พิมพ์หน้านี้ - เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 15]

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => Boy's love story => นิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบ => ข้อความที่เริ่มโดย: jubdong ที่ 15-03-2010 22:51:51

หัวข้อ: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 15]
เริ่มหัวข้อโดย: jubdong ที่ 15-03-2010 22:51:51
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์  และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน

ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วย เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน


เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
*****-*******-*******-*******-*******-******


บทที่ 1 :: เราชื่อยาหยี


*****-******-******-*******-******-*******

“ฮึก!ฮือ..”


ผมร้องไห้ ใช่ผมกำลังร้องไห้ให้กับความโง่ของตัวเองทำไมผมถึงด่าตัวเองนะหรอครับ ผมคงไม่ต้องมานั่งชีช้ำกะหล่ำปลีดองแบบนี้หรอกถ้าไม่ใช่ไอเวรตะไล..นั่นความจริงแล้วมันชื่อบอลครับ แฟนผมเองใช่ผมเป็นเกย์และรับเรื่องได้มาตลอด ผมชื่อยาหยี

เหตุที่ได้ชื่อนี้มาเพราะพ่อกะแม่ผมรักกันม๊ากมากเลยตั้งชื่อให้ผมว่ายาหยี ไม่รู้ว่าฟ้ากำหนดมายังไงถึงได้กำหนดให้ผมหน้าเหมือนแม่อย่างกับแกะแถมยังพ่วงดูรูปร่างที่สามารถพกพาใส่กระเป๋าได้อีกของผมด้วย ผมไม่ใช่ลูกคนเดียวนะครับ ผมมีพี่ชายมาดแมนเต็มร้อยกับน้องสาวหญิงไทยใจงามอยู่อีกสองคนครับ พี่ชายผมชื่อ ดาร์ลิ่ง ส่วนน้องสาวผมชื่อเบบี๋ครับชื่อซะไฮโซเลยแต่ละคน
   

เข้าเรื่องดีกว่าผมที่เรียนอยู่คณะเกี่ยวกับการทำขนมหวานหรือเรียกอีกอย่างว่าคหกรรมก็ได้ครับเอ้า!..ก็บ้านผมเปิดร้านอาหารนิครับพ่อกับแม่ก็สนับสนุนครับ แต่ด้วยความที่ผมมันหน้าดีเพื่อนเลยเยอะเป็นพิเศษหลายครั้งที่ผมถูกไหว้วานให้ไปช่วยงานของพวกคณะนิเทศแล้วเรื่องมันก็เริ่มต้นตรงนี้แหละครับก็ไอบอลแฟนผมนะสิดันไม่ชอบให้ผมแต่งตัวเป็นผู้หญิง แล้วงานครั้งนี้ผมต้องแต่งด้วยเหตุจำเป็นมากๆเพราะไอพวกที่กำกับการถ่ายทำหนังสั้นนะสิครับ


ดันหาตัวนางเอกไม่เจอแล้วไซส์เสื้อผ้าก็ดันมาตรงกับตัวผมพอดี ไอพวกรุ่นพี่พวกนั้นก็เลยฟังให้ไอ น้ำนิ่งเพื่อนรักสุดสวาทมาขอร้องผม(ได้ค่าตัวด้วยครับ) ไอผมก็คนดีแต่หารู้ไม่ว่าการทำดีแล้วมันได้รับผลตอบแทนมาแบบเหี้ยๆ ไอบอลมันบอกเลิกผมครับตอนแรกผมนึกว่าที่มันบอกเลิกผมเพราะผมแต่งตัวเป็นผู้หญิงแต่ไม่ใช่ครับลับหลังผมมันแอบไปมีกิ๊ก..แล้วผมจะไม่อาฆาตเลยถ้ากิ๊กมันจะไม่ใช่ผู้หญิง ใช่!มันทิ้งผมเพราะกลับไปหาผู้หญิงคนนั้นแล้วผมเป็นคนเจ็บแล้วจำด้วยสิ


   “มึงเลิกร้องไห้เหอะว่ะไอหยี”น้ำนิ่งนั่งลงข้างผมพร้อมกับยื่นกระดาษทิชชู่ให้ผม


   “มึงไม่ได้เป็นคนถูกบอกเลิกนิหว่าจะไปรู้อะไร”ความจริงผมร้องไห้เพราะแค้นต่างหากไม่ได้พิศวาทเลยถ้าไอเชี่ยบอลจะไปสมสู่ผสมพันธ์กับใครเพราะผมยังจิ้นนอยู่!!เป็นเกย์ก็รักนวลสงวนตัวเหมือนกันนะครับ


   “ก็กูไม่ได้คบกับมันกูจะถูกบอกเลิกได้ไงว่ะฮาๆ”


   “มึงเลิกกวนตีนกูได้ป่ะ กูกำลังเฮิร์ทนะเว้ยย!!~”ผมตะคอกใส่มันพร้อมกับปากระดาษทิชชู่ที่เต็มไปด้วยน้ำตาและน้ำมูกของผมฮาๆกูแก้แค้นมึงไอน้ำนิ่ง

   “ยี้!!สกปรกเฮ้อเลิกทำหน้าเหมือนหมาแดกแฟ่บแล้วแดกเหล้ากันดีกว่า เดี๋ยวกูแนะนำแผนแก้แค้นไอบอลให้”แก้แค้นไอบอลผมก็หูพึ่งสิครับ

   “ยังไงว่ะ”


   “เดี๋ยวมึงก็รู้ไปแดกเหล้ากัน”

   “กูไม่มีตังค์”

   “เออน่า..วันนี้มีเจ้ามือแต่เอ๊ะ!!มึงเพิ่งได้ค่าตัวไปไม่หรอ”ผมได้แต่ยิ้มแหยๆส่งให้มันผมได้ค่าตัวมา5000ครับ งานง่ายๆแถมได้ตังค์แบบนี้ผมช๊อบชอบ และแล้วผมกับไอน้ำนิ่งก็ได้ย้ายตัวเองมานั่งอยู่ในร้านเหล้าปั่นแถวเอกมัย ผมนั่งกินกับไอน้ำนิ่งซักพักมันก็ทำหน้ายื่นไปยื่นมาส่องหาคนอยู่นั่นแหละ

   “มึงเป็นไรของมึงว่ะ”



   “หาคนอยู่มึงแดกๆไปเหอะพูดมากจริง”


   “คนของมึงอ่ะตัวเล็กเท่าหอยมดหรอไงว่ะถึงได้ส่องหาขนาดนั้น เดี๋ยวมาจะมาเดี๋ยวแม่งก็เห็นเองอ่ะเลิกทำตัวยุกยิกซะทีกูรำคราญ”ไอน้ำนิ่งหันมาทำหน้าไม่พอใจใส่ผม แต่ผมยาหยีไม่สนใจหรอกครับแล้วผมก็นั่งกินไปสั่งไปเรื่อยๆโดยไม่รู้ว่าใครเป็นคนจ่าย แต่แล้วเรดาร์ของผมก็ทำงานเหมือนมีหนุ่มสมาสมาดแมนคมเข้ม หล่อบาดตาบาดใจเดินตรงเข้ามาในร้านและเดินตรงมาที่โต๊ะผมทันทีกริ๊ดดดด!~เพื่อนมึงหรอน้ำนิ่งไม่เห็นแนะนำกูเลยอิเพื่อนเวรรร


   “ไงกว่าจะมาได้ให้กูนั่งรอจนรากงอกเลยนะเว้ย!!~”


   “รถติด”โอววตอบนิ่งได้ใจมากครับคุณชายว่าแต่ไอน้ำนิ่งมึงแนะนำกูซักทีได้ม้ายยยแดกเหล้าเรียกร้องความสนใจจนเหยี่ยวจะราดอยู่แล้ววว


   “เออนี่ไงเพื่อนกูที่บอกว่าผัวทิ้งอ่ะ..”


   “แฟนเว้ยย!!กูยังจิ้นอยู่แสรดดด”แหมศักดิ์ศรีผมนะครับยังไม่ได้เล่นจ้ำจี้เลยนะเว้ยย!!กูยังจิ้นน ไอหล่อคมเข้มให้เหล่ตามามองผมมองเต็มตาก็ได้กูไม่สึกหร่อหรอกเว้ย!!


   “ช่วยแล้วกูจะได้ไรตอบแทน”อะไรของมึงว่ะอน้ำนิ่งช่วยไรแล้วเกี่ยวไรกะกูมึงช่วยบอกกูหน่อยได้มั๊ยยย


   “มึงยังอยากได้ของตอบแทนอยู่อีกหรอ”ไอน้ำนิ่งทำหน้าเจ้าเล่ห์ใส่ผมแล้วให้ไปยิ้มอย่างมีเลศนัยกับไอหล่อคมเข้มของผม กูงงอ่าเข้าใจป่ะ?


   “หึ..แล้วชื่ออะไรละ”สนใจกูบ้างก็ดีไอหน้าหมานที่นั่งตรงข้ามผมพยักเพยิดมาทางผมเป็นเชิงให้ผมแนะนำตัวเอง


   “เราชื่อยาหยีนายละ”ยิ้มหวานให้อีกทีนึงฮ่าๆๆ


   “ชื่อน่ารักดีนะ..ผมชื่อปอร์เช่”


   “หุหุชื่อเหมือนคนรวยฮาา”

   “ก็รวยนะสิว่ะไอเช่บ้านมันเป็นเจ้าของโชว์รูมเลยนะเว้ยตัวมันเองเพิ่งกลับมาจากลอนดอนเมื่ออาทิตย์ที่แล้วเอง”โหหที่แท้ก็ลูกมหาเศรษฐีนี่เองอย่างนี่ต้องจับให้อยู่หมัดเอ้ย!ไม่ใช่


   “แฮะๆอ่าหรอแล้วมึงจะให้มันช่วยอะไรกูว่ะไอนิ่ง”

   “เอ้า!ก็แก้แค้นบอลให้มึงไง”


   “ยังไงว่ะ”


   “ก็คบกับมึงไงแล้วแย่งตำแหน่งคู่รักที่หวานที่สุดในมหาลัยมาให้ได้มึงก็รู้ว่าไอบอลมันอยากได้ตำแหน่งนี้มากแค่ไหน”ใช่ครับไอบอลมันชอบการแข่งขันและการที่มันอยากได้ตำแหน่งนี้มากเพราะมันจะได้อภิสิทธิ์หลายๆอย่างอ่ะครับรวมถึงการเช็คชื่อในแต่ละคลาสด้วยพูดง่ายๆคือโดดได้มากกว่าชาวบ้านอ่ะครับ

   “อื้มก็น่าสนว่ะแต่กูไม่มีเงินจ้างหรอกนะเว้ย”ผมรีบพูดดักคอทันทีเดี๋ยวแม่งมาคิดตังค์กูค่าช่วยแล้วกูจะซวยบ้านยิ่งจนๆอยู่ด้วย ไอคุณปอร์เช่เริ่มจุดบุหรี่ขึ้นสูบแล้วครับผมบอกหรือยังว่าผมแพ้บุหรี่อ่า


   “แค่กๆนายช่วยดับได้มั๊ยอ่าคือชั้นแพ้บุหรี่อ่ะ”ผมบอกพร้อมกับทำหน้าอ้อนๆมันฮาาใครๆก็แพ้ลูกอ้อนผมแล้วก็เป็นอย่างที่คิดมันทำให้ตกใจปนลังเลก่อนจะดับลง ผมแอบเห็นซองบุหรี่มันด้วยครับมีบี่ห้อด้วยแต่ร็สึกจะสูบจัดเหมือนกันนะ

   “ติดบุหรี่หรอ”


   “อืมนิดหน่อยนะ”พูดน้อยจริงวุ้ย!จะอยู่กับกูรอดมั๊ยเนี่ย


   “งั้นหรอเฮ้ยไอนิ่งกูอยากกลับแล้วอ่ะใครจ่ายว่ะ”


   “ไม่ต้องห่วงไอเช่มันเป็นหุ้นส่วนร้านนี้เว้ย”


   “งั้นก็กินฟรีอ่ะดิฮ่าๆ..เอ้า!ลุกดิว่ะไอนิ่ง”แนะๆยังนิ่งๆ


   “ไม่เอากูจะแดกต่อเดี๋ยวเพื่อนกูมาอีก”แล้วกูจะกลับกับใครไอเชี่ยย


   “แล้วกูอ่ะกูมากับมึงนะมึงจะทิ้งเพื่อนตัวเล็กๆของมึงให้กลับบ้านคนเดียวหรอว่ะ”


   “เดี๋ยวชั้นไปส่งเอง”ให้ไอหล่อคมเข้มนี่ไปส่งอ่อ!ผมลงแดงตายคารถพอดีพูดเยอะจังเลยนิมันนะ...แต่ต้องทำให้มันชินๆไว้เว้ย!!อีกหน่อยก็ร่วมหัวลงเตียงเดียวกันแล้วเอ้ยย!!ไม่ใช่ซักหน่อย



*****-******-******-******-
หัวข้อ: Re: นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?
เริ่มหัวข้อโดย: philophobia ที่ 15-03-2010 22:52:42
จิ้ม ๆ เรื่องใหม่


ปล. แปะกฏด้วยนะครับ คุณ

แหะๆๆ

หัวข้อ: Re: นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?
เริ่มหัวข้อโดย: Greenkub ที่ 15-03-2010 22:58:02


ดูต่อไป ดูต่อไป๋


หัวข้อ: Re: นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?
เริ่มหัวข้อโดย: Little Devil ที่ 16-03-2010 09:41:53
รับเรื่องใหม่  :mc4:
หัวข้อ: Re: นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?
เริ่มหัวข้อโดย: MiTo™ ที่ 16-03-2010 09:46:40
 :mc4:


เป็นกำลังให้นะครับ  :L2:
หัวข้อ: Re: นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 16-03-2010 09:56:56
เรื่องมันจะลงเอยง่ายขนาดนั้นเลยหรือ..
หล่อขนาดนั้น ท่าทางก้างเยอะ
หัวข้อ: Re: นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?
เริ่มหัวข้อโดย: KM ที่ 16-03-2010 10:05:58
หนุกดีนิ


เอามาต่อ  จัดมา อย่าให้เสีย
 :mc4:
หัวข้อ: Re: นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?
เริ่มหัวข้อโดย: chae ที่ 16-03-2010 13:03:04
โหยยน่ารักอ่ะ :L1:

ใครว่ะบอลอยากรู้ ทิ้งคนน่ารักๆอย่างยาหยีได้งายยย
ชื่อน่ารักมากเลยอ่า
หัวข้อ: Re: นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?
เริ่มหัวข้อโดย: เกริด้า(๐-*-๐)v ที่ 16-03-2010 13:44:28
รับเรื่องใหม่  :mc4:   :L2:

อืมมมมม... แล้วทำไมนายปอร์เช่ถึงต้องช่วยด้วยล่ะ? อยู่ๆก็ช่วย..มันไม่มีเหตุผลนะ คนไม่เคยรู้จักกันอีกต่างหาก เล่นอยู่เฉยๆให้สุขสบายอุราไม่ดีเหรอ~? :m28:
หัวข้อ: Re: นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 16-03-2010 14:42:22
 :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
หัวข้อ: Re: นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?
เริ่มหัวข้อโดย: benxine ที่ 16-03-2010 15:02:04
 :3123: :3123:

แอบแร๊งงงง

มาต่อไวๆนะคร๊าบ
หัวข้อ: Re: นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊? [UP!!บทที่ 2]
เริ่มหัวข้อโดย: jubdong ที่ 16-03-2010 23:16:54
*******-*******-*******-******-*******-

บทที่ 2

******-*******-******-*-******-*******-


   “ทำไมเงียบอย่างนั้นละเมื่อกี้เห็นพูดไม่หยุด”ก็มึงเงียบแล้วจะให้กูคุยกับผีหรอไงว่ะไอบ้า


   “เปล่าๆแค่เริ่มง่วงอ่ะ..ว่าแต่ทำไมนายถึงช่วยชั้นอ่ะ”นั่นดิทำไมถึงช่วยว่ะเป็นผมผมไม่ช่วยหรอกหึ!


   “ก็ชั้นบอกนายแล้วไงว่าชั้นจะดูแลปกป้องนายเอง”บอกผม..บอกผมตอนไหนน


   “บอกตอนไหนว่ะ”


   เอี้ยดดดด!


   “เฮ้ย!!เบรกทำไมอ่ะยังไม่ถึงบ้านชั้นเลย”



   “อย่าบอกนะว่านายจำเรื่องตอนนั้นไม่ได้!!”ตอนไหนว่ะ กูงงแต่ดูหน้ามันเหมือนจะฆ่าคนได้เลยแฮะน่ากลัว ผมควรจะรักตัวกลัวตายใช่มั๊ยครับ..นั่นแหละคือทางที่ถูกต้อง


   “แฮะๆอะไร!ทำไมจะจำไม่ได้ละเรื่องสำคัญแบบนั้นจำได้อยู่แล้ว..”กูอุตส่าห์พูดเบาแต่ไม่คิดว่าหูอันดี๊ดีของไอหล่อคมเข้มนี่จะได้ยินหูดีจริงมึงพอมันได้คำตอบที่ผมสร้างขึ้นมาก็หันมายิ้มแก้มปริเลยครับเวลามึงยิ้มนี่หล่อจังเลยเนอะ


   “งั้นก็ดีเราจะได้สานต่อความสัมพันธ์ของเราซักทีรอมาตั้งหลายปี”สานต่อความสัมพันธ์ของเรา..อะไรว่ะงงชิบ มึงช่วยพูดอะไรที่คนอย่างกูจะเข้าใจหน่อยเถอะว่ะแต่ผมไม่พูดอออกไปหรอกครับเดี๋ยวแม่งพูดไรไม่เข้าหูมัน เดี๋ยวมันจะฆ่าเอา



   “เอ่อ...ขับรถดีๆนะขอบใจที่มาส่งนะบ๊ายบาย”



   “ยังอยู่ที่เดิมสินะ”อะไรของมันว่ะอยู่ที่เดิมอะไรว่ะกูงง แต่ผมก็ไม่ได้พูดอะไรหรอกครับผมโบกมือลามันแล้วค่อยเข้าบ้านเห็นยัยบบี๋นั่งคุยโทรศัพท์กะเพื่อนอยู่หน้าบ้าน



   “ใครมาส่งอ่ะเฮียย”


   “ผัวใหม่หรอว่ะ”ปากหมาๆอย่างนี้มีไอเชี่ยดาร์ลิ่งคนเดียวแหละแม่ง!ตอนนี้ยังไม่ใช่โว้ยแต่อีกไม่นานหรอกมึงเชอะ!!



   “ปากว่างนักหรอไงถึงได้เลี้ยงหมาไว้หลายๆตัวอ่ะ”ผมถอดรองเท้าเก็บใส่ตู้แล้วเข้าไปหาไรกินในครัว
ผัวะ!


   “โอ้ย!!เฮียอะไรว่ะหัวชั้นนะไม่ใช่หัวเฮียที่จะแข็งแบบหินกระด้างแบบไม้กระดานเอาอิฐบล็อกทุบแล้วจะไม่เจ็บนะ”ก็มันอ่ะดิ เอาแก้วน้ำมาโขกหัวผมอ่ะผมน้องมันนะ ทำร้ายร่างกายอ่อเดี๋ยวฟ้องป๊ากะม๊าเลย



   “ปากมึงก็พอกะกูอ่ะแหละเดี๋ยวพ่อแช่งให้หาผัวไม่ได้เลยนิ!!”อย่านะแช่งหาผัวมันรุนแรงมากสำหรับเก้งน้อยอย่างผม ผมกำลังจะอ้าปากด่าแต่ม๊าเดินเข้ามาก่อน


   “อ้าว!ยาหยีกลับมาแล้วหรอลูกดื่มมาละซิเนี่ย”



   “ม๊าคร้าบบบเฮียลิ่งมันแกล้งเค้าอ่ะแถมขึ้นกูมึงกะเค้าด้วยอ่ะม๊าต้องจัดการให้เค้านะ”พูดรีบเข้าไปอ้อนเลยครับถึงผมจะเป็นผู้ชายนะครับแต่ผมกลับขี้อ้อนที่สุดในบ้านเลยครับ


   “ดาร์ลิ่งนี่ก็ชอบแกล้งน้องจริงๆเลยนะโตขนาดนี้แล้วยังจะแกล้งน้องอีกนะเรานะ”ผมหันไปแลบลิ้นใส่เฮียลิ่ง มันทำหน้าเหมือนอยากจะฆ่าผมซะอย่างนั้นอ่า


   “โธ่ม๊า!!ม๊าไม่รู้ไรไอหมวยหยีเนี่ยปากร้ายจะตายผมละอยากจะฆ่าให้ตายดีแล้วแหละที่ไอบอลมันเลิกๆไปนะ”ฮึ่ม!ไอเฮียลิ่งบ้าเสือกพูดจี้ใจดำกูแม่ง!เดี๋ยวกูก็แช่งให้เจ้เมย์เลิกกะมึงเลยนิ ผมทำหน้านิ่งๆแล้วเดินออกมานั่งที่ชานบ้านที่มันยื่นออกไปในน้ำครับบ้านผมป๊าเค้าอยากให้มันธรรมชาติมากๆก็เลยขุดบ่อปลาไว้ในบ้านด้วย


   “เป็นไงละพูดอะไรไม่รู้จักคิดน้องไม่งอนแล้วไปง้อมันด้วยเข้าใจมั๊ยดาร์ลิ่ง”ผมได้ยินแม่ผมพูดแล้วท่านก็เดินไปดูทีวีต่อเป็นไงละเฮียดาร์ลิ่งในที่สุกกูก็ชนะ ผมแอบหัวเราะในขณะที่เฮียลิ่งเดินเข้ามาในข้างๆผม


   “เฮียลิ่งขอโทษ..หมวยหยีอย่าโกรธเฮียนะ”เฮียลิ่งจับหัวผมไปพิงไหล่เฮียแล้วโอบไว้เฉยๆนี่แหละพี่ชายผมถึงมันแม่งจะปากหมาแต่มันก็รักน้องม๊ากมาก มันเป็นพี่ที่ดีที่สุดเลยครับ ที่บ้านผมจะเรียกพี่ชายคนโตว่าเฮียลิ่งเรียกผมว่าหมวยหยีเรียกน้องสาวว่าหมวยเบครับ ความจริงผมไม่ได้หน้าหมวยนะแต่ครอบครัวเป็นเชื้อสายจีนอ่ะนะต้องเข้าใจฮาา


   “เค้าไม่โกรธเฮียลิ่งหรอกเฮีย!!เค้ามีแฟนใหม่แล้วนะ”ผมกลับมาลั่ลล้าเหมือนเดิมแต่เฮียลิ่งดูเหมือนจะโหดขึ้นมาทันทีเลยครับแหงละ!เฮียลิ่งอ่ะหวงน้องจะตาย


   “มันเป็นใคร”



   “โหเฮียลิ่ง!อย่าโหดดิเค้าชื่อ..ปอร์เช่หล่อ บ้านรวยโอเคป่ะ”



   “แล้วนิสัย...”



   “เฮียลิ่งเค้าง่วงแล้วไปส่งหน่อยดิ”ผมรีบตัดบทครับเดี๋ยวเผลอเล่าเรื่องนู่นนี่ให้ฟังแล้วจะซวยเอาครับ ผมอ้อนให้เฮียลิ่งไปส่งผมที่ห้องครับแน่นอนว่าการไปส่งมันไม่ธรรมดาอยู่แล้วแหละครับผมขึ้นไปทิ้งน้ำหนักบนหลังเฮียเลยครับเดี๋ยวแม่งเปลี่ยนใจ


   “เบบี๋นอนได้แล้วนะลูก”ผมได้ยินเสียงแม่เรียกน้องสาวให้เข้ามานอนแหมไอนี่คุยโทรศัพท์ทั้งวันทั้งคืน บ้านผมพี่น้องอายุไล่เลี่ยกันอ่ะครับเฮียลิ่งอายุ22 ผมอายุ 20 เบบี๋อายุ 19 ครับเราอยู่มหาลัยเดียวกันหมดครับป๊าบอกจะได้คอยดูแลกัน


   “เฮียไปนอนแล้วนะฝันดี”


   “ครับ”ผมขานรับตาเริ่มปิดแล้วครับ


   “โห!หมวยหยีไม่อาบน้ำอีกแล้วว่ะ”ไม่ใช่เฮียลิ่งหรอกครับแต่เป็นไปเบบี๋ต่างหาก


   “ออกไปเลยจะนอนโว้ย!!”ผมตะโกนไล่พร้อมกับขว้างตุ๊กตาหมีใส่มัน พวกนั่นถึงยอมออกไปง่วงโว้ย!!หืมแต่อะไรว่ะ..แสบลูกตาจริงสะท้อนแสงอยู่นั้นแหละแต่ช่างแม่งพรุ่งนี้ค่อยสนใจนอนก่อนดีกว่ามีเรียนเช้าด้วย
   ...

   ..


   “เฮียลิ่ง!!ทำไมไม่ปลุกเค้าาา!!”เมื่อคืนแม่งนอนดึกเกินไปผมเลยตื่นสายอย่างนี้ไงครับไอเฮียบ้าแกล้งกูใช่มั๊ย!


   “ยาหยีเสียงดังจริงๆเลยมีคนมารับนะลูกไม่ต้องกลัวสายหรอก”คนมารับหรอ..ไอน้ำนิ่งหรือป่าวว่ะแต่น้ำหน้าอย่างไอน้ำนิ่งเนี่ยนะจะมารับผมตัวมันเองป่านนี้จะเสด็จลงจากเตียงหรือยังก็ไม่รู้

   “ขอโทษครับม๊าแต่ใครมารับเค้าอ่ะ..”


   “แฟนใหม่หมวยหยีไง”แฟนใหม่..ใครว่ะกูมีแฟนใหม่แล้วหรอเฮ้ยยย!!!ไอหล่อเข้มนั่นเองมันมาได้ไงว่ะ
หัวข้อ: Re: นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?
เริ่มหัวข้อโดย: KM ที่ 16-03-2010 23:58:07
โฮะๆๆ

มีอดีตด้วยหล่ะ

ถึงไรท์เตอร์ครับ เปลี่ยนชื่อด้วยก็ดีน่ะครับว่าอัพอะไรงี้ครับ


เพราะบางทีคนอ่านไม่รู้อ่ะครับ

 o13
หัวข้อ: Re: นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?
เริ่มหัวข้อโดย: เกริด้า(๐-*-๐)v ที่ 17-03-2010 11:47:42
อ่าวววว~ มาอัฟตอนไหนหว่าๆๆๆ


บ้านนี้เรียกกันซะน่ารักเลย  :laugh:


ที่แท้ยาหยีมีอดีตนี่เอง ... อดีตอารายหว่าาา  :confuse:  แล้วตอนแรกทำเป็นไม่รุจักนะ เชอะๆๆๆ :a14:
หัวข้อ: Re: นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่2]
เริ่มหัวข้อโดย: chae ที่ 17-03-2010 19:00:59
สัญญานั่นมันคือารายคร๊าาา

เฮียลิ้งค์น่าร๊ากก ฮ่าๆ หวงน้องซะด้วย  o13
หัวข้อ: Re: นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่2]
เริ่มหัวข้อโดย: motosemo ที่ 17-03-2010 19:14:50
โฮะๆน่าหนุกละ สงสัยปอร์เช่กะยาหยีต้องเป็นเพื่อนสมัยเด็ก(แต่ยาหยีลืมไปแล้ว)แน่เลย :impress2:อ่า~พูดแล้ว :o8:ยิ่งพูดยิ่ง :-[รออ่านต่อดีกว่า :mc4: :mc4: :mc4:
หัวข้อ: Re: นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่2]
เริ่มหัวข้อโดย: jubdong ที่ 17-03-2010 23:14:35
*******-******-******-*****-******-****-

บทที่ 3

********-*******-*******-******-*****-**-


“คนนี้นะหรอที่บอกเฮียเมื่อคืนนะ”แหมเฮียลิ่งหน้าเป็นตูดแต่เช้าเลยวุ้ย!!ผมเห็นปอร์เช่ยืนพิงรถมันอยู่หน้าบ้านว่าแต่ทำไมมึงไม่เข้ามาว่ะบ้านกูไม่มียันต์กันผีซักหน่อย


   “อ่อ..อื้มปอร์เช่แล้วทำไมนายไม่เข้ามาในบ้านอ่ะ”ผมพยักหน้ารับให้เฮียแล้ววิ่งเข้าไปหาปอร์เช่


   “ก็พี่ชายยาหยีนั่นแหละไม่ให้ผมเข้า”อ้าวเวรแหละ..พี่กูแหมไม่ค่อยประกาศเลยนะพวกมึง ผมขึ้นมานั่งบนรถกับไอปอร์เช่สักพักแล้วครับ และแน่นอนว่ารถทั้งคันมันจะต้อง...เงียบ


   “เอ่อ..รู้ได้ไงว่าชั้นมีเรียนเช้า”



   “แล้วทำไมชั้นถึงจะไม่รู้ละ”แน่ะกวนตีนกูนะมึง แต่อย่างว่าแหละครับผมก็ต้องรักตัวกลัวตายไปตามระเบียบถึงผมจะสงสัยโครตๆอยู่ในใจก็เถอะนะ นั่นคือบทสทนาเดียวที่ผมกับมันคุยกันแต่ก่อนที่ผมจะลงจากรถมัน มันก็ดึงผมไว้แล้วบอกให้ผมรอมันด้วยพอผมเลิกแล้วอะไรเนี่ยมึงเป็นพ่อกูเร๊อะ


   “เป็นอะไรว่ะแกทำหน้าเหมือนหมาแดกแฟ่บเลย”หมาแดกแฟ่บอีกละโดนด่าแบบนี้กี่รอบแล้วเนี่ยกูพวกมึงช่วยเปลี่ยนเป็นแบบเอ่อ..หมาแดกชาบูชิ หมาแดKFC แทนแฟ่บได้มั๊ยว่ะ



   “มึงทักกูนุ่มนวลมากอ่ะเพื่อน”ปอยครับเป็นเพื่อนผู้หญิงที่อยู่กลุ่มและอยู่คลาสเดียวกัน



   “แล้วตกลงมึงเป็นไร..แล้วไอน้ำนิ่งอ่ะ”



   “เมาหัวราน้ำแล้วมั้ง”ปอยมันเป็นดี้ครับ แต่มันเป็นดี้ที่โครตไม่นุ่มนวลอ่าเห็นและปวดประสาทมากมายส่วนไอน้ำนิ่งนี่ก็นิ่งสมชื่อจริงๆเว้ยย!!หายหัวไปเลยตั้งแต่เมื่อวาน



   “ไปเหอะวันนี้เจ้แกให้จับกลุ่มทำเค้กด้วยเดี๋ยวไอพวกที่ไอเดียเป็นเริดแบบแกจะหายหัวหมด”ไอปอยมันเป็นคนที่ไม่มีไอเดียอะไรเลยครับ นึกอยากทำอะไรก็ทำ บางครั้งมันก็เผลอหยิบเกลือใส่ในกับข้าวแทนน้ำตาลด้วยครับ พออาจาร์ยมาตรวจเลยโดนโบกซะให้ฮ่าๆ


   “ไอเดียไรว่ะแค่ทำแค่ไม่ใช่หรอไงแล้วทำไมต้องจับกลุ่มด้วยทำเป็นคู่ก็ได้แล้วนิ”



   “อ้าวนี่มึงไปขุดหลุมอยู่หรอ..’จาร์ยแกอยากให้เราคิดรูปแบบเค้กเองประมาณทำรูปแบบของเค้าให้มันแตกต่างอ่ะแหละ”อ่อหรอ...ผมเดินขึ้นไปในห้องคหกรรมทุกคนกำลังจับกลุ่มกันอยู่ก่อนที่ผมจะทันนึกอะไรไอปอยมันก็ดึงผมเข้าไปอยู่ในกลุ่มแล้วครับ



   “ดีใจจัง!ที่ยาหยีอยู่กลุ่มเดียวกับเราอ่ะ”เรียวกิครับลูกครึ่งญี่ปุ่นผมละเซ็งมันจริงๆเมื่อไหร่จะรู้เพศตัวเองซักที ถึงมันจะไม่ได้ตัวขนาดพกพาแบบผมแต่มันก็เอวบาง สูงโปร่ง แถมหนังหน้ามันก็ออกมาทางเดียวกับผมนั่นแหละยังจะมาหยอดมุกให้ผมได้ทุกวัน



   “เรียวเมื่อไหร่แกจะรู้เพศตัวเองซักทีว่ะ”ผมบ่นพร้อมกับส่ายหน้าช้าๆนี่ถ้าไม่ติดว่าไอน้ำนิ่งมันแอบรักไอเรียวกิอยู่นะผมจะต่อยให้หมดสวยเลยคอยดู



   “รู้เพศอะไรละเราเป็นเกย์แล้วเราก็ชอบยาหยีมันก็ถูกแล้วไม่ใช่หรอ”




   “ฟ้าผ่าพอดีไอเรียว”ขอบคุณมากเลยคนที่พูดเนี่ยไม่ใช่ผมหรือไอปอยนะครับแต่เป็น นมหวานครับสาวสุดห้าวในกลุ่มชื่อมันสวนทางกับการกระทำมากแต่มันไม่ใช่พวกรักร่วมเพศนะครับมันมีแฟนแล้วเป็นกัปตันทีมบาสครับไม่รู้ทนมือทนตีนกันไหวได้ไง



   “ทำไมว่ะนมหวาน”ยังจะถามอีกเนอะไอเรียว



   “กลับไปถามไอน้ำนิ่งไปมึงอ่ะ”



   “แล้วเกี่ยวอะไรกับไอคนปากว่ามือถึงแบบนั้นด้วยว่ะอย่าพูดถึงมันอีกนะโว้ย!!”พูดถึงไอน้ำนิ่งที่ไรไอเรียวกิวีนแตกทุกทีในกลุ่มผมมีทั้ง 5 คนครับมีผม ปอย เรียวกิ นมหวานแล้วก็ เฌอ (เชอ) ครับเฌอเป็นผู้ชายเงียบๆครับ



   “เอาละนักศึกษาอาจาร์ยให้เวลาพวกเธอทำเค้กในแบบที่อยากทำตามวัตถุดิบที่มี 5 ชั่วโมงครึ่ง จะมีนักศึกษาจากคณะอื่นๆเข้ามาเป็นผู้ตัดสินจะมีเพียง2กลุ่มเท่านั้นที่จะได้รับการคัดเลือกให้นำไปขายในงานสถาปนามหาวิทยาลัยปีนี้ การตัดสินก็คือ2 กลุ่มไหนที่ได้รับลูกโป่งมากที่สุดเป็นฝ่ายชนะไปนะจ้ะพยายามให้เต็มที่นะ”อ๊ากกกทำไมมันยากจังว่ะ แล้วไอลูกโป่งที่ว่าเนี่ยก็มหาลัยแหละครับเป็นคนเอามาขาย หน้าเงินจริงวุ้ย!



“ทำไมมันยากจังว่ะแล้วพวกแกจะทำแบบไหนอ่ะ”ไอปอยบ่น



   “ทำเป็นรูปหัวใจดีป่ะ”



   “กลุ่มนู้นมันทำแล้วอ่ะดิ”นมหวานพยักเพยิดไปทางกลุ่มที่อยู่ข้างหน้าห้อง



   “แหวะ!รูปหัวใจหัวใจเบี้ยวๆละสิเรียวกิ..อ่ะว่าไงจ้ะยาหยีขอแสดงความเสียใจด้วยนะกลับความรักของนาย แล้วนายจะไม่แสดงความยินดีกลับชั้นหน่อยหรอที่บอลมาคบกับชั้นนะ”ใช่ครับไอบอลแม่งตาต่ำไปเอาอีกพวกนี้ได้ไง พวกพูดจบก็หัวเราะเสียงดังแล้วกลับไปที่ของตัวเอง



   “เฮ้ยยาหยีอย่าไปสนใจไอพวกชะนีหน้าหมาเลยมาช่วยกันคิดดีกว่าว่าจะทำรูปไรเดี๋ยวไม่ทันกันพอดี”



   “คิดหรอว่าชั้นสน..จะสนทำไมในเมื่อแฟนใหม่ชั้นทั้งหล่อทั้งรวยกว่าไอเศษมนุษย์ที่คนแถวนี้ภูมิใจซะเหลือเกินว่าตัวเองได้แฟนเป็นหนุ่มหล่อประจำมหาลัยฮ่าๆๆ”



   “แกว่าใคร!!”ยัยพวกชะนีหน้าหมามายืนประจันหน้ากับผมมันมีกันสามคนครับกลุ่มนี่นำโดย เอมที่มันแย่งแฟนผมแล้วก็บัวชื่อเรียบร้อยแต่หัวใจ 11 ร.ด. สุดๆกับนีออนยัยนี่ก็ขาวสุดๆครับมากกว่าผมอีกครับ



   “จำเป็นต้องบอกมั๊ยละ”



   “หึ!ไอพวกดีแต่ปากยังไงบอลก็ดีกว่าอยู่แล้วหรือแกจะเถียง”



   “อย่าเพิ่งดูถูกแฟนชั้นสิ ถ้าเธอเห็นแล้วจะต้องทำปากพะงาบๆเป็นปลาขาดน้ำเอ๊ะ!หรือว่าปลาขาดผู้ชายกันแน่ฮ่าๆ!”ผมพูดแล้วแยกตัวออกมาทันที



   “มาแข่งกันมั๊ยละว่าแฟนใครจะแน่กว่ากัน”



   “แน่นอน..เพราะเชื่อในตัวแฟนชั้นว่าเศษมนุษย์ของเธอคงจะไม่หงอนะ”



******-*******--*******-******-*****-************-

ขอบคุณสำหรับคอมเม้นน่ะค่ะ
หัวข้อ: Re: นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่3]
เริ่มหัวข้อโดย: KM ที่ 17-03-2010 23:50:13
ละใครหล่อกว่าน่ะครับ

เขียนต่อไปครับ

ผมเป็นกำลังใจให้เสมอน่ะ o13
หัวข้อ: Re: นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่3]
เริ่มหัวข้อโดย: chae ที่ 18-03-2010 00:01:46
ค้างอ่ะ T^T
เอาเลยยาหยีตอกกลับแม่พวกนั้นให้หงายไปเลย
ปอเชร์หล่อกว่า รวยกว่า ไอ่บอลเป็นไหนๆ ฮ่าๆ
เป็นกำลังใจให้กั๊บผม
หัวข้อ: Re: นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่3]
เริ่มหัวข้อโดย: Little Devil ที่ 18-03-2010 03:45:18
ปอร์เช่เป็นใครเอ่ย
ไมหมวยหยี จำไม่ได้
รีบมาต่อนะ

หัวข้อ: Re: นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่3]
เริ่มหัวข้อโดย: OitJi ที่ 18-03-2010 19:44:24
ขอติดตามเรื่องนี้ด้วยคนนะ  :L2:
หัวข้อ: Re: นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่4]
เริ่มหัวข้อโดย: jubdong ที่ 20-03-2010 23:23:37
*****-*****-*****-*******-******-*****-*****-*****

บทที่ 4

*****-******-******-******-*****-*****-******-****

“แล้วแกจะน้ำตาเช็ดหัวเข่า!!!”


   “อย่าชั้นไม่ต้องเอาหัวเข่าเช็ดน้ำตาหรอเว้ย!!พอดีที่บ้านรวยไปหน่อยเลยมีตังค์ซื้อกระดาษทิชชู่”ผมเน้นคำว่ารวยเพราะรู้ว่าบ้านยัยนี้ค่อนข้างจะยากจนอ่ะนะความจริงผมไม่ใช่คนดูถูกคนนะครับแล้วบ้านก็ไม่ได้รวยมากมายขนาดนั้นแค่กินอยู่ไม่ลำบาก สภาพการเงินไม่ขาดมือก็แค่นั้น



   “เยี่ยมมากเลยไอหยี”



   “เฮ้ยเฌอนายคิดออกแล้วหรอว่าจะทำรูปไรอ่ะ”ผมหันไปตามเสียงเรียกของปอยเห็นมันกำลังนวดแป้งอยู่เลยเหมือนกูกินแรงเพื่อนเลยว่ะแต่คงไม่หรอกก็ผมรอแต่งหน้าเค้าไงฮาๆๆ



“เฮ้ยเดี๋ยวชั้นไปคุยโทรศัพท์ก่อนนะ”ผมรีบโทรหาไอน้ำนิ่งเลยครับก็ให้ไอน้ำนิ่งโทรไปบอกปอร์เช่ว่าผมเดือดร้อนอยู่อ่ะดิ ไม่มีเบอร์มันอ่ะ



-ว่าไงกูถ่ายรูปอยู่-


“มึงกูขอเบอร์ปอร์เช่หน่อยดิ”



-เอาไปทำไม-


“เสือก..กูเป็นแฟนมันมึงอย่ายุ่ง”ผมไม่ได้อยากพูดแบบนี้หรอกถ้าอีเอมมันไม่มองอยู่อ่ะ



-พูดได้เต็มปากนะอ่ะๆ 08-.....-


“ขอบใจเว้ย!!ไอนิ่งตอนบ่ายครึ่งมึงมาชิมเค้กที่คณะกูด้วย”



-ของมึงกูไม่แดก-



“งั้นเดี๋ยวกูไปบอกเรียวกิให้ว่ามึงไม่กินเพราเรียวกิอยู่กลุ่มกู”



-เฮ้ย!!อย่านะเว้ยเดี๋ยวกูจะลากไอปอร์เช่ไปด้วยเข้าใจมั๊ยห้ามบอกนะมึง-




“เออๆติดงานอยู่ไม่ใช่หรอไง”ผมวางสายจากไอน้ำนิ่งแล้วโทรหาปอร์เช่ทันที



“ฮัลโหล..ปอร์เช่อ่อ”



-ครับ ยาหยีมีอะไรหรือเปล่า-มึงมีเบอร์กูได้ไงว่ะ



“ปอร์เช่ยาหยีมีเรื่องให้ช่วยนิดหน่อยอ่า”



-ใครทำอะไรยาหยีเดี๋ยวผมไปเจอกันอีก5นาที..ตรู๊ดๆๆ-เฮ้ยกูยังพูดไม่จบเลยแต่พอโทรไปอีกทีมันก็ไม่รับครับสงสัยกำลังขับรถแน่เลยแต่ก็ดีให้มันมาเฝ้าหน้าห้องยัยเอมจะได้รู้ว่าแฟนผมหล่อขนาดไหน


5 นาที ผ่านไป



“เฮ้ย!ไอหยีนั่นแฟนมึงอ่อ”ไหนว่ะผมที่กำลังลงครีมช็อคโกแล็คในชั้นที่สองก็หันกลับไปดูครับมันมาภายในห้านาทีจริงๆด้วยครับมันเดินเข้ามาหาผมในห้องทันทีที่ผมโบกมือเรียกมัน โห!!ทุกคนแหวกทางให้อย่างกับราชาแนะ

โดยเฉพาะนังเอมมองตาไม่กระพริบเลยเสียใจนะครับคนนี่แฟนผม



“มีเรื่องอะไรอ่ะยาหยี”มันถามทันทีครับเหงื่อเต็มหน้าเลย แต่เซ็กซี่ไปอีกแบบ



“เปล่าซักหน่อยพูดยังไม่ทันจบนายก็วางสายไปแล้วอ่ะ”ผมหันมาดึงทิชชู่ให้มันเช็ดแล้วกลับมาทำเค้กต่อ



“เฮ้ย!!แนะนำเพื่อนบ้างอะไรบ้างไอหยี”ไอปอยกระทุ้งสีข้างซะผมสะดุ้งเลยครับ ผมหันมายิ้มแหยงๆใส่ปอร์เช่ก็มันเล่นมองมาซะจะทะลุอยู่แล้ว




“ปอร์เช่นี่ ปอย นมหวาน เรียวกิ เฌอแล้วทุกคน..”




“นี่นะหรอแฟนใหม่นังยาหยี”หูผมมันดีเกินไปหรือว่านังนีออนมันเสียงดังผมถึงได้ยินเสียงดังฟังชัดแบบนั้นอ่ะ แหมพอได้ยินแล้วปริ๊ดเว้ย!!



“ใช่!!นี่แฟนใหม่ผมมีอะไรหรือเปล่าครับคุณนีออน?”ผมหันไปถามมันอย่างสุภาพนังเอมหน้าเจื่อนเลยครับ แหงสิปอร์เช่เหนือกว่าไอบอลแทบทุกอย่างอ่ะนะแม่งไอปอร์เช่มึงไม่น่าไปเรียนเมืองนอกเลยถ้ามึงไม่ไปป่านหนีกูกะมึงก็คงกลายเป็นผัวเมียกันไปแล้วเฮ้ยย!!ไม่ใช่ๆคิดมากนะมึงเนี่ยไอหยี



“ปอร์เช่เดี๋ยวนายออกไปนั่งรอหรือว่าจะไปเดินเล่นก่อนก็ได้นะเดี๋ยวชั้นจะทำเค้กให้ชิม”ปอร์เช่พยักหน้ารับก่อนจะเดินออกไปยังไม่วายยิ้มแจกสาวๆทั้งห้องด้วยเป็นไงละแฟนผมเริ่ดซะไม่มี



“ทำกันได้ยัง!”เสียงกระโชกโหกหากของเฌอทำให้พวกเรากลับมาลงมือทำกันอีกครั้งว่าแต่ไอเฌอนี่ไอเดียดีเหมือนกันเนอะคือเค้กที่กลุ่มผมทำมันเป็นโดนัทครับแต่ข้างในจะมีครีมสอดไส้เป็นชั้นๆครับน่ากิ๊นน่ากิน


“เฮ้ยไอหลิวคนนี้ไปคว้ามาจากนิตยสารฉบับไหนว่ะ”



“อย่ามาเวอร์ไอปอยเพื่อนไอนิ่งมัน”



“คนอย่ามันคบเพื่อนหน้าตาดีอย่างนี้เป็นด้วยหรอ”เรียวกิเป็นคนพูดครับพูดถึงไอนิ่งทีไรไอเรียวกิเป็นวีนแตกทุกทีแล้วมาบอกว่าชอบกู ผมยังจำได้เลยครับตอนที่ไอนิ่งมันไปกินเหล้ากะเพื่อนทีคณะแล้วแม่งเมาไอเรียวกินี่แหละเป็นเดือดเป็นร้อนขับรถไปรับไอนิ่งทันทีเลยครับแล้วงี้มาบอกว่าเกลียดไอนิ่ง



คิดอะไรเพลินๆไปแปบเดียวเค้กกลุ่มผมก็เสร็จเรียบร้อยแล้วครับ เด็กคณะอื่นๆก็เริ่มทยอยเข้ามาแล้วครับเค้กกลุ่มอื่นน่ากินมากมายอ่าไอปอร์เช่ไปไหนเนี่ยอ๊ะ!อยู่นั่นกำลังชิมเค้กของพวกยัยเอมอยู่เลยครับฮึ่มกูเรียกมึงมาช่วยนะแม่งโมโหเว้ย!เฮ้ยแล้วผมจะโมโหมันทำไมมันไม่ใช่แฟนจริงๆของผมซักหน่อยแต่ก็โมโหอ่ะเชอะ!



“อื้มม..ก็อร่อยดีนะครับ”ยังมีชมกันด้วยนะไอปอร์เช่กูยืนหัวโด่อยู่เนี่ยมึงเห็นมั๊ยไอ..ฮึ่มคิดไม่ออกโว้วยย!!




“เฮ้ยอย่าคิดมาดิว่ะไอหยีแฟนแกก็ชิมตามมารยาทเท่านั้นแหละ”


“อะไรใครคิดวากปล๊าวว..ชั้นไม่ได้คิดอะไร๊เล๊ยย”ใครคิดไม่ได้คิดอะไรเลยนะ..ไอปอร์เช่มึงมาโต๊ะกูเมื่อไหร่ระเบิดลงแน่อร๊ายยย!!มีเช็ดปงเช็ดปากไอเช่เดี้ยะๆมึงโดน



“ไหนเค้กที่ยาหยีทำครับ”นิ่งสิ..มึงคงไม่อยากกินเค้กที่กูทำแล้วแหละไอเชี่ยเช่กลับบ้านมึงไปเลย แต่ไอปอยมันก็ยังยื่นเค้กไปให้ไอปอร์เช่อีกไอเพื่อนทรยศศศ!!



“ใครให้มึงแดก”ผมกระชากจานเค้กมาก่อนที่ไอปอร์เช่จะตักเข้าปาก มันหันมาทำหน้านิ่งๆใส่ผมครับแต่กูไม่กลิวหรอกโว้ยย!!แค่ขาสั่น!



“พูดไม่เพราะเลยนะครับยาหยีเอามาเร็วๆเถอะครับผมจะได้ชิมจะได้ไปซื้อลูกโป่งมาให้กลุ่มยาหยีไงครับ”ฝันไปเถอะ!แล้วผมก็คิดแผนชั่วได้หึ!ก็มันแม่งให้ลูกโป่งลูกแรกที่มันซื้อให้นังเอมไปแล้วอ่ะ งอนน น้อยใจเว้ยย!!
“เออกูพูดไม่เพราะแล้วไงว่ะ..”


******-******-*****-*******-******-*****

ตอนหน้ายาหยีขึ้นชกฮาาา
หัวข้อ: Re: นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่4]
เริ่มหัวข้อโดย: เกริด้า(๐-*-๐)v ที่ 21-03-2010 02:57:52
 o3 หึหึหึ~ มาต่อซิ อยากดูมวยต่ออ่ะ
หัวข้อ: Re: นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่4]
เริ่มหัวข้อโดย: Little Devil ที่ 21-03-2010 03:46:18
 :serius2:
หัวข้อ: Re: นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่4]
เริ่มหัวข้อโดย: Nichdia ที่ 21-03-2010 04:27:05
ปอเช่น่ารัก

แต่ไมยาหยีเหวี่ยงแบบนี้อ่า

 :monkeysad:
หัวข้อ: Re: นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่4]
เริ่มหัวข้อโดย: ronlbb ที่ 21-03-2010 10:39:29
หึหึ

หึงซะและ

งี้ต้องลงระเบิด :jul3:
หัวข้อ: Re: นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่4]
เริ่มหัวข้อโดย: tombaza ที่ 21-03-2010 11:46:34
ปอร์เช่น่ารักๆ
หัวข้อ: Re: นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่4]
เริ่มหัวข้อโดย: chae ที่ 21-03-2010 15:33:18
โหวววว ปอร์เช่ ทำกันได้ว่ะ!!!
ยาหยีอนแล้ว เหนป่าวๆ ง้อด้วยเลย
หัวข้อ: Re: นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่5]
เริ่มหัวข้อโดย: jubdong ที่ 24-03-2010 09:39:17
******-*******-********-********-*******


บทที่ 5

*******-********-********-********-******

ผัวะ


เฮ้ยย!!



ห้องทั้งห้องเงียบกริบเมื่อผมเอาเค้กตรงหน้าแปะเข้าไปกลางหน้าของไอหนุ่มหล่อเข้มเชอะกูหมั่นไส้มึงมันปาดเค้กทั้งก้อนทิ้งแล้วมองหน้าผมนิ่งเลย เริ่มรู้สึกผิดมึงอย่าทำหน้าดุแบบนั้นสิ


“ทำแบบนี้ทำไม”มันกระชากมือผมเข้าไปบีบแน่นเลยครับอึ๋ย!กูเจ็บนะไอเชี่ย


“ก็..ก็ไปให้ลูกโป่งมันทำไมละหึ๋ย!ปล่อยสิเจ็บนะโว้ยย!!”ผมสะบัดๆแต่ก็ไม่หลุดผมเลยหันไปมองหน้ามันชัดๆทำไมมึงจะแดกกูหรอไงเจาะกูซะขนาดนั้นอ่ะ อยู่ดีๆมันก็ปล่อยมือผมแล้วผลักหน้าอกผมกระเด็นเลยครับ



 กูเจ็บนะเว้ยสาดดด!แล้วมันก็เดินจากไปไอปอร์เช่มึงไม่เหมาะจะมาเป็นแฟนกูจริงๆๆอ๊ากกก!!กูลูกมีพ่อมีแม่นะโว้ยย!!



“หึ..พ่อรูปหล่อคนนั้นก็คงคิดว่าผู้หญิงอย่างพวกชั้นดีกว่าคนวิปริตแบบแกนะสิ”อีวอกครับลืมบอกไปว่าอีวอกนี่ก็อยู่กลุ่มชะนีหน้าขนเหมือนกันครับแต่อีเนี่ยมันเป็นกระเทยควายกล้าพูดว่าตัวเองเป็นผู้หญิงนะ จริงแล้วมันชื่ออีกวอกแต่มันกระแดะไปเปลี่ยนเป็นวิล



“กล้าพูดเนอะว่าตัวเองเป็นผู้หญิงอ่ะอีวอก”ผมตะคอกกลับมันไหวเลยครับนิสัยผมโกรธโมโหแล้วพาลทำไงได้ครับที่บ้านตามใจมันเลยเสียนิสัย



“อ๊ายยย!!อีหยีมึงกล้าด่ากูหรอ”



“โอ้ยย!”ร้องสิครับก็อีกระเทยความนี่มันเดินมาจิกหัวผมนะสิ ผมตัวเล็กกว่ามันไงเลยเสียเปรียบ



“ปล่อยหัวกูนะเว้ยย!!อีกระเทยควายมึงไปให้หมอเค้าตัดแขนล่ำๆของมึงเนี่ยไปเสริมดั้งจมูกด้วยนะกูกลัวว่ามึงจะหายไม่ออก!”พูดจบผมก็ชกเลยครับเจ็บชิบหายเลยต่อยหน้ามันเนี่ย



“ว้ายย!!เอมมันตบเราอ่ะ”



“พวกเรารุม!”แหมมีหมาหมู่หรอมึงผมโดนลากเข้าไปตบเลยครับโชคดีหน่อยที่ไอปอย กับนมหวานแล้วก็เรียวกิเข้ามาช่วยกันส่วนนายเฌอนะหรอโดนเรียกไปพบอาจาร์ยที่ห้องพักตั้งแต่ทำเสร็จแล้วครับ



“มึงกล้าต่อยกูหรออียาหยี..สวยนักใช่มั๊ยมึงอ่ะมากูจะทำให้อีคนสวยเสียโฉม”อีวอกพูดพร้อมกับขึ้นคร่อมผมไว้ถึงกตัวเล็กกว่ามึงแต่อย่าคิดว่ากูยอมเหอะอีกระเทยควาย



“ทำไมถึงกูจะเสียโฉมแต่กูก็สวยกว่ามึงอียักษ์ปักหลัก อีหลักกิโล อีตอหม้อ “มันยังคร่อมผมอยู่ครับแหมอิเชี่ยนี่มึงหรือตีนเนี่ยตบมาซะกูหน้าหันเลย




“สวยกว่ากูแล้วไงละอย่าน้อยกูก็ไม่เคยร้องไห้เพราะถูกผู้ชายทิ้งละว่ะ”อ๊ายยย!!จี้ใจดำแต่อยู่ๆผมก็นิ่งเลยครับไม่รู้ทำไมพอมันพูดอย่างนี้แล้วแทนทีผมจะนึกถึงไอบอลผมกับคิดถึงแต่ไอปอร์เช่ มึงอยู่ไหนว่ะ ไหนบอกจะดูแลกู ตอแหลจริงๆ



   “ก็ชั้นบอกนายแล้วไงว่าชั้นจะดูแลปกป้องนายเอง”



   “ทำแบบนี้ทำไม”



   มึงอยู่ไหนว่ะ!



“เอ่อ..คุณครับขอโทษนะครับ”


ผลั่ว
อยู่ๆอีวอกมันก็ลงไปนอนข้างๆผม



เลยครับเพราะอะไรนะหรอก็เพราะไอปอร์เช่ไงครับ




“โทษทีนะครับช่วยลุกจากตัวแฟนผมด้วย”มันยังยืนทำหน้าโหดอยู่ครับส่วยอีวอกก็ลงไปนอนกุมดั้งที่ชีเพิ่งไปเสริมมาใหม่ได้โอกาสกูละไอตุ๊ดควาย


“หึ๋ม!เป็นไงละมึงอีวอก..ตอบกูสิแหกตาดูซะว่ากูสวยขนาดไหนแล้วดูพวกมึงแต่ละคนให้ดีนะอีวอกดูสิ!!กูบอกให้มึงแหกตาดูไงอีวอก!!จะมากลัวอะไรตอนนี้ทีมึงตบกูตบเพื่อนกูละมึงเคยกลัวมั๊ยอีวอก!!”ผมเหมือนคนสติแตกกี่รอบไม่รู้ที่ผมฟาดฝ่ามือลงไปที่ใบหน้าของมันผมจิกหัวมันขึ้นมา
“โอ้ยอีเวรรมึงปล่อยหัวกูเดี๋ยวนี้นะ”




“ไม่ปล่อยจะทำไมทีมึงจิกหัวกูละอีดอ-ก”ผมจิกหัวมันดึงแรงๆหมั่นไส้มานานแหละอีเหี้ยนี่ก็อีวอกนี่แหละครับที่พาพวกไปดักตบแฟนพี่ผมอ่าถึงเวลาเอาคืน


“ยาหยีพอเถอะครับยาหยี”ได้ยินเสียงไอปอร์เช่แล้วน้ำตาไหลเลยครับมือที่ดึงหัวของอีวอกก็ค่อยๆเบาลงเรื่อยๆไอเช่ตรงเข้าไปกอดผมแล้วแกะมือผมที่ยังจิกอยู่ที่หัวอีวอก



“หึ!ถ้ามึงไม่มีผัวมึง..มึงก็ทำอะไรกูไม่ได้หรอกย่ะ”อีนี่ปากหมาจริงๆผมสะบัดตัวออกจากปอร์เช่ตรงเข้าไปตบอีปากตะไบเล็บนี่อีกรอบ..และแน่นอนน้ำตายังไหลไม่ขาดสาย



“ยาหยีครับพอแล้วๆ”มันเดินเข้ามากอดผมอีกแต่ผมไม่ยอมหรอกผมหันไปอาละวาดใส่ปอร์เช่ทันทีมือตีสะเปะสะปะไปหมดไม่รู้หรอกว่าโดนหน้ามันหรือป่าวยอมรับอารมณ์เสียมากๆ



“ปล่อยกูนะเว้ย!!มึงโกรธกูไม่ใช่หรอปล่อย!!!”ผมกรีดร้องจนเสียงแหบอารมณ์เสียน้ำตายังไหลอย่างต่อเนื่องไม่รู้เป็นบ้าอะไรขึ้นมาอีกวันนี้




“ผมขอโทษๆผมผิดเองยาหยีหยุดร้องไห้นะครับนิ่งซะนะ”คำพูดปลอบที่เหมือนปลอบลูกของมันกลับทำให้ผมนิ่งได้สัมผัสบางอย่างบอกผมว่าอ้อมกอดและเสียงอันอบอุ่นที่คอยปลอบโยนผมตอนนี้มันเคยเป็นของผมมาก่อน



“ฮึกๆฮือๆ”ผมสงบแล้วครับทำเพียงนั่งแหมะให้มันกอดลุบหน้าลูบหลังเหมือนพ่อปลอบลูกอยู่นั้นแหละ หึ๋ยหน้ากูเยินหมดแล้วเนี่ย



“ท..ทำไมมาช้าจังฮึก”ผมยังคงสะอื้นอยู่ปอร์เช่กอดผมแน่นง่ากูอึดอัด



“ทำไมไม่รอให้ชั้นโดนอีกระเทยควายนี่ตบจนตายก่อนละห๊ะ!”วีนครับงอนน!โกรธ!โมโห!พาลเว้ยย!



*****-******-*******-*******-*******-

เหมือนสตรีมีครรภ์
หัวข้อ: Re: นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่4]
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 24-03-2010 17:41:54

จิ้มตูดคนแต่ง  อิอิ

แวะเข้ามาต้อนรับนิยายใหม่จ้า  :mc4:
หัวข้อ: Re: นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่4]
เริ่มหัวข้อโดย: chae ที่ 24-03-2010 19:08:07
จิ้มๆๆ

ยาหยีรอนั่นเดี๋ยว เดวเราไปช่วยตบ
ปากวอนนัก  :beat: :beat: :beat: :beat:
หัวข้อ: Re: นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่4]
เริ่มหัวข้อโดย: jadezii ที่ 24-03-2010 20:31:26
แปะๆๆ  o18
เริ่มๆก็น่าสนุกแล้ววว :man1:
หัวข้อ: Re: นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่4]
เริ่มหัวข้อโดย: Little Devil ที่ 25-03-2010 01:39:20
ค้างงงอีกแล้ว :serius2:
หัวข้อ: Re: นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่4]
เริ่มหัวข้อโดย: jubdong ที่ 26-03-2010 00:35:22
******-*******-*******-******-*****


บทที่ 6

********-**********-********-******




“ก็ใครเอาเค้กมาโปะหน้าผมละผมก็ต้องไปล้างสิครับเดี๋ยวมดขึ้นหน้าทำไงละแล้วอีกอย่าง..ผมบอกแล้วไงว่าจะดูแลปกป้องยาหยีเองไงครับใครจะยอมให้ยาหยีโดนมันตบละครับแฟนผมทั้งคนนะ”ง่า~~เขินน หน้าร้อนไปหมดแล้วอ่ามาพูดอะไรก็ไม่รู้หายโกรธหายงอนเลยผมแต่ยังไม่เลิกพาลนะ



“บอล!แฟนเก่าบอลนี่นิสัยไม่ดีจริงๆเลยนะดูสิมันตบเอมกับเพื่อนซะหน้าพังเลยค่ะ”ไอบอลมาแล้วครับแหมทำมาเป็นยืนกอดยืนลูบหัวกันอยู่นั่นแหละเชอะ!(มึงก็ไม่ต่างกันได้ข่าว --)ปอร์เช่ประคองผมให้ลุกขึ้นครับดูๆแล้วในกลุ่มผมผมเยินสุดครับ ปากแตก หัวคิ้วก็แตกผมยุ่งเหยิงฟูฟ่องไปหมด เสื้อนักศึกษาก็ยับซะไม่มีอ่ะ แถมมีเลือดของอีวอกนั่นติดมาด้วย


“ยาหยีนายทำไรแฟนเราอ่ะ”กล้าพูดเนอะแฟนเรา ถุ่ย!เห็นแล้วหมั่นไส้โว้ยย!!



“ทำไม!ไม่ใช่แค่แฟนบอลหรอกนะที่เราตบมันได้อ่ะแต่บอลเองเราก็ตบได้เหมือนกัน!”ผมตั้งท่าจะเข้าไปเอาเรื่องอีกรอบแต่ปอร์เช่ดึงไว้ครับ



“พาล!นิสัยไม่เปลี่ยนเลยนะนี่คงเป็นแฟนใหม่ละสิดูเชื่องดีนินายชอบไม่ใช่หรอหมาเชื่องๆนะ..ผลั่วะ!..โอยย!”บอลลงไปนอนคว่ำกับพื้นแล้วครับทุกคนแตกตื่นหมดยกเว้นคนกระทำยังยืนยิ้มหน้าระรื่นอยู่เลยครับมันเอามือมาสางผมให้ผมด้วยทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเมื่อกี้อย่างนั่นแหละ



“ไอเชี่ยนี่มึงต่อยกูหรอ”ไอบอลพุ่งตัวมาจะต่อยไอปอร์เช่อีกครับแต่ไอน้ำนิ่งเข้ามาซะก่อนมันเลยไม่กล้าก็ตั้งแต่ที่ผมคบกับบอลไอน้ำนิ่งกับไอบอลก็เป็นคู่เบื่อคู่เมากันมาตั้งแต่นั้นแล้วยิ่งมีไอปอร์เช่ด้วยไอบอลมันไม่กล้าหรอกครับ



“มีไรกันว่ะแล้วไอหยีมึงไปฟัดกับหมาที่ไหนมาว่ะ”



“แถวนี้แหละหมามีชื่อด้วยนะมึงไม่ใช่หมาขี้เรือนข้างถนน”



“หรอชื่อไรว่ะ”ไอน้ำนิ่งคงรู้อ่ะครับแหมใครไม่รู้ก็โครตควายอ่ะครับเล่นหัวหูแตกกันซะขนาดนี้แต่ละคน เอมหันมามองผมทำสายตาเคียดแค้นอิโด่สู้กูไม่ได้ละสิแต่ผมลูกผู้ชายพอนะครับก็อย่างที่บอกนั่นแหละผมไม่ได้สู้กับยัยเอมหรือสามตัวนั่นยกเว้น


ไอเรียวกิครับหุ่นเรียวกิมันตัวใหญ่กว่าผมนิดนึงครับแต่พอฟัดพอเหวี่ยงกับยัยนีออนครับมันเป็นลูกพี่ลูกน้องกับยัยนีออนครับสองคนนี่ฟัดกันมาตั้งแต่เด็กแล้วครับผมเลยถือเป็นกรณียกเว้นถ้ามันจะตบกับเพศแม่แต่อย่างว่าอ่ะนะยังไงมันก็ผู้ชายดูๆไปไอเรียวกิก็เจ็บหนักเหมือนกันดูท่าว่ามันคงไม่ค่อยลงมือกับยัยนีออนเท่าไหร่คงเป็นยัยนั่นที่ลงมือกับมันมากกว่า



“เฮ้ย!อย่าให้มีเรื่องเหอะไอนิ่งไหนที่กูฝากมึงซื้ออ่ะ”พึ่งสังเกตว่ามันถือลูกโป่งมาด้วย



“อ่ะผมให้กลุ่มยาหยีนะครับ”



“บอล!ไหนอ่ะลูกโป่งให้กลุ่มเอมอ่ะอยากแพ้มันหรอไง”อย่างที่เคยบอกไปบอลไม่ชอบการยอมแพ้บอลมันเลยรีบไปซื้อลูกโป่งทันที



“นังยาหยีเรื่องมันไม่จบแค่นี้แน่!!”ไม่จบก็ไม่จบดิ่ว่ะคิดว่ากูกลัวหรอไง


“เดี๋ยว!”จะไปเรียกมันไว้ทำไมว่ะเนี่ย!



“5พันพอมั๊ย!..ค่าทำแผลและค่าทำขวัญแล้วเลิกตามรังควาญแฟนผมซะทีถ้าผมรู้ว่าคุณยังมีปัญหากับยาหยีอีกละก็ผมไม่เอาคุณไว้แน่คุณวอก!”สะใจคร้าบบบ!!โฮะๆได้มันมาเป็นแฟนจิงๆก็ดีสิ ปอร์เช่ยัดเงินสด5พันบาทใส่มืออีวอกแล้วประคองผมไปไหนที่โต๊ะ



“ดูสิหน้าเยินหมดเลย”พูดทำเพื่อกูยิ่งใจเสียอยู่



“เฮ้ยไอเรียวนี่มึงหัวแตกด้วยหรอว่ะเนี่ย!”



“เรียวกิเป็นไรครับ!”ไอเชี่ยนิ่งเพื่อนมึงนั่งหัวโด่อยู่เนี่ยสนใจกูหน่อยสิ!ว่าแต่ไอเรียวเลือดไหลเยอะเหมือนกันนะ



“อื้ม..คงเป็นตอนที่ยัยฟลูออเรสเช็นส์ฟาดถาดเค้กอ่ะมั้งแต่ไม่ยักเจ็บแหะ”ใครว่าไม่เจ็บก็บ้าแล้วขนาดผมโดนแค่มือกะเท้ายังเจ็บขนาดนี้เลยแล้วไอเรียวกิโดนถาดเค้กนะครับถาดเค้กที่ทำไม้อ่ะครับแต่เรียวกิมันเป็นคนเก็บความรู้สึกเก่งไม่อยากให้ใครเป็นห่วงอ่ะครับ


“นิ่งมึงพาเรียวกิไปหาหมอดิ”ไอปอยสั่งครับมันกับนมหวานไม่ค่อยเจ็บเท่าไหร่ครับแค่ช้ำๆ

“ทำไมต้องเป็นมันว่ะเดี๋ยวกูไปเองก็ได้”

“ไม่ได้!ถ้ามีคนฉุดระหว่างทางทำไงครับเรียวเดี๋ยวผมไปส่งเองครับ”

“อย่ามาเวอร์กูเป็นผู้ชายนะเว้ย!!~แมนๆอย่างนี้ไม่มีทางโดนฉุดเว้ย”พูดไม่อายปากเลยนะเรียวกิ ผมฟังแล้วแอบหัวเราะเลยครับ

“กลับบ้านไปส่องกระจกเถอะครับจะไปโรงบาลกับผมดีๆมั๊ยครับ”

“ไม่เว้ย!!เฮ้ย!!!ปล่อยกูนะ!!”ไอนิ่งครับอุ้มไอเรียวพาดบ่าตัวลอยเลยครับแล้วมันก็รีบเดินออกไปเลยครับไม่อายและไม่สะทกสะท้านกับแรงที่ไอเรียวทุบหลังมันอั่กๆนั่นเลย

“บอลไหนอ่ะลูกโป่ง”ผมหันที่ยัยเอมที่ยืนหน้าหงิกอยู่อีกฝั่งของห้องแล้วยิ่งหงิกเข้าไปใหญ่เพราะบอลกลับมาในสภาพมือเปล่าแต่..นี่อย่าบอกนะว่าไอเช่มันไปเหมามาหมดเลยอ่ะ

“นายไปเหมามาหมดเลยหรอ”

“อื้ม..หมดไปตั้ง900แนะ”

“เดี๋ยวคืนให้ก็ได้”งอนนครับไม่รู้ทำไมผมถึงรู้สึกผูกพันกลับมันแปลกๆเหมือนเคยรักกัน..เมื่อนานมาแล้ว

“อย่างอนสิครับผมล้อเล่นแล้วนี่กลับบ้านได้เลยหรือเปล่าครับ”


“อื้มม!คงงั้นแหละมั้งอาจาร์ยบอกว่าจะประกาศผลพรุ่งนี้แหละ”ผมบอกให้ปอร์เช่ขับรถมารอผมหน้าคณะเดี๋ยวผมจะช่วยเพื่อนเก็บของก่อน

“นี่นังยาหยี”กูเป็นผู้ชายเว้ย!!มาเรียกงนังโน้นนังนี้ได้ไงว่ะแต่ผมก็หันครับหงุดหงิดมากเห็นหน้าอีนี่

“อะไรนังเอม!”มึงเรียกมากูเรียกมั้งหึ๋ย!

“ปากดีไปเถอะ...เรามาแข่งกันมั๊ย”

“แข่งอะไร!”

“แข่งว่าใครจะได้ปอร์เช่ไปไง”แข่งอะไรเนี่ย!!~อีบ้าา..ปอร์เช่มันแฟนกูนะโว้ย!!

“แข่งทำไมในเมื่อปอร์เช่เป็นแฟนชั้นอยู่แล้ว...แล้วเค้าก็รักชั้นมากด้วย(มั้งนะ ? )ถ้าเธอคิดจะมาเป็นมือที่สามละก็อย่าหวังเพราะปอร์เช่กับชั้นเราผูกพันกันมานาน”มันเป็นความรู้สึกครับ ผมรู้สึกผูกพันกับปอร์เช่มากเป็นพิเศษเลยครับ

“งั้นเรามาแข่งกันว่าใครจะได้ตำแหน่ง husband and wife  test ประจำปีนี้”มันก็คือการประกวดคู่หวานประจำมหาลัยที่จะจัดขึ้นในอีก3-4 เดือนข้างหน้านี้ งานนี้เพศไหนก็ลงได้ครับ ทั้งเกย์ ทอมดี้หรือชายหญิง แต่มีข้อแม้ว่าฝ่ายที่เป็นหญิงต้องแต่งตัวเป็นผู้หญิงซึ่งคู่เกย์ไม่ค่อยได้กันอ่ะครับเพราะฝ่ายเคะ จะเป็นหญิงไม่ค่อยสมบูรณ์อ่ะนะ

“แข่งแล้วชั้นจะได้อะไร”

“ถ้าชั้นชนะแกกับแฟนแกต้องเลิกกันทันทีแล้วแกต้องทำตามที่ชั้นสั่งทุกอย่าง”

“ทำไมจะเสียบต่องั้นสิ”หมายถึงไอปอร์เช่ครับ

“อย่ามาปากดีแล้วถ้าเกิดแกชนะชั้นจะยอมทำทุกอย่างที่แกสั่งเป็นไงละแลกกัน”

“ตกลง”ยังไงผมก็ชนะอยู่แล้วคอยดูนะนังเอมชั้นชนะเมื่อไหร่แล้วแกจะรู้ว่าอย่ามาเล่นกับชั้น!


*********-**************-*************-******************

ไม่รู้จะถูกใจรึเปล่านะค่ะ เพิ่งลองแต่ง

ปล.เคะคือฝ่ายรับ
เมะคือฝ่ายรุกนะค่ะ

ปล.2 อยากให้ลงอิมเมจให้มั๊ยค่ะ
หัวข้อ: Re: นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่4]
เริ่มหัวข้อโดย: NUKWUN ที่ 26-03-2010 00:59:53
เรื่องนี้สนุกนะครับ ถ้าลงชื่อเรื่องที่เเจ่มๆ

กว่านี้มีนว่าคนอ่านต้องเยอะเเน่ๆ

ตอนนี้ชื่อเรื่องมันเเปลกๆยังไงก็ไม่รู้อ่ะครับ

มันดูไม่น่าสนใจเท่าไหร่

รอตอนต่อไปมาเร็วๆนะคร้าบ

 :L2: +1 เป็นกำลังใจให้ครับ
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่6]
เริ่มหัวข้อโดย: Dorumi ที่ 27-03-2010 09:31:32
 :-[ :-[
อ่านมาหกตอนรวดเลย
น่ารักอ่ะ อ่านแล้ว ยิ้มไปเลย
เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์นะจ๊ะ

อยากจะบอกว่ายาหยีกับปอเช่
ชื่อที่คิดออกมาน่ารักมากเลยจ๊ะ

รอติดตามตอนต่อไปนะจ๊ะ
ขอบคุณมากมายก่ายกองจ๊ะ
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่6]
เริ่มหัวข้อโดย: Phelyra ที่ 27-03-2010 10:39:18
สนุกมากค่ะ มาต่อเร็ว ๆ นะค่ะ เรื่องราวเข้มข้นมากมายเลยค่ะ  :L2:
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่6]
เริ่มหัวข้อโดย: KM ที่ 27-03-2010 11:30:37
เอารูปๆๆๆ

ฮ่าๆๆๆ

มันส์ดีอ่ะ น่าจะงอนไอ่พอร์ช อีกซะหน่อยนะ


ปล. เรตติ้งไม่เบาแฮะ
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่6]
เริ่มหัวข้อโดย: ammpy ที่ 27-03-2010 12:18:14
 :really2:
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่6]
เริ่มหัวข้อโดย: tombaza ที่ 27-03-2010 12:40:17
ชอบปอร์เช่อ่ะ!
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่6]
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 27-03-2010 13:59:09
รอน้าคร้าบบบ
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่6]
เริ่มหัวข้อโดย: zatamare ที่ 27-03-2010 23:17:18
งานนี้สนุกแน่
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่6]
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 28-03-2010 09:32:53
นายเอกแรงได้ใจจังเลย

ผลแข่งจะออกมาแบบไหนหนอ

มีหลายคู่เหมือนกันนิ

ชักสนุกแล้วซิ

อยากรุ้จักมีอดีตกันยังไงพระ-นายเอกเราเนี่ย

มาต่อไวไวๆๆๆน่ะ

ขออิมเมจด้วยยยยยยยย
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่6]
เริ่มหัวข้อโดย: นัตสึกิ ที่ 28-03-2010 19:55:50
แร๊งจริงด้วยวุ๊ย
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่6]
เริ่มหัวข้อโดย: pancakesexy ที่ 28-03-2010 20:05:29
แว้กกกกก เรื่องนี้สนุกมากมายอ่ะ

สงสัยปอร์เช่ ต้องมีความหลังกะ ยาหยีแน่ๆอ่ะ

อยากรุ้ๆๆๆจัง

ขอให้คู่ปอร์เช่ กะ ยาหยี ชนะด้วยนะ

เพราะปอร์เช่ น่ารักมากมาย

 :-[ :-[
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่6]
เริ่มหัวข้อโดย: khun_Kling ที่ 28-03-2010 21:10:40
ว้าวววเปอร์เช่ น่ารักมากๆ ดูแลยาหยีให้ดีๆนะคะ
เด๋วมีคนมาแย่งไป
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่6]
เริ่มหัวข้อโดย: จุ๊บจิ๊บจ๊ะจ๋า ที่ 28-03-2010 21:31:34
ขออ่านด้วยคนน้า

หกตอนรวดเลย

ยาหยีแรงได้ใจ

ปอร์เช่ดูแลดีจริงๆ o13
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่6]
เริ่มหัวข้อโดย: beambeam ที่ 28-03-2010 23:26:36
สุดยอดเลยนะครับผม มาต่อเร็วๆนะครับ จะรอคอยนะครับ แต่อย่าให้นานมาก  :z13: :z13:
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่6]
เริ่มหัวข้อโดย: เกริด้า(๐-*-๐)v ที่ 29-03-2010 09:57:29
ยาหยีแรดไปอ่ะ  บอกตรงๆเลยนะ ไอไม่ชอบคนที่บอกตัวเองว่าเป็นเกย์แต่ดูสาวไปอ่ะ สาวขนาดนี้แทบเรียกกระเทยได้เลยนะ

ไอมีเพื่อนที่เป็นแบบเนี๊ย พอถามมันว่า"มึงจะเป็นเพศไรกันแน่วะ กระเทย เกย์ ?" มันตอบว่า"ทั้งสองอย่างว่ะ"
^
^
แบบนี้รับได้ ไม่รู้เป็นเพราะเห็นมันมานาน หรือเพราะมันยอมรับตรงๆก็ไม่รุ

แต่ไอรู้แล๊ะไมตอนแรกตั้งชื่อแบบนี้ พอนึกเรื่องออกเลยว่าจะเป็นไงต่อไป อ่ะนะ   :bye2:
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่6]
เริ่มหัวข้อโดย: ARMTORY ที่ 29-03-2010 10:02:20
มาอ่านด้วยคน

ดูท่าแล้วจะมันน่าดู
น้องยาหยีแรงงงงง
 o13
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่6]
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 29-03-2010 19:47:46
สมกับชื่อเรื่องเลย ร้านได้อีก อิอิ
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่6]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 29-03-2010 21:19:33
อ่านแล้วรูสึกมึนค่ะ ลองปรับภาษาใหม่น่ะค่ะ ลักษณะนาม หรือ สรรพนาม ลองดูอีกทีค่ะ

เอาใจช่วยค่ะ  :pig4:
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่6]
เริ่มหัวข้อโดย: ranaways ที่ 29-03-2010 23:43:01
เริดที่สุด
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่6]
เริ่มหัวข้อโดย: beambeam ที่ 31-03-2010 15:57:07
 :z3:เมื่อไรจะมาโพสอีกละครับ รอนานแล้วน่าาาาาาาาาา รีบๆมาเลยนะครับผม :z3: :z3:
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่6]
เริ่มหัวข้อโดย: kanda53 ที่ 31-03-2010 20:44:24
สนุกค่ะ....ชอบความแรง  :a9:
 
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่6]
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 02-04-2010 11:37:13
ต่อด่วนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่6]
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 02-04-2010 23:35:09
ยังไม่มาอีกหรอ :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่6]
เริ่มหัวข้อโดย: speedboy ที่ 03-04-2010 00:18:14
+1  เก่งมากครับ

กระชับ  รวดเร็วดีครับ

รอตอนต่ดไปนะครับ

 :oni2: :oni2: :oni2:
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่6]
เริ่มหัวข้อโดย: beambeam ที่ 03-04-2010 06:18:44
 :call: :call: :call: รออยู่นะคร้าบบบ ให้ลงแดงกันก่อนเหรอไงคร้าบบบเนี้ย รีบมาลงเยนะคร้าบบบผม  :z3:
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่6]
เริ่มหัวข้อโดย: Little Devil ที่ 03-04-2010 06:56:00
 :call:
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่6]
เริ่มหัวข้อโดย: jubdong ที่ 03-04-2010 14:13:51
***********************************

บทที่ 7


************************************

หนุ่มน้อยที่คาดคะเนจากสายตาแล้วอายุคงไม่ถึง 5 ขวบเป็นแน่ ดวงตากลมโตหวานใสตลุมเครือไปด้วยหยาดน้ำใสๆ ปากบางอมชมพูเบะออกอย่างน่ารัก เนื้อตัวเต็มไปด้วยฝุ่นผงของเศษดินที่หนุ่มน้อยนั่งอยู่

"อย่าไป...!อย่าทิ้งผมไปนะ!!!ถ้าพี่ไปผมจะลืมนะ..ผมจะลืมพี่นะลืมให้หมด!!"เด็กน้อยกรีดร้องลั่นหยาดน้ำตาไหลพรั่งพรูออกมาไม่หยุดมือน้อยกำเข้าหากันแน่น ดวงตาใสทอประกายความปวดร้าว ความเสียใจ ความเหงาอย่างปิดไว้ไม่มิด...เพียงแค่ห้วงคิดเดียวภาพบรรยากาศทั้งหมดก็ดับวูบราวกับโดนหมึกสีดำราดรด เด็กน้อยคนเดิมนั่งนิ่งอยู่ที่พื้นน้ำตายังคงไหลมารินรดไม่ขาดสาย ก่อนเด็กน้อยจะได้หวาดกลัวอะไรขาเล็กๆทั้งสองก็ยันตัวเองขึ้น พุ่งตัววิ่งออกไปตามทางที่มืดสนิทราวกับวิ่งตามหาอะไรบ้าอย่าง

"อย่าไปนะ!!อย่าทิ้งผมแบบนี้ไหนสัญญาว่าจะดูแลผมไง!!!"ร่างของเด็กชายที่น่าจะอายุมากกว่าปรากฏชัดขึ้นในมโนภาพ เขายืนอยู่ตรงนั้นเด็กหนุ่มรูปร่างหน้าตาดียืนนิ่งอยู่ท่ามกลางความมืดมิดร่างกายของเขาราวกับแสงสว่างที่ประกายเจิดจรัสอยู่ท่ามกลางความมืด

"ห้ามลืม..ห้ามลืม..ห้ามลืม"


"ชั้นจะปกป้องดูแลนายตลอดไป"


เฮือก!
อะไรกัน..!
ความฝัน!
ใครคือเด็กผู้ชายคนนั้น..ห้ามลืมอะไร!ใครจะปกป้องผม..!
“เป็นอะไรหมวยหยีหน้าซีดจังไม่สบายหรือป่าว”เฮียลิ้งค์ทักขึ้น กระชากผมให้หลุดออกจากห้วงความฝันที่น่าหวาดผวา ผมไม่ใช่คนที่ชอบการจากลามันเป็นเรื่องยากมากสำหรับการที่ผมเห็นความทรงจำวัยเด็กที่แสนจะเลือนลางสำหรับผมหรือบางทีผมอาจจะจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าชีวิตตอนเด็กผมเป็นยังไง!!
“ป่าวอ่ะเฮียไม่ไรหรอกเค้าไปเรียนก่อนนะ”ผมไม่ได้ทานข้าวเช้าวันนี้ ผมรีบออกมาจากโดนไม่รอปอร์เช่มารับ ความรู้สึกใจสั่นที่เป็นตั้งแต่ตอนที่ฝันอยู่ยังคงเป็นอยู่ และสิ่งที่ผมสงสัยคือเด็กผู้ชายคนนั้นเป็นใครแล้วทำไมผมในวัยเด็กถึงต้องโหยหาเค้าด้ดวย ทำไมผมไม่เข้าใจ..อีกทั้งคำพูดแปลกๆที่ผมได้ยินและผมมั่นใจได้แน่นอนว่าคำนั่นปอร์เช่เป็นคนพูดกับผม!!!
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่6]
เริ่มหัวข้อโดย: speedboy ที่ 03-04-2010 21:11:29
ซ้านนนนนน   ไปแล้วนะครับ

ได้โปรดมาต่อนะครับ  อิอิ

 :oni2: :oni2: :oni2:
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่6]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 03-04-2010 21:33:46
 :pig4:
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่6]
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 03-04-2010 21:41:13
ไหมตอน 7 สั้นอ่ะ ย้ำ ....สั้น.... จิ้งๆๆๆๆๆ

มาต่อด่วนเลยๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่6]
เริ่มหัวข้อโดย: jubdong ที่ 03-04-2010 22:28:12
****************************

ต่อบทที่ 7

***********************

“ไอหยีชั้นได้ข่าวว่าแกรับคำท้าของยัยเอมนั่นหรอว่ะ”ทันทีที่พูดนั่งลงที่เก้าอี้ประจำไอปอยก็ถามถึงเรื่องเมื่อวานทันที อ้อใช่!ผมยังไม่ได้พูดเรื่องนี่กับปอร์เช่เลย มัว

แต่คิดเรื่องความฝันบ้าๆนั่นบางทีมันอาจจะไม่มีอะไรเลยก็ได้ผมอาจคิดมากไปเอง


...


..


ผมจับตาดูมองเขา..


ผู้ชายร่างเล็ก ผิวขาว หน้าหวาน สิ่งที่ติดตัวมาเป็นเอกลักษณ์ตั้งแต่เด็ก นับจากวันนั้นวันเวลาแปรเปลี่ยนไปจาก1วัน เป็นหนึ่ง1อาทิตย์และ1เดือนจบจนผมปล่อย

ใหมันกินเวลามาเกือบ 15 ปีผมรอด้วยจิตใจที่มั่นคงในความรักยอมรับว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาอ้อมแขนนี่ถูกใช้ในกอดใครๆมามากมายแต่นับตั้งแต่วันที่ผมกลับมาที่

ไทย วันที่ผมตกลงที่จะเป็นลูกน้องในเกมรักของเขา ผมก็ไม่กอดใครพร่ำเพื่ออีก สัญญาด้วยความรักและหัวใจทั้งหมดที่มีเพื่อดูแลประคบประหงมคนที่เป็นดั่งหัวใจของผม!!


“ปอร์เช่!!นายคิดอะไรอยู่หรอ”ยาหยีเจ้านายในเกมรักของผมพูดขึ้นขณะที่ผมกำลังเดินไปโรงอาหาร ผมยิ้มให้เค้าบางๆหางตาเหลือบไปมองใบหน้าหวานๆของเค้า

ที่ยังคงมีร่องรอยของการถูกทำร้ายอยู่ ดูแล้วรู้สึกหัวใจสั่นไหวแปลกๆ


“เปล่าครับ..ทานอะไรดีครับ”ผมเอ่ยถามเรียบๆเมื่อยาหยีนั่งลงเรียบร้อยแล้ว ยาหยีให้มายิ้มตาใสใส่ผมเห็นแล้วมันหน้าจับจูบซะจริงๆเลย



“เฮ้ยไอหยี!ซวยแล้วว่ะ!”งง ..ครับอยู่ๆปอยเพื่อนของสุดที่รักผมก็วิ่งหัวฟูมาหาว่าที่เมียผมทันทีท่าทางจะเกิดเรื่องแฮะ


“ทำไมว่ะไอปอยแกเลิกกะผัวแกแล้วหรอ..จะมาซบอกป๋าอ่ะดิ่”


“ถุย!ป๋าเป๋ออะไรกัน..ถ้าป๋ามึงอ่ะนะไปดูโน้นเลยไป๊!!”ปอยชี้นิ้วไปที่บอร์ดที่อยู่ข้างทางเข้าเข้าโรงอาหารทำไมผมไม่สังเกตเลยนะว่ามันมีอะไรผิดปกติ ยาหยีเดิน


ไปที่บอร์ดนั่นก่อนดวงตาโตๆของว่าที่เมียผมจะเบิกกว้างขึ้นโตเหมือนตุ๊กตาบายเลยครับน่ารักจัง



“ซวยแล้ว!!ป๋าแม่งโหดว่ะกะอีแค่พวกเราโดดชมรมเป็นว่าเล่นแค่เนี่ยไม่เห็นจะต้องให้พวกเราไปบำเพ็ญประโยคเลยนี่หว่าหึ๋ย!โมโห”


เพี้ยะๆๆ


โมโหแล้วอย่ามาลงกับสิคร้าบบบ ว่าที่เมียยาหยีฟาดฝ่ามือไม่ยั้งลงมาที่แขนของผมถึงจะดูไม่จริงจังแต่ก็ใช้ว่าจะไม่เจ็บนะครับแสบร้อนเลยแหละ
“ก็แค่บำเพ็ญประโยชน์นี่ครับไม่เห็นเป็นไรเลยครับยาหยีก็แค่ไปเก็บขยะแค่นั้นเองไม่ใช่หรอครับ”


“ถ้าแค่นั้นพวกเราคงไม่มาตีอกชกหัวแบบนี้หรอกย่ะนายเช่”ปอยเรียกชื่อผมห้วนๆสั้นๆว่าแต่บำเพ็ญประโยคมันก็แค่เก็บขยะไม่ใช่หรอครับตกลง..ยาหยีอยู่ชมรมอะไรกันแน่
“พวกเราอยู่ชมรมค่ายอาสานะสิเห็นว่าไม่ต้องทำงานอะไรมากมายก็เลยเข้ากันที่ไหนได้ใครจะคิดว่าป๋าจะโหดร้ายขนาดนี้ถึงขนาดใสชื่อพวกเราในการขึ้นไปสร้างโรงเรียนกับฝายกั้นน้ำที่หมู่บ้านชนบทแถบทางเหนือโน้นที่สำคัญนะมันกินเวลาตั้ง 10 วันแนะ”ปอยร่ายยาวผมยืนฟังอย่างใช้ความคิดในขณะว่าที่เมียแทบจะเป็นลมไปตรงนั้น...



ยาหยีลูกชายคนกลางที่ถูกประคบประหงมอย่างไข่ในหินมาตั้งแต่เด็กๆคงจะลำบากต่อการใช้ชีวิตมากๆอย่างแน่นอนเพราะไม่ใช่แค่ทำอะไรไม่ค่อยจะเป็นเท่านั้นแต่ยังเป็นพวกภูมิแพ้ตัวเองอีกด้วยแพ้แทบจะทุกอย่างทั้งแพ้ฝุ่น ทั้งยุง รวมทั้งอาหารเผ็ด  แถมยังเป็นพวกเรื่องมากเหมือนลูกคุณหนูไม่มีผิด ยาหยีไม่ชอบกินหมูมันๆ ไม่กินกระเทียม ไม่กินของไหม้ ยาหยีเป็นเด็กที่เรื่องมากและเอาแต่ใจตัวเองมากที่สุดในโลกที่ผมเคยเห็นมา...!!
ตอนหน้าเราจะเห็นความน่ารักของปอร์เช่กัน หุหุ ยาหยีนี่โคตรคุณหนูเลยอ่า ยังงี้ปอร์เช่จะทนไหวมั๊ยเนี่ย ฮาาา
ปล.คอมบ้านไรท์เตอร์เจ๊งตอนนี้ไม่มีต้นฉบับแต่งไม่ดีหรืออะไรต้องขออภัยนะค่ะ ช่วงนี้อาจจะอัฟช้านะค่ะ
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!7บทที่]
เริ่มหัวข้อโดย: speedboy ที่ 03-04-2010 22:36:41
อืมยาวมานิดนึง  ขอบคุณนะคร้าบ  อิอิ

 :oni2: :oni2: :oni2:
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!7บทที่]
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 03-04-2010 22:42:24
หายไปนาน



ไมกลับมาสั้นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!7บทที่]
เริ่มหัวข้อโดย: tombaza ที่ 03-04-2010 22:59:06
ปอร์เช่จะทนไหวมั้ยนะ
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!7บทที่]
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 04-04-2010 14:31:50
รีบๆต่อน้าาาา
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!7บทที่]
เริ่มหัวข้อโดย: tenten1310 ที่ 04-04-2010 18:33:26
ต้องทนได้อยู่แล้ว

ทนไม่ได้ก็อย่ารักเล้ย o22
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!7บทที่]
เริ่มหัวข้อโดย: จุ๊บจิ๊บจ๊ะจ๋า ที่ 04-04-2010 18:50:47
ยาหยีลูกชายคนกลางที่ถูกประคบประหงมอย่างไข่ในหินมาตั้งแต่เด็กๆคงจะลำบากต่อการใช้ชีวิตมากๆอย่างแน่นอนเพราะไม่ใช่แค่ทำอะไรไม่ค่อยจะเป็นเท่านั้นแต่ยังเป็นพวกภูมิแพ้ตัวเองอีกด้วยแพ้แทบจะทุกอย่างทั้งแพ้ฝุ่น ทั้งยุง รวมทั้งอาหารเผ็ด  แถมยังเป็นพวกเรื่องมากเหมือนลูกคุณหนูไม่มีผิด ยาหยีไม่ชอบกินหมูมันๆ ไม่กินกระเทียม ไม่กินของไหม้ ยาหยีเป็นเด็กที่เรื่องมากและเอาแต่ใจตัวเองมากที่สุดในโลกที่ผมเคยเห็นมา...!!

เอ้าเฮ่ย.............

ไอ้ที่ว่าว่าอยู่นี่ก็เมียในอนาคตแกไม่ใช่เหรอว่ะปอร์เช่

รักไม่ล่ะ รักเค้าก็ต้องทนนะไอ้น้องเอ้ย :laugh:
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!7บทที่]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 04-04-2010 18:53:35
ป้าแก่ๆก็ต้องรออ่านต่อไปนะสิค่ะ เพราะ ยังไม่สามารถให้คะแนนได้ค่ะ

มาน้อยไปหน่อย ไว้มาเยอะก่อน จะมาบอกอีกทีว่าชอบรึเปล่าสำหรับเรื่องนี้นะค่ะ

เป็นกำลังใจให้สู้ต่อไปนะค่ะ  :pig4:
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!7บทที่]
เริ่มหัวข้อโดย: Phelyra ที่ 04-04-2010 22:20:18
"ชั้นจะปกป้องดูแลนายตลอดไป" ปอร์เช่ สุภาพบุรุษที่สุดในโลกตั้งแต่เด็กเลยหรอค่ะเนี่ย  :m1:
เมื่อไหร่ยาหยีจะจำความรักและความผูกพันสมัยเด็กกับปอร์เช่ได้เนี่ย ยาหยีเนี่ยสมองปลาทองจริง ๆ  o6
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!7บทที่]
เริ่มหัวข้อโดย: jubdong ที่ 06-04-2010 18:04:25
***********************************

บทที่ 8

***********************************

“เฮียลิ้งค์ หมวยเบ ป๊า ม๊า!เค้าไปแล้วนะ”


ยังอยู่กับผมนะครับปอร์เช่ ยาหยีตะโกนบอกคนในครอบครัวป๊ากับม๊ายาหยีที่ผมเพิ่งเคยเจอเป็นครั้งแรกตั้งแต่กลับมาจากเมืองนอกเดินออกมาส่งว่าที่เมีย ก่อนจะมองผมอย่างอึ้งๆประมาณว่า ญาติที่ตายไปหลายสิบปีฟื้นคืนชีพขึ้นมาใหม่ประมาณนั่น


“ตาเช่ใช่มั๊ยลูก”แม่ของยาหยีวิ่งเข้ามาหาผมเป็นคนแรกครับคุณน้ากอดผมอย่างหายคิดถึงท่ามกลางสายที่แสนจะงุนงงของบรรดาลูกๆในบ้าน


“ใช่ครับคุณน้าจำผมได้ยังไงครับตอนไปที่โน้นผมก็อายุแค่ไม่เท่าไหร่เองนะครับ”ใช่ครับผมไปจากเมืองไทยสมัยตอนอยู่ป.4-5ได้มั้งตอนนั้นยาหยีก็ประมาณ4-5ขวบได้มั้งผมไม่แน่ใจ..


“ก็แม่เรานะส่งรูปมาให้น้าดูนะสิโตขึ้นแล้วหล่อจังนะอย่างนี้สาวๆติดตรึม”



“แม่!แม่รู้จักไอนี่ได้ไงครับผมไม่เห็นจะรู้จักมันเลย”


ความจริงแล้วผมรู้จักกับพี่ดาร์ลิ้งค์นะครับเราเป็นเพื่อนเล่นกันสมัยเด็กนะ ผมอ่อนกว่าเฮียลิ้งค์ประมาณ2ปีได้มั้งครับแต่ก็ไม่แปลกหรอกที่เฮียแกจะจำผมไม่ได้


“ก็นี้ปอร์เช่ลูกชายของน้าตรีกับอาลองไงดาร์ลิ้งจำไม่ได้หรอแต่ก่อนยังเล่นด้วยกันอยู่เลย!”เฮียลิ้งค์เดินมาใกล้ผมพร้อมกับจับแขนผมขึ้นมาดูและพลิกไปมาก่อนจะเห็นรอยแผลเป็นที่แขนซ้ายผมมันได้มาจากตอนที่ยาหยีอายุ 4 ขวบครับแล้วปีนขึ้นไปบนตู้เหล็กตกลงทับผมแล้วแขนผมเลยพลาดไปโดนแจกันแตกครับมันเลยเป็นแผลเป็นมาตั้งแต่เด็กครับ



“เฮ้ย!!ไอเช่จริงด้วยว่ะไม่คิดนะเว้ยว่าแกจะมาเป็นน้องเขยชั้นอ่ะ”เฮียลิ้งค์กอดผมแน่นเลยครับพร้อมกับตบบ่าเบาๆผมหันไปยักคิ้วให้ยาหยีที่ยืนหน้างออยู่ข้างๆผม



“ทำไมทุกคนถึงรู้จักปอร์เช่ละ”ยาหยีถามทำเอาผมอึ้งๆไปอยู่นานอ่ะครับไม่คิดว่าเค้าจะลืมอย่างที่เค้าบอกวันนั้นวันที่ผมย้ายไปอยู่เมืองนอก เค้าแกล้งผมใช่ไหม



“เอ่อ..เช่เดี๋ยวกลับมาจากค่ายแล้วมาคุยกับอาด้วยนะ”ผมพยักหน้าแม้จะงงๆแต่คุณอาคงอธิบายกลับผมได้ดีกว่า


“เอ้าไปๆไปได้แล้วเดี๋ยวก็ตกรถหรอกลูกระวังตัวนะยาหยี”น้ารตีแม่ของยาหยีโบกมือไล่ผมจึงได้แต่พยักหน้าช้าๆแล้วเดินไปช่วยยาหยีถือของว่าแต่..ที่รักผมจะย้ายบ้านไปอยู่นั่นเลยหรอไงครับ



“อย่าคุยกับคนแปลกหน้านะหมวยหยีเฮียเป็นห่วง”



“เฮียอ่าเค้าโตแล้วนะ”เฮียลิ้งค์ไม่รอน้องชายเถียงครับเฮียแกจับหัวของยาหยียัดเข้าไปในรถผมแล้วปิดประตูทันทีเลยครับ



“ดูแลน้องเฮียดีๆนะน้องเขย”



“อ่าครับ”ผมยิ้มๆก่อนจะเดินอ้อมมาทางฝั่งคนขับเห็นไอตัวแสบนั่งหน้างอเป็นค้อนเลยครับ


“ทำไมพ่อแม่ครอบครัวชั้นถึงรู้จักนาย”


“เดี๋ยวกลับมาจากค่ายคุณก็รู้เองแหละ”ผมกับยาหยีเงียบไปพักใหญ่ไม่นานพวกเราก็เดินทางมาถึงจุดนัดพบ เพื่อนของยาหยีมารอกันครบแล้วครับ..


   ผมยาหยีนะครับผมจำเป็นต้องเก็บความสงสัยเอาไว้ในใจลึกๆเพราะมันไม่ใช่เวลามานั่งคิดนี่ครับปอยโทรมาบอกผมว่าพวกยัยเอมแล้วก็ไอบอลก็มาค่ายนี่ด้วยดูท่ามันจะถูกใจปอร์เช่มากๆเลยแฮะ ผมเดินตัวเบามาคุยกับพวกเพื่อนๆทิ้งกระเป๋าเสื้อผ้าสัมภาระให้ปอร์เช่มันถือมาเอ้า!ก็มันอาสาอ่ะ


   “เฮ้ย!!แหวนสวยว่ะใครให้”เพราะผมชอบแต่งตัวแนวเท่ๆอ่ะครับการมีเครื่องประดับอย่างเช่นสร้อย แหวน สร้อยคอมือ หรือแม้แต่โซ่ตามกางเกงที่ระโยงระยางจนบางครั้งผมรำคราญมันก็ต้องมีที่ไอปอยทักมันคงแปลกใจอ่ะครับเพราะแวนที่ผมใส่มาวันนี้มันเป็นแหวนเงินเกลี้ยงๆเองครับของใครก็ไม่รู้อ่ะครับตกอยู่ในห้องผมข้างๆตุ๊กตาหมีที่ผมเคยบอกไงครับ!


   “เจอในห้องอ่ะ..แล้วนี่เค้าจะขึ้นรถกันยังอ่ะ”


   “อื้มทยอยขึ้นได้แล้วละครับน้องยาหยี ว่าแต่แฟนน้องนี่อึดดีนะครับ”พี่ชินทอมครับแฟนไอปอยมันแต่พี่แกแมนมากเลยนะครับ พยักเพยิดไปทางปอร์เช่ที่กำลังลำเลียงกระเป๋าสองสามใบที่ส่วนใหญ่เป็นของผมยัดเข้าไปในช่องเก็บสัมภาระ


   “ฮ่าๆมันอึดอะครับ...ปอร์เช่!”ผมกวักมือเรียกมันสักพักมันก็เดินมายืนปาดเหงื่อข้างๆผมแบกของแค่นี้ทำเหงื่อตก ผมนะรู้มั๊ยมันเหนื่อยแค่ไหนกับการที่จะยัดเสื้อผ้าลงไปในกระเป๋าพวกนั้นได้อ่ะ


“พี่ชิน พี่เอกครับนี่ปอร์เช่แฟนผม...เอ่อปอร์เช่นี่พี่ชินแฟนปอยแล้วก็พี่เอ แฟนนมหวาน”ปอร์เช่กับพวกพี่ๆทำความรู้จักกันอยู๋ข้างล่างผมกับปอยเลยขึ้นไปจองที่บนรสบัสก่อน


“แล้วไอเรียวกับไอนิ่งอ่ะ”ผมถามปอยพร้อมกับทิ้งตัวลงนั่งที่เบาะยาวหลังสุด


“ไปซื้อเสบียงเดี๋ยวมา”


“อื้มๆ”


“เอ้า!น้องยาหยีแย่งที่พี่ซะแล้ว”พี่ชินเดินขึ้นมาอมยิ้มให้ผม ผมซึ่งรู้ตัวดีจึงลุกขึ้นยืนให้พี่เค้าเข้าไปนั่งกับไอปอยผมนั่งติดพี่ชินเพราะพี่ชินนั่งตรงกลางปอร์เช่นั่งในสุดนมหวานกับพี่เอนั่งเบาะข้างหน้าพวกผม ส่วนอีกฝั่งเป็นคู่ของ เรียวกิกับน้ำนิ่งมันเป็นการวางแผนของพวกผมเองครับฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!7บทที่]
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 06-04-2010 19:11:13
สั้นไปไหม


กะตอนนี้

หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 8]
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 07-04-2010 09:05:47
 :m15:

 :call:

 :z13:
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 8]
เริ่มหัวข้อโดย: Phelyra ที่ 07-04-2010 09:26:54
ขอบคุณนะค่ะ...ถึงเรื่องจะสั้นไปก็เถอะ  :o12:
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 8]
เริ่มหัวข้อโดย: Little Devil ที่ 07-04-2010 09:34:06
สั้นไปนิดดดนะ
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 8]
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 07-04-2010 12:17:18
ต่อๆ
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 8]
เริ่มหัวข้อโดย: tombaza ที่ 07-04-2010 18:46:43
สั้นมากๆ
รอมาอัพน่ะค่ะ
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 8]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 07-04-2010 20:23:35
สั้นจูดจู๋ 555

มาต่อด้วย คนแก่ๆ ทรมาร อารมณ์ค้างค่ะ
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 8]
เริ่มหัวข้อโดย: shinobi ที่ 07-04-2010 20:46:27
หยีน่ารักมากๆๆ :-[

มาตอด่วนเเละขอตอนหยีกายเป็น :haun4: :oo1:เมยของเช่ด้วยนะ

อยากให้ได้กันไว้ๆๆ :laugh: :laugh:
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 8]
เริ่มหัวข้อโดย: beambeam ที่ 07-04-2010 22:04:13
 :fire: :fire: :fire: โฮๆๆๆๆ ใจร้ายอ่ะ มาลงนิดเดียวเอง คราวหลังขอ 4 ตอนรวดเลยนะ อย่าขี้โกงกันนะ อุตส่ารอมาตั้งนาน อ่านได้นิดเดียวเอง  :serius2: :serius2:
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่$
เริ่มหัวข้อโดย: jubdong ที่ 08-04-2010 00:09:45
***************************

บทที่ 9

***************************

“นี่!ใครเค้าบอกให้คุณกินนมจืดทั้งๆที่ท้องว่างห๊ะแล้วอีกอย่างคุณแพ้นมจืดนะกินไม่ได้เดี๋ยวไม่สบายขึ้นมาจะทำยังไงครับ”ผมมั่นใจว่านั่นเป็นคำแรกที่แสนจะยาวเหยียดของมัน ว่าแต่ทำไมมันถึงรู้เรื่องผมเยอะจังละ


“รู้ได้ไงว่าชั้นแพ้นมจืดเรื่องนี้มีแต่ไอนิ่งที่รู้นะ”ผมถามข้อสงสัยของผมแต่สิ่งที่ได้กลับมาคือขนมปังทาเนยแบบที่ผมชอบกับนมช็อคโกแล็ตของโปรดผมแล้วมันก็ดึงหมวกแก็ปของผมไปปิดหน้ามันก่อนจะเอนตัวนอนเอาหัวซบไหล่ผม ไม่อยากจะบอกหัวแม่งโครตหนัก!


“นี่ตื่นมาก่อนเซ่!”นิ่งครับผมเลยต้องนั่งกินของที่มันเอามาให้นิ่งๆอยากถามว่าทำไมผมถึงยอมให้มันนอนใช่มั๊ยครับเหตุผลคงเพราะผมเริ่มชอบมันเข้าแล้วจริงๆละมั้ง คึคึ~เขินนอ่าา //><\\


“เฮ้ย!ไอหยีมึงรู้สึกยังไงกันแน่ว่ะกับไอเช่ตอนนี้อ่ะ”ไอนิ่งหันมากระซิบบอกผมให้ได้ยินแค่สองคนเพราะคนอื่นเริ่มจะหลับกันแล้วครับผมเหล่มามองคนที่สลบเหมือดอยู่บนตักผมไม่ต้องสงสัยครับว่าทำไมบนตัดก็ตอนแรกก็อยู่บนไหล่ดีๆนั่นแหละครับแต่พอเวลาผ่านไปไม่ถึง10นาทีตัวมันก็เริ่มเลื้อยแล้วครับผมรำคราญเลยจับหัวมันมาหนุนตักซะเลย หุหุ


“ไม่รู้ว่ะแต่กูว่ากูชอบมันอ่ะ”


“อื้ม..ก็ดีแล้วแหละเพราะมันรอมึงมานานแล้วมันจะได้สมหวังซะที”


“หมายความว่าไงว่ะรอกูมานานไอนิ่งมึงรู้ใช่มั๊ยเรื่องกูกับไอเช่อ่ะ”ผมดึงเสื้อมันไอนิ่งดิ้นพราดๆทำหน้าเหมือนลำบากใจเห็นแล้วน่าสงสารแต่ผมไม่สงสารมันหรอก ผมอยากรู้อ่ะผมว่ามันต้องมีอะไรมาก่อนแน่ๆผมอยากรู้ ผมอยากรู้!!


หมับ!


“อืม~”มึงละเมอหรอเนี่ย ก็ไอเช่นะสิครับอยู่ๆก็ดึงมือที่ผมจับเสื้อไอนิ่งอยู่เข้าไปแนบแก้มซะงั้นไอบ้านิละเมอไรไม่รู้อ๊าา~กูเขินน



   เวลาผ่านไปหนังตาบางเริ่มอ่อนล้ายาหยีปิดเปลือกตาลงใช้หัวพิงเบาะก่อนจะจมลงไปกับนิทราโดยไม่รู้ว่าประโยคบอกชอบของตัวเองนั่นกลับทำให้หนุ่มหน้าคมผู้รักมั่นคง ใจเต้นแรงราวกับมันจะทะลุออกมานอกอกภายใต้ปีกหมวกนั่นปอร์เช่กำลังอมยิ้มอย่างมีความสุขที่สุดเมื่อคิดว่าช่วงเวลาที่เขารอนั่นกำลังเดินทางมาถึง คิดแล้วก็อดยิ้มไม่ได้ริมฝีปากสวยกดจูบหนักกลางฝ่ามือเล็กที่เขาเอามาแนบแก้มไว้ก่อนจะหลับไปจริงๆเสียที



   “ยาหยีครับตื่นเถอะ”มีคนมาปลุกผมครับหือ..ถึงน่านแล้วหรอทำไมเร็วจังอ่ะผมปรือตาขึ้นมองอ้าวปอร์เช่นะเองนึกว่าใครว่าแต่ทำไมมันต้องเอาหน้ามาใกล้ผมด้วยนะ



   “ถึงแล้วอ่อ”


“ป่าวครับพักรถนะครับตอนนี้พึ่งถึงพิษณุโลกเองครับยาหยีลงไปเข้าห้องน้ำเถอะคงต้องเดินทางอีกไกล”เพิ่งจะถึงพิษณุโลกเองหรอเนี่ยแค่นี้ก็นั่งรถจนเมื่อยก้นแล้วน้าา~ไปถึงที่นั่นคาดว่าคงดึกแล้วแน่ๆ



“นี่กี่โมงแล้วอ่ะหิวจัง”ผมไม่ได้ใส่นาฬิกาข้อมือมาครับเพราะผมไม่ค่อยชอบใส่เท่าไหร่ใส่ไปก็ไม่ดูอยู่ดี ผมเดินเข้าไปในห้องน้ำมีเด็กในชมรมอยู่เยอะเลยครับแต่ทำไมแต่ละคนต้องหันมามองเหมือนผมเป็นตัวประหลาดด้วยนะแถมหน้าแดงด้วย



“เอ่อ..รุ่นพี่มาด้วยหรอครับ”เด็กปีหนึ่งหรอเนี่ยตัวสูงชะมัดเลยแฮะ หรือว่าผมเตี้ย!ไม่ๆต้องเป็นอันหน้ามากกว่ามันสูงเกินคนต่างหาก ว่าแต่มันไม่เห็นผมตอนอยู่บนรถหรอไงนะ



“แน่สิลองไม่มาป๋าเชือดตายแน่”ผมถอนหายใจเซ็งๆก่อนจะเดินเข้าไปที่โถ่ฉี่เตรียมปฏิบัติภารกิจแต่



“ยาหยีครับเข้าไปในห้องน้ำดีกว่านะครับ”ผมมองหน้ามันงงๆแต่ก็ยอมเข้าไปแต่โดยดีถึงแม้จะงงแต่ตอนนี้ผมอั้นไม่ไหวแล้วครับ


“อย่าคิดว่าผมจะไม่รู้นะว่าคุณคิดอะไรกับว่าที่เมียผมนะ”ร่างสูงยืนยิ้มเย็นๆด้านหลังชายหนุ่มเมื่อครู่และแน่นอนบทสนทนานั่นต้องได้ยินกันแค่สองคนแน่นอน



“ผมขอโทษครับผมไม่รู้พี่คบกัน”ชายหนุ่มโค้งตัวลงก่อนจะรีบออกจากห้องน้ำไปเป็นจังหวะพอดีกับที่ยาหยีเดินออกมาจากการทำภารกิจเสร็จสิ้น



“เค้ารีบไปไหนอ่ะ”ผมถามพร้อมกับเดินไปล้างมือแล้วหันมามองคนข้างๆอย่างจับพิรุธ



“ไม่รู้สิไปหาไรกินเถอะหินแล้วไม่ใช่หรอครับ”ผมพยักหน้ารับมันหิวจริงๆอย่างที่มันบอกนั่นแหละเราเดินเข้าไปในร้านอาหารที่มีจัดไว้ สั่งของง่ายๆมากินกันแต่ดูเหมือนปอร์เช่มันอยากกลับขึ้นรถแล้วอ่ะทั้งๆที่ผมยังอยากไปซื้อขนมก่อน



“ปอร์เช่~ชั้นอยากไปซื้อขนมก่อนอ่ะ”ผมยิ้มพร้อมกับเดินเข้าไปเกาะแขนมัน อีกเหตุผลก็คือพวกยัยเอมกำลังจ้องเขม็งมาทางผมนะสิ




“ก็ได้ขี้อ้อนจังนะ”ผมยิ้มตอบคำพูดของมันก่อนเราจะเดินควงคู่ผ่านหน้ายัยเอมไปฮ่าๆหมั่นไส้ๆสะใจๆโว้ย .. หลังจากที่ผมเลือกซื้อขนมอย่างเมามันส์เราก็กลับขึ้นรถกันครับผมขึ้นมาก็เจอไอเรียวกับไอนิ่งเลยครับกำลังทะเลาะกันอยู่เลย



“เป็นไรอีกว่ะคู่นี้”ผมถามติดตลกแล้วนั่งลงข้างๆไอเช่แนะไอนี้ฉวยโอกาสมันเอามือมาโอบเอวผมไว้ครับแล้วยังยิ้มระรื้นใส่อีกหน้าเตะชะมัด



“ก็ไอนิ่งอ่ะดิแม่งหลอกจูบชั้นอ่ะ”



“ก็ที่รักอยากไม่เชื่อฟังทำไมละครับ”ที่รัก..แหวะจะอ้วกเว้ย!


“ใครที่รักมึงพูดให้ดีๆนะเว้ย”



“ก็ผู้ชายตัวเล็กๆ หน้าขาวๆหวานๆ ตาตี๋ จมูกโด่งที่นั่งอยู่ข้างผมไงครับที่รักผม”



“ไอบ้า!!”ไอเรียวกินั่งหน้าแดงเถือกเลยครับฮ่าๆตลกจริงๆไอคู่นี้ ผมหันมามองไอเช่ที่นั่งมองวิวข้างนอกหน้าต่างให้ตายผมไม่เคยยอมใครเท่าคนนี้มาก่อนเลยแฮะ เอ๊ะ!หรือว่ามันจะยอมผม



และแล้วพวกเราก็เดินทางมาถึงครับมาถึงที่พักก็เกือบสองทุ่มอ่ะครับเพราะเราไปเสียเวลากับจุดพักรถมากไปหน่อยแล้วยังมีแวะปั้มตามทางทุกๆสามชั่วโมงด้วย ผมกวาดตามองรอบๆตัวเองช่วงนี้มันหน้าหนาวด้วยอากาศที่นี่เลยเย็นจับขั้วหัวใจนี่ยังไม่ทันสองทุ่มที่นี่ก็เงียบเป็นเป่าสากแล้วครับน่ากลัวจัง!



“อ่ะใส่ซะ”ปอร์เช่โยนเสื้อนอกที่มันใส่อยู่มาคลุมตัวผมพร้อมกับกอดเบาๆแล้วเดินแยกออกไปเอาสัมภาระ


“หวานกันจริงจริ๊ง”ปอยกับนมหวานเดินมาแซวผม ทั้งๆที่ตัวเองก็มีเสื้อของพี่ชินอยู่บนบ่าแท้ๆ



“อะไร!คนเป็นแฟนกันนิ”ผมจงใจพูดกระแทกให้ยัยเอมที่อยู่แถวๆนั้นได้ยิน



“บอลค่ะเอมหนาวจังเลยค่ะ”แหมทำเป็นออดอ้อนออเซาะเดี๋ยวพ่อเต๊ะเสยให้ ยังไม่ทันทำอะไรปอร์เช่ก็เดินมาหาผมพร้อมกับวางสัมภาระลงข้างๆผมเห็นแล้วอึ้งมันยกมาคนเดียวไหวได้ไง



“เฮ้ยไอยาหยีแกเอาอะไรมาเยอะแยะว่ะ”นมหวานถามอย่างที่ผมเคยบอกมันเป็นผู้หญิงที่แกร่งเกินหญิงการมาของมันครั้งนี้เลยมีเพียงกระเป๋าเป้ใบปานกลางเท่านั้นที่ติดตัวมาเหมือนไอเช่เลยมันก็เอามาแค่นั้นเหมือนแต่มันมีกระเป๋าเล็กๆเหมือนกระเป๋ายามาด้วยครับ


“เอ้า!ก็ใบนี้ใส่เสื้อผ้าไง”ผมชี้ไปที่กระเป๋าใบใหญ่ที่สุดมันเป็นกระเป๋าลากสีดำครับ



“แล้วใบนี้อ่ะ”ปอยถามพลางช่วยเอากระเป๋าของพี่ชินลงจากบ่า ผมมองไปที่กระเป๋าแบบหูหิ้วลายคุโรมิที่มันดูพองๆ



“ก็ใส่หมอนใบเล็กๆกับผ้าห่มมาอ่ะแกก็รู้ว่าชั้นแพ้ฝุ่นอ่า”ผมกลัวว่าผ้าห่มจะมีฝุ่น ไม่ได้รังเกียดนะครับแค่กลัวเฉยๆเลยเอามาเพื่ออ่า



“โอ้ย!หนักโว้ย!!”เสียงไอนิ่งมาแต่ไกลเลยครับแต่ผมกลับเห็นไอเรียวกิเดินนำหน้ามาก่อนเลยครับ



“นี่จะเป็นที่รักชั้นนะแค่นี้อย่ามาบ่น!”มันว่าพลางกอดอกเชิดหน้าไอนิ่งก็ทำแค่ยิ้มๆกับความดื้อด้านของไอเรียวกิ (พูดยังกะตัวเองไม่เป็นนะยาหยี - -)



“เอาละนักศึกษาเมื่อได้สัมภาระเรียบร้อยแล้วก็เดินตามป๋ามาทางนี้จากนี้เราต้องเดินอีก500 เมตร เพื่อเข้าไปยังที่พักเอาละไปได้จะได้ไม่ดึกมากไปกว่านี้”ผมแทบจะล้มทั้งยืนระยะทางที่ไม่ใกล้แต่ก็ไม่ไกลนั่นสำหรับคนที่มีกระเป๋าใบใหญ่ๆตั้งสองใบเป็นภาระอย่างผมเนี่ยผมอยากจะร้องไห้


“ฮึบ!”ผมกึ่งลากกึ่งแบกเจ้ากระเป๋าทั้งสองใบนั้นมาอย่างเหนื่อยอ่อนโดยมีปอร์เช่ยืนขำๆอยู่ข้างๆผมงอนแล้วนะช่วยก็ไม่ช่วยยังจะมาขำอีกโหดร้ายที่สุด!



“อ่ะถือนี่ไปแล้วเอากระเป๋ายาหยีมาเดี๋ยวผมถือให้”มันยื่นกระเป๋ายาที่มันถือมาให้ผมถือแล้วแย่งกระเป๋าทั้งสองใบของผมไปถือเองแต่ผมไม่ยอมครับผมเลยเอากระเป๋าคุโรมิมาถือเองแล้วเราก็เริ่มเดินๆไปจนถึงที่พัก มันเป็นโรงนอนลึกยาวคล้ายหอประชุมเทือกนั้นอ่ะครับ ป๋าบอกว่าเราต้องนอนกันเป็นคู่ครับทุกคนคงไม่ต้องสงสัยว่าผมได้นอนกับใครเพราะคุณรู้อยู่แล้ว



“ยาหยีจองที่ไว้แล้วกันนะครับ ผมไปเอามุ้งก่อน”ป๋าบอกให้ส่งตัวแทนออกไปรับมุ้งหมอนกับผ้าห่มที่โรงอาหารที่อยู่ตรงข้ามกับหอประชุม ผมจึงเดินไปหาที่ๆอยู่ใกล้ๆหน้าต่างจะได้ระบายลมดีๆกลางห้องมีพัดลมแขวนอยู่สามจุดครับ อากาศที่นี่ไม่ได้ร้อนเลยนะครับออกจากหนาวมากๆด้วยซ้ำไป


****************************

ยามพอมั๊ยอ่า ไรท์เตอร์ไม่รูอ่ะว่ามันสั้นหรือยาว

ขอบคุณทุกๆรีพายค่ะ

****************************
ปล. ไรท์เตอร์ลงรูปไม่เป้นอะค่ะ ลงยังไงหรอค่ะ จะได้ลงอิมเมจให้
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 9]
เริ่มหัวข้อโดย: NooAeyJa ที่ 08-04-2010 02:06:14
ได้จิ้มแล้วเหอะๆๆๆๆๆ

มาต่อไวๆๆ น๊าๆๆ

อารมณ์กำลังมา คริ คริ
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 9]
เริ่มหัวข้อโดย: KM ที่ 08-04-2010 03:12:24
ทิ้งซะนาน
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 9]
เริ่มหัวข้อโดย: Phelyra ที่ 08-04-2010 08:49:38
ยาวไม่ค่อยพอเท่าไหร่นะค่ะ แต่มีหวานกันนิด ๆ พออภัยได้ แต่...มาต่อเร็ว ๆ ก็จะดีมาก ๆ เลยล่ะค่ะ  :m4:
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 9]
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 08-04-2010 12:43:56
น่ารักครับบ
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 9]
เริ่มหัวข้อโดย: tenten1310 ที่ 08-04-2010 19:10:44
น่ารักกันจริ๊งงงง ง~
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 9]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 08-04-2010 19:19:39
ป้าแก่ๆ ว่าจะว่ายาวก็ยาว แต่ไม่จุใจป้าแก่นะสิ

เพราะฉะนั้น มามะ มาต่ออีก  คนแก่เอาแต่ในนะ รู้ไหม

55555
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 9]
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 08-04-2010 19:45:30
โถๆ  ยาหยีจะออกค่ายอาสา :m20:
งานมันหนักน๊า แต่ดีที่สุดที่รักปอร์เช่ไปด้วย
ไม่งั้นยาหยีซี้แหงแก๋เลยอ่า :z3:
มาต่ออีกนะคร้าไรเตอร์ ยาหยีแรว๊งได้น่ารักน่าหยิกจริงๆเลย :o8:
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 9]
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 08-04-2010 21:13:23
ออกค่ายคราวนี้ยาหยีเราจะออกฤทธิ์เดชยังไงหว่า

ชักอยากรุ้อ่ะว่าทำไมถึงลืมปอรืเช่ซะงั้น
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 9]
เริ่มหัวข้อโดย: Dorumi ที่ 09-04-2010 03:43:58
ยาหยี เป็นอะไร ทำไม ถึงจำ

ปอเช่ร์ไม่ได้เนี่ย อยากรู้จังเลย

เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ เรื่องนี้เป้นอีกเรื่องเลย

ที่เราอ่านแล้วน่าติดตามมาก

มาอัพไวไว นะจ๊ะ อย่าหายไปนานคิดถึง อิอิ
 :กอด1:
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 9]
เริ่มหัวข้อโดย: beambeam ที่ 09-04-2010 22:49:08
 :serius2: :serius2: น้อยไปอ่ะครับ ขอเยอะๆหน่อยเด่ เพราะก่าจะมาแต่ละครั้ง นานๆมากๆ  :serius2:
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 9]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 10-04-2010 14:56:10
อีป้าแก่ๆ เห็นด้วยกับรีบนค่ะ
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 9]
เริ่มหัวข้อโดย: jubdong ที่ 16-04-2010 00:34:36
*********************************

บทที่ 10


*********************************


“หิวข้าวว่ะ”เรียวกิพูดขึ้นผมเลยพยักหน้าเห็นด้วยแต่มันมืดแล้วคงไม่มีใครทำอะไรให้กินหรอกครับแต่โชคดีผมซื้อขนมปังกับนมมาเพื่อเอาไว้ครับ



“อ่ะกูให้กูซื้อมาเพื่อ”



“เออขอบใจว่ะ”มันรับไปได้ซักพักที่รักมันก็แหวขึ้นทันทีที่มาถึงเลยครับ



“เรียวกิคร้าบบนิ่งก็ซื้อมาเพื่อเรียวกิเหมือนกันนะครับ”


“ซื้อมาก็เอามาเร็วๆสิว่ะรีบกินจะได้ไปอาบน้ำซะทีเหนียวตัวจะตายอยู่แล้ว”จริงอย่างที่ไอเรียวพูดครับเหนียวตัวมากผมเริ่มคันแล้วด้วยอยากอาบน้ำเร็วๆผมเลยรีบกัดขนมปังโดยเหลือไว้ครึ่งนึงให้ปอร์เช่เพราะอีกอันที่ไอเรียวเอาไปมันไม่ได้กินมันเลยเอาไปให้นมหวานครับผมก็ไม่ได้ว่าไร



“อ่ะกินดิเหลือไว้ให้”ผมยื่นขนมปังอีกครึ่งให้ปอร์เช่ยิ้มๆให้ผมหน้าแดงด้วยว้าวว!หล่อชะมัดเลยยย ถ้าผมกับมันเป็นแฟนกันจริงๆก็ดีสินะ เฮ้อ~คิดอะไรอยู่เนี่ยย



“เสร็จยังอ่ะไปอาบน้ำกันเร็วดิ!”ผมกระชากนายปอร์เช่ที่กำลังเขี้ยวขนมปังอยู่ในปากแล้วมือมันก็กำลังกางมุงอยู่แต่ผมเหนียวตัวแล้วอ่ะ ผมเลยลากมันไปอาบน้ำก่อนเดี๋ยวค่อยมาจัดก็ได้ พอมาถึงห้องน้ำผมละอยากจะกรี๊ดด ถ้าทำได้มันเป็นห้องน้ำรวมครับแบบค่ายลูกเสือแบบนั้นแหละแต่ทำไงได้ก็ต้องอาบอ่ะนะ



“นายทำบ้าอะไรของนายเนี่ย!!”



“คุณนั่นแหละมาแก้ผ้าอะไรตรงนี้คนอื่นเค้ามองกันหมดแล้วเห็นมั๊ย”ปอร์เช่มันผลักผมเข้ามาในห้องน้ำครับมันเป็นห้องส้วมอ่านะแต่มีอ่างใหญ่ๆใส่น้ำส่วนใหญ่ผู้หญิงจะอาบกันในนี้อ่ะครับไม่ก็ไปขอพวกชาวบ้านอาบ


“แล้วมันจะทำไมผู้ชายเหมือนกัน”

“ผู้ชายที่อยากเอาคุณเป็นเมียนะสิ”

“นายก็ด้วยไม่ใช่หรอไง”ผมพูดออกไปอย่างไม่ทันคิดครับ ให้ตายทำไมจะต้องมาอะไรกับผมนักหนาว่ะเนี่ยผมไม่อยากเถียงต่อเลยหันหลังให้ไปยืนอาบน้ำแถวๆอ่างที่มีอยู่ในห้องน้ำ แต่ทำไมมันเงียบจังว่ะมันคงไม่คิดอะไรแบบนั้นกับผมใช่มั๊ย!!

“ก็ใช่..รอมานานแล้วด้วย”ปอร์เช่เดินเข้ามาใกล้ผมผมสัมผัสได้ทันที มืออุ่นๆของมันลากไปตามไขสันหลังผมอึ๋ย!เสียวแปลกๆเลยแฮะ

“นะ..นายจะทำอะไรอ่ะ”ผมถามเสียงสั่นในขณะที่มันจูบลงที่ไหล่ของผม

“อื้อ”ปากของเราประกบกันเป็นครั้งแรก ลิ้นทั้งสองดูดดุนอยู่ในริมฝีปากยาหยีหน้าแดงซ่านไปหมด มือหนาลากไล้มาจนถึงท้องน้อย มือเล็กทุบเบาเป็นสัญาญาณว่าหายใจไม่ออกคนตัวเล็กจ้องเขม็งมาที่คนตัวใหญ่กว่า ก่อนจะหลุดเสียงครางหวานออกมาเมื่อริมฝีปากร้อนลากผ่านยอดอกสวยลิ้นร้อนตวัดดูดไปมาซ้ายขวาราวกับเด็กทารกอยากนมแม่อย่างนั้น

“อื้อ..ปล่อยนะ..อย่านะ”ความกลัวเริ่มกัดกินจิตใจดวงน้อยให้สั่นคลอนแต่ทว่ารอยยิ้มละมุนที่อยู่บนเรียวปากของอีกฝ่ายกลับทำให้อุ่นใจขึ้น ปอร์เช่จับมือที่กำแน่นขึ้นมาให้คลายออกก่อนจะจูบลงแรงๆที่ฝ่ามือน้อย

“คุณรู้มั๊ยว่าผมรอคุณมานานขนาดไหน รอวันที่จะได้กลับมาหาคุณนานขนาดไหน”ร่างทั้งร่างถูกรวบเข้าไปกอด คิ้วเรียวสวยขมวดเข้าหากันก่อนมือน้อยทั้งสองจะผลักคนตัวใหญ่เต็มแรง

“รออะไร!กลับมาหาชั้นอะไร นายกับน้ำนิ่งแล้วก็ครอบครัวชั้นทำไมถึงพูดอะไรแปลกๆนายรู้อะไร!บอกชั้นมานะ”ผมไม่สนใจอะไรแล้วครับ ผมอยากรู้ทำไมแต่ละคนที่อยู่รอบตัวผมถึงพูดเหมือนว่า
ผมเคยลืมอะไรบ้างอย่างละฮะ

“โอเคๆยาหยีอาบน้ำก่อนนะครับเสร็จแล้วเราโทรหาเฮียลิ้งค์กันเฮียลิ้งค์จะตอบยาหยีได้ทุกอย่างครับ”ผมพยักหน้าตกลงก่อนจะเดินไปอาบน้ำผมอาบน้ำอย่างรวดเร็วพอๆกับปอร์เช่ แต่ผมอาบในห้องน้ำนะมันอาบข้างนอกพอแต่งตัวเสร็จเราก็เดินออกมานั่งตรงม้านั่งหินข้างๆโรงนอน

“ถามที่ยาหยีอยากรู้นะครับ”ผมพยักหน้าแล้วกดเบอร์เฮียต่อสายถึงทันทีไอเช่แม่งใช้ไอโฟนด้วยครับกูยังใช้รุ่นก๊องแก๊งอยู่เลยชิส์!เซ็งคนรวย

“ฮัลโหลเฮียอ่อนี่หมวยหยีนะ”

-กูว่าและมึงต้องโทรมา..จะถามเรื่องไอเช่ใช่มั๊ย”

“อื้มประมาณนั้น”ผมเหล่ไปมองมัน มันหันหน้าไปทางอื่นครับแล้วหยิบเบียร์ขึ้นดื่มมึงไปเอามาตอนไหนว่ะเนี่ย!

-หมวยหยีจำที่เฮียเคยเล่าให้หมวยหยีฟังได้มั๊ยที่ตอนเด็กๆหมวยหยีเคยมีรักแรกกับเด็กผู้ชายที่โตกว่าอ่ะแล้วเค้าก็ย้ายไปอยู่เมืองนอกกับครอบครัวหมวยหยีเลยช็อคอ่ะ..พอจำได้มั๊ย-

“อ่อ!!หลังจากที่เค้าช็อคความทรงจำเค้าก็หายไปช่วงนึงใช่มั๊ยเฮีย”ผมจำได้แล้วครับเฮียเคยเล่าให้ฟังแต่ตอนนั้นผมไม่เห็นรู้เรื่องเลย รู้แค่ว่าหน้ามือตื่นมาก็มาอยู่โรงบาลแหละอีกอย่างผมนึกว่ามันเป็นเรื่องหลอกเด็กซะอีก

-นั่นแหละแล้วเด็กผู้ชายคนนั้นนะมันก็คือไอปอร์เช่นั่นแหละ-


“อะไรนะ!!เฮียเค้าคิดว่าเรื่องนั้นมันเป็นเรื่องหลอกเด็กซะอีก อีกอย่างคนอะไรมันจะบ้าความทรงจำหายช่วงนึงว่ะ”

-เฮียก็ไม่รู้ตื่นมาแกก็บอกไม่รู้จักไอเช่พอถามหมอ หมอก็บอกว่าความทรงจำแกหายไปเออ..แค่นี้ก่อนนะเดี๋ยวเจ้เมย์แกงอนอีก..-เฮียวางสายไปแล้วผมคืนโทรศัพท์ให้ปอร์เช่เฮ้ย!ตามันแดงๆด้วยอ่ะหรือว่ามันเมาแต่คงไม่ตอนเจอกันครั้งแรกมันกระดกเหล้าอย่างกับน้ำเปล่าซะขนาดนั้นอ่ะหรือว่ามันร้องไห้!!

“เอ่อ...”

“ทำไมคุณจำผมไม่ได้ทั้งๆที่ผมไม่เคยลืมคุณเลยผมไม่เคยลืม..น้ำเสียงของคุณ กลิ่นของคุณ สัมผัสของคุณ รอยยิ้มของคุณผมไม่เคยลืมแต่ทำไม!ทำไมคุณถึงลืมผมทำไมเราถึงกลายเป็นคนที่ไม่รู้จักกัน..”ปอร์เช่วางมือบนไหล่ทั้งสองข้างของผมพร้อมกับก้มหน้าลงต่ำพูดกับผมด้วยน้ำเสียงสั่นๆผมว่ามันร้องไห้แน่ๆ ผมเองก็รู้สึกเศร้าไปเลยที่ทำไมให้มันร้องไห้ผมจำไม่ได้จริงๆแต่ตอนนี้ผมรู้สึกว่า..

“ขอโทษนะแต่ชั้นจำไม่ได้...จำไม่ได้จริงๆ!!”


“ไม่เป็นไร...ผมจะไม่บังคับคุณ”ปอร์เช่ปล่อยมือจากผมไปมันให้ความรู้สึกโหวงๆชอบกลเหมือนไม่อยากเสียไปอีกแล้ว..ใช่!อดีตจะเป็นยังไงทำไมผมต้องสนด้วย!ผมคือปัจจุบันแล้วความรู้สึกผมก็เป็นปัจจุบันผมชอบปอร์เช่!!

“อย่าไปนะ!!อยู่กับชั้นนะปอร์เช่!!!”ผมตะโกนลั่นวิ่งตามหลังมันไปจนทันผมจับมือมันแน่น น้ำตาไหลออกมาตอนไหนไม่รู้ รู้สึกว่าขาดมันไม่ได้ก็ตอนนี้แหละ

“ยาหยี..”


“ถึงชั้นจะจำเรื่องเมื่อก่อนไม่ได้แต่ตอนนี้ชั้นชอบนายนะปอร์เช่นายจะมาทิ้งขว้างฮึก..ความรู้สึกชั้นไม่ได้นะชั้นไม่ยอม!!อ๊ะ!!..”ผมโดนดึงเข้าไปกอดทั้งตัวทั้งๆที่เมื่อกี้หนาวแทบตายแต่ตอนนี้อุ่นชะมัดเลย

“เราเริ่มต้นกันใหม่นะ..ยาหยีเป็นแฟนผมนะไม่ต้องจำผมก็ได้นะๆคบกับผมนะ”ปอร์เช่อ้อนวอนแล้วก้มลงไปคุกเข่ากับพื้นพร้อมกับกอดรวบเอวผม รู้สึกเหมือนเป็นนางเอกเลยแฮะฮ่าๆ


“อื้มๆนายลุกขึ้นเถอะชั้นจะคบกับนายแน่นอน...แต่คบชั้นแล้วอย่าคิดว่าจะทิ้งชั้นง่ายๆนะรู้มั๊ย!”ผมบอกพร้อมกับเช็ดน้ำตาให้ปอร์เช่มัน

“อย่างผมหรอจะทิ้งยาหยี ยาหยีต่างหากที่จะทิ้งผม”ผมแค่ยิ้มๆแล้วเราก็เดินกลับเข้าโรงนอน ผมลงไปนอนบนเสื่อก่อนตระเตรียมหมอนและผ้าห่มที่ผมเอามาเองให้เข้าที่รอให้ปอร์เช่มันกางมุ้งให้เสร็จเอ้า!ก็ผมกางไม่เป็นนี่นา
“เสร็จยังอ่ะง่วงแล้ว”ผมสั่งครับพลางมุดหน้าลงไปในผ้าห่มแสนนุ่มนิ่มของผม

“เสร็จแล้วครับเสร็จแล้ว”มันพูดพร้อมกับมุดมุ้งเข้ามาหาผมผมยอมให้มันใช้ผ้าห่มผืนเดี๋ยวกันกับผม เอาละเหนื่อยมาทั้งวันนอนดีกว่า

“ยาหยีทานยาแก้แพ้ก่อนนะครับ”

“กินทำไม”

“กันไว้เพื่อไม่สบาย”

“แล้วทำไมนายไม่กิน”

“ทานแล้วครับ”ปอร์เข่พูดพร้อมกับเอายามาให้ผมกิน ผมก็กินครับมันอาจจะช่วยได้ก็ได้มั้งผมกินเข้าไปแล้วมุดหน้าลงกับหมอนอีกครั้ง

“หนาวจังเลย”

“ยาหยีครับ”มันเรียกครับ

“อะไรอ่ะ”

“ขอจูบได้มั๊ย”จูบหรอแบบเมื่อกี้หรอมันก็โอเคนะอีกอย่างเราเป็นแฟนกันแล้วแค่นี้คงไม่เป็นไรมั้งผมพยักหน้ารับก็โอเคอ่ะนะ ทันทีที่ผมพยักหน้ารับปากของเราก็ประกบกันเลยครับลิ้นแลกลิ้น
“หวานจังผมรักยาหยีมากๆนะครับ”ผมได้แต่นอนหน้าแดงหันหลังให้มันไอบ้าเอ้ย!


“เค้าเกลียดเธอว่ะ”ผมอมยิ้มขำกับท่าทีของยาหยีก่อนจะรั้งเข้ามากอดไว้แนบอกคิดถึงเหลือเกินอยู่ใกล้ขนาดนี้กอดแน่นขนาดนี้แต่ทำไมถึงรู้สึกว่ายังไม่พอ ผมค่อยหลับตาลงพร้อมกับยาหยีมีความสุขที่สุดเลยครับ


“อื้อ..ปอร์เช่”


“อื้ม..ครับผม”ผมสะลืมสะลือตื่นขึ้นมามองหน้ายาหยีตอนกลางคืนสวยจังแฟนผม แต่ทำไมยาหยีทำหน้าแปลกๆละครับว่าที่เมียเป็นอะไรไปเนี่ยผมดูนาฬิกามือถือที่วางอยู่ข้างๆนี่มันจะตีสองแล้วนะครับยาหยีนึกคึกอะไรขึ้นมาครับเนี่ย

“ชั้นปวดขาอ่ะ..ตะคริวกิน”ว่าแล้ว..อากาศหนาวไงครับตะคริวก็เลยกินแต่ว่ายาหยีไม่ได้ใส่ถุงเท้าหรอครับเนี่ยผมบอกไปแล้วนะ

“ทำไมยาหยีไม่ใส่ถุงเท้าละครับแล้วใส่กางเกงขาสั้นนอนเนี่ยนะสมควรโดนตะคริวกินแล้วแหละ”ไม่ใช่แค่ห่วงว่าที่เมียอย่างเดียวนะครับแหม..ก็ตัวยาหยีขาวซะขนาดนั้นนิครับแถมกางเกงขาสั้นนั้นยังเลิกขึ้นไปเกือบเท่ากางเกงในอยู่แล้วเวลานอนนะครับ

“ก็มันไม่มีนิไม่ได้เอาขายาวมา”ไอตัวแสบทำหน้างอน อมลมเข้าแก้มก่อนจะเชิดหน้าใส่ผมทั้งๆที่ยื่นขามาให้ผมนวด ว่าที่เมียใครว่ะเนี่ยดื้อได้น่ารักจริงๆ

“แล้วทำไมไม่บอกผม”

“นี่!ถ้าคบกันแล้วพูดมากอย่างนี้งั้นเลิกกันดีกว่า”ช็อคครับ ไอเราพูดมากเพราะเป็นห่วงต่างหากเห็นความเป็นห่วงของผมเป็นอะไรไปนะคนดี หลังจากนั้นผมได้แต่นั่งนวดขาให้ยาหยีไปเงียบๆดูเหมือนเค้าเองก็ไม่ได้รู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงของผมในเวลานี่คิดแล้วอดน้อยใจไม่ได้แฮะ

“คุณเคยแคร์ความรู้สึกผมบ้างมั๊ย”ผมเกลี่ยผมที่ปรกหน้ายาหยีออกมองใบหน้าหวานใสที่นอนหลับตาพริ้มไม่ได้รับรู้เลยว่าคำพูดบางคำของเค้าจะทำให้ผมเจ็บปวดมากแค่ไหน คบผู้หญิงมาก็ตั้งเยอะแต่ดันมาตกหลุมของคนตัวดีอย่างยาหยีทั้งรัก..ทั้งเจ็บ



“เอ้า!!ตื่นได้แล้ว!!”ผมตื่นขึ้นมาเพราะเสียงน่ารำคราญของป๋ามองดูนาฬิกานี่เพิ่งจะหกโมงให้ตายเถอะ ปลุกขึ้นมาขันแทนไก่หรืองั้นครับเนี่ย..ว่าแต่ไอคนที่นอนข้างๆผมไปไหนซะแล้วเนี่ยใช้ไม่ได้จริงๆเอ๊ะ!แต่ว่านี่เสื้อของใครกันอ่ะมันเป็นเสื้อแขนยาวครับตัวใหญ่มากจนคลุมกางเกงตัวจิ๋วของผมมิดเลยคาดว่าเป็นของคนข้างๆถึงว่าเมื่อคืนรู้สึกอุ่นๆ

“ไอนิ่งเห็นเช่ป่ะว่ะ”ผมถามมันตอนเราจะลงไปอาบน้ำกันครับ

“ไอเช่อ่อไม่ว่ะทำไมว่ะ..แหมเดี๋ยวนี้เรียกหาแต่ปอร์เช่ๆนะมึงอ่ะ”มันแซวครับไอบ้านิเดี๋ยวปั้ดเตะก้านคอเคล็ดไอบ้าเอ้ย!!หน้าร้อนเลยเรา

“ไอบ้านิแค่ถามดูเฉยๆมีไรป่ะ”


“ถามจริงมึงคบกันจริงๆยังว่ะ”ผมจะบอกดีมั๊ยอ่ะอยากบอกนะไม่อยากปิดบังเพื่อนอ่ะ ผมเลยพยักหน้ารับส่งๆแล้วเดินหน้าแดงไปตักน้ำในอ่างอาบไม่สนใจสายตาไอพวกผู้ชายคนอื่นที่ยื่นหน้าแดงมองมาทางผมพวกนั้นแล้วเขินไอนิ่งมันมากกว่าว่าแต่มันมองผมทำไมอ่ะ...

“ไอเหี้ยนิ่ง!!!มึงออกมานี่เลยนะ...เมื่อคืนมึงทำไรกู”ไอเรียวกิครับเดินเข้ามาดึงหูไอนิ่งออกนอกห้องน้ำไปเลยครับผมหันไปมองขำแต่สิ่งที่ผมไม่อยากจะขำเลยคือสิ่งที่กำลังจะตามมา

“หวัดดีครับยาหยีคนสวยของคณะคหกรรม”ผมหันขวับไปมองไอคนพูดป้าดด!ตัวใหญ่ยังกะยักษ์แต่ก็นะถึงผมจะเป็นเกย์ชอบผู้ชายด้วยกันแต่ผมไม่ชอบให้ใครมาชมผมแบบนั้นและมองผมด้วยสายตาที่หื่นกระหายประมาณว่าผมเป็นตัวระบายความใคร่ของพวกมัน

“ปากดีจริงๆนะพวกมึงนะ”ผมตะคอกออกไปรีบจ้วงน้ำราดตัวเองโดยเร็วที่สุดจะออกไปตอนนี้ก็ไม่ได้แชมพูกองอยู่ครึ่งหัวซะขนาดนั้นอ่ะนะออกไปก็ฮาแตกแล้วครับ

“ปากสวยๆแบบนี้แต่พูดจาไม่น่าฟังเลยนะครับเฮ้ยพวกเราจับ!”

“เฮียยย!!ไอชั่ว!!ปล่อยกูนะเว้ยปล่อยสิว่ะไอสั-“ผมตะโกนลั่นก่อนจะโดนลากเข้าไปในห้องน้ำที่ผมใช้อาบเมื่อคืนอยากร้องไห้จริงๆเวลาแบบนี้ๆทำไมๆมันยังไม่มา!!

“กูได้ยินนะเมื่อคืนมึงกับไอหน้าหล่อนั้นนะรู้มั๊ยพวกกูขึ้นทั้งคืนเลยว่ะเอาละยาหยีครับร้องเสียงหวานนะครับ”ผมจบพวกมันที่เหลือก็เอามือปิดปากผมทันทีพร้อมกับไอคนที่พูดกับผมก้มลงไปไซร้คอผมไม่เอา..ไม่เอาแบบนี้!!ใครก็ได้ช่วยด้วย

“โอ้ยย!!”ผมกัดมันเต็มเขี้ยวเลยครับมีเลือดติดออกมานิดหน่อยด้วย

“กูไม่ยอมมึงง่ายๆหรอกเว้ย!!!”ผมยันไปเต็มหน้าท้องมันเลยครับขาทั้งสองข้างกำลังจะวิ่งไปที่ประตูแต่ก็โดนกระชากกลับมาก่อนหัวผมเลยโขกไปเต็มแรงกลับพื้นกระเบื้องทำเอามึนเลยครับ

“ปล่อยกูนะเว้ย!!”ผมดิ้นๆจนเริ่มรู้สึกเหนื่อยผมเพลียมากครับเมื่อคืนตะคริวกินตอนดึกแถมยังต้องตื่นเช้าอีก ให้ตายน้ำตาผมไหลออกมาอีกแล้ว ตอนนี้สภาพผมอนาจมากคือโดนผู้ชายด้วยกันจับแขนจับขารอโดนรุมโทรมอยู่อย่างนี่ปอร์เช่นายอยู่ไหนนะ!!!

ปังง!

พลั่ก!ผัวะ!ตุ้บ!

“ยาหยี”เสียงของปอร์เช่ดังอยู่ข้างๆผม ผมปรือตาขึ้นมองดว้ยน้ำตาที่เอ่อล้นออกมาไอพวกนั้นลงไปนอนโอดโอยอยู่บนพื้นแล้วครับบ้างคนก็วิ่งหนีครับที่ตอนทำละไม่กลัวพอแฟนกูมาแล้วทำเป็นกลัวไอชั่วเอ้ย!!

“เป็นอะไรมั๊ย”

“ปอร์เช่~”

ผัวะ!

ผมต่อยไอเช่ไปเต็มแรงเลยครับโกรธมัน มันปล่อยให้ผมต้องเผชิญอันตรายแบบนี้มากี่ครั้งแล้วผมโกรธมันมากเลยโกรธมันที่สุด!!ผมจะฆ่ามัน!!!!

พลั่ก!

“ฮึก..”ผมกระโดดกอดมันเต็มรักเลยครับ กลัวจับใจเลยน้ำตาไหลออกมาอย่างมากมายแถมสะอื้นอย่างต่อเนื่องผมกลัวอ่ะ!!แต่ตอนนี้อยากโดนเอาใจจังเลย ผมนี่เด็กชะมัด

“ผมขอโทษๆนะผมจะไม่ปล่อยพวกมันไว้แน่”ปอร์เช่กัดกรามแน่น ตาคมๆของมันเวลาโกรธหน้ากลัวชะมัดเลยขนาดผมยังกลัวเลย ผมเลยกอดมันแน่นมากกว่าเดิมกลัวไอพวกนั้นด้วยกลัวมันฆ่าผมทิ้งด้วย ผมซุกหน้าผมกับหน้าอกอุ่นๆของมันผมอบอุ่นใจชะมัดเวลาอยู่กับมัน..หรือผมจะรักมันเข้าซะแล้ว


*************************
ซอรี่เจ้าค่ะ-/\-

พอดีอิฉันไปกระบี่มา เลยไม่ได้อัฟ

แต่จะมาไถ่โทษตอนหน้าเจ้าค่ะ

อิฉันตัดสินใจจะมาอัฟ Nc ให้เจ้าค่ะ

ขอโทษจริงนะเจ้าค่ะ อภัยให้ได้มั๊ย

*************************
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 10]
เริ่มหัวข้อโดย: Little Devil ที่ 16-04-2010 01:16:50
รออ่าน
สงสัย ปอร์เช่ไปไหน
 :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 10]
เริ่มหัวข้อโดย: salemon ที่ 16-04-2010 01:22:56
เช่ไปไหนมาอ่า
ปล่อยให้หยีเกือบโดนแล้ว
แต่เช่น่ารักที่สุด
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 10]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 16-04-2010 01:40:13
อีป้าแก่ๆให้อภัยแล้วคะ แต่จะงอนแน่ๆ ถ้า nc มาช้า 555
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 10]
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 16-04-2010 01:46:13
อิเช่ไปไหนมา? ปล่อยให้น้องหยีต้องเผชิญมารตามลำพังได้ไงกัน
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 10]
เริ่มหัวข้อโดย: SungJimun ที่ 16-04-2010 07:07:41
น้องยาหยีคะ เตือยด้วยความหวังดีนะคะ
เอาแต่ใจเกินไปนะเราเนี่ย ไม่ไหวๆ
ระวังเหอะ ปอร์เช่เค้าจะทนไม่ได้เอา
แล้วถึงตอนนั้นอย่ามาร้องห่มร้องไห้ให้เห็นเลย  :เฮ้อ:

อุ๊ย อะไรจะอินขนาดนั้นวะกรุ 5555555555
สนุกดีค่ะ อ่านไป ขำไป หงุดหงิดไป จะดีมากถ้ามี NC คิคิ
  :haun5:
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 10]
เริ่มหัวข้อโดย: Phelyra ที่ 16-04-2010 07:19:59
หมั่นไส้ยาหยีจัง ปอร์เช่เตือนอะไรไม่เคยเชื่อไม่เคยจำ เป็นไงล่ะเกือบไปแล้วมั๊ย ปากดีนักนะเรานะ คงจะเข็ดได้ซะทีนะคราวนี้หน่ะ :m16: พูดอะไรหัดคิดถึงใจเขาใจเราบ้าง เด็กจริง ๆ เลยยาหยี :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 10]
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 16-04-2010 09:42:19
หยีอ่ะเอาแต่ใจแบบนี้องให้เช่ดัดสะแล้ว  คริๆๆ


NC จงมา
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 10]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 16-04-2010 18:52:27


 :z13: :z13: :z13:
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 11 100%]
เริ่มหัวข้อโดย: jubdong ที่ 16-04-2010 21:06:08
**************************************

บทที่ 11 100%


**************************************

“นายไปไหนมาทำไมปล่อยชั้นไว้คนเดียว”ผมบอกด้วยน้ำเสียงแบบกูงอนมึงมากๆกู่ไม่กลับแล้วด้วย


“ก็เมื่อคืนใครละพูดอะไรไว้ไม่รับผิดชอบใจคนฟังเลยนะครับ..ถ้าคุณสังเกตสักนิดคุณก็จะรู้สึกว่าผมออกมาตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว..แต่ไม่เป็นไรหรอกคุณเองก็ไม่เคยแคร์ความรู้สึกใครอยู่แล้วนี้!แต่งตัวให้เรียบร้อยแล้วกันผมเตือน

ด้วยความหวังดีแล้ววันนี้กรุณาอย่ามายุ่งกับผมนะครับ!”มันพูดร่ายยาวเลยครับ คำพูดแต่ละคำของมันทำเอาจิตใจผมสั่นครอนตาเริ่มร้อนผ่าว ลมหายใจก็ขัดๆให้ตายเถอะเหมือนรู้สึกถูกทิ้งยังไงไม่รู้ ผมรีบแต่งตัวทันทีเมื่อเห็นว่าคนอื่นๆเริ่มกลับเข้ามาในห้อง ว่าแต่ปอร์เช่มันหายไปไหนเนี่ย


“เอาละนักศึกษาทานอาหารเช้าให้หมดนะครับทานหมดแล้วช่วงเช้าเราจะสร้างห้องสมุดกันก่อนนะครับส่วนช่วงบ่ายเราจะไปสร้างฝายกัน”ผมนั่งนิ่งอยู่หน้าจานกับข้าวมันเป็นแบบกับครับโต๊ะละชุดโต๊ะนึงไม่เกิน5คนครับแล้วให้ไปตักข้าวกันเอง แต่ผมก็ยังนิ่งในขณะที่คนอื่นเริ่มกินข้าวของตัวเอง


ตุ้บ!


“กินซะ..เป็นลมเป็นแล้งไปอย่าหาว่าผมไม่เตือน”ปอร์เช่วางจานข้าวไว้ข้างหน้าผมแม้แต่สายตายังไม่หันมามองผมเลยหึ!แล้วบอกว่ารักนักรักหนา คำพูดที่มันพูดออกมา..คำพูดพวกนั้นมันโกหกทั้งเพ!!


“ไมมึงไม่กินว่ะมีปัญหาอะไรกับไอปอร์เช่หรือป่าวว่ะทำไมมันไปนั่งกับพวกยัยเอมอ่ะ”ผมหันไปมองตามคำบอกของไอนิ่ง ให้ตายทำไมผมต้องรู้สึกเจ็บจิ๊ดอย่างนี้ด้วยนะ แล้วถ้าผมรักมันแล้วละหรือสิ่งที่มันต้องการก็แค่นี้..แค่หลอกให้ผมรักแล้วทิ้งผมไปแบบตอนนั้น...แบบตอนเด็กๆที่ทิ้งผม ปอร์เช่ทิ้งผมไป ไม่เคยแม้แต่จะส่งข่าวกลับมาใช่มันไม่เคยแม้แต่ส่งข่าวกลับมาทิ้งผมไว้คนเดียว..อยู่คนเดียวมาตลอดคำที่บอกว่าจะปกป้องดูแลผมสุดท้ายคนที่ดูแลผมก็คือตัวเองแล้วตอนนี้ทุกอย่างกำลังลงล็อคของมันอีกครั้งหลอกให้ผมรู้สึกดีแล้วทิ้งผมไปง่ายๆอีกครั้ง...หรือผมจะโดนทิ้งอีกครั้ง


“ไอเช่มันไม่ชอบคนเอาแต่ใจนะเว้ยไอหยีที่มันยอมมึงเนี่ยก็สุดๆแล้วนะโว้ยย!~”


“กูไปก่อนนะ”ผมบอกเรียบในหัวแทบไม่รู้เรื่องเลยด้วยซ้ำว่าผมเดินมาที่นี่ได้ยังไง ผมเห็นป๋ากำลังแบกกระสอบปูนอยู่ครับผมเลยเดินเข้าไปช่วยให้ตายหนักชะมัดอย่างนี้จะไหวไม่เนี่ยผม แต่ไม่รู้ทำไมผมถึงรู้สึกเหมือนมีคนจ้องอยู่ตลอดเวลาผมเลยตัดสินใจหันกับไปมอง


“นักศึกษาระวัง!!!”ระวังอะไร


ตุ๊บ!~


“โอยย~”ผมร้องออกมาทันทีที่ผมหันหลังจะกลับไปดูอิฐบล็อคที่ใช้ถ่วงน้ำหนักถังใส่ปูนก็ร่วงลงมาใส่ผมคือที่ผมมาช่วยเนี่ยมันเป็นโครงร่างห้องเรียนที่ชาวบ้านสร้างเอาไว้แต่ไม่มีเงินทุนสร้างต่ออ่ะครับแล้วผมก็ซวยไป
ผมรู้สึกว่าหัวช้ามากๆผมคุกเข่านั่งลงกับพื้นหันหน้าไปทางโรงอาหารที่เริ่มมีนักศึกษาคนอื่นๆกรูกันเข้ามาดูผม ผมก้มหน้าลงแทบจะชิดอก น้ำตาเริ่มสั่นเอ่อล้น แต่ก่อนที่ผมจะได้ตกใจอะไรไปมากกว่านี้ผมก็แทบช็อคกับน้ำสีแดงสดที่ไหลเอ่อลงมาจากไรผมของผม ผมใช้มือทั้งสองเช็ดอย่างลวกๆแต่ทว่ายิ่งเช็ดเลือดยิ่งไหลออกมาเยอะกว่าเดิมผมกลัวจัง ผมจะเสียเลือดตายมั๊ยนะ


“ยาหยี!ไปห้องพยาบาลเร็ว”ผมเพ่งสายตามองคนที่เข้ามาดึงตัวผม ปอร์เช่หรอปอร์เช่หรือเปล่านะ ผมมึนหัวจังเลยสายตาก็พร่าไปหมด


“นาย..คือใคร”แล้วภาพทั้งหมดที่ผมเห็นก็มืดดับไปที่ถามว่าคือใครเพราะผมไม่แน่ใจว่าจะใช่คนที่ผมรอหรือเปล่า



ผมนั่งรอ รอเวลาที่ยาหยีจะฟื้นผมกลัวเหลือเกินคำพูดก่อนที่เค้าพูดผมกลัวว่าเค้าจะจำผมไม่ได้ ผมผิดเองที่มัวแต่น้อยใจอะไรบ้าๆ


“อื้อ..”เสียงครางของยาหยีดังขึ้นผมรีบผลาเข้าไปหาอย่างห่วงหาแต่ดูเหมือนเค้าจะยังมึนๆจากการโดนของแข็งกระแทกศรีษะ


“เป็นยังไงบ้างครับ”จากสายตาที่มึนงงของเค้าเมื่อกี้ก็กลายเป็นแววตาที่โกรธเคืองอย่างรุนแรงยาหยีปัดมือผมที่จับมือเค้าไว้ออกก่อนจะเมินหน้าหนีผมไป สมควรแล้วแหละที่ผมจะโดน


“เลิกยุ่งกับชั้นซักทีปอร์เช่..เราเลิกอุ๊บ..”ยังไม่ทันที่ยาหยีจะพูดจบผมก็กดจูบลงไปที่ริมฝีปากของเค้าพอดีทำใจไม่ได้ถ้าจะได้ยินเค้าบอกว่าเลิกกัน ผมรอมานานขนาดนี้ไม่มีวันที่จะเลิกได้ง่ายๆหรอกไม่มีวัน..ผมจูบไล้ลงมาเรื่อยๆที่ซอกคอขาวหอมกรุ่นยาหยียังคงปัดป้องตลอดเวลา



“อย่า..นะออกไปปล่อยชั้น!!”เสียงที่แผดลั่นออกมาทำเอาผมต้องกดปิดปากเค้าเอาไว้ด้วยมือที่ว่างอยู่ก่อนจะไล้ริมฝีปากไปจูบหนักๆที่ยอดอกสีสวยที่ชูชันขึ้นน่าลิ้มลอง ร่างบางแอ่นอกขึ้นมือทั้งสองข้างขีดข่วนไปที่คนตัวสูงความรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจทำเอาเขาแทบสำลักความเกียดตัวเอง ยังไม่ทันได้คิดอะไรริมฝีปากร้อนก็ขึ้นมาประกบปากของเขาอีกครั้งพร้อมกับมือที่ปลดเปลื้องอาภรณ์ชิ้นสุดท้ายออกจากร่างกาย



“อื้ม..อ๊าาาหยุดนะ”เสียงแหบพร่าร้องขออย่างสั่นเครือดวงตากลมเอ่อล้นด้วยหยาดน้ำตา ลิ้นร้อนตอบรับจังหวะเข้าออกของสะโพกเอิบอิ่มแก่นกายสีสวยถูกดูดดุนราวกับเป็นไอติมแสนเลิศรส ยาหยีแอ่นตัวขึ้นกัดริมฝีปากแน่นแต่ก็ต้องปล่อยหลุดเสียงครางออกมา เมื่อนิ้วแกร่งไหลลื่นเข้าไปในช่องทางคับแน่น


“ไม่..ปล่อยชั้นนะขอร้องฮึก..เจ็บ”เสียงหวานร้องขอแต่ทว่าแรงราคะกลับทำให้ปอร์เช่กลายเป็นคนละคนยาหยีมองกลุ่มผมสีดำสนิทที่มัวแต่มุดไปมาอยู่ที่ด้านล่างของเขาอย่างเจ็บปวด ความรู้สึกดีที่เคยมีแทบพังทลายน้ำตาที่กลั้นไว้ถูกปล่อยออกมาไหลเป็นทางเมื่อนิ้วที่คิดว่าสร้างความเจ็บปวดให้แก่เขาจนแทบจะขาดออกเป็นสองท่อนนั้นถูกดึงออกตามมาด้วยแก่นกายที่โตคับกางเกงของอีกฝ่าย



“ถ้าเจ็บก็บอกนะครับ”



“ถ้าเจ็บแล้วจะหยุดมั๊ย”รุ้ว่าเป็นคำถามที่โง่ที่สุดในเวลานี่แต่ก็เลือกที่จะถามดวงตากลมกับตาคมประสานกันนิ่งใบหน้าคมเข้มส่ายหน้าช้าๆก่อนจะดันเอาของตัวเองเข้าไปในร่างกายที่แหลกเหลวของอีกฝ่ายยาหยีนอนหลับตานิ่งอ้าปากงับอากาศเข้าปอด



“อ๊า...อื้มมม อ๊ะเจ็บๆ”ปอร์เช่ผ่อนแรงลงพร้อมกับซบใบหน้าลงกับยอดอกสีสวยที่แดงกล่ำไปด้วยรอยจูบมือทั้งสองนวดคลึงเล่นๆที่สะโพกอิ่มเอิบของคนรัก



“อ๊ะ..อื้มม ไม่..ไม่ไหวแล้ว~”สิ้นเสียงแรงตอดรับภายในก็มากขึ้นทำเอาปอร์เช่ต้องอัดกระแทกแก่นกายเข้าไปอย่างรวดเร็วและรุนแรงเท่าที่ยาหยีเคยได้รับมาน้ำสีขาวน้ำนมไหลเอ่อออกจากส่วนปลายและในเวลาต่อมาอีกคนก็อัดน้ำรักเข้ามาเต็มช่องทางจนเอ่อล้นออกมาด้านนอก



“ถ้าดื้อจะโดนแบบนี้อีกนะครับ”


“ไอบ้า!”ผมแขวให้ก่อนจะหันหลังให้มัน ปอร์เช่ค่อยๆจับผมใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อยคราวนี้ละมึงไอเช่!จะได้รู้ฤทธิ์กูซะที กล้าทำกับกูแบบนี้มึงก็เตรียมตัวรับผิดชอบได้เลย!


“ยาหยีครับ”


“อะไร!”ผมตอบกลับเสียงห้วนปวดตูดโว้ย!!


“คือ...ผมจะบอกยาหยีว่าผมขอโทษที่อดใจไม่ไหวแต่ที่ทำไปทั้งหมดเพราะผมรักยาหยีนะครับ ยาหยีจะโกรธผมก็ได้นะครับแต่อย่าบอกว่าจะเลิกกับผมได้โปรดขอร้อง”มันขอร้องครับมันล้มตัวลงมานอนกอดผมที่หันหลังให้มันอยู่พร้อมกับไซร้หน้าไปมาที่แผ่นหลังผม น้ำเสียงที่อ้อนวอนนั้นทำเอาใจผมอ่อนยวบ


“อื้ม..ไม่เป็นไรเพราะนายต้องรับผิดชอบอยู่แล้ว”


“ครับ..ผมรักยาหยีนะครับ”มันกอดผมแน่นอีกแล้ว จนผมต้องผลักมันออก


“ยาหยีจะออกไปสร้างฝายกับผมมั๊ยครับหรือว่าจะพักผ่อน”อยู่ที่นี่คนเดียวหรอ คิดสภาพครับโรงนอนเงียบๆมีแสงสีส้มรำไรๆเล็ดรอดออกมาตามช่องหน้าต่างแค่คิดก็น่ากลัวแล้วครับ


“ชั้นจะไปด้วย”ผมกอดคอมันแน่นเลยครับ


“เดินไหวมั๊ยเดี๋ยวขี่หลังผมมั๊ย”ขี่หลังหรอ!บ้าหรือป่าวว่ะตอนมึงทำขากูก็อ้าจนจะหุบขาไม่ได้อยู่แล้วแล้วจะให้กูขึ้นคร่อมหลังมึงหรือฝันไปเถอะเจ็บตูดตายแบบนั้นอ่ะ


“ไม่เอาขี่หลังแล้วมันเจ็บเว้ย!!”ผมเลยให้มันพยุงไปครับ มือข้างนึงของมันโอบเอวผมแน่นอีกข้างจับแขนผมพาดคอมันแล้วมันก็พาผมเดินไปที่น้ำตก ป๋าก็เข้ามาถามว่าเป็นยังไงบ้างแต่โชคดีครับอิฐบล็อกมันแค่ถากๆไม่ได้โดนเต็มๆถ้าโดนเต็มๆผมคงตายไปแล้วอ่ะครับ



“รอผมอยู่ตรงนี้นะ”


“ไม่เอาอ่ะจะไปด้วย”ผมดื้อครับก็เลยไปกับมันด้วยไปเล่นน้ำซะส่วนใหญ่ครับสนุกมากแต่ต้องระวังไม่ให้แผลโดนน้ำลืมบอกครับปอร์เช่มันถอดเสื้อด้วยสาวๆนี่กรี๊ดสลบส่วนผมนะหรอ หวง งอนไปตามระเบียบ


“เอาละครับนักศึกษาเดี๋ยววันนี้เราจะทานอาหารเย็นกันที่นี่เป็นการต้อนรับการมาค่ายอาสาของเรา”ป๋าบอกครับพวกเราก็ดีใจลาภปากสิ มีของพร้อมทั้งเบียร์ บาร์บีคิว คืนนี้เลยกลายเป็นปาร์ตี้บาร์บีคิวที่มีชาวบ้านมาร่วมด้วย
ครับผมก็นะลาภปากเลยแหละ ผมกับพวกเพื่อนยกเว้นไอนิ่งกับไอเช่พวกมันไปช่วยป๋าแบกเบียร์ครับ ส่วนพวกผมก็แยกตัวไปเล่นน้ำครับเพราะว่าตอนบ่ายคนเยอะเลยเล่นไม่ค่อยสะใจเท่าไหร่


“ไอเรียวเดี๋ยวนี้แกอะไรๆก็ไอนิ่งนะเว้ย”


“เออ..ทำไมว่ะตกลงมึงรับรักมันแล้วหรอว่ะ”ผมกับไอนมหวานทักมันครับส่วนไอปอยกับพี่ชินนั่นเข้าโลกส่วนตัวไปเรียบร้อยแล้วครับ ส่วนไอเรียวก็เขินหน้าแดงเลยครับ


“เปล่านะเว้ย!แค่ให้โอกาสมันเฉยๆว่าแต่ยาหยีเถอะคอแดงไปทำอะไรกับปอร์เช่มาหรือป่าว”ตายห่า!ไอเช่มันทิ้งรอยไว้ด้วยหรอเนี่ยผมรีบแหวกคอเสื้อตัวเองดูเลยครับไอเช่มันทิ้งรอยไว้เต็มตัวผมเลยครับหน้าตบให้กบาลแยกจริงๆ


“ก็อย่างที่พวกเธอคิดอะแหละ”ไอเช่ตอบกลับมาครับมึงกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ว่ะแล้วที่มึงพูดไปนะไม่ได้แคร์หนังหน้ากูเลยใช่มั๊ยย!!


“จริงหรอว่ะเร็วนะเนี่ย”ไอเรียวกิครับแซวผมหน้าแดงเลยอ่า

“เออทำไม”ผมตอบกลับไปทันทีอยากหน้าด้านมาผมก็ด้านกลับสิครับคำตอบของผมทำเอาคนแถวนั้นเงียบกริบเมื่อมีความเงียบความอายก็บังเกิด ผมเดินตรงรี่เข้าไปหาไอปอร์เช่ที่ขัดสมาธิข้างๆที่ขวดเบียร์วางไว้ผมเลยเดินเข้าไปนั่งตักมันเลยครับเพราะตัวมันแห้งแล้วแต่ผมตัวยังเปียกอยู่หมั่นไส้ครับ


“อ๊า..ยาหยีตัวเปียกอยู่นิมานั่งทับผมผมก็เปียกสิครับ”มันทำหน้างอนใส่ผมครับ เชอะคิดว่าน่ารักหรือไงผมเลยแกล้งงอนมันแล้วจะลุกไปครับแต่มันดึงแขนผมไว้ก่อนผมเลยให้ไปทำหน้าประมาณว่า มีไร


“โอ๋อย่างอนสิครับผมแกล้งเล่นนิดเดียวเองขี้งอนจริงนะเรา”


“ขี้งอนแล้วรักมั๊ยละ”


***********************************

30% ที่เหลือ

***********************************
“รักดิ”เขินนน.นสิครับ ก็มันเล่นเอามือมากอดเอวผมแน่นเลยแถมยังซุกหน้ากับไหล่ผมอีก หน้าด้านหน้าทนจริงๆแฟนใครว่ะ


“พวกแกดูสิเดี๋ยวพวกเกย์นี่มันหน้าด้านกว่าที่ชั้นคิดเอาไว้ตั้งเยอะเนอะโดนเฉพาะอีนั่น”ผมได้ยินเต็มสองหูเลยครับ ผมหันควับไปมองพวกนั่นปากมันยังไม่ทันหายดีแต่ดันอยากได้แผลเพิ่มซะงั้นเนอะคนเรา


“แก..พูดแบบนั่นได้ยังไงละ”ยัยนีออนครับเสริมทันทีเลยนะชิ!ถ้าไอเช่มันไม่ดึงผมไว้นะป่านนี้นะปากมันคงเย็บเป็นสิบแผลแล้วครับ


“ทำไมอ่ะนีออน”


“เอ้า!เอมก็พูดแค่นั่นคนอย่างมันจะรู้สึกหรอไงจ้ะ..โง่ซะขนาดไม่รู้ว่าทั้งแฟนเก่าแฟนใหม่ตัวเองมายุ่งกับพวกเราแล้วทำมาพูดว่ารักกันอย่างโน้นอย่างนี้แหวะ..จะอ้วก”แรงไปแล้วนะมึง..เห็นกูเงียบๆอย่าคิดว่ากูจะยอมนะมึงอิชะนีหน้าขน


“นี่มันไม่ได้โง่อย่างเดียวนะแต่ทนด้วยเจ็บแล้วจำคือคนแต่เจ็บแล้วทนคืออะไรน้า..ถึงได้ทนได้ทนดีขนาดนั้น”ยัยบัวครับคงพูดถึงว่าทำไมผมถึงทนให้แฟนตัวเองไปยุ่งกับคนอื่นได้


“เจ็บแล้วจำคือคนแต่เจ็บแล้วทนคือพวกเธอนั่นแหละปากยังไม่หายช้ำก็แส่หาเรื่องตลอดเลยนะ”ผมแหวะกลับก่อนจะแย่งขวดเบียร์ไอเช่มันมากิน กินไปเยอะครับโมโห


“ปากดีไปเถอะจ้ะยาหยีรู้งี้หน้าจะให้ไอพวกนั้นเล่นงานให้หลาบจำอุ๊บ..”


“อีบัววว!!”เสียงของยัยชะนีหน้าขนนั่นตะโกนเสียงดังเมื่อเพื่อนรักของพวกมันเปิดเผยความลับที่ไม่หน้าเปิดเผยออกมา ผมจ้องพวกมันนิ่งตอนนี้ไม่รู้สีหน้าผมเป็นยังไงแต่รู้ว่าโกรธมากครับไม่เคยโกรธมากขนาดนี้เลยให้ตายเถอะ


“จะไปไหน”ผมถามไอเช่เพราะมันอุ้มผมลงจากตักมันแล้วมันก็เดินไปทางอิสามตัวนั่น ผมมองตามอย่างงง เพิ่งรู้ว่ามันเอาขวดเบียร์ไปด้วย หรือว่า!!มันจะฆ่าอิพวกนั้นไม่ได้นะ ถ้าอิพวกนั้นตายไอเช่ก็โดนจับเข้าคุก จับเข้าคุกเสร็จแล้วผมจะอยู่กับใครไม่เอานะไม่อยู่คนเดียวนะแล้วผมมีอะไรกับมันแล้ว ถ้าผมท้องละลูกที่เกิดมาก็ต้องเป็นเด็กมีปัญหานะสิเอ้ยย!!!ผมคิดบ้าอะไรอยู่เนี่ยย!!ผมเป็นผู้ชายต่อให้ทำกันอีกร้อยรอบก็ไม่มีวันท้องอยู่แล้วไอบ้าเอ้ยย!!


“ปอร์เช่จะทำอะไรเราอ่ะ”ยัยเอมค่อยถอยหลังลงไปเรื่อยผมก็รีบลุกเลยครับเดี๋ยวเกิดเรื่อง


“ก..กรี๊ดดดด!!!”เสียงโหยหวนของยัยเอมดังขึ้นเมื่อเบียร์สิงห์กลิ่นแรงราดใส่หัวใส่หน้าเจ้าหล่อนอย่างไม่มีปราณีปราศัย ปอร์เช่ผู้กระทำการยืนนิ่งมองดูการกระทำของตัวเองอย่างเย็นชาปราศจากสุภาพบุรุษที่แสนอ่อนโยนเวลาอยู่กับผมโดยสิ้นเชิง


“แค่กๆนายทำบ้าอะไรเนี่ย”ยัยเอมสำลักไอแค่กๆผมเองและคนอื่นๆก็ต่างมองยัยนั่นเป็นตาเดียวไม่ใช่เพราะกลิ่นเบียร์ที่ลอยออกมาจากตัวหล่อนอย่างเดียวแต่คราบมาสคร่ากับอายไลเนอร์ที่คุณกรีดกันเอาไว้ได้ไหลเยิ้มออกมาไม่ต่างจากผีดิบตายซากแบบนั่นต่างหาก


เพล้ง!


“เฮือก!”ยัยสามคนนั่นสะดุ้งเฮือกเลยครับเหมือนผมเลย ผมมองตามเศษขวดที่แตกระเอียดแล้วกลืนน้ำลายลงคอปอร์เช่ก้มหน้าลงไปใกล้ๆยัยเอมเห็นแล้วใจเต้มตุ่มๆต่อมๆชอบกล


“อย่ามายุ่งกับเมียผมอีก!”


***********************************

มาต่อแล้วนะเจ้าค่ะ

แม่ยกปอร์เช่เยอะจัง คิคิ

***********************************
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 11 70%]
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 16-04-2010 21:08:38
ยาหยีคนดี เข้าใจเช่เหมือนที่เช่เข้าใจยาหยีบ้างนะ
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 11 70%]
เริ่มหัวข้อโดย: Phelyra ที่ 17-04-2010 12:18:54
จะไปกันรอดมั๊ยค่ะเนี่ย ยาหยีก็เอาแต่ใจมากกกกกเกินนนนนไป สนแต่ความรู้สึกของตัวเอง เข้าข้างความคิดตัวเองเป็นส่วนใหญ่ ในขณะที่ปอร์เช่ก็พยายามเข้าใจและเอาใจยาหยีเกินเหตุเหมือนไถ่โทษที่ทำไว้เมื่อตอนเด็ก แถมอีพวกหน้าหนายิ่งกว่าปูนซีเมนต์+ยางมะตอยที่จ้องอยากจะงาบอยากจะได้ปอร์เช่ก็จ้องอยู่ อุปสรรคแทบจะรอบด้านเลยนะนั่นอ่ะ o6
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 11 70%]
เริ่มหัวข้อโดย: Little Devil ที่ 17-04-2010 12:39:34
เหนื่อยแทนคู่นี้  :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 11 70%]
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 17-04-2010 13:43:13
จะรอดไหมเนี่ย หยี กับ เปอ อ่ะ

อุปสรรคคงเป็นการปรับเข้าหากันแน่เลย

ลงรูปไม่เป็นเหมือนกันอ่ะ ลองไปดูในกระทู้สนทนาดูน่ะ

30 เปอ จงมา มามะ รออยุ่ยยยยยย
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 11 70%]
เริ่มหัวข้อโดย: yunjaejoong ที่ 17-04-2010 14:13:30
น่ารัีกดีคู่นี้กุ๊กกิ๊กดี เดี๋ยวงอน เดี๋ยวง้อ
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 11 70%]
เริ่มหัวข้อโดย: beambeam ที่ 17-04-2010 17:11:32
 o13 o13 o13 สุุดยอดคร้าบบบบ แล้วไปกระบี่มา ไปเที่ยวที่ไหนมาบ้างอ่ะ น่าจะมีบรรยายแบบทะเลมาเขียนในเรื่องมั่งนะคร้าบบ เพราะทะเลที่กระบีก็สวยใช้ได้เลยอ่ะ  o13 o13
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 11 70%]
เริ่มหัวข้อโดย: ¡ииσcэиτ ที่ 17-04-2010 20:00:52
น่ารักจริงๆเลยน้องยาหยี ^^
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 11 70%]
เริ่มหัวข้อโดย: Classical ที่ 17-04-2010 21:00:25


ขอติดตามด้วยคนนะครับ สนุกดี





หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 11 70%]
เริ่มหัวข้อโดย: tenten1310 ที่ 17-04-2010 21:46:56
ยาหยีน่าสงสารอ่าาา

ถูกผู้หญิงรังแก

แต่ดีมีคนน่ารักๆและนิสัยดีมากๆมาช่วยไว้
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 11 100%]
เริ่มหัวข้อโดย: Phelyra ที่ 17-04-2010 21:55:48
แล้วพวกหน้าด้านหน้าทนที่ชอบไปแบให้ผู้ชายเค้าฟรี ๆ อย่างพวกของแกล่ะอีนังเอม เค้าเรียกว่าอะไร? คนที่ขายตัวเค้ายังได้เงิน แต่ดูท่าพวกแกต้องยอมทั้งเสียตัวและเสียทั้งเงินล่ะมั๊ง ถึงจะได้ผู้ชาย 555 :laugh: :laugh:
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 11 100%]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 17-04-2010 22:01:43
+ 30% มันไม่พออีป้าแก่ๆ ก็ค้างอีกสิคะ จัดมาอีกสักตอนสิคุณ

 (อีป้าแก่ๆ เสียดายเบียร์ อะ)  :m20:
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 11 70%]
เริ่มหัวข้อโดย: Classical ที่ 17-04-2010 22:35:30





อยากมีแฟนแบบ เช่เนอะ



หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 11 100%]
เริ่มหัวข้อโดย: ida_iii ที่ 18-04-2010 00:07:23
มาเชียร์ปอร์เช่  น่ารักดีจริ๊งงงง


ปอลิง.ไรเตอร์ยังติดภาษาพูดอยู่เยอะเหมือนกันนะคะ  เช่น อะไรอ่อ  เป็น อะไรเหรอ ประมาณนี้


สู้ๆนะ ^^V
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 11 100%]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 18-04-2010 10:49:50
 o13 o13 o13
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 11 100%]
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 18-04-2010 11:25:32
ถ้ามีภาค 2 เรื่องนี้ก็ต้องชื่อว่า

"ผัวกรู'อย่างแรงงง"

เอิ๊กกกกกกกกกกกกกก



อย่างงี้หยีจะให้รางวัลอะไรกับเช่อ่ะ ปกป้องหยีตลอดเลยน่ะ   :z1:

 
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 11 100%]
เริ่มหัวข้อโดย: N19T ที่ 18-04-2010 14:37:26
ตัวละครชื่อน่ารักดีค่ะ ยาหยี ใครได้ยินก็คงไม่คิดว่าเป็นชื่อผู้ชายเนอะ แต่มันก็เป็นไปแล้ว
เราชอบปอร์เช่มากกว่า เราว่ายาหยีมุมมองที่เขียนออกมา ออกจะไม่ค่อยน่ารักเท่าไหร่
คู่ของเพื่อนเค้า ดู OK กว่าค่ะ ด้วยอาจจะเป็นเพราะบทบาทที่แสดงออกมา มันมีให้มันส์ ให้ลุ้นมากกว่าหรือเปล่าไม่รู้

การเขียนบรรยายเนื้อเรื่อง เราอ่านแล้วบางครั้งดูสับสนค่ะ เรียกว่าการเล่าเรื่องยังไม่ค่อย ok ยังชักจูงอารมณ์ได้ไม่เต็มร้อย
แต่การตั้งชื่อเรื่อง และ บุคลิกของตัวละครเพื่อน พระเอก และ นายเอก ดูน่าสนใจอยู่ค่ะ ... ยังไงก็พยายามต่อไปนะค่ะ
เป็นกำลังใจให้ และ จะยังติดตามอ่านเรื่องนี้อยู่นะ ขอบคุณค่ะ
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 11 100%]
เริ่มหัวข้อโดย: jubdong ที่ 18-04-2010 16:57:57
(http://img18.imageshack.us/img18/6695/207ay4n.jpg)

(http://t-secret.exteen.com/images/mb_009%20.jpg)

อิมเมจ ยาหยีเจ้าค่ะ น่ารักหรือเปล่า บางคนอาจไม่ชอบ

แต่อิฉันชอบเจ้าค่ะ

(http://www.igossipy.com/imagelib/032009/b53a050acb38cc6_450x450.png)

อิมเมจปอร์เช่เจ้าค่ะ จะเข้ากันมั๊ยเนี่ยสองคนนี้ หุหุ


หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!อิมเมจยาหยีกับปอร์เช่]
เริ่มหัวข้อโดย: จุ๊บจิ๊บจ๊ะจ๋า ที่ 18-04-2010 17:25:31
เช่แม่งได้ใจคนอ่านไปเต็มอ่ะ  เมียผม เมียผม  เท่ห์ว่ะ

อิมเมจยาหยีภาพที่ใส่ผ้ากันเปื้อนเข้ากันดีจริงๆ

 o13

เช่ก็เท่ห์เกิ๊นนนนนนน
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!อิมเมจยาหยีกับปอร์เช่]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 18-04-2010 17:39:20
แบบที่ให้มาดู อีป้าแก่ๆ ก็ชอบค่ะ
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!อิมเมจยาหยีกับปอร์เช่]
เริ่มหัวข้อโดย: mutoo ที่ 18-04-2010 19:26:20
 :impress2:
เพิ่งมาอ่านค่ะ....สนุกดีค่า

งงๆกับคำว่า"อ่อ" ในตอนแรกๆ แปลว่าอะไรเหรอคะ
เช่น"เฮียอ่อ นี่หมวยเล็กนะ" ประโยคนี้น่าจะเป็น "เฮียเหรอ นี่หมวยเล็กนะ" มากกว่ามั้ยคะ

แต่พออ่านๆไปเจอคำว่า"หรอ" ก็งงอีกว่าอาจจะพิมพ์ตกสระ "เ-"
แต่เจอบ่อย และขออนุญาตแจ้งไรท์เตอร์ถึงคำที่ถูกนะคะ
เพราะคำว่า"เหรอ" ต้องใช้สะกดแบบนี้ค่ะ เช่นอะไรเหรอ ทำไมเหรอ
ใช้คำว่า "หรอ" จะไม่ถูกนะค๊า

คำว่าวะอีกค่ะ ใช้แบบนี้ถูกค่ะ เช่น ทำไมวะ อะไรวะเนี่ย ไปสิวะ...
แต่คำว่าว่ะ จะใช้แบบนี้ค่ะ ปวดหัวว่ะ น่ารักว่ะ

รออ่านตอนต่อไปเจ้าค่า... :L2:
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!อิมเมจยาหยีกับปอร์เช่]
เริ่มหัวข้อโดย: rose ที่ 18-04-2010 19:36:22
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

อย่ามายุ่งกับเมียผมอีก

เลิศมากกกกกกกกกกกกกกกกก ค่ะ

5555555555

สะใจ

น่ารักจริงอะไรจริง

 :L2:
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!อิมเมจยาหยีกับปอร์เช่]
เริ่มหัวข้อโดย: Phelyra ที่ 18-04-2010 22:31:44
หล่อ ใส น่ารักจริง ๆ Donghae ของเค้า :m1: :m1: :m1:
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!อิมเมจยาหยีกับปอร์เช่]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 18-04-2010 23:36:17


 :impress3: :impress3:
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!อิมเมจยาหยีกับปอร์เช่]
เริ่มหัวข้อโดย: Dorumi ที่ 19-04-2010 03:37:33
อิมเมจ น่ารักดีจ๊ะ

ไรเตอร์เป็น เอลฟ์ หรือเปล่าเนี่ย อิอิ

เลือก อิมเมจซะน่ารักเชียวนะ
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่$
เริ่มหัวข้อโดย: jubdong ที่ 19-04-2010 17:04:43
********************************

บทที่ 12 100%

********************************

ปอร์เช่เดินกลับมาแล้ว ผมยังคงนั่งนิ่งอยู่ที่เดิมความรู้สึกว่าอบอุ่นในหัวใจแล่นริ้วเข้ามาภาพความทรงจำเมื่อตอนเด็กเหมือนพยายามให้ผมซึบซับมันเข้าไปให้ได้

“ขอบใจนะ”ผมฉีกยิ้มบางๆให้มันแววตาของมันที่หันมามองผมดูจะอึ้งๆไม่มากก็น้อย เหมือนผมเป็นตัวประหลาด

“ไม่เป็นไรครับ”ผมกวาดสายตามองไปรอบๆ พวกสามสาวนั่นเดินออกไปล้างหน้าล้างตาแล้วครับส่วนปอร์เช่ก็โดนไอนิ่งลากไปนั่งก๊งเหล้าเรียบร้อยแล้วครับส่วนผมอ่ะไม่อยากเมาเท่าไหร่เลยเดินออกมานั่งกินลมชมบรรยากาศอยู่ริมน้ำตกไกลจากวงพอควรอ่ะครับ ผมนั่งหย่อนขาลงไปในน้ำ น้ำใสและเย็นมากครับทำเอาหนาวเลยแหละ เมื่อหัวว่างรอบข้างเงียบลงสมองผมก็เริ่มคิดไปไกล คิดไปถึงเด็กชายปอร์เช่

“นั่งคนเดียวไม่เหงาหรอครับ”ผมสะดุ้งเฮือกหันหน้าไปมองบุคคลไม่ได้รับเชิญ ผู้ชายรูปร่างสูง ตัวใหญ่พอๆกับปอร์เช่ครับมันเดินมานั่งข้างผม ผมตวัดสายตามองผู้ชายอะไรเห็นหน้าแล้วไม่สบอารมณ์อย่างรุนแรง แล้วอีกอย่างกูไม่ได้ให้มึงนั่งเสือกนั่งทำไม

“ผมไม่ได้ให้คุณนั่ง”หมอนั่นทำหน้าเหรอหราไปพักหนึ่งก่อนจะปรับสีหน้ามายิ้มหวานให้ผมได้เหมือนเดิม

“ไม่เป็นไรครับเพราะผมอยากนั่ง”หน้าด้านที่สุด


“ผมขอยืมหน้าคุณไปทำหลังคาบ้านได้มั๊ยทนดีจริงๆ ผมไปละ..เชิญคุณนั่งตามสบายเถอะ”ผมทิ้งระเบิดไว้ พร้อมกับลุกขึ้นแต่ผมหมอนั่นดันดึงแขนผมไว้แล้วแล้วกระชากผมลงไปนั่งตักมันพร้อมกับกระซิบที่ข้างหูผม


“ผมชื่อจากัวร์แล้วเจอกันนะที่รัก~”

“ปล่อยผมนะ!!”ผมดึงตัวเองออกพร้อมกับแจกหมัดงามๆให้มันอีกหนึ่งหมัดแล้วเดินกระฟัดกระเฟียดกลับมา ใครที่รักมึงครับไอคุณจากัวร์เค้าที่รักปอร์เช่ต่างหากเฮ้ย!!!ผมเป็นไรเนี่ยทำไมต้องคิดถึงมันด้วยชิ


“ปอร์เช่ชั้นง่วงแล้วอยากนอน”ผมเดินเข้าไปนั่งตักมันเหมือนเดิมครับรู้สึกดีกว่าตักไอบ้านั่นตั้งเยอะ ปอร์เช่ก็พยักหน้าให้ผมแต่ตอนที่เรากำลังจะเดินออกไปไอเวรนั่นก็มาขวางซะก่อน


“หวัดดีปอร์เช่หวังว่ายังจำได้นะ”มันรู้จักที่รักผมด้วยเหรอเอ้ย!!ไม่ใช่ที่รักผม


“จากัวร์..กลับมาเมื่อไหร่”จะว่าหน้ามันก็คล้ายๆกันนะครับหรือว่าเป็นพี่น้องกันนะ แต่ทำไมอีตาปอร์เช่ต้องดันผมไปหลบหลังมันด้วยนะ แต่ก็ดีเพราะสายตาที่อีกฝ่ายมองมามันเหมือนกันว่าผมเป็นของเล่นชิ้นใหม่อย่างนั้นแหละ


“กลับมาเมื่อไหร่ไม่สำคัญว่าแต่จะไม่แนะนำให้รู้จักหน่อยเหรอ”


“ไม่จำเป็น”


“ปอร์เช่ไอบ้านั่นคือใคร”ผมถามครับอยากรู้อ่ะมันคุยเหมือนศัตรูและเพื่อนสนิท


“ลูกเมียน้อย!ยาหยีอย่าสนใจเลยนะครับเราไปดีกว่า”ผมกับปอร์เช่เดินผ่านจากัวร์มายังไม่ทันได้พ้นสายตามันก็ทิ้งระเบิดมากลางใจผม


“ปอร์เช่..คู่หมั่นแกฝากมาบอกว่าทำไมยังไม่กลับซักทีฮ่ะๆๆ”คู่หมั่น!!หมายความว่ายังไง ผมไม่รู้ว่าผมกลับมาที่โรงนอนได้ยังไง สมองไม่ตื้อไปหมด ให้ความรู้สึกเหมือนคนอกหักมาก


“ยาหยีอย่าไปเชื่อไอจามันนะครับ”มันคงหมายถึงจากัวร์ผมเงยหน้ามองมันช้าๆน้ำตาแทบกลั้นเอาไว้ไม่อยู่ผมยิ้มให้มันบางๆมันคงเป็นยิ้มที่จืดชืดที่สุดเท่าที่ผมเคยยิ้มออกมา


“เอ่อ..นายไปล้างหน้าหน่อยเถอะชั้นเหม็นเหล้าอ่ะ”ผมบอกพยายามคุมเสียงไม่ให้สั่นเท่าที่จะทำได้ผมไม่รู้มันคือความรู้สึกอะไรบ้างที่ปนเปอยู่ภายในจิตใจที่เริ่มจะบิดเบี้ยวของผม มือไล้แตะไปที่ริมฝีปากตัวเอง บทรักอันเร่าร้อนยังคงตราตรึงอยู่ในหัว แต่เพียงแค่คิดว่ามือคู่นั่นที่ตระกองกอดผม ริมฝีปากที่คอยจูบผมซ้ำๆนั่น มันเคยผ่านใครมาแล้วบ้าน ผู้ชายคนนั้นเคยกอดใครมาแล้วบ้าง หัวใจของผู้ชายคนนั้นเคยใช้รักใครมาแล้วบ้าง...


ผมตื่นขึ้นมารับแสงแดดอ่อนๆที่สาดส่องเข้ามาในโรงนอน ผมหันไปมองข้างตัวใบหน้าหล่อคมของปอร์เช่ผมใช้หลังมือสัมผัสมันเบาๆความอบอุ่นที่แล่นขึ้นมาที่ปลายนิ้วทำเอาผมต้องชักมือออก และก้าวเดินออกไปทั้งๆที่มันเพิ่งจะ ตี5ครึ่งเท่านั้น ผมอาบน้ำอย่างรวดเร็วเพราะความหนาวที่กระทบผิวกายแต่มันสู้ไม่ได้เลยกับความหนาวที่กัดกินหัวใจของผมแค่คิดขอบตาก็ร้อนแล้วทำไมผมอ่อนแออย่างนี้นะ...หรือความจริงที่ผมต้องรู้คือ...ผมอาจจะไม่เหมาะกับความรักก็ได้


“ตื่นเช้าจังนะครับยาหยี”เสียงทุ้มต่ำๆทำให้ผมต้องหันไปมองไม่ใช่...ไม่ใช่คนที่ผมหวังว่าจะเป็นแต่กลับเป็นคนที่ผมไม่อยากเห็นหน้าเลยด้วยซ้ำ


“เรื่องของผม”ผมตอบเสียงเรียบๆก่อนจะหันไปมองดูหยดน้ำค้างที่ไหลลู่กับปลายหญ้า


“คุณคงสงสัยเรื่องคู่หมั่นของปอร์เช่ใช่มั๊ย”ผมเงียบไม่อยากรับรู้อะไรทั้งนั่นแต่หมอนั่นก็ยังคงพล่ามต่อไป


“แอนนิต้ากับปอร์เช่มันคบกันมาตั้งแต่สมัยเรียนไฮสคูล พอเรียนจบมันกับแอนนิต้าก็ตัดสินใจว่าจะแต่งงานกันเรื่องนี้พ่อแม่ทั้งสองฝ่ายก็รู้แต่ไอเช่มันบอกว่ามันอยากมาตามหาคนที่มันลืมทิ้งไว้ที่เมืองไทยไม่คิดว่าจะเป็นผู้ชายแถมน่ารักซะยิ่งกว่าผู้หญิงอีก”ผมเงียบครับ คำว่าลืมทิ้งไว้นั่นมันสามารถบอกฐานะของผมได้เป็นอย่างดี


“คุณจะมาบอกผมทำไม..ผมไม่อยากรู้”ผมรีบเดินออกมาจากตรงนั้นกลับมานั่งที่เดิมที่ผมนั่งเมื่อคืน นั่งมองหยาดน้ำค้างที่หยดลงบนพื้นน้ำแล้วแตกออกเป็นวงกว้าง มันอาจไม่ใช่หยดน้ำค้างอย่างเดียวก็ได้มันอาจจะมีน้ำตา..ของผมปนอยู่ด้วย


“มานั่งทำอะไรคนเดียวครับยาหยี”ปอร์เช่เอามือโอบผมไว้ผมแทบจะปาดน้ำตาออกไม่ทัน ผมหันมายิ้มหวานให้ปอร์เช่ไม่รู้ว่าทำมันไปได้ยังไงกัน


“ปอร์เช่นายรักชั้นมั๊ย!”ผมถามพลางทำเสียงใสๆอ้อนๆส่งไปให้ ผมไม่อยากให้มันคิดมาก ไม่อยากให้มันรำคราญที่ผมมัวแต่ร้องไห้ ผมไม่อยากให้มันเบื่อผมแล้วกลับไปหาแอนนิต้า


“รักสิครับรักมากด้วย!”มันตอบพร้อมส่งยิ้มมาให้ผมแทนที่จะดีใจแต่ภายในใจผมกลับปวดร้าว ราวกับเข็มนับพันเล่นเสียดแทงเข้ามาเป็นเข็มที่เรามองไม่เห็นและไม่ทำให้เราตาย แต่มันกลับมีพิษร้ายแรงกว่านั่น


“งั้นนายห้ามทิ้งชั้นไปหาคนอื่นนะ!!”ผมบอกพร้อมกระโดดเข้าไปกอดมันทั้งตัวถ้าไม่สังเกตเห็น มันคงเห็นน้ำตาที่ไหลออกมาราวกับเขื่อนแตกของผม น้ำตาที่ทำยังไงก็ไม่หยุดไหล ผมจะรอจนกว่ามันจะพร้อมที่จะอธิบายเหตุผลกับผม


“ครับผมไม่มีวันทิ้งยาหยีแน่นอน”


ผมหยิบแปรงทาสีขึ้นมาก่อนจะเดินไปหามุมที่เงียบๆร่มๆอยู่คนเดียวนั่งทาไปเรื่อยๆมันเป็นงานหนักเอาเรื่องนะครับเพราะต้องทาให้เนียนผมเป็นคนทาสีไม่เนียนด้วยสิแต่ดูมันก็เป็นงานที่ง่ายที่สุดเพราะผมมานั่งทาอาคารเก่าส่วนปอร์เช่ต้องไปสร้างอาคารใหม่


“อ๊ะ!”ผมสะดุ้งสุดตัวเมื่อกระป๋องโค้กเย็นเฉียบแตะที่ข้างแก้มผมหันไปมองคนที่เล่นพิเรนท์มันนั่งยิ้มหน้าบานอยู่ข้างผมตั้งแต่เมื่อไหร่


“งานเสร็จแล้วหรอ”


“ยังอ่ะ”


“เอ้า!แล้วทำไมไม่ไปทำ”


“ไม่มีกำลังใจ มาขอกำลังใจเนี่ยฟอดดดดด.ด”มันหอมแก้มผมครับ ผมเลยเอาแปรงทาสีป้ายหน้ามันไปเลย

************************************

ต่อ 50%

************************************



“ไอบ้าตลกแหละ!”ผมส่งมะเหงกให้มันอีกทีก่อนจะหันไปสนใจแปรงทาสีในมือต่อ


“ยาหยีเป็นอะไรหรือเปล่าครับ”ผมหันไปมองคนพูดที่ทำหน้าจริงจังเปลี่ยนไปหรอ...ใช่ ผมเองยังรู้สึกได้

“เปล่าถามทำไมชั้นอ้วนขึ้นหรอไง”ผมโกหกคำโตทั้งๆที่รู้อยู่แล้วว่าภายในสิ่งมีชีวิตที่เต้นตุ้บๆอยู่นี้กำลังรู้สึกยังไง

“ผมว่ายาหยีดูอารมณ์เย็นขึ้น..เหมือนจะเย็นชามากกว่าเดิมด้วยซ้ำ”ผมมองสบสายตาที่มองมาอย่างค้นหานายไม่รู้หรือแกล้งไม่รู้ว่ามันเพราะอะไร ผมไม่ได้ตอบอะไรเพียงแค่ยิ้มบางๆส่งกลับไปแล้วให้มานั่งทาสีต่อทั้งๆที่ในใจไม่ได้แม้แต่จะสนใจสิ่งที่ทำอยู่ จู่ๆผมก็รู้สึกหนักขาแปลๆพอก้มลงไปผมก็รู้เลยว่าปอร์เช่มันมานอนตักผม ผมไม่ได้ว่าอะไรแล้วก็เงียบต่อไปทั้งๆที่อยากคุยให้ได้เหมือนเดิม ทั้งๆที่คนตรงหน้ายังสัมผัสจับต้องได้เหมือนเดิมแต่ความรู้สึกก็บอกได้ว่าเค้าไม่ใช่ของเรา

“แอนนิต้า...คู่หมั้นนายหรอ”ผมถามเรียบๆดูเหมือนเค้าจะตกใจมากปอร์เช่ผุดลุกขึ้นจนทำให้แปรงทาสีในมือปาดเลอะเสื้อยืดของผม ผมมองดูมันด้วยความขุ่นใจแต่ไม่สามารถพูดอะไรออกไปได้

“คุณไม่ควรพูดถึงชื่อนี้!!”ผมนั่งค้างก่อนสติจะกลับมาเหมือนเดิมได้ แอนนิต้าเธอดูสำคัญมาก ดูสำคัญจนผมไม่อาจเอื้อมแม้แต่จะเอ่ยชื่อถ้าไม่ได้รับอนุญาติ ผมมองปอร์เช่ด้วยสายตาที่ไม่เข้าใจอะไรทั้งนั้น กำแพงบางๆที่ปิดกั้นผมกับปอร์เช่ตั้งแต่ตอนนั้นเริ่มหนาขึ้นจากที่เคยคิดว่ามันสามารถทำลายลงได้ถ้าผมจะลองปรับตัวเข้าหาปอร์เช่ แต่ทว่าความคิดในคงต้องฝังมันลงไปในดินเสียแล้วเมื่อผมได้รู้ความจริงว่าเจ้าของหัวใจปอร์เช่จริงๆแล้วอาจจะไม่ใช่ผม

“จะไปไหนผมขอโทษที่ขึ้นเสียงใส่”ปอร์เช่รีบพูดทันทีที่ผมลุกขึ้น ผมมองดูคนที่หน้าอยู่บนพื้นพร้อมกับคำที่กรีดร้องอยู่ในใจ ‘ไปให้พ้นมึงไง!!’

“จะไปล้างเสื้อ”แม้ในใจจะอยากพูดแต่กลับไม่สามารถเปล่งเสียออกมาได้ราวกับมันเป็นคำต้องห้ามทั้งๆที่ไม่ใช่นิสัยผมเลยสักนิดจากที่ผ่านมาทุกคนคงรู้แล้วว่าผมไม่ใช่คนเงียบสงบแบบนี้ บางทีผมอาจกลัวการกระทำที่ป่าเถื่อนแบบนั้น นายจะโหดร้ายแบบนั้นกับแอนนิต้าบางไหมนะ.. ผมสะบัดหัวไล่ความคิดบ้าๆนั่นออก ใช้มือวักน้ำจากในอ่างขึ้นมาลูบเบาๆที่เนื้อผ้าแรงๆ

“คุณเป็นอะไรหรือเปล่าผมรู้สึกไม่ดีเลย ผมขอโทษนะที่ทำให้คุณโกรธ”คำพูดที่แสดงถึงความห่วงใยและความรักเมื่อแต่ก่อนกลับทำให้ใจคนฟังอย่างผมรู้สึกหดหู่ คำว่าลืมทิ้งไว้ของจากัวร์ทำใจผมหวิวบางทีที่ทำไปทั้งหมดอาจเป็นเพราะความรู้สึกผิด ผมก้มหน้าลงต่ำกว่าเดิมไม่อยากแม้แต่จะเห็นหน้าไม่อยากแม้แต่จะยอมรับหัวใจตัวเองว่ารักมันเข้าแล้ว..

“ออกไปก่อนเถอะชั้นจะถอดเสื้อซัก”ผมบอกพยายามคุมเสียงไม่ให้สั่นซึ่งผมก็ทำได้ดีมาตลอดในการแสดง

“เดี๋ยวซักให้”พูดจบปอร์เช่ก็รุกเข้ามาหาผมปิดประตูลงกลอนอย่างแน่นหนาพร้อมกับถอดเสื้อยืดของผมให้พ้นจากร่างกาย พอดีกับริมฝีปากสวยที่กดทับลงมาที่ปากของผม ณ เวลานี้ความรู้สึกดีๆที่ผมมีต่อปอร์เช่กำลังพังทลายผมปล่อยน้ำตาให้รื้นออกมาก่อนจะปัดมันออกในเวลาที่เรามองสบตากัน

“ผมรักคุณ”ริมฝีปากสวยลากผ่านยอดอกผมดูดดุนเหมือนครั้งที่แล้ว ผมแอ่นอกขึ้นสูงสอฝมือขยุ้มเส้นผมดกดำของอีกฝ่าย ส่วนปลายของผมถูกปลุกเร้าด้วยมืออุ่นร้อนที่กอบกุมอยู่ ความเสียงซ่านแล่นไปถึงปลายนิ้ว เล็บทั้งสองข้างขีดข่วนลงที่แผ่นหลังหนา ปาอ้างับอากาศเข้าปอดอย่างเอาเป็นเอาตาย

“อ๊า..าอาอา”ผมร้องระงมเมื่อลิ้นร้อนลากผ่านสะดือตวัดผ่านซอกขาด้านในไล้ไปถึงร่องสวาท

“อย่าอ๊ะ..มัน สกปรก”ผมหนีบขาสุดแรงแต่มันไม่ได้ช่วยอะไรในเมื่อผมแทบไม่มีแรงต่อต้าน ความรู้สึกเหมือนเยลลี่ดึ๋งๆแทรกฝ่านเข้ามาในร่างกายผมหดตัวหนีแม้จะไม่ได้รู้สึกเจ็บเหมือนนิ้วแต่ก็ทำให้ผมรู้สึกกลัวได้

“อย่า..แกล้งอ๊ะอื้มม”ผมครางสุดเสียงพร้อมกับปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาจังหวะเดียวกับลิ้นที่ออกมาและนิ้วแกร่งที่สวนเข้าไปขยายช่องทาง ผมเกร็งตัวแน่นรู้สึกเหมือนตัวประหลาดที่มีคนเอาสารพัดอย่างยัดเข้ามาในร่างกายและไอร่างกายไม่รักดีก็ตอดรับเสียทุกอย่าง

“ไม่..อ๊ะ”ผมผวากอดปอร์เช่แน่นริมฝีปากมันไล้จูบผมทั่วไปหน้าและขมับชื้นจนผมรู้สึกปล่อยวางแต่ยังไม่ทันได้วางใจของแข็งร้อนและใหญ่คับแน่นก็แทรกผ่านเยื่อบางๆของผมผ่านเข้ามาในร่างกายผมครวญครางด้วยความเจ็บปวด สงสัยว่าป่านนี้ก้นผมคงฉีกขาดเป็นแน่เพราะหลายอย่างเหลือเกินที่สารพัดจะยัดเข้ามา

“อื้ม..นุ่ม แน่น ตอดดี”คำบรรยายน่าอายกับเสียงเนื้อสากดั่งกระดาษทรายครูดกับเนื้อนุ่มๆในร่างกายผม ผมเองยังรับรู้ได้จากการกระแทกเข้าออกที่แสนจะฝืดเคืองในตอนแรก ตอนนี้ผมหมดแรงแม้แต่จะกอด ผมทิ้งน้ำหนักลงบนแขนข้างหนึ่งที่รองรับผมอยู่ด้านหลัง ไม่รู้จะสุขหรือจะเสียใจกับสิ่งที่ผมทำให้มันเกิดขึ้น

“ผมรักคุณยาหมี รักมากผมแคร์คุณคนเดียวนะ”ประโยคนี้ในพจนานุกรมของผมอาจเป็นชื่อผมแต่ในพจนานุกรมของเค้ามันคือชื่อใคร..แอนนิต้า หรือใครคนอื่นที่ผมไม่รู้จัก..




      ผมอุ้มยาหยีด้วยสองมือไม่ได้รู้สึกว่าหนัก หลังจากเราทำกันเสร็จยาหยีก็สลบไปผมทำรุนแรงไปหรือเปล่า?ผมเก็บคำถามนั่นเอาไว้ตอบกับตัวเองก่อนจะมานั่งครุ่นคิดเกี่ยวกับเรื่องที่ยาหยีถามตอนกลางวัน

       แอนนิต้า...สาวสวยจากแดนผู้ดี หนึ่งในบรรดาสาวๆที่ผมคบด้วยตอนอยู่ลอนดอนแต่แตกต่างตรงที่เธอพิเศษกว่าคนอื่นไม่ได้พิเศษว่าผมรักหรือชอบเธอ ผมแค่รู้สึกผู้พันอาจเป็นเพราะว่าเธอเหมือนกับคนที่ผมรักผมเลยคบเธอนานกว่าคนอื่นจนทำให้เธอหลงคิดไปเองว่าผมจะรักเธอ..เธอจึงกุข่าวขึ้นมาว่าผมขอหมั้นเธอทั้งๆที่ผมไม่รู้เรื่องผมเองก็ไม่กล้าปฏิเสธเพราะรู้สึกสงสารเธออีกนัยหนึ่งคือผมรู้สึกเหมือนเธอเหมือนน้องสาวเธอเป็นสาวคนหนึ่งที่ผมไม่เคยคิดอยากจะมีอะไรด้วยแต่เพราะความสงสารนี่แหละที่นำความเจ็บปวดมาให้ผม

        หลังจากที่ผมทำเรื่องย้ายกลับมาเมืองไทยแอนนิต้าที่รู้เรื่องเพราะจากัวร์ไปบอกทั้งๆที่ผมสั่งห้ามแล้วก็มาร้องห่มร้องไห้ไม่ให้ผมไป ผมไม่ฟังเธอขู่ฆ่าตัวตายผมเป็นสุภาพบุรุษหรือเปล่าผมไม่รู้แต่ที่ผมต้องรีบกลับเมืองไทยเพราะคนที่ผมรักกำลังรอผมอยู่


        โอกาสที่ผมจะได้กลับไปหาหัวใจของผม ผมผิดหรอที่อยากจะฉวยโอกาสนี่กลับไปเอาหัวใจตัวเองคืน แต่แล้วผมก็ทำพลาดเพียงคืนเดียวที่ผมเหยียบแผ่นดินบ้านเกิดหัวใจที่เคยแช่มชื้นก็ต้องเหี่ยวเฉาเพราะโทรศัพท์สายตรงจากลอนดอนบอกว่าแอนนิต้าถูกส่งเข้า ICU เพราะกินยาเกินขนาดผมรู้โดยทันทีว่าต้นเหตุเป็นเพราะผมแต่ผมกลับไปไม่ได้หัวใจผมอยู่ที่นี่ โชคดีที่พ่อกับแม่เข้าใจท่านจึงจัดการเรื่องทางนั้นให้แต่ทว่าตรบาปมันก็เหมือนรอยแผลเป็นที่ลบออกไม่ได้


ผมเชื่อในความรักของตัวเองว่าผมรักยาหยีคนเดียวมาตลอดทั้งชีวิต


พวกคุณจะเชื่อผมไหม..?


แล้วยาหยีละจะเชื่อในความรักของผมหรือเปล่า...?

หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 12 50%]
เริ่มหัวข้อโดย: Inlover ที่ 19-04-2010 17:16:30
โอ้วววว

ยาหยีนี่ อีทงเฮ มาแต่ไกล คึคึคึ
ชิชะ จากั้ว บังอาจมาใส่ร้ายปอร์เช่
ยาหยีอย่าไปเชื่อมันนะ!!!!!!

ปอร์เช่ รัก ยาหยีมากกกกกๆนะ
(อันนี้ต้องบอกคนแต่้งให้ ปอร์เช่ แคร์หยีคนเดียว)




หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 12 50%]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 19-04-2010 21:08:18
พายุเริ่มพัดกระหน่ำสะละมัง หมวยหยี  :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 12 50%]
เริ่มหัวข้อโดย: Phelyra ที่ 19-04-2010 22:48:27
นั่นไง...พวกขาดความอบอุ่นชอบแย่งของคนอื่นโผล่มาอีกตัวแหล่ะ :seng2ped:
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 12 50%]
เริ่มหัวข้อโดย: speedboy ที่ 19-04-2010 22:58:26
มาเอาใจช่วยจากั้ว  ผมว่ามันมั่วนิ่มดี  ชอบๆ  อิอิ

จะโดนลุมมั้ยเนี่ย

 :oni2: :oni2: :oni2:
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 12 50%]
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 20-04-2010 19:33:10
รอน้าคร้าบบบ

ยาหยีมาซบอกพี่มา มามะ
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 12 50%]
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 20-04-2010 20:28:18
ยาหยีดูใจเย็นขึ้น ไม่วีนแตก
เรื่องคู่มั้นมันยังไงกันแน่เปอเช่ :m16:
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 12 50%]
เริ่มหัวข้อโดย: ranaways ที่ 20-04-2010 21:53:53
อย่าให้เป็นเช่นนั้นเลยยยยยยยยยยยยย
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 12 100%]
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 24-04-2010 13:04:09
สาหัสเน๊อะ

แอนนิต้า อาชญากรรมนะหนู
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 12 100%]
เริ่มหัวข้อโดย: Phelyra ที่ 24-04-2010 21:26:36
แอนนิต้า...เป็นผู้หญิงร้ายลึกแหง ๆ ขนาดกล้ากุข่าวขึ้นมาว่าโดนขอหมั้น น่าจะเป็นพวกชอบตีสองหน้าด้วย โดยใช้ความสงสารของปอร์เช่ให้เป็นประโยชน์ แอนนิต้ากับจากัวร์นิสัยน่าจะพอ ๆ กัน และมีความสัมพันธ์ที่เกินเลยต่อกันแล้วแน่ ๆ แรงด้วยกันทั้งคู่ซะขนาดนั้น เค้าเดาอ่ะ :m17:

อยากให้ ยาหยี เชื่อใจรีบเคลียร์ตัวเองให้เรียบร้อยโดยเร็วค่ะ ปอร์เช่ :m19:
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 12 100%]
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 25-04-2010 09:49:35
เอาแล้วล่ะซิ
ตัวร้ายแบบสร้างภาพเริ่มจะออกโรงเต็มตัวแล้วล่ะซิ

ยาหยี สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 12 100%]
เริ่มหัวข้อโดย: jubdong ที่ 26-04-2010 17:13:56
****************************

บทที่ 13 20%


****************************

ผมนั่งมองคนที่หลับไปข้างๆผมคนอื่นเริ่มทยอยเข้ามาเอาของเพื่อจะไปอาบน้ำ ผมมองคนข้างๆผมรู้ถึงความเปลี่ยนแปลงแต่ทำอะไรกับมันไม่ได้ ผมพอเดาออกว่าจากัวร์พูดอะไรกับยาหยีบ้างแต่มันยากที่ผมจะอธิบายให้ยาหยีเข้าใจถึงผมพูดตอนนี้แล้ววันที่แอนนิต้าจะมาหาผมที่นี่ละ ความสนิทสนมของผมกับแอนนิต้าแม้ผมจะไม่คิดอะไรแต่ยาหยีละคงจะคิดเยอะเสียด้วย ผมมองหน้าจอโทรศัพท์ที่ตั้งสั่นเอาไว้เบอร์เดิมๆที่เพียรพยายามโทรเข้ามา ผมไม่คิดจะรับเลยด้วยซ้ำแต่วันนี้อะไรดลใจให้ผมรับนะ

-Hello!Porsche~I miss you Why does not the phone-ภาษอังกฤษเชิงต่อว่าแว้ดขึ้นมาทันที ให้ตายสิทำไมมันไม่ฟังลื่นหูเหมือนยาหยีนะ

“ah..sorry Anita”

-That’s all right. I travel to Thailand next Mon I’m very happy!-แอนนิต้าจะมาไทยจันทร์หน้า นรกแตกก!ผมไม่อยากถามว่าเธอจะมาทำไมเพราะพอเดาเอาแต่สภาพผมตอนยาหยีเจอกับแอนนิต้านี่สิที่ผมเดาไม่ออกเหลือเวลาอีก 8 วันที่ผมจะทำให้ยาหยีมั่นใจ ผมจะต้องสร้างความรักของเราให้มั่นคงเพื่อเป็นเกราะกำบังจากเหล่านางมารร้าย ผมวางสายลงทันทีแทบจะไม่บอกลาหันมามองคนที่นอนอยู่ข้างหลัง สวรรค์ประทานยาหยีนั่งตากลมแป๋วฟังผมคุยโทรศัพท์ตอนนี้คนในห้องแทบไม่เหลือโทรศัพท์ผมเสียงดังซะด้วยผมไม่มั่นใจเท่าไหร่ว่ายาหยีจะได้ยินสิ่งที่ผมคุยกับแอนนิต้าหรือเปล่า


“เอ่อ..ยาหยีตื่นแล้วหรอครับ”ผมถามยาหยีลุกขึ้นยืนตลบผ้าห่มเกือบโดนหน้าผม ผมรู้สึกว่ายาหยีร้องไห้ครับแต่เค้ารีบปาดน้ำตาทิ้งทันทีแล้วกลับมายิ้มหวานให้ผม ผมเจ็บปวดเหลือเกินกับรอยยิ้มจอมปลอมนั่นแต่ทำยังไงได้ละในเมื่อผมเป็นคนทำให้ยาหยีต้องเป็นอย่างนี้ผมสังเกตได้เลยว่าหลังจากที่ยาหยีเจอจากัวร์เค้าดูจะไม่ยิ้มไม่ค่อยหัวเราะหรือทำตัวง๊องแง๊งเหมือนเด็กๆใส่ผมเลย ยาหยีเป็นอะไร?


“ช่วงนี้คุณเป็นอะไรหรือเปล่าทำไมชอบยิ้มแบบนี้จังแล้วก็ไม่เป็นตัวของตัวเองเวลาอยู่กับผม”ผมพูดพร้อมกับดึงยาหยีลงมานั่งตัก รอยยิ้มบนดวงหน้าหวานหายไปทันทีมีแต่ความเรียบเฉย


“เจ็บ..ทรมานด้วย”ยาหยีลุกขึ้นผลักผมกระเด็นรู้สึกเหมือนมีน้ำตาหมดลงบนมือผมด้วย แล้วเค้าก็เดินออกไปผมวิ่งตามยาหยีไปทันทีอยากจะรู้ว่าเป็นอะไรเป็นตรงไหนผมจะได้ดูให้ถูก


“ยาหยีเจ็บตรงไหนใครทำอะไรบอกผมสิครับ”ผมมองหน้ายาหยีที่เต็มไปด้วยน้ำตาคงจะเจ็บมากสิถีงร้องไห้หนักขนาดนี้ผมมองยาหยีแล้วดึงเข้าไปกอด


“โอ๋..อย่าร้องไห้นะเด็กดี”ผมโอ๋ยาหยีหยุดร้องครับแต่สะอื้นเบาๆแล้วผมก็พายาหยีไปอาบน้ำหลังจากอาบน้ำผมก็ออกมากินข้าวก่อนเพราะยาหยีมีเรื่องจะคุยกับปอยผมเลยไม่อยากกวนสาวๆ (?) เค้าคุยกันแต่พอสักพักยาหยีก็เดินมาตาบวมเลยครับเหมือนคนร้องไห้มาหนักๆ


“เป็นอะไรครับตาบวมฉึ่งเลย”


“เปล่ากินข้าวเถอะถามมากจริง”ยาหยีบอกผมเลยไม่อยากเซ้าซี้ ผมเดินไปเอาข้าวมาให้ยาหยีแต่เค้าไม่อยากกินของหวานแล้วมายัดเหยียดให้ผม


“เอ้ากินแทนหน่อยสินะนะๆ”เด็กน้อยมานั่งทำตาปริบจับช้อนขึ้นมาแตะๆที่ปากผมแต่ทว่าสายตากับมองจิกๆไปทางเอม ผมเลยเข้าใจทันที


“ถ้ากินแล้วจะได้อะไรเป็นของตอบแทน”


“อืมม..เอาอะไรดีน้าาา~”เด็กน้อยยาหยีอมลมเข้าแก้มเอียงคอมองผมตาแป๋วพร้อมกับถ้านึกผมอยากจะถ่ายรูปเก็บไว้จังฮ่าๆๆเมียผมน่ารักจริงๆแต่ผมรู้แล้วละว่าต้องมีคนถ่ายเอาไว้


“อ๊ะ!นึกออกแล้ว”เด็กน้อยยื่นหน้ามาใกล้ๆผมแล้วจูบแรงๆที่แก้มผมน่าร๊ากกกเมียกูน่ารักมาก


“รางวัลแบบนี้ปอร์เช่จะกินให้หมดเลยครับ”ว่าแล้วผมก็จับมือเล็กๆที่ถือช้อนอยู่ใส่ปากผม ยาหยีแก้มแดงโดยอัตโนมัติครับน่ารักจังอยากจะกระชากเข้ามากอดจูบซะตรงนี้เลย



ผมคว้าโทรศัพท์ที่อยู่ข้างตัวปอร์เช่มาดูครับ เพราะมันหลับไปแล้วการกระทำที่เกิดขึ้นเมื่อกี้เป็นที่ฮือฮาและเจ็บใจของเอมมากแต่ใครจะรู้ว่าการะทำแบบนั้นผมเองก็เจ็บไม่แพ้กัน ตอนช่วงเย็นผมได้ยินหมดทุกอย่างนั้นแหละผมฟังออกด้วยแอนนิต้าจะมาถึงจันทร์หน้า เจ้าของที่แท้จริงกำลังจะมาแต่ผมก็ไม่อยากฟังความข้างเดียวผมเลยอยากหาข้อ พิสูจน์

ผมกดดูในไฟล์รูปภาพส่วนใหญ่เป็นรูปผมตอนหลับ ผมละดูรูปแล้วหน้าแดงเลยครับแต่ความดีใจของผมก็ต้องหยุดลงทันทีที่ไปเจอกับโฟเดอร์นึง โฟเดอร์ที่ใช้ชื่อว่า “anita” ผมกดเข้าไปดูทันทีโดยไม่ต้องคิดเท่านั้นแหละน้ำตาไหลพรากเหมือนน้ำตกรูปผู้หญิงกับผู้ชายถ่ายรูปคู่กันดูสนิทสนมไม่รู้สิมันมีรูปที่ถ่ายแบบเผลอๆด้วย ปอร์เช่ไม่เคยบอกว่าคบใครมาก่อน บอกแต่ว่ารอผมมานาน


“ปอร์เช่..ชั้น รักนายนะ”ผมก้มลงไปมองหน้าปอร์เช่ในความมืดชัดๆน้ำตาไหลพรากอย่างไม่เคยเป็นมาก่อนแล้วผมก็ล้มตัวลงนอนข้างๆปอร์เช่ทำไมมันเจ็บจังเลยครับ...ทำไมผมต้องจำปอร์เช่ได้ด้วยผมอยากจะลืมเหลือเกินตอนนี้หากตื่นขึ้นมาตอนเช้าเป็นไปได้มั๊ยที่เราจะลืมคนที่เรารักที่สุดได้..ผมจะทำยังไงดีผมไม่อยากเจ็บอีกแล้ว

***************************
ปอร์เช่ซื่อบื้ออ&หลงเมียยย ฮาา

อีก80%ต่อพรุ่งนี้เจ้าค่ะ

ฝากเรื่อง กิ๊ก ผมไม่อยากเป็นด้วยเจ้าค่ะ

***************************
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 13 20%]
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 26-04-2010 18:30:27
อีก 80% เองน้าาาาา
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 13 20%]
เริ่มหัวข้อโดย: yunjaejoong ที่ 26-04-2010 18:52:40
ไม่อยากให้ ยาหยีเข้าใจผิดเลยง่ะ อยากให้ยาหยีหนักแน่นไว้น่ะ
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 13 20%]
เริ่มหัวข้อโดย: KM ที่ 26-04-2010 20:17:21
เรื่องนี้ก็หนุก

เรื่องนู้นก็หนุก

ปล.ไปไหนมาอ่ะ
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 13 20%]
เริ่มหัวข้อโดย: ลู่เคอOlive♥ ที่ 26-04-2010 22:41:46
ปอร์เช่รักจริงนะเนีย

สู้ๆ

ยังไงยาหยีก็รต้องรักอยู่แล้ว
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 13 20%]
เริ่มหัวข้อโดย: Aprilkung ที่ 26-04-2010 22:47:11
เข้ามาเชียร์ยาหยี  :impress2:

ชอบชื่อเดิมมากกว่าอ่ะ เพราะทำให้อยากรู้ว่านายเอกจะร้ายอย่างไร  o18
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 13 20%]
เริ่มหัวข้อโดย: jara ที่ 03-05-2010 13:06:30
พรุ่งนี้ มาหลายพรุ่งนี้จังเลยอะ เอิ้กกกก

รออีก 80% ที่เหลือเลยคะ โฮะๆๆๆๆๆๆ

สงสารยาหยีอ๊า
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 13 20%]
เริ่มหัวข้อโดย: a_tapha ที่ 03-05-2010 14:45:11
อ่านทันแล้ว เย้ๆ     :mc4:


หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 13 20%]
เริ่มหัวข้อโดย: beambeam ที่ 04-05-2010 00:10:05
มาต่อเร็วๆนะครับ ตอนนี้เจ็บได้ใจมากมาย อยากรู้เหตุการณ์ต่อไปเร็วๆอ่ะ
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 13 20%]
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 11-05-2010 13:16:38
ยังไม่มา
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 13 20%]
เริ่มหัวข้อโดย: sang som ที่ 12-05-2010 16:59:33
เรื่องนี้นุกมาก

ยาหยี สู้ๆนะ o13

ตัวร้ายโผล่มาหลายตัวจัง

อุปสรรคเยอะดีจริงๆ  :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 13 20%]
เริ่มหัวข้อโดย: KM ที่ 12-05-2010 20:47:56
นานมาก
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 13 20%]
เริ่มหัวข้อโดย: Annetemis ที่ 24-06-2010 06:54:08
เมื่อไหร่ยาหยีกับปอร์เช่จะมาค่ะ :m17:
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 13 20%]
เริ่มหัวข้อโดย: Little Devil ที่ 24-06-2010 13:44:38
เบื่อจัง พวกทำตัวสุภาพบุรุษเกิน
ทำอะไร ที่มันชัดเจนเป็นบ้างมั๊ย
ปล่อยให้เรื่องวุ่นวาย
เหมาะแล้วที่จะเสียของรัก
สงสารยาหยี

หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 13 20%]
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 24-06-2010 19:05:07
อัพๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 13 20%]
เริ่มหัวข้อโดย: jubdong ที่ 31-08-2010 20:38:03
**************************

บทที่ 14

**************************
“อ๊า!เหนื่อยว่ะ”ผมิ้งตัวลงแรงๆบนเตียงนุ่มๆเรากลับมาจากค่ายโหดนั่นแล้วครับเหนื่อยมากไอเช่กลับบ้านมันครับผมก็มานอนอืดใช้หมวยเบนวดขาให้

“หมวยหยีพอยังหนูจะคุยโทรศัพท์”มันบอกจะคุยโทรศัพท์ครับแต่มือมันข้างหนึ่งก็คุยโทรศัพท์อยู่นะ

“โห!นวดให้บ้างอะไรบ้างเนี่ยจะตายใช่ไหมหมวยเบ”

“เปล่า”มันทำหน้ากวนตีนมากแล้วมันก็วางสาย

“หมวยหยี..ถ้าหนูมีแฟนหมวยหยีจะว่าไง”ผมแทบจะถีบหน้ามันครับยอมรับบ้านนี้หวงพี่หวงน้องมากครับยิ่งน้องสาวคนเล็กนี่ไม่ได้เด็ดขาดผ่านหลายด่านอ่ะครับ

“พามาดูก่อนไม่หล่อไม่รวยไม่รักหมวยเบไม่ต้องเสนอหน้ามา!”

“โหประโยคเดียวกับเฮียลิ้งค์เลยอ่ะ...ทีพวกตัวนะมีแฟนไม่เห็นพามาหาหนูเลย”

“ยังไม่เห็นเหรอไง”

“เห็นแล้ว”

“แล้วผ่านป่ะละ”

“ผ่านดิ!หล่อ รวยแบบนั้น...”

“หาให้ได้อย่างเค้าดิ”

“ได้แล้วก็พอ!”

“อ่อเหรออ...”ผมลากเสียงยาวก่อนจะไล่ไออหมวยเบออกไปจะนอนครับเหนื่อย ง่วงมาก ผมตื่นอีกทีก็เสียงโทรศัทพ์ดังอ่ะครับ ผมก็รับยังงงๆอยู่ใครโทรมาไม่ได้ดูว่าใคร

-ทำไรอยู่ครับ-ไอเช่นั้นเอง

“นอน..”

-ตื่นได้แล้วไปกินข้าวกันเดี๋ยวไปรับ-

“อื้มๆๆรอนานๆนะจะอาบน้ำก่อน”

-คร้าบบสามีรอเมียจ๋าได้อยู่แล้ว-

“ไอบ้า!มาเร็วๆด้วยหิว”ผมวางสายไปแล้วยังยิ้มเขินอยู่กับตัวเองอยู่เลย คิคิเหมือนเราเป็นแฟนกันจริงๆเลยเอ๊ะ! แต่เราก็เป็นแฟนกันจริงๆนี่หน่า อิ๋ยเขินอ่า

“เฮ้ย!ใครให้ขึ้นมา”ผมตกใจครั้บเปิดประตูเข้ามาก็เจอไอเช่นอนตีพุงอยู่บนเตียงแล้วครับแถมผมออกมาในสภาพล่อแหลมด้วย

“อะไรสามีอุตส่าห์ขึ้นมารอมานี่ดิกอดหน่อย”ผมไม่เดินไปครับมันเลยเดินมาดึงผมไปกอดอ๊ากกกไอบ้ากูยังไม่ได้ใส่เสื้อผ้าเว้ยยย!กูใส่ก่อนได้ไหม

“อื้อออเช่อ่ะ”มันจูบปากผมครับ เราจูบกันนานมากกรู้สึกตัวอีกทีเฮียลิ้งค์ก็เข้ามาอยู่ในห้องแล้วอ่ะ ไอบ้าเช่ทำกูเขินเลยอ่ะ

“ทำน้องกูท้องเมื่อไหร่พาพ่อแม่มึงมาขอเลยนะเว้ย!”
“ไอเฮียลิ้งค์ออกไปเลย!”ผมด่าเฮียลิ้งค์มันเข้ามาเอาแผ่นเกมส์ในห้องผมครับแต่เสือกไม่เคาะประตูไงไอเช่มึงเข้ามามึงก็ไม่ล็อคห้อง ไอเช่ยิ้มกับเฮียแล้วยักคิ้วกวนๆให้
“ไม่ท้องก็จะมาขอ”
“ฮ่าๆเอาไปเลยแต่อย่าเอามาคืนนะเว้ย”
“ไอเฮียบ้า”ผมปาหมอนใส่หน้าเฮียแล้วปิดล็อคประตูเลยครับ แต่งตัวให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ไม่ชอบสายตาไอเช่เห็นแล้วอยากทำให้ตาบอดจริงๆ
“มีมอเตอร์ไซด์ด้วยเหรอ”
“แหม..ทำเหมือนไม่รู้เนอะสามีตัวเองเป็นเจ้าของอะไรครับ”มันทำมากระแทกไหล่ผมครับผมเลยตีที่แขนมันแรงๆ
“แล้วตกลงทำไร”ผมรู้ครับบ้านมันทำโชว์รูมรถแต่แกล้งถามไปงั้นแหละ
“โหงอนนะเนี่ย”มันอมลมเข้าปากพองแก้มเหมือนที่ผมชอบทำเห็นแล้วหมั่นไส้
“อย่าทำเลยน่าเกลียดว่ะ...อยากกินพิซซ่าอ่ะ”ผมเปลี่ยนเรื่องครับ ตอนนี้อยากกินพิซซ่ามากครับ
“ไปสยามดิสป่ะละ”
“ทำไมต้องไปสยามดิสด้วยอ่ะ”
“โหอีหนู...ไม่ทันสมัยเลยวะ”
“ชิ..จะไปก็เร็วๆขี้ข้าขับรถสิ”ผมชี้ไปที่รถมันมันใส่หมวกขึ้นคร่อมมอเตอร์ไซด์แล้วยื่นหมวกมาให้ผมรับมาใส่หมวกบ้าไรว่ะใส่แล้วหนักหัวชะมัด มาขับเร็วจนผมกลัวครับขับสักพักก็ถึงมาเข้าที่จอดแล้วจับมือผมเข้าไปในห้าง ช่วงนี่สยามดิสมีงานครสต์มาสครับติดไฟสวยมากเราได้นั่งริมหน้าต่างครับมองเห็นวิวสวยดีครับ
แชะ!
“ทำไรอ่ะ!โหน่าเกลียดโครตลบเลย”
“ไม่อ่ะ..น่ารักดีออก”
“นิสัยว่ะ...เอาโทรศัพท์มาดิ”ผมแบมือขอมันใช้ไอโฟนเล่นเล่นเกมส์มันส์ดีครับ ส่วนผมใช้บีบีงาา...ไอเช่แม่งชอบเอาบีบีผมไปเล่นอ่ะมันลบพินพวกที่จีบๆผมหมดเลยครับเซ็งว่ะ...นิสัยโครตอ่ะไอเช่
“แลกกันดิ”
“จะลบไรอีกอ่ะ”
“เหมือนกันอ่ะแหละ”ผมชอบดูข้อความกับรูปมันครับไม่ได้หึงนะแต่ถ้าผู้หญิงส่งมาให้นอกจากแม่มันผมลบหมดครับรูปด้วยถ้าไม่ใช่ผมลบหมดครับ ผมส่งบีบีให้มันมันเลยยอมให้ไอโฟนกับผมพนักงานเอาไก่กับหัวหอมทอดมาเสริฟ์ครับผมไม่ชอบผักแต่ไอเช่นี่ชอบมากชอบสั่งสลัดมาอ่ะผมโครตเซ็ง
“อีหนูไปตักสลัดให้ป๋าหน่อยดิ”มันยักคิ้วกวนตีนครับผมเลยเอากระดาษทิชชู่ปาหน้าแม่งเลย
“ใครอีหนูไปด้วยกันเร็วๆ”ผมเดินไปจิกหัวมันไม่แรงครับพอเบาๆกำลังจะเดินออกไปแต่มันดึงมือไว้ก่อน
“เดี๋ยวๆลืมๆเซ็ทผมให้หน่อยลืมเซ็ทมา”มันเอาเจลเซ็ทผมมาให้ผม ผมก็ต้องนั่งจำใจเซ็ทผมให้มันแม่งเป็นแบบนี้ประจำอาบคนก็อายชอบทำให้ผมอายคนว่ะ ผมกับมันไปตักสลัดด้วยกันผมแกล้งมันชอบกินผักนักนิผมตักมาพูนจานเลยครับมันทำหน้าเหวอเลย
“กินให้หมดนะยาหยี”
“บ้าใครจะกิน...กินให้หมดนะเว้ยอุตส่าห์ตักมาให้”ผมขยี้หัวผมแบบหมั่นไส้แล้วเดินหนีกลับไปนั่งที่เดิมมันไม่ได้งอนครับแต่พิซซ่ามาแล้วฮ่าๆๆ
“ยาหยี”กินอยู่ดีๆก็เสียงเข้มมาเลยครับ ผมเงยหน้ามองมันงง มือมันข้างหนึ่งถือบีบีผมอยู่
“อะไรอ่ะ”
“ถ่ายตั้งแต่เมื่อไหร่”คิอผมเป็นพวกชอบถ่ายรูปไงบ้ากล้องมาตั้งแต่เด็กรูปที่ผมเอาขึ้นพินก็รูปผมอะแหละแต่หวาบหวิวนิดหน่อยเท่านั้นเอง ก็วันนั้นอ่ะไอเช่มานอนบ้านแล้วเราก็ติ๊ดฉึ่งกันแต่ผมตื่นก่อนตอนนั้นฝนตกด้วยอากาศอึมครึมผมเลยอยากถ่ายรูปไว้อ่าเลยตั้งค่ากล้องเป็นซีเปียถ่ายรูปตัวเองแต่มันดันติดไอเช่ที่นอนถอดเสื้ออยู่บนเตียงส่วนไอผมก็ไม่ได้ดูไงว่าผ้าห่มที่คลุมตัวอยู่มันเลื่อนเปิดไหล่แต่รูปมันถ่ายไปแล้ว แล้วมันก็สวยด้วยผมก็เลยตามเลยความจริงในเครื่องไอเช่มีรูปแบบนี้เยอะนะ
“ถ่ายนานแล้วก็พออย่างอนๆ”
“ดูสิมันเห็นไปถึงไหนแล้วถึงว่าพินผู้ชายเยอะจริง”ผมเงียบเพราะกินอยู่เหลือบตามองหน้าจอมันที่ตอนแรกไม่ได้สังเกตุแต่พอเห็นแล้วอยากถีบชะมัดรูปที่มันขึ้นเป็นรูปที่ผมใส่เสื้อกล้ามกางเกงขาสั้นนอนห่ออยู่ในผ้าห่มครับหลับแบบหน้าเกลียดมาก
“แล้วดูเช่ดิเอารูปไรขึ้นก็ไม่รู้เดี๋ยวถีบเลย”
“ก็รูปอีหนูแถวนี้แหละ”
“กวนตีน!”เรากินเสร็จก็ไปเดินเล่นกันครับไฟสวย ผมถ่ายรูปไปเยอะมากยิ้มเหงือกแห้งเลยเดินจนเมื่อยผมก็เหนื่อยเลยมานั่งแถวๆลานพาร์คครับใช้ไอเช่ไปซื้อไอซ์มอนเตอร์ให้อยากกิน สักพักมันก็มานั่งข้างๆผมมาชิงหอมแก้มผม
“เช่ถ่ายรูปกัน”ผมขยับเข้าไปนั่งข้างๆมันรั้งคอมันมาแนบแก้มกับผมแล้วยิ้มให้กับกล้อง อีกรูปมันจูบลงที่มุมปากผมครับไอบ้านี่ชอบหาเศษหาเลยประจำ
**************************************
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 14]
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 31-08-2010 21:00:40
นึกว่าไม่มาต่อละ
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 14]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 31-08-2010 21:16:44
รอนานจนลืมความเดิมตอนที่แล้วไปแล้วละค่ะ 555

ต้องหาเวลาย้อนใหม่
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 14]
เริ่มหัวข้อโดย: หัวเเม่มือ ที่ 31-08-2010 22:12:52
หนุกดีอะ
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 14]
เริ่มหัวข้อโดย: wisa ที่ 31-08-2010 23:40:13
 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 14]
เริ่มหัวข้อโดย: kokikung ที่ 01-09-2010 00:47:08
 :o8: หวานกันสะน่าอิจฉาไปเลยยยย  :-[

ชื่อน่ารักเนอะยาหยี ชอบๆๆๆๆ

แต่แอนนิต้านี่สิจะมาทำให้แตกกันไหมนิ  :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 14]
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 01-09-2010 16:16:46
ยาหยีน่ารักอะ
ไม่อยากให้แอนิต้ามาเลย
เดี๋ยวก็มาทำให้ยาหยีแซดอีก
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 14]
เริ่มหัวข้อโดย: yamanaiame ที่ 01-09-2010 16:59:48
น๊าร๊าก ก ก ก
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 14]
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 01-09-2010 17:11:20
 :z3: :z3: :z3:

หายไปนานจยลืมเนื้อเรื่องแร้ว
555.

ว่าแต่สองคนนี้มีไรกันแล้วหรอ
ลืมอ่ะ
เด๋วย้อนไปดูดีก่า
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 14]
เริ่มหัวข้อโดย: jubdong ที่ 02-09-2010 21:43:49
*****************************

บทที่  15

*****************************
“หน้าบานเลยมึง”ไอนิ่งครับ ผมมาเรียนในสภาพสะโหลสะเหลเต็มที่มันบอกหน้าบานบ้านป้ามึงเรียกว่าหน้าบานเหรอ
“กูได้นอนแค่2ชั่วโมงเนี่ยนะหน้าบาน”
“หนักอะดิ”คิดแล้วเขินไอเช่เมื่อวานขึ้นเอาแทบไม่ลงแต่กว่าจะลงนะล่อไปเกือบสว่างแต่มันถึกครับพอทำเสร็จมีคนโทรมาหามันครับแล้วมันก็ออกไปเลยวันนี้เลยเคืองนิดๆ
“สวัสดีครับ”ผมหันไปข้างหลังไม่คิดว่าจะเป็นเรียวกิอยู่แล้วเพราะไอเรียวไม่พูดเพราะแบบนี้ครับทักกันทีสวนสัตว์แทบออกมาจากปากมัน และก็ใช่ครับไอจากัวร์ผมเหม็นหน้ามัน
“....”ผมเงียบไม่ได้ตอบอะไรหันไปคุยกับไอนิ่งต่ออย่างเบิกบานจากัวร์มาคงเสียอารมณ์มั้งเลยเดินหายไปไหนก็ไม่รู้ผมแยกกับไอนิ่งขึ้นเรียนแล้วมาเจอกันใหม่ที่โรงอาหาร
“ยาหยีครับ”ผมหันไปจะแกล้งงอนซะหน่อยแต่ไม่ออกครับนิ่งเลย ผู้หญิงผมทอง หน้าสวยคมผิวสีแทนหน่อยๆหุ่นปราดเปรียวแบบนางแบบท่าทางสวยสง่าเหมือนพญาหงศ์จะไม่อะไรเลยถ้าเค้าไม่ยืนข้างไอเช่!
“คนนี้เหรอยาหยีคนที่เช่เคยทิ้ง!”จึก!แต่ละคำที่ปากแดงๆนั่นพูดผมอยากจะเอารองเท้าปาหน้าจริงๆไอเช่หน้าเสียเลยผมเดินหนีเลยครับแต่มันดึงมือไว้
“ไม่โกรธนะครับเด็กดี”มันเดินมากอผมจากข้างหลังเอานิ้วลูบแก้มด้วยเขินนะโว้ยยย
“แอนนิต้ามาแค่แปบเดียวครับเดี๋ยวเค้าก็กลับ”
“ใครบอกค่ะว่าแอนนิต้าจะมาแปบเดียว...เราจะมาตกลงเรื่องงานแต่งด้วยค่ะเช่”กำลังจะอารมณ์ดีอยู่แล้วเชียว ผมยืนนิ่งเลยไม่ปัดไม่อะไรอีกแล้ว...น้ำนิ่งเดินเข้ามาโอบไหล่ผมแล้วผลักไอเช่ออกมันร็ครับว่าถ้าผมเป็นแบบนี้มันหนักกว่าผมร้องไห้อีกเคยเป็นไหมครับเวลาโกรธอะไรหรือทุกข์ใจมากๆถึงจุดๆหนึ่งมันก็จะพูดอะไรไม่ออก
“ยาหยีครับผมไม่ได้จะแต่งงานกับแอนนิต้านพผมกับแอนนิต้าเป็นแค่พี่น้องกันผมรักยาหยีคนเดียว!”ผมยกมือปิดปากกลั้นเสียสะอื้นที่พร้อมจะปะทุไอนิ่งพยามจะกันไอเช่ออกแต่ไม่สำเร็จมันวิ่งเข้ามากอดผม ผมปัดมือเช่ออกอย่างใจเย็น
“เอาไว้ก่อนนะ...เดี๋ยวค่อยคุยชั้นยังไม่พร้อม”ผมพูดเรียบๆเดินออกมาเร็วๆไม่มีอารมณ์ขึ้นเรียนแล้วอ่ะผมมีเรียนออีกตัวหนึ่งตอนบ่ายแต่เจอเรื่องแบบนี้เข้าเกลียดว่ะ...ไม่ชอบเลยรู้สึกเหมือนเราไปแย่งของๆเค้ามายังไงไม่รู้
“เป็นไรไหมมึง”
“เป็น...เจ็บมาก”ผมนั่งอยู่ข้างสนามบอลมองน้องปีหนึ่งกระโดดโลดเต้นกันไปมาก็เพลินดีไอนิ่งก็มานั่งด้วยครับ
“เจ็บแล้วจะคบต่อไหม”มันถามได้ตรงใจมากในเมื่อรู้ว่าเค้ามีเจ้าของยังจะรั้งเค้าไว้อีกไหม
“ไม่รู้สิ...กูรักทั้งที่ไม่อยากจะรัก”
“คิดมาไอเด็กน้อย!”ไอนิ่งกอดไหล่ผมได้ทีเลยซบไปเต็มอกมันอยากร้องไห้แต่ไม่อยากให้ใครเห็น
“อยากหาเฮียอ่ะ”
“เออๆเดี๋ยวเรียกให้”เฮียลิ้งค์หน้าจะอยู่มหาลัยนะ อยากให้เฮียพากลับบ้าน
“หมวยหยีเป็นไร”ผมนั่งกอดเข่าตากลมอยู่ข้างสนามมีเฮียลิ้งค์เดินมานั่งข้างๆตัวโชกเหงื่อเลยครับผมโผเข้ากอดเฮียเลยครับ
“เฮียมันทำเค้าเจ็บอ่ะ...เฮียเค้าไม่อยากเจอหน้ามัน”
“ยาหยี!ผมกับแอนนิต้าเป็นแค่พี่น้องนะ”ผมลุกขึ้นกำลังจะวิ่งหนีแต่เฮียดึงแขนไว้ไอนิ่งทำหน้านิ่งมากน่ากลัวอ่าแต่คงไม่พ้นผมอะตาแดงหน้าแดงไปหมดแล้วครับ
“เฮียเค้าไม่อยากคุยเฮียไล่มันไปนะ”ผมเป็นงี้อ่ะครับเวลาไม่นี่ให้ตายก็ไม่เด็ดขาดเฮียรู้ครับเลยไม่ได้ขัดใจผมแต่ครั้งนี้ไม่
“เฮียว่าคุยกันไปเลยดีกว่าหมวยหยี...แค่นี้น้องเฮียก็เจ็บจะตายอยู่แล้วเชื่อเฮียนะ”ผมเชื่อเฮียครับเฮียเดินออกห่างจากผมพร้อมไอนิ่งไปนั่งรอดูอยู่ห่างๆ ไอเช่เดินมาหาผม เข้ามาจับมือผมไว้แล้วเอาหน้าผากลงมาชิดกันแต่ผมก้มหน้าแทบจะชิดอกไม่อยากให้มันเห็นน้ำตาอ่ะ
“ขอโทษ...แต่ผมมียาหยีคนเดียวนะ”
“ไม่เชื่อ”ผมบอกเสียงงอนเลยรู้ตัวว่างี่เง่าแต่จะทำไมละผมเคืองมากๆๆ
“โอ๋อีหนูของป๋าไม่ร้องนะครับ..คนเก่งต้องเชื่อเช่นะเช่รักยาหยีคนเดียวครับ...รักมาตั้งแต่เด็ก”ตั้งแต่เด็ก?ถึงจะสงสัยแต่ผมก็ไม่อยากถาม พอได้ยินเสียงอ้อนๆกวนๆของมันแล้วทำใจอ่อนยวบเลย
“ไม่ได้ยิน”ผมพูดอู้อี้ๆยังก้มกน้าอยู่แล้วก็ร้องไห้ด้วย
“อะไรนะครับ”
“บอกใหม่สิ”
“บอกอะไรครับ”
“บอกรักใหม่สิ”
“ผมรักยาหยี!”มันตะโกนครับทีนี้น้องที่เล่นๆบอลอยู่หันมามองครับ ผมหันไปดูเพราะไอเช่หันไปดูแต่พอหันกลับมามันก็มาจูบผมซะงั้น พอถอนปากออกมันก็ชูนิ้วก้อย
“คืนดีกันนะ”
“อื้มไอเช่บ้า!ฮือ...อยากกลับบ้าน”ผมเข้าไปกอดมันน้ำตาไหลพรากเลย เฮียเดินมาตบหัวผมเบาๆ
“กลับบ้านหรือจะไปร้านเหล้ากับเฮีย”โหให้เลือกแต่ละอย่างยังไงก็ต้องร้านเหล้าดิครับบบบจะปล่อยให้เต็มคราบเลยเฮียเลี้ยงทันทีไม่ต้องเสียตังค์เองแต่เวลาผมไปไหนเดี๋ยวนี้ไอเช่ก็ออกให้ตลอดอ่ะ”
“กลับไปแต่งตัวโบะหน้าก่อนไปมึงสองทุ่มเจอกันที่ Infinity ตอนสามทุ่ม”ผมพยักหน้ารับร้านนี้ร้านประจำครับแต่งหรูไฮโซมาก ผมกลับมาพร้อมไอเช่ยัยแอนนิต้าหัวทองนั้นยังโทรตามจิกไอเช่ไม่เว้นอ่ะครับผมรำคราญเลยปิดเครื่องมันซะเลย
“ร้ายนะเนี่ย..”
“โกรธเหรอไง!”
“ใครจะกล้าโกรธ”
“ดีมากขับเร็วๆดิจะได้ไปแต่งตัวลั้ลล้าไปร้านเหล้าหุหุ”ผมยิ้มกว้างลดเบาะลงกำลังจะหลับ
“อย่าแต่งให้อ่อยมากนะอีหนู...เดี๋ยวมารับตอนทุ่มครึ่ง”ผมพยักหน้าส่งๆไปไอบ้าชอบเรียกผมว่าอีหนู ตอนนั้นไปเดินสยามมันโมโหที่ผมจะซื้อกางเกงขาสั้นก็มันร้อนอ่ะมันเลยเหวี่ยงใส่ผมว่า “อีหนูป๋าขอเถอะอย่าใส่เลยนะ!” ผมโกรธอ่ะพูดที่ไหนไม่พูดไปพูดที่สยามคือคนหันมามองเยอะมากอ่ะผมไม่ซื้อแม่งเลยโบกแท๊กซี่หนีกลับบ้านเลยครับ
   คิอะไรไปมาเพลินๆผมก็อาบน้ำเสร็จแล้วครับหุหุ ไอเช่บอกอย่าอ่อยผมไม่เคยแต่งอ่อยนะเว้ยไอเช่แม่งชอบใส่ร้ายว่ะ!ผมใส่เสื้อเชิ้ตสีส้มแสดกับกางเกงขาสั้นเลยเข่าขึ้นมานิดหน่อยสีดำแล้วก็นอนรอไอเช่บนห้องเลยเผลอหลับไปเลย
“อื้อ..”อะไรว่ะ...เหมือนมีอะไรเย็นชื้นๆมาเลียตรงท้องน้อยผมเอามือปัดไปก็โดนอะไรก็ไม่รู้เป็นสันเหมือนจมูกโด่งๆของใครสักคน...คนเหรอ!
“ไอเช่!”เสื้อเชิ้ตผมครับถูกปลดหมดเลยครับเปิดอ้าเลยตะขอกางเกงก็ถูกปลดออกด้วยทำขนาดนี้มึงเอากูเลยดีกว่า
“ขอสามรอยนะครับ”
“ทำรอยทำไมเดี๋ยวคนเห็น”
“ก้อยากให้คนเห็นจะได้รู้ว่ามีเจ้าของ”ผมก็เลยตามเลย ไอเช่ขึ้นมาจูบปากผมดูดกันน้ำลายเยิ้มเสื้อผมถูกโยนไปแล้วครับมันกำลังถอดกางเกง ผมก็ยกสะโพกให้ถอดง่ายๆ ง่ายจริงๆเลยกู
“เช่เดี๋ยวเสื้อยับขี้เกียจรีด”ผมด่ายังไม่จบมันก็จูบผมอีกรอบ
“ขอนะไม่ไหวแล้ว”
“อื้ม”พอผมอนุญาติมันก็รั้งข้อพับเข่าผมขึ้นมานั่งตักมันครับมันก้มลงมาดูดคอทำรอยไว้ครับส่วนนิ้วก็... อาา
“ซี้ดดเร็วๆหน่อยอาา”มันสอดนิ้วเข้ามาสามนิ้วครับเบิกทางชักเข้าชักออกจนรู้สึกว่าน้ำเยิ้มไปหมดผมกอดคอมันแน่นเลยเสียวสุดๆอ่ะ
“ยกก้นหน่อยอีหนู”ผมทุบหัวมันเบาๆมันก็ยิ้มๆพยามสอดไอเจ้าหนูตัวโตของมันเข้ามาในก้นผม เจ็บอ่าถึงจะโดนมาบ่อยแต่ไม่ชินนะครับเหมือนมันจะฉีกเลย
“อย่าเพิ่งขยับนะ”ผมนั่งนิ่งๆจูบปากกับมัน มันก็เริ่มขยับแล้วด้วยผมตอนนี้นั่งหันหน้าเข้าหามันบนตักมัน ไอเช่พลิกตัวผลักผมลงบนเตียงพอหลังถึงเตียงเท่านั้นแหละไส้แทบเคลื่อน
“ซี้ดดเบาๆหน่อยเช่เจ็บ”ผมบอกเสียงสั่นสะเทือน มันเล่นกระแทกแรงซะขนาดนั้นเจ็บโว้ย!
“อาา..ที่รัก”
“ออกไปได้แล้ว”ผมนอนขาถ่างมีไอเช่นั่งอยู่ตรงหว่างขา มันเอาไอหนูมันออกโล่งเลยครับจะว่าไปมันเข้ามาได้ไงว่ะก้นผมเล็กนิดเดียว
“เช่ไปเอาเสื้อมาดิต้องแต่งตัวใหม่เลยไอหื่นลามก”ผมเดินกระเผลกๆเข้าห้องน้ำไปล้างตัวใหม่อีกรอบจู่ๆไอเช่ก็วิ่งเข้ามาผมตกใจหมด
“อาบด้วยเหนียวตัว”มันเข้ามากอดผมจากข้างหลังไอบ้าอย่างนี้จะได้อาบไหมว่ะ ผมอาบจนเสร็จเดินออกมาแต่งตัวใหม่ชุดเดิมอ่ะแหละแต่รีดใหม่ส่วนไอเช่ใส่เสื้อเชิ้ตดำกับเดปดำแต่งโครตเซอร์
“จะสองทุ่มครึ่งแหละไปเหอะเดี๋ยวรถติด”มันเดินมากอดเอวผมวันนี้ป๊ากับม๊าไม่อยู่ไปเที่ยวเมืองนอกส่วนไอหมวยเบไปนอนบ้านเพื่อนเฮียไปรอที่นู้นแล้ว
“จอดรถไมยังไม่ถึงเลย”ไม่จอดหน้าร้านขายยาแถวๆร้านอ่ะครับ
“ซื้อยาแปบนึงครับ”มันเดินลงไปผมก็มองตามครับแหมพนักงานในร้านมองกันพรึ่บพรั่บลงงี้ลงไปด้วยดีกว่าเชอะ!


********
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 15]
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 02-09-2010 23:47:59
เหอะๆ


แล้วจะดิ้นได้ไหมนิ
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 15]
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 03-09-2010 00:08:44
เช่ตัดกำลังกันเห็นๆ
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 15]
เริ่มหัวข้อโดย: หัวเเม่มือ ที่ 03-09-2010 02:56:49
อ่าน่ารักจัง
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 15]
เริ่มหัวข้อโดย: beambeam ที่ 03-09-2010 15:00:38
 :pighaun: ซื้อยาทำไมหว่า....อิอิ มาต่อเร็วๆนะครับผม รอมานานแล้วนะเนี้ย กว่าจะมาได้ จะรอๆๆๆ :haun4:
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 15]
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 03-09-2010 15:53:49
พึ่งจะเข้ามาอ่านเรื่องนี้ วันนี้เองจ้ะ แต่ก่อนจะอ่านตอนที่6 (หน้าที่ 2 ขอพูดก่อนเทอะ)
ขอ :กอด1:ไรเตอร์ด้วยเลยก่อนอื่นอ่ะ
อร๋าย....ตื่นเต้นๆ ตื่นเต้นมากๆ
ก็ชื่อเราได้เป็นชื่อนางเอกของเรื่องน่ะซี้
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 15]
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 03-09-2010 16:34:31
อ่ะ อ่านทันแระ
วุ้ย...อิจฉาอีหนูยาหยีในนิยายจังวุ้ย
ช่างต่างกับยาหยีคนนี้ลิบลับเลย
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 15]
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 03-09-2010 17:13:55
 :z3: :z3:

หึหึ
เช่แปลกๆอ่ะ
ไม่ชัดเจนเลย

ตัดกำลังกันเปล่าๆ
5555.

ยัยนิต้านิต้องโดน
 :z6: :z6: กะ  :beat: :beat: หึหึ
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 15]
เริ่มหัวข้อโดย: little_munoi ที่ 03-09-2010 21:56:42
ชอบยาหยีอ่ะ
มันน่ารักอ่ะ
ปอเช่ก็น่ารัก
หื่นดี ฮ่าๆ
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 15]
เริ่มหัวข้อโดย: lionnoi ที่ 04-09-2010 08:51:27
ฝากตัวด้วยค่า เพิ่งเข้ามาอ่านค่า เนื้อเรื่องน่าติดตามมากเลยค่ะ
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 15]
เริ่มหัวข้อโดย: lionnoi ที่ 04-09-2010 08:58:54
ยาหยี ร๊ายร้ายค่ะ แล้วเค้ากับปอร์เช่เป็นอะไรกันมาก่อนเนี่ย??
ยาหยีความจำเสื่อม หรือเป็นเรื่องตั้งแต่เด็กที่หยีลืมไปแล้ว
เกลียดชะนีแบบนั้นอ่ะคะ จะมาแย่งอะไรแฟนคนอื่นเค้าเนี่ย
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 15]
เริ่มหัวข้อโดย: lionnoi ที่ 04-09-2010 09:13:46
น่ารักจังเลย เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กเหรอเนี่ย
ท่าทางยาหยีจะจำฝังใจจริงๆ ลิมไปหมดเลยเจงๆ
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 15]
เริ่มหัวข้อโดย: lionnoi ที่ 04-09-2010 09:33:37
ปอร์เช่ จัดการยัยชะนีนั้นให้หลาบจำเลย
เกลียดนัก
สะใจมากเลย แต่ก็คิดว่าปอร์เช่ แร้งแรง แต่ว่ามันก็สมควรโดนแล้วล่ะ
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 15]
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 04-09-2010 10:12:35
ซื้อยาอะไรหว่าาาาา
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 15]
เริ่มหัวข้อโดย: lionnoi ที่ 04-09-2010 10:38:36
ยาหยีหนักแน่นไว้นะ
ปอร์เช่นี่ก็ไม่ไหวเลยนะ
ก็รู้นี่ว่าหยีเค้าน้อยใจ เค้าผิดใจอยู่ ไมไม่อธิบายให้เข้าใจล่า
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 15]
เริ่มหัวข้อโดย: lionnoi ที่ 04-09-2010 11:18:52
ไม่ไหวจะเคลียร์จริงๆค่ะ ตกลงว่าไงคะยัย แอนนิต้า ชะนีหน้าหนานั่น
รักกันหวานชื่นมากเลยค่ะ อิอิ
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 15]
เริ่มหัวข้อโดย: Shock_n2n ที่ 04-09-2010 15:16:49
น่ารักดีนะ
อิอิ ว่าแต่ เราให้ ไป +1 ละกัน
เพื่อเป็นกำลังใจอิอิ
มาต่อเร็วๆนะคะ :L2: :L2:
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 15]
เริ่มหัวข้อโดย: Paracetamol ที่ 09-09-2010 21:13:35
จิเอายัังไรกับชะนีนางนี้ขอรับ
จัดการเก็บกวาดซะให้เรียบนะคุณเช่  o18
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 15]
เริ่มหัวข้อโดย: pers ที่ 15-09-2010 16:27:19
เพิ่งเข้ามาอ่าน


ฮุฮุ

ถูกใจหลาย

หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 15]
เริ่มหัวข้อโดย: DexTunG ที่ 21-09-2010 04:50:33
รอนานจนลืมแล้วไปแล้วละ
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 15]
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 16-04-2011 14:18:26
 :L1: :3123: :กอด1:
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 15]
เริ่มหัวข้อโดย: pinkky_kiku ที่ 16-04-2011 16:54:12
เอ่อ ช่วยส่งเทศบาลมากำจัดขยะด่วนค่ะ เอาให้เรียบร้อยเลยนะคะ เด๋วเราเตรียมน้ำหอม ไว้
กำจัดกลิ่น อิอิ มาต่อไวๆนะคะ กะลังสนุกเลยหล่ะ
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 15]
เริ่มหัวข้อโดย: Paifah ที่ 13-11-2014 13:37:06
“ผมรักคุณยาหมี รักมากผมแคร์คุณคนเดียวนะ”   :hao3:

ช่วยแก้คำผิดด้วนนะ เราอ่านแล้วเราตกใจมากเลยนึกว่าเปอร์แอบนอกใจ :hao3:

หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 15]
เริ่มหัวข้อโดย: lovely tham ที่ 29-11-2014 21:16:17
วิธีถอดจิตออกจากร่าง1ทำหลังเที่ยงคืน2จุดธูปไหว้หัวนอน3ดอก3นอนหลับตาแล้วตั้งสมาธิให้ดี4นึกถึงที่เราจะไปอันดับเเรก5กลั้นลมหายใจ10วินาที6จากนั้นคุณก็จะไปที่คุณต้องการ7เมื่อรู้ว่ากลิ่นธูปเริ่มหายไปให้มองหาแสงสีขาวแล้วเดินเข้าไป8ถ้าคุณกลับไม่ทันจะกลับไม่ได้อีกเลย9ถ้าทำเกินสองครั้งอายุคุณจะสั้นไปครั้งละ99วันใครที่อ่านแล้วคิดดูให้ดีถ้าอยากสนุกก็ต้องมีอะไรแลกเปลี่ยนและนั่นก็หมายถึงชีวิตคุณเองได้มาจากคำภีร์เขมรโบราณคำเตือนผู้ใดอ่านเเล้วต้องนำไปโพสต์ต่อ5ครั้งไม่งั้นอีก7วันคุณจะมีอันเป็นไปขอโทษสำหรับคนที่อ่านต่อฉันก็อ่านต่อเขามาเหมือนกัน    :ling3: :ling3: :ling3: :ling3: :ling3:
หัวข้อ: Re: เมียกู'ร้ายที่สุด {?}เปลี่ยนชื่อจาก นายไม่โกรธชั้นใช่ไม๊?[UP!!บทที่ 15]
เริ่มหัวข้อโดย: aom2529 ที่ 04-12-2014 08:53:40
จิ้ม ๆ ..น่าอ่าน ๆ อิอิ