-
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0
ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
เขาว่าร้องเพลงตอนกินข้าวมักได้ ‘ผัวแก่’
สารบัญ
บทนำ:ตอนเเรก (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=46066.msg3005054#msg3005054) ยามเเรกทักทาย:2 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=46066.msg3005852#msg3005852) ยามเริ่มใกล้ชิด:3 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=46066.msg3007921#msg3007921) ยามเเรกเจอครั้งแรก:4 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=46066.msg3008659#msg3008659) ตั้งใจเเวะมา:5 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=46066.msg3009159#msg3009159) ยามรักเข้าพุ่งชน:6 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=46066.msg3016873#msg3016873)
ตอนพิเศษ:การเงินมีปัญหาใส่ชุดนักศึกษามาหาพี่ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=46066.msg3028027#msg3028027) ตอนพิเศษ:ผมเลิกเป็นเด็กฝึกงานแล้ว (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=46066.msg3028045#msg3028045) ตอนพิเศษ:ครั้งเเรก (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=46066.msg3029017#msg3029017) ตนพิเศษ:แมวกินหนู (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=46066.msg3029159#msg3029159) ตอนพิเศษ:มีเมียเด็กต้องหมั่นตรวจเช็ค (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=46066.msg3029174#msg3029174)
บทนำ
“พรหมลิขิต บันดาล ชัก พา
ดลให้มาพบกัน ทัน ใด
ก่อนนี้อยู่กันแสนไกล พรหมลิขิตดลจิต ใจ
ฉันจึงได้มาใกล้ กับ เธอ
เออชะรอยจะเป็น เนื้อ คู่
ควรอุ้มชูเลี้ยงดู บำเรอ
แต่ครั้งแรกเมื่อพบ เธอ ใจนึกเชื่อว่าแรกเจอ
ฉันและเธอคือ คู่ สร้าง มา”
“ตาหนู แม่บอกกี่ครั้งแล้วว่า เวลากินข้าวอย่าร้องเพลง เดี๋ยวได้ผัวแก่หรอก”
เสียงร้องเพลงพรหมลิขิตสุดคลาสสิกถูกขัดโดยผู้หญิงที่ใหญ่สุดในบ้านเช่นทุกครั้งเมื่อลูกชายคนเดียวร้องเพลงตอนกินข้าว
“โหแม่หนูต้องได้เมียสิถึงจะถูก ผู้ชายที่ไหนเค้าจะมีผัวกันล่ะ”
เสียงใสเอ่ยเถียงผู้เป็นแม่อย่างไม่ยอมรับความจริงว่าทำไมตัวเองสมควรมีสามีมากกว่าภรรยา
“ตาหนูของแม่หน้าตาน่ารักอย่างนี้ ผู้หญิงที่ไหนเค้าจะกล้ามาคบกับลูกล่ะ เดี๋ยวตาหนูไปแย่งซีนพอดีใช่ไหมพ่อ” ผู้เป็นพ่อพยักหน้าสนับสนุนคำพูดของภรรยา
"พ่ออ่ะ ไม่เข้าข้างหนูบ้างเลย”
มันน่าน้อยใจจริงจริ๊งพ่อแม่ไม่เห็นว่าเราแมนแถมยังส่งเสริมให้มีแฟนเป็นผู้ชายอีกต่างหาก ‘ตนุช’ คนนี้ช้ำใจยิ่งนัก
หลังจากกินข้าวเช้าพร้อมหน้าพร้อมตาพ่อแม่ลูกแล้ว เด็กนักเรียนม.ปลายช่วงปิดเทอมอย่างผมนี้คงหาอะไรทำเรื่อยเปื่อยตามประสาคนหล่อ? โครงการสำหรับช่วงเช้านี้อย่างแรกต้องพาเจ้าคงทนไปวิ่งรอบสนามหมู่บ้านซะก่อนแล้วค่อยกลับมาอ่านหนังสือต่อ
“ฉันมีแต่หมาพาไป จะเดินหนใดมีหมานำ ชีวิตฉันมีแต่หมานำ ฉันเดินก้าวตามตามหมาเดิน ชีวิตของฉันช่างเพลิดเพลิน ว่างั้นไหมไอ้ทน”
เสียงหวานพูดกับเจ้าหมาหลังอานขาสั้นหางกุดที่เดินนำหน้าเด็กหนุ่มไปที่วิ่งเล่นประจำของมัน
บรรยากาศของสวนสาธารณะประจำหมู่บ้านร่มรื่นชวนพักผ่อนหย่อนใจ เป็นแหล่งรวมผู้คนให้มาพบปะพูดคุยกันทุกเช้าเย็นแต่วันนี้มีบางสิ่งแปลกไปจากทุกวันเพราะมีผู้ชายนอนฟุบไม่ได้สติอยู่ที่ริมฟุตบาทตรงหน้าของผม
“น้าเป็นอะไรมากหรือเปล่า เห้ย!!!! น้าอย่าพึ่งตายนะทำใจร่มๆก่อน” หน้าสิ่วหน้าขวานผมยังจะพูดเล่นตลกอีกเนอะไอ้หนู
หันซ้ายหันขวาไม่เจอใครนอกจากไอ้ทนที่ดมหัวผู้ชายที่หมดสติอยู่ เอาวะผมรีบพาดแขนน้าคนนั้นมาที่คอของผมก่อนจะพยุงไปนั่งที่ม้านั่งใต้ต้นมะม่วงซ้ายมือก่อนจะล้วงหยิบยาดมคู่กายเปิดฝาให้น้าคนนั้นดม
ระหว่างขยับยาดมก็แอบสังเกตใบหน้าคนที่หมดสติไปด้วย ใบหน้าเข้มหล่อคมสัน จมูกคนหรือสันเขื่อนวะเนี่ย ขนตาหรือกันสาดทำไมยาวขนาดนั้น ดูองค์รวมถือว่าเป๊ะมากถ้ารวมกับหุ่นที่โคตรน่าอิจฉาแม่งคนหรือเทพบุตร ทำไมฟ้าช่างลำเอียงขนาดนี้
เปลือกตาที่ปิดสนิทค่อย ๆ กระพริบปรับแสงตรงหน้าเผยให้เห็นดวงตาสีเทาที่มีเสน่ห์ดึงดูดผู้คนรวมทั้งเด็กหนุ่มตรงหน้าที่หยุดขยับมือส่ายยาดมให้คนป่วยอย่างต้องมนต์สะกดแรงดึงดูดจากสายตาคู่นี้
“ขอบใจมากนะหนู”
เสียงทุ้มที่เรียกสติให้ตาหนูกลับมาที่สถานการณ์ปัจจุบันแต่สติต้องบินลอยกลับไปเพราะรอยยิ้มคนตรงหน้า
-
:call: รอจ้า
-
:hao7:
ที่เคยได้ยินคือร้องเพลงตอนทำกับข้าวอ่ะ แต่ไม่เป็นไร น้องหนูน่ารัก
-
รอนะค้าา…~ :L2:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
รอค่ะ น่าติดตามมาก :mew1:
-
:hao7: น้าคนนี้รึเปล่าผัวของหนู
-
รอน้าาาา
-
ยามเเรกทักทาย
“เอ่อไม่เป็นไรแล้วใช่ไหมน้า แล้วทำไมถึงเป็นลมไปล่ะ ต้องไปหาหมอเปล่า ให้ผมพาน้าไปได้นะ” เสียงหวานถามคนที่พึ่งได้สติรัวเป็นชุดราวกับว่าอีกฝ่ายจะชิงหมดสติไปอีกรอบ
“ไม่เป็นไรแล้ว หิวข้าวน่ะ ไม่ต้องไปหรอก ขอบใจนะ” เสียงทุ้มเอ่ยคำตอบที่ละคำถามอย่างนึกขำเด็กหนุ่มที่คิดว่าตนเป็นอะไรร้ายแรงทั้งที่ตัวเขาเองดูแลสุขภาพร่างกายเป็นอย่างดีเสมอถึงแม้จะอายุปาเข้าไป 35 ปีแล้วก็ตาม
‘ทำไมเราต้องใจเต้นเพราะรอยยิ้มของน้าคนนี้ด้วยนะ’ ตนุชได้แต่คิดในใจไม่กล้าพูดออกไปอย่างสับสนในความรู้สึกตัวเอง
“ถ้าอย่างนั้นผมไปแล้วนะ ลาล่ะคร้าบ” ต้องรีบไปก่อนที่น้าจะได้ยินเสียงหัวใจที่เต้นดังของเรา
“แล้วเจอกันนะ ‘นุช’" เสียงบอกลาที่ผมได้ยินไม่ค่อยชัดเพราะวิ่งจากมาไกลแล้ว แต่รู้สึกเหมือนน้าเรียกชื่อเราเลยหรือว่าหูฝาดหว่า
“ทน กลับบ้านกันเถอะ”
เจ้าทนวิ่งหูลู่ลมนำหน้ากลับบ้านอย่างทุกทีพร้อมกับเจ้านายที่หัวใจเกิดการเต้นผิดจังหวะจากทุกทีแต่ไม่รู้สาเหตุจะมาจากรอยยิ้มชายแปลกหน้าคนนั้นหรือเปล่าน้า
“ไอ้หนู พรุ่งนี้อย่าลืมตื่นเช้ามาใส่บาตรวันเกิดด้วยนะแม่เขาสั่งมา”
พ่อที่นั่งอ่านการ์ตูนโคนันตะโกนบอกผมที่พึ่งเปิดประตูรั้วเข้าบ้านมา อ่านไม่ผิดหรอกครับ 'โคนัน หนูน้อยยอดนักสืบ' การ์ตูนในดวงใจของพ่อผมที่บอกผมทุกวันว่ามันมีเงื่อนงำให้เราใช้สมองคิดในการพิจารณาคดีต่าง ๆ
มันก็จริงผมยังชอบเลยก็เพราะพ่อนี่แหละแต่ไม่รู้เมื่อไหร่มันจะจบสักทีจำนวนตอนมันเยอะมาก ช่องทีวีที่นำมาฉายก็ฉายแต่ตอนเดิมที่เคยดูซ้ำแล้วซ้ำเล่าอย่างนั้น
“พรุ่งนี้ตาหนูของแม่ก็จะโตเป็นสาวแล้ว”
“แม่ บอกกี่ครั้งแล้วว่าหนูเป็นผู้ชาย” ผมละเหนื่อยใจบอกกี่ครั้ง แม่ก็ไม่เคยสนใจเลย
“เออคุณ เจ้านายของคุณเมื่อไหร่จะมาล่ะ” แม่ถามพ่อพลางชะเง้อมองหน้าบ้านหาใครสักคน
“เจ้านายพ่อจะมาหรอ ทำไมหนูไม่รู้อ่ะ” ผมถามก่อนจะเดินไปเก็บสายจูงของเจ้าทนแล้วเดินไปกินน้ำในตู้เย็นที่ห้องครัวหลังบ้าน
“เอ้าพ่อบอกแล้วหนิ หรือยังไม่ได้บอกหว่า” พ่อที่ตอบผมเสร็จแล้วหันไปเอื้อมหยิบมือถือโทรหาเจ้านายที่ไม่รู้ไปหลงทางอยู่ตรงไหน
“สวัสดีครับ ถึงตรงไหนแล้วครับ อ่าใช่ครับ เลี้ยวซ้ายประตูรั้วสีขาว” ท่าทางเจ้านายของพ่อคงจะมาถึงแล้วมั้ง เห็นแม่เดินไปเปิดประตูรั้วให้รถปอร์เช่ 911 สีขาวเข้ามาภายในบ้านก่อนจะจอดดับเครื่องสนิท
“สวัสดีครับคุณมัชชาร เชิญเข้าบ้านก่อนครับ” พ่อผมลุกออกไปต้อนรับเจ้านายแล้วเชิญเข้ามาในบ้าน
“คุณมัชครับนี่ภรรยาของผมแล้วก็ลูกชาย ‘ตนุช’" มันคงเป็นเรื่องบังเอิญเเน่ ๆ คนที่ผมช่วยไว้เป็นเจ้านายของพ่อ มันต้องบังเอิญแน่ มันต้องบังเอิญสิ มันต้องบังเอิญดิเว้ยยยยยย แม่งโคตรบังเอิญเกินไปไหม
“อ่อ สวัสดีครับผมมัชชาร เรียกว่า ‘แมว’ ก็ได้ แล้วตนุชนี่แปลว่า ‘หนู’ ใช่ไหมหนู” ท้ายประโยคดันหันมาจ้องผมทำมายยยยย
อาการหัวใจเต้นแรงที่พึ่งหายก่อนหน้านี้กลับมาเต้นแรงกว่าเก่าอีก
“ใช่ครับ ‘น้าแมว’" ผมพยายามยิ้มกว้างตอบกลับไปไม่ให้ผิดสังเกต บังคับตัวให้ทำตัวเป็นธรรมชาติเดี๋ยวเขาจะหาว่ามีพิรุธ ถ้าหากพ่อแม่จับได้ต้องล้อกันยกใหญ่แน่เลย คนหล่อหนักใจ
“งั้นระวังแมวตะปบเอานะครับ น้องหนู” เสียงกระซิบของร่างสูงที่ก้มมาบอกข้างหูของร่างเล็กก่อนจะเดินผ่านไปคุยงานในห้องนั่งเล่นปล่อยให้คนระเบิดตัวเองตายหน้าประตูบ้าน
‘พระเจ้าครับผมจะหนีรอดไหม ผมไม่ได้ชอบผู้ชายยยยย (ยกเว้นน้าคนนี้)'
การเขียนนิยายเรื่องนี้ช่างไม่มีพล็อตอะไรในหัวเลยเขียนไปเรื่อย ๆ ล่องลอยยิ่งนัก
ขอบคุณที่ติดตามกันนะ
ได้พลังจากทุกกำลังใจเลย
:mew1: :hao5: :katai2-1:
-
หนีไม่รอดแล้วล่ะจ้ะน้องหนู..หนูว..หวู~ :hao7:
-
น่ารักๆ รออ่านตอนที่แมวตะปบหนูนะคะ :o8:
(ตัวหนังสือเล็กจังเลย)
-
เหมือนว่าน้าแมวจะรู้จักน้องหนูมาก่อนรึเปล่า เห็นว่าเรียกว่านุชด้วยนิ แถมมีการหยอดทิ้งท้ายด้วยอ่ะ
เป็นกำลังใจให้คนเขียนจ๊ะ
-
แววน้องหนู จะโดนน้าแมวกิน เห็นอยู่รำไร :z1:
คุณพ่อคุณแม่รู้ คงดีใจ อยากได้ลูกเขยมากกว่าลูกสะใภ้อยู่แล้วนิ 555
น่ารักจัง ขอบคุณคนเขียนค่ะ ^^
-
น่าติดตามคร้าา~
-
ขำมากเพลงแต่ละเพลงที่ร้อง เก๊าาาาาาาาาาาาาเก่า
พ่อแม่คงดีใจน้องหนูจะมีสามีแล้ว แถมเป็นเจ้านายพ่ออีก
พี่แมว รู้จักน้องก่อนหรือเปล่ามีเงื่อนงำนะเนี่ย
-
พ่อรู้ว่าคุณน้าอายุ 35 เรานี่ตีลังกา 3 ตลบเลยค่ะ :laugh: :laugh:
ชอบแนวนี้ที่สุดเลยย ติดตามค่ะ :z2: :z2:
-
โดนแมวตะปบแน่หนูน้อย
-
แมวจ้องจะกินหนูอย่างเดียวเลยมั้ง :hao6:
-
มาต่อด่วนๆๆๆๆๆ :ling1:
-
แมวจะกินหนู หนูเด็กซะด้วย อิอิ
-
ยามเริ่มชิดใกล้
“ตาหนูสนใจทำงานพิเศษหรือเปล่า ที่บริษัทแผนกขายของเล่นของพ่อเขาเปิดรับสมัครพนักงานฝึกงานช่วงปิดเทอม” พ่อที่ก้มหน้าตรวจสอบรายงานบัญชีเงยหน้าขึ้นมาถามผมที่กำลังนอนอืดกินขนมอยู่หน้าทีวี
“ให้ลูกผู้ชายอกสามศอกไปขายของเด็กเล่นหรอพ่อ” ไม่มีทาง งานหน่อมแน้มแบบนั้นให้ผู้หญิงเขาทำไปเถอะ
“คืบหรือเปล่าไม่น่าจะศอกนะตาหนู งานสบายเงินดีหรือเปล่าพ่อ” แม่รีบแย้งเลยนะเรื่องหุ่นผมเนี่ย แต่เงินดีเเล้วงานสบายจริงหรือเปล่า ถ้าใช่มันก็น่าสน(มากกกกกกก)
“งานสบายเงินดีนะพ่อว่า” เงินดีทุกอย่างก็ดีอย่างนี้แล้วไอ้หนูจะไม่ทำได้อย่างรายยยย ปิดเทอมก็ไม่ได้ทำอะไรอยู่แล้วยิงปืนนัดเดียวเสียงแม่งดัง?
“เริ่มงานวันไหน ที่ไหน เมื่อไหร่อ่ะพ่อ” พ่อเงยหน้ามามองแล้วยิ้มแปลก ๆ ชักน่าสงสัยแหะ แม่ก็อีกคนไปยืนแอบยิ้มอะไรในครัว
“ใส่ชุดนักเรียนแล้วไปพร้อมพ่อแค่นั้นแหละอย่าลืมเตรียม ’ใจ’ ไปด้วยล่ะ” ไปแต่งตัวได้ตังค์กลับบ้านโหยอะไรจะสบายอย่างนั้น
“ยังไงผมก็ฝากลูกชายด้วยนะ” พ่อผมมาฝากพี่ที่แผนกขายของเล่นเด็กที่อยู่ชั้นล่างของห้างเครืออหัสกร ตระกูลของน้าแมวนี่ใหญ่ไม่ใช่เล่นจับธุรกิจหลายอย่างเห็นพ่อเล่านอกจากจะหล่อยังรวยแถมเก่งอีกต่างหาก ไม่แปลกใจที่จะเนื้อหอมมีสาว ๆ รุมตอม (ฟังจากพ่ออีกที)
“ผมชื่อตนุช เรียกว่าหนูก็ได้ครับ” หลังจากแนะนำตัวพวกพี่ที่แผนกให้ไปเปลี่ยนชุดแล้วเรียกมาอธิบายงาน ก่อนจะให้ผมคอยดูแลเเละแนะนำสินค้าให้กับลูกค้า
“น้องจ้ะ พี่จะมาหาของขวัญให้หลาน พวกรถบังคับอยู่ตรงไหนหรอ” ลูกค้าคนแรกเป็นหญิงสาววัยทำงานที่เข้ามาถามหาพวกรถบังคับก่อนจะเดินตามผมที่พาไปโซนที่ลูกค้าต้องการ ถือว่าเป็นฤกษ์ดีในการทำงานของผมที่หวังว่าจะราบรื่น
“พี่ฮะ พ่อผมขอเบอร์หน่อย” เสียงมาจากไหนแว้หันไปหันมาก็เจอเด็กตัวเล็กยืนเงยหน้ามองผมอยู่ข้างขา
“ตัวเล็กพี่ให้เบอร์ไม่ได้หรอกนะ” อย่าแบะปากลูกเดี๋ยวดีดปากเจ่อ
"ขอโทษด้วยนะครับ ที่พีเค้ามากวน” พ่อของน้องพีวิ่งเข้ามาอุ้มก่อนจะยิ้มให้
“เอ่อ มีอะไรหรือเปล่าครับ” ยืนจ้องหน้าขนาดนี้เอากลับไปดูที่บ้านไหม
“อ๋อเปล่าครับ แค่พี่ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนมาทำงานวันแรกหรอ” มาละ มุกเก่ามากพี่ ผมผู้ชายนะจีบไม่ติดหรอกเก็บไปใช้กับหลานข้างบ้านเถอะ
“ใช่ครับ แต่ถ้าไม่มีอะไรแล้วผมขอตัวนะครับ” ชิ่งสิครับจะอยู่ให้โดนสอยหรอแต่เหมือนวันนี้ไอ้หนูจะเนื้อหอมนะว่าไหม
“แมวไม่อยู่หนูร่าเริงว่างั้นไหม น้องหนู” มาจากไหนเนี่ยหัวใจจะวาย เล้นมากระซิบหลังหูคนอื่นมันไม่ดีนะรู้ไหมน้าแมว พอเห็นผมตกใจล่ะยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ใช่สิสนุกนักแกล้งคนอื่นได้
“ใครร่าเริงครับ ผมกำลังทำงานอยู่” นั่นยังไม่หยุดยิ้มอีกมันอันตรายต่อหัวใจคนอื่นนะเคยมีใครเคยบอกไหม
“แล้วเป็นไงมีปัญหาอะไรหรือเปล่า” เจ้าของห้างหันมองไปรอบเพื่อตรวจความเรียบร้อย
“สบายมากครับ” ตอบไปก็หันไปมองทางอื่นกลัวไปสบสายตาแล้วจะงานเข้าหัวใจ
“งั้นพี่ไปล่ะ แล้วจะแวะมาหาใหม่” พูดเฉย ๆ ก็ได้ไม่ต้องกระซิบหรอก ยืนห่างกันแค่นี้ได้ยินชัดอยู่แล้ว
กระซิบเสร็จก็เดินจากไปกับผู้ติดตามทิ้งให้ไอ้คนนี้ยืนระเบิดตัวเองตายอีกแล้ว
“แก ๆ เมื่อกี้เห็นท่านประธานมาใช่ไหม”
“ใช่อ่ะแก ไม่เคยเห็นท่านมาเดินตรวจงานที่นี่เลยนะ”
“นั่นสิ แต่ตัวจริงหล่อมากเลยนะ”
พวกรุ่นพี่พนักงานยืนกระซิบกันหลังจากคนนั้นเดินหายไปแล้ว ถ้างั้นจะเดินมาทำไมแล้วผมสามารถเข้าข้างตัวเองได้ใช่ไหม
ขอบคุณทุกคอมเม้นที่ให้กับนักเขียนคนนี้ มันเป็นแรงกำลังใจที่สำคัญเลยนะ
:katai4: คืนนี้จะชดเชยให้สำหรับเมื่อวานน้าพอดีพ่อเอาโน้ตบุ้คไป เราเพิ่งได้คืน :katai4:
น้าเเมวกะน้องหนูฝากมาขอบคุณทุกแรงใจน้า
:hao7: ปล.น้าเเมวฝากมาบอกว่าตะปบเเน่เเต่ไม่รุนเเรงกลัวน้องเจ็บ :hao6:
-
รอวันหนูเสร็จแมวค่ะ :hao6: :hao6: :z1:
-
คุณพ่อกับคุณแม่รู้เห็นเป็นใจให้แมวมาขย้ำน้องหนูใช่ม๊าา~ :hao3:
-
น้าแมวค่อยๆขุนน้องหนูให้อ้วนะ ค่อยๆกิน :hao6:
-
'แมว' มาคุม 'หนู' ใช่ไหมเอ่ย? :mew2:
-
เข้ามารออ่านด้วยคนค่ะ
เป็นกำลังให้น้องคนเขียนในการรอแอดนะคะ
พี่ก็ผ่านประสบการณ์การเขียนนิยายรอแอดมาแล้วเหมือนกัน 5555555
-
ชอบบบบบบบ :hao7:
-
แรกๆก็งี้แหละหนูกลัวแมว สนิทกันเมื่อไรละก็ แมวได้กลัวหนูแน่ๆ
-
หนูเนื้อหอมนะเนี่ย มีคนมาจีบซะแล้ว :hao7:
-
ขอโทษนะค่ะคืนนี้คงอัพให้ไม่ทันเเต่พรุ่งนี้ สองตอนคิดเเน่ค่ะ ลืมไปพรุ่งนี้ต้องไปรับเกรด
:hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5:
-
น้องหนูไม่ได้เข้าข้างตัวเองหรอกจ้า น้าแมวเขาตามมาเฝ้าจริง ๆ นะนั่น
รู้แล้วใช่ไหมน้าแมว น้องหนูเนื้อหอมสุด ๆ เลยนะ จะจีบเด็กก็รีบ ๆ เน้อ อิอิ
รอได้เสมอจ้า ขอบคุณคนเขียนจ้ะ ขอให้ได้เกรดอย่างที่หวังนะ :กอด1:
-
ที่อยากให้ไปทำงาน อาจจะเป็นแผนของพ่อกับน้าแมวก็ได้
:hao3:
พ่ออยากได้เจ้านายเป็นลูกเขยใช่ไหม
ตอบบบบบบบบบบบ
-
รอ NC #นี้คือความในใจ
-
มารอน้องหนูกับน้าแมว :katai5:
-
ยามเเรกเจอครั้งเเรก
พาร์ทแมว [3 years ago]
การบริหารธุรกิจที่สืบทอดกันมาเป็นงานที่หนักมากสำหรับผมที่เข้ารับตำแหน่งท่านประธานทั้งที่อายุยังน้อยและขาดประสบการณ์แต่ด้วยความสามารถและคำปรึกษาต่าง ๆ ที่ได้รับตลอดปี 7 ที่ผ่านมาทำให้สามารถผลักดันธุรกิจในเครืออหัสกรขึ้นมาอยู่แถวหน้าของเมืองไทย
ภายนอกผู้คนทั่วไปรวมทั้งลูกน้องในบริษัทจะมองว่าผมค่อนข้างเก็บตัว พูดน้อย ติดจะเย็นชาแต่ไม่ไร้หัวใจนะคงรู้ใช่ไหม
แต่คุณรู้ไหมว่าปานนี้ผมก็ยังไม่เคยมีแฟนเพราะมัวแต่ทำงานและคงเพราะนิสัยส่วนตัวด้วยแต่มันคงไม่สำคัญเท่าบริษัทหรอก
“ท่านครับ อีก 15 นาทีจะได้เวลามอบทุนการศึกษาแล้วครับ” อ่อ นอกจากธุรกิจแล้วบริษัทของเรายังให้ความสำคัญกับพนักงานทุกตำแหน่ง ไม่ว่าจะสวัสดิการ โบนัส รวมทั้งทุนการศึกษาเรียนดีของลูกพนักงานที่คุณปู่เป็นคนริเริ่มโครงการนี้ขึ้น
“อืม”
“ท่านจะโกนหนวดหน่อยไหมครับ”
งานที่โหมเข้ามาทำให้เขาต้องสะสางให้เรียบร้อยทำให้ไม่ได้กลับบ้านมาเป็นอาทิตย์แล้วเลยต้องนอนที่ห้องทำงานแทน สภาพร่างกายโทรมอย่างเห็นได้ชัด ทั้งขอบตาดำ ผมยุ่งเหยิง แต่ยังพอดูเหมือนคนอยู่
“ไม่หรอกเดี๋ยวสาย”
“พ่อ มีแต่คนเก่งทั้งนั้นเลย ผมนี่เก่งไม่เบานะเนี่ยแถมหล่ออีกต่างหาก” ระหว่างทางที่เดินไปห้องประชุมเพื่อแจกทุนการศึกษา ผมเห็นเด็กผู้ชายตัวเล็กหัวเกรียนยืนอวดกับพ่อที่ได้ทุนนี้เพราะเก่ง ท่าทางขัดกับรูปร่างหน้าตาจริงๆเลยเจ้าหนู
“ขี้โม้จริงเลยตาหนู” ถึงจะโดนพ่อล้อแต่เจ้าตัวยังทำท่าไม่แคร์อีก ยิ้มกว้างอย่างกับได้รับคำชมจนเห็นเขี้ยวเล็ก ๆ ที่มุมปากทั้งสองข้าง
เมื่อถึงกำหนดการท่านประธานจึงกล่าวเปิดงานและเริ่มแจกทุนไปอย่างราบรื่นจนกระทั่ง
“เห้ย...พลั่ก....โอ้ย”
เด็กหนุ่มหัวเกรียนก่อนหน้านี้สะดุดพรมล้มหัวทิ่มมาตรงหน้าของเขา เจ้าหนูนอนจุกเพราะแรงกระแทกที่ท้อง เขาจึงย่อตัวลงไปช่วยคนซุ่มซ่ามแต่ผิดพลาดทางเทคนิคที่เจ้าเด็กนั่นดันเงยหัวขึ้นมากระแทกไปคางของเขาซะหงายหลัง
“ขอโทษครับ ผมผิดไปแล้ว ผมไม่ตั้งใจ” เจ้าหนูพูดขอโทษซ้ำไปซ้ำมาราวกับเรื่องที่เกิดขี้นมันผิดอย่างใหญ่หลวง
“ไม่เป็นไรหรอก เเล้วเป็นไรหรือเปล่าเราน่ะ” เจ้าหนูยังคงก้มหน้าสำนึกผิดข้างพ่อตัวเองอยู่ ผมยังไม่ได้ว่าอะไรสักคำจะกลัวทำไม
“ไม่เป็นครับ ขอโทษนะครับ” ช่วยเงยหน้ามาคุยได้ไหม
“อือ กรินทร์มาแจกทุนแทนผมที” ร่างสูงเรียกให้คนสนิทมาทำหน้าที่ต่อแทนก่อนจะขอตัวออกไปพักโดยที่เจ้าตัวสาเหตุยืนน้ำตาคลออย่างสำนึกผิดที่ซุ่มซ่ามไม่ระวังจนทำให้เกิดเหตุ
“ท่านไหวไหมครับ ผมว่ากลับไปพักที่บ้านเถอะครับ งานที่เหลือค่อยกลับมาสะสางทีหลัง” เขาคงต้องทำตามคำแนะนำเลขาคนสนิทเพราะตอนนี้เขารู้สึกวูบหน้ามืดคล้ายจะเป็นลม สงสัยเพราะนอนไม่พอยิ่งโดนลูกเสยใครบางคนยิ่งหนักเข้าไปใหญ่
“เด็กคนเมื่อกี้นี่ใช่ลูกของคุณสินธพหัวหน้าฝ่ายตรวจสอบบัญชีหรือเปล่า”
“ใช่ครับ น้องหนูลูกคุณธพ”
‘หนู’ เหรอตัวเล็กสมชื่อดีนะ เจอกันครั้งแรกก็สร้างปัญหาให้ ‘แมว’ เลยนะ
:katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4:
รีบปั่นทันทีบอกไว้เลยนะอย่าเครียดปล่อยใจไปกะความสัมพันธ์ของคู่นี้
ตอนหน้ายังคงเป็นพาร์ทของเเมวใหญ่อยู่นะ เย็นนี้เจอกัน
-
น้องหนูขี้โม้ตั้งแต่ยังเป็นเด็กน้อยเลยน้าา~
น่าหยิกที่สุด :m1:
-
น้องหนูน่ารักอ่ะ อยากฟัด :ling1:
-
หนูน่ารักกกกกก :z2: :z2:
-
:oni1: :oni1: :oni1: :oni1: :oni1: :oni1: :oni1: :oni1: :oni1: :oni1: มาแล้วน้องหนู
-
แมวตัวใหญ่จะจับลูกหนูกิน
-
น้าแมวไม่มีแฟนเพราะรอเนื้อคู่มาเกิดอย่างตาหนูล่ะสิ
-
น้องหนูจอมป่วน :katai5:
-
แมวหนู ก็ต้องคู่กันนนน :กอด1:
-
สั้นจุงเบยยยย
-
รักแรกพบ~
-
:katai4: กำลังจะอัพนะรอเค้าแปปนึง :katai4:
:mew2: :mew2: :mew2: :mew2: :mew2: :mew2:
-
ตั้งใจเเวะมา
พาร์ทเเมว
เวลา 3 ปีที่ผ่านมาธุรกิจเติบโตขึ้นมากงานยิ่งเพิ่มขึ้นตามเป็นเท่าตัวจนผมไม่ค่อยมีเวลาส่วนตัวเท่าไหร่ ส่วนงานแจกทุนเขามอบหมายให้คนอื่นทำแทนเพราะหาเวลาปลีกไปไม่ได้แต่ได้ยินว่าเจ้าหนูได้ทุกปี
หลังจากวันนั้นเขาทุ่มเทเวลาให้ธุรกิจมากกว่าเดิม แม้กระทั่งวันหยุดซึ่งรวมวันนี้ด้วยที่ต้องมาหาหัวหน้าตรวจสอบบัญชีที่บ้านเพราะเป็นกรณีเร่งด่วน แต่เขายังหาทางไปบ้านไม่เจอเลย
เขาจอดรถข้างสวนหย่อมประจำหมู่บ้านเพื่อลงไปถามทางแต่วันนี้โลกมันบิดเบี้ยวแปลก ๆ ก่อนจะกลายเป็นภาพสีดำเมื่อก้าวขึ้นฟุตบาทไป
“น้าเป็นอะไรมากหรือเปล่า เห้ย!!!! น้าอย่าเพิ่งตายนะทำใจร่ม ๆ ก่อน” เสียงใสแว่วเข้ามาในหัว
กลิ่นหอมเย็นของยาดมที่ทำให้สติกลับมาก่อนจะลืมตาไปเจอใบหน้าหวานคุ้นตาที่จ้องหน้าผมอยู่แต่ไม่ใช้น้องหนูคนเดียวที่จ้อง เขาเองก็จ้องน้องเหมือนกัน
“ขอบใจมากนะหนู”
รอยยิ้มที่คิดว่าดูดีที่สุดที่เคยยิ้มส่งออกไปให้เด็กน้อยตรงหน้าที่เหมือนจะเพิ่งได้สติก่อนจะเสมองไปทางอื่น ใบหน้าขึ้นสีฝาดก่อนจะหันมาถามผมรัวด้วยความเป็นห่วง
สาเหตุที่เป็นลมคงเพราะยังไม่ได้กินข้าวตั้งแต่เมื่อเที่ยงวานจนตอนนี้ที่เริ่มสายแล้วละมั้งไม่ใช่เพราะ ‘แก่ ’ หรอก
เจ้าหนูที่หมดห่วงก็รีบขอตัวจากไปจนผมรั้งไม่ทันแต่ไม่เป็นไรอีกสักพักต้องเจอกันแน่
“แล้วเจอกันนะ ‘นุช’ "
ไม่รู้ว่าน้องจะได้ยินที่ผมเรียกหรือเปล่า ตนุช น้องหนูของผม
ผมเดินขึ้นรถก่อนจะโทรไปถามทางคุณสินธพก่อนจะขับไปตามทางที่บอก เมื่อถึงซอยจึงเลี้ยวเข้าไปเจอคนที่น่าจะเป็นภรรยาของคุณธพยืนอยู่หน้ารั้วประตูเล็กสีขาวที่เปิดกว้างรอผมเข้าไปจอด
ผมทักทายภรรยาคุณธพก่อนที่แนะนำตัวกันซึ่งน้องหนูก็ยืนอยู่ข้างผู้เป็นพ่อทำหน้าตาอย่างกะเห็นผี เขาหน้ากลัวขนาดนั้นหรอเมื่อ3ปีที่แล้วก็ทีหนึ่งละที่น้องกลัวผม
“อ่อ สวัสดีครับผมมัชชาร เรียกว่า ‘แมว’ ก็ได้แล้วตนุชนี่แปลว่า ‘หนู’ ใช่ไหมหนู” เขาพูดท้ายประโยคพร้อมหันไปมองน้องหนูที่ยังไม่เลิกทำหน้าพิลึก
ข้อมูลน้องผมแน่นมากหลังจากวานให้เลขาคนสนิทไปหาข้อมูลมาให้เพราะถูกชะตากับเจ้าหนู
“ใช่ครับ ‘น้าแมว’ " น้องหนูพยายามยิ้มกว้างตอบกลับมาให้แต่ยิ่งดูยิ่งอยากหัวเราะไม่เห็นต้องฝืนขนาดนั้นเลย ทั้งยิ้มทั้งทำหน้ากังวลอะไรสักอย่าง
“งั้นระวังแมวตะปบเอานะครับ น้องหนู” เขาอดไม่ได้ทีจะเเกล้งก้มลงกระซิบข้างหูของน้องก่อนจะเดินผ่านไปคุยงานในห้องนั่งเล่นปล่อยให้เจ้าหนูยืนตัวแข็งอยู่หน้าประตูบ้าน
“คุณธพที่เหลือผมฝากจัดการทีนะ” หลังจากที่จัดการเรื่องงานเสร็จผมก็ชวนคุณธพคุยหวังว่าจะสนิทกันมากขึ้น
“น้องหนูนี่เรียนเก่งนะครับ เห็นได้ทุนทุกปี” คนเป็นพ่อยิ้มเมื่อมีคนมาชมลูกชายย่อมดีใจเป็นธรรมดา
“ตาหนูแกเก่งน่ะครับ เมื่อตอนนั้นผมต้องขอโทษแทนแกด้วยนะครับ”
“ไม่เป็นไรครับ ที่จริงเรียกผมว่าแมวจะดีกว่านะครับ”
“เอางั้นก็ได้แมว ความจริงไม่เห็นเหมือนอย่างที่คนเขาลือกันเลย”
“เขาลืออะไรกันครับ”
“พูดน้อยน่ะ แถมเข้มงวดเรื่องงานมากจนลูกน้องหลายคนกลัว”
“ผมชอบฟังมากกว่า แล้วเรื่องงานแค่ทำตามหน้าที่นะครับ”
“เอ่อช่วงปิดเทอมนี้ผมมีโครงการที่ให้เด็กนักเรียนมาฝึกงานที่ห้างของเราเพื่องส่งเสริมการใช้เวลาให้เป็นประโยชน์แถมได้ค่าขนมอีก ถ้า’หนู’สนใจก็พาไปสมัครได้นะครับ”
“แมวสนใจตาหนูหรอ” คำถามแสกหน้าที่เขาเเบบไม่ทันตั้งตัว
"ครับ"
“ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร แล้วแต่เจ้าตัวเค้า อีกอย่างตาหนูจำคุณไม่ได้หรอกนะเรื่องตอนนั้น” ทางสะดวกแบบเขาไม่คาดคิดเหลือแต่คนตัวเล็กเท่านั้น
“ถ้างั้นผมอยากให้น้องไปทำฝ่ายของเล่นเด็กได้หรือเปล่าครับ”
“แล้วจะถามให้” ถึงคำจะดูห้วนแต่เขารู้ว่าพ่อของน้องเปิดทางให้เข้าแล้ว
“แมวแล้ววันหลังมาใหม่นะ” ก่อนจะกลับพ่อแม่ของน้องหนูเดินมาส่งผมที่รถก่อนจะชวนให้กลับมาที่นี่ได้อีก
“แล้วจะแวะมานะครับพี่”
“เรียก ‘แม่’ ก็ได้พี่ไม่ว่า ปริ่มค่ะว่าที่ลูกเขยสมบูรณ์แบบ”
“ก็ต้องแล้วแต่น้องนะครับว่าอยากให้ผมมาเป็นลูกเขย ‘แม่’ หรือเปล่า”
วันนี้เป็นวันที่น้องมาฝึกงานที่แผนกของเล่นเด็ก เขาต้องลงไปดูสักหน่อย พอลงมาก็เจอพ่อลูกอ่อนขายขนมจีบให้หนูของผมแต่ดูเหมือนน้องจะไม่เล่นด้วย
“แมวไม่อยู่หนูร่าเริงว่างั้นไหม น้องหนู” เจ้าหนูสะดุ้งตกใจเมื่อเขาแกล้งลงไปกระซิบข้างหูท่าทางของน้องทำให้ผมอดยิ้มไม่ได้จริงๆ
“ใครร่าเริงครับ ผมกำลังทำงานอยู่”
“แล้วเป็นไงมีปัญหาอะไรหรือเปล่า” แผนกของเด็กเล่นดูไม่มีปัญหาอะไรเท่าที่กวาดตามองไปรอบแผนก
“สบายมากครับ” เวลาคุยถึงไม่ชอบมองหน้านะ
“งั้นพี่ไปล่ะ แล้วจะแวะมาหาใหม่” เขากระซิบเสร็จจึงเดินออกมาแค่นี้กำลังใจมาเต็มแล้ว
แล้วพี่จะแวะมาใหม่นะน้องหนู
:katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4:
ปั่นเเบบรีบที่สุดเลยกลัวม่ทันก็ไม่ทันจริง ๆ ด้วย ไม่เป็นไรเกินมานิดหน่อย หรอออออ
เกรดปล่อยมานปายยยยย
ตอนนี้รุกมากเลยพี่เเมวตอนต่อไปรอเจอกันพรุ่งนี้น้า
ฝันดีผีลากขา
:bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
-
:L2:
-
ทางโล่ง
-
:-[ :-[ :-[ :-[
-
ต้องบอกว่า 'หน้าตาของน้องหนูเป็นใบเบิกทางตั้งแต่เกิดแล้วสินะคะ' คุณพ่อกับคุณแม่เลยทำใจไว้เนิ่นๆ แล้วว... :laugh:
-
อุ้ย ทางสะดวก :katai5: :katai5: :katai5:
-
:a11: :a11: :a11: :a11: :a11: :a11: :a11: :a11: :a11: :a11:
-
พ่อกับแม่เป็นใจให้ว่าที่ลูกเขยสุดๆ o13
ทางสะดวก แต่ตาหนูก็น่าร้ากกกกก :man1:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
เริ่มจะติดแล้ว มาต่อเร็วๆน้าาาาา
-
วันนี้ วันโกหกแห่งชาติ ที่บอกจะอัพโกหกน้าาาาา :laugh: :laugh: แล้วก็เมื่อคืนที่อัพมันเบลอๆไปบ้าง แก้ให้แล้วน้า
-
:sad2: ว้า~ โดนคนเขียนต้มเสียละ รอค่ะรอ!!!
-
:pig4: :pig4: :pig4: รีบมาต่อนะครับ :mew1: :mew1: :mew1:
-
:sad4: :hao5: :hao5: :hao5: :sad4:
ขอโทษน้าาาาาา รู้ตัวว่าทุกคนต้องผิดหวังที่หายเงียบ
เพราะคนเขียนมีเรื่องที่ต้องจัดการที่บ้านแต่จะมาต่อให้จบก่อนที่จะไปต่างจังหวัด วันที่ 9 เม.ย. นี้ :katai4:
:monkeysad: o13
ปล.ขอบคุณทุกคนที่ให้กำลังใจคนเขียน เชียร์ตาหนูกะน้องแมว ถึงแม้ไม่ใช่เรื่องที่สนุกมากมายแต่คนเขียนตั้งใจถ่ายทอดเรื่องนี้ให้ทุกคนรู้สึกมีความสุขไปกับเรื่องนี้
ปล.2 เรื่องยาวคงต้องรอหลังจากกลับมาก่อน
ปล.3 สิ่งที่อยากทำสักครั้งหนึ่งในชีวิตอีกอย่าง พึ่งได้ทำไป คือ การบริจาคผมให้ผู้ป่วยโรคมะเร็งที่สถาบันมะเร็งแห่งชาติ ง้อวววว :-[ :-[
-
เรื่องนี้สนุกนะ อิอิ เค้าชอบ
รอตอนต่อไปค่ะ :hao7: :hao7:
-
:sad4: :hao5: :hao5: :hao5: :sad4:
ขอโทษน้าาาาาา รู้ตัวว่าทุกคนต้องผิดหวังที่หายเงียบ
เพราะคนเขียนมีเรื่องที่ต้องจัดการที่บ้านแต่จะมาต่อให้จบก่อนที่จะไปต่างจังหวัด วันที่ 9 เม.ย. นี้ :katai4:
:monkeysad: o13
ปล.ขอบคุณทุกคนที่ให้กำลังใจคนเขียน เชียร์ตาหนูกะน้องแมว ถึงแม้ไม่ใช่เรื่องที่สนุกมากมายแต่คนเขียนตั้งใจถ่ายทอดเรื่องนี้ให้ทุกคนรู้สึกมีความสุขไปกับเรื่องนี้
ปล.2 เรื่องยาวคงต้องรอหลังจากกลับมาก่อน
ปล.3 สิ่งที่อยากทำสักครั้งหนึ่งในชีวิตอีกอย่าง พึ่งได้ทำไป คือ การบริจาคผมให้ผู้ป่วยโรคมะเร็งที่สถาบันมะเร็งแห่งชาติ ง้อวววว :-[ :-[
รอนะค้า~ :L2: เป็นกำลังใจให้จ้า…
-
:monkeysad: :monkeysad: รอต่อไปค่าาาาาา
-
สาธุ
-
ยามรักเข้าพุ่งชน
“ตาหนูเลิกงานแล้วมารอพ่อที่หน้าห้างนะ แม่เขาจะพาไปฉลองวันเกิดหนูที่ร้านเพื่อน” พ่อโทรมาบอกก่อนจะกลับไปทำงานต่อ
วันนี้วันดีวันที่คนหน้าตาดีจะโตเป็นหนุ่ม? ผมจะอายุ 18 สักทีแม่จะได้ไม่มาว่าเป็นเด็กได้ แหมปีนี้ดีจังคุณนายจะพาไปเลี้ยงฉลองนอกบ้านเห็นทุกปีทำกินเองตลอด สงสัยมีเซอร์ไพรส์ชัวร์
การที่มาฝึกงานแผนกขายของเด็กเป็นประสบการณ์ที่ดีถ้าไม่นับรวมขนมจีบของแถมจากผู้ชายที่เข้ามาก็ถือว่าเรียนรู้ขึ้นอีกก้าวหนึ่งและตอนนี้ครอบครัวผมอยู่ที่ร้านอาหารริมแม่น้ำเจ้าพระยา
บรรยากาศภายในร้านร่มรื่นอบอุ่นเป็นกันเองให้ความรู้สึกเหมือนอยู่กับบ้าน สายลมพัดผ่านตลอดเวลา ถึงแม้ตอนนี้จะดึกมากแล้วแต่ริมฝั่งแม่น้ำยังเต็มไปด้วยแสงไฟประดับอย่างสวยงานอีกทั้งเรือของโรงแรมต่าง ๆ ที่พานักท่องเที่ยวมาชมบรรยากาศของแม่น้ำสายสำคัญของประเทศ ทุกอย่างดูลงตัวยกเว้นเสียแต่ว่าคนข้างตัวผมที่ทำไมถึงเป็น ’น้าแมว’ไปได้
“แม่ทำไมน้าแมวมาด้วยอ่ะ” ผมกระซิบถามแม่พลางยกมือขึ้นมาบังจากสายตาคนข้างตัว
“พี่เขาอยากมาฉลองให้หนูไง แม่ก็ไม่เห็นว่ามันจะเสียหายตรงไหน” คุณนายแม่พูดกลับมาแบบฟังชัดทุกคน
“น้าเขาไม่ใช่คนในครอบครัวเรานะแม่” ผมยังคงกระซิบแบบไม่มีเสียงบอกแม่ต่อ
“อีกไม่นานหรอก” คราวนี้ไม่ใช่แม่ตอบแต่เป็นคนที่นั่งข้างซ้ายผมแทน
“เห้ย น้าได้ยินด้วยอ่อ” ผมตกใจเพราะไม่คิดว่าน้าเขาจะได้ยินที่กระซิบ
ไม่มีเสียงตอบกลับจากหมายเลขที่ท่านเรียกค่ะเพราะน้าแมวแกหันไปเรียกพนักงานมารับเมนูและแอบสั่งอะไรไม่รู้กับพนักงานรับออเดอร์
ระหว่างที่รออาหารน้าแมวชวนพ่อกับแม่คุยเรื่องทั่วไปและทำให้รู้ว่าร้านนี้เป็นของแม่น้าแมว ถึงว่ามีโต๊ะพวกเราโต๊ะเดียวที่แท้ปิดร้านเลี้ยงนี่เอง ทำไมต้องลงทุนเพื่อผมขนาดนี้กันล่ะ
ลูกเจ้าของร้านหันไปมองคนนั่งข้างขวาตัวเองที่ส่ายหน้าไปมาอย่างกับปฏิเสธอะไรสักอย่าง ก่อนที่เจ้าตัวจะหันไปอมยิ้มอยู่คนเดียว
อาหารที่สั่งทยอยออกมาวางบนโต๊ะอาหารจนเต็ม แต่ละจานดูน่ากินทุกอย่างขนาดเจ้าของวันเกิดยิ้มกว้างจนเห็นเขี้ยวฟันสองข้าง เมื่อรายการอาหารครบทุกคนจึงเริ่มกิน
ผมคิดว่านี่บริการดีไปไหมก็น้าแมวตักอาหารทุกอย่างให้ผมกิน ผมนี่มีหน้าที่กินอย่างเดียวสบายเลย
หลังจากกินอาหารเสร็จมีพนักงานมาเก็บจานบนโต๊ะจนหมดแล้วมีพนักงานถือเค้กจุดเทียนออกมาที่โต๊ะผม เสียงเพลงร้องฉลองวันเกิดดังไปทั่วร้านเพราะทุกคนช่วยกันร้อง
ผมยกมือไหว้อธิษฐานก่อนเป่าเทียนดับหลังเพลงจบ ไฟในร้านถูกเปิดให้สว่างอีกครั้ง เค้กถูกแบ่งออกเป็นชิ้น ๆ ก่อนใส่จานเดินไปให้พ่อกับแม่เพื่อขอพรวันเกิดอย่างทุกปี
เค้กอีกชิ้นเดินไปให้เจ้าภาพวันนี้ที่ฉลองให้กับผม
“ขอให้มีแต่คนรักและหวังดีกับหนูเสมอนะ” เป็นคำอวยพรที่ผมไม่เคยได้จากใครเลย
“ขอบคุณครับน้าแมว” ก่อนจะหันมาจัดการเค้กของตัวเองตรงหน้า
“พ่อ หนูไปถ่ายรูปก่อนนะ” ผมหยิบมือถือเดินออกจากโต๊ะไปทางชานระเบียงที่ติดกับแม่น้ำเพื่อถ่ายรูปไปอวดเดอะแก๊งค์ตามประสาหนุ่มคูล ยืนถ่ายวิวดี ๆ ก็มีใครบางคนมายืนซ้อนหลังซะก่อน
“ชอบที่นี่ไหม” คนตัวสูงเอ่ยถามเด็กหนุ่มที่ยืนหันหลังให้ตน
“สวยดี” คำตอบที่ฟังเหมือนตอบปัดแต่ถ้าสังเกตจากแววตาและรอยยิ้มแล้วจะรู้ว่าที่นี่สวยอย่างที่ตอบออกมาจริง
ชายหนุ่มเดินมาอยู่ข้างเจ้าของวันเกิดก่อนที่จะยื่นกล่องของขวัญให้ อีกฝ่ายรับมาแล้วเปิดออกเห็นภายในเป็นนาฬิกาหรูมีชื่อเสียงคล้ายกับคนให้ ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าเป็นนาฬิกาแบบคู่รัก
หัวใจผมมันเต้นเร็วจนน่ากลัวว่ามันจะหยุดเต้นกะทันหันสาเหตุเจ้าของของขวัญชิ้นนี้ น้าแมวเขารู้สึกแบบเดียวกับผมใช่หรือเปล่านะ
“นี่น้าจีบผมหรอ” เมื่อใจมันอยากรู้ปากเลยถามอย่างห้ามไม่ทัน
“พี่จีบ” สองพยางค์ที่ทำให้เด็กหนุ่มยืนหน้าขึ้นสีอย่างห้ามไม่อยู่
“น้าจะคบกับผมจริงดิ” หูผมไม่ได้ฝาดใช่ไหมที่คนอายุมากกว่าตรงหน้าเขาบอกว่าจีบผมนะ
“ให้ตายสิเอาเท่าไหร่ถึงจะเลิกเรียกน้าแล้วเรียกว่าพี่แทนเนี่ยหนู” คนตัวสูงยิ้มพลางส่ายหัวที่คนตัวเล็กไม่ยอมเลิกเรียกน้าสักที
“เรียก ‘พี่’ ได้ไหม
แล้วพี่จะให้กินขนมหมื่นห้า
ถ้าเรียก ’น้า’ ลดมาห้าพัน
เรียกลุงเลิกพลัน
ไม่ให้สักพัน แน่นอน....”
อารมณ์ไหนนะที่ทำให้คนพูดน้อยถึงกับร้องเพลงนี้ให้เขาฟังแถมส่งสายตาวิบวับมาให้อีก จะทำให้ใจดวงนี้เต้นแรงไปถึงไหนภูมิต้านทานหัวใจของผมมันน้อยนะ
“ตกลงน้าจะขอคบผมจริงดิ” ผมถามซ้ำอยากจะย้ำให้ตัวเองอีกครั้งว่าไม่ได้ฝันไป
“พี่แมวจะขอคบหนูจริงหรอ พูดใหม่สิ” น้าแมวเปลี่ยนสรรพนามให้ผมใหม่
“พี่จะขอผมคบจริงหรอครับ” ใครมันจะไปกล้าพูดตามนั้นกันเล่า
“จริง แล้วตกลงจะคบกับพี่ได้ไหมครับ” คำถามที่ส่งมาอีกครั้งเพื่อรอคำตอบจากคนอายุน้อยกว่าอย่างตั้งใจ
คุณคิดว่าคนเราจะใช้เวลาแค่ไหนถึงจะเป็นคนรักกันได้ มันจะเร็วไปไหมสำหรับคนที่เพิ่งเจอกันเพียงสองวันจะเป็นแฟนกัน ไม่รู้สิผมคิดว่ามันเป็นไปได้หากคนนั้นคือ ‘พี่แมว’
:t3: แอบย่องมาอัพตอนดึก :t3:
:mc4: :mc4: ในที่สุดเรื่องนี้ก็จบลงเเล้วนะเเต่จบไม่จากนะเพราะเรายังมีตอนพิเศษอีก 5 ตอน :hao7: :hao7:
แอบเอารายชื่อตอนพิเศษมาให้ชมกันก่อน
ตอนพิเศษ การเงินมีปัญหาใส่ชุดนักศึกษามาหาพี่
ตอนพิเศษ เลิกเป็นเด็กฝึกงานแล้ว
ตอนพิเศษ ครั้งแรก
ตอนพิเศษ แมวกินหนู
ตอนพิเศษ มีเมียเด็กต้องหมั่นตรวจเช็ค
ไม่รู้ว่าเราตัดจบเกินไปหรือเปล่าเเต่พยายามไม่ให้ดูห้วนเกินไปแล้วจะไปชดแทนในตอนพิเศษเเล้วกันนะ ไม่ว่าเขากันใช่ไหม
:z3: :z3: :z3: :z3:
ขอบคุณทุกคนที่เเวะเข้ามาอ่าน จะหลงเข้ามาบ้าง กดผิดบ้าง ก็ไม่เป็นไรยังไงคนเขียนก็ปลื้ม :hao5: :hao5: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
เเล้วก็ทุกคอมเมนต์นักเขียนเห็นหมดเลยเเละมีพลังเพราะทุกข้อความที่ส่งมา อยากตอบนะเเต่ทำไม่เป็นที่เค้าเเคปแล้วมาตอบ กระโดดถีบตัวเอง :z6:
:bye2: เเล้วเจอกันตอนหน้า :bye2:
-
:กอด1:
โอ้ยย เพิ่งได้อ่าน ชอบมากๆเลยค่ะ
รอตอนพิเศษนะคะ :D
-
รอตอนพิเศษมาเสิร์ฟต่อนะค้าา… :hao7:
-
จะรอตอนพิเศษจ้า :katai2-1:
-
น่ารักดีค่าาาา รอตอนพิเศษน้า
-
ขอบคุณมากนะ คนเขียน.... :pig4:
-
:katai2-1:
-
ชื่อตอนพิเศษแต่ละตอนนี้ พี่แมวหาเศษหาเลยน้องหนูแน่ๆ :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:
-
รออีกล่ะ :mew6:
-
:katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: จับน้องหนูใส่ชุดนักศึกษาแป๊บบบบ...
-
555 ถึงกับร้องเพลงขอให้เรียกพี่
-
ชื่อตอนพิเศษน่าสนใจมาก :hao6: :hao6:
-
เอิ่ม เขาเรียกว่าจบ ชิมิ
น้าแมว อยากเป็นพี่ต้องวางเงินนะจ๊ะ หมื่นห้าน่ะ ขนแมวไม่ร่วงมั้ง
-
ใช้ได้เลยน้าแมว ก๊ากกกกก
รอตอนพิเศษคร้า
-
น่ารักดีค่ะ หนูอายุ18แล้ว น้าแมวกินได้เต็มที่ 555
รอตอนพิเศษนะค๊าาาา
-
รอตอนพิเศษค่ะ รีบมาต่อนะคะ
-
รอตอนพิเศษค่ะ :call:
-
รอค่ะะะะะะะะ o13 :hao3:
-
สั้นจริงๆ T-T
-
มาต่อเร็วๆน่ะ^^
-
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
สวัสดีปีใหม่ไทยย้อนหลังนะค่ะ คนเขียนกลับมาเเล้วคาดว่าคืนนี้ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดหรือขี้เกียจ :z6:
จะมาอัพตอนพิเศษให้สองตอนน้า เเล้วพรุ่งนี้จะมาอัพให้ครบเพราะว่า คนเขียนต้องไปบวชถือศีลแปดที่ต่างจังหวัด :heaven
งานนี้ต้องพึ่งบุญเเเล้วค่าแอดมิชชั่นครั้งนี้ :hao5: :hao5:
คืนนี้เจอกันน้าแอบย่องมาอัพตอนดึก :katai4: :katai4: :katai4: ไม่หลับไม่นอน :katai3: :katai3: :katai3:
:bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
-
สู้ๆน้า
-
รอนะค้าา~ :mew1:
-
การเงินมีปัญหาใส่ชุดนักศึกษามาหาพี่
บรรยากาศห้องโถงประชุมของบริษัทถูกตกแต่งให้กลายเป็นสถานที่มอบทุนการศึกษาเรียนดีให้บุตรของพนักงานในบริษัท บรรดาเก้าอี้ถูกนำมาจัดวางเรียงเป็นแถวอย่างเป็นระเบียบ
จอมอนิเตอร์กำลังฉายหนังการ์ตูนชื่อดังให้แก่เด็กที่มาถึงแล้วเพื่อรอถึงเวลากำหนดการ เสียงหัวเราะของเด็ก ๆ ดังไปทั่วห้องโถงเพราะเจ้ามังกรในการ์ตูนบินชนต้นไม้หล่นลงกระแทกพื้น เมื่อเวลาถึงกำหนดการเสียงถอนหายใจอย่างเสียดายของเด็ก ๆ ที่การ์ตูนต้องจบการฉายตอนกลางเรื่องลงอย่างช่วยไม่ได้
“สวัสดีค่ะน้อง ๆ ตอนนี้ใกล้จะถึงเวลาพิธีการแล้ว เดี๋ยวพี่จะให้พี่โตของเราสาธิตการรับทุนนะคะ” พี่ผู้หญิงเรียกนักเรียนระดับมหาลัยที่ได้รับทุนอออกมานัดแนะวิธีการรับซองเงินและจุดตำแหน่งถ่ายรูป
“น้อง ๆ คะเห็นตัวอย่างไปแล้วนะคะ จากนี้ไปพี่จะเริ่มพิธีการแจกทุนการศึกษาเรียนดีนะคะ” พี่เจ้าหน้าที่หันไปให้สัญญาณเจ้าหน้าที่อีกคนที่ยืนประสานงานตรงหน้าประตูทางเข้าห้องประชุม
บานประตูทางเข้าถูกเปิดออกโดยเจ้าหน้าที่ทั้งสองฝั่งบานประตู ปรากฏหนุ่มร่างสูงโปร่ง แต่งตัวด้วยชุดสูททันสมัยสั่งตัดให้เข้ากับรูปร่างที่ถูกดูแลเอาใจใส่อย่างสม่ำเสมอ ท่วงท่าการเดินรวมทั้งบุคลิกภายนอกสมกับเป็นท่านประธานบริษัทยักษ์ใหญ่ของเมืองไทย
ท่านประธานหนุ่มก้าวเดินมาหยุดที่หน้าห้องประชุมก่อนจะกล่าวทักทายน้อง ๆ หลาน ๆ ที่มาในงานวันนี้อย่างเป็นกันเอง แล้วเริ่มพิธีการตามกำหนดพิธีการ
เหล่านักเรียนเรียนดียืนต่อแถวรับทุนและถ่ายรูปกับท่านประธานตามคิวที่ซ้อมไว้ก่อนหน้านี้อย่างเป็นระเบียบ จนถึงนักเรียนคนพิเศษของเจ้าของทุน
“นาย ตนุช ศิวเศขร” เสียงประกาศชื่อเรียกให้เด็กหนุ่มเดินไปรับทุน
“เก่งมากนะเรา แต่หลังจากนี้ไปขอกับพี่ก็ได้” ท่านประธานหันไปกระซิบกับเด็กหนุ่มขณะที่ยืนซองใส่เงิน
“จ่ายไหวหรอ” เด็กหันหน้าไปตอบก่อนจะหันหน้ามายิ้มให้กล้อง
“พี่จ่ายให้ทั้งชีวิตก็ยังไหว” น้าแมวขยับมายืนใกล้หนูก่อนจะกระซิบตอบทั้งรอยยิ้มมั่นใจต่างจากอีกคนที่ยืนยิ้มจนปวดแก้มเพราะเขินคำพูดของคนรักที่ยืนเยืองซ้อนหลังตน
“ท่านประธานครับน้องคนต่อไปรอนานแล้ว” เสียงของคนสนิทที่ส่งเสียงแซวมาเตือนเจ้านายว่าสวีทเกินเวลามากไปแล้ว
“อือ รู้แล้ว” ร่างสูงหันไปมองรอบห้องก่อนจะถอยมายืนที่จุดเดิม
“อายไหมล่ะ” เด็กหนุ่มพูดเสียงเบาขณะที่รีบเดินผ่านหน้ากลับไปนั่งที่
“ก็คนมันรักกันหนิ”
‘พี่แมวบ้าชอบทำให้หัวใจทำงานหนักอยู่เรื่อย’
:katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4:
อยากบอกว่าสั้นมากมากถึงมากที่สุดอีกตอนกำลังจะลงจ้ารอแปปนะสั้นเหมือนกัน ถถถถถ บอกแล้วมาอัพตอนดึก
-
:ling1: :katai5:
-
ผมเลิกเป็นเด็กฝึกงานแล้ว
หลังจากวันที่น้าแมวขอผมเป็นแฟนก็ผ่านมาหลายเดือนแล้ว ช่วงปิดเทอมที่ผ่านมาผมก็ไปฝึกงานที่ห้างตามเดิมแต่จะมีคนมาชวนไปทานข้าวกลางวันทุกวัน มีอยู่คนเดียวก็น้าแมวนั่นแหละ
หลายครั้งน้าแมวก็ไม่อยากให้ฝึกงานต่อเพราะมีผู้ชายมาขายขนมจีบบ่อยแต่ผมอยากฝึกงานต่อ น้าแมวเลยเปลี่ยนมาคุมแทน อ้างมาเดินตรวจงานแต่กลับมาชวนผมคุยถ้าไม่ว่างจริง ๆ ก็ส่งให้คนสนิทเดินลงมาดู
ตอนนี้เปิดเทอมแล้วผมไม่ได้มาฝึกงานเหมือนตอนปิดเทอมแต่ยังต้องมาห้างเกือบทุกวัน ทุกคนรู้ใช่ไหมเพราะอะไรถ้าไม่ใช่เจ้าของห้องตรงหน้าผมนี่
“อ้าว น้องหนูวันนี้มาช้านะเนี่ย” พี่ศักดิ์เลขาหน้าห้องของน้าแมวเอ่ยทักอย่างทุกครั้งที่มาที่นี่
“วันนี้ต้องทำรายงานกลุ่มอ่ะพี่เลยมาช้า” เขาตอบก่อนจะเคาะประตูขออนุญาตเจ้าของห้อง
“หนูรอพี่ก่อนนะ ขอตรวจแผนงานก่อน” เจ้าของห้างพูดทั้งที่ยังไม่เงยจากกองเอกสารบนโต๊ะตรงหน้า
“ครับ” ผมเดินมาวางกระเป๋านักเรียนที่โต๊ะรับแขกก่อนจะเดินไปชงกาแฟให้คนตรงหน้า
“พี่แมว ดื่มก่อนสิ” น้าแมวเงยหน้าขึ้นมารับกาแฟไปดื่มจนหมดแล้วส่งแก้วคืนให้เด็กหนุ่ม
“หนูช่วยหยิบแฟ้มรายงานสีแดงให้พี่หน่อย” เขาหันไปมองตามนิ้วน้าแมวที่ชี้บอกตำแหน่งแฟ้มรายงานแล้วเดินไปหยิบมาให้
“โชคดีจังที่มีหนูมาช่วยพี่” ร่างสูงหันมายิ้มให้เด็กหนุ่มอย่างทุกที
“หนูไม่ค่อยได้ช่วยพี่เลยนะ” เขารีบแย้ง
“แค่หนูอยู่ข้างพี่แค่นี้ก็พอแล้ว” คำพูดหล่อกระแทกใจเด็กหนุ่มจนใบหน้าเริ่มร้อนผ่าว
“เสี่ยวอ่ะพี่แมว”
“ถึงพี่จะเสี่ยวแต่ก็เกี่ยวใจ’หนู’ได้นะ”
โอ๊ยใครจะไปเชื่อว่าท่านประธานจะมีมุมด้านนี้อย่างคนอื่นเขาเป็นด้วย
“พี่อย่าไปเล่นที่ไหนนะ อายเขาตาย” เด็กหนุ่มหัวเราะ
“กรินทร์ บอกว่าเล่นมุขนี้แล้วหนูจะชอบ” เสียงบ่นเบากลัวเด็กหนุ่มได้ยิน
“พี่แมวปิดเทอมหน้าหนูขอมาฝึกงานอีกนะ”
“ไม่ให้ครับ เป็นแฟนเจ้าของห้างจะทำงานให้เหนื่อยทำไม” ชายหนุ่มปฏิเสธทันทีหลังจากฟังคำขอจบ
“ถ้าอยากทำงานมากมาเป็นผู้ช่วยพี่ดีกว่า”
“ยังไงหนูก็ขัดพี่แมวไม่ได้อยู่แล้วนิ” เด็กหนุ่มเอ่ยเสียงงอน
“อย่างอนเลย พี่แค่อยากอยู่กับหนูนาน ๆ” ชายหนุ่มปิดแฟ้มรายงานแล้วเดินมาสวมกอดคนรักอย่างเอาใจ
“แต่ต้องมีข้อแลกเปลี่ยนนะ”
“ได้สิ ทุกอย่างที่หนูต้องการ”
พรุ่งนี้จะเข็นมาส่งอีกสามตอนเน้อมีฉากซับเลือดด้วยเป็นการเขียนครั้งเเรกสำหรับฉากแบบนั้น กลัวหื่นมากไปบุคลิกพระเอกจะหลุดไป 55555555555 จริงคนเขียนเป็นคนใสใส? :hao7: :hao6: :hao6: :hao6: วันนี้ขอลาไปนอนเอาเเรงก่อน :bye2: :bye2:
ขอบคุณทุกคอมเม้นเเละกำลังใจนะค่ะ คนเขียนบอกตลอดเลยว่าไม่ได้เขียนเก่งเเต่มโนเก่งมากก็ไม่รู้จะอธิบายเล่าเรื่องยังไงให้ทุกคนรู้สึกสนุกไปกับเรื่องที่คนเขียนคิด มันไม่ใช่นิยายสนุกมากเเต่คนเขียนตั้งใจมากตั้งหาก ทุกคนยังติดตามนิยายเด็กกะโปโลยังเราต่อซึ้งใจมาก :hao5: :hao5: :hao5:
-
แอร้ยยย ตาหนูกับพี่แมวมาแล้ว :katai5:
-
น้าแมวน่ารักจังเลยค่ะ ตัวติดกับน้องหนูตลอดเวลาเลย แถมยังขี้หยอดอีกต่างหากน้าา.. :-[
-
ตอนพิเศษน่ารักมาก ขอบคุณนะคะ ^^
รอตอนต่อไปจ้าาาา
-
แหม ขยันอ้อนขยันหยอดจังนะน้าแมว
เป็นกำลังใจให้คนเขียนจ๊ะ
ปล.บรรทัดที่สามจากข้างล่างต้องเป็นหนูรึเปล่าคะ เพราะน้าแมวเป็นคนพูดอ่ะ
-
:hao7:
-
:-[
-
รอจ้า :pig4: :impress2:
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
จะเข้ามาบอกว่าไม่มั่นใจว่าคืนนี้จะได้ลงครบสามตอนไหม หลบรองเท้า พยายามปั่นให้น้าอาจจะดึกตามเเคยไม่ก็โต้รุ่งเเต่งเสร็จขึ้นรถออกจากบ้านเลยประมาณนั้น 555 จะพยายามมาให้ลงให้ครบน้าคนที่รอไปนอนก่อนเลยพรุ่งนี้เข้ามาเเวะใหม่น้า
รักคนอ่านเสอ
:katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
-
รอ NC นะจ๊ะ เอิ๊กๆ
-
ครั้งเเรก
ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง
วันที่ผมกับน้าแมวจะมาเที่ยวด้วยกันครั้งแรกและสถานที่คือ สวนสนุก เหมาะสำหรับผมแต่ยกเว้นคนจ่ายเงินค่าเครื่องเล่นทั้งหมด
“พี่แมวเดี๋ยวเราไปถ่ายรูปตรงนู่นกันเถอะ” เด็กหนุ่มลากแขนคนอายุมากกว่าไปตรงที่มีการจัดซุ้มสำหรับถ่ายรูปที่ระลึก
“หนู ระวังชนเด็ก” เสียงทุ้มพูดเตือนแฟนเด็กของตน
“เกือบไปแล้วไหมล่ะ” ดีนะที่เขาหลบทันไม่งั้นคงชนเด็กแน่
“ไม่ต้องรีบหรอก” ชายหนุ่มเดินมาจับมือคนรักไว้ก่อนจะกุมมือให้เดินไปพร้อมกัน
“จับมือทำไมพี่ คนอื่นมองกันหมดแล้ว” คนกุมมือตีหน้ามึนไม่ยอมปล่อยมือจนถึงซุ้มถ่ายรูป
“ไม่ชอบหรอ แต่พี่ชอบนะ” น้าแมวหันมาบอกก่อนจะส่งรอยยิ้มพิฆาตใจ
‘ชอบ แต่มันเขิน’ ผมได้แต่คิดไม่กล้าพูดออกไปหรอก แค่นี้หน้าร้อนจนจะไหม้อยู่แล้ว ไม่รู้ว่าเพราะแดดเมืองไทยหรือเขินคนข้างตัว
ผมล้วงมือถือในกางเกงยีนส์ขึ้นมาเปิดโปรแกรมถ่ายรูปมหัศจรรย์ยอด
ฮิตของประเทศเรา กดเปลี่ยนเป็นกล้องหน้าเพื่อถ่ายรูปคู่เรา
“พี่ยิ้มเร็ว” คนตัวสูงขยับมายืนซ้อนหลังก่อนจะยกมือสองข้างดึงแก้มคนตัวเล็กให้ยืดออก
แชะ
“หูย พี่แกล้งหนูไมอ่ะ” คนตัวเล็กทำหน้างอที่โดนแกล้งแต่คนแกล้งกลับยืนยิ้มอย่างชอบใจ
“พี่แมวเล่นอันนี้กันนะ” น้องหนูชี้มือไปที่เครื่องเล่นอันหวาดเสียวที่มีควมสูงที่สุดในสวนสนุกแห่งนี้ด้วยความตื่นเต้นแตกต่างคนรักผู้สูงวัย? ที่ยืนหน้านิ่งผิดปกติ
"มันอันตรายนะหนู"
“หนูอยากเล่นอ่ะ พี่แมวเล่นเป็นเพื่อนหน่อยนะ” ถ้าน้องอ้อนซะขนาดนี้คนที่เป็นพี่จะกล้าขัดใจน้องได้ยังไง
“พี่แมวถ้าเสียวก็ร้องออกมาเลยนะ อย่าไปกลั้นเดี๋ยวแน่นหัวใจ”
"อือ"
“พี่แมวเมื่อกี้สนุกมากเลยเนอะ เห้ยพี่ไหวเปล่า” ผมพึ่งหันไปมองสีหน้าของน้าแมวเพราะมัวแต่ติดใจกับเครื่องเล่นเมื่อกี้
“พี่ไม่เป็นไร” คนพูดตอนนี้หน้าซีดเป็นไก่ต้มแต่ต้องทำฟอร์มว่าสบายดี เดี๋ยวมีคนหาว่าอายุเกินไปสำหรับของเล่นพวกนี้
“พี่ผมขอโทษลืมไปว่าพี่ไม่ได้อายุน้อยแล้ว” ไม่ทันขาดคำ คำก็แก่ สองคำก็แก่
“หนูจะเล่นอันไหนต่อ พี่พร้อมแล้ว” จะพิสูจน์ให้ดูว่าของเล่นพวกนี้ทำอะไรเขาไม่ได้หรอก
โอ้กกก อื้อออ อ้วกกก
เจ้าของห้างชื่อดังยืนอาเจียนข้างต้นไม้โดยมีเด็กหนุ่มยืนลูบหลัง หมดกันความมั่นใจที่มีว่าตัวเองแข็งแรง ยังหนุ่มยังแน่น เพราะไอ้เครื่องเล่นนั้น
“ไหวไหมพี่ อ่ะน้ำ” หนูยื่นขวดน้ำให้เขาล้างปากก่อนจะหยิบยาดมส่งมาให้
“ไม่ไหวแล้วจะฝืนทำไมพี่ เห็นไหมหน้าซีดหมดเลย” หนูยืนบ่นเขาพร้อมเช็ดเหงื่อให้
“ก็พี่ไม่อยากให้หนูรู้สึกว่าพี่แก่” แฟนเด็กถึงกับหันหลังไปแอบขำที่ความคิดของเขาที่มันดูขัดกับนิสัย
"เลิกขำพี่ได้ยัง"
"โอเค หนูไม่ขำเเล้ว"
หลังจากที่เหตุการณ์หน้าอายผ่านไป พวกเราก็เปลี่ยนมาเป็นเดินถ่ายรูปแทนเล่นเครื่องเล่นตลอดช่วงบ่าย ก่อนจะขับรถมากินข้าวที่ร้านอาหารของแม่น้าแมวแต่คราวนี้ไม่ได้ปิดร้านอย่างคราวก่อนแล้ว ลูกค้าจึงนั่งเต็มร้าน
ห้องที่ผมนั่งอยู่เป็นห้องกระจกที่อยู่ซ้ายสุดของร้านสามารถมองเห็นบรรยากาศของแม่น้ำเจ้าพระยาได้ อาหารที่สั่งทยอยมาวางบนโต๊ะจนครบรายการสั่ง แต่น้าแมวยังไม่กลับเข้ามาเลยเดินออกไปรับโทรศัพท์เรื่องงานที่ห้าง
“พี่แมวกินข้าวกันเถอะ” ผมชวนทันทีที่น้าแมวเปิดประตูเข้ามาในห้อง
เมื่อกินข้าวเสร็จน้าแมวขับรถมาส่งที่หน้าบ้านตอนหัวค่ำพอดี ผมเดินลงจากรถหันไปจะเอ่ยลาเห็นน้าแมวเปิดประตูตามลงมาส่งเดินมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้า
"วันนี้มีความสุขไหม"
“มากคร้าบบบ แล้วลงมาถามแค่นี้เองหรอพี่”
"อือ"
“งั้นขับรถกลับดี ๆ นะพี่” บอกลาเสร็จผมก็เดินหันหลังเข้าบ้านแต่ไม่ทันจะเปิดรั้ว ก็มีเสียงเรียกให้หันกลับไป
หนู
“อื๊อ” คำถามถูกกลืนลงคอไปเพราะน้าแมวประกบปากปิดไว้ไม่ให้พูด จากสัมผัสที่แค่ริมฝีปากประกบกันเริ่มมีลิ้นที่ค่อย ๆ แซะเข้ามาในปากผม ผมเริ่มทำตัวไม่ถูกตกใจเหมือนกันแต่ไม่นานก็โดนคนแก่พาเคลิ้ม กว่าน้าแมวจะถอนปากออกไป ผมนี่เกือบสำลักลมหายใจตัวเองตาย
“ฝันดีนะเด็กน้อย” พูดจบยังมีมายักคิ้วใส่ปล่อยให้เด็กน้อยยืนหอบหายใจหน้าแดงอยู่หน้ารั้ว
‘ตายแน่โดนพิษคนแก่เล่นงานซะแล้วเรา จูบแรกของผมดันโดนขโมยไปซะแล้วคนหล่อทำตัวไม่ถูก ทำไมขยันทำให้หัวใจคนหล่อเต้นแรงอย่างนี้นะ’
:hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:
เอามาเสิร์ฟก่อนหนึ่งตอนอีกสองตอนรอก่อนนะกำลังปั่นไม่หลับไม่นอน ปั่นเป็นเต่าเลย :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4:
ตอนหน้าเเต่ง nc ครั้งเเรกอาจจะไม่ถึงใจก็ขออภัยไว้ก่อน :hao5: :hao5: :hao5:
-
น้องหนูยังไม่เลิกคิดว่าตัวเอง 'หล่อ' อีกเหรอ
ค้าา.. :laugh: ที่สำคัญน้องหนูเลือกสถานที่เดทได้ทำร้ายคนแก่ เอ้ยย! ได้ทำร้ายคนโต
กว่ามากๆ เลยนะคะเนี่ย
-
เเมวกินหนู
:hao6: คำเตือนเตรียมผ้าเช็ดน้ำหมากไว้ด้วย :hao6:
เวลาผ่านไปเร็วราวโกหกดั่งสายลมพัดผ่าน ตอนนี้นาย ‘ตนุช’ เป็นนักศึกษาคณะวารสารศาสตร์ของมหาลัยรัฐชื่อดังของประเทศผ่านการแอดมิชชั่นสุดโหดมาอย่างสมบุกสมบัน เรื่องเรียนผ่านฉลุยส่วนเรื่องความรักอยากรู้ใช่ไหมล่ะ
ความสัมพันธ์รักกันดีถึงแม้ผมจะยุ่งในการสอบเข้ามหาลัยและพี่แมวของทุกคนกำลังหัวหมุนกับการเปิดห้างสาขาใหม่ที่ภาคใต้แต่เราก็โทรคุยกันทุกวัน ไม่ต้องหวือหวาเหมือนคู่อื่นแค่อยู่ข้างกายเสมอแค่นี้ก็พอแล้วสำหรับเรา
เอ้าไม่ได้อยากรู้เรื่องนี้แต่อยากรู้ว่าไปถึงขั้นไหนแล้ว ถามตรงจังผมก็ขอตอบตรงเหมือนกัน เราก็จับมือกันตลอด กอดกันบ้างแต่เฉพาะที่ส่วนตัวเพราะพี่เขาเป็นผู้ใหญ่มีคนน่านับหน้าถือตาจะให้ทำที่สาธารณะก็ไม่เหมาะ ส่วนจูบก็มีบ้างแต่ตอนนี้ผมฝึกหายใจเป็นแล้วนะอย่างว่าได้ครูฝึกดี
เรื่องอย่างว่าพี่แมวบอกยังไม่ถึงเวลารอให้ผมเข้ามหาลัยก่อน พี่เขาบอกทนได้ ไม่รีบ ซึ่งผมก็ยังไม่พร้อมเขินอ่ะไม่ถามต่อได้ไหมเดี๋ยวพวกคุณก็รู้อยู่ดี
“แม่วันนี้หนูไปกินข้าวกับพี่แมวที่บ้านพี่เขานะ” ผมตะโกนลงมาบอกจากชั้นสองของบ้าน
“แหมได้เลยตาหนู จะค้างคืนบ้านพี่เขาได้แม่ไม่ว่า” ผมได้ยินเสียงแม่หัวเราะคิกคักกับพ่อหลังจากบอกอนุญาต
“พี่แมวมารับกี่โมงอ่า หนูจะได้แต่งตัวรอ” ผมคอลวิดิโอไปถามน้าแมวที่ยืนทำอาหารเพื่อเลี้ยงฉลองให้กับผมที่สอบเข้ามหาลัยได้
“อีกชั่วโมงพี่จะขับรถไปรับนะ” น้าแมวบอกก่อนจะวางสายไปทำอาหารต่อ
“ยินดีด้วยนะพ่อหนูนักศึกษาหน้าใหม่ ตั้งใจเรียนด้วยเข้าใจไหมครับ”
“คร้าบ แล้ววันนี้พี่ลงมือทำอะไรฉลองให้ผมอ่ะ”
“ของโปรดเราทั้งนั้นเลย ทุกจานใส่ใจ ทุกความห่วงใยเต็มคำ”
“พี่แมวโคตรเสี่ยวเลย”
“นึกว่าหนูจะชอบ กินกันเถอะ” น้าแมวขยับเก้าอี้ให้ผมนั่งก่อนจะเดินอ้อมโต๊ะไปนั่งฝั่งตรงกันข้าม
อาหารที่เคยเต็มโต๊ะตอนนี้ได้หายไปอยู่ในท้องของผมกับน้าแมวเรียบร้อยแล้ว พวกจานถูกคนรับใช้มาเก็บไปเรียบร้อยแล้วหลังจากที่เราเดินออกมาที่สวนน้ำตกที่มีบ่อปลาข้างบ้าน
“ตอนนี้หนูเข้ามหาลัยแล้ว หนูยังจำเรื่องที่พี่เคยบอกได้ไหม” น้าแมวหันมาพูดกับผมแต่สายตาของน้าแมวมันดูเยิ้มแปลกๆจนผมไม่กล้าสบตา
“หนูจำไม่ได้อ่ะพี่”
“คืนนี้อยู่กับพี่นะ” ชัดเลยเรื่องนั้นแน่เลย ไม่นะผมยังไม่ได้เตรียมใจ
“พี่พูดจริงดิ”
“ถ้าหนูยังไม่พร้อมก็ไม่เป็นไร พี่ทนได้เดี๋ยวขับรถไปส่ง” คนตัวโตเดินไหล่ตกหันหลังกลับเตรียมไปสตาร์ทรถ
แต่ยังไม่ทันก้าวเดินไปไหนชายเสื้อก็ถูกยึดเอาไว้จากคนตัวเล็กจึงหันหลังกลับไปมอง คนตัวเล็กเขย่งปากเท้าขึ้นมาจูบปากคนแก่ขี้น้อยใจที่ตอนนี้สายตากลับมาวาววับยิ่งกว่าก่อน
“เตรียมใจไว้แล้วใช่ไหมหนูน้อย”
“ยังไงหนูก็หนีแมวไม่พ้นอยู่ดี”
ร่างเปลือยเปล่าของสองคนที่กอดกันด้วยความรักแม้จะต่างวัยแต่กลับสอดประสานกันอย่างลงตัว ร่างหนาจูบหน้าผากของคนตัวเล็กด้วยความรัก ก่อนจะเคลื่อนมาประกบปากอย่างอ่อนโยนและเริ่มเร้าร้อนขึ้นตามแรงอารมณ์ที่ถูกกักเก็บเอาไว้
“อื้อ พี่แมว พักแปปหนูหายใจไม่ทัน” น้าแมวเลยเปลี่ยนมาจูบซับบนใบหน้าแทนเพื่อให้น้องหนูได้หายใจแต่ไม่นาน จูบที่ลึกซึ้งเริ่มขึ้นอีกครั้ง น้าแมวพยายามใช้ลิ้นเกี่ยวลิ้นเล็กๆเอาไว้แต่ตัวแสบพยายามหนี สุดท้ายคนมากประสบการณ์ก็ได้ลิ้นเล็กไปครอง
“อ๊า พี่แมวเดี๋ยวเป็นรอย” เมื่อน้าแมวสร้างรอยประทับตีตราจองไว้ไม่ให้ใครเข้ามายุ่งย่ามกับเด็กของตัวเอง
“หนู พี่ถามอีกครั้ง เราพร้อมจะเป็นของพี่แล้วใช่ไหม” เสียงแรงลมหายใจที่แรงขึ้นเพราะอารมณ์ดิบในร่างกายที่เริ่มติดลุกโชนขึ้น
“หนูรักพี่แมว” ตอบเองก็เขินเองเนอะไอ้หนู
“พี่รักหนูมากนะ และพี่หวงของทุกอย่างที่เป็นของพี่จำไว้นะหนู” จบคำน้าแมวก้มหน้าลงไปทักทายหัวนมของผมทักสองข้างอย่างเท่าเทียมกัน ส่วนมือข้างซ้ายเลื้อยลงไปในกางเกงในของผมเพื่อทำความรู้จักกับ ‘หนูน้อย’ ที่เริ่มตื่นขึ้นมาทักทายตอบมือน้าแมว
“ผมเสียวพี่ อย่ารัวลิ้นซิ” ผมได้แต่แอ่นแผ่นอกขึ้นตอบสนองต่อลิ้นน้าแมว ส่วนข้างล่างไม่ได้น้อยหน้าข้างบน เมื่อหนูน้อยเริ่มหลั่งน้ำตาเต็มมือของน้าแมวจนกางเกงในผมแฉะเป็นดวง มือหนาเกี่ยวขอบกางเกงในให้หลุดออกจากขาเรียวโยนลงไปข้างเตียง
พี่แมวเลื้อยลงไประหว่างขาผมก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาสบตาแล้วงับลงไปที่หัวของหนูน้อย ผมจะห้ามก็ไม่ทันแล้วได้แต่นอนปิดปากครางกลัวเสียงดัง
“ซี้ดดดด พี่แมวอย่าอมมันสกปรก”
ห้ามแล้วฟังที่ไหนยังจะดูดปากแรงแกล้งจนสะโพกของผมลอยไม่ติดพื้น แล้วคายออกมาถึงค่อยเลียหนูน้อยเหมือนแท่งไอติมแสนหวานในวันที่อากาศร้อน เริ่มจากโคนจนถึงปลายยอดที่มีน้ำเชื่อมไหลเคลือบแท่งไอติมเป็นมันวาว ตลอดเวลาพี่แมวสบตากับผมไม่หันไปไหนทำให้ผมรู้ว่าสิ่งที่พี่แมวทำให้เพราะรัก
“พี่แมวเอาปากออก หนูจะออกแล้ว” ผมพยายามดึงหัวพี่แมวให้ออกจากแก่นกายของผมแต่เจ้าตัวฝืนเอาไว้ ผมกลั้นต่อไปไม่ไหวเลยปลดปล่อยน้ำรักลงคอพี่แมวไปอย่างห้ามไม่อยู่ ตัวผมกระตุกหลายครั้งกว่าจะสงบพี่แมวถึงยอมถอนปากอออกแล้วโชว์กลืนน้ำของผม
“หนูช่วยพี่หน่อยนะ” ไม่พูดเปล่าจับมือของผมไปสัมผัสกับอนาคอนด้า เห้ย ผมชักมือกลับแต่ถูกน้าแมวกดเอาไว้ให้ทำความคุ้นเคย
“ไม่ต้องกลัว” น้าแมวจับมือผมรูดไปตามความยาวแท่งเนื้อแข็งก่อนจะปล่อยให้ผมจัดการต่อ
“อืมมมมม” น้าแมวหลับตาครางเสียงในลำคอ
ผมลองแลบลิ้นแตะเลียที่หัวแท่งในมือ น้าแมวถึงกับลืมตาขึ้นมามองแล้วสูดปาก ผมทำถูกต้องแล้วใช่ไหมในเมื่อน้าแมวทำให้ผมมีความสุขแล้วผมจะปล่อยให้น้าแมวทรมานอยู่คนเดียวคงไม่ถูก
ต้องเริ่มจากหัวก่อนใช่ไหมแล้วค่อยไล่ลงไปจรดโคน ฟังจากเสียงของน้าแมวแล้วผมมาถูกทางล่ะ จากนี้อ้าปากแล้วค่อยให้มันไหลเข้าไปในปาก
“เก็บฟันหน่อยหนู” ผมพยายามเก็บฟันตามที่น้าแมวบอกแต่ไอ้แท่งนี้มันคับเต็มปากจนลำบากไปหมด ผมพยายามอมให้เข้าไปหมดแต่เกินความสามารถจริงๆ หลายครั้งที่สำลักเพราะน้าแมวกระเด้งเอวสวนขึ้น
“พอก่อน” น้าแมวยกหัวผมออกก่อนที่จะมีบางอย่างออกมาแทนหัวผม
“พี่ขออนุญาตนะครับ”
นิ้วแรกที่ถูกส่งเข้ามาสำรวจช่องทางลับที่ไม่มีใครเคยลุกล้ำเข้าไปมาก่อน ถามว่าเจ็บไหมตอบได้เลยว่าไม่ไหวแล้วโว้ย แต่ต้องพยายามอดทนเพราะมีคนบางคนอดมากกว่าเพื่อไม่ให้ผมเจ็บ นิ้วที่สองถูกส่งเข้ามาตามติด ๆ มันถูกกางนิดหน่อยเพื่อขยายความกว้างของปากถ้ำ จนสุดท้ายนิ้วที่สามทรมานเหมือนร่างจะแบ่งแยกเลย
“พี่เข้าไปแล้วนะ”
แท่งเนื้อที่ผมสัมผัสก่อนหน้านี้ใส่ชุดป้องกันเรียบร้อยแล้วเตรียมอยู่หน้าปากทางเข้า พี่แมวค่อย ๆ ดันมันเข้ามาอย่างใจเย็นจนสุดแล้วค้างไว้เพื่อให้ผมปรับสภาพก่อนจะเริ่มขยับเอวช้าด้วยจังหวะเนิบ ๆ แล้วเร่งความเร็วติดเทอร์โบเพื่อส่งพวกเราสู่จุดหมายปลายทาง
“แรงอีกพี่ หนูไม่ไหวเเล้ว ถึงแล้ว ถึงเเล้ว อ๊าส์” ผมนำหน้าพี่แมวไปก่อนสมองขาวโพลนพร้อมกับปลดปล่อยน้ำรักออกมาเต็มหน้าท้อง
“รอพี่ก่อนหนู ถึงแล้ว” พี่แมวกระแทกเข้ามาแรงอีกหลายครั้งจากนั้นตัวกระตุกพ่นลาวาเข้ามาเต็มช่องผมจนไหลย้อยออกมาเลอะที่ขา
“พี่รักหนูนะ”
“หนูก็รักพี่แมวนะ”
“น้าเกือบตายคาอกอีหนูแล้วไหมล่ะ ฮะฮะฮ่า”
ถึงปากจะพูดอย่างนั้นแต่ข้างล่างที่เชื่อมตัวผมอยู่เริ่มขยายตัวขึ้นมาอีกครั้ง น้าแมวขยับเอวเล็กน้อยเพื่อให้ผมรู้สึก
‘ใครที่บอกว่าน้าแมวนิ่ง นี่ผมเถียงขาดใจเลยแถมเป็นพวกตาแก่ไวไฟด้วย’
:hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:
ตายอย่างสงบบบบบ เขินมากถึงกับหยุดเเต่งไปสงบอารมณ์ตัวเองไม่กล้าเเต่งต่อเลยเขินมากกกก เอ็นซีระดับอนุบาลขออภัยอย่างสูงนะคะ คิดว่าจะปั่นทันอีกตอนเเต่เจอตอนนี้เข้าไปสลบค่ะ เหนื่อยเเต่จะรีบเอามาลงให้น้าภารกิจใกล้จบเเย้ววว
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามารอติดตามน้าเเมวน้องหนูนะคะ
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
มีเมียเด็กต้องหมั่นตรวจเช็ค
มีเมียเด็กต้องหมั่นตรวจเช็คร่างกาย
ไม่ต้องนึกอายเป็นลูกผู้ชายต้องกล้า
อย่าไปตะแบงในเมื่อเรี่ยวแรงโรยรา
ร่ายกายไม่ไหวก็ต้องอาศัยโด๊บยา
มีคู่นอนอ่อนกว่าต้องหายา บำรุง
มีเมียเด็ก ขาวๆเล็กๆบางๆ
ต้องคอยระวังเพราะชายต่างหวัง
ใจมุ่งได้เมียคราวหลานแต่ตัวผมนั้นคราวลุงต้องคอยห่วงใย
ตั้งแต่น้องหนูเข้ามหาลัยรู้สึกจะเนื้อหอมมากกว่าก่อน แม้ว่าผมจะไปรับไปส่งทุกวันก็ยังมีพวกหมามาขายขนมจีบแข่งกะแมวตัวนี้ อย่างว่าเด็กของผมทั้งน่ารัก นิสัยดี ชอบช่วยเหลือคนอื่นแถมเรียนเก่งไม่แปลกใจที่มีคนพยายามเข้าน้องหนู
“หนูอยู่ไหนพี่รออยู่หน้าคณะแล้ว” ผมนั่งในรถรอเด็กน้อยที่เพิ่งเลิกเรียนกลับบ้านด้วยกัน
ระหว่างที่รอสายตาผมเห็นนักศึกษาคนหนึ่งกำลังแอบอยู่หลังพุ่มไม้ในมือถือช่อกุกลาบแดงราวกับดักรอเจอใครอยู่ขออย่าให้เป็นเด็กผมไม่งั้นเจอกัน
ไอ้หนุ่มคนนั้นดักรอน้องหนูของผมจริงด้วยอย่างนี้ต้องจัดการสักหน่อย
“เราชอบหนูตั้งแต่วันแรกแล้วโปรดรับดอกไม้เราเถอะนะ” เพื่อนต่างคณะที่เคยคุยตอนวันแรกที่เปิดเทอมกำลังยื่นช่อดอกกุหลาบให้ผม
“เห้ยไม่เอา เรามีแฟนแล้ว”
“น้องหนูปล่อยพี่รอตั้งนาน” เสียงคุ้นหูของพี่แมวเอ่ยขึ้นเสียงดัง
“คุยกับเพื่อนอยู่เลยช้าอ่ะ” พี่แมวเดินเข้ามาโอบเอวผมเอาไว้แล้วหันไปมองหน้าพ่อหนุ่มกุหลาบแดงอย่างเหนือกว่า
“ขอโทษนะน้อง มีธุระอะไรกับ ‘แฟนพี่’ หรือเปล่า” หนุ่มคนนั้นหน้าถอดสีไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
“ถ้างั้นเราขอตัวนะ” หนูเดินออกมากับพี่แมวทิ้งหนุ่มน่าสงสารไว้ข้างหลัง
“ลดเสน่ห์ลงบ้างนะ พี่หึงจะแย่อยู่แล้ว”
“ทำไงได้คนมันเกิดมาหล่อมีเสน่ห์” พูดไปก็เชิดหน้าขึ้นอย่างมั่นใจในเบ้าหน้าตัวเอง
“ถึงว่าพี่หลงจนโงไม่ขึ้น”
“หนูทำไมคนนี้ถึงมากดไลค์รูปทุกครั้งเลยรู้จักมันไหม”
“คนติดตามอ่ะพี่ ไม่รู้จักหรอก”
‘ได้แค่ติดตามล่ะว่ะ’
“หนูทำไมคนเข้ามาจีบใน Ask บ่อย”
“แซวเล่นนะพี่ อย่าไปสนใจเลย”
‘อย่าให้รู้นะว่าใครพ่อจะคิดบัญชีรายตัว’
“โทรศัพท์หนู มารับหน่อย”
“ฮัลโหล อือ ได้ แล้วเจอกัน” ตัวเล็กรับสายคุยไม่กี่คำก็วางสายไป
“หนูจะไปซื้อของรายงานกับจ๋อม ที่บีทูเอส ตอนบ่ายสอง โอเคไหมคร้าบ” เพราะคนตัวโตนั่งหันหน้าส่งสายตาถามคนตัวเล็กให้รายงานมา
“เดี๋ยวพี่ไปส่ง” ชายหนุ่มฟังการรายงานจบแล้วบอกให้เด็กหนุ่มไปแต่งตัว
‘อย่างว่ามีแฟนเด็กก็ต้องตรวจเช็คบ้าง ก็คนมันรักมาก หลงมากด้วย’
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
ในที่สุดก็ปั่นจบทันดีใจมากกกก ภารกิจคอมพลีทเเล้วเจอกันใหม่นะทุกคนรักคนอ่าน :mew1: :mew1: :mew1:
ปล.แบตโน๊ตบุ้คกะคนกำลังหมด ตาย
:bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
-
:กอด1: :mew1: :pig4:
-
น่ารักที่ซู้ดดดดดดดด.. ชอบพี่แมวกับน้องหนูมากเลยค่ะ เวลาทั้งสองคนคุยกันบรรยากาศดูอุ่นๆ ดีนะคะ ^^ น้องหนูก็ตามใจพี่แมวทุกอย่างเลยน้าา น่าเอ็นดูสุดๆ ไปเลยย..
-
o13 น้องหนูหล่อ(?)มากกก น่ารักมากเลย
-
แก่ลงทุกวันน่ะแมว ต้องเร่งรีบตรวจเช็คร่างกายบ้าง
-
พี่แมวนี่ทันสมัยจริงๆเลย
-
:hao6: น้าแมวต้องเฝ้าระวังน้องหนูนะ อิอิ
-
พี่แมวๆ จัดการหมดไหมเนี่ย น้องหนูเนื้อหอมจริงอะไรจริง
-
มีของดีอยู่กะตัว ต้องรักษาดีๆนะคะลุงงงงง
ชอบเรื่องนี้มาก สั้นๆแต่ได้ใจความ o13
-
เรื่องนี้น่ารักดีอ่ะ
-
ขอบคุณค่ะ ตายๆๆๆๆ น่ารักมากกกกกก
แมวกินหนู อิอิ ^_~
-
น่ารักมากครับ พี่แมวกับน้องหนู
ขอบคุณครับ
-
พี่แมวกับน้องหนูน่ารักกกกก :impress2:
-
น่ารักจัง พี่แมวกับน้องหนู :pig4:
-
ชื่อตอนพิเศษแต่ละตอนนี่
อื้อหือ จริงๆ แต่อ่านแล้วสั้นมากเลย
อยากอ่านมากกว่านี้จัง
แต่จบแบบนี้ก็โอเคแล้วค่ะ
น่ารักดีทั้งคู่เลย
ขอบคุณที่แต่งมาให้อ่านนะคะ
-
รักกันได้มากมาย
-
น้องหนูเข้าใจผิดคิดว่าตัวเองแมนและหล่อ555555 โถถถถถถ หนูรู้ตัวไหมว่าหนูน่ารักน่าฟัด!
พี่แมวตามติดอย่าให้ห่างเลยนะ เพราะน้องหนูฮอตมาก ระวังหมา55555
:mew1:
-
น่ารัก แมวกินหนู :ling1:
ชอบ :mew1:
มาต่อตอนใหม่นะ :impress2:
รอ :L1:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
ขำน้าแมว (กรี๊ดดด พี่ก็พี่ค่ะ อย่าเขมือบหัวก๊าววววว) จีบได้โบรา..อ่ะแฮ่ม.. เนิบมาก ยุคนี้ต้องตามดูเฟซ ดูไอจีด้วยนะคะ 555
-
น่ารักดี ^^
-
เชื่อล่ะว่าพี่แกหวงมากจริงๆ :hao7:
-
กลับมาอ่านอีกรอบ น่ารักเหมือนเดิม
-
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
:L1: :pig4:
-
หนูกับแมวน่ารักดี :-[
-
ไม่น่ารีบจบเลย
-
เสียดายจัง จบเร็วอ่ะ น่ารักดีค่ะ
-
แหมๆ คำกล่าวนี้สงสัยจะจริง
แต่พี่แมวไม่ได้แก่ขนาดนั้นหรอกมั้งคะ :impress2:
-
น่ารักกกกก :o8: :-[
-
:L2: เรื่องนี้น่ารักมากชอบทั้งน้องหนูและพี่แมวเลย
-
จะว่าน้าแมวขี้หวงไม่ได้สินะ เพราะน้องหนูนั่นแหละที่น่ารักจนเกินไป :o8:
เนื้อเรื่องน่ารักมากค่ะ ขอบคุณสำหรับเรื่องสั้นน่ารัก ๆ แบบนี้
-
ลุงแมวน่ารักมากกกกก น้องหนูก็สดใสสมวัย เอ็นดู
ขำความคนแก่เต๊าะเด็กมากค่ะ ลุงเสี่ยสุดไปเลย แต่ก็ยังเฉี่ยวเอาหัวใจน้องหนูมาได้
-
กรี๊ดดดดดด
น้องหนูน่ารักมากเลยลูก
นุ่มนิ่มๆ
-
น่ารักที่สุด
-
:-[ แฟนแก่ แต่เรื่องหืนไม่แก่ตาม
-
:pig4:
-
ชื่อน่ารักง่า พี่แมวกับน้องหนู :o8: