-
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความที่ไม่เหมาะสมและเกิดความขัดแย้ง
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
.::.กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่ .::. (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0)
1. จุดเริ่มต้น
ตอนที่ผมยังเรียน (คือตอนนี้เรียนจบทำงานแล้วครับ) ที่มหาวิทยาลัยเอกชนที่กรุงเทพฯ แถวๆฝั่งธนฯ เข้าเรียนสาขาธุรกิจระหว่างประเทศ ชีวิตปี 1 ก็ไม่มีอะไรมาก เรียบง่าย มีเพื่อนที่น่ารักอยู่คนหนึ่ง ผมกับไผ่จะสนิทกันมาก เพราะผมเป็นเด็กมาจากต่างจังหวัด ส่วนไผ่มันจะเป็นเด็กกรุงเทพฯ มันก็จะแนะนำผมทุกเรื่อง แนะนำสถานที่เที่ยว ที่เรียน ที่กิน อะไรประมาณนี้
ผมเรียนสายสามัญ แล้วสอบเอ็นฯ ก็เลือกไว้หลายที่ แต่ชื่อผมไปติดที่เชียงใหม่ แต่แม่ผมไม่ให้เรียน ถึงจะมีญาติที่นั่น แต่ท่านบอกว่ามันไกล ยังมาบ่นอีกว่า ทำไมไม่เลือกสงขลา ผมน่ะ ไม่เอาหรอก ถ้าเรียนก็ขอที่ไกลๆ บ้านจะได้ไหม (รู้กันแล้วสิ ว่าผมเป็นคนจังหวัดอะไร จริงๆ ผมมันลูกครึ่งครับ ครึ่งเหนือครึ่งใกล้)
ส่วนไผ่จะเรียนสายพาณิชย์มาก่อน มันบอกว่า บ้านมันอยู่กันเป็นครอบครัว มันก็อยากจะอยู่หอ แต่พ่อแม่มันไม่ให้ เพราะยังมีน้องชายมันอีก 2 คนที่ยังเรียนมัธยมอยู่
ผมนะประทับใจมันตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอเลย มันจะเป็นผู้ชายตัวเล็กๆ สูงประมาณ 163. เองมั้ง เตี้ยกว่าผมอีก แต่ผมก็ไม่ใช่คนสูงอะไรเท่าไหร่ ก็พอเดินไปไหนกัน พวกเพื่อนผู้หญิงจะเรียกแฟนลิฟออยเดินมาแล้วนั่น (ขอเป็นกอล์ฟไมล์ไม่ได้เหรอไง เฉยซะ) ตอนแรกก็มีผู้หญิงมาจีบกับไผ่นะครับ แต่ผมน่ะไม่คิดอะไรหรอก อารมณ์ว่าไม่อยากมีแฟน ส่วนไผ่นี่ ถ้าทางจะไปชอบจริงๆ ไม่สนใจผู้หญิงเลย ผมว่ามันต้องเป็นเกย์แน่ๆ เพราะมันจะชวนผมไปนั่งกินข้าวโรงอาหารที่พวกเด็กช่างมันนั่งกันน่ะครับ ที่นั่นเขาเรียกโรงร้อน เพราะมันมีแต่พัดลม มืดๆ แต่อาหารเยอะครับ (มหาวิทยาลัยนี้มีสาขาแผนกช่างด้วยครับ) เด็กช่างก็มองมันเหมือนกันนะครับ ก็มันน่ารักนี่ครับ ตัวมันเล็กๆ ดี ผมยังชอบเลย ... อ้าว ~ ไงล่ะนี่!
แล้วในที่สุดเหตุมันก็เกิดขึ้น!!! เป็นช่วงที่ขึ้นปี 2 แล้ว และผมก็สนิทกับไผ่มากจริงๆ มันก็โครตจะไว้ใจผมเลย
“เฮ้ย ไผ่ นายมองกลุ่มนั้นบ่อยไปป่าวว่ะ มันหันมามองแล้วนะ” ผมสะกิดไผ่ เพราะเห็นว่ามันจะมองแต่กลุ่มนี้ประจำ กินข้าวก็จะมากินเวลานี้ประจำ วันไหนไม่มีเรียนเช้า มันก็ลากผมมากินเวลานี้ตลอด เป็นมาเกือบอาทิตย์แล้ว
“เออ... ป่าวนี่หว่า” มันได้สติ ก็ก้มหน้ากินก๋วยเตี๋ยวที่ตอนนี้ ไม่ร้อนแล้ว
“อย่ามาเลย เห็นมองอย่างเดียว ไม่กินสักที จนก๋วยเตี๋ยวมันเย็นแล้ว” มันชะงักครับ
“เออ.... เรามีเรื่องจะบอกนาย แต่...” มันทำเป็นอึกๆอักๆ
“ไรว่ะ... มีไรก็บอกมา...” ผมนี่ก็ช่างสังเกตซะจริง ทั้งแขนทั้งตัวบิดไปมาอยู่ได้”
“คือ... เราชอบพี่คนนั้น...” ผมรู้ได้ทันทีว่าไม่ใช่ผู้หญิง เพราะมันจะเจาะจงมานั่งฝั่งซ้ายโรงอาหารด้านในลึกๆ ที่มีแต่เด็กช่าง และไม่ค่อยมีผู้หญิงนั่ง และเดินมา
“คนไหนว่ะ” ผมก็หันซ้ายหันขวา
“เอ้ย... อย่าหันไปสิว่ะ” มันทำหน้าตกใจ และหันมาดึงแขนผม “มึงไม่ตกใจเหรอว่ะ” แล้วก็ทำหน้าตื่นๆ
“อย่างกับเราดูไม่ออก อาการนายมันออกตั้งนานรู้ป่ะ” ตอนนี้ผมเลิกสนใจข้าว แล้วพุ่งความสนใจมาที่ตัวมัน
“เรายังชอบนายเลย เราไม่ค่อยชอบเพื่อนผู้หญิงเท่าไหร่ เพราะเราคงมีน้องสาวมั้ง ก็เลยไม่อยากจะหาเพื่อนผู้หญิง” ก็ดูสิครับ น้องผมนี่ก็ช่างวุ่นวายกับชีวิตผมมาก และมันก็ไม่ค่อยให้ผู้หญิงที่ไหนเข้าใกล้ผม มันบอกว่ามันอยากได้พี่เขยมากกว่าพี่สะใภ้ ดูมันนะครับ อยากให้พี่มันมีผัว แต่ก็เป็นจริงอย่างมันว่า T_T
“เอ้ย... แต่เราคิดกับนายแค่เพื่อนนะ” มันมีสีหน้าตกใจ
“รู้แล้ว แค่บอกว่า ชอบเพราะนายดูน่ารักดี อยากได้น้องชายอย่างนาย” มันมีสีหน้าดีขึ้น ที่ผมพูดกับมันแบบนั้น ผมคิดจริงๆ ครับ เพราะน้องชายผมมันลิงมาก ซนสุดๆ ตอนเด็กๆ ผมไม่ค่อยอยากจะกับมัน แต่พ่อผมจะถูกใจมันมาก คงเพราะสีผิวมันเหมือนพ่อ รูปร่างก็ไปทางพ่อผม ส่วนผมกับน้องจะไปทางแม่มากกว่า สีผิวรูปร่างได้แม่มาหมด แต่ใบหน้านี่ก็ได้ทางพ่อมา ก็ลูกครึ่งนี่ครับ
“แล้วไป” มันทำเป็นถอนหายใจ แล้วหันไปทางกลุ่มนั้นอีก ส่วนกลุ่มนั้น ผู้ชายมันมองก็มองมาทางโต๊ะผมด้วย
“คนนั่นป่ะว่ะ หรือคนข้างๆ” ผมสะกิดถามมัน
“คนที่คิ้วหน้าๆ น่ะ... พี่เขาชื่อเอ๋” ว่าไปนั่น มันไปรู้จักชื่อเขาได้ไงนี่ ผมล่ะงง
“เหรอ ไม่ใช่ไอ้หน้าเก็กนั่นนะ” ผมก็ทำเป็นมองแล้วถามไผ่
“ไม่ใช่พี่มีน” มันรีบบอกปฏิเสธทันที
“เอ้ย นายไปรู้จักชื่อพวกเขาตั้งกะเมื่อไหร่ฟร่ะ” ผมถามด้วยความสงสัย พร้อมส่งสายตาประมาณว่า มึงเล่ามาให้กูฟังเดี๋ยวนี้
“เออ ค่อยเล่าได้ป่ะ ค่อยไปเล่าที่ห้องนาย ที่มันคนเยอะ” ผมนี่อยากจะตบหัวมันสักที ทีมันมองพี่เค้า ไม่ยักอาย
แต่เรื่องไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เมื่อพี่คนชื่อเอ๋เดินลุกขึ้น เพื่อนๆ เขาก็ลุกขึ้นตาม แล้วมาหยุดที่โต๊ะผม แล้วไอ้หน้าเก็กมันก็พูดออกมา
“น้องมีปัญหาอะไรเหรอครับ เห็นมองมาทางพี่นานแล้ว” มันถามกึ่งๆ จะสุภาพนะ(มั้ง)
“เปล่าครับ” ผมรีบตอบทันที ไอ้หน้าเก็กก็หันมามองผมด้วย
“พี่ว่า น้องสองคน ลุกตามมาคุยกับพี่ดีกว่า” มันไม่พูดเปล่าแถมยังดึงแขนเพื่อนผมอีก ผมก็ลุกทันที ต้องปกป้องเพื่อนครับ เพราะมันตัวเล็กกว่าผม
“น้องก็ด้วย” แล้วไอ้หน้าเก็กก็เปลี่ยนมาจับแขนผมแทน
“ได้ครับ แต่ปล่อยผมก่อน” ดีที่คนในโรงอาหารไม่ค่อยเยอะ แต่มันทำเป็นวางอำนาจมาก ผมเริ่มไม่พอใจแล้วสิ หน้าผมก็เริ่มเปลี่ยนๆ เหมือนกัน
“ครับ ที่ไหนครับ” ไผ่หันไปบอกคนชื่อพี่เอ๋ แล้วอีกมือก็มาจับแขนผมไว้ เหมือนรู้ว่าผมกำลังโกรธขึ้นมาแล้วบ้าง
“ถ้าไม่รังเกียจ น้องไผ่คุยธุระกับพี่ก่อนนะครับ” คนชื่อพี่เอ๋พูดขึ้นทันที โห....สุภาพซะ ผิดกับไอ้หน้าเก็ก
พวกนั้นก็พาผมกับไผ่เดินมาทางด้านหลังตึกช่าง แล้วเดินลัดขึ้นไปตึกที่สูงที่สุดในมหาลัย ตอนแรกก็กลุ่มใหญ่ แต่พอเดินผ่านตึกช่าง คนอื่นๆ ก็เดินแยกๆ ออกไป มารู้อีกทีก็ยืนกันอยู่ข้างๆ ตึกนั่นแล้ว
“พวกน้องเดินไปรอตรงนี้ประตูทางออกนั่นนะครับ” พี่เอ๋พูดขึ้น แล้วเดินเข้าตึกไป ผมก็งงสิครับ ไม่แพ้เจ้าไผ่มันแต่มันไม่มีอาการกลัวเลย เหมือนจะตื่นเต้นมากกว่า
“อะไรของพวกมันว่ะ” ผมก็บ่นออก ส่วนไผ่ก็เดินไปอย่างว่าง่ายเหมือนโดนยาสั่ง
“เอ้ย.. นายจะทำตามมันเหรอ เราว่าไปกันเถอะ” ผมดึงแขนเสื้อมันขึ้น
“เนท! โอกาสมาถึงแล้ว ช่วยเราหน่อยนะ” ไอ้นี่เห็นผู้ชายดีกว่าเพื่อน
“ไม่กลัวมันเหรอ” ผมก็ถามออกไป มันสายหน้า แต่สายตามันก็กลัวๆ มั้งครับ ยืนกอดหนังสือแน่นเลย
ไม่ทันไรเสียงรถเก๋งโตโยต้าสีบรอนส์ก็พุ่งออกมาจากตึก เลี้ยวซ้ายมาทางที่ผมกับไผ่ยืน โห...โหลดซะด้วย สงสัยพ่อแม่คงรวย แต่หน้าไม่ให้เล๊ยยย
“ขึ้นมาสิ” ไอ้หน้าเก็กมันใส่แว่นกันแดด แล้วลดกระจกลงมาสั่ง มันเป็นคนขับ งั้นก็รถมัน
“นายน่ะ มานั่งข้างหน้า” มันสั่งขณะที่ผมจะเปิดประตูข้างหลัง
ผมกับไผ่มองตากันงงๆ แล้วไผ่ก็พูดให้ผมไปนั่งหน้า มันจะนั่งข้างหลัง เพราะมันเห็นพี่เก๋นั่งอยู่แล้ว ดูแล้วเหมือนสองคนนี้มันวางแผนมานะครับ ตอนแรกผมก็ไม่ได้สนใจ ใส่อะไร ก็มารู้อีกทีหลังจากนี้ไม่กี่ชั่วโมง ที่เปลี่ยนชีวิตผมกับไผ่ไป
-
1. จุดเริ่มต้น(ต่อ)
ขณะนั่งในรถ ผมก็หันไปถามไอ้หน้าเก็กว่าเราจะไปไหนกัน มันก็บอกว่า จะพาไปคุยที่ห้องของมัน ผมก็เห็นท่าไม่ดีแล้ว ก็เลยบอกให้คุยกันในรถก็ได้ แต่มันไม่หันมาพูดอีกเลย ส่วนไอ้ด้านหลังนั่น (ผมเล่าคร่าวๆนะครับ ว่าคุยไรกันมั่ง)
“ชื่อไผ่เหรอครับ” พี่เอ๋หันไปสนทนากับไผ่ ส่วนมันก็ผยักหน้างึก
“เรียนแผนกอะไรครับ” พี่เอ๋ยังคงถามต่อ
“ผมเรียนบริหารฯ ธุรกิจระหว่างประเทศ” มันตอบเสียงเบาๆ
“คนเรียนกันเยอะนี่ครับ”
“แล้วพี่เรียนอะไรครับ” ไผ่มันถามมั่ง
“พี่เรียนช่างยนต์ครับ”
ผมก็ไม่รู้หรอกครับว่าช่างมันมีไรบ้าง ความอยากรู้ก็ดันบังเกิดขึ้นมาซะนี่ ก็เลยหันไปถาม
“แผนกช่างนี่นี่เรียนกันกี่แผนกครับ” ก็บวกด้วยความเป็นห่วงไผ่ก็เลยลองหันไปถาม เพราะเสียงมันเบาๆ กลัว แต่คนตอบกลับเป็นไอ้หน้าเก็กคนขับ มันก็พูดพลาๆ ไปเรื่อยๆ เราก็ฟังมั่ง ไม่ฟังมั่ง มัวเอียงหูฟังข้างหลัง แล้วก็เสียงไอ้หน้าเก็กก็เงียบไป แต่มันคงรู้ว่าผมไม่สนมันมั้ง ก็เลยเป็นฝ่ายถามเอง
“นายชื่ออะไร.”
“ชื่อเนท” ผมก็งงนะ อยู่ๆ ก็ถามขึ้น แต่ก็ตอบไป
“แล้วคุณล่ะ” เอาแล้วไง ความไม่เป็นมิตรของผมก็ก่อตัวขึ้น แต่เรื่องไรจะเรียกพี่ ทำมาเป็นหาเรื่องเรา
“มีน” ไอ้หน้าเก็กตอบสั้นๆ แล้วเสียงข้างหลังก็ดังขึ้น
“เอ้ย มีน มึงจอดตรงเซเว่นแป๊บ จะแวะซื้อไรกินหน่อย” พี่เอ๋ถามขึ้นแล้วไอ้หน้าเก็กก็ทำตาม พวกผมสองคนก็ต้องลงตาม จากนั้นผมก็ลากไผ่มาคุยกันสองคน ขณะที่อีกสองคนนั้นกำลังเข้าไปซื้อของกัน
“ไผ่! กลับเถอะว่ะ เราว่ามันแปลกๆ นะ นายไม่กลัวเหรอ” ผมพูดกับมันด้วยความกังวลจริงๆ
“ก็กลัว แต่ก็อยากคุยกับพี่เขาอีก โชดดีขนาดนี้ นายช่วยเราก่อนนะ” มันคิดถึงแต่ผู้ชาย ผมได้แต่คิดว่า ความรักทำให้คนตาบอด
“ช่างมึงแล้วกัน” ผมพูดหยาบแล้วครับ แต่นานจะพูดกับมันที แล้วพี่เอ๋ก็เดินออกมาถามว่าจะกินไร ส่วนไอ้หน้าเก็กก็ยังยืนดูอะไรไม่รู้ตรงชั้นหนังสือ
“เนทกินไร เดี๋ยวเราเลี้ยง” ไผ่ถามผมขึ้น แต่พี่เอ๋แกก็ขัดขึ้น บอกว่าจะเรียกเอง ผมก็คิดได้ ดี๋!!!! เอาให้เข็ด ผมเลยลากไผ่เข้ามาแล้วหยิบตระกร้าสีแดง จากนั้นก็เริ่มหยิบตั้งกะช็อกโกเลตจนไปถึงตู้น้ำ
“เอ้ย ไผ่ นายชอบนี่ไม่ใช่เหรอ กินป่ะ” ผมไม่พูดเปล่าหยิบใส่ตระกร้าเลย ส่วนมันก็มองหน้าผมงงๆ
“เนท มากไปแล้ว” มันสะกิดแขนผม
“อ้าว ก็พี่สองคนเขาจะเลี้ยงไม่ใช่เหรอ แล้วนายก็ยังหิวอยู่ไม่ใช่เหรอ” ผมหันมาพูดกับมัน แต่เสียงนี่สิ ต้องดังให้อีกสองคนได้ยิน
“ตามสบายครับน้อง อยากทานอะไร หยิบได้เลย” พี่เอ๋ก็ยังหันมายิ้มให้อีก ในใจผมคิดว่า ไอ้พี่เอ๋มันต้องเล็งไผ่แน่ๆ แต่ผมก็หยิบไปเรื่อยๆ นะ ทั้งเรย์ ฮานามิ โอริโอ จนไอ้ไผ่มันกระตุกแขน
“เอ้ย พอแล้ว เกรงใจพี่เขาหน่อย” มันเดินมาดึงแขนและทำท่าจะดึงกลับ แต่ผมดักมือมันไว้
“ได้ไง ต้องพิสูจน์สิว่ะ ถ้าไอ้พี่เอ๋มันชอบแกจริง แค่นี้มันจ่ายได้ ไม่ถึงพันหรอก” ผมพูดจบก็เดินจูงมือมันหันมาที่ตู้น้ำ ในใจผมก็คิดว่า เอาให้เข็ด
“ไผ่ชอบสเลิฟบี้ไม่ใช่เหรอ เอาแก้วใหญ่เลยนะ ส่วนเราชอบโค๊ก” ไม่รอช้าผมกดทันที หันกลับมาอีกที ไอ้หน้าเก็กมันก็ยืนกอดอกมองอยู่ไกลๆ พอถึงเวลาคิดเงินผมก็ให้ไผ่ถือตระกร้าแทน พี่เอ๋รีบมารับในทันที สุภาพบุรุษซะ!
ส่วนผมกับไผ่ก็ยืนยิ้มพร้อมยื่นน้ำให้พนักงานงานคิดเงิน สรุปก็ไม่ถึงพันจริงๆ รู้งี้ซื้อพวกสบู่ ยาสีฟัน แฟ๊บ ยาฉีดยุ่งไปด้วยดีกว่า
พอเข้ามานั่งในรถได้สองคนข้างหลังก็คุ้ยขนมในถุงขึ้นมาทันที 1 ใน 3 ไผ่มันไม่กินเลย แต่มันก็กลัวพี่เอ๋จะเสียน้ำใจแกะเรย์ขึ้นมาค่อยๆ เคี้ยว แล้วส่งอีกถุงให้ผม ผมก็รับมาโดยดี แล้วก็แกะกินทันที แต่ก็รู้สึกถึงสายตาคนข้างๆ ผมก็เลยหันไปถาม
“พี่กินไหมครับ” พร้อมยื่นถุงไปที่หน้า
“ก็อยากกินนะ แต่ไม่มีมือ” ผมคิดในใจ เหรอ สมน้ำหน้ามึง
“ผมป้อนไหมครับ” เล่นมุขนี้แม่งเลย
“ก็เอาสิ” รับมุขอีก
“เอ้า..” ทันทีทันใดผมก็จอแผ่นมันฝรั่งตรงหน้าไอ้หน้าเก็ก มันหันมามองแล้วก็งับมันฝรั่งเข้าปาก ผมก็หยิบให้มันกินอีก กินอีก จนอีกคำมันงับนิ้วผม แล้วหันมามองหน้า ผมก็รีบชักมือกลับทันที ไอ้นี่ลาม!
“ขอบใจ อิ่มแล้ว” มันหันหน้ามายิ้มลอดแว่น โอ๊ยยยยย กวดตีน บอกตรงๆ ว่าผมไม่เห็นความหล่อ ความดีของมันเลย ถึงมันจะหน้าตาดีก็ตามเถอะ
“รถติดจังครับ” ไผ่พูดขึ้นพร้อมสีหน้าที่ไม่ค่อยดีของมัน
“ใกล้ห้างก็งี้แหละ เดี๋ยวก็ถึงแล้วซอยหน้าไง” พี่เอ๋หันมาพูด แล้วคงชี้บอกมั้ง
“หอของมีนมัน เราไปคุยธุระที่นั่นนะ” เสียงเพราะซะไม่มีเลยนะพี่ ผิดกับไอ้ข้างๆ ผม
พอมาถึงหอ ไอ้หน้าเก็กเก็บรถเข้าที่ เราก็เดินแบกถุงขนมกันขึ้นไปรอลิฟย์ ห้องไอ้หน้าเก็กมันอยู่ชั้น 6 พอเปิดเข้าไปก็เจอตู้ เตียง โต๊ะตัว ทีวี เกมเพลย์ มีเสื้อช็อปแขวนอยู่ ห้องไอ้หน้าเก็กเป็นห้องแอร์ กว้างดี ไม่ค่อยมีอะไรเท่าไหร่ เห็นตรงหน้าทีวีจะมีแผ่นเกมส์เยอะมาก สงสัยมันจะชอบเล่น เข้ามาก็นั่งไม่ถูกแล้วครับ เก้ๆกังๆ ยังไงไม่รู้ พี่เอ๋ก็บอกให้เราสองคนนั่ง พวกผมก็นั่งง่ายซะเชียว บอกนั่งก็นั่งพื้นเลย นั่งๆ กินๆ ไปสักพัก พี่เอ๋ก็ชวนพวกผมเล่นเกมส์เพลย์กัน ผมน่ะเล่นเป็นอยู่แล้ว เพราะที่บ้านเปิดร้านเน็ตร้านเกมส์ ส่วนไผ่นี่ไม่ต้องพูดถึง บ้านมันไม่มีหรอกครับ แต่ดูแล้วมันอยากเล่น ผมก็สอนมันเล่นน่ะ เออ.. ไม่อยากจะบอกเลยว่า ความดีของไอ้หน้าเก็กก็มีดีตรงที่มีเกมส์เพลย์ให้เล่นนี่ล่ะครับ พวกพี่สองคนก็มองผมเล่นแบบทึ่งๆ 555 ไม่รู้ซะแล้วกูลูกใคร เล่นได้สักพักผมก็อยากเข้าห้องน้ำ ไม่ใช่ไรครับเปลี่ยนให้คนอื่นเล่น ผมชนะมาหลายรอบแล้ว เดี๋ยวพวกเขาจะเบื่อกัน
พอผมออกจากห้องน้ำ ไผ่ก็เข้ามาคุยกับผมตรงประตูห้องน้ำ บอกให้ผมกลับไปก่อน มันมีเรื่องจะคุยกับพี่เก๋ ผมก็โวยสิครับ มาด้วยกันจะให้ผมกลับก่อน และผมก็เป็นห่วงมันด้วย พอเดินกลับมาถึงที่เล่นเกมส์ พี่เอ๋เขาก็พูดขึ้น
“ขอโทษด้วยครับ น้องเนทกลับก่อนได้มั้ย เดี๋ยวพี่ให้ไอ้มีนไปส่งน้อง” พี่เอ๋พูดสุภาพมาก
“ได้ไงครับ มาด้วยกัน ก็ต้องกลับด้วยกันสิ” ผมก็โวยนิดๆ นะ
“น่า.... เนทกลับก่อนนะ พี่เขาคงมีเรื่องจะคุยกับเราจริงๆ” มันเข้ามาดึงแขนผมเบาๆ เว้ยๆๆ ช่างมันแล้ว ความรักบังตามันแล้ว
“แล้วแต่นายนะ” ผมพูดด้วยใบหน้าที่แสดงได้ชัดว่าไม่พอใจไผ่มาก
“น้องเนทไม่ต้อห่วงนะครับ พี่จะส่งน้องไผ่ถึงบ้านแน่ พี่แค่จะคุยธุระจริงๆ” พี่เอ๋ยังคงพูดด้วยน้ำเสียงสุภาพเช่นเคย เอ้อ...กุแพ้คนสุภาพ
“ให้แน่นะพี่...” พูดเท่านั้น ผมก็หยิบสมบัติผมแล้วเดินออกจากห้อง ไอ้หน้าเก็กมันก็เดินตามออกมาส่งด้วย
“ไม่ต้องส่งหรอก ผมกลับเองได้” ผมพูดขณะที่ไอ้หน้าเก็กกำลังกดลิฟย์
“ไม่ได้ พามาต้องพาส่ง” แล้วมันก็หันมายิ้มให้ผม วูบ! ใจผมตกไปอยู่ตาตุ่มแล้วครับ หยิบแบบว่า ไม่รู้หวังดีหวังร้าย
พอลงมาถึงข้างล่างไอ้หน้าเก็กก็บอกให้ผมรอ เดี๋ยวมันไปเอารถก่อน ถึงผมจะปฏิเสธ มันก็ไม่ยอมท่าเดียว ช่างแม่งแล้ว อยากเสนอกุก็สนองล่ะกัน
แต่นะ... ถ้าขับมาส่งผมจริงๆ ก็ไม่ไกลหรอก หอผม ไม่สิ อพาทเม็นท์ผมอยู่ใกล้มหาลัยจะตาย แต่วันนั้นเกือบชั่วโมงกว่าจะถึงห้องผม T_T พอถึงผมก็หันไปขอบคุณ พอจะลงไอ้หน้าเก็กก็ถามขึ้น
“ไม่คิดจะเชิญไปกินน้ำหน่อยเหรอ” ผมก็หันมางงๆ มันมามุขไหน กุไม่เล่นด้วย
“เออ...” ตอบไม่ถูกครับ เพราะมันหันมายิ้มให้ผม
“งั้นขอเข้าห้องน้ำหน่อย คงได้นะ” จนคำพูด
“ก็ได้ครับ” ผมล่ะเซ็งครับ มันพูดและท่าทางผิดกับเมื่อกี้มาก มันไรมันว่ะ
พอเข้าห้องมาถึง มันก็อึ้งๆ อ่ะครับ
“ลูกคุณหนู” คำแรกที่มันพูด จนเกือบจะหันแล้วเตะมันออกจากห้องจริงๆ
“จะเข้าห้องน้ำก็เชิญ..” ผมพูดแล้วชี้ไปทางประตูห้องน้ำ
จะว่าที่ไอ้หน้าเก็กมันพูดก็ถูก ขนาดผมพาไผ่มาเที่ยวห้องมันยังพูดคำนี้ ทำไงได้ครับ นั่นเพราะคุณนายแม่ผู้บังเกิดเกล้าของผม คงกลัวลูกลำบาก แถมยังไอ้ห้องนี้อีก มันอยู่ชั้น 7 ครับ เป็นห้องแบบว่า พวกสามีภรรยาเขาอยู่กัน ไม่รู้ทำไงดีครับ ตอนนั้นห้องมันก็เหลือแต่ชั้นนี้ แม่ผมก็ถูกใจไปหมด ผมอธิบายผังห้องผมให้นะครับ ห้องมันก็ไม่ใหญ่มาก เป็นห้องแอร์ ห้องน้ำในตัว มีระเบียง เตียงห้องผมก็ขนาดคิงไซด์ วางตรงข้ามกับโต๊ะเครื่องแป้งที่มันยาวมาก ด้านประตูที่เปิดก็มีตู้เสื้อผ้าตู้เบ่อเร้อ นอกระเบียงมีเครื่องซักผ้าขนาดเล็ก โทรทัศน์ 19 นิ้ว ซีดี 1 เครื่อง ตั้งอยู่บนโต๊ะเครื่องแป้งยาวๆ ตู้เย็นตู้เล็กๆ ที่วางฝั่งตรงข้ามห้องน้ำ สรุปคือเฟอร์นิเจอครบถ้วน ทั้งหมดนี้เงินคุณนายแม่ครับ ตอนแรกเห็นห้องนี้ผมโอเคแค่เตียงครับ นุ่มดีครับ กลับมาเหนื่อยๆ ผมก็ทิ้งตัวลงนอนเลย
พอไอ้หน้าเก็กเข้าห้องน้ำ ผมก็ขยับเน็คไทออกนิดหน่อย วางมือถือ กระเป๋าตังค์ไว้บนโต๊ะเครื่องแป้ง ส่องกระจกดูหน้าตัวเอง ก้มๆ เงยๆ สักพัก ไอ้หน้าเก็กก็เดินออกมาจากห้อง และนั่นเป็นบทสนทนาที่ทำให้ผมกับมันต้องมาเกี่ยวพันกัน
“นั่งห้องนายสักพัก คงไม่ว่าน่ะ” มันพูดออกมาแล้วก็เดินออกไปสำรวจนอกระเบียง อาการตอนนี้มันก็ใกล้จะมืดแล้ว เสียงอื่นๆ ก็ค่อยๆ เงียบลง (เอออ...ที่นี่เป็นห้องเก็บเสียงครับ พอเปิดประตูออกไปจะไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย พออยู่ในห้องก็ไม่ได้ยินข้างนอก พอผมมาอยู่ได้สักพักถึงจะรู้สึกได้)
“มันใกล้จะมืดแล้ว ว่าคุณน่าจะกลับได้แล้วนะ” ผมพูดขณะที่ไอ้หน้าเก็กมันเดินเข้ามาพอดี ผมน่ะยืนนิ่งแบบไม่พอใจอยู่ตรงปลายเตียง มันก็เดินเข้ามา แล้วก็มากดๆ ซีดีผมเฉยเลย แล้วมันก็พูดขึ้น
“น่า...ขออยู่สักพักล่ะกัน ให้โอกาสสองคนนั้นเขาได้คุยกัน” มันหันมายิ้มแปลกๆ ผมเริ่มเอะใจ
“พูดงี้หมายความว่าไงคุณ” ผมก็ถามขึ้นทันที แต่มันกลับนั่งลงตรงปลายเตียง
“ก็เพื่อนนายมาชอบเพื่อนฉัน ส่วนเพื่อนฉันก็ชอบเพื่อนนาย” อะไรน่ะ งั้นไอ้ไผ่ก็สมหวังน่ะสิ
“จริงเหรอ” ผมถามแบบคนอยากรู้มาก
“พวกเดียวกัน ดูออกง่ายจะตาย” มันเงยหน้าขึ้นมามองผม พร้อมกับยิ้มมุมปาก แล้วมันก็เอื้อมมือมันมาจับแขนผม
“นายก็ด้วย” มันสรุปเองครับท่าน ผมตกใจสะบัดแขนทันที
“เอ้ย ไอ้บ้า กุไม่ใช่....” ยังไม่ทันปฏิเสธจบ มันดึงผมเข้าหามันทันที ผลก็คือล้มลงบนเตียงทั้งคู่ ตัวผมก็อยู่บนตัวมัน ชักไม่ได้การแล้วกุ “ปล่อยเว้ย” ผมตะโกนใส่หน้ามัน และเตรียมจะลุก มันกลับผลักผมลงกับที่นอน
ตกใจสิครับ ทำอะไรไม่ถูกตัวผมแข็งไปเลย ตาต่อตาก็ประสานกัน เอ้ย.. ไม่ใช่ มันมองหน้าผมนิ่ง ผมก็แทบลืมหายใจ ยังไม่ทันจะพูดอะไร ปากมันมาถูกปากผม คราวนี้ผมตาโตเลยครับ สองแขนสองมือผลักมันขึ้น มันก็เซไปข้างๆ ผมก็ลุกแล้วตบหน้ามันไปทีนึง แล้วมันก็เอามือมันลูบแก้มที่มีรอยฝ่ามือผมไปเต็มๆ มันหันมามองผมด้วยตาแบบว่า มึงมาตบกุทำไม
ผมน่ะอยากด่ามันมาก แต่ด่าไม่ออก ได้แต่นั่งหอบบนเตียง แล้วมันก็ขยับเข้ามาหาผม ผมก็เพิ่งคิดได้ ซวยแล้วกุ มันจะฆ่ากุมั้ย มันเป็นเด็กช่างน่ะ มันเข้ามาดึงเน็คไทของผม แล้วก็ผลักผมลงบนเตียง (ตายแน่! มันต้องฆ่ากุหมกห้องแน่... ) มันจับสองแขนผมยกไว้เหนือหัวผม แล้วมันก็เอาเน็คไทมามัดข้อมือผม คิดในใจ กุตายแน่...
“เก่งนักน่ะ ทำเป็นคุณหนู มึงน่ะเป็นเกย์ไม่แพ้เพื่อนมึงหรอก” โอ๊ยยย มันหยาบกับผมแล้ว สันดานเด็กช่างออกแล้วกุ
“ผมขอโทษพี่ ปล่อยผมเถอะ” คำพูดผมหลุดออกมาจากปากในที ที่รู้ว่ามันคิดจะทำอะไรผม
“อยากรู้มึงจะเก่งแค่ไหน” แล้วมันก็กระชากเสื้อผมออก
“ช่วย...” ไม่ทันได้พูด มันปิดปากผมด้วยปากมัน แล้วลิ้นมันก็เข้ามานปากผม ผมก็เกร็งไปทั้งตัว แล้วมือมันก็ลูบบนหน้าอกผม มือมันเลื่อนมาบีบหัวนมผม ตัวผมแข็งไปทั้งตัว พอมันลุกออกจากตัวผม ผมได้แต่นอนหอบ แต่มันไม่จบแค่นั้น เพราะว่า มันถอดเสื้อยืดมันออก แล้วขึ้นมาคร่อมบนตัวผม มือมันจับกางเกงแล้วรูดซิบผมออก ผมคิดได้อย่างเดียวว่า มันจะข่มขืนกุแน่ ไม่เอา!!! ผมกำลังจะตะโกนร้อง มันก็เอาเสื้อมันยัดใส่ปากผม อื้อ.. ตายแน่แล้วกุ
“ตัวขาวอย่างที่คิดจริงๆ” อยากบอกว่า หน้ามันหื่นกามมาก แต่ว่า...มันคิด.. มันคิดอะไรของมัน นี่มันวางแผนกันเหรองั้นไอ้ไผ่เพื่อนผมก็ต้องโดนแบบผมสิ แล้วผมก็เริ่มดิ้นต่อ ตะโกนในใจว่า ใครก็ได้ช่วยด้วย (นางเอกจริงๆ เลยกุ)
“กุก็ว่าจะลองกับก้นผู้หญิงหรือพวกตุ๊ดดี เห็นไอ้เอ๋มันบอกว่าเจ๋ง งั้นกุก็ลองกับมึงล่ะกัน ท่ามึงจะยังไม่เคย” ผมก็ยังคงดิ้นคลุกๆ อยู่บนเตียง
“ฤทธิ์มากนะมึง ไม่ใช่ผู้หญิงสักหน่อย” เออสิ...กุผู้ชาย แล้วมันก็เอามือมันมาจับคางผม ผมถึงหยุดดิ้น อีกมือมันก็ดึงกางเกงผมหลุดออกมา โอ๊ย กางเกงในด้วย! มือมันมาจับน้องชายผมแล้ว มันชักขึ้นชักลงจนตัวผมเกร็งขึ้นมาอีกรอบ ไม่นานน้องชายผมก็แข็งขึ้นมาจนได้ ในชีวิตนี้ไม่เคยมีใครมาจับของๆ ผมเลย คิดในใจว่าอยากตายจริงๆ แล้ว
แล้วแรงผมก็ไม่รู้หายไปไหน เหมือนขามันไม่มีแรง ไม่ทันต้องคิดอีก มันยกขาผมขึ้นพาดบนบ่ามัน แล้วสอดนิ้วเข้ามาที่ก้นผม ผมตกใจมาก เกร็งตัวถอยหนีทันที แต่มันหนีไม่ได้ หน้ามันตอนนั้นเหมือนจะมีอารมณ์มาก มันสอดนิ้วเข้าไปผมไม่รู้หรอกนะว่ากี่นิ้ว เพราะผมเจ็บ ร้องก็ไม่ได้เพราะเสื้อมันอยู่ในปากผม มันสอดเข้าสอดออกอยู่นานจนผมมึนไปหมดแล้ว มันถอนออกแล้วลุกขึ้นไปยืนกับพื้น มันถอดกางเกงมันออก (บอกตรงๆ ว่าตอนนั้นผมไม่มีอารมณ์จะเชยชมความหล่อของมันหรอกน่ะ) มันหันซ้ายหันขวาเหมือนหาอะไร แล้วมันก็เอื้อมมือไปหยิบโลชั่นนีเวียทาผิวของผม
มันกลับมาหาผมอีกครั้ง ยกขาผมขึ้น แล้วบีบโลชั่นลงมาโป๊ะตรงก้นผม แล้วสอดนิ้วเข้ามา ตัวผมก็เกร็งขึ้นมาอีก คราวนี้ผมไม่ยอมแล้ว กุต้องดิ้นให้ถึงที่สุด มันก็คงคิดว่าผมจะไม่ยอม อยู่ๆ มันก็มาเลียต้นขาผม แรงผมหายไปเฉยเลย ไม่ทันไรเหมือนมีอะไรมาดุนอยู่ตรงก้นผม ผมกำลังจะดูพอดี ไอ้หน้าเก็กมันก็สอดของๆ มันเข้ามาในก้นผม ผมตาเหลือกเลยครับ ได้แต่ร้องโอ๊ยๆ ในใจ ผมรู้สึกว่าของๆ มันเข้ามาในตัวผมจนแน่น ผมจุกมาก น้ำตาไหลทันที ผมเกร็งตัวอีกครั้ง เพราะมันกำลังจะดึงของมันออกไม่ทันไรมันก็สอดของมันเข้ามาอีกหลายๆ ครั้ง จุกครับผมจุกมาก แล้วมันก็ดึงเสื้อมันออกจากปากผม
“อยากได้ยินเสียงมึงร้อง” ตามันเยิ้มยังไงไม่รู้
“ไอ้เหี้ย!” คำแรกที่นึกได้คือด่ามัน แล้วมันดันของๆ มันเข้ามาในตัวผมอีก พูดไม่ออกครับ มันก็ได้อย่างที่มันต้องการ ผมก็ได้แต่ร้อง อื้อๆ อ้าๆ ไป สมใจมึงแล้วสิ ผมทำอะไรไม่ได้ แขนผมก็โดนมันมัด
“ข้างหลังมึงแน่นมาก” มันทำไปพูดไป โอ๊ย กุไม่อยากฟัง ออกไปจากตัวกุสักที ตัวผมสั่นไปตามแรงของมัน ความเจ็บมันเปลี่ยนไป ตัวผมขนลุกไปหมด แล้วน้องชายผมก็ตั้งขึ้นด้วย
มันออกจากตัวผมในทันที แล้วดึงผมขึ้นมานั่ง ผมซบเข้ากับคอผม ได้จังหว่ะผมกัดหูมันทันที มันร้องโอ๊ยแล้วบีบคางผมแน่น ผมก็มองหน้ามันเหมือนกัน
“เก่งนักนะ มึงดูตัวมึงในกระจกนั่น” มันหันหน้าผมไปทางกระจก ตัวผมในกระจกเหรอนี่ ผมได้แต่ตกใจ
“หันหลัง” มันสั่งผม แต่ตอนนั้นทำไมผมต้องทำตามมันด้วย คงเพราะผมกำลังตะลึงที่เห็นตัวเองในกระจก มันจับผมหันหลังแล้วเอาเข่ายันที่ตอนไว้ ส่วนแขนผมมือผมก็ยันกับที่นอนไว้ ตอนนั้นคิดไม่ออกครับ
“มึงมีอารมณ์เหมือนกันนี่” ไอ้บ้าเอ้ย มาจับของๆ กุก็ต้องมีสิว่ะ มันเอามือมาลูบหลังผมจนทั่ว เข้ามาไซร้ที่หลังคอผมอีก แล้วสอดของๆ มันเข้ามาตัวผม ผมร้องอ๊ากเลย มันดันเข้าดันออกอยู่นาน เสียงมันเหมือนมีความสุขมาก แต่ผมไม่สุขกับมัน
“พอแล้ว” ผมหลุดคำนั้นออกไปจริงๆ มันไม่ไหวแล้ว เหมือนตัวผมจะแยกออกจากกัน เหมือนมันจะได้ยินมันลดความเร็วลง และโน้มตัวเข้ามาหาผม
“เรียกชื่อกุสิ เรียกมีน” เสียงมันสั่นมาก ผมกัดปากนิ่ง มันก็จับน้องชายผมชักแล้วครับ
“อ๊า” เสียงร้องของผมก็ออกมา
“เรียกมีน” เสียงมันกระเซ่ามาก ผมก็ไม่แพ้มัน ไม่รู้อารมณ์เปลี่ยนไปได้ไง ผมอยากปล่อยของๆ ผมออกแล้ว
“มีน” ผมเรียกชื่อมันออก รู้สึกว่าตาผมพร่าไปหมด แล้วผมก็เรียกชื่อมันอีกยิ่งเรียกมันก็ยิ่งใส่เข้ามาในตัวผมไม่ยั้ง ผมทั้งเรียกทั้งร้องจนผมปล่อยของผมออกไปแล้ว ตัวผมแทบจะทรุดลงให้ได้ แต่คงเพราะมือมันจับเอวผมอยู่ แล้วก็กระแทกของๆ มันเข้ามาในตัวผมอย่างแรงสองสามครั้ง ของๆ มันก็พุ่งเข้ามาในก้นผม ผมรุ้สึกได้ ตัวผมเกร็งขึ้นมาอีก แล้วทั้งผมทั้งมันก็ทรุดลงกับที่นอน
“เอาของมึงออกไปสักที” ผมพูดทั้งน้ำตา แต่แทนที่มันจะทำ มันกลับกอดผมเข้าหาตัวมันแน่น
“มึงเป็นของกุแล้ว ห้ามยุ่งกับใครเด็ดขาด” จะเอาอะไรกับกุอีก ไอ้เหี้ย ด่าในใจไม่สาสม
“ไอ้เหี้ย มึงจะเอาไงกับกุ บอกให้ปล่อยกุน่ะ” ผมดิ้นแล้วต้องรุ้สึกเจ็บ เพราะของมันยังอยู่ในตัวกุ
“เลิกด่าผัวสักที มึงเป็นเมียกุแล้ว” มันดึงตัวมันออก แล้วยืนหน้ามาหาผม
“ใคร! มึงข่มขืนกุ ไอ้สัตว์ ออกไปจากห้องกุเลย” ผมด่ามันกลับ ตอนนี้ผมลุกขึ้นนั่งแล้วชี้ไปที่ประตู
“ปากดีนักน่ะ เดี๋ยวเจออีกรอบ” แค่ได้ยินเท่านั้น ผมก็ถอยทันที
“หยุดร้องได้แล้ว ตอนนี้กุรู้สึกชอบมึงขึ้นมาแล้ว มึงทำให้กุอารมณ์ถึง ไม่เลวเหมือนกัน” ปากมันหมามากครับ ตอนนั้นผมอยากบีบคอมันมาก มันบ้ากามชัดๆ
“กุไม่ใช่อย่างว่า ไประบายกับอีตัวนู้น” พอเลือดขึ้นหน้า ผมก็ด่าเป็นด่า
“เมียกุ ปากร้ายเหมือนกันนะ” คำก็เมีย สองคำก็เมีย
“กุผู้ชายเว้ย ไม่ใช่เมียมึงด้วย” ผมไม่รู้จะทำไง ยกหมอนเขวี้ยงใส่มัน แต่มันกลับหัวเราะ
“โอ้ๆ ผิดไปแล้ว” มันเข้ามากอดผม ไม่ทันตั้งตัว มันจูบมาที่ปากผม รู้สึกได้ว่ามันกำลังเล่นกับปากผม ยิ่งผมปิดปากแน่นมันก็ทั้งดูดทั้งดุนริมฝีปากผม สมองผมตอนนั้นเบลอไปหมด เจ็บก็เจ็บ ปวดก็ปวด
“มาให้กุกอดซะ” ไม่พูดเปล่า มันลากตัวผมเข้าไปหามัน แล้วเอาผ้าห่มมาห่อตัวผมไว้ แล้วดึงเข้าไปซบกับอกมัน มันทั้งกอดทั้งหอมผมไปทั้งหน้า เกิดมาไม่เคยให้ใครกอดขนาดนี้แถมเป็นผู้ชายอีก แล้วทำไมผมต้องยอมมันด้วย มันทำกับผมจนเจ็บ
“กุทำมึง กุก็ต้องรับผิดชอบ มึงต้องเป็นแฟนกุ” พูดเอง เออเอง ไอ้เลว!
“ไม่จำเป็น กุไม่ท้องหรอก” ยังปากดีครับท่าน
“เดี๋ยวกุก็ทำให้มึงท้องหรอก” ดูปากมันนะครับ “กุเหนื่อยแล้ว ใช้งานกับมึงจนหมดแรงแล้ว มึงก็หยุดสักที” แล้วอะไรนี่พูดไปกุผิดเหรอ ที่มึงมาขืนใจกุนี่
“พูดผิดหรือเปล่า ไอ้..” โมโหครับ เลยเงยหน้าจะด่า แต่มันกลับเอามือมาปิดปาก
“มึงเป็นแฟนกุแล้ว ต่อไปก็ต้องเชื่อกุ ห้ามนอกใจ ห้ามสุงสิงกับใครยกเว้นเด็กไอ้เอ๋” มันหมายถึงไผ่ครับ
“แล้วมึงห้ามให้ใครเอาด้วย” โอ๊ยยยยยย ผมอยากจะชกปากมัน มันพูดไปยิ้มไป ไอ้เลวววว ฝันไปเถอะว่ากุจะทำตามมัน ต้องสลัดมันให้ออก
ตอนนี้ต่างคนต่างเงียบ แล้วไงไม่รู้ ก็หลับด้วยกันทั้งคู่
-
พอดีได้อ่านเรื่องนี้มาแล้วชอบมากค่ะ อยากให้ทุกคนได้อ่านกัน(ขอเจ้าของเรื่องแล้วน้า ขอบคุณนะค่ะคุณเนท) :-[
-
เข้ามาเชียร์ด้วยคน
เรื่องนี้ หวาน น่ารัก ถึงใจ ดี o13
-
เปนกำลังใจคับ ยังงัยก็คนสงขลาเหมือนกัน :o9:
หุหุหุหุหุหุหุหุหุหุหุ :like6:
-
ตามมาติดๆ
o17 o17
-
อะนะ :o8: :o8: :o8:
เปิดฉากมาก็... o3 o3 o3 o3 o3
เข้าข่าย "ตอนเดียวก็เสียวได้" o17
ปล. หมายถึงเสียวไส้ว่ามันจะเกิดอะไรต่อไปเน้อ อย่าคิดลึก :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
-
เหอๆ มาให้กำลังใจ
เจ้ตัวกลมของน้องต๊อบก่อน.....
-
:like6: :like6: :like6: :like6: :like6: :like6: :like6: :like6: :like6: :like6: :like6: :like6:
กระชากอารมณ์ ผสมความมันส์ กระสันต์ในความรู้สึก ลึกๆในความวาบหวาม...
อ่านไปเพื่อนสาวลุ้นตัวโก่งเลยคร๊าาาาาาาาาาาา
เอามาต่ออีกนะคะ มันส์มากกกกกกก ชอบผู้ชายหื่นอย่างมีนจังเยย :haun5: :haun5: :haun5: :haun5: :haun5:
ปล.ปูเสื่อ แกะถั่ว จิบไวน์แดง.....แอร๊ยยยยยยยยศ์ ชอบมุขนี้อีกแระ :laugh3: :laugh3: :laugh3: :laugh3:
-
มาต่อแล้วจ้า :impress2:
**************************
1. จุดเริ่มต้น(จบ)
ไม่รู้ผมหลับไปนานแค่ไหน รู้สึกตัวตื่นเพราะรู้สึกว่านอนไม่ค่อยสบายตัว อึดอัดไปหมด ตอนนั้นไม่รู้หรอกครับว่ากี่โมง แต่มองไปรอบห้องไม่เห็นไอ้หน้าเก็กนั่น ผมก็ลุกขึ้นทันที สิ่งแรกที่นึกได้คือวิ่งเข้าห้องน้ำ ตัวมันชาๆ ไปหมด รีบล้างตัวและรู้สึกว่ามีอะไรสักอย่างมันไหลออกมาจากก้นผม พอมองไปผมถึงกับอึ้งไปเลย ได้แต่ด่าตัวเองในใจ แม่ง! ทำไมต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ด้วย
(ผมอยากบอกว่า ตอนแรกผมไม่รู้ตัวหรอกว่าผมเป็นเกย์ แค่คิดว่าไม่ค่อยชอบผู้หญิง แต่ไม่ได้สนใจผู้ชายนะครับ ไอ้ความรู้สึกว่าชอบนี่ คงมีแต่กับไอ้ไผ่คนเดียว เพราะผมรู้สึกว่า ชอบผู้ชายที่หน้าตาน่ารักแบบมัน เท่านั้น)
ผมนุ่งผ้าขนหนูออกมา สิ่งแรกที่นึกออกคือโทร.หาไผ่ ... ดีใจครับที่มันรับ
“ไผ่อยู่ไหน” คำแรกที่ผมถามมัน
“อยู่บ้านสิ เพิ่งกลับมาตอน 5 ทุ่ม” มันพูด แล้วมันก็หรี่เสียงมันลง
“อ้าว ไม่ได้คุยกับไอ้พี่เอ๋เหรอ” ผมก็งง ไม่รู้จะถามไร แต่ก็ถามไปก่อนล่ะว่ะ
“คุย.. คุยกันแล้ว โอเคแล้ว” โอเคไรมันว่ะ
“เรางง หมายความว่าไงว่ะ”
“คือ เราคบกับพี่เอ๋น่ะ เขาขอเราคบด้วย” เสียงมันบ่งบอกว่ามันคงอายมาก แต่น้ำเสียงมันดีใจ
“แล้วโดนเขาทำอะไรหรือเปล่า” น้ำเสียงผมร้อนรนขึ้นมาทันที
“เอ้ย... ถามไรว่ะ ป่าวน่ะเว้ย พี่เค้าไม่ได้ทำอะไรเรา” ผมรู้สึกโล่งใจขึ้นมา
“ถามไรแปลกๆ ก็พี่เค้าเห็นว่ามันดึกแล้ว เขาก็เลยเอามอเตอร์ไซด์พี่มีนขับไปส่งเราที่บ้าน” คือรถเก๋งนี่เป็นของพี่เอ๋ ส่วนไอ้หน้าเก็กมันมีมอเตอร์ไซด์ ก็ว่าแล้วน้ำหน้าอย่างมันจะมีรถขับเหรอ แต่ผมก็ไม่เข้าใจนะครับ ว่าทำไมเด็กช่างมันต้องขับมอเตอร์ไซด์ด้วย สงสัยจะฮิตกันมั้ง
“แล้วพี่มีนเขายังอยู่ห้องเนทเหรอ” อยู่ๆไผ่ก็ถามขึ้น
“เปล่า มันมาส่งเราแล้วก็กลับเลย” ไม่ได้ครับ ผมบอกไม่ได้ว่าผมโดนมัน...
“เหรอ แค่นี้ก่อนได้ป่ะ เราจะไปอาบน้ำ” มันบอกผมก็วางสายเลย แล้วมองมือถือว่า ตอนนี้มันกี่โมงแล้ว เที่ยงคืนแล้วนี่หว่า ผมหลับไปไม่รู้เรื่องเลย พอวางมือถือลง หันมาเห็นเตียงตัวเอง แทบจะล้มทั้งยืน มันเลอะไปหมด ผมยืนตัวสั่นเลย พอนึกได้ก็ดึงผ้าห่ม ผ้าปูเตียง ปลอกหมอนออกทันที แล้วจับโยนใส่เครื่องซักผ้า ยัดๆ มันลงไปหมดนั่นแหละ เทผงซักฟอกไปครึ่งถุง น้ำยาซักผ้าอีกถุง อารมณ์นั้นแบบว่า ขยะแขยงมากๆ ผมโกรธจนน้ำตาไหล ได้แต่ยืนดูเครื่องซักผ้ามันทำงานอยู่อย่างนั้น
ตอนนั้นไม่ไหวแล้วครับ เหนื่อยมากไม่อยากคิดอะไรแล้ว คิดได้อย่างเดียวว่า จะไม่ขอเจอหน้ามันอีก แล้วผมก็เดินเข้ามาข้างใน ล้มตัวลงนอนบนเตียงหลับไปเลย รู้สึกตัวตื่นอีกทีก็เช้าแล้ว ผมก็ลุกขึ้นอาบน้ำ วันนี้มีเรียนตอนสายๆ แต่สมองไม่คิดอยากจะไปเรียนเลย แต่ที่ไปคือ ต้องไปหาไผ่ อยากคุยกับมันมาก ออกจากห้องน้ำผมก็เดินไปที่ระเบียง พอเห็นผ้าที่อยู่ในเครื่องซักผ้า ผมก็คิดถึงเรื่องเมื่อคืนอีก ไม่อยากจะหยิบมันออกมาเลย ผมก็ปล่อยมันไว้อย่างนั้นแหละ แล้วเดินเข้ามาเพื่อจะแต่งตัว กำลังจะหยิบเสื้อผ้าอยู่ ผมก็ได้ยินเสียงคนเปิดประตูห้องผม พอผมถอยหลังจากตู้ออกมา คนที่เดินเข้ามาในห้องคือไอ้หน้าเก็ก ผมงงว่ามันเข้ามาได้ไง
ไม่ทันที่ผมจะถาม มันหยิบกุญแจห้องผมให้ผมดู ผมโมโหมากครับ
“เอามานี่” ผมกระชากจากมือมันทันที
“งกไปได้” มันยังทำหน้าตากวนตีนอีก
“ออกไปได้แล้ว” ผมพูดด้วยน้ำเสียงห้วนๆ
“ไล่ผัวซะแล้ว” มันยังมีหน้ามาพูดกับผมอีก ผมโมโหมาก ว่าแล้วผมก็ยกมือจะตบมันให้ได้ แต่มันหลบทัน
“มึงออกไปจากห้องกุเลย” ผมไล่มันครับ แต่เหมือนมันจะไม่ได้ยิน เดินเข้ามาหาผม ผมก็ถอยติดตู้เสื้อผ้า และเหมือนจะถูกใจมันมากที่เห็นผมกลัว
“ไม่ทำอะไรมึงหรอก เป็นห่วงถึงได้เข้ามาดู” มันมองไปรอบห้อง คงเห็นเตียงผมเปลี่ยนไป มันก็หันมาถาม
“เอาผ้าไปซักเหรอ” ผมเงียบไม่ตอบ มันก็เดินออกไปนอกระเบียง
“เดี๋ยวกุตากให้” มันไม่พูดเปล่า มันหยิบผ้าปูผมขึ้นมาตาก แต่ปากผมไวกว่า
“ไม่ต้อง จะทิ้งแล้ว” มันชะงัก หันมามองผม แล้วหันกลับไปดึงผ้าออกมาตากไว้ตรงราวระเบียง
ช่าแม่งแล้ว ผมหันกลับมาหยิบเสื้อผ้า แล้ววิ่งเข้าห้องน้ำไปแต่งตัว อารมณ์นั้นกลัวมันครับ กลัวมันจะปล้ำผมอีก ต้องเซฟตัวเอง ผมออกมาก็ทำเป็นเหมือนมันไม่อยู่ในห้อง ทาแป้ง หวีผม แต่งตัว หยิบโน้นหยิบนี่ มันก็ยังยืนมองผมอยู่ (ไม่อยากบอกเลยว่า ผมเริ่มดูว่า มันก็เท่ห์ดีน่ะ ตัวมันสูงยาว โดยเฉพาะขามัน ขามันยาวมาก สมส่วนไปหมด ดูล่ำๆนิดๆ ผิดกับพี่เอ๋ที่ดูตอนแรกเหมือนผู้ชายเจ้าสำอางมั้งครับ ผมใช้คำไม่ค่อยถูก ชมใครไม่ค่อยเป็น)
“เดี๋ยวไปส่ง” มันถามผม โดยที่มันยังยืนกอดอกมองผมอยู่
“ขอบใจ แต่เราไม่ชอบให้คนแปลกหน้าไปส่ง” แล้วไงล่ะ บอกผมจะกวนตีน ก็กวนจริงๆ ครับ
“แปลกหน้าตรงไหน” มันเดินเข้ามาหาผม “อย่าเรื่องมาก เดี๋ยวกุก็เอามึงตอนนี้เลย เห็นมึงแต่งตัวแล้วอารมณ์มันขึ้น” ผมสะบัดมือมันทันที
“หน้าด้าน” ได้แต่ด่าครับ มันเร่งให้ผมหยิบของ แล้วลากผมออกจากห้อง
พอลงมาถึงด้านล่าง ผมยังคงออกฤทธิ์อยู่ครับ ไม่ยอมท่าเดียว จนมันคงจะรำคาญเหมือนกัน
“นี่ มึงอยากให้กุประกาศออกไปใช่ไหม ว่ากุเป็นผัวมึง” เท่านั้นแหละครับ ผมเงียบเลย ยืนนิ่ง ทำตามที่มันบอก
ไม่ถึง 15 นาที ก็มาถึงมหาลัย ดีที่ว่าคนน้อยครับ ไม่ค่อยมีใครสนใจใคร แล้ววันนั้นมันไม่ได้ใส่เสื้อช็อป แต่ที่นี่ไม่ค่อยไม่ใครสนใจใครหรอกครับ มันพาผมมาจอดตรงหน้าตึกช่าง ผมลงเสร็จก็เดินทันที มันก็หันมาเรียกแต่ผมไม่สนใจ เดินอย่างเดียว กดโทรหาไผ่ พอรู้ไผ่อยู่ไหนก็รีบเดินไปทันที
ผมไม่รู้หรอกน่ะว่ามันตามมาหรือเปล่า เดินเข้ามาในโรงอาหาร เห็นไผ่มันนั่งอยู่กับพี่เอ๋แล้วก็เพื่อนๆของพี่เค้า ผมอยากจะเดินหันหลังกลับ แต่มีเสียงไอ้หน้าเก็กมันพูดขึ้นมา
“กุไปรับน้องเนทมาแล้ว” มันมาไงว่ะ ในนั้นก็ยิ้มรับกันทุกคน ผมได้แต่เงียบแล้วเดินไปนั่งกับไผ่
“หิวไหมว่ะเนท” ไผ่ถาม แต่ผมส่ายหน้า
“พวกมึง กุบอกพวกมึงก่อนน่ะ น้องไผ่นี่แฟนกุ ห้ามมายุ่งนะเว้ย” เสียงพี่เอ๋ดังขึ้น เพื่อนๆ เค้าก็เฮกันเสียงดัง ผมนี่แทบอยากจะหายๆ ไปจากตรงนั้น แต่ไผ่มันนั่งอายม้วนต้วนเลย เพื่อนกุไปซะแล้ว
“มึงบอก กุก็บอกมั่ง” ไอ้หน้าเก็กไม่พูดเปล่า มานั่งติดผม “น้องเนทก็แฟนกุด้วย พวกมึงๆ ห้ามยุ่งนะเว้ย” ผมถึงกับอึ้งไปเลย คิดด่ามันในใจ ไอ้หน้าด้าน ไอ้เลว ไอ้เหี้ย ไอ้ ไอ้.... ผมอยากจะบ้า ไผ่มันก็มองหน้าผมงงๆ ไม่เอาแล้วเว้ย กุต้องลุกไปจากตรงนี้ ผมลุกพรวดทันที ไอ้ไผ่ก็ลุกตาม
“เราไปเรียนแล้วนะ” ผมพูดไม่มองหน้าใคร แล้วก็เดินจ้ำๆ รู้สึกไอ้ไผ่ก็เดินตามมา มันเข้ามาจับแขนผมแล้วก็ถาม
“ไหนบอกว่า พี่เขาแค่ไปส่งไง” ผมไม่ตอบเดินขึ้นตึกเรียนข้างๆ โรงอาหารไป มันก็ยังจะคะยั้นคะยอถามอีก จังหวะเดินผ่านชั้นที่เป็นห้องน้ำชาย ผมลากมันเข้าไปทันที
“มึงเป็นไรว่ะ แปลกๆ ที่โทรมาหากุแล้วน่ะ” ไผ่มันถามด้วยความเป็นห่วงจริงๆ ครับ
“กุเล่าให้ฟังก็ได้ แต่มึงห้ามไปเล่าให้ใครฟังน่ะ แล้วมึงต้องเล่าเรื่องมึงให้ฟังด้วย” ผมตัดสินใจเล่าเรื่องเมื่อคืนให้ฟัง แต่ไม่ได้บอกว่าโดนไอ้หน้าเก็กมันขืนใจ ไผ่ก็ตั้งหน้าตั้งฟังอย่างดี ผมก็ให้มันเล่าให้ฟังมั่ง สรุปคือ ไอ้พี่เอ๋มันก็จ้องไผ่อยู่นานเหมือนกัน มันรู้สึกว่ามีคนมองมัน พอมันรู้ว่าเป็นไผ่ มันก็คอยมารอไผ่ตรงโรงอาหารประจำ มันบอกว่าไอ้หน้าเก็กมันก็สนใจผมด้วย แต่มันไม่คิดว่าไอ้หน้าเก็กมันจะจู่โจมผมทันที (ที่เราคุยกันนี่ มันเลยเวลาเข้าเรียนไปแล้ว และสรุปว่าผมกับมันก็ไม่ได้เรียนวิชานั้น และลงมาคุยกันข้างล่างที่ห้องอินเตอร์เน็ตในตึกนั้น เข้าไปนั่งกันไกลๆ ไม่ได้เล่นเน็ตครับ ไปนั่งคุยกันมากกว่า)
ผมก็ไม่ทันเอ๊ะใจว่าทำไมไอ้ไผ่ถึงให้ผมมานั่งห้องเน็ต นั่งกันไปได้เกือบสองชั่วโมง จนพี่ที่คุมห้องเขาเข้ามาเหมือนจะไล่เราแล้ว แต่พี่คนนี้จะพูดจาสุภาพมาก คงเห็นหน้าไผ่มั้งครับ (ไผ่นี่มันก็มีเสน่ห์กับทุกเพศจริงๆ) พวกเราก็ลุกขึ้นเก็บของแล้วเดินออกไป ผมว่า จะชวนไผ่ไปเดินซื้อของที่ห้างใกล้ๆหน่อย แต่ไม่คิดว่ามันนัดกับพี่เอ๋ไว้ พอเห็นพวกนั้นมันเดินมา หน้าผมเปลี่ยนไปทันที
“ไผ่นัดพวกเค้าไว้เหรอ” ผมถามมันอย่างไม่พอใจ
“ก็พี่เอ๋ชวน” มันตอบเสียงอ่อยๆ มันเห็นผู้ชายสำคัญกว่าเพื่อน
“นะ เนทไปกับเรานะ ไม่อยากไปคนเดียว” เออ..เจริญนะเพื่อนกุ เด็กบริหารฯ เดินกับเด็กช่าง
ผมก็ยืนรอให้พวกนั้นเดินเข้ามา พี่เอ๋เดินมาถึงก็ยืนซะติดไอ้ไผ่เลย ส่วนไอ้หน้าเก็กมันก็มายืนอยู่ข้างๆ ผม ผมฟังพวกนั้นมันพูดอย่างเดียวว่าจะไปที่ไหน ไปยังไง นั่งรถใครไป ไม่พูดอะไรเลย จนมันตกลงว่าจะไปไหนกันนั่นแหละ
“พี่เอ๋ ผมขอนั่งรถพี่น่ะครับ” ไม่ทันที่ไอ้หน้าเก็กมันจะหันมาถาม ผมชิงพูดก่อน มันก็เงียบๆ ไม่พูดไร ผมก็พูดต่อ
“มันร้อนน่ะครับ ไม่อยากนั่งรถเมล์” จริงๆ ผมรู้ว่าไอ้หนาเก็กมันจะให้ผมซ้อนมอเตอร์ไซด์มัน ผมไม่เอาหรอก เดี๋ยวเกิดมันพาไปที่อื่นทำไงล่ะครับ
“ได้ครับ เอ้ยไอ้มีนน้องเค้าคงไม่อยากไปกับมึงว่ะ มันคงไม่ไว้ใจมึง” พวกมันพูดกันหน้าตาเฉย ไม่อายใครเลยนะมึง นี่มันหน้าตึกน่ะเฟ้ย ทุกคนก็หัวเราะ ไม่พูดอะไร ก็จัดแจงกันไปหายานพาหนะของตัวเอง แล้วตามๆ กันไป
กลุ่มพี่เค้ามีกันอยู่ 6 คน แต่ละคนก็มีรถขับกันทั้งนั้น มีพี่เอ๋คนเดียวที่ขับรถเก๋ง นอกนั้นก็มอเตอร์ไซด์ ที่ผมดูมีแต่ของไอ้หน้าเก็กมั้งครับ ที่ดูสวยเด่นแต่เพื่อน แต่ตอนนั้นไม่คิดอยากจะนั่งรถมันหรอกครับ
เหตุการณ์ที่ทำให้ผมปวดหัวก็มาอีกแล้วครับ
พอมาถึงห้างพวกนั้นก็อยากทำนู้นทำนี่ อยากกินนู้นกินนี่ ผมกับไผ่ก็ได้แต่เงียบไว้ก่อน พอเดินผ่านแม๊คฯ ผมสะกิดไผ่ แล้วพูดเสียงดังๆ
“ไผ่อยากกินแม๊คฯเหรอ เราก็อยากกินนะ ไม่ได้กินนานแล้ว” แล้วพี่เอ๋ก็รีบแถๆ เข้ามาทันที
“น้องไผ่อยากกินเหรอครับ เดี๋ยวพวกพี่เลี้ยงนะครับ” พวกเพี่อนๆ พี่เอ๋ก็เฮกันใหญ่ เหมือนจะได้กินของฟรี แต่พี่เขารีบพูดขึ้นมาก่อน
“เฮ้ย กุเลี้ยงแต่แฟนกุเว้ย พวกมึงจ่ายกันเอง ไอ้มีน มึงก็เลี้ยงแต่มึงนะเว้ย พวกเปรตๆ ที่ยืนอยู่ไม่ต้อง” พวกเพื่อนพี่เค้าก็โห่กันใหญ่ ผมไม่รอช้ารีบจูงมือไผ่เข้าไปในร้าน พวกเพื่อนๆ เค้าก็ไปหาที่นั่งก่อน ไม่อยากบอกเลยว่า เหมือนพาลิงออกมาเที่ยวไงไม่รู้ เสียงดังชริหายเลย พี่เอ๋กับไอ้หน้าเก๋กก็เดินตามผมกับไผ่มาที่เคาร์เตอร์ ผมจำไม่ได้หรอกว่าสั่งอะไรบ้าง แต่ก็หมดไปหลายร้อย ไม่เป็นไร ถือว่าลาภปาก อิ่มจังตังค์อยู่ครบ
พอมาถึงโต๊ะ ผมกับไผ่ก็นั่งกินโดยมีไอ้สองพี่เด็กช่างนั่งประกบผมกับไผ่ ผมไม่สนใจกินอย่างเดียว ส่วนไผ่กับพี่เอ๋โครตจะสวีทกันเลย ส่วนผมไม่สนครับ กินอย่างเดียว จนมันหันมาถาม
“ไม่ป้อนหน่อยเหรอ”
“ไม่ เราหิว” ตอบไร้อารมณ์มาก
“เมียกุ ไม่โรแมนติกเลยเว้ย” ผมหันกลับไปทันที
“มีมือก็หยิบเองสิ นั่นไงเฟรนฟราย” มันกวนมา ผมก็กวนกลับ ไม่พอครับ ผมหยิบเฟรนฟรายใส่ปากตัวเองไปคำนึง กะจะหยิบอีกคำ มันก็จับมือผมเพื่อจะเอาเฟรนฟรายไปใส่ปากมันแทน มันทำไปยิ้มไป แค่นั้นล่ะครับเสียงโห่กันใหญ่เลย
“อิจฉาคนมีความรักว่ะ” มีพี่คนนึง ชื่อไก่ครับ หันมาพูดแซว ผมชักมือกลับทันที
“พวกมึงเงียบไปไปเลย น้องเค้าอายแล้วนะเว้ย” ไอ้หน้าเก็กมันพูดขึ้น ผมก็ได้แต่นั่งดูดน้ำไปล่ะครับ
“น้องไผ่ดูหนังกันไหมครับ” พี่เอ๋ถามไอ้ไผ่ แล้วหันหน้าไปมองเพื่อนๆ เพื่อนแกบางคนก็บอกว่า ไม่เอาไม่มีตังค์ สรุปเลยนะครับ มีผมกับไผ่ พี่เอ๋ ไอ้หน้าเก็กกับพี่ไก่ดูหนังกัน ส่วนคนอื่นกลับบ้าน
ก็อย่างว่า จำไม่ได้ว่าดูเรื่องอะไร เพราะทั้งเรื่องผมไม่สมาธิจะดู ผมให้ไอ้ไผ่มันเลือกครับ ไอ้นี่มันคงไม่ดูหนังสู้รบกันเลือดสาดหรอกครับ แต่ผมไม่สนใจครับ ก่อนเข้ามาโรงหนัง ผมก็ขอซื้อน้ำ ซื้อข้าวโพดมาไว้ก่อน (ซื้อมางั้นๆ แหละครับ เอาไว้กันหมาครับ)
“ไผ่ซื้อของเข้าไปกินน่ะ” ผมพูดขึ้น แต่ดูท่าไอ้ไผ่มันจะปฏิเสธ แต่พี่เอ๋ยืนตังค์ ผมก็ซื้อครับ
“รับชุดไหนดีครับ” คนขายมันถามขึ้น หน้าตาก็ดีซะด้วย และผมก็อยากจะรู้จริงๆ ว่าคนขายมันรับแต่คนหน้าตาดีๆ มาขายข้าวโพดเหรอครับ แต่ผมก็ยิ้มให้ เพราะผมนึกถึงคำพูดมันเมื่อวานแล้วแค้นครับ สักหน่อยดีกว่า
“ครับ ผมอยากได้ชุดนี้กับชุดนี้ เอาโค้กแก้วใหญ่นะครับ” พูดจบผมก็ยิ้ม ส่วนไอ้ไผ่ก็ยืนดูเมนูในกระดาษอยู่
“ครับ เอาแบบเค็ม หรือแบบหวานครับ” คนขายถาม ผมก็ทำเป็นมองตู้ข้าวโพด
“เอาผสมกันได้มั้ย” ถามแล้วก็ยิ้มอีก ยิ้มหวานๆ เลย คนขายรับคำ แล้วยิ้มตอบ ดีมากคุณคนขาย
ผมรับเอาข้าวโพดมาสองชุด แล้วยื่นเงินจ่ายตังค์ ไอ้ไผ่ก็ไม่สนใจผมเลย หยิบได้ก็รีบเอาไปให้พี่เอ๋ทันที ผมก็ยืนรอเงินทอน แล้วอยู่ๆ คนขายก็ถามขึ้น
“พี่เรียนที่มหาลัย... นี้เหรอครับ” ถามมาผมก็ตอบไป
“ครับ” ผมยิ้มให้อีก จังหวะที่คนขายจะอ้าปากถามอีก ไอ้หน้าเก็กก็เข้ามาหยิบข้าวโพดและน้ำจากมือผมไป คนขายมันก็เลยก้มหน้างุดๆ ทันที พอผมหันไป หน้าไอ้เก็กเหมือนมันจะกินเลือดกินเนื้อคนขายให้ได้ แล้วมันก็ดันผมออกจากตรงนั้น แล้วพูดที่ข้างหูผม
“เผลอหน่อยไม่ได้ ยิ้มล่อผู้ชายเลยน่ะ” ผมหันควับทันที
“ไอ้....” ยังไม่ทันดา มันก็ดันผมเดินไปตรงโรงหนังแล้ว มันทำตัวติดกับผมมาก พอเข้าไปในโรงหนังมันก็มืดๆ เดินๆ ตามกันไป นั่งแถวๆ ตรงกลางได้ ผมงี้อยากจะนั่งริมๆ แต่ไม่รู้ใครมันซื้อตั๋ว ผมก็ลืมเรื่องตรงนี้ไปซะสนิท สรุปว่า พี่เอ๋เดินเข้าไปก่อน แล้วก็ไผ่ ผม ไอ้หน้าเก็ก พี่ไก่ ไม่ต้องพูดถึง 2 คนข้างผม สวีทกันอีกตามเคย ส่วนผมนั่ง โดยเอาแก้วน้ำกับถุงข้าวโพดกั้นไว้ พอเริ่มดูหนังกันไปเรื่อยๆ ไอ้หน้าเก็กมันก็หยิบน้ำหยิบถุงข้าวโพดไปวางตรงที่พี่ไก่นั่ง ผมคว้าไว้ไม่ทัน เหมือนมันจะรู้ มันจับมือผมแน่น ผมก็ยื้อไว้ มันก็ยิ่งบีบมือผมแน่น ช่างมันแล้วเว้ย มันเอามือผมไปวางบนตักมัน แล้วมันก็ลูบมือผมอยู่นั่นแหละ ดูหนังไปแรกๆ ก็มีสมาธิดี แต่หลังๆเริ่มไม่ไหวครับ ผมรำคาญ ก็ดึงมือกลับ แต่มันไม่ยอมปล่อย มือมันก็เลยมาอยู่บนตักผมแทน คราวนี้มันสอดมือมันมาที่มือผม ผมหยิบหนังสือมาปิดตรงตัก กะจะให้โดนมือมัน แต่มันก็ไม่ยอมปล่อย พอมันปล่อยมันก็เอามือมันมาลูบขาผมแทน ผมสะดุ้งเลย หันไปหามัน มันก็ยิ้มแล้วทำมือจุ๊ๆ ผมอยากตบหน้ามันมากครับ แต่ผมไม่ทำ ผมหยิกมือมันแทน มันสะดุ้งหันมามองหน้าผม ผมก็ลอยหน้าใส่มันเลย คราวนี้มันเล่นหนักกว่าเดิม ไม่อายใครเลยแต่ผมอาย มันดึงพนักพิงขึ้น แล้วเขยิบตัวเข้ามาหาผม เอามือมาสอดเอวผม ผมดิ้นไม่ได้เลยครับ เพิ่งรู้ว่ามันแรงเยอะมาก ไผ่มันก็หันมามองผมแล้วยิ้มให้ แต่ผมยิ้มไม่ออกครับ ผมได้แต่นั่งนิ่งๆ สักพักผมก็หันไปกระซิบข้างๆหูมัน มันก็เอียงมาให้ผมพูด
“ไอ้ลามก ไอ้ตัณหากลับ ไอ้บ้า” มันมองหน้าผมนิ่งๆ แล้วยิ้มให้ หันมากระซิบเหมือนกัน
“เหรอจ๊ะ เมีย” ผมนิ่งเลยครับ ไม่พูดอะไร เปลี่ยนมาหยิกตรงท้องมันแทน มันสะดุ้งทีนึง แล้วมาจับมือผมไว้แน่นอีกแล้ว ยิ่งผมแกล้งมัน ผมยิ่งขยับไปไหนไม่ได้ จนสุดท้ายผมก็เข้าไปอยู่ในอ้อมกอดมันเฉย ถือว่าครั้งนี้มึงชนะไอ้หน้าเก็ก
พอหนังจบผมรีบลุกทันที กุไม่อยู่แล้วกุจะกลับ เหมือนไผ่มันจะรู้รีบเดินมาห้ามผม
“เราจะกลับแล้วนะ นายกลับกับพี่เอ๋เถอะ” ผมหันมาบอกมันด้วยอารมณ์ไม่ค่อยดี
“กลับด้วยกันสิ” พี่เอ๋พูดขึ้นบ้าง (ผมอยากบอกว่า พี่เอ๋เขาสุภาพบุรุษจริง แล้วก็สุภาพจนได้เรื่องเลยครับ แต่เดี๋ยวผมค่อยเราให้ฟังทีหลังว่าเกิดอะไรขึ้นกับพี่เอ๋และไผ่)
“เดี๋ยวกุไปส่งเอง” ไอ้หน้าเก็กมันเข้ามาโอบไหล่ผม ผมได้แต่ยืนงงๆ “แล้วเจอกันพรุ่งนี้” มันพูดจบก็ลากผมออกมาทันที พอมาถึงที่จอดรถ ผมสะบัดมันอย่างแรง คราวนี้มันหันมาพูดกับผม
“จะเรื่องมากไปถึงไหน พามาเดทแล้วยังไม่ชอบอีก” ผมอยากตบปากมันรอบที่ร้อยจริงๆ
“ใครอยากมากับนาย” พูดจบผมก็หันหลังให้มัน พอจะก้าวเดินมันดึงผมอย่างแรง แล้วลากไปหลบอยู่ตรงบันไดข้างๆ ผมตกใจมาก ทำอะไรไม่ถูก แต่ต้องไปตามแรงมันดึง เท่านั้นแหละครับ มันก้มลงมาจูบปากผม ตัวผมสั่นทันที แล้วผลักมันออก
“ไอ้เหี้ย มึงทำกุอีกแล้วนะ” ผมโมโหหน้าแดงมาก
“หุบปากไปเลย จะกลับไม่ใช่เหรอ กุจะไปส่ง” มันเสียงดังใส่ผม ผมก็ยิ่งโมโห
“ไม่ต้อง กุกลับเองได้”
“มึงจะกลับดีๆ หรือมึงอยากเล่นหนังสดแถวนี้” ผมชะงักไปเลย ขนาดในโรงหนังมันทำได้ ตรงนี้มันต้องทำได้
“กุมีเรื่องจะคุยกับมึง คุยกันดีๆ ไม่ได้หรือไง” มันลดเสียงพูดเป็นปกติ ผมก็ได้แต่เงียบ ก็ได้ว่ะ คุยกันให้รู้เรื่องไปเลย
“ก็ได้” ผมตอบและเดินตามมันไป พอขึ้นซ้อนท้ายรถมันได้ มันขับเร็วมาก จนผมต้องกอดมันไว้ มันตั้งใจครับ ไอ้เลวนี่
พอถึงที่ ผมก็เดินๆ ไม่สนใจมัน มันจอดรถกับที่แล้วเดินตามผมเร็วจริงๆ แล้วลิฟท์มันก็เป็นใจจริงๆ ไม่มีคนเล๊ย ผมยังไม่ทันกดชั้นมันรีบกดทันที แล้วมายืนเบียดผมพอผ่านไป 2 ชั้น มันเข้ามาโอบเอวผมเลย เอาแล้วสิ กุจะโดนอะไรไหม ... พอลิฟท์เปิด มันจูงมือผมทันที พอยืนอยู่หน้าห้อง มันหยิบอะไรไม่รู้ในกระเป๋ากางเกงมัน ส่วนผมก็หยิบกุญแจขึ้นมา ไม่ทันจะหยิบขึ้นมา มันเอาของที่อยู่ในมือมันไขห้องผม! มันเอากุญแจมาจากไหน ผมได้แต่มองมันงงๆ แล้วมันก็ผลักผมเข้าห้อง ได้ยินเสียงล็อกห้องลงโซ่ พอหันไป มันดันตัวผมลงบนที่นอน ผมก็เอามือป้องซ้ายป้องขวา หลบหน้าไปทางซ้ายทางขวา มันก็ยิ่งกอดผมแน่น
“กุอยากกอดมึง อยู่นิ่งๆสิว่ะ” ใครจะยอมเล่า ไอ้เหี้ยนี่
“ปล่อยเว้ย” ผมก็ร้องออกไปครับ มันหยุด ไม่ถึงอึดใจ มันรวบแขนผมไว้ด้วยมือข้างเดียวของมันเข้าหาตัวมัน มืออีกข้างจับคางผมไว้ แล้วมันก็จูบผม ผมเม้มปากปิด มันก็บีบคางผมจนปากผมเผยอออก ลิ้นมันสอดเข้ามา ตัวผมเริ่มชาขึ้นมาแล้ว มันทั้งดูดทั้งดึงลิ้นผม เรี่ยวแรงผมหายไปทันที มือมันปล่อยคางผมแล้วมาลูบที่ต้นคอผมแทน
“ฟังกุหน่อย” มันหยุดจูบ มองหน้าผมแทน
“เรื่องเมื่อวานกุขอโทษ แต่กุตั้งใจ” ไอ้เหี้ยนี่ งั้นไม่ต้องพูดก็ได้ถ้ามึงตั้งใจ ผมได้แต่เม้มปาก
“กุจะทำให้มึงชอบกุให้ได้ เพราะกุชอบมึง เข้าใจไหม” ผมไม่ตอบ มันคลายมือที่จับมือผมไว้แน่น แล้วเอามือมันสองข้างมาลูบหัวลูบหน้าผม จูบหน้าผากผม ตอนนั้นผมพูดไม่ออก ในหัวมันโหวงๆ ไงไม่รู้ แต่รู้สึกสงบลงมาก
“เราเป็นผู้ชายนะ” คำแรกที่พูดออกไป พูดเพราะซะด้วย
“ช่างปะไร กุชอบมึงแบบนี้แหละ กุจะถามอีกคำถาม ‘จะคบกับผมได้ไหมครับ’ ” ผมอึ้งไปเลย มันพูดสุภาพกับผม
“.........” รู้ได้ว่าผมเงียบไปหลายนาที
“ว่าไง คบกับผมไหมครับ” อย่ามาสุภาพกับกุนะ เดี๋ยวกุใจอ่อน
“ผมชอบเนทครับ คบกับผมน่ะ” แค่นั้นล่ะครับ กำแพงที่สร้างไว้ต่อต้านมันล้มลงทันที ผมยิ้มออกไปได้ไงไม่รู้ พอมันเห็นผมยิ้ม มันก็จูบหน้าผากผมอีก
“ถ้ากุจะเอามึง กุจะขอก่อน” แล้วไงเนี่ยมึงกลับมาในโหมดเด็กช่างได้ไง
“ไอ้ลามก” เรื่องด่านี่ผมไวนัก มันก็ยิ้มให้ผมอีก
“งั้นวันนี้กุขอเอามึงนะ” เหมือนเพิ่งได้สติ พอคิดจะลุกออกจากใต้ตัวมัน แต่สายไปแล้วครับ มันล็อกผมไว้แล้ว
“วันนี้กุจะทำเบาๆ มึงจะได้รู้ว่ากุชอบมึง” ตอนนั้นไม่รู้ว่าเป็นอะไร มันพูดอะไรผมก็ไม่ขัดขืน สรุปคือ ผมกับมันก็มีอะไรกันอีก แต่คราวนี้ ผมกลับรู้สึกดีไปด้วย มันเก่งครับ แต่เหมือนในใจผมยังรู้สึกขัดแย้งกันอยู่ดี
.
.
.
ตอนหน้า ผมจะเล่าตอนที่ผมกับไอ้หน้าเก็กคบกันแล้วนะครับ
-
เหมยเพื่อนสาวจ๊ะ
จิบไวน์ถั่วแดงเหรอจ๊ะ
หุๆ
ต๊อบกินไวน์ถั่วดำจ่ะ
-
มันโคตร เถื่อน เร้าใจ
หาที่ไหนไม่ได้อีกแล้ว
:impress2: :impress2: :impress2:
-
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
:haun5: :haun5: :haun5: :haun5: :haun5:
ได้ใจจริงจริ๊ง
ไอ้หน้าเก๊ก
:haun5: :haun5: :haun5: :haun5:
-
:haun1:
หุหุหุ ...
คนอ่านหัวใจจะ Y ค่ะ
-
:like6: :like6: :like6: :like6: :like6: :like6: :like6:
มันส์อีกตามเคย ไม่ต้องถามก็ให้รู้ไว้เลยว่า อยากอ่านต่อ
กรี๊ดดดดดดดดดดดด ให้มีน ทีนึง
:laugh3: :laugh3: :laugh3: :laugh3: :laugh3: :laugh3: :laugh3:
ปล. ละเลียดเนื้อนุ่มของเสต็กภายในปาก พลางจิบไวน์จากฝรั่งเศส..............กรี๊ด ชอบมุขนี้อีกแระ (มุขไรของแกวะ แสรด) :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
-
:o8: :o8: :o8: :o8: :o8:
อีกไม่นาน...รักแน่ :o9: :o9:
ปล.กระแซะๆ รีฯบน กะลังหิวพอดีเลย ขอกินเสต๊กสักคำสองคำจิ :impress:
-
หุหุ มาแนวเถื่อน ๆ แบบนี้ :haun5: :haun5:
-
อ๊าก เถื่อนได้ใจ :impress2:
-
พี่ตัวกลม....
แบ่งๆ คนอ่านมาทางต๊อบบ้างจิคับ หุๆ พึ่งลงเองง่า จะแซงแล้ว....
-
^
^
^
อย่ากระนั้นเลยน้องกระต๊อบ
พี่ตามทวงเรื่องของน้องเช้าเย็น
ไม่เห็นมาต่อสักที
งอนจนหายงอนแล้วเนี่ย
:o11: :o11: :o11: :o11: :o11:
-
:like6: :like6: :like6:
-
2. ระหว่างที่ผมกับมันคบกัน
ผมตื่นขึ้นมาอีกวัน เป็นวันเสาร์ผมไม่มีเรียน ก็ว่าจะตื่นสายสักหน่อย แต่... พอมองไปรอบห้อง เริ่มนึกถึงเรื่องเมื่อวาน ผมหันมาทางขวา ก็เห็นใครคนนึงนอนอยู่ข้างๆ ผม ผมลุกพรวดเลยครับ พอเห็นว่าเป็นใครผมตั้งสติก่อน ผมไม่เคยนอนกับใคร พอนึกว่าเมื่อวานเกิดอะไรขึ้น แล้วผมต้องมานอนกับผู้ชายแล้ว ผมทำอะไรไม่ถูกจริงๆ ครับ
พอลุกขึ้นยืนได้ โอ๊ยยยยย ผมเจ็บมากครับ โดนมันทำติดๆ กันสองครั้ง ใครทนได้ก็บ้าแล้ว ผมก็แข็งใจเดินเข้าห้องน้ำ น้ำจากฝักบัวรดบนตัวผม รู้ตัวเลยว่าผมไม่สบายแน่ๆ ตัวมันร้อนไปหมด แล้วมันก็มีบางอย่างออกมาจากก้นผม แต่คราวนี้มันเจ็บครับ ไม่เท่านั้นสิครับ มีเลือดไหลออกมาด้วย ผมตกใจมาก! นี่ผมเป็นอะไร อารมณ์นั้นมันโมโหครับ ไอ้หน้าเก็กมันจะฆ่าผมให้ตายใช่ไหมเนี่ย ผมคว้าผ้าเช็ดตัวมาพันตัว เดินไปถึงตัวมัน ก็ลากมันตกเตียงเลย มันคงงงครับ
“ทำไรว่ะ” มันลุกขึ้นงัวเงีย นั่งตรงขอบเตียง
“ไอ้เหี้ย ตื่น! ออกจากห้องกุได้แล้ว” ผมไล่มันครับ
“ตื่นถึงก็บ้าเลยน่ะ” มันยังมีหน้ามาถามผมอีก
“ออกไปเลย” ผมก้มลงเก็บเสื้อผ้า แล้วโยนใส่ตัวมัน มันงงครับ
“เฮ้ย มาไล่ผัวได้ไง” มันเอามือป้อง แต่ปากมันสิครับ
“ใคร ไอ้เหี้ย ออกไปเลย” ผมก็โยนกางเกงที่กองตรงพื้นใส่มัน มันเข้ามาดึงมือผมไว้
“เฮ้ย ตั้งสติก่อนสิว่ะ กุทำอะไรให้มึงอีก” มันดึงผมเข้าไปกอด
“ยังจะถาม มึงทำกุเจ็บ มึงจะฆ่ากุหรือไง ไอ้เหี้ย” ไม่อยากบอกเลยครับ ว่าสัตว์เลื้อยคลานพันธุ์นี้ คลานเต็มห้องผมเลย T_T
“อะไรมึงว่ะ ตื่นถึงก็อาละวาด” มันตะคอกใส่ผม ผมถึงกับสะดุ้ง น้ำตาคลอเลย
“เฮ้ย! ตัวร้อนๆ เป็นไข้เหรอ” มันเอามือมาจับหน้าผม แค่นั้นล่ะครับน้ำตาผมก็ไหลออกมาเอง
“ก็เออสิ” คำแรกผมยังเสียงดังใส่ แต่อีกคำ “เจ็บ...ก้น...” ผมก้มหน้างุดๆ บอกมันไม่เต็มเสียงเท่าไหร่
“แล้วทำไมไม่บอกดีๆ กุบอกแล้วไงว่า กุรับผิดชอบตัวมึง” มันพูดแล้วก็ดึงตัวผมให้นอนลง ผมก็ทำตามครับ
“นอนอยู่ตรงนี้ เดี๋ยวไปซื้อยาให้ หรือจะไปหาหมอ” ผมส่ายหน้า เป็นความหมายว่าไม่ไปครับ มันรีบใส่เสื้อผ้า แล้วไปเปิดตู้เสื้อผ้าผม ดึงเสื้อยืดมาให้ผมใส่
ประมาณ 15 นาทีได้ มันก็กลับขึ้นมา ท่าทางมันจะหอบนะครับ เหงื่อเต็มตัวเลย มาถึงก็หยิบยา หยิบน้ำมาให้ผม
“กินยาก่อนล่ะกัน แล้วค่อยกินโจ๊ก กุเห็นมันขายอยู่หน้าปากซอย ก็เลยซื้อมาให้” ผมพูดไม่ออกครับ ทำตามมันบอกอีกแล้ว มันจะป้อนข้าวให้ผมด้วย แต่ผมไม่เอา (ยกเว้นแม่ผมแล้ว ไม่มีใครทำแบบนี้ให้ผมหรอก แต่จริงๆผมเขินครับ) ผมก็ตั้งหน้าตั้งตากินอย่างเดียวไม่มองมันเลย
“นี่กุได้เมียดื้อเหรอว่ะเนี่ย แถมยังขี้น้อยใจอีก” ผมเงยหน้าจ้องมัน “แถมยังดุอีก” มันพูดแล้วก็หัวเราะ ผมยื่นโจ๊กกลับไปให้มัน
“หิวน้ำ” ผมพูด ไอ้หน้าเก็กก็รีบไปหยิบมาให้ กินเสร็จผมก็ล้มตัวลงนอนทันที ไม่อยากมองหน้ามัน ผมรู้สึกว่าเตียงมันเด่งขึ้น และได้ยินเสียงประตูห้องน้ำ มันคงจะอาบน้ำสินะ ดี! อาบๆ แล้วกลับไปเลย ผมทำท่าจะหลับเพราะฤทธิ์ยา ไอ้หน้าเก็กมันก็ลงมานอนกอดผมเฉยเลย
“เราจะนอน นายกลับไปเถอะ” ผมพูดทั้งๆ ที่หลับตา มันก็ยิ่งเขยิบเข้ามากอดผม
“นอนไป ไม่สบายแล้วจะอยู่คนเดียวได้ไง กุอยู่เป็นเพื่อน” มันไม่พูดเปล่า ก้มลงมาหอมแก้มผม บอกตรงๆ ว่าตอนนั้นไม่มีแรงจะต้านมัน ง่วงนอนมากกว่า ผมนอนหลับไปจนถึงเย็น รู้สึกตัวอีกที เห็นมันนั่งอยู่หน้าทีวีแล้ว ผมลุกขึ้นมานั่งถามมัน
“ยังไม่กลับอีกเหรอ” มันหันมามอง แล้วลุกขึ้นไปตรงตู้เย็น มันเดินกลับมาพร้อมจานข้าวที่อยู่ในมือ แล้วยื่นให้ ผมงงครับ แต่ก็รับมาโดยดี
“กินซะ แล้วก็กินยา” มันมานั่งใกล้ๆ แล้วเอามือมันมาจับๆหน้าผม ตอนนั้นผมอยากบอกว่า ผมประทับใจไอ้หน้าเก็กมาก ผมรู้สึกดีกับมันขึ้นมาบ้าง แต่ผมก็คิดว่า มันทำผม มันก็ต้องรับผิดชอบ
สรุปคือวันเสาร์-อาทิตย์มันอยู่กับผมทั้งวัน แล้วมันจะอยู่วันจันทร์อีกวัน แต่ผมไล่มันกลับ มันไม่ยอมท่าเดียว พอบ่ายๆ มันก็ออกไป แล้วเข้ามาหาผมอีกทีตอนเย็น แต่มันไม่ได้เข้ามาตัวเปล่า มันหิ้วกระเป๋าเสื้อผ้า และก็เกมส์เพลย์ ผมคิดในใจว่า มันต้องมีเรื่องปวดหัวมาให้ผมอีกแน่ และเป็นจริงอย่างที่คิด
“กุจะมาอยู่กับมึงสักพัก พอดีไอ้เอ๋มันขอมาอยู่ที่ห้อง” ไม่พูดเปล่าว่างกระเป๋า วางของเสร็จ ก็เดินมากอดผมอีก (ไอ้หน้าเก็กนี่มันก็บ้า เจอผมทีไรเข้ามากอดทุกที จนตอนนี้มันกลายเป็นเรื่องที่ต้องทำทุกครั้ง และทำจนเป็นปกติไปแล้ว)
“แล้วไง” ผมถาม จะสะบัดตัวหนี มันก็ยิ่งกอดแน่น
“ถือว่าช่วยมันเถอะ มันชอบเด็กมันมาก มันไม่ได้อยู่หอแบบเรา” ผมก็ไม่รู้จะพูดอะไรไอ้ไผ่มันก็เพื่อนผม ก็ได้ว่ะ แต่ยังไงผมต้องโทรไปคุยกับมันเหมือนกัน เป็นห่วงมัน
“อืม จะมาอยู่กี่วันล่ะ”
“ก็เรื่อยๆ” มันยิ้มให้ผมอีกแหละ ถึงปฏิเสธยังไงมันก็คงไม่ไป
“แต่มีข้อแม้ว่า นายต้องไม่ยุ่งกับเรา ถ้าเราไม่ยอม” ผมสั่งเด็ดขาด คราวนี้ผมไม่ยอมมันแน่
“ก็แล้วแต่เมียสิจ๊ะ” มันพูดกวนประสาทผมอีกแล้ว บอกตรงๆ ว่าผมไม่ชอบให้มันใช้คำนี้เลย
“ขออย่างได้ป่ะ คำว่า เมีย นี่ เลิกเรียกได้ไหม เรามีชื่อ”
“คร๊าบบบบ เนท” เฮ้อ... ได้แต่ปลง มันจะทำได้หรือเปล่าก็ไม่รู้
มาถึงตอนนี้ ชีวิตผมก็ตัวติดกับมันตลอด จนพี่เอ๋ยังแซวเลย พี่เอ๋เล่าให้ไผ่ฟังว่า ไม่เคยเห็นมันเป็นขนาดนี้ มันมีผู้หญิงมาจีบมันเยอะ มันก็เอาๆ ไปงั้นๆ แต่พอมาเจอผมมันหยุดเลย มาเรียนทุกวัน ท่าทางจะรักจริงหวังแต่ง ผมนี่คันหูชะมัด อยากจะเชื่อตายล่ะ เดี๋ยวมันเบื่อผมก็ไปเองแหละ ตอนนั้นผมยังใจแข็งอยู่ครับ(แต่จะได้นานแค่ไหนล่ะครับ ต้องติดตาม)
ผมนั่งเล่นกับไผ่ที่ห้องเน็ตรอพวกนั้น แล้วนี่กลายเป็นว่าผมต้องมานั่งรอแฟนตัวเองที่เป็นผู้ชายเหรอนี่ ผมก็กลัวเพื่อนๆ คนอื่นสงสัยนะครับ แต่ที่นี่มันดีอย่างคือไม่ค่อยมีใครสนใจใคร เหมือนเรื่องแบบนี้เป็นเรื่องปกติไปเลย ผมก็คุยกับไผ่ว่าอยากได้โน๊ตบุ๊ค เพราะไม่อยากมาใช้คอมฯในห้องเน็ต หรือไปใช้ที่บ้านมัน หลังๆ งานมันเยอะ ก็คุยๆ ไปเรื่อย นั่งจวนจะครบ 2 ชม. พี่คนคุมห้องก็เดินเข้ามาหาพวกเราอีกแล้ว คงจะมาไล่เราแน่ๆ เพราะผมไม่ค่อยอยากจะเล่นเน็ตเท่าไหร่ แต่กลายเป็นว่าพี่เขาเข้ามานั่งคุย
“น้องสองคนเรียนแผนกอะไรครับ” ผมกับไผ่ก็มองหน้ากัน แล้วก็ตอบเขาไป
“อยู่ปีไหนแล้วครับ” ผมก็ตอบไป
“มีเรียนวันไหนบ้างครับ” คราวนี้ผมไม่ตอบ แต่ไผ่มันตอบแทน
“แล้วเป็นคนกรุงเทพฯหรือเปล่า” ทั้งผมและไผ่เงียบครับ แต่ไผ่มันคงเห็นผมไม่ค่อยพอใจแล้ว
“เออ..พี่เรียนคอมฯเหรอครับ” ไผ่มันถามออกไป
“ครับ ..พี่ลืมแนะนำตัว พี่ชื่อติ๊กนะครับ” ผมกับไผ่ก็พยักหน้า
“เมื่อกี้ผมกับเพื่อนคุยกันเรื่องคอมฯ โน๊ตบุ๊ค ว่าจะซื้อมาใช้”
“เหรอครับ พี่แนะนำให้ได้นะครับ อยากได้แบบไหนล่ะครับ” ดูท่าทางพี่ติ๊กคนนี้จะกระตือรือร้นมาก
“ไม่รู้” ผมตอบสั้นๆ
“งั้นลองเปิดดูในเน็ตไหมครับ พี่พอจะแนะนำได้บ้าง” แล้วพี่ติ๊กก็จัดแจงเปิดๆ หาๆ ให้ดู ตอนนั้นผมก็เริ่มสนใจแล้ว เพราะอยากได้จริงๆ ฟังๆ ไปก็ได้ความรู้เยอะ ผมกับไผ่ก็เลยลืมเวลาไปเลย แล้วมือถือไผ่ก็ดังขึ้น มันรับและหันไปมองตรงหน้าต่างกระจก เห็นคุณเด็กช่างสองคน ยืนอยู่ข้างนอก (คือห้องคอมฯ นี้มองจากข้างนอกเข้ามาไม่ได้ แต่จากข้างในมองเห็นข้างนอก) พอรู้ตัวผมกับไผ่ก็ขอตัวพี่ติ๊กกลับทันที พี่เขาคงงงๆ แต่ก็ไม่ว่าอะไร
“ไผ่ทำอะไรอยู่ งานเยอะเหรอ” พี่เอ๋พุ่งคำถามออกมาทันที
“เปล่าครับ รอพี่เอ๋ แต่พอดีพวกเรากำลังคุยกันเรื่องโน๊ตบุ๊คกับพี่ที่คุมห้องเน็ต” ไผ่มันซื่อจริงๆ
“ผมอยากได้ ก็เลยปรึกษาพี่เขา” คราวนี้ไอ้หน้าเก็กมันก็หันมามองผม ช่างจังหวะมันเหมาะเจาะจริงๆ ไอ้คุณพี่ติ๊กก็เดินออกมาพอดี
“น้องเนทครับ” แถมยังมาเรียกผมอีก “นี่เบอร์พี่ครับ ถ้าอยากรู้เรื่องคอมฯ ก็ถามพี่ได้ครับ ยินดีเป็นที่ปรีกษา” เอาแล้วไง ดันมาตอนที่ไอ้หน้าเก็กอยู่อีก ผมต้องโดนมันเหน็บใส่แน่ ( แค่ผมคุยกับเพื่อนผู้หญิงในห้องมันยังพูดกระแทกผมเลย)
“ขอบคุณครับ” ผมรับมาแล้วก็สอดใส่กระเป๋าเสื้อ พี่ติ๊กก็เดินกลับเข้าห้องไป พวกผมก็เดินไปทางตึกช่าง เพราะรถทั้งสองคนจอดอยู่แถวๆ นั้น ตลอดทางเดินไอ้หน้าเก็กมันไม่พูดกับผมเลย ผมก็ไม่พูด วันนี้ผมไม่อยากไปไหน อยากกลับห้องไปนั่งทำการบ้านให้เสร็จ จึงแยกกับไผ่ตรงประตู ผมซ้อนมอเตอร์ไซด์ไอ้หน้าเก็กกลับห้อง ก็อยากจะบอกว่าคนแถวนั้นเริ่มสนใจพวกเราสองคนแล้ว แต่ผมก็ไม่พูด ไม่คุยกับใคร อยากพูดอะไรก็พูดไป เพราะผมเป็นคนไม่ยุ่งเรื่องชาวบ้านอยู่แล้ว
พอถึงห้องไอ้หน้าเก็กมันก็ออกอาการเลยครับ
“เอากระดาษที่ไอ้หน้าตี๋ให้มาเด่ะ” มันขึ้นอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย
“เป็นอะไรอีก เขาให้เราน่ะ”
“ก็นั่นแหละ เอามา.. กุไม่ชอบหน้ามัน” อะไรของแม่งว่ะ กุต้องทำตามที่มันพูดหรือไง
“ไม่ให้ เขาให้เราจะทิ้งได้ไง” ผมปฏิเสธมันเสียงแข็ง
“นี่มึง อยากติดต่อกับมันใช่ไหม” มันเดินเข้ามาแล้วเอามือล้วงเข้าไปในกระเป๋าเสื้อผม
“นี่! มากไปแล้วนะ เราจะเป็นเพื่อนใคร แล้วนายมาเกี่ยวอะไรด้วย” ผมก็ชักจะโมโหขึ้นมาแล้ว แต่มันก็หยิบไปจนได้ แล้วมันก็ฉีกทิ้งโยนออกไปนอกระเบียง
“ทิ้งก็ทิ้งไป เราเมมไว้ในเครื่องแล้ว” ผมพูดกวนใส่มันเลย ไม่ได้เมมไว้หรอกครับ จริงๆ รับมาก็ว่าจะทิ้งเหมือนกัน
“มึงถึงขนาดเมมไว้เลยเหรอ เอามือถือมา” มันเดินเข้ามาจะเอามือถือที่อยู่ในกางเกงผม
“ไม่ให้ มึงเกินไปแล้ว เรื่องของกู” ผมยื้อมันไว้ ถ้าบอกไม่ยอม ผมก็ไม่ยอมครับ
“นี่อยากได้มันเป็นผัวอีกคนล่ะสิ” ปากมันหมามากเลยครับ คิดแต่เรื่องอกุศล ผมผลักมันเต็มแรง มันก็วิ่งเข้ามาหาอีก คราวนี้ผมกระโดดขึ้นเตียงทันที มันวิ่งวนอยู่รอบเตียง ผมก็วิ่งไปอีกทาง
“แน่นะมึง วันนี้กูเอามึงแน่” ได้ยินคำนั้นผมหยุด มันก็หยุด ผมเขวี้ยงมือถือใส่มันเลย อยากได้ใช่ไหมเอาไปเลย มันรับได้ โป๊ก!!! แต่หน้ามันเสือกไปชนกับสันกำแพงเต็มๆ มันร้อนโอ๊ยเลย พอมันหันมา ผมตกใจ! หน้าผากมันเลือดไหล ผมรีบเข้าไปดูมันทันที
“เราขอโทษ ไปหาหมอเถอะ” ผมเอาเท็ทชู่เช็ดตรงหน้าผาก แต่เลือดมันไม่หยุดไหล
“ไม่ต้อง แผลแค่นี้” มันเสียงดังใส่ผม ผมยิ่งตกใจ รีบไปหยิบยาและพลาสเตอร์ตรงโต๊ะมา กำลังจะเช็ดให้มัน มันทำเป็นหลบๆ แต่ผมก็จับหน้ามันหันมา แล้วเอากระดาษเท็ทชู่ชุบยา ทาลงไปตรงที่เลือดมันไหล มันสะดุ้ง แต่ก็ให้ผมทา แล้วมันก็หยิบมือถือกดๆ ดู พอรู้ว่าไม่มีมันก็ยิ้ม
“เดี๋ยวนี้กวนตีนหนักขึ้นน่ะ” มันเงยหน้าขึ้นมาคุยกับผม
“แล้วใครกวนตีนก่อนล่ะ” ผมดึงพลาสเตอร์แปะหัวมันไปสองอัน แปะเข้าไปแรงๆ จนหน้ามันหงาย
“เมื่อไหร่มึงจะเลือกยั่วโมโหกูสักที” มันเริ่มอีกแล้วครับ
“กุไปยั่วโมโหมึงตรงไหน มึงบ้าของมึงเอง” ผมก็ย้อนเข้าให้สิ
“กุบอกแล้วไม่ใช่เหรอ ว่าอย่าคุยกับใครนอกจากไอ้ไผ่” มันเป็นพ่อผมหรือไง ถึงได้สั่งๆ
“จะไม่ให้กุมีเพื่อนเลยเหรอ” ผมชักจะรำคาญมันแล้ว
“กุหมายถึงไม่ให้มึงไปมั่วกับใคร”
“นี่! สมองจะคิดแต่เรื่องเหี้ยๆ หรือไง” ตอนนี้ผมขึ้นมั่ง “คนที่มั่วน่ะมึง” ผมย้อนมั่ง
“เฮ้ย... มึงด่ากุเหรอ” กุไม่ยอมแล้ว วันนี้จะด่าให้เจ็บเลย
“เออ... อย่างมึงน่ะ ดีนักเหรอ ได้ข่าวว่า เอาคนเขาไปทั่ว คลำๆ ไม่มีหางก็เอาหมด” ตอนนั้นไม่รู้คิดไงถึงด่ามันแรงมาก
“ใครบอกมึง” มันหันมาถามเสียงดังๆ กับผม
“ไม่ต้องใครบอกหรอก กูดูก็รู้ คนอย่างมึงน่ะ ตัณหาจัด เอาๆ ไปทั่ว ติดโรคมามั่งหรือเปล่าก็ไม่รู้” ผมยังคงลอยหน้าลอยตาด่ามันต่อ แต่มันไม่เถียงผมสักคำ
“เออ... กุผิดเอง นั่นมันก่อนที่จะเจอมึงเว้ย ไอ้เหี้ยเอ๋มันต้องเล่าให้มึงฟังแน่ ไว้พรุ่งนี้ก่อนมันโดนกุตบปากแน่”
“ไอ้สันดาน” ผมยังทิ้งทวนด่ามันไปอีกคำ แค่นั้นแหละครับ มันดันผมลงบนเตียง
“ปากดีจริงน่ะ เมียกุ จะดูว่าตอนเอามึงจะปากดีกว่านี้ไหม” มันยิ้ม แล้วปากมันก็มาโดนปากผม มันดูดปากผมจะให้ผมเผยอปากออกให้ได้ อีกมือมันก็ดึงเสื้อผมออก ผมไม่ยอมเอามือทุบตัวมัน มันกลับมาคว้าข้อมือทั้งสองข้างของผมแทน มันเปลี่ยนมาดูดตรงคอแทน กัดคอผมจนคิดว่ามันต้องแดงแน่ๆ
“ไม่เอา นี่มันยังกลางวันอยู่น่ะ” ผมลองพูดเผื่อมันจะหยุด แล้วมันก็หยุดจริงๆ มันเดินลุกขึ้นไปเปิดแอร์ แล้วก็ปิดม่านตรงระเบียง แล้วมือมันก็แกะกระดุมเสื้อของมันออก ผมมองมันครับ คราวนี้รู้ตัวว่าผมลุกมานั่งตั้งใจมองมันจริงๆ มันหุ่นดีมากครับ ตอนนี้บอกตรงๆ ว่าผมชอบหุ่นมัน ขามันยาวมาก พอเห็นแผงอก เออ.. ผมใจเต้นเลยครับ มันเดินเข้ามาหาผม แล้วมาแกะกระดุมผม ก้มลงจูบผมอีกครั้ง
“วันนี้กูขอเอามึงน่ะ” ไม่รอคำตอบจากผม กดผมลงกับเตียง เข้ามาเลียตรงหัวนมผม ทั้งจับทั้งบีบทั้งเลีย จนผมร้องขึ้นมา
“พอแล้ว” พอผมจะพูดอะไรออกมา มันก็เอานิ้วมันสอดเข้ามาในปาก
“เอ้า! เลียสิ” มันให้ผมเลียนิ้วมัน แล้วมันก็เอานิ้วชี้กับนิ้วกลางสอดเข้ามาในปาก มือสั่นๆของผมจับมือมันไว้ แล้วผมก็เลียๆ จนมือมันเต็มไปด้วยน้ำลายผม มารู้สึกตัวอีกที ก็ตอนที่มันกำลังถอดกางเกงผม มันก้มลงมากัดน้องชายผม ผมสะดุ้งทันที
“ไม่เอา!” ผมเอามือมาปิดของๆ ผมทันที
“บอกให้เลียนิ้ว” มันเงยหน้าขึ้นมา แล้วสั่งผม ผมก็เลียนิ้วมันต่อ ส่วนมันก็เอาน้องชายผมเข้าไปในปากมัน รู้สึกได้ว่ามันกำลังดูดของผมอยู่ ดูดๆเลียๆ จนน้องชายผมเริ่มตั้งแล้ว มันยกขาผมขึ้นข้างนึง แล้วเอานิ้วที่ผมเลียมาดุนๆ ตรงก้นผม ผมเกร็งตัวทันที แล้วมันก็ดันนิ้วเข้ามาในก้นผม สอดเข้าสอดออกอยู่นาน จนผมรู้สึกปั่นป่วนอยู่ตรงท้อง น้องชายผมก็ยิ่งตั้งใหญ่ ผมรู้สึกว่าปวดตรงปลายๆของน้องชายผม
“มีน” จนผมเผลอเรียกชื่อมัน เหมือนมันจะรู้ มันจับน้องชายผมแน่น และชักขึ้นชักลง ผมรู้สึกได้ ว่าใกล้จะออกเต็มที่แล้ว
“จะเสร็จแล้วเหรอ” มีนมันถามผมขึ้น ผมได้แต่พยักหน้า มันก็ยิ่งเร่งจังหวะให้ผม จนของๆ ผมออกมา เลอะเต็มหน้าท้องผม ผมหอบหายใจแรงๆ ผมเห็นมันกำลังรูดซิบกางมันลง แล้วก็งัดน้องชายมันออกมา ตอนมีอะไรกับมันผมไม่เคยดูน้องชายมันเลยว่าใหญ่แค่ไหน พอเห็นผมก็อึ้ง กลืนน้ำลายพูดอะไรไม่ออก ไม่ทันตั้งตัว มันสอดของๆมันเข้ามาในตัวผม
“อ๊าก...มีน” ผมร้องออกมา พร้อมกับเรียกแต่ชื่อมัน มันก็ยิ่งสอดของมันเข้ามาอย่างแรง ในตอนแรกผมจุก เหมือนร่างกายมันจะไม่รับ พอมันสอดเข้ามาหลายๆ ครั้ง ความรู้สึกมันเริ่มเปลี่ยน
“อ๊ะ...อย่ารัด” มีนมันพูดออกมา ผมไม่รู้หรอกอาการรัดๆ มันเป็นยังไง คงตอนที่ผมเกร็งมั้ง หน้าตามันเหมือนจะไม่ไหวแล้ว แล้วมันก็ยกขาผมอีกข้างขึ้น คราวนี้มันกระแทกลงมาแรง ผมจำไม่ได้ว่านานกี่นาที แต่ตัวผมมันชาไปหมดแล้ว มันกระแทกมาอีกครั้งแล้วก็ปล่อยน้ำเข้ามาในตัวผม ตัวผมกระตุกทันที รู้สึกว่าของๆ มันไหลออกจากก้นผม แล้วมันก็ทิ้งตัวนอนหอบอยู่ข้างๆ ผม ส่วนผมก็นอนขดตัวหันข้างให้มีน มันดึงตัวผมเข้าไปกอด
“กุจะบอกอะไรมึง แต่มึงห้ามโกรธกุน่ะ” ผมไม่ตอบได้แต่นิ่ง มันดึงผ้าห่มมาคลุมตัวผมกับมัน
“ตอนแรกกุก็แค่จะลองกับมึง แต่ตอนนี้กุชอบที่จะเอามึง กุเอาผู้หญิงแต่ไม่ถึงอารมณ์เท่ามึง” มันพูดแล้วก็กดปากมันมาที่หัวไหล่ผม “กุถึงรู้แล้วว่ากุเป็นเกย์แน่ๆ เพราะมึง กุไม่เคยมีอารมณ์ขนาดนี้ มึงเข้าใจที่กุพูดป่ะ” ผมยังคงเงียบให้มันพูดพล่ามไปคนเดียว แต่คำพูดมันไหลเข้าหัวผมตลอด “กูยังคิดว่าทำไมกุเงี่ยนได้ขนาดนี้ แค่เห็นหน้ามึง” ผมชักเริ่มทนมันพูดไม่ไหว ก็หันไปหามัน แล้วตบปากมันไปที แต่ไม่แรงมากหรอกครับ
“โรคจิตหรือไง ชอบพูดแต่เรื่องอย่างนี้ กุรู้แล้วไม่ต้องพูด” ผมจ้องหน้ามัน มันก็จ้องหน้าผมตอบ
“งั้นกุถามมึงอีกอย่าง ชอบกุไหม” หน้าตามันจริงจังมาก
“........” ผมก็เงียบอีก
“ชอบผมมั้ยครับ” คราวนี้มันพูดเพราะ “ผมชอบเนทมากๆ เนทชอบผมน่ะ” อีกแล้วครับท่านๆ ผู้อ่าน ผมจะแพ้มันอีกแล้ว
“เนทครับ บอกชอบผมน่ะ” ผมจำได้แม่นเลย ว่ามันถามผมสามประโยคนี้ เหมือนกำลังเอาใจผมไปแล้ว
“ถ้าไม่ชอบจะให้ทำเหรอ” คราวนี้ผมหลุดไปบ้าง ตอนนั้นผมคิดว่าผมตอบตามความรู้สึกผมจริงๆ
มันยิ้มแล้วกอดผมแน่น ไม่รู้แล้วครับ ผมคิดว่า ผมชอบมันจริงๆ เข้าแล้ว...เอาว่ะ จะลองคบกันมันจริงๆ แต่ถ้ามันนอกใจมันได้เจ็บตัวแน่
-
หุหุ เถื่อนได้ใจจิง ๆ o13
-
เถื่อนสะใจ
-
:impress: :impress: :impress: :impress: :impress:
อยากได้ แบบนี้ จังเยยยยยยยยยยยยย
:o11: :o11: :o11: :o11: :o11:
มีนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
-
“ถ้าไม่ชอบจะให้ทำเหรอ”
^
^
^
:laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
-
อ่านแล้วจะละลาย
แค่เพียงสบตา ก็รู้ว่าเธอคือคนที่หามานาน
:impress2: :impress2: :impress2:
-
:like6: :like6:
:-[ :-[ :-[
อ่านไปยิ้มไป เขินไป :laugh: :laugh:
-
มาต่อแล้วค่ะ
*********************************
ตอนนี้ผมได้รู้เรื่องราวชีวิตมันมากขึ้น มันเล่าให้ฟังว่า มันเป็นเด็กเรียนสายช่าง เรียนสายปวช. ปวส. โรงเรียนลูกในเครือมหาลัยผม และเพิ่งมาต่อในมหาลัยเทียบเท่าปี 3 ปี 4 ผมก็ว่าทำไมตอนผมอยู่ ปี 1 ถึงไม่เห็นมัน พอผมขึ้นปี2 จะเห็นกลุ่มนี้ ที่โรงอาหารประจำ มันบอกว่าแรกๆ ก็เห็นผมกับไผ่บ่อยๆ ตอนแรกดูไม่ออกว่าไผ่เป็นเกย์ แต่หลังๆ ไผ่มันจะออกอาการ แถมยังวานเพื่อนผู้หญิงในกลุ่มพวกผมไปถามไปสืบเรื่องพวกมัน (มาคิดดูแล้วไอ้ไผ่มันก็ร้ายใช่ย่อย ถึงขนาดแอบสืบเลย เป็นผมคงไม่กล้า) พี่เอ๋เขาก็สงสัยว่าทำไมไผ่มันชอบมองพวกพี่เค้า ผมก็เพิ่งรู้จากปากมันว่า มันสนใจพี่เอ๋ตั้งแต่ช่วงเปิดเทอมแรกๆ แล้ว แต่มันไม่กล้าบอกผม ก็ผมมันสนใจใครซะที่ไหน มีนมันเล่าให้ฟังอีกว่า พี่เอ๋เป็นเกย์ เคยมีแฟนเป็นกระเทย แต่คบกันไม่นาน พอเรียนปวส.จบก็ไม่ติดต่อพี่เอ๋เลย ตอนที่พี่เอ๋บอกมันว่าพี่เอ๋เป็นเกย์ มันก็อึ้งๆ เพราะกลัวว่าพี่เอ๋จะมาทำอะไรมันหรือเปล่า แต่พี่เอ๋แกชอบผู้ชายน่ารัก หรือไม่ก็แบบที่แต่งเป็นผู้หญิงไปเลย
ผมถามมันว่า มันเป็นเกย์หรือเปล่า มันคิดอยู่นาน มันก็เล่าให้ฟังต่อ มันโดนพี่เอ๋ยุให้มาจีบผม และยังคอยบอกว่า ผู้ชายที่เป็นเกย์ดูยังไง และมีดียังไง ช่วงนั้น มันบอกว่า มันเอาผู้หญิงแล้วไม่ได้อย่างใจมัน มันก็คิดว่าจะลองแบบที่พี่เอ๋ยุ พอจังหวะมันกับพี่เอ๋มาเจอผมกับไผ่ซะก่อน สรุปมันเป็นเวรกรรมของผมใช่ไหมที่มาเจอมัน T_T
“แต่กุชอบมึงจริงๆ นะเว้ย” มันย้ำกับผมบ่อยมาก ผมก็ได้แต่พยักหน้า บางครั้งเหมือนมันหวังรอให้ผมบอกว่า ชอบมันด้วย แต่ผมมันพวกปากแข็ง แต่ทำไมมันถึงได้ทนผมได้นะ
ช่วงนั้นพอผมสอบเสร็จผมก็กลับบ้าน ผมกับมันก็ไม่ได้เจอกันเดือนนึง เพราะเป็นช่วงปิดเทอม แต่มันก็โทร.มาหาผมนะครับ แต่ไม่ได้คุยกันนาน คุยกันพอรู้ว่า อยู่ที่ไหนทำอะไร เท่านั้น พอเปิดเทอมผมกลับมาโดยที่ไม่ได้บอกมัน และมันก็หายเงียบไปก่อนเปิดเรียนอาทิตย์นึง ผมก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร (ถ้าผมไม่อยู่มันก็จะมาอยู่ห้องผมมั่ง มันยังพูดว่า ห้องของมันกลายเป็นรังรักของพี่เอ๋กับไผ่ไปแล้ว)
วันแรกที่มาเรียน ผมก็นั่งคุยกับไผ่ เพราะไผ่เขาจะรอพี่เอ๋ แต่ตอนนี้พวกผมเปลี่ยนที่นั่งรอจากโรงอาหารมานั่งที่สวนที่มีเสาโรมันแทน ผมนั่งคุยกับไผ่กับเพื่อนในกลุ่มไปเรื่อยๆ ด้วยความที่เราไม่ได้เจอเพื่อนนาน มีเรื่องอยากคุยเยอะแยะ ผมก็คุยๆ ไปทั่ว ไหนจะเรื่องลงทะเบียน เรื่องวันเรียน จะว่าคุยเพลินก็ได้ ผมจำได้ว่าตอนนั้นเสื้อผ้านักศึกษาเขาจะฮิตแบบพอดีตัว หรือไม่ก็ใส่ฟิตๆ ผมกับไผ่ก็อินเทรนกับเขาด้วย อย่างกางเกงก็เข้ารูป ยิ่งคนตัวเล็กหุ่นดีๆ อย่างผมกับไผ่ใส่แล้วมันยิ่งดูดีไปหมด เพื่อนๆ ทั้งผู้หญิงผู้ชายก็เอามือถือมาถ่ายกันใหญ่ ผมกับไผ่ไม่คิดอะไรหรอก ไม่มีใครเขาคิดอะไรด้วย แต่ก็มีไอ้คนบ้า 2 คนที่ยืนมองพวกผมอยู่นานแล้วนั่นแหละ ผมกับไผ่มารู้สึกตัวอีกที ก็เพื่อนผู้หญิงเขาทักขึ้นมา ว่าแฟนไผ่ยืนมองอยู่ตรงฟุตบาทนานแล้ว พอผมกับไผ่เดินไปหาสองคนที่ยืนอยู่ มันทั้งโห่ทั้งแซวครับ อายจริงๆ!! ผมว่าที่ทั้งสองคนไม่พอใจ คงจะเป็นเสื้อผ้าที่ผมกับไผ่ใส่มากกว่า
บอกตรงๆ ว่าผมดีใจครับที่จะได้เจอมัน แต่ผมมันพวกปากแข็งครับ วันนั้นมีนไม่ได้เอารถมอเตอร์ไซด์มา พี่เอ๋ขับรถมาคนเดียว เพราะไผ่บอกว่าพี่เอ๋จะพาพวกผมสองคนไปกินข้าวที่บางขุนเทียน ชายทะเล คนขับเป็นพี่เอ๋ดังนั้นไผ่จึงนั่งข้างหน้า ส่วนผมกับมีนนั่งข้างหลัง และเป็นการเริ่มบทสนทนากัน (ออกตัวก่อนนะครับ ว่าบทสนทนาอาจไม่ตรงซะทีเดียว แต่ความหมายมันประมาณนี้)
“วันนี้พี่กับไอ้มีนจะพาไผ่กับเนทไปกินข้าวที่บางขุนเทียนนะครับ” พอออกรถได้ พี่เอ๋ก็พูดขึ้นมา
“ผมบอกเนทแล้ว ว่าจะไปกัน เนทมันไม่เคยไป” ไผ่หันไปบอกพี่เอ๋
“ฮะ ยังไม่เคยไป แต่เขาบอกอาหารอร่อย” ผมก็ยิ้มตอบ แล้วหันไปมองไอ้ที่อยู่ข้างๆ ผม แต่มันก็ยังนิ่ง
“ประมาณครึ่งชม. คงถึงมั้งครับ” พี่เอ๋ยังคงความสุภาพเสมอต้นเสมอปลาย เพราะงี้แหละไผ่มันถึงทั้งรักทั้งหลง
“เออ...คือน้องไผ่ครับ เสื้อที่ใส่อยู่ พี่ว่ามันไม่คับไปเหรอ” อยู่ๆ พี่เอ๋ก็พูดขึ้น
“ฮะ ก็เห็นเขาอินๆ กัน ผมกับเนทก็เลยไปซื้อมาใส่มั่ง” ไอ้คุณไผ่ก็ตอบไปอย่างซื่อตามแบบฉบับมัน
“พี่เอ๋ไม่ชอบเหรอ เมื่อกี้พวกเพื่อนๆ ผมเขาถ่ายรูปกันใหญ่เลย ตอนนี้แผนกบริหารเขาฮิตกันมาก” ผมเสนอหน้าตอบไปมั่ง
“ก็ชอบนะครับ แต่พี่กลัวจะอึดอัดกัน พี่เห็นพวกผู้หญิงเขาก็ใส่ฟิตๆ เหมือนกัน แต่ไม่คิดว่าจะฮิตมาถึงพวกผู้ชาย”
“แต่ไผ่ไม่ใส่ทุกวันหรอก เห็นวันนี้เปิดเทอมก็เลยอยากลองใส่ เขาก็ใส่กันทั้งนั้น” ไอ้คุณไผ่ก็ยังพาซื่อตอบ
“ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมกับไผ่ซื้อแบบผ้าหนาๆ มาใส่กัน พวกผู้หญิงมองกันตาเดียวเลย” ผมพูดไปยิ้มไป ตอนนี้แหละครับ หน้าไอ้มีนมันเริ่มเปลี่ยนแล้ว
“เด็กเขาอินเทรนกัน นายจะไปห่วงอะไรว่ะ ไผ่มันไม่ใส่ไปล่อตะเข้หรอก มึงคิดมากไปได้” ได้ยินคำนี้ผมหันไปหามันเลย มันยังคงทำเป็นลอยหน้าลอยตา แต่ผมรู้ว่ามันเหน็บผม
“ไอ้มีน มึงพูดไรว่ะ กุไม่ได้คิดอย่างนั้น แค่เป็นห่วงไผ่มัน” พี่เอ๋หันมาตะหวาดใส่มัน
“ไผ่มันไม่คิดมากหรอกพี่เอ๋ มันรู้ว่าพี่เอ๋เป็นห่วง” ผมพูดแต่หน้าผมกลับหันไปหามัน มันก็หันมาหาผม แล้วก็หันกลับไป แค่นั้นแหละครับ ผมเริ่มโกรธมันแล้ว ผมรู้ที่มันพูดน่ะ มันหมายถึงผม ตลอดทางผมก็ไม่พูดกับมันเลย จนมาถึงร้าน อยากบอกว่าร้านใหญ่มาก ผมจำชื่อไม่ได้ครับ แต่ร้านอยู่ด้านซ้าย พอจอดรถเสร็จผมกับไผ่ก็ลงมารอ แล้วพี่เอ๋เขาก็พาเดินไป นั่งเกือบสุดด้านใน และสงสัยคงไปกันตอนบ่ายหรือเปล่า ถึงไม่ค่อยมีคนนั่งเท่าไหร่ พอนั่งได้ที่ปุ๊บ ผมกันไผ่ก็สั่งทันที ในเมนูมันก็จะมีเครื่องหมายที่บอกว่าเป็นอาหารจานเด็ดของร้าน ตอนนั้นก็สั่งไปเยอะ ใจก็เกรงใจพี่เอ๋เหมือนกัน แต่พี่เอ๋แกใจดีตามใจผมสองคนมาก ส่วนไอ้มีนก็นั่งเงียบ หยิบเอาบุหรี่ขึ้นมาสูบ พออาหารมา ผมก็เริ่มบรรจงทานกันล่ะครับ คงไม่ต้องอธิบายนะครับว่าพวกเรานั่งกินกันยังไง ไผ่มันก็นั่งตัวติดกับพี่เอ๋เหมือนเคย ส่วนผมก็ต้องนั่งกับมีน พอเห็นอาหารผมลืมเรื่องในรถไปชั่วขณะ ก็ขอทำตัวเป็นเมียที่แสนดี เอ้ย..ไม่ใช่ครับ ขอทำตัวดีๆ หน่อย ตักๆ กับข้าวให้มีนกิน มันก็ยิ้มๆ นะครับ แต่ความลามกของมันไม่มีลดไปไหน มันก็ยังชอบนั่งลูบขามั่ง แขนมั่ง หัวมั่ง ผมมั่ง ผมคิดว่าตอนนั้นมันคงอารมณ์ดีขึ้นมาแล้ว
แล้วมือถือผมก็ดังขึ้น พอรู้ว่าเป็นใครผมรับทันที น้องชายผมครับ
“ว่างไงเน็ต” ชื่อน้องชายผม คือในที่นี้มีไผ่คนเดียวที่รู้จักครอบครัวผม
“อืม...ครับ ถึงเมื่อวาน วันนี้ไปเรียน” มันถามว่าผมสบายดีไหม เพราะแม่กับพ่อฝากมาถาม ตอนนั้นผมต้องการคุยเป็นการส่วนตัวกับน้องผม ผมก็เลยนั่งหลบๆ มานอกโต๊ะ ไอ้มีนมันมองผมใหญ่เลยครับ มันคงไม่คุ้นชื่อน้องผม เพราะผมไม่ค่อยเล่าเรื่องที่บ้านให้ฟัง ถ้ามันไม่ถาม
“คร๊าบบบ รู้แล้ว ไม่ต้องห่วง กุก็คิดถึงมึง” คือที่บ้านผมจะพูดกันเพราะมาก เมื่ออยู่ต่อหน้าพ่อแม่นะครับ แต่พอน้องมันมึงมาผมก็มึงกลับทันที พอผมวางสาย แล้วกลับเข้ามาตรงโต๊ะ คือทั้งสามคนก็มองผมเป็นตาเดียวกันเลย
“คุยกับใครว่ะ” ไอ้ไผ่มันถามขึ้น
“เด็กชายเน็ตโทรมาว่ะ” ผมพูดไปยิ้มไป
“อ้อ...เหรอ” ไอ้ไผ่รับคำ พี่เอ๋กับไอ้มีนก็งงครับ ว่าบุคคลที่ผมพูดอยู่นี่เป็นใคร ผมก็ไม่พูดอะไรต่อ ยังคงนั่งกินต่อ ส่วนไอ้มีนเริ่มอยู่ไม่สุขแล้วครับ มันสั่งเบียร์มากิน แล้วก็นั่งอัดมะเร็งอยู่อย่างนั้น จะว่าผมกวนตีนมันก็ได้ครับ
ผมหยิบมือถือขึ้นมาดูอีกครั้ง เพราะมีข้อความเข้ามา น้องชายผมครับ มันส่งมาว่า ‘ถ้าวางก็ให้โทรหาที่บ้านด้วย’ พอผมกดดูเสร็จผมก็ยิ้ม ไผ่มันก็คงรู้ว่าผมกวนตีนไอ้มีน มันส่งสายตาปรามๆ มาทางผมแต่ผมก็เฉย
“เดี๋ยวกุ ไปห้องน้ำก่อน” คราวนี้ไอ้มีนมันลุกขึ้นเลยครับ ผมมองมันเดินกระฟัดกระเฟียดออกไป แล้วก็ขำ
“น้องเนท แกล้งมันใช่ไหม” พี่เอ๋หันมาถามผม
“เปล่าครับ มันเป็นบ้าของมันเอง”
“ที่โทรเข้ามา น้องชายเนทครับ บ้านนี้เขาคุยกันเพราะๆ” ไผ่มันเฉลยให้พี่เอ๋ฟัง พี่เอ๋แกก็ขำ
“เลิกแกล้งมันเถอะ แค่นี้มันก็จะคลั่งตายแล้ว” พี่เอ๋แกพูดขึ้นมา ผมก็ได้แต่ยิ้ม บอกตรงๆ ครับ ตอนนั้นไอ้มีนมันเป็นคนไม่มีเหตุผลเอามากๆ
พวกผมนั่งทานกันประมาณ 3 ชม.ได้ พอเห็นว่าคนเยอะแล้วก็เลยกลับ ตอนนั้นหมดไปหลายพันเหมือนกัน พอเห็นราคาแล้วผมเกรงใจพี่เอ๋มาก แต่เห็นพี่เอ๋กับมีนแชร์กันจ่าย ( เป็นครั้งแรกและครั้งเดียวที่ผมไปนั่งกินที่นั่น)
พี่เอ๋ขับรถมาส่งผมกับมีน ส่วนแกก็ไม่พ้นที่จะไปขออยู่ห้องมีนแทน พอเข้ามาถึงห้องปุ๊บ มันก็เดินเข้าห้องน้ำอาบน้ำเฉยเลย ท่ามันจะงอนผมเอามากๆ เอาว่ะ ไม่แกล้งมันแล้วก็ได้... วันนี้อยากเอาใจมันหน่อย ไม่เจอกันตั้งเดือน จริงๆ ผมก็คิดถึงมันเหมือนกัน (เขินครับ) ผมเปิดแอร์ ปิดม่าน เปิดเพลง แล้วก็เปลี่ยนเสื้อผ้า นุ่งแต่ผ้าขนหนูผืนเดียว ตอนนั้นเป็นครั้งแรกที่ผมยั่วมัน พอมันเดินออกจากห้องน้ำ ผมก็เดินสวนเข้าห้องน้ำไป มันก็หันมามองงงๆ
“เดี๋ยวอาบน้ำก่อน” ผมก็หันไปบอกแล้วยิ้มให้ทีนึง ไม่เกินสิบนาทีผมก็เดินออกมา เห็นมันนั่งเช็คมือถือผมอยู่ เสื้อผ้ามันก็ยังไม่ใส่ นุ่งแต่ผ้าขนหนู ผมก็ทำเป็นเช็ดหัวอยู่หน้ากระจก มันมองผมผ่านกระจก ผมก็มองมันผ่านกระจกเหมือนกัน มันเอื้อมมาจับก้นผม ผมก็หันหน้าไปหามัน ด่ามันว่าลามก มันยิ้มแล้วลากตัวผมเข้าไปกอด
“เรื่องยั่วคน มึงเก่งจังนะ” ปากมันพูด มือมันก็ลูบก้นผมไป “แต่มึงยังมีคดีเมื่อกลางวันอยู่” มันทำเป็นยิ้ม
“ก็รู้แล้วไม่ใช่เหรอว่าใครโทรมา” ผมพูดแล้วเอามือลูบแก้มมันมั่ง
“วันนี้กุเอามึงหลายรอบแน่” มันไม่พูดเปล่า เอาลิ้นมาเลียหน้าอกผม ตัวผมเกร็งขึ้นมาทันที
“ไม่เอา พรุ่งนี้มีเรียน” ผมเอามือดันไหล่มันออก
“กี่โมง” มันเงยหน้าถาม
“10 โมง” แค่นั้นแหละครับ มันจับผมลงกับที่นอนทันที
“รอบเดียวคงพอหรอกนะ ไม่เจอมึงตั้งเดือนนึง” แค่นั้นแหละ ผมโดนมันทำไปสามรอบ T_T
(อย่าให้ผมเล่าเลยครับว่าโดนแบบไหนบ้าง เพื่อนๆ ไปจินตนาการกันเองนะครับ!)
*** บรรยายเยอะมาก T_T
-
น้องต๊อบเป็นคนแนะนำให้เอาเรื่องนี้มาโพสในเล้านะเนี้ย
ยังไงก็อย่าลืมติดตามงานเขียนของน้องต๊อบบ้างเน้อ
ถึงแม้ว่าตอนนี้จะไม่ค่อยอัพก็ตาม เหอๆๆๆๆๆๆ :o9:
-
:like6: :like6: :like6: :like6: :like6: :like6:
ไม่อยากจิ้นเองอ่ะ
กลัวมันจะเกินกว่าที่เกิดจริง
อยากให้บรรยายมาเลยจะดีกว่า
o3 o3 o3 o3 o3 o3 o3 o3
-
คู่นี้นี่ น่ารักกันดีเนอะ :-[ :-[
-
หุหุ อารมณ์ประมาณเด็กช่างรักจริง :like6: :like6: ชอบมากๆ o13
-
มาต่อแล้วค่ะ
**********************
แต่แล้วความเปลี่ยนแปลงก็เริ่มมาถึง และคงเป็นบทพิสูจน์แรกของผมกับมัน
ช่วงเปิดเทอมแรกๆ ก็เจอมันบ่อยขึ้นนะครับ แต่เพราะเวลาเรียนของผมกับไผ่และพี่เอ๋กับมีนไม่ตรงกัน หลังๆ จึงเจอกันน้อยมาก สัปดาห์นึงจะเจอกันที พี่เค้าก็บอกว่าเทอมนี้มีภาคปฏิบัติเยอะ แรกๆ ผมกับไผ่ก็นั่งรอจนเย็นจนมืด หลังๆ ก็ไม่ไหวครับ เพราะการบ้านพวกผมก็เยอะ เรียนอังคารถึงเสาร์ เป็นแบบนี้ได้เดือนนึง จนมาถึงวันเกิดไผ่มัน มันบอกว่าอยากไปเที่ยวสวนลุมไนท์ และมันก็ขอที่บ้านว่าจะนอนค้างห้องผม จริงๆ คงไม่พ้นอยู่กับพี่เอ๋มากกว่า สรุปก็ไปกันหลายคนเหมือนกัน มีผม ไผ่ พี่เอ๋ มีน เพื่อนกลุ่มพี่เอ๋ แล้วเช่นเคย พี่เอ๋ขับรถไป ส่วนเพื่อนๆ พี่แกโบกแท็กซี่ตาม
พอมาถึงก็เดินดูของกันก่อน ผมก็ว่าจะซื้ออะไรให้ไผ่เหมือนกัน ผมบอกให้มันเป็นคนเลือก อยากได้อะไรก็บอกเดี๋ยวซื้อให้ มันเกรงใจครับ สรุปผมก็ซื้อที่ห้อยมือถือให้มันไป ส่วนของขวัญที่พี่เอ๋ซื้อให้มันก็...ทุ่มทุนสร้างมาก ซื้อipodให้ ตอนนั้นมันเพิ่งออกมาใหม่ๆ ลองคิดดูสิครับว่ามันจะแพงแค่ไหน ผมยังอยากได้เลย T_T จากนั้นเราก็มานั่งตรงลานเบียร์กัน ที่มีดนตรีมีร่มกางเยอะๆ ผมก็ไม่เคยมานั่งซะด้วย เบียร์เหล้า แทบไม่ค่อยได้กินหรอกครับ ผมกับไผ่ก็ตามๆ พวกเขามานั่งกัน ก็กะว่าจะแค่กินนิดหน่อยก็กลับแล้ว แต่แล้วมันก็มีเหตุให้เกิด อยู่ดีๆ เด็กเชียร์เบียร์คนนึงหันมาทางกลุ่มผม แล้วเดินเข้ามาหาที่ให้นั่ง พวกผมก็นั่งกันครับไม่คิดไร พอพวกพี่เขาสั่งเบียร์กินกัน ก็มีเสียงผู้หญิงคนนึงดังขึ้น เขาเข้ามาทักพี่ไก่เพื่อนในกลุ่มพี่ๆ เขา พวกพี่เขาก็ยิ้มๆ ให้ แล้วอยู่ๆก็หันมาทางที่ผมกับมีนนั่ง พอคุณเธอเห็นมีนก็เปลี่ยนจุดหมายทันที เอาตัวเข้ามาแทรกระหว่างผมกันมีน
“มีนนนน....ไม่เจอกันนานเลย” เสียงคุณเธอก็แหลมขึ้น ผมเห็นหน้าไอ้มีนมันงงๆ แต่มันก็พยักหน้า
“วันนี้ลมอะไรหอบมาเนี่ย พาเพื่อนมาตั้งเยอะ” คุณเธอไม่พูดเปล่า โอบไหล่มีนเลย ตอนนี้คนที่งงคือผม แต่ผมยังนิ่งอยู่
“พาเพื่อนมาเลี้ยงวันเกิด” มันก็พยายามเอามือแกะมือนังเด็กเชียร์เบียร์ พอมีคนยกเบียร์มา คุณเธอก็รีบจัดแจงรินทันที
“เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยเห็นนะ เรียนหนักเหรอ” ผมรู้สึกว่าทุกคนจะเงียบ เงียบกันหมด
“ครับ ช่วงนี้เรียนหนัก” พี่ไก่ตอบขึ้นก่อน
“แหมม เดือนที่แล้วมาออกบ่อย” แค่ผมได้ยินนังคุณเธอพูด เดือนที่แล้วมันมาบ่อย เดือนที่แล้วที่ผมกับมันไม่ค่อยได้เจอกัน หรือเดือนที่แล้วที่ผมกลับบ้าน ผมหันควับไปมองหน้ามันทันที หน้ามันถอดสี
“งั้นวันนี้ต้องสั่งเยอะๆนะ” จากนั้นคุณเธอก็เดินออกไป ผมหันไปถามไอ้มีนด้วยสายตา มันก็มองหน้าผมนิ่ง ผมรอที่มันจะบอกผม แต่เมื่อมันไม่บอกอะไรผมก็จะไม่ถาม นั่งกินกันได้สักพัก แล้ว คุณเธอก็เดินกลับมาอีก เพราะเห็นว่าพวกผมจะลุกกันแล้ว
“จะไปแล้วเหรอ นี่เบอร์โทรเรา” นังเด็กเชียร์เบียร์มันยื่นกระดาษให้ ไอ้มีนมันก็รับมา “คงได้เจอกันบ่อยๆ นะ” ได้ยินแค่นั้นแหละครับ ผมหันหลังเดินออกมาเลย ผมว่ามันจะต้องมีอะไรแน่ๆ เพราะมันเงียบผิดปกติ รวมทั้งไอ้ไผ่ด้วย ทุกคนทำหน้าลำบากใจมาก (มึงไม่บอกไม่เป็นไร อย่าให้กูรู้เอง) ไอ้ไผ่มันเดินตามผมมาเลยครับ แต่ผมไม่สน ผมเดินออกมาอีกทางที่ถนนมันตัดกับที่เป็นสวนสาธารณะ เพื่อจะไปตรงที่จอดรถ
“เนท!” ไอ้ไผ่มันเรียกผมไว้ “เดินเร็วชะมัด” มันเดินมาจับมือผมไว้
“เราจะกลับแล้ว” ผมบอก แล้วผมก็เดินเลยที่จอดรถไป มันก็เรียกผมไว้อีก
“รถอยู่ตรงนี้ มึงจะไปไหน”
“กูจะกลับแท็กซี่”
“มึงอารมณ์เสียเรื่องพี่มีน”
“เรื่องของกู” เออ...ผมโมโหมัน เพราะมันไม่พูดอะไร ถ้าเป็นทุกทีมันจะต้องพูดขึ้นมา
“มันไม่มีอะไรนะเว้ย”
“กูไม่รู้ เรื่องของมัน กูจะกลับ” ไอ้ไผ่มันก็ยังยื้อผมไว้ จนพวกนั้นเดินมาถึงรถ ผมมองมัน แต่มันไม่ยอมพูดอะไร
“กลับเถอะ” ไอ้ไผ่มันพูดขึ้น แล้วดึงผมเข้าไปนั่งในรถ ไอ้มีนมันก็ตามมานั่งข้างๆ ผม พอรถออกในรถก็ยังเงียบ
“จะไม่พูดอะไรเลยใช่ไหม” ผมเป็นฝ่ายพูดขึ้นก่อน ผมกำมือแน่น ในรถก็ยังเงียบอยู่ ผมมองไปที่กระจกส่องหลัง รู้สึกพี่เอ๋มันหลบสายตา ไอ้ไผ่ก็ไม่พูดอะไร ได้แต่มองหน้าผม แล้วไอ้มีนมันก็พูดขึ้น
“มันไม่มีอะไร”
“แล้วรับเบอร์มันมาทำไม” คราวนี้ผมหันไปทางมัน
“กูทิ้งไปแล้ว” มันหันกลับมาตะคอกใส่ผม
“มึงรู้จักอีนั่นใช่ไหม”
“ไม่รู้จัก!” มันโกหกหน้าด้านๆ
“ไอ้ตอแหล แล้วมันจะเข้ามากระแซะมึงทำไม” โมโหครับ เป็นครั้งแรกที่ผมทะเลาะกับมันด้วยเรื่องประเภทนี้
“กูไม่รู้จักจริงๆ อีนั่นมันเข้ามาหากูเอง”
“ไอ้โกหก มึงจะพูดหรือไม่พูด” มันยังเงียบ ผมหันไปบอกพี่เอ๋ให้จอดรถ ผมจะลงแล้วไม่อยากเห็นหน้ามันแล้ว
“เฮ้ย! เนทใจเย็น” ไผ่มันหันมาห้าม แต่ผมไม่สนพอรถติดไฟแดงตรงแยกถนนสาธร ผมเปิดรถ
“ไอ้เนท” มือไอ้มีนมันดึงผมไว้ แล้วดึงผมเข้าไปกอด พี่เอ๋คงเห็นท่าไม่ดี พอไฟเขียว พี่เอ๋เบี่ยงซ้ายไปจอดตรงฟุตบาท
“ไอ้มีน มึงเล่าให้เนทฟังไปสิว่ะ จะเงียบทำสากมึงเหรอ” พี่เอ๋หันมาด่ามัน
“กูจะไปคุยกับมันที่ห้อง”
“ไม่ต้อง ถ้ามึงไม่เล่าตอนนี้ ก็ไม่ต้องคุย” ผมตะคอกใส่มันอีก
“นังน้องคนนี้ มันมาให้ท่าไอ้มีน ตอนที่พวกพี่ไปกินเหล้ากันที่นั่น แต่ไอ้มีนมันไม่เอา” พี่เอ๋กลับเป็นคนเล่าแทน
“มึงเจออีนั้นตอนไหน” ผมถามขณะที่ตัวผมอยู่ในอ้อมกอดมัน มันกอดผมแน่นมาก
“ตอนปิดเทอม.....” ผมพูดขึ้นมาเพราะเห็นพี่เอ๋กำลังจะพูดต่อ
“พี่เอ๋ไม่ต้องพูด”
“วันนั้นพวกกูอยู่กินจนร้านเลิก พอจะกลับ เด็กพวกนี้มันก็เดินมาพอดี มันขอให้พวกกูไปส่งมัน พวกกูก็เห็นมันดึกแล้ว ที่พวกมันอยู่ก็ทางผ่าน ก็เลยไปส่ง..” ยังไม่ทันที่มันจะพูดจบครับ ผมหันไปตบหน้ามัน แรงพอดูครับ
“ไอ้เหี้ย ไหนมึงบอกไม่รู้จักมัน มึงไปเอากันมาใช่ไหม” ผมด่ามัน ทั้งทุบทั้งตบ จะไม่ให้ผมด่ามันได้ไงครับ มันอ้ำๆอึ้งๆอยู่ได้ มันต้องมีอะไรมากกว่านี้
“กูไม่ได้เอามัน พวกไอ้เหี้ยไก่โน้น พวกแม่งไปเอากันที่ห้องกู” มันจับสองแขนผมแน่น ตอนนั้นหน้าผมแดง มือผมก็แดงจนแสบไปหมด
“กูไม่เชื่อ มึงปล่อยกู” ผมก็ยังฤทธิ์มากอยู่ รู้สึกว่าน้ำตามันคลอๆ แถมยังหอบอีก
“ไอ้เอ๋ มึงออกรถเลย ไปส่งกูเดี๋ยวนี้” ไอ้มีนมันสั่ง พี่เอ๋ก็ทำตาม
“ไอ้เนท เรื่องจริงเว้ย กูอยู่ด้วย”
“ตอนมันเอากัน มึงอยู่ด้วยเหรอ” ตอนนั้นแหละไอ้มีนมันเอามือมันมาบีบที่หน้าผม
“ปล่อยกู” คราวนี้ผมสะบัดตัวออกแรงๆ
“มึงคิดว่า กูเหี้ยขนาดนั้นเลย” มันตะคอกใส่ผมอีก “นี่มึงไม่ไว้ใจกูเลย จะให้กูพูดอีกกี่รอบ”
“ไอ้เหี้ยมีน ปล่อยน้อง” พี่เอ๋หันมาบอก ตกใจที่มันทำผมเจ็บ มันคลายมือมันออก แต่มันยังรัดผมแน่น พอถึงหน้าตึก ไอ้มีนมันปล่อยผม ผมรีบลงจากรถ รูดการ์ดแล้วรีบไปตรงลิฟท์ทันที มันก็เดินตามผมเข้ามา ตอนนั้น ก็มีคนยืนรอลิฟท์ มันเดินเข้ามาชิดผมมาจับมือผมไว้ พอเข้าไปในลิฟท์ ผมกับมันยืนนิ่งเงียบมันมองหน้าผม แต่ผมไม่มอง พอลิฟท์เปิดมันลากผมทันที ไขกุญแจ ลากผมเข้าไปในห้อง
“วันนี้มึงกับกูต้องเคลียกันให้รู้เรื่อง” มันเหวี่ยงผมลงกับพื้น “กูจะพูดเรื่องกูก่อน แล้วค่อยเรื่องมึง”
“กูไม่มีเรื่องจะเคลียร์” ผมพูดจบ มันตามลงมานั่งตรงหน้าผม ดันตัวผมติดกับเตียง
“กูไม่มีอะไรกับอีนังพวกนั้น ที่กูไม่บอกมึง เพราะกลัวมึงจะรับไม่ได้ ไอ้พวกเหี้ยไก่มันเสือกไปเอากันที่ห้องกู ส่วนกูกลับมานอนห้องมึง” มันพูดแล้วมองหน้าผม
“เออ” ผมตอบมันแค่นั้น
“แล้วเรื่องของมึง กับไอ้หน้าตี๋” มันหมายถึงพี่ติ๊กห้องคอมฯ เพราะช่วงเปิดเทอมใหม่ ผมเรียนคอมฯ พอดีห้องพี่เขา เข้ามาคุม และอย่างที่บอกว่าผมอยากได้โน๊ตบุ๊ค ช่วงนั้นพี่ติ๊กก็พาไปซื้อ
“เรื่องเหี้ยไรอีก” ผมด่ามันกลับ
“มึงอย่าคิดว่ากูไม่รู้ มึงพามันมาที่ห้อง”
“พี่เขามา ทำคอมฯให้กู มึงจะเชื่อไม่เชื่อเรื่องของมึง” ผมสวนบ้างครับ
“คราวนี้กูจะเชื่อมึง มึงก็ต้องเชื่อกู” มันดึงผมให้ลุกขึ้นมานั่งบนเตียง ส่วนมันนั่งคุกเข่าตรงพื้น แล้วดึงตัวผมเข้าไปหาตัวมัน
“กูบอกมึงกี่ร้อยรอบแล้ว ว่ากูชอบมึง ชอบมึง เหมือนมีแต่กูพูดอยู่คนเดียว แล้วมึงเคยบอกกูไหม”
“..........”
“มึงคิดว่า กูไม่รู้สึกผิดที่ทำกับมึงเหรอ”
“...........”
“กูรอฟังคำว่าชอบจากปากมึงทุกวัน” มันพูดจบ ก็ซบลงบนตักผมทันที ผมตกใจมากมันไม่เคยทำมาก่อน
“ขนาดนี้มึงจะให้กูพูดอีก มึงจะเอาอะไรอีก ถ้าไม่ชอบแล้วกูจะให้ไอ้เหี้ยที่ไหนมันเอากู”
(ผมว่าผมพูดประมาณนี้นะครับ) มันเงยหน้าขึ้นมา มันทำท่าสูดลมหายใจ
“ผมรักเนทครับ” แล้วมันก็จูบที่แก้มผม คืออยู่ๆมันก็ทำขึ้นมา งงสิครับ ทำอะไรไม่ถูก แล้วมันก็ยกตัวผมขึ้นไปอยู่บนเตียง นอนกอดผมแน่น มันทั้งจูบทั้งหอมผมทั่วทั้งหน้า บอกตรงๆ ว่า ผมพูดอะไรไม่ออก ได้แต่ก้มหน้า แล้วซบหนุนมันจนหลับ คืนนั้นผมไม่มีอะไรกับมันครับ นอนกอดกันทั้งคืน ตอนนั้นผมเริ่มมานั่งคิดว่า ผมชอบมันใช่ไหม ใช่!ผมชอบมัน แต่นิสัยผมมันเป็นแบบนี้ คบๆ กันต่อไปมันจะทนผมได้ไหม แต่เอาเถอะ ผมไม่อยากคิดถึงเหตุการณ์ข้างหน้า จะเกิดอะไรขึ้นก็ช่างมันแล้ว
:impress: :impress: :impress: :impress:
-
เนทนี่ขี้หึงสุดๆ เหมือนกันนะเนี่ย
o16 o16 o16 o16 o16 o16
-
:angry2: :angry2: :angry2: :angry2: :angry2: :angry2:
ไอ้มีน มึง.....................
แอร๊ยยยยยยยยยศ์ ไม่เคยด่าใครมาก่อน...ขอสักครั้งนะคะ :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
ไอเหี้ยมีน
:laugh3: :laugh3: :laugh3: :laugh3: :laugh3: :laugh3:
ปล. ยังเมาไม่สร่างเลยค่ะ เพราะไปจิบเหล้าสาโทแกล้มด้วยกุ้งลอบสเตอร์ และ ไข่ปลาคาเวียร์ :oak: :oak: :oak:
-
รักรุนแรงกันเจงๆ
o17
-
ปิดบังกันแบบนี้ ไม่ดีนะคร้าาาาาาบ :o9:
-
มาต่อให้แล้วนะค่ะ
******************
ผ่านเหตุการณ์ที่ผมหึงมันคราวนั้น ดูไอ้มีนมันจะได้ใจใหญ่ เจ้ากี้เจ้าการผมทุกอย่าง ตัวมันก็มา ติดหนึบกับผม แต่มันก็ยังเช่าห้องของมันอยู่ มันบอกว่า เผื่อพวกไอ้พี่ไก่มันอยากมาก้งเหล้าก็จะได้ไปที่นั้น แต่ผมสิ เสียดายเงิน ถึงค่าห้องมันจะไม่แพงนะครับ (คือ หลังๆ ไผ่มันไปบ้านพี่เอ๋บ่อยๆ แล้วครับ ไม่ค่อยได้ใช้ห้องมีนเป็นรังรัก) มีนบอกว่า พ่อมันเป็นคนจ่ายเงินให้ ผมก็ไม่พูดอะไร
ช่วงนั้นผมก็เรียนหนักครับ ต้องเอาเกรดงามๆ ให้พ่อกับแม่ได้ชื่นใจ ส่วนมันก็งานเยอะ แต่ถ้า วันไหนผมมีเรียนคอมฯ มันจะบ้าแมสเสสมาหาผมตลอด “ตั้งใจเรียนบ้างล่ะ,อย่านอกใจบ้างล่ะ, อย่าไปให้ท่าใครบ้างล่ะ” ผมโครตเบื่อเลย ผมก็บอกว่า “ไม่มานั่งเฝ้าซะเลยล่ะ” มันบอกว่า ไม่อยากเห็นไอ้หน้าตี๋ เดี๋ยวมันจะอดไม่อยู่ได้ต่อยมันครับ (พอดีว่า มีเรื่องไอ้พี่ติ๊กนี่ด้วยครับ ที่เกือบวางมวยกัน เดี๋ยวค่อยเล่าครับ) พอเลิกเรียนมันก็จะคอยถามว่าอยู่ไหน มันจะรู้ตารางเรียนผมไปหมด แล้วก็มาถึงช่วงสอบอันมหาโหด แต่ที่โหดสุดคงเป็นพวกไอ้มีนมัน ทั้งภาคปฏิบัติ ทั้งทฤษฎี ผมว่ามันหนักกว่าผมอีก มันบอกต้องตั้งใจเรียน เพราะซัมเมอร์มันต้องฝึกงานอีก (แฟนผมนี่ ขยันจริง ^^) ดูมันจะมีความคิดอ่านมากขึ้นครับ เพราะมันก็ใกล้จะจบแล้ว มันบอกว่า พ่อมันจ่ายค่าเรียนแพง ไม่อยากจบช้า ทำให้พ่อมันไม่ขายหน้าหน่อย ผมก็แปลกใจเวลาคุยกันเรื่องที่บ้านมัน มันไม่ค่อยพูดครับ พูดถึงบ้านมันที่ไหน เงียบทุกที สงสัยที่บ้านจะไม่ค่อยอบอุ่น และก็เป็นดังคาด วันหนึ่งมันคุยโทรศัพท์กับใครก็ไม่รู้ พอมันเสียงดังแล้วเรียกพ่อมัน ผมรู้เลยว่าต้องมีปัญหากันแน่ๆ และจริงๆ เพราะมันทะเลาะกับพ่อมัน มันก็เลยเล่าให้ผมฟัง เอาเป็นว่าผมจะเล่าให้อ่านกันคร่าวๆ นะครับ
ที่บ้านมัน พ่อมันแต่งงานใหม่ เมื่อตอนมันเรียนม.ต้น แม่มันเสียตอนมันอยู่ม.ต้นครับ อะไรๆ ก็ประดังเข้ามาหามัน มีนมันรักแม่มาก เพราะแม่กับมันแยกกับพ่อมันตั้งแต่มันยังเด็กๆ พ่อมันเป็นทหารครับ พอเลิกกับแม่ก็มีเมียใหม่ แต่ไม่แต่งงาน พอแม่มีนเสีย พ่อมันก็แต่งงาน แม่มีนเสียเพราะอุบัติเหตุตอนกลับจากทำงาน(แม่มีนทำงานข้าราชการครับ) รถสิบล้อชนกับรถสองแถว แล้วแม่มันก็นั่งอยู่ในนั้นด้วย พอแม่มีนเสีย มันต้องมาอยู่กับพ่อ แล้วอย่างที่บอกพ่อมันเป็นทหาร ดุโครต มันอึดอัดอยู่ไม่ไหวแล้ว พอจบม.ต้นมันก็เข้าปวช. มันขอพ่อมันมาเรียนที่กรุงเทพฯ เพราะญาติฝ่ายแม่มันอยู่นี่ พ่อมันอยากให้เข้าทหาร แต่มันไม่ชอบ พอเข้าปวช. มันก็ไปจับใบดำไม่บอกพ่อมัน พอท่านรู้ท่านไม่คุยกับมันเกือบปี แต่พอรู้ว่ามันเรียนได้ หลังๆ ก็ส่งเงินมาให้มันใช้จ่าย ผมสงสัยว่ามันเอาเงินที่ไหนใช้ เพราะเท่าที่เล่าญาติแม่มันก็ไม่ใช่คนรวย หาเช้ากินค่ำเหมือนกัน มันบอกว่า ตอนปวช.ก็ลำบาก รับจ็อบทำงานไปเรื่อย ช่วยญาติไปเรื่อย พอเข้า ปวส. รู้จักกับพี่เอ๋ พี่เอ๋ก็เลยพามันมาทำงานที่บ้าน (บ้านพี่เอ๋เปิดอู่ซ่อมรถครับ) ตอนเรียนมหาลัยมันก็ยังไปช่วยเรื่อยๆ ผมกับไผ่ก็ไปบ้านพี่เอ๋บ้าง (เห็นแฟนทำงานแล้วมันปลื้มๆ ไงไม่รู้) เอาล่ะครับ ประวัติไอ้มีน พอแค่นี้ดีกว่า ผมจะเล่าเรื่องหวานๆ กับมันให้เพื่อนฟังบ้าง สนองneed ยัยน้องสาวหน่อย
.
.
มันน่ะโง่อังกฤษมากครับ ผมก็ต้องมาเป็นคนสอนมันอีก มันบอกว่า บริษัทที่จะไปฝึกงานมีสอบสัมภาษณ์ภาษาอังกฤษด้วย มันเครียดมากครับ มันบอกว่า ศัพท์อะไรที่ไม่เกี่ยวกับที่มันเรียนมา มันก็พูดไม่ได้ครับ ผมก็เลยตกลงจะสอนมัน ตอนแรกผมก็ให้มันลองอ่านดู มันก็อ่านได้ครับ แต่แปลไม่ได้ ผมรู้ว่าเขาคงจะเน้นพวกสัมภาษณ์แนะนำตัว ผมก็ว่าจะสอนมันเกี่ยวกับตรงนี้ ให้มันไม่อายเขาก็พอล่ะ และไอ้ผมก็ไม่ได้เก่งอะไรมาก
“เนท. อา ~ ยู ~ เรต~ดี๊ ~” โห่! ดูสำเนียงมันนะครับ
“YES!!, You can introduce?” ผมก็สำเนียงสุดฤทธิ์
“มาย เนม ......, ไอ เลิน .....” สำเนียงมันแข็งมากเลยครับ เหมือนพวกท่องจำ แล้วพอมันพูดไม่ได้ มันก็จะกระฟัดกระเฟียด พาลจะไม่ไปทำแล้ว ผมก็หงุดหงิดครับ แต่ทำไงได้ ต้องช่วยมันครับ ต้องหาสิ่งจูงใจ ผมบอกว่า ถ้าทำได้อยากได้อะไรจะให้หมดเลย มันงี้ ตาเป็นประกาย ผมสิ.. ขุดหลุมฝังตัวเอง T_T จากนั้นมันก็ขยันครับ มันบอกว่าถ้าสัมภาษณ์ผ่านจะพาผมไปเที่ยว แล้วมันก็นั่งท่องๆ อย่างงี้ทุกวัน ผมก็คอยบอกมันไปด้วย แต่ตอนสอนนี่สิ ชอบแทะเล็กแทะน้อยจากผมจัง ไอ้ผมก็ยอมมันอีก
“ตรงนี้พูดไงครับ” มันหันมาถาม พอผมเข้าไปใกล้มันก็หอมผม
“นี่อ่านว่าไงจ๊ะ” มันก็กอดผม
“แล้วนี่ล่ะจ๊ะ” มันก็จูบผม
“แล้ว....” มันก็จับนู้น
“แล้ว...” มันก็จับนี่ สรุปคือ ผมมีแต่เสียกับเสีย ส่วนมีนมีแต่ได้กับได้
ก่อนปีใหม่มันสอบได้ครับ มันมาบอกผม ท่าทางมันดีใจมากเพราะถ้ามันฝึกงานผ่าน เขาจะรับเข้าทำงานตอนมันเรียนจบ ท่าทางมันดีใจมาก มันบอกว่าเป็นบริษัทรถยนต์ญี่ปุ่น เงินดีด้วย ผมก็ดีใจกับมันด้วย แล้วก็มาถึงสัญญาที่ผมต้องให้มัน __ __
(ท่านผู้อ่านทุกท่านครับ ผมไม่อยากจะเขียนเลยครับ แต่ก็นะ เพื่อนๆ อุส่ารอ เดี๋ยวผมจัดให้)
ประมาณ 3-4 ทุ่มได้ ผมอาบน้ำมานั่งดูหนัง อ่านหนังสือตามปกติ พอมันอาบเสร็จมันก็เข้ามาใกล้ๆ ผมทันที ดึงหนังสือออก แล้วลากผมเข้าไปกอดไปหอม ผมก็ขัดๆ มันนิดนึง มันก็จับผมให้นั่งซ้อนบนตักมัน แล้วไอ้ของๆ มันก็มันดันๆ อยู่แถวสะโพกผม มันก็เอาปากมาหอมคอ หอมหลัง ผมก็ยังนิ่งๆ ทำเป็นไม่สน มันก็ยิ่งเล่นหนัก ดุนลิ้นตรงคอผม แล้วดูดผมจนผมร้อง ผมหันไปหามัน มันปิดทีวีครับ
“มึงสัญญากับกูไว้ วันนี้กูขอล่ะ” ไม่พูดเปล่า ดึงเสื้อผมออก แต่ผมก็ยังนั่งอยู่บนตักมัน
“มีน...” ผมได้แต่เรียกชื่อมันครับ แล้วมันก็เริ่มดูดคอผมอีก แขนมันโอบตัวผมไว้ ส่วนอีกข้าง มันเอานิ้วสอดเข้ามาในปากผม ผมก็รู้ได้ทันทีว่าต้องเลียนิ้วมัน มันเลื่อนมาดูดไหล่ผม ดูดหลังผม ตอนนั้นผมเริ่มเสียวแล้ว รู้สึกวันนี้มันจะมีอารมณ์มาก มันเปลี่ยนจากกอดเอว เอามือมาบี้หัวนมผม ตัวผมเริ่มเกร็ง มันบีบแรงขึ้น มันเอาลิ้นออกจากปากผม เปลี่ยนมาดึงกางเกงนอนผมออก แล้วจับน้องชายผมขึ้น มันรูดขึ้นๆ ลงๆ 2-3 ที แล้วถอกหนังเปิดจนเห็นปลาย แล้วเอามืออีกข้างมากดๆ บี้ตรงปลาย ผมรู้สึกว่ามีน้ำออกมาจากตรงปลายครับ ผมได้แต่เรียกชื่อมัน หอบไปด้วย แล้วมันจับของผมรูดขึ้นรูดลงจนแข็งมากครับ รู้สึกมันคับจนอึดอัด อยากจะออกให้ได้ แต่มันกลับบีบตรงปลายของผมไว้ ผมชาไปทั้งตัว มันปล่อยให้ผมนั่งนิ่งๆ คงไม่อยากให้ผมไปเร็ว มันเปลี่ยนให้ผมนอนหงาย ตัวมันมาคล่อมตัวผม มันถอดเสื้อถอดกางเกงมันออก แล้วลงมาจูบปากผม ดุนลิ้นเข้ามาในปาก มือมันก็จับหัวนมผมบี้ไปบี้มา ผมรู้สึกได้ว่าน้องชายมันมาโดนตรงหว่างขาผม แล้วของมันก็มาโดนน้องชายผม แล้วมันก็เปลี่ยนมากำของมันชักขึ้นจนหนังเปิดออก จากนั้นมันจับของผมไว้ด้วย มันกำของผมของมันด้วยสองมือของมันให้สีเข้าหากัน เห็นแล้วขนลุกไปหมด ผมอยากบอกว่า ขนาดของผมกับมันผิดกันมาก ของผมไม่ค่อยคล้ำเท่าไหร่ของมันสิครับคล้ำเชียว ผมว่าของมันคงสัก 7 นิ้วได้ มันยาวและใหญ่มาก ส่วนของผมน่ะ ผมไม่รู้หรอกไม่เคยวัดแต่คงสัก 5 นิ้วได้มั้งครับ (แล้วทำไมผมต้องบรรยายด้วยนี่) มันจับของผมกับมันบี้เข้าหากันได้สักพัก มันก็ยกตัวมันขึ้นมาที่หน้าผม
“เลียให้กูหน่อย” มันบอก แล้วเอาน้องมันมาจ่อตรงปากผม ผมค่อยอ้าปากรับ แล้วมันก็ดันเข้ามาในปากทันที ผมแทบสำลัก มันผะอืดผะอมมาก น้ำตาเล็ดเลย มันคงเห็นว่าผมไม่ไหว มันก็ช้าๆ ลง
“เลียตรงนี่ด้วย” ผมเลียตรงปลายให้มัน มันก็ยิ่งเบ่งบานใหญ่ มันก็ร้องซี๊ดซ๊าด บอกให้ผมห่อลิ้นไว้ แล้วมันก็ดันของมันเข้ามาในปากผม ดันเข้าดันออกหลายๆ รอบจนบางทีมันก็เกือบโดนคอหอยผม ผมมองหน้ามัน ดูมันร้องอย่างมีความสุข
“เมื่อย...” ผมบอกมัน เพราะผมไม่ไหวแล้วครับ ของมันใหญ่คับปากผมมาก มันดึงของมันออก แล้วกลับมาประกบปากผมแทน มืออีกข้างก็กลับมาบี้หัวนมผมอีก มันไซร้คอผมแล้วก็กัดแรงๆ
“โอ๊ย” ร้องเลยครับ ท่ามันจะเงี่ยนจัด แล้วมันก็เอามือมันจับน้องผมอีก ชักขึ้นชักลงจนผมร้องออกมา แล้วเปลี่ยนเอาปากมาทำแทน คราวนี้ผมยิ่งร้องไม่เป็นภาษา เนื้อตัวบิดเกร็งไปหมด ขาผมก่ายตัวมัน ผมเอามือปิดปาก เพราะไม่ไหวแล้วรู้สึกผมจะร้องดังมาก
“มีน...จะออกแล้ว” พูดแค่นั้นแหละครับ มันดูดแรงขึ้น ไม่นานของผมก็ออกมาเลอะเต็มปากมัน มันเอามือมารองของผมไว้ พอผมนอนหายใจถี่อยู่กับที่
“กูจะเอามึงแล้วนะ” มันพูดเสียงกระเส่า แล้วเอาของผมที่อยู่ในมือมาลูบที่น้องชายมัน มันแยกขาผมออก ดึงหมอนข้างมารองที่ก้น มันนั่งชันเข่า แล้วค่อยๆ แทรกของมันเข้ามา
“อ๊าก....” ผมเจ็บครับ เพราะมันไม่เอาอะไรมาทาให้ผมเลย
“กูอยากเอามึงสดๆ อย่างนี้มานานแล้ว” มันพูดแล้วค่อยๆ ดัน ตัวผมก็ยิ่งเกร็ง มันรู้ว่าเข้าไม่ได้ ก็เอามือมาจับน้องชายผมอีก พอผมหยุดเกร็งมันก็ดันของมันเข้ามาเลย
“มีน...เจ็บ...” ผมน้ำตาเล็ดเลยครับ มันนิ่งอยู่สักพัก เห็นหน้ามันแล้วผมแทบจะบ้า ตอนนั้นผมก็มีอารมณ์เหมือนกันครับ เอามือสองข้างตบที่นอนเลย แล้วมันก็เริ่มซอยเข้าออกจากช้าๆ เป็นถี่ๆ แล้วเร็วขึ้น
“อ๊า สุดยอด ก้นมึงแน่นชิบ” มันพูดแล้วเร่งความเร็วอีก
“มีน..” ได้แต่เรียกมันครับ สติผมหลุดไปไหนแล้วก็ไม่รู้
“จะออกแล้ว...” มันพูดแล้วเข้าๆ ออกๆ เร็วๆ 2-3 ที ของมันก็ออกในตัวผม มันหยุด! แต่ไม่ยอมเอาออกจากก้นผม แล้วมันก็ยกสองขาผมขึ้นค้างไว้ ข้างในผมก็บีบรัดมันแน่น มันค่อยๆ จับผมคว่ำลง ทั้งแขนและเข่าผมยันกับที่นอน มันค่อยๆเริ่มซอยเข้าอีก
“กูขออีกน่ะ” ไม่ทันพูดจบ มันใส่เข้ามาในตัวผมอีก คราวนี้มันเข้าง่ายเพราะน้ำหล่อลื่นมันเยอะ น้องชายมันเข้ามาจนสุด ได้ยินเสียงเนื้อกระทบดังตลอด
“ซี๊ดดดดดดดดดดด” ตอนนี้ก็มีแต่เสียงมันร้อง มันทำนานมาก จนขาผมชาไปหมดแล้ว ตอนนี้ผมลงไปกอดหมอน ท่าผมก็คือแอ่นก้นให้มันครับ มือมันมาจับน้องชายผมอีกชักเข้าๆ ออกๆ จนมันเริ่มตั้งขึ้นอีก คราวนี้มันหยุดแล้วเอามือมันมาชักของๆ ผมจนผมน้ำแตกอีกรอบ มันก็เอามือมันมารองของผม แล้วเอามาโป๊ะตรงก้นผมที่ยังมีของมันคาอยู่
มันดันของมันเข้ามาจนสุด แล้วโยกตัวเข้ามาโอบผมไว้
“กูรักมึง” มันพูดที่ข้างๆ หูผมหลายครั้ง แล้วมันกอดผมอยู่นิ่งๆ เหมือนจะให้ผมตอบรับมัน ผมได้แต่พยักหน้า อยากบอกว่า ไม่มีแรงแล้วครับ แค่จะอ้าปากร้องก็สุดๆ แล้ว จากนั้นมันก็เอามือมาลูบหลังผมแทน ลูบแล้วก็บีบๆ ไปทั้งตัวผม
“มีน” ผมเรียกมัน เพราะมันเอามือมาบีบก้นผมไว้ ข้างในผมก็รัดมัน มันยิ่งบีบก้นผมอีก มันเริ่ม อีกครั้ง เสียงมันดังไปหมด ผมได้ยินแต่เสียงมัน มันเข้าถี่ๆ แล้วออก แล้วเข้าอีกครั้ง ช้าๆ เร็วๆ จนผมหัวหมุนไปหมดแล้ว จนมันกระแทกถี่ๆ เข้ามาจนของมันปล่อยในตัวผมอีกครั้ง
ตัวผมสุดลงไปนอนกับที่ ไม่มีแรงขยับ มันดึงน้องชายมันออก แล้วก็ลูบตัวผมอยู่อย่างนั้น จับผมหงายขึ้น แล้วลงมาจูบที่ปากผมอีก ดันลิ้นเข้ามาในปากแล้วตวัดลิ้นผมไว้ ผมก็เล่นกับมันด้วย ต่างฝ่ายต่างแลกลิ้นกันไปกันมา พอมันเอาลิ้นออกผมก็ตามเข้าไปเอาลิ้นผมเข้าไปแลกลิ้นในปากมัน ผมสารภาพว่าผมชอบที่มันจะจูบผมแบบนี้มาก บอกไม่ถูกครับ คือมันชอบอ่ะครับ (เขิน>0<)
“กูรักมึงนะ ถ้ากูต้องเลิกกับมึง กูต้องขาดใจตายแน่” มันพูดออกมา แล้วกอดผมแน่นๆ
“เว่อร์แล้ว” ผมย้อนมันเบาๆ “พอเบื่อเรา คงไม่พูดอย่างงี้อีกแน่” ผมเหน็บมันครับ
“ไม่มีทาง กูรักมึงมาก รัก รัก รัก” พอมันจะพูดว่ารัก มันก็พูดไม่หยุด จนผมเผลอยิ้มให้มัน มันยิ้มตอบ ผมก็หอมแก้มมัน มันก็กอดผมแน่นอีก ผมรู้ว่าหวังรอให้ผมบอกรักมัน แต่ผมว่ามันง่ายไป ปากผมก็หนักอีก แต่กูยอมมึงขนาดนี้ มึงก็คงรู้นะ
-
:pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun:
รักไม่รักไม่รู้
แต่ยอมขนาดนี้คงไม่แค่ชอบธรรมดาแล้วล่ะ
:laugh3: :laugh3: :laugh3: :laugh3:
-
เหอ เหอ เป็นการสอนที่คุณครูขาดทุนมั่ก ๆ :haun5: :haun5:
-
:pighaun: :pighaun: :pighaun:
เป็นการเรียนที่ดุเดือดมาก :haun5: :haun5:
-
มาต่อตอนพิเศษให้ค่ะ
***********************
##อย่าคิดว่าจะรัก...ได้ง่ายๆ 1
####ตอนพิเศษ เรื่องง่ายๆ (ที่นายไม่รู้)
สิ่งที่เธอได้เห็นบางวัน มุมที่ฉันไม่น่าชื่นชม
คนเจ้าน้ำตาคนเจ้าอารมณ์ ผู้หญิง(ผู้ชาย)เอาแต่ใจ
คอยพูดจาประชดประชัน คอยเจ้ากี้เจ้าการวุ่นวาย
ชอบทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่ ไม่รู้อะไรหนักหนา
โกรธไม่มีเหตุผลใดๆ ไม่ว่าใครเข้ามาพูดจา
หงุดหงิดทุกทีที่โทรเข้ามา มีใครคุยกับเธอ
ต้องคอยถามไปไหนเมื่อไร อยู่กับใครไม่มาให้เจอ
ต้องตอกต้องย้ำทุกคำนะเออ ไม่ไว้ใจเธอสักที
เมื่อเธอสงสัยในสิ่งที่ฉันทำ ขอตอบเธอด้วยคำถาม คำหนึ่งตรงนี้
หากไม่รักจะห่วงไหม จะหวงทำไมตอบฉันสิ
ที่ต้องระแวงอยู่ทุกนาที อย่าคิดว่ามันไม่เหนื่อยใจ
ผู้หญิง(ผู้ชาย)คนหนึ่งไม่มีเหตุผล แต่ก็ทำเพื่อใครสักคนด้วยใจ
ความรักอยู่เหนือคำว่าทำไม ทั้งที่เป็นแค่เรื่องง่ายๆ แต่ผู้ชาย(นาย)ไม่เคยรู้เลย
สิ่งที่เธอได้เห็นบางวัน มุมที่ฉันไม่น่าชื่นชม
คนเจ้าน้ำตาคนเจ้าอารมณ์ ผู้หญิง(ผู้ชาย)เอาแต่ใจ
แต่อย่างน้อยผู้หญิง(ผู้ชาย)คนเดิม คนที่คอยเป็นตัววุ่นวาย
ก็เลือกจะรักและวางหัวใจ เอาไว้ที่เธอผู้เดียว
เมื่อเธอสงสัยในสิ่งที่ฉันทำ ขอตอบเธอด้วยคำถาม คำหนึ่งตรงนี้
หากไม่รักจะห่วงไหม จะหวงทำไมตอบฉันสิ
ที่ต้องระแวงอยู่ทุกนาที อย่าคิดว่ามันไม่เหนื่อยใจ
ผู้หญิง(ผู้ชาย)คนหนึ่งไม่มีเหตุผล แต่ก็ทำเพื่อใครสักคนด้วยใจ
ความรักอยู่เหนือคำว่าทำไม ทั้งที่เป็นแค่เรื่องง่ายๆ แต่ผู้ชาย(นาย)ไม่เคยรู้เลย
หากไม่รักจะห่วงไหม จะหวงทำไมตอบฉันสิ
ที่ต้องระแวงอยู่ทุกนาที อย่าคิดว่ามันไม่เหนื่อยใจ
ผู้หญิงคนหนึ่งไม่มีเหตุผล แต่ก็ทำเพื่อใครสักคนด้วยใจ
ความรักอยู่เหนือคำว่าทำไม ทั้งที่เป็นแค่เรื่องง่ายๆ แต่ผู้ชาย(นาย)ไม่เคยรู้เลย
ฉันรักเธอแค่เรื่องง่ายๆ แต่ทำไมเธอไม่รู้เลย
-----------------------------------
ฟังเพลงกันแล้วใช่ไหมครับ งั้นมาฟังผมเล่ามั่ง ^^
อย่างที่เนื้อเพลงบอก ไอ้มีนมันบอกว่า ผมเป็นอย่างในเนื้อเพลงนี้เลย >< มันเป็นตอนวันเกิดผมครับ พอเลิกงานผมก็ไปกินข้าวกับมีนตามปกติ วันนี้ผมอยากได้อะไร จะเอาอะไร มีนทำให้หมดครับ เอาใจผมมาก ผมก็พลอยเพลินไปด้วย พอกลับมาที่บ้าน มีนหยิบเค้กก้อนเล็กออกมา ปักเทียนตามอายุผม แล้วจุดเทียน มีนมันมองนาฬิกาข้อมือ สักพักมันก็หยิบการ์ดที่มีกุหลาบสีแดง 1 ดอก ยื่นให้ผม (ผมมานึกได้อีกทีว่า ที่มันมองดูนาฬิกา เพราะมันเป็นเวลาที่ผมเกิดครับ)
“เปิดอ่านสิ” ผมรับมาเปิดอ่าน มันหันไปกดเพลงที่สเตริโอ แล้วมันก็ร้องตาม ผมอึ้ง! ไปเลยครับ
“เป่าสิ” พอเพลงจบมันให้ผมเป่าเค้ก น้ำตาคลอเลยครับ (มันทำซึ้ง)
ตอนมันร้อง ที่ผมวงเล็บไว้นั่น มันเพลงเองครับ (ผู้หญิงเป็นผู้ชาย คือมัน , ผู้ชายเป็นนายคือผม)
“ผมรักเนทครับ” ผมรู้สึกว่า คำพูดคำนี้ของมันทำผมอบอุ่นไปทั้งหัวใจ ผมยิ้มแก้มแทบปริ
“me too” ผมตอบมันกลับเป็นภาษาอังกฤษเบาๆ มันยิ้มให้ (ถึงจะอยู่ด้วยกัน ผมก็ยังปากหนักอยู่ครับ มันอายครับที่ต้องพูดว่ารักมัน) จากนั้นผมกับมันก็ลงมือกินเค้ก ก่อนที่จะขึ้นไปแกะของขวัญวันเกิดต่อบนห้องนอน
:o8: :o8: :o8: :o8: :o8:
-
เจ้เอ้ย
ช่วงนี้ เขาห้ามติดเรท กัน
เพลาๆๆๆๆ ได้ก็ดี เน้อ
แต่ ต้นฉบับบ ตัวจริง ส่งมาให้ผม อ่านด่วน
:laugh3: :laugh3: :laugh3: :laugh3:
มีนนนนนนนนนนนนนนนนนนน :dont2: :dont2: :dont2: :dont2:
-
เจอคนดีๆแบบนี้ รักษาวันเวลาและความรู้สึกให้ดี ดีกว่า
:impress2:
-
หุหุ หวานหยดย้อย :laugh: :laugh:
-
โอ้วว เพิ่งได้อ่าน ไปหลงอยู่ไหนตั้งนาน ไม่รู้ว่ามีเรื่องหื่นๆ แบบนี้ ได้ใจมั่กๆ คะ :laugh3: :laugh3:
เถื่อนกันแบบแอบซึ้งนะคะเนี่ย ชอบมีนจัง :impress2:
รออ่านนะเจ้สาวตัวกลม เยี่ยม o13
-
จากนั้นผมกับมันก็ลงมือกินเค้ก ก่อนที่จะขึ้นไปแกะของขวัญวันเกิดต่อบนห้องนอน
ไปแกะของขวัญหรือแกะอะไรอ่ะ :haun5: :haun5: :haun5: :haun5: :haun5: :haun5:
-
:like6: :like6: :like6: :like6: :like6:
ช๊อบ ชอบ อ่ะ :-[
บทจะเถื่อน ก็ตบจูบ แต่บทจะหวานก็ หวานซ้า :o8:
มาต่อเร็ว ๆ น้า :impress2:
-
แกะเปลือกแนทไง อิอิอิอิ
-
o9 o9 o9
จิตใจจดจ่อ
เมื่อไหร่ จะมา ต่อซะที
"Me Too"
:give2: :give2: :give2: :give2: :give2:
-
มาต่อแล้วน้า
*******************
เป็นช่วงเปิดเทอมนะครับ เอาเป็นว่าเป็นช่วงแทรก หลังเหตุการณ์ที่ไปกินข้าวกันที่บางขุนเทียนนะครับ (เข้าใจไหมครับ)
ผมรู้ว่า เทอมนี้ต้องเรียนคอมฯ ก็ดีใจนะครับ เพราะผมก็ไม่ได้เก่งอะไรมากมาย แล้วคิดว่าอยากได้คอมฯมาใช้ด้วย พอเข้าไปนั่งเรียน ผมก็งงว่าทำไมมีแต่รุ่นพี่อยู่ในห้อง ก็พอได้ข้อสรุปว่า รุ่นพี่แผนกคอมฯ จะมาสอนให้ ก็เลยเฉยๆ เพราะไงก็เด็กแผนกคอมฯ มาสอนคอมฯพื้นฐาน แค่นี้คงเข้าใจ
ผมก็นั่งจับคู่เรียนกับไอ้ไผ่มันล่ะครับ รุ่นพี่ในห้องนี้ก็มีกัน 5 คน คุมเป็นโซนๆ ไป สัปดาห์นึงเรียนแค่ครั้งเดียว
นั่งคุยไป ฟังรุ่นพี่ไป ไอ้ผมน่ะ ไม่ชอบนั่งหน้าเท่าไร ไม่ใช่เด็กเรียน ก็นั่งคุยกับไอ้ไผ่ไปเรื่อยๆ มารู้สึกอีกที ก็มีคนมานั่งข้างผมแล้ว ผมก็หันกันมองไป หน้ามันคุ้นๆ นะ ใครว่ะ? ไอ้ฝ่ายนั้นก็ยิ้มให้ครับ ผมก็มองหน้าไอ้ไผ่มัน
“จำพี่ไม่ได้กันเหรอครับ”
“เออ..อ้อ พี่ที่อยู่ห้องเน็ตฯ” ไอ้ไผ่มันพูดขึ้น ผมก็เออๆ ออๆ ตามครับ
“ไม่คิดว่าจะได้มาคุมห้องน้องนะเนี่ย” ผมกับไผ่ก็พยักหน้า
“พี่ติ๊กครับ” พี่เขาก็บอกชื่ออีกครั้ง
“ครับ” ผมก็พยักหน้าตอบอีกครั้ง
“พี่คิดว่า ตอนนั้นน้องจะโทรมาคุยกับพี่” เออ.. ผมก็งงก่อนครับ คุยเรื่องไร พอลำดับเหตุการณ์ได้ก็..
“โทษครับพี่ คือผมทำเบอร์โทรพี่หาย” ผมก็พูดแบบไม่ให้เสียน้ำใจ ใครจะบอกล่ะ ว่าโดนไอ้หน้าเก็กมันฉีกทิ้ง
“งั้นเมมมือพี่ไว้สิครับ เผื่อมีปัญหาอะไร ก็ถามพี่ได้” แล้วไอ้พี่ติ๊กมันก็หยิบปากกาจากกระเป๋าเสื้อมาเขียนลงบนสมุดจดงานผม
“อย่าลืมนะครับ พี่คิดว่าน้องคงติดต่อพี่มา ถ้ามีปัญหาอะไร....” มันพูดก็เว้นช่วงไป แล้วพูดต่อ “เกี่ยวกับคอมฯ” ผมกับไผ่ก็ได้แต่พยักหน้า แล้วพี่ก็ลุกขึ้นเดินไปข้างหน้า ผมกับไผ่ก็มองกันงงๆ
“เนท .. เราว่า ไอ้พี่ติ๊กคนนี้มันแปลกๆ นะ”
“ก็ว่างั้นว่ะ”
“เหมือนมันจะจีบแกเลยว่ะ” พูดมาได้ไงว่ะไผ่
“เอ้ย... มันจีบแกมากกว่าว่ะ” ผมก็ย้อนไอ้ไผ่มัน
“ไม่มีทาง” ไอ้ไผ่ปฏิเสธเสียงแข็งเลยครับ
“แต่เขาแปลกๆ ว่ะ” ผมก็ไม่คิดไรมาก คิดว่าพี่เขาคงจะมาจีบไผ่ แต่มันไม่ใช่นี่สิครับ
ผมนอนเล่น นั่งเล่นอยู่ที่ห้อง รอไอ้หน้าเก็กกลับมา เพราะมันออกไปซื้อของกิน
“ติ๊ด ติ๊ด” เสียงโทรศัพท์ครับ (จำไม่ได้ว่าตอนนั้นใช้แบบไหน)
“ครับ” ผมรับครับ แต่เบอร์มันแปลกไม่เคยเห็น
“พี่ติ๊กเองครับ” ผมนิ่ง
“เออ..อ้อ..ครับ” รับคำไปก่อน
“พี่มีอะไรหรือเปล่าฮะ”
“ไม่มีโทรมาไม่ได้เหรอครับ”
“เออ...” ตอนนั้นก็งงครับ คิดไม่ออก ไรว่ะ
“พี่ว่าจะชวนน้องเนทไปพันธ์ทิพย์” คิดในใจว่า มาชวนทำไมล่ะ
“ไปพันธ์ทิพย์?” ยังงงครับ
“ก็ตอนนั้น น้องบอกว่าอยากซื้อคอมฯ หรือว่าซื้อมาแล้วครับ” พอลำดับเหตุการณ์ได้ โอ้โห มันยังจำได้เหรอนี่ เคยคุยกันก็ตั้งกะเทอมก่อน แต่ตอนนั้นผมก็อยากได้จริงๆ ครับ เคยบอกแม่ว่าจะซื้อแกก็ให้เงินมาแล้ว ไปซื้อก็ได้ว่ะ ไม่งั้นคงเอาเงินไปใช้อย่างอื่นแน่ ^^’’’’
“ยังฮะ...ไปวันไหนล่ะฮะ” ผมก็ถามกลับไป มันต้องถามให้แน่ใจ จะได้บอกไอ้หน้าเก็กถูก
“พรุ่งนี้ไหม วันอาทิตย์คงว่างนะ” ผมก็คิดในใจ พรุ่งนี้ไอ้มีนมันไปทำงานบ้านพี่เอ๋ ผมก็ขี้เกียจจะตามมันไป พรุ่งนี้ก็ได้ฟร่ะ
“ฮะ..” ผมรับคำ เป็นคนใจง่ายอะไรอย่างนี้ ใครชวนก็ไป ^^’’’’’
“งั้นน้องเนท มารอพี่ที่หน้า ม. นะครับ”
พอวางสายจากไอ้พี่ติ๊ก สักพักไอ้หน้าเก็กก็กลับเข้ามาในห้อง นั่งกินนั่งเล่นสักพัก มันก็ขอไปก๊งเหล้ากับเพื่อนที่ห้องมัน ผมก็ไม่ว่าอะไรครับ ไปเถอะ! ขอกูพักมั่ง อยู่กับมันแล้วเหนื่อยเจรงงงง...
แต่อย่าหวังว่ามันจะหายไปทั้งคืนนะครับ มันก็ยังกลับมานอนที่ห้องผม เมาอย่างกะอะไรดี ผมทั้งไล่ทั้งผลัก(ไส)ให้ไปอาบน้ำ พอมันอาบน้ำเสร็จ แม่ง...ก็ทิ้งตัวลงนอนทั้งอย่างนั้น เออ...ขี้เกียจจะด่ามันแล้วครับ ช่างมันเถอะ
พอตื่นเช้ามา มันก็เรียกจะให้ผมไปบ้านพี่เอ๋ให้ได้ เพราะมันจะไปทำงานที่บ้านพี่เขา ผมบอกว่าไม่ไปจะไปซื้อคอมฯ มันก็งอนหน่อยๆ ล่ะครับ แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรมาก (แล้วทำไมผมต้องกลัวมันว่าด้วยล่ะ)
ผมมายืนรอพี่ติ๊กอยู่ตรงหน้ามหาวิทยาลัย สักพักพี่เขาก็เดินเข้ามาหา แกบอกว่าจอดรถอยู่ตรงหน้าตึกอำนวยการ ดูท่าทางพี่ติ๊กจะอารมณ์ดีมาก ผมก็เฉยๆ ไม่ได้คิดอะไร แล้วผมก็นั่งรถพี่เขาไปพันธ์ทิพย์ ผมก็เดินดูๆ ของไปเรื่อยๆ บอกพี่เขาว่าขอเดินดูก่อน เหมือนวันนั้นจะโชคดีเพราะมีการตั้งบูธคอมฯ ตรงกลางห้าง ผมเดินเข้าไปอยู่บูธนึง เห็นแล้วถูกใจมาก มันเล็ก กะทัดรัด แต่... ราคาไม่เลยครับ โอ๊ววววว.... เกือบสี่หมื่น!! เหงื่อตกเลยครับ ผมก็เดินออกมาดูอีกบูธ ในใจผมตีราคาไว้ประมาณสามหมื่น ถ้าได้ก็จะดีมาก แล้วมันก็เจอจริงๆ ครับ พี่ติ๊กก็มาช่วยเลือกด้วย คิดถูกครับ ที่พาเด็กสายคอมฯ มาช่วยเลือกด้วย วันนั้นผมได้โน๊ตบุ๊คมา 1 เครื่อง และอุปกรณ์อื่นๆ ที่ใช้ควบคู่ไปด้วย วันนั้นผมต้องโทรไปให้แม่โอนเงินมาเพิ่มครับ เฮ้อ... ทุ่มหมดตัว __ ______
จากนั้นผมก็ไปแวะกินข้าวกับพี่ติ๊กที่สยามเซ็นเตอร์ ผมบอกพี่ติ๊กว่าจะเลี้ยงข้าว ขอบคุณที่เขาพามาซื้อคอมฯ เราก็ไปนั่งกินที่ร้านฟูจิ ในสยามเซ็นเตอร์ เอ้อ.... คนเยอะจริงๆ คงผมมาสองคนมั้งครับ เลยได้เร็ว แต่โต๊ะมันเล็กไปไหมเนี๊ย! ผมกับพี่ติ๊กสั่งกินกันคนละอย่างสองอย่าง พี่ติ๊กคงเกรงใจผม เพราะผมบอกว่าจะเลี้ยง แกก็เลยสั่งกินไม่ค่อยแพง
“พี่สั่งเถอะครับ อยากกินอะไรก็สั่งฮะ”
“พี่เกรงใจน้องครับ หมดตังค์ไปหลายแล้ว ยังมาเลี้ยงพี่อีก”
“ไม่เป็นไรครับ ขอบคุณที่พี่ช่วยเรื่องโน๊ตบุ๊ค”
“งั้นน้องเนทสั่งให้พี่นะครับ พี่ทานได้หมด” พี่ติ๊กพูดไปยิ้มไปครับ
“งั้นสั่งที่กินกันสองคนได้นะครับ” ผมก็เลยลงมือสั่งอาหารที่สามารถกินกันสองคนได้ ไอ้ผมมันไม่คิดไรหรอกครับ แต่ฝ่ายตรงข้าม ผมไม่รู้
นั่งกินกันไปได้สักพักพี่ติ๊กก็ขึ้นบทสนทนาขึ้นมา
“น้องเนทไม่เข้าใจอะไรเกี่ยวกับคอมฯ ก็โทรมาถามพี่ได้นะครับ” พี่ติ๊กแกวางตะเกียบลง แล้วเงยหน้าขึ้นพูด
“ฮะ..... ถ้าไม่เข้าใจจริงๆ ผมจะโทรหาครับ” ผมก็ตอบไปผ่านๆ ล่ะครับ
“แต่เวลาอื่นก็คุยกันได้นะครับ” พี่ติ๊กมองหน้าผมนิ่งๆ
“เออ.....” งงครับ แต่มือผมยังคงหยิบคีบข้าวปั้นขึ้นมา
“พี่บอกตรงๆ นะครับ พี่อยากเป็นเพื่อนกับเนท” รู้สึกถึงสายตาประหลาดของพี่ติ๊กขึ้นมาแล้ว
“ฮะ.... ก็เป็นอยู่นี่ไง” ผมก็ตอบผ่านๆ ไปอีกครั้ง
“ แล้วถ้าพี่ขอมากกว่านั้นล่ะครับ” มือผมที่กำลังคีบข้าวปั้นชะงักทันที วางตะเกียบลงและหยิบน้ำขึ้นมาดื่ม
แล้วต่างฝ่ายต่างเงียบไปสักพัก
“ขออะไรครับ” ผมถามกลับเพราะพี่ติ๊กแกมองหน้าผมสายตาประมาณคนขอความรักอะครับ ผมยิ่งทำอะไรไม่ถูก สองมือก็ลูบๆ กับกางเกงตัวเอง
“พิจารณาพี่อีกคนได้ไหมครับ” พูดจบ พี่ติ๊กยกมือผมขึ้นมา ตกใจครับ! ผมรีบชักมือกลับทันที หันไปมองโต๊ะข้างๆ
“คือ ผมยังไม่คิดเรื่องนี้ ผม...” พยายามปฏิเสธดีๆครับ
“น้องเนทมีแฟนแล้วใช่ไหมครับ แผนกช่างคนนั้น” น้ำเสียงพี่ติ๊กประมาณตัดพ้อ แล้วเหมือนเร่งจะเอาคำตอบให้ได้
“คือ.... เค้าเป็นเพื่อนผมครับ” ตอนนั้นบอกตรงๆ ว่าพูดยากมาก มันทั้งอายทั้งกระดากปากมาก
“พี่เข้าใจ พี่เห็น น้องเนทบอกพี่มาตรงๆ เถอะครับ”
“ฮะ พี่มีนเป็นแฟนผม” ผมบอกพี่ติ๊กไปตรงๆ ไม่อยากให้พี่เขามาหวังอะไรกับผม สายตาพี่ติ๊กดูผิดหวังมาก
“ครับ แต่พี่ขอเป็นเพื่อนกับน้องเนทนะครับ มีปัญหาอะไรก็มาปรึกษาพี่ได้”
“ฮะ ผมว่า เรารีบกินดีกว่า มันเย็นแล้ว ผมอยากกลับห้อง” พูดจบผมกับพี่ติ๊กก็จัดการกับอาหารตรงนั้น
กว่าจะกลับถึงห้องก็มืดแล้ว..........
(เดี๋ยวมาต่อครับ) ^^
:impress: :impress: :impress: :impress:
-
หุหุ ถ้าตามีนรู้จะเกิดอะไรขึ้นน้า o18 o18
-
นั่นสิ ถ้ามีนรู้เป็นเรื่องแหงๆ เลย
จะโกรธไปเลยหรือว่าทำโทษแบบอื่นหว่า ขอให้เป็นแบบหลัง หุหุ :interest:
รออ่านต่อจ้า พี่สาวตัวกลม (ทำไมต้องตัวกลมด้วยอ่า) :impress:
-
o22 o22
ไม่อยากจะนึกถึงตอนที่มีนรู้ :try2:
ที่แน่ๆ นะ แนทต้องเหนื่อยชัวร์ :haun5: :haun5:
-
เราต้องรีบไปแจ้ง แถลงการณ์นี้ ให้พี่มีนรู้ซะแล้ว
พี่มีนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน"Me Too" กลายเป็น มีน มีทู
:laugh3: :laugh3: :laugh3: :laugh3: :laugh3: :laugh3:
รออ่านต่อจ้า พี่สาวตัวกลม (ทำไมต้องตัวกลมด้วยอ่า) :impress:
อันนี้ ม่ายมีครายมาตอบคำถามนี้ได้
นอกจากเจ้าตัวเท่านั้น
"ผมรักเนทครับ” ผมรู้สึกว่า คำพูดคำนี้ของมันทำผมอบอุ่นไปทั้งหัวใจ ผมยิ้มแก้มแทบปริ
“me too” ผมตอบมันกลับเป็นภาษาอังกฤษเบาๆ มันยิ้มให้"
-
:sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2:
มีแต่ตายกับตายค่ะ งานนี้...ไม่เหลือรอดทำพันธุ์แน่น้องเนทเอ๋ย :laugh3: :laugh3: :laugh3: :laugh3:
-
เข้ามาตอบมู่มู่น้อย .......รออ่านต่อจ้า พี่สาวตัวกลม (ทำไมต้องตัวกลมด้วยอ่า) ...........
คำตอบก็คือ................ก็เจ๊ตัวกลมจริงๆอ่ะ และเป็นผู้หญิง เลยกลายเป็นสาวตัวกลม เหอๆๆๆๆ o3
-
^
^
เค้าชอบคนตัวกลมๆ นะเจ้ น่าร๊ากกกกก :-[ :-[
เอามาต่ออีกหน่อยจิ อิอิ
-
นายเนทเสร็จแน่ :haun5: :haun5: :haun5:
ทำอย่างนี้ต้องโดนพี่มีนทำโทษ
:laugh3: :laugh3: :laugh3: :laugh3:
ปล.ขอบคุณพี่สาวตัวกลมนะจ๊า (แอบบวกหนึ่ง :o8:)
-
o15 o15 o15 o15 o15 o15 o15
ถึงพี่สาว
ยุ่งอยู่ หรือฉันใด
เหตุไฉน ถึงมาดอง น้องเนท ไว้เยี่ยงนี้
:impress: :impress: :impress: :impress: :impress: :impress:
มาดัน กดดัน บีบดัน o9 o9 o9 (ยุ่งอยู่แน่ๆๆๆ)
-
มาต่อแล้วจ้า......น้องบาส(โทษที มีประชุม และย่งๆด้วยอ่ะ เลยไม่ได้ลง) o1
********************
พี่ติ๊กขับรถมาส่งหน้าอพาร์ทเม้นต์ ดูแกทำท่าจะลงมาช่วยถือของ แต่ผมว่า เวลานี้ไม่เหมาะแน่ เพราะผมไม่รู้ว่าไอ้มีนมันจะกลับมารึยัง โทรศัพท์ก็ไม่โทรมา ถึงวันนั้นจะรู้สึกดีใจที่ได้คอมฯมาใช้แล้ว แต่อีกใจก็รู้สึกกลัวๆ ไอ้มีนอยังไงไม่รู้ สาธุ สาธุ อย่าเพิ่งกลับมาเล้ย
พี่ติ๊กแค่ช่วยยกของออกมาให้ ผมก็ยืนมองให้พี่แกขับออกไปเร็วๆ (ความรู้สึกคูณสองไงไม่รู้) พอรูดการ์ด แล้วสะพายโน๊ตบุ๊คไว้ อีกมือก็หิ้วของอีก กำลังจะกดลิฟท์ขึ้น ผมเหลือบเห็นใครยืนท่าคุ้นๆ อยู่ตรงบันไดข้างลิฟท์ โอ๊ยยยย... ตกใจหมดเลย!!!!
คุณพี่มีนยืนหน้าง้ำกอดอกอยู่ครับ พี่น้อง (แล้วจะกลัวมันทำไม ผมไม่ได้ทำผิดอะไรนี่! แค่ไม่ได้บอกว่าไปกับใคร >< )
“ใครมาส่ง!!” มือที่ถือถุงอยู่แทบจะหลุดให้ได้ เสียงมันดังมาก
“พะ...พี่ที่มหาลัย...” สั่นครับ มันเดินเข้ามาใกล้ แล้วคว้าเอาถุงในมือผม กับโน๊ตบุ๊คที่ผมสะพายอยู่ไปถือ
“ไป...กูมีเรื่องต้องคุย” ถ้ามันเริ่มพูดไม่เพราะ คือมันกำลังโกรธครับ ประมาณระดับสอง แล้วมันก็ดันผมเข้าลิฟท์ไป
เงียบครับพี่น้อง มันมองหน้าผมอย่างเดียว สายตามันประมาณว่า จะค้นหาเอาความจริงกับผมให้ได้ ผมก็ยืนตัวเกร็งสิครับ
มือผมหยิบกุญแจห้องกำไว้แน่น พอออกจากลิฟท์ได้ผมก็เดินนำมันไปเปิดประตู พอมันเข้ามาถึง ยกของผมไปวางตรงโต๊ะกลมๆ (ที่ผมกับมันไปซื้อมาไว้ในห้อง ตั้งอยู่ตรงข้ามกับห้องน้ำ)
“นายอาบน้ำก่อนก็ได้ ไปทำงานมาเหนื่อยๆ” รู้สึกห่วงมันเป็นพิเศษครับ ^^’’’’’
“ยังคิดเป็นห่วงกูอีกเหรอ” มันวางของลงบนโต๊ะแล้วก็มองมาทางผม อย่ากินกูน้าาา.... ผมเบี่ยงประเด็น หันไปหยิบผ้าขนหนูในตู้ยื่นให้มัน มันยืนมองผมนิ่ง ก่อนจะกระชากผ้าขนหนูไปจากมือผม เดินเข้าไปในห้องน้ำ ปิดประตูดังปัง! แค่นี้ก็โมโห ไอ้บ้านี่! คิดแค่นั้นแหละครับ ผมก็รีบจัดการจัดของให้เรียบร้อย แล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าใส่เสื้อยืดกางเกงขาสั้น (คือพอผมกลับมาถึงก็จะเปลี่ยนเสื้อผ้าทันทีครับ) หันกลับมามองโน๊ตบุ๊คกับอุปกรณ์ในถุงอีกหนึ่ง ขี้เกียจครับ ไม่มีอารมณ์จะทำอะไรแล้ว ผมไม่ชอบบรรยากาศแบบนี้ จึงหันไปเปิดทีวีดูแทน ผมก็นอนๆ กลิ้งๆ อยู่บนเตียง รอให้มีนออกมา (รอมันทำไมล่ะนี่)
เสียงประตูห้องน้ำเปิดออก ตัวมันพันด้วยผ้าขนหนูไว้ครึ่งตัว ผมจึงรีบลุกไปหยิบผ้าขนหนูอีกผืน เดินไปหาแล้วลากมันมานั่งตรงเตียง เอาผ้าขนหนูเช็ดหัวมัน มันก็งงล่ะครับ ว่าทำไมวันนี้ผมใจดีจัง
“วันนี้กินไรผิดมาป่ะ” ดูมันหันมาถามนะครับ พอผมจะทำดีกับมัน แต่ปากมันนี่
“เปล่า” หยุดเช็ดหัวมัน แล้วไปเปิดตู้ดึงเสื้อกางเกงให้มันใส่
“มีอะไรจะพูดใช่ไหม” โป๊ะเช๊ะ ใช่แล้วครับ ผมกะให้มันพูดก่อน
“ก็วันนี้ไปซื้อคอมฯไง แต่เราไม่ได้บอกว่า ไปกับรุ่นพี่” ผมไม่ได้ทำไรผิดนะ ทำไมต้องมานั่งแก้ตัวด้วยนี่
มันก็หยิบเสื้อไปใส่ แล้วฟังผมไป “เราไปซื้อคอมฯ แล้วก็ไปกินข้าว แล้วรุ่นพี่คนนี้ก็มาส่ง”
“มันชื่อไร” เสียงมันนะครับ มะนาวไม่มีน้ำ
“ชื่อติ๊ก”
“ใครว่ะ” ถามผมแล้วเดินมานั่งข้างๆ ผมบนเตียง
“เป็นรุ่นพี่ที่มาสอนคอมฯ ในชั่วโมงไง แล้วเขาก็ชวนไปพันธ์ทิพย์”
“ไปนัดกันตอนไหน”
“เขาโทรมาเมื่อวาน...” เสียงผมเริ่มเบาลงแล้วครับ
“นี่เที่ยวแจกเบอร์ให้ชาวบ้านเหรอ” มันตะคอกใส่ผม
“ป่าว ไม่รู้เขาเอามาจากไหน” ผมรีบเงยหน้าปฏิเสธทันที “เอ้ย... เราไม่ได้เป็นคนแบบนั้นนะ ไม่ซื้อคอมฯ กินข้าว แล้วก็กลับ” เอาใจมันหน่อย พูดจบก็เอาแขนตัวเองสอดไปที่แขนมัน
“เนท... ถามหน่อย นายคิดว่าเราเป็นแฟนนายหรือเปล่า” งงครับ เสียงมันกลับมาจริงจังเฉยเลยครับ
“......อืม” ผมว่า เสียงผมตอบอยู่ในลำคอ
“อะไร”
“ก็เป็นไง” ผมหน้าง้ำบ้างล่ะครับ ถามแต่เรื่องน่าอาย
“มีอะไรต้องบอก คนมันเป็นห่วง พอรู้ว่าไม่ได้ไปกับไผ่ กูก็ไม่อยากทำอะไรแล้ว แต่จะลองเชื่อใจดู” มันหันมา แล้วเอามือยีหัวผม “แต่กูต้องตัดไฟแต่ต้นลม....” มันพูดแล้วจับหน้าผมให้เงยขึ้น ผมก็เม้มปากแน่น
“บ้าป่ะ กูไม่ได้คิดไรน่ะเฟ้ย” ผมพูดด้วยน้ำเสียงขุ่นๆ
“กูหมายถึงไอ้รุ่นพี่เชี้ยนั้น” ผมนิ่งครับ “แต่ตอนนี้ต้องลงโทษก่อน” เหมือนเพิ่งได้สติ แต่ช้าไปแล้วครับพี่น้อง มันกดผมลงกับที่นอน
“ไอ้ลามก...ในหัวมีแต่เรื่องแบบนี้นะ” ผมก็ด่ามันครับ แต่มันยังยิ้มหน้าทะเล้น งึมงืม เริ่มมีน้ำโหแล้วครับ
“ดันไม่พูดความจริง ก็ต้องลงโทษ” แล้วริมฝีปากเย็นๆ ของมัน ก็แตะโดนริมฝีปากผม
“อืม... ขออาบน้ำก่อน” ผมประท้วง
“ค่อยอาบทีเดียว” แล้วมันก็ดึงเสื้อผมออก ยกตัวผมไปวางอยู่กลางเตียง แล้วก้มลงจูบผมอีกครั้ง จะสู้ไปก็เท่านั้น ตัวผมกับมันต่างกันขนาดนี้ แล้วผมจะเอาแรงที่ไหนไปสู้กับแรงควายอย่างมัน แล้วคืนนั้นผมก็โดนมันดูดพลังไปจนหมด
พอตื่นเช้ามา มันเงียบครับไม่พูดไม่จา ผิดสังเกตครับ
-
กะแล้วว่าต้องโดนมีนทำโทษแน่ๆ :haun5: :haun5:
อยู่ที่ว่าจะโดนกี่รอบเท่านั้นแหละ
:laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
-
ถ้าโดนลงโทษแบบนี้
ช้านจะไปซื้อของ ทุกวันเลย
ไปกะคนอื่น
:laugh3: :laugh3: :laugh3: :laugh3: :laugh3: :laugh3:
-
โอ้วววว บทลงโทษ o3
รออ่านอยู่นะ :teach:
-
บทลงโทษ หุหุ
อยากอ่านบทลงโทษอีกอะ o3
รออ่านต่อจ้า พี่สาวตัวกลม
ปล พี่สาวจัดหน้า เว้นบรรทัดหน่อย จะทำให้อ่านง่ายขึ้นนะคะ ขอบคุณที่มาต่อจ้า o13
-
หุหุ ลงโทษแบบนี้ คงอยากทำผิดกันบ่อย ๆ ละซี o3
-
:give2: :give2: :give2: :give2: :give2:
สงสาย พี่สาวนู๋ ยุ่งอยู่แน่ๆๆๆ
:give2: :give2: :give2: :give2: :give2:
มารอ2 วันแล้ว เจ้
:haun5: :haun5: :haun5: :haun5:
ฝากนู๋มาโป้ดก็ได้นะ (เด่วจะเอาไปอ่าน คนเดียวม่ายเอามาลง) :laugh3: :laugh3: :laugh3: :laugh3:
-
มาลงตอนต่อไปให้แล้วจ้ะ แต่ขอโทษด้วยที่ไม่มีเวลาจัดเรียงหน้าอ่ะมูมู่น้อย โทษทีนะช่วงนี้ยุ่งๆอ่ะจ้ะ o1
*******************************************************
พอตื่นเช้ามา มันเงียบครับไม่พูดไม่จา ผิดสังเกตครับ
มันไม่พูดอะไรจริงๆ ครับ เดินออกไปหาซื้อของกินมาให้
มีนจะทำแบบนี้ประจำครับ ส่วนผมเป็นตัวขี้เกียจนอนเลื้อย ตื่นสายโด่งเลยครับ
ผมลุกขึ้นไปอาบน้ำ แล้วมาจัดการอาหารตรงหน้า ก่อนจะหยิบโน๊ตบุ๊คและอุปกรณ์ต่างๆ ที่เมื่อวานว่างทิ้งไว้อย่างไม่ใยดีมาไว้ตรงโต๊ะชั้นเล็กๆ ตรงข้างหัวเตียง มีนมันก็มองอาการของผมอยู่ตลอดครับ ไม่คิดจะมาช่วยเลย ผมก็ใช่จะเก่งคอมฯ ต่อผิดๆ ถูกๆ จนมันคงทนไม่ไหว เข้ามาช่วยจัดการ จนเปิดเครื่องได้ ผมบอกว่าอยากต่อเน็ต เพราะขอที่อพาร์ทเม้นต์ไว้แล้ว ว่าจะต่อเน็ต วันนี้เขาเลยจัดการให้ พอเสียบสายเข้ากับพลั๊กต่ออินเตอร์เน็ตที่ฝังติดผนังได้ มีนมันจัดการโหลดๆ เปิดๆ แล้วบอกว่าเน็ตนี้พอเสียบสายก็เล่นได้เลย ผมก็ตั้งใจฟังมันอย่างเดียวครับ นี่มันเก่งขนาดนี้เลยเหรอ หรือเพราะผมไม่ใส่ใจกันแน่ ^^’’’’’’’
วันนั้นทั้งวันผมกับมันก็เปิดเน็ตฯเล่นกันอย่างสนุกสนาน เข้าเวปนั้นไปเวปนี้ จนผมลืมเรื่องเมื่อเช้าไปแล้ว ส่วนมันก็คุยมากขึ้น แต่ยังเก็บอาการอยู่ พูดคำตอบคำ ผมก็เฉยๆ ล่ะครับ
ตอนเย็นผมบอกมันว่า อยากไปหาอะไรกินที่ห้าง มันก็ขับรถพาไปกิน จากนั้นผมก็ไปเดินดูโปรแกรมหนัง มีหลายเรื่องที่ผมอยากดู มันก็เห็นว่าผมอยากดูนะ มันจึงพาเดินไปเช็ครอบหนัง เหมือนเคยครับจำชื่อหนังไม่ได้ เรื่องนี้ตัวเอกของเรื่องเป็นผู้หญิงสู้กับปีศาจที่โดนเชื้อโรค ทั้งเมืองมีแต่คนติดเชื้อ คนแสดงก็จำไม่ได้ครับ หนังมันประมาณนี้ครับ พอดูจบ ยังติดตากลับมาด้วยครับ ขึ้นลิฟท์กลับห้องยังยืนตัวเบียดไอ้มีนมัน >*<
ลองคิดสิครับ ดูหนังรอบดึกมาก ลงมาชั้นจอดรถก็มืด ขับกลับอีก หนาวยะเยือกเลยครับ พอมาถึงตึกก็เงียบ ลุงยามยังนั่งงีบ ถ้าไม่ติดว่าห้องผมอยู่ชั้นสูงๆ นะครับ ผมเดินแล้ว พอถึงห้องผมกับมีนก็อาบน้ำ ทำธุระส่วนตัวเสร็จก็รีบนอน
ตื่นมาเช้าอีกวันที่ต้องไปเรียน งัวเงียลุกจากเตียง เพราะมีเรียนเช้า เอ้อ....ตัวขี้เกียจเริ่มทำงาน แต่เพราะมีไอ้มีนอยู่ผมจึงไม่เคยไปเรียนสายเลย พอจัดแจงตัวเองเรียบร้อย มันก็ถามผมว่าหิวไหม ผมบอกว่าไม่หิวมันกลับเปิดตู้เย็นหยิบนมมาบังคับให้ผมกินหนึ่งกล่อง ถ้าวันไหนมีเรียนเช้าผมไม่ค่อยกินหรอกครับ รอจนพักตอนสายๆ จะหาอะไรกินกับไผ่ ผมรับมากินแบบผะอืดผะอมเต็มที แต่เห็นสายตามันประมาณว่า มึงต้องกิน ผมจึงต้องดูดซวบๆ อย่างรวดเร็ว ตอนขณะเดินออกจากห้องมาถึงลิฟท์
วันนี้มีเรียนเช้าผมไม่อยากเข้าทางด้านหน้าเพราะคนมันเยอะ มันจะขับเข้าทางด้านหลัง ผมลงก่อนที่มันจะเข้าไปจอดที่ตึกช่าง
“วันนี้มีเรียนคอมฯ ไหม เรียนกี่โมง” อยู่ๆ มันก็หันมาถามผม
“มี! ช่วงบ่าย”
“ตึกคอมฯ?” มันพูดออกมาเป็นเชิงถาม
“อืม” ผมก็ตอบไปคิดว่ามันคงมารับผมมั้งนะ เพราะเรียนคอมฯ เสร็จ ผมจะแวะไปรอมันที่สวนตรงข้ามตึกอินเตอร์
มันถามแค่นั้น พยักหน้าให้ แล้วขับไปตรงตึกช่าง ผมก็เดินไปเรื่อยๆ เพื่อไปตึกเรียน
พอมาถึงช่วงบ่าย ผมก็ยืนรอไอ้ไผ่ที่วันนี้มันไม่ยอมมาเรียนเช้าที่หน้าตึกคอมฯ ผมเห็นมันเดินง่วงๆ มาแต่ไกล กวักมือเรียก มองหน้ามันแบบเคืองๆ เดี๋ยวนี้ชักเอาใหญ่ไม่ค่อยจะมาเรียนเช้า ผมต้องไปนั่งกินข้าวกับเพื่อนคนอื่นแทบทุกครั้งที่มันไม่มาเรียนเช้า
“น้องเนทครับ” เสียงคุ้นๆ เรียกผมอยู่ด้านหลัง พอหันไปก็เห็นหนุ่มหน้าตี๋หยิบจนมองไม่เห็นลูกตาเดินเข้ามาหา
“คอมฯ เป็นไงบ้าง”
“ครับ โอเคดี ผมเพิ่งจะเปิดเมื่อวานไม่กี่ชั่วโมง”
“ไม่เห็นโทรมาหาพี่ พี่ก็เป็นห่วงเหมือนกัน” ไอ้ตี๋มันพูดประมาณนี้แหละครับ ห่วงๆ กังวลๆ
“เรื่องไรเหรอ” ไอ้ไผ่งงครับ
“เราไปซื้อโน๊ตบุ๊คเมื่อวันอาทิตย์ พี่ติ๊กไปช่วยดูให้” ผมตอบมันไป มันทำหน้างงๆ ตาตื่นๆ ไงไม่รู้
“เหรอ?” มันตอบรับ แต่น้ำเสียงมันผมจับได้ว่ามันถามผมมากกว่า
“อยู่ที่ห้อง ไว้ค่อยไปดูมันแล้วกัน เรายังไม่ได้ตั้งชื่อให้เลย ไผ่ดูแล้วช่วยตั้งชื่อให้หน่อยนะเฟ้ย” ผมก็มุขไปครับ
“คอมฯ นะครับ ไม่ใช่สัตว์เลี้ยง” พี่ติ๊กมันพูดยิ้มๆ
“ตลกล่ะ” มันมองผมขวางๆ ครับ
แล้วพี่ติ๊กมันก็สวบรอยมานั่งข้างๆ ผม แม่ง! เก้าอี้ยาวตัวตรงข้ามว่างก็ไม่นั่ง จนไอ้ไผ่มันลุกไปนังเอง มาเบียดกูทำไม! ผมก็นั่งคุยไปเรื่อยๆ รอเวลา ไม่รู้แกไปหาเรื่องที่ไหนมาคุยได้คุยดี จนไอ้ไผ่เดินไปซื้อน้ำกลับมา แกก็ยังคุยอยู่อย่างนั้นแหละ
เหอ เหอ ผมไม่ทันคิดอะไรหรอกครับ แต่ตอนนั้นมันมีสายตาใครบางคนนั่งมองผมอยู่นานแล้ว ผมไม่รู้ตัวหรอกครับ และไม่คิดว่าจะมีเรื่องกันด้วย ไอ้ผมก็รำคาญที่ไอ้พี่หน้าตี๋มันเริ่มเข้ามาตีสนิทซะเหลือเกิน ผมมองหน้าไอ้ไผ่แล้วเตรียมลุก พี่ติ๊กแม่ง! กลับดึงแขนผมไว้ บอกว่าปากกาผมตก แต่มันไม่ใช่ปากกาผม แกส่งใส่มือผมพร้อมกระดาษแผ่นเล็กๆ เชี้ยไรนี่! แต่ผมก้ยังกำไว้ แกมองหน้าผม และเดินขึ้นตึกไปก่อน งงสิครับ
“ไรว่ะ เนท” มันถามผมแบบหน้ามันเหมือนเขียนเครื่องหมายคำถามไว้หลายข้อ
“ไม่รู้ว่ะ อยู่ๆ ก็เอากระดาษมายัดใส่มือ ปากกาก็ไม่ใช่ของเรา” ผมแบมือออกให้ไผ่ดู
“สารรักป่าวว่ะ” ถามมาได้
“ตลกล่ะ” ย้อนมั่งครับ
“เบอร์โทรว่ะ ชอบแจกจริงๆ มีตั้งสองเบอร์” ผมมองตอนที่ไผ่มันคลี่ออกมาดู แล้วผมก็หยิบยัดใส่กระเป๋าเสื้อ คิดในใจให้กูจัง เก็บไว้ก็ได้ว่ะ แล้วผมก็เดินขึ้นตึกไป
ผมอยากบอกว่า ผมเบื่อชั่วโมงนี้มาก เพราะไอ้พี่ติ๊กหน้าตี๋ มันชอบมาหยุดนั่งข้างๆ ผมบ่อยเกินงามแล้ว จนหมดชั่วโมงล่ะครับ แล้วก็ค่อยๆ ทยอยเดินออกจากห้อง มันก็ยังเดินตามอีก
“น้องเนท เมมมือพี่ไว้หรือยังครับ” เซ้าซี้จริงๆ
“ยังครับ” ปากพูด แล้วมือก็หยิบมือถือขึ้นมา อีกข้างหยิบกระดาษเล็กๆ ของมันที่ผมยัดใส่กระเป๋าเสื้อ กดเมมเบอร์มัน พร้อมเดินก้าวออกจากประตู ผมกับไผ่ออกเป็นคนหลังสุดครับ ไม่ค่อยรีบร้อนเท่าไหร่ แต่ก็ไม่ยอมดูข้างหน้าด้วย เมมเสร็จก็ยื่นให้ไอ้พี่ติ๊กดู มันก็ยิ้มล่ะครับ ผมก็เก็บใส่กระเป๋ากางเกง
พอก้าวออกมา จังงังเลยครับ ไอมีนมันยืนกอดอกมองผมหน้าบอกบุญไม่รับอยู่ตรงระเบียงหน้าตึก พี่ติ๊กที่เดินตามผมมาติดมันก็มองงๆ อะครับ ผมส่งสายตาบอกไอ้ไผ่มัน มันก็ตกใจครับ ใบหน้ามันยังคงตั้งคำถามกับผมอีก ช่วยกูหน่อย เอาไอ้พี่ติ๊กไปไกลๆ กูหน่อย กว่ามันจะรู้ตัว ไอ้คุณมีนมันก็เดินมาหาผม แล้วดันตัวพี่ติ๊กออกห่างจากตัวผม
“ห่างจากแฟนกู” พูดเท่านั้นแหละครับ มันกระชากแขนผมเข้าไปหามัน เหอ เหอ จะว่าโชคดีก็ได้ครับ เพราะแถวนั้นมีคนนั่งไม่เยอะ (เพราะชั่วโมงเรียนคอมฯ จะเลิกไม่เหมือนชาวบ้าน)
“พี่มีน!” ผมเรียกมันขณะโดนกระชาก
“เลิกยุ่งกับแฟนกูได้แล้ว อยู่ห่างๆ ไว้นะมึง ไม่งั้นมึงโดนแน่” เสียงมันน่ากลัวมากครับ มันชี้นิ้วไปทางพี่ติ๊ก หน้าแกก็เหวอไปเลย
“อย่ามีเรื่องกันครับ กลับเถอะเนท” ไอ้ไผ่มันก็พูดช่วยได้เท่านี้แหละครับ ผมล่ะเซ็ง __ ___
“พี่มีนไปเถอะ” ผมดันๆ ตัวมันออก แต่มันยังยืนขืนไว้อีก สายตาก็จ้องเหมือนจะข้ากันให้ตาย
“สุภาพหน่อยสิคุณ” เสียงไอ้พี่ติ๊กดังขึ้นบ้าง จังหวะที่เพื่อนๆ พี่ติ๊กเดินออกมาอีก ผมไม่อยากมีเรื่องครับ ไม่อยากเห็นไอ้มีนโดนรุม ถึงมันจะทำเก่งก็ตามเถอะ
“ผมไปก่อนนะครับ” พูดแค่นั้น ผมก็ดันไอ้มีนออกเดิน มันจะทำตามครับ คงคิดว่าอยากไปให้พ้นๆ ตรงนั้นเหมือนกัน
“...........” เงียบ
“..................” แล้วก็เงียบ อึดอัดครับ
“พี่เอ๋ รออยู่ที่ไหนว่ะ” ผมหันมาถามไผ่ ทำลายบรรยากาศสีเทาๆ ทมึนๆ
“ไอ้เอ๋มันรออยู่ตรงประตูด้านหลังมอ” มันตอบ แต่เสียงมันกระโชกได้ใจจริงๆ
“ครับ” ไอ้ไผ่ก็ได้แต่ครับละน่ะ กลัวพอๆ กับผม พอเดินมาถึงที่มันจอดรถ มันก็พูดขึ้น
“พี่กับเนทไม่ไป ฝากบอกไอ้เอ๋ด้วย” ผมก็งงสิครับ ไหนนัดกันว่าจะไปซื้อของกัน แต่ผมไม่ถามขึ้นมาหรอก
“ไปก่อนนะ ค่อยๆ คุยกัน แต่กูอยากบอกมึงว่า พี่มีนแกมองมึงก่อนเข้าเรียนอีก” ขอบพระคุณมากครับ ที่บอกตอนผมกำลังจะขึ้นเขียง แล้วไอ้ไผ่มันก็รีบเดินอย่างเร็ว ปล่อยให้ผมยืนในบรรยากาศมาคุกับมันสองคน
“ขึ้นมา” ช่างมีอำนาจเหลือเกินนะ พ่อคู้นนนนนน ผมใช้สายตาถามมันครับ มันก็ใช้สายตาบังคับให้ผมขึ้นไปซ้อนท้ายมัน จำยอมจนได้ >< กลับห้องไปจะเจออะไรอีกเนี้ย!!!!
-
จะเจออะไรอ่ะ :confuse:
จะเจออาไร... :haun5: :haun5:
อยากรู้อ่ะว่าจะเจออารายยยยย
:o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8:
-
นั่นจิ เจออารายยยยยยยย :give2: :give2:
-
กลับห้องไปต้องเจอแบบนี้ :beat:
:laugh3: รึแบบเลือดหมดตัว :pighaun:
:laugh: :laugh: :laugh:
-
มาให้กำลังใจพี่ดาวจ้า :give2:
-
มาต่อแล้วจ้า
****************
ไม่ต้องคิดช้าเลยครับ มันลากผมมาถึงห้อง เปิดประตูแล้วดันผมเข้าไปในห้อง แค่มันดันหน้าผมเกือบขมำ >< (แม่ง...ไม่สนใจหรอก อยากบ้าก็บ้าไปคนเดียว) ผมถอดรองเท้าแล้วเดินตรงไปที่ตู้เย็น หยิบน้ำขึ้นมาแกะ ดื่มเอือกๆ หันไปก็เห็นไอ้มีนมันยังยืนมองผมตรงหน้าประตู ตาเขียวปั๊ดเลย (ในใจก็กลัวละครับ)
“มึงกับไอ้เหี้ยนั้น…..”
“อะไร...” ผมตะคอกใส่ก่อนที่มันจะพูดจบ โมโหครับ
“พูดถึงไม่ได้หรือไง” มันเดินเข้ามาฉุดแขนผมไว้ แล้วเขย่าแรงๆ
“กูเจ็บนะ ไอ้บ้า” ด่ามันอีกครับ
“ผัวจับนิดจับหน่อยทำเป็นเล่นตัว ทีไอ้หน้าตี๋นั่นยังให้จับได้” มันเขย่าผมอีกแล้วตะคอกใส่ผมด้วย ><
“มึงเป็นบ้าไรอีก เรื่องของกู” ผมรวบรวมกำลังแล้วดันมันออก ต่างคนต่างจ้องหน้ากันอยู่นาน ผมสะบัดหน้าหนี ไม่อยากอยู่ทะเลาะกับมันที่ห้องแล้ว เดินไปถึงประตู แต่โดนดึงอย่างแรง
“จะไปไหน” มันบีบข้อมือผมแน่นจนรู้สึกเจ็บ
“กูไม่อยากทะเลาะกับคนบ้า” ผมตะคอกใส่มันอีกที มันก็ยิ่งบีบข้อมือผมแน่นขึ้น
“โอ๊ยย.....เจ็บ!!” มันคลายแรงบีบ คงตกใจครับ เพราะหน้าผมเริ่มไม่ดีแล้ว แต่มันยังจ้องผมอยู่ ตอนนั้นผมโมโหมาก ไม่อยากพูด ไม่อยากเห็นหน้ามัน ผมสะบัดเต็มแรงแล้วพลักมันออก มันเซไปชนกับเตียง พอผมหลุดออกมาก็วิ่งไปคว้ารองเท้า แล้วเปิดประตูออก ปิดใส่อย่างแรง วิ่งไปตรงลิฟท์โชคดีที่ลิฟท์ยังจอดอยู่ชั้นผม ผมได้ยินเสียงมันเรียกผม พอผมเข้าไปในลิฟท์ ก็รีบกดลงชั้น1 อย่างเร็ว วิ่งออกมาจากลิฟท์ก็ตรงออกไปนอกตึก วิ่งไปถึงถนนเห็นมอเตอร์ไซด์รับจ้างผมรีบโบกเรียก ตอนนั้นไม่รู้จะไปไหนดี จึงบอกให้เขาไปส่งที่มหาลัย (ตอนนั้นคิดออกได้แค่นั้นแหละครับ)
ผมรีบกดหาไอ้ไผ่ทันที แต่มันไม่รับ.... ><;;; เครียดครับ ไอ้มีนมันต้องโกรธผมมากๆ แล้วก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น! ไอ้มีนมันโทรเข้ามา ผมตัดทิ้ง โทรมาอีกก็ตัดอีก ๆ เป็นสิบรอบ ไม่ไหวแล้วผมอยากจะร้องไห้ ผมทั้งโกรธทั้งกลัวมัน มันโทรมาอีกครั้ง คราวนี้ผมรับ ยังไม่ทันจะพูดอะไรก่อนมันก็ใส่มาเป็นชุด
“มึงอยู่ไหน วิ่งออกไปทำไม คุยกันให้รู้เรื่องก่อน บอกมาอยู่ไหน.....” ผมเงียบ ตอนนั้นผมเดินอยู่ตรงข้ามกับตึกคอมฯ ผมข้ามถนนแล้วเดินไปหลบหลังบอร์ดที่ตั้งอยู่ตรงหน้าตึกคอมฯ เสียงมันดังขึ้นมาอีก “อยู่ไหน....” รู้ว่ามันตะคอกเต็มเสียง ผมสะดุ้งพูดไม่ออกแล้ว จะร้องไห้อยู่แล้ว “ไอ้เนท....ได้ยินกูไหม” ผมได้ยินเสียงมันหอบ มันคงจะตะเบงสุดเสียง
“กูไม่อยากคุยกับมึง ไอ้บ้าไอ้บ้าไอ้บ้า..........” แล้วผมก็กดตัดสายทิ้ง ผมยืนสูดหายใจอยู่พักนึง เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นอีก ผมสะดุ้งโหยงเลย พอกดดูเป็นเบอร์ไอ้ไผ่
“เนทเป็นอะไร อยู่ไหน” น้ำเสียงมันเป็นห่วงผมมาก
“เรา...เราอยู่มหาลัย....” ไม่ไหวแล้ว ผมร้องออกมา พอรู้ตัวว่าน้ำตามันไหลมืออีกข้างก็คอยปัดมันออกจากใบหน้าผม
“ไอ้มีน....มัน....โกรธเรา.....” พูดไปก็ร้องไปครับ เหมือนเด็กตอนโดนแกล้งเลยครับ
“ใจเย็นๆ พี่มีนโทรมาหาเรา ถามว่าเนทอยู่กับเราหรือเปล่า”
“อย่าบอกมันนะ...” ไม่เอาอ่ะ ผมยังไม่อยากเจอมัน
“นายรออยู่นั่นนะ เดี๋ยวเราไปหา….” ผมรับปาก
แต่ยังไม่ทันตัดสาย มีใครบางคนเดินมาจับไหล่ผมไว้ ผมตกใจ! พอให้กลับไป “พี่ติ๊ก….” เขามองมาอย่างงงๆ
“ไอ้เนทอยู่กับใคร รอเราที่นั้นนะ” ผมไม่รู้ว่ามันจะได้ยินผมเรียกชื่อพี่ติ๊กหรือเปล่า แต่ผมตัดสายมันทิ้งไปแล้ว
“น้องเนทเป็นอะไร” สายตาแกมองสำรวจผม คงจะตกใจเหมือนกัน ผมเหมือนคนวิ่งหนีสัตว์ร้ายแน่ๆ
“เปล่าครับ”
“ได้ไง สภาพแบบนี้นะ... นี่มันเย็นแล้ว กลับบ้าน เดี๋ยวพี่ไปส่ง” แค่ได้ยินว่ากลับบ้าน ผมยืนตัวแข็งทือทันที
“ไม่กลับ ไม่กลับ” ผมส่ายหน้า น้ำตาพาลจะไหลอีกแล้ว
“เกิดอะไรขึ้น....ใครทำอะไร” พี่ติ๊กถามขึ้น เพราะแกจับแขนผม แต่ผมกลับขืนแรงแกไว
“แฟนเนทหรือเปล่า” ผมรู้สึกว่าตัวผมจะสั่นขึ้นมาทันที “งั้นไปหาหมอ อาการไม่ดีแล้ว”
“ไม่เอา ไม่ไป”
“เนท!” พี่ติ๊กเรียกชื่อผมเสียงดังๆ แล้วลากผมออกจากตรงนั้น พาผมเดินมาหยุดตรงฟุตบาทไม่ห่างจากตึกคอมฯสักเท่าไหร่
“ไป ขึ้นรถ” แกลากผมแล้วดันผมเข้าไปในรถ แล้วแกเดินไปนั่งฝั่งคนขับและขับเลี้ยวเพื่อจะออกจากมหาลัย
ผมนั่งเงียบไปอยู่นาน ผมนั่งกำมือ บีบมือตัวเอง จนแกคงรำคาญ จอดรถหลบอยู่ข้างทาง
“โอเค ไม่ไปโรงพยาบาล แต่ต้องเล่ามาให้พี่ฟัง” พี่ติ๊กหันมามองผม ใบหน้าจริงจังมาก ผมก้มหน้าลงเม้มปากแน่น แล้วเล่าให้ฟัง ที่สามารถจะเล่าได้ ต้นเหตุมันก็มาจากความหึงบ้าบอให้ไอ้มีน ไม่ฟังเหตุผล เอาแต่โมโหผม แล้วที่มันทำกับผมเมื่อกี้ทำให้ผมกลัวมาก เกิดมาพ่อแม่ยังไม่เคยทำแบบนี้ ไม่เคยมีใครเข้าใกล้ผมขนาดมัน ผมกลัวมัน กลัวสายตาแบบนั้นของมัน สายตาที่แสดงถึงความโมโห แสดงถึงความน้อยใจ และเพราะว่ามันไม่เคยเล่าอะไรให้ผมฟัง ถ้าผมไม่ถาม ผมรู้...ว่าตอนนี้ผมคิดยังไงกับมัน แต่นับวันมันยิ่งมากขึ้น นับวันมันยิ่งเข้ามาในชีวิตผมมากขึ้น ผมกลัว...ไม่รู้กลัวอะไร กลัวมันโกรธ กลัวมันโมโห กลัวมันทำผมเจ็บ กลัวมันทิ้งผม กลัว กลัว
“งั้นพี่จะขับพาเราไปเรื่อยๆ นะ ถ้าดีขึ้นแล้วก็บอก” พี่ติ๊กไม่พูดอะไรมาก แกขับพาผมออกถนนใหญ่ ขับไปเรื่อยๆ ผมนั่งเงียบในรถ หูฟังเสียงเพลงในรถ สายตามองออกไปนอกรถ แล้วเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น
“เนทอยู่ไหน...” เสียงไผ่ฟังร้อนรนมาก
“เราอยู่กับพี่ติ๊ก” ผมตอบเสียงเบาๆ
“ห๋า...................” แล้วมันก็เงียบไป
“มึงไปกับเขาทำไม” เหมือนมันจะพูดเบาลงอีก
“พี่ติ๊กจะพากูไปกินข้าว แล้วค่อยไปหามึง”
พี่ติ๊กหันมามองหน้าผม “พี่พูดเองครับ” , “น้องไผ่ เดี๋ยวพี่พาน้องเนทไปกินข้าวนะครับ ... เอออ ข้าวสาร ... เสร็จแล้วจะให้เนทโทรไปหานะครับ ครับ ครับ .....” ผมได้ยินบทสนทนาได้ชัดดี พี่ติ๊กยื่นมือถือคืน แล้วยิ้มให้
“พี่ว่า ไปหาอะไรกินจะดีกว่านะครับ แล้วพี่ค่อยไปส่งน้องบ้านเพื่อน ท่าทางจะเป็นห่วงเนทมาก”
“ครับ” ผมตอบได้เท่านั้น แล้วเงียบไป
รถติดพอสมควรครับ กว่าจะมาถึงกว่าจะหาที่จอดก็มืดแล้ว พี่ติ๊กพาผมมากินข้าวร้านนึง หน้าทางเขามีรูปกุ้งอยู่ ผมจำชื่อไม่ได้ครับ เพราะไม่ค่อยได้เดินหรอกครับ แถมมาตอนมืดๆ ยิ่งเหมือนเด็กหลงทาง พอได้ที่นั่ง พี่ติ๊กแกก็สั่งอาหารให้ผมทาน ไม่อยากเท่าไหร่หรอกครับ บอกแกไม่ให้สั่งเยอะ ร้านนี้มีเพลงฟังด้วยครับ บรรยากาศดี ทำผมหายเครียดได้บ้าง
นั่งได้สักพัก มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นอีก
“เนทอยู่ไหน” ไอ้ไผ่โทรมาอีก
“เดี๋ยวไปหาแล้ว ถึงบ้านยัง”
“เออ....บอกมาก่อนอยู่ไหน...”
“ร้านอาหาร.....” จริงๆ ไม่ได้จำชื่อ แต่มองหน้าพี่ติ๊ก แกพูดชื่อขึ้นมา ผมก็บอกมัน
“รีบๆ กลับล่ะ” แล้วมันก็กดตัดสายไป งงครับ!
.
.
.
.
--------------------------------------------------
จะเข้าใจที่ผมเขียนไหมครับ ^^'''''' งงตัวเอง ><;;;;;
-
โถๆ เนทน่าสงสารจัง
จะโดนมีนทำโทษ ขวัญเสียจนต้องวิ่งหนีเลย :o12: :o12: :o12:
ตามีนรีบขอโทษแล้วปลอบขวัญซะโดยด่วน
:haun5: :haun5:
-
หุหุ หลบได้แค่ชั่วคราวเท่านั้นแหละ เดี๋ยวกลับไปก็เจอ o18 o18
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
ง่ะ....มีนอารมณ์ร้อนใช่ย่อยนะนี่ :sad5:
น่าสงสาร ช้ำหมด แต่ว่าก็คิดในแง่ดีไง ว่าเขาน่ะ คงรักเรามากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ถึงได้หวงอย่างงี้
เป็นกำลังใจให้ค่า สู้ๆๆๆๆๆ o7
-
ยังไม่มาต่ออีกเหรอ
เค้ามารอนานแล้วนะตัวเอง o9
-
แต่เนทก็ทำไม่ถูกนา หนีปัญหาไม่พอ ยังจะเพิ่มปัญหาอีกนะเนี่ย
รออ่านต่อจ้า พี่สาวตัวกลม :impress:
-
มาต่อแล้วจ้า
************
หลังจากวางสายกับไผ่ไป ผมนั่งไปได้สักพักจึงบอกให้พี่ติ๊กเรียกเขามาเก็บเงิน ผมอยากไปหาไผ่แล้ว มันคงรอผมอยู่ เดินออกมาจากร้านพี่ติ๊กจะชวนผมนั่งผับแถวๆ นั้น คือต้องเดินเข้าไปในซอยอีก ผมเห็นแล้ว ง่า...ไม่อยากไปเลย มีแต่ฝรั่งเต็มไปหมด แต่แกบอกว่ามีแต่คนไทย ทางนี้มันทางลัด ผมส่ายหน้า ไม่อยากไปจริงๆ พี่แกก็ขอผมเลย บอกว่าอยากดื่มกับผมนิดหน่อย กลัวขึ้นมาแล้วครับตอนนั้น
“ผมจะกลับ” ผมหันหลังเดินออกมาเลย
“เนท” ผมได้ยินเสียงพี่ติ๊กเรียก แต่ผมไม่หยุดเดิน ข้ามไปฝั่งสถานีตำรวจ แกวิ่งตามมาจนทัน
“เดี๋ยวก่อน...” พี่ติ๊กจับแขนผมไว้ ผมหันไปแล้วกระชากแขนกลับ “ไม่ไปก็ได้ครับ พี่จะไปส่ง” พี่ติ๊กยกมือขึ้นสองข้าง พยายามบอกว่าไม่ไปก็ได้ คงรู้สึกผิดขึ้นมาบ้างสินะ หน้าตาดูตื่นๆ
ผมไม่พูดอะไร ใช้สายตาในการบอกว่า ไม่พอใจ และจะกลับ ผมหันหลังออกเดิน ผ่านร้านขายของตรงฟุตบาทไปเรื่อยๆ พี่ติ๊กจอดรถเลยขึ้นไปอีก และพยายามจะเดินเข้ามาใกล้ๆ แต่ผมไม่อยากพูดด้วย เดินอย่างเดียว
“เนท!” เสียงคุ้นเคยดังมาจากด้านหลัง ผมหันกลับไปจึงรู้ว่าเป็นใคร
“ไผ่!...” งงครับ สงสัยจะตามผมมาเพราะเป็นห่วง ผมหยุดยืนอยู่กับที่ แต่ไม่ทันถึงเสี้ยวนาที ผู้ชายสูงใหญ่ด้านหลังไผ่ ทำเอาผมเกือบลืมหายใจ ยังไม่ทันที่ผมจะตั้งสติได้ดี มันก็เดินตรงเข้ามาหาผม และปล่อยหมัดชกคนที่ยืนอยู่ข้างๆ ผม เซลงไปกับพื้น ได้แต่ยืนตัวแข็งครับ มันหันกลับมามองผมแววตามันโกรธครับ มากมายเลย ><;;;;
“กลับ!” ไอ้มีนจับแขนผมไว้ แล้วพาผมลากข้ามถนนไป เหอ..เหอ คนแถวนั้นมองกันใหญ่เลยครับ ><
“ไอ้มีน มึงใจเย็น” เสียงพี่เอ๋ดังไล่หลังผมมา ผมหันไปเห็นพี่เอ๋กับไผ่เดินข้ามถนนตามผมมาครับ ส่วนไอ้พี่ติ๊กเห็นแกค่อยๆลุกขึ้นโดยมีพลเมืองใจดีเข้ามาช่วย และหันมามองผมเหมือนกัน
“ไอ้เอ๋ มึงเอากุญแจรถมา” มันพูดน้ำเสียงเย็นๆ น่ากลัวอีกแล้วครับ พี่เอ๋ก็ยื่นให้อย่างดี ส่วนมันยื่นกุญแจรถมันให้พี่เอ๋เหมือนกัน
“เข้าไป....” ไอ้มีนเปิดประตูรถและดันผมเข้าไปนั่งในรถ ใช้สายตามองผมนิ่ง บอกให้รู้ว่า ห้ามลุก!
“เอ้ย...มึงคุยกันดีๆ นะเว้ย” พี่เอ๋พูดขึ้น เพราะเขาก็คงเดาอารมณ์ไอ้มีนไม่ออกเหมือนกัน มันไม่ตอบอะไร เข้ารถได้ก็สตาร์ทออกไปทันที ส่วนผมนั่งนิ่ง เงียบ แทบไม่อยากจะหายใจ เหลือบมองคนขับเป็นครั้งคราว มันไม่หันมามองผมเลย ขับมาเรื่อยๆ ไม่รู้ออกมาตรงไหน ไม่คุ้นตา มองป้ายข้างหน้าบอกว่า พุฑมนฑลสาย4 ผมคิดว่ามันคงจะพาผมกลับห้อง เพราะถนนมันผ่านถึงกันได้ แล้วมันก็จอดรถข้างทาง นั่งกันนิ่งเงียบด้วยกันทั้งคู่ ยิ่งนิ่งแบบนี้แหละครับที่ผมกลัว ผมเหลือบไปมองมันอีก เห็นหน้าด้านข้างมัน แววตามันโกรธ มันขบกรามแน่น แล้วมันก็เอามือทั้งสองข้างทุบลงบนพวงมาลัยรถ ผมตกใจสะดุ้งโหยงเลย แล้วมันก็ซบหน้าลงกับพวงมาลัย....
--------------------------------------------------------
สงสัยกันสิครับ ทำไมผมถึงตามไอ้พี่ติ๊กไป หน้าตามันตอนนั้น แบบว่าเป็นห่วงผมมากเลยครับ พอมานึกถึงหน้ามีนที่แบบโกรธมาก ผมกลัวมีนมากกว่า ~><~
-
อิอิ....มาคนแรกมั่งแย้ว...ใช่ป่าวมะรู้อ่ะ....
หนุกจังเลยคร้าบ....
แล้วก็รอต่อไปอ่ะ......
-
กี๊ซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซ........((มาต่อแล้วดีใจที่สุด))
อ่านะ....คนเราเวลาโมโหมันน่ากลัวจิงๆ อ่าละ
เอ่อ.....ไว้อาลัยนะจร๊า o7
จะรออ่านต่อไปนะ :impress:
-
:impress2: :impress2: :impress2:
มาต่อแล้วหรอ
ดีใจๆ
:impress2: :impress2:
เจ้ามีนคุยกันดีๆ นะเว้ย
เนทกลัวจนหดหมดแล้ว
o3 o3 o3 o3 o3
-
งานนี้จามีการเจ็บตัวมั้ยนะ o3
ทำเลาะกันเบาๆนะ :haun5:
-
ติดต่ามอานมาสักพัก ไม่ได้เม้นสักกะที
ถือฤกษ์ดีวั้นนี้ เม้นให้หน่อย อิอิ
เปนกำลังใจให้คนโพสต์ + คนเขียน :teach:
-
กำลังตื่นเต้นเลย
มาต่อไวๆนะค่ะ
o14
-
โหเพิ่งตามอ่านเรื่องนี้ ชอบมากกกกกกกกกก เถื่อนๆ โหดๆ แบบนี้ o13
ขอเดาว่าว่ามีนร้องไห้ ชัวร์ น่าฉงฉานจัง เนทก้อนะทำไปได้ กลัวไรไม่เข้าเรื่องแล้วยังไปกับคู่กรณีอีก ยังงี้มันก้อน่าโกรธอยู่หรอก ต้องโดนมีนทำโทษซัก 3 - 4 ยกนะ หุหุ :haun5:
ปล. +1 ให้สาวตัวกลมคนโพส โทษฐานเอาเรื่องถูกใจมาลง :laugh:
-
มาลงตอนต่อไปให้แล้วนะคะ
***************************
กลับถึงห้องนะครับ ไม่ต้องพูดอะไรมาก ผมรู้ว่า ถ้าเราเอาเรื่องที่ทำให้เราขัดใจมาคุยกันมันก็เท่านั้น
เมื่อผมกับมันเข้ามาในห้อง ไอ้มีนมันโอบผมเข้าไปกอดแล้วเริ่มซุกไซ้ใบหน้าผม (อะ... ผมยังไม่ทันตั้งตัวเลยครับ) เลื่อนริมฝีปากมาแตะที่ริมฝีปากผม อืม... ผมรับรสสัมผัสอย่างดี เราแลกจูบกันอยู่นาน ตอนนี้อารมณ์ของผมกับมันเริ่มจะยั้งไม่อยู่แล้ว มือไม้ทั้งของผมและมีนเริ่มทำหน้าที่แล้ว ผมค่อยๆ ดึงเสื้อยืดไอ้มีนขึ้น ส่วนมันก็แกะเม็ดกระดุมเสื้อผมออก ผมดึงเสื้อมันขึ้นออกจากตัวไอ้มีนได้สำเร็จ ไอ้มีนมองหน้าผมแล้วจูบผมอีก มือมันกลับมาแกะกระดุมผมอีกครั้ง เหมือนมันไม่ทันใจซะเลย ผมจึงช่วยมันแกะกระดุมเสื้อของผม กระดุมแกะออกทุกเม็ด มันดึงเสื้อผมออกทันที แล้วกลับมาจูบกันอีกครั้ง เป็นจูบที่ดูดดื่มมาก แล้วไอ้มีนก็ดันผมลงบนเตียง ขึ้นมาคล่อมผมไว้แล้วกลับลงมาจูบผมอีกครั้ง (ง่ะ... ผมโดนมันจูบกี่ครั้งแล้วนี่) รู้สึกได้ว่า มือใหญ่ๆ กำลังปลดกางเกงของผมออก ไม่กี่วินาที ผมก็เปลือยไปทั้งตัวแล้ว (เสียเปรียบคับ ..... ทำไมผมขัดขืนมันไม่ได้เลย >< ) แล้วมือใหญ่ๆ ก็ลูบคลำผมไปตั้งตัว ... ผมเกร็งไปหมดทั้งตัวแล้ว ไอ้มีนไม่ปล่อยเวลาให้เสียเปล่าเลยสักนิด... มือมันทั้งสองข้าง ขยำก้นผมซะ....ขนลุก...เกร็งไปทั้งตัว(อีกแล้ว) มึนแล้วแล้ว จำอะไรไม่ได้แล้ว สักพักครับ...น้องชายมันก็เข้ามาในตัวผม...อื้อ...อื้อ...จุก!! ร้องไม่ออก ไอ้มีนก้มลงมาจูบผมอีกครั้ง คงต้องการให้ผมผ่อนคลาย แล้วมันก็ดันน้องชายมันเข้ามาจนสุด......แล้ว....แล้ว....ผมกับมันก็มีความสุขจากsex ที่ต่างฝ่ายหยิบยื่นให้กันจนได้............... (เขียนได้แค่นี้คับ เวลาจำกัด แล้วผมก็รู้สึกอายตัวเองขึ้นมาแล้ว..^^;;; )
...เสร็จจากกิจกรรมอันเร่าร้อน ไอ้มีนดึงผมเข้าไปกอด กอดจนแน่น....
“กูขอโทษ...” พูดแล้วจูบที่หัวผม
“....................” ได้แต่เงียบครับ
“อย่าทำแบบนี้อีก อย่าหลบหน้า อย่าหนีกู” แล้วมันก็กอดผมแน่น ผมได้แต่ซบตรงอกแน่นๆ ของมัน
“.....................” เงียบครับ นานทีเดียว รู้แต่ว่ามันลูบหัวผม ผมอยากจะร้องไห้แล้ว
“ยังโกรธกูอยู่หรือ...เนท....เนท....” มันพูดแล้วเปลี่ยนเป็นเขย่าหัวผมเบาๆ
ผมกำลังสับสนครับ สับสนไปหมด พอมันโมโหผมก็ทั้งกลัวทั้งโกรธ พอมันดีกับผมก็ทั้งรู้สึกดีและชอบมันมากขึ้น ทำไมไอ้ผู้ชายตัวโตๆ ที่มันกอดผมอยู่ถึงได้รักผมขนาดนี้ แล้วผมล่ะ......ภายในใจผมตอบรับมันนานแล้ว แต่ภายนอกผมกลับแสดงออกอีกอย่าง ผมหลับตาแน่น ใช้ความคิด คิด คิด ดึงเหตุผลต่างๆมาหักล้าง แต่...... ผมแพ้มันแล้วครับ เพราะผมสัมผัสถึงความอบอุ่นที่มันมีให้ผม ผมไม่เคยได้รับความรู้สึกแบบนี้มาก่อน......
“เราขอโทษ...” พูดแล้วน้ำตามันก็ไหล มันคงจับเสียงสั่นผมได้
“อย่าร้องสิ....” มันยิ้มให้ผม เอานิ้วมันมาปัดน้ำตาที่กำลังไหลอยู่ออก
“เรา....เรา....เรา......” ไม่ทันได้พูดครับ มันเอามือมาปิดปากผม
“กูเข้าใจแล้ว....ไม่ต้องพูด....รู้แค่กูรักมึงก็พอ” อะ.... อย่ามาดักทางกันสิ คำที่จะพูดมันไม่ได้จะพูดกันง่ายๆ นะเฟ้ย ผมดึงมือที่ปิดปากผมออก แล้วก็จูบมันซะเลย 5 5 5 ..... อึ้งไปแล้ว.....นานๆจะทำนะนี่........ แล้วมันก็ยิ้มออก.......อยู่ๆ ตัวผมก็ลอยขึ้น ไอ้มีนมันอุ้มผมขึ้น หันมายิ้มให้
“เดี๋ยวกูพาไปอาบน้ำ....” ยิ้มเจ้าเล่ห์อีกแล้ว
“อาบอย่างเดียวนะเว้ย...” ร้องห้ามก่อนครับ
“แล้วคิดว่ากูจะทำอะไรล่ะ...” มันยิ้มและยักคิ้วให้ผม
“ไม่คิด!! แล้วห้ามคิดห้ามทำด้วย.....” ผมแหววใส่มันไปทีนึง มันหัวเราะใหญ่เลย ผมก็ทุบเข้าให้สิครับ
ตอนนั้นก็อาบน้ำนอย่างเดียวครับ ม่ายเอาคับ ผมไม่อยากให้มันทำผมในห้องน้ำ เดี๋ยวมันติดใจขึ้นมาทำไะ ผมก็แย่น่ะสิ ฮิฮิ....
หลังจากนั้น ผมพยายามทำเป็นไม่สนใจไอ้พี่ติ๊ก มันก็พยายามจะคุยกับผมให้ได้ ผมน่ะคิดว่ามันจะทำไรไอ้มีนเปล่าว่ะ โดนต่อยไปตอนนั้น แต่มันไม่พูดครับ เมื่อไม่พูดผมก็ไม่สนใจ ต่างฝ่ายต่างเงียบไปก็จบ
ส่วนผมกับมีนน่ะเหรอ ตัวติดกันเป็นแตงเมล่ะครับ __ ___’’’’’’
ตอนไอ้พี่ติ๊กเป็นตอนหลังจากที่ผมไปบางขุนเทียนกัน จริงๆ ผมต้องเขียนก่อนตอนที่ผมหึงมันสิ.... เหอ เหอ เหอ มือใหม่หัดเขียน พาคนอ่านงงๆ ไปด้วยเลยครับ ^^’’’’’’’’
:impress: :impress: :impress: :impress:
-
มาต่อแล้ววววว
ขอบคุณนะจ๊า
o14 o14 o14 o14 o14 o14
ม่ายเอาคับ ผมไม่อยากให้มันทำผมในห้องน้ำ เดี๋ยวมันติดใจขึ้นมาทำไะ ผมก็แย่น่ะสิ ฮิฮิ....
^
^
ลองดูสักนิดก็ไม่เสียหายนะ
เผลอๆ คนที่ติดใจอาจจะเป็นเนทก็ด้ายยยยย
:haun5: :haun5: :haun5:
-
^
^
นั่นแน่ Krappom รู้เหรอ ว่ามันจาติดใจอะ o3
อ่านๆ ไปก็งงนิดๆ ตามคนเขียน 55 แต่ไม่เป็นไร เรทได้ใจ ชอบ ๆ o22
รออ่านต่อจ้า พี่สาวตัวกลม (น่ารักจริงๆ ) o15
-
มาต่อไวไวน้า เรื่องแนวนี้ ช่วงนี้กำลังขาดแคลน :dont2:
-
เห็นด้วยกะทิพย์ คล้ายๆเรื่องของเจต...เด็กช่างรักจิง... :o9:
-
มาต่อไวไวน้าตามอ่านด้วยคนคร้าบ
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
อันนี้เป็นตอนปัจจุบันที่คุณเนทแทรกมาให้อ่านกันก่อนนะคะ
*************************************************************
สัปดาห์ที่คุณชายมีนโทรสับมาหา..................
วันอังคาร....ตอนดึกๆ
“ทำไมรับช้า....” คำแรกที่พูดกับผม
“เพิ่งปิดร้าน.....” ตอบไปงั้นๆ
“นี่มันเที่ยงคืนแล้วนะ....” เสียงมันยังมีอารมณ์ขุ่นๆ อยู่ (คือแบบใกล้เคียงกับเคืองๆ อะคับ)
“ก็เพิ่งปิดตอน 5 ทุ่มอะ คนมันเต็มร้าน ยังมีฝรั่งเล่นอยู่อะ...” ตอบแบบเคืองๆ แล้วคับ
“ไรว่ะ เห็นฝรั่งไม่ได้นะมึง” ไงเนี้ย ขึ้นมึงกูเลยเหรอ
“แล้วมายอ่ะ.... ก็มันเงินนะเว้ย....” ตอบไม่เพราะกลับไปมั่ง
“อะไร ถามดีๆ มาขึ้นเสียง” อ้าว....เชี้ยนี่ ใครเริ่มก่อนว่ะ
“มึงเริ่มก่อนนะ......” มีน้ำโหแล้วคับ
“ได้ไง เป็นเมียต้องพูดเพราะๆ สิ” จี๊ดเลยคับ .....ไอ้มีนนนนนนน อืม อืม อืม....
“.....................................” ผมก็เงียบสิครับ เงียบสงบ สยบความเคลื่อนไหว
“ทำเป็นเงียบ....... ขอโทษน้าาา ที่รักอย่างอนนะ” ที่นี้ล่ะ เปลี่ยนเร็ว อย่างกะจิ้งจกเปลี่ยนสี
“ก็พูดดีๆ สิ เราก็เหนื่อยนะ มาถึงยังไม่ได้พักเลย” ทำเสียงน้อยใจเข้าไว้คับ
“คร้าบบบบ........แล้วที่ร้านเป็นไงล่ะ” ที่นี้ล่ะเข้าโหมดขรึม ไอ้บ้ามีน.....
“โอเค.... ว่าจะทำร้านใหม่ ส่วนแม่ก็จัดการเรื่องไอ้วิก(คนที่ขโมยเงินอะคับ)อยู่..............บราาาาา....” จากนั้นก็คุยกันไปเรี่อยๆ แหละครับ เป็นชม.ได้
“มีนนนน.....เราง่วงแล้วน้าาาา.......” ไม่ไหวแล้วครับ ยังไม่ได้พักเลย คอมฯ ก็เปิดค้างไว้ จานอนนนน แงม...แงม
“อารายยยย........ไม่คิดถึงเราเหรอ........จะรีบวาง.......” เริ่มแล้วคับ __ ____
“คิดถึงค้าบบบบบ.........แต่เนทง่วงแล้วน้าา.....พรุ่งนี้ต้องตื่นเช้าอีก มีนก็เหมือนกัน....” ก็อ้อนสิคับ จะได้รีบๆ วาง
“อืมอืม ก็ได้ วางก็วาง ....แต่ต้องรับปากก่อน.........” อะไรมันอะ จะเล่นบ้าอะไรอี๊ก!!
“ไรอ่ะ........”
“รับปาก จาม่ายนอกใจมีน ห้ามมองฝาหรั่งด้วย........” พูดไรว่ะ มันเมาป่าวเนี้ย
“จะบ้าเหรอคับคุณชายมีน กระผมจะมีเวลาไปมองครายยยยยยยยยยยยยย” หมั่นไส้ กระแทกไปซะหน่อย
“ไม่ได้ๆ รับปากก่อน” อยู่ๆ ทำเสียงแข็งขึ้นมา
“เออๆ ....” หงุดหงิดอีกแล้วสิผม
“อะไรรับปากไร....พูดให้มันชัดๆ สิ อย่าให้กังวล” มันยังคงทำเสียงแข็งอยู่คับ
“คร้าบบบ เนทจะไม่นอกใจมีนน้าาา จะไม่มองใคร จะร้ากกกกกกกกกกมีนคนเดียว” เห่ย!! พูดแล้วอายปากตัวเอง ดีนะที่อยู่คนเดียว
“ได้ยินแบบนี้แล้ว ชื่นใจเจรงๆ หึหึ......” พูดไปแล้วก็หัวเราะ ถ้าอยู่ใกล้ๆ โดนตลบแน่!!!
“พอใจแล้วก็วางสิคับ เนทจะได้ปิดคอมฯ มันเปลืองไฟ ห้าววววววววว” ทำหาวให้มันได้ยิน
“อืมๆ ฝันดีนะ” ตอบอย่างเสียไม่ได้เชียวนะ
“มีนด้วยนะ” แล้วผมก็วางสายมันไป จัดการเก็บของ ล็อคประตูปิดร้านให้เรียบร้อย แล้วเข้านอน
มันยังมี sms มาหาอีกแน่ะ
“หวังว่าคงคิดถึงคนที่อยู่ไกลคนนี้ เหมือนที่กำลังคิดถึง.....มีน”
ผมก็ตอบกลับสิครับ “รู้แล้วคร้าบบบบบ…..”
:impress: :impress: :impress: :impress:
-
:like6: :like6: :like6: :like6: :like6: :like6:
มดกัดอ่ะ
ขอยามาฉีดมดหน่อย
ไม่รู้มันขึ้นน้ำตาล หรือขนมหวานแถวไหน
:haun5: :haun5: :haun5:
-
ว่าจะนอนแล้วนะ เห็นพี่สาวตัวกลมมาโพส อิอิ
อดไม่ได้มาอ่านก่อน
ตอนนี้น่ารักดีเนอะ รักกันนานๆ นะ
อย่าให้รักแท้แพ้ระยะทางละ สู้สู้
รออ่านต่อจ้า พี่สาวตัวกลม :impress:
-
:like6: :like6: :like6:
ตอนนี้น่ารักจัง
-
:like6: เหอๆๆ น่ารักจังเลย........... :impress:
ถ้ามีนไม่ค่อยโทรหาแกล้งเหล่ฝรั่งให้หึงเลย อิอิอิ....จะได้...ร๊ากกันมากก่าเดิม :-[
ขอให้รักกันนานๆ นะจร๊า เปงกำลังใจให้น้อ :impress2:
-
อันนี้เป็นตอนปัจจุบันก้อแสดงว่าปัจจุบันก้อยังรักกันดีอยู่ :impress2: วุ้ยดีใจจัง :like6: ชอบอ่ะเรื่องที่มัน Happy o13
-
หวานไม่เกรงใจใครเลยวุ้ย :o8:
-
ขอบคุณครับ
-
คุณเนทยังไม่ได้เขียนต่อเลยคะ ถ้าคุณเนทเขียนตอนต่อไปแล้ว จะรีบเอามาลงให้เลยคะ
ปล. ตอนนี้ก็ยังต้องรออ่านเหมือนกับทุกๆคน รออยู่นะคะคุณเนทททททททททท :impress:
-
งั้นก็มารอด้วยคนนะจ๊า
:impress2: :impress2:
-
เหนื่อยๆ จิ้นจนหมดพลังเลย :haun5:
สนุกจังเลยครับ รอตอนต่อไปน้า
ขอบคุณครับ
o14 o15
-
รับทราบจ้า รอได้ o4
-
หุหุ หวานกันจริง หวานกันจัง :o8: :o8:
-
*-* แฮะๆๆ รอได้ นานเท่าไหร่ก็จะรอนิ :impress2:
-
คุณเนทมีข่าวมาบอกค่ะ อิอิ :-[
***************************
สวัสดีอีกครั้งคร้าบบบบบบบบบบบบบบบ ^^
กลับมาแล้ว! หายไปนานอีกแย้ววววว แฮะ แฮะ ^^
ทำไมช่วงนี้ผมมีความสุขจังเลย อะไรๆ มันเกือบจะลงตัวไปหมด ผมกำลังเรียงลำดับเหตุการณ์ที่ผ่านๆ มาในช่วงนี้ อยากเล่าให้เพื่อนๆ อ่าน เดี๋ยวมารออ่านกันนะครับ
--------------------------------------------------
--- ความลับไม่มีในโลกนี้ ---
ข้อความจากมีน
หวัดดีทุกๆ คน (คุยไม่เก่ง แต่จะพยายามละกัน)
เพิ่งรู้ว่า นายเนท มันเอาเรื่องมาลง ตกใจ! ว่ะ มันช่างกล้า......มากกกกกกก
เพราะจับมันได้ ไม่งั้นคิดว่า มันไปมีกิ๊กที่ไหนอะป่ะ (หึ หึ....)
มันเป็นคนไม่ชอบยุ่งเรื่องแบบนี้ แล้วไม...มันมาทำซะเอง
จะโมโห ก็ โมโหไม่ลง (เมียกุเอง)
ยังมีมาบังคับให้เขียนกับมันด้วย.... กุเขียนไม่เป็น.....แต่....พออ่านไอ้ที่มันเขียน
.......เฮ้ย!!!...... เขียนซะกุเลวขนาดนั้น!! .......
ไม่ได้ ไม่ได้ คนหน้าตีดีๆ อย่างกุเสียหมด..... (เหล่ -- ------'''' )
เอาเป็นว่า ถ้าว่างจะพยายาเขียน แต่คงไม่ใช่ตอนนี้ ไงก็.....อ่านของเนท(เมียกุ)ไปก่อน..... ฮา ฮา
อ่านอย่างเดียวนะเว้ย..... อย่าจีบ......กุหวง......
ขอบใจกำลังใจจากทุกๆ คน ที่มีให้เนทกับกุ
...................................................................
มีนมันฝากมาถึงทุกๆ คนนะครับ มันบอกว่าจะพยายามเขียน แล้วส่งมาให้ผมช่วยลงให้ (คือ มันโง่นั่นแหละ ลงไม่เป็น) ฮิฮิ ......... ผมจะได้รู้ใจมันจริงๆ ว่า มันคิดกับผมยังไงบ้าง
มันจึงตกลงว่า จะเขียนลงให้อ่าน เพราะจะได้ระลึกถึงเวลาที่ผมกับมันได้อยู่ด้วยกัน ทุกข์สุขร่วมกัน และเพราะตอนนี้ผมกับมันต้องห่างกัน การเขียนอะไรๆ ออกมา คงทำให้ผมกับมันหายเหงากันได้บ้าง
(มันจะลงมาหาผมทุกสัปดาห์ มันสัญญากับแม่ผมไว้แล้ว มันจะทำให้ได้....... ผมดีใจมากๆ ไม่คิดว่า จะมีใครมาทำทุ่มเทให้ผมถึงขนาดนี้......)
และมีอีกอย่างที่มันทำแล้วทำให้ผมรักมันมากขึ้น ก็คือ มันเอาน้ำหอมกลิ่นที่ผมใส่ประจำฉีดไปทั่วห้อง (เปลืองนะเว้ย) มันบอกว่า มันรู้สึกว่ามีผมอยู่ข้างๆ มัน จะได้นอนหลับ บรรเทาความคิดถึงผมไปได้บ้าง.....^_^
...................................................................
อย่างที่จั่วหัวไว้ -ความลับไม่มีในโลกนี้-
ผมแอบแว่บมาเปิดบอร์ดอ่าน คิดว่ามันจะหลับไปแล้ว ...... นิ่งนอนใจไปหน่อย..... มันก็เลยจับได้
ตอนแรกมันคิดว่าผมแชทคุยกะใครอยู่หรือเปล่า หน้าตามันโหดมากเลยอะ .... ผมจึงต้องบอกความจริงมันไป จากหน้าตาโหดๆ เปลี่ยนมาเป็นตกใจ แบบว่าเหลือเชื่อ! ผมก็โป้ยความผิดให้น้องผมด้วย....(โทษทีน่ะเว้ย ไอน้องสาว...หึ หึ)
แล้วมันก็อ่าน อ่าน แล้วอ่าน........ผลัดกับมองหน้าผมไปเรื่อยๆ (บอกไม่ถูก แต่ผมเขินนนนนนนน ไอ้บ้านี่...)
จากนั้นผมก็โดนมันลงโทษสิครับ __ ______'''' เลวจริงๆไอ้หื่น!!!!
--------------------------------------------
รอหน่อยเน้อออออ..........กำลังพิมพ์ตอนปัจจุบันให้เสร็จเร็วๆ จะได้เล่าตอนต่อไปให้อ่านกันอีก...............
เดี๋ยวเจอกานนนนนนนนนนนนน ^ +^
:o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8:
-
ในที่สุด o7 o7 o7
งานนี้กำไรสุดคือ คนอ่าน :laugh: :laugh:
ปล. จะรออ่านข้อความจากมีนนะค้าบบบ :impress2:
แล้วก็ขอมอบรางวัลให้กับคนโพส +1 ค้าบบบ o13 o13
-
ขอบคุณมากคะคุณ Lucifer งั้นอ่านตอนปัจจุบันที่คุณเนทเอามาโพสกันเลยค่ะ :teach:
************************
มาลงแล้ววววววววว
ตอนนี้ผมกับมีนสบายดีครับ ผ่านเรื่องเครียดๆ มาได้เหมือนยกภูเขาออกจากอก
อู้ววววววววววววววววววววววววววววววว!!!!
.
.
.
.
.
.
บ่ายวันเสาร์ที่แล้ว!!!!!
"เนทพาเราไปซื้อของหน่อย" มีนเดินเข้ามาหาผมในครัว ขณะที่ผมกำลังยืนล้างจาน ที่ผมกับมีนกินไปเมื่อกี้
"อืม...ซื้ออะไรเหรอ" ผมหันไปถาม อะ....แล้วผมก็ตกอยู่ในอ้อมกอดมันซะแล้ว (อ๊ายยยยย)
"ซื้อดอกไม้" พูดไปปากมันก็จุ๊บๆ ผมไปเรื่อยๆ
"เอาไปทำไรอะ...นี่!!! พอได้แล้ว....." ไม่ทันจะถามจบ ผมยกศอกกระทุ้งเข้าให้ทีนึง ก็มือมันลามลงมาลูบก้นผม กลางวันแสกๆ ไม่ดูกันมั่งเลย
ไอ้บ้ามีน!
"วันนี้แม่จะมาใช่เปล่า..." มีนมันกอดผม จากด้านหลัง ก้มหน้าซุกอยู่ตรงไหล่ผม
ผมได้แต่ปล่อยให้มันกอดผม รู้ว่ามีนต้องการกำลังใจอย่างมาก ตั้งแต่จับเข่าคุยกันเรื่องนี้ เราสองคนเลือกที่จะบอกแม่ก่อน เพราะถ้าแม่รับได้
ผมคงมีกำลังใจขึ้นมาเยอะ
ผมขับรถพามีนเข้ามาซื้อดอกไม้ที่ตลาดในเมือง พอถึงร้าน เราสองคนค่อยๆ เลือก ค่อยๆ ดู
"แบบไหนดีล่ะ" มีนหันมาถามผม ดูแล้วมีนไม่ค่อยถูกใจเท่าไหร่
"เป็นพวงมาลัยดอกมะลิดีไหม" ผมหันไปบอกและหยิบที่วางอยู่ขึ้นมาดู
มีนยืนคิดอยู่แป๊บนึง แล้วมันก็หันไปพูดกับแม่ค้า
"ป้าครับ ผมขอทำเองได้ไหมครับ" ห๋า............ ไม่อยากเชื่อหู
"ทำเป็นเหรอพ่อหนุ่ม" แม่ค้าเงยหน้าขึ้นถาม
"พอได้ครับ" มันพูดยิ้มๆ
"จะเอาไปทำอะไรล่ะ" ป้าแม่ค้าถามอีกครั้ง และลุกขึ้นหยิบถุงดอกมะลิถุงใหญ่มาไว้ใกล้ๆ ที่ผมกับมีนยืน
"จะทำไปไหว้แม่ยายครับ" อ๊ากกกกก..........แกพูดอะไรว่ะ
ผมก็ได้แต่ยืนตัวแข็งแหละครับ ส่วนคุณป้าแม่ค้ารีบหยิบเก้าอี้ แล้วเรียกให้มีนมันนั่งข้างๆ แบบว่าถูกใจอย่างมาก และคอยบอกวิธีทำไปเรื่อยๆ
ผมก็ยืนดูมันทำครับ
..........................ไม่อยากเชื่อ!!!! มีนมันร้อยมะลิเป็นด้วยยยยยยยยยยยย!!
ผมมองมันนั่งร้อยมะลิไปเรื่อยๆ หน้าตาตั้งใจมากๆ ดูท่าทางมันมีความสุขมากด้วย ผมอดยิ้มไม่ได้เลย
"หนูก็มาช่วยพ่อหนุ่มทำด้วยสิ" คุณป้าแม่ค้าพูดขึ้น แล้วยิ้มให้ผมอีก เออ.....จะสงสัยผมกับมันไหม
"ครับ.....เราช่วย" ผมขยับเข้าไปนั่งใกล้ๆ แทนคุณป้าแม่ค้า แล้วหยิบดอกมะลิส่งให้เรื่อยๆ
โชคดีที่ในตลาดคนไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่ ไม่งั้นต่อไป ผมคงไม่มีหน้ามาเดินตลาดนี้แน่ๆ
และแล้วดอกมะลิก็เสร็จเป็นรูปเป็นร่าง ด้วยความตั้งใจของมีนและของผม ถึงมันจะดูไม่สวย สู้คุณป้าที่ทำเป็นอาชีพมาเป็นสิบๆ ปีได้ก็เถอะน่ะ
แต่รู้สึกว่าเหมือนมันใส่ความรักของผมกับมีนลงไปด้วย
"เท่าไหร่ครับ" ผมถามออกไป เมื่อเห็นคุณป้าแม่ค้ารับไปใส่ถุงพลาสติกอย่างดี
"จริงๆ ป้าไม่คิดหรอกนะ แต่เธอสองคนจะคิดมาก ป้าเอาค่าครูแทนล่ะกัน 29 บาท" คุณป้าแกพูดยิ้มๆ น้ำเสียงจริงใจเหมือนคำพูด แล้วราคา
มันก็ถูกมาก
"ถูกไปรึเปล่าครับ ผมเกรงใจ" มีนมันพูดขึ้นมาอย่างเกรงๆ แต่คุณป้ากลับส่ายหน้า รับเงินจากมือมีน แล้วยื่นเหรียญ1บาท พร้อมถุงดอกมาลัย
ให้แทน
"อย่าคิดมาก ป้าชอบทำบุญ ขอให้หลานทั้งสองโชคดีน่ะ" คุณป้าพูดอวยพรให้ ผมกับมีนจึงยกมือไหว้รับพรกัน
ผมรู้สึกดีจริงๆ ครับ ดูมีนมันก็มีกำลังใจขึ้นมามาก ผมภาวนาให้วันนี้ผ่านไปด้วยดี.....สาธู้!!!!!
ผมกับมีนกลับมานั่งรอแม่ที่บ้าน ตอนนี้ร้านของผมทำเสร็จไปเยอะแล้ว แม่ผมสั่งให้ช่างกันกระจกสีชาให้เป็นห้องส่วนตัว เผื่อญาติมาเยี่ยมจะ
ได้ดูไม่วุ่นวายกับร้าน แบ่งให้เป็นสัดส่วน
เราสองคนนั่งรอกันประมาณครึ่งชม. แม่ผมก็เดินเข้ามาในร้าน ส่วนของร้านที่ทำใหม่เสร็จและเปิดให้เล่นได้แล้ว ส่วนอีกซีกของร้านที่ตกแต่ง
ใหม่จะตัดเป็น 2 ส่วนโดยส่วนหลังจะเชื่อมกันร้านอินเตอร์เน็ตให้เดินเข้าออกได้สะดวก ส่วนด้านหน้าก็ยังปิดไว้ก่อน เห็นแม่ผมบอกว่าจะเปิด
เป็นร้านน้ำชา (ไว้ผมจะมาอธิบายตึกของผมให้ฟังคร่าวๆ นะครับ)
ผมเดินเข้าไปไหว้และกอดแม่ผมไว้ ส่วนมีนก็ยืนไหว้แม่ผมอยู่ใกล้ๆ
"วันนี้ขี้อ้อนจังนะ" แม่กอดผมกลับและหอมที่แก้มนิ้มๆ ของผม
"มีอะไรหรือเปล่า" แม่ถามขึ้นและมองไปทางมีน
"คับ...ผมมีเรื่องอยากบอกแม๊ะ..." ผมก้มหน้าบอกแม่ไป
"ผมมีเรื่องจะบอกครับ" เสียงมีนพูดตามผมอยู่ข้างหลัง
แม่คงจับความรู้สึกนี้ได้ แกจึงลากผมเดินผ่านมาทางด้านหลัง ซึ่งกำลังตกแต่งเป็นครัว โดนกั้นกระจกไว้
มีนเดินมาเลื่อนเก้าอี้ตรงโต๊ะกินข้าวให้แม่ผมนั่ง ส่วนผมกับมีนลงมานั่งคุกเข่าตรงพื้น
"ผมรักแม๊ะนะคับ....ผมอยากบอกแม๊ะก่อน...." ผมเงยหน้ามองแม่ผมอีกครั้ง
"อะไรกัน...หือ....." แม่มองผมด้วยสีหน้าตื่นๆ
"ผมกับมีนคบกัน....เราเป็นแฟนกัน......" ผมกับมีนจับมือกันแน่นและเงยหน้าบอก
"ผมรักเนทครับ...." มีนพูดจบก็หยิบพวกมาลัยดอกมะลิที่อยู่ในถุงออกมา และยกมือขึ้นไหว้แม่ แล้วยืนดอกมะลิให้
แม่ผมนิ่งไปสักพัก และยื่นมือมารับพวงมาลัยดอกมะลิมาวางไว้บนตัก แล้วมองจ้องหน้ามีน โดยใบหน้าของแม่ไม่บ่งบอกความรู้สึกอะไรเลย
ตอนนั้นผมกลัวมาก กลัวว่าแม่จะร้องไห้ หรือเสียงดังขึ้น ในความรู้สึกเหมือนเวลาหยุดนิ่งนานมาก ผมได้แต่ก้มหน้าและยื่นมือไปจับมือมีนแน่นขึ้น
"ทำไมบอกช้าจัง" เสียงแม่ผมดังขึ้น พอเงยหน้าขึ้นมอง แม่ผมยิ้มและมองผมสองคนอย่างอ่อนโยน
"แม๊ะรอให้ลูกๆ บอกสักที เป็นปีเลยนะ" งงครับ เหมือนแม่จะรู้มานาน ผมกำลังจะอ้าปากถาม แต่แม่ผมไวกว่า
"ไม่ต้องกลัวนะ แม๊ะรักลูกมากถึงลูกจะเป็นอะไร แม๊ะก็รัก...." พูดจบ แม่เอามือลูบหัวผมกับมีนคนละข้าง
ตอนนั้น ผมหันหน้าไปมองมีน ผมคิดว่า มีนกำลังร้องไห้ ถึงผมจะเห็นเพียงเสี้ยวหน้าของมันก็เถอะ และมีนก็ก้มลงกราบที่เท้าแม่ผม
"ผมขอโทษครับ..." ผมเข้าใจนะครับ ที่มีนพูดขอโทษ เหมือนขอโทษสิ่งที่ได้ล่วงเกินผม หรือเพราะว่า มันมาทำให้ผมเป็นแบบนี้
ผมเขยิบเข้าไปใกล้แม่ และกอดเอวแม่ไว้
"ผมขอโทษคับ ผมทำให้แม๊ะผิดหวัง ทั้งๆ ที่ผมเป็นลูกคนโตของแม๊ะ" ตอนนั้นน้ำตามันไหลออกมาแล้วครับ มันผสมปนเปกันหลายอารมณ์มาก
"พอได้แล้วทั้งสองคน แหม๊ะเข้าใจ มีน...ลูก...ลุกขึ้น!!!" แม่สั่งให้มีนลุกขึ้น ผมถึงได้เห็นว่า น้ำตามันนองเต็มหน้าเข้มๆ ของมัน
"ลูกก็ด้วย...." แม่หันมาดุผม แต่ใบหน้าแม่ยังเปื้อนยิ้มอยู่
"ทั้งสองคนมาให้แหม๊ะกอดก่อน" แม่ผมอ้าแขนรับมีนเข้ากอด กลายเป็นว่า เรากอดกันกลมสามคนแม่ลูกไปซะแล้ว
"ฟังแม๊ะนะ.....แม๊ะเลี้ยงลูกได้อย่างเดียว ให้สิ่งที่สำคัญคือการให้ลูกได้เรียน และสอนให้เป็นคนดีของสังคม ลูกจะเป็นอะไรอื่นนั้น มันก็เรื่องของ
ลูก แม่บังคับไม่ได้....ลูกจะเลือกใช้ชีวิตแบบไหน แม๊ะก็กำหนดไม่ได้ ได้แค่ชี้แนะเท่านั้น" แม่ผมพูดไป ก็ลูบหลังผมกับมีนไป ผมรู้สึกอบอุ่นมากๆ
มีนคงรู้สึกไม่ต่างจากผมด้วย
"คนไหนที่ลูกรัก แม๊ะก็ต้องรักด้วย เพราะถือว่า ลูกตัดสินใจดีแล้ว ผู้หญิงผู้ชายไม่สำคัญ แค่เรารักกันก็พอ"
"คับ...." ผมซุกอยู่กับอกอุ่นๆ ของแม่ ได้แต่ตอบคับๆ ไปเรื่อยๆ
"ตอนนี้แม๊ะเข้าใจลูกแล้ว ลูกต้องเข้าใจแม๊ะเหมือนกัน นะ....ทั้งสองคน" แม่ตบหลังผมกับมีนเบาๆ
"ส่วนลูกมีน...ต้องรักลูกแหมะนานๆ และดูแลกันดีๆ แม๊ะยกให้แล้ว...." มีนมันยิ้มออกมาครับ ยิ้มทั้งน้ำตา มือมันก็เช็ดหน้าใหญ่เลยครับ
"ครับ....ผมสัญญา ผมจะดูแลลูกของแม่อย่างดี....." มันพูด และยกมือขึ้นไหว้แม่ผมอีกครั้ง
"และเราต้องเข้มแข็ง ถึงแม๊ะจะเข้าใจและรักลูก แต่ป๊ะยังไม่รู้นะลูก" แล้วแม่ผมก็เริ่มเปลี่ยนประเด็นมาพูดถึงพ่อผม
"คงต้องใช้เวลา และหาโอกาสเหมาะๆ " แม่พูดขึ้นอีกครั้ง แต่น้ำเสียงจริงจังมาก
"คับ...." ผมกับมีนก็ได้แค่รับคำล่ะครับ
"เอาล่ะ พอได้แล้ว ไปล้างหน้าล้างตาซะ แม๊ะหิวข้าว อยากกินข้าวนะ ไม่อยากกินน้ำตา....เดี๋ยวแม๊ะเอาของไปเก็บ" แม่ผมพูดขำๆ
"ผมช่วย...." ผมรีบยกกระเป๋าแม่และเดินกันขึ้นบันไดทางด้านหลังร้านไป
ผมพาแม่และมีนมากินข้าวร้านประจำ "ร้านส้มต้ม....." ร้านใหญ่พอสมควร ก็เพราะมีนมันไม่ถูกกับอาหารทางใต้ แถมไม่กินเผ็ดอีก ผมจึงต้องมากินอาหารประจำบ้านมัน..... พวกเรานั่งทานกันอย่างอร่อย ผมมีความสุขมากๆ ส่วนมีนมันดูผ่อนคลายมากๆ ระหว่างทานพวกเราสนทนากันถึงเรื่องที่จะบอกให้พ่อผมยอมรับยังไงดี แม่ผมบอกว่า ไม่ต้องซีเรียส เขาจะพยายามค่อยๆ พูดกับพ่อให้ และบอกให้ผมกับมีนตัดสินใจเรื่องอนาคตให้ดี ผมรู้สึกเหมือนยกภูเขาก้อนโตๆ ออกจากอก อู้ววววววววววววววววว !!!! มันทำให้ผมสบายใจมากๆ
ผมถามแม่ว่า รู้เรื่องผมมาตั้งแต่เมื่อไหร่.... ผมขอเล่าสรุปๆ นะครับ
เมื่อปีที่แล้ว ตอนที่ผมกับมีนลงมาบ้านที่สงขลา เป็นช่วงสงกรานต์ ผมจึงพามีนมาเที่ยวบ้าน ตอนนั้นผมได้งานที่ชลบุรี มันกระทันหันมาก ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็ว ผมตัดสินใจโดยไม่บอกคนที่บ้าน.....
มาถึงเราก็ตะเวนกราบไหว้ผู้หลักผู้ใหญ่.....แล้วเย็นๆ ก็ไปเล่นสาดน้ำกับญาติๆ กันอีก ตกดึกก็พากันไปหาอะไรกินกับญาติๆ ผม จะว่าครอบครัวผมเป็นครอบครัวใหญ่ก็ว่าได้ พองานเทศกาลทีพากันเที่ยวเป็นกลุ่มใหญ่ๆ สนุกไปอีกแบบ วันที่ 12,13 ผ่านไป ผมเริ่มไม่ไหวแล้ว วันที่ 14 ผมไม่อยากเล่นแล้ว ขอพัก! จึงขับรถกันไปบ้านพ่อผมที่ออกไปอีกอำเภอ กลับบ้านพ่อก็ต้องมีน้องสาวและน้องชายผมมาด้วยที่นี่มีนมันไม่เคยมา ดูจะตื่นตาตื่นใจใหญ่เลย จะว่าไปตอนนั้นมีนก็กลายเป็นคนในครอบครัวผมไปแล้ว
ผมกับมีนมาถึงก็นอนพักอยู่ในห้อง แล้วด้วยความที่ไม่คิดว่าจะมีใครเข้ามาในห้องโดยไม่เคาะประตู ผมจึงไม่ได้ล๊อค ตอนนั้นผมกับมีนนอนกอดกันอยู่บนเตียง ด้วยความที่เหนื่อยและเพลียจึงหลับไปทั้งอย่างนั้น แม่บอกว่าเห็นผมกับมีนตอนกอดกัน ก็ตกใจ คิดว่าจะมาเรียกให้ลงไปข้างล่างเพราะญาติๆ มาหา แม่ยืนมองผมสองคนที่หลับไม่รู้เรื่องอยู่นาน แม่เห็นผมหลับอย่างสบาย เหมือนตอนเด็กๆ ที่ผมหลับอยู่บนตักแม่ แล้วแม่ก็ถอยกลับไป ยืนนิ่งตรงหน้าห้องผมอยู่นาน จนน้องสาวผมเดินมาทัก หน้าตาน้องสาวผมก็ตกใจมาก แล้วจึงพาแม่ไปคุยในห้องน้องชายผม แม่บอกว่าฟังที่น้องสาวเล่าให้ฟัง และบอกว่าน้องผมรู้มานานแล้ว ตั้งแต่ขึ้นไปหาผมที่กรุงเทพฯ ส่วนน้องชายมารู้หลังจากนั้นไม่นานเท่าไหร่
แม่บอกว่า แม่ตกใจมาก....ต้องปรับอารมณ์อยู่นาน แม่ไม่ได้โกรธผม แต่แค่ตกใจกับเหตุการณ์ที่มันใหม่มากสำหรับความรู้สึกแม่ จากนั้นแม่ก็คอยดูพฤติกรรมผมอยู่ห่างๆ แถมยังกำชับน้องผมทั้งสองคนว่าห้ามบอกผม เพราะแม่จะรอให้ผมกับมีนมาบอกกับแม่โดยตรง
พอได้ฟังอย่างนี้แล้ว ผมรู้สึกรักแม่มากขึ้น แม่ไม่เคยตีผม ไม่เคยดุผมเลย
แม่เคยบอกว่า "แม่เกิดมาเป็นแม่ของพวกลูกๆ ลูกๆ ต้องดูแลตัวเองดีๆ เหมือนที่แม่ดูแล"
ผมมาซึ้งกับคำนี้ ก็วันนั้นแหละครับ รักแม่มากมายจริงๆ ส่วนมีนก็ไม่แตกต่างครับ ยิ่งรู้ว่าแม่ผมเปิดทางให้ แถมยังฝากฝังอีก ยิ่งได้ใจเข้าไปใหญ่ แม่ผมก็ด้วยครับ ผมล่ะงงว่าทำไมเรื่องมันไม่เลวร้ายอย่างที่ผมคิดกลัวๆ
ตอนนี้ผมกับมีน นับวันรอในแต่ละสัปดาห์ที่จะได้เจอกัน มันกลายเป็นประสบการณ์ใหม่ที่ผมกับมีนต้องเผชิญไปด้วยกัน
ผมไม่กลัวเลย ผมมีความสุขมากครับ...............
--------------------------------------------------------------------------------------
อ่านตอนนี้ไปก่อนนะครับ แล้วจะมาต่อที่ค้างไว้ ^^''''
:impress: :impress: :impress: :impress:
-
กี๊ซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซ :like6: :like6: :like6: :like6:
มาแล้ว....มาต่อซ้าที เหอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :haun5: ((ดีใจมากมาย))
อ่านจบแล้ว....นะ...น่ารักทั้งคู่เลย....คุณแม่ก็น่ารัก....ขอให้รักกันไปนานๆ นะ o15ค่า :impress: :impress:
ขอพูดไรหน่อยได้ป่ะ....คุณมีนนี่....เปงช้างเท้าหน้า.....ส่วนคุณเนท....ทำหน้าที่ควาญช้างได้ดีนะเค๊อะ o13
*...รีบวิ่งหนีไปอย่างรวดเร็ว....กัวโดนเตะ.....ฟิ้วววววววววววววววววว..*
-
^
^
^
o3 o3
ชอบจัง มีนเป็นช้างเท้าหน้า ส่วนเนทเป็นควาญช้าง
:laugh3: :laugh3: :laugh3: :laugh3:
คุณแม่น่ารักมากมายเลย
เข้าใจในความรักของลูกดีจริงๆ
:impress2: :impress2:
-
ดีใจด้วยน้า แม่เนท น่ารักจัง o13
-
เพิ่งได้มาอ่าน ไม่น่ามาอ่านช้าเลยอ่ะ สนุกมากๆอ่านแล้วทั้งยิ้ม ทั้งอึ้ง ดุโคตรๆทั้งสองคนเลย
จะมาติดตามต่อไปเรื่อยๆนะคร้าบบบบบบบบบบบบ
-
เมื่อวานอ่านไม่จบ วันนี้เลยมาอ่าต่อคับ m2
-
ยินดีด้วยนะครับ
o7 o7 o7 o7 o7
-
เออคือว่าตอนนี้2คนเรียนจบกันแล้วใช่เปล่า :try2:
-
มาลองอ่านในมุมมองของมีนกันบ้างนะคะ
ตอบ คุณmeeza31 ค่ะ ตอนนี้ทั้งสองคนเรียนจบแล้วค่ะ
******************************************
อย่าคิดว่าจะรัก...ได้ง่ายๆ 2
หวัดดีทุกคน...โดนเมียบังคับให้เขียน >< อาจจะเขียนไม่ค่อยดี ไม่รู้จะเขียนออกมาแนวไหน เอาแบบตามความรู้สึกเราละกัน บอกก่อนว่าไม่เขียนทุกวัน คงอาทิตย์ละตอน(มั้ง) ....
นั่งนึกอยู่นาน จะเริ่มเขียนไงดี เอาเป็นเริ่มจากเรากับไอ้เอ๋ก่อน เพื่อนคนนี้มันมีบทบาทเยอะ ต้องให้เครดิตมันหน่อย มันรู้เข้าจะได้ไม่น้อยใจ
มาเริ่มอ่านกันเลย
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
“เฮ้ย!....ไอ้มีน แกจะเรียนต่อไหนวะ” เสียงไอ้เอ๋ถามขึ้น ขณะที่ผมกำลังง่วนอยู่กับงานตรงหน้า
“คงต่อ... ม. ......หวะ” ตอบโดยไม่มองหน้ามัน
“รักสถาบันจิงนะมึง” ไอ้เอ๋มันพูดเชิงประชด
“จะให้กูเรียนไหน ขี้เกียจหาเว้ย” ผมหันมาถามมันกวนๆ
“เออๆ เรื่องของมึง กูคงเรียนที่ม. ...เหมือนกัน ขี้เกียจไปเรียนไกลๆ เดี๋ยวพ่อกูบ่นอีก” มันตอบแบบกวนๆ กลับ พร้อมยกตีนมาเขี่ยขากูอีก แม่ง!! ถ้าไม่ใช่เพื่อนรักกู โดนเตะไปนานแล้ว
“มึงยังดี...มีพ่อให้บ่น....” ผมพูดไปงั้นแหละ ไม่คิดไรมาก
“.............” มันเงียบไป หันไปอีกที มันเสือกทำหน้าเศร้าๆ ที่เศร้ามันต้องกูสิวะ
“เป็นเชี้ยไรมึงวะ....” ผมลุกขึ้นจากงานที่ทำ เดินไปยืนข้างๆ มัน
“กูรักมึงวะ....” อ้าว ไอ้เชี้ยนี่ มาบอกรักกูเฉย ขนลุกนะเว้ย!!!
“ไอ้เชี้ย....มาลมไหนมึง....” ผมถอยห่างมันออกมาในระยะ 2 เมตร
“กร๊ากกกกกกกกกกก.............” ดูมันหัวเราะ ไอ้สาด.... แกล้งกูนี่หว่า
“มาให้กูเตะเลย ไอ้เชี้ยนี่....เกย์เชี้ยๆ อย่างมึง กูเอาไม่ลงหรอก” ผมชี้หน้าด่ามัน แม่ง! ยังหัวเราะกูอีก
ไม่ต้องเดากันไปไกล ผมไม่เอามันเด็ดๆ ตัวอย่างกะควาย ไม่รู้สมองมันทำด้วยอะไรถึงชอบพวกตุ๊ด กระเทย นั้นมันความคิดผมในตอนนั้น ไม่ต่างอะไรกับเด็กวัยรุ่นทั่วไป ผมมันผู้ชายนี่ครับ!
แต่ไอ้เอ๋มันข้อยกเว้น มันให้ความช่วยเหลือผมทุกอย่าง ทั้งที่เทคโนฯ งาน เงิน ..... ไอ้นี่มันมีแต่ความจริงใจให้ ผมว่าผมดูคนไม่ผิด........ มันกล้าที่มาบอกผมว่ามันเป็น “เกย์” ผมอึ้งไปนาน ‘กลัวแม่งจะคิดไรกับกูป่าววะ’ แต่คงไม่…. มันอยากบอกผม เพราะมันคิดว่า ผมเป็นเพื่อนรักมัน ผมก็คิดแบบเดียวกับมัน มันทั้งเพื่อนรักเพื่อนตายก็ว่าได้
หลังจากเรียนจบ ผมเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง มันก็เข้าตามกับผม ปีแรกที่เรียน ผมเริ่มคิดถึงอนาคตข้างหน้าบ้างแล้ว แต่ยังไงเรื่องติดเที่ยว ติดเพื่อน ก็ยังมาเป็นอันดับแรกอยู่ดี มีเวลาอีกตั้ง 4 ปี จะคิดมากไปทำไม..
แต่.....แม่งเอ้ย.......ผมเพิ่งเคยเห็นเกย์อกหัก........จะเป็นจะตายให้ได้.........เมาหัวราน้ำทุกวัน.......
จะใครซะอีก........ไอ้เชี้ยเพื่อนรักผม.........มันโดนกระเทยหักอก ข้อย้ำนะครับ ผู้ชายที่แปลงเพศแล้ว.....
ถ้าไม่มีใครบอก ผมก็คิดว่า นี่มันผู้หญิง!!!! ไม่ใช่เหรอ?....... แฟนไอ้เอ๋มันครับ......
เออ เออ ..... มึงเมาให้พอ!!...........
ตั้งแต่นั้นมา ไอ้เอ๋มันเที่ยวไปทั่วละครับ มั่วไปทั่วเหมือนกัน ชวนผมไปที่ต่างๆ ผมก็บ้าไปกับมันด้วย...(แต่ผมไม่เอาแบบมัน) คุณเอ้ย!!! .......ทำไมเกย์ ตุ๊ด กระเทย มันเยอะอย่างงี้ว่ะ ........... ผมก็บ่นของผมไปงั้นแหละ....ไม่ได้รังเกียจนะครับ ตอนนั้น มันยังคิดได้แค่นั้น เพราะยังไม่เจอกับตัวเอง
จนขึ้นปีสอง กลุ่มผมมันเริ่มน้อยลง คบกันจริงๆ มีไม่ถึงสิบคน
แล้วผมคิดว่า ไอ้เอ๋มันคิดถูกที่เรียนที่นี่ คนประเภทมันเยอะเต็มไปหมด
คิดว่า สังคมมันคงเปิดกว้างมาก ก็ดีแล้ว.... จะได้ไม่ต้องแบ่งชั้นกัน ผมไม่ชอบ....อยู่กันแบบเท่าเทียมดีที่สุด
“เอ้ย ไอ้เอ๋ มึงดูน้องคนนั้นเด่ะ....” เสียงไอ้เชี้ยไก่มันพูดขึ้น
ขอบอกว่าไอ้เชี้ยไก่สันดานมันนี่เชี้ยเข้ากับหน้ามาก แต่มันก็มีความดี คือ มันรักเพื่อนล่ะนะ
“ไหนวะ...” ไอ้เอ๋มันหันตามที่ไอ้ไก่บอก
“กูว่าน้องคนนี้....มองมึงว่ะ....พวกเราลงมากินข้าว ก็เห็นน้องคนนี้ตลอดว่ะ” มันช่างสังเกต
“ไหน...” ผมหันไปมั่ง
จริงอย่างที่มันว่า รุ่นน้องโต๊ะตรงข้ามอีกแถว .... ผมเห็นประจำเวลาพวกผมลงมากินข้าว
“เด็กบริหารนี่หว่า....สงสัยจะเล็งใครสักคนป่าววะ” เสียงไอ้โจเพื่อนผมอีกคนมันพูดขึ้น
“มึงว่าไง...” ไอ้ไก่หันมาถามไอ้เอ๋
ไอ้เอ๋มันได้แต่ยิ้มแหละครับ รอยยิ้มมันสยบทุกสายตา เซ็งมัน!
“อยากรู้ มึงลุกไปถามเลยเด่ะ...” ผมพูดออกไปมั่ง พร้อมเอามือผลักให้ไอ้เอ๋ลุกขึ้น
ผมเห็นกิริยาของน้องมัน... ไอ้คนที่จ้องไอ้เอ๋มันหลบหน้าอายๆ ส่วนเพื่อนมันอีกคนหันมาทางพวกผม
เห็นน้องสองคนนี้ประจำ บอกตรงๆ เป็นผู้ชายที่น่ารักมาก โดยเฉพาะคนที่จ้องไอ้เอ๋
ผมหันไปมองไอ้เอ๋มั่ง แม่ง! เอาแล้วไงสปาร์คกันเรียบร้อย
พอหันกลับไปทางน้องสองคน คนที่หันหลังมันมองมาทางผมด้วยสายตามีคำถามมากมาย
“ตึก!” เอ้ย! ไรว่ะ ความรู้สึกนี่มันอะไร เหมือนโดนหินหล่นทับหัว
ผมรู้สึกถึงดวงตากลมโตของไอ้น้องคนที่หันหลังให้ผม ไม่เข้าใจตัวเอง ผมส่ายหน้าในทันที!
“เอ้ย...พวกมึงจะพล่ามอีกนานไหม กูจะกลับบ้าน” ผมลุกขึ้นแล้วหันหน้าถามมัน ด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด
“เป็นไรมึงวะ.....” ไอ้ไก่มันหันมาถาม แบบไม่สบอารมณ์เท่าไหร่
“กูง่วงนอน ยังแฮ็งอยู่. .. .” ผมพูดแก้ตัวไปงั้น หันไปมองหน้าไอ้เอ๋
“สนใจมากนัก เข้าไปเลยสิวะ มัวแต่ส่งสายตาอยู่ได้” แม่ง...ไอ้เอ๋ทำหน้าเหมือนเพิ่งได้สติ
โห....มึงโดนสะกดจิตตอนไหนวะเนี่ย!!
“เออ...กลับเหอะวะ....” ไอ้เอ๋มันลุกขึ้นยืน แล้วเดินนำผมไป ผ่านตรงที่น้องเขานั่งอยู่
ผมแอบเห็นมันส่งสายตาหวานเสน่ห์ให้น้องอีก .... ผมเดินไปชนไหล่มัน มองหน้ามันแบบกวนตีน
“ไงมึง ถูกใจมึงแล้วเด่ะ....” พอเดินออกจากโรงอาหาร ผมถามมันทันที
“เออหว่ะ .... กูเห็นมาเป็นอาทิตย์แล้ว .....” ไอ้เอ๋มันหันมายิ้มให้อีก
“คนไหนมึงวะ....” ผมถามออกไปทันที
“คนที่มองกูไง....” มันพูดแล้วยิ้ม
“กูว่าแล้ว สายตามึงแบบนั้น กูคิดไว้อยู่แล้ว” ผมพูดน้ำเสียงล้อๆ มัน
“แม่งมึง .... รู้ดีเรื่องกูมากไปแล้ว” อ้าวไอ้เชี้ยพูดดีๆ ก็ได้ มาตบหัวกูเฉย
“ไอ้สาด...มึงพากูไปแต่ละที่ แม่ง...ดีๆ ทั้งน้านนน” ผมสวนมันทันที
ไอ้เอ๋มันจะพาผมไปด้วยเกือบทุกครั้ง เพราะอะไร....ก็เพราะผมจะได้หิ้วปีกมันกลับบ้านได้ พ่อแม่มันจะได้ไม่ห่วง แต่ก็แปลก... ทำไมที่บ้านมันถึงไว้ใจผมนักหนา สงสัยไอ้เชี้ยนี่ แม่งจะประวัติเหลือร้าย
จนวันนี้แหละครับ ผมยังไม่อยากเชื่อตัวเอง ว่าผมจะทำลงไปได้
มันกลายเป็นสิ่งที่ผูกมัดผมในทันที
“มึงเอาแน่เหรอวะ” ผมถามมันไปก่อนล่ะครับ ถึงจะวางแผนมาอย่างดี
จะอะไรซะหละ ไอ้เอ๋ก็ใช่ย่อย มีให้คนไปสืบถามเรื่องน้องเขามาด้วย แถวยังพ่วงเพื่อนเขามาอีก ในหลายๆ วันที่ผ่านมา ผมกับไอ้เอ๋เป็นต้องมองหาน้องทั้งสองคนตลอด และแทบทุกครั้งจะเห็นนั่งกินข้าวอยู่ที่เดิมประจำ
บอกตรงๆ ความรู้สึกผมมันแปลกไป พอผมจองดวงตากลมโตคู่นั้น มันแทบทำให้ผมหายใจไม่ออก มันแปลกไปเรื่อยๆ บางครั้งคิดอะไรเพลิน หน้าน้องคนนี้จะลอยขึ้นมาทันที จนผมต้องปรีกษากับไอ้เอ๋ ผมกับมันจึงคิดแผนที่จะพิสูจน์ ผมตกลงที่จะทำ ให้มันรู้กันไปข้างนึง!
ผมเดินเข้าไปหาน้องเขาทั้งสองคน
“น้องมีปัญหาอะไรกับพี่หรือเปล่า มองมาทางพี่นานแล้ว” ผมถามไปที่หาน้อง คนที่มองไอ้เอ๋
“เปล่าครับ” อีกเสียงกลับตอบคำถามผมแทน ผมหันไปทันที
“งั้นพี่ว่า น้องสองคนลุกตามพี่มาดีกว่า” ผมพูดแล้วดึงแขนน้องคนที่มองไอ้เอ๋ แต่น้องอีกคนกลับลุกขึ้นมาขวาง
“น้องก็ด้วย” ผมหันไปจับแขนน้องอีกคนทันที
“ได้ครับ แต่ปล่อยผมก่อน” ถึงน้องมันจะมองหน้าผมเขม็ง ด้วยสายตาที่ระแวงอย่างมาก แต่มันยังพูดจาดีกับผม
“ถ้าไม่รังเกียจ น้องไผ่ไปคุยธุระกับพี่ก่อนนะครับ” เสียงเพราะๆ ของไอ้เอ๋ พูดขึ้นในทันที
น้องมันเดินตามอย่างว่าง่าย ผมกับไอ้เอ๋ก็พาเดินผ่านตึกไปเรื่อยๆ จนออกไปถึงประตูด้านหลังม.
“น้องไปรอตรงประตูทางออกนั้นก่อน” ไอ้เอ๋พูดบอกใบ้ไป ผมกับไอ้เอ๋ก็เดินเข้าไปอีกตึก เพื่อไปเอารถของไอ้เอ๋
มันช่างวางแผนรอบคอบจริงๆ ลงทุนขับรถมาเลยนะมึง
“มึงขับให้กูที” ไอ้เอ๋มันยื่นกุญแจรถให้ ผมรับมาแล้วมองหน้ามัน
“มึงเอาจริงเหรอวะ....” ผมถามมันให้แน่ ใจจริงผมสงสารน้องเขา กลัวเพื่อนผมมันจะแค่ฟันแล้วทิ้ง
“กูเอาจริง ไม่รู้วะ กูบอกไม่ถูก...” มันพูดแล้วไปนั่งอยู่เบาะหลัง
“ให้จริงๆ เถอะมึง เด็กมันยังมีอนาคต....” ผมพูดจบก็สตาร์ทรถและขับออกไปช้าๆ
“ทำเป็นพูดนะ ไอ้คุณมีน....” มันพูดน้ำเสียงประชดใส่ผม
พอขับรถลงมา ผมเห็นน้องสองคนยังยืนรออยู่ตรงประตู ไอ้เอ๋เรียกให้ไอ้น้องไผ่ไปนั่งกับมัน ส่วนอีกคนก็ต้องนั่งข้างๆ ผม ผมมองลอดแว่นกันแดด เห็นสายตาและท่าทางไม่พอใจอย่างมาก นึกขำอยู่ในใจ “คงร้ายไม่เบาละสิ”
ผมขับรถออกไป จุดหมายคือหอพักผมเอง ในระหว่างทางไอ้เอ๋มันถามน้องเขาไปเรื่อยๆ ผมรู้แล้วว่าไอ้น้องที่นั่งข้างผมมันชื่อ เนท แล้วไงละ.....ต่อจากนี้กูจะทำไงต่อ ก็ทำตามแผนไง คิดมากทำไมวะ มึงก็อยากพิสูจน์ไม่ใช่เหรอ .......... เอาวะ ........ เป็นไงเป็นกัน..........
.
.
.
.
.
.
.
เขียนได้แค่นี้แหละนะ ฝากให้เนทลงให้แทน จะมีคนอ่านป่าววะเนี่ย!!
“ไม่น่าหลวมตัวเล้ยยยยยย”
บอกก่อนว่าเขียนไม่เป็นเว้ย ต้องอ่านของเนทไปด้วย แต่ไม่เขียนลงหมดทุกประโยค!
อ่านๆ ก็ทำใจหน่อย......
...
หวัดดีคับ ผมมาลงที่มีนเขียนให้แล้วนะคับ เมื่อวานผมบังคับให้มันเขียน....หงุดหงิดใหญ่เลย ฮิ ฮิ ฮิ ....
มันบอกว่า ผมตาโตด้วย 5 5 5 5 5 5 ....... เพิ่งรู้ว่ามันหลงเสน่ห์ผมตรง ลูก-กะ-ตา .....
ยังไง ผมขอฝากมีนไว้ด้วยคนนะคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบ !!!!
ปล..... ผมโพสต์ขึ้นใหม่ น่าจะดีกว่าเน๊อะ ^^
-
หุหุ หนุก ๆ ได้อ่านจากมุมของมีน อิอิ :m4: :m4:
เอาอีก เอาอีก :m3: :m3:
-
ได้อ่านจากมุมของพี่มีนนี่ก็สนุกดีเหมือนกันนะคับ :m2:
-
นั้นแน่ นายมีนนี้ก็น่ารักดีเนอะ แต่เขียนแล้วคนละเรื่องที่นายเนทเขียนเลย อิอิ :m12:
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
สนุกดีคับ แต่ทำใมเนทโดนเอาทีเดียวก็ชอบเลยละ เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงหรอ :m12:
-
ต๊ายยยยย
ตามีนท่าทางจะกลัว...เอ๊ย ไม่สิ เกรงใจเนทน่าดู
มีการบังคับให้เขียนด้วย
:m12: :m12: :m12:
-
มีนกลัวเมียปะเนี๊ย :m12:
-
:m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3:
อย่างงี้อ่าเขาเรียกว่ารักแรกพบอ่าป่าวเค๊อะ....อิอิอิอิอิ :m12: :m12:
อ่านใจมุมมองของคุณมีนก็สนุกไปอีกแบบค่า เถื่อนดี ฮ่าๆๆๆๆๆ
รออ่านตอนหน้าอยู่น้อ :impress: :impress:
รักกันนาน+ตลอดไปนะจร๊า o15 o15
-
ดีใจจัง :m4: ได้อ่านมุมของมีนด้วย แต่เราว่ามีนก็เขียนได้ดีนะ เข้าใจง่าย บรรยายความรู้สึกได้ดีอ่ะ ชอบ มาลงบ่อยๆนะ จะรอ ทางเนทก็อย่าลืมต่อของตัวเองด้วยนะ :m3:
-
แมนดี o13
-
ยังไม่มาต่ออีกหรอ หายไปนานจัง :m5: :m5:
-
มาลลงตอนใหม่ได้แล้ว :m12:
-
เหอๆๆๆ มาลงชื่อรอนิ
:m3: :m3: :m3:
-
มาลงชื่อต่อด้วยคน มีนน่ารักเนอะ สงสัยจากลัวเมียเจงๆ 55 :m14:
รออ่านต่อน้า พี่สาวตัวกลม :impress:
-
มีคนละมุมด้วยแหะ
น่าสนุกเจงๆ
:m4: :m4: :m4:
-
มารออ่านด้วยคน :เฮ้อ: คนเขียนยังไม่มาลงต่อเลยอ่ะ รอเป็นเพื่อนกันนะทุกคน :m5:
-
เพิ่งตามอ่านทันและเม้นค่า
แบบว่า สนุกมาก :m4:มายเลยค่า
ยังงัยก็เป็นกำลังใจให้พี่สาวตัวกลมด้วยนะคะ :m13:
-
คุณเนทมาต่อแล้วค่ะ :m11:
*****************************
มาแล้วคับ หายไปหลายวันอีกแหละ __ __''''
คิดว่าจะได้ลงบ่อยๆ แต่ก็ไม่สามารถ
วันเสาร์ที่แล้ว พามีนไปเที่ยวทะเล อยู่ๆ มันก็ชวนพ่อกับแม่ผมไปด้วย (เรียกคะแนนมั้งคับ) กลับมาก็เหนื่อยแล้ว จึงไม่มีเวลาเขียนทั้งของผมและของมีน พอวันจันทร์ก็ต้องยุ่งกับงานคับ ต้องเดินสาย internet ใหม่หมด ก็เลยไม่ได้เล่นnet อะคับ
แต่จะพยายามลงทุกอาทิตย์นะค้าบบบบบบ
ส่วนเรื่องของมีน คงต้องอาทิตย์ล่ะครั้งนะคับ เพราะงานของมีนก็เยอะเหมือนกัน
คราวนี้ผมไม่นั่งกำกับมันแล้วคับ มันอยากเขียนแบบไหน ก็แล้วแต่มันคับ.....เพื่อนๆ เรียกร้องกันจิงๆ ^^''''''''
มาต่อเรื่องของผมดีกว่า..........เดี๋ยวจะลืม.....................
**เป็นช่วงปลายเดือนที่แล้วนะคับ ก่อนที่มีนจะลาพักร้อนมาเที่ยวบ้านผม..............
.
.
.
.
.
สัปดาห์ที่คุณชายมีนโทรสับมาหา..................
วันอังคาร....ตอนดึกๆ
“ทำไมรับช้า....” คำแรกที่พูดกับผม
“เพิ่งปิดร้าน.....” ตอบไปงั้นๆ
“นี่มันเที่ยงคืนแล้วนะ....” เสียงมันยังมีอารมณ์ขุ่นๆ อยู่ (คือแบบใกล้เคียงกับเคืองๆ อะคับ)
“ก็เพิ่งปิดตอน 5 ทุ่มอะ คนมันเต็มร้าน ยังมีฝรั่งเล่นอยู่อะ...” ตอบแบบเคืองๆ แล้วคับ
“ไรว่ะ เห็นฝรั่งไม่ได้นะมึง” ไงเนี้ย ขึ้นมึงกูเลยเหรอ
“แล้วมายอ่ะ.... ก็มันเงินนะเว้ย....” ตอบไม่เพราะกลับไปมั่ง
“อะไร ถามดีๆ มาขึ้นเสียง” อ้าว....เชี้ยนี่ ใครเริ่มก่อนว่ะ
“มึงเริ่มก่อนนะ......” มีน้ำโหแล้วคับ
“ได้ไง เป็นเมียต้องพูดเพราะๆ สิ” จี๊ดเลยคับ .....ไอ้มีนนนนนนน อืม อืม อืม....
“.....................................” ผมก็เงียบสิครับ เงียบสงบ สยบความเคลื่อนไหว
“ทำเป็นเงียบ....... ขอโทษน้าาา ที่รักอย่างอนนะ” ที่นี้ล่ะ เปลี่ยนเร็ว อย่างกะจิ้งจกเปลี่ยนสี
“ก็พูดดีๆ สิ เราก็เหนื่อยนะ มาถึงยังไม่ได้พักเลย” ทำเสียงน้อยใจเข้าไว้คับ
“คร้าบบบบ........แล้วที่ร้านเป็นไงล่ะ” ที่นี้ล่ะเข้าโหมดขรึม ไอ้บ้ามีน.....
“โอเค.... ว่าจะทำร้านใหม่ ส่วนแม่ก็จัดการเรื่องไอ้วิก(คนที่ขโมยเงินอะคับ)อยู่..............บราาาาา....” จากนั้นก็คุยกันไปเรี่อยๆ แหละครับ เป็นชม.ได้
“มีนนนน.....เราง่วงแล้วน้าาาา.......” ไม่ไหวแล้วครับ ยังไม่ได้พักเลย คอมฯ ก็เปิดค้างไว้ จานอนนนน แงม...แงม
“อารายยยย........ไม่คิดถึงเราเหรอ........จะรีบวาง.......” เริ่มแล้วคับ __ ____
“คิดถึงค้าบบบบบ.........แต่เนทง่วงแล้วน้าา.....พรุ่งนี้ต้องตื่นเช้าอีก มีนก็เหมือนกัน....” ก็อ้อนสิคับ จะได้รีบๆ วาง
“อืมอืม ก็ได้ วางก็วาง ....แต่ต้องรับปากก่อน.........” อะไรมันอะ จะเล่นบ้าอะไรอี๊ก!!
“ไรอ่ะ........”
“รับปาก จาม่ายนอกใจมีน ห้ามมองฝาหรั่งด้วย........” พูดไรว่ะ มันเมาป่าวเนี้ย
“จะบ้าเหรอคับคุณชายมีน กระผมจะมีเวลาไปมองครายยยยยยยยยยยยยย” หมั่นไส้ กระแทกไปซะหน่อย
“ไม่ได้ๆ รับปากก่อน” อยู่ๆ ทำเสียงแข็งขึ้นมา
“เออๆ ....” หงุดหงิดอีกแล้วสิผม
“อะไรรับปากไร....พูดให้มันชัดๆ สิ อย่าให้กังวล” มันยังคงทำเสียงแข็งอยู่คับ
“คร้าบบบ เนทจะไม่นอกใจมีนน้าาา จะไม่มองใคร จะร้ากกกกกกกกกกมีนคนเดียว” เห่ย!! พูดแล้วอายปากตัวเอง ดีนะที่อยู่คนเดียว
“ได้ยินแบบนี้แล้ว ชื่นใจเจรงๆ หึหึ......” พูดไปแล้วก็หัวเราะ ถ้าอยู่ใกล้ๆ โดนตลบแน่!!!
“พอใจแล้วก็วางสิคับ เนทจะได้ปิดคอมฯ มันเปลืองไฟ ห้าววววววววว” ทำหาวให้มันได้ยิน
“อืมๆ ฝันดีนะ” ตอบอย่างเสียไม่ได้เชียวนะ
“มีนด้วยนะ” แล้วผมก็วางสายมันไป จัดการเก็บของ ล็อคประตูปิดร้านให้เรียบร้อย แล้วเข้านอน
มันยังมี sms มาหาอีกแน่ะ
“หวังว่าคงคิดถึงคนที่อยู่ไกลคนนี้ เหมือนที่กำลังคิดถึง.....มีน”
ผมก็ตอบกลับสิครับ “รู้แล้วคร้าบบบบบ…..”
----------------------------------------------------
วันพุธ ตอนค่ำๆ
เสียงโทรสับดัง.....เมื่อผมรับสาย......ไอ้คนที่อยู่ปลายสายมันก็........
"ที่ร้ากกกกกกกกกกกก...............คิดถึงเราไหม........." งงสิครับ ไอ้มีนมันเมาป่าวว่ะ
"เมาเหรอมีน....."
"ป่าว ป่าว....เราป่าว........แค่มึน......" อย่างงี้มันแน่นอน.....สงสัยเพื่อนมันพาไปก๊งเหล้าแน่ๆ
"คับๆ แล้วอยู่ไหนนี่" เป็นห่วงนะนี่ กลัวมันจะยังไม่กลับ
"อยู่บ้านแล้ว......ไอ้ติ๊กมานนนน......มาส่ง...." รุ่นน้องที่ทำงานมันคับ
"ทำไมเมาขนานนี้......." ผมเป็นห่วงมันจริงๆ ครับ ตอนผมอยู่ ถึงเมาแค่ไหน มันก็มีผมดูแลอยู่ข้างๆ
".........."
"มีน......." ผมเรียกมันด้วยเสียงเบาๆ รู้สึกว่าเสียงผมมันเหมือนโหยหามันมาก มันคงจับน้ำเสียงได้
"อืม...........คิดถึงกูป่าวว่ะ........" น้ำเสียงมันเหนื่อยๆ อะครับ
"...........คิดถึงสิ........." ตอบไปก็อายไป ผมต้องเดินไปคุยในครัว
"ปิดร้านยัง..........."
"เดี๋ยวก็ปิดแล้ว....มีนไปอาบน้ำ....เดี๋ยวเราโทรหานะ...." มันก็อือๆ แล้ววางสายไป
ประมาณเที่ยงคืน พอปิดร้านทำอะไรเรียบร้อยแล้ว ผมโทรหามีน ไม่รู้มันจะนอนหรือยัง
“....อื้อ....” เสียงมันตอบกลับมา สงสัยมันจะหลับ
“นอนแล้วเหรอ....” ถามด้วยน้ำเสียงอ้อนๆ นิดนึง
“นอนฟังเพลง......” เสียงมันตอบกลับมา รู้สึกว่ามีนจะทำอะไรสักอย่างนะ
แล้วผมก็ได้ยินเสียงเพลงผ่านเข้ามาในมือถือ
“คนเคยเหงาเคยรู้สึกเหว่ว้า
เคยมองหาความรักนั้นมันอยู่ที่ใด
โลกใบใหญ่เหลือเกินมีผู้คนอยู่มากมาย
แต่หัวใจมันกลับเหงาขึ้นทุกที
แต่เมื่อฉันได้พบกับเธอ
สิ่งที่เธอให้ฉันไม่รู้มันคืออะไร
โลกใบใหญ่ใบเดิม กลับไม่เคยต้องเหงาใจ
แค่ฉันนั้นยังมีเธออยู่ตรงนี้
เธอเป็นมากกว่ารัก เพราะเธอนั้นคือครึ่งชีวิต
ฉัน..ใช้เวลาทั้งชีวิต
เพื่อตามหาและรอคอยเธอมาแสนนาน
และสุดท้ายก็เจอว่าเธอคือทุกอย่าง
ที่เติมต็มหัวใจ จากนี้ทุกลมหายใจฉันคือเธอ
หากว่าเธอนั้น คือคนรัก
ก็เป็นรักที่ดีจนไม่มีคำบรรยาย
ฉันโชคดีเหลือเกินที่มีเธอมาข้างกาย
ชีวิตนั้นได้แต่เติมสิ่งที่ขาดหาย”
น้ำตาไหลเลยครับ อยู่ๆ มันก็ทำซึ้งอีกแล้ว สงสัยยังไม่หายเมา
“กูเหงานะ....เมื่อไหร่จะวันเสาร์ว่ะ” มันบ่นครับ มันบ่น รู้เลยว่ากำลังอ้อนผม
“อีก 2 วันเอง......ดูเด่ะ ขึ้นวันพฤหัสแล้วน่ะ.....” ผมก็ตอบมันไปครับ
“ไม่ง่วงแล้วเนี่ย....ทำไงดีว่ะ....”
“คิดถึงเราใช่ป่ะ....ไม่มีใครกล่อมนอน...ฮิ ฮิ....” ผมพูดน้ำเสียงล้อๆ
“ทำเป็นรู้ดี....แค่ไม่มีหมอนข้างเท่านั้นเว้ย....” ดูมันคับ ทำปากแข็ง แล้วเมื่อกี้มันอะไรว่ะ
“ทนๆ หน่อยเด่ะ...อีก 2 วัน ก็ได้กอดหมอนข้างแล้ว....” ผมได้ยินเสียงมันหัวเราะครับ อารมณ์ดีขึ้นมาเลยนะ
“....เออๆ จะกอดให้หายคิดถึงเลย...เตรียมตัวไว้ดีๆ นะเว้ย.....” ดูพูดเข้านะมึง....
“คับ คับ แล้วจะนอนได้หรือยัง....”
“ยังอะ....ก็บอกว่าไม่ง่วงแล้ววววววววววว............” ดูมัน....ทำเป็นลากเสียง
“แล้วจะทำงานไหวเหรอ ต้องขับรถด้วยนะ”
“พรุ่งนี้ไปรถบริษัท...จะขับทำไม...ไม่มีใครให้ไปส่ง...” เออ....จริงด้วย ลืมไป ทุกทีมันจะไปส่งผมก่อน
“ก็เลยเมาหัวทิ่มเลยใช่ไหม....” ทำเสียงดุๆ ไว้ครับ
“ไม่ต้องมาประชด....เมาเพราะใครล่ะ...”
“อะไร....ทำตัวเอง....” เมื่อกี้ยังดีๆ อยู่เลย เอาอีกแล้ว.........
“ค้าบบบ ผมผิดเอง คิดถึงมึงจนเมา.....” น้ำเสียงมันไม่ได้สำนึกหรอก กูรู้ มึงประชดกู
“รู้แล้วก็ดี......” ประชดมันซะเลย
“................” เงียบกันทั้งสองฝ่าย ไม่ใช่อะไรนะครับ เหมือนมันจะกดเล่นเพลงเมื่อกี้เองแล้ว
“รักเนทนะครับ....” เอาอีกแล้ว เข้าโหมดนี้อีก อะไรของมันเนี๊ย! บอกจะซึ้งก็ซึ้งจนอ๊วก บอกจะกวนตีนก็กวนจนน่าโมโห
“เราก็ร้ากกกกกกกกกก.......มีน” ต้องตอบครับ ไม่อยากให้มันกวนตีน
ผมกับมันก็คุยกันไปเรื่อยๆ คุยกันจนหลับคาโทรสับกันทั้งคู่ __ ___’’’’’
……………………………………………………………..
เดี๋ยวมาต่อวันพฤหัสกับวันศุกร์ให้คับ
ส่วนของมีนต้องรอวันเสาร์ ......................
-
หุๆ
ร้อรอ....
-
มารอด้วยคน :m4:
-
น่ารักทั้งคู่เลยคับ
:-[
-
อิอิอิ......คุณสาวตัวกลมน่าร๊ากกกกกก :impress2:
อ่าน้อ....หวานกานจางนิ...หุหุหุ....ชอบคู่นี้จัง... :m1:
จะรออ่านต่อน้อ o13
-
นึกว่าหายไปซะแล้ว อิอิ
-
มารอตอนต่อปายย :m11: :m11:
-
เถื่อนหวานได้
:m11: :m11: :m11:
-
ขอบคุณนะคับที่มาต่อ
นึกว่าจะไม่ได้อ่านแล้วนะเนี่ย
-
โอ้ยยยยยยยยยยยย อยากอ่านแล้ว มาด่วนเลยค้าบบบบบบบบบบบบ
-
สนุกอะงับ...
ขอจองที่นั่งด้วยคนงับ
o17 o17 o17
-
มานั่งรอด้วยคน :haun5: :haun5: :haun5:
-
กลับห้องไปต้องเจอแบบนี้ :beat:
:laugh3: รึแบบเลือดหมดตัว :pighaun:
:laugh: :laugh: :laugh:
เจอแบบนี้ มานไม่ใหว นา พี่
ถ้าตบแล้วจูบก็โอเค นะ
:m13: :m13: :m13: :m13: :m13: :m13:
-
อิอิ :m13:
แอบมารอด้วยคนค่า :m1:
-
:m13: :m13: :m13: :m13: :m13:
แม่สาวตัวกลม
พี่มีน
พี่เนท
มาเร็วๆๆเตอะ
:m13: :m13: :m13: :m13: :m13: :m13:
-
:m3: :m3: :m3:
มารออ่านนิ ช่วงนี้ม่ะค่อยได้เข้าบอร์ด ((การบ้านท่วมหัว))
แต่ก็รอคุณสาวตัวกลมเอาเรื่องราวของ มีน + เนทมาลงอยู่นะจร๊า
:m1: :m1: :m1:
-
รอคับรอ :m1: :m1: :m1:
-
o12 o12 o12
อะครับสนุกมากเลยเพิ่งมาเม้มให้อะครับผม
-
มารอด้วยอีกคน
:เฮ้อ:เฮ้อออออออออออออ
-
มาดันให้
เด๋วมาต่อแล้วจิหามิเจอ :m12: :m12:
-
:m1: :m1: :m1:
มารอ&ดันค่า :m7:
-
:impress: :impress: :impress:
อ่านจนถึงตอนล่าสุดแล้วครับ
ในที่สุดก็ทันเพื่อนๆๆจนได้
สนุกครับผม แล้วจะรออ่านต่อนะครับ
:impress: :impress: :impress:
-
รอคับรอ :m1: :m1:
:undecided: :undecided:
-
:impress: :impress: :impress:
มาดันครับผมเจ้าของเรื่องหายไปไหนคร้าบบบบบบบบบ
มาลงต่อให้ทีครับผมมมมมมมม
:impress: :impress: :impress:
-
มารออ่านต่อ :m3:
-
:m1: มารออ่านด้วยคน ร้อ รอ :m1:
-
เข้าคิวรอด้วยคน :undecided:
-
ร่วมด้วยช่วยกันรอ
:o11:
-
:impress: :impress: :impress:
คนแต่งไปไหนแล้วอะครับรออยู่นะครับผม
:impress: :impress: :impress:
-
.....รอแล้วรอเล่า..... :undecided:
...ใจจาขาดแล้วเออออออออออออ... :impress: :impress:
-
:undecided: มาเข้าคิวรอ ด้วยคน
-
:amen: รอค่า
รอต่อปายยยยยย :m13: :m13: :m13:
-
:impress: :impress: :impress:
แม่สาวตัวกรมหายไปไหนอะครับรออ่านอยู่ครับผม
เป็นกำลังใจให้ครับ
:impress: :impress: :impress:
-
สาวตัวกลมอยู่แถวนี้แหละค่ะ
แต่แบบว่า...คนเขียนเพิ่งส่งข่างค่ะ
*********************************
กลับมาแย้ว !!!!
คุงมีนไปทำงานที่สิงค์โปร์
คุงเนท ก็เลยตามไปให้กำลังใจด้วย....(จริงๆ ตามไปเที่ยว อิ อิ....)
พอกลับมา พ๋มก็เข้าบอร์ไม่ได้แล้วคับ ><;;;
วันนี้ว่างแล้ว จะลงให้อ่านกันต่อ
................
เดี๋ยวมาลงให้คับ ^^
-
:impress: :impress: :impress:
ได้ครับผมแล้วผมจะรอนะครับ
ชอบมากครับเรื่องนี้
ถ้าไม่มาเอาลงให้มีเคืองแน่ๆๆ อิอิ
:impress: :impress: :impress:
-
รอคับรอ :impress: :impress:
-
:m11: :m11: :m11: :m11: :m11:
รอน๊า...รออยู่จร๊า.... :m3:
-
เข้าคิวรอกัน ยาวเหยียดเลย :try2: รอด้วยคนคับผม :o9:
-
จะมาต่อแล้ว ดีใจ จัง :m3:
-
งานเขียนในมุมมองของมีนมาต่อแล้วจ้า :m11:
****************************************
ลืมกันรึยัง....
แฮะ แฮะ.....มาลงให้ตอนดึกๆ ขอโตดค้าบบบบบบ ^^’’’’’’’’
ช่วงนี้ยุ่งๆ เพราะบริษัทมีนปรับผังองค์กรใหม่ แบบกะทันหัน มีนไม่ค่อยว่างอะคับ เพิ่งจะเขียนตอนวันเสาร์ที่ผ่านมา
แล้วยังโดนให้ตามไปทำงานกับบอร์สที่สิงค์โปร์ ตอนปลายเดือนที่แล้ว แบบกะทันหันอีก แถมชวนผมไปด้วยล่ะคับ อิ..อิ...ได้เที่ยวอีกแล้ว...ถึงจะไปมาแล้วหลายครั้งเถอะคับ....^^
พอกลับมา ผมก็เข้าบอร์ดปาล์มไม่ได้อีก.....อา........เป็นอาทิตย์เลยคับ...ผมจึงแอบไปอ่านเรื่องของคนอื่นบ้าง...
วันนี้มาลงเรื่องของมีนนะคับ....อยากได้แบบเด็กช่าง คุงมีนจัดให้ อิ อิ.....
...
หวัดดีทุกคน......เขียนมาให้อ่านแล้วนะเว้ย.......อยากอ่านกันจิง แนวเด็กช่างๆ กูจะรู้ไหมว่ะ....????
พอเขียนสุภาพๆ รับกันไม่ได้.........สร้างความลำบากให้กูอีก..........
อยากอ่าน.....................กูจัดให้.....................
……………………………………………………….
อย่าคิดว่าจะรัก...ได้ง่ายๆ 2 (ต่อ)
กูทำอะไรลงไปว่ะ แม่ง!!!! โว๊ยยยยย........แม่ง!!!!!...............ปวดหัว........โว๊ยยยย นี่คือเสียงที่มันสับสนอยู่ในใจกู.....
พอหันกลับไปมองคนที่อยู่บนเตียง กูเครียดดดดดดดดดดดดดดด......
แม่ง!!!! ใครก็ได้บอกกูหน่อย........กูเป็นเกย์ใช่ไหม?
แต่ไอ้คนที่นอนอยู่บนเตียง มันทำให้กูมีความสุข มองหน้ามันตอนหลับแล้วมันเพลินดีจิงๆ
มันเป็นเมียกูแล้ว.......... กูมีเมียเป็นผู้ชาย........!!
อยู่ๆ สมองก็ต้องหยุดคิด เพราะรู้สึกคนที่อยู่บนเตียงกำลังขยับ
กูมองดูคนบนเตียงที่หลับ....หลับเพราะความเหนื่อย...หลับเพราะกูทำให้เหนื่อย...
เสียงโทรศัพท์ดัง ..............อ้าว....ไอเชี้ยเอ๋นี่หว่า....
“เออ....มึงรอที่หอกู...” จะถามทำหอกไรมันว่ะ
....เฮ้ออออ...... ถ้ากูเดินออกจากห้องนี้ไป มันจะคุยกับกูไหมว่ะ
นั่น!! กูคว้าของที่อยู่บนโต๊ะ แล้วรีบเดินออกจากห้องทันที ไอ้เอ๋มันรออยู่ที่หอ ท่าทางแม่ง จะห่วงรถมากกว่าเพื่อนอีก ไอ้สาดเอ้ย
ไม่ถึงครึ่งชม. กูก็ถึงหอ ไอ้เอ๋มันรออยู่หน้าตึก...ดูท่าทางกระวนกระวายจิงนะมึง
“ไอ้สาด....ทำเป็นห่วงรถ...กูไม่ได้พาไปแข่งแรงลี่นะเว้ย”
“มึงก็เหลือบมองเวลาสิว่ะ กี่โมงแล้ว รถพ่อกูนะเว้ย”
“เป็นถึงลูกเจ้าของอู่รถ ทำห่วงไปได้ ไอ้เวร”
“พ่อกูโทรมาตามหลายรอบแล้ว ....แล้วทำไมมึงไปนานงี้ว่ะ”
“กู....” พูดไม่ออกเว้ย ดูมันทำหน้า .... ตกใจทำเชี้ยไรวะ หน้ากูขึ้นเลขหรือไงวะ
“มึงอย่าบอกกูนะเว้ย.....ว่า........แม่งเอ้ย.......”
“อ้าว......ด่ากูซะแล้วมึง.....จะให้ทำไงว่ะ กูยังตกใจตัวกูไม่หาย” ว่าแต่มึงเหอะ กูยังตกใจตัวกูเองเลย แล้วยังขอให้มันเป็นเมียกูอีก
“มึงชอบน้องเขาเหรอว่ะ.....” น้ำเสียงมึงนี่ น่าซัดสักป๊าบ
“กูไม่รู้เว้ย ถ้ากูไม่ชอบมัน กูจะทำได้เหรอว่ะ” ไอ้เอ๋มันเอามือตบหน้าผากตัวเอง แล้วถอนหายใจออกมาซะยาว
“มึงแม่ง...ยิ่งกว่ากูซะอีก.....” มันทำท่าจะบ่นกูอีก โอ๊ยยยยย กูผิดมากหรือไงว่ะ
“พอ พอเลยมึง กลับบ้านมึงไปได้แล้ว....” ยืนกุญแจให้มัน ไล่ๆ แม่งกลับไปซะที ถ้าขืนกูยืนคุยกับมันต่อ มันต้องเป็นพ่อคนสองของกูแน่
เดินเข้าห้องมาได้ กูล้มตัวลงนอนบนเตียงทันที .... แล้วกูจะหลับลงไหมว่ะ .... กูจมอยู่กับความคิด ที่มันตีกันไปตีกันมา
ชอบไหม...ก็ชอบ รู้สึกดีไหม...ก็ดี ไอ้เด็กดื้อมันน่ารักไหม....ก็น่ารัก
มันชื่อ’เนท’ ...... นี่กูชอบผู้ชาย กูรู้ตัวเอง กูทำอะไรลงไป กูรู้ .... รู้ว่า กูรู้สึกกับมันคนเดียว.... ขนาดไปที่ๆ มีแต่เกย์ ทำไมกูไม่สนใจใคร แต่พอกูเจอมันกูกลับรู้สึก
เอาว่ะ กูจะทำตามที่ใจกูรู้สึก ....... ทำไมกูทำตัวได้น้ำเน่าแบบนี้ว่ะ ปวดหัว ไม่คิดแม่งแล้ว...
เหมือนกูนึกอะไรได้ กูล้วงมือเข้าไปหยิบของที่ติดมือจากห้องมันออกมา....กุญแจห้อง!!...พรุ่งนี้ต้องไปปลุกมันซะหน่อย...หึ หึ.... รุ้สึกว่ากูจะยิ้มออกมา เออ... กี่ปีแล้วว่ะ ที่กูไม่รู้สึกมีความสุขแบบนี้มานาน แค่นึกถึงหน้ามัน เนื้อตัวขาวของมัน กูก็มีความสุข
พรุ่งนี้เจอกัน....ไอ้เด็กดื้อ
……………………………………………………….
เอาไปอ่านแค่นี้ ไม่ค่อยว่างเว้ย.....กูบอกแล้วว่ากูเขียนไม่เป็น....
ได้แค่นี้ อย่าบ่น อ่านอย่างเดียวพอ.......แล้วก็เอ็นดูเมียกูด้วย....หึ หึ
...
น้อยนิดไปเนอะ.... มีนไม่ค่อยว่างแล้วคับ แต่ผมจะบังคับให้มันเขียนต่อแน่นอน รับปากทุกๆ คนไว้แล้ว.... ไม่รู้มันพล่ามอะไรนักหนา แค่บอกให้เขียนตามที่รู้สึก ก็มีแต่พรรณนาอะไรเนี่ย งืม งืม....งืม งืม......... >"<
**มีอะไรจะบอกล่ะคับ.... อยากรู้ไหมครับว่า คุงมีนสมัยเรียนหน้าตามันเหมือนใคร อิ อิ
หน้ามันคล้ายๆ เหมือนๆ คุณนักร้องนำ วงพีคเมกเกอร์คับ ยิ่งตอนมันอยู่ปี4 มันไม่ยอมตัดผม ยิ่งเหมือนมากๆ ความสูงก็ไล่เลี่ยกัน แต่มันจะดูตัวหนาๆ กว่า ลูกกะตามันก็กลมโตกว่า ส่วนเสียงมันเหรอคับ ไม่เพราะเอาซะเลย พอผมเห็นคุณน้กร้องนำ ผมยังตกใจเลยคับ
แต่ตอนนี้เหรอครับ อืมมม.... ผมนึกไม่ออกคับ ก็มันกลายเป็น Salary Man ไปแหละ ใส่สูท ผูกไท หรือไม่ก็ฟอร์มของบริษัท....ไว้นึกออกจะมาบอก
พอจะนึกๆ หน้ามันออกนะคับ....^^
-
มาต่อซะที :m4: :m4: :m4:
-
หึหึ รักนั้นไม่ต้องเหตุผล
:m1: :m1: :m1:
-
ชอบ ๆๆๆ :m3: :m3: :m3:
-
:impress: :impress: :impress:
อะครับในที่สุดก็มาต่อให้ซะทีหลังจากที่หายไปนานเลยครับผม
ชอบมากครับความในใจของมีน อิอิ แล้วจะรออ่านต่อไปนะครับ
คราวนี้เอามาลงเร็วๆๆหน่อยนะครับผม
:impress: :impress: :impress:
-
ได้ใจมากมาย
:m3:
-
เย้ๆๆๆๆ
ในที่สุดก็มาต่อสักที
ว่าแต่ว่าอ่านเวอร์ชั่นของเฮียมีนแกแล้วคนละอารมณ์กะของเนทเลยแฮะ :m4: :m4:
อารมณ์เด็กช๊างเด็กช่าง :m3:
-
:m11: :m11: :m11: :m11: :m11:
ดีจังที่มาต่อแล้ว.....เวอร์ชั่นเฮียมีนได้ใจมากกกกกกกก :m9: :m9:
......รักไม่มีเหตุผล......ขอให้ทั้งคู่รักกันนานนะจร๊า... :m3:
-
มีนหน้าเหมือนนักร้องนำวงพีคเมกเกอร์ เหรอ มะได้ ๆ อยากรู้อ่ะ ว่าหน้าตาเป็นไง
ว่าแล้วก็รีบ :o12: ไปหาซีดีคาราโอเกะเพลงของวงนี้มาดูอย่างรีบด่วน
ยืมเพื่อนมาได้แระ... ดูเรียบร้อยแระ....... อื้อฮือ.... หน้ามีนเป็นหยั่งงี้นี่เอง :impress:
-
เรื่องนี้ยังน่ารักเหมือนเดิม :m3:
รออ่านต่อจ้า :m4:
-
ตามมาอ่านเรื่องนี้แร้วค้าบ
หุหุ เถื่อนได้ใจมากกกก โอ้วแนวโปรด ตบ จูบ และ .......
ชอบมากมายงิ ขอบคุณสาวตัวกลมนะครับที่นำเรื่องราวดีๆมาให้อ่านกัน
จาติดตามอ่านต่อไป คร้าบบบบ
กำลังใจให้คนโพส 1 คะแนน
:m13: :m13: :m13: :m13:
-
:m4:ดีใจได้อ่านต่อซักที แต่......น้อยไปนี๊ดสสส :m12: ชอบทั้งของมีนและเนทเลย ได้รู้ความรู้สึกทั้ง2ฝ่าย แต่ของมีนมันดี ได้อารมณ์เถื่อนๆ ดีอ่ะ :m3:
แล้วมาต่ออีกน้า :m5:
-
:m11: :m11: :m11: เย้ๆๆ มาต่อแล้ววววววว
ขอบคุณพี่สาวตัวกลมมากๆค่า :m4: :m4: :m4:
เสียดายที่คุณมีน ไม่ว่างเท่าไหร่นะคะ ไม่งั้นคงได้อ่านยาวกว่านี้อ่ะค่ะ อิอิ :m3: :m3:
-
ดีใจจัง ได้อ่านต่อสักที..............อิอิ
-
อ่านได้ 2 ตอนเอง ชอบมากๆ ไอ่มีนหื่นมาก ชอบๆๆๆๆ
-
มารอแว้วนะ
:m4: :m4: :m4:
ดีใจที่ได้อ่านเรื่องนี้
-
เนทมาต่อแล้วค่ะ :m3:
************************
3. บทพิสูจน์ของหัวใจ
แล้วก็ถึงช่วงปิดเทอมซัมเมอร์ มีนต้องไปฝึกงานที่ชลบุรี ใน 1 สัปดาห์ ต้องฝึกงาน 4 วัน อีก 3 วันต้องกลับมาที่มหา’ลัย เพื่อทำงานที่อาจารย์สั่ง ผมไม่รู้เรื่องสายวิชาที่มันเรียนหรอกครับ
ตอนนี้มีนมาอาศัยอยู่กับผมแล้ว มันนะ ชอบแซวว่า เหมือนอยู่ก่อนแต่ง แม่ง! กวนตีน!!!
ส่วนผมลงเรียนช่วงซัมเมอร์ ซึ่งจริงๆ ไม่ต้องเรียนก็ได้ แต่ผมเรียนซ่อมวิชาแคลคลูลัส มันยากมาก จึงขอลงเรียนใหม่ดีกว่า ผมไม่ได้กลับบ้านช่วงนี้ แต่คุณนายแม่กับน้องก็ขึ้นมาเยี่ยมผม
ผมจึงบอกแม่ว่า มีเพื่อนมาขออยู่ด้วย แต่ไปฝึกงานที่ชลบุรี แม่ผมงงสิครับ ผมเป็นพวกชอบอยู่คนเดียว แล้วอยู่ๆ มีเพื่อนมาอยู่ได้ไง คุณนายเป็นห่วงครับ มีลูกชาย หน้าตาดีๆ ก็งี้แหละ ฮุ ฮุ ฮุ ^^
แต่น้องสาวผมสิครับ ไอ้นี่มันรู้ดี เซ้นมันไว ผมเงียบครับ ไม่พูดอะไรทั้งนั้น ถึงมันจะแอบเหล่ แต่ไม่เซ้าซี้ผม คงอยากให้ผมเล่าให้ฟังเอง น้องสาวผมน่ารักครับ สามารถเป็นที่ปรึกษา(ด้านหัวใจ)ให้ผมได้ แถมยังผลักไสให้มีสามีซะงั้น เอ้ออออออ........ได้อย่างมึงต้องการแล้วล่ะนะ
แล้วช่วงนั้น ผมกลายเป็นพ่อบ้านไปแล้ว ทั้งงานบ้านเกือบทุกอย่าง ยกเว้นอย่างเดียว เรื่องการกิน มีนจะเป็นคนจัดการเกือบทุกอย่าง
มีนฝึกงาน 15 วัน ที่ทำงานก็ให้เบี้ยเลี้ยง ทำงานบริษัทญี่ปุ่นก็ดีแบบนี้แหละน่า มีนบอกว่า เป็นปีแรกที่บริษัทเปิดรับเด็กฝึกงาน ถ้าทำโอทีก็จะได้เพิ่ม ที่นั่นเขามีที่พักพนักงานให้ด้วย เป็นสวัสดิการที่ให้กับพนักงาน
สัปดาห์ที่ 3 ในการฝึกงาน มีนจะกลับมาถึงวันศุกร์ตอนเย็นๆ ตอนแรกผมจะไปรับ แต่มันไม่ให้มารับ ให้รออยู่ที่ห้อง วันนั้นอยากทำตัวเป็นเมียที่ดี เฮ้ย! ไม่ใช่คับ .... เป็นแฟนที่ดี (ในที่สุดผมก็ยอมรับ)
วันนี้ซื้อกับข้าวและหุงข้าวเตรียมไว้ ผมคิดว่ามันต้องหิวเอามากๆ เดินทางก็เหนื่อยขนาดนั้น (เป็นห่วงคับ)
ประมาณ 2 ทุ่ม คุณชายก็มาถึง....
“เหนื่อยป่าว...” ผมเดินไปหามัน กอดมันไปทีนึง มีนมันคงงงๆ ล่ะครับ
“อืม...” มันตอบผม แล้วดึงหน้าผมไปหอมแก้มฟอดใหญ่ๆ
“อารมณ์ดีอะไรล่ะ” มันกอดผมไว้หลอมๆ ผมกอดตอบมันอีกที
“เปล่า...กินข้าวมายังอะ...”
“ยังเลย หิวเหมือนกัน...”
“เราซื้อข้าวมาล่ะ ไปอาบน้ำก่อนนะ” มันยิ้ม แล้วหอมแก้มผมอีกฟอด แก้มช้ำกันพอดี งึม งึม...
มันเดินเข้าห้องน้ำไป ผมก็เดินไปหยิบเสื้อผ้ามาให้มัน เหมือนเดิมเสื้อยืดกางเกงบอล
ส่วนผมก็เดินไปจัดการเทอาหารใส่จานให้เรียบร้อย.....มีนออกมาจากห้องน้ำ แต่งตัวเสร็จ เราสองคนจึงจัดการกวาดอาหารตรงหน้าให้หมดไปในเวลาอันรวดเร็ว...ไม่ค่อยจะโรแมนติกเลยสักนิด .....
ท่าทางมีนจะเหนื่อยเอามากๆ พอกินอิ่ม ก็นอนหลับทันที....จะบอกว่ารู้สึกน้อยใจก็นิดๆ นะครับ แต่ก็ดีครับ มันจะได้ไม่ต้องมาสะกิดผม.......ผมคิดว่าต้องเป็นอย่างนั้น.......แล้วไงนี่.....มันสะกิดผมจนได้
“เนท....” อย่ามาทำเสียงแบบนี้นะ
“อืม...เราง่วงนะ” พยายามทำเสียงให้เหมือนคนง่วงจริงๆ
“วันนี้ขอนะ....” ปากก็พูดไป ส่วนมือมันก็สอดเข้ามาลูบหน้าอกผม
“ไม่เอา....เราง่วงนะ...” ผมดิ้นๆ อยู่บนเตียง มันคงรู้.....เปลี่ยนมาคล่อมผมทันที
“กูอยากจะตายอยู่แล้ว...” รู้สึกถึงความหื่นมันแล้ว มือมันเลื่อนมาถอดเสื้อผมออกจากตัว แล้วก้มลงจูบผม
เริ่มไซ้ตรงซอกคอผม อาการง่วงๆ เมื่อกี้หายไปในทันที มือมันทั้งสองข้างลูบๆ อยู่ตรงหน้าอกผม ขนลุกไปหมดแล้ว ผมร้องออกมาเพราะทนอาการเสียวไม่ไหวแล้ว มันเปลี่ยนมาจูบผมอีกครั้ง
“อืม....” ไม่ใช่แค่จูบธรรมดาแล้ว มันทั้งดูดทั้งเลียปากผมอยู่นาน แล้วค่อยสอดลิ้นเข้ามา ดุนลิ้นเข้ามาจนผมหายใจแทบไม่ออก รุ้สึกเริ่มมึนหัวเพราะผมจะขาดอากาศหายใจ จึงเอามือทุบเขาที่แขนมันแรงๆ มันจีงได้ปล่อยให้ปากผมเป็นอิสระ ผมสูดอาการเข้าแรงๆ แต่มันหมดแรงแล้วครับ จะเอาไงกับกูก็เอาเถอะ เคยขัดมึงได้ไหม!
มันมองผมตาวาวเลย แล้วมันถอดเสื้อผ้ามันออกอย่างเร็ว กลับลงมาจูบผมอีกแล้ว...เบาๆ หน่อยไม่ได้หรือไง! ผมรู้สึกอะไรแข็งๆ มันดุนอยู่ตรงท้องผม คิดได้แค่นั้นผมก็รู้ได้ทันที มันมองหน้าผมแล้วขยับน้องของมันมาตรงหน้าผม ผมรับเข้าปากอย่างรู้งาน แต่ยังคงกล้าๆ กลัว ผมทั้งเลียทั้งดูดของมัน
“ซี๊ดดด....” มันพยายามกดหัวผมไว้ ไม่ให้ผมเอาของมันออกจากปาก มือผมทุบเข้าที่ขามัน ให้มันรู้ว่า กูก็ไม่ไหวแล้ว จะหายใจไม่ออก มันถึงได้เอาน้องมันออกจากปากผม
“ห่างไปนาน ทำเป็นลืมนะ...” มันมองหน้าผม และพูดน้ำเสียงกวนตีนๆ แบบของมัน
“ไอ้บ้า...ใครจะเหมือนมึงล่ะ” ผมก็เถียงมันสิครับ เรื่องอะไรมากวนผม
มันมองหน้าผม แล้วยิ้มๆ แบบหื่นๆ มันเอามือมันมาจับน้องชายผม ผมสะดุ้งทันที แม่ง! ไม่บอกกันอีกแล้ว ผมยังไม่ทันด่ามัน มันกลับมาจูบผมอีกที แล้วเลื่อนมาดูดหน้าอก ขนลุกอีกแล้ว! >< มือของมันทำหน้าที่ได้อย่างดีเยี่ยมทั้งหน้าอกทั้งน้องชายผม ประสานงานกับมือมันเป็นอย่างดี
“มีน......อะ...” ไม่ไหวแล้ว ของผมจะออกมาแล้ว
“อาาาาา......” มันเร่งความเร็ว จนหมดแรงจะอดกลั้น น้ำสีขาวขุ่นๆ เลอะเต็มมือมัน ส่วนผมนอนหอบหายใจ หมดแรง จนรู้สึกตัวจะจมหายเข้าไปในที่นอน
“ดะ...เดี๋ยว.....” ไม่ทันไร มันดึงขาผมขึ้นพาดไหล่มันสองข้าง มันไม่บอกไม่กล่าวอะไร ผมได้ยินแต่เสียงหายใจแรงๆ ของมันเท่านั้น
รู้สึกถึงอะไรบางอย่างอยู่ทางด้านหลังผม ไม่ต้องคิดนานอีกแล้ว นิ้วของมันสอดเข้ามาในก้นผม
“อ๊าก...เจ็บ...” ผมเกร็งตัวขึ้นทันที มือมันอีกข้างจับขาผมแน่น
“มึงอย่าเกร็ง....” พูดง่ายแต่มันทำยากนะเว้ย
มีนค่อยสอดนิ้วเข้าออกช้าๆ จนเร็วขึ้นเรื่อยๆ ผมรู้สึกว่าทำไมตรงก้นผมมันลื่นๆ ขึ้น ความคิดกับความรู้สึกมันไม่ค่อยจะไปด้วยกันเท่าไหร่ ผมมองหน้ามัน ใบหน้ามันเหมือนถูกใจอะไรสักอย่าง มันยิ้มให้ผม แล้วมันก็ดันน้องชายเข้ามาในตัวผม
“อาาาาาา.........” ผมสะดุ้งสุดตัว...ทำไมน้องมันถึงใหญ่ขนาดนี้ ไม่เคยชินสักที
“บอกว่าอย่าเกร็ง...” มันพูดดุๆ กับผม แต่หน้ามันนี่สิ บอกอารมณ์ว่าสุดจะกลั้น แล้วมันก็ดันน้องมันเข้ามาจนสุด ค้างไว้อย่างนั้น และหันมาจูบๆ ลูบที่ต้นขาผม
“อะ...” ขนลุกอีกแล้ว และไล่จูบมาเรื่อยๆ มือมันกลับมาจับที่น้องชายผมอีกครั้ง แล้วเริ่มชักขึ้นลงเรื่อยๆ จนน้องผมแข็งขึ้นอีก มันเห็นแล้วยิ้มหื่นๆ ให้ผมอีกที....ไอ้บ้า!
มันกลับไปสนใจสิ่งที่ค้างอยู่ในตัวผมต่อ เริ่มดันเข้าดันออกอีกครั้ง จากช้าๆ เป็นเร็วๆ ผมบิดตัวด้วยความเสียว มือมันจับน้องชายผมรูดขึ้นรูดลง จนมันจะออกอีกครั้ง แต่มันกลับหยุด!
แล้วอุ้มตัวผมขึ้น ส่วนมันลงไปนอนกับที่นอน ตอนนี้กลายเป็นผมนั่งอยู่บนตัวมัน โดยที่น้องชายมันยังค้างอยู่ในก้นผม... ผมไม่อยากคิดว่าหลังจากนี้มันจะทำอะไรผม
“ลองทำมั่งสิ...” มันบอกผม แล้วจับก้นผมขึ้น จนผมต้องยกก้นขึ้นตามที่มือมันสั่ง แล้วมันก็ดันน้องชายมันสวนขึ้นเน้นๆ 2 – 3 ที เป็นการบอกผมว่าต้องทำแบบไหน
“มีน....” ผมเรียกมันแล้วส่ายหน้า เป็นการปฏิเสธ มันจับเข้าที่น้องชายผม แล้วบีบไว้แน่น
“ถ้าไม่ทำ กูก็ไม่ทำ” ไอ้บ้า ไอ้ลามก ไอ้โรคจิต ได้แต่ด่ามันในใจ เพราะผมแทบจะพูดไม่ออก มือผมกดตรงท้องน้อยมันผมค่อยๆ ยกตัวขึ้นลงช้าๆ
“อะ....อะ....” ตอนแรกผมรู้สึกไม่ถนัดกับท่าทางแบบนี้ แต่พอเหมือนมันเริ่มเข้าจังหวะ มันกลับตอบรับแรงที่มันส่งให้ผม มันรุ้สึกแปล๊บๆ และเสียวเป็นจังหวะ แต่ละครั้งที่ผมทำ
“อาาาา....อย่างนั้นแหละ” มันก็ไม่ต่างจากผมหรอกครับ หน้ามันบอกถึงความต้องการเต็มที่
“ไม่ไหวแล้ว...” ผมบอกมัน เพราะรู้สึกน้องชายผมจะแข็งตัวเต็มที่แล้ว มันจับน้องผมรูดขึ้นรูดลงแรงๆ จนผมต้องหยุดที่จะทำให้มันก่อน
“อะ....” ของผมออกมาอีกครั้งโดยการกระทำของมัน กระเด็นเลอะเต็มหน้าท้องมัน ส่วนผมแทบจะทรุดตัวลงให้ได้ แต่มือใหญ่ๆของมันจับเข้าที่ก้น แล้วดันน้องชายมันเข้ามาแรงๆ
เกือบลืม ผมออกแล้ว แต่มันยังไม่ออกนี่ ผมจึงพยายามรวบรวมแรงที่เหลืออยู่ มอบความสุขให้มัน
“อู้ว........อาาาาา.....” เสียงมันร้องด้วยความสุขสม ผมเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นอีก
“เนท....จะออกแล้ว......อ๊า.....” มันกระแทกตัวมันแรงๆ ผมนั่งหอบหมดแรงบนตัวมัน มันค่อยๆ ดึงน้องของมันออกจากตัวผม รู้สึกมีของเหลวข้างในไหลตามออกมา
“ไปล้างตัวเถอะ...” มันบอกผม แล้วอุ้มผมเข้าไปอาบน้ำ ออกมาจากห้องน้ำ ผมก็ใช้มันให้เปลี่ยนผ้าปูที่นอนด้วย มันเลอะไปหมด และมันเป็นคนทำเลอะ....
ผมกับมันนอนกอดกันอยู่บนเตียง มันก็ลูบหัวผม ดมๆ หอมๆ อยู่นั่นแหละ ทีตอนนี้ล่ะทำเป็นอ่อนโยน แล้วเมื่อกี้ล่ะ.....
“เหนื่อยไหม...” มันถามพร้อมลูบหัวผมเบาๆ
“เหนื่อยสิ...มีแฟนลามก แถมยังหื่นอีก...” ผมตอบเสียงงอนๆ ตีแขนมันทีนึง
“แล้วใครมันทำตัวน่ารักล่ะว่ะ...” มันขยี้หัวผมอีกที
“ใคร...ไม่มีสักหน่อย...ไปอดอยากมาจากไหนล่ะ....” ชิส์ ผมเงยหน้ามองมัน ทำหน้าหงุดหงิดใส่มันอีกที
“เดาถูกแฮะ....เพื่อนที่ทำงาน...แม่ง! ไปจิ๊กแผ่นหนังโป๊ของหัวหน้ามาดูว่ะ... สุดยอด! สาวญี่ปุ่นมันถึงใจจริงๆ” พูดจบมันมองหาผมหื่นๆ ยักคิ้ว ทำตาเชื่อมใส่ผมอีก
“นี่....ไอ้ลามก” ผมหยิกมันที่แขนแรงๆ
“โอ๊ย...ชอบรุนแรงนะมึง.....” มันกอดผมแรงๆ แทบจะหายใจไม่ออก
“กูดู.. ... ก็นึกถึงมึงขึ้นมา....เจอเมื่อไหร่ จะจับเล่นเหมือนในหนังซะเลย...เป็นไงล่ะ...ถูกใจมึงป๊ะ....หึ หึ”
“ไอ้ลามก....ไอ้โรคจิต...” ผมทั้งด่า ทั้งตีแขนมัน อายก็อาย เป็นเวรเป็นกรรมใช่ไหม ที่ต้องมาเป็นแฟนมัน
“พอๆ ... เดี๋ยวกูช้ำในตายหรอก” มันจับมือผม แล้วรัดตัวผมจนแน่น
“อย่างมึง...โดนไม้หน้าสามก็ไม่ตายหรอก” ผมประชดมัน ชิส์....
“พรุ่งนี้วันหยุด ไปดูหนังกันไหม” อยู่ๆ มันก็เปลี่ยนเรื่องพูด
“..........ไปดูหนัง เรื่องอะไรล่ะ.........” ผมนิ่งคิดอยู่สักพัก ผมไม่ค่อยชอบดูหนัง แต่พรุ่งนี้เป็นวันหยุดก็น่าไปดู ไปเดินเที่ยว ซื้อของก็ดี
“แล้วแต่เนท.....อยากดูเรื่องอะไร” มันถามผม ผมส่ายหน้าแบบไม่รู้
“งั้นค่อยไปดู....ไปหาอะไรกิน....เอ็มเค หรือ พิซซ่า....”
“อยากกินเอ็มเค....” ผมมองหน้ามันแบบอ้อนๆ
“ค้าบ ค้าบ....อยากได้อะไรไหม...”
“ไม่รู้เหมือนกัน ค่อยไปดูล่ะกัน เราง่วงแล้ว” ผมออกแล้วยกมือมายีตา
“ค้าบ นอนก็นอน” ผมชอบเสียงมันจัง เสียงใจดีแบบนี้ ทำผมเคลิ้มไปเลย
“มีนปลุกเรานะ....” ผมบอก แล้วซบที่ไหล่มัน มันก็กอดผมแน่น
-
ขี่ม้ากั๊บๆๆๆๆ
:-[ :-[ :-[ :-[
-
:m4: :m4: :m4: :m4: :m4: :m4:
ดีจัง ได้อ่านเพิ่มและ วันนี้นอนหลับฝันดีและ
-
เออ... อ่านแล้วคิดถึงบางคนเลยอ่ะ....
ดูหนังโป๊... แล้วมาลงที่เรา
เวง.... จะให้เราเป็นนางเอกหนังโป๊.... ตีลังกาสามตลบ... อุๆ
แง้วๆๆๆ
-
ตอนใหม่มาแย้ว :m4: อ่านแล้วอารมณ์ดี ทำงานได้ สบายจาย :m1:
:m10: อิอิ ดูหนังโป๊ แล้วมาลงกะแฟน หื่นๆหยั่งงี้ ชอบง่ะ
-
มีนหื่นจิงๆ :m10:
แต่ว่าไอ้วิธีดูหนังโป้นี่ได้ผลเย๋อ :confuse: อืมต้องไปลองบ้าง :laugh:
-
ตอนใหม่มาแย้ว :m4: อ่านแล้วอารมณ์ดี ทำงานได้ สบายจาย :m1:
:m10: อิอิ ดูหนังโป๊ แล้วมาลงกะแฟน หื่นๆหยั่งงี้ ชอบง่ะ
ม่ายจริง อ่านแล้วอารมณ์ ไม่ดี ทำงานม่ายด้าย
เพราะอยากทำอย่างอื่น
:laugh: :laugh: :laugh:
-
555 ไม่เคยเป็นจ๊อกกี้เหรอ เป็นไงสนุกล่ะสิ อิอิ
-
:m10: :m10: :m10:
:-[ :-[ :-[
-
น่ารักจัง :m10:
-
จินตนาการไปไกลแสนไกล อิอิ :m10:
-
“มีนปลุกเรานะ....” ผมบอก แล้วซบที่ไหล่มัน มันก็กอดผมแน่น
ปลุกมาทำต่อเหรอจ๊ะ :haun5: :haun5: :haun5:
-
มาต่อแล้วจ้า
***********
ประมาณสายๆ มีนปลุกผมตื่น แล้วเรียกให้ผมไปอาบน้ำ วันนี้จะออกไปดูหนัง และหาอะไรกิน
มาถึงห้างเซ็นทรัลฯ..... ผมบอกให้เดินไปดูรอบหนังก่อน เจอหนังที่คิดว่าน่าจะดูได้ ทั้งผมและมัน ถ้าจำไม่ผิดเราดูกันรอบประมาณเที่ยงครึ่ง จึงยังไม่ไปหาของกิน แค่ซื้อน้ำ ข้าวโพด เข้าไปกินข้างใน แต่ก่อนหนังจะเริ่ม ผมกับมันก็ซัดฮอทดอกและไอติมแดรี่ควีนไปเยอะเหมือนกัน
พอเข้าไปในโรงหนัง ผมเดินเข้าไปก่อน และกำลังจะนั่งแต่มันดึงมือผมไว้ และเข้าไปนั่งแทน ผมก็งงล่ะครับ พอเห็นคนข้างๆ ผู้ชายครับ หึ หึ... เข้าใจมันแล้ว.... ตอนแรกก็ต่างคนต่างนั่งดู แค่จับมือกันเฉยๆ มันเอามือผมไปจับนะครับ จับมั่ง ลูบมั่ง จนมันเพลินล่ะครับ สักพักมันก็ซบไหล่ผม อา....อายครับ ผู้หญิงที่นั่งข้างๆ ผมหันมามอง และยิ้มให้ ผมยิ้มตอบ แล้วก็หันไปสนใจหนังต่อ จะบอกว่า ไปดูหนังกับมัน มันก็ทำแบบนี้ทุกครั้ง ช่วงหลังไม่ค่อยไปดู หาซื้อแผ่นมาดูกันเองมากกว่า นอกซะว่า จะมีเรื่องไหนที่อยากดูทั้งสองคนมากๆ เท่านั้น
ดูหนังจบ ประมาณบ่ายสามกว่า ผมกับมันก็หิวแล้วครับ ตอนแรกจะไปกินเอ็มเคกัน แต่พอเห็นคนแล้ว ถอดใจครับ เพราะอีกครึ่งชม. ไม่รู้จะได้กินไหม จึงหันเหไปกินอาหารญี่ปุ่น ซึ่งคนมันก็เยอะไม่แพ้กัน แต่โชคดีที่รอไม่ถึง 20 นาที เท่านั้น ผมกับมันก็สั่งสิครับ........เยอะมากๆ กินเข้าไปหมดได้ไงยังงงอยู่เลยครับ
พอหาของใส่กระเพาะเสร็จ ก็ต้องไปเดินย่อย สรุปว่ามื้ออาหารผมกับมันจ่ายด้วยกัน แต่มันออกเยอะกว่าผม ส่วนผมออกเศษที่เหลือ อิ อิ.....
ผมก็เดินดูของไปเรื่อยๆ แล้วเป็นช่วงที่แต่ละร้านลดกระหน่ำ ถูกใจผมเป็นที่สุด แล้วมีนก็ตามใจผมจริงๆ หมดไปหลายพันเหมือนกัน ของเต็มมือ ส่วนมากจะเป็นเสื้อผ้าล่ะครับ มีหนังสืออยู่บ้างนิดหน่อย ว่าแต่มันซื้อให้ผม ผมก็ซื้อให้มันเหมือนกัน
แถมยังแวะซื้อขนมปัง เค้ก กลับไปกินต่อที่ห้องอีก เวลามีความสุข อะไรๆ มันก็ดีไปหมด อย่างที่เขาว่าๆกัน
ผมกับมีน นั่งแท็กซีกลับห้องกัน เพราะมีนเอารถไปฝากไว้ที่บ้านพี่เอ๋ ถ้ามาไว้ที่นี่ ผมกลัวจะหาย....มาถึงผมก็รีบแกะขนมกิน แต่มันต้องเรียกให้ผมไปอาบน้ำซะก่อน ตอนแรกผมก็อิดออด แต่พอมันบอกว่า ถ้าไม่อาบจะอาบให้ผมเอง เท่านั้นแหละ ผมวิ่งปรู๊ดเข้าห้องน้ำทันที!
ขณะกำลังอาบน้ำอยู่ ผมได้ยินเสียงโทรศัพท์ของมีนดัง อะ...มันรับ....ได้ยินเสียงมันคุย หัวเราะ คงเป็นเพื่อนมัน ผมไม่สนใจอะไร ก็อาบน้ำไปเรื่อยๆ แต่รู้สึกว่า มันไม่วางสักที ผมอาบน้ำประมาณครึ่งชม.ได้ มันก็ยังไม่วาง พอผมออกมาเห็นมันยืนอยู่ตรงระเบียงยังคุยอยู่อย่างนั้น ผมออกมาจากห้องน้ำ จนแต่งตัวเสร็จมันก็ยังไม่วาง พอผมเดินไปเรียน มันกลับรีบวางทันที ผมมองมันอย่างสงสัย มันรีบเก็บมือถือ แล้วเดินเข้ามาหาผม บอกว่าจะไปอาบน้ำบ้าง ผมก็ไม่ว่าอะไร ไปหยิบขนมที่ซื้อมากิน หยิบของที่อยู่ในถุงออกมาแกะ ทั้งเสื้อผ้า หนังสือ
ผมได้ยินเสียงโทรศัพท์มีนในกระเป๋ากางเกงมันดัง ผมทำเป็นไม่สนใจ เพราะเจ้าของอยู่ในห้องน้ำ จะไปรับคงไม่ดี แต่มันดังขึ้นอีก แล้วทำไมเจ้าของมันไม่ได้ยินว่ะ ทั้งๆ ที่วางพาดอยู่ตรงเก้าอี้หน้าห้องน้ำ
มันดังไม่หยุดจนผมชักรำคาญ น่าจะรู้ว่า เจ้าของไม่อยู่ จะกดมาทำไมหลายรอบ ผมจึงตัดสินใจเดินไปดู พอหยิบออกมากลับเงียบไปแล้ว พอผมลองกดดู มีขึ้นมาสองสาย ชื่อพี่เอ๋ 1 miscall กับพี่เล็ก?? 3 miscall ใครหว่า คงเป็นพี่ที่ทำงานมันมั้ง....ผมไม่สนใจเก็บโทรศัพท์มันไว้ที่เดิม แล้วกลับมาสนใจของที่ซื้อมา
สักพักมันก็เดินออกมาจากห้องน้ำใส่กางเกงบอลตัวเดียว เดินมาหาผม แล้วสะบัดผมที่เปี๊ยกๆ ใส่ผม
“อะ....อ้ายบ้า!” ผมด่ามัน แล้วรีบเก็บหนังสือขึ้น เพราะผมเป็นคนรักหนังสือ กลัวจะเลอะ
“555555....” มันก็หัวเราะ กระโดดมานั่งข้างหลังผม กอดผมไว้
“ชิส์....” ผมหันไปมองหน้ามันแบบเคืองๆ เอามือผลักหน้ามันเบาๆ
“นี่แหนะ....” มันกลับจี้เอวผม
“อะ....ปล่อย....55555” ผมตกใจ แล้วหัวเราะออกมา แล้วมันเปลี่ยนมากอดผมซะแน่น
“วันนี้สนุกไหม...” มันทำผมด้วยเสียงที่อ่อนโยน ลูบๆ หัวผมด้วย
“อืม....สนุกดี....” ผมตอบแล้วยิ้มให้มันหน่อย
“แค่นั้น....” มันทำเป็นขึ้นเสียงสูง
“คับ คับ....ผมสนุก ที่ได้เที่ยวกับคุณมีน และซื้อของให้ผมด้วย....” ผมหันตัวกลับไปบอกมัน ตอนนี้ตัวผมก็อยู่ในอ้อมกอดมันแล้ว
“จุ๊บ....” ผมจูบที่จมูกมันทีนึง ดูหน้ามีนพอใจกับสิ่งที่ผมทำ มันยิ้มจนตาปิด แล้วกอดผมแน่นขึ้น
“งั้นขอรางวัลหน่อยสิ” มันยิ้มอย่างได้ใจ แล้วกดตัวผมลงเตียง
“ดะ...เดี๋ยวก่อน เก็บของก่อนได้ไหม....” ผมทำเป็นยื้อมันไว้ก่อน เผื่อมันเปลี่ยนใจ
“เสียเวลา....” พูดจบ มันรวบของบนเตียงตกไปอยู่ตรงพื้นหมด พอมันมีอารมณ์ อะไรก็ฉุดมันไม่อยู่จริงๆ
“...ไอ้บ้า....” ด่าได้แค่นั้นแหละครับ แล้วผมก็โดนขอรางวัลจนได้
.
.
.
กลางดึก ไม่แน่ใจว่ากี่โมง คงประมาณตีสองกว่าได้ๆ ผมได้ยินเสียงโทรศัพท์มันดังอีกครั้ง ดังอยู่นานเหมือนกัน จนต้องหยิบมาดู และคงปิดเครื่อง เพราะไม่ได้ยินเสียงมือถือดังอีก....
.
และเพราะเรื่องนี้....ซึ่งผมมองข้ามไป...กลายมาเป็นบททดสอบผมกับมีนอีกครั้ง
.
.
-------------------------------------------------------------------------------------
-
ง่ามีนนอกใจหรอ
-
:impress: :impress: :impress:
พี่สาวตัวกลม ทำให้ค้างอะครับแล้วจะมาต่อให้อีกวันไหนครับ
คืนนี้เลยนะครับผม รออ่านอยู่นะครับ คืนนี้นะ อิอิ
อะนะแล้วมีนนอกใจ เนท ป่าวครับเนี้ย
จะคอยลุ้นต่อไปละกันครับ
:impress: :impress: :impress:
-
ขออีก 8 รีไพล์นะจ้ะน้องdeshiwa
เจ๊จะมาต่อให้ เหอะๆๆๆๆๆ :laugh:
-
มารีพลายแล้วค้าบ
เอาใจช่วยคุณเนท
:m4:
-
มาเพิ่มอีก 1 รี จะได้ครบ8 เร็ว ๆ :m13:
อย่าบอกนะว่ามีนนอกใจอ่ะ o12 ฮึ่ม
-
เย้ๆๆๆๆๆ :m11: :m11: :m11:
ได้อ่านสองตอนรวดเลยยยยยย
สนุก+หื่นได้ใจจริงๆ :o9: คุณมีนนี่ :m12:
ขอบคุณพี่สาวตัวกลมมากค่าที่เอามาลงให้เราๆได้อ่านกัน เอาไปเลยค่า +1 อิอิ :m3:
-
มาช่วยกันรี
:m3: :m3: :m3:
มีนจะนอกใจซะแว้วหรอ
:sad5: :sad5: :sad5:
-
ร่วมด้วยช่วยรี :m4: :m4: :m4:
-
นายมีนทำแบบนี้ได้งายยยย
จะโดนมิใช่น้อย o12 o12
-
นอกใจป่าวเนี่ย มาต่อด่วนเลยค้าบ
-
ง่ะ o12
ทำไมทำแบบนี้ล่ะ ห๊ะ :angry2:
-
มาช่วยรี หวังว่าคงไม่ช้าไปนะคับ :impress: :impress: :impress:
-
ครบ 8 รีพลายแล้วน้า
:m7:
-
เหอๆๆๆๆ หื่นๆๆๆๆ :m10: :m10: :m10:
แล้วโทรศัพเนี่ยใคร อย่าบอกนะว่ามีนนอกใจ
คาใจอย่างแรงอ่ะ พี่สาวตัวกลม รีบๆมาอัพเดทไวๆๆนะ อยากรู้แว้ว
:m5: :m5: :m5: :m5: :m5: :m5: :m5:
-
:impress: :impress: :impress:
มาดัยรอบดึกครับผม
ยังรออ่านอยู่นะครับผม
:impress: :impress: :impress:
-
มาต่อด่วนเลยครับ เลยมีหลายรีแว้ว
o3 o3 o3
-
ขอขอบคุณสำหรับทุกรีนะจ้ะ มาต่อให้แล้วค่า :m4:
***************************************************
วันจันทร์ มีนกลับไปทำงาน ส่วนผมอ่านหนังสือที่ห้อง ไปเรียนอาทิตย์ล่ะ 2 วัน บางวันชวนไผ่มาเล่มเกมส์เพลย์ที่ห้อง (เพราะพี่เอ๋ต้องฝึกงานเหมือนกัน แต่ฝึกงานในกรุงเทพฯ) หรือไม่ก็ไปเที่ยวกับไผ่ พอวันศุกร์มีนกลับมา บางครั้งไปมหา’ลัยบ้าง แต่ส่วนใหญ่จะไม่ไปซะมากกว่า กิจกรรมซ้ำๆ เป็นแบบนี้มา 1 เดือน อีก 2 เดือน ถึงจะฝึกงานเสร็จ
ผมว่า ผมพอใจกับสิ่งที่เป็นอยู่ในตอนนี้ ผมไม่เคยเหงาหรือเบื่อ เพราะทุกครั้งที่มีนกลับมา ก็จะมาเอาใจผมตลอด และมันก็ได้รางวัลทุกครั้งที่กลับมาหาผม ถ้าผมเป็นผู้หญิงคงท้องไปแล้วมั้ง 55555
พักหลังๆ ผมเริ่มจับสังเกตมันมากขึ้น ช่วงเดือนที่2 จะมีโทรศัพท์เข้าหามันตลอด ไม่เว้นวันเสาร์อาทิตย์ มันเริ่มทำตัวเหมือนมีความลับกับผม แต่ผมจะทำนิ่งเฉยซะมากกว่า แต่ทำไมใจกลับไม่นิ่งตาม จนผมเริ่มทนไม่ไหวเพราะมันทำต่อหน้าผม
วันหยุด ผม มีน ไผ่ พี่เอ๋นัดกันไปหาอะไรกินและเดินเล่นที่ห้าง พวกเราเลือกที่จะกินสุกี้เพราะชอบเหมือนๆกัน
“ กินเยอะๆ มั่ง ผอมจนเห็นกระดูกแล้ว มึงนี่ไกลหูไกลตาหน่อยไม่ได้” มันพูดแล้วตักลูกชิ้น กุ้ง...ผัก และอื่นมาใส่ในชามผม
“จะยัดไม่ไหวแล้ว จะให้อ้วกออกมารึไง” ผมมองหน้ามันแบบเคืองๆ ใครมันจะไปกระเพาะควายอย่างมัน
“พี่ก็ว่าน้องเนทผอมไปนะ ยิ่งกว่าไผ่อีก” พี่เอ๋พูดแล้วตักที่อยู่ในหม้อให้ไผ่มั่ง ไผ่มันก็เบ้ปาก ทำเป็นไม่อยากกินเหมือนผม
“ไอ้เอ๋ยังเห็นมึงผอมลง นี่แสดงว่ากูไม่อยู่ คงกินข้าวแค่วันละมืออีกสิ” มันหันมาพูดใส่ผม แล้วเอาตะเกียบเค๊าะหัวผม
“ไอ้บ้า เล่นไรอะ” ผมหันไปแหววใส่มัน ถลึงตาให้อีกที มันกลับหัวเราะรวมทั้งพี่เอ๋และไอ้ไผ่ด้วย
“กินเข้าไปเยอะๆ....” มันยังหันมาย้ำผมอีก กูเซ็ง ><
ในที่สุดทุกอย่างในหม้อก็หายไปอยู่ในกระเพาะของเด็กหนุ่มทั้ง 4 เป็นที่เรียบร้อย ตอนนั้นพี่เอ๋ขอไปเข้าห้องน้ำก่อนจะเรียกพนักงานมาเรียกค่าเสียหาย
กำลังคุยกันสนุกๆ เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นอีกแล้ว เป็นเสียงเพลงเดิมที่ดังขึ้นประจำ เหมือนมีนมันต้องการตั้งให้ตัวเองรู้ว่าเสียงนี้เป็นเสียงใคร พอมันรับโทรศัพท์ มันปล่อยมือที่จับกุมตลอดเวลาที่เรานั่งกินข้าว
มันเอียงหันหน้าไปพูดอีกทาง ผมมองจ้องหน้าไผ่ บอกเป็นทำนองว่า มันเป็นอีกแล้ว เรื่องโทรศัพท์แปลกๆ ผมเล่าให้ไผ่ฟังเพราะผมเริ่มอึดอัดเต็มที
แล้วมันหันมาหาผม บอกว่าจะไปห้องน้ำ แต่ผมเหลือบเห็นว่า มันยังไม่ได้ตัดสาย ผมแค่ผยักหน้าให้มันเท่านั้น พอมันเดินออกไป ไผ่ถามผมทันที
“เป็นแบบนี้มานานยัง....” ไผ่ถามด้วยน้ำเสียงที่แสดงความเป็นห่วงเอามากๆ
“อืม....” ผมได้แต่ยักไหล่ มันพูดไม่ออกเหมือนมีก้อนเล็กๆ มาจุกที่คอ
“อย่าคิดมากนะ...อาจไม่มีอะไรก็ได้”
“เราก็พยายามอยู่ แต่พักหลังๆ มันเป็นบ่อยนะ มีธุระอะไรกันมากมายที่ต้องโทรมาคุย อีกอย่างมันไปฝึกงานที่นั่นหลายเดือน จะไม่มีอะไรทำให้มันเขวบ้างเหรอ” ผมพูดด้วยน้ำเสียงแทบจะอดกลั้นไม่ไหว
ใจผมร้อน ร้อนมากด้วย มันมาทำต่อหน้าต่อตาผม ผมรับไม่ได้ มีความลับกันเยอะนัก ทีผมแทบไม่มีเรื่องที่จะปิดบังมันได้ ผมยอมรับว่าให้ใจมันไปเกือบหมดแล้ว แต่นี่ผมต้องกลับมานั่งคิด นั่งเครียดเหรอ
“ทำไมไม่ถามพี่เขาตรงๆ”
“ไม่...” ผมส่ายหน้า “เราจะจับโกหกคน และจะจับให้ได้คาหนังคาเขาเลย” แน่นอนผมเริ่มมีความคิดนี้มาหลายวันแล้ว เพราะถ้ายังเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ผมจะแผลงฤทธิ์ให้ดู
สักครู่ใหญ่ๆ มันเดินกลับมาพร้อมกับพี่เอ๋ ตอนนั้นผมเรียกพนักงานมาคิดเงินแล้ว สรุปคือ มันกับพี่เอ๋เป็นคนจ่าย พอเดินออกจากร้าน ผมกับไผ่ก็ช้อปกันกระจาย ผมไม่เดินกับมันหรอก ผมเดินซื้อของกับไผ่ เข้าร้านไหน ถ้าถูกใจเป็นต้องซื้อ ผมไม่หันไปถามไอ้มีนหรอกว่าจะจ่ายให้ผมได้ไหม ผมมีปัญญาจ่ายเองได้ ส่วนไผ่ก็พี่เอ๋เป็นคนจ่ายอยู่แล้ว
มันคงเห็นพฤติกรรมของผม และคิดว่าผมงอนอะไรมันอีก มันพยายามเข้ามาบอกว่าจะจ่ายให้เอง แต่ผมปฏิเสธมันทุกครั้ง หน้านิ่งไม่ยิ้ม จนเริ่มไม่สนุกแล้ว ส่วนมันคงเริ่มหมดความอดทน จึงบอกพี่เอ๋ว่ามันกับผมจะกลับ ผมก็เงียบ พี่เอ๋คงจะรู้ล่ะนะ แกจึงขับรถมาส่งผมกับมัน
“มึงงอนอะไรกูอีก” พอเข้าห้องมาได้ มันเริ่มถามด้วยอารมณ์โกรธ
“เปล่า...” อย่ามาใส่อารมณ์กับกูนะ กูต่างหากที่ต้องโกรธมึง
“แล้วทำไมทำตัวแบบนี้....ซื้อบ้าซื้อบออะไรเยอะแยะ....” มันเดินเข้ามาหาผม และกระชากถุงใส่ของเขวี้งไปตรงหน้าตู้เสื้อผ้า
“แล้วจะทำไมล่ะ....เรื่องของกู เงินกู” ผมก็เริ่มโมโหขึ้นบ้างแล้ว
“มึงพูดงี้ จะบอกว่ากูไม่มีปัญญาซื้อให้มึงรึไง” มันเดินเข้ามากระชากแขนผม
“คิดบ้าไร.......ปล่อย......” ผมพยามสะบัดแขนให้หลุด
“จะดื้อไปถึงไหน....” มันพูดแล้วถอนหายใจ ทำไมต้องทำเสียงและท่าทางแบบนั้นด้วย
“ใครดื้อ...ปล่อยกูนะ....” ผมยกมืออีกข้างตีที่แขนมันหลายๆ ที มันยกมืออีกข้างมาป้องไว้
เสียงโทรศัพท์ของมันก็ดังขึ้นอีก ตอนนี้ปรอทวัดความอดทนผมเริ่มขึ้นสูงจนแทบแตก พอมันรับเท่านั้นแหละครับ ผมผลักมันแล้วแย่งมือถือ วิ่งเข้าห้องน้ำล็อคประตูทันที มันตบประตูพยายามเรียกผมให้เปิด
ผมแนบโทรศัพท์เข้ากับหูเพื่อฟังเสียง
~~ทำไมเงียบไปละค่ะ~~ เสียงผู้หญิง ผมมองดูเบอร์ว่าเป็นของใคร “เล็ก” คิดไว้ไม่มีผิด ผมแนบหูอีกครั้ง
~~งั้นพี่วางนะค่ะ เจอกันที่ทำงาน......~~ ผมกดตัดสายอีกฝ่ายนั้นทิ้งทันที แล้วหยิบมือตัวเองที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงขึ้นมาเมมเบอร์นี้ในเครื่องผม จากนั้นผมเริ่มตามไล่ sms ในเครื่องมัน
เจอจนได้....ทุกครั้งผมว่ามันระวังเรื่องนี้เป็นอย่างดี เพราะถ้ามันเผลอผมก็จะกดดูเครื่องมันเหมือนกัน แต่คราวนี้คงไม่ทัน...ผมเริ่มเปิดอ่าน และเริ่มนับหนึ่งถึงสิบในใจ
แต่ละข้อความ ผมแทบอยากกระโดดต่อยหน้ามันมากๆ
- ตื่นรึยัง , ถึงกรุงเทพรึยัง, เรียนเหนื่อยไหม, กินอะไรรึยัง, ดูแลตัวเองดีๆ ............. -
ผมถามหน่อยว่า นี่เป็นข้อความที่เพื่อนเขาส่งถึงกันเหรอ มันไม่ตลกเลยสักนิด
ผมกำโทรศัพท์มันแน่น สูดหายใจลึก เปิดประตูเดินออกไปเผชิญหน้ากับมัน วันนี้เป็นไงเป็นกัน
มันนั่งนิ่งอยู่บนเตียง มองหน้าผมเครียดๆ กำลังจะอ้าปากถามผม แต่ผมเขวี้ยงโทรศัพท์ใส่มัน สีหน้ามันดูตกใจมาก ส่วนผมยืนกำมือแน่น...
“พี่ที่ทำงานเขาโทรมาหา....” มันเริ่มพูด
“ไม่มีอะไรนะ....เนทอย่าคิดมาก.....” มันพยายามจะเอื้อมมือมาจับผมไว้ แต่ผมสะบัดหนี ผมแทบน้ำตาร่วง เหมือนน้ำเสียงมันจะรับผิดแทนมัน
“หึ...แล้วไอ้แมสเซสบ้าๆ นั่นล่ะ...อย่าคิดว่ากูดูไม่ออก กูไม่โง่ กูไม่ใช่ควาย....”
“เนท....มันไม่มีอะไรจริงๆ...”
“อ้อ...อยากให้มีก่อนใช่ไหม แล้วค่อยบอกกู จะบอกกูตอนไหนมันก็เหมือนกัน”
“พูดอะไร....” มันทำเป็นขึ้นเสียงกับผม
“กูจะได้เตรียมใจไว้ไง ลืมไป มึงไม่ใช่เกย์นี่ จะกลับไปชอบผู้หญิง แล้วจะว่าอะไรมึงได้”
“เพ้อเจ้อไปกันใหญ่แล้ว....เลิกบ้าสักที....บอกไม่มีอะไรก็ไม่มีสิ” มันเดินเข้ามาหผม ใช้มือสองข้างจับแขนผมและเขย่าแรงๆ
“ปล่อยกูนะ ....ไอ้สัด.....กูพูดแทงใจมึงล่ะสิ.....” ผมสู้หน้ามันไม่ลดละเหมือนกัน
“อย่ามายั่วโมโหกู...”
“ใคร....คนที่น่าโมโหมันกู...” ผมพูดจบ มันบีบไหล่ผมแรงๆ
“ไอ้เชี้ย....” ผมตบหน้ามันแรงๆ ทีนึง มันหน้าหันเลย
“พอสักที.........นั่นมันพี่ที่ทำงาน.......กูไม่ได้คิดอะไร.........ส่วนเขาจะคิดกับกูยังไงกูไม่รู้ และไม่อยากรับรู้....แค่มึงคนเดียวกูก็เหนื่อยแล้ว” มันดึงกระชากตัวผมเข้าหาตัวมัน แล้วเขย่าแขนผม พูดใส่หน้าผมเสียงดังๆ
“เรื่องของมึง เรื่องของมึง ปล่อยกู” ผมดิ้นเพื่อที่จะให้หลุดจากมือของมัน
“นี่....ฟังกันมั่งสิ.....”
“ไม่ฟังโว้ย ไอ้คนโกหก ไอ้เชี้ย ปล่อยกู....” ผมดิ้น สะบัดตัวแรงๆ แต่ไม่หลุดจากแรงจับของมัน
“พูดไม่ฟังใช่ไหม.....” มันลากผมเดิน เดินเข้าไปในห้องน้ำ เหวี่ยงผมติดผนังห้องน้ำ เปิดน้ำรดตัวผม
“อะ........ไอ้เชี้ย.......มึงจะทำไร.........” ผมดิ้นแล้วทุบมัน มือไม้ปัดป้องจากแรงน้ำที่มันรดใส่ผม
“หายบ้ารึงยัง....ห๋า.......หายรึยัง..........” มันดึงแขนผมไว้ แล้วฉีดน้ำใส่หน้าผม
“แค่ก แค่ก....แค่ก” ผมสำลักน้ำทันที เอามือลูบหน้าตัวเอง แล้วผลักมันออกจากตัวผมเต็มแรง จนตัวมันเสไปเล็กน้อย ผมกำลังจะเดินออกจากห้องน้ำ มันกลับฉุดผมไว้ แล้วรั้งไว้กับตัว ผมดิ้นๆ เพื่อให้หลุดจากตัวมัน มันดันตัวผมติดผนังอีกครั้ง มันสอดขามันมาตรงกลางขาผม ดันไหล่ผมจนติดไปกับผนัง
“กูจะทำให้มึงหายบ้าเอง พูดแล้วไม่ฟัง กูจะทำให้มึงฟังกูแทน....” พูดจบ มันจูบเข้าที่ปากผม มือสองข้างจับหน้าผมแน่น ผมขยับไปไหนไม่ได้ ขามันกดขาผมไว้ ผมได้แต่ร้องอู้อี้อยู่อย่างนั้น ไม่ยอมให้มันจูบผมได้
มันรู้ว่าผมไม่ร่วมมือด้วย จึงสอดมือเข้ามาใต้เสื้อผมทั้งบีบทั้งลูบหน้าอกผม
“ไอ้.......เชี้ย.......มึงอย่า........” ขาผมแทบหมดแรง มันเอามือจับตรงเป้ากางเกงผม แล้วยังไงล่ะ เสื้อผมหลุดออกจากตัวไปตั้งแต่เมื่อไหร่ มันเริ่มจูบเม้มที่ซอกคอผม ผมผวาเฮือก เมื่อมือมันปลดกางเกงผมลง และลูบไปตรงก้นอยู่อย่างนั้น
“อะ.......” ผมเอามือทุบไหล่มัน แต่มันไม่รู้สึกสะทกสะท้านเลยสักนิด กลับเลื่อนลงมาดูดที่หน้าอกผมทั้งสองข้าง แล้วกัด กัดไปแทบทั้งตัว รู้สึกถึงรอยฟันที่กัดลงบนเนื้อผมตั้งแต่ไหล่ จนถึงท้อง...
พอมันหยุด มันกลับมาจูบปากผม
“ขนาดนี้ยังฤทธิ์มากอีกมึง.......” มันพูดแล้วบีบแก้มผม ฉกเข้าที่ปากผมอีกครั้ง คราวนี้มันสอดลิ้นเข้ามา ดูดดุนจนผมเริ่มหายใจไม่ออก มือมันยังคงป้วนเปี้ยนอยู่ตรงก้นผม
“ไม่เอา.......ออกไป........” ผมร้องขึ้น เพราะมือที่มันลูบก้นผม เปลี่ยนเป็นสอดนิ้วเข้ามาในก้นผม ผมดิ้นให้หลุดในทันที แต่มันกลับสอดมืออีกข้างเพื่อยกขาผมขึ้น
“อื้ออ....เจ็บ.....” ผมร้องเพราะความเจ็บที่อยู่ๆ นิ้วของมันสวนเข้าไปข้างในผม และต้องตกใจกับของที่มันแข็งขึ้นตรงหน้าขาผม
“ไม่เอา....ปล่อยกูนะ.....” ไม่เอานะ....นี่มันห้องน้ำ ไม่ตลกเลย ถ้าผมมีเซ็กซ์กับมันในห้องน้ำ ผมต้องตายแน่ๆ ผมรู้ว่าถ้ามันเกิดอยากขึ้นมา มันไม่สนใจอะไรทั้งนั้น
ยังไม่ทันคิดหาทางออก มันดึงนิ้วของมันออกจากก้นผม แล้วเปลี่ยนเป็นสิ่งที่มีขนาดใหญ่แทนเข้ามาในตัวผม
“อ๊ากกกกกก..............” ผมร้อง หน้านิ่วในทันที
“คราวนี้ มึงจะฟังกูได้ยัง.........” มันกระซิบเสียงเข้มๆ ข้างๆ หูผม ผมหลับตาแน่น เตรียมรับสิ่งที่มันกำลังจะทำกับผม มันสอดน้องชายของมันเข้ามาในตัวผมอย่างแรง แล้วเริ่มทำอย่างที่มันต้องการ ผมได้แต่กัดริมฝีปากไว้ กำมือแน่น อยู่ๆ มันยกขาอีกข้างผมขึ้น ผมผวากอดรอบคอมันทันที หลังผมชิดติดกับผนังห้องน้ำ
ผมได้ยินเสียงหายใจแรงๆ ของมันกับการสอดใส่ถี่ๆ จนรู้สึกชาไปทั้งขา อยู่ๆ มันก็หยุด แล้วอุ้มผมออกจากห้องน้ำทั้งท่านั้นอย่างทุลักทุเล
“กูไม่อยากให้มึงเจ็บ ไปที่เตียงดีกว่า.........” มันพูดแล้วจูบเข้าที่หน้าผากแรงๆ พาผมออกจากห้องน้ำ
“ตุ๊บ..” มันวางผมลงบนที่นอน แล้วเริ่มสอดเข้ามาในตัวผมอีกครั้ง
“อา........กูบอกว่าไม่มีอะไร......อะ..........มึงเชื่อใจกูนะ........อา.....อา.......กูไม่เอาใครนอกจากมึง......เข้าใจไหม” มันพูดไปก็ทำผมไป ตอนนั้นผมได้แต่ร้องอื้ออ้าอย่างเดียวล่ะครับ
“อา...........กูรักมึง......รู้ใช่ไหม........อะ........กูรักมึง.........จุ๊บ.......” มันพูดแล้วจูบผมอีกที แล้วหันมาสนใจกับกิจกามของมันต่อ........ส่วนผมเบลอไปหมดแล้ว ขาชาทั้งสองข้าง........มันกระแทกผมอีกสองสามครั้ง จนรู้สึกถึงของเหลวที่ไหลเข้ามาข้างในตัว
ความรู้สึกเริ่มลางเลือน มันถอนตัวออกจากผม แล้วลากผมเข้าไปกอด ได้ยินแต่ว่า “เชื่อใจกู” ส่วนผมก็หลับไปในทันที
รู้สึกตัวตื่นอีกที....มีแขนใหญ่ๆ มาเขย่าผม ก้มลงจูบที่แก้มผม “ถึงแล้วกูจะโทรมาหา” ผมเพียงขยับปาก และสั่นศีรษะเป็นการรับรู้
ผมรู้สึกตัวอีกที เพราะโทรศัพท์ในห้องดัง มีนโทรมาปลุกผมให้ตื่น แล้วมันก็โทรมาอีกตอนเที่ยง ตอนเย็น ตอนดึกๆ เป็นอยู่แบบนี้มาเป็นสัปดาห์ จนมันมาบอกว่า คงจะไม่กลับประมาณ 2 สัปดาห์ เพราะงานที่บริษัทมันเยอะ ผมเพียงแค่ตอบว่า “ได้..... เข้าใจแล้ว......” มันย้ำกับผมว่า ให้เชื่อใจมัน มันรักผม....โทรมาหาผมตลอดเวลา....
เมื่อมันต้องการให้ผมเชื่อ ผมก็จะเชื่อ ผมจะอดทน ถือว่า มันเป็นสิ่งวัดใจผมกับมัน ผมจะพยายาม.......
-------------------------------------------------------------------------------------
-
เข้มแข็งไว้นะเนท อย่าเพิ่งคิดไรมากมันอาจจะไม่เปนอย่างที่คิดก้อได้
แต่ก้อนะ สันดานผู้ชาย .....แก้ม่ายค่อยได้หรอก
งงตัวเอง พูดไรม่ายรู้เรื่อง
แต่ไงก้อสู้ๆๆๆ สู้ให้ถึงที่สุดแล้วค่อยเสียใจก้อไม่สาย
o13 o13 o13 o13 o13 o13
-
รักไปแล้ว ถ้าพลาดขึ้นมาก็มีแต่เจ็บ
คนเราไม่รักกัน ฝืนไปก็เท่านั้น
ให้คนเป็นเรื่องของสองคนเห็นตรงกัน แล้วก็ยอมรับสิ่งที่จะเกิดขึ้น
:o12: :o12: :o12: :o12:
-
คนเราไม่รักกัน ฝืนไปก็เท่านั้น
เห็นด้วยอย่างยิ่ง o12 o12
-
o13 o13 ดีมากสู้ต่อไป
-
:impress: :impress: :impress:
อะครับผม เนทโกรธรุนแรงนะครับ มีนก็ด้วย
บางครั้งความเชื่อใจความไว้ใจของเราที่เรามีต่อเค้านั่นแหละ
กลับมาทำร้ายตัวเราเอง ยังไงก็เผื่อใจไว้เจ็บบ้างนะครับนายเนท
:impress: :impress: :impress:
-
ทำกันได้นะมีนนะ
o12 o12 o12
-
สงสารเน็ทอ่ะ :m15:
มีนน่าจะบอกพี่เล็กไปเลยนะว่ามีแฟนอยู่แล้ว o18
ปล่อยให้เค้าโทรมา แล้วก็คุยกับเค้าซะดิบดี เค้าจะไม่เข้าใจผิดได้ไงอ่ะ o12
-
:impress: :impress: :impress: :impress:
มาดันครับแม่สาวตัวกลม
ชอบมากครับผม
:impress: :impress: :impress: :impress:
-
:m17: ให้เชื่อใจ หรอ พูดง่ายแต่ทำยากเนอะ ก็การกระทำของมีน มันน่าสงสัย นี่ :m16:
-
มาแล้วจ้า ตอนพิเศษจากคุณเนท :o8:
**************************************
เพราะชีวิตที่ขาดเธอ....... ตอนพิเศษๆ อีกครั้ง
วันนี้อารมณ์ดีมากๆ คุณมีนโทรมาเช็คผมเรียบร้อย ส่วนมันก็ถึงที่ทำงานอย่างปลอดภัยและกำลังขยันอย่างมาก....
เผอิญผมเข้าไปในเวป AF4 แล้วฟังเพลงโจทย์ต่อไปของพวกเขา ฟังๆ จนไปสะดุดกับเพลงๆนึงเข้า
ไม่เขียนเล่าไม่ได้แล้ว (จริงๆ กลัวลืม) ผมขอเขียนตอนซึ้งๆ ให้อ่านสักตอน
------------------------------------------------------------------------------------
วันแรกที่ผมใช้ชีวิตที่ชลบุรีกับมีน ผมกับมันตื่นนอนแต่เช้าเพื่อไปทำงาน มีนอาสาไปรับไปส่งผม ตอนนั้นมีนมีรถยนต์ขับแล้ว เพราะต้องติดต่อประสานงานกับหัวหน้างานและลูกค้าตลอด จึงจำเป็นต้องมีรถ
มื้อแรกของผมกับมันคือ ซาลาเปาและกาแฟร้อนในเซเว่น ช่างโรแมนติกอะไรเช่นนี้ ^^’’’’’’
มีนขับมาเรื่อยๆ เพื่อจะไปส่งผมก่อน ผมนั่งมองมันขับรถไปเรื่อยๆ ความรู้สึกหลากหลายเกิดขึ้นในใจผม
ผู้ชายคนนี้ คนที่ผมจะมาใช้ชีวิตร่วมกัน คนที่เปลี่ยนแปลงเพื่อผมได้ คนที่รักผมมากมาย.....ผมยิ้มขึ้นมาทันที
มีนในชุดสูท ผมแทบไม่เคยเห็น ไม่เหลือคราบเด็กช่างเลยสักนิด เป็นเพียงผู้ชายในคราบคนทำงานเต็มตัว มีนดูเท่ให้ชุดสูท ดูแล้ว น่ากอดมากๆ รู้สึกหัวใจผมอบอุ่นขึ้นมาในทันที
มันหันมายิ้มให้ผม แล้วยกมือลูบหัวผมเบาๆ ไม่มีเสียงพูดอะไรจากเราทั้งสอง มีแต่รอยยิ้มที่ยิ้มให้กัน....
พอถึงตอนเย็นมีนมารับผมที่ทำงาน.....ใบหน้ายิ้มแย้มอย่างเห็นได้ชัด พอเข้าไปนั่งในรถ ผมได้กลิ่นดอกไม้ที่อบอวลอยู่ ผมมองหน้าเป็นเชิงถามมัน มันยิ้มให้อย่างเดียว แล้วออกรถขับไปเรื่อยๆ มีนอยากพาผมไปทานอาหารใกล้ๆ ทะเล...... ผมก็โอเค อยากทานอาหารทะเลมานานแล้ว
ตอนขับรถใกล้ถึงทะเล มันเอามือกดเพลงตรงเครื่องเสียง เพลงๆ นึงดังขึ้นมา มันหันมามองหน้าผม เป็นสัญญาณให้ผมตั้งใจฟังเพลงนี้
.
.
.
ชีวิตที่ขาดเธอ
เมื่อก่อนไม่เคยได้คิด ผิดอะไรไม่เคยจะรู้
ไม่ได้ดูว่าในสิ่งที่กระทำ จะมีบางคนเสียใจ
จนเมื่อจบตรงการแยกทาง ทุกๆอย่างที่เคยทำไว้
ก็ได้กลับมาเตือนย้ำใจให้คิด ว่าฉันนั้นโง่แค่ไหน
*อยากจะหมุนเวลาให้กลับยังไง ก็ไม่ย้อนมันคืนได้แล้ว
ได้แต่ขอให้เธอได้โปรดอภัยให้กัน สักครั้งจะยอมได้ไหม
ช่วงชีวิตฉันที่ขาดเธอ เหมือนจะตาย หัวใจมันทนไม่ไหว
มันคอยแต่มองร้องหาว่าเธอ อยู่ไหนและเป็นอย่างไร
กลับมาหาฉัน ได้โปรดเถอะนะคนดี ต่อจากนี้ที่เคยร้องไห้
จะไม่ทำให้เธอต้องช้ำและเสียน้ำตา
กลับมาเป็นอย่างเดิมได้ไหม รักกันอย่างเก่า
แต่ก่อนไม่เป็นอย่างนี้ อยู่ดีๆ น้ำตาก็ไหล
อยากให้เธอได้ฟังว่าฉันละอาย ที่ทำให้เธอเสียใจ
ถ้าไม่จบตรงการแยกทาง ทุกๆอย่างที่เคยทำไว้
คงไม่กลับมาเตือนย้ำใจให้คิด ว่าฉันนั้นโง่แค่ไหน
อยากจะหมุนเวลาให้กลับยังไง ก็ไม่ย้อนมันคืนได้แล้ว
ได้แต่ขอให้เธอได้โปรดอภัยให้กัน สักครั้งจะยอมได้ไหม
ช่วงชีวิตฉันที่ขาดเธอ เหมือนจะตาย หัวใจมันทนไม่ไหว
มันคอยแต่มองร้องหาว่าเธอ อยู่ไหนและเป็นอย่างไร
กลับมาหาฉัน ได้โปรดเถอะนะคนดี ต่อจากนี้ที่เคยร้องไห้
จะไม่ทำให้เธอต้องช้ำและเสียน้ำตา
กลับมาเป็นอย่างเดิมได้ไหม รักกันอย่างเก่า
รู้ว่าแผลที่ฉันนั้นได้ฝาก ยากจะลบมันไปจากใจ
แต่ว่าขอได้ไหม ให้เป็นฉันได้ไหม ให้ฉันรักษาเธอเอง
ช่วงชีวิตฉันที่ขาดเธอ เหมือนจะตาย หัวใจมันทนไม่ไหว
มันคอยแต่มองร้องหาว่าเธอ อยู่ไหนและเป็นอย่างไร
กลับมาหาฉัน ได้โปรดเถอะนะคนดี ต่อจากนี้ที่เคยร้องไห้
จะไม่ทำให้เธอต้องช้ำและเสียน้ำตา
กลับมาเป็นอย่างเดิมได้ไหม รักกันอย่างเก่า
อยากจะพูดให้รู้ว่า รักเพียงเธอ...คนเดียว
พอเพลงจบ มันจอดรถข้างทางใกล้ๆ หาด ผมได้แต่นิ่ง น้ำตาคลอทั้งสองข้าง มันเอื้อมมือไปหลังรถ ดึงผ้าที่คลุมอะไรบางอย่างบนเบาะออก ผมเห็นกุหลาบสีขาวเด่นที่อยู่ตรงกลางบนดอกไม้อีกหลายๆ ชนิด ตรงเบาะหลัง มันเอื้อมไปหยิบดอกกุหลาบสีขาวดอกใหญ่ที่สุดขึ้นมา
เอื้อมมืออีกข้างขึ้นมาลูบแก้มผม ดวงตามันหวานซึ้งมากๆ แล้วยื่นกุหลาบให้ผม น้ำตาผมไหลแล้วครับ มันปลาบปลื้มมากๆ มีนเอื้อมตัวมากอดผม แล้วจูบผมที่หน้าผาก ดวงตาผมที่เต็มไปด้วยน้ำตา จมูกโด่งๆ ของผม แก้มนิ่มๆ ที่มันชอบหยิก และริมฝีปากแดงๆ ของผม ....(ขอเข้าข้างตัวหน่อยน๊า...)
“ผมรักเนทครับ ดีใจที่ได้กลับมารักกันอีก....” มีนจ้องดวงตาผม พูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
ก้มลงจูบมือผมอีกครั้ง ผมพูดอะไรไม่ออกได้แต่สะอื้นอยู่อย่างนั้น
“เราก็รักมีนนะ มีนอย่าทิ้งเราอีกนะ...” มีนดึงผมเข้าไปกอดแน่นๆ
“ผมไม่ทิ้งเนทแน่นอน ใจผมแทบขาด เป็นอย่างในเพลงนี้จริงๆ” ผมรู้สึกเสียงมันสั่นๆ พร้อมเสียงเพลงที่ดังขึ้นอีกครั้ง ( อะไรมันจะเหมาะเจาะขนาดนั้น! )
ผมนั่งซบไหล่มีน และฟังเพลงในเครื่องไปเรื่อยๆ จนฟ้ามืดแหละครับ รู้แต่เพียงว่า ผมกับมีนจับมือกันแน่น และมีนหอมแก้มผม ลูบหัวผมอยู่อย่างนั้น.....
------------------------------------------------------------------------------------
-
หวาน ซ้า :o8: น่ารักกันจริง ๆ
-
มีทิ้งแนทไปตอนใหนหรอ ?
-
เอาตอนพิเศษมาปลอบใจกันอ่ะดิ่
:m1: :m1: :m1:
-
มีข้ามช๊อตด้วยอ่า o17 o17
มีความสุขก็ดีแล้ววววว o14 o14
-
รออ่านต่อนะ :a4:
-
หุหุ อ่านตอนพิเศษ แล้วมีลางอ่ะ สงสัยต้องมีเศร้าแน่ ๆ :m17: :m17:
-
:impress: :impress: :impress:
ก็ขอให้รักกันนานๆนะครับผม
ชอบมากเลยครับ เป็นกำลังใจให้เหมือนเดิมครับ
ตอนพิเศษซึ้งมากๆเลยครับ
:impress: :impress: :impress:
-
ว่าจะไม่อ่านแล้วเชียว โดนสปอยเยย
:a5: :a5: :a5:
-
:m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3:
ชอบตอนพิเศษ....น่ารักจาง....ว่าแต่ว่า....คุณมีนเคยจากไปตอนไหนอ่ะ....แต่ช่างเถอะ....ตอนนี้อยู่ด้วยกัล...มีกัลและกัลก็พอแระ :m1:
-
แสดงว่ามีเลิกกันแล้วรักรีเทิร์นเหรอ
-
ลืมความผิดของตอนที่แล้วเลย
มีนน่ารักที่สุด ผู้ชายอย่างนี้หาได้ที่ไหนคะเนี่ย
จะไปซื้อ หุหุ
:m3:
-
:impress: :impress: :impress:
รอบดึกครับผม มาต่อให้อีกนะครับ
แล้วผมจะรออ่าน
:impress: :impress: :impress:
-
หวีดหวานซะจิงๆๆๆ แล้วไปทะเลาะกานตอนไหนเหรอ
แต่ก้อดีแร้วที่คืนดีกาน อยากให้ทุกคนสมหวัง
:m18: :m18: :m18: :m18: :m18:
-
:m3: เข้ามากรี๊ดกร้าดคร้าบ
แบบว่าเรื่งนี้ทำเสียจริตเรยทีเดียว
น่ารัก
มากกกกกกกกกกกกกกก
-
รอคับรอ :undecided: :undecided:
-
:impress: :impress: :impress:
มาดันรอบดึกครับผม วันสุดท้ายนะครับ
แล้วจะกลับมาใหม่ อิอิ
:impress: :impress: :impress:
-
แอบมาต่อตอนดึก อิอิอิ
**********************
อีก 1 สัปดาห์จะเปิดเทอมแล้ว ผมกับไผ่ไปลงทะเบียนเรียนให้เรียบร้อย ปี3 เป็นปีที่ผมต้องเรียนหนัก อยากเก็บวิชาเรียนเยอะๆ ปี4 จะได้ไม่หนักมาก จะได้จบแบบสบายๆ ลงทะเบียนเสร็จ พี่เอ๋มารับไผ่กับผม พวกผมจึงไปหาอะไรกินที่ห้างใกล้ๆ มหา’ลัย พอเย็นก็กลับห้อง
มีโทรศัพท์จากมีน มันบอกว่า จะกลับพรุ่งนี้ เพราะวันนี้พี่ๆ ที่ทำงานเลี้ยงส่งเด็กฝึกงาน ผมไม่ว่าอะไร ตอนแรกจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่ามันฝึกงานจบแล้ว มันคุยกับผมอยู่นานเหมือนกัน ถามถึงวิชาลงทะเบียน บอกให้ผมกินข้าวเยอะๆ แล้วรีบเข้านอน พรุ่งนี้มันจะรีบกลับ ผมได้ยินเสียงดังๆ เข้ามาในโทรศัพท์ มันบอกว่า พี่ๆ พามาเลี้ยงเหล้า ผมต้องรีบกำชับมันว่า ห้ามเมา และต้องโทรกลับมาหาผมทุกชม. จนกว่าจะเลิก ไม่งั้นไม่ต้องกลับมาหา...ทำไมผมถึงบอกมันอย่างงั้นใช่ไหมครับ เพราะผมได้ยินเสียงผู้หญิงวี๊ดว๊ายดังผ่านโทรศัพท์เข้ามานะสิ...แค่เลี้ยงส่ง ก็กินพอเป็นพิธี ไม่ต้องถึงกับเมาก็ได้....
เช้าอีกวัน ผมไม่รู้หรอกว่ามันกี่โมงแล้ว เพราะเมื่อวานผมต้องพยายามให้ตัวเองไม่หลับ รอโทรศัพท์มันมันโทรมาทุกชม.จนตี4ล่ะครับ ผมก็นั่งเล่นเน็ตฯฆ่าเวลา แต่มันก็ทนไม่ไหว นั่งสับหงกอยู่อย่างนั้น มันก็โทรมาทุกชม.
ผมได้ยินเสียงคนเปิดประตูเข้ามา พอลืมตาขึ้นก็เห็นร่างสูงๆ คุ้นเคยเดินเข้ามาหา ก้มลงจูบที่ปากผมแรงๆ ทีนึง ผมได้กลิ่นเหล้าโชยออกมาจากตัวมัน ตื่นทันทีเลย
“ทำไมกลับมาสภาพนี้...” ผมปรับสายตาเพื่อมองภาพคนตัวสูงๆ ที่ทำท่างัวเงียเต็มทน
“ไม่ต้องถามน่า...เขยิบหน่อย...” มันดันตัวผมขยับไปหน่อย แล้วทิ้งตัวลงนอนตรงที่ผมนอน
“ไม่เอา....ไปอาบน้ำก่อน....เหม็นเหล้า” ผมเขย่าตัวหนาๆ ของมันแรงๆ
“แล้วใครมันทำล่ะวะ รับผิดชอบซะ...” อ้าว...มันความผิดผมเหรอ ดันอยากจะไปกินเหล้าเอง
มันเงียบไปแล้ว นอนหลับตาพริ้มเชียวนะ....ผมลุกขึ้นเข้าห้องน้ำ ล้างหน้าล้างตา รองน้ำใส่ขัน หยิบผ้าขนหนูผืนเล็ก แล้วเอาไปเช็ดหน้าเช็ตตามัน
....มีความสุขจริงนะ...ให้กูเป็นคนใช้นี่เข้าทางมึงเลยซิ....
แต่ผมก็มีความสุขนะครับ เห็นคนของตัวเองนอนหลับอย่างสบาย สีหน้าไม่มีความกังวลเลย ผมเช็ดๆ แค่ให้กลิ่นเหล้ามันจางลง ถอดเสื้อมันออก ส่วนกางเกงผมไม่ถอด กลัวมันจะตื่นขึ้นมาซะก่อน ปลอดภัยไว้ก่อนเป็นดี... ผมห่มผ้าให้มัน เดินไปลดแอร์ลงหน่อย แล้วกลับมานอนข้างๆ มัน....
ผมตื่นขึ้นอีกครั้ง มองดูนาฬิกาตรงฝาผนังห้อง เวลาเที่ยงแล้ว.....ผมลุกขึ้นนั่ง มองไปรอบๆ เห็นมีนยังนอนหลับอยู่ข้างๆ ผมจึงลุกขึ้นไปอาบน้ำ ออกมามันยังคงหลับอยู่ ท่าทางจะเหนื่อยน่าดู เพิ่งจะมองเห็นกระเป๋าเป้เดินทางใบใหญ่ของมัน วางอยู่ข้างๆ เตียง ผมดึงลากออกมา แล้วเปิดออก เพื่อหยิบเสื้อผ้ามันออกมาจากกระเป๋าเพื่อจะเอาไปใส่เครื่องซัก ในกระเป๋ามันไม่มีอะไรมาก เสื้อผ้า ตำราเรียน และซองเอกสาร คงจะเป็นเอกสารฝึกงาน ผมรวบๆ เอาไปวางตรงชั้นหนังสือมัน แล้วเอาเสื้อผ้ามันไปซัก...(ช่างเป็นแม่บ้านที่ดีอะไรเช่นนี้! )
ซักผ้าจนจะเสร็จแล้ว ยังมีมีสัณญาณว่ามันจะตื่นเลย จะบ่ายแล้วผมก็หิว คิดได้เช่นนั้น หยิบแผ่นกระดาษตรงโต๊ะ และ กดเบอร์โทร.ออก 1150 ...ครับ ผม..... เบอร์ 02-XXXXXXX ห้อง XXX .... สั่งชุดที่.....เอาอันนี้...และอันนี้....อันนี้ด้วย....” ต้องสั่งเยอะๆ ครับ ควายตัวใหญ่ๆ ที่นอนอยู่บนเตียง ถ้าตื่นมามันคงหิว ให้อาหารมันกินซะ ดีกว่าจะมากินผม ><’’’’’
ประมาณ 30 นาที ข้างล่างโทรมาบอกว่าพนักงานKFC มาส่ง ผมรีบลงไปในทันที รับของจ่ายตังค์ ก็รีบขึ้นมาทันที พลางดูดน้ำโค๊ก(หรือแป๊บซี่ว่า??) ด้วยความกระหาย.. แถมยังโดนพี่นีคนสวยแซวอีก...ตัวแค่เนี๊ยกินซะเยอะ.... นะครับ ไอ้ผมมันกินนิดเดียวก็อิ่ม แต่ควายบนห้องเด่ะ แค่นี้จะพอกระเพาะมันเหรอ ...หึ หึ
พอขึ้นมาถึงห้อง เปิดประตูเข้าไป เห็นมันนั่งงัวเงียอยู่บนเตียง
“ที่ไหนว่ะ....” แม่ง! จะถามอีก เมาค้างอีกซิมึง แล้วมันพาตัวมันเองกลับมาได้ไง
“เพิ่งจะเมาค้างหรือไง...” ผมพูดกระแทกเสียง แล้วยกของกินมือแรกไปวางบนโต๊ะ
มันนั่งเกาหัว อยู่สักพัก....แล้วลุกขึ้นบิดขี้เกียจอีก 2-3 ที เดินมาหาผมที่นั่งแยกของกินบนโต๊ะอยู่
“หิวอะ.....” มันเดินมาข้างๆ ผม หยิบน้ำขึ้นดูด...ทำท่าจะหยิบไก่ขึ้นมากิน...ผมตีมือมันทีนึง!
“ไปอาบน้ำก่อน...ค่อยมากิน....” ผมมองหน้ามัน แล้วไล่มันไปอาบน้ำ
“ค้าบ ค้าบ....” มันเดินเกาหัวเข้าห้องน้ำไป ส่วนผมเดินไปปิดแอร์ (เปิดมากๆเปลือง ไม่ดีๆ) เปิดประตูระเบียง แล้วลากโต๊ะมาใกล้ๆ เตียง เปิดTV ดู รอมันอาบน้ำเสร็จ
สักพัก มันเดินออกมาจากห้องน้ำ พันตัวส่วนล่างด้วยผ้าขนหนู แถมหัวมันยังเปียกน้ำอีก....มันเดินมาสะบัดหัวใส่ผม ผมหยิกมันไปทีนึง แล้วเดินไปหยิบผ้าขนหนูที่ตากไว้ข้างนอก มาเช็ดๆ ขยี้ๆ หัวมัน
“ซักผ้าให้เหรอ...” มันเงยหน้าถาม คงเห็นว่า เสื้อผ้ามันตากอยู่ข้างนอก
“อืม...มันเหม็น...กลัวแดดจะหมดก็เลยรีบซักรีบตาก”
“แหม...เป็นแม่บ้านที่ดีจัง....รักตายเลย....” มันพูดแล้วกอดผมไว้แน่นๆ เอาหัวไถๆ ตรงท้องผม โอ๊ย! กูหายใจม่ายออก __ __’’’
“ไม่เล่น.....เราหิว...” ผมดันหนามันออกจากหน้าท้องผม ให้มันกอดมากๆ เดี๋ยวมีกด แย่ๆ
“สั่งมาตั้งเยอะ...จนหมดเหรอว่ะ” มันมองของกินบนโต๊ะ แล้วเริ่มจกทันที
“ไปใส่เสื้อผ้าก่อนเด่ะ....”
“จะใส่ทำไม...เดี๋ยวต้องถอดอีก...” มันหันมายิ้ม แล้วยัดไก่เข้าปาก
“ไอ้ทะลึ่ง....” ผมถลึงตาใส่ แต่มันกลับยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
ผมกับมันนั่งกินกันไป ดูทีวีไปเรื่อยๆ ผมกินไม่เยอะหรอก คนมันกระเพาะเล็ก พอตัวเองอิ่ม ต้องมาบริการมันอีก __ __’’’’ มันก็กินได้เรื่อยๆ ไม่มีทีท่าว่าจะอิ้มสักที....
ทั้งวันผมกับมีนไม่ได้ออกไปไหน ดูท่าทางมันคงเหนื่อย นอนเล่นดูทีวี...ตอนเย็นๆ ออกไปซื้อของกินที่เซเว่น...กำลังเลือกซื้อของอยู่....มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น...ของไอ้มีน....ผมหันไปมองมัน มันหยิบขึ้นมาดู...ขอผมไปคุยข้างนอกให้ผมเลือกซื้อของไปก่อน ผมมองตามมัน....เห็นมันยืนคุยไปยิ้มไป....จนผมเลือกของเสร็จ มาคิดเงินตรงเคาร์เตอร์มันจึงเดินเข้ามาช่วยผมถือ...ผมทำเป็นไม่สนใจ.....ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ผมอยากรู้ว่าใครโทรมาหา อย่าได้เป็นอย่างที่ผมคิด
มาถึงห้อง ผมยังคงสีหน้าปกติ พอมันเข้าไปอาบน้ำเท่านั้นแหละครับ ผมรีบเดินไปหยิบมือถือบนโต๊ะมากดดูทันที หูก็ฟังเสียงในห้องน้ำ ผมกดหาเบอร์โทรเข้าล่าสุด.......ไม่มีชื่อที่ผมต้องการ.......แต่มีเบอร์ที่เป็นตัวเลข ไม่ได้เมมชื่อ...ผมรีบจำและวางโทรศัพท์มันไว้เหมือนเดิม รีบจดใส่สมุด...ทั้งเบอร์และเวลาโทร. ตอนนี้ผมยังทำอะไรไม่ได้...ถึงแม้จะเห็นเบอร์คนคนนั้นในมือถือ...อยากจะกดลบมันไปซะ แต่ก็ทำไม่ได้....เพราะกลัวว่าเรื่องแค่นี้จะมาทำให้ผมกับมีนทะเลาะกัน....
มันออกมาจากห้องน้ำ ผมเข้าไปอาบน้ำต่อ...ออกมาเห็นมันยังไม่ใส่เสื้อผ้า ยังนุ่งผ้าขนหนูอยู่....อึมมมม....รู้ชะตาตัวเองดี...ว่าจะเกิดอะไรขึ้น....หื่นๆ อย่างมัน.ผมจะรอดเหรอ.... __ ______
---------------------------------------------------------------------------------------------------
-
ส่วนข้อความข้างล่างนี้ คุณเนทฝากมาบอกเพื่อนๆทุกคนค่ะ
************************************************************
------------------------------------------------------------------------------------------
ซาหวาดดีทุกๆ คนค้าบบบบบ ^^
ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยคับ
ดีใจที่ชอบเรื่องของผมคับ ไม่คิดว่าจะดังมาถึงบอร์ดนี้
มีเรื่องน่าอ่านเยอะแยะไปหมด
แล้วรออ่านต่อเรื่อยๆ นะคับ ว่าคุณชายจะหื่นขนาดไหน และจะน้ำเน่าเท่าใด
แล้วผมจะออกฤทธิ์อีกไหม
.... แฮะ แฮะ....ความหื่นของมานนนนน...มีเยอะมากมาย...
ผู้ชายตัวเล็กๆ น่ารักๆ อย่างป๋มจะรอดไหม
ขอบคุณทุกๆ คน ที่อ่านเรื่องของผม
ผมจะพยายามมาลงบ่อยๆ ให้ได้อ่านกันเยอะๆ
----------------------------------------------------------------------------------------
-
รออ่านต่อจ้า :a4:
-
เหอๆๆ คุณสาวตัวกลม...แอบมาลงตอนดึกนี่ ดีนะที่เรายังไม่หลับไม่นอน 555+
คุณเนท...รออ่านต่อปาย เหอๆๆ มีนแอบมีกิ๊กเหรอ? ไม่หรอกม้าง...แต่ถ้ามีจริงก็... o18ซ้า...หนับหนุน อิอิอิ
รออ่านตอนต่อไปจ้า :m3:
-
อย่างนี้ต้องจับให้ได้ว่าแอบมีกิ๊กไว้จิงป่าว
:m16: :m16: :m16:
-
ตามลุ้นปฎิบัติการจับกิ๊กของคุณเนท :m14: :m14:
-
อ่านรวดเดียว เสียวจริงจริงง(ได้ข่าวว่าอ่านรวเดียวเป็นงี้ทุกกเรื่อง) อิอิ
จะบอกว่า น่ารักอ่ะ ไม่ขอพูดมากดีกว่า ให้ความรักในแบบของพี่เนทกับพี่มีนเป็นในแบบของมันเอง อิอิ
เอาใจช่วยสู้ดสุด
อยากให้พี่ช่วยอะไรสักอย่างอ่ะ
พี่ทั้งสองคน ช่วยยยไปน่ารักไกลไกลหน่อยยยยยยย :a1:
รอตอนต่อไปทุกชั่วคืนวัน
-
ตามีนนี่ Mean สมชื่อเลยนะ
คุณเนทต้องทำให้คุณมีนเป็นลูกไก่ในกำมือเลยนะคับ หุหุ
:a2:
-
จับกิ๊กๆๆ o18 o18
:a9: :a9:
-
มาต่ออีกรอบ เอิ๊กๆๆๆๆๆ
*************************
มาต่อให้อีกหน่อย....กลัวจะคิดถึงกันแย่....ช่วงนี้ไม่มีติดเรทนะคับ....เพราะอยู่ในช่วงวันสำคัญของคนไทย.... ^^''''''''
แล้วขาประจำผมหายไปไหนแล้ว....ไม่เห็นมาลงกระทู้เลยคับ...ผมคิดถึงน๊า.....
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
วันนี้มีนต้องตื่นเช้าไปเอารถที่บ้านพี่เอ๋ ผมขี้เกียจไปด้วยมันไกล จึงไปรอมันที่มหาวิทยาลัยดีกว่า
ผมรออยู่หน้าตึกคอมฯ แหละครับ…. ทายสิครับว่าผมเจอใคร.....ตายยากซะจริง.....พี่ติ๊ก.....><
“น้องเนท” พี่ติ๊กเข้ามาทักผม เขาบอกว่านั่งอยู่กับเพื่อนข้างๆตึกคอมฯ เห็นผมเดินมานั่งอยู่คนเดียว
“ฮะ...”
“มาทำอะไรครับ รหัสน้องลงทะเบียนไปแล้วนี่ครับ” พี่ติ๊กพูดแล้วยิ้มให้ผม
“นัดเพื่อนไว้....”
“อ้อ....วันนี้แผนกช่างลงทะเบียน” รู้แล้วจะมาถามทำไมว่ะ
“...เออ...” พูดไม่ออกเหมือนกัน
“ยังคบกันดีอยู่นะ” ผมว่า น้ำเสียงพี่เขาถามด้วยความห่วงใย
“…..แล้วพี่ละครับ....ปีสุดท้ายแล้วไม่ใช่เหรอฮะ....”
“พี่เรียนเก็บอีกแค่เทอมเดียว….” ผมผยักหน้ารับรู้ แล้วพี่ติ๊กก็พูดต่อ
“เออ...เรื่องที่ผ่านมาน้องไม่ติดใจ...หรือโกรธพี่นะคับ” ผมก็งงๆ ล่ะครับ จริงๆ ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก มารู้ทีหลังจากไผ่ว่าพี่ติ๊กเป็นห่วงผม และจะจีบผม เสียดายที่มาเจอผมช้า
“ไม่แล้วคับ พี่ไม่ได้ทำอะไรผมนี่....ผมยินดีเป็นเพื่อนพี่....”
“ขอบใจมากๆ เรารุ่นพี่รุ่นน้องมีอะไรก็ปรึกษากันได้” พี่ติ๊กยิ้มให้ผม ว่าไปพี่เขาก็เป็นคนดีคนนึงนะ
เพราะหลังจากนั้น เราเจอกันในมหาวิทยาลัยก็คุยกันบ้าง บางครั้งก็โทรมาคุยกับผม จนพี่ติ๊กไปปิ๊งกับเด็กในมหาวิทยาลัยเข้า เขาก็มาปรึกษาผมกับไผ่.....แต่ตอนนี้ไม่ได้คุยกันแล้วครับ จำได้ว่าพอพี่เขาเรียนจบ ก็ไปเรียนต่อและทำงานที่ออสเตรเลีย
คุยกันไปสักพักไผ่ก็มาพอดี พี่เขาขอตัวไปกับเพื่อนเพราะจะไปลงทะเบียน ผมก็นั่งคุยกับไผ่ไปล่ะครับ พอสายๆ มีนมันโทรมาหาผมให้ขึ้นไปรอที่ตึกลงทะเบียน โหย...คนเยอะมากๆ จะเรียกผมมาทำไมกันนี่....ไม่เข้าใจ
ผมก็มองหามันนะครับ มันอยู่ตรงไหนหว่า ร้อนก็ร้อน คนก็เยอะ...วันนี้มีแต่เด็กช่างกับรุ่นพี่เท่านั้น
อะ....เจอมันแล้ว กำลังยืนตากแดด จะเข้าไปจ่ายตังค์....มันหันมาเห็นผมแล้วครับ...กดโทรศัพท์มาหาผม
“รออยู่ในนั้นแหละ...ไม่ต้องเดินมา มันร้อน” กูรู้แล้ว ไม่เดินไปหามึงให้เป็นจุดเด่นหรอกเฟ้ย
“อืม...ไม่เดินไปหรอก....” ผมพูดแล้วพยายามมองมันแบบหน้างอๆ มันจะสังเกตุเห็นไหม
“ไอ้เอ๋จะคุยกับไผ่...” ผมยื่นมือถือให้ไผ่ แล้วเดินไปนั่งตรงมุมโต๊ะด้านใน บอกใบ้ไผ่ด้วยว่านั่งตรงนี้
ผมรอมันประมาณครึ่งชม.ได้นะ มันก็เดินออกมาพร้อมพี่เอ๋ สาวๆ แถมนั้นมองมันกันใหญ่...ไม่เคยเห็นคนหน้าตาดีเหรอครับ...สองคนนี้มันแฟนผมกับไผ่นะ เลิกมองได้แล้ว!!
พี่เอ๋เดินยิ้มมาแต่ไกลเลยครับ ส่วนไอ้เอ๋เหรอครับ....ยิ้มไม่หุบพอๆ กัน คู่นี้เขาหวานกันทุกวันแหละครับ ไม่มีปิด มีบังกันเลย.....สาวๆ ก็มองกันตาเดียวล่ะครับ ขณะพวกผมเดินกันไปรอที่หน้าลิฟท์ ลิฟท์เปิดพวกผมก็เดินเข้าไป แปลกที่ไม่มีใครเดินตามเข้ามา พอลิฟท์ปิดไอ้มีนมันดึงผมเข้าไปกอดทันที
“แต่งตัวซะน่ารักเชียวนะมึง” มันกระซิบข้างๆ หูผม แต่มีหรือที่พี่เอ๋กับไผ่จะไม่ได้ยิน คู่นั้นก็ไม่ได้น้อยหน้าไปกว่ากัน พี่เอ๋ก็สวมกอดไผ่ไว้ มันยิ่งตัวเล็กๆ มันมองมาที่ผม หน้าตามันเขินๆ ซะด้วย
“ปล่อยได้แล้ว...” ผมจับมือมันเพื่อจะแกะออก มันกลับคว้ามือผมและกอดแน่นกว่าเดิม
ผมได้ยินเสียงไผ่ร้องห้ามพี่เอ๋เหมือนกัน เริ่มแปลกๆ พอคิดขึ้นได้....นี่มันสองคนกำลังแกล้งผมกับไผ่....ผมดึงมือออกแล้วหยิกแขนมันแรงๆ
“โอ๊ย” มันมองหน้าผมแล้วยิ้ม ผมยิ่งหยิกมันแรงขึ้น มันถึงปล่อยผม...ชิ ชิ...
กริ๊ง! เสียงลิฟท์เปิด ผมรีบลากไอ้ไผ่เดินออกมาจากลิฟท์ทันที อายจะแย่อยู่แล้ว แต่ไอ้สองหนุ่มมันกลับลอยหน้าลอยตาเฉย....
วันนี้มีนกับพี่เอ๋เอารถมอเตอรไซด์มา พี่เอ๋บอกว่าให้ไปบ้านพี่เอ๋ พ่อกับแม่อยากเจอไผ่กับผม??
ไม่ถึงชม. พวกผมก็มาถึงบ้านพี่เอ๋ อยากบอกว่า ครอบครัวพี่เอ๋อบอุ่นมากๆ พ่อแม่พี่น้องของพี่เอ๋เข้าใจพี่เอ๋ดีมากๆ พี่ชายพี่สาวของพี่เอ๋แต่งงานมีครอบครัวแล้ว พวกท่านจึงไม่ค่อยห่วงเท่าไหร่ พี่เอ๋เป็นลูกคนเล็กถูกเอาใจเต็มที่ อยากได้อะไรก็ได้ ก็โชคดีของไผ่มันนะครับ ที่ครอบครัวพี่เอ๋ยอมรับ
“มาแล้วเหรอ ลูกไผ่....” แม่พี่เอ๋เดินเข้ามากอดไผ่
“สวัสดีฮะ...แม่...” ไผ่ยกมือสวัสดี แม่พี่เอ๋จับแก้มไผ่มาหอมแก้มซ้าย หอมแก้มขวา ข้างละที
“สวัสดีฮะ...” ผมก็ยกมือไหว้ตาม แม่พี่เอ๋หันมากอดผมทีนึง มาบ้านนี้ทีไร เจอแบบนี้ทุกที
“ไม่เจอตั้งนาน คิดถึงแม่ไหม” แม่พี่เอ๋ไม่ยอมให้เรียกป้าเรียกน้า ให้เรียกว่าแม่อย่างเดียว แม่พี่เอ๋จับมือไผ่ข้างนึง จับมือผมข้างนึง พาเดินเข้าไปข้างในบ้าน บ้านพี่เอ๋เป็นตึกแถว 4 ชั้น เรียงติดกัน 4 ห้อง ด้านหน้าบ้านและชั้นล่างทำเป็นอู่ซ่อมรถ ชั้นลอยและชั้นสองจะเดินเชื่อมถึงกัน เป็นห้องทำงานของที่บ้าน บ้านพี่เอ๋เขาแบ่งห้องทำงานเป็นห้องของพ่อกับแม่ห้องใหญ่หนึ่งห้อง ห้องของพี่ชายและพี่สาวอีกคนละห้อง ห้องทำงานพี่เอ๋ก็มี และมีห้องรับรองแขกเป็นลานกว้างๆ บ้านพี่เอ๋จะออกไปทางแบบบ้านคนจีนมากกว่า ชั้นนี้ดูเป็นสำนักงานมากๆ มีพี่พนักงานอีก 2 คน และแม่บ้านอีก 1 คน (ตอนนี้ผมก็ไม่รู้ว่ายังทำงานที่บ้านพี่เอ๋อยู่หรือเปล่า) ส่วนชั้น 3-4 เป็นห้องนอนของคนบ้านพี่เอ๋
ผมมารู้ที่หลังว่า กิจการอู่ซ่อมรถเป็นกิจการของแม่พี่เอ๋ แม่ของพี่เอ๋เป็นคนจีน ส่วนพ่อพี่เอ๋เป็นคนไทย พ่อพี่เอ๋จึงต้องแต่งเข้าบ้านคนจีน ขยายจากกิจการเล็กๆ จนเป็นอู่ซ่อมรถขนาดใหญ่
“แม่คับ ลูกชายแท้ๆ ไม่เห็นทำแบบนี้มั่ง....” พี่เอ๋ทำเสียงโอดครวญ
“ฉันกอดแกมาตั้งแต่เกิดแล้ว พอๆ ฉันอยากกอดลูกชายน่ารักๆ แบบนี้ ไม่ใช่ตัวควายๆ อย่างแก” ผมกับไผ่ก็ขำสิครับ ดูแม่พี่เอ๋เหมือนคนเงียบๆ แต่อย่าให้พูด ทุกคนในบ้านก็เถียงไม่ได้ เพราะแม่พี่เอ๋ใหญ่ที่สุดในบ้าน
“แม่อะ....” พี่เอ๋ทำหน้าง้ำทันที ไอ้มีนมันยกมือตบหลังพี่เอ๋ไปสองสามที
“เข้าบ้านกัน...วันนี้เก๋จะมากินข้าวเย็นด้วย” พี่เก๋เป็นพี่สาวของพี่เอ๋ ตอนนั้นเพิ่งจะแต่งงานไปได้ปีกว่าๆ เห็นพี่เอ๋ว่าจะกลับมาอยู่บ้านสักพัก เพราะพี่เก๋มีน้องแล้วแฟนพี่เก๋ต้องไปทำงานต่างประเทศหลายเดือน รู้สึกจะเป็นออสเตรเลียนะ ถ้าผมจำไม่ผิด
“ป๊ากับพี่เอกล่ะฮะ...” พี่เอ๋ถามขึ้น
“ป๊ากับเอกไปดูรถมือสองแถว…..” มาพูดถึงพี่เอกกันหน่อย พี่เอกเป็นพี่ชายคนโตของพี่เอ๋ อายุห่างจากพี่เอ๋ 5-6 ปีได้ แต่งงานก่อนพี่เก๋เกือบๆ 3 ปี พี่เอกมีลูกชายคนนึง ตอนนั้นเพิ่งเข้าเรียนเตรียมอนุบาล แต่เมียของพี่เอกเสียตอนคลอดลูก และความสูญเสียนี่เอง ทำให้บ้านพี่เอ๋ ไม่คิดจะสนใจกับกฎเกณฑ์ของสังคม เพราะมันไม่ทำให้พวกเขามีความสุข
ผมได้ฟังเรื่องนี้จากพี่เอ๋ว่า พี่เอกรักกับเมียมานานมาก ฝ่ายบ้านเมียพี่เอกไม่ชอบคนจีน และตอนนั้นเมียพี่เอกยังเรียนไม่จบ ท้องซะก่อนจึงต้องจัดพิธีงานแต่งงานให้ถูกต้องตามประเพณี แต่พี่เอกกลับต้องเสียเมีย เพราะคลอดลูกก่อนกำหนด
“ลูกไผ่กับลูกเนทอยู่กินข้าวกับแม่ก่อนนะ....” ผมกับไผ่พยักหน้าหงึกๆ
แม่พี่เอ๋น่ารักมากๆ วันนั้นพวกผมและครอบครัวพี่เอ๋กินข้าวกันอย่างสนุกสนาน ผมเพิ่งจะได้รู้สึกถึงครอบครัวคนจีนแท้ๆ ก็วันนั้นล่ะครับ กินข้าวกันบนโต๊ะจีนหมุนได้... ^^’’’ อาหารจีนแท้ๆ ฝีมือแม่และพี่สาวของพี่เอ๋ ผมอยากบอกว่าพี่เอกหล่อมากๆ ดูเป็นผู้ใหญ่มาก ลูกชายพี่เอกก็น่ารัก ผมกับไผ่เรียกว่า เอกน้อย หน้าเหมือนพี่เอกมากๆ ส่วนพี่เก๋ก็ดูสวยแบบสาวหมวย...
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ป๋อหล๋อ เนทฝากมาบอกว่า ใครอยากอ่านตอนที่เนทยั่วยวนมีนให้มาลงชื่อกัน เหอๆๆๆๆๆ :m4:
สาวตัวกลมขอยกมืออยากอ่านคนแรก เหอๆๆๆๆๆๆๆ:m3:
-
มาอ่านแล้วนะคับ อิอิ :a10:
-
รีบมาต่อคิวยกมือ อยากอ่านด้วยคน :m3:
-
ต้องสืบให้รู้ Fighting :a2:
อยากไปทะเลบ้างจัง ฉากอยู่ทะเลสุดจะโรเเมนติก :m1:
มาลงชื่อเพราะ อยากอ่านงับ ฉากยั่วยวน :m10:
-
คุณแม่เปรี้ยวได้ใจมากอ่ะ....อย่างนี้สิคุณแม่สมันใหม่ :m3: :m3:
ปล. ยกมือด้วยคน :a1:
-
สนับสนุนให้คุณแม่มีลูกชายเยอะๆ คับ
:a9:
-
ยกมือสุดแขน อาการหื่นกำเริบสุดๆๆ :m25:
แม่เข้าใจลูกมีเยอะแระ อยากให้พ่อเข้าใจมั่ง พ่อไม่เข้าใจนู๋ซักที
:m23: :m23: :m23:
-
:a1: :a1: :a1: :a1: :a1: :a1: :a1: :a1: :a1: :a1: :a1: :a1: :a1: :a1: :a1: :a1: :a1: :a1:
ยกมือด้วยคนแบบไม่ยั้ง
-
อู้ววววววววว เรื่องนี้มันเด็ดวงจริง ๆ
-
ยกมือด้วยคน :a1: :a1: :a1: :a1: :a1: :a1: อยากอ่านๆๆๆ ตอนยั่วยวนหรอ คิคิ รอ :m10: :m10: :m10:
-
เหอๆๆๆ ไม่พลาดๆ ขอยกมือลงชื่อด้วยคน :a1:
อ่าน้อ ดีนะนี่ เปงครอบครัวที่น่ารักจริงๆ :m3:
รออ่าต่อนะจร๊า :m1:
-
แอบมาต่อ เรื่องสั้นอีกเช่นเคย
*******************************
มาเล่าเรื่องเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมาให้อ่านกันคับ ^^
"มีน...เค้าอยากกินไอติม" ผมเดินไปนั่งข้างๆ มัน มีนมันกำลังยัดข้าวเข้าปากอย่างเอร็ดอร่อย
"อืม...เดี๋ยวไปซื้อที่ซุปเปอร์" มันหันมาบอกผม แล้วยีหัวผมเบาๆ
"มะอาว....เค้าจะไปซื้อที่ห้าง....นะ นะ....ไปกัน...." ผมก็อ้อนมันอีก เอานิ้วจิ้มๆ ที่แก้มมัน
รู้สึกมันจะอ้วนขึ้นนะ!
"ฝนจะตกแล้ว...ยังจะไปอีกเหรอ...."
"จะไปอะ...นะ นะ...." ยังอ้อนอยู่คับ
"วันนี้เป็นอะไร ขี้อ้อนจัง..." มันหันมามองผมงงๆ อิ อิ ก็นานๆ ที ผมจะอ้อนมันหนิ
"ซื้อแถวนี้ก็ได้...."
"เค้าจะกินไฮเก้นดาส...." ผมทำเสียงอ้อนๆ มัน
"ลูกคุณหนู จะแดกของนอก..." ดูปากมันนะคับ ชิ ชิ ... ผมสะบัดหน้าหนี
"ไปก็ไป...." มันหันมายิ้ม
แต่...สายตามัน...เจ้าเล่ห์มากกกกกกกกก
"งั้นต้องมีของแลก" มันหัวเราะ หึ หึ ด้วยยยยยย!!!!
"ไรอะ...." ผมก็งงคับ???
จร๊วบบบบบบ.......... มันขโมยจูบผมทันที
อ้ายบร้าาาาาา ผมตีมันไปที มันรวบตัวผมเข้าไปกอด แล้วจูบผมหนักๆ อีกที ><
แม่ง!!! แค่ไอติมแค่นี้ต้องแลกด้วยตัวรึไง
"ยี่ห้อแพงขนาดนั้น ของแลกมันก็หนักหน่อยสิว่ะ" ยังเสือกรู้ดีอีก
เขอะ !! จะซื้อหลายๆ กล่องเลย ให้มันจ่ายหนักๆ
ไอ้บ้ามีน ไอ้หื่น ไอ้ ไอ้ ไอ้..............................
จบแค่นี้ดีกว่า __ _______
ป๋อหล๋อ... แหมๆๆๆๆเนทอ่ะ เราอยากอ่านตอนที่เนท .... นี่แหละ เหอๆๆๆ :m10:
-
:m26: :m26: :m26: :m26:
ตามมา ติดๆๆๆ
-
ถ้ามีเกิน 10 รีไพล จะมาต่อในมุมมองของมีนให้ อิอิอิ :m14:
-
แอบมาเป็นหน้าม้าให้หนึ่งรี อิอิ :m18: :m18: :m18: :m18:
-
ร่วมด้วยช่วยรี ... อยากอ่าน :a2: :a2: :a2:
-
คู่นี้น่ารักจังเลยอ่า
:m1:
-
มายกมือ อยากอ่านเหมือนกัน
รีบ :o12: มารีให้เลย
มาเร็ว ๆ นะ
-
ถ้ามีเกิน 10 รีไพล จะมาต่อในมุมมองของมีนให้ อิอิอิ :m14:
เหอๆๆๆ ยก 2 มือ นี่ นับรวมเพิ่มเปง 2 ได้ไหมอ่ะ คุณสาวตัวกลม
อยากอ่านๆๆๆ อย่ามาหลอกให้อยาก(อ่าน) แล้วจากไปสิจร๊า :sad2: :sad2:
-
มาช่วยรีค้าบบบ :a1: :a1: :a1: :a1:
-
6 รีไพล์แระ ขาดอีก 4 รีไพล์ จะได้อ่านในมุมมองของมีนแล้วน้า อิอิอิ :m12:
-
หง่า อยากอ่านอ่ะ คนเดียวเหมา รีพลายที่เหลือเลยได้ป่าวงิ
อยากอ่านแว้วอ่ะ :m10: :m10:
-
เขาจะเอา มีน o9
แอ่ะ ไม่ใช่เขาจะอ่านมุมของ มีน
-
อ่ะ..เอาน้ำจิ้มมุมมองของมีนมาลงให้นิดหนึ่งก่อน อิอิอิ :laugh:
**********************************************
กูขับมอเตอร์ไซด์มาถึงหน้าอพาทเม้นมันแล้ว....กูจะทำไงต่อว่ะ
เอาว่ะ....เป็นไงเป็นกัน...
กูขึ้นมาถึงหน้าห้องมันแล้ว มือกูกำกุญแจห้องมันไว้ จะเคาะหรือไขกุญแจเข้าไปดีว่ะ
.....ไขเข้าไปก็ได้ว่ะ.....แกร๊ก!....พอกูเปิดเข้าไป...
ไอ้เด็กดื้อ....มันยืนมองกูนิ่ง....ตามันโต.....คงตกใจสินะ
กูยกมือให้มันดูว่า มือกูถืออะไรไว้ มันรีบคว้ากุญแจไปทันที....กูยิ้มๆ ให้มัน
หึ หึ.... หน้าตามันบ่งบอกความโมโหซะ
“มึงออกไปจากห้องกู” ตัวแค่นี้...แต่เสียงกลับดังนะมึง
กูจะยั่วโมโหมันหน่อยดีไหมว่ะ
“ไล่ผัวซะแล้ว....นะ....” กูยิ้มกวนๆ ให้ไอ้เด็กดื้อ
หมับ.....กูคว้าขอมือมันไว้ ....... อ้าว อ้าว ........ จะตบกูซะแล้ว
“มึงออกไปจากห้องกูได้แล้ว” มันตะคอกใส่กูอีก .... แล้วดูตัวมันเด๊ะ....
ใส่แต่ผ้าขนหนูผืนเดียว จับปล้ำแม่งซะเลย ดีไหม....
-
แหงะ..... :m29:
มาแค่เนี้ยอะนะ
ทำไมอ่ะ..... :m17:
มาหลอกให้อยาก(อ่าน)แล้วก็จากไปงี้ได้งายยยยยยยยยยยยยย :o7:
-
อ่าวยังไม่ทันไร จะไปไล่ไปไหน
:a10: :a10: :a10:
-
ค้างมากกกก
:a6:
-
อะจ๊ากกกกก ...........ทำไมถึงทำกันด้าย
มาต่อซะดี ๆ นะ ลงมาจิ๊ดเดียวเอง o9
-
ใจ้รายอ่าาา :o11: :o11:
:o12: :o12:
-
ไหนบอกว่าน้ำจิ้ม นี่มันยังปรุงไม่เสร็จเลย :m19:
-
อ่านจบแล้วๆๆ
แบบค้างๆคาๆ
:m21: :m21:
-
อ่ะ..มาต่อให้ก็ได้ ชริๆๆๆๆ :m14:
*************************************
กูขับมอเตอร์ไซด์มาถึงหน้าอพาทเม้นมันแล้ว....กูจะทำไงต่อว่ะ
เอาว่ะ....เป็นไงเป็นกัน...
กูขึ้นมาถึงหน้าห้องมันแล้ว มือกูกำกุญแจห้องมันไว้ จะเคาะหรือไขกุญแจเข้าไปดีว่ะ
.....ไขเข้าไปก็ได้ว่ะ.....แกร๊ก!....พอกูเปิดเข้าไป...
ไอ้เด็กดื้อ....มันยืนมองกูนิ่ง....ตามันโต.....คงตกใจสินะ
กูยกมือให้มันดูว่า มือกูถืออะไรไว้ มันรีบคว้ากุญแจไปทันที....กูยิ้มๆ ให้มัน
หึ หึ.... หน้าตามันบ่งบอกความโมโหซะ
“มึงออกไปจากห้องกู” ตัวแค่นี้...แต่เสียงกลับดังนะมึง
กูจะยั่วโมโหมันหน่อยดีไหมว่ะ
“ไล่ผัวซะแล้ว....นะ....” กูยิ้มกวนๆ ให้ไอ้เด็กดื้อ
หมับ.....กูคว้าขอมือมันไว้ ....... อ้าว อ้าว ........ จะตบกูซะแล้ว
“มึงออกไปจากห้องกูได้แล้ว” มันตะคอกใส่กูอีก .... แล้วดูตัวมันเด๊ะ....
ใส่แต่ผ้าขนหนูผืนเดียว จับปล้ำแม่งซะเลย ดีไหม....
“กูไม่ทำอะไรมึงหรอก เป็นห่วงมึงถึงเข้ามาดู” กูพูดให้มันรู้สึกดีขึ้นหน่อย
แต่มันยังมองหน้ากูนิ่ง...ไอ้เด็กดื้อเอ้ยย....กูอายเป็นนะเว้ย...
กูหันหน้าไปอีกทาง....อ้าว...เตียงมันแปลกๆ ว่ะ
“เอาผ้าไปซักเหรอ” มันเงียบไม่ตอบ
“เดี๋ยวกูตากให้” กูเดินไปเปิดฝาเครื่องซักผ้าของมันขึ้น
หยิบผ้าที่มันซักออกมา....โห...กลิ่น...
นี่มันใส่ผงซักฟอกหมดถุงรึเปล่าว่ะ
“ไม่ต้อง...จะทิ้งแล้ว....” อึก! ปากมัน....เดี๋ยวก่อน...กูเอาคืนแน่...หึ หึ
มันวิ่งกระฟัดกระเฟียดเข้าห้องน้ำไป...หึ หึ...หน้าตอนโกรธยังน่ารักซะ...
กูเป็นอะไรว่ะ....แม่ง....สงสัยจะชอบมันเข้าจริงๆ
กูเข้ามายืนมองห้องมันไปรอบๆ ลูกคุณหนูจริงๆ ถ้าพ่อแม่มันรู้...กูจะโดนฆ่าไหมว่ะ
ไอ้เด็กดื้อมันเดินออกจากห้องน้ำ...มันหยุดแต่งหน้าแต่งตาอยู่หน้ากระจก...
มองยังไงก็ไม่เบื่อจริงๆ กูกอดอกมองมันจนเคลิ้ม .... เฮ้ย! ขักไม่ได้การแล้วเว้ย
“กูไปส่ง”
“ขอบใจ แต่ไม่ชอบให้คนแปลกหน้าไปส่ง” แม่ง ยั่วโมโหกูซะแล้ว
“แปลกหน้า? อย่าเรื่องมาก เดี๋ยวกูเอามึงตรงนี้ดีไหม เห็นมึงแล้วของมันขึ้น”
ไอ้เด็กดื้อทำตาแววใส่กู สะบัดมือออกอีก
“ไอ้หน้าด้าน” ด่าเข้าไปนะมึง
“ไปๆ พูดมากซะจริง...เดี๋ยวโดน” กูเร่งให้มันรีบออกจากห้อง ก่อนที่มันจะไม่ได้ออกแน่ๆ
“ยังทำเป็นเรื่องมากอีก ขึ้นมา”
“ไม่ไป....”
“มึงอยากให้กูประกาศให้คนแถวนี้รู้ใช่ไหม ว่ากูเป็นผัวมึง” กูชักโมโหมึงขึ้นมาแล้วนะเว้ย
กว่าจะขึ้นรถกูได้ ทำเป็นอิดออด วันนี้กูจะตามติดมึงทั้งวัน....หึ หึ...ดูสิ มันจะรอดจากกูไหม
ดูมันนั่งกินแม๊คฯ ไม่สนใจกูเล้ยยยยย....มันน่าน้อยใจไหมว่ะ
แต่มันน่ารักจริงๆ ตาหวานๆ ดวงโตๆ ทำกูเคลิ้มอีกแล้ว
“ป้อนกูหน่อยซิ”
“ไม่ เราหิว” เหอ...ดูมันตอบ
“เมียกูไม่โรแมนติคเลยเว้ย” กูตอบเสียงเซ็งๆ
มันหันกลับมามอง ชี้ให้กูดูของกินบนถาด ทำเป็นกินยั่วกู เดี๋ยวสวย!
หมับ! กูจับมือมันแย่งเฟรนฟรายมาใส่ปากกูแทน .... ดูหน้ามันสิ ... แดงแป๊ดเลยเว้ย
วิ้วววว..... เสียงหมาข้างๆ ดังประสานกันซะ ไอ้พวกเวงเอ้ย.....
“พวกมึงเงียบสักที น้องเขาอายแล้วเว้ย” หึ หึ ....
ตกลงวันนั้นต้องพาแฟนไอ้เอ๋กับไอ้เด็กดื้อไปดูหนัง....เข้าทางกูสิว่ะ
“มึง...จีบน้องเขาจริงๆ เหรอว่ะ” ไอ้เชี้ยไก่มันถามขึ้นมา
“เออ....มึงถามทำไม” ไอ้สาด กูเริ่มไม่ไว้ใจแม่งแล้ว
“ก็เปล๊า...น้องเขาก็น่ารักดี...” แม่ง! ดูมันมองไอ้เด็กดื้อของกู
“ไอ้สัด...แม่งหยุดคิด...เมียกู...อย่ามาคิดหมาๆ” บอกตรงๆ กูไม่ไว้ใจไอ้เชี้ยไก่ แม่งเจ้าชู้ชิบหาย
“ทำหวง กูไม่แย่งของเพื่อนแดกหรอก...” ไอ้สาด ทำเป็นยิ้มยั่วตีนกู
“แล้วมึงตามกูกับไอ้เอ๋มาทำพ่อมึงหรอ...”
“อ้าว ไอ้สัด ด่าพ่อกูซะงั้น...” กูหงุดหงิดเพราะมึงนี่แหละ ไอ้ฟายเอ้ย
“แม่ง....เห็นมองน้องเขาซะตาเยิ้ม...ไอ้ตัวเย็นชา เมื่อก่อนฟันหญิงไม่เลิก กลับตัวกลับใจ ว่างั้นเหอะ....” ไอ้เพื่อนหมา วอนปากแตกนะมึง
“เรื่องของกู” แม่ง...ได้ทีนะไอ้เชี้ยไก่ ด่าซะกูจำขึ้นใจ
“เอ๊า....ด่ากันเข้าไป...มึงก็นะ ไอ้ไก่....”
มันเป็นเสียงไอ้เอ๋นี่เอง ที่มาห้ามศึกน้ำลายกูกับไอ้เชี้ยไก่
“มึงอีก...ไอ้มีน...นู้นเด็กมึงกำลังโดนจีบ...”
เวรแล้วไง คลาดสายตาหน่อย ไอ้เด็กเชี้ยนั้นจะจีบเด็กดื้อกูซะแล้ว
เดี๋ยวมึงสวย....กูเดินย่างสามขุมเข้าไปยืนประกบหลังไอ้เด็กดื้อ ส่งสายตาอาฆาต
บ่งบอกว่า นี่มันเด็กกู เดี๋ยวมึงปากแตก ก้มหน้าก้มตาขายไปซะ ไม่งั้นหน้ามึงลงไปอยู่ในตู้ป๊อบคอนแน่ หึ หึ
กูจับลากไอ้เด็กดื้อออกมา ดูมันกระฟัดกระเฟียดใส่กู
“เผลอไม่ได้...ยิ้มล่อผู้ชายนะมึง...” กูพูดยั่วโมโหมัน มันหันมาถลึงตาใส่กู
ทำท่าจะด่ากูอีก กูดึงมันเข้าโรงหนังซะเลย
....กูไม่เล่านะเว้ย ในโรงหนัง อ่านของเมียกูก็พอ....
******************************************************
ป๋อหล๋อ ถ้ารีไพล์เยอะ จะมาต่อตอนที่ทุกคนอยากอ่าน เอิ๊กๆๆๆๆๆ (ตอนเนทยั่วมีนไง อิอิอิ) :m10:
-
:impress: :impress: :impress:
กลับมาแล้วครับผม แม่สาวตัวกลม
คิดถึงจังครับผม กลับมาถึงก็มาอ่านเลยนะครับเนี้ย
ถูกใจครับเอาไป+1ครับผม ปล้วผมจะรออ่านนะครับผม
:impress: :impress: :impress:
-
ส่งสายตาอาฆาต,,
555+
รีๆๆๆ
อยากอ่านตอนยั่ว,,
-
มันเร้าใจ มีตามหึงตามหวงด้วย
:m27: :m27: :m27:
-
อ้อ เข้าใจและ
ต้องระลึกอดีตเล็กน้อย
:a4:
-
ย้อนไปตั้งแต่ต้นเลย เอาๆๆๆๆอีกๆๆๆๆ อิอิ :a2:
-
เหอๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :m2: :m2: :m2: :m2: :m2: :m2: :m2: :m2:
คุณสาวตัวกลมน่าร๊ากกกกกก ที่ซู๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ใจดีที่ซู๊ดดดดดดดดดดดด
มาต่อตอนต่อไปเร็วๆ นะจร๊า :m3:
เหอๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :m11: :m11: :m11: :m11: :m11: :m11: :m11:
-
:a1: :a1: :a1: :a1:
มาต่อเร็ว ๆ น้า :m18: :m18:
-
ร่วมด้วยช่วยรีฯ
อยากอ่านตอนยั่วอ่ะ
:m3: :m3: :m3: :m3:
-
มาดันอีกตอน
:a4: :a4: :a4: :a4: :a4: :a4: :a4:
รีบมายั่วเร็วๆๆนา
-
:a12: นอนรอนะคับ อิอิ
-
วันนี้วันดี เพราะเป็นวันเกิดตัวเอง แถมให้ๆๆๆ แต่แอบแถมตอนดึกๆๆ เอิ๊กกก แกล้งคนรอ :m14:
มาอ่านกันต่อในมุมมองของมีนกันดีกว่า ถ้าใครจำไม่ได้ แนะนำให้ย้อนกลับไปอ่านเรื่องของเนทอีกรอบ
แล้วจะรู้ว่ามีนเขียนมุมมองของมีนจากตอนไหน เอิ๊กๆๆๆๆๆ
แต่แบบว่า...เออแบบว่า.....มันเรทโครตๆๆอ่ะ :m10: ถ้าคิดว่ามันเรทมากไปรบกวนแก้ความเห็นได้เลยนะคะผู้ควบคุมเล้า
*********************************************************
มาแล้วเว้ย...ตอนที่พวกมึงรอ.....กว่ากูจะเขียนออกมาได้..... __ __’’’’
...แต่กูมีต้นแบบเว้ย อ่านของไอ้คนนี้....แม่ง.....มันได้ใจกูเจรง
......ไอ้อิทเอ้ย! ...... ว่าแต่มึง ..... กูเจอเมียกู กูก็มีอารมณ์อยากเอาตลอดล่ะว่ะ....สัปดาห์หนึ่งเจอกันครั้ง ทรมานชิบ! ……
......ใครมีแนวๆ นี้อีก .... ไงก็ ... แนะนำกันหน่อย ...... กูชอบบบบบบบบ!
เข้าเรื่องๆ ..................
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
หนังจบไอ้เด็กดื้อมันรีบเดินหนีกูทันที
...เอา เอ๊า ..... หนีกูได้ หนีไป ... หึ หึ
“เดี๋ยวกูไปส่งเอง” กูบอกไป มันกลับหันมามองหน้ากูอย่างไม่พอใจ กูโอบไหล่ลากมันเดินออกไปจนมาถึงลานจอดรถมอร์ไซด์ที่กูจองไว้ ไอ้เด็กดื้อมันผลักกูออก
“จะเรื่องมากกับกูไปถึงไหน พามาเดทแล้วจะเอาไงอีก” กูก็โมโหเป็นนะเว้ย
“ใครอยากจะมากับนาย” ไอ้เด็กดื้อทำท่าจะเดินหนีกู กุดึงมันหลบไปตรงบันไดข้างๆ ตรงลานจอดรถ กูจับหน้าไอ้เด็กดื้อเงยขึ้นแล้วดูดปากมันทันที .....โอ๊ย... แม่งเอ้ย...ทำไมมันนุ่มนิ่มอย่างงี้ว่ะ....
ไอ้เด็กดื้อผลักกูออก มองหน้ากูโมโหๆ ชี้หน้าด่ากู “มึงทำกูอีกแล้ว....ไอ้....”
ก่อนที่มันจะด่ากู ก็สวนทันที “หุบปากเลยมึง จะกลับไม่ใช่เหรอไง กูไปส่ง...”
“ไม่ต้อง...กูกลับเองได้...” ยังปากดีอีก เดี๋ยวกูจูบมึงอีกสักที...
“มึงจะกลับกับกูดีๆ หรือมึงจะให้กูเล่นหนังสดกับมึงตรงนี้” ได้ผลเว้ย มันยืนนิ่งเงียบ
“กูมึเรื่องจะคุยกับมึง คุยกันดีๆ ไม่ได้หรือไงว่ะ” พูดค่อยๆ ให้หายตกใจหน่อยเว้ย
“ก็ได้” มันทำกระแทกเสียงใส่กู เออ...เดี๋ยวมึงเจอดี
กูขับออกจากห้างด้วยความเร็ว ดูสิ...ไอ้เด็กดื้อมันจะนั่งนิ่งไม่กอด ไม่จับกู ให้มันรู้ไป แม่ง.....นึกว่าจะแน่....กูขับปาดซายปาดขวา....ไอ้เด็กดื้อยิ่งจับกอดกูแน่น....
พอถึงอพาทเม้น...มันรีบลง รีบเดินเข้าไปทันที...เก่ง เก่งให้ตลอด... ขึ้นมาถึงชั้นมัน .กูจับมือไอ้เด็กดื้อ พาจูงเดินมาตรงหน้าห้องมัน กูล้วงมือหยิบกุญแจในกระเป๋ากูออกมาไข....ไม่ต้องงง...ไอ้เนทเอ้ย...กูปั้มไว้เรียบร้อยแล้ว หึ หึ
ประตูห้องเปิดดังแคร๊ก...กูดันมันเข้าไปในห้อง...ล็อกประตู คล้องโซ่ ดันไอ้เด็กดื้อนอนลงบนเตียง...ที่กูเอามันบนเตียง ที่กูยื่นความเป็นผัวให้ไอ้เด็กดื้อ ....
ตัวมันขาวจริงๆ กูอดใจไม่ไหว ก้มหน้าหอมแก้มไอ้เด็กดื้อ แก้มนิ่มนี้เป็นของกู
ไอ้เด็กดื้อมันเอามือปัดป้องกู กูก็ยิ่งกอดมันแน่นขึ้น
“กูอยากกอดมึง อยู่นิ่งสิ” กูพูดเสียงเบาๆ ใส่ใบหูมัน แลบลิ้นเลียใบหูนิ่ม จูบกูสูดดมกลิ่นหอมๆ บนตัวไอ้เด็กดื้อ
แม่ง....รู้สึกกูเริ่มมีอารมณ์แล้วสิ....ให้มันได้อย่างนี้สิว่ะ
กูจูบมันเบาๆ มองหน้ามันนิ่ง “กูขอโทษเรื่องเมื่อวาน........แต่กูตั้งใจ...”
พูดไปได้นะกู....คิดได้ไงว่ะ... ไอ้ฟายมีน.....
“กูทำมึง เพราะกูชอบมึง กูจะให้มึงชอบกูให้ได้” แล้วกูก็จูบหน้าผากมัน เอามือหยาบๆ ของกูลูบหัวนิ่มๆ ไอ้เด็กดื้อมัน
ไอ้เด็กดื้อมันหยุดดิ้น มันคงรับรู้ถึงความรู้สึกของกูบ้างสิน่ะ
“เราเป็นผู้ชาย...” มันมองกูแบบกลัวๆ
โอ๊ย.....อย่างมองกูแบบนี้ กูจะหมดความอดทนแล้วนะเว้ย
ไม่ได้ ไม่ได้ กูต้องขอคบมันก่อน มันต้องเต็มใจที่จะคบกับกู
“คบกับผมได้ไหมครับ...ว่าไง คบกับผมไหมครับ...ผมชอบเนท.....”
อ๊ะ....มันยิ้มให้กู........ไอ้เด็กดื้อเอ้ย.......กูจูบหน้าผากมันอีกที
“ถ้ากูจะเอามึง กูจะขอมึงก่อน” กูส่งยิ้มให้ไอ้เด็กดื้อ
“ไอ้ลามก” หึ หึ กูถือว่า คำด่ามึงเป็นคำชมแทน....ไอ้เนทเอ้ย
“วันนี้กูขอเอามึงนะ....” พอๆ กูไม่รอให้มันอนุญาต
“วันนี้กูจะทำมึงเบาๆ อย่ากลัวกู...” กูปิดปากไอ้เด็กดื้อด้วยปากกูทันที ส่งลิ้นอุ่นของกูเข้าไปในปากเล็กๆ ของมัน ...... แค่จูบมันน้องกูก็แข็งขึ้นมาทันที ..... ใจเย็นเว้ย....ไอ้มีนเอ้ย....วันนี้กูจะทำไอ้เด็กดื้อกูเบาๆ
กูผละออกจากปากนิ่มอย่างเสียดาย รีบลุกขึ้นยืนถอดเสื้อและกางเกงออก แล้วลงไปทับบนตัวไอ้เด็กดื้ออีกครั้ง มันมองหน้ากูตื่นๆ กูไม่รอช้าดึงเสื้อมันออกจากตัวมันทันที
เนื้อตัวมันขาวจริงๆ ยังมีรอยแดงๆ ที่กูทำมันไว้หลงเหลืออยู่ ...กูเอื้อมมือไปสัมผัสเนื้อตัวมัน ทำไมมันผอมแบบนี้ แต่เนื้อตัวมันนิ่มมาก
กูก้มหน้าลงดูดหัวนมสีชมพูดเล็กๆ ลงลิ้นเลียหัวนมทั้งสองข้างจนมันแข็งเป็นไตขึ้นมา ถ้ากูกลื่นกินตรงนี้ได้ กูกินไปแล้ว
“อ๊า อ๊า....” ไอ้เด็กดื้อร้องออกมาด้วยความเสียว
กูเปลี่ยนจากหัวนมมาเป็นหน้าท้องนิ่มๆ ของมัน มันสะดุ้งหน่อยๆ ยิ่งทำให้กูอยากมากขึ้น ลิ้นกูลากเลียลงมาเล่นตรงสะดือมันแทน ลงลิ้นเร็วๆ จนมันร้องเสียงหลง
กูเอามือปลดกางเกางมันออก......แม่ง ....... แค่เห็นเนื้อตัวท่อนบนมัน กูแทบจะอดใจไม่ไหว ..... ขาขาวๆ นิ่มของมันอีก ...... มือกูทำเร็วกว่าสมองกูจะสั่ง...ปลดกางเกงในมันออก....จนเห็นน้องชายตัวเล็กๆ ของไอ้เด็กดื้อ... หึ หึ... ช่างสมตัวมึงซะจริง
กูเอามือลูบKมันทันที มันร้องขึ้นมา ส่ายหน้าส่ายหัวบนที่นอน ก็มองร่างเล็กๆ ตรงหน้ากูอย่างรักใคร่ ไอ้ที่กูบอกว่าจะไม่ทำมันเจ็บ คิดว่ามันจะเป็นไปไม่ได้ซะแล้ว
มันเร่งมือรูดKมันเร็วขึ้น มันยิ่งร้องเสียงดังกว่าเดิม ร้อมห้ามเสียงหลงพลันละวัน Kมันตั้งขึ้น...แต่Kกูแข็งขึ้นแล้วสิ....กูไม่ให้มึงไปก่อนกูหรอกนะ ไอ้เด็กดื้อ
กูยกมืออีกข้างมาลูบก้นนิ่มๆ ของมัน โอ๊ย....ตัวมึงนิ่มไปทั้งตัวแล้ว....กูลูบมือมาตรงก้นมัน ค่อยๆสอดนิ้วแรกเข้าไปข้างในก้นมัน....มันขยับตัวหนี...กูปล่อยมือที่กำน้องชายมัน เปลี่ยนเป็นกดตัวให้มันนอนนิ่งบนเตียง
“นิ่งๆสิว่ะ...” มันหอบหายใจ ..... กูค่อยๆ สอดเข้าให้ลึกกว่าเดิ่ม สอดเข้าสอดออก และเพิ่มนิ้มเข้าไปอีกนิ้ว
“อย่างนั้นแหละ” กูบอกมันไปเรื่อยๆ ให้มันใจเย็น พอมันเลิกเกร็ง กูจับน้องชายมันอีกครั้ง ค่อยๆ รูดขึ้นลงช้า ให้จังหวะมันเข้ากับนิ้วกูที่สอดอยู่ในก้นมัน
กูดึงนิ้วกูออกจากตัวมัน เปลี่ยนมารูดKกูแทน ถอกเร็วๆ ให้หัวมันโผล่ออกมา
“อะ..กูจะไม่ไหวแล้ว...เนท...กูขอนะ....”
กูค่อยๆ ดันKกูเข้าไปในตัวไอ้เด็กดื้อ... มันเข้าไปได้แค่หัว...ไอ้เด็กดื้อก็ร้องขึ้น...
ไม่อยากให้มึงเจ็บ แต่ถ้าไม่เข้าไปมันจะยิ่งเจ็บ
กูมองใบหน้าที่เหยเกของมัน แล้วรู้สึกสงสารมันจับใจ แต่กูก็จะไม่ไหวเหมือนกัน ทนเจ็บหน่อยนะเว้ย กูค่อยดันKกูเข้าไปอีก มันเข้าไปได้ครึ่งนึงแล้ว แล้วกูดันพรวดเดียวเข้าไปในตัวมัน ก้นมันขมิบKกูแน่น
“อ๊ากก...” มันร้องเสียงหลง พอกูเงยหน้าขึ้นมองมัน เห็นน้ำตาคลออยู่ตรงดวงโตกลมๆ ของมัน
“เนท....อะ....ทนหน่อย...” กูค่อยดันKเข้าออกช้า จนให้มันเป็นจังหวะ ตอนนี้เสียงร้องเจ็บปวดของไอ้เด็กดื้อ เปลี่ยนเป็นเสียงครางแทน กูค่อยใจชื้นขึ้นหน่อย
จึงเร่งจังหวะขยับตัวเข้าออกเร็วขึ้น อะ.... ก้นมันแน่นจริงๆ มันยิ่งทำให้Kกูขยายใหญ่ขึ้น กูเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น และยกมือไปช่วยน้องชายมันด้วย
กูจับKไอ้เด็กดื้อรูดเร็วๆ จนมันร้องขึ้นอีกครั้ง ส่วนตัวกูก็ทำงานขยับเป็นจังหวะไปด้วย
อ๊า....อ๊า.......กูจะไม่ไหวแล้ว!!
“ไม่ไหวแล้ว จะออกแล้ว....” ไอ้เด็กดื้อมันร้องบอกกู กูจึงเร่งจังหวะเร็วขึ้น จนน้ำมันทะลักออกมาเต็มมือกู ส่วนไอ้เด็กดื้อหอบหายใจถี่ๆ นอนนิ่งอยู่อย่างนั้น ก็รูดให้น้ำของมันออกมาให้หมด
กูดึงKออกจากก้นมัน เอาน้ำของมันโป๊ะลงบนKกู แล้วดันกลับเข้าไปในตัวมันอีกครั้ง กูจับแยกขาไอ้เด็กดื้อกางออก และอัดKเข้าไปแรงๆ คราวนี้มันเข้าง่ายเพราะน้ำของมันเป็นตัวหล่อลื่น
กูเร่งจังหวะอยู่หลายๆ ที่ จนมันขยายตัวคับก้นไอ้เด็กดื้อ
“เนท...อ๊ะ....อ๊า.......” กูซอยKกูเข้าไปในก้นมันเร็วๆ ถี่ๆ
“อ๊า...จะออกแล้ว......” กูเร่งจังหวะสุดท้าย กระแทกเข้าใส่ตัวไอ้เด็กดื้อแรงๆ 2-3 ที
จนน้ำกูแตกใส่ในตัวไอ้เด็กดื้อ
อ๊า...มันสุดยอดจริงๆ
“จุ๊บ....ชอบไหม....” กูก้มต้วไปจูบปากมัน แล้วถามมันเบาๆ หึ.... มันไม่ตอบ ส่ายหน้าตอบกูแทน
....ไม่ชอบเหรอมึง... งั้นกูจะให้มึงชอบกูให้ได้
กูดึงKออกจากก้นไอ้เด็กดื้อ น้ำขาวๆ ทะลักออกมาทันที...นี่ขนาดออกมาเยอะมากมาย แต่Kกูยังแข็งโด่อยู่อีก.....เวงเอ้ย....
กูดึงตัวไอ้เด็กดื้อขึ้น จับมันพลิกหันหลัง ตอนนั้นกูจำไม่ได้ว่าไอ้เด็กดื้อด่าห้ามกูว่าอะไร อารมณ์ความอยากกูมันขึ้นมาบังเสียงไอ้เด็กดื้อแทน
กูลงลิ้นเลียหลังคอไอ้เด็กดื้อเร็วๆ ลากลิ้นกูลงมาตามหลังมัน .... กูก้มลงจูบก้นนิ่มๆ ขาวๆ มัน กูขบกัดเบาๆ จนมันร้องคราง อือ อ๊า....แล้วเริ่มดันKกูเข้าไปในตัวไอ้เด็กดื้ออีกครั้ง
“อื้อออ.....อ๊า....ดีจริงๆ” กูจับสะโพกมันให้กระชับ ค่อยๆ ดันKเข้าออก
“อ๊า...อ๊า.....” ไอ้เด็กดื้อมันยิ่งร้อง กูยิ่งมีอารมณ์....
“อ๊า....เนท....” กูซอยเข้าหามันถี่ๆ เร็วๆ จนปลดปล่อยในตัวมันอีกครั้ง
ตัวกูฟุบลงทับบนตัวไอ้เด็กดื้อ...ได้ยินเสียงมันหอบหายใจใต้ตัวกู กูดึงตัวมันเข้ามากอด จับหน้าไอเด็กดื้อเข้ามาจูบปากแรงๆ
กูไม่เคยมีความสุขขนาดนี้มาก่อน....แค่กูกอดมันไว้....ตัวกู...ใจกู..มันรู้สึกอุ่นขึ้นมาในทันที...
.........กูไม่ยอมปล่อยไอ้เด็กดื้อไปไหนแน่นอน.......
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
หึ หึ....สะใจพวกมึง มึง รึยัง......พอแค่นี้....ก็หวงเมียกู.....เข้าจั๊ย.........
:m10: :m10: :m10: :m10: :m10: :m10:
-
กำ....
ถ้าจะให้พ่อบ้านเขียน....
ต้องเอาเรื่องนี้ให้อ่านใช่มะคับ
แต่กระต๊อบเอาให้อ่านไปตั้งแต่สงกรานต์แล้วน้า....
แง๊บๆ
-
:m25: :m25:..................................... :m2: :m2:
happy birthday na สาวตัวกลม :m1: :m1:
ton nee dai jai jing jing 555+ :m3:
-
สุขสันต์วันเกิดคุณสาวตัวกลมนะค้าบบบ :a1: :a1: :a1:
ตอนนี้แบบว่า :m10: :m10: :m10:
:m3: :m3: :m3:
o13 o13
-
เลือดกระฉูด
:m10: :m10: :m10: :m10:
สุขสันต์วันเกิดเช่นกันคับ
:a4: :a3: :a10: :a11:
-
Happy birthday จ้า สาวตัวกลม :HBD2:
อ่านตอนของมีนแล้วมัน :m10: :m10: :m10: สุดยอด (เอาอีก เอาอีก) :m18: :m18: :m18:
-
:a3: :a3: :a3:
น่ารักดีคับคู่นี้มีให้อ่านสองมุม มุมนึงนิ่ม ๆ อีกมุมนึงเถื่อน ๆ น่ารักดี สู้ ๆ "^_^v
:a9: :a9: :a9:
-
เหอ เหอ :m10: :m10: :m10:
สุขสันต์วันเกิดคุณสาวตัวกลมค่ะ :give2: :give2:
-
สุขสันต์วันเกิดจ้า....
ตอนนี้ได้ใจมากมายอ่ะ
ชอบๆ เอาอีกๆ
:m3: :m3: :m3: :m3:
-
สุขสันต์วันเดิกนะ สาวตัวกลมๆ!!!
ได้รู้ถึงความรู้กของทั้งคู่เลย ดีจัง,,
แต่ของคุณสามีจะหื่นไปหน่อยนะ ไม่หน่อยแล้วมั้ง!!
ฮ่าฮ่าๆๆ
:a12: :a12:
-
อ่านแล้วก็รู้สึกว่าคุณมีนรักคุณเนทมากนะ :m10:
ไม่น่าจะมีการนอกใจไขว้เขวกันเกิดขึ้นเลยนี่
-
:impress: :impress: :impress:
อะครับอ่านสะใจดีครับผม
ชอบมากเลยครับ พี่มีนมาเล่าต่อนะครับ
แล้วจะรออ่านครับผม
:impress: :impress: :impress:
-
H.B.D ka
i hope u happy and healthy ka
Rate!!! Ark! Ark! this story so hot :m10:
waiting for new Update!!!
-
Happy birthday ย้อนหลัง (1วัน) ด้วยครับ คุณสาวตัวกลม แล้วมาต่ออีกไวๆนะครับ :m3:
-
เอาตอนพิเศษมาต่อให้ค่า อิอิอิ :m12:
***************************************
งอนมัน!!!!!!!!!!!!
มาเล่าเรื่องอีกละ.....วันอาทิตย์ที่ผ่านมา....
ด้วยความดื้อของตัวเอง อยากจะลงเรื่องในบอร์ดจึงไม่ได้ตามแม่กับมีนไปข้างนอก
ก็นั่งเฝ้าร้านเน็ตฯ ทำสำออยๆ ให้มันคิดว่า เราไม่สะบาย... มีนมันก็ต้องขับรถให้แม่
ก็รีบเขียนเรื่องตัวเองต่อ
...แต่ด้วยอาการหวัดเป็นตัวขวางกันความคิดในหัว
...ทำให้เขียนไม่ค่อยออก... แฮะ แฮะ...
แถมยังนั่งเล่นเกมส์ในเน็ตฯด้วย...
พอมันกลับมานะ...หน้าเป็นตูดลิงทันที...
"ไม่สบายไม่ใช่เหรอ....นั่งทำไรอยู่..." มันมาพร้อมกับเสียงดุๆ
เดี๋ยวนี้มันเอาใหญ่แล้วนะ....แม่กูยังไม่ดุกูเลยนะ...
"ก็มันมะมีไรทำอะ...." ตอบด้วยน้ำเสียงเคืองๆ
ผมก็หันหน้าไปหาแม่...แต่แม่ผมพูดเข้าข้างมัน
....อึก อึก...เขาเสียใจนะ....
"คอมฯน่ะ พักมันก่อน ไปกินข้าวกินยา...." ดูมันสิ มาถึงก็บังคับ
"ยังไม่หิวอะ..." บอกมัน แล้วย่นหน้าย่นคอใส่มัน
"จะไปกินดีๆ หรือให้อุ้มเข้าไป" มันเดินก้าวเข้ามาผมช้าๆ แต่หนักแน่น(ด้วยความโกดนิดๆ)
"ไปก็ได้..." ผมผละจากเครื่องคอมฯ เดินเข้าไปนั่งในครัว
มันเดินไปแกะกล่องข้าวหลายๆ กล่องใส่จาน ยกมาวางไว้ตรงหน้าผม
หง๊ะ...มีแต่ของจืดๆ
"ไม่ต้องทำตาละห้อย...ไม่สบายอยู่...อย่าเรื่องมาก..."
.......ฮื้อออออ...ทำไมต้องดุด้วย ไอ้บ้ามีน
แต่ก็นั่งมองจานข้าวอยู่อย่างนั้นแหละ
"นี่..." จนมันเรียกอีกที
"ป้อนเราเด่ะ..." ก็มองหน้ามันอ้อนๆ หงอยๆ แหล๊ะ
มันทำเสียงจิ๊จ๊ะ....และมานั่งข้างๆ ผม ตักข้าวป้อนผมด้วย...อิ อิ มีฟามสุข...
กินข้าวเสร็จมันก็ให้กินยา แล้วจะลากผมไปนอนในห้อง ไม่ยอมให้เล่นเน็ตฯ
“เดี๋ยวเราเขียนเรื่องให้เสร็จก่อนนะ....” พูดอ้อนๆ มันก่อน
มันพยักหน้า แล้วลากผม(อีกแล้ว)มานั่งตรงหน้าคอมฯ มานั่งข้างๆ ผมด้วยอะ
แล้วผมจะเขียนออกเหรอ....ผมก็เซฟที่เขียนไว้ แล้วก็ปิดโปรแกรมลง
“....ไม่เล่นล่ะ...” มันมองหน้าผมกวนตีนมากมาก
“ไม่....จะนอนแล้ว....” เคือง เคืองมัน
แล้วมันก็ลากผมไปเข้าข้างใน....กูอายนะ......
เด็กในร้านก็นั่งมองด้วย...แถมหัวเราะผมอีก
ฝาหนั่งที่มาเล่นเน็ตฯ มันก็คงงงๆ มั้ง มองผมกะมีนว่า พวกมึงเป็นไร __ __
ไม่อายฟ้า อายดิน อายคนบ้างเลยนะ....อ้ายบ้าาา!
“ไม่สบายแล้วทำอวดเก่ง...เดี๋ยวจะโดน...” มันพูดแล้วเขกหัวผมเบาๆ
ผมก็ทำหน้าง้ำใส่มันสิ....มาว่าเรา....ชิ ชิ....!!
ก็คลานขึ้นเตียงนอน คลุมโปงมันซะเลย อย่ามายุ่งกะกูนะ กูงอนมึง !!!
แล้วมันก็กระโดนขึ้นมาทับผม....ไอ้เชี้ย....กูไม่สบายนะ....
มันลากผมเข้าไปกอด.....แล้วผมก็หลับลงตรงอกมัน.....
จบล่ะ
:m3: :m3: :m3: :m3:
-
:impress: :impress: :impress:
อะนะเหอๆๆอย่าเพิ่งจบ เหอๆๆ
ผมว่าน่าจะมีมากกว่านั้นอะนะ
ถึงจะไม่สบายอยู่ก็เถอะ เหอๆๆ
ผมรู้ทันนะครับ อิอิอิ
:impress: :impress: :impress:
-
คุณ deshiwa เราก็ว่าน่าจะมีมากกว่านี้อ่ะ :m12: ทำไมเนทไม่เขียนนะ ชริๆๆๆๆ :m16:
ทำร้ายจิตใจคนอ่านบาปนะเนท อิอิอิ :m26:
-
อ่ามาทีละนิด จิตแจ่มใส
:a11:
-
ก็ว่าเช่นนั้นนะเจ๊...
เซ็งเลย... อุตส่าห์เข้ามาอ่าน...
ปล. ว่างๆ ชวนคุณมีน คุณเนท ไปกินข้าวกับเจ้าปลาฉลามดีก่า...
เผื่อๆ จะชวนคุยเรื่องยอดรักนักเลง
-
รีบนอ่ะ เจ๊ว่าชวนน้องบอยไปทำแบบพี่อิทกะน้องต้น ในยอดรักนักเลงดีกว่า เอิ๊กๆๆๆๆๆ :m21:
-
รออ่านต่อจ้า :a4: :a4:
-
หุหุ ม่ายเชื่อว่านอนหลับเฉย ๆ :m14: :m14:
-
แน่ใจนะว่างอน :m3: :m3: :m3:
-
สุขสันต์วันเกิดย้อนหลังให้พี่สาวตัวกลมค่ะ
แล้วก็อ่านต่อปาย :a11:
-
แอบเล่นผีผ้าห่มมะบอกกันนะคุงเนท
อิอิอิ
ขอบคุณสาวตัวกลมนะค้าบที่เอาตอนเด็ดๆๆมาให้อ่าน
หื่นได้ใจ เอาไปเลย +1 อิอิ
ปล.อวยพรวันเกิดย้อนหลังนะคร้าบ
ขอให้มีความสุขเยอะๆๆ สุขภาพแข็งแรง และขอให้ร่ำรวย
:m1: :m1: :m1: :m1:
-
แค่นอนอย่างเดียวหรอคะ ???
แน่ใจนะว่าไม่มีต่อ อิอิ
พี่เนทน่ารักจัง
-
คนป่วยอยู่นะ ดุจัง!!
หายแล้วมั้ง ฮ่าฮ่าๆๆ
:m30: :m30:
-
:impress: :impress: :impress:
มาดันรอบดึกครับผม หายไปอีกแล้วนะครับ
เหอๆๆ ว่าแต่มารออยู่นะครับ
:impress: :impress: :impress:
-
อยากอ่านเรื่องของพี่เนทอ่า :a5: :a5:
-
มาต่อของเนทให้แระ อิอิอิ :m12:
************************************
เปิดเรียนได้อาทิตย์กว่าๆ ผมก็เจอเรื่องยุ่งอีกแล้ว
ติ๊ด ตี่ ติ๊ด ....... เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้นแต่เช้า
“ฮา...โหล....” ผมกรอกเสียงงัวเงียตัวเองใส่โทรศัพท์
“พี่เนท...เค้านะ...จะขึ้นเครื่องแล้ว....” ผมก็งงๆ เสียงน้องสาวผมนี่ มันจะไปไหนว่ะ
“.........”
“เงียบทำไม........มัน10โมงกว่าแล้วนะ.......” ผมเหลือบตามองนาฬิกาตรงฝาผนัง
“เอ้อ....” ลุกตัวตื่นในทันที
“มาวันนี้เหรอว่ะ....” ตกใจสิครับ
“ก็เออสิ...จะมารับเค้า หรือจะให้เค้าไปเอง....เค้าพาเพื่อนมาด้วยนะ....” มันพูดกลั้วเสียงหัวเราะ อยากจะดีดมันไปไกลๆ ซะจิง
“จะไปทันรึไง มาเองเด่ะ....” ผมคุยจบก็วางหู หันมาปลุกคนข้างๆ วันนี้วันเสาร์ต่างคนต่างตื่นสายกันซะ
ไอ้น้องสาวผม มันจะมาจับผิดผมเต็มที่ ไม่ได้ๆ ต้องรีบแล้ว
“มีน....ตื่นได้แล้ว....น้องเราจะมาหา” ผมเขย่าตัวมันแรงๆ
“อืมมมมม.......” มันทำเสียงรำคาญ แล้วดึงผมลงไปนอนกับมันอีก
“ไม่เอา...ตื่นสิว่ะ” ผมผลักมันแรงๆ กว่าจะตื่นได้นะมึง
“ใครจะมาว่ะ...” มันลุกนั่งเกาหัวแกรกๆ
“น้องเรา...”
“อ้อ...น้อง.....เหรอ” แล้วมันกลับลงไปนอนต่อ หืม....ไว้ขี้เซา ผมลุกขึ้นจากเตียง รวบรวมพลังอันน้อยนิด แล้วดึงมันลงจากเตียง
“เฮ้ย....ปลุกดีๆ ก็ได้...แม่ง” มันมองผมเคืองๆ
“จะทำไม....ปลุกกี่รอบแล้วไม่ตื่นสักที”
“เดี๋ยวกูจับปล้ำซะ....มึงนี่นะ” มันลุกขึ้นมายืน ลากผมไปตรงประตูห้องน้ำ
“เฮ้ย....ไม่เล่น....” ผมขืนตัวไว้ ตีแขนมันแรงๆ
มันเดินเข้าไปอาบน้ำอย่างหัวเสีย....ขืนเข้าไปสิ...กูก็โดนมึงทำอีกสิ......ไอ้หื่นเอ้ย.....
ติ๊ด ตี่ ติ๊ด ....... เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้นอีกครั้ง
“พี่เนท...” เฮ้ย...ยังไม่ถึงชม.เลย มันโทรมาทำไมว่ะ
“อย่าบอกนะ....ว่า.......” หน้าผมเริ่มซีดแล้ว
“เค้าจะถึงแล้วนะ....ไม่เกิน20 นาทีมั้ง.... ทำอะไรอยู่.....คิ คิ....เก็บหลักฐานให้หมดล่ะ....” ไอ้น้องบ้าเอ้ย จนได้สิว่ะ หลีกมันไม่พ้นแล้ว คงต้องยอมรับกับมันสักที
ผมวางสายจากน้อง แล้วเดินไปทุบประตูห้องน้ำ
“มีน...เร็วๆ น้องเราจะมาแล้ว....”
“เออ...เดี๋ยวเว้ย กูสระผมอยู่....” โอ๊ยยย...จะบ้า!!!!
“มีนนนนนนนน.........” ผมทุบประตูดังๆ อีกหลายๆที
“แม่ง...ทุบอยู่ได้...” มันเปิดประตูออกมา ตัวผมหลุดเข้าไปในห้องน้ำ โอ๊ย! เห็นของมันเต็มๆ ตาเลย....
“เข้ามานี่...” มันดึงผมไปหามัน ถอดเสื้อกางเกงผมออกหมดในเวลาอันรวดเร็ว
“อาบเองได้....” ยังเถียงมันอยู่คับ
“ไม่ต้องเรื่องมาก...” ผมกับมันก็ฟัดกันในห้องน้ำไปรอบนึง แฮะ แฮะ.....กลายร่างกันตอนไหนว่ะนี่ o_O
ผมกับมีนต้องรีบแต่งตัวกันอย่างรวดเร็ว เพราะน้องสาวผมมารออยู่ข้างล่างแล้ว.....ผมกับมีนรีบลงมาอย่างเร็ว น้องผมมันพาเพื่อนมาด้วย...น้อง...(ไม่ขอบอกชื่อนะคับ)...นั่นเอง
“หวัดดีพี่เนท..” ทั้งสองสาวพร้อมเพรียงกันไหว้ผม ผมรับไหว้
“พี่มีนป่าวค่ะ...หนูน้องพี่เนท ชื่อ....ค่ะ นี่เพื่อนหนู......” ไอ้มีนมันก็พยักหน้างึกๆ ล่ะครับ
“ไปๆ เอาของไปเก็บก่อน...เดี๋ยวไปหาอะไรกิน...” ผมกับมีนช่วยกันยกกระเป๋าขึ้นไปบนห้อง
น้องสาวผมมาหาที่ติวภาษาเพิ่ม....เพราะเตรียมเอนฯ มันบอกว่า ช่วงนั้นมีงานโรงเรียนหยุดหลายวัน จึงขึ้นมากับเพื่อนมัน พอเก็บของเรียบร้อย ผมกับมีนจึงพาน้องสาวและเพื่อนไปกินข้าวที่ห้างใกล้ๆ เหมือนเดิม เอ็มเคสุกี้
ผมจำมะค่อยได้แล้ว ว่าคุยอะไรกันมั่ง....แต่น้องผมสิ....
“พี่มีนแฟนพี่ใช่ป่าว...” ไอ้น้องสาวมันถามขึ้น ตอนช่วงไอ้มีนมันขอไปห้องน้ำ แต่ผมรู้ว่ามันไปไหน...หึ หึ เรื่องมันเอาไว้ก่อน
“แล้วแต่จะคิดเว้ย.....”
“ไม่ต้องมาเงียบ บอกมาซะดี....” ทั้งสองคนจ้องมองผมนิ่งมาก ลุ้นอะไรขนาดนั้นสาวๆ
“อืม...” พอบอกไปพวกเธอทั้งสองคนก็กรี๊ดกร๊าด ดี๊ด้ากันใหญ่
“คบกันมานานยัง...พี่เขาหล่อดีนะ..................” แล้วก็บลาๆ ของมันไปเรื่อย
ผมก็เล่าเท่าที่เล่าให้ฟังได้ จากนั้นก็ลงมือกินกันต่อ.........
ผมตัดสินใจให้น้องสาวกับเพื่อนนอนที่ห้องผม ส่วนผมกับมีนจะกลับไปนอนห้องมัน คือมันยังคงเช่าห้องไว้อยู่ เพราะพ่อมันยังคิดว่า มันยังเช่าห้องอยู่คนเดียว ยังดีที่ค่าห้องพ่อมันเป็นคนจ่ายให้
ผมเก็บเสื้อผ้าบางส่วนมาไว้ที่ห้องมัน เพราะคงต้องนอนที่นี่หลายวัน พอเข้าห้องมาได้ผมแทบจะเป็นลม มันไม่ทำความสะอาดเลย ผมใช้ให้มันทำความสะอาดห้องโดยด่วน ไม่งั้นไม่นอนด้วย...มันจึงรีบทำทันที
จริงๆ มันก็แค่มีฝุ่นที่มันขึ้นจับเต็มห้อง ผมให้มันกวาดให้สะอาด แค่ฝุ่นก็อันตรายนะครับ
ผมมีแผนที่เตรียมไว้แล้ว แต่ดันต้องมาทำที่ห้องมัน ><
ไผ่เป็นคนเสนอความคิด.... “ถ้าเนทกลัวว่าพี่มีนจะนอกใจ แล้วเอาแต่งอน จะยิ่งทำให้พี่เขาเบื่อเราก็ได้.......”
มันกระซิบบอกผมว่า...................
.....แฮะ .... แฮะ........เกิดมาไม่เคยเล้ย ไม่เคยยั่วใคร ........ ตื่นเต้นเป็นที่สุด .....
****************************************************************************
ใครอยากอ่านตอนต่อไป ตอนเนทยั่วมีน อิอิอิ ขอให้มาลงชื่อกันหน่อย ครบ 10 รีไพล์ จะมาต่อให้จ้า :m19:
-
ลงชื่อคร้าบบบ อิอิ
ทำไมถึงคิดยั่วเนี่ย เเต่ก้อยากอ่านนะ อยากอ่านมากมากเลย :m3:
-
อยากอ่าน :a5:
-
:impress: :impress: :impress:
น่ารักจังคู่นี้อิจฉาจังครับ
เหอๆๆ ทีแฟนเราไม่เห็นเป็นแบบนี้บ้างเลย
สงสัยคบกันมานานเลยเบื่อๆ เหอๆๆ
:impress: :impress: :impress:
-
อยากอ่านๆ
:m21:
:impress: :impress: :impress:
น่ารักจังคู่นี้อิจฉาจังครับ
เหอๆๆ ทีแฟนเราไม่เห็นเป็นแบบนี้บ้างเลย
สงสัยคบกันมานานเลยเบื่อๆ เหอๆๆ
:impress: :impress: :impress:
คุณ deshiwa ก็ต้องยั่วแบบที่เนททำไงคับ
:m13:
-
^
^
^
ยกมือหนับหนุนจิ้งโจ้ดึ๋งดั๋ง :m3: :m3:
ลองยั่วแบบพี่เนทดูดิ่ น่าจะได้ผลนะ :m12: :m12:
-
กี๊ซซซซซซ ทนรอตอนต่อไปแทบมะไหวแร้ว :m10: :m10:
อยากอ่านๆๆๆ :serius2: มาต่อไวๆนะ ใจจะขาแล้วอ่ะ
:m11: :m11: :m11:
-
อยากอ่านๆ
:m21:
:impress: :impress: :impress:
น่ารักจังคู่นี้อิจฉาจังครับ
เหอๆๆ ทีแฟนเราไม่เห็นเป็นแบบนี้บ้างเลย
สงสัยคบกันมานานเลยเบื่อๆ เหอๆๆ
:impress: :impress: :impress:
คุณ deshiwa ก็ต้องยั่วแบบที่เนททำไงคับ
:m13:
:impress: :impress: :impress:
อะนะ เหอๆๆ ช่วงแรกๆๆที่คบกันใหม่ก็แบบนี้อะครับ
แต่ผมอะคบกันมาเกือบ4ปีแล้ว คงกล่อยๆๆลงบ้างอะครับ เหอๆๆ
:impress: :impress: :impress:
-
มาช่วยรี อยากอ่านตอนสำคัญ :m3: :m3: :m3:
:m10: :m10: :m10:
-
อยากอ่าน อยากอ่าน อยากอ่าน :a1: :a1: :a1: :a1: :a1: :a1: :a1: :a1: :a1: :a1:
-
กรี๊ดดดดด :m3: หายไปนาน เข้ามาก้อได้อ่านเลย ลุ้น ๆ :m1:
และมายกมือสนับสนุนการโพสต์ต่อเร็ว ๆ กั๊บ :a9:
-
:m9:
มาต่อเร็วนะคับ
อุ้ยเปงกะลังจายห้ายค๊าบ หุหุ
:a2:
-
:impress: :impress: :impress:
รอบดึกครับผม
เมื่อไร่จะมาต่อให้ครับ
มารอนานแล้วนะครับ
:impress: :impress: :impress:
-
จะใช้แผนไหนยั่วนะ
ขนาดไม่ยั่วยังขนาดนี้
ถ้ายั่วนี่สงสัยถึงเช้า
:m25: :m25: :m25:
-
มาต่อตอนที่ทุกคนรอคอยแล้วจ้า :m12:
*****************************************
“มีน...เราไม่ได้เอาชุดนอนมา...จะอาบน้ำแล้ว” ผมบอกมันทำเสียงเบาๆ อายๆ
“งั้นไปเอาเสื้อในตู้มาใส่....ไปเลือกเอาเอง...” แม่ง! ไม่บริการกูเลยนะ
ผมเดินไปเปิดตู้เลือกๆ เอาเสื้อตัวใหญ่ๆ และดูไม่เน่าเท่าไรออกมา แล้วรีบเดินเข้าห้องน้ำอย่างเร็ว เข้ามานั่งทำสมาธิในห้องน้ำก่อน....เริ่มอาบน้ำให้ตัวสะอาดและหอมที่สุด....กูคิดอะไรอยู่นี่!!!!
ผมเดินออกมากับเสื้อตัวใหญ่ๆ ของมัน ที่ผมใส่อยู่ มันหันมามองตาค้างเลย แต่พอผมเห็นมันกำลังคุยโทรศัพท์อยู่ ....ฉุนสิครับ...ไม่ได้ๆ ใจเย็นไว้.... ผมเดินเข้าไปหามัน .... เริ่มแผนแรก....
“ไปอาบน้ำสิ...เราง่วงแล้ว” พูดจบ ผมเดินไปนั่งบนเตียงมัน....แล้วเงยหน้ามองมัน....มันวางโทรศัพท์ เดินเข้าห้องน้ำไป.....พอได้ยินเสียงมันเปิดน้ำ ผมหยิบโทรศัพท์ที่วางตรงโต๊ะทีวีมันมากดดู.....หึ หึ....อีกแล้วเบอร์นี้อีกแล้ว...ผมปิดเครื่องทันที แล้วหยิบหนังสือมาวางทับๆ ไว้.......รีบกลับมานั่งบนเตียงโดยเร็ว.....มันเดินออกมาแล้ว....สิ่งที่ต้องทำเป็นประจำคือ เช็ดหัวให้มัน........มันก็ให้ผมเช็คแต่โดยดี
ผมผลักมันนั่งลงตรงปลายเตียง มันเงยหน้ามามองแบบงงๆ เพิ่งจะเริ่มนะเว้ย ......รอดูต่อไป....
ผมรวบรวมความกล้า...ตัดสินใจแล้ว...เป็นไงเป็นกัน..........ผมขยับตัวเข้าไปใกล้มัน ขยับขาให้ใกล้ๆ มันยกมือมาจับเอวผมไว้....รู้แล้วสิ ว่ากูใส่แต่เสื้ออย่างเดียว.....แล้วผมขยับตัวขึ้นคล่อมมันทันที
มันจับเอวผมแน่น.....และพยายามเลื้อยมือเข้ามาใต้เสื้อ....ยังเร็วไป...ผมตีมือมัน...ดันมันลงบนเตียง
“จะยั่วกูรึไง....” ผมไม่ตอบ ยิ้มให้มัน แล้วนั่งทับบนตัวมัน
ผมก้มลงจูบที่ริมฝีปากหนาๆ ของมัน จูบแบบเร็วๆ 2-3 ที แล้วผละออก เลื่อนตัวลงมาทับให้ต่ำกว่าเอวมัน มันสะดุ้งทันที มองผมงงๆ อีกครั้ง ผมกดตัวลงทับหนักขึ้น มันเอามือจับสะโพกผมทันที
รู้สึกของๆ มันกำลังจะก่อตัวขึ้น ผมมองมันแบบคิดว่า...ยิ้มยั่วมันสุดๆ มันดึงตัวผมเข้าไปจูบทันที
“อื้อ....” ผมทุบมัน..... มันทำไม่บอกไม่กล่าว ไม่ได้ๆ เสียแผนหมด
ผมผละตัวออกอีกครั้ง....อย่างรวดเร็ว แล้วดึงเสื้อกล้ามที่มันใส่ขึ้น.....ลิ้นอุ่นๆ ลงเลียตรงหน้าอกหนาๆ มันสะดุ้งอีกแล้ว.... ผมเลียช้าๆ แล้วลากลิ้นลงมาเรื่อยๆ ได้ยินเสียงมันคลางเบาๆ
มีนเอื้อมมือมาลูบหัวผมเบาๆ ผมขยับตัวลงมาเรื่อยๆ มือผมค่อยๆ ดึงกางเกงบอลมันลง น้องชายของมันชี้หน้าผมทันที ผมขยับตัวลงมานั่งคุกเข่าตรงพื้น
ยกมือขึ้นจับน้องชายมัน เริ่มขยับขึ้นลงช้าๆ มีนลุกขึ้นนั่งมองการกระทำของผม มือก็ลูบหน้า ลูบหัวผมตลอด ผมทำอยู่นาน ได้ยินเสียงมันคลางตลอด ........ ผมหยุดการกระทำ แล้วลุกขึ้นผลักมันลงกับที่นอนอีกครั้ง ขึ้นไปนั่งทับตัวมันอีกครั้ง
มันมองผมตาเยิ้ม......ผมค่อยๆ ถอดเสื้อตัวใหญ่ที่ใส่อยู่ออก มือมันเอื้อมมาจับน้องชายผม ที่เริ่มก่อตัวขึ้น ตามหลังมันมาติดๆ ...แฮะ แฮะ.....
แต่ผมปัดมือมันออก ลากมือมันขึ้นไปเหนือหัวของมัน ก้มลงจูบปากมัน มีนรับจูบผมทันที แล้วค่อยๆ แลกลิ้นกันอย่างดูดดื่ม.....กลายเป็นตอนนี้ผมเคลิ้มกับจูบมันแทน.......แล้วอยู่ๆ มือไอ้มีนเปลี่ยนมาจับข้อมือผมแทน.........
“ยั่วกูดีนัก เดี๋ยวเจอดี.....” มันเลื่อนตัวมานั่ง จนกลายเป็นผมกับมันนั่งหันหน้าเข้าหากัน
มือมันมาจับน้องชายผมไว้ ผมสะดุ้ง! มันเอามือผมมาจับน้องชายมัน แล้วต่างฝ่ายต่างช่วยกันอย่างเต็มที่ จนหอบกันไปตามๆ กัน.....
มีนประคองใบหน้าผมไว้ ก้มลงกดจูบผมอีกครั้ง จนผมตกไปอยู่ในอ้อมกอดมันจนได้ แล้วมันผลักผมลงกับเตียง
“รู้ไหมว่าเนทจะเจออะไรบ้าง” ผมถามด้วยเสียงหอบๆ
ผมส่ายหน้า ไม่เข้าใจคำถามมัน.......มันก้มลงดูดคอผมทันที........ผมกำลังจะร้องห้าม มันเอามือมาปิดปากผมไว้ แล้วเลื่อนมาดูดเม้มตรงหน้าอกผม.......ผมร้องอู้อี้อยู่ในคอ.......รู้สึกขนลุกขึ้นมาทันที....
แล้วมันก็จับผมหันหลัง........แล้วจากนั้น........ผมก็..........
..........สรุปว่า.......แผนผมสำเร็จไปแค่ครึ่งเดียว......ส่วนอีกครึ่งมันสำเร็จโทษผมไปเรียบร้อยแล้ว....... ><;;;;;;
________________________________________________________________________________
:m10: :m10: :m10: :m10:
-
หุหุ ยั่วเขาแต่ไปมะรอด :m14: :m14: :m14:
-
เสดแน่ๆเลยงานนี้ ก้เสดประจำอะเนอะค๊าบพี่เนท
หุหุ :m11:
อุ้ยงับ
-
:m25: :m25: :m25: :m25: อิอิ
-
:m3:
เขิลอาย อิอิ
-
:m22: :m22:
:m24: :m24:
:m10: :m10:
:m7: :m7:
-
:m10: :m10: :m10: จะยั่วเขา แต่โดนสำเร็จโทษ ซะงั้น อิๆๆๆ :m25:
-
อิอิ อ่านแล้ว คิดภาพตามอายวุ้ยยยยยยยยยยยยยยยย :m25:
-
:impress: :impress: :impress:
อะครับผมว่าแผนยั่วของเนทไม่ใช่แค่สำเร็จไปแค่ครึ่งเดียวหรอกนะ
นี้มันแค่ครึ่งเดียวก็ทำให้มีน..........ได้ขนาดนี้ ผมว่ามันสำเร็จเกินคาดอะนะ
เหอๆๆ ใช่ป่าวเพื่อนๆๆ
:impress: :impress: :impress:
-
แล้วมาต่ออีกนะครับ คุณสาวตัวกลม +1 ให้กำลังใจด้วยคร๊าบ :m21:
-
วันนี้มาลงต่อแล้วนะคับ แต่ที่จะเล่าต่อ....ขอติดไว้ก่อนน๊า....เพราะว่า ยังไม่ได้เขียน...แบบว่า ผมข้ามตอนนี้ไปแล้ว ไม่คิดว่าจะมีเพื่อนๆ รออ่าน....(ลำบากใจม๊ากกกก)
ขอแป๊ะโป้งไว้ก่อน แล้วจะมาลงตอน ...ผมยั่วมันเข้าไปได้ไง ตอนสอง....ต่อนะคับ อิ อิ
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ผมว่า...ผมคิดผิดมากที่ผมยั่วมัน กลับกลายเป็นผมซะเองที่หนีไปไหนไม่ได้
............เฮ้อออออออออออ....อะไรนี่..... !!!!!
ถึงช่วงหลังมันไม่ค่อยคุยโทรศัพท์ให้ผมเห็น แต่ลับหลังผมไม่รู้ และเป็นผมเองที่เริ่มเป็นบ้าไปคนเดียว ต้องคอยเช็คโทรศัพท์มันตลอด...และผมต้องคอยเช็คเวลาเรียน ไม่ว่ามันจะไปไหน ถ้าผมไม่รู้ ผมจะหงุดหงิด ถ้ามันผิดนัด ผิดเวลา ผมจะโกรธ....มีนมันก็คงรู้...เมื่อผมแรง..มันผ่อน........เมื่อผมงอน..มันง้อ.......
จนความอดทนผมถึงขีดสุด เมื่อผมดันไปรับโทรศัพท์มันเข้า
ตอนนั้น มันออกไปซื้อของ แต่ลืมหยิบโทรศัพท์ไป มีสายเรียกเข้าหลายรอบ จนผมชักรำคาญ ผมจึงหยิบมาดูพอผมเห็นเบอร์ ผมกดรับในทันที
“พี่โทรหาหลายรอบแล้วนะ....” เสียงหวานๆ แบบนี้ มันเสียงผู้หญิง
“ขอโทษครับ...มีนไม่อยู่” ผมพยายามตอบด้วยเสียงที่ปกติที่สุด แต่ในใจผมมันไม่ปกติแล้ว
“ขอโทษจ๊ะ...เพื่อนมีนเหรอจ๊ะ....” เพื่อน.......กูอยากบอกว่า กูเป็นแฟนมัน
“ครับ...” มือผมกำโทรศัพท์มันแน่น และพยายามบังคับเสียงตัวเองไม่ให้สั่น
“จะให้บอกไหมครับ...ว่าใครโทรมาหา...”
“มีนคงรู้จ๊ะ...ว่าใคร....” เออ....มันได้รู้แน่
“ขอโทษนะครับ...คุณเป็นรุ่นพี่ที่มีนไปฝึกงาน”
“.........ใช่จ๊ะ......พี่ชื่อเล็ก......” เท่านั้นแหละครับ ผมกดตัดสายทันที
มึง.....ไอ้มีน......วันนี้ได้เห็นดีกันแน่......
ไม่นานล่ะครับ หลังจากผมวางสายไป ไอ้มีนมันก็กลับมา ผมพยายามสะกดอารมณ์เต็มที่ ผมกับมีนนั่งกินข้าวไปเงียบ....แต่ผมกินไม่ลงแล้ว.....จนต้องถามมันออกไป
“มีนยังคุยกับคนชื่อเล็กอยู่ใช่ไหม...” มันชะงักทันที
“ก็...คุยบ้าง....” ยังมาโกหกกูอีก....
“เราอิ่มแล้วนะ...” ผมบอกมัน แล้วรีบเดินเข้าห้องน้ำทันที
ไอ้เนทมึงใจแข็งไว้ อย่าร้อง มึงต้องไม่ร้อง .........ผมตัดสินเดี๋ยวนั้น ว่าจะต้องคุยเรื่องนี้ให้รู้เรื่อง....ผมตั้งสติอยู่พักนึง....จึงเดินออกมาจากห้องน้ำ ไม่เห็นมันในห้อง....มันไปไหน....ผมจึงเปิดประตูห้องออกไป เห็นมันยืนคุยโทรศัพท์สุดทางเดินของชั้น..........ไอ้ตอนที่ตั้งสติในห้องน้ำมันใช้ไม่ได้เลย.....ผมเดินเร็วๆ เข้าไปหามัน มันหันหน้ามาเห็นผมทันที......หน้ามันตกใจมาก.....ผมคว้าโทรศัพท์มันมา กดหาเบอร์โทรล่าสุด...เมื่อรู้ว่าเป็นเบอร์ใคร....ผมกดโทรออกทันที.......มีเสียงคนรับ
“เลิกยุ่งกับผัวกูสักที.........” หน้ามืดครับ พูดออกไปได้.... ผมเขวี้ยงโทรศัพท์มันลงพื้นเต็มแรง โทรศัพท์ของมันกลายร่างเป็นชิ้นส่วนกระจัดกระจายไปคนละทาง
“มึงทำบ้าอะไร.....” มันมองโทรศัพท์ที่กระจัดกระจายเต็มพื้น แล้วถามผมเสียงดัง ผมไม่สนเดินกลับเข้าห้องทันที
ผมเดินไปที่ตู้เสื้อผ้า ทั้งรื้อทั้งกระชากเสื้อผ้ามันออกมากองตรงพื้น ตอนนั้นสติไม่อยู่กับตัวแล้ว....
ไอ้มีนมันเดินเข้ามา เห็นว่าผมกำลังทำอะไร มันเดินมากระชากตัวผมทันที
“มึงเป็นอะไร....นี่” มันจับข้อมือผมสองข้างไว้ ผมสะบัดหนี มันก็ยิ่งจับผมแน่น
“ปล่อยกู.....” กลายเป็นว่าผมกับมันยื้อกันอยู่ตรงนั้น จนผมเสียหลักล้มลงกับพื้น แต่มันไม่ยอมปล่อยผม ยิ่งดิ้นมากเท่าไหร่ มันยิ่งรัดผมไว้แน่น
“นี่...หยุดอาละวาดสักที...หยุด....หยุด” มึงให้กูหยุดเหรอ ได้ๆ ก่อนจะหยุด ผมทั้งทุบ ทั้งตบ ทั้งผลัก
“หยุด....กูบอกให้หยุด.....” มันตะคอกใส่ผมเสียงดังมาก
“กูไม่หยุด....มึงจะทำไม....ไอ้เหี้ย....ไอ้สัด.....ไอ้เลว....” อยู่ๆ ไอ้มีนมันดึงผมขึ้น ลากผมจะให้ขึ้นไปนั่งบนเตียง ผมยิ่งไม่ยอม.....ผมผลักมันจนมันเสไปติดตู้เสื้อผ้า.......ผมเดินกลับไปกองเสื้อที่โยนลงพื้น....แล้วลงมือฉีก....ทั้งดึง ทั้งฉีกเสื้อมัน.....หยิบตัวไหนขึ้นได้ผมก็ดึงจนขาด.....
“เนท....มึงฟังกูก่อน....” มันเดินมากระชากแขนผมขึ้น ผมสะบัดแขน หันไปรื้อของๆ มันตรงชั้นแทน
ผมได้ยินมันถอนหายใจ แล้วกระชากผมล้มไปชนปลายเตียง
“โอ๊ย...” ผมร้องด้วยความเจ็บ เพราะหัวไปกระแทกไม้เต็มๆ เจ็บชะมัด
“เนท!” มันเรียกผมด้วยความตกใจ “ขอโทษ...เจ็บไหม...” มันเข้ามาจับหน้าผม แต่ผมปัดมือมันออก
“นี่....จะฟังกันดีๆไหม....กูหมดความอดทนแล้วนะ” หมดความอดทน........นี่มึงคบกูตอนนี้เพราะทนใช่ไหม ผมยกมือตบหน้ามันทันที
“อดทนงั้นเหรอ.....” ผมตะคอกใส่หน้ามัน
“พอใจรึยัง....” มันพูดเสียงที่ข่มอารมณ์เต็มที่
“อยากทำใช่ไหม อยากพังของกู มึงพังให้พอ....” มันหันมาพูดกับผม สายตามันบ่งบอกถึงความระอากับสิ่งที่ผมทำ..... “ทำสิ...มึงทำให้พอ....” มันโยนเสื้อผ้ามาใส่ผม ผมนั่งนิ่ง.......จนกลายเป็นต่างคนต่างเงียบ
“กูบอกให้มึงเชื่อใจกู มึงเข้าใจกูไหม”
“.................” ผมเงียบ
“จะเงียบอีกนานไหม”
“.........”
“.........เนท..........ที่ถามน่ะ......ได้ยินไหม” มันตะคอกใส่ผม
“.......”
“นี่!!!”
“คบกับเขาอยู่ใช่ไหม....” ผมถามออกไป
“เป็นแค่เพื่อน.......”
“แบบไหน...”
“.........” ตอนนี้มันกลับเงียบ
“แบบไหน....”
“เป็นแค่เพื่อนที่ทำงาน” ไอ้ปากแข็ง ยังมีหน้ามาพูดอีก
“นอนกับเขาแล้ว........” ยังไม่ทันพูดจบ ไอ้มีนมันกระชากผมขึ้นมาเต็มแรง
“เออ...มึงอยากรู้เรื่องนี้ใช่ไหม....เออ...กูนอนกับเขา....พอใจรึยัง....” ความรู้สึกผมเหมือนโดนหินก้อนใหญ่ๆ ทับ หัวมันตื้อไปหมด และรู้สึกถึงน้ำตาผมที่ไหลออกมาทันที
“เนท....” มันเดินมากอดผมไว้
“กูขอโทษ....กูไม่อยากให้มึงเสียใจ....กูไม่ได้รักเขา.....กูรักมึงคนเดียว”
“แล้วทำไมถึงยังคุยกับเขา ถ้ามึงไม่ชอบเขา จะคุยกับเขาทำไม”
“.............”
“เงียบทำไม มึงมีสิทธิเลือก....กูเข้าใจ....ผู้ชายจะรักกันจริงจังได้ไง....” ผมสะบัดตัวออก
“ครั้งเดียว.......มันจะไม่มีแบบนี้อีกเด็ดขาด......” มันเข้ามากอดผมแน่น แน่นมากๆ รู้สึกเหมือนมันกลัวผมจะหายไป ส่วนผมก็นั่งร้องไห้ในอ้อมกอดมัน........
เป็นครั้งแรกที่ผมรู้สึกเจ็บ เจ็บมากๆ มันคอยแต่พูดกับผมว่า ....รัก รัก .... แต่มันทำกับผมแบบนี้.....
:m15: :m15: :m15: :m15:
-
ทำไมถึงทำแบบนี้ว้า :angry2:
อ่านไปเเล้วรู้สึก :a5:
ชอบตอนที่พี่เนททำลายของจัง ให้ความรู้สึกแบบมันดี(บ้าป่าววะเรา o12)
-
ทำไมมีนทำร้ายเนทได้ลงคอ
ลืมคำสัญญาที่ให้ไว้กับแม่เนทแล้วเหรอ
ฤาผู้ชายจะเป็นอย่างนี้ทุกคน
อ่านแล้วเจ็บแทน
:m15: :m15: :m15:
-
:m16: มีน นะ มีน ทำยังงี้กับเนทได้ไงอ่ะ :a5:
สาวตัวกลม รีบมาต่อนะ มันกำลังคาใจอ่ะ :a9:
-
โฮกกกกกกกกกกกก ไม่ได้เข้าบอร์ดซะนาน
:a5: :a5: :a5: ทำไมมีนถึงทำกับเนทได้.................
แต่เนท....วีนได้ใจมากเรย....เป็นเราตอนที่มีนบอกว่าให้พังของจนกว่าจะพอใจ เราจะพังต่อไป...ไม่หยุดหรอก เหอๆๆๆ :m16:
ยังไงซ้า...ก็สู้ๆ ดู กันต่อไป คำพูดบางทีมันก็ยืนยันอะไรได้ไม่ดีเท่า...การกระทำ.... :a2:
-
รักมาก ก็เจ็บมากอย่างนี้แหละค่ะ สู้ต่อไปนะคะ :m15:
-
:a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5:
-
เดี๋ยวตอนดึกๆจะมาลงตอนต่อไปให้นะจ้ะ
o15 o15 o15 o15 o15 o15 o15 o15
-
อ่านแล้วอารมณ์ ปรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด ขึ้นมาทันที โกรธแทน
เดี่ยวจะรออ่านคืนนี้นะคับ ดูสิ จะทำให้ปรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด กว่านี้มั้ย
-
ทะมาย มีนทำอย่างงี้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :angry2: :angry2: :angry2:
-
เอาด้วยๆ ตามรีบน
:angry2: :angry2: :angry2: ทำมาย มีนทำแบบนี้
รักเนท แต่ทำมายทำให้คนรักเสียใจหยั่งงี้โว้ยยยยยยยย :sad2:
-
สงสารเนทจัง :sad2:
-
อ๊าก เศร้า ๆ :o12:
-
มาต่อแล้วจ้า
******************
ตอนเช้าผมไม่ตื่น เอาแต่นอนอยู่แบบนั้น ไอ้มีนมาเรียกผม ผมเอาผ้าคลุมตัวไม่ตอบมัน เมื่อคืนผมแทบจะไม่ได้หลับ รู้สึกเพลีย ปวดหัวมากๆ พอไม่นอนทั้งคืน ร่างกายมันเริ่มไม่ไหว ผมก็หลับลง
พอตื่นขึ้นมาไม่เห็นมันแล้ว เห็นแต่แผงยาแก้ปวดและขวดน้ำวางอยู่ตรงโต๊ะหัวเตียง มีกระดาษแผ่นนึงเขียนด้วยลายมือมัน ว่าให้ผมกินข้าวและกินยาที่มันซื้อมา เดี๋ยวมันจะรีบกลับ
ตอนนั้นผมดื้อมาก ผมไม่ยอมกินข้าว กินแต่ยาอย่างเดียว เพราะรู้สึกปวดหัวมากๆ มันกลับมาตอนไหนไม่รู้ เพราะผมรู้สึกตัวตื่นอีกที ก็เย็นแล้ว
“ทำไมไม่กินข้าว” มันถามผม ตอนผมเดินออกมาจากห้องน้ำ
“ไม่หิว” ผมตอบเสียงห้วนๆ เดินกลับไปนอน แต่มันคว้าแขนผมไว้
“กินข้าวก่อน...ค่อยนอน” มันพูดเสียงอ่อนโยนกับผม ผมมองหน้ามันนิ่ง
มันดันผมนั่งลงบนเตียง แล้วไปจัดการเอาข้าวกล่องอุ่นไมโคเวฟ ......มันมานั่งข้างผม ป้อนข้าวผม แต่ผมไม่ค่อยหิว ไม่อยากกิน ที่กินเพราะมันยัดเยียด.....มันบังคับให้ผมกินยา บอกว่า ถ้าผมไม่หาย มันจะพาไปหาหมอ
ผมไม่ตอบ....กลับนอนห่มผ้าไม่สนใจมัน ....มันเดินเข้าไปอาบน้ำ....สักพักมันก็เดินออกมา ขึ้นมานั่งบนเตียงมองผม แต่ผมไม่มองหน้ามัน ไอ้มีนมันดึงผมเข้าไปนอนหนุนแขนมัน....
ผมไม่ชอบแบบนี้....เหมือนมันพยายามทำความดีลบล้างความผิด...แต่ผมก็ยังรู้สึกอบอุ่นกับอ้อมกอดของมัน....ทำให้ผมหลับลงได้....
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ตกใจกันสิคับ มีนมันก็ผู้ชายคนหนึ่ง ..... นะคับ !!!
:sad2: :sad2: :sad2: :sad2:
-
ผู้ชายแล้วไงอ่ะ :m16: :m16:
เพราะเป็นผู้ชายถึงทำเรื่องแบบนี้ก็ไม่เป็นไรงั้นสิ :m16: :m16:
-
อ่านะ .....ผู้ชายคน 1 .....อืม...ใช่....คนเราก็ทำเรื่องที่ผิดพลาดกันได้
แต่ว่าถ้าผิด หรือพลาด แล้ว....ไม่ได้แก้ไข + ตัดปัญหานั้นให้ขาด
ก็จะเกิดปมขึ้นมาอีกมากมาย .............. :o12:
สู้เขา....เนท....... :a2:
-
ตกใจกันสิคับ มีนมันก็ผู้ชายคนหนึ่ง ..... นะคับ !!!
ก็ผู้ชายคนหนึ่ง คนนี้แหล่ะ ที่บอกให้ไว้ใจ เชื่อใจ ไง แล้วมาทำแบบนี้ ชิส์ :m16:
-
:impress: :impress: :impress:
แล้วเนทไม่ถามมีนละครับ
ว่าที่ไปมีไรกับพี่เล็กอะ เพราะความเมา หรือ ห่างจากเนท ไปนาน
มีนเลยเผลอ ทำลงไป แต่ก็เอาเถอะครับ ความผิดครั้ง แรก ก็น่าจะให้อภัย
อยู่นะครับ แต่อย่าให้มีครั้งที่2ก็แล้ว ครับ แล้วเนทแน่ใจเหรอครับ
ว่า มีนกับพี่เล็กมีไรกัน แค่ ครั้งเดียว
:impress: :impress: :impress:
-
เป็นผู้ชายคนหนึ่งแล้วงาย เป็นคนน่ะทำพลาดกันได้มันก็ถูกอยู่หรอก :m17:
แต่ทำผิดแล้วไม่แก้ไข ไม่ทำอะไรให้ชัดเจน เด็ดขาด ทำให้คนรักต้องคิดมากเป็นกังวลเนี่ยเด่ะ :angry2: :angry2: :angry2:
แหะ แหะ ใส่อารมณ์มากไปหน่อย :try2:
ยังไงก็มาต่อเรื่อยๆนะจ้ะ รออ่านจ้า :yeb:
-
ความซื่อสัตย์มันสำคัญกับชีวิตคู่นะคับ แต่ก็เหอะเข้าใจว่าเดี่ยวนี้ สิ่งยั่วยุมันเยอะ
แต้ถ้าทนไม่ได้ ก็ได้เจอดีแน่ๆ อย่าไปยอมนายมีนน่ะ
-
ที่ทำไปน่ะ ไม่แคร์ความรู้สึกกันเลยช่ายมั๊ย ห๊า....... :angry2: :angry2:
-
ทำเราเศร้าเลย
-
น้อยนิดเหลือเกิน -*-
-
ช่าย ต้องถามสาเหตุที่มาที่ไป
แต่บางทีการไม่รู้มากเกินไป ก็ดีเหมือนกัน
-
มาต่อแล้วจ้า
******************
สัปดาห์นึงแล้ว ที่ผมไม่ไปเรียน ช่วงนั้นไผ่มาหาผม ผมให้ไผ่บอกเพื่อนๆ และอาจารย์ว่าผมกลับบ้าน ไผ่เป็นห่วงผมมาก ไม่คิดว่าผมจะอาการหนักขนาดนี้ .........ถ้ามันไปจากผม ผมคงไม่เป็นแบบนี้ ผมคิดแต่โทษมัน เมื่อมันทำผมเจ็บมันต้องเจ็บด้วย
“เนทกินข้าว...” ไผ่มาหาผม ซื้อข้าวซื้อยามาให้ มาคอยดูตอนที่มีนไม่อยู่ บางครั้งก็นั่งทำงานที่อาจารย์สั่ง
“ไม่หิว” ผมปฏิเสธ
“จะทำร้ายตัวเองไปถึงไหน กูเป็นห่วงมึงนะ” ไผ่มันคงเหลือทนผมจริงๆ มันเสียงดังใส่ผม
“เรา...อึก อึก......ขอโทษ......” ผมก็ทนสภาพแบบนี้ไม่ไหวแล้ว
“กูไม่อยากเห็นหน้ามัน ไม่อยากให้มันอยู่ ....อึก....อึก.....ถ้ามันไปกูก็ทนไม่ได้....ทำไมต้องเป็นแบบนี้......”
ผมนั่งร้องไห้ พูดพร่ำเพ้อออกมามากมาย กลัวไปหมดความรู้สึกมันตีกันจนวุ่นวาย คิดอะไรไม่ออกอยากจะหลับๆ มันอย่างเดียว
“มีงอย่าคิดมาก เขาทำผิดเขาก็ยอมรับ มึงจะไม่ยกโทษให้เหรอ”
“กูไม่รู้ กูไม่เคยเป็นแบบนี้ มันมาทำกับกูแบบนี้ มารักกู มาให้กูรัก ........อึก อึก......”
“พอได้แล้วมึง เลิกคิดแต่เรื่องแย่ๆสักที มึงคิดถึงพี่เขาตอนนี้สิ สภาพเขาก็ไม่ต่างจากมึง”
“ก็ดี มันจะได้รู้ว่ากูเจ็บแค่ไหน” ไผ่มันส่ายหน้า มองผมปลงๆ
พอไผ่กลับไป ผมก็เอาแต่นอน ฟังเพลงดูทีวีแบบไม่รู้เรื่องอะไร พอคิดถึงเรื่องมัน ผมจะปวดหัว รู้สึกตัวเองเหนื่อยมาก ไม่อยากคิดอะไรแล้ว
ผมหลับไปจนมืด รู้สึกเหมือนมีมือใครบางคนลูบๆ ใบหน้าผม
“เนทตื่นก่อน” เสียงมีนดังข้างหูผม ผมรู้สึกเวียนหัว แรงก็ไม่ค่อยจะมี
“กินข้าวกินยาก่อน” ผมแค่พยักหน้า ไม่มีแรงจะพูด
มีนป้อนข้าวให้ผม ผมก็พยายามจะกิน กินไปได้แค่2-3 คำ มันรู้สึกอยากจะอาเจียนขึ้นมา ผะอืดผะอม จนไม่ไหวแล้ว ผมพยายามวิ่งเข้าห้องน้ำ แต่ยังไม่ทันจะเข้าไปในห้องน้ำ ผมทรุดตัวลงตรงหน้าห้องน้ำ อาเจียนอยู่ตรงหน้าห้องน้ำ มีนมันเข้ามาหาผม ลูบหัวลูบหลังผม ผมไม่รู้ว่ามันตกใจแค่ไหน ตอนนั้นตั้งหน้าตั้งตาอาเจียนอย่างเดียว ได้ยินมันคอยถามข้างหู บอกว่า ไปหาหมอดีกว่า
ผมได้แต่พยักหน้า มันพาผมไปล้างหน้าล้างตา พาผมนั่งแท็กซี่ไปหาหมอที่โรงพยาบาลใกล้ๆ หอผม พอไปถึงโรงพยาบาล หมอตรวจอาการจะให้ผมนอนโรงพยาบาลให้ได้ แต่ผมไม่เอาไม่อยากให้กลายเป็นเรื่องใหญ่ หมอบอกว่า ผมเป็นโรคกระเพาะ อาจจะเครียดลงกระเพาะ พอกินอาหารไม่ตรงเวลา ร่างกายไม่ยอมรับ แถมมีไข้อีก หมอจึงฉีดยา และให้น้ำเกลือผมแทน จ่ายยาแก้ไขแก้ปวด วิตามิน ผมนอนให้น้ำเกลือจนหมด มีนก็พาผมกลับห้อง
พอถึงน้องผมล้มตัวลงนอนทันที ตาแทบจะปิดอยู่แล้ว คงเพราะฤทธิ์ยาด้วย ส่วนมีนมันคงไปจัดการล้างอ๊วกที่ผมทำไว้ แล้วมันก็ออกมาหาผมมาคอยเช็ดตัวให้ผม
บอกตรงๆ ว่าผมอบอุ่นมาก รู้สึกถึงความอ่อนโยนที่มันมีให้ผม น้ำตาผมไหลออกมา ทำไมผมถึงรักมันมากขนาดนี้ มันรักผมใช่ไหม....มันเห็นผมร้องไห้ มันก็ตกใจ คอยลูบหน้าลูบตาผม แล้วมันก็ร้องไห้ออกมา
“ผมรักเนทนะ รู้ไหม รักมากๆ ....... ........ ........ ขอโทษ........ไม่อยากให้เนทเสียใจ ..........เนทยกโทษให้ผมนะ” มันพูดไปร้องไปสะอื้นไป
ส่วนผมได้แต่เงียบ มันพูดไม่ออก เงียบครับ ผมยิ่งร้อง มันก็ยิ่งร้อง
“เนทเป็นอะไรไป กูจะอยู่อย่างไง” มันลงไปนั่งตรงพื้น ก้มหน้าซุกกับเตียง ผมไม่รู้จะทำไง มันร้องหนักขึ้นเรื่อยๆ ผมก็ยิ่งร้องตามมัน
อยู่ๆ มันก็เอื้อมมือไปหยิบอะไรก็ไม่รู้ รู้อีกทีมันมาจ่อตรงข้อมือมันแล้ว
“เนทเจ็บ กูเจ็บ” มันกำลังใช้คัตเตอร์กรีดข้อมือมันเอง ผมตกใจ ลุกขึ้นปัดมือมันแรงๆ แต่คมใบมีดก็กรีดโดนมือมัน
“ห้ามกูทำไม ถ้ามึงตายกูก็จะตายตามมึง” มันทำท่าจะไปหยิบคัตเตอร์ที่กระเด็นไปอยู่ตรงพื้น ผมถลาไปคว้าตัวมัน จนตัวผมตกจากเตียง แต่มันหันกลับมารับผมไว้ ตัวผมกับมันกลิ้งอยู่ตรงพื้น
“ไม่เอา ไม่เอา.....อื้อ...อื้อ.....” ผมร้องไห้อยู่บนตัว ส่วนมันเอาแต่กอดผมไว้
“กูไม่อยากเสียมึงไป อย่าเลิกกับกู กูขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ.......”
“พอแล้ว .... ไม่ต้องพูดแล้ว......” ผมพูดแล้วกอดมันแน่นขึ้น
“ไม่โกรธกูแล้วใช่ไหม” มันถามผม แล้วอุ้มผมไปนอนบนเตียง ผมส่ายหน้าปฏิเสธ
“เจ็บไหม...” ผมเอื้อมมือไปจับแขนมัน แต่มีนส่ายหน้า แล้วหยิบผ้าขนหนูที่เช็คหน้าผม มาซับเลือดตรงมือมัน
“แผลแค่นี้.....เนทนอนนะ” มีนบอกผมแล้วมันก็เดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ รู้สึกตัวอีกทีมันก็มานอนกอดผมแล้ว ตอนนั้นรู้สึกมันจะพูดอะไรบางอย่างข้างๆหูผม แต่ผมฟังไม่ถนัด รู้แค่มันจูบผมเบาๆ แล้วผมก็หลับไป
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
:sad2: :sad2: :sad2: :sad2:
-
พูดไม่ออก
:sad2: :sad2: :sad2:
-
สงสารทั้งคู้เลย :sad2: :sad2:
-
สงสารจังเลย o7
-
บีบหัวใจสุดๆ :sad2: :sad2: :sad2:
o7 o7 o7
:o12: :o12: :o12:
-
สงสารทั้งคู่มากเลยคับ อยากให้คืนดีกันเร็วๆจัง
-
อ่านเเล้วรู้สึกเศร้าจังเลย :m15:
เเต่รู้สึกตอนสุดท้ายจะออกแนวซาดิสต์
แต่ก็แสดงให้เห็นนะว่าพี่มีนรักพี่เนทมากเลย สู้ๆต่อไปคับป๋ม
-
ผมอ่านตามทันแล้วดีใจจัง
พี่มีนก้ทำร้ายพี่เนทเกินไป
แต่ใจถึงมากกก ถึงขนาดกรีดข้อมือตัวเอง
อยากตบคน ชื่อเล็กว่ะ แม่มมม!!! อย่าให้รุ้นะ แม่ม!!!
-
ต่างคนต่างเจ็บ....
:sad2: :sad2: :sad2:
-
:impress: :impress: :impress:
ผิดก็ว่ากันไปตามผิด แต่มีนก็ดีหน่อยที่กล้ายอมรับ
ว่ามีไรจริง เนทก็น่าจะให้อภัย เพราะครั้งนี้เป็นครั้งแรก
แต่ถ้าให้อภัยแล้วมีครั้งต่อไปก็ค่อยคิดกันอีกทีนะครับ
เป็นกำลังใจให้เสมอครับผม
:impress: :impress: :impress:
-
ความผิดติดตัวฉัน ไม่มีวันหาย ติดอยู่ในหัวใจ ไม่อาจจะลบล้าง
มีไรก้อค่อยๆคุยกันนะค้าบ แถมเค้าก้อยอมรับผิดแล้วด้วย
แระได้บทเรียนไปแล้วด้วย อิอิ
o12 o12 o12
-
รักมาก เจ็บมาก
ทั้งรัก ทั้งแค้น
เลิกคิดมาก ยกโทษให้กันและกัน
เราจะเป็นสุขนะ มีนก็รักเนทคนเดียว,,
:m7: :m17:
-
มันคงต้องมีอุปสรรคเข้ามาทดสอบเรื่อยๆแหละ
ก็คงต้องทำใจและสู้กับมันต่อไป
เรื่องแค่นี้ก็คงไม่ทำให้ถึงกับเลิกกันหรอกมั้ง :m23:
-
:m15: :m15: :m15:
-
พูดไม่ออก
:m15: :m15: :m15: :m15: :m15:
-
เหอๆๆๆ.............พูดไม่ออก.............................
:sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2:
-
:a6: อยากอ่านๆๆๆๆ
-
เพิ่งจะได้มาอ่านสนุกมากๆเลยครับ เฝ้ารอตอนต่อไปครับ :a11:
-
:o12:
จบที่ตรงนี้เหรอคับเนี่ย
เฮอๆๆ ค้าง :a6:
เฮ้อ เป็นเรื่องที่สุดๆไปเรยนะคับ
ทำสิ่งที่ทำร้ายจิตใจกันได้ แม้เพียงครั้งเดียวก็แย่แล้วคับ
จะให้ยอมกันง่ายๆก็กระไรอยู่นะ
แต่ทุกอย่างก็ต้องผ่านพ้นไป
ในเมื่อยังรักกันมาก ขนาดนี้
ยินดีด้วยนะครับ
ที่ผ่านเรื่องแบบนี้มาได้
เพราะบางคนก็ไม่เคยำนึกผิด
ส่วนบางคนก็ไม่เคยยอมให้อภัย :เฮ้อ:
-
เอ๋ๆๆๆๆ แอบมาลงตอนดึกๆๆ จะมีคนมารออ่านรึเปล่าหนอออออออออออ :m17:
*************************************************************************
มาแล้วคับ
มาช้านิดนึง........ยังดีกว่าไม่มาเน๊อะ..........ลงเอาใจหน่อยนึง.......คงถูกใจกันนะคับ
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ผมรู้สึกว่า ทุกอย่างมันกำลังจะดีขึ้นเรื่อยๆ มีนดูแลเอาใจผมเป็นอย่างดี และเป็นวันแรกที่ผมไปเรียน หลังจากหยุดมา 2 สัปดาห์ ไปเรียนเพื่อนในห้องก็ถามว่า ผมไม่สบายเป็นอะไร หยุดเรียนไปนานจะเรียนรู้เรื่องไหม ไม่พ้นอาจารย์ที่ปรึกษาเรียกผมไปคุย ผมเป็นเด็กขยัน ถ้ามีเรื่องอะไรให้บอกอาจารย์อย่าเงียบไว้ เพราะถ้าผมไม่มาเรียนอีก อาจารย์จะโทรไปถามผู้ปกครองที่บ้าน เฮ้อ.....ขนาดอยู่มหาวิทยาลัยแล้วนะ.....แต่ผมว่า มันดีนะครับ เพราะน้อยมากที่อาจารย์ที่ปรึกษาจะมาคอยดูแลนักศึกษา
พอเลิกเรียน มีนมารับผมตามปกติ ถามว่าผมจะไปไหนไหม แต่ผมไม่อยากไปไหนคงยังรู้สึกว่ายังไม่สบายอยู่ด้วย อยากจะกลับไปพัก มีนจึงพาผมกลับห้อง ผมนั่งทำงานที่ค้างหลังจากหยุดไปนาน ส่วนมีนก็นั่งดูทีวีข้างๆ ผม แล้วเสียงโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้น ผมมองมือถืองงๆ เพราะไม่รู้ว่าเป็นเบอร์ใคร พอผมรับ
“ขอคุยกับคนชื่อเนท...” เป็นเสียงผู้หญิงห้วนๆ ผมก็งง
“พูดอยู่ครับ” เหมือนเขาจะเปลี่ยนให้อีกคนมาพูด
“เธอที่พักอยู่กับมีนใช่ไหม...” เสียงผู้หญิงคนนี้ ผมจำได้ ยัยพี่เล็ก!
“อืม...”
“เป็นผู้ชายดีๆ ไม่ชอบ อยากเป็นตุ๊ด....เสียชาติเกิด....” อะไรของเธอ....อยู่ๆ ก็มาด่าผม ผมไปทำอะไรให้
“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับคุณ” ผมเสียงดังขึ้น มีนหันมามองหน้าผม
“ฉันจะบอกให้เธอรู้ มีนเป็นแฟนฉัน....” โหย....หน้าด้านมากๆ พูดออกมาได้ยังไง
“ใครกันแน่.....” ผมตะคอกใส่ทันที มีนมันทำท่าจะเข้ามาแย่งโทรศัพท์ แต่ผมปัดมือมันออก
“มันก็ยังดีกว่าบางคน ชอบยุ่งกับผัวคนอื่น เสนอตัวให้เขาเอา.......” ผมว่าผมด่าประมาณนี้นะครับ หรือมากกว่านี้ ??? เสียงดังด้วยครับ ไอ้มีนหันมามองหน้าผมแบบตะลึงๆ ส่วนยัยคนที่ผมด่า ได้แต่กรี๊ดๆ ผมตัดสายทันที หันไปมองหน้าไอ้มีน
“หัวเราะอะไร....” ผมเสียงดังๆ ใส่มัน มันกลับขำ
“555..... เมียกูดุจริงเว้ย....” มันพูดแล้วหัวเราะเสียงดัง ผมก็ตีมัน มันยกมือกันไว้ ผมทั้งหยิกทั้งตี
สรุปก็ลงไปนัวเนียกันอยู่บนเตียง 0__O !!!
“ถ้าเกิดเรื่องแบบนี้อีก เลิกกันแน่.....” ผมพูดเสียงจริงจัง ผมจ้องตามันนิ่ง
“ไม่มีแล้ว....เชื่อใจกูได้......” มีนยิ้มให้ผม แล้วก้มลงจูบปากผม
“รักเนทนะ....” มีนจูบผมอีกครั้ง จากจูบเบาๆ เริ่มหนักขึ้น ลิ้นอุ่นๆ ไล่ตามเข้าหา ผมกับมีนแลกเปลี่ยนจูบกันอยู่นาน
“อา.......” ทั้งผมและมีนครางออกมาแทบจะพร้อมกัน มันมองหน้าผมด้วยดวงตาหวานเยิ้ม รู้สึกว่าตัวผมเริ่มร้อนขึ้นมาแล้ว
“วันนี้ขอนะ...” มันพูดขอผมคับ ผมกับมันไม่มีเซ็กซ์กันเกือบเดือน มันคงจะทนไม่ไหวแล้วล่ะ แต่ผมสิ ><
“หือ....ว่าไง...” มันยิ้มถามผมอีกครั้ง ผมมองหน้ามันอายๆ พยักหน้าให้ทีนึง
เท่านั้นแหละครับ มันลากผมไปกลางเตียง แล้วถอดเสื้อกางเกงผมด้วยความรวดเร็ว ส่วนตัวมันก็...เปลือยเปล่าเรียบร้อยแล้ว ............ มีนกลับลงมาทาบทับตัวผม มือมันก็ลูบไปทั่วตัวผม อา.... ขนลุกไปหมดแล้ว..... มีนก้มลงจูบที่หัวไหล่ผม แล้วเริ่มหนักหน่วงขึ้น มันขบกัดที่ไหล่ผมจนเป็นรอย
“อะ....อย่าทำแรงนะ...” ผมนิ่วหน้า บอกมันอายๆ มันยิ้มให้ผม แล้วก้มลงกัดที่ไหล่ผมอีกข้าง
“อย่าทำหน้าแบบนี้ จะทนไม่ไหวแล้ว....” มันพูดเสียงสะกดกลั้นอารมณ์ ผมรู้สึกถึงน้องชายมันที่ขยายใหญ่โดนหน้าท้องผม ผมยิ้มให้มัน เอื้อมมือไปแตะน้องชายมันเบาๆ มันสะดุ้ง หันมามองหน้าผมดุๆ
“จะจับก็จับ....” มีนจับมือผมให้จับน้องชายมันให้ถนัดขึ้น รู้สึกถึงขนาดที่ใหญ่ขึ้นบนมือผม
“อยากทำไหม...” ถามอะไรของมัน.....อายจะตายอยู่แล้ว....แต่มือผมก็ไม่ยอมปล่อย มันจับมือผมให้ขยับขึ้นๆลงๆ จนเริ่มเป็นจังหวะ มีนร้องครางเสียงดัง แล้วจับที่น้องชายผม สะดุ้งทันที คราวนี้ต่างฝ่ายต่างทำหน้าที่ให้กัน
มีนก้มมาจูบผมอีกครั้ง แล้วจับผมนอนคว่ำ ขึ้นมาทับบนตัวผม มือมันป่ายไปทั่วตัวผม เริ่มบีบเนื้อตัวผมไปทั่ว มือมันจับคลึงสะโพกผมไว้ ผมร้องครางออกมา คงยิ่งไปกระตุ้นอารมณ์มัน
มีนก้มลงกัดตัวผมทั่วทั้งตัว รุ้สึกตัวชาขึ้นจนเริ่มมึน
“มีน!....” ผมเรียกมัน เพราะรู้สึกถึงบางอย่างที่เข้ามาในตัวผม
“หือ.....” มันขานรับ และดึงสะโพกผมเข้าหาตัวมัน
อา....รู้สึกนิ้วมันเข้าๆออกๆ ในตัวผม อื้อ....ขนลุกไปทั้งตัวแล้ว มือมันอีกข้างมาจับน้องชายผมอีกแล้ว
อ๊าาา....... ผมร้องเสียงดัง มือกำหมอนแน่น .....
มีนมันดึงนิ้วมันออกไปแล้ว ผมหอบหายใจออกมาแรงๆ แต่ยังไม่ทันไร มันดันน้องชายมันเข้ามาในตัวผม
อื้อ........เจ็บ.... ผมเกร็งตัวยันเข่าขึ้นมา มีนมันกลับดันมือขืนไว้
แล้วมันค่อยๆ ดันน้องชายมันเข้ามา......จนสุด.......
มีนค่อยๆ เร่งจังหวะในตัวผมจากช้าๆ จนเร็ว
อะ.....ผมจะไม่ไหวแล้ว......อื้อ.......อย่าเร็วสิ.........อ๊า.........หยุดก่อน........อะ..........อื้อ........อารมณ์ผมเหมือนโดนมันดึงขึ้นดึงลงตามจังหวะของมัน แล้วอยู่มันพลิกตัวผมนอนง่าย แยกขาผมออก แล้วใส่เข้ามาในตัวผมใหม่
อื้อ.......ไหนบอกไม่รุนแรงไง........อะ........ไอ้บ้านี่.........อ๊า........มึนไปหมดแล้ว....... ผมมองจ้องหน้ามันด้วยสายตาอ้อนวอน........แต่มันกลับยิ้มให้ผม....แล้วมันก็ดันเข้ามาหาผมเร็วๆ
....อื้อ......ไอ้บ้า.....อื้อ อื้อ.....มึงรีบทำให้เสร็จๆ เลยนะ.......อื้อ......อื้อ...กูเจ็บนะ.......
มันขยับเข้ามาในตัวผมเร็วๆ จนของๆ มันเข้ามาอยู่ในตัวผม........มันค่อยๆ ทำช้าลง...
“อื้อ....ออกไปได้แล้ว” ผมบอกมันทั้งน้ำตา แล้วมันก็ดึงตัวมันออกไป
“อะ....ขอโทษ...ไม่โกรธนะ....” มันคอยพูดปลอบ คอยจูบผม แล้วดึงผมเข้าไปกอด
“อย่าร้องนะ.....” มันกอดผมอยู่นาน ผมก็สะอื้นในอ้อมกอดมันล่ะ
สักพักมันลุกขึ้นนั่ง แล้วค่อยๆ อุ้มผมขึ้น กระซิบที่ข้างหูว่าจะพาผมไปอาบน้ำ ผมก็ปล่อยให้มันอาบน้ำให้ อาบเสร็จมันก็อุ้มผมมาเช็ดตัว ใส่เสื้อให้ผมและบอกให้ผมนอนรอมันอยุ่ในห้อง มันจะออกไปหาซื้อของกินมาให้ ยังไงผมก็คงไปไหนกับมันไม่ไหวหรอกคับ รู้สึกเมื่อยไปทั้งตัว............อื้อ อื้อ.....อื้อ...อื้อ....
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ส่วนของมีนยังไม่ลงนะคับ มีนบอกว่ายังไม่เขียนไม่จบตอน แต่รับรองว่าถึงใจทุกคนแน่นอน ........แต่ผมกังวลคับ.........
:m10: :m10: :m10: :m10:
-
มีคนนี้หนึ่งคน :a1: วิ๊งๆๆๆๆๆ
-
มีป๋มอีกคนนึงค้าบบบบ ที่ยังมะนอน
มาเป็นกะลังใจให้พี่เนท รอบดึก ฮี่ๆๆๆๆๆ
สุดท้ายก้อ :m10: :m10:
มะรู้ว่าอิพี่เล็กนั่นกะอักเลือดตายยัง :m25: :m25:
-
กรำ สมัยนี้ชะนีแต่ละองค์ :a6: :a6: :a6: :a6:
-
ตามติดขอบสนามครับอิๆ :m11:
-
ตามติดสถานการณ์เช่นกัน เกาะติดอยู่หน้าห้องเลย อยากจะเข้าไปอยู่ในห้องด้วยก็คงจะไม่ได้
ดีใจด้วยที่ดีกันแล้ว เหตุการณ์เริ่มคลี่คลาย
สมน้ำหน้ายายเล็กนั่นจัง
หาผู้ชายที่โสดๆไม่เป็นหรือไงนะ ชอบมายุ่งกะผัวคนอื่น
-
-*-.....ทำไม....แม่หญิงเด๋วนี้มีแต่ร้ายๆ นักนี่... :undecided:
สะใจที่โดนเนทว่าซะ....หุหุหุ.... :m3: ได้ใจจริงๆ เรย
รออ่านต่อน้อ หุหุหุ :a2:
-
:m10: :m10: :m10:
-
อุ้ยนะคับ o14หวัดดีวันแม่ค๊าบ o15
o13 สะจายมากเลยค๊าบพี่เนท ว่าได้ซะจายมาก o7
:m9:รออ่านของพี่มีนนะคับผม :m9:
:oo1: :oo1: :oo1: :oo1: :oo1:
-
:impress: :impress: :impress:
อะครับผม สะใจดีครับตอนที่เนท ว่าให้พี่เล็ก อิอิ
แล้วพี่เล็กจะหยุดไว้แค่นี้เหรอครับ เนทอย่าเพิ่งวางใจนะครับ
ส่วนผมเอาใจช่วยอยู่แล้วครับ อิอิ
:impress: :impress: :impress:
-
ค่อยยังชั่ว ถ้าเจออย่างตอนที่แล้วอีกที
ใจน้อยๆ ของจิงโจ้คงรับไม่ไหว
:m8:
-
ได้ใจมากเลย :a2:
อันที่จริงน่าจะเจอตัวจริงเลยนะ จะได้ตบเลย เเง่มๆ อิอิ
สุดท้ายก็ลงท้ายที่บนเตียง แบบ Happy Ending อิอิ :a12:
-
สะใจ สะใจ
ด่ากลับได้ดี หุหุ
:m27: :m27: :m27: :m27: :m27:
:m9: :m9: :m9: :m9: :m9:
-
ยัยพี่เล็กร้ายมาก :m16:
-
อยากตบนังนั่น แม่มเอ๊ย!!!
เนทนี่ก้ แหร่มจิงๆ 555+
สะใจมาก รอต่ออีกนะคับ
-
:o8:
โย่ยยยย
ยอดเยี่ยม
เฮอๆๆๆ
-
ถ้ามันร้ายมาเราก็อย่าไปยอมนะคับ
-
เรื่องบางเรื่อง ครั้งเดียวก็ยากเกินให้อภัย
:serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
-
ด่ามันอีก,, เอาเลยๆๆ
-
ต้องเอาชะนีไปปล่อยป่าด่วนเลยคับ :a1:
-
เดี๋ยวพรุ่งนี้จะมาลง ตอนที่ทุกคนรอคอยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆ มีนเขียนเอง รับรองได้ใจทุกคนนนนนนนนนนนนนนนน
:m10: :m10: :m10: :m10: :m10: :m10: :m10:
-
จะรออ่านนนนนนน หุหุ ลุ้นนนนนนนน ชอบตอนมีนเขียนเถื่อนได้ใจสุดๆเยย
:m10: :m10: :m10: :m10:
-
รอคับรอ :a4: :a4: :a4:
-
เข้าใจกันแล้ว :a4: :a3: :a10: :a11: รักคือ การให้อภัย และเข้าใจกัน เนอะ :m4:
จบบนเตียงแบบนี้ชอบจัง :m10:
-
มาต่อของมีนแล้วจ้า :m13:
******************************
จะเขียนอะไรดีว่ะ นึกไม่ออกว่ะ หึ หึ .............
กูมาเล่าเรื่องตอนไปเที่ยวดีกว่าว่ะ ฮา ฮา ..... รับรอง ถึงใจสุดๆ
-----------------------------------------------------------
หลังสอบมิดเทอม กูอยู่ปี4 ล่ะว่ะ แม่ง.....โครตว่างเลยจะทำอะไรดีว่ะ เคยสัญญากับไอ้เด็กดื้อว่าจะพามันไปเที่ยว.......เที่ยวที่ไหนดีว่ะ........ศุกร์-เสาร์-อาทิตย์ กลับวันจันทร์ .........อยากพามันไปทะเล........เอาว่ะ ทะเลก็ทะเล ลองถามไอ้เด็กดื้อดูเว้ย
สรูปคือ ไอ้เด็กดื้ออยากไป บอกให้ชวนไอ้เอ๋กับไผ่ไปด้วย ดูท่าทางมันดีใจใหญ่เลยว่ะ รีบโทรไปหาแฟนไอ้เอ๋ทันที เห็นรอยยิ้มมันแล้วมีความสุขจริงๆ
ไอ้เนทหันมาบอกให้กูไปคุยกับไอ้เอ๋ว่าจะไปที่ไหน กูก็ว่างั้น ถามไอ้เอ๋คงดี เพราะมันรู้ที่เที่ยวเยอะ
กูโทรไปหามัน.....แม่งกวนตีนอย่างแรง....ถ้าเจอตัวขอเตะสักทีสองที
อย่ารู้เลย ว่าแม่งกวนตีนรัยกู หึ หึ.....
สรุปคือ ไปเที่ยวเกาะช้าง เพราะไอ้เอ๋มันเคยไป มันรู้จักบังกะโลติดหาด เป็นของคนรู้จักมัน ญาติแม่งเยอะจริง ลูกคนรวยก็งี้แหละว่ะ.....
กูบอกไอ้เด็กดื้อ ท่าทางมันดีใจใหญ่เลยว่ะ มันไม่เคยไป กูก็ไม่เคยไป
ไอ้เด็กดื้อมันเดินมานั่งใกล้ๆ กู หอมแก้มกูฟอดใหญ่ๆ
ฮา ฮา ....มีความสุขจริงกู เวลามันน่ารัก....น่าฟัดชะมัด.....
ในที่สุดก็มาถึงเกาะช้าง ขี้เกียจอธิบายว่าเดินทางกันมายังไง เอาเป็นว่าถึงเกาะช้างอย่างปลอดภัย.....
มีคนมารอรับพวกกู ไม่รู้หรอกว่าญาติหรือคนรู้จัก สรุปเป็นญาติมันละกัน....
นั่งกันมาประมาณ 20 นาทีได้ก็มาถึง....สวยดี...บรรยากาศน่าพักจริงๆ
มาถึงลุง.... มารอรับพวกกู บอกว่า พวกกูมากะทันหัน คงต้องอยู่ห้องรวมก่อนหนึ่งวัน
อ้าว....เซ็งเลยกู.... ไม่ใช่แค่กู ไอ้เอ๋ก็ด้วย แต่ไอ้แฟนพวกกูสิ กลับยิ้มหัวเราะใส่กูกับไอ้เอ๋
คนของที่นี่ ก็พาพวกกูมาส่งที่ห้อง อืม....ห้องใหญ่ดี มี 3 เตียง หน้าต่างบานใหญ่ยาวติดพื้น มองออกไปเห็นทะเล ห้องน้ำเปิดออกไปโคตรเป็นธรรมชาติเลยว่ะ เหมือนอาบน้ำในสวน มีอ่างอาบน้ำซะด้วย
ดูแฟนพวกกูจะสนุกกันใหญ่ ขอไปเล่นน้ำก่อน กูก็ไม่ว่ารัย
แต่พอพวกมันจะเปลี่ยนเสื้อมาใส่กางเกงว่ายน้ำ กูกับไอ้เอ๋ห้ามไว้ก่อน
จะอะไรล่ะว่ะ....พวกกูหวงของกู ไปเลย ไปใส่เสื้อยืดกางเกงขาสั้น สองคนมองหน้ากูกับไอ้เอ๋งงๆ
แต่ก็ทำตามโดยดี แถมยังหยิบครีมกันแดดมาทาอีก ... แฟนพวกกูรักสวยรักงาม ใครจะทำไม...
แล้วก็วิ่งออกไปที่หาด กูกับไอ้เอ๋เก็บของเข้าที่ ก็หยิบเบียร์มากินหน้าห้อง
ดูแฟนเล่นน้ำทะเล......
“เอ้ย...ยิ้มอยู่ได้นะมึง...” ไอ้เอ๋มันแซวกู
“มึงก็ไม่ต่างจากกูหรอก...” ทำมาแซวกู ไม่ดูตัวเองเลยเว้ย
“แต่ดันได้ห้องรวมว่ะ...โทษที....”
“เออ....กูไม่ว่ารัย....รู้หรอกคนมันเที่ยวกันเยอะ...” กูพูด ก็ซดเบียร์เย็นๆ หลายๆ อึก
“ทำพูดนะมึง หน้ามึงบอกเสียดายมากกว่าว่ะ..”
“อ้าว...มึงก็เหมือนกัน...วันนี้ก็อดกันทั้งคู่” พูดเสียงเซ็งๆ
“ให้มันจริงเถอะมึง สันดานหื่นๆ อย่างมึงจะทนได้” อ้าว.....ไอ้สาด ปากพาหาเรื่องซะแล้ว
“มึงก็ด้วย...ไอ้เวง....” กูเตะขาไอ้เอ๋ไปที ไอ้เขี้ยแม่งก็เตะกูกลับ
“เออ...กูจะดูว่ามึงจะทนได้แค่ไหน” มันยิ้มเยอะกูอีก
“มึงก็ด้วย” ส้นตีนจริงๆ พูดให้คิด
สักพักแฟนพวกกูเดินกลับขึ้นมา บอกเหนื่อยแล้ว หิวข้าวด้วย
สรุปคือ ให้พวกมันไปอาบน้ำก่อน มันจะเย็นแล้ว เดี๋ยวพาไปกินข้าว
ที่นี่เหมือนมันจะค่ำเร็ว ยังไม่ทันทุ่มฟ้าก็มืดแล้ว ก็ไปหาอะไรกินที่ร้านอาหารในบังกะโลนั่นแหละ ที่นี่ของแพง ดูพวกมันไม่ค่อยกล้าสั่ง ไอ้เอ๋จึงเป็นคนจัดการเอง เพราะมันเคยมาแล้ว คงรู้ว่าอะไรพอจะกินได้ แล้วแฟนพวกกูก็กินกันอย่างกะแมวดม
กินกันเสร็จ ก็กลับมานั่งพักผ่อนที่ห้องพัก
ขอบอกว่าอากาศดีจริงๆ ลมเย็น ได้ยินเสียงคลื่น
กูกับไอ้เอ๋ก็นั่งกอดแฟน รับลมทะเลเย็นๆ โคตรโรแมนติคเลยว่ะ
แล้วอยู่ๆ พวกมันก็ง่วงนอนขึ้นมา จะไปให้ได้
พอเห็นเตียงเจ้าปัญญา ไอ้เด็กดื้อก็เสนอความคิด
ให้กูกับไอ้เอ๋นอนคนละเตียง ส่วนอีกเตียงมันกับแฟนไอ้เอ๋จะนอนเตียงเดียวกัน
พอพวกกูจะโวยวาย กลับมองกูกับไอ้เอ๋ตาดุๆ
เอาว่ะตามสบายเถอะ คิดซะว่า ให้นอนพักเอาแรง ฮา ฮา ...
พวกมันก็วิ่งกันเข้าไปนอน เลือกนอนกันบนเตียงเดี่ยวตรงมุมหน้าต่างของห้อง
กูกับไอ้เอ๋ได้แต่ส่ายหน้า นั่งซดเบียร์ คุยกันไปเรื่อยๆ พักใหญ่ๆ ล่ะว่ะ
รู้สึกตัวอีกทีก็ไม่มีคนเดินแล้ว มองดูนาฬิกาเที่ยงคืนแล้วนี่หว่า หนาวโครตๆ
ตอนนั้นกูกับไอ้เอ๋ก็ดื่มกันเกริ่มๆ พอเดินเข้ามาดูทั้งสองคนนอน
แม่ง.....แล้วมันเกิดอาการจนได้
กูกับไอ้เอ๋หันมองหน้ากัน.......(พวกมึงอย่าคิดลึก ลองกูกับไอ้เอ๋มีรัยกัน ฟ้าผ่าตายห่า)
ไอ้เอ๋เข้าไปอุ้มแฟนมันขึ้นมากอดไว้
“เงี่ยนแล้วสิมึง....” ดูปากแม่ง
“สาด...มึงก็เงี่ยน...” พวกกูหัวเราะกันเบาๆ
ไอ้เอ๋เดินอุ้มแฟนมันไปตรงที่นอนมัน ส่วนกูลงไปนอนข้างๆ ไอ้เด็กดื้อ
ไม่ต้องสงสัย อยู่ในอารมณ์แบบนี้เป็นใครจะอดใจไหวว่ะ
กูกับไอ้เอ๋ต่างคนต่างฟัดแฟนของตัวเองสิว่ะ ฮา ฮา ฮา
“เนท...” กูเรียกมันเบาๆ มันอือๆ อยู่ในคอ
กูก้มลงจูบปากมัน มันค่อยๆ ดิ้นให้หลุด แต่กูกดปากลงแน่น
มันดิ้นแรงขึ้น กูลากมือลูบไปตามหน้าอกมัน ค่อยๆ ถอดเสื้อมันออก
“ไม่เอา....อายเขา”
“จะอายใคร ไอ้เอ๋มันนอนฟัดแฟนมันนู้น” กูกับไอ้เนทหันไป
ก็เห็นพวกมันกลายเป็นผีผ้าห่มไปแล้ว หึ หึ
ไอ้เด็กดื้อมันหยิกแขนผม....เจ็บตายล่ะมึง....
กูจูบปากมันแรงๆ มันร้องอื้อๆ ในลำคอ มองหน้ากูเคืองๆ
กูยิ้มให้มัน แล้วถอดเสื้อกางเกงทั้งของกูและไอ้เด็กดื้อออก
กูเริ่มลูบๆ ตรงหน้าอกขาวๆ ดูดเม้มตรงหัวนม เลียสลับข้างจนไอ้เด็กดื้อร้องคราง
มือมันทั้งจิกทั้งทึ้งผมกู และร้องครางเบาๆ จนกูรู้สึกถึงKที่แข็งขึ้น
ของกูก็ไม่แพ้กัน แข็งตั้งจนปวดหนึบๆ กูจับของไอ้เด็กดื้อและของกูกำไว้
เริ่มชักขึ้นลงเบาๆ เสียงไอ้เด็กดื้อร้องครางเป็นช่วงๆ เนื้อตัวมันร้อนขึ้น
ร้องเสียงหลง เพราะกูบีบปลายKมันไว้
ไอ้เด็กดื้อมองหน้ากู คงจะปวดอยู่ไม่น้อย จิกนิ้วลงบนแขนกูซะแรง
“ไอ้บ้า....” มันร้องบอกกู แต่กูทำปากจุ๊ๆ ให้รู้ว่ายังมีอีกคู่ที่ทำกิจกามเหมือนกัน
มันหยุดร้อง เม้มปากแน่นมองหน้ากูเคืองๆ
“มีน....” มันพูดเสียงอ้อนกู หรือไม่มีแรงจะพูดกับกูว่ะ
แต่เห็นหน้ามันแบบไหนใครจะอดใจไหว กูจับKของมันรูดขึ้นรูดลงเร็วๆ
ไอ้เด็กดื้อร้องคราง น้ำเงี่ยนมันไหลออกมาเต็มมือกู
มันนอนหอบหายใจถี่ๆ กูไม่รอช้า แยกขาสองข้างออก
เอามือที่เลอะน้ำเงี่ยนจับลูบที่Kกู แล้วค่อยๆ ดันKเข้าไปช้าๆ
ไอ้เด็กดื้อสะดุ้ง จะถดตัวออก กูจับล๊อคค่าแน่น ค่อยๆ ซอยช้าๆ จนเร็วขึ้นเรื่อยๆ
รู้สึกข้างในมันบีบรัดKกูแน่น กูร้องครางออกมาบ้าง
ทนไม่ไหวแล้วเว้ย สงสัยรอบเดียวคงไม่พอแล้วมั้งกู
กูซอยเร็วๆ ผลัดกับกระแทกแรงๆ เข้าไปในตัวมัน
ไอ้เด็กดื้อมันก็ร้องครางไม่หยุด ยิ่งดังมากขึ้นอีก ว่าแต่กูเถอะ....คู่ไอ้เอ๋ก็ใช่ย่อย ร้องครางๆ แข่งกับกู .... แต่ตอนนี้กูไม่สนแล้วเว้ย กูอยากจะเอามันจะตายห่าอยู่แล้ว
ไอ้เด็กดื้อมันตีแขนกูแรงๆ มันคงรับแรงกระแทกกูไม่ไหว
กูกดแขนมันแนบกับที่นอน ดูดปากมันแรงๆ คงลดความเจ็บลงได้
กูกระแทกแรงๆ 2-3 ครั้ง จนกูปล่อยน้ำเงี่ยนเข้าไปในตัวมัน
แต่Kกูกลับยังแข็งอยู่ แม่ง! ....... สงสารไอ้เด็กดื้อว่ะ ....... แต่ทำไงได้ ......
กูจับมันหันหลัง ดันKเข้าไปในตัวมันอีกที ค่อยๆ ซอยเข้าออกอยู่นาน จนปล่อยเข้าไปในตัวมันอีกครั้ง
ไอ้เด็กดื้อฟุบลงบนที่นอน นอนหายใจหอบแรงๆ กูดึงมันเข้ามากอด กอดจูบมันอีกรอบ
“ไอ้บ้ามีน กูร้อน ปล่อยกู” ด่ากูซะ แล้วเมื่อกี้ใครมันร้องเสียงดังว่ะ
“ปล่อยได้ไง คู่นั้นยังไม่เสร็จเลย” กูพูดกวนๆ ใส่มัน มันมองกูตาเขียวเชียว
“ไอ้หื่น อยากไม่เลือกเวลา”
“ปากดีนัก เดี๋ยวเจออีกรอบ” มันตีแขนผมแรงๆ ทำท่าจะลุกขึ้น
“จะไปไหนว่ะ”
“จะไปล้างตัว มันเหนียวตัว ร้อนเว้ย” ทำเป็นพูดเสียงดุๆ ใส่กูนะ
กูลุกขึ้น รวบตัวไอ้เด็กดื้อขึ้น อุ้มเดินเข้าไปในห้องน้ำ ส่วนอีกคู่กิจกรรมยังเสร็จ พอกูอุ้มไอ้เด็กดื้อเข้าห้องน้ำ รู้สึกเสียงพวกมันจะดังมากขึ้นนะนั่น
พวกกูก็ยิ่งไม่อยากจะเดินออกจากน้องน้ำ หึ หึ .... ก็จับไอ้เด็กดื้อฟัดในห้องน้ำอีกซักรอบ ....
วันแรกในการมาเที่ยวทะเล กูมุ่งแต่จะทำกิจกรรมเข้าจังหวะกับไอ้เด็กดื้อ น้ำทะเลยังไม่ได้เล่นเลย .... แล้ววันที่สองจะขนาดไหนว่ะ ...
.
.
.
ถูกใจพวกมึงล่ะสิ....ไอ้เด็กดื้องอนกูซะแล้ว ....
มันบอกจะเขียนเป็นตอนพิเศษหวานๆ แต่กูกลับเขียนในเวอร์ชั่นกูซะแล้ว ฮา ฮา ....
:m10: :m10: :m10: :m10:
-
สวยงามมากๆ อิอิ :m11:
แต่อยากอ่านของเนท ต่ออ่ะคับ ที่มีเรื่องกะ นังนั่นอ่ะ
อยากตบๆๆๆ อิอิ รอต่อนะคับ :a11:
-
มีนบรรยายได้ดีอ่ะ (ที่ไม่ใช่ฉาก x ) เห็นความน่ารักของเนทแบบเต็ม ๆ :o8: :o8:
-
อิอิ :m10: ถูกใจมากเลยค้าบบบบบบบบบบบ อิอิ
-
เหอๆทำไปได้นะ :m25:
-
o13
ยอดเยี่ยมมม
เราต้องไม่ไปรบกวนคู่อื่นเค้าชิมิครับ
:m12:
-
โอ้ววววววววว......ได้ใจไปเต็มๆๆ :m11: :m11: :m11:
:m10: :m25: :m10: :m25: :m10: :m25: :m10: :m25: :m10: :m25:
-
เวอร์ชั่นคุณมีนสุดจะเรท
แต่ก็ได้ใจมาก :m10: :m10: :m10:
เสียเลือดไปเยอะเลย ตายเเน่เลยเง้อ
-
:impress: :impress: :impress:
วันที่2คงสัก5ยกละมั้งครับอิอิ
ก็ภาคมีน สนุกดีครับ อยากให้มีไปเรื่อยๆๆ
ชอบครับชอบ
:impress: :impress: :impress:
-
ภาคของเนตกะสู้กะอิชะนีพี่เล็กนั่นไป :angry2:
ภาคของมีนกะฟาดฟันกันดุเดือดเลือดทะลักจอ :m10: :m10:
โอยคนละมุมอง แต่มันทั้งสองมุม 555
โอย โอยๆๆ จาเป็นลม แหมมีนทำไปได้นะ
:m25: :m25: :m25: :m25:
-
ชอบเวอร์ชั่นมีนอะ
:m10: :m10: :m10:
-
:impress: :impress: :impress:
มาดันรอบเที่ยงครับผม
ชอบมากเลย แม่สาวตัวกลม
รีบๆๆม่ต่อนะครับผม
:impress: :impress: :impress:
-
ชอบทั้ง2เวอร์ชั่นเลย :m3:
มาต่ออีกเร็วๆนะ ของใครก็ได้ :m18:
-
โอยมะไหว...หนุกหนานบานตะไท เข้มข้น เคี่ยวคลั่ก ดีจังเลยคุณเนท :a10:
เริ่ด..... :a9:
-
โหววววววววววววววววว
ดีใจจจจจจจจจจจจจ
ยินดีต้อนรับคุณRaya
ป๋อหล๋อ... มีนกับเนทยังไม่ได้เขียนต่อเลยคะ รอเหมือนกัน :เฮ้อ:
-
มาต่ออีกนะครับ เป็นกำลังใจให้ :m9:
-
โอ้ววว กิจกามเข้าจังหวะ555+ :m10:
-
มาต่อแล้วจ้า
*******************
ดีคับ....
วันนี้ขอลงเป็นแบบการเล่าเหตุการณ์นะคับ เพราะเรื่องที่เกิดเป็นเหตุการณ์ของมีน ผมไม่รู้จะเขียนให้เป็นบทพูดยังไง ไว้รอให้มีนมาเล่าเองนะคับ
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ตอนเช้าของวันอังคาร ผมไปเรียนกับมีน ต่างคนต่างไปเรียน
จนตอบ่าย มีนโทรมาบอกว่า พี่เล็กมาหามันที่มหาลัย น้ำเสียงมันไม่ค่อยดี มันไม่อยากคุยกับพี่เล็ก แต่ผมบอกให้มันไปคุยให้รู้เรื่อง แต่ผมจะไม่ไปกับมัน ไม่อยากเจอหน้าผู้หญิงคนนี้
ผมยื่นคำขาดกับมันให้มันไปเลือกเอง ผมหรือพี่เล็ก
ตอนบ่ายๆ ของวันนั้นมันตกลงจะไปหาพี่เขาที่มารอมันอยู่แล้ว มันพาพี่เอ๋กับไผ่ไปด้วย ส่วนผมรอมันอยู่ที่มหาลัย
ตอนเย็นมันกลับมารับผมกลับห้อง ผมไม่ถามมันว่าเป็นไงบ้าง มันอยากเล่าค่อยให้มันเล่าเอง
สรุปนะคับ คือ มันไปหาพี่เขาและพาไปนั่งคุยที่ร้านอาหารที่ห้างใกล้ๆ มหาลัย
มันบอกว่าพี่เขาพาเพื่อนมาด้วยคนนึง เป็นรุ่นพี่มันฝึกงาน ผมจำชื่อไม่ได้แล้วคับว่าชื่ออะไร แต่มันบอกว่า พี่คนนี้เขานิสัยดีไม่อยากให้เพื่อนมารักชอบคนที่มีเจ้าของแล้ว และรู้ว่ามีนก็ไม่เล่นด้วย เขารู้สึกผิดที่ทำตามเพื่อน......
เรื่องมันยาวคับ ไว้ให้มีนมาเล่าดีกว่าคับ เพราะเป็นเหตุการณ์ที่มีนมันเจอ
มีนพาพี่เอ๋กับไผ่ไปด้วย พาไปให้พวกเขาเห็นว่ามีนเป็นเกย์ และมีเพื่อนเป็นเกย์
มีนมันบอกตามความรู้สึกจริงว่า มันเป็นเกย์ ที่มีอะไรกันก็เพราะเมา? มันนับถือแค่ในฐานะพี่สาวเท่านั้น ที่ยังคุยโทรศัพท์ด้วย เพราะยังรู้สึกดีๆ แต่ในเมื่อการกระทำของมันกลับมาทำร้ายคนที่มันรัก มันคงให้ในสิ่งที่ยัยพี่เล็กและญาติๆของมีนต้องการไม่ได้
ผมถามมันว่า เขามีปฏิกิริยายังไง มันบอกว่า พี่เขาเงียบและจำยอมในคำพูดของมีน เพื่อนยัยพี่เล็กจึงพากันกลับ
แต่........ผลที่ตาม........
มีนโดนทางญาติฝ่ายแม่ทั้งว่าทั้งด่าเสียๆหายๆ จนเรื่องไปถึงหูพ่อของมีน
ญาติฝ่ายแม่ต้องการแค่สมบัติที่แม่มีนทิ้งไว้ให้เท่านั้น อย่างตอนที่มีนไปฝึกงาน เพราะได้ยัยพี่เล็กเป็นคนฝากให้ด้วย พวกญาติมีนอยากให้มีนกับยัยพี่เล็กเป็นแฟนกัน เหมือนหวังแค่สมบัติของมีนมากกว่า พอเรื่องรู้ไปถึงพ่อของมัน มันจึงต้องกลับไปจัดการให้เรียบร้อย
ช่วงนั้น พ่อมันไม่ค่อยส่งเงินมาให้มันใช้แล้ว ผมจึงบอกให้มันคืนห้องไปซะ ยังไงก็ไม่ได้นอนที่นั่น จะเช่าให้เสียดายเงินทำไม ตอนนั้นมันก็ไปทำงานพิเศษกับที่บ้านพี่เอ๋ ก็ไม่เดือดร้อนอะไร
มีบ่นกับผมที่ผมต้องจ่ายค่าห้องคนเดียว ผมจึงตัดปัญหาให้มันจ่ายค่าน้ำค่าไฟ ค่าห้องผมจ่ายเอง
พอจบเรื่องพี่เล็ก พวกผมก็ตั้งใจเรียน เหมือนทุกอย่างมันสงบดียังไงไม่รู้
แต่หลังพายุสงบ คลื่นขนาดใหญ่ก็กำลังก่อตัวขึ้น.......
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ลงแค่นี้นะคับ
คิดว่าดึกๆ อาจจะมาลงตอนของมีน........บ๊ายบาย ^^
-
:a2: :a2: :a2: :a2: :a2: .........เยสสสสส ในที่สุด....มีนก็ปราบชะนีพ่าย :a1: :a1: :a1: :a1:
ยังจะมีคลื่นใหญ่อะไรอีกเนี่ยะ?? ม่ะน๊า........ :a6: :a6:
รออ่านต่อจ้า :m3:
-
:impress: :impress: :impress:
พายุลูกใหญ่ หวังว่าคงผ่านไปได้ด้วยดีนะครับ
ไม่ว่าจะยังไงก็ขอให้มั่นคงในรักไว้นะครับ
พี่มีน กับ พี่ เนท เป็นกำลังใจให้ครับ
:impress: :impress: :impress:
-
คลื่นลูกใหญ่อารายหว่า :m29: :m29:
-
พายุลูกใหญ่เลยหรอ :m29: :m29:
รอลุ้นต่อจ้า :m19:
-
คลื่นลูกใหญ่เลยหรอ :amen:
-
ยังมีลูกใหญ่ตามมาอีกระลอก :m17:
อืม :m28:คิดว่าก็คงผ่านไปด้วยดี
-
ง่ามีคลื่นใหญ่มาอีกเเล้วหรอเอาใจช่วยนะครับ :m13:
-
ร่วมด้วยช่วยกันนะ เด๋วก็ผ่านไปได้เอง :a2: :a2: :a2:
-
ง่า เดี๋ยวพายุก็มาอีกเเล้วหรอ
จะเกี่ยวกับพ่อของมีนอ๊ะป่าว เริ่มเดา เอิ๊กๆ o2
แต่ก็ร่วมกันผ่านไปให้ได้นะงับ Fighting!!!
-
พายุนี่ใหญ่แค่ไหน เกิด ซึนามิได้หรือป่าวอ่ะ มะอยากจะคิด
ยังไงก้อเอาใจช่วยให้ผ่านพ้นพายุที่กำลังจามาถึงไปให้ได้นะคับ
รอลุ้นตอนต่อไป
o21 o21 o21 o21 o21
-
จะมีอารายอีกอ่า อุตส่าห์ สบายใจแระ กำๆๆๆ
:m28:
มารอนะคับ :a10:
-
มารออ่านพายุลูกใหญ่ด้วยค้าบบบบบบบบ แค่คิดก็ o21แล้น
-
:a9:
สู้ตายยย
-
เหอ เหอ น่าจะคลื่นยักษ์จริง ๆ สงสัยคราวนี้คงไม่รอด :a6: :a6: :a6:
-
ยังไงก็ต้องฟันฝ่าไปด้วยอยู่แล้ว
เป็นกำลังใจให้ครับ
:a2:
-
วันนี้นั่งรถเพื่อน แล้วได้ฟังเพลงนี้ รู้สึกโดนมากๆ เข้ากะตอนนี้ เลย เอาเป็นว่ายกให้มีนไปเลยละกัน (ถึงมีนอาจจะแค่เมาไม่ได้เหงาก็เถอะ) :a1: :a1: :a1:
วูบหนึ่งในคืนเหงา
บอกลากันเถิดนะ ก่อนที่มันจะเกินต้านทาน
เมื่อเธอช่างอ่อนหวาน กับอารมณ์ที่อ่อนไหว
อยากหิ้ดสักนิด ว่าจะมีใครมาเข้าใจ
ใครเขาจะให้อภัย ถ้าเกินเลยไปกว่านี้
ถ้าเรายังเผลอ ปล่อยใจเคลิ้มไปอีกที
ก็ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะเป็นยังไง
ชั่ววูบนึงในคืนเหงา อาจจะทำให้เราต้องเสียใจ
คนของฉันต้องร้องไห้ คนของเธอก็ปวดร้าว
ฉัน..กลัว..แค่วูบเดียวในคืนเหงา
จะทำให้ใจต้องเหน็บหนาว และทุกข์ทนไปอีกนาน
สิ่งที่เราจะทำ อาจไม่ใช่สิ่งที่เราต้องการ
ความเหงามีอะไร อย่าทำให้ยากกว่านี้
ถ้าเรายังเผลอ ปล่อยใจเคลิ้มไปอีกที
ก็ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้..จะเป็นยังไง
ชั่ววูบนึงในคืนเหงา อาจจะทำให้เราต้องเสียใจ
คนของฉันต้องร้องไห้ คนของเธอก็ปวดร้าว
ฉัน..กลัว..แค่วูบเดียวในคืนเหงา
จะทำให้ใจต้องเหน็บหนาว และทุกข์ทนไปอีกนาน
ชั่ววูบนึงในคืนเหงา อาจจะทำให้เราต้องเสียใจ
คนของฉันต้องร้องไห้ คนของเธอก็ปวดร้าว
ฉัน..กลัว..แค่วูบเดียวในคืนเหงา
จะทำให้ใจต้องเหน็บหนาว และทุกข์ทนไปอีกนาน
==============================
ช่วงนี้เป็นไรไม่รู้
หยุดร้องเพลงนี้ไม่ได้เลย
มันติดหู ติดปาก ติดใจ
ไม่มีคำว่ารักซักคำในเพลง
เหมือนจะบอกว่า มันไม่ใช่ความรัก
เป็นแค่วูบเดียวที่เคลิ้มไป
รัก หรือเหงา หรือหนาว ..มันใกล้กัน
บางทีแค่คำรักมันเลยเชื่อไม่ได้
เค้าอาจจะไม่ได้ตั้งใจโกหก
แต่ตัวเค้าเองยังไม่รู้เท่าทันใจตัวเองเลย
ไม่แน่ใจ อย่าอ้างคำรักกับใคร
เดี๋ยวจะมีคนเจ็บ
ถ้ามันไม่ใช่ จะเป็นยังไงต่อไป
บอกรักแล้วก็ต้องรับผิดชอบ
ความรู้สึก ความเสียใจ
อะไรที่เราจะก่อขึ้นมา
ด้วยคำง่ายๆ ว่ารัก
คำว่ารัก
มีอิทธิพล
มีความหมาย
อย่าให้เป็นคำมักง่าย
**************************************
ของหมอโอ๊คค่า ไปลองฟังกันดูนะ บิ้วท์มากมาย
:a10: :a10: :a11: :a11:
-
หวัดดีทุกๆ คนคับ o14
ในที่สุดผมก็สมัครเล้าเป็ดได้แล้ว :m4:
แฮะ แฮะ ตอนนี้ผมอยู่กรุงเทพคับ มานั่งปั้นหน้าที่ร้านอินเตอร์เน็ตของเพื่อน :m23:
คือมันไม่มีอะไรทำคับ
รอคุณชายมีนกลับจากไปประชุม
เดี๋ยวตอนเย็นๆ ต้องไปหาเพื่อนแถวๆ มหาลัยเก่า
และแวะไปหาน้องสาวด้วยคับ
มันกระทันหันมากๆคับ
คิดว่าเดือนหน้าคงจะได้ลงเรื่องต่อ
ขอติดไว้ก่อน........... :m5:
ขอบคุณทุกคนที่ติดตามอ่านเรื่องของผม........... :o8:
-
:m3: หญิงล่ะปลื้ม ได้รีพลายต่อ เนท เป็นคนแรกเลย
แล้วเข้ามาบ่อย ๆ นะค้า แล้วจะรออ่านค่า :a3: :a3:
-
วู้ เนท ตัวเป็นๆมาแล้ว :a4: :a4: :a4: +1 ให้กำลังใจก่อนใคร 555 :a11:
ปล.รอได้จ้า เดือนหน้า เดือนไหน ก็รอได้ :a9:
-
:m3: :m3: :m3: :m3:
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ดีใจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจ
เนทเข้ามาเยี่ยมในทู้
แล้วมาลงตอนต่อไปเร็วๆนะจ้ะ :m5:
-
รอจ๊ะรอ :a4: :a4:
-
อิอิ เนทมาเองเลยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ดีใจ อิอิ
-
หวัดดีคร้าบบบบ...........
รักพี่เนท รามทั้งพี่มีน ด้วยคร้าบบบบบบบบ.................
รออ่านอยู่น้า..........อิอิ.........
บะบายคร้าบบ........จุ๊บบบๆๆๆๆๆ..........
-
เมื่อไรจะมาต่อคับ
-
มาบอกเจ๊ว่า
อยากจะอ่านแต่ง่วง
แต่เข้ามาทักทายไม่ให้เงียบ....
เดี๋ยวพรุ่งนี้มาอ่านอ่า....
-
รอคับรอ :undecided: :undecided: :undecided:
-
:m11: :m11: :m11:
เนทมาแย๊วววววววววววววว +1 ให้เลย...อิอิ
สำหรับเนทกะมีน....ไงพี่โยยก็รอได้จ้า :m13: :m13:
รักเนทกะมีนน๊า..... :m3:
*บอกบ้างเด๋วน้อยหน้าน้องมะนาว* :laugh3:
:a11: :a11: :a11:
-
:m9: ดีค๊าฟพี่เนท พี่มีน
อุ้ยรออ่านต่ออยุ่น้า o13
โอม จงมาต่อเร็วๆๆๆๆๆ :amen:
อิอิ :m23:
-
มาบอกเจ๊ว่า....
ไอ้บอยแอบมาอ่านเรื่องนี้ง่ะ...
อิอิอิ
หลังๆ มันชักจะติดนิยายเหมือนกันละ
กร๊ากๆๆๆ
ปล. น้องยังไม่ได้อ่านต่อเลย
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
น้องบอยของเจ๊
ถ้าน้องบอยอ่านที่คุณมีนเขียนแล้วของขึ้น
ขอแนะนำให้ไปจัดการกะน้องต๊อบคนงามของเจ๊ได้เลยจ้า อิอิ :m26:
-
เจ๊....
ชอบยุส่งให้น้องเสียตัว...
อะไรเนี่ย
ไม่รักไม่หวงน้องเลย
-
ดีคับ o14
วันนี้ไม่มีเรื่องมาลงนะคับ เข้ามาทักทาย.... เดี๋ยวคุณชายกลับมาแล้วจะไม่ได้เล่น
ตอนนี้มีอาศัยบ้านเพื่อนของมีนคับ แถวๆ มหาลัยเก่า
เมื่อวานไปเที่ยวสีลมด้วยคับ :m23:
แต่ไม่กล้าเดินเข้าไปในซอยนั้น
เออออออ............ร้านเยอะแยะมากคับ.....ก็ตัดสินใจนั่งร้านที่ติดถนนใหญ่ดีกว่า
คือที่นี่ ถ้าไม่ได้เป็นสมาชิก เขาจะไม่ให้เข้าคับ ผมไม่ค่อยรู้เรื่องหรอกคับ
เพื่อนพาไป......ดื่ม...คุย....แดนซ์........พอดื่มไปมากๆ ก็เมาตามระเบียบ :m23:
มีคนเข้ามาขอเบอร์ด้วยคับ
ตอนนั้นไม่รู้เรื่องอะไรแล้ว นานๆ จะเมาที
แต่พอเห็นสายตาคุณชายเข้าไป ก็ถอยกันเป็นแถว......... :m16:
แล้วมันก็กอดผมไม่ปล่อยเลยคับ ........เฮ้อออออออออออออ..........
พอกลับมาถึงบ้าน ก็งอนผม ผมไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย ชิ ชิ :a14:
หลังจากนั้นก็........... :เฮ้อ:
มีเรื่องเล่าแค่แหละคับ
ฮิ ฮิ :try2:
:bye2:
-
พี่เนทไปแถวนั้นก็ใกล้ๆ รร.มิลค์เลยเนอะ
(เดากันไปว่าที่ไหน รู้หมดแล้วอะดิ)
รออ่านต่ออยู่ค่ะ
ปอลอ*พี่มีนหวงจังเลย ฮ่าๆๆๆ
-
พี่มีนหวงพี่เนทจังเลยเน๊อะน้องมิลค์........คิกคิก.....
รักพี่เนท กะ พี่มีนมากๆเลยน้า...เหมือนเดิมคร้าบบบบ.......
จุ๊บบบๆๆๆๆๆ............
-
:m3:... :m3:... :m3:...
แอบหึง 555+ เอ๋....รึว่าเขาเรียกว่า....หึงจนออกนอกหน้ากัลเอ่ย :m4:
-
แล้วคลื่นลูกใหญ่อ่ะ อยากรู้จริงๆ อิอิ
:m13: :m13: :m13: :m13: :m13:
-
เนทททททททททททททททท
แบว่า เราอยากอ่านตอนที่เนท........อ่ะ :m17:
**************************************************************
พอกลับมาถึงบ้าน ก็งอนผม ผมไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย ชิ ชิ
หลังจากนั้นก็...........
*********************************************************
ช่วยสงเคราะห์หน่อยนะ เอิ๊กๆๆๆๆๆๆ อยากอ่านนนนนนนนนนนนนนนน :m5:
-
o22 o22 o22 o22 o22 o22
ค้าง....ค้างอย่างแรง....กลับมาต่อเต๊อะ o7
สงสารแฟนคลับตาดำๆ :a1: :a1:
-
พึ่งเข้ามายังไม่เคยอ่านใครมีรบกวนส่งมอ่านบ้างนะค่ะ piyatida_nokอย่าแสดงเมลบนบอร์ด.com
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ o15
-
เข้ามาค้าง ด้วยคน o22 เนทนี่น้า เข้ามาทำให้อยากแล้วก้อจากไป :o11:
เค้าจาอ่านต่อ ไม่ย้อมมมมมม o9
-
ดีคับ o14
วันนี้ผมยังอยู่กรุงเทพคับ
งานของมีนยังไม่เสร็จ มาอาศัยร้านเน็ตของเพื่อนมีนอีกแล้ว
สงสัยกันสิคับ
ว่าเป็นใคร ...........
............ไอ้พี่ไก่นั่นเอง :m26:
ตอนนี้มีนกับเพื่อนๆของมัน รอพี่เอ๋กะไผ่ คงมาหาตอนค่ำๆ
กำลังจะตั้งวงกินเหล้ากันอีกแล้ว
ทำอย่างกับไม่เจอกันเป็นชาติ ....... ถ้าเมานะ น่าดู ..... o18
วันนี้ไม่รู้จะเล่าอะไรดีคับ ................ o19
คือ พี่เอ๋กับไผ่กลับมาเมืองไทยประมาณ 3 สัปดาห์ เพราะตรงวันสาน์สจีนด้วยคับ
และเผอิญมีนต้องมาทำงานที่กรุงเทพด้วย ผมก็เลยถือโอกาสนี้ขึ้นมาด้วย
พี่เอ๋กับไผ่กลับมาได้ 2-3 วันแล้ว ถึงเพิ่งจะบอกผม
ดีใจมากคับ ไม่ได้เจอกันเกือบปีแล้ว มีเรื่องให้เม้าท์กันสนุกสนาน
และผมกับมีนก็ไปพักอาศัยที่บ้านพี่เอ๋ แต่ไม่ใช่บ้านพ่อแม่ของพี่เอ๋นะคับ
พักบ้านพี่เอ๋ที่ซื้อไว้ หลังจากพี่เอ๋เรียนจบ เป็นหมู่บ้านใหญ่เหมือนกัน
แต่กว่าพี่เอ๋กับไผ่จะกลับมาอยู่เมืองไทยอย่างถาวรคงอีกหลายปี
เดี๋ยวรอพี่เอ๋กับไผ่มา ผมคงต้องไปซื้อของที่โลตัส เพื่อมาทำอาหารให้พวกคุณๆ กิน :เฮ้อ:
อ่านรีฯของทุกคนแล้ว
มีให้ผมเขียนตอนไปเที่ยวสีลมเพิ่มด้วยนะ :o8:
อายนะคับ :-[
ผมไม่ได้ใช้เครื่องตัวเอง ไม่กล้าเขียนคับ
อดใจรอกันหน่อยนะคับ จะเขียนเป็นตอนพิเศษให้อ่าน :m23:
ฝากตัวอีกครั้งคับ o1
-
ดีค้าบพี่เนท คิดถึงจัง
สำหรับพี่เนท น้องอดใจรอได้สะเหมอ (กรอด แฮ่ๆกัดฟันพูดไป อยากอ่านใจแทบขาด)
ร้ากพี่เนท พี่มีนนะคับ จุ๊บๆๆ
:m1: :m1: :m1:
-
ทำอย่างกับไม่เจอกันเป็นชาติ ....... ถ้าเมานะ น่าดู ..... o18
น่าดูนี่คือจะมีเรื่องอะไรๆ น่าดูช่ายป่ะ :m12: :m12:
เรื่องอะไรน้าที่น่าดู :m10: :m10:
-
นั่นดิ น่าดูๆๆ เรื่องอะไรน๊าาา :m10: :m10: :m10:
-
ไอ้เรื่องน่าดูก็เอามาเล่าสู่กันฟังบ้างนะ
พี่เนท
-
หง่าว.....
มาไม่ทันเจิมพี่เนทเลยง่า...
แง้วๆ
-
จะมีอะไรเกิดขึ้นหนอ
:m17: :m17: :m17:
-
:a1:
เพิ่มผม 1 เสียง
โหวตอ้อน ขอตอนพิเศษคร้าบ
อ่อ คู่คุณไผ่คุณเอ๋ นี่ อยากให้เล่าบ้างจางนะค้าบบบบบ
เฮอๆๆๆ
-
อ่านจบสักที ตามอ่านอยู่ 3 วัน สนุกมากๆ เลย อ่านแล้วเหมือนนิยาย + ไดอารี่ประจำวัน
แล้วรีบมาต่อตอนที่มีเรื่องกันเล็กนะจ๊ะ :a11:
-
รีบมาต่อนะ รออ่านเหมือนกัน :m9:
-
เนทททททททททททททททททททท
คนอ่านรออยู่เน้ออออออออออออออออออ
รีบมาต่อเร็วๆล่ะ เหอๆๆๆๆ เราก็รอด้วย อิอิอิ :m17:
-
น้องเนท น้องมีน....พี่โยยรออยู่น๊า......... :a4: :a4:
ช่วยดันทู้ไม่ให้ตก....อิอิ :m3: :m3:
-
ตามมาอ่านจากการแนะนำของกระต๊อบ
อ่านแล้ว...... อ้ะอ้างงงงง ชอบบบบบจังเล้ยยยย :m25:
อยากอ่านต่อออออ
อยากให้เล่าเรื่องของคู่คุณเอ๋กับคุณไผ่ด้วย 1เสียงจ้า
แต่ขอเรื่องของเนทกะมีนก่อนเถอะน้า :m13:
ตอนนี้กำลังร้องเพลง...รอ(รออ่านอยู่จ้า)
-
:m22:
แวบมาดันค้าบ
-
ดีคับ o14
แวะมาดูกระทู้ตัวเอง :m22:
เออ......โดนแซวอีกแล้ว :m17:
วันเสาร์นี้กลับบ้านแล้วคับ จะมาลงให้อ่านกันนะคับ :m11:
ขอบคุณคับ :bye2:
-
จิ้มๆ พี่เนท :m20: :m20:
รอตอนต่อไปหรือตอนพิเศษก็ได้
แต่อยากอ่านตอน "น่าดู" ด้วยอ่ะ :m12: :m12:
-
:m13:
ก็ยังคงรอต่อไป
-
จะรอวันเสาร์อย่างใจจดใจจ่อเลยทีเดียว อิอิอิ :m3:
-
รอจ้า :m3: :m3:
-
:m1:รอร้อรอ นะค๊าฟฟฟฟ :m3:
-
วันเสาร์...วันเสาร์ :m18:
ฮืมมม จะรอน้า...
-
รอ........ร๊ออออ.........รอ ...... :m18: :m18:
-
เข้าคิวรอ :a3: :a3: :a3:
-
มาต่อคิวรอด้วย :a12: :a12: :a12:
-
พรุ่งนี้วันเสาร์แล้ว ดีใจๆๆๆๆๆ :m3: :m3:
-
:a4: :a4: :a4: :a4: :a4:
รอ ร๊อ รอ จ้า :m1: :m1:
-
ในที่สุดก็อ่านตามทันจนได้ :a9:
ต้องยกผลประโยชน์ให้คุงกระต๊อบ จิงๆๆน่ะ เพราะแน่นำเรื่องนี้ว่าหนุกอย่าบอกใคร่ โหดปนหื่นดีจิงๆๆ :a2:
เข้ามาอ่านแล้วไม่ผิดหวังคับ หนุกแอนด์สวีทกันจิงๆๆ น่าอิจฉา :m3:
ยังไงก็จะติดตามเป็นแฟนตัวยงอีกคนนึงเลย่ะ อิอิ
ปล. วันนี้วัน้สาร์นี่นา รอรอรอรอรอรอรอ อย่างจดจ่ออ อิอิ :a9:
-
วันเสาร์แล้วน๊าาา :m21: :m21:
:a11: :a11: :a11:
-
คุณมีนมาส่งข่าวจ้า เลยเอามาบอกที่เล้าอีกครั้งหนึ่ง :m26:
****************************************
ดีทุกคน
วันนี้ว่างจึงเข้ามาดูในบอร์ด เนทมันก็บ่นๆ คิดถึงคนในนี้
แต่......โทษทีว่ะ ยังไม่ได้กลับบ้าน เพราะงานไม่เสร็จสักที กูล่ะโครตเซ็ง!
รอกันไปก่อน.....
-
รับทราบงับ.... :m3: :m3:
รอได้.................. :a1: :a1:
-
เข้ามาแอบอ่านหลายครั้งละ แต่ยังไม่เคยเม้นท์ซะที วันนี้ขอเม้นต์หน่อยนะคับ น่ารักกันทั้งคู่เลย
ดีใจจังที่เห็นเค้ามีความสุข ตัวเองก็พลอยมาความสุขตามไปด้วย รักกันนาน ๆ นะคัฟ
" ^_^V
-
ยังมะว่างอีกหรอ :m17: :m17:
-
รอรอรอรอรอรอ และรอตลอดไปเลย อุอุ :a1:
เข้ามาเร็วๆๆน่ะ คิดตึงงง :m8:
-
ดีคับ o14
ยังไม่ได้กลับบ้านคับ :m23:
ต้องรอมีนทำงานให้เสร็จก่อน :try2:
เข้ามาทักทาย คิดถึงนะค้าบบบบบบบบบบบ :เศร้า1:
-
รีบมาต่อไวๆๆ นะครับ รอเสมอ
-
เข้ามารอเหมือนกัน :m21:
-
ดีคับ o14
ยังไม่ได้กลับบ้านคับ :m23:
ต้องรอมีนทำงานให้เสร็จก่อน :try2:
เข้ามาทักทาย คิดถึงนะค้าบบบบบบบบบบบ :เศร้า1:
:m13: :m13: :m13:
-
:a11: :a11: :a11:
แวะมาดัน + มารอ น้องเนท กะ น้องมีน......
:m1: :m1: :m1:
มีไอค่อนให้เล่นแล้วเล่นใหญ่เลยน๊า...ไอ้ตัวเนี๊ยอ่ะ >>>> :o8:
แอบไปทำแก้มแดงกะใคร...เด๋วมีนมันก็ทำโทษหรอก...ยิ่งสู้แรงมันไม่ได้อยู่หนิ
o17 o17 o17
-
รอคับรอ :m18: :m18:
-
รอ รอ รอ รอ รอ อ่าน ครับ :m18:
-
มานั่งรอ นอนรอ ด้วยคนค่า :m18:
-
:m1: :m1: :m1: :m1: :m1:
กำลัง อ่าน ตามมา ติดๆๆ แต่ ยัง อ่านม่ายท่าน หลัง จากที่หายไปซะนาน
อย่าเพิ่งเอามาลง นะ อิอิ :m26: :m26: :m26: :m26: :m26:
-
:impress: :impress: :impress:
หายไปนานจังเลยครับผม
รออยู่นะครับ มาอัพต่อได้แล้วครับ
:impress: :impress: :impress:
-
ยังไม่กลับบ้านกันอีกหรือเนี่ยย :m21: ไม่มาต่อสักทีอ่ะ
เอะหรือหนีกันไปนอนโรงแรมแล้ว ตาวิเศษเห็นน่ะ :m24:
มาต่อเร็วๆๆเถอะ คิดตึง :a12: นอนดีก่า
-
เข้ามาดัน ดัน ดัน ดัน :a3:
มาต่อเร็วๆๆเถอะ สาธุ อย่าต้องให้ปเรียกน่ะ จิส จิส :a14:
-
น้อยใจแล้วนะ ยังไม่มาต่ออีก จายร้ายยยยยยย
:o12: :o12:
-
ดีคับ o14
แฮะ แฮะ :m23:
เข้ามาทีไร มีแต่คนถามหาทุกที :m17:
มาบอกว่ายังอยุ่กรุงเทพคับ งานของมีนยังไม่เสร็จ
สงสัยจะใช้งานมันจนถึงวันที่มันออกแน่ๆ คับ มันบ่นอยู่ทุกวัน :m16:
ผมก็ไม่รู้จะทำไง คือถ้ามันออกตามที่ตกลงกับนายไว้ มันจะได้โบนัสเพียบเลยคับ
ผมก็พวกงก อิ..อิ.. ให้มันทำๆ ไปเถอะ แต่มันดันมีข้อแม้มากมาย
ก็ต้องตามใจมันสิคับ... ไว้ว่างๆ ผมจะมาลงต่อนะค้าบบบบบบบ..............
จะมาบอกว่า เมื่อวันเสาร์ไปตรวจร่างกายกับมีนที่โรงพยาบาลคับ
ก็ไม่มีอะไรมาก ตรวจร่างกายธรรมดา ทุกอย่างออกมาโอเคคับ ^^
จากนั้นก็ไปกินข้าว ช๊อปปิ้ง มีฟามสุขจังคับ อิ...อิ.... :o8:
:bye2:
-
เข้ามาอิจฉาคนมีความสุข :m3: :m3: :m3:
ยังไงก็พยายามเข้านะค้าบบบบ :a9: :a9: :a9:
รอกันต่อปายยยย :a10: :a10: :a10:
-
:m3:
คิดถึงจังคับ
มาต่อเวยๆๆนาคับ
-
ดีคับ o14
มาบอกว่า :m26:
พรุ่งนี้จะมาลงตอนพิเศษให้อ่านคับ :m13: แต่ไม่รู้จะได้ลงตอนไหนอะคับ :o11:
:bye2:
-
และแล้วก็ได้จิ้มก้น เนท อิอิ :m11:
เรื่องสนุกมากครับ อยากรู้ตอนต่อไปจัง ว่าเป็นไง
จะรอตอนพิเศษนะครับ :a2:
-
แง่มๆ จิ้มก้นพี่นัทไม่ทันอ่ะ
จิ้มก้นพี่ป๊อมแทนก็ได้
:m21: :m21: :m21:
-
o14 รับทราบคับ :m18: :m18:
ไม่ต้องห่วงดึกแค่ไหนก้อจะรอจ้า :a2:
-
ดีใจๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :m3:
พรุ่งนี้ได้อ่านแล้ว
จะรอนะจ้ะเนททททททททททททททท :m13:
-
18 หน้าวันเดียว.. ได้ใจครับเรื่องนี้ ตบจูบๆ ชอบๆ..
เอ่อ คุณเนทคับ คุณมีนนี่พิศาลหรือเปล่าคับ เถื่อนดีเจรงๆ
ต่อไวๆ นะคร้าบ
-
:impress: :impress: :impress:
บอกให้รู้นะ...ยังไงก็จะรอ...
:impress: :impress: :impress:
-
:undecided: รอ....หาย
เค้ารอตะเองทั้งคืนเลยนะ :m17:
เนทใจร้าย เค้ารอจนเป็นหมีแพนด้าแล้วน้า :o12: :o12: :o12: :o12:
-
อะฮุๆๆๆ...สงสัยน้องเนทจะติดภาระกิจ..... :o8: :o8:
เข้ามารอตอนพิเศษด้วยคน... :undecided:
คิดถึงนะคร๊าบบบบบบ....ทั้งน้องเนท น้องมีนเลย.... :m13: :m13:
-
ดีคับ
ขอโทษด้วยคับ
เมื่อวานทะเลาะกับมีน มีเรื่องนิดหน่อย.....มันพูดไม่รู้เรื่องผมจะหนีกลับบ้านแล้วคับ
ผมมาเล่นเน็ตข้างนอก....ถ้าวันนี้มาลงได้จะมาลงให้นะคับ
เพราะเรื่องที่ผมเขียนอยู่ในเครื่องมัน ก็มันมาอ่านเรื่องที่ผมเขียน แล้วมันก็เกิดอาการบ้าขึ้นมา
ถ้ามันอารมณ์ดีขึ้น ผมจะแอบมาลงให้นะคับ
บ๊าย....บาย
-
:o :o :o :o :o
ไหงงั้นอ่ะ
ยังไงก็คุยกันดีๆ น้า
ไว้คุยกันให้เคลียร์ก่อนแล้วค่อยมาลงก็ได้พี่เนท
ทุกคนรอได้อยู่แล้ว
-
เหอๆ รีบเคลียร์กันเหอะ อย่าเพิ่งหนีไปเลย สงสารมีน :m23:
ติดตามอ่านมาอย่างเรื่อยๆ :impress: เคลียร์จบแล้วรีบกลับมาต่อน้า
แล้วก็รักกันนานๆนะคะ :m3:
-
:o :o :o
เย๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!
น้องเนทใจเย็นๆ นะคร๊าบบบบบ!! ค่อยๆ คุยกันนะ
มีนมันก็ใจร้อนอย่างงี้อยู่แล้ว....เด๋วมันเย็นลงก็คงดีขึ้นแหละ...
คุยกันเรียบร้อยแล้วค่อยมาลงก็ได้จ้าาาาาา
เป็นกำลังใจให้ สู้ๆ คร๊าบบบบบบ!!
:give2:
-
เข้ามารออย่างใจจดใจจ่อ :undecided:และแอบเป็นกำลังใจให้ค่ะ :impress:
-
รักกันไว้เถิด เราเกิดร่วมแดนไทย :m13:
รักกันๆๆๆ นะจ้ะเนท มีน
-
ดีกันเร็วๆ น๊าาา เอาใจช่วย :a1: :a1: :a1:
-
:o ทะเลาะกัน
ไม่เป็นไร ใจเย็นๆ นะจ๊ะ ลิ้นกะฟันก็เงี้ยแหละ o16
ถ้าใจเย็นแล้วก็มาอัพต่อนะ เค้าจารอนะตะเองงงงงงงง :m13:
-
ใจเย็นๆกันนะค๊าบบบบ
นึกถึงตอนที่รักกันเอาไว้เยอะๆนะครับ เนท :m17:
-
หง่า ดีกันไวๆนะคับ มะอยากให้ทะเลาะกันเลยอ่ะ
มีไรก้อค่อยๆคุยกันนะคับ
รักพี่เนทกะพี่มีค้าบบบ
:m1: :m1: :m1: :m1:
-
อ่า จะโดนไหมนี่ ต้องค่อยๆอธิบายเนอะ
ร้อยพ่อพันแม่ ไม่ใช่ว่าทุกคนนะที่ชอบอ่านเรื่องแบบนี้
โอกาสคนรู้จักมาอ่านเจอน้อยมากๆ
หวังว่าจะได้อ่านต่อนะครับ
:m17: :m17: :m17:
-
หายโกรธกันเร็วๆนะคับ
-
ยังไม่หานทะเลาะกันอีกเหรอตัวเองงงงงง :o
อย่าทะเลาะกันเลย ดีกันไว้คับ เพื่อบ้านเมื่องของเรา o16
-
เหอ ๆ ปรับความเข้าใจกันได้ไวๆนะคร้าบ
เอาใจช่วย :amen:
-
ดีคับ......o14
มาโผล่ให้เห็นแล้วคับ กลัวทุกคนเป็นห่วง :m17:
ผมหายงอนมีนแล้วคับ :o11:
มีเรื่องมาเล่าให้ฟังเยอะแยะ ไม่รู้จะเริ่มตรงไหนก่อน
วันนั้นที่ผมจะเอาตอนพิเศษมาลงใช่ไหมคับ
มีนต่อเน็ตแบบGPRS ให้ผม ผมก็ไปอาบน้ำก่อนปล่อยให้มีนจัดการให้
แล้วพอผมอาบน้ำออกมา มันก็เรียกผมมาคุยหน้าเครียดๆ
ผมก็แบบว่า ซวยแล้วตรู มันต้องไปอ่านตอนพิเศษแน่ๆ
แล้วก็เป็นแบบนั้นจริงๆ
มันพูดขึ้นมา มีอะไรปิดบังมัน ตอนมันไปทำงาน ไอ้เด็กที่เขียนมันเป็นใคร เจอกันยังไง................
ยาวคับ ผมตอบไม่ถูก แต่ผมไม่ผิดนะคับ ผมไม่ได้ทำอะไรผิด น้องเขามาจีบผมเอง
ผมก็บอกว่าไม่มีอะไร ไม่ได้คิดอะไรด้วย จะหวงอะไรนักหนา ผมดูแลตัวเองได้
แค่นั้นแหละคับ มันกระฟัดกระเฟียดใส่ผม พูดว่า ผมดื้อ ไม่ยอมฟังมัน
ผมก็โกรธสิคับ มันเสียงดังใส่ผม....ผมก็ไม่คุยกับมัน
พอผมไม่คุย มันก็ว่าผมมีเรื่องปิดบังมันอีก ผมก็บอกว่าถ้าไม่หยุดนิสัยแบบนี้ ผมจะกลับบ้าน
เท่านั้นล่ะคับ มันเข้ามาลากผมไปนั่งตรงที่วางโน๊ตบุ๊ค
แล้วมันก็กอดผมแน่น ให้ผมเล่าเรื่องน้องคนนี้ให้ฟัง เสียงมันโหดมากคับ สายตามันประมาณว่า เล่ามาให้หมด
ผมก็บอกว่า อ่านแล้วไม่ใช่เหรอ จะเล่าอะไรอีก....
มันคงหมดความอดทนกับผมแล้วมั้งคับ ตะโกนเรียกชื่อผมดังๆ
ส่งสายตาประมาณว่า ผมผิดแล้วไม่ยอมรับผิด
ผมไม่ยอม จะลุกจากตัวมัน มันก็กอดผมแน่น พอผมดิ้น มันก็กดแขนผมจนเจ็บ
แล้วมันก็ลากผมตรงเตียง ผมก็ยันตัวขืนไว้ มะอาววววน่ะ......ไอ้บ้ามีน
มันผลักผมลงบนเตียง แล้วยิ้มเย็นๆ ใส่ผม........
อา.......... ผมกัวมันแย้ว..........
แล้วผมกับมันก็..............................................
ดูมันนะคับ ลงโทษผมแบบนี้อีกแล้ว........ :m15:
เล่าให้ฟังแค่นี่ก่อนนะคับ
ที่หายไปหลายวัน จริงๆ ก็ไม่ได้ไปไหน
วันเสาร์ที่ผ่านมา ผมไปดูหนังกับมีนที่มาบุญครอง
เรื่อง เพื่อน.....อะคับ ไปดูกันหรือยังคับ
อิ อิ.....มีใครเห็นผมหรือเปล่า
วันนี้จะไปดูกับไผ่อีกรอบ.......
บ๊าย :bye2:
-
:m29: :m29: :m29: :m29:
อ่าน้า...พี่เนท
มาหลอกให้เราเป็นห่วง ที่แท้ก็... :m12:
งั้นก็พอให้อภัยได้ที่ปล่อยให้รอ
-
เย้ๆๆ ได้อ่านต่อแว้ว
คุยกันก็ต้องค่อยๆปรับอารมณ์ดีๆค่อยคุย
เรื่องเล็กน้อยอาจกลายเป็นเรื่องใหญ่
:a10: :a10: :a10:
-
:o :o :o :o
โฮกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!! เนทไปดูกี่โมงอ่าาาาาาาา??
พี่โยยกะไอ้ทาคุ...กะเพื่อนอีก 3 คน ไปดูรอบเที่ยงครึ่งอ่า.....
ตายแล๊นๆๆๆ :m3: :m3: :m3:
กรี๊ดๆๆๆ เสียดาย...ถ้าเจอจะวิ่งไปกอด...........*โดนมีนเอาทีนยันกลับมาแหง กระซิกๆ*
ก็เดาไว้แล้วแหละว่า ต้องเรื่องนี้แหงๆ ......มีนเนี่ย...ดุเจรงๆ เยยยยยยยยย....
ดีกันก็ดีแย๊วววววววววว.....พี่ล่ะเป็นห่วง............เฮ่ออ...สบายใจ....
คิดถึงน้องเนทน๊าาาาาา.... :o8: อิอิ
-
มีนชอบลงโทษเนทแบบนี้หรอ :m10: :m10: :m10: :m10: งั้นงอนกันบ่อยๆนะ ลงโทษแบบนี้ชอบบบบบบบบ :m25:
-
ยินดีด้วยน้า ที่ดีกันแล้ว o15
เห็นมั้ยล่า บอกแล้วว่าคนรักกัน ก็เหมือนลิ้นกะฟันนะแหละ มันก็ต้องปรับตัวเข้าหากันอ่ะนะ :m18:
ว่าแต่ตอนพิเศษน่ะ จะยังลงอยู่มั้ยจ๊ะ เค้ารออยู่นะตะเอง :m13:
เอ... รึว่า โดนมีนลงโทษจนลืมไปแย้วววว :m14: :m14: :m14:
-
เรื่องมันเป็นแบบนี้นี่เอง :m10: :m10:
-
ที่แท้ก็โดนลงโทษจนเจ็บ ...... เขียนไม่ไหวนี่เอง :a6: :a6:
ไอ้เราก็นึกว่าทะเลาะกันรุนแรง โห................โดนลงโทษซะ :m10: :m10:
-
หายโกรธกันเพราะโดนลงโทษป่าวเนี่ย อิอิ
-
แฮ่ๆๆๆ พี่เนทโดนพี่มีนทำโทษแบบนี้ทุกทีเยย เหนื่อย แต่ก้อชอบชิมิ
คิคิ พี่โยย อดเจอพี่เนทกะพี่มีนเลย กะว่าถ้าเจอจะฝากกอดฝากหอมซะหน่อย
ไปกอดไปหอมเองกัวมะมีชีวิตรอดกลับมา มะกล้าเสี่ยง คิคิ
คิดถึงพี่เนทกะพี่มีนนะคับ
:m3: :m3: :m3: :m3:
-
ดีคับทุกคน o14
สัญญาว่าจะมาลงให้อ่านกันต่อ แฮะ แฮะ.....มาลงให้อ่านกันแล้วนะคับ.... ^^
ตอนพิเศษ.....ผมไม่ชอบเด็ก....นะคับ :m23:
ผมจะมานั่งเล่นเน็ตฯ ที่ร้านเพื่อนของมีน คือ พี่ไก่คับ ถ้าใครตามเรื่องผมมาก็จะรู้ว่า ไอ้พี่ไก่มันคือใคร... ตอนนี้พี่ไก่เปิดร้านเน็ตฯ เป็นกิจการที่ร่วมทำกับเมียสุดที่รัก และตอนนี้ก็มีลูกชายตัวน้อยๆ อีกสอง กลายเป็นครอบครัวสุขสันต์ไปซะแล้ว
พี่ไก่ตอนสมัยเรียนแกสร้างวีรกรรมไว้เยอะคับ ชอบกวนประสาทผมเป็นที่สุด ใครๆ ก็แซวแกว่า ไปล่อลวงลูกสาวบ้านไหนมาทำเมีย ฮา ฮา ฮา ...... เมียพี่ไก่ก็เป็นรุ่นน้องที่ม’ลัย เป็นผู้หญิงที่น่ารักมากคับ คุมพี่ไก่ซะอยู่....
มาเข้าเรื่องดีกว่าคับ....^^
ผมมากรุงเทพกับมีนประมาณ 3 สัปดาห์ก่อน มีนต้องตามนายขึ้นมาทำงานที่กรุงเทพ มันกะทันหันมากคับ แล้วประจวบเหมาะที่พี่เอ๋กับไผ่กลับมาเมืองไทยด้วย.....ตอนนี้ผมกับมีนพักอยู่ที่บ้านพี่เอ๋.....คงอยู่กรุงเทพเรื่อยๆ จนกว่าพี่เอ๋กับไผ่จะกลับออสเตรเลีย
จากนั้นมีนก็พาผมมาเยี่ยมพี่ไก่ เพราะเมียแกเพิ่งคลอดลูกคนที่สอง ทุกครั้งพอมีนไปทำงาน ผมกับไผ่ก็จะแวะมาหาพี่ไก่ มาเล่นกับลูกแก หรือไม่ก็เล่นเน็ตฯ ........ บางครั้งก็ออกไปซื้อของกับไผ่หรือไม่ก็ไปดูหนัง
พูดถึงหนัง วันเสาร์ที่ผ่านมาผมไปดูหนังเรื่อง เพื่อน กูรักมึง..... เห็นโฆษณาแล้วอยากดู .........อิอิ ^^
.............วันนี้เป็นอีกวันที่ผมมานั่งเล่นเน็ตฯ รอมีน มันบอกว่าจะมารับประมาณ6โมงเย็น ผมก็ช่วยพี่ไก่ดูแลร้านไปด้วย ที่นี่พอบ่ายสามก็จะมีเด็กนักเรียนมาเล่นกันเยอะ ร้านพี่ไก่มีทั้งอินเตอร์เน็ตและเกมส์ออนไลน์ จึงมีเด็กนักเรียนมาเล่นเยอะ ผมไม่แน่ใจว่าเป็นโรงเรียนชายล้วนหรือเปล่า แต่ผมเห็นมีแต่เด็กผู้ชายทั้งนั้น พี่ไก่ก็ปากดี มีแซวผมว่าอย่าจีบเด็กนักเรียนแถวนี้ แก่ไม่อยากโดนตีนไอ้มีน.... แล้วมันเกี่ยวอะไรกับผมนี่!???
แต่แล้วมันก็มีเรื่องมาเล่าจนได้
“เล่นเกมส์หรือเน็ตคับ” ผมถามเด็กนักเรียนสองคนที่เปิดประตูเดินเข้ามาในร้าน
“เกมส์ 2 เครื่องคับ” พอน้องบอกมา ผมจึงบอกเบอร์เครื่อง บอกเวลาเริ่มเล่น
ผมก็ว่าไม่น่าจะมีอะไรเกิดขึ้นนะคับ จนผมเริ่มรู้สึกถึงสายตาที่มองผมแปลกๆ พอเงยหน้าขึ้น สายตาผมก็ปะทะกับน้องคนนึง ผมก็มองเขาแบบงงๆ เขายิ้มให้ผมแล้วก็กลับไปสนใจเกมส์ต่อ พอสักพักก็รู้สึกเหมือนคนมองอีกแล้ว พอเงยหน้าขึ้นไปก็เจอกับสายตาของน้องคนนี้อีกแล้ว ผมอยากเดินไปถามว่ามองผมทำไม แต่ไม่ดีกว่ากลัวหน้าแตก ถ้าน้องคนนีไม่ได้มองผม จนน้องเขาเล่นหมดไปชั่วโมงนึง เขาก็เดินมาหาผม
“ขอต่ออีกชั่วโมงคับ” น้องคนนี้เดินมาบอกผม
“คับ...” ผมเขียนเวลาลงกระดาษยื่นให้น้องเขา
“เออ....พี่ชื่อไรคับ....” น้องเขาถามผมขึ้นมา ดูท่าทางจะอายๆ คับ
“ชื่อเนทคับ...” ผมตอบน้องและยิ้มให้
“ไม่เคยเห็นพี่เลยคับ เป็นเพื่อนพี่ไก่”
“คับ...” จะให้ผมตอบว่าเป็นแฟนเพื่อนพี่ไก่เหรอ แล้วน้องเขาก็กลับไปเล่นเกมส์ต่อ แต่ผมก็รู้สึกว่าน้องเขามองผมตลอด
ทุกครั้งพอหมดชั่วโมง น้องจะเดินมาบอกผมว่า ขอต่ออีกชั่วโมง เล่นเกมส์จนประมาณห้าโมงได้ น้องเขากับเพื่อนจึงลุกขึ้นมาให้พี่ไก่คิดเงิน รู้สึกน้องเขาจะอายๆ ผมไงไม่รู้ ผมก็เฉยๆ นะคับ ไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเอง และไม่อยากให้มีนรู้ด้วย
พอน้องเขาออกไป...สักพักมีนก็มารับผมกลับ ผมไม่ได้มาร้านพี่ไก่ 2 วัน พอมาอีกวันผมก็เห็นน้องคนนี้อยู่ในร้านแล้ว มีนมาส่งผมแล้วก็ไปทำงานต่อ พี่ไก่เรียกให้ผมทานข้าวก่อนเพราะเมียแกทำไว้ให้ แล้วผมก็นั่งเล่นเน็ตฯไปเรื่อยๆ
จนน้องคนนี้เดินมานั่งเล่นเน็ตฯ ใกล้ๆ ผม ผมก็ไม่ได้คิดอะไร กำลังอ่านๆ เรื่องในบอร์ด จนน้องเขาให้มาคุยกับผม
“พี่เนทคับ”
“คับ”
“พี่เป็นเพื่อนพี่ไก่เหรอคับ”
“คับ” จะถามทำไมซ้ำๆ อะคับน้อง
“เออ....แล้วพี่ตัวสูงๆ คนนั้น.....”
“ทำไมคับ...” ผมก็ว่าแล้ว ว่าต้องถามถึงมีน
“ผมเห็นว่ามากับพี่หลายครั้งแล้ว พอตอนเย็นก็มารับพี่กลับ” รู้ได้ไงคับน้อง
“น้องเห็นเหรอคับ”
“บ้านผมอยู่ตรงข้างๆ ร้านพี่ไก่คับ” ผมก็นิ่งไปบ้างคับ
“เหรอคับ” จะตอบอะไรดีล่ะคับ
“พี่กับเพื่อนอยู่ต่างจังหวัด พอดีเพื่อนพี่ขึ้นมาทำงานที่กรุงเทพ...”
“อ้าว....เหรอคับ....” น้องเขาดูตกใจๆ คับ
“ผมขอเบอร์พี่ได้ไหมคับ....นี่เบอร์ผม.... ผมชื่อ.....คับ” น้องเขายื่นกระดาษที่จดเบอร์มือถือให้ผม แต่จะไม่รับก็น่าเกลียด
“ขอโทษนะคับน้อง พี่คงให้เบอร์ไม่ได้ แต่พี่จะเก็บเบอร์น้องไว้นะคับ” ดูหน้าน้องเขาจ๋อยๆ ไงก็ไม่รู้ แต่ผมคงให้ไม่ได้หรอกคับ มีนรู้ผมก็แย่สิคับ
“ไม่เป็นไรคับ....แล้วพี่อยู่จังหวัดอะไรคับ”
“พี่อยู่.......คับ....” ผมก็ตอบไปคับ น้องเขาคงไม่รู้หรอกคับ ว่าผมอยู่ส่วนไหนของจังหวัด
“แล้วพี่คนที่มาด้วย....”
“อยู่ชลบุรีคับ” น้องเขาก็ทำหน้างงๆ แต่ผมก็คุยกับน้องเขาสักพักล่ะคับ แล้วมือถือก็ดังขึ้น
มีนโทรมาหาบอกว่าจะมารับ วันนี้นายไปธุระไม่ต้องตาม ผมก็เลยไม่เล่นเน็ตฯต่อ มานั่งคุยกับแฟนพี่ไก่แทน แต่ก็ยังเห็นน้องเขามองผมอยู่เรื่อยๆ ส่วนกระดาษที่น้องเขาเขียนเบอร์ให้ผมคงไม่เก็บไว้ แต่คงรอให้น้องเขาออกจากร้านก่อนแล้วค่อยทิ้ง.....อา...นิสัยไม่ดีเลย.....แต่ผมเก็บไว้ไม่ได้คับ
รอเกือบชม.มีนก็มารับ กระดาษแผ่นนั้นผมก็ยังไม่ได้ทิ้ง น้องเขาก็ยังอยู่มองจ้องผมกับมีนอยู่
แล้วพี่ไก่ก็พูดขึ้นมา
“แฟนมารับแล้ว กลับๆไปได้แล้ว........” ดูปากสิคับ กูอายนะเฟ้ย....
“ปากหมาจนได้นะมึง” มีนมันก็ตบหัวพี่ไก่เบาๆ แบบหยอกกันเล่นอะ แต่พี่ไก่ก็โดนเมียดุเหมือนกันว่ามาแหย่ผมทำไม มีลูกค้าอยู่ในร้านถึงจะไม่เยอะก็ตามเถอะ
“พรุ่งนี้มึงมากินเหล้าบ้านกูนะเว้ย ชวนไอ้เอ๋มาด้วย” พี่ไก่พูดชวน แล้วมีนก็บอกมือประมาณว่า เออๆ พรุ่งนี้จะมา เพราะไงก็ต้องพาผมมาทิ้งที่ร้านพี่ไก่อยู่แล้ว เพราะผมไม่รู้จะไปไหน พี่เอ๋กับไผ่มีธุระต้องทำ ดูยุ่งมากๆ พอผมออกจากร้านก็รู้สึกว่าน้องเขาก็ยังมองผมอยู่นะคับ
เออ....น้องคับ ถ้ารู้แล้วก็อย่าสนใจพี่เลย พี่จะได้ไม่ต้องลำบากใจ
........................
-
เหอ เหอ คนเนื้อหอมระวังเถอะ มีนรู้เข้ามีหวัง :try2: :try2:
-
น้องคนนั้นต้องระวังตัวไว้นะ ตอนนี้พี่มีนรู้แล้ว
อยู่ห่างๆ พี่เนทไว้เป็นดี ไม่งั้น.... :m29: :m29: :m29:
ว่าแต่พี่เนทไม่ชอบเด็กก็ส่งมาแถวๆ นี้สิ มีคนรับอุปการะเพียบ :m18:
-
:m1:หวัดดีคร้าบพี่เนธ มาแล้ววววววววววว
หนูก็นึกว่าพี่เนธ หายปายยยยหนายยยมา โธ่ สุดท้ายก็ ผัวเมียทะเลาะกัน อิอิ
แต่อย่าทะเลาะกันนานนะคร้าบบบบบ อย่าลืมมาต่อด้วยหล่ะ
มารอพี่เนธนะคร้าบบบบบบบบบบบบ :m9:
-
ยินดีต้อนรับกลับเล้าคับ
:a10:
-
อ้าว ลืมทิ้งกระดาษจดเบอร์ป่าวเนี่ย เดี่ยวมีนเจอก็โดนลงโทษอีกหรอก อิอิ
-
-*- อ่ะนะ....ตกใจหมดเลย....นึกว่าทะเลาะกัลรุนแรงอ่ะ ม่ะเปงรายมากก็ดีแย้ว :impress:
เหอๆๆ....ไปดูเรื่องเพื่อนวันเด๋วกัลเลย...แต่...คนละห้าง 555+ :laugh:
-
เน็ทก็เปิดร้านเน็ตไม่ใช่หรอแล้วใมไม่เล่นร้านตัวเองละ
-
โหหห ทะเลาะกัน ตกใจหมด
แต่ชอบบทลงโทษจัง อ๊ะอ๊างงงง :m25:
-
:impress: :impress: :impress:
พี่มีนอยู่ ชลบุรี เหรอครับ อยู่แถวไหนอะครับ
เพราะบ้านพ่อผมก้อยู่ ชลบุรี เหมือนกัน แถว หนองมน อะครับผม
ว่างๆเจอกันก็ทักบ้างนะครับ อิอิ
:impress: :impress: :impress:
-
อยากอ่านบทลงโทษอ่ะเนท อิอิอิ :m13:
-
หวัดดีคร้าบบบบพี่เนท......
คิดถึงจังเลยคร้าบบบบ.........มะได้คุยกันเลยอ่ะ.....อิอิ.....
อ่านเรื่องของพี่เนทมาตลอดน้า........ชอบๆ............
รักพี่เนทนะคร้าบบบบบบ........จุ๊บบบบบๆๆๆๆๆๆ.....หลายๆทีเลยอ่ะ....คิกคิก.............
มะนาวคร้าบบบบบบบ..........
-
อยากให้มีนลงโทษแบบนี้บ่อยๆ o17 o17
-
o1
-
มาต่อแล้ว เย้ๆ :m1:
-
อ่านเรื่องนี้แทบวางไม่ลงเลย(ถ้าเป็นหนังสือ)
ครบทุกรส ได้ทั้ง 2 มุมมอง
ทำให้เข้าใจความรู้สึกของกันและกันได้ดีขึ้น แม้จะงอนบ่อยไปบ้างตามประสา เนอะๆ
ได้จายๆมากคับ
เนี่ย ผมติดงอมแงมแล้ว ค่ำมาก็ไม่อยากไปไหน
มาตีตั๋วรอชมหนัง เอ๊ย..รออ่านอะนะ..
รออ่านตอนต่อไปอยู่คับ
ขอบคุงๆและเป็นกำลังใจให้เต็มร้อย.. :a1:
-
เมื่อไรเนทจะมาต่อ อยากอ่านมุมมองของมีนตอนที่มีเด็กมาชอบเนทอ่ะ :impress:
-
มาต่อไวไวนะ
มาเล่าบทลงโทษบ้างก็ดีนะ,,
-
ดีคับ o14
มาต่อแล้วน๊าาาา :m17:
อีกวันที่ผมมาอยู่ร้านพี่ไก่จนถึงเย็น....พอมาถึงผมก็เอากระดาษแผ่นเล็กๆ ให้พี่ไก่ พี่แกก็มองหน้าผมงงๆ
“น้องเขาให้มา แต่ไม่อยากเก็บอะ พี่เก็บไว้ล่ะกัน”
“อ้าว...ได้ไง เสียน้ำใจแย่....แต่ใครว่ะ” อยากรู้อยากเห็นจริงๆ __ __
“ชื่อไรไม่รู้...อยู่ข้างบ้านพี่ไก่แหละ”
“....อ้อ...น้อง......” ผมก็พยักหน้า “เด็กสมัยนี้แปลกแฮะ...พี่ตามไม่ทันเลยว่ะ” ผมก็เห็นพี่ไก่เก็บใส่ลิ้นชักโต๊ะคอมฯ ที่แกนั่งประจำ
ส่วนผมก็ไปหาแฟนพี่ไก่ เข้าไปเล่นกับลูกแก เด็กเล็กๆ น่ารักน่าหยิกจริงๆคับ ดูไม่มีพิษมีภัยเหมือนผู้ใหญ่
จนค่ำๆ ผมก็มานั่งเล่นเน็ตฯ รอคุณชายมารับ แบบว่าต้องแอบเล่นน่ะ มันไม่ให้เล่น ชิส์!
ผมก็คุยเอ็มฯไปเรื่อยๆ มีแอบคุยเรื่องน้องคนนี้ด้วย อิอิ....
ว่าแต่ วันนี้ไม่เห็นน้องเขามาเล่นเกมส์น่ะ จนมีนโทรมาว่าจะถึงแล้ว ผมก็ออกไปรอมีนนอกร้าน บอกว่าจะพาไปกินข้าวข้างนอก...
พอออกไปยืนแป็บนึง ก็เห็นน้องเขาเดินเข้ามาหา จะเดินเข้ามาหาพี่ทำไมคับ พี่ไม่อยากคุยด้วย แฟนจะมารับแล้ว>< เดินยิ้มมาแต่ไกลเชียว....เซ็งงงงงงงงงงงงงงงง……..
“พี่มาด้วยเหรอครับ” น้องเขาถามขึ้น ยิ้มๆ ดีใจยังไงไม่รู้
“ครับ...แต่จะกลับแล้ว รอเพื่อนมารับ” น้องเขาก็รู้แล้วล่ะ ว่าแฟนมารับ แต่ก็ยังไม่กล้าตอบ...อายคับ
“.......อ้อ....ครับ.....” น้องหุบยิ้มในทันที พี่ทำอะไรผิดเหรอคับ
“เออ....ผมอยากคุยกับพี่.......” น้องเขายังพูดไม่ทันจบ ผมก็ได้ยินเสียงบีบแตรรถมีนดังเรียกผม
“ค่อยเจอกันนะคับ...” ผมพูดลาน้อง แล้วรีบเดินไปขึ้นรถมีนทันที ไม่อยากให้มีนสงสัย ผมไม่หันกลับไปมองว่าหน้าน้องเขาจะเป็นแบบไหน รู้สึกไม่ดีเหมือนกันคับ แต่ทำไงได้พี่แคร์คนของพี่น่าาาา
จากนั้นผมก็แวะๆ มาร้านพี่ไก่บ้าง แล้วแต่เวลาสะดวก เจอน้องเขาบ้างไม่เจอบ้าง
น้องเขาก็เข้ามาคุยเรื่อยๆ คุยกับน้องเขาก็สนุกดี ......อิอิ.....แต่ไม่มีลักษณะจีบๆ นะคับ
มารู้ที่หลังว่า พี่ไก่ไปคุยให้แล้ว.....บอกน้องว่า ผมมีแฟนแล้ว แฟนก็เพื่อนพี่ไก่ ให้น้องทำใจเถอะ........
ตอนพิเศษจบแค่นี้นะค้าบบบบบ :m5:
จริงๆ มันยาวกว่านี้ แต่มีนดันมาเจอซะก่อนและลบทิ้งไปแล้ว จึงต้องมานั่งพิมพ์แล้วลงทันที....เฮ้อออออ..... :เฮ้อ:
-
คราวหลังแอบ ๆ ไว้อย่าให้มีนเห็นนะ :a6: :a6: :a6: เดี๋ยวจะอดอ่านอีก :m26:
-
ผมมีอีกเรื่องนึงอยากจะมาบอกน้องคนนึง ถ้าน้องเข้ามาอ่านนะคับ
พี่ได้ฟังเรื่องของน้องจากพี่สาวคนนึงในเอ็มเอสเอ็น พี่สาวคนนี้เป็นห่วงน้องมากๆ นะคับ
คนเรามีทั้งสุขและทุกข์ปะบนกันไป อยู่ที่ว่าเราจะเอามาใช้อย่างไรให้เกิดประโยชน์กับตัว
เมื่อเรายึดติดกับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง สิ่งนั้นจะหันกลับมาทำร้ายเราได้
แต่ให้เราคิดว่า นี่คือบทเรียนที่มีค่า เพื่อให้เราดำเนินชีวิตต่อไปได้
อย่าใช้การปิดชีวิตตัวเองเพื่อหนีปัญหา เราต้องคิดถึงคนข้างหลังที่รอเราอยู่
แม้พวกเขาจะไม่ค่อยแสดงความห่วงใยต่อหน้าเรา แต่เขาก็เป็นห่วงและรักเรา
ผมหวังให้ทุกคนศรัทธาและเชื่อในความรักและในตัวเอง.....แม้ทุกอย่างไม่สามารถเป็นไปอย่างที่เราหวังได้...
แต่เราต้องไม่ท้อ....และหมดศรัทธากับความเชื่อนะคับ
ผมแค่อยากให้กำลังใจกับน้องคนนี้.......รักตัวเองให้มากๆ ถ้าไม่มีใครรักเราแล้ว.....เราต้องรักตัวเอง
ลองหาเพลงนี้มาฟังนะคับ.........ถึงความหมายจะไม่ตรงซะทีเดียว.......แต่น่าจะเป็นกำลังใจได้
พรุ่งนี้
ฉันใช้ชีวิตผ่านมา...น่าเสียดาย
ผ่านความผิดหวังมากมาย...ซ้ำซ้ำอย่างนั้น
เมื่อคนที่รักจากไป
ฉันยังต้องการ...อยากกลับคืนวัน...อยากเป็นเหมือนเดิม
แล้ววันหนึ่งฉัน...ก็รู้ ว่าสูญเปล่า
ไม่มีพวกเขากลับเป็น...ผลดีกับฉัน
ไม่เปลืองชีวิตไม่ทำ...ให้ใจร้าวราน
ให้ต้องมีวัน...ที่ต้องเสียใจ
*ต่อจากนี้ไป...จะตั้งใจดูแล
ครึ่งชีวิตที่เหลือให้มีแต่สิ่ง...ที่ดีดี
ที่ผิดพลั้งกันมา...ลืมให้สิ้นกันที
เริ่มต้นวันดีดี...ต่อไปนี้สัญญา
ฉันเคยผ่านพ้นเรื่องราว...ที่ร้ายแรง
ยิ่งทำให้ฉันเข้มแข็ง...ขึ้นมากมาย
รู้ว่าพายุจบลง...ฝนซาเมื่อใด
แค่มองขึ้นไป...จะเจอรุ้งงาม
*,พรุ่งนี้ต้องเป็น...วันที่สวยงาม
-
แง่มๆ มาเจิมพี่เนท........................................
วี้วววววววววววววววววววววววววววววววว
-
ลำบากแบบนี้ ไม่อยากให้ผิดใจกับมีนนะ
คงต้องหาฉากจบที่ลงตัวและไม่ตัดตอนเกินไปแล้วหล่ะ
:a9: :a9: :a9: :a9:
-
ว้าววววววววว วันนี้มีแต่นักเขียนมีชื่อมาลงเรื่องแฮะ อิอิ ดีจัง
คิดถึงพี่เนทนะครับ :m13:
-
:impress: :impress: :impress:
อะครับผม สงสารน้องคนนั้นจังครับผม
อย่างนี้พี่ไก่เก็บไปละซิครับ อิอิ
:impress: :impress: :impress:
-
มาต่อตอนปัจจุบันบ้างนะเนท อย่ามัวแต่ไปต่อตอนพิเศษอยู่ บอกมีนด้วย อิอิอิ :m13:
-
พี่เนทไม่เอาก็เอามาให้ต๊อบ.....
หุๆ
-
ขอให้มีนรู้ เนทจะได้โดนลงโทษอีกไงค๊าบ :m10: :m10:
มาต่อเร็วๆนะ อิอิ
-
o12 o12
อ่าววววว.....ซะงั้นอ่ะ.....แต่ไม่เป็นไรคร๊าบบบบบบบ น้องเนท
อะไรก็ไม่สำคัญเท่า น้องเนทกับน้องมีน เข้าใจกัน ไม่โกรธกัน Love Love กันเหมือนเดิม หุหุ :m13: :m13:
อย่าลืมมาต่อตอนธรรมดานะคร๊าบบบบบบบบบบบบ!!
***********
ขอบคุณเนทมากๆ เลยที่เป็นห่วงน้องคนนั้น พี่เป็นอีกคนที่รู้เรื่องละก็เป็นห่วงมันเหมือนกัน
เนทพูดถูก....ทุกสิ่งทุกอย่างมันเริ่มต้นจากตัวเองทั้งนั้น จะสุข จะทุกข์ เราเองนั่นแหละที่จะกำหนดหัวใจตัวเองได้
ที่สำคัญอย่าคิดว่าตัวเองยืนอยู่ตรงทางตัน หากเราปิดตา เราก็ไม่มีทางที่จะมองเห็นหนทางที่อยู่ข้างหน้า
หากเราปิดใจ เราก็จะจมอยู่กับสิ่งที่ทำให้เราเป็นทุกข์
ความรัก ไม่เคยทำร้ายใคร มีแต่ตัวเราเองนี่แหละ ที่ทำร้ายตัวเองหรือคนรอบข้างได้
ถึงน้อง...จะไม่ต้องการความรักของใครนอกจากคนๆ นั้น แต่อย่างน้อยก็มอบความรักของตัวเองให้กับตัวเองบ้างนะ
สู้ๆ นะครับ เรื่องราวของวันนี้....พอถึงวันพรุ่งนี้ มันก็กลายเป็นเมื่อวานไปละ จริงมั้ย??
แล้วมันก็จะกลายเป็นอีกเรื่องนึงที่ผ่านไป ก้าวข้ามความทุกข์นั้นไปให้ได้เร็วๆ นะ
-
แหมเสียดายมีนไม่น่ามาเจอเลย แต่เอ๊ะ...ถ้าเจออาจมีตอนพิเศษ การลงโทษของมีน ให้อ่านก็ได้นะเนี่ย อิอิ
-
เห็นพูดถึงน้องคนนั้นกัน (ไม่รู้น้องคนไหน) ให้กำลังใจด้วยคนนะ สู้ๆ ๆ o7 o7 o7
-
รออ่านตอนต่อไปนะงัย :m18:
-
เมื่อไหร่จะมีตอนของมีนนะ,,
อยากอ่านความรู่สึกมีนบ้างจัง
รอๆๆๆ
:a11: :a11:
-
หวัดดีคับ o14
กลับมาแล้ว.....มาพร้อมกับตอนต่อไปที่ผมกับมีนจะโดนพายุขนาดไหนน่ะ.........มา มาอ่านกันคับ :o8:
4.พายุของหัวใจ
เป็นครั้งแรกที่ผมมาบ้านมีน...
บอกได้ว่าเป็นบ้านที่สวยมากๆ บ้านไม้ทรงไทยที่ล้อมไปด้วยต้นไม้ใหญ่ ดูร่มรื่น...
ผมไม่แปลกใจเลยว่าทำไมญาติๆ ของมีนถึงต้องการบ้านหลังนี้กันนัก ถึงจะไม่ใช่บ้านไม้หลังใหญ่ แต่ดูแล้วอบอุ่นมากๆ ผมคิดว่าตอนมีนเด็กๆ ต้องอยู่กับพ่อแม่อย่างมีความสุขแน่ๆ
มีนเคยบอกว่า เขาเคยมีครอบครัวที่อบอุ่น พอแม่เสียและพ่อไปมีครอบครัวใหม่ เหมือนมีนขาดสิ่งเหล่านั้นไปนาน มีนจึงเป็นคนที่รักใครรักจริง มีความจริงใจให้กับทุกๆ คนที่ดีกับด้วย
“บ้านสวยจัง” ไผ่พูดออกมาขณะที่ผมกับไผ่เดินขึ้นบันไดเข้าไปในบ้าน
ผมก็ว่าสวย เพราะเป็นบ้านยกพื้นเตี้ยๆ ข้างล่างเป็นห้องครัวกับโต๊ะอาหาร ผมก็สงสัยว่า มีนไม่ค่อยกลับบ้านแล้วใครมาดูแลบ้านให้ มีนบอกว่า ป้าของมีนมาคอยทำความสะอาดให้ ป้ามีนคนนี้ไม่ได้แต่งงานไม่มีลูก จะคอยมาดูแลมีนและบ้านหลังนี้ตลอดเวลา...แล้วเดี๋ยวตอนเย็นๆ คงเข้ามาทำอาหารให้พวกผมกิน
ผมกับไผ่เดินเข้าไปนั่งในบ้านซึ่งเป็นเหมือนชั้นสองของบ้าน มีแค่โต๊ะรับแขกไม้ ตู้โชว์ทีวีเครื่องเสียงเล็กๆ ตั้งอยู่ พอเงยขึ้นไปก็เห็นพัดลมเพดานที่มีนเดินตามขึ้นมาเปิดให้ ผมไม่ค่อยเคยเห็นซักเท่าไรดูแล้วมันบ้านๆ ดีคับ^^
“บ้านพี่มีนน่าอยู่จัง” ไผ่ยังคงแสดงความตื่นเต้นอยู่คับ เดินดูรอบบ้านเชียว ส่วนผมก็ลงไปนอเหยียดยาวบนโซฟาไม้ คือมันน่านอนมากๆคับ อากาศก็ไม่ร้อนมาก
“เนทๆ ข้างหลังมีระเบียงด้วย” เสียงไผ่อีกแล้วคับ...ดูจะตื่นเต้นไปซะหมด ยิ่งกว่าผมอีก
“อืม!” ผมตอบรับคำแล้วปิดตาลง รู้สึกง่วงขึ้นมาทันที แฮะแฮะ
“นอนยาวสบายเชียวนะ” มีนมันเดินมาขยี้หัวผม แล้วหอมแก้มผมฟอดนึง
“...อื้อ.....ก็มันน่านอนอะ.......” ผมตอบมัน แล้วปัดมือมันออกจากหัวจากหน้าผม คนกำลังนอนสบายๆ มากวนอีกแล้ว
“จะรีบนอนไปไหน เดี๋ยวกลางคืนก็ได้นอนแล้ว..........หรือไม่อยากนอน” ผมได้ยินมันพูดก็ลืมตามองค้อนมันทันที
“อะไร! พูดอะไร!” ดูมันยิ้มตาวาว.....
ไม่นอนก็ได้ว่ะ เดินไปหาไผ่ดีกว่า พอจะลุกเดินมันก็คว้าหมับเข้าที่เอวผม ผมก็ตกไปอยู่บนตักมันสิคับ
“มาเที่ยวบ้านแฟนตัวเอง ไม่เห็นตื่นเต้นตรงไหนเล้ย...” มันพูดไปซุกคอผมไป ไอ้บ้านี่ เปิดช่องไม่ได้เชียวนะ!
“ปล่อยเราก่อน เดี๋ยวไผ่มาเห็น” ผมก็ดิ้นๆ หนีมันคับ ....... แต่จะหนีทำไมอะ มันก็ยังกอดผมแน่น ><’’’
“เห็นก็เห็นสิ....มาให้หอมก่อน....” แล้วมันก็จับหน้าผมให้หันไปหามัน ทำเสียงฟืดๆที่จมูกด้วยอะ...ขนลุก!
“เฮ้ยๆ ยังกลางวันอยู่นะเว้ย....” แล้วเสียงสวรรค์ก็ดังขึ้นคับ แต่มีหรือที่มันจะสนใจ ผมก็หยิกเข้าที่แขน นี่นี่!!
“โอ๊ย!!! ขัดความสุขกูจริง” มันร้องโอ๊ยที่โดนผมหยิก แล้วหันไปพูดกับพี่เอ๋
“เจ้าบ้านภาษาไรว่ะ ปล่อยให้แขกหาน้ำแด๊กเอง....”
“อ้าว....ไอ้เวร มาบ้านกูกี่รอบแล้ว หาตู้เย็นไม่เจอหรือไงว่ะ”
“กูหมายถึงแฟนกูเว้ย....เดินดูบ้านมึงซะรอบ...” มีนมันก็ยังทำหน้าทำตากวนตีนพี่เอ๋อยู่ล่ะคับ
สักพักไผ่มันก็เดินขึ้นมาอีกรอบพร้อมโค๊กลิตรกับน้ำแข็งถาดนึง ผมกำลังงงแล้วคับว่าใครคือเจ้าของบ้านกันแน่
“มาแล้วค้าบ...ถือโอกาสหยิบมาเองนะคับ” พี่เอ๋รับถาดที่ไผ่ถือมาวางบนโต๊ะ ส่วนไผ่มันก็ยืนยิ้มแฉ่งอยู่ตรงนั้นแหละคับ
“แฟนพี่นี่น่ารักจัง” เออ....พี่เอ๋ก็ชมแต่แฟนตัวเองอีกแล้ว
“คับ” ไผ่มันก็ยืนยิ้มอายๆ แบบของมัน แต่จะว่าไปผมก็ยังนั่งอยู่บนตักมันนี่น่า!
“ไอ้มีน กูนอนห้องเล็กนะเว้ย....”
“เออๆ จะนอนห้องไหนก็เรื่องของมึง” พี่เอ๋ก็พาไผ่ไปที่ห้องเพื่อเก็บของให้เรียบร้อย ส่วนผมก็ยังสู้กับสงครามกอดๆหอมๆจูบๆหยิกๆตีๆ กับมันอยู่คับ
“พอแล้ว....เดี๋ยวใครมาเห็น....นี่!” ผมเริ่มรำคาญมันแล้วคับ จะมีอารมณ์ตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงรึไง
“เออๆ พอก่อนก็ได้ว่ะ.......” มันพูดเสียงแบบไม่พอใจ แต่กลับทำสายตากรุ่มกริ่ม ไอ้บ้ามีน!
“เก็บของก่อน เราหิวแล้วนะ” ผมบอกมัน แล้วก็ดันๆ มันออก เร่งให้มันเอาของไปเก็บสักที
มันบอกว่าเดี๋ยวบ่ายๆ ป้ามันจะมาทำอาหารให้กินกัน ไม่ต้องออกไปข้างนอก แต่ผมอยากไปทะเล ก็บอกมันว่าผมกับไผ่อยากไป มันก็บอกให้รอป้าก่อนเดี๋ยวพาไป
ผมกับมีนก็เอาของไปเก็บที่ห้อง
พอเข้ามาในห้องยังไม่ทันวางของดี มีนก็ดันผมไปนอนอยู่บนเตียงแล้ว...หง่ะ!
“มีน....อือ....อะ....อืม” มันทันไร มันก็จูบผมแล้ว อา.....เคลิ้มเลยคับ..... >*<
กว่ามันจะถอนริมฝีปากมันออก ผมก็อ่อนไปทั้งตัวแล้ว...แต่พอมันทำท่าจะดึงเสื้อผมขึ้น ผมสะดุ้งดันมันสุดแขน
“ไม่เอานะ....” ผมยื้อมันไว้สุดแขน มันก็เพิ่มแรงจะกดผมอีก ไอ้บ้ามีน มึงหื่นไม่เลือกเวลาเลยนะ
“น่า...นิดหน่อย....” อ่า........ไม่เอานะ.......ถ้ามันทำผม ผมก็ไม่ได้ไปเที่ยวทะเลนะสิ
ก๊อกๆ..... เสียงสวรรค์อีกแล้ว......... มันทำหน้าแบบเสียดายมากๆ
“เนทๆ” เสียงไผ่เรียกคับ
“อื้อ......” ผมผลักไอ้มีนไปข้างๆ มันก็ทำเป็นนอนคว่ำหน้า ทำเสียงฟืดฟัด เหมือนโดนขัดใจ
“เดี๋ยวไปทะเลกี่โมง”
“เดี๋ยวรอป้าของมีนมาก่อน”
“เหรอ....ไปจริงๆ ใช่ป่ะ.....” ผมก็พยักหน้าให้ไผ่
“งั้นเนทเปลี่ยนเสื้อด้วยนะ พอป้าพี่มีนมาเราจะได้ไปกันเลย” ผมพยักหน้าอีกครั้ง ปิดประตูเดินกลับเข้าห้องมาเห็นมีนมันนอนคว่ำหน้าอยู่บนเตียง ช่างมัน!..... ผมก็ทำการเปลี่ยนเสื้อผ้าทันที เป็นกางเกงสามส่วน เสื้อแขนกุด ผมแต่งได้เต็มที่ก็เท่านี้แหละคับ ลองใส่ขาสั้นสิ มีนต้องไม่ให้ผมออกไปไหนแน่ ><;;;;
“นี่!...หลับแล้วเหรอ....” ผมไปยืนอยู่ข้างๆมัน
“ยัง.....” มันตอบแต่หน้ามันยังมุดอยู่ตรงหมอน
“ลุกขึ้นมาเปลี่ยนเสื้อผ้าสิ”
“ไม่!” ดูมันตอบผม
“ทำไมล่ะ...” อืมมมม....
“งอนแฟนเว้น” ไอ้บ้านี่
“งอนทำไมล่ะ” เล่นกับมันหน่อย
“แฟนไม่สนใจว่ะ” อืมมมมมมม.....
“เหรอ....จะลุกหรือไม่ลุก” เงียบบบบบบบบ
“นี่........ไม่ลุกใช่ไหม” ผมก็หยิกมันสิคับ หยิกตรงเอวมันแรงๆ
“โอ๊ยยยยย…..ลุกแล้ว!” มีนลุกขึ้นมานั่งลูบๆ ตรงที่ผมหยิกมัน
“ไปเปลี่ยนเสื้อ....” มันทำเป็นจะไม่ลุก ผมก็ทำตาดุๆ ใส่มัน แล้วมันก็ลุกขึ้นยืนถอดเสื้อถอดกางเกงออกทันที แม่ง! ไอ้หน้าด้านนี่!
ผมออกมารอมีนอยู่ข้างนอก เพราะถ้าขืนอยู่นานกว่านี้ผมคงโดนมันกดแน่ๆ ไว้ใจไม่ได้
...
พรุ่งนี้ผมไปชลบุรีคับ มาลงให้อ่านหน่อยนึง.....ถ้าว่างจะมาลงเพิ่มนะคับ
เมื่อกี้ไปลงในบอร์ดปาล์มแล้วคับ แต่ลงไม่ได้ติดipอะไรก็ไม่รู้ ทำไม่เป็นคับ :m28:
ฝากใครไปลงให้หน่อยได้ไหมคับ:m17:
:bye2:
-
แอบดีใจคุณเนทมาต่อแล้ว อิอิ
-
พี่มีนนี่หื่นตลอดเวลาจริงๆด้วยเลยอะค่ะ
บ้านพี่มีนน่าอยู่เนอะ
เป็นกำลังใจให้พี่เนทกะพี่มีนนะคะ
อยากอ่านแบบมุมพี่มีน อยากรู้ว่าโดนขัดแล้วมันค้างขนาดไหนค่ะ :laugh:
(ล้อเล่นนะคะ)
-
ผ่านมาเจอพอดีอ่ะคับ เอาไปลงที่บอร์ดปาล์มให้แล้วนะคับ
ถ้าผิดพลาดประการใด ต้องขอโทษด้วยนะคับ o1
o1
-
มาต่อไวๆน๊า
-
ในที่สุดก็มาต่อซะทีนะ เนทคนดี :m13:
-
ทำไมมีนต้องนอนคว่ำอ่ะ สงสัย อิอิ :o8: ไม่ยอมหลับ
มาต่ออีกไวๆนะครับ มีน :m1:
-
:impress: :impress: :impress:
อะครับ มีนกับ เนท น่ารักดีครับผม
เอาใจช่วยครับผม สู้ต่อไปนะครับ
:impress: :impress: :impress:
-
บ้านสวยจัง น่าอยู่มากๆ เลย...ชอบบ้านไม้อ่ะ ยิ่งบ้านทรงไทย ยิ่งชอบบบบบบบบบบบบ
:m3: :m3: :m3:
แหมมมมม อันนี้จะโทษมีนคนเดียวมะได้น๊า.....ก็เนทอยากน่ารักทำไมล่ะ
หุหุ...ครายจะอดใจไหวนิ...........*เข้าข้างมีนซะงั้น...เหอๆๆๆ*
:o8: :o8:
รอเนทมาต่อนะจ๊ะ.... :m13:
-
เห็นด้วยๆๆๆๆๆๆๆๆ
ก็เนทอยากน่ารักทำไมอ่ะ :m26:
-
ชอบมีนจัง หื่นดี :m10: :m10: :m10:
-
หุหุ เชียร์มีนเต็มที่เลย :oo1: :oo1:
-
มาต่อซะทีนะ
และแล้วก็รออีกต่อไปๆๆ
มาต่อไวไวนะ
มีนหื่นตลอดเวลาเลย,,
-
เข้ามาดยังไม่มาต่อเยย อยากร้ว่าสงครามบนเตียงจะเป็นไงต่อปายยยย อุอิ :m25:
-
หื่นด้ายจายเจงเจงงงงงง o13
-
หวัดดีคร้าบพี่เนท........
พี่เนทคร้าบ รู้ป่าวพี่เนทอ่ะโดนเหมือนมะนาวเลย ห้ามใส่กางเกงขาสั้นอ่ะ เสื้อกล้ามก็ห้ามใส่....
พี่มีนอ่ะ ก็เหมือนพี่เจส...ขี้หวงมากมาย...คิดเหมือนกันด้วย.......คิกคิก
แต่ก็ดีน้า มะนาวชอบเพราะแสดงว่าพี่เค้าก็็รักเรามากไงถึงได้ห้าม ถ้าไม่รักก็คงไม่หวง....ใช่ป่าว....
รักพี่เนท กะ พี่มีน นะคร้าบ..............จุ๊บบๆๆๆๆ.......
บะบายคร้าบบ...............
มะนาวคร้าบบบผม..............
-
o14
อิอิ
แวะมาอ่าน อะคิอะคิ
พี่มีนหื่นอีกแว้ววววว อิอิ :a6:
คงเซ็งน่าดูเลยเนอะโดนขัดเนี่ย อิอิ
-
ดีคับ o14
แฮะ แฮะ :m23:
เข้ามาทั้งที หาเรื่องมาเล่าให้ฟังดีกว่า :m13:
ผ่านมาหลายวันแล้ว จำไม่ได้ว่าวันไหน มีนต้องไปเอาของที่นายสั่งไว้ที่พารากอน จึงพาผมไปด้วยตอนประมาณบ่ายสาม
ของแบรนด์เนมด้วยคับ ......แพงมากกกกกกกก.............
จากนั้นผมกับมีนก็เดินดูของไปเรื่อยๆ มีซื้อติดมือกลับมาบ้าง ผมซื้อ มีนจ่าย แฮะ แฮะ....
ผมกับมีนเดินไปดูบนโรงหนังว่ามีอะไรดูบ้าง.....ดูๆ แล้วไม่ถูกใจมีนมันสักเรื่อง
มันถามผมว่าหิวไหม ก็หิวนะ จะต้องกลับมากินข้าวกับเพื่อนอีก ไปหาซื้อขนมชั้นล่างกินดีกว่า
ผมกับมีนจึงเดินไปตรงลิฟท์ ว่าลงลิฟท์ดีกว่า ระหว่างรอลิฟท์ผมก็เล่าให้มีนฟังเรื่องของคุณในเล้าคู่นึงที่เกี่ยวกับลิฟท์อะคับ
พอเล่าจบมีนก็หันมายิ้มให้ผม ลูบหัวผมเบาๆ
รอลิฟท์ได้แป๊บนึง ลิฟท์ก็เปิด เป็นลิฟท์ฝั่งขวา พอคนออกหมด ผมกับมีนก็เข้าไปในลิฟท์ ไม่มีคนอื่นเดินตามเข้ามาคับ
พอลิฟท์ปิด ผมไม่ทันเห็นว่ามีนกดชั้นหรือเปล่า
.........มันลากผมมากอดหลวมๆ
แล้วก็............จูบผม!!!!!!
เออออออออ....................ตอนแรกก็ตกใจ พยายามจะดันมันออก แต่มันดันกอดผมแน่น ตัวผมก็เหมือนจมเข้าไปในอ้อมกอดมัน
สุดท้ายก็ยอมให้จูบคับ....
รู้สึกตัวอีกที ..... ก็ถึงชั้นล่างแล้วคับ :o8:
มันหันมายิ้มให้ผม แล้วเดินนำผมออกจากลิฟท์
เอ้อ.......ทำไมแฟนผมมันเจ้าเล่ห์แบบนี้ แต่ก็ยอม :m17:
แฮะ แฮะ.......จบเท่านี้คับ!!!
:bye2: :bye2:
-
น่ารักกันดีจัง
เห็นคนรักกันดูแลกันแล้ว มีความสุขจริงๆๆๆๆๆๆ :m1:
-
ตามมาให้กำลังใจพี่เนทต่อสู้กะความหื่นของพี่มีน
:m22: :m22: :m22:
-
ดีใจกะเนทและมีนที่มีรักแท้ ทั้งที่หลายๆคู่พยายามกันอยู่ :m1: :m1:
-
อ่า
เห็นคนมีความสุขก็ดีใจด้วย
รักกันๆๆ
-
อ๊ากกกกกกกกกกกสสสสสสสสสสสส
กล้าหาญ น่าจะมีคนกดหยุดลิฟกระทันหัน
:m3: :m3: :m3: :m3:
-
น่ารักมากมายครับอิจฉา :m21:
-
ระวังนะอาจมีกล้องวงจรปิดในลิฟต์นะ :m14: :m14: :m14:
-
:give2:
คิดถึงคับ ด้วยรัก
จากใจ
-
น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!
ตอนนี้น้องมีนได้ใจพี่โยยไปเต็มๆ เลย อิอิ.....
น่ารักจังเลยอ่ะ หวานกันบ่อยๆ น๊า ทั้งสองคน
:m3: :m3: :m3: :m3: :m3:
-
พี่เนทกะพี่มีนมาชลฯช้าไปนะเนี่ย
ไม่งั้นผู้ร่วมขบวนการอาจจะมีน้องเพิ่มไปด้วยอีกคน
o17 o17 o17
แบบว่าอยากจะไปร่วมแจมที่บ้านพี่มีนด้วยคนอ่ะ :m13:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ในลิฟท์เลยเหรอมีน อิอิอิ :m12:
-
โอ้ว สุดยอด ในลิฟต์ทื่พารากอน เอิ๊กๆ
อยากไปเที่ยวด้วยจังเลยฮับ
-
โหย น่าอิฉาวะ
-
อะนะ ในลิฟท์ อืม มีน จอมหื่น :m10:
-
หวัดดี คับ
วันนี้มาแบบอาการไม่ค่อยดี เมื่อวานมีเรื่องนิดหน่อยคับ ไม่รู้จะไประบายที่ไหนแล้ว ไอ้บ้ามีนมันเอามือถือกับกระเป๋าตังค์ผมไป มันบอกให้ผมอยู่บ้านไม่ให้ออกไปไหน รอมันกลับมาตอนบ่ายๆ เรื่องอะไรจะเชื่อมั่นแล้วมันคงอ่านใจผมออก ยึดทรัพย์ผมไปหมด
เมื่อวานผมจะลงเรื่องต่อ ก็เห็นมันทำงานเสร็จแล้วจึงขอมันก่อน ผมก็ต่อเน็ตดึงไฟล์เวิร์ดที่พิมพ์ขึ้นมาดู มีนมันลากเก้าอีมานั่งข้างๆ ผม แล้วผมก็ไม่ทันดูว่าเอ็มเอสเอ็นมันเด้งขึ้นมาเอง ปรากฏว่ามันมีรูปผมเป็นดิสฯอยู่ ผมว่าผมเปลี่ยนแล้วนะ!
ผมรีบเลื่อนเม้าท์เพื่อจะปิดมันทันที.........แต่ไม่ทันซะแล้ว มันแย่งเม้าท์ไป แล้วกดเลื่อนดู
“นี่อะไร” มันหันมาถามผมเสียงเรียบๆ แต่ผมรู้ว่ามันไม่พอใจ
“ก็.......”
“ทำไมเอารูปขึ้นในนี้.....”
“....เออ.....” พูดไม่ออกคับ
“ตกลงกันแล้วไม่ใช่เหรอไง คนในนี้เห็นกันหมดแล้วสิ รู้ไหมว่ารูปมันก๊อปมันดึงกันได้.....”
“ก็เขาแ ค่ขอดู คงไม่มั้ง.....”
“เชื่อได้เหรอ.....”
“มันก็แค่รูปนะ” เรื่องแค่นี้ทำไมต้องไม่พอใจด้วย
“แล้วไงวันนี้รูป พรุ่งนี้อะไรอีก เบอร์โทรงั้นเหรอ!”
“มีน!!” ผมเรียกมันเสียงดัง
“อย่ามาเสียงดัง....” มันหันมาว่าผม
“ทำไมต้องพูดแบบนี้ด้วย” ผมโมโหแล้วคับ ตอนเถียงกัน ก็ได้ยินเสียงเอ็มเอสเอ็นดังขึ้น คงมีเพื่อนๆเรียกผม
มันหันหน้ากลับไปที่จอ กดปิดทุกอย่างที่ขึ้นตรงหน้าจอ
พอมันเห็นไฟล์เวิร์ดผม มันต้องเป็นอย่างที่ผมคิดแน่ๆ มันจะลบไฟล์บนหน้าจอผมทิ้ง ผมตีแขนมันแรงๆ
“อย่ามายุ่งนะ” ผมพูดใส่มัน มันคงโมโหแล้วคับ กดลบทันที
มันลุกขึ้นลากผมออกจากหน้าโต๊ะคอมฯ
“มึงลบทำไม มันของกูนะ” เรื่องอะไรผมจะยอมมัน ผมหยิกแขนมันแรงๆ มันเปลี่ยนอีกมือมาจับผม
“ไม่ต้องเล่นมันแล้ว...ไปนอน”
“ไม่นอน มึงไปนอนคนเดียวสิว่ะ มาลบของกูทำไม” ผมจะร้องไห้แล้วคับ แต่มือก็ไม่หยุดหยิกหยุดตีมัน
“นี่มึงยังไม่รู้ตัวอีกเหรอ บอกให้หยุดไง”
“อยากโดนนักใช่ไหม” มันทำไม้ทำมือขู่ๆ ประมาณว่าจะตีผม
“เอาดิ....จะตีกูกลับเหรอ กูไม่ได้ทำอะไรผิด ปล่อยกูนะ” ผมเพิ่มแรงดิ้นไม่ให้มันดึงผมไปที่เตียง มันจึงเอาสองแขนมันมารวบตัวผมไว้ แล้วอุ้มเดินเอาผมมาโยนทิ้งลงบนเตียง
“มึงสัญญาอะไรไว้ ห้ามลงรูปแต่มึงก็ลง” มันเสียงดังใส่ผมอะ
“ก็แค่รูป....อือ อือ.....”
“ต่อไปก็เบอร์โทร?”
“แล้วมึงเคยเห็นกูคุยกับใครหรือเปล่า .....อืออือ...”
“..............” มันเงียบคับ ได้ยินแต่เสียงถอนหายใจของมัน
“เนท....หยุดร้อง” มันดึงผมเข้าไปกอด
“เงียบๆ ขอโทษที่เสียงดัง.....เงียบๆ....” มันลูบหัวผมเบาๆ แต่ผมก็ยังร้องอยู่ แค่เรื่องรูปทำไมต้องโมโหด้วย แล้วยังมาลบไฟล์ที่ผมเขียนไว้ด้วย
“กูทำงานมาเหนื่อยๆ พูดอะไรฟังๆกันมั่ง.....”
ผมไม่พูดคับ ไม่พูด....ปัดแขนมันที่กอดผมออก แล้วผมก็คลานไปนอนบนเตียง หันหลังให้มัน มันเรียกชื่อผมอยู่หลายครั้ง ผมก็เงียบ....กูไม่พูดกับมึง มึงจะทำไมกู!!!
ผมรู้สึกว่ามันลุกขึ้นจากเตียง คงจะเดินไปเก็บของ แล้วมันก็ปิดไฟ ล้มตัวลงนอนข้างๆผม มันเรียกผมเสียงเบาๆ คงรู้แหละคับ ว่าผมไม่ได้หลับ มันดึงผมเข้าไปกอด หอมหัวเหม็นๆของผมหลายๆที มือมันก็ลูบๆ ไปตามตัวผม
แม่ง.... ไม่ต้องมาตบหัวแล้วลูบหลังกูนะ ...... กูโกรธมึง!
มารู้สึกตัวอีกที ก็เป็นเช้าของวันนี้แล้ว มันก็พูดๆ อะไรของมันไม่รู้ไปเรื่อยๆ ไม่สนใจเว้ย กูโกรธมึง อาหารเช้าก็ก็ไม่ทำให้ อยากกินกาแฟไปชงเอง!
ผมนอนอย่างเดียวไม่สนใจมัน มันเดินเข้ามาบอกผมว่า ให้รอมัน เดี๋ยวบ่ายๆ จะกลับมา แล้วมันก็หยิบกระเป๋าตังค์ กับ มือถือผมไปด้วย
ตอนนี้ผมก็ยังไม่หายโกรธมันนะคับ มันคงรู้ตัวว่าผมโกรธมัน จึงปล่อยให้ผมเล่นเน็ตฯ
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ตอนต่อไปกว่ามาลงคงอีกหลายวันนะคับ ผมต้องนั่งเขียนใหม่ เพราะมันลบไฟล์ผมทิ้ง
รอกันหน่อยนะคับ
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
พี่มีนคงหึงอ่ะพี่เนท น้องว่านะ
ใจเย็นๆ น้า ทั้งคู่เลย
-
ใจเย็นๆทั้งคู่นะ เวลาทะเลาะกันอ่ะ
พี่มีนก็หวงพี่เนทแหละนะ อย่าโกรธเลย
คนอ่านก็รอหงำเหงือกต่อไป
ด้วยความโมโหของคนทั้งสอง,,
รอๆๆ
:m19: :m19:
-
ใจเย็นๆกันนะ ทั้งเนทและมีน :m13:
ที่มีนทำไปอ่ะ ไม่ใช่ไม่ไว้ใจเนทหรอก แต่คงหวงอ่ะ หวงมากๆๆ :o8:
คนเราอ่ะ หึงก็เพราะหวง หวงก็เพราะรักนะจ้ะ :m3:
-
จะแหวกแนวมั๊ยนี่ ถ้าบอกว่าเข้าใจมีนอ่ะ มีนคงรักเนทมากจนหวงไปหมด :m13: :m13:
คุยกันให้เข้าใจนะ
:m1: :m1: :m1:
-
ชีวิตคู่ก็แบบเนี่ยแหละ ทะเลาะกันบ้าง เดี่ยวก็ปรับความเข้าใจกันเอง
แต่ลองงอนแล้วให้ง้อซะให้เข็ดเลยดีมั้ยคับ อิอิ
-
เอาน่าถือว่าต่างคนต่างทำผิดเจ๋ากันไปรีบๆคืนดีกันดีกว่าของที่พิมพ์ถึงลบก็พิมพ์ใหม่ได้เเต่ความสัมพันธ์เสียไปแล้วนะสร้างใหม่ยากนะครับ นึกถึงใจเค้าด้วยเค้าคงเป็นห่วงถ้ามีคนประสงค์ร้ายกับคุณเเค่รูปพวกนี้เค้าก็เอาไปใช้ทำลายคุณได้เเล้วละครับ พี่มีนเค้าคงเป็นห่วงจุดนี้ ต้องคิดถึงเหตุผลด้วยครับว่าเค้าทำงี้กับเราเพราะอะไรอย่าเห็นว่าเเค่เรื่องเล็กน้อยเเล้วมองข้ามไปปัญหาชีวิตคู่ส่วนมากก็มาจากเรื่องเล็กๆน้อยๆนี่เเหละครับ อย่ามองข้ามความรักความหวังดีจากคนที่รักคุณเลยครับกว่าจะหาคนที่รักเราได้นี่ไม่ใช่เรื่องง่ายนะควรรักษานําใจกันดีๆ ปรับความเข้าใจกันซะนะครับขอให้ดีกันเร็วๆ :m2: :m2: :m2:
-
:serius2: งอนกันอีกแล้ว อย่างอนนักเลย เค้าหวงเพราะห่วงหรอกน่า
ในโลกไร้สาย อะไร อะไร ก็เกิดขึ้นได้ มีนเค้าก็คงห่วงไปสารพัดแหละ เพียงแต่ มันอาจจะดูพาล ไม่มีเหตุผลไปหน่อย แค่นั้นแหละ เพราะงั้นยกโทษให้เค้าเถอะ :a1:
เฮ้อ ไรกันนักหนาน้า คู่นี้ o16
-
รักมาก ก็หวงมากเป็นธรรมดา
ความสัมพันธ์ที่เกิดจากในเน็ท หรือการเล่น chat มันค่อนข้างเกิดขึ้นง่าย บางคนคุยกันไม่กี่ครั้งก็หลงรักแล้ว เพราะอะไร เราว่าหลายๆคนคงรู้ดีรวมทั้งมีนด้วย เค้าก็เลยกลัวเนทจะไปคุยถูกใจใครในเน็ตไง ถ้าเป็นอย่างนั้นมีนก็แย่นะสิ
อยู่ด้วยกันเอาใจเค้ามาใส่ใจเราเยอะๆก็ดี ที่มีนห้ามนั่น ห้ามนี่ ก็เพราะเค้ารัก เค้าหวง เค้าห่วง จริงๆเนทน่าจะดีใจนะ ถ้าเข้าใจเค้าแต่ไม่ชอบวิธีที่เค้าแสดงออก ก็บอกเค้า พยายามให้เค้าเบาๆเรื่องอารมณ์หน่อย ในเมื่อเนทเข้าใจเค้าแล้ว ก็บอกให้เค้าเข้าใจเนทด้วยว่าไม่ชอบแบบนี้ อะไรที่ยอมได้ก็ยอมๆไปบ้างก็ดี จะได้ไม่มีปัญหา กว่าจะมาถึงจุดนี้ได้ไม่ใช่ง่าย
เราค่อนข้างเข้าใจมีนนะ เหอๆ ประมาณว่ากลัวจะต้องเสียของรักไปอ่ะ คาดว่าคงขาดใจ (คุ้นๆว่าบอกแบบนี้นิ)
-
พี่มีนนี่โหดจัง
-
พี่มีนโหดมากๆ ถึงขนาดลบไฟล์ทิ้งเชียว
อย่าไปคิดมาก คิดว่าพี่มีนหวงพี่เนทมาก เพราะรักพี่เนทมาก
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
แต่ว่าพี่เนทคนดี...
น้องบอกแล้วน้าว่าอย่าไปแกล้งพี่มีนแกมาก
:oo1: :oo1:ถ้าแกทนไม่ไหวขึ้นมาพี่เนทนั่นแหละจะแย่
แล้วจะหาว่าน้องไม่เตือนไม่ได้นะจ๊ะ :m26: :m26:
-
อะนะ รักมากก็หวงมากเป็นทำมะดา :m26: :m26: :m26:
-
ติดตามพี่เเนทต่อไปครับ
มีอะไรค่อยๆพูดกันนะครับผม
แนทเองครับบบบบ เปงกำลังใจให้ อิอิ :m18: :m12:
-
:o11: :o11:
มีนก็นะ...ใจร้อนเสียงดังทุกทีเลย....
ค่อยๆ พูดสิจ๊ะพ่อหนุ่ม เนทก็ไม่ได้ตั้งใจซะหน่อย....
ไปลบงานของเนท อันนี้ไม่ค่อยมีเหตุผลเลยน๊า
o12 o12
ตอนนี้ดีกันรึยัง...น่าจะดีกันแล้วล่ะเนอะ....
:m13: :m13:
ส่วนเรื่องที่โดนลบไป...ค่อยๆ เขียนนะจ๊ะเนท
แต่ก็อย่าไปงอนมีนมันเล๊ยยยยยยยย....มันรักมาก มันก็หวง ก็ห่วงมากอ่ะนะ
:m17: :m17:
-
หวัดดีคับพี่เนท
ผมเป็นสมาชิกใหม่อ่านเรื่องของพี่แล้วรู้สึกชอบแล้วมันคล้ายๆกับชีวิตผมเหมือนกัน แต่ต่างกันอย่างเดียวแฟนผมไม่เคยหวงไม่เคยหึง งงเลยไม่รู้ว่ามันจะยังงัยกะเราอะนะ แต่มันอารมณ์ร้ายเหมือนพี่มีนเลย อันนี้น่ากลัว
แล้วอย่าลืมมาต่อนะคับ ผมจะเป็นกำลังใจให้อิอิ
-
หวัดดีค่ะตามมาจากปาล์มอ่านจากกระทู้ 1 แล้วข้ามไปกระทู้เนท&มีน เลยงง ๆ เพิ่งตามหาเจอว่ามีกระทู้ 1 (ต่อ) ด้วย ตอนนี้เลยยังตามหน้าไม่ทัน เลยยังงงๆกะเหตุการณ์ ยังไงก็จะเป้นกำลังใจให้นะคะ :m13:
-
เฮ้อ รักกันมากก็งี้แหละครับ มันระแวงไปหมด
ไฟล์น่ะ ลบไปก็พิมพ์ใหม่ได้ แค่เซ็งเล็กน้อย
แต่ความรักเนี่ย ถ้ามันหมดลง ก็จบเลยนะครับ
รักกันไว้ดีกว่าเนอะ แฟนๆรอเนทเขียนใหม่ได้อยู่แล้ว :m13:
-
พี่เนทใจเย็นๆ นะ อย่าเคืองพี่มีนเลย
เค้าทำก็เพราะรัก เพราะห่วงหรอก ถึงแม้มันจะดูไม่มีเหตุผลก็เถอะ :m19:
คาดว่าตอนนี้คงคืนดีกันแล้วล่ะ
เท่าที่อ่านมา ถึงพี่มีนจะอารมณ์ร้อน แต่ง้อเก่งจะตาย
-
เค้าหวง เค้าสนใจดีกว่า เค้าไม่สนใจเราเลยนะตัวเอง :a11:
-
o17แหมมมมมม อะไรกันค่ะพี่น้องงง(เนท)รักกันดีจิงๆเยยอ่า อิจฉาอ่าทู๊กคนนนนนนนน
พี่มีนน่ารักดีนะน๊าาาาา :m13:พี่เนทก็ด้วยนู๋อ่านเรื่องพี่เป็งเรื่องแรกของคลับเซ็งเป็ดเลยอ่า มันหนุกดี
พี่มีนขี้หึงดีนะค่ะ พี่เนทก็น่ารักด้วย รักกานไปนานๆนะคร่า (ใครจะรู้บ้างหนอ อิจฉาพี่ๆเขาจังงง)
:m26:ปล. ลืมบอกไปเลยอ่า นู๋เพิ่งเข้ามาเป็นครั้งแรกอ่า :m18: พี่ๆคนไหนใจดีก็ช่วยแนะนำให้ด้วยนะค่ะ :m5:
ก็ไม่ค่อยรู้อะไรเท่าไหร่อะนะค่ะ :m23:
นู๋ว่านน้อยจาติดตามเรื่องของพี่เนทกะพี่มีนไปเรื่อยๆนะคร้า
[/pre][/glow][/glow]
-
:impress: :impress: :impress:
อะครับมีนนิสัยน่ารักดีครับผม
อิอิ เน็ตก็อ่านะไม่ทำตามสัญญาเอง
เอาใจช่วยครับ รักกันนานๆนะครับ
:impress: :impress: :impress:
-
:m26:
อย่ายอมแพ้นาฮับ
สู้ๆนา
พี่มีนก็ห่วงเปนธรรมดา
เนอะๆๆๆๆ
พี่เนทต้องมองมุมพี่มีนม้างนาคับ
-
:m18:, ยังไม่มาอีก หว้าาาาาาาาาา
-
การทะเลาะกันเป็นยาชูกำลังน่ะคับ เพิ่มชีวิตคู่ให้มีสีสัน เพราะเมื่อเราปรับความเข้าใจกันแล้ว เค้าจะทำดีกะเราอ่ะ ดีออกเนอะ :m23:
มีแฟนขี้หวงเนี่ย แปลว่าเข้าทั้งรัก ทั้งหลงเราเน้อ :m12: รู้ป่าวว อุอิ
:a9:
-
เอาข่าวอัพเดทมาบอก :m26:
ว่า...เนทกะมีนคืนดีกันเรียบร้อยแล้วจ้ะ แล้วเนทก็เอาเรื่องของพี่เอ๋กะไผ่มาลง :m18:
แต่ว่า.....จะให้เราเอาลงในนี้ หรือว่าตั้งกระทู้ใหม่ดีจ้ะ(ขอความเห็นหน่อย) :m13:
-
ลงทู้นี่ไปเลยก็ได้ครับจัดเป็นตอนพิเศษไป :m22:
-
เห็ฯด้วยกะน้องแดน...ลงในนี้เป็นตอนพิเศษก็ได้จ้า
อุอุ...ได้ข่าวว่าเนทกะมีนคืนดีกันแล้ว.....แต่เนทยังแกล้งมีนอยู่หนิ...ใช่ป่ะ เหอๆๆๆ
ระวังมีนมันจะเก็บกดน๊า.....สุดท้าย เนทก็เหนื่อยแย่เลย....รับบทหนัก อิอิ
:m12: :m12: :m12:
-
โอเค จัดให้ตามคำขอ....
มาแล้วจ้า ตอนพิเศษของพี่เอ๋กะไผ่
*************************************
สวัสดีครับ
ไม่รู้จะเริ่มยังไงดี เพราะไม่เคยเขียนเรื่องเล่าให้ใครฟัง แต่เมื่อโดนเพื่อนขะยั้นขะยอให้เขียนหน่อย จึงขอเริ่มด้วยการแนะนำตัวเองและเรื่องราวของตัวเองเล็กน้อยก่อนที่ผมจะยกหน้าที่การเล่าเรื่องจากไดอารี่ของผม ให้เพื่อนผมเป็นคนเล่าแทน
แนะนำตัวก่อนครับ ผมชื่อไผ่ ผู้ชายตัวเล็กๆ สูง160 ซม.กว่าๆ ผมชอบทำอาหาร คอยห่วงใยคนรัก ครอบครัวและเพื่อนซี้ ผมเป็นประเภททุ่มความรักให้กับคนที่ผมรู้สึกว่ารักเต็ม100% เพราะผมคิดว่าเมื่อผมให้ความรักไปแล้ว สักวันเขาต้องตอบรับเราแน่นอน
เรื่องของผมไม่มีอะไรมากครับ เป็นเด็กผู้ชายคนหนึ่งที่รู้ว่าตัวเองเป็นเกย์ตอนอยู่ปวช. เพราะผมเริ่มรู้สึกว่าไม่ชอบผู้หญิง ไม่คิดที่จะให้ความสำคัญเท่าไหร่ (คิดว่าผู้หญิงที่ตัวเองรักคือแม่และน้องๆเท่านั้น) ความรู้สึกเริ่มเปลี่ยนไปเมื่อผมคอยมองแต่ผู้ชาย ผมเริ่มมาคิดว่าสเป๊คของผมเป็นแบบไหน ถ้าคนๆนั้นมีอยู่จริง เขาจะเป็นแบบที่เราวาดไว้หรือเปล่า
รักแรกของผมคือคนๆนี้ คนแรกและคนเดียวที่ผมรู้สึกรักเมื่อเห็นเป็นครั้งแรก ผู้ชายที่ผมสบตาเขา ขณะผมเดินผ่านตึกเรียนของเขา ผู้ชายตาหวานๆ หน้าตาหล่อแบบตี๋ๆคนนี้ ทำผมใจสั่นในทันทีที่เจอ ทุกครั้งที่ผมเดินผ่าน ผมจะเห็นเขาเสมอ ผู้ชายคนนี้เป็นรุ่นพี่ผม ผมมองเขาทุกๆวัน ตอนนั้นผมไม่มีความกล้าจะเข้าไปคุยกับเขา เพราะเขาอยู่ในกลุ่มเพื่อนๆ หลายคน บางครั้งคนๆนี้จะยิ้มให้ผมบ้าง ผมก็จะยิ้มตอบและเดินก้มหน้าหนีเขาทันที
เมื่อความรู้สึกเริ่มรุนแรงขึ้น ผมจึงทำทุกวิถีทางที่จะรู้ชื่อให้ได้ อยากรู้ว่าผู้ชายคนนี้เรียนแผนกอะไร อยากรู้แม้กระทั่งตารางเรียนด้วยซ้ำ และเหมือนโชคจะเข้าข้าง เมื่อเพื่อนผู้หญิงผมที่เรียนคณะเดียวกัน มีแฟนเป็นเด็กสายช่างกล ผมจึงเรียบๆเคียงๆ ถาม ซึ่งตอนแรกเพื่อนผมยังไม่สงสัยอะไร แต่พักหลังๆ ผมจะคอยถามจนผิดสังเกต ผมจึงต้องเล่าให้เพื่อนผู้หญิงคนนี้ฟัง เพราะดูแล้วเพื่อนผมคนนี้เป็นคนดีมากทีเดียว
ผมจึงบอกเธอว่าผมเป็นเกย์ ในตอนแรกผมกลัวเพื่อนคนนี้จะรังเกียจผม แต่ไม่ใช่เลยเธอรับฟังผมและคอยห่วงใยผมเสมอ ตอนนั้นผมยังไม่กล้าบอกเพื่อนสนิทผมอีกคนตรงๆ แต่เขาคงรับรู้ถึงพฤติกรรมผมได้ดี และไม่เคยมีท่าทีรังเกียจผมเหมือนเพื่อนผู้หญิงคนนี้ ผมจึงได้เปิดใจรับเพื่อนผมสองคนนี้เข้ามาอยู่ในใจผม คือ เนทและพีม ทั้งสองคนจะบอกว่า ดูผมบอบบางเหมือนจะแตกหักง่ายแบบแก้วน้ำใสๆ ใบหนึ่ง เนทบอกว่า ผมเป็นเพื่อนคนแรกในการมาเรียนที่กรุงเทพฯ ส่วนพีมจะบอกว่าผมเป็นเหมือนน้องชายของเธอ
พีมคอยลุ้นไปกับผมทุกครั้งที่ผมได้รับข้อมูลผู้ชายคนนี้เพิ่ม ผู้ชายคนนี้ชื่อเอ๋ เรียนแผนกช่างยนต์ รุ่นพี่ผมหนึ่งปี ท่าทางจะเป็นลูกคนรวยและนิสัยดีมากๆ แต่ติดจะเจ้าสำอางและเจ้าชู้มากๆ จากนั้นอีกประมาณอาทิตย์หนึ่ง ผมก็ได้รูปพี่เอ๋จากมือถือพีม ผมรีบรับไว้ในทันที และผมได้ข้อมูลเพิ่มขึ้นวันละนิดละหน่อย จากทุกๆอย่างที่เกี่ยวกับตัวพี่เอ๋ และรู้ว่าพี่เอ๋เคยมีแฟนที่รักกันมากสมัยเรียนก่อนจะเข้ามหาวิทยาลัย แต่เลิกกันก่อนที่พี่เอ๋จะเข้าเรียนที่นี่ พอผมรู้ใจผมรูสึกเจ็บแปล๊บขึ้นมาทันที แล้วตัวผมมีคุณสมบัติอะไรจะสู้แฟนเก่าของพี่เอ๋ได้ไหม
ตอนนั้นผมซึมอยู่นาน คอยคิดแต่จะตัดใจเลิกชอบรุ่นพี่คนนี้ แต่ทุกครั้งที่เจอกันจะด้วยบังเอิญหรือจงใจก็ตาม ผมก็ตัดใจไม่ได้ ยิ่งรู้สึกชอบคนๆนี้มานี้มาก ตอนนั้นมีพีมคอยให้กำลังใจผมตลอด พีมสืบข่าวให้ผมแทบจะทุกเรื่อง จนผมได้รับรู้เรื่องของรุ่นพี่เรื่องหนึ่ง เป็นทำให้ผมต้องเริ่มเขียนไดอารี่ขึ้น ซึ่งมีแต่เรื่องราวของรุ่นพี่คนนี้ทั้งเล่ม จนปัจจุบันผมยังคงเขียนอยู่เรื่อยๆ เพื่อเตือนความทรงจำ และเมื่อกลับมาอ่านมันทำให้ผมยิ้มได้อย่างมีความสุข
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
สงสัยกันใช่ไหม....ว่าเป็นเรื่องของใคร???
นี่เป็นเรื่องของเพื่อนผมเองคับ เคยสัญญากับทุกคนแล้วว่าจะมาลงให้อ่าน
ไผ่เขียนแนะนำตัวให้อ่านก่อนที่ผมจะเอาไดอารี่มาลงให้อ่านในตอนต่อไป
ช่วงนี้คงยุ่งๆ หน่อย เพราะไผ่กับพี่เอ๋จะกลับออสเตรเลียแล้ว รอกันหน่อยนะคับ
แซวเพื่อนนิดนึง ^^''' เพื่อนผมคนนี้โรแมนติคมากๆ ก็พอๆ กับพี่เอ๋ล่ะคับ.......ผิดกับคู่ผมซะจริง ><;;;
-
o14 น่าจะเม้นแรกน้าครับ คู่นี้โหดร้ายดีแฮะ (พี่เนท-พี่มีน) สงสารทั้งคู่เลยครับ :m17: คนนึงหวงมากอีกคนก็นะ อุอุอุ ขอบคุณที่แต่งเรื่องมาให้อ่านกันครับ ที่สำคัญขอบคุณพี่คนโพสด้วยครับผม :m9: :m9: :m9: บับบายครับผม o14
-
โอ๊ะ น่าสนุกจริงเลยคู่ไผ่
แต่เน็ทกะมีนก็โหดดีนะ
คิกคิก มีอะไรใจเย็นๆค่อยๆคุยนะ
กว่าจะหากันจนเจอยากนะ
ต้องค่อยๆปรับให้เข้ากัน คุยกันก็ต้องคุยตอนอารมณ์ดีๆนะ
ปล.ไฟล์ที่ลบแล้วอาจอยู่ใน recycle bin กู้คืนมาได้นะครับ
-
มาลงไวๆนะอยากอ่านของคู่นี้จะเเย่ละหุๆ :m10:
-
คู่พี่ไผ่กับพี่เอ๋ นี้เป็นแนวหวานๆ
แต่คู่พี่เนทกับพี่มีน จะออกเเนว SM เล็กน้อย
***น่ารักทั้งสองคู่เลย คนละแบบ แต่อยากบอกว่า คนอ่านชอบคู่พี่เนทมากกว่า อิอิ
หายงอนกันไวไวนะคะ จะได้กลับมาหวานต่อ :m1:
-
นะ เนท นะ เรื่องเก่ายังเล่าไม่จบ มาต่อเรื่องใหม่อีกละ
ไม่ใช่ไม่ชอบนะ แต่เมื่อไหร่เค้าจะรู้เรื่องต่อละตะเอง :a14:
-
ก็ดีนะค่ะ หนุกดี :a9: แต่พออ่านไปอ่านมานู๋ งง :m28: อะ แหะๆ :m23: แต่ยังไงก็สู้ๆ :a1:
-
น้องเนทจ๊ะ
เมื่อไหร่จะมาต่อหล่ะค่า :o11:
หายงอนแล้วมะช่ายหรอ อยากรู้จัง นายมีนทำยังไงน้องเนทถึงหายงอล :m12:
มาต่อเร็วๆสิจ๊ะ :m1:
-
คาดหวังกับเรื่องของไผ่มากเลย ต้องออกแนวโรแมนติกแน่ๆ อิอิ
-
เปลี่ยนบรรยากาศมั่งก็ดี หวานๆมั่ง :m26:
-
o14 ดีค๊าบพี่เนทพี่มีนพี่ไผ่พี่เอ๋ o15
คู่พี่ไผ่ก้อน่ารัก :m1:
คู่พี่เนทก้อน่ารักแค่พี่มีนเค้า...[น่าๆๆนิดหน่อยๆๆ] :m25:
คิคิ
น่าสนจัยจินๆเรื่องของพี่ไผ่เนี่ย :m3:
อิอิ
มาลงต่อเร็วๆนะคับพี่เนท
อุ้ยรออ่านอยู่น้า :m23:
บะบาย
-
น่าสนุกจัง
-
ไม่ได้เข้ามาอ่านนานละ
ชอบทั้งคู่พี่มีนพี่เนท กะ พี่เอ๋พี่ไผ่เลยค่ะ
คู่ของพี่เนทก็ดูแรงๆใช่มะ คู่ของพี่ไผ่จะออกแนวหวานๆอะค่ะ(แต่ไม่ได้แปลว่าคู่พี่เนทไม่หวานนะ)
รออ่านไดอารี่ขอพี่ไผ่อยูนะคะ
รอเรื่องของพี่เนทกะพี่มีนด้วยค่ะ^^
-
ว้าวๆ
ในที่สุดพี่เนทก็เอาเรื่องพี่ไผ่(ที่รัก) มาลงตามสัญญาแล้ว
:m3: :m3: :m3: :m3: :m3:
-
เข้ามาแอบดู คุงเนทยังไม่มาต่อเลยอ่ะ :seng2ped: แอบงอลล
ปล. คงเนทช่วยสะกิดคงมีนให้มาต่อด้วยน่ะ หายยยไปเลยยยย เค้าอยากอ่านอ่ะ :sad4:
-
:m5:
ขอบคุณคร้าบที่เอามาให้ได้อ่านกัน
ขอบคุณมากมาย
-
เนทมาต่อแล้วจ้า ใครลืมก็นะ ย้อนกลับไปอ่านเองเน้อ อิอิอิ ตอนที่เนท พี่เอ๋ ไผ่ ไปเที่ยวบ้านมีนอ่ะจ้ะ :m26:
****************************************************
4.พายุของหัวใจ (ต่อคับ)
อาหารมื้อนี้อร่อยมากคับ หรือเพราะพวกเราหิวกันมากกว่า?
พอค่ำๆ พวกผมอาบน้ำกันเสร็จก็มานั่งเล่นนอนเล่นอยู่ตรงห้องรับแขก มีนนอนหนุนตักผม พี่เอ๋ก็นอนหนุนตักไผ่ ดูทั้งสองคนจะมีความสุขซะเหลือเกิน ที่นี่มันเงียบมาก มืดเร็วจริงๆ จนผมกับไผ่รู้สึกง่วงนอนแล้วคับ พอดูทีวีจบเห็นไผ่หลับพิงอกพี่เอ๋ไปแล้ว พี่เอ๋จึงอุ้มไผ่ไปนอน ส่วนผมก็บอกมีนว่าจะนอนแล้ว มันง่วงมากๆ คงเพราะเดินทางมาเหนื่อยแถมยังไปเดินเล่นที่ชายทะเลอีก
“มีนไปนอนเถอะ เราง่วงแล้ว” ผมเขย่าตัวมันเบาๆ ดูมันยังหลับตานิ่ง
“ยังไม่ง่วงเลย”
“งั้นเราไปนอนก่อนนะ” ง่วงจริงๆ คับ ผมไม่รู้หรอก ว่ามันกำลังจะแกล้งผม
พอทำท่าจะลุกมันดันลุกขึ้น ดึงผมขึ้นแล้วรวบผมอุ้มขึ้นเฉยเลย ตกใจสิคับ!!!
“เล่นบ้าไรอะ.” ผมเกาะมันแน่น
“จะรีบนอนไปไหน” มันดันหันหน้ามายิ้มให้อีก
ไม่ทันที่ผมจะห้ามมันหรอกคับ มันปิดทีวีปิดไฟอย่างรวดเร็ว อุ้มผมเข้าห้องทันที แล้วผมเคยห้ามมันได้สักครั้งไหม ><;;;
ตอนเช้าผมตื่นมาด้วยอาการปวดเมื่อยไปหมด ส่วนไอ้คนข้างๆ กลับนอนหลับตาพริ้มอย่างมีความสุข จะควานหาเสื้อมาใส่ก็ไม่รู้ว่ามันอยู่ตรงไหน หยิบเสื้อมันมาใส่แล้วกันตัวมันใหญ่ดี แล้วเดินออกจากห้องไปเข้าห้องน้ำ แต่รู้สึกจะมีคนเข้าอยู่แล้ว คนข้างในจึงตะโกนออกมา ไผ่นั่นเอง ตื่นเช้ากว่าผมอีก ผมจึงลงทางบันไดระเบียงหลัง ลงมาเข้าห้องน้ำตรงห้องครัวก็ได้
เดินลงมาแทบจะวิ่งกลับขึ้นห้องทันที ป้ามีนมาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ กำลังทำอาหารให้พวกผมทาน
“ตื่นแล้วเหรอลูก ยังเช้าอยู่เลย” ป้าหันมายิ้มให้ผม ผมสิยืนอายม้วนอยู่ตรงนั้น
“ครับ...จะมาเข้าห้องน้ำ”
“รอเข้าข้างบนดีกว่านะ ข้างล่างป้ายังไม่ได้ทำความสะอาด” ป้าพูดยิ้มๆ อีกครั้ง
“ครับ...” ผมก้มหน้ารับคำ หันหลังเตรียมจะเดินขึ้นบันได
“ปลุกหลานชายป้าด้วย คนนี้มันขี้เซาตื่นยาก” ป้าพูดแล้วหัวเราะอีกครั้ง ผมก็หันมายิ้มตอบแล้วกึ่งเดินกึ่งวิ่งขึ้นข้างบนทันที อายคับ อายมากกกกก ป้าต้องรู้แน่ๆเลยว่าเมื่อวานเกิดอะไรขึ้น เพราะผมใส่เสื้อมีนตัวเดียวเดินลงมาข้างล่าง ><;;;
พอเดินขึ้นมาก็เห็นห้องน้ำว่างแล้ว ผมจึงเข้าไปจัดการตัวเองให้เรียบร้อย(หมายถึงล้างหน้าแปรงฟันนะคับ)
แล้วเดินเข้าห้องไปปลุกมันขึ้นมา กว่าจะตื่นได้ ต้องโดนมันแทะเล็มอีก เฮ้ออออ...!!
ผมกับไผ่ลงมารอ เตรียมทานอาหารเช้าข้างล่าง ก็นั่งคุยกับป้ามีนกันคับ
ป้ามีนเล่าเรื่องบ้านหลังนี้ให้ผมกับไผ่ฟัง แกเล่าว่า บ้านนี้สร้างขึ้นบนที่ดินเปล่าของคุณตามีน ด้วยเงินเก็บของแม่และป้าของมีน ค่อยๆ สร้างไปเรื่อยๆ ปรับปรุงเปลี่ยนแปลงไปตลอด จนมีนเกิดแม่ของมีนไม่อยากย้ายไปไหนก็อยู่ที่นี่ต่อ แม่ของมีนเป็นคนรอบครอบมาก บ้านหลังนี้แกเขียนยกให้ตั้งแต่มีนเด็กๆ และให้ป้าเป็นคนดูแล พอแม่มีนเสีย พ่อของมีนไม่อยากจะอยู่จึงย้ายออกไปอยู่ในบ้านพักทหาร ตอนแรกมีนก็ย้ายตามไปด้วย แต่พอพ่อแต่งงานใหม่ มีนจึงได้โอกาสเข้ามาเรียนในกรุงเทพ .....( ที่ผมเคยเล่าให้ฟังแล้วนะคับ ถ้าจำไม่ได้ก็ย้อนกลับไปอ่านที่กระทู้แรกนะคับ)
ตอนมีนมาเรียน เงินเก็บของแม่กับเงินที่ทางราชการจ่ายให้มีน ก็พอจะให้มีนอยู่สบายจนเรียนจบ แต่มีนไม่เอายกให้ป้าหมด แถมจะยกบ้านหลังนี้ให้ด้วย แต่ป้ามีนไม่มีลูก ทั้งรักและสงสารมีนมาก จึงคอยดูแลบ้านนี้ให้แทน เงินของแม่มีนก็เอามาปรับแต่งบ้านไปเรื่อยๆ ตามเวลาของมัน
ป้ามีนเป็นคนขยันมาก แกจะทำอาหารขายตามงานเทศกาลต่างๆ ทั่วจังหวัด (บอกให้ก็ได้คับ ป้ามีนทำน้ำพริกขาย อร่อยมากๆ ^^ ) ป้ามีนไม่เคยเอาเงินหลานมาใช้ ถ้าจะใช้ต้องจำเป็นจริงๆ ผมก็เข้าใจแล้วคับทำไมพวกญาติมีนคนอื่นๆ ถึงอยากได้สมบัติของมีนกันจริง จริงๆ ที่ดินของบ้านมีน เขาก็แบ่งกันอย่างชัดเจนแล้ว แต่คนเราพอมันมีความต้องการ ก็ไม่รู้จักพอสักที
ผมกับไผ่และป้ามีน นั่งรอคุณชายทั้งสองตรงโต๊ะอาหารข้างล่าง ซึ่งเป็นลานกว้างๆ มีโต๊ะอาหารและพัดลมติดข้างฝา ให้บรรยากาศบ้านต่างจังหวัดมากๆ คับ ส่วนในห้องครัวก็มีตู้เย็นตู้ใหญ่ๆ เครื่องซักผ้าตรงข้างห้องน้ำ และครัวเล็กๆ ที่ก่อปูนปูกระเบื้องขึ้นมา
อยากบอกว่า น่าอยู่มากๆ คับ ทั้งหมดนี้ก็ได้ป้ามีนเป็นคนดูแล และตอนนี้ผมก็ดีใจมากคับที่ผมกลายเป็นส่วนหนึ่งของบ้านหลังนี้ ^^
พอมีนกับพี่เอ๋ลงมา พวกเราก็จัดการกับอาหารมื้อเช้า คือข้าวต้มหมูแสนอร่อย ผมกับไผ่กินนิดเดียวก็อิ่มแล้ว แต่คุณชายทั้งสองกินแบบไม่ยั้งเลยคับ อิ่มไปตามๆ กัน ป้ามีนยิ้มแก้มปริเลย แฮะแฮะ...
หลังจากนั้นพวกผมก็เตรียมตัวจะไปเล่นน้ำเต็มที่ ป้ามีนบอกว่า ตอนเย็นจะมาทำอาหารทะเลให้กิน ขากลับให้พวกผมแวะซื้อพวกของทะเลแถวๆนั้นกลับมาด้วย
พอถึงทะเลพวกผมก็รีบเดินลงไปตรงเต็นท์ผ้าใบที่เขากางให้เช่ากัน ผมกับไผ่ไม่สนใจใครแล้วล่ะคับ เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็วิ่งลงไปทันที ผมเห็นมีนกับพี่เอ๋ยิ้มแล้วส่ายหน้าให้พวกผม คงคิดว่าพาเด็กประถมมาเที่ยวแน่ๆ ผมก็สนุกนะคับได้เล่นน้ำ แต่ไผ่นี่สิคับ อาการหนักกว่าผม ลากผมไปนู้นมานี่ตลอด เล่นจนแดดแรง ผมก็บอกให้ไผ่พักก่อน ผมจะหมดแรงอยู่แล้ว กว่าไผ่จะหยุดเล่นได้ ต้องให้พี่เอ๋มาลากขึ้นไป
วันนั้นที่ไปกันไม่ใช่วันหยุดนะคับ คนไม่ค่อยเยอะ ก็มีพวกแม่ค้ามาเรียกๆ ให้ซื้อของ ทั้งไก่ย่าง ส้มต้ม ขนม น้ำ สารพัด จะไม่ซื้อสักอย่างมันก็น่าเกลียด พี่เอ๋กับมีนจึงซื้อน้ำกับขนมนิดหน่อยมาตั้งไว้ ผมกับไผ่กินแต่น้ำคับ เหนื่อยจนไม่หิว ถ้ากินเข้าไปอีกคงจุก เอาไว้กลับไปกินอาหารฝีมือป้ามีนดีกว่า
พอหายเหนื่อยก็ลงไปเล่นอีกคับ เหมือนเดิมไผ่เป็นคนลากผมไปเล่น คราวนี้มีเช่าห่วงยางด้วยคับ เช่าห่วงใหญ่ๆ แล้วก็ลาก ลากลงน้ำไป ขอย้ำว่าลากนะคับ ผมเห็นมีนกับพี่เอ๋หัวเราะกันใหญ่ ชิ! มาขำแฟนตัวเอง.....
พอลงน้ำก็ลอดตัวเข้าไปในห่วงยาง แล้วก็ดันตัวเองขึ้นไปอยู่บนห่วงยาง กว่าจะทำได้ เหนื่อยมากๆ ><
ก็ลอยตัวอยู่แถวๆ นั้นล่ะครับ พอมันจะออกไปไกลๆ ก็ช่วยกันดันๆ ลากๆ กันกลับมา สนุกไปอีกแบบ
เล่นกันพักนึง ก็เห็นพี่เอ๋เดินลงมาหาพวกผมแล้ว ว่ายน้ำมาลากผมกับไผ่ให้เข้ามาใกล้ๆ หาด พี่เอ๋คงจะห่วงไผ่มากๆ เพราะไผ่ถ้าชอบอะไร อยากเล่นอะไร จะไม่ค่อยดูตัวเองว่าทำได้หรือเปล่า ก็เข้าใจที่พี่เอ๋เป็นห่วง
ส่วนมีนเหรอคับ ผมมองขึ้นไปก็เห็นมันนอนอยู่บนเตียงผ้าใบ ไม่รู้หลับรึเปล่า มันใส่แว่นกันแดด ก็เล่นกันพักใหญ่ๆ พี่เอ๋ก็บอกให้ขึ้นได้แล้ว
“ขึ้นได้แล้วครับ” คงเห็นผมกับไผ่เล่นกันตัวจะเปื่อยแล้วมั้งคับ
“เดี๋ยวได้ไหม” เสียงไผ่มันอ้อนๆ พี่เอ๋
“ไม่ได้ๆ เดี๋ยวต้องไปซื้อของอีกนะ...” พี่เอ๋ทำเสียงดุๆ
“พอก่อนเหอะ เราเหนื่อยแล้ว” ตัวผมไม่ไหวแล้วคับ เหนื่อยจริงๆ เดี๋ยวต้องเดินไปหาห้องอาบน้ำอีก
แล้วพี่เอ๋ก็ลากไผ่กับผมที่นั่งอยู่บนห่วงยางเข้าไปทางฝั่ง ไผ่มันก็อิดออดของมันไปล่ะคับ พอขึ้นไปถึง มีนก็ลงมาช่วยลากห่วงยางไปคืน แล้วพวกผมก็เดินไปหาห้องน้ำอาบน้ำ ผมไม่ชอบอาบน้ำนานๆ เพราะไม่ใช่บ้านผม ก็บอกให้ไผ่แค่ล้างๆ แล้วเปลี่ยนเสื้อผ้า ตอนอาบน้ำพวกผมก็มีคนมาคุมหน้าห้องอาบน้ำคับ ... จริงๆ มีนมันทำท่าจะเข้ามาอาบให้ผม... แต่ไม่เอาคับ กลัวจะไม่ได้อาบ ไล่มันให้รอหน้าห้อง __ __’’’
...
-
อ่ะ ป้าไม่สงสัยหรอก คงคิดว่า เน็ทนอนละเมอไปหยิบเสื้อของมีนมาใส่
o17 o17 o17
-
อิอิ เก่งน่ะเนี่ยเนทยังมีแรงเล่นน้ำได้เนี่ย อิอิ
-
คิกๆ
ถ้าเข้าไปห้องน้ำคงอาบยาวแน่ๆเลยคงไม่ได้แค่ล้างตัว :m11:
อิอิ
แซวแค่นี้พอดีก่าค๊าบ อิอิ
-
สนุกกันใหญ่เลยนะหุๆอย่าลืมมาต่อเรื่องพี่เอ๋กับไผ่ด้วยนะครับ :m25: :m25: :m25:
-
o7 ดีใจ ในที่สุดก็มาต่อแล้ววววววว ขอบคุณค่า :m5:
-
เอิ๊กๆๆ เมื่อยตัวแต่ยังเล่นน้ำไหว o17 o17 แนทอึดจิงๆ :laugh:
-
o15 o14
นับถือจริงๆ ขนาดเมื่อคืนหนักจนปวดเมื่อยไปทั้งตัว
ยังเล่นน้ำได้ทั้งวันขนาดนั้น :laugh: :laugh:
-
คุณเนทมาต่อแล้วววว ขอบคุณคุณสาวตัวกลมมากเลยค่า :a10:
-
ดีใจค่ะได้อ่านต่อแล้ว
พี่เนทเก่งนะเนี่ย มีแรงเล่นน้ำกะพี่ไผ่ขนาดนั้นอะ
แต่ออกจะประทับใจพี่ไผ่อยู่นะคะ น่ารักมากๆเลยอะ :m3: ลากพี่เนทไปลงทำเลด้วย อิอิ
ความจริงถ้าพี่มีนเป็นคนลากพี่เนทไปลงทะเลคงดูแล้วน่ารักไปอีกแบบเนอะ :laugh:
-
มาแล้ว ๆ มาต่อแล้วววว............ :m18:
ดีใจ :m4: อย่าหายไปนาน ๆ อีกน๊า
-
ดีใจจังน้องเนทมาต่อแล้ว :m3:
ขนาดบอกวว่าเมื่อยเนื้อเมื่อยตัวอยู่นะเนี่ยยังเล่นได้ไม่มีหยุด
พี่เอ๋น่ารักเนอะเป็นห่วงน้องไผ่เลยต้องลงมาคุม ไผ่ก็ท่าทางขี้อ้อน :m13:
ส่วนมีนคงจะเก็บแรงไว้คืนนี้อะเลยไม่ลง :m11:
ยังไงอย่าเล่นน้ำจนเพลินน้า รีบมาต่อด้วยนะจ๊ะ
:m18: :m18: :m18:
-
แล้วมาต่ออีกนะคับ :m5:
-
:impress: :impress: :impress:
อ่าครับผม แล้วจะเป็นไงต่ออ่าครับ
รออ่านอยู่ครับผม ไม่ว่าเกิดไรขึ้นขอให้รักกันนานๆนะครับผม
:impress: :impress: :impress:
-
เล่นน้ำทะเลกัน :m7: :m7: :m7:
-
พี่เนทแรงเยอะนะเนี่ย ขนาดเมื่อยตัว ตอนเช้ายังลงมาเล่นน้ำได้อีก วี๊ดวิ๊ว~
ดีนะเเค่คุมหน้าห้องน้ำ ถ้าอาบให้คงจะไม่ได้กลับบ้านหรอกมั้ง อิอิ
** พี่ไผ่อ้อนเก่งจัง น่าร๊าก :m3: พี่เนทก็น่าร๊าก นะ
-
เห็นคนอื่นสวีทกันแล้วมีความสุขเจงๆ :m3:
-
มาต่อแย้ววววว น่ารักมากมาย :m3:
มาต่อเร็วๆๆน่ะ เค้าอยากรู้ว่ากินอาหารทะเลเสร็จจะมีอะไรต่อ หุหุ :m13:
-
ตามอ่านมตั้งแต่บอร์ดโน้นแน่ะ แหะๆ แต่ไม่เคยเมนท์เลย :m23:
อยากจะบอกว่า ชอบเรื่องนี้มากมายครับ อ่านแล้วรู้สึกได้ถึงความมีชีวิตชีวาของตัวละครอ่ะ
ยังไง ตอนนี้ทุกอย่างก็คลี่คลายไปในทางที่ดีแล้วนี่นะ เรื่องที่ลงอยู่ตอนนี้ก็เป็นเรื่องที่ผ่านไปแล้ว ยังไงก็รักษาสิ่งที่มีอยู่ให้คงอยู่ ให้นานที่สุดนะครับ
เป็นกำลังใจให้ทั้งคุณเนท และคุณมีนครับ :give2:
sasip :a4:
-
ขอเปงแฟนคลับ้วยคนน๊า
o14 o15 o14 o14 o15
-
เพิ่งอ่านได้ถึงหน้า8เองค่ะ
แต่ไม่ไหวแล้ว ง่วงนอนมาก
ยังไงเดี๋ยวมาอ่านต่อนะ :a12:
-
มาต่ออีกนะคับ กะลังหนุกเลย เอาของพี่มีนมาลงด้วยก้อดีนะ อยากอ่านอะ
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด ดีใจในที่สุดมีนก็มาต่อแล้ว อิอิอิ จำกันได้ไหมเอ่ย :m29: ตอนที่เนท มีน เอ๋ ไผ่ ไปเที่ยวทะเล แล้วต้องพักห้องเดียวกันอ่ะ
*************************************
มาแล้วเว้ย....รออยู่ล่ะสิ......ฮา ฮา......... ต่อวันที่สอง....
กูตื่นประมาณสายๆ ได้ เมื่อวานหนักไปหน่อยว่ะ ไอ้เด็กดื้อมันยังไม่ตื่น เห็นมันนอนก็สงสารชะมัด
กูจ้องมองหน้ามันอยู่นาน ยังไม่คิดจะลุกจากเตียง....นอนกอดมันอยู่นานเหมือนกัน
จนไอ้เอ๋มันเรียก หันไปเห็นมันลุกจากเตียงแล้ว มองมันห่มผ้าให้แฟนมัน
“เดี๋ยวกูอาบน้ำก่อน” มันบอกกู แล้วเดินผ่านเข้าห้องน้ำไป
กูลุกขึ้นนั่ง ห่มผ้าให้มันดูท่าทางอีกนานคงจะตื่น
สักพักไอ้เอ๋เดินออกมา กูเข้าไปอาบน้ำต่อ .... ออกมาก็ยังไม่เห็นว่าแฟนพวกกูจะตื่น...
กูกับไอเอ๋จึงเดินไปหากาแฟกินดีกว่า....
“ไง...น้องชาย หลับสบายไหม” ลุง....ทักทายไอ้เอ๋กับกู
“ครับ หลับสบายดี” ไอ้เอ๋มันตอบ หันมายิ้มกวนๆ ให้กู
“ลุงค่อยสบายใจหน่อย มาดื่มกาแฟกันก่อน” ลุง..เรียกพวกกูนั่งลงคุยได้พักนึง
คิดว่าแฟนพวกกูคงตื่นแล้ว จึงสั่งร้านอาหารให้ทำข้าวต้มให้สองที่ ว่าจะเอาไปให้แฟนพวกกูกิน คงไม่มีแรงจะเดินมากินเองแน่ๆ
ที่นี่บริการดีจริงๆ แขกมาพักก็เยอะ สรุปพวกกูต้องพักห้องเดิมอีกคืน เพราะแขกไม่ยอมเช็คเอ้าท์ออก ถ้าเป็นงั้นพวกกูก็ขี้เกียจจะย้ายห้อง แต่ขอให้เขาหาผ้าหรือฉากมากั้นในห้อง ตอนแรกลุงแกคงงง แต่ไอ้เอ๋มันหัวไว บอกเอาไปกั้นให้เป็นส่วนตัว ลุงแกก็จัดให้ ยังแถมอาหารเช้าให้พวกกูกินฟรีอีก
กลับมาถึงห้องพวกมันตื่นกันแล้ว คิดว่าคงอาบน้ำกันเรียบร้อย กูจึงเรียกให้มากินข้าวต้ม แล้วเดี๋ยวค่อยออกไปหาด แฟนพวกกูก็ว่าง่ายดี ตอนแรกคิดว่าคงตื่นมางอนพวกกูซะอีก
จากนั้นพวกกูก็พาแฟนตัวเองไปเดินเที่ยว วันนี้คงให้พวกมันเล่นน้ำกันก่อน เห็นอยากเล่นน้ำมากพวกกูก็ให้เล่น มีถ่ายรูปเก็บไว้บ้าง
จนเกือบเย็นก็เดินกลับห้อง พอเดินเข้ามา เห็นมีฉากไม้ยาวๆ ตั้งอยู่กลางห้อง มันมองหน้าพวกกูงงๆ ไอ้เอ๋จึงบอกว่าย้ายห้องไม่ได้ จึงขอผ้าหรือฉากมากั้นให้เป็นส่วนตัว ก็ไม่เห็นมันว่าอะไรพวกกู พยักหน้าเออออตาม
พอเข้ามาอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้า และออกมาเดินแถวๆ ที่พัก มีของขายบ้าง ทั้งของกินของใช้ของที่ระลึก เยอะแยะมากมาย แต่ราคามันแพงจริงๆ
เดินเล่นกันจนเบื่อ จึงกลับมาที่พัก ไม่รู้จะทำอะไรดี ก็นั่งซดเบียร์ ฟังเพลง ตรงหน้าระเบียงห้อง พวกแฟนกูเห็นพวกกูกินก็ขอกินบ้าง กูก็ไม่ขัดข้อง จัดให้
แต่ให้กินแค่เบียร์ เหล้ายกเว้นเดี๋ยวเมาหัวทิ่ม คืนนี้อดพอดี
กระทู้แรกมันลงต่อไม่ได้ว่ะ อยากอ่านไปหากันเองนะเว้ย ขอบ่นหน่อยเหอะว่ะ ลงอยากชิบหาย!
วันเสาร์-อาทิตย์ จะมาลงต่อ แต่ถ้ากระทู้กูตกไปอีกหน้า พวกอด!! หึ....หึ
-
มาต่อแล้ว :m3: รออ่านต่อนะ :m18:
-
โอ้ยยยยยยยยยยยยย คุณมีน มาเองเลยเหรอคับ
-
แล้วอย่าลืมมาต่ออีกนะคับ
-
รออ่านต่อค๊าบ :a1: :a1: :a1:
-
มาดันมิให้ตก เดี๋ยวอดอ่าน ^^
ฉากกันได้แต่ภาพแต่เสียงกั้นไม่ได้อยู่ดีหนิ หุหุ
-
สั้นจัง ไม่มีไรในกอไผ่
:a4: :a4: :a4:
-
รออ่านตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อ :m10:
รออ่านต่อค้าบบ พี่สาวตัวกลม :a2:
-
น้องมู่มู่น้อย เจ๊ก็ภาวนาให้มีนมาต่อเร็วๆเหมือนกัน :m5:
-
ในที่สุดดดด คุงมีนก็มาต่อ อุอุ o7 ยังรออยู่น่ะ ตัวเองง :m13:
-
ในที่สุด มีน ก็มาต่อ นึกว่าลืมไปแล้วซะอีก แล้วมาต่อเร็ว ๆ นะ :m1:
-
o7 ของมีนมาต่อแล้วจ้า
***************************
มาต่อแล้วคับ
อิอิ....มาช้าไปหน่อย....
.
.
.
.
.
นั่งอยู่ดีๆ ฝนเสือกตกขึ้นมาเฉยๆ งงเลยกู
กลับเข้าห้องเปิดทีวีดูไปเรื่อยๆ แฟนพวกกูคงจะเหนื่อยกันมาก หลับไปก่อนหน้านี้ จึงปล่อยให้หลับไปก่อน
กูมองนาฬิกาอีกทีจะเที่ยงคืนซะแล้ว จึงอุ้มไอ้เด็กดื้อกลับไปนอนเตียงที่กูกับมันนอนเมื่อคืน และบอกให้ไอ้เอ๋ลากเตียงมาติดกัน จะนอนเตียงเดี่ยวเล็กๆ ให้ทรมานทำไม เพราะไงกูคงนอนเตียงเดิม เพราะมันใหญ่กว่าเตียงที่ไอ้เอ๋มันนอนเมื่อวาน (เฮ้อ...แล้วกูจะบรรยายทำไมว่ะ)
กูอุ้มไอ้เด็กดื้อมาวางบนเตียง มันยังไม่รู้สึกตัวสักที กูจึงลุกขึ้นดึงฉากมากั้นเตียงกูไว้ให้กลายเป็นโลกส่วนตัวของกูกับไอ้เด็กดื้อ
“เอ้ย...ไอ้มีน คืนนี้เบาๆ หน่อยนะมึง” ยังไม่ทันที่กูจะนอน เสียงไอ้เพื่อนเลิฟก็แซวกูทันที
“เออ...มึงด้วย อยากทำรัยก็ทำ ไม่ต้องเป็นผีผ้าห่มให้กูเห็นนะเว้ย” แม่งแซวกูได้ กูก็แซวมึงกลับ
“ฮา ฮา ปากมึงนี่.....” มันไม่พูดอะไรต่อ กูเดินกลับมานอนกอดไอ้ดื้อกูบนเตียง
เห็นมันหน้าแดงเพราะเบียร์ที่มันกิน กูอดใจแทบไม่ไหว
“เนท..” กูเรียกมันเบาๆ หอมแก้มนิ่มๆ ของมันหลายๆ ที
มือกูลูบไปทั่วตัว แค่สัมผัสผิวเนียนของไอ้เด็กดื้อ ไอ้น้องชายกูก็แข็งขึ้นมาแล้วว่ะ
“อือ” ไอ้เด็กดื้อมันทำเสียงคราง ปัดไม้ปัดมือกู
แต่มีหรือที่กูจะหยุด กลิ่นเนื้อตัวมันหอมจริงๆ
กูไซร้ตรงคอไอ้เด็กดื้อ มันก็บิดตัวหนีกูอีก
ยิ่งมันทำแบบนี้ มันจะรู้ไหมว่ะ ว่ายิ่งเป็นการกระตุ้นความอยากของกูเข้าไปอีก
ไอ้เด็กดื้อมันมองหน้ากูตาปรือๆ กูลูบหน้ามันเบาๆ ยื่นหน้าจูบปากนุ่มๆ ของมันเบาๆ
ดันลิ้นเข้าไปในปาก ไอ้เด็กดื้อพยายามฝืนไม่ยอมรับลิ้นของกู
กูจึงจับหน้ามันให้อยู่นิ่งๆ ดันลิ้นเข้าไปอีกครั้ง บดเบียดริมฝีปากมันแรงๆ
ได้ยินแต่เสียงมันครางในลำคอ ไอ้เด็กดื้อร้องประท้วงกูได้ไม่นาน ก็เริ่มเคลิ้มตามกู
ไม่รอช้า พอกูพละจากปากนิ่มๆ ที่มันแดงฉ่ำ กูรีบถอดเสื้อของกูออก ขยับขึ้นมาคล่อมไอ้เด็กดื้อไว้
หน้าตามันตอนนี้ ยั่วกูมากๆ กูจึงถอดเสื้อมันออก แล้วดึงกางเกงขาสั้นของไอ้เด็กดื้อออกตาม
มือกูสัมผัสผิวก้นเนียนๆ ของมัน แทบอยากจะเอามือบีบเนื้อเนียนๆ ของไอ้เด็กดื้อแรงๆ ซะจริง
แต่กูต้องอดใจไว้ก่อน แถมต้องมองผ่านไอ้น้องชายตัวเล็กๆ ของมันด้วย
โอ๊ย! เงี่ยนชิบหาย! รู้สึกKกูจะตื่นตัวขึ้นมาซะแล้ว
กูจูบปากนิ่มๆ ของไอ้เด็กดื้ออีกครั้ง มือกูเลื่อนลงมาจับตรงหน้าอกมัน
มันร้องครางในลำคอ เพราะกูจับบีบหน้าอกแรงๆ กูจึงพละออกจากปากนิ่มๆ ของไอ้เด็กดื้อ
กูเห็นเนื้อตัวมันแดงขึ้นในทันที ถึงแม้ในห้องจะเหลือแค่ไฟตรงหัวเตียงก็เถอะ
ไอ้เด็กดื้อมันมองหน้ากูเคืองๆ ทำเป็นจะยกมือตีกูด้วย ตัวแค่นี้จะทำรัยกูได้
กูก้มลงสัมผัสหน้าอกมันด้วยลิ้นของกู
“อ้า....” มันร้องเสียงหลง เพราะกูกัดหัวนมไอ้เด็กดื้อเบาๆ แล้วเปลี่ยนสลับเป็นเลียหัวนม สลับไปมาทั้งสองข้าง
ไอ้เด็กดื้อบิดตัวงอใต้ตัวกู หัวเข่าเกือบชนน้องชายกูซะแล้ว กูจึงดันตัวมันให้นอนนิ่งๆ ใต้ตัวกู
เลื่อนมือจับน้องชายตัวเล็กๆ ของมัน Kมันขยายตัวตามแรงจับของกู
กูจับKมันรูดขึ้นลงแรงๆ จนมันร้องเสียงดังกว่าเดิม
“มีน...จะเสร็จแล้ว” มันร้องบอกกู แต่เรื่องอะไรกูจะให้มันไปเร็วว่ะ
กูปล่อยจากน้องชายมัน มันร้องด้วยน้ำเสียงขัดใจ
แต่กูกลับหยิบให้มัน จับมันให้ลุกขึ้นนั่ง
“ทำให้กูด้วยดิ” มันมองหน้ากูดุๆ แทบจะแดกกูให้ได้
กูเป็นฝ่ายนอนลงบนที่นอน กลับให้ไอ้เด็กดื้อคล่อมอยู่บนตัวกู
ไอ้เด็กดื้อค่อยๆ จับKกู รูดเบาๆ แค่นี้กูก็เสียวชิบ!
แต่มันทำเบามาก ไอ้เสียวมันก็เสียวอยู่หรอก
“ใช้ปากสิ” กูสั่งมัน มันหันมามองหน้ากู กูจึงจับKมันที่อยู่ตรงหน้ากูรูดขึ้นลงช้า
ไอ้เด็กดื้อมันค่อยๆ รับKกูเข้าไปในปาก แล้วเริ่มดูดเบาๆ สลับกับเลีย
รู้สึกถึงความนุ่มนิ่มในปากมัน แล้วมันค่อยๆ เพิ่มแรงดูดขึ้น บางครั้งก็รูดKกูจนสุด จนกูร้องออกมามั่ง
ระหว่างที่ไอ้เด็กดื้อมันทำให้กู กูก็ดูดๆ เลียๆ ตรงก้นมันด้วย เตรียมความพร้อมไว้ก่อน ฮา ฮา...
“เนท....เดี๋ยวๆ หยุดก่อน” ไม่ไหวแล้วเว้ย กูแทบขาดใจ
ไอ้เด็กดื้อมันหยุดทำ หันมามองหน้ากู กูจึงดึงมันขึ้นมานั่งบนตัวกู แต่มันดันนั่งทับKกู เหมือนจงใจจะแกล้งกู กูจึงดึงตัวไอ้เด็กดื้อ นั่งยองๆ ให้ก้นมันตรงกับKกู
“อ๊ะ...” มันเกร็งตัวขึ้นมาทันที
“อย่าเกร็งสิ” กูบีบก้นมันเบาๆ แล้วค่อยๆ จับก้นมันทั้งสองข้าง ค่อยๆ ให้มันดันก้นมันลงมา
ไอ้เด็กดื้อร้องอ๊ะๆ ตอนที่ก้นมันค่อยๆ กดลงมาจนสุด ข้างในมันตอดรัดกูซะแน่น
“ขยับสิ” ไอ้เด็กดื้อค่อยๆ ขยับตัวขึ้นลงช้าๆ จนไม่ทันใจกูซะจริง
กูจึงเป็นฝ่ายจัดการเอง จับก้นมันขึ้นๆลงๆ จนไอ้เด็กดื้อมันร้องเสียงหลง
จนจังหวะมันเข้าที่ คราวนี้กูไม่ต้องจัดการเอง ไอ้เด็กดื้อมันเป็นฝ่ายทำเอง
กูก็แทบจะทนไม่ไหว จะออกอยู่แล้ว แต่เห็นสีหน้าไอ้เด็กดื้อก็สงสารว่ะ
มันคงเจ็บๆ เสียวๆ กูจึงจับKมันรูดแทน คราวนี้มันเร่งจังหวะเร็วขึ้น
กูก็รูดของมันแรงขึ้น จนมันปล่อยออกมาเต็มมือเต็มท้องกู
ไอ้เด็กดื้อมันหยุดทำ นั่งตัวเกร็ง ทั้งๆ ที่Kกูยังอยู่ในตัวมัน
กูจึงเป็นฝ่ายจับมันกระแทกลงแรงๆ มันทั้งร้อง ทั้งจิกทึ้งบนตัวกู
ตอนนี้ไม่ไหวแล้วเว้ย กูกระแทกแรงๆ สองสามที ก็ปล่อยเข้าไปในตัวมัน
ตอนนั้นกูก็ได้ยินเสียงไอ้เอ๋กับแฟนมันนะ แต่กูไม่สนใจว่ะ กูจดจ่อยู่กับของๆ กูนี่ล่ะว่ะ
ไอ้เด็กดื้อฟุบลงบนตัวกู หอบหายใจแรงๆ
“จะอาบน้ำ” มันบอกกูเสียงเบาๆ ยกแขนมาโอบรอบคอกู
“อืม อืม” กูหอมแก้มมันเบาๆ แล้วลุกขึ้นอุ้มไอ้เด็กดื้อ พาไปอาบน้ำ
อาบเสร็จเรียบร้อย ทั้งกูและไอ้เด็กดื้อ ก็อุ้มมันออกมาข้างนอก ใส่เสื้อตัวเดิมที่ถอดทิ้งไว้แถวๆ นั้น
ดูท่าทางมันคงจะทั้งง่วง ทั้งเหนื่อย ให้ไอ้เด็กดื้อนอนก่อน ส่วนตัวกูก็หาเสื้อผ้าใส่ แล้วตามลงไปนอน ดึงไอ้เด็กดื้อเข้ามานอนในอ้อมแขนกู จูบหน้าผากเบาๆ มันทีนึง แล้วก็หลับสนิททั้งคู่
ตอนเช้ากูตื่นในอ้อมกอดของไอ้เด็กดื้อ งงว่ะ! ไอ้เด็กดื้อมันกอดกูตอนไหน ทั้งๆ ที่เมื่อคืนมันอยู่ในอ้อมกอดกูแท้ๆ แต่ขอบอกว่า กูรู้สึกดีจริงๆ อ้อมกอดของไอ้เด็กดื้อที่กอดหัว โอบไหล่กู ทำกูอบอุ่นไปถึงข้างใน ทำให้กูนึกถึงแม่กู ตอนที่กูยังเด็กๆ อยู่ ความรู้สึกนี้มันห่างหายจากกูไปนานมาก เหมือนกูได้ของที่กูรักกลับคืนมา กูจึงปล่อยให้ตัวกูกับไอ้เด็กดื้อหลับอยู่ในท่านี้ไปอีกครั้ง
รู้สึกตัวตื่นอีกที ก็ได้ยินเสียงไอ้เอ๋มันเรียก เพราะลุงมันให้เด็กมาเรียกไปกินอาหารเช้า
กูจึงปลุกไอ้เด็กดื้อที่ยังนอนไม่รู้ตัวอยู่ มันงัวเงียไปอยากจะลุก กูจึงต้องอุ้มมันพาเข้าไปอาบน้ำแทน
กว่าจะอาบน้ำให้มันได้ เล่นเอากูเหนื่อย มันดื้อชะมัด ก็เล่นลงไปนอนในอ่างอาบน้ำเฉยเลย กูงงเลย ไอ้เด็กดื้ออย่างกับเด็กห้าขวบ ก็กว่าจะแปรงฟัน อาบน้ำเสร็จ กูต้องมายืนคุมมัน
ออกจากห้องน้ำไม่เห็นไอ้เอ๋กับแฟนมันแล้ว กูจึงเร่งให้ไอ้เด็กดื้อมันแต่งตัวเร็วๆ
“เนทแต่งตัวเร็วๆ ไอ้เอ๋กับไผ่ออกไปรอแล้วมั้ง” กูเดินมาหยิบเสื้อผ้าในกระเป๋าใบใหญ่ หยิบเสื้อยืดสีชมพูกับกางเกงสามส่วนสีขาวของไอ้เด็กดื้อให้มันใส่ หันมาอีกที มันกลับลงไปนอนบนที่นอนอีกแล้ว
“เนท! แต่งตัวสิว่ะ”
“อื้อ....จะนอน” มันฝืนตัว ไม่ยอมให้กูจับมันนั่ง
“อย่าดื้อสิ” ไอ้เด็กดื้อมันลุกขึ้นมานั่งตรงเตียง ตามันยังไม่ลืมเลย
“จะให้เราลุก ก็แต่งตัวให้ดิ” เอากับมันสิว่ะ บอกจะดื้อก็ดื้อชะมัด
คร้าบ คร้าบ คุณชาย เดี๋ยวขี้ข้ามีนจะแต่งตัวให้นะคร้าบ
กูหยิบแป้งมาทาตัวไอ้เด็กดื้อ หยิบเสื้อมาใส่ให้ไอ้เด็กดื้อ มันยังนั่งนิ่งอยู่อีก
“ใส่กางเกงด้วย” มันหลับตายิ้ม แต่พูดใส่หน้ากูว่ะ
“ลุกขึ้นสิ” ไอ้เด็กดื้อลุกขึ้นยืน กูจึงเป็นฝ่ายนั่งยองๆ หยิบกางเกงในกางให้มันใส่
มันแกล้งกูป่าวว่ะเนี่ย ก็รู้อยู่ว่าความอดทนของกูมีขีดจำกัด กูต้องกลั้นหายใจสุดๆ
หยิบกางเกงสามส่วนกางให้ไอ้เด็กดื้อใส่ มันก็ไหล่กู แล้วสอดขาใส่เข้ามา ติดกระดุมรูดซิบให้เรียบร้อย
พอก็ลุกขึ้น มันมองหน้ากูยิ้มๆ แล้วมันก็กระโดดขึ้นไปบนเตียงนอน เอาแขนมาโอบคอกู
แล้วมันก็หอมแก้มกูฟอดใหญ่ๆ ทั้งสองข้าง
“ขอบคุณนะค้าบ คนใช้มีน” ดูมันพูดดิ น่าตบด้วยจูบ
“เออๆ ไปกินข้าวเหอะ” กูดึงมันลงจากเตียง แล้วจูงมันออกจากห้อง
เดินไปหาไอ้เอ๋ที่ร้านอาหาร ดูเวลา ประมาณ 10 โมงได้มั้ง ไม่ค่อยมีคนแล้ว
พวกกูจึงนั่งกินข้าวเช้าสบายๆ ไม่รีบร้อน
วันนี้ไม่รู้จะทำอะไร พอกินข้าวเสร็จก็กลับมาที่พัก ก็เล่นน้ำอยู่ตรงหาดแถวๆ ห้องพัก
ไม่มีอะไรมาก พักเหนื่อย เพราะพรุ่งนี้ต้องกลับแล้ว
พอตกเย็นก็ออกไปหาของกินแถวๆ นั้น ซื้อของติดไม้ติดมือบ้าง
กลางคืนก็ออกมานอนดูดาว ท้องฟ้าสวยๆ ดาวเต็มท้องฟ้า แถมมีแฟนอยู่ในอ้อมกอดอีก สุขใจเป็นที่สุด
วันที่สามคงทำให้พวกมึงที่รออ่านเสียใจด้วยว่ะ ไม่มีกิจกามเว้ย
หึ หึ สงสารไอ้เด็กดื้อของกู แค่นอนกอดและหลับไปด้วยความเหนื่อยเท่านั้น
ตอนเช้าพวกกูก็เก็บของกลับกรุงเทพ
การเดินทางไปเที่ยวครั้งนี้ของพวกกูก็จบลงเพียงเท่านี้
.
.
.
กว่ากูจะเขียนจบได้ โคตรปวดหัวเลยว่ะ งานกูก็เยอะ ไม่มีเวลามาเล่าบ่อยๆ นะเว้ย
พวกมึงอยากรู้เรื่องรัยกู ถามมาดีกว่า กูตอบได้ เล่าได้ ก็จะเล่าให้พวกมึงฟังแทน
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
คงจุใจกันทุกคนนะคับ
ของผมกำลังเขียนอยู่คับ รอหน่อยนะค้บ
-
โอววววววววววววววว หื่นได้ใจ :m10: :m10: :m10:
อยากอยู่ใต้เตียงจริงๆ
:m24: :m24: :m24:
รออ่านต่อน้า พี่ดาวสาวตัวกลม :a2:
-
ชอบมีนจัง หื่นดีอ่ะ :oo1:
รออ่านต่อเหมียนกาน :impress:
-
:m3: :m3: :m3: :m3:
มีนคนเดิมกลับมาแล๊นนนนนนนน....หลังจากที่ตอนที่แล้วอ่ะ เขียนอย่างกะย่อความ เหอๆๆๆ
*พี่โยยแซวเล่นนะเนท...อย่าให้ที่รักของเนทมีตื้บพี่น๊า จัวๆ*
อ่านของมีนทีไร...พี่โยยก็เป็นเยี่ยงนี้ :o8: :o8: :o8: ทุกที
ตามมาด้วยอาการนี้ :m10: :m10: :m10:
อ่านะน้องเนท...ถ้าช่วงนี้มีนงานยุ่งๆ ก็อย่าเพิ่งให้เขียนเลย
มาเป็นตอนพิเศษ...แบบเหตุการณ์ที่มีนมันประทับใจ อยากเขียนถึงอ่ะ
แบบนั้นก็ได้....
รอได้จ้ารอได้...คิๆๆ
ขอบคุณดาวด้วยจ้า ที่เอามาลงให้อ่านแบบทันใจ...
:give2:
-
รักแบบใช้ภาษากายแทนคำพูดนี่ก็ซาบซ่านดีแท้
:m25: :m25: :m25: :m25:
-
:m24: เก็บภาพทรงจำดีๆ ไว้เรียบร้อยแล้ว
เพิ่งอ่านทันฮะ ชอบมากเลยครับ อิอิ
หากเรารักใครซักคน เราก็จะรู้ว่า การหักห้ามใจ ไม่ให้ยุ่ง ไม่ให้หวง ไม่ให้เป็นห่วง ไม่ให้.. :oo1:... กับคนที่เรารักนั้น
มันยากขนาดไหน :m13:
อ่านไปตอนช่วงแรกๆนี่ บอกเลยว่าสงสารมีนจริงๆ :laugh:
-
:m3:หื่นได้ใจจิงๆเรยคุนพี่ :m1: ไม่เสียเปล่าที่คุนน้องอุส่าห์รอเปณสิบๆชาด :give2:
:m18: ชอบจัง หื่นอย่างแรงงิ :a4: :a3: :a10: :a11: :a9: :a1: จารออีกสิบชาดน๊า :a14:
-
อ่ะ วันนี้แถม....เอาของเนทมาต่อด้วย อิอิอิ จำกันได้ไหมเอ่ย........ตอนที่มีนพาเนท ไผ่ เอ๋ ไปเที่ยวที่บ้านมีนอ่ะจ้ะ :m26:
******************************************************************
มาลงต่ออีกหน่อยคับ
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
พวกผมแวะไปซื้อของกันคับ แวะซื้อของสด ทั้งปลา หมึก กุ้ง หอย ปู สารพัดคับ อยู่หลายวันก็ซื้อมาตุนเยอะๆ พวกผมซื้อกันอย่างกะจะไปจัดปาร์ตี้กันซะมากกว่า มันเยอะไปหมด ผมชอบกินกุ้งที่สุด จะซื้อเยอะกว่าอย่างอื่น จากนั้นก็แวะตลาดอีก มาซื้อของที่ป้ามีนฝากมาคับ จำไม่ได้แล้วคับ แต่ซื้อหลายอย่างเหมือนกัน
จากนั้นก็กลับบ้านกันคับ พอตกเย็นเหมือนเรี่ยวแรงจะหมดไป ผมกับไผ่ก็นอนสลบกันตรงห้องรับแขก ไม่รู้แล้วล่ะคับ ว่าตอนเย็นจะกินอะไร ทำมาผมก็กินหมด ตื่นมาอีกที ก็ตอนที่มีนมาเรียกให้ไปอาบน้ำล้างหน้าให้สดชื่น ผมกับไผ่ก็ไปจัดการตัวเองให้เรียบร้อย พอเดินลงมาก็เห็นของกินเรียงกันเป็นแถว พร้อมเด็กชายหญิงตัวเล็กๆ อีก 4-5 คน มีนบอกว่า หลายชายหลานสาว ป้ามีนจัดโต๊ะให้นั่งกินใกล้ๆ บันไดทางขึ้น ผมก็ว่าได้ยินเสียงเด็ก คิดว่าเด็กที่ไหนกัน
จากนั้นพวกผมก็ลงมือกินอาหารทะเลกันอย่างอร่อยไปเลยคับ มีนกับพี่เอ๋เป็นคนย่างๆ ปิ้งของทะเล ส่วนผมกับไผ่ก็แกะกุ้งแกะปู ป้อนตอบแทน ส่วนป้ามีก็คอยดูแลเด็กๆ ที่มานั่งกินด้วย ตอนแรกๆ รู้สึกเขินๆ เหมือนกันคับ แต่พอผ่านไปเรื่อยๆ ก็ชินคับ เพราะหิวด้วยคับ ซัดกันไปเต็มๆ อิ่มกันทั่วหน้า
ดูทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดี ผมกับมีนไม่ค่อยทะเลาะกันแล้วคับ มีนไปยอมซื้อมือถือจนผมเริ่มทนไม่ไหวแล้วคับ ถ้าเกิดที่บ้านมีเรื่องด่วนแล้วติดต่อไม่ได้จะทำไง เมื่อมันไม่ซื้อผมก็ซื้อให้มันเอง
“อะ....เราให้มีน...” ผมหยิบกล่องมือถือใหม่เอี่ยมออกมายืนให้มัน
“อะไร?” มันทำหน้างงๆ คับ
“ซื้อให้ไง ของขวัญวันปีใหม่” ผมยื่นกล่องยัดใส่มือมัน
“เอ้ย! พูดเล่นป่าว” มันยังตกใจอยู่คับ
“ป่าวนะ ให้มีนแทนเครื่องเก่าที่เราทำพังไปอะ”
“ไม่เอา!” ทำท่าจะไม่เอาด้วย จะยื่นคืนผม
“ไม่ได้ ให้แล้วไม่รับคืน” ผมเสียงดังใส่มัน
“มันแพง ไม่กล้าใช้” ดูมันดิคับ ยังดื้ออยู่อีก
“งั้นแบบนี้ล่ะกัน” ผมหยิบมือถือผมออกมา ถอดซิบออก
“มีนใช้เครื่องนี้ เราใช้เครื่องใหม่ก็ได้” ผมรีบหยิบมือถือในกล่องออกมาทันที จัดแจงทุกอย่างด้วยความรวดเร็ว มีนก็มองผมงงๆ ล่ะคับ
“...........” มันเงียบคับ เหมือนคิดอะไรอยู่ในใจ
“มีนไม่ชอบเหรอ มันจำเป็นนะ” ผมมองหน้ามัน ทำสายตาอ้อนๆ ใส่มัน ดูท่าทางมันจะเขินนะคับ
“.....ขอบใจมาก” มีนมองหน้าผม ยิ้มให้ผม ดึงผมเข้าไปกอด
“ผมรักเนทนะ...” มันบอกผมแล้วจูบที่หน้าผาก ที่แก้มผม
“อืม....รู้แล้ว...” ผมตอบมันเสียงเบาๆ คราวนี้ผมเป็นฝ่ายเขินบ้าง
“เฮ้ออออ......” อยู่มันก็ถอนหายใจคับ
“ถอนหายใจทำไม?”
“เมื่อไหร่เนทจะบอกรักผมสักที” มันทำสายตาอ้อนๆ ผม
“มะ....ไม่รัก...จะคบด้วย....เหรอ” ผมพูดไม่เป็นภาษาแล้ว
“อยากได้ยินเนทพูดจัง พูดหน่อยนะ” มันไม่พูดเปล่า เข้ามากอดผม หอมๆ ไซร้ๆ ผมอีกแล้ว
“................” ผมก็เงียบคับ พูดไม่ออกจริงๆ คับ
ตุ่บ! มันดันผมนอนลงบนเตียง บรรยากาศเริ่มแปลกๆ แล้วคับ คราวนี้มันจุ๊บๆ ที่ปากผมด้วย
“เนทรักผมไหม” เออ....ใจสั่นไปหมดแล้วคับ
“หือ....เนท....ว่าไง” ไม่พูดเปล่าแล้วคับ มือมันเลื้อยเข้ามาในเสื้อผมแล้ว
“ก็รัก...” ผมตอบมันเบาๆ
“หือ....ไม่ได้ยิน....” มันต้องแกล้งผมแน่ๆ เลยคับ
“ระ.....รักมีน....” มันหยุดลวนลามผม กลับมาจ้องหน้าผม แล้วยิ้มกว้างให้ผม
“พูดได้สักทีนะ......ชื่นใจจัง....” ผมรู้สึกได้คับ ว่ามีนดีใจมาก
“รักผมนานๆ นะคับ” มีนก้มลงจูบปากผมเบาๆ ผมก็จูบตอบมีนด้วยคับ
“ค้าบๆ รักนานๆ ค้าบ” คราวนี้มันหัวเราะใหญ่เลยคับ
“ไหนๆ เอามือถือมาดูดิ จะได้ใช้เป็น” มีนเปลี่ยนเรื่อง เพราะรู้ว่าผมเขินจะแย่อยู่แล้ว
ผมกับมีนก็นั่งเล่น นอนเล่น ดูมือถือไปเรื่อยๆ คับ มีนถ่ายรูปผม ผมถ่ายรูปมีน
เครื่องเก่าผมที่ให้มีนถ่ายคลิปได้ มีนมันก็ถ่ายรูปผมทันทีเลยคับ อายมากๆ แต่สนุกคับ ฮิฮิ
วันนั้นเป็นวันที่ผมกับมีนมีความสุขมากคับ ผมจำได้แม่น เพราะเป็นครั้งแรกที่ผมได้เห็นรอยยิ้มที่ดูสดใสของมีน
...........รักมีนนะคับ!!!!!
เวลาแห่งความสุขมักผ่านไปอย่างรวดเร็ว
จากนั้นทุกคนต้องกลับมาเคร่งกับการเรียนและสอบอีกครั้ง
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
วันนี้จะเขียนอีกตอน แต่ไม่รู้จะทันลงหรือเปล่า
รอกันหน่อยนะคับ ^^
-
ซึ้งมากๆๆๆ :m1: :m1: :m1:
นอกจากหื่นแล้วยังมีซึ้งอีก
รออ่านต่อจ้า พี่ดาว :a2:
-
เหอ เหอ รักกันนาน ๆ น้า :m5: :m5:
-
:impress: :impress: :impress:
อ่าครับสนุกดีครับผม ภาคมีนอ่าครับ
แล้วจะมีโอกาสได้อ่านอีกป่าวครับ
ยังอยากอ่านนะครับ อิอิ เป็นกำลังใจให้ครับผม สู้ๆๆ
:impress: :impress: :impress:
-
:impress: รักครับ
-
ดีใจ๊ ดีใจ พี่มีนมาต่อแล้ว :m1:
ตอนนี้ เนทกะมีนโรแมนติกมากกกกก รักกันนาน ๆ น้า :m13:
-
เล่นมือถือเสร็จ อย่าลืมซักผ้านะครับ
หุๆ
-
:m9:
หวานกันจังเลยนะคู่นี้
-
แง่มๆ เอาแฟนฟิคชั่นมาฝากครับ
อุๆ
พี่เนทพี่มีนไปอ่านมาแล้วก็จริง คาดว่า แฟนๆ เรื่องนี้มีหลายคนที่ยังไม่ได้อ่าน เลยเอามาฝากกันครับ
เอิ๊กๆ อย่าว่ากันน้า
คลับตุ๊ด ออร์แกนไนเซชั่น
ภูมิใจเสนอ....
คลับตุ๊ด ไลฟ์ แอท ไทยบอยสเลิฟดอทคอม
ตอน... เครื่องซักผ้า
อันนี้เป็นเรื่องที่เล่าเมื่อประมาณสองอาทิตย์มาแล้วได้ ตอนนั้นเล่าบน MSN บางคนอาจจะตกๆ หล่นๆ ฟังไม่ถนัดนัก...
เห็นคนเขาเอาเรื่องขำขันมาเล่ากัน เลยขอเล่าบ้าง...
-------------------------------
วันนั้นพี่เน็ทกับพี่มีนไม่ได้มาคุย แต่พี่เนทไปอาบน้ำ ต๊อบก็เลยแซวว่า สงสัยไปซักผ้ากัน... เรื่องมันก็มาเป็นแบบนี้....
---------------------------------------
เหตุการณ์ดังกล่าวทั้งหมดถูกสมมติขึ้น ไม่มีส่วนพาดพิงถึงบุคคลจริงๆ แต่อย่างใด
แปดโมงเช้าของวันหนึ่งในช่วงปิดเทอม พี่เนทวางถ้วยกาแฟเข้มตามที่ที่พี่มีนชอบลงบนโต๊ะกระจกใส ทั้งสองมองตากัน พี่มีนเห็นตาหวานๆ นั้นของพี่เนทแล้วก็กระชุ่มกระชวย บวกด้วยฤทธิ์ของคาเฟอีนด้วยแล้ว ยิ่งทำให้ใจตุ๊มๆ ต่อมๆ พี่เนทได้แต่หลบตาด้วยความขวนเขิน...
"เนท..." พี่มีนเรียกพี่เนทเสียงแผ่ว พี่เน็ทหลบตา สายตาแบบนี้อีกแล้ว...
"อะไร..."
"เงี่ยน..." พี่มีนขยับเข้าใกล้มือยาวคว้าเอวโอบในทันทีไม่ให้พี่เนทได้ตั้งตัว ปากหนาพรมจูบทั่วใบหน้า...
"อ๊าก.... เหม็นปาก แปรงฟันก่อน" พี่มีนไม่ได้สนใจคำอุทธรณ์ กลับเพิ่มแรงจูบหนักเข้าไปกันอีก ระหว่างที่อีกฝ่ายกำลังเคลิบเคลิ้มจะพ่ายแพ้แก่อ้อมอกแกร่งๆ นั้นเอง เสียงเปิดประตูก็ขัดจังหวะสุนทรีย์ของทั้งสองคน
"อ่า... เดี๋ยวอีกชั่วโมงมาใหม่นะ" พี่ไผ่นั่นเอง... พี่ไผ่จะปิดประตูแต่พี่เนทก็เรียกเอาไว้ก่อน ไม่รู้ว่าจะเป็นโชคดีที่ไม่ต้องเสียตัวรึเปล่า แต่พี่เนทเองก็เสียดายอยู่ลึกๆ เหมือนกัน....
"ไม่เป้นไร ไผ่มีอะไรเหรอ" พี่เนทถามเมื่อเห็นว่าพี่ไผ่ถือกระเป๋าใบโตมา
"ทะเลาะกับพี่เอ๋มา... เนท เราขอลี้ภัยแป๊บนึงสิ" พี่เนทถอนหายใจ
"เอ้า... ตามสบาย ว่าแต่ทะเลาะกันเรื่องอะไรล่ะ" พี่ไผ่จึงนั่งลงเล่าท้าวความหลังให้ฟัง พี่มีนจึงไปอาบน้ำ ปล่อยให้ทั้งสองคนได้พูดคุยปรับทุกข์กัน
พี่ไผ่อยู่ได้สามวัน ความเปลี่ยวกระสันต์ของพี่มีนก็เพิ่มขึ้นมากมายเพราะไม่สามารถระบายออกได้ดังใจนึกจึงเรียกพี่เนทมาคุยกันลับๆ
"เนท... พี่ไม่ไหวแล้วนะ อยาก... เต็มแก่แล้ว" พี่เนทเองก็อดมาหลายวัน แต่ก็ไม่สะดวกใจที่จะพูดกับเพื่อนจึงเสนอพี่มีนว่า
"งั้นเอางี้แล้วกันนะ ถ้าพี่มีนอยาก ก็ไผ่มาบอกเนทว่าจะซักผ้า แล้วคืนนั้นเราก็ค่อยเอ่อ... xXx กัน"
"งั้นเอาตามนี้แก็แล้วกัน..." พี่มีนรับคำ
แต่ยังไม่มีโอกาสได้ใช้รหัสลับนั้น พี่ไผ่ก็โดนพี่เอ๋ลากกลับเสียก่อน
ผ่านไปอีกหลายสัปดาห์ พี่ไผ่ก็หอบเสื้อผ้ากลับมาอีก... พี่มีนเองก็พึ่งกลับจากต่างจังหวัด อยากจะซักผ้าเต็มแก่... จึงให้พี่ไผ่ไปบอกพี่เนท...
"เนท พี่มีนให้มาบอกว่าจะซักผ้า" ด้วยความที่ลืมรหัสผ่านกลางคืนไปแล้วเพราะไม่เคยได้ใช้ พี่เนทจึงตอบไปว่า
"บอกพี่เขาว่าแช่เสื้ออยู่" เมื่อพี่ไผ่ไปบอกพี่มีน พี่มีนจึงเข้าใจว่า พี่เนทท้องเสีย ไม่นานนักดังใจนึก พี่เนทนึกขึ้นได้ว่าความหมายนั้นหมายถึงอะไรจึงรีบวิ่งไปที่ห้องน้ำรัวเคาะประตูอย่างใจร้อน...
"พี่มีนๆ เครื่องซักผ้าใช้ได้ ออกมาก่อน" พี่มีนเดินตัวเบาออกมาจากห้องน้ำ ถอนหายใจแรงหนึ่งที
ไม่เป็นไรเนท... พี่ซักมือเรียบร้อยแล้ว...
----------------------------------------------------------------------------
ปล. พี่เนทค้าบ.... รักดอกจึงหยอกเล่นน้า....
ขอขอบคุณ พี่เนท+พี่มีนจาก "อย่าคิดว่าจะรัก... ได้ง่ายๆ"
-
ไรว่ะ
-
มาต่อแย้วววว :m3: ดีใจจัง ยังน่ารักเหมือนเดิมเลยน่ะ :m12:
น่ารักไม่เกรงใจ คู่คุงเอ๋กะไผ่เลยเชียว หุหุ :m14:
ยังรออยู่น่ะตอนต่อไปคร๊าบบบบ :bye2:
-
พี่มีนมาเขียนทีไรได้เสียเลือดทุกที :m10:
คงจะเหนื่อยน่าดู เอิ๊กๆ
ว่าเเล้วยังไงก็ได้ยินเสียงอยู่ดี :m18:
*อ่านเรื่อง เครื่องซักผ้าทีไร ขำทุกทีเลย ซักมือเรียบร้อยแล้ว!~
-
:m1:เรื่องที่เขียนอะช๊อบชอบ :m3:ตลกดีนะเนี่ยคิดได้ไงหว่า :m18:
ชอบจังเรยค๊าบบบบบบบบบบ
-
ดีคับ ^^
มาดึกอีกแล้ว แฮะ แฮะ มาอ่านกันดีกว่าคับ
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เวลาแห่งความสุขมักผ่านไปอย่างรวดเร็ว
จากนั้นทุกคนต้องกลับมาเคร่งกับการเรียนและสอบอีกครั้ง
ช่วงนั้นเป็นช่วงสอบไฟล์นอล ต่างคนต่างยุ่งอยู่กับการสอบและผมกับไผ่จะขยันเท่าตัว เพราะอยากได้เกรดสวยๆ มากคับ วิชาที่ผมเรียนไม่ได้เรียนอยากเท่าไหร่ อาศัยการอ่าน การจำมากกว่า แต่ของมีน กลับยุ่งยากมากกว่า เพราะเป็นปีสุดท้ายแล้ว มีนไม่อยากติดวิชาไว้เรียนซัมเมอร์ แถมยังมีโปรเจคก่อนจบด้วยคับ
และเป็นช่วงที่มีนต้องกลับบ้านบ่อยมาก เพราะเรื่องที่มีนมีแฟนเป็นผู้ชายนี่ล่ะคับ บางครั้งตอนมีนคุยโทรศัพท์ผมจะได้ยินมีนทะเลาะกับพ่อมีนบ่อยมาก ช่วงนั้นมีนเครียดมาก ทั้งเรื่องที่บ้านเรื่องเรียน เรื่องผมด้วย!
แล้วอยู่ๆ มีนบอกผมเรื่องหนึ่ง ทำให้ผมตกใจมาก โกรธมันด้วยคับ
“เนท! ปิดเทอมเราต้องกลับไปอยู่บ้าน” น้ำเสียงมันจริงจังมาก
“อื้ม...” คิดว่ามีนคงแค่กลับไปดูบ้านเท่านั้น
“เราได้งานแล้ว...”
“............” ตกใจมากคับ ทำไมมันไม่บอกผมว่ามันไปสมัครงานตอนไหน
“บริษัทที่เราไปฝึกงานเขาเรียกไปสัมภาษณ์ แต่ที่ไปทำไม่ใช่บริษัทที่ฝึกงาน” ตอนนั้นทั้งโกรธและงงคับ มันอธิบายไม่รู้เรื่อง แต่ความโกรธมีมากกว่า
“ทำไมเพิ่งมาบอกเรา” น้ำเสียงผมเริ่มเปลี่ยน
“มันกะทันหัน วันนั้นที่กลับบ้านไง ไม่คิดว่าจะได้ด้วย” มันพยายามจะอธิบายให้ผมเข้าใจ
“ที่กรุงเทพก็มีให้สมัครเยอะแยะ” แต่ผมก็ยังเถียงมันต่อ
“เราตอบรับไปแล้ว”
“สรุปว่าจะไปใช่ไหม” รู้สึกว่าตัวเองมือเย็น ตัวเย็นไปหมด อะไรกันจะทิ้งกันไปง่ายๆ แบบนี้เหรอ
“อืม....”
“ไอ้บ้า!” ผมลุกขึ้นหยิบของบางอย่าง(จำไม่ได้ว่าเป็นอะไร) เขวี้ยงใส่มัน
“เนท!” มันร้องห้ามผม ผมสะบัดหน้าหนีมัน
“อือ...อือ...อือ...” ผมลงไปนอนบนเตียง ห่มผ้าคลุมตัวเอง
“ฟังให้จบก่อนสิว่ะ” มันก็เข้ามาดึงผ้าออก จะคุยกับผมอีกล่ะคับ
“ไม่ฟังว้อย ไม่ฟัง......” ผมก็ยื้อผ้าไว้
“ไม่ฟังจะรู้เรื่องไหม! มานี่” มันดึงผ้าห่มออก ดึงตัวผมไปกอดไว้
“เนทฟังนะ....รู้ใช่ไหมว่ากูมีเรื่องกับที่บ้าน....กูจะได้กลับไปเคลียร์ด้วย ขอจัดการเรื่องของตัวเองให้เรียบร้อยก่อนได้ไหม.........” มันอธิบายยืดยาว ผมจำได้เท่านี้ล่ะคับ ตอนนั้นทั้งโกรธ ทั้งน้อยใจมัน ทำไมชอบตัดสินใจเอง ไม่เคยถามผม สิ่งที่ผมกลัวคือมันจะเลิกกับผม ถึงมันจะพยามยามทำให้ผมมั่นใจ แต่ผมจะมั่นใจได้ร้อยเปอร์เซ็นต์เหรอ
“......อืม...” จะตอบอะไรได้มากกว่านี้ ในเมื่อมันตัดสินใจไปแล้ว
หลังจากวันนั้น ผมกับมันไม่พูดเรื่องนี้เลย แต่ในใจผมเริ่มนับเวลาถอยหลังแล้ว
เวลาเดินไปอย่างรวดเร็ว อาจเพราะยุ่งอยู่กับการเรียนการสอบ ผมกับมีนก็อยู่ด้วยกันปกติ เช้าไปเรียน กลางวันอ่านหนังสือในห้องสมุดบ้าง บ้านพี่เอ๋บ้าง หรือกลับห้องตัวเอง แต่บางครั้งเสาร์อาทิตย์มีนต้องกลับบ้าน บางครั้งผมก็ตามไป จนเข้าช่วงสอบ ชีวิตมีแต่อ่านหนังสือและสอบ
ทุกอย่างเหมือนจะผ่านไปด้วยดี ใช่คับ เรื่องสอบผ่านไปด้วยดี แต่มันใกล้ถึงวันที่มีนต้องกลับบ้านแล้ว มีนต้องกลับบ้าน ส่วนผมก็ต้องกลับด้วยคับ เพราะเป็นช่วงหยุดซัมเมอร์ ซัมเมอร์นั้นไม่ได้ลงเรียน
เดือนแรกในช่วงวันหยุดต่างคนต่างกลับบ้าน พอกลับมาอยู่ที่บ้าน ใจเริ่มอยู่ไม่สุขแล้วคับ มีนไม่โทรมาหาทุกวันเพราะเริ่มทำงานแล้วยังอยู่ในช่วงทดลองงาน ผมก็ไม่งอแงพยายามเป็นคนมีเหตุผลให้ได้ เข้าใจมีนให้ได้
เพราะหนึ่งปีที่อยู่ด้วยกัน ผมไม่เคยห่างจากมันเลย เวลาผมอยู่ว่างๆ ผมมานั่งนึกสิ่งที่มีนทำให้ผม มันเยอะมากคับ ดูเหมือนผมจะไม่จำไม่สนใจ แต่ใจตัวเรารับมันเข้ามาเต็มๆ แล้ว พอคิดจะกลับกรุงเทพ แต่ห้องไม่มีมันอยู่ใกล้ๆ กลับกว้างมาก แค่คิดผมก็เบื่อตัวเองจะแย่แล้ว อยู่บ้านตัวเองก็เบื่ออีก..ไม่รู้จะทำอะไรดี แม้น้องผมจะอยู่ด้วยก็เถอะ เที่ยวสนุกๆ กับน้องๆ เพื่อให้หายเหงา แต่พอกลับมาอยู่คนเดียวกลับเหงา รอโทรศัพท์ที่มันจะโทรมา พอโทรไปหาบางครั้งมีนไม่ว่าง บางครั้งมีนก็นอนแล้ว จนไม่ไหวแล้วคับ อยู่บ้านได้เกือบเดือน ผมจึงคิดจะไปหามีน โทรศัพท์ว่าจะไปหา น้ำเสียงมันก็ดีใจคับ เร่งให้ผมมาเร็วๆ ด้วยคับ
ผมตัดสินใจทันทีว่าจะไปหามีน เก็บเสื้อผ้าของใช้ลงกระเป๋า แล้วเดินไปบอกพ่อกับแม่ว่าจะกลับกรุงเทพ ไม่มีเหตุผลให้ด้วยคับ ท่าทางพ่อกับแม่จะงงมากๆ คับ แต่ก็ไม่ว่าอะไร เพราะคิดว่าผมอยู่ได้ ส่วนน้องสาวผมเหรอคับ ไม่ต้องอธิบายอะไรมากมาย มันคงเข้าใจ แต่มีอยู่คนนึงไม่เห็นด้วยที่ผมจะกลับ คือน้องชายผมคับ ไอ้เน็ตมันต้องการเหตุผล แต่ผมไม่มีให้คับ ไม่ตอบมันด้วย มันยิ่งงอแงใหญ่ รำคาญมันมากๆ มันคงสงสัยอยู่นะคับ ว่าผมมีแฟนแล้ว แต่ไม่รู้ว่าเป็นผู้ชาย .... ..... “””””
วันรุ่งขึ้นผมรีบตรงไปซื้อตั๋วเครื่องบินเที่ยวแรกจากบ้านผมถึงกรุเทพ พอได้ตั๋วก็โทรบอกมีนว่าจะถึงกรุงเทพกี่โมง มีนบอกให้รอผมที่ดอนเมือง เดี๋ยวมันลางานมารับผม ดีใจมากๆ คับ รู้ว่ามันคิดถึงผมขนาดนี้
พอถึงดอนเมืองมีนโทรมาบอกให้รอก่อนอีกชั่วโมงคงถึง ผมก็นั่งรอตรงผู้โดยสารขาเข้า เบื่อๆ ก็เดินไปหาน้ำกิน ซื้อหนังสืออ่าน จนมันโทรเข้ามาอีกครั้งว่ากำลังหาที่จอดรถ ให้ผมรอตรงผู้โดยสารขาเข้า
สักพักก็เห็นมัน..ดูแปลกตามากคับ มีนใส่เสื้อเชิ้ตแขนยาวพับแขนเสื้อขึ้นและกางเกงยีนส์สีซีดๆ มันเดินกึ่งวิ่งเข้ามาหาผม แบบว่าเด่นมากคับ เพราะตัวมันสูงมาก ผมยาวถึงคอ คิดถึงผู้ชายคนมากๆ ผมยิ้มออกมาทันที พอมันเดินมาใกล้ๆ ก็เห็นรอยยิ้มของมันด้วยคับ
มีนหยิบกระเป๋าผมขึ้นถือและจูงมือผมออกจากตรงนั้น ผมก็เดินตามมันอย่างว่าง่ายคับ ยังไม่พูดอะไรกันสักคำ จนมาถึงรถที่มันจอดไว้ ดูมันจะรีบๆ นะคับ ไม่ทราบว่าจะรีบไปไหนเหรอ? งงคับ...แต่ดีใจ
พอข้ามาในรถ ผมกำลังจะอ้าปากพูด มันก็จับหน้าผมหันไปหาแล้วจูบผมทันที ตอนแรกก็ตกใจคับ สะดุ้งนิดๆ แต่พอได้สัมผัสกับปากของมันลืมหมดทุกอย่าง...ตอบจูบมันทันที แถมมันยังดึงตัวผมเข้าไปหามันอีก พอมันผละจากปากผม ก็เลื่อนลงมาซุกๆ ตรงคอผม มือมันล้วงเข้ามาในเสื้อผม ลูบไปทั่วๆ หน้าอก ขนลุกไปหมด!
“คิดถึงเราไหม” มีนถามผมเสียงผม
“อืม..” ผมพยักหน้าตอบมัน พูดไม่ออกแล้ว โดนมันทั้งจูบทั้งดูดไปทั่ว
“พะ....พอแล้ว...เดี๋ยว...ใครมา....เห็น” ผมแทบไม่มีเสียงห้ามมัน
“ฮา ฮา ฮา....พอก็ได้ว่ะ” มันเงยหน้ามาบอกผม แถมยังยิ้มกวนๆ ใส่ผมอีก
“หิวยัง” มันถามหลังจากลวนลามผมไปแล้ว ส่วนผมก็สำรวจตัวเองใหม่ จัดตัวเองใหม่ให้เรียบร้อย
มันก็ยิ้มกวนๆ ยักคิ้วให้ผมก่อนจะออกรถไปจากตรงนั้น
มีนขับรถประมาณสองชั่วโมงกว่าๆ ก็มาถึง แวะซื้อของกินนิดหน่อย...แล้วกลับบ้านทันที ดูมันจะรีบร้อนมากนะคับ ผมคิดว่ามันต้องกลับไปทำงานต่อหรือเปล่า...แต่ก็ไม่ได้ถาม
พอถึงบ้านมีน มีนก็เอากระเป๋าผมขึ้นไปเก็บบนห้อง ส่วนผมก็เข้าครัวจัดแจงอาหารเทใส่จานเอาไปอุ่นในเวป
แล้วอยู่ๆ มันก็เข้ามากอดผม ซุกหน้าลงตรงหลังคอผม
“คิดถึงนะ”
“คิดถึงเหมือนกัน” ตอบไปก็อายคับ มันหัวเราะหึๆ ในคอ
“งั้นมากอดให้หายคิดถึงก่อน” มันจับผมหมุนให้หันไปหามัน กอดผมซะแน่น แต่ไม่กอดอย่างเดียวนะคับ มือมันลูบก้นผมไปด้วย
“ไม่หิวเหรอ....”
“หิว....แต่อยากกินเนทก่อน” พูดไปก็ลูบก้นผมไปด้วย
“...................” เงียบสิคับ รู้ชะตาตัวเองแล้ว
มีนลากผมไปตามแรงเดินของมัน คิดว่าจะพาผมขึ้นข้างบนแน่ๆ แต่ไม่ใช่คับ....มีนปิดประตูห้องครัว แล้วรวบเอวอุ้มผมขึ้นไปนั่งอยู่ตรงที่ว่างๆ ตรงชั้นปูนที่ปูด้วยกระเบื้อง
“อื้ม....” มีนจูบผมแรงๆ ลูบหัวลูบตัวผม
“ดะ...เดี๋ยว...ดิ...” ผมพยายามห้ามมัน ดันตัวมันออกห่าง แต่มันรวบแขนผมไว้ไม่ให้ขัดขืน
“หือ...คิดถึงจะแย่แล้ว....” มันยิ้มให้ผม....เออ....ใจอ่อนทันที ผมก็คิดถึงมันด้วย
“ไม่เอา เดี๋ยวใครมาเห็น”ก็มันน่าอายนี่คับ นี่มันในห้องครัวนะ เดี๋ยวถ้าใครเข้ามาจะทำไง
“ไม่มีใครหรอก...” มันไม่ได้พูดอย่างเดียวคับ มือมันถอดเสื้อผมไปด้วย
“ไปในห้องดีกว่า....” ผมพูดบอกมัน แต่คงไม่เป็นผล
“เสียเวลา ตรงนี้แหละ” มันถอดเสื้อของมันออก เผยให้เห็นแผ่นอกหน้าๆ รู้สึกมีนจะผอมลงด้วย เห็นหุ่นมันแล้วใจสั่นเลย
มันไม่รอให้ผมตอบปฏิเสธ ดึงตัวผมเข้าหามันทั้งที่ผมยังนั่งอยู่ มือมันมาหยุดตรงกระดุมกางเกงผม ปลดกระดุมและรูดซิบกางเกงผมลง ลูบตรงเป้าจนผมสะดุ้ง
“อื้อ.....”
“แข็งขึ้นมาแล้ว...” จะพูดทำไมฟร่ะ!
แล้วมันก็ดึงกางเกงผมหลุดจากตัว มือมันดึงน้องชายผมออกมาแล้วมันก้มหน้าลงมาเลียน้องชายผม
“อา....อา....” ผมร้องขึ้นด้วยความเสียว มันดูดๆเลียๆ จนผมเคลิ้ม รู้สึกตัวอีกที กางเกงในผมหลุดไปแล้ว มือมันอีกข้างก็ลูบก้นผมไปด้วย
“อื้อ....” ผมร้องขึ้นเพราะรู้สึกถึงนิ้วมือของมันที่แทรกเข้ามาด้านหลัง รู้สึกเจ็บนิดๆ ตัวชาไปหมด
ยิ่งผมร้องมันก็ยิ่งเพิ่มแรงดูดน้องชาย แถมยังเพิ่มนิ้วเข้ามาอีก ทั้งข้างหน้าข้างหลังจนมึนไปหมดแล้ว
“อื้อ....พอ....หยุด....ก่อน...อา...อา...”
“คิดถึงเนทนะ...” มันเงยหน้ามองผม
“อื้อ...” แล้วจับหัวผมเข้าไปจูบ จนผมแทบจะหายใจไม่ออก
“กอดไว้นะ” มันพูดกับผม แล้วดึงแขนผมให้กอดรอบคอไว้ ผมทำตามอย่างว่าง่าย
แล้วมีนก็ดันน้องชายมันเข้ามา ผมสะดุ้งและกอดมันแน่นขึ้น น้องชายมันค่อยๆ เข้ามาในตัวผม
“อื้อ..” ผมกัดฟันร้องเลยคับ แล้วน้องชายมันก็เข้ามาในตัวผมจนหมด จุกเลยคับ
“อา.....แน่นชะมัด....อะ....” รู้สึกได้ว่าตัวผมตอดรัดน้องชายมัน
“เนท...” มันเรียกผมเสียงพร่า แล้วเริ่มขยับน้องชายมันจากช้าๆ และเร็วขึ้นเรื่อยๆ จนผมหายใจหายคอแทบไม่ทัน มันถอนน้องชายมันออกจากตัวผม แล้วยกขาผมแยกออกแล้วดันน้องชายมันเข้ามาใหม่
“อ๊าก....” มือผมจับไหล่มันแน่น แล้วมันก็กระแทกเข้ามาอีกหลายๆ ที
“เนท....อ๊า....อ๊า.......” มันค้างน้องชายมันไว้ในตัวผม เอามือมันมารูดน้องชายผมที่ตั้งแข็ง รูดขึ้นลงแรงๆ จนผมปล่อยออกมาเต็มมือมัน แล้วมันก็เริ่มขยับน้องชายมันอีกครั้ง
“เนท......อ๊ะ........จะออกแล้ว.......” มันกระแทกเร็วๆ แรงๆ จนรู้สึกถึงน้ำมันไหลเข้ามาในตัวผม
ผมซุกหน้าลงตรงอกมัน ได้ยินเสียงมันหายใจหอบ แล้วมันก็ดึงน้องชายมันออกจากตัวผม รู้สึกโล่งทันที แต่เจ็บแปล๊บๆ ตรงก้น และก็หมดแรงคับ
เห็นมันรูดกางเกงมันกลับเหมือนเดิม แล้วอุ้มผมขึ้นทั้งเปลือยๆ ไม่เอานะเว้ย...จะอุ้มผมทั้งเปลือยๆ ได้ไง
“มีน...เสื้อผ้าเรา...เก็บขึ้นมาก่อน” ผมเขย่าแขนบอกมัน
“ไปทั้งอย่างนี้แหละ.....” ไอ้บ้า! อายจะแย่อยู่แล้ว
“ไม่เอา....” ผมขืนตัวไว้ เพราะรู้ว่ามันจะกำลังจะอุ้มผมขึ้น มันจึงต้องหยิบเสื้อผ้าผมขึ้นมา ผมรีบดึงมาใส่ทันที
แต่ใส่ยังไม่ทันเสร็จผมก็อุ้มผมขึ้นแล้ว พาผมเดินขึ้นทางบันไดตรงประตูหลังห้องครัว
เอ้ออออ.......... สรุป วันนั้นผมเจอไปหลายรอบ พอตื่นมาอีกวันผมไข้ขึ้นเลยคับ คิดถูกคิดผิดนี่ ที่มาหามัน !!
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
พรุ่งนี้จะพยายามขยันมาลงให้อีกนะคับ ^^''''
:m10: :m10: :m10: :m10: :m10:
-
เหอๆ จะรออย่างใจจดใจจ่อค่ะ :m10: :m10: :m10:
-
ไม่อยากคิดเลยว่าต่อไปจะมีปัญหาอะไรตามมาอีก
ขอบคุณคุณสาวตัวกลมมากค่ะ
ขอให้พี่เนทกะพี่มีนรักกันนานๆน๊า :m1:
-
โฮกกกกกก :m10: :m10: :m10:
เหนือคำบรรยาย
-
ถ้าใจมั่นคง สักวันก็ต้องได้อยู่ร่วมกับคนที่เรารัก
:m11: :m11: :m11: :m11:
-
:impress: :impress: :impress:
ก็เป็นเรื่องธรรมดาครับ
ที่ไม่ได้เอามาเป็นเดือนๆ
อิอิ เนทคิดถูกแย้วครับที่มาหาพี่มีนอ่า
อิอิ แล้วจะเป็นไงต่อไปอ่าครับ อิอิ
:impress: :impress: :impress:
-
อยู่ใกล้ ๆ ก็รำคาญ ไม่เห็นความสำคัญ แต่พอห่างกันก็คิดถึงจนร้อนรุ่ม ทนไม่ไหว ความรักมันก็ดีหยังงี้แหละน้าคนเรา :m18: :m18:
-
จะคิดถูกหรือคิดผิด ก้อมาแล้วงะ
-
ห่างกันแบบนี้ นายมีนเลยเอาซะคุ้มเลย อิอิ :m25:
-
กินข้าวกันเอร็ดอร่อยจังเยยคับ :m10: :m10: :m10:
-
:m1: อยากให้มีความสุขแบบนี้ตลอดไปจัง
-
:m1:
คิดถึงจังคับ
มาลงบ่อยๆน๊า...
-
:m25: เลือดพุ่งเลยอะ
หุหุ :m12:
-
มาอ่านต่อดีกว่าคับ ตามกันทันหรือป่าว ?
ผมตื่นมาตอนบ่ายของอีกวัน มีนไปทำงานแล้ว คงกลับตอนเย็นๆ ผมจึงลุกไปอาบน้ำ เฮ้อ....เมื่อยไปทั้งตัว......ทำเข้าไปได้ยังไงหลายๆ รอบ ถ้าผมไม่หมดแรงหลับไป มันต้องทำถึงเช้าแน่ๆ แต่มันทำให้หลงเหลือสัมผัสของมีนในตัวผม ทุกๆ ส่วนมีตรงไหนไหมที่มันไม่ได้สัมผัส คิดไปก็อายตัวเอง เหมือนพาตัวมาให้มันเอา ><;;;
อาบน้ำเสร็จผมเดินลงมาข้างล่าง หิวอะ...มาดูว่ามีอะไรพอกินได้ไหม เดินเข้าไปในครัวดูมันจนทั่วล่ะคับ ทั้งตู้เย็น ตู้กับข้าว ไมโครเวฟ.....เห็นปาท่องโก๋อยู่ในเวฟ หิวมากคับ....หยิบออกมาทันที....เห็นขวดโอวัลตินตั้งอยู่ มีนรู้ว่าผมชอบกินโอวัลตินมากกว่ากาแฟ ก็หยิบชงกินร้อนๆ คับ พอบรรเทาความหิวไปก่อน
ผมเดินมานั่งเล่น นอนเล่นข้างบน ตรงห้องรับแขก เปิดทีวีดูไปเรื่อยๆ ฆ่าเวลารอมีนกลับมา
โทรศัพท์ผมดัง ผมรีบรับทันที....มีนแน่นอน...เสียเรียกเข้าที่ผมตั้งให้มันโดยเฉพาะ....
“ตื่นแล้วเหรอ......” มีนถามผมเสียงนุ่มๆ
“อืม......” ผมก็ยิ้มตอบไปด้วย มันคงเห็นน่ะนั่น
“กินไรหรือยัง”
“กินโอวัลตินกะปาท่องโก๋.....แต่รอมีนกลับมาก่อน....”
“วันนี้กลับดึก....เดี๋ยวให้ป้าเข้าไปทำไรให้กินนะ....”
“อ้าว....กลับกี่โมง....รอก็ได้....”
“ประมาณสามทุ่ม....นายช่างญี่ปุ่นมา....ต้องอยู่ด้วย.......” ผมสงสัยนะ ว่าทำไมมันทำงานแล้วกลับดึกขนาดนี้ แต่ไม่ถามดีกว่า
“อืม อืม...” ผมวางสายมัน แล้วกลับมานั่งคิดอยู่คนเดียว มันไม่ดีใจเหรอที่ผมมาหามัน เวลานิดหน่อยให้ผมไม่ได้เหรอ พอเปิดเทอมผมก็ไม่ได้อยู่กับมันล้วนะ........ แต่ตอนนี้มันทำงานแล้วนะ ต้องทุ่มเทให้กับงานอยู่แล้ว เมื่อวานมันก็ดีใจไม่ใช่เหรอที่ผมมาหา
คิดวนเวียนอยู่อย่างนี้ตลอดเวลาจนหลับไป รู้สึกตัวตื่นอีกที...ป้ามีนมาปลุก แกบอกว่าทำอาหารเย็นไว้ให้แล้ว ให้ผมไปกินก่อนเพราะมีนบอกให้ป้าเข้ามาดูผม ผมก็ทำตามอย่างว่าง่าย นั่งกินข้าวคนเดียวมันเหงาๆ ไงไม่รู้...กินไม่หมดด้วยไม่อยากกินเลย
เกือบสามทุ่มแล้ว ผมยังนั่งดูทีวีรอมีนอยู่คับ ไม่กลับสักที โทรมาตอนหัวค่ำว่าอยู่กับนายให้ผมนอนก่อน แต่มันไม่ง่วง...จะให้ทำไงล่ะ......
.......จะเที่ยงคืนแล้ว มีนยังไม่มาอีก ผมตาค้างไม่ง่วงเลยในหัวคิดอะไรไปเรื่อยๆ จนได้ยินเสียงรถ ผมรีบลุกไปดู มีนกลับมาแล้ว แต่ทำไมไม่ลงมาเปิดประตู ผมจึงรีบวิ่งลงไปดู พอเปิดประตูรั้วออกไป เห็นมีนยังนั่งอยู่ในรถ ผมจึงเดินเข้าไปเรียก
“เมียจ๋า...คิดถึงจางงง” มีนเปิดประตูรถ แล้วเข้ามากอดผม
“เหวอ....” ตกใจคับ มันเมา ตัวผมเซไปชนกับประตูรั้ว
“คิดถึงจางงงงง..........” มันเข้ามากอดผม หอมแก้มผมด้วย
“เดี๋ยว....หยุดก่อน....” ตกใจสิคับ กลัวใครมาเห็น
“เมามาเหรอ ขับกลับมาได้ไง” ตอนนั้นเป็นห่วงมันมากคับ เมาๆ แบบนี้แล้วยังขับรถมาอีก ถึงบ้านครบ 32 ก็บุญแล้ว ผมรีบลากมันเข้าไปในรถด้านหลัง โอ๊ย! ตัวก็ใหญ่ หนักก็หนัก ......
แล้วเดินมาเปิดประตูรั้วให้กว้าง ขับรถเข้าไปในบริเวณบ้านเอง! ดับเครื่องรถ เดินออกมาเปิดประตู พยายามเรียกมันให้ตื่นก่อน
“มีน...มีน....ตื่นก่อน....” ผมดึงมันลุกขึ้นนั่ง ตัวหนักชิบหาย!
“หืออ......” มันรู้ตัวไหมว่ะ ว่ากลับมาถึงบ้านแล้ว
“ขึ้นข้างบน! มีน มีน....” ผมพยายามเขย่าตัวเรียกมัน
“หืออ....จานอน.....หือ....” มันทำท่าจะไม่ออกจากรถ
“ก็เข้าไปนอนในบ้านสิ....ลุก.....” มันยังนิ่งคับ เริ่มโมโหแล้วคับ
“........จะลุกไม่ลุก” เพี๊ยะ!!! ตีมันแรงๆ คับ แล้วจับหน้ามันขึ้น ทั้งพูดทั้งเขย่าหน้ามันแรงๆ
“โอ๊ยยยยยย!! ลุกแล้ว......ถึงบ้านแล้วเหรอว่ะ.......”
“ก็ใช่สิ.....จะนอนในบ้านหรือนอนตรงนี้!” ผมถามมันเสียงดังๆ มันส่ายหัวไปมา
“ในบ้าน....ฮา ฮา ฮา” มันบอกผมแล้วโถมตัวเข้ามาหาผม หัวเราะใส่ผมด้วย
“พาไป.....ทีดิ...เดิน.....มะ.....หวาย....” เหนื่อยใจคับ มันจะเอาไงมันว่ะ ผมก็พาตัวใหญ่ๆ อย่างกะหมีควาย ทั้งดึงทั้งลากขึ้นบันไดไปทีละขั้น
“จับราวบันไดไว้สิ.....โอ๊ย!! .........” มันจับราวบันไดตามผมบอก แต่เสือกหันมาหอมแก้มผมแรงๆ จนผมเซเข้าไปหามัน
“ฮา ฮา ฮา....” อยากจะโยนมันทิ้งตรงนี้จริงๆ
กว่าจะพาหมีควายขึ้นมาข้างบนได้ อย่างกะลากช้างยังจะง่ายกว่า ผมโยนมันทิ้งลงตรงโซฟา จับมันนอนตรงๆ กลัวมันจะอ๊วกออกมาด้วย ผมไม่อยากล้างอ๊วกมันนะ แล้วปลดกระดุมเสื้อมันออก โหย! กลิ่นเหล้าให้หึ่ง เหม็นมากๆ และเลื่อนลงมาปลดเข็มขัดกางเกงมัน ดูท่าทางมันจะอึดอัด
ผมเดินเข้าห้องไปหาผ้าขนหนูผืนเล็กชุบน้ำเย็นๆ และหยิบเสื้อกล้ามกางเกางบอลของมันออกมา พอเดินออกมาแทบอยากกระโดดถีบมันคับ มันพาตัวมันลงไปอยู่ตรงพื้นได้ไงว่ะ!
“มีน...ลุกสิ...เปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน” ผมดึงมันขึ้นให้กลับมานอนบนโซฟาเหมือนเดิม
“เดี๋ยวเราเปลี่ยนเสื้อผ้าให้นะ.....นี่!....” บอกมันไป ก็ตีแก้มมันเบาๆ
ผมถอนเสื้อเชิ้ตมันและกางเกางมันออก ถุงเท้าด้วย โยนมันทิ้งไว้ข้างๆ โซฟานั่นแหละ หยิบผ้าขนหนูชุบน้ำมาเช็ดหน้า แล้วไล่ลงไปตามแขนตามตัว หน้าท้องมัน....ละตรงกลางไว้ล่ะกัน ไม่อยากยุ่ง แล้วก็ขามัน เห็นขนแขนมันลุก ผมจึงรีบใส่เสื้อกล้ามกางเกงบอลให้ กว่าจะเสร็จ.........เฮ้ออออ..........เหนื่อยว้อย!
“ลุกมาทำไม....” อยู่มันก็ลุกขึ้นนั่ง ตอนที่ผมเอาเสื้อผ้ามันไปทิ้งใส่ตระกร้า
“จะไปเอาของในรถ...” ยังทำเก่ง รู้ว่ามันมึนๆ เดินไม่ไหวแน่
“ไม่ต้อง....นอนลงไปเลย.......เดี๋ยวไปเอาให้” มันก็ว่าง่ายคับ พยักหน้าแล้วกลับไปนอนเหมือนเดิม ส่วนผมก็เดินไปปิดรั้วบ้าน หยิบของในรถของมันออกมา ปิดล๊อครถให้เรียบร้อย แล้วหอบสมบัติมันขึ้นมาข้างบน เห็นมันหลับไปแล้ว จะปลุกมันอีกผมก็ขี้เกียจจะลากมันเข้าไปนอนในห้อง วางของมันเสร็จ ผมก็เดินกลับเข้าไปในห้อง หยิบหมอนกับผ้าห่มออกมา กองตรงหน้ามัน แล้วกลับไปเดินสำรวจความเรียบร้อยในบ้านในครัว ปิดประตู เลื่อนประตูมุ้งลวดตรงหน้าประตูปิดให้เรียบร้อย แล้วก็ปิดไฟ เดินกลับมาหาหมีควายตัวโตๆ ที่นอนไม่รู้เรื่องรู้ราว วางหมอนที่หยิบมา ดันมันเข้าไปชิดด้านใน แล้วผมก็ล้มตัวนอนข้างๆ มัน ห่มผ้าห่มให้มันด้วย คืนนี้นอนตรงนี้แหละ ถ้าจะเป็นหวัดมันก็เป็นก่อนผมล่ะกัน
สงสัยกันใช่ไหมคับ ว่าผมกับมีนมันนอนตรงโซฟาได้ไง คือมันเป็นโซฟาไม้ใหญ่ๆ คับ ผู้ชายตัวหมีควายอย่างมันนอนได้สองคนเลยคับ แล้วก็มีฟูกนิ่มๆ ที่ป้ามีนทำไว้ให้ปูรองอยู่แล้ว ทุกครั้งถ้าขี้เกียจเข้าไปนอนในห้อง หรือใครคนใดคนนึงนอนหลับไปก่อน ก็จะนอนมันตรงนี้ล่ะคับ
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
พรุ่งนี้จะพยายามขยันคับ ^^
-
นาน ๆ เจอกันทีก็ :m10: :m10:
-
มีนอ่ะ ไม่น่ารักเลยน้า เนทอุตสาห์มาหาทั้งที กลับไปกินเหล้าเมาเสียนี่ o12
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก น่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
พี่มีนซักผ้าเลย ด่วนๆ
-
น่าสงสัยว่านายญี่ปุ่นจะพาไปโอเกะแน่ๆ เลยพี่เนท
แถวนั้นยิ่งเยอะๆ อยู่ด้วย :m26: :m26:
พี่มีนก็นะ พี่เนทอุตส่าห์มาหาทั้งที เมาแอ๋ซะอย่างนั้น :เฮ้อ:
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก น่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
พี่มีนซักผ้าเลย ด่วนๆ
กร๊ากกกกก น้องต๊อบ ตอนนี้ไฟดับ เครื่องซักผ้าไม่ทำงาน 555555555 :m20:
-
โกดๆๆๆๆๆๆๆ แฟนมาทั้งทีตัวเองกลับไปกินเหล้าเมามาแทนที่จะรีบกลับ
-
อย่างนี้จะมีลงโทษมั๊ยนี่ :m21:
-
หุหุ กว่าจะช่วยคงมีนเสร็จ คงเนท คงหมดแรงข้าวต้มก่อนแน่ๆๆเลย :m14:
ปล. คงเนทเนี่ย เป็นศรีภรรเมียที่ดีมั่กมากกคับ น่ารักจัง หุหุ :m4:
-
เพิ่งได้เข้ามาอ่านคับ ติดใจ...ชอบเรื่องนี้มากเลย :m1: จะรอต่อไปคับ :m4:
-
:m3: :m3: :m3: :m3: :m3:
น้องเนทน่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก.....
แหม...ไม่เจอกันนาน...มีนคงเก็บกดเนอะ...อิอิ :o8:
:m10: :m10: :m10:
อย่าลืมมาต่อนะจ๊ะ.... :m1:
-
หุหุ :a10:
กว่าจะตามอ่านทัน
-
คิก...คิก....^^
มาต่อให้อีกหน่อยก้อด้าย!!!
ไว้พรุ่งนี้จะมาแบบยาวๆ ^0^
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ผมตื่นขึ้นมาภายใต้อ้อมกอดอุ่นๆ ที่คุ้นเคย มีนกำลังนอนกอดผมอยู่ ได้ยินเสียงหายใจเบาๆ ของมีนแล้วผมมีความสุขมาก ไม่อยากจะตื่นเลย แต่ตอนนี้มันกี่โมงแล้วล่ะ วันนี้มันต้องไปทำงานหรือเปล่า
“มีน....มีน....ตื่นได้แล้ว” ผมลุกขึ้นนั่งขยับตัวมันเบาๆ แต่....เอ๊ะ... ทำไมตัวผมไม่ได้ใส่เสื้อผ้า!
“อือ.....” มันขยับตัวไปมา ผมก็เห็นมันไม่ใส่เหมือนกัน มองไปรอบๆ โซฟา เห็นเสื้อผ้าตัวเองกับของมันกองอยู่ตรงพื้น
“มีน!!” ผมเขย่าตัวมัน มันกลับเฉยๆ อารมณ์ดีๆ เมื่อกี้หายไปหมด
“ตื่นสิ...มีนถอดเสื้อเราใช่ไหม....ไอ้บ้า...ตื่นดิ.....” คราวนี้ผมทั้งทุบทั้งตีมัน
“โอ๊ยๆ .... รู้แล้วจะถามทำไมว่ะ.....” มันลืมตา ยกมือขึ้นมากันมือผมไว้
“ไอ้ลามก....”
“จะด่าไปถึงไหนว่ะ...ไม่เหนื่อยมั่งเหรอ” มันลุกขึ้นนั่ง ดึงผมเข้าไปกอด ซุกๆหน้าลงตรงหลังคอผม
“หือ......แฟนใครว่ะ ขี้งอนจัง......ฮา ฮา….อย่างอนน๊าาาา......ถึงไงต้องถอดอยู่แล้ว.....” มันลากเสียพูดกับผม
“อะไร.....ในหัวมีแต่เรื่องลามก....” ผมจ้องมันตาดุ
“เอ้า! ไม่ลามกกับแฟน จะให้ไปลามกกับใคร...” มันยังตอบผมหน้าตาเฉย
“ไอ้บ้า...ปล่อย...จะไปอาบน้ำ....” ผมดันตัวมันออก แต่มันกลับกอดผมแน่น
“จะรีบอาบไปไหน......มากอดให้หายคิดถึงก่อน.....” ไม่พูดเปล่า มันกอดผมลงกับโซฟา
“ไม่เอา....เดี๋ยวใครมาเห็น....” ผมยืดแขนดันมันสุดแรง
“ใครจะมา....วันนี้วันหยุด...ป้าไม่มาเช้าหรอก.......” มันพูดไปยิ้มไป ส่งสายตาเจ้าเล่ห์ให้ผม
“บ้า....” ด่ามันได้แค่นี้.....มันก้มลงจูบผมอย่างดูดดื่ม ผมก็เคลิ้มไปกับรสจูบมันด้วย
ผมกับมีนก็ออกกำลังกาย(ใจ)กันแต่เช้า
แค่อยู่ในอ้อมแขนอ้อมกอดของมัน ผมก็มีความสุขแล้ว แถมยังเสียงกระซิบบอกรักกันตลอดอีก.....อายจัง.....
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
-
ผมตื่นขึ้นมาภายใต้อ้อมกอดอุ่นๆ ที่คุ้นเคย
คุ้นๆ แฮะ... หุๆ
-
โอย หวานกันจริงๆเลยค่ะ
-
:impress: :impress: :impress:
อ่าครับรักกันดีจริงๆๆคู่นี้
แล้ว มะคืนไมมีนกลับดึกจังครับผม
สงสัยอยู่กินเหล้ากับเจ้านายจนดึกเหรอครับ
สงสัยๆๆๆ
:impress: :impress: :impress:
-
หวานกานจิงจิ๊งง
:m25:
อิอิ
-
บริหารความรักทุกๆวันหน่อยน้า
:m3: :m3: :m3: :m3:
-
รออ่านอยู่นะคะ สาวตัวกลม
:a11: :a11:
-
รักกันๆ
:m1: :m1: :m1:
-
หวานนนนนน :o8:
-
:o8: :o8: :o8: :o8:
น่ารักจังเลยตอนนี้อ่ะ....ตอนใหม่...ยาวววววววววว ด้วยใช่ป่ะ
คิๆๆ :m3: :m3: :m3:
-
ดีคับ ^^
มาลงให้อ่านแต่เช้าแล้ว เมื่อวานไม่ว่างอะคับ ...คิก คิก...
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ความสุขมักจะผ่านไปเร็วเหลือเกิน ผมอยู่กับมีนจนใกล้จะเปิดเทอม แล้วปัญหาแรกที่ตามมาคือ น้องชายผม
ไอ้เน็ตมันไม่พอใจที่ผมไม่ยอมอยู่บ้านตอนปิดเทอม มันขึ้นกรุงเทพมาตอนที่ผมจะเปิดเทอมไม่กี่สัปดาห์ น้องสาวผมเป็นคนโทรมาบอกผมว่าน้องชายตัวดีขึ้นมาหา ผมจึงต้องรีบกลับกรุงเทพด่วน ตอนผมบอกมีน ดูมันก็ไม่ว่าอะไร ไม่รั้งไม่ห้าม และไม่เอาแต่ใจ คงเป็นเพราะมันทำงานแล้ว ความคิดอ่านจึงเปลี่ยนไป แต่ผมกลับไปยินดีสักเท่าไหร่
หลังๆ ผมกลายเป็นคนโมโหง่าย ไอ้เน็ตอยู่กับผมไม่ทันจะเปิดเทอมดี ผมก็ไล่มันกลับบ้าน เพราะมันยังต้องเตรียมตัวเอ็นฯ แต่แล้ว ....ความลับไม่มีในโลกนี้.... เพราะมีนมาหาผมตอนวันหยุด..........
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นยังไม่เช้าดี
“พี่เนท....อยู่ห้องป่าว....” ผมงงกับเสียงที่ได้ยินเมื่อผมรับสาย
“....มีอะไร.....”
“ผมอยู่ข้างล่าง พาขึ้นไปหน่อยดิ.....” เท่านั้นแหละคับ ตาสว่างทันที
“เฮ้ย!....มาได้ไง.....”
“ถามอยู่นั่นแหละ นั่งรถมาดิ เร็วๆ ปวดฉี่....” ตอนนั้นผมทำอะไรไม่ถูกแล้วคับ มีนนอนไม่รู้เรื่องรู้ราวอยู่บนเตียง ส่วนไอ้น้องชายมันดันทะลึ่งมาหาผมอีกแล้ว นี่มันเพิ่งลงไปไม่ถึงอาทิตย์
เอาเว้ย....เป็นไงเป็นกัน ผมเดินเซ็งๆ ลงไปพามันขึ้นมาที่ห้อง
ระหว่างที่ผมอยู่ในลิฟท์ ผมบอกมันว่ามีเพื่อนค้างด้วย มันก็แค่พยักหน้ารับรู้ แต่พอมันเดินเข้าไปในห้องเท่านั้น
“พี่เนท....เพื่อนเหรอ....” มันถามผมด้วยอาการงงงวยอย่างมาก เพราะมันคงไม่คิดว่าผมจะมีเพื่อนแบบนี้(แบบไหน?)
“เออ....จะเข้าห้องน้ำไม่ใช่เหรอ” ผมตอบแล้วชี้ไปทางประตูห้องน้ำ
พอน้องชายผมเข้าไปห้องน้ำแล้ว ผมจึงเดินไปปลุกมีน
“มีน...ตื่น....น้องชายเรามา....มีน....มีน” ผมพยายามปลุกมันให้ตื่นโดยเร็ว มันขยับตัวหน่อยๆ
“หือ.......” มันตอบรับคำทั้งๆ ที่ยังนอนอยู่ แต่หัวคิ้วมันเริ่มติดกันแล้ว
“มันไม่รู้เรื่องมีนนะ ต้องคุยกับมันแล้ว” ผมบอกพร้อมแสดงสีหน้าเหนื่อยๆ
“อืมๆ” มันรับคำอีกครั้ง แล้วลูบหัวผมไปมา
พอรู้สึกว่า ไอ้เน็ตมันกำลังออกจากห้อง ผมกับมีนจึงลุกขึ้นนั่งตรงปลายเตียง พอมันเดินออกมา ผมจึงให้น้องชายไปนั่งตรงโต๊ะกินข้าว
“เออ... เน็ตน้องเรานะ.....มีนเพื่อนพี่.....” ผมแนะนำมีนให้ไอ้น้องชายรู้จัก และแนะนำน้องชายให้มีนรู้จัก
“หวัดดีคับ” มันยกมือไหว้มีน และหันมาสบตาผมงงๆ คงอยากให้ผมอธิบายอะไรมากกว่านี้
“อืม....” มีนยิ้มให้น้องผม
“เนท....เรากลับก่อนดีกว่า....” มันบอกผมแล้วเดินเข้าห้องน้ำ
“พี่เนท....แน่ใจนะว่าเพื่อน” หน้าตามันเหมือนคนโดนผีหลอกเลยคับ ผมคิดว่ามันต้องรู้อะไรมาจากน้องสาวผมแน่ๆ
“เฮ้อออ........แล้ว...(น้องสาวผม)...บอกเน็ตว่าไงล่ะ” ผมถอนหายใจออกมา ถามมันว่าน้องสาวผมเล่าอะไรให้มันฟังมั่ง
“มันบอกอยากรู้เรื่องอะไรให้มาถามพี่เนทเอง” มันทำหน้าเครียดๆ ใส่ผมอีก
“เออ.....พี่ว่าคงต้องบอกเน็ตแล้วนะ....” ผมยังไม่ทันพูด มีนเดินออกมาจากห้องน้ำ เดินเข้ามาหาผม
“เรากลับดีกว่า พี่น้องจะได้อยู่ด้วยกัน....” มันเดินมาบอกผม แล้วเดินไปหยิบกระเป๋าตังค์ กับมือถือตรงหัวเตียง พอมันเดินไปตรงหน้าประตู ผมก็เดินตามมมันไป
“กลับดีๆ นะ ถึงแล้วโทรหาเราด้วย” ผมบอกมัน เพราะเป็นห่วงมัน นี่ก็เช้ามาก เป็นห่วงมีนก็เป็นห่วง แล้วยังเรื่องที่ต้องบอน้องชายอีก
“อืม....” มันหันมายิ้มให้ผม แล้วจับหน้าผมไว้....หอมแก้มผมเต็มๆ แล้วมันก็เดินออกจากห้องไป _ _’’’
พอผมหันมาทางน้องชาย น้องผมนั่งมองผมแบบว่าตกใจมาก เหมือนเจอเรื่องช็อกสุดๆ ผีหลอกมึงตอนเช้าไง
“มีนเป็นแฟนพี่.....” ผมมองหน้ามันนิ่งๆ
“...................พี่เนทเป็นเกย์.......” หน้ามันจะร้องไห้แล้วมั้ง
“อืม.....” ผมตอบมันเสียงเบาๆ
“รังเกียจพี่หรือเปล่า....ที่พี่เป็นแบบนี้......” ผมเดินไปหามัน ดึงมันมานั่งตรงปลายเตียง
“ใครจะรังเกียจพี่ตัวเอง......ผม.....ตกใจ......เสียงใจ........” มันบีบมือผมแน่น น้ำเสียงมันครือๆ
“พี่ขอโทษ.....พี่.....” ผมจะร้องตามมันเหมือนกัน
“ขอโทษทำไม....พี่เนทไม่ได้ผิดอะไร ผมโตแล้วนะ คนเรามันจะเหมือนกันไปหมดได้ไง ผมตกใจที่พี่เนทเป็นเกย์....ที่เสียใจเพราะพี่เนทไม่เล่าให้ผมฟังบ้าง ทีเจ๊แนตรู้ทุกอย่าง....” ผมโดนน้องผมใส่เป็นชุดเลยคับ ได้แต่เงียบให้มันบ่น
“แล้วไอ้หน้าหล่อมันคนที่ไหน....มาเป็นแฟนพี่เนทได้ไง....เล่ามาเลยนะ.....กวนว่ะ....” ผมก็นึกว่าจะโดนน้องเกลียดซะแล้ว ........ เหมือนจะยกเรื่องหนักๆ ออกจากหัว.........
จากนั้นผมก็เล่าเรื่องของผมกับมีนที่พอจะเล่าได้ให้น้องชายฟัง มันก็พยายามจะรับรู้รับฟังให้ได้มากที่สุดล่ะคับ ผมก็เอาใจช่วยมันด้วย .....คิก คิก....
มาถึงอีกเรื่องที่ผมจะไม่มีวันลืมเลย คราวนี้ใครผิดใครถูกไม่รู้ล่ะคับ แต่หนักเอาการ
หลังจากนั้น ผมกับมีนจะคอยเทียวไปเทียวมาระหว่างกรุงเทพกับบ้านมีน เดือนกว่าๆ ได้คับ
ตอนนั้นผมเข้าใจมันนะคับ ที่มันทำงานหนักมากๆ เพราะอะไร มันต้องการจะพิสูจน์ให้คนที่บ้านยอมรับมันให้ได้ ทั้งเรื่องงานและเรื่องส่วนตัวของมัน แต่ปัญหากับอุปสรรคมันมีมาให้แก้กันตลอดคับ
ช่วงนั้น ทั้งผมกับไผ่จะเจอกันน้อยมาก นอกจากเวลาเรียนแล้ว ผมกับไผ่แทบจะไม่ได้ไปไหนด้วยกัน เพราะไผ่ตัดสินใจที่จะตามพี่เอ๋ไปเรียนเมืองนอก พี่ก็ดีนะคับ รอให้ไผ่เรียนจบแล้วจะไปด้วยกัน ที่บ้านพี่เอ๋สนับสนุนเต็มที่ หลังๆ ผมต้องให้เวลากับเพื่อนๆ คนอื่นบ้าง แต่ไม่ถึงกับต้องไปเที่ยวไปไหนกันทุกครั้ง ดูที่เวลาเหมาะสมมากกว่า
แล้วพี่ติ๊ก(จำกันได้มั้ยคับ)ก็กลับมาอีกแล้ว เพราะอะไรเหรอคับ เพราะพี่ติ๊กมีแฟนเป็นรุ่นน้องที่มหา’ลัยคับ คราวนี้ก็เทียวไปเทียวมาตลอด แถมยังพาแฟนมาแนะนำให้ผมรู้จัก แฟนพี่ติ๊กก็น่ารักนะคับ เรียนการโรงแรม แล้วยังให้ความเคารพกับผมแบบรุ่นพี่รุ่นน้องดีคับ พี่ติ๊กเล่าให้แฟนตัวเองฟังว่า เคยคิดจะจีบผม แต่พอเจอฤทธิ์มีนเข้าต้องถอยคับ แล้วผมก็ไม่เล่นด้วย ผมก็กลัวน้องเขาจะไม่ค่อยชอบหน้าผม แต่ตรงข้ามคับ มาติดใจอะไรผมนักหนา กลายเป็นผมต้องคอยช่วยเรื่องของพวกเขาซะงั้น ทะเลาะกันก็ผมนี่แหละที่คอยช่วยไกล่เกลี่ย
จนถึงวันนั้นล่ะคับ อะไรที่มันคาดไม่ถึงมักจะเกิดขึ้นเร็วเสมอ
“เกรงใจพี่นะคับ”
“จะเกรงใจทำไม....เรื่องแค่นี้....มีอะไรให้พี่ช่วยก็บอก” ผมเดินคุยออกจากมหา’ลัย มารอรถเมล์เพื่อจะตรงกลับห้องกับพี่ติ๊ก เพราะจะให้พี่ติ๊กช่วยดูโน๊ตบุ๊คที่ห้อง อยู่ๆมันก็เข้าไม่ได้ไม่รู้จะทำยังไง ถ้าจะพาไปที่ร้านผมก็ไม่ค่อยมีเวลา มีนไม่ค่อยว่างกว่ามันจะมาหาผม รายงานคงเสร็จไม่ทันแน่ๆ ผมจึงต้องเรียกพี่ติ๊กมาดู
ผมรีบลากพี่ติ๊กไปห้องผมตอนบ่ายๆ เพราะไม่รู้จะใช้เวลานานไหม ตอนนั้นห่วงรายงานตัวเองมากคับ แล้วพี่ติ๊กคงอยากตอบแทนผมเรื่องแฟนตัวเองด้วย ผมก็ว่ามันดูสมเหตุสมผลดีคับ ตอนนั้นพี่ติ๊กไม่คิดอะไรกับผมแล้ว คงมีแค่แหย่กันเล่นๆ หรือแซวกันไปกันมาเท่านั้น
“น้องเนทคับ วินมันล่มคงใช้เวลาสักพัก สงสัยจะโดนไวรัส”
“เหรอคับ....” หน้าผมถอดสีแล้วคับ รายงานที่พิมพ์เกือบเสร็จจะโดนไปด้วยหรือเปล่า
ผมก็นั่งดูพี่ติ๊กทำไปเรื่อยๆ คับ คิดถูกจริงๆ ที่พาเด็กคอมพิวเตอร์มาซ่อมให้
นั่งไปนานๆ ไม่มีอะไรทำก็เบื่อ เหลือบมองเวลาอีกทีก็เย็นแล้ว ผมจึงว่าไปซื้ออะไรมาให้พี่ติ๊กกินดีกว่า ตัวเองก็หิวแล้ว จึงเดินลงไปเซเว่น เลือกซื้อของสักครู่ก็กลับขึ้นมา พี่ติ๊กบอกว่ามีโทรศัพท์เข้ามา พี่เขารับเพราะมันดังหลายครั้ง ผมก็ตกใจสิคับ เพราะลืมหยิบมือถือลงไปด้วย กดดูจึงรู้ว่าเป็นเบอร์มีน ผมรีบโทรกลับทันที แต่มันไม่รับสาย สักพักก็กลายเป็นฝากข้อความ.........พี่ติ๊กไม่น่ารับเลย จะบอกมันว่าไงดีนี่.....แต่ไว้ก่อนก็ได้ ตอนนี้ห่วงคอมฯกับรายงานมากกว่า
ประมาณสามทุ่มได้ กว่าจะซ่อมคอมฯเสร็จ พี่ติ๊กก็เก่งนะคับ เรียกข้อมูลกลับมาได้กว่าครึ่ง และรายงานผมก็ยังอยู่ แต่ใช้เวลานานพอสมควร ผมยังงงคับว่าผมไปโดนไวรัสอะไรมาถึงกับวินโดว์ล่ม แต่ขี้เกียจคิดให้ปวดหัว แค่มันกลับมาพร้อมรายงานก็ดีแล้ว
จากนั้นผมก็เดินลงมาส่งพี่ติ๊ก พี่ติ๊กไม่ยอมให้เดินไปส่งหน้าปากซอย เดี๋ยวแกเดินไปเอง ผมอยากจะเถียงว่าผมเป็นผู้ชายใครจะมาทำอะไรผม
“ส่งตรงนี้พอ.....กลับขึ้นห้องไปได้แล้ว”
“ตรงนี้ก็ตรงนี้.....ผมไม่ใช่ผู้หญิงนะคับ......” ผมอยากจะเถียงแกจริงๆ ก็ได้แต่บ่นอะคับ
“ผู้หญิงผู้ชายมันก็น่ากลัวเหมือนกันทั้งนั้น.......” แกหันมาทำตาดุๆ ใส่ผม
“คับๆ ขอบคุณพี่ติ๊กมากๆ คับ” ผมพูดขอบคุณพี่ติ๊กคับ ไม่รู้จะตอบแทนยังไงดี
“เรื่องแค่นี้สบายมาก แถมได้อยู่กับน้องเนทสองต่อสอง....ฮา ฮา ฮา.....” โดนจนได้สินะ
“แซวเข้าไป แฟนรอแย่แล้วมั้ง.....” ผมผลักแกเบาๆ ทำประมาณแบบรีบๆ ไปได้แล้ว
“แต่แบบว่า....อยากได้อะไรตอบแทนหน่อย.....” ยังจะลีลานะคับไอ้พี่ติ๊ก
“อะไรล่ะคับ....” ผมก็ทำเป็นเหล่ๆ ถอยออกห่างจากแก
“ดูทำเข้า....ขออย่างเดียว ครั้งเดียว....” พี่ติ๊กเดินเข้ามาใกล้ผม ยื่นหน้าตี๋ๆ แถมยังหันแก้มมาทางผมด้วย
“พี่ติ๊ก!!” ผมหันหน้าหนีไม่เล่นด้วย แต่แกก็เขยิบตาม
“ไม่มีใครเห็นหรอก.....” ผมเขยิบหนีจนตัวชิดประตูกระจก พอเห็นหน้าแกแล้วใจอ่อนเลย มีหนุ่มหล่อหน้าตี๋มาทำหน้าหล่อๆ ใส่ แถมมาออดอ้อนขนาดนี้ ชักหวั่นไหว แฮะ แฮะ
“เฮ้อ...คับๆ แค่ครั้งเดียวนะ ถือว่าตอบแทนที่พี่ติ๊กมาช่วยซ่อมคอมฯให้” ผมถอนใจออกมา พอบอกแกไปหน้าตาดูเป็นประกายเชียว พี่ติ๊กยืนเอาตัวพิงกระจก ยื่นหน้าให้ผม ผมก็หอมแก้มพี่ติ๊กด้วยความรวดเร็ว อายคับ ถ้าใครมาเห็นเข้าจะว่าไง
“ฮา ฮา ฮา ขอบคุณคับ” พี่ติ๊กยิ้มตาหยีเลยคับ หวั่นไหวกับคนหล่อจริงๆ
“ผมจะฟ้องแฟนพี่......” ผมทำหน้างอนๆ ใส่พี่ติ๊ก
“.....อย่านะคับ...” พี่ติ๊กร้องห้ามผมเสียงสูง!
“กลับได้แล้วพี่.......” ผมดันตัวแกออกไป พอได้คืบจะเอาศอกเชียวนะ
“คับๆ พี่ไปล่ะ” พี่ติกโบกมือลาผม ผมก็ยืนมองจนแกเดินออกจากตึกไป
ผมจึงเดินเข้าตึก กดลิฟท์รอ พอลิฟท์มาผมกำลังจะก้าวเดินเข้าไปในลิฟท์ อยู่ๆ ก็มีคนมาคว้ามือผม แล้วดันผมเข้าไปในลิฟท์ ตกใจสะดุ้งพอหันไปผมกับคนที่คว้ามือผมไว้ก็เข้ามาในลิฟท์
“มีน...!!!” มันหันมามองผมนิ่งๆ ผมดีใจนะคับที่มันมา แต่บรรยากาศมันแปลกๆ
“ทำไมไม่โทรมาบอกล่ะ”
“ถ้าโทรมาบอก คงไม่เห็นอะไรดีๆ มั้ง” มันพูดแปลกๆ แล้วก็เงียบไป เออ....หรือว่ามันจะเห็นผมกับพี่ติ๊ก ชิบหายแล้ว.... ผมจะพยามดึงมือตัวเองออกแต่มันกลับบีบมือผมแน่น
“เออ....มีน......เราโทรไปหาทำไมไม่รับ....” ผมบอกมันเสียงอ่อยๆ หันตัวเข้าหามัน ยกมืออีกข้างกอดเอวมัน ซุกหน้าเข้ากับอกมันด้วย ตอนนั้นคิดอะไรไม่ออกแล้วขอใช้วิธีอ้อนแล้วกัน
“โทรทำไม...” มันดึงมือผมออก รู้สึกถึงน้ำเสียงที่เย็นชาของมัน ผมชักเริ่มกลัวๆ แล้ว
พอลิฟท์เปิดมันดึงผมออกจาลิฟท์ กระชากมือผมแรงๆ ให้เดินตามมัน พอเข้าประตูมามันผลักผมล้มลงบนเตียง
“มึงพาไอ้เหี้ยนั่นมาทำอะไร....” มันเสียงดังใส่ผม พอผมเงยหน้าขึ้นไป เห็นมันกวาดสายตาไปทั่วห้อง
“เขามาซ่อมคอมฯ ให้ นี่ไง.....” ผมบอกมันแล้วชี้ไปที่โน๊ตบุ๊ค
“หึ.......แล้วที่กูเห็นเมื่อกี้.....” ผมตกใจเลยคับ เรื่องที่ผมกับพี่ติ๊กยังคุยกันอยู่มันไม่รู้ เพราะผมคิดว่าไม่จำเป็นจะต้องเล่า แต่ไม่คิดว่ามันจะกลายเป็นแบบนี้
“กูดีใจแค่ไหนที่ได้วันหยุด แต่พอมากลับเห็นแฟนตัวเองอยู่กับคนอื่น....”
“เข้าใจผิดแล้ว เขามาช่วยเราซ่อมคอมฯ....”
“ซ่อมคอมฯ แล้วไง.....ซ่อมเสร็จก็ต่อที่เตียง......”
“มีน!! จะบ้าเหรอ” ผมตะคอกมันกลับทันที
“กูโทรมาหามึง แต่ไอ้เหี้ยนั่นมันรับ มึงจะให้กูคิดไง” มันเดินเข้ามาดึงแขนผมไว้
“ก็มันรีบมือถือไว้ ตอนนั้นลงไปเซเว่น...”
“เลิกแก้ตัวกับกูสักที ที่กูเห็นข้างล่ะ.....ว่าไง” มันตะคอกใส่ผมอีก ผมเงียบไม่พูดอะไร รู้ว่ามันโมโหแล้ว
“เงียบทำไม ตอบกูมาสิ”
“ไม่เชื่อก็โทรไปถามเขาสิ กูไม่มีอะไรกับเขา” ผมสะบัดแขนออกจากตัวมัน กำลังจะหันหนีมัน
แต่มันเข้ามาจับผมทั้งตัว ผมก็ดิ้นหนีมัน
“ปล่อยสิว่ะ” ผมร้องบอกมัน มือไม้ผลักมันให้วุ่น
“โอ๊ย!!” มันกระชากแขนผมแรงๆ ให้เดินตามมันออกจากห้อง
“จะพากูไปไหน ปล่อยสิว่ะ” มันดึงผมเข้าลิฟท์ตามมันไป ตัวผมเซเข้าหามัน มันจึงกอดผมแน่น ยิ่งผมดิ้นมันยิ่งรัดผมแน่นจนเจ็บ พอลงมาถึงข้างล่างมันลากผมให้เดินตามมันทั้งๆ ที่ผมไม่ได้ใส่รองเท้า มาถึงรถมัน...ผมตกใจเพราะนี่มันรถใหม่ป้ายแดงที่มันบอกว่าผมว่าเพิ่งออกมาได้ไม่ถึงอาทิตย์ มันจอดตรงข้ามกับประตูตึก งั้นเมื่อกี้มันก็คงเห็น....
มีนเปิดประตูดันผมเข้าไปนั่งในรถ พอมันขึ้นมานั่งตรงที่คนขับมันก็ออกรถทันที หัวผมแทบพุ่งไปชนกระจกข้างหน้า รู้สึกถึงอาการโกรธของมัน ผมก็ได้แต่เงียบเพราะรู้ถึงฤทธิ์มันดี
“มีนจะพาเราไปไหน พรุ่งนี้เรามีเรียนนะ” พอผมรู้ว่ามันจะขับพาผมไปไหน ผมทักมันขึ้น แต่มันกลับเงียบ
“ไม่ได้ยินที่เราบอกเหรอไง มีน!” คราวนี้ผมเริ่มโมโหขึ้นมาบ้าง
“นั่งเงียบๆ” มันเสียงดังใส่ผมอีกแล้ว
“ไอ้บ้า....มึงจอดรถเลยนะ กูไม่ไปกับมึง....” พอผมบอกมัน แต่มันกลับเงียบผมยิ่งโมโหหนัก
“จอดรถสิว่ะ กูไม่ไป....จอดๆ” ผมทุบเข้าที่ตัวมัน ทั้งๆ ที่มันกำลังขับรถ มีนยกมือขึ้นบัง ผมก็ยิ่งทุบมันแรงขึ้น
“หยุด....อยากตายหรือไง....” มันหันมาตะคอกใส่ผม แล้วเบี่ยงรถหลบเข้าข้างทาง
“กูจะลง มึงอยากไปมึงไปคนเดียว.....” ผมทำท่าจะเปิดประตูรถ มันรีบคว้าแขนผมไว้ผมก็ดิ้นสุดกำลัง พอรู้ว่าสู้แรงมันไม่ได้ ผมก็ทั้งตีทั้งตบมัน
“.....เนท.....หยุด......หยุด......” มันดันผมแรงๆ เข้ากับเบาะรถ มือมันคว้าเอาสายคาดมาคาดล๊อคผมไว้
“นั่งเงียบ.......อย่าให้กูต้องออกแรงมากกว่านี้.....” ผมจึงเงียบตามที่มันบอก ไม่ใช่เพราะกลัวมันนะคับ แต่หมดแรงจะสู้มัน แล้วอาการน้อยใจเริ่มเข้ามาแทนที่ ผมเริ่มคิดวนไปวนมาแล้วน้ำตามันก็ไหลออกมา
“หยุดร้อง....” มันพูดขึ้นมาทั้งๆ ที่ไม่ได้มองหน้าผม
ผมหันหน้าหนีไม่ยอมหันไปมองมัน เงียบจนมาถึงที่บ้านมัน
“ลงมา....” มันเรียกให้ผมลง แต่ผมเงียบไม่ตอบนั่งนิ่งอยู่ในรถ
“อย่ามายั่วโมโหกู...” มันเอามือมาปลดสายคาด แล้วดึงตัวผมออกจากรถ
ตัวผมก็ถลาไปตามแรงลากของมัน มันลากผมขึ้นบันไดจึงถึงในห้องนอน ผมยืนนิ่งไม่ขยับไปไหน
“เปลี่ยนเสื้อผ้า” มันหยิบเสื้อผ้ามาให้ผมเปลี่ยน
“ไม่เปลี่ยนก็ไม่ต้องเปลี่ยน” มันโยนเสื้อทิ้งแล้วเดินเข้ามาหาผม ถอดเสื้อผ้าที่ผมใส่ออกตอนนี้ผมก็ยืนเปลือยอยู่ตรงหน้ามัน ได้ยินมันทำเสียงฟืดฟัดอยู่อย่างนั้น แต่ผมไม่สบตามัน มันจึงพาผมเข้าห้องน้ำ
พอเข้าไปในห้องน้ำ ปลดสายฝักบัวลงมาแล้วเปิดน้ำรดตัวผม ผมยื่นนิ่งอย่างเดียว รับรู้ล่ะคับว่ามันกำลังอาบน้ำให้ผม มันราดครีมอาบน้ำลงบตัวผม มือมันถูๆลูบๆ ครีมอาบน้ำไปตามตัวผม ได้ยินเสียงมันถอนหายใจหลายที คงกลั้นอารมณ์เต็มที่ จากนั้นมันเปิดฝักบัวล้างตัวให้ ผมหันหลังให้มัน และล้างเอาครีมอาบน้ำออกจากตัว ทำเป็นไม่สนใจมัน มือมันก็เปลี่ยนไปลูบๆ อยู่หลังผม ได้ยินเสียงมันถอนหายใจอีกแล้ว
ตอนนั้นผมหายโมโหมันแล้ว แต่อยากจะแกล้งให้มันปั่นป่วนเล่น เพราะอารมณ์โมโหชั่ววูบของมันนี่ล่ะคับ ที่ผมเกลียดนัก
“พอแล้ว...อาบเองได้....” ผมบอกแล้วปัดมือมันออก ทำท่าจะเดินหนีมัน แต่มันกลับอุ้มผมขึ้นเดินออกจากห้องน้ำ เอาผมมาทิ้งไว้บนเตียงในห้องนอนแล้วโยนผ้าขนหนูผืนใหญ่มาให้ผม ส่วนตัวมันก็ถอดเสื้อผ้าที่เปียกเพราะอุ้มผมออกมาจากห้องน้ำ ผมก็ทำเป็นเช็ดตัวช้าๆ แต่หนาวอะ....พอเงยขึ้นไปเห็นมันยืนมองผมนิ่ง ตัวมันพันแค่ผ้าขนหนูไว้
“จะใส่เสื้อ....” ผมยืนมือไปขอเสื้อกับมัน มันก็เดินหยิบมาให้ผม
แต่ยังไม่ทันได้เสื้อจากมัน มันทิ้งเสื้อลงกับพื้นแล้วตัวมันก็ขึ้นมาอยู่บนเตียงแทน รู้แล้วล่ะคับว่าจะเกิดอะไรขึ้น แต่แกล้งทำนิ่งไม่สนใจ เอี้ยวตัวหลบทำทีจะคว้าเสื้อที่ตกลงพื้น มันจึงคว้าผมไว้ทั้งตัว แล้วดึงหน้าผมขึ้นไปจูบ
“อื้อ....” ผมชะงักไปเล็กน้อย มันผลักผมลงนอนราบกับเตียง
“ไอ้เหี้ยนั่น มันทำอะไรมึงหรือเปล่า....” มันมองหน้าถามผมนิ่ง ผมส่ายหน้าไปมา มันยิ้มมุมปาก แล้วก้มลงจูบปากผม จากจูบเบาๆ มีนเพิ่มแรงขึ้นจนกลายเป็นดูดดึงส่งลิ้นพันกันไปพันกันมา
“อื้ม....อื้อ...” ผมร้อท้วงเพราะเริ่มจะหายใจไม่ออกแล้ว มันถอนปากออก แล้วกลับลงมาดูดตรงหน้าอกผม ทั้งมือทั้งปากมันเค้นคลึงหน้าอกจนรู้สึกแข็งตึงตรงหน้าอกขึ้นมา ตัวผมขนลุกไปหมดแล้ว หัวสมองมันเบลอๆ รู้สึกตัวอีกทีมันพลิกตัวผมให้นอนคว่ำกับที่นอน และน้องชายมันก็มาป้วนเปี้ยนอยู่ตรงก้นผม ปากมันเปลี่ยนมาดูดตรงคอ ตรงหลังผม จนรู้สึกตัวชาไปหมด
รู้สึกถึงมือสองข้างของมันที่จับเอวผมยกขึ้น แล้วมันก็ใส่น้องชายมันเข้ามาในตัวผม
“อ๊าก.....มีน......” ตกใจจนสะดุ้ง อยู่ๆ มันก็ใส่เข้ามาโดยไม่ทำอะไรเลย มันค้างของมันไว้ในตัวผม แล้วปากมันก็มาและเลมไปทั้งหลังผม มือมันก็จับน้องชายผมลูบดึงเบาๆ จนแข็งขึ้น
“อ๊า....อ๊า......อื้อ.......” มันเริ่มขยับของมันที่ข้างอยู่ในตัวผม จากช้าๆ เริ่มเร็วๆ ขึ้น มันขยับเข้าออกจนสุด จนรู้สึกเจ็บไปหมด .......
“อื้อ......เจ็บ....พอ.....” รู้สึกมันรุนแรงมาก จนผมหายใจแทบไม่ทัน
“อ๊า....เนท....โทษที......อ๊า....” มันบอกขอโทษผม....แต่ตัวมันกลับทำแรงขึ้นจนผมจุก
“อื้อ........มีน.....เราเจ็บ.....อุก....” ผมร้องบอกมัน มันก้มลงจูบตรงไหล่ผม แล้วเอามือมาจับน้องชายผมรูดขึ้นลงเร็วๆ จนปล่อยออกมาเต็มมือมัน แล้วมันก็กลับมาขยับของมันอีกครั้ง ตัวผมหมดแรงลงไปกับที่นอนแล้ว แต่มันยังจับก้นผมยกขึ้น แล้วใส่เข้ามาแรงๆ
“อ๊า........เนท......จะเสร็จแล้ว....” มันร้องบอกผมเสียงดัง แล้วกระแทกผมแรงๆ จนปล่อยออกมาในตัวผม มันถอนน้องชายออกจากตัวผม รู้สึกของเหลวไหลออกจากก้นจนขนลุกไปหมด
มีนดึงผมเข้าไปกอด ตอนนี้ผมไม่มีแรงจะขยับไปไหนแล้ว เหนื่อยจนอยากนอนอย่างเดียว มีนดึงผมไปกอดไปจูบอยู่อย่างนั้น
“คิดถึงเนทนะ รักนะ ....” มันพร่ำบอกแต่รักผมทั้งกอดทั้งจูบ รู้สึกเหมือนเป็นเพลงกล่อมให้ผมหลับยังไงยังงั้น
จากนั้นก็หลับสิคับ ไม่รับรู้อะไรแล้ว..........
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ว่าจะไม่ติดเรทแล้วนะ แต่กลัวแควนๆ เสียใจ อิอิ ..... ^^
-
:m10: :m10:บอกได้แค่นี้ครับ
-
ใช่แล้ว ฉากแบบนี้แหละที่เรารอคอย o7
แล้วของมีน เมื่อไหร่จะมาต่อคะ อยากอ่านด้วยเหมือนกันน้า :impress:
-
:m10: :m10: :m10: :m10: :m10: :m10:
โนคอมเม้น
-
รู้สึกดีจังอิอิ น่ารักเหรอปะ
-
o7
แหมๆ ร้อนแรงกันจริง
-
โฮะ ๆๆๆๆ ตบจูบ ตบจูบ สไตล์เนท กะ มีน กลับมาอีกแล้วครับท่าน :m4: :m4:
-
ซี๊ด ซาบซ่าน แซ่บ ซู๊ด
:m3: :m3: :m3: :m3: :m3:
-
:impress: :impress: :impress:
อ่าครับรักกันดีนะครับคู่นี้ ก็เป็นธรรมดาครับ
คู่รักก็มีการเข้าใจผิดและหึงหวงกันบ้าง
เหมือนเป็นการเพิ่มรสชาติให้ชีวิต อิอิ
:impress: :impress: :impress:
-
มีนคงรู้ว่าเนทไม่ได้มีอะไรกับพี่ติ้กตั้งแต่ตอนอาบน้ำให้แล้วใช่ม่ะ เพราะคงไม่เห็นรอยเลย
แบบนี้ สงสัยโกรธตายยยยยยยยยยย แล้วต้องง้ออีท่าไหนล่ะเนี่ย :m21:
-
:give2:
อะน้า น่ารักกานอีกแว้วววน้าค๊าบบบ
อิอิ :a1:
-
:m12:หึงได้ซะใจหนูเจงๆ :m3: อยากได้แฟนแบบนี้มั้งจังเรยอ่า :m1:แหะๆ :m23:ยังไงก้อรอต่อปัยจร้า
[move] :m3:น่าร๊ากเจงๆเรย :m3:
[/move]
-
ขอบคุณค่า กะลังคิดถึงเนทกะมีนพอดีเลยย o17
-
เลือดร้อน รุมเร้า รุนแรง แทงตลอดทาง...
ดีที่ไม่สว่างคาตา อิ อิ...
อา..นะ.. รักมาก หวงมาก..
-
ง้อกันด้วยวิธีนี้ :m10: :m10: :m10: :m10:
คนอ่านก็ตายกันพอดี อิอิ
อยากอ่านต่ออย่างแรง พี่สาวตัวกลม :m1:
-
:m10: :m10: :m10: :m10: :m10:
มีนมันหึงโหดอีกละ.....แก้ตรงนี้ได้นะ จะเพอร์เฟ็คมากๆ...
แต่เห็นเนทบอกว่า...ต้องทำใจอย่างเดียวเท่านั้นหนิ...เหอๆๆๆๆ
:o8: :o8:
อ่านตอนนี้ละ เกือบสิ้นชีพ กรั่กๆๆๆ
:m25: :m25:
-
งอน แล้ว ง้อกันอย่างงี้ ก็ถูกใจคนอ่านไป
:m10: :m10: :m10: :m10:
-
เนื่องจากพรุ่งนี้เป็นวันเกิดของพี่มีน พี่เนทก็เลยติดภารกิจต้องคอยเอาใจคุณชายมีนท่าน
และฝากข้อความมาถึงทุกๆ คนด้วยจ้า
"หายไปหลายวันไม่ได้ไปไหนนะคับ ขอไปเอาใจมีนหน่อย วันเกิดมีนคับ
ขอให้เพื่อนๆ ช่วยรีกันเยอะๆ หน่อยนะคับ จะได้มีกำลังใจเขียนต่อคับ
แล้วจะกลับมาลงใหม่จะมาลงยาวๆ เลยคับ"
:a13: :a13: :a13: :a13:
ว่าแล้วก็แฮปปี้เบิร์ทเดย์ให้พี่มีนกันดีกว่า
ขอให้มีความสุขมากๆ รักพี่เนทมากๆ รักกันไปนานๆ (เริ่มออกแนวอวยพรแต่งงาน :m23:)
ส่วนของขวัญนี่คงต้องแล้วแต่พี่เนทแล้วล่ะว่าจะตามใจอ๊ะป่าว อิอิ :m4: :m4:
-
:a13: :a13: :a13: :a13:
สุขสันต์วันเกิดจ้าน้องมีน
-
ขอให้พี่เนทกะพี่มีน รักกันนานๆนะ มีความสุขมากๆถึงมากที่สุด
อ้าว เอ๊ะ!!ไม่ได้ให้เข้ามาอวยพรงานแต่งหรอกเหรอ :m23:
งั้นก็ HBD นะจ๊ะพี่มีน ของขวัญไปรับที่พี่เนทได้เลย
:a13: :a13: :a13: :a13: :a13:
-
:a13:ย้อนหลังคร้าบบบพี่มีน
ขอให้มีความสุขมากๆ รักกันนานๆ
พี่มีนโกรธ แล้วโหด โคด น่ากลัว
P.S.เนทนี่เป็นศรีภรรยาที่ดีจริงๆเลย อิอิ
-
:a13: :a13: :a13:
เหมือนรีบนๆ ของขวัญไปเอาที่เนทได้เลย ฮิ้ววววว :m3:
แล้วมีนจะหน้าอ่อนขึ้นอีกปี ถ้ามาเขียนให้ แควนๆได้อ่านกันอีก :m13: ยังรออยู่นา
-
มาสุขสันต์วันเกิด คุณมีนด้วยอีกคนนึง :HBD2: :b:
รักกะเนทไปให้นาน ๆ นะ
-
น้องเนทกะน้องมีน หนีกันไปสวีตกันซะแย้ว :m4:
กลับมาแย้ว....รีบมาลงให้อ่านกันเร็วๆ นะจ๊ะ
HBD :a13: คุงน้องมีนด้วยเน้อออออ มีฟามสุขกันทั้งฉองคนนะจ๊ะ :m18:
-
โห รุนแรงถูกใจคนอ่านค่า :m10:
เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ วันเดียวจบ แบบว่าชอบมากกกกก :m1:
HBD คุงมีนด้วยโคนนนนน
-
:a13: :a13: :a13: :a13: :a13: :a13: :a13: :a13:
พี่มีน มีฟามสุขมากๆน้าค๊าบบบบ
:m4: :m4: :m4: :m4: :m4: :m4:
-
HBD พี่มีน ขอให้มีความสุขครับ
แล้วก็ขอให้คู่นี้ ถือไม้เท้ายอดทองกระบองยอดเพชรเด้อ :m18: :m18: (ขอแค่อวยพรนะเพราะมะมีเงินใส่ซอง :m19:)
-
HBD ย้อนหลังนะมีนนนนนนนนนนนนนน
มีความสุขมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก
และก็รักเนทหลงเนทนะจ้ะ :m13:
-
ปล้ำเลยพี่มีนนนนนนนนนนนนน :m11:
เอาให้พี่เนทจำไปเลย ถึงจะไม่มีอะไรกันแต่มาหอมแก้มให้เห็นแบบนี้เป็นใครจะไม่คิด
พี่ติ๊กก้อเหมือนกัน ได้ข่าวมีแฟนแล้ว อิโถ่
o12 o12 o12
ปล้ำเลยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
((ที่จริงอยากเห็นฉากนั้นมากกว่า :m25: :m25: :m25:))
-
:a13: :a13: :a13: :a13:
Happy Birthday ย้อนหลังให้มีนด้วยนะจ๊ะ....
มีความสุขมากๆ ละก็ทำให้น้องเนทมีความสุขมากๆ นะ รู้เปล่า?
o12 o12 o12
ไอ้พี่ติ๊ก...มันยังอยู่อีกเร๊อะ......เกือบทำครอบครัวชาวบ้านร้าวฉานละสิ... :m16:
แต่...คู่นี้นี่ คืนดีกันแบบนี้ทุกที....พี่โยยก็ตรายยยยยสิ... :o8:
:m10: :m10: :m10:
-
ดีคับ^^
ก่อนอื่นนะคับ
ขอบคุณสำหรับคำอวยพรของทุกๆ คนนะคับ มีนฝากมาขอบอีกครั้งคับ แต่ว่า....วันเกิดมีนนะคับ อย่าอวยพรผิดสิคับ ไม่ได้แต่งงานกันซะหน่อย ^^''''
วันนี้ขอมาเล่าเรื่องพิเศษๆ ให้อ่านกันนะคับ
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
วันเสาร์ที่ผ่านมาเป็นวันเกิดมีนอะคับ เย็นวันศุกร์ผมก็รอมีนเครียงาน มีนบอกว่าจะพาไปเที่ยวพัทยา จริงๆ ก็ไปมาหลายครั้งแล้ว แต่ครั้งนี้พิเศษกว่าทุกครั้งเพราะเป็นวันเกิดมีน ผมก็ไม่รู้จะให้อะไรมีนอะคับ นั่งคิดอยู่หลายวัน มีนไม่ค่อยชอบให้ผมซื้ออะไรให้ ถ้าผมซื้อมามีนจะโกรธมากกว่าจะดีใจด้วยซ้ำ สรุปผมก็ไม่ซื้ออะไรให้...เฮ้ออออ....
มีนเลิกงานก็ขับรถพาผมมาพัทยา เปิดห้องพักที่โรงแรมหนึ่ง ระดับห้าดาวคับ ไม่ขอบอกนะคับว่าโรงแรมอะไร จอดรถเดินเข้าไปในโรงแรม ผมก็เกร็งๆ คับ ไม่เคยมาพักโรงแรมใหญ่ขนาดนนี้มาก่อน มีนมันก็เงียบคับ ให้ผมเดินตามอย่างเดียว ผมนั่งรอมีนตรงเก้าอี้พักผ่อนเยื้องๆ ล๊อบบี้โรงแรมไปหน่อยนึง ก็นั่งดูมีนจัดการทุกอย่าง เห็นเบลบอยยืนอยู่ข้างๆ มีนคงหันมาบอกประมาณว่าไม่เป็นไร เบลบอยก็เดินออกไป มีนเดินกลับมาหาผมที่ยังทำหน้ามีคำถาม แต่มีนยิ้มให้ผม
“หิวไหม” มีนถามผม
“อื้ม...หิว....” ผมตอบไปตามความจริง หิวแล้วคับ
“งั้นไปหาอะไรกินกันก่อนดีไหม” ผมพยักหน้าให้ มีนก็พาผมไปกินข้าวร้านอาหารในโรงแรม
“เราอยากกินนี่อะ...” พอดีเดินผ่านร้านอาหารญี่ปุ่น ผมก็ดึงๆ เสื้อมันไว้
“อืม...ตามใจเนท...” มีนบอกผมแล้วเดินโอบบ่าเข้าไปในร้าน ท่าทางจะแพงนะนี่ แต่อยากกินคับ
“มีนกินได้เหรอ...” ผมถามอย่างเป็นห่วง เพราะมีนไม่ค่อยชอบกิน
“เนทชอบไม่ใช่เหรอ...” มีนหันมาบอกผม ผมก็พยักหน้าหงึกๆ
ผมกับมีนเลือกที่นั่งตรงบาร์ เพราะมันเป็นซูชิจานหมุน พนักงานก็มาบอกถึงรายการอาหาร ผมก็สั่งไป2-3 อย่าง แล้วก็ลงมือหยิบซูชิมากินกัน ผมกินนิดเดียวก็อิ่มแล้วคับ แต่มีนสิท่าทางจะหิว มีนลองเกือบทุกจาน บางจานผมต้องห้ามคับ ไม่ยอมดูราคาเลยว่ามันราคาเท่าไหร่ พอผมกินอิ่มผมก็หันมาเป็นคนป้อนให้มีน ตอนแรกก็อายๆ พนักงาน แต่ดูท่าทางมีนไม่สนใจผมก็ทำเป็นไม่สนบ้าง
จากนั้นมีนก็พาผมขึ้นมาที่ห้องพัก เข้ามาแทบจะเป็นลม! มีนจองห้องสวีตเหรอ แงม..แงม...ผมก็ว่าทำไมพนักงานตรงเคาร์เตอร์มองผมกับมีนแปลกๆ มียิ้มให้ด้วย ..... ><
“เนทอาบน้ำก่อน...เดี๋ยวเราไปเอากระเป๋าเสื้อผ้าที่รถก่อน” มันบอกผม แล้วดันตัวผมเข้าไปในห้องน้ำ
“อื้ม....”อะไรมันก็ไม่รู้ ตามใจหน่อยก็ได้วันสำคัญของมีน
ห้องน้ำที่นี่ก็สวย เป็นกระจกมีอ่างอาบน้ำ มองเห็นวิวของนอกด้วย แล้วข้างนอกจะมองเห็นข้างในไหมนี่ ??
ผมเลือกที่จะอาบฝักบัวดีกว่า รีบๆอาบ ไม่ชินคับ เพราะมันสว่างไปหมด
“อะ....” ตกใจสิคับ กำลังอาบอยู่ดีๆ ก็มีมือใหญ่ๆ มาคว้าผมเข้าไปกอด
“แฟนใครว่ะ...น่ากอดชะมัด” มีนก้มลงจูบๆ ผมตรงคอ....ขนลุกไปหมด
“ไม่รู้...” ผมตอบน้ำเสียงงอนๆ มันก็หัวเราะหึๆ
“งั้นต้องกอดแรงๆ จะได้รู้ว่าแฟนเราเอง” มีนทำเสียงหื่นๆ ใส่ผม แล้วกอดผมแรงๆ
“พอแล้ว...อาบน้ำก่อนนะ” อายคับไม่กล้าหันไปหา
“อาบอยู่นี่ไง” อาบตรงไหนอะ จับๆ ลูบๆ ตัวผมอยู่
“มีน! ไม่เอา...มันยังสว่างอยู่” ผมปัดมือมีนออก สว่างขนาดนี้ยังหื่นอยู่ได้
“ช่างมันสิ...” มีนบอกปัดผม แล้วเอามือมาจับน้องชายผม จับขึ้นๆ ลงๆ จากช้าๆ และเร็วขึ้น ผมยกมือยันกระจกไว้
“อะ.....อ๊า....” ร้องสิคับ ทำอะไรไม่ถูกแล้ว มีนจูบผมคอ จูบย้ำๆ อยู่ตรงนั้น ได้ยินเสียงหายใจเร็วๆ ของมันด้วย
“มีน....อะ....” ไม่นานผมก็ปล่อยมามาเต็มมือมัน อายจะแย่แล้ว
มีนหันตัวผมเข้าไปหาแล้วก้มลงมาจูบผมแรงๆ รู้สึกเหมือนมันจะพยายามระงับอารมณ์อย่างมาก ตอนนี้ทั้งตัวผมอยู่ในอ้อมกอดมีน ไม่มีแรงจะยืนแล้ว
“....หึ หึ... ไว้ค่อยต่อ....” มันพูดทีเล่นทีจริงกับผม รู้แล้วไม่ต้องบอกก็ได้ ก็เตรียมใจมาแล้วนี่นะ
พออาบน้ำเสร็จ มีนหยิบโน๊ตบุ๊คขึ้นมานั่งทำงานตรงที่นั่งรับแขกเล็กๆในห้อง คงจะทำงานต่อ ผมก็กระโดนขึ้นไปนอนบนเตียงใหญ่ๆ หันไปถามว่าจะเปิดทีวีดู รบกวนมีนทำงานหรือเปล่า มีนส่ายหน้าบอกให้ผมดูทีวีรอ ขอทำงานที่ค้างก่อน ให้ผมรอมันก่อนเดี๋ยวจะพาไปเที่ยว ผมนั่งดูหนังไปได้สักพักอะคับเริ่มง่วงแล้ว มองดูมีนทำงาน หน้าตามันเครียดๆ ไงไม่รู้ ผมจึงเดินไปนั่งข้างๆ มีน ยิ้มให้มีนก็ลูบหัวผม ผมก็เลยนอนหนุนตักมันซะเลย มองดูงานมันในโน๊ตบุ๊ค มีแต่ตัวเลข ตัวหนังสือ ตาราง ภาษาอังกฤษ ภาษาญี่ปุ่นเต็มไปหมด นอนคิดว่ามีนคงทำงานหนักมากๆสินะ ทำงานเพื่อเราแล้วรู้สึกรักมีนมากๆ ผมก็นอนเฉยๆ ดูมีนทำงานไปเรื่อยๆ จนหลับบนตักมีน
รู้สึกตัวอีกทีเพราะมีนปลุกผมให้ตื่น เห็นมันเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นเสื้อเชิ้ตสีดำ กางเกงยีนส์ สงสัยจะพาผมไปเที่ยว บอกให้ผมเปลี่ยนเสื้อผ้าที่เลือกไว้ให้แล้ว เสื้อเชิ้ตสีชมพูอ่อนกับกางเกงยีนส์สีขาว มีนบอกว่าผมใส่แบบนี้น่ารักดี....แฮะ..ดีใจคับ ตัวลอยเลย
มีนพาผมไปกินข้างร้านอาหารแห่งหนึ่ง เป็นร้านอาหารที่ไม่ไกลจากโรงแรมเท่าไหร่ เดินประมาณ 10 นาทีก็ถึง ในร้านตกแต่งให้ดูแล้วสบายๆ ดีคับ ลักษณะร้านเป็นทรงกลม มีเวทีที่มีเปียโนตั้งอยู่ตรงกลาง แต่ละโต๊ะแบ่งแยกเป็นสัดส่วน ไล่ตั้งแต่ด้านนอกเข้าไปในจนเกือบถึงเวทีตรงกลาง ผมกับมีนไปเวลาประมาณสามทุ่ม คนไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่ ผมแปลกใจมากที่มีนรู้จักสถานที่แบบนี้ด้วย ปกติมีนไม่ใช่คนโรแมนติคนะคับ
“ที่จองไว้ครับ...ชื่อ............” มีนบอกชื่อตัวเองกับพนักงานที่มายืนต้อนรับ
“สักครู่ครับ...เชิญทางนี้ครับ” พนักงานก้มดูรายชื่อในสมุดที่ถือไว้ แล้วก็นำทางผมกับมีนเดินเข้าไปในร้าน โต๊ะที่ผมนั่งอยู่จะอยู่ประมาณแถวที่สามเยื้องไปทางซ้าย ตรงหน้าเวที ที่มีเปียโนตั้งอยู่ พอนั่งลงและมองไปรอบๆ ร้าน มีแต่ชาวต่างชาติทั้งนั้น
แล้วก็มีบริกรเดินมายื่นเมนูให้ผมกับมีน เขาก็อธิบายเกี่ยวกับเมนูในเล่มว่าจะสั่งแบบไหน หรือจะรับแต่เครื่องดื่ม ผมหันไปถามมีน มีนบอกแล้วแต่ผมแล้วก็สั่งให้มีนด้วย ผมก็เลือกเมนูที่ทานง่ายที่สุดและไม่ยุ่งยากสำหรับเราสองคน
ผมดูท่าทางมีนจะเขินๆ นะคับ คงพยายามปรับตัวเองให้เข้ากับบรรยากาศร้าน แค่เห็นผมก็อยากจะขำออกมา แต่ไม่เอาดีกว่า รอดูมีนไปเรื่อยๆ ว่าวันนี้จะทำให้ผมดีใจแค่ไหน
สักพักอาหารที่ผมสั่งก็มาคับ ช่วงนั้นมีนักเปียโนมาเล่นคลอให้ฟังไปเรื่อยๆ ทำให้บรรยากาศดูดีมาก ผมเห็นฝรั่งบางคู่ก็หวานกันซะ ผมก็ไม่กล้าจะมองมีนเท่าไหร่ อายคับ ผู้ชายสองคนมานั่งทานอาหารกับฟังเพลงในร้านที่แสนโรแมนติคขนาดนี้
พออาหารที่เราทานหมด มีนก็สั่งเครื่องดื่มมาคับ มีนสั่งเบียร์ซึ่งไม่ค่อยจะเข้ากับบรรยกาศร้านเลย ส่วนผมสั่งค๊อคเทลผลไม้มาดื่ม แล้วอยู่ๆ มีนมันก็จับมือผมไว้ พร้อมกับเสียงนักเปียโนพูดขึ้น
“วันนี้ผมได้รับคำขอร้องจากแขกในร้านท่านหนึ่ง ให้ผมบรรเลงเพลงเพราะๆ เนื่องในวันเกิดของเจ้าตัวให้คนรักที่เขาพามาได้ฟัง เป็นเกียรติกับผมมากๆ ครับ”
ผมหันไปมองหน้ามีนงงๆ มีนยิ้มให้ผม แล้วเสียงเปียโนก็ดังขึ้น คราวนี้ไม่ใช่แค่เสียงเปียโนอย่างเดียว มีเสียงร้องจากนักเปียโนดังร่วมไปกับเสียงเปียโน เพลงแรกที่ขึ้นคือเพลงชีวิตที่ขาดเธอ ผมมองหน้ามีนงงๆ มีนจับมือผมแน่น ดีใจมากคับ มีนมองหน้าผมด้วยดวงตาซึ้งๆ ตัวผมเย็นไปหมด มีนไม่พูดอะไรเลยคับ มองและยิ้มให้ผมอย่างเดียว พอเพลงแรกจบ เพลงต่อไปที่ขึ้นยิ่งทำให้ผมตกใจ
เนื้อเพลงทั้งหมดผมจำไม่ได้ ไม่รู้ว่าเป็นของใคร
.............................................................................
ขอให้รักต่อจากนี้ ให้รักเราผลิบาน ให้ฟ้าช่วยประทานพร
ดลบันดาล ต่อจากนี้ ให้สองเราผูกพัน เกิดเป็นความทรงจำที่งาม
.............................................................................
แล้วผมก็รู้สึกเย็นๆ ที่นิ้ว อยู่ๆ มีนก็สวมแหวนนิ้วนางข้างซ้ายให้ผม ทั้งตกใจดีใจรู้สึกทั้งตัวผมร้อนผ่าวไปหมด มีนยกมือผมขึ้นจูบ แล้วจับมือผมแน่น ตอนนั้นนัยต์ตาผมร้อนไปหมด รู้สึกถึงน้ำตาที่จะไหล่ออกจากดวงตาได้ทุกเมื่อ และเพลงสุดท้ายที่ทำให้ผมร้องไห้ด้วยความดีใจคือเสียงทำนองด้วยเปียโนและไวโอลินที่เล่นเพลง Hero ของEnrique Igleslas เพลงนี้เป็นอีกเพลงโปรดผม ผมชอบเปิดเวลามีนขับรถ ในipodก็มีเพลงนี้
“ผมรักเนทนะครับ” อยู่ๆ มีนก็พูดขึ้นมาเฉยๆ คราวนี้น้ำตานองเลยครับ
มีนยื่นผ้าเช็ดหน้ามาเช็ดหน้าให้ผม ผมรู้สึกถึงสายตาหลายคู่ที่มองผม แต่ตอนนั้นไม่สนแล้วคับ มีนยิ่งทำให้ผมรักมากขึ้น มีนไม่เคยทำอะไรแบบนี้ให้ผมอยู่แล้ว แต่นี่คงเป็นวันพิเศษของมีน ความพิเศษนี้ทำให้ผมไปไหนไม่รอด ทุกอย่างที่มีนทำ ทำเพื่อผมทั้งนั้น
พอนักดนตรีเล่นจบ ก็มีเสียงตบมือรอบๆ ร้านดังขึ้น มีนยังจับมือผมแน่น
“เรากลับกันได้แล้วมั้ง” มีนพูดขึ้นหลังจากให้ผมนั่งทำอารมณ์ให้กลับเหมือนเดิม พออารมณ์ผมนิ่งขึ้น ความอายก็เข้ามาแทนที่
“อื้ม...” ผมพูดอะไรไม่ออก พอมีนจ่ายค่าอาหารเสร็จ เดินจูงมือผมออกจากร้านอาหาร เดินจูงมือกันมาเรื่อยๆ ที่ผมกับมีนกล้าเดินจูงมือเพราะแถวนั้นไม่ค่อยมีคนเดินพลุกพล่าน มีแต่ร้านอาหารหรูๆ เปิดเรียงกัน แล้วในเมื่อมีนไม่อายที่จะเดินจูงมือผม ผมก็ไม่อายคับ
เดินผ่านกันมาเรื่อยๆ พอผมเห็นเซเว่นที่อยู่ฝั่งตรงข้าม ก็คิดอะไรออกทันที บอกให้มีนรอผมตรงนี้ ผมรีบข้ามถนนไปเซเว่น เข้าไปเลือกๆ ดูของที่ผมต้องการ แล้วก็เจอคับ ผมซื้อของชิ้นนี้แล้วรีบวิ่งกลับไปหามีน ชูของที่ซื้อมาให้ดู มีนยิ้มให้ผม แล้วผมกับมีนก็เดินกลับโรงแรมที่เราพัก
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ยังไม่จบนะคับ พรุ่งนี้จะมาต่อให้อีก ^^
-
เป็นงานฉลองวันเกิดที่โรแมนติกมากๆเลย
:a13: :a13: :a13: ย้อนหลังนะพี่มีน
ขอให้รักจงเจริญ ^^
-
น่าน หวานซะไม่มี บัวว่าแล้วไง
ที่อวยพรไปน่ะ ไม่ผิดงานหรอก งานแต่งจิงๆด้วย
:m4: :m4: :m4:
-
ซื้ออะไรเหยอ
:m28: :m28: :m28:
อย่าบอกนะว่า
:m10:
อิอิ โรแมนติคจังเลย เหมือนขอแต่งงานป่าว
จนไปถึงไหนถึงไหนแล้วนี่นะ แต่งงาน
:m22: :m22: :m22:
-
โรแมนติกโคตรๆ :a2:
ดีใจจังที่เนทมีคนที่รักและให้ใจกับเนทเต็มๆแบบมีน
ขอแฮปปี้เบิร์ทเดย์มีนย้อนหลัง :a13:
ขอให้ทั้งสองมีความสุขยั่งยืนๆตลอดไปคับ...
-
แอ๊กกกกก :m25: หวานซ้า :m2:
แล้วผมก็รู้สึกเย็นๆ ที่นิ้ว อยู่ๆ มีนก็สวมแหวนนิ้วนางข้างซ้ายให้ผม ทั้งตกใจดีใจรู้สึกทั้งตัวผมร้อนผ่าวไปหมด มีนยกมือผมขึ้นจูบ แล้วจับมือผมแน่น ตอนนั้นนัยต์ตาผมร้อนไปหมด รู้สึกถึงน้ำตาที่จะไหล่ออกจากดวงตาได้ทุกเมื่อ และเพลงสุดท้ายที่ทำให้ผมร้องไห้ด้วยความดีใจคือเสียงทำนองด้วยเปียโนและไวโอลินที่เล่นเพลง Hero ของEnrique Igleslas เพลงนี้เป็นอีกเพลงโปรดผม ผมชอบเปิดเวลามีนขับรถ ในipodก็มีเพลงนี้
“ผมรักเนทนะครับ” อยู่ๆ มีนก็พูดขึ้นมาเฉยๆ คราวนี้น้ำตานองเลยครับ
มีนยื่นผ้าเช็ดหน้ามาเช็ดหน้าให้ผม ผมรู้สึกถึงสายตาหลายคู่ที่มองผม แต่ตอนนั้นไม่สนแล้วคับ มีนยิ่งทำให้ผมรักมากขึ้น มีนไม่เคยทำอะไรแบบนี้ให้ผมอยู่แล้ว แต่นี่คงเป็นวันพิเศษของมีน ความพิเศษนี้ทำให้ผมไปไหนไม่รอด ทุกอย่างที่มีนทำ ทำเพื่อผมทั้งนั้น
ขนาดนี้แล้ว ยังจะบอกว่าไม่ใช่งานแต่งงานอีก :m12:
ป.ล. เพลงที่เนทบอกว่าไม่รู้ชื่อ น่ะ ชื่อเพลง "ขอ" ของ Paradox
ทุกข์ทรมาน อยู่กับความเหงาความเดียวดาย
คืนและวันที่ผ่าน เจอะทั้งร้ายดี แต่หัวใจดวงนี้เฝ้าแต่รอ
และเมื่อฉันได้พบเธอ ก็เหมือนโลกหยุดหมุนทุกสิ่งพลัน สวยงามเมื่อเจอเธอ
อาจจะเป็นแค่ครั้งเดียวที่ฟ้ากำหนดมา จนทำให้ฉันได้เจอ
ขอให้รักต่อจากนี้ ให้รักเราผลิบาน ให้ฟ้าช่วยประทานพร
ดลบันดาลต่อจากนี้ ให้สองเราผูกพัน เกิดเป็นความทรงจำที่(ดี)
และเมื่อฉันได้พบเธอ ก็เหมือนโลกหยุดหมุนทุกสิ่งพลัน สวยงามเมื่อเจอเธอ
อาจจะเป็นแค่ครั้งเดียวที่ฟ้ากำหนดมา จนทำให้ฉันได้เจอ
ขอให้รักต่อจากนี้ ให้รักเราผลิบาน ให้ฟ้าช่วยประทานพร
ดลบันดาลต่อจากนี้ ให้สองเราผูกพัน เกิดเป็นความทรงจำที่(ดี)
ขอให้รักต่อจากนี้ ให้รักเราผลิบาน ให้ฟ้าช่วยประทานพร
ดลบันดาลต่อจากนี้ ให้สองเราผูกพัน เกิดเป็นความทรงจำที่(ดี)
หากวอนคำขอพรทุกสิ่งมอบแด่เธอ ผู้ทำให้ฉันพบความสดใส
ขอให้รักต่อจากนี้ ให้รักเราผลิบาน ให้ฟ้าช่วยประทานพร
ดลบันดาลต่อจากนี้ ให้สองเราผูกพัน เกิดเป็นความทรงจำที่(ดี)
ป.ล.2 แบบว่า เค้าลงเพลงไม่เป็นอ่ะ เอาไปแต่เนื้อละกันนะ :m17:
-
:m3: :m3:
น่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :m1:
มดกันคันยิบๆ ว่าแต่เซเว่นที่เข้าไปซื้อน่ะ มัน :m25: :m25:
โฮกกกกกกกกกก อย่าหักโหมนะเคอะ ได้อยู่ด้วยกันอีกนาน :m11:
รักกันมากๆ นะคะ ชอบพวกพี่จัง
วันพิเศษของพี่มีนกลายเป็นวันพิเศษของพี่เนทไปซะแล้ว :m3: :m3:
-
มาลงให้ตามบัญชาของพี่เนท :a1: :a1:
http://www.ijigg.com/jiggPlayer.swf?Autoplay=1&songID=V2AFDDBFPA0
เพลง: ขอ Paradox
อัลบั้ม: Free Style
ทุกข์ทรมาน อยู่กับความเหงาความเดียวดาย
คืนและวันที่ผ่าน เจอะทั้งร้ายดี แต่หัวใจดวงนี้เฝ้าแต่รอ
และเมื่อฉันได้พบเธอ ก็เหมือนโลกหยุดหมุนทุกสิ่งพลัน สวยงามเมื่อเจอเธอ
อาจจะเป็นแค่ครั้งเดียวที่ฟ้ากำหนดมา จนทำให้ฉันได้เจอ
ขอให้รักต่อจากนี้ ให้รักเราผลิบาน ให้ฟ้าช่วยประทานพร
ดลบันดาลต่อจากนี้ ให้สองเราผูกพัน เกิดเป็นความทรงจำที่(ดี)
และเมื่อฉันได้พบเธอ ก็เหมือนโลกหยุดหมุนทุกสิ่งพลัน สวยงามเมื่อเจอเธอ
อาจจะเป็นแค่ครั้งเดียวที่ฟ้ากำหนดมา จนทำให้ฉันได้เจอ
ขอให้รักต่อจากนี้ ให้รักเราผลิบาน ให้ฟ้าช่วยประทานพร
ดลบันดาลต่อจากนี้ ให้สองเราผูกพัน เกิดเป็นความทรงจำที่(ดี)
ขอให้รักต่อจากนี้ ให้รักเราผลิบาน ให้ฟ้าช่วยประทานพร
ดลบันดาลต่อจากนี้ ให้สองเราผูกพัน เกิดเป็นความทรงจำที่(ดี)
หากวอนคำขอพรทุกสิ่งมอบแด่เธอ ผู้ทำให้ฉันพบความสดใส
ขอให้รักต่อจากนี้ ให้รักเราผลิบาน ให้ฟ้าช่วยประทานพร
ดลบันดาลต่อจากนี้ ให้สองเราผูกพัน เกิดเป็นความทรงจำที่(ดี)
-
o13 o13 o13 o13 o13
มาลงเพลงให้พี่เนทด้วย เยี่ยมมากเลยป๋อม
-
โรแมนติกมากกก :m3:
อินไปด้วยเลย ตื่นเต้นๆ :loveu: :loveu:
อันนี้แค่จองตัวใช่ม้า เด๋วจัดงานแต่งกันอีกรอบ (วันเกิดเนทนั่นเอง) :m1: :m1: :m1:
ดูจากเนื้อเรื่อง ตอนต่อไปน่าติดตามไม่น้อย มาไวๆนะคะ :m10:
-
น่ารักมากๆๆๆ เหมือนขอแต่งงานจริงๆด้วย :m3:
เพลงนี้ เพลง "ขอ" ก็เป็นเพลงที่หลายๆคนใช้ในวันแต่งงานด้วยนะ
เพลงนี้เป็นเพลงนึง ที่เราชอบมากๆๆๆ เลย เปิดซ้ำไปซ้ำมาเลยอะ
ขอให้รักต่อจากนี้ ให้รักเราผลิบาน ให้ฟ้าช่วยประทานพร
ดลบันดาลต่อจากนี้ ให้สองเราผูกพัน เกิดเป็นความทรงจำที่ดี
:m1: :m1: :m1: :m1: :m1:
รออ่านตอนต่อไปน้า พี่ดาวสาวตัวกลม :m3:
-
ว้าว โรแมนติก :m3: :m3: :m3:
-
น่ารักจัง มีนเวลาทำอะไรน่ารักๆมันดูแบบว่า..โอ้ย อิจฉา อิอิ
ปล. แล้วสรุปซื้อไรให้ล่ะเนี่ย เดายากจัง หรือว่าซื้ออุปกรณ์สำคัญ อ่ะ....ฮุๆๆๆ
-
:m3: ลัล ลา ปาจิงโกะมากมาย:m1:
พี่มีนโรแมนติกมากๆๆ มีสวมแหวนแทนใจอีกต่างหาก
กว่าจะมาถึงวันนี้ได้ พี่เนทกับพี่มีนคงต้องผ่านเรื่องร้ายๆดีๆมามากมาย
ต่อไปไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ก็ขอให้รักกันตลอดไปนะ
:m5:
-
:o8: โรแมนติคมากเลยค่ะ :o8:
มีสวมแหวนให้ด้วย :m3: :m3: :m3:
-
:ped144:มีข่าวมาแจ้งอีกแล้วคับท่าน
พี่เนทฝากมาบอกว่า...
"วันนี้มีธุระมากๆคับ ผมเขียนไปแค่ 5 บรรทัดเอง :m17: :m17: ช่วยดันทู้หน่อยนะคับ คงมาลงวันศุกร์อะคับ :m13: "
จึงเรียนมาเพื่อแซ่บนะจ๊ะทุกคน
o14 o14 o15
-
รับทราบค่า
เด๋วจาคอยมาดันให้นะ
:a9:
-
พักผ่อนเยอะๆ แบ่งเวลาให้ดีนะครับ
พูดง่ายๆว่าอย่าลืมมาต่อนะครับ
o17 o17 o17 o17
-
สนุกจริงๆครับ พี่เนท
รีบมาต่อนะครับบบบบบ ผม
:m3:
-
:impress: :impress: :impress:
อ่าครับผม ดีใจแทนเนจ จริงๆๆนะครับ
ที่มีนทำเพื่อนเนจ ขนาดนี้
ไม่ว่ามีนหรือเนจ อย่าทำให้อีกฝ่ายเสียใจนะครับผม
เอาใจช่วยรักกันนานๆๆครับ
:impress: :impress: :impress:
-
:m13: :m13: :m13: :m13:
แวะมาดันนนนนนนนนนนน.....
:m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3:
มีนน่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก!!!~ หวานมากๆ เอาใจพี่โยยไปเลย
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยย!!
ละลายอยู่แถวๆ นี่แหละ :o8: :o8: :o8:
-
เข้ามาดันค่ะ
-
:m21: ผมก็มะได้อวยพรผิดนะ มอบแหวนกันแล้วนี่นา :m13:
รออ่านคืนส่งตัวเข้าหอนะค๊าบ :m4:
-
วี๊ดวิ้ว~ สวีทมากมากเลย หวานสุดๆ
ยินดีด้วยนะคร้าบบบ o15
ปอลอ.สรุปมันวันเกิดใครกันแน่เนี่ย เหมือนจะเป็นวันเกิดพี่เนทมากกว่าเลย
ว่าแต่ขากลับแวะซื้ออะไรในเซเว่นหว่า :m28:
-
:m3: :m3:
มาอ่านรวดเดียวจบ ตั้งแต่ 4 ทุ่ม ยัน ตี 3 ครึ่ง
ซึ้งดีคับ ชอบ
มาต่อเร็วๆนะ :m23:
-
มาดันให้พี่เนท :give2:
ตามคำบัญชาของนู๋ป๋อม
:a9:
-
จะหวานกันไปถึงไหน อิอิ
-
คุณเนทไปทำธุระก่อนเถอะคับ ไม่ต้องกังวลทางนี้ รอได้คับ
แต่...
วันนี้ต้องมาต่อให้ทันกาล..ด่วน...
ดันสุดฤทธิ์ :a2:
-
อยากอ่านใจจะขาดรอนๆ o9
-
ดัน ดั๊น ดัน
-
ขวาก็ไม่เจอ~~~ ซ้ายก็ม้ายเจอ~~~ หาไม่ได้เลยรึคนโสด~~~~
น่ารักทั้งคู่เลย ไม่ไหวๆ อ่านแล้วยิ้มอยู่คนเดียว ถ้จะบ้าละ
ขอให้รักพี่ทั้งสองสดใสเหมือนพระอาทิตย์ >w<
-
:a13: :m2:
แค่ได้อ่านก็มีความสุขไปได้อีกหลายวัน :m13:
-
:impress: :impress: :impress:
ดัน.....ดั๊น.....ดัน........
ดันน้องเนทเนี่ย..สบายมาก เพราะตัวเล็กนิดเดียว.....
o17 o17 o17
คิดถึงน้องเนทกะน้องมีนจังเลยคร๊าบบบบบบบบบบบบบ
:m13: :m13: :m13:
-
หวานชะ อ่านตอนนี้แล้วช่างมีความสุขที่สดจน้ำตาชึ้มเลย (แอบอ่านตั้งนานไม่ได้เม้นให้เลย อดไม่ใหว)
-
ชอบมากๆเลยครับผมเลยมารีให้ตามอ่านวันเดียวอ่ะปวดตามากๆอ่ะนะขอตัวไปพักตาก่อนน๊าครับรักกันนานๆนะครับพี่เนท-พี่มีน !! ~ :m1: :m7: :m7: :m7: :m7: :m7:
-
ขอให้รักผลิบาน
ขอให้ฟ้าประทานพรงับ *-*
:a11: :a11: :a11:
-
มีข่าวล่ามาไวจากเนทจ้า :m13:
*****************************
พรุ่งนี้จะลงให้อ่านคับ แต่ไม่รู้จะลงตอนไหน เอาตอนพิเศษไปก่อนนะคับ ตอนต่อไปจะมาลงให้อีกที :m26:
^
^
^
^
เนทฝากบอกว่ายังงี้อ่ะจ้า :m3:
-
ไหนๆๆๆๆ
มะเห็นมี
สาวตัวกลม มุสา อิอิ :sad2:
-
สวัสดีค่าทุกคน โดยเฉพาะคุณเนทและคุณมีน
ติดตามอ่านเรื่องมาโดยตลอด แต่ไม่เคยเม้นท์เลย ทั้งที่อยากบอกอะไรมากมาย พิมพ์ไม่ออกค่ะ แฮะๆ :o8:
แต่ว่าตอนนี้ไม่ได้แล้วขอบอก น่ารักมากมาย อิจฉาไม่สิ้นสุด อยากมีคนรักเราสุดใจเหมือนอย่างคุณเนทบ้าง
รอตอนต่อไปค่ะ ขอให้มีความสุขกันมากๆ รักันตลอดไปนะคะ
:impress:
-
กว่าจะอ่านตามทันแทบแย่ o2 จะเป็นลม อ่านมาตั้งแต่เย็นจนถึงตอนนี้
เรื่องนี้สนุกดี โดยเฉพาะตอนที่ใกล้ๆเนี่ย อ่านแล้วมีความสุขดีคับ
หวานซะ มดเดินขบวนออกมากมาย อ่านแล้วอิจฉาเจง
เลยมาช่วยดัน กระทู้อีกคน
รออ่านอยู่นะคับ
:m9:
-
ดีคับ
วันนี้มาลงให้อ่านกันหน่อยนึงนะคับ สองสามวันนี้ยุ่งมากๆคับ ไม่มีเวลาเขียนเลยคับ
ขอโต๊ดคับ ><;;;
พรุ่งนี้จะมาลงตอนพิเศษให้จบคับ
...
มาถึงห้องพัก ผมหยิบของที่ซื้อออกมาวางบนโต๊ะ แล้วแกะกล่องที่ห่อออก และหยิบกล่องเล็กๆ อีกอันออกมา จากนั้นก็วางลงบนของที่วางอยู่ก่อนหน้านั้น ผมบอกให้มีนเดินไปหรี่ไฟห้องลง จากนั้นก็จุดไฟและมีแสงสว่างเล็กๆ สว่างขี้น
“แฮ๊บปี้เบิร์ดเดย์” ผมบอกแล้วหันไปหอมแก้มมีนทีนึง
“เข้าใจคิดนะ...” มีนลูบหัวผมเบาๆ แล้วหอมลงที่แก้มผมแรงๆ
“เบาเทียนดิ...อธิฐานก่อนนะ...” ผมบอกมันด้วยน้ำเสียงเขินๆ
“ครับๆ” มีนรับคำและหลับตาลงนิ่งๆ แป๊บนึง พอลืมตาขึ้นก็หันหน้ามาหาผม จุ๊บที่ปากผมเบาๆ ทีนึง แล้วก้มลงเป่าเทียนบนเค้กก้อนเล็กๆ ที่ผมเป็นคนซื้อให้ แฮะแฮะ ......... คิดกันไปถึงไหนคับ คิคิ ^^
“ไม่กินเค้กเหรอ...” ผมถามขึ้น ก็เป่าเทียนแล้วไม่ยอมกินเอาแต่กอดผมไว้
“เนทป้อนสิ” มีนยื่นเค้กก้อนกลมๆ เล็กๆ ให้ผม
“ไม่มีช้อนส้อม...กินไงดีอะ” ผมก็งงจะป้อนยังไง มองหาช้อนบนโต๊ะแต่ไม่มี
“งั้นกัดเอาล่ะกัน เนทก่อน” มีนยื่นเค้กมาจ่อตรงปากผม จะไม่กินก็ไม่ได้ ผมก็งับเค้กคำเล็กๆ เข้าปาก
“แค่เนี้ย แล้วเมื่อไหร่จะหมด” มีนทำแกล้งดุผม ยื่นเค้กจ่อปากผมไว้ ผมงับเค้กเข้าปากอีกคำ ผมยกมือจะหยิบเค้กที่ล้นจากปากออก
“อื้อ..” อยู่ๆ มีนเอาปากมางับเค้กที่คาอยู่ตรงปากผมไปกิน
“ฮาฮาฮา...อร่อยเว้ย เค้กจากปากแฟน....ฮาฮาฮา” มีนแกล้งผมคับ เล่นทีเผลออีกแล้ว
“ทะลึ่ง....ช่วยกินให้หมดด้วย เราซื้อมาให้นะ” ผมทำเสียงงอนๆ ใส่มีน
“คับๆ” มีนเอามืออีกข้างที่ว่างมาลูบหัวผมไปมา
ผมกับมีนนั่งกินเค้กจนเลอะเทอะไปทั้งหน้า ตอนนั้นรู้สึกมีความสุขมากคับ ^^
..........
..............
......................
-
:m3: :m3: :m3: :m3:
เค้กจากปากแฟน คงอร่อยน่าดูเลยเนอะ
ขอบคุณนะคะพี่ดาว พี่สาวตัวกลม
:m13:
-
น้องบัว แต่พี่อยาก เห็นมีนกินเนท มากกว่ามีนกินเค้กอ่ะดิ อิอิอิ :o8:
-
:impress: :impress: :impress:
อ่าครับผม มีความสุขดีนะครับผม
ขอให้เป็นแบบนี้ไปนานนะครับผม
เอาใจช่วยเหมือนเดิมครับ
:impress: :impress: :impress:
-
น่ารักทั้งคู่เลยค่ะ :m13:
อ่านแล้วชื่นฉ่ำหัวใจ อิอิ มาต่ออีกนะค๊ะ :m4:
-
อยากกินเค้ก *-*
:a3: :a3: :a3:
-
โฮกกกกก หวานนนนนนนนน ซ้า :m25: :m25: :m25: :m25:
-
:a11: :a11: :a11:
แวะมาดันให้อีกรอบจ้าน้องเนท.... :give2: :give2:
:m3: :m3: :m3: :m3:
ไมไม่มีคนมาป้อนเค้กพี่แบบนี้มั่งน๊า.....ว๊านนนนหวานนนนนนนนนน...
แต่ว่า......กินยังไงถึงเลอะไปทั้งหน้าอย่างงั้นอ่ะ...
อยากรู้จัง คิๆ :m10:
-
หวานเกิ๊นนนน :o8:
-
หิวเค้ก แต่กินแล้วจะอ้วน :try2: :try2: :try2:
-
หวานกันซะ อิจจฉาวุ้ย
-
แช่มชื่น กิ๊วก๊าว....
-
อ่า
วิธีป้อนเค้กแบบใหม่ :m24:
หวานกันจินเยยย :m12:
:o8:
:m14: :m14: :m14: :m14: :m14:
-
:m3:หวาน ๆ ๆ
-
กินเค้กอย่างเดียวเหรอ หรือกินกันเองต่อด้วย อิอิ
-
มาดันให้คุณเนทค่า รีบมาต่อไวๆ นะคะ :bye2:
-
สุดยอดดดด คับ ผมชอบอ่ะ กินเค้กจากปากแฟนตัวเอง เคยเห็นแต่ในการ์ตูนอ่ะ กิ้วก้าว (ไม่เข้าใจตัวเองเลย เขินนน :o8:อ่ะ)
มาต่อไววไวน่ะคับ ตอนนี้มันด้วนมากมากเลยอ่ะ o7
-
:give2:
อารายมานจะหวานจนน่าอิจฉาขนาดนี้คร้าบพี่น้อง :a13:
-
ดีค่ะ ....พี่เนทฝากให้เอาตอนพิเศษตอนจบมาลงให้อ่านกันค่ะ
ดีคับ^^
วันนี้มาลงช้าอีกแล้ว >< พอยุ่งๆ แล้วจะเขียนไม่ค่อยออกคับ
และขอจบตอนพิเศษแค่นี้....ผมพิมพ์รอบเดียว ไม่ได้ตรวจดูคำนะคับ หวังว่าคงอ่านกันรู้เรื่องนะคับ ^^'''
ผู้ชายสองคนนั่งอยู่ในอ่างน้ำหรูๆ รู้สึกอายๆ ยังไงไม่รู้คับ แล้วสิ่งที่ยิ่งทำให้อายคือห้องน้ำมีหน้าต่างกระจกใบใหญ่มองออกไปเห็นวิวด้านนอก ผมนั่งอยู่ในอ่างน้ำไม่ยอมขึ้นเด็ดขาด ><;;;
“ลุกขึ้นไปปิดม่านก่อน...” ผมบอกมีน เพราะเริ่มรู้ถึงอาการแปลกๆของมันแล้ว
“ไม่มีใครมองหรอก...” มือมันป่ายไปทั่วตัวผม ตอนนี้ตัวผมนั่งอยู่ข้างหน้ามันอะ...มือใหญ่ๆ ของมันลูบไปทั่วขา แล้วยังจูบๆ ไปทั่วหลัง โอ๊ย!ขนลุกไปหมด
“ไม่เอา....อื้อ....” ผมพยายามจะห้าม แต่มันดึงผมเข้ามากอด มือมาจับและบีบตรงหน้าอก
“เสียเวลา...น้องชายเราตื่นแล้ว....หึหึ...” ผมอยากจะบ้า รู้สึกน้องชายที่ขนาดไม่ใช่น้อยดุนๆ ตรงก้นผม
“ปิดไฟก็ได้.....อื้อ....” ผมร้องบอกให้มีนทำตามที่ผมขอสักอย่างก็ยังดี
“ปิดก็ไม่เห็นเนทดิ...” มันซุกไซ้อยู่ตรงคอผม ทั้งพูดทั้งหอม มือใหญ่ๆ เลื่อนลงมาจับน้องชายผม
“อื้อ....ไม่เอา...” ผมดันตัวจะลุกขึ้น มันกลับดึงผมเข้าไปกอดแน่น
“ได้ๆ ปิดก็ปิด...” มันทำเสียงงอนๆ แล้วเอื้อมมือไปตรงสวิทไฟ ไฟสีขาวสว่างดับลง เหลือแต่ไฟสีเหลืองนวลตรงอ่างล้างหน้า มีนหันกลับมาหาผม คลายวงแขนที่กอดรัดผมแน่น แต่มือมันกลับมาจับๆ ตรงหน้าอก
“อา.....อื้อ...”
“เขยิบเข้ามา...” มีนบอกด้วยเสียงหอบๆ เลื่อนมือลงมาจับน้องชายผม แล้วมันก็จับน้องชายผมขึ้นๆลงๆ จนแข็งขึ้น ก้นผมสัมผัสกับน้องชายของมันที่กำลังแข็งได้ที่
“อื้อ....ดะ....เดี๋ยว....” ผมร้องห้ามทันที เมื่อรู้สึกว่ามีนกำลังจะกดก้นผมให้สัมผัสกับน้องชายมันมากขึ้น
“ไม่เดี๋ยวแล้ว...” มันไม่ฟังเสียงห้ามผม มือมันที่กำลังจับน้องชายผมเล่นเพลินๆ เปลี่ยนมาจับขาผมยกขึ้น แล้วดันน้องชายอันใหญ่โตของมันเข้ามา
“อื้อ.......อะ.........อา........” ผมรีบจับของอ่างไว้แน่นไม่งั้นตัวผมต้องล้มลงไปในน้ำแน่ๆ ความรู้สึกคับแน่นภายในก้น รู้สึกแขนขาชาไปหมด
“เจ็บไหม...”. มีนถามเสียงหอบๆ ผมหันไปมองค้อนมันเคืองๆ รู้ว่าเจ็บจะถามทำไมเล่า!
“เกาะขอบอ่างไว้...” มีนยกตัวผมให้ไปพาดอยู่ตรงขอบอ่างน้ำ ผมซบหน้าลงทันที ก้นผมก็ลอยพ้นน้ำโดยที่น้องชายมันยังคาอยู่ ><;;;
“อื้อ....” พูดไม่ออกแล้ว ทั้งแน่นทั้งจุก
“เนท...” มันเรียกพร้อมขยับน้องชายเข้ามาอีก แล้วขยับออก จากช้าๆ จนเร็วขึ้นเรื่อยๆ
“อื้อ...” รู้สึกตัวเองเริ่มจะหมดแรงแล้ว มันทำอย่างนี้อยู่นาน ไปเอาแรงมาจากไหน!
“อา....เนท....เสร็จ...แล้ว” มีนขยับแรงๆ เข้ามาอีกสองสามที ผมก็รู้สึกถึงความอุ่นที่ไหลอยู่ในตัวผม มีนดันตัวเองออก ตอนนี้ทั้งขาผมไม่มีแรงแล้ว มีนจึงอุ้มผมขึ้น
“ไปต่อที่เตียงนะ...” มันยิ้มกวนๆ ใส่ผม ก็รู้ล่ะคับว่าต้องโดนหลายรอบแน่ แต่ก็ยอมคับ
.
…….
ไม่รู้ผมนอนหลับไปนานเท่าไหร่ ตื่นมาอีกทีเห็นมีนนั่งทำงานอยู่ตรงที่เดิม ผมลืมตาตื่นมองดูแฟนตัวเองที่ใส่แต่เสื้อคลุมอาบน้ำนั่งหน้ายุ่งอยู่ ตัวผมยังนอนกอดหมอนและห่มผ้าหนาๆ อยู่บนเตียง เพราะผมไม่ได้ใส่เสื้อผ้าสักชิ้น พอตื่นมาจึงรู้สึกหนาว
“มีน...” ผมเรียกมันเสียงอ้อนๆ มีนเงยหน้าขึ้นมามองผม
“ตื่นแล้วเหรอ....ที่รัก...” มีนยิ้มตอบผม แล้วลุกขึ้นเดินมานั่งบนเตียงข้างๆ ผม
“กี่โมงแล้ว” ผมถามขณะที่มีนหอมแก้มผมอยู่
“บ่ายแล้ว...หิวไหม”
“หิว....แต่ขี้เกียจลุกอะ...”
“งั้นสั่งมากินที่ห้องนะ เราต้องทำงานต่ออีกหน่อย”
“อืม....” ผมพยักหน้ารับคำ
“กินอะไรดี...” มีนหยิบเมนูเล่มเล็กๆ บนโต๊ะมาให้ผมดู ผมดูแล้วชี้ให้มีนดูว่าจะกินนี่ มีนกดโทรศัพท์สั่งอาหารให้ผม พอวางสายก็หันมาบอกผมให้ไปอาบน้ำ
“ไม่อยากอาบ” ผมหมุดตัวลงในผ้าห่ม เมื่อยไปทั้งตัว ><;;;
“อาบน้ำจะได้สดชื่น” มีนเข้ามากอดผม อยู่ๆ มันก็ดึงผ้าห่มออกอุ้มผมขึ้นมา แล้วพาเดินเข้าไปในห้องน้ำ
“เดี๋ยวอาบให้...” มีนบอกผม แล้วหย่อนผมลงอ่าง
“อาบอย่างเดียวนะ....” ผมพูดขอมีนเสียงอ่อยๆ กลัวอะคับ กลัวมันจะคึกขึ้นมาอีก
“ครับๆ” มีนก็อาบน้ำให้ผม ทั้งถูตัว สระผมให้ผมด้วยคับ มีความสุขคับ ^^
จากนั้นผมกับมีนก็นั่งทานอาหารที่สั่งไว้ มีนก็นั่งทำงานต่อเรื่อยๆ ส่วนผมก็นั่งๆนอนๆ รอมีนทำงานคับ ผมรู้ว่ามีนทำงานหนักมาก ไม่อยากงอแงคับ จริงๆ มีนไม่ต้องพาผมมาพักถึงโรงแรมหรูแบบนี้ก็ได้ แต่ผมรู้ว่าสิ่งที่มีนทำ เพราะอยากจะแสดงความรักและความจริงใจให้ผมรู้
ผมนอนหนุนตักมีนขณะที่มีนนั่งทำงาน แล้วก็มองแหวนที่นิ้วนางข้างซ้ายที่มีนใส่ให้ รู้สึกว่าตัวเองจะยิ้มออกมาด้วยคับ ผมเงยหน้ามองมีนก็เห็นมีนยิ้มด้วยคับ
“รักเนทนะ....” มีนยกมือมาลูบหัวผม ผมรู้สึกถึงความอบอุ่นไปทั่วทั้งตัว
“รักเหมือนกัน” ผมจูบมือมีนเบาๆพร้อมกับบอกรักอีกครั้ง
ผมนอนหนุนตักมีนหลับไปจนถึงเย็นคับ ตอนค่ำๆ มีนพาผมไปหาอาหารทะเลกินกัน ผมบอกมีนว่าอยากกลับบ้านไม่อยากพักแล้ว มีนจึงเช็คเฮ้าท์ออกจากโรงแรมและขับรถกลับบ้าน
ความสุขผมไม่ใช่เพราะสิ่งเหล่านี้ที่มีนทำให้เท่านั้น ความสุขของผมคือได้อยู่กับคนที่ผมรัก
ผมดีใจที่มีนทำทุกๆอย่างให้ผม ดังนั้นผมจะทำทุกๆอย่างให้มีนเหมือนกัน อนาคตข้างหน้าผมยอมฝากไว้กับคนที่ผมรัก.....
ถ้ามีเวลาอีกจะมาเขียนตอนพิเศษๆ ให้อ่านกันอีกนะคับ
-
ครับผมจะรออ่านต่อไปเรื่อยๆครับผม :m1: :m3:
-
อิอิ
น่ารักกันจิงๆเลยอะพี่เนทกะพี่มีน
รักกันมากๆๆน้าค๊าบบบบ
:m14: :m14: :m14: :m14: :m14:
-
:m18:มาต่อเรวๆน๊า :m18:
-
:m3: :m3: :m3:
หวานนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
เมื่อไหร่เราจะมีแบบนี้บ้าง :o8:
พี่มีนดูเป็นผู้ใหญ่อบอุ่น :m1: :m1:
และหื่น :m11: :m11:
รักกันตลอดปายยยยยยยยยยยยยยยย :m4:
-
น่ารักมากๆๆๆ
:m3: :m3: :m3: :m3: :m3:
-
พึ่งอ่านครั้งแรกอ่ะ ชอบจางเยย o15
-
ดูเหมือนคู่ Honey Moon สวีทว๊ดวิ้ว~ :m3:
พี่มีนนี่บทจะอบอุ่นก็สุดๆ บทจะโหดก็ได้ใจมาก
-
ร้ากพี่เนท กะพี่มีนที่สุดเลย อิอิ
จุ๊บบบบๆๆๆๆทั้งสองคนเลยน้าาาาาา..........
มะนาวเองคร้าบบบบ............
-
หุหุ รออ่านต่อจ้า :m1: :m1:
-
คุณมีนนี่บทจะโหดจะโหดซะ..บทจะโรแมนติกก็เล่นเอาน้ำตาลขมไปเลย อิๆ.. o22 o22
มาต่อไวๆ นะค้า เปิดหาเรื่องของคุณเนทก่อนใครเลยนะนี่ :o8: :o8:
-
:give2: ซึ้งไปด้วย
-
มีข่าวมาแจ้งอีกแล้ว....
แบบว่าวันก่อนคุยกะพี่เนท แล้วพี่เขาบ่นๆ ว่าปวดท้อง
ก็คิดว่าคงไม่เป็นอะไรมาก
ปรากฎว่ามาวันนี้ ไปเจอข้อความนี้ของพี่มีนที่ฝากบอกมา...
มาบอกข่าว
แฟนกูไม่สบาย วันนี้เพิ่งพาไปหาหมอ ปวดท้องมาหลายวัน จนอาการหนัก ทำกูใจหายไปด้วย
กูคงไม่ให้เนทเล่นเน็ตอีกหลายวัน รอไปก่อนนะพวกมึง
ไงฝากพวกมึงไปบอกข่าวอีกเวปนึงด้วย กูเข้าไม่ถูก
มันบ่นๆ จะเล่นเน็ตให้ได้ กูจึงมาบอกแทน
จึงมาแจ้งให้แซ่บกันอีกที
พี่เนทหายไวๆ น้า... :m13: :m13:
-
:o :o :o :o
น้องเนทไม่สบาย???.....หวังว่าคงไม่เป็นอารายมากน๊า
:sad2: :sad2:
แต่ว่าตอนนี้นี่.... :o8: :o8: :o8: :o8:
และ.... :m10: :m10: :m10: :m10:
-
โอ...กลับจากฮันนีมูนก็แพ้ท้องแล้วเหรอเนี่ย.... o2
แหะๆ...ล้อเล่นนนนนนน....
ขอให้หายป่วยไวๆ
รักษาสุขภาพด้วยคับ...
อย่าหักโหม....อย่าหักโหม...
-
:o11:ยังไม่ทันไร ท้องซะแระ
มีนจ๋า ดูแล เนทดีๆๆๆ น้า
เปนห่วง :try2:
-
เป็นห่วงเนทนะขอให้หายไวๆ ส่งกำลังใจไปให้จ้า :m5: :m5: :m5: :m5:
-
:o12:แงๆๆๆๆ ทามมายเปนแบบนี้ล่า o9พี่เนทหายเรวๆนะค่า :m18:
:m1:ทุกๆคนเปนกำลัง :a2:จายห้ายอยู่น๊า :m1: แงๆๆๆ :o12:
-
ขอให้พี่เนทหายป่วยไวไวนะคะ o15
-
เปนไรมากรึป่าว พี่เนท
รักษาสุขภาพดีๆ จะได้หายป่วยด้วย
เปนกำลังใจให้ค่ะ
-
เป็นห่วงพี่เนทจัง :o11:
ขอให้พี่เนทหายไวๆนะคะ
พี่มีนดูแลพี่เนทดีๆน๊า :m1:
-
มารอคุณเนทด้วยคน :undecided:
ขอให้หายป่วยไวๆเน้อ รักษาสุขภาพด้วย แฟนๆเป็นห่วงจ้า :m13:
-
เป็นกำลังใจให้คุณเนทกับคุณมีนเสมอ มาต่อเร็วๆ นะคะ o15
-
ขอให้หายไวๆ งับ
รอคอยอ่านอย่างเหนียวแน่น *-*
-
เข้ามารอค่ะ :impress:
-
ไม่รู้ป่านนี้หายป่วยรึยัง :impress:
เข้ามารอน้า :m7:
-
คุงเนทเป็นอย่างไรบ้างก็ไม่รู้ หายไปเลยอ่ะ หายไวไวคับ ทุกคนเป็นห่วง :m15:
-
ดันคะดัน
ดันจนหมดลมหายใจกันข้างนึงเลย
o2 o2 o2
หวังว่าคุณเนทคงหายดีแล้วนะคะ เป็นห่วงเหมือนกัน ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย เหมือนอารมณ์คนเราเลยเนอะ
:bye2: :bye2: :bye2:
-
คุณเนทหายป่วยไวๆน้า
เด๋วดันรอเอง
ไม่ต้องรีบมาต่อก็ได้ รักษาสุขภาพสำคัญกว่าจ้า :m13:
-
ดีคับทุกคน ^^'''
หายไปหลายวันอีกแล้ว แฮะแฮะ ^^’’’
มีนไม่ให้เล่นเน็ตด้วยคับ เพราะผมไม่สบาย ตอนนี้หายดีแล้วคับ
แต่ช่วงนี้ยุ่งๆ อะคับ เพิ่งกลับมาจากบ้านที่สงขลา...ไปหาป๊ะป๊ามาคับ ^^
เฮ้อออออ....จะพยายามมาต่อให้จบตอนนี้ให้ได้คับ เอาไปแค่นี้ก่อนนะคับ ........ ><''''
-----------------------------------------------------------------------------------------------
ช่วงนั้นมีนจะทำงานหนักมาก คงเพราะเป็นพนักงานเข้าใหม่ด้วยคับ เปิดเทอมจนจะสอบมิดเทอมผมกับมีนได้แต่คุยโทรศัพท์กัน ถึงแผนกผมจะเรียนสบายๆ ไม่หนักเท่าไหร่ แต่ผมต้องทำรายงาน อ่านหนังสือสอบไปด้วย ผมรู้ว่ามีนเป็นห่วงผม แต่พอถึงวันหยุดมีนกลับมาหาผมไม่ได้ เพราะต้องตามนายตลอด ทำงานกับคนญี่ปุ่นเราต้องขยันเป็นเท่าตัว และรู้ว่ามีนชอบงานที่ทำมาก
“เนท วันอาทิตย์ไปหาไม่ได้”
“อ้าว...ทำไม?”
“ตามนายห้าง” พนักงานที่บริษัทมีนจะเรียกหัวหน้าญี่ปุ่นว่านายห้างคับ
“เราสอบเสร็จแล้วนะ ไปหาก็ได้”
“เนทมาก็ไม่เจอเรา อาทิตย์หน้าล่ะกัน เราไปหาเอง”
“อื้อ...ก็ได้...แต่เราคิดถึง....มีนนะ”
“คับๆ เราคิดถึงเนทนะ”
ไม่เจอหน้ากันแต่คุยกันทุกวัน ผมกับมีนจะคุยแบบนี้ มีนจะโทรมาหาตลอด มีนรู้ตารางเรียนผม ทุกๆวัน ก่อนนอนมีนจะโทรมาคุยทุกคน ถ้าคืนไหนไม่โทรมาเพราะติดงานจะบอกก่อนทุกครั้ง ทำแบบนี้จนติดเป็นนิสัย
แต่พอใกล้ช่วงสอบไฟนอลทุกอย่างเริ่มเปลี่ยนไป ผมเข้าใจว่ามีนทำงานหนัก แต่กลายเป็นว่าผมสำคัญน้อยกว่างาน ทุกครั้งมีนจะอ้างเรื่องงานมาก่อน ความน้อยใจเริ่มเกิดขึ้น แล้วยังกลัวคนที่จะเข้ามาจีบมีนอีก เพราะมีนเคยเล่าให้ฟังว่าพนักงานที่บริษัทเข้ามาขอคบมีนเป็นแฟน แต่มีนปฏิเสธบอกว่ามีแฟนแล้ว ความกลัวเริ่มเกิดมากขึ้น จากตอนแรกมีนโทรหาผม ผมกลับเป็นฝ่ายโทรตามมากกว่า ช่วงนั้นอะไรๆ มันดูขัดแย้งในสายตาผมไปหมด เริ่มทะเลาะกันมากขึ้น
“เนทเข้าใจมั่งดิ พรุ่งนี้เรามีงาน”
“พรุ่งนี้วันอาทิตย์นะ ทำไมมาหาไม่ได้ มันบ่อยเกิดไปแล้วมีอะไรปิดบังเราใช่ไหม”
“ปิดอะไร...เราทำงานก็ทำงาน...ฟังกันมั่ง!”
”เสียงดังใส่เราทำไม”
“ไม่ได้เสียงดัง เนทอย่าโมโหดิ”
“ไม่ได้โมโห อยากทำงานใช่ไหม ทำไปให้พอไม่ต้องมาหาเราแล้ว...”
“เนท!!!....ฟังกันมั่งดิว่ะ”
“ไม่ฟังเว้ย ไม่ฟัง.....ไอ้บ้ามีน...” ผมตัดวางสายทันที จะงอนมัน งอนๆ ไม่สนใจเว้ย
จริงๆ ไม่อยากทะเลาะกับมัน แต่พอมันอ้างถึงงาน อะไรก็งาน ผมอยากให้มันมาง้อผม แต่ผ่านไปเป็นชั่วโมง กลับไม่มีเสียงโทรศัพท์ดังสักนิด ทั้งโทรศัพท์ห้องและมือถือ
...
-
เหอๆ จิ้มตรูดเจ๊ o17 o17 o17
พี่เนทมาแบบสั้นๆ อีกแย้วอ่ะ :m17: :m17:
แต่ไม่เป็นไร ดีกว่าหายไปเลย
รอตอนต่อไปน้า :m13:
-
หวา... เข้าช่วงมรสุมแล้วสินะ o21
อ่านแล้วใจหวิวๆเลยอ่ะ :m17:
-
อ่ะ..............หายไปซะนานเลย แอบคิดถึงเลยเนี่ย รีบมาต่ออีกได้ม่ะคับ อ่านแล้วติดพันมากๆ
ปล.คนสงขลาเหรอเนี่ย ผมเคยไปเรียนอยู่แถวนั้น คิดถึงขนมทองเอกที่สงขลาจัง อยากกิน อิอิ
-
อ่ะนะ..
ลูกผู้ชาย..งานสำคัญมากสำหรับชีวิต ในภาวะของความกดดันน่ะ
และเมื่อทำงานกับญี่ปุ่นหรือบริษัทญี่ปุ่นด้วยแล้ว
จะเห็นความแตกต่างชัดเจนเมื่อมาทำงานกับฝรั่งหรือบริษัทอเมริกัน
เมื่อมองไปถึงความก้าวหน้าในอนาคต ต้องเข้าใจมีนด้วยนะคับ
...ผมเคยคบหญิงซึ่งค่อนข้างถูกใจ(มาก)ทั้งรูปร่างหน้าตา
เหตุที่เลิกรากันไป สำหรับผม มีเพียงเรื่องเดียว...
ผมเป็นคนขี้รำคาญ..ไม่ค่อยชอบโทรศัพท์..
เจอคนจุกจิกมาก ผมก็หงุดหงิดตามไปด้วย...
แต่อาจเพราะคบกันไม่นานก็เลยตัดใจได้ไว
แต่ผมก็เสียใจที่ทำให้เค้าร้องไห้ฟูมฟาย...เค้าบอก...รักผมมาก...
ผมโหดไปหน่อย ขออภัยจริงๆ
เข้าใจน่ะคับเนต..มีน...
-
ค่อยๆพูดกันนะคับ
อย่าเพิ่งทะเลาะกันนะ
อีฝ่ายเค้าก็ทำงานอยู่นะ
เห็นใจหน่อยละกัน
มีแฟนเป็นผู้ชายบ้างานก็อย่างนี้หละ
-
ลุ้นให้อย่าทะเลาะกันเลย
งานพี่มีนคงจะยุ่งจริงๆ
คุยกันดีๆก่อนนะคะ
-
ต้องคุยกันตอนอารมณ์ดีๆนะ
ว่าทำแบบนี้ไม่ชอบอะไร
คุยตอนงอนๆ มันก็ญิ่งไปกันใหญ่
:m21:
-
มีนเพิ่งเข้าทำงานใหม่ คงเครียดเป็นเท่าตัวล่ะ คุยกันดี ๆ น้า :m13: :m13:
-
เย้...เย้ คุณเนทกลับมาแล้วดีใจจัง แม้จะสั้นไปนิด แต่ก็พอหายคิดถึงกันบ้างเนอะ :m2:
ตอนนี้น่าสงสารคุณมีนจังเลย ทางนั้นก็งาน ทางนี้ก็คนรัก ท่าจะลำบากใจแย่ แต่เราคิดว่านะ คุณมีนเค้าคงคิดว่าคุณเนทต้องเข้าใจเค้าดีที่สุด
ว่าตอนนี้เค้ากำลังทำอะไร เป็นอะไร เพื่อใครและเพื่ออะไร เนอะ o22
รอตอนต่อไปเหมือนเดิมค่ะ
:bye2: :bye2: :bye2:
ปล. คุณมีนน่าจะกระซิบบอกคุณเนทเบาๆ ว่า "ทุกอย่างเพื่อเนทครับ"
:impress: :impress: :impress:
-
มานิดเดียวจริงๆ ด้วย
แต่ก็ยังดีกว่าหายไปเลยล่ะน้า
ขอบคุณนะคะพี่ดาว o15
-
มาทีนิดเดียว
-
o12ค่อยๆ คุยกัน มีนเข้าใจแนทหน่อยน้า คนรอน่ะมันก็มีเรื่องให้คิดไปเรื่อย เข้าใจมะ
ปรับความเข้าใจกันซะ เด๋วก็หวานแล้ว :m13:
แต่ว่า ทำไมแค่เนี๊ยล่ะเนี่ย :o11:
-
ว๊ากกกกก :sad2:ไงทะเลาะกันซะได้ง่า :a6:ไม่จิงน๊า :a5:พี่มีนคงไม่นอกใจพี่เนทหรอกใช่มั้ยค่า o7 อย่าทะเลาะกันงี้เดะ o9อยากร้องไห้ง่า :o12:
-
:impress: :impress: :impress:
อ่าครับเนทก็เข้าใจมีนหน่อยละกัน
สงสารมีนอะ จำไม่ได้เหรอครับ
มีนทำเพื่อเน็ทนะครับ
:impress: :impress: :impress:
-
:o ใจเย็นๆนะพี่เนท
คิดไว้ว่าที่พี่มีนทำเพื่ออนาคต
พี่มีนไม่นอกใจหรอกน่า รักพี่เนทขนาดนั้น
-
โฮกกกกกกกกกกกกกก o7 ตามทันซะที :m11:
แม่มมม พี่มีนนี่ได้ใจมั่ก :m3:โหด+หื่นนนน :o8:
พี่เนทก้ดื้อซ้า o14 อิอิ
ตอนพิเศษนี่หวานดีแท้ :m10: แต่ตอนล่าสุดนี่ก้ขุ่นมัวๆ :sad2:
ใจเย็นไว้ค้าบพี่เนท o15
-
สั้นจริงๆแหล่ะ (แต่ก็ยังดีกว่าไม่มาเลย) มาเถอะ มากระปิบกระปอย ก็อยากให้มา รอเนทซำเหมอ :m19: :m19:
-
หง่า ทะเลาะกันหง่ะ
อยากให้คุยกันดีๆจัง อย่างอลนานนะ
ปล. คิดถึงพี่เนท เด็กดื้อของพี่มีนนะครับ
:m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1:
-
เข้ามาจิ้มตูดน้องสาวรีบนเคอะ อิอิ
ปล. รับน้ำสมุนไพรหญ้าหนวดแมวร้อนๆ สักแก้วไหมเคอะ
แก้โรค มาแบบกระปิดกระปอย อิอิ
-
เย้ย ทะเลาะกันเหรอค๊าบ จะเป็นไรมากไหมเนี่ย
พี่เนทมาต่อเร็วๆน่ะ o9
-
o7
ดีใจที่ได้อ่านซ้ากทีคร้าบ
คิดถึงจะแย่แล้ว
-
อยากรู้ๆๆๆๆๆๆ :m5:
เมื่อไหร่มาอ่ะ :m15:
-
มันจาเกิดอารายขึ้นอีกป่าวเนี่ยยยยยยยย o22
-
มารอคุณเนทค่ะ แล้วก้มาสมัครเป็นแฟนคลับอย่างเป็นทางการแบบเปิดเผย
(ปกติเป็นแฟนคลับแบบหลบๆซ่อนๆ)
คุณเนทหายไปนานอีกแล้ว ไม่สบายอีกรึเปล่าคะเนี่ย :m28:
รักษาสุขภาพนะคะ
-
เป็นกันหลายคู่เลยอ่ะ
ไอเรื่องที่ไม่มีเวลาให้เนี่ย :m17:
-
ร้องเพลงรอมาหลายวันแล้วน่ะครับบบบ พลังงานกะลังจะหมดแล้วววว มาเติมไฟได้แล้วนาะครับบบ :m15:
-
มีข่าวฝากจากเนทจ้ะ
*******************
ผมคงยังไม่เขียนเรื่องต่อนะคับ ยุ่งๆ เรื่องร้าน แต่ถ้าตอนพิเศษๆ จะเขียนให้อ่านกันนะคับ คือมีนไม่ยอมให้เล่นเน็ตเพราะต้องดูร้านอีก ผมจะเปิดให้ทันวันที่ 25 นี้ ฝากบอกด้วยนะคับ
**********************
ป๋อหล๋อ......เนทจะเปิดร้านกาแฟอ่ะจ้ะ :m4:
-
ขอบคุณคุณสาวตัวกลมที่แจ้งข่าวคุณเนทค่า
ขอให้ร้านคุณเนทเจริญรุ่งเรืองนะคะ แล้วจะไปอุดหนุน (ว่าแต่อยู่แถวไหนอ่ะเนี่ย :try2: )
ข่าวดีที่ว่าขอเป็นข่าวแต่งงานแล้วกันเนอะ
รักและคิดถึงคุณเนทค่ะ
-
มารอคุณเนทต่อไป :m13:
คุณเนทสู้ๆ :a2:
ขอให้กิจการเจริญรุ่งเรืองโชติช่วงชัชวาลย์จ้า :mc4:
-
เง้อออออออออออออ :oni1:มาต่อเร็วๆนะค๊า :oni1:พี่เนท :oni2: คิดถึงงับผมมมมมม
-
รอซัมเหมอคับบบ มาให้ทันน่ะ หายไปนานนแย้ววว
-
เปิดที่ไหนจะตามไปอุดหนุน
-
รอด้วย เอาใจช่วยคุณเนทอยู่น้า :m13: :m13:
-
ขอให้กิจการเจริญรุ่งเรืองนะคะ :mc4: :mc4:
เป็นคอกาแฟเหมือนกัน ถ้าบอกว่าร้านอยู่ไหนจะตามไปอุดหนุนนะ
แล้วอย่าลืมเอาตอนพิเศษมานะคะ รออยู่
-
รับแซ่บคับผม
ใครไปอย่าลืมชวนกานด้วยนะ
ว่าแต่ร้านอยู่ไหนอ่ะ :m28:
-
เพิ่งได้เข้ามาอ่านเรื่องนี้ก้อวันนี้เองอ่ะ :m13:
อ่านหนังสือสอบอยู่แล้วเครียด เลยเข้ามาหาเรื่อง อ่านไปก้อติดงอมแงมซะแล่ว
:m1:เรื่องน่าร๊ากกกกกกกกกกกมากมาย แต่ยังอ่านไม่จบอ่ะ เพราะว่าพรุ่งนี้มีสอบเลยหักห้ามใจไว้ก่อน
-_-"เด๋วสอบตกละแย่เลย
ว่าแต่พี่เนทจะเปิดร้านที่ไหนค๊า :mc4:ถ้าใกล้ๆจะได้ตามไปอุดหนุนอ่ะ :mc2: :mc2:
-
รับทราบค้า จะให้ดีบอกที่ตั้งร้านด้วยเน้อ จาได้ไปช่วยอุดหนุนอะ :oni1:
-
:oni1: :oni1: :oni1: :oni1: :oni1: :oni1: :oni1: :oni1: :oni1: :oni1:ขอตามไปอุดหนุนร้านด้วยคนนะ
-
เคยอ่านมาตั้งนานแล้วก็ลืม
พอกลับมาอ่านใหม่ก็ยังชอบเหมือนเดิม
:mc4: อวยพรให้ร้านใหม่ด้วยคน
ขอให้ร่ำรวยๆนะ :mc3:
-
:m13:ในที่สุดก้ออ่านทันตอนปัจจุบันที่พี่เนทเขียนไว้อ่ะ
เรื่องราวน่าร๊ากกกกกกกกกกกกกมากมาย อิอิ
ยังไงก้อเป็นกำลังใจให้นะค่ะ :m1:การค้าก้อรุ่งเรืองน๊า :mc4: :mc4: :mc4:
-
ระยะทางที่ทำให้เราห่างกัน ช่างน่ากลัวเหลือเกิน
:a5: :a5: :a5:
-
กิซๆๆๆ เปิดร้านกาแฟด้วยอ่ะ >w< เค้าก็อยากเปิดร้านขนมบ้างเหมือนกันแต่รอมีตังค์ก่อน ==''
ขอให้มีความสุขมากๆ >w< Merry X'mas and Happy New year จ๊ ว ฟ ฟ ฟ ฟ ฟ ฟ
-
คุงเนท ยังยุ่งไม่เลิกกะกิจการป่าวเนี่ยยย คิดตึงอ่ะ ไม่มาเยี่ยมเยียนกันเลยยย
ปล. เปิดร้านกถวไหนเนี่ย จะได้ปายอุกหนุน อิอิ :m13:
-
คิดถึงค่ะ
อยากไปอุดหนุนที่ร้านด้วยคน :mc4:
-
อยากอ่านตอนต่อไปใจจะขาดแล้วครับ
-
เนทส่งเมล์มาให้ เมื่อวันที่ 31 ธันวาอ่ะ
โพสไปแล้วทีนึงแต่ทำไมมันหายหว่า?? o2
วันนี้ไม่ได้เปิดร้านคับ เหนื่อยมากๆ แต่สนุกดี
ที่ไม่ได้ออนเอ็มและเขียนเรื่อง เพราะมีนไม่ให้คับ บอกว่าทำงานเหนื่อยๆแล้วห้าม ไม่งั้นจะไม่ให้เล่น ><;;;
ฝากอวยพรปีใหม่ถึงทุกคนในเล้าเป็ดด้วยนะคับ
"มีความสุขกับปีใหม่นะคับ Happy New Year everybody , enjoy new year very much"
:mc3: :mc2: :mc2: :mc3:
-
ถึงว่าไม่เจอพี่เนทเลย
คิดตึ๋งๆ
:m13:
-
หายเหนื่อยแล้วมาต่อนะ ขอให้กิจการรุ่งเรืองนะคะ :mc4:
-
เมื่อวานได้มีโอกาสคุยกะเนท
*****************************
เนทฝากมาบอกว่า "คิดถึงทุกคนในเล้าคับ อย่าเพิ่งลืมกันนะคับ" :m23:
-
:a4:ขอให้เจริญเจริญนะครับ
-
:m4:
น่ารักทั้งคู่เลยนะงับ
กลับมาต่อไวๆนะงับ
คิถึง อั๊งงงงงง
:m15:
-
ไม่ลืมแน่นอนค่า
น่ารักออกปานนั้น ไม่ลืมง่ายๆหรอก
:m1: :m1: :m1: :m1:
รออยู่นะคะ
-
ตอนพิเศษจากเนทจ้า :m1:
*******************
ดีคับ
ผมหายไปนานอีกแล้ว ลืมกันรึยังคับ
ผมอ่านข้อความของทุกคนแล้ว ขอบคุณมากๆ คับ
ตอนนี้ผมมีร้านกาแฟเป็นของตัวเองแล้ว ทั้งหมดมาจากเงินลงมทุนของมีน ซึ่งหมายความว่า ร้านนี้เป็นร้านของผมกับมีน ดีใจมากๆ ที่มีร้านเป็นของตัวเอง
ถึงจะเหนื่อยแต่สนุกมากๆคับ และถึงจะเป็นร้านเล็กๆ แต่ผมกับมีนก็ภูมิใจมากคับ มันทำให้พ่อกับแม่เห็นว่าพวกผมอยู่กันได้ และได้เห็นว่ามีนรักผมมากๆ
และก็มีสิ่งดีๆ ตามมาอีก....แต่ตอนนี้ขอปิดไว้ก่อน เพราะยังไม่ถึงเวลาที่จะบอก......
ผมเพิ่งเปิดร้านไม่ถึงเดือน ช่วงแรกๆ ก็เหนื่อนยคับ เพราะอะไรหลายๆ อย่างยังไม่เข้าที่เข้าทาง
แต่ตอนนี้เริ่มดีขึ้นแล้ว มีน้องๆ (ญาติมีน)มาช่วย แต่ผมเป็นประเภทที่ว่า ถ้าทำอะไรแล้วจะทำเต็มที่ บางครั้งก็ลืมว่ามันเกินลิมิตของตัวเองแต่ก็ยังทำ ก็มันสนุกอะคับ ^^’’’’
มีตอนพิเศษมาให้อ่านด้วยคับ ^^ สัปดาห์ที่ผ่านมานี้
“นอนได้แล้วนะ” ไอ้มีนมันดุผม เพราะผมยังไม่นอนสักที
“เดี๋ยวก่อนดิ ทำบัญชีก่อน” ผมบอกมันแต่ยังจดจ่ออยู่กับงานตรงหน้า
“นี่! พอๆ พรุ่งนี้ค่อยทำ” มันเข้ามาดึงสมุดออกจากโต๊ะ
“มีนนนน! เราจะทำให้เสร็จก่อน”
“พอๆ” มันพูดจบก็อุ้มผมขึ้น ><;;;
“เราจะนอนกอดเนท” มันพูดจบวางผมลงบนที่นอน
พอผมหันไปมองหน้ามันนะ มันยิ้มอะคับ ใจอ่อนในทันที
ก็รู้นะคับ เพราะผมกับมีนไม่ได้มีอะไรกันมา 2 อาทิตย์ล่ะ แฮะ..แฮะ เขินนน
“นอนกอดอย่างเดียวเหรอ” ผมพูดแหย่มัน มันถอนหายใจเฮ้อๆ เลยคับ
“กอดอย่างเดียวน่า ไม่ต้องพูดมาก” มันก็คว้าตัวผมเข้าไปกอด ก็นอนอยู่สักพักอะคับ
ดูมันจะอดทนน่าดู ผมก็ทำเป็นเขยิบเข้าไปใกล้ๆ มัน
แฮะ แฮะ น้องชายมันอะ รู้สึกอะคับ น้องชายมันตื่นอยู่
ผมก็สงสารมันนะคับ รู้ล่ะคับ แต่มันรู้ว่าผมทำงานเหนื่อยๆ คงไม่อยากกวนผม
ผมยื่นมือไปแตะๆ น้องชายมันซะเลย มีนมันสะดุ้งเลยคับ ผมก็เงยหน้ามองมัน
มันทำหน้าแบบถามด้วยสายตาประมาณว่าจะดีเหรอ
“ทำป่าว” ผมถามมันเสียงเบาๆ หน้าผมก็มุดๆ อยู่ตรงอกมัน
“หึ หึ...เฮ้อออออ” มันหัวเราะแล้วก็ถอนหายใจ
ผมก็เลยดันมันลงนอน ส่วนตัวผมก็ขึ้นไปนอนอยู่บนตัวมัน แฮะ แฮะ ผมทำอะไรนี่!
“ยั่วเราอีกแล้วนะ” มันจับหน้าผมให้มองมัน พูดแล้วยิ้มให้ผม
“ฮาฮาฮา” ผมลุกขึ้นนั่งบนตัวมัน แล้วก็ถอดเสื้อของตัวเองออก แล้วก็ดึงเสื้อมันขึ้นด้วย
รู้ว่ามันก็ถอนหายใจมองผมคับ แต่ผมก็ทำเป็นไม่สนใจ
เลื่อนตัวลงมานั่งทับน้องชายมัน เออ...น้องชายมันตื่นตัวแล้วอะคับ
ผมดึงกางเกงมันลง ก็เห็นน้องชายมันเต็มตาเลยคับ
“เดี๋ยว!” มันห้ามผมไม่ทันแล้ว ผมก็เลยจัดการกับน้องชายมันซะเลย แฮะแฮะ
ได้ยินเสียงมันร้อง โอ๊ะ เสียว อ๊ะ ๆ ของมัน ผมก็ยิ่งได้ใจสิคับ
“เนท พอก่อน....” มันดันหน้าผมขึ้น แล้วดึงผมขึ้นมาจูบ
“อือ...อือ...อือออ.........” มันดูดปากผมอยู่นานจนเจ็บ หายใจหายคอแทบไม่ทัน
มันดันผมนอนลงบนที่นอนแทน ก็เห็นมันถอนเสื้อผ้าออก ก็เห็นหุ่นมันอะคับ
ทำไมแฟนเราหุ่นดีจัง คิดๆไปก็เขิน อมยิ้มเฉยๆ เลย
“อย่ายั่วมากดิ เดี๋ยวก็ทำหลายๆ รอบซะเลย” มันก็ลงมาทับตัวผมแล้วถามผม
“ไม่เอา รอบเดียวพอแล้ว” หลุดปากจนได้ มันยิ้มแล้วหัวเราะหึหึ ตามแบบของมันอะคับ
วันนั้นมันก็นอนกอดผมซะหนำใจมันไปเลยนะสิคับ
เฮ้อออออ.......แล้วผมจะถอนหายใจทำไม ก็ยอมมันเอง ><
….พี่ๆ ที่ออนเอ็มคุยกับมันนั้น คงรู้แล้วนะคับ ว่าทำไมมันถึงกวนตีนพี่ๆ
วันนี้มีนไม่สบายคับ เขียนให้อ่านได้แค่นี้
ก็ต้องดูแลมันหน่อย ชอบอ้อนเป็นเด็กๆไปได้
ผมไปดูแลมันก่อนนะคับ
คิดถึงทุกๆคนคับ
-
ได้อ่านต่อแระ :m4: :m4: :m4: ขอบคุณคุณสาวตัวกลมมากค่ะ :m13:
-
ตอนพิเศษจริง ๆ o13
-
เย้ๆๆๆ
ดีใจจัง พี่เนทมาแล้ว
:mc4: :mc4: :mc4:
ตอนพิเศษก็ยังดี ให้หายคิดถึงกันบาง :m1:
-
เย้มาเขียนต่อแว้ว
-
อ่านแล้วเขินเลย น่ารักจัง :o8:
-
:m1: :m1:
คิดถึงพี่เนทมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :m4:
มาอัพให้ได้หายคิดถงเรื่อยๆ นะคะ
แหมๆ :m12:
หวานกันเชียว :m1: :m1:
หลายๆ รอบก้อได้เนอะพี่มีน แหะๆ :m13:
-
เย้ๆๆๆๆดีใจจัง ในที่สุดก้อมาต่อ แต่ว่ามาช้าแบบนี้ เดี๋ยวให้พี่มีนเล่นให้หนักเลย อิอิ
-
:mc3: :mc3: ยินดีกับเนทด้วยนะคะ ที่ได้ทำอะไรที่ชอบ แหมอยากรู้จริงๆ ว่าจะมีข่าวดีอะไรอีก :mc2:
อ้อ ขอบคุณที่นำตอนพิเศษมาลงให้ ทั้งๆ ที่ก็คงยุ่งมาก :pig4:
-
ขอบคุณที่เอาตอนพิเศษมาให้อ่านนะคะ :m25: :m25:
ขอให้กันแบบนี้ตลอดไปนะคะ แล้วววว มาอัพอีกน้าาาาา
:pig4: :pig4: :pig4:
-
เง้อ...ได้อ่านต่อแล้วอ่ะ
เป็นตอนพิเศษซะด้วย :o8:น่ารักจริงๆเลยคู่นี้
ยังไงก้อมาต่อเรื่องไวๆนะคะ รออ่านอยู่ค๊า
:m13:
......ว่าแต่ร้านกาแฟของพี่เนทอยู่ที่ไหนเหรอค่ะ จาได้ตามไปอุดหนุนบ้างอ่ะ.............
-
เหอๆ ตอนพิเศษจิงๆ ขออีกได้ปะแบบนี้ :o8: :o8:รออ่านต่อนะ
-
:oni1: :oni1: :oni1: เย้ ตอนพิเศษ :mc3:
:oni2: อย่าลืมมาแจ้งข่าวดีให้รู้กันบ้างเน้อ
-
พิเศษใส่ไข่มั้ยคับ...
เช้านี้ทานโจกใส่ไข่ก่อนนาคับ..บำรุงๆ..นะๆ
(http://album.macroart.net/albums/20070502-Singapore/normal_DSCN3285.JPG)
-
:m15:คิดถึงมากเลยอ่ะ คู่นี้
หายไปนานเหลือเกิน กลับมาไม่ทำให้ผิดหวังจริงๆ ยังหวานเหมือนเดิมเลยน๊า
เป็นเถ้าแก่เนี๊ยไปซะแล้นนนนนนนนนน :mc4:
รอติดตาม และอ่านต่อไปเน้อ :m1: :m1:
-
เย้ๆ ในที่สุดพี่เนทก็มาเล่าให้ฟังต่อแล้ว :m1:
ชอบตอนพิเศษจัง มาเล่าให้ฟังบ่อยๆนะ :mc3:
-
พี่เนทกะพี่มีน...
รับเด็กเสิร์ฟกะพนักงานล้างจานเพิ่มมั้ยค้าบ
:m1: :m1:
-
ตอนใหม่ ตอนใหม่ :oni1: :oni1: :oni1: :oni1:
หวานกันไม่สร่างซาเลยนะคู่เนี้ย :o8:
-
o12 o12
อ่ออออออ ที่กวนทรีนนนนนพี่วันนั้น เพราะเก็บกดหรอกเหรอเจ้ามีน..
อ่ะ..........ให้อภัยหวะ ถ้าเป็นเรื่องนี้ หึหึหึ :o8:
น้องเนทดูแลมีนดีๆ น๊า...งานหนักใช่เล่น ให้พักผ่อนเยอะๆ
*การบ้านน่ะ เพราๆ ลงบ้างก็ดี สงสารเนท 555+ :m14:*
ป.ล. รับรองว่ามีนมันหมายหัวพี่โยยคนแรกแน่ๆ เลย :m23: :m23:
-
ร้านอยู่ไหนเนี่ย จะไปอุดหนุนบ้าง อิอิ
-
ขอให้ร้านขายดีๆๆ ยิ่งๆขึ้นไป
:m4: :m4: :m4:
-
ได้รู้ข่าวคราวแบบนี้ก็ดีใจ
ขอให้ขายดีนะคะ
ที่สำคัญรักกัน ดูแลกันไปนานๆน้า :loveu:
แล้วก็...
อย่าลืมมาต่อล่ะ รออ่านของมีนด้วยเหมือนกัน :dont2:
-
ขอให้ร้านขายดี กำไรเยอะๆ เจ้าของร้านรักกันนานๆ นะ :m4: :m4:
-
เย้ๆ ขอให้ร้านเจริญรุ่งเรืองนะค้า...
คิดถึงคุณเนทจัง คิดถึงคุณมีนด้วย ขอให้คุณมีนหายไวๆ นะคะ
แต่เอ... ที่คุณมีนไม่สบายก็ดีเหมือนกันน้า คุณเนทจะได้ไม่เหนื่อยไง
หรือว่าจะต้องเหนื่อยหนักกว่าเดิมกันนะนี่ :m29:
ยังรอคุณเนทซาเหมอ...
ปล. ขอบคุณคุณสาวตัวกลมสำหรับเร่องดีๆ จากคุณเนทนะคะ :m1: :m1:
-
:impress: :impress: :impress:
อ่าครับผม มีการเล่นmคุยกับพี่มีนด้วย
อยากคุยด้วยครับผม กับมีน กับ เนท อะ
ขอเมลหน่อยดิครับพี่เนท อยากคุยๆๆๆอะ
:impress: :impress: :impress:
-
ตามอ่านเรื่องของเนท&มีนมาเป็นระยะๆ ยังมะเคยเม้นท์ให้เลย ขออภัยจริงๆ
เอริ่ม...จาบอกว่า :m13:ชอบเรื่องของทั้งคู่มั่กๆ
เขินนนนนนนอ่า :o8:
ขอบคุณสำหรับตอนพิเศษน้า หุหุ
ป๋อหล๋อ. ขอให้กิจการรุ่งเรือง คนในครอบครัวสุขภาพแข็งแรงถ้วนหน้านะจ๊ะ
-
คิดถึงจังเลยยยย
ทำร้านเองก็เหนื่อยหน่อย พอไปเรื่อยๆ ก็คงดีขึ้น เตรียมอะไรล่วงหน้าได้มากขึ้น สู้ สู้ :a2:
รักกันให้นานนนนนนน นะน้อง
-
ขอให้กิจการรุ่งเรืองนะคะ คิดถึงเนทกับมีนจังเลย :oni1:
-
อ่านรวดเดียวจบ ขอให้กิจการรุ่งเรืองนะคับ :mc4:
-
:o8:เพิ่งจะเห็นว่ามาอัพแล้ว ยังไงกขอให้ร่ำรวย เฮงเฮงเฮง รัีกกันไปนานๆหละครับ :mc4:
-
:pig4:
-
แลวคุณเนทไม่ลงเรื่องต่อที่บอร์ดปาล์มแล้วเหรอคับ
-
พี่เนทอ่ะอย่าหักโหมทำงานหนักนะค่ะ ดูแลตัวเองด้วยแล้วอย่าลืมให้รางวัลกับพี่มีนบ่อยๆนะค่ะ :m4:
-
เรื่องของ พี่เนท กับ พี่มีน สนุกมากเลยค้าบบ
จาติดตาม ตอนพิเศษ เรื่อยๆนะค้าบบ...^^
-
เข้ามาจิ้มน้องเหมี่ยว... :o8:
ขอล่ะนะ เจาไข่ซะเลย :m14:
:oni1: :oni1:
-
:o8:
มาทีก็ชื่นใจ
ขอบคุณที่มาลงให้อ่านกันคร้าบบบบบ :mc2:
-
อ่ะ พี่โยย จาจิ้มเค้าอ่ะ...อิอิ
-
ในที่สุดดด ก็กลับมาแล้ววว :m4:
ขอให้ร้านขายดีเป็นเทกาแฟลงท่าเลยน่ะ อิอิ o13
ขอให้มีนหายไวไวด้วย :bye2:
-
เพิ่งเห็นรูปร้านกาแฟที่ปาย เลยคิดถึงร้านกาแฟของเนทอ่ะ บรรยากาศจะเหมือนกันไหมน้า :m13:
-
คิดถึงแนท มีน ซะแล้ว :m1:
สงสัยจะยุ่งๆ เอ้า!!!! รวยๆๆๆๆๆ :mc3:
-
:mc4: ดีใจอกจะระเบิดได้ทักน้องเนท มาดันกระทู้ซะเลย :mc3:
-
ดันๆ
เอ้า ฮึ๊บบบบบบบบบบบบบบบบบบ
:m1: :m1: :m1:
-
หวัดดีฮับ
มารายตัวฮับ
แบบว่าพึ่งจะเข้ามาอ่านครั้งแรก...... :m23:
พอดีว่าเราพึ่งจะหาบอร์ดเหน....(โง่มะ?)
อยากอกว่าเรื่องนี้สนุกมากมาย......แต่ยังไม่ได้อ่านนะ
อ่านแค่บางประโยค.... :a6: แต่แค่นี้ก็รู้เลยว่าสนุก
แถมก็ชอบตรงที่มันหื่นด้วยนี่แหละ....... :o8:
แบบว่าก๊อบมาได้ถึงหน้า15แล้วเดี๋ยวจะไปอานแระ
บะบาย.....เดี๋ยวมาเม้นให้ใหม่นะงับ :bye2:
-
4. พายุของหัวใจ (พี่ชายคนสำคัญ)
“ทำไมถึงเป็นพี่ไม่ได้”
“พี่ไม่มีสิทธิ์มากกว่านี้ใช่ไหม”
“เพราะพี่มาทีหลังใช่ไหม”
ในแววตาทั้งคู่ ไม่รับรู้อะไร
เธอคงยังไม่เข้าใจ ว่าฉันไม่ใช่คนเก่า
เรายังคงเหมือนเพื่อน หยอกล้อเหมือนวันวาน
แต่ฉันคือคนใจสั่น แต่ฉันคือคนหวั่นไหว
ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย
ในความคุ้นเคยกันอยู่ มันแฝงอะไรบางอย่างที่มากกว่านั้น
ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย
ว่าเพื่อนคนหนึ่ง มันแอบมันคิดอะไรไปไกลกว่าเป็นเพื่อนกัน
กลายเป็นคนฝันใฝ่อยู่ใกล้ๆ เธอ
กลายเป็นคนที่รอเก้อเหมือนหนังสือที่เธอไม่อ่าน
ตามันเคยจ้องอยู่ อยากรู้ใจกัน
แต่แล้วเธอยังมองผ่าน และฉันก็ยังหวั่นไหว
ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย
ว่าเพื่อนคนหนึ่ง มันแอบมันคิดอะไรไปไกลกว่าเป็นเพื่อนกัน
มันคิดอะไรไปไกลกว่าเป็นเพื่อนกัน
เพลงนี้ผู้ชายคนหนึ่งเคยร้องให้ผมฟัง บอกผมว่า ผมกับเขาเหมือนกับในเพลงนี้
พอผมฟังเพลงนี้และคิดตาม ใช่คับ....ผมเอาความใจดีของเขามาปลอบตัวเอง
และเพราะในใจผมยังมีคนที่ผมรักอยู่ ทำให้ผมรักเขาไม่ได้
แต่เขาก็ยังเป็นพี่ชายที่แสนดีของผมตลอดไป
------------------------------------------------------------------------------------------
รอติดตามอ่านนะคับ ^^
-
มาหลอกให้อยากแล้วจากไปอีกแล้ว
:o12: :o12: :o12:
-
เอ่อ น้ำจิ้ม อยากได้เมนคอร์สสสสสส :a5:
-
มาแต่ละตอน :o12: :o12: :o12: :o12:
-
มาต่อแล้วจ้า
******************
ตอนที่ผมทะเลาะกับมัน ผมก็งอนไปตามเรื่องของผมละคับ
พอมีนมาหาผมวันหยุด ผมทำเป็นลืมๆ ไม่พูดถึง แต่ในใจลึกๆ สิคับ
เหมือนต้องกักเก็บไว้จนไม่รู้ว่าสักวันหนึ่งมันจะล้นออกมาตอนไหน
ตอนมีนมาหาผมมีความสุขนะคับ มีนดีกับผมทุกอย่าง รู้ว่ามันทำงานเหนื่อยแค่ไหน จะพูดกับผมตลอดว่าทำเพื่อผมนะ แต่ตอนมันกลับไปแล้วผมเหงา พอผมมองดูพี่เอ๋กับไผ่ ก็มานั่งคิดว่าทำไมผมกับมันไม่เป็นแบบนี้ ทำไมต้องอยู่ห่างกันขนาดนี้
คนเราพอเหงาก็ต้องหาอะไรทำ ผมตั้งใจเรียน ทุ่มเวลาให้กับการเรียน แต่ปีสุดท้ายที่เรียนมันน้อย เวลาว่างกลับเยอะ ผมก็จะวนมาคิดแต่เรื่องไร้สาระ ถึงจะรู้ว่าเป็นเรื่องไร้สาระแต่ก็ยังเลิกคิดไม่ได้
จนวันหนึ่งพี่ติ๊กชวนผมไปเที่ยวกับแฟนของแก คงเห็นผมอยู่เหงาๆ คนเดียว ตอนนั้นพี่เอ๋กับไผ่ก็คอยดูแลผมนะ
แต่จะให้ผมรบกวนสองคนนี้บ่อยๆ ได้ไง ยิ่งรู้ว่าทั้งสองคนจะไปเรียนต่อเมืองนอกก็ไม่อยากไปรบกวนบ่อยๆ
พี่ติ๊กกับแฟนพี่เขาพาผมไปเที่ยวที่หนึ่ง จะบอกว่าผมไม่ชอบก็ได้คับ เพราะมันมีแต่เสียงเพลงดังๆ กลิ่นบุหรี่ กลิ่นเหล้า แต่แกบอกว่าเป็นงานเลี้ยงของเพื่อนแก เขาเปิดห้องไว้ไปหน่อยก็ดี วันนั้นผมก็ไม่รู้คิดยังไงถึงไปด้วย เพราะมีนไม่มาหาผม ผมก็เกิดอาการน้อยใจจึงตกลงไปกับพวกพี่ติ๊ก ไปถึงพี่ติ๊กก็แนะนำว่าผมกับแฟนแกเป็นรุ่นน้องที่มหาวิทยาลัย งานที่ไปเป็นงานเลี้ยงส่งเพื่อนแกที่จะไปเรียนต่อเมืองนอกคับ ผมไม่รู้จักใคร แค่ยิ้มๆ แล้วมาหลบมุมนั่งคุยกับแฟนพี่ติ๊ก จริงๆ ผมว่าที่น้อง(แฟนพี่ติ๊ก)มาด้วยก็ตามมาคุมแฟนแกมากกว่า
ผมก็รู้สึกเบื่อๆ นะคับ มีแต่คุยกันเสียงดัง กลิ่นเหล้ากลิ่นบุหรี่ จนเสียงผู้ชายคนหนึ่งทักผม
“น้องครับ” ผมหันไปตามเสียงที่คิดว่าเรียกผม
“ครับ” ผมมองหน้าเขางงๆ เพราะผมไม่รู้จักเขา
“โทษครับ พี่นั่งด้วยคนนะ” เขาพูดแล้วนั่งลงตรงที่นั่งเดียวกับผม
“ชื่ออะไรครับ เป็นรุ่นน้องติ๊กเหรอครับ”
“ครับ” ผมก็พยักหน้ารับ
“พี่ชื่อเอกครับ” เขาบอกชื่อแล้วยิ้มให้ผม ดูท่าทางเขาใจดีมาก แต่ถึงยังไงผมก็ต้องระวังตัวล่ะคับ
“พี่ยังไม่รู้ชื่อน้องเลยครับ” พี่เขายิ้มจนตาหยีเลยคับ ต้องบอกว่าเป็นคนที่หน้าตาดีมาก
“เนทครับ” ผมยิ้มตอบแกไปคับ
“น้องเนทยิ้มบ่อยๆ สิครับ พี่ว่าน้องยิ้มแล้วน่ารักมากๆ” เขาหันมาบอกผมแล้วก็จ้องหน้าผมอยู่อย่างนั้น
“ครับ....เออ....” จริงๆ ก็อึดอัดนะคับ เพราะผมจะทำตัวลำบากถ้าไม่ใช่เพื่อน
“ไม่ต้องเกร็งขนาดนั้นก็ได้ครับ พี่มาทำให้น้องลำบากใจหรือเปล่า”
“เปล่าครับ....”
“ดีใจนะครับ พี่ขอเป็นเพื่อนน้องได้ไหม” เขายิ้มให้ผมตลอดเลยครับ และยังบอกว่าอย่าดื่มเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์ดีกว่า จริงๆ ผมก็ไม่ดื่มอะไรหรอกคับดื่มแต่น้ำหวาน ส่วนมากพี่เขาจะชวนผมคุยมากกว่า เขาก็คุยสนุกนะคับ ทำให้ผมหัวเราะบ้างยิ้มบ้าง ไม่คิดว่าคนหน้าตาแบบนี้จะไม่ถือตัวเลย
เกือบจะตีหนึ่งแล้ว ผมอยากกลับเต็มทีแล้วเพราะรู้สึกง่วงนอนมาก แต่ดูพี่ติ๊กยังไม่อยากกลับสักเท่าไหร่ แฟนพี่ติ๊กก็นั่งอยู่ข้างๆ ผมดูนาฬิกาหลายรอบจนพี่เขาทักขึ้น
“อยากกลับแล้วเหรอครับ”
“ครับ...แต่พี่ติ๊ก.....” ผมตอบแล้วมองไปทางกลุ่มพี่ติ๊ก
“ให้พี่ไปส่งไหมครับ” พี่เขาพูดจบก็เดินไปพูดกับกลุ่มพี่ติ๊ก แล้วเดินกลับมาหาผม
“ไปครับ พี่ไปส่ง” พี่เขาดึงผมลุกขึ้นและจูงผมออกจากที่ตรงนั้นไป ผมก็เดินตามอย่างว่าง่าย ไม่รู้เพราะอะไรแต่รู้ว่ารู้สึกปลอดภัยถ้าให้พี่เขาไปส่ง
พี่เขามาส่งผมที่อพาทเม้นต์แล้วพี่เขาก็ยื่นเบอร์โทรมาให้ ผมไม่รับแต่ให้เบอร์ผมไปแทน เพราะผมมีเบอร์คนอื่นที่มีนไม่รู้จักไม่ได้
พอขึ้นมาถึงห้อง ผมก็ต้องแปลกใจเพราะว่า ห้องผมไม่ได้ล็อคคิดอย่างเดียวคือมีนมาหา
พอเดินเข้าไปเห็นมีนยืนสูบบุหรี่ตรงระเบียง
“มีน” ผมเดินข้าไปหามีน อยากกอดคนตัวใหญ่ๆ นี้เหลือเกิน
“ไปไหนมา” มีนหันมาถามด้วยเสียงเย็นๆ ผมชะงักทันทัน
“พี่ติ๊กกับแฟนพี่เขาพาไปเที่ยว” พอบอกออกไป มันเดินเข้ามาหาผม
“ชอบเที่ยวนักหรือไง...” มันบีบมือผมแน่น ลากผมเข้ามาในห้อง
“โอ๊ย เจ็บนะ”
“แน่ใจ...ปิดมือถือทำไม” มันยังเสียงดังใส่ผมอีก
“นี่ไง” พอผมหยิบขึ้นมา มือถือผมดับ ผมจำได้ว่าไม่ได้ปิดเครื่องแล้วแบตไม่น่าจะหมดด้วย
“ไปทำอะไรมา บอกมา...” มันดึงมือถือผมออก แล้วเขย่าตัวผม
ผมทนไม่ไหวแล้วมาถึงก็เสียงดังใส่
“ไม่เชื่อก็ไม่ต้องเชื่อ มีนทำแต่งานไม่สนใจเราเลย ไม่อยากมาหาเราก็บอกมาตรงๆ สิ รู้ไหมว่าเราเหงา เราเหงา รู้ไหมวเราเหงา ” ผมเสียงดังเถียงมันกลับมั่ง รู้ว่าตอนนั้นร้องไห้ออกมาจนแน่นหน้าอกไปหมด
“เนท...” มันคลายมือที่บีบผมไว้ ดึงผมเข้าไปกอด
“ขอโทษ...อย่าร้องสิ...เนท...เนท...” มีนลูบหลังผมเบาๆ กอดผมแน่น
ผมขยับตัวตามแรงกอด อยากให้มีนรู้ว่าผมอยากให้กอดมากแค่ไหน
“อย่าร้องนะ เราคิดถึงเนทนะ รักมากด้วย” พอได้ยินแค่ประโยคนี้ผมก็หายโกรธมีนแล้ว
“อืม” มีนคลายอ้อมแขน แล้วดึงผมให้หันไปหา เช็ดหน้าผมด้วยมือใหญ่ๆ ที่ผมรู้สึกอบอุ่นมากๆ
แล้วมีนก็อุ้มผมไปนอนบนเตียง ตัวผมลงไปนอนทับตัวมีนไว้ ส่วนมีนก็กอดผม
“เนทเหงาเหรอ” ผมพยักหน้า
“ทำไมไม่บอก” ผมส่ายหน้า
“แต่เราต้องทำงานนะ” ผมพยักหน้าอีก
“งานเรายุ่ง” ผมกำเสื้อมันแน่น
“โอเคๆ” มันพูดแล้วถอนหายใจยาวๆ
“เราก็เหนื่อยเหมือนกัน” เสียงมันฟังแปลกๆ
“งั้นเราหยุดสักอาทิตย์ดีไหม” ผมนิ่งไม่ตอบ
“เงียบทำไม” มันพูดเสียงเบาๆ ใกล้ๆ หูผม
จนผมต้องเงยหน้าขึ้นมอง เห็นมันยิ้มอยู่ มันแกล้งผมอีกแล้ว รู้แล้วว่ามันอารมณ์ดี
ผมกัดริมฝีปากแน่น มองหน้ามันงอนๆ มันก็จับหน้าผมหอมซ้ายหอมขวา
“แกล้งเราเหรอ” ผมตีมันแรงๆ หลายๆ ที มันก็เอาแต่หัวเราะผม
“ไม่แกล้งแล้ว ๆ พาเนทไปอาบน้ำดีกว่า” มันพูดจบก็หัวเราะเสียงดัง แล้วอุ้มผมขึ้น
“อาบอย่างเดียวนะ” ผมบอกห้ามมัน แต่ห้ามไปก็เท่านั้น
“จะพยายาม” มันก็อุ้มผมเข้าไปอาบน้ำและ...................
-
ชอบอ่ะ มาต่อเร็วน้า :mc4: :mc4:
-
ถึงจะว่า "จะพยายาม" แต่ก็รู้อยู่แล้วว่า.....มันคงไม่สำเร็จ
ตอนทะเลาะกันเล็กน้อยแบบกลัวมาก กลัวจะได้อ่านฉาก SM :m14:
แต่สุดท้ายก็จบลงด้วย HAPPY
-
:m4: :m4: :m4:
มาแล้ว ๆ ชอบ ชอบ
-
หลังจากหายไปนาน สงสัยจะได้อ่านต่อแบบยาวๆป่าวเนี่ย :oni2:
-
:oni1: :oni1: :oni1:
มาแล้ววววววววววววววววววววววว
คิดถึงเจรงๆ เลย
-
ลืมตอนที่แล้วไปซะแล้ว :m29: นานเหลือนเกินพี่เนท
-
:m4: เย้ๆ
มาแว้วๆ
ในที่สุดพี่เนทก็มาต่อแล้ว
:mc4: :mc4:
-
ในที่สุดก็ตามอ่านทันจนได้
ขอบอกว่าเหนื่อยสุดๆ
เรื่องนี้ชอบจังเลย
-
โอยยยยยยยยยย ขอไปรำลึก ความทรงจำก่อน
นานเหลือเกิน ข้ามปีกันเลยทีเดียว แต่ ชอบคู่นี้จริงๆ
รออ่านต่อนะ :music:
อาบน้ำเหยอ :kikkik:
-
มาต่อแล้ววว :oni1: :oni1:
ลืมตอนที่แล้วไปซะแล้ว :m29: นานเหลือนเกินพี่เนท
:m23: สารภาพว่าแล้วไปแล้วนิดดดดดดดดดดนึงเหมือนกัน อิอิ
สงสารพี่เนทจังเลยน๊า :sad2: ความเหงาเนี้ยมันมรามานจิงๆนะ
...แล้วที่พี่มีนบอกว่าจาพยายาม......สงสัยจะไม่สำเร็จอ่ะ :m1:
-
:oni1:ดีจาย หลั่นล้าๆๆ คุณเนทมาเขียนต่อแล้น.........
ชอบเรื่องของเนท-มีนมั่กๆ :m13:
ขอบคุณพี่สาวตัวกลมที่มาอัพฯด้วยอ่า... จุ๊บๆๆ
-
ดีคับ o14
วันนี้มาทักทายแล้วนะคับ
ก่อนอื่นต้องบอกขอบคุณทุกๆ คนที่ยังไม่ลืมผม :m13:
วันนี้มาบอกข่าวดีเรื่องหนึ่งคับ :o8:
วันที่ 17 นี้ ผมกับมีนจะแต่งงานกันคับ แฮะแฮะ :m23:
คือ ทำพิธีผูกข้อมือตามธรรมเนียมอะคับ
ไม่รู้จะบอกยังไงดี เพื่อนบางคนบอกว่าให้มาบอกทุกคนในนี้ด้วย เขินคับ :o8:
พรุ่งนี้ผมกลับบ้านคับ คงไม่ได้ลงเรื่องต่อหลายวันนะคับ
รอกันหน่อยนะคับ
ปล. ขอบคุณคนสำคัญในเล้าเป็ดที่ให้กำลังใจผมกับมีนมาตลอด
จุ๊บ จุ๊บ สาวตัวกลม พี่โยย น้องมะนาว พี่เมล น้องอุ้ย viva ป๋อมแป๋ม และทุกๆ คนนะคับ :m1:
:bye2:
-
:mc4: ข่าวดี :mc4:
ดีใจด้วยนะน้องเนท :mc3:
ขอให้ทั้งสองคนมีความสุขมาก ๆ นะจ้ะ :m1:
-
คุณเนทกับมีนจะแต่งงานกัน :m30:
:mc3:อย่างนี้ต้องมีฉลอง :mc3:
อยากรู้ว่าพิธีเขาทำกันไงระหว่างชายกับชายอ่ะ หลังเสร็จพิธีแล้ว กลับมาบอกเล่าเก้าสิบกันนะครับ :m12:
อ้อ ถามหน่อยครับ ท้องก่อนแต่งหรือเปล่าครับ อิอิ :m14:
-
:mc3: :mc3: :mc3: :mc3:
ขออวยพรให้มีความสุขมากๆค่ะ
:mc4: :mc4: :mc4:
-
:mc3: :mc3: :mc3: :mc3:
เย้ๆๆๆๆๆๆ ยินดีด้วยนะจ๊ะน้องเนท น้องมีน
วันที่ 17 นี้ เป็นวันเริ่มต้นของทางเดิน 2 เส้นที่มาบรรจบเป็นเส้นเดียวกันแล้วน๊า
เนทกับมีน ตอนนี้ไม่ได้เป็นแค่ "คู่รัก" แล้วนะ แต่เป็น "คู่ชีวิต" แล้วนะจ๊ะ
รักกันนานๆ ตราบเท่าลมหายใจของทั้งคู่เลยนะ
:m1: :m1: :m1:
รักน้องเนทกับน้องมีนมากๆ จ้ะ
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
-
:mc4: :mc4:แสดงความยินดีกับเนทด้วยค่า ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ
อย่างที่พี่โยยบอก เป็นคู่ชีวิตกันแล้ว ดูแลกันตราบนานเท่านานนะคะ :m1: :m1:
ปล.หวายยยยย กรี๊ดดดดดดดดด เขิลลลลลลลลลล
มีชื่อวีออกจากปากเนทด้วย :o8:
-
ยินดีด้วยนะจ้ะเนทกับมีน
มีความสุขมากๆๆ
สำหรับเนท...รักมีนมากๆๆนะ อย่าน้อยใจมีนบ่อยนักล่ะ
สำหรับมีน...รักเนทมากๆๆๆนะ เนทเป็นคนสำคัญของมีนใช่ไหมอ่ะ ดูแลกันดีๆๆนะจ้ะ
ขอบคุณนะ ที่เนทและมีนรักกัน :m1:
-
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
ยินดีด้วยนะคะ รักกัน ดูแลกันไปนานๆ
มีปัญหาอะไรก็หันหน้าเข้าหากัน ค่อยๆคุย
นึกถึงความรักที่มีให้กันไว้ เอาใจเค้ามาใส่ใจเราเยอะๆ
แล้วทุกอย่างจะดีเองค่ะ
โอ๊ย..ปลื้ม อยู่คู่กันจนแก่จนเถ้าเลยเน่อ :m13:
:m1: :m1: :m1:
แล้วอย่าลืมมาเล่าบรรยากาศน้า...
-
:oni2:
ขอแสดงความยินดีกับทั้งคู่ด้วยงับ
มีลูกเต็มบ้านมีหลานเต็มเมืองนะงับ แฮะๆๆๆๆ
:m4:
หนักนิดเบาหน่อยก็อภัยให้กันนะงับ
ดีใจจัง
ในเล้านี้ก็เป็นฝั่งเป็นฝาไปอีกหนึ่งคู่แล้ว
:m24:
เอาบรรยากาศ ภาพความประทับใจมาฝากบ้างนะงับ
อยากเห็นงับ
:mc3:
:mc3:
:mc3:
:mc3:
-
:mc3: :mc3: :mc3: :mc3: :mc3: :mc3:
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด :m1: :m1:
จะแต่งงานกันแล้ว
ของให้พี่เนทกับพี่มีนมีความสุขทุกวันกับชิวีตคู่นะคะ
รักกันไปจนแก่เฒ่า....
:pig3:เปงคู่ชีวิตกันแล้วก้อดูแลกันและกันตราบนานเท่านานนะคะ
อวยพรไม่ถูกแล้วแต่ดีใจกับพี่สองคนจิงๆน๊า
LovE lOve
:m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1:
-
ยินดีด้วยค่ะ :m1:
-
:mc4: :mc3:ขอให้มีความสุขในชีวิตคู่นะจ๊ะ ยินดีด้วยจริงๆ :pig3: :m1:
-
:mc3: :mc3: ขอแสดงความยินดี กะคู่เนท กะ มีนด้วยจ้า ขอให้รักกันตลอดไปนะ :m1: :m1:
-
:m4: ยินดีด้วยนะจ๊ะ มีความสุขครองคู่กันไปตลอดน้า.. :mc4: :mc3:
-
กรีสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส แอบอ่านในเงามืดมานานจากที่ปาล์มจนหาลิงค์ไม่เจอมาตามในนี้แทน ยินดีด้วยนะคะ ขอให้รักยั่งยืน เข้าใจกันและกัน ดีใจจังเลยยยยยยยยยย กลับจากฮันนีมูนเมื่อไหร่ กลับมาเล่าบรรยากาศบ้างนะคะ :oni1:
-
คุณเนทกับมีนจะแต่งงานกัน :m30:
:mc3:อย่างนี้ต้องมีฉลอง :mc3:
อยากรู้ว่าพิธีเขาทำกันไงระหว่างชายกับชายอ่ะ หลังเสร็จพิธีแล้ว กลับมาบอกเล่าเก้าสิบกันนะครับ :m12:
อ้อ ถามหน่อยครับ ท้องก่อนแต่งหรือเปล่าครับ อิอิ :m14:
อย่าลืมมาบอกเล่าเก้าสิบนะคะ
อวยพรคู่บ่าวสาว ขอให้มีกันด้วยความรักความเข้าใจ
ถ้าเกิดมีเรื่องต้องหมองใจกัน ขอให้คิดถึงตอนรักกันเอาไว้นะคะ
มีความสุขมากๆ เลยค่ะ :m1:
-
:oni1: :oni1: :oni1:
เย้ๆ ดีใจด้วยนะคะ
ไม่รู้ว่าจะอวยพรยังไง เอาเป็นว่าเหมือนกับทุกคนเลยแล้วกัน แฮะๆ
ให้คุณเนทกับคุณมีนมีความสุขกันมากๆ
ให้ความรักเป็นเครื่องผูกพันคุณสองคนตลอดไปนะคะ
เคยอ่านเรื่องของคุณลักษณวดี เขาบอกว่า
"ภูผาหินแกร่งมั่นคง
ดำรงนานชั่วฟ้าสลาย
จิตจงมาดมั่นฝังไว้
ธาตุใดแกร่งเท่าธาตุรัก"
แต่ว่าอย่าลืมมาเล่าให้ฟังบ้างนะคะ ว่าพิธีเป็นไงบ้าง อยากไปจังเลยอิๆ :o8:
-
ดีใจกับพี่เนทพี่มีนด้วยนะค่ะ
ขอให้มีความสุขกับการใช้ชีวิตด้วยกันตลอดลมหายใจที่มี
สุขสันต์รับวาเลนไทน์ด้วยค่ะ....
แล้วก็มอบเพลงนี้ให้พี่เนทด้วย...คิดว่าเนื้อหามันเหมาะกับพี่สองคนมากๆ
Remember the first day when I saw your face
Remember the first day when you smiled at me
You stepped to me and when you said to me
I was the man you dreamed about
Remember the first day when you called my house
Remember the first day when you took me out
We had butterflies although we tried to hide
And we both had a beautiful night
The way we held each others hand
The way we talked the way we laughed
It felt so good to find true love
I knew right then and there you were the one
I know that he loves me cause he told me so
I know that he loves me cause his feelings show
When he stares at me you know that he cares for me
You see how he is so deep in love
I know that he loves me cause its obvious
I know that he loves me cause it's me he trusts
And he's missing me if he's not kissing me
And when he looks at me his brown eyes tells his soul
Remember the first day, the first day we kissed
Remember the first day we had an argument
We apologized and then we compromised
And we haven't argued since
Remember the first day we stopped playing games
Remember the first day you fell in love with me
It felt so good for you to say those words
Cause I felt the same way too
I'm so happy, so happy that you're in my life
And baby now that you're a part of me
You showed me, showed me the meaning of true love
And I know he loves me
He looks at me and his brown eyes tell his soul
-
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
อย่างนี้ต้องฉลอง อิอิ
ขอให้พี่เนทกับพี่มีนรักกันตลอดไป
มีความสุขมากๆ :m4: :m4:
ลป.อยากร่วมเป็นสักขีพยานงานแต่งอ่ะพี่เนท ขอไปด้วยคน :m13:
-
พึ่งเข้ามาเรื่องนี้เมื่อคืน และตามทันแบบหมาดๆเมื่อกี้เอง
อย่างแรกขอแสดงความยินดีด้วย ขอให้ทั้งคู่ถือไม่เท้ายอดทองตะบองยอดเพชร
ครองรักกันไปตราบเท่าที่ยังมีลมหายใจครับ
อย่างที่สอง . . . เหมือนที่เพื่อนๆ พี่ๆ หลายคนอยากรู้ อย่าลืมมาเล่าให้ฟังด้วยนะครับ
อย่างสาม อันนี้ส่วนตัวผมเอง ตามอ่านจนทันแล้ว แต่ยังไม่เห็นวิธีการรับมือกับพายุของพี่ๆทั้งสองคนเลย
เพราะผมคิดว่าพายุที่ว่าเนี่ย มันคงจะเป็นเรื่องที่หลายๆคู่ในเล้าคงเคยประสบมาก่อน
เลยอยากขอคำแนะนำเหมือนกัน กลัวรับมือไม่ถูกครับ เพราะคิดว่าอีกไม่นานเหมือนกัน
ที่พายุลุกนั้นคงพัดเข้ามาในชีวิตปองแน่ๆ เลยอยากรู้เป็นแนวทางไว้ ขอบคุณล่วงหน้า
และขอให้มีความสุขในทุกวันของความรักครับ :mc4: :mc4: :mc4:
-
:m4: :m4: :m4: :m4: :m4:
ขอแสดงความยินดีด้วยคับ พี่เนท พี่มีน
:mc3: :mc2: :mc3: :mc2:
ขอให้มีความสุขด้วยกันมาก มาก ตลอดไปน่ะคับ
:m1: :m1: :m1: :m1: :m1:
+++++++++++++++++++++++++++++++
จาก น้องคนหนึ่งที่แอบอ่านเรื่องของพี่ทั้งสองมานาน :m23:
-
ดีใจด้วยนะครับ
ขอให้รักกันมากๆนะครับ
ดีใจทั้งสองคนเลยที่ครอบครัวก็ยอมรับในความรับของเขาทั้งสอง
ยากนะที่คู่อื่นๆจะเจอและโชคดีกันแบบนี้
:mc3: :mc3: :mc3: :mc3: :mc3:
-
ดีใจด้วยค่ะที่เนทกับมีนจะแต่งงานกัน
หนักนิดเบาหน่อยก็ขอให้อภัยกันนะคะ อย่าโกรธกัน
เนทก็อย่างอนมากนัก ส่วนมีนก็ให้ใจเย็นเป็นน้ำนะคะ
ขออวยพรให้มีความสุข รักกันยืนนานอยู่ร่วมกัน ดูแลกันไปตลอดชีวิต
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
-
ดีใจด้วยนะคะ ขอให้มีความสุขมากๆ :m1:
รักกันกันมากๆ ด้วยนะคะ
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
:mc3: :mc3: :mc3: :mc3:
-
:m1: :m1: :m1: :m1: :m1:
ดีใจอย่างกับจะได้แต่งเอง
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
มีความสุขตลอดไปนะคะพี่เนท&พี่มีน
:oni1: :oni1: :oni1: :oni1: :oni1:
-
ดีใจและยินดีด้วยนะคับ :mc3:
ทำพิธีผูกข้อมือตามธรรมเนียม..
นอกจากครอบครัวจะยอมรับแล้ว
ยังจัดให้มีพิธีแบบนี้อีก
พิธีแค่นี้ก็ถือว่าสุด ๆแล้วคับ จะมีสักกี่คู่ที่มีพิธีแบบนี้
เท่านี้ก็สมบูรณ์แล้วใช่มะคับ
คู่ของพี่เนทกะพี่มีน เป็นคู่รักที่น่าอิจฉามาก ๆนะคับ
ขอให้พี่ทั้งสองคน มีความสุขมากๆ
ดูแลเอาใจใส่ดูแลกันให้มากๆ ให้สมกะที่เป็นคู่ที่หน้าอิจฉาที่สุด
ขอให้อาชีพ การงานและกิจการดียิ่งๆ ขึ้นไปด้วยนะคับ
ต่อไปนี้จะเป็นครอบครัวเดียวกันอย่างแท้จริงแล้วนะคับ :m4: :m4:
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
-
ดีใจจัง ขอให้รักกันตลอดไปนะคับ อิจจฉาจังใครหลายคนคงคิดเหมือนผม เพราะว่าใครหลายๆๆเค้าก้ออยากจะทำเหมือนกันแต่ไม่รู้จะมีโอกาสไหม
-
หวัดดีคร้าบบบบพี่เนทพี่มีน
happy valentine's day
ดีใจจังเลยที่พี่ทั้งสองคนจะแต่งงานกัน
ก็ขอให้มีความสุขมากๆนะคร้าบ รักกัน เข้าใจกัน
เอาใจใส่ดูแลซึ่งกันและกัน
อย่าทะเลาะกันน้า
อดทนมากๆนะคร้าบ
พี่เจสฝากอวยพรด้วยคร้าบ ให้รักกันยืนยาว อยู่ด้วยกันตลอดไปนะคร้าบ
รักพี่ทั้งสองคนมากๆเลยคร้าบบบ
จุ๊บบบบพี่เนทจุ๊บพี่มีน
พี่เจส+มะนาว
love+love+love+love+love+love+love+love+love+love+love
-
:mc3: ยินดีด้วยนะครับ :mc3:
ขอให้มีความสุขมากๆนะครับ
:mc2: :mc2: :mc2:
ดูแลกันและกันดีๆนะครับ
อิอิ :pig3: :pig3:
รักพี่เนทพี่มีนเหมือนเดิม
อุ้ยเองนะครับ แหะๆ
:m14: :m14: :m14: :m14: :m14:
-
ขอแสดงความยินดีด้วยนะค้าบบ...พี่เนท พี่มีน...^^
ขอให้มีความสุขกันมากๆนะค้าบบบ...^^
ดีใจด้วยนะค้าบบ...^^
-
ขอแสดงความยินดีด้วยนะคร้าบ
รักกันมากๆนะ
:m12: :m13:
ป.ล.ติดต่อ YTV มาทำข่าวด่วน :m24: :m24: :m24:
-
ยินดีด้วย ๆ :mc4: :mc4: :mc4:
-
:m4: ยินดีด้วยจ๊า อย่าลืมเอารูปมาให้ดูด้วย (รู้น่า ว่าไม่ได้ :m15:)
รอติดตามมาเป็นปีๆ แล้ว แต่ก็รอต่อไปเรื่อยๆๆๆๆๆ
-
ดีใจด้วยนะคับพี่มีน พี่เนท
ยังไงก้อขอให้มีความสุขมากๆนะคับ
ดูแลกันและกันตลอดไปเลยนะคับ
รักกันตลอดไป
โชคดีนะคับ อิอิ
:mc3: :mc3: :mc3: :mc4: :mc4: :mc4: :pig3: :pig3: :pig3:
-
:mc3: :mc3: :mc3: :mc3: :mc3: :mc3: :mc3: :mc3:
ยินดีกับแนท และมีน ด้วยอย่างใจจริง
นับเป็นข่าวดี ฉลองวาเลนไทน์ของปีนี้เลยจริงๆ
พลอยทำให้มีความสุขไปด้วย เย้ๆๆๆๆๆ :pig3:
คู่ทรหดจริงๆ อ่านเรื่อง แนทมีน มานาน ลุ้นไปด้วยตลอด
ขอให้อยู่ด้วยกันด้วยความเข้าใจ และรักกันมากๆ ตลอดไป
ปอลอ อยากไปแอบดูตอนผูกข้อมือ กันจัง :m13: :m13:
-
:c1:
เป็นข่าวดีรับวันวาเลนไทน์ทีเดียวเชียว
คุณเนทหายไปซะนาน พอกลับมาทีก็เอาข่าวดีมาให้ชาวเล้าได้ร่วมยินดีกันถ้วนหน้า :m1:
ขอให้รักกันตลอดไปนะจ๊ะ (แอบอิจฉานิโหน่ย ก็เค้าอยากแต่งงานมั่งอ่ะ :m21: )
คุณเนทมาเล่าบรรยากาศงานแต่งงานให้ฟังด้วยน้า จารอจ้า...
-
ว้าว ว้าว ยินดีด้วยอย่างที่สุด ขอให้รักกัน ดูแลกันไปตลอดชีวิตนะ
-
:c2:
ยินดีด้วยนะ อิอิ หลังจากพี่เนทหายไปนาน
ขอให้รักกันนานๆนะ
-
:L2: :c1: :L2:
-
:L1: :L1: :c1: :c2: :c1: :L1: :L1: :L2:
รักพี่ทั้ง 2 คนน่ะ~~~ :o8:
-
:c5:
โอ้โหหหหหหหหหหห
ยินดีด้วย
ยินดีด้วยอย่างที่สุดครับ
ขอให้มีความสุขตลอดไป
และหวานกันมากกกกกกกกกกกกๆ
แล้วมาเล่าให้คนแถวนี้ฟังม้างนสคับ
ยินดีด้วยจริงๆ :mc3:
-
วู้ววววววววววววววววววววววววว :oni2:
ดีใจด้วยนะจ๊ะ :mc4:
พี่เมลยินดีกับน้องเนทน้องมีนและครอบครัวด้วยจ๊ะ
รักกันนานนนนนนนนนนนนนนนนน :L1:
:c2:
ขอบคุณที่นึกถึงพี่เมลนะจ๊ะ o7
อย่าลืมมาเล่าให้ฟังด้วยนะ รออยู่น๊า
-
:impress: ดีใจกับคุณเนทกะคุณมีนด้วยจ้า
เรื่องให้รักเข้าใจกันมากๆคงไม่ต้องบอก...เพราะทั้งสองคนคงรักกันมากอยู่แล้ว
โซขออวยพรให้ทั้งคู่มีความเข้มแข็งและสามารถเอาชนะอุปสรรคชีวิตใดๆ
ในอนาคตข้างหน้า สุขภาพแข็งแรง เป็นคู่ชีวิตกันจนแก่เฒ่านะจ๊ะ
ปลื้มใจประหนึ่งญาติสนิทแต่งงานยังไงยังงั้น.... :-[
-
:m4: :m4: :m4:
ยินดีด้วยนะ..
ถ้าวันนึงมีอะไรก็ตามที่ทำให้ทั้งสองไม่เข้าใจกัน
ขอให้นึกถึงเวลานี้ที่เราสุขด้วยกันนะ
Love Share AND Care Forever
:c1:
-
:mc3:
:o8:ขอให้เนท มีน รักกันมากๆๆๆๆ และตลอดไป
จดจำความรู้สึกของวันนี้ไว้ แล้วทำให้ความรัก หวานๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เหมือนวันนี้ตลอดไปนะ :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
ยินดีด้วยนะ :L2:คู่แต่งงานใหม่ :o8:
-
ยินดีด้วย
:L1:ขอแสดงความยินดีกับทั้งคุณเนทและคุณมีน ขอให้ทั้งคู่รักกันมากๆๆๆและมีความสุขอย่างนี้ตลอดไปนะ:L2:
-
:L1: Happy Wedding Day
Wishing You Happiness To Last Forever
-
วันนี้แล้วสินะ
:L2: :L2: :L2: :L2:
อวยพรอีกรอบแล้วกัน
ให้พี่เนทกะพี่มีนมีความสุขมากๆ น้า
รักกันๆ
:L1: :L1: :L1: :L1:
-
:c5: :c5: :c5:
:L2: :L2:
:L1: :L1: :L1:
-
เนทฝากบอกว่า....
"ขอบคุณสำหรับข้อความอวยพรจากทุกคนคับ เป็นกำลังใจที่ดีมากๆคับ"
:L1: :L1: :L1: :L1:
-
เพิ่งจะอ่านจบ....ขี้หึงขี้งอนกันอย่างแรง แต่ก็ขออวยพรให้โชคดีกันทั้งคู่นะคะ :L2:
-
ไปฉลองฮันนีมูน ที่ไหน อย่าลืมเอามาเล่าให้เพื่อนๆ ในเล้าฟังกันบ้างนะคะ :L2:
:L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
-
ดีใจด้วยน่ะ ค๊าบบบบ :mc4: :mc4:
สมกะเป็นเดือนแห่งงความรักจิงๆๆเลยยย :L2: :L2:
อย่าลืมมาเล่าบรรยากาศให้ฟังน่ะ ดีใจกว่างานเคนหน่อยอีกน่ะเนี่ยยย อ่านมานานดีใจที่ในที่สุดดทั้งคู่ก็พบที่พักใจของตัวเองแล้วน่ะ :c5: :c5: อวยพรขอให้อยู่กันไปจนแก่จนเฒ่า ถือไม้เท้ายอดทอง กระบองยอดเพรช น่ะค๊าบบ หนักนิดเบาหน่อยยก็ชิวๆๆๆน่ะ เพราะมันคือรสชาติของคู่รัก ดีใจสุดๆๆๆๆๆ :oni2:
-
ยินดีด้วยค่ะ เรื่องมีความสุขนี่แสดงความยินดีช้าก็ไม่เป็นไรเนอะ
-
^
^
^
มาจิ้มเจ๊ข้างคน...คิคิ
เพิ่งมาอ่านเรื่องนี้ครับรวดเดียวจบเลย(อีกแล้ว)
ประทับใจดีครับโดยเฉพาะฉากตอนวันเกิดพี่มีน...หวานซะ.... :o8:
ยินดีด้วยนะครับกับการที่ได้รับการยอมรับการใช้ชีวิตคู่ของพวกพี่จากครอบครัว
ขอให้มีความสุขกับชีวิตคู่กันมากๆนะครับ...ถือไม้เท้ายอดทองกระบองยอดเพชรกันไปเลยนะครับ
:mc4: :mc4: :mc3: :mc3: :L2: :L1: :L2: :mc3: :mc3: :mc4: :mc4:
-
ยินดีด้วยค่ะ ขอให้ดูแลกันและกันตลอดไป รักกันให้มากๆนะค่ะ :mc3: ดีใจด้วยค่ะ
-
อิอิ...ดัน ดัน
วันนี้ได้ฟังเพลง"ชีวิตที่ขาดเธอ" คิดถึงตอนนึงที่เนทเคยมาโพสอ่ะ
แอบเศร้านิดๆ T__T
คิดถึงนะ....เนทกะมีน
-
ฉลองค่ะ งานนี้มีฉลอง :mc4: :mc4:
ว่าแต่ว่าหายปายเลยนะค่ะ :sad2: พี่เนท
รึว่าฮันนีมูน :m25: เอ๋ รึว่าพี่เนทท้อง :m1:ก่อนแต่ง
เลยหลังแต่งต้องพากันปาย :oni2:ฝาครรภ์นะ
เจ๋งสุดยอดเลยค่ะ :o8: พี่มีน
อ่านเรื่องของพี่มานานค่ะ ได้โพสซะทีดีใจจัง
ว่างๆ(จากการบ้าน :pig3:การเรือน)ก็มาโพสกันบ้างนะค่ะ :c5:คิดตึ๋งค่ะ
-
o13 อืมเพิ่มมาอ่านนะ ดีใจมากๆที่มาอ่านทันก่อนนายจะแต่งงานกันนะ
ถ้ามาอ่านช้าเสียใจตายเลย นาย2คนนารักมาก มีน-นายแน่มากเลยนับถือๆ บางทีเราก็อยากกล้าอย่างนายวะ(ซักวันนะ)
เนท-ทำตัวน่ารักและรักมีนมากๆนะ ถ้านาย2คนอยู่กันยาวได้คงเป็นข้อยืนยันว่า ถึงเป็นเกย์ก็รักรอด นะ
ขอบใจสำหรับเรื่องดีๆ ให้ทั้ง2มีความสุขตลอดไปนะ รักนายทั้งคู่มากๆเลย..จากบี้BIE o13
ปล.รักพวกนายมากเลยวะ ไม่รู้จะพูดอย่างไง ไม่อยากหยุดเขียนเลย มันบอกไม่ถูกเลย....รักพวกนายจริงๆ
ถ้าอย่างไงก็มาเจอกันบ่อยๆนะ วันนี้ที่อ่านเรื่องนายมีความสุขมากรู้เรื่องนายว่าจะแต่งงานก็สุดยอดเลย...
ถ้ายังพิมพ์ต่อก็เป็นประโยคเดินนี่ละ รัก รัก รัก รัก รัก .. .. ..เราจะคอยฟังเรื่องนายตลอดไปเลย
-
ตามอ่านมาหลายวัน กว่าจะตามทัน
ยินดีด้วยนะครับ ได้แต่งงานกันแล้ว ไชโย :m4: :a4:
รักกันตลอดไปนะครับ ดีใจ ดีใจ ดีใจจริงๆ :laugh5:
เออ...ที่ร้านชง Hot Choc อร่อยหรือเปล่า คือว่าชอบกินอ่ะ
-
ดีใจด้วยนะครับ พี่เนท พี่มีน รักกันตลอดไป ชีวิตราบรื่น มีความสุขทุกเวลานะครับ โชคดีเน้อ :a2:
-
ผมก้อเพิ่งได้เข้ามาอ่านยังไงก้อขอให้มีความ สุขนะครับ
-
ประกาศจาก Admin เรย์ เรื่อง รางวัลเซ็งเป็ดอะวอร์ด จ้า
....ผ่านเวลามาเนิ่นนาน
ไม่มีการตอบกลับ
จาก sumsick นัทนที และ พลาดไปแล้ว
ดังนั้นจะแจกให้ผู้ที่ได้คะแนนรองๆไป
ได้แก่
ตัวพระ
♥ กิง - [Novel]รักนาย my boyfriend โดย คุณ -ว่างวน-
นิยายสุดโศก
♥ [story]ยิ่งเธอเป็นเหมือนเพื่อนสนิท..ยิ่งไม่มีสิทธิ์ by A-lone
นิยายดองเค็ม
♥ อย่าคิดว่าจะรัก...ได้ง่ายๆ....โดยคุณเนท
ใครรู้จักผู้ใด ติดต่อส่งที่อยู่ มาหลังไมค์กระผมด้วย
อิอิ
ช้าตุ๊กตาหมด หายไปไหนยังไม่รู้ อิอิ
ไม่รับผิดชอบ....
อ้าว! ทราบแล้วก็บอกต่อๆ กันด้วยนะจ๊ะ
ขอบอกว่าตุ๊กตาเป็ดน่ารักมั๊กมาก
อิเจ้
-
เพิ่งเข้ามาอ่านนน สนุกมากเลยคับ
ยินดีด้วยนะคับป๋ม^^
-
น่ารักจังเลยคะ....ทั้งสองคู่เลย.....^^
เนทน่ารักมากกก..(ยกเว้นตอนวีนนน...555+.)..มีแต่คนมาจีบ.....ต้องระวังนะเนี่ย.....
ช่วงนี้มีนงานยุ่งด้วยอะ....จะตามดูยังไงไหว..มีแฟนน่ารักก็อย่างงี้..เหนื่อยเน้อออ... o2
..ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ค่า.... :o8:
-
เอาตอนพิเศษของเนทมีนมาฝากจ้า
:o8: :o8: :o8: :o8:
ตอนพิเศษ คำตอบของหัวใจ
เดือนนี้เป็นเดือนที่ผมมีความสุขที่สุด เพราะเป็นเดือนแห่งความรักหรือเปล่า
ใช่แล้วคับ ส่วนหนึ่งในความสุขผม และยิ่งทำให้ผมมีความสุข
คือเป็นวันที่ครอบครัวผมยอมรับในตัวคนรักของผม
วันวาเลนไทน์
วันที่ 13 เดือนกุมภาพันธ์
มีนหยุดงานพาผมกลับบ้านที่ต่างจังหวัด ขับรถพาผมและคุณป้ามีนมากรุงเทพ
เพื่อนั่งเครื่องบินไปกลับบ้านของผม ทุกๆ คนที่บ้านเตรียมรอรับผมกับมีนและคุณป้ามีน
ที่เหมือนเป็นแม่คนหนึ่งไว้แล้ว
ผมแวะหาคุณแม่ของพี่เอ๋ก่อน เพราะท่านอยากเจอผมกับมีนมาก
พอถึงบ้านคุณแม่พี่เอ๋ คุณแม่กอดผมและอวยพรให้ผมกับมีนมีความสุขมากๆ
ท่านให้ของขวัญผมกับมีน ผมมีดีใจมากๆ แต่ไม่ใช่สิ่งของที่ผมได้รับแต่เป็นพรที่ท่านให้
ผมและมีนก้มลงกราบที่ตักท่าน รู้สึกถึงเสียงสั่นๆ และน้ำตาที่คลอดวงตาของมีน
มีนรักครอบครัวพี่เอ๋มาก
จากนั้นคุณแม่บอกให้รอพี่เอ๋กับไผ่โทรมาจากออสเตรเลีย
ท่านก็นั่งคุยกับคุณป้ามีน ส่วนผมกับมีนก็คุยโทรศัพท์กับพี่เอ๋และไผ่
จนเวลาเย็น พวกผมก็ขอตัวกลับเพราะต้องรีบไปขึ้นเครื่องให้ทัน
แต่มีนกลับเลี้ยวรถเข้าโรงแรมหรูแห่งหนึ่งในใจกลางเมือง
ผมมองหน้ามีนงงๆ แต่มีนตอบกลับมาว่า ตั๋วเดินทางเป็นวันพรุ่งนี้
แล้วยังพาป้ามาด้วย เปิดห้องพักที่นี่แหละ
แต่ว่า.......โรงแรมมันหรูไปไหม
มีนยิ้มเจ้าเล่ห์บอกว่า อยากฉลองวันวาเลนไทน์กับผมในโรงแรม
จะพูดอะไรได้คับ อายหน้าแดงพูดไม่ออก
ห้องพักที่มีนเปิดเป็นห้องสูท ที่มี 2 ห้องติดกัน
คุณป้ามีนเข้าพักห้องข้างๆ ที่เล็กกว่า พาคุณป้าเข้าห้อง
ท่านก็หันมาบอกให้ผมมีความสุขในวันแห่งความรัก.....
....เอออ........อายจนไม่รู้จะอายยังไงแล้ว....
ส่วนมีนก็ยิ้มรับกอดผมแน่น.......
พอเดินเข้ามาในห้อง ถึงกับชะงักทันที
ดอกกุหลาบช่อโตวางอยู่บนเตียงนอนที่ใหญ่มาก
มองไปรอบๆ รู้สึกว่าห้องนี้ไม่ใช่ห้องสูทธรรมดาแล้ว
นี่มัน! ห้องสวีทนี่!!!
พอหันกลับไปมองมีน มีนยิ้มหวานตาเยิ้มเหลือเกิน
อายเข้าไปอีก....รู้สึกว่าตัวเองจะตัวร้อนๆ แดงๆ ทั้งตัวยังไงไม่รู้
มีนเดินเข้ามาสวมกอดผมด้านหลัง แล้วพูดข้างๆ หูผม
"มีนอะไรจะบอกเนท"
"หือ?" ผมตอบรับอย่างสงสัย
“....ไม่รู้ว่าทุกอย่างระหว่างเราสองคน......... เปลี่ยนไปเมื่อไหร่”
เสียงทุ้มๆ ที่พูดออกมาทำให้งง
“.....................................” ผมได้แต่เงียบฟังเสียงมีน
“แต่รู้ว่ากลายเป็นความสุข........ที่เข้ามา...........อยู่แทนความเหงาในหัวใจ”
น้ำเสียงที่พูดเริ่มเปลี่ยนเป็นเสียงร้องแปล่งๆ
“.......มีน!..........” ผมจะหันไปหา แต่มีนกลับกอดผมแนนขึ้น
“เมื่อก่อนฉันยังเคยค้นหาคำตอบ...............ว่าจะมีบางคนเกิดมา..........เพื่อฉันไหม
มีนกดริมฝีปากลงตรงคอผม ผมย่นคอเพื่อจะหลบสัมผัสของมีน
“................แล้วก็ได้เข้าใจ................วันนี้เมื่อฉันมีเธอ”
แต่มีนกลับกดหนักลง และกอดผมแน่นขึ้น
“.......มีน!.......” รู้สึกได้ว่าตัวผมยืนได้เพราะอ้อมกอดของมีน
“เสียงหัวใจมันดังบอกฉัน................ว่าเธอคือคนนั้น.............ที่เคยตามหา………
รักที่ฉันมี..........ที่ทนเก็บไว้มานาน...........เลยรู้ว่าวันนี้.............เจ้าของคือใคร”
เสียงมีนพูดออกมาเหมือนเป็นคำถาม.......แล้วลูบหัวผมเบาๆ
“..............................”
“รักที่ฉันมีที่ทนเก็บไว้มานาน.............. เลยรู้ว่าวันนี้.............เจ้าของคือ........”
“.................” มีนดึงผมให้หันไปหา สวมกอดผมด้วยแขนที่แข็งแรง
“เนท” แล้วก้มลงจูบหน้าผากผมเบาๆ ก่อนจะจับคางผมเงยขึ้น เพื่อรับจูบที่อบอุ่นให้ผม
มีนอุ้มผมขึ้น และพาผมมาวางบนเตียง
แล้วขึ้นมาคล่อมตัวผมไว้
“ผมรักเนทน่ะครับ” เสียงหวานๆ ของมีน ทำเอาผมร้อนไปทั้งตัว
มีนมองผมด้วยสายตาที่รอคำตอบจากผม
“รักมีนเหมือนกัน” แล้วผมก็ขยับตัวขึ้นจูบปากมีนเบาๆ
ใบหน้ามีนยิ้มอย่างมีความสุข ทำให้ผมพลอยมีความสุขไปด้วย
จากนั้นต่างคนเริ่มถอดเสื้อผ้าของกันและกัน เพื่อให้ตัวของผมกับมีนสัมผัสกันโดยไม่มีสิ่งใดมาขว้างกั้นความต้องการ
ทุกครั้งที่ผมกับมีนจะนอนกอดกัน จะไม่รู้สึกตื่นเต้นขนาดนี้เลย
แต่วันนี้ทั้งผมกับมีนรู้สึกหัวใจที่เต้นตึกตักมันดังออกมาให้ได้ยินจนชัด
มันทั้งมีความสุขจนอยากจะร้องไห้ออกมาเลยคับ
และเราทั้งสองก็มองความสุขให้กันจนเข้าถึงวันใหม่ วันที่คู่รักจะมอบความสุขให้ในวันแห่งความรัก
……..
……………
…………………….
ผมอยากเขียนช่วงเวลานี้ให้ได้อ่านกัน
ให้ได้เห็นสิ่งที่มีนบอกผม มีนเป็นคนที่ไม่ค่อยแสดงออกแบบนี้บ่อยนัก
ส่วนมากจะเห็นมีนทำแบบนี้ในวันพิเศษๆ
มีนบอกว่า การบอกรัก ไม่ใช่ว่าเราจะบอกรักได้พร่ำเพื่อ ต้องบอกออกมาจากใจ เพื่อให้อีกฝ่ายรับรู้
และพอผมหาเพลงที่มีนร้องให้ผม พอมาฟังแล้วน้ำตาผมไหลด้วยความดีใจ รู้สึกถึงความรักที่มีนมีให้มากมาย
……..
……………
…………………….
-
น่ารักที่สุดดดดดดดดดด
ประทับใจๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :L2: :L1:
-
หวานซ้า
:m12: :m12: :m12: :m12:
-
:impress: :impress: :impress:
ก็ขอให้พี่มีนกับพี่เนทรักกันตลอดไปนะครับ
เป็นกำลังใจให้เหมือนเดิมครับ สู้ๆๆต่อไป
:impress: :impress: :impress:
-
หวานจัง แต่ ....
ไม่เห็นเอาเรื่องงานแต่งมาเล่าให้ฟังกันบ้างล่ะ ชิส์ งอน งอน :o12:
-
น่าร๊ากกกกกกกกกที่สุด
:m1: :m1: :m1:
-
:L2: :L2:
หวานจัง ขอให้พี่มีนกับพี่เนทรักกันนานๆนะ
อยากอ่านตอนแต่งงานอ่ะ
-
ขอให้ทั้งคู่รักกันไปนาน ๆ นะคะ :L1:
-
กว่าจะเดินทางมาได้ขนาดนี้ต้องผ่านอะไรมาตั้งมากมาย
-
หวานนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน :L2:
-
หวานนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน :L2:
มากคับ
:pig4:
-
:o8: :o8:
อ่านแล้วเขิน
อยากได้แบบนี้บ้างอ่ะ :o12:
-
ดีใจๆๆ :m4: คุณมีนมีความสุขอย่างนี้ ปลื้มใจจริงๆ :L1:
หวานมั่กมาก :m1:
แต่คนไม่มีแฟนอย่างเรา อิจฉาอย่างแรงงงงงง :serius2:
-
เห็นด้วยกับOtakuคุงเลย
อยากอ่านตอนงานแต่งคร้าบ จะได้จำไปเป็นแบบมั่ง อิอิ :o8:
-
น่าร๊ากกกกมากกก.. :L1:..หวานซ๊า... o13
-
หายไปตั้งนาน ในที่สุดด ก็มาและ :m15:
คู่นี้นี่น่ารักจังงง อิอิ :o8:
-
ขอรักให้ยั่งยืนและเปี่ยมด้วยความเข้าใจค่ะ :oni1:
-
โหยยยยยยยยยยยยยยยย อจฉาอ่า
อ๊าก
-
o13
อิจฉาจังค้าบบบ
ชาติหน้าผมก็หาไม่ได้งี้หรอกนะนี่ :laugh:
-
ยินดีไปกับทั้งคู่ ที่ได้มาเจอ กันและกัน ^^
-
ดีใจด้วยนะครับ รักกันมากๆนะ
-
:L1: :L1: :L1:
อวยพรให้คุณทั้งสองมีแต่ความสุขกันนะคะ
ว่าแต่อิจฉาจังเลย ฉลองกันสองคนที่โรงแรม
สงสัยวันนั้นมดคงมาตอมหน้าห้องสวีทกันหมดทั้งรังแน่เลย อิๆ
-
ไม่มาต่อตั้งนาน แต่ความหวานยังเหมือนเดิม
โรแมนกาติก จริงๆ คู่นี้ รักกันตลอดไปน๊า :L2: :L2: :L2:
-
โรแมนติกมากๆๆ :o8:
ขอให้มีความสุขมากๆนะกั๊บ :m1:
-
อยากจะกรี๊ดดดดดดดดดดด... :m25: :m25: :m25:
หวานกันมากๆ เลย น่าอิจฉาจัง ขอให้มีความสุขแบบนี้ตลอดไปนะคะ
ว่างๆ ก็แวะเข้ามาเยี่ยมเยียนบ่อยๆ นะ o13 o13 o13
-
หวานมากมาย หวานจนอิจฉา :m1:
ขอให้พี่เนทกับพี่มีนรักกันตลอดไป :L2: :L2: :L2:
มีฉากหวานๆมาให้เราอ่านกันบ่อยๆ เพราะว่าหายไปน๊านนาน ต้องเอามาบ่อยๆ :bye2:
-
ขอให้มีความสุขกันมากๆทั้งคู่เลย
รักและดูแลกันตลอดไป :L2:
-
อ่านแล้วมีความสุขไปกับ น้องนัทและน้องมีนนะ
จิตใจที่หนักแน่น สติที่มั่นคง จะช่วยให้ความรักของน้องทั้งสอง
ยั่งยืนตลอดไป ขอให้มีความสุขมากๆนะจ๊ะ
รออ่านต่อนะ :L1: :L1: :L1:
-
เพิ่งตามอ่านจนจบ
ขอแสดงความยินดีกับเนทและมีนด้วยนะจ้ะ :mc4: :mc4:
รักกันๆ :L1: :L1: :L1:
-
หว๊าน หวาน ดีใจที่คู่นี้ยังรักกันไม่เสื่อมคลาย :L2: :L2: :L2:
-
ขอชื่นชมกับความรักที่มั่นคงของคุณมีนกับเนท o13
ยกให้เป็นคู่รักแห่งปี ระดับเทพเลยล่ะกัน :laugh:
แล้วอย่าลืมมาต่อจากตอนที่แล้ว ที่เคยเลิกกันว่าเพราะอะไรนะครับ ค้างคาอยู่เนี่ย :serius2:
-
ขอบคุณพี่สาวตัวกลมที่มาอัพเรื่องให้น้า จุ๊บๆ :จุ๊บๆ:
กะรี๊ดดดดดดดดดดดดกะตอนพิเศษ หุหุ น่าร๊ากกกกก :วู้วว1:
เราชอบเรื่องนี้มั๊กๆๆๆๆ เนทกะมีนเค้ารักกันน่ารักอ่ะ:a2:
-
:m1: เป็นกำลังใจให้รักกันนานๆๆอย่างงี้ต่อไปจนกว่าจะจากกัน :m1:
-
ผมพึ่งมีโอกาสได้อ่านเรื่องอขงพี่ทั้งสองคน
อยากจะบอกว่าอ่านแล้วรู้สึกมีความสุขมากๆๆๆ
ขอให้พี่ทั้งสองคนมีความสุขมากๆๆเหมือนกับที่
ได้ทำให้คนอื่นได้มีความสุขไปกับเรื่องราวของพี่
กิจการรุ่งโรจน์น่ะครับ
ยังไงก็แวะมาอัพเรื่องราวต่อบ้างน่ะ รอพี่เสมอ
-
เย้ๆๆ...ในที่สุดก็อ่านตามทันแล้ว :m4: :m4:
ชอบเรื่องของพี่สองคนมากเลย
มันช่างเป็นความรักที่ยิ่งใหญ่จิงๆ o7
อย่าลืมมาต่อด้วยเน่อ :oni3:
ขอขอบคุณคุณสาวตัวกลมด้วยเน่อ ที่นำเรื่องดีๆแบบนี้มาให้ได้อ่านกัน :จุ๊บๆ:
-
อ่านมาทันแล้ว
แอบมีความสุขไปกับน้องมีนและน้องเนทด้วยจัง
โชคดีและมีความสุขกับคนที่รักตลอดไปนะคะ
-
ตามอ่านทันละ
รักกันไปนานๆ น้า น่ารักกันจังคู่นี้
แล้วก็ ขอบคุณดาวสาวตัวกลมที่มาโพสอย่างสม่ำเสมอจ้า
-
โอ้ย!! คู่รัก คู่หวาน คู่sex แห่งปีเลยค๊าบบบ :o8: อิจฉาจริงๆ
อ่านไปยิ้มไปตลอดเลยมีความสุขกับเรื่องของเนทและมีนจริงๆ
ดีใจด้วยค๊าบบที่แต่งงานเป็นคู่ชีวิตกันแล้วน่ะขอให้รักกันนานเท่านานน่ะคับบ :L1:
มีนหวานขนาดนี้บทขอแต่งงานไม่มีหรอคับบว่าจะหวานขนาดไหน :laugh:
คำพูดที่มินพูดในวันแห่งความรักทำเอาน้ำตาไหลไปด้วยเลยซาบซึ้งประทับใจมาก
เนทและมีนนับว่าเป็นคนที่โชคดีมากที่มีทั้งครอบครัวที่เข้าใจและยังมีความรัก
ที่มอบให้กันแบบนี้ตลอดมาถึงจะมีทะเลาะกันบ้างแต่คู่กันแล้วมันก็ไม่แคล้วกันอยู่ดี
PS มีความสุขมากกน่ะค๊าบบกับชีวิตคู่ชีวิตการทำงานและทุกๆอย่างที่จะเกิดขี้นสำหรับเนทและมีน
-
ดีคับ
วันนี้เข้ามากรุงเทพคับ พาน้องหมามาหาหมอ อิอิ
ผมซื้อน้องหมาแล้วคับ วันนี้ต้องพามาตรวจร่างกายอะคับ
ตรงทองหล่อ เดี๋ยรอคิวตอนเที่ยงๆ
พอดีแวะมากินข้าวกับมีนก่อน ส่วนน้องหมาก็นอนหลับปุ๋ยอยู่ในตระกร้า
วันนี้จะแวะเข้ามาขอบคุณกำลังใจของทุกๆ คนที่ส่งให้ผมคับ
ผมกับมีนขอบคุณจากใจจริง o14
มีนฝากบอกว่า ขอบคุณที่รักและเอ็นดูผม คิคิ :laugh3:
แฮะแฮะ
ขอติดเรื่องไว้ก่อนนะคับ
เพิ่งได้น้องหมามาใหม่ กำลังเห่อ :m23:
แล้วอย่าลืมแวะไปทักทายในไดอารี่ผมนะคับ
บายคับ
-
^
จิ้มๆ
มาเล่าเรื่องต่อเร็วๆนะ :m13:
-
ขอเวปไดอารี่เนทด่วนคร๊าบบบ :a3:
-
หวานกันจังเลยคู่นี้ มีความสุขมากๆนะคับ
ดีใจจังวันนี้มีนเข้ามาส่งข่าวด้วย :oni2:
-
เอาตอนแต่งงานของเนทกะมีนมาฝากจ้า อิอิอิ :o8:
**************************************************
ก่อนวันที่ 17 เดือนกุมภาพันธ์
ผมมาถึงบ้านผมพร้อมกับมีนและป้ามีนก่อนวันงานสองวัน ที่บ้านผมต้อนรับมีนกับป้าอย่างดี คุณแม่ผมกับป้ามีนเข้ากันได้ดี ท่านทั้งสองคุยกันเรื่องงานของผมอย่างสนุกสนาน >.< ส่วนคุณพ่อผมก็ชวนมีนไปดูสวนในบิรเวณบ้านผมล่ะคับ (ไม่เข้าใจว่า คุยถูกคอกันตอนไหน มาคราวนี้ พ่อผมเรียกมีนว่า ลูกมีนด้วย !!!!)
ส่วนผมก็คลอเคลียอยู่ใกล้ๆ แม่จนน้องสาวกลับมาถึง มันบินตามหลังผมมาคนล่ะไฟล์ เพราะมันต้องขึ้นที่ดอนเมือง ส่วนผมขึ้นที่สุวรรณภูมิ เหลือน้องชายจะมาอีกวันตรงวันเสาร์พอดี
ตอนเย็น แม่ผมชวนป้ามีน แล้วพาผมกับมีนไปซื้อของข้างนอก จริงๆ คือพาผมกับมีนไปซื้อเสื้อผ้าที่แม่ผมเตรียมไว้แล้ว แม่ผมทำอย่างกะผมจะแต่งงานจริงๆ อะคับ เดี๋ยวติอย่างนั้น ชมอย่างนี้ ผมกับมีนก็ทำตามล่ะคับ ลองเสื้อผ้าอยู่หลายชุด มีนได้เสื้อเชิ้ตแขนยาวสีขาว เนื้อผ้าจะเป็นลายเส้นๆบางอะคับ มีนใส่แล้วหล่อจริงๆ ผมมองล่ะเขินเลย ส่วนผมก็เสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีชมพูอ่อน ที่เลือกนี่ไม่ใช่ว่าผมถูกใจนะคับ แต่ถูกใจคนที่พามา ><’’’
ได้เสื้อผ้าตามต้องการ ก็ไปตลาดกันคับ เดินผ่านตลาดแวะที่ไหนโดนแซวตลอดว่าแม่ผมพาลูกชายหล่อๆสองคนมาเดินควง คุณนายก็ยิ้มแก้มปริสิคับ ยิ่งมีนตัวสูงๆ อยู่ด้วย เดินไปไหนจะเด่นมาก
กลับมาถึงก็เหนื่อยจะคับ อยากอาบน้ำแล้วนอนเลย แต่พอเข้าห้องตัวเอง แม่ผมบอกให้ผมกับมีนไปนอนห้องน้องชาย เพราะห้องผมโดนปรับเปลี่ยนใหม่หมด เข้าใจง่ายๆ คือทำเป็นห้องหอ >o< อะไรเนี่ย !!!
ต้องทำตามนั้นคับ คนแก่เขาถือ แล้วน้องชายกลับมาผมจะไปนอนไหนล่ะ?
น้องสาวผมมาบอกผมที่หลังด้วยคับ ว่าตอนผมเข้านอนหลับไปแล้ว พ่อกับแม่มาแอบดูผมนอนด้วยคับ!!
วันนั้นเหนื่อยจากการเดินทาง พอหัวถึงหมอนก็หลับ รู้อย่างเดียวคือมีนนอนกอดผมไว้
น้องสาวผมได้ยินพ่อกับแม่บ่นงุบงิบกันคับ ประมาณว่าคิดถูกแล้วที่ไม่คัดค้านที่ผมกับมีนคบกัน ไม่เคยเห็นผมนอนหลับสนิทแบบนี้มาก่อน ถึงผมจะเป็นยังไงก็คือลูกอะคับ เห็นผมมีความสุขพวกท่านก็มีนความสุขไปด้วย
วันที่ 17 เดือนกุมภาพันธ์
ผมตื่นขึ้นด้วยเสียงปลุกของมีน
มีนบอกว่า ทุกคนในบ้านตื่นหมดแล้ว กำลังจัดเตรียมงานอยู่ข้างล่าง ผมก็งัวเงียอยู่แป๊บนึง ก็ลุกขึ้นไปอาบน้ำ
น้องสาวผมขึ้นมาบอกว่า ให้แต่งตัวแล้วรออยู่ในห้องไม่ต้องลงไปทั้งผมและมีนก็นั่งรออยู่นาน
แม่ผมขึ้นมาบอกว่าใกล้ฤกษ์แล้วจะมาตาม วันนี้ทั้งแม่ผมและป้ามีนแต่งตัวสวยมาก น้องสาวผมด้วย
ตอนแรกคิดว่าจะจัดเป็นพิธีเล็กๆ แต่ดูแล้วว่าจะเล็กแล้วสินะ
จะบอกว่าตื่นเต้นไหม ก็ตื่นเต้นนะคับ ผมกับมีนตื่นเต้นมาก ทำอะไรไม่ถูกเลยคับ
เวลา 11 โมงเช้า น้องสาวผมขึ้นมาเรียก พาผมกับมีนลงไปข้างล่าง
พอผมลงไปถึงเห็นพ่อกับแม่และป้ามีนนั่งอยู่บนเก้าอี้รับแขก ญาติผมบางคนที่รู้เรื่อง จะนั่งเรียงกันตรงเก้าอี้ถัดๆ ไป มีเสื่อปูอยู่ตรงกลาง ที่มีพานใหญ่ๆ 2 ใบ ตั้งอยู่ตรงหน้าพ่อกับแม่ พอผมกับมีนนั่งลง
“ทำตามที่แม่บอกนะ” แม่ผมพูดขึ้นเมื่อผมกับมีนนั่งพับเพียบหันไปทางท่านทั้งสาม
“ฤกษ์ สะดวกแล้ว 11:19 นาที” ญาติผมที่นั่งอยู่ข้างๆ พูดขึ้น
“สิ่งของที่อยู่บนนี้ เป็นของรับไหว้หลานชายนะจ๊ะ” ป้ามีนพูดขึ้น แล้วหันมามองหน้าผม
แล้วท่านก็หยิบสายสิณ (คิดว่าน่าจะเรียกแบบนี้) ขึ้นมาจากพานอีกอัน
“แม่ณีขอรับหนูเป็นลูกนะจ๊ะ” ป้ามีนพูดขึ้นแล้วผูกข้อมือให้ผม
**ป้ามีนอายุมากกว่าพ่อกับแม่ผมจึงให้ท่านผูกก่อน
“ลูกมีนดูแลน้องด้วย รักน้องมากๆ ทำอะไรต้องคิดให้รอบคอบ อย่าเอาอารมณ์เป็นใหญ่ ” ป้ามีนหยิบสายสิณอีกเส้นผูกที่ข้อมือของมีน ทั้งผมกับมีนรับไว้
“ดูแลกันและกันรักกันตลอดไปนะจ๊ะ” ท่านลูบหัวผมกับมีนให้พรอีกครั้ง
ผมกับมีนขยับมาใกล้ๆ พ่อกับแม่ผม พ่อหยิบสายสิณมาผูกที่ข้อมือของมีนก่อน
“ป๊ะรับมีนเป็นลูก ขอบใจที่ดูแลลูกป๊ะในตอนที่ป๊ะไม่สามารถดูแลได้ ป๊ะรักลูกชายคนนี้มาก รักลูกของป๊ะให้มากๆ” ตอนนั้นเสียงพ่อผมสั่นๆ อะคับ
“ครับ” มีนก็ด้วยคับ เสียงสั่นมาก ตอบรับคำเดียว ส่วนผมน้ำตาไหลไปแล้ว
พ่อมหยิบสายสิณมาผูกข้อมือให้ผม
“ป๊ะขอพรจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่นับถือ ขอพรทั้งหลายคุ้มครองลูกชายคนโตของป๊ะด้วย ดูแลกันดีๆ อย่าดื้อกับพี่เขา” บรรยายอารมณ์ตอนไหนไม่ถูกคับ มันตื้นตันไปหมด
“ขอบคุณครับ” ผมกับมีนพูดขอบคุณ และก้มลงกราบที่เท้าพ่อ
“ม๊ะขอให้ลูกมีนรักลูกม๊ะไปนานๆนะ น้องยังเด็ก ดูแลและคอยสอนน้องแทนม๊ะด้วย”
“ส่วนลูกก็อย่าดื้อ ต้องรู้จักฟังและคิดตามพี่เขา รักพี่เขาให้เท่ากับที่พี่เขารักลูกนะ”
ผมกับมีนก้มลงกราบบนตักแม่ แม่ผมลูบศรีษะผมกับมีนเบาๆ “ต้องรักและเข้าใจกันตลอดไป”
จากนั้นญาติที่มาร่วมงานก็ผูกข้อมือและอวยพรให้ผม น้องชายและน้องสาวก็อวยพรให้ผมกับมีน
ชั่วโมงนั้น น้ำตาท่วมจอคับ ทั้งซึ้งทั้งตื้นตัน เป็นครั้งแรกที่ทั้งผมและมีนยิ้มพร้อมน้ำตาแล้วมีความสุขมากๆ
พอทำพิธีผูกข้อมือเสร็จ มีนก็หยิบกล่องเล็กๆ ขึ้นมา หันหน้ามาหาผม
ตอนนั้นผมไม่รู้จริงๆ ว่ามีนจะทำมาด้วย ในกล่องนั้น พอเปิดขึ้นมาคือแหวนเงิน 2 วง
มีนกราบขออนุญาตจากพ่อและแม่ผม หยิบแหวนขึ้นมาและสวมใส่นิ้วนางข้างซ้าย
“ผม นาย.....................ขอมอบแหวนวงนี้ให้นาย......................เป็นการแสดงความรักและความจริงใจ
ว่าผมรักเนทมาก และจะขอดูแลคนรักของผมตลอดไป” บอกไม่ถูกคับ ทั้งเขินทั้งอาย ตกใจ อึ้ง!!!
จนแม่พูดขึ้นว่าให้ผมหยิบอีกวนขึ้นมาสวมให้มีน
“ผม นาย...................ขอบมองแหวนวงนี้ให้นาย......................เพื่อแสดงถึงความรัก....และขอมอบ....ให้คนรักของผม....ดูแลผม....ตลอดไป” เป็นคำพูดที่ไม่เตรียมไว้นะคับ มันออกมาเอง แต่กว่าจะพูดจบ ลุ้นตัวเองจนเหนื่อย
จากนั้นน้องชายกับน้องสาวก็พูดขึ้นมาให้ผมหอมแก้มมีน ผมก็หอมไปทีนึง แล้วมีนก็หอมแก้มผมกลับ!!!!
พอหลังจากนั้น ทั้งพ่อแม่ ป้ามีน และญาติๆ ผมก็ให้ของขวัญกับผมและมีน แต่ผมไม่บอกนะคับว่าเป็นอะไรมั่ง เอาเป็นว่ามาตั้งตัวได้เลยคับ 555
ส่วนน้องสาวกับน้องชายผมสิ น้องสาวผมทำรูปวาดล้อเลียนผมกับมีนมาให้ ส่วนน้องชายผมทำตุ๊กตาเด็กผู้ชายสองคนจูบกันมาให้ผม ผมว่าของขวัญที่น้องผมให้มา น่าจะสลับกันมากกว่าคับ เฮ้อออ......น้องผม
จากนั้นก็เฮฮาปาตี้กันใหญ่ น้องชายผมทำข้างล่างให้เป็นห้องคาราโอเกะไปซะแล้ว
สนุกสนานกันจนถึงเย็น ก็ได้เวลาก๊งเหล้า ไม่ต้องไปที่อื่นให้เสียเวลา กินมันกันตรงนี้แหละ
รวมถึงพ่อกับญาติผมด้วยคับ
แล้วสิ่งที่ทำให้ผมอายมากๆ คือ มีนมันร้องคาราโอเกะ ร้องเพลงให้ผมอีกแล้ว
ร้องหลายเพลงด้วยคับ แต่มีอยู่เพลงที่เรียกเสียงตบมือให้คือเพลง…………
ไม่ว่าเธอจะเป็นของใครมาก่อน เคยผ่านมาที่ความช้ำใจ
ฉันไม่แคร์ว่าเธอเสียไปเท่าไหร่ จะคอยปลอบโยนหัวใจเธอ
เธออาจกลัวเรื่องราวที่เธอเคยผ่าน เกรงว่าฉันทำเธอเสียใจ
เธอก็เลยไม่พร้อมรักฉันคนใหม่ นั่นคือเหตุผลในใจเธอ
เลยบอกว่าเราไม่ควรจะรักกัน
ฉันจะไม่รับปาก ไม่อยากจะรับปาก จะให้หยุดรักคนดีอย่างเธอไม่มีทาง
ไม่อยากจะรับปาก เพราะจะไม่เสียใจ ที่ได้ร่วมใช้ชีวิตกับคนอย่างเธอคนดีที่สุด
ฉันคนนี้จะคอยลบรอยอดีต ทั้งชีวิตจะทำเพื่อเธอ
ไม่ว่าเธอจะมีหัวใจหรือเปล่า จะเอาชีวิตเป็นเดิมพัน
แต่อย่าบอกกันไม่ให้ฉันรักเธอ
ฉันจะไม่รับปาก ไม่อยากจะรับปาก จะให้หยุดรักคนดีอย่างเธอไม่มีทาง
ไม่อยากจะรับปาก เพราะจะไม่เสียใจ ที่ได้ร่วมใช้ชีวิตกับคนอย่างเธอคนดีที่สุด
เป็นงานแต่งงานที่เรียบง่าย และเป็นวันที่น่าจดจำของผมกับมีนไปอีกนาน หรือตลอดไป
สิ่งดีๆ ไม่ได้เกิดขึ้นกันง่ายๆ ถ้าเรามีโอกาส จงรีบทำมันซะ เพราะไม่รู้ว่าต่อไปข้างหน้าจะเป็นอย่างไร
อยากบอกแค่ประโยคเดียว จะไม่เสียใจ ที่ได้ร่วมใช้ชีวิตกับคนอย่างเธอคนดีที่สุด......
-
:m4: :m4: ยินดีอีกครั้งนะครับคุณเนท คุณมีน :L2: :L2:
ว่าแต่มะมีเรทบ้างเหรอครับตอนนี้ :m12: :m12:
ว่าแล้วก็นั่งรอตอนเรท :laugh: :laugh:
-
ขอยินดีด้วยคน :mc4: :mc4:
ขอให้รักกันนานๆค่ะ :m4:
อ่านแล้วมีความสุขจัง...เยี่ยมไปเร๊ยยย :oni1:
-
โอ้ยยยยยยยยยยยยย
ชาตินี้จะมีโอกาสงี้มั่งมั้ยเนี่ย!!! o7
^
^
รอตอนเรทด้วยคน
ฮา....
ส่งตัวเจ้าสาว...เอ๊ะ หรือ เจ้าบ่าว! o2
-
:m1: :m1: :m1:
-
:m1: :m1: :m1:
พูดรัยไม่ออกเรย...ยิ้มอยู่คนเดียว
:L2: :L1: :L2:
-
ขอแสดงความยินดีอีกครั้งนะจ๊ะ :L1:
อ่านแล้วมีความสุขไปด้วย :m1:
-
:impress: :impress: :impress:
อ่านไปพาลน้ำตาจะไหล
ดีใจกับพี่มีนพี่เนทด้วยครับผม
ก็ขอให้รักกันนานๆอย่างที่
ให้พรไว้นะครับผม ส่วนผม
จะเป็นกำลังใจให้อยู่ห่างๆๆครับผม
:impress: :impress: :impress:
-
:L2: ขอแสดงความยินดีกับพี่เนทพี่มีนด้วยคนนะ :L2:
-
อ่านแล้วหยิว ประหนึ่งนั่งอยู่ในงานด้วย
เวลาหอมแก้มกัน จะฮิ๊วววววววววววววววววววววววววววว ให้เขิลไปเลย
ยินดีด้วยอย่างใจจริง
รักและเข้าใจกันมากๆ และตลอดไปนะนะนะ :L1:
-
:L2: :L1: :mc4: o13
-
อ่านไปน้ำตาจะไหลตาม o7
มีความสุขมาก ๆ นะคะทั้งสองคน :L1:
ยินดีด้วยค่ะ :L2:
-
:L2: :L2:เข้ามาร่วมแสดงความยินดีด้วยอีกคน รักกันนาน ๆ นะคะ :L2: :L2:
-
:m1: :m1: :m1: :m1: :m4: :m4: :m4: :m4: :m4: :m4:
คือแบบอ่านไปยิ้มไปอ่ะ พี่แนทโชคดีมากมากมากมาก จะมีสักกี่คู่ที่เป็นแบบพี่อ่ะ
ยินดีด้วยมาก ๆๆๆๆ :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
ขอให้พี่แนทกะพี่มีน ถือไม้เท้ายอดทองกระบองยอดเพชร
โอ๊ย อ่านแล้วก็มีตวามสุขตามไปด้วยเลย :oni1: :oni1: :oni1: :oni1:
-
ซึ้งอ่ะ น่าอิจฉามากๆๆๆๆๆ ขอให้มีความสุขมากๆ รักกันนานๆ และกลับมาเยี่ยนเล้าบ่อยๆ นะคะ
:L2: :L2: :L1: :L2: :L2:
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
:mc4: :mc4:
เข้ามาฉลอง
น่ายินดีจริงๆๆ
ขอให้มีความสุขมากๆๆทั้งคู่เลยนะ
:L2: :L2: :L2: :L2:
-
:L1: :L1: :L1:ดีใจด้วยน่ะคับ ประทับใจมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :L1: :L1: :L1:
-
ซึ้งเจงๆ ดีใจที่เนทกะมีนรักกันและครอบครัวก็สนับสนุน
คุณป้ามีน,ป๊ะกะม๊ะของเนทก็น่าร๊ากกกกกก
เราชอบคู่ของเนทกะมีนจังเห็นแล้วมีกำลังใจ อิอิ :กอด1:
รอติดตามอยู่เสมอน้า
-
:m1: :m1: :m1:
แล้วๆ มีฤกษ์ส่งตัวเข้าหอด้วยป่าวอ่ะ :m13:
-
:m1: :m1: :m1:
:mc4: :mc4: :mc4:
:L2: :L2: :L2:
:L1: :L1: :L1:
-
ซึ้งค่ะปิติมาก :m15: :m15:
ไม่คิดว่า :m4:จะแต่งงานกันได้จริงๆ เน้อ
รักกันตลอดไปนะค่ะ
:L2: :กอด1:
แล้วก็อย่าทิ้งพวกเราไปนะค่ะ :m1: :mc4: เล่าความเป็นไปในชีวิตพี่ให้พวกเราได้อ่านกันอีก :m32:
-
:m4: :m4: ขอแสดงความยินดีอีกครั้งนะคับ แบบว่า อิจฉาจัง ผมจะมีแบบนี้มั้งไหม หน่า
-
ขอแสดงความยินดีด้วยอย่างดีสุด :m1:
อยู่ดูแลกันด้วยความเข้าใจไปตลอดชีวิตนะ o7
-
โอ๊ย อ่านเเล้วอยากแต่งงาน(เเก่แดดไปปล่าวเนี่ยเรา) :laugh:
ขอให้พี่มีนกับพี่เนทรักกันตลอดไปนะคะ
:L2: :L2: :L2:
ปอลอ.อยากอ่านคืนเข้าห้องหอ :m12:
-
ขอแสดงความดีใจกับเนทและมีนด้วยคนค่า
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
รักกันตลอดไป เย้ๆ :L1: :L1: :L1:
-
อวยพรให้มีความสุขทั้ง 2 คนเลยน๊า ถือว่าเป็นเรื่องน่ายินดีมั่กมากกกเลย
:mc4: :mc4:
ยิ่งมาเล่าบรรยากาศงานแต่งงานแล้วเห็นเลยว่าน่ารักมั่กมากกเลยอ่ะ เป็นครอบครัวที่อบอุ่นมั่กมากกเลย ดีใจที่คงมีนกะคงเนทยังม่ะลืมแฟนๆๆน๊า เข้าใจว่าอยู่ในช่วงดื่นน้ำผึ้งกันอยู่ แต่มาเล่าให้ฟังบ้างน๊า ว่าสวีทกันเป็นไงงงง :L2: :L1: :c5:
:กอด1:
-
บรรยากาศในงานคงเต็มไปด้วยความหวาน อบอุ่น เยอะแยะเลย
ซึ้งมากๆเลยครับพี่เนท
ปล.ขอตอนเข้าห้องหอ(มีใช่มะครับตอนนี้)
ปล2.คิดถึงพี่เนทพี่มีน
ปล3.จ๊วบพี่เนท
ปล4.จ๊วบพี่มีน
:m14: :m14: :m14: :m14: :m14:
-
ได้ข่าวว่า ได้รับอนุญาตให้เป็น 'Fan Club' :a5:
ฝากให้น้องผู้ชายคนนั้น....เป็นคำขอบคุณ
*จะเอาไปให้ใครต่อก็ตามสบายนะ แต่ถ้าคนๆ นั้นไม่ใช่น้องเนทละก็.... :m31:*
:
ไม่ต้องบอกฉัน ถึงวันที่เลยผ่าน
ไม่ต้องบอกฉันว่าเคยมีใคร คนไหนยังไง
ถ้าเผื่อฉันเผลอ บังเอิญฉันถามเธอไป เธอก็ไม่ต้องตอบฉันเลย
และฉันคนนี้ ก็มีที่พลาดผิด ใช่ว่าชีวิตจะดีจะงามซักเท่าไร
ไม่อยากให้ถาม มันไม่น่ารู้เท่าไหร่ ไม่ใช่เรื่องจำเป็นของเรา
วันวานยังคืนย้อนมาไม่ได้ และวันพรุ่งนี้ยังไม่รู้
แต่ฉันพร้อมจะอยู่ ฉันพร้อมจะตาย เพื่อรักคำเดียว
ไม่ว่าเธอจะเคยเป็นใคร จะผ่านอะไรมา
ขอจงอย่าเป็นกังวล นี่คือคนของเธอ
ไม่ว่ามันจะเกิดอะไร ต่อจากนี้ไป
ฉันจะอยู่ดูแลเธอ ด้วยคำว่ารักด้วยใจ
ไม่ต้องบอกฉัน ถึงวันที่เลยผ่าน
ไม่ต้องบอกฉันว่าเคยมีใคร คนไหนยังไง
แค่บอกว่ารัก แค่เธอรักฉันง่ายๆ ฉันต้องการแค่ใจของเธอ
ไม่ว่าเธอจะเคยเป็นใคร จะผ่านอะไรมา
ขอจงอย่าเป็นกังวล นี่คือคนของเธอ
ไม่ว่ามันจะเกิดอะไร ต่อจากนี้ไป
ฉันจะอยู่เคียงข้างเธอ เป็นคนรักเนทตลอดไป
ปล. กำลังฟังพอดี....และเห็นว่าคล้ายๆ เพลงในวันแต่งงาน
-
:L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
-
ขอให้มีความสุขนะคะ
-
แวะมา....
ถึงจะเป็นแฟนขับของผู้ชายคนนั้น
แต่ไม่ลืมน้องเนทนะคะ
(http://www.thaiboyslove.com/webboard/Smileys/Smilies/kapook_dookdik_16024_46513.gif) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/Smileys/Smilies/kapook_dookdik_16024_46513.gif) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/Smileys/Smilies/kapook_dookdik_16024_46513.gif)
แวะมาส่งเพลงที่ให้น้องเนทไปหัดร้องให้น้อง FC ฟัง....
http://www.imeem.com/people/o4aAKTf/music/S4_bsbZ4/mp3/
เอาแบบกรอกเข้าหูทุกวันเลยนะคะ :angry2:
ถ้าน้อง FC ไม่ตอบล่ะก็ ----> (http://www.thaiboyslove.com/webboard/Smileys/Smilies/A5728720-13.gif) แรงๆ เลยคะ
-
อ๊า น่าร้ากกกกกกกกกก
แต่งงาน ลั่นระฆังวิวาห์
น่าอิจฉาจังเลยยยย
หวานมาก
อ่านไปก็ยิ้มไป
อ่านแล้วมีความสุขมากเลยครับ
ออ เลือดกำเดาจะพุ่งเอาด้วย 55 :oni2: :oni2: :oni2:
ขอบคุณพี่ดาว พี่สาวตัวกลมของผมมากมาย
ขอบคุณเนท
ขอบคุณมีน
ขอให้ทั้งคู่รักกันมากกกกกกกกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เป็นกระทู้ที่อ่านแล้วมีความสุขมากๆๆๆ อีกกระทู้นึงเลยครับบบ :m1:
-
อบอุ่นในหัวใจจังเลยคับ :m1:
ขอให้มีความสุขมากๆนะคับ :m1: :m1:
-
^
^
^
^
จิ้มๆๆๆๆ
น่ารัก จังเลยอ่ะ
ยิ้มแก้มปริ ทุกทีที่เข้ามาในกระทู้นี้ อิอิ
ขอให้รักกันไปนานๆนะคับ พี่เนท พี่มีน
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
ดีใจด้วยคับรักกันมากๆน่ะค้าบบ ซึ้งที่สุดเลย :oni2:
-
:m1: :m1:
มีความสุขในชีวิตคู่ตลอดไปนะคะ
:L2: :L2: :L1: :L1: :กอด1: :กอด1:
-
ขอกอดคู่ :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
รักกันตลอดไป~ :L1: :L2: :L1:
ขอบคุณที่ส่งบอกความรักที่งดงามของคุณให้เรารู้
อ่านแล้วมีความสุขจิงๆ รักพี่ทั้งสองคนจัง รักกันมากๆน่ะค๊าบ~
-
:m1: :m1: :m1:
ชอบคู่นี้มากๆเลยค่ะ
ดีใจด้วยนะคะ
:oni1: :oni1: :oni1:
-
ใครมีเวปไดอารีของเน็ทบ้างครับ ขอหน่อยจิ
ขอบคุณล่วงหน้าครับสำหรับคนใจดี :m13:
-
:o8:อ่านแล้วร้องไห้ตามเลยอะ ซึ้งมากๆ ดีใจกับทั้งสองคนด้วยนะค่ะ ขอให้รักกันยืดยาวววววววววววววววว :L1:
-
ยินดีด้วยนะคับ ขอให้รักกันให้นานๆนะคับ หนักนิดเบาหน่อยก็อภัยให้กันนะคับ :L2: :L1:
-
ดีคับ น่ารักจัง :m13: :m13: :m13:
ขอให้มีความสุขมากๆทั้ง 2 คนนะคับ :o8: :o8:
-
:m1:มีความสุขมากๆนะค่ะ :m1:
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
:m1: :m1: :m1: ชอบคู่นี้มาก ขอให้มีความสุขตลอดไป :กอด1:
-
:L2: :L2: :L2: มีความสุขมากๆ นะคะ :L2: :L2: :L2:
:L1: :L1:
-
มาต่อแล้วจ้ะ :o8:
***************************************
ทุกอย่างก็เหมือนจะดีขึ้น แต่แล้วมันก็กลับเข้าแบบเดิมๆ มีนไม่มาหาผมบ่อยๆ ผมเข้าใจว่ามีนงานยุ่ง จะเปลี่ยนเป็นโทรศัพท์มากกว่า ทุกเย็นมีนจะโทรมาหาถามว่า เลิกเรียนหรือยัง กินข้าวหรือยัง วันนี้ทำอะไรบ้าง ผมจะไม่โวยวายหรืององแง พยักหน้ารับรู้เหมือนทุกครั้ง
แต่พอเราอยู่คนเดียว ความเหงามันก็เล่นงานเราใช่ไหมคับ
บางคืนผมคุยโทรศัพท์กับมีน ผมก็ร้องไห้ คอยให้มีนปลอบจนผมหลับไป มีนจะชอบร้องเพลงให้ผมฟัง มีนบอกว่าร้องเพลงกล่อมเด็กดื้อ ให้เด็กดื้อฟังนะ ผู้ชายเถื่อนๆ คนนี้คิดถึงและรักเด็กดื้อมากๆ
(บางคืนคุยโทรศัพท์อารมณ์ดีๆ มีนมันก็จะทำเสียงหื่นๆ ใส่ แบบทั้งคิดถึงทั้งอยาก....อะคับ ผมกับมีนก็ช่วยตัวเอง....เออ...แบบว่า....เซ็กซ์โฟน….อะคับ.......อายยยยยยยย )
ช่วงหลังๆ ผมเจอพี่เอบ่อยมาก บางครั้งเขาจะมาที่มหาลัย บางครั้งก็มาพร้อมพี่ติ๊ก ไม่รู้ผมคิดไปเองหรือเปล่า
เหมือนพี่เขาจะเจาะจงมาหาผมซะมากกว่า แต่พี่เขาอัทธาศัยดีอะคับ สุภาพ ให้เกียรคิผมมาก
ผมบอกว่าไม่ หรือไม่ชอบ เขาจะไม่เซ้าซี้ต่อ หลังๆ ผมก็ไปกินข้าว ไปเดินเที่ยว บางที่ก็ไปดูหนัง
ที่ไปนี่ไม่ใช่ว่าผมอยากไปนะคับ เขาจะพูดจนผมปฏิเสธไม่ได้อะคับ
…
……
วันนี้เป็นอีกวันที่มีนคงไม่มาหาผม พี่เอกก็พาผมไปเที่ยวอะคับ
พักหลังๆ พี่เขาชวนผมไปไหน ถ้าผมคิดว่าน่าจะไปได้ก็ไป หรืองอนๆ มีน ผมก็ไป แต่จะกลับไม่ดึก
พี่เขาจะรู้ก็จะพาผมกลับทันที แต่ไม่รู้เป็นอะไร ผมอยากจะอยู่นานกว่าเดิม เพราะมีนไม่ยอมมาหาผมด้วยคับ
อ้างว่าต้องทำงาน กลับดึกคงมาไม่ไหว อาการงอนก็กำเริบทันที
“น้องเนทจะกลับรึยังครับ”
“อยู่ต่ออีกหน่อยก็ได้คับ กลับไปก็ไม่มีอะไรทำ”
พี่เอกมาผมมาเที่ยวที่นึงคับ ก็ผับแห่งหนึ่ง พอยิ่งดึกคนยิ่งเยอะ ที่นี่เขาแบ่งเป็นโชนอะคับ
ใครอยากดื่มอย่างเดียวก็นั่งไปเถอะนั่งไปเรื่อยๆ ใครอยากจะแดนซ์ๆดิ้นๆ เขาก็มีที่ให้
เหตุผลก็กันคนเมาจะมีเรื่องกันซะมากกว่า
ผมก็ดื่มไปหน่อยๆ อะคับ พี่เอกไม่ให้กินเท่าไหร่ เขาบอกว่าแค่พาผมมาเที่ยวได้ก็มีความสุขแล้ว
ผมรู้นะคับ ว่าพี่เอกคิดยังไงกับผม แต่ผมจะรักษาระยะไว้ พี่เอกจะเข้ามาได้แค่นี้ ห้ามล้ำเส้น
และพี่เอกก็ทำตาม ให้เกียรติผมมากๆ แต่ก็มีบ้างอะคับ อย่างจับมือหรือโอบๆ มาเที่ยวในที่แบบนี้
ก็ต้องปล่อยวางในบางครั้ง แต่เพราะผมปล่อยว่างน่ะสิคับ มันก็เกิดเรื่องจนได้
“พี่ว่าเรากลับกันดีกว่า นี่ดึกมากแล้วนะ”
“คับ ผมเริ่มง่วงแล้วล่ะคับ”
ผมก็เดินตามพี่เอกออกมา ที่ต้องกลับไม่ใช่อะไรหรอกคับ
ผมกับพี่เอกจะโดนจีบตลอด เดี๋ยวผู้หญิงก็เดินมาบ้าง เดี๋ยวก็ผู้ชาย
ก็มีคนนึงมายื่นเหล้าให้ผม บอกว่าเพื่อนเขาเลี้ยง พี่เอกบอกปัดทันทีเลยคับ
มาแสดงบทบาทแฟนจำเป็นกัน แรกๆ ก็ตลกดีหรอก แต่หลังๆ ชักไม่ไหวแล้วคับ
พี่เอกจึงพาผมกลับบ้าน
พอออกมา กำลังเดินไปถึงรถที่พี่เขาจอดอยู่ข้างฟุตบาท
อยู่ๆ ก็มีคนมากระชากพี่เขา แล้วต่อยพี่เขาล้มลง
ผมก็ตกใจว่าเป็นใคร พอหันกลับไปเห็น...เขาอ่อนเลยคับ
มีนมันกำลังเดินเข้าไปซ้ำพี่เอก ได้ยินแต่เสียงมีนอะคับ
“มึงมายุ่งอะไรกับแฟนกู” แล้วก็ต่อยพี่เขาซ้ำ
ผมยื่นอึ้งทำอะไรไม่ถูก พอได้สติผมก็เรียกมีน
“มีน! หยุด! หยุดสิ!” ผมเข้าไปดึงตัวมันออกมา ลากสุดแรงเลยคับ
แล้วเพื่อนพี่เอกอีกคนก็วิ่งออกมา เข้ามาพยุงพี่เขา
พอหลุดออกมา ผมก็เงยหน้าถามพี่เอก เลือดกลบปากเลยคับ
มีนมันน่ากลัวมากๆ เลยคับ ผมทั้งหูอื้อตาลายไปหมด
“อะไรคุณ มาต่อยเพื่อนผมได้ไง เพื่อนผมไปทำอะไรคุณ” เพื่อนพี่เอกตะคอกถามเสียงดัง
“มีอะไร! ถามเพื่อนมึงสิว่ะ ยุ่งอะไรแฟนกู” มีนมันตะคอกกลับ
“จำไว้ อย่ายุ่งกับของคนอื่นอีก ไม่งั้นมึงเจอดีแน่” มีนหันมามองหน้าผม
วินาทีนั้น สายตามันฆ่าผมได้เลยคับ บอกไม่ถูกอะคับ รู้สึกว่ามันโกรธผมมากๆ
มันจับแขนผมแล้วลากผมออกจากตรงนั้น
มันจับผมโยนใส่รถ ผมก็ด่ามันสิคับ
“โอ๊ย! ไอ้บ้า กูเจ็บนะ” ผมด่ามันอยู่ในรถ
มันเข้ามาในรถแล้วขับออกไป ไม่พูดอะไรเลย ผมก็ยิ่งกลัว
แต่ผมไม่ได้ทำอะไรนี่ มันจะมาทำแบบนี้ได้ไง แล้วยังไปต่อยพี่เอกอีก
“จะไม่พูดอะไรหรือไง มึงไปต่อยพี่เขาทำไม”
“.........”
“นี่!” ผมพูดแล้วเขย่าตัวมัน
“หยุดรถนะเว้ย กูจะลง บอกให้หยุดไง”
มันเบรกรถเข้าข้างทาง จนหัวผมกระเด็นติดประตูรถ
“มึงถามว่ากูต่อยไอ้เชี้ยนั่นทำไม ถามตัวมึงดีกว่า” มันหันมาตะคอกใส่ผม ดึงไล่ผมจนเจ็บ
“กูทำไม มึงนั่งแหละ ปล่อยกูนะเว้ย” ผมไม่ยอมอะคับ เรื่องอะไร ทำทั้งทุบทั้งตีมัน
“หยุด หยุด เนท! บอกให้หยุด” เรื่องอะไรผมจะหยุด ผมจะลงจากรถมัน
ถึงรู้ว่าสู้แรงมันไม่ได้ ไม่ยอมหรอก ผมก็ดิ้นอยู่ในรถอะคับ น้ำตาก็ไหล เจ็บก็เจ็บ
เจ็บใจที่สู้แรงมันไม่ได้ แล้วอยู่มันก็เอาเนคไทของมันมามัดข้อมือผมทั้งสองข้าง
เรื่องอะไรจะให้มันทำ ผมก็ดิ้นอีก แต่ยิ่งดิ้นมันก็ยิ่งรัดผมแน่น
“ปล่อยกู ปล่อย!” มันจับผมคาดเข็มขัดรถ
แล้วมันก็ออกรถ ขับรถมาถึงที่อพาทเม้นต์ผม เรื่องอะไรผมจะยอมล่ะคับ
ลงรถได้ผมก็ดิ้นกะว่าจะหนีมัน ทั้งๆ ที่รู้ว่าทำไมได้
คราวนี้มันอุ้มผมขึ้นเลยคับ อุ้มผมเข้าลิฟท์ทั้งที่แขนผมยังโดนมัด
ผมทำอะไรไม่ได้ก็ตีมันสิคับ ทุบมันทั้งอย่างนั้น ตอนนั้นทุเรศตัวเองมาก
พอออกจากลิฟท์มันก็ลากๆ ผมเข้ามาในห้องโยนผมลงบนเตียง
“ไอ้เชี้ย ปล่อยกูนะเว้ย อย่าเข้ามา....” ผมทั้งร้องด่า ร้องห้าม
“หยุด! อย่าให้กูต้องลงมือ” มันชี้หน้าผม หน้าตามันแดงก่ำมาก
แล้วอยู่ๆ มันก็เข้ามาถอดเสื้อผ้าผม ตกใจสิคับ
“ทำอะไร อย่านะ ปล่อยกู ปล่อยสิว่ะ” ผมดิ้นหนีมันจนเหนื่อย
มันถอดกางเกงผมออก ผมทั้งถีบทั้งดิ้น มันก็ยิ่งจับผมแน่น เจ็บจนน้ำตาร่วง
“โอ๊ย!” ผมร้องเพราะผมดิ้นหนี้มันจนตกเตียงไปอยู่อีกฝั่ง
ส่วนมันยืนมองผมหน้าตาเฉย ตอนนั้นลุกไม่ขึ้นแล้วคับ
นอนหอบสภาพทุเรศสุดๆ น้ำตาไหล สะอื้นจนตัวสั่น
มันเข้ามาดึงผมลุกขึ้น แต่ตอนนั้นหมดแรง ยืนไม่ขึ้น ทรุดเขาอยู่ตรงหน้ามัน
“มึงมีอะไร......กับมัน.....ใช่ไหม” น้ำเสียงที่มันถามผมอะคับ มีนมันเค้นเสียงกัดฟันแน่น
“...........” ตอนนั้นพูดไม่ออกคับ คล้ายๆ จะช็อกกับคำพูดของมัน
“บอกกูมาสิว่ะ เนท! อย่าทำกับกูแบบนี้”
อะไรกัน ไอ้มีนมันคิดว่าผมเป็นคนแบบนั้นเหรอ ทำไมมันต้องคิดแบบนี้
มันดูถูกผม!
“ไม่มี กูไม่ได้ทำอะไร”
“ที่กูเห็นที่ร้านนั่น ให้ไอ้เชี้ยมันทำแบบนั้น”
“ทำอะไร กูทำอะไร พี่เขาพาไปเที่ยว กูไม่ได้ทำอะไร มึงมันบ้า คิดไปเองคนเดียว”
“เออ...กูมันบ้า ที่กูเห็นเมียกูอยู่กับคนอื่น กูมันบ้าใช่ไหม”
“ใช่ มึงบ้า ปล่อยกูนะเว้ย ปล่อยกู”
“หึ!” มันดึงผมขึ้นทั้งที่ข้อมือยังโดนมัดอยู่ โยนผมลงบนเตียง
ตอนนั้นผมอยากจะดิ้นหนีมันมาก แต่หมดแรงคับ เหนื่อยมากๆ ผมจึงนอนนิ่งอยู่บนเตียง
ส่วนไอ้มีนมันนั่งสูบบุหรี่อยู่นตรงนั้น ไม่เดินไปไหนเลย
ในห้องมีแต่ความเงียบ ผมก็เงียบมันก็เงียบ
ผมนอนร้องไห้อยู่อย่างนั้น ส่วนมันคงนั่งสูบบุหรี่อยู่ตรงนั้น
เพราะผมได้กลิ่นบุหรี่ตลอด
จนรู้สึกจะเคลิ้มๆ จะหลับให้ได้
แต่ทำไมรู้สึกตัวหนักๆ พอรู้สึกตัวก็ได้กลิ่นเหล้ากลิ่นบุหรี่
มีนมันมานอนทับผม!!
“เนท หือ....เนท” รู้สึกสัมผัสร้อนๆ ตรงหน้าผม
มีนมันทั้งหอมทั้งจูบผม ตอนนั้นยังงงๆ อยู่
พอได้สติดีก็รู้สึกว่ามีอะไรมาดันๆ ตรงหน้าขาผม
“มีน! เดี๋ยว......หยุด........” ผมพยายามจะพลักมัน
แต่ตัวมันหนักมาก ทับผมแทบหายใจไม่ออก
แล้วมันก็...............
-
^
^
^
ฉึกๆๆๆ รีบมาจิ้มก่อน รอมานานแล้วววววววว :oni1:
-
จ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก มาต่อแล้วแอบค้างคาด้วย อิอิ
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: พี่เนท พี่มีน คิดถึง
-
:serius2: :serius2:
มาต่ออออออด่วนนนนนนนนนน
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :serius2: :serius2:
ค้างอย่างแรงนิ :m31: :m31:
-
หึง หวง โหด ...หื่น
ค้างอย่างเเรง
-
คอยมานาน...นดีใจจังที่มาต่อ แต่ ค้างอย่างแรง :เฮ้อ:
-
:impress: :impress: :impress:
อ่าครับผม ชอบอ่าครับ
แต่ผมกลัวว่าพี่มีนที่ไม่กลับมาหาพี่เนทอะ
กลัวพี่มีนจะซุกกิ๊กไว้อะครับ
แต่พี่มีนหึงโหดนะครับเนี้ย อิอิ
เป็นกำลังใจให้เสมอครับผม
:impress: :impress: :impress:
-
อร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :m31: :m31: :m31:
ทำไมค้างแบบนี้ล่ะค่ะ
แต่พี่เนทก็นะ เป็นหนู หนูก้อคิดอ่ะฮือ :o12:
รุนแรงกันทั้งคู่แบบนี้
พี่มีนหึงโหดได้ใจเจรงงงงงงงงงงงงงงงง :laugh:
-
:mc4: :mc4:
ค้างงงงงงงงงงงงงงงง :serius2:
-
เนทมาต่อแล้ว :mc4: :mc4:
แต่มีนใจร้อนจัง ไม่ถามไม่ไถ่ หึงโหดเด้
เดี๋ยวเนทก็ช้ำกันพอดี
-
เหอๆๆๆๆ มาทำให้อยากเเล้วจากไป :o12: :o12: :o12:
ทำงี้ได้ไงอ่ะ o12 o12 o12 o12
ไม่ยอม :serius2: :serius2: :serius2:
-
ขอบคุณพี่ดาวที่มาอัพฯให้ได้อ่านอ่ะ จุ๊บๆ :จุ๊บๆ:
กด+1ให้จ้า
ชอบเรื่องนี้มากๆ ดีใจจังที่เนทยังมาต่อเรื่อยๆอ่ะ :oni1:
-
จำไม่ได้แล้วอ่ะ o2ว่ามาต่อจากตอนไหนอ่ะค่ะ
แต่ก็ว่านะพี่มีนต้องมีใครอยู่แน่ๆ เลยค่ะ :serius2:
ถึงไม่ค่อยได้มาหาพี่เนทอ่ะ :sad2:
แต่ก็ยังหึงโหดได้ใจอ่ะค่ะ :m25: ชอบนะไม่ได้ไม่ชอบ :m1:
แต่นู๋ไม่ได้ซาดิสนะ :m13:
-
น่าจะต่อจากตอนนี้นะจ๊ะ >> ตอนก่อนตอนล่าสุดอ่านตรงนี้ครับ << (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=1786.msg150216#msg150216)
ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง....เนทอ่า.... :m15:
หื่นได้ใจอีกสิน้องชายชั้น เอิ๊กๆๆๆ....
รักเนทกะมีนนะคร๊าบบบบ... :L1: :L2:
-
:m4: :m4: :m4: เย้ๆๆๆๆ มาต่อแล้ว ดีจายยยย
แต่มันค้างอ่ะ :serius2: :serius2:
กลับมาต่ออีกเร็วๆ น้าาาาาา
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:mc4: เอาประทัดจิ้มตูดจีอีกซักที
:m1: มาต่อได้แบบค้างดีจริง ๆ
มาต่ออีกไว ๆ นะคะ :L2:
-
^
^
^
ลอก 2 สาวข้างบนก๊าบบบบบบบบบบบบบ
-
แล้ว...แล้ว...แล้วมันก็ค้าง :o12:
น้องเนทมาต่ออีกนิดเน้อ :a4:
-
หยุดตรงนี้มานจาจายร้ายเกินไปแล้วอ่า............. o7
-
:mc4: :mc4:
ดีใจจัง คุณเนทมาเล่าเรื่องต่อแล้ว :m4:
แต่ว่า :m23: ต้องกลับไปอ่านตอนเก่า ทวนความจำเล็กน้อย
เพราะงงๆ ว่าพี่เอกมาจากไหนฟระ :laugh: ความจำปลาทองเจงๆเรา
:a5:
:a5:
:serius2: มานค้างอ่ะ
ตัดจบแบบนี้ :m30: คาใจสุดๆ
รออ่านตอนต่อไป คาดว่า :m25: :m25:
-
ใจร้ายอะ คนเรา ค้างๆๆๆๆๆๆ
-
กี๊ซซซซซซซ :serius2: อุตสาห์มาต่อแล้ว ทำไมถึงทำกะหนูอย่างงี้ o7
-
รอนานมาก ดีใจๆได้อ่านซะที
จะดียิ่งขึ้นถ้าเนทกลับมาต่อประโยคท้ายให้สมบูรณ์ก่อน :o8:
-
ได้อ่านตอนก่อนเลิกกัน (ชั่วคราว) เสียที ขอบคุณที่มาลงต่อให้นะครับ o13
แอบทวง บันทึกกล้วยหอม ของน้องไผ่ด้วยนะ รู้ว่ายุ่ง แต่มาลงให้ด้วยนะ :laugh:
ว่าแต่ เวปไดอารี่ เปลี่ยนไปแล้วเหรอ เข้าของเก่าไม่เห็นได้เลย netmeen.exteem.com อ่า
ช่วยบอกบ้านใหม่ด้วยดิ จะได้เข้าไปตามอ่าน :bye2:
-
:serius2: :serius2:
จารอต่อไปนะคะ
:oni1: :oni1:
-
คิดว่าลืมเรื่องนี้แล้ว แต่พอได้อ่านกลับจำได้แฮะ :oni2: :oni2: รออ่านต่อนะจ๊ะ :oni1: :oni1:
-
โห คนเรา
ให้รอ ตั้งนาน
แต่ พอมาต่อ
บอกด้ายคำเดียว
ค้างๆๆๆ อย่างแรง
+รอตอนต่อ ไปนะค่ะ
:bye2:
-
เฮ้ยยยยยย จบอย่างงี้ได้ไงอ่ะ :serius2:
ค้างงงมั่กมากกกกก เนทจ๋า ถ้าเนทมาต่อตอนนี้ช้าน่ะ หึ เราจะ เราจะ
เราจะโวยยยยยยยยยยวายยยยยยยยยยยยยยยย
ม่ะยอมน๊า มาให้ไวด้วยยยยย :m15:
-
จบแบบค้างๆ ชวนให้ติดตามตอนต่อไป
:o8: :o8: :o8:
พี่มีนโหดจริงๆ :laugh:
-
(http://xs127.xs.to/xs127/08221/no7fc584.gif) (http://xs127.xs.to/xs127/08221/no7fc584.gif) (http://xs127.xs.to/xs127/08221/no7fc584.gif) (http://xs127.xs.to/xs127/08221/no7fc584.gif) (http://xs127.xs.to/xs127/08221/no7fc584.gif) (http://xs127.xs.to/xs127/08221/no7fc584.gif)
ไม่ได้เข้าข้างใครนะคะ ไม่ได้เข้าข้างใครเลย...
(http://xs127.xs.to/xs127/08221/pen07756.jpg)
-
:m31: :serius2: o12
-
ไม่ได้อ่านซะนาน
นึกว่าจะไม่มาต่อแล้วซะอีก (คนมีครอบครัว มักไม่ว่าว....................ง :m25:)
จบแบบนี้ จิ้นกระจาย
-
(http://xs127.xs.to/xs127/08221/no7fc584.gif) (http://xs127.xs.to/xs127/08221/no7fc584.gif) (http://xs127.xs.to/xs127/08221/no7fc584.gif) (http://xs127.xs.to/xs127/08221/no7fc584.gif) (http://xs127.xs.to/xs127/08221/no7fc584.gif) (http://xs127.xs.to/xs127/08221/no7fc584.gif)
ไม่ได้เข้าข้างใครนะคะ ไม่ได้เข้าข้างใครเลย...
(http://xs127.xs.to/xs127/08221/pen07756.jpg)
ออกนอกหน้าไปหน่อยมั้ยคะคุณนายแฟนขับ.....
น้องชายเค้าน่ะ ไม่เชียร์มันก็....สู้ อยู่แล้ว
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :m20: :m20:
เฮ้ยยยยยย จบอย่างงี้ได้ไงอ่ะ :serius2:
ค้างงงมั่กมากกกกก เนทจ๋า ถ้าเนทมาต่อตอนนี้ช้าน่ะ หึ เราจะ เราจะ
เราจะโวยยยยยยยยยยวายยยยยยยยยยยยยยยย
ม่ะยอมน๊า มาให้ไวด้วยยยยย :m15:
ของดี มันก็ต้องรอ.....กันนิดเนิงนะน้องแจน หุหุหุ :m25:
-
:m15: :m15: :m15:
อยากอ่านตอนต่อไปอ่ะ
คุณมีนยังหึงโหดเหมือนเดิม
ปล. คิดถึงคุณเนทกับคุณมีนมากมาย
-
น้องเนททททททททททททททททททททททท :กอด1:
คิดถึงจางงงงงงงงงงงงงงงงงง :m1:
มาต่อเร็วๆ นะจ๊ะ :m23:
แบบว่าค้างคา :m22:
-
มาต่อด่วนเลยนะ
หายไปนานเลย
-
:a11: หึงซ้าาา...
-
ก็.......
:a5: :a5: :a5: :a5:
ก็ค้าง....หงะ... อ่านที่เดียวสี่สิบหน้ารวด....ยังไม่ได้นอนตั้งกะเมื่อคืน.....
มีน...เบาๆน่อยสิ...เนทช้ำหมดแว้ว
:angry2: :angry2: :angry2: :angry2:
-
เข้ามารอตอนต่อไป
พูดจริง ๆ อยากอ่านมากกกกก
-
อ่าน 40 หน้ารวด (ไม่เชิงจะรวด)
งื้อออ~
ชอบพี่มีน 5555555555
เขินมากๆเลยค่ะตอนงานแต่งอ่ะ :o8: :o8:
ยินดีด้วยนะคะ พี่เนท พี่มีน ^^
:mc4: :mc4:
ว่าแต่ ... นี่มีเรื่องกันอีกแล้วอ่าาาาาา
พี่มีน แรงไปป้ะ !!!
พี่เนทโดนอะเกน =='
:a4: :a4: :a4:
-
:m1: :m1: :m1: :m1: :m1:
รออ่านเหมือนเดิมน๊า
-
:a12:มานอนรอ :a12:
อยากอ่านต่อตอนหลักมาเลยอยากรุว่า...เพราะอะไรมีนถึงห่างไป...
***ไออิตนไหน..มานทำให้มีนเหินห่าง***
-
:m29:
พี่มีนอ่ะ รุนแรงดีจัง
เดี๋ยวพี่เนทก็ช้ำหมด
-
:a12มานอนรอ
-
มีนหึงน่ากลัวมากๆๆๆ :serius2: :serius2:
ไม่มีถามไถ่ ซัดลูกเดียวเลย
-
มาต่อด่วนๆๆๆ
ใจร้ายจังปล่อยให้ค้างได้
-
ทำไมเนทไม่ถามกลับไปว่าแล้วมีนไปที่นั่นทำไม..........
ไปเที่ยวเหมือนกันรึป่าวคะ.....555+.......เรื่องอะไรให้เนทโดนว่าคนเดียวอะ.......^^
-
เห็นด้วยกับรีบน
ไปทำไม
ใหนบอกว่าทำงาน
**แต่ก็ดีใจที่กลับมาต่อนะครับ
-
:serius2:มาต่อด่วน :oni3:
-
ก้ออารายยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ค้าง ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
มาต่อเร็ว ๆ น้าคร้าบบบบ :oni3:
-
ค้าง อย่าง แรง
รอตอนต่อ ไปน้า
:bye2:
-
รอ ๆๆๆๆ อยากอ่าน ๆ : 222222:
-
แบบนี้แหล่ะเวลาหึงน่ะคนมักจะขาดเหตุผล หึงมากก้อรักมากนั่นเอง
-
:oni1: :oni1:
เข้ามารออีกรอบค๊า
-
คิดถึงจังเลย
รีบมาต่อหน่อยคร้าบบ
รอๆ :oni1: :oni1: :oni1:
-
จบแล้วหรอ เหอๆ
-
:m22:
รอต่อไป
:oni1:
-
เอ่อ เนทยังไม่มาอีกเหรอคับ :serius2: :serius2: :serius2:
โดนมีนกักตัวไว้รึเปล่า :laugh: :laugh: :laugh:
:m32: :m32: :m32:
-
รอด้วยคนค๊าบบบบ
ใครจิ้มต่อขอให้.. ขอให้.. ขอให้..
ขอให้คนโดนจิ้มน่าร๊ากกกกกกกกกกกที่ซู๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด :laugh:
v
v
v
-
^
^
^
^
จิ้มๆๆๆๆๆ จาได้น่าร้ากกกก คิคิ
คนข้างบนนี่น่ารักจัง ขอเป็นแฟนได้ไหมอ่ะ
:m1: :m1: :m1: :m1:
ปล. พี่เนทค้าบบบ มาต่อไวๆนะคับ
-
^
^
^
^
^
^
^
เอ่อเเวะมาดูพี่เนท เห็นคนจิ้มกันเลยอยากจิ้มด้วย
จิ้มเบิร์ดเเรงๆๆๆให้ทะลุไปถึงนัท
เเก้เเค้น 10 ปียังไม่สาย
:laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
พี่เนทก็มาต่อเร็วๆๆๆน้า
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
^
^
^
มาจิ้มอีกรอบค๊าบบบบ :laugh: :laugh: :laugh:
มาต่อเร็วๆนะคับ ผมรออยู่ :a11:
-
คิดถึงเรื่องนี้ ๆ มาเล่าต่อเร็ว ๆ น๊า....
-
:m32: :m32: :m32: :m32: :m32:
-
ดีใจกับ พี่เนท พี่มีน ด้วยนะคับ...^^
เป็นงานแต่งที่น่ารักมากๆเลยคับ...^^
ยังรอติดตามต่อป่ายค้าบบบ...อิอิ
-
มานอนรอตอนต่อไปงับ :a4:
:a12:
-
เพิ่งตามอ่านทันอะครับ หนุกมากๆ ^ ^
โหด มัน ดี เหอๆ
มาต่ออีกนะครับ ค้างอะ
-
:a3: :a11: :a3: :a11:
-
:m32:
-
:3130: เมื่อไหร่จะมาน๊า...
-
:m22:ยังไม่มาต่ออีกหรอ หายไปไหนอ่ะ
-
:a12: :sad2:หายเงียบไปเลย
-
ช่วงนี้น้องเนท งานยุ่งเกือบทุกวันเลยคร๊าบ เลยยังไม่ได้เขียนต่อ
มีนเองก็งานยุ่งด้วยเหมือนกัน แล้วพอดีเนทอยากให้มีนเขียนเรื่องของฝั่งตัวเอง
แล้วค่อยมาลงพร้อมกันอ่ะจ้ะ
เพราะงั้น ฝากบอกแฟนๆ ด้วยละกันว่า รอกันอีกนิดนะจ๊ะ :m1:
:pig4: :pig4: :pig4:
-
จิ้มมมมมมมมมมมมมมมม เจ๊ โยยยยย เหอๆๆๆๆ
นานๆๆๆทีจาได้จิ้มรุ่นเดอะ บ้างงงง ๕๕๕๕๕๕ :m20:
โอเค รอรอ รอได้อยู่แล้วววว แม้ว่าใจจะโหยหา ก็จารออออออออออออออออ :m13:
-
^
^
^
^ :laugh: จิ้มแรงๆให้ถึงเจร๊โยย :laugh:
รออ่านเสมอนะคะพี่เนท :m1:
-
พึ่งอ่านจบค้าบ
แสดงความยินดีกับพี่เนทแล้วก็พี่มีนด้วย ๆ ๆ
มาต่อไวๆนะค้าบบบบ :oni2:
-
มาทักทาย..อิ อิ จำกันได้มั้ยเอ่ย..? :m1: :m1: :m1:
-
:m32:
-
รอ ได้แต่รอ จริงๆ
-
ช่วยรออีกแรง 55+
-
นั่ง อ่านอีก รอบ
เรย แวะ มาทัก ทาย
:L2:
-
อยากเข้าไดของพี่เนทบ้างอ่ะ
ใครมีช่วยบริจาคหน่อยจิ :a6: จะขอบคุณมาก
ไม่มาต่อนานเลยอ่ะพี่เนทเป็นไงบ้างก็ไม่รุตอนนี้
โดนพี่มีนทำไรบ้างแล้วก็ไม่รุ ตอนล้าสุด(ซึ่งนานนนนนนมากกกกกกกกแล้วววว)
จิ้นกันกระจายยยยอ่ะ
-
รออยู่นะค๊าบ :a11:
-
ดีจ้า
เพิ่งจะอ่านเรื่องนี้ทันตอนล่าสุดสักทีนะ น้องเนทเนี่ยน่ารักดีเน๊อะ :m1: น่าอิจฉาคนชื่อมีนจริงเล้ย
งอนกันบ่อยแต่ก็รักกันดีแถมรักกันจริงรักกันจังแบบนี้เราชอบ ถึงเริ่มต้นน้องเนทจะเสร็จมีนก็เถอะ 5555
ติดตามอยู่นะ มาต่อด้วยนะจ๊ะน้องเนท ช่วงนี้คงสบายดีนะ :bye2:
-
:L2:
-
หลงมีน :m13:...ร๊ากกกกกเนท :กอด1: อะฮุๆๆ
สรุปว่าร๊ากกกกกกกทั้งคู่ 55555555
คิดตึ๊งน้า เนท-มีน
-
:a4: :a4: :a4: :a4: :a4:
-
รอ รอ รอ รอ รอ อยู่น๊า :a3:
-
:t3: :t3: :t3: :t3:
-
หวัดดีค่ะ คุณเนทกะคุณมีน :a11:
ตามอ่านมาสองวันติดถึงจะตามทัน เฮ้อ o13
มีน้องน่ารัก น่ารัก อยู่คนนึงแนะนำให้อ่านว่าพี่ค๊าบบบ อ่านพี่เนทกะพี่มีนหรือยัง ก็บอกน้องว่ายังค่ะ น้องน่ารักก็ส่งลิงค์ให้ทันที แค่อ่านตอนแรกก็บอกน้องน่ารักว่า พี่มีนของน้องน่ารัก โหดจังเลยนะ น่ากลัวววว น่ากลัววว :m31:
แต่อ่านไปอ่านมา ก็รับรู้ได้ถึงหลายหลายอารมณ์จริงๆๆค่ะ ทั้งเครียด ขอย้ำว่าเครียดและกลัวมากๆๆแทนเนทเลย แต่ก็รับรู้ได้ว่าความรักที่มีนมีให้กะเนทนั้นรับรู้ได้จากความรู้สึกจริง
ยิ่งวันแห่งความรักหรือวันที่ได้แต่งงานกันแล้วของเนทกะมีนนั้น ขอบอกว่าโดยส่วนตัวแล้วอยู่ๆๆน้ำตาก็ไหลออกมาเองง o7 o7
เป็นชีวิตคู่อีกชีวิตนึงที่ทำให้ทราบซึ้งไปกับความรักของเนทกะมีนด้วยน่ะ
ขอบคุณป๊ะ และม๊ะ ของเนทน่ะค่ะ ที่เข้าใจ และคุณป้าของมีนด้วยน่ะค่ะ ที่รักมีนกะเนทมากมาย
และก็ต้องขอขอบคุณเนทกะมีน ที่เสียสละเวลาเขียนเรื่องราวส่วนตัวที่น่ารักๆๆให้ได้ชื่นชมไปกับความรักของเนทกะมีนด้วยน่ะ และที่สำคัญ ต้องขอบคุณน้องน่ารัก น่ะค๊าบบบที่แนะนำให้พี่มาอ่านและได้รับรู้ถึงความรักของเนทและมีนที่มีให้ต่อกัน
อยากอวยพรให้น่ะค่ะขอให้คุณเนทกะคุณมีน มีแต่ความสุข น่ะค่ะ กิจการก้าวหน้า สุขภาพแข็งแรงทั้งคู่ รักกันตลอดไป ดูแลเอาใจใส่กันตลอดไปน่ะค่ะ :L1: :L1: :L1:
-
:L1:
-
:m22:
-
ชอบจังเรื่องนี้ มีครบทุกอารมณ์เลย
ดีใจที่จบลงด้วยอารมณ์สุขและหวานซึ้ง :m1:
-
:angry2: :angry2:
-
:sad2:
-
เพิ่งได้อ่านอ่ะ ..... รวดเดียวจบ 42 หน้า เล่นเอามึน แต่ชอบมาก ๆ ค่า อ่านแล้วหยุดไม่ได้
หวังว่าพี่มีน & พี่แนท จะมาต่อให้อ่านไว ๆ นะ ค่ะ
ps. เรื่องที่พี่เล่านี่ย้อนสมัยเปนนักศึกษาและตอนนี้ก้ยังคบกันอยู่ใช่มั๊ยค่ะ
อวยพรให้พี่มีความสุขมาก ๆนะคะ รักกันนาน ๆ o13
-
+1 เจาะไข่ ririmu ไปแระ ฮี่ๆๆๆ
ชื่อคุ้นๆ นะเนี่ย เล่นบอร์ดคุงจเร๊ด้วยป่าว??
ตอนนี้น้องเนทกะน้องมีนยังอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขจ้ะ 3 ปีละน๊า ตั้งกะอยู่ด้วยกันมา
แต่เพิ่งแต่งงานกันเมื่อต้นปีนี้อ่ะจ้ะ อีกไม่กี่เดือนก็ฉลองครบรอบ 1 ปีแระล่ะ
:mc4: :mc4: :mc4:
-
^
^
^
ท่าน yayoy จำแม่นมั๊ก ๆ เหอ เหอ อดใจรอไม่ไหว....หันซ้ายหันขวาแล้วขอเข้ามาเป็นสาวกในนี้ด้วยค่า....
:call: อัญเชิญพี่มีน or น้องแนท มาลงให้อ่านต่อค่า......
แต่งงานกันแล้ว.......เข้าโหมด.... :o8:อิจฉา ตาร้อนผ่าว ๆ
ยินดีย้อยหลัง(มาก ๆ) ด้วยค่า
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
เพิ่งเข้ามาอ่านวันเดียวจบเลย
สนุกสนานมากๆๆคร่่า
-
มาอ่านช้าไปหน่อย...แต่หนุกมากครับ :L1: :L1: :L1:
-
:z10:
-
:กอด1:
อ่านสองวันจบ มีความรู้สึกว่า...
ค้างงงงงงงงงงงงงง :m31:
แต่ยังไงก็รอให้พี่มีน & พี่เนท มาต่อนะครับ
ขอให้ทั้งสองคนมีความสุขรักกันตลอดไปนะครับ :mc4:
-
ชอบนะครับ สนุกดีครับ :impress2:
-
:z10:
-
มาต่อเร็วๆนะค้าบ ชอบค้าบบ :กอด1:
-
:bye2: ดีค้าบ มาตามอ่านแบบรวดเดียวจบ ง๊ากกกก ชอบคู่นี้จริง โฮกกกกก
มาต่อไว ๆ น้า :pig4:
-
หายไปไหนกันเนี่ย
ค้างๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
:z3: :z3: :z3:
-
มาฉลองครบรอบวันแต่งงานของพี่ๆทั้งสองคนนะคร๊าบบ
ขอให้มีความสุข และรักกันตลอดปัยเนอส์
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
-
ชอบมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :impress2:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
ก่อนอื่นขออวยพรครบรอบแต่งงาน 1 ปีก่อนนะคะ :mc4:
ขอให้ทั้งสองคนรักกันนานๆ อยู่ด้วยกันอย่างนี้ รักกันอย่างนี้ตลอดไป
ใจเย็นๆ ใช้สติ อย่าใช้อารมณ์คุยกัน ฯลฯ
จะบอกว่ายังอ่านไม่จบเลยค่ะ
เพื่อนเพิ่งเอามายัดเยียดให้อ่านเมื่ออาทิตย์ก่อน เป็นไฟล์เวิร์ดด้วยเพราะมันได้มาจากเพื่อนอีกที
เราก็เล่นตัวซะ...เพราะเคยอ่านแต่ฟิคดาราเกาหลีกับญี่ปุ่น ทั้งอ่านทั้งแต่งเลยค่ะ
พอต้องมาอ่านฟิคไทย แถมใช้คำไม่เพราะอีก ก็บ่นๆๆๆๆ มัน
แต่ตอนนี้....ไม่ไหวแล้วคร่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :z3:
คู่พี่มีนกับเนทน่ารักมั่กๆๆๆๆๆๆ เลย
อ่านๆ ให้อารมณ์ไม่ต่างกับฟิคที่เคยอ่านมาเลยค่ะ ชอบมากกกกกก
ได้ยินว่าทั้งสองคนแต่งงานกันแล้ว มาเล่าให้ฟังบ้างนะคะ
ตอนแรกอ่านไปก็คิดว่าจะไปหาบอร์ดที่ไหน อ่านไปอ่านมาเจอกับประโยคที่เนทบอกว่า "เล้า"
เลยเริ่มเอะใจ ...เหมือนเราจะเป็นสมาชิกบอร์ดอยู่นิหว่า? แต่ไม่เคยเข้ามาอ่าน แล้วก็ได้เจอ ยิ้มไม่หุบเลยค่ะ
ไงก็ยังรอนะคะ รออ่านตอนต่อๆ ไป ...แม้ตอนนี้จะยังอ่านตอนเก่าไม่จบก็ตาม
ขอบคุณมากค่ะ รัก "ฟิคดองเค็ม" เรื่องนี้ค่ะ :bye2:
-
^
^
^
^
^
:z13: เอิ๊กๆ
-
อ่านมาหลายวันกว่าจะจบครับ
สนุกดีอ่า
ผมชอบอ่านเรื่องเล่านะ
เพราะได้เหนหลากหลายอารมที่เปนจริงๆของคนๆนึง
ชอบเรื่องนี้มากเบยคับ สนุกมาก
ไม่รู้ว่าจะมาเล่าต่อรึป่าว
แต่ต้องขอบคุนนะครับที่นำเรื่องราวดีๆมาแบ่งปันกัน :pig4: :3123:
-
มาต่อไวๆนะคราฟ o13
รอติดตามอยู่คราฟ :bye2:
-
รักพี่เนท รักพี่เนท รักพี่เนท โย่วๆๆๆๆ
นู๋มาอ่านเรื่องพี่เนทช้าไปอ่า
แอบกรี๊สแฟนพี่เนทมากมาย เอิ๊กกก
ยังไงนู๋ก็เชียร์อยู่น๊า
ให้พี่เนทสุขขี สุขโข ทุกวี่วัน
พี่มีนรักพี่มีนหลงตลอดปาย ฮิ้วววววว :L2: :L2:
-
ยังอ่านไม่จบเลยค่ะ
รู้แต่ว่ามันสนุกมากกกๆ
ชอบพี่มีน เถื่อนดี ฮ่าๆๆๆ
ไงก็รักกันมากๆนะค่ะ
ขอบคุณพี่อ้วนกลม ที่นำเรื่องมาลง นะค่ะ
-
รอๆๆ
-
รอๆๆๆ
-
อ่านยังไม่จบค่ะ
มาเม้นก่อน หุหุ
เนทกะมีนน่ารักมากๆเลยค่ะ
มาต่อด้วยนะคะ จะรอค่ะ
เป็นกำลังใจให้
-
"แล้วมันก็......." อะไรหว่า....
หุหุ...สงสัยจัง รอมาต่ออยู่นะคะ
ปล. คุณพี่มีน โมโหทีไรของขึ้นทุกที..อิอิ
-
รอ คร๊าบบบบบบบบบบบ
o13 o13
-
คิดฮอดหลายๆ
ใครรู้ข่าวคราวบ้าง เล่าแจ้งแถลงไขหน่อยเน้อ :z10:
-
ผมพึ่งจะมาได้อ่านนะครับ อ่านจบแล้ว ขอคอมเม้นท์หน่อย
ผมดีใจกับทั้งคู่ที่ได้พบรักกันนะครับ
ดีใจที่เห็นพวกคุณรักกันยาวนานจนถึงวันนี้
ดีใจที่เห็นว่าพ่อแม่ของคุณยอมรับและคุณได้แต่งงานกัน
การแต่งงานของคุณไม่ใช่แค่ภาพสวยหรูภายนอก
แต่มันช่วยเสริมความมั่นใจในความรักของทั้งคู่
เรื่องทะเลาะกัน หรือห่างกันไปแล้วไม่มีปัญหาผมเห็นว่าคงมีแต่นิยาย
เมื่อเกิดปัญหาแล้ว ความรัก ความผูกพันที่สั่งสมมาจะช่วยซ่อมแซมความรู้สึก
ให้กลับมาเหมือนเดิมได้ ผมจึงดีใจที่ทั้งคู่มีสิ่งนี้แล้ว
ขอบคุณที่มาเล่าเรื่อง ถ่ายทอดให้อ่าน นะครับ
รู้สึกอิ่มแอมกับเรื่องที่เล่ามา และอยากให้มาต่ออีกนะครับ
อยากรู้ว่าพายุที่ว่ามันทำให้เกิดผลอะไร และแก้ไขมันได้อย่างไร
-
อ่านแล้วรู้สึกเสียดายที่พลาดเรื่องดี ๆ เรื่องนี้ไปตั้งนาน
พออ่านแล้วอยากอ่านให้จบทีเดียวเลยแต่ทำไม่ได้ แง ๆ
ขอบคุณสำหรับเรื่องดี ๆ น่าประทับใจเรื่องนี้นะคะ
อยากให้ตอนนี้พี่เนทกับพี่มีนรักกันมั่นคงเหมือนเดิมนะค่า
ถ้าว่างแล้วมาต่อก็จะดีใจมากเลยค่ะ เพราะทิ้งท้ายได้ค้างมาก ๆ เลย อิอิ
-
ขอบคุณนะคะสำหรับเรื่องราวดีดี \\(^^)// (>/////<)
-
แปะไว้ก่อน หน้า 22 อิอิอิ
-
เค้าอ่านจบแล้วน้า
จะรอตอนต่อไปน้าจ๊ะ
+1 เพื่อกำลังใจ
-
อ่านจบแล้วค้างงงงง
รอตอนต่อไปนะ
-
ขอบคุณสำหรับเรื่องนี้นะครับบ
ทำให้คิดอะไรได้หลายอย่างเลย ^^
-
:sad4: อ่่านจบแล้ว ชอบอีกแล้วววววววววว แต่ค้างงง อย่างแรง
ขอบคุณมากนะค่ะ น้องแนท+มีน.........มีความสุข มากๆๆ นะค่ะ :n1:
-
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ จ้า
-
อ่านแล้วสนุกมากเลยคับ
ปกติไม่ค่อยชอบอ่านแนวเดกช่าง แต่พอมาอ่านก็สนุกมากเลย
ทั้งเนททั้งมีน อยากเหนหน้า 5555
^^ o13
-
อ่านแล้วมีความสุขมาก..............ขอขอบคุณนักเขียน ที่เขียนเรื่องราวดีๆ ให้อ่านและขอเป็นกำลังใจให้นะครับ.............
(แต่รู้สึกว่าเรื่องนี้ค้างๆ อย่างไงชอบกล..........อิ.......อิ........อิ)
-
:serius2: ไมเรื่องนี้มาอยูที่ห้องจบอ่ะ....มันค้างยังไม่จบนะ :z3:
ม่ายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :o12:
-
อ่านจบแล้ว ชอบเรื่องนี้มากๆเลย ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆนะคะ
-
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆนะ
-
:เฮ้อ: หรือผู้ชายดีๆมันมีแต่ในิยาย เหอะๆ คำว่าเชื่อใจมันสร้างง่ายแต่พังยาก และถ้าพังแล้วมันคงสร้างใหม่ได้ยาก แต่น้อยคนนักจะเข้าใจเรื่องนี้
เหมือนทั้งสองคนยังคบและรักกันอยู่ ขอให้รักกันไปนานๆ และดูแลความรักของทั้งคู่ดีๆนะคะ :L2:
-
เรื่องนี้อ่านมานานมากละ เกือบลืม :o8: :o8: :o8:
-
ชอบๆ ^___^
-
อร้างงง น่ารักมาก :-[
เพิ่งอ่านจบค่ารู้สึกว่าพ่อแง่แม่งอนกันจริงเชียวสองคนนี้
แต่มันก็เป็นรสชาติของชีวิตนี่เนอะ มีปัญหาเข้ามาไม่เว้นวันให้แก้ไปทีละเปราะไม่น่าเบื่อดีค่ะ
พอทะเลาะกันทีไรก็นะลงโทษแบบถ้าเป็นคู่หญิงชายก็ป่องไปตั้งกะสมัยเรียนแล้วเน้อ :z1:
สำหรับมีนและเนท เราขอให้รักกันยีนยาวนะคะ มีความสุขมากๆและอย่าลืมเข้ามาทักทายแฟนๆในเล้ายามว่างด้วยนะคะ
-
หนุกจังเลยครับผม! o13
-
อ่านไปอ่านมา ผู้ชายชื่อมีนนี่น่ารักเนอะ :really2:
-
พี่มีนมันขี้หึงจิงๆเล้ย
-
พี่มีน!!!!
ท่าทางพี่จะรักเมียมาก ขี้หวงด้วย :z2:
-
พออ่านเพลนี้แล้วจะร้องไห้คับ ฮืออออออ(ปล่อยมันไป มันเมา @@)
-
ชอบเรื่องนี้มากครับขนาดช่วงนี้สอบยังหนีมาอ่าน จบใน 2วันเลยครับ
สุดท้ายนี้ขอให้รักกันนานๆนะครับ
:n1: :n1: :n1: :n1: :n1: :n1: :n1: :n1: :n1: :n1: :n1: :n1:
-
จบแล้วเหรอ งง อิอิ
-
เม้นท์ไว้เด๋วมาอ่าาน :mc4: :mc4: :mc4:
-
:o8: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
-
:o8: :o8: :o8:
-
สนุกมากเลยครับ>>>>>แต้จบแล้วจริงๆหรอครับ
-
ค้างงงงงง อยากรู้มากว่าเกิดไรขึ้นหลังจากนั้น มีตอนนึงที่เขียนประมาณว่าเหมือนเลิกกันแล้วกลับมาคบกันอีกครั้ง
เป็นตอนพิเศษอ่ะ อ้ากกกกกกกกกกกก
ค้างจุง :ling1: :ling1:
-
เป็นคู่ที่แซ่บมาก!!!
ขอให้รักกันยั่งยืนนานนะคะ
ขอบคุณที่นำเรื่องราวดีๆมาแบ่งปัน ^^
-
ขอบคุณคุณเนทกับคุณมีนนะคะ เรื่องสนุกและน่ารักมากค่ะ
อยากให้มาต่ออีกค่ะ เขียนตอนพิเศษบ้างก็ได้ค่ะ รอๆ
ขอให้รักกันดูแลกันตลอดไปนะคะ :bye2:
-
:กอด1:
-
ในที่สุดก็อ่านจบรอบที่2. 555+คิดถึงพี่ๆ2คนนะครับหลายปีแล้วสินะนี้555อีกไม่กี่เดือนก็จะคบรอบแต่งงานแล้ว ขอให้พี่ทั้ง2คนมีความสุขๆมากๆนะครับ รักกันนานๆนะครับ ป.ล อยากให้มาต่อหรืออับเดทชีวิตปัจจุบันจังเลยคับ :mew3: :hao3:
-
เพิ่งจะมาอ่านเจอ เนทกะมีนน่ารักมากๆๆๆ
ฉากแต่งงานนี้ซึ้งน้ำตาจะไหลไปด้วยเลยอ่ะ
เสียดายมันหลายปีผ่านมาแล้ว เนทคงไม่ได้เข้ามาอัพเดตเรื่องน่ารักๆแบบนี้ให้อ่านแล้ว
แต่ไม่เป้นไร ขอให้มีความสุขกันตลอดไปนะคะ อิจฉาในความรักของทั้งคุ่มากบอกเลย
:katai2-1:
ได้อ่านเรื่องเล่าแบบนี้เรื่องนี้เป้นเรื่องที่สาม
เนื่อเรืองอาจต่างกัน แต่มีสิงหนึ่งที่เหมือนกันคือความหื่นของคุณสามีทั้งหลาย
-
อยากให้คุณเนทมาต่อให้จบจังค่ะ ตอนนี้ทั้งคู่เป็นอย่างไรกันบ้างค่ะ น่าจะคงรักกันดีอยู่เนอะ คิดถึงคุณเนทกับคุณมีนจังค่ะ
-
กลับมาอ่านอีกรอบ
ตอนนี้คงมีความสุขกันดีเนอะทั้งสองคน ^^
-
รีบมาต่อไวๆนะค่ะคิดถึง :hao5: :mew1:
-
เพิ่งจะมาอ่านเจอ เนทกะมีนน่ารักมากๆๆๆ
ฉากแต่งงานนี้ซึ้งน้ำตาจะไหลไปด้วยเลยอ่ะ
เสียดายมันหลายปีผ่านมาแล้ว เนทคงไม่ได้เข้ามาอัพเดตเรื่องน่ารักๆแบบนี้ให้อ่านแล้ว
แต่ไม่เป้นไร ขอให้มีความสุขกันตลอดไปนะคะ อิจฉาในความรักของทั้งคุ่มากบอกเลย
:katai2-1:
ได้อ่านเรื่องเล่าแบบนี้เรื่องนี้เป็นเรื่องที่สาม
เนื้อเรืองอาจต่างกัน แต่มีสิ่งหนึ่งที่เหมือนกันคือความหื่นของคุณสามีทั้งหลาย
ชอบบบบบ :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
อ่านยาวเหยียด ติดพันมากเลย
เรื่องจบ แบบมีความสุข
แต่เรื่องข้างในยังไม่ต่อสมบูรณ์
ตอนพิเศษ ทำให้รู้ว่าเคยเลิกกันมาครั้งหนึ่ง
ต่อจากตอนที่มีชะนีเล็ก เข้ามายุ่งหรือเปล่า ที่เนท เคยเกริ่นๆไว้ หรือ
หลังจากตอนที่พี่เอกเข้ายุ่งกับเนท แล้วโดนมีนต่อย
แต่มีน รักเนทแบบติดหนึบยึดมั่น หื่นโคตรจริงๆ
ขอให้ความรักของมีน เนท มีความสุขทุกๆวัน
ขอบคุณเนท ที่มาเขียนเรื่องให้คนอ่านมีความสุข
:L1: :L1: :L1:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
กลับมาอ่านอีกรอบ
คู่นี้ยังน่ารักเสมอ ^^
-
พี่มีนดูแบบชอบบังคับเนอะ5555 อ่านมาหน้า37ละ ต้องยอมรับว่าเป็นคู่ที่น่ารักอีกคู่เลย แต่เราพลาดมาก เราพยายามอ่านสปอยละนะ กลัวจะเจอเคสนอกใจเพราะจะค่อนข้างแอนตี้ ไม่จำเป็นจะไม่อ่านแต่ก็พลาด เคสคุณมีนกับเล็ก บอกได้กันเพราะเมาใช่ปะแต่ก็ยอมโทรคุยอยุ่นาน งงใจ ตะขิดตะขวงใจตายเลย
ขอบคุณคนเขียนนนะคะ สนุก><พึ่งเห็นว่าเขียนแต่นานแล้ว โหว
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
อ่านแล้วหลากหลายอารมณ์มากครับ
กว่าคนสองคนจะรักกันได้มันไม่ง่ายเลย
จะมีสักกี่คู่ ที่ในชีวิตจริงได้รักกันอย่างแท้จริงจากความรุนแรงแบบที่คุณสองคนพบเจอกัน
ในหลายๆคู่ในเล้าก็เป็นอย่างนั้น
เกิดจากการเกลียดชัง
เกิดจากการข่มขืน
แต่สุดท้ายก็ได้รักกัน ได้ครองรักกัน
ยินดีกับงานแต่งงานนะครับ ตื้นตันมาก
ว่าแต่ร้านการแฟอยู่ไหนครับ เผื่อจะไปอุดหนุนคู่รักคู่นี้ :L1: :3123: :L2: :กอด1:
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
สนุกมากครับ ถึงจะไม่มาต่อจนจบแต่อย่างน้อยก็ได้รู้ว่าพี่สองคนได้ลงเอยแต่งงานกันก็พอใจแล้วครับ ประทับใจเรื่องราวมากคับ
-
คิดถึงๆก็เข้ามาอ่าน
ขอให้สบายดีทั้งคู่นะคะ ^^
-
หมดเขตสมัคร 30 เมษายน 2567
ดีแทค ระบบเติมเงิน #ได้ทุกเบอร์
เน็ตไม่อั้น (เน็ตอย่างเดียว)
เร็ว 12 Mbps(เม็ก) ราคา 193 บาท นาน 7 วัน
*104*841*8488034#
เร็ว 12 Mbps(เม็ก) ราคา 482 บาท นาน 30 วัน
*104*842*8488034#
#ไม่ลดความเร็ว #ห้ามใช้โหลดบิท
ร้านสราวุธคอมพิวเตอร์ สตูล
สาขามะนัง 0826499917
ไลน์ sarawutcomputer
เปิดทุกวัน 09.00 – 20.00 น.
ท่านเต็มใจมา ร้านฯ เต็มใจบริการ
https://web.facebook.com/photo/?fbid=885661673572866&set=a.496909265781444 (https://web.facebook.com/photo/?fbid=885661673572866&set=a.496909265781444)