พิมพ์หน้านี้ - @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => Boy's love story => นิยายที่โพสจนจบแล้ว => ข้อความที่เริ่มโดย: kaname ที่ 01-05-2015 20:18:56

หัวข้อ: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: kaname ที่ 01-05-2015 20:18:56
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

 ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
 http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
 
 ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
 http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ  เผ่าพันธุ์  ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ  ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.เมื่อนิยายจบแล้วให้แก้ไขหัวกระทู้ต่อท้ายว่าจบแล้ว


เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม[/color]

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
 
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : บทนำ
เริ่มหัวข้อโดย: kaname ที่ 01-05-2015 20:29:25
                                                                 
  @## ผมเนียแหละภรรยา ##@
บทนำ
                                                         



ในบ้านหลังใหญ่ของครอบครัว หนึ่ง


ห้องรับแขกที่มักจะมีแค่ผมที่อยู่ในนั้นแต่ตอนนี้ไม่ใช่แล้ว ในนั้นมีทั้งคนที่ผมรู้จักและคนที่ผมไม่รู้จัก จะว่าไงดีละคนที่ผมรู้จักใน

นั้นคือครอบครัวผมเอง มีคุณพ่อ คุณแม่ และพี่สาวฝาแฝด  นอกนั้นผมไม่รู้หรอกว่าเป็นใคร ผมถูกกันออกมาข้างนอกไม่ให้เข้าไป

ในนั้น  ทีนั้น ในนั้นๆๆๆๆในนั้นอะ เขาคุยอะไรกันอยากรู้เว้ย

ถึงจะบอกว่าผมมีพี่สาวฝาแฝดก็เถอะ แต่คนส่วนใหญ่รับรู้แค่ว่าบ้านเรามีแต่ลูกสาวเท่านั้น   ผมกับพี่เราเกินห่างกันแค่ 4  นาที 

เรามีหน้าที่เหมือนกันมา แน่สิก็เราเป็นแฝดนิ แต่ก็แค่ลักษณะภายนอกเท่านั้นแต่นิสัยคนละขั้วกันเลยก็ว่าได้ 

พี่ของผมมีชื่อว่า ละอองดาว เรียกสั้นๆก็ดาว ส่วนผมหรอ ให้ท้าย ติก ต๊อกๆๆ

 
'ละอองน้ำ'


นั้นแหละคือชื่อของผม แต้วซะไม่มี  เกิดมาได้ไม่นานแม่ของผมก็โดนซินแส ทักว่าเด็กแฝดที่เกิดมา

ถ้าเป็นเพศเดียวกันจะเสริมกัน แต่ถ้าคนละเพศ  คนไดคนหนึ่งจะต้องตาย  ด้วยเหตุนี้แม่จึงส่งพี่สาวของผมไปอยู่กับป้าที่

แคนนาดา ส่วนผมก็อยู่กับที่บ้านเนียแหละไม่ได้ถูกส่งไปไหน


แต่


มันเป็นโชคร้ายของผมจริงๆ ถ้าเลือกได้ผมอยากถูกส่งไปแทนพี่นะ เพราะอะไรนะหรอ



เพราะผมต้องแต่งเป็นผู้หญิงนะสิ!!!!!



มันแย่มากๆๆๆๆๆ เลยนะ ผมต้องทำตัวเป็นผู้หญิงตั้งแต่หัวจรดเท้า  บวกนิสัยใจคอเข้าไปด้วย ทีเลวร้ายกว่านั้นคืออะไรรู้ไหม

ผมถูกส่งไปเรียนโรงเรียนหญิงล้วน  แม่เจ้า! 


 ผมเป็นผู้ชายนะ!


 ผู้ชายอะ!


 A man!





สวัสดีค่ะ 

นี้เป็นนิยายเรื่องแรก ที่ลงในเล้า ยังไงก็ฝากตัวนะค่ะ
ฝากตัวตัวด้วยน้าาาาา  /////  โค้งงามๆๆ
ปล. อยากจะบอกว่าเป็นมือใหม่จริงๆนะ กว่าจะหาทางลงตอนนี้ได้ยากลำบากยิ่งนัก
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@
เริ่มหัวข้อโดย: gwaiplay ที่ 01-05-2015 20:38:43
เหยแกร์..สนุกล่ะงานนี้ แต่งหญิงได้นี่หน้าหวานฝุดๆ  :mew3:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 01-05-2015 20:46:11
โฮ่ น่าสนุกนะ  :mc4:

ต้อนรับเรื่องใหม่จ้า
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 01-05-2015 20:49:42
อ้าวโดนเลี้ยงให้เป็นหญิงซะงั้น
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : ตอนที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: kaname ที่ 01-05-2015 21:09:42
มันแย่มากๆๆๆๆๆ เลยนะ ผมต้องทำตัวเป็นผู้หญิงตั้งแต่หัวจรดเท้า  บวกนิสัยใจคอเข้าไปด้วย ทีเลวร้ายกว่านั้นคืออะไรรู้ไหม

ผมถูกส่งไปเรียนโรงเรียนหญิงล้วน  แม่เจ้า!

  ผมเป็นผู้ชายนะ!

 ผู้ชายอะ !

 A man!



__________________________

@##ผมเนียแหละภรรยา ##@ 
ตอนที่ 1




ยังไม่จบนะทุกเสาร์ – อาทิตย์ ผมต้องไปเรียนมารยาท ทำอาหาร งานบ้านงานเรือน  พูดง่ายๆนะ  นอกจากไอ้จ้อนของผมแล้ว

นอกนั้นไม่มีสิ่งอื่นได้บ่งบอกว่าผมเป็นชายหนุ่มวัย 22  ผู้มาดแมนอาซะเลยน่าเศร้าใจจริงๆ  22 ปีที่ผ่านมา

ไม่สิต้องบอกว่าทุกวันนี้ วินาทีนี้ผมก็ยังใช่ชีวิตเยี้ยงอิสตรีเจ้าค่ะ 

บางคนอาจสงสัยว่าพี่สาวผมมาอยู่ที่นี้ได้ไง  พี่ดาวเพิ่งกลับมาจากแคนนาดาเมื่อ สองวันก่อนเอง ด้วยความที่ว่าเราเป็นแฝด จึง

มีอายุเท่ากัน ดังนั้นเราจึงเรียนจบพร้อมกันไงละ ใช่แล้วผมเรียนจบแล้ว สถานะตอนนี้คือ นักศึกษาจบไหม่ที่ยังไม่มีงานทำ ผมจบ

บริหาร ส่วนพี่ดาวจบการโรงแรม แต่ทั้งสองสาขานี้ก็เกี่ยวข้องกับธุระกิจของบ้านผมอยู่ดีละนะ

“ แม้น่าเสียดายนะค่ะ  เอาไว้คราวหน้ามาทานข้าวเย็นด้วยกันนะค่ะ”

“ แน่นอนครับ พวกขอตัวก่อนนะครับ ลุงไปก่อนนะ หนูละอองดาว  น่าเสียได้นะยังไม่ได้คุยกับหนูละอองน้ำเลย ยังไงก็ฝากลาทีนะ”

“ ค่ะคุณลง”

คุยกันเสร็จแล้วหรอ  ผมเข้าบ้านได้แล้วใช่มะ

“ คุณพ่อ คุณแม่ คุยธุระกันเสร็จแล้วหรอครับ”

“ เสร็จแล้วจร้า แต่นะตาน้ำแต่งหญิงซะขนาดนี้ต้องพูดคะ สิจ๊ะมาคงมาครับได้ไง ไป๊เข้าบ้านไปกินข้าวกัน”

ถ้าแม่จะยังไม่รู้ ผมไม่ได้อยากแต่งหญิงซะหน่อยนะ!
   

หลังจากกินข้าวกันเสร็จพ่อกับแม่ ก็ขอตัวขึ้นไปพัก ส่วนผมกับพี่ดาวนะหรอ นั้งดูหนังอยู่ข้างล้าง

“ไอ้ น้ำ  “

“ อะไรพี่ดาว ”

“ แกเป็นน้องฉันใช่ไหม ”

“ ก็ใช่นะสิถามแปลกๆ”   เป็นอะไรไปอีกละเนีย ถึงเราจะอยู่กันคนละประเทศแต่ใช่ว่าเราจะไปม่เคยไปมาหาสู่กันนะ ทุกซัมเมอร์

ผมจะไปหาพี่ดาวอยู่แล้ว เราเลยไม่รู้สึกห่างเหินกัน แล้วนี้เป็นบ้าอะไร เมาเครื่องบินหรอได้ข่าวว่ามาถึงตั้งแต่สองวันก่อนนะ

“ จริงๆสิเพราะหน้าแก กับหน้าของฉันเหมือนกันมากกกก เพราะงั้น น้องรัก”

พี่ดาวจับหน้าผมหันไปจ้องหน้ากับพี่แก แถมจับจ้องมาด้วยสายตาอันเร่าร้อน  พี่เราเป็นพี่น้องกันนะไม่นะๆๆ


“ แกต้องแต่งานแทนฉัน”

“ ห๊ะ”

แต่งงาน   แต่งงานบ้าอะไร

“ แกไม่ต้องตกใจหรอก เพราะฉันตกใจกว่าแกอีก ทั้งๆที่ฉันมีแฟนอยู่แล้วนะ แกรู้ใช่ไหมน้ำว่าฉันก็โรเบิร์ตเรารักกันมากกแคไหน”

อ๋อ พ่อหนุ่มตาน้ำข้าวที่พี่ดาวคบด้วยตั้งแต่อยู่เกรด 12 จนมาถึงทุกวันนี้ คบกันนานเนอะเมื่อไรจะเลิกกันละ

“ แล้วมันเกี่ยวอะไรกับผมละ พี่ก็ไปบอกแม่สิ ว่ามีแฟนแล้ว”

“ ถ้ามันได้ผลฉันจะมาให้แกช่วยไหม ฉันบอกแม่ไปแล้ว  แต่แม่บออกให้ฉันไปเลิกกับโรเบิร์ตซะ นิมันบ้าอะไรกัน ฉันต้องมาแต่งงานกับไอ้บ้าที่ไหนก็ไม่รู้ “

อ้าว ร้องไห้แล้ว เห็นอย่างนี้ผมก็ผู้ชายนะ น้ำตาผู้หญิงใครอยากจะเห็นกันละ

“ พี่ดาวใจเย็นๆ อย่าร้องนะ น้ำจะช่วยพี่เองเรามาหาทางออกด้วยกันนะ อย่าร้องเลยนะครับ”

เอาก็เอาว่ะมีพี่อยู่คนเดี่ยวช่วยก็ได้ แต่ต้องวิธีอื่นนะไม่ใช่วิธีนี้ ผมยังอยากมีเมียอยู่

ตอนนี้ผมกับพี่ดาวเราย้ายทัพมาปรึกษากันที่ห้องของผมเอง   หลังจากที่พีเล่าให้ฟังผมก็พอจะรู้ว่า พ่อกับแม่ต้องการให้พี่

แต่งงานกับลูกชายของเพื่อนพ่อ รู้สึกว่าเขาจะเคยสัญญากันเอาไว้เมื่อนานมาแล้ว แต่ว่า เพื่อนของพ่อผม ที่เป็นพ่อกับแม่ของ

ผู้ชายที่จะแต่งงานกับพี่ผม ได้ตายไปแล้ว แต่น้องชายก็เพื่อนพ่อยังอยู่แหละรับรู้สัญญานั้น จึงต้องการที่จะทำตามสัญญานั้น 

งงกันไหม ผมก็งงนะ  ทบทวนอีกรอบนะ คือ พ่อผม มีเพื่อน แล้วเพื่อนของพ่อมีน้องชาย  พ่อกับเพื่อนเคยสัญญาว่าจะให้ลูก

แต่งงานกัน แต่เพื่อนพ่อตาย  น้องชายของเพื่อนพ่อเลยมาทวนสัญญาแทนเพื่อนพ่อที่ตายไปแล้วแทน  มันงงกว่าเดิมป่าววะเนีย

ชั่งมันเถอะ สรุปคือ พี่ดาวต้องแต่งงานกับผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้   แต่ที่แน่ๆเป็นผู้ชายจะพอวกไปวนมาทำไมเนีย

“ ไอ้น้ำคิดออกยัง”

“ ยังอะ น้ำคิดไม่ออก พี่ดาวลองโทรไปถามป้าดีไหม”

“ แก อยากให้แม่รู้หรือไง ถ้าโทรไปหาป้า แม่ก็รู้นนะสิ”

“ แต่เราคิดอะไรไม่ออกกันเลยนะ  เอางี้ไหม เราหนีเถอะ แบบในหนังไงหนีตามกันไปอะ”

พอผมพูดจบ พีดาวก็เงียบไปเหมือนคุกคิดอะไรสักอย่าง แล้วก็ทำหน้าเหมือนคิดอะไรขึ้นมาได้

“ ใช่แล้วน้องรักเก่งมาก เรามาหนีตามกันเถอะ”


ห๊าาาา  เอาจริงดิ


“ งั้นคืนนี้เก็บกระเป๋าเลยนะ โอเค ไปสิ ฉันก็จะไปเก็บของฉัน วันนี้จะมานอนด้วยอย่าล็อกประตูละ”

จริงจังใช่ปะเนีย


คิดด้วยเหตุนี้กระเป๋าเดินทางใหญ่ที่มีเสื้อผ้าของผมก็ถูกเก็บโดยฝีมือพี่สาวสุดที่รักของผมเอง






ผมว่าวันนี้มันแปลกๆน่ะ  ทำไมพี่ถึงเอาเสื้อผ้าผมไปใส่ละ ถึงมันจะเป็นชุดกระโปรงก็เถอะแต่มันเป็นของผมนะแถมยังบังคับให้

ผมใส่เสือผ้าชุดที่เหมือนกับพี่ใส่ แล้วไอ้รอยยิ้มหวานๆนั้นอีก   กริยาท่าทางเรียบร้อยนั้นคืออะไรพี่จะเรียนแบบผมทำไมเนีย   

“ ดาวเตรียมตัวแล้วใช่ไหม คุณลุงจะมาถึงแล้วนะ”

“ คุณแม่ไม่ต้องห่วงนะค่ะ พี่ดาวเตรียมตัวพร้อมแล้วละค่ะ”

เอ๊ะ ? นั้นไม่ใช่เสียงผมนะ

“ อ้าวน้ำรู้แล้วหรอลูก”

“ ค่ะ พี่ดาวเล่าให้ฟังเมื่อคืนนี้เอง นั้นไงค่ะ รถคุณลุงมาถึงแล้วละค่ะ ไปกันเถอะพี่ดาว”

พี่ดาว?  ทำไมพี่ดาว ถึงพูดเหมือนเป็นผมละ แล้วเรียกผมว่าดาวด้วย เริ่มรู้สึกไม่ดีแล้วสิ

พี่ดาวจูงมือผมเดินออกไปข้าวนอกพร้อมกับ แม่และพ่อ

“ สวัสดีค่ะคุณลุง”

“ สวัสดีหนู ละอองน้ำ ว่าไงละอองดาวเก็บของเรียบร้อยแล้วนะ  งั้นเอาของขึ้นรถได้เลย”

“ ฝากลูกสาวฉันด้วยนะธารา ส่วนเรื่องทะเบียนสมรสก็ให้ดาวจัดการเองเลย เฮ้ย เด็กสมัยนี้มองอะไรเป็นเรื่องง่ายไปหมดเลยจริงๆนะ”

“ ทำตัวดีๆนะดาว ต้องเป็นภรรยาทีดีนะ  แม่ตามใจแกแล้วนะ”

ห๊ะ  ตามใจอะไร   แล้วไอ้ทะเบียนสมรสนั้นคืออะไร  แล้วนั้นมันกระเป๋าเสื้อผ้าผมนิ จะเอาไปไหน


 เดียวนะๆนี้มันอะไร


“ งั้นก็บ๊ายบายนะค่ะพี่ดาว ไว้น้ำจะโทรหาน้า”

ผมว่าผมพอจะรู้อะไรๆบ้างแล้วละ ทำไมพี่ถึงให้เก็บกระเป๋า ทำไมถึงได้ใส่ชุดเหมือนกัน ทำไมถึงทำตัวเป็นผมแบบนั้น 

เพราะพี่ต้องการให้ผมแต่งงานแทนพี่ตั้งแต่แรกแล้วใช่ไหม!!!   


บ้าที่สุด !!!!!!!


ถามว่าตอนนี้ผมอยู่ที่ไหนนะหรอก็อยู่บนรถนะสิ


รถที่จะพาผมไปสู้โลกของการเป็นภรรยา!!












สวัสดีรอบที่สองของวันค่าา
ไม่อยากจะบอกว่า เมื่อกี้ลงผิดแหละไปตั้งเป็นเรื่องใหม่ซะงัน // หน้าแตกแลยลงผิด
ยังไงก็ขอให้สนุกกับการอ่านน่ะค่ะ^^







หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ up ตอนที่1
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 01-05-2015 22:01:53
 :mew1:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ up ตอนที่1
เริ่มหัวข้อโดย: LadyYuly ที่ 01-05-2015 22:21:06
 :impress2:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ up ตอนที่1
เริ่มหัวข้อโดย: jilantern ที่ 01-05-2015 22:38:41
แงงง น่ารัก
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ up ตอนที่1
เริ่มหัวข้อโดย: ปังอุ่น ที่ 01-05-2015 23:22:21
น่ารักกกกอ่ะ
น้องน้ำต้องเป็นภรรยาที่ดีนะลูก  :hao7:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ up ตอนที่1
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 01-05-2015 23:38:10
อา...ไม่แน่ถ้าผชฝ่ายนั้นไม่อยากแต่ง อาจจะล้มเลิกก้ได้เน้อออ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ up ตอนที่1
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 02-05-2015 00:11:02
รออ่านอีก
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ up ตอนที่1
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 02-05-2015 00:39:13
คำผิดเยอะอ่า แต่เราชอบแนวนี้นะ
เอาคำง่ายๆที่ผิดกันประจำก่อนเลย...
นะค่ะ>>เมื่ออ่านออกเสียงจะเป็น  'นะขะ'  ลองออกเสียงดูนะมันแปลกว่าไหม
ดังนั้นไม่ต้องใส่ไม้เอกเมื่อเราจะใช้  นะคะ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ up ตอนที่1
เริ่มหัวข้อโดย: BoolinMini ที่ 02-05-2015 02:30:38
รอตอนต่อไปนะคะ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ up ตอนที่1
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 02-05-2015 06:24:54
ดาวใจร้ายทำอย่างนี้กับน้ำได้อย่างไร
แล้วคนที่เป็นสามี จะรู้สึกอย่างไรกันนะ
ที่มีภรรยาเป็นผู้ชาย เอ๊ะหรือว่าเป็นแผน
เพราะถ้าคุยเรื่องแต่งงาน ทำไมต้องกันน้ำออกมา
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ up ตอนที่1
เริ่มหัวข้อโดย: ลิงน้อยสุดเอ๋อ ที่ 02-05-2015 07:59:36
คุณหลอกน้ำ ดาว!!!!!
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ up ตอนที่1
เริ่มหัวข้อโดย: กระพรวนศรี ที่ 02-05-2015 08:08:31
ว้ายยย. น่าสรุกกรุบกริบๆมาต่อไวๆนะค้าาา
ละอองนำ้ดูอึนๆมึนๆฮาาา. เจอว่าที่เจ้าบ่าวคงฮากว่านี้
ขอบคุณมากค่า
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : ตอนที่ 2
เริ่มหัวข้อโดย: kaname ที่ 02-05-2015 17:20:15
ผมว่าผมพอจะรู้อะไรๆบ้างแล้วละ ทำไมพี่ถึงให้เก็บกระเป๋า ทำไมถึงได้ใส่ชุดเหมือนกัน ทำไมถึงทำตัวเป็นผมแบบนั้น 

เพราะพี่ต้องการให้ผมแต่งงานแทนพี่ตั้งแต่แรกแล้วใช่ไหม!!!   


บ้าที่สุด !!!!!!!


ถามว่าตอนนี้ผมอยู่ที่ไหนนะหรอก็อยู่บนรถนะสิ


รถที่จะพาผมไปสู้โลกของการเป็นภรรยา!!


________________


@##ผมเนียแหละภรรยา ##@ 
ตอนที่ 2





ผมต้องทำอะไรต่อไป ทำตัวเป็นภรรยาที่ดีแทนพี่สาวใจร้ายอย่างนั้นหรอ   

อ๊ากกกกกกก

ไม่ใช่แล้วเว้ย  ใครมันจะอยากไปภรรยากัน อย่างผมมันต้องสามีเดะ สามีอะ   ผมอยากมีเมีย ไม่ได้อยากไป

เป็นเมียชาวบ้านเขาซะหน่อย   ผมต้องทำอะไรสักอย่างแล้วละ   อ่า ใช่แล้ว หนีไงละเราต้องหนี พอไปถึง

บ้านหลังนั้น เราก็เนียนๆหนีออกมาง่ายจะตาย

“ หนูละอองดาว นั่งเงียบเชียวเป็นอะไรหรือเปล่า”

“ เออ  คือ เปล่าคะ”

ถ้าบอกว่าเป็นผู้ชายที่จะไปเป็นภรรยา คุณลุงยังจะนั่งยิ้มออกไหมละครับ

“ หรือว่าตื่นเต้น  ไม่ต้องห่วงไปหรอกนะเรื่องทะเบียนสมรสของหนูนะลุงจะทำตามที่หนูละอองดาวขอไว้เพื่อความสบายใจขอหนู”

ใช่สินะเพื่อความสบายใจของหนูละอองดาว  แล้วหนูละอองน้ำอย่างผมละต้องไปเอาความสบายใจที่ไหน

เราต้องตั้งสตินะน้ำมันต้องมีทางให้เราเดินไปบ้างแหละใจเย็นๆบางทีพี่ดาวอาจจะกำลังช่วยพูดกับแม่

อยู่ก็ได้นะพี่สาวผมไม่ได้ใจร้ายขนาดนั้นหรอกนะ

“ เอาถึงแล้วบ้านหลังนี้ละ หนูละอองดาว “

มาถึงแล้วหรอ เร็วไปไหมวะ 

เอ๋?

แปลกๆนะตอนแรกผมนึกว่าตะเป็นคฤหาสน์หรือไม่ก็บ้านหลังใหญ่ๆ ก็นามสกุลเขาก็ดังอยู่นะเป็นนัก

ธุรกิจระดับเดียวกันกับคุณพ่อเชียวนะ    แล้วบ้านหลังนี้มันอะไรถึงจะมีบริเวณกว้างก็เถอะ บ้านสองชั้น

โทนสีขาวมีสระน้ำอยู่หลังบ้าน รอบๆบ้านเต็มไปด้วยต้นไม้ทำให้ดูร่มรื่นเย็นสบายมีทุ่งดอกไม้

เต็มไปหมด สวยมากๆในความรู้สึกของผมนะ  ผมรู้สึกว่าบ้านนี้เต็มไปด้วยความรัก ความเอาใจใส่ของคนในบ้าน 

แต่อาจจะเป็นแค่ผมก็ได้ที่คิดแบบนี้เพราะดูแล้วคุณลุง ดูไม่ค่อยชอบที่นี้เอาซะเลย

“ สวัสดีคะคุณธารา “

“ อือ นี้คือหนูละอองดาว”

“อ๋อ คุณหนูทีจะมาอยู่กับคุณชาย สวัสดีคะป้าชื่ออรนะคะ”

ป้าอรหันยิ้มหวาน แล้วยกมือไหว้ผม

“ ป้าคะ ไม่ต้องไหว้ดาวหรอกคะ  ดาวสิคะต้องไหว้คุณป้าสวัสดีคะป้าอร”

“ หนูละอองดาวถ้าไม่มีอะไรแล้วลุงกลับก่อนนะ”

“คะคุณลุง”

เฮ้อ


นี้ผมต้องมาเป็นเมียผู้ชายคนอื่นจริงๆใส่ไหม ผมควรก้มหน้ายอมรับต่อไปงั้นหรอ ในชีวิตจริงใช่ว่าจะมีเมียนิ ขนาดแฟนที่เป็นผู้

หญิงผมยังไม่เคยมีเลย ถ้าใครยังไม่รู้ผมก็จะบอกให้รู้เลยแล้วกันว่าตลอดอายุ22ปีของผม  นายละอองน้ำคนนี้ไม่เคยมีแฟนเลย 

เศร้าจิตจริงๆ

“ คุณหนูดาวคะ เราเข้าบ้านกันไหมค่ะหรือคุณหนูอยากจะเดินเล่นก่อน”

“ อ่า เข้าบ้านก่อนก็ได้ค่ะ ดาวจะได้เอาของไปเก็บด้วย แล้วจะให้ดาวนอนห้องไหนละค่ะ”

“ ห้องของคุณชายไงค่ะสามีภรรยาต้องอยู่ห้องเดียวกันสิค่ะ”

ห๊ะ!   

ห้องคุณชายบ้าไปแล้ว   

แต่เราต้องแต่งงานกับเขานิเนอะจะแปลกอะไรละ   ขอร้องไห้ได้ไหมเนีย ฮือๆ

“ แต่คงเข้าไปตอนนี้ยังไม่ได้หรอกนะค่ะ”

ทำไม?

อย่าบอกนะว่าไอ้คุณชายของป้ามันพาผู้หญิงอื่นมานอนด้วยเลวๆจริงๆนิพี่ดาวต้องมาแต่งงานกับคนแบบนี้หรอ

“ ทำไมคะ”

“คือคุณชายนอนกลางวันอยู่นะคะ”

ห๊ะ!

นอนกลางวัน

นิคุณชายป้าอายุเท่าไรคะนอนกลางวันอย่าบอกนะว่ายังไม่ขึ้นม.ต้นนะ ยังอยู่ประถมหรอ ตกลงไอ้คุณชายนิมันเป็นคนยังไงนะ

อยากจะเห็นหน้าซะแล้วสิ  คุณชายนอนกลางวันตลกวะ ถ้าเป็นคุณชายน้อยก็โออยู่นะเห็นอย่างนี้ผมก็รักเด็กนะ  ไหนๆก็ไม่รู้ว่า

ชีวิตนี้จะได้แต่งงานกับหญิงสาวผู้เพียบพร้อมหรือเปล่า ผมจะรับเลี้ยงคุณชายน้อยของป้าเองนะป้าอร  คุณชายน้อยลูกแม่

อ๊ายยย น่ารักซะไม่มี

“ งั้นดาวขอเดินดูบ้านได้ไหมคะ  ดาวอยากไปดูสวนดอกไม้นะคะ”

“ได้สิคะจะให้ป้าไปเป็นเพื่อนไหมคะ”

“ ไม่คะเดียวดาวไปเองถ้าคุณชายตื่นมาไม่เห็นใครจะแย่นะคะ”

“ คะ คุณหนูดาวน่ารักจังเลยนะคะเป็นห่วงคุณชายด้วย ถ้าคุณชายตื่นแล้วป้าจะไปตามนะคะ”

“คะ”

ก็ห่วงนิดนึงละป้าตามประสาคนเป็นแม่ ฮ่าๆๆ

อ่า สวนดอกไม้นิสวยจริงๆเลยนะ มีทั้งที่เคยเห็นแหละไม่เคยเห็น  ผมว่ามันเหมาะที่จะเป็นบ้านพักตากอากาศมากกว่าจะเป็น

บ้านพักนะ  แถวยังอยู่ห่างจากตัวเมืองพอสมควรเลยทำให้ที่นี้เงียบสงบไปด้วย

ได้ยินแค่เสียงลมพัดเบาๆเสียงนกคุยกันอะไรมันจะดีไปกว่านี้อีกละ นี้มันสวรรค์ชัดๆเลยนะ

มันอาจจะไม่เลวร้ายอย่าทีพี่ดาวคิดหรือทีผมคิด มันอาจจะดีกว่านั้น

ผมเดินเล่นไปรอบๆจนมาถึงสระน้ำหลังบ้านใกล้กันมีต้นไม้ใหญ่ ผมเดินไปนั่งตรงนั้นเพื่อรับลมเย็นๆ

แต่ในตอนนั้นเอง ผมกำลังเอนหลังลงเพื่อพิงต้นไม้ ผมก็ได้ยินเสียงคนกำลังวิ่งมาทางนี้ แต่ก่อนที่ผมจะได้ทำอะไรเจ้าของเสียง

วิ่งนั้นก็กระโดดเข้ามากอดผม


เฮ้ย!


จากที่นั่งพิงตอนนี้กลายเป็นว่าผมนอนราบไปกับพื้นโดยมีคนที่กระโดดเข้ามาทับผมอีกที แล้วนี้มันใครวะ

“นางฟ้า”


ห๊ะ 


นางฟ้าอะไร  ที่นี้มีนางฟ้าด้วยหรอวะ

“ป้าอร บอกว่ามีนางฟ้ามาอยู่บ้าน  นางฟ้าซวยมาก”

ตอนนี้ผมจะตกใจกับอะไรดีระหว่าง ผู้ชายตัวโตๆที่ทำหน้าบ๊องแบ้วใส่ผมกับนางฟ้าทีซวยมาก


อย่าบอกนะ


ไม่นะไม่จริงใช่ไหม


“ นางฟ้าพูดไม่ได้หรอ ตอบคุณชายสิแย่จังนางฟ้าเป็นใบ้ โอ้ๆไม่เป็นไรนะคุณชายจะดูแลนางฟ้าเอง”


คุณชาย


นี้มันเป็นคุณชายจริงหรอ !!!


แถมยังมาจุ๊บหน้าผากตูอีก มรึงเป็นบ้าอารายยยยยยย


“ ออกไปนะ ออกไป”

“ นางฟ้าไล่เราทำไมเราไม่ไปหรอกจะอยู่กับนางฟ้า”

ยิ่งว่าก็ยิ่งกอดแล้วกอดแน่นด้วยนะ คือหายใจไม่ออกอะจะตายแล้ว

“ ว้าย!  ตายแล้วคุณชาย คุณหนูดาวทำอะไรกันคะ”

จะตายจริงๆตามป้าบอกนั้นแหละถ้ายังไม่เอาคุณชายของป้าออกไปจากตัวผมเนีย กอดแน่นไปแล้ว

“ ป้าคะ    ช่วย  ดาวด้วย”

หลังจากนั้นป้าอรก็เข้ามาพูดกล่อมอยู่สักพัก คุณชายท่านถึงยอมปล่อยผม  สรุปคือมรึงเป็นคุณชายจริงๆๆใช่ไหมเนีย 


ทำไมดูปัญญาอ่อนแบบนี้ละ
 


อย่าบอกนะว่า


 ผมจะมีผัวปัญญาอ่อนนะ


 โอ้ ไม่นะ!!!!!












สวัสดีคะ
ตอนที่2 แล้วน้าาา  คำผิดเราก็พยายามตามแก้นะอาจจะมีหลุดไปบ้าง
ถ้าเห็นก็บอกได้นะเราจะตามไปแก้
ขอบคุณที่ติดตามนะคะ 

หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 2
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 02-05-2015 17:48:56
มาเลี้ยงเด็กเรอะ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 2
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 02-05-2015 18:25:50
ติดตามนะค้าา..^^

หลงรักหนูน้ำกับคุณชายน้อย (?) เสียแล้วสิคะเนี่ย :-[ …
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 2
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 02-05-2015 19:54:16
 :mew1:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 2
เริ่มหัวข้อโดย: kikzoty555 ที่ 02-05-2015 20:31:14
 :katai2-1: :mew1: o13 o13
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 2
เริ่มหัวข้อโดย: minneemint ที่ 02-05-2015 20:42:45
คุณชายต๊องแต่น่ารักดี
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 2
เริ่มหัวข้อโดย: p_phai ที่ 02-05-2015 21:22:15
 :really2:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 2
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 02-05-2015 23:11:32
คุณชายเป็นพระเอกจริงเหรอ   :z3:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 2
เริ่มหัวข้อโดย: pamnana ที่ 02-05-2015 23:16:33
“ป้าอร บอกว่ามีนางฟ้ามาอยู่บ้าน  นางฟ้าซวยมาก”
..ใช่ค่ะคุณชาย นางฟ้าซวยมาก (TOT  :a5:
ขุ่นชายขาาา ถ้าจะมาแบบนี้กลับไปนอนกลางวันเลยค่ะ555 //ปูพรม(?)
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 2
เริ่มหัวข้อโดย: sirin_chadada ที่ 02-05-2015 23:17:20
ไหนว่ารักเด็กไงน้ำ
เป็นกำลังใจให้คนเขียนจ๊ะ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 2
เริ่มหัวข้อโดย: Pittabird ที่ 02-05-2015 23:28:15
น้ำเหมือนจะเบลอ ๆ  คุณชายแกล้งเอ๋อรึเปล่าอะ  รอตอนต่อไป  น่าติดตาม
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 2
เริ่มหัวข้อโดย: ลิงน้อยสุดเอ๋อ ที่ 02-05-2015 23:38:19
คุณชายน้อย เด็กในร่างผู้ใหญ่ แอ๊บเปล่าเนี่ยคุณชาย
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ :ตอนที่ 3
เริ่มหัวข้อโดย: kaname ที่ 03-05-2015 22:42:04
@##ผมเนียแหละภรรยา ##@   
ตอนที่ 3




ผมเชื่อว่าในชีวิตของคนหลายๆอาจจะมีเรื่องให้ประหลาดใจ หรือตกใจกันบ้างไม่มากก็น้อยแต่เชื่อเถอะว่า
ณ  ตอนนี้   
เวลานี้
ทีนี้
ผมไม่อยากจะเจอเรื่องน่าตกใจอะไรทั้งนั้นแหละ ถามว่าทำไมนะหรอ ทำไมนะหรอ หึ หึ หึ หึ หึ หึ หึ
เพราะเรื่องน่าตกใจนี้มันเป็นเรื่องที่อาจทำชีวิตผมตกลงแย่ลงกว่าที่เป็นอยู่นะสิ  อ๊ากกกกกกก ไม่น้าาา

เอาละ ตอนนี้คงมีแต่ผมที่สติแตกอยู่คนเดียว ผมจะเล่าให้ฟังแล้วกันเราจะได้สติแตกไปด้วยกันเรื่องมันมีอยู่ว่า
เมื่อ 1ชั่วโมงที่แล้ว
หลังจากที่ป้าอรเอาคนที่น่าจะเป็นคุณชาย (ยังไม่อยากจะยอมรับ)ออกไปจากตัวผมได้  เราทั้งสามก็กลับมาที่บ้าน เพื่อที่จะตอบปัญหาขจัดความข้องจิตข้องใจของผม
“ ป้าอรคะ ตอนที่อยู่สระน้ำ ดาวได้ยินป้าเรียกผู้ชายคนนี้ว่าคุณชาย ดาวนึกว่าคุณชายเป็นลูกคนเดี่ยวไม่ใช่หรอคะ นี้มีน้องชายด้วยหรอคะ”
“อ๋อ ใช่คะ นี้ไม่ใช่น้อยชายหรอกนะคะแต่เป็นคุณชาย ธรณินธร์ ตัวจริงเสียงจริงคะคุณหนูดาวไม่ทราบหรอกหรอคะ  ป้าได้ยินมาว่าคุณหนูทราบเรื่องทุกอย่างของคุณชายแถมยังรับได้ด้วยไม่ใช่หรอคะ”
รับรู้?
รับได้?
“ รู้อะไรหรอคะช่วยบอกดาวได้ไหมคะเรื่องเกี่ยวกับคุณชาย”
“ อ้าวแล้วกันท่าทางอย่างนี้คงยังไม่รู้สินะคะ   ผู้ชายที่นั่งอยู่ข้างๆคุณหนู คือคุณชาย ธรณินธร์ เตชะศักดิ์ ลูกชายคนเดียวของคุณท่านกับคุณหญิง เจ้าของธุรกิจเครือเตชะคะ แต่เมื่อสองปีที่แล้วท่านทั้งสองโชคร้ายประสบอุบัติเหตุทำให้เสียชีวิตทั้งสองคน แต่ในความโชคร้ายก็ยังมีความโชคดีนะคะเพราะนั้นทำให้คุณชายรอดมาได้แต่ก็ไม่ทั้งหมดหรอกคะ คุณชายเธอช็อกกับอุบัติเหตุนั้นมากจนเสียสติไป”
เดียวนะเสียสติหรอ คล้ายๆกับคนบ้าหรือเปล่า
“ เสียสติ?”
“ คะ ก็อย่างที่คุณหนูเห็น บ้างทีเธอก็เหมือนจะคุยรู้เรื่องแต่ก็ไม่รู้เรื่อง คุณธาราน้องชายของคุณท่านปิดเรื่องนี้ไว้เป็นความลับคะแล้วก็ส่งคุณชายมาไว้ที่นี้  เพื่อจะไม่ให้ใครรู้”
คุณชายเสียสติ  ไอ้ที่คนเขาเรียกกันว่าเป็นบ้านะหรอ
แล้วทำไมต้องให้พี่ดาวมาแต่งงานกับคนบ้าด้วยละ
เอ๋
เดียวนะ จริงๆคนที่แต่งมันตูนิหว้า
อ๊ากกกกกกกกกกกกอนกกกกกกกกม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยจริงงงงงงงงงงงงงงงงงง
ถึงจะหล่อมาดแมนแฮนซั้มขนาดไหนแต่เป็นบ้านิก็ไม่ไหวนะ   ผมหันไปมองคุณชายที่นั่งจ้องผมตาแบ้วอยู่ข้างๆให้ชัดๆ ไม่อยากจะเชื่อว่าเลย ผู้ชายที่ดูดีขนาดนี้ จะเป็นบ้า ผมสีดำสนิทที่ยาวลงมาถึงต้นคอตาสีน้ำตาลที่มีประกายวิบวับ เหมือนลูกหมา ส่วนสูงก็คงราวๆสัก180 กว่าๆ ทุกอย่างดูดี
แต่ดันเป็นบ้าแม่เจ้า
“ นางฟ้าๆ มองเราทำไมหรอเราไม่ซวยเหมือนนางฟ้าหรอกนะไม่ต้องมอง”
เออ  คนซวยมันตูเองแหละ ไม่ต้องมายิ้มเลยเอาไอ้หน้าเหมือนหมานี้ออกไปเลยนะ
“ คุณชายคะพูดให้ถูกสิคะ สวยคะไม่ใช่ซวย”
“อ๋อๆๆ สวยสินะ สวยๆๆ นางฟ้าสวยๆ”

กลับมาเวลา ณ ปัจจุบัน
ผมอาจจะไม่ชอบที่ต้องทำตัวเป็นหญิง ผมคิดว่านั้นเลวร้ายมากสำหรับผม แต่ตอนนี้ผมร็แล้วว่าผมคิดผิด
การที่ต้องมาแต่งงานกับคนบ้าแบบนี้ตางหากละที่เลวร้ายที่สุด!!!!!
จบแล้วชีวิตนี้เมียก็ไม่มีพอจะมีดันมีผัว ร้ายกว่านั้นผัวดันเป็นบ้า เลวร้ายๆ
ตุบ!
หืม?
กระเป๋าหรอ ไม่เก็บได้ไหมชั้งแม่งนอนอยู่เพื่อนนั้นแหละ คนกำลังดราม่าอยู่
“นางฟ้าๆ เป๋าตก”
บอกว่าชั่งมันไง ไปให้พ้นเลย แง้!!! แม่จ๋ามารับน้ำกลับบ้านที น้ำจะเป็นดียอมใส่ชุดกระโปรงที่แม่หามาให้ จะให้ใส่นอนก็ได้มาพาน้ำกลับบ้านทีเถอะ ฮือๆๆๆ
“ นางฟ้าๆดาษไรอะ มีดาษไรด้วย”
ดาษพร่อง เขาเรียกว่ากระดาษโว้ย บ้า แล้วยังพูดไม่ชัดอีก
เอ๋?
กระดาษหรอ
นี้มัน  จดหมายนิ ลายมือแบบนี้พีดาว!!



                                                                                                 
                                                                                                                                           ถึง 
                                                                                                                                                   ละอองน้ำน้องรัก


สวัสดีน้องรัก ถ้าแกได้เห็นจดหมายนี้แล้วแสดงว่าแกคงอยู่ในบ้านของคุณชายแล้วสินะ แกอาจจะมองว่าพีใจร้ายทำกับแกแบบนี้  แต่มันเป็นทางออกเดียวที่พีคิดออก อันที่จริงฉันรู้เรื่องแต่งงานตั้งแต่อยู่ที่แคนาดาแล้วละ แกก็รู้ใช่ไหมน้ำว่าฉันมีคนที่ฉันรักแหละอยากแต่งงานด้วยแล้ว ฉันพยายามหาทางออกแต่ก็คิดไม่ได้ จนมาเจอแกที่มารับฉันที่สนามบิน น้องรักแกคือทางออก เพราะอย่างนี้วันนั้นที่คุณลุงธารามาคุยเรื่องแต่งงานฉันถึงไม่ให้แกเข้ามาฟังด้วยเพราะไม่งั้นฉันคงทำตามแผนของฉันไม่ได้ แกควรขอบใจฉันนะที่หาสามีหล่อให้นะ  ถึงจะเป็นบ้าก็เถอะ แกก็มองๆข้ามไปนะ ยังไงแกคงไม่ได้แต่งกับผู้หญิงอยู่แล้ว ส่วนเรื่องทะเบียนสมรสแกไม่ต้องห่วงนี้ พี่ส่งเรื่องให้ทนายจัดการไปแล้วลงชื่อจริงแกได้เลย ง่ายๆก็จดทะเบียนกันจริงๆนั้นแหละ
ส่วนที่บ้านไม่ต้องเป็นห่วงพี่จะคุยกับพ่อแหละแม่เอง  ยังไงซะคนที่ฉันจะแต่งด้วยก็มีแค่โรเบิร์ตเท่านั้น
ถ้าฉันจัดการปัญหาของฉันได้แล้ว ฉันจะไปช่วยแกนะน้องรัก แต่ถึงเวลานั้นแกอาจจะไม่อยากเลิกกับคุณชายบ้านั้นก็ได้ใครจะไปรู้เนอะๆๆคิกคิกๆ อย่าโกรธพีเลยนะ
                                                                                                             

                                                                                                                                               ด้วยรัก
                                                                                                                 
                                                                                                                                                        ละอองดาว




แผนงั้นหรอ
ไม่ให้โกรธงั้นหรอ
ไม่โกรธก็บ้าแล้วเว้ย!!!!!!!  บ้าที่สุดเอาปัญหาของตัวเองมาให้คนอื่นแบบนี้เป็นพี่ที่เลวมากไอ้พี่เลว!!
เอาชีวิตของฉันคืนมา!!!!!!!!!!!!
รู้ทั้งรู้ว่าคุณชายมันเป็นบ้าแล้วยังจะเอามาให้น้องอีก ถ้ามันไม่บ้าตัวเองจะเอาเองละสิใช่ไหม
เลวมาก
“ ป้าอรๆ ดูสินางฟ้าจะกลายร่างเป็นนางมาร ฟูๆๆ”
ตกลงคุณชายมันเสียสติจนปัญญาอ่อนไปแล้วใช่ไหม   กลายร่างบ้าบ่ออะไรวะ
“ เออคุณหนูดาว รังเกียจคุณชายสินะคะ ป้าก็ว่าแล้วที่คุณมาต้องไม่รู้เรื่องคุณชายแน่ๆ ฮึก ป้าเข้าใจคะฮึกไม่มีใครอยากอยู่กับคุณชายที่เป็นแบบนี้หรอก ฮือๆๆๆ”
ก็ใช่ไงใครมันจะไปอยากอยู่กัน แล้วป้าจะมาร้องให้ทำไมเนีย ผมสิควรร้องไห้ คนที่ร้องไห้ต้องเป็นผมสิ ฮือๆๆ
“ อ้าวนางฟ้าร้องไห้ทำไมเจ็บหรอ โอ้ๆมะเจ็บน้าคุณชายจะเป่าให้ ฟูๆ”
เจ็บสิเจ็บใจที่โดนหลอก แค่เป่ามันไม่หายหรอกนะ
“ ป้าอรคะ ดาวจริงๆแล้ว คือ”
จะบอกไปเลยดีไหมว่าตูไม่ใช่ดาวแต่เป็นน้องฝาแฝด ที่เป็นผู้ชาย ไหนเรื่องมันเป็นแบบนี้จะได้จบๆ
“ ว่าไงคะป้ารอฟังอยู่”
ป้าอรยืนจับมือด้วยเองแน่นแล้วมองมาที่ผมกับคุณชายที่ยังนั่งอยู่บนโซฟาสายตาที่มองมาดูก็รู้ว่าอ้อนวอนขอให้อยู่กับคุณชาย ส่วนไอ้คุณชายนะหรอ ยังกับรู้แนะว่าจะโดนทิ้งลงไปนั่งกอดขาผมอยู่บนพื้นแล้ว
เป็นแบบนี้แล้วจะให้ผมทำยังไง
“ คือว่าดาว”
“ นางฟ้า อย่าไปเลยนะอยู่กับเราสนุกนะเราจะพานางฟ้าไปเล่นที่สวนดอกไม้อีกก็ได้ นางฟ้าชอบใช่ไหมดอกไม้นะ อย่าไปเลย”
ทั้งคำพูดทั้งท่าทางที่แสดงออกมามันน่าสงสารน้อยซะเมื่อไรละเนียคุณชาย สายตาละห้อยที่เหมือนหมาถูกทิ้งนี้มันคืออะไรกัน ไม่นะไม่ๆๆๆ น้ำแกคงไม่อยากแต่งกกับคนบ้าจริงๆหรอกใช่ไหม คนบ้านะเว้ยคนบ้า
คุณชายที่เหมือนจะรู้ว่าทำแค่นี้คงไม่พอ  ลุกขึ้นมายืนแล้วดึกแขนผมให้ลุกตาม ก่อนจะนั่งลงที่โซฟาอีกครั้งแล้วดึงผมขึ้นมานั่งบนตัก ให้หันหน้าไปมองกัน
“ เฮ้ย  ปล่อยนะคุณชาย”
“เราไม่ปล่อย ถ้าเราปล่อยนางฟ้าก็จะกลับบ้าน เราอยากได้นางฟ้า”
อยากได้บ้าอะไรพูดให้มันดีๆเว้ย  แล้วจะใจเต้นทำแมวไรเนีย แค่ทำหน้าเหมือนคนจะร้องไห้เองนะ ไม่ๆห้ามใจอ่อนนะ
“ ปล่อยดาวคุณชาย”
“ ไม่เราไม่ปล่อย  นางฟ้าเป็นของเรานะเราไม่ให้ไปไหนทั้งนั้นไม่ๆๆๆๆๆ ไม่ปล่อย!”
“ ถ้าไม่ปล่อยแล้วจะเอากระเป๋าไปเก็บได้ยังไงเล่า!!”
เอ๋
นิผมพูดอะไรออกไป เอากระเป๋าไปเก็บงั้นหรอ บ้าไปแล้ว
“ เย้!!!! ดีจังใจ”
ดีใจจัง เว้ย
แต่ก่อนที่ผมจะได้พูดอะไรออกไป คุณชายก็ดึงผมเข้าไปจูบซะก่อน  ร้อน ริมฝีปากร้อนๆนั้นกำลังจูบผมอยู่

ตึกตึก   ตึกตึก   ตึก

นี้มันอะไรผมใจเต้นเพราะคนบ้าจูบหรอ

“ นางฟ้าหน้าแดงจัง เป็นไรไป”
ยังมีหน้ามีถามนะเพราะมึงนั้นแหละไอ้คุณชายบ้า  นั้นมันจูบแรกของผมนะถึงจะแค่ปากประกบกันก็เถอะ
อ่า รู้สึกร้อนไปทั้งหน้าเลยเว้ย   อย่าบอกนะว่าผมแต้วไปทั้งกายและใจจริงแล้ว
“ ชอบละสิ งั้นทำอีกนะ”
ไม่ต้องรอให้ผมบอก คุณชายท่านก็ดึงผมเข้าไปจูบอีก แต่ไม่ได้จูบเหมือนตอนแรกแต่เป็นจูบหลายๆครั้งที่ปากผมแทน
“ คุณชายหยุดนะ ถ้าไม่หยุดดาวจะกลับบ้าน”
“ หยุดแล้วๆเราหยุดแล้วอย่าไปนะ”
เฮ้อ
เหนีอย
รู้สึกเหมือนผมไหมว่าเราลืมอะไรไป  ลืมอะไรไปนะ อะ ป้าอร พอหันไปก็เห็นป้าแกยืนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่บิดซ้ายบิดขวาอยู่ที่เดิม
“ คุณหนูดาวไม่ต้องอายหรอกนะคะ เรื่องของสามีภรรยาป้าไม่ถือคะ ตามสบายเลยนะคะ คิกๆๆๆๆ”
อ๊ากกกกไม่ใช่น้า
อย่ามองผมด้วยสายตาแบบนั้น  แล้วไอ้บ้านี้อีกยิ้มทำไมห๊ะ!
พอๆ
“ นางฟ้าจะไปไหน”
ไปให้ไกลจากมึงไงคุณชาย  ไม่คุยกับมึงแล้ว
“ จะเอากระเป๋าไปเก็บนะสิ”
อ้าวปาก  แต่ชั่งเถอะไม่สนเว้ย
ผมเดินไปเก็บกระเป๋าที่ตกอยู่บนพื้นขึ้นมา กำลังจะลากขึ้นห้องก็มีมือดีมาดึงเอาไว้ซะก่อน
“ เดียวเราช่วย นางฟ้าไม่รู้จักห้องเราหรอก”
ก็จริงนะ  พอว่าจบคุณชายก็เดินลากกระเป๋าขึ้นห้องไปอย่างอารมณ์ดีแถมยังมีหน้ามาจูงมือเราให้เดิมตามด้วยให้ตายสิ นิมันเป็นคนเสียสติจริงๆนะหรอ  ถ้าไม่บอกไม่รู้เลยนะ  นึกว่าทำตัวปัญญาอ่อนเฉยๆ








สวัสดีค่าาาตอนที่3แล้วน้าา
ตอนนี้เขียนนานมากเขียนเสร็จก็เอามาลงเลย
ตั้งใจจะให้มันดรามาแต่รู้สึกมันจะไม่ใช่
อาทิตย์หน้าเราต้องสอบแหละแต่จะพยายามมาลงนะถ้าได้
อย่าเพิ่งทิ้ง ละอองน้ำกับคุณชายไปไหนน้าาาา
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 3
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 03-05-2015 22:48:42
ละงี้คุณชายจะหายเป็นปกติไหมคะนี่ หรือต้องเจอชอตสะเทือนใจอีกรอบนึง??
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 3
เริ่มหัวข้อโดย: gigigeam ที่ 03-05-2015 22:52:21
อย่าดรามาเลยย เอาน่ารักๆ555
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 3
เริ่มหัวข้อโดย: VentoSTAG ที่ 04-05-2015 01:47:23
 นี่คือสามีคนหล่อที่เสียสติ กับ ภรรยานางฟ้าแสนซวยสินะ :laugh:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 3
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 04-05-2015 08:09:57
คุณชายน่าร๊ากกก~ :-[ อุตส่าห์ลงทุนกอดขาอ้อนหนูน้ำขนาดนี้ ถ้าไม่ใจอ่อนให้กันก็เกินไปแล้วละเน้ออ.. รอตอนต่อไปนะค้าา~
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 3
เริ่มหัวข้อโดย: Malila ที่ 04-05-2015 10:08:50
น่ารักทั้งคู่เลยยยยยย  :กอด1:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 3
เริ่มหัวข้อโดย: เมื่อนั้นฝันว่า ที่ 04-05-2015 11:01:44
อยากให้คุณชายรู้ว่าน้ำเป็นน้ำอ่ะ
น่ารักทั้งคู่เลยอ้าาาาาา :hao7:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 3
เริ่มหัวข้อโดย: ลิงน้อยสุดเอ๋อ ที่ 04-05-2015 11:10:29
เราว่าคุณชายแกล้งบ้า หวังพิสูจน์ใจสาวหรือเปล่า
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 3
เริ่มหัวข้อโดย: YounIn ที่ 04-05-2015 11:58:05
บ้าจริงหรือแกล้งบ้าหล่ะนั่น
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 3
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 04-05-2015 12:05:35
คุณชายน่ารัก   :ling1:
กำไรเต็มๆเกิดเป็นคนบ้า :hao7:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 3
เริ่มหัวข้อโดย: aom2529 ที่ 04-05-2015 15:58:57
อั๊ยยะ...สนุกอ่ะ..คนเขียนจ๋าาาาาาาาาา..ขอยังไงก็ได้แต่ไม่ดราม่านะ..นะนะนร๊าาาาาาา..อิอิ..


จะรอตอนต่อไปนะ.. :mew1: :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 3
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 04-05-2015 19:01:32
 :hao4: เอ๊ะๆ คุณชายแกล้งเป็นบ้าเพื่อทดสอบน้ำหรือเปล่าเนี่ย
ติดตามตอนต่อปายยย  :กอด1:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 3
เริ่มหัวข้อโดย: Toon_TK ที่ 04-05-2015 19:51:15
คุณชายแกล้งบ้าป่ะเนี่ย??

55555555555
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 3
เริ่มหัวข้อโดย: zzom ที่ 04-05-2015 20:17:02
ชอบเรื่องนี้มากค่ะ ติดตามๆๆ  :katai2-1: :mc4:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 3
เริ่มหัวข้อโดย: ekuto ที่ 04-05-2015 20:17:23
น่ารักอ่ะ เอาอีกๆๆ มาต่ออีกนะครับ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 3
เริ่มหัวข้อโดย: sirin_chadada ที่ 04-05-2015 21:13:32
รู้สึกเหมือนคุณชายแกล้งปัญญาอ่อนเลยอ่ะ ตบตาคนที่คิดร้ายรึเปล่า
คุณชายที่เป็นแบบนี้ก็ไม่ได้แย่นักนะน้ำ ทำใจเถอะ...แล้วจะรู้ว่าคุณชายก็มีมุมน่ารัก(รึเปล่า?)
เป็นกำลังใจให้คนเขียนจ๊ะ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 3
เริ่มหัวข้อโดย: milin03 ที่ 04-05-2015 22:12:36
เราว่าคุณชายแกล้งแน่เบยย
น้ำสู้ๆนะลูก :hao6:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 3
เริ่มหัวข้อโดย: gwaiplay ที่ 04-05-2015 22:29:02
ถึงบ้าก็บ้ารักใช่ปร้า เหย เสี่ยวได้อีก  :z6:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 3
เริ่มหัวข้อโดย: zaszaq ที่ 05-05-2015 19:03:16
น้องน้ำว่าที่สามีน้องนี้บ้าจริงหรือแกล้งบ้าอะ สงสัยจริงๆๆ

สนุกมากค่ะ  :mew1: :mew1:  :mew1:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 3
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 05-05-2015 19:17:53
คนเขียนลงติดๆกันเลยย
สงสารคุณชายเนอะ แบบนี้ต้องมีน้องน้ำมาฟื้นสติให้
รอตอนต่อไปน้าาาา
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 3
เริ่มหัวข้อโดย: PaTtO ที่ 05-05-2015 19:38:02
คุณชายยยย
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : ตอนที่ 4 30%
เริ่มหัวข้อโดย: kaname ที่ 06-05-2015 00:07:00
@##ผมเนียแหละภรรยา ##@   
ตอนที่ 4  30%



“ นี้ๆ ถึงแล้วห้องเราๆ กว้างเนอะ”

มันก็กว้างอย่างที่บอกจริงๆนั้นแหละ  ห้องสะอาดกว่าที่คิดอีกนะเนี่ยนึกว่าจะรกๆแบบเสื้อผ้าว่างกองเต็มพื้นไรแบบเนี่ย  อ้าวไม่เคยเห็นในหนังหรอ ห้องของผู้ชายนะเป็นแบบนั้นนิรกๆ แต่ยกเว้นห้องผมนะฝุ่นยังไม่มีขอบอก
 ถ้าทางคุณชายตอนที่ยังไม่เสียสติคงจะชอบอ่านหนังสือน่าดู ในห้องมีชั้นหนังสือ ไม่สิต้องเรียกว่าตู้หนังสือเลยดีกว่า แถมหนังสือยังเต็มทุกล็อก  แม่เจ้า! มีหนังสือภาษาไทยแค่เล่มเดี่ยว!! นอกนั้นจักกะภาษาไร
ที่แน่ๆผมอ่านไม่ออกอะ  โห้!  วินนอกห้องสวยอะแบบมองไปแล้วเห็นสระน้ำหลังแบบแล้วก็สวนดอกไม้
โรแมนเบาๆ คิกคิกคิก

“ นางฟ้า ทำไมนางฟ้ามีกางเกงลิงเหมือนเราละ”

เฮ้ย!!

“ เอาคืนมานะคุณชาย!”

บ้าที่สุดใครใช้ให้มาเปิดกระเป๋าเนี่ย นี้มันของส่วนตัวห้ามๆ ถึงจะเป็นสามีก็ห้ามโว้ย

“ ไม่คืนหรอก อ๋อหรือว่านางฟ้าซื้อมาให้เราใช่ไหม แต่ทำไมเป็นสีชมพูละเราไม่ได้ชอบสิชมพูซะหน่อย”

บ้าสิใครจะซื้อมาให้มึงกันไอ้คุณชายบ้า  ใส่เอาโว้ย  ใส่เอง สีชมพูแล้วทำไมก็ชอบอะทำไมละ

“งั้นเดียวเราลองใส่ให้นางฟ้าดูดีกว่า”


เฮ้ย!


 ไม่พูดแต่ปากคุณชายก็ยกขาเตรียมใส่กางเกงลิงตัวน้อยของผมทันที

“ ไม่ได้นะคุณชาย ไม่ใช่ของคุณชายนะห้ามใส่นะถอดออกนะ”

ผมเข้าไปแย่งกางเกงลิงตัวน้อยออกจากขาคุณชายแย่งกันไปแย่งกันมาจนสะดุดกับขอบเตียง ทำให้ล้มลงไปทั้งคู่ดีนะที่ล้มลงเตียงไม่งั้นเจ็บแน่ๆ  เฮ้อ เอ๋?  นิไม่ใช่เตียงนิ
นิมันบนตัวคุณชายนิหว้า   ซวยแล้วหัวคงจะไม่ไปฟาดอะไรเข้าหรอกนะ อย่าบ้าไปมากกว่านี้เลยขอละ
ใช่ครับที่ผมเข้าใจว่าล้มลงบนเตียง จริงๆแล้วไม่ใช่เราล้มลงข้างๆเตียงต่างหาก แล้วที่สำคัญตอนนี้ผมกำลังนั่งคร่อมอยู่บนตัวคุณชาย  รู้สึกหวิวๆแปลกๆวะ ตั้งแต่จูบเมือกี้แล้วนะ นี้ผมหวันไหวไปกับคนบ้าหรอเนียย

“ คะ…คุณชายคือ…”

“ นางฟ้าเป็นไรหน้าแดง หรือหน้านางฟ้าโขกพื้นหรอ โอ๋ๆ อย่าร้องนะเดี่ยวยาทาเอาให้น้า”

คือ ใช่เอายาทาให้น้า หรือเปล่า?  ช่วยพูดให้มันฟังรู้เรื่องได้ไหมเนี่ย แล้วหน้าโขกพื้ออะไรเขามีแต่หัวโขกพื้น บ้าแล้วยังโง่อีกโอ๊ยจะไหวไหมเนี่ย  ไม่ใช่มีลูกแล้วลูกปัญญาอ่อนกว่าเดิมนะไม่ไหวๆ
ห๊ะ อะไรๆมีลูกนะ บ้าไปแล้วใครจะไปมีลูกกับคุณชายกัน ผมไม่ได้ง่ายหรอกนะ

“ คุณชายจะนอนไปถึงไหนเนี่ยลุกสิ”

“ เราลุกไม้ได้”

“ทำไม”

ปัญหาเยอะจริงๆ

“ ก็นางฟ้านั่งทับเราอยู่ แต่ไม่เป็นไรนั่งนานๆก็เราชอบ นางฟ้าชอบสีชมพูหรอดูสิๆข้างในนี้ก็สีชมพู”

เออเรานั่งทับอยู่จริงด้วย แต่เดี่ยวนะ อะไรในๆวะ ถามว่าผมนั่งอยู่บนตัวคุณชายท่าไหนหรอ ก็นั่งคร่อมชันขาขึ้นไม่ได้วางขาบนตัวคุณชายนะแต่แยกออกอะเข้าใจไหม  เอ๋ ?  เดี่ยวนะ นั่งชันขาแล้วแยกออก  ข้างในสิชมพู พอคิดได้แบบนั้นผมก็ก้มลงไปดูทันที ชัดเลย ข้างในสีชมพู

  อ๊ากกกกกกกกก

นั้นมันกางเกงในตูนิหว้า  ไอ้คุณชายมึงแอบดูกางเกงในตูหรอเลวมาก จะเอากางเกงในตูไปใส่ยังไม่พอยังจะมาแอบดูใต้
กระโปรงตูอีก   

“ อย่ามองนะเว้ย!”

ผมรีบลุกออกจากตัวคุณชายแล้วเด้งตัวเองไปอยู่อีกฝากหนึ่งของห้อง 
เห็นขนาดนี้แล้วคุณชายมันจะรู้ไหมหว้าว่าตูไม่ใช่ผู้หญิงแต่เป็นผู้ชาย  ถ้าเกิดคุณชายมันรู้ละทำไงดี
คงไม่รู้หรอกมั้ง ก็มันเป็นบ้านิไม่รู้หรอกๆ     แต่ถ้ารู้ก็ไม่เห็นเป็นอะไรนิหว้าสัญญาจะได้ถูกยกเลิกงานแต่งก็ไม่ต้องมีใช่ๆ   
  แต่ถ้ามันไปเรียกร้องค้าเสียหายละวะ  แบบโดดหลอกแล้วเรียกร้องค้าเสียหายแบบในหนังอะ ผมไม่ซวยหรอ     
จะทำไงดีละ ไม่นะไม่รู้หรอกใช่ไหม

ไม่รู้สิต้องไม่รู้

ผมจ้องไปยังคุณชายที่ลุกขึ้นมานั่งแต่ยังนั่งอยู่ที่เดิมแล้วก็กำลังจ้องมาทางผมใช่เดี่ยวกัน

หรือว่ามันจะรู้วะ….










สวัสดีค่าาาาาา
เค้าจะมาบอกว่าช่วงนี้เค้าสอบละอาจจะไม่ได้มาลงให้ทุกวันเหมือนตอนแรกๆ
แต่ก็จะมาลงเรื่อยน้าาา

หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 4 30%
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 06-05-2015 00:14:01
คาดว่าพอคุณชายเห็นช้างน้อยของนางฟ้าคงจะช็อคเลยมั้ง คริๆ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 4 30%
เริ่มหัวข้อโดย: ปังอุ่น ที่ 06-05-2015 04:09:38
คุณชายแกล้งบ้าปะเนี่ย
อ่านแล้วขำ สนุกมาก
มาต่อเร็วๆนะจ้ะเบบี๋  :mew1:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 4 30%
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 06-05-2015 06:20:22
เป็นกำลังใจให้นะค้าา.. :L2:

หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 4 30%
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 06-05-2015 06:56:06
คุณชายสติคืนมากระทันหันรึเปล่าาาา
รอตอนต่อไปน้าาาาา
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 4 30%
เริ่มหัวข้อโดย: gwaiplay ที่ 06-05-2015 18:23:56
ฮือ อีก 70% หายไปไหนง่า มาต่อด่วนๆๆ  :ling1: :ling1: :ling1:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 4 30%
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 06-05-2015 18:33:21
 :z13:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 4 30%
เริ่มหัวข้อโดย: VentoSTAG ที่ 06-05-2015 18:38:26
เดาไว้ก่อนว่าคุณชายแกล้งบ๊อง :laugh: :laugh: :laugh: :m20: :m20: :m20:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 4 30%
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 06-05-2015 21:41:11
คุณชายน่ารักดีนะ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 4 30%
เริ่มหัวข้อโดย: Pittabird ที่ 07-05-2015 00:07:20
คุณชายอาจจะลองใจนะ. ว่ารักจริงหรือหวังสมบัติ (เดานะ). มาต่อบ่อยๆ. นะ. ขอบคุณค่ะ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 4 30%
เริ่มหัวข้อโดย: ลิงน้อยสุดเอ๋อ ที่ 07-05-2015 13:05:28
คุณชายหัวโขกพื้น

สติมา ปัญญาเกิดแล้วมั้ง
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : ตอนที่ 4 100%
เริ่มหัวข้อโดย: kaname ที่ 10-05-2015 01:53:03
@##ผมเนียแหละภรรยา ##@   
ตอนที่ 4  100%


ใครที่อ่าน 30% ไปแล้วข้ามตัวสีฟ้าไปเลยน้าาา





“ นี้ๆ ถึงแล้วห้องเราๆ กว้างเนอะ”

มันก็กว้างอย่างที่บอกจริงๆนั้นแหละ  ห้องสะอาดกว่าที่คิดอีกนะเนี่ยนึกว่าจะรกๆแบบเสื้อผ้าว่างกองเต็มพื้นไรแบบเนี่ย  อ้าวไม่เคยเห็นในหนังหรอ ห้องของผู้ชายนะเป็นแบบนั้นนิรกๆ แต่ยกเว้นห้องผมนะฝุ่นยังไม่มีขอบอก
 ถ้าทางคุณชายตอนที่ยังไม่เสียสติคงจะชอบอ่านหนังสือน่าดู ในห้องมีชั้นหนังสือ ไม่สิต้องเรียกว่าตู้หนังสือเลยดีกว่า แถมหนังสือยังเต็มทุกล็อก  แม่เจ้า! มีหนังสือภาษาไทยแค่เล่มเดี่ยว!! นอกนั้นจักกะภาษาไร
ที่แน่ๆผมอ่านไม่ออกอะ  โห้!  วินนอกห้องสวยอะแบบมองไปแล้วเห็นสระน้ำหลังแบบแล้วก็สวนดอกไม้
โรแมนเบาๆ คิกคิกคิก

“ นางฟ้า ทำไมนางฟ้ามีกางเกงลิงเหมือนเราละ”

เฮ้ย!!

“ เอาคืนมานะคุณชาย!”

บ้าที่สุดใครใช้ให้มาเปิดกระเป๋าเนี่ย นี้มันของส่วนตัวห้ามๆ ถึงจะเป็นสามีก็ห้ามโว้ย

“ ไม่คืนหรอก อ๋อหรือว่านางฟ้าซื้อมาให้เราใช่ไหม แต่ทำไมเป็นสีชมพูละเราไม่ได้ชอบสิชมพูซะหน่อย”

บ้าสิใครจะซื้อมาให้มึงกันไอ้คุณชายบ้า  ใส่เอาโว้ย  ใส่เอง สีชมพูแล้วทำไมก็ชอบอะทำไมละ

“งั้นเดียวเราลองใส่ให้นางฟ้าดูดีกว่า”


เฮ้ย!


 ไม่พูดแต่ปากคุณชายก็ยกขาเตรียมใส่กางเกงลิงตัวน้อยของผมทันที

“ ไม่ได้นะคุณชาย ไม่ใช่ของคุณชายนะห้ามใส่นะถอดออกนะ”

ผมเข้าไปแย่งกางเกงลิงตัวน้อยออกจากขาคุณชายแย่งกันไปแย่งกันมาจนสะดุดกับขอบเตียง ทำให้ล้มลงไปทั้งคู่ดีนะที่ล้มลงเตียงไม่งั้นเจ็บแน่ๆ  เฮ้อ เอ๋?  นิไม่ใช่เตียงนิ
นิมันบนตัวคุณชายนิหว้า   ซวยแล้วหัวคงจะไม่ไปฟาดอะไรเข้าหรอกนะ อย่าบ้าไปมากกว่านี้เลยขอละ
ใช่ครับที่ผมเข้าใจว่าล้มลงบนเตียง จริงๆแล้วไม่ใช่เราล้มลงข้างๆเตียงต่างหาก แล้วที่สำคัญตอนนี้ผมกำลังนั่งคร่อมอยู่บนตัวคุณชาย  รู้สึกหวิวๆแปลกๆวะ ตั้งแต่จูบเมือกี้แล้วนะ นี้ผมหวันไหวไปกับคนบ้าหรอเนียย

“ คะ…คุณชายคือ…”

“ นางฟ้าเป็นไรหน้าแดง หรือหน้านางฟ้าโขกพื้นหรอ โอ๋ๆ อย่าร้องนะเดี่ยวยาทาเอาให้น้า”

คือ ใช่เอายาทาให้น้า หรือเปล่า?  ช่วยพูดให้มันฟังรู้เรื่องได้ไหมเนี่ย แล้วหน้าโขกพื้ออะไรเขามีแต่หัวโขกพื้น บ้าแล้วยังโง่อีกโอ๊ยจะไหวไหมเนี่ย  ไม่ใช่มีลูกแล้วลูกปัญญาอ่อนกว่าเดิมนะไม่ไหวๆ
ห๊ะ อะไรๆมีลูกนะ บ้าไปแล้วใครจะไปมีลูกกับคุณชายกัน ผมไม่ได้ง่ายหรอกนะ

“ คุณชายจะนอนไปถึงไหนเนี่ยลุกสิ”

“ เราลุกไม้ได้”

“ทำไม”

ปัญหาเยอะจริงๆ

“ ก็นางฟ้านั่งทับเราอยู่ แต่ไม่เป็นไรนั่งนานๆก็เราชอบ นางฟ้าชอบสีชมพูหรอดูสิๆข้างในนี้ก็สีชมพู”

เออเรานั่งทับอยู่จริงด้วย แต่เดี่ยวนะ อะไรในๆวะ ถามว่าผมนั่งอยู่บนตัวคุณชายท่าไหนหรอ ก็นั่งคร่อมชันขาขึ้นไม่ได้วางขาบนตัวคุณชายนะแต่แยกออกอะเข้าใจไหม  เอ๋ ?  เดี่ยวนะ นั่งชันขาแล้วแยกออก  ข้างในสิชมพู พอคิดได้แบบนั้นผมก็ก้มลงไปดูทันที ชัดเลย ข้างในสีชมพู

  อ๊ากกกกกกกกก

นั้นมันกางเกงในตูนิหว้า  ไอ้คุณชายมึงแอบดูกางเกงในตูหรอเลวมาก จะเอากางเกงในตูไปใส่ยังไม่พอยังจะมาแอบดูใต้
กระโปรงตูอีก   

“ อย่ามองนะเว้ย!”

ผมรีบลุกออกจากตัวคุณชายแล้วเด้งตัวเองไปอยู่อีกฝากหนึ่งของห้อง 
เห็นขนาดนี้แล้วคุณชายมันจะรู้ไหมหว้าว่าตูไม่ใช่ผู้หญิงแต่เป็นผู้ชาย  ถ้าเกิดคุณชายมันรู้ละทำไงดี
คงไม่รู้หรอกมั้ง ก็มันเป็นบ้านิไม่รู้หรอกๆ     แต่ถ้ารู้ก็ไม่เห็นเป็นอะไรนิหว้าสัญญาจะได้ถูกยกเลิกงานแต่งก็ไม่ต้องมีใช่ๆ   
  แต่ถ้ามันไปเรียกร้องค้าเสียหายละวะ  แบบโดดหลอกแล้วเรียกร้องค้าเสียหายแบบในหนังอะ ผมไม่ซวยหรอ     
จะทำไงดีละ ไม่นะไม่รู้หรอกใช่ไหม

ไม่รู้สิต้องไม่รู้

ผมจ้องไปยังคุณชายที่ลุกขึ้นมานั่งแต่ยังนั่งอยู่ที่เดิมแล้วก็กำลังจ้องมาทางผมใช่เดี่ยวกัน

หรือว่ามันจะรู้วะ….






“นะ…นิคุณชาย”
เงียบ….
ไม่มีเสียงตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก   ตุ๊ด…ตุ๊ด…..
หลังจากเป็นบ้าตอนนี้จะมาเป็นใบ้หรอ พูดอะไรสักอย่างสิไอ้คุณชายบ้า
“ คุณชะ…”
พูดยังไม่ทันจบคุณชายก็กระโดดมานั่งคร่อมผม   แล้วทำไมต้องทำหน้าน่ากลัวขนาดนั้นด้วยวะ
อย่ามองกันแบบนั้นนะเว้ย  จากคุณชายบ้ากลายเป็นคุณชายน่ากลัวไปแล้ว
“ นางฟ้าๆ นางฟ้ารู้เปล่าคนโกหกจะโดนสาบเป็นหินนะ”
อ๊ากกกกกก
อย่ามาพูดน้ำเสียงแบบนี้ด้วยหน้าโหดๆได้ไหมเล่า   ไม่ได้อยากจะทำซะหน่อยแต่สถานการณ์มันบังคับอะรู้จักปะ  ตกลงมึงไม่ได้บ้าใช่ปะเนี่ย
“ นินางฟ้า เราไม่ชอบคนโกหกละ นางฟ้าอย่าทำนะไม่งั้นจะโดนสาบเป็นหินขยับไม่ได้น้า”
สรุปคือรู้แล้วใช่ไหม  รู้แล้วละสิ
อ๊ากกกกกกกกกก  ม่ายยยยยยยย
มาอยู่ยังไม่ถึงวันความลับแตกซะแล้ว
“ ระ…รู้แล้วหรอ”
“ รู้อะไรหรอ   บอกสิอยากให้รู้ต้องบอกน้าบอกสิๆๆๆ”
เอิม จากไอ้น่าโหดเมื่อกี้กลับมาเป็นคุณชายบ้าเหมือนเดิมแล้ว  แต่แบบนี้ก็ยังดีกว่าแบบนั้นนะคิดว่านะ
แล้วตกลงมันรู้หรือไม่รู้เนี่ย  ถ้ามันรู้ก็ต้องพูดสิแต่นี้ไม่พูด แสดงว่าไม่รู้ใช่ไหม ใช่ๆๆๆต้องใช่แน่ๆ
อ่า ดีจังความลับยังไม่แตก ( คิดไปเองไม่มีใครเกินละอองน้ำ บอกเลย) 
“ ไม่มีอะไรสักหน่อย นิลุกได้แล้วนะมันหนัก”
หนักจริงๆนะ  ตัวก็ไม่ใช่เล็กๆ  แต่รู้สึกเหมือนคุณชายท่านจะสนใจสิ่งที่ผมพูดเหลือเกินนะ แต่ไม่รู้ฟังอีท่าไหนมันถึงยังไม่ยอมลุกไปสักที
“ ถ้าเราลุกนางฟ้าจะกระโดดหนีเราไหม”
จริงสิเมือกี้ผมกระโดดหนีมานิ  ก็คนมันตกใจนิหว้าก็เป็นธรรมดาป่ะที่ทำแบบนั้น ใครๆเขาก็ทำกัน
“ ก็ได้ไม่หนี รีบๆลุกสิหนัก”
“นางฟ้านั่งทับเรา เรายังไม่ว่าเลย”
  คือช่วยดูตัวเองกับก่อนได้ไหมค่อยมาเปรียบเทียบ   โอ๊ยคุยด้วยแล้วปวดหัว  ถึงจะบ่นๆแต่คุณชายก็ยอมลุกออกจากตัวผมไป  อยู่ในสภาพล่อแหลมแบบนั้นไม่ดีเลยนะ ถึงคุณชายจะเป็นบ้าก็เถอะแต่ผมไม่ได้บ้าด้วยนิ
   หลังจากที่เสียเวลาไปกับคุณชายไปมากผมก็เริ่มเก็บเสื้อผ้าของใช้เข้าตู้ แล้วทำไมผมต้องใช้ตู้เสื้อผ้าเดี่ยวกันกับคุณชายด้วย ขอแยกตู้ได้ไหมขอเหอะ ถ้าไม่แยกเสื้อผ้าก็ขอแยกตู้ชั้นในทีเหอะ ก็ทำได้แค่คิดละนะแต่ผมไม่ได้เอาใส่ในตู้เดียวกันกับคุณชายหรอกนะ เก็บเอาไว้ในกระเป๋าต่างหากละถึงจะรู้สึกเหมือนความลับจะแตกแล้วก็เถอะ แต่ขอมีความลับบ้างไรบ้างเหอะ  น้ำขอร้อง พรีสสสส
หลังจากที่ผมเก็บของเสร็จเรียบร้อย โดยที่มีคุณชายนั่งเฝ้าอยู่บนเตียง ตอนแรกเห็นลากกระเป๋าขึ้นมาให้ก็นึกว่าจะช่วยที่ไหนได้ แม่งคุณชายไม่เป็นคุณชายเอาซะเลยเซ็ง  แต่ชั่งเรื่องนั้นกันก่อนเถอะ ผมมีเรื่องอื่นให้สนใจมากกว่านี้อีก พอผมลงมาข้างล่างก็เจอลุงคนหนึ่งกำลังคุยอยู่กับป้าอร
“อ้าวคุณหนู คุณชายเก็บของกันเสร็จแล้วหรอคะ พอดีเลยตาชัยกลับมาจากตลาดป้าจะไปทำกับข้าวคุณหนูอยากทานอะไรไหมค่ะบอกป้าได้นะ”
“ อะไรก็ได้คะ”
ผมตอบป้าอรแต่สายตามองไปที่คุณลุงข้างหลังเหมือนจะถามเป็นนัยๆว่าตาลุงนี้ใครป้า
แล้วเหมือนป้าอรจะเข้าใจในสิ่งที่ผมสื่อ
“ อ๋อ นี้ตาชัยสามีป้าเอง พอดีป้าให้ไปช่วยซื้อของที่ตลาดให้นะคะ เมือเที่ยงเลยไม่ได้เจอกันงั้นป้าขอตัวก่อนนะคะ เดี่ยวทำกับข้าวเสร็จไม่ทันมื้อเย็น”
“ ให้หนูช่วยไหมค่ะป้าอร”
“ โอ้ย ไม่ต้องหรอกคะ แค่นี้เองสบายมากคุณหนูตามสบายเถอะคะ”
ในเมื่อป้าบอกอย่างนั้นผมก็ไม่ช่วยนะ  แล้วเราจะทำอะไรต่อดีละเมือบ่ายก็เดินสำรวจรอบๆบ้านแล้วด้วยไม่มีอะไรให้ทำแล้วสิ
 แล้วคุณชายหายไปไหนเนี่ยเมื่อกี้ยังยืนอยู่ด้วยกัน หนีไปไหนแล้ว แต่ชั่งเถอะจะไปไหนก็ไปเหนื่อยแล้ว
ผมเดินมานั่งที่ห้องรับแขก เปิดTVดูช่องการ์ตูนที่ดูเป็นประจำ 
อย่า
อย่ามองผมด้วยสายตาแบบนั้นการ์ตูนใครๆเขาก็ดูกัน เชื่อผมสิ   ผมไม่รู้ว่านั่งดูTVไปนานแค่ไหน รู้ตัวอีกที่ก็ตอนที่มีใครมาสะกิดนั้นแหละ
หือ?
บอกผมที่ไอ้ผู้ชายตัวโตๆ หน้าหล่อๆ ที่ป้าอรเรียกคุณชายๆ ทำไมถึงมีสภาพเป็นแบบนี้   อะไรนะหรอ
ก็สภาพคุณชายตอนนี้เหมือนควายนอนกลิ่งโคนเลยนะสิ ไปทำอะไรมาเนีย
“ คุณชายทำไมสภาพเป็นแบบนี้ละไปทำอะไรมา”
“ คือเราไปเอาไอ้นี้มา”
ไอ้นี้ที่คุณชายพูดถึงคือ
ลูกหมา…
แล้วไปเอายังไงถึงมีสภาพแบบนี้เนี่ย โอ๊ย   อยากจะบ้าตาย ทั้งคนทั้งหมาสภาพเหมือนกันเลย
“ นางฟ้าอย่าโกธรสิเราเอามาให้”
“ ดาวไม่ได้โกธร แล้วไปทำยังไงถึงเปื้อนไปทั้งตัวแบบนี้ละคุณชาย”
อ๊ากกกก   อย่าเข้ามานะโว้ย ตัวมีแต่โคลนยังจะเข้ามากอดอีก
“ เราไปเจอมันอยู่หลังพุ่มไม้ใกล้สระน้ำก็เลยไปเอามันออกมาแต่ว่า มันมีน้ำขังอยู่แล้วลื่นนะเลยเป็นแบบนี้”
“แล้วคุณชายออกไปทำไม”
“ เราจะไปเอาดอกไม้มาให้นางฟ้าไง”
“ แล้วไหนดอกไม้”   เจอแต่ลูกหมา  ผมได้แต่พูดต่อในใจไม่ได้พูดออกไปกลัวคุณชายแกจะจิตตก
“ ชั่งมันเถอะคุณชายขึ้นไปอาบน้ำเถอะ เดียวดาวจะเอาลูกหมาไปอาบน้ำเอง”
“ ไม่”
เป็นอะไรอีกเนีย
“ ทำไมต้องอาบน้ำให้น้องหมา ต้องอาบให้เราสิ”
เวรกรรมแล้วทำไมผมต้องอาบให้คุณด้วยครับคุณชาย เป็นเมียผมก็ไม่เรื่องไรต้องทำให้ทำเองเดะ
“ คุณชายก็อาบเองสิทุกทีก็อาบได้นิ”
“ ทุกทีป้าอรทำให้ แต่ต่อไปนางฟ้าจะเป็นคนทำ”
เฮ้ย  เรื่องอะไรต้องทำด้วยอย่ามามั่ว
“ ป้าอร บอกนางฟ้าจะมาเป็นภรรยาเรานางฟ้าต้องเป็นคนทำให้เรา”
เออ  ลืมไปเลยว่าผมมาอยู่ที่นี้ในฐานะอะไร ภรรยาสินะ ภรรยา แต่มันมีกฎข้อไหนวะที่บอกว่าภรรยาต้องเป็นคนทำอะไรแบบนี้ให้สามีนะ มันไม่แฟร์เลยนะเว้ย นี้ภรรยานะไม่ใช่คนใช้เข้าใจไรผิดป่ะ
“ เรื่องแบบนี้มันเป็นเรื่องส่วนตัวคุณชายต้องทำเอง”
“ แล้วทำไมน้องหมาทำเองไม่ได้”
เอ้า ก็พูดอยู่ว่ามันเป็นหมาจะทำเองได้ยังไง
“ ก็มันเป็นหมานิ ถึงทำเองก็ไม่สะอาดอีกอย่างคุณชายจะเอาให้ดาวไม่ใช่หรอ ดาวก็มีสิทธ์จะทำอะไรกับมันก็ได้”
“ งั้นเราเอาตัวเราให้นางฟ้าด้วย นางฟ้าจะทำอะไรกับเราก็ได้”
โอ๊ย บ้ากันไปใหญ่แล้วใครมันจะไปอยากได้กัน ไม่รู้จะพูดยังไงแล้วนะ เหมือนกับจะเล่นสงครามเย็นกันยังไงก็ไม่รู้ ผมไม่พูดคุณชายก็ไม่พูดจ้องเองๆถ้าเป็นปลากัดคงท้องไปแล้ว
โอเคยอม ผมยอมก็ได้เล่นจ้องกันแบบนั้นใครมันจะทนได้วะ
“ โอเคๆไปอาบน้ำกัน”
พอได้ยินคำตอบทีพึงพอใจจากน่าบึ่งๆก็ยิ่งออกมาซะงั้น เฮ้อ ผมต้องอยู่กับคนๆนี้ไปอีกนานสินะ ต้องทำตัวให้ชินหรือทำใจให้ชินดีละหรือจะทั้งสองอย่างดี พูดแล้วก็เซง











หายไปหลายวันอยากจะบอกว่ายังสอบไม่เสร็จละ
เหลืออาทิตย์หน้าอีกอาทิตย์ข้อสอบชั่งโหดร้าย :katai4: :katai1:
รู้สึกขอบคุณคนอ่านทุกคนนะค่ะ ทุกครั้งที่เปิดเข้ามาแล้วเจอ ว่ามีคนรอตอนต่อไป
รู้สึกดีใจมากๆ  ถ้าสอบเสร็จแล้วจะมาลงให้เยอะๆนะ ตอนนี้เอาแค่นี้ไปก่อน
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 4 100%
เริ่มหัวข้อโดย: VentoSTAG ที่ 10-05-2015 02:03:45
 :haun4: :haun4: อาบน้ำกันๆ หวังว่าอะไรคงไม่ตื่นตอนถูตัวนะ  :-[ :-[
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 4 100%
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 10-05-2015 06:11:48
หนูน้ำอย่าใจร้ายกับคุณชายนักสิค้าา คุณชายน่าสงสารออกนะคะ อุตส่าห์ไปช่วยน้องหมาจนตัวเปื้อนเลย :กอด1:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 4 100%
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 10-05-2015 06:30:20
เดี๋ยวคุณชายอาจจะมีหุ่นล่ำๆ ชวนขย้ำก็ดร๊ายยยย
รอตอนต่อไปเนาะะะะ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 4 100%
เริ่มหัวข้อโดย: yanggi ที่ 10-05-2015 09:03:58
คุณชายขี้โกหกด้วยรึป่าวเนี่ย   .....แกล้งบ้ารึป่าวหว่าาาา ?
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 4 100%
เริ่มหัวข้อโดย: milin03 ที่ 10-05-2015 09:06:02
รอต่อปายยย
ถ้าคุณชายรู้ว่าน้ำเป็นผชนี่.....
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 4 100%
เริ่มหัวข้อโดย: aom2529 ที่ 10-05-2015 09:14:17
สัญญาแล้วนะว่าจะมาลงให้เยอะๆ.ผิดสัญญามีงอลลลลล
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 4 100%
เริ่มหัวข้อโดย: ayumu ที่ 10-05-2015 09:41:01
คุณชายแกล้งบ้ารึเปล่าน้า  :hao3:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 4 100%
เริ่มหัวข้อโดย: thyme812 ที่ 10-05-2015 11:48:50
 :-[
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 4 100%
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 10-05-2015 12:06:40
คิดเหมือนกันว่าคุณชายแกล้งบ้าหรือเปล่า

แต่ช่างมัน ไปรอดูตอนอาบน้ำให้คุณชายดีกว่า  :hao6:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : ตอนที่ 5
เริ่มหัวข้อโดย: kaname ที่ 15-05-2015 15:43:12
@##ผมเนียแหละภรรยา ##@   
ตอนที่ 5



ขณะนี้ผมได้อยู่ห้องน้ำกับน้องหมาและคุณชาย เอิ่ม แล้วไงต่อวะตั้งแต่เกิดมาผมยังไม่เคยอาบน้ำให้ใครเลยนะแม้แต่หมาก็เถอะ

“ คุณชายถอดชุดออกเองได้ใช่ไหม”
“ ป้าอรถอดให้”

คือจะบอกว่าถอดเองไม่ได้งั้นสินะ บอกว่าทำไม่ได้ก็จบทำมาอ้างป้าอรต้องถอดให้สินะ
เฮ้อ  ทำๆไปเถอะกับคนบ้าคิดไรมากวะผมบอกให้คุณชายวางน้องหมาลงแล้วเข้าไปถอดเสื้อให้วันนี้คุณชายใส่เสื้อเชิทแขนสั้นสีฟ้าอ่อนทำไมไม่ใส่เสื้อยืดวะจะได้ถอดง่ายๆไม่เข้าใจ  ผมเข้าไปปลดกระดุมเสื้อให้คุณชาย แรกๆก็ไม่เท่าไรแต่พอมาถึงช่วงกลางๆ แม่เจ้าคนบ้ามีซิกแพคเป็นลูกๆเลยเว้ยเฮ้ย อิจฉาอะทำไมผมไม่มีมั้งผมก็ผู้ชายนะ  ลองลูบได้ไหมเนียแค่คิดเล่นรู้สึกตัวอีกทีผมก็เผลอลูบไปซะแล้วเนื้อแน่เวอร์
จะบอกว่าตัวเองไม่มีไขมันส่วนเกินสินะหมั่นใส่จริง

“ โอ้ย!  นางฟ้าหยิกเราทำไม”

แฮะๆ ลืมตัว ก็ทำให้หมั่นใส้เองทำไมละ

“ โทษทีๆ เดียวถอดกางเกงแล้วคุณชายไปรอในห้องน้ำ ดาวจะไปหยิบผ้าเช็ดตัว”

รีบๆทำให้เสร็จดีกว่า ยังไงก็ผู้ชายด้วยกันละนะด้วยความทีว่าคุณชายตัวสูงกว่าผมเลยทำให้ไม่ต้องก้มลงไปถอดกางเกงให้กางเกงที่คุณชายใส่เป็นกางเกงขาสามส่วนสีเขียวขี้ม้าไม่ได้ใส่เข็มขัดเลยปลดกระดุมปลดชิปแล้วรูดลงมาได้เลย
ก็เข้าใจนะว่าผู้ชายเหมือนกันแล้วไอ้นูนๆนี้มันอะไรคนละขนาดเลยเว้ย!  เปลี่ยนใจตอนนี้ให้ป้าอรมาทำแทนจะทันไหมวะ

“ นางฟ้าเป็นไรทำไมหน้าแดงละ”
“ ปะ…เปล่าไม่ได้เป็นไรเข้าไปรอในห้องน้ำสิ”

จะถามทำไมเนีย  นิเราหน้าแดงจริงเหรอ ไม่หรอกจริง อ๊ากกกกกกแล้วจะตื่นเต้นทำแมวอะไรฟะเนียยยย
ใจเย็นๆ นั้นคนบ้านะมาคิดอะไรแบบนี้กับคนบ้าแย่สุดๆไปเลยนะไอ้น้ำ แต่พอผมหยิบผ้าเช็ดตัวเข้าไปให้ห้องน้ำเท่านั้นแหละ


แม่เจ้า!!!!


ใหญ่โคตร!!!


จะอะไรละก็ไอ้นั้นไงไอ้นั้นอะ  ขนาดมันสงบนิ่งอยู่นะยังขนาดนี้แล้วถ้ามันตื่นจะขนาดไหนวะเนีย แล้วมันไปถอดกางเกงในไว้ไหน ตอนเข้ามายังเห็นติดตัวอยู่เลย โอ้ย ไม่ไหวแล้วรู้สึกเหมือนจะเป็นลม แล้วความร็สึกที่ร้อนวูบวาบนี้คืออะไร อ๊ากกกให้ตายสิ

“ นางฟ้า! เลือด!”

เลือด?  เลือดอะไร ใครเลือด แล้วอะไรหยดใส่มือละเนีย เอ๊ะ สีแดงๆ อย่าบอกนะว่าเลือดผม พอลองเอามือมาจับจมูกที่รู้สึกเปลือกๆอยู่ ชัดเลยเลือดผมเอง ไม่ไหวจะยืนไม่อยู่แล้วผมทิ้งตัวลงนั่งที่หน้าห้องน้ำก่อนสักพักเลยล้มตัวลงนอน นิผมเลือดกำเดาไหลเพราะ ไอ้ ‘ ใหญ่’ นั้นหรอเนีย น่าอายจริงๆ

“ นางฟ้า !  ทำใจดีๆไว้นะ”

ผมจะตายเพราะคุณนั้นแหละครับคุณชาย จะเอาไอ้ใหญ่มาใกล้หน้าตูทำไมเนีย อยู่ใกลๆว่าใหญ่แล้วพอมาเห็นใกล้ๆนิใหญ่กว่าอะ จะมาย้ำความใหญ่ทำบ้าอะไรเล่า ไปไกลๆแล้วปล่อยผมไว้อย่างนี้เถอะคุณชาย
ได้โปรดอย่าเอาไอ้ใหญ่มาใกล้กับผมไปมากว่านี้เลย

“ นางฟ้าๆๆ ตอบสินิตอบสิ”

แล้วจะเขย่าทำไมแค่นี้ไม่พอหรอ พอคุณชายจับผมเขย่าเพราะแรงที่เขย่าผมหรือเพราะอะไรไม่อาจทราบได้
แต่ที่แน่ไอ้ใหญ่มันขยับตามละ  โอ้ย อย่ามาแปลงร่างแสดงพัฒนาการการเติบโตให้ดูนะเฟ้นไม่อยากดู

“ คุณชายหยุด หยุดก่อนดาวไม่เป็นไรคือคุณชายอาบน้ำเองได้ไหม”

ลองๆถามดูไปก่อน

“ ได้ๆเดี่ยวเราทำเอง ทำให้น้องหมาด้วย”

ไหนมึงบอกอาบเองไม่ได้ไงคุณชาย!  นิมึงหลอกนางฟ้าของมึงเหรอ  คุณชายแม่งเลว

“ นางฟ้านั่งรอตรงนี้นะเดียวเรารีบออกมา”

คุณชายพาผมมานั่งโซฟาที่อยู่มุงห้องแล้วตัวเองก็เข้าไปอาบน้ำ ตกลงมันยังไงกันแน่เนียตอนแรกบอกอาบเองไม่ได้แล้วตอนนี้พอถามว่าอาบเองได้ไหมดันบอกได้ มันเริ่มจะน่าสงสัยแล้วนะ  อ้าวเลือดหยุดไหลแล้วค่อยยังชั่ว ลงไปถามป้าอรดีกว่า  ผมลงมา
แล้วเดินเข้าไปในครัวก็เจอป้าอรที่ทำกับข้าวอยู่

“ ป้าอร”
“ อ้าวคุณหนูมีอะไรจะใช้ป้าเหรอคะ”
“ เปล่าคะ ดาวมีเรื่องจะถามคะ”
“ เรื่องอะไรละคะ”
“ คือเวลาอาบน้ำใครอาบให้คุณชายหรอคะ”
“ อ๋อ เรื่องนี้นิเอง คุณดาวไม่ต้องเป็นห่วงนะคะคุณชายแกทำของแกเองได้คะเราแค่ไปเฝ้าหน้าห้องน้ำรอหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วก็หาชุดไว้ให้ก็พอแล้วละคะ”

นั้นไง ไอ้คุณชายมันเล่นผมแล้ว คนบ้าก็ตอแหลเป็นเหรอเนีย ผมไม่เคยรู้มาก่อนเลยนะ

“ เหรอคะ ป้าอรเล่าเรื่องคุณชายให้ดาวฟังหน่อยสิคะ”

รู้เขารู้เรารบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง  ตามนั้นเลยครับครั้งหน้าจะได้ไม่โดนมันหลอกอีก แค่นี้ผมก็หลอนแล้ว

“ เรื่องของคุณชายหรอคะ เรื่องอะไรดีละป้าก็ไม่รู้จะเล่าอะไรดี”
“ ก็อย่าเช่นอายุ อาชีพ ชอบอะไรไม่ชอบอะไรประมาณนี้มั้งคะ”
“ อายุหรอคะรู้ปีนี้คุณชายก็ 24แล้วละคะ ส่วนของชอบนี้คงจะหนังสือมั้งคะคุณชายชอบอ่านหนังสือนะคะ”

ป๊าด 24 หรองั้นก็เป็นพี่ผม2 ปีนะสิ

“ ป้าเล่าตอนที่คุณชายยังปกติให้ฟังหน่อยสิคะ”
“ ได้คะ ตอนที่ยังปกติหรอคะ ที่จริงคุณชายเธอไปเรียนที่ต่างประเทศนะคะเพิ่งจะกลับมาได้แต่ปีกว่าๆเองแล้วก็เป็นอย่างที่เห็น   

กลับมาบ้านที่ก็จะอยู่บ้านใหญ่นะคะส่วนบ้านหลังนี้นานๆจะมาทีป้าก็ไม่ค่อยรู้อะไรหรอกคะ เพราะป้าไม่ใช่คนบ้านใหญ่ป้าก็คนแถวๆนี้แหละคะคุณท่านจ้างไว้เป็นแม่บ้านตอนที่มาพักทีนี้ แล้วก็ให้ดูแลบ้านตอนท่านไม่อยู่ “

เป็นเด็กนอกสินะ ก็เป็นคุณชายนิเนอะ
“ แล้วป้าอรพักอยู่ห้องไหนละคะห้องด้านบนหรือเปล่า”
“ อ๋อเปล่าหรอกคะป้าไม่ได้พักทีนี้ป้ากลับไปพักที่บ้านนะ อยุ่ไม่ใกลจากที่นี้มากหรอกคะ”
เฮ้ย หมายความว่าไงป้าจะทิ้งให้ผมอยู่กับคุณชายบ้าสองคนหรอ
“ อ้าวแล้วแบบนี้คุณชายจะอยู่ยังไงละคะ”
“ ก็รอคุณชายหลับป้าถึงจะกลับนะคะ คุณชายไม่ค่อยตื่นมาตอนกลางคืนหรอกคะไม่มีปัญหา”

แต่ผมไม่อยากอยู่กันสองคนนิ

“ นางฟ้า!!!”

นั้นไงพูดถึงก็มาเลยตายยากจริงๆๆ

“ นางฟ้าทำไมลงมา”

พอเห็นว่าผมอยู่ไหนคุณชายท่านก็เดินตรงมาหาผมเลยครับ อะไรทำเหมือนผมเป็นคนผิดงั้นแหละแค่ลงมาข้างลงนะเว้ยไม่ได้หนีกลับบ้านซะหน่อย

“ ก็คุณชายอาบน้ำนาน”

แม้ก่อนเข้าห้องน้ำบอกถอดเสื้อผ้าเองไม่ได้ แต่ตอนออกจากห้องน้ำใส่เสื้อเองละสิเหอะหลอกตูอีกแล้วละสิ

“ แต่เราบอกให้รอ เราตกใจออกมาไม่เจอ”
“ก็เจอแล้วนี้ไง แล้วอาบน้ำให้น้องหมาด้วยหรือเปล่า”
“ อาบแล้วนี้ไง”
เหอะ ไม่ต้องมาทำเป็นอ้อนตอนนี้โกธรเว้ยโกธรรู้ไว้เลยว่าโกธร
“อ้าวคุณชายไปเอาลุกหมามาจากไหนคะ”
“ เราเจออยู่ข้างนอกตรงสวนดอกไม้”
“ สงสัยคงเป็นลูกหมาแถวนี้หลงมามั้งคะ”
“ เราจะเอา”
“คุณชายจะเลี้ยงหรอคะจะดีหรอคะคุณชาย”
“เราจะเลี้ยงกับนางฟ้า”

เฮ้ย ถามกันยังว่าอยากจะเลี้ยงหรือเปล่านะอย่ามามั่วเอาเองนะเว้ย
ถึงจะพูดอย่างนั้นสุดท้ายคุณชายก็ได้เลี้ยงอยู่ดี  คนบ้ากับหมาอีกหนึ่งตัว ดีจริงๆ






อาหารเย็นวันนี้ป้าอรทำไว้สองสามอย่าง พอทำเสร็จก็ขอตัวกลับบ้านเลยเห็นบอกว่าวันนี้ลูกชายจะพาหลานชายมาหา พอลุงชัย
มาตามก็ออกไปกันเลย พอถามว่าป้าไม่ห่วงคุณชายหรอป้าอรเลยบอกว่า

‘ มีคุณหนุละอองดาวอยู่ทั้งคนไม่เป็นไรหรอกคะ’

แล้วป้าไม่คิดว่าผมจะเป็นอะไรบ้างเหรอครับป้าโธ่ๆห่วงแต่ไอ้คุณชายตอแหลนั้นแหละ

“นางฟ้ากินข้าวกันเถอะหิวแล้ว”

นั้นสิชักแล้วเหมือนกันนะ ว่าแต่นิมันกี่โมงกี่ยามกันแล้วละเนีย ผมมองหานาฬิกาสักพักก็เจอ 6โมงแล้วนิ เวลาช่างเดินเร็วจริงๆ
ผมพาคุณชายไปกินข้าวที่ป้าอรเตรียมไว้ให้ พอกินกันเสร็จเรียบร้อยผมก็เก็บจานไปล้าง แล้วเดินไปปิดประตูบ้านล็อกลงกลอนให้เรียบร้อยกันขโมยขึ้นไม่รู้ว่ามีไม่แต่กันไว้ก่อนละนะ จำไว้นะสาวๆต้องปิดประตูให้เรียบร้อยเพื่อความปลอดภัย
 หลังจากนั้นก็ขึ้นไปที่ห้องของคุณชายอีกครั้ง เฮ้อ คืนนี้ผมต้องนอน้องเดี่ยวกันกับคุณชายสินะหวังว่าคงไม่มีอะไรเกิดขึ้นนะรู้สึกไม่ค่อยดีไงไม่รู้ ไม่ใช่ว่าผมหลับแต่คุณชายมันตื้นขึ้นมาทำอะไรแปลกๆกับผมนะ
หรือว่าจะรอให้คุณชายหลับก่อนแล้วผมก็แอบไปนอนอีกห้อง เออเข่าอยู่น้าถึงผมจะเป็นผู้ชายก็เถอะแต่ก็สวยออกขนาดนี้ถ้าคุณชายมันหน้ามืดปล้ำผมขึ้นมาทำไง

แต่

คุณชายมันเป็นบ้านิหว้า

เออวะคิดมากไรวะน้ำขี้กลัวไปได้ ไปๆไปอาบน้ำมาดูหนังดีกว่า คิดไปก็ปวดหัวเนอะๆ

“ นางฟ้าๆมาดูการ์ตูนกันเถอะ”
“ คุณชายดูไปก่อนเถอะ ดาวจะไปอาบน้ำ”

ต้องเอาเสื้อผ้าเข้าไปใส่ในห้องน้ำด้วยสินะ อยู่บ้านคนอื่นนิมันลำบากจริงๆนะเดินแก้ผ้าก็ไม่ได้เดี่ยวความลับแตก

หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 5
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 15-05-2015 15:52:49
เห้ย คุณชายเอ๋อจริงป่าวเนี่ย มีหลอกนางฟ้าด้วย
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 5
เริ่มหัวข้อโดย: aom2529 ที่ 15-05-2015 16:13:19
 o13 o13 o13 คุณชายแน่มาก..
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 5
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 15-05-2015 16:20:06
คุณชายเจ้าเล่ห์จังนะคะ หึหึ :hao3:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 5
เริ่มหัวข้อโดย: ice.sp0211 ที่ 15-05-2015 17:17:11
คุณชายดูรู้เรื่องนะ แบบไม่เหมือนคนบ้า

ลองใจป่ะ :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

รอมาต่อชอบมาก  :mew3: :mew3: :mew3: :mew3:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 5
เริ่มหัวข้อโดย: ekuto ที่ 15-05-2015 19:27:45
ระวังนะจะโดนงาบไม่รู้ตัว

ใหญ่ด้วยอ่ะ ใหญ่จริงๆนะ(ไม่ต้องย้ำเว้ยยยย:น้ำ) 55555
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 5
เริ่มหัวข้อโดย: VentoSTAG ที่ 15-05-2015 21:25:49
ถ้าความแตกอิคุณชายไม่ได้บ้า แถมเด็ดปีกนางฟ้าจำแลงคนนี้ได้เมื่อไร
เราจะเตรียมพลุฉลองความฟิน  :-[ :-[ :-[ :hao7: :hao7: :hao7:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 5
เริ่มหัวข้อโดย: thyme812 ที่ 15-05-2015 21:47:29
 :impress2:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 5
เริ่มหัวข้อโดย: milin03 ที่ 15-05-2015 22:00:11
มาต่่อเร็วๆน้าาา :mew1:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 5
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 15-05-2015 22:40:00
คุณชายไม่ได้บ้าแน่ๆ รู้สึกแปลกๆ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 5
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 15-05-2015 22:45:05
แหมคุณชาย
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 5
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 15-05-2015 22:50:19
เอ๊ะ อีคุณชาย ตกลงว่าแกบ้าจริงๆหรือหลอกเนี่ย  :hao4:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 5
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 16-05-2015 06:06:26
คุณชายน่าสงสัยนะเนี่ยยย
รอตอนต่อไปเนอะะะ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 5
เริ่มหัวข้อโดย: gigigeam ที่ 16-05-2015 07:53:23
อ่านมาตั้งแต่แรก รู้สึกว่าคุณชายเป็นแปลกๆ? = = เหมือนกับแสดงละครว่าตัวเองเป็นบ้า เอ๊ะ...หรือมันบ้าจริง   :mew5: แต่ก็น้ำดูแม่บ้านแม่เรือนดีนะคะ5555
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 5
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 16-05-2015 09:13:28
มันเป็นแผนการของละอองดาวกะคุณชายป่ะ อิอิลุ้นตอนต่อไป
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : ตอนที่ 6
เริ่มหัวข้อโดย: kaname ที่ 27-05-2015 00:59:18
@##ผมเนียแหละภรรยา ##@   
ตอนที่ 6
[/b]





 ผมมองตามแผ่นหลังเล็กๆเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ แล้วได้แต่ยิ้มกับตัวเองไม่ระวังตัวเอาซะเลยทั้งๆที่ทำหน้าระแวงซะขนาดนั้นความคิดกับการกระทำตรงข้ามกันซะจริง
เกรินมาแบบนี้คงรู้กันใช่ไหมครับว่าตอนนี้ใครเป็นคนเล่าเรื่อง ใช่แล้ว ผมคุณชาย ธรณินธร์ เตชะศักดิ์
คุณชายบ้าของทุกคนนั้นแหละครับ ผมว่าเนียนแล้วน้าแต่รู้สึกเหมือนทุกคนจะเดาถูกว่าผมไม่ได้เป็นบ้า ใช่ผมไม่ได้เป็นบ้าจริงๆหรอกครับ อยากรู้ว่าทำไมผมถึงต้องทำตัวเป็นคนบ้าอย่างนั้นเหรอครับก็พอเล่าให้ฟังได้อยู่เหรอ  ที่ผมต้องทำแบบนี้ก็เพราะผมต้องการความจริงบาง รู้กันใช่ไหมว่าพ่อกับแม่ของผมตายเพราะอุบัติเหตุวันนั้นผมก็อยู่ในรถด้วย ที่ผมรู้แน่ๆคือมันไม่ใช่อุบัติเหตุธรรมดาแต่มันจงใจให้เป็นอุบัติเหตุต่างหากก่อนที่รถจะพุ่งชนกับรถอีกคนที่สวนทางมารถของพวกผมเบรคไม่ได้  พ่อพยายามหักหลบรถแต่ขณะเดียวกันก็มีรถอีกคันพุ่งตรงเข้ามาชมรถพวกผมให้หลุดเลนไปอยู่อีกเลนหนึ่ง แต่โชคร้ายมีรถบรรทุกวิ่งมาพอดีเลยชมเข้าจังๆ  พ่อกับแม่ของผมท่านเสียชีวิตในที่เกิดเหตุแต่ผมรอดมาได้
ผมถูกส่งตัวไปที่โรงพยาบาลใกล้ๆกับที่เกิดเหตุ แต่ในคืนนั้นมีเรื่องที่ไม่น่าจะเกิดขึ้นเกิดขึ้นกับผมมีนพยายามจะฆ่าผม ยังดีที่คืนนั้นผมยังไม่หลับจึงรอดมาได้ ต้องบอกว่าผมโคตรโชคดีที่รอดตามติดกับถึงสองครั้งมาได้ หลังจากนั้นทำให้ผมแน่ใจว่าที่พ่อกับแม่ตายไม่ใช่อุบัติเหตุกันแน่พอมานั่งคิดๆผมว่าผมจำรถคันที่พุ่งมาชนกับรถของผมได้มันเป็นรถของพนักงานในบริษัทที่มาหาคุณลุงธาราเมือวันก่อน
ผมคิดว่าเรื่องนี้มันต้องมีเบื้องหน้าเบื้องหลังแน่ๆและผมต้องรู้ให้ได้ แล้วความคิดที่จะแกล้งเป็นบ้าก็เกิดขึ้นมาในตอนนั้นเอง  เพราะผมทำเป็นเสียสติโว้ยวายเหมือนคนบ้า เลยทำให้ไม่มีใครสนใจผมสักเท่าไรออกมาจากโรงพยาบาลแรกๆผมยังอยู่ที่บ้านใหญ่แต่อยู่ได้สักเดือนลุงธาราก็ส่งผมมาอยู่ที่นี้ ก็ดีนะไม่ต้องแกล้งบ้าบ้านหลังนี้ไม่ค่อยมีคนสักเท่าไร ส่วนป้าอรกับลุงชัยแกไม่รู้หรอกครับว่าผมไม่ได้เป็นบ้า
ส่วนเรื่องแต่งงานผมพอจะรู้จากแม่แล้วละครับว่าผมมีคู่หมั่นคู่หมายจะให้แต่งด้วยแล้ว เธอคือลูกสาวของเพื่อนพ่อผมเองรู้สึกจะเป็นฝาแฝด คนที่จะแต่งกับผมเป็นแฝดพี่ชื่อละอองดาว ผมไม่เคยเจอเธอหรอกครับเห็นคุณป้าบอกว่าเธอไปอยู่กับป้าของเธอที่แคนาดา แต่คนน้องที่ชื่อละอองน้ำผมเคยเจอนะผมเคยไปกินข้าวป้าคุณป้าอยู่ครั้งหนึ่ง เธอน่ารักดีนะ คนพี่ก็คงหน้าตาไม่ต่างกันหรอกก็ฝาแฝด แต่รู้อะไรไหมครับระหว่างที่ทานข้าว เธอไม่สนใจมองผมเลยสักนิดเรื่องหน้าตาผมว่าผมมั่นใจมากเลยนะว่าตัวเองหล่อมากวันนั้นทำเอาผมรู้เสียเซลแปลกๆไปเลย
แล้ววันนี้เธอก็มาว่าที่ภรรยาของผมละอองดาว ผมเข้าใจว่าการแต่งงานแบบนี้คงจะเป็นอะไรที่ไม่น่าพอใจสำหรับเด็กนอกอย่างเธอสักเท่าไร อีกอย่างผมไม่ได้อยากแต่งงานกับเธอด้วยคิดดูสิคุณจะแต่งงานกับคุณยังไม่เคยเห็นหน้าหรือแม้แต่ได้ยินเสียงไหมละ ผมคิดเอาไว้ว่าจะลองคุยกับเธอเรื่องนี้ดูแล้วบอกความจริงกับเธอให้เธอช่วยผมพอผมรู้ว่าใครเป็นคนทำให้เกิดอุบัติเหตุครั้งนั้นแล้ว ถ้าความรู้สึกของเราไม่ตรงกันทางใครทางมัน ผมเป็นสุภาพบุรุษอยู่แล้ว
แต่ผู้หญิงที่ผมเจอมีอะไรบางอย่างบอกว่าเธออาจจะไม่ใช่ละอองดาวแต่อาจเป็นคนที่ผมเคยเจอมาแล้วก็เป็นได้ อย่างที่บอกว่าละอองดาวมีแฝดและผมก็เคยเจอแฝดของเธอแล้ว ผมเป็นคนจำคนแม่นนะถึงจะมีหน้าตาคล้ายกันยังไงแต่นิสัยคงจะไม่เหมือนกันหรอกมั้ง   
  ดูเหมือนเธอจะไม่รู้ว่าผมมีอาการของคนเสียสติหรือคนบ้าเลยสักนิดตอนที่ป้าอรบอกเธอดูตกใจมากผมคิดว่าเธอรู้ซะอีกนะลุงธาราน่าจะบอกเธอแล้วรวมถึงคุณลุงคุณป้าด้วย ระหว่างที่เอาของเข้าไปเก็บในห้อง สาบานได้ว่าผมไม่ได้จะเล่นซนหรืออยากแกล้ง แต่ผมอยากจะช่วยเลยเปิดกระเป๋าเอาเสื้อผ้าไปใส่ตู้ เชื่อสิว่าผมเจอสิ่งที่ไม่ควรจะเจอ กกน.ผู้ชายสีชมพู มันมาอยู่ในกระเป๋าของเธอได้ยังไงหรือจะเป็นของแฟนเธอ ไม่น่าใช่เท่าทีรู้ลูกสาวคนเล็กของคุณป้ายังไม่มีแฟน

“ นางฟ้า ทำไมนางฟ้ามีกางเกงลิงเหมือนเราละ”


เฮ้ย!!


“ เอาคืนมานะคุณชาย!”

ทำไมต้องตกใจขนาดนั้น หรือจะเป็นของแฟนจริงๆ

“ ไม่คืนหรอก อ๋อหรือว่านางฟ้าซื้อมาให้เราใช่ไหม แต่ทำไมเป็นสีชมพูละเราไม่ได้ชอบสิชมพูซะหน่อย”

มีแฟนแล้วยังจะมาแต่งงานกับคนอื่นอีก หึ ผู้หญิงเป็นอย่างนี้ทุกคนหรือไง ( คุณชายท่านมีป่ม)

“งั้นเดียวเราลองใส่ให้นางฟ้าดูดีกว่า”

หวงงั้นหรอของแฟนจริงๆสินะ  เธอต้องแต่งงานกับผม ต้องเป็นภรรยาของผมเพียงคนเดียวเฮไม่มีสิทธิ์ไปมีคนอื่น

“ ไม่ได้นะคุณชาย ไม่ใช่ของคุณชายนะห้ามใส่นะถอดออกนะ”

เธอเข้ามาแย่งกกน.จากผมถ้าทำได้อยากจะโยนทิ้งด้วยซ้ำ แย่งกันไปแยงกันมาทำให้ไม่ทันระวังผมสะดุดกับขอบเตียงเข้า เลยล้มลงไปทั้งคู่ผมคว้าเธอเข้ามากอดไว้ก่อนที่จะถึงพื้น  แค่มองผมคิดว่าเธอตัวเล็กแล้วนะแต่พอได้มากอดรู้สึกเหมือนตัวเล็กกว่าที่เห็นอีก  เหมือนเธอจะรู้ว่านอนทับผมอยู่ เธอค่อยๆลุกขึ้นนั่ง
ให้ตายสิเธอลืมไปแล้วหรือไงว่าตัวเองใส่กระโปรง

“ คะ…คุณชายคือ…”
“ นางฟ้าเป็นไรหน้าแดง หรือหน้านางฟ้าโขกพื้นหรอ โอ๋ๆ อย่าร้องนะเดี่ยวยาทาเอาให้น้า”

ตอนล้มก็ไม่น่าจะโดนอะไรนิ  ยิ่งผมมองหน้าเธอก็ยิ่งแดงสักพักก็สายหน้าไปมา

“ คุณชายจะนอนไปถึงไหนเนี่ยลุกสิ”
“ เราลุกไม่ได้”
“ทำไม”

 “ ก็นางฟ้านั่งทับเราอยู่ แต่ไม่เป็นไรนั่งนานๆก็เราชอบ นางฟ้าชอบสีชมพูหรอดูสิๆข้างในนี้ก็สีชมพู”

ผมไม่ได้แอบมองนะก็เธอนั่งแยกขาเองไม่ใช่ความผิดผมนะ แต่เดี่ยวนะมันแปลกๆ


เฮ้ย!


นั่นมันกางเกงในผู้ชายนิสีชมพูด้วยที่สำคัญนูน?ทำไมมันดูนูนๆแล้วไอ้รูปร่างรางๆคล้ายไข่สองใบนั่นอะไร
เดียวนะ คล้ายไข่?
เดียวนี้รังไข่ผู้หญิงเขาย้ายออกมาอยู่ข้างนอกแล้วหรอ

 “ อย่ามองนะเว้ย!”

ผมมั่วแน่คิดตามในสิ่งที่เห็นรู้ตัวอีกทีเธอก็เด้งตัวเองไปนั่งอยู่อีกฝากของห้องซะแล้ว
ผมควรถามเธอไหม มันจะแปลกหรือเปล่าถ้าถามเธอว่า

‘ นางฟ้าย้ายรังไข่ออกมาไว้ข้างนอกแล้วหรอมันดูนูน’

ผมจะโดนถีบกลับมาหรือเปล่า

“นะ…นิคุณชาย”
 “ คุณชะ…”

ผมรู้สึกเหมือนหลายๆอย่างในตัวเธอมันน่าสังสัยไปหมด ต้องหาคำตอบให้ได้อย่างแรกต้องรู้ให้ได้เธอคือละอองดาว หรือ ละอองน้ำ ก่อนที่เธอจะได้พูดอะไรต่อผมก็พาตัวเองไปคร่อมตัวเธอเอาไว้  ตาโตๆตอนตกใจเนียก็น่ารักดีนะ

 “ นางฟ้าๆ นางฟ้ารู้เปล่าคนโกหกจะโดนสาบเป็นหินนะ”
 “ นินางฟ้า เราไม่ชอบคนโกหกละ นางฟ้าอย่าทำนะไม่งั้นจะโดนสาบเป็นหินขยับไม่ได้น้า”
 “ ระ…รู้แล้วหรอ”
“ รู้อะไรเหรอ   บอกสิอยากให้รู้ต้องบอกน้าบอกสิๆๆๆ”

 นั้นไงมันมีอะไรจริงๆสิ ผมต้องรู้ให้ได้ว่าเรื่องอะไรที่เธอโกหก แล้วเพราะอะไรถึงทำ ตอนนี้ก็เนียนๆไปว่าไม่รู้ก่อนแล้วกัน

“ ไม่มีอะไรสักหน่อย นิลุกได้แล้วนะมันหนัก”
 “ ถ้าเราลุกนางฟ้าจะกระโดดหนีเราไหม”  ไม่อยากลุกเลยจริงๆ เป็นคนบ้ามันดีแบบนี้
 “ ก็ได้ไม่หนี รีบๆลุกสิหนัก”
“นางฟ้านั่งทับเรา เรายังไม่ว่าเลย”

ผมเข้าใจนะว่าผู้หญิงอาบน้ำนานนี้มันนานไปไหม ป่านนี้ยังไม่ออกมาเลย ( ลืมกันหรือยังว่าตอนนี้ผมกำลังนั่งดูการ์ตูนรอคนในห้องน้ำอยู่)  พูดถึงเรื่องอาบน้ำทำให้คิดถึงเรื่องเมื่อตอนบ่าย จริงๆไม่ได้ตั้งใจถอดกกน.เลยนะแต่ด้วยความเคยชินที่อาบน้ำต้องถอดแต่ลืมไปว่าวันนี้จะมีคนมาอาบให้ เท่านั่นแหละเป็น เลือด เลย  แถมยังอดมีคนอาบน้ำให้ด้วยเอาใหม่ๆวันหลังเอาไหมเรายังต้องอยู่ด้วยกันอีกนาน หึ หึ หึ หึ
รอไปสักพักคนในห้องน้ำก็เดินออกมาพร้อมชุดนอนลายเป็ดน้อยสีเหลืองกางเกงขาสั่นเหนือเขา นึกว่าจะใส่แบบเป็นกระโปรงซะอีก( เห็นในหนังเขาชอบใส่กัน) แต่แบบนี้ก็น่ารักดี

“ นึกว่านางฟ้าจะไม่ออกมา นานมาก”
“ บ่นจังคุณชาย ดึกแล้วไปนอนเหอะ”

เธอหันมาทำปากยื่นใส่แล้วเดินตรงไปที่เตียง ไม่ต้องบอกก็คงเดาได้ใช่ไหมครับว่าเธอเอาผ้าห่มกับหมอนข้างมาขั้นกลางเตียงไว้

“ ทำไมละๆเอาออก”

ผมดึงเอาหมอนข้างออกมากอดแทน  เรื่องอะไรต้องมีอะไรมาข้างละครับผมไม่ยอมหรอก จำได้ไหมที่ผมเคยบอกว่าถ้าละอองดาวกับผมเราไม่ได้ชอบกันผมก็จะยกเลิกงานแต่งทางใครทางมัน

แต่

ถ้าคนที่นั่งทำหน้าบูดใส่ผมอยู่บนเตียงไม่ใช่ละอองดาวแต่เป็นละอองน้ำแทนต่อให้เธอไม่ได้ชอบผม ผมก็จะทำให้เธอชอบไม่สิ รักผมให้ได้ ถึงจะยังไม่แน่ใจ100%ก็ตาม แต่ลึกผมคิดว่าคนนี้ต้องเป็นละอองน้ำแน่ๆ ที่เหลือก็แค่พิสูจน์ให้แน่ใจเท่านั้น

“ เอาหมอนข้างคืนมานะคุณชายเราจะแบ่งกันคนละครึ้งไงเหมือนขนมอะ เข้าใจเปล่า”
“ เราไม่ชอบขนม” เข้าใจยกตัวอย่างเนอะ
“ แต่ดาวชอบเพราะงั้นต้องแบ่ง”
“ ทำไมละเราอยากกอด(คนนอน)ข้างหมอนนิ”
“หมอนข้างต่างหาก ไม่เถียงด้วยแล้วกอดไปเลยแต่ห้ามขยับมาใกล้นะ”

เสร็จคุณชายละ หึหึหึ บอกให้กอดเองนะงั้นคืนนี้คุณชายก็จะนอนกอด(คนนอน)ข้างหมอนละนะ

หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 6
เริ่มหัวข้อโดย: Malila ที่ 27-05-2015 01:24:27
ว่าแล้ววววว คุณช้ายยย
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 6
เริ่มหัวข้อโดย: aom2529 ที่ 27-05-2015 08:00:33
คุณชายเนียนได้โล่ห์..แต่ขนาดเห็นรังไข่ย้ายมาอยู่ข้างนอกยังไม่ฉงนใจเลย..สรุปคุณชายบ้าจริงหรือไม่ได้บ้านิ.. :laugh: :laugh: :laugh:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 6
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 27-05-2015 08:34:53
นั่นนนนนนไงงงงงงง ว่าแล้ววววววว
อิคุณชายเจ้าเล่ห์!!!!! คึคึ :laugh:
ใส่กางเกงซ้อนหน่อยสิน้ำเอ๊ยยยยยยย
รอตอนต่อไปน้าาาา
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 6
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 27-05-2015 08:46:39
อุ่ยยย คุณชายคะ หัดดูละครหลังข่าวมั่งนะคะ เจอจังๆยังจะพิสูจน์
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 6
เริ่มหัวข้อโดย: VentoSTAG ที่ 27-05-2015 09:13:06
 :เฮ้อ: ป้าแม่บ้านครับ บอกคุณชายทีซิ ผู้หญิงที่ไหนก็ย้ายรังไข่ออกมาข้างนอกไม่ได้
ปวดหัวกับแนวคิดเรื่องเมียของอีตาคุณชาย คนเขียนช่วยส่งนิยายเล้าเป็ดล็อตใหญ่
ให้อ่านที :katai1: :katai1: :katai1: น้ำเป็นนายเอกเฟ้ย ไม่ใช่นางเอก

แต่คุณชายเล่นบ้าได้น่ารักดีนะ :laugh:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 6
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 27-05-2015 09:22:07
คุณชายหลงรักน้องน้ำเข้าเต็มเปาแล้วสิน้า~ :-[ ฮ่าๆ แถมเห็นแค่กกน.ก็หึงเสียจนได้รู้เลยว่าที่จริงมันมีน้องน้ำเป็นเจ้าของ :laugh:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 6
เริ่มหัวข้อโดย: Dimple ที่ 27-05-2015 12:11:53
ชอบแนวนี้อ่าาาาา

น่ารักดี เเต่สั้นไปน่ะ

คุณชายเธอร้ายมาก

มาต่อเร็วนาาาาา

หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 6
เริ่มหัวข้อโดย: Jibbubu ที่ 27-05-2015 13:30:51
แหมๆ คุณชายเนียนจังนะ นี่ถ้ารู้ว่าดาวคือน้ำและเป็นผู้ชายจะทำยังไงเนี่ยอยากรู้จัง
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 6
เริ่มหัวข้อโดย: ลิงน้อยสุดเอ๋อ ที่ 27-05-2015 16:47:44
นั่นไง ว่าแล้วคุณชายแกล้งบ้า
แกล้งลืมเปล่าถึงให้น้ำมาเห็นของใหญ่
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : ตอนที่ 7
เริ่มหัวข้อโดย: kaname ที่ 28-05-2015 16:33:59
@##ผมเนียแหละภรรยา ##@   
ตอนที่ 7







อือ

หนักจัง อือ… ตุ๊กตาทับเหรอ ออกไปสิผมผลักตุ๊กตาทีทับผมอยู่แต่มันก็กลับมาทับผมอีก ตุ๊กตาล้มลุกเหรอไอ้ทีผลักล้มแล้วมันลุกเอง ยังไม่ยากตื่นอะมาทับเก๊าไมเนียจะนอนอ่า ออกปายยยยิ่งผลักมันก็ยื่งเบียดเข้ามา เฮ้ยๆตุ๊กตาล้มลุกมีแขนมีขายาวแล้วเหรอ อ๊อกกก อย่ามากอดนะเว้ย ไม่ไหวแล้วเว้ยตื่นก็ได้   ไม่ยักรู้นะเนียว่าตุ๊กตาล้มลุกมันจะมีแขนมีขายาวขนาดกอดคนเอาไว้ได้ทั้งตัวได้  กอดแน่เชียวนะซุกหลังด้วย พอลืมตาขึ้นมาผมก็ได้เจอแขนยาวๆที่กอดช่วงบนผมไว้ แล้วเอาขามาวางพาดไว้ตรงเอวพอดิบพอดี มันไม่ใช่แล้วละ ไม่ใช่ตุ๊กตาล้มลุกแน่ๆ แต่เป็นตุ๊กตาคุณชายบ้าตัวโตๆที่ทั้งกอดทั้งซุกผมอยู่ รวมร่างเลยไหมถ้าจะกอดแน่นขนาดนี้นะ

“ คุณชาย…คุณชาย…คุณชายตื่นได้แล้ว”

บอกให้ตื่นเว้ยไม่ใช่ให้กอดแน่นกว่าเดิม

“ คุณชายตื่น!!!”
“ ตื่น!!!”

 ยิ่งดิ้นก็ยิ่งรัดแน่นขึ้น ไม่ไหวแล้วกอดเลยเชิญเอาให้พอเหนื่อยแล้วแม่ง พอผมหยุดดิ้นแรงกอดก็ก็ค่อยเบาลงจากกอดแน่นๆเมือกี้กลายเป็นกอดเบาๆแทน แล้วสักพักคนตัวโตที่กอดผมอยู่ก็ดึงผมให้หันหน้าเข้าไปหาแถมยังกดหัวผมไว้ที่อก  อุหว้า ตายแล้วไอ้น้ำเอ้ยอกแน่นมากเฮ้ยไม่ใช่แล้ว โอ้ยอยู่ๆก็ใจเต้น ใจจ๋าอย่าเต้นเลยนะจ๊ะ อยู่เฉยๆไว้ใจเย็นๆนิ่งซะนะนิ่งไว้ๆ เกิดได้โตมาแฟน( ผู้หญิง) ก็ไม่มีสักคนแล้วตอนนี้มาใจเต้นกับผู้ชายอีก ทำไมไม่เกิดเป็นหญิงให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลยว่ะ แล้วนี้ก็อีกคนจะมากอดทำบ้าอะไรว่ะเนียหมอนข้างก็ให้ไปแล้วก็ไปกอดหมอนข้างสิเว้ยมาจะมากอดทำไม แล้วทำไมเราต้องยอมให้กอดด้วยละต้องดิ้นสิว่ะต้องขัดขืนเว้ยขัดขืน ก็ได้แค่คิดพอจะทำร่างกายมันดันไม่ทำตามคำสั่งซะงั่น ไอ้ร่างกายไม่รักดีไม่มีความซื่อสัตย์เลยนะมึง ไหนๆก็เป็นอย่างนี้แล้วยอมๆไปก็ได้เนอะ  อยากเห็นหน้าตอนหลับจังว่าจะเป็นไงคนบ้าหลับกับคนไม่บ้าตอนหลับจะเหมือนกันไหม ผมค่อยๆเงยหน้าขึ้นมาจากอกของคุณชาย
 ทำไมหน้ามันใกล้จังว่ะจมูกชนจมูกเลย ถ้าขยับอีกนิดนิคงจะจูบปากเลยมังเนีย


เฮ้ย


อยู่ๆคุณชายก็ลืมตาขึ้นมาพอขยับเท่านั้นแหละปากชนปาก อ๊ากกกกกกว่าแล้วไงแม่งเมือวานก็รอบหนึ่งแล้วนะ

“ อือ อือ อือ อ่อย”

ปล่อยเซ่ รู้นะเว้ยว่าตื่นแล้วปล่อยโว้ย แล้วผมก็เริ่มที่จะดิ้นอีก พอดิ้นคุณชายมันก็ยิ่งกอดแน่นขึ้น กอดแน่นใช่ไหม แต่ไม่ได้กอดขานิหว้า  กอดไม่ปล่อยใช่ไหมได้กินตีนตอนเช้าหน่อยเป็นไงคุณชาย

พลัก

ตุบ


“ โอ้ย!!”

ไม่ยอมปล่อยเองช่วยไม่ได้เว้ย ถึงจะเป็นผู้ชายหน้าหล่อๆก็ใช่ว่าจะได้ไอ้น้ำง่ายๆนะเว้ย

“ นางฟ้า ถีบเราทำไมเราเจ็บน้า”

ไม่ต้องมาบีบน้ำตา มึงสมควรโดนแล้วคุณชายกวนชาวบ้านเขาจนต้องตื่นไม่ต้องมาทำสำออยลุกไม่ขึ้น ไม่เชื่อเว้ยถีบแค่นี้เองทำสำออย

“ คุณชายมากอดดาวทำไมละ บอกไปแล้วนิว่าอย่ามาใกล้ไม่ชอบ”
“แต่เราเจ็บ ช่วยเราหน่อยจิน้า”
“ ไม่เอาจะไปอาบน้ำแล้วคุณชายก็ลุกเองสิ อ๋อบอกไว้ก่อนนะว่าไม่อาบน้ำให้คุณชายต้องอาบเอง”

ว่าแล้วผมก็รีบเข้าห้องน้ำทันที พูดถึงเรื่องอาบน้ำก็นึกเรื่องนั้นขึ้นมาได้ โอ้ยตายถ้าใส่เข้าไปมันจะเจ็บหรือจะฟินวะแล้วคิดอะไรวะเนียกูเลิกคิดๆ ซวยแหละแค่คิดเองนะมีภาพประกอบนิดเดียวเองจะตั้งทำม่ายยย
อะไรตั้งนะหรอ หึหึ ก็ไอ้น้องชายผู้ไม่รักดีนี้ไงตั้งกับใครไม่ตั้งมาตั้งกับคนบ้าโอ้ยจะบ้าตาย ผมขอเวลาส่วนตัวนะขอเวลาให้ผมไปดุแลน้องชายตัวเองหน่อย






หลังจากที่ผมอาบน้ำ( ดูแลน้องชาย)เสร็จแล้วเดินออกมาจากห้องน้ำในห้องก็ไม่เจอใครแล้ว คุณชายไปไหน?  หายไปไหนแล้วมาบอกว่าเจ็บโด่สำออยวะ ตอนเข้าไปลืมเอาเสื้อผ้าเข้าไปเปลี่ยนด้วยสิดีแล้วที่คุณชายไม่อยู่ในห้อง อาจมีคนสงสัยว่าตอนนี้ผมอยู่ในสภาพไหนนะเหรอก็อยากจะเอาผ้าพันเอวแล้วเดินออกมาเหมือนตอนอยู่บ้านเหรอนะแต่นี้ไม่ใช่บ้านไงเลยต้องเดินออกมาพร้องกับชุดอาบน้ำ
วันนี้ใส่อะไรดีเบื่อชุดกระโปรงแล้วอีกอย่างนี้ก็ไม่ใช่ที่บ้านด้วยใส่กางเกงแล้วกัน ( ที่บ้านแม่ชอบให้ผมใส่กระโปรงมากกว่ากางเกงนะ > ละอองน้ำ) ไหนๆอยู่ไหนเมื่อวานจำได้ว่าเห็นอยู่

แม่เจ้า!

นิกางเกงเหรอนึกว่ากางเกงในเอวสูงอะไรมันจะสั้นขนาดนี้วะเนีย ครับผมเจอกางเกงแล้วแต่มันสั้นมากก
อย่าเข้าใจผิดนะนิไม่ใช่กางเกงผม ถึงผมจะใส่กางเกงขาสั้นแต่ไม่ได้สั้นขนาดนี้ ก็ไม่แปลกเนอะที่ผมจะ
 เจอบลาลายลูกไม้ในกระเป๋า  ไม่ใส่ก็ได้เว้ยใส่กระโปรงก็ได้ใส่สั้นๆแบบนั้นอายตายเลย

“จ๊ะเอ๋!”
“ เฮ้ย! คุณชาย! เล่นอะไรเนียตกใจหมด”
“ ก็เราอยากให้ตกใจนิ”
“ คุณชายอาบน้ำแล้วเหรอ”
“ อืมเราไปอาบห้องข้างๆมา ป้าอรมาแล้วบอกให้ไปกินข้าวละ”
“ แล้วทำไมคุณชายไม่ไปกินละ”
“ รอนางฟ้าไง รออยู่ๆรอนะ”
“นางฟ้า”

เรียกอะไรอีกละคนหาเสื้ออยู่ไม่เห็นหรือไง  จะใส่ตัวไหนดีละวันนีอากาศร้อนๆใส่บางๆหน่อยดีกว่า
อ่า เอาตัวไหนดี ตัวนี้ก็บางไป ตัวนี้สีมันจัดไป

“ นางฟ้า”

ถ้าเสื้อตัวนี้กระโปรงตัวไหนดีนะ หรือจะกางเกงดีลองหาตัวอื่นดูดีกว่า

“นางฟ้า”

เจอแล้วตัวนี้ค่อนโอเคหน่อยยาวกว่าตัวเมือกี้เยอะน่าจะเหนือเข่าขึ้นมาหน่อย นี้แหละๆตัวนี้แหละ

“ นางฟ้า!!”
“ โอ้ย ตะโกนใส่หูทำไมเนียคุณชาย”
“ เราเรียกแล้วนางฟ้าไม่ตอบ ทำไมไม่ตอบละเราเรียกต้องตอบสิคุยกับเรานะ”
“ ดาวแต่งตัวอยู่ไม่เห็นหรือไงคุณชายควรไปรอข้างนอก”
“ ไม่เอา รู้แล้วๆช่วยนางฟ้าแต่งตัวดีกว่า”

เฮ้ย!

ไม่พูดแต่ปากคุณชายลุกจากโซฟาตัวที่นั่งอยู่เดินเข้ามาหาผมทันทีก่อนที่ผมจะได้ห้ามอะไรคุณชายก็ดึงกางเกงจากมือผมไปแล้ว

“ นางฟ้าจะใส่กางเกงเหรอ ไม่น่ารักเลยใส่กระโปรงสิใส่ๆ”
“ ไม่เอาจะใส่กางเกง เอาของดาวคืนมานะ”
“ ไม่เราจะช่วยบอกแล้ว”
“ ไม่ได้อยากให้ช่วยนิเอาคืนมา”
“ ไม่ๆ นางฟ้าดื้อต้องถูกลงโทษ”

ลงโทษบ้าอะไรเอากางเกงคืนมาโว้ยจะใส่ เอาคืนมาๆผมพยายามแย่งกางเกงที่อยู่ในมือคุณชายคืน
แต่ด้วยความต่างของร่างกายเลยทำให้ผมเป็นรอง จะยกขึ้นสูงทำไมวะเอาไม่ถึงเว้ย

จุ๊บ

อะ…อะไรกันอยู่ๆก็มา  อ๊ากกกกก ไอ้คุณชายบ้าที่บอกว่าลงโทษคือแบบนี้ใช่ไหมแบบนี้มันเรียกลงโทษที่ไหนกันวะ ลงโทษมันต้องตีสิตี

“ นางฟ้าหน้าแดงจัง”
“อะ..อะไร! เอากางเกงคืนมานะเร็วสิ”
“ อะ ให้ก็ได้ เราจะไปพามาน้อยมากินข้าวด้วยนางฟ้ารีบๆมานะ”
“ อืมเดียวตามไป”

ทำไมต้องยิ้มแบบนั้นด้วยวะ มันหล่อเกินไปแล้วนะเว้ย โอ้ยหัวใจเต้นผิดจังหวะ ถ้าไม่บอกไม่รู้เลยนะเนียว่าคุณชายเป็นบ้า เฮ้อ ชั่งมันเถอะจริงๆมันก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรอยู่อย่างนี้ไปเรื่อยๆก็ได้  ชักหิวๆแล้วสิรีบแต่งตัวรีบลงไปดีกว่า




พอเดินลงมาที่ครัวก็เห็นคุณชายกำลังนั่งให้อาหารหมาอยู่ที่พื้น มองๆไปก็น่ารักดีนะผู้ชายตัวโตๆนั่งยองๆลูบหัวลูกหมาตัวน้อย 

“ อ้าวลงมาแล้วเหรอคะคุณหนูดาว ป้าเตรียมอาหารเช้าไว้ให้แล้วคะ”
“ ขอบคุณคะป้าอร”

พอได้ยินเสียงผมกับป้าอรคุยกันคุณชายที่นั่งอยู่กับลูกมาก็เดินเข้ามาหาผมพร้อมกับอุ้มลูกหมามาด้วย

“ นางฟ้าดูสิๆ  เจ้านี้คือลูกหมา”

รู้ครับว่ามันเป็นลูกหมาไม่ต้องอุ้มมาใกล้ขนาดนั้นก็ได้  ใกล้จนจะเห็นรูขมขนบนหน้าแล้วเว้ย

“ คุณชายเอา หมาไปวางแล้วไปล้างมือมากินข้าวเถอะ”
“ ลูกหมา”
“ นั้นแหละ เอาหมาไปวาง”
“ ลูกหมา”
“ ดาวรู้คะว่ามันเป็นลูกหมา”
“ ไม่ๆ”
“ ถ้าไม่ใช่ลูกหมาแล้วมันเป็นอะไรละ”
“ ไม่ใช่เป็น แต่ชื่อลูกหมาต่างหาก”
“ ชื่อ ลูกหมา? ”

มีชื่ออื่นตั้งมากตังมายทำไมไม่ตั้งวะกลัวคนไม่รู้หรือไงว่ามันเป็นหมา จะเอาอะไรมากมายกับคนบ้าวะเอาละผมต้องทำความเข้าใจใช่ไหมว่าคุณชายไม่ปกติความคิดความอ่านเลยไม่ปกติตาม ให้คนจบบริหารมาดูและคนบ้าเนียคิดได้ไงวะ
หลังจากกินข้าวเช้าเสร็จผมกับคุณชายตกลงกันว่าจะมานั่งเล่นที่ต้นไม้ใหญ่ใกล้สระน้ำแล้วเอาไอ้ลูกหมาไปด้วย






ตอนแรกที่มาผมคิดว่าคงอยู่ไม่ได้แต่ตอนนี้ผมอยู่บ้านหลังนี้มา หนึ่งอาทิตย์แล้วครับ

อ๊ากกกกกกก

อยากจะบ้าตามคุณชายจริงๆ ทำไมนะเหรอจำได้ไหมว่าผมต้องจดทะเบียนสมรสกับคุณชายวันนั้นมันมาถึงแล้ว ตอนนี้ผมกำลังนั่งอยู่ในห้องรับแขกกับทนายความที่พี่ดาวส่งมาให้คุณลงธารา และคุณชายที่นั่งเล่นกับลูกมาที่พื้นข้างๆขาผมดูไม่ทุกข์ไม่ร้อนอะไรเลย ถ้านอนกลิ้งกับหมาได้ผมคิดว่ามันคงทำไปแล้ว

“ นี้เป็นเอกสารครับคุณละอองดาว ส่วนนี้ของคุณชายณินครับ”

มาถึงแล้วสินะจุดเปลี่ยนของชีวิต ผมเคยได้ยินคำสุภาพสิภาษิตที่เขาบอกว่า ‘ เลือกผัวผิดคิดจนตัวตาย ’
แต่ผมเลือกก็ไม่ได้เลือกคงไม่มีอะไรให้คิดเหรอมั้งเนอะ คงไม่มีใครคิดจะมาแย่งผมเหรอ แค่ปลายปากกาชีวิตผมนับจากนี้ คือภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของคุณชาย ธรณินธร์ เตชะศักดิ์ และคุณชายคือสามีที่ถูกต้องตามกฎหมายขอผม ไม่มีงานแต่งงานที่อลังการงานสร้างเหมือนคู่อื่นๆมีแค่กระดาษและปากกาที่จะผูกมัดเราสองคนเอาไว้

“ ส่วนเรื่องจะจัดงานแต่งหรือเปล่าลุงแล้วแต่หนูเลยนะหนูละอองดาว”

จัดงานแต่งเหรอ งานแต่งงานแต่พอผมหันไปมองคุณชายความคิดเรื่องนั้นก็หายไปจากหัวผมเลย เอาแค่นี้ก็พอเถอะ

“ ไม่ละคะไม่ต้องจัดงานก็ได้แค่นี้ก็พอ”

รีบๆทำให้มันเสร็จๆไปซะเถอะ ยังไงซะผมก็คงหนีไปจากที่นี้ไม่ได้อยู่ดีพอผมเซ็นเอกสารเสร็จก็ส่งคืนให้
ทนาย  เหลือก็แต่คุณชายที่ยังนั่งเล่นกับหมาอยู่  เฮ้อ  หน้าที่ผมใช่ไหม

“ คุณชายลุกขึ้นมานั่งกับดาวสิ”
“ไม่เอา”
“ คุณชายอย่าดื้อ”
“ ชายลุกขึ้นมาสิ ชอบนักหรือไงนั่งพื้นอย่าทำให้หนูละอองดาวต้องลำบากใจ”
“ ไม่เอา อย่ามาว่าเรา”
“ถ้าทำได้ฉันก็ไม่ได้อยากจะคุยด้วยนักหรอก”
“ เราบอกว่าอย่ามาว่าเราไง!”

คุณชายพูดพร้อมกับลุกขึ้นมายืนจ้องหน้าคุณลุงธารา อ้าวๆอย่าเพิ่งตีกันนะเว้ยใจเย็นๆ

“ คุณชายนั่งลง”

ผมดึงให้คุณชายนั่งลงข้างๆ

“ ดาวมีอะไรให้คุณชายช่วย จะช่วยดาวไหม”
 
 ใจเย็นๆ ตอนนี้เราต้องหลอกล่อให้คุณชายเซ็นทะเบียนสมรส  รู้สึกเหมือนตัวเอง  เป็นนางร้ายที่จะแย่งพระเอกไปจากนางเอกด้วยการหลอกให้เซ็นทะเบียนสมรสเลยวะ  แต่เสียใจเรื่องนี้ผมเป็นนายเอก อุวะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า

“ นางฟ้าจะให้ช่วยเหรอ เอาสิๆเราช่วย”
“ คุณชายเขียนชื่อตัวเองได้ไหม”
“ ได้สิๆเราโตแล้วนะไม่ใช่เด็กเขียนได้ๆ”

ว่าแล้วผมก็ยื่นปากกากับกระดาษให้เขียน คือแค่เขียนชื่อนะไม่ต้องตั้งใจเวอร์ขนาดนั้นก็ได้อะไรจะบรรจงขนาดนั้น

“ เสร็จแล้วๆนี้ดูๆ”
“ คะเสร็จดาวขอนะ”
“ ครับ เอกสารถูกต้องครบทุกอย่าง นับจากนี้ คุณชาย ธรณินธร์ กับคุณละอองดาวเป็นคู่สามีภรรยาถูกต้องตามกฏหมายครับ”



ในที่สุด ไอ้น้ำเอ้ย



มีผัวแล้วโว้ยยยย!!



“ คุณละอองดาวครับผมขอคุณกับคุณสักครู่ได้ไหมครับ”
“ ได้คะคุณทนาย งั้นเดียวดาวมา คุณชายนั่งรอตรงนี้อย่าไปไหนนะ ขอตัวนะคะคุณลุง”
“ ได้ๆเราจะอยู่กับลูกหมา นางฟ้ารีบมานะ”
“ งั้นลุงขอตัวออกไปเลยแล้วกันนะพอดีมีธุระที่บริษัท แล้วก็ยินดีด้วยที่เราได้เป็นครอบครัวเดียวกันนะหนูละอองดาว”
“ คะคุณลุง”

อ้าวไม่ลาหลานตัวเองหน่อยเหรอ ไม่กินเส้นกันหรือไง  นี้ขนาดคุณชายมันบ้านะถ้าไม่บ้าจะขนาดไหน
ผมเดินออกมาส่งลุงธารา ขึ้นรถแล้วก็พาทนายมานั่งที่เก้าอี้ไม่ไกลจากตัวบ้าน

“ คุณทนายมีอะไรจะคุยกับดาวคะ”
“ เรียนพี่นัทเถอะน้ำ”
“ พี่นัท? หมายความว่าไง”

ผมเข้าใจนะว่าทนายคนนี้เป็นคนของพี่  หรือว่าจะเป็นชู้พี่ดาว

“ พี่เป็นเพื่อนดาวนะรู้จักกันตอนที่พีไปเรียนต่อที่แคนาดา เมือสองสามวันก่อนดาวโทรมาขอให้พี่ช่วยเรื่องของเรานะ ดาวบอกแล้วใช่ไหมว่าทะเบียนสมรสนี้เป็นสิทธิ์ของน้ำ  เมื่อจดทะเบียนไปแล้วน้ำต้องเป็นภรรยาของคุณชาย พี่ไม่เห็นด้วยกับสิ่งที่ดาวคิดนักหรอกที่จะให้น้ำมาแต่งงานแทนแบบนี้”

“  น้ำก็ไม่ได้ชอบแบบนี้ แต่ใจให้น้ำทำไง”

ไม่ใช่ชู้แต่เป็นเพื่อนสินะ แล้วพี่ดาวเล่าอะไรให้ฟังบ้างแล้ววะเนียบอกไปหรือยังว่าจริงๆผมเป็นผู้ชาย

“ พี่นัทน้ำถามอะไรหน่อย พี่ดาวบอกอะไรพี่บ้าง”
“ อ๋อ ก็หลายเรื่องนะ บอกว่ามีน้องเออ…  น้องฝาแฝดที่เป็น…คือพี่พูดได้ใช่ไหม”   ผมพยักหน้าส่งไปให้
“ ดาวบอกว่ามีน้องฝาแฝดเป็นผู้ชาย แต่ต้องทำตัวเป็นผู้หญิงถ้าดาวไม่บอกพี่ก่อนว่าน้ำเป็นผู้ชายพี่ก็คงดูไม่ออก ทั้งท่าทางการ

พูดการแสดงออกน้ำไม่ต่างจากผู้หญิงเลยน่ารักมากครับ”
แน่สิผมถูกเลี้ยงมาเป็นผู้หญิงตั้งแต่จำความได้ ถ้ามันจะกลายเป็นหญิงจนความเป็นชายก็ไม่แปลก
ทุกครั้งที่ออกจากบ้านแม่มักจะย้ำกับผมเสมอ

‘  ตาน้ำอย่าลืมนะว่าตัวเองเป็นอะไรต้อองว่างตัวยังไงแม่รักหนูนะคะ’

แล้วจะแปลกอะไรที่ผมจะเป็นแบบนี้ละ ไปตัดไอ้จ้อนดีไหม ตัดจ้อนเสริมเต้าซะจะได้ดูเป็นผู้หญิง

“ ถึงจะน่ารักยังน้ำก็ยังเป็นผู้ชายอยู่ดีนั้นแหละครับ แล้วทะเบียนสมรสนี้จะมีผลจริงๆใช่ไหมครับพี่นัท”
“ ครับ จะมีผลตามกฎหมายครับ พี่ว่าน้ำไม่น่าจะยอมดาวเลยนะ”
“ ผมก็ไม่ได้อยากจะยอมนะแต่พี่ดาวนั้นแหละทำให้ผมปฏิเสธอะไรไม่ได้เลย”
“ พี่ก็พอจะรู้ก็ดาวเอาแต่ใจซะขนาดนั้น ถ้ามีอะไรจะให้พี่ช่วยก็บอกนะ ส่วนนี้นามบัตรพี่โทรมาได้ไม่ต้องเกรงใจ “
“ ขอบคุณครับพี่นัท”
“ จริงดาวฝากมาบอกว่า ไม่ต้องห่วงเดียวจะคุยกับแม่เอง”
“ แล้วตอนนี้พี่ดาวอยู่ไหนครับที่บ้านหรือเปล่า”
“ เปล่ากลับแคนาดาไปแล้ว พี่ไม่รู้หรอกว่าดาวคิดอะไรอยู่ พี่คงต้องกลับแล้วถ้ามีอะไรโทรมาได้ตลอดนะ”
“ ขอบคุณครับ เดินทางกลับดีนะครับ”

พี่ดาวกลับแคนาดาไปแล้ว แล้วจะคุยกับแม่ได้ยังไงแล้วกลับไปได้ยังไงอย่าบอกนะว่าแอบหนีไปอีก
ผมว่าเราเกิดมาสลับร่างกันละ เฮ้อ ผมต้องทำไงยังไงต่อไปละ

“นางฟ้า”
“ อ้าวคุณชายดาวบอกให้รออยู่ในบ้านไม่ใช่หรอ”
“ อืม แต่นานเลยตามมา นางฟ้าจำได้ไหมที่เราบอก”
“ บอกอะไรละ”
“ คนโกหกจะโดนสาปกลายเป็นหินนะ”

นั้นสิ ผมกำลังโกหกอยู่ เฮ้ย! เดี่ยวนะอย่าบอกนะว่าเมื่อกี้คุณชายได้ยิน

“คุณชายได้ยินเหรอ”
“ ได้ยินอะไรเหรอ บอกสิๆ”

หรือว่าผมจะคิดมากไปเอง ต่อให้ได้ยินใช่ว่าคุณชายจะเข้าใจซะหน่อยคิดมากวะไอ้น้ำ

“ เปล่าคะเข้าบ้านกันเถอะ”

ถ้าคุณชายรู้ความจริงขึ้นมาจะเป็นอย่างไง คงจะโกธร มันไม่ใช่ความผิดของผมซะหน่อย ผมก็เป็นฝ่ายถูกกระทำนะ คนที่ผิดมันพี่ดาวไม่ใช่ผม









ตอนแรกก็คิดว่าปิดเทอมจะมีเวลาว่าง
ที่ไหนได้งานรอเพียบจร้าาา
ขอบคุณทุกคนที่ติดตามนะค่าาา

   ถึงคุณ   VentoSTAG

คนเขียนช่วยส่งนิยายเล้าเป็ดล็อตใหญ่ให้อ่านที


หมายถึงของตอนยาวๆสินะคะรอตอนหน้านะคะรับรองยาวคะ
พอยาวเริ่มป่วนๆก็จะตามมาคะ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 7
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 28-05-2015 20:11:02
คุณชายแอบมาตามมาฟังจนได้สิน่า :laugh: .. ดีใจกับหนูน้ำด้วยจ้าที่มีสามีเป็นตัวเป็นตนแล้ว(?) :o8: แต่เมื่อตอนเช้าหนูน้ำลามกจังเลยน้า มีการคิดถึงคุณชายจน..หืม..แต่เช้าเชียว~ หุหุ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 7
เริ่มหัวข้อโดย: Jibbubu ที่ 28-05-2015 21:55:25
โธ่ คุณชายได้ยินแล้วชัวร์ๆ เลย น้ำสารภาพไปเถอะ เพราะยังไงคุณชายต้องทำให้น้ำสารภาพออกมาเองแน่ๆ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 7
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 28-05-2015 22:03:54
คุณชายเนี๊ยนนนนนนเนียนค่ะ
คู่สามีภรรยาAcademy Award สินะ.....
รอตอนต่อไปเนาะะะะ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 7
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 28-05-2015 22:54:02
น้ำไม่ผิดเลย ดาวผิดเต็มๆ ทำไม่ดีเลย
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 7
เริ่มหัวข้อโดย: VentoSTAG ที่ 29-05-2015 01:14:07
 :hao7: โอ๊ย............จะอลวนขนาดไหนเนี่ย แต่คุณชายแกล้งบ้างี้น่ารักดีนะ :hao7:

ปล. ที่บอกว่า"คนเขียนช่วยส่งนิยายเล้าเป็ดล็อตใหญ่ให้อ่านที "
คือ ส่งนิยายวายไปให้อีตาคุณชายอ่านครับ จะได้เข้าใจว่าน้ำปลอมตัวมาหามรดก(ไม่ใช่ละ)
ว่าน้ำเป็นผู้บ่าวที่กลายมาเป็นเจ้าสาวครับ เขียนเอาตามสบายๆ เลย ขอแค่อย่าสั้นกุดเกินไปก็พอ

ปล. 2 ขอมีมุมมองคุณชายด้วยนะครับ ผมว่าตอนคุณชายคิดสรตะเกี่ยวกับนางฟ้า ฮีน่ารักนะ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 7
เริ่มหัวข้อโดย: no.fourth ที่ 29-05-2015 01:37:07
คุณชายตามมาแอบฟังใช่มั้ย? ตอบบบบ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 7
เริ่มหัวข้อโดย: Fujoshi ที่ 29-05-2015 09:36:01
เรื้อเรื่องน่ารักมากค่ะ
แต่ว่ายังมีคำผิดนิดหน่อยเนอะ
คำว่า คะ กับค่ะ มันออกเสียงต่างกันนะคะ
อยากให้ใช้ให้ถูกนิดนึง
อย่างสวัสดีค่ะ ใช่ค่ะ ได้ค่ะ
อะไรคะ จริงเหรอคะ
ประมาณนี้ค่ะ ลองปรับดูนะคะ :กอด1:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 7
เริ่มหัวข้อโดย: aom2529 ที่ 29-05-2015 10:22:54
 :mew1: :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 7
เริ่มหัวข้อโดย: ice.sp0211 ที่ 29-05-2015 11:45:40
 :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 7
เริ่มหัวข้อโดย: ลิงน้อยสุดเอ๋อ ที่ 29-05-2015 11:52:58
น้ำเสร็จคุณชายแน่ ในเมื่อรู้ว่าเป็นน้ำไม่มีทางปล่อยตัวแน่ๆ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 7
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 29-05-2015 13:49:53
 :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนพิเศษ :ในหนึ่งวันของคุณชายกับภรรยา
เริ่มหัวข้อโดย: kaname ที่ 25-07-2015 20:03:03
        ตอนพิเศษ :ในหนึ่งวันของคุณชายกับภรรยา( หนุ่ม)


หลายคนอาจจะคิดว่าการตื่นแต่เช้าไม่ใช่เรื่องน่ายินดีสักเท่าไรแต่สำหรับผมมันเป็นอะไรที่เปรมสุดๆไม่มีอะไรดีไปกว่าการตื่นแต่เช้าแล้วพบว่านางฟ้าคนสวยของผมหลับอยู่ในอ้อมแขน
ผมมักจะตื่นก่อนนางฟ้าของผมเสมอตื่นมาทำอะไรน่ะเหรอตื่นมา
มองหน้านางฟ้าครับดวงตากลมโตที่ปิดสนิทขนตางอนยาวเป็นแพร
ริมฝีปากบางๆที่ส่งเสียง'อืมอึม'เวลาที่เอานิ้วไปเขี่ยจมูกเล็กๆนั้นแก้มใสๆที่มีเลือดฝาดที่แอบสูดดมกลิ่นหอมอยู่บ่อยๆจะหาว่าผมบ้าก็ได้ผมยอมทุกวันนี้เขาก็คิดว่าผมบ้ากันอยู่แล้วก่อนที่นางฟ้าจะตื่นผมก็เนียๆหลับแล้วนอนกอดนางฟ้าไม่ยอมปล่อยซุกบ้างอะไรบ้างกำไลชีวิตครับ






หวัดดีค่าาาหายไปนานลืมคุณชาย กันไปหรือยังน่อ  อย่าเพิ่มกันน่า
ตอนนีส่งน้องไปรักษาตัวอยู่ เป็นอะไรก็ไม่รู้เปิดเครื้องไม่ได้
ตอนนีลงในโทรศัพท์ พิมลำบากมากพิมยากมากวั ใกล้ละใกล้กลับมา
อย่าเพิรงลืมกันน้าาาาส
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 7
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 25-07-2015 20:14:12
ปูเสื่อรอน้องซ่อมเสร็จ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 7
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 25-07-2015 20:23:16
รอนะค้าา.. :impress:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 7
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 25-07-2015 21:58:18
 :really2:

มานั่งรอคุณชายแผนสูงคนนี้ หึหึ

ถ้าน้องรุ้ความจริงว่าคุณชายไม่ได้บ้า จะเป็นยังไงนะ??

แต่ว่าจดทะเบียนแล้วนี่หว่า @ @
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 7
เริ่มหัวข้อโดย: farfarneenee ที่ 26-07-2015 02:02:48
คุณชายยยยยยยยยยย รอๆๆๆ  :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 7
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 26-07-2015 02:15:36
 :hao5:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 7
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 26-07-2015 06:39:48
รอคร้าบรอ



ตลกดีชอบๆๆ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 7
เริ่มหัวข้อโดย: Celestia ที่ 28-07-2015 00:10:31
คุณชายรู้แล้วแหง ๆ 55555
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 7
เริ่มหัวข้อโดย: bebe ที่ 28-07-2015 00:48:16
มารอนางฟ้า
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 7
เริ่มหัวข้อโดย: jum1201 ที่ 28-07-2015 13:37:06
 :m20: :m20: สนุกอะ แกล้งบ้าซะหน้ารักเลยย แอบเนียนตลอดดด

รอ รอ จ้า
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 7
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 28-07-2015 21:13:18
น้ำน่าจะบอกความจริงกับคุณชายซะนะ

คุณชายเนียนมากค่ะ ขอคำนับ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 7
เริ่มหัวข้อโดย: แฟนตาเซีย ที่ 28-07-2015 22:07:06
น่ารักๆ :mew1:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 7
เริ่มหัวข้อโดย: cheyp ที่ 29-07-2015 04:18:09
ยังไงคุณชายกะน้ำก็ยังน่ารัก
รอๆๆต่อไปคร่าาา
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 7
เริ่มหัวข้อโดย: ดวงตะวัน ที่ 29-07-2015 13:38:01
สนุกดี รอตอนต่อไปนะคะ :katai2-1:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 7
เริ่มหัวข้อโดย: 13 จ้าวนภา ที่ 30-07-2015 11:37:11
 :mew1: มาไวไวนะ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 7
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 30-07-2015 12:09:59
รอเสมอค้าาาา
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : ตอนพิเศษ :ในหนึ่งวันของคุณชายกับภรรยา( หนุ่ม)
เริ่มหัวข้อโดย: kaname ที่ 16-08-2015 19:14:13
ตอนพิเศษ :ในหนึ่งวันของคุณชายกับภรรยา( หนุ่ม)
[/b]




หลายคนอาจจะคิดว่าการตื่นแต่เช้าไม่ใช่เรื่องน่ายินดีสักเท่าไรแต่สำหรับผมมันเป็นอะไรที่เปรมสุดๆ
ไม่มีอะไรดีไปกว่าการตื่นแต่เช้าแล้วพบว่า นางฟ้าคนสวยของผมหลับอยู่ในอ้อมแขน
ผมมักจะตื่นก่อนนางฟ้าของผมเสมอ ตื่นมาทำอะไรน่ะเหรอ ตื่นมามองหน้านางฟ้าครับดวงตากลมโต
ที่ปิดสนิทขนตางอนยาวเป็นแพรริมฝีปากบางๆที่ส่งเสียง'อืมอึม'เวลาที่เอานิ้วไปเขี่ยจมูกเล็กๆนั้นแก้มใสๆ
มีเลือดฝาดที่แอบสูดดมกลิ่นหอมอยู่บ่อยๆจะหาว่าผมบ้าก็ได้ ผมยอมทุกวันนี้เขาก็คิดว่าผมบ้ากันอยู่
แล้วก่อนที่นางฟ้าจะตื่นผมก็เนียๆหลับแล้วนอนกอดนางฟ้าไม่ยอมปล่อยซุกบ้างอะไรบ้างกำไลชีวิตครับ
ไหนๆก็จดทะเบียนแล้วมันก็เหมือนแต่งงานนั่นแหละ แค่ไม่ได้จัดงานแต่ง

" แม่งหนัก แขนคนหรือแขนควายเนีย"

แขนคนครับที่รักอยากจะตอบอยู่เหรอ แต่เดียวรู้ว่าตื่นแล้วเหมือนเป็นกิจวัตประจำวันครับทุกเช้านางฟ้า
จะพูดประโยคนี้ประจำพอลุกจากที่นอนได้นางฟ้าก็ไปอาบน้ำเอาเสื้อผ้าเข้าไปเปลี่ยนด้วยแอบเสียดาย
เหมือนกันนะแกล้งหลับแล้วแท้ๆ เสร็จจากตัวเองนางฟ้าก็จะมาปลุกผม นาทีทองของผมละ

" คุณชาย ตื่นเช้าแล้ว ลุกเร็ว"

" อืม"

" คุณชายตื่นเถอะ"

" อืม...มะเอา"

" ไม่เอาไม่ได้ "

โอเคครับเอาก็เอาผมดึงนางฟ้าลงมานอนด้วยกันบนเตียงอยากจะเอามากกว่านี้นะแต่ตอนนี้ เอา แค่นี้ไปก่อน
ก็เนียๆครับกอดบ้างหอมบ้างซุกบ้างนางฟ้าดิ้นอยู่สักพักก็หยุดแล้วก็ปล่อยให้ผมกอดเข้าใจครับว่าคง
เหนื่อยพอกอดได้สักพักผมก็ปล่อย ตามสเต็ปครับนางฟ้าเด้งตัวออกไปจากผมพร้อมกับสะบัดหน้าหนี
แล้วเดินตรงไปตู้เสื้อผ้าหยิบเสื้อผ้าของผมออกมายื้นมาให้ผมพรัอมกับหน้าบึ้งๆน่ารักดีครับผมรู้ว่านางฟ้าไม่
ชอบให้ทำแบบนี้สักเท่าไร เพราะทำทีไรทำหน้าบึ้งใส่ผมทุกที ผมยอมลุกไปอาบน้ำตามที่นางฟ้าบอกส่วน
นางฟ้าก็จะนั่งรอผมเพื่อลงไปพร้อมกัน นางฟ้าของผมน่ารักใช่ไหมละ ตั้งแต่นางฟ้ามาอยู่ที่นี้นางฟ้าเป็นคน
ดูแลผมหมดทุกอย่าง เสื้อผ้า อาหาร ยกเว้นอาหารเช้านะ ป้าอรจะเป็นคนทำ แรกนางฟ้าก็เป็นคนทำนั้นแหละ
แต่ผมอยากนอนกอดนางฟ้าตอนเช้าๆ บรรยากาศมันดี เลยไม่ยอมให้ทำ
ถามว่าก่อนที่นางฟ้าจะมาอยู่ใครเป็นคนดูแลเหรอ ก็ป้าอรครับแต่ผมไม่ให้ทำอะไรมาก จะให้ทำอะไรแบบไหน
ผมจะบอกผ่านไอ้ธันให้ไปบอกป้าแกอีกทีจะให้ผมไปบอกก็ไม่ได้ก็ผมเป็นบ้าอยู่นิครับ
ส่วนใหญ่ผมจะอยู่แต่ในห้องก็ตรวจเซ็คเอกสารต่างๆที่ไอ้ธันส่งมาให้ผมไม่ได้นั่งๆนอนๆอยู่เฉยๆเหรอกนะครับ
ไม่งั้นเรื่องที่ผมอยากรู้ก็ไม่ได้รู้กันสักทีสิครับเรื่องที่ผมแกล้งบ้ามีแค่ไอ้ธันคนเดียวที่รู้ครับแน่นนอนมันเป็นหมอ
แล้วก็เป็นเพื่อนผม ผมเลยให้มันมาเป็นหมอเจ้าของไข้จะได้ทำอะไรง่ายๆแต่ว่าตั้งแต่นางฟ้ามาอยู่ด้วย
ก็ไม่ค่อยได้ทำสักเท่าไร ก็ตัวติดกันตลอดนิครับไม่อยากห่างไปไหนสักเท่าไรเข้าใจผมหน่อยเถอะ

หลังจากทานข้าวเสร็จเราก็มานั้งดูหนังกันสักพัก ลูกหมาที่ผมเก็บมาเลี้ยงก็วิ่งมาหา มันชื่อว่า ลูกหมา ครับ
ก็ผมเจอตอนมันเป็นลูกหมา อีกอย่างผมก็ไม่รู้จะตั้งชื่อมันว่าอะไรดีก็เลยให้มันชื่อนี้ แต่นางฟ้าชอบเรียนมันว่า
 ‘ ไอ้อ้วน’ เพราะมันกินเก่งจนอ้วน นอนทีพุงนี้ยื้นออกมาด้านข้างเลย

“ นางฟ้าออกไปเดินเล่นกันไหม”

“ คุณชายอยากไปเดินเล่นที่ไหนละ สวนดอกไม้? ”

“ อืมๆ แล้วไปปิกนิกข้างต้นไม้”

“ ต้นไม้ใหญ่ใกล้สระน้ำ? ”

ผม พยักหน้ารัวๆๆเป็นคำตอบ  นางฟ้าทำหน้าเหมือนคิดอะไรอยู่สักพักก็ตอบตกลง
ตอนนี้ผมกับนางฟ้ากำลังช่วยกันทำของว่าเพื่อไปปิกนิกกันครับ ก็มีแซนด์วิช  มันฝรั่งทอด  ไก่ทอด
แล้วก็ขนมอีกสอง สามอย่าง มีน้ำผลไม้ ที่บอกว่าช่วยกันทำอาจจะดูไม่จริงสักเท่าไร เพราะผมไม่เคยทำอะไรแบบนี้
หยิบจับอะไรก็ดูขัดไปหมดสุดท้ายก็ถูกนางฟ้าไล่ให้มานั่งดูแทน ผมพยายามจะช่วยแล้วจริงๆ ไม่ได้แกล้งแต่อย่างได
แต่มันไม่ไหวครับยากไป แต่นางฟ้าดูคล่องมือไปซะทุกอย่าง
พอเตรียมของทุกอย่างเสร็จเราก็ออกไปเดินเล่น ผมเป็นคนถือตะกร้า แล้วเดินจับมือนางฟ้าไปที่สวนดอกไม้
มีไอ้อ้วน ( ตามที่นางฟ้าเรียก )  เดินตามหลังมาด้วย

“ นางฟ้างๆ”

“ ค่ะ?”

“ชอบหรือเปล่า อยู่แบบนี้ชอบไหม”

นางฟ้าไม่ได้ตอบผมกลับแต่เดินต่อไปเงียบๆ บางครั้งผมก็อยากจะบอกนางฟ้าว่าผมไม่ได้บ้า แต่บางครั้งผมก็กลัวว่า
ถ้าบอกไปนางฟ้าจะเข้าใจผิดแล้วจากไป ที่นางฟ้าอยู่กับผมเพราะคำสัญญาในอดีตของผู้ใหญ่
ไม่ใช่เพราะตัวผมไม่ใช่เพราะนางฟ้าต้องการผม เราไม่ได้อยู่ด้วยกันเพราะความต้องการของเราเอง
เราอยู่ด้วยกันเพราะคำสัญญาในอดีตใครจะอยากมาแต่งงานกับคนบ้ากันละครับต่อให้รวย มีหน้ามีตาทางสังคม
มีชาติตระกูลดีขนาดไหนแต่เป็นบ้าใครเขาจะอยากแต่งด้วย


“ แบบนี้หมายถึงแบบไหนละ”

“……”

“ หมายถึง ตอนนี้ที่เดินเล่นกันแบบนี้ หรือ หมายถึงที่ต้องมาอยู่กับคุณชายแบบนี้”

“……..”


นั้นสิ แบบนั้น  หมายถึงแบบไหนกัน


“ ถ้าหมายถึงแบบนี้ที่เดินเล่นกันอยู่  ดาวชอบนะดอกไม้ก็สวยลมพัดเย็นสบาย ”

“….”

“ แต่ …. แต่ถ้าหมายถึงที่ต้องมาอยู่กับคุณชายแบบนี้ ชอบไหม  บางครั้งเราก็ไม่ได้ทำในสิ่งที่ชอบเสมอไป
สิ่งที่ทำอาจจะไม่ใช่สิ่งที่ชอบก็ได้ คุณชายเข้าใจไหม มองดูดาวดีๆสิ ดาวอาจจะเป็นดาวคนที่ยืนอยู่ข้าง
คุณชายตรงนี้หรืออาจจะไม่ใช่ดาวก็ได้ ดาวต่างออกไป ต่างจนคุณชายคิดไม่ถึงแน่ๆถ้าคุณชายรู้ว่าต่างยังไง
คนที่จะถามว่า  ‘  ชอบหรือเปล่าที่อยู่ด้วยกัน’ พูดไปคุณชายก็ไม่เข้าใจเหรก ”


ต่างออกไป ?


อะไรละที่ต่างออกไป ต่างยังไงทำไมนางฟ้าถึงไม่บอกผมละ ถ้านางฟ้าบอกผมอาจจะเข้าใจ
มันก็จริงทีบางครั้งเราอาจจะไม่ได้ทำในสิ่งที่ชอบ แต่บางครั้งสิ่งที่ไม่ได้ตั้งใจจะเจอแต่พอเจอแล้ว
ชอบมันก็มีอยู่นะ อย่างผมในตอนนี้ที่มาเจอกับนางฟ้า
ระหว่างทางเดินไปต้นไม้ใหญ่ เราไม่ได้ถามหรือคุยอะไรกันอีก เดินจับมือกับไปเงียบๆจนถึงที่หมาย
ผมช่วยนางฟ้าปูเสื่อก่อนที่จะนั่ง นางฟ้านั่งพิงต้นไม้ ส่วนผมนั่งอยู่ข้างๆนางฟ้าโดยที ไอ้อ้วนนอนอยู่บนตักอีกที
 เหมือนกับว่าผมกับนางฟ้าตกอยู่ในภวังค์ความคิดของตัวเอง ได้แต่เหม่อมองออกไปข้างหน้า
มองท้องฟ้าที่ฝาดยาวสุดลูกหูลูกตา แล้วอยู่นางฟ้าก็ถาม


“  คุณชาย…. คุณชายคิดยังไงกับคนโกหก”

“ เราเหรอ  ก็ไม่ชอบนะสิ เราไม่ชอบคนโกหก เพราะคนโกหกมักเป็นไม่ดี ป้าอรบอกเราแบบนี้”

“ ถูกคะ คนโกหกเป็นคนไม่ดี แต่บางครั้งคนๆนั้นอาจจะไม่ได้ตั้งใจโกหกก็ได้นะคะ”

“ ถ้าไม่ได้ตั้งใจแล้วจะโกหกทำไมละ”

“ เขาอาจมีเหตุผมอื่นมั้งค่ะ”

“ งั้นคนโกหก ก็มีบางคนเป็นคนดีเหรอ”

“ คิดว่านะ”


เหมือนที่ผมมีเหตุผลที่ต้องโกหกว่าเป็นบ้าใช่ไหมครับนางฟ้า
เราคุยกันไปเรื่อยๆจากตอนแรกที่ผมนั่งข้างๆกลายเป็นว่าตอนนี้ผมกำลังนอนหนุนตักนางฟ้าอยู่
 บางที่ก็แอบหันไปกอดเอวเหมือนกันนะ วันนี้คงต้องอ้อนนางฟ้าเยอะหน่อยเพราะถามเรื่องให้พาเครียด เกี่ยว?
ไม่อะผมอยากทำมากกว่า เพราะนางฟ้าชอบ  อย่างที่บอกนางฟ้าชอบคนขี้อ้อนถ้าอ้อนดีๆอาจจะได้เนียกอดแบบนี้ 
ผมคิดว่าผมเริ่มจะบ้าๆบอๆจริงๆเข้าไปทุกวันแล้ว  บอกตรงๆอายยตัวเองนะแต่ทำแบบนี้แล้วมันรู้สึกได้กำไร ยอมครับ


“  คุณชายหิวหรือยัง ”

“ อืมๆ นางฟ้าป้อน ”

“ ถ้าป้อนคุณชายแล้วดาวจะกินยังไงละ ”

“ เดียวเราป้อน เนอะ ”

“ เปลี่ยนเป็นคุณชายป้อนตัวเองดีกว่าไหม ”

“ ไม่ดี ”


เถียงกันอยู่สักพักนางฟ้าก็ยอมป้อน ก็บอกแล้วนางฟ้าชอบให้อ้อน พูดอีกอย่างคงจะเป็น แพ้คนขี้อ้อนละมั้ง
เรายังนั่งเล่นกันอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่เหมือนเดิมหลังจากทานเสร็จ นั่งไปได้สักพักเหมือนฟ้าท่านคงอยากจะให้เรา
ย่อยอาหารได้เร็วขึ้น

ฝนตก

ครับอยู่ๆก็ตกแบบไม่มีปี่มีขลุ่ยเลย ผมกับนางฟ้าจึงต้องวิ่งกลับบ้านกันโดยมี ไอ้อ้วนวิ่งตามหลังมาอีกที
กว่าจะถึงบ้านทั้งผมทั้งนางฟ้า ก็เปียกโชกกันไปทั้งตัว จนป้าอรไล่ไปอาบน้ำกันทั้งคู่ส่วนไอ้อ้วน
 ป้าอรจะพาไปอาบเอง  จริงๆควรเป็นผมที่ต้องไปอาบห้องอื่นแล้วให้นางฟ้าอาบน้ำในห้องนี้ แต่นางฟ้าก็ไม่ยอม
บอกให้ผมอาบห้องนี้ ( ห้องของของเราสองคน ) แล้วตัวเองจะไปอาบห้องอื่นแทน สุดท้ายก็เป็นผมที่ยอม
เพราะผมไม่อยากให้นางฟ้าอยู่ในชุดเปียกๆนานไปมากกว่า เดียวจะเป็นหวัดเอา
ผมรีบอาบน้ำแล้วออกมานั่งรอนางฟ้า  นั่งอยู่สักพักนางฟ้าก็เปิดประตูเข้ามา


“ คุณชายอาบน้ำแล้วทำไมไม่เช็ดตัวแล้วใส่เสื้อผ้า”

“ รอนางฟ้า”

“ รอทำไมกัน เสื้อผ้าก็เอาออกมาไว้ให้แล้ว เดี่ยวก็ไม่สบายเหรอ”

 “ ทำให้หน่อย เหนื่อย วิ่งมา”


นางฟ้ามองหน้าผม สักพักแต่ก็ยอมเดินเข้ามาแต่งตัวให้ ถึงจะบ่นไปด้วยก็เถอะ


“ โตแล้วนะคุณชาย เรื่องอขงตัวเองก็ต้องจัดการเองสิ ถึงจะเป็นแบบนี้ก็เถอะแต่ต้องรู้จักช่วยตัวเองรู้ไหม
 ( ตอนนางฟ้าหลับเราก็ช่วยบ่อยๆนะ : คุณชาย )  ถ้าคุณชายไม่ทำอะไรเองเลยแบบนี้ไม่ดีนะ
  บลาาาาาาาๆ”

แล้วก็อีกหลายๆคำบ่นที่นางฟ้าบ่นให้ผมฟัง
หลังจากนั้นเราก็มาปักหลักกันอยู่หน้า TV กันเหมือนเช้า ดูหนังบ้างดูการ์ตูนบ้างแต่ผมชอบนะ
นอนหนุนตักนางฟ้าแล้วดู TV ไปด้วยเนีย
ผมบอกแล้วใช่ไหมว่าตั้งแต่นางฟ้ามาอยู่ด้วยผมไม่เป็นอันทำงานตัวติดกับนางฟ้าตลอดตั้งแต่เช้า จนถึงเช้าของอีกวัน
  วันๆหนึ่งไม่ต้องทำอะไรมากแค่อยู่ด้วยกันอย่างนี้ก็พออนาคตอาจจะเป็นเรื่องพูดยากแต่ทุกวันนี้ผมยังมีนางฟ้าอยู่ข้างๆ
ให้ผมกอดบ้างอ้อนบ้างผมว่ามันไม่เลวเลยนะ ผมว่าผมควรคิดจริงจังกับเรื่องของนางฟ้าซะแล้วละ
ทำยังไงให้นางฟ้าอยู่กับผมและไว้ใจผมพอที่จะพูดอะไรๆให้ฟัง ที่สำคัญไปกว่านั้น
จะทำยังไงให้นางฟ้า รัก ผม  รักกับคนบ้าอย่างผมโจทย์นี้ท้าทายจริงๆ  หือ? จะสองทุ้มแล้วหรอเนีย สงสัย
มั่วแต่แก้โจยท์ เลยลืมเวลา  ใช้สมองคิดเยอะไปเริ่มปวดหัวแล้วสิ ต้องหาอะไรผ่อนคลายแล้วมั้งเนีย


“ นางฟ้า นอนกัน”

“ แป็บสิ คุณชายหนังใกล้จบแล้ว”

“มะเอาๆๆๆๆ ง่วงนิ”

“ อีกนิดน้า”

“ ไม่ได้ ไปเลย ไปกัน”


พูดจบผมก็จูงมือนางฟ้าขึ้นห้องทันที


“  โอ๊ย ! อีกนิดเดียวเอง รอก็ไม่ได้ ทำไมคุณชายเป็นคนแบบนี้ พูดไม่เคยฟัง บลาาาาาาๆ ”

ก็เป็นจะแหละครับ ผมมันจะโดนนางฟ้าบ่นแบบนี้ประจำ ไม่เป็นไรบ่นเถอะผมไม่ว่าเพราะพอเข้าห้อง
ผมก็จะได้นอนกอดนางฟ้าจนถึงเช้าผมว่ามันคุ้มนะ ผมคงต้องไปแล้วละ
ขอตัวไปกอดนางฟ้าสุดที่รักของผมก่อนนะครับ






มาลงต่อให้จนจบแล้วน้าาาา สำหรับตอนพิเศษ อาจจะสั้นไปหน่อย
 555 เพราะถ้ายาวกว่านี้ มีแววดราม่า ตอนแรกกะเขียนให้ออกหวานๆกุกกิ๊กๆ
ดันมีดราม่าแทรกซะงั้น
เฮ้อ   เป็นกำลังใจให้คุณชายกับ ละอองน้ำด้วยนะค่าา
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 7
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 16-08-2015 19:27:54
ต่างคนต่างมีความลับแบบนี้ เรื่องที่จะโกรธกันเพราะอีกฝ่ายโกหกก็ต้องกลายเป็นโมฆะล่ะสิคะเนี่ย ^^
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนพิเศษ :ในหนึ่งวันของคุณชายกับภรรยา( หนุ่ม)
เริ่มหัวข้อโดย: oiruop ที่ 16-08-2015 19:51:24
 :call: :call: :call: :call: :call:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนพิเศษ :ในหนึ่งวันของคุณชายกับภรรยา( หนุ่ม)
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 16-08-2015 20:00:26
โกหกทั้งคู่ แต่ก็นะ น่าจะรับคำโกหกอันนี้ได้อยุ่ ทำไปเพราะมีเหตุผล

(นางฟ้าเปลืองตัวจริงๆ โดนล่อลวงตลอดดดดดดด)
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนพิเศษ :ในหนึ่งวันของคุณชายกับภรรยา( หนุ่ม)
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 16-08-2015 20:07:38
น้ำขี้บ่นมากอ่ะ คุณชายชอบโดนบ่นหรอคะ แหย่น้ำตลอดเลยอ่ะ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนพิเศษ :ในหนึ่งวันของคุณชายกับภรรยา( หนุ่ม)
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 16-08-2015 20:11:31
 :hao5:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนพิเศษ : วันที่สับสน 1.1
เริ่มหัวข้อโดย: kaname ที่ 16-08-2015 23:12:06
                                                               ตอนพิเศษ : วันที่สับสน


“ คุณชาย! นี้มันอะไร”

“ อะไรครับน้ำ เฮ้ย!”

“ ไม่ต้องมาเฮ้ยเลยรูปนี้มันอะไรไหนบอกว่าไปทำงานไง”

“ มันไม่ใช่แบบนั้นนะน้ำฟังพี่ก่อนสิผมไปทำงานจริงๆ”

“ ทำงานบ้านอะไรถึงได้นั่งแนบติดชิดแทบจะสิงร่างกันอยู่แล้ว”

“ ก็คุยกับลูกค้านั่งข้างกันเฉยๆ ลูกค้าเขาสายตาสั้นด้วย”

“ อ๋อ ! นี้ถ้าลูกค้าขอขึ้นเตียงด้วยก็ได้ใช่ไหม คุณชายแม่งเลวว่ะ”

“ น้ำ!! เดียวน้ำฟังก่อน ”

ไม่ฟงไม่ฟังมันแล้ว ฟังยังไงมันก็ฟังไม่ขึ้น  หลายคนอาจจะงงว่ามีเรื่องอะไรกัน เรื่องของเรื่องคือวันนี้ผมกับคุณชายตกลงกันว่าจะไปดูหนังกันจากนั้นอาจจะไปเที่ยวกัน แต่อยู่เลขาคุณชายก็โทรเข้ามาบอกว่ามีลูกค้าด่วน ผมก็เห็นว่ามันเป็นเรื่องงานถึงจะหงุดหงิดแต่ก็ยอมให้คุณชายไป แล้วตัวเองนั่งดูหนังอยู่บ้านแทน
พอคุณชายกลับมาบ้านมันก็ดึกแล้วผมเลยไม่อยากกวนก็ไล่ไปอาบน้ำนอน แต่เรื่องมันไม่จบแค่นั้น
อยู่ๆก็มีคนโทรเข้าเครื่องคุณชาย แต่คุณชายอาบน้ำอยู่เลยบอกผมให้รับแทน ผมก็รับเขาก็ถามหาคุณชายผมก็บอกอาบน้ำอยู่แล้วสายก็ตัดไป สักพักก็มีคนส่งรูปเข้ามา เป็นรูปที่คุณชายนั่งคุยกับผู้หญิงแนบชิดติดกันอย่างที่ผมได้บอกไปก่อนหน้านี้ แทนจะนั่งตักกันอยู่แล้วแถมผู้หญิงยังแต่งตัวซะเวอร์คิดว่าเดินริมชายหาดหรือไง หรือว่าที่บ้านไม่มีเสื้อผ้าจะใส่ ถ้าจะรัดเอาแต่น่าอกขนาดนี้ใส่แต่เสื้อชั้นในเลยไหม หงุดหงิดเว้ย
คุณชายแม่งก็ปล่อยให้เขาเบียดอยู่นั่นแหละชอบนั้นหรือไง ปากบอกก็งานๆๆๆๆมีแต่งานนั้นแหละ
ไม่อยู่แล้วจะกลับบ้าน อยู่คนเดี่ยวไปเลยเห็นกันทุกวันคงจะเบื่อ อยากทำอะไรก็ทำไปแล้ว


“ โฮ้ง! โฮ้ง!”

“ ไม่ต้องเห่าเลยไอ้อ้วน อยู่กับเจ้าของแกไปเลยกูจะกลับบ้าน”


ผมวิ่งออกจากบ้านมาขึ้นรถ ไม่ได้ดูด้วยซ้ำว่าตัวเองแต่งตัวยังไง อยากรู้หรอก ก็บ๊อกเซอร์ กับเสื้อยืดตัวใหญ่ไง ก็รู้ๆกันแล้วไม่มีไรต้องปิดจริงไหม


“ น้ำ!! เดียวน้ำ น้ำจะไปไหน ลงมาคุยกับพี่ก่อน”

คุณชายวิ่งมาขวางหน้ารถผมไว้

“ไม่หลีกนะ ไม่งั้นชน หลบไป”

“ ไม่น้ำใจเย็นๆแล้วฟังพี่ก่อน มันไม่ใช่แบบนั้น”

“ ต้องใจเย็นจนจูงมือมาบอกว่า ท้องแล้วเลยป่ะ อย่าลืมนะพี่นิณว่าน้ำก็ผู้ชายเบียนขนาดนั้นไม่แข็งให้มันรู้ไป แล้วก็หลบไปด้วยน้ำไม่ได้ขู่ ชนจริงแน่”


บริ้น!  บรื้น!


“ น้ำคุยกันก่อน มันไม่ใช่อย่างทีน้ำคิดนะ”

“ น้ำไม่ฟัง!”


ผมตัดสินใจเหยียบคันเร่งออกรถ คุณชายกระโดดออกไปข้างทาง วินาทีนี้ผมไม่อยากฟังอะไรทั้งนั้นมันไม่ใช่ครั้งแรกที่มีรูปแบบนี้ส่งมาแล้วก็เป็นผู้หญิงคนเดียวกัน ผมไม่รู้ว่าเขาต้องการอะไรทำไมถึงส่งรูปนี้มา
แล้วผมก็ไม่รู้ว่าผมจะยังเชื่อที่คุณชายพูดได้อยู่หรือเปล่าถึงผมจะหน้าตาท่าทางเหมือนผู้หญิงขนาดไหนแต่ก็หนีความจริงไม่ได้ว่าผมเป็นผู้ชาย ผู้ชายที่ท้องไม่ได้ คุณชายอาจจะอยากสร้างครอบครัวมีลูก ยังไงคุณชายก็เป็นผู้ชายคนหนึ่งจะมีความคิดแบบนี้บ้างจะแปลกอะไร ผมควรหลีกทางให้หรือเปล่าผมควรทำยังไง


ตุบ!


อะไร…. จริงสิรูปมันเยอะจนเป็นปึกขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไร รูปของคุณชายกับผู้หญิงคนนั้น

ผม….ต้องทำยังไง










เช้าวันต่อมา



“ อ้าวน้ำลูกกลับมาตอนไหนนะเราแล้วพี่เขามาด้วยหรือเปล่า”

“ เปล่าครับน้ำมาคนเดียวมาเมื่อคืน”

“ มานี้มา มานั่งดูหนังกับแม่ดีกว่า เออ แล้วทำไมมาคนเดี่ยวละ”


   ‘  กำลังเป็นที่จับตามองเลยนะคะสำหรับข่าววันนี้เมื่อมีภาพหลุดของนักธุรกิจหนุ่มไฟแรงกับลูกสาวเจ้านักธุรกิจใหญ่ แต่ละภาพนี้
บอกถึงความสนิทสนมกันได้ดีที่เดียวเลยละค่ะ ไปดูกันเลยดีกว่าค่ะว่าจะแต่ละภาพจะสนิทกันขนาดไหน ดูอย่างภาพนี้นะคะ ชิดกันมากเลยนะคะ ภาพหลุดออกมาขนาดนี้เราไปฟังเสียงของฝ่ายสาวกันดีกว่าค่ะว่าคิดอย่างไร
‘ คุณแนนเห็นภาพที่หลุดออกมาหรือยังค่ะ’
‘ เห็นแล้วค่ะ แต่ก็ไม่ได้อะไรก็เพราะเราคุยกันจริงๆ คือแนนต้องติดต่องานกับพี่เขา’
‘แล้วอย่างนี้สนิทกันมากไหมค่ะ’
‘ ก็สนิทนะเพราะเราคุยกันบ่อยแทบทุกวันค่ะเรื่องงานมีอะไรก็ปรึกษาพี่เขา’
‘แล้วแบบนี้สนิทกันขนาดไหนเหรอค่ะเรียกว่าคนรู้ใจได้หรือยัง’
‘ ก็สนิทมากนะคะมีอะไรเราคุยกันตลอดอย่างเมื่อวานที่มีงานด่วนพี่นิณติดธุระแต่พอแนนโทรไปก็รีบมาค่ะ รู้ใจไหมก็คงรู้มั่งค่ะ’




ปิ๊ด!



“ น้ำลูกนี้มันอะไร”

“ น้ำก็ไม่รู้แม่น้ำไม่รู้”

“ โธ่ ลูกแม่ ไม่เป็นไรนะลูก ลูกยังแม่มีอยู่ทั้งคนอยากร้องก็ร้องออกมาแม่จะเช็ดน้ำตาให้ลูกเอง จำไว้นะถึงใครไม่รักลูกแม่แต่ลูก
แม่แม่รัก  ใครจะทิ้งลูกแม่ไปไหนแต่จำไว้แม่จะไม่ทิ้งลูก โอ๋ๆ”

“ แม่ ฮึกๆ ฮือ ….”

“ ไม่เป็นไร ไม่ต้องพูดแม่รู้ ถ้าจะมีใครผิดคงเป็นแม่เองที่ให้ลูกได้เจอกับผู้ชายคนนี้”

“ ไม่ ฮึก นะแม่ไม่ผิด ฮึก ฮือ”

“ โอ๋ ลูกแม่”

“ คุณหญิง คุณน้ำเป็นอะไรไปค่ะคุณหนูร้องไห้หนักขนาดนี้เป็นไรหรือค่ะบอกป้ามาสิ ใครทำอะไรค่ะบอกป้ามา”

“ ป้าพิม ฮึกๆ ฮือ”





“ คุณหญิงค่ะมีแขกมาขอพอค่ะ”

“ ใคร บอกไปว่าฉันไม่ว่าง ”

“ ผมเองครับ คุณแม่”

“ ตานิณ”

“ ครับผมเอง ผมมาหาน้ำครับ”

“ มาหาทำไม  พิมพาตาน้ำขึ้นห้องไป”

“ ค่ะ คุณหนูไปกับป้านะค่ะ ไม่ร้องแล้วค่ะตาบวมหมดแล้วไม่ร้องนะค่ะ”

“ น้ำ พี่มีเรื่องจะคุยด้วย น้ำ เดียว”

“ หยุดอยู่ตรงนั้น  ถ้าเธอยังเห็นฉันเป็นแม่อยู่”

“ แต่คุณแม่ครับ ผมอยากคุยกับน้ำ”

“ แม่รู้ แต่ดูน้องตอนนี้สินิณคิดว่าน้องพร้อมจะฟังอะไรไหมถึงแม่จะเลี้ยงน้องมาแบบหญิงสาวแต่ยังไงน้องก็เป็นชาย เห็นน้ำน้อง
หรือเปล่า ทำอะไรให้คิดถึงน้องบ้างในตอนนี้น้องมีฐานะภรรยาของเราไม่ใช่หรือ ถึงจะไม่ได้จัดงานแต่งไม่ได้ประกาศให้ใครต่อใครรู้แต่เราก็รู้ ได้ดูข่าวหรือยังละเรา”

“ ดูมาแล้วครับ”

“ พอจะบอกแม่ได้ไหมว่าเรื่องมันเป็นมายังไง”

“ ผมไม่ได้มีอะไรเกินเลยกับแนนเลย เราแค่คุยเรื่องงานเท่านั้น  ผมไม่รู้ว่ารูปพวกนั้นมาจากไหน”

“ แต่ผู้หญิงเขาออกมาพูดแบบนั้นใครต่อใครเขาก็คิดกันไปไกลแล้ว โดยเฉพาะคนใกล้ตัวเราคิดน้อยซะเมื่อไร รู้ใช่ไหม”

“ ผมรู้ครับ ว่าน้ำคิดมาก แต่ผมไม่ได้มีอะไรเกินเลยจริงๆนะครับแม่ แม่ครับให้ผมได้คุยกบน้ำนะครับ”

“ คุณหญิงครับผมเจอซองนี้ตกอยู่ตรงหน้าบ้านเป็นชื่อคุณหนูน้ำครับผมไม่แน่ใจว่าคุณหนูทิ้งหรือว่าอะไรเพราะมันตกอยู่ใกล้กล่องจดหมายกับถุงขยะนะครับ”

“ ไหนเอามาดูสิ”

“ นี้ครับ”

“  คงจะเป็นของที่ตาน้ำตั้งใจจะทิ้งนั้นแหละ แต่แม่คิดว่านิณอยากเห็นนะว่าน้องจะทิ้งอะไร”

“ ครับ…. รูปนี้มัน”

“ คงมีคนส่งมาให้น้องสักพักแล้วละดูจากวันที่ส่ง แม่ไม่รู้จะช่วยยังไง ตาน้ำเป็นลูกแม่ แม่รักของแม่เข้าใจไหมตานิณ ไปหาหลักฐานมาพิสูญตัวเองเถอะ  อะไรที่ยืนยันความรู้สึกที่มีต่อน้ำได้แม่คงช่วยได้เท่านี้”





ตอนพิเศษอีกตอน ตอนแรกกะเขียนสั้นๆ3หน้าจบที่ไหนได้เขียนไปเขียนมาเริ่มยาว
ตอนนี้เป็นตอนที่คุณชายรู้แล้วว่าน้ำเป็นผู้ชาย เป็นเรื่องราวในอนาคต
หลายคนอาจคิดว่าคุณชายคงไม่ทำให้ละอองน้ำของเราต้องเสียน้ำตา
แต่คุณชายก็ทำทุกคนผิดหวัง น้ำร้องไห้จนตาปวม
ป.ล. ย้ำว่าน้ำของเราเป็นผู้ชายที่ถูกเลี้ยงมาเยี่ยงอิสตรี
ป.ล. คำผิดเยอะมากต้องขอโทษด้วยนะเดี่ยวจะมาแก้ให้
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนพิเศษ : วันที่สับสน 1.1
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 16-08-2015 23:38:13
 :ling2:

น้องน้ำคิดมากก็ไม่แปลก มันเป็นประเด็นอ่อนไหวอยู่แล้วสำหรับคู่รักช-ช

สู้ๆนะน้องน้ำ เครียดมากก็ตัดน้องของคุณสะมีไปให้เป็ดกินก็จบ :)
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนพิเศษ : วันที่สับสน 1.2 จบ
เริ่มหัวข้อโดย: kaname ที่ 24-08-2015 00:15:17
ตอนพิเศษ : วันที่สับสน 1.2 จบ






น้ำร้องไห้

ผมทำให้คนที่ผมรักต้องเสียใจ  ผมควรทำอย่างไรให้นางฟ้าของผมกลับมายิ้มให้ผมเหมือนเดิม
ผมไม่รู้ว่ามันเป็นแบบนี้ไปได้ยังไง ทำพลาดตรงไหน ส่วนรูป ผมมั่นใจว่ามันเป็นการจัดฉากแน่ๆ
เราไม่ได้นั่งแนบชิดติดกันขนาดนี้อาจจะมีบ้างที่เขาขยับเข้ามาใกล้ผมแต่แค่แป๊บเดียวผมก็ขยับออก
ไม่ว่าจะต่อหน้าหรือลับหลังผมให้เกรียติน้ำเสมอ น้ำคือภรรยาของผมเรารักกันแล้วทำไมผมถึงต้อง
ไปหาคนอื่นด้วย เรื่องนี้มันต้องมีอะไรมากกว่านั่น ใครก็ตามที่คิดจะมาทำร้ายน้ำผมคงยอมไม่ได้
เรื่องนี้ต้องจบให้เร็วที่สุดเพื่อ นางฟ้าของผม


‘ ละอองน้ำ ’



“ คุณหญิงคะ คุณหนูไม่ยอมทานอะไรเลยค่ะ เอาแต่นั่งอยู่ข้างสระน้ำแบนั้นตั่งแต่เช้าแล้วน่ะค่ะ”

“  คุณหญิงได้คุยกับลูกบ้างหรือยัง”

“ คุยแล้วค่ะคุณพี่แต่แกไม่ยอมตอบอะไรเลย ตาน้ำเอาแต่เงียบข้าวปลาก็ไม่ยอมกินน้องไม่รู้จะทำยังไงแล้วคะ”

“ นี้ก็ผ่านมาสองวันแล้วไม่ใช่เหรอ ตาณินยังไม่ได้ส่งข่าวมาอีกหรือ”

“ ยังคะคุณพี่ สงสัยคงจัดการเรื่องอยู่”

“ อืม ไปดูลูกกันหน่อยเถอะ เห็นลูกเป็นแบบนี้แล้วพี่ใจไม่ดีเลย”

“ คะ พิมเอาของว่างกับน้ำผมไม้มาให้ฉันหน่อยสิจ๊ะ”

“ คะคุณหญิง”
 

บางครั้งการอยู่เงียบๆก็ทำให้เราสงบ แต่ก็ทำให้เราฟุ้งซานคิดไปต่างๆนาๆแต่สำหรับตอนนี้ผมคิดว่าอยู่เงียบๆแบบนี้ก็ดีไม่ต้องรับรู้อะไร ผมยอมรับว่ากลัว  กลัวว่าสิ่งที่ผมคิดมันจะเป็นจริง
บ้างครั้งผมก็อยากให้พี่ณินมายืนอยู่ตรงหน้าผม มาบอกว่าเรื่องทุกอย่างมันไม่เป็นความจริงมันเป็นเรื่องเข้าใจผิด  ผมคิดมากไปเอง  แต่อีกด้านหนึ่ง ถ้าเรื่องทั้งหมดมันเป็นความจริงละผมจะทำยังไง


ผมควรไปทวงสิทธ์ของผมคืน?


ผมไม่อยากเสียพี่ณินไป แต่ก็เป็นผมเองที่เลือกจะปฏิเสธไม่ยอมฟังในสิ่งที่เขาจะอธิบายให้ผมเข้าใจ
แต่พอนึกถึงภาพนั้นทีไรมันก็เจ็บจนทำอะไรไม่ถูก


ผมควรทำยังไง


“ น้ำ ให้พ่อกับแม่นั่งด้วยได้ไหมลูก”

“ แม่พ่อ”

“ ก็พ่อกับแม่ นะสิคิดว่าเป็นใครหือ ทำไมวันนี้ไอ้แสบของพ่อถึงไปมานั่งซึมอยู่แบบนี้ละบอกพ่อได้ไหม”

“ ผมเปล่าซ…”

“ ยังจะบอกว่าเปล่าอีก  น้ำพ่อเคยเล่าเรื่องสมัยก่อนของพ่อกับแม่ให้ฟังหรือยัง”

“ เรื่องอะไรหรอครับ”

“ ก็เรื่องที่พ่อเกือบจะเสียแม่เราไปนะสิ  เฮ้อ   สมัยหนุ่มๆนะแม่เขาสวยมากลูกรู้หรือเปล่าเพราะเหตุนี้เนียแหละที่ทำให้พ่อกับแม่ทะเลาะกันบ่อยๆ พ่อไม่ชอบให้ผู้ชายคนอื่นมาคุยกับแม่เรา แต่แม่เรานะสิไม่ยอมฟังที่พ่อบอก จนในที่สุดแม่เราก็เริ่มทนพ่อไม่ไหว หนีกลับไปอยู่บ้านของแม่ ตอนแรกพ่อก็ไม่สนใจคิดว่ายังไงแม่เราก็ต้องกลับมาหาพ่อแต่มันก็ไม่ใช่ ผ่านไปเกือบสองอาทิตย์ได้พ่อเริ่มได้ยินข่าวว่ามีคนมาจีบแม่เรา ตอนนั้นแหละพ่อรู้สึกเหมือนกำลังจะเสียของสำคัญไป”

“ แล้วพ่อทำยังไงต่อครับ”

“ ก็ลดทิฐิลง เข้าไปขอโทษแม่ปรับความเข้าใจกัน”

“ มันง่ายแบบนั้นเลยหรอครับ”

“ แล้วมันมีอะไรยากละ บางที่สิ่งที่เขากำลังพยายามจะบอกเรามันอาจจะเป็นความจริงก็ได้ แต่ถ้าเราปฏิเสธไม่ยอมฟังอะไรเลย แม้แต่เรื่องที่แต่งขึ้นมาเล่าเราก็จะไม่ได้ฟังมัน เข้าใจที่พ่อพูดไหม”

“ ครับ”


พ่อกำลังจะบอกให้ผมฟังในสิ่งที่พี่ณินพูดอย่างนั้นหรอ 
ผมว่าผมพอจะรู้แล้วละว่าผมควรทำอะไรต่อไป



“ พ่อครับขอบคุณนะครับ”

“ ไม่เป็นไร  แล้วนี้กินอะไรบ้างสิแม่เราเขาเตรียมมาให้”

“ พิมบอกว่าเราไม่ยอมกินอะไร ยังไงก็กินซะหน่อยเถอะลูก”

“ ผมขอโทษครับแม่  แต่ผมยังไม่หิวจริงๆผมขอตัวออกไปข้างนอกนะครับ”

“ ไม่กินแล้วจะมีแรงออกไปข้างนอกหรือไง”

“ ไม่เป็นไรจริงๆครับ ผมไปก่อนครับพ่อแม่”





หลังจากที่น้ำออกไปจากบ้าน






“ นิคุณพี่ค่ะ  เราเคยมีเรื่องแบบที่คุณพี่เราให้ลูกฟังด้วยหรอค่ะน้องจำไม่เห็นได้”

“ มันจะไปมีได้ไงเล่า แต่งเรื่องทั้งนั้นแหละ  ฮ่า  ฮ่า  ฮ่า   ฮ่า”

“ คุณพี่ทำไมทำแบบนั้นละคะ”

“ เอาน่าๆ เราเข้าไปรอฟังข่าวจากลูกก็พอแล้ว”



ถ้าผมไปตอนนี้ยังทันไหม กลับไปฟังในสิ่งที่พี่ณินจะพูด

คุณชายรอน้ำนะต้องรอนะ
หลายๆคนอาจจะกำลังนั่งด่าผมก็ได้ว่าทำอะไรวู้วาม ใจร้อนแต่ในตอนนั้นผมเย็นไม่ทันจริงๆแต่ตอนนี้เริ่มเย็นแล้ว ผมอยากคุยกับคุณชาย แต่เหมือนฟ้าฝนจะเป็นใจ ฝนตก  รถติด ขอบคุณนะครับทีเป็นใจให้ผมขนาดนี้ ระหว่างรอรถติด ผมโทรหาพี่ณินแต่โทรไปแล้วไม่มีใครรับสาย ไม่รู้อยู่บ้านหรืออยู่ที่ทำงาน
ผมควรจะไปที่ไหนดีรถก็ติดแบบนี้ฝนตกด้วย ไปรอที่บ้านดีกว่าใกล้ดี
ใช้เวลานานพอสมควรกว่าผมจะมาถึงบ้านพี่ณินได้ จริงๆมันก็เป็นของผมกับพี่ณินแหละ



หือ?



รองเท้าผู้หญิง



ใคร?



เลขาพี่ณินหรือ ปกติให้พี่เจมมาวันนี้ให้พี่นีน่ามาหรอ อย่าเพิ่งงงครับ พี่ณินมีเลขาสองคนครับชายหนึ่งคนหญิงหนึ่งคนแต่มันมีอะไรมากกว่านั้นครับ พี่เจมกับพี่นีน่าเป็นแฟนกันครับมีแผนจะแต่งงานสิ้นปีนี้ด้วย


“ ทำไมค่ะ แนนไม่ดีตรงไหน”

“…..”

“ แนนมีอะไรด่อยไปกว่าผู้ชายคนนั้นคะคุณณินทำไมคุณถึงไม่เลือกแนน ก็แค่ผู้ชายคนหนึ่งที่ให้อะไรคุณไม่ได้ แต่แนนสิแนนให้คุณได้ แนนมีลูกให้คุณได้ถ้าอยากจะมี ทะ….”

 
“  น้ำ”

ผมว่าผมคงเข้ามาผิดจังหวะ ผมควรกลับไป?


“ เดียวน้ำ อย่าเพิ่งไปน้ำ!”

“ ปล่อยน้ำเถอะ พี่ณินควรไปคุยกับเขานะครับ”

“ พี่คุยแน่ แต่น้ำต้องอยู่ฟังด้วย”


“ ทำไมน้ำต้องอยู่ฟัง”


 “ อ๋อ นึกว่าใครก็คุณนี้เองคุณละอองน้ำ วิ่งมาหาผู้ชายถึงที่บ้านเลยนะค่ะหรือว่าพอเห็นข่าวเลยรีบมา”


ข่าว?

ข่าวเมื่อสองสามวันก่อนนะหรือ


“ สงสัยกลัวว่าคุณณินจะเปลี่ยนใจสินะคะ บลาๆๆๆๆๆๆ”


ผมไม่ได้สนใจที่ผู้หญิงคนนั้นพูดสักเท่าเรา  ฟังบ้างไม่ฟ้งบ้างเจ็บดีครับเหมือนมาตอกย้ำตัวเองยังไงไม่รู้


“ แต่คงต้องผิดหวังนะคะเพราะคุณณินเลือกฉันไม่ใช่ตุ๊ดอย่างแก!”

“ แนน!!”

“ คุณณินทำไมคุณต้องมาตะคอกใส่แนนด้วย แนนพูดความจริงมันผิดตรงไหน!”


“แต่ที่แน่ๆผมไม่ได้เลือกคุณ ผมบอกคุณไปก่อนหน้านี้แล้วทำไมคุณถึงไม่ยอมฟังคนที่ผมรักมีแค่คนเดียวแล้วก็เป็นคนเดี่ยวที่ยืนอยู่ตรงนี้จะต้องให้ผมพูดอีกกี้ครั้งว่าผมรักน้ำไม่ไช่คุณ”


จากที่เสียใจตอนนี้ผมตกใจมากกว่าที่เห็นพี่ณินทะเลาะกับผู้หญิงคนนี้ ไม่บ่อยหรอกครับที่จะให้พี่ณินในลักษณะนี้ กลายเป็นว่าผมจากที่ยืนจะร้องไห้เปลี่ยนมายืนทำหน้างงแทน
พี่ณินคุยกับผู้หญิงคนนั้นอีกสองสามประโยคเธอก็เดินกระทืบเท้าออกไป


“ ไงยืนเอ๋อเลย”


“ น้ำ อย่าเดินหนีพี่นะ มานี้เลยเดินหนีนักใช่ไหม”

“ ปล่อยนะ น้ำจะกลับบ้าน”  จริงๆตอนนี้งงหน่อยๆนะ ผมไม่ทันได้ฟังที่พี่ณินกับผู้หญิงคนนั้นคุยกันสักเท่าไร

“ ก็นี้ไงบ้านจะไปไหนอีกหืม น้ำ”

พี่ณินพูดแล้วก้มลงเอาหัววางไว้ที่บ่าของผม


“ อะไร”

“ แค่ดีใจ ที่น้ำกลับมารู้ไหมพี่คิดว่าน้ำจะโกธรจนไม่กลับมาแล้ว ที่น้ำกลับมาพร้อมที่จะฟังที่พี่พูดแล้วใช่ไหม”

ถ้าไม่คิดจะกลับมาฟังแล้วจะกลับมาทำไมกัน บ้าจริง

“ พูดไปสิ”

“   พี่ขอโทษที่ทำน้ำร้องไห้ขอโทษนะครับ พี่ยังยืนยังคำเดิมว่าพี่กับผู้หญิงคนนั้นเราไม่ได้มีอะไรกัน
ส่วนรูปที่ส่งมาให้น้ำพี่ให้คนไปสืบมาแล้ว คนที่ส่งก็คือผู้หญิงคนนั้นเธอส่งมันมาให้น้ำเพราะต้องการให้น้ำเข้าใจพี่ผิด รูปทุกรูปมันเป็นการจัดฉาก”

“…….”

“ พี่มีเรื่องจะพูดแค่นี้ น้ำจะเชื่อพี่ไหมพี่มีเอกสารมากมายเพื่อมาพิสูจน์ว่าเรื่องที่พี่พูดมามันเป็นความจริงถ้าน้ำอยากจะได้เอกสารพวกนั้น”

“…….”


“ น้ำครับตอบพี่ทีสิว่าน้ำเชื่อหรือไม่เชื่อในสิ่งที่พี่พูด มันอาจจะเห็นแกตัวแต่ได้โปรดเชื่อในสิ่งที่พี่พูดได้ไหม”


ที่ผมกลับมาผมกลับมาฟังในสิ่งที่พี่ณินต้องการจะพูด และตอนนี้ผมได้ฟังแล้ว ฟังในสิ่งที่พี่ณินพูด
ผมควรเชื่อหรือไม่ควรการตัดสินใจนี้ผมเป็นคนตัดสินใจเอง ผมต้องเลือกว่าจะเอาอะไรระหว่างสองอย่างนี้


ผมควรฟัง


ใช่ผมควรฟังเหมือนอย่างที่พ่อบอก และตอนนี้ผมกำลังฟัง


ฟังเสียงของพี่ณิน


และ


ฟังเสียงของผม



มันกำลังเต้นเป็นจังหวะเดียวกัน เต้นไปพร้อมๆกันมันถึงเวลาที่ผมต้องเลือกแล้ว
หวังว่าพี่ณินจะเข้าใจในสิ่งที่ผมเลือก
ผมยกแขนขึ้นกอดตอบอ้อมแขนที่คอยกอดผมอยู่บ่อยๆและตอนนี้อ้อมแขนนั้นกำลังกอดรัดผมให้แน่นขึ้นไปอีก


“ ขอบคุณครับ”

“ อืม เรื่องแบบนี้ไม่เอาแล้วนะ”

“ ครับ จะไม่ให้มี พี่รักน้ำนะ”

“ น้ำก็รักพี่เหมือนกัน”




เช้าวันใหม่




‘ ข่าวบันเทิงวันนี้น่ะค่ะ ยังเป็นที่พูดถึงคะหลังจากที่คุณธรณินธรน์หรือคุณณินได้ออกมาพูดถึงภาพหลุดที่ได้หลุดออกมาน่ะค่ะ ว่าไม่ใช่เรื่องจริง เรื่องจะเป็นอย่างไรเราไปฟังกันเลยดีกว่าคะ’


‘  ก่อนอื่นผมขอพูดเรื่องภาพถ่ายนะครับ ภาพทุกภาพที่ถ่ายออกมามันเป็นแค่การจัดฉาก และมุมกล้องเท่านั้นผมไม่ได้มีอะไรเกินเลยในแบบที่ทุกคนคิดกัน ผมไม่ได้สนิทกับคุณแนนมากเกินกว่าคนที่ทำงานด้วยกัน ผมอาจจะไม่ได้บอกใครมากนักแต่ผมคิดว่าคนรอบตัวผมรู้ ว่าผมได้แต่งงานแล้วครับ
ผมมีภรรยาแล้วแล้วผมก็รักเธอมากผมหวังว่าทุกคนจะเข้าใจผม ขอบคุณครับ’




ผมคิดว่าผมคงเสียใจแน่ๆถ้าวันนี้ผมไม่เปิดดูข่าว จะเป็นไรไหมถ้าบอกว่าตอนนี้ผมมีความสุขมาก
เมือคืนหลังจากที่เราปรับความเข้าใจกันแล้ว ใครหวังอะไรไว้อาจจะผิดหวังเพราะเราไม่ได้ทำอะไรครับ
นอกจากนอน ดูเหมือนว่าเหมือนวานคุณชายจะวิ่งวุ่นเรื่องนี้พอดู เห็นบอกว่าตั้งใจจะไปหาผมที่บ้าน( แม่ )
แต่ผู้หญิงคนนั้นมาหาที่บ้านซะก่อนเลยยังไม่ได้ไป


“ ดูข่าวอะไรหรอน้ำ”

“ ข่าวคุณชายไงตัวจริงหล่อกว่าในทีวีเยอะเลยอะกล้องที่เขาใช้ถ่ายมันไม่ดีปะ”

“ อย่าบอกนะว่าเพิ่งมาดู”

“ ไม่บอกก็ได้”

“ เฮ้อ   ดีจจริงๆก็นึกว่าที่กลับมาเพราะได้ดูข่าวแล้วซะอีก”

คุณชายว่าแล้วล้มตัวมานอนบนตักของผม


“ แล้วก็อีกอย่างนะ พี่บอกให้เรียกพี่ณินไงที่ตอนโกธรนะเรียกเอาๆ”

“ ก็มันชินนิ”

“ มีรู้ละต่อไปนี้ต้องเรียกให้ชิน ‘พี่ณิน’ เข้าใจ ถ้าเรียกคุณชายเมื่อไรจะจับจูบให้ดูเอ้า”

“ อะไรคุณชายบังคะ อือ อ่อยอ่าาาา”

 
แล้ววันนั้นผมก็โดนจับจูบไปหลายรอบ แอบกระซิบนะว่ามีแกล้งเรียกผิดด้วยก็นะเข้าใจผมหน่อยสิ
แต่ไม่ใช่แค่ผมนะคุณชายนะยังไม่เรียกยังจับจูบเลย









จบแล้วววตอนพิเศษ วันนี้สับสน
อยากจะบอกว่าเขียนตอนนี้เบลอมากอาจติดๆขัดก็ขอโทษด้วยนะคะ
หลังจากตอนนี้ไปก็จะกลับเข้าตอนหลักเหมือนเดิมคะ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : ตอน : 8
เริ่มหัวข้อโดย: kaname ที่ 30-08-2015 16:10:04
@##ผมเนียแหละภรรยา ##@   
ตอน : 8








ชีวิตหลังจดทะเบียนสมรสของผมราบลื่นดีครับง่ายๆสบายๆไม่ได้ต่างจากก่อนหน้านี้สักเท่าไรก็แน่สิ

สามีผมสติไม่สมประกอบนะครับเรื่องบนเตียงอย่าได้ถามถึงครับต่างคนต่างนอน แต่ตอนเช้าตื่นมากลายเป็นว่านอนกอดกันได้ไง
ก็ไม่รู้ ถ้าไม่ผมนอนดิ้นก็ต้องเป็นคุณชายนั้นแหละที่นอนดิ้น


อะ!


 นี้ ผมกำลังหวังอะไรอยู่


ไม่นะ


ผมเปล่าคิด ไม่ได้คิดจริ้งจริง เชื่อผมเถอะ ทำไมทำหน้าแบบนั้นกันละ โอเคๆ ก็ได้ยอมรับว่าแอบคิด นิดนึง นิดนึงจริงๆก็เหมือนในละครหลังข่าวทีเคยเห็นอยู่บ่อยๆที่แบบพองานแต่งเสร็จแม่งก็ลากกันไปอยู่บนเตียง แล้วก็นั้นแหละๆ เรื่องของคนสองคน
 อ่า ….ไอ้ความร้อนบนหน้านี้คืออะไรกัน ไม่เอาน่า…  เย็นไว้ไอ้น้ำมึงจะมาสาวแตกอะไรกันตอนนี้

 
" นางฟ้าเป็นไรหน้าแดงมากกกก"
"ปะ...เปล่าไม่ได้เป็นอะไรคุณชายหิวหรือยัง "
" หิวนินึง วันนี้ไปกินข้าวทีไหนกันหรออ "
“ กินทีบ้านนี้แหละขี้เกียจออกไปข้างนอก ”
“ แต่เราอยากไปกินที่ต้นไม้ใหญ่นิ มีสระน้ำด้วย ลมเย็นๆ ” 


ถ้าจะบอกสถานที่ขนาดนั้นแล้วจะมาถามทำไมว่ากินทีไหน ไม่บอกมาเลยวะว่าอยากไปกินข้าวใต้ต้นไม้


“ เอางั้นก็ได้ เอานิทานไปอ่านด้วยไหม”
“ เอาๆเอาสิ วันนี้จะฟังน้องหมูกับหมวกแดง”

ลูกหมูสามตัวกับหนูน้อยหมวกแดง พูดให้มันดีๆไม่ได้หรือไงนะชอบพูดแบบนี้ประจำ มันเป็นอาการของคนที่ป่วยเป็นโรคนี้หรอกครับ ได้ยินได้เห็นอะไรมาก็จะจำเอาแต่ที่เด่นๆหรือไม่ก็เอาที่ตังเองชอบและเข้าใจอยู่คนเดียว แล้วคนอื่นจะเข้าใจกับคุณไหมครับคุณชาย เฮ้อ  ก็เป็นแบบเนียมันจะไปเหมือนคู่แต่งงานคู่อื่นได้ไง อีกอย่างเราก็ไม่ได้เป็นผู้หญิงจริงๆสักหน่อย


“ นางฟ้าวันนี้เรากินกันสองคนนะม่ายยยยเอาคนอื่น”
“  ทำไมละกินหลายๆคนสนุกดีออกคุณไม่ชอบหรอ”
“ อืม ไม่ชอบ”


คนอื่นที่คนชายพูดถึงคงจะเป็นพี่นัท ไม่รู้ว่างานทนายมันมีเวลาว่างมากหรืองานมันสบายๆง่ายๆชิวๆพี่แกถึงได้มาทุกวันๆ ถ้าไม่
มาตอนเที่ยงก็จะมาตอนเย็น มาอยู่สักชั่วโมงถึงจะกลับ


หือ?


เสียงรถ อ่า สงสัยจะมาแล้วพูดถึงก็มาเลยตายยากจริงๆ


“ หวัดดีดาว วันนี้พี่แวะมาทานข้าวเที่ยงด้วยนะมีขนมมาฝากดาวด้วยนะ”


เหอะๆขนมพี่อยากจะบอกว่าผมแทบไม่ได้กินเลยคุณชายเอาไปกินหมด ทุกครั้งที่พี่นัทมาคุณชายจะไปยอมออกห่างจากผมเลย ไม่รู้ว่าเป็นอะไร บางทีคุยๆกันอยู่พูดแทรกขึ้นมาซะอย่างนั้น ผมได้แต่ขอโทษพี่นัท
แต่เหมือนแกจะเข้าใจแหละว่าคุณชายแกไม่ปกติเลยไม่ได้ถือสาอะไรแถมบางครั้งยังซื้อของเล่นมานั่งเล่นด้วยกันก็มี คิดๆดูพี่นัทก็น่ารักดีนะ


“ วันนี้ดาวจะพาคุณชายไปทานข้าวที่ไหนครับ”
“ ใต้ต้นไม้ใหญ่หลังบ้านแหละ คุณชายอยากไปน่ะ พี่นัทอยากทานอะไรไหมเดี่ยวดาวทำให้”
“ พี่บอกได้หรอ”
“ ได้สิ บอกมาเถอะคะ”
“ พี่อยาก…อยากทานน้ำนะ”
“  อ่าคะ รอแป็บนะเดียวดาวไปเอาน้ำในตู้เย็นมาให้  คุณชายนั่งดีๆสิขำอะไรเดียวก็ตกเก้าอี้หรอก”

 
อะไรของสองคนนี้ผมละงง ก็แค่อยากจะกินน้ำทำไมต้องทำถ้าเขินขนาดนั้นถ้าหิวก็บอกสิจะเอาให้ น้ำใครๆเขาก็กินกันเนอะว่าไหม  คุณชายก็อีกคนแค่พี่นัทบอกอยากกินน้ำ ก็หัวเราะลัน เฮ้อ ผมว่าผู้ชายก็เข้าใจยากไม่ต่างจากผู้หญิงหรอก
หลังจากตกลงกันได้ว่าจะกินอะไรเราก็เข้าครัวเพื่อเริ่มทำกัน  อ่านไม่ผิดหรอกครับ เรา นะถูกแล้ว
เราทั้งสามคน มีผม พี่นัท แล้วก็คุณชาย ไม่รู้ว่าจะช่วยให้เสร็จเร็วหรือให้เสร็จช้าอันนี้ผมชักไม่แน่ใจ


“ คุณชายใครบอกให้เอามะเขือเทศไปสับเล่นกัน”
“ เราเปล่าเล่นนะ เราช่วยต่างหากนี้ไง สับๆ สับเสร็จแล้วก็ผัดๆ โอ๊ะ ชิ้นใหญ่ไปหรือเปล่าน้าต้องสับอีก”


สับๆๆๆๆๆๆๆๆ


แล้วคุณชายก็ตั้งน่าตั้งตาสับมะเขือเทศต่อจนเละ   ถ้าจะช่วยจริงๆช่วยไปนั่งรอเฉยๆเถอะ ปวดหัวจริง


“ ดาวอย่าดุคุณชายเลยปล่อยให้ทำเถอะ เขาคงอยากช่วยดาวนั้นแหละ อะนี้พี่ทำแซนวิชเสร็จแล้วพอกินได้ไหม”
“ หน้าตาโอเคนะแต่รสชาตินี้สิดาวขอชิมก่อน”
“ ฮ่ะๆๆ ครับๆ แล้วผัดขี้เมาให้พี่ทำให้ไหมพี่พอทำเป็นนะ”
“ อืม เอางั้นก็ได้เดียวดาวจะทำข้าวผัดให้คุณชาย”
“ครับ”


พี่นัทเก่งจังนอกจากจะเป็นทนายแล้วยังจะเป็นพ่อครัวอีก แถมเวลายิ้มนิสาวละลายเลยแต่บังเอิญภูมิต้านฐานผมดี ไม่ละลายหรอก


“ เราก็ผัดได้นะเมาๆนะ ให้เราทำนะนางฟ้า”
“  ไม่ได้ คุณชายทำไม่เป็นหรอก แล้วดูสิสับจนเละหมดคุณชายนั่งรอเฉยๆดีกว่าไหม”
“ ไม่! เราจะทำ โจรยังทำได้เลย”
“ คุณชายดาวบอกว่าพี่นัทไม่ใช่โจรไง เมื่อไรจะเลิกเรียกแบบนี้ซะที”
“ ก็เป็นโจรจริงๆนิ”
“ คุณชาย ! ดาวจะไม่คุยกับคุณชายแล้วนะถ้ายังพูดแบบนี้อีก เรียกคนอื่นแบบนี้มันไม่ดีรู้ไหมคะ”


คุณชายไม่ตอบแต่นั้งเงียบ ทำหน้างอยอีกเอาตกลงนี้ผมผิดใช่ไหม โอ้ยจะบ้าตาย พี่นัทมาทีไรคุณชายเป็น
แบบนี้ทุกทีไม่รู้เป็นอะไร พี่นัทก็ใจดีเขาเรียกอะไรก็ไม่ว่าแถมยังยิ้มให้อีก
ผมจะทำยังไงดีกับอาการลูกแง่ขี้หวงของคุณชายเนีย  เอาไว้ก่อนไปทำกับข้าวให้เสร็จดีกว่าได้กินอะไรบ้างคุณชายจะได้อารมณ์ดีขึ้นผมกำลังจะเดินกลับไปทำกับข้าวต่ออยู่ๆก็มีมือมาดึงชายเสื้อของผมไว้ก่อน


หืม?


“ นางฟ้าโกธรเราหรอ ขอโทษนะ”


จะว่าไงดีละ มันก็ไม่ได้โกธรหรอกนะแต่ผมแค่ไม่ชอบให้คุณชายไปเรียกใครแบบนั้น เข้าใจผมไหม
ใครจะไปชอบให้คนอื่นเรียกเราว่าโจร


“ เปล่าไม่ได้โกธร คุณชายนั่งรออยู่ตรงนี้นะ ดาวจะไปทำกับข้าวต่อให้เสร็จเราจะได้ไปทานกันนะคะ”
“ อืม”



ไอ้  ‘ อืม’  ของคุณชายนี้คือเข้าใจที่ผมบอกใช่ไหม แล้วไม่ทราบว่าคุณชายเดินตามผมมาทำไมครับ
มือก็ไม่ยอมปล่อยออกจากเสื้อ ไหนบอกเข้าใจไง


“ คุณชาย ดาวบอกให้นั่งรอไง”
“ อืม”


อืม แล้วก็ปล่อยสิ โอเคอยากเดินตามเดินเลยอยากจับเสื้อก็จับเลยไม่คุยด้วยแล้ว
ผมเดินไปทำกับข้าวต่อโดยที่มีคุณชายเดินไม่ห่าง แรกๆก็ยืนเฉยๆพอผ่านไปสักพักก็เริ่มเอาหัวมาพิงหลังผม
เฮ้อ ก็บอกให้นั่งรอมายืนให้เมื่อยทำไมกัน


“  คุณชายติดดาวจังเลยนะ น่าอิจฉาจังพี่ก็อยากทำแบบนี้บ้าง”


ห๊ะ!


พี่นัทอิจฉาที่คุณชายเป้นบ้าหรอ โอ้ ต้นข้าวออกดอก พี่นัทเพี้ยนไปแล้วคนบ้าอะไรอิจฉาคนเป็นบ้า



“ ก็ดาวต้องมาดูแลคุณชายนิค่ะ จะแปลกอะไรถ้าคุณชายจะเป็นแบบนี้ สงสัยดาวคงตามใจคุณชายมากไปมั้ง”
“ ฮะๆ ตามใจมากๆไม่ดีนะ แล้วคุณชายได้ตรวจสุขภาพบ้างหรือยังดาว”
“ อ๋อ เห็นว่าวันเสาร์นี้คุณหมอจะเข้ามาตรวจนะคะ”
“ งั้นก็อีกสองวันนะสิ ให้พี่มาอยู่เป็นเพื่อนไหมเพื่อจะได้ช่วยอะไร”
“ พี่นัทก็มาทุกวันอยู่แล้วนิ”
“ อ่า  จริงด้วยสินะ ดาวรำคาญหรือเปล่าที่พีมาบ่อยๆ”
“ ก็ไม่นิคะ พะ…”
“ นางฟ้าหิว”


ก่อนที่ผมจะพูดจบคุณชายก็ขัดขึ้นมาก่อน เราเลยหันไปจัดของใส่ตระกร้าเพื่อไปนั่งกินกันใต้ต้นไม้ใหญ่
โดยที่พี่นัทเป็นคนถือตระกร้าที่ใส่อาหาร คุณชายถือเสื่อที่จะไปปูนั่งส่วนผมหรอถือหมอนใบหนึ่ง
สงสัยละสิว่าเอาไปทำไม บอกให้ก็ได้ เอาไปให้คุณชายนอนกลางวันครับ  หลังจากกินข้าวเสร็จนั่งเล่นสักพักคุณชายก็จะนอน ตื่นอีกทีก็บ่ายสอง ระหว่างที่คุณชายนอนช่วงนั้นคือเวลาว่างของผมครับ
พอมาถึงที่หมายคุณชายก็จัดการปูเสื่อที่ถือมาแล้วนั่งจองทีทันที โดยที่คุณชายนังหันหลังให้ต้นไม้แล้วก็เว้นว่างให้ผมนั่งข้างๆ ส่วนพี่นัทก็นั่งลงตรงข้ามผมกับคุณชาย  เรานั่งกินข้าวกันไปเงียบๆ หรอ
ทุกครั้งทีพี่นัทชวนผมคุยคุณชายก็จะพูดแทรกตลอด อยากจะถามคุณชายมากกว่า เป็นไรมากปะ
แต่พี่นัทก็ยังเป็นพี่นัทครับพอคุณชายพูดแทรกเข้ามาก็ไม่ว่าแถมหันไปคุยด้วยอีก


“ คุณชายนิคุยเก่งจังเลยนะ อย่างนี้ถ้าพี่ไม่มาดาวก็คนคุยด้วยนะสิ”
“ อะไรพี่นัทถ้าไม่อยากมาก็ไม่ต้องมาหาเรื่องเลย”
“ เปล่าครับ ไม่ใช่ไมม่อยากมาซะหน่อย”
“ นางฟ้ามีเราแล้วโจรไมต้องมาหรอก นางฟ้าอยากคุยกับเรา”
“ ฮะๆๆ คุณชายเข้าใจเรียกนะ น้ำเหมือนนางฟ้าจริงๆนั้นแหละ”
“ พี่นัท!”
“ โทษทีๆ ลืมตัวไปหน่อย”
“ น้ำ? น้ำอะไร ใครน้ำ นิๆบอกเราสิ เรียกนางฟ้าหรอ ”
“  ไม่มีอะไรหรอกคุณชาย กินขนมไหมดาวเอาวุ้นมานะ”


ชิบหายละ พี่นัทนะพี่นัท  คุณชายไม่สนใจวุ้นในมือผมเลยแต่กลับจ้องไปที่พี่นัทแทน


“ ทำไมโจรไม่ตอบ ตอบมา”
“ คุณชายดาววะ…”
“ นางฟ้าเราคุยกับโจรอยู่”
“ ไม่มีอะไรหรอกคุณชายผมแค่เรียกผิดนะ”
“ เรียกผิดหรอ นางฟ้าของเราไม่ใช่น้ำนะ ในขวดนี้ต่างหากเรียกว่าน้ำ โจรโง่เนอะ”
“ คุณชาย!”
“ ฮะๆๆๆ อย่าว่าคุณชายเลยน้ำ ชั้งมันเถอะ ถ้ายังไงพี่คงต้องกลับแล้วมีงานต้องทำต่อนะ”
“ คะ ขอโทษแทนคุณชายด้วยนะคะ”


เฮ้อ  ดูเหมือนคุณชายจะไม่สนใจที่พี่นัทเรียกผมว่าน้ำแล้ว ค่อยยังชั่วไม่รู้ผมคิดไปเองหรือเปล่าแต่ช่วงนี้คุณชายดูเหมือนจะจับผิดผมยังไงก็ไม่รู้ หรือว่าคุณชายจะรู้แล้วว่าผมไม่ใช่ผู้หญิง
ไม่จริงหรอกมั้ง คุณชายไม่น่าจะรู้นิ ฟองน้ำก็ใส่นิหว้าไม่ได้หลุด  แล้วคุณชายจะสงสัยเรื่องอะไร

หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 8
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 30-08-2015 16:48:22
ที่คุณชายเป็นแบบนี้ก็เพราะว่าหวงน้องน้ำนั่นล่ะค่าา~ :-[
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 8
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 30-08-2015 17:38:29
คุณชายรวบหัวรวบหางเลยค่า
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 8
เริ่มหัวข้อโดย: no.fourth ที่ 30-08-2015 18:55:44
คุณชายขี้หวง
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 8
เริ่มหัวข้อโดย: manami_01 ที่ 30-08-2015 21:27:33
คาดว่าคุณชายหรือคุณณินจะทราบแล้วว่าคนที่อยู่คือละอองน้ำนะ

เพราะพี่นัทดันหลุดปาก อย่างนี้เรื่องจะเป็นไงต่อไปเนี่ย


ตอนพิเศษก็หวานมากกรี๊ดดดดดดดดดดด   :ling1:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 8
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 30-08-2015 21:40:59
คุณชายขี้หวงสินะคะเนี่ยยยยย
อยากกินน้ำแบบนี้ คุณทนายเอาน้ำใต้ศอกไปเถอะค่ะ กร๊ากกกก

ปล. เวลาอัพใส่วันที่ไว้ด้านหลังด้วยน้า เราพลาดไปหลายตอนเลยค่
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 8
เริ่มหัวข้อโดย: NuTonKaw ที่ 30-08-2015 23:10:10
คุณชายน่ารัก :o8:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 8
เริ่มหัวข้อโดย: boonpa ที่ 31-08-2015 14:02:11
 :hao4: จะปิดไปได้นานแค่ไหน คุณชายหึงออกนอกหน้าเลย
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 8
เริ่มหัวข้อโดย: ลิงน้อยสุดเอ๋อ ที่ 01-09-2015 01:42:22
หายไปนายคิดถึงนางฟ้ากะคุณชาย
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : ตอนที่ 9 l 5/09/2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: kaname ที่ 05-09-2015 21:29:03
 
@##ผมเนียแหละภรรยา ##@   
 ตอนที่ 9

สีน้ำเงินเป็นพาสของคุณชายนะคะ









บางที่ผมอาจจะคิดไปเองก็ได้ว่าคุณชายไม่ชอบพี่นัท ทำไมนะหรอก็เอาเท่าทีสังเกตนะ
เวลาพี่นัทคุยอะไรคุณชายจะพูดขัดตลอดแถมตบท้ายด้วยการหลอกด่า ( มั้งนะ )พี่นัททำอะไรก็ดูขัดตาคุณชายไปหมดซะทุกอย่างเหมือนตอนนี้


“ ไงคุณชายวันนี้ต้องตรวจสุขภาพนะตื่นเต้นหรือเปล่า ”

“  เราไม่ใช่เด็กนะจะได้ตื่นเต้น ”

“  ก็ตื่นเต้นกับผลตรวจ  อย่าอารมณ์เสียสิครับคุณชายเดียวผลตรวจออกมาไม่ดี ”

“  อารมณ์เราไม่ได้เสียน่ะ! โง่เปล่าเขาจะตรวจสุขภาพไม่ใช่อารมณ์ไม่เกี่ยวกัน โจรโง่ ”


อ่า…ครับ ก็ราวๆนี้ละนะ วันนี้คุณชายต้องตรวจสุขภาพครับแต่ไม่ได้ไปตรวจที่โรงพยาบาลหรอกครับคุณหมอมาตรวจที่บ้าน รู้สึกว่าคุณหมอจะเป็นเพื่อนกับคุณชายด้วย ชื่อ ตัน หรือ ธันเนียแหละ   ผมก็ฟังมาไม่ค่อยชัดแต่เดียวเจอก็คงรู้เองแหละครับ  พูดถึงก็มาเลย


“ หวัดดีว่าไงไอ้ณิน จำกูได้ปละ”



เออ… นี้คือคำทักทายของคนที่เป็นหมอหรอครับ หมอเดียวนี้เขาทักทายกันแบบนี้หรอ



“  อ่า นี้คงเป็นคุณละอองดาวสินะครับ สวยกว่าในรูปอีกนะครับเนีย  ผมธันวา เรียกธันเฉยๆก็ได้ผมเป็นเพื่อนของสามีคุณ แต่ผมเสียใจนะที่เห็นคนสวยๆแบบคนต้องมีสามีเป็นคนบ้า ไม่ต้องห่วงนะครับถึงสามีคุณจะเป็นบ้า แต่เพื่อนสามีอย่างผมไม่บ้านะครับพร้อมบริการ  โอ้ย!!”

“ หมอหมา นิสัยเหมือนหมาเลย อย่ายุ่งกับนางฟ้านะ”

“ คุณควรให้เกรียติเธอที่เป็นภรรยาของเพื่อนคุณนะครับ”


แหม่ทีอย่างนี้เข้ากันเชียวนะ คุณชาย พี่นัท   แต่หมอหมา ของคุณชายจะไม่ได้สะทกสะทานอะไรกับการที่คุณชายโยนแก้วน้ำพลาสติกใส่หัวเลยสักนิดยังหันมาหัวเราะใส่อีก ผมควรติดต่อหมอคนใหม่ให้คุณชายดีไหม ผมกลัวคุณชายจะเป็นหนักกว่าเดิมอะ 


“ ฮะฮะ โทษทีๆ ว่าแต่คุณเป็นใครครับเป็นเพิ่อนของคุณดาวหรือ”

“ ครับผมเป็นเพื่อนของดาว เรียกผมว่านัทก็ได้”

“ หวัดครับคุณนัท แหม่ไม่บอกว่าเป็นเพื่อนนี้ผมก็นึกว่าคุณนัทมาจีบคุณดาวซะอีกนะครับ ฮะฮะ
 ส่วนคุณดาวที่ผมพูดไปก่อนหน้านี้ ผมพูดจริงนะ  เอาละๆหิวแล้วสิไปกินข้าวกันเถอะ”


นิเอาจริงใช่ปละเนีย  เฮ้อถ้าคุณชายจะไม่หายผมก็ไม่แปลกใจแล้วละ  แล้วนี้มาตรวจคนไข้หรือแค่ย้ายที่กินข่าววะ
 พอพูดจบหมอธันก็เดินเข้าครัวไปหาอะไรกินทันที ส่วนคุณชายก็ยืนเกาะผมไม่ปล่อยโดยมีพี่นัทยืนอยู่ข้างๆ
 ดูเหมือนจะตกใจอะไรสักอย่าง  สงสัยคงตกใจนิสัยหมอละมั้ง
สุดท้ายทุกคนก็นั่งรอหมอธันอยู่ที่ห้องรับแขก ปล่อยให้หมอเขาไปกินข้าวให้อิ่มก่อนค่อยเริ่มตรวจคุณชาย   
   รอจนรากจะงอก หมอธันก็เดินออกมาดูท่าคงอิ่มแล้วละ


“ ป้าอรยังทำอาหารอร่อยเหมือนเดิมเลยน้าาาาา  เอาละเรามาเริ่มตรวจอาการของคุณชายณินกันเถอะ”


ว่าแล้วหมอธันก็ฉุดคุณชายให้ลุกขึ้นเดินตามไป



“ เดียวสิคะ จะพาคุณชายไปไหน”

“ หืม?  ผมไม่ได้บอกหรอว่าจะพาไอ้ณินไปตรวจ”

“ บอกคะ แต่จะไปตรวจที่ไหนละคะ ไม่ตรวจตรงนี้หรอคะ”

“  อ่าโทษทีนะครับผมขอตรวจอาการของคุณชายณินบนห้อง แล้วก็ไม่ให้ใครเข้าไปด้วยครับ

ขอแบบสงบน่ะมันมีผลต่อตัวคุณชายนะครับหวังว่าคุณจะเข้าใจนะครับคุณดาว”


“ ไม่เป็นไรหรอกยังไงก็มีหมออยู่ด้วย เดียวพี่นั่งรอเป็นเพื่อน”

“ ถ้าไม่มีอะไรแล้วผมขอตัวนะครับ”

หวังว่าจะไม่ตีกันตายทั้งหมอทั้งคนไข้นะ  เฮ้อ







ในห้องของคุณชาย






หวัดดีนี่ผมเอง คุณชายของทุกคน  คิดถึงผมกันไหมไม่ค่อยได้ออกมาเล่าเรื่องสักเท่าไร   คงรู้กันไปแล้วว่าวันนี้ผมมีตรวจร่ายการ หรือตรวจสุขภาพนั้นแหละ แต่จริงๆมันก็เป็นข้ออ้างไปงั้นแหละ ก็ผมไม่ได้ป่วยจริงๆ ผมสบายดีครับ ร่างกายแข็งแรงดีเพราะนางฟ้าของผมดูแลใส่ใจผมทุกอย่าง
และหมอที่มาวันนี้ คือเพื่อนผมเองน่าจะเคยๆบอกไปแล้ว พอมันมาถึงก็ทำให้ผมอารมณ์เสียทันที



“ อะไรกันสายตาแบบนั้น  กูแค่พูดเล่นเองน้า ไม่ได้คิดอะไรเลย”

“  ลองมึงคิดสิ”



ไม่ใช่แค่มองหรอกถ้าเป็นไปได้ผมอยากจะบีบคอมันให้ตายไปเลย บังอาจมากที่ไปพูดกับนางฟ้าของผมแบบนั้น ไหนๆก็เป็นหมอละมันน่าจะเอาหมาออกจากปากมันบ้างผมละเบื่อกับหมาในปากของมันจริงๆเป็นแบบนี้ตั้งแต่รู้จักกัน แต่ก็หลงคบกับมันเป็นเพื่อนมาจนทุกวันนี้



“  เอานี้เรื่องที่มึงให้ก็ตามให้   ช่วงนี้บริษัทมึงเข้าไปเทคโอเวอร์บริษัทเล็กๆหลายบริษัทเลยนิ  ด้านบัญชีก็กำลังไปได้ดีมีเงินเข้า

เรื่อยๆ แต่ก็มีเงินออกเรื่องๆ  แล้วไอ้เงินออกเรื่อยๆเลยยังหาไม่เจอวะว่ามันออกไปอยู่ที่ใคร”

“ หมายความว่าไงวะ”

“ ก็หมายความตามที่พูดนั้นแหละ  มีเงินส่วนหนึ่งที่ออกไปแบบไม่รู้ที่หมายตอนนี้กูกำลังตามให้อยู่
ไม่ต้องห่วง”

“ ก็ดี แล้วเรื่องนั้นละ”

“ ก็ได้มานิดๆหน่อยๆ รถคุณลุงที่ขับไปวันนั้น มีคนตัดสาบเบรค ส่วนรถอีกคันที่มึงสงสัย
มันเป็นรถของบริษัทมึงนั้นแหละ ส่วนคนขับก็เป็นพนักงานของบริษัท กูกำลังตามหาอยู่ ที่แน่ๆตอนนี้ไม่ได้ทำงานอยู่ที่บริษัทมึงแล้ว”

“ ถ้ายังทำอยู่นะสิแปลก ตามหาให้เจอให้เร็วที่สุดก่อนที่มันจะพูดไม่ได้อีก  แล้วอย่าลืม อย่าให้ใครรู้เด็ดขาด”

“ เออน่า เรื่องนั้นกูรู้   ช่วงนี้กูอาจจะเข้ามาบ่อยหน่อยแต่คงไม่บ่อยมากสักเท่าไร เอ๊ะ หรือกูไม่เข้ามาเลยดีวะ”

“ ไอ้ธันเอาสักอย่าง”


 กำลังคุยเรื่องเครียดๆกันอยู่แท้ๆ มึงยังมีอารมณ์มาเล่นอีก


“ เอาน่าๆ อย่าเครียดสิวะไม่ดีนะเว้ย ถ้ามึงเครียดมากๆมึงก็จะตายเร็วพอมึงตายเร็วเมียมึงก็จะมาเป็นเมียกู โอ๊ย!!”

“  ไอ้เพื่อนเวร”

“  กูพูดเล่น ไม่เห็นต้องทำร้ายร่ายงกายกูเลย  เออว่าแต่มึงกับเมียได้กันยังวะ เห็นเกาะหนึบเลยได้กันแล้วอะดิ คุณดาวแม่งสวยออกขนาดนั้น”

อ่า   ถ้าผมบอกว่าแม้แต่จูบยังไม่ได้ทำผมจะโดนหัวเราะเยาะไหมครับ แล้วทำไมมันวนมาเข้าเรื่องนี้วะ
จริงๆมึงไม่ต้องทำหน้าอยากรู้อยากเห็นขนาดนั้นก็ได้นะธัน   ผมให้เกรียตินางฟ้าของผมเสมอ ผู้ชายอย่างเรา กินในที่ลับไม่ควรเอามาคุยในที่แจ้ง มันไม่เป็นวิสัยของสุภาพบุรุษจริงไหมครับ



แต่


ผมยังไม่ได้กินเลยวะ ได้แต่ตอดเล็กตอดน้อย  เรื่องมันเศร้านั้นมันเมียผมนะ  ภรรยาที่ถูกต้องตามกฏหมายแต่ทำไม่ผมถึงทำอะไรไม่ได้เลยวะ  เอาตามตรงผมก็ผู้ชายคนหนึ่ง ผู้ชายที่แสนจะธรรมดา
เรื่องความต้องการมันก็มีบ้างกันทุกคน  ไม่เว้นแหม่แต่คนที่แก้ลงบ้าอย่างผม  ผมต้องการอะต้องการ ว้อนครับว้อนมาก!



 เฮ้อ



คิดแล้วเศร้า


“  อย่าเงียบสิเพื่อนเล่าๆมาเถอะกูอยากรู้เรื่องบนเตียงของมึงอะบอกตรงๆเลย คงจะเป็นคืนที่โคตรโรแมนเลยละสิก็คุณชายออก
จะสุภาพบุรุษซะ”

“ ยังวะ”


“ ห๊ะ!!!”


มึงไม่ต้องทำหน้าตกใจขนาดนั้นก็ได้    โทษทีนะเพื่อนที่ทำความฝันมึงสลาย


“ เออ ไม่มีเรื่องบนเตียงอะไรทั้งนั้นแหละ มึงลืมไปแล้วหรือไงว่ากูเป็นบ้าอยู่จะไปทำแบบนั้นได้ไง”

“ จริงวะ แต่เสียดายของอะมึง ได้แต่นอนกอด เอางี้นะ ให้กูทำแทนไหม โอ๊ย!!!”

“ ไอ้ธัน!!!”

“ กูล้อเล่นหรอก มึงเลิกตบหัวก็เถอะเดียวแม่งความรู้อันล้ำค่าของกูหายหมดไม่มีอะไรไปวิฉัยโรคนะเว้ย”


บางที่กูก็คิดนะธันว่ากูกับมึงแม่งเป็นเพื่อนกันได้ยังไง   



“ ธัน กูมีเรื่องอยากให้ช่วยวะ”

“ เรื่องอะไรวะ”


 ไหนๆก็ไหนๆแล้วอะนะ ให้มันทำนู้นนี้นั้นให้ก็หลาบเรื่องเพิ่มอีกสักเรื่องจะเป็นไรไป  มึงน่าจะเลิกเป็นหมอแล้วไปเป็นนักสืบแทนนะธันน่าจะรุ่งวะ


“  ก็อยากรู้เรื่องครอบครัวคุณดาว”

“ ฮั้นแน่ อยากรู้เรื่องเมียตัวเองว่างั้น”

“ เออมันก็เชิงวะ  กูแค่สงสัย”

“ สงสัยอะไรวะ มึงมีเรื่องสงสัยที่ไรลำบากกูทุกที”

“กูสงสัยว่าคนที่อยู่กับกูไม่ใช่ละอองดาว แต่เป็นละอองน้ำ น้องสาวของละอองดาว”

“ เฮ้ย! จะเป็นไปได้ไงวะ  มึงสงสัยจากตรงไหนวะ สวยออกขนาดนั้นนะ”

“ ละอองดาวกับละอองน้ำเป็นฝาแฝดกันถ้าจะหน้าตาเหมือนกันมันจะแปลกอะไร”

“ เออจริงวะ”


ผมสงสัยมาได้สักพักแล้วแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกไป   ละอองดาวที่อยู่กับผม บางทีเธอก็มักจะเผลอเรียกแทน
ตัวเองว่าน้ำ  ส่วนไอ้หน้าจืดที่เทียวไปเทียวมาก็ยังเผลอเรียกว่าน้ำบ้างก็มี
พูดถึงแล้วก็เซงไม่รู้มันจะมาอะไรได้ทุกวี้ทุกวัน ผู้ชายเหมือนกันแค่มองก็รู้แล้วว่ามันคิดอะไรกับนางฟ้าของผม
รู้ทั้งรู้ว่าเค้ามีสามีอยู่แล้วยังจะมาหวังอีก เลวจริงๆ


“ กูอยากให้มึงช่วยสืบเรื่องนี้ให้กูหน่อย เรื่องนี้กูอยากได้ให้เร็วที่สุด ครั้งหน้าที่มึงจะมาหวังว่ากูคงได้รู้อะไรบ้าง”

“ เออ  จะพยายามตามให้เร็วที่สุดแล้วกัน เรื่องเมียนิเรื่องใหญ่เมียนิเรื่องใหญ่เชียวนี้มึง เฮ้อ  อิจฉาวะเมื่อไรกูจะมีเมียเหมือนมึงบ้างวะ ทั้งๆที่กูออกจะหล่อ เพอร์เฟคขนาดนี้แต่กลับไม่มีสาวแลมันนเป็นไปได้ไง”


ทำใจวะเพื่อน ถึงมึงจะหล่อเพอร์เฟค แต่กูนะโคตรหล่อโคตรเพอร์เฟคไง ระดับมันต่างกัน
ได้แค่คิดไม่ได้พูดออกไปหรอกครับผมไม่อยากทำร้ายจิตใจเพื่อนตัวเองไปมากกว่านี้
ไหนๆก็ต้องใช้งานมันอีกนาน

หลังจากที่เราคุยธุระกันเสร็จ ผมก็รีบลงไปหานางฟ้าของผมทันทีไม่ได้หรอกปล่อยไว้กับโจรถ้าโดนขโมยไปคงแย่ 
แต่ยังไงผมก็คิดนะว่าคนที่ผมนอนกอดอยู่ทุกวันต้องเป็นละอองน้ำแน่ๆ  ทำไมนะหรอก็หัวใจผมมันบอกว่าแบบนั้นนิครับ












หวัดดีค่าา แหะๆ หายไปตั้งอาทิตย์แนะ อยากจะบอกว่าตอนนี้เรียนหนักมากกก :katai4:
อาจจะได้ลงแค่สัปดาห์ละ ตอนนะคะ มากสุดคงจะสองตอน แต่ยังไงก็อย่าเพิ่งลืมกันน่าาาาา :mew2: :mew2:

แล้วก็อยากจะขอร้องนะคะช่วยโหตแบบสอบถามให้เราหน่อย :katai2-1: เราอยากจะรู้ว่า ผู้อ่านทุกท่านคิดอย่างไร
กับนิยายเรื่องนี้นะค่ะ ทุกผลโหตว แล้วก็ทุกคอมเม้น( เขาเรียกกันงี้ปะไม่แน่ใจ) คือกำลังใจของคนเขียนคะ
บ้างเปิดมาแล้วเจอ เฮ้ย! คนเม้นเยอะอะ มันรู้สึกถึงแรงฮึดให้เขียนต่อ เวอร์ไปไหม แต่อยากจะบอกว่ามันเรื่องจริงค่ะ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 9 l 5/09/2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: boonpa ที่ 05-09-2015 21:36:18
 o18 อ่านๆไปคุณชายนี่ออกอาการหื่นเหมือนกันนะ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 9 l 5/09/2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 05-09-2015 21:55:51
เพื่อนคุณชายนี่หยอดเผื่อฟลุคใช่ไหมคะเนี่ย :laugh: ..
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 9 l 5/09/2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: Toon_TK ที่ 05-09-2015 23:44:33
หมอไปคู่กับพี่นัทไหม??

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 9 l 5/09/2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: Ha_ha_ha ที่ 06-09-2015 00:40:06
อร้ายยยย ขอโทษค่า กดโหวตผิดไปจะกดดูผลโหวตมือปัดไปโดนโหวตน่าเบื่อซะงั้น ขอโทษทีนะคะ เอาออกไม่ได้ด้วย รู้สึกผิดมาก ทือถือก็รวนๆ ขอโทษจริงๆค่ะ :katai1:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 9 l 5/09/2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: NuTonKaw ที่ 06-09-2015 03:02:25
แหมๆหมอหยอดยังกะขายหนมครกเลยนะ :hao7:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 9 l 5/09/2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 06-09-2015 04:25:05
ความจะแตกเพราะอิคุณนัทนี่แหละค่ะะะะะะะะะะ
วันไหนคุณชายหน้ามืดเพราะความหึงหวงล่ะนะ
ชอบหมอธันจัง กวนๆดีเนาะ
รอตอนต่อไปน้าาาา
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 9 l 5/09/2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 06-09-2015 11:22:14
หึงหวงออกนอกหน้ามากค่ะ คุณชาย :hao7:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 9 l 5/09/2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: manami_01 ที่ 06-09-2015 12:04:45
เป็นหมอปากหมาแถมยังขี้หลีอีก


อย่าจีบน้องน้ำมากนะเดี๋ยวคุณชายหลุดบ้าแล้วจะตายเอา หึหึ :hao6:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 9 l 5/09/2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: goosongta ที่ 06-09-2015 14:40:42
คนแกล้งบ้าน่ารักจัง
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : ตอน: 10 l 6 / 09 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: kaname ที่ 06-09-2015 17:56:38
@##ผมเนียแหละภรรยา ##@   
ตอน: 10







“  คุณชายสายแล้วน้า  ตื่นเถอะเดียวคนอื่นจะรอนะตื่นเร็วค่อยไปนอนในรถก็ได้นะคะตื่นเถอะ”

“ อือ”


ให้ตายสิวันนี้เป็นวันที่ผมไม่อยากจะตื่นนอนเลยทำไมนะหรอครับ  ย้อนกลับไปเมื่อวันที่ผมต้องตรวจสุภาพ
  หลังจากที่ผมลงมาจากห้องเพื่อมาหานางฟ้าของผม  ผมก็ได้รู้ว่านางฟ้าของผมได้ทำสัญญามารกับโจรชั่วไปซะแล้ว
 เนื้อหาของสัญญานะหรอครับ


“ คุณชาย ตรวจเสร็จแล้วหรอ พอดีเลยมานี้สิดาวมีอะไรจะบอก”

“ บอก?  บอกอะไรหรอ”

“ คืองี้นะพี่นัทชวนไปทะเลนะ พอดีพี่นัทได้วันหยุดมานะเลยจะชวนไปทะเลกัน คุณชายอยากไปไหม ดาวอยากไปจังไม่ได้ไปนานแล้วด้วย ไปกันนะคุณชาย ดาวอยากไปทะเล”


ถามว่าอยากไปไหมตอบได้เต็มปากเลยครับว่าไม่อยากไป  ไปกันสองคนกับนางฟ้าก็ว่าไปอย่างนี้มีมารไปด้วย
ใครมันจะอยากไป  แต่เห็นสีหน้าที่โคตรมีความสุขตอนที่บอกอยากไปทะเลของนางฟ้าแล้วก็ไม่อยากขัดสักเท่าไร
 ทำไมผมถึงรู้สึกว่าเสียใจที่แกล้งเป็นบ้ากัน ผมน่าจะเป็นโรคอย่างอื่นนะว่าไหม   สุดท้ายผมก็เออออตามนางฟ้าไป
ไม่อยากขัดนิครับอีกอย่างรอยยิ้มดีใจของนางฟ้า โคตรน่ารัก สมแล้วที่เป็นนางฟ้าของผม แต่ก็นะเหมือนฟ้าจะเป็นใจ
ส่งคนมาช่วยผม


“ เอ๊ะ? จะไปทะเลกันหรอครับคุณดาว  แหม่ผมอยากจะไปด้วยจังไม่ได้ไปนานแล้วแต่ไม่รู้จะมีใครชวนไหม จริงๆก็ไม่เป็นไรนะครับไม่ไปก็ได้ วันๆอยู่โรงพยาบาลผมคงติดแหงกอยู่ที่นี้จนตายไม่อีกโอการเห็นทะเลสีครามท้องฟ้าสีสดใสอีกแล้วโธ่ไม่น่าเลย”


จริงๆแค่บอกว่า อยากไปด้วยก็ได้ ไม่รู้มันจะดราม่าทำไม ผมว่ามันไม่เหมาะกับการเป็นหมอเลยมันควรไปทำอาชีพอื่นนะ


“ หมอธันไม่ร้องนะคะ  ถ้าหมอธันไม่ว่าอะไรจะไปกับพวกเราไหมคะไปหลายๆคนสนุกดีออก ไปเล่นน้ำกัน”

“ ไม่ว่าอะไรครับ  คุณดาวนินอกจากจะสวยแล้วยังใจดีอีกนะครับเนีย”


    หลังจากตกลงกันได้ว่า อีกสี่วันจะไปทะเลกัน ทุกคนก็แยกย้ายกันกลับ แล้วเป็นสี่วันที่ผมมีความสุขมาก เพราะโจร
 หรือพี่นัทของนางฟ้า ต้องไปเคลียงานให้เสร็จจึงไม่ได้มาหาจะมาทีเดียวคือวันที่จะไปทะเลกัน  ก็ดีครับมีความสุขดีนอนกอดนางฟ้าทั้งวันอ้อนบ้างแล้แต่โอกาสแบบนี้สิเขาถึงจะเรียกว่าชีวิตหลังแต่งงานทีดี แต่แล้ววันนี้ก็มาถึง  ดูนางฟ้าจะตื่นเต้นมาที่จะไปทะเลกัน  คงจะไม่ได้ไปนานอย่างที่บอกจริง  ท่าทางตื่นเต้นดีใจก็น่ารักดีครับ มองได้ไม่เบื่อเลย

     เมื่อวานเราสองคนช่วยกันเก็บกระเป๋า แต่แรกนางฟ้าเขาจะทำคนเดียวนั้นแหละครับแต่ผมอยากช่วยนิอารมณ์เหมือนจะไปฮันนีมูนกันเลยแหะ ไม่เลวนะผมว่า  ชุดส่วนใหญ่ที่นางฟ้าเอาไปจะมีแต่กางเกงกับ กับเสื้อผ้าที่ดูใส่สบายๆ  ไม่มีกระโปรงเลยสักตัวแต่ผมก็อยากเห็นนางฟ้าใส่กระโปรงพริ้วๆเดินชายหาดเหมือนกันนะ ด้วยเหตุนี้ผมเลยหยิบมาชุดหนึ่งแล้วพับใส่กระเป๋านางฟ้าทันที  แต่ก็ไม่โดนว่าอะไรนะครับแค่มองเฉยๆแล้วก็เก็บของใส่กระเป๋าต่อ  เหมือนจะบอกว่าต่อให้เอาไปแต่ไม่ใส่ซะอย่างจะทำไม
     แต่เหมือนผมจะตาฝาดหรือเปล่าผมเห็นกางเกงในผู้ชายอยู่ในกระเป๋า  หรือมันจะเป็นของผมนะ อาจจะเป็นของผมก็ได้ ก็เราจัดของใส่กระเป๋าเดียวกัน แต่ผมมันใจนะว่าผมไม่ได้ใส่สีขาวกับสีชมพู
หรือนางฟ้าซื้อให้ใหม่   จริงๆนางฟ้าหยิบชุดไหนให้ใส่ผมก็ใส่นะแต่กางเกงในสีชมพูนิมัน  ขอคิดก่อนใส่ได้ไหมครับ


“ อือ แล้วก็ตื่นสิคุณชายลุกเร็วเข้ามันจะสายแล้ว”

“ เราง่วงนิ”

“ ก็บอกว่าเดียวไปนอนบนรถไง”

“ นอนตักนะถ้าไม่ให้นอนก็ไม่ลุก”

“ หมอนได้ไหม เดี่ยวอาหมอนนุ่มๆไปให้ด้วยเนอะ”

“ ไม่เราจะนอนตัก”   ตักนางฟ้านุ่มกว่าหมอนอีก

“ ก็ได้ๆ”

“ แต่งตัวให้เราด้วย”

“ เยอะ ไปนะ ลุกไปเลยไม่ต้องมากอด  ไม่ต้องมาหอมด้วย น้ำก็ยังไม่อาบยังจะมากอดมาหอมอีก เน่ามากไปอาบน้ำเลยเร็วๆ”



    สุดท้ายผมก็ต้องลุกมาอาบน้ำ โดยที่มีนางฟ้ายืนกำกับการอาบน้ำครั้งนี้อยู่หน้าประตูห้องน้ำ
พอเดินออกมาก็เจอนางฟ้าถือผ้าเช็ดตัวผืนใหญ่ไว้รอ  ก็นางฟ้าบอกว่าจะแต่งตัวให้ผม ( หรอ? )
ผมยืนให้นางฟ้าเช็ดตัวให้จนเสร็จ  แล้วก็เดินตามนางฟ้าไปที่เตียงทีมีเสื้อผ้าวางรออยู่ถึงจะบออกว่าแต่ตัวให้ก็เถอะ
 กางเกงในผมใส่เองอยู่ดี  เอาเถอะดีกว่าได้ใส่เอง

    พอพวกผมลงมาข้างล้างก็เห็นไอ้ธัน กับไอ้พี่นัท รออยู่ก่อนแล้ว ผมไม่แน่นใจว่าอายุของไอ้พี่นัทมันเท่าไรแต่เห็นนางฟ้าชอบเรียกพี่นัทๆก็เรียกตามนั้นแล้วกัน   รถที่เราเอาไปวันนี้เป็นรถแนวครอบครัวครับมีเบาะหลังให้นั่ง   ทริปนี้เราไปกันเองขับเอง โดยมีไอ้ธัน กับไอ้พี่นัท สลับกันขับส่วนผมก็สบายครับนอนหนุนตักนางฟ้าอยู่เบาะหลัง  โดยมีใครบางคนมองเป็นระยะผ่าน
กระจกหน้า
     หึ ให้มันซะบ้างว่านางฟ้าเป็นของใคร ผมได้บอกหรือยังครับว่าเป้าหมายของเราคือที่ไหนเป้าหมายของเราคือ
 เกาะช้างครับ  ระหว่างทางที่ไปก็มีจอดแวะกินข้างบ้างเข้าห้องน้ำบางช่วงบ่ายเราก็มาถึงท่าเรือกันครับรอเรือครึ้งชั่งโมง
นั่งไปอีกหนึ่งชั่วโมงไปถึงที่พักอีก รวมๆก็น่าจะสองชั่วโมงได้ พอถึงตอนนั้น คงจะใกล้ค้ำแล้ว เรื่องเล่นน้ำคงยกยอดไปเป็น
วันพรุ้งนี้

  เรื่องทีพักเหมือนธันมันจะเป็นคนหา ผมได้แต่รอลุ้นว่ามันจะไม่พาผมไปนอนห้องแถวข้างทางหรอกนะ  ไหนๆก็มาแล้วขอห้องพัก ติดทะเลหน่อยเถอะ  อย่าทำหน้าแบบนั้นครับที่ผมพูดเนียเพราะมันเคยเกิดขึ้นมาแล้ว ตอนเรียน ม.ปลายปีสุดท้าย ผมกับเพื่อนในห้องตกลงกันว่า หลังเรียนจบจะไปเทียวกัน รู้สึกจะไปกาญจนบุรีละมั้ง กะจะไปล่องแพกัน ธันมันก็อาสาหาที่พักให้ทุกคนก็วางใจให้มันหา

  คิดว่าคงจะได้นอนเรือนแพริมแม่น้ำไม่ก็โรงแรมวิวสวยๆ ที่ไหนได้ มันแม่งพาไปนอนห้องแถวใกล้กับที่เทียว  มันยังมีหน้ามาบอกอีกนะว่า เปลียนบรรยากาศมั้ง นอนอะไรหรูมาเยอะแล้ว  แถมห้องก็ถูกจะได้มีเงินซื้อของกินเยอะๆ   โรงเรียนที่ผมอยู่ส่วนมากมีแต่ลูกคุณหนูทั้งนั้น พวกผู้ชายมันไม่เท่าไรหรอกครับแต่ผู้หญิงเนียสิ แต่จะกรี๊ดลั้น แต่ก็ทำอะไรไม่ได้นอนก็นอน
ก็คิดอยู่ว่าทำไม มันเก็บเงินค่าที่พักถูกจัง เฮ้อ  หวังว่าทริปนี้คงไม่ได้นอนห้องแถวจริงๆหรอกนะ


“ เอ้า!! ถึงแล้วทุกคน ไอ้ณินมึงลุกขึ้นนั่งบ้างก็ได้เหอะสงสารคุณดาววะขาเป็นตะคิวแล้วมั้ง”


ผมไม่ได้นอนตักนางฟ้าตลอดทางสักหน่อย นางฟ้าเอาหมอนมาให้ด้วยหรอกมึงอย่ามาใส่ร้ายกู
ถึงแล้วที่มันบอกนิคือที่พักครับ อืม… ก็ใช่ได้นะไม่ใช่ห้องแถวแต่เป็นบ้านพักริมทะเลวิวสวยดีครับ


“ กูรูนะณินว่ามึงคิดอะไรอยู่  ถือซะว่ามาฮันนีมูลไปในตัวนะเพื่อนกูไม่พามึงไปนอนห้องแถวหรอกสบายใจได้”


ยังมีหน้ามาขยิบตาใส่อีก ไอ้เลวที่พาพวกกูไปนอนห้องแถวครั้งนั้นมึงตั้งใจแกล้งใช่ไหม


“ คุณชาย ยืนทำอะไรอยู่มานี้เร็ว”

“ ดาวเดียวพี่ช่วยถือกระเป๋านะ”

“ ไม่ต้อง เราจะถือ ของตัวเองมีก็ถือสิ”

“แหม่ คุณนัทนี้ใจดีจังเลยนะครับงั้นช่วยผมถือทีสิของผมมีตั้งสองใบแหนะ  น่าเสียดายจังนะครับคุณดาว นี้ก็ห้าโมงแล้ว อดเล่น


น้ำเลยเอาไว้พรุ้งนี้ค่อยเล่นนะครับ  แล้วก็ไปดูปะการังด้วย คุณดาวดำน้ำเป็นใช่ไหมครับ”


“ ดาวเคยดำน้ำนะแต่นานมาแล้วละ ไม่แน่ใจว่าจะยังทำได้ไหม”

“ ไม่เป็นไรนะครับเดียวผมจะช่วยเอง  งั้นเก็บของเสร็จเราไปหาอะไรทานกันนะครับ  บลาๆๆๆๆๆ”


ผมนางฟ้าของเดินไปกับหมอหมา  โดยที่หมอมามันทิ้งกระเป๋าทั้งสองใบของมันให้ไอ้พี่นัทถือเข้าไปแทน   อยากอาสาช่วยถือดีนักก็ถือซะนะ ผมรีบถือกระเป๋าตามนางฟ้าเข้าไปในบ้าน พอเข้าไปก็เห็นนางฟ้ากับธันเดินเข้าเดินออกห้องนั้นห้องนี้กันอยู่
 ผมเลยมานั่งที่โซฟารอ สงสัยคงเลือกห้องแหละว่าจะนอนห้องไหน  บ้านที่เรามาพัก เป็นบ้านชั้นเดียวครับ แต่ไม่ใช่ชั้นเดียวแบบติดพื้นเลย เป็นบ้านชั้นเดียวแต่ยกสูงน่าจะประมาณเข่า ด้านหน้าบ้านมีชานยื่นออกมามีเก้าอี้เอาไว้นั้งเล่น รอบๆตัวบ้านมีไม้ดอกไม้ประดับเล็กใหญ่ปลูกเรียงกัน สวยดีครับเป็นบ้านที่อบอุ่นดีนะ คงถูกใจนางฟ้ามากทีเดียวยิ่งนางฟ้าชอบต้นไม้ด้วยแล้ว



“  คุณชายๆ บ้านหลังนี้มันมีแค่สองห้องละ  คุณชายจะนอนกับดาวหรือว่าไปนอนกับหมอธันแล้วก็พี่นัท”

“ นอนกับนางฟ้า”


ตอบแบบไม่ต้องคิดเลยครับ   ทำไมผมต้องไปนอนกับสองคนนั้นด้วย


“ มีสองห้อง?”

“ อืม พี่นัทไม่ว่าอะไรใช่ไหม  ถ้าต้องนอนกับหมอธัน”

“ หมอธันครับทำไมก่อนที่จะจองไม่เช็คจำนวนห้องก่อนละครับ”

“ พี่นัทอย่าว่าหมอธัน ดาวเป็นคนบอกว่าจะเอาบ้านหลังนี้เอง คือหมอธันเอามาให้ดูน่ะแล้วดาวคิดว่ามันสวยดีก็เลย ดาวขอโทษ”

“  คุณนัทจะบอกว่าเป็นการตัดสินใจที่แย่มากหรอครับ พูดแบบนี้เหมือนคุณว่าคุณดาวนะครับไม่เป็นสุภาพบุรุษเลย”

“ เฮ้ย! ไม่ใช่นะดาวพี่ไม่ได้ว่าดาว พี่นอนห้องเดียวกันกับหมอธันก็ได้ ยังงันมันก็คงเป็นเตียงเดี่ยวสองเตียงละนะ”

“ ขอบคุณคะ”



     เท่าทีผมนั่งฟัง ผมว่าไอ้พี่นัทอะไรเนียมันไม่ได้บอกว่า คนจองที่พักแย่นะ  แต่เป็นธันซะมากกว่าที่มันพูดเอง แต่ชั้งมันเถอะขอแค่กัน ไอ้พี่นัทออกห่างๆจากนางฟ้าได้ผมก็โอเค

   หลังจากตกลงกันได้ผมก็ชวนนางฟ้าเอาของไปเก็บจะได้ออกไปหาอะไรกินกัน  ห้องที่นางฟ้าเลือกเป็นห้องเห็นวิวชัดมาก
 ( ส่วนอีกห้องผมไม่รู้นะว่าเห็นชัดไหม)  มีหน้าต่างบานใหญ่ที่เปิดออกไปรับลมเย็นๆได้มาระเบียงยืนออกไปให้ยืนรับลมได้
 แดดยามเย็นที่ส่องเข้ามาให้ ผมว่ามันให้อารมณ์โรแมนติกดีนะ ถือว่ามาเที่ยวครั้งนี้ก็ไม่เลว


“ คุณชาย ไม่ต้องอาบน้ำนะ เดียวดาวเอาเสื้อผ้าเก็บแล้วออกไปเลย หิวแล้ว กลับมาค่อยอาบกันเนอะ”

“ อือ เราเปิดหน้าต่างนะ”


ผมเริ่มอยากหายบ้าแล้วสิ ทำไงดีละเนีย









ณ โซฟาห้องรับแขก หลังจากที่คุณชายกับละอองดาวเข้าห้องไปแล้ว



“ เอ้า ยืนเฉยทำไมละครับถือกระเป๋าเข้าห้องมาสิผมรออยู่นะ”


หึ หึ ดูทำหน้าเข้า ดูก็รู้เลยว่าไม่พอใจที่ต้องนอนห้องเดียวกันกับผม แต่แหม่ที่ผมมาเนีย ผมก็แค่มาช่วยเพื่อนได้เปลี่ยนสถานที่สวีทกันแค่นั้นแหละนะ ผมไม่ได้ผลประโยชน์อะไรเลย
เป็นทนายแต่กลับไม่ใส่ใจกฎหมายนิแย่นะ รู้ว่าเขามีเจ้าของแล้วยังจะจีบอีกนิสัยม่ายยยดีเลยน้าาาาาา
ผมเดินนำเขามาที่ห้องแต่กำลังจะเปิดประตูเข้าไปผมก็นึกอะไรขึ้นได้


“ โอ๊ะ!  เมื่อกี้คุณนัทบอกว่ามีเตียงเดี่ยวสินะครับ  เฮ้อ เสียใจด้วยนะครับคุณนัทผมอยากจะบอกว่า มันไม่ใช่เตียงเดี่ยวที่มีมีสองเตียงแต่มันเป็นเตียงเดี่ยวทีมีเตียงเดียว  ผมคิดว่าเราคงต้องนอนเตียงเดียวกันแล้วละครับ ” ขยิบตาให้หนึ่งทีแล้วก็เดินเข้าห้อง ฮ่าๆๆๆ  หน้าโคตรช๊อดอะ


“ ห๊ะ!!!! อะไรนะ!!!!!”










มาอีกตอนแล้วจร้าาา อย่างที่บอก ทุกคอมเม้นเป็นดังแรงขับบเคื่อนให้เขียนตอนต่อๆไป
ถึงตอนนี้หลายคนอาจจะ เอ๊ะ แอบมีอีกคู่ปะเนีย อะไรแบบนี้

ส่วนคุณ
 Ha_ha_ha
โหดผิด โหดใหม่ได้คะ
เรารู้ว่าคุณก็รักหนูน้ำกับคุณชายเหมือนเรา

ขอบคุณที่ติดตามนะคะ :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 10 l 6 / 09 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: boonpa ที่ 06-09-2015 18:01:02
 :-[ ขอคู่คุณหมอกับคุณทนายได้มั๊ย
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 10 l 6 / 09 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 06-09-2015 18:16:13
มาแล้วก็อย่าให้เสียเที่ยวนะคะหมอธัน เพราะเนื้อคู่ของหมอท่าทางจะอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลแถวนี้เสียแล้วล่ะ~ :hao7:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 10 l 6 / 09 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 06-09-2015 19:02:03
กร๊ากกกกกกกก มอบโล่ให้พี่ธันไปเลยค่ะ
เกรียนได้อี๊กกกกกก ชอบๆ
รอตอนต่อไปน้าาาา จงฟิตๆๆๆ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 10 l 6 / 09 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: buathongfin ที่ 06-09-2015 19:39:26
หมอกับทนายก็มา  :hao7:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 10 l 6 / 09 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: janny_j ที่ 06-09-2015 19:44:28
ชอบๆ อยากให้คุณชายเลิกบ้าได้แล้ว จีบเต็มตัวเสียที มาต่อเร็วๆนคะ เอายาวๆเลย
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 10 l 6 / 09 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: tiew93 ที่ 06-09-2015 20:48:28
หมอทันกะล่อนมาก ฮ่าๆ ชอบค่ะ ตอนหน้าขอยาวๆเลยนะะะ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 10 l 6 / 09 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: ลิงน้อยสุดเอ๋อ ที่ 07-09-2015 21:34:20
งานพี่นัทอาจได้คู่หมอธัน 555+
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 10 l 6 / 09 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: manami_01 ที่ 07-09-2015 22:04:36
คู่รอง นัทธัน คิคิ   :hao7:
   
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : ตอน: 11
เริ่มหัวข้อโดย: kaname ที่ 13-09-2015 22:07:30
 
@##ผมเนียแหละภรรยา ##@   
  ตอน: 11







หมอธัน



อืม…


แดดตอนเช้าที่ส่องเข้าทางหน้าต่าง เสียงคลื่นทะเลที่ซัดเข้ามาตามแนวชายฝั่ง สายลมเบาๆที่พัดเอากลิ่นความเค็ม
ของทะเลเข้ามาทางหน้าต่าง  อ่า…. รู้สึกดีจังตื่นมาเจออากาศดีๆแบบนี้พร้อมกับอ้อมกอดอุ่นๆ



เอ๊ะ??



     อ้อมกอดอุ่นๆของใคร??  จำไม่เห็นได้เลยว่ายอมให้คนอื่นมานอนกอด แล้วใครวะบังอาจมากอดธันวาผู้หล่อเหลาผู้นี้
เดี๋ยวนะ  เสียงคลื่นทะเล?  จริงสิเราไม่ได้นอนอยู่บ้าน  เรามีทะเลกับไอ้ณินนิหว่า
   ถ้าอย่างนั้นก็พอจะรู้แล้วละว่า   มันเป็นอ้อมกอดของใคร  เวลามีคนกอดจากข้างหลังแบบนี้มันรู้สึกแปลกๆเหมือนกันนะ
ต่างจากที่เราเป็นคนกอดเองแหะ  หึหึ  คิดแล้วก็ขำก่อนจะนอนยังบอกเองแท้ๆว่าอย่าข้ามหมอนข้างที่เอามากันกลางไว้
แล้วดูตอนนี้สิตัวเองเป็นคนข้ามมากอดคนอื่นเขาแท้ๆ ถ้าตื่นมาเจอตอนนี้จะเป็นยังไงน่า   โอ๊ะ!  คิออะไรออกแล้วสิ
เอาน่าๆไหนๆก็กอดมาแล้วไม่กอดตอบมันก็ยังไงอยู่
   ว่าแล้วก็ค่อยขยับหันหลัง เหมือนในละครเลยเว้ยพอหันหน้ามาก็ชนกันพอดี หน้าตอนหลับก็หล่อดีอะนะ
นิ่งสงบดีจังน่าตอนหลับเนีย อยากรู้จังว่าตื่นแล้วทำหน้าตกใจยัง  แค่คิดก็ขำแล้ว ก็แค่อยากจะเห็นหน้าตอนตกใจแค่นั้น
แหละนะ ไม่ดีอะไรอย่างอื่นหรอก ไม่งั้นคงไม่ลงทุนทำอะไรเปลืองตัวหรอกนะจะให้รอจนตื่นคงเซงแย่ งั้นนอนต่ออีกหน่อยก็ได้ 
  ว่าแล้วหมอหนุ่มก็ขยับตัวนอนซบอกทนายหนุ่มพร้อมกับหลับตาลงช้าๆ แขนก็ยกขึ้นไปกอดตอบคนนอนข้างๆเบาๆ
ส่วนอ้อนแขนของอีกคนเหมือนจะรู้หน้าที่ก็ขยับกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นอีกหน่อย แล้วหลับไปพร้อมกัน






ละอองน้ำ




อ่า….ตื่นเช้ามาเจออากาศดีๆแบบนี้ดีจัง  ทริปมาเที่ยวทะเลครั้งนี้ก็ไม่เลวนะ


“  นางฟ้าทำไมรีบลุกละ”

“ ก็อยากเห็นทะเลตอนเช้าๆนิคะ แล้วทำไมวันนี้คุณชายตื่นเช้าจัง”

“ ก็นางฟ้าไม่นอนด้วยนิ”


      อืมๆ จะบอกว่าไม่คนนอนเป็นเพื่อนสินะ  มาเที่ยวทั้งทีใครมันจะไปนอนอยู่เฉยๆกันละ
คิดเหมือนผมไหมไหนๆก็มาแล้วต้องเที่ยวให้คุ้มกับค่าน้ำมันที่จ่ายมา ( ได้ข่าวว่าไม่ใช่คนจ่าย )
วันนี้หมอธันบอกว่าจะพาไปดูปะการังด้วย อยากเล่นน้ำจัง อยากลองขับเรือด้วย อยากทำนู้นนี้นั้นเต็มไปหมดเลยแฮะ
เข้าใจผมหน่อยนะก็คนมันอยากเล่นอะ ไม่ใช่ว่าไม่เคยมาทะเลก็เคยมาแหละมาครับ มากับครอบครัวก็สนุกดี



แต่



ผมไม่เคยได้ลงเล่นน้ำทะเลจริงๆจังสักครั้งเลยนะสิ!



    แม่บอกว่า  ‘ มันดูไม่ดีเป็นผู้หญิงแต่ใช่เสื้อผ้าบางเล่นน้ำ ’   ‘ ตาน้ำไม่ได้นะเดี๋ยวคนอื่นก็สงสัยหรอก’
ประมาณนี้แหละครับ ผมเลยได้แต่แอบมาเดินเล่นตอนเย็นๆ คนไม่ค่อยเยอะเท่าไร แต่ก็แค่เดินย่ำน้ำเอง
แต่วันนี้มันไม่เหมือนกันนะ ผมไม่ได้มากับครอบครัว ดังนั้นอะไรที่ผมอยากเล่นอยากทำ พ่อจะทำมันหมดทุกอย่างเลยโว้ย!!



“ คุณชายไปอาบน้ำกัน จะได้ไปเล่นน้ำไง”

“ อาบพร้อมกันหรอ ปะๆ”

“  อืม  สงสัยดาวจะพูดผิดนะ คุณชายไปอาบก่อนนะเดี่ยวดาวจะไปดูว่ามีอะไรกินไหม ถ้าไม่มีจะได้โทรสั่งไงเนอะๆ”



   ถึงคุณชายจะบ้าแต่ผมก็ยังไม่อยากเสี่ยงความแตกหรอกนะ  ช่วงนี้ยิ่งรู้สึกแปลกๆอยู่ ผมรู้สึกเหมือนคุณชายจับผิดผม
อยู่ยังไงก็ไม่รู้



เอ๊ะ!



เดี๋ยวนะ!



 รู้สึก?



 จับผิด?



   คุณชายที่เป็นบ้า สติไม่สมประกอบอะนะจำผิดผม  คนเป็นบ้าจะทำแบบนั้นได้ไง ไม่มีทางเป็นไปได้หรอก
คนบ้าที่ไหนจะไปทำแบบนั้นได้  คงไม่มีคนบ้าคนไหนถามซอกแซกเวลาสงสัยอะไรหรอก



ถามซ่อกแซ่ง?




   มันเริ่มแปลกๆแล้ววะ แต่ถ้าคิดดูดีๆมันก็มีเรื่องแปลกๆอยู่เหมือนกันนะ  อืม   แล้วก็คงไม่มีคนบ้าที่ไหนนั่งอ่านหนังสือพิมพ์
หรอกมั้ง  ถึงจะบอกว่าที่อ่านหนังสือพิมพ์เพราะเลยเห็นในละครแล้วเลียบแบบก็เถอะนะ หรืออาจจะเป็นไปได้หว่า 
จะว่าไปคุณชายก็เคยทำท่าท่างเหมือนพี่นัทอยู่น่า  อาจจะเป็นแบบนั้นหรือเปล่า




“  อ๊ากกกกกก!!!!!!!!”





หืม?   เสียงใครนะคุ้นๆ  ดังมาจากห้องหมอธันกับพี่นัทหรือว่าเรื่องอะไร




ตึก  ตึก  ตึก  ตึก



ก๊อกๆ




“ พี่นัท หมอธัน เกิดอะไรขึ้นค่ะ  ดาวขอเข้าไปนะ”

“ ไม่ๆ อย่าเข้ามานะดะ…”

“ พี่นัท”




   ผมไม่ทันได้ฟังเสียงห้ามจากข้างใน พอลองหมุนดูแล้วประตูมันเปิดได้ผมก็เปิดเข้ามาเลย แล้วผมเห็นอะไรนะหรอ
อ่า… คงประมาณกล้วยทับละมั้ง  หืม? ไม่เข้าใจหรอ ผมว่าผมใช้คำได้ตรงสุดแล้วนะ ก็ได้จะอธิบายใหม่   
    พอผมเปิดประตูเข้ามา ผมก็เห็น พี่นัทกับหมอธันนอนกอดกันอยู่แต่อาจจะเพราะเสียงร้องของพี่นัทหมอธันก็เลยตื่นก็
ขยับขึ้นมานั่งทับตรงเอวของพี่นัทก็แค่นั้นเอง คุณชายยังเคยดึงผมขึ้นมานั่งท่านี้บ่อยๆจะต่างกันก็แค่ชุดละมั้งก็
หมอธันนะเขาใส่แค่เสื้อนอนตัวเดียวนิน่า  พี่นัทคงตกใจละมั้งแต่ไม่เห็นจะต้องร้องเสียงดังเลยนิน่าว่ามะ


“ นางฟ้าเสียงไรมะ…”



  อ้าวไม่ใช่แค่พี่นัทตกใจแล้วสิ คุณชายที่เพิ่งจะเดินมาก็ดูเหมือนจะตกใจเหมือนกันไม่รู้จะตกใจอะไร ตัวเองก็เคยทำแท้ๆ
หลังจากตกใจอยู่ๆคุณชายก็ยิ้มออกมาซะงั้น



“ นางฟ้าๆ เราไปกันเถอะ  เรื่องแบบนี้เด็กๆไม่คอรดูนะ”

“ ? ”

“ ก็มันเรื่องบนเตียงไงปะๆกลับห้องเรา”



       มันก็แค่นั่งอยู่บนเตียงเองไม่ใช่หรอก  แต่ชั้งเถอะกลับห้องไปอาบน้ำดีกว่า แต่มันก็เรื่องของผู้ใหญ่จริงๆนั้นแหละ พี่นัทเป็นพี่นิเนอะ ไม่ใช่เรื่องของน้องอย่างเรา
      หลังจากที่ผมกับไปอาบน้ำและจับคุณชายแต่งตัวเสร็จเราก็เดินออกมาจากห้องพร้อมกัน พอเปิดประตูออกมาก็เจอพี่นัทกับหมอธันนั่งอยู่ที่โซฟากลางห้องแล้ว แถมนั้งกันคนละฝั่ง หมอธันนั่งดูสารคดีในTV ส่วนพี่นัทก็นั่งกอดอกมองไปที่หมอธันลูกเดียว  แต่เหมือนหมอธันจะเห็นผมก็เลยทักขึ้นก่อน



“  อ้าวคุณดาว มากันแล้วหรอครับ หิวกันหรือยังครับผมว่าจะพาออกไปกินข้างนอกเพราะเราไม่ได้ซื้ออะไรมาติดตู้เย็นไว้เลยตั้งแต่เมื่อวาน”

“ ค่ะ ออกไปทานข้างนอกก็ดี เนอะคุณชาย”

“ งั้นก็ดีครับเดี๋ยวเราทานข้าวกันเสร็จแล้ว ก็ไปเที่ยวกันเดี่ยวผมจะพาไปดำน้ำดูปะการังตามที่บอกไว้เมื่อวานนะครับ คุณดาวพร้อมหรือเปล่า”

“ พร้อมคะดาวอยากไป”

“ งั้นก็ไปขึ้นรถกันเถอะครับ”



     หลังจากตกลงกันได้เราทั้ง4 คนก็เดินไปขึ้นรถ เสื้อผ้าที่จะใช้เปลี่ยนหรือของใช้ทังของผมแหละของคุณชายผมเตรียมมาแล้วเรียบร้องกินข้าวเสร็จก็ไปเลยจะได้ไม่ต้องวนรถกลับมาอีก เอาจริงๆก็ตื่นเต้นนะก็ผมไม่เคยทำอะไรแบบนี้ไม่รู้ว่าต้องเตีรยมอะไรบ้าง  แล้วเขาจะให้คุณชายขึ้นเรือไปด้วยไหมนะ ไหนๆก็มาด้วยกันแล้วก็อยากให้เห็นอะไรๆเหมือนกันด้วยนิเนอะ ผมว่าการที่ได้ไปเที่ยวในที่ต่างๆเห็นผู้คน
หรือบรรยากาสดีอาจจะช่วยให้คุณชายหายเร็วขึ้นก็ได้นะ
    หลังจากกินข้าวเสร็จพวกเราก็ไปขึ้นเรื่อ รู้สึกว่าปะการังที่หมอธันจะพาไปดูจะเป็นปะการังน้ำตื่นแถวๆเกาะอะไรสักอย่างเนียแหละผมฟังที่ไกด์เขาพูดไม่ค่อยถนัดเพราะต้องสนใจแต่คุณชายท่าน ไม่รู้ท่านเป็นอะไรขึ้นเรื่องมาแล้วแม่งกลายร่างนั่งตัวตรงๆก็ไม่ได้เอนซ้ายเอนขวา คอพับคออ่อนอยู่นั้นแหละสุดท้ายเพื่อตัดความรำคาญก็เลยดึงให้ลงมานอนตักมันซะเลย แต่พอทำแบบนั้น ไกด์เขาก็อธิบายรายละเอียดต่างๆครอบหมดแล้ว  เฮ้อ  เอาเถอะคุณชายท่านก็เป็นอย่างนี้อยู่ประจำแหละนะ
โดยเฉพาะคนเยอะๆด้วยสิ
   เป็นพวกไม่ชอบคนเยอะๆหรือเปล่านะ คนที่เป็นมักจะมีอาการประเภทหลอนเวลาเจอคนเยอะๆหรอ ถ้าเป็นแบบนั้นก็แย่นะสิ
กะว่าหลังจากนี้จะลองพาออกไปเที่ยวนอกบ้านดูบ้าง ไว้เอาเรื่องนี้ไปปรึกษาหมอธันดีกว่า  ว่าแต่หมอธันกับพี่นัทหายไปไหนนะไม่เห็นตั้งแต่เมื่อกี้แล้วจะลุกไปเดินหาก็ไม่ได้คุณชายนอนอยู่



จึก จึก จึก



หือ? ผมรู้สึกเหมือนมีอะไรมาจิ้มที่ไหล่ พอหันไปก็เจอเด็กผู้ชายสองคนกำลังยืนมองผมอยู่



“ มีอะไรหรอก”

“ นิๆทำไมพี่ชายคนนั้นได้นอนบนขาพี่สาวละ”

“ ช่ายๆ เป็นผู้ชายไม่แมนเลยต้องให้ผู้หญิงนอนขาสิเนอะๆ”

“ อ่า คือพี่เขาไม่สบายนะ”

“ ไม่สบายหรอ / ไม่สบาย”
   
   พูดจบเด็กสองคนนั้นก็หันมามองหน้ากัน แล้วก็วิ่งกลับไปที่ ที่นั่งที่อยู่ไม่ไกลกันนักแล้วเปิดกระเป๋าค้นหาอะไรสักอย่าง
แล้วก็วิ่งกลับมา พร้อมกับชูถุงยาเม็ดสีส้มๆให้ผม  มันน่าจะเป็นวิตมินซีนะ



“ ยาไง”

“ ช่ายๆยากินแล้วแข็งแรง พอพี่ชายหายจะได้ให้พี่สาวนอนขาไงเนอะๆ”



ไม่รู้คนอื่นคิดเหมือนผมไหมแต่เด็กๆเนียน่ารักดีเนอะ ผมได้แต่ยิ้มแล้วบอกขอบคุณ



“ หือ ? อะไรนะ”

“ อ้าวพี่ชายตื่นแล้ว งั้นกินสิกินๆ”

“ ช่ายๆเร็วสิ”

“  อย่าเข้ามาใกล้เรานะ จะเอาอะไรมาให้กิน?”



พอเด็กสองคนนั้นเห็นว่าคุณชายลุกขึ้นมานั่งก็จะให้กินยา  แต่คุณชายดูจะไม่ชอบเด็กแบบสุดๆ ก็พยายามเอนตัว
หนีจากยาในมือเด็กแบบเต็มที่



“ คุณชายอย่าทำแบบนั้นสิเดี๋ยวก็ตกจากเก้าอี้หรอก น้องเขาแค่เอายามาให้เพราะเห็นว่าคุณชายไม่สบายกินให้น้องเขาหน่อยสิ”

“ มันกินได้หรอ”
 


 คือมันก็แค่ยาวิตามินซี ปะแล้วมันจะกินไม่ได้ต้องไหนวะ เฮ้อ นะไม่เข้าใจเลยทำไมชอบทำเรื่องง่ายๆให้เป็นเรื่องยากๆ  ทำอย่างนั้นก็เถอะ ผมก็ได้แต่พยักหน้าให้ แล้วคุณชายก็ยอมกินยานั้นเข้าไป
ดุท่าเด็กสองคนนั้นจะชอบใจเหลือเกินที่ได้ป้อนยาให้พี่ชาย ขี้โรค พอป้อนยาให้เสร็จเด็กสองคนนั้นก็วิ่งกลับไปหาพอกับแม่ของตัวเองทันที
    พ่อ กับแม่หรอ  นั้นสิผมมาอยู่กับคุณชายได้เป็นเดือนๆแล้ว ยังไม่ได้ข่าวจากที่บ้านเลยสักครั้ง  ไม่รู้ว่าที่บ้านจะเป็นยังไงบ้างพี่ดาวจะบอกเรื่องของผมกับพ่อแม่หรือยังแล้วที่บอกว่ากลับแคนนาดาแล้วกลับมาหรือยัง  คิดถึงเหมือนกันนะบ้านเนีย




“ คุณดาว คิดอะไรอยุ่ครับทำหน้าเศร้าจัง”

“ หมอธัน ไม่ได้คิดอะไรหรอกคะ ว่าแต่หมอธันกับพี่นัทไปไหนมาคะ”

“ อ๋อ ไปเดินดูรอบๆเรื่อนะ มีคนขึ้นมาเยอะเหมือนกันนะเรือรอบนี้นะ ว่าแต่ตอนที่จะลงดำดูปะการังคุณดาวจะลงหรือเปล่า”

“ ลงสิคะ ลงดาวอยากลงไปดู เนอะคุณชาย”

“ อืมๆไปดูกับนางฟ้า”

“ ผมไม่แน่ใจนะว่าคุณชายจะลงไปด้วยได้”

“ เอ๋?  ทำไมละคะทำไมลงไม่ได้ น้ำมันไม่ได้ลึกมากนิคะ”

“ ครับน้ำอาจจะไม่ลึกมากแต่ก็อาจเกิดอันตรายก็ได้สำหรับคุณชาย หากคุณชายเกิดตกใจแล้วควบคุมตัวเองไม่ได้ก็อาจเกิดอันตรายได้นะครับเพราะนี้เป็นครั้งแรกที่คุณชายออกมาในที่แบบนี้ สำหรับคนเป็นหมอเจ้าของไข้อย่างผมคงปล่อยให้เกิดเรื่องแบบนั้นไม่ได้”

 “ ไม่ๆเราจะลง  ลงๆ จะลงกับนางฟ้า”


 
    นั้นสิถ้าคุณชายเป็นอะไรขึ้นมาคงแย่  ทุกทีก็อยู่แค่ในบ้านนี้นะทำไงดี แต่ก็อยากให้คุณชายลงไปดูด้วย
พอได้ยินว่าตัวเองจะลงไปด้วยไม่ได้คุณชายก็งอแงใหญ่เลยเอาแต่พูดว่าจะลงๆๆแล้วก็เขย่าแขนผมไปมา
พอเห็นแบบนี้แล้วก็ทำให้ผมคิดได้ว่าจริงๆแล้วคุณชายมีอาการทางประสาท ไม่ใช่คนปกติอย่างเราๆ
แต่ผมก็อยากลงไปอยู่ดี อ๊ากกกกกทำไงดีวะ



“  คุณชายถ้าลงไปมันอาจจะเป็นอันตรายก็ได้นะ เพราะงั้นไม่ลงไปหรอกเนอะ ให้หมอธันกับพีนัทลงไปกันสองคนก็พอ ส่วนเราก็ดูจากบนเรือเอาเนอะน่าจะมองเห็นอยู่นะ”

“แต่นางฟ้าอยากลงไปดูนิ”

“ ไม่เป็นไรอยู่กับคุณชายก็สนุกดี”



    บอกเลยว่าถึงปากยิ้มแต่น้ำตาผมตกใน  แง้ๆๆ เค๊า อยากลงไปอะ แต่ถ้าลงไปคุณชายก็จะลงไปด้วยจะฝากไว้กับหมอธันก็คงไม่ดีเพราะ เขาก็คงอยากลงไปดูเหมือนกันกับพี่นัทยิ่งแล้วใหญ่ก็ไม่ถูกกันขนาดนั้น
แต่ดูสิ่งที่ผมพูดไปสิ มันชั่งเป็นนางเองซะจริง



‘ อยู่กับคุณชายก็สนุกดีออก’


สนุกกับ ปูทะเลสิ อยากลงไปดูปะการังมังอ่า!!!!!!



“ ฮ่าๆๆ คุณดาวนิเป็นห่วงคุณชายจังเลยนะครับสมแล้วที่เป็นสามีภรรยากัน ดีครับให้คนแถวนี้เขาได้เห็นจะได้รู้ว่าพวกคุณรักกันแค่ไหน  แต่คุณดาวครับไม่จำเป็นต้องดูบนเรือหรอกนะครับลงไปดูข้างล่างก็ได้ถึงจะไม่สวยเท่าออกไปดูไกลแต่ก็ปะการังเหมือนกัน”



อะไรคือให้คนแถวนี้เห็นครับคุณหมอ  แล้วผมไปรักกับคุณชายตั้งแต่เมื่อไร ให้ที่เป็นสามีภรรยานี้สถานการณ์มันบังคับเหอะ
อย่ามาใส่ร้ายผม



“ หมายความว่างครับดูข้างล่างก็ได้”

“ จริงสินะคุณดาวไม่เคยมานิ ที่ที่เราจะไปมันเป็นเกาะก็จริงครับแต่ไม่ใช่เกาะแบบบริเวณรอบๆมีแต่น้ำไม่มีพื้นทรายครับ  ที่ที่เราไปมันมีหาดทรายให้ลงไปนั่งเล่นด้วยคุณดาวก็พาคุณชายเล่นน้ำแถวๆหาดก็ได้ครับแถวๆนั้นน่าจะมี ปูเฉฉวน หรือปะการังอะไรให้เห็นบ้างถึงไม่เท่ากับที่ออกไปไกลหาดหน่อยก็เถอะ”

“ จริงหรอคะ ดีจังดาวอยากให้คุณชายได้ดูด้วย”

“ ครับ โอ๊ะ! นั้นไงพอพูดถึงก็เจอพอดีหาดที่เราจะลงกัน”




   สักพักไกด์ก็บอกให้เราเตรียมตัวลงไปที่หาดกัน ผมว่าบรรยากาศมันก็ไม่เลวนะ หาดก็สะอาด น้ำก็ใสน่าเล่นมาก ว่าแล้วก็จะกระโดดลงไปรับน้ำเย็นจัง
   ดีนะที่วันนี้ผมให้คุณชายใส่กางเกงขาสามสวนครบเขามา จะได้เดินเล่นน้ำสะดวกๆหน่อย ส่วนผมก็ใส่กางเกงมาครับ สามสวนเหมือนกันแต่สั้นเหนือเข่าขึ้นมาหน่อย  พอลงจากเรือเราก็พี่นัทก็จัดการเรื่องหาเตียงผ้าใบมาให้ ผมกับคุณชายเอาของไปว่าไว้ที่เตียงแล้วเดินออกมาเล่นที่หาดกัน ส่วนพี่นัทก็โดยคุณหมอลากออกไปพร้อมกับสน้อคเกอร์กับชูชีพ กระโดดลงน้ำกันไปทั้งคู่  เมื่อเช้ายังเหมือนตึงๆใส่กันอยู่เลย แต่ก็ได้แล้วมาเที่ยวทั้งทีแต่ดันทะเลาะกันมันก็ไม่สนุกนะสิ




“  นางฟ้าดูๆ ปูๆ ปูเดินได้”

“ ปูมีขาก็ต้องเดินได้สิ”

“ หรอ แล้ว อันนี้ละมันกลมๆแบนๆ อะไรน่ะ”

“ หอยไงคุณชาย มันไม่มีขาเดินไม่ได้แบบปู”

“ อ๋อๆ  ตรงนี้มีๆ ตรงนี้ด้วย”



    ดูท่าทางคุณชายจะตื่นเต้นกับสิ่งมีชีวิตน้อยๆริมหาดซะเหลือเกิน เห็นอะไรก็ชี้ให้ดูไปหมด แถมยังยิ้มซะน่ารักอีก  ถ้าตอนนี้คุณชายเป็นเด็กตัวเล็กๆผมคงจับขึ้นให้ขี้คอแล้ววิ่งเล่นไปตามหาดแล้วละ นั้นสินะชีวิตคนปกติเขา มีครอบครับมีลูก แต่กับผมคงไม่ใช่   
     ผมพาคุณชายเดินเล่นไปตามหาด แรกก็เดินลงมาให้น้ำท้วมเท้าก่อนแล้วก็เดินลงมาอีก จนตอนนี้น้ำถึงเข่าพอดี น้ำกำลังเย็นพอดีเลยครับ




“ นางฟ้า ปลาละ มีปลาด้วย”

“ จริงด้วย ปลาเหมือนในการ์ตูนที่เราดูเลยเนอะคุณชาย”

“ ใช่ๆ ปลาสีส้มๆ เยอะมาก”



ผมกับคุณชายเล่นน้ำกันพักใหญ่ๆก็เดินกลับขึ้นไปบนหาด ไปนั่งพักที่เตียงผ้าใบแดดเริ่มแรงแล้วสิ
พี่นัทกับหมอธันยังไม่กลับมาเลย




“ คุณชายหิวไหม”

“ ไม่ เราไม่หิวนางฟ้าหิวหรอ”

“ เปล่าๆ ดาวถามเฉยๆเพื่อคุณชายหิวเดี๋ยวพอกับที่พักค่อยไปหาไรกินกันเนอะ”

“ นางฟ้า เราขอโทษนะ”

“ เอ๋?  ขอโทษเรื่องอะไรหรอ”

“ ก็ที่นางฟ้าไม่ได้ดูปะการังเพราะเรา  เพราะเราเป็นแบบนี้นางฟ้าเลยไม่ได้ลงไปดูขอโทษนะเพราะเราป่วยแท้ๆ แต่ว่าเราสัญญานะว่าเราหายเมื่อไรเราจะพานางฟ้ามาดูสัญญาเลย”



    ถึงแม้จะเป็นแค่สัญญาปากเปล่า ที่ไม่รู้ว่าเจ้าตัวจะเข้าใจในสิ่งที่พูดหรือเปล่าแต่ผมกลับรู้สึกใจเต้นกับสัญญาแบบนั้น ทำไงดีอยู่ๆก็ใจเต้นแรงซะงั้นหรือผมจะเป็นโรคหัวใจ อ่า  ต้องไปปรึกษาหมอธันซะแล้วสิ






            #_____________________________________________________#


เหตุที่คุณหมอไม่ให้คุณชายลงน้ำ

      คุณชาย : ไอ้หมอทำไมต้องห้ามกูลงน้ำด้วยวะ
      หมอธัน :  ณินครับมึงลืมไปปะว่ามึงเป็นบ้าอยู่ทำตัวให้สมกับเป็นคนบ้าหน่อย คนบ้าที่ไหนแม่งลงไปดำน้ำดูปะการัง
                    มึงชักจะแสดงออกมากไปละเก็บอาการหน่อยเถอะ
       คุณชาย:  เออวะ ลืมไปเลย













ตอนนี้รู้สึกจะเรื่อย ไม่มีอะไรเป็นพิเศษ
ความสับสนเล็กๆน้อยๆของหนูน้ำ
เริ่มจะสงสัยเอ๊ะหรือไม่สงสัย เอาสักอย่าสิคะน้ำค่าา
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 11 l 13 / 09 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 13-09-2015 23:39:37
อย่าพึ่งชะล่าใจไปนะน้ำ คุณชายบ้านี่ฉลาดเป็นกรดดดดดด
แต่จะว่าไป คู่กัดแบบคุณทนายกับคุณหมอก็น่าลุ้นน้าาาา
รอตอนต่อไปเนาะ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 11 l 13 / 09 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 14-09-2015 06:23:07
พ่อของเด็กๆ หรือเปล่าหนอที่มาปิ๊งปั๊งโดนใจน้องน้ำเข้า >< แต่ว่าคงต้องฝ่าด่านของคุณชายไปให้ได้ก่อนนะคะ :laugh:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 11 l 13 / 09 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: goosongta ที่ 14-09-2015 12:09:08
ดีนะมีหมอธันคอยห้าม ไม่งั้นความคงแตกที่ทะเลนี่แหละ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : ตอน: 12
เริ่มหัวข้อโดย: kaname ที่ 15-09-2015 22:05:36
@##ผมเนียแหละภรรยา ##@   
 ตอน: 12










ผมกับคุณชายนังรอพี่นัทกับหมอธันอยู่สักพักก็เห็นทั้งสองคนกำลังเดินมา


“ พี่นัท ! หมอธัน! ทางนี้!!”

“ อ่า  เป็นไงณินได้เล่นน้ำสนุกไหม”

“ ก็สนุก”

“ แหมม ตอบสันจังนะ  แล้วคุณดาวละครับสนุกไหม”

“ สนุกคะ แล้วหมอธันกับที่นัทละคะเป็นไงบ้าง”

“ ก็สนุกดีครับปะการังสวยมาก แล้วก็ผมมีของฝากมาให้คุณดาวด้วยนะครับ นี้ครับ”


  นี้มัน เป็นภาพถ่ายปะการัง อย่าบอกนะว่าถ่ายมาตอนนี้ลงไปดูนะ  มันสวยมากเลยครับเสียดายเหมือนกันนะที่ไม่ได้ลงไปดูด้วยตาของตัวเอง


“ ผมยืมกล้องนักท่องเที่ยงที่เราไปดูด้วยกันถ่ายมานะครับ หวังว่าคุณดาวจะชอบ”

“ ชอบสิคะ มันสวยมากเลย”

“ ถ้าดาวชอบ ไว้วันหลังพี่จะพามานะ”

“ คะพี่นัท”


เราคุยกันสักพักก็ได้ยินเสียงไกด์



“ ขึ้นเรือได้แล้วครับทุกคน เราจะกลับที่พักกันแล้ว”


พวกผมแหละนักท่องเที่ยวคนอื่นๆเริ่มทยอยขึ้นเรือเพื่อกลับที่พักของตัวเอง 









    ระหว่างนั่งเรื่อกลับที่พัก หมอธันก็ถามว่าอยากจะกินอะไรผมเลยเสนอให้ทำสุกี้กินกันที่บ้านพักแทนที่จะออกไปกินข้างนอกเพราะวันนี้ก็เล่นมาเหนื่อยแล้ว  กินข้าวที่บ้านน่าจะดีกว่าอีกอย่างวันนี้คุณชายก็เจอคนเยอะมาทั้งวันแล้วอาจจะเหนือย  ให้ไปนั่งกินสบายๆอยู่บ้านดีกว่า
    เพราะตกลงกันได้แบบนั้นหลังจากลงเรือ เราก็แวะไปตลาดสดก่อนกับบ้านพัก ผมให้คุณชายนั่งรออยู่ที่รถกับพี่นัท  จริงๆคุณชายก็ไม่ยอมหรอกร้องจะตามมาด้วยแล้วในตลาดสดคนมันเยอะแถมเดินเบียดกันด้วย
ผมเลยไม่อยากให้คุณชายลงมา  แต่พอต่อรองว่าคืนนี้จะให้นอนหนุนตักคุณชายท่านก็ทำท่าคลุกคิดแล้วก็พยักหน้าตกลงว่าจะรอ เพราะอย่างนี้ผมเลยได้ลงมาซื้อของกับหมอธันสองคน ผมเพิ่งรู้นะเนียว่าหมอธันทำอาหารเป็นด้วย แถมยังเลือกซื้อของเก่งดีต่างหาก


‘ ก็ผมเป็นชายโสด ที่อยู่คนเดียวนิครับก็ต้องทำเป็นบ้าง’


    หมอเขาว่าอย่านั้นนะ  ของสวนใหญ่ที่เราซื้อๆไปก็ผักนานาพันธ์ที่เขาใส่ในสุกี้นั้นแหละครับส่วนของสดก็จะเป็น กุ้ง ปลา ปลาหมึก หอย ปู ของทะเลที่พอจะหาซื้อได้ ไหนๆก็มาทะเลแล้วก็กินอาหารทะเลนี้ละครับ   
 พอซื้อของครบตามที่ต้องการผมกับหมอธันก็เอาของไปไว้หลังรถ ถ้าเอาไว้น่ารถผมกลัวว่ามันจะมีกลิ่นคาวของพวกเนื้อสด เดี๋ยวจะกลายเป็นเมารถกันไป   พอมาถึงบ้านพักผมก็บอกให้คุณชายไปอาบน้ำ ก็เหมือนเดิมของคุณชายแกนั้นแหละครับ งอแงจะให้ไปอาบให้บอกว่าเหนื่อย   แต่ผมก็ไม่ได้ไปอาบให้หรอกนะแค่เดินไปส่งหน้าประตูห้องน้ำแล้วบอกว่าจะไปเตรียมของทำสุกี้รอ แล้วก็เดินออกมาเลย
   หลังจากไปซื้อของที่ตลาดผมว่าทุกคนคงจะเดาได้นะครับว่าใครอยู่เตรียมของในครัวช่วยผม  ใช่ครับหมอธันเอง  ส่วนพี่นัทนะหรอผมเห็นคุยอะไรสักอย่างกับหมอธันแล้วบอกว่าจะไปอาบน้ำ
ถ้าผมจำไม่ผิดเมื่อวานสองคนนี้ยังดูไม่ลงรอยกันอยู่เลยแต่ทำไมตอนนี้บรรยากาศมันแหม่งๆยังไงก็ไม่รู้
ผมกับหมอธันแบ่งหน้าทีกันทำโดนที่ผมจะแกะกุ้งแล้วก็หั่นปลากับปลาหมึกแล้วก็รอหั่นผักที่หมอธันจะล้างให้ ที่เหลือก็เป็นหน้าที่ของหมอธันครับ  พอแกะกุ้งเสร็จผมก็เองไปจัดใส่จานไว้ แล้วเตรียมจะหั่นปลามึกต่อ หั่นไปได้สักพักก็มีมือมากอดผมไว้จากด้านหลัง


“ เฮ้ย! คุณชายเล่นไรเนียดาวถือมีทอยู่นะ”

“ เราขอโทษ”

“ อ่า ชั้งเถอะ ออกไปรอข้างนอกกับพี่นัทสิคะเดี่ยวก็จะเสร็จแล้ว”

“ เราอยากช่วยนางฟ้า”

“ ช่วยไปนั่งรอกับพี่นัทเถอะคะดาวกับหมอธันจัดการเองนะ”

“ ก็ได้”


“ แหม คุณชายเนียติดคุณดาวน่าดูเลยนะครับกับผมที่เป็นหมอเจ้าของไข้เจอกันก็บ่อยทำไมไม่เป็นแบบนี้บ้างน่า อิจฉาจัง”

“ คงเพราะดาวอยู่กับเขาตลอดเวลาด้วยมั้งคะก็เลยเป็นแบบนี้”

“ อ๋อ แบบนี้เองหรอครับ”



       ระหว่างเตรียมของผมก็คุยกับหมอธันไปเรื่อยมีถามเรื่องของคุณชายบ้างเรื่องของหมอบ้าง จนพี่นัทเดินเข้ามาถามว่าเสร็จหรือยังจะช่วยยกออกไป  พอดีกับที่พวกผมใกล้จะเสร็จพอดีเลยให้ยกออกไปเลย
เรายกออกมากินหน้าTV กันครับโดยที่ขยับโซฟาออกไปพี่นัทเป็นคนจัดสถานที เรานั่งกินกันกับพื้นครับงายดี  พอยกของออกไปเสร็จเราก็นั่งรอมวงกัน ระหว่างรอหม้อเดือนเราก็ดู TV ไปด้วย ดูเหมือนจะเป็นรายการทำอาหาร เห็นแล้วน้ำลายไหลกันเลยที่เดียวอาจจะเป็นเพราะหิวด้วยแหละ
  พอหม้อเดือดเราก็เริ่มหยิบนู้นหยิบนี้ลงไปในหม้อ ดูคุณชายจะชอบอาหารทะเลน่าดูเพราะผมตักให้เท่าไรก็หมด หรือเพราะหิวก็ไม่รู้ กินไป ดูTV ไปคุยกันไปผมว่ามันก็มีความสุขดีนะสนุกด้วย
ตอนซื้อของมาผมว่าก็ซื้อมาเยอะนะแต่ตอนนี้มันใกล้จะหมดแล้วครับ แต่ก็ไม่หมดซะทีเดียวแต่เหลือน้อยกว่าตอนแรกมาก ดูถูกกระเพาะของผู้ชาย4 คนไม่ได้จริงๆดีนะทีซื้อมาเยอะ
      หลังจากกินเสร็จคุณชายก็เอนหลังพิงกับโซฟาแล้วลูบท้องตัวเองไปมา ตอนแรกก็มีแต่คุณชายสักพักก็มีพี่นัททำตามแล้วก็หมอธัน ผมก็เลยเอนหลังพิงบ้างแต่ไม่ได้ลูบท้องตัวเองหรอกนะ


“ อิ่มมาก นางฟ้าทำอร่อย”


ได้ข่าวว่าแค่เอาลงไปต้มๆให้สุกแล้วราดซอด คือไม่ได้ปลุงอะไรเลย   



“ คุณชายชอบก็ดีแล้ว คุณชายง่วงหรือยังไปนอนก่อนได้เลยนะดาวจะเก็บของก่อน”

“ ไม่เอา นางฟ้าบอกจะให้หนุนตัก”

“ ดาวพี่ว่าเดี๋ยวพรุ้งนี้ค่อยมาเก็บก็ได้วันนี้เหนื่อยแล้วไปพักเถอะ”

“ เอางั้นหรอพี่นัท”

“ เอางั้นแหละครับคุณดาวเดี่ยวเราค่อยมาช่วยกันล้างพรุ้งนี้ตอนนี้เอาของสดเก็บเข้าตู้เย็นก็พอ เดี่ยวผมกับคุณนัทจะทำเองคุณ
ดาวไปอาบน้ำแล้วพาคุณชายเข้านอนเถอะครับ”

“ ก็ได้คะ งันก็ปะคุณชายเข้าห้องกัน”

“ อืมๆ หนุนตักๆ”




หลังจากที่คุณชายแหละละอองน้ำเข้าห้องไปแล้ว



นัท



“ เอาละครับเรามาช่วยกันเก็บดีกว่า”

“ ทำไมผมต้องช่วนคุณด้วยละอยากทำก็ทำเองสิ”

“ อ้าวเมื่อกี้คุณดาวอยู่ยังบอกเลยว่าจะเก็บ  อ๋อจริงสินะต่อหน้าคนที่เราชอบก็ต้องทำตัวให้สมชายเป็นธรรมดาผมเข้าใจ เฮ้อ ทำตัวไม่แมนเอาซะเลย ทั้งๆแต่ตอนกลางคืนนอนกอดเราซะแน่นแต่พอเช้ามาก็ไปหลีเมียคนอื่น”


     แล้วมันเกี่ยวอะไรกับไม่เก็บของช่วยวะ อ่าหวัดดีครับนี้อาจเป็นครั้งแรกที่ผมมีตอนของตัวเองทุกคนก็รู้ชื่อผมอยู่แล้วคงไม่ต้องบอกหรอกมั้งตอนนี้ผมกำลังปวดหัวกับหมอบางคนอยู่คงรู้ใช่ไหมว่าใครผมไม่รู้ว่าเค้าเป็นอะไรมากหรือเปล่าถึงชอบมาขัดผมกับน้ำตลอด แต่ตอนนี้ผมก็พอจะรู้แล้วว่าทำไมตอนแรกผมก็ตกใจอยู่หรอกไม่คิดว่าเขาจะรู้  ครับผมชอบน้ำถึงจะรู้ว่าน้ำมีสามีแล้วก็ตามแต่แล้วไงละครับน้ำไม่ได้เต็มใจซะหน่อย   หมอธันรู้ว่าผมชอบน้ำเลยกันผมออกห่างๆน้ำไว้ก็นะเขาเป็นเพื่อนกับคุณชายนิก็ต้องเข้าข้างเพื่อนเขาเป็นธรรมดา  ช่วงหลังๆมานี้ผมแทบไม่ได้คุยกับน้ำเลยตัวติดอยู่กับไอ้คุณหมอธันตลอด
    แล้วเรื่องเมื่อเช้านั้นอีก ผมจำไม่ได้ว่าตัวเองไปกอดหมอตั้งแต่เมื่อไรแต่พอตื่นเช้ามากลายเป็นว่าเรานอนกอดกันแน่น มันก็รู้สึกแปลกๆแต่ผมตกใจมากกว่าก็พอกำลังมองหน้าหมอตอนหลับอยู่ดีๆก็ลืมตามตื่นขึ้นมาซะงั้น  แล้วยังจะขึ้นมานั่งทับผมอีกแถมน้ำยังเข้ามาเห็นอีกด้วย แต่พอน้ำออกจากห้องไปแทนทีหมอจะลงมาดันล้มตัวลงนอนบนตัวผมซะงั้นกว่าจะงัดออกได้เล่นเอาเหนื่อย และก็นะวันนี้ทั้งวันคุณหมอเข้าก็ลากผมไปนู้นไปนี้ด้วยตลอด อ้างว่าเป็นค่าตัวที่เขาเสียสละให้ผมกอด เป็นบุญคุณซะเหลือเกินนะ


“ ก็บอกแล้วว่าเมือคืนผมไม่ได้ตังใจจะกอดคุณ”

“ ถึงจะไม่ได้ตั้งใจคุณก็กอดผมไปแล้วคุณจะไม่รับผิดชอบหน่อยหรอ”

“ ก็แค่กอดเองนะคุณจะเอาอะไรจากผมนัก”

“ แค่กอดงั้นหรอ ผมที่ไม่เคยผ่านมือใครมาก่อนแต่กลับโดนคุณกอดเมื่อคืน แล้วคุณยังบอกว่าแค่กอดเนียนะคุณมันใจร้ายคุณทนาย”



เฮ้ย   เอาเข้าไปพ่อคุณ แล้วนั้นจะทำหน้าร้องไห้ทำไมกันให้ตายเถอะทำไมผมต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วยนะ

ผมไม่ชอบทำใครร้องไห้ด้วยสิ



“ ฮึก คุณมันใจร้ายคุณทนาย อึก”

“ โอเค คุณหมอครับไม่ร้องไห้นะผมจะช่วยคุณเก็บของที่เหลือเข้าตู้เย็นเอง แต่คุณหมอต้องไม่ร้องไห้นะครับเงียบนะครับคนเก่ง”


    ผมขยับเข้าไปใกล้คุณหมอแล้วก็ค่อยๆเช็ดน้ำตาให้ ผมว่าขนตาคุณหมอสวยดีนะ  ผมลูบหัวคุณหมอเบาๆก่อนจะลุกเอาของสดที่เหลือไปเก็บใส่ตู้เย็น แล้วออกมาเก็บจาก ชาม หม้อ เข้าไปไว้ในครัวเอาไว้ล้างพรุ้งนี้
พอเดินออกมาก็เห็นคุณหมอนั่งรออยู่ที่โซฟา นึกว่าจะเข้าห้องไปแล้วซะอีก คืนนี้ผมคิดว่าจะลงมานอนพื้นไม่ก็ออกมานอนโซฟาข้างนอกจะได้ไม่เกิดเหตุแบบเมื่อคืนอีก 


“ คุณหมอไปอาบน้ำนอนได้แล้วครับ”


“ อืมก็รอคุณทนายนั้นแหละเก็บของช้า”


มันคือความผิดผมใช่ไหม เอาเถอะ


“ งั้นก็ลุกครับผมเก็บเสร็จหมดแล้ว”
   

ผมเดินน้ำคุณหมอเข้าห้อง  พอเข้าไปคุณหมอเข้าก็หยิบผ้าไปอาบน้ำในห้องนี้มีผ้าห่มกี่ผืนนะ น่าจะมีผ้าห่มสำรองนะเก็บไว้ในตู้หรือเปล่า ตอนกลางวันอากาศอาจจะร้อนนะครับแต่พอตกกลางคืนอากาศมันก็หนาวอยู่พอควร  อ้าวไม่มีผ้าห่มสำรองแหะอืมงั้นเอาผ้าเช็ดตัวผืนใหญ่สักผืนคงพอไหวละมั้ง


“ จะไปไหนครับคุณทนาย”

“ ก็จะไปนอนไงครับคุณหมอ”

“ จะไปนอนแล้วทำไมถือผ้าเช็ดตัวออกไปข้างนออกละครับ”

“คืนนี้ผมจะไปนอนข้างนอกครับ”

“ อ๋อ ที่แท้คุณก็รังเกียจที่จะนอนร่วมเตียงกับผมสินะครับทั้งๆที่กอดผมไปแล้วแท้ คุณนิมันนิสัยบอกความเป็นผู้ชายจังเลยนะครับได้แล้วทิ้งเนีย เอาเถอะถึงคุณทนายจะรังเกียจที่จะนอนร่วมเตียงกับผมในคืนนี้ก็คงไม่ต่างอะไรที่ผมรังเกียจกอดของคุณเมือคืนเชิญไปนอนนอกห้องได้ตามสบายเลยครับแล้วก็ล็อกห้องด้วยนะคุณทนายจะได้ไม่เดินละเมอเข้ามานอนบนเตียงแล้วกอดผมอีก เฮ้อผมละสงสารตัวเองจัง”



    ผมรู้สึกเหมือนคิ้วมันกระตุกๆ มาตั้งแต่กลางทางแล้ว รังเกียจกอดผมหรอผมรู้ว่าตัวเองชอบอะไรเป็นแบบไหนแล้วผมก็ไม่เคยปกปิดหรือปิดบังใคร ทุกคนที่เข้ามาไม่เคยบอกว่ารังเกียจเลยสักคนมีแต่ร้องของแค่ผมยิ้มให้พวกเขาเหล่านั้นก็พร้อมจะขึ้นเตียงกับผมแล้วแท้ แล้วนี้คุณเป็นใครกันคุณหมอถึงได้บอกรังเกียจกอดของผม  งั้นผมคงต้องอยู่ให้คุณเกียจซะหน่อยแล้วมั้งตอบแทนที่วันนี้คุณใส่ใจผมทั้งวัน
     ผมเดินไปล็อกห้อง แล้วปิดไฟก่อนที่จะเดินมาหาหมอธันที่ยืนหันหน้าเข้าหาเตียง




“ เฮ้ย! คุณทนายทำอะไรของคุณเนีย ปล่อยผมนะ”

“ ไม่ครับผมไม่ป่ล่อยก็ผมเห็นว่าคุณจะชอบกอดของผมอยู่นะไม่งั้นเมื่อคืนก็คงขยับหนีไปแล้วไม่รอให้ถึงเช้าแต่นี้คุณกลับนอนให้ผมกอดแบบนี้แสดงว่าชอบใช่ไหมครับคุณหมอ เอ๊ะ เหมือนจะจำได้ล้างๆนะว่าคุณก็กอดผมเหมือนกันนิยังไงนะปากก็บอกว่ารังเกียจแต่กอดตอบนิมันใช้ไม่ได้เลยนะครับคุณหมอธัน”

“ บ้าหรอผมไม่ได้อยากจะกอดคุณซะหน่อยนะก็ตอนนั้นคนหลับอยู่มันจะไปรู้ตัวได้ไงกัน!”

“ งั้นตอนนี้ก็รู้สึกตัวแล้วนิครับจะกอดผมก็ได้นะ ผมไม่ถือหรอก”

“ใครมันจะไปทำกัน!!!”

“ คุณหมอคุณเสียดังไปแล้วนะเดียวพวกคุณชายก็ได้ยินหรอก”

“ทำไม อ่าจริงสิเดี๋ยวคุรดาวจะมาเห็นใช่ไหมละครับแหม่ๆ กอดผมอยู่แท้”

“ ถ้าคุณยังไม่หยุดพูดแล้วนอนผมจะทำให้หยุดเองนะครับคุณหมอ”

“ จะทำอะไรละครับคุณทนาย ปล่อยผมเดี่ยวนี้นะ!!”


คุณหมอนิแรงดีจังนะ ดิ้นไม่หยุดเลยตอนนี้มันก็ดึกมากแล้วด้วยผมก็ง่วงแล้วสิ


“ คุณทนายผมบอกหะ  อื๊อ….อ่อย… อ่า…อื๊อ!”

“ หยุดนะครับถ้าคุณยังไม่ยอมนอนผมจะไม่ทำแค่จูบนะ ผมจะทำมากกว่านั้นแล้วเราก็ไม่ต้องนอนกันไปเลยดีไหมครับ เอาอย่างนั้นก็ได้นะ”
   

ดูเหมือนผมจะทำให้คุณหมอกลัวซะแล้วสายหัวใหญ่เลยแต่แบบนี้ก็น่ารักดีครับ
ผมดึงผ้าห่มมาคลุมตัวเราทั้งสองคนไว้ กดให้คุณหมอซุกกับอกผมคางของผมก็วางตรงหัวของคุณหมอได้พอดี  อ่า ตอนนี้คุณหมอสิ้นฤทธิ์แล้วสิ
แต่จูบเมื่อกี้ก็รสหวามไม่เลวนะ  ฝันดีครับคุณหมอ




ในห้องของคุณชาย



“ นอนตัก”

“  ก็ได้อยู่หรอก แต่นอนแค่แป๊บเดียวนะ เพราะมันดึกแล้วเข้าใจไหมคะ”

“ ไม่เอา นางฟ้าบอกคืนนี้ให้นอนตัก”

“ก็ใช่แต่ ไม่ได้บอกว่าจะให้นอนทั้งคืนซะหน่อย”

“ นางฟ้าโกหกนิ”


   เป็นงั้นไปนิผมผิดใช่ไหม ใครจะไปให้นอนตักทั้งคืนกันวะ ขาได้เหน็บกินขาตายพอดี  เฮ้อ  ก็ได้วะ แค่รอให้คุณชายหลับแล้วเราค่อยลุกออกก็ได้ แม่งจะได้นอนๆซะทีง่วงจะตายอยู่แล้ว  อยากจะเปลี่ยนสถานะกันเหลือเกินเปลี่ยนกันไหมครับคุณชายลองมาเป็น ไอ้น้ำคนนี้ แล้วให้ไอ้น้ำคนนี้ไปเป็นคุณชายแทน พ่อจะสั่งๆ ให้ทำนู้นทำนี้แม่งทั้งวันเลยคอยดู



“  ก็ได้คุณชาย ให้นอนก็ได้”


      ผมขยับลุกขึ้นนั่งหลังพิงหัวเตียง พอคุณชายเห็นแบบนั้นก็ยิ้มร่าคลายเข้าหาทันทีให้มันได้แบบนี้สิ
พอขยับจัดท่านอนได้ที่ผมก็ดึงผ้าห่มมาห่มให้ รอไม่นานคุณชายก็หลับเหลือแต่ผมเนียและที่ยังนั่งจ้องพนังห้อง จากที่ง่วงๆพอคุณชายชวนคุยหน่อยกลายเป็นไม่ง่วงซะงั้น  จะว่าไปผมคุณชายเริ่มยาวแล้วสิเดี๋ยวพอกลับไปบ้านพาไปตัดผมดีกว่าให้คนอื่นมานอนตักแบบนี้มันจักจี้แปลกเนอะยิ่งเป็นผู้ชายแล้วผมว่ามันแปลกๆปะถึงคุณชายจะไม่รู้ก็เถอะนะว่าผมเป็นผู้ชาย  แต่ยังไงผมก็รู้อยู่ดีว่าตัวเองเป็นเพศอะไร
     ถ้าคุณชายรู้ว่าผมเป็นผู้ชายไม่ใช่ผู้หญิงจะเป็นยังไงนะจะตกจะจนหายบ้าเลยหรือเปล่า  เอ๋? น่าสนใจนะตกใจจนหายบ้าเนียหรือจะลองทำดี แต่แบบนี้มันก็ดูจะเสียงเกินไปลุงธารายังไม่รู้นินะว่าจริงๆละอองดาวที่ตัวเองพามาจริงๆแล้วเป็นละอองน้ำ ลึกซึ้งกว่านั้นอีกคือละอองน้ำคนนั้นเป็นผู้ชายแล้วก็คือผมถ้าผมทำแบบนั้นมันอาจจะกระทบไปถึงพ่อกับแม่ด้วยสิเหตุว่าจะร่วมกันสร้างบริษัทอะไรสักอย่างถ้าผมทำให้ธุระกิจของที่บ้านพังคงจะดูเป็นลูกอกตัญญูเกินไปหรือเปล่า คิดแล้วปวดหัวรอให้พี่ดาวบอกเรื่องที่ผมกับพี่สลับตัวกันให้ได้ก่อนเถอะเรื่องอื่นค่อยว่ากัน นอนดีกว่าพรุ้งนี้จะได้ตื่นแต่เช้า







     ตอนนี้ผมกำลังท่ามกลางสายน้ำและท้องฟ้าให้เดาว่าที่ไหนฮ่าๆแม่นแล้วเด้อตอนนี้ผมกำลังเล่นน้ำอยู่ครับผม
ก็ไม่ได้ไปเล่นไกลที่ไหนหรอกครับก็เล่นที่หน้าบ้านเนียแหละก็บ้านพักของผมมันใกล้กับทะเล  เนียงจากเมื่อเราไปดำน้ำดูปะการังกันแล้ววันนี้เราเลยเล่นแค่น้ำหน้าบ้านก็พอ จริงๆก็ไม่ใช่อะไรหรอกเพราะพรุ้งนี้เราต้องกลับแล้วก็นะพวกพี่ๆท่านมีวันหยุดกันแค่นี้นิ หมอธันเลยเสนอว่าวันนี้เราก็เล่นกันใกล้ๆเนี่ยแหละแล้วตอนเย็นเราค่อยได้เดินตลาดกัน ตลาดที่ว่ามันก็คล้ายๆกับถนนคนเดินละมั้งมีของกิน ของที่ระลึก ของฝาก เสื้อผ้าเครื่องประดับร้องเท้าของจำพวกนี้แหละผมว่าพวกของที่ระลึกน่าจะเยอะนะก็ถ้านักท่องเที่ยวที่มาส่วนใหญ่ก็จะไปเดินที่ตลาดเพื่อซื้อของกับไปฝากคนที่บ้านหรือไม่ก็ซื้อเป็นที่ระลึกให้กับตัวเองว่าครั้งหนึ่งเคยมาเที่ยวทีนี้นะ


“ นางฟ้า!! อย่าไปไกลสิเราไปหาไม่ได้!!!”



      สงสัยละสิว่าทำไมมาไม่ได้ เพราะคุณชายโดนหมอธันจับตัวไว้นะสิทั้งคุณชายและหมอธันนั้งเล่นอยู่ที่ริมหาดกันส่วนผมนะหรอกครับกำลังแหวกว่ายอยู่ในท้องทะเลสีครามนี้ไงละ ฮ่าๆๆ ขอเถอะนะขอผมเล่นตามใจตัวเองสักวันเถอะไหนๆก็ฝากคุณชายไว้กับคุณหมอได้แล้ว
     โอ๊ะ!  พูดถึงเรื่องคุณหมอจำได้ไหมที่เมือวานผมบอกว่าพี่นัทกับหมอธันไปไหนมาไหนด้วยกันทั้งวันแต่วันนี้มันไม่ใช่แบบนั้นแล้วนะดูหมอธันจะไม่อยากจะเจอหน้าพี่นัทสักเท่าไร พูดกันก็เห็นถามคำตอบคำทุกทีเห็นตอบกลับยาวเป็นขบวน สงสันทะเลาะกันมั้งแต่ว่าทะเลาะกันเรื่องอะไรอืม…. อยากรู้นิดๆนะ


“ นางฟ้า!!!! กลับมา!!!”


   แค่มาว่ายน้ำไม่ได้จะหนีไปไหนสักหน่อยคุณชายแม่งเวอร์ แต่ก็มาไกลจริงๆนั้นแหละกลับดีกว่าเรา
รู้สึกเหมือนผมจะลืมอะไรไปสักอย่าง ลืมอะไรหว้า


อือ?


   เฮ้ย! รู้แล้วลืมไรวันนี้ผมใส่เสื้อสีอ่อนนิหว่าแถมบ้างด้วยตอนไม่เปียกน้ำมันก็ได้เท่าไรหรอกแต่ปัญหามันอยู่ตรงที่ผมลงเล่นน้ำแล้วไง ถ้าจากน้ำตอนนี้มันตอนแนบเนื้อแน่นเลยทำไงดี จริงสิ! พี่นัทไงให้พี่นัทเอาผ้าเช็ดตัวมาให้  แล้วพี่นัทแม่งไปอยู่ไหนวะครับแล้วอย่างนี้ผมก็ยังขึ้นไม่ได้นะสิต้องรอจนกว่าพี่นัทจะออกมา พี่นัทผผมไม่รู้หรอกนะว่าพี่กับหมอธันไม่อยากจะเจอหน้ากันหรืออะไรแต่ช่วยออกมาจากในบ้านที่เถอะผมต้องการความช่วยเหลือจากพี่แล้วละตอนนี้  อ่าเหมือนโชคจะเข้าข้างก็พี่นัทเดินออกมาจากบ้านกำลังเดินมาทางหมอธันกับคุณชายด้วย


“ พี่นัท!! ช่วยเอาผ้ามาให้ดาวหน่อยได้ไหม”

“ ผ้า? เอามาทำไมหรอดาว”

“ ก็ เสื้อดาวมันบาง ”    พูดแบบนี้หวังว่าพี่นัทคงจะเข้าใจนะว่าผมต้องการจะสื่ออะไร

“งั้นหรอ”


   ว่าแล้วพี่นัทก็เดินลุยน้ำลงมาหาผม อ้าวไม่ใช่เดินไปเอาผ้าเช็ดตัวในบ้านมาให้ผมหรอกหรอพี่นัทเดินมาหยุดตรงหน้าผมแล้วก็ถอดเสื้อยืดสีเข้าของตัวเองมาใส่ให้ผมแทน


“ ใส่ของพี่แทนไปก่อนแล้วกันนะได้ใช่ไหม”

“ ก็ได้อยู่หรอแล้วพี่ละ”

“พี่อยากว่ายน้ำอยู่พอดีแล้วก็นะน้ำขึ้นไปหาคุณชายได้แล้วรอนานกว่านี้เดียวก็ได้งอแงกันพอดีคนที่เหนือยจะเป็นเรานะ”

“ ครับๆจะไปเดี๋ยวนี้ละครับ”

   พูดจบพี่นัทก็กระโดดลงน้ำไปส่วนผมค่อยเดินกลับเข้าไปที่หาดโดยพยายามดึงเสื้อที่พี่นัทให้ไม่ให้โดนน้ำจนเปียกไปทั้งตัว  พอหมอธันเห็นว่าผมเดินจนใกล้จะถึงคุณชายแล้วจึงปปล่อยมือที่ดึงคุณชายไว้ พอเห็นว่าหมอธันปล่อยมือแล้วคุณชายก็เดินตรงดึงมาหาผมทันทีมาถึงไม่พูดไม่จาแต่กลับดึงผมเข้าไปในบ้านแทน


“คุณชายดาวเจ็บนะปล่อยมือดาวก่อน”

“…..”

“ คุณชายได้ยินที่ดาวพูดหรือเปล่า ดาวบอกว่าเจ็บ”

   คุณชายไม่ตอบผมเลยสักคำแถมไม่ยอมหยุดเดินด้วย พอเข้ามาในบ้านก็เดินตรงเข้าไปในห้องทันทีก่อนที่ผมจะได้พูดอะไรคุณชายก็เข้ามาถอดเสื้อที่ผมใส่อยู่ออก


“ คุณชายหยุดนะ! ทำอะไรเนีย”

“ ถอดเสื้อไง”

“ ดาวทำเอง คุณชายปล่อยก่อน”

“ ไม่! เราไม่ปล่อยทำไมละ ทำไมไม่เรียกเราละทำไมถึงเรียกคนอื่นเราก็มีเสื้อเหมือนกัน!”

“ ก็ … ก็มัน….”

“ ….”

“ ก็ถ้าเอาเสื้อให้ดาวใส่แล้วคุณชายจะใส่อะไรละ”

“ ตอนนี้เสื้อตัวนี้คงไม่จำเป็นแล้วเดียวเราถอดให้”

   เป็นอะไรอีกวะทำไมวันนี้รู้สึกอารมณ์คุณชายแม่งจะขึ้นๆลงๆ คุณชายพยายามเข้ามาถอดเสื้อผมอีกรอบถึงแม้ว่าผมกับคุณชายจะเป็นผู้ชายเหมือนๆกันแต่เชื่อเถอะเรื่องขนาดตัวและกำลังต่างกันมาก


“ คุณชายปล่อยดาว! ”

“ ไม่! เราจะถอดเสื้อออก”


   ผมพยายามปัดป้องตัวเองจากมือของคุณชายแต่ด้วยชั่วโมงบินที่ต้ำกว่าทำให้เสื้อตัวนั้นหลุดจากตัวผมไป
ผมรีบกอดตัวเองไว้ทันที ดีนะที่หลุดไปแค่เสื้อพี่นัทถ้าตัวที่ผมใส่หลุดออกไปด้วยนะงานเข้าเลยขอบอก

“ ถอดอีกตัวด้วยสิ”

“ ไม่ หยุดเลยคุณชายออกไปรอดาวข้างนอก”

“ ไม่เราไม่ไป ก็เราจะถอดให้”


 ผมคิดไปเองหรือเปล่าว่าตอนนี้คุณชายน่ากลัว คุณชายเดินเข้ามาหาผมช้าๆส่วนผมก็ได้แต่เดินถอดหลังจนจะติดพนังห้องได้อยู่แล้วโชคดีที่ทางที่ผมถอยหลังไปมีผ้าเช็ดตัวแขวนอยู่เลยดึงมาห่มตัวไว้อย่างน้อยๆก็ดีว่าเสื้อบางๆตัวนี้ตัวเดียว


“ อย่าหนีสิเราแค่จะช่วยถอด”


   ผมได้แต่สายหัวไปมา คุณชายกับทำหน้านิ่งแล้วเดินเข้ามาใกล้ผมเรื่อยๆไม่นะผมจะให้คุณชายจับตัวไม่ได้ไม่งั้นความแตกแน่ว่าจริงๆผมเป็นผู้ชายไม่ใช่ผู้หญิง ซวยแล้วฟองน้ำก็ไม่ได้ใส่ถ้าจับต่อให้เป็ฯบ้าก็ต้องร็แหละวะ ก็แม่งแบนเหมือนของตัวเองขนาดนั้น  ผมต้องหนีออกจากตรงหนี แต่เหมือนผมจะคิดช้าไปเพราะคุณชายตรงเข้ามาดึงผมไว้ซะก่อน


“ ปล่อยนะ”

“ ทำไมปิดบังอะไรไว้งั้นหรอ บอกเราสิแค่นางฟ้าบอก”


     จะให้บอกไหมละว่าผมเป็นผู้ชาย ผู้ชายเหมือนกับที่คุณเป็นไงคุณชายแต่ผมคงบอกไม่ได้ผมบอกคุณไม่ได้เข้าใจไหม ผมบอกอะไรตอนนี้ไม่ได้ได้โปรดปล่อยผม
   แต่ก่อนที่ผมจะได้ทำอะไรคุณชายก็กระชากผ้าเช็ดตัวที่ผมห่มเอาไว้ออกเหลือแค่เสื้อตัวที่ผมใส่ ต่อให้ไม่ต้องถอดออกก็รู้ ก็มันแนบเนื้อซะขนาดนี้ดูยังไงก็ต้องรู้ต้องรู้แน่ๆ ผมควรทำยังไงดีถ้าคุณชายรู้ต้องเอาไปบอกคนอื่นแน่ๆถ้าคุณลุงธารารู้พ่อกับแม่ก็ต้องรู้ ไม่นะไม่เอาผมยังไม่พร้อม พี่ดาวต้องแย่แน่ๆ
   ถึงจะโทษว่าเป็นเพราะพี่ดาวแต่ผมก็อยากจะช่วยให้พี่สมหวังในรักเหมือนกัน ไม่คุณชายอาจจะไม่รู้ก็ได้ก็คุณชายเป็นบ้านิอาจจะแยกไม่ออก ใช่ๆต้องใช่แน่ๆแยกไม่ออกหรอกใจเย็นไว้ไอ้น้ำใจเย็นไว้










ยังจำที่คุณชายเคยแย่งกกน.กับน้ำได้ไหม
ตอนนี้คุณชายแย่งถอดเสื้อน้ำแล้วนะตอนไปจะถอดไรอีกน่อ? :-[

ปล.ขอบคุณที่ติดตามค่ะ :pig4:
ปล. ทำเม้นทุกความเห็นเป็นกำลังใจและแรงพักดันให้มีตอนต่อๆค่ะ :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:



หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 12 l 15 / 09 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 16-09-2015 09:03:26
อะไรจะเกิดก็คงต้องให้เกิดแล้วล่ะค่ะ
น้องน้ำ :m29:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 12 l 15 / 09 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: Jibbubu ที่ 16-09-2015 10:13:34
เฮ้ออออ หนูน้ำทำใจดีๆ นะคะ อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด

ตั้งสติเตรียมแก้ปัญหาดีกว่าค่ะเรื่องมันอาจจะไม่ร้ายแรงอย่างที่คิดก็ได้นะคะ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 12 l 15 / 09 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: sirin_chadada ที่ 16-09-2015 10:20:42
บอกไปเลยน้ำ
เชียร์คู่รอง คุณทนายกับหมอธัน
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 12 l 15 / 09 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: manami_01 ที่ 16-09-2015 12:57:35
ตอนหน้านี่สงสัยจะเป็นตอนที่คุณชายได้รู้ความจริงเรื่องเพศของละอองน้ำสินะ


แล้วทีนี้ก็มีฉากเลิฟซีนซะทีหึหึ   :hao6: :hao6:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 12 l 15 / 09 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 16-09-2015 14:30:42
กรี๊ดดดดดดดด คุณชายหึงใช่ไหมๆๆๆๆ
ความจะแตกรึเปล่า!!!!! รอตอนต่อไปน้าาาา
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 12 l 15 / 09 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: โซ อึน ที่ 16-09-2015 19:47:50
จจับกดเลยค่ะคุณชาย
จัดหนักไปเลน
ข้อหาปลอมตัว
จัดไปเลยยยย
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 12 l 15 / 09 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: goosongta ที่ 16-09-2015 20:58:59
คุณชายออกอาการหึงขนาดนี้ ไม่ต้องกลัวแล้วล่ะน้ำ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 12 l 15 / 09 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: miya_pp ที่ 17-09-2015 04:35:49
คุณชายยยย
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : ตอน : 13
เริ่มหัวข้อโดย: kaname ที่ 19-09-2015 15:57:10
@##ผมเนียแหละภรรยา ##@   
    ตอน  : 13   








   คุณชาย

 

    เมื่อหลายวันก่อนที่ธันมาตรวจร่างกายผม ผมจำได้ว่าขอให้มันช่วยสืบให้หน่อยว่าผู้หญิงที่อยู่กับผมจริงๆแล้วคือละอองน้ำใช่ไหม  ผมได้แต่หวังว่าผู้หญิงที่ผมนอนกอดอยู่ทุกวันจะเป็นคนเดียวกันกับที่ผมรู้สึกดีด้วย แต่แล้วเหมือนฟ้าจะเห็นใจคนขาดพ่อไร้แม่อย่างผมคงอยากจะให้ผมรู้จักคำว่ารักละมั้ง


 

ครับ


 
   คนที่ผมนอนกอดอยู่ทุกคืนกับคนที่ผมชอบคือคนเดียวกัน จริงๆผมบอกกับธันว่าถ้าเจอกันอีกครั้งหน้าให้สืบมาให้เรียบร้อยแต่วันที่เดินทางมาทะเลกันธันมันไม่ได้ให้อะไรผมเลยบอกแค่ว่าเดี๋ยวให้ แล้วเมื่อเช้าตอนที่นางฟ้าไม่สิละอองน้ำกำลังทำอาหารอยู่ธันก็เดินมาเรียกผมให้ออกไปคุยกันที่หน้าบ้าน


“ ไอ้ณินดีใจด้วยว่ะคนที่อยู่กับมึงคือละอองน้ำคนที่มึงสงสัยนั้นแหละ”

“ จริงหรอวะ”

“ ยิ้มหน้าบานเชียวมึง”

“ ธรรมดาวะ แล้วพี่สาวเขาที่ชื่อละอองดาวไปไหนซะละคนที่จะให้แต่งกับกูคือคนพี่ไม่ใช่หรอ”

“อ่า เรื่องนั้นกูก็ไม่แน่ใจมึงต้องถามน้ำเองแล้วแหละแต่รู้สึกเหมือนคนพี่เขาจะมีแฟนที่คบกันอยู่แล้วที่
แคนนาดา อาจจะเพราะอย่างนี้ละมั้งก็ส่งคนน้องมาแทน”

“ ส่งมาแทน?  ตอนมากูยังเห็นลุงธารายังเรียกน้ำว่าดาวอยู่เลยแสดงว่าเรื่องนี้พวกผู้ใหญ่ไม่รู้”

“ คงจะใช่ละมั้ง อ่า น่าจะวะ”

“มึงเป็นไรวะธันมีอะไรก็มาดิอึกๆอักๆอยู่แหละ”

“คือ… แบบ… แม่งพูดยากวะเอาไปอ่านเองแล้วกันกูหามาให้แบบละเอียดยิบเลยหลังจากอ่านแล้วก็คิดดีๆละกูไปละ”


      พอมันยื่นซองเอกสารมาให้ผมมันก็เดินหนีออกไปทีหาดทันทีแต่ยังไปได้ไม่ไกลนักผมก็เห็นนัท (ผมคิดว่าเขากับผมน่าจะอายุเท่ากันนะ) เดินตามธันไป สองคนนี้แม่งก็แปลกๆแรกๆเหมือนจะไม่ถูกกันนะแต่เดี๋ยวนี้เดินตามกันซะแล้ว  ชั้งมันเถอะมาสนใจเรื่องของผมดีกว่า
     ในซองเอกสารที่ธันยื่นให้ผมเป็นเป็นข้อมูลของน้ำ ก็อย่างชื่อ อายุ วันเกิด เคยเรียนที่ไหนบ้าง แล้วเรียนจบอะไรมา แล้วมีรูปแนบมาด้วย แต่มีอย่างหนึ่งที่ทำให้ผมสะดุดตามากที่สุดในเอกสารที่ผมได้มามีบัตรประชาชนแนบมาด้วยรูปถ่ายในบัตรแน่นอนเป็นรูปน้ำ วันเดือนปีเกิดก็ตรงกับที่หามาได้ชื่อก็ใช่ที่สะดุดตาผมที่สุดคงเป็นคำนำหน้าของชื่อเนียแหละ



นาย…



          เขาพิมพ์ผิดหรือเปล่าไม่ใช่นางสาวหรอกหรือ  นี่มันอะไรไอ้ธันมันแกล้งอำผมอีกแล้วแน่ๆไอ้เพื่อนเลวเห็นเพื่อนจะมีความสุขเป็นได้ แต่เรื่องนี้แม่งก็เล่นเป็นเด็กๆ ต้องคุยกันหน่อยละบังอาจมาแกล้งภรรยาคนสวยของผมได้ไง พูดแล้วมันก็เขินแปลกๆนะว่าไหม ก่อนอื่นผมจะบอกเรื่องที่ผมรู้ว่าน้ำคือน้ำยังไงดีนหรือผมจะบอกไปเลยว่าผมไม่ได้บ้า ไม่สิใจเย็นๆสิวะณินถ้าพูดไปแล้วเขาตกใจคงแย่ อ่าทำไงดีรู้สึกอยากกอดจัง
       

    ผมเอาเอกสารยัดกลับเข้าไปในซองเหมือนเดิมก่อนจะเดินเอาเข้าไปเก็บในห้อง อืม เก็บใส่กระเป๋าเลยดีกว่าน้ำจะได้ไม่เห็นไม่งั้นคงโดยถามแน่ หลังจากเก็บของเรียบร้อยผมก็เดินเข้าไปน้ำในครัว ผมชอบเวลาน้ำทำอาหารนะยิ่งถ้าอาหารที่ผมเป็นของผมแล้วจะดีมากอันที่จริงผมก็ชอบทุกอย่างที่น้ำทำให้นั้นแหละ ตอนที่ยังไม่รู้ว่าเป็นน้ำก็ว่ารู้สึกดีแล้วนะแต่ตอนนี้ดิโคตรรู้สึกดี รู้สึกหัวใจพองตัวแถมยังเต้นเร็วกว่าทุกทีให้ตายเถอะผมเป็นขนาดนี้ได้ยังไงกัน



“ หอมๆ”

“ คุณชายอย่าเพิ่งเข้ามาใกล้เดี๋ยวน้ำมันกระเด็นใส่ไปนั่งรอที่โต๊ะนู้น”


“ ไม่เอาอยากอยู่ด้วย เราช่วยๆ”

“ ไม่เอาเหมือนกันคะ ไปนั่งรอโอเค๊ วันนี้มีกุ้งทอดให้คุณชายด้วยไปรอทีโต๊ะ”


    จริงๆถึงจะอยากช่วยแต่ผมก็ทำอะไรไม่เป็นอยู่ดั้นแหละสุดท้ายเลยยอมมานั่งรอที่โต๊ะปล่อยให้น้ำทำอาหารไป  ในความคิดผมนะผมว่าน้ำเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่เก่งเรื่องงานบ้านงานเรือนเลยทีเดียวแถมยังดูแลเอาใจใส่ผมเป็นอย่างดี อะไร? จะบอกว่าผมกำลังเห่อภรรยาตัวเองหรอ ฮ่ะๆ ยอมรับแต่โดยดีครับ



“ เสร็จแล้วๆ อ้าวคุณชายพี่นัทกับหมอธันไปไหนกันยังไม่มาอีกหรอ”

“อืมๆ กินได้ยัง กินๆ”

“ งั้นคุณชายกินไปก่อนนะ เดี๋ยวดาวมา”



    ถึงจะอยากบอกยังไงแต่ตอนนี้ก็บอกไม่ได้อยู่ดีว่าผมไม่ได้บ้า เล่นตามน้ำไปก่อนแล้วกันรอให้เรื่องอะไรๆมันลงตัวก่อนแล้วค่อยบอกเรื่องที่ผมให้ธันมันตามให้ก็คืบหน้าไปบ้างแล้วเร็วๆนี้เรื่องที่ผมอยากรู้คงจะได้รู้
ผมแค่อยากจะรู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นในวันที่พ่อกับแม่ผมตายคนที่อยู่เบื้องหลังการตายของพ่อกับแม่ผมคือใคร
ถ้ารู้แล้วผมก็คิดไม่ออกเหมือนกันว่าจะทำอะไรต่อไปคงได้แต่รอว่าเรื่องมันจะออกมาเป็นยังไงละนะ
     


   หลังทานข้าวเช้าเสร็จธันเสนอขึ้นมาว่าวันนี้ให้เล่นน้ำที่หาดก็พอพรุ้งนี้จะกลับเดี๋ยวจะเหนื่อยเกินไปผมว่ามันห่วงตัวเองนั้นแหละเพราะกลับไปมันต้องไปเข้าเวรที่โรงพยาบาลต่อ ทุกคนก็ไม่ได้ค้านอะไร
   แต่ตอนนี้ผมเริ่มรู้สึกอยากจะคัดค้านขึ้นมาวะแล้วสิก็จะอะไรซะอีกละ ก็น้ำลงไปเล่นอยู่ในทะเลนู้นแต่ผมกลับต้องมานั่งเฝ้าเก้าอี้อยู่กับไอ้ธัน ผมอยากลงไปด้วยแต่ก็ลงไปไม่ได้เพราะไอ้คุณหมอแสนดีเกิดเป็นห่วงอาการของผมจึงไม่ให้ลงไปเล่นส่วนน้ำนะหรอพอได้ยินแบบนั้นก็แทบจะมัดผมไว้กับเก้าอี้ไม่ให้ลงน้ำฝากฝังไว้กับไอ้ธันว่าช่วยดูให้หน่อยแล้ววิ่งลงน้ำไปเลยก็เข้าใจว่าอยากไปเล่นแต่ผมก็อยากไปด้วยอีกอย่างวันนี้น้ำใส่เสื่อบ้างซะด้วยถ้าลงน้ำตอนขึ้นมามันคงแนบเนื้อแน่ แล้วดูสายตาผู้ชายบนหาดที่มองไปสิให้ตาย
ทีหลังถ้าจะมาทะเลอีกผมขอหาดส่วนตัวนะเอาแบบไม่มีคนนอก เฮ้อ


“ อะไรของมึงนักหน้าวะทำหน้าอย่างกับยักต์ปล่อยน้ำไปมีเวลาส่วนตัวบ้างเถอะวะ”

“มึงก็ดูไอ้ผ็ชายพวกนั้นที่มองน้ำดียังกับจะลากลงไปกินในทะเลงั้นแหละมึงให้กูนั่งเฉยได้ไง”

“ ก็เมียมึงน่าลากเอง”

“ ไอ้ธัน!!”

“ เออๆ โทษทีว่าแต่มันอ่านเอกสารที่กูให้ไปหมดแล้วใช่ปละ”

“เอออ่านหมดแล้ว แล้วกูก็มีเรื่องจะถามมึงพอดีสำเนาบัตรประชาชนของน้ำที่มึงหามาทำไมคำนำหน้าชื่อน้ำถึงเป็นนายวะมึง
กำลังแกล้งกูใช่ไหม”

“ เฮ้อ กูว่าแล้วว่ามึงต้องคิดแบบนั้นแต่บอกเลยเพื่อนกูไม่ได้แกล้งชื่อของน้ำมันขึ้นต้นด้วยนายวะ”

“ เฮ้ย! มันจะเป็นไปได้ยังไงก็ในเหมือนน้ำเป็นผู้หญิงมึงก็เห็น”

“กูก็ไม่อยากจะเชื่อเหมือนมึงนั้นแหละมึงนอนกอดอยู่ทุกวันแม่งไม่รู้หรือไงวะว่าเมียมึงเป็นผู้หญิงหรือเป็นผู้ชาย”

“ กูกอดเฉยๆไม่ได้ไปจับอะไรนิหว้าจะไปรู้ได้ไงวะ”

“ พูดจริง  โธ่เพื่อนกูเป็นคนดีโคตรอะๆอย่าพึ่งด่ากูจริงๆตอนที่เห็นกูก็ตกใจเหมือนกันกูเลยไปเช็คกับโรงพยาบาลที่แม่เข้าไป
คลอดและก็โชคดีที่มันเป็นโรงพยาบาลที่กูทำงานอยู่ก็เลยง่าย ณินกูรู้นะว่ามึงชอบผู้หญิงไม่ได้ชอบอะไรแบบกู เฮ้อ พูดยากวะ
เอาเป็นว่ามึงตั้งใจฟังแล้วทำใจดีๆนะเว้ย น้ำเป็นผู้ชายจริงๆวะคนที่ทำคลอดให้น้ำเป็นลุงกูเองในใบที่แจ้งเอาไว้ที่โรงพยาบาลทารกฝาแฝดที่เกิดเป็นทารกเพศหญิงและเพศชาย”

“………”

“กูเข้าใจว่ามึงรู้สึกยังไงถ้ารักใครสักคนเพศไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรแต่มันอยู่ที่มึงรักเขาต่างหากละคิดให้ดีมีอะไรก็บอกกูพร้อมช่วย
มึงอยู่แล้ว”



   มันรู้สึกเหมือนพูดไม่ออกยอมรับว่าตกใจครับไม่สิช็อคเลยดีกว่า น้ำเป็นผู้ชายมันจะเป็นไปได้ยังไงในเมื่อคนที่ผมเห็นอยู่ตรงหน้าเขาไม่ได้ต่างๆไปจากผู้หญิงเลยผมยังจำวันแรกที่เจอน้ำได้ น้ำเป็นผู้หญิงตัวเล็กหุ่นบางๆน่าจะไม่สูงถึง170ด้วยซ้ำไป น่าจะสัก167 168ละมั้งน้ำเป็นคนยิ้มแล้วน่ารักยิ่งตอนที่เจอละอะไรที่ชอบหรือที่ถูกใจจะยิ้มหวานเลยละน้ำเขาชอบอะไรตัวเล็กๆน่ารักๆอย่างลูกหมาที่ผมเก็บมาเลี้ยงเขาก็ดูแลอย่างดีน้ำชอบคนขี้อ่อนแต่ตัวเขาเองขี้อ้อนยิ่งกว่าผมยังไม่เห็นว่าที่ผมเล่ามา ว่ามันบ่องบอกถึงผู้ชายเลยนะมองยังไงมันก็ผู้หญิงแต่หลักฐานมันก็ชัดเจนว่าน้ำเป็นผู้ชาย
        ผมควรทำยังไงดี ผมชอบน้ำหรือเปล่าคำถามนี้มันตอบยากนะผมไม่เคยคิดจะรักผู้ชายด้วยซ้ำ
ไม่สิคิดเองมันก็เท่านั้น มันยังไม่มีอะไรมายืนยังแน่ชัดว่าน้ำเป็นผู้ชายก็นอนกอดอยู่ทุกวันยังไม่รู้สึกเลยไม่เอาน่าเชื่อตัวเองหน่อยไอ้ณินมึงเรื่องนี้คงต้องพิสูญกันหน่อยก่อนอื่นคงต้องบอกน้ำขึ้นมาจากทะเลได้แล้วลงไปเล่นตั้งนานเดี๋ยวก็ได้เป็นหวัดกันพอดี



“ พี่นัท!! ช่วยเอาผ้ามาให้ดาวหน่อยได้ไหม”



     ก่อนที่ผมจะได้เรียกน้ำให้ขึ้นมา น้ำก็เรียกใครอีกคนที่เพิ่งจะเดินออกมาจากบ้านพัก พอได้ยินว่าน้ำเรียกนัทก็เดินตรงไปหาน้ำทันที ผมไม่เข้าใจทั้งๆที่ผมก็นั่งอยู่ตรงนี้มีอะไรทำไมไม่เรียกทำไมต้องไปเรียกคนอื่น
ลืมว่าไปสำหรับน้ำนัทเป็นพี่นี้เนอะ พี่ที่คิดไม่ซื้อหวังจะเอาน้องตัวเองอะนะรู้ทั้งรู้ว่าเขามีสามีเป็นตัวเป็นตนแล้วก็ยังจะเอาอีก   ผมเดินตามหลังนัทไป ไม่รู้ว่าคุยอะไรกันแต่อยู่นัทก็ถอดเสื้อตัวเองให้น้ำใส่แล้วลงไปว่ายน้ำส่วนน้ำก็ค่อยเดินขึ้นมาที่หาด สุภาพบุรุษเหลือเกิน เป็นพี่ชายแสนดีว่างั้น



แม่ง!!



   เสื้อที่น้ำใส่ต้องเป็นของผมสิ  คนที่น้ำเรียกคนแรกต้องเป็นผมสิ คนที่น้ำคิดถึงคนแรกต้องเป็นผมสิแล้วทำไมน้ำถึงเรียกมันละ ทำไม!


   ผมเดินเข้าไปดึงน้ำให้เดินตามผมมาผมอยากจะถอดเสื้อน้ำทิ้งตั้งแต่ขึ้นมาจากน้ำแล้วแต่มันคงไม่ดีแน่ๆถ้ามีคนมาเห็นน้ำในสภาพนั้นน้องจากผม ผมพาน้ำเข้าไปในห้องกะว่าถอดเสื้อแล้วให้ไปอาบน้ำ แต่คนที่จะถอดให้คงต้องเป็นผมนะไม่ใช่น้ำ


“ คุณชายหยุดนะ! ทำอะไรเนีย”

“ ถอดเสื้อไง”

“ ดาวทำเอง คุณชายปล่อยก่อน”

“ ไม่! เราไม่ปล่อยทำไมละ ทำไมไม่เรียกเราละทำไมถึงเรียกคนอื่นเราก็มีเสื้อเหมือนกัน!”

“ ก็ … ก็มัน….”

“ ….”

“ ก็ถ้าเอาเสื้อให้ดาวใส่แล้วคุณชายจะใส่อะไรละ”

“ ตอนนี้เสื้อตัวนี้คงไม่จำเป็นแล้วเดียวเราถอดให้”


หึ  แค่เสื้อตัวเดียวทำไมผมถึงจะถอดให้น้ำใส่ไม่ได้ ก็แค่ความสำคัญมันต่างกันก็บอกมาสิบอกมาว่าคนที่น้ำคิดถึงคนแรกไม่ใช่ผม


“ คุณชายปล่อยดาว! ”

“ ไม่! เราจะถอดเสื้อออก”



  น้ำพยายามปัดป้องไม่ให้ผมถอดเสื้อตัวเองออก แต่เพราะน้ำตัวเล็กกว่าแรงก็น้อยกว่ามันจึงไม่ยากเลยที่จะถอดเสื้อออก



“ ถอดอีกตัวด้วยสิ”

“ ไม่ หยุดเลยคุณชายออกไปรอดาวข้างนอก”

“ ไม่เราไม่ไป ก็เราจะถอดให้”



น้ำเดินถอยหลังหนีผมไปเรื่อยจนไปหยิบไปผ้าเช็ดตัวมาคลุมตัวเองไว้ ทำไมถึงต้องหนีผมด้วยละคนที่เป็นสามีของน้ำก็ผมไม่ใช่หรอกแล้วทำไมต้องหนี


“ อย่าหนีสิเราแค่จะช่วยถอด”


หรือพราะน้ำมีคนอื่น มันจะเป็นไปได้ยังไงตลอดหลายเดือนที่ผ่านน้ำอยู่กับผมตลอดตัวติดกันเลยด้วยซ้ำไป
หรือว่าเรื่องนั้น?


“ ปล่อยนะ”

“ ทำไมปิดบังอะไรไว้งั้นหรอ บอกเราสิแค่นางฟ้าบอก”



   ไหนๆก็ไหนแล้วเรามาพิสูญกันไปเลยดีกว่ามันคงไม่มีอะไรเสียหายไปมากกว่านี้หรอกยังไงซะเราก็ได้ชื่อว่าเป็นสามีภรรยากันก็แค่ถอดเสื้อมันคงไม่มีปัญหา  ผมดันหลังน้ำให้ติดกับกำแพงห้องแล้วดึงผ้าเช็ดตัวที่คลุมตัวอยู่ออก จนเหลือแค่เสื้อเปียกๆที่น้ำใส่อยู่
    เสื้อสีอ่อนตัวบางเมื่อมันเปียกน้ำมันจะแนบไปกับเนื้อมันมันก็คงจะทำให้มองเห็นทะลุไปถึงไหนต่อไหนตอนนี้ผมว่าผมรู้แล้วละว่าไอ้มองเห็นทะลุไปถึงไหนต่อไหนมันเป็นยังไง ผมค่อยๆไล่สายตาจากสะโพกขึ้นมาเสื้อที่เปียกมันแนบเนื้อจนเห็นสะดือให้ตายสิเห็นแค่นี้ผมดันรู้สึกซะงันไม่ได้ๆใจเย็นไว้เราต้องรู้ให้ได้ว่าจริงๆน้ำเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย ผมละสายตาจากหน้าท้องแล้วก็ค่อยๆไล่สูงขึ้นไปอีก จุดเล็กๆสองจุดที่อยู่บนหน้าอกแบบนี้มันคงเป็นหัวนมสินะแค่เห็นมันไม่พอหรอกเสื้อมันอาจหลอกตาเราก็ได้ผมยื่มมือไปสัมผัสที่หน้าอก  มันไม่ได้นุ่มนิ่มเหมือนของผู้หญิงแน่นสิ เพราะหน้าอกที่ผมจับอยู่ไม่ได้มันไม่ได้ต่างไปจากของผมเลย แต่มันก็ไม่ได้แข็งกระดากเหมือนกับของผมไปซะที่เดียว




น้ำเป็นผู้ชาย



น้ำเป็นผู้ชายจริงๆผมไม่อยากจะเชื่อไม่ๆ ผู้หญิงสมัยนี้หน้าอกเล็กก็มีเยอะถ้างั้นคงเหลือแค่อย่างเดี๋ยวแล้ว ผมก้มลงไปดึงเชือกกางเกงที่น้ำใส่แล้วดึงลงทั้งที



“ เฮ้ย!!!”


น้ำตกใจร้องออกมาแต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะมือยังโดนผมจับไว้อยู่ ผมสงสัยมาตลอดว่ากางเกงในผู้ชายที่ผมเคยเห็นในกระเป๋าของน้ำเป็นของใครตอนนี้ผมพอจะรู้แล้วละก็ในเมื่อคนที่ใส่อยู่ตรงหน้าผมนี้ไง



น้ำเป็นผู้ชาย



น้ำมีทุกอย่างเหมือนกับผมทุกอย่าง แต่ทำไม? ความรู้สึกก่อนหน้านี้ไม่หายไปละ ผมไม่ได้ชอบผู้ชายทั้งๆทีเห็นขนาดนี้แล้วทำไมผมยังรู้สึกอยู่ ทำไม? ผมอยากทำมากกว่านี้อยากสัมผัสให้มากกว่านี้ถ้าผมลองจูบน้ำ
ดูมันจะรู้สึกแย่ไหมผู้ชายจูบกับผู้ชาย  ผมค่อยๆโน้มตัวเข้าไปใกล้ๆให้ปากของเราชนกันปากของน้ำนุ่มไม่ว่ากี่ครั้งที่ทำแบบนี้มันก็ยังนุ่มตั้งแต่อยู่ด้วยกันผมทำแบบนี้กับน้ำบ่อยๆมันไม่ได้รู้สึกแย่เลยสักครั้งตอนนี้ก็ด้วยทั้งๆที่รู้แล้วว่าน้ำเป็นผู้ชายแต่มันก็ไม่ได้รู้สึกแย่อย่างที่คิด มันยังตื่นเต้นเหมือนเดิมเหมือนทุกครั้งที่ผมทำ ผมขยับเข้าไปใกล้อีกก่อนที่จะไล่ลิ้นชิมริมฝีปากนุ่มๆนั้นแค่นี้ก็ใจสั่นแล้วเมื่อชิมข้างนอกจนพอผมก็ส่งลิ้มเข้าไปชิมข้างในต่อ หวานมันหวานเหมือนน้ำหวานที่น้ำเอามาให้ผมทานบ่อยๆ ยิ่งจูบยิ่งรู้สึก ใช่มันรู้สึกมากกว่าเดิมซะอีกก่อนที่มันจะไปไกลมากกว่านี้ผมจึงถอดตัวออกมาจากริมฝีปากนุ่มๆนั้น
      ผมคงจะไม่ใช่คนเดียวซะแล้วละมั้งที่ตกใจดูน้ำอึ่งไปเลยที่ผมทำแบบนี้อย่าว่าแต่น้ำเลยผมก็ตกใจตัวเองเหมือนกันนั้นแหละแทบที่จะโกธรที่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นแต่พอเห็นหน้าน้ำแล้วผมก็โกธรไม่ลง


“ ไปอาบน้ำนะ เดี๋ยวไม่สบายเราจะไปรอข้างนอก”


    ผมยื่นผ้าเช็ดตัวผืนเดิมที่ผมดึงออกกลับคืนไปให้น้ำ เหมือนเขาจะยังงงๆอยู่ได้แต่รับผ้าแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป  จูบเมื่อกี้มันทำพิษผมซะแล้ว ผมไม่ได้รังเกียจที่จูบน้ำเมื่อกี้ทั้งๆที่น้ำเป็นผู้ชายแต่มันกลับรู้สึกดี ดีจนแข็งเลยทีเดียวให้ตายนิผมแข็งเพราะจูบเนี่ยนะจูบกับผู้ชายแล้วแข็งอย่าบอกนะว่ามึงเป็นเกย์แบบไอ้ธันไปอีกคน
    ผมปล่อยให้น้ำอาบน้ำแต่งตัวอยู่ในห้องแล้วตัวเองเดินออกมาข้างนอกแทน เดินออกมาก็เจอไอ้ธันนั่งอยู่โซฟาพอดีผมเลยเดินเข้าไปนั่งด้วย



“ ไงมึงตกลงน้ำเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายละ”

มึงเห็นสภาพก็ตอนนี้ไหมธันยังจะมาถามกูอีก

“ผู้ชาย”

“ เฮ้ย! จริงดิงั้นมึงก็มีเมียเป็นผู้ชายอะดิน่าสงสารจริงๆ ถ้ามึงไม่เอาให้กูก็ได้นะสวยแบบนั้นกูไม่ถือวะชอบซะอีก”

ผมควรทำยังไงกับไอ้เพื่อนที่หวังฟังเมียเพื่อนแบบมันดี ถึงน้ำจะเป็นผู้ชายแต่ผมไม่ได้บอกสักหน่อยว่าจะปล่อยน้ำไปให้ใคร

“ ธัน”

“ หือ? ไรวะ”

“ กูจูบกับผู้ชายแล้วแข็งหมายความว่าไงวะ”

“ ห๊ะ!!”

อย่าว่าแต่มึงตกใจเลยกูเป็นคนจูบเองกูยังตกใจมันแข็งไม่ยอมอ่อนเลยทั้งๆที่เห็นไอ้นั้นแล้วมันก็ยังแข็งอยู่ไม่รู้จะทำไงแล้ววะ

“ มึงจะตกใจทำไมวะกูสิต้องตกใจ”’

“ ก็มึงบอกกูว่ามึงแข็งกับผู้ชายนิหว่ามันก็ต้องตกใจดิกูเคยเห็นมึงแข็งกับผู้ชายที่ไหน เดี๋ยวนะงี้ก็แปลว่ามึงจูบกับน้ำแล้วดิทั้งๆที่เป็นผู้เนี่ยนะ”

“ เออ อยากให้กูต้องย้ำบ่อยๆได้ไหมวะ”

“ กูก็ถามเพื่อความแน่ใจเฉยๆ มึงก็ไม่น่ามาถามกูนะผู้ชายจูบกันแล้วแข็งเนี่ยของมันก็แน่ๆอยู่แล้วว่าแม่งเกย์แน่นอน  อะๆอย่า
มองก็ด้วยสายตาแบบนั้นจริงๆกูก็ไม่รู้หรอกนะว่าเขาเอามาตราฐานอะไรมาวัดว่าอย่างนี้เป็นเกย์อย่างนี้ไม่เป็นเกย์ถึงกูจะชอบผู้ชายด้วยกันแต่ไม่ได้แปลว่ากูจะแข็งกับทุกคนซะหน่อยแล้วมึงละที่ผ่านมามึงเคยแข็งกับผู้ชายที่ไหนไหม”

“ กูจูบกับผู้ชายแล้วแข็งหมายความว่าไงวะ”

“ ห๊ะ!!”

อย่าว่าแต่มึงตกใจเลยกูเป็นคนจูบเองกูยังตกใจมันแข็งไม่ยอมอ่อนเลยทั้งๆที่เห็นไอ้นั้นแล้วมันก็ยังแข็งอยู่ไม่รู้จะทำไงแล้ววะ

“ มึงจะตกใจทำไมวะกูสิต้องตกใจ”’

“ ก็มึงบอกกูว่ามึงแข็งกับผู้ชายนิหว่ามันก็ต้องตกใจดิกูเคยเห็นมึงแข็งกับผู้ชายที่ไหน เดี๋ยวนะงี้ก็แปลว่ามึงจูบกับน้ำแล้วดิทั้งๆที่
เป็นผู้เนี่ยนะ”

“ เออ อยากให้กูต้องย้ำบ่อยๆได้ไหมวะ”

“ กูก็ถามเพื่อความแน่ใจเฉยๆ มึงก็ไม่น่ามาถามกูนะผู้ชายจูบกันแล้วแข็งเนี่ยของมันก็แน่ๆอยู่แล้วว่าแม่งเกย์แน่นอน  อะๆอย่ามองก็ด้วยสายตาแบบนั้นจริงๆกูก็ไม่รู้หรอกนะว่าเขาเอามาตราฐานอะไรมาวัดว่าอย่างนี้เป็นเกย์อย่างนี้ไม่เป็นเกย์ถึงกูจะชอบผู้ชายด้วยกันแต่ไม่ได้แปลว่ากูจะแข็งกับทุกคนซะหน่อยแล้วมึงละที่ผ่านมามึงเคยแข็งกับผู้ชายที่ไหนไหม”

“ มันจะไปมีได้ไงวะ!!มึงก็เห็นอยู่ว่ากูแข็งแต่กับผู้หญิงกับผู้ชายกูก็พึ่งจะมีเนี่ย”

“ อืม? งั้นคงเพราะน้ำพิเศษกว่าผู้ชายคนอื่นมั่งมึงเลยแข็งด้วยแต่อย่าถามกูนะว่าพิเศษยังไงอันนี้มึงต้องถามตัวเองวะแล้วก็นะจะทำอะไรก็คิดดีๆกูไม่อยากเห็นหน้าสวยๆของน้ำต้องมีน้ำตาอย่างที่บอกกูรอเสียบอยู่”

พูดจบธันมันก็เดินหนีผมออกไปหน้าบ้านไอ้เวรหวังแต่จะเอาเมียเพื่อนผมควรทำไงต่อดีแล้วตกลงผมเป็นเกย์หรือเปล่า



      วันนี้ทั้งวันผมก็ไม่ค่อยได้คุยกับน้ำเท่าไรมันดูเกร็งๆกันทั้งคู่แต่เหมือนน้ำจะพยายามทำตัวให้ปกติเหมือนเดิน ดูแลผมเหมือนเดิมแต่เป็นผมซะอีกที่คอยหลบหน้าน้ำ ไม่รู้สิผมทำตัวไม่ถูกผมไม่ได้รังเกียจที่น้ำเป็นผู้ชายไม่ได้รู้สึกแย่อะไรแต่แค่ยังไม่พร้อมจะเจอหน้าแค่นั้นเอง
   
 
   ตอนกลางวันก็ว่าแย่แล้วตอนกลางคืนแย่กว่าคงยังไม่ลืมกันใช่ไหมว่าผมต้องนอนห้องเดียวกันกับน้ำมันเกร็งจนนอนไม่หลับ


“ คุณชาย นอนไม่หลับหรอให้ดาวลงไปนอนพื้นไหม”

“ไม่ต้อง”

น้ำก็ยังแทนตัวเองว่าดาวเหมือนเดิมนั้นแหละครับเพราะเราไม่ได้คุยอะไรกันเขาคงเข้าใจว่าผมไม่รู้ว่าเขาเป็นผู้ชาย

“  งั้นนอนตักไหม คุณชายชอบนิวันนี้ดาวให้นอนก็ได้นะ”

“ มะไม่เอาเราไม่เป็นไร”

“งั้นดาวออกไปรอข้างนอกก็ได้ให้คุณชายหลับแล้วค่อยเข้ามา”

“ ไม่! ไม่ต้องเราแค่ยังไม่อยากกลับบ้านเฉยๆไม่มีอะไรเราจะนอนแล้วนอนเถอะ”


    ผู้ชายที่ไหนเขาจะปล่อยให้ผู้หญิงไปนอนนอกห้องกันละ ไม่สิน้ำเป็นผู้ชายนิหว้าชั้งแม่งมันเถอะเป็นผู้ชายแล้วไงวะยังไงเขาก็เป็นภรรยาของผมอยู่ดีจะชายจะหญิงไม่เห็นจะเกี่ยวอะไรไม่งั้นผมคงไม่แข็งด้วยหรอก มาลองคิดๆดูน้ำเป็นผู้ชายแต่ยังต้องมาแต่งงานกับผมที่เป็นผู้ชายแถมยังเป็นบ้าอีกมันคงแย่มากสำหรับน้ำแต่เขาก็ไม่เคยที่จะไม่ดูแลเอาใจใส่ผมน้ำยังอยู่ตรงนี้ถึงแม้ว่าตอนนี้ผมจะทำท่าทางแปลกๆใส่แต่น้ำก็ยังเป็นห่วงผม ผมชอบน้ำมาก่อนที่จะรู้ว่าเขาเป็นผู้ชายก็จริงแต่ตอนนี้ที่รู้ว่าเขาเป็นผู้ชายผมก็ไม่ได้รู้สึกแย่อะไรมันจะแปลได้ไหมว่าผมยังชอบเขาเหมือนเดิม เหมือนที่ผ่านมามันคงจะไม่แย่หรอกมั้งถ้าผมจะทำตามใจตัวเอง แค่ฟังเสียใจตัวเองก็พอ

หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 13 l 19 / 09 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: buathongfin ที่ 19-09-2015 16:29:34
ถูกต้องครับคุณชาย คุณชายนี่ก็ชอบฉวยโอกาสเหมือนกันนะเนี่ย  :katai3:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 13 l 19 / 09 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 19-09-2015 19:16:28
คุณชายรักตั้งแต่ต้น รักต่อไปเถอะค่ะ น้ำน่ารักออกปานนี้
ไม่งั้นมีคนรอเสียบเพียบ!!!! :laugh:
รอตอนต่อไปน้าาาาา
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 13 l 19 / 09 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: goosongta ที่ 19-09-2015 19:50:19
อั๊ยยะ คนบ้าก็จูบเป็นนะ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 13 l 19 / 09 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 19-09-2015 22:59:01
ทำอย่างใจต้องการนั่นล่ะค่ะคุณชาย ^^
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 13 l 19 / 09 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 20-09-2015 22:58:48
คุณชายเคลียร์เรื่องน้ำล่ะ รอแคีคุณชายบอกความจริงน้ำเท่านั้น

อยากอ่านคุณทนายกะคุณหมอจังงงง
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 13 l 19 / 09 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: plumarch ที่ 07-10-2015 19:37:38
รอๆๆๆๆๆๆๆๆ น้องน้ำ หุหุหุ  :hao6:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 13 l 19 / 09 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: VentoSTAG ที่ 06-11-2015 09:31:05
ขอโทษนักเขียนด้วยที่ช่วงหลังไม่ได้เม้นต์ให้เลย
ลง Chrome ใหม่แล้ว Fav หาย เศร้า :sad4: แต่น้องน้ำ กับ ชายณิน น่ารักสเมอเลย :-[
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : ตอน: 14 l 8 / 11 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: kaname ที่ 08-11-2015 21:05:59
Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@   
 ตอน: 14








ผมรู้สึกแปลกๆ แปลกยังไงอันนี้ก็บอกไม่ถูกไม่ใช่ผมนะที่แปลกแต่เป็นคุณชายต่างหากแปลกตั้งแต่ก่อนกลับจากทะเลจนตอนนี้กลับมาได้เป็นอาทิตย์แล้วคุณชายก็ยังทำตัวแปลกๆ จริงสิเรื่องตอนที่ไปทะเลดูเหมือนว่าความลับของผมจะยังไม่แตก(มั้ง)นะ   เรายังนอนห้องเดียวกันเหมือนเดิม นอนเตียงเดียวกันเหมือนเดิมแต่ที่ไม่เหมือนเดิมก็คงจะการที่ตื่นมาตอนเช้าแล้วไม่มีแขนหนักๆของคุณชายที่วางพาดกับตัวผม เขาเรียกว่ากอดใช่ไหมนั้นและๆแถมตอนนี้นอนก็ไม่ค่อยเข้ามาอ้อนตอนกลางวันก็ด้วย คุณชายดูเงียบๆเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่เป็นแบบนี้มาหลายวันแล้ว ช่วงนี้หมอธันก็มาบ้านทุกวันแล้วก็เจ้าเก่าเจ้าเดิมพี่นัทแต่จะแปลกตาไปบ้างคงเพราะมาพร้อมหมอธันสองคนนี้ก็ทำตัวแปลกๆเข้าไปทุกวันก่อนหน้านี้เห็นไม่ถูกกันนึกว่าจะไม่ชอบขี้หน้ากันซะอีกแต่เดียวนี้นะเวลามาบ้านก็มาพร้อมกันกลับก็กลับพร้อมกันบ้างครั้งโทรหาพี่นัทแต่เป็นหมอธันรับก็มีแล้วยังเอาใจใส่กันแปลกๆ โอ้ยยยย!!! ทำไมมันมีแต่เรื่องแปลกๆๆละวะเนียใครก็ได้ช่วยตอบไอ้น้ำทีเถอะให้มานั่งสังเกตสังกาเองนิไม่ไหวนะมึนบอกเลย  วันนี้ต้องคุยกับคุณชายหน่อยแล้วเครียดเรื่องอะไรก็ไม่เห็นต้องเก็บไว้คนเดียวเลยแท้ๆไอ้เราก็บอกอยู่ทุกวันว่ามีอะไรให้ช่วยก็บอกอยากให้ทำอะไรให้ก็บอกเกิดมาเกรงอกเกรงใจอะไรกันตอนนี้ก่อนหน้านี้ละไม่เห็นมีถ้าวันนี้คุยกันไม่รู้เรื่องก็ทางใครทางมันได้เลย ได้หย่าแน่ครับคุณสามี!!!!!!! 

“  อ้าวน้ำทำไมออกมานั่งข้างนอกละไม่เข้าไปนั่งในบ้าน”
“ ก็เห็นคุยกันอยู่น้ำเลยไม่อยากกวน ข้างนอกอากาศดีด้วยแล้วพี่นัทออกมาทำไมครับ”
“ อ๋อ สูบบุหรีนะแต่น้ำอยู่ไม่สูบแล้วละ”
“ไม่เป็นไรพี่นัทสูบเถอะ”
“ไม่ละ แล้วเราละไม่เข้าไปหาคุณชายหน่อยหรอปล่อยให้สามีคุยกับหมอสองคนมันจะดีหรอ”
“ ดีแล้วมั้ง”
“อะไรละนั้น อาการแบบนี้เขาเรียกว่างอลหรือเปล่า”
“บ้าสิน้ำจะงอลทำไมกัน ว่าแต่พี่นัทเถอะเดียวนี้ตัวติดกับหมอธันจังนะมีอะไรหรือเปล่า”
“ หะ อย่างนั้นหรอ ฮะๆ ดูตัวติดกันหรอ ก็ไม่มีไรนิ”

ลิ้นพันกันแล้วพี่ไม่มีอะไรเลยเน๊อ ท่าทางแบบนี้ไม่มีไรเล๊ย เชื่อก็บ้าแล้วสองคนนี้ต้องแบบมีอะไรแน่ๆ
ไม่อยากบอกก็ตามใจ

“  อืมไม่มีก็ไม่มี  แต่นะพี่นัทน้ำมีเรื่องปรึกษา”   
“ ปรึกษา? เรื่องอะไรละ”
“เรื่องคุณชายนะช่วงนี้คุณชายแกดูแปลกๆทำตัวเงียบๆไงไม่รู้”
“ งั้นหรอ ไม่น่าจะเป็นอะไรหรอกมั้ง หมอธันก็มาที่บ้านตลอดไม่ใช่หรอถ้ามีอะไรก็คงบอกเราไปแล้วละไม่ต้องห่วงหรอก”
“ ครับ”

ระหว่างนั้นผมกับพี่นัทก็คุยกันไปเรื่อยคุยเรื่องหนังบ้าง ร้านอาหารอร่อยๆที่พี่นัทไปกินมาจะว่าไปตั้งผมมาอยู่บ้านกับคุณชายก็ไม่ค่อยได้ออกไปกินข้าวนอกบ้านเลย  อยากกินชาบูจังไม่ได้กินนานแล้วด้วยแต่ถ้าไปแล้วใครจะอยู่เป็นเพื่อนคุณชาย  เฮ้ย  แค่คิดก็เหนื่อยแล้ว บอกป้าอรซื้อของมาให้ทำสุกกี้กินกันที่บ้านกับคุณชายดีกว่า

เอ๋? อะไรนะจะบออกว่าผมคิดแต่เรื่องคุณชายหรอ   คิดว่างั้นหรอจะว่าไปช่วงหลังๆนี้ก็เป็นแบบนี้บ่อยๆแฮะ

เอ๋?  อะไรนะอาการแบบนี้แปลว่าผมรักคุณชายเข้าแล้วหรอ  เป็นไปไม่ได้หรอกมั้งมันอาจจะเป็นเพราะหน้าทีก็ได้นะ หน้าที่ต้อง
ดูแลคุณชายไง

เอ๋? อะไรนะจะบอกว่าผมแก้ตัวงั้นหรอ  จะบอกผมรักคุณชายงั้นหรอ มันจะเป็นไปได้ยังไงแต่บ้างทีผมก็แอบเหงานะที่ตอนนี้คุณชายไม่มาสนิทด้วย ทุกทีจะเดินตามผมต้อยๆเลยแท้ๆ  เอ๊ะ เดียวนี้ผมบอกว่าเหงาเพราะคุณชายไม่สนใจงั้นหรอไม่จริงน้าหรือว่าผมจะชอบคุณชายจริงๆ ไปไกลแล้วไอ้น้ำเอ๋ย

“ น้ำ  น้ำ  ละอองน้ำ! เป็นอะไรไปอีกละกำลังคิดอะไรอยู่ทำหน้าเครียดจัง เป็นห่วงคุณชายอีกหรือไงก็บอกแล้วว่าไม่ต้องห่วงหมอธันก็มาดูให้ทุกวัน”
“ น้ำเปล่าเป็นห่วง”
“ครับๆไม่ห่วงก็ไม่ห่วงเราเข้าไปข้างในกันเถอะ”

พอเดินเข้ามาในบ้านก็เห็นคุณชายนั่งคุยอยู่กับหมอธันที่โซฟารับแขก ก็คุยกันปกติดีแต่ทำไมเวลาคุยกับผมคุณชายชอบหันหน้าไปทางอื่นไม่ก็พูดเร็วๆเหมือนจะตัดจบไม่อยากคุยด้วยขนาดนั้นเลยหรือไงนะเดียวนี้ผมไม่น่ารักเหมือนทุกทีแล้วสินะก็มีคุณหมอหล่อๆมาหาทุกวันนิมีคนคุยด้วยแล้วผมคงจะไม่จำเป็นแล้ว

“ ดาว  ร้องไห้ทำไมเป็นอะไรบอกพี่สิเจ็บตรงไหนครับ”
“ เปล่า ดะ…ไม่ได้เจ็บ”   บ้าจริงนี้ผมร้องไห้หรอ ร้องไห้กับเรื่องแค่นี้เนียนะ
“นางฟ้า! นางฟ้าเป็นอะไร ใครแกล้งบอกเรามาโอ๋ๆไม่ร้องนะ”

พอเห็นว่าผมร้องไห้คุณชายก็เดินเข้ามาหาแล้วก็กอดปลอบเหมือนที่ผมเคยทำให้แต่พอคุณชายยิ่งทำผมก็ยิ่งร้องนิมันอะไรกัน

“ คุณละอองดาวเป็นอะไรไปครับอยากให้ผมตรวจหน่อยไหม”
“ มะ…ไม่เอา ไม่เอา ฮึก…ไม่เอา”
“ โอเคๆไม่ตรวจๆนะนางฟ้าอย่าร้องเลยนะเงียบซะนะครับ”
“ ไม่ ฮึก… ไม่เงียบ ฮึก…ไม่  ไม่” ทำไมผมดูเป็นคนไม่มีเหตุผมแบบนี้กันนะแต่ผมหยุดร้องไม่ได้น่าอายจริงๆ
“ พี่นัทฮึก…พี่นัท ขึ้นห้องดาว    อยากขึ้นห้อง”
“ครับ ปะเดียวพีพาไปไม่ต้องร้องแล้วโตแล้วนะเรา”
“ไม่ต้องเราจะพาไปเอง ไปกันนางฟ้าเดียวเราพาไปเนอะ”
“ไม่เอา   จะไปกับพี่นัท   ไม่อยากอยู่กับคุณชาย”   ผมขอละผมยังไม่พร้อมจะอยู่กับคุณชายตอนนี้เลย


หลังจากที่น้ำที่ขึ้นห้องไปแล้ว

“ ไอ้ณินมึงไปทำอะไรไว้อีกละคุณน้ำเขาถึงได้ปี่แตกนะห๊ะ”
“ จะบ้าหรอ ใครจะไปทำอะไรวะกูไม่ได้ทำอะไรเลยนะเว้ย”

คิดว่านะ  ก็ผมไม่รู้นิว่าผมไปทำอะไรตอนไหนเมื่อเช้าก็ยังคุยกันดีๆอยู่เลย

“ แน่นะ ช่วงนี้มึงคุยกับคุณน้ำบ่อยหรือเปล่า”
“ ก็  ไม่ค่อยวะ ส่วนใหญ่ก็อยู่แต่ในห้องหนังสือ”
“ อ้าวแล้วคุณน้ำเขาอยู่ไหน”
“บางวันก็อยู่ในนั้นด้วยกันนั้นแหละแต่บางวันเขาก็อยู่ในสวนบ้างในครัวบ้าง”
“แล้วทำไมมึงไม่อยู่กับเขาละทุกทีเดินตามต้อยๆ”
“ กู   อย่าว่าแต่อยู่ด้วยเลยช่วงนี้กูแต่ไม่ได้คุยกับน้ำด้วยซ้ำ”
“อ้าวไอ้นี้  พอจะรู้ละว่าสาเหตุที่คุณน้ำร้องมาจากอะไร  มันมาจากมึงชัวแต่ก่อนนิตามเขาต้อยๆที่ตอนนี้รู้ว่าเขาไม่ได้ผู้หญิงก็จะเขียเขาทิ้งละสิ”
“  บ้ากันไปใหญ่แล้วก็ไม่ได้จะทำแบบนั้น  กูแคไม่รู้จะคุยกับเขายังไงแต่นั้นเอง”

คือเข้าใจผมไหมคนที่ผมนอนกอดอยู่ทุกคืนแล้วเข้าใจว่าเป็นผู้หญิงมาตลอดอยู่ๆวันหนึ่งมารู้ว่าเขาเป็นผู้ชายมันก็มีตกใจกันบ้าง ไอ้รักมันก็รักแหละไม่ใช่ไม่รักไม่ใช่ว่ารังเกียจแต่เข้าใจหน่อยสิว่าผมไม่เคยเจอแบบนี้นิหว้า เวลาอยู่ต่อหน้าน้ำผมทำตัวไม่ถูกเอาจริงๆแค่มองหน้าน้ำผมก็เขินแล้ว  ไม่ใช่ไม่อยากอยู่ด้วยนะแต่ ผมทำตัวไม่ถูกจริงๆ

“ น่าสงสารจริงๆเลยไอ้พวกโลกแคบเนีย  ถือซะว่าเปิดโลกกว้างแล้วกันเอานี้เอาไปอ่านซะนะเพื่อนอะไรๆมันจะดีขึ้นแล้วก็นะ มึง
ควรบอกน้ำนะทั้งเรื่องของมึงแล้วเรื่องของน้ำเองอย่าปล่อยไวนานละเมียขอหย่าแล้วจะรู้สึก  งั้นวันนี้กูกลับ”
 พูดจบธันก็เดินไปเก็บของแล้วก็ออกไปเลยสงสัยหรอครับว่าธันเอาอะไรให้ผม ผมก็สงสัย แต่พอเปิดห่อดู 


นี่มัน



การ์ตูนเกย์!!!



มันเอาอะไรมาให้ผมอ่านเนีย ไม่ได้มีเล่มเดียวด้วยนะมีตั้งสามเล่มมึงจะเอาให้กูทำไมเยอะแยะวะ หือ? นิกระดาษอะไร  ‘ กูเลือกมาเพื่อมึงเลยนะภาพชัดมึงจะได้เรียนรู้ให้ลึกซึ้งจะได้เอาไปปฏิบัติได้ถูก’ ผมควรขอบคุณมันไหม เฮ้อ ให้ตายเถอะ

“ อ้าวคุณชายหมอธันไปไหนแล้วละ”
“ กลับไปแล้ว”
“ อืม   นิถ้าเป็นผม ผมจะขึ้นไปอยู่กับน้ำนะถ้าไม่มีอะไรแล้วผมขอตัวก่อน”

ฟังไม่ผิดหรอกครับตอนนี้ นัทรู้เรื่องผมหมดแล้วเห็นว่ารู้มาจากไอ้ธันไม่รู้ว่ามันไปทำอีกท่าไหนกันถึงได้รู้แต่ก็ดีเพราะตอนนี้ผมมีคนมาช่วยเพิ่มอีกคนทำให้เรื่องทุกใกล้จบเต็มทีแล้วไม่น่าจะเกินสิ้นเดือนนี้เรื่องที่ผมค้างคาใจอยู่ก็คงจะจบไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงแล้ว  เหลือก็แต่เรื่องนี้เนียแหละผมจะเริ่มจากตรงไหนดีระหว่างไปอ่านการ์ตูนที่เพิ่งได้มาเพื่อหาวิธีรับมือหรอหรือขึ้นไปหาน้ำแล้วเล่าเรื่องทุกอย่างให้น้ำฟังผมควรทำอันไหนก่อนดี
ถ้ามั่วแต่คิดหาวิธีอยู่แบบนี้วันนี้ผมคงไม่ได้คุยกับน้ำแน่ๆอย่างน้อยผมอยากจะคุยกับน้ำอยากให้แน่ใจว่าน้ำจะไม่ร้องไห้เพราะผมอีก หวังว่าน้ำจะหยุดร้องไห้แล้วนะไม่อยากให้น้ำร้องไห้เลยให้ตายแต่อย่างที่ธันบอกผมอาจจะทำผิดจริงๆ  ผมเคาะประตูห้องเบาๆก่อนที่จะเปิดเข้ามาน้ำนั่งอยู่ที่เก้าอี้ใกล้กับหน้าต่างหลังได้ยินเสียงเปิดประตูก็หันกลับมาดูพอรู้ว่าใครก็หันกลับไปมองหน้าต่างเหมือนเดิม

“ นางฟ้าเราขอโทษ” ผมเดินเข้าไปกอดน้ำจากด้านหลังผมจะเริ่มจากตรงไหนดี
“ ขอโทษทำไม คุณชายทำอะไรผิด”
“เราทำนางฟ้าร้องไห้เราขอโทษ ขอโทษที่ช่วงนี้เราไม่ได้อยู่ด้วยกันนางฟ้านะ”
“ไม่เป็นไรดาวเข้าใจคุณชายคงเบือถ้าอยากให้น้ำไปอยู่ที่อื่นก็บอกนะ”
“ ไม่ได้!”   ให้ตายน้ำไปเอาความคิดนี้มาจากไหนผมไม่ได้เบือหรืออยากให้น้ำไปจากผมหรือไปอยู่ที่อื่น
“ นางฟ้า ไม่สิเราจะเริ่มจากตรงไหนดี ฟังนะเราไม่ได้เบื่อหรืออยากให้นางฟ้าไปอยู่ที่อื่น เราผิดเองที่ทำให้นางฟ้าคิดแบบนี้”
การที่จะบอกเรื่องสำคัญกับใครสักยิ่งเป็นที่เราแคร์นี้มันยากจริงๆให้ตาย
“ ฟังนะเรามีเรื่องจะบอก พอฟังแล้วอาจจะโกธรจะเกียจเรา เราไม่ว่าหรอกแต่ช่วงฟังเราให้จบก่อนฟังเหตุผลของเราที่ต้องทำแบบนี้เพราะมันจำเป็น”
“ ทำไมคุณชายทำไร”
“น้ำพร้อมจะฟังในสิ่งที่ผมบอกหรือเปล่าครับ”
แค่ผมเรียกชื่อเท่านั้นแหละน้ำก็มีอาการตกใจแล้วถอยห่างจากผมทันที ร็สึกเหมือนโดนรังเกียจเลยแหะ
“ น้ำ ผมไม่ได้เป็นบ้า”



----------------------------------------------------------------------------------------


หลังจากที่หมอธันขอตัวกลับบ้าน


[หมอธัน:   ซวยละจะไงวะทนายยังอยู่กับคุณนิอยู่เลยลำบากจริงๆเลยต้องติดรถชาวบ้านไปนู้นไปนี้

5นาทีผ่านไป

หมอธัน:  ทำไมยังไม่ออกมาอีกวะ อย่าบอกนะว่าถ่านไฟเก่าอยู่ใกล้กันแล้วดันติดไฟนะ ไอ้บ้าทนาย ไอ้เลว
ทนาย:  เหมือนไรจะเลิกมองผมในแย่ร้ายห๊ะหมอแล้วไอ้ถ่านไฟเก่านั้นคืออะไรบอกไปแล้วไม่ใช่หรือไงว่าผมกับน้ำไม่ได้มีอะไรกัน
หมอธัน: ใครจะไปรู้ละเห็นก่อนหน้านี้ออกจะชอบนิ
ทนาย: ใช่นั้นมันก่อนหน้านี้นะ ( เดินเข้าไปกระซิบข้างๆหู) แต่ตอนนี้ผมชอบคุณนะ
หมอธัน:   :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 14 l 8 / 11 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: angelnan ที่ 08-11-2015 21:34:35
นานมา แถมสั้นด้วย ค้างมาก
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 14 l 8 / 11 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 08-11-2015 21:59:17
ป่านนี้น้ำคงขวัญเสียน่าดูเลยนะคะที่ถูกคุณชายจับได้เสียแล้ว
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : ตอน: 15 l 8 / 11 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: kaname ที่ 08-11-2015 23:31:01
Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@   
ตอน : 15





“ น้ำผมไม่ได้เป็นบ้า”
ห๊ะ?  ไม่ได้เป็นบ้า  มันจะเป็นไปได้ไงก็เห็นๆอยู่ แบบนี้หรือเปล่าที่เขาชอบบอกว่าคนบ้าชอบบอกว่าตัวเองไม่ได้บ้า
“ ฟังนะผมไม่ได้เป็นบ้าจริงๆน้ำเชื่อผมไหมที่ผมต้องทำเหมือนเป็นบ้าเพราะผมจำเป็นจริงๆๆม่ๆด้มีเจตนาหลอกน้ำเลยนะ”
มันเชื่อง่ายนักนิก็อยู่ด้วยกันมาตั้งหลายเดือนก็เป็นบ้ามาตลอดไม่ใช่หรอ แต่เดียวนะน้ำงั้นหรอกทำไมถึงเรียกผมว่าน้ำละ
“ ผมอธิบายให้คุณฟังได้แค่คุณเปิดใจฟังที่ผมพูด…”
“ เดี่ยวก่อน น้ำ ทะ…ทำไมถึงเรียกน้ำละ”
“อ๋อเรื่องนี้ คงต้องคุยกันนานผมว่าเราไปหาที่นั่งกันก่อนไหม”

ว่าแล้วคุณชายก็เดินมาเข้ามาจับมือแล้วเดินไปนั่งที่เตียงทำไมต้องที่เตียงด้วยละโซฟาก็มี

“ เอาละเริ่มจากเรื่องน้ำก่อนแล้วค่อยต่อด้วยเรื่องผมนะ น้ำไม่ต้องกลัวนะผมรู้ว่าน้ำคือน้ำเป็นละอองน้ำไม่ใช่ละอองดาวถูกไหม  น้ำคงจะจำไม่ได้ก่อนหน้านี้เราเคยเจอกันน้ำกับดาวอาจจะหน้าตาเหมือนกันแต่นิสัยผมคิดว่าไม่เหมือนกันนะ เราเคยเจอกันตอนที่พ่อกับแม่ผมไปทานข้าวที่บ้านน้ำตอนที่บอกว่าคนที่จะมาเป็นภรรยาผมคือละออองดาวผมก็แอบสงสัยว่าคุณสองคนจะนิสัยเหมือนกันไหมเลยได้ยินมานิดหน่อยว่าคนพี่นะเปรียวคนน้องนะหวาน เขาว่ามางี้นะแต่เท่าที่เคยเจอน้ำผมว่ามันก็จริง”
“ คุณชายไม่เคยเจอพี่ดาวหรอ”
“ยังหรอกเจอแค่น้ำ แค่น้ำก็พอแล้วต่อนะช่วงแรกๆผมก็สงสัยว่าคนที่อยู่กับผมใช่น้ำอย่างที่ผมคิดไหมก็เลยให้ธันช่วยสืบให้เพิ่งรู้มาเมื่อไม่นานนี้เองว่าคนที่อยู่กับผมคือละอองน้ำ ผมดีใจนะที่คนที่อยู่ตรงนี้คือน้ำแล้วก็อีกเรื่อง คือเรื่องที่น้ำเป็นผู้ชาย”
“คุณชายรู้!!!!!” ไม่จริงอะรู้ได้ไง ผมที่กำลังจะถอยออกมาก็โดนคุณชายกอดเอาไว้ซะก่อน
“ อ่าใช่  แต่เดี่ยวน้ำฟังก่อนอย่าเพิ่งหนีสิ ฟังนะฟังผม ไม่ว่าน้ำจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายผมก็ชอบน้ำนะ”
“ รู้นานหรือยัง”
“ตอนที่ไปทะเลกันครับ”
“ วันสุดท้ายใช่ไหมที่ลงไปเล่นน้ำ”
“ครับ”
“ เพราะอย่างนี้ใช่ไหมถึงหลบหน้าไม่ค่อยคุยด้วยทำตัวห่างเหินแล้วแบบนี้จะมาบอกว่าชอบได้ยังไง”
“ ผมขอโทษจริงๆตอนนั้นผมไม่รู้จะทำยังไงคือเอาจริงๆก็ตกใจแต่ผมไม่ได้ไม่ชอบนำนะจริงๆสาบานได้เลยผมแค่ทำตัวไม่ถูกเวลาอยู่ใกล้น้ำ”

แล้วคิดว่าช่วงนี้ผมทำตัวถูกนักหรือไงสับสนไปไม่หมดไม่รู้หรอ

“แล้วเรื่องที่บอกว่าไม่ได้บ้า”
“ เรื่องนี้ผมยังบอกอะไรน้ำมากไม่ได้แต่ถ้าทุกอย่างจบลงเมื่อไรผมจะบอกน้ำทุกอย่างเลยแต่ตอนนี้ที่อยากให้น้ำรู้ไว้คือผมไม่ได้เป็นบ้าจริงๆอย่างที่ทุกคนเข้าใจผมทำเพราะมีความจำเป็นจริงนะน้ำเข้าใจผมใช่ใหม”
“ป้าอรรู้หรือเปล่า”
“เปล่าครับไม่รู้มีแค่ธันที่รู้ไม่สิตอนนี้ก็มีน้ำกับนัทที่รู้”
“นัท?พี่นัท?คุณชายเป็นคนบอก”
“เปล่านัทรู้มาจากธันแต่รู้ได้ยังไงผมก็ไม่รู้เหมือนกัน”

พอคุณชายพูดจบทุกอย่างก็เงียบ คุณชายไม่ได้บ้า แถมตอนนี้ยังรู้ว่าผมเป็นใครแล้วเป็นผู้ชาย ผมควรทำไงต่อดีละเดินจูงมือกับคุณชายไม่หย่าหรอ หรือทำตัวตามปกติ เหมือนอย่างที่เคยแต่นั้นมันก่อนที่เขาจะรู้ว่าผมเป็นผู้ชาย

“ ผมเป็นผู้ชายคุณคงรังเกียจใช่ไหมที่ต้องมาแต่งงานกับผมแทนพี่คุณชายคงไม่ชอบใจเท่าไรคุณชายอยากจะไปหย่าตอนไหนบอกผมนะ”
“ ไม่มีการหย่าอะไรทั้งนั้นแหละ!   น้ำได้ฟังที่ผมพูดหรือเปล่าว่าผมชอบน้ำดีใจว่าคนที่อยู่กับผมตรงนี้คือน้ำแล้วทำไมผมต้องหย่าด้วย ในเมื่อผมชอบไม่สิ น้ำผมรักน้ำนะ”
“แต่ผมเป็นผู้ชายนะ”
“แล้วไงก็มันช่วยไม่ได้นิก็น้ำเกิดเป็นผู้ชาย”
“ใครๆเขาจะเอาคุณชายไปนิทาเอานะ”
“ผมไม่สนหรอกแค่น้ำอยู่กับผมก็พอ น้ำจะอยู่กับผมได้ไหม”

อยู่ๆคุณชายก็คุกเข่าลงต่อหน้าผม จะทำอะไรของเขา

“คุณละอองน้ำครับผมอาจจะเป็นหัวหน้าครอบครัวได้ไม่ดีสักเท่าไรแต่ผมจะปรับปรุงตัวเองให้ดีกว่านี้จะปกป้องคนในครอบครัวจากเรื่องร้ายๆเป็นผู้นำที่ดี คุณละอองน้ำครับคุณจะให้เกียรติมาเป็นคนครอบครัวของผมจะได้ไหมครับ”

นิผมไม่ได้ฝันไปใช่ไหมตรงหน้าผมกำลังมีผู้ชายคนหนึ่งคุกเขาขอให้ผมไปเป็นครอบครับของเขา น่าขำสิ้นดี ผมไม่เคยมีแฟนมาก่อนเรียกได้ว่าตั้งแต่เกิดผมหาคำว่าแฟนไม่เจอเลยละแต่ตอนนี้ผมคิดว่าผมหาคำว่าแฟนเจอแล้วละ

“คุณละอองน้ำจะให้เกียรติมาเป็นภรรยาของผมได้ไหมครับ”
“ คุณจะไม่นอกใจผมใช่ไม่ถ้าผมตกลง”
“ด้วยเกียรติที่ผมมีผมสัญญาว่าเรื่องแบบนั้นจะไม่เกิดขึ้น”
“อีกคำถามนะ คุณรักผมไหมคุณชาย”
“ โธ่ที่รักถ้าคุณฟังที่ผมพูดคุณน่าจะรู้แต่ถ้าคุณอยากได้ยินผมก็จะพูดให้ฟัง ผมรักคุณน้ำ”
“ถ้าจะพูดขนาดนั้นผมตกลงก็ได้”
“ น้ำต้องตกลงอยู่แล้วเพราะผมรักน้ำ”

ผมโถมตัวเข้าไปกอดคุณชายแน่นถึงจะเคยกอดกันบ่อยแต่วันนี้กอดของคุณชายรู้สึกดีกว่าทุกครั้งที่กอดกัน
คุณชายกอดตอบผมพร้อมกับหอมแก้มบ้างหน้าผากบ้างแล้วก็วนมาที่แก้มทำอยู่อย่างนั้นสักพักก่อนที่จะปล่อย

“ต่อไปนี้น้ำเป็นภรรยาผมนะ”
“อืม”
“น้ำเขินหรอหน้าแดงหมดเลย”

รู้แล้วยังจะมาแกล้งอีก พอผมทำหน้าบึ้งใส่คุณชายก็หัวเราะแล้วดึงผมเอาไปหอมอีกให้ตายสิร็สึกเปลียงตัวซะมัดเลย

“นิน้ำเราดีกันแล้วใช่ไหม”
“เอ๋? ดีกัน? เรื่องอะไร”
“ก็เมื่อบ่ายน้ำร้องไห้”
“ อ๋อไม่เป็นไรแล้วละผมโอเคแล้วคุณชายไม่ต้องคิดมากหรอก”
“ดีจังแล้วก็นะน้ำเปลี่ยนจากคุณชายเป็นพี่ณินได้ไหม”
“ทำไมละผมว่าแบบนี้ก็ดีอยู่แล้วผมชินแล้วด้วย”
“ก็จะได้ดูสนิทกันไงแล้วก็นะน้ำผมๆมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้วก่อนหน้ายังแทนตัวเองว่าน้ำอยู่เลยเอาแบบเดิมสิน่ารักกว่าแบบนี้อีกนะ”
“ก็ได้น้ำแทนตัวเองแบบนี้ก็ได้”
“แล้วก็เรียกพี่ณินด้วย” ได้คืบจะเอาศอก
“ไม่เอาน้ำไม่ชินอย่ามาบังคับนะน้ำไม่ชอบ อะป่านนี้แล้วป้าอรกลับมาจากตลาดแล้วมั้งน้ำลงไปดูดีกว่าจะได้ให้ป้าแกกลับบ้านเลยไม่ต้องทำข้าวเย็นให้”

ผมไม่สนใจเสียงคุณชายที่เรียกตามหลังมาให้ตายเถอะแค่นี้ก็อายจะแย่ถ้าให้เรียกพี่ณินผมคงไม่กล้ามองหน้าคุณชายแน่ๆหนีลงไปข้างล้างก่อนดีกว่า

“ อ้าวป้าอรเพิ่งกลับมาถึงหรอคะ”
“ค่าคุณหนู”

ถึงตอนนี้คุณชายจะรู้แล้วว่าผมเป็นผู้ชายไม่ใช่ผู้หญิงแต่ป้าอรยังไม่รู้นิผมก็คงต้องทำตัวเหมือนเดิมตอนที่อยู่กับป้าแกนั้นแหละ

“ เดียวดาวช่วย จริงสิวันนี้ป้าอรกลับบ้านได้เลยนะคะ”
“เอาอย่างนั้นหรอค่ะไม่ให้ป้าทำกับข้าวช่วยหรอกค่ะ”
“ไม่ละคะวันนี้ป้าอรคงเหนื่อยแล้วกลับไปพักเถอะคะ”
“งั้นป้าก็ขอตัวกลับก่อนแล้วกันนะคะ”
“ค่ะเดินทางปลอดภัยนะค่ะ”

พอเก็บของใส่ตู้เย็นเสร็จป้าแกก็ขอตัวกลับเลยจริงๆผมว่าให้แกกับเร็วหน่อยก็ดีนะจะได้มีเวลาพักผ่อนแต่คงต้องคุยเรื่องนี้กับคุณชายก่อนเพราะยังบ้านหลังนี้คุณชายก็ใหญ่สุดอยู่ดีแถมตอนนี้ก็ไม่ได้บ้าแล้วด้วยเนอะ
จะว่าไปตอนนี้ผมก็ได้เป็นภรรยาจริงๆแล้วสินะตื่นเต้นกว่าตอนนี้จดทะเบียนสมรสซะอีกแฮะเรามีสามีเป็นตัวเป็นตนซะแล้วสิไอ้น้ำแล้วจะพ่อกับแม่ว่ายังไงดีนะว่าผมคงมีหลานให้ท่านอุ้มไม่ได้แล้วไม่สิก่อนอื่นต้องบอกท่านก่อนว่าผมแต่งงานแล้วนะ

“คิดอะไรอยู่ครับหน้ายุ่งไปหมดแล้ว”
“ก็เรื่องทั่วไป”    คุณเดินเข้ามาหาผมในครัวแล้วช่วยหยิบนู้นหยิบนี้ออกมาจากตู้เย็น (แล้วเมื่อกี้ผมจะเอาใส่ทำไมวะ)
“ เรื่องทั่วไป?เรื่องของเรา?”
“ก็ไม่ใช่ซะทีเดียวหรอก อย่างที่คุณชายรู้ว่าจริงๆคนที่คุณชายจะแต่งด้วยคือพี่ดาวแต่เพราะพี่ดาวไม่อยากแต่เลยให้ผมมาแทน”
“ ผมดีใจที่น้ำมาแทนนะ  เล่าให้ฟังหน่อยสิว่าทำไมน้ำถึงได้มาละ”

ผมเริ่มเล่าเรื่องทั้งหมดให้คุณชายฟังตั้งแต่คุณลุงธาราไปหาที่บ้านคุยเรื่องงานแต่เล่าทุกอย่างที่ผมยังพอจำได้อะนะให้คุณชายฟัง คุณชายก็นั่งฟังเงียบๆแต่ถ้ามีอันไหนงงก็จะถามซ้ำ

“ เรื่องทั้งหมดก็เป็นนี้นี้แหละ น้ำไม่รู้จะบอกพ่อกับแม่ยังไงดี”
“ ก็บอกไปว่าน้ำเป็นภรรยาผมสิง่ายจะตาย”
“ถ้ามันง่ายขนาดนั้นก็ดีสิน้ำเป็นผู้ชายนะถ้าคุณชายยังไม่ลืม”
“อ้าวไม่ใช่ว่าคุณหญิงป้ารับหรอกหรอถึงได้ให้แต่งหญิง”

คือคุณชายตอนนี้คุณเข้าใจว่าผมมีรสนิยมแบบไหนเนีย

“ มันจะเป็นแบบนั้นได้ไงเล่า! น้ำไม่ได้ชอบแต่งหญิงซะหน่อยก็แม่ไปหาซินแสแล้วซินแสบอกว่าฝาแฝดที่เกิดมานะถ้าเป็นชายหญิงจะต้องมีคนใดคนหนึ่งตาย แล้วแม่ก็กลัวว่าจะเสียพวกน้ำคนใดคนหนึ่งไปก็เลยให้หญิงเหมือนพี่ตั้งแต่จำความได้ก็แต่แบบนี้มาตลอดแต่ก็โตมาจนป่านนี้แล้วมันคงไม่มีอะไรหรอกมั้ง”
“ ตอนแรกนึกว่าน้ำชอบแต่งหญิงซะอีกนะ ถ้าไม่บอกก็ไม่มีใครรู้หรอกว่าน้ำเป็นผู้ชายดูอย่างผมสินอนกอดอยู่ทุกวันยังไม่รู้เลยว่าคนที่นอนกอดอยู่ทุกวันเป็นผู้ชาย”
“อ๋อเพราะอย่างนี้ใช่ไหมทุกวันนี้เลยไม่นอนกอดเพราะว่ารู้ว่าเป็นผู้ชายละสิ”
“ใช่ที่ไหนกันจริงๆก็แอบกอดทุกคืนนั้นแหละแต่ก็ปล่อยก่อนที่น้ำจะตื่น  หว้าดูสิน้ำหน้าแดงอีกแล้วเขินหรอครับงั้นคืนนี้จะนอนกอดน้ำทั้งคืนเลยหรอ”
“ อะไรแค่กอดเองหรอ”
“น้ำ”

อ๊ากผมเปล่าหวังอะไรนะเปล่าจริงๆแค่นอกกอดเฉยๆก็พอแล้ว  แล้วทำไมคุณชายต้องเรียกชื่อผมซะเคลิมเลยละ  ไม่เอานะไม่ต้องมากอดเลย ไม่ต้องมาหอมตัว ทำไมคุณชายตัวหนักแบบนี้ละไม่เอานะผมยังไม่พร้อม ผมยังไม่พร้อมสำหรับเรื่องแบบนี้ ม่ายยยยยยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 15 l 8 / 11 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 09-11-2015 05:50:25
คำถามนำไปเสียขนาดนั้นแล้วยังจะมาบอกว่าตัวเองไม่พร้อมอีกนะคะน้ำ ปากไม่ตรงกับใจจริงๆ เลยเชียว~~ :m3:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 15 l 8 / 11 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 09-11-2015 06:19:59
อ่อยขนาดนี้ก็พร้อมไปเถอะค่ะน้องน้ำ โธ่!!!!!!! พี่นี่ตั้งกล้องรอแล้วนะคะ
ดีใจที่กลับมาต่อค่ะ เย้!!!
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 15 l 8 / 11 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: VentoSTAG ที่ 09-11-2015 12:08:18
สองตอนแต่ก็ยังไม่จุใจ แต่ตอนต่อๆ ไป ยังไงๆ เค้าก็จะตาม
อยากดูคุณชายณินกุ๊กกิ๊กน้องน้ำ  :hao6: :hao6: :hao7: :hao7:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 15 l 8 / 11 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: Pittabird ที่ 09-11-2015 15:53:45
คุณชายศึกษาจากการ์ตูนที่หมอธันเอามาให้หรือจะศึกษาจากเล้านี้ก็ได้ค่ะ.  ไม่นานก็สำเร็จ. อิอิ. คนอ่านฟิน
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : ตอน : 16 l 15 / 11 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: kaname ที่ 15-11-2015 00:20:54

Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@   
 ตอน : 16








อากาศตอนเช้านี้เย็นสบายดีจัง  ลมเย็นๆพัดเข้ามาในห้องทำให้ม่านที่ไม่ได้มัดไว้ขยับไหวไปตามลม กลิ่นดอกไม้ที่ปลูกเอาไว้ในสวนลอยตามลมขึ้นมาติดจมูกสดชื่นจัง เป็นเช้าที่ดีเนอะ

“ อืม…น้ำตื่นแล้วหรอ”
“ ครับ”
“ไม่ต้องรีบตื่นหรอกนอนต่ออีกนิดเถอะ”

พูดจบคุณชายก็ดึงผมเข้าไปกอดจมหายไปกับอกอุ่นที่ขยับขึ้นลงตามจังหวะหายใจ  นั้นสินะวันนี้ทำตัวเอื่อยๆบ้างก็ดีวันนี้ให้ป้าอรมาทำงานตอนบ่ายด้วย พอคิดได้แบบนั้นผมก็ขยับแขนยกขึ้นไปกอดตอบคุณชายแล้วหลับตาลง แต่ก่อนที่ผมจะเข้าสู้ห่วงนิทราในยามเช้าผมก็รู้สึกถึงอะไรสักอย่าง หยุกหยิกๆบริเวณรอบๆเอวก่อนจะลูบลงไปที่ก้น   ก้น? ผมโดนจับก้น อ๊ะ! อย่าบีบนะ ใครกันผมนอนอยู่กับคุณชาย  คุณชาย? อย่าบอกนะ

“คุณชาย!!!”
“ครับผม”
“ ไม่ต้องมาครับผมเลยนะ เลิกทำแบบนี้ทุกเช้าสักทีได้ไหม!”
“งั้นทำเวลาอื่นก็ได้งั้นสิ”
“ไม่ได้!”


ให้ตายเถอะผมต้องเจอแบบนี้ทุกวันเลยหรือไง หายจากบ้าแต่มากามแทนใช่ไหม สงสัยละสิว่าผมบ่นอะไรแต่เช้าก็จะอะไรซะอีกละช่วงหลังๆมานี้คุณชายเริ่มทำตัวลุ่มลามกับผมประจำทุกครั้งที่มีโอกาส  ทุกที่ก็มีแค่กอดกับจูบแต่เดียวนี้คุณชายมันเริ่มเลื้อยแล้วครับผม ล้วงนู้นล้วงนี้ แต่จะโทษคุณชายคนเดี่ยวก็ไม่ได้อะนะเพราะบางที่ผมก็ยอมให้ทำด้วยละก็นิดนึง แต่ผมยังไม่ยอมขึ้นเตียงกับคุณชายหรอกนะ เห็นอย่างนี้ผมก็ยังซิงนะครับ ผมได้ยินมาว่าครั้งแรกมันเจ็บมากแถมยังมีเลือดออกอีกมันน่ากลัวไปนะผมว่าแต่ผมก็สงสัยนะว่ามันเจ็บขนาดนั้นแล้วทำใครๆถึงยังจะทำกับอยู่ ทุกคนเป็นไปเป็นมนุษย์ sกันหมดแล้วหรอ  ข้าขอแค่ความเจ็บปวดเท่านั้น!! บ้าไปแล้วไม่เอาอะถ้าคุณชายยังไม่หาวิธีที่จะทำให้ไม่เจ็บเลือดไม่ออกไม่ได้ผมก็ไม่ยอมหรอกไม่ๆ    ที่พูดแบบนี้เพราะผมกับคุณชายเคยลองกันดูแล้วนะสิ   อย่าเพิ่งคิดไปไกลนะครับผมหมายถึงลองหาดูในเน็ทอะไรแบบเนีย  อ๋อแล้วก็หนังสือการ์ตูนด้วย (ที่หมอธันให้คุณชายมาพอดีผมไปเจอคุณชายเลยเล่าให้ฟังว่าได้มาได้ยังไง)

“ น้ำเมื่อไรจะยอมสักทีไม่อยากทำหรอ”
“เปลี่ยนกันไหมให้ผมเป็นคนใส่เข้าไปแทนคุณชาย แบบนั้นผมโอเคนะตอนนี้เลยก็ได้”
“ ได้ไงก็น้ำสวยน้ำต้องอยู่ข้างล้างถึงจาน้ำถูกเขาไม่ให้คนสวยอยู่ข้างบนหรอกนะครับแต่ถ้าน้ำอยากอยู่ข้างบน ก็ออนท็อปเอาละกันเนอะ”

ห๊ะ?อะไรคือออนท็อปครับ คุณชายอาสัยจังหวะที่ผมกำลังงงๆอยู่ดึกผมขึ้นไปนั่งบนตักแล้วหอมแก้ม
ผมคิดว่าก่อนหน้านี้คุณชายคงจะได้ทำเรื่องแบบนี้บ่อยสินะถึงได้ดูรู้เยอะนักผิดกับผมลิบลับเลยที่แม่งแค่ชักวาวก็เจ๋งแล้วไม่ยุติธรรมเลย 

“ คุณชาย ออนท็อปคืออะไร”
“ น้ำไม่รู้หรอ”     ผมได้แต่สายหน้าตอบก็ไม่รู้จริงๆ
“ อืม จะบอกให้ก็ได้แต่น้ำต้องพูดว่า ‘ พี่ณินครับออนท็อปคืออะไรครับบอกน้องน้ำหน่อย’แล้วก็ไปนอนรอบนเตียง ด้วยนะ”

ให้ตายเถอะ ใครมันจะไปทำวะมันเหมือนกับพูดกลายๆว่า  ~มาสิ มาตอบคำถามกับร่างกายของผมสิครับ ~  ไม่บอกให้แก้ผ้ารอไปด้วยเลยละรู้สึกช่วงนี้คุณชายจะชอบเรื่องแบบนี้เหลือเกินนะเก็บกดจากตอนแกล้งเป็นบ้าหรอครับถามจริงเถอะ  มีแม่นางทั้งห้าก็ใช้นางบ้างเถอะเดียวนางจะงอลเอานะ  เกิดงอลขึ้นมาจริงๆคุยกันไม่รู้เรื่องจะยุ่งเอานะบอกเลย

“ ไม่บอก? ได้น้ำจะไปถามพี่นัทกับหมอธันเอาก็ได้นอกจากจะได้รู้แล้วว่ามันคืออะไรอาจจะได้ลงมือปฏิบัติด้วย”
“ อย่านะน้ำ  ไม่ต้องไปถามหรอกผมตอบได้ไม่จำเป็นต้องไปถามคนอื่นหรอกพูดเฉยๆคงไม่เห็นภาพงั้นทำให้ดูด้วยเลยแล้วกัน”

ว่าแล้วคุณชายก็ล้มตัวนอนลงบนเตียงแล้วดึงผมขึ้นไปนั่งทับบนตัว ท่านี้มันเสียงเกินไปไหมเนี่ย

“ น้ำขยับขาให้กว้ากว่านี้หน่อย  ใช่ แบบนั้นแหละเก่งมากครับคนดี เสร็จแล้วก้มลงมาให้ผมกอดหน่อย ก้มลงมาทั้งแบบนี้แหละไม่เป็นไร”

ผมทำตามที่คุณชายบอกตอนนี้เลยกลายเป็นว่าผมนอนครอมตัวตัวคุณชายอยู่บนเตียงแล้วคุณชายก็กอดผมอีกที

“ ถ้าจะให้พูดก็ประมาณนี้แหละแต่นะ ท่านี้เขาทำตอนเมคเลิฟกับเข้าใจหรือเปล่า อันนี้มันจะเข้าไปตรงนี้”

พูดไปก็เอา อะไรที่ผมคิดว่าผมว่ารู้ว่ามันคืออะไรมาถูกับก้นผม พร้อมกับมือที่ลูบวนไปวนอยู่ที่ก้นเอาแล้วสิก็รู้นะว่ามันทรมาณ ไม่ใช่ว่าผมไม่อยากทำแต่ความกลัวที่มีมันก็มากพอที่ทำให้ผมปฏิเสธคุณชาย แต่ดูเหมือนคุณชายก็จะไม่ลดละเลยทั้งๆที่รู้

“ ไม่เป็นไรน้ำผมรู้ ไม่ต้องเกร็งนะครับ ผมไม่ทำอะไรไปมากว่านี้หรอกไม่ต้องเกร็งนะทำตัวสบายๆหายใจเข้าลึกๆหายใจออกช้าๆ 
นั้นแหละคนดีเก่งมากเลยไม่เกร็งแล้วนะแต่ว่านะน้ำผมขออะไรอย่างสิ ตรงนี้นะ ขอนะมันไม่ไหวแล้วจริงๆปวดมากเลยนะ”

ตรงนี้ ?   จะตรงไหนละครับถ้าไม่ใช่ก้นผมให้ตามเถอะ  อย่ามาทำหน้าอ้อนใส่นะโธ่แล้วผมต้องทำไงละทีนี้

“ นะครับนะน้ำ จุ๊บๆๆๆ”

คุณชายว่าพร้อมกับจุ๊บที่ปากผมซ้ำๆ  ถ้าผมยอมจะดูใจง่ายไปไหม แต่ถ้าบอกไม่จะใจร้ายไปหรือเปล่ายังไงนี้ก็สามีตัวเอง

“ กะ …ก็ได้แต่ไม่ใส่เข้าไปนะน้ำยังไม่พร้อม”
“ ครับผม!! จะไม่ใส่เข้าไปครับผม ไม่ต้องกลัวนะไม่ต้องเกร็งทำแบบเมื่อกี้ เชื่อผมนะ”

ผมได้แต่พยักหน้ากับอกอุ่นๆนั้นแล้วปล่อยให้คุณชายทำนู้นทำนี้ไป  มือร้อนๆไล่ไปตามร่างกายของผมทุกส่วนที่ไล่ผ่านอยู่ก็ร้อนขึ้นมา  สักพักผมก็ได้ยินเหมือนเสียงถอดกางเกง

“ ถอดออกนะมันทำไมถนัด  ข้างในด้วยนะครับ”

มาขนาดนี้แล้วยังไงก็ต้องถอดใช่ไหมครับ  เอาวะถอดก็ถอดพอถอดของผมได้คุณชายก็ถอดของตัวเองออกตัว เนื่องจากว่าผมยังนอนอยู่ท่าเดิม(นอนครอมคุณชายอยู่) ทำให้ผมมองไม่เห็นอะไรๆที่อยู่ช่วงล่างเลย

“ ไม่ต้องเกร็งนะ ผ่อนคลายไว้ครับ”

ผมทำตามที่คุณชายว่าทำอย่าง มือร้อนๆนั้นก็ไม่ได้หยุดลูบหยุดจับตัวผมเลยแต่ไม่ไม่ได้รู้สึกไม่ดีนะครับผมรู้สึกดียิ่งลูบใกล้ๆกับสะโพกมันยิ่งรู้สึก  อะ  อืม  มัน ผมว่ามันเริ่มแปลกๆแล้วละ   อะ

“รู้สึกแล้วหรอ ดีหรือเปล่าดีใช่ไหมหืม”

อืม ดี มันรู้สึกดี  อะ ! อยู่ๆก็มีอะไรร้อนมาถูเข้ากับผม ตรงนั้นหรอทำไมมันร้อนจัง ผมก้มหน้าลงกับอกของคุณชาย แต่ก็ยังได้ยินเสียงปลอบขวัญมาเป็นระยะๆ พอแกนร้อนมาถูกกับก้นของผมมือที่ลูบก้นผมอยู่ก็ค่อยๆดันแกนร้อนเข้ามาในร่องก้นแล้วก็ลูบบ้างบีบบ้างสลับกันไป ตอนนี้ไม่ใช่แค่คุณชายคนเดียวแล้วละที่แข็งนะผมว่าผมก็เมจะแข็งแล้ว

“ รู้สึกแล้วหรอ ไม่กลัวแล้วเนอะจะทำช้าๆนะ”

คุณชายค่อยๆขยับแกนร้อนเข้าออกกับร่องก้นผมพร้อมกับบีบก้นไปด้วยทำอยู่อย่างนั้นซ้ำก่อนที่จะละมืออีกข้างมาที่แกนร้อนของผม  อะ มัน อะ อ่า แปลก รู้สึกแปลกๆ อืม  อะอ๊า อ๊า  มือข้างหนึ่งคุณชายก็ขยับแกนร้อนของผมอีกข้างก็เกาะอยู่ที่เอวพอทุกอย่างเริ่มเข้าที่เข้าทางคุณชายก็เริ่มขยับเร็วขึ้น  ผมได้ยินเสียงครางต่ำผสมกับเสียงร้องของผมมีบ้างช่วงที่คุณชายจะดึงผมขึ้นมาจูบ จูบซ้ำๆไม่ได้รุนแรงแต่กับเร่าร้อนแล้วหอมหวาน อาจจะเป็นเพราะความหวานของรสจูบละมั้งทำให้เราสองคนแทบไม่อยากจะละริมฝีปากออกจากันเลย
 


“ หิวหรือยังให้ผมไปหาอะไรมาให้กินก่อนไหม”
ผมไม่ตอบแต่สายหน้าอยู่กับหมอนแทน  บอกเลยครับว่าหมดแรงทั้งๆที่ทำแค่นั้นเองนะแต่กินพลังงานไปกินเยอะ ครับตอนนี้พวกเราทำกันแล้ว ถะ ถึงแม้ว่าจะแค่ข้างนอกก็เถอะ แต่มันรู้สึกดี
อ๊ากกก  ผมกำลังพูดอะไรเนียพอๆไม่พูดแล้ว แต่นี้ก็จะตายแล้วครับ
“ น้ำไหวไหม ทำไมหน้าแดงแบบนั้นละ ไม่สบายหรือเปล่าให้โทรตามธันให้ไหม”
ผมอยากจะตะโกนบออกไปเหลือเกินว่าผมสบายดีแต่แค่อายแค่นั้นเอง แต่ไม่เอาดีกว่าเดียวจะโดนล้อเปล่าๆ
“ ไม่ต้อง เดียวยังไงตอนบ่ายก็เข้ามาอยู่ดี น้ำง่วงอะอยากนอนมากกว่า”
ครับตอนนี้ผมง่วงมากอาจจะเป็นเพราะกิจกรรมในตอนเช้าที่ทำกับไปก็ได้  ตั้งแต่เช้าจนตอนนี้จะเที่ยงแล้วครับผมยังไม่ได้ลุกจากเตียงเลย จริงๆก็อยากไปอาบน้ำแต่ไม่มีแรงจะลุกคุณชายเลยเช็ดตัวให้แทน
อายแทบตาย ถึงจะเป็นผู้ชายเหมือนกันก็เถอะ แต่หลังจากทำเรื่องแบบนั้นแล้วมั้นก็อดอายไม่ได้อยู่ดี
เฮ้อ  ไปหมดแล้วสินะความมาดแมนของผมคงเหลือไว้แต่อะไรก็ไม่รู้
“ น้ำแน่นะว่าไม่ให้ตามธันนะ หน้าเดียวแดงเดียวซีดยังไงก็ไม่รู้ผมว่าตามมาตรวจหน่อยก็ดี ผมผิดเองทั้งที่เป็นครั้งแรกแต่ก็ทำตั้งหลายรอบ”
“  อ๊ากกก ! ห้ามพูดนะ ไม่เอาไม่ต้องตามใครทั้งนั้นแหละน้ำจะนอน เข้าใจไหมจะนอนคุณชายจะไปทำอะไรก็ไปเถอะ”
พูดจบผมก็มุดเข้าผ้าห่มหันหลังให้คุณชายทันที แต่สักพักหนึ่งผ้าห่มผมก็ถูกดึงออกแล้วคุณชายก็สอดตัวเข้ามานอนในผ้าห่มกับผมแล้วก็ดึงผมเข้ามากอดอีกที คุณชายไม่ได้พูดอะไรคงเพราะเป็นห่วงคิดว่าผมไม่อย่างจริงเลยอย่าให้ผมได้พักละมั้งเอาเถอะ ตอนนี้ผมก็ไม่มีแรงจะทำอะไรแล้วด้วย
เอาเป็นว่าวันนี้นอนทั้งวันเลยแล้วกัน ผมขยับตัวเข้าหาคุณชายจัดท่านอนที่ถนัดให้ตัวเองแล้วก็หลับตาลง พร้อมกับมีริมฝีปากอุ่นๆมาจุ๊บที่เปลือกตาพร้องกับกระซิบข้างหู



‘ ฝันดีครับ’

หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 156 l 15 / 11 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 15-11-2015 08:38:31
 :pig4:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 156 l 15 / 11 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: Jibbubu ที่ 15-11-2015 10:21:25
แหม คุณชายนี่แค่ข้างนอกยังหลายรอบ ถ้าได้กันจริงๆ มิต้องโต้รุ่งกันเหรอค่ะ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 156 l 15 / 11 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 15-11-2015 12:03:14
น้องน้ำเขินมากต่างหากล่ะคะคุณชาย ไม่ใช่ไม่สบายอย่างที่คุณชายว่ามาเสียหน่อย :-[
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 156 l 15 / 11 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: boonpa ที่ 15-11-2015 16:05:00
 :o8: คุณชายรุกซะน้ำไปไม่เป็นเลย
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 156 l 15 / 11 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 15-11-2015 16:40:53
ข้างนอกก็ยังดีนะคุณชาย
ของแบบนี้ต้องตะล่อมไปเรื่อยๆ บ่อยเข้าเดี๋ยวเคลิ้มเอง  :laugh:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 156 l 15 / 11 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: numin ที่ 15-11-2015 18:10:13
 :pighaun: คือ คุณชายเนี่ยก็หื่นเอาเรื่องเหมือนกันนะ 555+
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 156 l 15 / 11 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: VentoSTAG ที่ 16-11-2015 13:55:46
รอวันความจริงเปิดเผย ทีมนักสืบเยาวชนจับผู้ร้ายได้พร้อมหลักฐานแน่นหนา
คุณชายประกาศว่าไม่ได้บ้า และจัด Full step ให้น้องน้ำ o3 o3 o3
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 156 l 15 / 11 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: janny_j ที่ 16-11-2015 18:54:46
มาต่ออีกนะคะ รออ่านอยู่น้าาาา ชอบมากเลย น่ารักอะ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 156 l 15 / 11 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: OoniceoO ที่ 19-11-2015 18:47:58
ชอบอะเขิลเลย 555
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 156 l 15 / 11 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: VentoSTAG ที่ 13-12-2015 15:56:06
คิดถึงจังเบย.............
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 156 l 15 / 11 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: Blue ที่ 15-12-2015 21:25:41
คิดถึงอ่ะ รอยุน้าาาาาาาาาาา :hao5:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : ตอนที่17 l 18 / 12 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: kaname ที่ 18-12-2015 14:30:17
@##ผมเนียแหละภรรยา ##@   
 ตอนที่17






         ในแต่ละวันของผมยังดำเนินไปตามปกติดีครับ จะเพิ่มเข้ามาหน่อยคงจะเป็นความหื่นของคุณชายที่ดูไปดูมาไม่หน่อยนะผมว่ามากอะ คุณชายแม่งชอบลวนลามผม ฟ้องเลยนะว่าคุณชายลวนลามผมบ่อยมาก มากๆๆอะ หลังๆมานี้จ้องแต่จะลากขึ้นเตียงตลอด พอเห็นว่าแบบนี้ยอมให้ทำนะก็ได้ใจใหญ่ยิ่งเราไม่ห้ามก็ยิ่งทำ ต่อไปนี้จะห้ามแล้วผมจะประท้วงไม่ไหวนะนี้ขนาดยังไม่ยอมให้ใส่เข้าไปนะยังขนาดนี้แล้วถ้ายอมถึงขั้นนั้น วันๆผมคงไม่ต้องทำอะไรแล้วละนอนบนเตียงพอ  บ้า นี้ก็พูดเกินไป ( มั้ง)
ถ้าผมเป็นผู้หญิงจริงๆนะผมว่าปานนี้ลูกคงเต็มบ้านอะพ่อมันขยันทำเหลือเกินมีเวลาว่างไม่ได้เลยเชียว

     หืม? ถามหาพี่นัทกับหมอธันหรอไม่ต้องห่วงนะสองคนนั้นก็ยังไปๆมาๆอยู่ทุกวันนี้แหละครับมีหมอธันที่ไหนมีพี่นัทที่นั้น เขาตัวติดกันแปลกๆเนอะ  จริงสิผมมีเรื่องมาฟ้องอีกแหละ เมื่อวานนะตอนที่พี่นัทกับหมอธันบ้านแหละ เขามาด้วยกันปกตินะแต่ดูปกติแบบแปลกๆ คือทุกครั้งหมอธันจะพูดแหย่พี่นัทตลอด แต่เมื่อวานหมอธันก็พูดคุยกับคนอื่นปกติ แต่ไม่พูดกับพี่นัทเลยผมก็คิดว่ามันเป็นปกตินะเพราะพวกพี่แกไม่ค่อยชอบกันใช่ปะละ แต่พอหมอธันเข้าไปทำกับข้าวในครัวนะพี่นัทก็ตามเข้าไปด้วย ผมก็กลัวว่าจะทะเลาะกันไงเลยกะจะเข้าไปแบบเป็นคนห้าม คนกลางอะไรแบบนี้แต่พอเข้าไปเจอพี่นัทกอดหมอธันจากข้างหลังผมนี้อึ้งเลย  คือแบบเดียวนี้เขาทะเลาะกันแบบนี้แล้วหรอ

      สงสัยเนอะว่าไหม แต่ผมก็ยังไม่ได้ถามอะไรนะก็คุณชายนะสิบอกว่าปล่อยให้เขาคุยกันอย่าเพิ่งถามอะไร ถ้าวันนี้พี่นัทมาผมจะถามให้รู้เรื่องเลยว่าอะไรยังไง ผมไม่ได้ห้ามหรอกนะถ้าพวกพี่แกจะคบกันแต่บอกผมบ้างการรู้อะไรเป็นคนสุดท้ายแล้วยังต้องรู้จากคนอื่นอีกมันน้องใจนะครับทั้งๆที่พี่นัทบอกว่าผมเป็นน้องแท้ๆแต่กลับไม่บอกอะไรกันเลยแบบนี้แย่มากบอกเลย


“ น้ำ ธันโทรมาบอกว่าวันนี้จะเข้ามากินข้าวเที่ยงด้วยครับ”
“พี่นัทก็มาด้วยใช่ปละ”
“ อืมก็มาเหมือนทุกทีนั้นแหละ มีอะไรหรือเปล่าหรือว่าไม่อยากให้มา”
“เปล่าน้ำถามเฉยๆ”
“แต่ผมไม่อยากให้มานะ พอมาแล้วรู้สึกโดนแย่ความสนใจไงไม่รู้”
“ มโนอยู่หรอคุณชาย”
“โห่ น้ำอะไม่สนเราเลยนะ นางฟ้าใจร้ายสนใจเราหน่อยสิ”

       ผมคงจะใจร้ายลงหรอกถ้าจะอ้อนขนาดนี้ก็คุณชายนะสิเดินเข้ามากอด แล้ววางหัวไว้บนไหลถูไปถูมาคือเข้าใจผมไหมอะผู้ชายตัวโตๆแล้วมาทำอะไรแบบนี้บางทีมันก็น่ารักดีนะ 

       ตอนแรกก็กอดนะแต่ตอนนี้จากกอดมันกลายเป็นลวนลามไปซะแล้ว เมื่อที่ตอนแรกเกาะอยู่ที่เอวมันเริ่มตกมาอยู่ที่ก้นแล้วหัวตอนแรกที่อยู่ที่ไหลตอนนี้เริ่มไซ้ไปตามซอกคอ แล้วก็เลื่อนขึ้นมาจูบที่หน้าผาก ที่ขมับ ที่แก้ม ก่อนที่จะผละออกมามองหน้าผมก็เขินเป็นนะเล่นมาจ้องเอาๆแบบนี้นะแล้วไหนจะไอ้ยิ้มมุมปากนั้นอีก ขึ้นเตียงเลยไหมคุณชาย ไม่ใช่ละผมว่านะที่คุณชายแสดงออกแบบไม่เก็บขนาดนี้เป็นเพราะผมก็ไม่ห้ามไม่ว่า   แถมชอบด้วยไม่ใช่ละไม่ได้ชอบเหอะแค่ทำแล้วรู้สึกดีเฉยๆ


“จูบได้ไหม”

มาขั้นนี้แล้วยังต้องถามอีกหรอ คิดเองมั้งสิคุณชายมันเขินนะเว้ย

“ อย่าทำหน้ายู่แบบนั้นสิครับ มันน่ารักเกินไปแล้วเดียวก็ลากขึ้นเตียงซะหรอก”
“บ้าหรอ เดียวพี่นัทมา”
“ ถ้าไม่มาแสดงว่าได้ใช่ปะ งั้นโทรไปยกเลิกนัดเนอะ เราจะได้ขึ้นเตียงกันเนอะ”

 เพี๋ยยย!

“โอ้ย! แค่เขินก็พอน้ำไม่ต้องลงไม้ลงมือก็ได้ พอๆไม่แซวแล้วครับไม่ตีเนอะจูบกันดีกว่า”

      ผมที่ยกมือกำลังจะตีแขนข้างที่ตีไปก่อนหน้านี้ ถูกรวบมือไปจับเอาไว้แล้วถูกปิดปากด้วยปากร้อนๆที่ทำให้ร่างกายของผมร้อนตาม ไม่ใช่ไม่เคยจูบกัน จูบกันออกจะบ่อยด้วยซ้ำแต่ก็ไม่เคยชินสักที


“ อือ พะ อือออ พอแล้ว คะ  คุณชาย  อืมมม  พอแล้ว ตอนนี้เราอยู่ข้างล้างนะเดียวป้าอรเห็น”
“ ถ้าป้าอรไม่เห็นก็ได้ใช่ไหมครับ”

    คุณชายพูดทั้งๆที่ปากก็ไม่ได้ถอยห่างจากปากของผมเลยคุณชายยังจูบซ้ำๆวนๆกันอยู่ตรงนั้นแต่ผมก็ไม่ได้ห้ามนะ  ก็มันชอบอะ อ๊ากกกกกกกก เขินเว้ย!!!!


“ เยอะไปละ เพลาๆลงบ้างเหอะ”
“ก็คนมันยังหนุ่มยังแน่นก็เป็นธรรมดาผมพูดถูกไหมมีแต่น้ำนั้นแหละไม่ยอมผมซะที่”
“เราตกลงกันแล้วนะเรื่องนี้นะ”
“ครับๆทราบครับตอนนี้ก็กำลังเรียนรู้อยู่ครับ อ๋อแต่เรื่องป้าอรนะผมว่าจะให้ป้าหยุดทำงานแล้วนะ”
“อ้าวทำไมละครับ”
“ก็ไม่อยากถูกขัดจังหวะ  โอ้ยๆ น้ำอย่าตีสิล้อเล่นน่าก็ป้าอรอายุมาแล้วเลยไม่อยากให้ทำนะงานบ้านมันหนักน้อยซะเมื่อไรกัน”
ก็จริงที่ว่าป้าแกอายุมากแล้วแถมงานก็หนักด้วย แต่ถ้าไม่ให้ป้าแกทำงานแล้วจะมีรายได้ที่ไหนละ
“ จะดีหรอ คุณชายลองคุยกับป้าอรก่อนสิถ้าให้หยุดทำไปเลยแกก็ไม่มีรายได้นะ”
“ ให้หยุดงานครับแต่เงินเดือนป้าอรจะได้เหมือนเดิม”
“แล้วแกจะยอมหรอ น้ำว่าคุณชายลองคุยกับป้าอรก่อนดีกว่านะ”
“ ครับ แต่อยากบอกให้น้ำรู้ก่อนไง”
“ ครับงั้นน้ำจะไปทำกับข้าวในครัว คุณชายจะไปคุยกับป้าอรด้วยเลยไหม”
“คงคุยตอนนี้ไม่ได้หรอกต้องรอให้ธันมาคุย”

   เอ๋ ????
   
 ทำไมต้องให้หมอธันคุยละ   อะจริงด้วยคุณชายยังแกล้งบ้าอยู่นิลืมไปเลย  ทุกคนยังไม่ลืมใช่ไหมว่าคุณชายยังแกล้งบ้าอยู่ผมก็ลืมไปเลยนะเนีย ก็คนบ้าหื่นซะขนาดนี้มันก็มีลืมกันบ้าง  หือ?? ถามถึงเรื่องผมหรอ  ก็เหมือนเดิมครับนอกจากคุณชาย หมอธัน พี่นัท แล้วทุกคนในบ้านยังเข้าใจว่าผมเป็นผู้หญิง แต่ช่วงนี้ผมไม่ค่อยได้ใสกระโปรงแล้วละครับขอเปลี่ยนมาใส่เป็นกางเกงแทนคุณชายก็ไม่ได้ว่าอะไร  แต่ผมได้ยินเสียงบ่นเสียดายอะไรสักอย่างก็ไม่รู้ ( ก็ใส่กางเกงมันก็เนียลูบขาไม่ได้นะสิ  แต่ยอมให้ใส่เพราะมันเป็นขาสั้นหรอกลูบไม่ได้แค่มองได้ก็เอา : คุณชาย)

      เห็นคุณชายบอกว่าหมอธันกับพี่นัทจะมาตอนเที่ยง แต่ก่อนจะถึงเวลานัดก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมาซะก่อนพอคุณชายรับก็ได้ความว่า  หมอธันบอกว่าจะเข้ามาช้าหน่อย อาจจะบ่ายๆให้ทานข้าวก่อนได้เลยสรุปเที่ยงนี้ผมกับคุณชายก็นั่งทานข้าวกันสองคนส่วนป้าอรแกก็ทำนู้นทำนี้ของแกไปหลังทานข้าวเสร็จผมก็เก็บจานล้างทำความสะอาดเรียบร้อย จนป้าอรที่เดินเข้ามาเริ่มบ่น


“ คุณหนู เหลืองานไว้ให้ป้าทำบ้างเถอะทุกวันนี้ป้าแทบไม่ต้องทำไม่สิต้องบอกว่าป้าไม่ได้ทำอะไรคุณหนูเล่นทำซะหมด”
“ ไม่ดีหรอคะป้าจะได้ไม่เหนื่อย”
“ ไม่ดีเลยคะคุณหนูเดียวป้าตกงานคะ เดียวป้าไปดูของในตู้เย็นดีกว่าว่าเหลืออะไรบ้างจะได้ไปซื้อเข้ามา”
“ งั้น เสร็จแล้วป้าอรจะออกไปซื้อของหรือกลับไปเลยก็ได้นะคะ”
“ ค่าทุกวันนี้ก็มีหน้าทีแค่นี้ละคะ”

    ป้าอรว่าพร้อมกับส่งค้อนวงใหญ่ๆมาให้ผมแล้วเดินไปทำงานของแกต่อ ผมได้อยากจะไปแย่งานอะไรป้าแกเลยนะแต่ผมอยู่เฉยๆก็เบื่อนิ อะไรทำได้ก็เลยทำ ทำไปทำมาก็เลยทำมันซะทุกอย่างเลยพอทำนู้นทำนี้เสร็จผมก็เดินออกมานั่งดูหนังกับคุณชายที่ออกมานั่งดูก่อนแล้วตั้งแต่กินข้าวเสร็จ หนังจบไปเรื่องหนึ่งก็ได้ยินเสียงรถขับเข้ามา ตามมาด้วยเสียงหมอธันกับพี่นัท แต่ที่สะดุดตาผมคงเป็นกระเป๋าเป้ที่พี่นัทสะพายมานั้นแหละ


“ ดีจ๊ะ สุดสวยหมอคิดถึงสุดสวยจังสุดสวยคิดถึงหมอไหมมาๆกอดกันหน่อยเร็ว”

พูดจบหมอธันก็ตรงจะเข้ามากอดผมเลยแต่พี่นัทดึงเอาไว้ส่วนผมหรอคุณชายท่านก็ดึงขึ้นไปกอดไว้บนตัก

“ ไรอะแค่จะกอดเอง นิดๆหน่อยๆก็ไม่ได้ทำเป็นหวงสุดสวยยังไม่ได้ว่าอะไรเลย”

แค่กอดผมไม่ได้อะไรอยู่แล้วใช่ว่าไม่เคยกอดใครซะหน่อยนิ ผมที่กำลังจะตอบก็มีมือมาปิดปากไว้ซะก่อนแถมยังตอบแทนผมด้วย

“ ไม่ได้สุดสวยกอดใครไม่ได้หรอก สุดสวยกอดสุดหล่อได้คนเดียว”  คุณชายตอบพร้อมกับยักคิ้วส่งไปให้หมอธัน  ส่วนหมอธันพอได้ส่งก็ทำหน้าแบบมึงกล้าพูดไงกลับมา 
“  พอๆเลิกเล่นได้แล้วน่า” พี่นัทที่เห็นท่าว่าหมอธันจะไม่ปล่อยให้เรื่องจบก็พูดขัดขึ้นมาก่อน
“  น้ำ แล้วป้าอรอยู่ไหมถ้าอยู่บอกให้ป้าแกกลับไปก่อนเลย”
“ ไม่อยู่ครับ ป้าแกเพิ่งกลับไปก่อนหน้าที่พวกพี่จะมากันทำไมหรอ”
“ ดีแล้วละ วันนี้พีมีเรื่องจะคุยด้วย คุณชายผมว่าปล่อยน้องผมให้นั่งดีๆเถอะคุณจะให้พูดกันตรงนี้หรือให้น้ำออกไปก่อน”

หืม??   คุยกัน??  แล้วทำไมผมต้องออกไปก่อนด้วย อยู่ฟังด้วยไม่ได้หรือไงยังไงคุณชายก็สามีผมนะผมมีสิทธิ์ที่จะนั่งฟ้งสิเนอะ  ( เกี่ยวกันไหม)  คุณชายหันไปมองหน้าพี่นัทที หมอธันทีก่อนจะปล่อยผมลงจากตัก

“ น้ำขึ้นไปรอผมบนห้องก่อนนะครับเดียวตามขึ้นไป”
“ ทำไม?  ให้น้ำอยู่ฟังด้วยสินะคุณชายให้น้ำอยู่ฟังด้วยนะๆจะคุยเรื่องอะไรกันหรอ น้ำจะไม่ดื้อไม่กวนเลยขออยู่ฟังด้วยนะ”
“ไม่ดื้อไม่กวนเลยหรอ จริงๆเวลาน้ำดื้อก็น่ารักดีนะ แล้วก็จะน่ารักมากๆเลยถ้าน้ำจะไม่ดื้อยอมขึ้นเตียงกับผม”

   ท้ายประโยคคุณชายจงใจพูดให้ได้ยินแค่ผม แล้วมาพูดข้างหูแบบนี้อีกเขินนะเว้ย ต่อให้เขินก็ไม่ยอมหรอกนะบอกเลยอยากรู้ ยิ่งห้ามยิ่งอยากรู้ปะ เคยเป็นมะเวลาห้ามไม่ให้ทำอะไรแล้วทำมันทุกอย่างเลยตอนนี้ผมกำลังมีความรู้สึกนั้นแหละ

“ ถ้าน้ำยอมจะให้อยู่ฟังด้วย? คุณชายคิดแต่เรื่องแบบนี้หรือไงแล้วทำไมน้ำถึงฟังด้วยไม่ได้ละ พี่นัทให้น้ำอยู่ฟังด้วยนะ นะครับ หมอธัน”

ทั้งพี่นัท หมอธันแล้วก็คุณชายมองหน้ากันเหมือนจะถามเอาไง แต่ก็ไม่มีใครตอบสุดท้ายก็เป็นคุณชายที่ถอนหายใจออกมา 

“ เอาตามเดินที่คุยกันไว้เนียแหละ นัทเอาของขึ้นไปเก็บบนห้องเถอะ เดียวคุยกับน้ำเอง”
“ เอางั้นก็ได้ ไปหมอลุก”
“ ลุกไปไหนครับคุณทนาย”
“ลุกเอาของไปเก็บข้างบนกับผมมาผัวเมียเขาจะคุยกัน นั่งเป็นส่วนเกินอยู่ได้”


ผมไม่ได้สนใจหรอกว่าพี่นัทกับหมอธันเอาของอะไรไปเก็บ ที่ผมทำตอนนี้คือนั่งจ้องคุณชาย ต้องมีเรื่องอะไรที่ผมยังไม่รู้แน่ๆแล้วทำไมถึงเป็นผมที่ยังไม่รู้คนเดียวละ


“น้ำครับมานั่งนี้มา”


คุณชายว่าพร้อมกับตบที่ตักตัวเองเบาๆ ผมก็ยอมลุกไปนั่งดีๆนี้แหละครับพอนั่งลงปุบคุณชายก็กอดปับ


“ คุณชาย..”
“ อย่าเพิ่งถามอะไรได้ไหมน้ำตอนนี้ผมยังไม่พร้อมจะเล่าให้น้ำฟังจริงๆ”
“ ทำไมละ”
“ เพราะผมรักน้ำไงครับ ”
“ ไม่เห็นจะเกี่ยวกันตรงไหน พี่นัทรู้หมอธันรู้แต่ทำไมน้ำไม่รู้ พวกคุณชายแอบทำอะไรกันอยู่บอกน้ำหน่อยสิ”
“ ยังบอกไม่ได้ครับ  คนดีฟังผมนะยังจำได้ไหมตอนที่ผมบอกว่าผมไม่ได้บ้านะ ตอนนั้นผมยังไม่ได้บอกใช่ไหมว่าทำไมผมถึง
ต้องแกล้งบ้าแบบนี้ เรื่องมันเกิดก่อนที่น้ำจะเข้ามาผมไม่อยากให้น้ำเข้าไปเกี่ยวด้วยถ้ามันไม่มีอะไรก็แล้วไปแต่ถ้ามันอันตรายมันคงไม่ใช่เรื่องดีแน่ๆ ที่พอจะบอกได้ก็คงมีเท่านี้”
“ไม่รู้จะเข้าใจเลยบอกอีกหน่อยสิ เรื่องที่คุยกันมันเกี่ยวกับที่คุณชายแกล้งบ้าแล้วไงต่อ”
“ มากกว่านี้ไม่ได้แล้วครับอย่างที่เคยบอกถ้าเรื่องทุกอย่างจบแล้วผมจะเล่าให้น้ำฟังเองตกลงไหม แต่ตอนนี้น้ำแค่เชื่อใจผมก็พอ แล้วก็สองสามวันนี้ผมจะไม่อยู่นัทจะมาอยู่เป็นเพื่อนแทนส่วนป้าอรช่วงนี้แกคงไม่ได้มาทำงานแล้วละไม่ต้องห่วงน้ำทำตัวตามสบายเลยนะ”
“ ไปไหน”
“ ไปทำเรื่องให้จบครับ”
“ เกี่ยวกับเรื่องนี้หรอ?  ไม่เอาน้ำไม่ให้ไปทำไมต้องให้พี่นัทมาอยู่เป็นเพื่อนด้วยคุณชายจะไม่กลับมาหรอทำไมละจะให้น้ำอยู่คนเดียวหรอไม่เอา”

ผมหันกลับไปกอดคุณชายเอาไว้แน่นไม่รู้สิถึงผมจะไม่ได้รู้เรื่องอะไรมากแต่รู้สึกเหมือนมันจะอันตรายยังไงก็ไม่รู้

“ ขอโทษนะผมคงจะทำตามที่น้ำขอไม่ได้”


             หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้คุยกันอีกเป็นผมซะมากกว่าที่ไม่รับรู้อะไรต่อจากนั้นผมได้แต่กอดคุณชายแน่นรู้สึกใจคอไม่ดีเลย ทั้งๆที่คุณชายไม่ได้เล่าอะไรให้ฟังมากมายนักแต่ผมกลับรู้สึกว่าเรื่องนี้มันต้องอันตรายแน่ๆ  แล้วผมก็ไม่อยากให้คุณชายไปเสียงอันตรายอะไรทั้งนั่นแหละมีแค่คุณชายหรือไงที่มีสิทธิ์ห่วงผมน่ะผมก็เป็นห่วงคุณชายเหมือนกันนะ

        ผมไมรู้ว่าเรานั่งกอดกันอยู่ตรงนั้นนานแค่ไหนจนหมอธันลงมาแล้วบนว่าหิวนั้นแหละครับผมถึงได้ขยับออกจากตักคุณชาย
แล้วเดินนำหมอธันเข้าไปในครัว เย็นวันนี้ผมทำอาหารง่ายแค่สองสามอย่างไม่รู้ผมคิดไปเองงหรือเปล่าแต่บรรยากาศบนโต๊ะกินข้าวมันครึ้มฟ้าครึ้มฝนจังอาจจะเป็นเพราะผมละมั้ง ผมไม่รู้จะ  ชวนคุยเรื่องอะไรผมไม่มีเรื่องอะไรมาถามมาเล่าให้ฟังเหมือนทุกทีในหัวผมตอนนี้มีแต่เรื่องที่คุยกับคุณชายไปเมื่อตอนเย็นพอคิดมากๆก็รู้สึกไม่อยากกินอะไรเลย

“ น้ำอิ่มแล้ว ขอตัวก่อนนะครับ”

     พูดจบผมก็เดินออกมาเลยได้ยินเสียงคุณชายเรียกตามหลังเบาๆแต่ผมก็ไม่ได้หันกลับไป ตอนนี้ผมรู้สึกเหมือนตัวเองจะยังตั้งหลักไม่ได้เหมือนเสาที่กำลังโงนเงนเอียงซ้ายขวาไปมา พูดง่ายผมคงกำลังมึนๆละมั้ง  โอ๊ยไม่เห็นจะเข้าใจเลยตอนนี้ผมกำลังเป็นอะไรอยู่นะปกติผมไม่ใช่คนคิดมากนิแล้วตอนนี้อะไรคิดไปซะทุกเรื่อง ในหัวผมมันตีกันไปหมด ทั้งอยากจะรู้เรื่องขอคุณชายแต่ก็ไม่อยากรู้ไม่อยากไปก้าวกายก็เขาบอกว่าเดียวจะบอก แต่เมื่อไรละ จบเรื่อง เรื่องอะไรละ แล้วนานแค่ไหนละกว่าเขาจะกลับมาเล่าให้ผมฟัง ตอนนี้ผมเป็นอะไรกับเขากันนะคุณอาศัยหรอ หรือคู่แต่งงานปลอมๆ คนรัก?  ตอนนี้ในหัวผมมีแต่เรื่องพวกนี้บางเรื่องก็เกี่ยวกันบางเรื่องก็ไม่ได้เกี่ยวกันแต่กับเอามาคิดวุ่นวายไปหมด สรุปแล้วเรื่องที่ผมต้องคิดจริงๆคืออะไรกันนะ อ่า….ไม่รู้สิ  ผมไม่รู้เรื่องอะไรเลย ไม่รู้จริงๆ







__________________________________


หวัดดีจร้าาาาหายไปนานนน คิดถึงทุกคนน้าาาาเค้าเพิ่งจะสอบเสร็จละ
ตอนนี้กะว่าจะลงตั้งแต่เมื่อคืนละ เน๊ตหลุดแล้วหลุดอีกเลยไม่ได้ลง

ขอสารภาพนะว่าเค้าไม่ได้คิดตอนจบของเรื่องนี้แหละ :hao5: :hao5: :hao5: :hao5:
เป็นสาเหตุหนึ่งที่มาต่อช้าคิดไม่ออกจริงๆ ไม่สิต้องบอกว่าเลือกไม่ถูกว่าจะจบแบบ
มาม่ายกลังดีไหม แต่คิดไปคิดมาไม่เอาดีกว่า เอาจบแบบมีความสุขทุกคนน่าจะดีกว่าโดยส่วนตัวม่ชอบมาม่า
สักเท่าไร   เอาเป็นว่า  หลังปีไหม่กลับมาเค้าจะมาต่อให้จบนะจ๊ะ 
ขอบคุณที่ติดตามนะคะ :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:


หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 17 l 18 / 12 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 18-12-2015 14:46:18
 :mew2:

สงสารน้ำเหมือนกัน คุณชายกลัวน้ำเล่นละครไม่เก่ง หรือแสดงพิรุธให้จับได้??

 :mew3:

เวลาไม่เล่าอะไรแล้วมาเจอเองทีหลังเนี่ย.......มันน่าโกรธมากเลยหนา
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 17 l 18 / 12 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: makone ที่ 18-12-2015 15:46:18
อย่ามาม่ามากนักนะ ชอบแบบแฮปปี้เอนดิ้งมากกว่าค่ะ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 17 l 18 / 12 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 18-12-2015 20:53:23
 :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 17 l 18 / 12 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: minneemint ที่ 19-12-2015 13:49:50
จะรอสนุกดี
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 17 l 18 / 12 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: Hang ที่ 19-12-2015 23:25:56
แปะ!!  ไว้ก่อนเดี๋ยวกลับมาอ่านน้าาาา  :L2:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 17 l 18 / 12 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 20-12-2015 00:39:56
 :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 17 l 18 / 12 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: VentoSTAG ที่ 20-12-2015 14:52:32
เขาอ้อนกันน่ารักดีนะ อร๊าย....น้ำตาลจะขึ้น :-[
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 17 l 18 / 12 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: fahsida ที่ 20-12-2015 16:04:28
เรื่องที่จะทำคงอันตรายมากใช่มั้ยถึงไม่บอกน้ำเลย คงประมาณไม่รู้อะไรเลยปลอดภัยที่สุดซินะ รออ่านนะค่ะ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 17 l 18 / 12 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: gasia ที่ 28-12-2015 08:49:35
คุณชายจะไปทำเรื่องอันตรายหรอ T v T
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 17 l 18 / 12 / 2558 l
เริ่มหัวข้อโดย: strawberryboys ที่ 07-01-2016 22:50:12
มาต่อไวๆนะคะ อยากอ่านแล้วอ่า  :hao7: :hao7: :hao7:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ ตอน : 18 l 24 / 1 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: kaname ที่ 24-01-2016 00:10:42
 
@##ผมเนียแหละภรรยา ##@   
  ตอน   :  18





คุณชาย


หลังจากที่น้ำเดินออกไปแล้ว


“ ไอ้ณินไม่ตามไปวะ”
“นั้นสิ แล้วยังคุยกับน้ำไม่รู้เรื่องอีกหรอคุณชาย”

   ไม่ใช่ไม่อยากตามไปผมอยากตามไปสิอยากจะดึงมากอดเอาไว้แล้วบอกว่าไม่มีเรื่องอะไรทั้งนั้นไม่ไปไหนแล้วจะอยู่ตรงนี้กอดอยู่แบบนี้ แต่ผมคงทำแบบนั้นไม่ได้เพราะผมต้องไป คุยกันรู้เรื่องไหมไม่รู้สิผมไม่แน่ใจว่าน้ำจะเข้าใจในสิ่งที่ผมกำลังสื่อออกไป ที่ไม่บอกไม่ใช่ไม่อยากให้รู้แต่เพราะไม่อยากให้น้ำคิดมาก ไม่อยากให้ไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้  เรื่องที่เกิดขึ้นมันเกิดขึ้นที่ผม ผมคงจะดึงน้ำเข้ามาเกี่ยวไม่ได้ผมบอกไม่ได้หรอกว่าเรื่องนี้มันอันตรายแค่ไหนแต่ระหว่างที่ผมไปจัดการเรื่องนี้และรู้ว่าน้ำอยู่ที่นี่อย่างปลอดภัยผมก็สบายใจแล้ว

“ รอ….รอให้เรื่องนี้จบแล้วฉันจะคุยกับน้ำอีกทีจะบอกทุกอย่างแต่ไม่ใช่ตอนนี้ นัทฝากน้ำด้วย ขึ้นไปอยู่เป็นเพื่อนน้ำเถอะคงไม่ได้ขึ้นไป”
“ไม่ขึ้นไปหาหน่อยหรอ”
“ไม่ละฝากด้วย ธันเตรียมทุกอย่างพร้อมแล้วใช่ไหมไปกันเถอะ”

ผมอาจจะดูเอาแต่ใจ แต่ถ้าทำแล้วน้ำปลอดภัยผมก็ยอม


ละอองน้ำ



ก๊อก  ก๊อก



“ น้ำพี่เองนะขอเข้าไปหน่อยได้ไหม”
“ พี่นัทหรอ  เข้ามาเลยครับน้ำไม่ได้ล็อก”
“ นั่งทำอะไรอยู่หือ  ไฟก็ไม่เปิด ”
“ เปล่านิครับไม่ได้ทำอะไร  แล้วพี่นัทมีอะไรหรือเปล่าไม่อยู่คุยกับคุณชายหรกครับ”
“ อ่า  คุยเสร็จแล้วนะ” 

คุยเสร็จแล้ว ?  แล้วทำไมคุณชายไม่ขึ้นมาละ คุยกับพี่หมอต่อหรอ

“ แล้วคุณชายละครับ ”
“  ไปแล้วน่ะ ”
“ ไปแล้ว ? ”

พอผมถามกลับบ้างพี่นัทก็มองหน้าผมแล้วถอนหายใจใส่ ผมถามอะไรผิดหรือแต่ก่อนที่จะได้ถามอะไรออกไปอีกครั้งพี่นัทก็เดินเข้ามากอดผมแล้ว


“ พี่ไม่รู้ว่าจะบอกน้ำดีไหม ไม่สิไม่รู้จะบอกยังไงมากกว่า  เฮ้อ… พี่ไม่รู้จะพูดยังไงแต่เชื่อพี่นะว่าทุกอย่างจะดีเอง เชื่อในสิ่งที่คุณชายบอกน้ำ เพราะคุณชายคงไม่โกหกคนที่เขารักอย่างแน่นอนพี่คงพูดอะไรมากกว่านี้ไม่ได้  น้ำเข้าใจที่พี่พูดไหม ”


ผมได้แต่พยักหน้ากับไหล่พี่นัท แล้วร้องไห้เบากับไหล่นั้น  ใช่คุณชายไม่ได้โกหกอะไร แต่คุณชายก็ไม่เคยบอกอะไรเลยเหมือนกัน เรื่องที่ผมทำได้มิแค่รอใช่ไหมถ้านั้นคือสิ่งที่คุณชายอยากจะให้ผมทำผมก็จะทำ


รอ


รอให้คุณชาย


กลับมา


อย่างปลอดภัย



คุณชาย


หลังจากออกจากบ้านมาผมกับธันก็มาที่ห้องของธันเพราะเอกสารต่างๆที่สืบมาอยู่ที่นี้ตลอดระยะเวลาหลายเดือนมานี้ผมได้รู้อะไรหลายๆอย่างเกี่ยวกับคุณลุงธารามากมายจากที่เคยเป็นลุงที่เครพนับถือตอนนี้แทบไม่เหลืออะไรให้มั่นใจแล้วว่านั่นใช่คุณลุงที่ผมนับถืออีกไหม จุดเริ่มต้นมันอาจจะเกิดขึ้นตั้งแต่ผมยังไม่ลืมตาดูโลกเลยก็ได้ คุณลุงเป็นคนที่เรียนไม่เก่งแต่ท่านมีความพยายามและความพยายามนั้นก็ทำให้เรื่องเรียนของท่านออกมาได้ดี แต่ต่างจากพ่อของผมท่านเป็นคนมีพรสวรรค์ไม้ต้องพยายามมากมายเหมือนคุณลุงเรื่องที่ท่านทำก็ออกมาได้ดีและมันจะได้รับคำชมจากผู้เป็นพ่อเสมอ คุณลุงทำได้ดีแต่คุณพ่อท่านทำได้ดีกว่าคุณลุงมักจะแข่งกับคุณพ่อมาตลอดโดยที่คุณพ่อท่านไม่รู้ตัว  จนกระทั้งเรื่องหัวใจทั้งคุณลุงและคุณพ่อตกหลุมรักผู้หญิงคนเดี่ยวกันนั้นก็คือคุณแม่ของผมเอง สุดท้ายคนที่ได้หัวใจของคุณแม่ก็เป็นคุณพ่อ นับวันรอยร้าวระหว่างคุณลุงกับคุณพ่อยิ่งมากขึ้น จนกระทั้งเรื่องงาน คุณพ่อได้เป็นประธานบริษัทใหญ่ แต่คุณลุงกับได้เป็นรองเรื่องนี้ยิ่งสร้างความไม่พอใจให้คุณลุงมากขึ้นไปอีก จากรอยร้าวเกิดเป็นรอยแตก หลังจากที่รับตำแหน่งไปแล้วคุณลุงได้ลักลอบโอนเงินบริษัทมาเป็นของตัวเอง ทั้งๆที่คุณพ่อไว้ใจมอบงานใหญ่ๆให้คุณลุงทำ ยิ่งงานใหญ่ยิ่งใช้เงินมากคุณลุงก็ยิ่งได้มาก และหลังจากที่คุณพ่อเสีย บริษัทเล็กๆในเครือคุณลุงก็ใช้อำนาจแล้ววิธีต่างๆให้ตัวเองได้เป็นเจ้าของ แต่ก็คงได้แค่บริษัทขนาดเล็กในเครือเท่านั้นเพราะยังมีผมอยู่และเพราะอย่างนี้คุณลุงถึงส่งคนมาฆ่าผม ที่เป็นหลานแท้ๆของท่าน และตอนนี้คุณลุงกำลังติดสินบนกรรมการใหญ่ในบริษัทเพื่อที่จะให้ตัวเองได้ขึ้นมาเป็นประธาน แต่มันคงไม่เป็นอย่างที่คุณลุงหวังเอาไว้อีกแล้วเพราะผมจะทำให้ทุกอย่างจบเอง


“ ณินเอกสารที่เตรียมพร้อมแล้วนะ คนก็ด้วยพร้อมทุกอย่างแต่มีอย่างหนึ่งที่ไม่พร้อมซักเท่าไร”
“ อะไร?  ยังเหลืออะไรอีก”
“ มึงไง  ทำหน้าซะใกล้ตายโทรศัพท์ก็มีอยากคุยก็โทรไป ก่อนออกมาก็ทำเป็นเท่ไม่ขึ้นไปหาเป็นไงละทีนี้”
“  ก็ไม่รู้จะพูดอะไร”
“เรื่องที่จะทำอยู่ถ้าไม่รู้จะพูดอะไรก็ไม่ต้องพูด แต่รู้สึกยังไงน่าจะพูดได้นินอนคนเดี่ยวคืนแรกเลยนะเว้ยไม่มีเมียให้กอดอะ”
“ ยุ่งน่า ธัน”


  พอพูดจนพอใจธันก็เดินหัวเราะออกจากห้องไป ความรู้สึกตอนนี้หรอ  คิดถึงสิครับอย่างที่ธันมันบอกคืนนี้ผมต้องนอนคนเดียวไม่มีเมียให้นอนกอด เฮ้อ แค่คิดก็หนาวแล้ว ก็นะต่อให้คิดถึงแค่ไหนแต่ยังโทรไปตอนนี้ไม่ได้หรอก  เพราะมันไม่พอ  แค่เสียงมันไม่พอสำหรับผมหรอก อยากเห็นหน้า อยากกอด อยากจูบ หอมแก้มนุ่มๆนั้นแรงๆ  สงสัยคงต้องรีบจัดการเรื่องทุกอย่างให้เสร็จแล้วรีบกลับไปกอดซะแล้วละครับ

 


     เช้าของอีกวันผมกับธันก็นั่งทบทวนเอกสารต่างๆอีกรอบว่ามีอะไรบ้างที่จำเป็นต้องใช้เมื่อเตรียมพร้อมแล้วพวกผมก็มาที่บริษัททันที เพื่อที่จะมาให้ทันการประชุมใหญ่ของคณะกรรมการบริหารไหนๆก็จะทำเรื่องใหญ่ทั้งทีเราคงต้องมาคนกับคนใหญ่คนโตเนี่ยแหละ คงสงสัยละสิว่าไอ้ที่บอกเตรียมทุอย่างพร้อมแล้วคือเตรียมอะไร เอาไว้ไปฟังพร้อมกันในที่ประชุมแล้วกันจะได้ไม่ต้องพูดบ่อยๆ อีกอย่างถ้าพูดหลายรอบเดี่ยวไม่เหมือนเดิม


“ ทุกอย่างพร้อมแล้ว ฝ่ายนั้นกำลังเริ่มประชุม”
“ ดีงั้นเราก็เข้าไปกันเลย”


     เมื่อผมเดินลงรถมา ก็กลายเป็นจุดสนใจของคนในบริษัททันทีแน่ละตอนนี้ผมควรจะนั่งอยู่ที่บ้านไปก็โรงพยาบาลบ้าสักที่อย่างที่คุณลุงไปประกาศให้คนในบริษัทรับรู้  ทุกคนรู้ว่าผมบ้าแต่ก็เพราะผมเป็นบ้านี้แหละคุณลุงถึงได้เข้ามาบริหารงานในบริษัทใหญ่ได้ง่ายขึ้น ทั้งทีจริงแล้วมันควรจะเป็นของผม ก็พินัยกรรมมันบอกไว้แบบนั้นนิครับ
 

“ แกนั้นมันคุณณินหรือเปล่า”
“  ใช่นั้นแหละคุณณินแต่ว่ามาได้ไง  ก็เขาเป็นบ้าไม่ใช่หรอแก”
“นั้นดิ มาได้ไง”


      ระหว่างทางที่ผมเดินผ่านเจอคำถามประมาณนี้แหละ สงสัยจริงๆว่ายังมีคนที่ไม่รู้ว่าผมเป็นบ้าในบริษัทนี้อีกไหมสงสัยว่าคงจะไม่มีขนาดยามยังรู้เลยถ้าผมไม่ได้มากับไอ้ธันสงสัยจะไม่ได้เข้ามาแน่ๆทั้งๆที่วันนี้แต่งสูทผูกไทมาแล้วแท้ๆ


“ เอาละ ห้องนี้แหละคนของเราก็อยู่ในห้องแล้วเข้าไปเลยไหม”
“ เอ่อ เข้าไปเลยไปทำให้มันจบๆ”
   

     พอผมเปิดประตูเข้าคนในห้องที่กำลังคุยกันอยู่ก็หยุดแล้วหันมองมาทางผมบางคนก็ทำหน้าตกใจบางคนก็เฉยๆบางคนก็ยิ้มรับ แต่คนที่ตกใจมากที่สุดคงไม่พ้นคุณลุงของผม


“ สวัสดีครับทุกท่านแม้มีประชุมทั้งทีไม่บอกผมเลยนะ โอ้นิเป็นการประชุมแต่งตั้งประธานหรอครับเนียดีจังนะที่ผมมาทันรับตำแหน่ง”
“ แก  ”
“ อ้าวคุณลุงก็อยู่หรอครับ เรื่องประชุมไม่บอกผมเลยนะกะจะเซอร์ไพรท์หรอครับ”
“ แก   แกมาที่นี้ได้ยังไง”
“ ทำไมคุณลุงถามผมแบบนั้น นี้มันบริษัทผมนะทำไมผมจะมาไม่ได้”
“  แก นิแกหายบ้าแล้วอย่างนั้นหรอ”
“ นั้นนะสิผมได้ข่าวมาว่าคุณธรณินป่วยทางจิตนิครับ”
 

เมื่อมีคนเริ่มถามคนอื่นๆก็หันมาสนใจทำท่าอยากจะรู้กันไปด้วย


“ ผมสบายดี เอาละผมมีเรื่องอยากจะคุยกับคุณลุงสักหน่อยคงต้องของหยุดการประชุมก่อน คุณกรช่วยผมทีนะพากรรมการท่านอื่นๆออกไปก่อน”
“ ครับท่านประธาน”
“ อะไรนะ!  กร แก”
“ใจเย็นไว้ก่อนสิครับ อ๋อคุณทนายอยู่ก่อนนะผมมีเรื่องจะคุยด้วย”


   ท่าทางตอนนี้คุณลุงจะใจเย็นไม่ลงสักเท่าไร ก็คนสนิทดันหักหลังกันซะได้เมื่อกรรมการทุกคนออกไปแล้วในห้องนี้ก็เหลือ ผม ธัน ทนายฝั่งผม กร  คุณลุงแล้วก็ทนายฝั่งของคุณลุง


“ นี้มันหมายความว่ายังไงกัน นี้แกไม่ได้เป็นบ้างั้นหรอ”
“ครับผมไม่ได้เป็นบ้า”
“ ไม่จริงแล้วที่ผ่านมมา…..แก!  แกหลอกฉัน”
“ ก็ไม่ต่างกันกับที่คุณลุงทำหรอกครับไม่สินี้มันยังน้อยไปด้วยซ้ำ กับสิ่งที่คุณลุงทำกับครอบครัวของผมฆ่าได้แม้กระทั้งน้องชายตัวเอง”
“ แกเอาอะไรมาพูดพ่อกับแม่แกตายเพราะอุบัติเหตุแกก็เห็นอย่ามาใส่ร้ายฉัน”
“อุบัติเหตุที่จงใจทำให้เกิดสินะครับถ้าไม่ใช่ช่วยตอบผมที่ว่าเอกสารพวกนี้มันโกหก”


   พูดจบผมก็ให้กรเอาเอกสารไปให้คุณลุงดูในนั้นมีทั้งภาพถ่ายทั้งรายละเอียดของการตายของพ่อกับแม่ผมที่คุณลุงใช้อำนาจของเงินปิดเอาไว้


“ แล้วก็เรื่องที่ผมเป็นบ้า ถ้าทำไม่ทำแบบนี้ผมคงตายไปตั่งนานแล้วใช่ไหมครับก็คุณลุงส่งคนมาเก็บผมตั้งกี่รอบ   อีกอย่างนะครับคุณทนายมีอย่างที่ไหนปลอมแปลงเอกสารทั้งๆที่ตัวเองก็เป็นทนายไม่กลัวความผิดบ้างหรอครับก็ยังดีที่เอกสารกรรมสิทธ์บริษัทตัวจริงไม่ได้อยู่ที่คุณ”
“ หมายความว่าไง เอกสารตัวจริง”
“ ผมจะเล่าให้ฟังแท้แล้วกันนะ ง่ายนะว่าพ่อกับแม่ไอ้ณินมันไม่ไว้ใจคุณนะสิเลยเอาเอกสารตัวจริงไปไว้กับทนายคนอื่น คุณนะมันก็ไม่ต่างจาดปลิงนักหรอกใครให้เงินก็อยู่กับคนนั้น ไม่รู้ว่าลุงธาไปเอาคนแบบนี้มาทำงานด้วยได้ไง รู้อะไรไหมครับลุงธาว่าเอกสารข้อมูลบางอย่างผมก็ได้มาจากทนายของคุณลุงเนียแหละเอาเงินล่อหน่อยก็ได้แล้ว”
“ นิแก ทรยศฉันงั้นหรอ”
“ ผะ ผม  ผมไม่รู้ ผมไม่ได้ทำคุณเชื่อผมสิ”
“  เอาละครับมาคุยเรื่องของเราต่อผมคงไม่สามารถให้อภัยในสิ่งที่คุณลุงทำได้เพราะงั้นยอมมอบตัวซะเถอะนะครับ ทั้งจ้างวานฆ่า  ปลอมแปลงเอกสาร ทั้งโกงบริษัท”
“แก !   แกคิดว่าฉันจะยอมงั้นหรอ บริษัทนี้ที่จริงแล้วมันต้องเป็นของฉันคนที่แย่งไปคือพ่อของแกนั้นแหละคนที่ผิดคือพ่อแกที่มันมาแย่งของฉันไปและตอนนี้ก็เป็นแกที่จะแย่งของๆฉันไปอีก ถ้าไม่มีแกสักคนเรื่องมันคงง่ายกว่านี้เพราะแก ”

   
     เหมือนโลกมันหมุนเร็วจนผมขยับไม่ทัน เมื่อคุณลุงหยิบปืนออกมาจากกระเป๋าแล้วชี้มาทางผมทั้งๆทีเห็นแต่ก็ขยับไม่ได้โลกมันหมุนเร็วหรือเป็นผมที่ขยับตัวช้าไป




ปัง!!!




ไอ้ณิน!!!!




ละอองน้ำ


“ คุณชาย!!!”

“ น้ำ! เป็นอะไรตะโกนเสียงดัง หือ”

“ พี่นัท น้ำ เมื่อกี้น้ำเห็นคุณชาย คุณชายมีเลือดท่วมตัวเลย”

“เมื่อกี้อะไร คงจะฝันแล้วละพี่ว่าก็น้ำนอนอยู่เนียจะไปเห็นคุณชายที่ไหน คิดมากได้เรา”


     นั้นสิเรานอนอยู่นิ อ่า  ฝันสินะให้ตายสิทำไมในฝันมันถึงเหมือนจริงขนาดนั้นละ สงสัยคงจะคิดมากไปเหมือนพี่นัทว่าจริงๆนั้นแหละจะไปเกิดเรื่องแบบนั้นขึ้นได้ไงคุณชายเป็นนักธุรกิจไม่ใช่นัดฆ่าซะหน่อยจะได้มีโมเม้นนั้น  เฮ้อ  ป่านนี้ทำอะไรอยู่นะทำไมถึงไม่ส่งข่าวมาบ้างแค่โทรมาแป๊บเดียวก็ได้แท้ๆ
     เอาน่าไอ้น้ำอย่าทำตัวแต๊วนักเลยน้อยอกน้อยใจเป็นผู้หญิงไปได้ถ้าเสร็จงานก็คงจะกลับมานั้นแหละ
ถึงตอนนั้นเราอาจจะไม่ได้อยู่บ้านหลังนี้อีกแล้วก็ได้ ก็เรามันเป็นแค่เจ้าสาวตัวปลอมคุณชายก็ไม่ได้เป็นบ้าแล้วด้วยคงจะยกเลิกสัญญา  โอ๊ย! คิดอะไรเนียไอ้น้ำแกจะคิดมากทำไมเนียมันยังไม่เกิดซะหน่อยเอาไว้คุณชายกลับมาค่อยคิดละกัน


“ พี่นัท หิวหรือยังน้ำหิวอะไปหาไรกินกันเถอะ”

“ เอาสิไป พี่ก็เริ่มหิวแล้ว”



#  ~ && ~ ~ && ~ ~ && ~ ~ #



  อ้าวใครโทรมาละเนีย  อะไม่ใช่โทรศัพท์เรานิ ของพี่นัท


“  พี่นัทมีคนโทรมาอะ”

“  ขอบใจ น้ำเข้าครัวไปก่อนเลยเดียวพี่ขอคุยโทรศัพท์ก่อน”

“ คร้าบบบ แล้วตามมาน้า”


   
    วันนี้จะกินอะไรดี  อืม อยากกินไข่ตุ่นเหมือนกันนะไข่ตุ่นกุ้งเป็นไง หรือไข่ตุ่นรวมมิตรดีใส่ทุกอยากทีมี เอาอันนี้แหละ เดี่ยวพี่นัทเข้ามาค่อยทำเพิ่ม


“ อ้าวพี่คุยเสร็จแล้วหรอเร็วจัง”

“ น้ำ”

“ ครับ?”

“ เอ้าเรียกแล้วก็พูดสิพี่มีอะไรแล้วดูทำหน้าสิ สงสัยหิวจัด”

“ เปล่าไม่ใช่หรอก  น้ำฟังพี่นะ คุณชาย”

“ คุณชายทำไมหรอ หรือว่าคุณชายจะกลับมาแล้ว”

“ เปล่าไม่ใช่หรอก  คือว่า ฟังนะ คุณชายถูกยิงตอนนี้อยู่ที่โรงพยาบาล”



เคร้ง!!!



“ น้ำ!!! ”


คุณชาย



คุณชายบอกว่าจะกลับมา


 ต้องกลับมา


กลับมาสิ 








กลับมาแล้วน้าาาากลับมารอบนี้คงต่อให้จบเลยต้องขอโทษด้วย
ที่กลับมาช้า  เอาใจช่วยคุณชายกับหนูน้ำด้วยนะค่าาา
ปล. ขอบคุณที่ยังติดตามค่ะ




หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 18 l 24 / 1 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 24-01-2016 01:26:21
คุณชายสู้ๆ อย่าเป็นอะไรนะ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 18 l 24 / 1 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: gasia ที่ 24-01-2016 02:53:31
คุณชายสู้ๆนะ
ลุงกับทนายนี่เลวจริงๆเลย
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 18 l 24 / 1 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: Jibbubu ที่ 24-01-2016 07:40:21
โธ่ คุณชายรู้ทั้งรู้ว่าลุงตัวเองสั่งคนมาลอบฆ่าตั้งหลายครั้งแล้วทำไมไม่ใส่เสื้อกันกระสุนเผื่อไว้ค่ะ หวังว่าจะไม่เป็นอะไรนะคะคุณชาย
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 18 l 24 / 1 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: janny_j ที่ 25-01-2016 12:32:43
รอมานาน  มาต่อแล้ว รออ่านอยู่นะคะ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 18 l 24 / 1 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: fahsida ที่ 25-01-2016 15:49:16
คุณชายจะเป็นไรมั้ยเนี่ย น้ำสู้ๆ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ ตอน : หนาวๆ l 26 / 1 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: kaname ที่ 26-01-2016 10:02:02
ตอน  : หนาวๆ
[/b]



ไม่รู้ว่าเพราะหนาวหลงฤดูหรือพายุเข้าทั้งๆที่ตอนต้นเดือนยังร้อนตับไหม้อยู่เลยแท้ๆแต่เมือวันก่อนอากาศดันเย็นลงจนทำให้ร่างกายสั่งได้เลย  ทำให้ต้องเอาเสื้อกันหนาวที่ยัดเข้าตู้เอามาใส่อีกครั้งแต่ผมว่าก็ดีนะขอให้หนาวไปจนถึงสิ้นเดือนเลยเถอะ การนอนซุกตัวอยู่ในผ้าห่มอุ่นๆมันก็ไม่เลวเลยแต่มันคงเป็นผมคนเดียวมั้งที่คิดแบบนี้

“ ให้ตายเถอะ มาหนาวอะไรกันตอนนี้เนีย”

เสียงคุณชายที่เพิ่งจะเดินออกมาจากห้องน้ำ วันนี้คุณชายมีประชุมตอนเช้าตอน8.00น.  ตอนนี้ก็หกโมง
ครึ้งพอดี  ไม่ใช่วาคุณชายเป็นขี้หนาวอะไรหรอกแต่เพราะเมืองไทยมันร้อนอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันแล้วอยู่พอตื่นเช้ามาอากาศดันเย็นติดลบซะคุณชายแกเลยปรับตัวไม่ทัน ร่างกายเลยอืดเอื่อยไม่ยอมขยับ พูดง่ายๆก็ทำอะไรไม่ทันใจนั้นแหละตามประสาคนแก่ใจร้อน  ส่วนผมนะหรอผมชอบหน้าหนาวนะถึงจะเป็นคนขี้หนาวก็เถอะทั้งผ้าห่ม(ที่หนากว่าปกติ) กางเกงนอนขายาว (หนากว่าปกติ) เสื้อนอนแขนยาว ( หนากว่าปกติ)ผมเตรียมพร้อมบอกเลยตื่นมาพร้อมซุกตัวในผ้าห่มฟินจะตาย อิอิ

“ น้ำ วันนี้ผมกลับช้านะตอนเย็นมางานเลี้ยงกับคณะกรรมการบริษัท ทานข้าวก่อนเลยไม่ต้องรอ”

หลังจากแต่งตัวเสร็จคุณชายก็เดินมาหาผมที่ยังนอนขดอยู่ในผ้าห่ม

“ อีกแล้วหรอ เมือวานก็งานเลี้ยง วันก่อนก็ด้วย”
“ มันจำเป็นนะเชื่อเถอะผมไม่ได้อยากจะไปหรอก อยากกลับมานอนกอดน้ำมากกว่า”
ฟอด  พูดไปหอมไปคงกะจะไม่ให้ผมงอนเลยละสิแต่เสียใจด้วยงอนครับ ตอนเช้าก็ออกจากบ้านแต่เช้าตอนกลับก็กลับดึก วันไหนผมหลับก่อนก็ไม่ได้คุยกัน ( ซึ่งผมก็หลับก่อนทุกวัน)  มันเริ่มเหงาแล้วนะ

“ ก็มันเป็นงานนิเนอะ เอาเถอะน้ำเข้าใจขับรถดีๆนะครับ”

ถึงจะอยากจะงอนแค่ไหนก็ทำไม่ลงหรอกครับ แต่เป็นห่วงซะมากกว่า ผมเดินลงมาส่งคุณชายข้างล่างเดินเข้าไปกอดคุณหนึ่งที  ขอให้คุณชายคุยงานสำเร็จ ทำงานราบรื่นๆ เพี้ยง  พอ พะออกคุณชายก็ดึกเข้าไปจูบใหม่ ก็ปล่อยเขาทำนั้นแหละครับพอคุณชายปล่อยผมก็เข้าไปจุ๊บอีกหนึ่งทีตบท้ายด้วยอีกหนึ่งยิ้ม คุณชายเห็นอย่างนั้นก็หัวเราะเบาแล้วมาหอมแก้ม ก่อนจะเดินไปขึ้นรถออกไปทำงาน  เฮ้อ วันนี้ก็ว่างอีกแล้วเรา
ทุกวันนี้ผมมีหน้าที่เฝ้าบ้านครับ นอกจากงานบ้านแล้วผมก็ไม่ได้ทำงานอะไรคุณชายไม่ให้ผมออกไปทำงานข้างนอกคุณเขาบอกว่า เมียคนเดียวเลี้ยงได้อยู่บ้านรอคุณเขากลับมาก็พอ เพราะอย่างนี้ผมถึงบอกว่าผมมีหน้าทีเฝ้าบ้านไง  หลังจากส่งคุณชายไปทำงานผมก็ขึ้นมาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วเก็บ เสื้อผ้าผ้าเช็ดตัวผ้าห่มออกไปซัก เก็บกวาดเช็ดถูอย่างที่เคยทำกว่าทุกอย่างจะเสร็จดีก็ราวๆ11 โมง  ก็ต่อด้วยทำอาหารกลางวันให้ตัวเองหลังทานเสร็จก็ออกมานั่งดูการ์ตูนอยู่บนโซฟา  นั่งไปนั่งไปนั่งมาก็เห็นบางอย่างที่ว่าไว้บนตู้ข้างๆกับทีวีที่  นี้มันที่ถักผ้าพันคอนิ  ผมว่าวันนี้ผมมีอะไรใหม่ๆทำแล้วละ





ดีจร้า
วันนี้ที่บ้านใครยังหนาวววเหมือน เค้าบ้าง อยากให้หนาวจนถึงสิ้นเดือน 555
นั่งเรียนอยู่แล้วเกิดคิดถึงคุณชายกับหนูน้ำขึ้นมา  แต่คงเอามาลงได้ครึ้งแรกก็ จารเริ่มมองแล้ว
เดี่ยวครึ้งหลังถึงห้องเมื่อไรจะเขียนแล้งลงตอให้จะนะ :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนพิเศษ : หนาวๆ l 26 / 1 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 26-01-2016 11:52:21
 :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ มาต่อไวไวนะ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนพิเศษ : หนาวๆ l 26 / 1 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: janny_j ที่ 26-01-2016 21:26:47
น้องน้ำน่ารักจัง มาต่อไวๆนะคะ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : ตอนพิเศษ : หนาวๆ100% l 26 / 1 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: kaname ที่ 27-01-2016 00:36:04
ตอนพิเศษ : หนาวๆ100%





ไม่รู้ว่าเพราะหนาวหลงฤดูหรือพายุเข้าทั้งๆที่ตอนต้นเดือนยังร้อนตับไหม้อยู่เลยแท้ๆแต่เมือวันก่อนอากาศดันเย็นลงจนทำให้ร่างกายสั่งได้เลย  ทำให้ต้องเอาเสื้อกันหนาวที่ยัดเข้าตู้เอามาใส่อีกครั้งแต่ผมว่าก็ดีนะขอให้หนาวไปจนถึงสิ้นเดือนเลยเถอะ การนอนซุกตัวอยู่ในผ้าห่มอุ่นๆมันก็ไม่เลวเลยแต่มันคงเป็นผมคนเดียวมั้งที่คิดแบบนี้

“ ให้ตายเถอะ มาหนาวอะไรกันตอนนี้เนีย”

เสียงคุณชายที่เพิ่งจะเดินออกมาจากห้องน้ำ วันนี้คุณชายมีประชุมตอนเช้าตอน8.00น.  ตอนนี้ก็หกโมง
ครึ้งพอดี  ไม่ใช่วาคุณชายเป็นขี้หนาวอะไรหรอกแต่เพราะเมืองไทยมันร้อนอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันแล้วอยู่พอตื่นเช้ามาอากาศดันเย็นติดลบซะคุณชายแกเลยปรับตัวไม่ทัน ร่างกายเลยอืดเอื่อยไม่ยอมขยับ พูดง่ายๆก็ทำอะไรไม่ทันใจนั้นแหละตามประสาคนแก่ใจร้อน  ส่วนผมนะหรอผมชอบหน้าหนาวนะถึงจะเป็นคนขี้หนาวก็เถอะทั้งผ้าห่ม(ที่หนากว่าปกติ) กางเกงนอนขายาว (หนากว่าปกติ) เสื้อนอนแขนยาว ( หนากว่าปกติ)ผมเตรียมพร้อมบอกเลยตื่นมาพร้อมซุกตัวในผ้าห่มฟินจะตาย อิอิ

“ น้ำ วันนี้ผมกลับช้านะตอนเย็นมางานเลี้ยงกับคณะกรรมการบริษัท ทานข้าวก่อนเลยไม่ต้องรอ”

หลังจากแต่งตัวเสร็จคุณชายก็เดินมาหาผมที่ยังนอนขดอยู่ในผ้าห่ม

“ อีกแล้วหรอ เมือวานก็งานเลี้ยง วันก่อนก็ด้วย”
“ มันจำเป็นนะเชื่อเถอะผมไม่ได้อยากจะไปหรอก อยากกลับมานอนกอดน้ำมากกว่า”
ฟอด  พูดไปหอมไปคงกะจะไม่ให้ผมงอนเลยละสิแต่เสียใจด้วยงอนครับ ตอนเช้าก็ออกจากบ้านแต่เช้าตอนกลับก็กลับดึก วันไหนผมหลับก่อนก็ไม่ได้คุยกัน ( ซึ่งผมก็หลับก่อนทุกวัน)  มันเริ่มเหงาแล้วนะ

“ ก็มันเป็นงานนิเนอะ เอาเถอะน้ำเข้าใจขับรถดีๆนะครับ”

ถึงจะอยากจะงอนแค่ไหนก็ทำไม่ลงหรอกครับ แต่เป็นห่วงซะมากกว่า ผมเดินลงมาส่งคุณชายข้างล่างเดินเข้าไปกอดคุณหนึ่งที  ขอให้คุณชายคุยงานสำเร็จ ทำงานราบรื่นๆ เพี้ยง  พอ พะออกคุณชายก็ดึกเข้าไปจูบใหม่ ก็ปล่อยเขาทำนั้นแหละครับพอคุณชายปล่อยผมก็เข้าไปจุ๊บอีกหนึ่งทีตบท้ายด้วยอีกหนึ่งยิ้ม คุณชายเห็นอย่างนั้นก็หัวเราะเบาแล้วมาหอมแก้ม ก่อนจะเดินไปขึ้นรถออกไปทำงาน  เฮ้อ วันนี้ก็ว่างอีกแล้วเรา
ทุกวันนี้ผมมีหน้าที่เฝ้าบ้านครับ นอกจากงานบ้านแล้วผมก็ไม่ได้ทำงานอะไรคุณชายไม่ให้ผมออกไปทำงานข้างนอกคุณเขาบอกว่า เมียคนเดียวเลี้ยงได้อยู่บ้านรอคุณเขากลับมาก็พอ เพราะอย่างนี้ผมถึงบอกว่าผมมีหน้าทีเฝ้าบ้านไง  หลังจากส่งคุณชายไปทำงานผมก็ขึ้นมาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วเก็บ เสื้อผ้าผ้าเช็ดตัวผ้าห่มออกไปซัก เก็บกวาดเช็ดถูอย่างที่เคยทำกว่าทุกอย่างจะเสร็จดีก็ราวๆ11 โมง  ก็ต่อด้วยทำอาหารกลางวันให้ตัวเองหลังทานเสร็จก็ออกมานั่งดูการ์ตูนอยู่บนโซฟา  นั่งไปนั่งไปนั่งมาก็เห็นบางอย่างที่ว่าไว้บนตู้ข้างๆกับทีวีที่  นี้มันที่ถักผ้าพันคอนิ  ผมว่าวันนี้ผมมีอะไรใหม่ๆทำแล้วละ   
 

ถึงจะนั่งถักไปหลายชั่วโมงแต่ผ้าพันคอก็ยังไม่เสร็จซะทีแต่ก็ยังเหลือไม่เยอะแล้วนั่งถักตั่งแต่บ่ายไม่ได้ขยับตัวเลยเริ่มจะปวดแขน ปวดขา ปวดหลัง โอ๊ย ปวดไปตั้งตัวพักหน่อยเนอะไปอาบน้ำกินข้าวแล้วค่อยมาถักต่อยังไงซะวันนี้คุณชายก็กลับดึกเสร็จทันแน่นอน พรุ่งนี้จะได้ใส่ไปทำงานด้วย

พอทำทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยผมก็กลับมานั่งถักผ้าพันคอต่อ  ถักไปก็นึกภาพคุณชายใส่ไป หวังว่าคุณชายจะชอบและยอมใส่นะ   ใช้เวลาไปหลายชั่วโมงในที่สุดผ้าพันคอก็ถักจนเสร็จที่เหลือก็แค่เอาไปให้คุณชาย

ว่าแต่กี่โมงกี่ยามแล้วเนียทำไมคุณชายยังไม่กลับมาอีก  หือ?  21.35 แล้วนิทำไมยังไม่กลับมาอีกนะทุกทีสามทุ่มก็กลับมาถึงแล้วนิ  คงไม่ใช่ไปติดลมที่ไหนหรอกนะ ช่วงหลังๆมานี้รู้จะกลับบ้านดึกทุกวันถึงแม้จะเข้าใจว่ามันเป็นส่วนหนึ่งของงานแต่ก็แอบไม่พอใจอยู่ดียิ่งคุณชายกลับดึกเวลาของเราก็จะยิ่งน้อยลง บางวันก็กลับมาแบบสภาพเหนื่อยมาก  อยากจะบอกว่าให้เพลาๆงานลงบ้างแต่ผมก็ไม่กล้าพูด ได้แต่คอยช่วยอยู่ห่างๆ ทุกวันนี้ผมต้องหาพวกวิตามิน อาหารเสริมต่างๆมาให้คุณชายด้วย  ก็นะคุณชายก็กินบ้างไม่กินบ้าง

ถ้าอยู่บ้านผมก็เป็นคนเตรียมให้อยู่หรอกแต่ตอนออกไปดูงานต่างจังหวัดก็ยังลืมกินอยู่ดี เดียวนี้ต้องเช็ดเลขาคุณชายด้วยว่าคุณชายกินข้าวตรงเวลาหรือเปล่า   มันก็มีเรื่องแค่นี้ละนะที่ผมพอจะทำให้คุณชายได้บ้าง
นั่งรออยู่สักพักผมก็ได้ยินเสียงรถคุณชายขับเข้ามา  รอไม่นาน ร่างของผู้ชายตัวโตๆก็เดินเข้ามา


“ กลับมาแล้ว ….ฟอด…..ยังไมนอนอีกหรอดึกแล้วนะ”
“ รอคุณชายอยู่ วันนี้กลับผิดเวลา”


พอได้ยินผมพูดแบบนั้นคุณชายก็หัวเราะออกมา


“  หึหึ   ขอโทษทีนะที่กลับไม่ตรงเวลาพอดีมีอุบัติเหตุนิดหน่อยนะ”
“ เกิดอะไรขึ้นหรอครับ”
“ มีรถขับปาดหน้าน่ะ”
“ จริง  แล้วคุณเจ็บตรงไหนหรือเปล่า”
“ ไม่หรอก เบรกทันนะ แต่รู้สึกขวัญหายยังไงไม่รู้สิ  อยากได้คนปลอบขวัญจังเลยน่าไม่รู้ว่าจะมีหรือเปล่านี้สิ”
“ โอ้ๆ ขวัญเอ้ยขวัญมา  มาๆกอดปลอบหน่อย โอ้ๆ”


คุณชายหัวเราะชอบใจใหญ่ที่เห็นผมทำแบบนี้   จากตอนแรกที่เป็นผมกอดคุณชายกลายเป็นคุณชายกอดผมแทนแล้ว กอดอยู่สักพักคุณชายก็อุ้มผมขึ้น


“ เฮ้ย! ทำอะไรเนีย”
“ หือ?  ทำอะไรนะหรอก็ขึ้นไปปลอบขวัญกันบนห้องไงข้างล้างมันหนาวนะ น้ำขี้หนาวซะด้วยสิถ้าปลอบขวัญกันข้างล้างเดียวน้ำจะไม่ไหวเอา”


เดี๋ยวนะ ปลอบขวัญนิมันเกี่ยวกับอากาศหนาวด้วนหรอ หนาวแล้วปลอบไม่ได้หรอ
พอขึ้นมาถึงบนห้องคุณชายก็ตรงมาที่เตียงแล้ววางผมลงก่อนที่ตัวเองจะลุกไปถอดเสื้อสูทออก


“ ให้น้ำเอาไปเก็บให้ไหม”
“ ไม่ต้องหรอก  ว่าแต่น้ำอยากแช่น้ำอุ่นไหม”
“ น้ำแช่แล้ว คุณชายไปแช่เถอะ จะได้มานอนพรุ้งนี้ก็ไปทำงานแต่เช้าอีก”
“ ครับ เรื่องนอนนะ นอนแน่ๆแต่ก่อนอื่นต้องปลอบขวัญก่อนสิ”


ว่าแล้วคุณชายก็ก้มลงมาจูบผมลิ้นร้อนๆรุกล้ำเข้ามาภายในปากเพื่อแลกเปลี่ยนความหวานของรสจูบ เราจูบกันอยู่นานรู้สึกตัวอีกทีบนตัวผมก็ไม่มีเสื้อผ้าติดตัวแล้ว


“ คุณชาย  หนาวอะขอใส่เสื้อได้ไหม”
“ ไม่อยากให้ใสเลย ผมชิมน้ำไม่ถนัด”
“ แต่มันหนาวนิ”
“ กอดผมไว้สิ  ผมจะให้ความอบอุ่นน้ำเอง”


พอจบประโยคนั้นผมก็ไม่ได้พูด หรือต่อลองอะไรกับคุณชายอีก ได้แต่กอดคนตัวโตกว่าเอาไว้อย่างที่บอกให้ทำ  ร่างกายรู้สึกร้อนไปหมดเมื่อใหญ่นั่นลูบไปทั่วร่าง  ร่างกายยิ่งสูบซีดเลือดออกมาได้อีกเมือกายร้อนของอีกคนค่อยๆแทรกตัวเข้ามาทำเอาร่างขาวของคนตัวเล็กแดงไปหมดทั้งตัวยิ่งเห็นก็ยิ่งคึก ทำเอาคนตัวโตกว่าไม่อยากจะนอนเลยคืนนี้ 
คนตัวโตส่งถ่ายความร้อนอยู่นานกว่าจะเต็มอิ่มส่วนคนตัวเล็กก็ทำหน้าที่ปลอบขวัญจนหมดแรงแต่พอจะ
เคลิมหลับคนตัวโตกว่าก็ไม่ยอมรั้งให้ช่วยอยู่ปลอบกันต่ออีกสักรอบ  และอีกรอบจนคนตัวโตพอใจแต่จริงก็อยากจะทำต่ออีกสักรอบตัวคนตัวเล็กนี้สิดูท่าจะไม่ไหวซะแล้ว  พอจัดท่านอนให้อีกคนเสร็จตัวเองก็เข้าไปจัดการตัวเองในห้องน้ำก่อนจะเดินออกมาพร้อมผ้าชุบน้ำอุ่นๆ  ตัวเองสบายแล้วก็อยากให้อีกคนนอนสบายตัวด้วยเช็ดตัวให้สักหน่อย แต่พอจะหันไปหยิบเสื้อผ้ามาให้ใส่ก็แอบเสียดายนิดก็ เนื้อแนบเนื้อรู้สึกดีกว่าผ้าแนบผ้าจริงไหม   เหมือนจะเคยได้ยิน หนาวเนื้อห่มเนื้อ  ก่อนหน้านี้ก็บอกว่าหนาวสินะงั้นคงต้องห่มเนื้อแล้วละจะได้หายหนาว  ว่าแล้วคนตัวโตก็สอดตัวเข้าไปในผ้าห่มผืนเดียวกันก่อนจะดึกคนตัวเล็กเข้ามาในอ้อมกอด  แต่พอจะเอือมมือขึ้นไปปิดไฟบนหัวเตียงก็เห็นผ้าอะไรสักอย่างวางอยู่  พอหยิบขึ้นมาดูจากผ้าที่มวนเป็นก้อนกลมกลายเป็นผ้าผืนยาว   ผ้าพันคอ?   มาจากไหนถ้าจำไม่ผิดตัวเขาไมได้ซื้อมาส่วนอีกคนก็ไม่เห็นจะได้ซื้ออะไรในช่วงนี้  แต่พอยกผ้าขึ้นสูงอีกก็เห็นมาเชือกที่ยังตัดไม่ขาดอยู่เส้นหนึ่ง พอมองตามไปก็เห็นมันหายเข้าไปในลิ้นชักพอเปิดออกดูก็ทำให้เข้าใจอะไรบางอย่าง

  ผ้าพันคอนี้ไม่ได้ถูกซื้อมาจากไหนแต่มันถูกทำขึ้นมาจากคนที่เขากำลังกอดอยู่  ถ้าไม่หลงตัวเอง คนตัวเล็กคงจะทำให้เขา คงเพิ่งจะเสร็จแน่เชือกยังตัดไม่หมดแบบนี้   พอนึกๆดูอาจจะเป็นเพราะเมื่อเช้าหรือเปล่าที่เขาบ่นว่าอากาศหนาว  ที่บนเพราะอากาศมันเปลี่ยนเร็วต่างหากก่อนนอนร้อนตื่นมาหนาวร่างกายเขาปรับไม่ทันมันอืดๆ ไม่ได้หมายความเขาหนาวซะหน่อย  แต่ก็อดยิ้มไม่ได้อยู่ดี  คนตัวโตเอือมมือไปหยิบกรรไกรมาตัดเชือกที่เหลือให้ขาดแล้วเอาผ้าพันคอผืนนั้นมาพันที่คอของตนแล้วพันให้อีกคนที่นอนอยู่ข้างกันด้วย   กระชับแขนตัวเองให้แน่นขึ้นอีกให้แน่ใจว่าจะให้ความอุ่นแก่อีกคนได้แต่ไม่แน่นจนเกินไปทำเอาอีกคนอึดอัน  ก่อนจะจูบที่หน้าผากเล็กๆหนึ่งที แล้วไปกระซิบเบาๆที่ข้างหู



‘ฝันดีนะครับที่รัก’

หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนพิเศษ : หนาวๆ100% l 26 / 1 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: minneemint ที่ 27-01-2016 07:50:13
 :กอด1:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนพิเศษ : หนาวๆ100% l 26 / 1 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 27-01-2016 09:11:49
 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนพิเศษ : หนาวๆ100% l 26 / 1 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: Jibbubu ที่ 27-01-2016 11:56:49
โอ๊ยยยย จะน่ารักกันไปถึงไหนเนี่ย อิจมากกกกกตอนนี้
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนพิเศษ : หนาวๆ100% l 26 / 1 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 27-01-2016 12:30:11
ฟินสุดๆตรงผ้าพันคอนี่แหละจ้ะ. น่ารักจริงเชียว ศรีภรรยา.   :mew1:   
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนพิเศษ : หนาวๆ100% l 26 / 1 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 27-01-2016 12:31:55
ลุ้นว่าคุณชายจะเป็นอะไรไหม
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนพิเศษ : หนาวๆ100% l 26 / 1 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 27-01-2016 13:26:34
 :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนพิเศษ : หนาวๆ100% l 26 / 1 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: Robinhood.ha ที่ 27-01-2016 14:59:14
 :mew3: เอ๊ยยยย. เขิน ติดตามๆ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : ตอนที่ 19 l 8 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: kaname ที่ 08-02-2016 11:21:57
@##ผมเนียแหละภรรยา ##@
  ตอนที่ 19







บางครั้ง คนเรามักจะฟังผิด หรือไม่ก็คงได้ยินไม่ชัดแล้วเข้าใจเป็นอย่างอื่น  มันจะเป็นไปได้ยังไงไม่จริงหรอก


“ น้ำ  พี่รู้ว่าน้ำรู้สึกยังไง แต่มัน…”
“ แต่อะไร คุณชายไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย”
“ พี่ยังไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น  ใจเย็นๆสิน้ำ”


          ผมรู้ว่าผมพูดไม่ดีกับพี่นัททำตัวไม่ดีเลยที่พูดกระชากเสียงแบบนี้  มันแย่มาก แย่จริงๆ คุณชายบอกว่าแค่ไปทำธุระแป๊บเดี่ยวก็กลับไม่ใช่หรอ  ก็แค่ไปทำธุระเอง แล้วทำไมถึงถูกยิง นี่มันธุระอะไรกัน  ถึงจะถามตัวเองไปผมคงไม่ได้คำตอบ 


“ พี่นัทพาน้ำไปหาคุณชายที พาน้ำไปนะ น้ำขอละพาไปที”
“ ขอโทษนะพี่คงทำไม่ได้”
“ ทำไม ทำไมถึงพาไปไม่ได้ละ พี่นัทคุณชายถูกยิงนะ น้ำจะไปหาคุณชายพาน้ำไปนะ คุณถูกยิง หะ ให้ นะ น้ำ ฮือ ฮึ ไปสิ พาน้ำไป ฮือๆๆ ฮือ ฮือๆ”


        ขอโทษนะน้ำพี่พาไปไม่ได้  ทุกอย่างยังไม่ปลอดภัยพอ น้ำต้องอยู่ทีนี้  นายสัญญาไว้กับน้ำว่าจะกลับมานายคงไม่ผิดสัญญาใช่ไหมนิณ

       มันจะกว่าหรือเปล่าถ้าผมไม่บอกน้ำ น้ำจะได้ไม่ร้องไห้แบบนี้แต่ถ้าไม่บอกอะไรเลยน้ำก็ยังร้องไห้อยู่ดี แล้วนายละธันปลอดภัยดีใช่ไหม ไม่ใช่ว่าผมใจร้ายไม่พาน้ำไปแต่ธันบอกไม่ต้องไปต่างหาก ไม่ใช่แค่น่ำหรอกนะที่เป็นห่วงผมเองก็เป็นห่วง ถึงจะบอกว่าว่างแผนไว้ดีแล้วก็เถอะ  แล้วมันดีบ้าอะไรถึงได้ถูกยิงเข้าผมไม่น่าปล่อยให้ไปกันสองคนเลย




      ทุกอย่างดูเชื่องช้าไปหมด กว่านาฬิกาจะขยับเคลื่อนตัวให้ผ่านไปแต่ละวัน  หรืออาจจะเป็นผมเองที่เอาแต่คิดฟุ้งซ่านว่ามันช้า   ช้าจังเลยนะเหมือนไรจะหมดวันนี้ไปสักที่พรุ่งนี้คุณชายจะได้กลับมา นาฬิกาเดินให้เร็วกว่านี้อีกสิ เร็วอีกนิดนะ  คุณชายจะได้กลับบ้าน 

   
ติ๊ก  ติ๊ก  ติ๊ก   ติ๊ก  ติ๊ก   ติ๊ก  ติ๊ก   ติ๊ก  ติ๊ก


“ น้ำ กลับเข้าบ้านได้แล้ว มันจะมืดแล้วนะครับกลับกันเถอะ”


           น้ำไม่ได้ตอบแต่ค่อยๆลุกจากเก้าอี้ที่นั่งอยู่แล้วเดินมาหาผมที่รออยู่  ยืนมือมาให้ผมจับเพื่อจะได้กลับบ้าน เป็นแบบนี้ทุกวัน ตั้งแต่วันนั้นนี้ก็ผ่านมาสามวันแล้ว น้ำไม่ยอมปริปากพูดอะไรสักคำ เอาแต่ร้องไห้ ถึงจะพูดก็เอาแต่เรียน คุณชาย คุณชาย ซ้ำไปมา  คุณชายอาจแกล้งบ้า แต่ผมกลัวเหลือเกินว่าน้ำจะเป็นจริงๆ ถ้าคุณชายยังไม่กลับมา

         ตั้งแต่วันนั้นก็ไม่ข่าว คุณชาย กับหมอธันอีกเลย พยายามติดต่อเท่าไรก็ไม่ได้สักทีจะทิ้งน้ำเอาไว้แล้วออกไปหา ผมก็ทำไม่ได้ ผมกล้าที่จะปล่อยให้น้ำอยู่คนเดียว ถึงจะไม่ได้พูดออกมา แต่ผมรู้ว่าน้ำใจเสียมากแค่ไหน กับการที่ได้ยินว่าคุณชายถูกยิง ความรู้สึกนี้มันคงมาก มากพอที่จะทำให้เสียสติอาจจะเป็นเพราะสัญญาที่เคยให้ไว้ และยังมีผมที่คอยอยู่ข้างถึงยังดึกสติเอาไว้อยู่ ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไปอยู่ผมก็ไม่แน่ใจนักหรอก   เหมือนเคยได้ยินมาจากที่ไหน  เพราะรักมากจนเสียใจแทบบ้า มันก็เข้ากับตอนนี้ดี


  “  กินข้าวเสร็จแล้วค่อยไปอาบน้ำนอนแล้วกันตกลงไหมครับ”


       น้ำพยักหน้าตอบผมแล้วเดินตามเข้ามาในครัว  เรื่องในครัวก็เหมือนกันผมก็พอทำได้บ้างบางอย่าง สองสามวันที่ผ่านมากับข้าวที่กินกันก็เลยมีแต่หน้าเดิมๆ ก็ผมทำเป็นแค่นี้จริง  ไก่ทอด ไข่ต้ม ไข่เจียว  อยากจะไปเรียกป้าอรกลับมาทำงานอยู่หรอกแต่ถ้าแล้วเห็นน้ำเป็นแบบนี้คงมีเรื่องให้คุยกันยาว อยู่แบบนี้ไปสักพักแล้วกันถ้าภายในอาทิตย์นี้ยังไม่มีการติดต่อมาจากคุณชายผมคงต้องพาน้ำออกไปจากบ้านนี้ ก็คงได้ตามหากันเป็นเรื่องเป็นราว


“ น้ำ ทำไมกินน้อยจัง ช่วงนี้น้ำกินน้อยมากเลยนะ กินอีกหน่อยสิ”


น้ำก็ยังไม่ตอบเอาแต่สายหน้า   น้ำกินน้อยลงทุกวันจนผมเริ่มจะเป็นห่วงแล้วถ้ายังแย่ลงกว่านี้อีกผมคงไม่รอให้ถึงอาทิตย์หรอก


“ น้ำครับ พี่รู้นะว่าน้ำเป็นห่วงคุณชาย ถ้าน้ำไม่กินข้าวเลยเดี่ยวก็ไม่มีแรงรอคุณชายกลับบ้านนะ”
“ คุณชายจะกลับบ้าน”
“ ครับ คุณชายจะกลับบ้าน แล้วก็ต้องกินถ้าไม่กินคุณชายจะเป็นห่วง”


      น้ำกลับมานั่งกินข้าวอีกครั้ง แต่ก็กินไปได้แค่ สองคำ ก็ว่าง เอาเถอะอย่างน้อยก็กินเยอะกว่าเดิมหน่อย ตอนแรกที่มาผมก็นอนคนละห้องกับน้ำแต่สองสามวันนี้ผมเข้ามานอนห้องเดียวกันกับน้ำถ้าเป็นเมื่อก่อนถ้าเป็นเมื่อก่อนผมไม่แน่ใจว่าจะนอนหลับได้อย่างบริสุทธ์ใจแต่ตอนนี้น้ำเป็นน้องของผมคนหนึ่งความรู้สึกมันต่างจากเมื่อก่อน   

       วันที่ได้ข่าวว่าคุณชายถูกยิงน้ำร้องไห้จนหนักมากผมทำได้แค่กอดปลอบ  กว่าจะสงบก็นานพอควรแล้วพอบอกว่าอยากจะไปหาคุณชาย ก็ทั้งร้อง ทั้งโวยวาย ทั้งอ้อนวอน สารพัดที่จะทำได้แต่ผมก็ไม่ได้พาไป หลังจากนั้นน้ำก็เอาแต่นั่งซึม  พอเช้าของอีกวันน้ำก็ถามผม


‘ พี่นัทคุณชายจะบ้านพรุ้งนี้หรอ’


ทุกเช้าน้ำจะถามคำถามเดิน ถ้าจะบอกว่าไม่รู้ก็ดูใจร้ายเกินไปผมไม่อยากให้น้ำร้องไห้อีกแล้ว


‘ ครับพรุ่งนี้คุณชายจะกลับบ้าน ’


         วันแรกน้ำนั่งมองนาฬิกา สักพักก็มองประตู  มองสลับกันไปมาทั้งวันพอตกเย็นก็รอจนดึกไม่เห็นวีแววว่าใครจะมาก็ตั่งถ้า
จะร้อง จนผมต้องเข้าไปปลอบ พาคุยเรื่องอื่น  พอตื่นเช้าอีกวัน ก็ถามคำถามเดิม บางวันน้ำไปนั่งเล่นที่สวนดอกไม้ บางวันไปสระน้ำหลังบ้าน แล้วก็เอาแต่เหม่อ ข้าวก็กินน้อยถึงผมไม่ได้เป็นหมอแต่ก็พอจะรู้ว่าถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปไม่ดีแน่   รับกลับมาซะที่เถอะคุณชาย  นายด้วย กลับมาได้แล้วธัน



       นาฬิกาเดินช้า  คุณชายเลยไม่กลับมา คุณชายจะกลับมาพรุ่งนี้ พระอาทิตย์เดินเร็วๆนะสว่างเร็วๆพอมืดคุณชายกลับบ้านไม่ได้ เลยจะกลับพรุ่งนี้  ฮึก ฮึก ฮือๆ ฮือ ฮึก คะ คุณชาย ฮึกจะกลับ ฮื่อ กลับ ฮือ ฮึก ~




      พระอาทิตย์มาแล้ว มาแล้ว คุณชายจะมา นาฬิกา เดินเร็วๆนะคุณชายกำลังมา  น้ำจะรออยู่นี้ คุณชายจะกลับบ้าน  กลับมาเร็วๆนะ




       พระอาทิตย์หายอีกแล้ว หายไปไหนมันมืดนะคุณชายมาไม่ได้ ฮือ ฮือ คุณชาย ฮึก กลับมา อย่ามืดสิคุณชายมาไม่ได้  ฮือ  ฮือ  ฮึก ฮึก ฮือ ~





       คุณชายถูกยิ่ง ทำไงดีคุณชายเจ็บอะ  คุณชายเจ็บ  เลยจะกลับบ้านพรุ่งนี้ คุณชายจะกลับบ้านพรุ้งนี้         โอ้ๆ ไม่เจ็บ หายเจ็บน้า  หายเจ็บกลับบ้าน กลับบ้าน ฮื่อ  ฮื่อ  ฮึก คะ ฮึก คิดถึงแล้ว ฮึก  ฮึก~




คุณชายจะกลับมา



 กลับมาพรุ่งนี้ 



พรุ่งคุณชายก็จะกลับ



 กลับบ้าน




         นี้ลมรู้หรือเปล่าคุณชายถึงไหนแล้ว ใกล้จะถึงบ้านหรือยัง   ทำไมกว่าจะถึงพรุ่งนี้มันช้าจังเลย พรุ่งที่คุณชายจะกลับมานะ  นี้ลม อย่าพัดแรงมากนะพัดเบาๆก็พอเดียวคุณชายจะหนาวแล้วกลับมาไม่ได้ 
 
       
        พระอาทิตย์ก็เหมือนกันอย่ามืดนะ  อย่าหายไปคุณชายมองไม่เห็น เพราะพระอาทิตย์ชอบหายไปนั่นแหละคุณชายเลยกลับไม่ถึงซะที มันมืดมองไม่เห็น  หายไปหลายครั้งแล้ว วันนี้อย่าหายไปอีกนะ  ดอกไม้ออกดอกแล้วสวยจังเลยคุณชายกลับมาต้องชอบแน่ๆ   


“ กลับมา ฮึก กลับได้แล้ว  ฮึก ฮือ กลับมาฮึก กลับมาหาน้ำซะที  ฮือ  ฮือ ฮึก ”




    ผมได้แต่ยืนมองหลังๆเล็กที่สั่นเทาไปด้วยแรงอารมณ์  น้ำร้องไห้อีกแล้ว   ผ่านมาเป็นอาทิตย์ก็ยังไม่มีการติดต่อมา น้ำเอาแต่พูดว่าพรุ่งนี้  พรุ่งนี้  วันพรุ่งนี้ของน้ำเมื่อไรจะมาถึงสักที


“ คิดถึงฉันไหม”


?


     ก่อนที่ผมจะได้หันกลับไปมองว่าเป็นใครก็มีมือมากอดเอาที่เอวพร้อมกับหน้าผากที่แนบเข้ากับหลังของผม  กลิ่นน้ำชอบที่ได้กลิ่นจนชิน กลิ่นที่ผมเป็นคนเลือกให้อีกคน  คนที่หายไปไหนก็ไม่รู้  จากที่แปลกใจกลายเป็นดีใจ  ผมคงทำอะไรมากไม่ได้นอกจากหันกลับไปกอดอีกคนให้จมไปกับอก   กลับมาซะที


“ คิดถึง”









“ กลับมา ฮึก กลับได้แล้ว  ฮึก ฮือ กลับมา ฮึก กลับมาหาน้ำซะที  ฮือ  ฮือ ฮึก ”

   
     ลมพัดผ่านร่างบางเบาๆราวกับจะปลอบโยนแทนใครอีกคนที่ยังไม่กลับมาซะที  ร่างกายที่ซูบผอมลงไปแทบจะทรุดลงกับพื้น
เมื่อแรงสะอื่นที่เพิ่มมากขึ้น ร้องจนแทบจะไม่มีน้ำตาให้ไหล แต่ก็ยังไม่กลับมา


“ ร้องไห้แบบนี้เดี๋ยวก็ตาบวมหรอก”


เสียง?


คุณชาย หรอ คุณชายใช่ไหม



      อาจจะเป็นเพราะร้องไห้จนเหนื่อยหรืออาจเป็นเพราะสาเหตุอะไรแต่มันส่งผลให้ร่างเล็กๆที่กำลังหันกลับมา เซล้มลงไป แต่ดีที่มีแขนของใครบางคนรั้งร่างนั่นให้เข้าหาตนทำให้ร่างเล็กนั่นล้มลงไปทับร่างนั้นแทนที่จะเป็นพื้นดิน


“  ระวังหน่อยสิ”

“ คุณชาย”

“ ครับ ”

“ คุณชายจริงๆหรอ”



     ร่างเล็กนั้นยืนมือไปสัมผัสใบหน้าที่คุ้นตา ไม่ได้ฝันไปใช่ไหมนี้เป็นความฝันหรือเปล่าถ้าหากนี้เป็นความฝันก็อยากที่จะฝันต่อไปแบบนี้ ดีกว่าต้องตื่นมาเจอกับความจริงว่า วันพรุ่งนี้จริงๆแล้วมันไม่มี



“ ผมเองน้ำ คุณชายของน้ำไง ขอโทษครับที่กลับช้า อย่าร้องเลยนะทีรักเห็นคุณร้องไห้แบบนี้ผมเหมือนจะขาดใจ”
“ ฮือ  ฮือ กลับมา ฮึก แล้วหรอ ฮือ  ฮือ กลับมาแล้ว ฮือ”
“ครับกลับมาแล้ว ไม่ต้องร้องแล้วนะ”


     
      ถึงอยากจะหยุดร้องแค่ไหนแต่ก็คงทำได้อยาก  จนสุดท้ายคนตัวโตที่นอนเป็นเบาะรองให้คนตัวเล็กก็ได้แต่กอดปลอบเอาไว้  ถ้าหยุดไม่ได้ก็ร้องให้พอเขาจะเป็นคนซับน้ำตาให้เอง














สวัสดีวันตรุษจีนจร้าาาา :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
วันนี้หลายคน ไปเทียวกัน อย่าลืมใส่เสื้ออุ่นนะจ๊ะมันหนาวอีกแล้ว ที่ห้องเราหนาวมาก
ลมพัดมาก  มือเเข็งไปหมดแล้ว กว่าจะพิมเสร็จ
เหลืออีกตอนก็จบแล้วนะจ๊ะ  เย้ใกล้ถึงตอบจบแล้วว o13

เรามานั่งคิดๆดูว่าจะเขียนตอนพิเศษอีกสัด 2-3 ตอน  มีใครอยากเห็นหนูน้ำของเราท้องหรือเปล่าน๋อ
หรือจะให้เป็นชีวิตหลังแต่งงานดี  ช่วยเราตัดสินใจหน่อย  o13 o13

ปล. ตอนจบ อาจจะลงวันนี้ตอนเย็น ไม่ก็วันพรุ้งนี้นะจ๊ะ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ : 19 l 8 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: Jibbubu ที่ 08-02-2016 11:51:13
โห้ยยย คุณชายทำเอาเราใจหายไปเลย กว่าจะกลับมาหาน้ำได้
สงสารน้ำร้องไห้ทุกวันเลยนะ คุณชายต้องปลอบน้ำให้มากๆ ด้วย
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ : 19 l 8 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 08-02-2016 12:08:06
 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ : 19 l 8 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: aom2529 ที่ 08-02-2016 16:29:18
อยาก..อยากเห็นนู๋น้ำท้อง..ดีใจจัง..คุณชายกลับมาแล้ว  :mc4: :mc4: :mc4:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ : 19 l 8 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: manami_01 ที่ 08-02-2016 21:27:56
กลับมาได้สักทีนะคุณชายนึกว่าจะได้กินมาม่าช้อมโตซะแล้ว  :serius2:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ : 19 l 8 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: gasia ที่ 08-02-2016 23:13:59
ฮืออออออออออ คุณชายกลับมาแล้ว T v T
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ : 20 จบ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: kaname ที่ 11-02-2016 19:12:32
@##ผมเนียแหละภรรยา ##@
 ตอนที่ : 20 จบ 






          ผมกลับมาแล้ว ทุกอย่างเรียบร้อยดี ในหลายๆเรื่องนะ หือ?  สงสัยอะไรกัน เรื่องที่ผมถูกยิงหรือ จริงสิครับผมถูกยิงจริงๆแต่ไม่ได้โดนจุดสำคัญอะไรกระสุนยิงถากเข้าที่เอวถึงจะแค่ถากก็เถอะแล้วเจ็บเอาการ เพราะผมถูกยิงเลยทำให้ลุงธาราหนีไปได้ ที่ผมกลับมาช้าก็เพราะเรื่องนี้ด้วยหลังจากแผลที่ถูกยิงดีขึ้นผมก็ออกตามหาลุงธาราทันทีกว่าจะเจอก็นาน  พอเคลียทุกอย่างเสร็จแล้วจริงๆผมถึงได้กับมาส่วนลุงธารานั้นก็ปล่อยให้เป็นไปตามกระบวนการของกฎหมายผมไม่ขอพูดถึง  คงจะสงสัยว่าทำไมผมถึงไม่ให้น้ำไปหาตอนที่อยู่โรงพยาบาล เพราะผมคิดว่ามันไม่ปลอดพอเอาซะเลยผมไม่อยากให้น้ำโดนลูกหลงไปด้วย 
     
     ส่วนเรื่องครอบครัวของน้ำก็เป็นไปตามที่ผมคิดลุงธารามีโครงการที่จะให้ครอบครัวของน้ำเข้ามาเป็นหุ่นส่วนด้วยแต่ดูเหมือนทางนั้นจะไม่ได้อยากทำสักเท่าไร แต่ลุงธาราก็เอาเรื่องของน้ำมาอ้างแต่ก็ยังดีที่ยังไม่มีการเซ็นต์สัญญาอะไรกันดูเหมือนผมจะกลับมาถูกเวลา  ส่วนเรื่องบริษัทตอนนี้ก็ยังไม่เรียบร้อยดีเท่าไร มีสัญญาหลายฉบับที่ลุงธาราทำไว้แล้วเอาเงินที่จะใช้ทำโครงการนั้นเข้าบัญชีตัวเอง มันก็ยักยอกเงินดีๆนี้เองผมคงต้องใช้เวลาไปอีกสักใหญ่ ที่จะทำให้บริษัทกลับมาเข้าที่เข้าทางเหมือนเดิม

         เอาละคุยเรื่องงานไปแล้วขอคุยเรื่องส่วนตัวหน่อยแล้วกัน   ผมไม่เคยรู้สึกอยากจะชกตัวเองมากขนาดนี้มากก่อน ทันทีที่ผมได้มองน้ำชัดๆ  น้ำผอมลงมากทั้งๆที่ผ่านไปแค่อาทิตย์เดียวที่เราห่างกัน ตาบวมจากการร้องไห้แถมขอบตายังดำคล้ำเป็นหลินปิง   ตั่งแต่ผมกลับมาเรายังไม่ได้ห่างกันไปไหนเลยสักก้าวเดียวแล้วก็ยังไม่ได้คุยกันด้วย  น้ำ
เอาแต่ร้องไห้จนสุดท้ายผมต้องอุ้มเข้ามาในบ้านถึงตอนนี้จะหยุดร้องไปบ้างแล้วก็ตามเถอะ คนตัวเล็กที่ผมอุ้มเข้ามาในบ้านยังไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมาจากอกผมเลย   พอบอกให้เงยหน้าขึ้นมาก็ตั่งท่าจะร้องอีก  เฮ้อออ  ผมไม่รู้จะปลอบยังไงแล้วได้แต่ลูบหลังให้เบาๆ


“ ฮึก   ฮึก   ฮึก  ฮึก”
“ น้ำครับ ไม่ร้องแล้วนะตาบวมหมดแล้ว ร้องมากๆเดี๋ยวไม่สบายเอานะ”
“ อืม ฮึก หยุด ฮึก แล้ว”
“ หยุดแล้วก็เงยหน้ามาให้เห็นหน่อยสิครับ  คิดถึงจะแย่แล้ว”
“ โกหก”    น้ำตอบทั้งๆที่กดหน้าเข้ากับบ่าของผม
“ ผมโกหกที่ไหนคิดถึงจริงๆนะ”
“ กลับช้า  ฮึก ฮึก  ฮือออ”


        กรรม ร้องอีกแล้ว  แล้วก็ยังเป็นอยู่แบบนี้ไปพักใหญ่กว่าจะกว่าจะหยุดได้ก็เล่นเอาเหนื่อย ผมยอมรับว่ามีความผิดแต่อย่าลงโทษผมด้วยการร้องไห้แบบนี้เลยมันทรมาร


“ หยุดร้องแล้วหรอน้ำ  ร้องจนตาบวมหมดแล้ว”


นัทกับธันที่เดินเข้า ทักขึ้นน้ำได้แต่พยักหน้าตอบกลับไป หลังจากที่ลงมานั่งข้างกันดีแต่ก็ยื่นมือมาจับชายเสื้อผมเอาไว้


“ คุณน้ำดู ท่าทางแย่จังให้ผมตรวจดูหน่อยไหมแล้วเดี๋ยวจะสั่งยาบำรุงมาให้ทาน ผอมลงไปเยอะเลยนะครับ”
“ ไม่แย่ก็ให้มันรู้ไปสิวันๆข้าวก็ไม่ยอมกินเอาแต่ร้องไห้  นี้กะว่าถ้ายังไม่กลับมากันนะจะพาน้ำหนีไปหายัยดาวแล้ว”
“ ทำไมไม่ยอมกินข้าวละครับไม่ดีนะแบบนี้   เดี๋ยวให้ธันดูหน่อยนะครับไม่ว่าอะไรใช่ไหม”


      ถามไปเจ้าตัวเขาก็ไม่คุยด้วยพยักหน้าให้แทนทั้งๆที่มือก็ไม่ยอมปล่อยแถมก็ไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมาสักที สงสัยผมคงต้องง้อไปอีกสักพัก   อยากจูบจะแย่แล้วเงยหน้าขึ้นมาหน่อยคนดี


“  หมอไปดูน้ำเลยไปหายามาบำรุงให้เยอะๆหน่อยเหลือแต่หนังหุ้มกระดูกหมดแล้ว แล้วนายละที่ถูกยิงเป็นไงบ้าง”


ธันพยักหน้ารับแล้วเดินออกไปข้างนอกเพื่อไปเอากระเป๋าเครื่องมือแพทย์ที่มักพกติดรถมาด้วย

“ ก็ดีขึ้นเยอะ ไม่ได้โดนจุดสำคัญอะไรอีกไม่นานก็คงหายสนิทนั้นแหละ”


        ดูเหมือนหัวข้อสนทนาครั้งที่จะมีแรงดึงดูมากพอให้น้ำเงยหน้าขึ้นมา แล้วก็มองมาที่ผมซ้ายทีขาวที่ยกแขนขึ้นดูบ้างแล้วก็มาหยุดมองหน้าผม คงจะหาแผลละสิผมไม่ได้โดนยิงที่แขนสักหน่อยผมโดนยิงเข้าที่เอวด้านซ้ายต่างหาก   
        ผมจับมือน้ำมาวางไว้ที่แผลที่ยังต้องพันผ้าพันแผลเอาไว้ พอรู้ว่าแผลอยู่ไหนน้ำก็เปิดขึ้นดูตาใสๆนั้นตั้งท่าจะร้องอีกแล้ว ผมจึงดึกเสื้อลงให้ปิดแผลไว้แล้วดึงมือน้ำขึ้นมาจูบเบาๆ ห่างกันแค่อาทิตย์เดียวทำไมขี้แงได้ขนาดนี้นะ จะว่าไปตอนอุ้มน้ำเข้าบ้านก็ยังเจ็บอยู่เหมือนกันถึงจะไม่ได้โดนจังๆแต่แผลก็หนักใช้ได้เลยนะ คงต้องให้ธันดูให้หน่อยแล้ว


“ ดีแล้วจะได้หายเร็วๆ  ส่วนเรื่องบริษัทถ้ามีอะไรให้ช่วยก็บอกไม่ต้องเกรงใจ”
“ คงมีให้ช่วยแน่ๆไม่ต้องห่วง”


          ระหว่างพี่ธันตรวจสุขภาพให้น้ำอยู่ผมก็นั่งคุยเรื่องบริษัทที่จะให้นัทเข้าไปช่วย นัทเป็นทนายคงเข้าไปช่วยเรื่องกฎหมายของบริษัทได้เยอะเลยทีเดียว พอตรวจให้น้ำเสร็จธันก็เข้ามาดูแผลให้ผมต่อดูเหมือนว่าจะไม่ได้เป็นอะไรมากแต่คงห้ามยกของหนักไปสักพักจนกว่าแผลจะหายดี  คืนนี้ทุกคนจะยังค้างที่นี้รวมถึงธันด้วย  และเพราะอย่างนั้นหน้าที่ทำข้าวเย็นวันนี้จึงเป็นธันกับนัท ตอนแรกน้ำบอกว่าจะช่วยแต่โดนธันหยุดไว้ซะก่อน  แล้วไล่ให้พวกผมสองคนขึ้นไปอาบน้ำลงมาจะได้กินข้าว 

          จริงสิยังมีอีกเรื่องที่ผมต้องคุยกับน้ำ  ผมควรจะทำทุกอย่างให้ชัดเจนกว่านี้ ให้มันคงพอว่าในทุกๆวันต่อจากนี้ผมจะมีน้ำอยู่ข้างๆคงจะถึงเวลาแล้วที่ผมต้องเล่าทุกอย่างให้น้ำฟังตามสัญญา



      หลังจากทานข้าวเสร็จเรานั่งดูทีวีกันอยู่สักพักผมก็ชวนน้ำขึ้นไปนอน ดูท่าคงจะเริ่มง่วงแล้วแต่ดันมีบางคนคิดไปไกลว่าผมจะชวนน้ำไปทำอย่างอื่น ธันพูดแซวจนน้ำหน้าแดงก้มหน้าซุกหลังผมตลอดทางเดินมาถึงห้อง


“ น้ำเดียวหายใจไม่ออกนะไม่มีใครแซวแล้วออกมาได้แล้วมา”
“ อืม”
“ เป็นอะไรดูทำหน้าเข้า แล้วยาบำรุงธันว่าไงบ้างละ”
“ พี่หมอบอกว่าพรุ่งนี้จะมีคนเอาเข้ามาให้ น้ำไม่อยากกินยาเห็นพี่หมอเขียนไปตั้งเยอะ”
“ ไม่อยากกินก็ต้องกินนะ บำรุงตัวเองไว้ดีแล้วนอนได้แล้วมั้งดึกแล้ว”
“ ยัง ขอดูแผลก่อน”


     น้ำเปิดดูแผลที่ธันพันให้ใหม่แล้ว ยื่นมือมาแตะเบาๆแล้วก็เอาแต่ถามว่าเจ็บไหมถามไปถามมาก็ตั้งท่าจะร้องอีกแล้ว ผมเลยปิดเสื้อลงแล้วดึงนอนขึ้นมานั่งทับขาอีกข้างแล้วกอดไว้


“ ไม่เอาไม่ร้องแล้วคับเห็นน้ำร้องแล้วพี่รู้สึกไม่ดีเลยพี่รู้ว่าน้ำเป็นห่วงแล้วก็ขอโทษที่ไม่ให้ไปหาน้ำยังจำที่พี่บอกได้ไหมว่าถ้าเรื่องทุกอย่างจบแล้วพี่จะเล่าให้ฟังน้ำยังอยากฟังอยู่หรือเปล่า”

            น้ำพยักหน้าลงกับไหล่ของผมเบาๆสงสัยคืนนี้คงได้คุยกันอีกยาว ผมเล่าเรื่องทุกอย่างให้น้ำฟังตั้งแต่เรื่องของพ่อกับแม่ที่เสียไปจนมาถึงเรื่องของผมเหตุผลต่างๆที่ต้องทำแบบนี้ ในระหว่างที่เล่านั้นน้ำไม่ได้พูดขัดอะไรได้แต่ยื่นมือมากอดผมไว้บ้าง เอามือผมไปจับบ้างแม้แต่จูบที่มอผมเหมือนเป็นการให้กำลังใจจนกระทั้งผมเล่าจบ น้ำถึงเงยหน้าขึ้นมาแล้วขยับยกตัวขึ้นเหนือผม พร้อมกับปากนุ่มๆแตะลงที่หน้าผากของผมค้างอยู่อย่างนั้นสักพักแล้วก็ขยับลงมานั่งที่เดิม

“ น้ำจะอยู่กับคุณชายจนกว่าคุณชายจะไม่ต้องการน้ำแล้ว”

ไม่ต้องการหรือ คงไม่มีวันนั้นหรอกเพราะผมต้องการน้ำทุกวินาทีเลย

“ ถ้าอย่างนั้นน้ำคงต้องอยู่กับพี่ไปตลอดชีวิตแล้วละ”






      นานแค่ไหนแล้วนะที่ไม่ได้ตื่นเช้ามาแล้วเจอน้ำนอนข้างแบบนี้แต่ชั่งเถอะทุกวันนี้ที่ตื่นมามีน้ำนอนซุกอยู่ข้างๆแบบนี้รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูกเลย  ตั้งแต่ผมกลับมาเราเข้าน้ำพร้อมกับตื่นพร้อมกันตลอดเป็นผมเองที่รั้งน้ำเอาไว้ไม่ให้ตื่นเช้ามาก   ทุกทีน้ำจะตื่นก่อนแล้วลงไปเตรียมข้าวเช้าไว้ให้แต่ผมอยากตื่นมาเจอน้ำนอนอยู่ข้างๆแบบนี้มากกว่านะถึงแบบนั้นมันจะน่ารักก็เถอะแต่แบบนี้มันน่ารักกว่าอีก


“  ทีรักครับเช้าแล้วนะ ฟอด ”  แก้มใส่ๆนี้หอมจริงๆเลย
  “  อืม”  ส่งเสียงมาแค่นั้น แล้วก็เบียดตัวเข้าหาผมอีกแบบนี้มันยั่วกันแล้วครับน้ำ เดียวก็ไม่ได้ตื่นจริงๆซะหรอก
“ เดียวพ่อกับแม่มาแล้วจะแต่งตัวไม่ทันนะ”


        น้ำส่งเสียงตอบรับแต่ก็ไม่มีท่าทีว่าจะลืมตาขึ้นมาเลยก็อยากจะนอนกอดต่ออยู่หรอกแต่คงจะทำไม่ได้เพราะวันนี้ผมนัดพ่อกับแม่ของน้ำมารวามถึงพี่สาวน้ำด้วย เอาลูกเขามานอนกอดอยู่แบบนี้ก็อยากจะบอกพ่อกับแม่เขาให้รู้ว่าผมรักลูกเขามากกกแล้วอยากให้มาอยู่กับผมเลยคงจะคุยเรื่องการแต่งงานที่มีก่อนหน้านี้ด้วย ถ้าใครจำได้คงจะรู้ว่า นางฟ้าตัวน้อยของผมเป็นคนที่ดวงซวยมากต้องมาแต่งงานกับคนบ้าอย่างผมแต่สำหรับผมมันเป็นความโชคดี

          ผมกลับมาอยู่บ้านได้หลายวันแล้วแต่ก็ยังไม่ได้กลับเข้าไปทำงานในบริษัทเต็มตัวสักเท่าไรก็กรดูแลแทนทุกวันตอนเย็นก็จะเอาเอกสารเข้ามาให้แทน ส่วนเรื่องแผลดีขึ้นมากแล้วครับเกือบจะหายเป็นปกติแล้วส่วนน้ำตอนนี้ก็ดูมีน้ำมีนวลขึ้นมาหน่อย  แย่จริงถ้าพ่อกับแม่เขามาเห็นจะบอกว่าผมเลี้ยงดูเขาไม่ดีหรือเปล่าปล่อยให้ผอมแบบนี้ จริงๆผมพยายามหานู้นหานี้มาให้น้ำกินอันไหน้ำชอบก็จะไปซื้อมาให้คงต้องใช่เวลาสักพักถึงจะกลับมาเท่าเดิม จริงน้ำก็เป็นคนตัวเล็กกินยังไงก็ไม่อ้วน คนที่จะอ้วนดูท่าจะเป็นผมมากกว่าหามาให้เขากินแล้วตัวเองต้องกินเป็นเพื่อนด้วยอีกหน่อยคงจะลงพุงแล้ว

           ผมคุยกับน้ำแล้วว่าเราจะบอกเรื่องนี้กับพ่อแม่ของน้ำที่เข้าใจว่าตอนนี้น้ำไปอยู่แคนนาดากับป้าแทนพี่สาว ผมอยากจะดูแลน้ำจริงๆและอยากให้พวกท่านเชื่อในตัวผมว่าผมดูแลลูกของท่านได้และอยากให้พวกท่านยอมรับเรื่องของเรา


“ คุณชายเห็นกิ๊บรูปผีเสื้อไหมน้ำวางไว้บนโต๊ะแต่หาไม่เจอ”


       น้ำที่วันนี้ใส่ชุดกระโปรงสีชมพูอ่อนสั้นเหนือเข่าขึ้นมาหน่อยเดินลงบันไดมาหาผม ไม่ได้เห็นน้ำแต่ตัวแบบนี้มาสักพักแล้วสิ ถ้าไม่บอกก็ไม่รู้เลยนะว่าเป็นผู้ชายผิวขาวนุ่มนิ้มยังกับผู้หญิง ผมยาวเป็นลอนเล็กๆตรงปลาย ปากสีแดงอมชมพูกับแก้มใส่ๆ นี้มันผู้หญิงชัดๆ นางฟ้าคนสวยของผมกลับมาแล้ว


“ ตกอยู่ที่พื้นหรือเปล่าครับ ”   ผมขยับตัวนั่งดีๆแล้วดึงน้ำลงมานั่งตัก
“ ไม่รู้สิ แต่ตอนเดินผ่านไม่เห็นนะ”
“ ตกไปใต้โต๊ะละมั้ง พี่ว่าไม่ต้องติดก็ได้แบบนี้ก็น่ารักแล้ว”
“ อืม เอางั้นก็ได้ แล้วพ่อกับแม่ใกล้ถึงยังพี่ดาวมาด้วยใช่ไหม”
“ คงใกล้จะถึงแล้วละ แล้วก็นะพี่บอกว่าให้เลิกเรียกคุณชายไง”
 ผมบอกให้น้ำเรียกผมว่าพี่ไม่ก็พี่ณินแทนคุณชายแต่ดูท่าจะไม่ได้ผมเอาซะเลย
“ ก็มันชินแล้วนิ น้ำเรียกแต่คุณชายๆจนติดปากไปแล้ว”   
“ งั้นเอาแบบนี้ไหมถ้าน้ำเรียกคุณชายเมื่อไรพี่จะจูบแล้วจะได้ชินไง”
“ บ้าหรอ”
“ ไม่รู้ละ ไหนลองเรียกสิถ้าพ่อกับแม่มาให้เรียกว่าพี่ณิน ถ้าเรียกว่าคุณชายพี่จะจับจูบตรงนั้นแหละ”


    น้ำดูอำอึ่งอยู่สักพัก เดี๋ยวก็ยู่ปากใส่เดี๋ยวก็ทำหน้าอ้อนถึงมันจะน่ารักก็เถอะนะแต่ผมคงไม่ได้หรอกน้ำเรียก พี่ณินน่ารักกว่าเยอะ
 


____ มีต่อ______
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20 จบ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: kaname ที่ 11-02-2016 19:26:43
________ต่อ ___________



  น้ำดูอำอึ่งอยู่สักพัก เดี๋ยวก็ยู่ปากใส่เดี๋ยวก็ทำหน้าอ้อนถึงมันจะน่ารักก็เถอะนะแต่ผมคงยอมไม่ได้หรอกน้ำเรียกพี่ณินน่ารักกว่าเยอะ


 “ เรียกสิครับหรือจะให้จูบก่อน ”
“ ไม่เอาอะ”
“ ไม่เอาก็เรียกสิครับ ”
“………..”
“ ………………”
“ พะ พี่ณิน”
“ หึ ก็แค่นี้แหละไม่เห็นยากเลย ”

    ผมก้มลงไปหอมแก้มน้ำที่ก้มหน้าไม่ยอมให้มองแต่มันก็ไม่ได้ช่อนแก้มแดงๆนั่นได้หมดเหมือนที่เจ้าตัวคิด เรานั่งเล่นกันอยู่สักพักก็ได้ยินเสียงรถวิ่งเข้ามาจอดในบ้าน สงสัยจะมาถึงกันแล้ว


“ น้ำครับ พร้อมหรือยัง”
“  พร้อมครับ ”


ผมยื่นมือไปให้น้ำจับแล้วดึงมากุมเอาไว้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นผมจะอยู่ข้างๆน้ำเสมอ




“ น้ำลูกแม่ ”
“ แม่ ”


ผมปล่อยมือให้น้ำเอาไปกอดแม่ได้ถนัดส่วนผมยกมือไหว้พ่อกับแม่ไม่ได้เข้าไปกอดเหมือนที่น้ำทำ


“ สบายดีไหมลูก ทำไหมน้ำผอมแบบนี้ละลูก”
“นั้นสิกินอะไรบ้างหรือป่าว”
“ กินสิพ่อ ผอมอะไรอันนี้เขาเรียกหุ่นดีหรอก”
“ผมว่าเราเข้าไปคุยกันข้างในดีกว่าครับคุณลุงคุณป้า”
“ เอาสิไป ตานัทไปเอาของหลังรถลงมาให้ป้าด้วยนะพอดีแม่แวะตลาดมาด้วยไม่ได้เจอตั้งนานเดี๋ยวแม่ทำของที่น้ำชอบให้กินนะลูก ต่อไปนี้อย่าหายไปไหนอีกนะลูกไม่พอใจที่พี่เขาแต่งงานก็ไม่เห็นต้องหนีแม่ไปแบบนี้เลยกลับมาอยู่บ้านเรานะลูก”
“ เออ คือน้ำว่าอย่าเพิ่มคุยเรื่องนี้เลยนะ น้ำอยากกินพริกแกงปลาฝีมือแม่แล้วไปทำกันก่อนดีกว่าเนอะพี่นัทเอาของตามมาในครัวเลยนะ”


        ดูจากท่าทางแล้วน้ำคงยังไม่รู้แน่ๆว่าพี่สาวตัวเองโกหกอะไรไว้ ผมได้คุยกับดาวพี่สาวของน้ำแล้วเธอเล่าให้ฟังว่า หลังจากส่งน้ำขึ้นรถมาหาผมแล้ว เธอก็เขียนจดหมายบ อกแม่ว่าน้ำไม่พอใจที่พี่สาวแต่งงานเพราะพี่ไม่ได้เลือกคนที่แต่งงานด้วยเองเลยหนีไปอยู่กับป้าที่แคนนาดาดูเหมือนว่าดาวจะมีแฟนที่คบกันอยู่แล้วด้วยเลยไม่อยากแต่งงานกับผม รู้สึกแย่นะมีผู้หญิงบอกว่าไม่อยากแต่งงานกับผมเนียทั้งๆที่ปกติแล้วมีแต่วิ่งเข้าหาแต่ผมก็ไม่รู้หรอกนะวาเธอบอกป้าเธอว่าอะไรเพราะเธอเล่าให้ฟังแค่นี้

       แต่ผมคงไม่ได้จะพูดแทนอะไรคงต้องรอให้เธอมาแล้วพูดกับพ่อแม่ของเธอเองตอนนี้ธันกำลังไปรับเธอที่สนามบินคงใกล้จะมาถึงแล้วเหมือนกัน


“ เป็นไงบ้าง ลุงได้ยินเรื่องที่เกิดขึ้นแล้วนะไม่คิดว่าธาจะเป็นคนแบบนี้เลย”
“ ครับผมก็ไม่คิดเหมือนกันว่าจะเป็นแบบนี้”
“ ก็อย่างว่าละนะความไม่รู้จักพอของมนุษย์ แล้วเราจะเข้าไปทำงานเมื่อไรละ”
“ คงจะเร็วๆนี้ละครับ รอให้แผลหายสนิทก่อนถึงจะได้กลับทำ”
“ หายเร็วๆนะ ส่วนเรื่องโครงการต่างๆที่ลุงกับธาเคยพูดเอาไว้เราอยากจะทำต่อไหม”
“ เรื่องนั้นถ้ามีโอกาสผมก็อยากจะลองขยายงานดูแต่คงยังไม่ใช่ตอนนี้เพราะบริษัทยังไม่เข้าทีเข้าทางต้องขอโทษด้วยครับ”
“ ฮ่าๆ ไม่ต้องขอโทษหรอกลุงก็ถามดูจริงๆลุงก็ไม่ได้อยากจะทำนักหรอกแต่เคยพูดไปแล้วเลยอยากจะถามเราดูว่าจะทำไหม”


       ระหว่างที่รอน้ำกับคุณป้าที่หายเข้าไปในครัวผมกับคุณลุงก็คุยกันหลายเรื่องจนนัทที่เอาของเข้าไปให้น้ำในครัวเดินมานั่งคุยด้วย ถ้าน้ำนั่งฟังอยู่ด้วยคงทำหน้าบูดไปแล้วก็คุยแต่เรื่องงานกัน นั่งคุยกันอยู่นานจนได้กลิ่นหอมๆลอยมาพร้อมกับคนถือเดินยิ้มหวานเข้ามาหา


“ น้ำเอาคุกกี้มาให้เพิ่มทำเสร็จเมื่อกี้เอง อร่อยๆน้ำชิมแล้ว”

ฟังจากคำชวนชิมแล้วคงจะอร่อยอย่างเจ้าตัวว่า แล้วตอนนั้นเองคนที่กำลังรอก็มาถึง

“ คุณพ่อค่า”   

เสียงพี่สาวของน้ำที่เดินเข้ามาร้องทักคนเป็นพ่อแล้วเข้ามากอด กอดพ่อแล้วก็ปล่อยมากอดน้อง

“ ตายแล้วน้ำสวยขึ้นเยอะเลย”
“บ้าหรอพี่ดาวสวยอะไรหล่อเถอะ”

        พอได้ยินน้ำพูดทุกคนก็พร้อมใจกันหัวเราะออกมา พูดออกมาได้ว่าหล่อแบบนี้เขาเรียกว่าสวยต่างหากพอเห็นคนอื่นหัวเราะตัวเองก็ทำหน้าบึ้งแล้วเดินหนีเข้าไปในครัว สักพักก็เดินออกมาพร้อมคุณป้า


“ ยัยดาวหายไปไหนนะเรา แม่มาถึงก็ไม่เจอไปไหนแต่เช้าบ้านช่องไม่อยู่ทิ้งให้ตาณินอยู่รับนะหือ”
“แฮะๆ ดาวก็มาแล้วไง นั่งก่อนแม่อย่างเพิ่งบ่นน่าดาวมีคนมาให้รู้จัก”
“โรเบิตร์เข้ามาได้แล้ว พ่อแม่นี้ไงคนนี้ชื่อโรเบิตร์ โรนี้พ่อกับแม่ดาว”
“สวัสดีครับผมชื่อโรเบิตร์”
“จ๊ะไหว้พระเถอะลูก เพื่อนเราหรือดาว”
“ เปล่าแม่ไม่ใช่เพื่อน แฟนดาวเองคบกันตั้งแต่ตอนดาวเรียนอยู่ตอนนี้เรียนจบแล้วก็ยังคบกันอยู่”
“ แฟน!!! แกพูดอะไรดาวเกรงใจณินเขาบางเขาเป็นสามีแกนะ แล้วนี้อะไรไม่รู้ไม่หรือไงว่าลูกสาวฉันแต่งงานแล้ว”


     ผมอยากจะบอกคุณป้าเหลือเกินว่าผมเป็นสามีของลูกคุณป้าจริงแต่ไม่ใช่ลูกสาวแต่เป็นสามีของลูกชายคุณป้าต่างหากละครับ

“ แม่ฟังดาวก่อนนะจริงๆแล้วคนที่แต่งงานกับพี่ณินไม่ใช่ดาวแต่เป็นน้ำ”
“ ห๊ะ! อะไรนะ ! นี้มันเรื่องอะไรกันน้ำแต่งงานงั้นหรอ”
“ คุณใจเย็นก่อนฟังที่ลูกเล่าก่อน”
“ อย่างที่บอกดาวมีคนที่คบด้วยแล้วตั้งแต่สมัยเรียนเรารักกันดาวไม่อยากแต่งงานเลยขอให้น้ำแต่งแทนดาวรู้ว่าถ้าบอกไปแม่กับพ่อคงไม่เห็นด้วยจึงแอบเปลี่ยนตัวกันกับน้ำตอนที่น้ำมาอยู่นี้ดาวก็กลับไปอยู่ที่แคนนาดา
ดาวไม่เคยมาเจอพี่ณินเลย ดาวขอโทษที่ตัดสินใจทำอะไรแบบนี้แต่ดาวไม่อยากแต่งงานกับใครนอกจากโรเบิตร์ ดาวขอโทษ”
“ น้ำก็ขอโทษนะครับที่ไม่ได้บอกพ่อกับแม่เรื่องนี้ น้ำขอโทษ”
“ ฉันละอยากจะบ้าตายนี้มันเรื่องอะไรกันแล้วณินละรู้หรือเปล่าว่าคนที่แต่งงานด้วยเป็นน้ำไม่ใช่ดาว”
“ โธ่แม่ดาวกับน้ำหน้าเหมือนกันขนาดนี้พี่ณินไม่รู้หรอก”
“ ครับ อย่างที่ดาวว่าผมไม่รู้เลยในตอนแรก แต่ช่วงหลังถึงได้รู้ว่าเป็นน้ำแล้วก็”
“ แล้วก็อะไรพูดต่อสิป้าฟังอยู่”

ผมหันไปมองหน้าน้ำเมื่อเห็นว่าน้ำพยักหน้าตอบจึงพูดออกมา

“ แล้วก็รู้ว่าน้ำเป็นผู้ชายไม่ใช่ผู้หญิงครับ”

       เมื่อผมพูดจบทังห้องก็ตกอยู่ในความเงียบ ผมยื่นมือไปจับมือน้ำเอาไว้พวกเราได้แต่มองหน้ากันไม่มีใครพูดอะไร จนกระทั้ง


“ รู้มานานหรือยังละ”
“ สักพักแล้วครับ”
“ รู้แล้วรู้สึกยังไงบ้าง”
“ ผมรักน้ำครับต่อไม่ว่าน้ำจะเป็นอะไรผมก็รักครับ”
“ แล้วน้ำละรู้สึกยังไง”
“ น้ำก็รักพี่ณินครับพ่อ”
“………………….”
“ เฮ้ออ สงสัยบ้านเราจะไม่มีสะใภ้แล้วละแม่ เอาเถอะก็เห็นแกแต่งแบบนี้แล้วพ่อก็ไม่คิดว่าแกจะมีเมียหรอกนะ”
“ ขอบคุณครับคุณลุง”
“ แม่ น้ำขอโทษนะ”
“ เฮ้อออ เอาเถอะอย่างที่พ่อว่าแม่ชอบให้น้ำแต่งตัวแบบนี้มากกว่าจะแต่งเลยไม่ละตาณินเล่นกอดซะแน่นแบบนั้น”
“ คงไม่ทันแล้วละครับป้า  ก็น้ำมันจดทะเบียนสมรสกับคุณชายไปแล้วนะผมเป็นคนทำเอกสารเองกับมือ”
“ อะไรกัน!!”
“ น่าๆแม่ตอนนั้นก็ให้ลูกมาแต่งงานไม่ใช่หรือ แต่งแล้วก็จดทะเบียนสมรสก็ถูกแล้วนิ”
“ แม่ดาวอยากแต่งงานมั้งอะ”

        หลังจากนั้นก็มีเสียงดาวที่คุยกับพ่อแม่เสียงน้ำที่ตอบพี่สาว กลายเป็นว่าบรรยายกาศเครียดๆเมื่อกี้ไม่เคยเกิดขึ้น เสียงพูดคุยหัวเราะและรอยยิ้มของน้ำแค่นี้ผมก็พอใจแล้ว พวกเราอยู่ทานข้าวเที่ยงด้วยกันแล้วก็อยู่ยาวไปจนถึงมือเย็นแล้วมือเย็นวันนี้ก็กลายเป็นงานเลี้ยงเล็กๆที่ทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดี

      ผมนั่งคุยกับคุณลุงและคนอื่นๆอยู่ด้านนอกส่วนในครัวก็ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของภรรยาไป อ๋อรวมถึงธันด้วยนะก็อย่างที่รู้กันอยู่ว่าช่วงหลังๆธันกับนัทตัวติดกันแปลกๆแล้วทุกอย่างก็กระจ่างขึ้นเมื่อตอนจะออกไปซื้อของมาทำข้าวเย็นน้ำถามขึ้นว่า


‘ พี่นัทกับพี่หมอเป็นอะไรกันหรออย่าโกหกน้ำนะ’


        และวันนี้เองที่ทำให้ผมรู้ว่าเพื่อนผมมันก็เขินเป็นกับชาวบ้านเขาด้วยทุกทีเห็นมันตีมึนตลอดแล้วก็ได้โอกาสน้ำเขาละโดนแซวบ่อยตอนนี้ได้แซวกลับบ้างแล้วแต่ก็แค่นั้นแหละเพราะตัวเองก็โดนพี่สาวแซวบ้างจนม้วนตัวมาหลบหลังผม

          ตลอดงานเลี้ยงวันนี้มีแต่เสียงหัวเราะและเสียงพูดคุยกันผมดีใจที่พ่อกับแม่ของน้ำยอมรับเรื่องของเราและคงไม่ใช่แค่ผมหรอกที่ดีใจน้ำเองก็ดีใจก็เล่นยิ้มไม่หุบให้คนนู้นคนนี้แซวตลอดงานหลังทานเสร็จพ่อกับแม่ก็ขอตัวกลับส่วนดาวกับแฟนก็กลับไปนอนบ้านกับพ่อแม่น้ำชวนให้อยู่ต่อก็ไม่เอาส่วนธันกับนัทหลังช่วยเก็บของแล้วก็ขอตัวกลับตอนนี้ที่บ้านก็เหลือแต่ผมกับน้ำแล้ว



“  เฮ้ออ ดีจังที่เรื่องจบแบบนี้ กลัวพ่อกับแม่โกรธแทบแย่”
“ ก็ดีแล้วละที่มันจบแบบนี้”
“ นั้นสิ ต่อไปนี้นะแต่งตัวแบบไหนก็ได้ไมต้องใส่ชุดกระโปรงตลอดเวลาแล้วด้วย”
“ หรอ  รวมไปถึงชุดแบบนี้ด้วยใช่ไหม”
“เฮ้ย! ไปเอามาจากไหนเนี่ย”


      ผมโชว์ชุดลูกไม้สีขาวบางๆพร้อมกับกางเกงขาสั้นตัวเล็กๆให้น้ำดูผมเจอในกระเป๋าเสื้อผ้าของน้ำที่เก็บไว้ในตู้ที่จริงก็ลืมไปเลยนะว่าเคยเห็นเสื้อผ้าแบบนี้ในวันแรกที่ช่วยน้ำเก็บของออกจากกระเป๋า ถ้าดาวไม่มาถามเอาซะก่อน ถ้าน้ำใส่คงจะน่า “รัก” ทั้งคืนเลยนะผมว่า


“เอามาเลยนะใครให้เอาเล่นกัน”
“ป่าวซะหน่อย เอามาให้น้ำใส่ต่างหากละชุดนอนตัวนี้น้ำใส่บ่อยแล้วน้าเปลี่ยนเถอะเดียวพี่ช่วย”
“บ้าหรอใครจะใส่”
“น้ำไง นะครับใส่เถอะสัญญาเลยว่าถ้าใส่คืนนี้จะไม่ทำอะไรจะนอนกอดเฉยๆ”
น้ำนิ่งไปสักพักเหมือนจะคิดอะไรอยู่สักอย่าง
“ รู้อะไรไหมน้ำไม่เชื่อหรอที่บอกว่าจะนอนกอดเฉยๆจริงๆน้ำก็ไม่ได้ห้ามนะตั้งแต่แต่งงานกันมาเราก็ไม่เคยทำอะไรเกินเลยกันเลยใช่ปะละ”

น้ำพูดแบบนี้หมายความว่าไงครับคนดีจะยอมให้พี่รักทั้งคืนแล้วใช่ไหมครับวันนี้มันเป็นวันดีจริงๆเลยนะ

“ หมายความว่าจะยอมพี่แล้วใช่ไหม”
“อืมยังไงดีละ เอาเรื่องชุดก่อนนะอยากให้น้ำใส่จริงๆหรอ”

      ผมพยักหน้าตอบแล้วยื่นชุดไปให้  น้ำมองอยู่สักพักแล้วก็เดินถือชุดไปในห้องน้ำ เฮ้ยๆ โชคเข้าข้างเราแล้วไอ้ณิน  น้ำอาบแล้วจริงสิธันมันเคยเอาเจลมาให้นิจำได้ว่าเอาไว้ในตู้ เจอแล้วๆเอาไปไว้ในลิ้นชักข้างเตียงดีกว่าเนอะเพื่อฉุกเฉิน รอไม่นานน้ำก็ออกมาพร้อมชุดลูกไม้สีขาวบางๆกับกางเกงขาสั้นที่ผมแอบคิดว่ามันคงเป็นเศษผ้าที่เขาเอามาเย็บต่อกัน


“  นี้เลิกจ้องสักที่ได้ไหมเล่า อายเป็นเหมือนกันนะ”
“ น้ำ”  นี้เสียงผมหรอทำไมทันฟังดูเพ้อๆจัง แต่ก็น่าเพ้อนะผมบอกแล้วถ้าน้ำใส่ชุดนี้แล้วมัน…..สุดๆ
“ ปิดไฟนอนได้แล้วยืนอยู่ได้”
“ จ๊ะปิดแล้วจ๊ะ จะไปแล้วนอนแล้ว”

_____ มีต่อ ______
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ : 19 l 8 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: kaname ที่ 11-02-2016 19:34:05
_____ต่อ____


“ จ๊ะปิดแล้วจ๊ะ จะไปนอนแล้ว”
“ เห้ย! คุณชายอุ้มทำไมปล่อยนะ”

ปล่อยแน่ครับแต่เป็นบนเตียงนะ

“ อะไรนะเมื่อเมื่อได้ยินใครเรียกคุณชาย”
“ บ้าไม่มีเถอะน้ำไม่ได้เรียกนะพี่ณินอย่ามั่ว”
“หรอครับนั้นสินะ พี่คงจะได้ยินผิดเองแต่ได้ยินแถวนี้แหนะอ่าใช่แล้วปากนิ่มนี้นี่เองที่เรียกเมื่อกี่สงสัยคงอยากให้จูบแน่เลย”

       น้ำเอามือปิดปากตัวเองไว้แต่ก็ไม่ได้ช่วยอะไรมากนักหรอกก็บอกแล้วถ้าน้ำใส่ชุดนี้นะน่า“รัก”ทั้งคืนเลย ผมก้มลงไปหอมแก้มน้ำทั้งสองข้างสลับกันไปมาแล้วค่อยๆไล่คงมาที่คอสบู่ก็ใช้ด้วยกันแท้แต่ทำไม่ของผมถึงไม่มีกลิ่นหอมๆเหมือนของน้ำอะ พอจูบย้ำเข้าที่คอน้ำก็เผลอร้องแล้วปล่อยมือจากปากมาผลักผมออกแทน จะรู้ไหมนะว่าตัวกำลังทำอะไรอยู่สงสัยลืมไปแล้วเพราะงั้นปากนี้ก็เป็นของผมแล้ว ผมละออกจากคอตามแรงของน้ำแล้วก้มลงมาอีกครั้งเพื่อที่จะชิมปากหวานนี้ดูน้ำตกใจแล้วเพิ่งนึกได้แต่ก็สายไปซะแล้ว

   ผมเคยบอกหรือเปล่าว่าปากน้ำนุ่มแค่ไหนแถมยังหวานด้วยเหมือนจะขัดขืนในตอนแรกสุดท้ายน้ำก็ยอมที่จะส่งลิ้นมาทักทายกัน ผมขยับช้าๆแล้วให้น้ำทำตามถึงจะดูเงอะหงะแต่สำหรับมันดูน่ารักดีผมนำแล้วให้น้ำตามเราจูบกันอยู่นานจนน้ำจะไม่ไหวผมจึงผละออกมาแล้วก้มลงไปจูบหนักๆที่คอของน้ำ

“ อืม”

   แย่แล้วชักจะตื่นแล้วสิอยากทำมากกว่านี้ อยากจะบอกรักน้ำด้วยร่างกายนี้อยากสัมพัสอยากให้เราเป็นหนึ่งเดียวกัน

“น้ำครับ”
“คะ ครับ”
“ รู้สึกหรือเปล่า”


   ผมจับมือน้ำมาว่างไว้ที่เป้ากางเกงผมด้วยชุดนอนที่ไม่ได้หนาอะไรต้องรู้อยู่แล้วผมสึกอะไรไม่ใช่ครั้งแรกก็จริงที่จะทำอะไรแบบนี้แต่สำหรับเรานี้เป็นครั้งแรกที่จะทำไปให้สุดทางเมื่อผมพร้อมผมก็อยากให้อีกคนพร้อมด้วย อยากให้เรามีความสุขด้วยกันไม่ใช่แค่ผมคนเดียว

“ ถ้าไม่ได้เราทำอย่างที่เคยก่อน ค่อยๆเป็นค่อยๆไปก็ได้พี่ไม่อยากให้น้ำเจ็บ”
“ อืม น้ำรู้พี่ณินทนได้หรอถ้าทำอย่างเคย”
“ สำหรับน้ำพี่ทนได้ พี่รักน้ำนะ”
“น้ำก็รักพี่เหมือนกัน เพราะงั้นค่อยๆทำนะ”
“ หึ ครับ”

       ผมจูบที่ขมับน้ำเบาๆดูสิยังไม่ทำอะไรก็กลัวจนเหงื่อออกแล้วอยากจะทำไปให้สุดนะแต่มันคงยังไม่ถึงเวลารออีกสักหน่อยแล้วกัน ผมยื่นมือไปเปิดลิ้นชักเอาขวดเจลที่ตัวเองเอาไปใส่ออกมาแอบเห็นเด็กขี้กลัวมองตามไม่วางตาเลย เพราะรักถึงได้ยอมผมรู้และเพราะรักถึงได้เอาใจใส่

    ผมก้มลงไปจูบน้ำอีกครั้งพร้อมกับลูบไปทั่วร่างของคนที่นอนอยู่ร่างเล็กๆนั้นเกร็งทันทีที่ผมลูบมือไปที่ต้นขา

“ ไม่เป็นไรนะครับผ่อนคลายหน่อยคนเก่ง”

  จูบที่หน้าผากเล็กๆนี้ที อีกฝ่ายพยักหน้าตอบแต่ก็ไม่ได้หายเกร็งไปซะทีเดียวผมย้ายตัวเองมาอยู่ตรงกลางระหว่างขาของน้ำ ยกขาเล็กๆนั้นไล่จูบเบาๆยิ่งทำให้ร่างเล็กตรงหน้าเกร็งตัวไว้จนคนตัวโตต้องก้มลงไปกอดปลอบอีกรอบ ไม่ชินเลยจะกี่ครั้งกี่ครั้งก็ไม่เคยชินมือหนาลูบมาที่ต้นขาอีกแล้วแล้วค่อยๆขยับถอดกางเกงตัวเล็กๆนั้นออก แล้วแอบคิดเล็กๆว่าถ้าขอน้ำถ่ายรูปตอนใส่ชุดนี้ไว้จะเป็นอะไรไหมนะ พอคิดถึงหน้าใส่ๆนี้แดงเป็นมะเขือเทศแล้วก็อดยิ้มไม่ได้พอกางเกงหลุดพ้นขาไปแล้วก็ทำให้เห็นน้องชายตัวน้อยที่เริ่มตั้งตัวขึ้น

“ อืม”

       พอเอามือไปแต่โดนน้องพี่ก็ร้องซะอย่างนั้นดูรักกันดีเชียว ไม่ได้จะมาแกล้งให้ร้องหรอกจะมาทำให้มีความสุขต่างหากละ คนตัวโตก้มลงจุ๊บปากร่างเล็กอีกรอบแล้วขยับมาสนใจของที่อยู่ในมือแทน ตัวเล็กทั้งพี่ทั้งน้องจริงเลยนะหึ คนตัวโตก้มลงไปจูบเบาๆที่ส่วนหัวก็เรียกเสียงครางหวานๆให้ลอยมาแล้วจึงครอบปากลงไปให้หมด

“ อะ อ๊า”

      ยิ่งขยับเสียงร้องหวายก็ยิ่งดังขึ้นอีก สักพักก็รู้สึกถึงมือเล็กๆที่จับเข้าที่ผม ขาสองข้างที่ถูกแยกออกเริ่มขยับเข้ามาหากันร่างกายเริ่มบิดไปมาเพื่อระบายความรู้สึกที่มี มือหนายังลูบไล่ไปตามขาแล้วลูบไปที่ก้นทั้งลูบทังขยำเบาๆเรียกเสียงหนาวได้ดีทีเดียว


“ อ๊า  อะ อา อ๊า มะ  ไม่  อะ  อ๊า  มัน จะ อะ อา อ๊า!”


      พร้อมๆกันนั้น น้องชายตัวน้องที่อยู่ในปากก็พ้นน้ำออกมามือเล็กๆนั้นดึกให้เงยหน้าขึ้นมาแต่คนตัวโตไม่มีท่าทีว่าจะทำแบบนั้นเลยสุดท้ายก็รับน้ำเอาไปเต็มปาก พอแน่ใจว่าปล่อยออกมาหมดแล้วคนตัวโตถึงยอมเงยหน้าขึ้นมาพร้อมกับรั้งสะโพกสวยขึ้นมาว่างบนตักจับขาแยกออกจนเย็นทางเข้าสีสวยจึงก้มลงไปส่งปลายลิ้นนำแล้วปล่อยหยาดรักที่ได้มาเมื่อครู่ลงไปในช่องทางนั้น


“ อ๊า อ๊ะ พี่ อะ”


เมื่อปล่อยเข้าไปจนหมดแล้วถึงเงยหน้าขึ้นมาแล้วขยับเข้าจูบคนตัวเล็กที่นอนหอบหายใจอยู่

“ อื่อ”

กลิ่นคาวน้ำรักที่ยังติดอยู่ที่ปากแล้วยังมีรสแปลกๆทำเอาคนตัวเล็กดิ้นให้ปล่อยเขาไม่ชอบเลยกลิ่นแปลกไม่อร่อยด้วยกินเข้าไปทำไมนะ คนตัวเล็กได้แต่คิดในใจถึงจะดิ้นยังไงก็ไม่หลุดเหนื่อยเปล่าจึงยอมให้อีกคนจูบต่อ   แล้วอยู่ๆก็รู้สึกถึงอะไรเย็นมาโดนเข้าที่ก้น มีอะไรเข้ามา


“ อื๊อ อืม”

 “ ใจเย็นน้ำ ผ่อนคลายหน่อยสิครับนิ้วพี่เข้าไปไม่ได้”


พอรู้ว่าเป็นอะไรพอทำให้ใจเย็นลงได้บ้างเขาไม่เคยเจออะไรแบบนี้ถึงจะเตรียมใจแล้วแต่ก็ยังกลัวอยู่ดี


“ ผ่อนคลายหน่อยครับคนเก่ง แบบนั้นแหละ”

  นิ้วเย็นๆค่อยขยับเข้าๆออกๆพออีกฝ่ายชินจึงสอดอีกนิ้วเข้าไป

“ อะ  อ๊า”

    มือค่อยขยับเข้าออกนั้น ไม่เร่งรีบอะไรทำไปช้าพร้องปากที่พรมจูบไปทั้งหน้าค่อยบอกให้คนตัวเล็กหายเกร็ง พอหายเกร็งความรู้สึกอื่นก็เข้ามาแทนทีมันรู้สึกเสียวที่ท้องน้อย รู้สึกท้องไส้ปันป่วนไปหมดนี้เขาเป็นอะไร จะตายหรือป่าว


“ อะ อ๊า อา”


           ตลอดเวลาก็มีเสียงหวานครางออกมาให้ได้ยิน หน้าที่แสดงออกมาตามแรงอารมณ์ยิ่งมองยิ่งได้ยินเสียงตัวเขาแทบจะคุมไม่อยู่อยากจะกระแทกเข้าไปแรงๆแต่ก็กลัวว่าอีกฝ่ายจะเจ็บแล้วกลัวจนไม่กล้าให้เขาทำอีกอดทนไว้ ได้แต่บอกด้วยเอง แต่มันก็มีจุดสิ้นสุดเหมือนกันดึงนิ้วออกมาแต่ก็ไม่ได้ปล่อยขาลงยื่นมือไปหยิบขวดเจลแล้วเทใส่แกนกลางของตนที่ตั้งพร้อมรบแล้วเจลเย็นๆไม่ได้ช่วยดับความร้อนของร่างกายเข้าไปเลย คนตัวโตขยับก้นอีกฝ่ายที่ตกลงไปขึ้นเข้าที่แยกขาทั้งสองข้างออกแล้วสอดตัวเองไปตรงกลางจับแท่งร้อนของตนและอีกฝ่ายเข้าตัวกันแล้วขยับ

“ ฮืม”

นอกจากเสียยงหวานๆที่ได้ยินแล้วก็มีเสียงครางต่ำให้ได้ยินตามมาด้วย

“น้ำแหบขาไว้นะ”

      พอเห็นว่าอีกฝ่ายพยักหน้ารับ คนตัวโตก็ยกขาสองข้างเข้ามากันแล้วเอามาพาดไว้ที่ไหล่ข้างเดี่ยวกันจากนั้นก็เริ่มขยับจากช้าๆก็เริ่มเร็วขึ้นและเร็วขึ้นจนคนตัวเล็กพ้นน้ำรักอีกรอบแต่คนตัวโตก็ไม่ได้หยุดกระแทกเลยยังขยับอยู่อย่างนั้นจังหวะเดิมจนสุดท้ายก็พ้นน้ำรักร้อนๆออกมาเลอะหน้าท้องอีกฝ่ายเต็มไปหมด   อ่าปากแดงๆนี้มันอะไรกันน่าจูบซะจริงว่าแล้วคนตัวโตก็เข้ามาจูบปากแดงๆนั้นลิ้นร้อนๆไล่ต้อนกันไปมาจนรู้สึกว่าอีกฝ่ายหายใจไม่ทักถึงไปผละออกมาจูบซับรอบๆปากแทน


“ พี่รักน้ำนะ”

“น้ำก็รักพี่ณิน”

“ มาเป็นภรรยาของเถอะนะคนดี”

“ คิก คิก ก็เป็นอยู่นี้ไงภรรยาของคุณชายนะ”


      ร่างเล็กหัวคิกคักอย่างชอบใจกับคำขอของอีกฝ่ายส่วนคำตอบก็เรียกเสียงหัวเราะต่ำๆจากคนถามได้เป็นอย่างดี  นี้คงเป็นประโยคสุดท้ายแล้วที่พวกเขาคุยกัน ก็ช่วยไม่ได้เขาไม่อยากคุยด้วยเอาซะเลยอยากทำอย่างอื่นมากกว่าก็ภรรยาของเขา น่า“รัก”ทั้งคืนแบบนี้พรุ่งเช้าค่อยคุยด้วยก็แล้วกัน







                                          ____________________  จบ  _______________________



    จบแล้วจร้าาาา :mc4:
ขอบคุณทุกคนที่อ่านมาจนถึงตอบจบขอบคุณจริงๆ :pig4: :pig4:
แล้วก็ต้องขอโทษด้วยที่บอกว่าจะลงให้แต่ยังไม่ได้ลงเพิ่งมาลงวันนี้
พอดีงานเข้า ส่วนตอนพิเศษลงจะยังไม่ได้ลงนะคะจะสอบแล้วคงเขียนไม่ทัน
ลงสอบจะมาลงให้นะ  มาดูหนูน้ำท้องกัน :impress3:












 




 











หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ : 20 จบ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 11-02-2016 19:47:20
 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ : 20 จบ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 11-02-2016 20:18:05
 :impress2: แอร้ยยย จบแล้ว ขอบคุณค่ะ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ : 20 จบ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: Billie ที่ 11-02-2016 22:07:10
 :L2: :pig4:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ : 20 จบ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 11-02-2016 22:42:40
 :pig4:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ : 20 จบ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: Ice_Iris ที่ 12-02-2016 11:34:34


น่ารักจัง

ชอบนางฟ้า

ชอบคุณชาย

ขอบคุณที่แบ่งปันขอรับ

หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ : 20 จบ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: titansyui ที่ 12-02-2016 12:19:09
 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ : 20 จบ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: Jibbubu ที่ 12-02-2016 15:48:53
รีบมาต่อตอนพิเศษนะคะ ชอบน้องน้ำ ชอบพี่ณิน มากค่ะ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ : 20 จบ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 13-02-2016 16:53:15
ฟินๆๆ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ : 20 จบ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: VentoSTAG ที่ 14-02-2016 23:43:56
 :haun4: :-[ แอร๊ยยยย................ฟินนนน....................
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ : 20 จบ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: Chk~a ที่ 15-02-2016 00:05:16
จบฟินๆเลยค่ะ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : ตอนพิเศษ
เริ่มหัวข้อโดย: kaname ที่ 08-04-2016 11:10:51

Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@
 ตอนพิเศษ




           2เดือน 3 เดือนหรือว่า 4 เดือนชั่งเถอะไม่ต้องนับแล้วขี้เกียจผมแค่จะบอกว่าผมแต่งงานแล้วนะไม่ใช่แค่จดทะเบียนสมรสอย่างเดียวแต่จัดงานแต่งงานด้วยหลังจากแต่งงาน ผมกับคุณชายก็ย้ายมาอยู่คอนโดใกล้ๆกับที่ทำงานของคุณชายเพราะบ้านหลังที่อยู่มันค่อนข้างไกลจากที่ทำงานของคุณชาย ก็มันอยู่แถวๆซานเมืองก็เลยไกลไปไม่อยากให้คุณชายขับรถกลับบ้านดึกๆหลังจากคุยกันก็ตกลงย้ายมาอยู่ทีนี่ ไอ้ที่เห็นนับเดือนไม่ใช่ว่าผมแต่งงานได้ 2-3 เดือนหรอกนะแต่งมาจะปีแล้วแต่เพิ่งย้ายมาอยู่ทีนี่ได้ไม่กี่เดือนเพราะเพิ่งจะตกแต่งห้องเสร็จก่อนหนังนี้ก็ไปอยู่บ้านแม่ผมมาแต่ก็ไม่กี่เดือนเหมือนกัน อ่อ พี่สาวผมตอนนี้แผนว่าจะแต่งงานแล้วนะเลยทำให้ช่วงนี้พ่อกับแม่บินไปแคนนาดาบ่อยเห็นว่าจะจัดงานแต่งที่นู้นพอแต่งแล้วก็จะมีลูกเลย ก็นะเขาคบกันมานานแล้วนิก็คงไม่แปลกเท่าไร แต่เรื่องของเรื่องคือพี่ดาวขอให้ผมไปเป็นเพื่อนเจ้าสาวให้นี้สิคือจริงๆพี่ลืมไปแล้วใช่ไหมว่ามีน้องเป็นผู้ชายไม่ใช่ผู้หญิงแต่รู้ไหมเจ้แกตอบว่าไง

‘ ฉันก็อยากจะคิดว่าแกเป็นผู้ชายนะแต่เห็นแกมีผัวหล่อแล้วหน้าแกสวยแบบนี้แถมตำแหน่งทางสังคมก็เหมือนกัน ยอมรับเถอะก็เป็นเมียนิ’
     
       ครับนั้นแหละที่เจ้แกตอบส่วนคุณชายนะหรอนอกจากจะไม่ช่วยแล้วยังหัวเราะชอบใจอีก เซ้ง…
ผมเคยเล่าให้ฟังหรือเปล่าว่าจริงๆแล้วคุณชายฮอตมาก เรื่องนี้ผมได้คำยืนยันมาจากหมอธันเลยนะพี่หมอบอกว่าก่อนหน้าที่คุณชาจะแกล้งบ้านะสาวๆนี้ติดตรึมเลย ‘วิ่งเข้าใส่ยังกะขั่วแม่เหล็ก’ เห็นภาพไหมพูดขนาดนี้อันนี้ผมไม่ได้พูดเองนะยืมคำหมอธันมา และผมกฌคิดว่ามันไม่ได้เกินจริงอย่างที่พี่หมอพูดซักเท่าไรหรอก

       คุณชายหล่อจริงๆนั้นแหละทั้งๆที่ปกติใส่เสื้อยืดกางเกงขาสั้นเสมอเข่าสบายๆยังดูหล่อเลยนับประสาอะไรกับตอนนี้แต่งสูทเซ็ทผมละ รู้สึกเหมือนความหล่อเพิ่มมาเป็น 120%จาก 100%อะอย่าไปเล่าให้คุณชายฟังนะเดี่ยวจะหลงตัวเองอีกอย่างผมอาย ก็ไม่ค่อยได้พูดชมตรงๆหรอกว่าคุณชายหล่อ พูดทีไรเปลืองตัวทุกทีไม่ไหว เมื่อกี้ผมพูดถึงไหนนะ…. อ๋อที่บอกว่าคนเข้าหาคุณชายเยอะใช่ไหมต่อนะๆ คือช่วงที่คุณชายแกล้งบ้าคนภายนอกบางคนรู้ว่าคุณชายบ้า บางคนก็รู้ว่าไม่สบายทำให้หายไปช่วงหนึ่ง แต่ทีนี้คุณชายกลับมาแล้วไงแล้วไม่ได้กลับมาคนเดี่ยวมีผมมาด้วย คุณชายได้ปิดบังเรื่องของผม ใครถามก็บอกว่าผมเป็นภรรยาของคุณชายส่วนเรื่องที่ว่าผมเป็นผู้ชายคุณชายก็ไม่ได้ปิดอะไร เรียกได้ว่าใครถามก็ตอบแถยังชอบพาผมไปออกงานด้วยบ่อยๆ บางที่ก็แต่งหญิงปางทีก็แต่งแบบผู้ชายไปแล้วแต่อารมณ์นั้นแหละบางที่ผมก็รู้สึกชินและคุ้นเคยกับการปรากฏตัวสู้สายตาคนภายนอกในสภาพของผู้หญิงมากกว่าก็แน่ละ 20ปีเลยนะที่แต่งตัวแบบนี้ถ้าไม่ชินละแย่ ทุกครั้งที่ผมไปงานเลี้ยงด้วยผมก็มักเจอสายตาที่เป็นคำถาม… สงสัย… ว่าจริงๆแล้วผมเป็นแบบไหนกันแน่แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่มีใครกล้าเข้ามาถามผมตรงๆสักคนแล้วก็อาจเป็นเพราะแบบนี้หรือเปล่าที่ทำให้นอกจากผู้หญิงที่เข้าหาคุณชายแล้วยังมีผู้ชายเข้ามาด้วย ทั้งๆที่รู้ว่าคุณชายแต่งงานแล้วนะ
        ถึงจะบอกว่าผมไปงานเลี้ยงด้วยบ่อยๆแต่ไม่ได้ไปด้วยทุกงานหรอกนะครับบางงานผมก็ไม่ได้ไปยิ่งช่วงหลังๆนี้ยิ่งไม่ค่อยได้ไปเลยเพราะผมเริ่มเอางานของพ่อมาทำ ผมจบบริหารมาผมก็อยากทำงานในด้านที่ผมจบมาเหมือนกันนะเรียนมาตั้ง 4ปีจะให้มานอนอยู่เฉยๆมันก็น่าเบื่อ ผมเลยไปเอางานมาทำถึงจะโดนคุณชายแย้งเพราะไม่อยากให้ทำงาน

 ‘ ถ้าน้ำทำงานแล้วใครจะอยู่บ้านรอรับพี่ที่กลับมาจากทำงานละครับ’

        เพราะประโยคนี้แหละผมเลยไม่ได้เข้าไปทำงานที่บริษัทพ่อแต่เอางานมาทำที่คอนโดแทนก็งานเล็กๆน้อยๆทั่วไปนั้นแหละขอให้ได้ทำบ้างดีกว่านั่งอยู่เฉยๆ แล้วก็นะงานบางอย่างที่พ่อกับคุณชายมีหุ่นร่วมกันพ่อก็ยกให้คุณชายดูแลไปเลย ‘ มีลูกเขยก็ใช้ให้คุ้ม’ พ่อว่ามาแบบนี้ผมก็ไม่รู้จะพูดอะไร เลยทำให้คนงานยุ่ง ยุ่งหนักเขาไปอีก แต่คุณชายก็ไม่เคยเอางานกลับมาทำที่บ้านและไม่เลยกลับบ้านผิดเวลาเลย จนเมื่อ 2-3 วันก่อนคุณชายกลับบ้านผิดเวลาผมไม่ได้เคร่งขนาดมานั่งจับเวลาขนาดนั้นจะกลับบ้านช้าบ้างเร็วบ้างผมก็เข้าใจแต่คุณชายไม่เคยกลับมาดึกขนาดนี้ ผมก็แค่เป็นห่วงก็เท่านั้นดูเหมือนวันนี้คุณชายก็คงจะกลับดึกอีกเหมือนเดิมเอาเถอะนั่งรอไปก็โดนดุเปล่าๆเข้าไปนอนรอให้ห้องก็ได้ มีวันแรกมั่งที่คุณชายกลับดึกผมโทรไปก็ไม่รับด้วยความเป็นห่วงก็เลยนั่งรอวันนั้นคุณชายกลับมาเกือบๆตี2 กลับมาเจอผมนั่งรออู่ก็เลยโดนดุไปว่าทำไม่นอน สรุปว่าวันนั้นคุณชายมีงานเร่งเข้ามาโทรศัพท์แบตหมดเลยโทรมาบอกไม่ได้
         วันนี้เป็นเช้าที่สดใสเหมือนทุกๆวันแต่ที่แปลกไปจากทุกวันคงเป็นเพราะคนที่นอนอยู่ข้างๆยังไม่ได้ลุกไปอาบน้ำเหมือนทุกที ถ้ายังนอนอยู่แบบนี้มีหวังวันนี้ท่านประธานคงเข้างานสายแน่ๆ

“ คุณชายเช้าแล้ว ตื่นเถอะ”

“ อืม …...”

คุณชายส่งเสียงกลับมาแต่ก็ไม่มีทาทีว่าจะตื่นแถมยังจะดึกผมเข้าไปกอดอีก

“ ถ้ายังไม่ตื่นจะไปทำงานสายแล้วนะครับ”

“ อืม ….”

        ครั้งนี้ไม่ส่งเสียง อืม … มาอย่างเดียวนะยังกดหัวผมให้ซุกอกตัวเองอีก จริงๆมันก็ไม่เลวนะแถวเมื่อคืนนอนดึกด้วยวันนี้จะยอมให้เกเร ตื่นสายหน่อยก็ได้บรรยายกาศแบบนี้มีไม่บ่อยนักหรอกเพราะคุณชายต้องตื่นแต่เช้าไปประชุมแทบทุกวัน ว่าแล้วผมก็ขยับเข้าหาคุณชายแล้วยกมีอีกข้างขึ้นกอดคุณชายแล้วหลับตานอนต่อ
ถ้าขยับเงยหน้าขึ้นมาอีกสักนิดคงได้เห็นรอยยิ้มมุมปากของคนที่เข้าใจว่ายังไม่ตื่นนั้นตื่นอยู่ก่อนแล้ว

อืม...

อย่ากวน.... นอนไปได้ไม่เท่าไรก็รู้สึกเหมือนมัอะไรมาเขียที่แก้ม พร้อมกับของเย็นๆที่แตะตั้งแต่แก้มจนไล่ลงไปที่คอวนไปวนไปวนมา ในที่สุดก็ทนไหมไหวจนต้องตื่นขึ้นมา พอลืมตาขึ้นมาก็เห็นคนก่อกวนยิ้มมุมปากส่งมาให้

" ตื่นนานแล้วหรอ"

" สักพัก .จนเห็นคนขี้เซานอนน้ำลายไหลเนียแหละ"

       พอได้ยิ้นอย่างนั้นผมก็รับเอามือมาเช็ดแถวๆปากทั้นทีแต่มันกลับไม่มีน้ำลายอย่างที่ถูกกล่าวหา พอทำหน้าบึ้งใส่ก็ได้เสียงหัวเราะ หึ หึ ในลำคอกลับมา

" กี่โมงแล้ว"

" 10โมงแล้วครับ"

" เฮ้ย! จริงดิ แล้วทำไมคุณชายยังนอนอยู่นี้ไม่ไปทำงาน"

" วันนี้ไม่ไปครับจะอยู่ทำหน้าที่ ของสามีที่ดีให้ภรรยาครับ"

พูดจบก็ก้มลงมาห้อมแก้มทั้งสองข้างของผม

" อ่าว มีภรรยาด้วยหรอครับผมก็นึกว่าอยู่คนเดี่ยวเห็นกลับบ้านดึกๆทุกวันไม่บอกนินึกว่าหนุ่มโสดเลยระเนีย"

"โธ่น้ำก็พูดไปใครเป็นหนุ่มโสดกันไม่โสดแล้วครับผมมีภรรยานอนกอดกันอยู่นี้ไง"

          พูดไปกอดไปสักพักก็ปล้ำจูบกันซะอย่างนั้น เราใช่เวลาอยู่บนเตียงสักก่อนที่จะลุกไปอาบ น้ำด้วยกัน ครับอ่านไม่ผิดหรอกอาบน้ำด้วยกัน ไม่ได้อาบด้วยกันบรอยหรอกนะครับนานๆที .พออาบน้ำเสร็จก็เริ่มจะหิวเข้าไปหาอะไรกินกัน เนื่องจากของในตู้เย็นใกล้หมดแล้วกับข้าวมื้อนี้เลยได้เป็นข้าวผัดกุ้ง กับแกงจืดอีกถ้วย

" วันนี้ไปตลาดกันของในตู้เย็นจะหมดแล้ว"

"ไปซุปเปอร์ดีกว่าอาการมันร้อนมีรถเข็นด้วยน้ำจะได้ไม่ต้องถือของหนักระหว่างซื้อด้วย "

" ไม่เอาๆ น้ำอยากไปตลาดสดน่านะไปตอนเย็นๆเอาไม่ร้อนมากหรอกแล้วก็คุณชายไปด่วยไงมีคนช่วยถือ"

" โอเคๆเอางั่นก็ได้"

   หลังกินข้าวเสร็จผมกับคุณชาย ก็มานั่งดูหนังกัน นึกอย่างไงถึงหยุดทุกทีถ้าไม่ใช่วันหยุดก็ไม่เห็นดคยหยุด ถ้ายังไม่รู้ว่าวันนี้วันอะไร ผมจะบอกให้ วันนี้วันศุกร์ครับแล้วคนที่ควรไปนั่งทำงานกลับมานั่งดูหนังข้างผมซะงั่น ไม่ใช่ไม่ดีใจที่ได้อยู่ด้วยกันแต่แค่สงสัย

"ทำไมวันนี้ไม่ไปทำงานละ"

" หือ? อยากรู้? เรัยกพี่ณินสิถึงจะบอกเลิกเรียกว่าคุณชายได้แล้ว พี่ไม่ใช่คุณชายซะหน่อยตอนนี้เป็นคุณสามีแล้วครับ"

" ตลกปะ"

" ตลกอะไรพี่จริงจังนะเลิกเรัยนเถอะ คุณชายๆถ้าไม่เรียกพี่ณินก็เรัยกคุณสามีตกลงไหม"
   
 ผมว่าถ้าให้เรียกคุณสามีจริงๆนิผมคงไม่ไหวเขินตัวแตกพอดี เรียกพี่ก็พอแล้ว

" เอางั้นก็ได้"

"ตกลงจะเรียกคุณสามีสินะ"

"บ้าหรอกพอแล้ว ตกลงทำไมวันนี้พี่ณินไม่ไปทำงานแถมช่วงนี้กลับดึก"
       
  ไหนๆก็จะถามแล้วถามให้หมดๆไปเลยดีกว่า .ส่วนคนถูกถามพอเห็นเรียกพี่เข้าหน่อยก็ยิ้มกว้างมาเลยท่าทางจะถูกใจ ถ้าเรีนกคุณสามีนิคิดว่าคงโดนลากเข้าห้อง

 " จริงก็แค่อยากหาเวลาอยู่กับน้ำเท่านั้นแหละไม่มีอะไรมาหรอก คิดดูสิแต่งงานมาเป็นปีจับปากกามากว่าจับมือเมียอีก"

คุณชายพูดไปก็นวดมือผมที่เอาไปจับไว้เบาๆ

"........" ผมไม่ได้ตอบอะไรได้แต่เงียบแล้วรอให้คุณชายพูดต่อ

" พี่รู้ว่าที่ผ่านมาพี่ทำงานหนักมากจนบางทีาก็ละเลยเรื่องบางเรื่องไป อย่างพาน้ำไปเที่ยวในวันหยุด ไม่ก็นอนกอดกันตอนเช้าเกเรตื่นสายบ้างพี่ก็เลยมีความคิดดีๆว่าถ้าเรามีเวลาอยู่ด้วยกันมากขึ้นก็คงดี"

ตอนที่พูดคุณชายเอาแต่มองไปที่มือของผมจนประโยคสุดท้ายถึงได้เงยหน้าจากมือมามองหน้าผม แล้วก็เริ่มพูดต่อ

" ที่กลับบ้านดึกก็เพราะเรื่องนี้ด้วย สบายใจได้เลยพี่ไม่ได้ออกนอกลู้นอกทางไปไหนพอดีหาคนมาช่วยงายนะแล้วก็ต้องสอนงานให้เขาด้วยไหนๆก็มีเงินแล้วก็ต้องใช้หน่อยหาคนมาทำงานช่วยจะได้กลับบ้านมาหาน้ำเร็วขึ้นไงต่อไปนี้พี่จะกลับมาทานข้าวเย็นพร้อมน้ำทุกวันท่าไม่มีประชุมด่วนนะตอนเช้าก็เกเรตื่นสายบ้างบอกตรงๆ ตอนเช้าไม่อยากรีบตื่น หรอกอยากนอนกอดน้ำต่ออีกหน่อย วันหยุดเราก็ ไปเที่ยวกันบางไป ที่ที่น้ำอยากไปน้ำว่าที่พี่พูดว่ามันโอเคหรืิอเปล่าอยากให้เพิ่มอะไรไหม"

    ไม่ได้มีแค่ผมคนเดี่ยวใช่ไหมที่คิดถึง ที่คิดถึงอีกฝ่าย ผมไม่รู้เลยว่าคุณชายคิดอะไรแบบนี้ด้วยมันโอเคไหมหรอ ก็โอเคนะโอเคมากกกกกด้วย ผมไม่ได้ตอบอะไรออกไปแต่ขยับขึ้นไปนั่งบนตักแล้วยกแขนขึ้นกอดคอ

" ขอบคุณครับ"

"ไม่เห็นต้องขอบคุณเลยพี่เต็มใจทำให้เปลี่ยนจากคำขอบคุณเป็นอย่างอื่นแทนได้ไหมครับ"

"น้ำรักพี่ณิน"

"พี่ณินก็รักน้ำครับ"

     กลายเป็นว่าตลอดช่วงบ่ายเรานอนกอดกันอยู่บนโซฟาพอตกเย็นก็ไปซื้อของที่ตลาดแล้วกลับมาช่วยกันทำอาหารมื้อเย็นทานกัน เข้านอนพร้อมกันตื่นเช้าพร้อมกันบางวันก็อิกไปทานมื้อกลางวันด่วยกัน วันหยุดก็ออกไปเที่ยวกันบาง ยิ้มบ้างหัวเราะบ้าง แค่นี้ ก็พอแล้วสำหรับผมนะแค่มีคุณชายอยู่ข้างๆกันอย่างนี้ในทุน วัน แค่นี้ก็มีความสุขแล้ว




                                    _____________  จบ __________________




ดีจร้าเอาตอนพิเศษมาลงให้แล้วน้าาา ขอโทษด้วยที่หายไปนานน
แล้วก็ต้องขอโทษด้วยที่ ก่อนหน้านี้บอกว่าจะเขียนตอนที่น้องน้ำมีเบบี๊ ตอนนี้เขียนไม่ได้แล้วจะ
เพราะคอมเราพัง ันพังจนถึงขั้นโบกมือกันเลยทีเดียว จริงๆก็เขียนไปแล้วตอนนี้หนึ่งแต่พอดีคอมพัง
เลยไม่ได้เขียนต่อ ต้องขอโทษด้วยจริง ตอนนี้ก็เขียนในโทรศัพท์ คิดผิดเยอะมากเรานั่งแก้ไปแล้วรอบหนึ่ง
ถ้ามีหลุดไปก็ขอโทษด้วย 
ขอบคุณที่ติดตามมาตั้งแต่ตั้นเรื่องจนจบเรื่องเลยขอบคุณจริงนะ ขอบคุณมากกก :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
เอาไว้เจอกันเรื่องหน้าสัญญาว่าจะลงให้ต่อเนื้อ ขอไปแก้นิสัยชอบดองก่อน
ปล. ขอบคุณอีกครั้งคะ :pig4:

หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: TuiLoveKhaKing ที่ 08-04-2016 21:11:40
สนุกมากเลยค่ะ ชอบบบ  :mew1:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: zuu_zaa ที่ 09-04-2016 07:11:35
 o13
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: Gatjang_naka ที่ 09-04-2016 14:06:55
น่ารักมากอะ  :pig4:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมสัมปันนี ที่ 09-04-2016 15:17:11
ขอบคุณครับ นิยายสนุกมากเลยแต่งได้ดีเลยเชียวแหละ จะติดตามผลงานต่อไปนะครับ :mew1: :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: Bb nale ที่ 09-04-2016 19:01:31
น่ารักมากกกกก
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: บีเวอร์ ที่ 10-04-2016 00:19:20
 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 10-04-2016 00:55:19
น้องน้ำกับคุณชายน่ารักอ่ะ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: samsui ที่ 10-04-2016 03:18:47
 :katai2-1: ขอบคุณมากครับสำหรับนิยายสนุกๆ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 10-04-2016 18:01:21
สนุกมากจร้า  :katai2-1: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 10-04-2016 18:34:52
ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: Bear Company ที่ 10-04-2016 20:23:50
 :-[
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: Apple_matinie ที่ 11-04-2016 15:22:27
น่ารักอ่ะ ชอบน้ำ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: akeins ที่ 11-04-2016 16:34:52
 :mew1: :mew1: :mew1:
 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: Persoulle ที่ 11-04-2016 20:40:33
น่ารักค่ะ ชอบคุณชายแกล้งบ้า
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 11-04-2016 21:42:52
 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 12-04-2016 07:45:53
น้องน้ำน่ารักมากเลย
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: ปุกปิกกุกกิกไปตามสไต ที่ 12-04-2016 08:48:22
ชอบมากเลยค่ะ o13
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: Wut_Sv ที่ 12-04-2016 15:08:23
เรื่องนี้น่ารักอ่ะ รักพี่ณิน น้องน้ำเลย  :-[ :-[ :-[

ส่วนเรื่องดาวนี้ เอาตรงๆเลยนะ ถ้าเป็นเรานี่คงไม่ได้ญาติดีกันแล้วหล่ะ ถูกหลอกมาให้เป็นเมียแทนตัวเอง แถมรู้อยู่ก่อนด้วยว่าเป็นบ้า ดีนะที่แกล้งบ้า ถ้าบ้าจริงขึ้นมานี่ คิดถึงอนาคตของน้องบ้างมั้ย แบบเห็นแก่ตัวมากอ่ะ :angry2: :angry2: :angry2:

อยากให้แทรกเรื่องหมอธันกะนัทมากกว่านี้อ่ะ คู่นี้ก็น่ารักดี :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

คำผิดเยอะไปหน่อยนะครับ แล้วสลับคำกันด้วย เหรอ กับ หรอก นี้สลับกันเกือบทั้งเรื่องเลย 555 :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: mickeyz.min ที่ 12-04-2016 22:19:02
อยากจะให้สลับกันบ้า 55555 น่ารักจัง
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: arunkujo ที่ 14-04-2016 16:15:52
Like o13
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: pearl9845 ที่ 20-04-2016 23:37:26
 :pig4: :o8: :-[ :impress2:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: minneemint ที่ 21-04-2016 07:43:48
 :กอด1: :L2:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: KKKwanGGG ที่ 15-10-2016 10:23:26
น่ารักมาก ๆ ครับ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 16-10-2016 21:05:15
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆค่ะ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: Persoulle ที่ 17-10-2016 12:31:30
หวานกันมาก ชอบๆ  :ling1: เรื่องนี้น่ารักมากค่ะ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: pogpax ที่ 17-10-2016 20:38:18
 :z13:บ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: teamkoyza ที่ 18-10-2016 11:19:40
 :mew3:  นิยาย ละมุน ต้องเรื่องนี้เลย เบาๆสบายๆ ไม่เน้นหื่น ไม่ต้มมาม่า อ่านชิลๆ ดี้ดี  :mew1:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: labelle ที่ 18-10-2016 14:47:25
น้ำน่ารักมากเลย แล้วตอนไปเรียน ทำยังไง

คุณณินก็เนียนไปอีก คนบ้าที่ไหน ฉลาดขนาดนั้น
ไม่น่าเลย ครอบครัวเดียวกันแท้ๆ

ดาวมีอิสระ แต่ไม่ปลื้มนิดนึง ตรงที่ให้น้องทำเรื่องแทนตัว

ลงเอยด้วยดีแล้ว ดีใจกับน้ำ เจอคนที่รักในตัวเรา
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: kunt ที่ 18-10-2016 17:34:18
เดี๋ยวๆ คนโกหก หลอกลวง. เห็นแก่ตัว หักหลังนี่ ไม่มีผลอะไรกับการกระทำนั้นเลย ชีวิตสวยๆ แต่งงานมีความสุข พ่อแม่รักหลงลั่นล้าเตรียมงานแต่งข้ามประเทศเลย โอโห้วววววว ชีวิตดี้ดี  แม.... ซวยแบบฉิบหายวายป่วงเลยนะเจอคนแบบนี่
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: GF_pp ที่ 19-10-2016 00:25:32
ชอบค่ะ  น่ารักมากๆๆๆเลย  :mew1:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: Supak-davil ที่ 19-10-2016 11:29:30
ขอบคุณค่ะ
เนื้อเรื่องน่ารักดีค่ะ
อ่านแล้วหายเครียดได้เยอะเลย
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: nuch-p ที่ 22-10-2016 08:48:09
 :pig4:
เรื่องน่ารักมากกกกกขอบคุณคะ
 o13 o13
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: LadySaiKim ที่ 22-10-2016 12:09:04
 :heaven
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Evil ที่ 23-10-2016 00:47:05
เขิน ม้วนกลิ้งไปจะตกเตียง น้องน้ำทำไมน่ารักขนาดนี้
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: jiyo ที่ 18-11-2017 18:12:02
ฮืออออออ ไม่คิดว่าจะมาเจอในนี้ ไปเฝ้าไปรอที่บล็อคทุกวันเลยนะอยากให้รู้ เวอร์ชั่นนี้ก็สนุกค่ะ ชอบความป่วงของนายเอก :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: areenart1984 ที่ 21-11-2017 08:50:20
น้ำน่ารักดี  :กอด1:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: unicorncolour ที่ 21-11-2017 11:32:29
 o13 o13 o13
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: FeaRes ที่ 23-11-2017 08:16:27
 :mc4:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: O-RA DUNGPRANG ที่ 23-11-2017 22:02:04
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: sk_bunggi ที่ 26-11-2017 18:02:12
สนุกมากๆเลยค่ะ แต่คำผิดและก็เว้นผิดเยอะไปหน่อย 5555
 o13 o13
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: z9_0 ที่ 27-11-2017 16:17:58
น่ารัก ว่าแล้วว่าคุณชายต้งไม่บ้า
น่ารักดีๆชอบๆ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: frayfay ที่ 27-11-2017 16:43:00
นิยายสนุกค่ะ เราชอบนะคะ ถึงจะเดาออกตั้งแต่แรกก็เถอะ 555 (เช่นเดียวกับหลาย ๆ คน) ฉากแรกบนเตียงนี่เรานึกถึง make me bark เลย เฮ้ย อิโรติกมาก ชอบ  :jul1: การบรรยายเรื่องไหลลื่นดีค่ะ เหมือนมาฟังนายเอกบ่น ๆ อ่านละเป็นธรรมชาติดี

ส่วนที่ขัดใจคือนิสัยนายเอก ดูเหมือนไม่ค่อยฟังเหตุผล จากตอนพิเศษตอนแรก น่าจะรู้ว่าคุณชายเขาเป็นยังไง แต่ยังน้อยใจจนหนี
 ไม่ยอมคุยกันแต่แรก แถมเรื่องปลอมตัว แทนที่จะคิดว่า'เขาไม่รู้หรอก ๆ' เป็น'เขาต้องสงสัยแน่ ๆ ต้องระวังตัวกว่านี้' มากกว่า แถมตอนโดนจับนมยังไม่รู้ตัวว่าโดนจับได้แล้วอีก (หรือรู้) และข้อเสียที่ค่อนข้างใหญ่สำหรับเราก็คือ คำผิด โดยเฉพาะ คะ ค่ะ ละ ล่ะ เนื่องจากว่าตัวเอกต้องเป็นหญิง เลยพูดเยอะหน่อย ยิ่งประโยคคุยกับแม่บ้านนี่แบบบ  :mew5: อยากให้คนเขียนลองศึกษาการใช้คำพวกนี้อย่างจริงจังนะคะ  :mew1:

เป็นกำลังใจให้เรื่องต่อ ๆ ไปค่ะ  :L2:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: mickeyz.min ที่ 04-04-2018 19:30:48
 :z3:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 05-04-2018 22:18:26
อยากอ่านให้จบแต่ฉันทนคำว่านะค่ะไม่ได้เลย
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: zysygy ที่ 21-08-2018 11:17:35
 :mew1:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: nyxca ที่ 20-02-2020 14:34:34
จบแล้ว ชอบค่ะ555 เรารู้สึกว่าคาแรคเตอร์คุณชายตอนแกล้งบ้าอะน่ารักดี อ่านละอิ่มใจ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: Freezz ที่ 24-02-2020 00:59:04
น่ารักมากครับบ  ขอบคุณครับ
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: cutelady ที่ 24-02-2020 23:03:14
อ่านจบแล้ว ดีต่อใจมากๆเลย
น่ารักใสๆ ทั้งพี่นิน และน้องน้ำ
รักกันมากๆ ตลอดไปเลย
ขอบคุณนักเขียนที่มีเรื่องน่ารัก ดีๆ มาให้นักอ่านค่ะ
+1 ให้เลย :mew1: :mew1: :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: mentholss ที่ 25-02-2020 13:18:33
 :impress2:
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: airicha ที่ 01-04-2020 23:17:39
อ่านจนจบเนื้อเรื่องสนุกนะคะ แต่อ่านรู้เรื่องบ้างไม่รุ้เรื่องบ้าง
เพราะคำผิดเยอะมากๆ ผิดจนบางประโยคอ่านไม่รู้เรื่องเลย
แบบอ่านแล้วงงไปเลย
หัวข้อ: Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l
เริ่มหัวข้อโดย: บีเวอร์ ที่ 03-04-2020 18:24:06
 :-[