้วร่างบางก็เดินไปหยิบโทรศัพท์ของตัวเองขึ้นมาดูทันที
‘ค้างคืนสองพันแพงไปป่าว ต่อราคาหน่อยได้มั้ย’
‘รูปน่ากินมากแต่ราคาแพงไปหน่อย ลดหน่อยได้มั้ยครับ’
‘ถ้าไม่ค้างคืนคิดเท่าไหร่ครับ’
‘พี่ให้ห้าพันเลยแต่ขอให้อมให้ด้วยได้มั้ย’ แก๊ปขมวดคิ้วทันทีกับข้อความไลน์ที่เข้ามาซึ่งส่งมาจากคนที่เขาไม่รู้จักทั้งนั้นแต่ละประโยคและหน้าตาของแต่ละคนที่ส่งมาบ่งบอกถึงความหื่นและบ้ากามจนแก๊ปหัวเสีย แก๊ปตอบไลน์ด่าพวกโรคจิตไปก่อนจะบล็อคไลน์คนพวกนั้นทันที คิ้วเรียวขมวดเป็นปมอย่างงุนงงว่าคนพวกนี้ไปเอาไลน์เขามาจากไหนแถมยังส่งมาเหมือนๆกันประมาณว่าเขาขายตัว
ติ๊ง
และเสียงข้อความไลน์ก็เข้ามาอีกครั้ง แก๊ปหัวเสียไม่ใช่น้อยกับข้อความที่เห็น
‘ขอรูปแบบไม่ใส่เสื้อผ้าหน่อยได้มั้ย อยากจะซื้อสักคืนสองคืน’ แก๊ปพิมพ์ด่าข้อความล่าสุดไปก่อนจะบล็อกไลน์อีกครั้ง ใบหน้าใสหน้าหงิกหน้างอจนผู้เป็นพ่อสังเกตได้
“เป็นไรไป”
“ป่าวพ่อ มีโรคจิตมาก่อกวนนิดหน่อย” แก๊ปว่าก่อนจะไปช่วยพ่อซ่อมรถให้ลูกค้าต่อ แก๊ปอาศัยอยู่กับพ่อสองคนซึ่งบ้านเขาเปิดอู่เล็กๆ พ่อของแก๊ปขาซ้ายพิการทำให้ต้องใส่ขาเทียม ลำบากในการเดินและใช้ชีวิตไม่ใช่น้อย แก๊ปรู้สึกสงสารพ่อมากอยากจะหาขาเทียมดีๆมาให้พ่อไม่ใช่ขาเทียมบริจาคแบบนี้แต่ติดที่ฐานะทางบ้านของเขาที่ไม่อำนวย เขาเองก็พึ่งอยู่ปีหนึ่ง อีกตั้งสี่ปีกว่าจะเรียนจบมีงานมีการทำ แก๊ปเรียนอยู่คณะวิศวกรรมศาสตร์ สาขาเครื่องกล มีแต่คนชอบบอกว่ารูปร่างหน้าตาอย่างเขาไม่เหมาะกับสาขานี้เพราะส่วนมากมีแต่พวกตัวใหญ่ๆ หน้าโหดแต่แก๊ปก็หาได้สนใจไม่ อาจจะเป็นเพราะแก๊ปคลุกคลีกับเรื่องนี้มาตั้งแต่เด็กทำให้กลายมาเป็นความสนใจในที่สุด
ติ๊ง
และก็มีข้อความไลน์เข้ามาอีกครั้ง แก๊ปยีหัวตัวเองจนฟูหมดด้วยความหัวเสีย แม่งอะไรนักหนาวะ ตากลมมองที่ข้อความไลน์ที่ส่งมาซึ่งเป็นภาพแคปมาจากเว็บไหนสักเว็บเขาไม่ได้สนใจแต่สิ่งที่เขาสนใจคือ...
‘ชื่อแก๊ป อายุ19ปี สูง ขาว หน้าตาดี หัวนมสีชมพู ค้างคืนสองพัน ไม่ค้างคืนพันนึง ราคาต่อรองกันได้ เดือดร้อนเงินจริงๆครับ ติดต่อได้ที่ไลน์นี้...’ พร้อมกับมีรูปของเขาด้านข้างแนบด้วย
“ไอ้เชี่ยไทน์!!!”
...มหาวิทยาลัย...
แก๊ปนั่งหน้าหงิกหน้างอทันทีท่ามกลางเสียงหัวเราะของเพื่อนสนิทที่ก่อเรื่องให้เขา ถามว่าเขารู้ได้ยังไงว่าเป็นฝีมือของเพื่อนเขา จริงๆแล้วเขานี่ล่ะไปแกล้งมันก่อนแกล้งเอารูปมันไปให้พี่กระเทยที่ผับที่เขาทำงานอยู่ดูแล้วพี่เขาชอบมันมาก มาตามตื้อถึงมหาวิทยาลัยมันก็เลยลั่นวาจาว่าจะแก้แค้นเขาให้ถึงที่สุดแต่ใครจะไปรู้วะว่าแม่งจะเล่นแรงขนาดนี้ แม่งเอารูป เอาชื่อ เอาไลน์เขาไปโพสขายที่เว็บเกย์ ไอ้สัส!
“เอาน่ะๆ กูลบให้แล้วอย่างอนกูเลยน่า” ‘ไทน์’ ว่าอย่างขำขันหลังจากที่แก๊ปเล่าถึงความอัปยศที่เกิดขึ้นเมื่อวาน
“มึงแม่งเล่นแรงสัส” แก๊ปว่า
“มึงก็เปลี่ยนไอดีไลน์แล้วไงไม่มีใครติดต่อมึงได้หรอก ส่วนรูปก็ด้านข้างเห็นนิดเดียวใครจะไปจำได้วะ” ไทน์พยายามพูดปลอบเพื่อน
“เดี๋ยวกูไถ่โทษโดยการเลี้ยงนมเย็นมึงเลย สนเปล่า” ไทน์เสนอเพราะเป็นเพื่อนกับแก๊ปมาตั้งแต่ม.ปลายพอจะรู้นิสัยของอีกคนดี แก๊ปชอบกินนมเย็นสีชมพูหวานๆเป็นประจำแม้ว่าจะโดนมองว่าตุ๊ดบ้าง แต๊วบ้างแต่อีกคนก็แคร์ซะที่ไหน
“คิดว่าเอาของกินมาล่อแล้วกูจะหายเหรอวะ” แก๊ปว่า
“แล้วหายมั้ยวะ?”
“หายโว้ย”
...KK Club…
เสียงเพลงที่ดังสนั่นพร้อมกับเหล่าผีเสื้อราตรีที่พากันสยายปีกอวดลวดลายกันแบบไม่มีใครยอมใคร ยิ่งดึกเท่าไหร่คนก็ยิ่งคึกคัก ยิ่งแอลกอฮอล์เข้าเส้นเลือดแล้วด้วยทำให้อะไรๆก็เมามันส์ไปหมด
“นั่งมองอะไรโทรศัพท์นักหนาวะ” เสียงหนึ่งถามขึ้นทำให้ตาคมที่จดจ้องกับรูปของบางคนเงยหน้าขึ้นมามอง
“แค่สงสัย?”
“อะไรวะ”
“เดี๋ยวนี้แม่งขายตัวผ่านเว็บกันแล้วเหรอวะ” ‘มาร์ค’ ว่าพลางยักไหล่ เขาเป็นจำพวกไบชายก็ได้ หญิงก็ได้ทำให้ไม่แปลกที่จะมีเข้าออกเว็บเกย์บ้างแต่เมื่อวานสายตาของเขาดันไปสะดุดกับกระทู้หนึ่งที่ขึ้นทำนองว่าขายตัวแถมยังแจกไลน์ให้ติดต่อไปด้วย ในผับตอนนี้มีสายตาหลายคู่ส่งมาเพื่อเชื้อเชิญเขาเพราะใครๆก็ต่างรู้จักเดือนคณะวิศวะปีที่แล้วกันทั้งนั้นแต่ตอนนี้มาร์คไม่ได้สนใจใครเท่าไหร่
“เออกูก็เคยเห็นนะแต่ไม่เคยใช้บริการสักที แม่งกูเคยเห็นนะมึงรูปแม่งซี้ดชิบหายแต่กลัวตัวจริงจะไม่ซี้ดแบบรูปว่ะ” ‘บูม’ เพื่อนสนิทของมาร์คว่า มาร์คมองที่รูปที่เขาเซฟเอาไว้อีกครั้ง ถามว่าคนตรงหน้าหน้าตาดีมั้ยก็ตอบได้ว่าก็โอเคแม้ว่าจะเห็นเพียงด้านข้างแต่ใช่ว่าเขาจะไม่เคยควงหรือนอนกับคนที่หน้าตาดีกว่านี้สักหน่อยแต่อะไรบางอย่างมันทำให้เขาสนใจจนเผลอเซฟรูปของอีกคนไว้และพอเข้าไปหวังจะติดต่อก็เห็นว่ากระทู้ถูกลบไปแล้ว สงสัยแม่งจะได้ลูกค้าเยอะจัดรับไม่ไหวมั้ง มาร์คหัวเราะเบาๆกับความคิดของตัวเองก่อนจะกระดกเหล้าเข้าปาก
“ฟิ้นไม่คิดว่าพี่มาร์คจะมา” เสียงใสดังขึ้นก่อนที่ร่างบอบบางของหนุ่มหน้าสวยจะเดินเข้ามานั่งข้างๆมาร์ค ถ้าจำไม่ผิดเด็กนี่คือเดือนปีหนึ่งของคณะมนุษย์ฯ
“ไม่ได้ตั้งใจจะมาเท่าไหร่ เบื่อๆ” มาร์คตอบ เขากับฟิ้นรู้จักกันผ่านๆแต่ไม่เคยควงหรือนอนด้วยกันแต่จากที่สังเกตตากลมที่มองมาแล้วช่างเชิญชวนเสียจริง
“แล้วมีนัดไปไหนต่อหรือเปล่าฮะ” ฟิ้นถาม บูมที่นั่งข้างๆอดกระแอมใส่เพื่อนด้วยความอิจฉาไม่ได้
“ทำไมล่ะ” มาร์คถามพร้อมยกยิ้มที่มุมปากที่ใครเห็นแล้วก็ต้องอ่อนระทวย
“ไปกับฟิ้นนะฮะ” มาร์คยกยิ้มก่อนจะกระดกเหล้าเข้าปากจนหมดแก้ว มือหนาหยิบกุญแจรถคันหรูที่วางไว้ก่อนจะหันไปลาเพื่อน
“กูไปล่ะ พรุ่งนี้เจอกันที่มหาวิทยาลัย”
มาแบบสั้นๆนิดนึงนะ 55555 เปิดตัวทั้งพระเอกและนายเอกแล้วค่ะ ไม่รู้ว่าอิพี่มาร์คจะเข้าชาร์ตน้องยังไง ทำมึนแบบอิพี่จินหรือเปล่า ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ ^ ^
___จางบิวตี้___
-
รอตอนต่อไป~
-
น่าสนุก มาต่อเร็วๆนะคร้าบบบ :hao7: :hao7: :hao7:
-
อีพี่มาร์คเบาๆกะน้องแก๊ปด้วยนะ
-
:katai2-1: :katai2-1:
-
Sex Toy 2
วันนี้แก๊ปเลิกงานดึกกว่าทุกวันเพราะพรุ่งนี้เป็นวันเสาร์เขาเลยช่วยงานพี่ๆที่ผับได้ดึกกว่าวันปกติ แม้ว่าจะเหนื่อยไม่ใช่น้อยที่ต้องเรียนในตอนกลางวันและมาทำงานตอนกลางคืนแต่รายได้ที่ได้ถือว่าไม่น้อยเลยทีเดียว ไหนจะทิปจากลูกค้าอีก บางคืนแก๊ปก็ได้เกือบๆห้าร้อยเชียวนะ ร่างบางเดินเตร็ดเตร่มาที่ป้ายรถเมล์ซึ่งตอนนี้ร้างไปด้วยผู้คน ในใจก็แอบหวังอยู่ว่ารถเมล์จะยังไม่หมดเพราะไม่อยากเสียเงินขึ้นแท็กซี่เพราะบ้านเขากับผับที่ทำงานอยู่ห่างกันแค่สามป้ายรถเมล์เท่านั้น ขืนนั่งแท็กซี่ไปก็ไม่คุ้มอีก รอแล้วรอเล่าก็ไม่มีวี่แววว่ารถเมล์จะขับผ่านสักคัน สงสัยรถจะหมดจริงๆสินะ...ตาคมที่กำลังมองไปใครบางคนที่รู้สึกคุ้นตาแปลกๆ รถคันหรูค่อยๆเคลื่อนตัวช้าลงจนคนที่นั่งข้างๆถามขึ้น
“มีอะไรหรือเปล่าฮะพี่มาร์ค” ฟิ้นถามขึ้น
“...” มาร์คไม่ตอบแต่กลับกระตุกยิ้มออกมาเมื่อมองกลับไปที่กระจกหลังแล้วได้เห็นใบหน้าของคนที่นั่งอยู่ที่ป้ายรถเมล์ชัดๆ ใช่แน่ๆ เขาจำคนไม่ผิด
“วันนี้ฟิ้นกลับเองก่อนนะพี่มีธุระ” มาร์คพูดขึ้น ฟิ้นทำหน้าตกใจทันที
“ตะ...แต่..”
“อย่าดื้อน่ะฟิ้น ขึ้นแท็กซี่กลับไปก่อนนะวันอื่นเดี๋ยวพี่ไปหา” มาร์คว่าด้วยน้ำเสียงจริงจังทำให้ร่างเล็กไม่กล้าค้าน ร่างเล็กจึงจำใจเปิดประตูรถคันหรูลงไปก่อนจะเลิกแท็กซี่ที่ขับผ่านมาพอดีขึ้นไป เมื่อร่างเล็กที่เขาควงมาไปแล้วมาร์คก็ค่อยๆถอยรถกลับมาที่ป้ายรถเมล์ที่มีเพียงใครคนหนึ่งนั่งอยู่ แอบแปลกใจไม่ใช่น้อยที่อีกคนเลือกสถานที่แบบนี้แต่ก็นะ ดึกๆแบบนี้มานั่งตามป้ายรถเมล์แบบนี้คงไม่น่าสงสัยเท่าไหร่ ฉลาดไม่ใช่เล่นแฮะ
“สวยว่ะ” แก๊ปพูดขึ้นมาเบาๆพร้อมกับทำตาลุกวาวเมื่อเห็นรถคันหนึ่งที่ตรงป้ายรถเมล์ที่เขานั่งอยู่ เมื่อกี้เห็นแวบๆว่าขับผ่านไปแล้วแล้วทำไมถอยหลังกลับมาวะแต่ช่างเถอะนั่นไม่ใช่ประเด็น ประเด็นมันอยู่ที่รถแม่งสวยโคตร คนชอบรถอย่างเขาเลยอดที่มองอย่างชื่นชมและเผลอตัวเดินเข้าไปใกล้ๆไม่ได้
“เท่าไหร่” กระจกเลื่อนลงพร้อมกับใบหน้าหล่อของใครคนหนึ่งปรากฏออกมา
“ฮะ?” แก๊ปทำหน้างุนงง เมื่อกี้เขาได้ยินไม่ชัด
“ถามว่าเท่าไหร่”
“หมายถึงอะไรวะ เมาใช่มั้ยเนี่ย” แก๊ปขมวดคิ้วก่อนจะเดินหนีทันที แม่งไม่หน้าเผลอตัวไปดูรถใกล้ๆเลย มาร์คขมวดคิ้วก่อนจะเปิดประตูลงจากรถแล้วเดินมาดักหน้าอีกคนทันที
“กูถามว่ามึงเท่าไหร่” แก๊ปเริ่มขมวดคิ้วทันที เดี๋ยวนะไอ้คำถามแบบนี้
“พ่อง กูไม่ได้ขายเว้ย” แก๊ปว่าอย่างไม่พอใจ ไอ้พวกข้อความไลน์ก็ไม่มีใครส่งมากวนเขาเป็นอาทิตย์แล้วแต่ไอ้นี้แม่งเป็นใครวะอยู่ๆลงมาพูดเรื่องเชี่ยๆเนี่ย
“กูเคยเห็นรูปมึงในเว็บ อย่ามาปฏิเสธน่า หรือว่านัดลูกค้าไว้?” มาร์คเลิกคิ้วแก๊ปยีหัวตัวเองจนยุ่งทันทีเพราะมึงคนเดียวเลยไอ้ไทน์ วันจันทร์กูจะเอาเลือดหัวมึงออก!
“บอกว่าไม่ได้ขายไงวะ ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องหรือไง!” แก๊ปว่าเสียงดังด้วยความไม่พอใจ
“อย่ามาโก่งราคา เท่าไหร่บอกมา กูมีปัญญาจ่าย!” มาร์คก็เริ่มหงุดหงิดเช่นกันเพราะความเล่นตัวของอีกคน ความจริงเขาไม่ต้องสนใจคนตรงหน้าแล้วไปกับน้องฟิ้นก็ได้แต่พูดตรงๆเลยว่าเขาสนใจมันตั้งแต่เห็นรูปละ อยากจะลองสักทีสองทีว่าจะเด็ดขนาดไหน
“แม่งพูดจาไม่รู้เรื่องว่ะ อย่ามายุ่งกับกู” แก๊ปว่าก่อนจะเดินหนีแต่มือบางก็ถูกมือหนาคว้าเอาไว้ก่อน
“ปล่อยนะเว้ย ถ้าไม่ปล่อยกูจะร้องให้คนช่วย” แก๊ปว่า มาร์คเลิกคิ้วก่อนจะทำท่ามองซ้ายมองขวาไปมา
“ใครจะช่วยวะ แถวนี้มีแค่มึงกับกู” มาร์คว่าอย่างกวนๆ แก๊ปกัดปากอย่างเถียงไม่ออก ร่างบางสูดลมหายใจเข้าปอดเพื่อระงับอารมณ์ บางทีไอ้ห่านี่อาจจะเมาเขาคงต้องค่อยๆพูดค่อยๆจากับมันสินะ ใช้อารมณ์ไปคนเมาก็ไม่เข้าใจอยู่ดี
“นี่มึงฟังนะ...กูไม่ได้ขายตัว มึงเข้าใจผิดเว้ย...” คำพูดของอีกคนไม่ได้เข้าหัวมาร์คเลยสักนิด ตาคมยังคงจดจ้องไปที่ปากแดงๆของอีกคนอยากจะรู้ว่าแม่งรสชาติจะเป็นยังไง ไม่รอช้ามือหนากระชากอีกคนเข้ามาอย่างแรงก่อนที่ปากหนาจะประกบลงไปทันที
“อื้ออออออ” แก๊ปเบิกตากว้างด้วยความตกใจก่อนจะดีดดิ้นอย่างขัดขืนแต่มีหรือที่จะสู้แรงของอีกคนได้ มาร์คใช้มือหนึ่งข้างรวบมือบางทั้งสองข้างไปไขว้ไว้ข้างหลังก่อนจะใช้อีกมือล็อคใบหน้าหวานเอาไว้พร้อมกับละเลงจูบลงไปอย่างแรง แก๊ปเม้มปากไม่ยอมให้อีกคนได้สอดแทรกเข้ามาแต่มาร์คก็ไม่ละความพยายาม ปากหนากัดเข้าที่ริมฝีปากล่างของอีกคนอย่างแรงจนแก๊ปต้องร้องออกมาด้วยความเจ็บทำให้ลิ้นหนาสามารถสอดแทรกเข้าไปในโพรงปากบางได้
กึก
“โอ๊ย” มาร์คร้องออกมาพร้อมกับผละออกจากอีกคนทันทีหลังจากที่โดนอีกคนกัดลิ้น แก๊ปมองอีกคนอย่างไม่พอใจมือบางกำแน่นก่อนจะทำท่าจะเข้ามาต่อยร่างสูงแต่มาร์คหลบทันแล้วจับแขนบางบิดไปข้างหลังจนแก๊ปร้องโอยโอดด้วยความเจ็บ
“เจ็บ ปล่อยนะเว้ย!” แก๊ปโวยวาย
“แม่ง พยศชิบหาย ชอบความรุนแรงนะมึงน่ะ” มาร์คว่า เขาไม่เคยเจอใครฤทธิ์เยอะเท่าร่างบางมาก่อน ขายตัวก็บอกว่าขายสิวะ จะปฏิเสธเพื่อโก่งราคาตัวเองทำไมหรือถ้าวันนี้มีลูกค้าก็ควรอธิบายให้เขาฟังดีๆ จะได้ต่อรองราคากันถูกแม่งดูจากรถก็ไม่รู้หรือไงว่าเขาฐานะเป็นยังไง ให้คืนละหมื่นก็ยังไหว
“ปล่อยดิวะ เจ็บๆๆ” แก๊ปยังคงร้องออกมา มาร์คจึงปล่อยแขนอีกคนแล้วยกอีกคนอุ้มพาดบ่าแทน
“เฮ้ย ปล่อยนะเว้ย ปล่อยกูนะเว้ย” แก๊ปโวยวายพร้อมทุบตีอีกคนอย่างบ้าคลั่งแต่มาร์คไม่ยอม ร่างสูงทิ้งตัวอีกคนที่เบาะข้างคนขับก่อนจะคร่อมทับแล้วใช้เนคไทที่เขาชอบโยนทิ้งไปทางเบาะหลังมามัดแขนอีกคนเอาไว้
“โอ๊ย เจ็บนะเว้ย” มาร์คมองอีกคนอย่างโมโหๆที่มือบางเอาแต่จิกทึ้งที่มือของเขาจนเป็นรอยแดงไปหมด
“ปล่อยกูนะเว้ย แม่ง ทำเชี่ยอะไรวะ ลักพาตัวกูเหรอ พ่อกูไม่มีปัญหาค่าไถ่ตัวมาหรอกเว้ย บ้านกู อื้อออออ” เสียงหวานถูกดูดกลืนไปในลำคออีกคนแต่ครั้งนี้มาร์คไม่ได้สอดลิ้นเข้าไปข้างในเพียงแค่จูบหนัก จูบแรงๆให้อีกคนเงียบปาก
“หยุดพูด” มาร์คว่า แก๊ปทำท่าจะพูดออกมามาร์คก็ทำท่าจะเข้าไปจูบอีกทำให้แก๊ปสงบปากสงบคำทันที มาร์คลงจากรถแล้วมานั่งฝั่งคนขับก่อนจะออกรถทันทีแก๊ปมองอีกคนอย่างไม่เข้าใจแม่งทำไมพูดไม่รู้เรื่องแบบนี้วะ บอกว่าไม่ได้ขายๆแต่ก็ยังจะเอาเขาขึ้นรถมาอีก แล้วทีนี้จะทำยังไงดีวะ จะหนียังไงแม่งมัดมือเขาไว้แบบนี้อีกด้วย ขณะที่ในหัวกำลังคิดทางหนีตากลมก็มองสำรวจรถของอีกคนอย่างสนใจ แม่งเป็นบุญของไอ้แก๊ปจริงๆที่อยู่ๆก็ได้มานั่งรถหรูแบบนี้ แม้ว่าสาเหตุมันจะทุเรศทุรังมากๆก็เถอะ สวยจริงๆว่ะ ราคาเท่าไหร่กันวะ เจ็ดหลัก? หรือบางทีอาจจะแปดหลักเลยก็ได้ ตากลมยังคงมองสำรวจรถคันหรูอย่างเป็นประกายทำให้มาร์คที่มองอยู่กระตุกยิ้ม แม่งนิ่งๆเงียบๆแบบนี้ค่อยน่ารักหน่อย
“พากูไปไหน” แก๊ปอดที่จะถามขึ้นไม่ได้เมื่อเห็นว่าเส้นทางมันเริ่มไกลจากทางไปบ้านเขาทุกทีๆ
“คอนโดกู” แก๊ปทำตาโตทันที
“เฮ้ย ได้ไงวะ กูบอกว่ากู...”
“เดี๋ยวค่อยคุย กูต้องการสมาธิขับรถ” มาร์คว่าตัดบท แก๊ปทำหน้างง มันมีแบบนี้ด้วยเหรอ?...รถคันหรูจอดที่จอดรถของคอนโดสุดหรูใจกลางเมือง แก๊ปมองคอนโดด้วยความอึ้งๆ แม่งหรูหราไปไหนวะ ไอ้นี่แม่งรวยไปแล้วนะ
“ลง” มาร์คว่า
“แต่กู...”
“ขึ้นไปคุยข้างบน” แก๊ปกัดปาก ถ้าขึ้นไปเขาจะได้ลงมาใช่มั้ย แม่ง แก๊ปยอมเดินตามอีกคนเข้ามาในคอนโดที่ตอนนี้เงียบสงบ มือหนากดลิฟต์ขึ้นมาชั้นสุดท้ายซึ่งทั้งชั้นมีเพียงสองห้อง บรรยากาศเงียบเหงา เปล่าเปลี่ยว วิเวกโหวงเหวง จะมีตัวอะไรโผล่ออกมาหรือเปล่าวะ นี่มันนิยายรักหรือนิยายผีวะทำไมรู้สึกมันดูน่ากลัวๆแบบนี้
“กูไม่ได้ขายตัว” แก๊ปพูดขึ้นทันทีที่เดินเข้ามาในห้องอีกคน มาร์คขมวดคิ้วแล้วหันมามองพร้อมกับมือหนาก็ค่อยๆปลดกระดุมเสื้อตัวเองออกจนแก๊ปทำตาโต มะ..มันจะทำอะไรวะ
“แล้วในเว็บ?” มาร์คถาม
“เพื่อนกูมันแกล้ง” มาร์คทำหน้าแบบไม่เชื่อ
“กูพูดจริงๆนะเว้ย กูไม่ได้ขายตัว กูผู้ชายแท้ แมนทั้งแท่งเว้ย” แก๊ปว่า มาร์คหัวเราะออกมาทันทีก่อนจะมองสำรวจอีกคนตั้งแต่หัวจรดเท้าจนแก๊ปรู้สึกร้อนวูบวาบแปลกๆ
“หัวเราะไรวะ”
“เปล่า มึงบอกมึงไม่ได้ขาย?” มาร์คถาม แก๊ปพยักหน้ารัวๆ
“แต่กูสนใจมึงว่ะ งั้นขายให้กูละกัน”
อ้ากกกกกก อะไรกั๊นนนนน พระเอกเรื่องนี้นี่มันอะไรรรรรรร 55555 เรื่องนี้เน้นพระเอกกวนๆ นายเอกบ้าๆบอๆเนอะ คนละสไตล์กับพี่จินน้องเบียร์ ใครชอบแนวนี้ก็ฝากด้วยนะคะ ตอนหน้าน้องแก๊ปจะเสร็จมั้ยให้เดา?
___จางบิวตี้___
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
:z1:
-
อีพี่มาร์ค มึนหนักมาก "มึงไม่ขาย แต่กูจะเอา" 555 :laugh: :laugh: :laugh:
มารอตอนต่อไป มาต่อไวๆนะครับ เรื่องนี้น่าสนใจมาก ชอบๆๆ :hao7: :hao7: :hao7:
-
มาร์คหน้ามึนมากอะแก :mew5:
-
เอาแล้วๆๆ
-
แกล้งกันเกินไปไหม ไม่มีสมองทั้งคู่
-
ขอให้รอดนะแก๊ป
-
:hao6:
-
จะรอดไหมเนี่ย รอตอนต่อไปนะคะ
-
เสร็จแน่น้องเอ้ย พี่ก็มึนได้โล่ห์จริงๆ
-
อุต๊ะ!!! มาร์คเอาแต่ใจแบบนี้ แก๊บจะรอดออกมาไหมล่ะเนีย
-
:angry2: ทุบหัวอีตามาร์คเลยแก๊ปเผื่อมันจะหายมึน
-
พระเอกสองเรื่องนี้จะไม่ฟังอะไรเลยใช่มั้ย
-
Sex Toy 3
“แต่กูสนใจมึงว่ะ งั้นขายให้กูละกัน” แก๊ปเบิกตากว้างทันทีกับคำพูดของอีกคนร่างบางพยายามหนีอีกคนที่คุมคามเข้ามาใกล้ๆแต่มีหรือที่จะหนีพ้น
“ปล่อยนะเว้ย” แก๊ปพยายามดิ้นจากอ้อมกอดของอีกคน มือก็ถูกมัดแม่งทำอะไรมันไม่ได้เลย ทำยังไงดีวะ ทำยังดีๆๆ
“อย่าดื้อน่ะ กูกระเป๋าหนักนะเว้ย จ่ายไม่อั้น” มาร์คว่าพร้อมกับคลอเคลียที่ซอกคอขาวทำเอาแก๊ปขนลุกซู่ไปหมด
“อื้ออออ กูบอกว่าไม่ได้ขายไง” แก๊ปว่าแต่อีกคนก็ไม่มีทีท่าว่าจะฟังเขาเลยมือหนาปลดกระดุมเสื้อของเขาออกอย่างรวดเร็วด้วยความชำนาญจนแอร์เย็นๆปะทะที่กายบางจนแก๊ปสะดุ้ง
“โอ๊ย ยะ...อย่านะเว้ย กูไม่ได้ขายจริงๆ” แก๊ปว่าเมื่อถูกอีกคนผลักลงเตียง ร่างสูงยืนอยู่ที่ปลายเตียงแล้วกำลังปลดกระดุมเสื้อตัวเองออก แม่ง...หุ่นดีชิบหาย เดี๋ยวๆนี่มันไม่ใช่อารมณ์มาชมหุ่นมันนะเว้ย แก๊ปสะบัดหัวไปมาพอหันกลับมาอีกทีก็เห็นว่าร่างสูงเริ่มปลดเข็มขัดแล้ว
“ทำไม่ได้นะเว้ย ยังไงก็ทำไม่ได้” แก๊ปว่าขึ้นมา มาร์คขมวดคิ้ว
“ทำไม?”
“กะ...ก็...ก็กูเป็นริดสีดวงไง ถ้ามึงทำมันต้องแตกแน่ๆ” แก๊ปว่า มาร์คอ้าปากค้างทันทีกับคำพูดของอีกคน
“อย่ามาโกหก” ก่อนจะทำหน้าไม่เชื่อ
“เรื่องจริงนะเว้ย คนเป็นริดสีดวงอย่างกูจะขายตัวได้ยังไงเล่า โดนทีริดสีดวงแตกทีมันไม่คุ้มนะเว้ย” แก๊ปว่าออกมา แม้ว่าจะอดอุบาศตัวเองไม่ได้ที่หาข้ออ้างอะไรแบบนี้มาแต่มันน่าจะช่วยให้เขารอดพ้นจากอีกคนได้
“ตกลงมึงเป็นจริงๆ” มาร์คถาม
“จริงๆ เป็นจริงๆ เม็ดใหญ่ด้วย”
“งั้นกูขอดูริดสีดวงมึงหน่อยสิ” มาร์คว่าพร้อมทำท่าจะเข้ามาถอดกางเกงอีกคนทันที แก๊ปรีบถดตัวหนีอีกคนอย่างรวดเร็ว
“สัส มึงจะบ้าหรือไง มันใช่เรื่องที่ต้องอวดกันมั้ย” แก๊ปว่า ตอนนี้ในใจของเขามันเต้นรัวไปหมดขอให้คนเชี่ยนี่มันเชื่อเขาด้วยเถอะ ถ้าไม่เชื่อเขาโดนมันแน่ๆ
“แต่กูอยาก” มาร์คว่าออกมา ทั้งๆที่ได้มันมาแล้วแท้ๆแต่แม่งกลับบอกว่าเป็นริดสีดวง เขาจะบ้าตาย นี่เขาพลาดของงามๆอย่างน้องฟิ้นมาเจอของอุบาศอย่างไอ้นี่เหรอเนี่ย จะบ้าตาย
“มึงก็ว่าวเองสิวะ ทำไม่เป็นหรือไง” แก๊ปว่า
“ระดับกูเคยว่าวเองที่ไหน จริงสิ...” มาร์คทำหน้าเหมือนคิดอะไรออกก่อนจะกระตุกยิ้มเจ้าเล่ห์จนแก๊ปขนลุกซู่
“อะ...อะไรมึง” แก๊ปถามเสียงสั่น
“ทำให้กูหน่อย” แก๊ปเบิกตากว้างทันที
“ทะ...ทำเชี่ยไร”
“อย่ามาทำแบ๊ว ก็ว่าวให้กูไง เร็วๆ หรือจะใช้ปากกูก็ไม่ขัด” มาร์คว่า
“เชี่ยอะไรเนี่ย มึงกับกูรู้จักก็ไม่รู้จัก อยู่ๆลากกูมาหาว่ากูขายตัวแล้วนี่มาให้กูว่าวให้อีก มึงโรคจิตใช่มั้ยไอ้เชี่ย!” แก๊ปโวยวายใส่อีกคนแต่มาร์คหาได้ฟังไม่ ร่างสูงถอดกางเกงตัวเองออกเหลือเพียงบ็อกเซอทำให้แก๊ปกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่เมื่อเห็นอะไรบางอย่างที่พองตัวอยู่ในบ็อกเซอลายทาง
“ถ้าไม่ทำให้กู กูจะเอามึง เลือกเอา” มาร์คว่าเสียงเข้ม
“เออๆ เดี๋ยวกูใช้มือทำให้” แก๊ปว่าอย่างจำยอมเพราะดูจากสีหน้าคนตรงหน้าแล้วมันไม่ได้ล้อเล่นแน่ๆ มาร์คเดินมาแกะเนคไทออกจากมือบางก่อนจะนั่งลงบนเตียงและจับอีกคนนั่งบนตัก
“เฮ้ยๆ ทำไรวะ” แก๊ปว่าพร้อมกับพยายามดิ้นลงจากตักแกร่ง
“ก็ให้มึงทำให้กูไงและก็เป็นคนใจดีเสียด้วยสิ กูจะทำให้มึงด้วย” มาร์คว่าพร้อมกับทำท่าจะถอดกางเกงอีกคน แก๊ปรีบคว้ามือหนาไว้ทันที
“กูไม่ได้อยากสักหน่อย”
“ไม่อยากไม่เป็นไร เดี๋ยวกูก็ทำให้มึงอยากเองแหละ” มาร์คว่าพร้อมกับรวบมือบางไว้ด้วยมือข้างเดียว ปากหนาซุกไซ้ซอกคอขาวของอีกคนทันทีทำให้แก๊ปขนลุกซู่ไปหมด พยายามดิ้นออกจากอีกคนแต่เหมือนว่ายิ่งดิ้นก็ยิ่งทำให้อวัยวะภายในบ็อกเซอแข็งตัวขึ้น แก๊ปหยุดดิ้นทันทีเมื่อรับรู้ถึงสิ่งแข็งๆที่ดุนดันขึ้นมา
“ไม่ดิ้นต่อเหรอวะกำลังได้อารมณ์เลย” มาร์คว่าหน้าหื่น
“มะ...ไม่แล้วเว้ย” แก๊ปว่า
“ไมวะ หืมมม” ถามไปก็ซุกไซ้ซอกคอขาวไปแบบทำรอยไว้ด้วยอีกต่างหาก
“กะ...ก็...ก็เดี๋ยวริดสีดวงแตกไว้เล่า” แก๊ปอ้างอีกครั้ง มาร์คถึงกลับชะงักทันทีไอ้ห่ากำลังได้ที่เลย เอาเรื่องริดสีดวงมาพูดทำเอาหดไปสองมิลเลยทีเดียว
“เออๆ เลิกพูดเรื่องริดสีดวงมึงสักที ทำให้กูได้ละ กูพร้อมละ” มาร์คว่า แก๊ปกัดปากเพราะเขาเองก็ไม่เคยทำให้ใครมาก่อนเหมือนกันนอกจากทำให้ตัวเองแล้วไอ้เชี่ยนี่มันใครวะ เพื่อนก็ไม่ใช่ คนรู้จักก็ไม่ใช่แต่เขาต้องมาทำให้มันเนี่ย!
“เร็วๆ” มาร์คสั่งเสียงเข้ม ทำให้แก๊ปค่อยๆถึงบ็อกเซอของอีกคนออกทำให้แก่นกายใหญ่ดีดขึ้นมาทันทีด้วยความแข็งขืน แก๊ปหันหน้าหนีทันที แม่ง...ใหญ่ไปไหนวะ
“เร็วๆ ถ้าไม่ทันกูจับเสียบมึงแน่” มาร์คว่าอีกครั้ง แก๊ปรีบใช้มือจับที่แก่นกายของอีกคนทันที ทันทีที่มือบางของอีกคนสำหรับมาร์คก็รู้สึกตื่นตัวยิ่งกว่าเดิม มือบางค่อยๆขยับมือขึ้นลงจนได้ยินเสียงครางเบาๆปากหนาก็ทำให้แก๊ปรู้สึกเสียวท้องน้อยแปลกๆไม่ใช่น้อย แก่นกายที่นิ่งสงบเริ่มมีความรู้สึกแปลกๆ แม่ง...เขากำลังมีอารมณ์กับเสียงครางของผู้ชายเหรอวะ ไม่ดิ ต้องไม่ใช่ดิ
“ซี๊ดดดดด มือมึงแม่ง สุดยอดว่ะ” มาร์คว่าออกมา ตาคมหลับพริ้มอย่างมีความสุข แก๊ปหันหน้าหนีใบหน้าที่เต็มไปด้วยแรงอารมณ์ของอีกคน
“อ๊ะ ปล่อยนะเว้ย” แก๊ปหยุดมือทันทีที่มือหนาของอีกคนซนเข้ามาในบ็อกเซอของเขา
“เอาน่ะ กูว่ามึงก็อยากเหมือนกัน” มาร์คว่า แก๊ปพยายามปัดมือของอีกคนออกแต่มาร์คไม่ยอม มือหนาสอดเข้าไปจนถึงแก่นกายของอีกคนก่อนจะใช้นิ้วเขี่ยที่ปลายหัวทำให้แก๊ปถึงขั้นสะดุ้งทันที
“ทำให้กูต่อดิวะ” มารคว่าอย่างหงุดหงิดที่ตัวเองต้องมาหยุดกลางครัน
“มึงก็เอามือออกจากบ็อกเซอกูดิวะ” แก๊ปว่าแต่มาร์คไม่ยอม มือหนาจับเข้าที่แก่นกายของอีกคนก่อนจะขยับมือทำให้แก๊ปเผลอครางออกมาทันที
“อื้ออออ”
“เอาน่ะ ไหนๆก็ไหนๆละ ช่วยๆกันทำให้มันเสร็จๆ” มาร์คว่า แม้ประโยคจะคล้ายเชิญชวนแต่ตาคมกลับมองมาที่ตากลมอย่างกดดัน ประมาณว่าถ้าแก๊ปไม่ทันโดนเสียบแน่ๆ ทำให้มือบางต้องยื่นไปจับที่แก่นกายของอีกคนอีกครั้งก่อนที่ทั้งคู่จะช่วยกันทำ
“อ๊า!!” ทั้งคู่ครางออกมาหลังจากที่เสร็จสมด้วยกันทั้งคู่ แก๊ปหอบหนักทันทีหลังจากที่ปลดปล่อย เขาไม่ได้ช่วยตัวเองมานานแล้วเพราะไม่ได้หมกมุ่นทำให้รู้สึกเหนื่อยไม่ใช่น้อยต่างจากอีกคนที่ทำท่าชิวๆแถมยังยิ้มๆอย่างสบายใจอีกต่างหาก
“คืนนี้มึงนอนนี่แหละ” มาร์คผู้ขึ้นพร้อมกับเอาผ้าเช็ดตัวมาพันเอวทำท่าจะอาบน้ำ
“ไม่ กูจะกลับ” แก๊ปว่าพร้อมกับแต่งตัวให้เรียบร้อย
“มึงจะกลับยังไง รถหมดแล้วป่านนี้” มาร์คว่าพลางยักไหล่ แก๊ปกัดปาก
“มึงก็ไปส่งกูดิวะ” แก๊ปว่า มาร์คชี้นิ้วเข้าหาตัวเองประมาณว่าเขาเหรอ
“มึงพากูมามึงก็ต้องไปส่งกู” แก๊ปว่าอย่างไม่ยอม มาร์คพยักหน้ารับนิดๆอย่างยอมๆก่อนจะเปลี่ยนจากอาบน้ำมาใส่เสื้อผ้าเพื่อขับรถไปส่งอีกคน ความจริงเขาไม่ยอมก็ได้แต่แค่อยากรู้เฉยๆว่าบ้านมันอยู่ที่ไหน นี่แหละแผนการของเขา
“บ้านมึง?” มาร์คขมวดคิ้วพร้อมกับมองไปที่อู่ซ่อมรถตรงหน้า
“เออ” แก๊ปว่าทำท่าจะเปิดประตูลงแต่มือหนาก็คว้าไว้ก่อน
“อะไร” แก๊ปทำหน้างุนงงที่มือหนายื่นเงินมาที่เขา
“ค่าตัวมึงไง” แก๊ปมองอีกคนด้วยความโกรธทันทีก่อนจะหยิบเงินในมือหนามาปาใส่หน้าอีกคน
“กูไม่ได้ขายตัวเว้ย!” ว่าแล้วร่างบางก็ลงจากรถคันหรูไปทันที มาร์คมองตามอีกคนยิ้มๆ พอจะรู้แน่ใจแล้วแหละว่าอีกคนไม่ได้ขายตัวเพราะท่าทางที่ไม่เป็นงานของมัน
“มึงไม่ขายแต่กูจะซื้อว่ะ” มาร์คพึมพำกับตัวเองก่อนจะยกยิ้มเจ้าเล่ห์
ทำไมชอบพระเอกเรื่องนี้? 55555 หื่นสุดๆ เจ้าเล่ห์มากๆ น้องแก๊ปตามนางไม่ทันแน่ๆยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ คอมเม้นติชมกันได้จ้าแต่ขอคำสุภาพเนอะ ^ ^
___จางบิวตี้___
-
เอาล่ะสิเค้าไม่ขายแต่จะไปซื้อเค้ายังไงล่ะนิ
-
โอ้ยยยย ชอบๆๆๆ ทำไมพระเอกเซ็ทนี้มันมึนได้ใจขนาดนี้เนี่ย รอดไปได้วันนึงแล้ว แต่ท่าจะรอดยาก มาร์คตั้งมั่นจะเอาขนาดนี้ 555 :laugh: :laugh: :laugh:
มาต่อเร็วนะคร้าบบบ ตอนหน้าน่าจะเป็นคู่รองป่าว ขอแบบอ่านแล้วอินๆ ฟินๆ นะครับ :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
ริดสีดวงทวารหนัก เข้าใจแก้ปัญหานะแก๊บ :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
มาร์ค แก๊บ น่าสนใจ :o8:
ไม่ขาย แต่จะซื้อ :ling1: :ling1: :ling1:
รอ :L1: :L1: :L1:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
แก๊ประวังนะ
-
เตรียมตรีนไปกระทืบเพื่อนแก๊ปแปปนะ
เดี๋ยวเราไปช่วยกระทืบเพื่อนอีกแรง แหมทำไปได้นะเป็นเราโคตรโกรธอ่ะ
:katai4:
-
:hao3: เฮียแกรุกหนักจริง ๆ น้องแก๊ปจะต้านไหวมั๊ย
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
ไอ้พี่มาร์คโคตรกวนประสาท แก๊บต้องปวดหัวมากๆแน่5555555
-
แก๊ปไม่รอดแน่ๆ
-
พี่มาร์คแกติดใจอะไรน้องแก็ปคะ ถึงได้ตีมึนอยากได้น้องซะขนาดนี้ 5555
-
งานเข้าเต็มๆแลัวแก๊ปเอ๋ย
-
อืมหืมมัดมือชกมากกกก
-
ชอบค่าาา พี่มาร์ค
มึนๆแบบนี้แหละ
เสร็จนายทุกรายใช่ไม๊คะ พี่มาร์ค
-
เขาบอกว่าไม่ได้ขายมัรก็บังคับเขาเอาสิ
-
Sex Toy 4
วันจันทร์แก๊ปก็มาเรียนตามปกติก็เห็นว่าเพื่อนสนิทตัวเองนั่งทำหน้าบึ้งตึงอยู่ตอนแรกกะจะคิดบัญชีเรื่องเดิมกับมันเพราะทำให้เขาเดือดร้อนเมื่อสามวันก่อนแต่พอเห็นหน้ามันแล้ว...เก็บไว้ก่อนละกัน ยังไม่สาย
“เป็นไรวะ” แก๊ปถามขึ้น
“วันนี้มีจับพี่รหัส” ไทน์ตอบ แก๊ปขมวดคิ้ว แล้วยังไงวะ? แม้ว่าจะรู้สึกแปลกๆหน่อยก็เถอะ แม่งเปิดมาเป็นเทอมแล้วพึ่งจะจับพี่รหัส ทำไมไม่จับเอาปีหน้าเลยวะจับพร้อมกับน้องปี1ทีเดียวเลย
“กูแม่งไม่อยากมีพี่รหัสเลย กูตัวคนเดียวของกูก็สบายใจจะตาย มีพงมีพี่ห่าอะไร ไหนจะปีหน้าต้องมีน้อง ต้องพามันไปเลี้ยงอีก คิดแล้วก็ปวดหัว” ไทน์ว่าอย่างหงุดหงิด แก๊ปส่ายหน้าเบาๆกับความคิดประหลาดๆและอินดี้ของเพื่อนสนิทที่ยากเกินจะเข้าใจได้
“กูว่ามีพี่ก็ดีออก” แก๊ปว่า
“ทำไมวะ”
“ได้แดกเหล้าฟรีไง” แก๊ปหัวเราะออกมา แหงแหละ...คณะที่มีผู้ชาย80 เปอร์เซ็นอย่างคณะเขาจะให้พาไปเลี้ยงหมูกระทะ ร้านนมปั่นอะไรแบบนี้มันคงจะธรรมดาไป ยิ่งช่วงจับสายนะเห็นเขาว่ากันว่าร้านเหล้าวิศวะครองเลยก็ว่าได้
“มึงก็มีแค่นี้แหละ คอก็ไม่ได้แข็งเสือกเสี้ยน” ไทน์ว่า แก๊ปเบะปากใส่เพื่อนสนิทแม่งชอบเอาปมด้อยเขามาล้อ คอไม่แข็งแล้วไงวะอย่างน้อยก็มีเพื่อนคอยเก็บซากนี่ซึ่งคนเก็บซากก็ไม่พ้นไอ้คนข้างๆนี่แหละ ไทน์เป็นคนคอแข็งมากคนหนึ่ง ดื่มเป็นขวดๆก็ไม่สะทกสะท้านแต่ไอ้เพื่อนสนิทคนนี้ของเขามันก็มีจุดอ่อนนะ จุดอ่อนที่ว่าคือ...มันแพ้เบียร์ไง ไม่ถึงแก้วก็จอดละ ตอนแรกเขาก็ไม่รู้หรอกนะตอนเทอมที่แล้วไปร้านเหล้าด้วยกันเขาแกล้งเอาเบียร์ผสมเหล้าให้แม่งแดก เท่านั้นแหละ หึๆ ขอไม่บอกละกันสงสารเพื่อน ลำบากเขาต้องพามันกลับหอด้วยสภาพนั้นนั่นแหละ...ตกเย็น...ปี1 ของคณะวิศวกรรมศาสตร์ทุกคนถูกรุ่นพี่ปี2 เรียกรวมตัวที่ใต้โถงคณะเพื่อจับสายรหัสพิธีรีตองก็ไม่มีอะไรมาก จับคำใบ้สายได้ก็ตามหาพี่รหัส ลุงรหัส ปู่รหัสของตัวเองเองหาไม่เจอก็อดแดก จบ!
“คำใบ้เชี่ยไรวะเนี่ย” แก๊ปโวยวายออกมาทันทีกับคำใบ้ที่จับได้ ‘พี่หล่อ หน้าตาดี เอวดีและลีลาเด็ด’ แก๊ปแทบจะขย้ำคำใบ้ในมือทิ้งทันที แม่ง วิศวะปี2มีกี่คนจะให้เขาเดินไปถามหรือไงว่าพี่คนไหนหล่อ หน้าตาดี เอวดี ลีลาเด็ดอ่ะ แม่งๆๆ
“เชี่ย จี้ว่ะ” ไทน์หัวเราะร่าทันทีที่เห็นคำใบ้ของแก๊ป
“แม่ง อย่าให้กูเห็นหน้าพี่รหัสกูนะเว้ย” แก๊ปว่า
“มึงจะทำไมวะ” ไทน์ถาม
“ก็จะไหว้สวัสดีงามๆไง” ไทน์โบกหัวเพื่อนไปแรงๆหนึ่งที แม่ง...คิดว่าจะแน่แก๊ปหันมามองตาขวางใส่เพื่อนรัก
“ไม่ต้องมามองกูแบบนั้นสัส แต่ว่า...กูว่าพี่มึงต้องเป็นพวกบ้ากามแหงๆ กูว่าแบบนี้น่าจะพุ่งเป้าหมายได้ง่าย” ไทน์สันนิฐาน แก๊ปขมวดคิ้วอย่างงุนงง
“อ้าว...กล้าเขียนขนาดนี้ก็แปลว่าต้องป๊อบ สาวเยอะ เซ็กส์จัดอยู่ไม่น้อย ถ้าหน้าปากดุกชนเขื่อนมึงคิดว่าจะกล้าเขียนแบบนี้มั้ยล่ะ” ไทน์ว่าต่อ แก๊ปพยักหน้าอย่างกระจ่างกับคำพูดของเพื่อน
“งั้นแปลว่าต้องเป็นคนดังของคณะ” แก๊ปว่า
“ถูก!”...ผ่านไปหนึ่งสัปดาห์แล้วแต่แก๊ปก็ยังตามหาพี่รหัสไม่เจอต่างจากไทน์ที่เจอมาหลายวันแล้ว แก๊ปนั่งลิสต์รายชื่อรุ่นพี่ปี2ที่ดังๆ สาวเยอะซึ่งในตัวเลือกมีอยู่สิบชื่อ แต่ละคนเป็นตัวเด็ดของคณะทั้งนั้น ทั้งเดือนคณะ เดือนภาควิชา หลีดคณะบลาๆๆ แต่ที่น่าจะเข้าข่ายก็มีอยู่สองคนซึ่งถามเพื่อนผู้หญิงในภาควิชาแล้วบอกว่าสองคนนี้แหละตัวพ่อ! เอาวะมาลองเจอดันสักตั้งนะพี่มาร์ค พี่บูม!...พอเลิกเรียนแก๊ปก็มาดักเจอว่าที่พี่รหัสอยู่อยู่หน้าภาควิชาโยธา เข้าก็ไม่แน่ใจหรอกว่าพี่สองคนที่เขาพุ่งเป้าหมายมาจะใช่พี่รหัสเขาหรือเปล่าแต่ถามดูก็ไม่เสียหายอะไรใช่มั้ยล่ะ? ร่างบางยืนหมุนไปหมุนมาอยู่หน้าภาควิชาไม่กล้าย่างก้าวเข้าไป วันนี้โชว์เดี่ยวเสียด้วยสิเพราะไทน์ไม่ว่าง รีบไปทำธุระให้ที่บ้านทำให้เขาต้องโดดเดี่ยวเดียวดายแบบนี้ พวกโยธาปี1 ที่เดินออกมาจากภาควิชา บางคนที่รู้จักก็ยิ้มทักทายแก๊ปบ้าง ร่างบางก็ได้แต่ยิ้มตอบไป เขาเช็คตารางปี2 มาแล้วว่ามีเรียนที่นี่แต่ทำไมไม่ออกมาอีกวะ เออว่าแต่...พี่มาร์คกับพี่บูมหน้าตาเป็นแบบไหนเขาก็ยังไม่รู้เลย มือบางยกขึ้นมาขยี้หัวเพราะความซื่อบื้อของตัวเองทันที จะมาหาเขาแต่ไม่รู้หน้าเขา คงเจอแหละชาตินี้...
“มึงๆๆ คือว่ามึงรู้จักพี่มาร์คกับพี่บูมมั้ยอ่ะ” แก๊ปพุ่งเป้าไปหาโยธาปี1 ที่กำลังเดินออกมาทันทีเพื่อถาม
“รู้ๆ ไมวะ”
“พี่เขาอยู่ไหนอ่ะ เอ่อ...กู...จะมา...”
“ข้างในๆ มึงนี่ไม่ใช่เล่นนะ เล่นคู่เลย” แก๊ปทำตาโตกับคำพูดของอีกฝ่าย เล่นคู่อะไรวะ?
“ทำหน้างงอีก นั่นไงสูงๆหล่อสองคนที่ยืนหันหลังน่ะ ไปๆเดี๋ยวพี่เขารอนาน” อีกฝ่ายว่าพร้อมยิ้มๆออกมา ซึ่งรอยยิ้มทำเอาแก๊ปขนลุกแปลกๆ แก๊ปเดินเข้ามาในภาคโยธาตามที่อีกคนบอกพร้อมกับเดินไปหาร่างสูงสองคนที่คนเมื่อกี้ชี้มา ว่าแต่คนไหนมาร์คคนไหนบูมวะ? ว่าแล้วหนึ่งในสองก็เดินไปไหนสักอย่างเหลือเพียงคนเดียวที่ยืนอยู่ เอาวะ...ลองทักคนนี้ก่อนละกัน
“พี่ครับๆ” เสียงหวานดังขึ้นพร้อมกับมือบางที่สะกิดไหล่หนา
“ใครวะ” เมื่อตาคมกับตากลมสบกันทั้งคู่ก็เบิกตากว้างทันที
“มึง” แก๊ปชี้หน้าคนตรงหน้าอย่างตกใจ มันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง แก๊ปไม่มีวันลืม...ไม่มีวันลืมคนที่ฉุดเขาขึ้นรถแล้วหาว่าเขาขายตัว!
“มึงเองนี่หว่า มาหากู? ทำไม? หรือว่าจะขาย” มาร์คยิ้มนิดๆ แม้ว่าจะอดสงสัยไม่ได้ที่เจอร่างบางที่นี่แต่พอเห็นการแต่งกายของอีกคนก็ร้องอ๋อขึ้นมาในใจ ที่แท้ก็เรียนที่นี่ คณะเดียวกับเขาแต่ภาคเครื่องกลนี่เองแต่เหมือนว่าจะเป็นรุ่นน้องเขานะ
“ขายพ่อง” แก๊ปว่าอย่างไม่พอใจ
“คุยกับใครอยู่วะ” บูมที่กลับเข้าไปเอาของในห้องเรียนถามขึ้นเมื่อเห็นเพื่อนสนิทยืนคุยกับใครบางคนอยู่
“เด็กปี1” มาร์คตอบพลางยักไหล่
“ทำไมวะ? หรือว่า...” บูมยกยิ้มก่อนจะหันมาหาแก๊ป
“...น้องชอบเพื่อนพี่เหรอ” แก๊ปแทบจะร้องกรี๊ดออกมากับคำพูดของอีกคนมาร์คหัวเราะลั่นทันที
“ไม่ใช่ครับ ผมมาหาพี่รหัส” แก๊ปรีบตอบมาทันทีก่อนที่เรื่องจะเยอะไปกว่านี้
“อ้าวๆ ทีพูดกับไอ้บูมพูดซะเพราะทำไมพูดกับกูพูดหมาไม่แดกเลยวะ กูก็รุ่นพี่มึงนะ” มาร์คว่า แก๊ปหน้าหงิกหน้างอกับคำพูดของอีกคน คณะเขาเคร่งเรื่องพี่เรื่องน้องมาก มาก่อนเป็นพี่ มาพร้อมเป็นเพื่อน มาทีหลังเป็นน้องอะไรประมาณนี้ ต่อให้ไม่ชอบขี้หน้าหรือเกลียดกันแค่ไหน พี่ก็คือพี่
“ขอโทษครับ” แก๊ปว่าอย่างไม่เต็มใจนัก มาร์คหัวเราะในลำคอกับใบหน้าบูดบึ้งของอีกคน
“แล้วได้รหัสใบ้ว่าอะไร” บูมเป็นฝ่ายถามขึ้น แก๊ปจึงยื่นใบรหัสให้ดู บูมหัวเราะออกมาทันทีก่อนจะเดินมากอดคอแก๊ป
“น้องกูนี่หว่า ฮ่าๆๆ” แก๊ปทำหน้างงทันที
“พี่เป็นพี่ผมจริงดิ” แก๊ปถาม
“เออ...คำใบ้กูออกจะตรงตัวขนาดนั้น มึงนี่หากูช้าจังวะ” บูมว่าอย่างเป็นกันเองทันทีเมื่อรู้ว่าอีกคนคือน้องรหัสของตัวเอง แก๊ปพอเห็นว่าอีกคนท่าทางจะเป็นคนที่กันเองก็ยิ้มๆออกมา
“ก็ดูคำใบ้พี่ดิ โห่...”แก๊ปย่นจมูกใส่
“โห่ไรมึง เดี๋ยวเถอะๆ ว่าแต่มึงชื่อไรวะ กูบูม” บูมแนะนำตัว มาร์คเองก็หันไปมองหน้าอีกคนเช่นกัน เขาเองก็ยังไม่รู้จักชื่อคนๆนี้เหมือนกัน
“ผมแก๊ปครับ”
“นี่ไอ้มาร์คเพื่อนกู” บูมแนะนำมาร์ค แก๊ปมองอีกคนนิดๆ
“ครับ” ก่อนจะตอบรับอย่างไม่ใส่ใจ มาร์คกระตุกยิ้มกับท่าทางของอีกคน แม้จะผ่านเป็นอาทิตย์แล้วแต่เขาก็ยังไม่ลืมความน่าสนใจของอีกคน นอนกับเด็กคนไหนก็คิดถึงแต่หน้าอีกคน คิดถึงหน้าที่เต็มไปด้วยแรงอารมณ์ ขนาดแค่ใช้มือหน้ายังเซ็กซี่ขนาดนั้นถ้าเขา...หึๆ หน้าแม่งจะเซ็กซี่ขนาดไหนวะ
“มองตามน้องกูเลยนะสัส” บูมถามขึ้นหลังจากที่แก๊ปเดินออกไปแล้ว เขาเพียงแต่แลกเบอร์ แลกไลน์กับน้องรหัสเท่านั้นเอาไว้เผื่อนัดเลี้ยง
“หึๆ หวงหรือไง” มาร์คเลิกคิ้วถาม
“เออ น้องนุ่งทั้งคนนะเว้ย” บูมว่าขำๆ
“เออน่ะ กูไม่ทำอะไรน้องมึงหรอก” มาร์คว่าแต่สายตาก็ยังคงมองตามแผ่นหลังบางของอีกคนไปจนสุดสายตา
“หน้ามึงหื่นออกขนาดนี้ สัส” มาร์คหัวเราะกับคำพูดของเพื่อน
“เอาเบอร์ เอาไลน์น้องมึงมาดิ๊” มาร์คว่า บูมขมวดคิ้วประมาณว่าทำไม
“เอามาเหอะน่ะ น้องมึง...กูสนใจ”
ง้อววววววว คาดว่าอีกไม่นานน้องแก๊ปเสร็จแน่ 555555 อิพี่มาร์คหื่นตลอดเวลาคือนิสัยของพระเอกเรื่องนี้นะคะ 5555 ส่วนคู่รองน่าจะเดากันได้ ยังไงก็ฝากติดตามด้วยเน้อ จุ๊บๆ >3<
___จางบิวตี้___
-
สนุกมากก น่ารักดี
-
เจอกันแล้วววว ใกล้กันซะด้วย 555 :hao7: :hao7: :hao7:
หื่นตลอดนี่คงไม่ใช่แค่พระเอกเรื่องนี้หรอก แต่พระเอกทุกคนของคุณจางบิวตี้เลยหล่ะ 55555
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
พี่บูม จะไม่หวงน้องนุ่งหน่อยเหรอ
เล่นตัวบ้างอะไรบ้างดิเฮ้ย อย่าให้เบอร์แก๊ปกับมาร์คง่าย ๆ สิเว้ยเฮ้ย!! :ling1:
-
Sex Toy
( Boom x Tine )
Tine : รุ่นพี่หื่นๆ ตัณหากลับอย่างมึงกูไม่นับถือหรอกเว้ย!
Boom : ปากดีนะไอ้น้อง เอวจะดีเหมือนปากหรือเปล่าวะ หึๆ
พระรองเรื่องนี้ก็หื่นไม่แพ้กระเอกนะคะ 55555 เพียงแค่อิน้องไทน์มันติสต์เกินผู้เกินคนไม่ต๊องแบบน้องแก๊ปเนอะ ถ้าน้องมัทำอะไรแปลกๆนั่นก็คือนิสัยที่แท้จริง 555555
___จางบิวตี้___
[attachment deleted by admin]
-
Sex Toy 1
( Boom x Tine )
“เมื่อวานมึงเจอพี่รหัสมึงยัง” ไทน์ถามกับเพื่อนสนิทขึ้นขณะที่กำลังเรียนวิชารวมของมหาวิทยาลัยซึ่งเป็นวิชาที่เรียนกับหลายคณะมีให้เลือกลงเรียนแล้วแต่ความชอบและสมัครใจและแน่นอนว่าในเซคคนเกือบ500คน ห้องเรียนรวมใหญ่พวกเขาไม่จำเป็นต้องตั้งใจเรียนนักให้พวกเด็กสายแพทย์ที่นั่งเรียนอยู่ข้างหน้าเรียนไปส่วนพวกวิศวะหลังห้องบ้างก็นอน บ้างก็คุยหรือบ้างก็นั่งส่องสาวคณะอื่นอยู่
“เจอละๆ คนดังของคณะจริงๆ” แก๊ปว่าขณะที่ฟุบหน้าลงกับโต๊ะแต่ก็ยังไม่ได้หลับแต่อย่างใดเพียงแค่ขี้เกียจเงยหน้าขึ้นมาสนใจบทเรียนบนจอโปรเจ็คเตอร์เท่านั้น
“ใครวะ” ไทน์เลิกคิ้ว
“พี่บูมอ่ะ วิศวะโยธา เห็นพวกโยธามันบอกว่าพี่แกตัวพ่อเรื่องความเจ้าชู้” ไทน์พยักหน้ารับก่อนจะหันมาสนใจหนังสือเรียนต่อ ไม่ได้ตั้งใจเรียนนะแต่กำลังนั่งวาดรูปเฉยๆ วาดใส่หนังสือเรียนแม่งนี่แหละขี้เกียจหากระดาษ
“แม่งสวยเชี่ย” แก๊ปอุทานขึ้นมาพร้อมกับสะกิดเพื่อนสนิทแล้วพยักพเยิดหน้าไปทางหญิงสาวคนหนึ่งที่นั่งไม่ใกล้ไม่ไกลจากพวกเขามากนักถ้าจำไม่ผิดเป็นโซนของคณะมนุษยศาสตร์ เห็นเขาว่าสาวคณะมนุษย์สวยแจ่มเยอะเห็นทีจะว่าเป็นเรื่องจริง
“อืม” ไทน์พยักหน้ารับแต่ก้ไม่ได้สนใจหญิงสาวมากกว่ารูปที่กำลังวาดตรงหน้า
“ไอ้ชัชไทน์ รูปที่มึงว่าน่าสนใจกว่าผู้หญิงคนนั้นตรงไหนวะ” แก๊ปขมวดคิ้วกับท่าทางอินดี้ของเพื่อนสนิทที่ถึงแม้จะสนิทกันมาเป็นเทอมแล้วแต่ก็ยังคาดเดาจิตใจคาดเดาความคิดมันไม่ได้สักที
“กูจะสนใจทำไมผู้หญิงก็เหมือนๆกัน มีตูด มีนมให้มอง อ่อ...ขาขาวๆอีกอย่าง”ไทน์ว่าหน้าตาเฉย
“หรือว่ามึงไม่สนใจผู้หญิง” แก๊ปถามหน้าตื่น
“พ่อง กูผู้ชายก็ต้องชอบผู้หญิงดิ” ไทน์ขมวดคิ้ว
“ก็มึงบอก...”
“กูหมายถึงกูไม่ได้ชอบผู้หญิงที่มีดีแค่นม ตูดและขาขาวๆเว้ย เลยไม่ได้สนใจ”ไทน์ว่าขัดพลางยักไหล่
“คร้าบคุณไทน์ผู้อินดี้ไม่เหมือนใคร กูก็ขอให้มึงเจอแม่สาวในสเปคละกันครับแม่งของดีแท้ๆทำเมิน” แก๊ปบ่นอุบอิบคนเดียว...หลังจากที่หมดคาบเรียนก็ได้เวลากลับหอพักเพราะเมื่อกี้เป็นคาบเรียนสุดท้าย
“ไอ้แก๊ป” เสียงหนึ่งเรียกขึ้นทำให้แก๊ปหันไปมองก่อนจะยิ้มนิดๆที่เจอพี่รหัสตัวเอง
“อ้าวพี่” แก๊ปทักกลับไป บูมและมาร์คที่พึ่งเลิกเรียนเช่นเดียวเมื่อบูมเจอน้องรหัสก็เลยทักทายขึ้นก่อนที่ตาคมจะเหลือบไปเห็นอีกคนที่ยืนอยู่ข้างๆแก๊ป ท่าทางแปลกๆ ผมเผ้าปิดหน้าปิดตา สะพายกระเป๋าผ้าสกรีนลายอาร์ตๆถ้าไม่เห็นป้ายว่าอยู่วิศวะเขาคงคิดว่าเป็นเด็กสถาปัตไปแล้ว
“มองไร” ไทน์ถามขึ้น แก๊ปหน้าเหรอหราทันทีกับคำพูดคำจาที่ไม่มีหางเสียงของเพื่อน
“ไอ้สัสไทน์นี่พี่รหัสกู” แก๊ปกระซิบ
“ฮ่าๆๆ เพื่อนมึงเหรอวะ” แต่แทนที่บูมจะโกรธกลับหัวเราะออกมาซะงั้น
“ครับพี่ นี่ไอ้ไทน์เพื่อนผมเอง ไทน์นั่นพี่บูมพี่รหัสกูแล้วก็...พี่มาร์ค” แก๊ปแนะนำให้ได้รู้จักกันพร้อมกับหลบตาคมของอีกคนที่มองมาที่เขาไม่ลดละ สาเหตุคงมาจากเขาบล็อคไลน์อีกคนนั่นแหละก็แม่งส่งสติ๊กเกอร์มาหาเขาจนเครื่องสั่นจนค้าง รำคาญเลยบล็อกแม่งเลย เดาได้ว่าแม่งคงเอาไลน์เขามาจากพี่รหัสเขาแน่
“อืม” ไทน์พยักหน้ารับ
“เพื่อนมึงนี่กลัวดอกพิกุลจะล่วงจากปากหรือไงวะ” บูมแซวอย่างขำๆกับท่าทางของอีกคน ไทน์ขมวดคิ้ว
“มันก็อย่างนี้แหละพี่อย่าได้สนใจ” แก๊ปว่า
“ว่าแต่พี่มีไรเปล่า” แก๊ปถาม
“เย็นนี้กูจะพามึงไปเลี้ยงสาย” บูมว่า แก๊ปทำตาโตทันทีอย่างตื่นเต้น แหงแหละ...งานแดกฟรีใครไม่ชอบกันเล่า
“ไปๆ ที่ไหนนัดมาเลยพี่” แก๊ปว่าตาเป็นประกาย
“ร้านเหล้าหลังม.นี่ล่ะ เอาเพื่อนมึงไปด้วยดิมึงจะได้มีเพื่อน” บูมว่า แก๊ปมองพี่รหัสก่อนจะมองตามสายตาของพี่รหัสที่มองมาที่เพื่อนของเขา เดี๋ยวนะๆ สายตาแปลกๆ
“มึงจะไปกับกูมั้ย” แก๊ปถามไทน์ขึ้น ไทน์นิ่งคิดสักแปบก่อนจะพยักหน้าออกมา
“บอกเพื่อนมึงเดี๋ยวกูเลี้ยง” บูมว่ายิ้มๆ
“บอกพี่มึงกูมีตังจ่ายเอง” ไทน์สวนขึ้นมา แก๊ปหน้าเหวอทันทีกับคำพูดของเพื่อน
“เดี๋ยวนะไอ้น้องนี่กูรุ่นพี่มึงนะ” บูมว่าอย่างขำๆก่อนจะใช้มือทำท่าจะยีหัวอีกคนแต่ไทน์ก็จับมืออีกคนไว้ก่อน
“อย่ามายุ่ง”
“ไอ้ไทน์” แก๊ปเรียกเพื่อนอย่างปรามๆเพราะกลัวรุ่นพี่โกรธแต่พอมองหน้าพี่รหัสตัวเองไม่มีแววโกรธใดๆทั้งสิ้นมีแต่ความขำขันอยู่ในแววตาเท่านั้น
“โอเคๆ กูไม่ยุ่งกับมึงก็ได้ สรุปคืนนี้เจอกันสามทุ่มที่ร้านนะ” บูมหันมาบอกกับแก๊ป แก๊ปพยักหน้ารับก่อนที่บูมจะหันไปหาไทน์
“เจอกันนะเว้ยไอ้น้อง” และไม่วายใช้มือยีหัวไทน์อย่างรวดเร็วจนยุ่งไปหมดไทน์ทำท่าจะด่าตามอีกคนไปด้วยความไม่พอใจแต่แก๊ปก็ห้ามเอาไว้ก่อน เขารู้ว่าเพื่อนของเขามันภาคภูมิใจกับทรงผมมันขนาดไหน ซึ่งเขาก็ยังมองไม่เห็นความสวยงามหรือเท่ของทรงผมมันเลยนอกจาก ยุ่ง ยาวและฟู
“กูเกลียดพี่มึง” ไทน์ว่าออกมา
“ใจเย็นๆน่ะมึง นั่นพี่กูนะเว้ย” แก๊ปว่าออกมา
“ก็เพราะเป็นพี่มึงไง ไม่งั้นกูต่อยไปละ แม่ง มายุ่งกับหัวกู” ไทน์ว่าอย่างหัวเสียพร้อมกับใช้มือปัดผมปรอยๆให้เข้าทรงซึ่งไม่ว่าแก๊ปจะมองยังไงมันก็ไม่เห็นเป็นทรงเลย...ทางด้านของบูมก็เริงร่าไม่ใช่น้อยที่ได้แกล้งเพื่อนของน้องรหัสซึ่งเขารู้สึกสนใจมันอย่างแปลกๆ ไม่ได้สนใจในเชิงชู้สาวนะเพราะเขายังขั้วผู้หญิงอยู่แต่อาจจะมีหนุ่มน่ารักตัวเล็กๆเป็นครั้งเป็นคราวบ้างแต่ที่บอกว่าสนใจคือแม่งน่าแกล้งชิบหาย ท่าทางแปลกๆ นิสัยก็แปลกๆ
“สนไอ้เด็กนั่น?” มาร์คเลิกคิ้วถาม
“เออ แม่งน่าแกล้งชิบหาย” บูมว่าพลางหัวเราะไปด้วย
“แค่น่าแกล้งไม่ใช่น่าเอา?” มาร์คต่อ
“พ่อง...มึงดูมันด้วยน่าเอาตรงไหน” บูมว่าพลางส่ายหน้ารัวเมื่อนึกถึงสภาพของอีกคน ถึงตัวจะผอมบางก็เถอะแต่มันก็ไม่ได้ตัวเล็กน่ารักเลย สูงกว่าน้องรหัสของเขาอีกแม้ว่าจะเตี้ยกว่าเขาก็เถอะ แถมผมเผ้าปิดหน้าปิดตาเหมือนผีบ้าแบบนั้น บอกเลยว่าทำใจเอาไม่ลงว่ะ
“กูเห็นพูดแบบนี้กลืนน้ำลายตัวเองทุกราย” มาร์คว่าพร้อมหัวเราะหึๆในลำคอ
“นั่นไม่ใช่กูเว้ย” บูมปฏิเสธเสียงแข็ง แค่คิดถึงหน้าอีกคนน้องชายเขาก็หดแล้วไม่มีอารมณ์น่าองน่าเอาอะไรทั้งนั้นแหละน้องจากน่าแกล้ง
“หึๆ กูจะคอยดู” มาร์คยักไหล่
“เออ คอยดูดีๆด้วยล่ะมึงน่ะ” บูมว่าไล่หลังเพื่อนสนิทที่เดินไปที่รถของตัวเองแล้ว บูมส่ายหัวไปมากับคำพูดแปลกๆของเพื่อนสนิทก่อนจะหัวเราะออกมาเมื่อนึกถึงไอ้เด็กหัวฟูนั่น ชิบหาย...เอาไม่ลงว่ะ
จ้า แล้วจะคอยดูนะจ๊ะ!!! 5555 ตอนแรกยังไม่ค่อยฉะกันเท่าไหร่เนอะสำหรับคู่รอง ยังไงก็ฝากติดตามทั้งคู่หลักคู่รองด้วยนะคะ
___จางบิวตี้___
-
ไทน์นี่อินดี้ ติสท์แตกจริงๆ หลงมาวิดวะได้ไงเนี่ย 555 :laugh: :laugh: :laugh:
อิพี่บูม แกล้งไปแกล้งมา เดี๋ยวก็ชอบเค้าเฉย :hao3: :hao3: :hao3:
ชอบอ่านนิยายคุณจางบิวตี้มากอ่ะ แต่อยากอ่านแบบเปลี่ยนฝั่งบ้าง แบบพระเอกจน นายเอกรวย อ่ะ มีแต่พระเอกเปย์นายเอกอย่างเดีบวเลย หึหึ :z2: :z2: :z2:
-
ไทน์นี่อินดี้ ติสท์แตกจริงๆ หลงมาวิดวะได้ไงเนี่ย 555 :laugh: :laugh: :laugh:
อิพี่บูม แกล้งไปแกล้งมา เดี๋ยวก็ชอบเค้าเฉย :hao3: :hao3: :hao3:
ชอบอ่านนิยายคุณจางบิวตี้มากอ่ะ แต่อยากอ่านแบบเปลี่ยนฝั่งบ้าง แบบพระเอกจน นายเอกรวย อ่ะ มีแต่พระเอกเปย์นายเอกอย่างเดีบวเลย หึหึ :z2: :z2: :z2:
ยังไม่มีพล็อตแนวนี้เลยค่าาาา 5555 เอาไว้ถ้ามีแต่งแน่นอน!
-
ดีงาม :z1:
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
:laugh: คู่รองน่าสนใจอีกแระ
-
ทำเป็นพูดดีไปเถอะ! เดียวก็รักเขา!!
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
Sex Toy 5
พอถึงเวลาที่พี่รหัสนัดแก๊ปและไทน์ก็มาถึงร้านเหล้าหลังม.ทันที บูมโบกมือให้น้องรหัสเมื่อเห็นอีกคนเดินเข้ามา พอแก๊ปเห็นพี่รหัสก็พาเพื่อนสนิทไปยังโต๊ะทันที ทั้งโต๊ะมีอยู่หกคน คือแก๊ป ไทน์ มาร์ค บูม น้องรหัสมาร์คและรุ่นน้องอีกคนที่สนิทกับทั้งคู่เพราะเล่นบาสด้วยกัน
“มึงน้องพี่บูมเหรอ” ไพ่ วิศวะไฟฟ้าปี1ที่รู้จักกับแก๊ปและไทน์ตอนรับน้องถามขึ้น
“เออ มึงน้อง...พี่มาร์ค?” แก๊ปถามกลับ
“เออ ส่วนนี่ไอ้โจ้ เพื่อนกูรู้จักกับพวกพี่ๆเพราะพวกกูเล่นบาสกับพวกพี่” ไพ่แนะนำเพื่อนตัวเองแก๊ปกับไทน์หันไปมองเป็นเชิงตอบรับนิดๆ
“คืนนี้พี่เลี้ยงใช่ป่ะ” แก๊ปหันไปถามพี่รหัสที่นั่งอยู่อีกฝั่งซึ่งตรงข้ามกับไทน์ส่วนเขาตรงข้ามกับคนที่เขาไม่อยากตรงข้ามด้วยก็คือพี่มาร์ค
“เออ แดกให้คุ้มล่ะ ถ้ากูเห็นมึงเมาก่อนกูให้มึงจ่าย” แก๊ปทำตาโตทันทีกับคำขู่ของพี่รหัสแต่เอาวะ ถึงจะคออ่อนแค่ไหนก็จะกินให้คุ้มแม่งพี่เลี้ยงทั้งที เมายังไงก็มีเพื่อนสนิทสุดที่เลิฟแบกกลับอยู่ละ
“ขมว่ะ” แก๊ปร้องออกมาทันทีหลังจากที่กระดกแก้วแรกไป
“ไอ้อ่อน หวานกว่านี้ก็แป๊บซี่แล้วเว้ย เป็นน้องกูต้องแดกเข้มๆสิวะ” บูมว่าอย่างขำๆกับท่าทางของน้องรหัสที่ดูจะไม่ค่อยเชี่ยวชาญเรื่องนี้เท่าไหร่ แก๊ปหน้าแหยๆแต่ก็ยอมกระดกจนหมดต่างจากเพื่อนสนิทที่แม่งแดกเอาๆไม่กลัวเมาเพราะแม่งคอแข็ง...เวลาผ่านไป...จากเหล้าหนึ่งขวดก็กลายเป็นสองขวดจนกลายเป็นสามขวดในที่สุดสภาพแก๊ปตอนนี้คือนอนราบไปกับโต๊ะด้วยความเมาส่วนคนอื่นๆก็มีมึนๆกันบ้างแต่ไม่ถึงขนาดแก๊ปซึ่งตอนนี้ไอ้สองเพื่อนซี้วิศวะไฟฟ้าซึ่งขอตัวกลับไปแล้วเพราะไม่ไหว
“กูว่าเอาเบียร์มาแดกมั่งดีกว่าว่ะ” มาร์คพูดกับเพื่อนสนิทเพราะเหลือกันแค่สี่คนถ้าเหล้าคงจะหนักเกินไปอาจจะต้องมีการคลานกลับก็ได้ซึ่งดูจากสภาพของอีกคนที่หมดฤทธิ์ไปตั้งแต่แก้วที่ห้า แก๊ปคออ่อนมาร์คสัมผัสได้แต่แม่งรีบแดกเอาๆเหมือนกับว่าอดอยากมาจากไหน คิดแล้วก็นึกขำมันในใจ
“เอาไปดิ” บูมยื่นแก้วเบียร์ให้ไทน์ ไทน์ทำท่าไม่อยากจะรับเพราะรู้ว่าตัวเองไม่ถูกกับเบียร์
“หรือว่าไม่ดื่มเบียร์วะ? โถ่ ไอ้น้องแดกไม่ได้ก็ไม่เป็นไร” บูมทำท่าล้อเลียน ไทน์จึงหมั่นไส้รีบคว้าแก้วเบียร์มากระดกทันที
“มึงจะไปไหน” มาร์คถามขึ้นเมื่อเห็นคนที่นอนฟุบอยู่เมื่อกี้ทำท่าจะลุกไปไหน
“ห้องน้ามมม” แก๊ปว่าเสียงยานพอทำท่าจะลุกขึ้นโงนเงนไปมาจนมาร์คต้องคว้าตัวเอาไว้ พอหันไปมองเพื่อนของอีกคนก็เห็นว่ากำลังเถียงอะไรอยู่กับเพื่อนของเขาไม่รู้เลยเป็นคนพยุงไอ้เด็กขี้เมาไปห้องน้ำเอง
“ไปเข้าในห้องน้ำโน่น” มาร์คบอกกับอีกคนเมื่อมันทำท่าจะปลดซิปตรงโถยืน
“ทามมายยย โผมอยากโชว์” แก๊ปว่าพร้อมหัวเราะคิกคักออกมาอย่างอารมณ์ดีมาร์คเสยผมลวกๆอย่างเหนื่อยใจกับท่าทางของคนเมาที่อยากจะโชว์ของดีเต็มที่แต่ขอร้อง เล็กๆแบบมึงไม่สมควรโชว์ว่ะ ว่าแล้วมาร์คก็กอดคออีกคนเดินเข้าห้องน้ำไปทันที
“พี่ห้ามมองงงง” แก๊ปว่าพร้อมทำท่าชี้หน้าอีกคน มาร์คส่ายหัวไปมาอย่างหน่ายๆก่อนจะหันหลังให้มัน ความจริงเขาจะเดินออกไปก็ได้แต่แม่งกลัวไอ้ขี้เมาหัวทิ่มชักโครกน่ะสิ ยิ่งเมายิ่มเอ๋อชิบหายแต่ความจริงมันก็เอ๋อตั้งแต่ไม่เมาละ
“เสร็จแล้วววว” แก๊ปว่าทำให้มาร์คหันมาก็เห็นว่าร่างบางทำท่ารูดซิปกางเกงด้วยหน้านิ่วคิ้วขมวด
“สาสสส มายรูดม่ายขึ้นว้า” แก๊ปบ่นด้วยน้ำเสียงยานๆอย่างหัวเสีย มือบางพยายามดึงซิปแต่ก็ไม่ขึ้น มาร์คหัวเราะเบาๆในลำคอกับท่าทางของอีกคนก่อนจะเดินไปจับมือคนเมาออกแล้วเป็นฝ่ายรูดซิปให้เอง
“มึงมันเอ๋อไง” มาร์คว่าหลังจากที่รูดซิปให้อีกคนเสร็จ ตาคมเงยขึ้นมาสบกับตากลมที่หวานเยิ้มไปด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ ใบหน้าขาวใสตอนนี้ขึ้นสีแดงไปหมด ยิ่งได้ยินเสียงหอบหายใจเบาๆของมันแล้วด้วย...แม่ง น่าเอาชิบหาย
“อื้ออออ” แก๊ปร้องออกมาทันทีเมื่ออยู่ๆปากหนาก็จู่โจมเขาอย่างรวดเร็ว แก๊ปทำท่าจะร้องประท้วงแต่กลับกลายเป็นการเปิดปากให้อีกคนได้เข้ามาช่วงชิมความหวานภายใน ลิ้นหนาเกี่ยวพันกับลิ้นเล็กอย่างร้อนแรงจนแก๊ปแข้งขาอ่อนเปลี้ยแต่ดีที่มีมือหนาประคองเอาไว้ มาร์คถอนจูบมาให้อีกคนหอบหายใจก่อนจะประกบลงอีกครั้ง อีกครั้งและอีกครั้งจนกว่าจะพอใจ...
“มึงจะพาน้องกูไปไหน” บูมทักขึ้นทันทีที่เห็นเพื่อนสนิทประคองน้องรหัสเดินผ่านโต๊ะไป
“สวรรค์ชั้นเจ็ด” มาร์คกระตุกยิ้ม
“ไอ้สัสนั่นน้องกู” บูมท้วง
“เออ กูรู้ แต่มันเมาเนี่ยมันไม่ไหวแล้วเดี๋ยวกูพากลับเอง” มาร์คว่า บูมมองหน้าเพื่อนตัวเองอย่างรู้ทัน
“แล้วเพื่อนมันล่ะ แม่งอยู่ๆก็เป็นเชี่ยอะไรไม่รู้” บูมว่า
“มึงก็เอาไปดิ กูไปนะ หึๆ” มาร์คว่าก่อนจะประคองร่างบางที่ไร้เรี่ยวแรงไปโดยไม่ได้หันกลับมาสนใจเพื่อนสนิทอีก...พอถึงคอนโดมาร์คก็บดจูบที่ริมฝีปากบางตั้งแต่หน้าประตู ความจริงหมั่นเขี้ยวมันตั้งแต่บนรถแล้ว เมาแล้วร้องอื้ออ้าในลำคออยู่ได้แม่ง อยากร้องนักคืนนี้กูจะทำให้ร้องให้เสียงแหบเลย มือหนาถอดเสื้อของอีกคนออกอย่างรวดเร็วก่อนที่ปากหนาจะหันมาสนใจซอกคอขาวและยอดอกสีชมพูที่ล่อตาล่อใจ
“อ๊ะ...อ๊า...” แก๊ปครางออกมาเมื่อลิ้นของอีกคนเลียเข้าที่ยอดอก ตอนนี้สติสัมปะชัญญะของเขาไม่เหลือแล้วไม่รู้แม้กระทั่งว่าตอนนี้กำลังทำอะไรและทำอยู่กับใครแต่แม่งรู้สึกดีชิบหาย เสียวซ่านไปหมด
“มึงครายว้า” แก๊ปพูดขึ้นพร้อมกับพยายามมองใบหน้าอีกคน มาร์คกระตุกยิ้มก่อนจะกระซิบที่หูบาง
“ว่าที่ผัวมึงไง” สิ้นเสียงทุ้มปากหนาก็ประกบจูบลงมาอีกครั้ง แก๊ปจูบตอบอีกคนไปด้วยแรงอารมณ์ทำให้มาร์คพอใจอย่างมาก มือหนาค่อยๆถอดกางเกงและชั้นในของอีกคนออกทำให้ตอนนี้ร่างบางเปลือยเปล่าอยู่บนโซฟาโดยมีเขาคร่อม
“มึงมันน่าเอา” มาร์คว่าพร้อมถอดเสื้อตัวเองออกบ้าง
“ฮ่าๆๆ น่าอาวก้ออาวเด้” แก๊ปว่าอย่างขำขันโดยที่หารู้ไม่ว่าประโยคที่พูดออกมามันเชิญชวนชัดๆ มาร์คกระตุกยิ้มอย่างชอบใจ
“เออ จะเอาให้ลุกไม่ขึ้นเลย” มาร์คว่าก่อนจะถอดกางเกงและชั้นในของตัวเองออกและขึ้นคร่อมอีกคนอีกครั้งตอนนี้ทั้งคู่ร่างกายเปล่าเปลือยอะไรต่อมิอะไรเสียดสีกันอย่างแนบชิด
“อ๊ะ...อ๊า...อื้อ...อ๊า” แก๊ปครางออกมาทันทีที่มือหนาจับเข้าที่แก่นกายของเขาแล้วขยับขึ้นลงเพื่อปลุกอารมณ์ แก่นกายที่นิ่งสงบเมื่อครู่ตื่นตัวทันทีเพราะแรงกระตุ้น
“หึๆ เร็วชิบหาย” มาร์คว่าหลังจากที่อีกคนปลดปล่อยมาเต็มมือของเขา แก๊ปนอนหอบหายใจอย่างเหนื่อยอ่อนหลังจากที่ปลดปล่อยไปก่อนจะรู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่สอดเข้ามาที่ช่องทางด้านหลัง
“ไหนมึงบอกเป็นริดสีดวง” มาร์คถามอย่างขำๆทั้งๆที่รู้อยู่แล้วว่าแม่งโกหก
“ครายเปนว้า ม่ายเคยเปนเว้ย” แก๊ปว่าหน้าหงิกหน้างออย่างไม่ชอบใจ แหงแหละมาว่าเขาว่าเป็นริดสีดวงนี่ใครจะชอบกัน
“หึๆ โอเคๆไม่เป็นก็ไม่เป็น” มาร์คว่าพร้อมกับค่อยๆสอดนิ้วที่สองเข้าไปช่องทางของอีกคนคับแน่นมากถ้าเขาไม่เบิกทางให้ก่อนแม่งได้ฉีกกันแน่ๆเพราะของเขาก็ไม่ใช่เล็กๆ
“อ๊ะ...อื้อ...” แก๊ปครางออกมาเมื่อนิ้วมือของอีกคนโดนจุดเสียวภายใน มาร์คกระตุกยิ้มก่อนจะกดย้ำไปที่จุดนั้นอีกครั้งทำให้แก๊ปครางเสียงสั่น
“ชอบสิมึง” มาร์คว่า
“ชอบบบบบ” แก๊ปตอบ มาร์คหัวเราะหึๆก่อนจะถอนนิ้วทั้งสามออกแล้วแทนที่ด้วยสิ่งที่ใหญ่กว่า
“โอ๊ย เจ็บ!!” แก๊ปร้องลั่นด้วยความเจ็บปวด มาร์คกัดฟันพยายามสอดใส่เข้าไปแต่เพราะความเกร็งของอีกคนทำให้ไม่สามารถสอดใส่เข้าไปได้
“ผ่อนคลายดิวะ” มาร์คว่า
“ฮึก มานเจบบบบ” แก๊ปว่าน้ำตาคลอ มาร์คมองอีกคนที่ทำหน้างอแงเหมือนเด็กก่อนจะกดจูบลงที่ปากบางอีกครั้งเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจและก็ได้ผลเมื่ออีกคนผ่อนคลายขึ้นทำให้เขาสามารถสอดใส่เข้าไปได้
“อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊า...อื้อ...อ๊า...อ๊ะ...อ๊า...อื้อ...อ๊า” แก๊ปครางเสียงกระเส่าเมื่ออีกคนขยับสะโพกเข้าออกจากความเจ็บเริ่มแทนที่ด้วยความเสียว ขาเรียวถูกอีกคนจับพาดบ่าทำให้สะโพกยกขึ้น แก๊ปจิกที่ต้นแขนของอีกคนเพื่อระบายความเสียวยิ่งใกล้จะถึงฝั่งฝันปากบางก็งับเข้าที่ไหล่อีกคนเพื่อระบายความเสียว
“อ๊า!!” แก๊ปปลดปล่อยออกมาจนเต็มหน้าท้องแกร่งพร้อมกับมาร์คที่ปลดปล่อยออกมาจนเต็มช่องทางของอีกคน มาร์คไม่ได้ใช้ถุงยางอนามัยเพราะรู้ดีว่าอีกคนยังสดใหม่และไม่เคยผ่านมือใครมาก่อน
“อื้อ...อ๊า...” เสียงหวานเริ่มครางอีกครั้งเมื่อสะโพกสอบเริ่มต่อยกที่สอง ร่างบางถูกจับให้มาอยู่ข้างบนโดยที่มีมือหนาคอยประคองเอวบางให้ขยับขึ้นลง จากจังหวะช้าๆก็เริ่มเร็วด้วยแรงอารมณ์แก๊ปขยับขึ้นลงเองโดยไม่ต้องมีมือของอีกคนประคอง มาร์คนอนมองอีกคนด้วยความพอใจไม่น้อย ยิ่งเห็นใบหน้าที่เชิดขึ้นด้วยแรงอารมณ์ของอีกคนยิ่งชอบใจ ว่าแล้วมือหนาก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดถ่ายคลิปอีกคนไว้ทันทีโดยที่แก๊ปไม่ทันสังเกต
“อ๊า!!” ทั้งคู่ปลดปล่อยมาอีกครั้งโดยที่แก๊ปฟุบลงที่ตัวของอีกคนอย่างเหนื่อยล้า มาร์คอยากทำต่ออีกยกแต่เห็นสภาพอีกคนแล้วคงไม่ไหวจึงได้ถอนแก่นกายออกแล้วอุ้มอีกคนไปยังเตียงนอนทันที
“นอนซะมึง” มาร์คบอกกับอีกคนที่ทำตาปรือมองเขา
“มึงครายว้า” แก๊ปถามขึ้น มาร์คหัวเราะในลำคอก่อนจะโน้มตัวไปกระซิบที่หูบาง
“ผัวมึงไง”
ทำไมฮาน้องแก๊ป 555555 คือนางเอ๋อจริงๆนะคะโดนเขากดแล้วยังมีหน้ามาถามว่ามึงใครวะ 555555 ส่วนเรื่องที่อิพี่มาร์คถ่ายคลิปไว้น่าจะเดากันออกเนอะ ยังไงก็ฝากติดตามด้วยค่า
___จางบิวตี้___
-
อ้ากกกก น้องแก็ปเสร็จอิพี่มาร์คซะแล้ว อิพี่มาร์คคงรับผิดชอบน้องนะ ฮี่ยๆๆ :ling1: :ling1: :ling1:
-
แก๊ปเอ้ยยย :hao6:
-
:a5:น้องแก๊ปทำไมเสร็จพี่เร็วอย่างนั้นล่ะ :z13:
-
แก๊ปลูกแม่โดนอิพีมาร์คเปิดตู้ซะแล้ววววว
อย่ารุนแรงกะน้องนะ แม่ยกน้องหวง
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:z1: :z1: :z1:
-
โถ่~ น้องแก็ปเสร็จพี่มาร์คซะแล้ว
-
น้องแก๊ปมีสามีแล้วววว
เชียร์ไทน์ บูม คิคิ
:mew1:
-
มีความเอ๋อเสมอต้นเสมอปลาย 5555
-
มีผัวไม่รู้ตัวเลยแก๊ปเอ้ย!
-
ตื่นมาคงโวยวายแน่นอน555
-
ตายแล้วแก๊ปของเจ๊...เส็ดอิพี่มาณืคไปซะแล้วววว
ตื่นมาได้โวยวายบ้านแตกแน่ แต่ๆๆๆๆ
เมิงอัดคลิปไว้ทำไมคะ อิพี่มาร์ค ได้เป็นเรื่องแน่เบยยยย
ปล.บูมไทน์..ชอบนะคู่นี้
-
Sex Toy 6
...ตอนเช้า...แรงขยับตัวของคนข้างๆทำให้แก๊ปขมวดคิ้วทั้งๆที่หลับตาอยู่ เขาอยู่บ้านกับพ่อก็จริงแต่ว่านอนกันคนละห้อง ห้องเขาเป็นเตียงเดี่ยวสำหรับนอนคนเดียวแล้วไอ้แรงขยับตัวเมื่อกี้มันคืออะไรกัน ว่าแล้วตากลมก็ค่อยๆลืมขึ้นทันทีก่อนจะหรี่ตานิดๆเพราะแสงแดดที่สาดส่องกระทบตา ตากลมมองไปรอบๆตัวอย่างแปลกใจที่นี่มันที่ไหน แม่งดูดีกว่าห้องนอนในบ้านเขาหลายเท่าและความสงสัยของแก๊ปก็สิ้นสุดทันทีเมื่อหันมาเจออีกคน
“เชี่ย!!” แก๊ปร้องออกมาเสียงดังทำให้มาร์คที่นอนหลับอยู่ต้องตื่น ตาคมลืมขึ้นมาพร้อมมองคนตัวบางที่นั่งมองมาที่เขาด้วยใบหน้าตกตื่นอย่างหัวเสีย เขามักจะหงุดหงิดเสมอถ้าถูกปลุกเมื่อนอนไม่เต็มตื่น เมื่อคืนกว่าจะสุขสมใจกับอีกคนก็ปาไปตีสามแล้วนี่ก็พึ่งแปดโมง แม่งจะแหกปากทำไมวะ
“กูมาร์คไม่ใช่เชี่ย” มาร์คว่าพร้อมกับขมวดคิ้ว
“ละ...แล้วพี่...แล้วผม” แก๊ปเลิกผ้าห่มดูทันทีก็พบว่าตัวเองร่างกายเปลือยเปล่าร่อยรอยบางอย่างบนผ้าปูที่นอนและความเจ็บที่ช่องทางด้านหลังทำให้แก๊ปรับรู้ถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อคืนแม้ว่าจะจำไม่ได้ว่ามันมาจบลงแบบนี้ได้ยังไงทันที
“พี่แม่งเชี่ย!” แก๊ปว่าอีกคนเสียงดัง ตากลมมองอีกคนอย่างเดือดดาด มือบางกำแน่นจนรู้สึกเจ็บเพื่อระงับอารมณ์ที่กำลังปะทุ เมื่อคืนเขามีอะไรกับอีกคนและคงไม่ต้องบอกว่าใครทำใครในเมื่อเขาเจ็บอยู่แบบนี้ เมื่อคืนเขาเมามาก เมาถึงขั้นจำอะไรไม่ได้เลยแล้วคนตรงหน้าก็ฉวยโอกาสที่เขาเมาทำเรื่องเชี่ยๆกับเขา แม่ง เลว! โคตรพ่อโคตรแม่เลว!
“หึๆ จำได้ด้วยเหรอว่ากูทำอะไรกับมึงบ้าง” มาร์คหัวเราะในลำคอ
“เรื่องเชี่ยๆแบบนั้นผมไม่มีวันจำหรอกแต่สิ่งที่ผมจะจำคือพี่แม่งเชี่ย พี่แม่งเลวพี่แม่งไม่ใช่...อื้ออออ” ร่างบางถูกกระชากเข้ามาก่อนจะถูกริมปากหนาจู่โจมอย่างรวดเร็ว แก๊ปพยายามขัดขืนไม่ให้อีกคนรุกรานเข้ามาแต่มีหรือที่จะสู้คนที่มีประสบการณ์โชกโชนแบบร่างสูงได้ ลิ้นหนาสอดเข้ามาเกี่ยวพันลิ้นเล็กอย่างร้อนแรงก่อนจะทำโทษคนปากดีโดยการดูดลิ้นแรงๆหนึ่งทีก่อนจะถอนออก
“มึงขายตัวไม่ใช่หรือไง น่าจะชินกับเรื่องแบบนี้” มาร์คว่าทั้งๆที่รู้ว่าอีกคนไม่ได้ขายตัวก็เถอะแต่แค่พูดกระตุ้นอารมณ์อีกคนไปอย่างนั้นแหละ
“ก็บอกว่าไม่ได้ขายตัวไงวะ!!” แก๊ปตะหวาดเสียงดังแต่มาร์คก็ยังยิ้มร่าซึ่งนั่นก็ทำให้แก๊ปหัวเสียไม่น้อย ร่างสูงลุกออกจากเตียงด้วยสภาพบ็อกเซอตัวเดียวก่อนจะเดินไปที่กระเป๋าเงินท่ามกลางความงุนงงของแก๊ป
“ห้าพันพอมั้ย แต่เมื่อคืนกูก็ทำกับมึงหนักเอาการเลยว่ะงั้นให้เพิ่มเป็นเจ็ดพันกัน" มาร์คว่าพร้อมกับยื่นเงินให้อีกคน แก๊ปกำมือแน่นกว่าเดิมพร้อมกับตากลมที่แดงก่ำไปด้วยความโกรธอยากจะลุกไปชกหน้าอีกคนให้หงายแต่เพราะร่างกายยังไม่เอื้ออำนวยจึงทำได้แต่ระงับอารมณ์เท่านั้น
“หมื่นนึง” เสียงใสว่า มาร์คเลิกคิ้ว
“ผมบอกว่าค่าตัวผมหมื่นนึงไง!” มาร์คยกยิ้มก่อนจะหยิบเงินในกระเป๋ามาเพิ่มอีกสามพันและโยนมากองตรงหน้าร่างบาง แก๊ปมองเงินตรงหน้านิดๆก่อนจะหยิบแล้วเก็บใส่กระเป๋า อยากคิดว่าเขาขายตัวนักก็แม่งให้คิดไป เงินนี่จะเอาไปทำบุญล้างซวยให้หมดจะได้ไม่ต้องมาเจอกับคนเลวๆ คนเชี่ยๆแบบนี้อีก
“มึงจะกลับแล้วเหรอ” มาร์คที่กลับมานอนบนเตียงถามคนที่กำลังใส่เสื้อผ้าด้วยท่าทางยากลำบากขึ้น
“...” แต่ไม่มีเสียงตอบจากอีกคน มาร์คกระตุกยิ้ม รู้แหละว่ามันต้องโกรธเขามากแต่แล้วไงวะเขาต้องง้อเหรอ? มันเลือกที่จะเอาเงินนี่เขาก็ให้เท่ากับจำนวนที่มันอยากได้ไปแล้วเพราะฉะนั้นเจ๊าๆกันไป ได้ๆวินๆกันทั้งคู่
“ถ้ากูจะเอามึงอีกต้องทำยังไง” มาร์คถามขึ้น แก๊ปตวัดสายตามามองอย่างโกรธๆ
“ไม่มีวัน” แก๊ปเค้นเสียงตอบ
“งั้นเหรอวะ...อ๊ะ...อ๊า...อื้อ...อ๊า” อยู่ๆเสียงหนึ่งก็ดังขึ้นทำให้แก๊ปที่กำลังติดกระดุมกางเกงอยู่ชะงัก เขาจะไม่สนใจเลยถ้ามันไม่ใช่เสียงของเขา
“ตอนมึงอยู่บนแม่งโคตรสุดยอดเลยว่ะ หน้ามึงแบบเอ็กซ์สุดๆ นางเอกเอวียังอาย” มาร์คว่าก่อนจะหันโทรศัพท์ที่มีคลิปของแก๊ปกำลังเล่นอยู่ให้อีกคนดู
“เชี่ย มึงจะทำอะไรวะ!!” มาร์คอุทานทันทีที่อยู่ๆร่างบางก็พุ่งเข้ามาหาเขาพร้อมกับพยายามแย่งโทรศัพท์มือถือของเขาไป
“เอามานะเว้ย” แก๊ปว่าแต่มีหรือที่คนตัวบางและกำลังเจ็บอยู่จะสู้แรงอีกคนได้มาร์คผลักอีกคนให้ล้มไปนอนบนเตียงอย่างแรงก่อนจะขึ้นคร่อม
“คิดจะลบคลิปหรือไง ไม่ง่ายไปหน่อยเหรอวะ” มาร์คว่า มือหนาใช้มือรวบมือบางทั้งสองข้างด้วยมือข้างเดียวกันอีกคนพยศใส่เขา
“แล้วพี่ยังต้องการอะไรจากผมอีก แม่งเมื่อคืนไม่พอใจหรือไง!!” แก๊ปตะคอกใส่อีกคนเสียงดัง
“เออ ไม่พอ” มาร์คตอบหน้าตายแต่กลับมารอยยิ้มมุมปากอย่างนึกสนุก
“พี่แม่งเชี่ย” แก๊ปกัดฟันพูดออกมา
“ถ้ามึงด่ากูอีกคำกูเอามึงอีกรอบแน่” มาร์คว่า อดหงุดหงิดกับคำด่านิดหน่อยไม่ได้ เออก็รู้ว่าเชี่ยด่าไรนักหนาวะ
“พี่แม่งเชี่ย!!” แต่แก๊ปไม่ยอมร่างบางตะโกนใส่หน้าอีกคนด้วยประโยคเดิมทำให้มาร์คถึงกับจี๊ดทันที ร่างสูงวางโทรศัพท์เอาไว้แล้วใช้มือถอดกางเกงยีนส์ของอีกคนออกทันที แก๊ปดิ้นหนีอย่างขืนตัวแต่ก็ไม่สามารถสู้แรงอีกคนได้
“หยุดนะเว้ย กูบอกให้หยุดไง ไอ้เชี่ย ไอ้เลว!!” แก๊ปโวยวายออกมาพร้อมกับสรรพนามที่เปลี่ยนไปทำไมมาร์คไม่พอใจเข้าไปใหญ่
“กูรุ่นพี่มึงนะ!” มาร์คว่าเสียงดัง
“กูไม่นับถือคนเลวๆอย่างมึง!” แก๊ปก็ตอกกลับอย่างไม่ยอม
“ไอ้แก๊ป ถ้ามึงยังหยาบคายอยู่ละก็กูจะเอาK.กูยัดปากมึง” มาร์คว่าอย่างจริงจังทำให้แก๊ปชะงักทันที ตากลมเริ่มสั่นระริกและหน่วงคลอไปด้วยน้ำตาทำให้มาร์คชะงักเช่นกัน
“เอาดิ พี่ทำอะไรกับผมก็ได้อยู่แล้วนี่” แก๊ปว่าเสียงใสเริ่มสั่นเครือแต่เจ้าตัวก็พยายามสะกดกั้นความอ่อนแอเอาไว้ เขาเป็นผู้ชายนะเว้ย เป็นลูกชายคนเดียวที่ภาคภูมิใจของพ่อเขาจะมาร้องไห้กับเรื่องแบบนี้ไม่ได้
“มึงแม่ง” แต่ผิดคาดที่แก๊ปคิดอีกคนผละออกจากเขาแล้วลุกไปยืนปลายเตียง
“ถอดเสื้อผ้าแล้วไปอาบน้ำดีๆ มึงไม่ได้อาบตั้งแต่เมื่อคืน” มาร์คสั่ง แก๊ปกัดปากทำท่าจะไม่ทำตามแต่พอเห็นสายตาดุๆของอีกคนจึงยอมรับผ้าเช็ดตัวจากอีกคนมาแล้วค่อยๆเดินเข้าไปในห้องน้ำด้วยสภาพบ็อกเซอตัวเดียว มาร์คถอนหายใจออกมาพร้อมกับเสยผมตัวเองลวกๆ ไม่ได้ตั้งใจจะรุนแรงกับมันหรอกแต่แม่งดื้อไงแถมปากดีด้วยเลยโมโหไม่ใช่น้อย
“โอ๊ย” เสียงที่ดังมาจากห้องน้ำทำให้มาร์ครีบไปดูทันที
“เฮ้ย พี่เข้ามาไมวะ” แก๊ปถามหน้าตื่นเพราะตอนนี้เขาก็เปลือยเปล่าเสียด้วย
“ร้องเชี่ยไรเสียงดัง” มาร์คถาม พยายามไม่สนใจร่างกายขาวเนียนที่มีรอยแดงที่เขาทำไว้เพราะถ้าหากสนใจแล้วของเขาตื่นขึ้นมาคงได้ทำมันเจ็บตัวอีกรอบแน่
“มะ...ไม่มีอะไร” แก๊ปอึกอัก มาร์คหรี่ตามองแต่เหมือนจะนึกอะไรออกว่าเมื่อคืนเขาไม่ได้ทำความสะอาดให้อีกคนนี่หน่าว่าแล้วร่างสูงก็สาวเท้าเข้าไปหาอีกคนทันที แก๊ปขยับหนีอย่างตกใจจนแผ่นหลังบางไปติดผนังห้องน้ำ
“หนีทำเชี่ยไร กูแค่จะช่วย” มาร์คว่า
“ชะ...ช่วยอะไร ผมทำเองได้” มาร์คส่ายหน้าก่อนจะดึงอีกคนเข้ามาก่อนจะใช้นิ้วมือล้วงทำความสะอาดให้อีกคนทันที ตอนแรกแก๊ปก็ทำท่าจะดิ้นหนีแต่พออีกคนสอดเข้าไปก็รู้สึกเจ็บเสียดไม่ใช่น้อยแต่ก็ดีกว่าตอนทำเองเยอะทำให้มือบางได้แต่เกาะแขนหนาเอาไว้มีจิกลงบ้างเพื่อระบายความเจ็บ
“เอ้า เสร็จแล้ว รีบๆอาบน้ำจะได้แดกข้าว” มาร์คว่าก่อนจะเดินออกจากห้องน้ำไป แก๊ปมองตามอีกคนนิดๆก่อนจะรีบอาบน้ำอย่างรวดเร็วเพราะรู้สึกไม่ปลอดภัยที่เปลือยเปล่าแบบนี้ แม้ว่าเมื่อกี้อีกคนจะทำอ่อนโยนกับเขาก็เถอะแต่เขาก็ไม่มีวันลืมไม่มีวันหายโกรธกับสิ่งที่ทำกับเขาเมื่อคืนหรอก!
น้องแก๊ปก็ยอมๆพี่เขาไปเถอะค่ะ 55555 ทำไมสนับสนุนให้นายเอกเสียตัวแบบนี้ นี่เปล่าหื่นนะ -,,- อิพี่มาร์คจะมาสไตล์กวนๆ ยั่วโมโหอะไรแบบนี้นะคะคนละแนวกับอิพี่จินแต่น่าด่าเหมือนกันแน่นอน 55555
___จางบิวตี้___
-
:z6: :z6: :z6: ขอกระโดดถีบไอ้พี่มาร์คแรงๆสักสิบทีเถอะ เลวเกินไปมั้งปล้ำเขาแล้วไม่สำนึกยังมาพูดจาเลวๆใส่อีก เป็นพระเอกก็ไม่ได้หมายความว่าจะทำอะไรก็ได้นะเว้ย
-
ไปทำกับน้องแบบนั้นน้องไม่โกรธไม่ดื้อใส่ก็บ้าแล้ว
-
ไปรับเงินทำไมเนี่ยยยยยยยย ถึงบอกจะเอาไปทำบุญล้างซวยก็เถอะ :serius2: :serius2: :serius2:
อิพี่จินยังน่ารัก แต่อิพี่มาร์คนี่น่าตืบมากกกกก :angry2: :angry2: :angry2:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:m16: :m16: :m16:
-
พี่มาร์คทำไม่ถูก
-
อื้อหืออออ ก็คุณพี่ทำตัวดีมากเลยเนอะ น้องเขาคงอยากพูดดีๆด้วยหรอกนะ
-
พระเอกเลวอีกแล้ว!!
-
อิพี่มาร์คแม่ง...ทำตัวน่าโมโหสุดๆ
-
เลวเนอะพระเอกอ่ะ......
-
Sex Toy 2
( Boom x Tine )
คืนนี้ไทน์ต้องมาเลี้ยงสายกับแก๊ปทั้งๆที่ก็ไม่ได้สายเดียวกันแต่เพราะรู้สึกเป็นห่วงเพื่อนสนิทที่มักจะชอบทำตัวป้ำๆเป๋อกลัวว่าจะโดนฉุดไปเสียก่อน แม้ว่าไทน์จะพูดได้เต็มปากว่าโคตรจะไม่ชอบขี้หน้าพี่รหัสแก๊ปเลยก็ตามแต่ความเป็นห่วงเพื่อนมันต้องมาก่อนเลยมานั่งอยู่ที่ร้านเหล้าตรงหน้าไอ้คนที่เขาบอกว่าเกลียดขี้หน้าอยู่นี่ไงล่ะ
“แม่งคออ่อนชิบหาย” บูมพูดขึ้นเมื่อน้องรหัสของตัวเองนอนฟุบเกยโต๊ะไปแล้วทั้งๆที่กินไปไม่เท่าไหร่ต่างจากเพื่อนมันที่นั่งแดกเอาๆกะแดกให้เขากระเป๋าฉีกเลยหรือไงก็ไม่รู้แล้วแม่งก็ไม่เห็นจะเมาเลย คอแข็งชิบหาย
“กูว่าเอาเบียร์มาแดกมั่งดีกว่าว่ะ” มาร์คหันมาพูดกับบูมเพราะเหลือกันแค่สี่คนเนื่องจากน้องรหัสของมาร์คและเพื่อนน้องรหัสที่เป็นเด็กที่พวกเขารู้จักดีกลับก่อนแล้ว “เอาไปดิ” บูมยื่นแก้วเบียร์ให้ไทน์ ไทน์ทำท่าไม่อยากจะรับเพราะรู้ว่าตัวเองไม่ถูกกับเบียร์นี่เป็นความลับของเขาเลย...แม้ว่าเขาจะคอแข็งแค่ไหนแต่แม่งเสือกเมาเบียร์ไงล่ะ เวลาเมานี่ก็จำไม่ค่อยได้หรอกว่าเป็นยังไงบ้างแต่ไอ้แก๊ปเคยบอกว่าต่อไปจะไม่ให้เขากินเบียร์อีกซึ่งแปลว่ามันต้องเลวร้ายมากแน่ๆ
“หรือว่าไม่ดื่มเบียร์วะ? โถ่ ไอ้น้องแดกไม่ได้ก็ไม่เป็นไร” บูมทำท่าล้อเลียน ไทน์ขมวดคิ้วอย่างไม่ชอบใจกับท่าทางกวนตีนของอีกคนจึงรีบคว้าแก้วเบียร์มากระดกทันที รสขมๆของเบียร์เข้ามากระทบลิ้นของไทน์ก่อนที่เจ้าตัวจะรีบกลืนลงคออย่างรวดเร็ว บูมมองเพื่อนน้องรหัสที่กำลังทำหน้าแหยๆหลังจากที่พึ่งกินเบียร์ไปก็นึกตลกแม่งทีเหล้าขมกว่า แรงกว่าแดกเอาๆทีเบียร์แค่นี้เสือกอ่อน ปากหนากระตุกยิ้มเมื่อคิดแผนแกล้งอีกคน
“กูพอแล้ว” ไทน์ว่าเมื่ออีกคนยื่นแกล้งเบียร์มาให้เขาอีก
“ไรวะไม่ใจเลย” บูมว่า ไทน์ขมวดคิ้วมุ่นก่อนจะรับมากระดกดื่มอีกครั้งแม่งเรื่องแบบนี้ฆ่าได้หยามไม่ได้เว้ย!...ไม่รู้ว่าตอนนี้ไทน์กินเบียร์ไปกี่แก้วแล้วแต่ตอนนี้ตาของเขาพร่ามัวไปหมด ร่างกายร้อนผ่าวแบบแปลกๆ รู้สึกคึกครื้นอยากจะทำโน่นทำนี่ไปหมด
“ทำอะไรของมึงวะ” บูมถามขึ้นเมื่ออยู่ๆไอ้เด็กหัวฟูที่นั่งตรงข้ามเขาเอามือล้วงถังน้ำแข็งที่มีน้ำแข็งอยู่ไม่กี่ก้อน
“หิว” ไทน์ว่าก่อนจะเอาน้ำแข็งเข้าปากอย่างอารมณ์ดี เสียงเคี้ยวน้ำแข็งดังก๊วมๆดังขึ้นเมื่อน้ำแข็งในปากเหลือก้อนเล็กไทน์จึงพ่นใส่คนที่นั่งตรงข้ามทันทีก่อนจะหัวเราะร่า
“เชี่ย ทำเชี่ยอะไรวะ” บูมโวยวายอย่างหัวเสียเพราะทั้งน้ำแข็ง ทั้งน้ำลายของอีกคนแม่งพ่นมาเต็มหน้าเขาหมด นี่มันเมาหรือเปล่าวะเนี่ยหัวเราะอย่างกับคนพี้ยา
“ทำไร” ไทน์ถามหน้าซื่อตาใส บูมตบหน้าผากอย่างเหนื่อยใจกับคนตรงหน้าหวังจะหันไปขอความช่วยเหลือกับเพื่อนแต่แม่งก็ไม่อยู่ ไอ้น้องรหัสของเขาก็ไม่อยู่!
“พี่ไทน์” แต่ก่อนที่บูมจะได้ตามหาเพื่อนเสียงที่คุ้นเคยก็ดังขึ้นพร้อมกับร่างสะโอดสะองของหญิงสาวดีกรีดาวคณะบัญชีก็เดินเข้ามาหา
“น้องแป้ง” บูมทักกลับด้วยใบหน้ายิ้มๆ เขาว่าคืนนี้เขาได้เหยื่อแล้วว่ะ
“มาเที่ยวไม่เห็นบอกแป้งเลยคะ” แป้งว่าทำเสียงกระเง้ากระงอดใส่อย่างน่ารัก
“พอดีพี่มาเลี้ยงสายครับถึงตอนมาไม่บอกแต่ตอนกลับ...กลับด้วยกันนะ” บูมว่าพร้อมทำหน้าเจ้าเล่ห์อย่างสื่อความหมาย หญิงสาวใบหน้าขึ้นสีทันทีแต่ก็พยักหน้ารับก่อนจะแยกตัวไปอยู่กับเพื่อนก่อนเพราะยังไงคืนนี้เธอก็ได้อยู่กับชายหนุ่มทั้งคืนแน่ๆ
“มองไรวะ” บูมถามเมื่อไอ้คนที่นั่งตรงข้ามมองมาที่เขา
“มึงแม่ง” ไทน์ยกมือมาชี้หน้าอีกคน บูมขมวดคิ้วกับท่าทางนั้นก่อนที่ร่างเพรียวจะลุกออกจากที่นั่งของตัวเองแล้วมานั่งที่หน้าตักของเขา บูมเบิกตากว้างทันทีกับการกระทำของอีกคน
“ลุกไปนะเว้ย” บูมโวยวาย
“มึงแม่ง” ไทน์ยังคงพูดคำเดิม
“กูทำไม ไอ้สัสมานั่งแบบนี้สาวเข้าใจผิดหมดแล้ว” บูมว่าออกมาพร้อมกับพยายามดันอีกคนออกแต่ไทน์ไม่ยอม
“กูอยากมีสาวแบบมึงมั่ง อิจฉาชิบหาย กูไม่ยอมให้มึงไปกับคนสวยเมื่อกี้หรอกกูจะนั่งทับมึงอยู่อย่างนี้” ไทน์ว่าออกมาอย่างไม่มีสติเพราะฤทธิ์ของเบียร์ที่ตัวเองแพ้
“ตรรกะเชี่ยอะไรของมึงเนี่ยไอ้ฟู ลงไปนะเว้ย” บูมว่าเมื่อเห็นว่าหลายสายตาเริ่มพามองมาที่เขาสองคนแถมพวกผู้หญิงยังหัวเราะคิกคักกันอีก เวรกรรมเอ๊ย
“ฟูอะไรวะ อย่ามาว่าทรงผมที่กูภาคภูมิใจนะเว้ย” ไทน์ว่าออกมาอย่างไม่ยอมบูมหมั่นไส้เลยจัดการเสยผมที่ปรกหน้าอีกคนออกหวังเพื่อจะแกล้งเปิดเหม่งอีกคนให้แม่งหงุดหงิดเล่นแต่กลับเป็นเขาที่ต้องชะงัก ใบหน้าขาวใสที่ตอนนี้ขึ้นสีระเรื่อเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ ตากลมที่เขาเห็นไม่ค่อยชัดเจนทุกครั้งตอนนี้กลับเห็นอย่างชัดเจนและกำลังเยิ้มไปหมด บูมกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบากที่เห็นใบหน้าไอ้คนที่เขาสนใจชัดๆ แม่งน่ารัก คำแรกที่ลอยผุดเข้ามาในหัวของเขาก่อนที่ใบหน้าหล่อจะส่ายไปมากับความคิดบ้าๆของตัวเอง
“ไอ้เชี่ยปล่อยนะเว้ย” ไทน์โวยวายที่อีกคนเปิดผมเขาออก
“เออๆ เฮ้ย ไอ้มาร์ค” เมื่อเห็นเพื่อนสนิทบูมก็ผลักอีกคนลงจากหน้าตักทันทีก่อนจะวิ่งเข้าไปหาเพื่อนสนิทของเขาที่กำลังประคองน้องรหัสของเขาไป...บูมกลับมาที่โต๊ะอย่างหัวเสียที่แม่งเพื่อนเขาเอาน้องรหัสเขาไปพอยังทิ้งให้เขาพาไอ้เด็กหัวฟูที่กลับด้วย แล้วบ้านมันอยู่ไหน หรือว่าอยู่หอยังไงเขาก็ไม่รู้
“มึงลงไปนั่งทำไรตรงนั้น” บูมถามขึ้นเมื่อเห็นว่าอีกคนนั่งกองอยู่กับพื้น
“มึงผลักกู” ไทน์ว่าเสียงเครือ บูมหน้าเหวอทันทีที่เห็นว่าอีกคนทำท่าจะร้องไห้ชิบหายแล้วไอ้เชี่ยนี่มันเมาแบบไหนกันวะ เมากี่ร้อนอารมณ์กันวะเนี่ย
“เออๆกูขอโทษ อย่าร้องนะเว้ย” บูมว่าเสียงเครียด
“ฮึก กูจะกลับบ้าน” ไทน์ว่า บูมทำหน้าลำบากใจเพราะเขาอุตส่าห์นัดกับน้องแป้งคนสวยไว้อย่างดิบดีตอนแรกคิดว่ามันคงมีสติพอที่จะกลับเองแต่พอเห็นสภาพมันตอนนี้แล้ว สงสัยคงได้คลานกลับ
“กู...”
“ฮึก มึงจะไปกับสาวใช่มั้ย ฮึก มึงจะให้กูกลับเองใช่มั้ย ฮึก ไอ้คนใจร้าย” ไทน์ร้องไห้ออกมาทันทีทำให้สายตาหลายคู่พากันมองมาที่คนทั้งคู่อย่างสนใจ บูมหน้าเสียไม่ใช่น้อยก่อนจะพยายามพยุงอีกคนให้ลุกแต่ไทน์สะบัดมือออก
“ไม่ต้องมายุ่งกับกูเลย ไปเลย ฮึก ปล่อยกูให้นั่ง ฮึก อยู่ที่นี่แหละ” บูมถอนหายใจออกมาก่อนจะจัดการอุ้มอีกคนพาดบ่าทันที
“เฮ้ย ปล่อยนะเว้ย” ไทน์โวยวาย
“อย่าดิ้นดิวะเดี๋ยวก็ตกหรอก” บูมบ่นพร้อมกับรีบพาอีกคนออกมาจากผับอย่างรวดเร็วเพราะมีแต่คนหันมาสนใจเขาทั้งคู่ แอบเห็นว่าน้องแป้งก็หันมามองด้วย แม่งนรกอะไรของเขาวะเนี่ย! บูมพาอีกคนมายังรถแล้วเปิดประตูให้นั่งข่างคนขับก่อนที่เขาจะกลับมานั่งประจำที่
“บ้านมึงอยู่ไหน” บูมถามขึ้น
“นครสวรรค์” ไทน์ตอบ
“กูไม่ได้หมายถึงบ้านเกิด ชิบหาย หอมึงอ่ะอยู่ไหน” บูมถามอีกครั้ง ไทน์นิ่งไปสักครู่ก่อนจะหันมามองหน้าบูมก่อนจะคลี่ยิ้มหวานซึ่งก็ทำให้บูมรู้สึกใจสั่นแปลกๆ
“ให้ไทน์ไปนอนด้วยน้า นอนหอคนเดียวมันเง้าเหงา นะๆๆ” เสียงหวานว่าอย่างออดอ้อนพร้อมกับสรรพนามที่แปลกหูทำให้บูมอดที่จะกลืนน้ำลายอย่างยากลำบากอีกครั้งไม่ได้
“คือมึง...”
“นะๆๆ ถ้าให้ไทน์ไปนอนด้วยจะทำอะไรยอมหมดเลย” เสียงหวานว่าออกมาต่อ
“เออๆ แม่งเอ๊ย” บูมว่าตัดบทเพราะไม่อยากฟังเสียงออดอ้อนของอีกคนต่อไม่ใช่สยดสยองนะแต่แม่งใจสั่นแปลกๆว่ะ ยิ่งหน้าใสๆที่ขึ้นสีนั้นพยายามยื่นเข้ามาใกล้ด้วย แม่งเอ๊ย ขนลุกไปหมด ไม่ใช่ขนแขนขนขานะขนล่างเลยที่ลุก สมเพชตัวเองชิบหายที่มารู้สึกอะไรแบบนี้ ถึงจะไม่มีรสนิยมในผู้ชายแต่ก็อดยอมรับไม่ได้ว่าอีกคนแม่งน่าสนใจจริงๆ คืนนี้จะเป็นยังไงต่อไปวะไม่อยากคาดเดาเลยจริงๆ
ทำไมตอนนี้ฮา 55555 เข้าใจที่น้องแก๊ปบอกแล้วเนอะว่าเวลาไทน์เมาเป็นยังไง55555 คือนางติสท์อยู่แล้วไงพอเมาปุ๊บไปกันใหญ่หลายอารมณ์มาก ยังไงก็เอาใจช่วยอิพี่บูมด้วยนะคะว่าจะอดใจไหวมั้ย 55555
___จางบิวตี้___
-
อร๊ายยยยยยย ทำไมน้องไทน์เมาเบียร์แล้วงุ้งงิ้ง ง้องแง่ง อ้อนน่ารักขนาดนี้เนี่ย พี่บูมจะอดใจไหวมั้ย สงสัยจะมีสามีคืนเดียวกะแก๊ปนะ :-[ :-[ :-[
-
ไทน์ เมาแล้วหลายอารมณ์ :katai2-1:
บูม เริ่มหลงเสน่ห์ไทน์แล้ว :mew1:
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
:hao6: :hao6:
-
:z1: :z1: :z1:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ไหวป่ะไทน์!?
-
หวังว่าคู่รองจะดีกว่าคู่หลักนะ
-
:katai1: :hao7: อยากอ่านนนนนนน
รอนะ...ไม่เร่งๆ5555
แต่อยาดอ่านใจจะขาดละ :katai2-1: :katai2-1:
-
Sex Toy 7
หลังจากที่หยุดเรียนไปหนึ่งวันแก๊ปก็มาเรียนได้ตามปกติ ร่างบางเดินมายังโต๊ะประจำที่เขาชอบนั่งกับไทน์ก็เห็นว่าเพื่อนสนิทมาแล้วแต่กำลังนั่งหน้านิ่วคิ้วขมวดอยู่ซึ่งเขาก็ไม่รู้ว่าแม่งเป็นอะไร
“เป็นไรวะ” แก๊ปถามขึ้น ไทน์ตวัดสายตามามองเพื่อนสนิทด้วยสายตาหม่นๆ
“เชี่ยไร ทำไมมองกูแบบนั้น” แก๊ปว่าอย่างไม่เข้าใจ
“กูเกลียดพี่รหัสมึง” ไทน์ว่า แก๊ปขมวดคิ้วรู้แหละว่าไทน์เกลียดพี่รหัสเขาแต่ทำไมทีท่ามันเหมือนมีอะไรเลยวะหรือว่าวันที่กินเหล้า...ใช่ๆ เขาถูกไอ้พี่เชี่ยนั่นหิ้วไปงั้นแปลว่าเพื่อนเขาต้องอยู่กับพี่รหัสเขาแน่ๆ
“พี่เขาปล้ำมึงอ่อ” แก๊ปถามตาโต
พลั้ว!
“ถามเชี่ยอะไรน่าอ้วก” ไทน์ว่า แก๊ปลูบหัวตัวเองที่โดนตบปอยๆ ใครจะไปรู้ล่ะทีเขายังโดนปล้ำเลย ไม่ๆ เขาต้องไม่คิดถึงมันสิ แก๊ปส่ายหัวไปมารัวทำให้ไทน์มองอย่างงงๆ
“ทำไรของมึง”
“ปะ...เปล่าเว้ย” แก๊ปอึกอัก ไทน์มองอย่างไม่เชื่อเท่าไหร่แต่ก็ไม่ได้คาดคั้นออกมาเพราะถ้ามันมีเรื่องเขาเองก็มีเรื่องไม่ต่างกันและก็เป็นเรื่องที่ไม่อยากให้ใครมารับรู้ด้วย เหยียบจนตายเลยแหละ...คาบเรียนนี้เป็นคาบเรียนที่แก๊ปตื่นเต้นทุกครั้งเพราะเป็นคาบเรียนรวมซึ่งได้เรียนกับต่างคณะซึ่งจะเจริญหูเจริญตามากเพราะได้ส่งสาวคณะอื่น
“ไอ้ไทน์ๆ กูว่าคนนั้นเขามองกูว่ะ” แก๊ปสะกิดเพื่อนสนิทที่ฟุบหน้านอนกับโต๊ะอย่างตื่นเต้นเมื่อเห็นว่ามีสาวต่างคณะถ้าให้เดาสวยๆแบบนี้น่าจะฝั่งคณะมนุษยศาสตร์แน่ๆมองมาทางเขาบ่อยมาก
“กูจะนอน” ไทน์ว่าและไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมามอง แก๊ปขมวดคิ้วในท่าทางของเพื่อน
“แม่งนั่นว่าที่เมียในอนาคตเพื่อนนะเว้ยไอ้นี่” แก๊ปว่าเสียงงอนๆ ไทน์จึงต้องจำใจเงยหน้าขึ้นมามองก่อนจะพบว่ามีหญิงสาวมองมาทางแก๊ปจริงๆ หน้าตาดีเสียด้วย
“ว่าไงๆ ผ่านมั้ยๆ” แก๊ปถาม
“อืม” ไทน์ตอบสั้นๆก่อนจะฟุบลงไปนอนต่อ แก๊ปจิ๊จ๊ะในลำคอกับท่าทางของเพื่อนก่อนจะนั่งเก็กต่อพลางพยายามเหลือบหญิงสาวอยู่ตลอดว่ามองมาที่เขาอีกหรือเปล่าแล้วก็พบว่ายังคงมองมาตลอด...พอหมดคาบเรียนปุ๊บแก๊ปก็เดินยิ้มร่ากอดคอไทน์ออกจากห้องเรียนทันทีแต่ก็แสร้งทำเป็นเดินช้าเพราะรู้สึกว่าหญิงสาวทำท่าจะเดินเข้ามาหาเขา
“เอ่อ...ขอโทษนะ” เสียงหวานดังขึ้นทำให้แก๊ปชะงักทันทีก่อนจะหันกลับไปแสร้งเลิกคิ้วอย่างงุนงง
“ขอคุยด้วยหน่อยได้มั้ย” หญิงสาวว่าพลางทำท่าขวยเขิน
“อื้ม” แก๊ปพยักหน้ารับก่อนจะเดินตามหญิงสาวไปซึ่งเป็นระเบียงอีกฝั่งของตึกเรียน แก๊ปมองสำรวจหญิงสาวตรงหน้าอย่างถูกใจไม่ว่าจะเป็นหน้าตา ผิวพรรณ หุ่นหรือแม้กระทั่งไซส์หน้าอก ให้ตายเถอะ...อะไรมันจะรัดขนาดนั้นวะ จะหายใจออกมั้ยเนี่ย
“เราออยนะ ชื่ออะไรเหรอ?” หญิงสาวเริ่มพูดขึ้นก่อน
“เราแก๊ป” แก๊ปตอบกลับอย่างเป็นกันเอง
“เอ่อ...จะเป็นไรมั้ยถ้าเราจะขอไลน์แก๊ป” หญิงสาวว่า แก๊ปยกยิ้มในใจอย่างพึงพอใจกับการกระทำของเธอ
“ดะ...”
“แลกไลน์กับพี่แทนมั้ยครับ” ไม่ทันที่แก๊ปจะตอบเสียงทุ้มก็ดังขึ้นก่อน แก๊ปหันขวับไปมองอีกคนอย่างไม่พอใจทันทีต่างจากหญิงสาวที่ทำหน้าเคลิบเคลิ้มไม่น้อยที่เห็นมาร์ค เธอว่าแก๊ปดูดีแล้วนะแต่อีกคนดูดียิ่งกว่า ดูดีแบบเท่ๆ แบดบอยไม่ใช่น่ารักๆแบบแก๊ป
“พี่คิดจะทำอะไร” แก๊ปกัดฟันถาม มาร์คกระตุกยิ้มแต่ไม่ยอมตอบ
“เอ่อ...พี่ชื่ออะไรเหรอคะ” ออยถาม
“พี่มาร์คครับ วิศวะปี3” ออยทำตาโตทันทีที่ได้ยินชื่ออีกคนเพราะรู้กิตติศัพท์ในความหล่อและความเจ้าชู้ไม่น้อยแต่ข่าวที่เธอได้ยินมาไม่รู้ว่าจริงเท็จแค่ไหนที่ว่าอีกคน...เป็นไบ
“เอ่อชื่อออยนะคะ แล้วพี่กับแก๊ป...” ออยอึกอักเมื่อรู้สึกเหมือนว่าเริ่มจับสัมผัสอะไรบางอย่างได้ยิ่งแขนหนาที่คาดเข้าที่ไหล่ของแก๊ปทำให้เธอยิ่งรู้สึกไปใหญ่
“ออยคือ...”
“อย่างที่ออยคิดแหละครับ ยังอยากแลกไลน์กับแก๊ปมั้ยหรือว่ากับพี่ก็ได้นะ”มาร์คว่าด้วยรอยยิ้มแต่เป็นรอยยิ้มแค่ปากไม่ใช่ตา
“ไม่ละค่ะ เราไปนะแก๊ป” ว่าแล้วออยก็รีบวิ่งไปทันที แก๊ปพยายามเรียกตามแต่อีกคนก็ไม่หันกลับมา แก๊ปปัดแขนหนาออกจากไหล่ก่อนจะผลักอกอีกคนอย่างแรงด้วยความไม่พอใจ
“พี่ทำเชี่ยไรวะ” แก๊ปว่าอย่างโมโห
“ทำอะไร เปล่านี่” มาร์คยักไหล่ด้วยท่าทางชิวๆ
“แม่งเชี่ย” แก๊ปพูดเบาๆแต่มาร์คกลับได้ยินชัดเจน
“ไอ้แก๊ปมึงด่าใคร” มาร์คขมวดคิ้ว
“ด่าอะไร เปล่านี่” แก๊ปทำท่าเหมือนอีกคนเมื่อครู่อย่างกวนๆ มาร์คที่อารมณืขุ่นอยู่เมื่อครู่ก็ยกยิ้มทันทีซึ่งสร้างความงงงวยให้แก๊ปอย่างมาก อะไรวะเดี๋ยวโกรธเดี๋ยวยิ้มแม่งอารมณ์แปรปรวนยิ่งกว่าผู้หญิงเป็นประจำเดือนอีก
“พี่ยิ้มอะไร” แก๊ปขมวดคิ้วถาม
“แค่ขำๆมึง” มาร์คว่า
“ขำอะไรผม ผมมีอะไรน่าขำตรงไหน”
“มีดิก็มึงน่ะ...โดนกูเอาแล้วยังจะมีหน้ามาจีบสาวอีก” มาร์คกระซิบ้างหูบางแก๊ปตาโตก่อนจะผลักอีกคนอย่างแรง
“หยุดพูดถึงเรื่องนั้นนะเว้ย” แก๊ปว่าอย่างไม่พอใจ ใบหน้าใสหงิกงอไปหมดพร้อมกับมือบางที่กำแน่น มาร์คมองท่าทางของอีกคนขำๆ
“ทำไมจะพูดไม่ได้ เอาจริงๆ กูติดใจมึงจริงๆนะ ถ้าเหมาทั้งเดือนคิดเท่าไหร่?”มาร์คถามหน้าตาเฉยอย่างกับว่าเรื่องที่พูดออกมาเป็นเรื่องปกติที่พูดกันในที่ชีวิตประจำวัน
“ไม่ได้ขายตัวเว้ย!” แก๊ปตะคอกใส่
“อ้าว วันนั้นยังเอาค่าตัวจากกูไปตั้งหมื่น” แก๊ปกัดปากอย่างเถียงไม่ออก สิ่งที่เขาทำไปวันนั้นยอมรับว่าเพราะแรงอารมณ์จริงๆ โกรธจนไม่รู้จะโกรธยังไงคิดว่าเขาขายตัวนักก็เลยจัดให้
“งั้นเอาคืนมาดิเงินอ่ะจะได้รู้ว่าไม่ได้ขายตัว” มาร์คว่าทำท่าแบมือมาตรงหน้าอีกคน แก๊ปชะงักกับสิ่งที่ได้ยิน อยากจะหยิบเงินที่ว่ามาปาใส่หน้าอีกคนเพื่อทวงศักดิ์ศรีตัวเองคืนมาแต่ว่าตอนนี้มันไม่มีแล้ว...ใช่ ไม่มีแล้ว ทั้งๆที่คิดว่าจะเอาไปทำบุญล้างซวยแต่พอกลับถึงบ้านก็ซวยจริงๆเมื่อพ่อบอกว่าเกิดเรื่องขึ้นระหว่างที่เขาไม่อยู่ พ่อทำอะไรผิดพลาดกับรถที่เอามาซ่อมทำให้ต้องจ่ายเงินชดใช้ให้ ค่าซ่อมก็ไม่ได้แถมยังต้องชดใช้อีกซึ่งชดใช้ไปก็เกือบๆหมื่น ตอนแรกพ่อเขาก็งงว่าเขาเอาเงินที่ไหนมาเยอะแยะเขาก็โกหกให้พ่อสบายใจไปว่าเงินเก็บของเขา
“ไม่มี” แก๊ปว่าเสียงแผ่ว มาร์คเลิกคิ้ว
“ว่าไงนะ”
“ก็บอกว่าไม่มีไงเล่า!” แก๊ปว่าเสียงดังพร้อมมองอีกคนอย่างไม่พอใจ
“งั้นก็แปลว่าขายตัวจริงๆ” มาร์คแกล้งถามยั่วโมโหอีกคนอีกครั้ง ส่วนเรื่องเงินเขาไม่ได้จริงจังที่จะเอาคืนหรอกแค่แกล้งอีกคนเล่นเฉยๆ ความจริงวันนั้นเขาก็แอบตามมันกลับบ้านไปนั่นแหละแล้วเห็นว่าพอถึงบ้านมันก็คุยอะไรกับพ่อหน้าเครียดๆซึ่งเขานั่งอยู่ในรถไม่ได้ยินหรอกก่อนที่มันจะหยิบเงินที่คาดว่าน่าจะที่เอามาจากเขาให้พ่อไป
“เออ อยากคิดอะไรก็คิดไป แม่ง!” แก๊ปว่าทำท่าจะเดินหนีแต่มือหนาก็คว้าข้อมือบางไว้ก่อนจะกระชากอีกคนอย่างแรงจนเซมาปะทะแผงอกกว้าง
“งั้นขายให้กูอีกนะ กูชอบ”
อิพี่มาร์คมีความรังแกน้องอย่างถึงที่สุด 55555 เสร็จไม่เสร็จให้เดา แง้งงงงงงงง
___จางบิวตี้___
-
อิพี่มาร์คมึนได้ไม่มีใครเกินนนน แกล้งน้องตลอด :ling1: :ling1: :ling1:
อยากรู้แล้วสิว่าเกิดอะไรขึ้นกับไทน์บ้าง :katai4: :katai4: :katai4:
-
รอๆๆๆ
-
พี่มาร์ค ยังไงเนี่ย
ตามแก๊บไม่เลิก ติดใจแก๊บจริงๆ :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
ดับฝันแก๊บอีก ที่มีสาวมาจีบ :เฮ้อ:
รอ :L1: :L1: :L1:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
พระเอกก็แอบน่ารักอยู่นะ มีหึงน้อง
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
หมั่นไส้อิพี่มาร์คมากกกก
-
ใช้เงินเขาซะงั้นนะแก๊ป
-
o18 o18 o18 o18ชอบๆๆสนุกดีรอตอนต่อไปอยู่นะคับ :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
-
Sex Toy 8
พลั้ก!
แก๊ปผลักร่างสูงออกอย่างแรงก่อนจะต่อยไปที่ใบหน้าหล่อของอีกคนเต็มๆด้วยความโมโหกับคำพูดที่ออกมาจากปากหนา
“อื้ออออออ” มาร์คก็ไม่ยอมให้แพ้กระชากอีกคนเข้ามาบดจูบอย่างแรง มือบางทับตีแผงอกกว้างอย่างแรงแต่ก็ไม่ทันให้มาร์คถอนจูบ แก๊ปร้องอื้ออึงในลำคอเพราะเริ่มหายใจไม่ออกทำให้มาร์คยอมปล่อยในที่สุด
“พี่มันเชี่ย” แก๊ปว่าพร้อมกับมือบางที่ยกขึ้นมาถูปากของตัวเองอย่างแรงจนปากสีชมพูระเรื่อแดงก่ำไปหมด
“กูเชี่ยได้มากกว่านี้อีกถ้ามึงไม่เป็นเด็กดีของกู” มาร์คว่าอย่างกวนๆก่อนจะเดินชนไหล่แก็ปไป แก็ปมองตามแผ่นหลังกว้างตาขวาง มือบางกำแน่นด้วยความโกรธ...แก็ปเดินกลับมาหาเพื่อนที่ยืนหน้าบูดบึ้งไม่แพ้ตัวเองก็ไม่คิดจะถามอะไรกันก่อนจะพากันไปกินข้าวและเพราะวันนี้มีเรียนแค่ครึ่งวันเลยแยกย้ายกันกลับบ้าน แก็ปกลับบ้านมาด้วยอารมณ์ที่ไม่ค่อยคงที่นักทำให้ผู้เป็นพ่อต้องเอ่ยปากถาม
“เป็นไร ดูทำหน้าเข้า”
“ทะเลาะกับคนมานิดหน่อยน่ะพ่อ แม่ง เกลียดมันอ่ะพ่อ เกลียดๆๆ” แก็ปว่าอย่างระบายอารมณ์
“มันทำอะไรเอ็งล่ะ ถึงได้เกลียดมัน” แก็ปชะงักกับคำถามของผู้เป็นพ่อ แหงสิ...จะให้ตอบว่ามันปล้ำแล้วถ่ายคลิปไว้ก็คงไม่ดีแน่ๆ
“มัน...มันแย่งสาวผมอ่ะพ่อ ทั้งๆที่เขามาจีบผมเองนะ” แก็ปเอาเรื่องออยมาอ้างเพราะนี่ก็เป็นอีกหนึ่งเหตุผลที่เขาหงุดหงิด นอกจากชวดสาวและยังโดนอีกคนจูบแม่งๆๆ จะมีอะไรเลวร้ายกว่านี้อีกมั้ย
“หึๆ หน้าอย่างเอ็งมีสาวมาจีบด้วยเหรอวะ” ผู้เป็นพ่อว่าขำๆ
“โห่พ่อ ลูกชายพ่อหล่อขนาดนี้ นี่ถ้าสูงกว่านี้นะตำแหน่งเดือนคณะคงเป็นผมแน่ๆ” ผู้เป็นพ่อส่ายหัวกับความขี้โม้ของลูกชายก่อนจะสั่งให้ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อมาช่วยงานในอู่ วันนี้แก็ปไม่ต้องไปทำงานที่ผับเพราะเป็นวันหยุดซึ่งจะมีคนละ1วันต่อสัปดาห์ จึงทำให้แก็ปสามารถช่วยพ่อได้อย่างเต็มที่ แก็ปชอบที่จะช่วยพ่อทำงานในอู่มาตั้งแต่เด็ก และมันก็ส่งผลให้เวลาเรียนภาคปฏิบัติแก็ปทำได้ดีกว่าคนอื่นๆ แก็ปไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองลำบากหรือน้อยใจในโชคชะตา เขาออกจะมีความสุขด้วยซ้ำที่ได้อยู่กับพ่อที่เหมือนเพื่อน ได้ทำในสิ่งที่ชอบและเรียนในสิ่งที่รัก ชีวิตคนเราขอแค่นี้ก็มีความสุขแล้วล่ะ…คิ้วเรียวขมวดมุ่นทันทีที่เห็นรถที่คุ้นตาขับเข้ามาในอู่ พอร่างสูงเปิดประตูลงมาจากรถแก็ปก่อนเดินเข้าไปหาด้วยท่าทางไม่พอใจทันที
“พี่มาทำไมวะ กลับไปเลยนะ” แก็ปว่า
“เดี๋ยวๆไอ้แก็ป อะไรของเอ็ง ไล่ลูกค้าทำไม” ผู้เป็นพ่อที่อยู่แถวนั้นพอดีพูดขึ้นก่อนจะหันไปทำท่าขอโทษขอโพยร่างสูง
“นั่นดิ กูแค่เอารถมาเช็ค ไม่ได้?” มาร์คเลิกคิ้วอย่างกวนๆ
“อู่มีเยอะแยะไป ไปที่อื่นเลย” แก็ปไล่ซึ่งไม่ถึงเสี้ยวนาทีก็ถูกผู้เป็นพ่อเขกหัวทันที
“เดี๋ยวเถอะๆ ไอ้แก็ป เอารถเข้ามาเลยครับคุณ” ผู้เป็นพ่อหันไปพูดกับแก็ปก่อนจะหันมาบอกกับมาร์ค
“คุณลุงเรียกผมว่ามาร์คก็ได้ครับ ผมรุ่นพี่ไอ้แก็ปมัน”
“อ้าวคนกันเองนี่ งั้นขับไปตรงนั้นเดี๋ยวลุงเช็คให้เองเลยๆ มาๆ” เมื่อรู้ว่าเป็นคนกันเองพ่อของแก็ปก็ว่าอย่างกระตือรือร้น มาร์คขับรถไปจอกยังจุดที่จุดพ่อแก็ปบอกก่อนจะลงจากรถ
“ไอ้แก็ปไปเอาน้ำมาให้พี่เขาหน่อยสิ” ผู้เป็นพ่อหันไปสั่งลูกชายที่กำลังเติมลมรถอีกคนทำท่าไม่สนใจ
“พ่อก็ไปเอาดิ” แก็ปว่า
“ข้าจะเช็ครถโว้ย อย่ามาดื้อๆ” ผู้เป็นพ่อดุนิดๆ แก็ปฮึดฮัดเบาๆก่อนจะเดินเข้าไปในบ้านเพื่อไปเอาน้ำให้อีกคนทันทีโดยไม่รู้ว่าร่างสูงขออนุญาตพ่อของเขาเดินตามเข้ามาด้วย
“เฮ้ย!” แก็ปสะดุ้งเมื่อมือหนารวบกอดเข้าที่เอวของเขา
“มึงแม่งผอมชิบหาย” มาร์คว่าข้างหูบางทำเอาแก็ปขนลุกซู่
“ปล่อยนะเว้ย ใครให้พี่เข้ามา บุกรุกบ้านคนอื่นหรือไง” แก็ปโวยวายพร้อมดื้นออกจากอ้อมกอดจากอีกคนก่อนจะหันมาประชันหน้ากับอีกคนอย่างไม่พอใจ
“เปล่าสักหน่อย พ่อมึงอนุญาตแล้ว” มาร์คว่าพลางยักไหล่ แก็ปขมวดคิ้วก่อนทำท่าจะเดินออกไปถามพ่อแต่ก็โดยมือหนาคว้าแขนไว้ก่อน
“เดี๋ยวดิวะ คุยกันก่อน” มาร์คว่า
“ผมไม่มีอะไรจะคุยกับพี่ แล้วอย่าคิดว่าผมไม่รู้นะว่าที่พี่มาบ้านผมเพราะต้องการจะกวนประสาทผม” แก็ปว่าเสียงจริงจัง มาร์คหัวเราะเบาๆในลำคอ
“นั่นก็ใช่แต่กูว่ามึงยังรู้ไม่จริงเท่าไหร่ว่ะเพราะสาเหตุที่กูมาบ้านมึงก็คือ...”ใบหน้าหล่อยื่นเข้าไปชิดหูบาง
“...อยากเอามึงว่ะ” แก็ปเบิกตากว้างทำท่าจะกำหมัดต่อยอีกคนแต่ก็ไม่ทันแล้วร่างสูงคว้าขออีกคนเข้าไปประกบจูบเสียแล้ว แก็ปเบิกตากว้างรอบสองพร้อมกับดิ้นอย่างขันขืนแต่ก็ไม่สามารถสู้แรงอีกคนได้ มือหนารวบมือทั้งสองข้างของอีกคนไว้ก่อนจะอุ้มยกแก็ปขึ้นไปนั่งบนเคาน์เตอร์ใกล้ๆซิงค์ล้างจาน ร่างสูงแทรกตัวเข้าไปยืนระหว่างเขาเรียวพร้อมกับยัดเยียดจูบให้อีกคนอย่างร้อนแรงจากแรงขัดขืนตอนแรกก็ทำให้แก็ปตัวอ่อนปวกเปียกเพราะรสจูบของอีกคน
“อ๊ะ” เสียงหวานครางขึ้นเมื่อมือหนาสอดเข้ามาในเสื้อยืดของเขาพร้อมกับสะกิดยอดอกเบาอย่างหยอกล้อ
“ยะ...อย่า” แก็ปว่าออกมาอย่างยากลำบากเพราะมือหนาของอีกคนยังคงบีบและเขี่ยยอดอกของเขาไม่เลิก
“ปฏิเสธให้เต็มเสียงหน่อยสิ” มาร์คว่าพร้อมกับเลียหูบางเบาๆซึ่งสร้างความเสียวซ่านให้อีกคนไม่น้อย ความรู้สึกวูบวาบในท้องน้อยทำให้แก็ปอ่อนระทวยไปหมด
“อื้อออออ” ปากบางถูกประกบจูบอีกครั้งโดยครั้งนี้มาร์คไม่ต้องบังคับอีกคนมากมายเพราะร่างบางเริ่มคล้อยตามเขาแล้ว มือหนาจับมือบางสองมือมาโอบรอบคอก่อนใช้มือทั้งสองข้างลูบไล้เข้าไปในเสื้อของอีกคนอย่างมันส์มือ ผิวเรียบเนียนและลื่นมือของอีกคนทำให้มาร์คเกิดอารมณ์ขึ้นมาทันทีตอนแรกคิดว่าจะแกล้งอีกคนเล่นเฉยๆแต่ตอนนี้...ถ้าได้ก็เอาว่ะ
“ห้องมึงอยู่ไหน” มาร์คถามขณะที่กำลังซุกไซ้ซอกคอขาวของอีกคนไปด้วยแรงอารมณ์
“ทะ...ทำไม” แก็ปถามเสียงพร่า
“กูไม่ไหวแล้วว่ะ”
พลั้ก
“โอ๊ย!” มาร์คร้องขึ้นมาทันทีพร้อมกับร่างสูงที่ล้มไปกองกับพื้นเพราะโดนแรงจากฝีเท้าของอีกคนถีบเข้าที่ยอดดวงใจอย่างจัง
“ฮึ่ย์ พี่แม่ง...เชี่ยๆๆ เชี่ยชิบหาย” แก็ปว่าหลังจากที่ได้สติจากการเคลิบเคลิ้มไปกับอีกคน พอได้ยินว่าอีกคนไม่ไหวแล้วก็รู้สึกตัวทันทีและไม่ยอมให้เกิดเหตุการณ์อย่างว่าครั้งสองแน่ๆ
“แม่งถีบมาได้” มาร์คว่าพร้อมกุมเป้าตัวเองหน้าเขียวหน้าแดง
“สมน้ำหน้า คนแบบพี่มันต้องเจอแบบนี้” แก็ปว่าพร้อมกระโดลงจากเคาน์เตอร์อดสะใจกับท่าทางของอีกคนตอนนี้ไม่ได้ จะว่าไปแรงเท้าเขาก็ดีไม่ใช่น้อยเลยนะถ้าเอาดีเรื่องเตะต่อยคงจะไปได้สวย หึๆ
“ถ้าใช้งานไม่ได้มึงตายแน่” มาร์คว่าอย่างขู่ๆ แก็ปหัวเราะร่า
“ก็ดี จะได้ไม่ต้องมารุ่มร่ามกับผมอีก” แก็ปว่าก่อนจะเดินหนีอีกคนออกไปหน้าบ้านทันที มาร์คมองตามอีกคนอย่างเคืองๆแต่ก็ไม่ถึงกับโกรธเพราะเขาเป็นคนแกล้งมันก่อนนั่นแหละเลยโดนแบบนี้ ก็เห็นแม่งเคลิ้มนี่หว่าก็คิดว่าจะได้แล้วแต่ไหงถีบเข้ายอดดวงใจของเขาซะเต็มแรงเลย ถ้าใช้การไม่ได้เขาจะเอามันจนกว่าจะกลับมาใช้การได้เลย!
มีความสมน้ำหน้าอิพี่มาร์ค 55555 อย่าคิดว่าน้องแก็ปจะยอมนะจ๊ะแม้ว่าน้องจะเคลิ้มไปบ้าง 5555 เรื่องนี้บ้าๆบ๊องๆไปหน่อย โปรดทำใจ ^0^
___จางบิวตี้___
-
555 สะใจอิพี่มาร์ค :laugh: :laugh: :laugh:
คู่นี้มันจะชอบกันเมื่อไหร่เนี่ย :serius2: :serius2: :serius2:
ทำไมเรื่องนี้มัามี 2 topic อ่ะครับ
-
:เฮ้อ:
555 สะใจอิพี่มาร์ค :laugh: :laugh: :laugh:
คู่นี้มันจะชอบกันเมื่อไหร่เนี่ย :serius2: :serius2: :serius2:
ทำไมเรื่องนี้มัามี 2 topic อ่ะครับ
คอมค้างค่าาาา แง้งงงงง มีอาการรวนนิดหน่อย :o12: :o12: :o12:
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
5555+ โดนซะบ้าง เอาแต่ใจตัวเองดีนัก
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
สู้ๆนะแก๊ป อย่าไปยอม
-
อย่าให้น้องแก๊ปฮอตนะพี่มาร์ค ผู้ชายจะตามเป็นพ้วน หึหึ
-
สู้สู้เขานะแก๊ป
-
พี่มาร์คโดนจัดการ... ซะแล้ววว คิคิ
-
อีพี่มาร์คก็หื่นเกิ้น นี่มันในครัวนะคะตรงเค้าเตอร์ ถ้าจะทำอะไรทำไมไม่ฉึดขึ้นห้องตั้งแต่แรก เป็นไงละอดเลย555555
-
สมน้ำหน้าอิมาร์ค!
-
สมน้ำหน้ามาร์คนะ
แต่ก็ลุ้นให้รักกันเร็วๆ
-
พี่มาร์คก็รุกหนักจริงๆ
แก๊ปจะหนีได้อีกนานรึป่าวนะ??
-
อิพี่มาร์คหื่นเอ้ย เจอน้องกี่ครั้งๆก็จะจับน้องกดอยู่นั่นแหล่ะ
-
สมน้ำหน้าอิพี่มาร์ค สะใจจ
-
แก๊ป อย่ายอมง่ายๆนะลูก
-
:laugh: :laugh:สมน้ำหน้าอิพี่มาร์คหื่น :laugh: :laugh: :laugh:
-
Sex Toy 3
( Boom x Tine )
บูมพาไทน์มาที่ห้องตัวเองอย่างไม่เต็มใจนักแต่เพราะไม่มีทางเลือกอื่นที่ดีกว่านี้แล้วเลยต้องพยุงอีกคนขึ้นมาด้วยจนได้ ครั้นจะทิ้งให้นอนในรถก็กลัวจะขาดอากาศหายใจตาย
ตุบ
บูมทิ้งอีกคนลงที่โซฟาพร้อมกับหอบหายใจด้วยความเหมือน ตัวแบ่งก็ไม่ใช่เบาๆแถมยังโงนเงนไปมาหน้าจะจูบกับพื้นหลายรอบแล้วถ้าเขาไม่จับมันไว้ก็คงได้มีจูบกับพื้นบ้างแหละ
“นอนนี่แหละมึงน่ะ” บูมว่าก่อนจะเดินเข้าห้องนอนไปแล้วคว้าผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำไปทันที อดหัวเสียนิดๆไม่ได้ที่พลาดเหยื่อคืนนี้แถมยังต้องเอาไอ้ตัวภาระมาคอนโดที่เขาไม่เคยพาเด็กในสต็อกมาสักคน ส่วนมากก็จบตามโรงแรมไม่ก็ที่อยู่ของอีกฝ่ายแทน
ซ่า
บูมอาบน้ำล้างกลิ่นแอลกอฮอล์ออกจากตัว ความเย็นของน้ำและกลิ่นหอมเย็นๆของครีมอาบน้ำทำให้อารมณ์ดีขึ้นนิดๆ ปากหนาผิวปากอย่างอารมณ์ดีโดยไม่ทันได้สังเกตว่ากำลังมีอีกหนึ่งสิ่งมีชีวิตกำลังเดินเข้ามาในห้องน้ำ
“อาบด้วย”
“เฮ้ย!” บูมร้องออกมาอย่างตกใจที่เห็นอีกคนเข้ามาในห้องน้ำ มันคงเป็นเพราะความชินของเขาเองที่อยู่คนเดียวจึงไม่ค่อยจะล็อคประตูห้องน้ำครั้งนี้ก็เช่นกัน
“ออกไปนะเว้ยกูจะอาบน้ำ” บูมว่าแต่ไทน์ก็ไม่สนใจร่างบางโงนเงนไปมาก่อนจะค่อยๆถอดเสื้อของตัวเองออกก่อนจะตามด้วยกางเกงยีนส์ขาเดฟ บูมกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ทันทีที่ผิวกายขาวๆของอีกคนปรากฏแก่สายตา
“ถอดยากจัง” ไทน์งึมงำในลำคอพร้อมกับพยายามดึงกางเกงออกจากขาเรียวบูมมองคนตรงหน้าด้วยความรู้สึกตื่นตัวแปลกๆ แก่นกายที่ปราศจากสิ่งปกคลุมแข็งขืนขึ้นมาจนบูมต้องรีบคว้าผ้าเช็ดตัวมาพันเอวกันอีกคนเห็นความน่าสมเพชของเขา
“มึงจะทำเชี่ยไร” บูมถามเสียงสั่นนิดๆเมื่อร่างบางทำท่าจะถอดบ็อกเซอซึ่งเป็นปราการสุดท้ายออก
“ก็ไทน์บอกว่าจะอาบน้ำด้วยไง มาๆอาบน้ำกัน” ไทน์ว่าหลังจากที่ถอดบ็อกเซอออกจนร่างกายเปล่าเปลือย บูมรีบหันหน้าหนีอีกคนทันทีทำท่าจะเดินออกจากห้องน้ำทั้งๆที่ยังล้างแชมพูบนหัวไม่หมด
“อ้า...เย็นจัง” แม้จะบอกว่าไม่ใช่แต่พอได้เย็นเสียงของอีกคนตาคมก็หันไปมองโดยอัตโนมัติ ไทน์ยิ้มร่าเมื่อร่างกายสัมผัสกับน้ำเย็นพร้อมกับใช้มือถูตัวไปมาอย่างสนุกสนาน
“อาบด้วยกันสิ” ไทน์เอ่ยอย่างเชิญชวนอีกครั้ง ดวงตากลมที่ยังคงหยาดเยิ้มไปด้วยแอลกอฮอล์เห็นได้อย่างชัดเจนเมื่อผมเปียกลู่ไปกับสายน้ำ ตาคมมองสำรวจอีกคนหัวจรดเท้าก่อนจะสบเข้าที่ตากลมอีกครั้ง
“ไม่เว้ย” บูมเปิดประตูออกจากห้องน้ำไปอย่างรวดเร็วทันที มือหนายกขึ้นมาจับที่อวัยวะหน้าอกด้านซ้ายของตัวเองที่กำลังเต้นรัวแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน แก่นกายในร่มผ้าก็ขยายตัวขึ้น ไม่อยากจะยอมรับว่าเขากำลังมีอารมณ์...มีอารมณ์กับไอ้เด็กหน้ามึนที่เคยลั่นวาจาว่ายังไงก็เอาไม่ลง!...บูมตื่นนอนตอนเช้าบนโซฟาในห้องรับแขกด้วยสภาพขอบตาดำราวกับหมีแพนด้า ใช่...เขาไม่ได้นอนทั้งคืน เพราะกว่าจะนอนได้ภาพร่างกายเปลือยเปล่าของอีกคนก็ลอยเข้ามาในหัว ทำให้เกิดอารมณ์แล้วอารมณ์เล่า ไม่อยากจะยอมรับก็ต้องยอมรับว่าเมื่อคืนหลังจากออกจากห้องน้ำเขาก็ช่วยตัวเองจนเสร็จ เสร็จเพราะภาพของอีกคนลอยเข้ามาในหัวอีกต่างหาก ส่วนไอ้คนที่ก่อเรื่องกลับมานอนสบายใจเฉิบอยู่บนเตียงนอนของเขาในสภาพชุดนอนของเขาหลังจากอาบน้ำเสร็จ แม่ง...คิดแล้วก็โมโหชิบหาย โมโหที่แม่งมาเป็นภาระของเขา โมโหที่แย่งเขาอาบน้ำทำให้ต้องออกมาล้างผมที่ซิงค์ล้างจานโมโหที่มาแย่งเตียงนอนของเขาจนเขาต้องมานอนโซฟาและสุดท้ายโมโหที่แม่งทำให้เขาเกิดอารมณ์ เกิดอารมณ์กับผู้ชายหน้ามึนๆ หน้าอกแฟบๆ สะโพกลีบๆอย่างมัน!
แอดดดด
เสียงประตูห้องนอนของบูมเปิดขึ้นก่อนที่ร่างบางในชุดนอนของเขาจะเดินออกมาในสภาพหัวฟู ตาปรือๆราวกับยังลืมตาตื่นไม่เต็มที่
“ทำไมตู้เย็นกูใหญ่จังวะ” ไทน์ทำหน้างุนงงกับตู้เย็นตรงหน้าเพราะปกติตู้เย็นในหอของเขาจะสูงระดับหน้าอกเท่านั้นแต่นี่สูงท่วมหัวแถมยังมีสองชั้นอีกต่างหากก่อนจะค่อยๆมองรอบๆตัวที่แปลกออกไป แปลกเหมือนไม่ใช่หอพักของเขาก่อนที่ตากลมจะมาสบกับร่างสูงที่นั่งหน้ามุ่ยอยู่บนโซฟา
“เชี่ย!”
“กูคนไม่ใช่เชี่ย” บูมขมวดคิ้ว
“มึงมาทำอะไรที่นี่” ไทน์ถาม
“มึงดูก่อนมั้ยว่ามึงอยู่ที่ไหนไอ้น้อง นี่มันคอนโดกู” บูมว่าอย่างหงุดหงิด
“แล้วกูมาทำอะไรที่นี่” ไทน์ถาม บูมยีผมตัวเองจนยุ่งหมด นี่แปลว่าแม่งจำอะไรไม่ได้เลย?
“ช่างแม่งเถอะ ตื่นแล้วก็พาตัวเองออกไปจากห้องกูได้แล้ว แม่ง” บูมว่าก่อนจะพาตัวเองเข้าไปในห้องนอน มีเรียนแหละแต่ช่างแม่งละ นอนไม่พอแบบนี้ขืนไปเรียนก็หลับในคาบเรียนเปล่าๆ
“เดี๋ยวสิวะ แล้วคอนโดมึงอยู่ที่ไหนแล้วกูจะกลับยังไงเล่า” ไทน์ว่าอย่างหงุดหงิด หงุดหงิดที่อีกคนหงุดหงิดใส่เขานี่ล่ะ แม่งเป็นเชี่ยอะไรวะ เขาไม่ทำอะไรให้มัน แม้ว่าจะงงๆว่าตัวเองมาอยู่คอนโดมันได้ยังไงแต่ปกติเวลาเขาเมา...เดี๋ยวนะ เมื่อคืน?...ไทน์ย้อนความทรงจำของตัวเองเมื่อคืนก็พบว่าตัวเองกินเบียร์ ใช่...เป็นเครื่องดื่มที่เขาแพ้และไม่คิดที่จะแตะแต่เพราะคำยุของอีกคนเขาก็เลยยอมไม่ได้ ภาพเหตุการณ์ต่างๆลอยเข้ามาในหัว ภาพที่เขานั่งตักมัน ภาพที่เขาร้องไห้งอแง รอมถึงภาพที่เขาแก้ผ้าเข้าไปอาบน้ำแล้วยังเชิญชวนอีกคน
“อยู่ไม่ได้แล้ว” ไทน์พูดกับตัวเองพร้อมกับมองหากระเป๋าของตัวเองทำท่าจะวิ่งออกไปทันที
“เดี๋ยวสิครับไอ้น้อง จะไปง่ายๆเลยหรือไง” บูมมาดักหน้าอีกคนเอาไว้
“ละ...แล้วจะเอาไงวะ เช้าแล้วกูก็ต้องกลับไง” ไทน์ว่าตากลมหลอกแหลกไปมา
“มึงลืมอะไรแล้วหรือไงว่ามึง...”
“กูไม่ได้ทำอะไรนะเว้ยไม่ได้นั่งตักมึง ไม่ได้ร้องไห้อ้อนมึง ไม่ได้แก้ผ้าเชิญชวนมึง ไม่...” ไทน์ชะงักไปทันทีที่เผลอพูดออกมาทุกอย่าง บูมเองก็อึ้งๆที่อีกคนพูดแบบนี้ออกมา
“กูหมายถึงมึงกำลังใส่ชุดนอนกูอยู่” บูมว่า ไทน์หน้าแดงจัดด้วยความอับอายที่ปล่อยไก่ตัวเบ้อเร้อออกมา
“ไอ้เชี่ย!” ไทน์ว่าอีกคนเพราะความอับอายก่อนจะรีบคว้ากระเป๋าของตัวเองวิ่งออกไปทันที บูมมองตามอีกคนพร้อมกับหัวเราะออกมาความหงุดหงิดเมื่อครู่จางหายไปทันที จะว่าไปไอ้เด็กหน้ามึนนี่มันก็น่ารักดีนะ...วันต่อมาไทน์มาเรียนด้วยอารมณ์หงุดหงิด วันนั้นพอกลับไปถึงหอเขาก็ตีอกร้องชกตัวเองอย่างบ้าคลั่งที่ทำเรื่องแบบนั้นลงไปและทำกับคนที่ตัวเองไม่ชอบขี้หน้าอีกด้วย แม่งๆๆ เกลียดมัน เกลียดพี่รหัสของไอ้แก๊ป เกลียดๆๆ
“เชี่ยไร ทำไมมองกูแบบนั้น” แก๊ปถามขึ้น
“กูเกลียดพี่รหัสมึง” ไทน์ว่า
“พี่เขาปล้ำมึงอ่อ” แก๊ปถามตาโต
พลั้ว!
“ถามเชี่ยอะไรน่าอ้วก” ไทน์ว่าหลังจากตบหัวเพื่อนสนิทอย่างแรง ถ้าจะปล้ำมันน่าจะเป็นเขาที่เป็นฝ่ายปล้ำมากกว่า ฮึ่ย์ๆๆ พอๆ เลิกนึกถึงมันซะมันผ่านมาแล้ว…คายเรียนรวมผ่านไปอย่างรวดเร็ว คาบเรียนรวมเป็นคาบเรียนที่แก๊ปมันชื่นชอบมากเพราะได้เจอกับสาวๆคณะอื่นต่างจากไทน์ที่ไม่ว่าจะคาบเรียนไหนก็เบื่อ ชอบอยู่วิชาคำนวณนี่แหละ สนุก ตื่นเต้น ท้าทายดี
“เอ่อ...ขอโทษนะ” เสียงหวานดังขึ้นทำให้แก๊ปและไทน์ชะงักทันทีก่อนจะหันกลับไป ซึ่งไทน์จำได้ว่าผู้หญิงคนนี้คือคนที่มองมาที่แก๊ปในคาสเรียนซึ่งมันเป็นคนชี้ให้เขาดู
“ขอคุยด้วยหน่อยได้มั้ย” หญิงสาวว่าพลางทำท่าขวยเขิน
“อื้ม” แก๊ปว่าพร้อมกับหันหน้ามาพยักพเยิดกับไทน์ให้รอ ไทน์มองตามเพื่อนสนิทที่เดินไปสาวนิดๆก่อนจะหยิบโทรศัพท์มากดเข้าเกมส์เพราะคิดว่ารอมันนานแน่ๆ
พรึ่บ
“ใครวะ” ไทน์ว่าอย่างไม่พอใจที่โทรศัพท์ถูกแย่งไปแต่พอตากลมสบเข้ากับอีกคนก็ชะงักทันที
“สมัยนี้ยังมีคนเล่นHey dayอีกเหรอวะ?” บูมเลิกคิ้ว
“เรื่องของกูมั้ย เอาคืนมานะเว้ย” ไทนืพยายามแย่งคืนแต่บูมไม่ยอม ชูโทรศัพท์อีกคนจนสุดมือซึ่งไทน์ที่เตี้ยกว่าจึงไม่สามารถหยิบคืนได้
“ไทน์” ไม่ทันที่สงครามระหว่างคนสองคนจะเริ่มขึ้นเสียงหวานก็ดังขึ้นก่อนพร้อมกับสาวน้อยคนหนึ่งเดินเข้ามาหาไทน์
“เรามิ้งไง ที่จบจาก รร พิบูล... ห้อง 3 ตอนวันอำลาที่เคยให้ดอกไม้ไทน์น่ะ” มิ้งว่า เธอจบโรงเรียนเดียวกับไทน์สมัยมัธยม เธอเคยชอบไทน์มาก่อนและบังเอิญเจออีกคนพอดีเลยเข้ามาทัก
“อ่อ...เหมือนจะคุ้นๆ” ไทน์ว่าซึ่งความจริงก็ไม่คุ้นหรอกแต่ก็ตอบตามมารยาทไป ไม่ใช่ว่าเคยมีคนชอบเยอะจนจำไม่ได้นะแต่ไทน์เป็นพวกการจดจำใบหน้าคนอื่นค่อนข้างแย่
“ไม่คิดว่าไทน์จะเรียนที่นี่ คณะวิศวะเหรอ?” มิ้งถาม
“อื้ม” ไทน์ตอบสั้นๆ
“ยังเย็นชาเหมือนเดิมเลยนะ ฮ่ะๆ ตอนสมัยม.ปลายก็เย็นชา เพราะแบบนี้ไงสาวๆเลยไม่กล้าเข้าหา” มิ้งว่าอย่างแซวๆ บูมที่ยืนอยู่ด้วยก็อดเลิกคิ้วไม่ได้ที่ได้ยินว่าอีกคนเคยมีสาวๆเข้าหา ตาคมมองสำรวจอีกคนอีกครั้ง แบบนี้เนี่ยนะ?
“ขอโทษนะครับ ไทน์ตอนอยู่มัธยมสาวเยอะเหรอ” บูมถามขึ้น ไทน์ขมวดคิ้วที่อีกคนมายุ่งเรื่องของเขา
“ใช่ค่ะ เอ่อแล้วพี่เป็น...”
“คนพิเศษของไทน์น่ะ แหม่...ไม่เคยบอกพี่เลยนะว่าสาวเยอะมาก่อน” บูมว่าพร้อมกับโอบไหล่ไทน์ทันที ไทน์ทำตาโต มิ้งเองก็เช่นกัน
“เอ่อ...นี่ไทน์”
“ตามนั้นครับ เพราะแบบนี้ไงไทน์เลยเย็นชากับผู้หญิง” บูมเป็นฝ่ายตอบ
อิพี่บูมแกล้งน้อง 555555 ตอนนี้แต่งไปก็ฮานังน้องไทน์ไป น้องมึนๆอึนๆจริงๆ นี่จะติ๊งต๊องแข่งกับนังน้องแก๊ปใช่มั้ย? 55555 ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ
___จางบิวตี้___
-
ชอบคู่นี้ คู่นร้น่ารักดี อิพี่บูมขี้แกล้ง 5555 :laugh: :laugh: :laugh:
นึกว่าน้องไทน์จะได้สามีพร้อมน้องแก็ปซะแล้วววว :m20: :m20: :m20:
-
สมแล้วที่เป็นเพื่อนสนิทกันพอกันทั้งคู่เลย :laugh:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
ไทน์ดีเนอะเมาแล้วจำอะไรได้หมดเลย
-
ขนาดเมาแล้วยังจำได้หมดเลยนะครับ,,,
-
ไปแกล้งน้องทำไมคะ คนอ่านชฝฃบนะ ฮ่าๆ
-
บูมนี่ชอบแกล้งน้องจังนะ 5555
-
แกล้งน้องว่ะ
-
:hao7: :hao7: :hao7:
-
รอๆๆๆๆๆๆๆ :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
-
Sex Toy 9
หลังจากวันที่มาร์คไปลวนลามแก๊ปถึงที่บ้านแก๊ปก็ไม่ได้เจออีกคนอีกแม้ว่าจะที่มหาวิทยาลัยก็ตาม ไม่ได้คิดถึงนะแต่กลัวว่าแม่งจะโมโหเขาวันนั้นที่ไปเตะกล่องดวงใจแล้วเอาเรื่องคลิปที่เขาเป็นรองอยู่ไปเผยแพร่น่ะสิ ก็ไม่ได้อยากมองอีกคนเลวแบบนี้นะแต่มันก็อดไม่ได้ ถ้าไม่เลวจริงจะบังคับให้เขาขายตัวให้หรือไงแล้วไหนจะเรื่องคลิปที่แม่งเลวชิบหายถ่ายไว้แบล็คเมลล์เขาอีก
“เป็นไรวะ” ไทน์ถามขึ้นขณะที่เรียนอยู่ วันนี้แก๊ปดูแปลกๆทั้งๆที่เป็นคาบเรียนรวมที่มันสุดแสนจะชอบแต่วันนี้กลับนั่งหน้านิ่วคิ้วขมวดไม่ได้ส่องสาวอย่างทุกครั้ง
“เปล่า” แก๊ปตอบพร้อมกับฟุบหน้าลงกับโต๊ะ แม้ว่าจะบอกว่าไม่ได้คิดถึงอีกคนแต่ถ้าบอกว่านึกถึงคงไม่ผิดใช่มั้ย แม้ความหายจะใกล้เคียงก็เถอะแต่มันก็แปลกๆไม่ใช่หรือไงคนที่มาวนเวียนใกล้ตัวตลอด ชอบโทรมา ส่งไลน์มาแต่อยู่ๆก็เงียบหายไปเงียบไปเกือบห้าวันแล้ว กลัวแม่งจะไปคิดแผนเลวๆอะไรมาทำกับเขาไงที่คิดก็เรื่องนี้ทั้งนั้นแหละไม่มีเรื่องอื่นผสมอยู่เลยเถอะ!..เพราะวันนี้คาบเรียนรวมปล่อยเร็วกว่าปกติทำให้แก๊ปเลิกเรียนเร็ว ร่างบางลงมาจากตึกเรียนพร้อมกับเพื่อนสนิทเช่นเคยก่อนที่ตากลมจะเหลือบไปเห็นร่างสูงที่คุ้นตากำลังเดินคู่กับหญิงสาวหน้าตาดีซึ่งถ้าเขาจะไม่ผิดชื่อพี่แอปเปิ้ล ดาวนิเนศปี3 ขาว สวย หมวย อึ๋ม หน้าตาดี มีชาติตระกูลทั้งคู่เดินหัวเราะคิกคักกันผ่านหน้าแก๊ปไปโดยที่มาร์คไม่ได้หันมามองร่างบางแต่อย่างใด แก๊ปรู้สึกคันยุบยิบๆในใจขึ้นมาทันทีในสิ่งที่เห็น ที่หายไปเพราะติดสาวสินะ เออดี!แบบนี้ก็ดี เขาจะได้ไม่ต้องมาฟุ้งซ่านว่าที่แม่งหายไปเพราะกำลังคิดแผนเลวๆอยู่!
“ปวดขี้?” ไทน์ถามขึ้น
“เออ!” แก๊ปตอบอย่างไม่คิด
“จะขี้นี่หรือขี้บ้าน”
“บ้าน!” แก๊ปตอบก่อนจะเดินดุ่มๆไปอีกทางซึ่งเป็นทางออกหน้ามหาวิทยาลัยไปที่ป้ายรถเมล์...เพราะวันนี้เลิกเรียนเร็วแก๊ปเลยมีเวลากลับมาช่วยพ่อที่อู่ก่อนที่จะไปทำงานร้านเหล้า เสียงโครมครามขณะที่แก๊ปกำลังซ่อมรถดังขึ้นทำให้ผู้เป็นพ่ออดที่จะทักไม่ได้
“ใจเย็นเว้ยๆ รถเขาพังพ่อไม่มีปัญญาจ่ายนะเว้ย”
“แค่วางประแจเสียงดังเองพ่อ” แก๊ปว่า ผู้เป็นพ่อส่ายหัวไปมา
“อารมณ์ไม่ดีอะไรมาล่ะ หรือว่าจีบสาวไม่ติด” ผู้เป็นพ่อถามขำๆ
“ระดับนี้แล้วพ่อ ไม่ต้องจีบ สาวๆเข้าหาเป็นขบวน” แก๊ปว่า ผู้เป็นพ่อหัวเราะร่า
“เอ็งมันขี้โม้ติดใครวะ ฮ่าๆๆ ถ้าเป็นแบบรุ่นพี่เอ็งคนนั้น ชื่อไรนะ...มาร์คใช่มั้ยเออ แบบนั้นพ่อเชื่อ” ผู้เป็นพ่อว่า
“อะไรกันพ่อ แบบมันหล่อตรงไหน แบบลูกพ่อนี่เขาเรียกว่าหล่อ” แก๊ปหงุดหงิดทวีคูณเมื่อพูดถึงอีกคน คนที่เป็นสาเหตุให้อารมณ์เขาคุกกรุ่นแบบนี้ ยิ่งภาพที่ติดหัวเราะคิกคักกับพี่แอปเปิ้ลด้วยแล้วยิ่งหมั่นไส้ เออ...มันอาจจะหล่อก็ได้ มันรวยด้วยขับรถคันหรูราคาหลายล้าน แล้วไงวะ...ไอ้แก๊ปคนนี้ด้อยกว่าตรงไหน หน้าตาดี ไม่มีรถขับแต่โทรศัพท์มือถือถ่ายรูปได้นะเว้ยกล้องหน้า5ล้านอ่ะบอกเลย!
“ว่าแต่รุ่นพี่เอ็ง เขาไม่มาที่อู่เราอีกเหรอ” พ่อของแก๊ปถามถึงมาร์ค
“หึๆ มันไม่ชอบเข้าอู่ซ่อมรถหรอกพ่อ คนอย่างมันน่ะ...ชอบเข้าแต่โรงแรมแก๊ปว่าพร้อมวางประแจเสียงดังจนผู้เป็นพ่อเองยังสะดุ้ง
“เดี๋ยวแก๊ปจะไปเตรียมตัวไปทำงานละนะ” แก๊ปว่าก่อนจะเดินเข้าบ้านไป ผู้เป็นพ่อมองตามอย่างงๆก่อนจะส่ายหัวไปมา...ทางด้านของมาร์ค...หลังจากที่เลิกเรียนก็ต้องมาถ่ายแบบเสื้อผ้าทำโปสเตอร์โปรโมตร้านให้กับรุ่นพี่ที่รู้จักสมัยมัธยมซึ่งเขาไม่ได้อยากรับงานนี้เลยแต่ก็อย่างที่บอกเป็นรุ่นพี่ที่รู้จัก ซึ่งจบดีไซน์เนอร์มาจากฝรั่งเศสแล้วมาเปิดร้านของตัวเองต้องการหานายแบบนางแบบมาโปรโมตร้านก็เลยติดต่อเขามาและฝ่ายหญิงก็คือแอปเปิ้ล ดาวนิเทศปีเดียวกับเขาซึ่งเป็นรุ่นน้องในคณะพี่คนนั้นนั่นแหละ
“ถ่ายวันสุดท้ายแล้วเนอะ แต่เหนื่อยไม่น้อย” แอปเปิ้ลพูดขึ้นขณะกำลังแต่งหน้าทำผม
“อืม พี่แอมจองคิวห้าวันเต็มๆ” มาร์คบ่นบ้าง
“ทำเป็นบ่นกันๆ ก็บอกแล้วไงถ่ายเสร็จคืนนี้พี่เลี้ยงไม่อั้น” แอมว่า มาร์คคก็พยักหน้ารับ
“ร้านMNใช่มั้ยคะ” แอปเปิ้ลถามเพื่อยืนยัน แอมตอบรับ มาร์คชะงักไปทันทีกับชื่อร้านที่ได้ยินก่อนที่มุมปากหนาจะกระตุกยิ้มเมื่อนึกขึ้นได้ว่าใครกันที่ทำงานอยู่ที่ร้านนี้ เมื่อตอนเย็นก็เจอเหมือนกันแต่ก็ไม่ได้ทักจะว่าไปเขาไม่ได้ติดต่อเด็กนั่นต้องแต่วันที่กลับมาจากบ้านของเด็กนั่นแล้วล่ะ ยอมรับว่าวันนั้นโกรธมากที่มาทำร้ายยอดดวงใจของเขาแต่ก็นะ...เขาลวนลามมันก่อน ทั้งๆที่ไม่เคยคิดจะอะไรกับมันแค่อยากลองเฉยๆแต่กลับกลายเป็นว่าพอได้ลองกลับติดใจ พอติดใจก็แม่งอยากได้มันอยู่ตลอดเวลาอย่างไม่รู้จักพอ มาร์ครู้ว่าตัวเองเป็นคนควบคุมอารมณ์ตัวเองได้ดีแต่พออยู่กับเด็กนั่นแม่งคุมไม่ได้เลย อยากจะกอด อยากจะหอม อยากจะแกล้งให้มันโมโหเพราะเวลามันโมโหมันฟัดให้จมเขี้ยวไม่น้อย หึๆ สงสัยเขาจะโรคจิตแบบที่มันว่าจริงๆนั่นแหละ เมื่อเย็นเห็นหน้ามุ่ยๆคงจะอารมณ์ไม่ดีไม่รู้หรอกสาเหตุเกิดจากอะไรแต่แอบคิดเข้าข้างตัวเองว่าอาจจะเป็นเพราะมันเห็นเขาเดินกับแอปเปิ้ลหรือเปล่า? ถ้าใช่ละก็...งานนี้คงสนุก หึๆ
“แอป ถ้าไปที่ร้านช่วยไรเราหน่อยสิ” แอปเปิ้ลทำหน้างุนงงกับคำพูดของมาร์คมาร์คไม่พูดอะไรต่อเพียงแค่ยกยิ้มมุมปากที่หากมองๆแล้วเจ้าเล่ห์ไม่น้อย...MNClub…แอมจองห้องวีไอพีสำหรับนายแบบนางแบบและทีมงานของตัวเองรวมสิบ
ชีวิตหลังจากที่ถ่ายแบบชุดสุดท้ายเสร็จ ทางด้านของแก๊ปก็ถูกใช้ให้ยกเหล้าหลายขวดขึ้นมาที่ห้องวีไอพีชั้นสองซึ่งเห็นพี่ๆบอกว่าเป็นพวกคนมีเงินเปิดห้องเลี้ยงฉลองอะไรกันสักอย่าง แก๊ปเคาะประตูสามครั้งตามมารยาทก่อนจะถือขวดเหล้าเข้ามาแล้ววางบนโต๊ะทันทีก่อนที่ตากลมจะสบเข้ากับตาคมที่คุ้นเคย
“มึง เอ๊ย พี่” แก๊ปพูดอย่างตกใจที่เจอมาร์คที่นี่อีกทั้งพอมองไปข้างๆก็เห็นพี่แอปเปิ้ลคนสวยอยู่ด้วย
“รู้จักเหรอมาร์ค” แอปเปิ้ลเป็นคนถามขึ้น
“อื้ม...น้องรหัสเพื่อนเราน่ะ” มาร์คตอบพลางยักไหล่โดยที่แขนของอีกคนพาดอยู่ที่บนพนักพิงฝั่งที่แอปเปิ้ลนั่งอยู่ซึ่งดูแล้วเหมือนโอบกลายๆ แก๊ปทำท่าไม่สนใจพร้อมกับพยายามเร่งมือหยิบขวดเหล้ามาเรียงๆให้เร็วที่สุด
“ชงให้ด้วยดิเดี๋ยวให้ทิป” มาร์คพูดขึ้นแก๊ปขมวดคิ้ว
“ผมมีงานอื่นต้องทำต่อ” แก๊ปว่า
“เอาน่ะน้อง เดี๋ยวพี่จ่ายให้เลย ชงให้พวกเราหน่อยละกัน มาฉลองแบบนี้คงไม่มีใครอยากเป็นคนชงหรอก” แอมผู้เป็นเจ้ามือเป็นฝ่ายพูดบ้าง แก๊ปถอนหายใจออกมาหน่อยๆก่อนจะนั่งลงกับพื้นแล้วตักน้ำแข็งใส่แก้วจำนวนคนตาด้วยเหล้าและโซดาก่อนจะคนให้เข้ากัน
“แอปไม่ดื่มได้มั้ยเนี่ย” แอปเปิ้ลพูดขึ้น
“มาทั้งทีดื่มๆเถอะน่า” แอมเป็นคนพยักพเยิด
“ถ้าเมาแอปจะกลับยังไงล่ะพี่แอม”
“ก็มาร์คไง ให้มาร์คไปส่ง ว่าไงมาร์ค” แอมหันไปถามมาร์ค
“ได้อยู่แล้วครับ” มาร์คว่าด้วยรอยยิ้มให้กับแอปเปิ้ล แอปเปิ้ลยิ้มรับนิดๆก่อนจะยอมยกแก้วขึ้นดื่ม แก๊ปมองภาพเหตุการณ์ตรงหน้าด้วยความรู้สึกแปลกๆในใจ เขาก็ผู้ชายทำไมจะดูไม่ออกว่าไอ้พี่มาร์คนั่นคิดอะไรกับพี่แอปเปิ้ลคนสวย สายตาที่มองอย่างหวานฉ่ำแบบนี้ แม่งจีบอยู่ชัวร์ ถ้าแม่งจีบกับพี่แอปเปิ้ลอยู่แล้วมายุ่งกับเขาทำไมวะ!
เคร้ง
“ขอโทษครับ” แก๊ปว่าเมื่อทำที่คีบน้ำแข็งหลุดมือจนกระทบกับพื้นเสียงดังมาร์คเหลือบตาไปมองนิดๆก็เห็นว่าแก๊ปมองกลับมาด้วยสีหน้าเหมือนกำลังไม่พอใจ
“จะว่าไปมาร์คกับแอปเปิ้ลนี่เหมาะกันดีนะ สวยหล่อทั้งคู่” เสียงของทีมงานพูดขึ้น
“เออจริง ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดแบบนี้ ถามจริงแกจีบแอปเปล่าอ่ะมาร์ค”แอมเป็นฝ่ายเสริม ส่วนตัวก็ชอบน้องสองคนอยู่แล้วไม่งั้นคงไม่เลือกมาเป็นนายแบบนางแบบให้ร้านหรอกถ้าได้คบกันเธอก็คงจะยินดี
“อืม...ขอไม่ตอบดีกว่า” มาร์คว่ากวนๆซึ่งสร้างเสียงโห่แซวของพี่ๆทีมงานอย่างดี แก๊ปที่ยังนั่งอยู่ตรงนั้นก็รู้สึกจี๊ดที่อวัยวะหน้าอกด้านซ้ายไม่ใช่น้อย มือบางพยายามรีบชงเหล้าให้ครบทุกแก้วเร็วๆเพื่อที่จะได้ออกไปจากตรงนี้เสียที ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมต้องรู้สึกแบบนี้ พยายามบอกว่ากำลังหมั่นไส้อีกคน ใช่...มันก็แค่ความหมั่นไส้เท่านั้น!
“ครบแล้ว งั้นผมขอตัวนะครับ” แก๊ปว่าขัดจังหวะการโห่แซวขึ้นก่อนที่ร่างบางจะเดินออกไปทันที มาร์คมองตามพร้อมกับกระตุกยิ้มมุมปากเมื่อแก๊ปเดินออกไป
“คนนี้น่ะเหรอที่บอกเรา” แอปเปิ้ลกระซิบถามขึ้นทันที
“อืม” มาร์คตอบยิ้มๆ
“ร้ายอ่ะ แกล้งน้อง นิสัยไม่ดี” แอปเปิ้ลว่าพร้อมตีอีกคนอย่างไม่จริงจังนัก พอเห็นทั้งคู่มีฉากสวีทกันพี่ๆทีมงานก็พากันโห่แซวขึ้นมาอีกครั้งว่าจีบกันไม่เกรงใจจนแอปเปิ้ลต้องขอแก้ตัวทันที
“จีบเจิบอะไรกันคะ ตัวจริงของมาร์คพึ่งออกไปเมื่อกี้เลย” แอปเปิ้ลว่าขำๆ พี่ๆทีมงานชะงักไปทันทีก่อนจะหันมามองหน้ามาร์คอย่างขอคำตอบ
“เด็กที่กำลังติดพันอยู่น่ะพี่ แกล้งเด็กมันเล่น” มาร์คว่ายิ้มๆ
อิพี่มาร์คแกล้งน้องงงงงง แกล้งน้องทำไม แค่แกหายไปน้องมันก็คิดถึง เอ้ย นึกถึงแล้ววววว คือยังไม่ได้ชอบกันนะคะแต่แค่มีโมเม้นที่ว่าคนหนึ่งติดใจ อีกคนก็รู้สึกโหวงๆไปพออีกคนหายไปอะไรทำนองนี้ อิๆ ยังไม่ให้ชอบกันหรอกถ้าอิพี่มาร์คยังนิสัยแบบนี้!
___จางบิวตี้___
-
:katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
-
ทำไมอิพี่มาร์คถึงเป็นมนุษย์ที่มึน และน่าหมั่นไส้ขนาดนี้เนี่ย :serius2: :serius2: :serius2:
-
มาร์ค นายมันน่า...นัก :z6: :z6: :z6:
-
อิมาร์ค อิเลว
ถ้าน้องร้องไห้เสียใจเพราะเมิงนะ
ขอให้น้องชายเมิงไใตั้งสามเดือน!
-
กล้าดียังไงมาแกล้งน้องงงงง แย่มากกกกก
-
:ling1: :ling1: :ling1:
-
ไม่มีอะไรมากก็แค่ :z6: อิมาร์ค
-
นิสัยไม่ดี แกล้งแก๊ป,,,
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
เมะเรื่องนี้เขาขี้แกล้งจริงๆ
-
ถ้าไม่เลวก็ไม่ใช่มาร์คแล้ว
-
ไม่ชอบตรงที่มาร์คเล่นกับความรู้สึกน้องเลย แกล้งแบบนี้น้องแก๊ปเขาคิดจริงจังนะ
-
ทำไม่นิสัยแบบนี้ อีพี่มาร์ค
มาแกล้งน้องแก๊ปของเขาทำไม
:m16: :m16: :m16:
-
อิพี่มาร์คทำน้องมันหว่าเว้ได้ไง :angry2:
-
นิสัยไม่ดี!!
-
โอ๊ย
โดน โดน โดน
บอกได้คำเดียว
อิพี่มาร์คต้องโดนน้องมันขึ้นบน
ไม่งั้นน้องมันไม่หายแค้น
-
อย่าไปนึกถึงหรือรู้สึกอะไรกับอิพี่มาร์คมันลูกเห็นไหมอิพี่มาร์คมันได้ใจใหญ่แล้วนั่นแล้วดูคำพูดเด็กที่กำลังติดพันมันหน้ากระโดดถีบจริงๆช่างกล้าพูดไปทำน้องก่อนแท้ๆโกรธแรง :m16:
-
แหม่ ทำเป็นเล่นนะมาร์ค เดี๋ยวหลงเมื่อไหร่อย่ามาทำหวงก้างนะ o18
-
มาแกล้งน้อง แก๊ปเล่นกลับเลย
-
พี่มาร์คขี้แกล้งชะมัด
-
อย่าไปยอมอิพี่มันนะแก๊ป บังอาจมาแกล้งได้ไง :angry2:
-
:katai1: :serius2: :serius2:มายังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆรออยู่นะะะ :serius2: :serius2: :katai1:
-
Sex Toy 4
( Boom x Tine )
ไทน์โมโหอีกคนอย่างมากที่แกล้งเขาต่อหน้าเพื่อนสมัยมัธยม แม้ว่าความจริงก็ไม่ได้แคร์หรอกถ้าหญิงสาวจะมาจีบแต่ทำแบบนี้มันดิสเครดิตกันไม่ใช่หรือไง แล้วต่อจากนี้สาวที่ไหนจะมาชายตาแลเขาวะ!
“แม่งฮาว่ะ พี่กูทำงั้นจริงดิ” แก๊ปหัวเราะร่าเมื่อเพื่อนสนิทเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานให้ฟัง
“มึงหัวเราะเชี่ยไรนักหนา กูกำลังแค้นพี่มึงนะเว้ย” ไทน์ว่า
“เอาน่าๆ พี่กูก็แค่แกล้งๆมึงเล่น มึงก็อย่ายอมดิๆ เอาคืนๆ” แก๊ปว่าอย่างยุๆไทน์เลิกคิ้วกับคำพูดของเพื่อนสนิท
“ยังไงวะ?” แก๊ปหัวเราะหึๆในลำคอก่อนจะยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์...ไทน์อยากจะด่าเพื่อนสนิทที่คิดแผนติ๊งต๊องบ้าๆบอๆให้เขาในการแก้แค้นพี่รหัสของมัน
“กูไม่ทำ” ไทน์ว่า
“เฮ้ย แบบนี้มันก็ไม่สมน้ำสมเนื้อกันดิวะ พี่บูมดิสเครดิตมึงแล้ว มึงก็ต้องดิสเครดิตพี่เขา เอาให้สาวไม่มองเลย” แก๊ปยุไม่เลิก ไทน์ขมวดคิ้วอย่างใช้ความคิดคำพูดแก๊ปก็ดูเหมือนจะมีเหตุผลนิดนึงแต่ถ้าทำแบบนั้นเขาจะยิ่งไม่ถูกมองว่าเป็นแบบนั้นไปกันใหญ่เหรอวะ
“เฮ้ยๆ นั่นพี่บูมนี่หว่า” แก๊ปว่าพร้อมกับสะกิดไทน์ให้หันไปมอง บูมกำลังเดินควงกับหญิงสาวหน้าตาดีคนหนึ่งซึ่งถ้าไทน์จำไม่ผิดแก๊ปเคยบอกว่าคนนี้ดาวทันตะรุ่นเดียวกับพวกเขา
“โหยยยย ปะแป้งดาวทันตะนี่หว่า เจ๋งชิบหายพี่ใครวะ มึงดูไอ้ไทน์ๆ พี่บูมควงสาวสบายใจเฉิบต่างจากมึงที่มานั่งเครียดแค้นอยู่เนี่ย” แก๊ปว่า ไทน์กำมือแน่นอย่างเครียดแค้น ทำเขาเสียเครดิตแต่ตัวเองกลับมาควงสาวสบายใจเฉิบ แบบนี้แม่งไม่แฟร์ชัดๆ ว่าแล้วไทน์ก็ลุกออกจาตะม้าหินอ่อนแล้วตรงดิ่งเข้าไปหาพี่รหัสของเพื่อนสนิททันที แก๊ปหัวเราะร่ากับการกระทำของเพื่อน ไอ้ไทน์แม่งยุขึ้นว่ะ!
“อะ...พี่บูมครับ” ไทน์เรียกอีกคนก่อนจะเดินดักหน้าท่ามกลางความงุนงงของบูมและปะแป้ง บูมขมวดคิ้วกับเพื่อนสนิทน้องรหัสที่อยู่ๆก็เดินเข้ามาหาเขาทั้งๆที่มันเกลียดขี้หน้าเขาจะตายแล้วยิ่งวันก่อนเขายังแกล้งมันไว้ด้วย
“ใครคะพี่บูม?” ปะแป้งถามขึ้น
“เพื่อน...”
“น้องที่สนิทกับพี่บูมน่ะครับ” ไทน์ว่าพร้อมกับยิ้มหวานให้กับปะแป้ง บูมชะงักกับการกระทำของอีกคน หัวใจสั่นแปลกๆที่เห็นรอยยิ้มที่ไม่ได้เห็นอีกเลยนับตั้งแต่วันที่มันเมา เป็นเชี่ยอะไรอีกวะกู คราวนี้เมาอะไร เมาน้ำหอมน้องปะแป้งหรือไงวะ!
“เอ่อ...พี่บูมคะ?” ปะแป้งหันมาหาบูมอย่างขอคำตอบแต่ไม่ทันที่บูมจะพูดอะไรไทน์เดินเข้ามาควงแขนบูมทันที โดยที่บูมก็งุนงงจนไม่ได้สะบัดออก
“พอดีวันนี้พี่บูมมีนัดกับเราน่ะ พี่บูมคงไม่ได้บอกเธอใช่มั้ย พี่บูมอ่ะ ทำไมผิดนัดไทน์แบบนี้ล่ะ งอนแล้ว” ไทน์ว่ากระเง้ากระงอด
“เดี๋ยวนะมึง...”
เพี้ยะ!
ไม่ทันที่บูมจะได้แก้ตัวปะแป้งก็สะบัดแขนออกจากแขนของชายหนุ่มก่อนจะฟาดมือ
ไปที่ใบหน้าหล่ออย่างแรง
“ไหนบอกว่าแมนเต็มร้อยไงคะพี่บูมแล้วนี่อะไร! คนทุเรศ!” ปะแป้งว่าเสียงดังจนคนแถวนั้นหันมามองเป็นตาเดียวก่อนจะวิ่งไปทันที
“น้องปะแป้ง!!” บูมตะโกนเรียกตามแต่ก็ไม่ทันเสียแล้ว
“หึๆ” ตาคมหันมามองร่างบางที่ปล่อยมือจากแขนของเขาแล้วมายืนหัวเราะในลำคออย่างสะใจ
“มึงทำเชี่ยไรวะ!” บูมโวยวายใส่ไทน์อย่างหัวเสีย ที่พลาดจากเหยื่ออันโอชะอย่างน้องปะแป้งคนสวย ดาวทันตะที่เขาว่ากันว่ายังสดและซิง แม่งๆๆ
“แก้แค้นมึงไง” ไทน์ว่าพร้อมยักคิ้ว
“อะ...ไอ้...” บูมกำมือแน่นด่าไม่ออก ไทน์หัวเราะออกมาอย่าสะใจในท่าทางอีกคน เออจะว่าไปแผนของไอ้แก๊ปก็ดีอย่างที่มันว่าจริงๆ นอกจากไอ้ห่านี่จะอดสาวแล้วยังโดนตบหน้ากลางลานอีกต่างหาก สะใจโว้ยๆๆๆ
“อายมั้ยล่ะ สมน้ำหน้า” ไทน์ว่าส่งท้ายก่อนจะหันหลังกลับทำท่าจะเดินหนีแต่บูมไม่ยอมให้ไอ้ตัวที่ทำเขาขายหน้าเดินหนีไปเฉยๆแน่ มือหนากระชากอีกคนเข้ามาอย่างแรงก่อนที่ปากหนาจะประกบลงมาอย่างรวดเร็วท่ามกลางสายตานับสามสิบคู่ที่นั่งอยู่ เดินอยู่บริเวณนั้นฮือฮา…เสียงฮือฮาดังขึ้นทันทีกับบทเลิฟซีนสดที่บูมเป็นคนก่อขึ้น ไทน์เบิกตากว้างอย่างตกใจในหัวขาวโพลนไปหมด ยิ่งลิ้นร้อนๆของอีกคนสอดแทรกเข้ามาไทน์ยิ่งแข้งขาอ่อนเปลี้ยดีที่อีกคนจับเขาเอาไว้ไม่งั้นเขาคงล้มลงไปกองกับพื้นแน่ๆ
“มะ...มึง...” ไทน์ชี้หน้าอีกคนมือสั่นหลังจากที่ถอนจูบ บูมยกยิ้มก่อนจะพูดออกมาเสียงดัง
“อะไรเหรอครับแฟน จูบต่อหน้าคนอื่นแบบนี้ทำเขิน เราไปถึงไหนต่อไหนกันแล้วจำไม่ได้หรือไง”ฮือฮา...แล้วเสียงฮือฮาก็ดังขึ้นอีกครั้งพร้อมกับคำถามที่ว่าสองคนนี้เป็นแฟนกันจริงๆเหรอ?...
“กูเกลียดพี่มึง!!!” ไทน์ว่าเสียงดังขณะที่นั่งอยู่ในหอพักของตัวเองกับแก๊ปพวกเขาไม่เข้าเรียนคาบบ่ายเพราะไทน์อับอายเกินกว่าจะมีหน้าไปเรียน เหตุการณ์ตอนกลางวันมันไม่ได้มีแค่คนสองคนที่เห็นแต่มีนับสามสิบชีวิตที่นั่งอยู่ หลากหลายคณะ หลายหลายชั้นปีอีกต่างหาก
“มึงคบกับพี่กูจริงดิ” หลังจากที่เงีบมาตลอดแก๊ปก็ถามขึ้น
ป๊าบ!
“โอ๊ย ตบไมวะ กูเจ็บนะเว้ย!” แก๊ปหันไปโวยวายเพื่อน
“ก็ถามเชี่ยไรไม่คิด คบกับพี่มึงกูไปคบกับหมาดีกว่า” ไทน์ว่าอย่างหัวเสีย
“แต่...”
“พี่มึงมันแก้แค้นกูไงเล่า แผนเชี่ยอะไรของมึงวะ แทนที่จะทำมันขายหน้าแต่กูแม่ง...ไอ้เชี่ย ต้องไปบ้วนปากอีก!” ไทน์ว่าก่อนจะรีบลุกเข้าไปในห้องน้ำเพื่อบ้วนปากไปรอบที่สามจนปากบางเริ่มบวมแดงเพราะไทน์ถูอย่างแรงและฤทธิ์ของน้ำยาบ้วนปาก
“แล้วมึงจะเอาไงต่อวะ” แก๊ปถามขึ้นหน้าเจื่อนๆ อดรู้สึกนิดๆไม่ได้ที่เป็นต้นเหตุทำให้เพื่อนเดือดร้อนเพราะอยากแกล้งพี่รหัส ตอนแรกก็ไม่คิดว่าไอ้ไทน์มันจะทำจริงนี่หว่า ปกติยุเคยขึ้นที่ไหนกัน
“ไม่รู้ว่ะแต่ที่รู้ๆกูเกลียดพี่มึง” ไทน์ว่าหน้าและเสียงอย่างจริงจัง
“เขาว่าเกลียดแบบไหนจะได้แบบนั้น” แก๊ปว่าหน้าซื่อๆ
“พ่อง...เก็บไว้ใช้กับมึงกับพี่มาร์คเถอะ” ไทนว่า แก๊ปชะงักหน้าแดงก่ำ
“อะ...ไอ้เชี่ย เกี่ยวไรกับกู กูกลับบ้านแล้ว ไม่อยู่กับมึงแล้ว” แก๊ปว่าพร้อมกับรีบคว้ากระเป๋าเป้ตัวเองออกจากห้องเพื่อนไป ไทน์มองตามเพื่อนสนิทพร้อมกับส่ายหัวเบาๆ เอาเถอะเรื่องของมันกับพี่มาร์คจะเป็นยังไงเขาไม่อยากก้าวก่ายหรอกเพราะขนาดตัวเขาเองแม่งยังเอาไม่รอดเลย!...อีกด้านหนึ่ง...
“ได้ข่าวว่ามึงจูบกับเพื่อนน้องรหัสที่ลาน” มาร์คถามขึ้นขณะที่กำลังเรียนวิชารวม
“เออ” บูมตอบสั้นๆ อดหงุดหงิดไม่ได้ที่ทำเรื่องแบบนั้นลงไป แต่ตอนนั้นมันโกรธสุดๆนี่หว่าแต่ก็ไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมต้องใช้วิธีนี้ในการลงโทษอีกคน หรือเพราะปากบางๆสีชมพูนั่นวะ บ้าๆๆ คิดเชี่ยไรวะเนี่ย บูมส่ายหัวกับความคิดบ้าๆของตัวเอง
“ไหนว่าแค่อยากแกล้งมัน?” มาร์คเลิกคิ้ว
“เออ แค่อยากแกล้ง” บูมยังยืนยันคำเดิม
“แกล้งแบบไหนวะ ปากแนบปาก ลิ้นแตะลิ้น” มาร์คว่าขำๆ บูมหันมามองเพื่อนหน้าเครียด
“กูไม่ได้ตั้งใจเว้ย กูแค่โมโห ใครแม่งจะอยากจูบไอ้ฟูนั่นวะ เป็นผู้ชายเหมือนกันแถมหน้าก็...” คำว่าเชี่ยกำลังจะออกมาจากปากหนาแต่พอถึงนึกใบหน้าของอีกคนในวันที่เมา ใบหน้าขาวใสที่ขึ้นสีชมพูระเรื่อ ตากลมเยิ้มเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ ไหนจะหุ่นกายบางที่เปลือยเปล่านั่น
“ก็อะไรวะ?” มาร์คถามย้ำอย่างงงๆ
“ไอ้เชี่ยมาร์ค...กูว่าเชื้อเกย์มึงแพร่มาติดกูแล้วว่ะ”
เกย์แพร่เชื้อได้คือไรคะบูม? 555555 คู่นี้แต่งทีไรก็ฮาตลอด เบาๆสมองนะคะ ความจริงคู่หลักก็ไร้สาระพอๆกัน ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ
___จางบิวตี้___
-
อิพี่มาร์คดป็นตัวแพร่เชื้อให้เพื่อนหรอ อิพี่บูมเริ่มจะชอบน้องแล้ว 555 :laugh: :laugh: :laugh:
-
ยังจะไปโทษเพื่อนอีกนะพี่บูม
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
เริ่มหวั่นไหวล่ะสิบูม
-
:laugh: คู่นี้มีลุ้นมาก ๆ จูบทีเดียวหวั่นไหวทั้งคู่
-
:impress2: :impress2: :impress2:
ฮิ้ววววววววววววววววววววว
-
:impress2: :impress2: :impress2: :impress2:ชอบๆๆๆ
-
55555 ติดกันไปรัวๆจนชะนีไม่มีที่ยืนแล้วค่าาาา 5555
-
:mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
-
มันแพร่เชื้อกันได้ด้วยหรอ!?? 555555555
-
Sex Toy 10
พอกลับมาถึงส่วนของพนักงานแก๊ปก็หน้าหงิกหน้างอจนเพื่อนร่วมงานสังเกตได้จึงถามขึ้น
“เป็นไรวะแก๊ป” อ้นเพื่อนร่วมงานรุ่นราวคราวเดียวกับแก๊ปถามขึ้น
“เปล่า” แก๊ปตอบพร้อมกับมือบางที่กำลังจัดจานกับแกล้มใส่ถาดแต่อาจจะลงมือหนักไปหน่อยจนจานแทบคว่ำ
“เฮ้ยๆ ใจเย็นๆ เดี๋ยวลูกค้าก็อดแดกหรอก” อ้นว่าขำๆกับการกระทำของอีกคนแก๊ปตวัดสายตาไปมองอีกคนอย่างขุ่นๆก่อนจะถือถาดกับแกล้มออกไป...งานในร้านเหล้าแก๊ปยอมรับว่ามันเหนื่อยมากแต่ในความเหนื่อยผลตอบแทนมันก็ได้ไม่น้อย ยิ่งถ้ารวมกับพวกทิปแล้ว หนึ่งคืนแก๊ปก็ได้เกือบครึ่งพัน MNคลับที่แก๊ปทำงานอยู่เป็นที่รู้จักของเด็กในมหาวิทยาลัยที่แก๊ปเรียนอยู่ ไม่แปลกถ้าลูกค้าส่วนมากจะเป็นนักศึกษาและบางคนแก๊ปก็คุ้นหน้าคุ้นตากันดี
“เดี๋ยวกูไปห้องน้ำแปบ” แก๊ปว่าหลังจากที่พึ่งกลับจากเสิร์ฟเหล้า อ้นพยักหน้ารับเป็นเชิงรับรู้ก่อนที่ร่างบางจะเดินออกไป พอทำธุระส่วนตัวเสร็จแก๊ปก็เตรียมจะออกจากห้องน้ำแต่ก็พบกับอีกคนเสียก่อน
“อะไรของพี่วะ” แก๊ปว่าอย่างหงุดหงิดเมื่อเขาขยับซ้ายอีกคนก็ขยับซ้ายพอเขาขยับขวาอีกคนก็ขยับขวาทำให้เขาไม่สามารถออกจากห้องน้ำได้ แม้ว่าตอนนี้จะไม่มีคนให้ขวางทางก็เถอะแต่เขาก็มีงานมีการต้องทำ
“ไม่เจอหน้ามึงนานเลยนะ” มาร์คว่า แก๊ปเบะปากใส่
“ก็ดีแล้วนี่ ใครอยากเจอพี่กัน” มาร์คหัวเราะในลำคอกับคำพูดของอีกคน
พรึ่บ
“อย่ามาแตะต้องตัวผมนะเว้ย” แก๊ปว่าหลังจากปัดมือหนาที่กำลังจะจับคางของเขาออกอย่างแรงด้วยความไม่พอใจ
“ทำไมไม่ได้วะ ขนาดมากกว่านี้กูก็ทำมาแล้ว” มาร์คว่าพร้อมกับกลั้วลิ้นในปากอย่างกวนๆ
“สัส! หยุดพูดเรื่องนั้นนะเว้ย!” แก๊ปว่าเสียงดังด้วยความไม่พอใจ
“กูรุ่นพี่มึงนะ พูดจาอะไรให้มันดีๆ” มาร์คขมวดคิ้วกับคำด่าของอีกคน
“ถอย” แก๊ปไม่อยากจะต่อปากต่อคำกับอีกคนเลยพูดขึ้น
“ไม่ถอย” มาร์คตอบ
“แล้วพี่จะเอาอะไรจากผมวะ!” แก๊ปโวยวายด้วยความหัวเสียในความกวนประสาทของอีกคน
“เอามึงอีกได้ป๊ะล่ะ?”
“เอากับพี่แอปเปิ้ลคนสวยไปเถอะ! มีของดีอยู่กับตัวขนาดนั้น!” แก๊ปว่าอย่างประชดประชันไม่รู้ว่าอยู่ดีๆทำไมถึงรู้สึกอยากประชดประชันอีกคนขึ้นมาแบบนี้ แต่เพียงแค่นึกถึงภาพที่อีกคนเดินกับหญิงสาว นึกถึงคำพูดของหลายๆคนที่บอกว่าสองคนนี้เหมาะสมกัน คบกันยิ่งรู้สึกจี๊ดๆขึ้นมาแปลกๆ
“หึงกูหรือไง” มาร์คยื่นหน้าเข้ามาใกล้หูบางพร้อมถามขึ้นก่อนจะงับลงที่หูบางเบาๆ
“อ๊ะ” แก๊ปสะดุ้งก่อนจะหันหน้าไปมองอีกคนตาขวางอย่างรวดเร็วแต่กลับกลายเป็นว่าแก้มเนียนชนเข้ากับจมูกโด่งของอีกคน แก๊ปดีดตัวเองออกจากอีกคนทันทีเพราะรู้สึกหน้าร้อนผ่าวขึ้นมา
“ผมไม่ได้หึงพี่แม้แต่น้อย!” แก๊ปว่าก่อนจะรีบวิ่งหนีอีกคนออกจากห้องน้ำไปทันที มาร์คมองตามอีกคนยิ้มๆ...พอกลับมาที่โซนส่วนตัวของพนักงานอ้นก็ทักแก๊ปขึ้นทันที
“ผีหลอกเหรอวะ หน้าตื่นๆ”
“ผีเชี่ยไรล่ะ ผีทะเลมากกว่า” ประโยคหลังแก๊ปอุบอิบในลำคอทำให้อ้นไม่ได้ยินอ้นขำอีกคนนิดๆก่อนที่ทั้งคู่จะแยกย้ายกันทำหน้าที่ของตัวเอง...ทางด้านของมาร์คหลังจากที่ลงไปกวนประสาทอีกคนเล่นเสร็จก็กลับขึ้นมา สภาพของทุกคนในห้องเริ่มกรึ่มๆกันแล้วทั้งนั้นยกเว้นแอปเปิ้ลที่ไม่ได้แตะแอลกอฮอล์เท่าไหร่
“ไปซะนานเลย” แอปเปิ้ลทักมาร์คขึ้น
“หึๆ แกล้งเด็กมาน่ะ” มาร์คว่าพลางยักไหล่ก่อนจะหยิบแก้วเหล้าของตัวเองขึ้นมากระดก
“ชอบน้องเขาเหรอ?” แอปเปิ้ลถามขึ้น มาร์คเลิกคิ้ว
“เกี่ยวกันตรงไหนก็แค่ชอบแกล้ง” มาร์คว่า
“เกี่ยวไม่เกี่ยวไม่รู้แต่เราเห็นนะว่าตอนน้องเขาเข้ามามาร์คมองแต่น้องเขาไม่ละสายตาเลย” แอปเปิ้ลว่าขำๆ มาร์คนึกตามคำพูดของหญิงสาว ชอบงั้นเหรอ?...ไม่รู้สิ แต่แค่รู้สึกว่าพออยู่กับมันแล้วก็มีความสุขดี ยิ่งได้แกล้งมันก็ยิ่งมีความสุขเข้าไปใหญ่ สงสัยเขามันจะโรคจิตอย่างที่มันเคยว่าจริงๆ
“ยิ้มแบบนี้แปลว่าเราเดาถูกแหงๆ” แอปเปิ้ลว่าต่อ
“คงงั้นมั้ง”...พอเลิกงานแก๊ปก็ต้องช่วยพนักงานคนอื่นเก็บร้าน กว่าจะได้กลับจริงๆก็เกือบๆตี1 ดีนะที่พรุ่งนี้มีเรียนบ่ายไม่อย่างนั้นคงลุกไปเรียนไปไม่ไหวแน่ๆ แก๊ปเดินมารอรถที่ป้ายรถเมล์หวังฟลุ๊คว่าจะมีรถเมล์ผ่านมาเพราะไม่อยากนั่งแท็กซี่กลับบ้าน ในหัวกลับนึกถึงเหตุการณ์ในวันนั้น วันที่เขาเจออีกคนครั้งแรกนับๆดูแล้วก็ผ่านมาเป็นเดือนแล้ว ให้ตายสิ...ตั้งแต่วันนั้นชีวิตของเขาก็ไม่สงบสุขมาตลอด
ปริ้นๆ
เสียงแตรรถที่ดังขึ้นทำให้แก๊ปหันไปสนใจก่อนจะพบกับรถที่คุ้นตา
“เดี๋ยวกูไปส่ง” มาร์คเปิดกระจกพร้อมพูดขึ้น
“ขึ้นมาด้วยกันสิคะ” แก๊ปจะไม่อะไรเลยถ้าไม่มีเสียงหวานเรียกต่อ แก๊ปมองหน้ามาร์คด้วยสีหน้าไม่พอใจซึ่งก็ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน ยิ่งเห็นว่าอีกคนกลับกับพี่แอปเปิ้ลในหัวก็พลางคิดสะระตะไปทั่วว่าคงต้องพากันไปต่อที่ไหนแน่ๆ
“พี่กลับไปเถอะ ผมกลับเองได้” แก๊ปว่า มาร์คขมวดคิ้วก่อนจะเปิดประตูลงจากรถมาลากอีกคนขึ้นรถ
“ปล่อยผมนะเว้ย! บอกว่ากลับเองได้ไง!” แก๊ปโวยวายใส่มาร์คพร้อมกับสะบัดมือออกจากมือหนา
“มึงจะกลับยังไงป่านนี้รถเมล์คงมีให้มึงหรอก” มาร์คว่า แก๊ปกัดปาก
“แท็กซี่ก็มี” แก๊ปถียง
“ให้แท็กซี่มันลากมึงลงข้างทางสิ!” มาร์คว่าเสียงดังกับความดื้อดึงของอีกคนแม่งถ้ารู้ว่าดื้อแบบนี้ไม่นั่งรอจนร้านปิดหรอก ลำบากแอปเปิ้ลที่กลับทางเดียวกับเขาต้องมานั่งรถมันด้วย
“ผมผู้ชายนะเว้ย!” แก๊ปเถียง
“ผู้ชายหรือผู้หญิงมันก็มีรูให้เสียบเหมือนกัน เรื่องนี้มึงกูรู้!” มาร์คว่า
“ไอ้เชี่ยพี่มาร์ค!” แก๊ปเรียกอีกคนอย่างไม่พอใจ ตากลมมองอีกคนตาขวาง
“พูดจาให้มันดีๆไอ้แก๊ป แล้วอย่ามาดื้อ ขึ้นรถ!” มาร์คบังคับ แก๊ปกัดปากพร้อมกับมองไปที่รถที่มีหญิงสาวนั่งอยู่ที่เบาะข้างคนขับ อวัยวะในหน้าอกด้านซ้ายก็รู้สึกคันยุบยิบๆขึ้นมาอีกครั้ง
“จะเอาผมไปด้วยทำไมวะ พี่จะไปต่อกับพี่แอปเปิ้ลแท้ๆ ผมไม่อยากเป็นก้างเว้ย!" แก๊ปว่า มาร์คเลิกคิ้วกับคำพูดของอีกคนก่อนจะค่อยๆเผยยิ้มเมื่อรู้สาเหตุของอาการดื้อดึงของอีกคน
“คิดว่ากูจะไปไหนกับแอปเปิ้ลนะ?” มาร์คเลิกคิ้วถาม แก๊ปกัดปาก ตากลมรุกริกไปมาก่อนจะตอบออกมาเสียงแผ่ว
“ก็ไปอย่างว่าไงเล่า”
“ฮะ? ไปไหนนะ?” มาร์คแกล้งถามอีกครั้งทั้งๆที่เมื่อหี้ก็ได้ยินแล้ว
“ก็บอกว่าพากันไปเอาไงวะ!” แก๊ปว่าอย่างโมโหที่อีกคนไม่ได้ยินสักที มาร์คหัวเราะร่าทันทีกับคำพูดของอีกคน แก๊ปขมวดคิ้วมุ่นมองอีกคน
“พี่ขำอะไรวะ”
“ขำความคิดเสื่อมๆของมึงไง” มาร์คว่าพร้อมกับผลักหัวอีกคนเบาๆ
“ผมไม่ได้ความคิดเสื่อมนะเว้ย” แก๊ปเถียง
“งั้นก็ทะลึ่ง ก็ลามก” มาร์คว่าขำๆ แก๊ปเชิดปากใส่อีกคนจนมาร์คหมั่นเขี้ยวจนต้องยื่นมือมาบีบปาก แก๊ปร้องอื้ออึงให้อีกคนปล่อยแต่มาร์คกลับไม่ปล่อยแล้วหัวเราะร่า
“เดี๋ยวค่อยจีบกันค่า ไปส่งเราก่อน” เสียงหวานดังขึ้นทำให้มาร์คกับแก๊ปผละออกจากกันทันที แก๊ปหน้าร้อนผ่าวทันทีกับคำพูดของหญิงสาว ไหนจะสายตาที่มองมาที่เขากับอีกคนอย่างล้อๆ เดี๋ยวนะ...ทำไมพี่แอปเปิ้ล?
“ขึ้นรถ เดี๋ยวกูจะไปส่งแอปเปิ้ลก่อน” มาร์คว่าพร้อมกับล็อคคออีกคนเอาไว้ไม่ให้หนี แก๊ปหันไปมองอีกคนอย่างไม่เข้าใจว่าทำไมต้องไปส่งพี่แอเปิ้ลก่อนทั้งๆที่บ้านเขาอยู่ใกล้แค่นี้
“แล้วผมล่ะ”
“ก็พากันไปเอาอย่างที่มึงบอกไง”
เป็นการหึงที่บ้าบอคอแตกกันมาก 55555 คืออิคู่นี้มันฮาค่ะ ตอนหน้าเสร็จมั้ยให้โหวต กด 1 เสร็จ กด 2 เสร็จ 555555
___จางบิวตี้___
-
กด 1
-
เริ่มรำคาญอิพี่มาร์คละ กดโหวต 2 ได้มั้ยเนี่ย ไม่อยากให้เสร็จอ่ะ มันง่ายไป แลดูนายเอกไร้คุณค่ายังไงไม่รู้ :m16: :m16: :m16:
-
กดให้เสร็จแรงๆ 555
-
มาร์ค นายลวนลามน้องแก๊ปจัง
ชอบ ก็บอกสิ ทำแบบนี้ ดูไม่ดี
ไม่ให้เกียรติ คนที่ตัวเองรู้สึกดีด้วยเลย
ถ้าแก๊ป มีคนใหม่มาชอบ นิสัยดี
ก็คงเปรียบเทียบกันชัดๆ ไปเลย
:L1: :L1: :L1:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
อย่าแกล้งน้องงงงงง
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
น้องแก๊ปหึงได้น่ารักมากกกกก
-
เสร็จแน่ๆคิคิ
-
เสร็จแน่!!
-
:hao7:
-
อิพี่มาร์คหน้าหมั่นใส้
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
Sex Toy 11
“ก็พากันไปเอาอย่างที่มึงบอกไง” มาร์คว่าพร้อมยิ้มเจ้าเล่ห์
“เฮ้ย! ใครจะไปกับพี่วะ ปล่อยนะเว้ย ไอ้พี่มาร์ค ปล่อยนะเว้ย!” แก๊ปโวยวายเมื่อร่างสูงอุ้มพาดบ่า มือบางทุบเข้าที่หลังหนาให้อีกคนปล่อยแต่มาร์คไม่ยอมก่อนจะโยนอีกคนเข้าไปที่เบาะหลังท่ามกลางสายตาแซวๆของแอปเปิ้ล
“ถ้าลงมากูจูบมึงต่อหน้าแอปเปิ้ลแน่” มาร์คว่า แก๊ปที่ทำท่าจะลงชะงักทันทีก่อนจะหันไปมองหน้าแอปเปิ้ลอย่างอับอาย
“คึๆๆ มาร์คอ่ะ ร้ายกาจที่สุด เป็นเด็กของมาร์คต้องทำใจนะคะน้องแก๊ป พี่เอาใจช่วย” แอปเปิ้ลว่า
“ไม่ใช่นะครับ ผมไม่ใช่...”
“เงียบปากแล้วนั่งเฉยๆไปเลยมึง” มาร์คหันไปว่า แก๊ปหน้าหงิกหน้างอใส่อีกคนก่อนจะเมินหน้าหนีไปทางอื่น มาร์คออกรถมุ่งหน้าไปทางบ้านของแอปเปิ้ล
“เราไปก่อนนะ พี่ไปก่อนนะคะน้องแก๊ป” แอปเปิ้ลว่าด้วยรอยยิ้มพร้อมกับโบกมือบ๊ายบายเมื่อรถคันหรูมาจอดที่หน้าบ้านของเธอ
“อื้ม...แล้วเจอกัน” มาร์คตอบรับส่วนกีปก็ได้แค่พยักหน้ารับยิ้มเคบิ้มๆเท่านั้นให้ตายสิ...พี่แอปเปิ้ลแม่งสวยชิบหาย หน้านิ่งว่าสวยแล้ว ยิ้มทีโคตรพ่อโคตรแม่สวยเลย
“เคลิ้มเชียวนะมึง” มาร์คว่าเสียงดุ ตาคมมองผ่านกระจกไปที่อีกคนที่นั่งอยุ่ข้างหลัง
“ก็พี่เขาสวย” แก๊ปว่า
“แต่กูหล่อ” มาร์คว่าบ้าง แก๊ปขมวดคิ้ว
“แล้วเกี่ยวไรกัน?”
“อย่างมึงน่ะไม่เหมาะกับผู้หญิงสวยๆหรอก” มาร์คว่าพร้อมยกยิ้มมุมปาก แก๊ปหน้างอทันทีกับคำพูดของอีกคน
“ทำไม? ผมหล่อขนาดนี้ มีสาวสวยๆในม.ชอบผมตั้งหลายคน พี่ไม่รู้อะไรอย่ามาพูด” แก๊ปเถียงคอเป็นเอ็นอย่างไม่ยอม มาร์คหัวเราะในลำคอ
“เออ ไอ้หล่อ หล่อชิบหายวายวอดแต่ขอโทษ...สู้กูไม่ได้ว่ะ” มาร์คกระตุกยิ้มแก๊ปเบ้ปากใส่อีกคนก่อนบทสนทนาระหว่างทั้งคู่จะเงียบจนรถคันหรูขับเข้ามาที่คอนโดหรูของมาร์คที่แก๊ปจำได้ดี
“เฮ้ย พาผมมาทำไมวะ ผมจะกลับบ้าน!” แก๊ปโวยวายทันทีที่รู้ว่าตัวเองอยู่ที่ไหน
“ก็บอกว่าจะพามึงมาเอาไง ลงมา” มาร์คว่า
“สัส ผมไม่ใช่ตุ๊กตายางนะเว้ย ปล่อยนะเว้ย!” แก๊ปว่าพร้อมกับจับประตูรถของอีกคนเอาไว้เมื่อมาร์คพยายามฉุดกระชากอีกคนลงจากรถ
“ไอ้แก๊ปอย่าดื้อ” มาร์คขมวดคิ้ว
“ดื้อเชี่ยไรล่ะ ถ้าอยู่ๆผมบอกกับพี่จะพาพี่มาเอาพี่จะยอมง่ายๆหรือไง” แก๊ปว่าพร้อมกับพยายามจับขอบประตูรถแน่น แรงของอีกคนเยอะกว่าเขามากดึงทีกีปตัวแทบปลิว
“เออยอม กับมึงยิ่งยอมเลย” มาร์คว่า แก๊ปชะงักจนเผลอตัวทำให้มาร์คกระชากอีกคนลงจากรถได้สำเร็จ ร่างสูงอุ้มร่างบางพาดบ่าก่อนจะล็อครถแล้วพาอีกคนขึ้นมาบนห้องทันทีท่ามกลางเสียงโวยวายและแรงดีดดิ้นของร่างบางตลอดทาง
ตุบ!
“โอ๊ย เจ็บนะเว้ย!” แก๊ปโวยวายเมื่ออีกคนโยนเขาลงโซฟาอย่างแรง แม้ว่ามันจะนุ่มก็เถอะแต่โยนแรงๆมันก็เจ็บเหมือนกันนะเว้ย
“ไปอาบน้ำอาบท่าซะ ตัวเหม็นมาทั้งวัน” มาร์คว่าพร้อมยื่นผ้าเช็ดตัวให้อีกคนความจริงไม่ได้อยากพามันมาทำเรื่องอย่างว่าหรอกแค่แกล้งมันเฉยๆ เห็นว่าดึกแล้วเลยจะไปส่งแต่มันดื้อเลยพามานอนที่นี่เลย
“เหม็นตรงไหน ไม่เห็นเหม็น” แก๊ปว่าหลังจากที่ดมเสื้อตัวเองไปมา
“ไม่เหม็นจริงเหรอวะ?” มาร์คเลิกคิ้ว
“เออ ไม่เชื่อพี่ดม” แก๊ปยื่นแขนให้อีกคน มาร์คกระตุกยิ้มก่อนจะจับแขนอีกคนมาดมก่อนที่จมูกโด่งจะค่อยๆเขยิบขึ้นสูงไปที่หัวไหล่และซอกคอจนแก๊ปขนลุกซู่
“เออ...ไม่เหม็นจริงๆด้วยว่ะ” มาร์คว่าเสียงพร่าข้างหูบาง
พรึ่บ
“บะ...บอกแล้ว ผมไปอาบน้ำดีกว่า” แก๊ปว่าเสียงสั่นหลังจากที่ผลักอีกคนออกร่างบางรีบวิ่งเข้าห้องน้ำอย่างรวดเร็ว มาร์คหัวเราะในลำคอเบาๆพร้อมกับส่ายหน้าไปมา...หลังจากที่แก๊ปอาบน้ำเสร็จ มาร์คก็ไปอาบน้ำบ้าง พออีกคนเข้าไปในห้องน้ำแก๊ปก็ยกหมอน ยกผ้าห่มออกมาที่โซฟาทันที เรื่องอะไรจะนอนเตียงเดียวกันล่ะ เห็นแบบนี้เขาก็หวงเนื้อหวงตัวนะเว้ย แม้ว่าจะเสร็จไอ้พี่เชี่ยนี่ไปครั้งหนึ่งแล้วก็เถอะ แต่ไอ้แก๊ปคนนี้ขอพูด ณ ตรงนี้เลยว่าไม่มีครั้งที่สองแน่นอน! มาร์คเดินออกจากห้องน้ำด้วยผ้าเช็ดตัวพันเอวผืนเดียว คิ้วหนาขมวดมุ่นเมื่อเห็นว่าไม่มีร่างบางของอีกคนอยู่ในห้องนอน ร่างสูงจึงรับออกมาที่ห้องรับแขกทันทีก่อนจะพบกับร่างบางที่นอนหลับปุ๋ยเป็นที่เรียบร้อยแล้วอยู่บนโซฟา
“ดื้อชิบหาย” มาร์คบ่นเบาๆก่อนจะเดินเข้ามาหาร่างบางที่หลับสนิทก่อนจะช้อนตัวอีกคนอุ้มท่าเจ้าสาวเพื่อพาไปนอนในห้องนอนแต่แก๊ปก็รู้ตัวซะก่อน
“เฮ้ย ทำไรวะ!” แก๊ปถามเสียงดังพยายามดิ้นไปมา
“ทำเชี่ยไรล่ะ กูจะพามึงไปนอน” มาร์คว่า
“ผมจะนอนโซฟา” แก๊ปว่า
“นอนเตียง” มาร์คว่าบ้าง
“ไม่เอา ผมจะนอนโซฟา” แก๊ปเถียง
“จะนอนเตียงหรือจะนอนใต้ร่างกู” มาร์คถามเสียงเข้ม แก๊ปชะงักทันที
“ก็บอกว่าจะนอนโซฟาไงเล่า”
“ได้...นอนใต้ล่างกู ตกลง” แก๊ปทำตาโตทันที ร่างบางถูกวางบนเตียงก่อนจะถูกขึ้นคร่อมโดยร่างสูง แก๊ปโวยวายดีดดิ้นอย่างแรงแต่ก็ไม่สามารถสู้แรงของอีกคนได้
“ดื้อดีนัก กูว่าจะไม่ทำอะไรมึงแล้วนะ” มาร์คว่าดุๆพร้อมกับซุกไซ้ซอกคอขาว
“ไม่ดื้อแล้ว อย่าทำผมๆ” แก๊ปว่า
“ไม่ทันแล้วว่ะ ของกูขึ้นละ” มาร์คมองหน้าแก๊ปพร้อมยกยิ้มมุมปาก แก๊ปทำตาโตไม่ทันจะได้ค้าน ปากหนาก็ประกบจูบลงมาอย่างร้อนแรง เกลียวลิ้นหนาเกี่ยวพันกับลิ้นบางก่อนจะตบท้ายด้วยการดูดลิ้นอีกคนแรงๆอย่างหมั่นเขี้ยว
“พี่...คือผม” แก๊ปพยายามจะห้ามอีกคน ตากลมสั่นระริกไปหมด
“กลัวหรือไง” มาร์คถาม แก๊ปกัดปากก่อนจะพยักหน้ารับ
“กูจะทำเบาๆ ไม่เจ็บ สัญญา” มาร์คว่าเสียงนุ่มจนแก๊ปหัวใจสั่นรัว มาร์คยิ้มให้อีกคนก่อนจะประกบจูบลงมาอย่างอ่อนโยนจนแก๊ปเผลอไผล เสื้อผ้าถูกถอดไปตอนไหนแก๊ปก็ไม่อาจรู้รู้ตัวอีกทีนิ้วของอีกคนก็สอดเข้ามาที่ช่องทางด้านหลัง
“อ๊ะ” แก๊ปร้องออกมา
“อย่าเกร็ง” มาร์คว่า แก๊ปกัดปากพยายามผ่อนคลายก่อนที่มาร์คจะสอดนิ้วที่สองและสามเข้ามา ปลายนิ้วเรียวโดนจุดเสียวภายในจนแก๊ปครางเสียงสั่น มาร์คหัวเราะเบาๆก่อนจะค่อยๆถอนนิ้วออกเมื่อช่องทางของอีกคนพร้อม มือหนาค่อยๆจับแก่นกายของตัวเองสอดเข้ามา
“อ๊ะ...อ๊า!” แก๊ปร้องทันทีเมื่อแก่นกายใหญ่สอดแทรกเข้ามา มาร์คพรูปากด้วยความเสียดเสียว พยายามกระแทกแก่นกายให้มิดด้ามแต่แก๊ปเริ่มเกร็งตัวทำให้มาร์คไม่สามารถสอดใส่ได้หมด
“อย่าเกร็งดิวะ” มาร์คว่า
“ผมเจ็บ” แก๊ปว่าพร้อมเบ้หน้าด้วยความเจ็บปวด มาร์คมองตากลมที่หน่วงคลอด้วยน้ำตาก่อนจะลูบอีกคนหัวเบาๆ
“ผ่อนคลายดิ มึงจะได้ไม่เจ็บ” มาร์คว่าเสียงนุ่ม แก๊ปพยายามผ่อนคลายทำให้มาร์คสามารถสอดเข้าไปจนมิดด้าม
“อื้อ...อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊า...อื้อ...อ๊า...” เสียงหวานครางขึ้นทันทีที่สะโพกสอบขยับเข้าออก มาร์คค่อยๆขยับเพื่อให้อีกคนได้ปรับตัว มือหนาจับขาเรียวพาดบ่าก่อนจะเริ่มเร่งจังหวะขึ้น
“อื้อ....อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊า...อื้อ...อ๊า...ซี๊ดดด...อ๊า...อ๊ะ...อ๊า...” แก๊ปครางไม่ขาดปากมาร์คเองก็อดไม่ได้ที่ครางในลำคอด้วยความเสียวเช่นกัน มาร์คเร่งจังหวะขึ้นเมื่อใกล้จะถึงฝั่งก่อนจะปลดปล่อยออกมาเต็มช่องทางของอีกคน
“อ๊า!!” แก๊ปหอบแฮกๆด้วยความเหนื่อยแม้ว่าจะไม่ใช่คนคุมจังหวะก็ตามแต่บทรักเมื่อครู่ก็ทำให้เหนื่อยไม่ใช่น้อย
“เหนื่อยหรือไง” มาร์คถามหลังจากที่ถอนแก่นกายแล้วลงมานอนข้างๆร่างบาง
“แก๊ปไม่ตอบแต่หันหน้าหนี มาร์คขมวดคิ้วมุ่นกับการกระทำของอีกคน
“เป็นๆไรของมึงไอ้แก๊ป” มาร์คถามเสียงขุ่น
“พี่แม่ง...” แก๊ปว่าในลำคอ
“อะไรของมึง หันมาพูดดีๆ” มาร์คว่าเสียงดุทำให้แก๊ปต้องหันมาทำหน้าหงิกหน้างอใส่
“ไหนว่าจะทำเบาๆไงวะ แม่งเจ็บชิบหาย” แก๊ปว่าเสียงดัง มาร์คหัวเราะทันทีกับคำพูดของอีกคน
“โทษทีว่ะ พอดีของกูมันใหญ่”
กรี๊ดดดดดด ทำไมเสร็จ? ไหนน้องแก๊ปบอกว่าจะไม่ยอมให้มีครั้งที่สองไง 5555555เรื่องนี้มีความติ๊งต๊องตั้งแต่แต่งมาเลย เน้นบ้าๆบอๆเนอะ ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ
___จางบิวตี้___
-
แก็ปคะ ลูกมีความมุ่งมั่นในการรักษาอธิปไตยมากเลยค่ะลูกกกกกกก :jul1: :laugh:
-
เอ่อมมมมม. ฟินอะ อิอิ
-
แก๊บ แพ้ทางไอ้พี่มาร์ค ตลอด :-[ :o8: :-[
:L1: :L1: :L1:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
แก็ปแม่งโคตรไร้คุณค่าเลยเหอะ โดนทำเหมือนเป็นของเล่นเลยเนอะ :katai1: :katai1: :katai1:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ฟินนนนนนนน :pighaun: :pighaun: :pighaun:
-
กรี๊ดดด อิพี่พูอะไรออกมาค้าาา :haun4:
-
ไหนว่าไม่ยอมไงลูก. ไหง๋ลงเอยแบบนี้ได้
:pighaun: :pighaun: :pighaun:
-
น่าจะตีเนียนนะว่าไม่สนใจอิพี่มัน จะได้เป็นฝ่ายหนอยเอง
-
เสร็จอีกตามเคย,,,
-
น้องแก๊ปเสร็จพี่มาร์คจนได้ คิคิ
-
ยอมอิมาร์คง่ายไปป่ะแก๊ป!?
-
แก๊ปเมิงเสร็จพี่มันอีกแล้วนะ 555
-
อิพี้มาร์คมันหื่นจริงๆ
-
พี่มันหื่น แถมหลงตัวเอง เหอๆๆ :hao7:
-
Sex Toy 5
( Boom x Tine )
บูมรู้สึกสับสนตัวเองอย่างหนักแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ในหัวมีแต่ภาพของอีกคนลอยเข้ามา ซึ่งก็ไม่เข้าใจว่าหัวฟู ตัวผอมๆ หน้าอกแบนๆของมันเร้าอารมณ์ตรงไหนทำไมเขาเอาแต่คิดถึงมัน ให้ตายสิ...สงสัยเชื้อเกย์จากไอ้มาร์คแพร่เชื้อมาที่เขาจริงๆ ตอนนี้ในมหาวิทยาลัยทั้งในคณะ นอกคณะต่างพากันซุบซิบว่าเขาคบกับไอ้เด็กหัวฟูนั่นแล้ว แต่จะทาใครก็ไม่ได้ต้องโทษตัวเองที่แม่งไปแกล้งจูบมันกลางลานแบบนั้น
“ถอยไปนะเว้ย” ร่างบางว่าอย่างไม่พอใจที่บูมไปยืนขวางทาง
“กูมีเรื่องจะคุยกับมึง” บูมว่าพร้อมกับคว้ามือบางแต่ไทน์ไม่ยอม ร่างบางสะบัดออกอย่างแรง
“ใครจะคุยกับมึง มาทางไหนกลับไปทางนั้นเลยนะเว้ย” ไทน์ว่าอย่างไม่พอใจเกลียดคนตรงหน้าชิบหาย แม่งทำให้เขาอับอายขายขี้หน้าไม่พอยังทำให้ตกเป็นขี้ปากชาวบ้านหาว่าคบกับมันอีก
“กูรุ่นพี่มึงนะไอ้ไทน์” บูมว่าติดดุๆ
“ตามมา” บูมว่าต่อ ไทน์ฮึดฮัดก่อนจะเดินตามอีกคนไปที่หลังตึกคณะ
“มีเชี่ยไร” ไทน์ถามขึ้น
“กูมีเรื่องต้องตกลงกับมึง” บูมว่า ไทน์ขมวดคิ้ว
“แกล้งคบกับกูสักพักก่อนจะกระแสจะหาย” ไทน์เบิกตากว้างทันทีกับคำพูดของอีกคน
“เชี่ย! เรื่องไรล่ะ” ไทน์ว่า
“เรื่องของมึงกับกูนี่แหละ มึงก็รู้ว่าตอนนี้มีกระแสว่ากูกับมึงคบกันทั่วมหาวิทยาลัยแล้ว” บูมว่าอย่างจริงจัง
“ก็แล้วไงวะ ก็บอกไปดิ เข้าใจผิด โอ๊ย เจ็บนะเว้ย!” ไทน์ว่าเสียงดังเมื่ออีกคนผลักหัวเขาอย่างแรง
“คิดว่าตัวเองเป็นดาราหรือไงวะ เข้าใจผิดเชี่ยอะไรดูดปากกันกลางลานขนาดนั้น” บูมว่า ไทน์กัดปาก
“ที่ให้แกล้งๆคบกันเพราะเดี๋ยวกูจะควงสาวใหม่ แล้วสร้างกระแสว่าเลิกควงมึงแล้วก็แค่นั้น แต่ตอนนี้ใครถามก็ตอบว่าคบไปก่อน ขี้เกียจตามแก้ข่าว แก้ไปก็ไม่มีใครเชื่อ” บูมว่า ไทน์คิดตาม มันก็จริง...ขนาดเพื่อนที่สนิทๆกันแท้ๆแม่งยังไม่เชื่อ หาว่าเขาคบกับไอ้นี่แล้วไม่บอกเพื่อนบอกฝูง เปิดตัวทีอลังการงานสร้าง สัส! ถามกูสักคำมั้ยว่าต้องการความอลังการงานสร้างหรือเปล่า พอเขาแก้ตัวก็หาว่าเขิน ตามเซ้าซี้ไปเลิกเป็นแบบนี้มาสองสามวันจนปวดประสาทจะตาย
“ถึงเมื่อไหร่” ไทน์ถาม
“จนกว่ากูได้สาวใหม่ไง” บูมตอบ
“มึงก็รีบหาดิวะ ในม.เยอะแยะไป” ไทน์ว่า
“เห็นงี้กูก็เลือกนะเว้ย ไม่ใช่คลำๆดูไม่มีหางแล้วเอาหมด” บูมว่าปย่างประชัดประชัน ไทน์เบ้ปากใส่
“ก็ใครจะไปรู้ว่ะ เห็นควงไม่ซ้ำขนาดนั้น” ไทน์ยักไหล่ บูมยกยิ้มกับคำพูดอีกคนทำให้ไทน์ขมวดคิ้ว
“อะไรของมึง?”
“สนใจกูด้วยหรือไง ถึงได้รู้ว่ากูควงไม่ซ้ำ?” บูมถามพร้อมกับยื่นหน้าเข้าไปใกล้อีกคนทำเอาไทน์ผงะก่อนจะรีบดันอีกคนออกอย่างแรง
“จำเป็นต้องใกล้มั้ย...จบเรื่องแล้วใช่มั้ย กูจะได้ไป” ไทน์ว่าก่อนจะเดินหนีแต่มือหนาก็คว้าแขนไว้ก่อน ไทน์ทำหน้าไม่พอใจ
“คบกันก็ต้องเดินด้วยกัน ถูกมั้ย?” ไทน์ฮึดฮัดก่อนจะเดินไปพร้อมอีกคน เพราะเวลาเป็นเวลาเลิกเรียนแล้วนักศึกษาตามลาน ตามทางเดินจึงเยอะกว่าปกติ หลายสายตาพากันมองมาที่บูมและไทน์ก่อนจะซุบซิบๆกัน สาวๆบางคนก็กรี๊ดกร๊าดด้วยความฟิน
“ทำหน้าให้มันดีๆหน่อย” บูมเอานิ้วจิ้มแก้มอีกคน ไทน์หันมามองตาขวาง
“เรื่องของหน้ากู” บูมหัวเราะในลำคอ
“เดี๋ยวกูไปส่ง” พอเดินมาถึงโรงจอดรถบูมก็พูดขึ้น
“ไม่ต้อง” ไทน์ว่าแต่บูมดึงแขนอีกคนเอาไว้
“อย่าเรื่องมากน่ะ คนมองเยอะแยะ” บูมว่า ไทน์จึงยอมขึ้นรถไปกับอีกคนซึ่งตอนนี้เริ่มไม่แน่ใจว่ายอมรับข้อเสนออีกคนนี่มันดีหรือมันไม่ดีกันแน่ ตอนแรกก็คิดว่าจะจบๆปัญหาจะได้เลิกสนใจเรื่องความสัมพันธ์เสียทีแต่ปรากฏว่ายิ่งสร้างความสนใจเข้าไปใหญ่
“เอามือถือมึงมาดิ๊” บูมว่าเมื่อรถคันหรูมาจอดที่หน้าหอพักของไทน์
“ทำไม?”
“เอาไปปาหัวหมามั้ง” บูมว่าอย่างกวนๆ ไทน์ยื่นให้ก่อนที่บูมจะไปกดเบอร์และแอดไลน์ของตัวเองเสร็จสรรพ
“เฮ้ย ใครจะเอาเบอร์ จะเอาไลน์มึงวะ” ไทน์ว่าเมื่อได้โทรศัพท์คืนมาแล้วพบว่ามีเบอร์ของอีกคนเมมไว้และมีไลน์ของอีกคนแอดไว้
“เป็นแฟนกันไม่มีเบอร์ไม่มีไลน์ได้ไงวะ” บูมว่า
“แฟนหลอกๆมั้ยสัส”
“หลอกไม่หลอกก็ทำให้มันเนียนๆหน่อย เดี๋ยวคนก็เลิกสงสัย เลิกสนใจละเปิดตัวแบบนี้แล้ว” บูมว่า ไทน์พยักหน้าส่งๆก่อนจะลงจากรถอีกคนไป บูมมองตามอีกคนนิดๆก่อนจะยกยิ้ม บางทีไอ้เด็กหัวฟูนี่ก็ซื่อกว่าที่คิด...ความจริงเรื่องคบหลอกๆอะไรนั่นมันแผนเขาเองนี่แหละ ในเมื่อสลัดภาพมันยังไงก็ไม่หลุดจากหัวก็เลยอยากจะลองพิสูจน์ว่าตกลงเขากำลังเป็นอะไรกันแน่ โดนเชื้อเกย์ทำพาหรือเปล่า เพราะฉะนั้นในเมื่อสลัดไม่หลุดก็ต้องเข้าหาแทน เขาจะลองทำกับมันเหมือนทำกับสาวๆที่ผ่านมาถ้าไม่รู้สึกกระชุ่มกระชวยใจก็แปลว่าเขาคงบ้าไปเองแต่ถ้าเป็น...เอ่อ...ยังไม่ได้คิดว่ะแต่เขามั่นใจ ผู้ชายที่ฟันสาวเดือนละโหลอย่างเขาไม่มีทางเป็นเกย์!...
“มีไร” ไทน์ถามขึ้นเมื่อบูมโทรหาให้เขามาหาหลังเลิกเรียน ไม่อยากมาหรอกแต่แม่งโทรจิกชิบหาย เลยตัดรำคาญโดยการเดินมาหาอีกคนที่ตึกสาขา ส่วนไอ้เพื่อนรักของเขาน่ะเหรอ โดนเอาตัวไปตั้งแต่เลิกเรียนแล้ว
“เย็นนี้กูจะพามึงไปดูหนัง” บูมว่า
“ใครอยากดู” ไทน์ขมวดคิ้ว
“กูอยากดู” บูมว่าต่อ
“แล้วเกี่ยวอะไรกับกูวะ อยากดูก็ไปดูเองดิ” ไทน์โวยวาย นี่โทรเรียกเขามาแค่นี้ใช่มั้ย เสียเวลากลับหอชิบหาย
“เกี่ยวที่มึงเป็นแฟนกับกูนี่แหละ” ไทน์ขมวดคิ้วกับคำพูดของอีกคน ไม่รู้ว่าเขาคิดไปเองหรือเปล่าว่าช่วงนี้อีกคนพูดคำนี้บ่อยมาก ได้ข่าวว่าแผนหลอกๆมั้ยมึง?
“มึงก็รีบหาสาวสักทีสิวะ แม่ง” ไทน์ว่าอย่างหงุดหงิดจากวันนั้นจนวันนี้ก็จะสองอาทิตย์แล้วนะ แม้ว่าจะสบายหูที่ว่าไม่มีคนมาถามถึงความสัมพันธ์ของเขากับอีกคนแล้วเพราะแสดงออกอย่างชัดเจนแต่เรื่องสายตานี่สิ...เวลาอยู่ด้วยกันทีไรแม่งมองมาเป็นตาเดียว
“ก็กำลังหาไง ไม่ต้องพูดมาก กูเลี้ยงหนัง” บูมเสนอ ไทน์กัดปากครุ่นคิด ความจริงเขาก็ไม่ได้เข้าโรงหนังมานานแล้วเหมือนกัน
“คิดเยอะอะไรจังวะ ของฟรีนะเนี่ย” บูมว่า
“แล้วเลี้ยงน้ำกับป๊อบคอร์นด้วยเปล่า?” ไทน์ว่า บูมหลุดยิ้มทันทีกับคำถามของอีกคน ที่แม่งเงียบไปเพราะกำลังคิดเรื่องนี้อยู่เหรอ? เออกูยอมในความไม่เหมือนใครไม่มีใครเหมือนจริงๆ
“เออ...เลี้ยงยันข้าวมื้อเย็นเลย”...ไทน์รู้สึกว่าเขาหลงของฟรีจนพลาด พลาดที่ไม่รู้ว่าหนังที่อีกคนชวนมาดูคือหนังผี! แม่งมันจงใจแกล้งเขาป่ะวะเพราะไอ้ไทน์คนนี้กลัวผียิ่งกว่าอะไรดี ที่นอนหอคนเดียวก็เปิดไฟตลอด นอกจากมีคนนอนข้างๆถึงจะปิดไฟนอนได้
“กลัวหรือไง” บูมถามขึ้นเมื่อเห็นอีกคนทำท่าแปลกๆเมื่อหนังเริ่มฉาย
“เปล่าเว้ย” ไทน์หันมาพูด บูมกระตุกยิ้มพลางยักไหล่ก่อนจะหันไปสนใจหนังในจอต่อ เป็นปกติของผู้ชายที่จะชอบพาผู้หญิงมาดูหนังผีเพราะเวลาตกใจกลัวจะได้ใกล้ชิดกันแบบเนื้อแนบเนื้อและก็เข้าแผนพอดีที่อีกคนแม่งกลัวผี ดูท่าจะกลัวยิ่งกกว่าสาวๆเขาบางคนเสียอีก
“เชี่ย!” ไทน์อุทานเมื่อผีโผล่ออกมาพร้อมกับยกมือขึ้นมาปิดตาแต่ก็ไม่ได้หันมาซบอะไรบูมแต่อย่างใด แม้ว่าจะเซ็งๆที่ไม่เข้าแผนแต่บูมก็หัวเราะกับท่าทางของอีกคน
“ไหนบอกไม่กลัว” บูมกระซิบถาม ไทน์หันมาอย่างรวดเร็วเพื่อจะเถียงกับอีกคนแต่เพราะระยะห่างระหว่างใบหน้าไม่ถึงคืบทำให้ไทน์ชะงักทันที บูมเองก็ผงะเช่นกันตากลมสบเข้ากับตาคมอย่างหลีกไม่ได้ บูมรู้สึกแปลกๆในหัวใจยามที่ได้สบตาของอีกคนแม้ว่าจะมีปลายผมหน้าม้าของมันปิดไว้ประปราย มือหนาถือวิสาสะยกขึ้นมาปัดผมอีกคนออกเพื่อจะได้เห็นดวงตากลมอย่างชัดเจน ไทน์ตาสั่นระริกพร้อมกับความรู้สึกแปลกๆที่เกิดขึ้นในอวัยวะหน้าอกด้านซ้าย
“จูบนะ” บูมว่าเสียงแผ่ว ไทน์ทำตาโตแต่ไม่ทันจะได้ปฏิเสธปากหนาก็ประกบลงมาเสียแล้วโดยที่ไทน์ไม่ทันได้ตั้งตัว ดีที่ที่นั่งเป็นที่นั่งสวีทและเป็นชั้นบนสุดจึงแน่ใจได้ว่าจะไม่มีใครเห็น
“อื้อออ” ไทน์ครางในลำคอเบาๆที่เกรียวลิ้นหนาสอดแทรกเข้ามา มือบางเกาะที่ไหล่หนาเอาไว้แต่ไม่ได้ดันออก รู้สึกเผลอไผลไปกับรสจูบของอีกคนเมื่อจูบจนพอใจบูมจึงค่อยๆถอนออก ตาคมสบกับตากลมอีกครั้ง ใบหน้าใสของอีกคนขึ้นสีจัดจนบูมเห็นได้ชัดเจน ทั้งคู่เงียบ ไม่มีใครพูดอะไรทั้งนั้นก่อนจะหันกลับไปมองที่หน้าจอด้วยเสียงหัวใจที่เต้นแรงทั้งคู่ ไทน์มองหน้าจอนิ่งงันไม่ว่าผีจะออกกี่ฉากต่อกี่ฉากไทน์ก็ไม่รู้สึกกลัวแต่อย่างใดเพราะในสมองเอาแต่คิดถึงรสจูบเมื่อครู่
โอ๊ยยยยย อิคู่นี้!!! อยู่ๆก็หวั่นไหวกันซะงั้นได้ข่าวว่าแฟนหลอกๆมั้ย 555555 ยังไงก็ฝากติดตามทั้งคู่หลักคู่รองด้วยนะคะ จุ๊บๆ
___จางบิวตี้___
-
:-[ :-[ :-[ :-[
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
:o8: แฟนหลอกๆเค้าต้องทำขนาดนี้เหรอ
-
อร๊ายยยยย ทำไมคู่นี้น่ารัก ชอบอ่ะ อิพี่บูมตีมึนขอเค้าเป็นแฟนหลอกๆ แต่จูบเค้าเฉยยยย :impress2: :impress2: :impress2:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
เขินๆ
-
่ล่อลวงน้องง
-
นี่ก็จูบหลอกๆด้วยไหมล่ะ?
-
แซ่บทั้ง 2 คู่เลย
-
กรี๊ดดดด ไทน์ แกฟินจนลืมกลัวผีไปเลยใข่ไม๊
-
:-[ :-[ :-[ :-[
-
:hao3:
-
Sex Toy 12
“ทำไมต้องพาผมมาด้วยวะ” แก๊ปบ่นอุบอิบเมื่ออีกคนพาเขามาห้างสรรพสินค้าใจกลางเมืองในเช้าวันเสาร์แบบนี้ ความจริงมันก็ไม่เช้าหรอหกเพราะตอนนี้ก็เกือบๆ11โมงแล้วแต่มนุษย์ที่นอนตื่นเที่ยงอย่างแก๊ปคิดว่ามันยังเช้าอยู่ดี
“มาช่วยกูถือของ” มาร์คว่าก่อนจะเดินนำอีกคนไปโดยทิ้งให้ร่างบางเป็นคนเข็นรถเข็นตามมา อ้าว...ไหงไปหน้าที่เขาล่ะ แม่ง! เมื่อคืนกว่าจะยอมให้เขานอนก็เกือบตี3 วันนี้ก็ปลุกเขาแต่เช้าให้ออกมาถือของ ตอนนี้ยังมาให้เข็นรถเข็นให้อีก ไอ้พี่เชี่ย! กูปวดตูดอยู่นะเว้ย!
“เฮ้ยๆ พี่จะซื้อทำไมเยอะแยะวะ” แก๊ปว่าขึ้นเมื่อมาร์คเอาแต่หยิบของใช้ใส่รถเข็นไม่ยั้ง ไม่ว่าจะเป็นครีมอาบน้ำ ยาสีฟัน แชมพู บลาๆๆ
“ก็ซื้อไปตุนไง” แก๊ปขมวดคิ้วกับคำตอบของอีกคนก่อนจะหยิบครีมอาบน้ำ ยาสีฟัน แชมพูบางอย่างออก
“พี่แม่ง ซื้อของอะไรให้มันดูราคา ดูปริมาณบ้างเถอะ เนี่ย...เหมือนกันแท้ๆแต่คนละยี่ห้อ ราคาต่างกันชิบหาย” แก๊ปว่าพร้อมชูยาสีฟันสองยี่ห้อให้มาร์คดู มาร์คเลิกคิ้ว
“ปกติกูใช้แต่ยี่ห้อนี้”
“อย่าเอาแต่ติดยี่ห้อสิพี่ ผมเคยอ่านมา ในประเทศไทยมันมีไม่กี่บริษัทหรอกที่ผลิตของแบบนี้ คือเขาแค่เปลี่ยนชื่อยี่ห้อเท่านั้นเพื่อหลอกลวงผู้บริโภค” แก๊ปว่าแต่ไม่ได้หันมามองมาร์คเพราะสายตากำลังจดจ้องอยู่ที่ฉลากของผลิตภัณฑ์เครื่องใช้แก๊ปไม่ใช่คนงกนะแต่เขาแค่ซื้อของเป็น อาจจะเป็นฐานะทางบ้านที่ไม่ได้ร่ำรวยไงเลยทำให้มีนิสัยรู้จักกิน รู้จักใช้ ไม่เหมือนไอ้คนข้างๆ แม่ง...หลงใหลแต่ยี่ห้อ ชื่นชมแต่ของแบรนด์ ตกเป็นเหยื่อผู้ผลิตชัดๆ! มาร์คกระตุกยิ้มมองอีกคนซึ่งเป็นมุมที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน ปกติจะต้องเถียงและทะเลาะกับมันตลอดแต่วันนี้กลับพูดจากันดีๆ แถมมีสาระอีกต่างหาก
“มองอะไร” แก๊ปถามอย่างงงๆเมื่อหันมาเห็นว่าอีกคนกำลังมองมาที่เขาอยู่
“จะว่าไปมึงนี่ก็...” มาร์คเว้นวรรคก่อนจะยื่นหน้าเข้าไปใกล้จนแก๊ปต้องผงะออก
“...น่ารักดี” แก๊ปหน้าร้อนผ่าวทันทีกับคำพูดของอีกคนแต่ก็พยายามทำหน้าเรียบนิ่งเอาไว้ไม่ให้อีกคนจับได้
“น่ารักไรวะพี่ หล่อเว้ย แบบผมเขาเรียกว่าหล่อ พูดจาอะไรไม่รู้เรื่อง” แก๊ปว่าก่อนจะรีบเดินหนีทันทีทำให้มาร์คต้องเป็นฝ่ายเข็นรถเข็นตามแทน...หลังจากที่ซื้อข้าวของเครื่องใช้เข้าคอนโดของมาร์คโดยแก๊ปเป็นคนเลือกเสร็จแล้วทั้งคู่ก็พากันมายังร้านอาหารในห้างหรู
“สั่งดิ กูเลี้ยง” มาร์คว่า
“แหงอยู่แล้ว ร้านหรูแบบนี้ผมจะเอาปัญญาที่ไหนมาจ่าย” แก๊ปเบ้ปากใส่
“ตังที่มึงขายตัวได้ไง” มาร์คแกล้ง แก๊ปหน้างอทันที
“แล้วพี่มากับคนขายตัวอย่างผมทำไมล่ะ” แก๊ปประชดประชัน มาร์คกระตุกยิ้ม
“ก็เผื่ออยากตรงไหนจะได้เอาตรงนั้นไง” มาร์คว่าขำๆแต่แก๊ปไม่ขำด้วย ร่างบางลุกพรึ่บจากเก้าอี้ก่อนจะเดินออกจากร้านอาหารไปทันทีทำเอาพนักงานที่กำลังเอาอาหารมาเสิร์ฟหน้าเหรอหราทันที มาร์คเรียกอีกคนแต่แก๊ปไม่หยุด มาร์ควางการ์ดให้เด็กเสิร์ฟ ไม่ถึง5นาทีก็ได้การ์ดคืนแล้วรีบวิ่งออกไปหาแก๊ปทันที...แก๊ปเดินหน้ามุ่ยหลงทิศหลงทางอยู่ในห้างสรรพสินค้าสุดหรู ไม่รู้ว่าตอนนี้อยู่ส่วนไหนของห้างแล้วแก๊ปไม่ค่อยได้มาที่นี่หรอกเพราะที่นี่ขึ้นชื่อเรื่องความหรูหราและข้าวของแบรนด์เนมทั้งนั้น ถ้าเดินห้างแก๊ปก็เลือกโลตัส บิ๊กซีแถวๆบ้านนั่นแหละ แก๊ปเดินเตร็ดเตร่มาจนถึงร้านหนังสือก็ชะงัก เขากำลังอยากได้หนังสือเล่มหนึ่งอยู่พอดีแต่ว่าตอนนี้มีเงินติดตัวไม่ถึงห้าร้อย ไม่รู้จะพอหรือเปล่า ว่าแล้วแก๊ปจึงเดินเข้าไปในร้านหนังสือดังกล่าวทันที ตากลมสอดส่องหาหนังสือที่ต้องการพอพบก็รีบพลิกดูราคาทันที โห...399บาท เล่มแค่นี้เนี่ยนะ? แก๊ปอดโห่ร้องในใจไม่ได้ แก๊ปเป็นคนชอบรถ ไม่แปลกที่สนใจหนังสือรถแบบนี้แต่ดูราคาดิ เล่มหนึ่งมีแค่200หน้าแต่แพงชิบหาย กินข้าวได้หลายมื้ออ่ะ
“หนีกูมาทำเชี่ยอะไร” เสียงทุ้มถามขึ้นทำให้แก๊ปหันไปมองทันที
“เรื่องของผม” แก๊ปทำหน้าไม่สนใจแล้วทำท่าจะหยิบหนังสือเล่มนั้นไปจ่ายตัวแต่มาร์คก็ดึงไปเสียก่อน
“เอามานะเว้ย” แก๊ปอย่างไม่พอใจ
“มาคุยกับกูดีๆไอ้แก๊ป” มาร์คว่าเสียงดุๆ
“คุยไรล่ะ ผมไม่มีอะไรจะคุยกับคนปากเสียแบบพี่” แก๊ปว่า
“กูก็ล้อเล่นมั้ย?”
“แล้วผมขำด้วยมั้ยล่ะ” มาร์คถอนหายใจออกมา รู้ว่าเรื่องนี้เขาเป็นคนผิดแต่เขาก็ง้อคนไม่เป็นนะเว้ย ยิ่งผู้ชายแบบมันจะง้อไงวะ ปกติถ้าเด็กๆคนอื่นของเขางอนก็พาไปซื้อของที่ต้องการก็หายงอนแล้ว
“เออๆ กูผิด กูปากเสียเอง” มาร์คว่าอย่างยอมๆ แก๊ปเลิกคิ้วนิดๆที่อีกคนยอมอย่างง่ายดายแต่คิดเหรอว่าเขาจะให้อภัย เฮอะ!
“รู้ตัวก็ดี” แก๊ปเบ้ปากใส่
“งั้นก็เลิกงอนแล้วไปหาอะไรแดกได้ละ กูหิว” มาร์คว่าพร้อมคว้าข้อมือแก๊ป
“ผม...”
“พี่มาร์ค!” เสียงใสดังขึ้นก่อนที่ร่างบางของผู้ชายคนหนึ่งจะเดินเข้ามากอดแขนของมาร์คอย่างสนิทสนมจนแก๊ปขมวดคิ้ว
“คิม” มาร์คเรียกชื่ออีกคน
“ไม่เจอกันนานเลยนะฮะ ทำไมช่วงนี้พี่มาร์คไม่ติดต่อคิมเลยล่ะฮะ” คิมว่าหน้าง้อหน้างออย่างงอนๆ ซึ่งดูน่ารักน่าหงิกไม่น้อย
“พอดีพี่ยุ่งๆน่ะ” มาร์คว่า
“แล้วนี่...” คิมหันไปมองแก๊ปก่อนจะมองที่มือหนาของมาร์คที่จับข้อมือแก๊ปเอาไว้ แก๊ปรีบสะบัดออกทันทีก่อนจะคว้าหนังสือที่จะซื้อในมือของมาร์คกลับมา
“รุ่นน้องพี่มาร์คครับ งั้นขอตัวนะครับ” แก๊ปว่าก่อนจะเดินไปจ่ายเงินที่เคาน์เตอร์ทันที
“ทั้งหมด399บาทค่ะ” แก๊ปพยักหน้ารับก่อนจะหยิบกระเป๋าเงินขึ้นมา
“รับมา500บาทนะคะ” แก๊ปขมวดคิ้วทันทีกับเสียงของพนักงานก่อนจะหันไปมองคนข้างกายอย่างไม่พอใจ
“ผมจ่ายเองได้” แก๊ปว่า
“กูซื้อให้” มาร์คว่า
“แต่ผม...”
“พี่มาร์คเขาใจดีแบบนี้แหละฮะ กับรุ่นน้องและกับคู่ควงคนอื่นๆ” คิมว่าแทรกขึ้น
“งั้นเหรอครับ” แก๊ปเบ้ปากใส่ก่อนจะหันไปรับถุงหนังสือมา เออ...อยากซื้อให้ก็จะรับไว้ ไม่เปลืองตังตัวเองดีด้วย ของฟรี ใครๆก็ชอบ!
“ไอ้แก๊ปมึงจะไปไหน” มาร์คถามขึ้นพร้อมกับเดินตามแก๊ปออกจากร้านหนังสือ
“กลับบ้าน” แก๊ปตอบสั้นๆ
“ทำไมไม่แดกข้าวก่อนฮะ เที่ยงแล้ว” แก๊ปหันกลับไปมองอีกคนที่มีร่างบางควงแขนอยู่ก่อนจะพูดออกมา
“พี่ก็ไปแดก เอ๊ย กินกับเด็กของพี่เถอะ ผมชอบแดกข้าวบ้าน” แก๊ปว่าก่อนจะเดินหนีต่อแต่มาร์คไม่ยอม มาร์คเอาแขนของคิมออกจากแขนก่อนจะวิ่งตามกีปมา
“ไอ้แก๊ป อย่ามาดื้อกับกูนะ!” มาร์คว่าเสียงดังพร้อมกับกระชากอีกคนเข้ามาอย่างแรง แก๊ปนิ่วหน้าด้วยความเจ็บเมื่อต้นแขนของเขาถูกอีกคนบีบอย่างแรง
“เจ็บนะเว้ย” แก๊ปว่า
“เจ็บก็อย่าดื้อ ไปแดกข้าว” มาร์คว่าเสียงดุ
“แฮ่กๆ ทำไมต้องวิ่งกันแบบนี้ด้วยล่ะฮะ แฮ่กๆ พี่มาร์คก็ไม่เห็นต้องไปบังคับเขาเลย เขาไม่ไปเราก็ไปกันสองคนไงฮะ แบบแต่ก่อน” คิมว่า มาร์คตวัดสายตาไปมองคิม
“แล้วพี่บอกตอนไหนว่าพี่จะพาคิมไปด้วย” ทั้งคิมทั้งแก๊ปชะงักด้วยกันทั้งคู่คิมหน้าเสียทันทีกับคำพูดของร่างสูง
“ทำไมพี่มาร์คพูดกับคิมแบบนี้ล่ะฮะ” คิมว่าหน้าเศร้า
“คิมกลับไปก่อน ถ้าพี่อยากเดี๋ยวติดต่อไปเอง วันนี้พี่มีธุระต้องจัดการกับเด็กดื้อ” มาร์คว่าพร้อมกับหันมาเน้นเสียงใส่แก๊ป แก๊ปกัดปากอย่างเถียงไม่ออก ยอมรับเลยว่าอยู่ๆก็รู้สึกดีใจขึ้นมาที่อีกคนไล่คิมกลับไป ให้ตายสิ...โคตรเกลียดตัวเองเลยโคตรเกลียดความรู้สึกตัวเองตอนนี้เลย อยากยิ้มแต่ก็ต้องฝืนเอาไว้
“ก็ได้ฮะ” คิมรับคำอย่างว่าง่ายเพราะรู้ดีว่ามาร์คเป็นคนแบบไหน ถ้าดีก็ดีจนใจหายแต่ถ้าร้ายก็ร้ายเสียจนน่ากลัว
“พี่จะพาผมไปไหนเนี่ย” แก๊ปว่าเมื่ออีกคนเดินลากเขา
“พาไปแดกข้าว” มาร์คตอบเสียงเรียบ
“ไม่เอา ไม่กิน” มาร์คตวัดสายตามามองแก๊ปอย่างดุๆทันที แก๊ปอึกอัก
“หมายถึงไม่กินข้าวแต่อยากกินชาบูต่างหาก” แก๊ปว่า
“เออ ก็แค่นั้น” ก่อนที่ร่างสูงจะเปลี่ยนทิศทางเดินไปทางร้านชาบูชื่อดังโดยที่มือหนายังคงจับมือบางเอาไว้ แก๊ปมองมือหนาที่จับที่มือเขายิ้มๆ ให้ตายสิ...ยิ้มจนได้
ง้อวววววว ตอนนี้มีความงอนง้อ อิๆ ความสัมพันธ์ของคู่นี้จะค่อยๆเป็นค่อยๆไปเนอะแบบว่าเริ่มหวั่นไหวแต่ยังไงไม่แน่ใจไรงี้ ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ
___จางบิวตี้___
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
น่ารำคาญอิพี่มาร์ค :angry2: :angry2: :angry2:
-
:ling3:
-
คืออะไร ยังไงน้อ พี่มาร์คไล่เด็กกลับแล่วก็ไม่ยอมปล่อยแก๊บให้กลับบ้าน ไม่ง้อก็เหมือนง้อนั่นล่ะ 555
-
o13 เจริญจริงๆเลยลูก ไม่แหล็กข้าวแต่เอาชาบู นี่ไม่ได้แกล่งงอนโก่งค่าตัวใช่ไหมลูกแก็ป
-
งอนกันไปง้อกันมา~
-
ปากเสียแบบนี้ต้องเจอคนงอนซะบ้าง :P
-
มาร์ค แก๊บ ต่างก็หวั่นไหวกัน แล้วละสิ :mew1: :mew1: :mew1:
เด็กในสังกัดมาร์ค ถ้ายังมี คงไม่ดีกับมาร์ค :m16:
ถ้ายังตามติดแก๊บ
:L1: :L1: :L1:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
ไม่กินข้าว แต่กินชาบู
555
-
เออ กินชาบูก็ดีนะ มีให้เลือกตั้งหลายอย่าง 555555
-
เขาง้อกันล่ะๆๆๆ มีความง้องอน พัฒนานะเนี่ย
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ตามมาอ่าน หน้า 3
-
โอ๊ย น้องแก็ปอย่าพึ่งใจอ่อนค่ะอย่าพึ่ง
-
มาให้กำลังใจจ้า
-
แอบยิ้มตามแก๊ป แต่เริ่มหมั่นไส้พี่มาร์คแล้วนะ!!
-
มีความเอือมอิพี่มาร์คอย่างแรง :hao4:
-
ตามอ่านทันละ ..
-
โอ๊ย ยิ้มตาม ..
มาร์ค เมิง น่ารักอะ 555+
เข้าใจแก๊ปเลย อยากยิ้ม แต่ต้องฝืน555
-
Sex Toy 13
“มึงคบกับพี่รหัสกู!” แก๊ปถามเสียงดังเมื่อเจอหน้าเพื่อนสนิท ข่าวในมหาวิทยาลัยลือกันให้ทั่วว่าเพื่อนของเขาจูบกับพี่รหัสของเขากลางลาน พอใครถามก็บอกว่าคบกันอยู่ คืองงไง ไม่ป๊ะกันตอนไหนวะ เห็นเจอกันส่วนมากก็ด่ากัน กัดกันตลอด หรือนั่นทำให้หวั่นไหวจนเกิดความมุ้งมิ้ง?
“พ่อง ถามไม่คิด” ไทน์ว่า
“อ้าว ทีคนอื่นถามมึงตอบว่าคบ ยังไงวะ” แก๊ปเกาหัวแกรกๆอย่างไม่เข้าใจ
“กูกับพี่มึงก็แค่แกล้งๆคบกัน รำคาญพวกขี้เสือก พอตอบไม่คบก็ถามโน่นถามนี่ไปเรื่อยเลยตอบว่าคบแม่ง จะได้จบๆ” ไทน์อธิบาย กีปพยักหน้รรับแต่ก็ยังอดขมวดคิ้วไม่ได้
“แล้วจะเลิกกันเมื่อไหร่” แก๊ปถาม
“รอพี่มึงหาสาวได้” ไทน์ตอบอย่างไม่ใส่ใจพลางอ่านหนังสือการ์ตูนในมือไปด้วย
“กูก็เห็นพี่กูควงสาวตลอดนะ งงว่ะ” แก๊ปว่าตามที่ตัวเองเห็น ก้ตั้งแต่ที่มีข่าวลือนี้ก็ยังเห็นพี่รหัสของเขายังคงควงสาวอยู่เรื่อยๆ แม้ว่าจะถูกตราหน้าว่ามีแฟนแล้วแต่ใครๆก็รู้ว่าพี่รหัสเขาเจ้าชู้ตัวพ่อขนาดไหน ไม่แปลกที่จะมีสาวๆเข้าหาและจะสานต่อกัน
“จริง? ไอ้สัส แล้วไมมันไม่บอกกูวะ” ไทน์ขมวดคิ้วมุ่น
“ไม่รู้ว่ะหรือว่า...” แก๊ปลากเสียงพร้อมกับมองหน้าเพื่อนสนิท
“หรือว่าอะไรมึง”
“พี่ก็ยังไม่อยากเลิกกับมึงวะ”
ป๊าบ!
“โอ๊ย เจ็บนะเว้ย!” แก๊ปโวยวายใส่เพื่อนทันทีที่โดนตบหัวไปฉาดใหญ่
“ก็มึงพูดเชี่ยอะไรล่ะ พี่มึงกับกูงั้นเหรอ? บ้าบอชิบหาย เกลียดกันยิ่งกว่าขี้!”ไทน์เน้นเสียงทำเอาแก๊ปที่กำลังกินโจ๊กถ้วยอยู่ชะงัก ไอ้สัส...จำเป็นต้องเน้นแบบนั้นมั้ยแล้วโจ๊กใส่ไข่สีเหลืองอ่อนๆของกู เอิ่ม...กูว่ากูเลิกกินดีกว่า
“เออๆ เกลียดก็เกลียด” แก๊ปตอบรับ
“แล้วมึงล่ะ ไหนบอกไม่ได้อะไรกับพี่มาร์ค กูเห็นแม่งหายไปกับเขาตลอด” ไทน์วนมาเข้าเรื่องแก๊ปบ้าง แก๊ปชะงักทันที
“กะ...กูเต็มใจที่ไหน แม่งบังคับกูไง” แก๊ปว่าอย่างอึกอัก ตากลมล็อกแล็กไปมาจนไทน์จับพิรุธได้ทันที
“อ๋อเหรอ ไม่ได้เต็มใจก็ไม่ได้เต็มใจ” ไทน์ยักไหล่...ใช่ แก๊ปไม่เคยเต็มใจที่จะไปไหนมาไหนกับมาร์ค วันนี้ก็เช่นกัน ไม่ได้เต็มใจนะแต่พอมันโทรมาบอกว่าวันนี้จะมารับไปร้านเหล้าของคนรู้จักก็รีบแต่งตัวตั้งแต่หนึ่งทุ่ม ไม่ได้เต็มใจเล้ย! *เสียงสูงเพราะวันนี้เป็นวันหยุดของแก๊ปอีกทั้งพรุ่งนี้มีเรียนบ่ายทำให้สามารถออกไปเที่ยวกลางคืนได้ ความจริงเขาก็เปรี้ยวปากอยากดื่มเหมือนกัน ไม่สนหรอกว่าอีกคนจะพาไปไหนแค่เหล้าฟรี กับแกล้มฟรีไอ้แก๊ปก็พร้อมไปละ
“เพื่อนสมัยมัธยมกูนัดเลี้ยงเลยเอามึงมาด้วย” มาร์คพูดขึ้นขณะที่กำลังขับรถไปร้านเหล้าดังกล่าว
“แล้วพี่บูมได้มาด้วยหรือเปล่า” แก๊ปถาม
“มาๆ” แก๊ปพยักหน้ารับ...รถคันหรูมาจอดที่ลานจอดรถของร้านเหล้าชื่อดังซึ่งแก๊ปเคยผ่านมาแถวนี้สองสามครั้งและเคยเห็นร้านนี้อยู่ ไม่คิดว่าเจ้าของร้านจะเป็นเพื่อนสมัยมัธยมของคนข้างๆ ร้านนี้ต่างจากร้านที่แก๊ปทำงานอยู่คือจะมีดนตรีสดเล่นไปร้านเน้นนั่งฟังมากกว่าแด็นซ์
“มาแล้วเว้ย!” เพื่อนของมาร์คทักขึ้น
“เออๆ ไอ้บูมล่ะ” มาร์คถามหาเพื่อนสนิท
“กำลังมาๆ ว่าแต่...” คิวเพื่อนของมาร์คซึ่งควบตำแหน่งเจ้าของร้านเหล้านี้ถามพลางยักคิ้วไปทางแก๊ปที่ยืนอยู่ข้างๆ
“กูว่ามึงน่าจะดูออกนะ” มาร์คยักไหล่ แก๊ปทำหน้างงๆกับคำตอบของอีกคน
“อะไรของพี่วะ ดูออกอะไร” แก๊ปกระซิบถาม
“ดูออกว่ามึงกับกูเป็นอะไรกัน” มาร์คตอบ แก๊ปรู้สึกหน้าร้อนผ่าวขึ้นมาทันที
“หึๆ โอเคๆ งั้นนั่งลงเว้ยๆ อยากสั่งอะไรเต็มที่เลย น้องด้วยนะครับ” คิวว่าเพราะจากที่ประเมินทางสายตาแล้วอีกคนน่าจะเด็กกว่าตัวเองและผองเพื่อน
“เรียกแก๊ปเฉยๆก็ได้พี่ ผมเป็นน้องรหัสพี่บูมและก็เป็น...คนรู้จักพี่มาร์ค” แก๊ปว่า มาร์คหันขวับมามองทันที
“คนรู้จัก?”
“หรือพี่กับผมเราไม่รู้จักกัน?” แก๊ปทำหน้างงๆ มาร์คทำหน้าหงุดหงิดทันทีแต่ไม่ทันจะได้พูดอะไรคิวก็ห้ามทัพไว้เสียก่อน
“ฮ่าๆๆ เอาน่ะ น้องเขาซื่อมึงก็อย่าอารมณ์เสีย มาๆ ดื่มๆ”...ยิ่งดึกบรรยากาศยิ่งคึกครื้น ยิ่งแอลกอฮอล์เข้าสู่กระแสเลือดยิ่งทำให้สนุกมากขึ้น แก๊ปไม่รู้ว่าตัวเองดื่มไปกี่แก้ว ทั้งๆที่พี่บูมชงให้เขาแบบอ่อนๆแต่แก๊ปกลับรู้สึกมึนหัวไปหมด หน้าใสขึ้นสีแดงก่ำจนสังเกตได้
“ไอ้เชี่ยแก๊ป เมาแล้วไง” บูมถามน้องรหัสตัวเองขึ้น
“ไม่มาวววว ใครมาววว” แก๊ปว่าพร้อมกับปัดป่ายมือไปมา
“ไม่เมามาก เสียงยานชิบหาย” บูมว่าขำๆ
“แล้วไอ้เชี่ยมาร์คเป็นเชี่ยไรวะ หน้าบูดตั้งแต่กูมาถึงละ” บูมถามกับเพื่อนคนอื่นๆ
“มันน้อยใจน้อง ฮ่าๆๆ” ทิม เพื่อนอีกคนเป็นคนตอบ
“น้อยใจเชี่ยไร” มาร์คว่าพร้อมให้นิ้วกลางกับทิม
“ไม่ต้องให้กูๆ เก็บไว้ใช้กับน้องเขาเถอะ ฮ่าๆๆ” ทิมหัวเราะ เพื่อนในกลุ่มก็พากันหัวเราะตามไม่เว้นแม้แต่แก๊ปที่ไม่รู้หรอกว่าเขาหัวเราะอะไรกันแต่ขอหัวเราะด้วยฮ่าๆๆ ตลกอะไรกันวะ?
“ขอโทษนะคะ ชื่ออะไรเหรอคะ?” อยู่ๆก็มีสาวสวยหุ่นดี หน้าอกคัพCเดินเข้ามาหามาร์คพร้อมกับถามขึ้น มาร์คเลิกคิ้วกับคำถามนั้นส่วนเพื่อนๆคนอื่นก็โห่ร้องอย่างแซวๆ
“ผมมาร์ค” มาร์คตอบยกยิ้มนิดๆ
“เราชื่อแอร์นะ เราขอไลน์มาร์คได้มั้ยอ่ะ” แอร์ว่าพร้อมกันยื่นโทรศัพท์มาให้มาร์ค
“อิจสาสสสสส” ทิมกับบูมประสานเสียงกัน แก๊ปที่แม้ว่าจะเมาอยู่แต่กลับเข้าใจบทสนทนาระหว่างมาร์คกับหญิงสาวได้เป็นอย่างดี ใบหน้าใสง้ำงอด้วยความไม่พอใจ
“หึๆ” มาร์คหัวเราะในลำคอก่อนจะรับโทรศัพท์จากมือหญิงสาวมาทำท่าจะกดไอดีไลน์แต่มือบางของแก๊ปก็คว้าโทรศัพท์ของหญิงสาวมาก่อน
“อะไรของมึงไอ้แก๊ป” มาร์คถาม
“พี่จะให้เขางั้นเหรอ” แก๊ปถาม พยายามควบคุมเสียงให้เป็นปกติแม้ว่าหัวจะปวดตุบๆก็ตาม
“แล้วมึงว่าไม่น่าสนหรือไง แอร์สวยขนาดนี้” มาร์คว่าพร้อมกับหันไปยิ้มให้หญิงสาว ซึ่งแอร์ก็อดเขินๆไม่ได้
“น่าสนแต่พี่ห้ามสนดิ!” แก๊ปว่าเสียงดังทำหน้าไม่พอใจสุดๆ มาร์คเลิกคิ้วทั้งๆที่รู้อยู่แก่ใจว่าทำไมอีกคนไม่พอใจแบบนี้ แต่ขอแกล้งมันหน่อยเถอะแม่งทำเขาเฟลล์ตั้งแต่ตอบว่าเป็นคนรู้จักกันละ คนรู้จักเชี่ยไรเอาก็เอากันมาแล้ว
“ไมล่ะ?” มาร์คลอยหน้าลอยตาถาม
“ก็พี่กับผม” แก๊ปกัดปาก เออ...เขากับไอ้พี่มาร์คนี่ทำไมวะ? พูดเองก็งงเอง
“กูกับมึงทำไม” มาร์คถามต่อ
“ก็...”
“เอาโทรศัพท์แอร์มาให้กู กดจะได้กดไลน์ให้เขา” มาร์คว่าเมื่ออีกคนยังอึกอักไม่ยอมตอบอะไร
“ไม่ให้เว้ย เธอเอาโทรศัพท์คืนไปเลย!” แก๊ปว่าอย่างใช้อารมณ์พร้อมกับยัดโทรศัพท์ใส่มือคืนหญิงสาว
“อะไรของนายเนี่ย ฉันขอไลน์มาร์คเกี่ยวอะไรกับนาย” แอร์เองก็หัวเสียไม่น้อย
“เกี่ยวดิ...” แก๊ปว่าก่อนจะลุกจากโซฟาไปนั่งบนตักอีกคนท่ามกลางสายตาหลายคู่ที่มองมา
“...นี่ผัว นี่เมีย ทำไมจะไม่เกี่ยว” แก๊ปว่า แอร์เบิกตากว้างด้วยความตกใจทันทีมาร์คหัวเราะในลำคอ ส่วนเพื่อนคนอื่นๆก็โห่ร้องแซวๆ
“ยี้! พวกผิดเพศ!” แอร์ว่าก่อนจะเดินหนีไปทันที แก๊ปหัวเราะร่าส่งท้าย รู้สึกอารมณ์ดีขึ้นมาทันทีก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าเมื่อกี้ตัวเองพูดอะไรออกไป...เดี๋ยวนะๆ นี่ผัวนี่เมีย เดี๋ยวๆๆ ไอ้แก๊ปมึงพูดอะไรออกไป เมาแล้วบ้าขนาดนี้เลยเหรอวะ
“หึๆ นี่ผัว นี่เมียเหรอ” มาร์คกระซิบข้างหูบาง
“ผะ...ผม...เฮ้ย พี่ปล่อยนะเว้ย!” แก๊ปร้องทันทีที่อีกคนช้อนตัวอุ้มเขาท่าเจ้าสาว
“ไอ้คิว กูยืมห้องนะ” แก๊ปเบิกตาโตทันทีพยายามโวยวายให้อีกคนปล่อยแต่มีหรือที่มาร์คจะปล่อย
“อย่าทำน้องกูแรงนะมึงงงงง” บูมไม่วายส่งเสียงแซวตบท้ายเพราะรับรู้เรื่องของสองคนนี้มานานแล้วส่วนเพื่อนคนอื่นก็หัวเราะร่า
“ปล่อยผมนะเว้ยไอ้พี่มาร์ค!!” แก๊ปพยายามดีดดิ้น
“กูปล่อยแน่...รอถึงเตียงก่อน” แก๊ปเบิกตากว้าง มาร์คหัวเราะหึๆในลำคอก่อนจะโน้มหน้าลงไปจูบที่ริมฝีปากบางแรงๆอย่างหมั่นเขี้ยว
ตอนนี้ไม่มีNCนะคะแล้วคิดว่าอาจจะไม่แต่ง 5555 ยังยืนยันว่านังน้องแก๊ปมันบ้า5555 ส่วนอิพี่มาร์คนางเปิดตัวนะแต่แค่ยังไม่ได้พูดอะไรจริงๆจังๆเสียที เอาแต่แกล้งน้อง ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ
___จางบิวตี้___
-
ขอความมั่นใจในสถานะหน่อยได้มั้ยเนี่ย อิพี่มาร์ค :ling1: :ling1: :ling1:
-
อ้าว มาร์คจะหื่นไปไหน :-[
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
แก๊บเอ๊ยยยย เมาแล้วหลุด
ทั้งหวง หึง เปิดเผยไปเลย
ี่".....นี่ผัว นี่เมีย ทำไมจะไม่เกี่ยว " กร๊ากกกก
อีมาร์ค นี่ยิ้มร่าเลย ถูกใจ ทีเมื่อกี้อารมณ์บูดแท้ๆ
แค่แก๊บ บอกว่าเป็นคนรู้จัก
แถมอุ้มขึ้นห้อง ซะเลย
:L1: :L1: :L1:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
ฤทธิ์ความหึงของแก๊ป ทำมาร์คอารมณ์ดีในพริบตา 555
-
ความหึงนำพาไปสู่เรื่องสยิววว อิอิ
-
มีหึงนะแก๊ป
-
น่าจับแก๊ปกับไทน์มากินเหล้าด้วยกัน
อยากรู้ว่าใครจะรั่วกว่า
-
นี่ผัว. นี่เมีย
555
-
ถูกใจอิพี่มาร์คเขาไปอีก :laugh:
-
555555 ให้น้องเมาบ่อยๆ ก็ดีนะ
-
จะแปลกไหมที่จะอ่านแล้วไม่ฟินกับอะไรทั้งนั้น
เกลียดนิสัยมาร์คกับบูม เลวพอกันถึงว่าคบกันได้
ยี๋มากคนแบบนี้ ไม่ไหวอ่านแค่นี้พอละ
:ling3:
-
ไม่ชอบก็ไม่ต้องอ่านก็ได้ค่าาาาา
ขอโทษที่แต่งให้คุณอินไม่ได้นะคะ :hao5: :hao5: :hao5:
จะแปลกไหมที่จะอ่านแล้วไม่ฟินกับอะไรทั้งนั้น
เกลียดนิสัยมาร์คกับบูม เลวพอกันถึงว่าคบกันได้
ยี๋มากคนแบบนี้ ไม่ไหวอ่านแค่นี้พอละ
:ling3:
-
หึงอิพี่มาร์คซะแล้ว 555555555
-
รอที่เตียง ตอนต่อไป ..
-
Sex Toy 6
( Boom x Tine )
ตั้งแต่วันนั้นที่จูบกันในหัวของบูมก็มีใบหน้ามึนๆของอีกคนวนเวียนเข้ามาตลอด บูมไม่รู้ว่าตัวเองกำลังเป็นบ้าอะไรและตอนนี้กำลังทำอะไรถึงได้มาดักรออีกคนที่หน้าคาสเรียนแบบนี้
“ไร” ไทน์ทักสั้นๆเมื่อร่างสูงมายืนขวางทางเขาเอาไว้ที่หลังจากที่คาสเรียนเลิก
“ยืมตัวเพื่อนมึงแป๊บ” บูมหันไปบอกแก๊ปก่อนจะลากไทน์เดินตามมาด้วยทันทีไทน์โวยวายออกมาทันทีที่ร่างสูงดันเขาใส่รถยนต์คันหรูก่อนที่เจ้าตัวจะมานั่งฝั่งคนขับแล้วขับออกไปทันที
“อะไรวะ” ไทน์พูดขึ้นด้วยใบหน้าหงิกงอ
“กูหิว ไปแดกข้าวกัน” บูมตอบแต่ไม่ได้หันมามองไทน์แต่อย่างใดเพราะกำลังโฟกัสอยู่กับการขับรถ
“แล้วไงวะ มึงหิวมึงก็ไปกินดิ” ไทน์ขมวดคิ้วมุ่น
“แดกคนเดียวไม่อร่อย” บูมว่าพร้อมยักไหล่
“งั้นก็ไปแดกกับเด็กๆในสต็อกมึงดิ” ไทน์ว่า บูมเลิกคิ้วนิดๆก่อนจะหันมามองไทน์เพราะเป็นช่วงติดไฟแดงพอดี
“เด็กไหน กูยังหาไม่ได้สักหน่อย”
“ก็รีบหาดิวะ แม่ง กูไม่อยากขึ้นชื่อว่าเป็นแฟนมึงนานๆหรอกนะ” ไทน์เบ้ปากใส่บูมยกยิ้มมุมปากนิดๆ
“ทำไมวะ ใครๆก็อยากเป็นแฟนกูทั้งนั้น กูทั้งหล่อ ทั้งรวยและK.ใหญ่” บูมว่าหน้าระรื่น ไทน์ชักสีหน้าใส่อีกคนก่อนจะชูนิ้วกลางให้อีกคนทันที บูมหัวเราะร่าก่อนจะหันกลับไปสนใจกับการขับรถต่อเมื่อสัญญาณไฟเปลี่ยนจากสีแดงเป็นสีเขียวแล้ว
“คืนนี้กูจะไปผับ คาดว่าน่าจะได้” เมื่อบรรยากาศในรถตกอยู่ในความเงียบบูมก็พูดขึ้น
“เออ ให้ได้แม่งสักที” ไทน์ว่าออกมา ตากลมเหม่อมองออกไปนอกรถพลางคิดในใจว่าถ้าอีกคนได้เจอเด็กใหม่ข่าวลือระหว่างเขากับอีกคนจะได้จบๆสักที ซึ่งชีวิตเขาคงจะดีมากจริงๆแต่...มันจะดีมากจริงๆใช่มั้ย แล้วทำไมเขาต้องมารู้สึกแปลกๆในใจแบบนี้ด้วยวะ
“เป็นเชี่ยไรวะ ทำหน้าอย่างกะปวดขี้” บูมว่าแซวๆ
“พ่อง”...บูมมาไทน์มายังร้านอาหารขนาดไม่ใหญ่มากแต่รสชาติดีซึ่งเขาเคยมากินกับเพื่อนบ่อยๆ บูมสั่งอาหารมาสามสี่อย่างพร้อมกับข้าวเปล่าสองจาน
“แดกดิ กูเลี้ยง” บูมว่าเมื่ออาหารมาเสิร์ฟ
“แหงแหละ มึงพามามึงต้องเลี้ยงดิ” ไทน์ว่าก่อนจะก้มหน้าก้มตากินข้าวทันทีบูมกระตุกยิ้มนิดๆก่อนจะลงมือกินข้าวบ้าง บรรยากาศบนโต๊ะเต็มไปด้วยความเงียบแต่ก็ไม่ได้อึดอัดสำหรับคนสองคน ไทน์เองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงรู้สึกแบบนี้ ทั้งๆที่เขาเคยบอกว่าไม่ชอบขี้หน้าอีกคนแต่คนไม่ชอบขี้หน้ากันเขาจะจูบ...แม่งๆ คิดถึงเรื่องนั้นทำไมวะ ลืมดิ!
“เป็นอะไรของมึง” บูมถามขำๆเมื่อเห็นคนฝั่งตรงข้ามนั่งส่ายหัวไปมา
“เปล่า” ไทน์ปฏิเสธ
“คืนนี้ไปกับกูมะ ไอ้แก๊ปก็ไป” บูมชวนขึ้น
“ไม่” ไทน์ปฏิเสธอย่างไม่ต้องคิด เรื่องอะไรเขาจะเสียเวลาคืนวันศุกร์ที่สามารถเล่นเกมส์ได้ยันเช้าของเขาเข้าร้านเหล้ากัน ไม่มีทางหรอก!
“กลัวเหมือนครั้งที่แล้วหรือไง” บูมว่าขำๆ ไทน์ชะงักทันที ใบหน้าใสขึ้นสีระเรื่อเมื่อนึกถึงเรื่องในวันนั้น
“ไม่ได้กลัวเว้ย แต่เพราะมึงไปกูเลยไม่ไป” ไทน์ว่าพร้อมแยกเขี้ยวใส่อีกคน บูมหัวเราะเบาๆแต่ก็ไม่ได้โต้ตอบอะไรจนกระทั่งทั้งคู่กินข้าวเสร็จ...บูมพาไทน์มาส่งที่หอตอน6โมงครึ่งก่อนจะขับรถกลับคอนโดเพื่ออาบน้ำแต่งตัวเตรีมไปผับคืนนี้ ซึ่งเพื่อนสมัยมัธยมของเขาเป็นคนนัดเลี้ยง...บูมมาถึงร้านก็พบว่าเพื่อนๆมากันครบแล้วบรรยากาศในร้านเต็มไปด้วยความครึกครื้น บูมสังเกตเห็นว่ามีสาวสวยชุดดำกำลังมองมาที่เขาอย่างสนใจ
“เด็ดว่ะ” คิวหันมากระซิบกับบูมเมื่อเห็นว่าสาวชุดดำส่งสายตามาหาบูมอย่างยั่วยวน
“หึๆ ไม่เกินห้านาที แม่งต้องเดินเข้ามาหากู” บูมว่าอย่างมั่นใจ...และก็เป็นอย่างที่บูมมั่นใจ สาวชุดดำสุดเซ็กซี่เดินเข้ามาหาบูมพร้อมกับโปรยยิ้มยั่ว
“ชื่ออะไรเหรอ เราแนนนี่นะ” แนนนี่ทักขึ้นก่อนจะถือวิสาสะนั่งข้างๆบูม ซึ่งทำให้เพื่อนๆคนอื่นเป่าปากแซวบูมทันทียกเว้นมาร์คกับแก๊ป แม่งพากันกลับไปแล้ว
“บูมครับ” บูมตอบพร้อมรอยยิ้มมุมปาก
“บูมมาเที่ยวกับเพื่อนๆแบบนี้แฟนไม่ว่าเหรอคะ?” แนนนี่ถามขึ้นพร้อมกับมือบางที่ไล้ไปตามกระดุมเสื้อของบูมเบาๆ
“ยังไม่มีแฟนครับ” บูมตอบ ทั้งๆที่มันก็คือเรื่องจริงแต่ทำไมอยู่ๆใบหน้ามึนๆของใครบางคนก็ลอยเข้ามาในหัววะ
“แปลกจังทำไมหล่อๆอย่างบูมถึงไม่มีแฟนกันล่ะคะ” แนนนี่ถามแสร้งทำหน้างุนงง
“ถ้าอยากรู้...คืนนี้ไปกับผมสิ” บูมยิ้มมุมปาก...สองร่างกอดก่ายนัวเนียกันทันทีที่ประตูห้องเปิด บูมพาแนนนี่มาที่โรงแรมเพราะเขาไม่ชอบเท่าไหร่ถ้าจะพาคนพึ่งรู้จักไปที่ส่วนตัว ปากหนาแลกลิ้นกับหญิงสาวอย่างร้อนแรงพร้อมกับมือหนาที่ขย้ำหน้าอกหน้าใจอันใหญ่โตอย่างเต็มไม้เต็มมือ
ตุบ
แนนนี่ผลักบูมลงโซฟาก่อนจะขึ้นคร่อม
“ให้แนนนี่ทำให้บูมก่อนนะคะ” แนนนี่ยิ้มยั่วก่อนจะถอดเข็มขัดของบูมออกก่อนจะตามมาด้วยกางเกงและบ็อกเซอร์ แก่นกายดีดเด้งออกมาทันทีที่ไร้ปราการปกปิด แนนนี่ยกยิ้มกับขยายที่ได้เห็นก่อนจะก้มลงไปเอามันเข้าปากทันที
“อื้มมม” บูมครางในลำคอ แนนนี่ดูดเม้มแก่นกายก่อนจะขยับปากเข้าออกซึ่งสร้างความเสียวซ่านให้กับบูมไม่น้อย ตาคมหลับพริ้มอย่างมีความสุขก่อนที่ใบหน้าของใครอีกคนจะลอยเข้ามา
“อ๊า” พร้อมกับบูมที่ปลดปล่อยออกมาเต็มปากของหญิงสาว บูมชะงักไม่ใช่น้อยที่เขาปลดปล่อยเพราะนึกถึงหน้าใครบางคน หน้ามึนๆที่เขาเตยลั่นวาจาว่าเอาไม่ลง แนนนี่พอเห็นว่าบูมปลดปล่อยเธอก็จัดการเสื้อผ้าของตัวเองทันทีจนเหมือนเพียงชุดชั้นในสีแดง บูมมองภาพตรงหน้าที่ดูยั่วยวนไม่น้อยแต่ภาพร่างบอบบาง หน้าอกแบนๆของอีกคนก็ลอยเข้ามาในหัวอีกคน บูมพยายามสะบัดหัวเพื่อสลัดภาพนั้นทิ้งแต่มันก็ทำได้ยากเหลือเกิน
“อะไรคะบูม?” แนนนี่ถามอย่างงุนงงเมื่อร่างสูงดันเธอออก
“พอ” บูมพูดขึ้น
“ฮะ ว่าไงนะคะ?” แนนนี่ถามอย่างไม่เชื่อหู
“บอกว่าพอไง หมดอารมณ์แล้ว” บูมว่าเสียงเรียบพร้อมกับดึงบ็อกเซอร์และกางเกงขึ้นมาใส่ทันที แนนนี่อ้าปากค้างกับการกระทำของชายหนุ่ม
“เปิดห้องไว้ถึงเช้า จะนอนต่อก็นอน” บูมว่าก่อนจะเดินออกจากห้องไป
“เดี๋ยวสินะคะบูม บูม!!!”...บูมไม่เข้าใจสิ่งที่ตัวเองกำลังเป็นอยู่และไม่เข้าใจด้วยว่าเวลาเที่ยงคืนกว่าๆแบบนี้ทำไมเขาต้องขับรถมาที่หน้าหอพักของอีกคน ตาคมมองขึ้นไปยังห้องที่พอจะรู้ว่าอีกคนอยู่ห้องไหนกำลังเปิดไฟอยู่ซึ่งเป็นสัญญาณว่าอีกคนยังไม่หลับ บูมลงจากรถก่อนจะเดินขึ้นไปบันไดไปยังห้องดังกล่าวทันที...ทางด้านไทน์ที่กำลังเล่นเกมส์อย่างเมามันส์ก็ไม่รู้สึกง่วงเลยสักนิด นี่กะว่าคืนนี้จะโต้รุ่งเลยแหละ นานๆทีจะว่างแบบไร้งานไร้สอบแบบนี้ ตากลมมองไปยังนาฬิกาที่ฝาผนังห้องก็พบว่าเที่ยงคืนกว่าๆแล้วในหัวพลางคิดถึงอีกคนที่ป่านนี้คงได้สาวไปกกกอดสมใจ
“เหอะ แล้วกูจะไปคิดถึงมันทำไมวะ” ไทน์ว่าพร้อมกับยีหัวตัวเองไปมา
“อ้าวเชี่ย!” ก่อนจะสบถออกมาเมื่อเห็นหน้าจอขึ้นมาเกมส์โอเวอร์ แม่ง มัวแต่คิดอะไรไร้สาระจนแพ้เกมส์เลย ไทน์วางจอยเกมส์ก่อนจะลุกไปยังตู้เย็นขนาดมินิในห้องก่อนจะหยิบนมเปรี้ยวรสโปรดมากิน ปกติเล่นเกมส์ดึกๆเขาก็จะชอบซื้อขนมนมเนยมาตุนแบบนี้นี่แหละ
ก็อกๆๆ
เสียงเคาะประตูห้องทำให้ไทน์ที่กำลังกินนมอยู่ชะงัก คิ้วเรียวขมวดทันทีเพราะไม่รู้ว่าใครกันที่มายามวิการณ์แบบนี้ มือบางวางขวดนมไว้ก่อนจะเดินไปที่ประตูทันทีแอดดด
“เฮ้ย มึง!”
อิพี่บูมมาทำอะไรให้เดา? 55555 คู่นี้ก็เหมือนจะกำลังรู้ใจตัวเองกันแล้วเนอะ ยังไงก็เอาใจช่วยทั้งอิพี่บูม น้องไทน์ด้วยนะคะ จุ๊บๆ
___จางบิวตี้___
-
บูม ถึงขั้นยกเลิกสาวสวย :katai1:
คาหนังคาเขา เอ๊ย...คาปาก นะเนี่ย :ling1: :ling1: :ling1:
เป็นไปได้
:L1: :L1: :L1:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
ตอนหน้าไทน์เสร็จพี่บูมแหง
-
ไทน์ระวังนะ :hao3:
-
ไทน์จะรอดไหมเนี่ย 555555
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
เข้าห้องแล้ว ..
-
เข้ามาทำไรอ่า???
-
โดนจับกินแน่เลย อิอิ
-
รู้ใจตัวเองได้แล้วมั้ง พี่มาร์ค
-
อ้าวๆๆๆ แบบนี้จะยังไงละ
-
อ๊ากกกกกก ตะล๊ากกกก
-
Sex Toy 14
แก๊ปไม่เข้าใจสิ่งที่ตัวเองกำลังเป็นอยู่ตอนนี้ ไม่ว่าจะมองไปทางไหนหรือว่าจะคิดอะไรต้องมีหน้าของอีกคนลอยขึ้นมาตลอด เขาว่าเขายังไม่ได้บ้านะ ไม่ได้มีอาการทางจิตด้วยแต่ทำไมถึงเป็นอย่างนี้วะ แม่ง!
“เอ้าๆ เดี๋ยวรถลูกค้าก็พังหมดหรอก” พ่อของแก๊ปทักขึ้นเมื่อแก๊ปวางประแจเสียงดังใส่หน้ากระโปรงรถ
“ไม่พังหรอกพ่อ คันละหลายแสนแบบนี้ ถ้าพังง่ายก็ให้ปิดบริษัทมันไปเถอะ”แก๊ปว่าออกมา ผู้เป็นพ่อส่ายหัวเบาๆกับคำพูดคำจาของลูกชาย
“แล้วเป็นอะไรฮะ หน้าบึ้งอย่างกะไปกินรังแตนที่ไหนมา”
“เปล่า แค่เบื่อๆน่ะพ่อ ว่าแล้วก็ไปอาบน้ำดีกว่าจะได้ออกไปทำงาน” แก๊ปว่าก่อนจะละมือจากรถยนต์ที่กำลังตรวจเช็คอยู่เพื่อเตรียมตัวไปทำงานที่ร้านเหล้า...แก๊ปมาทำงานอย่างปกติทุกวันและก็เป็นปติเหมือนทุกวันที่ว่าต้องมีร่างสูงของใครบางคนที่มารอรับเขากลับบ้านหลังเลิกงาน จนเพื่อนๆพี่ๆน้องๆในร้านพากันแซวว่าเขากับอีกคนเป็นอะไรๆกัน
“มาทำไมทุกวันวะ” แก๊ปทักขึ้นขณะที่กำลังเดินออกจากที่ทำงานหลังจากที่ช่วยเก็บร้านเสร็จ
“มารับมึงไง” มาร์คว่าก่อนจะทิ้งบุหรี่ในมือก่อนจะใช้เท้าขยี้
“สูบบุหรี่ เหม็น” แก๊ปว่าพร้อมย่นจมูกใส่ มาร์คเลิกคิ้วนิดๆกับคำพูดของอีกคน
“แล้วอยากให้กูเลิกมั้ยล่ะ?”
“จะเลิกไม่เลิกก็เรื่องของพี่ดิ ปอดก็ปอดพี่ ผมไม่เกี่ยว” แก๊ปว่าอย่างแขวะๆมาร์คหัวเราะในลำคอกับคำพูดของอีกคนก่อนจะเอื้อมมือมาพาดไหล่อีกคนเอาไว้
“แต่กูว่าเกี่ยวว่ะ” แก๊ปขมวดคิ้วแต่ไม่ทันจะได้ถามอะไรปากหนาก็ประกบเข้ามาทันที ดวงตากลมเบิกกว้างทันทีก่อนจะรับรู้ถึงลิ้นหนาที่สอดแทรกเข้ามาในโพรงปาก รสชาติขมๆเย็นๆของบุหรี่ชื่อดังที่อีกคนพึ่งสูบเมื่อกี้ก็สอดแทรกเข้ามาด้วยเช่นกัน
พรึ่บ
“ทำอะไรของพี่วะ!” แก๊ปโวยวายทันทีหลังจากที่ดันอีกคนออกได้สำเร็จ
“ก็จูบไง ไม่รู้จักหรือไง” มาร์คตอบหน้าตายพร้อมยกยิ้มมุมปาก
“แล้วมาจูบทำไมวะ” แก๊ปหน้านิ่วคิ้วขมวด
“ให้มึงได้รับรู้รสบุหรี่ไง มึงบอกว่ากูสูบบุหรี่ไม่เกี่ยวกับมึง ถ้าแบบนี้เกี่ยวป่ะวะ?” มาร์คว่าขำๆ แก๊ปกัดปากอย่างไม่พอใจอีกคนที่แกล้งเขา
“ฮึ่ย์ พี่แม่ง...” แก๊ปเดินหนีอีกคนทันที มาร์คหัวเราะเบาๆก่อนจะวิ่งตามอีกคนมาพร้อมกับคว้าแขนบางเอาไว้
“อย่ามางอนอะไรไร้สาระน่าไอ้แก๊ป” มาร์คว่าอย่างขำๆไม่เลิก ไม่รู้ว่าเขาโรคจิตหรือว่าอะไรถึงได้ชอบแกล้งอีกคนขนาดนี้ ยิ่งเห็นใบหน้าหวานๆนี่บึ้งตึงก็ยิ่งชอบใจ
“ใครงอน?” แก๊ปถามเสียงขุ่น
“หึๆ โอเคๆ ไม่งอนก็ไม่งอน งั้นคนไม่งอนกลับกับกูได้มั้ยล่ะ?” มาร์คว่าอย่างยอมแพ้พร้อมท้ายประโยคยังปรับน้ำเสียงให้นุ่มลงเพื่อให้อีกคนอารมณืเย็นลง แก๊ปใจกระตุกทันทีกับน้ำเสียงนุ่มๆของคนตรงหน้าแต่ร่างบางก็พยายามควบคุมสีหน้าให้เป็นปกติ
“รถฟรีจะปฏิเสธทำไมล่ะ” แก๊ปว่าก่อนจะเดินนำอีกคนไปยังรถคันหรูที่แก๊ปรู้ว่าจอดอยู่ตรงไหน มาร์คส่ายหัวนิดๆก่อนจะเดินตามอีกคนไป...
“ผมไปนะ” แก๊ปว่าหลังจากที่รถคันหรูมาจอดอยู่ที่หน้าบ้านของเขา
“เดี๋ยวดิ” มาร์คคว้าแขนอีกคนไว้ก่อนก่อนที่ร่างบางจะลงจากรถไป แก๊ปทำหน้างุนงง
“อะไรอ่ะ?”
“...” มาร์คไม่ตอบแต่กลับหันแก้มให้อีกคนเป็นคำตอบ
“หน้าพี่ทำไมอ่ะ ก็ไม่มีอะไรติดหน้านี่” แก๊ปตอบหน้าซื่อๆ มาร์คปล่อยแขนจากคออีกคนก่อนจะหันกลับมาพร้อมถอนหายใจออกมาทันที
“โอ๊ย ผลักผมไมเนี่ย” แก๊ปโวยวายทันทีที่อีกคนผลักหัวเขาแม้จะไม่แรงมากแต่ก็เจ็บนะเว้ย
“มึงนี่มันโง่จริงๆไอ้แก๊ป” มาร์คว่าพร้อมขมวดคิ้ว
“เอ้า อะไรของพี่วะ อยู่ๆมาหันแก้มให้ใครมันจะรู้ล่ะ ผมไม่ใช่สาวๆของพี่นะที่จะมาหอมแก้มบอกลา...” แก๊ปชะงักไปทันทีเมื่อนึกอะไรขึ้นได้ ใบหน้าใสขึ้นสีระเรื่อจนมาร์คสังเกตได้ ปากหนาจึงยกยิ้มทันที
“หึๆ นึกได้แล้วก็ทำดิ” มาร์คว่ายิ้มๆก่อนจะหันแก้มให้ แก๊ปกัดปากอย่างเขินๆอยากจะปฏิเสธแต่อยู่ๆมันก็พูดไม่ออกซะงั้น
จุ๊บ
ปากบางประทับที่แก้มสากเบาๆก่อนจะรีบผละออกมา
“ไปแล้ว” แก๊ปว่าก่อนจะรีบลงจากรถของอีกคนแล้ววิ่งเข้าบ้านทันที มาร์คมองตามร่างบางยิ้มๆก่อนจะยกมือมาลูบแก้มตัวเองเบาๆ
“น่ารักชิบ”...เพราะพรุ่งนี้มีสอบแก๊ปและเพื่อนในสาขาจึงพากันมาติวหนังสือที่ห้องสมุดทั้งๆที่ปกติไม่แม้แต่จะเฉียดกายเข้ามาใกล้ แก๊ปนั่งหาววอดๆด้วยความง่วงแม้เพื่อนจะติวดีแค่ไหนแต่ความรู้มันกลับไม่เข้าหัวเลยสักนิด
“ท่าทางมึงสงสัยจะไม่รอด” ไทน์พูดขึ้นเมื่อเห็นท่าทางของเพื่อนสนิท
“เออว่ะ ง่วงชิบ แม่ง” แก๊ปว่าพร้อมยังหาวไม่หยุด
“ไปหาไรแดกแก้ง่วงมั้ย กูก็ไม่ไหวว่ะ” ไทน์เอ่ยชวน แก๊ปพยักหน้ารับก่อนที่สองเพื่อนซี้จะพากันออกจากห้องสมุดไปยังคอฟฟี้ช็อปใกล้ๆทันที
“คาปูชิโน่ปั่นเพิ่มวิปครับ” แก๊ปสั่ง
“มอคค่าเย็นครับ” ตามมาด้วยไทน์
“ทั้งหมด80บาทค่า” แก๊ปกำลังจะหยิบเงินจ่ายมือหนาของใครบางคนก็ยื่นแบงค์ร้อยให้กับพนักงานแล้ว
“เฮ้ยพี่” แก๊ปตกใจไม่ใช่น้อยที่เจอมาร์คที่นี่
“ตกใจไรวะอย่างกะเห็นพี่” มาร์คเลิกคิ้วก่อนจะหันไปรับเงินทอน
“อ้าว แล้วไอ้ไทน์อ่ะ” แก๊ปทำหน้างุนงงเมื่อไม่เห็นเพื่อนสนิทแล้ว
“ไปกับพี่มึง” มาร์คว่าพลางยักไหล่ แก๊ปขมวดคิ้วทำท่าครุ่นคิดเพราะตอนนี้เขากำลังสงสัยความสัมพันธ์ระหว่างพี่รหัสกับเพื่อนสนิท ตอนแรกมีกระแสว่าคบกันและก็ดูเหมือนจะสงบศึกกันไปแต่ไปๆมาๆกลับบึ้งตึงใส่กันซะงั้น อีกทั้งเพื่อนเขายังเป็นฝ่ายเมิน หลบหน้าพี่รหัสเขาอีก
“เลิกเสือกเรื่องคนอื่นเถอะ คิ้วผูกเป็นโบว์ละ” มาร์คว่าพร้อมกับใช้นิ้วคลึงหัวคิ้วให้อีกคน การกระทำของคนตัวสูงทำให้แก๊ปชะงักพร้อมกับหัวใจเต้นรัวทันที
“คนอื่นที่ไหนเพื่อนผมเหอะ” แก๊ปว่าพร้อมเชิดปากใส่อีกคนโดยที่ไม่รู้เลยว่าเวลาทำท่าทางแบบนี้ตัวเองน่ารักขนาดไหน
“แล้วมึงมาทำอะไรที่นี่ไม่มีเรียนหรือไง” มาร์คถามขึ้นเพราะแปลกใจไม่ใช่น้อยที่มาเจออีกคนที่นี่ ปกติจะเจอตามตึกคณะมากกว่า
“มาติว พรุ่งนี้ผมมีสอบ” แก๊ปว่าพร้อมทำหน้าเบื่อหน่ายทันทีเมื่อพูดถึงเรื่องสอบ
“หึๆ ง่วงสินะมึง” มาร์คยิ้มขำๆก่อนจะส่ายหน้าไปมา
"แหงดิ ว่าแต่อันนี้พี่เลี้ยงใช่มั้ย ผมไม่คืนตังหรอกนะ” แก๊ปว่าพร้อมกับตักวิปครีมกินอย่างเอร็ดอร่อย เขาชอบกินวิปครีมกับกาแฟเพราะคิดว่ารสชาติหวานๆของวิปครีมกับรสชาติขมๆของกาแฟมันเข้ากันได้อย่างลงตัวไม่มากหรือน้อยเกินไป
“เออ กูเลี้ยง...แล้วสนใจอยากให้กูติวด้วยหรือเปล่าล่ะ?” แก๊ปเลิกคิ้วทันทีกับคำพูดของอีกคน อยากจะปฏิเสธเพราะรู้สึกเกรงใจนิดๆแต่พอนึกถึงเสียงเนือยๆของไอ้แว่นที่เป็นคนติวแล้ว
“เอาดิๆๆ”...เพราะว่าตกลงจะให้อีกคนติวให้พอเลิกเรียนแก๊ปก็มาที่คอนโดของมาร์คทันที ตอนแรกมาร์คจะให้ไปกินข้าวกันก่อนแต่ร่างบางไม่ยอม ฟิตอย่างจะติวมาร์คก็ตามใจแต่ก็อดคิดไม่ได้ว่าไม่เกินสองทุ่มหรอกเดี๋ยวได้ร้องหิวข้าวแน่ๆ
“โหย ยากอ่ะ ปวดหัวๆๆ” ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงที่ติวแก๊ปก็ร้องโอดครวญออกมาหลังจากที่มาร์คให้เขาหัดลองทำโจทย์เองก่อน ก่อนที่มาร์คจะเป็นฝ่ายอธิบายให้ฟัง
“ยากตรงไหนวะ มึงขี้เกียจคิดเองมากกว่า” มาร์คว่าพลางส่ายหัวไปมา
“นั่นแหละ ความหมายเหมือนกัน” มาร์คถอนหายใจก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินไปนั่งลงซ้อนหลังอีกคน แก๊ปสะดุ้งทันทีกับการกระทำของอีกคน
“พะ...พี่ทำไรวะ”
“ข้อนี้มันต้องแทนค่าด้วย....” มาร์คไม่ตอบคำถามแต่กลับอธิบายโจทย์ที่แก๊ปแทน แก๊ปพยายามรวบรวมสติฟังอีกคนอธิบายแต่มันก็เผลอสติหลุดแอบหันไปมองหน้าอีกคนตลอด
“หน้ากูมองเมื่อไหร่ก็มองได้ แต่ข้อสอบมึงต้องตั้งใจทำ” มาร์คว่า แก๊ปสะดุ้งทันที
“คะ...ใครมองพี่วะ” แก๊ปปฏิเสธข้างๆคูๆ
“หึๆ หมาล่ะมั้ง”
“ผมคนนะเว้ย” แก๊ปหันไปเถียงหน้าหงิกหน้างอแต่ก็ต้องชะงักเมื่อคิดได้ว่าตกหลุมพลางอีกคนเต็มๆ
“ฮึ่ย์ พี่ถอยไปเลย ผมเข้าใจแล้ว ทำเองได้แล้ว” เมื่อเห็นอีกคนหัวเราะอย่างสะใจแก๊ปก็อดไม่พอใจไม่ได้ ร่างบางดันอีกคนออกและมาร์คก็ยอมแต่โดยดีเพราะไม่อยากแกล้งอีกคนมาก อยากให้อีกคนโฟกัสกับการทำโจทย์มากกว่า…สองชั่วโมงผ่านไป...
“เย้ๆๆ ผมทำได้แล้ว” แก๊ปโห่ร้องออกมาหลังจากที่มาร์คอธิบาย ให้ทิคและลองฝึกทำโจทย์หลายข้อแล้วพบว่าตัวเองทำได้แทบทุกข้อ
“หึๆ แบบนี้ต้องให้รางวัลคนสอนสิ” มาร์คว่าเสียงเจ้าเล่ห์ แก๊ปชะงักทันที
“รางวัลอะไร...ไม่มีหรอก”
“หึๆ แต่กูว่ามึงมีว่ะ...” มาร์คเว้นวรรคก่อนจะยื่นหน้ามาชิดหูบางแล้วพูดออกมาว่า
“...ตัวมึงไง รางวัลที่กูอยากได้”
ตอนนี้ให้เขาหวานๆกันก่อนเนอะ ตอนหน้าเหมือนจะดราม่า สปอยเบาๆ เหมือนจะนะ...แค่เหมือนจะ 5555555 ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ
___จางบิวตี้____
-
แหม๋ ติวแบบนี้ ตัวต่อตัวขนาดนี้
ก้อให้รางวัลพี่เค้าหน่อยสิแก๊ปปปปปป 555+
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
จะแกล้งเค้าอีกนานมั้ยเนี่ยอิพี่มาร์ค เมื่อไหร่จะมีความชัดเจน :serius2: :serius2: :serius2:
-
แหมะ นิดหน่อยก็เอานะ
-
พี่มาร์คออกตัวจีบแรงมาก 555
-
ทำดีหวังผลจริงๆอิพี่มาร์ค!!
-
หื่นมาก,,,
-
หว่านพืช หวังผล ป่ะมาร์ค
สั้นไปนะ ไร้ท ลงยาวๆ นะ
:L1: :L1: :L1:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
ตอบโจทย์ ..
-
รอ่านนะครัับ :katai4: :katai4: :katai5:
-
Sex Toy 15
“...ตัวมึงไง รางวัลที่กูอยากได้” แก๊ปตาโตทันทีกับคำพูดของอีกคนแต่ก่อนที่ปากบางจะได้อ้าปากคัดค้านปากหนาก็ประกบลงมาทันทีโดยที่แก๊ปไม่ทันได้ตั้งตัวร่างบางร้องอื้ออึงในลำคอเพื่อให้อีกคนปล่อยแต่มาร์คไม่ยอม ร่างสูงสอดแทรกลิ้นเข้ามาเชยชิมความหวานในปากบางพร้อมกับเกี่ยวพันกับลิ้นเล็กอย่างร้อนแรงจนแก๊ปรู้สึกเสียววาบไปทั่วช่องท้อง
“แฮ่กๆๆ” แก๊ปหอบหนักทันทีที่อีกคนถอนจูบ ใบหน้าหวานแดงก่ำพร้อมกับปางบางที่บวมนิดๆเพราะถูกระดมจูบ
“ทำบ้าอะไรของพี่วะ” แก๊ปโวยวายใส่อีกคนทันที แม้ว่าอวัยวะในหน้าอกด้านซ้ายจะสั่นไหวไม่ใช่น้อย
“จูบไง? ทำอย่างกับไม่เคย” มาร์คว่าพลางยักไหล่
“แล้วทำไมพี่ต้องชอบจูบผมด้วยวะแม่ง” แก๊ปว่าอย่างไม่พอใจนิดๆ เมื่ออีกคนทำท่าเหมือนกับว่าเขาเป็นเหมือนตัวอะไรสักอย่างที่นึกจะจับ จะจูบอะไรยังไงก็ได้แม่ง พอคิดแบบนี้แล้วทำไมต้องรู้สึกแปล๊บๆในใจแบบนี้ด้วยวะ
“ไม่รู้?” มาร์คเลิกคิ้วถาม
“เออ ไม่รู้” แก๊ปตอบด้วยใบหน้าหงิกงอ มาร์คกระตุกยิ้มเมื่อเห็นว่าอีกคนทำหน้าบูดบึ้ง สงสัยเขาต้องโรคจิตแน่ๆที่ชอบเวลาเห็นอีกคนทำหน้าบูดบึ้งไม่พอใจ รู้สึกมีความสุขแปลกๆที่เห็น
“มึงเองก็ชอบที่จะจูบกับกูไม่ใช่หรือไง?” มาร์คไม่ตอบคำถามแต่กลับแกล้งถามกลับ แก๊ปชะงักไปทันทีกับคำถามของอีกคน
“คะ...ใครชอบจูบกับพี่กันวะ เฮอะ!” แก๊ปปฏิเสธเสียงแข็งแต่ใบหน้าหวานกลับขึ้นสีระเรื่อ
“หึๆ แล้วที่เปิดปากให้กูจูบตลอดนี่มันยังไงวะ?” มาร์คยังคงแกล้งหยอกเย้าอีกคนไม่เลิก ใบหน้าหวานของอีกคนยามที่ขึ้นสีมันน่ามองสำหรับเขาจริงๆ
“ก็...แม่ง! พี่อ่ะ เลิกยุ่งกับผมสักที!”แก๊ปว่าออกมาอย่างไม่พอใจที่ถูกอีกคนแกล้งแบบนี้
“ไม่…กูยังไม่เต็มอิ่ม” มาร์คยักคิ้วใส่อย่างกวนๆ แก๊ปกัดปากอย่างเถียงไม่ออกมาร์คหัวเราะกับท่าทางของอีกคนก่อนจะยื่นหน้าเข้าไปใกล้เพื่อหยั่งเชิงว่าอีกคนจะถอยหนีหรือเปล่า พอแก๊ปไม่ถอยหนีมาร์คก็ประกบจูบลงไปอีกครั้งก่อนที่ทุกสิ่งทุกอย่างจะเป็นไปตามความต้องการของคนทั้งคู่...สองร่างกอดก่ายนัวเนียกันมาที่ห้องนอน ร่างสูงดันร่างบางให้นอนลงบนเตียงก่อนจะขึ้นคร่อม ปากหนายังคงไม่ละออกจากปากบางซึ่งเป็นสิ่งที่มาร์คคิดว่าต่อให้ลิ้มรสบ่อยแค่ไหนเขาก็ไม่รู้สึกเบื่อ
“อื้อออ” แก๊ปครางในลำคอออกมาพร้อมกับน้ำลายใสๆที่ไหลเยิ้มลงมาจากปากบาง มาร์คถอนจูบออกมาก่อนจะเปลี่ยนเป้าหมายจากปากบางเป็นซอคอขาวแทน
“อ๊ะ...” แก๊ปสะดุ้งเมื่อมาร์คกัดเข้าที่ซอกคอ มาร์คหัวเราะในลำคอทันทีที่ตากลมหันมามองเขาขวางๆอย่างไม่พอใจ
“โอเคๆ กูจะไม่กัด” มาร์คว่าอย่างจำยอมก่อนจะซุกไซ้ที่ซอกคอขาวต่อ มือหนาค่อยๆปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาของอีกคนจนแผ่นอกบางปรากฏแก่สายตา ไม่รอช้าปากหนารีบเข้าครอบครองยอดอกสีชมพูทันที ลิ้นหนาเลียวนตั้งแต่รอบฐานขึ้นมายังยอดอก สร้างความเสียดเสียวให้กับแก๊ปจนแผ่นหลังบางแทบจะไม่ติดเตียง เสียงหวานครางไม่ขาดปากเพราะความเสียว มาร์คยกยิ้มมุมปากอย่างพึงพอใจก่อนที่ปากหนาจะยื่นเข้าไปชิดหูบางแล้วพูดขึ้น...
“มึงชอบกูใช่มั้ยไอ้แก๊ป”
พรึ่บ
แก๊ปดันมาร์คออกมาทันทีหลังคำถาม ตากลมเบิกกว้างอย่างตกใจกับคำถามที่อีกคนถามมา มาร์คขมวดคิ้วทันทีที่เห็นปฏิกิริยาของอีกคน
“อะไรของมึง”
“พี่ถามบ้าอะไรวะ” แก๊ปถามเสียงตื่นๆ
“ทำไม?” มาร์คขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจ
“ก็...ก็พี่...แม่ง ผมเป็นผู้ชายนะเว้ยจะชอบพี่ยังไง!” แก๊ปว่าเสียงดัง ตากลมสั่นไหวไปมาเหมือนคนกำลังคิดหนักอะไรบางอย่างอยู่ในใจ
“ผู้ชายแล้วไงวะ แล้วถ้ามึงไม่ชอบกูมึงจะยอมให้กูจูบ กูเอามึงทำไม?” มาร์คกลั้วลิ้นในปากถามอย่างกวนๆ
“ก็บอกว่าไม่ได้ชอบก็ไม่ได้ชอบไงวะ แม่ง!” แก๊ปว่าก่อนจะรีบติดกระดุมเสื้อนักศึกษาที่อีกคนถอดออกทันทีก่อนจะลุกออกจากเตียง
“มึงจะไปไหนไอ้แก๊ป?” มาร์คขมวดคิ้วถามขึ้นเมื่อเห็นว่าอีกคนทำท่าจะเดินออกไป
“ผมจะกลับ” แก๊ปว่าก่อนจะรีบออกจากห้องนอนของมาร์คแล้วคว้ากระเป๋าหนังสือของตัวเองที่วางอยู่บนโซฟาออกไปทันที มาร์คเดินออกมาจากห้องนอนก็เห็นว่าอีกคนออกไปแล้ว มาร์คถอนหายใจออกมา
“แม่ง!” บางทีเขาคงเร่งรัดมันมากเกินไป....หลังจากที่กลับมาจากคอนโดของมาร์ค แก๊ปก็เก็บตัวเองอยู่ในห้อง ในหัวเต็มไปด้วยคำถาของอีกคนที่ถามเข้ามา ชอบงั้นเหรอ? เขาเนี่ยนะ? เขาเป็นผู้ชาย อีกคนก็เป็นผู้ชาย ผู้ชายกับผู้ชายมัน...
“ไม่ๆๆ กูไม่ได้เป็นเกย์เว้ย ไม่ได้เป็น...” แก๊ปกัดปากก่อนจะถอนหายใจออกมาร่างบางทิ้งตัวลงนอนบนที่นอนพร้อมกับเอาแขนขึ้นมาก่ายหน้าผากอย่างคิดหนัก
“กูเป็นเกย์จริงๆเหรอวะ”...หลายวันผ่านไป...การสอบของแก๊ปผ่านไปด้วยดีแก๊ปคิดว่าเขาทำข้อสอบได้เพราะเมื่อเห็นโจทย์ก็ร้องอ๋อออกมาทันทีเพราะเหมือนกับที่อีกคนเคยลองให้ฝึกทำ พอนึกถึงอีกคนใบหน้าหวานก็เสร้าลงทันทีเพราะตั้งแต่วันที่เขาไปติวหนังสือที่ห้องอีกคน เขาก็ไม่ได้เจออีกคนอีกเลย ทั้งๆที่เรียนอยู่คณะเดียวกันแท้ๆ ไม่ใช่ว่าเขาอยากเจอนะเว้ยเขาแค่...เอ่อ...ความจริงก็อยากเจอนั่นแหละอยากจะขอบคุณที่ช่วยติวหนังสือให้เขาไง ไม่ได้มีอะไรแอบแฝงเลบนะ ไม่มี้ ไม่มี!
“ไอ้แก๊ป!!” แก๊ปสะดุ้งทันทีที่ไทน์ตะโกนใส่หู
“เชี่ย ตะโกนไมวะ หูจะแตก” แก๊ปว่าพร้อมเอานิ้วจับหูตัวเอง
“ก็กูเรียกมึงดีๆแล้วแต่เสือกนั่งเหม่อ” ไทน์ว่าพลางขมวดคิ้ว
“กูแค่คิดอะไรนิดหน่อย ว่าแต่มีไร”
“มีไรเชี่ยไรล่ะ เลิกเรียนแล้วจะไม่กลับบ้านหรือไง” ไทน์ว่า แก๊ปทำหน้าเหรอหราพร้อมหันมองเพื่อนๆในห้องทันทีก็เห็นว่ากำลังเก็บของและทยอยออกจากห้องเรียนไป ให้ตายสิ...นี่เขานั่งเหม่อไปกี่นาทีเนี่ยทำไมหันมาอีกทีเลิกเรียนแล้ววะ
“เออๆ แปบๆ” แก๊ปว่าก่อนจะรีบเก็บข้าวของใส่กระเป๋าแล้วพาดบ่าเดินออกจากห้องเรียนตามไทน์ไปทันที เพราะวันนี้เป็นวันหยุดแก๊ปไม่ต้องไปทำงานที่ผับทำให้มีแพลนว่าจะกลับไปช่วยพ่อทำงานที่อู่
“ไอ้ไทน์รอกูหน่อยดิวะ...”
พลั้ก
เพราะมัวแต่วิ่งไม่ดูทางทำให้แก๊ปชนกับใครบางคนเข้าอย่างจัง มือบางลูบหน้าผากตัวเองปอยๆ
“พะ...พี่...” แก๊ปทำตาโตทันทีที่เงยหน้ามาเจอใครบางคนที่เขาพึ่งนึกถึงอยู่เมื่อครู่นี้ มาร์คมองหน้าแก๊ปนิ่งๆแต่ไม่ได้พูดอะไรออกมา
“เอ่อ...พี่มาร์คคือ...”
“มาร์คคะ วันนี้ไปกับชมพู่นะคะ” ก่อนที่แก๊ปจะพูดจบประโยคเสียงหนึ่งก็ดังขึ้นก่อนที่สาวสวยคนหนึ่งจะวิ่งเข้ามาหาร่างสูง แก๊ปขมวดคิ้วนิดๆที่เห็นว่าหญิงสาวคนดังกล่าวใช้มือเกี่ยวแขนของคนตัวสูงอย่างแสดงความเป็นเจ้าของ
“อื้มไปสิ” มาร์คตอบตกลงอย่างไม่คิดก่อนจะเดินผ่านแก๊ปไป
“เดี๋ยวดิพี่มาร์ค” แก๊ปเรียกเสียงดังทำให้มาร์คชะงักก่อนที่ร่างสูงจะหันหน้ามาพร้อมเลิกคิ้วเป็นเชิงถาม
“เอ่อ...ผม...ผมแค่” แก๊ปกัดปากทำท่าครุ่นคิด เขาเองก็ไม่รู้ว่าทำไมอยู่ๆถึงเรียกอีกคนไว้เพียงแค่เห็นว่าร่างสูงกำลังจะไปกับผู้หญิง เขาก็ร็สึกไม่พอใจและไม่อยากให้อีกคนไปก็เท่านั้น
“มึงทำไม?” มาร์คถามเสียงเรียบ
“ผม...ผมแค่อยากขอบคุณที่ติวหนังสือให้ผม” แก๊ปว่าออกมาเท่าที่จะพอเป็นเหตุผลในการอ้างได้ มาร์คพยักหน้ารับก่อนจะหันหน้ากลับไปพร้อมทำท่าจะเดินไปกับผู้หญิงข้างกายต่อ
“เดี๋ยวดิพี่!” แก๊ปเรียกอีกครั้ง มาร์คหันหน้ามาอีกครั้งพร้อมกับขมวดคิ้ว
“อะไรของมึงอีก” มาร์คถามเสียงเรียบแต่ท่าทางที่ดูเหมือนรำคาญทำเอาแก๊ปรู้สึกแปล๊บๆในหัวใจแปลกๆ
“ผมแค่...อยากเลี้ยงข้าวขอบคุณพี่” แก๊ปว่าเสียงแผ่วลง
“แต่มาร์คต้องไปกับชมพู่นะคะ” หญิงสาวข้างกายว่าอย่างไม่ยอม แก๊ปมองหญิงสาวอย่างไม่พอใจทันทีก่อนจะหันมามองหน้าอีกคนอย่างต้องการคำตอบว่าจะเอายังไง
“เอาไว้คราวหลังละกัน...” แก๊ปกำลังจะคลี่ยิ้มเพราะนึกว่าอีกคนพูดประโยคนี้กับหญิงสาวแต่...
“...วันนี้กูจะไปกับชมพู่” สิ้นเสียงทุ้มมาร์คก็เดินไปกับหญิงสาวทันที แก๊ปมองตามแผ่นหลังหนาตาละห้อย ความรู้สึกเจ็บๆหน่วงๆ นัยน์ตาร้อนผ่าวเหมือนน้ำตาจะไหลแบบนี้มันคืออะไรกันนะ แม่ง...
“เออ จะไปกับสาว ไปเอา ไปทำเชี่ยอะไรก็ไปเลย” แก๊ปว่าออกมาก่อนจะรู้สึกว่ามีน้ำใสๆหยดลงมากระทบหลังมือ
ตอนนี้ป่วงๆหน่อยนะคะ พยายามจะให้เศร้าแต่เศร้าไม่ออกจริงๆ ได้แค่นี้แหละค่ะ 55555 อย่าพึ่งด่าอิพี่มาร์คเนอะ ใจเย็นๆๆๆๆๆ >___<
___จางบิวตี้___
-
ลองใจน้องหรอ
พี่มาร์ค
ร้องร้องไห้แล้วเห็นไม๊
ปั๊ด..เหนี่ยว
-
เกลียดอิพี่มาร์ค ไม่เคยให้ความจริงจัง จริงใจกับแก็ปเลย เอาแต่แกล้งให้โมโห แล้วมาถามหาความรักกับแก็ปเนี่ยนะ :angry2: :angry2: :angry2:
-
อีพี่มาร์คแกล้งน้อง
-
รออ่านครับว่างๆมาลงอีห
กนะครับ
-
พี่มาร์คแกล้งน้องอีกแล้ว
-
อิพี่มาร์คค่ะ อยากจะให้น้องหึงหรือค่ะ แหม่ะ ไ่ม่คิดจะจีบน้องเลยรึ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
อิพี่มาร์ค!! :z6:
-
ลองวัดใจแก๊ปเหรอ ระวังได้ผลตรงกันข้ามนะมาร์ค
-
โถ่แก๊ปยังไม่สายนะ ที่จะยอมรับใจตัวเองนะ
พี่มาร์คทำน้องร้องไห้เลย :sad4:
-
แก๊ปยังไม่รู้ใจตัวเอง
-
Sex Toy 7
( Boom x Tine )
“เฮ้ย มึง!” ไทน์ตกใจไม่ใช่น้อยที่เปิดประตูมาเจอบูมยืนอยู่หน้าประตู มาทำไมวะ ได้ข่าวว่าเที่ยงคืนแล้ว?
“ถอยดิ๊” บูมว่าก่อนจะดันไทน์ให้พ้นทางก่อนจะถือวิสาสะเดินเข้ามาในห้องของอีกคนทันที ไทน์ทำตาโตอย่างตกใจในความเนียนของอีกคน
“เฮ้ยๆ เข้ามาทำไมเนี่ย ออกไปนะเว้ย” ไทน์ออกปากไล่แต่บูมก็ตีหน้ามึนใส่ก่อนที่ร่างสูงจะหันไปสนใจจอทีวีที่แสดงภาพเกมส์ที่ไทน์กำลังเล่นอยู่
“มึงเล่นเกมส์นี้ด้วยเหรอวะ” บูมถามขึ้นพร้อมหยิบจอยเกมส์ของอีกคนขึ้นมากดสตาร์ทเกมส์ทันที
“เออ มึงก็เล่นเหรอ?” ไทน์ถามด้วยความงุนงง บูมพยักหน้ารับก่อนจะหันไปสนใจเกมส์ที่กำลังเริ่มเล่นโดยปล่อยให้ไทน์ยืนทำหน้างุนงงว่านี่มันคืออะไรวะ อยู่ๆมาหาเขากลางดึก ถือวิสาสะเข้ามาในห้องแถมยังมานั่งเล่นเกมส์หน้าตาเฉย หน้าด้านไม่พอว่ะ มันต้องโคตรหน้าด้านเลยถึงจะสามารถทำแบบนี้ได้
“แข่งกันมั้ย” บูมว่าพร้อมหันมาหาไทน์ที่นั่งอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล
“ท้าผิดคนแล้วครับ” ไทน์ว่าพร้อมกระตุกยิ้ม บูมหัวเราะในลำคอเบาๆก่อนจะโยนจอยอีกอันให้ไทน์ก่อนจะกดเริ่มเกมส์ใหม่โดยเปลี่ยนเป็นแบบเล่นสองคนแบบแข่งกัน
“พนันด้วยมั้ยล่ะ?” บูมเลิกคิ้วถาม ไทน์ขมวดคิ้วกับคำพูดของอีกคน
“พนันอะไรวะ ถ้าแพ้เลี้ยงเหล้าเลี้ยงข้าวไม่เอานะเว้ย ไม่มีตัง สิ้นเดือนแบบนี้ช็อต” ไทน์ว่าออกมา
“กลัวแพ้?”
“ไม่มีทางหรอก เฮอะ กูไม่เคยแพ้เกมส์นี้กับใคร ไอ้แก๊ปกูก็ชนะมาแล้ว” ไทน์ว่าด้วยความมาดมั่นซึ่งความจริงแล้วที่ชนะแก๊ปเพราะแก๊ปมันอ่อนเองไม่ใช่ว่าเขาเล่นเก่งหรอกแต่พูดให้ดูมีภาษีดีไปงั้นแหละ
“หึๆ ไม่เอาแบบเลี้ยงเหล้า เลี้ยงข้าวหรอกมันธรรมดาไป” บูมยกยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์
“แล้วพนันอะไรวะ”
“เอาเป็นว่าคนแพ้ต้องทำตามที่คนชนะต้องการ เป็นไง?” บูมเสนอ ไทน์ทำหน้าครุ่นคิดก่อนจะพยักหน้าตกลง ก็ดี...ถ้าเขาชนะจะบอกให้แม่งเลิกยุ่งกับเขาแล้วไปแก้ข่าวเรื่องของเขากับมันด้วย ทีนี้แหละ เขาจะได้ไม่ได้เป็นบ่วงติดอยู่กับมันแบบนี้ หึๆจะว่าไปเขาก็ฉลาด สมองเร็วเหมือนกันแฮะ...หนึ่งชั่วโมงผ่านไป...
“เชี่ย! ขออีกรอบ” ไทน์พูดขึ้นด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความหงุดหงิด
“มึงขอมาหลายรอบละ ยอมรับเถอะว่ามึงแพ้” บูมว่าขำๆ หลังจากที่ชนะเกมส์อีกคนไปห้ารอบ ตอนแรกกะสองในสามแต่อีกคนไม่ยอมขอสามในห้า แล้วเป็นยังไงล่ะแพ้เขาห้ารอบรวดแบบนี้ หึๆ
“แม่ง แล้วมึงจะเอาอะไรวะ” ไทน์วางจอยเกมส์ด้วยความหงุดหงิดพร้อมหันมาถามบูม ใบหน้าหวานหงิกงอไปด้วยแรงอารมณ์ ทั้งๆที่เขาคิดว่าตัวเองเซียนเกมส์นี้แล้วนะแต่อีกคนแม่งเซียนกว่า แม่งๆๆ
“...” บูมไม่ตอบแต่กลับมองมาที่ไทน์ไม่ลดละ ไทน์ขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจแต่พอเห็นสายตาคมที่มองมาอย่างสื่อความหมายแปลกๆก็รู้สึกใจกระตุกขึ้นมา
“สิ่งที่กูอยากได้...” บูมเว้นวรรคก่อนจะขยับตัวเข้ามาหาไทน์ที่นั่งอยู่ที่พื้นเช่นเดียวกัน ไทน์ไม่ได้ขยับหนีแต่กลับเบิกตานิดๆเมื่อรู้สึกถึงระยะห่างระหว่างกันที่เหลือน้อยลง
“...ลองมีอะไรกันมั้ย” ไทน์เบิกตาโตทันทีกับคำพูดของอีกคน ปากบางทำท่าจะก่นด่าอีกคนออกมาแต่ก็ไม่ทันเสียแล้ว เมื่อปากหนาของอีกคนประกบลงมาอย่างรวดเร็ว
“อื้ออออ” ไทน์ครางในลำคอทันทีที่ถูกรุกอย่างรวดเร็ว ปากบางเผลออ้าออกให้อีกคนได้สอดแทรกลิ้นเข้ามาภายใน ลิ้นหนาเกี่ยวพันกับลิ้นเล็กพร้อมกับเก็บเกี่ยวความหวานภายในทันที ไทน์รู้สึกร้อนวูบวาบไปหมดกับรสจูบของอีกคน ไทน์รับรู้ได้ถึงรสชาติขมๆองแอลกอฮอล์ที่ยังคลั่งค้างอยู่ในปากของอีกคน ตากลมค่อยๆปรือนิดๆเมื่อรู้สึกปั่นป่วนไปหมด ยิ่งอีกคนดูดที่ปลายลิ้นของเขาเบาๆก็ยิ่งเสียววูบไปทั่วช่องท้อง
“กูจริงจังนะ ลองมีอะไรกันมั้ย” บูมว่าเสียงพร่าหลังจากที่ถอนจูบออก มือหนาเกลี่ยน้ำใสๆที่ไหลลงมาจากปากบางแผ่วเบาอย่างอ่อนโยนพร้อมสบกับตากลมอย่างสื่อความหมาย
“ทะ...ทำไมถึง...”
“กูแม่งเหมือนคนบ้าว่ะ...” บูมว่าออกมา ไทน์ขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจ
“...ทำไมต้องมีหน้ามึงลอยมาในความคิดกูตลอดวะ จะเอากับสาวก็เอาไม่ลงเพราะนึกถึงหน้ามึง” บูมว่าตามที่คิด ไทน์หัวใจเต้นระรัวกับคำพูดของอีกคน ใบหน้าใสขึ้นสีระเรื่อจนบูมสังเกตได้
“มึงอาจจะแค่...แค่...” ไทน์นึกคำแก้ตัวไม่ออกเพราะเขาเองก็มีอาการเช่นนี้ไม่ต่างกัน
“ลองกันมั้ย ลองลึกซึ้งกัน เผื่อว่าจะเข้าใจอะไรง่ายขึ้น” บูมว่าด้วยน้ำเสียงจริงจัง ไทน์กลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่กับคำพูดของอีกคน ยิ่งตาคมที่มองมาที่เขาอย่างแสดงความต้องการอย่างชัดเจนยิ่งทำให้ไทน์เสียววูบแปลกๆ
“แต่กูกับมึงเป็นผู้ชาย...ผู้ชายกับผู้ชาย...”
“ก็ลองดูไง หรือมึงไม่อยากลอง” ไทน์เงียบไม่ตอบอะไรออกมาเพราะในใจก็แอบคิดอยากลองเหมือนกัน ความจริงคือไทน์เองก็ไม่เคยมีอะไรกับผู้หญิงมาก่อน ไม่สิ ไทน์ไม่เคยมีแฟนเลยต่างหาก อาจจะเพราะท่าทางติสแตกไม่สนใจโลกของเขาทำให้ไม่มีใครกล้าจีบหรือสานสัมพันธ์ด้วยทำให้โกสดมาตลอด19ปีแบบนี้
“ไม่ตอบแปลว่าตกลงนะ” บูมยกยิ้มมุมปากก่อนจะประกบปากลงมาอีกครั้งไทน์ตอบรับอย่างเต็มใจก่อนที่รสจูบที่อ่อนโยนจะร้อนแรงขึ้น มือหนาของบูมสอดเข้าไปในเสื้อยืดของไทน์พร้อมกับสัมผัสผิวเนียนลื่นมือของอีกคนด้วยความตื่นเต้น บูมเคยมีอะไรแต่แค่กับผู้หญิงเลยไม่เคยคิดว่าผิวผู้ชายจะเนียนลื่นมือเช่นกัน ปากหนาถอนจูบก่อนจะเลื่อนลงมาที่ซอกคอขาวก่อนจะซุกไซ้และทำรอยทันที
“อ๊ะ” ไทน์สะดุ้งทันทีที่นิ้วของอีกคนสัมผัสเข้าที่ยอดอก
“หึๆ เสียวดิ” บูมว่าพร้อมหัวเราะในลำคอก่อนจะใช้นิ้วขยี้ยอดอกของอีกคนต่อไทน์ร้องครางออกมาเพราะความเสียวก่อนที่จะถูกบูมถอดเสื้อออกแล้วยอดอกสีชมพูก็ถูกครอบครองโดยปากหนาทันที
“อ๊ะ...อื้อ...” ไทน์ครางออกมาพร้อมกับมือบางที่ขยุ้มผมของอีกคนด้วยความเสียวซ่าน อีกคนใช้ลิ้นเก่งจริงๆไม่ว่าจะเป็นเรื่องจูบหรือสิ่งที่กำลังทำอยู่ตอนนี้
“อ๊ะ...อ๊า...” ไทน์ครางอีกครั้งเมื่อลิ้นหนาเลียที่ยอดอก ตากลมปรือด้วยแรงอารมณ์ก่อนที่ร่างบางจะถูกดันลงให้นอนบนพื้นก่อนที่ร่างสูงจะขึ้นคร่อม มือหนาเกี่ยวบ็อกเซอของอีกคนออกจนกายบางเปลือยเปล่า ผิวขาวเนียนปรากฏแก่สายตาคมทำเอาอวัยวะใต้ร่มผ้าของบูมตื่นตัวทันที ให้ตายสิ...แค่เห็นมันแก้ผ้าเขาก็เกิดอารมณ์แล้ว เขาแม่งเป็นเอามาก หน้าอกแบบๆแถมมีตรงนั้นแบบบเขามันเร้าอารมณ์ตรงไหนเขาก็ไม่เข้าใจเหมือนกันแต่ที่รู้คือตอนนี้...อยากเอามันชิบหาย
“อื้ออออ...อ๊า...” ไม่ทันให้ไทน์ได้ร้องท้วงอะไรปากหนาก็จับแก่นกายของอีกคนเข้าปากทันที ไทน์เบิกตากว้างด้วยความตกใจก่อนที่ตากลมจะปรือลงเพราะความเสียวซ่าน ปากบางส่งเสียงครางไม่ขาดปากพร้อมกับมือบางที่ขยุ้มผมของอีกคนเพื่อระบายความเสียว
“อ๊ะ...อ๊า!!” ไทน์ครางเสียงสั่นก่อนจะปลดปล่อยออกมาเต็มปากของบูมบูมกลืนน้ำรักของอีกคนลงคออย่างไม่นึกรังเกียจก่อนจะลุกขึ้นแล้วถอดเสื้อผ้าของตัวเองจนหมด เขาไม่ไหวแล้ว...
“อ๊ะ...” ไทน์สะดุ้งเมื่อนิ้วเรียวสอดใส่เข้ามาที่ช่องทางด้านหลังของเขา ใบหน้าใสเบ้หน้าด้วยความรู้สึกอึดอัด
“กูจะเบิกทางให้มึง มึงจะได้ไม่เจ็บ” บูมว่าออกมา
“อึก...แล้วทำไมมึง...ต้องเป็นฝ่ายทำวะ” ไทน์ว่าหน้าหงิกหน้างอ เขาอยากลองก็จริงแต่ไม่ได้แปลว่าเขาจะเป็นฝ่ายรับให้มันนะเว้ย
“หึๆ น้องยังไร้ประสบการณ์ให้พี่ได้โชว์ฝีมือดีกว่า” บูมว่าพร้อมยักคิ้วอย่างกวนๆ
“ไอ้เชี่ย อ๊ะ...อ๊า” ไทน์ด่าออกมาก่อนจะครางเพราะนิ้วเรียวสัมผัสเข้ากับจุดเสียวภายใน
“หึๆ เอาน่ะ มึงแค่นอนครางก็พอ” บูมว่าก่อนจะถอนนิ้วทั้งสามออกแล้วแทนที่ด้วยสิ่งที่ใหญ่กว่าเข้าไปแทน
“อ๊า!!” ไทน์ร้องเสียงดังด้วยความเจ็บ แม้ว่าจะเบิกทางแล้วแต่ช่องทางที่ไม่เคยผ่านเรื่องนี้มาก่อนก็ไม่สามารถรองรับมันได้เลย
“อึก...อย่าเกร็ง...กูเข้าไม่ได้” บูมกัดฟันพูดด้วยความยากลำบาก
“อึก...เจ็บ” ไทน์ว่าน้ำตาคลอ บูมใจกระตุกนิดๆที่เห็นอีกคนเบ้หน้าเหมือนจะร้องไห้ มือหนาลูบหัวอีกคนเบาๆอย่างอ่อนโยน
“กูจะทำเบาๆ อย่าเกร็งนะ” บูมว่าก่อนจะทาบมือทั้งสองข้างทาบทับมือของอีกคนเอาไว้พร้อมบีบเบาๆให้อีกคนได้มั่นใจ ไทน์ค่อยๆผ่อนคลายลงทำให้บูมสามารถสอดใส่ได้หมด บูมแช่ค้างไม่ครู่หนึ่งเพื่อให้อีกคนได้ปรับตัว เมื่อไทน์ปรับตัวได้สะโพกสอบก็เริ่มขยับทันที
“อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊า...อื้อ....อ๊า...อ๊ะ...อ๊า” เสียงหวานครางไม่ขาดปากเพราะความเสียดเสียว บูมเองก็อดครางในลำคอไม่ได้ ไม่เคยคิดเคยฝันมาก่อนว่ามีอะไรกับผู้ชายจะเสียวและฟินขนาดนี้ แม่งกล้าพูดได้เลยว่า...ดีกว่าผู้หญิงทุกคนที่เคยเอามาเลย
“อ๊ะ...อ๊ะ...ตรง...ตรงนั้น....อื้อ....อ๊า” ไทน์พูดออกมาอย่างยากลำบาก บูมยิ้มร่าก่อนจะเดินหน้ากระแทกจุดเสียวของอีกคนแรงและรัวจนไทน์แอ่นสะโพกตามแทบไม่ทัน เสียงครางของคนทั้งคู่ดังขึ้นนานหลายชั่วโมง ทุกซอกมุมของห้องไม่ว่าจะเป็นที่พื้น บนโต๊ะ บนเตียงหรือแม้กระทั่งริมระเบียง ถือว่าครั้งนี้ทั้งคู่ได้ลองกันแบบครบสูตรทุกกระบวนท่ากันเลยทีเดียว!
กรี๊ดดดดดดด เขาได้กันแล้วค่า!!!! >__< แค่ลองนะคะ แค่ลองเฉยๆ ไม่รู้ว่าหลังจากลองแล้วจะรู้ใจอะไรกันมั้ย ไม่สปอยเพราะยังไม่ได้แต่ง 555555
____จางบิวตี้____
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ได้กันแล้ววว คู่นี้น่ารัก อย่างน้อยบูมก็มีความความจริงใจในการพูด และการกระทำ ไม่เหมือนไอ้มาร์ค ที่ทำเหมือนแก็ปเป็นของเล่นตลอด
-
ได้ไทน์แล้วห้ามทิ้งนะ ถึงจะลองก็ห้ามทิ้ง :z3:
-
ได้กันแล้วววววว
เจ้าข้าเอ๊ยยยย
พี่บูมเปิดซิงน้องไทน์!!
อร๊ายยยย
มีความฟินหนักๆ
-
เขาแค่ลองกันเอ๊ง~
-
ได้ทุกที่ ทุกทาง ..
-
ได้กันแล้ววววว,,,,
-
บูม ไทน์ :mew1: :mew1: :mew1:
ไปกันได้ด้วยดี :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
ดีกว่าคู่ แม็กซ์ แก๊บ เป็นไหนๆ
แม็กซ์ ชอบแก๊บ แต่ทำเรื่องให้ยาก ตัวเองรุก วุ่นวายเขา
แต่ไม่ยอมบอกให้อีกฝ่ายรู้ความในใจของตัวเอง
เห็นแก่ตัว แถมยังไปกับชมพู่อีก
แก๊บ ใจแข็ง ตัดใจ เลิกชอบไปเลย
ไม่ต้องสนใจ ทางใครทางมันไปเลย
:L1: :L1: :L1:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
:haun4: :haun4: :haun4:
-
Sex Toy 16
แก๊ปกลับมาบ้านด้วยอารมณ์หม่นหมอง อวัยวะในหน้าอกด้านซ้ายรู้สึกปวดหนึบแปลกๆหลังจากที่ถูกอีกคนหันหลังให้แล้วไปกับผู้หญิง แม่ง...ทำไมเขาต้องเป็นแบบนี้ด้วยวะ ไอ้พี่มาร์คมันจะไปไหนกับใครอะไรยังไงมันก็เรื่องของมันสิ ไม่เกี่ยวกับเขาเลยสักนิด ไม่มีความเกี่ยวข้องกันแม้แต่น้อย
“พ่อหวัดดี” แก๊ปยกมือไหว้ผู้เป็นพ่อที่กำลังซ่อมรถอยู่หน้าร้านก่อนจะเดินเข้าบ้านไปด้วยสภาพเหม่อลอยจนผู้เป็นพ่อทำหน้างุนงง เป็นอะไรของมันวะ?
“เฮ้อ!” แก๊ปถอนหายใจออกมาก่อนจะทิ้งตัวลงที่นอนของตัวเอง มือบางยกขึ้นมาก่ายหน้าผากอย่างใช้ความคิด ในหัวเต็มไปด้วยภาพของอีกคนตีกันจนยุ่งเหยิงไปหมดก่อนที่คำถามของอีกคนจะลอยเข้ามาในหัว
‘มึงชอบกูใช่มั้ยไอ้แก๊ป’ แก๊ปสะบัดหัวตัวเองไปมาทันทีแต่ไม่วายก็กลับมาคิดถึงคำถามของอีกคนอีกจนได้
‘มึงชอบกูใช่มั้ยไอ้แก๊ป’
“หรือกูจะชอบพี่มันจริงๆวะ...” แก๊ปพึมพำออกมาก่อนที่อวัยวะในหน้าอกด้านซ้ายจะเต้นรัวจนแก๊ปต้องเอามือไปทาบทับไว้ ให้ตายสิ...เต้นแรงขนาดนี้กูคงไม่ต้องหาคำตอบแล้วมั้ง ไอ้เชี่ย!...ทางด้านของมาร์ค...ที่มาร์คต้องออกมากับชมพู่ก็เพราะว่ามีนัดกับที่บ้าน ชมพู่เป็นผู้หญิงที่แม่เขาแนะนำให้มา คุมถุงชนเหรอ? ก็ไม่ขนาดนั้นหรอกแต่เพราะเขายังหาแฟนเป็นตัวเป็นตนไม่ได้สักที แม่เลยจัดให้เสียเลย ถามว่าชมพู่โอเคมั้ย? ก็สวย หุ่นดี มีการศึกษาครบครันนั่นแหละแต่ก็คิดอะไรด้วยไม่ลงหรอก ในเมื่อในหัวของเขามีแต่ภาพไอ้เด็กนั่นอยู่เต็มไปหมด มาร์คยังอดหัวเราะตัวเองเบาๆไม่ได้เลยที่เป็นเอามากขนาด ทั้งๆที่ตอนแรกแค่คิดว่าสนใจและชอบแกล้งมัน ไปๆมาๆโดยมันแกล้งกลับให้ตกหลุมรักเสียนี่ รักงั้นเหรอ? เผลอพูดไปแล้วแฮะ หึๆ
“พี่มาร์คกินนี่สิคะอร่อยมากเลย” ชมพู่ว่าพร้อมกับตักอาหารใส่จานของมาร์คซึ่งวันนี้ชมพู่เป็นฝ่ายมากินข้าวที่บ้านของมาร์ค ซึ่งนานๆครั้งมาร์คถึงจะเข้าบ้านใหญ่ที ไม่ใช่ว่ามีปัญหากับพ่อแม่หรือครอบครัวไม่อบอุ่นเหมือนละครหลังข่าวนะ เพียงแต่ที่เขาอยู่มันใกล้มหาวิทยาลัยสะดวกต่อการไปเรียนมากกว่าก็เท่านั้น แต่เขาก็โทรคุยกับพ่อแม่ตลอด บางวันหยุดก็พาคุณนายแม่ไปช็อปปิ้งบ้างตามประสาลูกคนเล็กสุดที่รักอะไรทำนองนั้น มาร์คมีพี่ชายที่แก่กว่าตัวเอง3ปี ซึ่งตอนนี้พี่เมฆก็ช่วยงานบริษัทของพ่ออยู่ ซึ่งเป็นบริษัทเกี่ยวกับวิศวกรรมแบบที่มาร์คเรียนมานั่นแหละ บอกได้เลยว่าทั้งบ้านของเขามีแต่วิศวกรทั้งนั้น
“หนูชมพู่นี่น่ารักและอัธยาศัยดีจังเลยนะจ๊ะ มาร์คว่างั้นมั้ยลูก” แม่ของมาร์คถามขึ้นด้วยรอยยิ้ม เมื่อเห็นว่าลูกชายก็ไม่มีทีท่าปฏิเสธอะไรหญิงสาว แปลว่าคนนี้คงถูกใจ
“ครับ น้องชมพู่น่ารักดี” ชมพู่หน้าขึ้นสีทันทีที่ถูกชมต่อหน้าต่อตาแบบนี้
“หึๆ สงสัยแม่คงได้ยินข่าวดีเร็วๆนี้แล้วมั้ง” ผู้เป็นแม่ว่าอย่างแซวๆ
“ครับ เร็วๆนี้แน่” มาร์คว่าต่อ ซึ่งก็ทำให้ชมพู่เขินหนักยิ่งไปใหญ่ ไม่คิดว่ารู้จักกันไม่กี่วันแบบนี้อีกคนจะถูกใจเธอถึงขนาดนี้ ซึ่งเธอเองก็ถูกใจร่างสูงไม่ใช่น้อย แหงแหละ...หล่อ รวย เรียนดี มีชาติตระกูลแบบนี้
“แหมตามาร์คก็ พูดอะไรตรงๆต่อหน้าหนูชมพู่แบบนี้กันล่ะ น้องเขินหมดแล้ว”มาร์คเลิกคิ้วกับคำพูดของผู้เป็นแม่ก่อนจะยกยิ้ม
“ผมไม่ได้หมายถึงน้องชมพู่นี่ครับ”
แกร๊ง
ชมพู่ทำช้อนล่วงกระทบจานทันที
“เอ่อ...ขอโทษค่ะ”
“พูดอะไรกันตามาร์ค” ผู้เป็นแม่เอ็ดขึ้นเมื่อเห็นว่าหญิงสาวเริ่มหน้าเสีย
“น้องชมพู่น่ารัก ถูกใจผมครับแม่ แต่ผมมีคนที่ชอบอยู่แล้ว เอาไปว่าเรื่องหาแฟนเนี่ย ผมหาเองดีกว่าไม่รบกวนแม่ละกันนะครับ” มาร์คว่าด้วยรอยยิ้ม ผู้เป็นแม่และชมพู่ทำหน้าเหวอทันที ต่างจากผู้เป็นพ่อและพี่ชายที่หัวเราะเบาๆออกมา เพราะรู้นิสัยมาร์คดีว่าคงไม่ยอมให้แม่มาจับคู่ให้ง่ายๆหรอก
“ให้ตายสิ เสียมารยาทที่สุด ทำไมพูดแบบนี้กันนะตามาร์ค” ผู้เป็นแม่ว่าอย่างไม่ค่อยพอใจ
“เอ่อ...ไม่เป็นไรหรอกค่ะคุณป้า ถ้าพี่มาร์คยืนยันแบบนั้น ชมพู่ก็คงพูดอะไรต่อไม่ได้” ชมพู่ว่าเสียงเศร้าก่อนจะหันไปมองหน้ามาร์ค
“แต่ชมพู่อยากรู้ค่ะ ว่าชมพู่ด้อยกว่าคนที่พี่มาร์คชอบเหรอคะ? พี่มาร์คเลยเทใจมาให้ชมพู่ไม่ได้” ชมพูถามขึ้น มาร์คยิ้มรับก่อนจะตอบออกมา
“เปล่าครับเพียงแค่...” มาร์คเว้นวรรค
“...คนที่พี่ชอบเป็นผู้ชาย”...หลังจากที่ทำผู้เป็นแม่แทบหัวใจวายไปแล้วมาร์คก็ขอตัวทันที ถามว่ามาร์คไม่กลัวเหรอที่พูดไปตรงๆแบบนั้น อย่างที่บอกครอบครัวของเขาไม่ใช่ครอบครัวเหมือนละครหลังข่าวหรือนิยายน้ำเน่าที่พ่อกับแม่จะรับไม่ได้ อีกทั้งก่อนออกมาพ่อกับพี่ชายยังยกนิ้วให้เขาในความกล้าที่พูดออกมาตรงๆแบบนี้แม้ว่าคุณนายของบ้านจะแทบลมจับก็ตาม หลังจากที่ออกมาจากบ้านมาร์คก็ขับรถมายังบ้านของแก๊ปทันที ทั้งๆที่ยังรู้สึกงอนๆมันเหมือนกันที่วันนั้นไม่ยอมตอบออกมาว่าชอบเขาหรอกเปล่า ความจริงก็พอดูออกแหละว่ามันชอบเขา แต่ท่าทางซื่อๆบื้อๆแบบมันถ้าไม่ถามกระตุ้นคงไม่มีทางรู้ตัวรู้ใจหรอก แต่วันนี้พอมันเข้ามาทักแล้วชวนไปกินข้าว อารมณ์น้อยอกน้อยใจก็หายไปทันที อีกอย่างยังรู้สึกดีนิดๆที่ทำมันหน้าเศร้าตอนที่เห็นเขามากับชมพู่ หึๆ แล้วยังปฏิเสธอีกว่าไม่ได้ชอบ
“สวัสดีครับพ่อ” มาร์คยกมือไหว้พ่อแก๊ปซึ่งก็เริ่มคุ้นเคยกันดีเพราะมาร์คมาบ้านแก๊ปอยู่หลายครั้ง
“เอ้า...รุ่นพี่เจ้าแก๊ปนี่ เจ้าแก๊ปยู่ในห้องน่ะ ไม่รู้เป็นอะไรหน้าหงิกหน้างอตั้งแต่กลับมา” มาร์คพยักหน้ารับด้วยรอยยิ้มก่อนจะขออนุญาตเข้ามาในบ้านแล้วเดินมายังห้องนอนของอีกคนทันที
แอดดดด
“ยังไม่หิวข้าว พ่อกินไปก่อนเลย” พอได้ยินเสียงเปิดประตูแก๊ปที่นอนหันหลังอยู่ก็พูดขึ้นทันทีเพราะคิดว่าพ่อคงมาตามให้ไปกินข้าว มาร์คยกยิ้มกับท่าทางของอีกคนก่อนจะเดินเข้าไปหาก่อนที่จะ...
พรึ่บ
“เฮ้ย...พี่!!” แก๊ปร้องเสียงดังก่อนจะเบิกตากว้างเมื่อเห็นว่าคนที่เข้ามาสวมกอดเขาคือไอ้พี่มาร์ค
“หึๆ พ่อมึงบอกว่ามึงหน้าหงิกหน้างอตั้งแต่กลับมาละ เป็นอะไรเหรอวะ?”มาร์คแกล้งถามทั้งๆที่รู้อยู่แก่ใจว่าอีกคนเป็นอะไร
“เรื่องของผม แล้วพี่มาไมวะ กลับไปเลย” แก๊ปออกปากไล่ด้วยใบหน้าบึ้งตึง
“ถ้าไม่กลับจะทำไมวะ” มาร์คลอยหน้าลอยตาตอบก่อนจะเนียนนอนกอดเอวอีกคนต่อ แก๊ปรีบแกะมืออีกคนออกแล้วลุกขึ้นนั่งมองอีกคนด้วยความไม่พอใจทันที
“แล้วทำไมถึงไม่กลับวะ ผู้หญิงของพี่เขาไม่รออยู่หรือไง เฮอะ!” แก๊ปว่าออกมาตามอารมณ์ ก่อนจะชะงักเมื่อคิดได้ว่าเผลอพูดอะไรออกไป มาร์คหัวเราะเบาๆก่อนจะลุกขึ้นนั่งประชันหน้ากับอีกคน
“หึงหรือไง” มาร์คเลิกคิ้วถาม แก๊ปเงียบพร้อมกัดปาก มาร์คกระตุกยิ้มอีกครั้งก่อนจะใช้นิ้วสัมผัสที่ปากบางเบาๆ
“โอ๊ย! กัดกูไมเนี่ย” มาร์คร้องออกมาเมื่ออยู่ๆแก๊ปก็กัดนิ้วเขา
“หมั่นไส้มีไรมะ!” แก๊ปตอบด้วยอารมณ์ขุ่นเคือง เคืองอีกคนที่ชอบล้อเล่นกับความรู้สึกของเขา
“หึๆ เป็นหมาหรือไงวะ” มาร์คล้ออย่างขำๆ
“เออ เป็นทั้งหมาทั้งคนขายตัวแหละ พี่อยากคิดยังไงก็คิดเถอะ” แก๊ปว่าอย่างประชดประชันด้วยใบหน้าบึ้งตึง มาร์คหัวเราะเบาๆกับท่าทางของอีกคน
“แล้วเมื่อไหร่จะเลิกขายตัววะ?” มาร์คยังคงแกล้งอีกคนต่อ
“ไม่เลิก เงินดีจะตาย” แก๊ปประชดกลับต่อ ก่อนจะอดด่าตัวเองในใจไม่ได้ว่าประชดเชี่ยอะไรไปวะเนี่ย ยิ่งประชดตัวเองก็ยิ่งเป็นฝ่ายเสีย อีกคนก็แม่งเอาแต่หัวเราะสนุกมากหรือไงแกล้งกูเนี่ย!
“งั้น....ขายตัวได้เงินเท่าไหร่ กูจ้างสองเท่าให้มึงมาเป็นเมียกู!” มาร์คว่าออกมา
“สามเท่าได้มั้ย สองเท่ามัน...เอ๊ย เดี๋ยวนะ” แก๊ปชะงักทันทีก่อนจะมองอีกคนตาโต เมื่อกี้ไอ้พี่มาร์คมันพูดว่าอะไรนะ? ประชดไปประชดมาชักติดลม ขอประมวนผลในสมองแปบ
“หึๆ ว่าไง ขายตัวได้เงินเท่าไหร่ กูจ้างสองเท่าให้มึงมาเป็นเมียกู” มาร์คว่าออกมาก่อนจะมองหน้าแก๊ปด้วยใบหน้าจริงจัง ตาคมสบเข้าที่ตากลมอย่างสื่อความหมายจนแก๊ปรู้สึกหวั่นไหวในอกไม่ใช่น้อย
“อะ…ไอ้บ้า” แก๊ปว่าก่อนจะรีบลุกหนีทันทีแต่มีหรือที่มาร์คจะยอมปล่อยไปมือหนาเกี่ยวเอวบางให้ล้มลงมานั่งที่หน้าตักก่อนจะกอดเอวบางแน่นไม่ทันให้แก๊ปได้ดิ้นหนี
“ปะ...ปล่อยผมนะเว้ย” แก๊ปว่าเสียงสั่น
“หึๆ ปล่อยได้ไง มึงยังไม่ได้ให้คำตอบกูเลย” แก๊ปกัดปากด้วยใบหน้าแดงก่ำอวัยวะในหน้าอกด้านซ้ายยังคงเต้นแรงไม่ลดละ
“พี่หมายความว่าไงวะ...จะแกล้งอะไรผมอีก ไม่สนุกนะเว้ย” แก๊ปถามขึ้นด้วยน้ำเสียงติดไม่มั่นใจ
“ถ้าครั้งนี้จริงจัง ไม่เล่นล่ะ” มาร์คว่าก่อนจะจับอีกคนให้หันหน้ามาสบตา แก๊ปก้มหน้าหลบสายตาคมอย่างเขินอายจนมาร์คต้องเชยคางอีกคนให้เงยขึ้นมา
“ที่กูถามมึงวันนั้นมึงยังยืนยันคำตอบเดิมเหรอวะ?” มาร์คถามขึ้น แก๊ปกลืนน้ำลายลงคออย่างไม่กล้าพูดออกมา ใช่...วันนั้นเขาบอกว่าไม่ชอบแต่ความจริงแล้ว...ไม่ๆ เขาต้องไม่ใช่ฝ่ายพูดก่อนดิ มันไม่เท่นะเว้ย!
“แล้วพี่ล่ะ พี่พูดมาก่อนดิ” แก๊ปแย้งขึ้น
“พูดอะไร?” มาร์คเลิกคิ้ว แก๊ปกัดปาก
“ก็พูด...คำตอบในคำถามที่พี่เคยถามผมไง” มาร์คยกยิ้มมุมปาก
“มึงตอบก่อนไม่ได้หรือไง กูถามมึงก่อนนะ” แก๊ปหน้างอกับคำพูดของอีกคน
“ได้ไงวะ ให้ผมบอกว่าชอบพี่ก่อนมันก็ไม่เท่ดิ เอ๊ย!” แก๊ปสะดุ้งออกมาทันทีที่เผลอหลุดปากพูดออกไป มาร์คหัวเราะร่าทันทีทำเอาแก๊ปหน้าแดงก่ำด้วยความอับอายทันที
“ปล่อยผมเลยนะเว้ย แม่งๆๆ” แก๊ปว่าด้วยน้ำเสียงงอแงพร้อมดิ้นไปมาบนหน้าตักอีกคน
“ฮ่าๆๆ อะไรของมึงวะ หลุดพูดออกมาเองนะเว้ย”
“ก็พี่แม่ง...แม่งชอบแกล้งผมอ่ะ แม่งๆๆๆ” แก๊ปยังคงหน้างอไม่ลดละ
“หึๆ โอเคไม่แกล้งมึงละ อย่าพึ่งงอแงดิวะ” มาร์คว่าอย่างจำยอมพร้อมจับเอวบางไว้ให้อีกคนเลิกดิ้น แหงสิ...ดิ้นไปดิ้นมาอะไรๆเขาก็ตื่นหมด จากฉากหวานๆจะกลายเป็นฉากเรทเข้าเอานะ
“ฮึ่ย์ พี่ก็พูดออกมามั่งดิ แม่งเอาเปรียบผมชิบหาย” แก๊ปว่าออกมาพร้อมกับหัวใจที่ยังคงเต้นแรงไม่ลดละ แม่งทั้งๆที่จะให้ไอ้พี่มาร์คพูดก่อนแท้ๆแต่กลับโง่พูดไปก่อน ทั้งเขิน ทั้งอับอายชิบหาย
“โอเคๆ พูดละ...” มาร์คเว้นวรรคก่อนจะมองหน้าแก๊ปอย่างจริงจัง
“...กูชอบมึง คบกันนะ”
ความฟินไม่มีเอาความฮาไปแทนนะคะ 555555 เรื่องนี้เป็นนิยายแนวบ้าๆบอๆเนอะ สารภาพรักกันง่ายๆแบบนี้นี่แหละ ไม่ต้องมีพิธีรีตอง 5555555
___จางบิวตี้___
-
กว่าจะบอกชอบ กว่าจะขอน้องคบได้ นานเชียว แกล้งน้องอยู่ได้ :hao3: :hao3: :hao3:
-
ไอ้พี่มาร์ค เอาแต่แกล้งน้อง ทั้งที่ชอบ
ปากหนัก อยากจะรู้ความรู้สึกของแก๊บ
แต่ไม่บอกความรู้สึกของตัวเอง:z6: :z6: :z6:
มาร์ค ไม่น่ารักเลย น่าโมโหมากๆ
:L1: :L1: :L1:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
หลังจากรังแกน้องมาตั้งนาน ในที่สุดก็ชัดเจนนะพี่มาร์ค
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
เหวยยยยยย สารภาพรักกันแล้ว อิอิ
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
อยากรู้สถานการณ์คู่รอง หลังการทดลองตายคาเตียงไปยัง
-
ทั้งสองคนรู้ใจตัวเองสักที :mew1:
-
คบกันนะ ..
-
:hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:
-
ฟินปนฮา
-
แหม อิพี่จะขอน้องคงยังจะแกล้งน้องอีก
-
น่าร๊ากกกกก อิพี่มาร์น่ารัก
-
คบกันแล้วววว
-
:katai2-1: :katai2-1:
-
หวานเชียว พลาดพูดก่อนเลยอะ รออ่านตอนต่อไปค้าบ
-
Sex Toy 8
( Boom x Tine )
แสงแดดในยามเช้าที่สาดส่องเข้ามากระทบเปลือกตาทำให้บูมค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมา ตาคมมองไปยังร่างบางที่นอนอยู่ข้างกายก่อนจะเผยยิ้มขึ้นมา ภาพเหตุการณ์ที่ร้อนแรงระหว่างเขากับอีกคนหลั่งไหลเข้ามาในหัวก็ยิ่งทำให้บูมยิ่งกว้างเข้าไปใหญ่มือหนายกขึ้นมาเกลี่ยแก้มใสของอีกคนเบาๆ ไทน์ร้องงึมงำในลำคอแต่ก็ไม่ได้ตื่นขึ้นมาแต่อย่างใดๆ บูมหัวเราะเบาๆแต่ก็เลิกแกล้งอีกคนเพราะเมื่อคืนเขาทั้งคู่นอนดึกมาก กว่าที่เขาจะยอมปล่อยอีกคนได้นอนก็ปาไปตี3 แม้ว่าจะเป็นครั้งแรกที่เขาทำกับผู้ชายและก็เป็นครั้งแรกของอีกคน แต่เขาคิดว่ามันสุขสมไม่ใช่น้อย เขาไม่เคยรู้สึกเต็มอิ่มเท่านี้มาก่อน เหมือนกับว่ามันต้องเป็นคนนี้อะไรยังไงอย่างนั้น อวัยวะในหน้าอกข้างซ้ายของบูมเต้นแรงขึ้นมาทันทีเมื่อทบทวนความรู้สึกของตัวเองขึ้นมาได้
ครืดๆๆ
เสียงโทรศัพท์ของบูมดังขึ้นเพราะมีสายเข้า พอมองเห็นว่าเป็นชื่อของเพื่อนในคกลุ่มก็รีบรับทันที
“มีไรวะ”
(“ไอ้เชี่ยบูมเวรแล้วเว้ย โครงงานวิชายัยป้าแม่งโดนตีกลับว่ะ ต้องเข้าไปแก้ด่วน”) เสียงโวยวายของเพื่อนทำให้บูมทำตาโตทันที
“เชี่ย ต้องไปตอนไหนวะ”
(“ก่อนสิบโมง”) บูมเบิกตากว้างทันทีเพราะตอนนี้9โมงแล้ว บูมตอบรับเพื่อนก่อนจะวางสายก่อนจะรีบใส่เสื้อผ้าเพื่อเตรียมกลับคอนโดไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเข้ามหาวิทยาลัย
จุ๊บ
“กูไปก่อนนะ เดี๋ยวโทรหา” บูมจุ๊บที่ปากบางของคนที่นอนหลับเบาๆก่อนจะรีบออกไปทันที...ไทน์ค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมาพร้อมกับความรู้สึกปวดร้าวไปทั่วร่างกายไทน์พยายามทบทวนเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนก่อนที่ใบหน้าใสจะขึ้นสีระเรื่อ ชิบหายเมื่อคืนเขากับไอ้รุ่นพี่นั่น...เชี่ยๆๆๆๆๆ
“มันไปไหนวะ” ไทน์พึมพำออกมาเมื่อไม่เห็นอีกคน มองไปรอบๆก็ไม่พบเสื้อผ้าของอีกคนด้วยงั้นแปลว่าออกไปแล้ว? พอคิดได้อย่างนั้นใบหน้าใสก็หงิกงอทันที เอาแล้วทิ้งเหรอวะ? ลองจนหายอยากแล้วก็ไปสินะ แม่ง!
“ช่างแม่งสิ ก็แค่ลองเว้ยไอ้ไทน์ มึงเป็นผู้ชายท้องไม่ได้เสียหน่อย” ไทน์บอกกับตัวเองเมื่อคิดได้ว่าอีกคนก็แค่มาหาที่ลงกับเขาแค่นั้น ไอ้คำพูดรื่นหูที่ว่าจะทบทวนความรู้สึกเชี่ยอะไรนั่นแม่งไม่มีจริงหรอก แล้วเขาแม่งก็ไปโอนอ่อนกับมัน แม่ง! โทษใครไม่ได้นอกจากตัวเอง!
“อ๊ะ ซี้ดดดด” ไทน์ซีดปากเบาๆเมื่อรู้สึกถึงความเจ็บจนน้ำตาคลอ แม่ง เจ็บชิบหาย เจ็บขนาดนี้ทำไมพวกเกย์แม่งถึงชอบทำกันวะ ไอ้มันส์มันก็มันส์อยู่หรอกแต่เจ็บแบบนี้มันก็ไม่โอเคนะเว้ย ไทน์มองนาฬิกาที่ฝาผนังก็พบว่าเที่ยงแล้ว ถึงว่าล่ะรู้สึกหิวแปลกๆ ไทน์พยายามพยุงตัวเองไปอาบน้ำด้วยความยากลำบาก แม้ว่าจะเจ็บไม่ใช่น้อยแต่ไทน์ก็ไม่ได้อ่อนแอเกินที่จะไม่สามารถฝืนได้ เรื่องแค่นี้แม่งไม่ตายหรอกเว้ย!...วันจันทร์...วันนี้ไทน์สามารถมาเรียนได้ตามปกติแม้ว่าจะยังคงเจ็บสะโพกอยู่นิดๆก็เถอะ หลังจากที่มีอะไรกันไปวันนั้นบูมก็ไม่ได้ติดต่อมาหาไทน์ซึ่งมันทำให้ไทน์ยิ่งมั่นใจในสิ่งที่ตัวเองคิดเป็นอย่างมาก ไทน์พยายามบอกตัวเองว่าไม่เป็นอะไร ไม่ได้รู้สึกอะไรแต่ในใจแม่งรู้สึกแย่ไม่น้อย ถึงจะเป็นผู้ชายแต่ใช่ว่าจะมาเอาแล้วทิ้งแบบนี้นะเว้ย!
“เป็นอะไรของมึงวะ” แก๊ปถามไทน์ขึ้นที่เห็นเพื่อนสนิททำหน้าบึ้งตึงตั้งแต่เช้า
“เปล่า” ไทน์ว่าก่อนจะฟุบหน้าลงไปกับโต๊ะม้าหินอ่อน แก๊ปเกาหัวแกรกๆอย่างงุนงงแต่ก็ไม่ได้ถามอะไรเพื่อนสนิทต่อ
“อ้าวพี่หวัดดี” แก๊ปทักทายพี่รหัสขึ้นทันทีที่บูมเดินเข้ามาหา ไทน์ที่นอนฟุบอยู่พอเงยหน้าขึ้นมาเจอหน้าคนที่ไม่อยากเจอก็ลุกขึ้นแล้วเดินหนีทันที
“เดี๋ยวดิ” บูมเรียกไทน์แต่ร่างบางก็ไม่หยุด บูมจึงรีบเดินตามทันที โดยปล่อยให้แก๊ปเกาหัวต่ออย่างงุนงง พี่รหัสเขากับไอ้ไทน์นี่มันยังไงกันวะ?
“เดี๋ยวดิวะ แม่งจะหนีไปไหนวะ” บูมว่าพร้อมวิ่งมาดักหน้าไทน์ไว้
“ถอย” ไทน์ว่าเสียงเรียบและไม่ยอมมองหน้าบูม
“เป็นไรวะอยู่ๆก็หนีกู” บูมถามด้วยความไม่เข้าใจ ทั้งๆที่วันนั้นเขากับมันพึ่งลึกซึ้งกันมาแทนที่ปฏิกิริยาหลังจากนี้มันต้องดีขึ้นสิ ไม่ใช่มาทำหน้านิ่ง เย็นชาใส่เขาแบบนี้
“ถอย” ไทน์ยังคงว่าคำเดิมก่อนจะเดินชนไหล่บูมไปแต่บูมไม่ยอม ร่างสูงคว้าแขนอีกคนไว้ทันที
“ปล่อยนะเว้ย” ไทน์ว่าพร้อมทำหน้าไม่พอใจทันที
“คุยกันก่อน มึงเป็นเชี่ยอะไรวะ” บูมถามด้วยน้ำเสียงที่เริ่มไม่พอใจเช่นกัน แม่งเป็นอะไรวะอยู่ๆก็มาบึ้งตึงใส่
“เป็นคน ไม่ใช่ควาย ปล่อย” ไทน์ว่าพร้อมกับสะบัดแขนออกจากบูมอย่างแรงบูมทำท่าจะวิ่งตามไทน์ไปแต่โทรศัพท์ก็ดังขึ้นก่อนและพบว่าเพื่อนโทรตามกลับตึกภาควิชาเพราะอาจารย์มีงานให้ทำ บูมมองตามแผ่นหลังบางที่วิ่งไกลออกไปก่อนจะถอยหายใจออกมา แม่ง เป็นเชี่ยอะไรของมันวะ บูมยีหัวตัวเองอย่างนึกหงุดหงิดก่อนจะเดินกลับไปที่ตึกภาควิชา แม่ง ช่วงนี้มีแต่เรื่อง ทั้งโครงงานไม่ผ่าน โทรศัพท์พังเพราะทำตกน้ำตอนที่มาแก้โครงงานเมื่อวันเสาร์ ไหนจะเรื่องของอีกคนที่ไม่รู้เป็นเชี่ยอะไรอีก แม่งๆๆๆ...เพราะใกล้จะมีสอบทำให้ไทน์และเพื่อนๆพากันมาติวหนังสือที่หอสมุดแต่เพราะความง่วงทำให้แก๊ปชวนไทน์ออกมาหาอะไรดื่มที่คาเฟ่ใกล้ๆ
“เดี๋ยวกูรอตรงนี้แหละ ซื้อให้กูด้วย” ไทน์ว่าพร้อมกับยื่นเงินให้บูม
“เออๆ เหมือนเดิมนะ” แก๊ปว่าก่อนจะเดินไปที่เคาน์เตอร์ทันที ไทน์ยืนพิงขอบประตูพร้อมกับกดโทรศัพท์เล่นอะไรไปเรื่อยก่อนจะเข้าเฟสบุ๊คแล้วเห็นสเตตัสของใครบางคน
‘โทรศัพท์พัง เปลี่ยนเบอร์ใหม่นะ’ ไทน์ขมวดคิ้วทันทีกับสิ่งที่เห็น โทรศัพท์พัง?เปลี่ยนเบอร์ใหม่งั้นเหรอ?
พรึ่บ
ไทน์เงยหน้าขึ้นมาทันทีที่โทรศัพท์ของเขาถูกมือของใครบางคนคว้าไปก่อนที่ตากลมจะเบิกกว้างนิดๆที่เจอคนที่กำลังหลบหน้าอยู่
“เอาคืนมา” ไทน์ว่าเสียงเรียบ
“อยากได้คืนก็ตามมา” บูมว่าก่อนจะเดินถือโทรศัพท์ของไทน์เดินออกจากคาเฟ่ไป ไทน์กัดปากอย่างไม่พอใจแต่ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากเดินตามอีกคนออกไป บูมเดินถือโทรศัพท์ของไทน์มายังรถของตัวเอง ไทน์เดินตามมาด้วยใบหน้าหงิกงอเพราะเดินมาไกลไม่ใข่น้อย
“ขึ้นรถ” บูมหันมาสั่งไทน์
“ไม่” ไทน์ปฏิเสธทันที
“อย่ามาดื้อ ขึ้นไป” บูมว่าพร้อมทำหน้าดุใส่ซึ่งนับว่าเป็นครั้งแรกที่ไทน์ได้เห็นไทน์กัดปากอย่างใช้ความคิด อยากจะเดินหนีไปแต่โทรศัพท์ก็อยู่กับอีกคนก็เลยตั้องจำใจขึ้นรถของอีกคนไป เมื่ออีกคนยอมขึ้นรถไปบูมก็กระตุกยิ้มมุมปากก่อนจะขึ้นรถและขับออกไปทันที
“จะไปไหนวะ” ไทน์ถามขึ้น
“คอนโดกู” บูมตอบโดยไม่ได้หันมามองไทน์เพราะกำลังโฟกัสกับการขับรถ
“จอดนะเว้ย กูไม่ไป!” ไทน์ว่าเสียงดังก่อนจะคว้าพวงมาลัยขับรถทันที บูมเบิกตากว้างอย่างตกใจก่อนจะรีบหักเลี้ยวเข้าข้างทางทันที
“ทำบ้าอะไรของมึงวะ!” บูมหันมาโวยวายใส่ไทน์ทันที
“ก็กูบอกให้จอดไง กูไม่ไป!” ไทน์เองก็ว่าอย่างไม่ยอม
“กูแค่จะหาที่คุยกับมึง มึงเป็นเชี่ยอะไรกันวะ วันนั้นยัง...”
“หยุดพูดนะเว้ย!” ไทน์ว่าขัดขึ้น บูมขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจในท่าทางของอีกคน
“มึงเป็นอะไรกันแน่วะ ถึงได้หลบหน้ากู ทำท่าทางไม่พอใจกูแบบนี้” ไทน์เงียบไม่ยอมตอบออกมา
“ไอ้ไทน์” บูมเรียกชื่ออีกคน
“กูไม่ได้เป็นอะไร เอาโทรศัพท์กูคืนมา” ไทน์ว่าใบหน้าใสยังคงง้ำงอ
“กูไม่คืนจนกว่ากูจะรู้ว่ามึงเป็นเชี่ยไร วันนั้นยังเอากับกูอยู่เลยแล้ววันนี้ทำไมเป็นแบบนี้วะ” บูมว่าพร้อมมองหน้าไทน์อย่างไม่เข้าใจ
“เออ วันนั้นกูโง่ไปเอากับมึงเองจบมั้ย เอากันแล้วก็แล้วๆไปดิ จะมาวุ่นวายอะไรกับกูนักหนาวะ มึงก็วันไนท์สแตนมาตลอดไม่ใช่หรือไง” ไทน์ว่าโดยที่ไม่มองหน้าบูม อวัยวะในหน้าอกด้านซ้ายรู้สึกหน่วงขึ้นมาแปลกๆเมื่อพูดถึงเรื่องนี้
“วันไนท์สแตน? เดี๋ยวนะๆ นี่มึงคิดว่ากูจะวันไนท์สแตนกับมึง?” บูมเลิกคิ้วถามพร้อมทำหน้างุนงง ไทน์เงยหน้าขึ้นมามองบูมด้วยใบหน้าบึ้งตึงเช่นเคย
“ก็ไม่ใช่หรือไง เอาเสร็จ เช้ามาก็หาย วันไนท์สแตนเขาก็ทำแบบนี้ไม่ใช่หรือไง”ไทน์ว่าตามที่ใจคิด บูมพยายามทบทวนสิ่งที่ไทน์เป็นกับสิ่งที่ไทน์พูด ก่อนที่ริมฝีปากหนาจะยกยิ้มเมื่อสามารถคิดอะไรขึ้นมาได้
“น้อยใจเหรอวะ?”
“คะ...ใครน้อยใจวะ กูผู้ชาย ไม่เสียหายอะไร ลองๆกันก็จบกันไป” ไทน์ว่าแต่ก็ติดตะกุกตะกักเล็กน้อย บูมหัวเราะเบาๆทันทีเมื่อเห็นท่าทางของอีกคน แปลว่าเขาถูกสินะ
“ใครว่าลองแล้วจบวะ” ไทน์มองหน้าบูมอย่างไม่เข้าใจในคำพูดทันที
“มะ...หมายความว่าไง”
“โอ๊ย เจ็บนะเว้ย!” ไทน์ว่าเสียงดังเมื่อบูมผลักหัวของไทน์ก่อนจะหัวเราะออกมา
“ฮ่าๆๆ มึงแม่งคิดเองเออเองชิบหาย ขี้มโนแต่ก็น่ารักดีว่ะ” บูมหัวเราะร่าหลังจากที่ผลักหัวอีกคน
“คิดเองเออเองอะไรวะ ขี้มโนอะไรวะ น่ารักอะ...” ไทน์ชะงักไปทันทีกับคำว่าน่ารักที่ออกมาจากปากของอีกคน อวัยวะในหน้าอกด้านซ้ายเต้นแรงขึ้นมาทันทีพร้อมกับใบหน้าใสที่ร้อนผ่าว
“หึๆ กูไม่ได้เอาแล้วทิ้ง แต่วันนั้นกูมีงานด่วน โทรศัพท์ก็เสือกพังติดต่อมึงไม่ได้จะไปหาก็ไม่มีเวลา” บูมว่าออกมาเมื่อเห็นว่าไทน์นิ่งไป
“จะไม่เชื่อกูก็ได้ จะไปถามเพื่อนกูก็ได้แต่กูพูดความจริงว่ากูไม่ได้เอาแล้วทิ้งแน่นอน” บูมว่าต่อพร้อมมองหน้าไทน์ด้วยสีหน้าจริงจัง
“ละ...แล้วมาบอกกูทำไมวะ” ไทน์อึกอัก บูมคลี่ยิ้มก่อนจะใช้มือสัมผัสใบหน้าอีกคนอย่างแผ่วเบา
“ก็ไม่อยากให้มึงเข้าใจผิดไง ถ้าจะวันไนท์สแตนกูคงไม่ไปหามึงถึงห้องแบบนั้นหรอก กับมึง...กูจริงจังนะ”
งื้อออออออ ทำไมอิพี่บูมน่ารัก >___< ตอนนี้คะแนนนางนำอิพี่มาร์คไปแล้ว55555 นี่คู่รองนะอย่าน่ารักเกินหน้าเกินตาคู่หลักสิ 55555 ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะจะจบแล้วค่า!!!!
___จางบิวตี้___
-
มุ้งมิ้งงงง :hao7:
-
พี่บูมจริงจังแล้วไทน์ล่ะ ???
คู่นี้น่าร๊ากกกก
-
เอะอะก็จะลากไปคอนโดอย่างเดียวเลยนะ
-
โอ้ยยยยจะสั้นไปไหน อยากมุ้งมิ้งนานๆอะ
-
งื้ออออ ทำไมมุ้งมิ้งงงงง 555+
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
น่ารักมากๆๆ
-
คู่นี้น่ารักงอน&ง้อ5555
-
แหมะ พี่บูมนี้น่ารักนะ ปากกับใจตรงกัน
-
ไทน์งินได้น่ารักมาก
-
จิงจัง จิงจัง ..
-
ยังไงล่ะไทน์?
-
Sex Toy 17
“...กูชอบมึง คบกันนะ” แก๊ปกัดปากอย่างเขินๆทันทีกับคำพูดของอีกคน แก้มใสขึ้นสีจนมาร์คสังเกตได้
“ว่าไง” มาร์คถามย้ำ
“คบดิวะ ผมไม่ยอมชอบพี่ฟรีๆหรอกนะ” แก๊ปว่าพร้อมเชิดปากใส่อีกคน มาร์คหัวเราะเบาๆในลำคอก่อนจะดึงปากอีกคนเบาๆอย่างหมั่นเขี้ยว
“อื้อออออ ดึงไมเนี่ย”
“หมั่นเขี้ยวไง เห็นแล้วมันน่า...” มาร์คเว้นวรรคก่อนจะมองปากอีกคนอย่างบ่งบอกความต้องการของตัวเอง แก๊ปกัดปากก่อนจะยอมหลับตาลง มาร์คยกยิ้มก่อนจะประทับริมฝีปากลงไปทันที จากสัมผัสแผ่วเบาก็เริ่มร้อนแรงขึ้น ลิ้นหนาค่อยๆสอดแทรกเข้าไปในโพรงปากของอีกคนเพื่อเชยชิมความหอมหวานที่ไม่ว่าจะชิมกี่ครั้งต่อกี่ครั้งก็ไม่เคยเบื่อ
“อื้มมมม” แก๊ปครางในลำคอออกมาพร้อมกับน้ำใสๆไหลลงมาตรงมุมปาก มือบางโอบรอบคออีกคนอย่างอัตโนมัติพร้อมกับจูบตอบอีกคนไปเช่นเดียวกัน
“พอก่อน...” มาร์คผละแก๊ปออกซึ่งสร้างความงุนงงให้กับแก๊ปมาก
“...เดี่ยวเครื่องกูติดแล้วมึงจะเจ็บตัว” แก๊ปเบิกตากว้างก่อนจะเด้งตัวเองลุกขึ้นจากหน้าตักอีกคนทันที มาร์คหัวเราะอย่างชอบใจกับท่าทางของอีกคน
“พี่แม่งหื่น”
“หึๆ แหงแหละ กับเมียตัวเองไม่หื่นได้ไง” มาร์คยักคิ้วใส่พร้อมยกยิ้มมุมปากซึ่งทำให้แก๊ปหน้าร้อนผ่าวไม่น้อย
“มะ...เมียอะไร แฟนเหอะ”
“เมียน่ะถูกแล้ว มึงกับกูได้กันแล้วก็ต้องเรียกเมียดิวะ” แก๊ปหน้าแดงจัดเพราะคำพูดของอีกคนทันที....หลังจากที่เคลียร์กันเสร็จแล้วมาร์คก็ขออนุญาตฝากท้องมื้อเย็นที่บ้านของแก๊ป ซึ่งพ่อของแก๊ปก็เต็มใจไม่น้อย แม้ว่าอาหารบนโต๊ะจะเป็นเพียงอาหารง่ายๆแค่สองสามอย่างแต่มันกลับทำให้มาร์ครู้สึกดีไม่น้อยและหลังจากที่กิน
ข้าวกันเสร็จมาร์คก็ขออาสาล้างจานเองโดยมีแก๊ปมาช่วยล้างด้วย
“ดูท่าพ่อมึงจะไม่โอเคเลยนะกับขาเทียม” มาร์คพูดขึ้นขณะที่กำลังช่วยกันล้างจาน
“อืม...ผมก็อยากให้พ่อได้ขาเทียมอันใหม่แต่ค่าใช้จ่ายมันสูงเกินไปแล้วพ่อเองก็ไม่ยอมด้วยถ้าต้องใช้เงินจำนวนมากแบบนั้น” แก๊ปว่าพร้อมกับใบหน้าใสที่หม่นลงทันที ทุกวันนี้ที่ทำพาร์ทไทม์และโกหกพ่อว่าเก็บเงินซื้อโน่นซื้อนี้ความจริงแล้วเขากำลังเก็บเงินทำขาเทียมให้พ่อใหม่ต่างหาก รู้แหละว่าถ้าพ่อรู้พ่อคงไม่ยอมแน่ๆแต่เขาก็ตั้งใจที่จะทำให้พ่อจริงๆ เขาทนเห็นพ่อเดินขากระเผลกแบบนี้ไม่ไหวแล้วจริงๆ บางวันเขาเห็นพ่อนั่งเอายานวดขาเพราะปวดขาอีกข้างเพราะต้องรับน้ำหนักตัวมากเกินไป
“ถ้ากูจะช่วย...”
“อย่าเลยพี่ ให้ผมจัดการเองดีกว่า” แก๊ปว่าด้วยน้ำเสียงจริงจัง มาร์คขมวดคิ้วกับคำปฏิเสธของอีกคน
“แต่มึงกับกูเป็นแฟนกัน กูก็ควรจะช่วยอะไรมึงเท่าที่กูทำได้ดิวะ”
“นั่นแหละ...แต่เรื่องนี้ผมอยากจัดการด้วยตัวเองจริงๆ” มาร์คถอนหายใจออกมาก่อนจะยอมพยักหน้ารับ บางทีเขาอาจจะก้าวก่ายเรื่องของอีกคนมากเกินไปแต่ก็นะ...พ่อมันก็เหมือนพ่อเขา ยิ่งได้รู้จากมันว่าที่ทำพาร์ทไทม์เพราะเก็บเงินทำขาเทียมให้พ่อก็ยิ่งอยากจะบอกให้มันลาออกจากงานกลางคืนแล้วเขาจะเป็นคนจัดการเรื่องขาเทียมของพ่อมันแทน
“ผมกลับก่อนนะครับคุณลุง” มาร์คพูดขึ้นหลังจากที่ฝากท้องมื้อเย็นและนั่งเล่นในห้องของแก๊ปจนสามทุ่ม
“โชคดีๆ ครั้งหน้าก็มากินข้าวบ้านลุงอีกนะ” พ่อของแก๊ปชวนอย่างเป็นมิตร
“ชวนทำไมพ่อ เปลืองข้าวบ้านเราออก” แก๊ปว่าพร้อมเบ้ปากใส่อีกคน มาร์คหัวเราะก่อนจะผลักหัวอีกคนเบาๆ
“ปากดี” มาร์คว่ายิ้มๆ แก๊ปแลบลิ้นใส่อีกคนอย่างกวนๆ มาร์คหัวเราะก่อนจะเดินออกไป แก๊ปมองตามอีกคนจนสุดสายตาโดยไม่ได้สังเกตว่าสายตาของผู้เป็นพ่อก็มองมาที่เขาเช่นกัน
“เอ็งสนิทกับรุ่นพี่ดีนะ” แก๊ปสะดุ้งทันทีกับคำพูดของผู้เป็นพ่อ
“เอ่อ...ก็งี้แหละพ่อ วิศวะรู้จักกัน สนิทกันแบบนี้แหละ” แก๊ปอ้างข้างๆคูๆก่อนจะรีบเดินหนีพ่อเข้าไปในห้องนอนทันที ผู้เป็นพ่อมองตามลูกชายด้วยนัยน์ตาครุ่นคิดก่อนจะถอนหายใจออกมา
“อาจจะคิดมากไปเองล่ะมั้ง”...วันนี้แก๊ปมาเรียนตามปกติก็ได้เจอเพื่อนสนิทตัวเองที่กำลังนั่งรออยู่ที่โต๊ะม้าหินอ่อนเหมือนทุกครั้งแต่ที่ไม่เหมือนเดิมคือมีพี่รหัสของเขานั่งอยู่ด้วย
“อ้าวพี่บูม” แก๊ปทักพี่รหัสตัวเองขึ้น
“มาแล้วเหรอวะ งั้นกูไปก่อนนะ” บูมหันมาทักแก๊ปก่อนจะหันไปหาไทน์ ไทน์พยักหน้ารับก่อนที่บูมจะเดินออกไป แก๊ปขมวดคิ้วอย่างงุนงงกับท่าทางของคนทั้งคู่ก่อนจะถามเพื่อนสนิทขึ้นทันที
“เฮ้ยๆๆ ยังไงวะ มึงกับพี่รหัสกู”
“ไม่เสือกดิ” แก๊ปอ้าปากค้างทันทีกับคำพูดของเพื่อนสนิท
“ก็กูอยากเสือกอ่ะ” ไทน์ยักไหล่ไม่ตอบก่อนจะฟุบหน้าลงกับโต๊ะต่อ
“แม่ง แค่นี้ก็มีความลับเหรอวะ หรือว่ามึงคบกับพี่รหัสกู!” แก๊ปถามขึ้นตาโตไทน์ค่อยๆเงยหน้าขึ้นมาก่อนจะมองหน้าแก๊ปที่ทำท่าตกตื่นเสียเหลือเกิน
“รู้แล้วจะถามกูทำไมวะ?” แก๊ปอ้าปากค้างอีกครั้งกับคำตอบของเพื่อนสนิท
“มะ...มึงคบกับพี่รหัสกูจริงดิ”
“ก็เหมือนที่มึงคบกับพี่มาร์คนั่นแหละ” แก๊ปหน้าขึ้นสีทันทีกับคำพูดของเพื่อนสนิท
“รู้ได้ไงวะ”
“มันบอกกู...พี่รหัสมึงอ่ะ” แก๊ปเบิกตากว้างอีกครั้ง งั้นแปลว่าพี่มาร์คเป็นคนบอกพี่รหัสเขาสินะ งื้ออออออ เขายังไม่พร้อมที่จะเปิดตัวนะเว้ยไอ้พี่มาร์ค!!!...วันนี้แก๊ปเลิกเรียนเร็วและมาร์คบอกว่าให้มารอที่ตึกช็อปของภาควิชาของอีกคน
“รอนานมั้ย” มาร์คถามขึ้นหลังจากที่เดินออกมาจากห้องเรียน
“ไม่อ่ะ ให้ผมรอไมอ่ะ?” แก๊ปทำหน้างงๆ
“จะพาไปหาอะไรกิน” มาร์คยกยิ้มมุมปากก่อนจะคว้ามืออีกคนมาจับเอาไว้แก๊ปสะดุ้งทันทีก่อนจะทำท่ามองซ้ายมองขวาว่ามีใครมองอยู่หรือเปล่า
“เอ่อ...พี่มัน...เอ่อ...”
“ทำไมวะ ไม่ชอบ?”
“เปล่าๆๆ คือผม...” แก๊ปกัดปากพร้อมกับใบหน้าใสที่เริ่มขึ้นสี
“...ผมเขิน” มาร์คยกยิ้มอย่างพึงพอใจในคำตอบของอีกคนก่อนจะยีหัวอีกคนเบาๆอย่างอ่อนโยนจนแก๊ปหัวใจเต้นรัวไปหมด
“อย่าน่ารักมากดิวะ”...หลังจากวันที่คบกันก็ผ่านไปสองอาทิตย์แล้วที่มาร์คและแก๊ปเปลี่ยนจากสถานะจากรุ่นพี่รุ่นน้องมาเป็นแฟนกัน แต่ถึงแม้จะเป็นแฟนกันเรื่องราวของเขาทั้งคู่ก็ยังคงเหมือนเดิมไม่ได้มีอะไรหวือหวาเลย ซึ่งนั่นก็ทำให้แก๊ปไม่รู้สึกอึดอัด
“คิดไงมาส่งเนี่ย” แก๊ปถามขึ้นเมื่อพอเลิกเรียนอีกคนมารอที่หน้าห้องเรียนและก็บอกว่าจะมาส่งที่บ้าน
“จะมาฝากท้องมื้อเย็น”
“บ้านตัวเองไม่มีข้าวกินหรือไง” แก๊ปเบ้ปากใส่
“มีข้าว...แต่ไม่มีมึงนั่งกินด้วย” มาร์คว่าออกมาพร้อมมองหน้าแก๊ป แก๊ปหน้าร้อนผ่าวทันทีกับคำพูดของอีกคนก่อนจะรีบปรับสีหน้าให้เป็นปกติ
“จะอ้วกว่ะ!”...และก็เหมือนทุกครั้งหลังจากที่กินข้าวกันเสร็จมาร์คจะเสนอตัวเป็นคนล้างจานให้แต่วันนี้อยู่ๆพ่อของแก๊ปก็บอกว่าอยากจะคุยด้วย หน้าที่ล้างจานเลยตกเป็นของแก๊ปเพียงผู้เดียว
“ลุงอยากคุยกับผมเหรอครับ” มาร์คถามขึ้นหลังจากที่ตามพ่อของแก๊ปออกมาที่หน้าบ้าน
“ลุงเข้าเรื่องเลยนะ...ลุงว่าตัวเองคงไม่ได้คิดมากเกินไป เพราะจากที่สังเกตแล้วมาร์คกับเจ้าแก๊ปไม่ใช่รุ่นพี่รุ่นน้องกันธรรมดาใช่มั้ย” ในที่สุดพ่อของแก๊ปก็ถามออกมาหลังจากที่เฝ้าสังเกตอยู่เกือบสองอาทิตย์ ไม่ได้อยากจะละลาบละล้วงเรื่องส่วนตัวของลูกชายแต่เพราะความเป็นพ่อมันเลยอดไม่ได้จริงๆ ทางด้านของมาร์คก็ไม่ได้รู้สึกแปลกใจเลยกับคำถามที่พ่อของอีกคนถามออกมา ซึ่งเขาคิดอยู่แล้วว่าถ้าพ่อของแก๊ปไม่ถามเขาเนี่ยแหละจะเป็นคนบอกเอง เขาไม่รู้หรอกว่าพ่อของแก๊ปจะคิดอะไร จะรับได้หรือไม่ แต่ในเมื่อรักลูกชายของเขาแล้วก็ต้องแสดงความสัจจริงออกไป มาร์คมองหน้าพ่อของแก๊ปก่อนจะตอบออกไปด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“ครับ...ผมกับแก๊ปเราเป็นแฟนกัน”
พ่อของแก๊ปจะว่าไงเนี่ยยยยยยย!!!! จะดราม่าหรือไม่ดราม่าดีนะ? 555555 ขอคิดพล็อตก่อนละกันเพราะยังคิดไม่ออก 55555 ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ
___จางบิวตี้___
-
:katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
-
เอาแล้วไง!! ไม่อยากให้มีมาม่า :ling1:
-
บังคับให้เลิกเลยพ่อ ยังหมั่นไส้อีพี่มาร์คอยู่ :laugh: :laugh:
-
พ่อต้องเข้าใจอยู่แล้ว
-
คุณพ่อคงไม่รังเกียจหรอกนะ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
เป็นแฟนกันแล้ว~
-
บอกไปตรงๆก็ดีแล้วล่ะ แต่ไม่รู้ว่าพ่อจะรับได้ไหมนี่สิ
-
เหมือนมันไกล้จบแล้วเลยอ่ะ
ต่ออีกยาว ๆ ได้ ไหม๊
-
พ่อคงไม่โหดร้ายหรอกเนาะ,,,
-
มีให้ลุ้น ..
-
Sex Toy 18
“พ่อพี่มาร์คอ่ะ” แก๊ปถามขึ้นเมื่อพ่อเดินกลับเข้ามาในบ้านซึ่งไม่เห็นมีวี่แววของอีกคนตามมาด้วย
“กลับไปแล้ว” พ่อของแก๊ปตอบด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง แก๊ปขมวดคิ้วพร้อมกับเกาหัวแกรกๆ ทำไมอยู่ๆก็กลับ ไม่เห็นบอกลากันเลย
“พ่อมองหน้าผมทำไมอ่ะ” แก๊ปทำหน้างุนงงเมื่อเห็นว่าผู้เป็นพ่อยืนมองหน้าตัวเองนิ่งด้วยสายตาที่เขาเดาไม่ออก พ่อของแก๊ปถอนหายใจออกมาก่อนจะถามขึ้นซึ่งเป็นคำถามที่ทำเอาแก๊ปแข้งขาอ่อนทันที
“เอ็งคบกับมาร์คเหรอ?”
“พะ...พ่อ...” แก๊ปเบิกตากว้างพร้อมกับพยายามกลืนน้ำลายลงคอแม้ว่ามันจะช่างยากลำบากเสียเหลือเกิน
“ทำไมวะ...ข้าเลี้ยงเอ็งไม่ดีเหรอข้าเลี้ยงเอ็งให้ผิดเพศเหรอ?” พ่อของแก๊ปถามขึ้นด้วยใบหน้าที่แสดงถึงความเจ็บปวด แก๊ปนัยน์ตาสั่นระริกคล้ายจะร้องไห้กับคำพูดตัดพ้อของผู้เป็นพ่อ
“ไม่ใช่นะพ่อ ไม่ใช่แบบนั้น”
“ถ้าแม่เอ็งอยู่มันคงจะดีกว่านี้ คงเลี้ยงเอ็งได้ดีกว่านี้” พ่อของแก๊ปพูดต่อพร้อมกับคิดถึงผู้เป็นภรรยาที่จากกันไปเมื่อหลายปีก่อน แก๊ปเดินเข้าไปหาพ่อพร้อมจับมือผู้เป็นพ่อมาตีตัวเองทันที
“พ่อตีผมดีกว่า อย่าพูดแบบนี้ ฮึก อย่าโทษตัวเองแบบนี้ ฮึก พ่อโทษผมเสียดีกว่า” แก๊ปว่าพร้อมกับจับมือพ่อมาตีตัวเองอย่างแรงพร้อมกับร้องไห้ออกมา พ่อของแก๊ปเองก็ร้องไห้ออกมาเช่นเดียวกัน
“พอ...” ผู้เป็นพ่อพูดพร้อมกับดึงมือตัวเองออกมา แก๊ปมองหน้าผู้เป็นพ่อทั้งน้ำตาและนัยน์ตาแห่งความรู้สึกผิด
“ฮึก พ่อ...ผมขอโทษ”
“...” ผู้เป็นพ่อเงียบไม่พูดอะไรออกมา แก๊ปยืนร้องไห้ต่อหน้าผู้เป็นพ่อพร้อมสะอึกสะอื้นออกมาก่อนที่ผู้เป็นพ่อจะเดินเข้าห้องนอนไป แก๊ปทรุดตัวลงกับพื้นพร้อมชันเข่าขึ้นมากอดแล้วซุกหน้าลงไป เขาไม่สามารถบรรยายความรู้สึกของตัวเองตอนนี้ได้เลย เพียงแค่เห็นน้ำตาและใบหน้าแห่งความผิดหวังของผู้เป็นพ่อน้ำตา น้ำตาของเขาก็ตีตื้นขึ้นมา ความรู้สึกผิด ความรู้สึกเสียใจถาโถมเข้ามาอย่างจัง พ่อไม่เคยร้องไห้ครั้งสุกท้ายที่แก๊ปเห็นคือวันที่แม่ของเขาตายและจากนั้นเขาก็ไม่เคยเห็นน้ำตาของผู้เป็นพ่ออีกเลย พ่อเคยบอกเขาว่าเป็นลูกผู้ชายต้องเข้มแข็ง จะเสียน้ำตาก็ต่อเมื่อเจ็บปวดจนทนไม่ไหวจริงๆและวันนี้ที่พ่อเขาเสียน้ำตาก็เพราะสาเหตุที่มาจากเขา เขาทำให้พ่อผิดหวัง เขาทำให้พ่อตั้งโทษตัวเอง เขาแม่งเป็นลูกที่เชี่ยจริงๆ...หลังจากที่ร้องไห้ไปกว่าครึ่งชั่วโมงแก๊ปก็เข้ามาในห้องก่อนจะต่อสายหาอีกคนทันที
(“แก๊ปกู...”)
“เราเลิกกันเถอะพี่” แก๊ปพูดขึ้นทันทีหลังจากที่อีกคนรับสาย
(“พูดเชี่ยอะไรของมึงวะ!”) มาร์คโวยวายใส่เสียงดัง
“พ่อรู้เรื่องของเรา พ่อไม่โอเคที่เราคบกัน ฮึก พ่อรับไม่ได้ ฮึก พ่อผิดหวัง ฮึก ผม...ฮึก” แก๊ปสะอึกสะอื้นออกมาทำเอาคนที่อยู่ในสายหัวใจกระตุกทันที
(“แก๊ปมึง...”)
“ฮึก ผมเห็นพ่อร้องไห้ ฮึก ผมเห็นพ่อทำหน้าผิดหวัง ฮึก ผมเป็นลูกที่ไม่ดี ฮึกฮือออออ” แก๊ปร้องไห้โฮทันที น้ำตาที่เหือดแห้งไปเมื่อครู่หลั่งไหลลงมาอีกครั้ง มาร์คไม่พูดอะไรออกมาได้แต่ปล่อยให้อีกคนร้องไห้ไปโดยที่หัวใจของเขาก็เจ็บปวดไม่แพ้กัน
“ฮึก ผมคิดทางอื่นไม่ออกแล้ว ฮึก นอกจากเรา...”
(“ไม่! กูไม่เลิก!”) มาร์คปฏิเสธออกมาทันที
“ฮึก แต่...”
(“มันต้องมีทางออกที่ดีกว่านี้ มึงเชื่อใจกูสิ”) แก๊ปไม่ตอบแต่กลับสะอึกสะอื้นออกมา
(“กูรักมึง มึงรู้ใช่มั้ย”)
“อื้อ ฮึก ผมก็รักพี่”
(“เพราะฉะนั้นอย่าบอกเลิกกูอีก กูจะหาวิธีทำให้พ่อมึงยอมรับให้ได้”) มาร์คพูดด้วยน้ำเสียงแน่วแน่ แก๊ปน้ำตาไหลลงมาอีกครั้งแต่ริมฝีปากบางกลับยกยิ้มด้วยความซึ้งใจในหัวใจของอีกคน
“ผมเชื่อพี่”
.
.
.
.
“ไอ้แก๊ป!” แก๊ปสะดุ้งทันทีพร้อมกับลืมตาตื่นขึ้นมาเพราะเสียงเรียกของมาร์ค
“พี่ทำไม?”
“มานอนหลับเชี่ยไรตรงนี้ ทำไมไม่ไปนอนในห้อง” แก๊ปเบิกตากว้างเพราะคำพูดของอีกคนก่อนจะมองไปที่นาฬิกาที่ฝาผนังซึ่งบอกเวลาว่า2ทุ่มครึ่ง เดี๋ยวนะ...?
“พ่อ” แก๊ปมองหน้าพ่อที่เดินตามมาร์คเข้ามาในบ้าน
“ทำไมเอ็งไม่บอกพ่อวะ” คำพูดของพ่อทำเอาแก๊ปเบิกตากว้างด้วยความตกใจทันที
“ผมไม่ได้ตั้งใจจะปิดพ่อนะ ผมไม่กล้าบอก ผมกลัวพ่อผิดหวัง พ่อไม่ได้ผิดนะผมเป็นแบบนี้เอง” แก๊ปว่าด้วยน้ำเสียงตื่นๆ มาร์คกับผู้เป็นพ่อมองหน้าแก๊ปก่อนจะหันมามองหน้ากันก่อนจะหัวเราะกันออกมา แก๊ปทำหน้างุนงงทันที
“หึๆ แล้วใครบอกข้าผิดหวังวะ” แก๊ปเบิกตากว้างทันทีกับคำพูดของผู้เป็นพ่อก่อนจะหันหน้าไปมองมาร์คแล้วหันกลับมามองหน้าพ่อ
“จริงเหรอพ่อ?”
“เออ ข้าคิดไว้แล้วว่าอย่างเอ็งคงไม่เหมาะที่จะมีลูกสะใภ้ให้ข้าหรอก ดูแลตัวเองยังดูแลไม่ได้เลย จะเอาคนอื่นมาดูแลได้ยังไง” ผู้เป็นพ่อพูดยิ้มๆ ตอนแรกก็รู้สึกแปลกๆไม่ใช่น้อยแต่สำหรับพ่ออย่างเขาอะไรที่เป็นความสุขของลูก เขาก็ไม่คิดจะขัดยิ่งเห็นว่าอีกคนเป็นคนดีและดูท่าทางจะดูแลลูกของเขาได้เขาก็สบายใจ
“รักพ่ออ่ะ” แก๊ปว่าพร้อมกับโผเข้ากอดผู้เป็นพ่อทันที พ่อของแก๊ปยีหัวลูกชายเบาๆ...หลังจากที่คุยกันเสร็จมาร์คก็ขอตัวกลับบ้านโดยที่แก๊ปมาส่งอีกคนหน้าบ้าน
“เออกูว่าจะถาม มึงฝันไรวะ เหมือนจะร้องไห้ด้วย” มาร์คถามขึ้น แก๊ปสะอึกทันที
“เอ่อ...คือ” แก๊ปกัดปากอย่างไม่กล้าตอบออกมา แม่ง มันน่าอาบนี่หว่า ฝันเชี่ยไรไม่รู้
“ว่าไง?” มาร์คถามย้ำ
“ก็ฝันว่า...ว่า...พ่อรับไม่ได้อ่ะ” มาร์คเลิกคิ้วก่อนจะหัวเราะออกมาทันที
“เดี๋ยวนะๆ มึงฝันว่าไงนะ” มาร์คถามกลั้วหัวเราะ
“ก็ฝันว่าพ่อรับเรื่องผมกับพี่ไม่ได้ไงเล่า”
“มึงก็เลยร้องไห้?” แก๊ปพยักหน้ารับ มาร์คหัวเราะอีกครั้งพร้อมกับยีหัวอีกคนเบาๆ
“รักกูขนาดนั้นเลย กลัวว่าพ่อมึงจะรับกูไม่ได้ขนาดนั้นเลย” มาร์คถามยิ้มๆแก๊ปกัดปากใบหน้าขึ้นสีระเรื่อ
“ไม่รู้เว้ย”
“หึๆ แล้วสมมุตว่าพ่อมึงรับไม่ได้จริงล่ะ?” แก๊ปนิ่งทำท่าครุ่นคิด
“ผมก็คง...คง...ไม่รู้อ่ะ คิดไม่ออก”
“หึๆ แต่สำหรับกู ต่อให้พ่อมึงรับไม่ได้ กูก็จะทำให้เขารับกูให้ได้” มาร์คว่าด้วยน้ำเสียงจริงจังพร้อมมองหน้าแก๊ปอย่างสื่อความหมาย แก๊ปใบหน้าร้อนผ่าวเพราะสายตาอีกคน มือหนาจับที่แก้มใสเบาๆก่อนจะขยับเข้ามาใกล้ แก๊ปรีหลับตาปี๋ทันทีเพราะรู้ว่าอีกคนจะทำอะไร มาร์คหัวเราะเบาๆก่อนจะประกบจูบลงมาทันที ใช่...อย่างที่เขาบอก ต่อให้พ่อของแก๊ปรับไม่ได้เขาก็จะทำให้ยอมรับให้ได้แต่ดีหน่อยที่เรื่องนี้มันไม่ดราม่าอย่างที่คิด พ่อของแก๊ปรับได้และฝากฝังอีกคนกับเขาซึ่งเขาก็ยินดีเป็นอย่างยิ่ง
มีใครแอบด่าเราเพราะคิดว่าดราม่าหรือเปล่า? 555555 บอกแล้วว่าเรื่องนี้ไม่มีดราม่าบ้าๆบอๆตั้งแต่ต้นเรื่องยันท้ายเรื่อง ใกล้จบแล้วนะคะ ฝากติดตามด้วยเน้อ เป็นเรื่องที่กระแสดีมากขอบคุณทุกคนจริงๆค่า!! ^___^
___จางบิวตี้___
-
อ้าววววววว ฝัน
-
ถึงกับน้ำตาซึม แต่สุดท้ายฝัน!!! :z3:
แต่ก็ดีใจที่พ่อแก๊ปรับได้ รออีกคู่
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
ฝันซะงั้น ใจหายใจคว่ำหมด
-
ใจแป้วเลย ที่แท้ก็ฝันไป 555555
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
ฮึ้ยยยย ขัดใจอ่ะ ยอมง่ายจัง ยังหมั่นไส้อิพี่มาร์คอยู่เลย o18
-
นึกว่าจะดราม่า. แอบใจเสียนะเนี๊ยะ,,,
-
ฝันได้จริงมากแก๊ป!
-
:เฮ้อ: แค่ฝัน
ฝันเป็นตุเป็นตะเลยนะแก๊ป
-
ฝัน ..
-
ทำม้าย.....มันสั้นแท้ๆ :z3:
-
ร้องไห้ฟรีเลย
-
ทำม้าย.....มันสั้นแท้ๆ :z3:
แต่งได้ยาวแค่นี้แหละค่าาาา ไม่พอใจก็ขอโทษด้วยนะคะ
แต่ถ้าคอมเม้นแบบล้อเล่นหรืออะไรยังไง ขอคอมเม้นแบบให้กำลังใจกันดีกว่าเนอะ :call: :call: :call:
-
Sex Toy 9
( Boom x Tine )
“ก็ไม่อยากให้มึงเข้าใจผิดไง ถ้าจะวันไนท์สแตนกูคงไม่ไปหามึงถึงห้องแบบนั้นหรอก กับมึง...กูจริงจังนะ” ไทน์นิ่งไปทันทีกับคำพูดของอีกคน ตากลมสั่นระริกพร้อมกับอวัยวะในหน้าอกด้านซ้ายที่เต้นแรงจนกลัวว่าอีกคนจะได้ยิน
“มะ...มึง...”
“ตอนแรกกูแม่งหมั่นไส้มึงชิบหาย เด็กอะไรไม่รู้ไม่เคารพรุ่นพี่ มันทำให้กูอยากแกล้งมึง สั่งสอนมึงแต่ว่า...” บูมเว้นวรรคพร้อมกับสบตาไทน์อีกครั้ง
“...พออยู่ใกล้ๆมึงมากๆเข้า กูก็ชะ...” ไทน์รีบเอามือมาปิดปากบูมอย่างรวดเร็ว
“อย่าพึ่งพูดนะเว้ย!” ไทน์โวยวายออกมา บูมขมวดคิ้วทำหน้างุนงงกับท่าทางของอีกคน
“ขอเวลากูหายใจแปบ เชี่ย...หัวใจเต้นแรงไปแล้ว” ไทน์พูดไปก็หน้าแดงไปบูมยกยิ้มก่อนจะจับมือไทน์ที่ปิดปากตัวเองออก
“กูชอบมึง” บูมพูดออกมา
พลั้ว!
ไทน์ฟาดไปที่หัวบูมอย่างแรงทันที
“ไอ้เชี่ย! บอกอย่าพึ่งพูด กูเขิน!!” ไทน์โวยวายออกมาพร้อมกับเอามือขึ้นมาปิดหน้าตัวเองไม่ให้อีกคนเห็นว่าตอนนี้หน้าของเขาทั้งร้อนผ่าว ทั้งแดงขนาดไหน บูมหัวเราะออกมาทันทีกับท่าทางของอีกคน แม้ว่าจะโกรธนิดๆที่แม่งฟาดหัวเขาอย่างแรงแต่เอาวะ...เพราะมันเขินนี่เนอะ ให้อภัยละกัน
“หึๆ เขินไรวะ เอาก็เอากันมาแล้ว” ไทน์เอามือเปิดหน้าแล้วมองอีกคนตาขวางทันที
“ทะลึ่ง!”
“ทะลึ่งอะไร พูดเรื่องจริง” บูมว่าเสียงเริงร่า ไทน์เบะปากใส่อีกคนอย่างหมั่นไส้เออทำภูมิใจไปเถอะ ครั้งหน้าเขาจะเป็นคนทำมันคืนให้ได้เลย!
“สรุป...มึงกับกูคบกันนะ คบกันแบบจริงๆ” บูมกลับมาโหมดซึ้งอีกครั้งพร้อมมองหน้าไทน์อย่างจริงจัง ไทน์กัดปากอย่างครุ่นคิด ไม่ใช่ว่าเขาไม่ได้รู้สึกดีๆกับอีกคนนะแต่มันเป็นไปได้จริงๆเหรอ ผู้ชายกับผู้ชายมันแบบ...
“กู...ยังไม่คบได้มั้ยวะ?” ไทน์มองหน้าบูมอย่างจริงจังเช่นกัน บูมขมวดคิ้วพร้อมมองหน้าอีกคนอย่างไม่เข้าใจ
“ทำไมวะ”
“กูขอเวลาหน่อย” บูมพยักหน้าพร้อมแสร้งทำหน้าเศร้าลงทันที
“หรือมึงไม่ได้ชอบกูวะ? กูคงบังคับมึงอีกแล้วสินะ”
“ไม่ใช่นะเว้ย กูชอบมึง!” ไทน์ตอบออกมาอย่างรวดเร็วก่อนจะเบิกตาโตเพราะนึกได้ว่าตัวเองพูดอะไรออกมา บูมยกยิ้มพร้อมเงยหน้าขึ้นมามองหน้าไทน์
“หึๆ เออ กูจะให้เวลามึง แค่ได้ยินว่ามึงชอบกูก็พอใจละ” บูมว่าก่อนจะโน้มหน้าเข้ามาจูบเบาๆที่ริมฝีปากบางท่ามกลางความตกใจของไทน์ แม้ว่าบูมจะสัมผัสเพียงภายนอกไม่ได้สอดแทรกลิ้นเข้ามาข้างในที่กลับทำให้ไทน์หัวใจเต้นแรงไม่น้อย
“กูจะเดินหน้าจีบมึง จนกว่ามึงจะใจอ่อนคบกับกู จนกว่ามึงจะตกหลุมกู” บูมว่าหลังจากถอนจูบก่อนจะยักคิ้วตบท้าย ไทน์รีบหลบสายตาที่อีกคนมองมาทันทีเพราะมันวาววับราวกับสุนัขจิ้งจอกจะตะครุบเหยื่อ เชี่ย! ไม่ต้องจีบกูก็ตกหลุมมึงไปแล้ว!...หลังจากที่ลั่นวาจาไปว่าจะจีบไทน์ บูมก็ทำอย่างที่ปากตัวเองพูดคือการมารับอีกคนที่หอพาไปส่งที่มหาวิทยาลัย ตอนเย็นก็จะรอรับแล้วพาไปกินข้าวด้วยกัน ทำแบบนี้มาได้อาทิตย์หนึ่งแล้ว
“วันนี้กูอยากกินชาบู” ไทน์พูดขึ้นขณะที่นั่งอยู่ในรถของบูม เขารู้สึกว่าเขาเปิดใจให้อีกคนมากขึ้น แรกๆก็รู้สึกเกร็งนิดๆที่มายอมรับหัวใจตัวเองว่าชอบผู้ชายและก็แอบคิดว่ามันแปลก มันผิดแต่พอได้ใช้เวลาร่วมกับอีกคนมันก็ทำให้รู้สึกได้ว่าเรื่องเพศมันไม่เกี่ยวเลย เรื่องของความรู้สึกมันขึ้นอยู่กับคนสองคนมากกว่า
“วันนั้นมึงพึ่งแดกไม่ใช่หรือไง” บูมพูดขึ้นพร้อมกับขับรถ
“ก็กูอยากแดกอ่ะ ถ้ามึงไม่แดกก็พากูไปส่งสยามเดี๋ยวกูไปแดกเอง” ไทน์ว่าพร้อมทำหน้าหงิกงอ บูมยกยิ้มกับท่าทางของอีกคน ตั้งแต่ตั้งใจจีบอีกคนอย่างจริงๆจังๆก็ได้รู้จักอีกคนในหลายๆด้าน เห็นแม่งติสท์ๆแบบนี้เวลาจะงอนแม่งขี้งอนชิบหาย ประมาณว่าเป็นคนที่เดาอารมณ์ได้ยาก ขึ้นๆลงๆบ่อยจนเขาตามแทบไม่ทันแต่ก็นะ...น่ารักดี
“หึๆ แล้วกูบอกตอนไหนว่าไม่อยากไปแดกกับมึง” บูมว่าพร้อมกับยื่นมายีหัวคนขี้งอนโดยที่สายตาก็จดจ้องกับการขับรถอยู่ ไทน์สะบัดหัวออกจากมืออีกคนพร้อมหันหน้าไปอีกฝั่งก่อนจะคลี่ยิ้มออกมา...เชี่ย! แม่งเขินอีกแล้ว!...บูมพาอีกคนมากินชาบูตามที่อีกคนต้องการ หลังจากที่กินเสร็จก็แวะซื้อของเข้าหอไทน์เพราะจากที่ไปห้องอีกคนบ่อยๆบูมเห็นว่าของใช้เริ่มหมดหลายอย่าง ฮั่นแน่ๆ อย่าพึ่งคิดลึกว่าเขาย้ายไปอยู่หรืออะไรนะ นอนค้างยังไม่เคยเลย แม่งหวงเนื้อหวงตัวสุดๆ แต่เอาวะ...มันต้องค่อยๆเป็นค่อยๆไปใช่มั้ยล่ะ?
“แม่งรู้ดีกว่าเจ้าของห้องอีก” ไทน์ว่าเมื่อเห็นบูมหยิบของใช้ใส่รถเข็น ซึ่งขนาดตัวเขาเองยังจำไม่ค่อยได้ว่าอะไรหมดหรือใกล้หมดบ้าง
“เขาเรียกว่าใส่ใจไง” บูมหันมาพูดพร้อมยกยิ้ม
“เฮอะ เลี่ยนว่ะ” ไทน์ว่าก่อนจะเดินนำหน้าอีกคนไปแต่ไม่วายเผลอยิ้มออกมาอยู่ดี เชี่ยๆๆ เขินอีกแล้ว! บูมมองตามแผ่นหลังบางที่เดินนำไปพร้อมกับยกยิ้มออกมาอีกครั้ง แม่ง...เวลาหน้าแดงแม่งน่าแดกชิบหาย...หลังจากที่ซื้อของกันเสร็จบูมก็มาส่งไทน์ที่หอพักโดยที่อีกคนอ้างช่วยถือของเพื่อขึ้นไปบนห้องของอีกคน ตอนแรกไทน์ก็เหมือนจะไม่ยอมเพราะตอนนี้ก็จะสามทุ่มแล้วแต่ก็ยอมในที่สุด
“เสร็จแล้วก็กลับไปดิ” ไทน์ว่าหลังจากที่อีกคนเอาของเข้ามาวางในห้อง
“โห่ ไล่เลย? ขอน้ำเย็นๆสักแก้วไม่ได้เหรอ ถือขึ้นมาหนักนะเนี่ย” บูมว่าพร้อมทำท่าปาดเหงื่อเบาๆ ไทน์ฮึดฮัดนิดๆก่อนจะเดินไปหยิบน้ำเย็นใส่แก้วให้อีกคน
“อ่ะ”
“ป้อนหน่อยเดี๋ยวจะแกะของให้” บูมว่า ไทน์อึกอักเหมือนจะไม่ทำแต่ก็ยอมถือแก้วน้ำไปจ่อที่ปากอีกคนแต่โดยดี บูมเหลือบสายตามองสบตาไทน์พร้อมกับเอาน้ำเข้าปาก ไทน์รู้สึกหน้าร้อนแปลกๆกับสายตาของอีกคนจนต้องหันหน้าหนี ใบหน้าใสขึ้นสีระเรื่อจนบูมสังเกตเห็นได้
“ขอบคุณครับ” บูมว่าหลังจากที่กินน้ำเสร็จ ไทน์ไม่ตอบแต่กลับรีบเอาแก้วไปเก็บทันทีพร้อมกับใบหน้าแดงก่ำ ไอ้เชี่ย! ใครให้พูดคงพูดครับวะ แค่นี้ก็เขินจะแย่แล้วนะเว้ย! หลังจากที่ช่วยอีกคนแกะข้าวของและเก็บเข้าที่เรียบร้อยบูมก็ทำท่าจะกลับแต่เหมือนกับว่าฟ้าฝนดันเป็นใจเพราะอยู่ๆฝนก็ตกลงมาห่าใหญ่จนไทน์เองยังตกใจ
“เชี่ย ฝนตก” ไทน์พูดขึ้นพร้อมกับมองไปนอกหน้าต่าง
“อืม...หนักซะด้วย” บูมว่าต่อ ไทน์ชะงักกับคำพูดของบูมก่อนจะหันมามองหน้าอีกคน บูมยกยิ้มนิดๆเป็นเชิงรู้ว่าอีกคนก็รู้ว่าเขาหมายความว่ายังไง
“เอ่อ...”
“กูขอค้างด้วยคนนะ” บูมว่าพร้อมยกยิ้ม ไทน์อยากจะปฏิเสธออกมาแต่ไม่ทันแล้วเมื่ออีกคนถือวิสาสะเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าของเขาแล้วหยิบเสื้อยืดกับบ็อกเซอออกมา
“ยืมหน่อยนะ” บูมว่าต่อก่อนจะเดินลิ่วเข้าห้องน้ำไปทันที ไทน์ถอนหายใจออกมาเพราะคิดว่ายังไงก็คงเลี่ยงไม่ได้แล้ว แม่งๆๆ แล้วจะเสร็จมันมั้ยวะเนี่ย เอ้ย!คิดเชี่ยอะไรเนี่ย แต่ว่าครั้งก่อนก็เสร็จมันมาแล้วนะ....เชี่ย! เลิกคิดเลิกฟุ้งซ่าน! หลังจากที่บูมอาบน้ำเสร็จไทน์ก็เป็นฝ่ายอาบต่อและเพราะพรุ่งนี้ไทน์กับบูมมีเรียนพร้อมกันตอน8โมงเช้าก็เลยเข้านอนเร็วกว่าปกติ
“พรุ่งนี้เดี๋ยวกูอาจจะกลับไปอาบน้ำเอาของที่บ้านก่อนนะแล้วจะแวะมารับมึง”บูมพูดขึ้นขณะที่นอนอยู่ข้างกันบนเตียง
“ไม่ต้องหรอก มึงก็เลยไปม.เลย กูไปเองได้” ไทน์ว่า เพราะกว่าจะวนรถไปวนรถมาเสียเวลาจะตาย อีกอย่างเขาก็ใช่ว่าไม่เคยไปเรียนเองสักหน่อย
“ไม่ได้ดิ กำลังจีบอยู่ต้องทำคะแนนให้ดี” บูมว่าพร้อมยกยิ้ม
“ทำคะแนนเชี่ยไร พูดอะไรก็ไม่รู้” ไทน์ว่าปัดๆอย่างเขินๆ บูมหัวเราะในลำคอก่อนจะจับอีกคนให้หันหน้าเข้าหากัน ไทน์รีบเสสายตาไปทางอื่นทันทีเพราะรู้สึกว่าเวลาที่สบตาอีกคนทีไรมันเขินทุกที
“กูกำลังจีบมึง ทำคะแนนกับมึงอยู่ไหน ว่าแต่ตอนนี้คะแนนกูจาก0ถึง100ตอนนี้ได้เท่าไหร่แล้ววะ” บูมถามขึ้นพร้อมมองหน้าไทน์อย่างจริงจัง ไทน์กัดปากอย่างครุ่นคิด
“กู...”
“จะคบกันได้หรือยังวะ กูไม่ได้เร่งนะแต่แม่ง...กูอยากใช้คำว่าแฟนกับมึงชิบหาย” ไทน์กระตุกยิ้มมุมปากทันทีกับคำพูดตรงไปตรงมาของอีกคน
“เออ”
“เอออะไรวะ กูถามว่าจะคบกันได้...เดี๋ยวนะๆ” บูมมองหน้าไทน์อย่างต้องการคำตอบอีกครั้ง
“ก็ตอบว่าเออไงวะ คบไงไอ้เชี่ย!” ไทน์ตะโกนใส่หน้าอีกคน บูมหัวเราะออกมาทันที
“สมกับเป็นมึงว่ะ ตอบรับเป็นแฟนได้แมนมาก”
“เออ จำไว้ด้วยแฟนมึงแมนมาก” ไทน์เบ้ปากใส่อีกคน บูมดึงปากอีกคนอย่างหมั่นเขี้ยว
“เออ แฟนกูแมน งั้นกูคงต้องบอกรักแบบแมนๆด้วยใช่มั้ย?” ไทน์เลิกคิ้วกับคำพูดของอีกคน
“รักมึงนะ รักแบบเชี่ยๆเลย”
โอ๊ยยยยยย มันจะแมนกันไปไหน 5555555 รักกันแบบเชี่ยๆเลยอะไรปานนั้น 55555 ตอนหน้าจบแล้วนะคะ อยากให้ติดตามกันเยอะๆ คอมเม้นกันเยอะๆเนอะ จุ๊บๆ >3<
___จางบิวตี้___
-
โอ้ยยยย ทำไมคู่นี้มันน่ารักเนี่ย อ่านแล้วนึกถึง บุ๊คเฟรม make it right เลยอ่ะ 555 :laugh: :laugh: :laugh:
-
:o8: :o8: :o8:
-
แมนๆคุยกัน อิอิ คบแล้วๆๆ
-
:katai2-1: :katai2-1:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
คบกันแล้ววว เขินนนน รักแมนๆ
-
อารมณ์ บุ๊คเฟรม ..
-
เขิลหนัก เขิล เขิลตัวแตก!
-
แมนๆเตะบอลครัช ฮ่าๆ
-
รักแบบเชี่ยๆเลย
น่ารักมาก
-
Sex Toy 19
นับจากวันที่ตกลงคบกันก็ผ่านมาหลายเดือนแล้วที่แก๊ปกับมาร์คคบกันแต่ชีวิตรักของเขาทั้งคู่ก็ไม่ได้หวือหวาอะไรก็ยังคงเหมือนๆเดิมทุกๆวัน เหมือนเดิมจนแก๊ปรู้สึกแปลกๆขึ้นมา รู้สึกกลัวว่าความรักของเขาทั้งคู่จะจืดจางลง
“แม่ง กูเครียดว่ะ!” แก๊ปพูดขึ้นขณะที่นั่งกินข้าวอยู่กับไทน์สองคน ไม่ใช่ว่าพวกเขาไม่มีเพื่อนคบนะ แต่ส่วนมากเขาจะไปไหนมาไหนด้วยกันสองคนมากกว่าที่จะอยู่เป็นกลุ่มใหญ่ๆ
“อะไร?” ไทน์ขมวดคิ้วอย่างงุนงงกับคำพูดของเพื่อนสนิท
“ก็...เฮ้อ...มึงกับพี่รหัสกูเป็นไงบ้างวะ” แก๊ปถามขึ้นพร้อมมองหน้าไทน์อย่างต้องการคำตอบ ไทน์ทำหน้าครุ่นคิดอยู่ไม่ถึงสองวิก็ตอบขึ้น
“ก็เหมือนเดิม”
“ใช่มั้ยล่ะ! แม่ง มันเหมือนเดิมอ่ะมึง เหมือนเดิมไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง” แก๊ปว่าพร้อมทำหน้าหงิกงอ
“ก็ดีแล้วไง” ไทน์ยักไหล่ก่อนจะก้มหน้าก้มตากินข้าวต่อ แก๊ปทำหน้าบึ้งตึงยิ่งกว่าเดิมกับคำพูดของเพื่อนสนิทก่อนที่มือบางจะยื่นไปคว้าช้อนของไทน์ที่กำลังจะตักข้าวเข้าปากมาไว้กับตัวเอง จนไทน์ที่กำลังจะกินข้าวต้องมองแก๊ปอย่างไม่เข้าใจ อะไรของมันวะ กูจะกินข้าว!
“มึงจะมาทำเฉยแบบนี้ไม่ได้นะเว้ย!” แก๊ปโวยวายใส่ไทน์
“กูจะกินข้าว” ไทน์ว่าพร้อมมองช้อนในมือแก๊ป
“เดี๋ยวค่อยกิน!”
“อะไรของมึงวะ?” ไทน์ขมวดคิ้วเริ่มหงุดหงิดกับท่าทางของเพื่อนสนิท แม่ง...อยู่ก็เป็นบ้าอะไรขึ้นมาอีกเนี่ย
“มึงต้องช่วยกูคิดนะเว้ย กูไม่ชอบเลยที่มันเป็นแบบนี้ คบกันมาหลายเดือนแต่แม่งก็เหมือนเดิม เดิมๆทุกอย่าง” แก๊ปว่าด้วยท่าทางไม่ค่อยสบายใจก่อนที่ใบหน้าใสจะหม่นลงเมื่อพูดประโยตต่อมาซึ่งเป็นสิ่งที่เขาคิดอยู่ในใจ
“กูแม่ง...กลัวมันจะเบื่อกูว่ะ กลัวว่าไอ้ความเหมือนเดิม ความเรื่อยๆทุกวันแบบนี้จะทำให้มันเบื่อกู” ไทน์ถอนหายใจออกมาก่อนจะยื่นมือมาตบหัวเพื่อนสนิทแรงๆหนึ่งทีซึ่งทำเอาแก๊ปโวยวายขึ้นมาทันที
“ตีกูไมเนี่ย!”
“ตีเพราะความคิดมากของมึงไง คิดมากแถมยังฟุ้งซ่านอีก อ่อ...แล้วก็มาขัดจังหวะกูแดกข้าวอีกด้วย” ไทน์ว่าก่อนจะคว้าช้อนกินข้าวในมือแก๊ปกลับคืนมา
“ไอ้เชี่ยไทน์มึงเห็นข้าวสำคัญกว่ากูเหรอวะ!”
“เออ” แก๊ปเบะปากทันทีกับคำตอบของเพื่อนสนิท ไอ้เพื่อนเชี่ย ตอบถนอมน้ำใจก็บ้างก็ได้!!...มาร์คไม่รู้ว่าวันนี้อีกคนเป็นอะไรตั้งแต่ไปรับที่ตึกสาขาตอนหลังเลิกเรียนก็นิ่งเงียบมาตลอด บอกว่าจะชวนไปกินชาบูที่สยามก็ไม่ไปบอกว่าอยากกลับบ้าน มาร์คก็เลยตามใจพากลับบ้าน
“เป็นอะไรของมึง” มาร์คถามขึ้นขณะที่เดินตามแก๊ปเข้ามาในบ้านของอีกคน วันนี้เป็นวันหยุดของแก๊ปเลยไม่ต้องทำงานที่ไนต์คลับ ซึ่งความจริงมาร์คอยากให้อีกคนลาออกจากงานนั้นซะแต่แก๊ปไม่ยอม เพราะเขาตั้งใจว่าจะทำงานเก็บเงินทำขาเทียมใหม่ให้พ่อ เขาต้องหาเงินมาด้วยน้ำพักน้ำแรงของเขาเท่านั้น ซึ่งหลายเดือนที่ผ่านมาแก๊ปก็มีเงินเก็บพอสมควรแล้ว เขาไปติดต่อที่โรงพยาบาลที่พ่อเคยรักษาตัวเพื่อติดต่อทำขาเทียมใหม่ โดยที่ที่แก๊ปไม่ได้บอกพ่อเพราะต้องการจะเซอร์ไพรส์นั่นเอง
“ป่าวสักหน่อย” แก๊ปตอบแต่ก็ไม่ได้หันหน้ามามองมาร์ค มาร์คจึงคว้าแขนอีกคนที่กำลังจะเดินเข้าห้องไว้แล้วจับอีกคนให้หันมามองทันที
“อย่าโกหก” มาร์คว่าเสียงติดดุๆ แก๊ปกัดปากอย่างไม่กล้าพูดออกมา
“ไอ้แก๊ป” มาร์คเรียกชื่ออีกคนพร้อมองหน้าอีกคนอย่างจริงจัง
“ผมก็แค่คิดอะไรเรื่อยเปื่อย” แก๊ปตอบออกมา มาร์คขมวดคิ้วกับคำพูดของอีกคน
“หมายถึงอะไร?”
“ก็...เรื่องของเรา...พี่ไม่รู้สึกอะไรบ้างหรือไงว่าระหว่างเรามันเหมือนเดิมทุกวันๆเหมือนเดิมตั้งแต่วันที่คบกันจนถึงวันนี้ ผมกลัวว่า...” แก๊ปชะงักไปพร้อมกับถอนหายใจออกมา
“กลัวอะไร?”
“...กลัวพี่...กลัวพี่จะเบื่อผม” แก๊ปตอบเสียงอ่อย พอได้ยินคำตอบของอีกคนมาร์คก็เผยยิ้มออกมาทันทีก่อนจะดีดหน้าผากคนขี้คิดมากเบาๆ
“ดีดไมเนี่ย” แก๊ปโวยวายออกมา
“ก็ทำโทษคนคิดมากไง กูเคยบอหกตอนไหนว่ากูเบื่อมึง” มาร์คว่าพร้อมมองหน้าแก๊ปอย่างจริงจัง
“ก็แค่คิดไง พี่แม่งเคยคบกับคนนั้นคนนี้มามากมาย แต่ละคนก็ไม่เคยเกินเดือนแต่กับผม...”
“กูรักมึงแค่นี้ไม่พอเหรอวะ” มาร์คพูดขัดขึ้น แก๊ปหน้าแดงทันทีกับคำพูดของอีกคน
“ใช่...แต่ก่อนกูเคยเปลี่ยนคู่ควงบ่อย แต่นั่นมันก็แค่คู่ควง กูเบื่อลีลาก็ก็หาใหม่แต่กับมึงมันไม่ใช่...มึงเป็นแฟนกู มึงเป็นคนรักกู ยังไงกูก็ไม่เบื่อหรอก” แก๊ปยิ้มอย่างเขินๆทันทีหลังจากที่ได้ฟังอีกคนพูดจบ ความกังวลในหัวใจมลายหายไปทันทีรู้สึกเหมือนกับว่าคำว่ารักของอีกคนมันมาหล่อเลี้ยงความรู้สึกขาดหายของตัวเองจนเต็ม
“ทีนี้ก็เลิกคิกมากซะ” มาร์คว่ายิ้มๆพร้อมกับยีหัวบางเบาๆ
“อื้ม...ผมจะไม่คิดมากแล้ว” แก๊ปพยักหน้ารับออกมา
“เออแต่ว่ามีอย่างหนึ่งที่กูเบื่อว่ะ” มาร์คพูดขึ้น แก๊ปทำหน้าจ่อยลงไปทันทีกับคำพูดของอีกคน
“อะไรอ่ะ?”
“เรื่องบนเตียงไง ต่อไปมึงออนท็อปบ้างนะ กูอยากให้มึงอยู่ข้างบนบ้าง” มาร์คกระซิบข้างหูบางเสียงหื่น แก๊ปทำตาโตหน้าแดงก่ำอีกครั้งก่อนจะตีไปทีแขนอีกคนอย่างแรงทันที
“พี่แม่งหื่น!”
“หื่นอะไร กูจริงจังนะ...ออนท็อปกูบ้างดิ” มาร์คว่าพร้อมกับมองหน้าอีกคนอย่างจริงจัง แก๊ปกัดปากอย่างอายๆก่อนจะพูดออกมา
“เออก็ได้”
“ฮะ ว่าไงนะ?” มาร์คแกล้งถามซ้ำทั้งๆที่เมื่อกี้ก้ได้ยินแล้ว
“ก็บอกว่าเออไง ไอ้พี่มาร์คบ้า!” มาร์คหัวเราะออกมาทันทีที่ได้แกล้งอีกคนก่อนจะจับมืออีกคนพาเดินเข้าห้องนอนไปทันที พอประตูห้องปิดปากหนาก็ระดมจูบปากบางทันทีอย่างรวดเร็ว แก๊ปจูบตอบอีกคนไปอย่างไม่ยอมแพ้ก่อนที่ทั้งคู่จะมาล้มตัวลงนอนอยู่บนที่นอนของแก๊ปก่อนที่มาร์คจะหมุนตัวให้อีกคนขึ้นไปนั่งข้างบน
“พี่จะทำเลยเหรอวะ” แก๊ปถามเสียงตื่นๆ นี่มันพึ่งห้าโมงเย็นนะเว้ย พึ่งกลับมาจากมหาวิทยาลัย อีกอย่างท้องฟงท้องฟ้ายังสว่างจ้าอยู่เลย
“เออ ตอนนี้แหละ...อยาก” มาร์คว่าพร้อมเลียริมฝีปากตัวเองเบาๆ
“ตะ...แต่...”
“เอาตอนไหนก็เหมือนกันแหลน่ะ จะตอนนี้หรือตอนดึกก็มันส์ ก็เสียวเหมือนกันหรือมึงไม่คิดงั้น?” มาร์คเลิกคิ้วถามอีกคนกลับ
“ก็ใช่...แต่...กลัวพ่อมาเรียกแล้วถ้าแบบ...”
“เอาน่ะ...พ่อไม่มาเรียกหรอก รีบๆทำจะได้รีบเสร็จ” มาร์คว่าก่อนจะจับอีกคนโน้มตัวลงไปประกบจูบอีกครั้งทันทีไม่ทันให้แก๊ปได้ทักท้วงอะไรต่อ ร่างสองร่างนัวเนียกันไปมาจนเสื้อผ้าหลุดลุ่ยไปตอนไหนไม่สามารถรู้ได้รู้ตัวอีกทีก็ร่างกายเปล่าเปลือยทั้งคู่ มาร์คจับแก๊ปให้ออนท็อปตามที่บอก แม้ว่าจะเขินไม่น้อยแต่แก๊ปก็ทำมันไปตามสัญชาตญาณ เสียงครางกระเส่าจากคนทั้งคู่ดังขึ้นไม่ขาดปากแต่ก็ไม่กล้าครางดังมากเพราะกลัวพ่อจะผ่านมาได้ยิน
ก็อกๆๆ
เสียงเคาะประตูดังขึ้นทำให้แก๊ปที่กำลังโยกตัวอยู่บนตัวอีกคนชะงักทันที
“แก๊ป มาร์ค พ่อตั้งโต๊ะแล้วจะกินเลยมั้ย?” พ่อของแก็ปถามขึ้นเมื่อเห็นว่าถึงเวลาข้าวเย็นของบ้านแล้ว
“ตอบพ่อไปดิว่าเรายังไม่หิวให้พ่อกินไปก่อน” มาร์คบอกแก๊ป
“แล้วทำไมพี่ไม่ตอบไปเล่า” แก๊ปค้านออกมา
“กูกำลังด้านที่...ขืนตอบไปเสียงสั่น พ่อมึงจะรู้เอานะ” แก๊ปกัดปากเพราะเขาเองก็ไม่ต่างอะไรจากอีกคนเลย งื้ออออออ ไม่น่าเชื่อไอ้พี่มาร์คมาทำเรื่องอย่างว่าอะไรตอนนี้เลย
“แก๊ป มาร์ค ได้ยินพ่อมั้ย?” พ่อของแก๊ปถามขึ้นอีกครั้ง
“ได้ยินพ่อ...อ๊ะ...” แก๊ปถลึงตาใส่มาร์คทันทีเมื่อเขากำลังจะตอบพ่ออีกคนกระแทกตัวขึ้นมาจนเผลอหลุดเสียงครางจนได้
“เอ่อ...ยังไม่หิว พ่อ...อ๊ะ...กินก่อนเลย” แก๊ปว่าเสียงสั่นๆออกมาด้วยความยากลำบากเพราะคนด้านล่างจงใจแกล้งเขา รู้ได้ไงน่ะเหรอ? ก็ตอนนี้ไอ้พี่มาร์คมันกำลังหัวเราะอยู่ยังไงล่ะ
“เออๆ หิวก็ออกมากินกันนะ” พ่อของแก๊ปว่าก่อนที่แก๊ปจะได้ยินเสียงฝีเท้าเดินออกไป แก๊ปหันมาโวยวายใส่มาร์คทันที
“แกล้งผมทำไมเนี่ยเดี๋ยวพ่อก็รู้หรอก!”
“หึๆ รู้แล้วไงวะ พ่อมึงเขาก็รู้ว่าเราเป็นอะไรกัน” มาร์คว่าอย่างขำๆกับท่าทางกลัวไม่เข้าเรื่องของอีกคน
“แต่...แบบว่า...”
“เอาน่ะ...ทำต่อเถอะ เสร็จแล้วจะได้ไปกินข้าวกัน” มาร์คว่าตัดบทก่อนจะใช้มือจับเอวบางขยับขึ้นลงทันที แก๊ปเองที่ไม่ทันได้ทักท้วงอะไรก็ทำได้เพียงครวญครางออกมาเท่านั้น
ยิ่งใกล้จบหัวยิ่งตัน 555555 ตอนหน้าจบแล้วนะคะยังไงก็ฝากติดตามด้วยเน้อ ช่วงนี้เฟิร์นเริ่มสอบกลางภาคด้วย เลยไม่ค่อยได้โฟกัสกับการแต่งนิยายเลย ไม่สนุกยังไงขอโทษด้วยนะคะ T^T
___จางบิวตี้___
-
:pig4: :L1: :3123: :L2: :กอด1:
......
-
หื่นได้คงเส้นคงวามากกกก :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:
-
:haun4: :katai5: :katai5:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
หื่นจริงๆนะครับ
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
รอตอนจบ!
-
พี่มาร์คหื่นจริงๆ :jul1:
-
สุดหื่น
-
หื่นไม่พอน่ะมาร์ค ......สั้นไปมั้ยคะคนแต่ง
-
หื่นไม่พอน่ะมาร์ค ......สั้นไปมั้ยคะคนแต่ง
ไม่สั้นค่ะ เราแต่งเท่าเดิมทุกครั้งค่ะ ถ้าไม่พอใจยังไงขอโทษด้วยนะคะ แต่เราก็จะแต่งได้เท่านี้แหละค่ะ :hao3: :hao3: :hao3:
-
Sex Toy 10 End
( Boom x Tine )
หลังจากที่ตกลงคบกันอย่างจริงๆจังๆก็ผ่านมาหลายเดือนแล้ว ตอนนี้บูมให้ไทน์ย้ายมาอยู่ด้วยกันที่คอนโดเพราะว่าความติดแฟนไม่อยากอยู่ห่างแฟน ตอนแรกไทน์ทำท่าจะไม่ยอมแต่พอบูมเอาของกินมาล่อว่าสัญญาว่าจะซื้อขนมมาตุนในตู้เย็นเยอะๆ อีกคนก็ยอมย้ายมาทันที นับว่าเป็นการแผนการที่ง่ายดายเสียเหลือเกิน
“อันนี้แม่งไม่เข้าใจเลยว่ะ” ไทน์พูดขึ้นขณะที่กำลังนั่งอ่านหนังสือ เพราะวันศุกร์นี้มีควิซเก็บคะแนนซึ่งเป็นวิชาที่เขาไม่ค่อยถนัดเสียด้วย
“ไหน” บูมที่นั่งอยู่ใกล้ๆยื่นหน้าเข้ามาดูใกล้ๆแต่ก็ไม่วายแอบเนียนสูดดมกลิ่นหอมของอีกคนเพราะไทน์พึ่งอาบน้ำเสร็จมาใหม่ๆ แม้ว่าจะใช้ครีมอาบน้ำขวดเดียวกัน แชมพูขวดเดียวกันแต่ทำไมกลิ่นหอมนี้เมื่ออยู่บนกายของอีกคนมันถึงได้น่าหอม น่าดอมดมแบบนี้วะ
“ใกล้ไปละ” ไทน์ว่าออกมา บูมหัวเราะทันทีเมื่ออีกคนรู้ทัน
“ก็จะช่วยสอนให้ไง”
“จะบอกว่าตัวเองเก่งว่างั้น?” ไทนืหันมาเลิกคิ้วถามอย่างกวนๆ
“ถ้าใช่ล่ะ?” บูมว่ายิ้มๆ จะว่าโม้ก็ได้วิชานี้เขาท็อปบ่อยจะตาย หึๆ
“ไม่อยากจะเชื่อ” ไทน์เบ้ปากใส่
“ของแบบนี้มันต้องพิสูจน์ครับ เดี๋ยวผมจะติวให้คุณไทน์ ถ้าคุณไทน์สอบผ่านก็ต้องให้รางวัลผมตกลงมั้ย?” บูมพูดขึ้นพร้อมมองหน้าไทน์
“ไม่เอา กูรู้หรอกรางวัลที่มึงอยากได้คืออะไร” ไทน์ว่าพร้อมทำหน้าอย่างรู้ทันแหงสิ...เซ็กส์จัดแม่งขนาดนี้ คงไม่พ้นเรื่องบนเตียง แม่ง...ตั้งแต่ย้ายมาอยู่กับมัน เขาเสียตัวไปตั้งหลายครั้ง ไม่ยอมแม่งก็ทำจนยอม ไม่หลงกลหรอกเว้ย!
“ว้า เบื่อคนรู้ทันอ่ะ” บูมทำหน้าเสียดายเต็มประดา
“ติวให้เฉยไม่ได้หรือไง” ไทน์ถามขึ้น
“ไม่ได้ดิ ของแบบนี้มันต้องมีรางวัลตอบแทน” บูมยักคิ้วอย่างกวนๆ
“เออ ไม่ติวก็ไม่ต้องติว ไปไกลๆเลย” ไทน์เอ่ยปากไล่ติดงอนๆ บูมหัวเราะก่อนจะผละออกจากอีกคนไปนั่งบนโซฟาตามเดิม...เวลาผ่านไป....
“โอ๊ยยยยย ไม่เข้าใจโว้ยยยย!” ไทน์โวยวายเสียงดังหลังจากที่อ่านหนังสือมาเกือบสองชั่วโมงแต่ยังไงก็ไม่เข้าใจเสียที ลองทำโจทย์ก็ไม่ถูกหมดเสียที บูมหัวเราะออกมากับท่าทางของร่างบางจนไทน์หันขวับไปมองทันที
“หัวเราะไรวะ”
“ป่าววววว” บูมลอยหน้าลอยตาตอบก่อนจะหันไปสนใจการแข่งขันฟุตบอลในโทรศัพท์ต่อ ไทน์กัดปากมองไปที่อีกคนอย่างครุ่นคิด ถ้าขืนยังอ่านเองอยู่แบบนี้ก็คงจะไม่มีทางเข้าใจขึ้นมาหรอก ว่าแล้วไทน์ก็ลุกจากพื้นแล้วไปนั่งบนโซฟาข้างๆอีกคนทันทีทำให้บูมหันมามอง
“ทำไม...จุ๊บ” ไม่ทันที่บูมจะถามจบปากบางก็จุ๊บเข้าที่ปากหนาอย่างรวดเร็วก่อนจะผละออก
“ติวให้กูหน่อยดิ” ไทน์ว่าพร้อมมองหน้าอีกคนอย่างออดอ้อน บูมหัวใจกระตุกอย่างรุนแรงกับท่าทางของอีกคน ตากลมจ้องมาที่เขาอย่างออดอ้อน บวกกับปากบางที่กัดกันนิดๆคล้ายจะยั่วยวนแต่ก็ยั่วยวนจริงๆนั่นแหละ แม่ง...น่ารักจังวะ!
“อ้อนกูเหรอ?” บูมถามขึ้นยิ้มๆ
“ถ้าใช่ล่ะ?”
“งั้นเขาอีกรอบ พูดเพราะๆนะ เรียกตัวเองว่าไทน์แล้วเรียกกูว่าพี่บูม” ไทน์ทำตาโตทันทีกับข้อต่อรองของอีกคน ทำท่าจะปฏิเสธออกมาแต่พอนึกแล้วมันคงไม่เหนือบ่ากว่าแรงอะไร ดีกว่าต้องทำเรื่องอย่างว่าเป็นการตอบแทนด้วย
“บูม...เอ่อ...พี่บูม...” ไทน์เรียกอีกคนหน้าแดง บูมมองอีกคนยิ้มๆ
“เอ่อ...พี่บูมติวให้ไทน์หน่อยดิ อื้อออออ” สิ้นเสียงใสปากบางก็ถูกประกบจูบทันที ไทน์เบิกตากว้างอย่างตกใจก่อนจะหลับตาพริ้มลงตอบรับจูบของอีกคน ปากบางเผยออกให้อีกคนได้สอดแทรกลิ้นเข้ามาเชยชิมความหวาน เสียงชื้นแฉะของน้ำลายดูหยาบโลนไม่น้อยแต่ก็ไม่ได้ทำให้ทั้งคู่ผละออกจากกันแต่อย่างใด บูมค่อยๆดันไทน์นอนราบลงบนโซฟาก่อนจะขึ้นคร่อม มือหนาเค้นคลึงไปทั่วกายบางก่อนจะล้วงเข้าไปในเสื้อทำเอาไทน์ได้สติทันที
พลั้ก!
ตุบ!
“ถีบไมเนี่ย!” บูมโวยวายทันทีหลังจากที่ถูกอีกคนถีบตกโซฟา
“ไอ้เชี่ย...กูให้ติว ไม่ได้ให้เอา” ไทน์โวยวายกลับหน้าแดงก่ำ
“มัดจำไง” บูมว่าอย่างเจ้าเล่ห์ทำท่าจะขึ้นมาคร่อมไทน์อีกครั้งแต่ไทน์ก็ดันอีกคนออกก่อน
“กูจะอ่านหนังสือ” ไทน์ว่าหน้าหงิกหน้างอ เมื่อเห็นว่าอีกคนทำท่าจะงอนบูมเลยยกมือสองข้างอย่างยอมแพ้
“โอเคๆ ไม่แกล้งละ มาๆ เดี๋ยวพี่บูมจะติวให้น้องไทน์เอง” บูมว่ายิ้มๆก่อนจะดึงอีกคนให้ลงจากโซฟามานั่งพื้นตรงโต๊ะญี่ปุ่น...เวลาผ่านไป...
“เข้าใจมั้ย?” บูมถามขึ้นหลังจากที่ติวให้ไทน์เสร็จ
“อืมๆ พอเข้าใจ งั้นเดี๋ยวกูลองทำโจทย์แล้วมึงก็เช็คนะ” บูมพยักหน้ารับคำไทน์จึงตั้งหน้าตั้งตาทำโจทย์ทันที บูมนั่งมองใบหน้าของอีกคนยิ้มๆ รู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก แม้ว่าความรักของเขาทั้งคู่จะเรียบง่าย ไม่หวือหวาอะไรแต่เขาก็รู้สึกดีและเขาก็เชื่อว่าอีกคนก็รู้สึกดีเช่นหัน...วันศุกร์...
“เย้! สอบเสร็จสักที!” แก๊ปพูดขึ้นหลังจากที่ออกจากห้องเรียนหลังจากที่ทำควิซเสร็จ
“เออ อ่านหนังสือแม่งเกือบอาทิตย์เพื่อวิชานี้เลย” ไทน์ว่าสมทบ
“ทำได้มั้ยมึง?” แก๊ปหันมาถามไทน์
“อืม พอได้” ความจริงทำได้ทุกข้อเลยต่างหาก ยอมรับเลยว่าอีกคนติวได้เข้าใจและให้ทิคมาดีจริงๆ ไม่คิดว่าท่าทางหื่นๆแบบนั้นจะเก่งไม่ใช่น้อย
“พี่รหัสกูติวมาดีอ่ะดิ” แก๊ปว่าอย่างแซวๆ
“ว่าแต่กู ผัวมึงก็ติวมาดีอ่ะดิ” แก๊ปทำตาโตหน้าแดงทันทีกับคำถามของเพื่อนสนิท
“ผะ...ผัวเชี่ยไร”
“หึๆ ก็ผัวมึงไง ทุกวันนี้มึงอยู่ตำแหน่งผัวหรือเมียล่ะ?” ไทน์ว่าอย่างขำๆ
“กะ...ก็...มึงก้เหมือนกันแหละ ตำแหน่งเดียวกับกูแหละ” แก๊ปเถียงกลับมาไทน์หัวเราะในใจกับท่าทางจริงจังของเพื่อนสนิทก่อนจะตอบกลับไป
“ใครว่า...กูกับพี่มึงสลับกันต่างหาก” พูดจบไทน์ก็เดินนำแก๊ปไปทันทีโดยไม่วายหันไปมองแก๊ปที่ยืนอึ้งอ้าปากค้างอย่างขำๆ ไอ้เชี่ยแก๊ปแม่งหลอกง่ายชิบหาย!...วันนี้ไทน์เลิกเรียนก่อนบูมเลยกลับมาที่คอนโดก่อน ไทน์คิดว่าเขาอยากจะทำอาหารเย็นตอบแทนอีกคนที่ติวหนังสือให้เขาแต่ติดที่ว่าเขาทำอาหารไม่เก่ง สงสัยจงต้องพึ่งกูรูกูเกิลแล้วแหละ...ไทน์เลือกที่จะทำข้าวผัดเพราะคิดว่าน่าจะง่าย ร่างบางเริ่มจากหุงเข้าแล้วพอข้าวสุกก็เอาข้าวไปผัดกับวัตถุดิบที่เตรียมไว้ทันที
“ไหม้ๆๆ” ไทน์ร้องออกมาเมื่อเขามัวแต่ยืนเหม่อจนลืมผัดข้าวทำให้ข้าวก้นกระทะไหม้จนได้กลิ่นออกมา ไทน์รีบตกข้าวขึ้นทันทีด้วยใบหน้าเสียดายเต็มประดา
“แม่ง เหม่อแป๊บเดียวเองทำไมเป็นงี้วะ” ไทน์ว่าพร้อมยีหัวตัวเองอย่างเซ็งๆ ในใจอยากจะทำใหม่แต่เพราะหุงข้าวแค่พอกินเท่านั้นไม่มีสำรองเลยไม่มีข้าวเหลือแล้ว
“เอาไว้วันหลังแล้วกัน” ไทฯว่าหลังจากที่ตักข้าวใส่จานแล้วเห็นว่าสภาพมันไม่น่ากินเลย ไทน์ตัดสินใจว่าจะทำให้บูมกินใหม่วันหลัง เขาคงต้องศึกษษให้มากกว่านี้และจะพลาดยืนเหม่อไม่ได้ด้วย
“กลับมานานยัง” บูมที่พึ่งกลับมาถึงห้องถามขึ้น
“อืม” ไทน์ตอบสั้นๆ บูมเลิกคิ้วนิดๆเมื่อเห็นท่าทางของอีกคนที่ดูซึมๆ
“ทำข้อสอบไม่ได้?”
“ป่าว” ไทน์ตอบสั้นๆพร้อมถอนหายใจออกมา ซึ่งท่าทางของอีกคนทำให้บูมรู้สึกกังวลทันที
“เป็นอะไรไปวะ ไม่เคยเห็นมึงเป็นแบบนี้”
“กูแค่...ช่างเถอะ กูกำลังคิดอะไรนิดหน่อย ออกไปหาอะไรกินกันเถอะ กูหิวละ”เมื่ออีกคนไม่อยากบอกบูมก็ไม่เซ้าซี้ต่อ บูมพยักหน้ารับก่อนจะเดินไปในโซนครัวเพื่อหาน้ำกินแต่แล้วหางตาก็เหลือบไปเห็นจานอะไรบางอย่างวางไว้แต่ถูกปิดไว้ ว่าแล้วบูมก็ไปเปิดดูทันทีก่อนที่มุมปากหนาจะกระตุกยิ้มกับสิ่งที่เห็น
“ทำให้กูเหรอวะ?” บูมถามขึ้นพร้อมถือจานข้าวผัดมาหาไทน์ ไทน์ทำตาโตทันที
“เอ่อ...คือ...อืม จะตอบแทนมึงที่ติวให้แต่แม่ง...กูมัวแต่เหม่อแม่งไหม้เลย” ไทน์ว่าหน้างอ
“หึๆ แล้วไงวะ ไหม้กูก็แดกได้ เดี๋ยวนะๆ อย่าบอกนะที่มึงทำหน้าเศร้าเพราะเรื่องนี้” ไทน์พยักหน้ารับ บูมยกยิ้มพร้อมเดินไปยีหัวอีกคนทันที
“คิดอะไรมากมายวะ มึงทำอะไรให้กูแดกได้ทั้งนั้นแหละ ไหม้กว่านี้ก็แดกได้”บูมว่ายิ้มๆ
“แต่มันไม่น่ากินเลยนะเว้ย” ไทน์ค้านออกมา
“แค่คนทำตั้งใจทำสำหรับกู มันก็น่ากินทั้งนั้นแหละ” บูมว่าพร้อมมองหน้าไทน์อย่างจริงจัง ไทน์รู้สึกหน้าร้อนผ่าวทันทีกับคำพูดของอีกคน
“เลี่ยน” ก่อนจะว่าออกมาแก้เขิน บูมหัวเราะขำๆ
“หึๆ งั้นกูกินนะ อยากชิมฝีมือแฟนตัวเองเสียหน่อยว่าทำอร่อยแค่ไหน” บูมว่าก่อนจะถือจานข้าวผักไปที่โต๊ะอาหาร ไทน์เดินตามอีกคนไปพร้อมกับนั่งมองอย่างลุ้นๆ
“เป็นไงๆๆ” ไทนืถามอย่างตื่นเต้นหลังจากที่บูมตักเข้าปาก
“อื้ม โอเค” ไทน์ยิ้มร่าทันทีอย่างภาคภูมิใจ
“งั้นต่อไปกูทำให้มึงกินอีกนะ” บูมทำตาโตทันทีกับคำพูดของอีกคน ความจริงเขาแค่พูดให้อีกคนดีใจเท่านั้นแหละ เรื่องรสชาติน่ะเหรอ...ถ้าไม่ใช่เพราะคนตรงหน้าตั้งใจทำเขาเอาไปโยนทิ้งแล้ว แม่ง รถน้ำปลาหกใส่เหรอวะ เค็มชิบหาย! แต่ถึงบอกแบบนั้นอีกคนต้องนอยแน่ๆ
“อื้ม ทำให้กินทั้งชีวิตกูก็โอเค” บูมตอบออกมา ไทน์ยิ้มกว้างอย่างมีความสุขก่อนจะยื่นหน้าไปจุ๊บปากอีกคนเบาๆโดยที่บูมไม่ทันตั้งตัว
“ขอบคุณนะ”
“หึๆ ขอบคุณไมวะ ทุกอย่างก็เพราะกูรักมึง” บูมว่าพร้อมมองหน้าอีกคนอย่างหวานซึ้ง ไทน์ยกยิ้มอย่างเขินๆก่อนจะตอบออกมา
“อื้ม...รักเหมือนกัน”
End
จบแล้วจ้า!!!! จบหวานได้แค่นี้จริงๆ 55555 หลังจากที่แมนๆกันมาเกือบทั้งเรื่องตอนนี้ขอหวานนิดนึง ขอบคุณทุกคนที่ติดตามนะคะ ตอนหน้ามาร์คแก๊ปตอนจบยังไงก็ฝากติดตามด้วยเน้อออออออ
___จางบิวตี้___
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
คู่นี้มันน่ารักอ่ะ แต่บูมอาจอายุสั้นเพราะอาหารของไทน์ก็เป็นได้ 555
-
ไทน์น่ารัก :-[
-
หวานมาก,,
สนุกมากครับ,,,
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
จบซะแล้ว ชอบคู่นี้มากกว่าคู่หลักอีก 555
-
หวานๆส่งท้าย~
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
รักแบบเค็มๆ ..
-
Sex Toy 20 End
ช่วงนี้แก๊ปกำลังอยู่ในช่วงสอบควิซมากมายหลากหลายวิชาจนสมองเบลอไปหมด เพราะอีกไม่นานก็จะสอบปลายภาคของภาคเรียนที่สองแล้ว ถามว่าเร็วมั้ยก็ต้องบอกว่าเร็วมากที่เขากำลังจะจบปี1 นี่ยังนึกถึงวันแรกที่เขามาเป็นนักศึกษาที่นี่อยู่เลย วันแรกที่ได้เจอเพื่อนๆและวันแรกที่ได้เจออีกคน พอนึกถึงเรื่องนี้ทีไรมุมปากบางก็ยกยิ้มขึ้นมาทันที แม่ง...ใครจะไปคิดวะว่าอยู่ๆเขาจะมีแฟน แถมแฟนเป็นผู้ชายเหมือนกับตัวเองด้วย
“ไอ้แก๊ป อ.วิชาเคมีฝากมากูมาบอกมึงว่ามึงสอบตก” ไทน์พูดขึ้นหน้านิ่งซึ่งทำเอาแก๊ปที่กำลังนั่งอ่านหนังสือสอบควิซในตอนบ่ายเบิกตาโตทันที
“เฮ้ย จริงดิ! ได้ไงวะ กูว่ากูทำได้นะเว้ย” แก๊ปว่าด้วยความไม่เข้าใจ วิชานั้นไอ้พี่มาร์คเป็นคนติวให้เขาด้วยและทุกครั้งที่มันติวเขาก็สอบผ่านและได้คะแนนดีตลอดทำไมคราวนี้ตกวะ
“อ.บอกว่ามึงได้ศูนย์” ไทน์ว่าต่อ กีปเบิกตากว้างอีกครั้งพร้อมทำหน้าเป็นกังวล
“เชี่ย...ถ้าควิซนั้นกูได้ศูนย์กูก็มีสิทธิ์เอฟสิวะ ไอ้ไทน์กูจะติดเอฟแน่ๆ” กีปว่าพร้อมทำหน้าร้อนรน
“ไอ้ไทน์ๆ กูว่าอ.ต้องตรวจอะไรผิดแน่ๆ พากูไปหาอ.หน่อย กุอยากไปคุยกับแก” แก๊ปว่าพร้อมลุกขึ้นจากโต๊ะม้าหินอ่อนท่าทางตกตื่นจนไทน์ที่ทำหน้านิ่งๆต้องหลุดขำออกมา
“ฮ่าๆๆ ไอ้เชี่ยแก๊ป มึงนี่มัน...วันนี้วันอะไรมึงไม่รู้เหรอ” แก๊ปทำหน้างงกับคำพูดของเพื่อน
“วัน?...วันพุธไง อะไรของใงวะ?” แก๊ปเกาหัวแกรกๆ
“วันที่1เมษาเว้ย เอพลิ้วฟลูเดย์อ่ะ รู้จักมั้ย?” แก๊ปทำตาโตก่อนจะเอามือตบหัวไทน์แรงๆทันที
“ไอ้เชี่ย! ทำกูตกใจหมด แม่งกูจะร้องไห้แล้วนะเนี่ย!” แก๊ปโวยวายใส่เพื่อน
“ฮ่าๆๆ ก็ใครจะรู้ว่ามึงอ่านหนังสือลืมวันลืมเดือนแบบนี้วะ แต่เมื่อกี้หน้ามึงแม่งฮาชิบหาย” ไทน์ว่าพร้อมลูบหัวตัวเองปอยๆ แม้ว่าจะเจ็บที่ถูกแก๊ปตีก็เถอะแต่ก็รู้สึกสนุกที่ได้แกล้งเพื่อน
“ชิ จำไว้เลยมึง...ว่าแต่มึงคิดว่าไอ้พี่มาร์คจะลืมวันลืมเดือนแบบกูป่ะวะ?” แก๊ปถามขึ้นเมื่อนึกอะไรในหัวได้
“ทำไมวะ? มึงจะไปแกล้งพี่มัน?” แก๊ปพยักหน้ารับ
“หึๆ กูว่ามึงแกล้งพี่เขาไม่ได้หรอก” ไทน์ว่าอย่างขำๆเพราะพอจะรู้นิสัยเพื่อนสนิทดี ไอ้เรื่องแกล้งอะไรแบบนี้แม่งไม่เคยเนียนอ่ะ
“อย่ามาดูถูกกูนะเว้ย หึๆ กูจะแก้แค้นไอ้พี่มาร์ค แม่งแกล้งกูโคตรบ่อย ครั้งรี้ตากูบ้าง” กีปว่าพร้อมยกยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ ไทน์มองเพื่อนสนิทก่อนจะส่ายหัวเบาๆ เออ...เอาที่มึงสบายใจ...เลิกเรียน...วันนี้แก๊ปกลับบ้านพร้อมกับมาร์ค เพราะช่วงนี้เขามาใช้ชีวิตอยู่ที่คอนโดของอีกคนเพื่อให้อีกคนติวหนังสือให้ หลังจากที่ขึ้นรถมาแก๊ปก็เงียบและทำหน้านิ่งเสียจนมาร์คผิดสังเกตจึงถามขึ้น
“เป็นไรวะ?”
“ป่าว” แก๊ปตอบออกมาสั้นๆ
“ปวดขี้?” มาร์คแกล้งแซวๆพร้อมกับยีหัวอีกคนอย่างเล่นๆแต่แก๊ปก็ปัดออก ซึ่งนั่นก็ทำให้มาร์คไม่พอใจทันที
“เป็นเชี่ยอะไรของมึงวะ”
“ก็บอกว่าป่าว” แก๊ปว่าก่อนจะหันหน้าหนีออกมาอีกทางพร้อมกับยกยิ้มในใจเมื่อแกล้งอีกคนให้หัวเสียได้ หึๆ จะว่าไปเขาก็แสดงเก่งเหมือนกันนะเนี่ย
“เออ ถึงคอนโดแล้วค่อยคุยกัน” มาร์คว่าอย่างตัดบทก่อนจะเหยียบคันเร่งอย่างเร็วเพื่อจะได้ถึงคอนโดเร็วๆ...พอถึงคอนโดแก๊ปก็เดินนำอีกคนเข้าห้องทันทีมาร์คเดินตามเข้ามาพร้อมกับคว้าแขนเรียวไว้
“มึงเป็นอะไรกันแน่”
“เปล่านี่” แก๊ปตอบหน้านิ่งๆแต่นั่นกลับทำให้มาร์คไม่พอใจอย่างมาก แก๊ปทำท่าจะเดินหนีแต่มาร์คไม่ยอม ร่างสูงจับอีกคนเข้ากับผนังก่อนจะใช้แขนท้าวผนังกั้นอีกคนเอาไว้
“ไอ้แก๊ป! อย่ามากวนโมโหกูนะ”
“ทำไม? ไม่พอใจ? ไม่พอใจก็เลิกไป” แก๊ปว่าพร้อมทำหน้านิ่งๆ
“เป็นเชี่ยอะไรของมึงวะ ถึงได้พูดคำนี้ออกมา!!” มาร์คโวยวายเสียงดัง ยิ่งได้ยินคำว่าเลิกออกมาจากปากของอีกคนหัวใจของเขาก็กระตุกจนเจ็บไปหมด
“เบื่อมั้ง...กูเบื่อ ได้ยินมั้ยว่ากูเบื่อ กูอยากเลิก” แก๊ปว่าพร้อมมองหน้ามาร์คอย่างจริงจัง มาร์คชะงักไปทันทีกับคำพูดของอีกคน บรรยากาศในห้องตกอยู่ในความเงียบไม่มีใครพูดอะไรออกมามีเพียงแก๊ปที่แอบยกยิ้มในใจที่เห็นว่ามาร์คดูเชื่อคนอย่างสนิทใจ หึๆ ไอ้พี่มาร์ควันนี้แหละ กูจะแกล้งมึงให้ร้องไห้เลย
“นอกจากเบื่อแล้วกูขอเหตุผลอีกสามข้อ ทำไมมึงถึงอยากเลิกกับกู” มาร์คถามขึ้นด้วยน้ำเสียงสั่นนิดๆ
“ก็...” กีปชะงักไปทันทีเพราะคิดไม่ทัน ไอ้เชี่ย...เอาไงดีวะ ไม่ได้เตรียมคำตอบสำรองมาด้วย คิดสิๆๆ อ๋อ! ตอบแบบพวกนางเอกละครหนังข่าวดีกว่า
“...กูมีคนอื่นแล้ว กูหมดรักมึงแล้วและกู...อยากไปคบกับเขาคนนั้น” มาร์คนิ่งไปกับคำตอบของอีกคน บรรยากาศในห้องตกอยู่ในความเงียบอีกครั้งก่อนที่มาร์คจะพยักหน้าออกมา
“อืม...ไปดิ” มาร์คว่าสั้นๆก่อนจะเดินเข้าห้องนอนไป แก๊ปมองตามอีกคนอย่างงงๆ เดี๋ยวนะ...อะไรของมันวะ นี่งงไปหมดแล้ว สรุปแกล้งมันสำเร็จหรือไม่วะ?...เวลาผ่านไป...แก๊ปที่นั่งอยู่ที่โซฟานั่งรออีกคนที่หายเข้าไปในห้องเกือบสองชั่วโมงด้วยความไม่เข้าใจ อะไรของมันวะ...อยู่ๆก็หายเข้าห้องนอนไป แม่ง กูรอไม่ไหวแล้วนะเว้ยว่าแล้วแก๊ปก็เดินไปเปิดประตูห้องนอนทันทีก่อนที่ร่างบางจะชะงัก
“มึงเข้ามาทำไม” มาร์คถามขึ้นพร้อมมองแก๊ปด้วยนัยน์ตาแดงก่ำ มือหนาถือบุหรี่อยู่ ข้างๆตัวมีที่เขี่ยบุหรี่ที่ในนั้นมีก้นบุหรี่อยู่จำนวนมาก
“มึง...” แก๊ปทำหน้าตกใจอย่างพูดไม่ออก
“กูถามว่ามึงเข้ามาทำไม! บอกเลิกกูแล้วก็ไปดิวะ! กูปล่อยให้มึงไปแล้วนี่ไงหมดรักกูแล้ว อยากจะไปรักกับใครก็ไป!” มาร์คว่าเสียงดังพร้อมกับน้ำตาไหลออกมาแก๊ปหัวใจกระตุกไปทันทีกับสิ่งที่เห็น ร่างบางยืนตัวสั่นด้วยความรู้สึกผิดที่แกล้งอีกคนแรงขนาดนี้ ไม่คิดว่ามันจะทำให้อีกคนอาการแย่ขนาดนี้แต่ในใจก็อดรู้สึกดีไม่ได้ที่อีกคนรักเขาขนาดนี้
“ถ้ามึงไม่ไป กูไปเอง” มาร์คว่าพร้อมวางบุหรี่แล้วทำท่าจะเดินออกจากห้องไป
พรึ่บ
แก๊ปวิ่งเข้าไปกอดอีกคนด้านหลังทันที
“กูขอโทษ...คือว่ากู...กูแค่แกล้งมึงเล่น กูไม่ได้จะเลิกกับมึงจริงๆนะเว้ย กู...แบบว่า...” แก๊ปกัดปากอย่างรู้สึกผิดอย่างพูดไม่ออก
“มึงเห็นความรู้สึกกูเป็นของเล่นเหรอวะ?” คำพูดของมาร์คทำเอาแก๊ปตาร้อนผ่าวทันที
“ถ้ามึงคิดแบบนั้นก็เลิกกันไปจริงๆเถอะ ไม่ต้องล้อเล่นเชี่ยอะไรทั้งนั้นหรอก”มาร์คว่าก่อนจะแกะมือแก๊ปออก หัวใจแก๊ปกระตุกทันที ลำคอแห้งผากไม่กล้าแม้จะเปล่งเสียงอะไรออกมาจนมาร์คเดินออกไปจากห้อง แก๊ปทรุดลงกับพื้นน้ำตาไหลออกมา...เชี่ยอะไรวะ กูงงไปหมดแล้ว...กูแกล้งมัน? มันโกรธกู? แล้วเราเลิกกัน?
“ฮ่าๆๆ ไอ้เชี่ย...เชี่ยอะไรวะเนี่ย” แก๊ปหัวเราะออกมาทั้งน้ำตา
แอดดดด
ประตูห้องนอนเปิดขึ้นอีกครั้งพร้อมกับมาร์คที่เดินกลับมา แก๊ปมองอีกคนทั้งน้ำตา
“แกล้งมาแกล้งกลับไม่โกง” มาร์คว่าพร้อมยกยิ้ม แก๊ปเบิกตาโตทันที
“อะ...ไอ้เชี่ย!!”...หลังจากที่นั่งงอนกันอยู่พักใหญ่มาร์คก็เป็นฝ่ายเข้ามาง้อแก๊ป แม้ว่าความจริงแล้วอีกคนจะผิดมากกว่าก็เถอะที่เริ่มแกล้งเขาก่อน ถามว่าเขาเชื่อมั้ย?...เชื่อดิ เชื่อสนิทเลน ไม่งั้นไปร้องไห้หรอก แม่ง...ไม่คิดว่าพอโดนมันบอกเลิกอาการจะหนักขนาดนี้ ไม่คิดว่าตัวเองจะรักมันมากมายก่ายกองขนาดนี้ แต่ ณ ตอนนั้นหัวใจแม่งเต้นแผ่วมากพอได้ยินคำว่าหมดรักแล้วจากมัน
“เป็นคนแกล้งกูก่อนแท้ๆ ทำงอน” มาร์คพูดขึ้น
“ก็กูก็แค่จะแก้แค้นมึงนี่...แม่ง มึงไม่สิทธิ์มาแกล้งกูกลับนะเว้ย” แก๊ปโวยวายใส่อีกคน
“แต่กูเจ็บจริงนะเว้ย แค่ได้ยินว่ามึงหมดรักกูแล้ว กูแม่ง...เจ็บชิบหาย” มาร์คว่าพร้อมมองหน้าแก๊ปอย่างจริงจัง แก๊ปยกยิ้มออกมาทันที
“ก็เพราะว่ามึงรักกูมากไง”
“นั่นดิ...รักมาก” มาร์คว่ายิ้มๆเช่นเดียวกัน
“กูก็ขอโทษละกันที่เล่นแรงไป ไม่โกรธกูนะ” แก๊ปว่าอย่างสำนึกผิดบ้าง
“อืม...โกรธไม่ลงหรอกแต่ต่อไปไม่เอาอีกแล้วนะเว้ย...ดกหกอะไรได้แต่อย่าโกหกว่าหมดรักกูแล้ว กูไม่อยากได้ยินคำนี้จากปากมึง ถ้าวันหนึ่งมึงหมดรักกูจริงๆก็แค่ลาไปเฉยๆ อย่า...” เสียงของมาร์คถูกดูดกลืนเข้าไปในลำคอทันทีเมื่อแก๊ปประกบปากจูบลงมากก่อนจะถอนออก
“กูจะไม่พูดอีกและจะไม่มีวันหมดรักด้วย” แก๊ปว่าพร้อมมองหน้าอีกคนด้วยความจริงจัง
“กูเองก็เช่นเดียวกัน”
“อยู่แบบนี้กันไปเรื่อยๆเนอะ” แก๊ปว่ายิ้มๆ มาร์คพยักหน้ารับก่อนจะดึงอีกคนเข้ามาจูบ เป็นจูบที่เต็มไปด้วยความรักระหว่างคนสองคน
End
จบแล้วจ้า!!!! จบแบบไร้ซึ่งความหวานใดๆสไตล์เรานี่แหละ 55555 เห็นว่าเนื้อเรื่องมันกร่อยๆตอนจบเลยสร้างเรื่องให้นิดหน่อย 55555 จบจริงนะคะ ไม่ได้ขี้โกหกแบบอินังแก๊ป 55555 ขอบคุณทุกคนที่ติดตามกันมาตลอดจนนิยายเรื่องนี้ได้เรทติ้งดีมากขอบคุณมากจริงๆค่ะ ยังไงก็ฝากติดตามกันต่อไปเรื่อยๆเน้อออออ >___<
___จางบิวตี้___
-
เป็นฝั่งเป็นฝาทั้งสองคู่
ยินดีด้วยค่าาา
-
โดยเข้าแล้วมั้ยล่ะแก๊ปเอ้ย
จบได้แบบใจหายใจคว่ำมากเลย
ขอบคุณที่เขียนนิยายสนุกแบบนี้มาให้อ่าน
จะค่อยติดตามผลงานอื่นๆต่อไปฮะ
o13
-
จบแล้ว~ สนุกมากๆเลย
-
:กอด1:
-
:katai2-1: :katai2-1:
-
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ ..
-
โอ้ยยยยยย ทำไมอิพี่มาร์คน่ารัก(เพิ่งจะเห็นความน่ารักเอาตอนจบ ที่ผ่านมามีแต่ความหมั่นไส้) :laugh: :laugh:
-
น่ารักทั้ง 2 คู่เลย เราจะรอรีบมาต่อให้หน่อยน๊าาาา
-
:pig4: :pig4: :pig4: :L2:
-
เป็นคู่รักขาโหดโดยแท้ แกล้งมาแกล้งกลับ ไม่โกงเนอะ...เฮ้ออออ
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
น่ารักดีแต่มาร์คนี่เจ้าเล่ห์ตลอด ขอบคุณสำหรับผลงานดีๆนะ ^^
-
:pig4: :L1: :กอด1: :mew1:
-
:katai1: :katai1:
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai5:
-
อย่าแกล้งกันสิ5555555555555
น่ารักจังเลย
-
สนุกแบบหื่นๆ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:pig4:
-
ขอบคุณค่ะ
เรืีองนึ้น่าจะเป็นเรื่องที่ดราม่าน้อยที่สุดแล้ว เท่าที่เคยอ่านงานของคนเขียนมา
เราชอบนะ รุ้สึกได้ยิ้มได้หัวเราะ เรืีีองก็กุ๊กกิ๊กน่ารัก
มีฉากที่ฟินๆหลายฉากเลย ^^
-
โอ๊ยยยย!!ซี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
-
:L1: น่ารักมาก
-
555. เรื่องนี้ทำไมแก็ปซื่อจัง ไม่ทันใครสักคน
-
จบกันแบบแมนๆ
ไม่หวานแต่รักมากกกกก
ขอบคุณที่แบ่งปันขอรับ
-
:katai2-1: :katai2-1:
-
อ่านจบแล้ววว น่ารักมากอ่ะ แก๊ปโดนแกล้งตลอด โดนหลอกด้วยหนูเอ้ยย เชื่อคนง่ายจริ๊ง 55555
-
:z13:
-
น่ารักกก
-
น่ารักดี เป็นนิยายใสๆ 555 ขอบคุณสำหรับการแต่งนิยายดีๆ ให้ได้อ่านนะ
-
มาอ่านอีกรอบ น่ารักมากค่ะ ^^
-
:pig4: :pig4: :pig4: เป็นความรักที่สั้น กระชับ รวมรัด แต่ก็สนุกค่ะ พระเอกทั้งคู่มีความกวนตีนนนน
-
ขอบคุณค่ะ ^^