-
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์ และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรงข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชมกรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
เด็กหนุ่มร่างสูงใหญ่รัวกำปั้นใส่กระสอบทรายอย่างไม่ยั้งมือ แต่ละหมัดรุนแรงหนักหน่วงราวกับจะปลดปล่อยความคั่งแค้นในใจ คิ้วหนาเข้มขมวดยุ่งเหยิง ใบหน้าภายใต้เฮดการ์ดสีแดงเต็มไปด้วยหยดเหงื่อที่เกาะพราว..
สุดท้าย..เจ้าตัวถอดนวมออกจากมือทั้งสองข้าง ก่อนจะกระชากเฮดการ์ดออกจากศีรษะแล้วเหวี่ยงใส่ผนังโรงยิมสุดแรง..มันตกกระแทกพื้นแล้วกลิ้งหลุนๆไปไกล.. ร่างลำสันที่ชุ่มโชกไปด้วยเหงื่อเดินตรงไปที่ผนังโรงยิมก่อนจะชกสุดแรงด้วยกำปั้นที่เปล่าเปลือย...
เส้นเลือดที่ขมับเต้นตุบๆด้วยความเครียดขมึง ความเจ็บปวดค่อยๆแผ่ซ่านจากสันกำปั้นไปทั่วทั้งมือเ
ใบหน้าคมเข้มหอบหายใจหนักหน่วง.. น่าแปลกที่ความเจ็บปวดทางกายไม่อาจช่วยบรรเทาความเจ็บปวดในใจลงแม้แต่น้อย..
ใกล้จะถึงเวลาเข้าเรียนคาบเช้าแล้ว แต่เพื่อนๆยังจับกลุ่มเม้าท์ที่โต๊ะของแบ๊งค์อย่างเมามัน ประเด็นหลักก็คือนินทาคนที่นั่งเรียนข้างแบ๊งค์ซึ่งแทบจะไม่เคยโผล่มาเรียนคาบแรกเลย เด็กสาวหน้าหมวยแว่นหนายื่นหน้าเข้ามาใกล้แบ๊งค์แล้วถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง
"ถามจริงเหอะแบ๊งค์ เธอไม่อึดอัดเหรอที่นั่งเรียนกะนายคิมน่ะ.."
แบ๊งค์ส่ายหัว ตาสีน้ำตาลใสแจ๋วบอกชัดเจนว่าไม่เห็นด้วย...
"ก็ไม่เห็นเป็นไรนี่..ไอ้คิมทำไมเหรอ?.."
สาวหมวยทำท่าคันปากเตรียมจะเม้าท์เต็มแก่ แต่ก่อนที่จะทันได้พูดอะไร คิมก็พาร่างสูงใหญ่เดินเข้ามาในห้องเรียนพอดี วงเม้าท์แตกกระเจิงไปคนละทาง
ดูเหมือนคิมจะรู้ว่าตัวเองตกเป็นหัวข้อสนทนาหลัก เด็กหนุ่มขมวดคิ้วเข้มอย่างรำคาญใจ เหวี่ยงเป้ลงบนโต๊ะ ก่อนจะลงนั่งกอดอกไม่พูดไม่จาอยู่ข้างๆแบ๊งค์...ใบหน้าหล่อเหลาเกินวัยนั้นบึ้งตึงเย็นชา..
แบ๊งค์นึกขำที่เห็นวงเม้าท์สลายตัวอย่างรวดเร็วเหมือนวงไพ่หนีตำรวจ...สายตาหลายคู่มองมาที่คิมอย่างหวาดๆปนอยากรู้อยากเห็น แต่คิมไม่มีท่าทีแยแส ...ดวงตาคมกริบดุดันมองตรงไปที่กระดานดำว่างเปล่าเบื้องหน้า...ใบหน้าคมเข้มนิ่งเฉยราวกับรูปสลัก
แบ๊งค์ชินแล้วกับการที่คนข้างตัวไม่ปริปากทักทาย อันที่จริงรู้จักกันมาร่วมเดือน คิมปริปากพูดด้วยวันละไม่กี่คำ แต่ถึงแม้คิมจะไม่ค่อยพูด แบ็งค์ก็ได้ฟังวีรกรรมห่ามห้าวของคิมมานับไม่ถ้วน
ตั้งแต่เรื่องเบาะๆอย่างโดดเรียนไปสูบบุหรี่ หรือหนักขึ้นมาหน่อยเช่นแอบไปมีอะไรกับเด็กสาวใจแตกที่ห้องเก็บอุปกรณ์กีฬาเก่า แต่ที่ร้ายแรงที่สุดคือ ข่าวลือที่ว่าคิมเป็นคนเอายาบ้ามาปล่อยที่โรงเรียน
เพื่อนในห้องหลายคนเกลียดคิม เพราะนิสัยมุทะลุดุดันกับนิสัยไม่แคร์ใครหน้าไหนทั้งสิ้น แต่ถึงจะหมั่นไส้ขนาดไหน ก็ไม่มีใครกล้าตอแยกับคิม เพราะคิมเป็นนักกีฬามวยสากลของโรงเรียน
เจ้าตัวเคยลงแข่งกีฬาเยาวชนระดับเขตหลายครั้ง และครั้งนี้โค้ชหมายมั่นปั้นมือว่าคิมน่าจะไปได้ไกลถึงกีฬาเยาวชนระดับภูมิภาค นี่เป็นสาเหตุที่อาจารย์ไม่ค่อยถือสาเวลาคิมโดดเรียน และยิ่งทำให้คิมเป็นแกะดำในสายตาเพื่อนๆ
เพื่อนๆเกือบทั้งชั้น 4/6ลงความเห็นว่าแบ็งค์โคตรซวยที่ต้องมานั่งเรียนกับคิม แต่แบ็งค์กลับไม่เห็นด้วยเท่าไหร่ อย่างน้อย คิมก็ไม่ได้กรนเวลาแอบหลับในห้องเรียน..
หลังจากประเมินสถานการณ์แล้วเห็นว่าอีกฝ่ายคงไม่ขยับปากทักทายให้ดอกพิกุลร่วง
แบ๊งค์ก็ลองกระตุกหนวดเสือด้วยการเปรยขึ้นมาลอยๆ...
"คิม อะไรเข้าฝันให้มรึงมาเรียนแต่เช้าเนี่ย.. สมองมึงปรกติดีอยู่รึเปล่า.."
เงียบ...ไม่มีสัญญาณตอบรับใดๆทั้งสิน แต่อย่างน้อยใบหน้าขมึงทึงนั้นคล่อยคลี่คลายลง แต่ก็ยังไม่ยิ้มอยู่ดี แบ๊งค์ไม่ถือสา หยิบสมุดแบบฝึกหัดออกมากาง ก่อนจะเลื่อนไปตรงหน้าคิม..
"อ่ะ ลอกซะ..มรึงไม่ส่งการบ้านอาจารย์ ประภาศรีอีกครั้งเดียวมรึงติดร.แน่.."
คิมก้มหน้าก้มตาลอกการบ้านเงียบๆ...ไม่มีแม้กระทั่งคำขอบคุณ...
คิมใช้เวลาลอกการบ้านอยู่นานมาก จนแบ็งค์นึกสงสัยว่าคิมคงโดดเรียนมากเกินไปจนลืมวิธีเขียนหนังสือไปหมดแล้ว อย่างน้อยสิ่งหนึ่งที่แบ็งค์คิดต่างจากเพื่อนๆก็คือ คิมไม่ใช่ตัวอันตรายอย่างที่ใครๆคิด เพียงแต่ออกจะทึ่มเท่านั้นเอง..
แบ็งค์นั่งสังเกตเวลาที่คิมลอกการบ้านอยู่ครู่ใหญ่ ก่อนจะเอื้อมมือไปสะกิดคนตัวโตที่ข้อศอกเบาๆ ออกปากถามอย่างกระอักกระอ่วนใจ..
"คิม เวลาลอกการบ้านกรู มรึงจะลอกชื่อกรูลงไปด้วยทำไมวะ?..."
*** ขออนุญาตแก้ไขคำห้อยท้ายของชื่อเรื่อง เพื่อลดความรุงรังของหัวข้อ แต่หากผู้แต่งมีเรื่องแจ้งเพิ่มเติม ก็สามารถแก้ไขชื่อเรื่องได้ตามปกติค่ะ
ทิพย์โมบอร์ดนิยาย
-
คาบพักเที่ยง โรงอาหารคลาคล่ำไปด้วยผู้คน คิมนั่งกินก๋วยเตี๋ยวอยู่คนเดียวตามเคย ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้เกินกว่ารัศมีห้าเมตรรอบตัว ผลจากข่าวลือที่ว่า คิมเคยลุกมาต่อยคนที่นั่งกินข้าวข้างๆเพราะรำคาญที่คุยกันเสียงดัง..หลายคนมองมาทางคิมแล้วหันไปซุบซิบกัน แต่เด็กหนุ่มไม่แยแส แม้ว่าผู้คนจะถอยห่างราวกับเป็นโรคระบาดร้ายแรง...
แบ็งค์เดินมาวางถ้วยก๊วยเตี๋ยวตรงหน้าคิม ก่อนจะทรุดตัวลงนั่งตรงข้าม ตามองไปรอบตัวอย่างอัศจรรย์ใจ ผ่านไปเกือบเดือนแล้วก็ยังไม่ชินกับปรากฏการณ์นี้ซักที..เด็กหนุ่มมองคนตรงหน้าแล้วพูดขึ้นมาลอยๆ
"ตอนแรกกูนึกว่ามึงตรีนเหม็นซะอีกถึงไม่มีใครกล้ามานั่งใกล้ๆ"
คิมเงยหน้าขึ้นมาจากชามก๋วยเตี๋ยว ไม่ได้ยิ้ม แต่ก็ไม่มีท่าทีขุ่นเคือง เจ้าตัวทำท่าอึกอักอยู่ชั่วอึดใจ ก่อนจะพูดด้วยเสียงห้าวต่ำ...
"ถ้าอึดอัด จะไปนั่งกับเพื่อนๆก็ได้นะ..." ทันทีที่พูดจบ ใบหน้าคมเข้มก็ชะงักไปชั่วขณะ ราวกับว่า ตัวเองกำลังทำผิดพลาดอะไรไปบางอย่าง
แบ็งค์ไม่ถือสา พูดกลั้วหัวเราะ "ที่กว้างหยั่งกะสนามฟุตบอล อึดอัดก็บ้าแล้ว.."
คิมก้มหน้ากินก๋วยเตี๋ยวเงียบๆ ด้วยท่าทางผ่อนคลายลงจนแบ็งค์สังเกตได้ หนุ่มน้อยค์ล้วงมือลงไปในกระเป๋ากางเกง หยิบคุกกี้ถุงเล็กๆขึ้นมาส่งให้คิม
"อ่ะ.. พอดีแม่กูหัดทำคุกกี้ กูเลยเอามาฝาก เผื่อจะท้องเสียด้วยกัน.."
คิมรับมาถือไว้ในมือ พูดด้วยน้ำเสียงขรึมๆในแบบของตัวเอง "ก็รู้ว่าไม่ชอบกินขนมหวาน จะเอามาฝากทำไมทุกวัน.."
แบ้งค์หัวเราะ ชี้ให้อีกฝ่ายดูหมาหิวโซตัวหนึ่งที่เดินป้วนเปี้ยนอยู่ข้างโรงอาหาร...รอเศษอาหารจากคนใจดี
"มึงดูหมาตัวนั้นดิ ถ้ามึงให้ข้าวมันทุกวัน เดี๋ยวมันก็เชื่อง..กูก็เลยลองใช้วิธีนี้กับมึงดูบ้าง.."
"แล้วถ้าเกิดมันเชื่อง มึงจะทำยังไง..?"
"ไม่รู้เหมือนกัน เอากลับไปเลี้ยงที่บ้านมั้ง.." แบ็งค์ตอบไปเรื่อยๆ ไม่ทันสังเกตว่าคิมทำตะเกียบหลุดจากมือ..
แบ็งค์ถือโอกาสที่คิมทำท่าเก้ๆกังๆไปชั่วขณะ ใช้ตะเกียบคีบลูกชิ้นในถ้วยที่เจ้าตัวตั้งใจจะเก็บไว้กินท้ายสุดไปต่อหน้าต่อตา...
"ถามจริงๆเหอะคิม ทำไมมึงถึงชอบมีเรื่องมีราวนักวะ.." แบ๊งค์พูดทั้งที่ยังเคี้ยวลูกชิ้นเต็มปาก
คิมจ้องตาหนุ่มน้อยตรงหน้า ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆ "บางทีก็รำคาญคนกวนตีน.."
"กวนตีนยังไงล่ะ.."
"เช่น..แย่งลูกชิ้นในถ้วยก๋วยเตี๋ยวไปกิน.."คิมตอบหน้าตาเฉย แต่คำตอบเล่นเอาแบ็งค์สำลักจนเกือบตกเก้าอี้... สีหน้าของคิมยังคงเรียบเฉยอยู่อย่างเดิม..แต่ดวงตาคมกริบฉายแววรื่นรมย์ชัดเจน..
แบ็งค์ยกแก้วน้ำขึ้นมาดื่ม คนหน้าขรึมคีบลูกชิ้นในถ้วยก๋วยเตี๋ยวของตัวเองใส่ลงในถ้วยแบ็งค์จนหมด ก่อนจะพูดห้วนๆตามเดิม "ไปก่อนนะ วันนี้มีซ้อมตอนเที่ยง ..."
แบ็งค์มองตามหลังผึ่งผายของอีกฝ่าย วันนี้เป็นวันแรกที่คิมทำลายสถิติด้วยการขยับปากพูดมากเป็นพิเศษ ที่สำคัญ คนตัวโตไม่ลืมหยิบถุงคุกกี้ติดมือไปด้วยเหมือนทุกคราว..
-
มาเจิมเรื่องใหม่จ้า
เป็นการลอกการบ้านที่ฮาสุดๆ
-
เอาอีกๆๆๆ
-
อ่า~ น่ารักๆ ชอบพ่อปากหนัก :-[
เอาอีกๆ :impress2:
-
น่าสนุก ๆๆๆ
มาต่อเลยน๊า ๆๆ
-
น่ารักดี...ชอบที่คิมปากหนักดี...นายเอกน่ารักจัง (น่าจะบรรยายรูปร่างพระเอก-นายเอกด้วยน่ะ..)
-
มาอ่านเรื่องใหม่ด้วยคน
พระเอกของเราท่าจะโหด ส่วนนายเอกน่ารักดีนะ
-
หัวใจเต้นแรง หน้าแดงทุกที ใช่เธอรึนี่ ที่คอยตลอดมา...
ควบคุมไม่อยู่ รู้เลยว่าตัวสั่น แค่เจอไม่นาน ถูกใจฉันเหลือเกิน...
เจอกันแล้ว..อย่าผ่านเลย ได้ไหม
ถ้าเสียเธอไปก็คงชอกช้ำ...
คิมถอดหูฟังออกก่อนจะเก็บไอพอดลงไปในเป้ใบเก่ง เด็กหนุ่มเดินเข้าไปในห้องพักนักกีฬาก่อนจะลงมือเปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างรวดเร็ว..คิมสวมเสื้อยืดคอกลมสีขาวเก่าๆกับกางเกงวอร์ม ก่อนจะโยนเป้เข้าไปในล็อคเกอร์...เด็กหนุ่มยืนถอนหายใจอยู่หน้าล็อกเกอร์ชั่วขณะ รู้สึกแห้งแล้งในอกอย่างบอกไม่ถูก..
หนึ่งเดือนเต็มๆแล้วนับจากวันแรกที่เจอแบ็งค์ อาการปั่นป่วนในหัวใจไม่มีทีท่าว่าจะจางหาย
มีแต่จะยิ่งทวีความรุนแรงเพิ่มมากขึ้นทุกวัน...หลายครั้งที่คิมนึกอยากตบปากตัวเองเวลาที่พูดจาห้วนห้าวแล้งน้ำใจกับแบ็งค์.. ทั้งที่ก่อนหน้านี้ เจ้าตัวไม่เคยใส่ใจด้วยซ้ำว่าใครจะคิดอย่างไร..
เด็กหนุ่มพยายามขับไล่ความคิดสับสนออกไปจากหัว..เกลียดตัวเองที่ดูเหมือนจะอ่อนแอลงทุกวัน ให้ขึ้นสังเวียนไปตะบันหน้ากับคู่ชก ยังจะง่ายกว่าการอยู่ใกล้ๆแบ็งค์โดยที่ไม่ต้องใจสั่นซะอีก..เสียงหัวเราะของแบ็งค์ ตามหลอกหลอนไปทุกที่ แม้กระทั่งเวลาขึ้นชกกับคู่ซ้อม คิมเคยคิดเล่นๆว่า ถ้าวันใดเกิดจะต้องชกมวยกับแบ็งค์ขึ้นมา จะกล้าพอที่จะตอยไปที่แก้มขาวๆนั่นรึเปล่านะ หรือตัวเองจะเป็นฝ่ายถูกแบ็งค์ไล่ถลุงยับเยินกันแน่..
คิมสะบัดหัวแรงๆสองสามที ก่อนจะเริ่มวิ่งเหยาะๆไปรอบสนามเพื่อเป็นการวอร์ม ตารางซ้อมในตอนเที่ยงไม่หนักมากเท่านักเมื่อเทียบกับตอนเช้าและตอนเย็น ส่วนใหญ่โค้ชจะติวแท็คติคในการขึ้นชกรวมไปถึงชี้ข้อบกพร่องเพื่อจะได้นำไปแก้ไข ปัญหาใหญ่ของคิมอยู่ที่การควบคุมอารมณ์ หลายครั้งที่คิมชกแบบเลือดร้อนจนลืมทำตามแผนที่โค้ชวางไว้ให้ จนทำให้ชกได้ไม่ดีเท่าที่ควร..
แต่...ปัญหานั้นดูจะเล็กไปถนัดใจ..เมื่อเทียบกับอาการปั่นป่วนที่เกิดขึ้นภายในอกของคิมตอนนี้..
เดือนกว่าแล้วที่คิมไม่มีแก่ใจจะซ้อม ความรู้สึกโง่เง่าขณะที่อยู่ใกล้ๆแบ็งค์ ตามติดอยู่ทุกเวลา
หลายครั้งที่คิมอยากโดดซ้อมไปคอยแอบดูว่าแบ็งค์ทำอะไร อยู่ที่ไหน แต่พอได้อยู่ใกล้ๆ สมองก็ดูเหมือนจะหยุดทำงานไปชั่วขณะ แล้วก็ต้องมานั่งเจ็บใจตัวเองแบบนี้อยู่ร่ำไป...
คิมหยุดวิ่ง พ่ายแพ้ต่อความคิดในหัวโดยสิ้นเชิง...เด็กหนุ่มซ้อมชกลมไปรอโค้ชไปพลางๆ นึกโกรธหัวใจอ่อนหัดของตัวเอง..
"พอได้แล้วคิม...ครูมีเรื่องจะคุยด้วย.."
เสียงโค้ชเรียกทำให้เด็กหนุ่มกลับมาสู่โลกความเป็นจริง... คิมยกมือไหว้โค้ชหนุ่มใหญ่ อีกฝ่ายผงกหัวเป็นเชิงทักทาย ก่อนจะเดินมาตบไล่คิมเบาๆ..
"หมู่นี้เป็นอะไรไป ดูไม่ค่อยมีสมาธิเลยนะเรา.."
"เปล่าครับครู..."
แววตาลุ่มลึกที่จ้องมาอย่างรู้ทันทำให้คิมรู้สึกผิด ผู้สูงวัยกว่าพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยแต่แฝงรอยตำหนิไว้ชัดเจน
"คิม..ครูจะบอกอะไรไว้อย่าง นักมวย ต่อให้เก่งแค่ไหนถ้าไม่มีสมาธิก็เท่ากับว่าเผยจุดอ่อนให้คู่ต่อสู้
ยิ่งถ้าใจไม่นิ่งก็ยิ่งไปกันใหญ่ เราจะชกโดนเป้าได้ไงถ้าใจยังคิดถึงอย่างอื่น.."
นานแล้วที่ไม่ถูกตำหนิแบบนี้ คิมหน้าร้อนผ่าว รู้สึกละอายใจขึ้นมาทันที
"อีกสองเดือนจะแข่งแล้ว ถ้ายังอยากชนะก็ต้องตั้งใจจริงกว่านี้..อย่าว่อกแว่ก ถ้ายังมีอย่างอื่นอยู่ในหัวก็จบกัน จำครูเอาไว้นะ ทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด เรื่องอื่นอย่าพึ่งไปคิด.."
เด็กหนุ่มก้มหน้ามองพื้น ฟังคำพูดยาวเหยียดจากโค้ช ในใจห่อเหี่ยวด้วยความรู้สึกผิด..
มือที่ตบบ่าแรงๆยิ่งทำให้หัวใจคิมหนักอึ้ง โค้ชสำทับด้วยเสียงห้วนห้าว..
"ตั้งใจทำให้เต็มที่ อย่าทำให้ครูผิดหวัง..."
-
เรื่มเรื่องก็เห็นแววน่ารักแล้ว :man1:
ชอบพระเอกขรึมๆแบบนี้เหมือนกัน
ตีหน้าเฉยๆแต่ท่าทางจะสนนายเอกไม่เบา
ก็แบงค์(นายเอกใช่ม๊ย)ออกน่ารัก กวนน้อยๆ
คอยมาต่ออยู่ค่า :pig4:
-
เรื่องน่ารักอ่ะ ชอบจัง รออ่านต่อนะคะ
-
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ 3 แล้วของเรื่องสั้นชุด 16-PLUS
เรื่องนี้ได้แรงบันดาลใจจากสมัยเรียนมะยม คนเขียนมีเพอนเป็นนักมวยสากลระดับเขต ซึ่งมันไม่ค่อยพูด ก็เลยหยิบยืมบุคลิกมันมาเป็นพระเอกเฉยๆ ประกอบกับชอบจูจินโม จากเรื่องPUNCH ก็เลยทำให้เขียนเรื่องนี้ขึ้นมา สังเกตได้เลยนะคับว่านักมวย ถ้าไม่ขี้โม้เหมือนพี่สมรักษ์ ก็จะเงียบๆไปเลย
ส่วนตัวชอบคนขรึมๆ ก็เลยให้พระเอกเรื่องนี้พูดน้อยๆอ่ะคับ
ขอพูดถึงเอกลักษณ์ของ 16-PLUS หน่อยนะคับ ตั้งใจว่าจะเขียนหลายตอน แต่ละตอนก็จะพยามให้มีหลายรสชาติมากที่สุด แต่ที่สำคัญ เอกลักษณ์ของ 16-PLUS ก็คือ..
1มันสั้น เพราะเขียนยาวแล้วไม่จบ (อันที่จริงคนเขียนชอบบรรยายยาวๆ แต่กลัวคนอ่านขี้เกียจอ่าน ก็เลยลดทอนรายละเอียดให้เหลือเท่าที่จำเป็น จนทำให้คนอ่านต้องเหนื่อยแรงจินตนาการมากๆ แหะ แหะ บางทีก็บรรยายลักษณะของตัวละครน้อยมากนะคับ คนอ่านนึกหน้าตาพระเอกนายเอกได้ตามใจชอบ)
2 ตัวเอกอย่างน้อย 1 ตัวอยู่ในวัย 16 เพราะเป็นวัยที่กำลังสบสนดีอ่ะ คือ18น่าจะรู้อะไรต่อมิอะไรมากแล้ว ส่วน15 ก็เด็กไป อายุ16นี่แหละเป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อ ฮอร์โมนพลุ่งพล่าน อยากรู้อยากเห็น และค่อนข้างสับสนในตัวเอง ที่สำคัญ กระดูกกรอบดีด้วย..
3 ติดเรท..แม้ว่าเขินอายที่จะเขียน แต่เราก็ยังจะเขียนต่อไป(ฮ่า!) เพราะเหตุผลลึกลับที่เราจะไม่บอกใคร อันที่จริงก็หมิ่นเหม่อยู่เหมือนกันที่เขียนเรื่องติดเรท กับวัยที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ แต่คนเขียนโมเมเอาว่า ตัวละครคงไม่อาจจะท้องได้ ก็เลยไม่น่าจะผิดสีลธรรมเท่าไหร่ คริคริ
4 จบเอาดื้อๆ ถ้าพูดตามตรงก็จะบอกว่าเขินอ่ะ ถ้าจะจบแบบซึ้งๆ แต่ถ้าจะหื่นไปเลยก็กระไรอยู่ ก็เลยจบเอาดื้อๆเป็นส่วนใหญ่
ยังไงถ้าชอบคนเขียนก็ขอคอมเม้นต์เป็นกำลังใจด้วยนะคับ เพราะเป็นสิ่งสำคัญกับคนเขียนมาก ถ้าไม่ชอบก็ติได้เต็มที่ ยินดีรับฟัง และหวังว่าจะมีคนติดตามอ่าน 16 PLUS กันต่อไป...
คืนนี้ ฝันดีนะคับ พรุ่งนี้ 4ทุ่มเจอกัน...
-
เห็นคำว่า 16-plus ก็รีบคลิกเข้ามาอ่านเลยล่ะครับ แหะๆ
เรื่องนี้น่าติดตามไม่แพ้เรื่องที่แล้ว ^^
-
ลงทะเบียนอ่านจ๊ะ
-
อิโอ่ มาจิ้มเรื่องใหม่
มาแปะโป้งก่อนนะเดี๋ยวไปอ่าน
รักหนูanochaที่สุดดดดดดดด
มีเรื่องใหม่มา
มามะๆมาให้ป้ากอดให้ชื้นจายหน่อย
ไปก่อนนะ
-
แค่เิริ่ม ก็ไม่ไหวจะน่ารักแล้ววววววว
รออ่านทุกวันค่าาา :-[
-
บวก 1 แต้มให้เรื่องใหม่ ตอนใหม่
คิมมาดนิ่ง แต่ใจแกว่งซะแล้ว
พรุ่งนี้รออ่านต่อจ้า
-
ขอ link 2 ตอนเก่าหน่อยค่า
-
:mc4:
น่ารักอีกแล้วค่ะ
คิมคิมคิม ชอบมาก ลักษาะแบบนี้พูดน้อยยยยยยยย ต่อยหนักก
ขี้อายแลย เจอแบงคืไปที่ ระทมวยเลย
-
:jul1: นักมวย -*-แบงค์จะไม่โดนอัด(?)ตายหรือคับ?
-
แหมๆ พ่อนักมวยขี้อาย เอิ้กๆ
-
ยังไงก็ได้ จะจบแบบไหน ก็แล้วแต่นะครับ
ขอให้เขียนมาให้อ่าน มีสำนวนราบรื่นไม่ติดขัด
แฝงด้วยอารมณ์ของตัวละคร ที่มีความนึกคิดแบบคนทั่วไป
อ่านแล้วมีความสุข เป็นใช้ได้
รอตอนต่อไปอยู่นะครับ
-
:z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13
ชอบบบบบบบบบบบบบบบบ อ่ะ
เอามาต่อ ไวไว น่ะ ครับบ
รอ คอย อ่าน อยู่ ครับบ
-
สวัสดีครับ
เรื่องนี้น่าสนใจอีกแล้วววววว
ผมชอบพล็อตเรื่องสั้น และวิธีการเขียนเล่าเรื่องของคุณที่ผ่านมาทุกเรื่องนะครับ ... น่าสนใจ เขียนได้สนุกดีครับ แม้จะจบห้วนไปนิด แต่ก็ชอบครับ
บวก 1 เป็นกำลังใจ ^__^ ขอบคุณนะครับ :กอด1:
-
ว้าวๆๆ เรื่องใหม่อีกแล้วววว
คิมจะจัดการหัวใจตััวเองยังไงดีน้า...
-
+1 เป็นกำลังใจให้ เหตุผลที่เขียนมาทั้ง 4 ข้อ ก็รับฟังได้และมีเหตุผลเพียงพอ
สร้างเสริมประสบการณ์ด้วยการเขียนเรื่องสั้นถือว่าเป็นเบสิคของนักเขียนหรือเปล่า
ชอบทุกเรื่องที่เขียน แม้จะสั้นและจบแบบกระชับไปนิด แต่ก็ถือว่าสาระสำคัญของเรื่อง
ไม่ได้ขาดหายไป เพียงแต่คนอ่านมักจะจิ้นต่อไปกันเองว่าน่าจะมีต่อให้หวานแหววอีก
สักนิด แต่จบแบบนี้ก็เป็นเสน่ห์อีกอย่างหนึ่งนะ จะรออ่านตอนต่อไป และก็เรื่องต่อไปด้วย
สำหรับเรื่องนี้ตัวสำคัญคือคิมกับแบงค์ ก็เหมาะสมกันดี โหดเถื่อนกับคนน่ารักมีน้ำใจและ
มองโลกในแง่ดี คิมคงมีเหตุผลในตัวเองที่ต้องกลายเป็นคนโหดเถื่อนดิบแบบนี้นะ
:pig4:
-
คิมต้องเป็นรับแน่ๆ
5555555
:laugh:
-
เข้ามาขำรีบน
เป็นงั้นได้คงสนุกน่าดูอ่ะ แค่คิดก็ฮาแล้ว
-
เข้ามาเป็นกำลังใจให้ :L2:
-
อีกสิบนาทีจะได้เวลาเลิกเรียน คิมเหลือบมองคนข้างตัวอย่างกระวนกระวายใจ เด็กหนุ่มถามเฝ้าแต่ตัวเองซ้ำไปซ้ำมา..
เอาไงดีวะ! จะบุกเลยตอนนี้ หรือจะต้องรอจนกว่าจะแข่งเสร็จ ..คงไม่ไหว..ถ้ารอไปอีกสองเดือนก็คงจะขาดใจตายกันพอดี...แต่..ถ้าให้ลงมือตอนนี้เจ้าตัวก็ยังลังเลใจ..เกิดผิดหวังขึ้นมา แล้วจะทนช้ำใจได้สักแค่ไหน จะยังมีแก่ใจซ้อมมวยได้อยู่อีกหรือเปล่า...
คิมสูดลมหายใจเข้าไปเต็มปอด รวบรวมความกล้าทั้งหมดที่มี ให้ตายเถอะ! ชกหน้าคนยังง่ายกว่าชวนใครไปออกเดทซะอีก แล้วคนที่อยากจะชวน ก็ดันเป็นผู้ชายเหมือนๆกันซะด้วย...
เอาวะ! ถ้าไม่ลองก็ไม่รู้..เคยเจ็บมาเยอะ ช้ำใจแค่นี้มันคงไม่หนักหนาไปกว่าช้ำในซักเท่าไหร่หรอก..
คิมค่อยๆยื่นหน้าเข้าไปหาคนข้างตัว พูดตะกุกตะกัก
"แบ็งค์ ..เอ่อ..คือว่าเย็นนี้..เรา.."
แบ็งค์หันหน้ามามอง...ทันทีที่คิมสบตาคู่นั้น ความคิดในหัวก็กระเจิดกระเจิง ลืมไปหมดว่าจะพูดอะไรต่อ..
"ทำไม..มรึงมีอะไรเหรอ...?" แบ็งค์ถามงงๆเมื่อเห็นอีกฝ่ายเงียบไปเฉยๆ คิมรีบส่ายหัว อยู่ๆก็เกิดอาการลิ้นแข็งขึ้นมากระทันหัน..อาจารย์ประจำวิชามองมาจากหน้าชั้นเรียนด้วยสายตาตำหนิ ทำให้แบ็งค์ต้องกลับไปตั้งใจเรียนเหมือนเดิม..
คิมอยากจะเอาหัวโขกโต๊ะด้วยความเจ็บใจตัวเอง มันไม่เหมือนชกมวยเลยสักนิด ไม่มีโค้ช ไม่มีพี่เลี้ยง ไม่รู้ว่าจังหวะไหนควรบุก และจังหวะไหนควรจะถอย..ทำได้แค่จดๆจ้องๆอยู่ใกล้ๆ แต่ไม่มีปัญญาจะทำอะไรได้มากไปกว่านั้น
ทำไมวะ! เด็กหนุ่มร้องตะโกนอยู่ในใจ ทำไมแค่นี้ก็พูดไม่ออก ทำไมไม่กล้าพอจะทำอย่างที่ใจอยาก...
ท้ายที่สุด เสียงออดก็ดังบอกขึ้นเป็นสัญญาณว่าเลิกเรียน คิมฉวยโอกาสนาทีสุดท้าย...คว้าปากกามาเขียนลงไปในสมุดที่กางอยู่ตรงหน้า..
"แบ็งค์ เย็นนี้เราไป..."
ข้อความถูกเขียนค้างไว้อย่างนั้นเมื่อเด็กสาวคนหนึ่งถลามาที่โต๊ะ พลางหัวเราะร่าเริง..
"แบ็งค์ เย็นนี้เราไปกินไอติมกันเถอะ นะ นะ.."
คนถูกชวนทำหน้ากระอักกระอ่วนใจ ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเก้อๆ "จะดีเหรอแจน..เออ ตอนเย็นเราต้องรีบกลับบ้าน..."
"แหม..ไม่เห็นเป็นไรเลย แบ็งค์ช่วยติวเคมีให้เราตั้งหลายครั้ง เราก็อยากตอบแทนแบ็งค์บ้าง ไปเถอะนะ นะ.."
พูดไม่พูดเปล่า เธอยังรั้งแขนแบ็งค์ให้ออกเดินไปด้วยกัน อีกฝ่ายต้องจำยอมเดินไปด้วยเพื่อเป็นการรักษาน้ำใจ..ทิ้งคนตัวโตให้มองตามหลังไปจนสุดตา..
คิมก้มหน้าลงมองกระดาษที่เขียนค้างไว้... สมองว่างเปล่าเหมือนพึ่งโดนน็อคกลางอากาศ อยู่ๆเจ้าตัวก็รู้สึกเจ็บร้าวไปทั้งอกซ้ายจนแทบจะลงไปกองกับพื้น ..ใบหน้าคมเข้มก้มลงไปมองข้อความที่เขียนค้างไว้
คิมค่อยๆวางปากกาในมือลงบนกลางสมุด ปากกาที่ไม่อาจใช้งานได้อีก .. เด็กหนุ่มหักมันเป็นสองท่อนด้วยมือข้างเดียวโดยไม่รู้ตัว..
-
:m4: เย้ๆๆๆ มีเรื่องใหม่มาให้อ่านกันอีกแล้ว
มาเชียร์ๆๆ เดี๋ยวกลับมาอ่านค้า o13
-
คิมเอ๊ย ใช้เป็นแต่แรง :haun4:
เอ่ยปากชวนแค่นี้ ทำไมไม่กล้าน้าาา โดนตัดหน้าไปแล้วเนี่ย :เฮ้อ:
-
เข้ามาต้อนรับเรื่องใหม่
ของผู้แต่งเป็นเรื่องที่สามแล้ว
เราอ่านทั้งสองเรื่องจบแล้ว
ชอบทั้ง สามเรื่องนี้เลย
ขอบคุณ :L2: และเป็นกำลังใจให้น๊า :L1:
-
เป็นกำลังใจให้น๊าาาาา
มาต่อเร็วๆนะคับผม
-
ง่ะ มาต่อเร็วๆนะ สงสารพี่นักมวยอ่ะ
แง่วๆ
:serius2:
-
คิมอ่ะ ๆๆ กล้า ๆๆ หน่อย หุหุ
-
คิมค่อยๆวางปากกาในมือลงบนกลางสมุด ปากกาที่ไม่อาจใช้งานได้อีก .. เด็กหนุ่มหักมันเป็นสองท่อนด้วยมือข้างเดียวโดยไม่รู้ตัว..
แบ็งของเราจะโดนหักเป็นสองท่อนมั่งป่ะครับ :laugh: รึคิมจะโดนแบ็งหักดี
-
หมัดหนักแบบนี้ นายแบงค์จะสลบคาเตียง เอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยคาสังเวียนป่าวเนี่ย อิอิ
-
สองวันแล้วที่คิมโดดเรียนมาหมกตัวอยู่ในห้องเก็บอุปกรณ์กีฬาเก่าหลังโรงเรียน อากาศในห้องเล็กๆนั้นอึดอัดอบอ้าว
คิมนั่งชันเข่าอยู่บนลังใส่ลูกบาสที่มีฝุ่นจับหนาเตอะ เด็กหนุ่มล้วงมือลงไปในเป้ ควานหาซองบุหรี่กับไฟแช็คที่ซุกอยู่ในช่องลับที่อยู่ลึกสุดของกระเป๋า
เดือนกว่าแล้วที่คิมไม่โดดเรียนแอบมาสูบบุหรี่อย่างเคย นับตั้งแต่การมาของใครบางคน...
เด็กหนุ่มคาบบุหรี่ไว้ในปาก ก่อนจะจุดไฟแช็คจ่อที่ปลายด้านหนึ่ง เปลวไฟทำให้เกิดควันลอยอ้อยอิ่งอยู่ในอากาศ..
คิมอัดบุหรี่ลงปอด ก่อนจะโยนบุหรี่กับไฟแช็คไว้ข้างตัว ปล่อยความคิดให้ล่องลอยเรื่อยเปื่อยถึงใครบางคน...
เสียงผลักประตูเรียกให้เด็กหนุ่มสะดุ้งตื่นจากภวังค์ ..หัวใจเต้นแรงเมื่อเห็นว่าใครมายืนอยู่ตรงหน้า...
คิมกลั้นหายใจ อยากวิ่งหนีพอๆกับที่อยากกระโจนเข้าไปกอด...
สีหน้าที่เคยร่าเริงอยู่เสมอของแบ็งค์ดูเย็นชาอย่างไม่น่าเชื่อ..คิมใจหาย ไม่กล้าพอที่จะสบตาคู่นั้น..
"กรูไม่ได้บอกมรึงเหรอ ถ้ามรึงโดดเรียนวิชาชีวะ อาจารย์ประภาศรีจะไม่ให้มรึงมีสิทธิ์สอบ" เป็นครั้งแรกที่แบ็งค์โวยวายใส่คิม หลังจากที่รู้จักกันมาเดือนกว่า สายตาที่มองมานั้นเย็นชาราวกับคิมเป็นคนแปลกหน้า
"กรูติดซ้อม.." คิมตอบห้วนๆ ทำใจแข็งพ่นควันบุหรี่อย่างท้าทายต่อสีหน้าไม่พอใจของคนตรงหน้า
"โค้ชบอกว่ามรึงไม่ไปซ้อมสองวันแล้ว มรึงเป็นอะไรของมรึง.."
คิมรู้สึกเหมือนกำลังจะถูกไล่ต้อนให้จนมุม ก่อนที่จะถูกถลุงให้ลงไปนอนกองที่พื้น..เจ้าตัวข่มอารมณ์หวั่นไหวก่อนจะย้อนกลับไปด้วยสีหน้ากวนๆ
"แล้ว..มรึงเกี่ยวอะไรด้วย.."
"ก็กรูเป็นเพื่อนมรึง.."
คิมกัดริมฝีปาก เจ็บแปลบขึ้นมาในอก ย้อนคนตรงหน้าด้วยท่าทีเฉยเมย..
"ใครอยากเป็นเพื่อนมรึง กรูเคยบอกว่าอยากเป็นเพื่อนมรึงตั้งแต่เมื่อไหร่ แค่มานั่งเรียนข้างกรู อย่ามาทำเจ้ากี้เจ้าการกับกรูหน่อยเลย.."
สายตาของแบ็งค์เต็มไปด้วยความเจ็บปวดและผิดหวัง คิมใจหาย อยากจะย้อนเวลาเพื่อเอาคำพูดคืนกลับมาให้หมด
"เออ..กรูขอโทษ ต่อไปนี้กรูจะไม่วุ่นวายกับมรึงอีก.." แบ็งค์เดินเข้ามาคว้าบุหรี่จากมือคิมเมื่ออีกฝ่ายไม่ทันได้ตั้งตัว ก่อนจะคาบไว้ในปาก พ่นควันเลียนแบบท่าทางของคิมไม่มีผิด
"อยากรู้เหมือนกันว่าบุหรี่นี่ดียังไง มึงถึงยังโง่สูบอยู่ได้.." คนที่พึ่งจะลองสูบเป็นครั้งแรกทำท่าจะอัดบุหรี่ลงไปในปอดอีกรอบ
อย่างไม่ทันได้คาดคิด คิมกระโจนพรวดเดียวถึงตัวแบ็งค์ ร่างสูงใหญ่โถมเข้าหาจนอีกฝ่ายเซไปปะทะผนังเต็มแรง คิมกระชากคอเสื้ออีกฝ่ายจนตัวลอย ใบหน้าคมเข้มบึ้งตึงเกรี้ยวกราด เส้นเลือดที่ขมับเต้นตุบอย่างบ้าคลั่ง
"ใครสอนให้มรึงทำแบบนี้!" คิมตะคอกใส่แบ็งค์สุดเสียง..มือใหญ่กร้านบีบปากแบ็งค์จนบุหรี่ร่วงลงมาที่พื้น ไม่สนว่าอีกฝ่ายกำลังตกใจและเจ็บปวด..
ริมฝีปากสีแดงสดที่บวมเจ่อเพราะแรงบีบทำให้สติของเด็กหนุ่มขาดผึง...คิมบดขยี้ริมฝีปากตัวเองกับแบ็งค์รุนแรง ลิ้มรสสัมผัสนุ่มนวลอบอุ่นของคนในอ้อมกอดอย่างพึงพอใจ..
คนในอ้อมกอดสั่นสะท้านจนคิมรู้สึกตัว สีหน้าหวาดหวั่นของแบ็งค์ทำให้อารมณ์ห่ามหื่นรุนแรงของคิมจางหายไปจนหมดสิ้น.. คิมปล่อยตัวคนในอ้อมแขน.. ไม่อาจทนเห็นสีหน้าตื่นตระหนกของแบ็งค์ได้อีกแม้แต่วินาทีเดียว..
"มรึงกลับไปเรียนได้แล้ว..เรื่องของกรู กรูจัดการเองได้.."
-
^^
-
ตามมาอ่านคร้าบบบบบบบบ
-
ว้ายยยยยยยยยยยยยยย ตบจูบๆๆๆๆๆ
-
เออ คุงพี่คิม ไม่ต้องรุนแรงมากก็ได้นะ :m26:
-
ว้ายๆๆๆๆๆๆๆชอบจังเลย
ป้าชอบ....ผู้ชายดิบเถื่อนปากแข็ง
มาต่อเร็วๆนะหลาน รอ....รอ
-
แหงะ ช่างสั้นเหลือเกิน
ท่าทางคุณพี่คิมจะเป็นโรคคุมแรงตัวเองไม่ค่อยได้นะ
= =
-
กำลังสนุกเลยง่ะ :impress2:
-
คิมปากแข็ง หรือไม่กล้ากันแน่แบบนี้
จูบไปแล้วด้วย เหอๆๆๆ
บวก 1 แต้ม รอลุ้นต่อจ้า ขอบคุณนะ
-
คิมนี่ออกแนวพวกมีปมในใจนะ ใช้ defense mechanism มากเกินไปป่าวฟะ
คนที่ภายนอกดูเข้มแข็ง หรือดูไม่รู้สึกรุ้สาอะไร บางคนภายในก็อ่อนอย่างไม่น่าเชื่อเหมือนกัน อยากรู้ว่าเพราะอะไรทำไมคิมถึงกลายเป็นคนแบบนี้อ่ะ
-
คิมเถื่อนแต่ป๊อดนี่หว่า... สู้ๆหน่อยสิ
-
ชอบ ชอบ ชอบ มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :haun4:
-
เถื่อนจังชอบดี :m25:
กำลังสนุกเลย มาต่อด้วยน้า
-
คิม สู้ๆ ว่ะ
ใจกล้า หน้าด้าน จับกดเล้ย
-
ปากแข็งจริง ๆ ด้วย รักก็ไม่กล้าบอก แห้วแน่ ๆ เจ้าคิมเอ๋ย
แบงค์ก็สนใจและห่วงใยเจ้าคิมพอสมควรแล้ว เจ้าคิมน่าจะดูออก
งานนี้สงสัยต้องมีผู้ช่วยแล้วเจ้าคิม :pig4:
-
มาลงชื่อรอคับ
ง่า
เรื่องสั้นนี่มันดีอย่างงี้นี่เอง
สั้นๆ ห้วนๆ ได้ใจ อิ อิ o18
รีบๆมาอิกนะคับ
-
สั้นได้อีก
มารอจ้า
-
มาลงชื่อรอด้วยคน
ชอบพระเอกดูหืนดี :z1:
-
เข้ามารอครับ ชอบมากเลย
-
o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13
ได้ใจสุดๆๆๆ
คิคิ
สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ น่ะ คิม
เป็นกำลังใจไห้
:3123: :3123: :3123: :3123: :3123: :3123: :3123:
-
เข้ามารอด้วยคน
คิมปากหนักไปหรือเปล่า....อมหินไว้แน่เลย
พูดไปคนละทางกับความคิด...แบงค์จะไปรู้ได้อย่างไร..
-
คิมสู้ๆนะคับ มาให้กำลังใจ :haun4:
-
คิมอ่ะ..ไปพูดกับแบงค์แบบนั้นได้งัย
อย่างคนอ่านก็เข้าใจนะว่าไม่ได้คิดแบบที่พูดออกไป
แต่แบงค์จะรู้ด้วยมั๊ย!!!!!!! :serius2:
เวลาจะให้พูดก็มัวแต่อ้ำอึ้ง...แต่พอจะรุกก็นะ...ไม่ทันให้แบงค์ได้ตั้งตัวเลย
ถ้าแบงค์ไม่อึ้งก็แปลกหล่ะ..เหอๆๆ
จัด + 1ให้ค่ะ...รอตอนต่อไปนะค่ะ :impress2:
-
ตบ จูบ มาแล้ว ชอบจริงๆ อิอิ
-
:angry2: คิมใจร้ายยยยยย :m31:
o13 ยังไงก็ตามมาเชียร์อีกเรื่องจ้า o13
-
o13 เยี่ยมเลย มาติดตามเรื่องใหม่ เปนกำลังใจให้อีกคน ชอบ พระเอก ขรึมๆ งิงิ
-
พอหลุดจากอ้อมแขนแข็งแกร่งออกมาได้ แบ็งค์ก็ยืนหอบด้วยความแค้นเคือง..โกรธจนน้ำตาคลอ..
คนตัวโตหันหลังให้ ทำท่าจะเดินหนี แต่แบ็งค์ปราดเข้าไปขวาง ก่อนจะเงื้อหมัดชกไปที่ใบหน้าคมเข้มสุดแรง..
แทนที่จะเอี้ยวตัวหลบ คิมกลับปล่อยให้กำปั้นของคนตัวเล็กกว่ากระแทกเข้าที่หน้าอย่างจังโดยไม่ตอบโต้..ริมฝีปากหยักสวยเจ่อขึ้นมาเพราะฤทธิ์หมัด คิมใช้หลังมือเช็ดเลือดที่มุมปาก ดวงตาดำเข้มเย็นชาอยู่เหมือนเดิม..
แบ็งค์กำหมัดแน่นจนเจ็บ แค้นใจที่อีกฝ่ายไม่ตอบโต้แต่ทำท่าเหมือนกำลังจะเดินหนีไปอีก หนุ่มน้อยตะโกนไล่หลังคนตัวโตเสียงลั่นห้อง..
"แน่จริงมรึงมาต่อยกับกรูสิ มรึงจะหนีไปไหนวะ! ไอ้คิม ไอ้ขี้แพ้"
คิมหมุนตัวกลับทันควัน ดวงตาลุกโชนด้วยแรงโทสะ และก่อนที่แบ็งค์จะทันได้ตั้งตัวร่างสูงใหญ่ก็โถมเข้าใส่อย่างรวดเร็วจนล้มกลิ้งไปด้วยกัน คิมพลิกตัวขึ้นคร่อมอีกฝ่ายก่อนจะใช้มือกดหัวไหล่บอบบางให้ตรึงแน่นอยู่ที่พื้น ใบหน้าคมดุซุกไซ้ซอกคอขาวจนเป็นรอยแดงผุดขึ้นมาอย่างรวดเร็ว แบ็งค์หอบหายใจ พยามดิ้นรนใหห้พ้นจากการพันธนาการแข็งแกร่ง..รู้ตัวอีกที คิมก็ใช้มือใหญ่หนากระชากเสื้อนักเรียนจะกระดุมหลุดไปทั้งแทบ จมูกคมสันไล้ไปตามแผงอกเรียบแน่น คิมฝากรอยจูบไปตามผิวขาวอย่างรุนแรง..อุ้งมือสากบีบเคล้นกล้ามมเนื้อสวยได้รูปของคนในอ้อมกอดอย่างเมามัน...
แบ็งค์รู้สึกได้ว่าหลังเปลือยเปล่าสัมผัสกับพื้นปูนเรียบแข็ง..คิมถอดเสื้อนักเรียนตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ แผ่นอกหนาล่ำสันกดทาบลงมาบนแผงอกเปลือยเปล่าของแบ็งค์ หน้าท้องเรียบแกร่งสัมผัสกัน แก่นกายแข็งขมึงสองอันบดเบียดกันอย่างรุนแรง..
คิมส่งเสียงคำรามในลำคออย่างพึงพอใจเมื่อได้ยินอีกฝ่ายส่งเสียงครางเบาๆออกมา.. เด็กหนุ่มใช้มือรวบท่อนลำสองอันเข้าด้วยกันก่อนจะขยับข้อมือเป็นจังหวะขึ้นลง...อารมณ์ฮึกเหิมไต่ขึ้นจนถึงขีดสูงสุดเมื่ออีกฝ่ายพ่ายแพ้ให้กับพละกำลังแข็งแกร่งของตัวเองอย่างสิ้นเชิง...คิมไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น หูได้ยินเพียงเสียงหอบหายใจเป็นจังหวะสอดประสานกัน
เนิ่นนานเกือบสิบนาทีที่ร่างเปลือยเปล่ากอดก่ายกัน สัญชาติญาณดิบเถื่อนสั่งให้คิมค้นหาหนทางที่จะเข้าไปอยู่ในตัวแบ็งค์ให้ได้.. เด็กหนุ่มร่างใหญ่จับคนในอ้อมแขนพลิกตัว..แก้มของแบ็งค์แนบอยู่กับพื้นปูนที่เรียบเย็น วงแขนแข็งแกร่งช้อนเอวคอดเพรียวให้ลอยขึ้นมาจากพื้น คิมใช้มือบีบก้นกลมเนียนจนเป็นรอยแดง..เด็กหนุ่มส่งเสียงครางต่ำๆอย่างพึงพอใจสุดขีด..ก่อนจะพาแก่นกายร้อนระอุรุกล้ำเข้าไปในตัวอีกฝ่ายอย่างง่ายดาย..
แบ็งค์จุกจนน้ำตาร่วง แต่ไม่เห็นหนทางที่จะดิ้นรนออกไปจากท่อนแขนที่โอบรัดแน่นหนาไปได้ มือหยาบใหญ่ควานไปที่กึ่งกลางลำตัวของแบ็ค์ ก่อนจะขยับข้อมือขึ้นลงเข้ากับจังหวะเคลื่อนเอวหนักหน่วง..ร่างกายเปลือยเปล่าสองร่างเคลื่อนไหวสอดประสานกันเป็นหนึ่งเดียว..
ท้ายที่สุด เด็กหนุ่มทั้งคู่ปล่อยเสียงครางออกมาลั่นห้องเล็กๆ ร่างสูงใหญ่กระตุกรุนแรง กล้ามเนื้อทุกมัดเกร็งสะท้าน คิมรัดเอวแบ็งค์ไว้แน่นก่อนจะกดบั้นเอวแข็งแกร่งหนักหน่วงลงเป็นครั้งสุดท้าย..ใบหน้าคมเข้มซบกับแผ่นหลังขาวเนียน
ปล่อยไอรักท่วมท้นทะลักทลาย..
-
เฮ้อ คิมอ่ะ รุนแรงเกิ๊นน
แต่ก็นะ แบงค์ดันไปพูดว่า "ขี้แพ้" ก่อนทำม๊ายยย
คนอ่านเลยเสียเลือดเลย
:pighaun:
-
เป็นครั้งแรกที่เขียนเลิฟซีนฮาร์ดคอร์ขนาดนี้..(ได้ไอเดียจากคนในกระทู้นี่แหละ 555) เขินน่ะ เขียนไม่ค่อยออก ใช้เวลาเขียนตั้งนาน ดูหนังโป๊ไปก็ตั้งหลายเรื่อง 55 (ไม่ได้อยากดูนะ แต่ไม่มีประสบการ เลยต้องดูเพื่อเป็นกรณีศึกษา...)
อันที่จริงก็เกรงใจเว็บมาสเตอร์อยู่เหมือนกัน ไม่รู้ว่าแรงไปรึเปล่า
ลองอ่านดูนะคับ ชอบไม่ชอบก็บอกกันได้ สำหรับเรื่องนี้ พรุ่งนี้ก็น่าจะจบแล้ว (บอกแล้วว่ามันสั้น เดี๋ยวขอไปหาลิงค์อีกสองเรื่องมารวมไว้ให้นะคับ มีคนขอมา..
หนุ่มน้อยปากดี vs เพื่อนซี้สุดหื่น
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=10932.140
หนุ่มหน้าใสป่วนใจผู้กอง
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=10988.0
เอ่อ..ถามอะไรนิดนึงดิ ประกาศจากเว็บจะขึ้นหน้าละกี่ครั้งอ่ะครับ ตอนแรกนึกว่าทำผิดกฏเว็ปรึเปล่า แต่ไม่เกี่ยวกันใช่มั้ยครับ
-
โหคิม..ไม่มีการพูดอะไรให้มากความเลยนะ
จัดให้กันทันที :m25:
แล้วจะเข้าใจกันกะแบงค์มั๊ยเนี่ย
ป.ล. ประกาศน่าจะมีหน้าละครั้งแปะทุกหน้าค่ะ "อยู่หลังโพสที่สองของทุกๆกระทู้"
-
:pighaun:
-
^^
-
โห ๆๆ คิม
ทำไมรุนแรงจริงนี่ ๆๆๆ
แบบนี้แบ้งช้ำกันพอดี
-
บวกหนึ่ง
อิอิ
ในที่สุดเรื่องใหม่ก็มา
พระเอกขี้อาย น่ารักดี
แต่ฮาร์ดคอร์ไปหน่อย
แต่ไม่เป็นไรผมชอบ อิอิ :z1:
-
:m25: เอร้ยยยย ขึนใจกันเลยทีเดียว
เจ้าคิมข้ามขั้นไปซะแล้ววว ไม่บอกความในใจกันก่อนเหรอ อิอิอิ
-
โอ้โห คิม นอกจากปากแข็งแ้ล้วยังใจเร็ว รุนแรงอีกต่างหาก
ไม่สงสารแบงค์บ้างรึ
บวก 1 แต้มนะคะ ขอบคุณค่ะ
-
รุนแรงจังอ่ะคับ สงสารแบงค์ TT-TT :m31:
นายคิมใจร้ายมั่กๆ ฮาร์ดคอร์เกิน
-
แล้วอย่างงี้ใครแพ้อ่ะ เสร็จก่อนแพ้ รึว่าเสร็จหลังแพ้ แต่ถ้าพร้อมกัน ก็ต้องมีต่ออีกยกสินะ ฮี่ๆๆ :z1:
-
เอ่อ เถื่อนได้ใจ มากกกกกกก
-
ถอดกางเกงกันตอนไหนอ่ะ :confuse:
-
รุนแรงมากเลยอ่ะ
-
:pighaun: ไม่ บอก เดี๋ยวให้ยืม CD เก็บไว้เป็น โกดัง :z1:
-
โหคิม หื่นว่ะ
ทำจนลืมสนใจความรู้สึกของแบ็งค์เลยยย
-
:oo1:
:oo1:
:oo1:
-
กลายเป็นคนอ่านที่แพ้..เลือดเกลี้ยงเลย
-
เหอ เหอ
ชอบจังตบจูบนี้อะ
กรี้ดดดดด
:m31:
-
มาต่อเร็วๆน่ะคับ
รออ่านอยู่
-
ฮั่นแน่ เสร็จซะแหล๊ะ
ดีใจๆๆ
-
ต่างคนต่างใช้อารมณ์ขนาดนี้ แถมเจอคิมหื่นด้วย แล้วจะเข้าใจกันได้ยังไง
สงสารแบงค์เนอะ เท่าที่อ่านมาเข้าใจว่าแบงค์น่าจะมีความรู้สึกดี ๆ กับคิม
อยู่เหมือนกันแหละ แต่เจ้าคิมดันไม่เข้าใจเอง เลยใช้แต่วิธีเถื่อน ๆ จะรอ
อ่านตอนต่อไปนะ คนแต่งที่แสนจะน่ารัก ......
-
เพิ่งได้อ่าน คิมน่ารักอ่ะตัวเอง...กะรี๊ดดดด น่ารักมากมาย
รออ่านตอนจบจ้า :3123:
-
:jul1:
-
รุนแรงมากๆ :haun4:
-
+1 ให้กำลังใจคุณ anocha แล้วนะครับ...
ตามอ่านเรื่องชุด 16 Plus จนครบทุกเรื่องแล้วนะเนี่ย ชอบสุดๆ ครับ :impress2:
รออ่านต่อว่าเรื่องของคู่นี้จะจบลงยังไง
-
เจ้ามือกินรวบ :haun4: :pighaun: :z1: อิอิ
-
คิมร้ายอ่า เดี๋ยวก็เป็นเรื่องหรอกครับ
-
:haun4:
เข้ามารอตอนจบค่า
-
นายคิมหื่น โหดอ่ะ
ว่าแต่ว่าไปถอดกางเกงกันตอนไหนอ่ะ
-
เอ่อ ขอเลือดมาเติมด่วน งานนี้เลือดกระจาย :m25:
ว่าเเล้วก็มานั่งรอ ตอนต่อไป
-
เป็นอีกเรื่องที่ชอบมากค่ะ :pig4:
แต่เฮ้อ... สงสารทั้งสองคนจังเลย :m15:
คิมเอ๊ย รู้สึกกับแบงค์ยังไง ก็บอกออกมาเลย
เก็บแล้วกดดันตัวเอง
พอถึงจุดที่ทนไม่ได้ มันเลยระเบิดออกมาแบบรุนแรง
กลัวแบงค์จะทำใจอภัยให้คิมไม่ได้จัง
เครียดค่ะ รีบมาต่อนะคะ รออยู่ :call:
-
:m31: :m31:
-
งานนี้กำเดาไหลเลยคร้าบยบบบ
-
รอตอนจบด้วยคนค่ะ
-
^^
จิ้มน้องสาว วันนี้มีความสุขอีกแล้ว ฟิ้ว.....
รวบรัด กระชับ ตามใจตัว
นายแบ้งค์คงตกใจ หรือว่าเร็วจนลืมตกใจกันแน่ คุณ anocha
ปล. ไม่คิดเอาเรื่องเก่ามาต่อหรือครับ ลองพิจารณาดูหน่อยก็ดีนะครับ
-
งานนี้สงสัย อิตาคิม ตามง้อเหนื่อยแน่ๆ เลย :m29:
-
มารอด้วยคนค้าบบ สนุกมากๆเลย อิอิ
:o8: :-[ :impress2: o13
-
พรุ่งนี้ของวันไหนคับ..อิอิ
-
:oo1: มารอตอนจบ
-
หลังจากพายุสงบลง เกือบสิบนาทีกว่าคิมจะยอมปล่อยคนในอ้อมแขนให้ลุกขึ้นแต่งตัว แบ็งค์คว้าเสื้อยับยู่ยี่และกระดุมขาดหลุดลุ่ยขึ้นมาสวม
รู้สึกอดสูกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจนอยากจะพาตัวออกไปจากห้องนั้นให้เร็วที่สุด หนุ่มน้อยก้มลงดูตัวเองอย่างเป็นกังวล ขืนกลับเข้าห้องเรียนในสภาพรุ่งริ่งยับเยินแบบนี้ ไม่แคล้วต้องถูกอาจารย์ประจำวิชาพาตัวไปส่งมูลนิธิปวีณาแน่นอน..
คิมรีบลุกขึ้นมาแต่งตัวอย่างลวกๆเช่นกัน ก่อนจะเดินตรงไปยังเป้ที่ถูกวางทิ้งไว้ เด็กหนุ่มเปิดมันออกแล้วควานหาเสื้อวอร์มแบบมีฮู้ดมาคลุมให้แบ็งค์อย่างอ่อนโยน พูดด้วยน้ำเสียงห้าวลึกกับคนในวงแขน...
“เอ่อ..ขอโทษนะ..ที่ทำเสื้อขาด...”
“มรึงทำอะไรกับกรูตั้งเยอะจะมาขอโทษเรื่องเสื้อขาดเนี่ยนะ..?” แบ็งค์โต้กลับด้วยน้ำเสียงกระด้างเย็นชา ไม่อยากทนเห็นหน้าคิมอีกแม้แต่นาทีเดียว..
คนตัวโตทำท่าอึกๆอักๆ ไม่มีแม้แต่คำจะแก้ตัว...ใบหน้าคร้ามเข้มเต็มไปด้วยร่องรอยของความรู้สึกผิด...
“เอ้อ..แล้วก็เรื่องที่ทำให้เจ็บ..”
“ช่างมันเถอะ กรูผิดเองที่มาวุ่นวายกับมรึง ต่อไปนี้กรูจะไม่ยุ่งกับมรึงอีก..” หนุ่มน้อยตอบเสียงห้วนห้าว ไม่อยากกลับเข้าห้องเรียน..แต่ก็คิดไม่ออกว่าจะไปไหนได้...เจ้าตัวสะบัดแขนเมื่ออีกฝ่ายทำท่าจะคว้าข้อมือไว้ หันไปมองอีกฝ่ายด้วยสายตาเย็นชาราวกับเป็นคนแปลกหน้า
คิมรู้สึกร้าวไปทั้งอกเมื่อเห็นสายตาคู่นั้น ชั่วอึดใจที่เด็กหนุ่มพยายามคิดหาคำพูดเพื่อแก้ไขปลอบประโลมให้อีกฝ่ายรู้สึกดีขึ้น แบ็งค์ก็เดินลิ่วไปที่ประตู กอ่นจะกระแทกปิดอย่างแรง ทิ้งคนตัวโตให้ทุกข์ทนอยู่ในห้องเล็กๆเพียงลำพัง..
................................................................................
คิมรัวกำปั้นใส่กระสอบทรายอย่างไม่ยั้งมือ แต่ละหมัดรุนแรงหนักหน่วงราวกับจะปลดปล่อยความอึดอัดคับแค้นในใจ โกรธตัวเองที่งี่เง่า ทำร้ายได้แม้กระทั่งคนข้างตัวที่ดีที่สุดที่เคยมี เด็กหนุ่มขบกรามแน่นจนนูนขึ้นเป็นสัน คิ้วหนาเข้มขมวดยุ่งเหยิง ใบหน้าภายใต้เฮดการ์ดเต็มไปด้วยหยดเหงื่อที่เกาะพราว..
สุดท้าย..เจ้าตัวถอดนวมออกจากมือทั้งสองข้าง ก่อนจะกระชากเฮดการ์ดออกจากศีรษะแล้วเหวี่ยงใส่ผนังโรงยิมสุดแรง..มันตกกระแทกพื้นแล้วกลิ้งหลุนๆไปไกล.. ร่างลำสันที่ชุ่มโชกไปด้วยเหงื่อเดินตรงไปที่ผนังโรงยิมก่อนจะชกสุดแรงด้วยกำปั้นที่เปล่าเปลือย...
เส้นเลือดที่ขมับเต้นตุบๆด้วยความเครียดขมึง ความเจ็บปวดค่อยๆแผ่ซ่านจากสันกำปั้นไปทั่วทั้งมือ
ใบหน้าคมเข้มหอบหายใจหนักหน่วง.. น่าแปลกที่ความเจ็บปวดทางกายไม่อาจช่วยบรรเทาความเจ็บปวดในใจลงแม้แต่น้อย..
-
อ่า มาต่อแล้วนี่นา
รอตอนจบอีกที อิอิ ตอนนี้ยังโกรธคิมอยู่ ทำเค้าเจ็บไปแล้ว ยังไม่กล้าพูดอีก :beat:
-
รู้สึกว่าเรื่อง 16 Plus เนี่ย 2 เรื่องแล้วครั้งแรกจากการขืนใจ :z3:
:เฮ้อ: ต่อๆ ไหนบอกจะจบให้แล้วไง T^T
-
ง่ะ ๆๆ
เห้อ คิมเอ้ยยยย
-
ยังไงก้อเรียบมาต่อนะคับ
รออยู่
-
สองเดือนแล้วที่แบ็งค์ไม่พูดกับคิมแม้จะนั่งเรียนอยู่ข้างกันตลอดเวลา ไม่มีใครรู้เรื่องราวระหว่างคนทั้งคู่ แต่เพื่อนร่วมชั้นทุกคนลงความเห็นว่า เป็นเรื่องปกติที่จะไม่มีใครทนคบกับคิมหันต์ได้เกินหนึ่งเดือน บางคนสะใจด้วยซ้ำที่คิมตกอยู่ในสถานะสังคมรังเกียจเหมือนเดิม แม้จะมีเพื่อนหลายคนซักถามว่าเกิดอะไรขึ้นกับมิตรภาพระหว่างคิมกับแบ็งค์ แต่แบ็งค์กลับตอบไปแต่เพียงว่า คุยกันไม่ค่อยถูกคอเท่านั้นเอง..
คิมกลับไปใช้ชีวิตตามเดิมก่อนหน้าที่จะรู้จักแบ็งค์ เด็กหนุ่มนั่งกินข้าวคนเดียวในช่วงพักกลางวัน เวลาว่างก็ทุ่มเทซ้อมมวยอย่างเอาเป็นเอาตาย..
และแม้ว่าจะต้องทนกับอาการเย็นชาจากคนที่นั่งเรียนอยู่ข้างๆ แต่คิมกลับไม่เคยโดดเรียนอีกเลยจนอาจารย์หลายคนออกปากทักท้วงด้วยความแปลกใจ..
แล้ววันแข่งกีฬาเยาวชนระดับจังหวัดก็มาถึง.. คิมหยุดเรียนสามวันเพื่อเดินทางไปแข่งขันที่ต่างจังหวัด เพื่อนร่วมห้องไม่มีใครสนใจจะถามไถ่หรือให้กำลังใจเลยแม้แต่น้อย แบ็งค์หดหู่ใจอยู่ลึกๆ อดรู้สึกไม่ได้ว่าต่อให้คิมกลับมาพร้อมเหรียญรางวัลก็คงไม่มีใครยินดียินร้ายด้วยซักเท่าไหร่..
เวลาเรียนในแต่ะคาบดูจะเชื่องช้าลงทุกทีเมื่อที่นั่งข้างตัวว่างเปล่า.. แบ้งค์ชำเลืองดูโทรศัพท์อย่างกะวนกระวาย.. ไม่มีข้อความจากคิมเหมือนทุกวันที่เคย...
แม้จะไม่พูดกันกว่าสองเดือนแต่คิมก็ยังไม่ย่อท้อที่จะส่งข้อความถึงแบ็งค์วันละหลายๆรอบ ข้อความซ้ำๆมีเพียงว่าคิดถึงและขอโทษ แต่แบ็งค์ไม่เคยคิดจะลบทิ้งจนกว่ามันจะเต็มกล่องข้อความไปแล้วหลายรอบ..และถึงไม่เคยคิดที่จะตอบกลับ แต่วันนี้หนุ่มน้อยรู้สึกเหมือนกำลังรอคอยให้สัญญาณข้อความดังขึ้นมาสักครั้ง ซึ่งเจ้าตัวก็บอกไม่ถูกว่ากำลังรอคอยอะไรกันแน่ ระหว่างผลการแข่งขัน หรือคำว่าคิดถึงเหมือนเดิมทุกวัน..
โทรศัพท์ยังคงเงียบสนิทจนถึงเวลาเลิกเรียน.. แบ็งค์คว้าเป้มาสะพายก่อนจะหิ้วถุงใส่เศษกระดูกที่ขอมาจากร้านเก๋วยเตี๋ยวเจ้าประจำ หนุ่มน้อยเดินลัดเลาะอาคารไปที่หลังโรงอาหาร หมาจรจัดหลายส่งเสียงเห่าทักทายอย่างคุ้นเคยก่อนจะกระดิกหางรี่เข้ามาหาแบ็งค์อย่างดีใจ เด็กหนุ่มเทเศษอาหารลงใส่กระดาษหนังสือพิมพ์เก่าๆที่เตรียมมาอย่างดี ก่อนจะทรุดตัวลงนั่งดูลูกสมุนตั้งหน้าตั้งตากินอาหารอย่างตั้งอกตั้งใจ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามีคนตัวโตมายืนค้ำหัวอยู่ด้านหลัง..
-
:sad4:
-
o13 เรื่องนี้หลายอารมณ์ดีจัง ^_^ สนุกมากครับ
ขอบคุณนะครับ ... เป็นกำลังใจให้ครับ :กอด1:
-
มาต่อไวๆๆนะคร้าบ กำลังสนุกเลยอ่ะ
-
กำลังสนุกเลย
รออ่านต่อด้วยอีกคนจ้า
-
"มรึงเคยบอกว่า..ถ้าให้ข้าวมันทุกวันแล้วมันจะเชื่อง..แล้วตอนนี้ มันเชื่องรึยังล่ะ.."
แบ็งค์เงยหน้าก่อนจะหันไปมองคนตัวโตที่มายืนยิ้มเผล่อยู่ข้างหลังตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ หนุ่มน้อยใจเต้นแรง รู้สึกว่าสีหน้าของตัวเองทรยศต่อความรู้สึกอย่างสิ้นเชิง..
คิมรู้สึกชื่นใจเมื่อเห็นรอยยิ้มจากคนที่อยู่ตรงหน้า พูดด้วยน้ำเสียงห้าวลึกอันเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว...
"ตอนนี้กรูเชื่องแล้ว สนใจจะเอาไปเลี้ยงที่บ้านมั้ยล่ะ?"
แบ็งค์ไม่ตอบ พยายามเต็มที่ที่จะหุบรอยยิ้มบนใบหน้าตัวเอง..
คนตัวโตล้วงลงไปในกระเป๋าเสื้อวอร์มตัวเก่ง ยื่นเหรียญโลหะสีทองที่มีสายคล้องคอมาตรงหน้าแบ็งค์
"กรูเอานี่มาฝาก ถ้าไม่มีมรึง กรูก็คงทำไม่ได้..."
แบ็งค์ส่ายหัว พยามปั้นเสียงให้ดูห้วนที่สุด "กรูจะเอาไปทำไม กรูไม่ได้ขึ้นไปช่วยมรึงชกซะหน่อย..."
คนตัวโตยิ้มกว้าง รู้สึกว่าเป็นครั้งแรกที่พูดมากผิดปรกติ.. "แบ็งค์..กรูรู้ว่าที่ผ่านมากรูงี่เง่า มรึงยกโทษให้กรูซักครั้งได้มั้ย?"
แบ็งค์กระแอมอยู่ในลำคอ รู้สึกว่าตีหน้าขรึมไม่สำเร็จ "เอ่อ..มรึงก็..ไม่ได้ทำอะไรผิดนิ.."
"ก็เรื่องที่กรูปล้ำมรึงไง กรูขอโทษ กรูจะไม่เอาแต่ใจแบบนั้นอีกแล้ว.." แบ็งค์กลั้นหายใจเมื่ออีกฝ่ายโน้มหน้าเข้ามาใกล้ กระซิบเสียงทุ้มนุ่มเว้าวอนอย่างที่ไม่คิดว่าตัวเองจะทำได้
"กรูรักมรึงนะแบ็งค์"
"ปล้ำแล้วพึ่งจะมาบอก..." หนุ่มน้อยบ่นอุบอิบในลำคอ..คิมหันต์หัวเราะชอบใจ..
"งั้นคราวหน้ากรูจะบอกรักก่อนปล้ำแล้วกัน.."
"นี่มรึงยังคิดจะปล้ำกรูอีกเหรอ..?" แบ้งค์โวยวาย นึกห่วงสวัสดิภาพของกระดุมเสื้อขึ้นมาถนัดใจ..
คิมวางมือบนไหล่แบ็งค์อย่างอ่อนโยน "ไม่อยากโดนปล้ำ ก็มาเป็นแฟนกรูสิ.." หนุ่มหน้าเข้มหยุดไปชั่วอึดใจ ก่อนจะพูดยิ้มๆ
"ถึงกรูจะพูดน้อย ต่อยหนัก แต่รักจริงนะ.."
แบ็งค์ส่ายหัวกับข้อเสนอ..รู้ตัวอีกที หนุ่มน้อยก็หายเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดแข็งแกร่งแล้ว...
"แบ็งค์.."
"หือ..."
"สนใจจะเป็นแฟนคนหล่อล่ำ ปล้ำง่าย อย่างกรูหน่อยมั้ย..."
"ถ้ามรึงเชื่องแล้วกรูก็โอเค..."
คิมหันต์ยิ้มกว้าง..หัวใจพองโตคับอก น้ำเสียงห้าวลึกย้ำกับหนุ่มน้อยในอ้อมกอดอย่างหนักแน่น..
"สำหรับมรึง กรูเชื่องตั้งแต่วันแรกที่เห็นหน้าแล้ว...."
....................................................จบจ้ะ..................................................................
-
อดจิ้มน้องสาว แต่ได้อ่านตอนจบก่อนใคร
ขอบคุณนะครับ คุณ anocha
ปล. ข้อเสนอผมน่าจะรับพิจารณานะครับ กับนิยายเรื่องเก่า ๆ เอามาต่อใหม่
-
(แถมให้อีกนิดนึงละกัน..)
แดดโรยแสงแล้วเมื่อคิมกับแบ็งค์เดินกอดคอกันกลับบ้าน คนตัวโตชวนคุยไม่หยุดปาก ไม่เหลือวี่แววของคนปากหนักเลยแม้แต่น้อย..
"แบ็งค์...มรึงเคยได้ยินมั้ยว่า เวลาเก็บตัวนักมายห้ามมีเซ็กส์"
"ก็เคยได้ยินมาบ้าง.." หนุ่มน้อยขมวดคิ้ว รู้สึกแปลกใจที่อยู่ๆอีกฝ่ายก็พูดถึงข้อเท็จจริงข้อนี้ขึ้นมา
คิมยื่นหน้าเข้าไปใกล้ รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ฉายขึ้นท่ามกลางแสงแดดยามเย็น..
"เพราะอย่างนี้ไงสองเดือนที่ผ่านมากระดุมเสื้อนักเรียนของมรึงถึงยังปลอดภัยอยู่ได้.. ไม่ใช่ว่ากรูรู้สึกผิดอะไรหรอก.."
แบ็งค์รู้สึกสังหรณ์ใจเมื่อมือแข็งแรงที่โอบไหล่ ไหลเรื่อยไปตามแผ่นหลังก่อนจะหยุดที่ก้นกลมแน่นภายใต้กางเกงนักเรียน..
คนตัวโตยื่นหน้ามากระซิบข้างหูด้วยน้ำเสียงครึ้มอกครึ้มใจ..
"กรูแค่จะบอกมรึงว่า ตอนนี้กรูแข่งเสร็จแล้วล่ะ"
-
กรี๊ดดดดดด ตอนจบน่ารักชะมัด ขอบใจคนแต่งมากจ้ะ แต่งเรื่องสนุกๆให้อ่านเสมอ o13
"สนใจจะเป็นแฟนคนหล่อล่ำ ปล้ำง่าย อย่างกรูหน่อยมั้ย..." อิอิ ข้อเสนอน่าสนใจสุดๆ แต่ว่านะ อยากอ่านตอนพิเศษหลังแข่งเสร็จจัง
น้องแบ๊งค์จะเป็นไงหว่า คิมหื่นเหลือเกิน คริ คริ
-
กร๊ากกกกกกกกกกกกก :m25: :z1:
-
ปล้ำแล้วค่อยบอกรัก บอกรักแล้วก็ขอเป็นแฟน
เป็นแฟนแล้วก็ไม่ต้องปล้ำ 555
ตอนจบนี่หวานนิดๆ หื่นหน่อยๆนะเนี่ยคิมหันต์
บวก 1 แต้ม ขอบคุณค่ะ
ปล หนับหนุนความเห็นของพี่ชายด้วยค่ะว่า
เรื่องเดิมเอามาเติมอีกนิดก็ดีน้า
มีวี่แววมั้ยคะ
-
สารภาพตามตรงว่าเกือบเขียนเรื่องนี้ไม่จบ ถ้าไม่ได้ไอเดียจากคนอ่านนี่แหละ..ที่ช่วยให้เอาชีวิตรอดจากนิยายเรื่องนี้ได้
อยากคุยเรื่องนิยายเรื่องนี้น่ะ ชวนคุยได้มั้ย เป็นเรื่องที่หลายคนอาจจะไม่ค่อยปลื้มเท่าไหร่ แต่เราตั้งใจเขียนเรื่องนี้มากเลยนะเนี่ย
ปรกติจะวางแผนไว้ชัดเจนว่าจะเขียนอะไร มีเหตุการณ์อะไรบ้างในเรื่อง ต้องเขียนกี่ตอน แต่เรื่องนี้ เขียนตอนจบแล้วแก้ไปแก้มาอยู่หลายรอบ เพราะไม่ถูกใจตัวเองซะที โดยเฉพาะตัวเอกของเรื่องที่พูดน้อย ถ้าใส่ไดอะล็อกให้มากไป ก็จะขัดกับคาแร็คเตอร์ที่วางไว้ บวกกับนิสัยที่ไม่ค่อยจะน่ารักของตัวเอก ทำให้ยากที่จะดำเนินเรื่องเพื่อที่จะทำให้คนอ่านรู้สึกชอบหรือคล้อยตามได้..
สารภาพอีกข้อนึงว่า เวลาเขียนNC คนเขียนไม่เคยอ่านทวนหรือกลับไปแก้เลยสักครั้ง เพราะเขิน ทำให้ผิดพลาดตกหล่นบ่อยที่สุด ส่วนฉากอื่นๆก็จะกลับไปแก้บ้างซัก 2-3 รอบ (แต่ก็พิมพ์ผิดอยู่ดี.. :z3: ผู้น้อยสมควรอาย..)
อันที่จริงแล้ว คนเขียนค่อนข้างจะตั้งอกตั้งใจกับการเขียนนิยายทุกเรื่องนะ (ถึงจะไม่ได้ตังก็เหอะ :laugh:) เพราะเป็นงานอดิเรกที่รักจริงๆ ถึงจะเป็นเรื่องสั้นที่ค่อนข้างจะเรียบง่าย ไม่ซับซ้อน แต่คนเขียนก็พยายามที่จะถ่ายทอดให้ได้อรรถรสที่สุด ถึงจะมีบางตอนที่เนื้อเรื่องคล้ายกันบ้าง(เพราะพล็อตมันสั้น) แต่เหตุผลและที่มาที่ไป รวมถึงบรรยากาศในเนื้อเรื่องก็แตกต่างกันแน่นอน ตัวละครทุกตัวที่เขียนถึง เราก็พยายามสร้างให้มีชีวิตชีวาให้ได้มากที่สุดเท่าที่เนื้อเรื่องสั้นๆจะนำเสนอได้
อยากจะบอกว่าขอบคุณทุกคอมเม้นต์เลยนะคับที่เป็นกำลังใจให้คนเขียน และทำให้คนเขียนยิ้มได้..สัญญาคับว่าจะเขียนต่อไปเรื่อยๆ ถ้าคนอ่านยังไม่เบื่อซะก่อน.. มีอะไรก็ติชมซักถามได้นะคับ คนเขียนก็จะเอาไปปรับปรุงแก้ไขในเรื่องต่อๆไป
ศุกร์หน้า เจอกับเรื่องใหม่ สำหรับคืนนี้ ฝันดีนะคับ
-
:bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
-
ขอกรี้ดดดดดดดดดดด ยาวๆ
โอ๊ย เป็นเรื่องที่น่ารักมากๆๆๆๆๆ :L2:
พอๆกับผู้กองเข้มกะน้องเบนซ์
ตอนแรกๆสงสารคิมมาก เป็นคนที่โดดเดี่ยว เหงาๆ
เพื่อนๆมองแต่ภายนอก เค๊าดูเป็นคนเกเร
มีแต่แบ๊งค์ที่สนใจเค๊า
รักแบ๊งค์ก็ไม่กล้าพูดจนเป็นเรื่องราว
กลัวเหมือนกันว่าแบ๊งค์จะไม่ให้อภัย
แต่ตอนจบเนี่ยน่ารักสุดๆ
"สนใจจะเป็นแฟนคนหล่อล่ำ ปล้ำง่าย อย่างกรูหน่อยมั้ย..."
"กรูแค่จะบอกมรึงว่า ตอนนี้กรูแข่งเสร็จแล้วล่ะ"
เจอสองประโยคเด็ดของพ่อนักมวยเอกเข้าไป ถึงกับกรี้ด :m25:
คิม.....เบาๆมือหน่อยน้อง สงสารแบ๊งค์เดี๋ยวช้ำหมด
คอยเรื่องต่อไปอย่างใจจดใจจ่อ
ขอบคุณมากๆนะคะ สำหรับความสุขที่ส่งผ่านเรื่องน่ารักๆอย่างนี้ :pig4:[/color]
-
จบแล้ว เย้ๆๆ
happy ending ^^
-
จบได้น่ารักดี :กอด1:
อยากให้มีตอนพิเศษจัง :call:
-
กีสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส จบหวานปนหื่นสุดๆ
-
+1ให้คนแต่งจ๊ะ ว่าแต่น้องแบงค์จะโดนสักกี่ดอก อิอิ
-
หล่อ ล่ำ ดำ ถึก
เถื่อนอีกตังหาก โอ้ว
ถูกใจน้องแบงก์ยิ่งนัก
:laugh:
5 5 5 5+
-
:z1: ตอนจบได้ใจจริงๆ งิงิ ชอบๆๆๆๆ
-
แบงค์น่าจะเล่นตัวหน่อยน้า
หรือชอบแต่แรกแล้ว เหอๆๆๆ
เรื่องสั้นๆๆน่ารักแบบนีั้ชอบครับ
อย่าลืมแต่งต่อนะครับ อิอิ
-
:z1: หูยยย นี่หรือคือคารมของคนพูดน้อย ต่อยหนัก รักจริง แถมยังหล่อลำ ปล่ำง่ายอิ๊ก
-
ตอบจบน่ารักมากกก
ตอนที่แถมให้น่าเก็บไปคิดมาก 5+ คิมหื่นมาก
ชอบเรื่องนี้จัง :impress2: ง่ายดี
-
^^
-
:pig4: ขอบคุณครับ
-
:o8:
โธ่แบ็งค์ แค่ห่วงสวัสดิภาพของกระดุมเท่านั้นเหรอ
คราวหน้าอย่าลืมถอดก่อนดิ :laugh:
-
"สำหรับมรึง กรูเชื่องตั้งแต่วันแรกที่เห็นหน้าแล้ว...."
ชอบ..
-
:haun4: :haun4:
แข่งเสร้จแล้ววว แบ้งเอ้ยย เสร็จ 55
-
"กรูแค่จะบอกมรึงว่า ตอนนี้กรูแข่งเสร็จแล้วล่ะ"
:z1: :z1: :z1: ขอหลังไมค์ด่วนเลยอ่ะ
-
:z2: :z2: :z2:
o13 o13 o13
-
มาให้กำลังใจคนเขียนค่ะ ตามอ่านมาทั้งสามเรื่องค่ะ .....
โดยส่วนตัวชอบผลงานของผู้เขียนนะคะ พล็อตเรื่องน่ารัก
เขียนเรื่องราวได้สนุกขึ้นเรื่อย ๆ ตั้งแต่เรื่องแรก เรื่องที่สอง
มาจนถึงเรื่องที่สาม มีประโยคโดนใจ มีมุขน่ารัก ๆ มาใช้
ทำให้คนอ่านยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ไปกับตัวละครในเรื่อง....ชอบ ๆ
จะรออ่านเรื่องต่อไปนะคะ :กอด1: คนเขียนซักทีสองที
ข้อหาเขียนเรื่องน่ารัก ๆ มาให้อ่านจะว่ากันไหมคะเนี่ยะ :m13:
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก สนใจๆๆๆๆ
ฮ่าๆๆ อยากอ่านแบบที่คิมหึงแบงค์บางจัง จะเป็นยังไงก็ไม่รู้
:z1:
-
:o8:
ชอบมากเลยค่ะ ตรงคำว่า กรูเชื่องตั้งแต่ เหนหน้าเมิงแล้ว
มากเลยคร้า
น่าร้ากกกกกกกกกกกกมาก ๆๆๆๆๆ เลย
อ่านไปกรี๊ดไป
น่ารักกกกกจิง ๆๆๆๆๆๆ
คุนคนเขียนแต่งเก่งมากเลย^^
-
เอ่อ..แบงค์จ๊ะ ถ้าเป็นห่วงสวัสดิภาพของกระดุมล่ะก็
คราวหลังก็ค่อยๆแกะดีๆซิจ๊ะ จะแกะเอง รึให้นายคิมแกะก็ตามสะดวก เหอๆๆ
+1 คนเขียนจ้า เขียนเรื่องได้น่ารักดีมาก
เรื่องสั้นก็ดีงี้แหละ สั้นๆได้ใจความ ชอบๆ
o13
-
+1 ให้คนแต่งแทนคำขอบคุณค้าบ
คิมพูดน้อยต่อยหนัก แต่ที่พูดออกมาแต่ละคำ เฮ้อ แบงค์ใจละลาย
คนอ่านยังละลาย แต่คำสารภาพตอนท้ายสรุปว่า :haun4:
จะรออ่านเรื่องใหม่นะค้าบ :pig4:
-
เกือบเสียน้ำตาแหนะ !!!
แฮปปี้ดีแล้วว
เรื่องหน้าของเศร้ากว่านีน้า
ห้า ห้า ห้า
-
:กอด1:ตอนจบน่ารักมากมาย
-
:oo1: :oo1:
-
เพิ่งเข้ามาอ่านเรื่องนี้น่ารักมากครับ
อ่านแล้วสบายใจจังคร้าบ
ขอบคุณนะคร้าบสนุกทุกเรื่องเลย
:oni2: :oni2: :oni2:
ใกล้วันแม่แล้วนะคร้าบอย่าลืมกอดแม่แล้วอย่าลืมบอกรักคุณแม่ด้วยนะคร้าบ
-
สนุกมาก แต่คิมหื่นไปนะ แต่อยากให้มีหลังแข่งด้วย
ไหนบอกว่าจะมีผู้กองโผล่มาหน่อยไง ไม่เห็นเลย
-
กี๊ตตแบงก์โดนหลายยกแน่เลยอิๆๆ
-
"ถึงกรูจะพูดน้อย ต่อยหนัก แต่รักจริงนะ.."
"สนใจจะเป็นแฟนคนหล่อล่ำ ปล้ำง่าย อย่างกรูหน่อยมั้ย..."
"สำหรับมรึง กรูเชื่องตั้งแต่วันแรกที่เห็นหน้าแล้ว...."
แหม....นี่ใช่คำพูดของคนขี้อาย พูดไม่เก่งจริงอ่ะ หุหุ :z1:
-
ขอบคุณครับผม...........
สำหรับเรื่องดี ๆ..................... :3123:
-
o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13
ชอบบบบบ
มากกกก
เรยยย
:sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
-
:m31: หื่นได้อีก เหอะๆๆๆๆ
เสียดายจบง่ายเกินไป =*- ไม่มีงอน ไม่มีตบจูบ :beat:
-
ฮ่าๆๆๆ..ถึงคิมจะพูดน้อยแต่ความเจ้าเล่ห์ดูไม่ได้น้อยตามเลยนะ
แอบหื่นสารภาพอีก...ว่าที่กระดุมแบงค์ปลอดภัยเนี่ยไม่ได้เป็น
เพราะรู้สึกผิดฮ่าๆๆๆๆๆ
+1 จัดให้ค่ะ....ชอบคนพูดน้อยแบบนี้อ่ะ... :laugh:
-
มวยหมัดแข่งเสร็จไปแล้ว จะแข่งมวยปล้ำต่อล่ะสิ
:haun4:
-
จบซะแล้ว...น่ารักจริงๆ ครับ
+1 ให้คุณ anocha แล้วนะครับ
รออ่านเรื่องต่อไปครับ
-
เรื่องนี้จบเร็วจางเรย แต่ก้อสนุก
กว่าคิมจาบอกรักได้ ลุ้นๆๆๆๆ
แต่รู้สึกว่าจาหื่นมากๆๆๆ แบงค์คงรับศึกหนัก :z1:
-
ขอบคุณคร้าบบบ
เรื่องหน้าของ NC 2 รอบ นะครับ
เอาให้เลือดหมดกันไปข้างหนึ่งเลย
5555
-
เย้~~เย้ เรื่องนี้จบได้ :z1: ประทับจายยยยยยยยย
ขอบคุณนะครับ ... มีความสุขมากมายที่ได้อ่านครับ ^___^
-
จบน่ารักเลยเชียว หวานซะ
ขอบคุณมากนะคะ ที่ทำให้
ได้เอาเลือดเสียออกจากตัวบ้าง
อยากอ่านตอนพิเศษจังเลยอะ คู่นี้
ชอบมากกกกกกกก
-
"สนใจจะเป็นแฟนคนหล่อล่ำ ปล้ำง่าย อย่างกรูหน่อยมั้ย..."
>>>คนบร้าๆๆๆๆๆๆๆๆ ไหนนุ้งแบ๊งพิสูจน์ดิ :m3: :oni2:
น่ารักสุดยอดดดดดด ขอบคุณค้าบบ
-
ตอนจบน่ารักอะ แอบไปจิ้นต่อ 55++
-
อ่านแล้วรู้สึกกระชุ่มกระชวยหัวใจไงไม่รู้ ><
ขอบคุณที่แบ่งปันเรื่องดีๆมาให้อ่านกันนะ o13 o13 o13
-
คิมพูดน้อยต่อยหนัก แต่ที่พูดออกมาแต่ละคำ เฮ้อ แบงค์ใจละลาย
คนอ่านยังละลายเลย อิอิ
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีดีครับผม
o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13
-
ชอบเรื่องนี้มากเรยคับ
สนุกมากกกกกกกกกกกกกก
จารอผลงานชิ้นต่อไปๆนะคับ
เปนกำลังจัยให้คับ
:pig4:
-
:pig4:
-
:jul1: กริ๊ดดดดดดดดดดดดดด
คิมทำตัวน่ารักเวอร์
>/////<
จะละลายค่ะ
สารภาพรัก น่ารักได้อีก
ฮ่าๆ
แบงค์ก็นะ เค้าขอมา
จัดไปทันที ไม่มีเล่นตัวแต่อย่างใด
น่ารักเวอร์!!
-
นึกว่าจะมีต่อว่า แข่งเสดแล้วไปบ้านใครอ่ะ :laugh: ว่าจะเดินตาม คิมกับแบงค์ไปด้วย555
-
ก็น่ารักดีนะครับ อิอิ
-
(http://www.uptopic.net/images/cqs1251633060r.gif)
-
:pig4: จบได้น่ารักจัง
-
อยากอ่านเรื่องแบบนี้อีกครับ
-
:pig4: ค่ะ
เนื้อเรื่องน่ารักมากกกกกกกก
คนอ่านอิ่มอกอิ่มใจอ่ะ
-
น่ารักดีอ่ะ :L2:
-
จบได้แบบว่า.... o18
ตาคิมหันต์ มิใช่เล่นนะนี่
เห็นพูดน้อย..ที่ไหนได้ ๕๕๕
เป็นกำลังใจให้ :L2:
-
ตามมาอ่าน [16-PLUS] อีกเรื่องนึงค่ะ
สนุกทุกเรื่องเลย อย่าพึ่งเลิกเขียนแนว [16-PLUS] นะคะ
มันสนุกอ่ะ อ่านง่ายด้วย น่ารักอีกตังหาก :-[
-
"แบ็งค์...มรึงเคยได้ยินมั้ยว่า เวลาเก็บตัวนักมายห้ามมีเซ็กส์"
"กรูแค่จะบอกมรึงว่า ตอนนี้กรูแข่งเสร็จแล้วล่ะ"
ไม่มีต่อจากนี้สักหน่อยหรือค่ะ :-[
ขอแบบนี้อีกสักเรื่องนะค่ะ เหะ ๆ ชอบ!!
-
ตอนแรกคิดว่าจะเครียดกว่านี้ แต่อ่านๆไปแล้วยิ้มไปด้วย
แบบว่าน่ารักมากๆเลยค่ะ ชอบ กิ๊วววว :-[
-
อิอิ น่าร้ากกก ~
ชอบทั้งคู่เลย ดูหวานแหววดี เหอๆ
ถึงแม้จะมีตบจูบเล็กน้อย :)
ขอบคุณสำหรับนิยายค่ะ
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
ตอนแรกยังแอบคิดๆอยู่เลยว่าแบงค์จะช้ำมือมั้ยเนี่ย
ก็คุณคิมเป็นนักมวย พูดน้อย ต่อยหนัก และรุนแรงชะมัด
แผนให้คุ๊กกี้นี่ท่าทางว่าจะได้ผลจริงๆแฮะ
แต่ว่าหลักชกเสร็จแล้วก็เพลาๆลงบ้างนะคะ พ่อนักมวย คิคิ o18
ขอบคุณสำหรับเรื่องสั้นนะคะ :pig4: :L2:
-
" ถึงกูจะพูดน้อย ต่อยหนัก แต่รักจริงนะ "
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย :-[
เค้าอยากได้แบบนี้มั่งอ่ะ :haun4:
-
หนุกดี :pig4: :pig4: :pig4:
-
คิมน่ารักเนอะ :z1:
-
love this short but very romantic story mak mak loei na kub!
Keep it coming naa!!
-
จบได้น่าัรักมากครับ
o13
-
...ย้อนกลับมาอ่านจนครบซี่รี่ย์ชุดนี้เลยค่ะ อิอิ หล่อล่ำปล้ำง่ายน่าสนใจดีค่ะ ....อิอิ
-
อ่านทันแล้วววว
น่ารักดีอ่า
ชอบบบๆแบบนี้
ชอบคนเงียบด้วย
ฮ่าๆๆ
-
:o8:อ๊ากกกกกน่ารักมากมาย
-
พึ่งได้เข้ามาอ่าน ... เนื้อเรื่องน่ารักดีนะค่ะ
คิม ถึงจะดูดุเดือด มุทะลุไปบ้าง แต่ก็เพราะทำอะไรไม่ค่อยถูก ไม่รู้จะปฏิบัติหรือจัดการกับความรู้สึกของใจตัวเองยังไง
ถึงแม้นว่าจะทำรุนแรงไปกับนายแบงค์บ้าง แต่ทุกอย่างก็เพราะ รัก ... เรื่องราวมันถึงจบด้วยความ Happy เนอะ
-
ชอบบบบ............พระเอก 555+
ข้าน้อยตามอ่านอีกเรื่องอยู่ เป็นกำลังใจให้จ้า
-
เรื่องนี้น่ารักอีกแล้ว
มาเร็ว ไปเร็วแบบฉบับคนแต่งเค้าหละ
แต่ก็สนุกมากเลย
แต่ยังมีต่อได้อีกนะ o13
-
อร๊างงงงงงงน่ารัก
โหด เถื่อน แต่เชื่องตอนสุดท้ายงี้ ชอบจังเลยยยยยยยยย :-[
-
เรื่องนี้น่ารักดีค่ะ ใช้คำน่ารักอ่ะ 555
เรียกว่าสร้างพลอตให้ดูว่า คิม เถื่อนดี 555 แล้วพอมันพูดจาน่ารักอ่ะ เลยรักมันเลย 555
บ้าไปแว้ววววว
"ตอนนี้กรูเชื่องแล้ว สนใจจะเอาไปเลี้ยงที่บ้านมั้ยล่ะ?"
"งั้นคราวหน้ากรูจะบอกรักก่อนปล้ำแล้วกัน.." <<<<< ชอบบบบบบบบ
"ถึงกรูจะพูดน้อย ต่อยหนัก แต่รักจริงนะ.." <<< ฮิ้ววววววว
"สนใจจะเป็นแฟนคนหล่อล่ำ ปล้ำง่าย อย่างกรูหน่อยมั้ย..." <<< คล้องจองได้ใจ อิอิ
-
เรื่องนี้...น่ารักไม่ไหวแล้ว
ตอนจบจบน่ารักมากค่ะ ชอบบบบบบ
-
น่ารักดีอ่าเรื่องนี้
>/////////<
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดด้วยความเสียสติ
ทำไมมันน่ารักเยี่ยงนี้ ~~~~ >////<
แบบว่าพอดีจะแพ้ทางเป็นพิเศษ กับพระเอกประเภทพูดน้อย ต่อยหนัก รักจริง
แล้วเรื่องนี้ก็โดนเป๊ะ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ อ๊ากกกกก
เมื่อไหร่จะ +1 กะเค้าได้ซักทีน้า T ^ T
-
หงะ อยากกอ่านยาวๆ
-
"แบ็งค์...มรึงเคยได้ยินมั้ยว่า เวลาเก็บตัวนักมายห้ามมีเซ็กส์"
"เพราะอย่างนี้ไงสองเดือนที่ผ่านมากระดุมเสื้อนักเรียนของมรึงถึงยังปลอดภัยอยู่ได้.. ไม่ใช่ว่ากรูรู้สึกผิดอะไรหรอก.."
เราก็นึกว่าเค้ารู้สึกผิด ที่แท้........
o22 o22
-
กลายเป็นว่าหลงรักคิมโดยไม่รู้ตัว
น่ารักมากเลยอ่ะครับ :a5:
-
ชอบคับชอบ
^^
สนุกดีนะคับ บ
อ่าแล้วอยากมีความรัก
-
อ่านแล้วชอบ อยากได้แบบนี้อีก ฮ่าๆๆๆ
-
ชอบอ่ะ :m25:
-
เอาไปหนึ่งบวก
สำหรับตอนจบน่ารักๆ
:o8:
-
ขอแปะไว้ก่อนนะ
เด่วมาอ่าน
-
ชอบครับสนุกดี... เรื่องหน้าขอยาวนะครับ
-
โอ๊ยยย !!!! น่ารักมาก อะ..... :impress2:
-
อ่านจบอีกเรื่องแล้ว
น่ารักจังเลยค่ะ
พี่มีเอกลักษณ์จริงๆค่ะ
-
เยี่ยมเลยคับ o13 o13
ชอบตอนแถมท้ายที่สุดเลยอ่ะ :impress2:
-
น่ารักอีกแล้ว สำหรับเรื่องสั้นชุด [16-PLUS]
อ่านมา 3 เรื่องชอบทุกเรื่องเลย
เป็นเรื่องสั้นที่สั้นจริงๆ :laugh3: แต่ก็น่ารักๆๆๆๆ
เรื่องนี้ชอบคิมอ่ะ น่ารักดี :o8:
-
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
เพิ่งจะตามมาอ่านน่ะครับ
ขอบอกว่าน่ารักมากๆๆ
สมแล้ว ที่ได้รางวัล
เจ๋งจริงๆ แล้วจะตามอ่านเรื่องที่เหลือนะครับ อิอิ
-
น่ารักกันจริงๆ
><
^^
ขอบคุณค่ะ
-
:-[ :-[ :-[ :-[
กรี๊ด ๆ ๆ ๆ ๆๆ ๆ ๆ
น่ารักไปแล้วนะ
:impress2: :impress2: :impress2:
จบได้ไจสุดๆ
:bye2: :bye2: :bye2:
-
:impress2: :impress2: :impress2:
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ชอบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
ทำไมคิมน่ารักอย่างนี้ค่ะ โฮะๆๆๆๆๆ แบงค์ก็เหมือนกัน
ชอบมากมายยยย
-
น่ารักมากเลยอะ
ชอบบบ o18
-
นุกดีคร้าฟ o13 :sad4:
อ่านแล้วอยากมีแฟนจังเลย55555++ :impress2:
-
สั้นง่ายได้ใจความค่ะ...ตอนจบน่ารักมาก
ประโยคสุดท้าย จิ้นกันไกลเลย ไม่ต่อภาค 2 ซักหน่อยเหรอค่ะ
-
:pighaun: :pighaun: :pighaun:
ได้อ่านประโยคสุดท้ายแล้ว เหมือนกับโดนหมัดนักมายอย่างหนุ่มคิมต่อยซะหงายหลัง
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด (อันนี้คืออาการหลังจากอ่านเรื่องของคุณจบทุกครั้ง เป็นเอามากเจ้าค่า)
ไปอ่านเรื่องต่อไปดีกว่าเนอะ o13 o13
-
ชอบจังเลยอ่ะ อิอิ
-
อ๊ายยยย เค้าสนใจคนหล่อล่ำปล้ำง่ายด้วยคน อิอิ
ตอนจบ จบได้น่ารักมากเลยค่ะ แอบหื่นนนด้วย :-[
ขอบคุณไรเตอร์ที่แต่งเรื่องนี้นะค่ะ :pig4:
เป็นกำลังใจสำหรับเรื่องต่อๆไปค่ะ :L2:
-
:haun4: ซี๊ดดดด
-
น่ารักมากๆเลยอ่า
น่ารักแบบหื่นๆ ดี
เราพลาดเรื่องนี้ไปได้ยังไง
ชอบนายคิม หล่อล่ำ 555
ชอบตอนจบ ประทับใจมาก
นายคิม หื่นได้โล่ :haun4:
-
น่ารักจังเลยค่ะ
ชอบตรงที่ลอกๆแล้วเขียนชื่อเค้าไปด้วยอ่ะ
ประสบการณ์ตรง เคยมาแล้ว
ก็ตอนลอกมันเพลิน จริงๆนี่นา ฮ่าๆๆ
^^
-
สั้นได้จาย...
แต่หนุกมากเลยคับ
o13
-
:o8:น่ารักมาก
:L2: :3123: :L1:
-
น่ารักดีค่ะ สำหรับเรื่องนี้
^____^
มีประโยคเด็ดๆ ที่อ่านแล้วทำให้ยิ้มได้เยอะดี
ชอบอ่ะ
-
น่ารักอ่ะ
อ่านแล้วยิ้มไม่หุบ
คิมน่ารักมากมาย :-[ :-[ :-[
-
สั้น
ง่าย
ได้ใจความ
ว่า... น่ารักสุดๆ
o13 o13 o13
-
เรื่องนี้น่ารัก ชอบอ่ะ อยากอ่านตอนพิเศษอ่ะ :impress2:
-
ก่อนเลยก็ต้อง ขอบคุณนะคะที่แต่งมาให้ได้อ่านกัน
แต่ว่า มันจบง่ายไปไหม+++++++
แต่ไม่เป็นไร เห็นแก่ซิกแพกอันแสนล่ำของคิมเลยยอมให้นะ(ไม่ใช่!!!)
เพราะน่ารักหรอก
-
น่ารัก ไม่ไหวๆ สั้นไปนิด แต่ก็อดยิ้มไม่ได้เลยจริงๆ ^^
:impress2: :m25:
-
:-[
น่ารักมากมา ย อ่านไปยิ้มไป แก้มแตก อิอิ
-
ทำไมช๊านนนนถึงมาอ่านล่า...ช้ากว่าใครๆเสมอเลยเนี่ย
เรื่องนี้น่ารักอ่ะ ไม่ไหวแล้ว แอร๊ยยยยยย
สั้นๆ กระชับ แถมน่ารักมีเสน่์ห์ คนแต่งสุดยอดมากกก o13 (แม้ว่าฉาก...จะมีฉากเดียว ว๊ายยย..พูดอารายออกปาย แหะๆๆ)
ขอไปตามเก็บสแปร์ เย้ยยยย!!!!! ตามเก็บเรื่องสั้นเรื่องอื่นๆต่อนะคะ
:pig4:
-
สั้นๆง่ายๆ
น่ารักจริงๆๆอิอิ
:-[
-
อร๊างงง คนตัวโต...
-
:pig4: น่าฮัก
-
ประโยคท้ายแบบว่า :-[
คิมน่ารัก พูดน้อย ต่อยหนัก แต่รักจริง อิอิ
-
น่ารักจริงๆๆ
เป็นคนชอบอ่านเรื่องสั้นมากกกกกก
เพราะเรื่องยาวอ่านแล้วมันนาน 555 :laugh:
รอติดตามเรื่องต่อไปน้าาาา :pig4:
-
น่ารักดีครับ
ชอบๆๆๆ
:m25: :m25: :m25:
-
Thank you ka.. :L2:
-
เข้ามากรี้ดให้เรื่องนี้ค่ะ อ่านจบแล้วก้อ :pighaun:
น่ารักน่าหมั่นไส้ดีค่ะ ฮ่าๆๆๆๆ ปากแข็ง พูดน้อย ต่อยหนักแบบนี้ชอบบบ
ขอบคุณสำหรับเรื่องสนุกๆนะค้า ^ ^
-
จิ้มๆๆๆ
55 เรื่องนี้น่ารักจริงจังค่ะ
:-[
-
ตอนสารภาพรักน่ารักจังเลยอ่ะ
ชอบ ๆ :impress2:
แต่เป็นเรื่องสั้นจริง ๆ ด้วย :monkeysad:
-
คิมน่ารักจะตาย ทำไมมีแต่คนไม่ชอบนะ
555+
-
เรื่องนี้น่ารักมากๆเลยอ่ะ
ชอบๆๆ
ขอบคุณมากนะค่ะ
-
:L2:น่ารักดี รักกันแบบใสๆ
-
Thank ka..
-
สนุกดีี
ชอบบ บ o13
ูู^^
-
พระเอก หื่นได้ใจ :-[ :-[
แล้วต่อไปแบงค์จะเปนไงมั่งนี้
แข่งเสร็จแล้วน่ากลัวนู๋แบงค์จะได้ลายาว :z1: :z1:
-
คิมน่ารักจังเลยคับ
อ่านไปเขินไป ทั้งๆที่เรื่องไม่ได้เกิดขึ้นกับตัวเอง
พูดน้อย ต่อยหนัก แต่รักจริง อ๊ากกกกก สเปคผมเลย
หุหุ
-
หล่อล่ำ ปล้ำง่าย...อืม...เป็นข้อเสนอยวนใจมากๆๆ
ใครจะปฏิเสธต้องคิดนานมากๆเลยล่ะ ขอบอก เหอๆๆ
-
น่ารักจังเลย อ่านนิยายชุดนี้ทีไร ยิ้มทุกที
-
ขอบคุณนะคะไรเตอร์ อ่านจบเเล้วน่ารักมากเลยอะ ดีนะเรื่องสั้นอ่านง่ายดี
-
ชอบทุกเรื่องเลยค่ะที่อยู่ใน เซ็ต 16พลัส o13
-
อ่านแปบเดียวจบซ่ะแล้ว
-
ชอบค้าบ
ตรงที่บอกว่า ถึงจะพูดน้อย ต่อยหนัก แต่ก็รักจริงเนี้ย
หุหุ โดนใจมากมาย
ขอบคุณค้าบ
-
น่ารักจัง ขอบคุณนะคะ :L2:
-
หล่อล่ำ ปล้ำง่าย !!!!!
:o8: :o8: :o8:
หาหั้ยเค้าสักคนดิ แอร๊ย ยยย
-
น่ารักมากๆ เลยค่า
o13
-
สนุกมากเลยคะ
แหมคนไม่พูดเวลาพูดที่ก้ทำซะหวานหยด
ขอบคุณไร้เตอร์มากๆนะคะที่อับเรื่งหนุกๆให้อ่าน
-
แรกๆเครียดแทนคิมว่าทำไงจะบอกรักนายเอกได้
ปรากฎว่าพูดน้อยต่อยหนักจริงๆด้วย
ชอบจัง น่ารัก
-
:กอด1: น่ารักอะ
พูดน้อย ต่อยหนัก รักจริง ปล้ำจริงด้วย5555555
-
อ้ายยยย น่ารักกก
ชอบค่ะๆๆๆๆ :bye2: :bye2:
-
เอิ๊กกกก ปล้ำง่ายจริงอ่า
-
เพิ่งมาเจอ น่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ >_____________<
ชอบมากเลยอะ เรายิ้มไม่หยุดเลยตอนนี้ ฮ่าๆ :impress2:
จะติดตามผลงานนะคะ สู้สู้ค่ะ ปลื้มๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :man1:
-
:impress2: :z3:
-
อ๊ากๆๆ ลงไปนอนดีดดิ้นๆๆ
อยากได้แบบนี้สักคนจังง
แต่กลัวเวลามานโกระมานจะโดแตะเอานั้นแหละปัญหาา
-
พูดน้อย ต่อยหนัก แต่รักจริง กับ หล่อล่ำ ปล้ำง่าย ชอบคำนี้มากๆเลย
เรื่องนี้น่ารักมามายอ่ะ ชอบๆ o13
-
อ๊ายยยย น่ารักจัง ชอบค่ะ
หล่อล่ำ ปล้ำง่าย หุหุ :-[
น่ารักทั้งคู่เลยอ่ะ ทั้งนายเอก พระเอก
(น่าจะมีเอ็นซีส่งท้ายซะหน่อยน๊า ฮุฮุ แบบว่ามันค้าง :serius2:)
ชอบมากเลยค่ะ จะติดตามเรื่องอื่นๆด้วยนะคะ :bye2:
-
:o8: น่ารักมากกกกกก พระเอกน่ารัก นายเอกก็น่ารัก ชอบนายเอกแบบนี้แหละไม่ใสแบ๊วๆๆเกินไป 55+
พระเอกได้ใจมาก
ชอบมุกตลกที่มาแบบเนียนๆ :laugh:
ตามไปอ่าน 16-plus เรื่องอื่นต่อ :impress2:
สุดท้าย อยากบอกว่า สั้นโคตร แต่สนุกได้ใจ ยาวกว่านี้หน่อยก็ดีนะ :call:
-
หนุกอ่าชอบคู่คิมกับแบงค์มากที่สุด
ชอบบบพระเอกและนายเอก
น่ารักมาๆๆเลยอ่า
ถ้าจะให้ดีกว่านี้น่าจะแต่งเป็นเรื่องยาวๆๆนะ
อยากอ่านมากๆๆๆ
-
"ถึงกรูจะพูดน้อย ต่อยหนัก แต่รักจริงนะ.." :-[ :-[ :-[ :-[
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ชอบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
-
คิมหื่นอ่ะ :oo1: :oo1: :oo1: :haun4: :haun4: :jul1:
-
กลับมาอ่านรอบที่เท่าไหร่แล้วก้ไม่รู้ :z1:
ก้สนใจคนหล่อล่ำ ปล้ำง่ายนิ :laugh:
-
คิมหื่นจังอ่ะ
-
ยังไม่อยากให้จบเลยยยยยยยยยยยยยยยย
น่ารักอะ
-
:L2:น่ารักมากอะ... ยิ้มได้จิงๆ
-
คิมนี้ก็หื่นใช่ได้เลยนะค่ะเนี่ย
ตอนแรกนึกว่าจะไม่ตื้อขอคืนดีกับแบ๊งค์ซะอีก
เพราะติดภาระกิจนี้เอง
แข่งมวยเสร็จก็ลุกเรื่องรักต่อ :laugh:
-
คิมหื่นดี ชอบบบบ :haun4:
-
:impress2:ชอบเรื่องนี้มากครับ
-
สนุกค่ะ ขอบคุณนะคะ ^^
-
สนุกจริงๆ แถมท้ายให้ขำอีก
ไอ้เรารึก็นึกว่าสำนึกผิดที่ไหนได้ 55555
"กูแข่งเสร็จแล้ว"
ขอบคุณมากๆ
-
ชอบคิมมากๆๆๆๆๆ
-
น่ารัก อ่านแล้วอมยิ้มเลย
-
อ๊ายยยยยยย น่ารักไป ><
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆค่ะ :')
-
ชอบอะ ตอนจบน่ารักมากๆๆๆ
-
น่ารักๆ><
-
ชอบมากๆเรื่องนี้น่ารักสุดๆ คิมหื่นรุนเเรงมากๆ เเบงก็ไม่ใส่เกิน น่ารักกำลังดี
-
หนุกดีคับ
อยากอ่านอีก
คิมซาดิส ช๊อบชอบ
555ขอบคุณที่ลงให้อ่านครับ
-
หล่อล่ำ ปล้ำง่าย 5555555555
-
"สนใจจะเป็นแฟนคนหล่อล่ำ ปล้ำง่าย อย่างกรูหน่อยมั้ย..." :laugh: :laugh:
-
แปะแรงๆ .
-
เฮ้ย!! น่ารักอะ น่ารักมากๆ คิมเอ้ยคิม แข่งเสร็จเผด็จศึกเลยหรอ?? พ่อคุณ
-
อ่านที่รอบก็น่ารักอํะ ยังน่ารักเหมือนเดิมเลยยย
-
น่ารักอ่ะ :o8:
:L2: ขอบคุณสำหรับเรื่องราวน่ารัก ๆ นะฮ๊าฟฟฟฟ
-
ชอบอ่าซ์ หล่อล่ำ ปล้ำง่าย กรี๊ดๆ
-
อันที่จริงคิมมันก็น่ารักนะเนี่ย หนุ่มน้อยวัยละอ่อน น่าขบจริงจริ๊ง
จะว่าไป ไอ้"ปล้ำง่าย"เนี่ยคือ มันไปล้ำเขาหรือให้เขามาปล้ำมันหว่า?? :laugh:
-
คิมคารมดีนะเนี่ย
ชอบมากกก
ขอบคุณค่ะ
-
น่ารักอ่ะ!!~
อบากให้มีตอนพิเศษจัง
-
ชอบจัง
-
อ่านตอนแล้วเขินๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คิมน่ารักมากอ่า
-
อ๊ายยยย มาสั้นๆแต่น่ารักเวอร์ ชอบผู้ชายแบบคิมมมม !!
-
น่ารักทุกเรื่องเลย อยากให้กลับมาแต่งต่อจังครับ :pig4: :3123: :L2:
-
o13 :impress:
-
โอ๊ยคิม ได้อีก หล่อล่ำ ปล้ำง่าย *0* เปลี่ยนเป็นหล่อล่ำ เลี้ยงง่าย (ด้วยอ้อมกอด 555)
คิมน่ารักอะ 555 แบ็งค์เลยไม่รอดซินะ 5555
-
เย้ๆๆๆ ตามอ่านๆๆๆ น่ารักมากๆเลยค่ะ มาลงเรื่อยๆนะค่ะ ^^
-
ขอบคุณครับ
-
น่ารักอ้ะ o13
คิมแกน่ารักโว๊ยยยยยยยย :impress2:
-
คิมเอ้ยยยยย จะน่ารักไปไหน เถื่อน แต่น่ารักได้อีก
-
กระดุมเสื้อไม่ปลอดภัยแล้วว :laugh: :laugh:
-
น่ารักดีชอบๆๆ
-
:-[
น่ารัก
-
ตอนจบน่ารักอ่ะ ชอบบบบ เขินนนน :o8: :-[
เรื่องอื่นๆของคนเขียนก็น่ารักมากเหมือนกัน :impress2:
แต่งให้พวกเราอ่านเยอะนะ เป็นกำลังใจให้ ^^ :L2:
-
น่ารักมากๆเลยค่า
ชอบมาก
แต่งเรื่องสนุกๆมาให้อ่านกันอีกนะคะ
จะรอ&ติดตามค่า
-
o13
น่ารักอ่ะ :impress2:
-
ขอบคุณมาก :oo1:
-
น่ารักจังเรื่องนี้ถึงแม้ nc จะเถื่อนมากๆ ชอบ 555
-
พระเอกไม่ได้พูดน้อย ต่อยหนักเท่านั้น เขาจัดหนักด้วย ได้ใจจริง ๆ
-
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[
-
โอ๊ยไม่อยากให้จบเลยอะมันน่ารักมากกกกก ของมุขเลี้ยงเชื่องนั่นนะๆ
อร๊ายขอบคุณนะคะที่แต่งมาให้อ่าน//อยากเจอบ้างจังผู้ชายงี้
-
อุ๊ อ่านไปอ่านมาทําไมรู้สึกว่าคิมเหมือนสาวน้อยชอบกล :impress2: :impress2:
-
นายๆ เราสวยล่ำและปล้ำง่าย นายสนใจเรามั้ยคิม 5555
:hao3: :hao3: :hao3:
-
เข้ามาอ่านอีกครั้งในรอบ...กี่ปีล่ะเนี่ย เหอๆๆๆ
แอบคิดถึง เลยมารื้อฟื้นความหลังหน่อย
น่ารักเนอะเรื่องนี้ ^^
-
โอ๊ยยยยยยยยยยย น่ารักมากๆๆ อ่านไปนั่งอมยิ้มไปเลยทีเดียว :-[
ฮาตอนแรกที่คิมลอกการบ้าน แล้วดันลอกชื่อแบ็งค์ลงไปด้วย
คือ............คิมนี่ซื่อบื้อได้น่ารักดีนะนาย ๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕
อ่านมายันตอนจบ รู้สึกว่าเนื้อเรื่องละมุนๆ อ่านแล้วสบายใจมากเลยค่ะ
ขอบคุณสำหรับนิยายน่ารักๆ นะคะ อ่านแล้วนั่งอมยิ้มฟินกันเลยทีเดียว :กอด1:
โดยเฉพาะประโยคที่คิมบอกว่า "ถึงกรูจะพูดน้อย ต่อยหนัก แต่รักจริงนะ.."
เกิดอาการเขินบิดหน้าจอคอม ตายแล้ว..........ตาคิม น่ารักอ่ะ :laugh: :laugh: :laugh:
-
โอ๊ยคิมน่ารักอะ ดูท่าแบงค์จะรอดยาก 555 ขอบคุนสำหรับนิยายค่ะ
-
:pig4:
-
อ๊าาาาาาาาาคิมน่ารักกกกกกกกกก :haun4: :เฮ้อ: :z1:
-
คิม: ก็ไม่มีอะไรมาก แค่จะบอกว่า... ตอนนี้แข่งเสร็จแล้ว
555+ หมดช่วงถือศีลอดแล้ว
-
น่ารักจัง
คิมมมมมมมมมมมมมม
ชอบบบบบบบบบบบบบ
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
มาอ่านเรื่องนี้รอบที่สาม
น่ารัก
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:pighaun:
-
:o8: :o8: :o8: นายเลยอ่ะพ่อนักมวย :hao7: :hao7: :hao7:
-
สนุกมาก ๆ ครับ คิมแอบน่ารักนะเนี่ย
ขอบคุณครับ
-
น่ารัก ชอบค่ะ
-
คิม...เอ็งมัน ร้ายลึก หุหุหุ :oo1:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
สงสัยเราจะถูกโรคกับเรื่องสั้นนะคะเนี่ย
ชอบค่ะ สั้นๆ ได้ใจความ
คิมจ้ะ ได้แบ๊งค์เป็นแฟนแล้วช่างพูดจริงๆ นะ :impress2:
-
:L2: คู่นีน่ารักจริงๆ ชอบค่ะ
-
น่ารักอ่ะ
-
:pig4:
-
น้องคิมน่ารักอ่ะ หื่นได้จาย555
-
ชอบอันเนี้ย ตามๆ>>คิม เวลาลอกการบ้านกรู มรึงจะลอกชื่อกรูลงไปด้วยทำไมวะ
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
:o12:
-
นายปากแข็งคนนั้นหายไปไหน55555
:pig4:
-
ขอบคุณค่ะน่ารักมากๆเลย
-
:pig4: :pig4:
-
o13
-
o18
-
สั้น ได้ใจความ และจบฮามาก