-
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2. ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์ และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม
เวปไซต์ แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่าง ประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
:call: .................................................................
สวัสดีครับ ชาวเล้าเป็ดทุกคน
ผมชื่อท็อปครับ มีโอกาสได้เข้ามาอ่านเรื่องราวของเพื่อนๆหลายๆคู่
และผลงานของนักเขียนหลายๆท่านจากบอร์ดแห่งนี้
ผมเอง ครั้งหนึ่งเคยเขียนเล่าเรื่องราวของตัวเอง ก็คนคนหนึ่งไว้ในเว็บบอร์ดแห่งหนึ่ง
ชื่อเรื่อง เพราะรักใช่ไหม ไม่รู้ว่าเพื่อนๆในนี้มีใครเคยได้อ่านเรื่องของผมบ้าง
แต่ผมเขียนเล่าได้แค่ระยะหนึ่ง ไม่ทันจะจบ ก็เกิดวิกฤตการณ์ขึ้น
ถ้าเพื่อนๆพอจะจำได้ ประมาณ 3 ปีก่อน ที่กระทรวง ICT แบนเว็บไซต์ที่ล่อแหลม
เว็บที่ผมเขียนเรื่องลง ดันโดนไปด้วย (ทั้งที่ผมไม่ได้ใช้ในทางล่อแหลมเลยนะ)
ผมไม่สามารถเข้าไปเขียนต่อได้ และช่วงนั้นเอง ที่เห็นการในชีวิตผม เกิดการเปลี่ยนแปลง
จนผมต้องปรับเปลี่ยน อะไรหลายๆอย่าง...จึงต้องทิ้งเรื่องเล่านี้เอาไว้
และวันหนึ่ง ผมก็ได้มาเจอบอร์ดแห่งนี้ และเจอเรื่อง เพราะรักใช่ไหมที่ผมเคยเขียนเล่าไว้ เมื่อประมาณ 3-4 ปีก่อน ที่นี่
เห็นเพื่อนๆหลายท่านเข้าไปติดตาม และชอบเรื่องของผม ต้องการทราบความเป็นไปของผมสองคน
ผมคิดอยู่นานทีเดียวครับ ว่าจะกลับมาเล่าต่ออีกครั้งดีไหม
จนวันนี้ ผมตัดสินใจ ที่จะกลับมาเล่าเรื่องราวของผมอีกครั้ง
เพื่อเป็นอุทาหรณ์ และบอกเล่าประสบการณ์ชีวิตที่ผมได้พบเจอ ให้แก่เพื่อนๆได้รับรู้
บางทีผมคิดว่ามันอาจจะเป็นประโยชน์ให้กับเพื่อนๆได้บ้าง
สำหรับใครที่ยังไม่เคยรู้เรื่องที่มาที่ไปของผมสองคนมาก่อน อ่านได้ที่นี่ครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2524.0
ต้องของคุณ คุณ natta ด้วย
ที่ยังเก็บเรื่องเล่าของผมเอาไว้ครับ
เอาเป็นว่า จากนี้ไป ผมจะขอเล่าเรื่องราวของผม กับ โซ่
ต่อจากที่ทิ้งค้างเอาไว้เมื่อ 4 ปีก่อน ให้จบนะครับ
.............................................................................................
-
ยินดีครับ
เป็นกำลังใจให้ครับ o13
-
โอ้ว นึกว่าจบไปแล้วอะครับ เพราะตอนสุดทา้ยมันก็เข้าใจในตัวมันเอง
ดีใจมากครับที่มาแต่งต่อ :impress2:
มาเป็นกำลังใจให้ครับ
-
เป็นกำลังใจให้ค่ะ :L2:
รดอ่านนะค๊ะ
-
ยินดีต้อนรับการกลับมาอีกครั้งค่ะ
เดี๋ยวขอไปอ่านเรื่องเดิมก่อน หายไปนาน
อย่าลืมแปะกฎของเล้าไว้ด้วยนะคะ จะได้ไม่ผิดกฏ
:L2: :L2:
-
มาจองที่ไว้ก่อน
เด่วกลับไปอ่านอันเดิมให้เสร็จก่อน
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
-
จองไว้เช่นกัน ฮ่าๆๆๆๆ พยายามเข้านะคะ เดี๋นสตอนนี้ขอเข้าไปอ่านบทความนั้นก่อน o13
:L2:
-
โอเช....
เดี๋ยวขอไปอ่านอันเก่าก่อนนะ
และเดี๋ยวมาเม้นท์ให้นะคร้าบบบบบ
:L1:
-
สวัสดีค่ะ แสดงตัว ขออ่านด้วยคนค่ะ
Welmcome comeback
-
ดีใจมากๆๆที่พี่มาต่อ ตามเว็บนั้นด้วยแหละ
หวังว่าพวกพี่มีความสุขกันนะตอนนี้นะ
ให้ :L2:
-
จะติดตาม ๆ แต่เด่วไปอ่านตอนเก่า
อีกรอบก่อนนะดีใจจังที่มาต่ออีก
-
ดีใจมากๆเลยที่น้องท็อปจะมาเล่าเรื่องให้ฟังต่อ
เพิ่งได้อ่านเรื่องนี้จบเมื่อ 2-3 วันก่อนเอง
ยังคิดอยู่เลยว่าแล้วเรื่องต่อจากนั้นจะเป็นยังไง
แล้วปัจจุบันเป็นยังไง
เป็นเรื่องที่อ่านแล้วชอบมาก อ่านแล้วมีความสุข
เป็นกำลังใจให้นะจ้ะ
:L2:
-
ซึ้งง่ะ เรื่องความรักของท้อปกะโซ่ หวังว่าจะรักกันและอยู่ด้วยกันตลอดไป
-
ยังไม่เคยอ่าน แต่เดี๋ยวจะไปอ่านแน่นอน
ยินดีต้อนรับสู่เล้า :pig2:
-
แสดงว่าจบเศร้าชัวเลย
อุทาหร เนี้ยย คำนี้ชี้ชัดเจนแอ๊กกกกกกก
อาเมนจะไปอ่านครับ
-
ยังไม่เคยอ่านเลย แต่อยากอ่านซะแล้วสิ
ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ
:L2: :L2:
-
ขอไปตามอ่านก่อนนะคะ
เป็นกำลังใจให้ค่า
-
มารอภาคต่อครับ
การเป็นแฟนกันต้องเอาใจเค้าใส่ใจเรา แล้วรักจะได้ยาวนาน :กอด1:
-
มาต่อแล้วครับ ขอบคุณเพื่อนๆที่ยังจำกันได้ และกำลังใจจากทึกคนนะครับผม :man1:
ผมจะเริ่มต่อจากตอนที่เขียนค้างไว้นะครับ
ตอนนั้นเราสองคนเรียนจบ ปี1 แล้ว
จะเริ่มเล่าเรื่องตอน ปี2 เป็นต้นไปครับ
ในปีที่สองการการเรียนมหาวิทยาลัย
ทั้งผมและโซ่ก็ยังใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน ที่คอนโดของไอโซ่นั้นแหละครับ
มีทะเลาะเบาะแว้งกันบ้างตามประสา แต่ก็ยังรักกันดีครับ
ส่วนใหญ่ที่จะทะเลาะกัน เพราะจะมีคนให้ความสนใจไอ้โซ่มันเยอะ
ผมหึงนะ ทั้งที่มันก็ไม่ได้เป็นเล่นด้วยกับเค้าหรอกครับ แต่มันก็ไม่ปฏิเสธความสัมพันธ์ใครเลยเหมือนกัน
คือ ไม่ว่าใครจะเข้ามาชอบมัน มันคุยหมดครับ แต่มันจะบอกนะ ว่ามันมีแฟนแล้ว
มันบอกผมว่า มันไม่คิดอะไร...แต่คนอื่นมันคิดนี่ครับ ผมเลยจะทะเลาะกับมันเรื่องนี้อยู่บ่อยๆ
ส่วนตัวผมเองไม่ค่อยมีปัญหาอะไรหรอกครับ อยู่แต่กับเพื่อน
พักหลังโซ่ไม่หึงผมกับปอนด์แล้ว (หวังว่าจะจำปอนด์ ได้นะครับ)
แล้วมันเอง ก็ค่อนข้างที่จะเชื่อใจ ว่าผมไม่นอกใจมันแน่
"อย่างมึง จะไปไหนรอด" มันว่างี้คับ
ผมคิดอยู่เหมือนกัน เห็นกุเป็นของตายรึป่าววะ
แต่ก็นั่นแหละครับ ผมมีแค่มันคนเดียวจริงๆ
ปี2 นี้ผมเรียนหนักขึ้น ลงเรียนไปหลายตัวเลย
บางทีก็ออกจากบ้านแต่เช้า กลับมาก็ค่ำเลย
ไอ้โซ่ก็บ่นๆ ว่ามีเวลาให้มันน้อยลง
แต่ถึงปากมันจะบ่น ผมดูแล้วตัวมันก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไรเท่าไหร่หรอกครับ
ก็เห็นยังเล่นบาส เตะบอล กะเพื่อนสนุก
แค่ขอให้ได้บ่นเรียร้องความสนใจไว้ก่อน
ส่วนผมกับปอนด์ ความสัมพันธ์อยู่ในระดับ เพื่อนสนิท ที่ไว้ใจกันที่สุดครับ
ผมรู้ ว่าปอนด์เองก็ยังตัดใจจากผมไม่ได้ แต่ปอนด์ก็ไม่ได้แสดงออกว่าต้องการอะไรจากผม มากไปดว่าคำว่าเพื่อนที่มีให้กัน
วันนึง ผมมีการบ้านที่ทำคู่คับ ผมก็จับคู่ไอ้ปอนด์ตามเคย
แต่งานชิ้นนี้ยากอยู่ นั่งคุยกันที่มหาลัยจนเย็น ตกลงกันว่าวันเสาร์จะไปทำงานกันที่บ้านผม
เพราะผมไม่อยากมีปัญหากับไอ้โซ่ เรื่องขออกไปบ้านปอนด์
สายๆของวันเสาร์...
"ก๊อกๆๆ" เสียงเคาะประตู บอกให้รู้ว่าไอ้ปอนด์มาถึงแล้ว
"เออๆ เข้ามาก่อน กินไรยังวะปอนด์"
"ยังเลย กุรอมาฝากท้องบ้านมึงนี่แหละ คิดถึงไข่เจียวผีมือมึง" อ่อ ผมกับปอนด์แทนกันว่า กูมึงแล้วนะคับตอนนี้ สนิทกันมากละ
"ไข่เจียวใครทอดก็เหมือนกันหมดแหละ เด๋วกุทอดให้แดกเอง" นั่น...เอาแล้วครับ ยกที่ 1 เริ่มได้
"เฮ้ย ไม่ต้องโซ่ กูเกรงใจ ไม่ต้องบริการดีขนาดนั้นก็ได้ กุเขินแย่แล้วเนี่ย"
"ตลกแดกนะ"
"ตลกไม่ได้แดก กุนี่จะแดกเอง"
"โอ๊ย พอๆ พวกมึงสองคนจะคุยกันดีๆซักครั้งไม่ได้ใช่มั้ยห๊ะ" ต้องห้ามทัพครับ ไม่งั้นยาว
"โซ่มึนั่งเงียบๆไป เด๋วกุทำกับข้าวให้แดกทั้งคู่น่ะแหละ...แล้วอยู่กันสงบๆซักแป๊บนะ กูขอร้อง"
เงียบครับ ไอ้โซ่ทำหน้าเหมือนเด็กถูกขัดใจ แล้วหันไปอ่านหนังสือพิมต่อ
ส่วนไอ้ปอนเดินยิ้มหน้าแป้น ไปนั่งเล่นเน็ตอยู่อีกมุม
เป็นอย่างงี้ทุกทีครับที่สองคนนี้เจอกัน
จริงๆมันไม่ได้เกลียดอะไรกันหรอก ผมรู้ บางทีเวลาผมงอนไอ้โซ่ มันยังโทรไปคุยกะไอ้ปอนด์เลย
แต่เหมือนมันมีฟอร์ม มันยอมกันไม่ได้อ่ะ
ผมเองชินแล้วครับ เวลามันเริ่มปะทะคารมกัน ผมค่อยห้าม
ดีที่ฟังรู้เรื่อง ไม่งั้นได้มีลงไม้ลงมือกันแน่ๆ
............................................................................
-
มา Welcome Back ด้วยคน
วันก่อนยังคิดถึงเรื่องนี้อยู่เลย
เรื่องราวหลังจากนั้นจะเป็นยังไงก็ตาม หวังว่าทั้งสองคนคงมีความสุขนะครับ
-
เข้าไปอ่านแล้วแต่ยังไม่จบ
เป็นกำลังใจให้นะครับ ยินดีที่กลับมาต่อและหวังว่าคงจบได้แบบสมบูรณ์นะครับ
+1 ให้เป็นของขวัญละกัน
-
:m4: :m4: :m4:
โอยยยย....ดีใจมากมาย
ท็อป กะ โซ่ กลับมาแล้ว
:m11: :m11: :m11:
เล่าต่อเรื่อยๆ เลยนะครับ สัก 500 ตอนก็ได้
:pig4:ขอบคุณคับ Top +1 ต้อนรับเข้าเล้า ฝากความคิดถึงโซ่ด้วย :L1:
-
ยินดีต้อนรับ การกลับมาครับ... :bye2:
-
ขอบคุณกำลังใจจากทุกคนคับ ซาบซึ้ง :sad11:
ขอบคุณคุณ broke-back , wan และคนที่ +1 ให้ผมด้วยนะครับ :L1:
ก่อนนอน มาต่อให้ตอนสั้นๆอีกซักตอน บางทีอาจจะหายไปซักสองวันนะครับ
ขอเคลียธุระอะไรนิดหน่อย แล้วเด๋วจะกลับมาต่อตอนยาวๆให้เลยคับผม
...........
ช่วงปี2 ผ่านมาเรื่อยๆครับ
ค่อนข้างเข้าใจกันดี ไม่มีปัญหาให้ผิดใจกันใหญ่โต
ทะเลาะกันไม่นานก็ดีกัน ช่วงกลางๆของปี2 นี่เอง ที่ผมเริ่มเขียนเรื่อง เพราะรักใช่ไหม
เพราะช่วงนั้นผมมีความสุขมากจริงๆ ผมเชื่อว่านี่แหละรักแท้ นี่แหละเนื้อคู่ ที่ฟ้าส่งมา
ผมเชื่อถึงขนาดนี้เลยนะครับ ผมถึงตั้งใจเขียนเรื่อง เพราะรักใช่ไหม เพื่อบอกเล่าเรื่องราวดีๆของผมกับโซ่ให้เพื่อนๆได้อ่านกัน
เพื่อพิสูจน์ว่า รักแท้ยังมีจริงอยู่เสมอ ไม่ว่าจะเกิดขึ้นกับใครก็ตาม
เวลาล่วงเลยผ่านไป...
ทั้งผมและโซ่กำลังจะขึ้นปี3 แล้ว
ท้ายเทอม ทั้งผมทั้งมันต่างgร่งอ่านหนังสือ และทำโปiเจคสารพัด ที่ได้รับมา
ช่วงนี้ผมคุยกันน้อยลงจริงๆ
เริ่มไม่ได้กลับบ้านพร้อมกัน เรื่องอย่างว่าไม่ต้องพูดถึง แทบไม่มีอารมเลยจริงๆ
แต่ช่วงนี้ ผมกับไอ้ปอนด์เรียกได้ว่า ตัวแทบจะติดกันเลยครับ
ส่วนโซ่ ก็อยู่กับเพื่อนที่คณะมันแหละ ทำงาน ติวอะไรของมันก็ว่าไป
บางวันก็ขอไปกินเหล้าแก้เครียด ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร
โตๆกันแล้ว แล้วผมเองก็ค่อนข้างไว้ใจมัน เพราะผมรู้ ว่ามันไม่ใช่คนเจ้าชู้ (ถึงมันจะปฏิเสธใครไม่เป็นก็เถอะ)
กลายเป็นว่า บางวันผมกับมันแทบไม่ได้คุยกัน
จะมีก็แค่โทรศัพเข้ามาถามว่าอยูาไหน ทำอะไรอยู่ กินข้าวยัง
บางวันผมหลับไปแล้ว ไอ้ตัวดีเพิ่งจะกลับมาถึงบ้าน
ถามว่าผมรู้สึกยังไงตอนนั้น ก็ยอมรับครับ ว่าเหงา
ถึงผมจะมีเพื่อน มีปอนด์ที่คอยดูแลอยู่ไม่ห่าง
แต่คนเคยพูดคุย หยอกล้อกันทุกวัน เกือบ3ปี
เมื่อควาเปลี่ยนแปลงมาเยือน บางครั้ง เราก็ไม่ทันจะได้ตั้งตัว
จนเราสอบไฟนอลกันเสร็จ ผมดีใจจริงๆ หวังว่าคงได้กลับมามีเวลาให้กันเหมือนเคย
แต่มันกลับไม่เป็นอย่างงั้นนะสิครับ -*-
...........................................................................
-
อะไรล่ะเนี่ยะ
:เฮ้อ:ท่าจะงานเข้าอีกแล้วตรู โหมดจิตตกเริ่มจะมาเยือนเหรอเปล่าหว่า
:sad11: :monkeysad: ตีตนไปก่อนไข้ แหะแหะ
:L1:ขอบคุณคับ Top :L1:
-
มารออ่านด้วยคนคร้าบบบบ :-[
-
รออ่านมานานแล้วอ่าคับ ดีใจที่คุณท็อปมาต่อนะ...ไม่อยากให้จบเศร้าเลยยย หวังว่าคงไม่เป็นแบบนั้นนะ อิๆๆๆ ^^
-
มารอด้วยคน :3123:
-
อ๊ากกกพี่ท๊อปทำไม
ทำเยี่ยงนี้ ค้างแบบไม่หน้าให้อภัย
คนอ่านจะเป็นบ้า
ไปอ่านเรื่องตอนโน้นมาแล้ว
พี่ท๊อปเร่งเรื่องซะ ใจหายใจคว่ำเลยอ๊า
:z3: :z3:
เหมือนรถบรรทุกชนป๊าบบบ กระเด็นกระดอน :serius2:
-
โอ้โห ไม่คิดว่าจะได้อ่านเรื่องของพี่ท๊อปกับพี่โซ่ต่ออีกแล้วนะครับเนี่ย
ดีใจจริงๆ ที่ในที่สุดก็ได้อ่านต่อแล้ว :pig4:
เรื่องมันไม่เป็นอย่างนั้น แล้วมันเป็นยังไงหรอครับพี่ท๊อป
หรือว่า ... พี่โซ่แอบมีกิ๊กซ่อนที่คณะ
.............. อย่าไปยอมไอ้พี่โซ่นะครับพี่ท๊อป :angry2:
แล้วมาต่อไวๆ นะคร้าบ
-
เกิดอารายขึ้น
จะรออ่านนะครับ
+1 ให้พี่ท็อป
รีบมาต่อไวๆนะครับ
-
ทำไมอ่านๆแล้วว่าตอนนี้ไม่ได้คบกันแล้วอ่า :sad4:
เวลาเป็นสิ่งสำคัญจริงๆสินะ
-
เหมือนเมฆฝนจะตั้งเค้ามาแต่ไกล
ชีวิตในช่วงปี 3 นี้คงเป็นจุดพลิกผันของอะไรหลายอย่าง
แต่ก็ยังอยากให้ความสัมพันธ์คงเดิม ถ้าเป็นไปได้
อุตส่าห์คบกันมาตั้งหลายปี
:L2: :L2:
ใส่หัวข้อ เรื่องเล่าไว้หน้าชื่อเรื่องนะคะ คนที่อยากอ่านจะได้รู้ว่าเป็นเรื่องประเภทใด
ุถ้าให้ดีก็ใส่ชื่อตอนไว้ด้วย หรืออัพตอนที่...(วันที่อัพ) คนอ่านตามเรื่องง่ายดีค่ะ (ได้รู้ว่ามาอัพต่อหรือยัง)
-
เง้อ คิดไปไกลแล้วอ่ะ :z3: :z3:
ยินดีต้อนรับกลับมาค่ะ :pig2: :pig2:
ปล. ใส่หัวเรื่องด้วยนะคะ ว่าเป้นนิยาย หรือ เรื่องเล่า
-
เค้าเศร้ามาแต่ไกล
ขอบคุณครับ
-
เห็นแวว
ฝนฟ้าตกคะนองกระจายมาแต่ไกล
ไม่เป็นไร
เตรียมร่มไว้รับมือละ-*-
-
^^
-
เห็นชื่อเรื่องแล้วรีบเข้ามาด้วยความดีใจที่จะได้อ่านต่อ
แต่ดูท่าจะเศร้านี่สิ :monkeysad:
ยังไงก็ยินดีต้อนรับสู่เล้าเป็ดค่า :L2:
-
เอาแล้วสิ
อย่าร้ายแรงมากนะ :call:
-
ค้าง แบบ สุดๆๆ เรยอ่ะ
มาต่อเร็ว ๆๆนะค่ะ :z3:
-
+1ให้เป็นแรงใจก่อน เด๋วไปอ่านเรื่องเดิมใหม่ก่อนนะ :L2:
-
รออ่านตอนต่อไปครับ :n1:
-
ตามไปอ่านเรื่องเก่ามาละ
มา+1 ให้เจ้าของเรื่องด้วย
มาต่อไวๆนะคะ :L2:
-
ดีค่ะเพิ่งได้อ่าน เรื่องนี้ค่ะ เป็ฯกำลังใจให้เจ้าของกระทู้นะคะ
+1
-
อ้าวววววววววววววววว ค้างได้อีก
เจ็บปวดเลย รีบมาต่อเถอะ น้องช้อนรอได้ ฮุๆ แบบว่า ต้องส่งงานพรุ่งนี้ว่าจะอ่านแบบ ให้ร่าเริงๆ แง้วววววว ไหงเป็นงี้ พี่ท่านได้โปรดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ได้โปรดดดดดดดดดดดดดดดดดด
แง่มๆ
รออยู่เจ้าค่ะ กระซิกๆ
-
:z3: :z3:
เล่าเร็วดีค่ะ แต่ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
โอ้ยยยยย นอนไม่หลับบ เอาเท้าก่ายหน้าผาก เครียดแทนนนนนน :o12:
มาต่อเร็วๆ นะ พลีสสสสสสสสสสสสสสสสสส :serius2:
-
พอกลับมาต่อก็งานเข้าเลยหรือครับ ท๊อป
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้เหมือนเดิมครับ ท๊อป สู้ ๆ
-
เห็นแววขมแล้วเนี่ย
มาต่อเร็วๆนะคะ
เป็นกำลังใจให้จ้า
:L2:
-
+1 ให้พี่ท็อปนะครับ
ความแล้วเหมือนว่าจะมีเรื่องหนักๆ เข้ามาเลยครับ
คงไม่ใช่ว่าพี่โซ่ไปแอบมีคนใหม่นะนี่ :serius2:
เป็นกำลังใจให้พี่ท็อปครับ
มาต่อเรื่องเร็วๆน้าคร้าบบ :L2:
-
ค้างอะ
มาต่อเร็วนะคะ :pig4:
-
เรื่องราวที่มาเล่า ค้างไม่เป็นไรหรอกครับ
แต่อย่าให้เรื่องในชีวิตจริง ค้างคา นะครับ
เป็นกำลังใจให้ครับ :กอด1:
-
แค่แวะเข้ามาบอกว่า....
จิตตก เดินทางล่วงหน้า
ไปเรียบร้อยแล้ว ครับผม
:m15: กาซิก กาซิก
:L2: รอ Top นะครับ :L2:
***เจ็บซ้ำลงไป...ที่เดิม :sad11:
-
ฮะๆๆๆ เด๋วพรุ่งนี้เข้ามาต่อให่ครับผม ขอบคุณเพื่อนๆที่ +1 ให้น๊า
แล้วก้อ อยากรู้ว่า +1 ให้กันยังไงอ่ะคับ ผมทำไม่เปนอ่ะ สอนหน่อยดิ
-
ค๊าฟ
แล้วพรุ่งนี้จะนั่งเฝ้าบอร์ดทั้งวันเลย(เว่อร์ไปแล้วมึงนิ - ก็อยากอ่านต่อนี้หว่า)
แล้วจะรออ่านนะครับ
จะได้รู้สักทีว่าเกิดอารายขึ้น
-
ดีคัฟพี่ท็อป
ผมมีเรื่องคาใจอย่างนึงพี่คือ ปัจจุบัน พี่กับพี่โซ่ยังรักกันอยู่ใช่ปะพี่
อันนี้หละที่อยากรู้
เป็นกำลังใจให้นะคัฟ
บะบาย :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
-
เห็นทู้น่าสนใจเลยคลิกเข้ามา
อิอิ
4 ปี :t3: 555
กำลังเพิ่งเริ่มอ่านลิงค์เก่าที่มีคนมาลง
กำลังมันส์เลย
จบเเล้วค่อยมาตรงนี้ต่อ
:mc4:
-
มาแล้วคร๊าบบบบบบ เอามาต่อให้ครึ่งนึงก่อนนะ แล้วเด๋วคืนนี้จะเอามาต่ออีกครึ่งนึงให้ครับ
จากตอนนี้ไป ผมจะเริ่มต้นเป็นตอนที่ 1 นะครับ เพราะเรื่องราวต่างๆมันจะเริ่มตั้งแต่ตอนนี้
ส่วนตอนที่ลงไปก่อนนี้ เป็นส่วนที่เล่าว่า เกิดอะไรขึ้นบ้าง หลังจากภาคแรกครับ
ปล.สอนผม +1 ด้วยนะ ใครก็ได้ ผมทำไม่เป็น :m15:
....................................................
ตอนที่ 1.1
สอบไฟนอลกันเสร็จ ผมดีใจจริงๆ หวังว่าคงได้กลับมามีเวลาให้กันเหมือนเคย
แต่มันกลับไม่เป็นอย่างงั้นนะสิครับ -*-
"วันเสาร์กูจะไปเสม็ดกับเพื่อนที่คณะนะ" โซ่บอกผมตอนนั่งดูทีวีด้วยกัน
"อืมมม...ไปกี่วันอะ แล้วใครไปบ้าง"
"ค้างสองคืน ก็เพื่อนๆกูนั่นแหละ...มึงจะถามทำไม"
"......." ผมไม่ตอบอะไรมัน รับทราบ แล้วก็หันไปดูทีวีต่อ ไม่นานก็เข้านอน
แต่โซ่ยังไม่นอน บอกจะดูทีวีต่ออีกซักพัก
ผมเองก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร เพราะบางครั้งมันก็เข้านอนหลังผมเนประจำ
ผมหัวถึงหมอนไม่นานก็หลับ จนได้ยินเสียงอะไรกุกๆกักๆ และเสียงไอ้โซ่เบาๆ
ผมจึงลืมตาขึ้นมาดูเงียบๆ เห็นโซ่กำลังหาของอะไรอยู่ก็ไม่รู้แล้ว แล้วก็คุยโทรศัพท์ไปด้วย
แต่เหมือนมันพยายามพูดเบาๆ กลัวผมจะตื่น
"อืม พี่จดรายละเอียดไว้แล้ว รีสอตสวยมาก บรรยากาศดีมากเลย"
...........
"พรุ่งนี้จะโทรไปจองแล้วนะ ตกลงวันเสา ห้ามเบี้ยวรู้มั้ย"
...........
"อืม ได้ครับ"
...........
"โอเคครับ แล้ววันเสาร์ตอนเช้าจะไปรับนะ......นอนกันเถอะ ฝันดีครับ"
นี่คือสิ่งที่ผมได้ยิน และพแจะจับใจความได้
ผมไม่รู้หรอก ว่ามันคุยกับใคร แต่สัญชาตญาณมันบอกว่า ไม่ใช่เพื่อนแน่ๆ
หลังจากโซ่วางสาย มันก็เข้านอน กอดผมเมือนเคย
แต่ตอนนี้ใจผมมันหลับไม่ลงซะแล้ว ได้แต่นอนนิ่งๆอยู่ในอ้อมกอดโซ่
และพยายมมองโลกในแง่ดี คิดว่าคงไม่มีอะไร เราคงคิดมากไปเอง
แต่สุดท้ายผมก็นอนไม่หลับทั้งคืน
เช้าวันต่อมา มนก็ยังโทรชวนผมไปดูหนัง กินข้าว
ผมเองก็พยายามทำตัวปกติ ทั้งที่ในใจมันร้อนไปหมด
แต่พอได้กินข้าว ดูหนัง คุยกันก็พอจะลืมไปได้บ้าง เพราะโซ่เองก็ทำตัวปกติ ไม่ได้มีพิรุจอะไรเลย
กลับมาถึงบ้านค่ำๆ ไอ้โซ่ก็เกบข้าวของใส่เป้ เตรียมตัวเดินทางวันพรุ่งนี้
พอผมเห็นมันเก็บของ ผมก็คิดเรื่องเมื่อคืนขึ้นมาอีกจนได้
"โซ่พักที่ไหนอ่ะ" ผมถาม
"รีสอตอะ xxxxxxxx" มันบอกชื่อรีสอตมา เป็นรีสอตที่ผมกับมันเคยไปด้วยกัน เมื่อครั้งก่อน
"ไปกันกี่คนอ่ะ"
"ก็ 5-6 คน เพื่อนๆกลุ่มกูอ่ะ"
"มีแค่เพื่อนๆในกลุ่มหรอ..." ผมพูดประโยคนี้จบ โซ่หยุดเก็บของแล้วหันมามองหน้าผม
"อืม จะให้กุไปกับใครละ ก็เพื่อนๆที่คณะทั้งนั้น"
"อืมๆ ระวังตัวด้วยอะ อย่าเมามากนักนะ"
"คร๊าบบบบ รู้แล้ว" มันเดินยิ้มเข้ามากอดผม
"เป็นห่วงเค้าเหรอ"
"นิดหน่อย...โทรหากุด้วยนะ"
"คร๊าบบบบ จะโทรวันละ3เวลาเลยนะ"
"เออ กูจะรอดู...ถ้าผิดคำพูดนะ...." ผมขู่
"สัญญาๆ" แล้วมันก็หอมแก้มผม
"จะไม่ได้กอดตัง 2คืน...ขอกอด ให้ชื่นใจหน่อยนะ" ปากมันบอกว่าขอกอด แต่การกระทำมันยิ่งกว่านั้นนะสิครับ
มันทำอะไรไปคิดเอาเองนะ ไม่อยากเล่า แหะๆๆๆ แต่ก็คุ้มค่ากับที่ร้างไปนานละครับ :-[
เช้าวันเสาร์ โซ่ตื่นแต่เช้า
ผมเองก็ตื่นมาส่งมันด้วย...ไอ้โซ่มันเอารถไปด้วยอะครับ
"ไปถึงแล้วจะโทรหานะ"
"ขับรถดีๆอ่ะ"
"ครับผม...รักท็อปนะ"
".....ไอบ้า ไเลยป่ะ" ไม่ได้ยินซะนานครับคำนี้ พอได้ยินก็เขินข้างนิดหน่อย หุหุ
โซ่หัวเราะกับท่าทีผม แล้วมันก็ขับรถออกไป
...................................................
-
เข้ามาให้กำลังใจก่อนนะคะ
ยังตามอ่านไม่ทัน
เรื่อง+1 ต้องมีจำนวนโพสมากกว่า 250 ขึ้นไปถึงจะโหวตได้นะคะ
สู้ำๆคะ :L2: :L2:
-
:pig4:ค้าบ
ติดตามอ่านมานาน :impress2:
ดีใจที่กลับมาอีก
พอขึ้นต้นเรื่องก็มีแววเลย :เฮ้อ:
มาต่ออีกนะค้าบ
จาเกาะติดขอบจอรออ่าน
-
ไอ้โซ่นี่มันยังไงๆ อยู่ -*-
-
:monkeysad:คือขอถามไรพี่ท็อป หน่อยอ่ะ ยังอยู่กะพี่โซ่ไม ถ้ามะอยู่จะติดตามตอนหลังๆๆ อ่ะ หนูเป็นพวกเซนซิทีบ แค่ตอนนี้ก้อจะลองไห้แล้วอ่ะ
ปล.หนูเพิ่งมาติดตามเรื่องของพี่ท็อปอ่ะคะ อย่าโกรธกันนะที่ถาม :3123: :m15:
-
จากที่คุยโทรศัพท์เหมือนจะไม่ได้ไปกันหลายคน
เหมือนจะไปสวีทกะใครสักคน
แล้วจะเป็นยังไงต่อเนี่ย
-
เริ่มมีลาง ไม่ค่อยดีละ
เฮ้อ :เฮ้อ: เอาใจช่วยนะ :L2:
-
โซ่แอบมีกิ๊กเรอะ :fire:
ป.ล. +1 ได้ ต้องมี 250 รีพลายขึ้นไป จ้า
ป.ล.2 พี่ว่า น้องท็อปเปลี่ยนหัวเรื่องหน่อยก็ดีนะ แฟน ๆ จะได้รู้ว่าอัพเรื่องแล้ว
วิธีเปลี่ยนหัวเรื่องก็ ให้ไปที่หน้าแรกของกระทู้ กด modify ที่อยู่ตรงมุมขวาของกระทู้แรก แล้วเปลี่ยนชื่อเรื่อง ที่ subject แล้วกดเซฟ เท่านี้ น้องท็อปก็ได้หัวเรื่องใหม่ที่อัพเดทแล้วจ้า
-
ไม่มีคำพูดใดๆ สมองไม่ทำงาน เม้นท์ไม่ออก
ขอ :sad11: :monkeysad: :m15: อย่างเดียวเลยนะ
รู้แต่ว่า.....
รักท็อป :กอด1:
เกลียดแมร่งไอ่โซ่ :beat: :z6:
:pig4:ขอบคุณคับ Top +1 ให้ทั้งที่ใจสั่นๆๆๆๆ แค่ครึ่งแรกก็จะตายแย๊ววววว กาซิก กาซิก :o12:
-
โซ่มีพิรุธ..เริ่มจะกลายเป็นเสือหล่ะ
หลายเริ่มออก..55
-
หวังว่าจะไม่ใช่อย่างที่คิดเน้อ
ทำเป็นแบบนี้กันหมดเลยนะผู้ชายเนี่ย
เอ้ะยังไง เราก็ผู้ชาย :z1:
-
ต้องขอโทาๆๆ อีกแล้วครับ
พอดีวันนี้ทะเลาะกะคนไกล้ตัวนี่แหละครับ
เลยไม่ได้มาเขียนอีกครึ่งตอนที่เหลือต่อ เอาไว้พรุ่งนี้ผมจะพยายามมาชดเชยให้นะครับ
ขอเคลียปัญหาก่อน ตอนนี้ผมค่อนข้างเครียด
อ่อ...คำถามของเพื่อนๆที่ถามกันเข้ามา ว่าตอนนี้ผมกะโซ่เป็นยังไง
เอาเป็นว่ารอลุ้นแล้วกันครับ แต่ตอนนี้ผมก็มีคนข้างกาย (คนที่ทะเลาะด้วยตอนนี้) ครับ
-
ไม่เป็นไรครับ Top
เคลียร์ปัญหาก่อน หายเครียดแล้ว
ค่อยเข้ามาเล่าต่อก็ได้
:กอด1:Top :L1:
ป้อล่อ...อ่านตอน1.1นี้แล้ว ไม่อยากพูดถึง So เลยคับ ทำกันได้ หื้ยยยย...ขัดใจวุ้ย :m16: :fire:
-
มารอด้วยคนค่ะ เพิ่งไปตามอ่านตอนเก่าๆ อ่านรวดเดียวเลย ชอบมากเลยค่ะ
ตอนนี้เป็นไงกันบ้างเอ่ย คนข้างกายยังเป็นโซ่อยู่รึเปล่าเนี่ย (ยังไงก็อยากให้เป็นโซ่อ่ะ เพราะเป็นรักแรกของกันและกัน)
ตอนนี้โซ่น่าสงสัยอ่ะ มาต่อเร็วๆนะคะ ค้างงงงงงง
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
อ่านถึงตรงนี้แล้วเครียดจับใจเลย
-
จะเป็นยังไงต่อไป :sad4:
-
เข้ามาลุ้นไปกะเขาด้วยย
อย่าให้มีไรเลยยย
-
รอได้จ้ะ น้องท็อป
-
พี่ท็อปตอบซะรู้เลยอ่ะ :monkeysad: :sad11:
ปล.เรื่องคนข้างตัวก้อคืนดีกันเร็วๆนะคร้า ถ้าว่างก้อเอาเรื่องมาเล่า อิอิอิ :L2: :กอด1: :bye2:
-
เข้ามารอต่อครับ
เอาน่าอย่าทะเลาะ นานนะครับ
รักกันยาวๆๆๆ o13 o13
-
อ่านตอนเก่าหมดเเล้ว
สนุกมากๆเลย
เเต่เราว่า โซ่ ชักยังไงๆ
ไม่ใช่เพื่อนเเน่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
:m16:
---------------
คนใกล้ตัวตอนนี้ คืนดีกันไวๆนะคะ :L2:
-
เดาว่าตอนนี้คงไมได้อยุ่กับคนในเรื่องนี้อย่างแน่นอน อิอิ
สงสัย 4 ปีที่ผ่านมาเรื่องเล่าคงสารพัด
พี่ท๊อปค้าบ
รอน้า
ขอให้เครียร์ปัญหากันเร็วๆ
มีความสุขๆ
-
ดีจ้า
-
กด + ให้เจ้าของเรื่อง
ไปอ่านตอนแรก ๆ ก่อนนะ
...........................
o13
-
+1 ให้พี่ท๊อปจ้า
ขอให้พี่ผ่านปัญหานี้ไปได้ด้วยดีน๊า
-
:เฮ้อ: พิรุธเต็มตัวเลย น้องโซ่เอ้ยยยยย :z3: :z3:
ปล. 1.น้องท็อป ใส่ที่หัวข้อด้วยจ้า ว่าเป็น [เรื่องเล่า] แล้วตามด้วยชื่อเรื่อง
2. +1 ให้น้องด้วย
-
waiting กับการกลับมาหวังว่าปัญหาคงซา ลง
-
ดีคับพี่ท็อป คนใกล้ตัวที่พี่พูดถึงเนี่ยใช่พี่โซ่อ่ะป่าวคับ
ขอให้อย่าเป็นแบบที่คิดเลยนะ
มาเป็นกำลังใจให้นะคับ
:bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
-
:impress2:มาปักไว้ก่อน ไว้ว่างๆจะมาอ่าน
ดีใจมากๆเลย ชอบเรื่องนี้มาก
เป็นเรื่องที่ตามอ่านเรื่องหนึ่งเลยเนี่ย
คิดว่าจะไม่ได้อ่านจนจบสะแล้ว
ขอบคุณเจ้าของเรื่องที่เอามาลงให้อีกนะครับ
ปล. ไม่มั่นใจว่า ตอนที่เขียนค้างไว้คือตอนที่ไปเที่ยวเสม็ดกันหรือเปล่า
เพราะนานมากแล้ว ถ้าใช่จะเอามาลงต่อไหมอ่ะครับ
-
มาต่อแล้วจ้า ช้าหน่อยไม่ว่ากันนะครับ
ตอบคุณ MoD_els คับ
ครั้งก่อนที่ลงไว้คือไปสมุยกันคับ
ลงไว้ถึงตอนที่โซ่ออกจากโรงบาล แล้วตัดสินใจอยู่สมุยกันต่อครับ
ก็ไม่มีอะไรมากแล้วครับ ก็เที่ยวกันต่ออีกวัน แล้วกลับครับ ผมขอข้ามไปเลยแล้วกันนะครับผม
เอาเป็นว่ามาอ่านต่อกันเลยดีกว่า
......................
ตอนที่ 1.2
วันนั้นทั้งวัน ผมอยู่ไม่สุขแล้วครับ
คิดมากต่างๆนาๆ มันจะไปกับใคร ตอนนี้จะทำอะไรอยู่
แต่ผมก็ไม่ได้โทรหามันนะครับ ไม่อยากให้ดูมีพิรุจ
แต่ตอนเที่ยง มันก็โทรมาหาผม บอกว่าอยู่บนเรือแล้ว
"อยู่บนเรือแล้วนะ"
"อืมมม ไม่ใครไปบ้างละนั่น"
"มากัน 6คนอะ"
"เออ อย่าเมาตกทะเลตายนะมึงอะ"
"เออน่า รุ่นนี้แล้ว"
"แล้วจองที่พักไว้แล้วใช่ป่ะ"
"อื้ม เด๋วขึ้นเกาะก็ checkin ได้เลย"
"นอนกันยังไงอะ"
"เช่าเป็นบ้างหลังใหญ่ไว้"
โอเคตอนนี้ผมพอจะนึกภาพออกแล้ว ว่ามันจะนอนตรงไหน
เพราะรีสอร์ตนี้ผมกับมันเคยไปกันแล้ว ผมคุยอีก 2-3 คำก็วางไป
แล้วผมก็ตัดสินใจอะไรบางอย่าง
ผมกดโทรศัพท์โทรหาปอนด์
"ปอนด์ ไปเสม็ดกัน"
"อืม เอาดิ เมื่อไหร่อะ"
"ตอนนี้เลย"
"เฮ่ย รีบไปป่าว ยังไม่ได้เตรียมตัวอะไรเลยเนี่ย แล้วใครไปบ้าง"
"ไม่มี มีมึงกะกูสองคน"
"หืมมม เแปลกๆ ทะเลาพไรกับไอ้โซ่อีกป่าวมึง"
"ไม่มีอะไรหรอก ตกลงมึงจะไปกับกูมั้ย"
"เออ ไปน่ะไป แต่วันนี้คงไม่ได้หว่ะ กุต้องออกไปธุระกับแม่ตอนเย็น แล้วก็คงไม่ทันเรือแล้วหละ"
"เออหว่ะ ลืมคิด"
"มึงเล่ามา ทำไมอยู่ๆจะไป"
ผมก็เลยเล่เรื่องไอ้โซ่ให้มันฟังไป แล้วก็บอกว่าผมรู้สึกแปลกๆ
"โอเค เด๋วพรุ่งนี้กูไปรับแต่เช้า ไม่มีอะไรหรอกนะ อย่าคิดมาก"
"อืมๆ ขอบคุณหว่ะปอนด์"
วันนั้นตอนเย็นไอ้โซ่ก็โทรมาอีก เห็นว่ากำลังจะออกไปหาอะไรกินกัน
ได้ยินเสียงผู้ชายเจี๊ยวจ๊าว คงกำลังคุยกันสนุก
แต่มันก็ยังคุยกับผมเหมือนปกตินะ แต่ใจผมมันไม่ปกติด้วยแล้ว
ประมาณ5ทุ่มโซ่โทรมาอีกที ฟังจากน้ำเสียงรู้เลยว่าเริ่มเมาแล้ว
"ที่ร๊ากก นอนรึยังคับ"
"ยัง แต่เด๋วจะนอนแล้วแหละ"
"กินไปเยอะมั้ยเนี่ยมึง เมาแล้วนะ" ผมถาม
"ไม่ๆๆ ยังไม่เมา ระดับกูแล้ว"
"เออ ไม่เมาก็ไม่เมา"
ผมคุยกับมันประมาณ 10นาที
รอบข้างก็ได้ยินเสียงวงเหล้า ดีดกีตาร์ คุยกันเสียงดัง
"ท็อป เพื่อนเรียกแล้วเค้าขอตัวก่อนนะ...นอนได้แล้วนะคับ"
"อืม ไม่ต้องกินเยอะนะ เด๋วไม่มีสติ"
"ครับผม ฝันดีนะคร๊าบบบ"
"ฝันดีครับ"
โซ่วางสายไป ผมก็รีบเข้านอน
พรุ่งนี้ปอนด์จะมารับแต่เช้า
"พรุ่งนี้เจอกันนะโซ่" ผมพูดกับตัวเอง ก่อนนอน
เช้าวันรุ่งขึ้น ปอนด์มารับแต่เช้า
"มึงแน่ใจแล้วใช่มั้ย ที่จะตามไปเนี่ย" ปอนด์ถาม ขณะนั่งอยู่ในรถ
"อืมมม กูจะไม่ให้มัรู้ว่ากูไป กูแค่อยากไปดูให้สบายใจอ่ะ"
"แล้วถ้ามันรู้ละ"
"ถึงตอนนั้นค่อยว่ากัน"
"แล้วถ้ามันเกิดมีอะไรแบบที่มึงกลัวขึ้นมาจริงๆละ"
"... กูก็ไม่รู้หว่ะ"
แล้วเราก็เงียบกันไป ไม่ได้คุยกันอีก จนถึงท่าเรือ
เหมือนปอนด์เองก็จะรู้ว่า ไม่ควรจะพูดอะไรมาก เพราะผมไม่ค่อยสบายใจ
ปอนด์มักรู้ใจผมเสมอ และรู้ว่าอะไรควรหรือไม่ควรทำ
ในที่สุดเราก็มาถึงสเม็ดจนได้
ผม checkin เข้าพักทีรีสอตเดียวกับโซ่
เช้าบังกาโลหลังเล็กๆ มีสองเตียงนอนไว้
แล้วผมก็ชวนปอนด์ออกมาเดินดูบริเวณบ้านที่ไอ้โซ่มันเช้าไว้
มีหลังใหญ่ที่คิดว่ามันน่าจะเช่าอยู่ 2หลัง
เดินไปถึงก็รู้เลย ว่าหลังไหน เพราะดูจากความเละเทะ ขวดเหล้าโซดาที่วางไว้หน้าบ้านก็รู้แล้ว
แต่บ้านค่อนข้างเงียบ สงสัยว่าจะไม่อยู่กัน
ผมกับปอนด์เลยตัดสินใจไปหาข้าวกินกันก่อน
ก็ออกมาหากินแถวๆนั้นแหละครับ
แล้วผมก็จ๊ะเอ๋กับผู้ชายคนหนึ่ง คุ้นๆตา...เพื่อนไอ้โซ่นี่หว่า ผมจำได้
เอาวะ อย่างน้อยก็แสดงว่า มันมากับเพื่อนจริงๆ
ผมรีบดแาหนังสือพิมมาบังๆหน้าไว้ แล้วแอบมองต่อ
พยายามหาไอ้โซ่ ในที่สุด ผมก็เห็นจนได้
นั่นไง...เดินอยู่กับใครวะน่ะ หน้าไม่คุ้นเลย
ไม่รู้คุยอะไรกันอยุ่ ไอ้คนหน้าไม่คุ้นนั่นหน้าระรื่นเชียว
แล้วไหนว่ามากะเพื่อนๆในกลุ่มวะ แม่งโกหกกูจริงๆด้วย!
......................................................
-
:o12: ขอให้เป็นเรื่องเข้าใจผิดนะ
แต่ถ้าเป็นอย่างที่ Top คิดเอาไว้
ไอ่คุณโซ่ ย๊ากสสสสสสสสสสสส :beat: :z6:
:pig4:ขอบคุณคับ Top +1 ให้กับตอนใหม่ :L1:
-
เค้าลางปัญหาตามมาซะแระ :serius2:
ปอลอ เข้ามาบอกพี่ท็อปอย่าเครียดมากนะครับ
เป็นกำลังใจให้นะครับ :L2:
-
ใคร ใคร ใคร
ลุ้นตัวโก่ง
อย่าให้เป็นอย่างั้นเลย :call:
-
ใครกัน?? ค้างงงงงนะเนี่ยท็อป
มาต่อเร็วๆน้าเค้าอยากรู้ :serius2:
-
แรงจริงๆเลยครับตามไปดู
ไหนดูสิว่ามันเป็นใคร!!! :fire:
-
เขาเป็นใครหนอ
แล้วท็อปจะทำยังไง
-
มีใครแปลกปลอมไปด้วยอ่ะ :serius2:
-
คงไม่ใช่กิ๊กของพี่โซ่น๊า
:pig4:ค้าบ
-
:pig4: ค้า
...............
อย่าให้เป็นอย่างที่คิดเลย
:call:
-
:o12: :o12: :o12: :o12: คุณโซ่ใจร้ายจัง ทำกับลงคอเน๊อะ
เจ็บปวดเกินไปแล้ว...มาต่อเร็วๆนะเจ้าคะ
จะลงแดงตายซะก่อนแล้ว แง่มๆๆ
ขอบคุณเจ้าค่ะ สนุกมาก ลุ้นสุดตัว
แง่ม ๆ คุณปอนดฺน่ารักจัง อิอิ
-
รุ่นน้องไอ้พี่โซ่แน่เลยพี่ท๊อป อย่าไปยอมมันน๊า :angry2:
จัดการให้เด็ดขาดเลยนะพี่ท๊อป ทั้งไอ้พี่โซ่ ทั้งไอ้คนนั้นด้วย บังอาจมาแย่งแฟนเรา ยอมไม่ได้หรอก หึหึ :fire:
-
ตอนที่สองมาแล้วคร๊าบบบบบบ
เรื่องตอนนี้อาจจะยืดเยื้อหน่อยนะครับ
แต่ผมค่อยข้างจำรายละเอียดกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้เยอะมาก
ผมเลยอยากเล่าให้ละเอียดๆ เพื่อนอย่าเพิ่งเบื่อกันนะครับ
....................................
ตอนที่2
"ปอนด์ๆ กูเจอแล้ว...มันเดินกับใครวะ หน้าไม่คุ้น"
"ชื่อสน เด็กวิดวะอะแหละ ปี1" ไอ้ปอนด์บอก...มันรู้จักด้วย
"เฮ้ย มึงรู้จักหรอ รู้จักได้ไงอะ"
"มันเรียนโรงเรียนเดียวกะกู พี่มันด้วย...ไอ้เสื้อเขียวอะ พี่มัน" ไอ้เสื้อเขียว....อ้าว ไอ้ยอด เพื่อนไอ้โซ่นี่หว่า
แสดงว่า ไอ้เด็กสนนั่นเป็นน้องไอ้ยอด นี่คงขอตามพี่มันมา
ขอบรรยายลักษณะไอ้สนนิดนึงนะครับ
ผู้ชายขาวๆตี๋ๆเลย สูงประมาณ 172-173
ผอมๆหน่อย ไว้ผมทรงเกาหลี
ผมแอบมองไอ้สนเดินคุยกับไอ้โซ่ จนมันเดินกลับเข้ารีสอร์ตไป
แต่ผมยังไม่ตามหรอกครับ หลักฐานยังไม่แน่นพอ
ตอนนี้ขอกินข้าวเติมพลังก่อน
ไม่ทันจะได้กินข้าว ไอ้โซ่โทรเข้ามา
"หวัดดีคร๊าบ" เสียงโซ่
"อืม"
"ทำอะไรอยู่อะ"
"กำลังจะกินข้าว มึงอะทำไรอยู่"
"เพิ่งตื่นได้ซักพัก แล้วออกมาหาข้าวกินเหมือนกัน"
"สนุกมั้ยเมื่อคืน" ผมถาม
"เอ่อ...ก็ดีอะ ก็นั่งกินเหล้ากัน จนเมาหลับแหละ...นี่ยังปวดหัวอยู่เลย" ปวดหัว...มึงปวดหัวได้หน้าระรื่นมาก
"โซ่กูขอกินข้าวก่อนนะ" ผมตัดบท ไม่อยากคุยต่อแล้ว
"มึงเล่าเรื่องไอ้สนให้กูฟังหน่อย" พอวางโทรศัพท์จากโซ่ ผมก็หันมาซักไอ้ปอนด์
"กูไม่รู้อะไรมากหรอก รู้แค่มันเป็นน้องไอ้ยอด บ้านนี้มีลูกชายสองคน พ่อแม่ดูจะตามใจน้องมันมากกว่า"
"แล้วตอนอยู่ในโรงเรียนมันเปนไงบ้าง"
"ไอ้สนเหรอ...ก็ปกตินะ กูไม่รู้เหมือนกันอ่ะ แต่ก็มีข่าวแหละ ว่ามันเป็นเกย์ไรงี้ แต่มันก็เป็นปกติของโรงเรียนกูอะนะ ที่ผู้ชายหน้าตาแบบมันจะโดนเพ่งเล็ง"
"มึงอย่าเพิ่งคิดอะไรไปไกล รอดูก่อน" ปอนด์บอกผม
ผมกินข้าวกัยปอนด์เสร็จ ก็กลับเข้ารีสอร์ต เดินไปดที่บ้านไอ้โซ่อีกรอบ
เห็นเพื่อนมันอีกสองคน กับไอ้ยอด แล้วก็เด็กที่หน้าไม่คุ้นอีกคนกำลังนั่งคุยอะไรกันอยู่ไม่รู้
แล้วไอ้โซ่กับไอ้สนไปไหน?
"ไปไหนวะ" ผมพูดกับตัวเอง
"ไปทะเลหว่ะ" ไอ้ปอนด์พูดขึ้นมา
ภาพที่ผมหันไปเห็นคือ ไอ้สองตัวนั่นกำลังเดินเล่นอยู่ริมทะเล
ร้อนจะตายห่า แต่ตอนนี้พวกมันคงไม่สนอากาศกันแล้วหละ
โลกนี้มีเพียงเราสอง
"...." ผมพูดไม่ออกจริงๆคับกับภาพที่เห็นตรงหน้า
"เฮ้ยท็อปใจเย็นก่อนนะ"
"กูไม่เป็นไรปอนด์...กูขอไปนอนพักซักแปบนะ" อารมณ์ตอนนั้นผมไม่ไหวแล้วครับ ผมไม่อยากดูต่อจริงๆ
มันสองคนเดินคุยกัน ยิ้มแย้ม มันเกินเพื่อนแล้ว
แต่มันก็ยังไม่ได้ประเจิดประเจ้อขนาดที่แบบ เห็นแล้วรู้ชัดว่าไอ้สองคนนี้เป็นผัวเมียกันแน่
ผมเลยเลือกที่จะไม่มองภาพนั้นดีกว่า
ผมไปนั่งเงียบๆอยู่คนเดียวในห้อง
ปอนด์เหมือนจะรู้ ว่าผมไม่อยากคุยกับใคร
มันบอกแค่ว่า กูอยู่ไกล้ๆนี่แหละ มีอะไรก็เรียกนะ
แล้วมันก็เดินออกไปนั่งอยู่หน้าบ้านพัก
ผมนั่งคิดภาพเก่าๆของผมกับโซ่ ผมก็เคยเดินเล่นทะเลกัยมันแบบนี้
แต่ตอนนี้ มันไปทำกับคนอื่นแล้ว คิดเรื่องเก่าของเรา
คิดว่า ถ้ามันเป็นแบบที่ผมคิดจริงๆ ผมจะทำยังไงดี
คิดกลับไปกลับมา ซ้ำแล้วซ้ำอีก จนเวลาผ่านไปเท่าไหร่ไม่รู้
เสียงโทรศัพท์ดัง โซ่โทรเข้ามา ผมกดรับ
"ได้ยินเสียงทะเลไหมๆ" มันถาม
"อืม อยู่ริมทะเลหรอ" นี่มันยังเดินเล่นกันอยู่อีกหรอเนี่ย
"เพิ่งขึ้นจากน้ำ นี่ว่าจะไปหาอะไรกินละ....มึงกินข้าวรึยัง"
"ยังอะ"
"ไปกินได้แล้วนะ เย็นแล้ว"
"อืม...แล้วมึงจะไปกินกับใครอ่ะ"
"อ๋อ เด๋วคงปิ้งหมู ปิ้งไก่ กินกันแหละ"
"โอเค มึงไปเถอะ เด๋วกูจะไปกินข้าวเหมือนกัน"
รำลากันอีกสองคำก็วางโทรศัพท์ไป
แล้วปอนด์ก็เดินเข้ามา
"เย็นมากแล้ว ออกไปหาข้าวกินเหอะ" เสียงไอ้ปอนด์ปลุกผมจากภวัง
"มึงไปเถอะ กูไม่อยากกินอ่ะ"
"ท็อป กูเข้าใจนะ ว่ามึงรู้สึกยังไง แต่เราตอนนี้เราอย่าเพิ่งฟันธงอะไรแน่นอนส ให้หลักฐานมันแน่นกว่านี้ก่อน" มันเตือนสติผม
"ออกไปกินข้าวกัน แล้วเด๋วเราค่อยไปดูให้แน่ใจอีกรอบก็ได้ พอกินข้าวแล้ว มึงจะทำอะไรกูก็ไม่ห้ามละทีนี้"
"อืม" ผมลุกเดินตามปอนด์ออกไปอย่างว่าง่าย
ผมค่อนข้างเชื่อใจปอนด์ เพราะปอนด์ไม่เคยทำให้ผมผิดหวังเลยซักครั้ง
ชาตินี้ผมคงหาเพื่นแบบนี้ไม่ได้อีกแล้ว
หลังจากกินข้าวกันเสร็จ
ต้องเรียกว่า ไอ้ปอนด์บังคับให้กินเสร็จ ผมก็เดินไปแอบดูแถวบ้านไอ้โซ่อีกที
เห็นพวกมันกำลังปิ้งหอยปิ้งปลากิน
ไอ้พวกนี้พอตกค่ำหน่อย เริ่มกินเหล้าทันที ไม่รู้จะรีบไปไหน
ผมมองไอ้โซ่นั่งดีดกีตาร์ร้องเพลงอย่างมีความสุข
กินเหล้าไปกับเพื่อนๆ แล้วก็ไอ้เด็กนั่น ที่นังอยู่ตรงข้ามัน
ผมนั่งแอบดูมันสนุกสนานกันจนเริ่มตกดึก
ไอ้โซ่เริ่มหน้าแดงแล้วหละ ตาเยิ้มเลยตอนนี้
ไอ้เด็กสนนั่นก็นั่งส่งสายตาให้กันแบบนี้ ไม่ผิดแน่ๆ
ซักพักไอ้โซ่ลุกออกจากวงเหล้า เดินไปที่ทะเล
แล้วเสียงโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้น มันลุกไปโทรหาผมนั่นเอง
"ที่ร๊ากกก คิดถึงจังเลยคับ"
"เมาแล้วนะ"
"ไม่เมาๆ คิดถึงท็อปจังเลย พรุ่งนี้โซ่กลับไปหาแล้วน๊าาาา"
"เหรอ กูคิดว่ามึงจะไม่กลับมาแล้วซะอีก"
"ทำไมพูดงี้อ่ะ งอนเค้าหรอ"
ผมคุยกับมันไป ตาผมก็มองมันตลอดเวลา มันไม่รู้ตัวเลย
แล้วผมก็เห็นไอ้เด็กสนเดินมาหามัน
"เพื่อนๆทำไรกันอยู่อ่ะ" ผมถามมัน
"ก็นั่งกินเหล้าแหละ โซ่แว๊บออกมาโทรหาท็อป" ตอนนี้ไอ้โซ่มันหันไปเห็นแล้ว ว่าไอ้สนเดินมา
"เด๋วเพื่อนก็ตามหรอกนะ"
"เหอะๆ อืม งั้นเด๋วกุไปกินต่อก่อน มันเรียกแล้วหละ" ไม่เห้นจะมีใครเรียกมึงเลย มีแต่ไอ้เด็กสนที่ยืนมึงอยู่ไกล้ๆ
"โซ่....รักกูมั้ย" ผมถามขึ้นมา
".....ถามทำไมอ่ะ ก็รู้ๆคำตอบอยู่แล้ว....กูวางก่อนนะ เพื่อนเรียกแล้ว อย่านอนดึกนะ"
"....อืม" แล้วผมก็กดวางเลย
มันไม่กล้าบอกรักผมต่อหน้าไอ้สน
ตอนนี้ผมมั่นใจเกินร้อยเปอร์เซนต์ ไอ้โซ่กับไอ้สนต้องมีอะไรกันแน่ๆ
..........................................................
-
ผมไม่รู้จะเม้นไง เอาเป็นว่า
เข้าใจไอ้โซ่ และก็เพิ่งรู้ว่าทำแบบไอ้โซ่มันก็ไม่ถูกเหมือนกัน
เหอๆ คิดแล้วเศร้าแหะ -*- :z3:
-
:jul1: :jul1: :jul1: :jul1:
แบบว่าเพิ่งอ่านเมื่อกี้เสร็จก็จะประมาณว่าไปซักผ้าละพอเปิดดูก็เจอว่าตัวเม้นต์เพิ่มขึ้นเลยโฉบเข้ามา
55+++ ได้อ่าน ได้อ่านจริงๆด้วย ขอบคุณมากๆ
ติดตามต่อไป โซ่ใจร้ายจัง ไม่น่าทำกันได้ขนาดนี้ ถ้าตัวไม่บังเอิญไปเจอ ละจะเกิดอะไรขึ้น
ประเด็น รักคนอื่น ไหงยังควงตัวเอาไว้หงะ ใจร้ายชะมัด
อย่างนี้มัน....ต้อง....ต้อง ต้องแล้วแต่คุณท็อปแหละ
อืมมมม เรื่องอย่างนี้มันพูดอย่าง คบกันมาหลายปีหงะ....แต่พอจะมีปัญหามันแค่ช่วงเวลาแว๊บเดียวจริงๆ
เสียดายเวลาหงะ ที่ผ่านมาไม่ใช่ง่ายๆเลย...
เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ
สู้ๆ
-
:z3: :z3: :z3: ไอ้น้องโซ่ :z3: :z3: :z3:
-
:m15: :monkeysad: :sad4: :o12: บอกมะถูกอ่ะ เซ็งโซ่มากมายยยย แต่ก้อนะ เรื่องมันผ่านไปแล้วอ่ะ
-
เศร้าอย่างแรง
พี่โซ่นะพี่โซ่
เป็นกำลังใจให้พี่ท็อปนะคับ
มาต่ออีกนะ
บะบาย
-
โซ่ทำงี้ได้ไงวะ :z6:
-
ไม่มีใครเลยหรือ ที่เราจะไว้วางใจได้ แม้แต่คนเดียว....คนนี้ ไม่มีเลยจริงๆหรือ
ถ้าบอกกัน ว่า...หมดรัก มันแสนเจ็บ
ถ้าหลอกกัน ว่า...ยังรัก มันเจ็บกว่า
แล้วไม่รัก บอกว่ารัก มันค้างคา
ไอ่โซ่ห่า หักหลังกัน มันช้ำเกิน :z6:
:pig4:ขอบคุณคับ Top :L1:
ป้อล่อ...อยากบอก Top ว่า ผมน่ะถึกทุกเรื่อง ยกเว้นจุดอ่อนยังงี้เรื่องเดียว---กำจัดจุดอ่อนไม่ได้ซะที ฮือฮือ :o12:
-
:z3:
โอ้ยยยย อย่าเอาไว้นะคะ ย๊ากกกกกกกกกกกกกกก
ถ้าเหตุผลไม่พอ ทิ้งแม่มเลย
โอ้ยโมโห โกรธา :m31:
โกหกแบบนี้เหวี่ยงใส่เต็มที่เลยนะคะ
เราเป็นลูกมีพ่อมีแม่ มาทำแบบนี้ได้ยังไง
โอ้ยย ตายยย ต่อเร็วๆๆ นะคะ พลีสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส :impress3:
-
เฮ้อ
คนเรา
ทำไมต้องโกหกด้วยนะ
ทั้งที่รู้ว่าความลับไม่มีในโลก
สักวันก็ต้องรู้
โซ่ บ้าาาาาาาาาาาาาาา :a5:
-
ใช้เหตุผลกันหน่อยก็ดีนะครับ อย่าคิดเอาฝ่ายเดียว
รักกันต้องคุยกันนะครับ
(ฉีกแนวกับคนอื่นไหมเนี่ยะ)
-
รัยเนี่ยโซ่...
-
น่าโมโหจริง ๆ ไม่ว่าจะเอาจริง รึว่าจะเล่น ๆ ก็เถอะ :m16:
-
เกิดรายขึ้นเนี่ย o22
สงสัย สงสัย :serius2:
-
:monkeysad: น้องท๊อป .... เข้มแข็งอยู่ใช่มั้ย
เจ้าโซ่นี่มัน :z6:
ขอบคุณคนเขียนค่ะ ... จุ๊บ ๆ
-
โอย..เครียดแทน
-
:m15: เศร้าอ่ะ เสียดายวันเวลาดีๆ ที่ผ่านมาเนอะ
โซ่ใจร้ายจริงๆ
ขอให้เป็นแค่ชั่ววูบเหอะ แต่ก็ผิดหวังจริงๆ
สงสารท็อป :L2:
-
ปวดใจๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
Life goes on :3123: ไม่เป็นไรคร้าบ ผิดหวังครั้งนี้ยังมีรักใหม่รออยู่ แต่ยังไงก็ควรจะเคลียร์กันให้รู้เรื่องไปเลย :sad2:
-
จับปลาสองมือ..อ่ะเหอๆ
รักเผื่อเลือกเนี่ย.. โอ้ย มะโห
-
อ่านแล้ว
โอ๊ยยยย เจ็บปวด !!!!!
ขอให้โซ่เป็นแค่ชั่ววูบนะ ฮือออออ :m15:
-
คนหน้าตาดีเค้าทำกันแบบนี้หรอ?
น่าเกลียดจริง
ผมยัง เชื่อ 50 50 ยุเลยนะ :really2:
แต่แอบโมโห โซ่ อย่างงี้ต้อง :beat: สั่งสอน
-
:monkeysad: :monkeysad: มาเชียร์ท็อปครับ
:m31: :m31: เริ่มเกลียดโซ่แล้วอ่ะ
-
คิดว่าโซ่คงแค่หลงไปชั่ววูบ
คงแค่อยากเปลี่ยนบรรยากาศ
เหมือนคนเจ้าชู้ทั่วๆไป :m16:
แต่ยังไงเค้าก็โทรหาตลอดเนอะ
ไม่ได้ลืมตัวลืมใจจนลืมท็อป :เฮ้อ:
อิอิ....คิดดีๆไว้ก่อน
จริงๆแล้วก็แอบโมโหด้วยเหมือนกัน
มาต่อเร็วๆนะค้าบ
เป็นกำลังใจให้น้า..... :L2:
-
ยังไงกันเนี่ยโซ่ :angry2:
พี่ท็อปมาเคลียร์ด่วน !!
-
:m15: :m15: :m15:
เสียใจจังเลยอะเศร้ามากมายไม่รู้จะพูดไงดี
สงสารท็อปจังเลย แล้วจะรออ่านต่อนะคราบ
-
มาต่อแล้วคร๊าบบบบบบบ
หลังจากให้ลุ้นกันมาหลายตอน
ผมไม่ค่อยมีเวลามาคุยกับเพื่อนเท่าไหร่ คงไม่ว่ากันนะครับ
แล้วเด๋วมีเวลาว่าง จะเข้ามาทักทาย ตอบคำถามบ้างนะครับ
.................................
ตอนที่ 3
ผมตัดสินใจจะเดินไปหามันเลยตอนนั้น แต่ไอ้ปอนด์ดึงไว้
"ปล่อยกู มึงเห็นมั้ย มันทำเหี้ยอะไร มันโกหกกู"
"มึงใจเย็นก่อนดิท็อป มึงใจร้อนแบบนี้ มันจะมีแต่แย่กับแย่นะ"
"แล้วที่เห็นอยู่ตอนนี้ล่ะ มันมีอะไรแย่ไปกว่านี้อีกหรือไงวะ"
ภาพที่เห็นอยู่ตรงหน้า คือโซ่ไม่ได้กลับเข้าไปที่วงเหล้า แต่ยังนั่งคุยกับไอ้สนต่อ
แล้วจู่ๆ ไอ้สนก็เอนหัวไปพิงไหล่ไอ้โซ่ ความอดทนทั้งหมดที่ผมมีมันไม่เหลืออีกต่อไป
ผมกดโทรศัพท์หาไอ้โซ่ทันที
"อยู่ไหน"
"ก็อยู่สเม็ดไง"
"อยู่กับใคร"
"อยู่กับเพื่อนๆเนี่ย นี่กูลุกออกมาฉี่พอดี"
มันโกหกผมอีกแล้ว ผมวางายทันที
แล้วตัดสินใจเดินออกไปจากใต้ต้นไม้ที่ผมแอบมองมันสองคนอยู่
ไอ้โซ่วางโทรศัพท์ผม แล้วก็หันไปยิ้มให้ไอ้สน ไอ้สนก็เอนหัวมาซบไหล่มันอีกครั้ง
ขณะเดียวกันผมก็เดินมาไกล้ๆบริเวณที่มันนั่งกันอยู่ โดนที่มันไม่ได้สังเกตเลย อาจจะเพราะมันมืดมาก
ส่วนไอ้ปอนด์ก็เดินตามผมมาด้วย มันคงไม่อยากให้ผมทำอะไรรุนแรง
"มาเที่ยวกับเพื่อนครั้งนี้คงมีความสุขมากเลยนะโซ่" ผมพูดออกไปจากที่ที่ผมยืนอยู่ฅ
โซ่ตกใจที่ได้ยินเสียงผม หันมามองแล้วรีบลุกขึ้นยืนให้ห่างจากไอ้สน หน้าตื่น
"มากับเพื่อนหรอ คิดถึงกูหรอ รักกูหรอ นี่หรอสิ่งที่มึงทำกับกู" ผมตะโกนด่ามันสุดเสียง
ไม่มีเสียงพูดอะไรจากปากไอ้โซ่ทั้งนั้นมันเดินเข้ามาหาผมแต่ผมถอยหนี
"ท็อปใจเย็นก่อนนะ กูอธิบายได้นะ"
"มึงไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น กูไม่อยากฟัง มึงโกหกกูถึงขนาดนี้แล้ว มึงยังจะแก้ตัวอะไรอีกหรอ" ผมอยากจะร้องไห้มากครับ แต่น้ำตามันไม่ออกมาเลย มันอัดอั้นอยู่ข้างใน
ไอ้เด็กสนมันนั่งนิ่งเลยครับ หน้าซีดมาก แต่เหมือนมันไม่รู้จะทำตัวยังไง กับเหตุการที่เกิดขึ้น
ตอนนี้ทุกคนยืนกันเงียบๆ ไม่มีใครพูดอะไรออกมา ผมกับไอ้โซ่ยืนมองหน้ากัน แต่ก็ไม่มีใครพูดอะไร
จนผมตัดสินใจถามมันออกไปว่า...
"มึงมีอะไรกับมันแล้วใช่มั้ย"
"......"
"กูถามว่ามึงสองคนมีอะไรกันแล้วใช่มั้ย" ผมเข้าไปกระชากคอเสื้อไอ้โซ่
"ท็อป....กูขอโทษ...กูขอโทษ แต่กูอธิบายได้นะ"
"ไอ้เหี้ย!" ผมต่อยไอ้โซ่หน้าหงายเลยคับ น้ำตาไหลออกมาทันที สติของผมตอนนั้นมันขาดหมดแล้ว
ผมโกรธ ผมผิดหวัง ผมเกลียดคนที่อยู่ตรงหน้า
ผมไอต่อยไอ้โซ่ซ้ำอีก กี่หมัดผมไม่รู้หรอกครับ เหตุการณ์ตอนนั้นมันเร็วมาก
รู้แค่ มันไม่สู้ผมเลย มันยอมให้ผมต่อยมัน แต่ปอนก็รีบวิ่งมาดึงผมออกไป ในขณะที่ไอ้สนก็วิ่งมาดึงไอ้โซ่ออกไปจากผมเหมือนกัน
"ท็อปกูขอโทษ ฟังกูอธิบายก่อนนะท็อป มึงจะทำอะไรกูก็ได้ จะเตะจะต่อยกูอีกกี่ทีก็ได้ แต่ฟังกูก่อนนะ"
"หยุดพูดซักที มึงทรยศกู หักหลังกู แค่นี้มันพอแล้วโซ่ ไม่ต้องมาแก้ตัวอะไรอีก" แล่วผมก็หันไปพูดกับไอ้สน
"ส่วนมึง กูยกมันให้ มึงจะได้ไม่ต้องมาลักกินขโมยกินของคนอื่นอีก มึงเอามันไปได้เลย...กูกับมันไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีกต่อไป"
ผมพูดจับก็กลับหลัง แล้วเดินหนีมาเลยครับ
จบแล้วเรื่องราวของผมกับโซ่ 3-4ปีที่คบกัน ถูกทำลายลงด้วยความมักมากของตัวมันเอง
"ท็อปอย่า อย่าทำแบบนี้ กูไม่เลิก กูไม่ให้มึงไปไหนทั้งนั้นนะ" มันวิ่งมากอดผมไว้
"ปล่อยกู...ปล่อยกู" ผมดิ้นจนหลุด แล้วต่อยมันอีกที
"อย่ามายุ่งกับกูอีก มึงกับกูไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีกต่อไป....มึงจะมาสนใจอะไรกับกูอีก มึงมีคนของมึงที่ต้องดูแลแล้ว" ผมพูดไปร้องไห้ไป
"คนที่มึงรัก มันไม่ใช่กูอีกแล้ว...ฮืออ..ฮึก..." ผมปล่อยโฮเลยครับ พูดไม่ออกแล้ว
ไอ้ปอนด์เข้ามาประคองไว้ เพราะขาผมมันจะหมดแรงเอาซะให้ได้
ผมกับปอนด์เดินออกไปจากบริเวณนั้น โซ่เองก็ไม่ได้ตามมาอีก
เรื่องของผมกับมัน สิ้นสุดที่ชายหาด คืนนั้นเอง
ผมกลับมาถึงห้องพัก เหมือนคนไร้สติ น้ำตาไหลไม่หยุด
ปอนด์ดูเป็นห่วงมาก แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไง
"ร้องออกมาให้พอนะ ร้องออกมาให้หมด แล้วพรุ่งนี้เริ่มต้นใหม่นะท็อป" ปอนด์พูดปลอบ
ผมดผเข้ากอดไอ้ปอนด์ ร้องให้ฟูมฟาย ปอนด์กอดผมไว้ ลูบหัวเบาๆ
ซัหพัก ผมริ่มดีขึ้น หยุดร้องไห้
"นอนพักซักหน่อยนะ เด๋วพรุ่งนี้เรากลับบ้านกันแต่เช้านะ"
ผมยังเชื่อฟังปอนด์เสมอ อาบน้ำล้างหน้า
แล้วก็มิวายร้องไห้ในห้องน้ำไปอีกรอบ
คืนนั้นผมพยายามข่มตาให้ฟัลบ แต่มันก็หลับไม่ลงจริงๆ ภาพวันเก่าๆ ภาพที่ชายหาดมันตามมาหลอกหลอนผม
แล้วจู่ๆไอ้ปอนด์ก็เดินมานั่งที่เตียงผม
"นอนไม่หลับใช่ไหม" ปอนด์ถาม
"..." ผมไม่ตอบ
ปอนด์ล้มตัวลองนอนข้างๆผม แล้วกอดผมไว้
"ถึงอ้อมกอดของเรา มันอาจจะไม่เหมือนของใครคนนั้น...แต่เราก็พร้อมที่จะดูแลปกป้องท็อปเสมอนะ...ในวันที่ไม่มีใคร ท็อปยังมีปอนด์นะ"
น้ำตาผมไหลออกมาอีกแล้ว ผมไม่รู้ว่าผมร้องไห้เพราะอะไร เพราะเรื่องโซ่ หรือเพราะความดีของปอนด์
แต่สุดท้ายผมก็หลับลงไปดวยความเหนื่อยล้า ในอ้อมกอดของปอนด์คืนนั้น
.........................................................
-
เศร้าอีกแล้วครับ
ท็อปน่าจะฟังโซ่หน่อยนะครับ คนรัก ๆ กัน เพราะที่ผ่านมาเราก็เหงา เขาก็เหงา อาจมีเหตุการณ์อะไรเข้ามาบ้างก็คุย ๆ กันน่าจะดีนะครับ จะได้ไม่ต้องเสียใจภายหลัง
-
มันเศร้ามากเหอะ
ทำไมต้องโกหกกันด้วยอ่ะ
อินมากไปมั้ย :monkeysad:
-
:serius2: ม่ายยยยยยยยยยยย
:monkeysad:
ผ่านเรื่องเศร้ามานานแล้วทุกวันนี้น้องท็อปคงมีความสุขมากขึ้น ๆ นะคะ
ขอบคุณที่มาเล่าต่อนะคะ ... :กอด1: ให้กำลังใจค่ะ
-
อ่านภาคแรกจบแล้ว... อ่านไปยิ้มไป....
แต่พอมาอ่านภาคนี้ ....เห็นขึ้นหัวครั้งแรก...ถึงความเปลี่ยนแปลงหลายๆ อย่างก็เกิดอาการ :sad3:
แง...แง....เศร้าอ่ะ :m15:
-
ตอนเเีรกอ่านถึง
จบแล้วเรื่องราวของผมกับโซ่ 3-4ปีที่คบกัน ถูกทำลายลงด้วยความมักมากของตัวมันเอง
ตกใจนึกส่าเรื่องจบเเล้ว =_=
เป็นกำลังใจให้นะคะ
สู้ๆๆ
-
ทำไมเป็นแบบนี้ :sad4:
-
:m15:
ผมไม่รู้ว่าเรื่องเป็นไง แต่ก็สู้ๆ เน้อ ยังไงพี่ก็ผ่านมันมาแล้ว
o13
-
:m15:สิ่งที่เจ็บปปวดที่สุดคือการโดนคนที่เรารักและไว้ใจที่สุด หักหลังและทรยศเราต่อให้อธิบายแค่ไหนก็ไม่เท่ากับสิ่งที่เราได้เห็นและรับรู้ :m15:
-
จริงๆก็น่าจะฟังเหตุผลของอีกฝ่ายก่อนนะครับ
การที่เราตัดสินใจเอง คิดเอง เออเอง เราอาจจะเสียใจไปตลอดชีวิตก็ได้
ถึงแม้ว่าถ้าคำพูดแก้ตัวของเค้าอาจเป็นคำโกหก
อันนั้นมันก็อยู่ที่การตัดสินใจของเราอีกทีครับ ว่าจะเชื่อหรือไม่
เป็นกำลังใจให้นะครับ สู้ๆ
-
ไอ้พี่โซ่ :beat: :beat: :beat: :m16:
ดีแล้วหละ ว่าจะไม่อ่าน แต่มันอดใจไม่ไหวอ่ะ :กอด1:
-
ตีลังกาหลัง หมุนตัวสามตลบแล้วก็ :z6: ไอ้น้องโซ่
แหม๋ นึกว่าแค่เผลอใจ ที่ไหนได้เผลอตัวไปด้วย ชิ :beat: :beat: :beat:
-
โซ่พูดแต่คำว่าขอโทษ....ขอโทษเรื่องอะไร ขอโทษที่โกหก หรือ ขอโทษที่นอกใจ ไม่เคลียร์
โซ่พยายามจะอธิบาย....อธิบายอะไร อธิบายเรื่องที่ต้องโกหก หรือ อธิบายเรื่องที่นอกใจ อันนี้ก็ไม่เคลียร์
โซ่ย้ำว่า "ท็อปอย่า อย่าทำแบบนี้ กูไม่เลิก กูไม่ให้มึงไปไหนทั้งนั้นนะ" มันหมายความว่ายังไง
มันไม่มีอะไรในกอไผ่จริงๆเหรอเปล่า ไอ่สนก็ยังยืนฟังอยู่ตรงนั้นน่ะ อันนี้ยิ่งไม่เคลียร์เข้าไปใหญ่
:pig4:ขอบคุณคับ Top อยากจะ +10 ให้เลยนะครับ :กอด1:
ป้อล่อ...ข่าวคราวเงียบหายไป 3-4 ปี
แต่กลับมาอีกที
โธ่..ท็อปคนดี
เขย่าขวัญน้องพี่
ในเล้าซะกระเจิดกระเจิง
:m8: :sad12: :เศร้า2:
-
เลิกจริง ๆ เหรอ มีอะไรนอกเหนือจากนั้นรึเปล่าอ่ะ :monkeysad:
-
โอ้วไม่น่าเลยน้า
ของที่อยู่บนตักเรามักจะไม่สนใจกว่าจะเสียมันไป
-
ไร ไร ไรเหยอ
เค้าเป็นไรกัน
อร๊ายยยยยยย
อ่านตอนนี้แล้วตรูเป็นบ้าไปแย้ว
:z3:
-
ปอนด์ทำไมพ่อพระอย่างนี้เนี่ย :impress2: ถ้าไม่มีปอนด์คงแย่แน่ๆเลย
อ่า แต่ยังไงก็ไม่อยากให้ท็อปเลิกกับโซ่อยู่ดีอ่า ฮืออออ :m15:
-
:m15:สงสารท็อป
-
มันค้างอ่าพี่ท็อป ค้างอย่างแร๊งงงงงงงงงงงงงง :m31: :fire: :serius2: :3123:
-
ทำไมคนที่บอกว่ารักทำกะเราได้ขนาดนี้นะ
รับไม่ได้
เศร้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
:serius2: ทำไมเป็นยังงี้
ขอ :z6: โซ่ ซักทีเหอะ
เป็นกำลังใจให้ท็อปนะคะ
-
อย่าบอกนะว่าท็อปจะเลิกกะโซ๋จริงๆอ่า
อย่านะ
:serius2: :serius2:
แล้วจะรอนะครับ
-
โซ่ ท็อป T_T จะเลิกกัน
จริงหรอ ม่ายยยน๊า..
ปอนด์เทออย่านะ เพื่อนนะๆ
-
พี่ท็อปเลิกกับพี่โซ่จิงๆๆอ่า
ไม่จิงไม่จิงใช่ไหม
แหมตอนหน้าก้อกลับมาดีกานจนปัจจุบันใช่ไหมพี่
เป็นกำลังใจให้นะ
บะบายคับ
:bye2: :bye2:
-
:o12: ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ทามไมมานเปนแบบนี้ ฮือๆๆๆ อุตส่าห์ดีใจที่พี่กลับมา แต่ โคตรเจ็บอ่ะ
ฮือออออออออออ :serius2:
ไม่รู้ว่าจะพูดยังไงดี ขอไปทำใจก่อง งือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :m15:
-
โอ้ว มายก๊อด สงสารคุงท็อปจังเลยคับ เซ็งเป็ด :เฮ้อ:
-
:sad4: :sad4:
จบบบบบ ไอที่3-4ปี
พี่ท๊อปไม่เคยเห็นไปมีใครเลย
แต่เขาทำกันได้ คนที่รักเดียวใจเดียว
ทำไมต้องมาเจอจุดบั่นทอนจิตใจอาไรยังงี้ด้วย
ไม่เข้าใจจริงๆ
เชียร์พี่ปอนด์เต็มที่แล้วอ้า คนอาไรทนเป็นเพื่อนมาได้ขนาดนี้
โอ้มายกอด :กอด1: :กอด1:
มาต่ออีกนะคับ
ให้กำลังใจพี่ท๊อป
-
สงสารปอนด์ สงสารท็อป
ไม่คิดว่าโซ่จะทำกันได้ขนาดนี้
ใจร้ายจัง ใจร้ายได้อย่างเจ็บปวด....ยังมีต่ออีกมะ
หรือว่าจบลงแล้วกับเรื่องราว 3-4 ปี
จบลงที่ชายหาดนั้นจริงๆ
((ถ้าเป็นเรา...เราก็คงยกให้อย่างตัวนั่นแหละ ถ้าเขาไม่รักเราแล้ว รั้งไป คนที่เจ็บก็คงไม่พ้นเราหรอก แง่มๆ))
เดินหน้าต่อไปอย่างเข้มแข็งนะเจ้าคะ
สู้ๆ
โซ่ใจร้ายได้อีก...ปอนด์น่ารักจังเจ้าค่ะ
-
:m15: :m15: :m15:
เสียน้ำตาไปแล้วอะ เศร้ามาก กลัวจังเลยไม่รู้จะพูดอะไรดี คงผิดหวังกับ โซ่อะ
เป็นกำลังใจให้นะคราบ
-
ดีใจที่ได้อ่านเรื่องนี้ต่อ
แต่พออ่านมาถึงหน้านี้แล้วเศร้าอะ
ทำกันได้นะคนเรา :sad4:
-
:m15: เศร้ามากมาย
เป็นเรา เราก็คงทำแบบที่ท็อปทำนั่นแหละ
ยกให้สนไปอ่ะดีแล้ว เค้าไม่มีค่าพอหรอก
เป็นกำลังใจให้จ้า
:L2:
-
เชียร์ปอนด์ :beat: ไอโซ่
ปอนด์เคยบอกว่า จะไม่ทำให้ท๊อปเสียใจ :sad4:ซึ้ง
ชีวิตเริ่มต้นใหม่ได้
(แอบค้าง) รีบๆมาต่อนะคร๊าบ
-
เศร้าจัง :เฮ้อ:
เป็นกำลังใจให้นะค้าบ :กอด1:
-
... :เฮ้อ:
...ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ครับ
-
^^
-
:a5:
-
โว้ยยยย ... ไอ้พี่โซ่ ไว้ใจไม่ได้จริงๆ ด้วย ว่าแล้วเชียว ไอ้นั่นมันต้องมากกว่าเพื่อน มากกว่ารุ่นพี่-น้องกันธรรมดา ... :angry2:
ทำไมทำกับพี่ท๊อปได้ขนาดเน้ ฮึ้ยยยย :m16:
แล้วเหตุผล ความจำเป็น มันคืออาราย ถ้าฟังไม่ขึ้น อย่าไปยอมนะพี่ท๊อป :fire:
-
บททดสอบหนึ่งของความรักก็คือ การให้อภัย
ถ้าหากนี่เป็นการทำผิดครั้งแรกของโซ่
ท็อปก็ต้องถามเหตุผลของการกระทำครั้งนี้ก่อน
ความเหงา ความตื่นเต้นกับสิ่งใหม่ๆ ความอ่อนไหว มันทำให้คนเตลิดไปได้ทั้งนั้น
หากว่ารับปากไม่ทำอีก ก็ขึ้นอยู่กับท็อปว่าจะพออภัยให้ได้หรือไม่
คนที่รักกันมานานหลายปี การจะเลิกกันมันไม่ง่ายนัก
เชื่อว่าโซ่คงยื้อไว้ทุกวิถีทาง
และหากอภัยให้กัน ยังมีสิ่งที่ยากกว่าการให้อภัยอีก
นั่นคือ ความเชื่อใจ เพราะอีกฝ่ายทำให้มันพังทลายลงไปแล้ว
ต้องใช้เวลานานพอสมควรทีเดียวกว่าจะทำให้ท็อปเชื่อมั่นได้อีกครั้ง
หากอภัย แต่ยังไม่สามารถเริ่มต้นใหม่ได้
ให้เวลากับตัวเองอีกครั้ง อาจจะนาน แต่จะได้คำตอบอย่างแท้จริงว่าชีวิตนี้ยังต้องการโซ่หรือไม่
:L1: :L1:
-
มาต่อตอนสั้นๆให้ก่อนครับ ก่อนออกไปข้างนอก
ขแบคุณกำลังใจจากทุกคนนะครับ
ทุกวันนี้ผมเข้มแข็งแล้วครับ
.............................
ตอนที่4
เช้าวันรุ่งขึ้น ผมกับปอนด์กลับเรือเที่ยวแรก รีบกลับกรุงเทพให้เร็วที่สุด
ผมกลับไปที่คอนโดเก็บเสื้อผ้าและของใช้จำเป็น ออกจากคอนโดไอ้โซ่ทันที
ระหว่างเก็บของเห็นเบอร์โซ่โทรเข้ามา ผมกดปิดเครื่องทันที
ออกจากคอนโดโซ่ผมก็บอกให้ปอนด์พาไปหาหอพักทันที
ตระเวนหาแถวๆไกล้มหาลัยนั่นแหละครับ ดูอยู่ 2-3 ที่ ก็ตัดสินใจย้ายเข้าเลย
ทีแรกปอนด์บอกให้ไปอยู่บ้านปอนด์ก่อน มันกลัวผมคิดมาก เด๋วจะเป็นอะไรไป
แต่ผมไม่เอาดีกว่าครับ เกรงใจ อยู่คนเดียวแหละดีแล้ว
"กูไม่ตายหรอก กับรื่องแค่นี้"
ผมไม่ใช่คนอ่อนแอขนาดนั้นครับ ผมยังมีพ่อ แม่ มีอะไรอีกหลายอย่างที่ผมอยากทำ
ข้าวของผมมีไม่มากนัก ปอนด์ก็อยู่ช่วยผมจนเสร็จ
ทีนี้ถึงเวลาที่ผมต้องโทรไปบอกแม่แล้วหละ
"แม่ ท็อปขอย้ายออกมาอยู่หอนะ"
"ทำไมละลู ทะเลาะกับโซ่เหรอ"
"ป่าวแม่ แต่ผมย้ายมาไกล้ๆที่ฝึกงาน เดินทางจะได้สะดวก...ไอ้โซ่มันก็ฝึกงาน แต่คนละที่กัน"
"อ่อ แล้วจะย้ายเมื่อไหร่ละลูก"
"ย้ายมาแล้วแม่ ท็อปกดเงินเกือบหมดบัญชีเลย"
"ทำไมรีบขนาดนั้น ไม่บอกกันล่วงหน้าก่อน แล้วนี่จะมีเงินกินมั้ย" แม่ผมเอ็ด
"ท็อปยุ่งๆอะแม่ เลยลืมบอก"
"อืมๆ เดี๋ยวแม่จะโอนเข้าไปให้ใหม่แล้วกัน"
ผมคุยกับแม่อีก 2-3 คำก็วางไป
แล้วผมก็ปิดโทรศัพท์อีกครั้ง ยังไม่พร้อมจะคุยกับใครตอนนี้ครับ
เป็นอันว่าหมดปัญหาเรื่องที่จะต้องตอบคำถามที่บ้าน
"ป่ะ กินข้าวกัน กูหิวละ" ปอนด์ชวนกินข้าว
ตายละ ผมลืมไปเลย ตั้งแต่เช้า ยังไม่ได้กินอะไรกันเลย
"ขอโทษหว่ะปอนด์ กูลืมไปเลย"
"เออ ไม่เป็นไรๆ ไปๆ กินข้าวๆ กูหิวมากๆ"
"โอเคๆ กูเลี้ยงเองนะ"
ปอนด์ยิ้มๆ แล้วเดินนำผมออกไป
ก็หากินกันแถวนั้นแหละครับ
กินเสร็จแล้วผมก็บอกให้ปอนด์กลับบ้านได้แล้ว
"มึงอยู่คนเดียวได้แน่นะ"
"ได้ดิวะ มึงดูสิ กูก็ยังปกติดี เหมือนคนจะตายหรือไง"
"ถ้างั้น เด๋วต่อไปกุมารับไปเรียนนะ"
"เฮ้ยไม่ต้อง ไกล้แค่นี้เอง กูไปได้"
"เอาเถอะ งั้นกุไปก่อนนะ"
ปอนด์กลับไปแล้ว...
ผมก็มานั่งเงียบๆอยู่คนเดียวในห้อง ไม่อยากทำอะไรทั้งนั้น
พออยู่คนเดียว เรื่องเก่าๆมันก็ตามมาหลอกหลอน
จนผมต้องเสียน้ำตาอีกจนได้
...................................
-
:L2: เป็นกำลังใจให้ครับ
คนดีๆบนโลกนี้มีอีกเยอะแยะ
สู้ๆต่อปาย
-
...น่าจะลองฟังอะไรจากโซ่มันก่อนเน๊าะ
...แต่มันเหลือเกิ๊นนนทำกันได้ลง :beat:
-
แล้วจะไม่คำอธิบายจากโซ่บ้างเหรอครับ
ไม่อยากให้เลิกกันเลย
เศร้า
อ่านไปร้องไห้ไป :o12: :o12: :o12: :o12: :o12:
-
โฮ ไม่อยากให้เลิกกันเลย :o12:
เศร้าใจ
-
โอ้ยยยย ไม่ไหวแล้วววว อ่านไปร้องไห้ไป โมโหแทนจนร้องไห้ :o12:
ทำไมถึงเป็นคนแบบนี้ พี่โซ่ทำแบบนี้แหละ อย่าไปแคร์แม่มเลย
ย้ายออกมาดีแล้ว เค้าไม่แคร์ความรู้สึกของเรา ก็ช่าง มีคนที่ยังรักเราอยู่อีกมาก
อินจัด
กรี๊ดดดดดดดด 5555 เป็นบ้าแล้วเนี่ย
เรื่องเป็นไงบ้างรีบมาต่อนะคะ :impress3:
-
อ่าอ่านแล้ว
สงสารเฮียโซ่จัง
พี่ท็อปสู้ต่อไปนะ
เป็นกำลังใจให้คับ
:bye2: :bye2:
-
บททดสอบหนึ่งของความรักก็คือ การให้อภัย
ถ้าหากนี่เป็นการทำผิดครั้งแรกของโซ่
ท็อปก็ต้องถามเหตุผลของการกระทำครั้งนี้ก่อน
ความเหงา ความตื่นเต้นกับสิ่งใหม่ๆ ความอ่อนไหว มันทำให้คนเตลิดไปได้ทั้งนั้น
หากว่ารับปากไม่ทำอีก ก็ขึ้นอยู่กับท็อปว่าจะพออภัยให้ได้หรือไม่
คนที่รักกันมานานหลายปี การจะเลิกกันมันไม่ง่ายนัก
เชื่อว่าโซ่คงยื้อไว้ทุกวิถีทาง
และหากอภัยให้กัน ยังมีสิ่งที่ยากกว่าการให้อภัยอีก
นั่นคือ ความเชื่อใจ เพราะอีกฝ่ายทำให้มันพังทลายลงไปแล้ว
ต้องใช้เวลานานพอสมควรทีเดียวกว่าจะทำให้ท็อปเชื่อมั่นได้อีกครั้ง
หากอภัย แต่ยังไม่สามารถเริ่มต้นใหม่ได้
ให้เวลากับตัวเองอีกครั้ง อาจจะนาน แต่จะได้คำตอบอย่างแท้จริงว่าชีวิตนี้ยังต้องการโซ่หรือไม่
:L1: :L1:
อ่านของ Ploy-Tawan แล้วสงบขึ้นเยอะเลยค่ะ
ขอบคุณที่ทำให้มองเห็นอีกมุมที่ดีกว่า :L2: กดบวก ^^
-
o13 คนเราต้องเด็ดขาด
-
:sad4: โอ้ววววววว
เหอๆ มันยังออกแนวไม่เคลียร์ๆ เท่าไหร่อ่ะครับ
:เฮ้อ:
รอลุ้นต่อไปครับ o13
-
ที่บอกว่า เข้มแข็งขึ้น นี่ แสดงว่าเลิกกันจริง ๆ ช่ายม้ายยยยยย :o12:
-
^^
-
แยกตัวออกมาแบบนี้อันตรายนะ
รับฟังโซ่หน่อยก็ดีนะครับ
(ไม่ได้เข้าข้างใครนะ แต่รักกันคุยกันดีกว่านะ)
-
:o12: :o12: :o12:
เศร้ามากมายอะ นิวอาจไม่เข้าใจว่ามันรู้สึกอย่างไรดีนัก
แต่อย่างน้อยๆ คือ เสียใจมากมายหากการที่เราต้องมาอยู่คนเดียวจากที่เคยรู้สึกว่าเรามีใครสักคนคอยคุยได้ทุกเรื่อง
มีอะไรก็พูดกันได้ แต่มาวันนึงก็มารู้ว่าถูกหักหลัง ถูกทรยศ มันเป็นไรที่แย่มากอะ เจ็บใจมาก
พอมาลองนึกดูนะบางที การที่เรามองภาพมากกว่าคุยกันอาจจะไม่ใช่เรื่องที่ถูกต้องนัก
เพราะอย่างน้อยๆในใจเราอาจต้องการเหตุผล ต้องการคำตอบของคำถามที่ว่า ทำไม...
ดีกว่าหนีออกมา และปล่อยให้มันตามมาหลอกหลอนเราว่า เราถูกทรยศ มันจะมีแต่ความอัดอั้น
ถึงเราจะดูเหมือนว่าทำใจได้ แต่พอมาอยู่คนเดียวเงียบๆมันก็จะทำให้เราเจ็บได้เสมอ
เราต้องยอมเดินเข้าหามัน รับฟังเหตุผล คุยในฐานะอะไรก็ตาม...
นิว
-
นี่แสดงว่าเลิกกันแล้วช่ายม่าย
มาเฉลยด่วนคร้า
คนอ่านจิตตก
:z3:
-
:sad4: สุดบรรยาย........................- -" T_T
:z3: ใช่ๆๆๆๆๆ คนอ่านจิตตก ได้โปรดเถอะพี่ท็อป บอกพวกเราหน่อยยยยยยยย ก่อนที่จะลงแดง :serius2:
:กอด1:
-
แยกออกมาแบบนี้ มันอันตรายไปไหมพี่ท๊อป เดี๋ยวมันจะยิ่งแย่นะ
แต่คิดอีกมุมนึง ก็ดีเหมือนกัน ไอ้พี่โซ่มันจะได้รู้สึก สำนึกซะบ้าง ออกตามหาพี่ท๊อปให้หัวปั่นไปเลย
ให้รู้ซะมั่งว่า ขาดพี่ท๊อปแล้วจะรู้สึก
ชิส์ ชิส์ ไอ้พี่โซ่ใจร้าย :angry2:
-
นายโซ่ใจร้ายมากมาย เหอๆๆๆ.....
รีบมาต่อนะ แง่มๆ....ลงแดงอีกรอบ เหอๆๆๆ
-
โซ่มาอธิบายด่วน :z3:
-
อ๊ากกกก ค้างได้อีก
พี่รีบมาเฉลยเลยนะว่าตกลงนี่เลิกกันไปแล้วจริงๆ ใช่ป่ะ
เห็นบอกไว้ว่าตอนนี้เข้มแข็งแล้ว
เป็นกำลังใจให้นะ
:L2:
-
ใจหนึ่งก็อยากให้ท็อปฟังเหตุผลโซ่เหมือนที่หลายๆคนบอก
แต่อีกใจก็บอกว่า ไม่มีความจำเป็นต้องฟังแล้วล่ะ
ถ้าโซ่กับสนมีอะไรกัน เพราะความเหงาหรือความเมาแล้วล่ะก็
แค่เหตุผลนี้มันก็ไม่ไหวอยู่แล้ว
ทั้งๆที่รู้ตัวว่าทำผิดไปแล้ว แทนที่จะถอยห่างออกมา
กลับทำเหมือนว่าจะสานต่อความสัมพันธ์กันต่อไป
อย่างนี้ ก็ไม่รู้ว่าจะมีเหตุผลอะไรมาแก้ตัวแล้วล่ะ
เข้มแข็งๆ เป็นกำลังใจให้จ้า
:L2:
-
เรื่องยังไม่จบ
ยังไม่กระจ่าง
แต่เศร้าอะ
-
บอกตรง ๆ เลย เรื่องนี้ยังไม่กล้าอ่าน แค่เข้ามา
อ่าน reply ของคนอื่น ๆ ที่กล้าอ่าน
เพราะเคยอ่านมาแล้วและประทับใจมาก
อยากเก็บความรู้สึกที่ดีที่จดจำไว้ เพราะมันคือเรื่องเล่า
ไม่ใช่นิยาย...บอกตรง ๆ ยังไม่เข้มแข็งพอ...
รอวันกระจ่างมากกว่านี้...และขอเป็นกำลังใจให้น๊า :L1:
-
:L2:มาให้กำลังใจค้าบ
สู้ๆนะค้าบ
-
ขอคำอธิบายยยย
อ้ากกก
อย่าเป็นแบบนี้นะ
รู้สึกจะเคยเป็นแบบนี้รอบนึงแล้ว :laugh:
-
อย่าปล่อยให้ความรักครั้งนี้
มันเป็นแผลเรื้อรังอยู่เลย ท็อป
ผ่าตัดแผลรักนี้ไปเลย
ถึงแม้มันจะเจ็บปางตาย
แต่สุดท้ายมันก็รักษาแผลให้หายขาดไปได้ ไม่ใช่หรือ
เคลียร์ปัญหาให้มันจบลงเถอะ
ถึงแม้ผลลัพธ์มันจะออกมาอย่างไรก็ตาม
อย่างน้อยมันก็ทำให้เราก็รู้ว่ามันคืออะไร เพราะอะไร
จะได้ไม่ต้องเก็บมาคิดคนเดียว จบปัญหานี้เสียที
:pig4:ขอบคุณ ท็อป +1 คับ :L1:
-
"ถึงอ้อมกอดของเรา มันอาจจะไม่เหมือนของใครคนนั้น...แต่เราก็พร้อมที่จะดูแลปกป้องท็อปเสมอนะ...ในวันที่ไม่มีใคร ท็อปยังมีปอนด์นะ"
ชอบประโยคนี้ของปอนด์จัง ปอนด์แมนมาก o13
โซ่แอบมีกิ๊ก ปันใจไปให้คนอื่น โดนต่อยก็สมควรแล้ว :z6:
แต่ก็อยากให้ท็อปฟังเหตุผลของโซ่ก่อนนะ แต่ก็นะโซ่เองก็โกหกท็อปมาหลายอย่างแล้ว
คำไหนพูดจริง คำไหนโกหก คงเชื่อใจกันยาก
คิดว่าโซ่คงตามมาง้อท็อปนะครับ แล้วท็อปจะทำยังงัยอ่ะ ???
-
อร้ายยยยยยยยยยยยยย :angry2: :angry2: :angry2: :angry2:
ไม่ได้เข้าบอร์ด มา 3 วัน เรื่องเป็น แบบนี้ แล้ว หรา เนี่ย :a5: :a5: :a5:
เป็นกำลังใจให้น่ะครับ :bye2: :bye2:
-
o13 คนเราต้องเด็ดขาด
เห็นด้วยกับข้อนี้่ค่ะ
น้องท็อปเข้มแข็งนะคะ :กอด1: ... ขอให้มีความสุขในทุก ๆ วันค่ะ
-
เพราะมันเป็นเรื่องเล่า จึงไม่ใช่เจ้าชายได้อยู่กับเจ้าหญิงไปชั่วกาลนาน
ตัดใจไปเลยทีเดียวเลยดีกว่า :monkeysad:
ปล. ยังไม่ได้อ่านภาคแรก แอบมาอ่านภาคนี้ก่อน
-
ยังไม่กระจ่างเลยอะพี่ท๊อป
แอบเศร้าอยุ่นะเนี้ย
เป็นงี้อยู่ตายๆๆ
อึดอัดไปหมด
อยากรู้ว่ามันจะเคลียร์ยังไงคำแก้ตัวจะดีไหม
:m31:
-
ฟังโซ่บ้างน๊า..
เส้า ๆ ยังงัยไม่รุ้
-
ง่า เป็นงี้จริงๆเหรอเนี่ย เศร้าจัง ปอนด์ก็ดี๊ดี คนอะไรน่ารักจัง >.<
-
:m15:เมื่อมีครั้งแรกก็ย่อมมีครั้งต่อ ๆ ไป เหตุผลที่ไม่อยากให้เรารู้เพื่อความสบายใจของเรางั้นหรือ ไม่ว่าจะยังไงก็ฟังไม่ขึ้น ไม่จำเป็นที่จะต้องมีคำอธิบายใด ๆ ในเมื่อสิ่งที่เห็นมันก็บอกได้ชัดเจน :m15:
-
เชื่อว่าโซ่ก็ยังรักท็อปอยู่แหละ แต่ตามประสาผู้ชายเจ้าชู้ บอกตรงๆ สมน้ำหน้าว่ะ
-
:m22:วันนี้ยังมะมาเหยอ
รอโซ่นะค้าบ
-
ไม่นะ อย่าเลิกกันนะ
พี่ท็อปคะ ฟังพี่โซ่หน่อยนะคะ
ให้อภัยพี่โซ่เถอะ
แง แง
ค้างคา+คลุมเครือ
-
มาต่ออีกนะ
รออยู่คร๊าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
เปงกำลังจายยยให้นะพี่ท็อป
บะบายคับ
-
ไม่ว่าตอนนี้จะรักหรือเลิก...แต่อดีตที่ยังสวยงามก็ยังอยู่ไม่ใช่เหรอค่ะท๊อป :L2:
-
วันนี้ไม่มาต่อเหรอ พี่ท็อป
-
:L2: รอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ พี่ท็อปที่ร๊ากกกกกกกกกกกกกก
-
เอาตอนที่5 มาส่งคร๊าบบบบบ
แล้วเด๋วคืนนี้ผมจะเข้ามาคุยกับเพื่อนๆนนะครับ
ใครที่มีอะไรสงสัย หรืออยากจะคุย ถามไว้ในกระทู้ได้นะครับผม
............................................
ตอนที่5
วันต่อมา ผมตื่นแต่เช้า
ตื่นมาก็พยายามไม่คิดถึงเรื่องโซ่ คิดเรื่องอื่นแทน
จะซื้อะไรเข้าห้องเพิ่มดี วางอะไรตรงไหนดี
และขณะที่กำลังกวาดถูห้องอยู่นั้นเอง
"ก๊อก ๆ" ปอนด์มาแต่เช้าเชียว ไม่เหนื่อยมั่งหรือไงนะ
ผมไปเปิดประตูให้ปอนด์ แต่กลับต้องยืนอึ้ง
เพราะคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าผมคือไอ้โซ่
แต่ผมไม่ใช่นางเอกหนังไทยนะ ที่เจอพระเอกมาง้อแล้วจะทำเล่นตัวปิดประตูหนี
แต่ผมทำหน้าเฉยชา เหมือนไม่รู้สึกอะไรใส่มัน
"เก่งนักนะ ไปบีบคอไอ้ปอนด์มาละสิ ถึงรู้ว่ากูอยู่นี่" ปอนด์นะปอนด์ ทำไมทำกูได้
"ขอเข้าไปได้มั้ย"
"มีอะไร คุยตรงนี้แหละ"
"ขอโทษ...กลับบ้านเรานะท็อป"
"แค่นี้ใช่มั้ยที่จะพูด งั้นขอตัวนะ กูกำลังยุ่ง" แหม ผมเองก็เล่นตัวใช่ย่อย
ผมจะปิดประตู แต่มันเอาตัวเข้ามาขวางไว้ แล้วผลักผมเข้าห้อง
แล้วมันก็พุ่งเข้ามา ล๊อกประตูเสร็จศัพท์
"ทำเชี่ยอะไรของมึงเนี่ย" ผมโวย แม่งผลักกูซะหัวเกือบทิ่ม
"คุยกันก่อนสิ"
"จะคุยอะไรอีก กูไม่มีอะไรจะคุยทั้งนั้น"
"ฟังกูอธิบายบ้าง"
"แก้ตัวสิไม่ว่า กูเหนื่อยแล้วโซ่ กับคำแก้ตัวเพื่อให้มันผ่านไปทีแบบนี้"
"ครั้งเดียว ครั้งสุดท้าย มึงฟังกูพูดก่อน แล้วมึงจะตัดสินใจยังไง กูจะไม่ว่าเลย"
"....." ผมยืนมองหน้ามัน ไม่ได้เห็นมันทำหน้าจริงจังแบบนี้นานแล้ว
"มีไรก็ว่ามา"
ผมเดินไปนั่งที่เตียง ส่วนไอ้โซ่นั่งอยู่ที่เก้าอี้หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง
แล้วมันก็เริ่มเล่า ว่า...
ไอ้สนเป็นน้องไอ้ยอดเพื่อนมัน เอนท์ติดวิดวะเหมือนกัน
เวลามาเรียนหรือกลับ ก็จะกลับพร้อม ไอ้สนเลยต้องมานั่งรอไอ้ยอดเล่นบาสบ่อยๆ
ทำให้มันได้รู้จักกัน จริงๆมันไม่ได้สนใจไอ้สนเลยในทีแรก ก็เห็นแค่ว่าเป็นน้องเพื่อน
แต่ไอ้สนชอบหาเรื่องคุยกับมัน มันก็คุยตอบตามประสามัน
บางครั้งเวลากลุ่มมันไปกินเหล้ากัน ไอ้สนมันก็ไปด้วย ทำให้มันกับไอ้สนสนิทกัน
ทีแรกมันไม่รู้หรอก ว่าไอ้สนชอบมัน
จนช่วงกลางเทอมสองไอ้โซ่มันใช้เวลาอยู่ที่คณะ และอยู่กับเพื่อนมากขึ้น
มันเจอผมน้อยลง แต่มันกลับเจอหน้าไอ้สนบ่อยๆ
อีกทั้ง การกระทำที่ไอ้สนแสดงออกกับมันก็เริ่มชัดเจนขึ้น
ไอ้สนมันดูแคร์ไอ้โซ่มากกว่าคนอื่น จนโดนเพื่อนๆแซวอยู่บ่อยๆว่ามันกับไอ้สนกิ๊กกัน
ซึ่งตอนนี้เองที่มันได้รู้ว่าไอ้สนคิดอะไรกับมัน แล้วมันเองก็เริ่มหวั่นไหว
มันบอกว่า เพราะมันห่างผมกว่าเดิม ในขณะที่ไอ้สนกับมันไกล้ชิดกันมากๆ
"พอเถอะโซ่ กูไม่อยากฟังแล้ว"
มันเล่ามาถึงตรงนี้ผมสะอึกเลยครับ
เข้าใจแล้ว คำว่ารักแท้แพ้ไกล้ชิดเป็นยังไง
มันจุกในอกอะครับ มันหวั่นไหว ก็แสดงว่ามันเองก็ต้องมีใจเอนเอียงอยู่บ้าง
ดูมันค่อยๆก่อสร้างความสัมพันธ์กันขึ้นมาก ไม่ได้เป็นอารมณ์ชั่ววูบแน่ๆ
"ฟังต่อก่อนนะ ขอให้กูอธิบายทุกอย่างให้จบ แล้วมึงจะทำยังไง กูก็จะไม่ว่าเลย"
"....." ผมเงียบ ไม่รู้จะเอายนังไงดี ไอ้โซ่เลยเริ่มเล่าต่อ
จนวันนึง ช่วงก่อนจะสอบFinal ไอ้สนมันชวนไอ้โซ่ไปกินข้าว
แล้วไอ้สนมันก็บอกว่า มันชอบโซ่มาก มันรู้ว่าโซ่มีแฟนแล้ว มันรู้ว่าแฟนโซ่คือผม
แต่มันขอแค่ชอบได้ไหม ขอแค่ได้พูดคุย ได้ดูแลโซ่บ้าง ได้ไกล้ชิดกัน
มันไม่ต้องการให้โซ่มาเป็นแฟนมัน...แต่ที่มันบอกโซ่ เพราะมันอยากให้โซ่ได้รับรู้ถึงความรู้สึกในใจมัน
ไอ้สนบอกว่า มันอึดอัด ที่จะต้องเก็บความรู้สึกนี้เอาไว้
เพราะยิ่งมันได้อยู่ไกล้โซ่มากเท่าไหร่ มันก็ยิ่งรู้สึกกับไอ้โซ่มากขึ้นทุกๆครั้ง
ตอนนั้นบอกตามตรง ผมว่าผมเข้าใจความรู้สึกไอ้สนมันนะ
ไอ้โซ่มันเป็นคนมีเสนห์ มีน้ำใจกับทุกคนอ่ะครับ เล่นได้กับทุกคน
มันอยู่ไกล้ใคร ก็ทำให้คนนั้นมีความสุขอ่ะ โดยที่มันเองก็ไม่ได้คิดอะไร
นิสัยมันเป็นแบบนั้นเอง...ที่ผมหลงรักมัน ก็เพราะนิสัยตรงนี้ของมันนี่แหละ
ตอนนั้นไอ้โซ่บอกไอ้สนไปว่า
มันรู้สึกดีนะ ที่สนรู้สึกดีกับมัน แต่มันรักผมมาก
ผมกับมันผ่านอะไรด้วยกันมาหลายอย่าง ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันมานาน
มันไม่เคยคิดจะเอาใครมาแทนที่ผม
แต่มันก็ยินดี ที่จะเป็นพี่ที่ดีให้ไอ้สน
มันรับผากว่ามันจะทำตัวเหมือนเดิมกับสนทุกอย่าง
เคยเป็นนยังไงมันก็จะเป็นอย่างนั้น แต่สถานะของโซ่กับสน จะเป็นได้แค่พี่กับน้อง
ซึ่งไอ่โซ่บอกว่า ไอ้สนเองก็เข้าใจ
ผมไม่รู้หรอกว่ามันพูดจริงรึป่าว
แต่จากสีหน้า และน้ำเสียงตอนนั้นของมัน
มันก็ทำให้ผมใจสั่นได้แหละครับ ยอมรับเลย ว่าผมก็เริ่มใจอ่อนลง
แต่เมื่อผมคิดได้ว่า มันกับไอ้สนมีอะไรกันแล้ว
ความเจ็บในหัวใจ มันก็ทำให้ผมเข้มแข็งพอ ที่จะไม่อ่อนให้กับคำพูดสวยหรูของไอ้โซ่
...............................................
-
ผมก็ไม่รู็นะครับว่าโซ่เค้าจะคิดยังไง แต่ความรู้สึกของผมก็คงทนไม่ได้ที่รู็ว่าแฟนตัวเองไปนอนกับคนอื่น บออกตามตรงว่าต่างอะไรกับสัตว์หรอครับที่ฟันไม่เลือก??? สิ่งที่แบ่งระหว่างคนกับสัตว์คือจิตสำนึก ถ้าคนปล่อยให้อารมณ์เหนือจิตสำนึกก็ไม่ต่างอะไรกับสัตว์ในเดือนสิบ เหอๆ และอีกอย่างสิ่งที่แบ่งระหว่างคนกับมนุษย์ก็คือศีลครับ รักษาไม่ครบ 5 ก็กลายเป็นคนไปครับ อิอิ
สรุปคือผมเองก็ไม่ชอบถ้ารู้ว่าแฟนตัวเองมั่ว มันดูทุเรศยังไงไม่รู้ ยิ่งอ่านยิ่งรู็สึกสงสารท็อปมากๆๆๆๆ เฮ้อ เป็นกำลังใจให้ครับ และขอให้ท็อปคุงโชคดีครับ ส่วนผมนอนกอดหมอนข้าง ครับ อิอิ หมอนข้างไม่หักหลังเรา :laugh: (ไม่มีใครเอาตังหาก)
ปล. ที่สะอึกมากๆๆๆ คือ "ขอแค่ชอบ ขอแค่ได้พูดคุย ขอแค่ได้ดูแล" เข้าข่ายเป็นมือที่สามหรือไม่ก็จะแย่งแล้วจ้า นี่ขนาดแค่ชอบ ถึงขั้นนอนกันมาแล้ว นี่ถ้ามากกว่าชอบคงต่อยแย่งกะท็อปเลย
ปล2. คนรักกันเค้าไม่ทำกันแบบนี้(เอามาจากนิยายเรื่องอื่น)
ปล3. เราเข้าข่ายยุยงเกินไปเปล่า ก็แค่ความคิดผม แต่จะแก้ปัญหายังไงนั้นขึ้นอยู่กะท๊อปคับ เพียงแค่ผมรู้สึกเห็นใจท็อปมากๆ ดีใจที่สามารถผ่านพ้นไปได้คับ
-
ถ้ารักกันจริงๆ ข้อเดียวที่วัดใจกันได้ง่ายที่สุดคือ
คนรักกันไม่ทำร้ายกัน
ต่อให้พลาดไปบ้าง
แต่ถ้ายังรักกันอยู่
ก็กลับมาฟื้นฟูหัวใจกันได้ไม่ยาก
ได้มาจากพี่อ้อย ดีเจนภาพรค่ะ
วันนี้หัวใจของคุณท็อปคงฟื้นฟูเต็มที่แล้วนะคะ :man1:
-
อย่างนี้ต้องบอกท็อปว่า ใช้ "ใจ" อย่าใช้ "อารมณ์" ในการตัดสินปัญหาในครั้งนี้
คนเราทุกคนแหละ ต่อให้รักกันมากแค่ไหน ย่อมมีช่วงเวลาที่เอนไปบ้าง แต่ก็ต้องดูว่าได้ถลำไปมากหรือเปล่า
เพราะเท่าที่อ่านมาในช่วงหลายตอนนี้ โซ่ก็ยังไม่น่าจะถลำอะไรไปมาก (นอกจากว่าโซ่จะโกหก)
ก็ขอเป็นกำลังใจให้นายท็อปแล้วกันน่ะ
-
เหอ เหอ พูดก็ดูดีนี่ แต่ภาพที่เห็นมันไม่ใช่ :fire: :angry2: :serius2: :m16: :m31: (ขอโทษที กำลังอิน)
-
ถ้าใครได้เห็นภาพ ตรงหน้า ณ ขณะนั้น พูดให้ดียังไงไม่ก็ไม่ได้ช่วยอะไรเลย
เพราะสิ่งที่แสดงออกกับเค้าคนนั้น กับ คำพูดที่พูดกับเรา มันขัดแย้งกันอย่างเห็นได้ชัด
ในเมื่อรู้ยังนี้ทำไมไม่เลือกที่จะเล่าให้ ท๊อป ฟังก่อนละ
ปิดไว้ทำไม
เวลามารูที่หลัง มันเจ็บนะ
ถึงจะอธิบายให้ตายยังไง
ถ้าผมเป็นท๊อป คงยากที่จะกลับไปเป็นเหมือนเดิม
จี๊ด ที่ใจหว่ะ
เป็นเอามากนะนเย อินเกินไปละ
คริๆๆๆๆ :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
-
ไม่รู้ดิ ถ้าแค่นี้นะ มันก็ข้อแก้ตัวอ่ะ
ในเมื่อไม่มั่นคงต่อกัน ก็ไม่รู้จะพูดยังไงแล้ว
อะไร มันก็เกิดขึ้นได้ ถ้าคนเราหวั่นไหวอ่ะ
แล้วต่อไป จะไว้ใจกันได้เหรอ
ไม่อยากตัดสินอะไร
รอฟังคำแก้ตัวของโซ่ต่อก่อนละกัน
ท็อป สู้ๆ เข้มแข็งนะ :L2:
-
เอาเป็นว่าผมเข้าใจ โซ่อ่ะครับ
บางทีเราทำดีกะคนอื่นๆ ก็ไม่คิดว่าเค้าจะคิดกับเราขนาดนี้น้อ
-*- :z3:
-
ความคิดเห็นส่วนตัวนะคะ (กำลังอินมาก อิอิ)
........................................................
ไม่รู้สินะ โซ่พูดเหมือนเป็นการแก้ตัว
สนทำให้โซ่หวั่นไหวในช่วงที่ห่างกันกะท็อป
แต่...โซ่กะท็อป นอนเตียงเดียวกันทุกคืน..ไม่เข้าใจ ?
แล้วที่ร้ายไปกว่าคือ บอกสนไปว่าสถานะเป็นแค่พี่กับน้อง
ทำไม...มีอะไรกันได้ยังไง.. :beat:
แล้วยังโกหกว่าไปเที่ยวเสม็ดกะเพื่อน ถ้าท็อปไม่ไปเจอล่ะ
โกหกตลอดไปใช่มั้ย :fire:
เข้าใจอารมณ์ท็อปตอนนั้นมากๆ
............................................................
อยากถามท็อป..ณ ตอนนี้คนใกล้ตัวใช่โซ่ป่าวคะ...
-
เคยได้ยินมั๊ย ไอ้คนที่บอกว่าขอเป็นแค่น้องหรือเพื่อนสนิทนี่แหละ ร้อยทั้งรอยคือมือที่3
-
ไม่เข้าใจ...คนที่รักกันแคร์กัน...ทำไมทำร้ายคนที่บอกว่ารักได้
-
ไปปล้ำคนข้างบ้านเอายูสมันมา
พอจะเข้าใจพี่โซ่นะ ว่ารู้สึกยังไง...บางคนมีเหตุผลที่จะโกหก
แต่ถ้าพูดว่าพี่สนรู้ว่าพี่โซ่รักพี่ท็อป แล้วทำไมตอนที่พี่ท็อปถามว่ารักพี่ท็อปไหม๊ พี่โซ่ถึงไม่กล้าตอบต่หน้าพี่สนล่ะ
เป็นคนรักกันมีอะไรก็ต้องบอกกัน
อ้างได้หรอว่าเพราะห่างกันมันเลยเปลี่ยน...ความจริงมันต้องมั่นคงสิ จริงไหม๊?
-
อ่านแล้วก็อิน :sad4:
ถ้าเราเป็นท๊อป
คงใจอ่อน(แต่เหมือนอ่อนไปแล้วนี่) เพราะรักมานาน มันเหมือนกับเพื่อนรักน่ะ บางทีมันก็ปากเสีย บางทีมันก็เห็นแก่ตัว เราก็โกรธมันนะ แต่ก็พอหายโกรธเออให้อภัย ก็เค้าเป็นคนแบบนี้ แต่ส่วนที่ดีๆก็มีอยู่ ก็คบกันต่อไป
แต่กรณีคนรักแบบโซ่ เอาแบบเป็นกลางๆนะ คือเชื่อได้แต่ต้องอย่าไปเชื่อหมด เพราะไม่มีใครหรอกที่จะไม่พูดให้ตัวเองดูดี ดูไม่ผิด ดูบริสุทธ์ ใครๆก็ต้องเอาให้ตัวเองรอดไว้ก่อน แฟนกะเพื่อนมันไม่เหมือนกัน เพราะมันตัองมีความซื่อสัตย์ในฐานะคนรักมาด้วยพร้อมๆกัน ซึ่งถ้าขาดตรงนั้นคงไม่ไหว
เพราะงั้นถ้ารักมาก ก็น่าจะให้อภัย เพราะใครๆก็มีสิทธิหวั่นไหว แต่ต่อไปถ้ามันยังเป็นแบบนี้อีกคงไม่ทนเหมือนกัน เพราะรักที่มากับความไม่เชื่อใจกันระแวงกันคงไปไม่รอด จะทำให้ทั้งคู่ไม่มีความสุข
ถ้าเราเป็นโซ่
เราคงหวั่นไหว เพราะใครก็ชอบให้มีคนมารัก แต่คราวนี้โซ่คงหวั่นไหวเอามากๆๆๆๆกับสน เพราะถ้าท๊อปไม่ไปเจอก็คงเลยเถิดไปแน่ๆ คงรั้งไม่อยู่แล้วล่ะ ขึ้นอยู่กับว่าโซ่รักท๊อปมากแค่ไหนแล้วล่ะ ถ้ารักมันเจือจาง เหตุการณ์แบบนี้ก็อาจมีอีก แต่งานนี้โซ่ผิดเต็มๆ เพราะโกหกไปแล้วล่ะว่าไปเที่ยวกับเพื่อน :m16:
แต่ที่แน่ๆ สนเนี่ยต้อง :beat: ไปเป็นมือที่3ทำเจี๊ยกอะไรฟระ
ถามท๊อปนะคะ ตอนปัจจุบันนี้ยังรักโซ่ไม๊ค่ะ ตอบไม่ตอบก็ได้ค่ะ แค่มาเล่าเรื่องให้ฟังก็ขอบคุณมากๆแล้ว :pig4:
-
แต่ถ้าพูดว่าพี่สนรู้ว่าพี่โซ่รักพี่ท็อป แล้วทำไมตอนที่พี่ท็อปถามว่ารักพี่ท็อปไหม๊ พี่โซ่ถึงไม่กล้าตอบต่หน้าพี่สนล่ะ
เป็นคนรักกันมีอะไรก็ต้องบอกกัน
อ้างได้หรอว่าเพราะห่างกันมันเลยเปลี่ยน...ความจริงมันต้องมั่นคงสิ จริงไหม๊?
เห็นด้วยอ่ะ มากมายเลยพี่ท็อป แต่มันก้อผ่านมาแล้วอ่ะ แถมมีอะไรกันด้วย ถ้าไม่มีจะไม่ว่าเลยอ่ะ :เฮ้อ:
ถามท๊อปนะคะ ตอนปัจจุบันนี้ยังรักโซ่ไม๊ค่ะ ตอบไม่ตอบก็ได้ค่ะ แค่มาเล่าเรื่องให้ฟังก็ขอบคุณมากๆแล้ว :pig4:
เห็นด้วยอีกแหละคร้า
ปล.วันนี้พี่ท็อปมากี่โมงอ่ะ ไม่บอกเวลากันเล๊ยยยย
ปล2.ถ้าเล่าจบ ช่วยเล่าเรื่องปัจจุบันด้วยนะคะ :L2: :กอด1: :bye2:
ปล3.เล่าต่อเลยได้ไมคะวันนี้ คนอ่านเครียดคร้า มากมาย :z3:
-
รักแท้แพ้ใกล้ชิดจริงๆเหรอโซ่ :sad4:
-
อะไรที่มันเสียไปแล้ว จะให้กลับคืนมาเหมือนเดิมก็คงยาก โดยเฉพาะ "ใจ"
-
ฟังคำแก้ตัว .. เอ๊ย...คำอธิบายของไอ้เจ้าโซ่แล้ว เคืองงงงงงงงงงงงง
เพราะจับใจความได้ว่า
ไอ้โซ่มันใช้เวลาอยู่ที่คณะ และอยู่กับเพื่อนมากขึ้น
มันเจอผมน้อยลง แต่มันกลับเจอหน้าไอ้สนบ่อยๆ
อีกทั้ง การกระทำที่ไอ้สนแสดงออกกับมันก็เริ่มชัดเจนขึ้น
ไอ้สนมันดูแคร์ไอ้โซ่มากกว่าคนอื่น จนโดนเพื่อนๆแซวอยู่บ่อยๆว่ามันกับไอ้สนกิ๊กกัน
ซึ่งตอนนี้เองที่มันได้รู้ว่าไอ้สนคิดอะไรกับมัน แล้วมันเองก็เริ่มหวั่นไหว
มันบอกว่า เพราะมันห่างผมกว่าเดิม ในขณะที่ไอ้สนกับมันไกล้ชิดกันมากๆ
และน้องท็อปรู้สึกว่า
เข้าใจแล้ว คำว่ารักแท้แพ้ไกล้ชิดเป็นยังไง
มันจุกในอกอะครับ มันหวั่นไหว ก็แสดงว่ามันเองก็ต้องมีใจเอนเอียงอยู่บ้าง
ดูมันค่อยๆก่อสร้างความสัมพันธ์กันขึ้นมาก ไม่ได้เป็นอารมณ์ชั่ววูบแน่ๆ
ยังไม่วายเจ้าโซ่มันยัง
ไอ้โซ่บอกไอ้สนไปว่า
มันรู้สึกดีนะ ที่สนรู้สึกดีกับมัน
….
มันไม่เคยคิดจะเอาใครมาแทนที่ผม
แต่มันก็ยินดี ที่จะเป็นพี่ที่ดีให้ไอ้สน
ไอ้น้องอยากมีพี่ชาย แล้วไอ้ยอดนี่มันเป็นพี่สาวตั้งแต่เมื่อไหร่หาาาาาาาาาา
ตอนนี้ความคิดมันแรกที่ผุดขึ้นมาในสมองคือคำพูดสวยหรูของไอ้โซ่
:z6: :z6:
ขอให้น้องมีความสุขมากขึ้นทุกวัน ๆ นะคะ
-
พระเจ้า ค้างทุกตอนเลยยยยยยยยยย :z3:
แต่ยิ่งได้อ่านที่โซ่เล่า ยิ่งเกลียดโซ่เข้าไปอีกหลายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยเท่า
เราจะเป็นแค่พี่น้องกันงั้นเหรอ แล้วจำเป็นต้องมีอะไรกันมั้ย จำเป็นต้องนั่งซบกันมั้ย จำเป็นต้องทำตัวเหมือนแฟนกันมั้ย ก็ในเมื่อปากบอกเองว่าพี่น้อง
ตัวหนูเองไม่เคยมีแฟน ไม่เคยมีความรักในเชิงชู้สาวแบบนั้น ไม่เข้าใจกับการกระทำของพี่โซ่
รักงั้นเหรอ แต่การกระทำกับทำกับอีกคนเหมือนเป็นแฟนกัน มันใช่เหรอ
ถึงอีกคนจะบอกขอแค่ดูแล ขอแค่อยู่ใกล้ แต่สิ่งที่ทำ โอ้ยยยยยยยยยยย อินจัดค่ะ
แบบนี้มันเข้าข่ายรักเธอนะ แต่ก็ชอบอีกคนเหมือนกัน
เด๋วปั๊ด :z6:
ไม่อยากเป็นที่หนึ่ง ไม่อยากถูกรักที่สุด แค่อยากเป็นคนเดียวของเธอ เท่านั้นก็พอ
เห็นด้วยกะรีบนๆ ที่บอกว่าคนมันต่างจากสัตว์ที่จิตสำนึก แต่มั่วแม้กระทั่งคนที่ตัวเองบอกว่าน้อง โอ้ยยยย :z6: อีกรอบ
ขออภัย อินจัดค่ะ
ถ้าเป็นหนูฟังจบแล้วถีบออกนอกห้อง จบกันค่ะ !
5555 รู้สึกว่าตัวเองเม้นต์ได้ดราม่าแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน o22
-
ไม่รู้ว่าโซ่กะท๊อปยังเป็นแฟนกันอยู่รึป่าว
แต่ ณ ตอนนั้น คิดว่าน่าจะให้อภัย
อยากให้คิดถึงเรื่องที่ดีมากกว่าเรื่องที่ไม่ดี
ที่เค้าทำให้ แต่ถ้ามันเกิดขึ้นอีกก็ควรต้องยอม
รับว่า เออ เลือกเอง ก้อต้องเจ็บเองล่ะ
โทดใครไม่ได้ ของอย่างงี้ไม่มีใครผิดใครถูก
แต่ถ้าคนปัจจุบันไม่ใช่โซ่ ก็ควรเก็บเหตุการณ์นี้ไว้
ปรับปรุงตัวเอง อย่าให้มันเกิดขึ้นอีกเหมือนกะคราวโซ่อีก
เหอ ๆๆ พร่ำมากไป อินจัดนึกว่าตัวเองเป็นท๊อป พรั่งพรูเลย
-
รักทุกคน สงสารทุกคน
:o12:
-
ปัจจุบันพี่ท็อปกับพี่โซ่เลิกกันนยังคับ
เป็นกำลังใจให้นะคับ
บะบาย
-
พยายามจะเข้าใจคำอธิบายของโซ่อยู่
แต่ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี เพราะรู้สึกเหมือนว่าโซ่ก็คงรักสนด้วยแหละ
ไม่งั้นจะโกหกท็อป แถมยังคงสานสัมพันธ์กับสนต่อทำไมล่ะ
ส่วนนังสน :beat: รู้ว่าเค้ามีแฟนอยู่แล้วยังทำแบบนี้ได้
ก็แย่มากๆ
ไม่รู้จะถามอะไรน้องท็อปดี
เอาเป็นว่าขออวยพรให้ท็อปมีความสุข
ความรักสดใส
ได้เจอแต่สิ่งดีๆ คนดีๆ แล้วก็สมหวังทุกเรื่องจ้า
:กอด1:
-
เกลียดคนหลายใจ พูดดีนะโซ่ แต่พฤติกรรมเนี่ย เค้าเรียกว่านอกใจ ชัดๆ :beat:
โอ๊ยย สงสารท๊อป อ่ะ เป็นเราทนฟังได้แบบท๊อปคงกระอักเลือดตาย ทนไม่ไหวต้องลอกอินเข้ามา อินจัด
อย่างนี้ถ้าไม่เลิก ต้องลงโทษให้หนัก ให้อภัยง่ายๆ แนวโน้ม สน2 สน3 มีมาแหง่มๆ (พูดดีไปตัวเองเจอถึงสน4 กร้ากกก)
ขอบคุณท๊อปนะครับ ที่มาเล่าต่อ เคยตอนเก่านานมากแล้ว เป็นกำลังใจให้จ๊ะ กับคนข้างกายก็อย่างอนกันบ่อยน๊า :L2:
-
แอบลุ้นนะครับว่าคนที่อยู่กับท็อปตอนนี้จะไม่ใช่โซ่ :o8:
-
ก็หวังว่าความผูกพันธ์ที่มีกันมานาน จะทำให้พี่ท๊อปใจอ่อนให้ไอ้พี่โซ่ซักครั้งนึง
แต่ก็หวังว่าไอ้พี่โซ่จะไม่มีอะไรปิดบังอีกหรอกนะคร้าบบบ
ไม่งั้นพี่ท๊อปก็เจี๋ยนให้เป็ดในเล้ากินไปเลย :laugh:
-
แค่พี่น้องทำไมต้องนอนด้วยกัน :angry2:
รักท็อปที่สุดทำไมต้องโกหกว่าไปกับเพื่อน
ไม่มีอะไรทำไมกว่าจะมาหาก็ผ่านไปเป็นวันๆ
โซ่แก้ตัว เห็นแก่ความสุขของตัวเอง
นัดกันไปในที่มีบรรยากาศดีๆ
มิหนำซ้ำเคยไปกับท็อปด้วย :serius2:
แก้ตัวเห็นๆ
คนหลายใจ :o12:
ให้กำลังใจท็อปนะค้าบ
-
ขออ่านคำแก้ตัวของโซ่ทั้งหมดก่อนละกันนน
เม้นทีเดียวสะใจ
:z1:
-
พยายามจะเข้าใจคำอธิบายของโซ่อยู่
แต่ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี เพราะรู้สึกเหมือนว่าโซ่ก็คงรักสนด้วยแหละ
ไม่งั้นจะโกหกท็อป แถมยังคงสานสัมพันธ์กับสนต่อทำไมล่ะ
ส่วนนังสน :beat: รู้ว่าเค้ามีแฟนอยู่แล้วยังทำแบบนี้ได้
ก็แย่มากๆ
ไม่รู้จะถามอะไรน้องท็อปดี
เอาเป็นว่าขออวยพรให้ท็อปมีความสุข
ความรักสดใส
ได้เจอแต่สิ่งดีๆ คนดีๆ แล้วก็สมหวังทุกเรื่องจ้า
:กอด1:
+1 นะคับ พูดได้ตรงใจผมเลย
ถ้ามีคนอื่นๆ มาบอกว่าชอบโซ่อีก โซ่ก็จะตอบรับความรู้สึกดีๆ ของคนอื่นๆอีกรึป่าว?
ถ้ารักท็อปจริง ก็น่าแคร์ความรู้สึกของคนรักบาง แอบคบกับสนโดยที่ปิดบังไม่ให้ท็อปรู้
มันก็คือความเห็นแก่ตัวนะแหละ (โลภมากไปอ่ะป่าวนายโซ่) :angry2:
รักท็อปมากที่สุด แต่ก็พร้อมเปิดใจที่จะมีคนอื่นอีก???
คำพูดกับการกระทำมันขัดแย้ง กับคำว่ารักอ่ะ
ท็อปจะยอมรับกับความสัมพันธ์แบบเราสามคนได้ป่าว???
ถ้าจะให้โซ่ตัดสนออกไปจากชีวิต โซ่จะทำได้เหรอ??? เพราะสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างโซ่กับสน
มันเริ่มมาจากความรู้สึกที่ดีทั้งสองฝ่าย ระหว่างโซ่กับสน ถึงแม้รู้ว่ามันผิดก็ยังทำ
ต่างคนก็ต่างเต็มใจเป็นของกันและกัน และโซ่เองก็ไม่คิดที่จะหยุดยั้งความสัมพันธ์นั้น
หากท็อปไม่มาเห็น เชื่อว่าโซ่ก็คงทำอย่างนั้นอยู่ต่อไป
และความผูกพันก็คงเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆตามเวลา
อีกอย่างโซ่ก็ต้องเจอสนบ่อยๆ อยู่แล้ว ในฐานะรุ่นน้องที่มหาลัย ในฐานะน้องของเพื่อน
(เพื่อนๆก็เป็นใจ เชียร์ด้วยอ่ะ) ในฐานะคนที่เคยมีความสัมพันธ์ล้ำลึกต่อกัน
โซ่จะตัดสนได้ขาดจริงๆ อ่ะ ???
คือถ้าโซ่ทำไปเพราะความเมา หรือความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ และแค่ครั้งเดียว
เหตุผลก็คงน่าให้อภัย
แต่นี่โซ่ทำไปโดยที่มีสติครบถ้วนทุกอย่าง มีเจตนาที่จะปกปิด และถึงรู้ว่ามันผิดต่อท็อปก็ยังทำ
เพราะท็อปไว้ใจโซ่ โซ่เลยย่ามใจ ตั้งใจจะหลอกท็อปต่อไปเรื่อยๆ
สรุป เซ็งอ่ะ โซ่ไม่ใช่ผู้ชายที่มั่นคงในรักอีกแล้ว :z6:
ปล.แอบลุ้นนะครับว่าคนที่อยู่กับท็อปตอนนี้จะไม่ใช่โซ่ :o8:
+1 เช่นกันคับ
อ่านเรื่องของโซ่ กะ ท็อป แล้วมีความคิดเห็นเยอะแยะมากมาย และก็อยากจะขอแสดงความคิดเห็นแบบตรงๆไม่อ้อมค้อม แต่คุณ CYPINUS และ คุณ pay-it-forward พูดได้ดีเหลือเกิน เหมือนที่ใจอยากจะพูด ขอบคุณมากคับ :pig4:
Note 1....ถ้าปัจจุบันคนนั้นของท็อปยังคงเป็นโซ่อยู่ ถ้าไม่เป็นการหยาบคายจนเกินไปผมอยากฟังคำตอบจากโซ่คับ
Note 2....ถ้าปัจจุบันคนนั้นของท็อปไม่ใช่โซ่แล้ว ก็ขอให้ความรักครั้งนี้เป็นประสบการณ์ความรักอีกอุทธาหรณ์หนึ่งให้กับ
พี่น้องชาวเล้าเป็ดของเราครับ
Note 3.... :pig4: พันล้านถ้อยคำ ไม่สามารถบรรยายแทนความรู้สึกที่มีอยู่ในขณะนี้ได้ครับ :กอด1:ท็อป :L1:
-
เค้าพูดกันไปหมดแล้ว ความเห็นเดียวกับข้างบนน่ะแหละ
ถ้าท็อปไม่ไปเจอก็คงจะสานสัมพันธ์ต่อไปเรื่อยๆ?
ไม่อยากจะคิดว่าถ้าถึงวันที่มันสุกงอม?
แล้ว...พี่น้องยังไงไปนั่งซบกัน(ฟะ)????
...อ่า
แต่ยังไงรอดูเรื่องต่อดีก่า
-
เฮ้อ แถวบ้านไม่เรียกอธิบายแล้ว
เค้าเรียก เล่าว่า"กรูนอกใจเมิงยังไง" มากกว่านะ โซ่ เอ๊ย
.
.
คุณท๊อปครับบ เอ่อ ค้างมาก ครับ 555
-
:z2: :z2: :z2:
อยากรู้แค่ว่า พี่ท็อป ใจแข็งพอที่จะตัด พี่โซ่ออกจากชีวิตหรือเปล่านั่นละ
-
เฮ้อ แถวบ้านไม่เรียกอธิบายแล้ว
เค้าเรียก เล่าว่า"กรูนอกใจเมิงยังไง" มากกว่านะ โซ่ เอ๊ย
.
.
คุณท๊อปครับบ เอ่อ ค้างมาก ครับ 555
เห็นด้วยกะรีบนมากมายเลยอันนี้
-
ไม่รู้อ่ะ เรื่องแบบนี้คนอื่นพูดยาก ต้องอยู่ที่คนสองคนเท่านั้น
แล้วเรื่องทะเลาะกัน ก็ไม่รู้อีก เพราะไม่เคยมีแฟน :laugh:
ปล. แต่ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ทั้งสองคน ไม่ว่าเรื่องจะออกมาเป็นอย่างไร :L1:
-
โฮ้...........ทำไม่พูดง่ายจังเลย ทั้งๆที่อยู่ด้วยกันแท้ๆ โซ่... :serius2:เอ้ย
-
^^"
-
อ่านะ
คนเรา
แต่ตอนนี้เหมือนที่โซ่เล่ามันยังไม่จบยังไงไม่รู้
เลยไม่อยากที่จะด่วนสรุปว่าโซ่
สมควรได้รับการอภัยหรือไม่
-
ขณะที่อ่านแล้วยังไม่รู้คำตอบ บอกได้คำเดียวว่า " เจ็บ "
ไม่ว่าขณะนี้ ท๊อปยังอยู่กับโซ่ หรือไม่ก็ตาม ในขณะนั้นความเจ็บปวดกับภาพที่เห็นด้วยตา
กับคำอธิบายของโซ่ มันยังคงก่ำกึ่งกันอยู่ ก็อยู่ที่ว่า ขณะนั้น ท๊อปตัดสินใจยังไง แต่ลึก ๆ
แล้วถึงจะเจ็บปวดไปกับท๊อปแต่ก็รู้สึกเห็นใจโซ่ มันอธิบายไม่ถูก เพราะก็เคยโดนหยั่งงี้มา
เหมือนกัน แต่สุดท้ายก็หนีมันไม่พ้น เป็นกำลังใจให้ ท๊อป เข้มแข็งนะครับ พิมพ์ตอนนี้คงเจ็บปวดไม่น้อย
+1 ให้อีกด้วยนะครับ
-
:o12: :o12: :o12:
-
เจ็บปวดกับการกระทำของโซ่
เสียใจว่ะ....เสียใจมาก ๆสงสาร ท็อปอัพ
แต่ก็อยากให้ คืนดีกันนะ
ความผิดพลาดครั้งเดียว...กับความสัมพันธ์ ตลอด 3-4 ปี มัน....... อืมมมม พูดยาก
แต่ถ้าจะเลิกกัันก็ไม่ต้องเสียใจนะ
เพราะตามหลังการต่างๆ....มันมีครั้งแรก จะเชื่อได้ไงว่าจะไม่มีครั้งต่อไป
มั่นใจในการตัดสินใจของ ท็อปอัพเจ้าค่ะ
สู้ต่อไป....ความรักไม่ใช่จุดสิ้นสุดของทุกอย่าง....
แต่มันเป็นส่วนเติมเต็มสำหรับทุกๆอย่างในชีวิต....
-
เรื่องบางอย่างไม่รุ้ก้ดีกว่า
-
มาแล้วคร๊าบบบบบบ
ขอโทษๆๆจิงๆคับ มาซะดึกเลย ออกไปดูหนังมาอ่ะ แหะๆๆๆๆ
X-men ก็สนุกดีนะครับ o13
เปิดเข้าเล้ามา เจอรีพลายไปอีกสองหน้า ตกใจ
มีเพื่อนๆให้ความสนใจ และเห็นอกเห็นใจผม ให้กำลังใจผม
ซึ้งอ่ะคับ :sad11:
ขอบคุณกำลังใจ และคำแนะนำจากทุกๆคนมากนะครับ
วันนี้ผมผ่านเหตุการณ์ตรงนั้นมาได้แล้ว แต่ทุกคำแนะนำและกำลังใจจากทุกคน
จะมีส่วนช่วยให้ชีวิตปัจจุบันของผมดีขึ้นแน่ๆครับ
ขอบคุณมากๆเลยน๊าาาาาา
ตอบคำถามเพื่อนๆหน่อยดีกว่า
คุณ Ploy-Tawan
ตอบ : ทุกวันนี้หัวใจแข็งแรงดีแล้วคับ
คุณ luvY,meng,CYPINUS,broke-back
ตอบ : อันนี้ผมอยากให้รออ่านกันเองนะครับ รอลุ้นต่ออีกนิดนะครับ ไม่นานก็จะได้รู้แล้ว
ผมยังไม่อยากเฉลยตอนนี้อ่ะครับ อยากให้เพื่อนๆอ่านไปจนถึงตอนที่ผมเคลียปัญหาทุกอย่าได้จบ
แล้วเพื่อนๆก็จะได้รู้ ว่าทุกวันนี้คนข้างตัวของผมเป็นใคร
แต่ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม ผมมีความสุขกับทุกวันนี้ครับ :L1:
คุณ M@nfaNG
ตอบ : ทุกวันนี้ผมยังรักโซ่ครับ ผมรักโซ่เสมอ ไม่ว่าจะมีเหตุการอะไรเกิดขึ้น
ความโกรธ ความผิดหวัง ในเรื่องที่ผ่านมา มันมีครับ แต่ความรักก็ยังไม่เคยน้อยลง
โซ่เป็นรักแรกจริงๆของผมครับ
คุณ k_U_K_K_I_K
ตอบ :
- ขอโทษทีครับ คราวหน้าจะบอกเวลน๊าาา
- ครับผมได้ๆ เด๋วจะทำเป็นตอนพิเศษแล้วกัน
- พรุ่งนี้แล้วกันนะครับผม ผมจะพยายามมาเขียนวันละตอนนะ ถ้าไม่ติดธุระอะไร
ไม่รู้ผมลืมตอบของใครไปบ้างรุป่าว ต้องขอโทษด้วยนะครับย ถ้าพลาดไป
ถามมาใหม่ได้นะ อันไหนที่ตอบได้จะตอบครับ
เด๋วผมขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะครับผม
แล้วเด๋วพรุ่งนี้เจอกัน
รักทุกครครับ จุ๊บๆ :L2:
-
เป็นกำลังใจให้คุณท็อปเสมอนะคับ..ดีใจที่ตอนนี้ผ่านไปด้วยดีแล้ว o13
รอตอนต่อไปคับ...รอลุ้นคำอธิบายของโซ่อยู่ ยังไม่เคลียร์ แอบเคืองโซ่ :fire:
-
ว้าวๆๆๆ มาจิ้ม คุณ ท็อป....
ขอให้มีความสุขเจ้าค่ะ
-
:pig4:ขอบคุณคับ ท็อป
:L2:ดีใจที่ท็อปบอกว่าจะพยายามมาต่อให้ทุกวัน o13
ผมน่ะเข้าเล้า แล้วพุ่งเข้ามาหา TopUp เป็นอันดับแรกเลย :z2:
ขอกอดแน่นๆหน่อยนะคับ ท็อป :กอด1: :กอด1:
-
ปัจจุบันโอเคก็ดีเเล้วค่ะ :L2:
-
กอดดดดดดดดดด....พี่ท๊อปงับ..........อิอิ........
มาเปงกะลังใจให้ต่อไปนะงับ...........
ดีแล้วแหละที่ปัจจุบันเข้มแข็งแล้วอะ............อ่านแล้วมันปวดใจไงไม่รู้อะ............เหอๆ
:a5: :a5:
-
อ่านจนทันแล้วววว
อ่านจนถึงตอนนี้ก็ไม่มีไรจะพูดดีกว่า
รอลุ้นดีกว่า ว่าบทสรุปจะเป็นยังไง
ถึงตอนนี้พี่ท็อป เข้มแข็งแล้วว
มีความสุขแล้วก็ดีแล้ววววว
เป็นกำลังใจให้
o13 o13
-
รีไว้ก่อนๆๆๆ
ขอย้อนไปอ่านอดีตก่อนน
๕๕๕
เด๋วกลับมา
-
:L2: :L2:
.ให้กำลังใจท็อป :เฮ้อ: มาต่อเร็วๆๆนะคะ แบบว่าไม่อยากเจ็บปวดนาน อ่านไปแล้วปวดใจจริงๆๆ :o12:
-
มันก็แค่คำพูดอ่าครับ
จะให้เชื่อ 100% คงเป็นไปไม่ได้หรอกจริงมะ
โซ่เอง ถ้ารัก ท๊อป จริงๆ ต้องตีตัวออกห่างไอ้สนตั้งแต่รู้ว่ามันชอบแล้วละ
แต่นี่ยิ่งให้ท่า (ตอนที่ไปเสม็ดด้วยกัน)
คิดแล้วโมโห ขอ :beat: ทีเหอะ
--------------------------------------------------------------------
:กอด1: เป็นกำลังใจให้พี่ท๊อปครับ
อยากรู้เร็วๆว่า คนข้างกายพี่ท๊อปปัจจุบันคือใคร
รีบๆมาเฉลยน๊า จะติดตามต่อไปครับ
อ้อ ถ้ามีตอนพิเศษด้วยน่าจะดีนะครับ o13
-
ปัจุบันท๊อปโอเคแล้วก็ดีใจด้วยค่ะ
:L2:
-
ขอบคุณ broke-back นะครับ ที่ +1ให้ผม :pig4:
ดีใจที่ทุกวันนี้ท็อปเข้มแข็ง และมีความสุข ผมก็ยินดีด้วยครับ :L2:
-
มีความสุขกับปัจจุบันก้อดีแล้วค่ะ
เป็นกำลังใจให้ทุกการก้าวเดินนะคะ :L2:
-
+ 1 ให้ด้วยละกัน
เคยอ่าน เพราะรักใช่ไหม ด้วย
น่ารักมากเลยตอนนั้นอ่ะ
แต่ตอนนี้ เศร้ามากมาย
รีบมาลงนะคับอยากรู้ว่าโซ่จะทำให้ท็อปใจอ่อนได้ป่าว
-
กรณีนี้ถ้าศาลท่านปราณี ให้ถือว่า เป็นการ"นอกกาย" แต่ไม่ได้ "นอกใจ" ละกัน ฟังดูดีนะ 55555
-
ขอบคุณท็อปที่มาตอบนะคะ
ยังไงก็ตามจากเรื่องที่ท็อปเล่าต่อจากนี้แล้วกันค่ะ
ดีใจด้วยที่ปัจจุบันมีความสุข
ขอเป็นกำลังใจให้ต่อไปนะคะ :L2:
-
รอนะครับ
.
.
ดีใจที่คนแต่งมีความสุขนะ (จะได้มาอัพบ่อยๆ 55555)
-
:กอด1: รอพี่ท็อป............มาเคลียร์
:L2:
-
มานั่งรอพี่ท็อป :mc4: :call:
-
:กอด1: :กอด1:
จากพี่ท๊อปใช้คำแล้วเหมือนเดาๆได้อะครับ
พี่โซ่เป็นรักแรกจิงๆๆของพี่
แล้วตอนนี้คงเป็นรักที่??
แต่ก้อรอพี่ท๊อปมาต่อนะ
มันไม่กระจ่างเลยครับ
แฮะๆ
แอบเชียร์พี่ปอนด์อะคนอาไรดีขนาด
-
จากที่พี่ท็อปเล่า
ดูเหมือนพี่โซ่เอง ก็มีใจให้กับพี่สนเลยนะครับ
ไม่อย่างนั้นจริงๆ แล้วก็คงไม่ถึงกับต้องโกหกกันขนาดนี้หรอก
ส่วนสนเองก็รู้อยู่แล้ว แต่ยังไม่หักห้ามใจ
กลับมาบอกรักโซ่อีก.... :เฮ้อ:
มารออ่านพี่ท็อปจะจัดการกับพี่โซ่ต่ออย่างไร
เป็นกำลังใจให้พี่ท็อปด้วยนะครับ :L2:
-
มาต่อแล้วคร๊าบบบบบ
วันนี้สั้นหน่อยนะ แต่ก็หวังว่าเพื่อนๆคงจะหายค้างคาใจกันแหละครับ
ว่าโซ่จะว่ายังง แล้วผมจะเอายังไงต่อ
แล้วเด๋วพรุ่งนี้มาต่อตอน 7 ให้จ้าาาาาา
.....................................
ตอนที่ 6
"แต่มึงก็ยังโกหกู"
"กูไม่อยากให้มึงคิดมาก"
"ก็เลยเลือกที่จะโกหก แล้วก็แอบคบมัน มีอะไรกับยมันน่ะหรอ"
"กูอธิบายได้นะ"
"เหอะ" ผมส่ายหัวช้าๆ แล้วไอ้โซ่ก็เล่าต่อ
"จากวันนั้นกูกับไอ้สนก็เหมือนเดิม แต่จะเรียกว่าเหมือนเดิมซะทีเดียวก็คงไม่ได้" แล้วมันก็เงียบไปแป๊บนึง
"กูสงสารไอ้สน กูไม่อยากให้มันต้องมาเสียใจ มันอยากให้กูไปไหน ทำอะไร ถ้ากูทำได้กูก็ทำ...กูยอมรับ ว่ากูก็เริ่มรู้สึกผูกพันธ์" ตอนมันพูดประโยคนี้ มันก้มหน้า ไม่มองหน้าผม
"กูรักมึงเหมือนเดิม ไม่เคยน้อยลงนะ ไม่เคยคิดจะเอาใครมาแทนมึง...กูแค่สงสารมัน"
"เหรอ...สงสาร ถึงกับต้องนอนด้วยกันเลยเหรอ" เจอประโยคนี้ไป มันก็อึ้งเหมือนกัน
"กูไม่ได้ตั้งใจ กูเมา มันก็เมา"
"พอเหอะหว่ะโซ่ กูไม่อยากฟังแล้ว...มันก็แค่คำแก้ตัวนั่นแหละ" ผมเบื่อที่จะฟังแล้วครับ
"มึงโกหกว่าจะไปกับเพื่อน มึงปิดเรื่องมันไม่ให้กูรู้...มึงเองก็แอบมีใจให้มัน"
"กูแค่สงสารมัน"
"สงสารมันต้องทำถึงขนาดนี้เหรอ มึงเองก็ยอมรับนี่ ว่ามึงเองก็เริ่มผูกพันธ์กัน...แล้วเรื่องเมา มึงอย่ามาอ้างดีกว่า ของแบบนี้ตบมือข้างเดียวมันไม่ดังหรอก"
โซ่เงียบ ไม่พูดอะไร ได้แต่ก้มหน้า ฟังผมด่ามัน
"กูขอโทษ...จะไม่ทำอีกแล้ว ให้โอกาสกูได้ไหม"
"กูก็ให้โอกาสมึงแล้วไง ให้มึงได้ดูแลกันและกันได้เต็มที่ กูไม่เกี่ยวอะไรด้วยอีกแล้ว"
"อย่าทำงี้ดิท็อป กูไม่ยุ่งกับสนแล้วก็ได้ มึงจะให้กูทำอะไรก็ได้ ยกโทษให้กูได้ไหม"
"งั้นมึงก็กลับไปซะ" ผมพูดแล้วก็เดินไปยืนรอมันหน้าประตู เตรียมส่ง
ไอ้โซ่เดินเข้ามาหาผม ทำท่าจะกอด แต่ผมผลักมันออกไป
"กลับไปเถอะ มึงกลับไปคิดทบทวนสิ่งที่มึงทำ กลับไปคิดดู ว่ามึงควรจะทำยังไง...สำหรับกู กูเลือกทางของกูแล้ว" อยู่ๆน้ำตาผมมันก็พาลไหลออกมา
"ปล่อยกูไปเถอะนะ ก่อนหน้านี้ ไม่มีมึง กูก็อยู่มาได้ มึงเองก็อยู่ได้...เราก็แค่กลับไปเป็นเหมือนก่อนที่จะรู้จักกัน"
"ทำไมพูดงี้อ่ะท็อป ถึงกับขนาดต้องกลายเป็นคนไม่รู้จักกันเลยหรอ"
"...คนที่เคยรู้จักกัน ยังไงซะมันก็ต้องรู้จักกันไปตลอดนั่นแหละ...ก็แค่ ต่างคนต่างอยู่"
"ท็อป..."
"กลับไปเถอะ กูอยากพักผ่อน" แล้วผมก็เปิดประตูให้มัน
โว่มองหน้าผมด้วยสายตาที่เจ็บปวด แล้วเดินออกไป
ผมปิดประตูห้อง แล้วนั่งร้องไห้อยู่ตรงนั้น...เจ็บเหลือเกิน
อีกนานแค่ไหน ผมถึงจะผ่านมันไปได้ ผมเหนื่อย...เหนื่อยมากจริงๆ...
.......................................................
-
^
^
จิ้มๆ พี่ท็อป
เง้อ อ่านแล้วยังคงเศร้าอยู่
ทำไมอ่ะพี่โซ่ไม่ตื้อให้พี่ท็อปใจอ่อนอีกนิดอ่ะ :monkeysad:
-
:m15: :m15: :เฮ้อ:
-
ความรู้สึกนี่ เหมือนโดนกับตัวเองเลย
เศร้า
:m15: :m15: :m15:
รักให้ตายยังไง ถ้าเค้าคนนั้นแบ่งใจให้คนอื่น เป็นใครก็รับไม่ได้
-
อยากให้ท็อปต่อตอนต่อไปเรยได้ป่าวอ่า ค้างคายังไงไม่อยู่ :o12:
-
ฮือๆ อ่านแล้วเศร้า น้ำตาตกด้วยเลย แงๆๆๆ :o12:
-
จะเลิกกันจริงๆเหรอเนี่ยยยยยยยยยยยย
:o12:
-
กะแล้ว
แต่อาจมีรีเทิร์นเนาะ
พี่ท๊อปอะไม่ไหวเล้ยยย
:z3:
-
แอบสะใจ ให้มันได้อย่างนี้ค่ะพี่ท็อป o13
(ทำไมเรากลายเป็นคนใจร้ายแบบนี้นะ)
แต่เหตุผลนี่ไม่ไหว เชิดใส่ 55555555
ตอนนี้พี่ท็อปแข็งแรงและมีความสุขดี ก็ขอให้มีความสุขอย่างนี้นานๆ นะคะ :กอด1:
-
+1 เป็นกำลังใจให้ครับ
แต่เง้อ ไม่รู้อ่ะรอลุ้นๆ เน้อ
ความรักมันต้องหนามบ้างพอให้สะดุด
เดินไปเรียบๆมันก็ไร้รสชาติ
o13
-
:เฮ้อ:
หนัก และเหนื่อยใจ อย่างแรง นะ
สงสารพี่ท็อปมากมายอะ
สู้ๆน๊าาาาาาาาาาาาาาา
-
รออ่านตอนต่อไปครับ
-
อ่านเสร็จแล้ว หมดคำพูด หมดคำถาม
เพราะคำตอบอยู่ในตัวโซ่เองแล้ว
:pig4:ขอบคุณคับ ท็อป :กอด1: +1 ให้กับคนใจเด็ด
ป้อล่อ...เนี่ยะนะ ที่บอกว่ารักจะเป็นจะตาย แถวบ้านตรูเรียกว่า มักมาก โว้ยยยยยยย :z6:
-
T^T อ่านแล้วเศร้า เฮ้ออออออ
(ถอนหายใจรอบที่ล้านแปด)
ถ้าตอนนี้ คนข้างกายพี่ท็อป ยังเป็นพี่โซ่อยู่
ก็ขอให้มีความสุขมากๆนะคร้าบบ
เก็บเรื่องนี้ไว้เป็นบทเรียนละกัน
แต่ถ้าตอนนี้ไม่ใช่ละก็
บอกได้คำเดียวว่า
ได้บทเรียนเต็มๆเลยอ่ะ
ว่าถ้ารักใครแล้ว อย่าเทใจให้หมด เผื่อไว้บ้าง
เพราะเราก็ไม่รู้ว่าเค้าจะไปจากเราเมื่อไหร่
สำหรับคราวนี้ พี่ท็อปคงได้เรียนรู้อะไรหลายๆอย่างแล้วนะครับ
ขอให้พี่ท็อปเข้มแข็งขึ้นนะคับ
รอสู้ต่อไปกับวันข้างหน้านะครับ
เป็นกำลังใจให้พี่ท็อปนะครับ
ปล.อย่าลืมว่า ถึงแม้ไม่มีใคร ก็ยังมีพี่ปอนด์อยู่ (แอบเชียร์พี่ปอน เหอะๆ)
แล้วก็ยังมีพวกเราในเล้าอยู่นะครับ
-
^^
-
:beat:
ทีแรกแอบลุ้นว่า โซ่กะสนไม่มีไรกัน
พออ่านตอนนี้แล้วหมั่นใส้ :z6: อีกสักที
:กอด1: เปนกำลังใจให้พี่ท๊อป
สู้ๆต่อปาย
-
:o12:
เอ่อ....เศร้า
ไม่ว่าคนที่อยู่กับพี่ท็อปตอนนี้จะเป็นใคร
ขอให้เรื่องแบบนี้มันจะไม่เกิดกะบพี่ท็อปอีกโน๊ะ * *
-
เห็นด้วยกับการตัดสินใจของท็อป
ถึงแม้ว่าจะเสียดายความรัก3ปีที่ผ่านมาระหว่างโซ่และท็อป
แต่คำแก้ตัวฟังไม่ขึ้นจริงๆ
โซ่บอกว่าสงสารสน แต่ทำไมไม่คิดด้วยล่ะว่า
ถ้าท็อปรู้เรื่องนี้ รู้ว่าคนที่เรารักคนที่เราไว้ใจเชื่อใจทำกับเราแบบนี้
คนที่น่าสงสารจะกลายเป็นท็อปคนที่โซ่บอกว่ารักแทน
ถ้าโซ่สงสารสนจริง โซ่ต้องทำให้สนตัดใจจากโซ่ให้ได้ต่างหาก
ไม่ใช่ทำเหมือนกับให้สนมีความหวังต่อไปเรื่อยๆ โดยการยังเอาตัวเองเข้าไปผูกพันธ์กับสนอยู่แบบนี้
แต่นี่แหละน้า ชีวิตคน ไม่ใช่นิยายที่โรยด้วยกลีบกุหลาบ
ยังไงก็ตาม ขอให้ความรักปัจจุบันของท็อปมั่นคงและสดใสนะจ้ะ
:L2:
-
สงสารโซ่ก็สงสารนะ
แต่โซ่เห็นแก่ตัว :z6:
ถ้าท็อปไม่รู้ก็คงคบไปเรื่อยๆ
แล้วจากสงสารก็จะกลายเป็นรัก
ในที่สุดก็ไม่พ้นจับปลาสองมือ
สงสารไม่จำเป็นต้องนอนด้วย
แล้วคนที่เจ็บปวดที่สุดก็คือท็อปกับสน
ไม่ว่าโซ่จะเลือกใครอีกคนก็ต้องเจ็บ
ท็อปใจเด็ดเดี่ยวมากขอชม
เจ็บตอนนี้มันจะน้อยกว่าถ้าปล่อยทิ้งไว้
เข้าข้างท็อปเต็มที่เลย :L2:
-
เกลียดคำพูของโซ่ที่ว่า กูไม่อยากให้อยากให้มึงคิดมาก มันเป็นคำแก้ตัวที่น่ารังเกียจมากๆ
มันสมควรแล้วที่ท็อปตัดสัมพันธ์ไปแบบนั้น ยอมทำให้คนรักเจ็บช้ำเพียงเพราะสงสารคนอื่น คนอะไร
แต่ก็อยากให้สองคนนี้ยังคบกันอยู่นะ(เอายังไงเเน่ว่ะกู)
อิอิ
ปล.ตอนนี้แอบน้ำตาซึม
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
โซ่ใจร้ายเกินไปละ
เพราะ เมา....ถ้าตอบอย่างนี้ ถ้าเมาอีกก็ไปกับคนอื่นอีก ว่างั้นเถอะ
ท็อปอัพ สู้ๆ เจ้าค่ะ
-
สงสารท็อปน่ะ แต่ก็นั่นแหละดีกว่าคบต่อไปแล้วเจอกับเรื่องเดิม ๆ สู้หาคนใหม่ที่จริงใจกว่าดีกว่า :เฮ้อ: คนแรกที่เรารักก็ไม่จำเป็นจะต้องเป็นคนสุดท้ายในชีวิต
-
:m15: :m15:
สั้นๆ
แต่โคดเศร้าเลยอ่าาา
ท็อปสู้ๆน้าา
ถ้าโซ่ไม่ไปมีอะไรกับคนอื่นก็จะเชียร์ต่ออยู่หรอก
ตอนนี้ไม่ไหวๆ
เครียดแทนเลยทีเดียว
-
ท๊อปเข้มแข็งมากๆ o13
บางทีเราก็ต้องใช้เวลาอยู่กับตัวเองใคร่ครวญดีๆเหมือนกัน
ยังไงถึงจะรักเค้ามากยังไง ก็ควรรักตัวเองให้มากกว่า....ดีที่สุด
ถ้าความรักของเราเค้าลืมไป..ด้วยน้ำเมาหรือด้วยอะไรก็แล้วแต่
ก็ปล่อยเค้าไปดีกว่า :m17:
-
โห..ตอนนี้อ่านแล้วเจ็บบบบ
เจ็บแทนท็อปเลยอ่ะ
-
เจ็บปวดกับคำแก้ตัว แต่ก็นั่นแหละ ความผูกพันมันตัดกันไม่ขาดภายในวันเดียว
ให้เวลารักษาแผลใจ เมื่อใจเข้มแข็งและให้เวลากับการคิดทบทวน เมื่อนั้นก็จะได้
คำตอบ เป็นกำลังใจให้ ท๊อปนะครับ +1 ให้ด้วยนะครับ :กอด1:
-
ยิ่งเเก้ดูเหมือนจะทำให้โซ่ดูเเย่ไปกันใหญ่
สงสาร ชักเริ่มเกลียดคำนี้ซะเเล้วสิ
พูดมาได้ :เฮ้อ:
-
ทำกันได้เน๊อะ
ผมว่า สนอะไรนั่นก็อ่อยซะเต็มที่เหมือนกันแหละ
-
:serius2:สงสารน้องท็อปจังและ ก็เกลียด ไอ้น้องโซ่ :beat:
-
เลิกกันแล้วจริง ๆ เหรอ :monkeysad:
-
ครั้งหนึ่งปอนเคยพูดกับโซ่ว่า
... ความรักที่แท้จริงไม่ได้เจอง่ายๆ และการได้มาครอบครองก็ยากที่สุด...ดังนั้นเมื่อได้มาแล้ว ก็อย่าทำลายมันด้วยมือตัวเอง...
เสียดายคำสัญญาที่โซ่เคยรับปากกับปอนว่าจะไม่ทำให้ท็อปเสียใจ
โซ่...อยากเก็บเธอไว้ทั้งสองคน
ท็อป...เรายังรักกันอยู่หรือเปล่า
สน...ทั้งรู้ก็รัก
ความทุกข์ทำให้คนเราหัวใจแกร่งขึ้น แต่กว่าหัวใจจะแกร่งอย่างวันนี้คงเหนื่อยไม่น้อยเลยนะท็อป :L2:
เพราะรักใช่ไหม
-
โกหก
เกลียดคำนี้ที่สุด!!!
+1 ให้ครับ
แต่ตอนนี้ก็คงมีคนดีมาดูแลพี่ท๊อปแล้วเนอะ อิอิ
-
เกลียดคนเห็นแก่ตัวที่สุด.................
พูดมาได้เพื่อให้ไม่คิดมาก..........แต่คงลืมคิดไปว่าถ้าเกิดมารู้ทีหลังมันจะเจ็บมากกว่า่เดิมเท่าไร.......
คำโกหก.....มันแตกต่างจากเหตุผลมากนะ.....
เกลียด...เกลียดที่สุดคนชอบโกหก................
นนท์ว่าพี่ท๊อปเลิกไปเหอะ....คนเลวๆอย่างนั้น....สักวันเค้าก็คงทำแบบนั้นอีกแหละ....ในเมื่อมันเป็นสันดาลไปแล้ว
:o12: :o12:
-
สั้นๆๆแต่โครตเศร้าอ่าพี่ท็อป
มาต่ออีกนะคับ
เป็นกำลังใจให้นะคับ
บะบาย :bye2: :bye2:
-
ตอนเเรกอ่านจบแล้ว
พอมาอ่านตอนที่พี่ตอบคำถาม
แสดงว่าพี่กับพี่โซ่เลิกกันจิงๆๆแล้วอ่าสิคับ
ขอบคุณนะคับสำหรับเรื่องราวดีดี
บะบายอีกรอบ
-
มา +1 ให้กำลังใจคุณท็อปนะครับ :L2:
เพิ่งได้เข้ามาอ่านเรื่องนี้ครับ
คุณท็อปตัดสินใจ (ในตอนนั้น) ได้ถูกแล้วล่ะครับ
ผมก็ว่ามันเป็นทางออกที่ดีที่สุดแล้ว
เวลาจะช่วยรักษาและทำให้อะไรๆ ดีขึ้นได้บ้างนะครับ :m15:
ปล. เดี๋ยวจะไปไล่ตามอ่านเรื่องตอนมัธยมด้วยครับ
ปล. 2 เพิ่งๆ ไปดู X-Men เหมือนกัน สนุกดีครับ
-
ผมคิดว่าพี่ท็อปตัดสินใจถูกแล้วละ
ตลกตรงบอกว่า สงสารสน แล้วบอกว่ารักท็อป
สงสารสนแล้วไม่สงสารท็อปหรือไง ท็อปน่าจะเป็นคนที่โซ่คิดถึงคนแรกนะ
หาใหม่ดีกว่า... ปล่อยเค้าไปเถอะ
ผมเชื่ออยู่อย่าง อะไรที่แย่งเค้ามาก็ต้องโดนคนอื่นแย่งต่อนั้นละ ไม่ต้องเสียดายคนแบบนี้เลย ไม่มีค่าให้แม้กระทั่งความเสียใจ
อินจัดวะ
***อิดิท เพิ่มนิดนึง
ไปอ่านอีกรอบมาแล้ว ทำไมคืนนั้นที่พี่ท็อปไปเจอ แล้วโซ่ยังไม่ตามท็อปอีกอะ ยังกลับไปอยู่กับสนอีกเหรอ คิดดูดิ อย่าไปสนใจเลย...
อยากอ่านต่อแล้วววววววว ค้างสุดๆ อินมากๆ
-
ไม่ว่าจะยังไง ผมว่าเขาก้อไม่ซื่อสัตย์อยู่ดี
แถมถ้าไม่จับได้ ก้อคงไม่เล่าความจริงแน่
ความเห็นส่วนตัวผม ผมว่าเลิกดีกว่านะครับ
เจ็บแค่ครั้งนี้ครั้งเดียวดีกว่า เพราะถ้าเรื่องนี้ทำผิดได้แล้ว
ผมว่าไม่ว่าเรื่องอะไร ก้อทำได้หมดทั้งนั้นแล้วล่ะครับ
ไม่ว่าปัจจุบันคุณจะอยู่กับใคร
ขอให้อย่าเจอเรื่องแบบนี้อีกล่ะกันนะครับ
-
สุดๆๆๆ
เจอแบบนี้ใครจะทนไว้ครับบ :call:
-
".....คนที่เคยอ่อนหวาน ไม่นานก็มาอ่อนไหว...เปลี่ยนแปลงไปคล้ายเธอยิ่งห่าง
ถ้าใจที่เคยให้ฉันมันจืดมันจาง ก็สมควรจะแยกทางไม่ใช่นอกใจ...
อย่าเลยอย่าโกหกฉัน บอกกันให้มันเปิดเผย...ดีกว่าทำเฉยบอกมาเลยว่าเธอมีใหม่
อย่าเอาคนมาทีหลัง...มาแบ่งปันใจ ฉันขอบอกเอาไว้ไม่อยากเป็นสอง
คิดว่าฉันดีพอไม่ยอมขอเป็นรอง
ครึ่งใจเธอเจอใครจับจอง...จะมองหน้าใครได้ไง
ถ้าทางนั้นดีจริง ก็ควรจะทิ้งทางนี้ไป
ฉันยินดีจะยอมตัดใจเลือกไปซักทาง"
แด่ ท็อป
:L2:
-
:sad4: ไม่ไหวแล้วววววววววววววววววววววววววววววววววววววว :m15:
-
ท็อป ตัดสินใจได้ถูกแล้ว ที่ถอยออกมา o13 o13
อยากเชียร์ปอนด์จัง :o8:
-
เหตุผลน่า :z6: :beat: :beat: :beat:
ตาโซ่เอ้ยยยยย :bye2: :bye2:
-
โห อ่านแล้ว เพลงที่คุณ Ryze เอามาลงมันก็แว่วขึ้นมาเหมือนกันเลยครับ
.
.
โซ่ เอ๊ย แถวบ้านข้า เค้าเรียกเห็นแก่ตัว นะเอ็ง
.
อินไปด้วย
-
เศร้านะ แต่ท็อปก็ตัดสินใจถูกแล้ว
โซ่ไม่จริงใจกับท็อป ถึงจะบอกว่ารัก แต่ก็เห็นแก่ตัว
โซ่แคร์ความรู้สึกสนมากกว่าท็อปได้ยังไง
ข้อแก้ตัว ฟังไม่ขึ้นสุดๆ
เสียดายเวลาที่ผ่านมาด้วยกันจัง
:เฮ้อ: คนไม่มั่นคงก็งี้อ่ะ เซ็ง
-
อ้ากกกกกกกกกกกกกกก พี่ท็อปปป มาต่อเลยอ่ะ :serius2: :เฮ้อ:
อยากรู้ต่อแล้ว
กลับไปอ่านทำความเข้าใจอีกรอบ
รู้สึกเหมือนพี่โซ่ไม่มีความพยายามที่จะง้อ พี่ท็อปยังไงไม่รู้อ่ะ แบบพี่ท็อปบอกแค่นี้ก็ไปแล้ว
ทำไมการกระทำไม่เหมือนกับคำพูดเลยอ่ะ บอกว่ารักพี่ท็อป แต่ทำได้แค่นี้
ปล.ต่อด่วน อยากรุ้เรื่องรักครั้งใหม่แหละ(หรือป่าวว้า) :กอด1: :L2:
-
เป็นกำลังใจให้นะครับ :L2:
-
เศร้าอ่ะ :o12:
-
นี่แหละ
คนที่รักกันมาก
เลยทำใจไม่ได้ที่จะผิดหวังกับคนที่เรารัก
อละไม่อาจให้อภัยได้ถ้าเค้าทำผิด
-
เส้าๆๆๆๆๆๆ
เสียดายเวลาที่พี่โซ่ กะ พี่ท็อป ทำด้วยกันมาชะมัดเลยย
สามสี่ปีอ่า
เง้อๆๆๆๆ
เสียดายๆๆๆๆๆ
ฮือๆๆ
พี่ท็อปมาต่อเรวๆๆนะ
-
^
^
^
จิ้มน้องใหม่ รีบน
-
เฮ้ออออ เข้าใจความรู้สึกของพี่ท๊อปนะครับ คงเศร้าแล้วก็เจ็บปวดมากมาย
แต่เวลาคงช่วยให้อะไรหลายๆ อย่างดีขึ้นใช่ไหมครับ
อยากรู้จังว่าตอนนี้ใครคือคนที่อยู่ข้างๆ พี่ท๊อป (ความรู้สึกตัวเองบอกว่า "พี่ปอนด์")
แต่ไม่ว่าจะเป็นใคร ถ้าพี่ท๊อปมีความสุขจริงๆ ก็ดีใจด้วยนะครับ
แต่เหตุการณ์คราวนี้ พี่โซ่สมควรได้รับบทเรียนจริงๆ แหมๆ มันน่านัก :m16:
แล้วมาต่อไวๆ นะคร้าบ :L1:
-
เพราะเมา รึเพราะมีใจ :m31:
-
ท็อป... เข้มแข็งจริงๆครับ....
-
เป็นผมก็ทำแบบท็อป อ่า ครับ
สู้ๆ ครับ :o12: :o12:
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: ถ้าโซ่มีเหตุผลที่ดีกว่านี้ ก็ัยังอยากให้ท็อปอภัยนะครับ แต่นี่บอกว่าไม่คิดอะไร ต่อมาก็บอกว่าสงสาร แล้วก็เมา สุดท้ายกลัวท็อปคิดมาก สรุป มันแก้ตัวมะขึ้นอ่ะ :serius2: :serius2:
-
ฮึ่ยยยย
อะไรกันเนี่ย
เข้ามาอ่านอีกรอบตอนที่พี่ท็อปมีปัญหากันกับพี่โซ่
ก็ยังเศร้าอ่ะ
น้ำตาไหลพรากเลย :sad4:
คิดอีกทีก็เจ็บใจแทนพี่ท็อปอ่ะ
ถ้าพี่โซ่มั่นคงในรักนะ
ก็คงไม่เป็นแบบนี้อ่ะ
อย่างงี้ เค้าเรียกว่า "โลเล" นะเว้ยเฮ้ย
ปล.เป็นกำลังใจให้พี่ท็อปสู้ๆต่อไปคร้าบบบ
-
โห อ่านแล้ว เพลงที่คุณ Ryze เอามาลงมันก็แว่วขึ้นมาเหมือนกันเลยครับ
.
.
โซ่ เอ๊ย แถวบ้านข้า เค้าเรียกเห็นแก่ตัว นะเอ็ง
.
อินไปด้วย
แสดงว่าเราก็มาจากยุคเดียวกันอ่ะสิ :o
-
:impress:มารอค้าบ
-
แสดงว่าเราก็มาจากยุคเดียวกันอ่ะสิ :o
555 เพลงมันร่วมสมัยตะหาก
มาต่อเร็วๆนะครับ คุณท๊อป
-
ขอแสดงความเห็นหน่อยนะคะ ส่วนตัวแล้วก็ไม่ปลื้มกับการกระทำของโซ่้เท่าไร
แต่เมื่อท็อปมาบอกเองว่าอยากให้เป็นอุทาหรณ์ ถ้าหากโซ่แก้ไขตัวเองได้ เราก็ควรมองที่ปัจจุบันใช่ไหมคะ
คงไม่มีใครไม่เคยทำผิด แต่ก็อยู่ที่ท็อปว่าทำใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นได้มากน้อยแค่ไหน แต่ละคนคงต่างกัน
ขอบคุณที่ท็อปเขียนเรื่องราวมาให้อ่านกัน ชีวิตคู่อยู่ที่คนสองคนจริงๆ ว่าจะประคับประคองกันไปได้ไหม
ถ้าไม่ได้ ชีวิตก็ยังดำเนินต่อไป ให้อภัย คู่ของเราอาจไม่ใช่เขาค่ะ
-
ยังรอตอนต่อไปนะคะ :impress2:
-
รอค้าบบ
อึดอัดมากๆๆๆๆๆ
โซ่แมร่ง
:seng2ped:
ไม่ชอบเลยวะ
-
แง้ๆ มารอ ท็อปอัพ....
ตอน 7 ๆ
แง้ๆๆๆๆๆ
-
เข้ามานั่งรอท็อปด้วยคน
:z2:
-
แหะๆๆๆๆ
เข้ามารอรับโทษค๊าบบบบ :m15:
วันนีิ้ไม่ได้ต่อให้นะ ไว้เด๋วพรุ่งนี้หัวค่ำเข้ามาต่อให้ครับผม ไม่เกินเที่ยงคืนนะจ๊ะ
-
รับทราบเจ้าค่ะ
ไปนอนละ----ฝันดีเน้อ ท็อปอัพ ((ชอบชื่อนี้ของตัวจัง))
บ๊ายๆ.... :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
-
เข้ามาให้กำลังน้องท็อปค่ะ :L1:
-
"กูไม่อยากให้มึงคิดมาก"
โซ่ตอบแบบนี้ขอบอกว่าเห็นแก่ตัวมาก ๆๆๆๆ เพราะโซ่ลืมไปว่าความลับไม่มีในโลก การที่เรารู้เองทีหลัง กับการที่รู้จากปากคนที่รัก ไม่ว่าแบบไหนก็เสียใจเหมือนกัน แต่แบบหลังอาจจะรู้สึกดีกว่าที่ได้รู้จากคนที่เรารักเอง
"ปล่อยกูไปเถอะนะ ก่อนหน้านี้ ไม่มีมึง กูก็อยู่มาได้ มึงเองก็อยู่ได้...เราก็แค่กลับไปเป็นเหมือนก่อนที่จะรู้จักกัน""
ประโยคนี้ชอบมากเพราะเคยทำกับคนที่เรารักแล้ว และเราเองก็อยู่ได้ แต่ทำไมเขาต้องตามหาเราอีกเขาบอกว่าไม่แคร์ความรู้สึกเขาเลยทั้งที่เขาบอกว่าเขาไม่เคยคิดอะไรกับเรา
-
ง่า เศร้าอีกแล้ว :เฮ้อ:
ไม่รู้แหละเชียร์ให้คนปัจจุบันของท็อปเป็นโซ่อ่ะ
คนเรามันก็ต้องมีผิดพลาดกันบ้างล่ะน้า เฮ้อออ เครียดดด :serius2:
-
วัันนี้ไม่เห็นพี่ท็อปมาต่อเลยอ่า
ไงผมจะรออ่านนะคับ
เป็นกำลังใจให้เสมอคับ
บะบาย :bye2: :bye2:
-
รับทราบครับคุณท็อป...รออ่านต่อนะครับ :กอด1:
ปล. อ่านเรื่องตอนมัธยมจบแล้วครับ
ถ้าเหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้คุณท็อปและคุณโซ่ต้องเลิกกันจริงๆ ก็น่าเสียดายมากๆ นะครับ :m15:
คุณทั้งสองคนผ่านอะไรกันมาเยอะจริงๆ แต่ยังไง "ความซื่อสัตย์" ก็เป็นเรื่องสำคัญนะครับ
เอาใจช่วยครับ อยากให้จบลงได้ด้วยดีจริงๆ
-
รับทราบค่าาา
รอพรุ่งนี้
:L2:
-
พี่ท็อปคร๊าบบบบบบบบบบบบ
มาต่อเร็วๆงาบบบบบบบบบบ
ค้างอย่างแรงงงงงงงงงงงงงงงงงง
ปล.ถ้านนท์เปงพี่ท็อปนะนนท์จะลองอยู่ห่างๆกะโซ่ก่อนอะ.......แล้วลองตัดสินใจอีกที
ปล2.ถ้าเกิดว่านนท์เปงพี่ท็อปแล้วตอนนั้นนนท์คบกะพี่ปอด์นก็จะตะขิดตะขวงใจอะ.......5555+++
ปล3.อยากจะบอกว่าอินมากๆร้องไปหลายรอบเลยอะ..... :m15: :m15:
-
มารอตอนต่อไป :z13:
ขอให้ท็อปมีความสุขกับปัจจุบันครับ :bye2:
-
อารมณ์นี้เลย :o12:
-
มะวานนี้รอตั้งนาน วันนียังไม่มาอีกเหรอพี่ท็อปปปปปป :call: :call: :z13:
-
อ่านเรื่องตอนมัธยมจบแล้วนะ
มารอตอนต่อไปด้วยคน
เอาไงดี แอบอยากให้ท๊อปให้อภัยโซ่อะ
:n1:
-
มารอท็อปก่อนเที่ยงคืน อิอิ o22
-
อ่านถึงตอนปัจจุบันแล้วนะครับ
มาต่อไว ๆ นะ
หลังเที่ยงคืนเดี๋ยวกลับมาอ่านะครับ
:bye2:
-
รออ่านต่อคับ
-
อ่านแล้วก็อืมม.....
เข้มแข็งจังเลย แต่ก็นะ
ต้องมีเสียใจเสียน้ำตาอยู่แล้วเป็นธรรมดา
รอเที่ยงคืน
-
:sad4: เลยเที่ยงคืนแล้วอ่ะ
แวะมารอตามสัญญาคับ
:call:
-
จะเที่ยงคืนครึ่งแล้ว
ยังไม่มาอีกหรอ
ง่วงนอนมากมาย
เดี๋ยวมาอ่านพรุ่งนี้นะคะ
:L2:
-
ท็อปหายปายหนายยย :sad4:
พรุ่งนี้วันหยุด ขอสองตอนรวดได้ป่าวครับ ???
ไปนอนก่อนละ :t3:
-
ขอโทษครับ มาสายอีกแล้ว :monkeysad:
ยอมรับ ว่าเขียนตอนนี้ แล้วน้ำตาไหลออกมามากมาย
ต้องไปนั่งคิดอะไรคนเดียว สงบใจ
แล้วบอกตัวเองว่า มันเป็นเรื่องที่ผ่านไปแล้ว
ตอนนี้ผมพร้อมแล้วครับ
............................................
ตอนที่7
โซ่หายไปจากชีวิตผมเกือบสัปดาห์
พรุ่งนี้จะเรียนซัมเมอร์แล้ว...รู้สึกผิดที่โกหกแม่ว่าฝึกงาน
แต่ถ้าไม่บอกไปแบบนั้น แม่คงซักต่ออีกยาว
ปอนด์มาหาผมเกือบทุกวัน
หลังจากที่ไอ้โซ่มาวันนั้น ผมไม่ได้โทรไปว่าอะไรมัน
แต่มันเอง ที่วันรุ่งขึ้นมาหาผม แล้วมาขอโทษ
แต่ผมเข้าใจ ว่ามันหวังดี
ชีวิตผมช่วงนั้น บอกตามตรง มันนิ่ง
มันเหงา มันเงียบ มันไม่มีสีสันเลย
ผมยังพูดคุยกับคนอื่นได้ตามปกติ เหมือนผมไม่เสียใจ
แต่ข้างในใจผม มันชา มันไม่รู้สึกอะไรเลย
ไม่สุข แล้วก็ไม่ทุกข์
มันนิ่งเฉยซะจนน่ากลัว
แต่คืนก่อนไปเรียน หัวใจกลับเต้นรัว
นอนไม่หลับ แค่คิดว่าอาจจะได้เจอกับใครบางคน
ยอมรับว่าสับสน ใจนึงอยากเจอ อีกใจไม่อยากแม้แต่จะเห็น
กลัวจะเห็นเขาอยู่ด้วยกัน กลัวจะเห็นเขายิ้มให้กัน
กลัวตัวเองจะทำใจไม่ได้
แต่อีกเสียงหนึ่งในห้วงความคิด
ก็บอกกับตัวเองว่า ต้องเข้มแข็ง ต้องยอมรับความเป็นจริง
ไม่อยากจะกลับไปเจ็บอีกแล้ว ต่างคนต่างอยู่
ตอนนี้อาจจะยังตัดใจไม่ได้
แต่ซักวัน มันก็จะกลายเป็นแค่อดีต ที่เลือนลางในความทรงจำ
ผมยังมีเพื่อนที่รักผม และหวังดีกับผม
ยังมีพ่อ แม่ ที่รักผมอย่างบริสุทธิ์
ยังมีอนาคตที่ต้องไขว่คว้า
ชีวิตผมมีคุณค่า เกินกว่าจะต้องมาเสียไปให้กับความไม่ซื่อสัตย์ของใครคนหนึ่ง
วันนี้ บอกตัวเองไว้ว่า อดีตเป็นสิ่งที่ผ่านไปแล้ว ไม่มีวันย้อนกลับมาได้
ควาทรงจำดีๆ ก็จะอยู่ตลอดไป เพียงแต่มันคงจะฝังลึกลงไปในส่วนลึกของหัวใจ
ความสุข ที่จะไม่ลืมเลือนไปตลอดชีวิต
ความรัก...ครั้งแรก ที่จะตราตรึงไปตลอดกาล จนถึงลมหายใจสุดท้าย
เพียงแต่วันนี้ ไม่มี "คนรัก" อีกแล้วก็เท่านั้น
ถึงเวลาที่ต้องรักตัวเอง และกลับมากอดตัวเอง ปกป้องตัวเอง
สร้างกำแพงป้องกันหัวใจ ไม่ให้ใครก้าวเข้ามา...อย่างน้อยก็ตอนนี้
ลาก่อน..."ความรัก" แสนหวาน
.
.
.
.
.
น้ำตาค่อยๆไหลออกมา เปื้อนแก้ม เปื้อนหมอน
แต่ไม่มีแม้เสียงสะอื้นสักเพียงนิด
ครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้าย ที่จะเสียน้ำตาให้กับเรื่องที่ผ่านไป
แล้ววันพรุ่งนี้ จะเริ่มชีวิตใหม่...อย่างเข้มแข็ง ด้วยตัวของเราเอง...
................................................................
-
สั้นๆ เศร้าๆ สงสารท็อป :m15:
-
:m15: ทำไมยิ่งอ่านยิ่งเศร้าจังเลย
ดีใจที่ผ่านตรงนั้นมาแล้ว
-
เศร้าด้วย :o12:
แล้วจะมีเศร้ากว่านี้อีกมั้ย ท็อป
:L1:ขอบคุณคับ ท็อป :กอด1: +1 กว่าจะผ่านตรงนั้นมาได้ :เฮ้อ:
-
รอโซ่กลับมานะครับ
โซ่สู้ๆ เชียรอยู่นะ
แบบว่า เราเข้าใจอ่ะ
(แต่คราวที่แล้วด่าไปแล้ว 5 5 5)
เข้าใจที่ว่ารักกานมาก ผูกพันกานมาก กลับมาง้อสะ!!!!
-
ใช่ค่ะการรักตัวเองเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด
บวกกับความรักของพ่อแม่และเพื่อนที่คอยเกื้อหนุน
ก็ทำให้ท๊อปเข้มแข็งจนผ่านมันมาได้แล้วนี่ :L2:
-
ขอให้ท็อปเริ่มต้นชีวิตใหม่ อย่างเข้มแข็ง :m5:
ฟ้าหลังฝนย่อมสวยงามเสมอ
-
:กอด1:
-
ท๊อปสู้ๆ :L2:
เก็บไว้เป็นความทรงจำ กับรักแรกแม้มันจะเจ็บปวด แต่ก็ยังมีความรู้สึกดีที่ได้คิดถึงนะ ว่ามั้ย
-
โห...สั้นแบบเศร้า ๆ
ได้ใจ ได้อารมณ์มากก
-
:กอด1:
:L1:
ขอบคุณค่ะ
-
กลับมาอีกรอบ ยังไม่นอนอ่ะ :really2:
เวลาที่ผ่านไปแต่ละวัน มันก็เป็นตัวช่วยที่จะพิสูจน์ความจริงใจของโซ่อ่ะนะ
ว่าโซ่รักท็อปมากแค่ไหน จะยอมปล่อยท็อปไปจริงๆเหรอ???
อย่าร้องเลยนะ มีเพื่อนในเล้าเป็นกำลังใจให้นะครับ o13
-
+1 ให้กำลังใจท็อปนะครับ :กอด1:
เข้าใจความรู้สึกเลยครับว่ามันทรมานแค่ไหน
แต่ในที่สุดมันก็จะผ่านไปจนได้นะครับ
:m15: ว่าแต่โซ่จะจบแค่นี้จริงๆ เหรอ เสียดายเรื่องดีๆ มากมายที่เคยทำร่วมกันมานะครับ
รออ่านต่อแล้วกันครับ
-
:L2:
สู้ๆๆค่ะ
เศร้าเลย
-
รออ่านทั้งวันเรย ดีใจที่คุณท็อปมาต่อนะคับ...ไงซะเรื่องราวไม่ดีๆ เด๋วก็จะผ่านไปเองแหละ อนาคตยังอีกยาวไกล ไม่ต้องคิด+เศร้ามากนะคับ ^^
-
ดีใจที่ท็อปผ่านช่วงเวลานั้นมาได้ :m15:
ผมยังมีเพื่อนที่รักผม และหวังดีกับผม
ยังมีพ่อ แม่ ที่รักผมอย่างบริสุทธิ์
ยังมีอนาคตที่ต้องไขว่คว้า
ชีวิตผมมีคุณค่า เกินกว่าจะต้องมาเสียไปให้กับความไม่ซื่อสัตย์ของใครคนหนึ่ง
o13 o13 o13
-
^^
-
มาต่อแล้วววว
เศร้าจัง
ดูเหงาๆ
โซ่หายไปไหน
ทำไมยังไม่มาอีก
แต่สับสนอ่ะ
ใจนึงก็อยากให้โซ่กลับมา
แต่พอนึกขึ้นได้ว่า
โไปมีอะไรกะคนอื่น
ก็ไม่อยากให้พี่ท็อปกลับไปเจ็บ
อ้ากกกก
งงตัวเองแล้วว
-
รอตอนที่เจอคนใหม่อยู่น่ะครับ เสียดายโซ่เหมือนกัน เสียดายความรักที่มีให้กันมากว่าสามสี่ปี o6
-
เศร้างจัง
ยังไม่ทำใจรับบทเศร้างเลยเนี่ย :sad4:
-
เดาต่อไม่ถูกเลยว่าจะเป็นยังไง
พี่็ท็อปเขียนให้เดาทางไม่ออกเลยอะ
ยังไงก็ มาต่อไว ๆ นะครับ
ลุ้นอยู่ไม่รู้จะออกมาแบบไหน แต่ก็แอบเชียร์ปอนอะ เหอๆๆๆ
พี่ปอนสู้ ๆ :-[
-
สั้น และ เศร้า :sad4: :sad4: :sad4:
อดีตที่เลวร้าย มีค่าเพียงแค่ให้จำเป็นบทเรียน และก้อนึกถึง
อย่าไปยึดติด และจมอยุ่กับมัน
เดินต่อไปข้างหน้าดีกว่า
อย่าเศร้าเลย
โย่วววววววววว o13
-
:m15:
-
เวลาเท่านั้นจะเป็นเครื่องพิสูจน์
เป็นกำลังใจให้นะครับ
-
ป้อล่อ...ข่าวคราวเงียบหายไป 3-4 ปี
แต่กลับมาอีกที
โธ่..ท็อปคนดี
เขย่าขวัญน้องพี่
ในเล้าซะกระเจิดกระเจิง
:m8: :sad12: :เศร้า2:
ชอบกลอนของคุณ broke-back มากก ^^ ฮ่า~~~~น่ารักดี
พึ่งเข้ามาอ่าน ขอเป็นกำลังใจนะฮับ :L2: :L2:
-
อ้า เจ็บปวดจริงๆ เจ้าใจความรู้สึกนั้นดี....วันนี้จะมาต่อบ๋....
แง่มๆ ตั้งตารอเจ้าค่ะ
แอบหวังลึกๆว่า โว่จะกลับมา....ลุ้นอยู่แหละ....
แต่แค่ได้รู้ว่า ท็อปอัพมีความสุขก็สบายใจ
อะไรหลายๆ อย่างผ่านไปแล้ว ไม่สามารถหวนคืนกลับมาได้
แต่มันยังทิ้งอีกหลายๆอย่างเอาไว้เป็นคำสอน คำเตือน และประสบการณ์....
คงไม่มีใครทำให้เรามีความสุขได้เท่ากันตัวเราเอง
เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ
ติดตามๆ .....กระชากหัวใจเข้าไปเถอะ แง่มๆ....
อย่าลืมเล่าถึงความสุขในช่วงเวลานี้นะเจ้าคะ
มีความสุขกับตัวเอง และครอบครัว
คนที่รักเราไม่ได้มีแค่คนๆ นั้น
คนที่ทำให้เราเจ็บปวด.....
เอาความเจ็บปวด น้ำตา และความรัก เป็นเกราะกำบังตัวเองนะเจ้าคะ
สู้ๆ......เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ
ปล. วันนี้มาต่อด้วยนะเจ้าคะ....แง่มๆ ทวงๆ
แต่ถ้าเจ็บปวดแบบเขียนไปร้องไห้ไปอย่าง part นี้...พักไว้สักหน่อยก็ได้(กัดฟันสุดพลัง) แง่มๆ
รอคอยเจ้าค่ะ
-
ตอนนี้เขียนได้เยี่ยม กระแทกเข้าไปถึงหัวใจ
อยากให้คนอกหักได้มาอ่านจัง o13
ปล. ตาโซ่ ทำพี่ผิดหวังซ้ำซาก :z6:
-
เอ้ยยย อ่านแล้วน้ำตาไหลมาเอง
.
เป็นกะลังใจให้อ่ะนะครับ แต่ตอนนี้ก็มีความสุขใช่ป่ะ
.
มาต่อเร็วๆนะครับ
-
:o12: :sad4: :monkeysad:ต้างกว่าเดิมอีกคร้า แต่วันนี้อย่าลืมมาต่อ
-
สงสารท็อปจัง :m15:
-
เศร้ามากครับ
เป็นกำลังใจให้น้าาาา สู้้้ๆ :m15:
-
:o12:
ตอนนี้ท๊อปมีความสุข ดีแล้วนะ ดีใจที่ผ่านมันมาได้
แต่ยังแอบหวังอะ ให้โซ่...กลับมา (ยังแอบหวังให้เป็นคนข้างกายท๊อปตอนนี้อยู่เลยนะ :เฮ้อ:)
แต่เหตุการณ์มันก็ผ่านมาแล้วเนอะ...แต่ก็แอบอยากรู้ว่าตอนนี้โซ่เป็นไงบ้าง?
เล่าเรื่องโซ่ให้ฟังหน่อยสินะ สั้นๆ ก็ได้ อย่างน้อยก็เคยเอาใจช่วยโช่มาในตอนมัธยมอะ
-
แล้วมันก็จะผ่านไปนะท็อป
เป็นกำลังใจให้ค่ะ :L2:
-
เข้มแข็งนะคับ
อะไรที่มันผ่านมาแล้วมันก็ผ่านไปเอง
จงเอาตัวเองเป็นที่ตั้ง
อย่าหวั่นไหวกับอะไรง่ายๆๆ
ท่องเอาไว้ว่าสิ่งที่เจอมันเจ็บ อย่าได้เจ็บกว่านี้เลย
หักดิบไปเลย
-
:เกินคำบรรยาย :impress3:
-
เฮ้อออ สงสารพี่ท๊อปจริงๆ นะเนี่ย ช่วงเวลานั้นคงโหดร้ายสำหรับพี่ท๊อปมากเลย :m15:
ไอ้พี่โซ่นะ ทำได้ลงคอไปได้ยังไง มันน่านัก :m16:
เป็นกำลังใจให้พี่ท๊อปนะครับ แล้วมาต่อไวๆ นะครับ :L2:
-
:m15:
ซึ้ง.................
เจ็บจี๊ดเลย.........
นึกถึงมันเลย......
-
:o12:
เศร้าง่ะ
ปล.หวังว่าตอนต่อไปคงจะไม่เศร้าเท่าตอนนี้นะครับ :L2:
-
:o12:
เศร้า
ถึงจะสั้นๆก็เหอะ
เป็นกำลังใจให้พี่ท๊อปคร๊าบ :กอด1:
-
รู้สึกเศร้าตามไปด้วยเลย
ขนาดไม่ได้เจอกับตัวเอง
ก็ยังรู้สึกสองจิตสองใจและรู้สึกเจ็บเหมือนกัน
ท็อปเข้มแข็งมากนะ ที่ ณ ช่วงเวลานั้นสามารถคิดออกมาได้แบบนี้
มีพบก็ต้องมีจาก
ชีวิตยังต้องก้าวต่อไป
คนที่รักเรายังมีอยู่อีกมาก
เก็บทุกเรื่องราวที่ผ่านมา
เป็นความทรงจำที่งดงาม
เป็นประสบการณ์ที่ทำให้เราเข้มแข็งและเป็นผู้ใหญ่ขึ้น
เชื่อว่าทุกวันนี้ท็อปเข้มแข็งขึ้นแล้ว
เป็นกำลังใจให้นะจ้ะ
:กอด1:
-
ขอเป็นกำลังใจให้ครับ
แต่ตอนนี้พี่ท๊อปก็มีคนคอยดูแลแล้ว
ขอให้ดูแลกันนานๆนะครับ อิอิ
-
:o12: :o12: :o12: :o12: :o12:
เศร้าอ่ะ
เป็นกะลังใจให้ครับ
-
เป็นกำลังใจให้นะ
อ่านแล้วมันเจ็บปวดหัวใจมากมายเลยอ่ะ
แต่ยังไงชีวิตคนเราก็ต้องเดินต่อไป
ขอให้รักตัวเองมากๆนะ
-
ก็เรามีหัวใจนี่เนอะ ก็ต้องรู้จักเจ็บปวดกับความรัก
ท๊อปเข้มแข็งไว้ดีแล้วค่ะ
แต่ถึงความหลังจะทำให้มีน้ำตา มันก็ยังมีสิ่งดีๆให้จดจำอยู่เหมือนกันนี่ค่ะ :กอด1:
-
:z3: :z3:
มันสั้นจนสามารบ่งบอกได้ว่าคนเขียนคงสื่อมานออกมาแต่ละบรรทัดมันยาก
ตอนนี้พี่ท๊อปเข้มแข็งแล้วสุ้ๆนะคับ
มาต่ออีกนะขอยาวๆหน่อย
:pig4: :pig4:
-
มาต่อแล้วคร๊าบบบบบ
เมื่อวานเฟลไปนิดหน่อย ตอนนี้ตั้งสติได้แล้ว กลับมาร่าเริงเหมือนเดิม :-[
ตอนนี้ผมงานเข้านิดหน่อยนะครับ อาจจะไม่ได้มาต่อให้ทุกวันตามที่สัญญา แต่จะไม่หายไปเกินสองวันแน่นอน
ยังไงก็จะเข้ามาต่อให้อ่านกันนะ
สำหรับตอนนี้ เปลี่ยนอารมจากตอนที่แล้วหน้ามือเป็นหลังตีน
หลังจากที่เศร้ามาหลายตอนนะ...เอาใจแฟนคลับไอ้ปอนด์เต็มที่
ไหนใครเป็นแฟนคลับปอนด์ยกมือขึ้นนนนนนนน :man1:
........................................................
ตอนที่ 8
"ก๊อกๆๆ" เสียงปอนด์เคาะประตูแต่เช้า
"บอกแล้วไง ว่ากูไปเองได้"
"ยังไงมันก็ทางผ่าน แค่แวะเข้ามารับ มันก็ไม่เห็นเป็นไรนิ มึงไม่ต้องเสียค่ารถ ไม่ดีหรือไง"
"...นี่...กูถามอะไรหน่อยดิ" ผมถามมันเสียงจริงจัง
"อืม ถามมาดิ" นั่งดูทีวี ไม่สนใจ
"จะจีบกูหรอ"
"...." เงียบไปห้าวินาที
"กูก็จีบมึงมาตั้งแต่ ม.6 แล้วนิ" ตาน่ะ ยังมองทีวีนะ
"แต่กู..." พูดยังไม่ทันจบ
"แต่ตอนนี้มึงไม่มีแฟนแล้ว...กูจะจีบมึง มันก็ไม่แปลกมั้ง" แล้วมันก็หันมายักคิ้วให้ทีนึง แล้วหันกลับไปดูทีวีต่อ
"รีบแต่ตัวดิ กูหิวละ" แน่ะ เร่งกูอีก
ผมไม่พูดอะไรต่อ ส่ายหัวน้อยๆกับความกวนตีนของปอนด์
ขอโทษนะปอนด์ มึงดีกับกูมากๆ กูรู้ว่ามึงคิดยังไง
แต่ตอนนี้กูยังไม่พร้อมจริงๆ...ผมคิดในใจนะครับ
นั่งอยู่บนรถก็คุยกันเรื่อยเปื่อย ตามปกติ
ไม่พูดถึงเรื่องโซ่ หรือเรื่องจีบกันอีก
ต่างคนต่างรู้กันในใจพอแล้ว
ถึงปากไอ้ปอนด์มันจะบอกว่ามันจีบผม
แต่การกระทำมันก็เหมือนปกติที่ทำกับผมทุกวันนั่นแหละครับ
จะต่างก็แค่ช่วงนี้โผล่หน้ามาให้เห็นทุกวัน ไม่ต้องเกรงใจใครอีก
ไปถึงก็เดินไปหาข้าวกินกัน สายแล้ว แต่ก็ช่างเถอะไม่รีบร้อน
เดินเข้าห้องเรียนกันสองคน
เพื่อนๆตัวดีก็กิ๊วก๊าว แซวกันใหญ่
ปกติพวกมันก็แซวผมกะไอ้ปอนด์อยู่แล้ว ว่ากิ๊กกัน
เพราะพวกมันไม่รู้ว่าผมเป็นแฟนไอ้โซ่ ดังนั้น ในคณะ ผมกับไอ้ปอนด์ก็เป็นกิ๊กกันโดยปริยาย
"ย้ายไปอยู่บ้านเดียวกันแล้วหรอวะ ถึงมาด้วยกันได้" ไอ้ห่าเต้
"ทำไม หึงกูหรือไงละมึง" ผมตอบ
"หู๊ยยยยย มิกล้า เด๋วผัวมึงจะได้ตบกูคว่ำ" ผัวที่มันว่านี่หมายถึงไอ้ปอนด์นะ
"ไอ้สัตว์ นั่งเงียบๆไปเถอะมึงอ่ะ" ไอ้ปอนด์ครับ
นี่ละครับ เล็กๆน้อยๆในกลุ่มผม
เหมือนพวกมันจะรู้ ว่าไอ้ปอนด์คิดไม่ซื่อกับผม
เพราะไอ้ปอนด์มันเทคแคร์ผมกว่าใครเพื่อน ใครแตะผมไม่ได้
มีคนมาชอบไอ้ปอนด์เยอะนะ รุ่นี่ รุ่นน้อง รุ่นเดียวกัน มีหมด
แถมมีครบทุกเพศอีกตะหาก 5555 จัดว่าฮอตละครับนายนี้
จริงๆมันไม่ได้หล่อเว่อนะ แต่ก็หน้าตาดีละครับ ผมว่ามันดูน่ารัก มีสเน่ห์ ประมาณนั้น
บางทีผมก็สงสารปอนด์ แล้วผมก็รู้สึกผิด
จิงๆมันจะมีแฟน ก็ไม่ใช่เรื่องยาก ทำไมจะต้องมาทำอะไรเพื่อผม
จะมารอคอยผมทำไมก็ไม่รู้
ผมรู้ว่าตอนนี้ไอ้ปอนด์มันกำลังมีความหวัง
แต่มันก็คงรู้ดีที่สุด ว่าความรู้สึกผมตอนนี้เป็นยังไง
ไอ้ปอนด์รู้เสมอ อะไรควรไม่ควร
และการแสดงออกของมัน ก็ไม่ได้น่าเกลียดเลย
จะมีสักกี่คน ที่รอใครคนนึง และทำเพื่อเข้าได้ขนาดนี้
ตอนนี้ผมยังให้คำตอบตัวเองไม่ได้หรอก
ว่าผมจะเอายังไงกับปอนด์ ที่ผ่านมา ผมคิดกับมันแค่เพื่อนจริงๆ
และตอนนี้ผมเองก็ยังไม่พร้อมมีใคร ผมไม่อยากให้ความเหงา ความว้าเหว่
และความรู้สึกอบอุ่นจากมัน มาทำให้ผมตัดสินใจเลือกมัน
เพราะนั่นมันหมายถึง ผมแค่ต้องการใครซักคนเป็นที่พึ่งพิง มันไม่ใช่ความรักหรอก
ผมไม่อยากทำให้คนดีๆแบบปอนด์ ต้องมาเจ็บปวดเพราะผม
เลิกเรียนก็กลับบ้านด้วยกัน
"หาไรกินกัน" ไอ้ปอนด์ชวน
"จะกินไรอ่ะ"
"อยากกินข้าวเหนียวมะม่วง"
"แวะตลาดดิ เด๋วซื้อไปกินกัน"
แล้วผมกับไอ้ปอนด์ก็ไปเดินตลาดกัน
ได้ของกินติดมือกลับบ้านมา 3-4 อย่าง
กลับมาถึงห้องผม ไอ้ปอนด์เตรียมจานช้อน กะลุยข้าวเหนียวมะม่วงเต็มที่
"ปอกเป็นรึป่าวน่ะมึง" ผมถามว่ามันปอกมะม่วงเป็นมั้ย
"แหม เห็นแบบนี้ ไม่ใช่ขี้ๆ"
"ไม่ใช่ปอกแล้วเหลือแต่เม็ดละมึง"
"เออ รอดู ไปนั่งรอเฉยๆป่ะ" นั่น ไล่กูอีก
5 นาทีผ่านไป...
7 นาทีผ่านไป...
10 นาที่ผ่านไป...
"จะได้กินมัน ข้าวเหนียวมะม่วงน่ะ" ผมถามมัน
"เออน่า ใจเย็นสิ จะเสร็จแล้ว นั่งเฉยๆเหอะ" เอ๊ะไอ้นี่
15 นาทีผ่านไป...
20 นาทีผ่านไป...
"มึงปลูกมะม่วงอยู่หรอเนี๊ยะ" ผมไม่รอแระ เดินไปดูมันหน่อยดีกว่า
ภาพที่เห็นตรงหน้า ทำเอาผมขำขี้แตก
ไอ้ปอนมันค่อยๆบรรจงเอามีดปอกมะม่วงทีละนิดๆ
กะจะไม่ให้เสียเนื้อเลย แล้วแบบว่า เลื่อนมิดไปได้นิดนึง เปลือกก็ขาดออกมานิดนึง
20 นาทีผ่านไป มันยังปอกได้ไม่ถึงลูกเลยอ่ะ
แล้วหน้าตาแม่งแบบว่า เครียดมาก จริงจังมาก เหมือนลุ้นบอล
มือก็แบบ ฉ่ำน้ำมะม่วงหมดแล้วอ่ะ เละมาก...น่าสงสารชิบเป๋ง
"มาๆ...กูปอกเอง ให้มึงปอก วันนี้ไม่ได้กินแน่ๆ"
"อะไร รอกนิดรอหน่อยทำบ่น จะเสร็จแล้วเนี่ย เห็นมั้ย" เถียงกูอีก
"เออ ปากดีจิงๆ ไปล้างมือซะไป เละหมดแล้ว มะม่วงลูกนี้เค็มแน่ๆ ขี้มืมึงทั้งนั้น"
"หูยยย...เออๆ เร็วๆนะ" นั่น แล้วทำไมไม่ให้กูทำแต่แรก?
สุท้ายผมก็มานั่งปอกมะม่วง แล้วยกไปเสริฟถึงที่
ช้อนคนละอันแย่งกันกิน คำสุดท้ายแม่ง เอามือผลักหัวผม แล้วแย่งตักกินอย่างเร็ว
จีบกูนะเนี๊ยะ ดูมึงทำกะกูดิ๊ไอเวร
ก็ขำๆกันไป ลืมเรื่องเครียดไปไปได้เหมือนกัน
ถือเป็นพรสวรรค์ของไอ้ปอนด์มันนะ กินเสร็จ ก็นั่งเล่น play กัน
ไอ้ปอนด์มันเอามาทิ้งไว้ มันว่าเล่นคนเดียวที่บ้านไม่หนุก ทิ้งไว้นี่แหละ เวลาอยากเล่นจะได้มาเล่านกะผม
เหตุผลเหมือนจะดี แต่ไปๆ เหมือนหาเรื่องมาหาผมนั่นแหละ -*-
จนประมาณ 3ทุ่ม ผมก็ไล่มันกลับบ้าน
"พรุ่งนี้มารับนะ"
"เออ" ไม่ห้ามแล้วครับ ห้ามไปก็เท่านั้น
"กูกลับไปแล้วอย่าแอบร้องไห้ละ" เวร จี้ใจดำ
"...เออน่ะ กูจะร้องไห้ทำไม"
"คิดถึงกูจนร้องไห้ไง"
"Kเห๊อะ มึงรีบไปเลยนะ ก่อนจะโดนตีนกู" แล้วผมก็ไล่ถีบมัน
ก็ขำๆครับ ปิดประตูห้องแล้วก็ยืนคิด
อย่าดีกับกูมากไปกว่นี้เลยนะปอนด์ กูไม่อยากหวั่นไหว
กูยังไม้พร้อมจริงๆ...แลวก็บอกตัวเองว่าต้องใจแข็งให้มากๆ
ไม่ว่าจะกับไอ้ปอนด์...หรือไอ้โซ่ก็ตาม
จะไม่คิดถึงใครทั้งนั้น จากนี้ไปจะมีแต่ตัวเรา...พอแล้ว
...............................................................
-
โซ่อ่า~~~
ฮือๆๆ
-
ทุกอย่างต้องใช้เวลานะค่ะ ^^
แล้วเหตุการณ์ร้ายๆก็จะผ่านไป
ถึงแม้ก่อนที่มันจะผ่าน เราจะเจ็บบ้าง อะไรบ้าง แต่เราก็จะเข้มแข็งขึ้นนะจ้า
:L2: :L2: สู้สู้ค่า
-
หือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ.............
โซ่....ไปไหน....
ทำไม....ต้องเปงแบบนี้..... :o12: :o12:
-
ปอนด์น่้ารักอะ
อิอิ
-
ปอนด์คนดี..น่ารัก
ท๊อปจะลืมโซ่ได้หรอ
-
เอ......?
นี่ตอนที่แปดไม่ช่ายอ่ออออออค๊ะ
งงอ่า
หรือว่าเราเข้าจัยผิด
-
เข้ามาเป็นแม่ยกปอนด์
ปอนด์น่ารักมาตลอดเลย
ถึงแม้จะชอบท็อป แต่ปอนด์ก็วางตัวอยู่ในฐานะเพื่อน
เพื่อนที่คอยอยู่เคียงข้างเสมอ
เพื่อนที่ไม่เคยคิดจะทำร้ายหรือมาแทรกความรักของโซ่กับท็อป
เพื่อนที่ไม่เคยคิดจะแย่งท็อปออกมาจากโซ่
เพื่อนที่รู้ว่าอะไรควรทำ อะไรไม่ควรทำ เหมือนอย่างที่ท็อปบอกเลย
ต่างกับสนที่ไม่รู้ว่าอะไรควรอะไรไม่ควร
ความรักของปอนด์งดงามจริงๆ
ไม่ต้องได้ครอบครอง ขอเพียงคนที่เรารักมีความสุขก็พอ
ไม่นึกว่าจะมีคนแบบปอนด์อยู่จริงๆนะเนี่ย
เป็นกำลังใจให้จ้า
:L2:
-
เชียร์ปอนด์ครับ
พี่ปอนด์คงรักพี่ท๊อปน่าดู ไม่สนใจใครเลย
ดีกว่าโซ๋ซะอีก
ปล.พี่ท๊อปนี่ตอนที่ 8 ครับ - -* ท๊อปปิคพี่บอกตอนที่ 9
-
^^
-
:เฮ้อ:
จาเป็นไรมั๊ยอะ
ถ้าแอบเป็นแฟนคลับโซ่~
:call:
โซ่จะกลับมาสักกะติ๊ดไหมอะ~~~~~~~
แล้วนี่ก็ :กอด1: ท๊อปนะ
-
:m15:คนที่เรารักกับคนที่รักเรา แค่สลับคำ2คำ แต่ความหมายช่างต่างกันมากมาย คนที่เรารักต่อให้เขาทำกับเราเจ็บช้ำแค่ไหนเราก็ยังคงรักเขาอยู่ (เข้าใจว่าท๊อปยังรักโซ่มาก ๆ แต่ด้วยทิฐิและความเสียใจจึงต่องปิดกั้นตัวเอง) ส่วนคนที่รักเราต่อให้เขาทำดีแค่ไหนเราก็ไม่อาจรักเขาหมดหัวใจได้ (ส่วนปอนด์ท๊อปก็เริ่มหวั่นไหวในสิ่งที่ปอนด์ทำ):m15:
-
เข้ามาลงชื่อ เชียร์ปอนด์ อีกคน
ปอนด์น่ารักมาก
ปล.เพิ่งอ่านแต่ชอบเรื่องนี้จัง
ขอสมัครเป็น แฟนคลับ ครับ
เล็ก
-
เรื่องราวอ่านแล้ว ดีขึ้น
แต่ก็แอบเศร้า สู้ๆๆ ครับ :o12:
-
อย่าให้อดีตมาปิดกั้นอนาคต
-
เอ่อ ทำไมโซ่ว่าง่ายกว่าที่คิดไว้นี่ :z3: :z3:
ผิดหวังซ้ำซาก :beat: :beat:
แต่ยังไม่เชียร์ปอนด์นะ :z1:
-
เปลี่ยนไปเป็นเชียร์ ปอนด์ละ ฮุๆ โซ่นี่ท่าทางจะไม่รุ่ง เอิ๊กๆ
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ ท็อปอัพเจ้าค่ะ
สู้ๆ....
ปล.ตามมาอ่านแม้กระทั่งเม้นละหงะ แง่มๆ
ติดมากๆเรื่องนี้....รอต่อไปเจ้าค่ะ
จะมาต่อเมื่อใดหนอ..
-
อืมเศร้าได้อีก :sad4: :o12:
โซ่ก้อนะละในฐานที่เข้าใจ :m31: โครตแก้ตัว
แต่ปอนน่าร้ากมากมายอ่ะเชียปอน สู้ๆ อิอิ
:z2: :z2: :z2:
-
จะปิดประตูลั่นดานเลยหรือท๊อป
น้ำหยดลงหิน ทุกวันหินมันยังกร่อน
เป็นกำลังใจให้ท๊อปนะครับ +1 ให้ด้วย
-
ทุกอย่างมันใช้เวลาครับ อยู่ที่ว่าท็อปจะให้โอกาสตัวเองหรือเปล่า ผมเองก็เคยเลือกที่จะอยู่กับคนที่รักเรามากกว่าคนที่เรารักเค้า แล้วผมก็คิดไม่ผิดจริง ๆ ทุกวันนี้เรามีความสุขมาก
-
ปอนด์น่ารัก เสมอต้น เสมอปลายดีอ่ะ เชียร์ปอนด์ด้วยอีกคนครับ :impress2:
-
:yeb: :yeb: :yeb:
เชียร์ปอนด์
-
อยากเชียร์ปอนด์นะ
แต่ชื่อเรื่องก็บอกว่า "โซ่ กะ ท็อป"
เลยรอโซ่อยู่นะ
โซ่หายยยย
-
เชียร์โซ่ :really2:
แต่รักปอนด์ :impress2:
ให้กำลังใจท็อปค้าบ :L2:
-
^
^
^
เห็นด้วยกับความเห็นข้างบนนี่เลย
แต่มันน่าน้อยใจพี่โซ่หน่อยนึง น่าจะง้อพี่ท๊อปต่ออีกหน่อย ไม่แน่ พี่ท๊อปอาจจะยอมใจอ่อน :เฮ้อ:
-
พี่ปอร์น น่ารักมากมาย :o8:
-
ตามอ่านทันแล้ว รวดเดียวทั้งตอนเก่าและตอนล่าสุดเลย :L2:
อยากจะเชียร์ปอนด์เหมือนกันนะคะ แต่สงสัยว่าทำไมโซ่ถึงยอมรามือไปง่ายจังเลยอ่ะ
รักกันมาตั้งนาน อยากให้ท๊อปกับโซ่กลับมาคืนดีกันมากกว่าอ่ะค่ะ
รอติดตามตอนต่อไปค่ะ
-
เชียร์พี่ปอนครับ
สู้ ๆ นะ คนดี ๆ เดี๋ยวนี้หายาก :m16:
-
o13 o13
อ๊ากกกได้มาอ่านแล้วชื่นใจตอนนี้ไม่เครียด แต่สั้น!!
ไม่เชียร์ใครเข้ามาเป็นกำลังใจให้พี่ท๊อปคับ
อยากให้สิ่งอะไรดีๆเข้ามาเร็วๆจังลุ้นแทบตายแล้วเนี้ย
เห้ออ :กอด1: :กอด1:
-
ฉันเคยอยู่ใกล้เธอ ยิ่งกว่าใครในโลกเลย
และเราต่างไม่เคย ที่จะมีความลับกัน
แต่วันนี้ ฉันกลายเป็นคนสุดท้าย ที่ได้รู้ ว่าเธอจะจากไป
* ไม่เคยต้องเสียใจ อย่างนี้เลย เจ็บปวดเหลือเกิน
ไม่เคยต้องช้ำใจ อย่างนี้เลย เธอจะแคร์บ้างไหม
ว่าใครคนหนึ่งเสียใจ เพราะที่เธอทำร้าย คือคนที่รักเธอ
ฉันเคยบอกรักเธอ มีแต่เธอในหัวใจ
และไม่เคยจะรักใคร มีแต่เธอคนเดียว
** แต่วันนี้ ฉันเป็นคนแรกที่เธอ อยากให้ช้ำใจ และอยากจะจากไป
ฟังเพลงนี้แล้ว นึกถึงท๊อปเลยง่ะ
สู้ๆ นะค๊าบ
-
แอบมาจิ๊จ๊ะด้วย หุหุ :z1:
เพื่อนๆที่รีเควสโซ่รอหน่อยๆ เด๋วไอ้โซ่ก็โผล่หัวมาให้เห็นกันแล้ว
แต่จะโผล่มาในสภาพไหน เพราะอะไร รอลุ้นเอาเน่ออออออ >,<
เอาเป็นว่า แฟนคลับไอ้โซ่รอกันหน่อย
ช่วงนี้ผมงานเข้าจริงๆ งานชิ้นใหญ่เพิ่งจะลงกบาล
ไม่รู้จะมีเวลาว่างแค่ไหน แต่จะพยายามไม่เอามาปนเวลาพักผ่อนนะ
ขี้เกียดเหมือนกัน ทำไมไม่คาบช้อนทองมาเกิดมั่งน้อออออออ
เพื่อนๆอะคับ เปนไงกันบ้าง
เศรษฐกิจแบบนี้ เหนื่อยน้ออออ...ขอบ่นๆ
ไปอาบน้ำก่อนครับ ไว้จะแอบมาจิ๊จ๊ะใหม่ (หรือมาบ่น?)
รักนะจุ๊บๆ :3123:
-
:กอด1: คุณท็อป
ปอนด์ช่างน่ารักและแสนดีจริงๆ
อยากเป็นแฟนคลับปอนด์หรอกนะครับ...แต่ :o8: ลึกๆ ก็ยังเชียร์โซ่อยู่อ่ะ
เสียดายเวลาดีๆ ร่วมกันที่เคยมีมาน่ะครับ
ยังลุ้นอยู่ว่าโซ่อย่าเพิ่งถอดใจและกลับมาขอโอกาสแก้ตัวใหม่เถอะนะ :monkeysad:
ยังไงก็รออ่านแล้วกันครับว่าจริงๆ แล้วมันเป็นยังไงต่อกันแน่
เรื่องงานคุณท็อปก็สู้ๆ นะครับ
ผมว่าสมาชิกในเล้านี้ที่ทำงานแล้วก็คงประสบความลำบากเหมือกัน
ยังไงก็สู้ๆ นะครับ เป็นกำลังใจให้ครับ :L2:
-
ปอนด์นิสัยดีน่ารัก
แต่...ก้อยังเชียร์โซ่อ่ะ
แอบหวัง รักรีเทิร์น
-
ตอนหน้ารอดูพฤติกรรมโซ่ก่อน ถ้าทำตัวไม่ดีจะไปเป็นแม่ยกให้ปอนด์แล้วนะ
ตอนนี้ปอนด์น่ารักเกิ๊น หวั่นไหวกันได้ง่ายๆเลยนะเนี่ย เนอะท็อปเนอะ ฮิฮิ :-[
-
ปอนด์ น่ารักสม่ำเสมอนะเนี่ย :impress2:
แต่ก็ยังแอบลุ้นโซ่อยู่ อิอิ o18
-
ขอเปลี่ยนชื่อเรื่องเป็น
[เรื่องเล่า] โซ่ กะ ปอนด์
ได้มั้ย 5555
ชอบปอนด์มากเลยอ่ะ :กอด1:
-
ใจจริงแล้วอยากเชียร์ปอนด์
อยากให้คนรักเดียวใจเดียว สมหวังน่ะครับ
แต่ในเมื่อมันเป็นเรื่องเล่า โซ่ กะ ท็อป แล้วยังงี้จะเชียร์ปอนด์ขึ้นเหรอ
ท็อปเข้ามาบอกว่า ตอนหน้า โซ่ จะโผล่เข้ามาในเรื่องแล้ว ถ้างั้น...เดานะคับ เดา
โซ่หายหน้าไปเกือบสัปดาห์ โซ่เป็นอะไรไปหรือเปล่า
เจ็บป่วย
ประชดทำร้ายตัวเอง
ถอดใจ หันไปคบกับสนอย่างจริงจัง
อยากจะเดาว่า โซ่อาจจะเจ็บป่วย หรือ ประชดทำร้ายตัวเอง มากกว่านะ
ไม่เดานะคับว่า โซ่ถอดใจหันไปคบกับสนอย่างจริงจัง อย่างนี้คนอ่านก็แย่ซิคร้าบบ :serius2: จิตตกตลอดกาลแน่แท้
โซ่....ช่วยเรียกเรตติ้งให้ตัวเองโดยเร็ว หวังว่าน่าจะมีเหตุการณ์ดีๆๆๆ ที่สามารถทำให้ความรู้สึกแย่ๆๆๆของท็อปและ
คนอ่านให้รู้สึกดีกับโซ่เหมือนเดิม เหมือนที่เคย จากอ่าน เพราะรักใช่ไหม เอ้า...เอาใจช่วยโซ่แระกาน :L2:
:กอด1:ขอบคุณคับ ท็อป +1 ให้ เพราะจิตตก เหตุผลใช้ได้ไม๊อ่ะ ท็อป อย่าโกรธน๊า ฮือฮือ :o12:
-
:sad4: ยังแอบหวังลึกๆ ว่าพี่...จะกลับมา แต่....... :เฮ้อ:
:กอด1: รอต่อไป ไม่อยากคาดเดาละ มานปวดหมอง ตามดูต่อไป
:L2: สู้ๆ พี่ท็อป เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
ตอนนี้ปอนด์น่ารักมักมาก
เราอ่านเองยังหวั่นไหวเองเลย
เฮ้ออ แล้วพี่ท็อปจะทนใจแข็งได้หรอเนี่ย
-
...ท๊อป กะ โซ่ เท่านั้น !!! คอนเฟิร์ม !!!
-
จะไม่ให้โอกาสเลยใช่ป่ะ
หมดรักแล้วใช่มั๊ย
ทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วยนะ
-
ยังประทับใจกับสิ่งที่โซ่ทำอยู่ตอนที่เพิ่งจีบใหม่ๆ
แต่ตอนนี้ก็เสียความรู้สึกไปเยอะ
จะให้เชียร์ ปอนด์ ก็คงทำได้ไม่เต็มที่
จริงๆยังอยากให้โซ่กับท็อปคืนดีกัน
แต่คงต้องให้บทเรียนกับโซ่บ้าง
-
เป็นกำลังใจให้คับ :L2:
-
เป็นกำลังใจให้
:L2:
...............
แล้วก็เชียร์ปอนด์ดัวะ
-
นั่นซิ ....โซ่ไปง่ายไปรึเปล่า
ไปง่ายจนมันน่านัก :beat:
-
o13
เราสร้างกำลังใจให้ตัวเองได้
ใครใช่ เราเท่านั้นที่รู้
เป็นกำลังใจให้นะคะ ดีจังที่ผ่านเรื่องร้ายๆ มาได้ :L2:
-
:z2: :z2: :z2:
เราต้องรู้จักเริ่มต้นใหม่เป็นวิธีที่ถูกต้องแล้วครับ ช่วงนี้เพื่อนจะเป็นตัวแปรสำคัญเลย
แล้วจะรออ่านต่อนะคราบ
-
อ๊ะๆ แต่ว่าเรื่องนี้เขียนว่า "โซ่ กะ ท็อป " นะ แล้วจาเป็นปอนด์ได้ไงอ่า :m28:
-
:กอด1: กอดท๊อป
ดีใจที่โซ่จะมาแล้ว
ไม่ว่าโซ่จะมาในสภาพไหนก็ตาม ดีกว่าจะหายไปเฉยๆ ... :เฮ้อ:
ยังแอบลุ้น...โซ่~~~~เหมือนเดิม :o8:
-
ยังเศร้าอยู่เลยแหะ
ใครกันนะที่จะทำให้พี่ท๊อปหายเศร้า อิอิ o13
-
:กอด1: ส่งกำลังใจให้น้องท็อปค่ะ
-
หุหุ
ป๋มผิดมะเนี่ย
แอบเชียร์ปอนด์ง่ะ
ตลกดี
-
o13
เป็นกำลังใจให้ต่อไปครับ
ยิ่งอ่านยิ่ง ลุ้น 555
-
รอ ท็อปอัพมาจิ๊จ๊ะ.....ว่าแต่...คืนนี้จะมาจิ๊จ๊ะให้ได้ชื่นใจ ((แอบหวัง)) ไหมหนอ....
หรือจะต้องแบบว่านอนหลับทั้งน้ำตาอย่างที่ผ่านมา หลายๆตอน แง่มๆ
กระซิำกๆ :o12: :o12: :o12:
-
เป็นกำลังใจให้พี่ท็อปนะ
อ่านแล้วไม่รู้จะพูดไรดี :o12: :o12:
-
มาต่อให้คร๊าบบบบบ
ครึ่งตอนก่อนนะ ขอเคลียงานหน่อย
ไว้พรุ่งนี้มาต่อให้ยาวกว่านี้คับผม :call:
....................................
ตอนที่9.1
วันต่อมาไอ้ปอนด์มารับแต่เช้าตามเคย
ทุกอย่างก็ยังเป็นไปตามปกติ แต่วันนี้มันมีเรียนสองวิช ผมเรียนเช้าอย่างเดียว
"รอกูก่อนดิ เด๋วไปส่งที่หอ" ไอ้ปอนด์บอกตอนก่อนเข้าเรียน
"ไม่เอาอ่ะ กูว่าจะกลับเลย ขี้เกียจรอ 3-4ชม."
"เออๆ ก็ได้ งั้นเด๋วเลิกแล้วกูแวะไปหาที่หอนะ"
"อืมๆ"
แล้วผมก็เดินๆ เรื่อยๆ กะว่าจะไปขึ้นรถเมล์กลับหอ
จะว่าไปก็อิสระเสรีดีเหมือนกันนะ เป็นโสด
อยากจะไปไหน อยากทำอะไรก็ได้...ไปเดินเล่นสยามดีกว่าา
ไม่ได้เดินเล่นคนเดียวนานมากๆแล้ว วันนี้รู้สึกอยากปล่ดปล่อยเต็มที่
นี่ต่อให้ไอ้ปอนด์อ้อนจะมาด้วย ผมก็ไม่เอาละตอนนี้
ว่าแล้วก็นั่งรถไปตะแลดแต๊ดแต๋ที่สยาม
ใครจะคิดว่าผมไปเดินสยามแล้ว จะคิดถึงเรื่องเก่าของผมกะไอ้โซ่มั้ย
ขอบอกว่าไม่เลยคับ 555
ไม่ใช่ว่าตัดใจได้หรอกนะ แต่มันเหมือนดีใจอ่ะ
เหมือนนกหลุดออกจากกรงเดินดูโน่นนี่
มันสนุกดีจิงๆนะคุณ หลังจากได้กลับมาเป็นโสดอีกครั้ง
แต่มันคงเป็นเวรกรรมของผม ความสุขที่มันอยู่กับผมไม่นานจริงๆ
กำลังเดินๆดูเสื้อผ้าอยู่ มองเข้าไปในร้าน เห็นรองเท้าคู่นึงสวย ถุกใจ
เลยตัดสินใจเข้าไปดู แต่พอเปิดประตูร้าน แล้วเห็นคนที่ยืนเลือกรองเท้าอยุ่ในร้าน
ผมรีบเผ่นแน่บออกมาทันที ไม่ดูมันแล้ว
เวรกรรมอะไรของกูวะ ทำไมต้องมาเจอมันที่นี่
ใช่ครับ...ไอ้โซ่ ยืนเลือกรองเท้าอยู่ มาคนเดียวด้วย
หรือบางทีอาจจะไม่ได้มาคนเดียวคงนัดเจอไอ้สนละมั้ง
คิดแล้วก็อารมเสีย ผมเดินจ้ำอ้าวๆๆๆ
หมดอารมณ์เดินเที่ยวอีกต่อไป กลับบ้านดีกว่ากู
เดินไปก็คิดไป...กูอุตส่าอารมณ์ดีแล้วเชียว
มึงจะโปล่หน้ามาให้กูเห็นทำไม กูอยากลืมๆๆๆๆ มึงไม่เข้าใจหรือไง
หน้าระรื่นมาเดินสยามได้ แสดงว่าไม่ได้เสียใจอะไรเท่าไหร่หรอก
คงดี๊ด๊ากะไอ้สนน่าดู หมั่นไส้โว๊ยๆๆๆๆๆ
ผมหยอดเหรียญตู้ขายบัตร bts ไปก็คิดไป
บ่นในใจนะ ไม่ได้บ่นออกมา เด่วคนเค้าจะหาว่าบ้า
กะลังรอรับบัตร พอบัตรเด้งออกมา มือใครแม่งมาฉกบัตรไปไม่รู้
"เฮ่ย...ไรวะ" ผมสบถ
"จะรีบไปไหน ฮึ!...คุยกันก่อนดิ" เสียงไอ้มือฉกบัตรครับ
..........................................................................
-
:angry2: มาทำค้างงงงง
-
จิ้มไม่ทันละ เสียใจ แง่มๆ
-
ฮึ่ย !!!! พี่ท็อป มันค้างงงงงงงมั้ยยยย
พี่ท็อปเคลียงานเสร็จเร็วๆน๊า รออ่าน กำลังลุ้น
-
ตอบอีกรอบ มะกี้รีบ....มากมาย
อยากจิ้ม ท็อปอัพ มั่งหงะ....
ละก็ขอ แอคโค่หน่อย โฮกกกกกกกกกกกกกก
โซ่.....โซ่.....โซ่ ชิมิ มือฉกบัตร อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
มันค้างจริงๆ เจ้าค่ะ
ท็อปอัพจะมาต่อคืนนี้ มะ.....
ถ้าไม่ น้องช้อน ((คิดว่าตัวเองเด็กกว่าท็อปอัพนะ)) อย่างน้อยๆ ก็น่าจะเด็กกว่าสัก 1 ปี ละมั้ง ((เดาเอาเอง โฮะๆๆๆ)) เด็กกว่าได้เปรียบ เอิ๊กๆ
ต่อๆๆ
ถ้าไม่.... น้องช้อน ขอตัวไปนอนละ....ไม่ไหว หลังๆนี่เป็นเด็กอนามัย มากมาย
4 ทุ่มละ จะัง่วงมากๆเลย
บับบาย ท็อปอัพ....เจอกันพรุ่งนี้ เดี๋ยวน้องช้อนมารีเฟรช เม้นต์ตาม ((มารอทุกวันเลย ขอบอกๆ...))
ฝันดีเจ้าค่ะ
บับบายๆ :bye2: :bye2: :bye2:
-
อ๊ากกกกก ค้างมากๆเลยอ่ะท็อป :angry2:
เปลี่ยนชื่อให้เข้ากะสถานการณ์อีกคนเรา อิอิ
-
อร้ายๆ ค้างมากมาย
ต้องเป็นโซ่แน่นอนเลย ชิส์ๆ
มาต่อเร็วๆนะคร้าพี่ท๊อป
รอๆลุ้นๆ อิอิ
-
โซ่แหงม
-
^^
-
เปลี่ยนชื่อเรื่องเเล้ว 555
เเต่โซ่เหมือนไม่ค่อยจะมาง้อเลยง่ะ
ตอนนี้ ปอนด์ ONLY 555 :กอด1:
-
:laugh: :laugh:
อ๊ากกค้างมากมาย
ฮิฮิ
กำลลังใจจ้า
:L2: :L2:
-
:m31: :fire:
พี่ท็อปจายร้าย ค้างมาก ๆ เลย
:z3:
ทำแบบนี้มาบีบคอกันดีกว่าครับ
:m15:
-
:serius2: :serius2:
มาค้างงงงงไรอย่างงี้
มือโจรใครหว่าาาา
โซ่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
แหมๆ เปลี่ยนชื่อเรื่องจนได้
-
โหว
พี่โซ่แน่เลย อิอิ
-
:z2: :z2: :z2:
จะมีอะไรเกิดขึ้ยเปล่าน๊า น่าลุ้นจริงๆ อิๆ
จะไม่บอกว่าพี่ทำค้างนะเพราะ เข้าใจว่ามันต้องตัดตอนเพื่อกระตุ้นคนอ่าน อิๆ
แล้วจะรออ่านต่อ
-
ง่าพี่ท๊อปทำค้างมากมาย
อยากอ่านต่อง่า
เป็นกำลังให้นะคับ
บะบาย
-
:m5: รีบมาเฉลยซะดีๆ ท็อปคร้าบบบบบ
ไม่เดาอ่ะ กลัวเดาผิดอีก :o8: รอท็อปมาเล่าต่อดีก่า....
เค้าคือใคร อะไรจะเกิดขึ้นตามมา
:จุ๊บๆ: +1 ให้ท็อป จะได้ใจดีมาเล่าต่อเร็วๆๆๆๆๆๆ อูยยยย...อยากรู้ใจจะขาด :กอด1:
-
โซ่แน่ๆเลยยยยยยยยยยยยย
ค้างอย่างแรง :z3:
มาต่อไวๆนะคะ
:L2:
-
:z3:
พี่ท็อปชอบมาสั้นๆ และค้างๆ
อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
นอนไม่หลับ :m15:
ว่าแต่ พี่โซ่อ๊ะเปล่าอ่ะ
-
ค้างมากมายยยยยยยยยยยยย..................
:z3: :z3:
-
:angry2: มาต่อเดี๋ยวนี้เลยนะ ค้างสุดๆ
-
เห็นด้วยก่าทุกคน ค้างมากมายยย
อันเชิญท่านท็อปมาลงด่วนนนน :call:
-
:serius2: โคตรลุ้นอ่ะ นั่งอ่านตัวเกร็งเลยทีเดียว :L2:
:call: รอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
ค้างๆๆๆ
-
ลุ้นให้น้องท็อปทำงานให้เสร็จไวๆ :z2: :z2:
-
แล้วคงที่มาฉกบัตรไปนี้โซ่ใช่ไหมครับ
แต่ก็ตัดได้ค้างดี
อิอิ
-
:serius2:
ค้างมากมาย
พี่โซ่ชิมิ๊
ยังตามมารำควานอีกหรอ?
:z6: เลยครับพี่ท๊อป :laugh:
-
ตกลงเป็น โซ่ใช่ป่ะ
ตามมาเลยยยยย
-
:sad4: คุณท็อปใจร้ายๆๆๆๆๆ
ตัดฉับตอนสำคัญเหมือนละคร Xact เลยนะเนี่ย
แต่ยังไงก็ +1 ให้คุณท็อปอยู่ดี :กอด1:
ขอบคุณที่มาลงต่อนะครับ สู้ๆ ครับ
-
มาตามง้อแล้วแน่เลยยยย
ค้างอะๆๆๆๆๆๆๆๆ :m16:
-
ค้างอีกแร้วววววว :serius2:
-
คุยกันก่อน มีอะไรค่อยๆเคลียร์
555 o13
-
อร้ายยยยยยยยยยยยย
ค้างมากคร่าาาาาาาาาาาาาาาาา
ต่อด่วน :z3: :z3:
-
มาอีกแล้วอีโซ๋
ขอตบหน่อยเหอะ
-
:m16: :serius2: ค้างงงงงงง ...... :seng2ped:
มาต่อเร็ว ๆนะจ๊ะ :a5:
-
มันค้างง่ะ
มาต่อโดยด่วน
:m16:
-
แง้ๆคุณท๊อป ใจร้ายอ่ะ
:o12:
-
อ่านชื่อเรื่องแล้วก็.... :เฮ้อ:
ไอ้โซ่ VS ไอ้ปอนด์ & ท็อป
:m15:
-
ไมมันสั้นงี๊เนี่ย มาต่อไวๆน๊า :call:
อืมมม ชื่อเรื่องมันเปลี่ยนไป หมายความว่าไงเนี่ย ไอ้โซ่ VS ไอ้ปอนด์ & ท็อป
ไม่อยากจะคิดเลย :monkeysad:
-
ภาคนี้จะเกิดศึกชิงนายกันอีกแล้วใช่มั้ยเนี้ย
จะมันส์ดุเดือดกว่าที่แล้วมารึเปล่า
พี่โซ่แน่ๆเลย ทั้งตอนพูดประโยคเดียว
เอิ๊กๆ ค้าง :a5:
รอตอนต่อไป งืออออ
-
รอตอนต่อปาย
ขอบคุณคับ
-
ไม่รู้จะพูดยังไง...แค่อยากบอกว่า
ชอบเรื่องของ "โซ่ กับ ท็อป" มานานแล้วครับ
แต่ลึกๆในใจก็แอบเชียร์ "ปอนด์" มาตลอดเหมือนกันอ่ะ
ก็ไม่รู้นะครับว่าจะเป็นอย่างที่แอบหวังไหม....
....แต่ขอแค่คุณท็อปมีความสุขก็พอแล้วล่ะครับ...
-
^
^
อืมเน๊อ รีบน
ตอนนี้ท๊อปมีความสุขก็พอแล้ว ถึงคนข้างกายท๊อปจะไม่ใช่คนที่แอบเชียร์อยู่ก็ตามเนอะ
แต่ก็ดีใจที่ท๊อปผ่านอดีตมาได้ และทุกวันนี้ก็มีความสุข
แต่ว่า.... :เฮ้อ:
ยังแอบหวังเรื่องโซ่อยู่นะ (ลุ้นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :z2:)
-
โห....ตัดตอนอย่างงี้เลยอ่า
ใครเนี่ยยยย อยากรุ้แล้ว
-
ขอโทษ ขอโพย จริงๆจ้าาาาาา :call:
มาสายอีกแว้ววววว แหะๆๆๆๆ
แบบว่า ก็ต้องมีดินเนอร์ เดินเล่นกะคนไกล้ตัวบ้าง
แหะๆๆๆๆ ไม่ว่ากันนะคับ
พรุ่งนี้่วันพระ เพื่อนๆไปไหนกันอ่ะ
ผมยังไม่มีไอเดียเลย อยากทำบุญนะ ไหว้พระก็ได้
วัดไหนน่าไป เพื่อนแนะนำหน่อยดิคับ
.......................................
ตอนที่9.2
"จะรีบไปไหน ฮึ!...คุยกันก่อนดิ" เสียงไอ้มือฉกบัตรครับ
"เอาบัตรกูมา!" ผมไม่สนุกด้วยหรอกคับ อารมณ์ไม่ดี
"ตามมาเอาดิ" พูดแล้วมันก็หันหลังเดินไปทางพารากอนคับ
แต่ใช้กับผมไม่ได้หรอก มุขแบบนี้
มันไม่คืน ผมซื้อใหม่ก็ได้ ผมไม่อยากจะต่อล้อต่อเถียงกับมัน เด๋วยาว
กดเลข เตรียมจะหยอดเรียญ ผต่ผมโดนกะขากแขนซะก่อน
เซเลยคับ แทบจะล้ม
"ทำเชี่ยอะไรของมึงเนี่ย" ผมขึ้นเสียงแล้วคับ โมโหมาก
"มึงได้ฟังที่กูพูดบ้างมันนี่ หา...กูบอกให้ตามกูมาไง"
"แล้วทำไมกูต้องฟังมึง" ผมผลักมัน แล้ววิ่งหนี
แต่อย่างว่า ไอ้โซ่มันไว มันก็วิ่งไปลากผมได้อยู่ดี
คนมองสิคับ ว่าไอ้สองตัวนี้มันทะเลาะอะไรกัน
"กูบอกให้มากับกู ต้องให้ใช้กำลังนะ"
"ปล่อยสิวะ มึงจะลากกูไปไหนเนี่ย...โอ๊ย ไอ้เชี่ยโซ่!"
หยุดครับ...แล้วหันมามองหน้าตาขึงขัง
"อยากคุยด้วย แล้วเด๋วจะไปส่งที่บ้าน" เอาอีกแล้ว สายตาแบบนี้อีกแล้ว
เพื่อนๆที่อ่านภาคมัธยมมาแล้วคงเข้าใจว่าหน้าแบบไหน
หน้าเหมือนแมวของมัน นิ่งๆ แต่ตามันมีความหมาย
ตามันตอนนี้ ทั้งดูจริงจัง และมีแววขอร้อง
และผมก็ต้องยอมมันทุกครั้งจริงๆ กับสายตาแบบนี้ของมัน
แล้วก็ได้แต่เดินตามมันไปเงียบๆ
"ปล่อยมือซักที กูเดินเองได้...อายคน"
มันยิ้มให้ แล้วก็ปล่อยมือ
ผมได้แต่เดินตามหลังมันต้อยๆเข้าห้างไป
มันจอดรถไว้พารากอนนี่เอง...
ขึ้นไปนั่งบนรถ...เบาะนั่ง ตำแหน่งเปลี่ยนไปนะ
ไอ้สนคงปรับไว้ละสิ หึ!
"แฟนมึงไม่มาด้วยกันเหรอ" ผมถาม
"ป่าว ก็เห็นอยู่ ว่ากูมาคนเดียว" เจ็บ...เป็นแฟนกันแล้วสินะ
อยากจะลงจากรถ แต่มันคงไม่จอดให้
เลยนั่งเงียบๆ มองออกไปนอกกระจก ไม่หันไปมองหน้ามัน
"สบายดีรึป่าว" มันถาม
"ก็ดี แต่คงไม่เท่ามึงหรอกมั้ง"
"หรอ...แล้ววันนี้มาทำอะไร"
"เดินเล่น"
"หิวไหม"
"ไม่"
"กูหิว"
"..." บอกกูทำไม ไม่สงสารหรอกนะ
"กินข้าวกัน"
"กูบอกว่าไม่หิว...มึงจะคุยอะไรก็รีบๆเหอะ"
"โอเคๆ...สบายดีไหม"
"โอ๊ย มึงจะลากกูมา เพื่อถามว่ากูสบายดีมั้ยซ้ำๆเพื่ออะไรเนี่ย...ถ้าไม่มีอะไรจะพูดก็จอดส่งกูตรงนี้แหละ"
"กูบอกว่าจะไปส่ง"
"กูไม่ใช่เด็กปัญญาอ่อน กลับเองเป็น...ไม่ได้อ่อนแอ น่าสงสารจนาดต้องขอให้ใครมาดูแลหรอกนะ!" โกรธมากครับ
ไอ้โซ่เงียบ แล้วชะลอรถจอดริมทาง
การเงียบของโซ่ คือสัญญาว่ามันอารมณ์เสียแล้ว
พอมันจอดรถ ผมหันไปมองหน้ามัน มันไม่หันกลับมามองผม ผมเลยลงจากรถ
พอผมปิดประตู มันก็ออกรถไปเลย
แม่ง...ทิ้งกูจริงๆเหรอวะเนี่ย ไอ้เลว!
ใช่ดิ กูไม่ใช่ไอ้สนนิ มึงไม่สนใจกูอยู่แล้วหละ
จะลากกูมาทำไม แล้วก็มาปล่อยกูไว้กลางทาง กวนตีน
จงใจจะแกล้งกูชัดๆ ไอ้เลว ไอ้ชั่ว... ด่าๆๆๆๆ
แต่ด่าในใจนะครับ ได้แต่ยืนกะฟัดกะเฟียดอยู่ริมถนนคนเดียว
พอได้สติก็โบกแทกซี่กลับหอ
แค้นใจมากๆ แค้นจริงๆ
ไม่ได้อยากจะเจอ ไม่ได้อยากจะมาด้วย
แต่พอเจอ ดันลากให้มากับมัน แล้วมันก็มาทิ้งผมไว้
ทั้งแค้นใจ เสียใจ น้อยใจ
ผมคงไม่มีความหมายกับมันแล้วจริงๆ...
....................................................
-
จิ้มน้องท็อป
รอมาทั้งวันเลย
อ่านก่อนนะเดี๋ยวมาเม้น
...........
อ่านจบล่ะ
เฮ้อ.....โซ่
ไม่รู้ว่าเป็นแฟนกับสนยังนะ
แต่ถ้าจะง้อท็อป ก็ต้องอดทนและพยายามมากกว่านี้นะ
เพราะว่าเราทำผิดไว้จริงๆ
:กอด1: กอดน้องท็อปทีนึง
ดีใจนะ ที่ตอนนี้ท็อปมีความสุขไม่ว่าคนใกล้ตัวจะเป็นใครก็ตาม
-
จิ้มพี่ท็อปก่อนกะว่าจะไปนอนแล้วนะเนี่ย
ดีนะที่เข้ามาดู
เดี๋ยวมาเม้นนะคับ
-
:z3: :z3:
โอ่ย โอ๊ยยยย มันค้างมากมายพะยะค่ะ
อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
อีตาพี่โซ่ จะเอายังไงกันแน่ มาต่อยกันมั้ยคะ อ่านแล้วอารมณ์แบบเดียวกะพี่ท็อปเลย
:seng2ped:
-
เดาจากรูปการณ์คิดว่า
โซ่ขับไปดักรอที่หอแหงเลย :z1:
-
:serius2: :serius2:
พี่โซ่กลับมาง้อด่วนนนน
วันนี้รอทั้งวันเลยค่าาา
แต่พี่ท็อปปล่อยค้างอ่าาา
-
อ๊ากกกกก ค้างอีกตอนแล้ว :z3:
ก็เลยยังไม่รุว่า โซ่จะมาคุยอะไรอีก เง้ออออ
รอตอนต่อไป
-
อ่านแล้วค้างมากมาย
เปงไงต่อล่ะเนี้ย...
ส่วนตัวแล้ว ...อย่าไปยุ่งกะมาน
-
เง้อ.....
ใช้อารมณ์ทั้งสองฝ่าย
แต่ก็นะ เหตุการณ์นี้มันผ่านไปแล้วหนิ
แต่ก็ยังแอบหวังลึกๆ ว่า.......
คนข้างกายของท็อปตอนนี้คงเป็น.....
-
ง่าพี่โซ่ใจร้ายมากมายอ่า
เซ็งค้างอย่างแรงพี่ท็อป
เป็นกำลังใจให้นะคับ
บะบาย :bye2: :bye2:
-
ผู้ชายสาระเลวสิ้นดี :beat:
-
มาต่ออีกนิดเถอะนะคับพี่ท็อป
ไม่งั้นผมนอนไม่หลับอ่า
-
ท๊อปเอ๊ยยย :m15:
-
อีกนานมั้ยอ่ะครับ
จะมาทักทุกตอนเลยนะ
แต่อยากรู้ว่าอีกนานมั้ยกว่าเรื่องพวกนี้จะผ่านไป
อึดอัดอ่ะคับ แหะๆ ไม่รู้สิ ไม่รู้ๆๆๆๆๆ แงๆ ร้องไห้แล้วนะ
สรุปเป็นแฟนกัน
ถ้าเป็นงั้นจริง เปลี่ยนชื่อเรื่องเป็น ท็อปพอนะครับ อารมณ์เสีย!!!!!!!
-
:seng2ped: :seng2ped:
โซ่
-
ไม่เข้าใจ งงกับการกระทำของโซ่
พูดกำกวม พฤติกรรมยังกำกวมอีก
ทำไมไม่พูดดีๆล่ะ ใครเค้าจะไปเข้าใจ
เล่น Silence Mode ยังงี้
แล้วทำไมต้องโกรธ แค่เนี้ยะนะโกรธท็อปแระ
:เฮ้อ: โซ่เกินเยียวยา
:กอด1:กอดท็อป แก้เครียดก่อนนอนหน่อยเห๊อะ
+1 ที่ไม่ทำให้ผิดหวังกับการรออ่าน :L1:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดด.............
อย่าให้เปงแบบที่นนท์คิดไว้นะ...............หือๆๆๆๆๆ
แต่ก็นะ.........เรื่องมันผ่านมาแล้ว............
ยังไงตอนนี้พี่ท๊อปก็มีความสุขอะ............ :L1: :L1:
-
เวียนเฮด :z3:
-
เกลียดไอ้โซ่.................................
-
กระโดด :z6: น้องโซ่
เลิกเชียร์แระ ไม่ได้ดั่งใจเจ้เล้ยยยยย :z3: :z3: :z3:
เชียร์น้องปอนด์ผู้น่ารักดีกว่า เชอะ :man1:
-
อึดอัดครับ นอนไม่หลับบบบบบบ!!!!
อารายกานเนี่ยยยยยย
ไม่ไหวแล้วครับ ไม่ไหวอย่างแรง ไม่ไหวๆๆๆๆๆๆๆ
เกลียดโซ่แบบไม่ไหวแล้ว....อยากฆ่า.......ดีนะเราไม่เคยเจอแบบท็อป
ไม่งั้นเราคงไอเป็น คุก ๆ ๆ แน่ๆ ชิส์ ไม่ไหวจริงๆครับ
ไม่นอนละ นอนไม่หลับ
แบบว่าถึงตอนนี้ยังไม่รู้เหตุผลของโซ่จริงๆ แตถึงรู้แล้วมันก็ไม่มีเหตุผลที่จะให้อภัย...
ผมไม่เคยจะเชื่อว่า....ความรัก....จะถูกพังลงด้วยความสงสารแบบนี้
ตอนแรกที่บอกว่า "กลัวไมสบายใจ"(เรื่องน้องสน...ผมไม่เกลียดสนครับ เกลียดโซ่)มันแปลว่าไม่ไว้ใจ
ไม่ไว้ใจตัวเองและไม่ไว้ใจท็อปเลย...บอกว่าสงสารน้องสน
แต่กลับไม่สงสารคนที่ตัวเองบอกรัก "แย่ครับ" เหมือนพวกไม่มีความคิด รึถ้ามีก็ไม่รู้จักคิดเลย เกลียดๆๆๆๆ
ผมว่าเรื่องมันเกิดจากความไม่ไว้ใจกันเลย ไม่ใช่แค่โซ่ ท็อปก็ด้วย แต่แค่เริ่มจากโซ่...
แต่...ถ้าโซ่พร้อมที่จะกลับมาเหมือนเดิมผมก็เชียร์นะครับ...ผมเสียดายความรัก เสียดายมากที่สุดคือ
...น้ำตาครับ....
ปล. จะพูดว่าไรดี คือว่าอยากบอกว่าไม่แนะนำ(แต่มันก็ผ่านมาแล้วนิเนาะ)ไห้คบปอนเลย (ดูจากขื่อเรื่องที่เปลี่ยนไป)
สงสารปอน...คนดีๆเข้ามาเกี่ยวข้อง...ไม่ดีนะครับ!!!
ปล2 ผมนอนไม่หลับครับ!!! ถ้าอ่านหนังสือเสร็จแล้วยังแน่นหน้าอกอยู่ จะกลับมาบ่นอีกรอบแน่ๆเลย
(เตรียมตัวโดนแบนเต็มทีเลยกระผม :o12:)
-
โซ่อ่ะ...อุตส่าห์เชียร์มาตั้งแต่แรก ทำตัวไม่ดีแบบนี้
หนีไปเป็นแม่ยกปอนด์ดีกว่า...ชิ
แต่ที่แน่ๆ..มันสั้นไปมั้ยท็อป มากระปริบกระปรอยแบบนี้ คนอ่านค้างน้า o22
-
:m15: พี่ท็อป พี่ทำนู๋ร้องไห้อีกแล้วน้า :o12:
ขอไปทำจายยยยยยยยยย..ว่าจะยังไม่อ่านเพราะทำจายไม่ได้กะว่ารออ่านรวดเดียวได้ไม่ค้าง แต่.....ก็อดใจไม่ไหวซักที
รอ..ต่อไปปปปปปปปปปปปปปปปป
-
อิอิ โดนทิ้งน่าสงสารจังนะคร้าบ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
:monkeysad: รอตอนต่อไปนะค่ะ พี่ท๊อปสู้ๆๆจ้า แอบเชียร์โซ่แหละๆๆๆ :bye2:
-
:serius2: :serius2: มาต่อเร็วplease ~~~~~~
เราโคดเกลียดเลยอะ คนที่ทิ้งแฟนไว้ข้างทางอะ แม่ง!!!!!!
คนที่เป็นแฟนกันอะถึงจะโกรธ หรือ ทะเลาะกัน แต่มันก็ไม่ควรทิ้งเค้าไว้ข้างทาง รู้ไหมมมมม :angry2:
มันน่านัก :z6: ~รมย์เสีย
ฮ่า~~~อินไปหน่อย แต่ไม่ชอบจริงๆอะ
ปล ไม่เคยมีประสบการณ์ตรงนะ แต่มันเกลียดคนแบบนี้อะ นี่เราคิดนะ ( แม่ง แค่นี้มันยังทิ้งกรูเล้ย แล้วเรื่องอื่นมันจะไม่ยิ่งกว่านี้หรอ)
-
เอ้าโซ่ทำไมทำแบบนี้ o22
-
ท๊อปเอาแต่บ่นน้อยใจโซ่อย่างเงี้ย
กำลังหวั่นไหวใช่ป่ะคับ
ผมว่าบางที ตอนนี้โซ่อาจจะคิดว่าท๊อปคือคนที่ใช่สำหรับเค้าก็ได้
น่าจะลองให้โอกาสดู
จิงๆนะ :bye2:
-
T.T
-
ทำได้ไง
ปล่อยทิ้งไว้ข้างทาง
"ป่าว ก็เห็นอยู่ ว่ากูมาคนเดียว" เจ็บ...เป็นแฟนกันแล้วสินะ
อ่านแล้วเจ็บแทน ทำกันได้ คนเคยรักกัน
อย่างงี้ต้องปล่อยลมยาง :m16:
ปล. พี่ท๊อปครับ มีตอนไหนบ้างครับที่ไม่ทำให้คนอ่านค้างอ่า T^T มาต่อด่วนๆ
-----------------------
วันนี้ว่าจะไปทำบุญสักหน่อย อิอิ
-
จี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดอีกแล้ว
แฟนไม่มาเหรอ กูมาคนเดียวก็เห็นอยู่ โดน
-
ปล. พี่ท๊อปครับ มีตอนไหนบ้างครับที่ไม่ทำให้คนอ่านค้างอ่า T^T มาต่อด่วนๆ
-----------------------
สนับสนุนข้างบน..........ละก็ติดตามต่อไปเจ้าค่ะ ฮุๆ....เมื่อคืนนอนเร็ว วันนี้เลยตื่นเช้ามาตามอ่าน.......
ไม่เข้าใจนังโซ่จริงๆ
จะคบใครก็เลือกสักคนซิโว้ยยยยยยยยยยยยย
ไม่สงสารคนอื่นบ้าไง....หรือว่าหล่อเลือกได้ หึๆ.....
แต่นิสัยอย่างนี้คงไม่ไหวนะพ่อ.........ท็อปอัพ เจอมันรอบหน้า :z6: ((กระโดดถีบยอดหน้ามันเลยเจ้าค่ะ))
ปล. เป็นปลื้มกับการดินเนอร์ของท็อปอัพ มีความสุขมากๆ เจ้าค่ะ.....
เรื่องวัด.....อันนี้ไม่ค่อยสันทัด :call: :call:((แต่ถ้าเป็นเชียงใหม่ นี่ก็มีมากมาย)) โฮะๆ.......
รอต่อไปเจ้าค่ะ....((ถ้าดึกอีกจะตื่นมาอ่านพรุ่งนี้เด้อ.........))
:impress3: :impress3:
-
ค้างงงงงงง งั้น :z2: รอไปพลาง ๆ
ขอบคุณค่ะน้องท็อป :L1:
-
อ่าวไรอ่ะ ทำไมทิ้งกันงี้อ่า
พากลับมาแล้วทิ้งกันกลางทางเนี่ยนะ
ตอนแรกนึกว่าจะเริ่มดีและ :m31:
-
..ไอ่บ้าโซ่มรึงจะพูดไรก็พูดดิว่ะ
..ปล่อยให้เค้าคิดเองตลอดเล๊ยยยย
-
เ็ฮ้อ แย่หว่ะ ทำงี้ไม่น่ารักเลยนะนายโซ่ :z3: :z3:
สงสัยขี้เกียจทะเลาะกะท็อปมากกว่าหน่ะผมว่า เพราะท็อปเอาแต่โวยวาย ที่จริงแล้วถ้าตอบอย่างเฉยๆจะดีกว่าหน่ะ จะได้แอบรู้ด้วยว่าตกลงแล้วทุกอย่างเป็นยังไงบ้าง เจ็บก็ต้องทนเพื่อรู้ว่าเค้าไม่มีเยื่อใยแล้ว จะได้ตัดใจได้เต็มกำลัง หุหุ
-
"อินมาก"
"ค้่างมาก"
:กอด1:
-
ทำอารายลงไปเนี่ย
จะลากท็อปไปเพื่ออะไร
-
อ่านชื่อตอนนึกว่าจะ 3P + +
-
:beat: :beat: :beat:ไอ้พี่โซ่
ปล.อยากรุ้อ่ะว่า ตอนนี้ไอ้พี่โซ่ กะ สน เป็นยังไง :3123:
-
:serius2: สั้นเกินไปแล้ว ....ต่อเถอะนะ ๆ ๆ ๆ ๆ
-
โซ่ ทำเเบบนี้ทำไม เกลียดจริงๆ
จะพูดอะไรก็ไมพูด
:angry2:
:L2: ให้คนเขียน
-
คนเขียนโดนใครบางคนทำให้อารมณ์ค้างบ่อยเกินไปหรือเปล่าครับ
ถึงได้มาลงกับคนอ่าน เอาแทนละเนี้ย
ค้างมากมาย
:serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
:seng2ped:
-
:o12:
เพ่ท็อปจายร้าย ค้างแบบนี้ไม่ดีนะ
:เฮ้อ: แต่เริ่มชินแล้วล่ะ เพราะค้างบ่อยมาก ๆ
-
โซ่~~~
สู้ๆ
:เฮ้อ:
(ลุ้นๆๆๆๆๆ ลุ้นโซ่เหมือนเดิม)
-
โหหหห โซ๋ใจร้ายอ่ะ
:z6:
-
อ่านแล้วก็... โห คนเรา... (ไอ้โซ่... :m31:)
-
แง่มมม อ่านตอนนี้แล้ว เริ่มทนไอ้พี่โซ่ไม่ไหวอีกแล้วสิครับพี่น้อง ... :m16:
จะพูดอะไรก็ไม่ยอมพูด ถามอยู่ได้ "สบายดีไหม"
คนเพิ่งถูกนอกใจ เพิ่งถูกทิ้ง จะให้บอกสบายดีมากเหรอฟร่ะ ไอ้บ้า :fire:
แถมยังมาทิ้งพี่ท๊อปกลางทางอีก อย่างงี้มันยอมได้ที่ไหนคร้าบบบ :angry2:
ปล. หัวเรื่องเหมือนพี่ท๊อปบอกเป็นนัยๆ ว่าตอนนี้ใครเป็นคนอยู่ข้างๆ อิอิ :L2:
-
มาต่อตอนสิบจร้าาาาาา
เพื่อนๆบ่นกันมามาก ว่าผมชอบเขียนให้อารมณ์ค้าง
ขอโทษจิงๆน๊าาาา อย่าโกรธผมเลยนะครับ
คือผมไม่ค่อยมีเวลาจริงๆ แต่ก็ไม่อยากให้เพื่อนๆต้องรอนาน
เลยตั้งใจว่าจะพยายามมาต่อให้ได้ทุกวัน แต่อาจได้ตอนไม่ยาวมาก
แล้วแบบ บางทีผมรู้สึกว่า ตรงเนี้ย มันน่าจะจบตอนได้ ผมเลยตับจบตอนก่อน
เพราะถ้าต่ออีก มันจะยาว ซึ่งผมไม่ค่อยมีเวลาอะคับ
ขอบโทษจริงๆนะคับ อย่าเพิ่งเบื่อกันก่อนนะ
วันนีั้วันพระ ขอให้ศิริมงคลจงบังเกิดแก่สมาชิกเล้าเป็ดทุกคนนะครับ
.................................................
ตอนที่10
โกรธ อารมณ์เสีย
"ไอ้เลว ไอ้ชั่ว" บ่นไปล้างจานไป
"นี่เหรอรักกู แม่ง มึงทิ้งกูมากี่ครั้งแล้ว"
"เจอครั้งหน้า อย่างหวังว่าจะได้พูดดีกับกูอีกเลย...คนอย่างมึงนะ คนอย่างมึงงงง" ผมเอาสก๊อตไบร์ทถูจานระบายอารมณ์
"ก๊อกๆ" ไอ้ปอนด์มาละ
"เออรอเดี๋ยว กูล้างจานอยู่" ผมตะโกนบอกไอ้ปอนด์หน้าห้อง
ยกจานไปเก็บแล้วก็เดินไปเปิดประตูให้มัน
เปิดประตูเปิด...
"ไอ้เชี่ย!" แล้วชกตู้ม!
"มึงจะเอาไงกับกูหา! ทิ้งกูไว้ข้างทาง แล้วมึงจะ โอ่อาอำไอ อ๊ะ,." ไอ้โซ่ความตัวผม เอามือปิดปาก แล้วลากเข้าห้อง ปิดประตูโครม!
"เด๋วนี้มึงใช้เป็นแต่กำลังหรือไง...แม่ง ปากกูแตกอีกแล้ว มึงรู้มั้ยเนี่ยว่ามันเจ็บ กว่าจะหายมันไม่ใช่วันสองวันนะโว๊ย" ไอ้โซ่โวย
"มึงจะมาทำไมอีก กลับไปเลยนะ แล้วไม่ต้องโผล่หัวมาให้กูเห็นอีก" น้ำตาไหลพราก
ด่ามัน ต่อยมัน มันไม่เห้นจะรู้สึกอะไรเลย
ทำไมวะ กูจะทำอะไรมันไม่ได้เลยหรือไง ทำไมกูต้องเป็นคนที่เจ็บฝ่ายเดียว
"กูขอโทษ...กูอยากปรับความเข้าใจกับมึนะท็อป...ให้โอกาสกูไม่ได้เหรอ"
"ปรับความเข้าใจ...ที่มึงทำนี่เรียกว่าปรับความเข้าใจหรอ" ร้องไห้
"มึงจะมาก็มา จะไปก็ไป...กูถามหน่อย วันนี้ถ้าไม่เจอกูที่สยาม มึงคิดจะมาปรับความเข้าใจกับกูจริงเหรอ" ร้องไห้
"ทำไมมึงต้องทำร้ายกูซ้ำๆ...ทุกวันนี้กูยังเจ็บไม่พอใช่ไหม..." ร้องไห้
"กูยอมมึงขนาดนี้แล้ว มึงยังต้องการอะไรจากกูอีก...ตั้งแต่เลิกกัน กูเคยไปรังควาน ไปรบกวนอะไรมึงสองคนหรือไง" ร้องไห้
โซ่นิ่ง ไม่พูดอะไร แล้วเดินมากอดผม
อ้อมกอดที่คุ้นเคย ความอบอุ่นนี้ ความรู้สึกนี้ ทั้งหมดเคยเป็นของผม
แต่ตอนนี้มันไม่ใช่ของผมอีกแล้ว คิดได้อย่างนั้น ผมจึงพยายามผลักมันออกไป
แต่มันกลับยิ่งกอดผมแน่นขึ้น
"กูขอโทษ กูผิดไปแล้ว...เรามาเริ่มกันใหม่ได้ไหม"
"กูสัญญา ว่ากูจะไม่โกหก จะไม่ทำให้มึงต้องเสียใจอีกแล้ว"
"มึงโกหกกูมานานแค่ไหน...มีทำอะไรกับกูไว้ มึงไม่รู้ตัวบ้างหรือไงโซ่" ผมถาม แล้วผลักมันออกไป
"จู่ๆ มึงจะมาบอกขอโทษ แล้วเริ่มใหม่ มันไม่ง่ายอย่างนั้นหรอกนะ" ปาดน้ำตา
"นี่มันหัวใจคนนะโว๊ย มันมีความรู้สึก...ปากมึงเจ็บหลายวันกว่าจะหาย...แล้วใจกูละ มึงคิดว่ามันจะหายง่ายๆหรือไง"
"มึงกลับไปหาคนของมึงเถอะ...ป่านนี้คงรออยู่" ผมตัดบท แล้วหันหลังให้มัน
"ตกลงเราจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมไม่ได้แล้วใช่ไหม" โซ่ถาม
"...." ผมเงียบ ไม่ตอบอะไร
"งั้นกูจะจีบมึงใหม่... กูจะทำให้มึงรักกูอีกครั้งให้ได้" แล้วมันก็เดินออกไปจากห้องผม
จะจีบกูใหม่งั้นหรอ...เห็นกูเป็นเด็กอนุบาลหรือไง
ผมได้แต่นั่งเงียบๆอยู่บนเตียง ไม่รู้ด้วยซ้ำว่านั่งทำไม คิดอะไรอยู่ลืมไปแล้ว
นั่งอยู่นานแค่ไหนก็ไม่รู้ ปล่อยให้เวลาผ่านไป
"ก๊อกๆ" สียงเคาะประตูปลุกผมจากพวังค์
คราวนี้ผมไม่เปิดมั่วแล้วครับ ส่องตาแมวดูก่อน เป็นไอ้ปอนด์
"รอนานไหม ป่ะ กินข้าวกันเหอะ"
"เอ่อ ก็ไม่นานหรอก ไปเดินเล่นสยามมาด้วย"
"โห หนีเที่ยวหรอวะ"
"ปอนด์ บางทีกูก็อยากไปไหนมาไหนคนเดียวบ้าง"
"เฮ้ย ล้อเล่น อย่าโกดดิ...เป็นไรป่าว"
"ป่าว"
"เอ่อ...ไปหาไรกินกันดีกว่านะ หิวรึยัง"
"ยังไม่ค่อยหิวเท่าไหร่ วันนี้กูคงไม่กินอ่ะ ขอโทษทีหว่ะ"
"ไม่เป็นไร งั้นกูกลับบ้านก่อนแล้วกัน...มีอะไรโทรหากูนะ กูเป็นห่วงนะท็อป"
"อืม ขอบคุณหว่ะ" แล้วผมก็เดินไปส่งมันที่รถ
"ท็อป รู้ใช่ไหม กูคิดยังไงกับมึง" ไอ้ปอนด์ถาม
"ทำไมอะ" ผมไม่ตอบ
"กูอยากให้มึงรู้ไว้อีกอย่าง ว่านอกจากกูจะคิดับมึงมากกว่าเพื่อนแล้ว ตอนนี้กูกำลังพยายามทำให้มันเป็นความจริงด้วย"
"...." พูดไม่ออก
"คืนนี้จะโทรหานะ" มันยิ้มแล้วก็ขึ้นรถขับออกไป
วันนี้มันวันอะไรของผมวะ
ไอ้บ้าสองตัวมาบอกว่าจะจีบผมเป็นแฟนงั้นหรอ
ที่ผ่านมา นอกจากไอ้สองคนนี้ คนอื่นก็ไม่เห็นจะมีใครเคยมาจีบ
ผมเองก็ไม่ได้หน้าตาขี้เหร่อะไร แต่นอกจากไอ้สองตัวนี้ ก็ไม่มีใครเข้ามา
คงเป็นเพราะผมไปไหนมาไหนกับมันตลอด ไม่ไปกับโซ่ ก็ไปกับปอนด์
ตกลงว่า ผมเป็นอะไรกันแน่
ความสัมพันธ์แบบเดิมๆมันหายไปไหน
ทั้งกับปอนด์ และไอ้โซ่
แต่ที่แน่ๆ ชีวิตผมกำลังจะเปลี่ยนไปแหล้วหละ...
....................................................................
-
ทั้งปอนด์และโซ่ แข่งกันจีบท็อปหรอเนี่ย น่าสนใจ 555 อยากรู้ผู้ชนะ อิๆๆๆ :laugh:
ขอบคุณที่มาต่อนะคับ รออ่านตอนต่อไปคับผม ^^
-
รอคุนท็อปนานมากกกก ครับ
เพราะยังไม่ได้หลับเรย
อิอิ :z13: :z13:
-
หืม แซ้ดดดด
ความรู้สึกนี้ เง้อ เข้าใจเลย :เฮ้อ:
-
อ่าน แล้ว แอบเสียน้ำตา :sad4:
รอติดตามครับ :o12: :o12:
-
เชียร์พี่ปอนด์อ่ะ :กอด1:
โซ่ ความผิดติดตัวอยู่ ไม่ไหวๆ
คนเคยมีคดี(หนัก)ลบยาก
เคยทำมาครั้งเเล้ว กลับไปไม่รู้จะมีอีกครั้งไหม
:L2: คนเขียน
-
เหรอว่าโซ่...ไม่ได้ไปคบกับสนจริงๆ มันถึงกล้าจะมาจีบท็อป
อย่าบอกนะโว้ยยยยย ว่ากำลังจับปลาสองมืออยู่
ถ้าเป็นยังงี้มันแย่มากกกกก ขอให้ท้ายสุดไม่เหลือใคร
อยากจะเชียร์ปอนด์ใจแทบขาด แต่ดูดูแล้วท็อปยังรักโซ่อยู่ง่ะ
ท็อปเสียใจมากมายขนาดนั้น รักมากก็เสียใจมาก
ตั้งแต่ตอนหน้าจะดูความพยายาม ความตั้งใจของโซ่
ว่าจะมากพอไม๊ที่จะลบเลือนความเสียใจที่โซ่ทำไว้กับท็อป
ความพยายาม+ความตั้งใจ+ความจริงใจ พิสูจน์ให้ท็อปเห็น
:L1:ขอบคุณคับ ท็อป :กอด1:
-
เป็นกำลังใจให้พี่ท็อปนะ
สุดท้ายขอให้พี่ท็อปชนะด้วยเถอะ :o12: :o12:
ไปหละคับ
บะบาย
-
อยากให้ ณ ตอนนี้มันเป็นเหมือนที่คิดเอาไว้...
จะไปซื้อหวย อิอิ
:call:
-
อีโซ่ จะมาจีบ ท๊อปใหม่
แล้วเคลียร์ของเก่าอะยังละนั่น
ถ้ายังไม่เคลียร์จีบให้ตายก็ไม่ได้หรอก
ชิๆๆๆๆ
-
เริ่มจีบใหม่ :laugh:
-
ไม่เห็นโซ่พูดถึงสนซักคำเลยแฮะ?
ไม่ได้บอกด้วยว่าจบไปแล้วรึยัง เงียบอย่างเดียว
โห อนาถถถ แบบนี้แล้วยังคิดจะกลับมาเริ่มใหม่อีก
:z3:
-
ค้าง เหมี่ยนเดิม :laugh:
-
เอาเถอะครับ... ถ้าชีวิตจะต้องเปลี่ยน ก็ขอให้เปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้นนะครับ
-
หิ้วววว
โว่มาง้อแล้ววววว
-
ขอเชียร์ปอนด์ละกาน
:L2:
-
โซ่มาง้ออีกแร้ว
เข้าใจโซ่นะว่ารู้สึกยังไง แล้วก็เห็นใจด้วย
ถ้าจะเริ่มต้นใหม่ คงต้องรออีก จะดีกว่า
แล้วความผิดครั้งนี้ก็ขอให้เป็นบทเรียน
จะได้ไม่ทำผิดซ้ำสองกับท๊อปหรือคนอื่น
ส่วนปอนด์ เริ่มรุกหนักแล้ว ก็ยังเป็นคนดีๆคนนึง
คราวนี้พี่ท๊อปจาเอาไงหนอ มาต่อเร็วๆเน้อ :z2:
-
ดีใจโซ่มาแล้วว
จีบใหม่
จีบใหม่
จีบใหม่
จีบใหม่
จีบใหม่
พยายามอีก พยายามอีก พยายามเข้าไว้
:L2: ให้ท๊อปกับคนข้างตัวท๊อป
แต่ยังแอบลุ้นโซ่จนวินาทีสุดท้าย
5555 + จนกว่าจะเฉลยว่าใครคือคนข้างกาย แล้วค่อยย้ายข้างล่ะกัน
-
คนดี กับคนที่ใช่ บางทีก็ไม่ใช่คนเดียวกัน
ก็แอบลุ้นว่า ปอนด์จะเป็นทั้งคนดี และคนที่ใช่สำหรับท๊อปซักที :กอด1:
แต่หวั่นๆว่า โซ่จะมาวินไงไม่รู้ :serius2:
-
ถ้าเป็นเมื่อก่อน อ่านแล้วก็จะไม่ชอบโซ่เอามากๆ แต่พอดีได้ดูรายตีสิบ ตอนเมียหลวง ออกมาพูด มาอ่านเรื่องของโซ่เนี่ยมันคล้ายกันนะ พอมาคิดในอีกมุม โซ่ก็อาจไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คิด
ที่ดูในรายการ เค้าให้ลองคิดอันดับแรก เนี่ย สาเหตุของการนอกใจ เรามีส่วนช่วยให้มันเกิดมั้ย เช่นระยะห่าง หรือการดูแลเอาใจใส่มันน้อยลงไปมั้ย เพราะบางทีการรักกันมานานอาจจะละเลยเรื่องแบบนี้ไป อันดับสอง ถามใจเรา ว่าเราต้องการเค้าอยู่หรือเปล่า ถ้าใช่ ก็ต้องประคับประครองชีวิตคู่ต่อไป หาทางแก้ไป
พี่คิดว่าไม่ว่าจะเป็นชีวิตของหญิงชาย หรือ ชายชาย มันสามารถปรับใช้กันได้ ไม่ต่างกันหรอก จากที่อ่านโซ่ผิด ที่เปิดช่องว่าง เปิดใจรับคนใหม่เพียงเพราะสงสาร มีอะไรกันเพราะเมา แต่ก็ผิดอยู่ดี การรู้สึกยับยั้งชั่งใจ เป็นการพิสูจน์ให้คนที่เรารักเห็น ว่าเรารัก และมั่นคง แต่ถ้ารู้สึกผิด และอยากกับมาเริ่มกันใหม่ ก็อยู่ที่ว่า จะได้รับการอภัยหรือเปล่า ไม่ควรที่เรียกร้องอะไร เพราะ โซ่เลือกที่ทำแบบนี้ตั้งแต่แรก
ส่วนท๊อป ก็จะให้อภัยได้หรือเปล่า กล้าจะกลับไปเริ่มต้นใหม่หรือเปล่า ยังรักเค้าพอที่จะไม่ต้องการเสียเค้าไป การแก้ปัญหาบางทีก็ขึ้นอยู่กับวัยวุฒิเหมือนกันนะ บางทีพอเราโตขึ้นอาจจะมองโลกได้ในอีกมุมนึง พี่ก็ไม่รู้ว่าท๊อปเลือกทางไหน เพราะเหตุการณ์นี้มันก็ผ่านมาแล้ว แต่ขอให้ท๊อปมีความสุขกับคนปัจจุบัน และนำอดีตมาเป็นบทเรียนแล้วกันนะจ๊ะ
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด
พี่โซ่แอบเท่ จะจีบใหม่งั้นเหรอ (อย่าหวั่นไหวๆ บอกทั้งพี่ท็อปบอกทั้งตัวเอง กร๊ากกกกกกกกกกก)
คือจริงๆ แล้วอยากให้กลับมาคบกันใหม่นะ
แต่สั่งสอนพี่โซ่ให้หลาบไปจนวันตายเลย :laugh: :laugh:
พี่ปอนด์ก็ดีนะ เอ๊ะ ยังไงเรา :impress2:
-
ปอนด์จ๋า เป็นคนดีเหลือเกิน
แต่... เขาเขียร์โซ่อ่ะ ทำไงดี
โซ่ จีบให้ติดน่ะ ไม่งั้น :m31:
-
แข่งกันจีบหรอเนี้ยยยย
แล้วจะเชียร์ใครดี
พี่โซ่ :ped149:
พี่ปอนด์ :ped149:
-
สรุปว่าโซ่มันเลิกกับเจ้าสนหรือยังเนี่ยะ
พอน้องท็อปไล่ให้กลับไปหาคนของมึงเถอะ
ก็มีแต่พูดว่าขอโทษ ขอโอกาส...
ไม่เห็นมันยืนยันกับน้องท็อปว่าเลิกกันแล้วซักที...เฮ้อ
ขอบคุณและเป็นกำลังใจให้น้องท็อปนะคะ :L1:
-
:z13:
จิ้ม ๆๆๆ พี่ท็อป
เอาแล้วดิ จะยังไงต่อ พี่ปอนกับพี่โซ่ เลือกไม่ถูกเลย
:เฮ้อ: เหนื่อยแทนเลยนะเนี่ยะ
-
จีบเลยพี่ปอนด์ อิอิ
เชียเต็มที่ 555+ :z2: :z2:
-
คิดอยู่เหมือนกันว่าโซ่จะมาจีบ ท็อปอัพ ใหม่....
แต่อย่าให้เป็นแบบเดิมนะ....รอบนี้จะยุให้ท็อปอัพเจื๋อนให้เป็ดกิน.....
((เย้ย....เริ่มกะงวล คนข้างๆนี่ยังเป็น....เปล่า)) เดี๋ยวโดนกินหัว
ยังไง....ขอแค่ ท็อปอัพมีความสุข ก็ยินดีด้วยเจ้าค่ะ
อย่าลืมดินเนอร์ กันอีกนะ....มีคนข้างกายละ ต้องให้ความสำคัญมากๆ
โฮกกกกกกกกกกก ((ตัวเองยังไม่มีไง....)) อยากมีบ้างงงงงงงงง ((เกี่ยวมะ))
ละคืนนี้จะมาต่ออีกบ๋......
ยังไงก็จะรอนะเจ้าคะ.....แต่คงไม่เกินเที่ยงคืน
ศักยภาพร่างกายน้อยลงเต็มทีเจ้าค่ะ
มีความสุขมากๆ.....
ขอบคุณที่มาเล่าให้ฟังเจ้าค่ะ ขอบคุณมากมาย
-
จีบเลยๆๆ
พี่ปอนด์ เชียร์สุดๆคร้าบบบบ
หุหุ เชียร์พี่ปอนด์คนเดียว
พี่โซ่ไม่เกี่ยว
-
อ๊ากกกกกกกกกกก
ศึกชิงนายเริ่มขึ้นจนได้
แต่รอบนี้คิดว่าพี่ปอนด์ได้เปรียบอยู่มากทีเดียว เพราะไม่มีคดีติดตัว แถมเสมอต้นเสมอปลาย
ส่วนไอ้พี่โซ่นี่ ทำเรื่องไว้ซะแล้ว ในใจพี่ท๊อปคง Fail กับเรื่องนี้อยู่ด้วย เหนื่อยหนักแน่พี่โซ่เอ้ยยย สมน้ำหน้า 555+ :m20:
ส่วนตัวยังอยากให้พี่โซ่จีบพี่ท๊อปสำเร็จ แต่ไม่ว่าพี่ท๊อปจะเลือกใคร ก็เชื่อว่าพี่ท๊อปคงมีความสุขกับสิ่งที่ได้เลือกแล้วนะครับ :L2:
-
ขอบคุณโซ่ที่กลับมา
หึหึ...
-
ท็อปคิดว่าโซ่เจ็บกาย แต่ท็อปเจ็บใจ
ส่วนตัวแล้วคิดว่าโซ่เองก็เจ็บทั้งกายและใจ แต่โดยลักษณะนิสัยของโซ่คงจะไม่ใช่คนที่พูดหรือแสดงออกได้ดีนัก การที่บอกว่าจะจีบท็อปใหม่อีกครั้ง โซ่คงต้องการแสดงให้เห็นความมุ่งมั่น จริงจัง และจริงใจที่มี มันอาจลบความผิดที่ทำไปไม่ได้ แต่ ณ วินาทีที่เหลือ ที่ความหวังมันอาจเป็นศูนย์ โซ่คงอยากให้ท็อปรู้ว่าคนที่โซ่เลือกก็ยังเป็นท็อป ไม่ว่าท็อปจะอภัยให้หรือไม่
ความรักต้องรู้จักให้อภัย แต่จะเริ่มต้นใหม่ได้หรือไม่นั้น เวลาจะเป็นตัวพิสูจน์
คนหนึ่งก็แสนดี อีกคนก็แสนรัก เป็นโจทย์ที่ยากพอสมควรกับการจะเลือก ต้องให้การกระทำและความจริงใจของทั้งคู่พิสูจน์ความรักครั้งนี้
:L2: :L2:
-
ถึงเวลาแข่งกันใหม่อีกแล้วนะเนี่ย
:oni2: :oni2: :oni2:
-
ถึงจะเชียร์โซ่ แต่ก็ยังอยากให้โซ่ ได้รับบทเรียน ของการไม่ซื่อสัตย์ :z6:
มาทำท็อป ร้องไห้อีกแล้ว :กอด1:
-
^^
-
ความรักบางที ต้องมีการให้อภัย ถ้าเรายังแคร์เค้า ถ้าเค้ายังแคร์เรา บางทีการอภัยให้กันก็ย่อมให้รักดำเนินไปได้ด้วยดีนะครับ
แต่ถ้าอภัยแล้ว ทำแบบเดิมซ้ำไปซ้ำมา ก็เลิกเหอะครับ o22
-
ใครจะถูกหวยล่ะงานนี้
-
ตอนแรกยอมรับเลยว่ารู้สึกไม่ชอบโซ่อย่างมาก
เพราะไม่ชอบคนโกหก ไม่ซื่อสัตย์ ไม่มั่นคงต่อคนรัก
แต่ตอนนี้ เราว่าคนเราสามารถทำผิดพลาดกันได้
ถ้าเป็นความผิดครั้งแรก ผิดแล้วยอมรับผิด พร้อมที่จะแก้ไข ปรับปรุงตนเอง
และถ้าเรารักเค้ามากพอ เราก็คงให้โอกาสเค้าแก้ตัว
แต่เค้าต้องพิสูจน์ตัวเองให้เห็น ทำให้เราเชื่อมั่นในตัวเค้าอีกครั้งให้ได้
ถึงแม้อาจต้องใช้เวลามากหน่อยก็ตาม
ถ้าโซ่อยากได้โอกาส หรือจะจีบท็อปอีกครั้ง
อยากให้โซ่แสดงทุกอย่างให้ชัดเจน
โดยเฉพาะเรื่องสถานะของสน ไม่ใช่ปล่อยให้ท็อปคิดไปเอง
ส่วนปอนด์ ในเมื่อท็อปก็โสด มันก็ไม่เสียหายนะที่จะให้โอกาสปอนด์
เพราะเท่าที่อ่านมา ปอนด์เป็นคนดีจริงๆ และคงไม่ทำให้ท็อปเสียใจแน่ๆ
เป็นกำลังใจให้จ้า
:L2:
-
โซ่จะมาจีบใหม่เหรอ....อืมก็แล้วแต่ว่าโซ่จะจริงใจแค่ไหน
แล้วความรัก..ทีมีต่อกันมันจะมีพลังมากแค่ไหน
พอที่จะแก้ไขในสิ่งที่ทำผิดได้ไม๊ :n1:
-
ยิ่งอ่านยิ่งติดเรื่องนี้
อย่าหายไปอีกนะ
ต่อให้จบ ๆ เลยน๊า..
ตัดสินใจไม่ถูกเลย โซ่ หรือ ปอนด์
เครียดดดดดดดดดดด
อยากเก็บไว้ทั้งสองคนเลยยย
-
โซ่เอ๊ยมันต้องอย่างนี้สิ
แต่ยังไงก็เชียร์ปอนด์มากกว่าอยู่ดีแหละ
หมั่นไส้โซ่อ่ะ ต้องเจอซะบ้าง เจ็บซะบ้าง
จะรู้ว่ารักแท้แบบท็อปอ่ะ ไม่ใช่หาง่ายๆ อยู่ๆจะทิ้งจะขว้างง่ายๆได้ไง
-
+1 ให้คุณท็อปแล้วนะครับ... :กอด1:
โซ่กับปอนด์แข่งกันจีบ...แล้วใครจะมาวินล่ะเนี่ย
รอลุ้นต่อนะครับ
วันนี้คุณท็อปได้ไปเวียนเทียนไหมครับ
-
โธ่ พ่อปอนด์แสนดี ท่าทางคงต้องช้ำใจอีกครั้งล่ะมั๊ง :monkeysad:
-
อิอิ.............ยังไงก็.............ก็เปงกะลังใจให้พี่ท๊อปแล้วกันงับ...........อิอิ
ปล.มิได้รู้สึกโกดไรที่พี่ทำให้ค้างอะ........เพียงแต่มัน............อิอิ................อิน....เฉยๆๆ
:กอด1: :กอด1:
-
:call: วันนี้ไปทำบุญมา อิ่มบุญเอามาเผื่อชาวเล้าทุกคนด้วย อิอิ
o17 พยายามไม่คิด ไม่ร้อง ไม่เศร้า แค่รับรู้ พอ
:m13: แต่..แค่วันนี้นะ วันหน้าเจอกานนนนนนนนนนนนนน หุหุ
:กอด1: สู้ต่อไปปปปปป พี่ท็อปจงเจริญ เหอๆๆๆๆๆๆๆ
-
เอิ่ม โซ่ก็เข้าใจพูดเนอะ เอาแต่ใจตัวเองชะมัดเลย
คนอารายเนี้ย :m31:
คราวนี้รอดูต่อไป ปอนด์กับโซ่ใครจะจีบติด 55+
-
ว่าแล้วต้องเป็นแบบนี้ หึหึ
ดุสิว่าใครกันแน่ที่จะยืนข้างๆพี่ท๊อป
-
หืม แซ้ดดดด
ความรู้สึกนี้ เง้อ เข้าใจเลย :เฮ้อ:
ไม่เปงไรพี่โก๋.......เดี๋ยวนนท์จะปลอบใจเอง...........555++
ปล.มาแอบดันให้พี่ท๊อปก่อนไปนอนเน้ิิอ....... :z10: :L1: :กอด1:
-
:beat: ขัดใจกับตาโซ่เจงๆๆๆๆ ไม่อธิบายหน่อยเรอะ เกี่ยวกับสนอะ :fire: :fire:
เคลียร์ตัวเองก่อนดิ ก่อนจะจีบคนอื่นเค้า :z6:
เชียร์น้องปอนด์ผู้น่ารัก :impress2:
-
โอ๊ยยย หงุดหงิกะ โซ่ อ่ะ
.
ปากบอกว่าอยากจะคืนดี แต่ไงไม่ตอบเคลียร์เรื่องเด็กสนเลยว่ะ :m31:
นี่ถ้าไม่รู้เรื่องแต่หนหลังนี่ ยุให้ท๊อปปล้ำปอนด์ไปเลยดีกว่า
ไม่ต้องรอให้ปอนด์มาจีบใหม่แล้วว :sad4:
-
...คุณ Ÿun[Jảe]Łőνer 'ดับโลก มากครับ
...เห็นด้วยที่สุดครับ
...+1 = 55 ให้คุณ Ÿun[Jảe]Łőνer ครับ
...แต่ว่าโซ่ยังไม่ชัดเจนในตัวเองน่ะ ส่วนท๊อปก็น่าจะเย็นลงหย่อยลองฟังโซ่บ้าง...อาจจะทำให้อะไรมันชัดเจนขึ้นน่ะ
-
อยากเชียร์พี่ปอนด์นะแต่คนอื่นเชียร์เยอะหละ
มาเชียร์พี่โซ่ดีกว่า :z1: :z1: :z1:
ไปหละ
บะบายคับ
-
:pig4: ยินดีที่พบกับคุณท็อปอีกครั้ง หลังจากที่ห่างหายไปนานหวังว่าเรื่องเล่าต่อไปคงไม่เศร้ามากนะครับเป็นกำลังใจให้นะครับ
-
อ่านแล้วยัง อึ้งๆงงๆอ่ะ
จีบใหม่ กับ เริ่มจีบ
น้องท๊อปสู้ๆ :3123:
-
เชียร์ปอนด์อ่า แต่ทำไมต้องดีใจด้วยฟะที่โซ่มาง้อ :z3:
-
ไม่เคลียร์เรื่อง สน ว่ะ
:3125:
ปอนด์น่ารัก เสมอต้น เสมอปลาย
-
:serius2: :serius2: สับสนจัง ตกลงเชียร์ใครดีเนี่ยะ โซ่ก็รักกันมาตั้งนาน ปอนด์ก็เสมอต้นเสมอปลาย :serius2: :serius2:
-
เหมือนกันอ่ะ คิดไม่ออก แต่ ก็ถึงดซ่จะเลว แต่ก็ยังเชียร์โซ่อยู่อ่ะ... o13
-
ความวุ่นวายในชีวิต จะกลับมาเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง
เป็นกำลังใจให้นะครับ น้องท๊อป แต่ยังไงซะเรื่องวุ่น ๆ มันก็ผ่านไปแล้ว
+1 ให้แต่เป็นสินบนนะครับ รีบมาต่ออย่าให้ช้า น้า...... จะรอ
-
แวะมาตีตั๋ว...
รอตอนต่อไป อิอิ
:call:
-
แอบเชียร์ปอนด๋์
ส่วนโซ่ :a6: :a6:
-
เบิ่งตารอ...ท็อป
:impress:
จะมาเหรอเปล่า น๊ออออออ
-
มารอท็อปด้วยคน
วันนี้จะมารึเปล่าน้า...
ง่วงนอนมากมาย
เดี๋ยวมาอ่านพรุ่งนี้นะ
:L2:
-
แวะมาจองที่นั่งของตอนต่อไป.........อิอิ.........
:z2: :z2:
-
กว่าจะตามทัน ม่ายได้หลับได้นอน
ดีนะพรุ่งนี้เปงวันหยุด
แวะมารอด้วยคน
-
มายังงงงงงง :m31:
ท๊อปไปไหนอะ เค้ารออยู่น้า :z3: อยากอ่านต่ออะ 5555
ps เราว่าโซ่อะ ที่เป็นคนใกล้ตัวTop ตอนนี้อะ
ชอบนักแล คนเลวๆอะ คนดีๆ ไม่ค่อยปลื้ม o22
-
รู้ อยู่นะ ที่พูดออกไป ว่า เกลียด
แต่ใจมันไม่ตรงกะปากที่พูดออกไปเลย
จริงๆแล้ว
โซ่ไม่ต้องจีบก็ได้
แค่ให้โอกาส เอง
รักคือการให้อภัย ถ้านอกใจ เจอกัน
-
มารอตอนต่อไปอยู่นะ
ใครจะเข้าวินระหว่างโซ่ Vs ปอนด์ :z2:
ปอนด์ก็ดีจริงๆเลย เด๋วนี้ยังมีคนดีแบบนี้มั้ยหนอ o13
โซ่ พบเห็นบ่อยในโลกแห่งความเป็นจริง :m16:
แต่ว่าแอบเชียร์คนเลว (คือชอบตั้งแต่ภาคมัธยม) ก็สมควรที่จะได้รับบทเรียนในครั้งนี้ o22
-
:sad4: :sad4:
ไม่เข้าใจคุนพี่โซ่จาเล่นอาไร
- -แป้วจิงๆ
-
Wait a minute
รออ่าน...รออ่าน
:z2:
-
มาแล้วจ้าาาาาาาาา
เมื่อวานไม่ได้มาต่อ ขอโษด้วยนะคร๊าบบบบบบ
เสียใจอ่ะ พรุ่งนี้ไม่ได้หยุดงาน T-T
ไม่แน่ใจว่าพรุ่งนี้ได้มาต่อให้มั้ยนะคับ
เอาเป็นว่า ถ้า5ทุ่มแล้วยังไม่มาต่อ แสดงว่ามาอีกทีมะรืนเลยนะจ๊ะ
จุ๊บๆ :กอด1:
...................................
ตอนที่11
วันนี้ผมไม่มีเรียน ตั้งใจจะตื่นสายๆซะหน่อย
ขอพักหน่อยเถอะ เหนื่อยเหลือเกิน โดยเฉพาะเมื่อวานนี้
เจอแต่เรื่องปวดประสาทแบบนี้ทุกวัน ผมเป็นบ้าแน่ๆ
ตื่นมาเกือบเที่ยงแล้ว อาบน้ำอาบท่า ตั้งใจจะเอาผ้าลงไปซัก
"ก๊อกๆๆ" ไม่น่ะ ใครอีกละ บอกตามตรงไม่ว่าจะเป็นใคร ไอ้โซ่หรือไอ้ปอนด์ ผมไม่อยากเจอทั้งนั้นตอนนี้
"เอาไงดีวะ" ถามตัวเอง ว่าแล้วก็วิ่งไปส่องที่ตาแมว...ว่างเปล่า ไอ้โซ่แน่ๆ
"ใครอะ" ผมตะโกนถามออกไป
"ส่งพิซซ่าครับ" ชัด เสียงนี้ กวนตีนแบบนี้ ไอ้โซ่แน่ๆ
"กูไม่ได้สั่ง ผิดห้องแล้ว กลับไปซะ"
"มีคนสั่งให้มาส่งห้องนี้ครับ ไม่ผิดหรอก"
"กูไม่กิน ไม่อยากกินโว๊ย"
"แน่ใจนะว่าจะไม่กิน"
"เออ กลับไปซะ"
"ข้างห้องเค้าออกมาดูหกันใหญ่แล้วนะ โกดเค้าหรอ เค้าขอโทษ เปิดให้หน่อยน๊าาาา" เวรรร มันตะโกน
"มึงจะตะโกนทำไมเนี๊ย กลับไปซ๊าาาา"
"ไม่กลับ ตัวเองไม่เปิดให้เค้า เค้าจะยืนอยู่หน้าห้องนี่แหละ" ตะโกนไม่หยุด
"โว๊ยยยยย" สุดท้ายผมก็เปิดประตูนจนได้
เปิดประตูออกไปก็เจอไอ้เลวยืมยิ้มแฉ่งอยู่
"พิซซ่าครับ" แล้วมันก็ยื่นถุงพิซซ่ามาให้
"ไม่เอา...มาทำไม"
"มากินข้าวเที่ยงด้วย หลบดิ๊" แล้วมันก็แทรกตัวผ่านประตูเข้ามา
"จาน ช้อน อยู่ไหนอะ" มันถาม
ผมยืนมองมัน ไม่ตอบอะไร แล้วก็ต้อง...
"เห้ออ..." ถอนหายใจครับ ไม่มีประโยชน์ที่จะไปด่ามัน รู้ดีว่ามันเป็นคนยังไง
ผมเดินไปหยิบจาน ช้อนมาให้มัน
"สองชุดนะ" นั่น รู้อีกว่าจะหยิบให้มันคนเดียว ไม่ทันจะเล่นตัวเลยแม่ง...แต่จริงๆก็หิวเหมือนกัน
ต่างคนต่างกินครับ ไม่พูดกัน
ไอ้โซ่เองก็ไม่เห็นจะพูดอะไร ส่วนผมน่ะ ไม่พูดอยู่แล้ว
กำลังกินอยู่ เสียงมือถือผมก็ดัง...ไอ้ปอนด์โทรมา
"โหล"
"วันนี้ดูหนังกันนะ" ไอ้ปอนด์ชวนดูหนัง
ผมเหลือบตาไปมองไอ้โซ่ นั่งจ้องเขม็ง...แกล้งมันดีกว่า
"เออ กำลังอยากดูเลย...มารับดิ" ทำเป็นไม่สนไอ้คนที่นั่งจ้องอยู่
"มาเร็วๆนะ กำลังเซ็งเลย" คุยอีกสองสามคำ แล้วก็วาง
"จะไปไหน" โซ่ถามเสียงเข้ม
"เรื่องส่วนตัวนะ รีบๆกินให้เสร็จ แล้วไปกลับไปได้แล้วไป"
"ไปกับไอ้ปอนด์เหรอ"
"เหมือนจะไม่เกี่ยวกับมึงนะ"
"กูไปด้วย"
"ไม่ต้อง"
"กูอิ่มละ"
"อืม งั้นกลับไปได้แล้ว"
"ไม่กลับ"
"ตามใจนะ ยังไงเด๋วกูก็ออกไปข้างนอกอยู่ดี"
โซ่นิ่ง ไม่พูดอะไร นั่งหน้าหงิก
อยากนั่งก็นั่งไป ถึงตากูปั่นหัวมึงบ้าง ให้รู้ซะบ้าง
ที่มึงบอกว่าอย่างกูจะไปไหนรอด มึงจะได้รู้กันละวันนี้
ผมก็ล้างจาน เปลี่ยนเสื้อผ้า แต่งตัวอย่างหล่อ
ไอ้ห่าโซ่ก็นั่งไม่พูดไม่จา หน้าตาบอกบุญไม่รับอยู่อย่างนั้น จนกระทั่ง...
"ก๊อกๆๆ" มาละ
แต่ไวเท่าความคิด ไอ้โซ่พุ่งตัวไปถึงประตูอย่างไว แล้วเปิดประตู
"เฮ่ย มึง" เสียงไอ้ปอนด์
"เออกูเอง ตกใจไรนักหนา"
"หลบไปเลยป่ะมึง...ปอนด์ไปเหอะ" ผมผลักไอ้โซ่ แล้วเดินออกไปหาปอนด์
"เฮ่ยเดี๋ยว" เสียงไอ้โซ่
"ถ้ามึงจะกลับบ้านก็ล๊อกห้องให้กูด้วยนะ" ผมหันไปบอกมัน แล้วลากไอ้ปอนด์ที่กำลังงงเดินต่อ
"เฮ่ย กูไปด้วย" แล้วมันก็ปิดประตูห้องโครม วิ่งมาคั่นอยู่ตรงกลางผมกะไอ้ปอนด์
"อะไรวะเนี่ย" ไอ้ปอนด์ถาม
"มึงจะไปไหนกัน กูไปด้วย"
ผมสุดจะเซง หยุดเดิน
"มึงไปกันสองคนนะงั้น กูไม่ไปละ" ว่าแล้วผมก็วิ่งปรู๊ดไขกุญแจเข้าห้องแล้วล๊อกประตู
เสียงไอ้สองคนนั้นวิ่งมาเคาะประตูโครมๆ แล้วก็ด่ากัน
"กลับบ้านไปทั้งคู่แหละ กูไม่ไปไหนทั้งนั้นวันนี้ กูอยากพักผ่อน" ผมะโกนออกไป
"อ้าว แล้วที่บอกจะไปดูหนัง" เสียงไอ้ปอนด์
"ไม่ไปแล้ว ดูเมื่อไหร่ก็ได้ มึงกลับไปเถอะ"
"555" เสียงไอ้โซ่แน่ๆ
"หัวเราะKไร เพราะมึงเลย" เสียงไอ้ปอนด์
"ไม่ต้องมากัดกันหน้าห้องกูนะ มึงสองคน...กูนับ 1-10 ถ้ากูยังได้ยินเสียงพวกมึงเห่ากันอยู่หน้าห้อง พวกมึงไม่ต้องโผล่หัวมาให้กูเห็นอีกเลย กูจะไม่คุยกับพวกมึง"
"โอเคๆ กูกลับละ พรุ่งนี้เจอกันนะ" เสียงไอ้ปอนด์
"งั้นคืนนี้กูจะโทรหานะ" เสียงไอ้โซ่
"ไปซักทีเหอะกูรำคาณ"
แล้วก็ได้ยินเสียงไอ้สองตัวบ่นงึมงำๆ แล้วเสียงก็ค่อยๆเงียบไป คงด่ากันไปเรื่อยละนั่น
ล้มตัวลงนอนบนเตียง แล้วคิดในใจว่าจะเอาไงกับชีวิตต่อไปดี
ไอ้ปอนด์ยังไงก็ตัดไม่ได้อยู่แล้ว ส่วนไอ้ห่าโซ่มันต้องไม่เลิกแน่ๆ
คิดแล้วก็แม่งกลุ้มใจ ปวดหัวจังโว๊ยยยยยยยยย
...........................................................................
-
โซ่รุกหนักซะล่ะ แต่ที่แน่ๆ อ่ะ ลงยาวกว่านี้ได้ไหมอ่ะ :m16: :m16: :m16:
-
พรุ่งนี้ไม่ได้หยุดเหมือนกันค่ะ T^T
ศึกชิงนายเริ่มแล้ว
-
:z2: รอตอนต่อไป
ขอบคุณค่ะน้องท็อป :L2:
-
โซ่มาตามจีบท็อปยังงี้
แล้วเอาสนไปไว้ไหนอ่ะ
ท็อปน่าจะไปดูหนังกับปอนด์นะ
โซ่น่ะ...ช่างหัวมัน :beat:
:L1:ขอบคุณคับ ท็อป +1 ให้แรงใจในการทำงานวันพรุ่งนี้ :กอด1:
-
... :เฮ้อ: ...
ขอบคุณสำหรับตอนใหม่ครับ
-
ไอ้คุณโซ่ มาจีบท๊อปแบบนี้เคลียร์ของเก่าอะยังละนั่น
-
Danke!
เริ่มหนุกแระ...
แต่ท็อป...เริ่มวุ่นวายในชีวิต...กับสองหน่อที่มารุมขายขนมจีบ...
อิอิ
:laugh:
-
^^
-
ขอแบบนี้หลายๆตอนนน
แต่แบบไม่เอาปอน
สงสาร
-
อีกคนก็เพื่อน อีกคนก็คนรักเก่า
:เฮ้อ: หนักใจแทนพี่ท็อปจัง
เป็นกำลังใจให้ต่อไปนะคะ
ป.ล.หนูเคยอ่านเรื่อง เพราะรักใช่ไหม จากบอร์ดๆนึง ก็หลายปีแหล่ะ
ดีใจจังที่พี่ท็อปกลับมาเล่าเรื่องต่อ (รู้สึกว่าหนูจะดีใจช้าไปหน่อยนะคะ :m23:)
:bye2:
-
+1 ให้คุณท็อปแล้วนะครับ...ขอบคุณที่มาลงต่อครับ :กอด1:
o18 ระฆังยกที่ 1 เริ่มแล้วสินะเนี่ย
น่าลุ้นจริงๆ ระหว่างโซ่มุมแดง กับปอนด์มุมน้ำเงิน ว่าใครจะชนะ
แต่กว่าจะรู้ผล...คนที่หนักใจที่สุดก็คงเป็นคุณท็อปน่ะแหละ :เฮ้อ:
รอลุ้นต่อไปนะครับ...พรุ่งนี้ไม่ได้หยุดเหมือนกันคร้าบ
-
ยกที่หนึ่ง เริ่มขึ้นแล้ว อย่างนี้ ท๊อปจะทนได้ซักกี่น้ำละ
มารอตอนต่อไปอยู่นะครับ +1 ให้อีก
-
ขออภัย ยังไม่ถึง 24 ชม. :m23:
-
เริ่มแล้วสิเน๊อะ ศึกชิงนายเนี่ย
หนักใจจัง :เฮ้อ:
-
สงสารท็อปจัง แต่ฮาแตกปอนด์กะโซ่มากมาย ขอขำหน่อยเถอะ 5555 :laugh:
-
ไอ้น้องโซ่คะ จะรีเทิร์นเนี่ย เคลียร์กะกิ๊กมารึยัง o18
-
ตอนนี้ ฮาพี่โซ่กับพี่ปอนด์ อดทั้งคู่ ... :laugh:
แล้วพี่ท๊อปจะทำไงต่อล่ะเนี่ย
3P ไปเลยเป็นไงคร้าบบบ :-[
-
อ่านตอนนี้หมั่นไส้โซ่มากๆ
ทำเป็นมาทำเหมือนเดิม อย่ายอมง่ายๆ นะคะ
เอาให้เข็ดไปเลยยยยยยยยยยย
พี่ปอนดืก็ดีนะ แต่ความเป็นเพื่อนจะยาวกว่าอยู่แล้ว อิอิ
:กอด1:
-
:z2:เลือกใครดีหละครับ โซ่ก็ดี ปอนด์ก็สม่ำเสมอ งั้นขอเก็บเธอไว้ทั้งสองคนละกัน ฮิๆๆๆ
-
มาเป็นกำลังใจให้พี่ท็อปนะคับ
แอบเชียร์พี่โซ่
เพราะพี่ปอนด์มีคนเชียร์เยอะแล้ว
ไปหละคับบะบาย
-
สู้ต่อไปครับ พี่โซ่ o13 o13 o13
-
:L1:ท๊อปจะเลือกใครก็อย่าลืมถามหัวใจตัวเองนะ ถ้าเลือกเพราะต้องการประชดคนที่เจ็บที่สุดคือตัวเราเองและคนที่เราเลือกและไม่ได้เลือกต่างก็เจ็บปวดพอ ๆ กัน :L1:
-
ไม่รู้จะเชียร์ใคร
หรือว่าโซ่กะปอนด์ได้กันเอง
-*-
คิดได้นะตู
:pig4:
-
:sad4: โซ่ สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
เหฌนด้วยกะรีบน โซ่สู้ๆๆ
-
ซูฮกปอนด์อ่ะ
เป็นเราเจอท็อปทำงี้มีโวยอ่ะ
-
:z3: :z3:
เพื่ออาไรเนี้ย
ไม่ไหวยังไม่เคลียร์
-
เลือปอนโซ่ก้อเจ็บ
เลือกโซ่ปอนก้อเจ็บ
ไม่เลือกเลย เจ็บแมร่งสองคนเลยดีกว่างับ
สนับสนุน พี่ท็อปอยู่คนเดียว คนเราเก่งอยู่แหละเนาะ 555
อยู่คนเดียว จิ๊บๆ
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดด..........
คนน่ารักเลือกได้............5555+++++++++
เลือกทั้งสองคนได้มะ............อิอิ
พี่โซ่จะเลือกใครนาาาาาาาาาาา...........
555++ :กอด1: :กอด1:
-
ท็อปเอาสองคนเลยอิอิล้อเล่น
เชียโซ่
:เฮ้อ: :กอด1: :z3: :-[
-
:L2:
-
ง้อได้ดีมาก....เดียวก็ใจอ่อนคร้าบ อิอิ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
พอถึงตอนนี้แล้ว
เชียร์ใครไม่ถูก
เชียร์ทั้งสองล๊ะกัล
:ped149:
-
เริ่มต้นจีบท็อปกันใหม่ ทั้งปอนด์ ทั้งโซ่
ถึงโซ่จะคะแนนติดลบไปหน่อย แต่เอาเหอะ ก็สมควรโดนแล้ว
ส่วนปอนด์ ก็แสนดีจริงๆ แต่ก็อยากให้เป็นเพื่อนที่ดีกะท็อป
เอาใจช่วยโซ่ อีกรอบละกัน :L2:
-
ทำใจลำบากนะเนี่ย ดูกันต่อไปว่าใครจะถอยก่อนกัน
-
:L2:
-
เจอแบบนี้หงิดเลยทั้งคู่ 555+
ใครจะมาวินกันนะ
หรือพี่ท๊อปจะมาวินซะิเอง อิอิ
-
เอิ่มมมมมม อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกว่าท็อปจะยังรักโซ่อยู่ ไม่รู้ว่าปัจจุบันท็อปเลือกใคร แต่ก็ขอให้เลือกตามที่หัวใจตัวเองบอก อย่าทำเพราะความสงสารหรือว่าประชดใคร (แอบเชียร์ปอนด์อ่ะ รู้สึกว่าเป็นคนที่ดีหายากมาก ๆ) :กอด1: เป็นกำลังใจให้คร้าบบบบ
-
ตลกดีนะเนี่ย
น่ารักดี
มาจีบกันใหม่
-
:เฮ้อ:
-
ก้อดีนะ......เริ่มจีบใหม่
แต่จะเจ็บแบบเดิมอีดรึป่าว
-
อยากจะเชียร์โซ่ แต่พูดตรงๆคดีเก่ายังไม่เคลียร์
-
หุหุ
เชียร์พี่ปอนด์เท่านั้น
สำหรับพี่โซ่
ขอรอดูอีกหน่อยว่าปรับนิสัยได้อ้ะยัง
หุหุ
รอตอนต่อไปคร้าบบบบ
-
อยากมาต่อให้ใจจะขาด แต่หมดแรงมากๆ
นี่ขนาดนั่งอยู่กับที่ทั่งวัน ยังเหนื่อยขนาดนี้ โอ
ไว้พรุ่งนี้เค้ามาต่อให้นะตัวเอง
อย่าโกรธกันนะคร๊าบบบบ :3123:
-
^
^
^
^
จิ้มๆๆๆๆ.......แทงพี่ท๊อป.......
ไม่โกรธหรอกงับ.......อิอิ........แต่ว่าต้องมาต่อเร็วๆนะงับ......รออยู่......
:กอด1: :กอด1:
-
คร้าบบบบบบบบบบ...ท็อป
แต่พรุ่งนี้ขอแบบยาววววววววววๆๆๆๆๆ เลยนะคับ
:กอด1:ท็อป
-
เหนื่อยนัก...พักก่อน...แวะเวียนมาบอก
(สังคม)เห็นใจ...
หายไปเฉยๆ...ไม่มาบอกกล่าว
สังคม...
แร้วอย่าลีมมาลงเรื่องต่อน้า...
อยากรูเร็วๆจังว่าคนปัจจุบันเป็นใคร?
แต่ถ้าให้เดา...สงสัยคงเป็น...
คนที่คุณรู้ว่าใคร
อิอิ
:m16:
-
เหนื่อยใจแทนท็อป...นะเนี่ยะ...555
-
รอได้
ศรีรอด้ายยยยยยยย
แบบว่ามาพร้อมคนข้างกายได้ป่าวว
แต่ ฮ่าๆๆ ยังลุ้นให้เป็นโซ่อยู่นะ
-
ไม่เสียแรงที่เชียร์โซ่อ่ะ o13
แต่ปอนด์ก็น่ารัก ควบสองเลยดีที่สุด 555+
-
มาดันและมารอ
เอิ๊กๆ :laugh:
-
มานั่งรอด้วยคนจ้า
ตอนนี้สงสารปอนด์อ่า นัดมาแล้วไม่ไปกับปอนด์เฉยเลย
แต่ก็สงสารทั้งคู่เลยนะเนี่ย เลือกยากจริงๆเราเป็นท็อปก็ไม่รู้จะทำไงเหมือนกันแหละ
-
:-[ :-[ :-[ :-[
ไม่ได้เข้ามาหลายวัน เรื่องยังไม่ไปไหน....คุณท็อปอัพ
น้องช้อนเคืองเจ้าค่ะ....ติดตามต่อไป
ไม่เข้าใจในตัวบั๊กโว่ของท่านเลยเจ้าค่ะ
ยังไงก็ติดตามนะเจ้าคะ
ขอบคุณมากๆ
-
คืนนี้...เต้าจามามั้ยน้า...
:call:
-
อยากอ่าน....ใจจะขาดแล้วอ่ะ ท็อป
:dont2: o9
-
มาแล้วจ้าาาา ช้าหน่อยไม่ว่ากันนะคร๊าบบบบบบ
วันนี้ท้องฟ้าอึมครึมทั้งวันเลยน้อออออ
แต่ดีตรงที่อากาศไม่ร้อนนี่แหละ
วันนี้เปิดเทอมสันแรก รถติดน่าดูเลยว่ามั้ยครับ
ทำไม ฝนตกกับรถติดถึงต้องเป็นของคู่กัน
ใครตอบปัญหานี้ได้บ้าง ผมสงสัย หุหุ
ปล. ยังดีนะ วันนี้ตอนรถติดๆฝนไม่ตกลงมาซ้ำ ไม่งั้นคงเซ็งกันน่าดู
..................................................
ตอนที่12
พักกลางวัน ณ โรงอาหารแห่งหนึ่งในมหาลัย
"สงกรานต์ไปไหนกันดีวะ" ไอ้มดถามเพื่อนๆในกลุ่ม
"สงกรานต์มันก็ต้องข้าวสารสิ ได้ล้วงได้ควัก หุหุ" ไอ้เชี่ยเต้
"แว๊นชิบหาย ความคิดมึงนี่แม่งไม่น่าคบสุดๆ" ผมด่า
"แล้วมึงจะไปไหน ห๊ะ"
"กลับบ้าน" "เชียงใหม่" ผมกับไอ้ปอนด์พูดพร้อมกัน แล้วก็หันมองหน้ากัน
"เอาแล้วโว๊ย ผัวเมียคู่นี้ ความคิดเริ่มแตกแยกแระ" มดชง
"เตียงหักละคราวนี้...กูว่าตัวเมียชนะ ร้อยนึง" เต้ตบ
"โอเค งั้นกูเล่นตัวผัวร้อยนึง"....
"เพี๊ยะ" "เพี๊ยะ" ผมตบกลาบไอ้มด พร้อมๆกับไอ้ปอนด์ตบกบาลไอ้เต้
"ไอ้เชี่ยยยยย พอทีแบบนี้ละสามัคคีกันจริง ใจตรงกันเหลือนเกินนะมึงสองผัวเมีย" ไอ้เชี่ยเต้ไม่หยุด
"เพี๊ยะ" เพื่อนปอนด์ถวายไปอีก1ดอก
"อีกทีมั้ย" ปอนด์ถาม
"สัส พอแระ...ตกลงจะไปไหน"
"กูคงกลับบ้านหว่ะ คงไม่ได้ไปกับพวกมึงหรอก" ผมบอก เพราะผมตั้งใจไว้แล้ว ว่าอยากกลับไปอยู่กับครอบครัว
"กูว่าค่อยคุยเหอะ อีกตั้งเกือบเดือน มึงจะรีบไปไหนกัน" ปอนด์ว่า
"ไม่ได้ เผื่อต้องจองโรงแรม ที่พัก มันต้องจองล่วงหน้า" เพื่อนมดว่างั้น
"เออ กลับไปคิดกันก่อนแล้วกัน ค่อยว่ากันใหม่" ปอนด์สรุป
เคี้ยวข้าวตุ่ยๆ เพลินๆ ตามันเหลือบไปเห็นไอ้สน
ถึงกับชะงักครับ มันมาคนเดียวแฮะ มาทำอะไรแถวนี้วะ
ไอ้ปอนด์เองก้อคงสังเกตเหนเหมือนกัน
"ไอ้สน มาทำไรแถวนี้วะ" ไอ้ปอนด์พูดขึ้นมา
"ไม่รู้ดิ สนใจไรมันละ" ผมเองก็ปากดีเหอะ จิงๆก็สนใจอยู่แหละ
"เออ กินๆให้เสด เด๋วไปดูหนังกัน" นั่น มันยังไม่ลืมเรื่องผมเบี้ยวดูหนังมัน
"เหอะๆ เออๆ"
กินข้าวกันเสด ก็แยกย้ายกลับบ้าน
ผมไปดูหนังกะไอ้ปอนด์ที่พารากอนตามสัญญาฅ
ตอนอยู่บนรถไอ้โซ่โทรมา
"อยู่ไหน" ดูมันทัก
"ทำไมกูต้องบอก"
"เพราะกูเป็นแฟนมึง"
"อดีต!"
"กูไม่เคยบอกว่ากูเลิก"
"แต่กูบอกไปแล้ว...แทนที่จะโทรมากวนประสาทกู มึงเอาเวลาไปดูแลแฟนมึงดีกว่านะ"
"นี่กูถามดีๆนะท็อป"
"กูก็ตอบมึงดีๆเหมือนกัน แค่นี้นะ" แล้วผมก็วางสาย
โซ่มันรู้ ว่าไม่ต้องโทรซ้ำ ผมไม่รับแน่นอน
ดีไม่ดีผมจะปิดเครื่องหนีเอาซะ
"จะดูมั้ยวะ วันหลังก็ได้นะ" ปอนด์ถามผม
"ไม่เป็นไร เรื่องไร้สาระ ไปเหอะ...กูจะได้แก้เซง"
ไอ้ปอนด์ได้แต่ยิ้มๆ แล้วก็ขับรถต่อ ไม่พูดอะไรอีก
เราดูเรื่อง Superman return กัน
ไม่ขอสาธยายนะครับ ขอตัดฉากไปตอนกำลังดูหนังเลยแล้วกัน
เป็นฉากที่ซุปเปอร์แมนมันกำลังจะตายแระ ตอนไปช่วยลูกกะเมีย
"มันจะตายมั้ยวะ" ผมกระซิบถามไอ้ปอนด์
"ไม่หรอกมั้ง"
"ถ้ามันตาย มันต้องไม่ได้คืนดีกะเมียมันแน่เลย"
"เมียมันแต่งงานใหม่แล้ว ต่อให้มันไม่ตาย มันก็ไม่ได้คืนดีหรอก"
"..." อืมมคงจะจริง
คงจะเหมือนผมกับโซ่นี่แหละ ไม่ว่ายังไง ็คงไม่มีวันเหมือนเดิมอีกแล้ว
ขณะกำลังนั่งรำลึกอดีต ก็รู้สึกอบอุ่นที่มือข้างขวา
ครับ ไอ้ปอนด์มันจับมือผม...เงียบ
ต่างคนต่างเงียบ ไม่พูดกัน ไม่แม้แต่จะกันมามองกัน
ผมยอมรับ ว่าตอนนั้นผมรู้สึกดี รู้สึกอบอุ่นในใจ ว่ายังไงผมก็ยังมีปอนด์เคียงข้างเสมอ
ผมปล่อยให้ปอนด์จับมือผม ไปจนหนังจบ
พอหนังจบก็รีบๆเดินออกจากโรงหนัง ไม่พูดไม่จา
"หิวป่าว" ไอ้ปอนด์ถาม
"ไม่หิว" ผมตอบ แต่ก็ไม่หันไปมองมัน
"เยนแล้ว กินหน่อยน่ะ นะ"
"อืม กินก็กินดิ" ยังคงไม่มองหน้าเหมือนเดิม
แล้วมันก็ลั้นลาไปกินมอสเบอร์เกอร์
แล้วก็ให้ตายเถอะนะ ไอ้มอสเบอร์กฃเกอร์บ้านี่มันไม่มีมีด ไม่มีช้อน
ชิ้นก็โคตรจะใหญ่เลย กินยากมาก ซอยงี้ย้อยเละเทะ
"ปากเลอะแล้ว" ไอ้ปอนพูด แล้วสก็เอื้อมมามาเช็ดคราบซอสที่มุมปากผม
"เฮ้ย กูทำเองได้ มึงนี่" เขินดิคับ แม่ง คนล้านแปด มึงจะมาสวีทอะไรเนี่ย
"หูแดงหมดแล้วนะมึงอ่ะ" มันพูดยิ้มๆ
"แดงป๊ะมึงดิ หุบปาก แล้วรีบๆแดกเลยมึง" ไอ้เวรนี่ รู้จักกันมา 2-3 ปี นึกว่าจะหงิมๆ
พอแม่งมันเอาจริงขึ้นมานี่ใช่ย่อยเหมือนกัน - -"
ไอ้ปอนด์นั่งกินไปยิ้มไป มันจะมีความสุขอะไรนักหนาวะ
กว่าจะกินเสร็จ ผมก็โดนจ้องจนเปื่อยละครับ
..........................................................................
-
วี๊ดวิ้ววววว น้องปอนด์เริ่มทำคะแนน :-[ :-[
-
:กอด1: ปอนด์น่ารักจริงๆดัวะ
แต่...ท็อปจะตัดใจจากโซ่ได้จริงเร้ออออออ :เฮ้อ:
สนมาตามหาโซ่ที่ท็อปอ่ะเปล่า เหอเหอ
:L1:ขอบคุณคับ ท็อป +1 ให้กับความคืบหน้าของปอนด์...น่ารัก
-
มาเป็นกำลังใจให้พี่ท็อป :bye2:
-
ปอนด์เริ่มทำคะแนนแระ
โซ่ทำไงเนี้ยยย
ให้โอกาสพี่โซ่มั่งดิ
-
เย้ ตอนใหม่ๆ thxคับ
-
แหม ปอนด์นี่ หุหุ :-[ น่ารักเจงๆ :กอด1:
งานนี้กรรมการนับคะแนนไม่ทันแน่เลย อิอิ :laugh:
-
นายปอนด์... หวานซ้า....5555
-
เลือกปอนด์ไปเลย
ไหนๆก็จะตัดก็ต้องให้ขาดใช่มะ :t3:
-
ปอนด์เริ่มรุกแรงขึ้นทุกทีแล้ว :impress2:
-
อ้าวววววววววววว คุณปอนด์ สู้ๆนะ.....
((น้องช้อนเรื่องเบี่ยงเบน....ก็นะ))
แอบชอบโซ่....แต่ เจ็บละจำเจ้าค่ะ
ความเจ็บปวดครั้งเดียวเกิินพอ....
ปอนด์ สู้ๆ เจ้าค่ะ
คุณท็อปอัพ เก็บหูด้วย.....เดี๋ยวเค้ารู้ว่าคุณท็อปอัพเขิลลลลล :o8: :o8: :o8: :o8:
-
เชียร์ปอนด์อ่ะ :mc4:
โซ่นี่ไม่ไหว อย่ากลับไปเลย :เฮ้อ:
-
ปอนด์ทำตัวน่ารักอีกแล้ว ชักหลงปอนด์ใหญ่แล้วนะเนี่ย :o8:
-
+1 ให้คุณท็อปนะครับ :mc4:
ปอนด์ทำคะแนนลิ่วๆ...คุณท็อปก็เริ่มมีใจแล้วนะเนี่ย o18
โซ่อย่ายอมแพ้แค่นี้นะ...
รอลุ้นต่อไปนะครับ
-
:o8:
ปอนด์เริ่มทำคะแนน
ท็อป หวั่นไหวบ้างยัง หุหุ :m12:
-
ตกลง ท็อปเริ่มเอียงหาปอนด์แล้วใช่มะ :monkeysad:
แต่ปอนด์ก็ดีซะขนาดนั้น เฮ่อ
โซ่...อยู่หนาย เค้าแอบเชียร์ตัวอยู่นะ o22
-
:m31:ห้ามหวั่นไหว นายโซ่อยู่ไหนออกมาด่วนคู่แข่งกำลังลุคคาด
-
มันต้องอย่างนี้เส่ะ ปอนด์สู้ๆ :z2:
-
เง้อ..เอามีดมาแทงกันดีกว่า :serius2:
แต่ก็นะ เหตุการณ์มันผ่านมาแล้วอะ
หรือว่าโซ่ต้องกลายเป็นผู้ช่วยพระเอก
ม่ายยยยยยย...
หรือว่าต้องพับผ้าใส่กระเป๋า ย้ายข้างหรือนี่เรา
ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยย ม่ายจิงๆๆๆ
หรือว่า...
ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย จริงงงงงงงงงง
เอาน่า ความหวังมันยังมีอยู่ กะจิ๋งหนึ่ง รอให้ตัวจริง ณ เวลานี้ของท๊อปโผล่ก่อนละกัน จะได้ย้ายข้างหรือไม่ก็รู้กัน ฮ่าๆๆๆ
:กอด1: กอดโซ่ ~~~~
โซ่คือความหวังของเรานะ สู้ๆๆๆ :z10: เรายังไม่อยากย้ายข้าง เข้าใจม้ายยยย
-
ปอนด์ๆๆๆๆๆๆๆๆ
พี่โซ่ช่างสิ ตัวเองทำผิดเองนะ
เชอะ สะบัดบ๊อบ
แต่ก็อยากให้รักพี่ปอนด์จริงๆ อ่ะค่ะ
ไม่อยากให้แบบเพราะเหงาอ่ะ
สงสารพี่ปอนด์เน้
:z3:
-
ถ้าโฃ่อยากจะคืนดีกะท๊อปก็รีบเลยยย.......... o18
-
เอาโซ่ออกมาเรวๆคับ
-
Thanks krab...
:pighaun:
-
:sad4: ใจจะขาดรอนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แบบว่าลุ้นมากมายอ่ะคร่ะ
:L2:
-
อ๊า~~~ น่ารักอ่า
แต่อยากอ่านยาวๆมากก่า มันค้างอ่ะ
หวานๆ :man1:
-
ขณะนั้นมันคงมีทั้งเศร้าและสุขปน ๆ กันนะ น้องท๊อป
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะครับ +1 ให้ได้อีก :กอด1:
-
นายโซ่รีบมาทำคะแนนด่วนจ้า
รอลุ้นอ่านต่ออยู่ค่ะ :3123:
-
^^
-
:เฮ้อ:
คนนึงก็เพื่อนสนิท.........อีกคนก็คนที่รัก(อดีตแฟน)
เลือกเชียร์ยากจัง..........หือๆๆๆๆ
ทำไงดี...... :เฮ้อ:
-
ช่วงนี้ ปอนด์ทำคะแนนน่าดูเลย
โซ่สู้ๆหน่อยน๊า o13
-
ปอนด์ใช่เล่นเลยนะเนี่ย...
เปิดโอกาสให้โซ่หน่อย ๆ
-
ไม่อยากให้ท็อปต้องเจ็บอีก เลือกคนที่ดีๆ กว่าเนอะ แต่ก็อย่าเลือกเพราะสงสารแล้วกัน มารอตอนต่อไปคร้าบ o13
-
เปื่อย เลยเหรอ ท็อป
-
ไม่อ่าว
ไม่ชอบ
สงกะสารรรรร
:o12:
-
ตอนนี้ปอนด์ได้ 1 แต้ม อิอิ
-
หุหุ เชียร์ปอด์น :ped149: :ped149:
-
โซ่นี่ไม่ไหวจิงๆๆๆๆ
แขวะท๊อปตลอเลย
แล้วเค้าจะใจอ่อนได้ยังไง
-
ยกนี้ปอนด์ชนะขาด
ถึงแม้จะรู้สึกว่าท็อปยังรักโซ่อยู่ก็ตาม
ส่วนความรู้สึกที่ให้ปอนด์ก็เป็นความรู้สึกดีๆที่ยังไม่ใช่รักแบบคนรัก
แต่มันก็น่าจะพัฒนาไปได้
ส่วนโซ่ ถ้าจะง้อท็อป ก็ต้องทำดีกว่านี้นะ
เจอท็อปพูดประชดใส่ก็อารมณ์เสียซะแล้ว ไม่ไหวๆ
จะให้ท็อปกลับมาพูดดีด้วยเหมือนเดิมจะเป็นไปได้ยังไง
ตัวเองทำผิดไว้นะ เรื่องแบบนี้ไม่ได้ยกโทษให้กันง่ายๆหรอก
โซ่ต้องอดทนให้มากกว่านี้ แล้วก็ต้องแสดงออกให้รู้ว่าโซ่รู้สึกผิดกับสิ่งที่ทำลงไป
นี่ทำเหมือนกับว่าทำผิด ไม่เป็นไร กดปุ่ม restart เริ่มใหม่
โดยไม่รู้สึกเสียใจกับการกระทำที่ผ่านมา
แล้วก็ อธิบายความสัมพันธ์ตอนนี้ของโซ่กับสนให้ท็อปได้รู้ไว้ด้วยดิ
สรุปตอนนี้ เชียร์ปอนด์ผู้แสนดี
:L2:
-
เชียร์โซ่อ่ะ
ชอบโหดๆ
ไม่ชอบหวานๆ
:z1: :z1:
-
เอ่อ เชียร์ใครดี :z3:
แล้วแต่ ทอป คึคึ
-
เชียร์ปอนด์
ดีรึเปล่าน้อ..
-
ชอบปอนด์ :กอด1:
แต่ก็แอบเชียร์โซ่ จะได้ไหมเนี่ยะ :z1:
-
ปอนด์น่ารัก :-[
โซ่ต้องพยายามให้มากกว่านี้
ไม่งั้นเสียท็อปให้ปอนด์แน่ๆ :angry2:
-
มาต่อให้จ้าาาาาา
บทนี้มีซีนอารมณ์ด้วย ไม่รู้จักขัดใจใครรึป่าว
เอาน่ะ ผมก็ไม่รู้จะทำไงให้เพื่อนๆอ่านแล้วสนุก
เพราะมันเนชีวิตผมจริงๆ ที่ผมไม่ได้เขียนบทไว้อ่ะคับ
ทุกอย่างมะนทำไปตามอารมณ์ ตามความรู้สึกนะ
ดังนั้นเรื่องของผมมันอาจจะน่าเบื่อไปบ้าง ยังไงก็อย่าเพิ่งเบื่อกันนะตัวเอง :z2:
............................................................
ตอนที่ 13
เวลา 22.30น.
"กริ๊งๆๆ...กริ๊งๆๆ" เสียงโทรศัพท์สุดแสนจะคลาสสิค
"โหล"
"วันนี้ไปไหนมา" ไอ้โซ่
"ดูหนัง"
"กับไอ้ปอนด์เหรอ"
"เออ"
"...." โซ่เงียบ
"...." ผมเงียบ
"ไม่มีไรแล้วใช่ป่ะ ทำการบ้านอยู่ แค่นี้นะ" เบื่อ ขี้เกียจจะคุย
"เดี๋ยวดิ...คุยกันดีๆบ้างไม่ได้เหรอท็อป" โซ่เสียงอ่อน
"กูว่า...สำหรับคนที่โดนทิ้ง แล้วยังยอมคุยกับมึงอยู่ขนาดนี้ มันก็ดีเกินไปแล้วด้วยซ้ำนะ...อย่าเรียกร้องอะไรให้มันมากนักเลย"
"กูขอโทษ"
"พอเหอะ กูจะทำงานแล้ว แค่นี้นะ" แล้วผมก็วาง
บอกตามตรง ตอนนั้นนึกถึงนิยายที่เคยอ่านขึ้นมาเหมือนกันนะ
ถ้าเป็นในนิยาย พระเอกมาง้อขนาดนี้ นางเอกคงใจอ่อนไปแล้ว
แต่นี่มันไม่ใช่...ถามว่าผมยังรักมันมั้ย ผมยอมรับ ว่าผมรักมัน
แต่ถามว่าให้กลับไปเป็นเหมือนเดิมอีกเอาไหม ผมก็ไม่เอาแล้ว
ผมโกรธ ผมเสียใจ ผมผิดหวังกับโซ่มากเกินกว่าที่จะลืมมันไปได้
"กริ๊งๆๆ...กริ๊งๆๆ" คราวนี้ไอ้ปอนด์
"โหล"
"ทำไรอยู่"
"ก็ นั่งทำงานเรื่อยๆหว่ะ"
"ขยันจิง กูยังไม่แตะเลยเนี่ย"
"ทำอะไรของมึงอยู่ละ"
"นั่งๆ นอนๆ คิดถึงมึงไปเรื่อย"
"พอเหอะปอนด์ กูจะอ้วก"
"5555"
"....นี่ ปอนด์"
"หืม ว่าไง"
"กูรู้นะ ว่ามึงคิดยังไงกับกู"
"อืม"
"แต่ตอนนี้กูยังไม่พร้อมหว่ะ"
"อื้ม กูรู้"
"คือ กูเป็นเพื่อนกับมึงมาก็นานนะ อยู่ๆจะให้มาเปลี่ยนสถานะภาพเอาดื้ๆ มันก็คงแปลกๆจิงมั้ย"
"เอ่อ คงงั้นมั้ง"
"แล้วกูก้อ.."
"กูเข้าใจๆ ไม่ต้องพูดหรอก...กูไม่ได้เร่งรัดมึงซักหน่อยนะ"
"กูรู้ว่ามึงคิดยังไง แล้วกูก็รู้ดี ว่ามันยังเร็วเกินไป กับการที่มึงจะมีใครใหม่"
"อืม"
"แต่ตอนนี้กูไม่จำเป็นต้องเก็บความรู้สึกที่กูมีเอาไว้อีกแล้วก็เท่านั้น"
"กูอยากแสดงมัออกมาให้มึงรู้ ว่าในใจกูรู้สึกยังไงก็เท่านั้น..."
"กูไม่ได้หวังให้มึงมารักกูหรอก...แต่กูจะทำให้มึงรักกู 555"
"ปอนด์...กูงง"
"เอาเป็นว่า ถึงตอนนี้มึงจะยังไม่รักกู แต่กูจะทำให้มึงรักกูให้ได้ ซักวัน"
"..."
"ไม่ต้องแอบยิ้มหรอก"
"ไม่ได้ยิ้มโว๊ย...แม่งเล่นกับหมา หมาเลียปาก"
"จูบได้มั้ย"
"ปอนด์!"
"5555...ไปทำงานต่อเถอะ เด๋วพรุ่งนี้บ่ายๆไปหา"
"อืมๆ บาย"
"บาย"
ไม่ทำแระ การบ้งการบ้าน สติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว
คนนึง ทำให้เจ็บปวด แต่ผมก็เหมือนยินดีที่จะรับความเจ็บนั้น
อีกคน เหมือนเป็นผู้คอยดูแลรักษาแผลที่เจ็บนั้นให้หายดี
ผมควรให้โอกาสโซ่ไหม
ผมควรเปิดใจกับปอนด์มากกว่านี้ไหม
ผมตอบตัวเองไม่ได้เลย
ผมเฝ้าถามตัวเองซ้ำแล้วซ้ำอีก
ถ้าให้โอกาสโซ่อีกครั้ง ผมจะต้องเจ็บปวดอีกไหม
ถ้ายอมเปิดใจให้ปอนด์เข้ามา ปอนด์จะต้องเจ็บเพราะผมรึป่าว
คิดแล้วก็เหนื่อยจิงๆ สุดท้ายก็ม่อยหลับไปจนได้
วันรุ่งขึ้น โซ่มาหาแต่เช้า ซื้อของกินมาเต็มไปหมด
"วันนี้กูจะอยู่กับมึงทั้งวันเลย"
"ไม่จำเป็น"
"กินข้าวๆ" แล้วมันก็เดินไปหยิบจานช้อน เตรียมกับข้าวที่มันซื้อมา
ผมก็ปล่อยให้มันทำไป ไม่รู้จะไล่ จะด่าจะว่าอะไรแล้ว
เพราะทำไป มันก็ไม่ฟังอยู่ดี ผมอยู่เฉยๆดีกว่า
มันเรียกไปกินข้าว ก็กิน ดีไม่เปลืองตัง
นั่งกินเงียบๆ มันชวนคุยก็ตอบแค่ เออๆ อืมๆ
กินข้าวเสร็จ ไอ้โซ่ก็ล้างเก็บให้เสร็จสรรพ กะทำตัวดีเรียกคะแนนละสิ
อยากทำทำไป ผมก็ไปนั่งดูทีวีสบายใจ
แล้วไอ้โซ่มันก็มานั่งเบียด ผมก็ขยับหนี มันก็ขยันเข้ามา ผมก็ขยับหนีอีก จนชนกะที่พักแขนโซฟาแล้วมันก็เบียดมาจนชิด
"โอ๊ย มึงจะเบียดกูทำไมเนี่ย ไปไกลๆเลย" แล้วผมก็เอาตีนถีบๆ
"ไม่เอา กูหนาว" หนาว?! มึงพูดมาได้ หน้าร้อนนะ ผมเอาตีนพยายามฟลักมันออก มันก็เอาแขนรัดเอวผมไว้
สุดท้าย ก็ฟัดกันนัวฟัดในที่นี้คือสู้กันนะ ไม่ใช่อย่างว่า
แต่แทนที่ผมจะอารมณ์เสีย ผมกลับรู้สึกสนุกดี เหมือนเล่นกับมันมากว่า
"ไอ้เชี่ยโซ่ กูเหนื่อยยยยยยยย" แล้วผมกีบโครมเข้าท้แงมัน สุดแรงเกิด ไอ้โซ่แม่งหายท้องตกโซฟาไปเลย
"55555 สมน้ำหน้า กูบอกแล้ว อย่าเล่นๆ"
ไอ้โซ่นอนดิ้นเอามือกุมเอว ร้อยโอดโอย สำออยที่สุด
"นอนอยู่นั่นแหละ อย่าลุกมานะมึง"
แล้วมันก็นอนอยู่ตรงนั้นจริงๆคุณ นอนมองหน้าผม
ผมก็ไม่สนใจหรอก ดี อยู่นิ่งๆเงียบๆซะบ้าง
10นาทีผ่านไป....อืมมมม เงียบดีจริงๆ
15นาทีผ่านไป....เหมือนอยู่คนเดียว
20นาทีผ่านไป....ตายรึยังวะ แอบเหลือบตาไปดู อ้าว ไอ้ห่านี่หลับซะงั้น
ลองเอาตีนไปเขี่ยๆ...นิ่ง
ไหนเขี่ยแรงอีกนิดดิ๊...ยังนิ่ง
ถีบเลยดีกว่า...โครม!...ยังนิ่ง!
มึงจะนิ่งเกินไปแล้ว!!! ผมเลยลุกจากโซไปดูมัน
"เฮ่ยตื่น กลับไปนอนบ้านมึงไป"
เงียบ....
"กูบอกให้ตื่นโว๊ยยยยยยยยยย" แล้วก็เอามือตบๆที่หน้ามัน
เงียบ....
"ตื่นซิวะไอ้โซ่! มึงอย่ามาตายตรงนี้นะเว่ย" แล้วผมก็เขย่าๆๆๆตัวมัน
ตอนผมก้มตัวไปเขย่ามันนี่แหละ ไอ้เชี่ยโว่มันก็คว้าตัวผมลงไปกอด
ไอ้เลววววววววววววววววววววว
"ไอ้เชี่ยโซ่ มารยาหรอ ปล่อยโว๊ยยยย"
"ไม่ปล่อย ป็นห่วงกูละสิ" แล้วมันก็หอมแก้มผมซ้ายที ขาวที
"ไอ้โซ่ ปล่อยกู ปล่อยยยยยยยยย" แล้วผมก็ดิ้นๆ แด่วๆๆ ไอ้ห่านี่ก็แม่งรัดแน่นชิบหาย
"อยู่นิ่งๆสิ รู้มั้ย โซ่คิดถึงแค่ไหน"
"โอ๊ยย ปล่อยกู ปล่อยกู!...มึงไปคิดถึงไอ้สนสิ มาคิดถึงกูทำไม"
ผมพูดประโยคนี้จบ โซ่ก็ปล่อยผมเป็นอิสระ
ผมรีบลุกขึ้น แล้วยืนให้ห่างมัน ก่อนจะไล่มันกลับบ้านไป
"มึงกลับไปเลย กลับไปหาคนของมึงเลย ไป!" ผมไล่
"มึงเลิกไล่กูซักที แล้วกูก็ไม่ไปไหนทั้งนั้น"
"มึงทำไมหน้าด้านงี้วะ คนเค้าไล่ยังไม่ไปอีก...กูไม่ได้ต้องกรมให้มึงมาดูแลกู มึงไปดูแลไอ้สนโน่นไป"
"อ๋อ ใช่สิ มึงมีคนดูแลอยู่แล้วนี่ คงมีความสุขกันมากเลยดิ"
"เออ อย่างน้อยก็มีความสุขมากกว่าตอนที่อยู่กับมึง!"
"ไอ้ปอนด์มันดีไปหมดแหละ กูเคยมีอะไรดีบ้างละ"
"รู้ตัวก็ดีแล้ว มึงเพิ่งรู้หรอ ว่าสิ่งที่มึงทำมันชั่วขนาดไหน"
".....โธ่โว๊ย!!!" แล้วมันก็เดินออกจากห้องผมไป ปิดประตูโครม!
.............................................................................................
-
ไปทำลายความรู้สึกโซ่อย่างนั้นได้ยังไง
น่าสงสารนะเนี่ย
-
แรงอะ
สงสารโซ่
แอบเชีย
-
^^
^^
จิ้ม น้องท๊อป อย่างมีความสุข
ด่าไล่ไปขนาดนั้น แล้วตัวเองก็เจ็บปวดเหมือนเคย
มาคอยดูกันต่อไปว่า ใครจะเข้าวิน ระหว่าง นายโซ่ กะ นายปอนด์
เป็นกำลังใจให้นะครับ อะไม่ทัน จิ้มแล้วมีคนปาดหน้าซะงั้น
-
โซ่ก็ยังไม่เห็นบอกเลยนี่ ว่าเคลียร์กับสนรึยัง ไม่ใช่ว่าแอบจับปลาสองมือล่ะ ด้านไหนก็ไม่ยอมปล่อย
-
ยิ่งอ่านก็ยิ่ง งง งงกับการกระทำของโซ่
มันจะเอาอะไร ยังไง กับท็อป ไม่เห็นจะเคลียร์อะไรซักอย่างเดียว
จะคบทั้งสองคนพร้อมกัน ทั้งท็อป ทั้งสน เลยนะเร๊อะ หลงตัวเอง เห็นแก่ตัวมากเกินไปเหรอเปล่า
ทั้งการพูด การกระทำ แมร่งกำกวมไปซะทุกอย่าง
อ่านถึงตอนนี้ เชียร์ปอนด์ เชียร์ปอนด์น่ารัก ชัดเจน แคร์ท็อปโคตรๆๆๆๆๆ
:กอด1:ขอบคุณคับ ท็อป กด+1 เพิ่มคะแนนให้กับปอนด์ จะได้ชนะใจท็อปเร็วๆ :L2:
-
ไอ้คุณโซ๋ ในเมื่อคุณยังไม่เคลียร์กะ ไอ้สนนั่น
ง้อให้ตายท๊อปก็ไม่กลับไปหรอก
-
แอบเชียร์โซ่นิดๆ
-
:o12: วิ่งออกไปเหมือนโซ่~~~~~
แต่ก็ผ่านมาแล้วเนอะท๊อป
:กอด1:ท๊อป
-
สะใจอย่างที่สุด ขอบอกๆ
โฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ...
สะใจได้อีก
ชอบๆ เอาอีกๆ คุณท็อปอัพ...ถีบมันอีก ว้า...555+++
สะใจอย่างที่สุดจริงๆ
ชอบปอนด์แล้ว แบบว่าน่ารักมากมายเจ้าค่ะ ขอให้คุณท็อปอัพมาความสุข กรู้..........
-
เอาอีกกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
ผมเข้าใจความรู้สึกท็อปดีเลยนะเนี่ย ส่วนโซ่ก็ไม่เครียตัวเองให้เรียบร้อยเองหนิ จะมาเรียกร้องอะไรหว่า จัดการตัวเองให้เรียบร้อยจะได้พูดได้เต็มปากเต็มคำว่าไม่มีอะไรแล้ว แต่ผมขอเชียร์ปอนด์ อิอิ เลิกแล้วครับผมเลิกเชียร์โซ่แล้วคับ อิอิ
-
เฮ้อ...ตกลงใครจะเข้าป้ายกันแน่เนี่ย...
แบบนี้ต้องติดตามตอนต่อไป
เอาอีกๆๆๆๆๆ
:serius2:
-
อยากเก็บเธอไว้ทั้งสองคนรึไงโซ่ :beat: :z6:
ไม่เคลียร์เรื่องสน ยังอ้ำอึ้ง แล้วจะอยากคืนดีกะท็อปเพื่อ? :beat:
จากที่ดูท่าทาง คงยังไม่ตัดสัมพันธ์สน เพราะถ้าเลิกยุ่งกะสนแล้ว
โซ่ต้องแก้ตัวไปแล้ว เพื่อที่จะทำให้ง้อท็อปได้ง่ายขึ้น
แล้วพฤติกรรมโซ่ ณ ขณะนี้ จะให้ท็อปเอาความมั่นใจมาจากไหน
ว่าจะไม่โดนโซ่ทำให้เสียใจอีก ไม่เด็ดขาด ยังสงสารสนละสิ
แล้วยังรู้สึกผูกพันกะสน จึงยังไม่กล้าตัดสัมพันธ์รึป่าว
แล้วถ้าหากคืนดีกะท็อปได้ จะมั่นใจแค่ไหนว่าจะไม่
จะเลิกยุ่งกะสนแล้วจริงๆ เฮ้อ นี้แหละ ความเชื่อมั่นเชื่อใจมันถูกทำลายลงแล้ว
แล้วขนาดนี้แล้ว แทนที่จะเรียกความเชื่อมั่นกลับคืน กลับอ้ำอึ้งเสียอีก
แถมยังไม่รู้สึกว่าสำนึกเท่าไหร่เลย มีแต่จะเริ่มใหม่ๆๆ ไปทบทวนตัวเองก่อนดีไหมโซ่
ต้องอยู่กับความระแวง เราเป็นท็อป เราก็ไม่เอา ต่อให้รักมากแค่ไหน
:กอด1: ท็อปอัพ บวกหนึ่ง จ้า
-
สงสารโซ่จริ๊งงงงงงงง
ท็อปทำไมทำแบบนี้
:o12:
-
แอบสะใจอ่ะ
ทั้งที่เชียร์โซ่ลึกๆ
แต่สะใจ
:laugh: :laugh:
โดนซะมั่ง
-
สะใจ .... :z2:
อย่าพึ่งใจอ่อนนะคะน้องท็อป
เอาให้เข็ด...ให้สำนึกจนไม่กล้าทำอีกตลอดชีวิตเลย
(ก็เชียร์เจ้าโซ่อยู่เหมือนกันอ่ะ.....แต่น้องปอนด์ก็ดีเนอะ
ว๊ากกกก ... )
ขอบคุณน้องค่ะ... :L1:
-
อย่าใจอ่อน โซ่ทำไว้เยอะ :m16:
-
อ๊ากกกชอบยังงี้ มันต้องโดนสะมั้ง
ชอบพี่ท๊อปพี่คิดยังงี้นะถึงจะดีกันเลิกกัน
มันก้อไม่ง่ายอย่างนางเอกผู้แสนดีในละครน้ำเน่า
มันต้องเจอยังงี้จะได้รู้ว่าของที่มีค่าและไม่เห็นคุณค่า
พอเสียมันไปแล้วมันรู้สึกแย่แค่ไหน
พี่ท๊อปสู้ๆๆ ไม่รู้เชียร์ใครอะเชียร์พี่ท๊อปละกาน
55+
-
เชียร์ปอนด์ แต่ก็สงสารปอนด์ด้วย
ส่วน ซ (555 รังเกียจมากไม่อยากพูดชื่อเต็มๆ อินซะ) ไม่เห็นเคยบอกว่าเลิกกับสนเลยสักครั้ง แล้วยังจะมาขอคืนดีอีก เชอะ
-
^^
-
ตอนนี้ปอนด์ก็น่ารักอีกแล้ว :man1:
ทำไมโซ่ไม่บอกว่าเลิกกับสนแล้วล่ะ ไม่พูดแบบนี้ แสดงว่ายังไม่เลิกงั้นสิ หึยยย มันน่านัก :z6:
ไม่รู้แหละเชียร์ปอนด์ รักปอนด์ โหวตปอนด์ :-[
-
เรื่องสนยังไม่เคลียร์เลย แล้วยังจะมาจีบใหม่อีก :z6:
แต่ยังไงก็เชียร์พี่โซ่นะ ถึงไอ้พี่โซ่มันจะเลว แต่ก็เชียร์ อิอิ
พี่ปอนด์ก็ดีมากมาย 3-4 ปี เป็นยังไงก็เป็นยังงั้น ไม่เคยเปลี่ยน
งานยุ่ง ก็หาเวลาพักผ่อนด้วยน้าพี่ท๊อบ :กอด1:
-
:z13: กระทุ้งรีบน หุหุ
:เฮ้อ: ใช่ๆๆๆๆๆ เห็นด้วยกะอีกหลายๆ รี ทามไมหนอ พี่โซ่ถึงไม่เคลีย เรื่องสนอ่ะ พูดไปก็จบ ค้างๆคาๆ เหมือนมานไม่เคลียอ่ะ มานทำให้ไม่สบายใจไรเงี้ย เหมือนเค้ายังไม่จบกานไงก็ไม่รู้ ไม่บอกไปเลยน่อ อ้ายยยยยยยยยยยยยยยย :sad4:
:serius2: อึดอัดแทนพี่ท็อปเจงๆ
:กอด1: รอต่อไปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปป
:L2: อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยแล้วช่วงนี้ ดูแลสุกขภาพกานด้วยเน้ออออออออออออออออ
-
แง่งงง
โซ่อย่ายอมแพ้ สู้ๆๆ ฮ่าๆ สวนกระแสไปรึป่าว
อิๆ
-
เบื่อโซ่ว่ะ พอพูดชื่อสนแล้วเงียบทุกที ทำอะไรค้างๆ คาๆ :beat:
เชียร์ปอนด์ดีกว่า
-
โอ๊ยยยยยยยยยย ทำไมโซ่ไม่พูดเรื่องสนให้มันเคลียร์ๆไปเลย
ว่าตอนนี้กับสนเป็นยังไง
ทำแบบนี้เหมือนกับยังคบสนอยู่เลยนะ
เพราะถ้าเลิกไปแล้วก็น่าจะบอกท็อปไปเลย
:z6:โซ่
-
โสนะหน้าต้องเจอแบบนี้แหล่ะ o13
-
แอบเชียร์โซ่ แม้จะชอบปอนด์ก็ตาม
มีความรู้สึกลึกๆ ว่าสุดท้ายโซ่ก็ยังเป็นคนในใจท็อปตลอดมา
-
สมน้ำหน้าพี่โซ่นะ
ทำกับเค้าไว้มากนี่ ไม่ยอมให้อภัยง่ายๆ หรอก
แรกๆ ก็เชียร์พี่ปอนด์นะ แต่พี่ดซ่มาทำให้ใจอ่อน
คนอ่านสับสนๆๆ แล้วแต่พี่ท็อปแล้วกันเนอะ :กอด1:
แต่ถ้าไม่รักพี่ปอนด์อย่าให้ความหวังเลยนะคะ o18
-
เออ นั่นดิ จริง
ไม่พูดถึงสนซักคำ ยังไงของเค้า
....เชียร์ ปอนด์ แบบออกนอกหน้า...
:mc4:
-
:z2: :z2: :z2:
อ่านทันแล้ว ชอบการกระทำของพี่ท็อปอะครับมันตรงๆดีแล้วจะรออ่านต่อน๊า
-
เฮ้ย........เลือกยากอะ..........
ระหว่างคนที่เรารัก..........กะเพื่อนสนิืท..........
:z3: :z3:
-
+1 ให้คุณท็อปแล้วนะครับ :L2:
ประโยคเด็ดของปอนด์ผู้แสนดี..."กูไม่ได้หวังให้มึงมารักกูหรอก...แต่กูจะทำให้มึงรักกู 555"...ชอบจริงๆ
แต่... :o8: ยังไงก็ยังแอบหวังว่าคุณท็อปจะรีเทิร์นกับโซ่อีกอ่ะครับ
รอลุ้นต่อแล้วกันครับ
...สงสัย...สนมันหายไปไหนล่ะ โซ่ก็ไม่ยอมพูดถึงหรืออธิบายเลย
-
อ่านตอนนี้แล้วสงสารพี่โซ่อ่า
เป็นกำลังใจให้พี่ท็อปเหมือนเดิมนะคับ
บะบายคับ :bye2: :bye2:
-
ที่น่าติดใจคือทำไมโซ่ไม่เคยอธิบายเลยนะ
พอพูดเรื่องสนแล้วเปลี่ยนเรื่องตลอด
เอ้ะยังไง
หึหึ
-
เข้ามาทักทายรายวันครับ ท็อป
:กอด1:
ไปนอนแระ :t3:
-
พี่ท๊อบมายังเอ่ยยยยยยยยยยย :z2:
-
:z13: ทุ้งรีบน(อีกและ)
:z3: ทามไมมาทีไรเจออ้ายรีบนทู้กที -*-
:กอด1: รออออออออออออออออออออ พี่ท็อปจร้า
อิอิ
-
แรงอะ
สงสารโซ่
แอบเชีย
ไม่แรงเลยยยยยยยยย โซ่สมควรที่จะโดนแบบนี้ ถึงแม้เราจะเชียร์โซ่ก็เหอะ :laugh:
เค้าชอบ เลวๆอะ :o8: :o8:
thank you จ้าท๊อป รอตอนต่อไปเน้อ
-
ง้อต่อไป :laugh:
-
แล้วเมื่อไหร่จะคุยกันดี
-
เชียร์ปอนด์จ้า ชัดเจนดี :z2: :z2:
-
โดนแค่นี้ ยังน้อยไปโซ่ สม อยากไม่เคลียร์เรื่องสนซักที :a14:
-
ส่งสัญญานให้รู้ว่ามีคนรออยู่เจ้าค่ะ
จุ๊บๆ.....
อยากรู้เหมือนกันว่าโว่จะเอาไงกันแน่ เหอๆๆ
:call: :call: :call: :call:
มาต่อเน๊าะๆ
-
:z2:ปอนด์สู้ ๆ
-
เข้ามารอ เชียร์ไม่ถูกเลย :z3:
-
ยังคงเชียร์โซ่
แหะๆ
-
เชียร์คุณท็อป o13
-
o13
เชียร์ พี่ ท็อป คร้าบบบ
หุ หุ
เปณกำลังจายห้ายด้วย อิ อิ
:กอด1:
-
เข้ามารอ :z2:
จะไหวมั้ยเนี่ย โซ่ :เฮ้อ:
-
แล้วทำไมไม่เห็นโซ่ บอกไปเลยว่ากับสนไม่มีอะไรกันแล้ว เลิกแล้ว อะไรแบบนี้ นี่ท็อปว่าอะไรมาไม่มีแก้ตัวอะไรเลยแฮะ สงสัยกะจะคบทีเดียว 2 คน (คิดเหมือนกัน เอ๊ย คิดได้ไง แหะๆๆ)
-
ถ้ากลับไปคบกับโซ่อาจจะเสียใจอีกก็เป็นได้
ถ้าคบกับปอนด์ผมว่า พี่ท๊อปโชคดีมาก
เพราะปอนด์เค้ารอพี่ท๊อปมาจนถึงทุกวันนี้ ก็ถือว่าเค้ารักสุดๆแล้วนะ ผมว่า :z2:
-
:laugh: เข้ามารอลุ้นตอนต่อไป
-
มารออ่านต่อค๊าบบบบบบบบ :z2:
-
มารอรอรอรอ
-
จุ๊บุ ๆ ๆ ๆ
เพื่อนๆจ๋า วันนี้เค้าไม่ได้ต่อให้นะ พึ่งกลับมาถึงบ้าน เนื้อยเหนื่อย :pigha2:
ไว้เด๋วพรุ่งนี้จะนั่งพิมให้จ้าาาา น่าจะมาต่อให้พรุ่งนี้ดึกๆนะครับผม
ขอโทษทุกๆคนด้วยนะ
....................................
อ่าน reply เพื่อนๆ แล้วรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นคนโลเลชอบกล แลดูกากี :o8:
เหอๆๆๆ แต่แหม ช่วงนั้นมันก็นิดนึงอะนะ แต่ตอนนี้เค้าเลือกได้แล้วน๊าาาาาาาา 5555
แต่ไม่บอกหรอกว่าใคร รออ่านต่อไปนะคับ เด๋วก็รู้เองแหละ
เรื่องมันอาจจะยืดเยื้อหน่อยนะครับ ผมกำลังคิดอยู่ว่า จะตัดรายละเอียไร้สาระทิ้งบ้าง จะเขียนแต่ตอนสำคัญๆให้อ่านกัน
เพราะเรื่องมันยาวมากๆ จริงๆ
แต่รับรอง ว่าเล่าจนจบแน่นอนคับผม ^^
ไปนอนแล้วนะ รักนะจุ๊บๆ :L2:
-
ลึกๆ รู้สึกว่าปัจจุบัน น่าจะเป็นโซ่...
แต่ถ้าอ่านชื่อเรื่อง...
สงสัยเป็น...ปอนด์...
ไอ้โซ่ VS (ไอ้ปอนด์ & ท็อป) หากใส่วงเล็บแบบนี้ หรือ
(ไอ้โซ่ VS ไอ้ปอนด์) & ท็อป อันนี้น้องท็อปขอสอง อิอิ...
:call:
-
แง..แง อดอ่านเลย
o9
งั้นพรุ่งนี้ ลงให้อ่านเยอะๆ หน่อยนะ ท็อป
:จุ๊บๆ: จ๊วบบบบบ ท็อป - คนน่ารัก
:กอด1: Hug ปอนด์ - คนมั่นคง
:beat: ไปไกลๆๆๆๆ เลย โซ่ - คนโลเล มักมาก
ป้อล่อ.. ลืมบอกท็อป...ถึงแม้ว่าตอนนี้คนนั้นอาจจะเป็นโซ่ก็ตาม แต่อ่านถึงตอนล่าสุด เกลียดมานนนนนนน
-
ปัจจุบันท๊อปอาจจะอยู่คนเดียว หรือมีแฟนใหม่
แล้วโซ่กะปอนด์ีัรักกันก้อได้นะ
ฮ่าๆๆ
-
อิอิอิลุ้นเค้าคนนั้นจะเปนใคร
+1อิอิอิ
-
เอาอีก เอาอีก
ว่าแต่ คน ปัจจุบันจาเป็นใครน่ะ
ติดตามครับ :mc4:
-
"กูว่า...สำหรับคนที่โดนทิ้ง แล้วยังยอมคุยกับมึงอยู่ขนาดนี้ มันก็ดีเกินไปแล้วด้วยซ้ำนะ...อย่าเรียกร้องอะไรให้มันมากนักเลย"
... แค่นี้ก็น่าจะเข้าใจนะครับ...
-
รอๆๆๆๆ
ว่าแต่ อีกนานเปล่าจะเฉลย จะได้เก็บกระเป๋าย้ายข้างทันอ่ะ
-
ปูเสื่อรอ...มหรสพ
อุอุ
:call:
-
แอบเชียร์พี่โซ่ :impress2:
-
มาดันอีกชักครั้งอิอิอิเชียโซ่ เตรียมกองเซียชุดใหญ่ไว้เลย :ped149: :a2: :mc2: :mc3:
-
+1 ให้คุณท็อปนะครับ...รออ่านต่อพรุ่งนี้นะครับ
ต่อมสงสัยมันทำงานอีกแล้ว... :sad4: แบบว่า ยิ่งไม่เฉลยก็ยิ่งอยากรู้อ่ะว่าคนปัจจุบันตอนนี้ของคุณท็อปคือใคร
รู้สึกปริมาณกองเชียร์ปอนด์และโซ่จะจำนวนพอๆ กันเลยนะครับ
ถ้าคุณท็อปพอจะบอกใบ้ได้...ผมขอถามแค่ว่าปัจจุบันนี้คือ คนใดคนหนึ่งระหว่างโซ่กับปอนด์ หรือคนอื่นเลย แค่นี้แล้วกันครับ
-
เชียร์ใครไม่มีผลแล้วว
เค้าเลือกไปแล้ววว
ถ้าเป็นพี่โซ่ก็ถือว่าเป็นบทพิสูจน์ความรัก
ถ้าเป็นพี่ปอนด์ก็ความรักครั้งใหม่ สดใส อิอิ
-
ทักทายรายวัน ครับท็อป
กำลังพิมพ์อยู่ ช่ายเป่า
:กอด1:ท็อป ฝนตกอากาศมันเย็น
-
มารอด้วยคนค่า เป็นเราก็โลเลเหมือนกันค่ะ
มีผู้ชายดีๆแบบปอนด์มาตามจีบมันก็ต้องหวั่นไหวบ้างแหละ
ส่วนโซ่ก็รักแรก รักมากแต่ก็ยิ่งแค้นมากด้วยใช่ม้า
ยังไงก็รอค่า
-
:กอด1: :กอด1:
ไม่มาต่อสักที รอคอยอยู่นะเจ้าคะ :เฮ้อ: :เฮ้อ:
:m31: :m31: :m31:
-
อ๊ากกกกกกก อารมค้างเลย มาต่อเร็วๆนะค้าบบบบ :sad11:
-
ท็อป หายไปหลายวัน
อยากรู้ตอนต่อไปแล้วค่ะ
รอๆๆๆ
-
ท็อปหายไปไหนอะ :m7:
-
ยังม่ะมาอีกเหรอ?
ท็อปใจร้าย
:call:
-
เข้ามารอน้องท็อปด้วยคน
วันนี้จะมาต่อมั้ยน้า
อยากรู้บทสรุปเร็วๆจัง ว่าท็อปเลือกใคร
แค่ขอให้เป็นคนที่ท็อปรักเค้า แล้วเค้าก็รักท็อป ก็พอแล้ว
:L2:
-
ไปนอนแล้วนะ รักนะจุ๊บๆ :L2:
รอตอนต่อไป อิอิ
รักเหมือนกัน กร๊ากกกกกกกก :laugh:
-
ปูเสื่อนอนรอค่าาา
-
เอ๊ะ..หายไปไหน เข้ามารอจร้า..
-
ท็อป...คร้าบ
รออ่าน ใจจะขาดแล้วคร้าบบบบบบ
:sad11:
-
:a12: รอไม่ไหวแล้ว ไปนอนดีก่า
-
ท็อปอัพหายไป แง่มๆๆๆ
มาต่อด้วย...............
:pig4: :pig4: :call: :call:
-
มาต่อหน่อยนะครับ
:call:
-
ลุ้นๆๆๆ ว่า ท็อป จะเลือกใคร
มาต่อไวๆ น๊า Thanks
-
waiting รักนะแต่ไม่แสดงออก ไม่ให้รู้หลอก
ก๊ากกมารอค้าบบ และมาเชียร์เย้ๆๆๆ
-
ท๊อปหายไปไหนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน :เฮ้อ:
-
พี่ท๊อปกลับมาไว ๆ นะครัาบบบบบบบ
รอนานแว้ว :เฮ้อ:
-
o22
ท๊อปอยู่หน่ายยยยยย
-
Top! Where are you?
Please come back and post the new episode!
:call:
-
:yeb:
-
พี่ท็อปหายไปไหน กลับมาต่อให้หายค้างหน่อยเร็ว :call: :call: :call:
-
:t3: :t3: :t3: :t3: :t3: :t3: :t3: :t3:
-
ตกลงท๊อปม่มาแล้วใช่ป่าว
-
น้องท็อปทำไมรอบนี้หายไปนานจัง ถ้ายังไม่ว่างมาต่อก็ไม่เป็นไร แต่มาส่งข่าวนิดนึงดิ แฟนคลับเป็นห่วงนะ :เฮ้อ:
-
หายยยยยยยย
รอบนี้หายไปนานจัง
-
เป็นห่วงนะค่ะ :monkeysad:
-
พี่ท๊อปหายไปไหนแล้วหว่า
หายไปนานอย่างงี้ ชาวเล้าเป็นห่วงน๊า
ว่าแต่ ... หายไปกับพี่โซ่หรือพี่ปอนด์ล่ะเนี่ย
กลับมาต่อไวๆ นะคร้าบพี่ท๊อป กำลังลุ้นเลยยย พี่โซ่จะจีบรอบ 2 สำเร็จมั๊ยยยย แล้วพี่ปอนด์จะเอาชนะใจพี่ท๊อปได้ไหม o22
-
:call:
ท็อปไปไหนอ่ะ?
:call:
-
แงๆๆๆ คิดถึงนะครับคุณท๊อป
รีบมาต่อไวๆครับ
รอลุ้นอยู่ว่าจะเป็นใคร อะไร ยังไง
-
มารอชมรักชุลมุนสามคน :laugh:
ผมคิดว่าที่ท็อปพูดกับโซ่เหมือนต้องการที่จะประชดประชันกลับ
ทั้งๆที่ท็อปเองก็ตัดโซ่ไม่ได้เหมือนกันแฮะ
อารมณ์ของให้กรูเอาคืนเมิงบ้างทำนองนั้นเลยครับ
ปล. เชียร์ปอนด์เพราะเสมอต้นเสมอปลายครับ
-
ให้เวลาท็อปลงเรื่องจนถึงพรุ่งนี้เย็นยังไม่
เหอะๆๆๆคอยดู
-
เหอๆๆ คอยดูด้วยคน
ท๊อป..กลับมาเถอะ
-
คิดถึงพี่ท็อป
พี่ท็อปไปไหน
กลับมาเถอะครับ
:call: :call: :call:
-
มาแล้วๆๆๆ ขอโทษขอโพยชาวเล้าทุกท่านอย่างรุนแรง
ที่หายไปหลายวัน อันเนื่องมาจากคอมพิวเตอร์สุดที่รักเกิดอารจากไปอย่างไม่มีวันกลับ :sad11:
คือแบบว่าเมื่อหลายวันก่อน กลับจากที่ทำงาน แล้วก็ว่าจะมานั่งพิมให้อ่านหัน
แต่คอมเจ้ากรรมดันเปิดไม่ติดอย่างไม่ทราบเหตุผล
ผมก็เลยพยายามที่จะเปิดๆ แล้วมันก็ไม่ติด
เลยรอคนไกล้ตัวมาดูให้...พ่อคุณก็กลับซะดึกดื่น
มาอีกวัน มันก็เปิดเคส ถอดโน่นนี่มาดู
พอเปิดอีกที คราวนี้เสียงดังยังกะคอมจะระเบิด
สุดท้ายคอมเจ๊ง...อาเมน :m15:
เลยตัดสินใจส่งร้าน เพิ่งจะได้กลับมาวันนี้เอง
เอาไว้พรุ่งนี้เด๋วเค้าเข้ามาพิมให้่อ่านนะตัวเองงง
อย่าโกดเค้าน๊าาาาาาาา :call:
รักทุกคนนะคับ จุ๊บๆ :3123:
-
อ๊ากกก ท็อปมาแย้ว :z13:
ดีใจด้วยที่น้องคอมหายป่วยแล้ว
รออ่านพรุ่งนี้จ้า
-
จิ้มท็อปอัพไม่ทัน
ไม่โกรธหรอกจ้า
เราก็ว่าหายไปไหนตั้งหลายวัน
คิดถึงๆ
เดี๋ยวรออ่านพรุ่งนี้นะ
:L2:
-
คิดถึงมากกกกกกกกก....อูยยยยยยย...ดีจายยยย ครับท็อป :กอด1:
ไม่เป็นไร....เข้าใจคร้าบบบ มันมีสาเหตุมาจากคอมพ์เสีย
แต่...แก้คอมพ์ไปหลายวัน...ทำให้ไม่ได้อ่านไปหลายวันด้วย แฮ่แฮ่
ยังไงก็ลงเรื่องยาววววววๆๆๆชดเชยให้หน่อยน๊า ได้ไม๊ ขะร้าบบบบบ ฮี่ฮี่
:L1:
-
อ่อ อย่างงี้นี่เองงง
ค่อยสบายใจหน่อย
รอได้จ้าาา
-
เฮ่อ สบายใจหล่ะ รออยู่หลายวัน มาต่อเร็วๆนะครับ มันค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
-
รอได้ค้าบ :impress2:
คอมฯระเบิดเหยอ
น่าก้ว...... o21
-
ไม่เป็นไรค่า รอได้
ไอ้เราก็ตกใจ เห็นหายไปหลายวัน
นึกว่าไม่สบายหรือโดนคนข้างๆจับหมกซะอีก คิคิ
-
สบายใจแระ รอได้จ้า :jul3:
-
*0*
แอบสะใจที่พี่ท็อปถีบพี่โซ่อ่ะ
หุหุ เชียร์พี่ปอนด์ only
-
:m15: เสียใจเรื่องคอมเสียด้วยนะครับ
ไม่เป็นไรครับ รอได้ครับ
สะดวกเมื่อไรก็ค่อยมาลงนะครับ
o18 ตกลงคนใกล้ตัวที่ช่วยดูคอมให้นี่ใครอ่ะ (หลอกถาม...เผื่อจะเผลอเฉลยว่าเป็น "ซ" หรือ "ป" หรือผิดทั้งคู่)
-
:เฮ้อ:
:กอด1: :กอด1:
-
555
รอครับรอๆ รอได้พี่ o13
-
มารออ่านจ้ะ :z2:
-
นึกว่าหายไปไหน..
เข้ามารอต่อไป
-
มาต่อเร็วๆนะงับ......... :กอด1: :กอด1:
:call:
-
พรุ่งนี้ของมะวาน คือวันนี้ ชิมิ....เอิ๊กๆ
รออยู่เจ้าค่ะ ฮุๆๆๆๆ
-
:sad4:
ดีใจที่ท๊อปยังไม่หายไปไหน
รอได้ๆๆๆๆ
-
รีบๆมาต่อน๊า
แฟนคลับคนนี้รออ่านอยู่คร๊าบ :z10:
-
ไหนว่าจะมาอะ o18 :เฮ้อ:
-
มาด่วนนนนน :serius2:
-
เข้าคิวรอ.....
:call:
-
มาต่อแล้วจ้าาาาาาาาาา
วันนี้ตอนเย็นเปียกเป็นลูกหมาเลย มีใครเปียกเหมือนผมมั่งอ่ะ
อากษสเปลี่ยนแปลงบ่อย รักษาสุขภาพกันด้วยนะคร๊าบบบบบบ
รักนะจุ๊บๆๆ :L1:
.......................................................
ตอนที่14
ผมนั่งทอดอารมณ์อยู่นิ่งๆ
คิดวกวนกับเรื่องของไอ้โซ่ไม่หยุด
ทำไม มันจะต้องทำแบบนี้
ทำไม มันไม่จบๆไปซะที
แล้วทำไม ผมถึงตัดใจจากมันไม่ได้ซักที
ผมจะต้องอยู่ในสภาพแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน...
"ก๊อกๆๆ" คราวนี้เป็นไอ้ปอนด์ ผมเดินไปเปิดประตูให้มัน ไอ้ตัวดียืนยิ้มแฉ่งอยู่หน้าประตู
"กูเช่าหนังมา ดูหนังกัน" ผมได้แต่ยิ้มๆให้ ไม่ได้ตอบอะไร
"มึงยังไม่ได้ดูใช่มั้ยเนี่ยเรื่องนี้"
"อืม"
"กูนะ อยากดูตั้งแต่มันเข้าโรงหนังละ แต่ไม่ได้ไปดู พอแผ่นมันออก กูเลยรีบแจ้นไปซื้เลย"
"อืม"
"กูนี่หล๊อหล่อเนอะ"
"อืม"
"...." ไอ้ปอนด์หันมามองหน้า
"อะไร"
"กูตะหาก ควรจะถาม ว่ามึงเป็นอะไร"
"กูไม่ได้เป็นอะไร"
"มึงอย่าโกหกกู"
"กูไม่ได้โกหก"
"แต่มึงปิดบัง"
"...." พูดไม่ออก
"กูว่ามึงคงไม่ค่อยจะมีอารมณ์ดูหนัง...กูกลับดีกว่า"
"กูไม่ได้เป็นอะไรปอนด์ อย่าทำงี้ดิ"
"ไอ้โซ่มันทำอะไร"
"...."
"...." ปอนด์จ้องหน้า
"มันมา แล้วกูก็ทะเลาะกับมัน"
"ยังรักมันใช่ไหม"
"กูไม่รู้ กูเองก็ไม่ได้อยากจะยุ่งกับมัน มันมายุ่งกับกูเอง...กูก็อยากจะตัดใจจากมันจริงๆ แต่มันมาทำแบบนี้ กูจะทำยังไง"
"กูไม่อยากเจบซ้ำๆแบบนี้อีกแล้ว กูเหนื่อย ฮืออออ.. กูไม่รู้จะทำยังไง...ฮึก..กูอยากลืม..ฮือออ" ผมร้องไห้ออกมาอย่างสุดจะทน ปอนด์ดึงผมไปกอดไว้
"ร้องออกมาให้พอ วันนี้จะเป็นวันสุดท้ายที่มึงจะต้องเสียน้ำตาให้มัน...ตั้งแต่พรุ่งนี้มึงจะไม่ต้องร้องไห้เพราะมันอีก กูจะไม่ให้มันทำให้มึงร้องไห้อีก กูสัญญา"
ผมร้องไห้ในอ้อมกอดของปอนด์ ที่พึ่งทางใจที่เดียวของผม
ถ้าไม่มีปอนด์ ผมจะเป็นยังไงบ้างผมก็ไม่รู้ ผมจะเข้มแข็งได้แค่ไหน
ในเวลาที่ผมลำบาก เวลาที่ผมมีปัญหา ไม่มีใคร ผมจะเป้นยังไง ถ้าไม่มีปอนด์
และตั้งแต่พรุ่งนี้ไป ผมเชื่อ ว่าผมจะไม่ต้องร้องไห้เพราะโซ่อีก...เพราะคำสัญญาที่ปอนด์ให้ไว้
ผมมั่นใจในคำสัญญนี้ เพราะปอนด์ไม่เคยผิดสัญญากับผม...ไม่เหมือนใครคนนั้น
ปอนด์บอกให้ผมล้างหน้าล้างตา แล้วให้แต่งตัวออกไปกับมัน
ผมก็ไม่ได้ถามว่าจะไปไหน คิดว่าคงออกไปเที่ยวให้สบายใจ
นั่งอยู่บนรถ ก็ไม่ได้พูดอะไรกัน ผมเองก็นั่งเงียบๆ ไม่ได้ถามอะไร
จนเริ่มรู้สึกว่า เส้นทางนี้มันมันคุ้นเคยจริงๆ...ใช่ นี่มันจะไปคอนโดไอ้โซ่แน่ๆ
"มึงจะไปไหน" ผมหันไปถามมัน
"ไปจบปัญหา"
"ปอนด์ มึงบ้าแล้วหรือไง มึงจะมาหามันทำไม"
"มึงเชื่อกูเถอะ กูจัดการได้แน่ มึงแค่อยู่เฉยๆก็พอ" แล้วมันก็เลี้ยวรถเข้าคอนโด
"มึงทำอะไรทำไมไม่ปรึกษากูก่อน"
"เพราะเรื่องมันจะไม่จบนะสิ" ปอนด์จอดรถหน้าคอนโด ก่อนจะหันมาถามผม
"มึงอยากตัดใจจากมันจริงๆใช่ไหม"
"....ใช่"
"งั้นมึงก็ตามกูมา"
มันเปิดประตูลงจากรถ แล้วเดินนำผมเข้าไปในคอนโด
ผมได้แต่เดินต้อยๆ ตามหลังมัน โดยที่ไม่รู้เลยว่ามันจะทำอะไรกันแน่
สุดท้ายก็ขึ้นมาถึงห้องไอ้โซ่
ปอนด์เคาะประตู แล้วยืนรอ ไม่นาน ไอ้โซ่ก็ออกมาเปิดประตูให้
ดูมันตกใจเล็กน้อย ที่เห็นผมมาด้วย
ปอนด์เดินเข้าไปในห้อง แล้วผมก็เดินตามเข้าไป โดยที่ไอ้โซ่มองผมไม่วางตา
"มึงมีอะไรก็ว่ามา" ไอ้โซ่ถามไอ้ปอนด์ แต่ตามันมองมาที่ผม เหมือนพยายามจะถามว่า ทำไมผมถึงมากับไอ้ปอนด์
"กูอยากเคลียกับมึงเรื่องท็อป"
"กูไม่มีอะไรจะเคลีย...จริงๆมันไม่เกี่ยวอะไรกับมึงนะ"
"เกี่ยวสิ เพราะกูรักไอ้ท็อป"
"...." ไอ้โซ่มองไอ้ปอนด์อย่างกินเลือดกินเนื้อ
"มึงรอเวลานี้มานานแล้วดิ กูรู้ว่ามึงเองก็อยากให้กูเลิกกับไอ้ท็อปอยู่เช้าเย็น"
"มึงหยุดความคิดชั่วๆของมึงซะ เพราะที่มึงสองคนเลิกกัน มันเพราะตัวมึงเอง"
"ถ้าไม่มีมึง เรื่องมันก็ไม่เป็นแบบนี้หรอก ไม่ใช่เพราะมึงเหรอ ที่คอยยุให้มันเลิกกับกู" ไอ้โซ่ชี้หน้าไอ้ปอนด์
"มึงเลิกโทษคนอื่นซักทีเหอะ!" ผมตลอดไอ้โซ่อย่างเหลืออด
"กูเป็นคนบอกให้ปอนด์พากูไปเอง แล้วที่กูเลิกับมึง เพราะมึง..." ผมไม่อยากพูดประโยคนี้
"กูไม่ได้ตั้งใจมีอะไรกับไอ้สน" ไอ้โซ่พูดสวนขึ้นมา
"ของแบบนี้ตบมือข้างเดียวมันไม่ดังหรอก"
"ท็อปพอ วันนี้กูไม่ได้มาเพื่อรื้อฟื้น" ไอ้ปอนด์เบรก
"กูอยากให้มึงเลิกยุ่งกับไอ้ท็อปซะ"
"มึงไม่มีสิทธิ์มาสั่งกู"
"แล้วมึงคิดว่าที่มึงทำอยู่ตอนนี้ ไอ้ท็อปมันมีความสุขมาหรือไง ไท็อปมันเป็นคนนะโว๊ย ไม่ใช่ผักปลา มันมีหัวใจ"
"แล้วกับไอ้สนอีก มึงจะเอายังไงกันแน่ ถ้ามึงรักท็อปจริง มึงก็หยุดเหอะหว่ะ"
"มึงไม่รู้อะไร มึงอย่าพูดดีกว่า"
"งั้นมันเป็นยังไง มึงงก็ว่ามาเลย"
แล้วมันสองคนก็มองหน้ากัน อย่างไม่มีใครยอมใคร
ผมได้แต่ยืนมองมันสองคน แล้วตั้งใจฟังว่าไอ้โซ่จะตอบว่าอะไร
"กูกับไอ้สน ไม่ได้เป็นอะไรกัน...ท็อป กูอยากบอกมึงเรื่องนี้มาหลายครั้ง แต่กูไม่มีโอกาส ทุกครั้ง มึงจะต้องชวนกูทะเลาะ" มันหันมามองหน้าผม
"กูคุยกับไอ้สนเรื่องนี้แล้ว ว่ากูคิดกับมันได้แค่พี่น้อง กูไม่สามารถให้มันได้มากกว่านั้น แล้วมันก็เข้าใจ"
"แล้วไง" ผมถามันกลับ
"กูอยากให้เรากลับมาเป็นเหมือนเดิม กูเคลียตัวเองแล้ว กูสัญญา ว่ากูจะไม่ทำอีก"
"มันคงไม่ง่ายอย่างงั้นมั้ง" ไอ้ปอนด์แทรกขึ้นมาก
"มึงอย่าเสือก!" ไอ้โซ่ตวาด
"ไม่เสือกไม่ได้หว่ะ เพราะกูไอ้ท็อปเป็นแฟนกู" แล้วมันก็มาจับมือผมไว้....ไอ้โซ่ยืนมองตาค้าง
"เพราะฉะนั้น อย่ามายุ่งกับท็อปอีก มึงไม่มีอะไรข้องเกี่ยวกันอีกแล้ว...แล้วถ้าพูดไม่ฟัง กูก็จะไม่เกรงใจนะ" แล้วไอ้ปอนด์ก็ลากผมออกจากห้องไอ้โซ่
ส่วนไอ้โซ่ ได้แต่ยืนนิ่งเหมือนหุ่น ไม่พูดอะไรเลย...และตอนนั้นเอง ที่ผมคิดว่า ผมคงไม่ได้เจอหน้าไอ้โซ่อีกแล้ว
..........................................................................................
-
ง่ะ...
ตัดจบแบบค้างคา...
ท็อปใจร้าย...
เอาอีกๆ...
:serius2:
-
อ่ะ ทำไมอ่ะ
คือจริงๆแล้วยังรักกันรึป่าว
เหมือนว่าอยากทำให้โซ่รู้สึกบ้าง
แต่มันชักเลยไปไกลไงไม่รู้
:monkeysad:
-
ค้างอีกแล้ว ทำไมท๊อป ชอบแบบค้าง ๆ หยั่งงี้หรือครับ
มาต่อให้เสร็จ ๆ เฮ้ยไม่ใช่ มาลงให้จบตอนหน่อยไม่ดีกว่าหรือครับ
รออยู่นะครับ +1 ให้เป็นของล่อใจ :z2:
-
จะผิดไหมถ้าอยู่ๆก็รู้สึกสงสารพี่โซ่ :serius2:
พี่ท๊อปอ่า..หนูรู้ว่าพี่โซ่ผิดแต่พี่โซ่ก็พยายามเคลียร์ตัวเองแล้ว
พี่ท๊อปฟังพี่โซ่มากกว่านี้หน่อยไม่ได้เหรอค่ะ
โบกธงเชียร์พี่โซ่ ^^
-
หูย น้องปอนด์แร๊งงงงงงงงงงง
ป.ล. ยังหมั่นไส้ไอ้โซ่อยู่ หนอยตกลงว่าเป็นพี่น้อง ก่อนหน้านี้ก็ตกลงกันอย่างงี้ไม่ใช่เหรอ แล้วเป็นไงเล่า
-
อย่างนี้ควรจะเรียกว่า... งานเข้าหรืองานออกดีครับนิ :เฮ้อ:
ปัญหาเรื่องนี้จะจบอย่างไรนิ จะเป็นโซ่หรือปอนด์ที่จะเป็นฝ่ายเข้าใจพี่ท็อปมากกว่ากัน
รักษาสุขภาพกันด้วยนะครับ อากาศเปลี่ยนแปลง
แต่ที่ผมอยู่แดดส่องตลอดเลย -_-"
-
ค้างอะ
ผมว่าโซ่คงไม่หยุดแค่นี้หรอก
-
:serius2: :serius2:
ทำไมคนหน้าตาดีชอบทำให้เราค้างจัง :really2:
-
พรุ่งนี้อย่างลืมมาอีกหนา
-
บอกได้คำเดียวว่าสงสารคุงท็อปมากมาย ผมทิ้งไปแล้วคำว่าสงสารโซ่เพราะว่านอกใจโดยตั้งใจ แล้วยังโกหกอีก เหอๆ อภัยได้แต่ก็ต้องจบ เพราะไม่ต้องการให้มีโอกาสมาทำร้ายได้อีก หุหุ
-
o22 ช็อค อย่างแรง
:m15: ใจจะขาแล้วพี่ท็อป อย่าทำร้ายกานเลยยยยยยยยยยยยยยยยย ช่วยบอกหน่อยว่าตอนนี้อยู่กับครายยยย..นู๋หัวใจจะวายยยยยยย..กดดันสุดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ......................
-
โฮ รักสามเศร้า :m15:
โซ่ จะท้อมั๊ยเนี่ย สู้ๆนะ :L2:
-
หูยยย
พี่ปอนด์แรง+ขี้ตู่ว่ะ
บอกพี่ท็อปเป็นแฟนเฉยเลย
แล้วพี่โซ่จะทำไงต่อไปเนี้ย
พี่โซ่มีโอกา่สอีกไม๊??
-
:L2: ให้ท็อป
:กอด1: โซ่
ส่วนปอน์ด...เอาไว้ท็อปเฉลยว่าคนข้างตัวเป็นใครก่อนอะกันนะ เหอๆๆ
ท๊อปปปปปป รีบบอกมาเถอะ ใครคือคนนั้น อยากรู้ๆๆๆๆ :z3:
-
อ่านตอนนี้แล้วใจหาย อ่ะ (อันที่จริงก็แอบเชียร์โซ่อยู่น่ะนิ)
มาต่อด่วนน่ะ ท็อป :เฮ้อ:
-
:m4: ขอปรบมือให้กับสุภาพบุรุษ...หนุ่มปอนด์
คิดว่าเป็นแผนการเพื่อให้โซ่ได้เคลียร์ตัวเองกับท็อปอย่างจริงจังซะที ปอนด์เองก็คงทนเห็นท็อปเสียใจอีกต่อไปไม่ไหวแล้ว
ถึงแม้ว่าปอนด์เอง...จะต้องเป็นผู้เสียใจ เสียสละให้กับความรักครั้งนี้ก็ตาม ทำไมน่ารักขนาดนี้คร้าบบบ ปอนด์
รักนี้...มิใช่หวังครอบครอง รักนี้...เพียงแค่มอง คนที่รักเป็นสุข ก็สุขใจ
:impress3:ท็อปโชคดีมากๆๆๆๆๆ เลยครับ ที่มีปอนด์เป็นเพื่อน....รัก
:seng2ped: โซ่ ไม่รู้หรอกนะว่าตอนไหนที่โซ่พูดจริง ตอนไหนโซ่พูดไม่จริง
คนเราถ้าลองเคยโกหกกันแล้ว....มันยากอ่ะ ที่จะให้เชื่อได้อย่างสนิทใจ ถึงแม้ว่ามันจะเป็นความจริง--จริงๆ ก็ตาม
ท็อป...คงไม่โกรธนะครับ ที่พูดถึงโซ่ ตรงๆแบบนี้ ก็มันทำใจให้เชื่อยากน่ะครับ
ขอโทษนะครับ...โซ่ ตอนนี้คนอ่านก็ยังเคลียร์ความรู้สึกไม่ได้
โดยส่วนตัวแล้ว เรื่องโกหก เรื่องนอกใจ มันเป็นเรื่องใหญ่นะครับ แหะแหะ :o8:
:กอด1: :กอด1: :กอด1: ขอกอดท็อป ซัก 3 hug นะครับ ก็มันคิดถึงมากมายเลยนี่ +1 ที่มาทำให้หายคิดถึงแล้ว
-
อ่านตอนนี้แล้วแบบว่า
สงสารพี่โซ่นะ (แต่ก็สมควรแล้วนี่ ให้รู้จักการสูญเสียซะบ้าง จะได้รู้ค่ามากขึ้น)
ส่วนพี่ปอนด์ก็นะ แรงได้ใจมาก (แต่ทำแบบนี้คงต้องการเร่งปฏิกิริยาของพี่โซ่กับพี่ท๊อปอ่าดิ)
พี่ท๊อปนี่ โดนพี่ปอนด์ตู่ว่าเป็นแฟนกันเลยทีเดียว (คงอึ้งไปหลายวิอ่ะ 555+) แต่พี่ท๊อปคงรู้สึกใจหายใช่มะที่คิดว่าจะไม่ได้เจอหน้าพี่โซ่อีกแล้ว
พี่ท๊อปคงต้องตัดสินใจแล้วแหละ ว่าจะเลือกครายยยย ถ้าเลือกพี่โซ่ ก็สบัดแขนพี่ปอนด์เลยนะ แล้วก็ให้พี่โซ่ตามจีบใหม่อีกครั้งนึง ดีแมะ 555+
แต่ถ้าเลือกพี่ปอนด์ก็ไม่ต้องเหลียวกลับมามองพี่โซ่อีกนะ จะได้ตัดใจได้ซักที อิอิ :laugh:
แล้วมาต่อไวๆ นะคร้าบพี่ท๊อป ปล่อยไว้งี้ มานค้างน๊า :L2:
-
แล้วจะยังไงต่อเนี้ย
ลุ้นเกิ๊น......^^
-
เห็นด้วยกับคุณ broke-back นะว่า ที่ปอนด์ทำไปทั้งหมดก็เพื่อท็อป
แล้วก็ยังไม่เข้าใจโซ่อยู่ดี บอกว่าอยากบอกท็อปหลายครั้งแล้ว
ว่าไม่ได้เป็นอะไรกับสน แต่ไม่ได้บอกเพราะคุยกันทีไรทะเลาะกันทุกที
ก็ทำไมไม่บอกตั้งแต่เริ่มพูดประโยคแรกเล่า เห็นมีโอกาสบอกตั้งหลายครั้ง
แต่ยังไงก็รู้สึกว่า ท็อปรักปอนด์นะ แต่รักแบบเพื่อน
อยากอ่านต่อแล้วอ่า อยากรู้ว่าเลือกใคร
:กอด1:น้องท็อป
-
เห็นใจทั้ง 3 คนคับ...... ความรักนี่มันทั้งสวยงาม และ โหดร้าย ยังไงชอบกล......
-
:haun4: :haun4:
เจ็บปวดดดดดดดดดดด อยากรู้จริงว่าตกลงท็อปอัพจะเลือกใคร..........แหะๆ
ไม่รู้จะลุ้นใครหงะ
ท็อปอัพมีความสุข เท่านั้นก็น่าจะโอเค.....
จะต่อเมื่อไหร่ บอกกันนะ จ๊วบๆ...
ที่ร้ากคนปัจจุบันนี้ เก่าคอมฯก๋า........พยายามเดาไง ว่าจะเป็น 1 ใน 2 หนุ่มนั่นเปล่า 555+++
ยังไงก็รีบมาต่อนะ จะลงแดง
พรุ่งนี้ต้องขึ้นเชียงใหม่เจ้าค่ะ----->>>> อยากอ่านต่อจังเจ้าค่ะ
มากระแซะ เผื่อจะได้อ่านก่อนขึ้นเชียงใหม่ ฮุๆๆๆๆๆ
ขอบคุณมากมายเจ้าค่ะ คือ.........ชอบเรื่องที่ตัวเล่ามากเลยแหละ
อ่านละน่าติดตามมากมายๆ.........แง่มๆ
ร้องไห้ไปหลายเหยือกเจ้าค่ะ ตอนที่สุดๆ หงะ.....
ไปก่อนเจ้าค่ะ.....รออยู่นะเจ้าคะ
จุ๊บๆ :z10: :z10: :z10:
-
หูย น้องปอนด์แร๊งงงงงงงงงงง
ป.ล. ยังหมั่นไส้ไอ้โซ่อยู่ หนอยตกลงว่าเป็นพี่น้อง ก่อนหน้านี้ก็ตกลงกันอย่างงี้ไม่ใช่เหรอ แล้วเป็นไงเล่า
^
^
โอ้ย มันโดน
กรั่กๆ ชอบใจ
o13
-
:m4: ขอปรบมือให้กับสุภาพบุรุษ...หนุ่มปอนด์
คิดว่าเป็นแผนการเพื่อให้โซ่ได้เคลียร์ตัวเองกับท็อปอย่างจริงจังซะที ปอนด์เองก็คงทนเห็นท็อปเสียใจอีกต่อไปไม่ไหวแล้ว
ถึงแม้ว่าปอนด์เอง...จะต้องเป็นผู้เสียใจ เสียสละให้กับความรักครั้งนี้ก็ตาม ทำไมน่ารักขนาดนี้คร้าบบบ ปอนด์
รักนี้...มิใช่หวังครอบครอง รักนี้...เพียงแค่มอง คนที่รักเป็นสุข ก็สุขใจ
:impress3:ท็อปโชคดีมากๆๆๆๆๆ เลยครับ ที่มีปอนด์เป็นเพื่อน....รัก
:seng2ped: โซ่ ไม่รู้หรอกนะว่าตอนไหนที่โซ่พูดจริง ตอนไหนโซ่พูดไม่จริง
คนเราถ้าลองเคยโกหกกันแล้ว....มันยากอ่ะ ที่จะให้เชื่อได้อย่างสนิทใจ ถึงแม้ว่ามันจะเป็นความจริง--จริงๆ ก็ตาม
ท็อป...คงไม่โกรธนะครับ ที่พูดถึงโซ่ ตรงๆแบบนี้ ก็มันทำใจให้เชื่อยากน่ะครับ
ขอโทษนะครับ...โซ่ ตอนนี้คนอ่านก็ยังเคลียร์ความรู้สึกไม่ได้
โดยส่วนตัวแล้ว เรื่องโกหก เรื่องนอกใจ มันเป็นเรื่องใหญ่นะครับ แหะแหะ :o8:
:กอด1: :กอด1: :กอด1: ขอกอดท็อป ซัก 3 hug นะครับ ก็มันคิดถึงมากมายเลยนี่ +1 ที่มาทำให้หายคิดถึงแล้ว
เห็นด้วยค่ะกะคุณbroke-back o13 เพราะความไว้ใจมันถูกทำลายลงแล้ว มันยากที่จะสร้างขึ้นใหม่
สิ่งที่โซ่ทำได้ตอนนี้ ก็แค่แสดงความจริงใจให้ท็อปได้เห็นเท่านั้น แล้วทุกอย่างคงขึ้นอยู่กะท็อปจะตัดสินใจยังไง
ไม่ว่าผลจะออกมายังไง เลิก หรือว่า ให้โอกาส
และก็ควรรับผลของการกระทำของตัวเอง เพราะโซ่พังความรักครั้งนี้ด้วยมือของโซ่เองนะ โทษใครไม่ได้
ให้กำลังใจ ท็อป ค่ะ สู้ๆๆ :L2:
บวกหนึ่ง คุณ broke-back และ ท็อป ค่ะ :L1:
-
เพราะเป็นอย่างงี้ไงค่ะ เราถึงต้องตามมาอ่านทุกวัน
.
.
มันค้าง :z10:
-
เจ็บปวดดดดดดด เจ็บปวดแทนทั้ง 3 คนเลย
เฮ้ออออ เป็นเราก็คิดไม่ตกเหมือนกัน
ดีใจจังที่มาต่อได้แล้ว ไม่ได้อ่านเรื่องนี้ทุกวันเหมือนขาดอะไรไป
ท็อปสู้ๆ!!! :กอด1:
-
ใจนึงก็สงสารพี่โว่ อีกใจนึงก็เห็นด้วยกับการกระทำของพี่ปอนด์
:เฮ้อ:
:sad4: ร้องไห้ดีกว่า คิดไม่ออกว่าจะทำยังไงดี
-
ในที่สุดก็จบซักที รึเปล่า???
โซ่จะยอมไหม
ว่าแต่ตัวพี่ท๊อปเองจะมีความสุขรึเปล่าน้าถ้าคบกับปอนด์ :serius2:
-
ไม่รู้จะเข้าข้างใครดี รอลุ้นต่อไป :L2:
-
...ไม่เห็นด้วยกับการกระทำของปอนด์เลย o22
...เรื่องแบบนี้ให้เค้าตัดสินใจเองดีกว่ามั๊ย
...ท๊อปจะได้ไม่ต้องเสียใจกับสิ่งที่ตัวเองไม่ได้ตัดสินใจหรือทำอะไรที่อยากทำน่ะ
...อย่างน้อยก็เจ็บโดยที่เราเลือกเอง...ไม่ใช่เพราะคนอื่น
-
อ้ากกกกก เชียร์ปอนด์
แต่แอบเชียร์โซ่ด้วย :z10:
-
:serius2: ทำไมเป็นอย่างนี้ไปได้...ปอนด์ตัดบทเสียดื้อๆ อย่างนี้
โซ่อุตส่าห์เคลียร์เรื่องสนแล้ว...ถึงแม้โซ่จะเคยโกหกแต่ก็น่าจะให้โอกาสพิสูจน์ตัวเองบ้างนะครับ
รอลุ้นต่อไปแล้วกัน...+1 ให้คุณท็อปแล้วนะครับ
-
อืมมม....เหมือนปอนด์เลือกให้แล้วเลย
แต่มันจะดีเหรอ :เฮ้อ:
-
อ่านะ
ตัดกันฉับๆๆๆๆ เลย
แล้วปอนด์อะมาทำอย่างนี้ดีแล้วเหรอ
คิดถึงใจท๊อปมั้งอะ
น่าจะให้ท็อปเป็นคนตัดสินใจเองนะ
-
:เฮ้อ: เบื่อโซ่ว่ะ พูดเอาแต่ได้ ให้ได้แค่พี่น้อง แล้วไปยุ่งกับสนแต่แรกทำไม :beat: :beat:
-
เพิ่งมาอ่านอ่ะ อืม เราว่าปอด์นเป็นคนดีนะ ถ้าเลือกแล้วคงจะไม่มีทางเสียใจแน่ๆอ่ะ
แต่ท๊อปอ่ะแน่ใจเหรอว่าจะตัดใจจากโซ่ได้จริงๆ
-
หายไปนาน พี่ท๊อปน่าจะต่อให้ยาวกว่านี้ นะคร๊าบบบ
มันค้างอ่า
-
ค้างอย่างแรงครับ
-
ฮุยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ทำไมทำงั้นอ่ะ
น้อยใจนะเนี่ยยยยยยยยยยยยย
-
:เฮ้อ: ตกลงโซ่กะท็อป จบกันแค่นี้ใช่มะ
โซ่ ..พูดแค่ว่าไม่มีไรกะสน แต่มันไม่เคลียอะไรซักอย่างเลยอ่ะ
สรุปค้างต่อไป :laugh:
-
สงสารโซ่จัง
จบแล้วจริงหรอ
T T
-
ลงท้ายแบบนี้แสดงว่าท๊อป ตัดใจจากโซ่ไม่ได้ล่ะสิ โซ่ปากบอกไม่คิดไรกะสน แล้วไปมีอะไรด้วยทำไมโด่ ถ้าท๊อปจับไม่ได้ล่ะ ป่านนี้จะเป็นไง
เฮอะ สงสารปอนด์อ่ะ :z3:
-
:เฮ้อ:
คำเดียวสำหรับตอนนี้ "เฮ้อ"
-
มารอน้องท็อป
วันนี้จะมามั้ยน้า
-
วันนี้...เค้าจามามั้ยน้า?
:call:
:amen:
-
นั่นสิ วันนี้ท็อปไม่มาเหรอคะ
-
มาปูเสื่อรอแต่เช้าเลย....
-
รอด้วยยยยย
-
รอด้วย
-
มานอนรอ
-
มานั่งรอด้วยคนคับ
-
ท็อป...หายไปไหนน้า...
จาลงแดงแร้ว
:call:
-
เมื่อวานก็ไม่มา วันนี้จะมาเปล่า
ต้องเข้ามาเช็คทุกวันเลย
เห็นด้วยว่า จะลงแดงแล้วน้า
:call:
-
o9
อาการของคนอ่าน...ลงแดง
สมาคม...คนลงแดง
:amen: โอมมมมมม.....ท็อปมาต่อ ท็อปมาต่อๆๆๆๆ............ๆๆๆๆๆๆ
-
:call: :call:
มาดักรอท๊อป
-
หายอีกแล้ววววว
รอ รอ รอ
-
มาต่อเร็วๆนะครับ รอลุ้นความรักระหว่าง ปอนด์ ท็อป โซ่ อยู่ค้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
-
มาแว้ววววววววว
เมื่อวานแอบหนีไปดูหนังมา 5555
กลับมาถึงบ้านแล้วไอ้คนข้างกายมันแบบว่า... :-[ ....แหะๆๆๆๆ
ก็เลยแบบว่า :o8: ...แหะๆๆๆๆ
เลยไม่ได้มาต่อให้อ่ะ :o12:
โทษมันเลยนะ เค้าไม่ผิด!
มาอ่านตอนต่อไปกันน๊าาาาาาาาาาาาาาา
..........................................................
ตอนที่15
ผมถามปอนด์หลังจากออกมาจากห้องไอ้โซ่วันนั้น ว่ามันพูดแบบนั้นทำไม
มันตอบแค่ว่า ตัดปัญหา แล้วมันก็ขอโทษที่พูดไปว่าผมกับมันเป็นแฟนกัน
มันว่า ถ้าไม่บอกไปแบบนี้ ไอ้โซ่ก็จะคิดว่าผมยังเป็นของตายของมันไปตลอด
แต่มันรับรอง ว่ามัจจะไม่ไปพูดหรือบอกกับใคร ว่าผมกับมันเปนแฟนกันอีก
ผมเองก็ได้แต่นั่งเงียบไปตลอดทาง...
อาจจะจริงอย่างที่ปอนด์ว่า ไอ้โซ่อาจจะคิดว่ายังไงผมก็ต้องยอมมันซักวัน
มันถึงได้ใจ และยังทำแบบนี้ เพราะคิดว่าผมต้องใจอ่อน
แต่ถ้าผมมีแฟนไปซะ มันจะได้รู้ซักที ว่าผมก็ไม่ใช่ของตายของมัน
ซึ่งผมเองก็คิดว่ามันดีแล้ว ที่เป็นแบบนี้
จบกันจริงๆซักที ผมเองก็ไม่คิดจะไปยุ่งกับมันอยู่แล้ว
อีกไม่นาน ก็คงจะเหมือนคนไม่รู้จักกันอีก...คงเหลือไว้แค่ความทรงจำ
"รอเธอ รอจะพบเธอมาตั้งหลายวัน
รอเธอ เพื่อจะพูดกันเรื่องที่ค้างคา
ขอบคุณอีกครั้งที่วันนี้เสียเวลามา
ก็เข้าเรื่องเลยนะ บอกลากันซะทีจะดีมั้ย
ยื้อก็เหมือนเราจะยิ่งเหนื่อย
รักไม่ช่วยอะไรเลย
ฉันไม่ยอมเปลี่ยนเธอไม่ยอมเปลี่ยน
ยังคงทำตัวเหมือนเคยๆ
ปรับความเข้าใจกันไปมันก็ซ้ำเก่า
ทั้งๆ ที่รักกันแต่เราเข้ากันไม่ได้เลย
เมื่อเราต่างไม่เคยจะยอมลดก็ควรจะลา
ใจจริง ก็ยังเสียใจ และก็เสียดาย
เธอเองคงจะเสียใจคงไม่แพ้กัน
แต่ว่าอย่างน้อยก็เคยใช้ชีวิตร่วมกัน
จะเก็บในใจฉันว่าเราเคยรักกันมากแค่ไหน
ยื้อก็เหมือนเราจะยิ่งเหนื่อย
รักไม่ช่วยอะไรเลย
ฉันไม่ยอมเปลี่ยนเธอไม่ยอมเปลี่ยน
ยังคงทำตัวเหมือนเคยๆ
ปรับความเข้าใจกันไปมันก็ซ้ำเก่า
ทั้งๆ ที่รักกันแต่เราเข้ากันไม่ได้เลย
เมื่อเราต่างไม่เคยจะยอมลดก็ควรจะลา
ชีวิตเรา เราคืนให้กัน วันที่แสนสุขวันที่แสนเศร้า
กับเรามันคงเป็นแค่วันวาน
อะไรที่แล้วมา ขอให้ผ่านไปไม่ติดค้างกัน
นับตั้งแต่นี้เราเป็นแค่เส้นขนานที่คงไม่มีวันกลับมาเจอ"
.
.
.
.
.
.
2สัปดาห์แล้ว ตั้งแต่เหตุการณ์วันนั้น ที่โซ่หายไปจากชีวิตผม
และ 2สัปดาห์แล้ว ที่ปอนด์เปิดเผยเรื่องของผมกับมันมากขึ้น
เพื่อนๆเองเหมือนจะไม่รู้สึกอะไร เพราะพวกมันคงสังเกตุ และรับรู้มานานแล้ว
เพียงแต่ตอนนี้ มันคงมั่นใจมากขึ้นแล้ว ว่าปอนด์คิดยังไงกับผม
เย็นวันหนึ่ง หลังเลิกเรียน เพื่อนกลุ่มผมไปเดินเล่นกันที่สยาม
แล้วก็ไปหาข้าวกันกัน...ตอนกินข้าวนั่นเองที่อยู่ๆไอ้มดก็พูดขึ้นมาว่า
"ไอ้ท็อป ไอ้ปอนด์...กูสองคนมีอะไรจะถาม"
"อะไรวะ" ไอ้ปอนด์
"พวกมึงสองคนยังเห็นกูเป็นเพื่อนอยู่ใช่ป่ะ"
"ไมถามงี้วะ" ผมถามมัน
"คือ กูกับไอ้เต้อาจจะไม่สนิทกับมึงสองคนเท่าที่มึงสองคนสนิทกัน...แต่พวกกูก็ยังเป็นเพื่อนมึงอยู่นะ" ไอ้เต้พูดบ้าง
"พวกมึงเป็นอะไรเนี่ย" ไอ้ปอนด์
"แล้วทำไมพวกมึงถึงจะต้องปิดกู เรื่องที่พวกมึงเป็นอะไรกัน...มึงไม่ไว้ใจพวกกูเหรอวะ" ไอ้มดพูดออกมาตรงๆ
"เฮ้ย มันไม่ใช่งั้น" ผมพยายามอธิบาย
"เออ กูไม่ได้คิดอะไรแบบนั้นนะเว่ย" ไอ้ปอนด์เสริม
"มึงคิดว่าพวกกูไม่รู้หรือไงวะ ว่าพวกมึงสองคนคิดอะไรกันอยู่" ไอ้มด
"พวกกูไม่ได้ซื้อบื้อถึงขนาดดูไม่ออกนะเว่ย...แรกๆกูก็ไม่แน่ใจหรอก แต่ช่วงหลังมานี่ ทำให้กูพวกกูมั่นใจ" ไอ้เต้
"แล้วพวกกูเองก็ไม่เคยคิดที่จะรังเกียจอะไรมึงสองคนเลย ไม่ว่ามึงสองคนจะเป็นยังไง มึงก็ยังเป็นเพื่อนกูเสมอนะเว่ย" ไอ้เต้พูดยืดยาว
"คือพวกมึงฟังกูนะ...โอเค...คือกูยอมรับ กูชอบไอ้ท็อป ชอบมานานแล้วหละ...แต่เราไมได้มีอะไรกันเกินคำว่าเพื่อนนะเว่ย"
"ใช่ คือกูกับไอ้ปอนด์เป็นแค่เพื่อนกันจริงๆ....คือแบบกูรู้ว่าปอนด์คิดไรกะกู แต่เราก็ตกลงว่าเราจะเป็นยังไงกัน...คือกูกะไอ้ปอนด์ก็เป็นเพื่อนกัน เหมือนที่กูเป็นเพื่อนกับมึงสองคนนั่นแหละ"
"กูไม่ได้อยากจะปิดบัง เพียงแค่กูสองคนไม่ได้มีอะไรเกินเลยกว่านั้น"
"แต่มึงก้อน่าจะบอกให้พวกกูรับรู้บ้างนี่หว่า ที่ผ่านมาเหมือนมึงจงใจปิดบังพวกกูหว่ะ" ไอ้มดตัดพ้อ
"กูขอโทษหว่ะ กูผิดเอง...ไอ้ท็อปมันไม่ได้คิดอะไรกับกู กูชอบมันคนเดียว กูเลยไม่อยากพูดเรื่องนี้กับใคร"
"กูก็ขอโทษหว่ะ กูเองก็กลัวว่ามึงสองคนจะรับเองแบบนี้ไม่ได้รึป่าว" ผมสารภาพ
เกิดความเงียบขึ้นบนโต๊ะกินข้าว
ไม่มีใครพูดอะไรอีก แต่ละคนต่างนั่งนิ่ง...นี่ผมจะต้องเสียเพื่อนเหรอเนี่ย
"กูโกรธ" อยู่ๆไอ้เต้ก็พูดขึ้นมา หลังจาดเงียบไปเกือบ3นาที
"โกรธมากด้วย!" เอาแล้ว ไอ้เต้มันต้องเลิกคบผมแน่ๆ
"เฮ้ยแต้ กูขอโทษ มึงอย่าโกรธดิ" ผมขอร้อง
"ไม่ มึงปิดพวกกูมาเป็นปีๆ มึงจะให้กูทำเหมือนไม่มีอะรเกิดขึ้นเหรอวะ" เวรแล้วคับ
"เฮ้ยมึงมีเหตุผลหน่อยดิวะ" ไอ้ปอนด์พูดขึ้นมา
"แล้วถ้าเป็นมึง มึงจะรู้สึกไงวะ" ไอ้เต้มันไปจ้องหน้าไอ้ปอนด์
"...." ทั้งผม ทั้งปอนด์พูดไม่ออก หันไปมองไอ้มด มันได้แต่นั่งก้มหน้าเงียบๆ
".........มื้อนี้ มึงสองคนจ่าย...เลี้ยงหนังพวกกูด้วย"
"ไอติมด้วย กูอยากกิน" ไอ้ห่ามด นั่งเงียบอยู่ตั้งนาน
"ไอเชี่ยยยยยยยย พวกมึงนี่แม่ง" ไอ้ปอนด่า
"555555" เลี้ยงเลยมึงพวกกูซีเรียสนะเว่ย
"แม่ง เล่นเอากูใจหาย พวกมึงสองคนเตี๊ยมไว้แล้วใช่มั้ยเนี่ย"
"เฮ้ยกูป่าว...ไอ้เชี่ยเต้เลยเนี่ย"
"โยนขี้นะมึง ใครบอกอยากแดกไอติม" ว่าแล้วเพื่อนเต้ก็บรรจงตบเกรียนเพื่อนมดไป 1 ดอก
สุดท้าย ผมก็ยังไม่เสียเพื่อนรักทั้ง 3คนไป
วันนี้ ผมไม่ได้อยู่คนเดียวบนโลก ผมยังมีเพื่อนที่รัก และเข้าใจผมเสมอ
ผมเชื่อ ว่าจากวันนี้มิตรภาพของพวกผมจะยาวนาน และมั่นคงตลอดไป...
.................................................................................................
-
โอ้วคุงท็อปยังโชคดีทีมีกำลังใจจากเพื่อนๆ และคนที่ยังรักอย่างคุงปอนด์ครับ ยินดีๆ ด้วยครับ โซ่ก็จงเป็นแค่ความทรงจำไปเถอะครับ หุหุ
"คนรักกันเค้าไม่ทำกันแบบนี้" รักกันจริงต้องไม่นอกใจครับ :L2:
สู้ๆครับ เป็นกำลังใจให้ครับคุงท็อป :z2:
-
เพื่อนๆเล่นเอาตกใจกันใหญ่เลย :laugh:
-
มาเป็นกำลังใจ ให้คุณท๊อป
มีแต่เพื่อนๆๆให้กำลังแบบนี้ รับรองว่าลืมได้แน่ๆๆ
ถ้าเค้าไม่โผล่มาก่อนนะ
-
:angry2:
-
:a5:
ความทรงจำ ความทรงจำ ความทรงจำ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
แต่ก้อยังไม่เฉลยอยู่ดีว่าใครคือคนข้างกาย
:z10: สู้เฮือกสุดท้ายนะนายโซ่ นายคือความหวังของเรา :sad4:
-
:m8:
แอบเชียร์โซ่อยู่เล็กๆ
รอลุ้นว่าปัจจุบันคือใครดีกว่า...
:m5:
-
"โทษมันเลยนะ เค้าไม่ผิด!" อ่านแล้ว มัน ---> เห็นโซ่มาแต่ไกลเลย
มัน คำๆนี้ สั้นก็จริง แต่มันแฝงความรู้สึกทั้งรัก ทั้งสนิทสนม ปนความหมั่นไส้ ของคนพูด
แล้วเท่าที่อ่านมา ตั้งแต่เรื่องนู้นและเรื่องนี้ มีอยู่คนนึงที่ทำให้ท็อปรู้สึกยังงั้นได้ คนเดียว ---> ไอ่โซ่ :z1:
รักเค้า..มากมาย..ก่ายกอง
แต่เค้า..ใจสอง..ลองเปลี่ยน
ไว้ใจ..ไกลตัว..มั่วเนียน
รักเพี้ยน..เปลี่ยนไป..ใจช้ำ
จับได้...ไล่ทัน..พันผูก
แก้ตัว..ผิดถูก..อึ้งอ้ำ
ซ้ำแล้ว..ซ้ำอีก..ใจเจ้ากรรม
กระหน่ำ..ตำทิ่ม..ลิ่มใจ
ของตาย..ใช่ไหม..ที่รัก
หยุดพัก..ถามใจ..ดูก่อน
ยังรัก..เหมือนเดิม..แน่นอน
ค่อยกลับ..มาอ้อน..ขอใจ
มั่นคง..จริงจัง..ดังว่า
จะให้..เวลา..แก้ไข
ยืนยัน..สัญญา..ด้วยใจ
เริ่มใหม่..กลับมา..รักกัน
:pig4: ขอบคุณคับ ท็อป อ่านแล้วมีอารมณ์อยากแต่งกลอนให้ท็อป กะ So?? คับ แฮะแฮะ :o8:
ป้อล่อ...อยากอ่านทุกวันอ่ะคับ ท็อป ทำไงดี ?? คริคริ +1 ให้สำหรับตอนนี้คร้าบบ
-
จริงด้วย
อย่างน้อยเรายังมีเพื่อนนะ
แม้เค้าจะไม่อยู่กัลเราแล้วก็ตาม
เพื่อนมันตัดกันขาดซะที่ไหนล่ะ
-
รู้สึกเหมือนคุณ broke-back อีกละ
ว่า "มัน" น่ะ ความรู้สึกคือโซ่อ่ะ
เพราะท็อปไม่เคยเรียกปอนด์แบบนี้เลย
ถ้าตอนนี้คนข้างกายท็อปคือโซ่จริง
ก็ยังรู้สึกอยาก :z6:โซ่อยู่ดีแหละ
อย่าว่าพี่เลยนะน้องท็อป
:L2:
-
เอารมณ์ท็อปช่วงนั้นคงกดดัน เครียดน่าดูเลย แต่ยังดี ที่มีเพื่อนดีๆ ข้างกาย
แล้วโซ่ หายไปนะ อ่ะ ตั้ง 2 อาทิตย์ รออ่านดีกว่า
ขอบคุณค่ะ
-
มาลงชื่อ เชียร์โซ่ เอิ๊กๆๆ :call: :call: :call: :call:
-
ถ้าตอนนี้คนข้างกายท็อปคือโซ่จริง
ก็ยังรู้สึกอยาก :z6:โซ่อยู่ดีแหละ
อย่าว่าพี่เลยนะน้องท็อป
:L2:
^
^
ฮ่า ฮ่า :pigha2: 5555++++ :jul3:
อยาก :z6: โซ่ เหมือนกันครับ คุณ pay-it-forward
เกือบทุกตอน แฮ่ แฮ่ แต่เกรงจายยยยยย ฮ่าฮ่า เอิ้กส์
-
เชียร์พี่โซ่ๆๆๆๆ :z2:
ว่าแต่ตอนนี้พ่อพระเอกโซ่(โมเมมากๆ)ของเราไม่ออกเลย
-
เชียร์ปอนด์คร้าบ หมั่นไส้โซ่ :z6:
-
:sad4:
มะไหร่จะเฉลยว่าคนข้างกายคือใครอ่า
-
ตกใจหมดเลยยย
เล่นกันอย่างงี้ 55+
-
ใครหว่าาา คนข้างกลาย
โทษมันโทษใครอ่ะ
โซ่ หรือปอนด์
หรือว่าไม่ใช่ทั้งคู่
5555
-
เชียร์ปอนด์สุดแรง แต่ค่อนข้างแน่ใจว่าคนข้างๆ โซ่ตอนนี้ไม่ใช่ปอนด์ :monkeysad:
-
หว้า
เชียร์พี่โซ่ไม่ขึ้นหละ
เป้นกำลังใจให้เสมอนะคับพี่ท็อป
บะบาย :pig4: :pig4:
-
เดาไม่ถูกเลยทีเดียวว่าคนปัจจุบันคือใคร แต่ที่แน่ ๆ มีเพื่อนดี ๆ อย่างงี้ต้องเก็บรักษาไว้ให้ดี ๆ นะคะน้องโซ่ o13
-
อ่านตอนนี้ละคนข้างกายเป็นปอด์นรึเปล่าหว่า
แต่ก็เหมือนว่าปอด์นเป็นได้แค่เพื่อนอ่ะ
เดาไม่ถูกเลยวุ้ย :z3:
-
ไปๆ มาๆ ชักเริ่ม งง แระ สรุป พี่ท๊อป ไม่เลือกใครเลยหรอ ระหว่างพี่โซ่กับพี่ปอนด์
แล้วตกลงใครคือคนข้างกาย ณ ปัจจุบันล่ะ ???
เอ๋ !!! ... หรือว่าจะมีบุคคลอื่นเข้ามาอีกภายหลัง
... หรือว่า พี่ท๊อปยังมีเยื่อใยกับพี่โซ่อยู่
... หรือว่า พี่ท๊อปยังมีใจเผื่อให้พี่ปอนด์
... หรือว่า มันมีอะไรมากกว่านี้อีก
โอยยยยยยย ... เอาให้เคลียร์ซักทีดีไหมคร้าบบบบบ พี่ท๊อปปป คนอ่านลุ้นกันจะแย่แล้ววว
มาไวๆ นะคร้าบบบ :L2:
-
^^
-
:sad4: :sad4:
-
มาเฉลย ไวๆ น่ะคับ
ว่าใครเป็นคนข้างกายน่ะ :mc4:
-
เหมือนปอนด์กับท็อปจะเป็นได้แค่เพื่อน :เฮ้อ:
-
:m8:
แอบเชียร์โซ่อยู่เล็กๆ
รอลุ้นว่าปัจจุบันคือใครดีกว่า...
:m5:
ตามนั้นเลยค่ะ :impress3:
-
และแล้วก็เข้ามาดู ...สถานการณ์..
แฮ่..ก็ยังไม่กล้าอ่าน..
สงครามรักยังไม่จบ..ไม่อยากฝังศพตัวเอง..
ก้อเค้ายังมีความทรงจำที่ดีกลับเรื่องนี้นี่นา
รอต่อไป
-
รอตอนต่อไป ว่าจะเป็นงาย มาต่อเร็วๆนะครับ
-
แอบย่องมาเชียร์โซ่
-
ถ้าไม่ใช่พี่ปอนด์
แล้วใครหว่าจะมาดามใจให้พี่ท๊อป
รอลุ้นต่อไป
-
:z2: :z2: :z2:
วันนี้อ่านแล้ว "ยิ้ม"
-
เฮ้อ... :เฮ้อ: โล่งอก...
รอลุ้นด้วยคนครับ
-
โซ่เอ๊ย..ยอมแพ้แล้วจริงเหรอ ถ้ารักจริงก็ต้องแสดงอะไรให้เห็นมากกว่านี้หน่อยเซ่ :m16:
สู้ปอนด์ก็ไม่ได้แอบชอบมาตั้งนาน ท็อปไม่ได้ชอบตอบก็ยังไม่ยอมแพ้ง่ายๆ
-
:m8:
แอบเชียร์โซ่อยู่เล็กๆ
รอลุ้นว่าปัจจุบันคือใครดีกว่า...
:m5:
ตามนั้นเลยค่ะ :impress3:
ตามนั้นด้วยอีกคนครับ o18
+1 ให้ท็อปแล้วนะครับและดีใจด้วยที่มิตรภาพในกลุ่มเพื่อนยังคงเหนียวแน่นไม่เปลี่ยนแปลง
โซ่...อย่ายอมแพ้แค่นี้สิ สู้ๆ (เชียร์ออกนอกหน้าไปหน่อย :o8:)
-
เชียร์โซ่อยู่ดี
-
ยังไงก็เชียร์ปอนด์ง่ะ
หุหุ
รอตอนต่อไปก็คงจะได้รู้กันล่ะ(มั้ง)คับ
-
ให้กำลัใจคุณท็อป
:L2:
-
เอาดอกไม้มาฝากให้เจ้าของเรื่อง
:L2:
-
ตอนนี้ไม่รู้จะเชียร์ใครแล้ว
เชียร์คนที่ใช่สำหรับท็อปแล้วกันนะค้า
-
เชียร์ปอนด์ สุดลิ่มทิ่มประตู
ถึงแม้ว่า คนใกล้ตัวท็อป ตอนนี้อาจจะเป็น So ก็ตาม
ก็โซ่ยังเคลียร์ตัวเองได้ไม่ชัดเจนเองนี่นา ความจริงคืออะไร
เอาแบบเคลียร์แล้วใสกระจ่าง ไม่ค้างคา ไม่เป็นเสี้ยนตำใจท็อปอีกต่อไป
แล้วที่หายหน้่าไป 2 อาทิตย์ ไปเตรียมตัว เตรียมใจ
เตรียมคน มาช่วยยืนยันความจริง เหรอเปล่า โซ่
และคนคนนั้น....อาจจะเป็น....สน ????
:o8: เดาไปมั่วเลยเรา :-[
:ped149: ฮูเล่ ฮูเล่ ฮ่า ฮ่า แต่ตอนนี้ขอเชียร์ปอนด์ ก่อนคร้าบบบ :ped149:
-
เด๋วถึงตาเรามั่งเพื่อนๆเค้าจะรับกันได้ไหมนะเฮ้อ
มีเพื่อนดีๆแบบนี้ก็อย่าผิดใจกันนะครับ o13
ว่าแต่ดซเลิกราวีแล้วขริงรึ
ตอนหน้าอาจจะมาอีก เหอๆ
-
วันนี้จะมามั้ยน้า :call:
ถึงแม้จะเชียร์ปอนด์ เพราะปอนด์แสนดีมากมาย และคงไม่ทำให้โซ่เสียใจ
แต่ทั้งๆที่หมั่นไส้และก็ไม่คอยชอบนิสัยบางอย่างของโซ่เท่าไร
ก็ยังแอบสงสารโซ่เหมือนกันนะ
ถ้าโซ่รักท็อปจริง หวังว่าแค่นี้คงไม่ยอมแพ้ ถอดใจไปซะ
และพยายามพิสูจน์ตัวเองให้ท็อปเห็นให้ได้นะ
:L2:
-
เข้ามาปูเสื่อรอ...น้องท็อป
มายังเอ่ย?
:amen:
-
มาส่งตอนจ้าาาาาาาา
ขอบคุณคุณ broke-back มากเลยคับ ชอบกลอนมากๆ
แต่งสดเลยป่าวเนี่ย เก่งอะ o13
ขอตัวไปนอนก่้อนนะค๊าบบบบ ง่วงมากเลยอ่ะ
.......................................................
ตอนที่16
"ตกลงว่าสงกรานต์จะไปไหนดี" ไอ้มดถามขึ้นมา เพราะอาทิตย์หน้าก็สงกรานต์แล้ว
"กูกลับบ้านหว่ะ" ผมบอกพวกมัน
"อ้าววว งี้เพื่อนกูก็หงอยเลยสิ" ไอ้เต้ว่า
"ห่า เกี่ยวไรกะกู ไม่มีกูพวกมึงก็เที่ยวกันได้"
"กูสองคนอะไม่เท่าไหร่...แต่ผัวมึงนี่สิ คงเฉาตาย" ไอ้เชี่ยมด
"แล้วทำไมกูจะต้องเฉา" ไอ้ปอนด์ถาม
"ก็เมียมึงกลับบ้านนอก" เต็มปากเต็มคำ
"พวกมึงนี่มันวาจาจาบจ้วงจิงๆ" ผมว่า ไม่อยากจะด่าแล้วครับ รู้ว่ามันไม่คิดอะไร
"กูไม่เฉาหรอก...เพราะกูจะไปด้วย" ไอ้ปอนด์ว่า
"แสดดดดดดด ร้ายกาจๆ เพื่อนกูร้ายยยยย...กูไปด้วย" มด
"งั้นกูไปด้วย" เต้
"พวกมึง...ถามกูซักคำรึยัง ว่าให้ไปมั้ย"
"ให้!!!" พร้อมเพรียง
"พวกมึงนี่มัน...จะไปยังง๊ายยยย ป่านนี้ไม่มีตั๋วแล้ว" ผมว่า
"ซี่รี่สามไปถึงอยู่แล้วหละกูว่า" ไอ้เชี่ยเต้พูดขึ้นมาอย่างอารมณ์ดี
ผมหันไปมองไอ้ปอนด์ มันชักคิ้วข้างเดียวให้ผม ทำหน้าตามีเลศนัย
เป็นอันว่า ผมก็ตกลงให้มันพวกมันยกขโยงกันไปบ้านผม
รู้งี้ไม่ซื้อตั๋วรถทัวร์ซะก็ดี เสียดายตังจิงๆ
ผมโทรบอกที่บ้าน ว่าเพื่อนๆจะไปเที่ยวด้วย สงกรานต์
แม่ดูตื่นเต้นที่เพื่อนจะไปเที่ยวบ้านซะอีก ดีใจใหญ่เลย
เป็นอันว่าไอ้ปอนด์ ไอ้มด ไอ้เต้ จะไปเที่ยวบ้านผม 3 วัน
ออกเดินทางกันวันที่ 12 ตอนสายๆ
ไอ้มดกับไอ้เต้มาที่หอผมแต่เช้า เพราะไอ้ปอนด์จะมารับที่หอผม
"มด มึงดู นี่แหละความลำเอียง" ไอ้เต้บ่น
"สัดๆอ่ะ ไอ้เชี่ยท็อปไม่ต้องไปไหนเลย รอราชรถมาเกย"
"พวกมึงจะบ่นไรมากมายห๊ะ ไม่พอใจกลับบ้านไปไป๊"
"หูยยยย...มีไรแดกมั่ง เอามาถวายกูซิ" ดูมันคับ ไอ้เชี่ยมด มาถึงก็จะแดก
"คุ้ยดูเองในตู้เย็น"
รอไอ้ปอนด์อยู่ประมาณเกือบครึ่งชั่วโมงมันก็มาถึง
แล้วก็ออกเดินทางกัน แวะกินข้าวกันที่หัวหินตอนเที่ยง
รถค่อนข้างเยอะทีเดียวคับ ไอ้เต้ ไอมดก็กินข้าวเส็ดก็หลับ
ส่วนผมไม่หลับ นั่งคุยเป็นเพื่อนไอ้ปอนด์
ถึงบ้านผมตอนเย็นๆมากแล้ว ก็พสเพื่อนๆไปไหว้ทักทายพ่อแม่
แล้วก็แนะนำว่าใครเป็นใคร แต่ละคนก็แอ๊บสงบเสงียมน่ารักกันใหญ่
"ไงละมึง ได้มาไหว้พ่อตา แม่ยาย...ตื่นเต้นป่าว" ไอ้มดแซวไอ้ปอนด์
"นิดหน่อยหว่ะ...เหมือนพ่อตาจะดุเลยหว่ะ" ไอ้ปอนด์เสือกรับมุขอีก
"ลามแระพวกมึงเด๋วกูไล่กลับบ้านให้หมด" ผมหันไปด่า พวกมันก็ทำหัวเราคิกคักมีความสุข
ก็นอนกันที่ห้องผมอะแหละคับ
ปูฟูกให้พวกมันนอนกัน ตกลงไม่ได้ ว่าใครจะนอนเตียง ไอ้พวกเลวมันจะให้ไอ้ปอนด์นอนฟูกกะผม
เด๋วมันสองคนจะเสียสละนอนเตียง มันบอก จะได้สวีทกันสองคน...ชั่วดีมั้ยคับ
สุดท้ายก็เลยนอนฟูกกันหมด 4คน เอาเตียงไว้วางของแทนซะเลย หุหุ
"กินข้าวกันได้แล้วลูก" แม่เรียกให้ลงไปกินข้าว
พวกผมก็หน้าสลอนลงไปกินข้าวกัน กับข้าวเยอะแยะ
ดูเพื่อนจะเกร็งนิดหน่อยตอนอยู่บนโต๊ะกินข้าว มารู้ทีหลังว่า พวกมันกัวพ่อผม 555
"เคยมาเที่ยวทางใต้กันบ้างรึป่าว" พ่อผมถาม
"ก็มีบ้างครับ เคยไปภูเก็ต กับกระบี่" ไอ้ปอนด์ตอบ
"ผมมีญาติอยู่ระนองคับ" ไอ้เต้มันว่า
"อ้าว มึงมีญาติเป็นคนใต้ด้วยเหรอ กูไม่เคยรู้" ผมถามมัน
"พ่อกูคนใต้น่ะ"
"เออ ดีๆคนบ้านเดียวกันท้งนั้น" พ่อผมดูจะชอบใจ
"แล้วนี่ตั้งใจจะพาเพื่อนไปเที่ยวไหนมั่งลูก" แม่ถามผม
"ไม่รู้เลยแม่ ยังไม่ได้คิด"
"ไปวัดกับแม่มั้ยพรุ่งนี้"
"ไปครับ" ไอ้ปอนด์ครับ...เสนอหน้าที่สุดอ่ะ
"อืมม ไปดิแม่ จะได้ทำบุญด้วย"
กินข้าวกันเสร็จ พวกผมก็เกบจานไปล้าง แล้วก็แยกย้ายไปอาบน้ำ
แล้วก็มานอนเรียงกัน คุยกันอยู่ในห้อง เต้ มด ปอนด์ ท็อป ตามลำดับความหล่อ 5555
คุยเล่นกันได้ซักพัก ก็พากลับหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย
ตื่นมาตอนเช้า มือไอ้ปอนพาดอยู่บนเอวผม
ตกใจนะ รีบยกแขนมันออกไป กัวไอ้ปากหมาสองตัวจะเห็นด้วย ดีที่ยังไม่ตื่น
ไอ้ปอนด์รู้สึกตัวตื่น แล้วก็ยิ้มๆให้ผม ผมเลยด่ามันไปว่า "ไอ้ ควาย" ชัดๆ 1คำ 555
แล้วผมก็เอาตีนเขี่ยๆ ปลุกไอ้สองตัวนั้นให้ลุกขึ้นอาบน้ำ
อาบน้ำแต่งตัวกันเสร็จ ก็เตรียมตัวไปวัดกัน...วัดที่จะไปอยู่อีกอำเภอนึง แต่จิงๆก็ไม่ไกลจากบ้านผมมาก
พ่อกับแม่ไปรถคันนึง ส่วนพวกผมไปรถไอ้ปอนด์ ขับตามรถพ่อไป
ที่วัดคนเยอะมากเลย เพราะวัดนนี้เจ้าอาวาสค่อนข้างเป็นที่นับถือของคนในจังหวัด
แล้ววัดที่นี่ก็ค่อนข้างใหญ่ มีพระเยอะด้วยแหละ
"ไปลูกสายแล้ว ไม่รู้ป้าพรมารึยัง" แม่เร่งผม แต่เอ๊ะ...ป้าพร...ป้าพร... ไม่น่ะ!
"แม่ไอ้โซ่มาด้วยหรอแม่!" ช๊อกสิครับผม!!!!
.......................................................................
-
จิ้มพี่ท็อป
เป็นกำลังใจให้พี่นะ
ตรงลงคนใกล้ตัวคนปัจจุบันของพี่ยังใช่พี่โซ่อยู่อะป่าวอ่าคับ
ไปหละขอไปอ่านก่อนนะคับ
มาต่อดึกเชียว
ฝานดีนะคับ
บะบาย
-
โอ้วววววว
ครอบครัวพี่ท๊อปกะพี่โซ่รู้จักกันด้วย
เวลาตกลงค่าสินสอดจะได้คุยกันง่ายหน่อย :laugh:
ยังคงโบกธงเชียร์พี่โซ่อยู่ค่า
ถึงแม้จะแอบหวาดหวั่นว่าจะใช่คนปัจจุบันของพี่ท๊อปรึเปล่า ><"
-
เอาแล้วววว
พี่โซ่มาแล้ววว
5555
เชียร์ออกนอกหน้าป่ะเนี้ย
แต่พี่ปอนด์เราก็เชียร์น้าาา
-
ไม่นะ.........ไม่นะ....ไม่มมมมมมมมมมมมมมม
-
ค้าง :m31:
o22
พี่ทอปใจร้าย
-
ลางสังเห่ามันบอกว่า
พี่ท๊อปจะได้เจอพี่โซ่ที่วัด อ่ะ ... :laugh:
ขอให้ลางสังหอนนน เป็นจริงด้วยเถิดดดด :call:
ปล. เพื่อนๆ พี่ท๊อปนี่ เชียร์กันสนุกปากเลยเนอะ เรียกซะ "พ่อตา แม่ยาย" พี่ปอนด์ก็เล่นซะด้วย :o8:
-
:impress3: ตอนนี้...ปอนด์เป็นพระเอก น่ารักเจรงๆๆๆ
เป็นเรา...หวั่นไหวไปนานแระ เสมอต้นเสมอปลาย ยังงี้แหละที่เราต้องการ ฮ่าฮ่า
แต่เสียดาย...ตอนหน้า คาดว่าตัวจริงเสียงจริง คงโผล่ออกมาแว้ว :seng2ped:
หื๊ยยยยย.... :m16: ก็ยังหมั่นไส้อยู่ไม่หายอ่ะ เคลียร์ตัวเองเร็วๆดิ โซ่ รออยู่น๊า
เอ่อออ....แบบว่า รักโซ่(มัธยม) น่ะ แต่เกลียดโซ่(มหาลัย) แล้วมันก็เป็นคนเดียวกันซะด้วยซิ
เลยสับสน??? :o8:ตกลงตรูจะเชียร์ใครกันแน่ฟ่ะ สองใจไงม่ายรู้ :-[
:pig4:ขอบคุณคับ ท็อป ที่ชอบกลอนที่แต่งให้้ +1ท็อปใจดีมาลงให้ตอนดึก ตอนแรกคิดว่าจะไม่ได้อ่านซะแล้ว
ป้อล่อ...ไม่ได้เก่งอะไรหรอกคับ ท็อป เขียนตามความรู้สึกและอารมณ์ร่วมกับเรื่องราว ท็อป กะ โซ่ คร้าบบบ :กอด1:
-
จะไ้ด้เจอโซ่มั้ยเนี่ย ตื่นเต้นอ่า โซ่หายไปหลายตอนแล้วน้า
โซ่เอ๊ยมีบทบาทนิดนึง เดี๋ยวยกให้ปอนด์เป็นพระเอกเลยน้า :m16:
-
พี่ท็อปชอบค้างแบบนี้เนี่ย ถึงต้องตามมาอ่านทุกวันซิเนี่ย :serius2:
เอายาวๆ เคลียร์ บ้างติ
-
จะเจอกันรึเปล่าเอ่ย :laugh:
-
โคจร....มาเจอกัน
แล้วอะไรจะเกิดขึ้น รอ รอ รอ รอ
เป็นกำลังใจให้นะครับ +1 สู้ ๆ นะ ท๊อป
-
:a5:
สั้นอะ Top T-T
เอาอีกกกกกกก
ps เป็นฝ่าย สนับสนุน เชียร์ โซ่ด้วยคน ถึงแม้จะยังเคืองอยู่นิดหน่อย ที่ปล่อย Top ลงข้างทาง
แต่อย่างที่บอก ชอบเลววววว :laugh:
-
ความรักนี่มันแปลกนะคร้าบ ไม่เคยปรึกษาเรา ไม่เคยเข้าใจเรา แต่มันอยู่กับเราเนอะ แปลกอะคร้าบ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
แม่โซ่มา
โซ่ ก็ต้องมาด้วยอ่ะดิ
-
:z2:
โซ่จะมาแล้วใช่ม้ายยยยย
:sad4:
รอมานาน
-
เย้ย งานเข้าแล้วคุงท็อป เหงื่อตกเลยเจอแบบนี้ :a5:
-
เตรียมตัว เตรียมใจดีๆครับคุณท็อป
-
:laugh: โซ่มาแล้วววว...มันต้องอย่างนี้สิ
(ขอโทษที่เชียร์ออกนอกหน้าไปหน่อย)
รอลุ้นต่อนะครับคุณท็อป
-
ตายละหว่า
จะมีงานเข้ามั๊ยเนี่ย
-
แม่มาลูกก็ต้องมาใช่ไหมเนี่ย :z1:
จะมีมวยเกิดขึ้นไหม
เอ้ะหรือว่าจะทำคะแนนลูกอ้อน อิอิ
-
ลุ้นๆ ตอนหน้าเจอโซ่แน่ๆ
เตรียมรับมือให้ดีท็อป
:L2:
-
^^
-
คู่กันแล้วย่อมไม่แคล้วกัน
เชียพี่ท๊อป 3P 555+
ล้อเล่งๆ
-
คุณแม่โซ่มาก็มาด้วย ทีนี้ก็รอเปิดตัวคุณลูกโซ่ :z2:
-
เหอะๆ
เจอพี่โซ่แน่ๆ
พี่ท็อปรอเคลียร์เลย
-
อยากเชียร์โซ่นะ แต่เคยมีความผิดอ่ะ เชียร์ปอด์นดีกว่า :really2:
-
ความจะแตกไหมน้อ
-
:z1: กลัวจะไม่ได้มาแค่แม่นะซี เดี๋ยวลูกก็คงมาด้วย :fire:
-
จะเจอโซ่มั้ยเนี่ยย
-
คุณแม่...สื่อรัก เหรอเปล่า :z1:
รอออออออออออ...ท็อป
:กอด1:ท็อป
-
งั้นขอตัวไปอ่านก่อนะค่ะ
:L2: :L2:
-
โว้วววจะเจอโว่อีกแล้วว
สป๊าร์คกันเลยๆ
-
:m22:
มายัง
อยากเจอโซ่
-
อร้ายยยยย ค้างงงง มากมายยยย
มาต่อด่วนนน
-
แหงะ o22 ...ลืมไปเลยว่า คนบ้านเดียวกันนี่หว่า
ขอบคุณสำหรับตอนใหม่ครับ... แต่ว่า... ค้างงงงงงงง อ่ะ
-
ง่วงแล้ว สงสัยวันนี้ไม่มาต่อแหงเลย
พี่ท็อปมาต่อเร็วๆนะครับ
-
:pig4 ขอบคุณครับ
-
ท่าทางจะหนีกันไม่พ้นง่ายๆนะ ก็ดูกันต่อไป...พี่น้อง :pig4:
-
เหอะๆ...
สงสัยจะหนีกันไม่พ้นซะแล้วงานนี้
บุพเพอละวาด อิอิ
:laugh: :laugh:
+๑ ให้พี่ท็อปงับ
-
ปอด์น เข้าทางแม่แล้ว แล้วโซ่จะทำยังเนี่ย
ตอนหน้า จะมีโซ่มั้ยอ่ะ รออ่านตอนต่อไปนะจ๊ะ
-
ลุ้นว่าจะเจอโซ่ไหมน้า รออ่านอยู่นะ :impress2: :impress2: :impress2: :impress2:
-
:z2:
มาเต้นรอ ท็อป
-
คืนนี้พี่ท๊อปจะมาต่อไหมน๊า
รอพี่ท๊อปอยู่นะคร้าบบ (รอพี่โซ่มาพร้อมคุณแม่ด้วย อิอิ)
เต้นเป็นเพื่อนพี่คนข้างบน รอพี่ท๊อปเหมือนกันคร้าบบ :z2: :z2: :z2:
-
คืนนี้พี่ท๊อฟจะมาไหมหว่า
นู๋คิดถึงพี่โซ่ :z6:(โดนพี่ท๊อปถีบเปรี้ยง)
-
หลังจากที่ปักไว้นาน วันนี้ทำรายงานเสร็จเลยแวะมาเข้าบอร์ด
นึกได้ว่ายังไม่ได้อ่านเรื่องของท๊อปเลยมาเปิดดู แทบช๊อคเลยทีเดียว
เพราะล่อไปตั้ง 50 หน้า แต่พออ่านไปได้สามตอนก็หยุดไม่ได้ซะแล้ว
อ่านรวดเดียวจบเลย อ่านไปมีน้ำตาคลอด้วยเนี่ย(โทดท๊อปเลย เขียนดีจนอินเลย)
แต่นี่ก็ยังได้ลุ้นอยู่นะเนี่ยว่าเรื่องจะเป็นยังไงต่อไป
ปล. ไงก็ขอให้มีความสุขกับคนที่อยู่ข้างกายตอนนี้นะครับ
อ้อตอนอ่านเรื่องความรักกับระยะทางแล้วนึกถึงตัวเองเลยอ่ะ
ไงรีบๆมาต่อนะครับ จะมาตามอ่านเป็นช่วงๆ :L2:
-
:z2:
เต้นรอท๊อปด้วยคน
-
:call: :call: :call:สาธุ
ขอให้พี่ท็อปมาต่อไวไวนะ
ตกลงใกล้ตัวของพี่ใช่พี่โซ่ป่ะ
ขอให้เป็นอย่างนั้นด้วยเถอะ
เป็นกำลังใจให้คับ
บะบาย :pig4: :pig4:
-
ง่าาาาาาาาาาาาาาาาา
ไม่มาวันเดียว กระทู้เกือยตกไปอยู่หน้า2 :m15:
เพ่อนๆโกดผมรึป่าวอ่า เมื่อวานไม่ได้เข้ามา ขอโทษนะครับ
วันนี้เอามาลงให้แล้วนะคับ
ส่วนใครที่รอไอ้โซ่อยู่ อดใจรออีกหน่อยนะคับ
พรุ่งนี้ผมจะไปตจว. กลับมาวันอาทิตย์อะคับ ไม่แน่ใจว่าวันอาทิตย์จะได้เข้ามาต่อมั้ย
ต้องขอโทษเพื่อนๆด้วย รอกันกน่อยนะ แต่วันจันทร์จะมาต่อให้แน่นอนคับผม
รักทุกคน จุ๊บๆ :L1:
.............................................
ตอนที่17
"ไปลูกสายแล้ว ไม่รู้ป้าพรมารึยัง" แม่เร่งผม แต่เอ๊ะ...ป้าพร...ป้าพร... ไม่น่ะ!
"แม่ไอ้โซ่มาด้วยหรอแม่!" ช๊อกสิครับผม!!!!
"เค้าชวนแม่มานี่แหละ ไปๆ...นี่ตั้งแต่เราย้ายออกมาจากคอนโดเค้าได้เจอเจ้าโซ่บ้างมั้ยนี่" อูยยยย ถามแทงใจ
"ก็เจอ..." ตอบไปแค่นั้นแหละครับ แม่ผมก็ดูไม่ได้จะสนใจ เดินน้ำไปที่โรงฉันท์
เพื่อนๆสามคนก็เดินตามๆกันเข้าไป ดูไอ้เต้จะคุยกับพ่อผมถูกคอ
และแล้วผมก็เห็นพ่อกับแม่ไอ้โซ่นั่งอยู่ข้างหน้า...โอ ไอ้โซ่ไม่ได้มาด้วย โชคดีจริง
ผมสวัสดีทักทายพ่อแม่ไอ้โซ่ตามประสาคนคุ้นเคย แอบกลัวนิดหน่อย ว่าเค้าจะถามเรื่องย้ายออกจากคอนโด
"สบายดีนะลูก เห็นโซ่ว่าย้ายออกไปอยู่ไกล้มหาลัยคนเดียว ทีแรกป้าคิดว่าทะเลาะอะไรกัน...ทะเลาะอะไรกันรึป่าวลูก" แม่ไอ้โซ่ถาม...ว่าแล้วเชียว
"นั่นสิ แม่ก็ยังไม่ได้คุยเลยนะเรื่องนี้" แม่ผมเสริม
"ไม่มีอะไรแม่...ไม่ได้ทะเลาะกันคับป้าพร แค่อยากออกมาอยู่ไกล้ๆที่ฝึกงาน ไกล้มหาลัยดีด้วย"
"ไอ้โซ่มันก็ไม่ยอมเล่านะ ถ้าป้าไม่ถามถึง มันก็คงไม่บอก" เฮ่อะ...มันคงกล้าบอกหรอกครับ
"ไม่มีคับ ก็ยังเจอ ยังคุยกันอยู่เลย...แล้วนี่มันไม่มาด้วยเหรอคับ" ผมตัดใจถาม...ตามมารยาทน่ะ
รู้สึกได้ว่าทันทีที่ถามไป ไอ้ปอนด์มันหันมามอง
แต่ผมก็ไม่ได้สนใจอะไร ต้องทำตัวให้เนียนเข้าไว้
"ยังนอนอยู่เลยลูก กลับมาถึงเมื่อวานดึกแล้ว ขับรถมาคนเดียว" อุยยยย รู้สึกผิดนิดๆยังไงไม่รู้...แสดงว่ามันกลับบ้านจิงๆด้วย
ผมได้แต่ยิ้มๆ แล้วกะดื๊บๆไปนั่งข้างๆไอ้ปอนด์...ขืนนั่งอยู่ตรงนี้ต่อ มีหวังยาว
ไปนั่งข้างๆไอ้ปอนด์ เห็นสายตามันแล้ว รู้สึกได้เลย ว่ามันงอน
"แม่ไอ้โซ่ยังสวยอยู่เลยนะ" ไอ้ปอนด์บอก
"อืมม..ไม่เท่าแม่กูหรอก หุหุ" ผมตอบไปขำๆ
"ไอ้โซ่ไม่มาด้วยหรอ"
"ไม่อ่ะ"
"ผิดหวังป่ะ"
"ปอนด์...อย่าเริ่มนะ กูไม่ได้คิดอะไรแบบนั้น" เซ็งครับ เด่วนี้หัดประชด
"..." ปอนด์เงียบ
"..." ผมเงียบมั่ง...เซงจิงๆ กะดื๊บๆไปนั่งข้างไอ้มดไอ้ปอนด์ดีกว่า ดูคุยกะพ่อผมอย่างออกรส
แล้วผมก็ไม่คุยกะไอ้ปอนด์เลยตลอดช่วงเช้า
นั่งคนละฟาก ไอ้เต้กะไอ้มดคั่นกลาง...ไอ้สองคนนั้นมันก็สังเกตได้
เห็นมันซุบซิบๆอะไรกัน แต่ผมก็ไม่ได้ใส่ใจ
พระฉันเสร็รับพรแล้ว พวกผมก็เดินออกมารอแม่ ไอ้ปอนด์เดินมาคุย
"ขอโทษ"
"ขอโทษเรื่องไร" ผมถาม
"กูนิสัยไม่ดีเลย"
"ไร้สาระหว่ะปอนด์ กูไม่ได้เป็นอะไร"
"งอนอะไรกัน สองผัวเมีย" ไอ้ห่ามดแซว
"งอนพ่อมึงมั้ง เลิกปากหมาซักวันเหอะ" อารมณ์ไม่ดีหว่ะคับ ไอ้มดถึงกะเงียบ
แล้วพ่อแม่ผมก็เดินออกมากับแม่ไอ้โซ่ ก่อนที่จะแยกย้ายกัน
ผมกับเพื่อนแยกกับพ่อแม่ จะออกไปเที่ยวกัน ตอนนี้เริ่มมีคนเล่นน้ำกันแล้ว
ตกลงว่าจะไปเที่ยวในเมือง ไปเดินเล่นในเมือง เพราะในเมืองคนเล่นน้ำกันเยอะ
กว่าจะหาที่จอดรถได้ก็นานโขอยู่ แล้วก็ลงเดินกันคับ
พอเขาไปถึงจุดที่คนเล่นน้ำกันเยอะๆ ก็โดนรุทปะแป้งกันใหญ่
ทั้งสาวแท้ สาวเทียม หนุ่ม รุมกลุ่มผมกัน
คาดว่าเพราะความขาวใสของไอ้ปอนด์เป็นตัวดึงดูดสาวๆ
"ท็อปๆ" ผมหันไปตามเสียงเรียก เป็นเพื่อนๆที๋โรงเรียนเก่าผมนั่นเอง
"เฮ้ยมาเล่นกันนด้วยหรอวะ กูนึกว่าจะไม่มีใครกลับมาแล้วเนี่ย" ผมทักทายเพื่อนเก่า ดีใจที่ได้เจอ
"กลับกันมา 4-5คนหว่ะ" เพื่อนผมอีกคนตอบ
"แล้วนี่มากับใครวะ"
"เออใช่ นี่เพื่อนกูที่คณะ นี่ปอนด์ มด เต้" ผมแนะนำ
"แล้วนี้ แก้ว เปิ้ล แม็ค ต่อ" ผมแนะนำเพื่อนเก่า
"ท็อป เพื่อนแกน่ารักอ่ะ" เปิ้ลกะซิบคุยกะผม
"น้อยๆหน่อยแก มีแฟนแล้วไม่ใช่รึไง"
"แฟนก็แฟนดิ ไม่ได้มาด้วยกันถือว่าโสดเว่ย" ตายละเพื่อนผม -*-
แล้วผมก็ปักหลักเล่นกันเป็นกลุ่ม เล่นไปซักพัก ไอ้ต่อก็ไปซื้อเบียร์มา ก็กินกันมันส์เลยคับ
ไอ้ปอนด์ ไอ้มด ไอ้เต้ ก็ดูจะเข้ากับเพื่อนผมได้ดี ยิ่งมีแอลกอฮอล์เป็นด้วยช่วยยิ่งสะดวก หุหุ
ลืมบอกไป ที่ที่พวผมเล่นอยู่เป็นหน้าร้านอาหารอ่ะคับ เป็นร้านของพี่สาวไอ้ต่อ
เล่นกันอยู่จนบ่ายแก่ๆ
เริ่มเมากันละคับ ไอ้ปอนด์งี้หน้าแดงเชียว ยิ่งตัวมันขาวๆยิ่งเห็นชัด
ไอ้เต้ไอ้มดไม่ต้องพูดถึง รั่วมาก... สาวรุมไอ้ปอนด์เยอะทีเดียว
ตอนนั้นผมก็แบบอารมณ์บอกไม่ถูกอะ ใจนึงก็ยังเซงๆเรื่องเมื่อเช้า อีกใจรู้สึกหวงไงไม่รู้
แต่ก็ทำเป็นเฉยๆอ่ะคับ ไม่ได้สนใจไร
จนมีผู้ชายกลุ่มนึง ดูเถื่อนๆหน่อย เดือนมาแล้วก้อแบบปะแป้งเพื่อนผม หนำซ้ำ ยังมารุมผมอีก
ผมก็ไม่เข้าใจ ผมเกี่ยวไรด้วย พวกเพื่อนผู้ชายก็กรูกันเข้ามาช่วยเพื่อนผู้หญิงออกไป
แต่ไม่ได้มีเรื่องกันนะ แต่ก็แบบบอกๆกันอะว่าแบบ เ ฮ้ยพี่ อย่าทำเพื่อนผมไรงี้ เค้าก็เหมือนจะเข้าใจ
แต่แม่งมีคนนึง มันไม่ยอมปล่อยผมอ่ะ ตัวล่ำๆ หน้าเถื่อนมาก มันโอบเอวผมไม่ปล่อยเลย
ไอ้ปอนด์ก็เดินเข้ามาคุย
"พี่ปล่อยเพื่อนผมได้แล้ว"
"จะหวงไรวะ ก็ปล่อยผู้หญิงไปแล้ว ขอตัวคนนี้ไว้แล้วกัน"
"เฮ้ยพี่ ผมว่าไม่ตลกหว่ะ"
"ปอนด์ใจเย็น" ไอ้เต้ ไอ้มด ไอ้แม๊ค ไอ้ต่อเดินเข้ามาเสริมทัพ
พอมันเห็นคนเยอะ ไอ้คนนั้นมันเลยปล่อยผม
แต่ตอนมันจะเดินไป มันเอามือมาลูบเป้าผมอ่ะ T-T
"ไอ้เชี่ยเอ้ย!" แล้วไอ้ปอนด์แม่งก็ถีบเลยค่ำ
ไอ้หน้าเถื่อนนั่นหน้าเกือบทิ่งพื้น แล้วเพื่อนมันก็กรูเข้ามาเลยคับ
สรุปว่าต่อยกันนัว คนแตกฮือเลยคับ ฝ่ายผม 5 คน ฝ่ายมันสี่คน ผมได้เปรียบอยู่แล้ว
ไอ้ต่อแม่งเอาขวดเบียร์ฟาดหัวคนนึง เลือดอาบเลยคับ พอพวกมันเห็นท่าไม่ดีก็เลยวิ่งหนีกันหมด
"เฮ้ยมีใครเป็นไรป่าววะ" ไอ้แมคถามรวมๆ...โชคดีที่ไม่มีใครเป็นไรมาก แค่ฟกช้ำดำเขียว
"ไอ้เชี่ยแม่ง กร่อยเลยสงกรานต์กู" ไอ้ต่อมันว่า
"เฮ้ยกูขอโทษหว่ะ เพราะกูเอง" ผมรู้สึกผิด
"ไม่ใช่หรอกแก ไอ้พวกนั้นมันสมควรจะโดนละ" แก้วว่า
"ไอ้ปอนด์เปนไงมั่งวะมึง โคตรเท่เลยสัด" ไอ้เต้ถามไอ้ปอนด์
"เออ ไม่เป็นไร ปากแตกนิดหน่อย" สภาพมันก็เยินพอควรคับ จิงๆก็เยินกันหมดละ
"กูว่ากูกลับก่อนดีกว่าหว่ะ...ไว้เด๋วยังไงเจอกันใหม่...ขอบคุณพวกมึงมากนะเว่ย" ผมขอตัวกลับ
"เออไม่ป็นไร ยังไงโทรมานะเว่ย...พรุ่งนี้พวกกูนัดกันที่โรงเรียนอ่ะ จะไปทะเลกัน มึงมาด้วยดิ" ไอ้แม๊คมันชวน
"เออ ยังไงเด๋วกูโทรมาบอกแล้วกัน"
แล้วพวกผมก็แยกย้ายครับ
กลับบ้านรีบวิ่งขึ้นห้อง ไม่อยากให้แม่เห็นสภาพ
ผมกับไอ้ปอนด์ก็ยังไม่พูดกันอยู่ดี
จนไอ้มดไปอาบน้ำ ไอ้เต้เอาเสื้อไปซัก เหลือแค่ผมกับไอ้ปอนด์
"ขอบคุณนะ" ผมพูดขึ้นมา แต่ไม่มองหน้ามัน
"ไม่เป็นไร"
"เจ็บมั้ย"
"ไม่เท่าไหร่ มึงนั่นแหละ ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว"
"หมดสนุกเลยเนอะ"
"ไม่หรอก ก็สนุกดี ตอนจบก็ถือซะว่าได้ออกกำลังกาย"
"หมั่นใส้จิงโว๊ย" แม่งขี้โม้จิงๆ แล้วผมก็เอามือไปขยี้ตรงปากมันที่โดนต่อย
"โอ๊ยยย อย่าดิวะ" ไอ้ปอนด์ร้องลั่นเลยคับ 555
"ไหนว่าไม่เป็นไรไง ปากดีจิงๆ"
"เจ็บแค่นี้กูทนได้หว่ะ ดีกว่าปล่อยให้มึงโดนอะไรมากกว่านั้น กูทนไม่ได้"
"...." ไอ้สัด อึ้งเลยกู
"ไปอาบน้ำเลยไป เด๋วจะได้ลงไปกินข้าว" ผมไล่มันไปอาบน้ำ ไอ้มดคงไกล้อาบเสร็จแล้วแหละ
ไอ้ปอนด์ยิ้มๆ แล้วก็หยิบผ้าขนหนู ถอดเสื้อผ้า แล้วเดินออกจากห้องไป
ผมเองห็ได้แต่นั่งยิ้มอยู่กัยตัวเองคนเดียว...นี่ผมมีความสุขอยู่รึป่าวนะ
................................................................................
-
:z13: จิ้มท็อปทันป่าว
ยิ่งอ่านก็ยิ่งเดาไม่ถูกอ่ะ
ตกลงโซ่กลับบ้านคนเดียว น่าจ๋งจ๋านจังเยย
-
เย่ๆ
รู้สึกว่าช่วงนี้
พี่ปอนด์เป็นพระเอก ดีใจมากมายยยยย หุหุ (แอบเชียร์พี่ปอนด์)
"เจ็บแค่นี้กูทนได้หว่ะ ดีกว่าปล่อยให้มึงโดนอะไรมากกว่านั้น กูทนไม่ได้"
ประโยคนี้เด็ดเลยครับ
พี่ปอนด์โคตรจะแมนอ่ะ หุหุ
ปล.เชียร์พี่ปอนด์ต่อไปคร้าบบบบบ
-
^^
-
เยี่ยมมากน้องปอนด์ สู้เค้า :mc4: :mc4: :mc4:
-
แล้วโซ่หายปายหนายอะ
-
โซ่หายไป
..
....
รอดูว่าโซ่จะทำไงต่อไป
-
:sad4:
โซ่ รีบมาๆๆๆๆๆๆ
-
ท็อป หวงปอนด์ด้วย
ท่าทางโซ่คงปิ๋วแล้วมั๊ง สงสารจัง :monkeysad:
-
หุหุ เท่มากมายเลยปอนด์คุง ส่วนนายท็อปก็นะ มีเสน่ห์ได้อีก อิอิ :กอด1:
-
:กอด1: :กอด1:
-
:L2: :L2:
-
โหย ตอนนี้ พี่ปอนด์ อย่างเท่ห์อ่ะ :o8:
แอบเอนเอียงไปทางพี่ปอนด์แล้วนะเนี่ย :-[
แต่ยังเหลือใจให้พี่โซ่มั่ง อิอิ รีบๆ มาทำคะแนนเซะ :m16:
พี่ท๊อปกะเพื่อนๆ จะไปเที่ยวทะเลกับเพื่อนที่ ร.ร. เก่าไหมอ่า ถ้าไป เดาได้เลยว่าพี่โซ่ไปด้วยแหง :call:
แล้วมาต่อไวๆ นะคร้าบ :L1:
Edit :: Reply สวยคร้าบบบ 999
-
1000
-
:monkeysad: โซ่หล่ะค่ะ
โซ่จะหมดหวังแล้วจริงๆหรอเนี่ยะ :เฮ้อ:
แต่ก็น่ะทำตัวเองแท้ๆ
-
ถูกใจค่อดๆๆๆๆ...ปอนด์ แมนมั่ก
ใกล้จะละลายเหรอยัง...ใจท็อปอ่ะ
ว้าวววววว....ปกป้องคนฮักโต่ยยย ปอนด์คร้าบบ :m3:
ยังกับ....เทวา กับ ซาตาน
ปกป้อง ดูแลท็อป --- ปอนด์
???????????? --- โซ่
แต่...คนดี กับ คนรัก มันต่่างกัน
เหรอเปล่า??? :m28:
:กอด1:ขอบคุณคับ ท็อป ตอนนี้ยาวดีและไม่ค้าง +1 คับ :จุ๊บๆ:
-
โซ่ ๆๆๆๆๆ
หลายไปเลยยย
ปอนด์เท่ห์นะ
-
กรี๊ซซซซซซซ
ปอนด์ เท่มากกกกก
เอาอีกกก
-
โอ๊ยยย โซ่เริ่มใจอ่อนแล้วโว๊ยยยยย :really2:
น้องปอนด์สู้ๆ :call:
-
มาลุ้นกันต่อดีกว่าว่า ปอนด์ จะเป็นมดแดง เฝ้าพวกมะม่วงหรือเปล่า
เป็นกำลังใจให้ น้องท๊อปนะครับ เดินทางปลอดภัย +1 ให้เป็นค่าเดินทางนะครับ
-
ยะโฮ่วว เยสๆๆๆ ปอนด์ได้ใจจริงๆ
-
อยากได้แฟนอย่างปอนด์จังเลย
น่ารักดีครับ
ขอบคุณมากครับ
-
เท่ห์มากกกกกกกกกกก เอิ๊กส์ๆๆ
งานนี้ปอนด์ได้ใจท็อปไปเต็มๆ เลยมั้งนี่ คริๆ
+๑ ให้เป็นกำลังใจนะครับป๋ม
o13 o13
-
:-[ปอนด์เท่มากกกกกกก ขอมอบเพลงนี้ให้ท็อปน่ะ เหมาะกับตอนนี้มาก หวังว่าจะเหมาะสำหรับคนที่อยู่ข้างตัวทุกวันนี้ด้วยน่ะคร้าบบบบบ
แพ้ใจ (ใหม่ เจริญปุระ)
เก็บใจไว้ในลิ้นชัก คงไม่เจอแล้วรักแท้
เบื่อกับความปรวนแปร มันไม่แคร์และไม่หวัง
มันเหมือนคนชินชา ไม่มองไม่ฟัง และแล้วก็มีเธอเดินเข้ามา
เข้ามาค้นในลิ้นชัก ที่ปิดตายเพราะรักร้าว
ให้อภัยใจเมาเมา มาแบ่งเบาที่ฉันล้า
มาสนใจใยดี คนที่ไม่มีค่า ให้รู้ว่าตัวเองยังสำคัญ
เก่งมาจากไหน ก็แพ้หัวใจอย่างเธอ
เมื่อไหร่ที่เผลอ ยังนึกว่าเธออยู่ในฝัน
ยังมีอีกหรือ รักแท้ที่เคยเสาะหามานาน
วันนี้เป็นไงเป็นกันจะรักเธอ
เมื่อเธอรู้ว่าฉันรัก ก็อย่าทำให้ฉันหลง
บอกมาเลยตามตรง นี่เรื่องจริงหรือฉันเพ้อ
ตอนนี้ยังพอทำใจ ถ้าสิ่งที่ได้เจอ คือฝันคือละเมอและไม่จริง
เก่งมาจากไหน ก็แพ้หัวใจอย่างเธอ
เมื่อไหร่ที่เผลอ ยังนึกว่าเธออยู่ในฝัน
ยังมีอีกหรือ รักแท้ที่เคยเสาะหามานาน
วันนี้เป็นไงเป็นกันจะรักเธอ
เมื่อเธอรู้ว่าฉันรัก ก็อย่าทำให้ฉันหลง
บอกมาเลยตามตรง นี่เรื่องจริงหรือฉันเพ้อ
ตอนนี้ยังพอทำใจ ถ้าสิ่งที่ได้เจอ คือฝันคือละเมอและไม่จริง
วันนี้ฉันรักเธอ คือเรื่องจริง
-
แสดงว่าปัจจุบันยังเป็นพี่โซ่ใช่ปะคับ
แต่ตอนนี้เชียร์พี่ปอนต์ก่อน
บะบายคับพี่ท็อป
เที่ยวให้สนุกนะคับ
โชคดีคับ :pig4: :pig4:
-
ปอด์นสู้ๆ :call:
เชียร์ปอด์น อิอิ
-
:serius2:โซ่ รีบมาๆๆๆๆๆๆ เชียร์โซ่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :bye2:
-
:o8: :o8:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด
พี่โซ่อยู่ไหนนนนนนนนนนนนนนน :serius2:
มัวแต่ไปทำอะไรอยู่ พี่ปอนด์จะคำคะแนนนำเลยนะ
โอ้ยๆ เครียดๆ พี่โซ่นี้ไม่ได้ดั่งใจเลย :m16:
ตอนนี้พี่ปอนด์ก็เท่ห์ซะ จะรีบทำคะแนนไปไหนค่ะเพ่
ยังคงโบกธงเชียร์พี่โซ่อย่างต่อเนื่องค่า
-
:L2: ขอบคุณท็อปที่มาลงต่อนะครับ...+1 ให้แล้วครับ
โซ่หายไปไหนอ่ะ...ปอนด์ทำคะแนนนำลิ่วๆ แล้วนะเนี่ย
นึกว่าตอนที่มีเรื่องกันจะกลายเป็นโซ่ที่ขี่ม้าขาวมาช่วยจัดการกับอันธพาลซะอีก :เฮ้อ:
รออ่านต่อนะครับ
-
:sad4:โซ่จ๋า :sad4:
-
น้องท็อปเริ่มหวั่นไหวกับปอนด์แล้วสิ
-
โอ้ ปอนด์ลูกผู้ชายตัวจริงเลย
สุโค่ยๆ ฮ่าๆ o13
-
อ่านรวดเดียวจบแล้วทั้งตอนเก๊าเก่า กับตอนใหม่
อ่านจบเน่าเลย(ดึกจัดยังไม่ยอมไปอาบน้ำติดอยู่หน้าจอเนี่ย)
:L2:
-
ปอนด์นี่คนดีจริงๆ
แต่เห็นพี่ท๊อปบอกว่าตอนหน้าท๊อปจะออกมาใช่ไหมครับ
ไหนดูสิว่าใครจะได้ใจมากกว่า อิอิ
-
ปอนด์ เท่ห์มากกกกกกกกก
ชักปลื้ม :laugh:
-
o13
-
คนเรานะ
มีความสุขจริงงงงงงงงงงงงงงงง
-
1000 reply แล้วหรอนี่
ดีใจจังเลยครับ ทีเพื่อนๆให้ความสนใจกับเรื่องเราของผม
บางทีก็รู้สึกว่ามันน่าเบื่อเหมือนกันนะเรื่องผม มันแบบยืดเยื้ออะคับ
มันไม่ได้แบบได้ดั่งใจไปทุกอย่าง เรื่องนี้ยังอีกยาวเลย เพื่อนๆจะอ่านกันไหวมั้ยน้ออออ
เด๋วผมเดินทางละคับ รักนะทุกคน จ๊วบบบบบบบ :3123:
-
ขอให้เดินทาโดยสวัสดิภาพ
กลับมาไวไวน้า :กอด1:
-
แม่ยกน้องปอนด์ อย่างเยอะ :really2:
-
ตอนนี้ประทับใจปอนด์มากๆ
แต่ยังเชียร์โซ่อยู่
รีบออกมาทำคะแนนหน่อย
-
เดินทางปลอดภัยนะครับพี่ท๊อป
ว่าแต่ ... ไปกับคนคนนั้นใช่ป่าวครับ :o8:
แหมๆ สวีทกันจริงๆ นะคร้าบ น่าอิจฉา ขอให้มีความสุขมากๆ นะครับ
แล้วมาต่อไวๆ นะครับพี่ท๊อป เอาบทพี่โซ่มั่งนะครับ :กอด1:
-
ตอนนี้ปอนด์เท่อ่ะ แมนมากๆ o13
-
กรี๊ดดดดดดด........
พี่ปอนเท่มากเลยอะ.........
อิอิ........ :กอด1: :กอด1:
-
พี่ปอนด์ เท่จริงๆ 555
สู้ๆค่ะ พี่~~~!!!!!!
-
หุหุ พี่ปอนด์เท่ห์มากๆๆๆ เลยค่ะ เจ๋งมาก o13
ไม่อยากจะบอกว่าเชียร์พี่ปอนด์มาตั้งแต่แรก (ตอนที่พี่ท๊อปเริ่มคบกับพี่โซ่ :laugh:)
-
เข้ามาดัน ๆๆๆๆ
รอเรื่องนี้
คิดถึงโซ่ ๆๆ
-
ลุ้นต่อปายว่าจะยังไงเน้ออออ
-
:z2: :z2:
มาเต้นรอ
-
ปอนด์อยู่หนายยยยยย......คิดเถิงงงงงงงงง :impress2:
:seng2ped: โซ่หลบปายยยย.......ชิ้วววววว ชิ้ววววววววว
ท็อป in mind.......กอดกัน กอดกัน :กอด1:
-
:-[ :-[
รอนะจ้า
-
:angry2:
-
มารอด้วยคน อิอิ
-
:z2: :z2:
-
ขอให้พี่ปอนด์ดีแบบนี้ตลอดไป :mc4:
-
แวะมารอเรื่องนี้
ยังไงก็ยังติดตามอยู่นะครับ
ยังเปนแฟนคลับโซ่เหมือนเดิม
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
-
งืมๆๆ มารอด้วย :z2:
-
:really2:มารอท็อปด้วยคนคร้าบ
-
รอด้วย ๆ
รอด้วยอีกคนคน
-
คืนนี้พี่ท๊อปจะมาไหมอ่า
รอพี่ท๊อปกับมานะคับ
บะบาย
-
:m14:
เด๋วจะเข้าไปหลอนในฝันเลยนะ ท็อป
-
เข้ามาทวงสัญญา
:call:
-
เข้ามารอด้วยคน :m2:
-
:really2:
พี่ท็อปไม่ยอมมาต่อตามสัญญา
-
ปอนด์ น่ารัก เท่มากๆๆเลย พระเอกซะ o13
รอตอนต่อไปค่ะ :z2:
-
:onion_asleep: :onion_asleep: :o10: :o10:
-
:z2:
มาเต้นรอ อ่ะ
-
:undecided: พี่ท๊อบหายไปไหนหว่าาาาาาา
-
แงงงงง ผิดสัญญาอีกแร้ววววว :o12:
สัญญาว่าจะมาต่อเมื่อวาน แต่ไม่ได้มา
ยอมรับตามตรงว่า เหนื่อยโฮกกกกกกก...หมดพลังจะมาพิมให้อ่าน
แต่วันนี้มาต่อแล้วนะใคร ใครที่รอไอ้โซ่อยู่ มันกลับมาแล้วนะ
..........................................
ตอนที่18
สายๆของวันที่ 14 เมษายน พวกผมก็ออกจากบ้าน ขับารถเข้าเมืองอีกครั้ง
ใช่ครับ ผมจะไปทะเลกันกับเพื่อนๆผม นัดเจอกันที่โรงเรียนเก่าของผมเอง
ตอนมาถึง ก็เริ่มมีเพื่อนมากันบ้างแล้ว 4-5 คน เป็นเด็กห้องอื่นด้วย
"ท็อปกลับมาด้วยหรอ" มะนาวทักทายทันทีที่เห็นผมลงจากรถ ยังจำมะนาวกันได้รึป่าวอะ
"กลับมาได้สองวันแล้ว เมื่อวานก็มาเล่นน้ำในเมือง...มะนาว เพื่อนๆ นี่เพื่อนเราที่คณะ" แล้วผมก็แนะนำไอ้เต้ ไอ้มด ไอ้ปอนด์ให้เพื่อนๆผมรู้จัก
จากนั้นเพื่อนๆก็เริ่มทยอยกันมาเรื่อย...จนในที่สุดคนที่ผมภาวนาว่าอย่าให้มันมา มันก็มาจนได้
วินาทีแรกที่หันไปมองกันเพื่อรับรู้การมาถึงของอีกฝ่าย ผมรู้สึกได้ถึงสายตาที่มันมองมา
แต่ก็แค่แว่บเดียวเท่านั้น ต่างคนต่างหันไปอีกทาง...ยืนกันคนละมุม และไม่แม้แต่จะหันไปมองอีก
เสียงโซ่ที่คุยกับเพื่อนคนอื่นลอยมาเข้าหูตลอดเวลา...ดูมีความสุขดี
ผมยิ้มกับตัวเอง...ดีแล้วหละ ที่เป็นแบบนี้ ต่างคนต่างมีชัวิตเป็นขงตัวเองแล้ว เดินบนเส้นทางของตัวเอง
ซักวัน มันคงได้เจอกับเพื่อนร่วมทางคนใหม่ ผมเองก็ควรยินดีกับมันด้วย
"วันนี้โซ่มีความสุขก็ดีแล้วนะ...ท็อปเองก็จะมีความสุขเหมือนกัน" ผมบอกกับตัวเองในใจ
"ไม่ไปทักหน่อยเหรอ" เสียงไอ้ปอนด์ปลุกผมจากภวังค์...คำถามนี้ไม่ใช่การประชด ผมรู้ดีจากสีหน้า และน้ำเสียง
"ไม่หละ เป็นแบบนี้แหละดีแล้ว" ผมยิ้มให้ปอนด์ เพื่อบอกให้มันรู้ว่า ผมไม่เป็นอะไรจริงๆ
ผมกับปอนด์ยิ้มให้กันอย่างเข้าใจ แล้วก็คุยกันเรื่องอื่น
แล้วก็ได้ยินเสียงไอ้แมคเรียกเพื่อนๆ บอกให้ออกเดินทางกันได้แล้ว
เราก็ขับรถตามๆกันไป มีแวะซื้อของกิน เหล้าเบียร์กันนิดหน่อย
จนไปถึงทะเล เป็นชาดหายเล็กๆ เป็นที่ของพ่อไอ้แม๊คมันซื้อไว้ ไม่มีใครมาเล่นน้ำแถวนี้...พวกเราก็สนุกกันเต็มที่
แต่ยังไม่มีใครลงเล่นน้ำ เนื่องจากแดดยังร้อนมาก
ก็นั่งคุยเล่น ร้องเพลงกันไป ส่วนใหญ่คุยกันเรื่องสมัยม.ปลาย
จนกระทั่งผมได้ยินเพลงหนึ่งดังขึ้น
ยังทรมานอย่างนี้ เจอะเธอทุกทีต้องคอยข่มใจ
ต้องทำเป็นคุยทักทาย ต้องทำเหมือนไม่เป็นไร
ทั้งที่ข้างในใจนั้นไม่ใช่เลย
อยากบอกว่าฉันยังรักเธอเสมอ
มันยังคิดถึงเธอไม่เคยเปลี่ยนไป
เจ็บปวดที่ฉันยังพูดได้แค่ในใจ
ก็รู้ถ้าพูดออกไป เธอคงจะไม่ย้อนกลับมา
มันคงจะดีกว่านี้ หากฉันเลิกจำว่าเคยผูกพัน ยังพยายามทุกวัน
แต่ทุกครั้งที่เจอกัน ในใจก็ยังสั่นฉันยังเหมือนเดิม
อยากบอกว่าฉันยังรักเธอเสมอ
มันยังคิดถึงเธอไม่เคยเปลี่ยนไป
เจ็บปวดที่ฉันยังพูดได้แค่ในใจ
ก็รู้ถ้าพูดออกไป เธอคงจะไม่ย้อนกลับมา
เมื่อฉันไม่ใช่คนที่เธอฝัน ชีวิตของฉันเป็นได้แค่นี้
ถ้ารักเท่าไหร่แต่ก็เข้าใจดี วันนี้ไม่มีเธอแล้ว
อยากบอกว่าฉันยังรักเธอเสมอ
มันยังคิดถึงเธอไม่เคยเปลี่ยนไป
เจ็บปวดที่ฉันยังพูดได้แค่ในใจ
ก็รู้ถ้าพูดออกไป เธอคงจะไม่ย้อนกลับมา
อยากบอกว่าฉันคงรักแต่เธอ มันยังคิดถึงเธอทุกลมหายใจ
เจ็บปวดที่ฉันยังพูดได้แค่ในใจ ก็รู้ถ้าพูดออกไป เธอคงจะไม่ย้อนคืนมา
ก็รู้ถ้าพูดออกไป ความรักคงไม่ย้อน กลับมา
ครับ...ไอ้โซ่ร้องเพลงนี้
เมื่อกี๊ยังเป็นคนอื่นร้องอยุ่เลย ไม่รู้มันคว้ากีต้าไปตอนไหน
รู้ตัวอีกทีก็ตอนได้ยินเสียงมันร้องเพลงแล้ว แต่เรื่องนัน้มันไม่สำคัญเท่าความหมายของเพลงที่มันร้อง
ยอมรับครับ ว่าสะอึกเลย ตอนได้ยินเพลงนี้...ห้ามตัวเองไม่ได้ ไม่ให้หันไปมอง
ผู้ชายคนหนึ่ง ที่นั่งอยู่อีกฟาก
ผู้ชายคนหนึ่ง ที่ก้มหน้าก้มตาดีดกีตาร์ ไม่หันมองใครๆ
ผู้ชายคนหนึ่ง ที่กำลังบอกความในใจผ่านบทเพลง
ความรู้สึกๆต่างๆที่ถูกเก็บไว้ข้างใน มันเหมือนกำลังจากท่วมท้นออกมา
ผมตัดสินใจหันกลับ แล้วเดินออกมาจากพื้นที่ตรงนั้น
อย่าร้องไห้นะ...อย่าเสียน้ำตาอีก...อย่าทำแบบนี้อีกเลยนะโซ่...ขอให้ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายเถอะนะ
"ถึงขนาดไม่อยากจะได้ยินเสียงกันเลยเหรอ" เสียงทุ้มที่คุ้นหูแว่วมาจาด้านหลัง...
ผมไม่กล้าหันไป ไม่อยากเห็นสีหน้า และแววตาคู่นั้น...ไม่อยากหวั่นไหวอีก
ผมตัดสินใจเดินหนีไปอีกทาง โดยไม่พูดอะไร
แต่ก็หนีไม่พ้นมือของโซ่ที่คว้าแขนของผมไว้ได้ทัน
"เฮ่ย" เสียงตะโกนมาจากด้านหลังอีกแล้ว...เจ้าของเสียงวิ่งมาดึงผมออกไปจากมือใหญ่ๆของโซ่
"จะทำอะไร" ไอ้ปอนด์ถามไอ้โซ่
"ก็แค่จะคุยกัน...ตามประสาเพื่อนเก่า" โซ่ตอบเสียงเรียบ
"ไปเถอะปอนด์ ไม่มีอะไรหรอก" ผมไม่อยากให้มีเรื่อง
แล้วผมก็ดึงปอนด์ออกมาจากตรงนั้น ไม่มีใครพูดอะไรกันอีก
ผมเดินกลับไปรวมกลุ่มกับเพื่อนที่เดิม เห็นพวกผู้ชายกำลังรวมทีม จะเตะบอลชายหาดกัน
"เฮ้ยไอ้ท็อป ไอ้ปอนด์ เตะบอลกัน" ไอ้ต่อชวน
"เอาเหอะ กูขอตัวหว่ะ" ไม่มีอารมณ์เล่นคับ ขอนั่งดูดีกว่า
"ไอ้ปอนด์ลงเลยมึง" ไอ้มดบังคับให้ปอนด์เล่น
"ไอ้ท็อปไม่ลงก็คนไม่ครบดิ" ไอ้ปอนด์มันว่า
"กูเล่นด้วย" เสียงไอ้โซ่
"เออ ครบละมาๆแบ่งทีม"
แล้วพวกมันก้อแบ่งกันทีมละ 5 คน
ไอ้โซ่กับไอ้ปอนด์อยู่คนละทีมกัน...ใจไม่ดียังไงไม่รู้
พอเกมเริ่ม สิ่งที่ผมไม่อยากให้เกิดขึ้น มันก็เริ่มจะส่อเค้า
ไอ้โซ่ได้ลูกแล้วไม่ยอมส่งให้ใคร เลี้ยงหลบตรงหาไอ้ปอนด์แ ล้วเตะโครม!
ดูก็รู้ว่าเล็งไอ้ปอนด์เต็มที่ เพราะมันคนละทิศกับประตู โชคดีที่ลูกพลาดไป ไม่โดนไอ้ปอนด์
เพื่อนๆก็ด่าไอ้โซ่ ว่าไม่ยอมส่งลูกเลย แล้วจะเตะไปไหน
แต่ดูเหมือนไอ้ตัวแสบไม่ได้สนใจ ดูสีหน้านิ่งเฉย
ไอ้ปอนด์เองก็มองไอ้โซ่ไม่วางตา...มันไม่ยอมแน่ๆ ผมรู้ดี
พอเริ่มเล่นต่อ ไอ้โซ่ไม่ส่งลูกให้ใครตามเคย แต่คราวนี้ไอ้ปอนด์มันพุ่งมาแย่งลูกจากไอ้โซ่
แล้วแม่งก็แย่งกันอยู่สองคน แล้วก็เริ่มดึงกัน แล้วแม่งก็เสียหลักล้ม
ทีนี้ละครับ ไอ้ปอนด์แม่งก็ขัดขาไอ้โซ่ล้มตามมา
แล้วมันก็ลุกขึ้นไปคร่อมไอ้โว่ แล้วต่อยเปรี้ยง!
แล้วอย่างไอ้โว่เหรอจะยอม มันอาศัยว่าตัวใหญ่กว่าพลิกตัวมาคร่อมไอ้ปอนด์แล้วต่อยคืนไปอีกหมัด
ก่อนที่เพื่อนๆจะรีบมาแยกออกจากกัน
เหตุการทั้งหมดเกิดขึ้นเร็วมากคับ
"ไอ้ชาติหมายเอ้ย" ไอ้ปอนด์ด่า แล้วก็พยายามจะพุ่งไปหาไอ้โซ่ แต่ไอ้เต้ ไอ้มดรั้งไว้
"ทำไม มึงจะทำไมกู" ไอ้โซ่เองก็ไม่ยอมคับ
"ปล่อยดิวะ วันนี้กูจะเอามันให้ตายคาตีนกู"
"ถุ้ย มาเด้ อย่าดีแต่ปากดีกว่า"
"หยุดซักที พวกมึงปล่อยมัน มันอยากตีกัน ให้มันตีกันให้ตาย" แล้วผมก็ไปดึงไอ้ปอนด์ออกมา แล้วไปดึงไอ้โซ่มา
"เอาดิ อยากต่อยกันมึงเอาเลย แล้วมึงเอาให้ตายกันไปข้างเลยนะ...ไอ้ควาย!" ไอ้สองตัวหันมามองหน้าผมอย่างหวาดๆ
"ไหนว่าจะตีกันให้ตาย มึงจะยืนบื้อกันอยู่ทำไม...สมองพวกมึงคิดได้แค่นี้หรอ ห๊ะ" ผมด่าต่อ
"โว๊ยยย!" แล้วไอ้โซ่ก็เดินหนี ขึ้นรถ แล้วขับออกไปเลย...ไอ้ปอนด์ไอ้แต่มองหน้าผมอย่างสำนึกผิด
"พวกกูขอตัวกลับก่อนดีกว่าหว่ะ ทำพวกมึงกร่อยละ...ขอโทษแทนเพื่อนเหี้ยๆของกูด้วย ไม่น่าพามันมาเลย"
"เฮ้ย ไม่เป็นไรหว่ะ ไม่ต้องกลับหรอก" ไอ้แม๊คว่า
"ไม่เป็นไร กูว่ากูกลับดีกว่าหว่ะ"
"เออหว่ะ ขอโทษด้วยนะเว่ย" ไอ้เต้ช่วยเสริม
สุดท้ายพวกผมก็กลับออกมาก่อน
ไอ้เต้ ไอ้มดก็ด่าไอ้ปอนด์ ว่าทำอะไรไม่คิด
มันคิดว่าไอ้ปอนด์โกรธเรื่องที่ไอ้โซ่จะเตะบอลอัดมัน
มันสองคนรู้ว่าผมกับไอ้โซ่สนิทกัน แต่ไม่รู้ว่าเป้นอะไรกัน
มันยังฝากผมมาขอโทษไอ้โซ่ด้วย มันบอกไหนๆก็เรียนที่เดียวหัน ไม่อยากมีปัญหา
ผมเองก็ได้แต่รับคำมัน แล้วไม่ว่าไรต่อ ไม่อยากให้เรื่องยาว
แต่เรื่องของผม ไอ้โซ่ และไอ้ปอนด์ คงไม่จบง่ายๆแน่ๆ
...........................................................................
-
^
^
^
^.^
-
ง่ะ
พี่โซ่คงอยากคุยกับพี่ท๊อปตามลำพังมั่งอ่ะนะ พี่ปอนด์ก็นะ ขวางเจงๆ ฮี่ๆ :laugh:
แต่เตะบอลเนี่ย พี่โซ่ผิดเต็มๆ เลย ไม่น่าทำพี่ปอนด์ขนาดนั้นก่อนเลย ดูจงใจเกินไป
พี่โซ่ สู้เค้านะ พี่ท๊อปยังมีใจให้อยู่แน่นอน
ตื้อเข้าไว้เน้อออ :angry2:
-
มานะ แต่สั้น แต่ก็ยังดีกว่าไม่มา
ตกลงโซ่ ยังไง ก็ยังไม่ยอมเลิกรา
แล้ว ปอนด์ จะมีวิธี ป้องกัน ท๊อป จาก โซ่ ยังไง
คงต้องติดตามตอนต่อไป +1 เป็นกำลังใจให้ น้องท๊อปนะครับ
-
จายเย็นๆกันหน่อยคร้าบ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
โหพี่ปอนดืไม่น้าเข้าไปเลย
จะได้รู้พี่โซ่จะง้อพี่ท็อปหรือป่าว
สู้ๆๆนะคับพี่ท็อป
เป็นกำลังใจให้
บะบาย :pig4: :pig4:
-
น่าสงสารจัง หนุ่มเลือดร้อนทั้งสอง เฮ้อ สงสารคนกลางอย่างคุงท็อปเจงๆ :sad4:
-
พรุ่งนี้อย่าลืมมาต่อนะครับ จะมารออ่าน
-
เชียโซ่อิอิสู้ๆๆๆๆๆ
-
เอาต่อยกันเลย
คิดเหมือนท็อป
เหนื่อยใจแทน
เซ็งจิต
อินเกินไปแล้วเรา
-
โอ้ยยยยยยยย ไม่รู้จะเชียร์ใครรร :z3:
-
เพลงที่โซ่ร้องโดนมากมาย
สงสารทั้งโซ่และปอนด์เลยอ่า
-
มันก็นะ...คนเคยรักกัน..และยังรักกัน...ตัดใจยาก..
เฮ้อเหนื่อยหน่อยนะปอนด์เอ๊ยยย :เฮ้อ:
-
จะเชียร์ใครดีหล่ะเนี่ย
คนนึงก็ดีแสนดี คนนึงก็รักแรก
เลือกไม่ถูกอ่ะ :sad4:
-
:m15: :m15:
สงสารพี่โซ่จังคงอึดอัดคับแคบในใจ
เห้อจาทำไง
-
ค้างครับพี่น้อง...
อ่านตอนนี้แล้วใครจะว่าอะไรไหมถ้าจะบอกว่าสงสารพี่โซ่โคตรๆๆๆๆๆ :sad4:
เพลงที่พี่โซ่ร้องออกมามันบ่งบอกถึงความในใจของพี่ๆมากๆอ่ะ
ยิ่งท่อนนี้นะ "เจ็บปวดที่ฉันยังพูดได้แค่ในใจก็รู้ถ้าพูดออกไป เธอคงจะไม่ย้อนกลับมา" :o12:
พี่ท๊อปอ่า..ดูยังงัยๆก็ว่าพี่ท๊อปยังรักพี่โซ่อยู่แน่ๆ
เพราะถ้าไม่รักคงไม่เสียใจ ถ้าไม่รักคงไม่หวั่นไหว แล้วถ้าไม่รักคงไม่ปวดใจขนาดนั้น
พี่ปอด์นไม่น่าเข้ามาเล้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย :serius2:
-
โซ่กำลังจะคุยกะท๊อปอยู่แล้วเชียว
ปอนด์เข้ามาขัดจังหวะมัยเนี่ย
(จะโดนแฟนคลับปอนด์รุมมั้ย - -")
ยังเชียร์โซ่เหมือนเดิม ^^
o13
-
Vielen Dank!
-
สงสารโซ่อะ
-
ใจจริงก็สงสารโซ่นะ
แต่พอนึกถึงเรื่องอิน้องสนแล้ว มันจี๊ดอ่ะ
ทำใจไม่ได้
-
พออ่านเรื่องนี้แล้ว รู้ซึ้งดีเลยอ่ะ เพราะเคยโดนนอกใจเหมือนกัน
ผมก็เลิกเหมือนกันเลยคับ
ไม่ได้ตั้งใจมีอะไรกับคนอื่น อะไร ถอดเสื้อ ปลดเข็มขัด รูดซิบ ทำอะไรตั้งเยอะแยะ มันไม่ได้เรียกว่าไม่ได้ตั้งใจหรอก
ก๊าซซซซซ พูดแล้นของขึ้นนนนก๊าบ :fire:
** ขออภัยคับ หากรุนแรงไป พอดีตอนพิมพ์มันตรงกะชีวิตป๋ม เลยอินไปหน่อย - -'
-
อ่านตอนนี้แล้วน้ำตาซึม สงสารโซ่จัง (เชียร์ปอนด์เหมือนเดิม) :mc4:
-
:เฮ้อ: เม้นท์ไม่ออกเลยทีเดียว
เอาใจช่วยโซ่ละกันนะ :L2:
-
...โซ่จะทำไรก็รีบๆเน้อ
...เดี๋ยวเสร็จไอ่ปอนด์เอา<<<<ไม่ไหวววว
-
ลุ้นต่อๆ :เฮ้อ:
-
เห็นด้วยครับว่า...แต่เรื่องของผม ไอ้โซ่ และไอ้ท็อป คงไม่จบง่ายๆแน่ๆ...
แล้วมันจะเป็นยังไงต่อล่ะเนี่ย...ลุ้นจริงๆ แต่ตอนนี้สงสารโซ่มากๆ อ่ะครับ
ยิ่งอ่านเนื้อเพลงที่โซ่ร้องแล้วยิ่งโดนใจเต็มๆ (เ้ป็นเพลงโปรดพอดีเลยครับ)
ส่วนปอนด์กับโซ่ยังไงก็คงเป็นคู่ปรับตลอดกาล...แล้วท็อปจะทำยังไงต่อ :เฮ้อ:
+1 ให้กำลังใจแล้วนะครับ :L2:
-
เรื่องคงไม่จบง่ายๆ แน่ๆ .... :เฮ้อ:
แต่ถ้ามันจบง่ายๆ... พวกเราก็ไม่มีอะไรให้อ่านต่ออ่ะดิครับ :laugh:
ขอบคุณสำหรับตอนใหม่ครับ
-
ดีนะที่ตอนชกกันโซ่กะปอนด์ไม่สบตาปิ๊งปั๊ง
ไม่งั้นละ ท๊อปแย่แน่ๆ :z1: :z1:
-
เฮ้อออออออออออออออออออ
อีรุงตุงนังดีเนอะ
-
ยังอีกเหรออออออออออ
เฮ้อออออออออออ
-
แรงกันทั้งคู่เลย แต่ท็อปแรงกว่า :laugh:
-
นอนรอ
แกร่วๆๆ ไม่มีอาไรทำ
:sad4:
-
โธ่! โซ่..เฮ้อออออออ
จบได้แบบ..ทำให้คนอ่านคลั่งได้นะเนี่ยยย :z3:
-
>แต่เรื่องของผม ไอ้โซ่ และไอ้ท็อป คงไม่จบง่ายๆแน่ๆ<
ยังไม่จบจนถึงปัจจุบันรึป่าวหว่า อยากรู้
รอตอนต่อไปค่า
-
โอ แบบว่า หึหึ พี่ท๊อปนี้เอาหมาบ้า(^__^)ทั้งสองตัวหยุดทะเลาะกันเลยนะค่ะเนี๊ย ฮ่าฮ่า o13
-
เครียดขึ้นทุกทีๆ ชอบกล
+๑ เป็นกำลังใจให้คับป๋ม
:m29: :m29:
-
เหอ เหอ ไม่ชอบโซ่เลยอ่ะ ไม่ใช่ไม่เคยมีเวลาอยู่กับท็อปตามลำพังนะ แต่พออยู่แล้วกลับไม่ค่อยได้ใช้ให้เกิดประโยชน์สักเท่าไหร่ เอาแต่ชวนทะเลาะ พอมีปอนด์เข้ามาขวาง ก็กลับพาลอ่ะ
:z6:
-
เฮ้อ ชิงกันไปกันมาแบบนี้
พี่ท๊อปคงเหนื่อยใจน่าดู :เฮ้อ:
ใครกันนะที่จะมาอยู่ข้างๆพี่ท๊อป อิอิ
-
ฉีดยา...ยังอ่ะ โซ่
ไอ่หมาบ้า เอ๊ยยยย :m20:
ถ้ายังขืนทำตัวแบบนี้...ปอนด์จะยิ่งทำคะแนนทิ้งห่างนะว้อย
เสียแรงเคยอยู่ด้วยกันกับท็อป...น่าจะรู้นิสัยท็อปมากกว่าคนอื่น :เฮ้อ:
:กอด1: ท็อป +1ให้กับกรรมการ เหนื่อยใจแยก ห..ม..า กัดกานนนน :L2:
-
ยังคงแอบเชียร์โซ่อยู่ดี...
สงสารโซ่อ่ะ เพราะพื้นฐานนิสัยโซ่ เป็นคนลักษณะแบบนี้อยู่แล้ว มักไม่ค่อยพูดให้เคลียร์ :seng2ped:
ไม่เหมือนปอนด์ ที่คิดอย่างไรก็พูดอย่างนั้น
แฟนคลับส่วนใหญ่จึงเอนไปทางปอนด์ :เฮ้อ:
-
^
^
^
^
^
เห็นด้วย
เย้ ตามล่าหาแฟนคลับโซ่
-
อ่านแล้วก็ :เฮ้อ:
อิน จัดดดด
-
คืนนี้พี่ท็อปไม่มาต่อเหรอ
ค้างอ่าาาาาาาาาาาาาาาา :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
-
เข้ามารอ :z2:
-
:m22: มายัง
-
วันนี้กลับมาถึงบ้าน กำลังพิมพ์ตอนต่อให้เพื่อนๆอ่าน
แต่ได้รับโทรศัพท์จากที่บ้าน มีปัญหานิดหน่อย
ตอนนี้ผมเลยไม่ค่อยสบายใจ ต้องขอโษเพื่อนๆด้วยนะครับ
ไว้จะมาต่อให้นะครับ พรุ่งนี้คงดีขึ้นครับ
-
:L2: เป็นกำลังใจให้จ้า
-
เข้ามารอคับผม.... :m22:
-
เหอะๆ
พี่ท็อปยังมีใจให้พี่โซ่อยู่น่ะแหละคับ
แต่ถ้าหากพี่ท็อปยอมคืนดีกับพี่โซ่แล้ว
พี่ท็อปจะไว้ใจพี่โซ่ได้รึเปล่าละครับ
พี่ท็อปคงไม่อยากเจ็บแบบที่ผ่านมา
ถึงได้ปิดใจตัวเองแบบนี้ง่ะ
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคับ
ปล. เชียร์พี่ปอนด์คร้าบบบบ(FC พี่ปอนด์)
-
อยากมีความรักกก
แบ้วรักคืออะไรครับบบ
บอกหน่อยดิครับบ
:n1:
-
:กอด1: เรื่องเครียดๆ ขอให้ผ่านพ้นไป
ความสบายใจกลับมาหาท็อปโดยเร็ว
:L2: ส่งกำลังใจไปให้ท็อป :L2:
-
เป็นกำลังใจให้นะคับ...
ขอให้พระคุ้มครอง...
:amen:
:m5:
:เหอะ1:
-
มาเต๊อะ :sad4:
-
แบบว่ารอบนี้มานั่งรอในร้านเน็ต ข้างๆ เยื้องๆ กะหอ เจ้าค่ะ......ฝนตกปรอยๆ ได้อารมณ์
เหอๆๆๆ...อ่านมาตั้งแต่วันที่ 3 ละ แต่ไม่มีโอกาสได้เม้นต์ แง่มๆ....ก็นะ อยู่ร้านเน็ต ไม่ค่อยอยากล็อกอินเท่าไหร่ เหอๆๆๆๆๆ
แต่แบบว่า part นี้ เวลานี้............มันไม่ไหวๆ ไม่ไหวจริงๆ....
แง่มๆ ท็อปอัพ....หลอกล่อให้คอยท่าอีกแล้ว แง่มๆ :m16: ๆๆๆๆ อยากใส่หลายๆตัว แต่กลัวดหลดช้า...เอา ((ๆๆ)) ไปแทนละกัน ฮุๆ
เรื่องเป้นไงต่อ อยากรู้มากมาย ใจหนึ่งก็เชียร์โซ่....((ไม่รู้ดิ....แอบเดาเอา เพราะเห็นว่าที่รัก ((ตอนนี้)) ซ่อมคอมได้)) มันเกี่ยว??? ตรงจุดใดไม่รู้ เหอๆ
ละก็เรื่องที่ว่า โซ่ยังรักรึเปล่า มันก็ค่อนข้างชัดนะ.... ((แต่ความผิด ระดับนั้น....ก็ไม่น่าให้อภัย)) สุดๆ เลยว่ะ แมร่งเชี่ย....เชี่ยมากมาย ((ตายๆ....)) จะโดนกระโดดถีบเปล่าเนี้ย
ส่วน ปอนด์ ก็ดี แบบ ประเสริฐ ได้อีก....ได้อีกจริงๆ ถ้าเป็น ((ใครๆ)) ก็หวั่นไหวทั้งนั้น....แต่ก็อย่างที่เห็น ท็อปอัพยังไม่ลืม บักโซ่....
เลือกไม่ถูกจริงจังนะเนี้ย จริงจังมากมาย.....
เป็นไปได้สูงว่า ที่รักคนปัจจุบันของ ท็อปอัพนั้น อาจจะไม่ใช่ 2 หนุ่มนี่ งืมๆ..... ((ความเชื่อใหม่อีกละ))
....................................
ง้า............................อยากรู้ๆ จะลงแดง ทำงานก็แสนจะเหนื่อยหนัก แต่ก็อยากนั่งรอ นอนรอ กลิ้งรอ ท็อปอัพ.....
เหอๆๆๆ รีบมาต่อเดิ้นๆ.......
เรื่องของทั้ง 2 หนุ่ม ((ไม่รวมท็อปอัพหงะ)).........................เป็นเรื่องที่..........น่าสนใจมากกกกกกกกกกกกกกกกก
มีคนแอบบอกว่า 2 หนุ่ม อาจจะ โฉบแว๊บ ไปแอบปิ๊งๆ :z1: กัน..... อาจจะเป็นอย่างนั้น
ตามทฤษฎีทีบอกว่า คนข้างตัวท็อปอัพไม่ใช่ หนุ่มๆทั้ง 2 นั้น....
อาจจะเป็นไปได้..........เริ่มเบี่ยงเบนสุดกำลัง เหอๆ...
-----------------------------------
รอท็อปอัพ ต่อไปเจ้าค่ะ
-
ท็อปอัพ หายเครียดละค่อยมาต่อ ก็ได้....
รออยู่เหมือนเดิม งืมๆๆๆๆๆ......
มาบ่น เหมือนเดิม....งืมๆๆๆ
สู้ๆนะ.....สบายใจเร็วๆ.....
((อันนี้เรื่องเรื่องอยากอ่านก็ส่วนหนึ่ง....แต่อยากให้ท็อปอัพทำใจให้สบายหงะ เพื่อสุขภาพนะ))
รักษาสุขภาพโด้ยยยยยยยยยยยยยยยย....
จุ๊บๆ....ไปนอนละ..........
พรุ่งนี้กลิ้งมารอใหม่ ฮุๆ...........
--------------------------------------------
ทำใจให้สบายนะ ท็อปอัพ............ฝันดี
บายๆ เจ้าค่ะ
เจอกันๆ
-
:เฮ้อ: ท่าจะลำบากนะครับ รักของรักทั้งสามคน แล้วจะติดตามต่อไปนะครับ เป็นกำลังใจให้เจ้าของเรืองด้วยครับ
-
อ่านแล้ว แอบสงสารโซ่ อ่ะ ขอแอบเข้าข้างได้เปล่าเนี่ย รอลุ้นว่าโซ่จะทำอย่างไรต่อ
-
เข้ามาปูเสื่อรอ...
เป็นกำลังใจให้นาคับ...
ป.ล. อยากให้มาลงเร็วๆอ่ะ กะลังจาลงแดง หุหุ
:เฮ้อ:
-
โยกซ้าย...โยกขวา :z2:
นอนรอท็อป กระแด่ว กระแด่ว o9
-
มายังงงงงงงงงงงงงงงง
-
:z2: เต้นรอ
-
พี่ท็อปหายไปไหนอีกแล้ว :serius2: :serius2: :serius2:
-
เข้ามาให้กำลังใจพี่ท๊อปค่า :L2:
สบายใจเมื่อไหร่ค่อยมาต่อกะได้ค่ะ
จะเต้นรอไปพรางๆก่อน :z2:
-
กลับมาแล้วครับ
ขอบคุณกำลังใจจากเพื่อนๆทุกคนนะ
วันนี้เอาตอนมาลงต่อให้แล้ว เลทไปหลายวันเลย เพื่อๆจะเบื่อผมรึยังนะ
ตอนนี้ดราม่ามากมาย พิมไปร้องไห้ไปอีกแล้ว :monkeysad:
.................................................
ตอนที่ 19
ระหว่างทางกลับบ้าน ไอ้สามคนนั้นก้อคุยถึงเรื่องที่มีเรื่องกัน
แล้วยังว่ามีเรื่องต่อยกันสองวันติดแล้ว แล้วมาว่าคนบ้านผมเถื่อนอีก เลวจริง
แต่ไอ้ปอนด์ไม่พูดกับผม คุยแต่กับไอ้มด ไอ้เต้
แต่สุดท้ายก็สรุปว่าช่างมันเถอะ เรื่องต่อยกันกลางสนามบอลมีบ่อยไป
แต่ก็ไม่มีอารมณ์เที่ยวต่อละคับ กลับบ้านดีกว่า...สงกรานต์ปีนี้คงไม่สนุกแล้วหละ
กลับมาถึงบ้าน ไอ้ปอนด์มันก็ขอคุยกับผมสองคน
ดูไอ้มดกับไอ้เต้มันก็พอจะเข้าใจ มันเลยลงไปนั่งคุยกับพ่อผมข้างล่าง
"ขอโทษนะท็อป" ไอ้ปอนด์ขอโทษหน้าสลด
"ขอโทษทำไม กูไม่ได้โดนมึงต่อย"
"กูรู้ ว่ากูไม่ควรทำแบบนี้"
"แล้วทำทำไม"
"ก็มันเริ่มก่อน"
"มึงก็เลยต้องแก้แค้นเหรอปอนด์...เมื่อก่อนมึงไม่ใช่คนแบบนี้นะ"
"....." ไอ้ปอนด์เงียบ
"กูเป็นแบบนี้แหละ เป็นมานานแล้วด้วย...กูก็เป็นแค่คนธรมดา มีรัก มีโกรธ มีเกลียด...กูไม่ใช่พ่อพระหรอกนะ"
ผมอึ้งกับคำตอบของไอ้ปอนด์พอสมควร
ตลอดเวลาที่ผ่านมา ผมลืมไปรึป่าว ว่าปอนด์มันก้อเป็นแค่คนธรรมดาคนหนึ่ง
ผมเคยชินกับภาพของปอนด์ที่อ่อนโยนและแสนดีเกินไปหรือเปล่า
จนลืมคิดไปว่า คนเราไม่ใช่พระอรหันต์ ที่จะตัดกิเลสได้ทุกอย่าง
2-3ปีที่ผ่านมา ที่มันยอมผมทุกอย่าง อดทนเพื่อผมมาได้ขนาดนี้ ก็นับว่ามันเก่งมากแล้ว
"แล้วที่กูทำ กูไม่ได้แก้แค้น กูทำเพราะกูอยากให้มันรู้ว่า มันไม่ได้มีสิทธิ์อะไรอีก...ที่ผ่านมากูยอมมันได้ เพราะมึงกับมันเป็นแฟนกัน แต่ตอนนี้มันไม่ใช่อีกแล้ว"
"พอได้แล้วปอนด์...กูเข้าใจแล้ว...เรื่องวันนี้กูไม่ได้โกรธ แต่กูก็ไม่อยากให้มันเกิดขึ้นอีก กูอยากให้มึงใจเย็นลงอีกหน่อย ได้ไหม"
"อืม..." ปอนด์พยักหน้า
หลังจากนั้นเราก็ไม่พูดเรื่องนี้กันอีก
ก็คุยเรื่องอื่นกันไป แต่ในใจผมกลับยังรู้สึกผิดกับเรื่องที่เพิ่งได้เข้าใจ
ที่ผ่านมาได้ปอนด์มันต้องทนทุกข์แค่ไหนกัน ผมไม่เคยรับรู้เลย
จากนี้ผมคงต้องพยยามเข้าใจในตัวปอนด์ให้มากกว่านี้...เพราะบางทีอาจจะมีอะไรอีกหลายอย่างที่ผมยังไม่รู้ก็ได้
สายๆของวันที่ 15 ไอ้ปอนด์ ไอ้เต้ ไอ้มด เก็บของเตรียมจะกลับกรุงเทพ
แต่ผมขออยู่ต่อ จะตามกลับไปพรุ่งนี้
ทีแรกไอ้ปอนด์ทำหน้าหงอยๆ คิดว่าผมยังโกรธมัน
แต่ผมบอกว่า ผมอยากอยู่กัยพ่อแม่อีกซักวัน ไม่ได้โกรธอะไร
มันก็ได้แต่รับคำ แต่ในใจก็คงเซงอยู่แหละ
หลังจาพวกไอ้ปอนด์กลับไปแล้ว ผมก็ยืมรถพ่อขับเข้าเมือง...
จุดมุ่งหมายของผมคือบ้านไอ้โซ่...ผมไม่รู้ ว่ามันจะกลับไปแล้วรึป่าว
ผมไม่รู้ด้วยซ้ำ ว่าผมไปหามัน ผมจะเริ่มคุยกับมันยังไง
ผมเองก็ยังไม่แน่ใจ ว่าสิ่งที่ผมทำอยู่มันจะดีไหม
ที่สำคัญ ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าทำไมผมถึงตัดสินใจไปหามัน
ถึงบ้านโซ่ คนแรกที่ผมเจอแค่แม่โซ่..ดีใจใหญ่ที่ผมมา
"ดีจังเลยลูกท็อป ไม่ได้มาเที่ยวบ้านแม่นานแล้วนะเนี่ย นึกว่าจะลืมกันซะแล้ว"
"ไม่หรอกครับ...แหม เมื่อวานซือยังเจอกันที่วัดอยู่เลย จะลืมได้ไงละคับ"
"จ่ะๆ นี่มาหาโซ่ใช่ไหม...มันยังไม่ตื่นเลยร่ะ เมื่อคืนกลับมาเกือบเช้าแล้ว ไม่รู้ไปไหนมา เมาเละเทะ" ...เมาอีกแล้ว
"ท็อปได้ไปด้วยรึป่าวลูก" แม่มันถามต่อ
"ป่าวคับ...คงไปกินกับเพื่อนๆแหละครับป้าพร" ผมปฏิเสธ
"ขึ้นไปดูมันบนห้องแล้วกันลูก ยังไงก็ฝากปลุกด้วยเลย"
"เอ่อ...ก็ได้ครับ"
ใจมันตุ๊มๆต่อมๆ ตอนกำลังเดินขึ้นบันใดไปที่ห้องไอ้โซ่
ทำไมจะต้องตื่นเต้นขนาดนี้ผมเองก็ไม่เข้าใจ จนมาถึงหน้าประตูห้องมัน ได้แต่ยืนยู่ตรงนั้น
ไม่กล้าเปิดข้าไป จะเคาะก็ไม่กล้า...เอาไงดี จะกลับลงไปดีมั้ย แล้วจะบอกแม่มันว่ายังไงดี
ยืนกระวนกระวายอยู่ได้ซักพัก ก็ตัดสินใจว่า เอาวะ ไหนๆก็ไหนๆแล้ว มาถึงที่แล้วนี่ วัดดวงกันไปเลย
ว่าแล้วผมจับลูกบิด เปิดประตูทันที
ห้องกว้างๆ รกๆ ที่มีของเต็มไปหมด จนดูแคบกว่าขนาดจริง
ของแต่ละ อย่างถูกวางไว้ตรงที่ของมันอย่างไม่เป็นระเบียบนัก แต่ก็ไม่ระเกะระกะเท่าตอนที่มันยังอยู่ม.ปลาย
นานๆกลับมาบ้านที ห้องเลยยังไม่ค่อยรกเท่าไหร่
กีตาร์ 2 ตัวยังวางอยู่ที่เดิม ชั้นวางหนังสือที่ไม่เคยเป็นระเบียบยังไงก็ยังคงเป็นอย่างนั้น
รูปภาพนักบาส และทีมบาสที่มันชอบ ก็ยังคงติดไว้เหมือนเดิม
แผ่นหนัง แผ่นเกมมีเต็มตู้ จนล้นออกมาวางอยู่บนทีวีบ้าง เครื่องเสียงบ้าง โต๊ะคอมบ้าง
และเตียงนอนใหญ่ๆ ที่เจ้าของเตียงนอนหลับอยู่ โดยไม่ได้รู้เลยว่ามีคนบุกรุกเข้ามา ก็ยังวางอยู่ตรงที่เดิม
ผู้ชายตัวใหญ่ที่นอนอยู่บนเตียงในสภาพเละเทะเหมือนโดนหมาฟัดมา
เสื้อไม่ใส่ กางเกงที่ถอดออกไปได้แค่ขาข้างเดียว อีกข้างยังติดอยู่ตรงหัวเข่า
ผมเผ้ายุ่งเหยิง...ที่มุมปากด้านหนึ่งมีรอยช้ำ...กับกลิ่นเหล้าที่โชยมาเตะจมูก ทำให้รู้ได้แม้จะไม่ต้องมีใครมาบอกว่าเจ้าของร่างนี้เมามายมากขนาดไหน
ความรู้สึกหนึ่งแล่นเข้ามาในหัวใจ รู้สึกเหมือนมีน้ำอุ่นๆบริเวณขอบตาทั้งสองข้าง
ไม่เข้าใจตัวเองเลย ทำไมต้องรู้สึกแบบนี้...แค่เห็นสภาพของคนที่นอนหลับอยู่ตรงหน้า
มือเอื้อมไปดึงกางเกงที่ยังติดอยู่ที่ขาออก แล้วจัดท่าทางนอนซะใหม่
หาผ้าชุบน้ำเช็ดหน้า เช็ดตัวให้เบาๆ กลัวว่าเขาจะตื่นขึ้นมา
รอยช้ำที่ปาก จะเจ็บมากไหม...ทำไมต้องกินเหล้าขนาดนี้
โกรธมากเหรอ หรรืออาจะเป็นเพราะมีความสุขมากก็ได้...คงเป็นข้อหลังมากกว่า
สุดท้ายก็อดไม่ได้ที่จะเอามือลูบไปที่เส้นผมเบาๆ
"อยากย้อนเวลาได้จังเลยนะว่าไหม" ผมพูดกับคนที่นอนหลับไม่รู้เรื่อง
"ถ้าย้อนได้จริงๆ จะย้อนกลับไปตอนไหนดีนะ"
"กลับไปตอนก่อนมึงจะไปเสม็ด...กูจะไม่ตามมึงไป"
"ไม่เอาดีกว่า...ย้อนกลับไปตอนที่มึงยังไม่รู้จักไอ้สนดีกว่า...ฮึก.." น้ำตามันเริ่มจะกลั้นไว้ไม่ไหว
"หรือจะย้อนกลับไปตอนมึงขับรถแหกโค้ง...ฮึก..อะ...กูจะไม่ไปเยี่ยมมึงที่โรงบาลเลย ปล่อยให้ตายไปเลยดีมั้ย ..ฮึก...ฮือออ" น้ำตาร่วงละครับ ไม่ไหวแล้ว
"จะย้อนกลับไปตอนไหนดี...ฮืออ...ย้อนเวลาได้ไหม..ฮึก...ฮือออ...มันย้อนเวลาได้ไหมโซ่ ฮืออออ..."
ร้องไห้ซะมากมาย...ผมยังรักมัน...ยังรักมาก มากจนไม่อยากจะเสียไป
แต่ทุกอย่างมันคงคืนมาเหมือนเดิมไม่ได้อีกแล้ว...ผมเลือกแล้วให้มันเป็นอย่างนี้
เช็ดน้ำตา แล้วกลับไปดีกว่า...ขืนอยู่ต่อผมคงขาดใจตายแน่
ตัดสินใจหันหลัง ไม่มองอีก แล้วลุกจากเตียง เดินออกไป...
..........................................................
-
กรี๊ดดดดด เข้ามาเชียร์ปอนด์เหมือนเดิม อิอิ
รอท๊อปเสมอจ้า
-
:เฮ้อ:
-
แต่เรื่องของผม ไอ้โซ่ และไอ้ท็อป คงไม่จบง่ายๆแน่ๆ
ข้อความนี้หมายความว่าไงหว่า คนเล่าคือพี่ปอนด์หรอ :confuse:
ไม่ชอบพี่โซ่ แต่เชียร์พี่โซ่ อิอิ
ปล.ตอนนี้ไอ้พี่โซ่นอนกินบ้านกินเมือง ไม่ยอมตื่นมาดูพี่ท๊อบ :o12:
-
แง้ๆๆๆๆๆๆๆๆ
ภาวนาให้โซ่ตื่นขึ้นมาคว้าตัวท๊อปไปกอดไว้
:call: :call: :call:
-
:o12: อ่านแล้ว.....เศร้าคร้าบบ ท็อป
คนรัก...ฉันอยู่...นี่ไง
ทำไม...ซึมเศร้า...เหงาหงอย
รู้ว่า...อีกคน...เฝ้าคอย
ย้อนรอย...ให้รัก...กลับคืน
วันชื่น...คืนสุข...สนุกนัก
ที่รัก...ปักใจ...ยิ้มฝืน
ทรมาน...ยิ่งย้ำ้ำ...กล้ำกลืน
ไม่ตื่น...เศร้าสร้อย...กลอยใจ
อยากหมุน...เวลา...ย้อนหลัง
นอนนั่ง...อิงหนุุน...แจ่มใส
กินข้าว...ดูหนัง...ครึ้มใจ
สุขใด...ไม่เกิน...สองเรา
แต่ใจ...ยังไม่...หายเจ็บ
หนาวเหน็บ...เก็บไว้...ใจเฉา
ต้องทน...ให้ได้...หนักเบา
ภาพเงา...ซ้อนรัก...หนักเกิน
:กอด1: ขอบคุณคับ ท็อป +1 เศร้าเหลือหลาย :monkeysad:
-
เศร้าอ่ะ... แต่ในเมื่อย้อนเวลาไม่ได้ ก็ต้องเดินหน้าต่อไป...
ไม่ว่าข้างกายเรา จะมีใคร หรือไม่มีใครก็ตาม
-
เศร้า...เหอะ ..แต่ยังก้เชียโซ่
-
เศร้าอ่ะ จิงเนอะ เพราะมันย้อนเวลาไม่ได้
ยอมรับในสิ่งที่เกิดขึ้น แล้วก้าวเดินต่อไป
ทำตามหัวใจตัวเองละกัน ท็อป
ถึงจะเชียร์โซ่ แต่ก็สงสารปอนด์ :กอด1:
-
ปอนด์สู้ๆ แม้จะมีความหวังน้อยนิด แต่ก็ยังมีความหวังนะคร้าบ
อ้ออีกอย่างนะ...................มาต่อให้ไวเลย อิอิอินะคร้าบ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
เจ้าโซ่ตื่นขึ้นมาสิยะะะะะะะ :angry2: .... เร็วเข้า น้องท็อปเค้าจะกลับไปแล้วววววว :m31:
(เชียร์ออกหน้าออกตาไปหรึป่าวหว่า)
ส่งกำลังใจให้น้องท็อปนะคะ :L1:
-
:o12:ถ้าไม่มารีบต่อตอนที่ 19 จะ :เฮ้อ: :beat: :z6: :z13:ด้วย ส่งตอนที่ 19 มาซะดีๆๆนะพี่ท็อป
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด
สงสารพี่ท๊อปมา คุณพี่โซ่ตื่นขึ้นมาเร็วๆๆๆๆๆๆๆ :serius2:
มันย้อนเวลากลับไปไม่ได้ เพราะงั้นปัจจุบันเราควรจะเลือกทำในสิ่งที่เราคิดว่าดีที่สุด
แล้ว1ก็คิดว่าพี่ท๊อปไม่ควรทิ้งพี่โซ่ไปทั้งๆที่ยังรักแบบนี้ :z3:
เชียร์พี่โซ่ๆๆๆ
ตื่นได้แล้วววววววววววววว
-
สงสารท๊อปจังเลย
โซ่รีบตื่นมาซิครับบบบบบบบบ
-
Top มาลงต่อเร็วๆนะ เค้ารออยู่
:monkeysad:
-
เศร้า
รักยังไงก็รักยังงั้น
ทำยังไงก็ตัดกันไม่ขาด
รักไปแล้ว รักแล้วรักเลยมันเป็นอย่างนี้นี่เอง
-
ป๊าดดดโธ๊ธธ..คนอ่านจะขาดใจ
ตัดตอนกันได้..ทำไมโซ่ไม่ตื่นมานะ
-
:sad11: :sad11:
เศร้าจัง
-
อ่านตอนนี้ยิ่งเศร้า :monkeysad:
ยิ่งรักมาก ยิ่งทรมานจริงๆที่จะตัดใจ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ :L1:
-
เวลาย้อนคืนมาไม่ได้ แต่เลือกที่จะทำปัจจุบันให้ดีที่สุด เมื่อเลือกแล้ว เราก็ต้องยอมรับ อย่ายึดติดกับอดีตเลย แต่มันเป็นรักสามเส้า ไม่ว่าเลือกทางไหน ก็ต้องเจ็บอยู่ดีแหละ รอลุ้นว่า ท็อปจะเลือกทางไหนดีกว่า
-
"เกลียดตัวเองที่ฉันรักเธอ เกลียดที่ลืมเธอไปไม่ได้ รักก็เจ็บ ไม่รักก็ทนไม่ไหว ก็เพราะเธอ"
อารมณ์ประมาณเพลงรักไม่ได้เกลียดไม่ลงเลยค่ะ
โซ่เองก็เจ็บไม่น้อย ไม่งั้นคงไม่เมามายขนาดนี้
น้ำตาของคนที่เรารักเหมือนน้ำกรดรดหัวใจ
คาดว่าโซ่น่าจะยึดมือนั้นไว้ก่อนที่จะท็อปจะเดินไปจากห้องนอน
........
ทุกเรื่องที่ผ่านมาเป็นบทเรียนสอนให้เราเข้มแข็งในวันต่อไป
วันนี้ที่มีกัน(ไม่ว่าจะกับใคร) ขอให้เป็นก้าวที่มั่นคงยิ่งขึ้นค่ะ
-
มาต่อให่ก่อนครึ่งเรื่องนะคับ
เด๋วจะออกไปตะแล๊ดแต๊ดแต๋ที่สยาม หุหุ :z2:
ไม่รู้ว่าคืนนี้จะได้มาเขียนให้ต่อมั้ย แต่ไม่นานเกินรอจ้าาาาา
.................................................................
ตอนที่ 20.1
ปิดประตูห้อง แล้วเดินลงบันใดมาเจอแม่โซ่
บอกขอตัวกลับก่อน โว่คงยังไม่ตื่น ไว้เด๋วจะโทรมาทีหลัง
แม่โซ่ก็บ่นๆไปตามเรื่อง พูดคุยกันได้อีก 2-3 คำ ผมก็ขอตัวลากลับ
เดินออกจากบ้าน กำลังจะเปิดประตูขึ้นรถ...
"ท็อป!!!" ใครคนหนึ่งตะโกนเรียกชื่อผม
ต้นเสียงคืนคนที่หลับไหลไม่ได้สติอยู่เมื่อครู่นี้...แต่ตอนี้มันมาอยู่ตรงหน้าผมแล้ว...
ทันทีที่หันไปสบตา...ไวเท่าความคิดผมรีบเปิดประตู แต่ไอ้โซ่ก็รีบวิ่งมาดึงประตูไว้ได้ทัน ก่อนผมจะทันได้ปิดประตู
"อย่าเพิ่งไป...อย่าเพิ่งไปนะ...มาหาไม่ใช่เหรอ อยู่คุยกันก่อนนะท็อป" ไอ้โซ่เอาตัวมาขวางประตูไว้ ไม่ให้ผมปิดประตูได้
"กูมาเยี่ยมป้าพร ไม่ได้มาหามึง...กูจะกลับแล้ว" แล้วผมก็เอามือผลักที่หน้าท้องมัน แต่แม่งไม่เกิดประโยชน์
"ไม่เอา มึงขึ้นไปหากูที่ห้องใช่ไหม...กูรู้มึงมาหากู"
"ไม่ใช่โว๊ย ปล่อยสิวะ กูจะกลับบ้าน"
"งั้นกูไปด้วย" แล้วไอ้โซ่ก็วิ่งไปอีกฝั่ง เปิดประตูเข้ามานั่งในรถอย่างไว
"ลงไปนะโซ่ กูจะกลับบ้านแล้ว"
"กูไปด้วยไง...กูก็อยากไปเยี่ยมพ่อกับแม่มึงเหมือนกัน"
"สภาพนี้เนี่ยนะ มึงบ้าไปแล้วหรือไง" มันนุ่งบ๊อกเซอร์ตัวเดียว น้ำก็ไม่อาบ ตัวงี้เหม็นเหล้าหึ่งๆ
"งั้นมึงก็อย่าพึ่งกลับดิ รอกูก่อน กูขออาบน้ำแต่งตัว 5นาที"
"ไม่เอา มึงลงไปเลยนะ"
"ไม่ลง...มึงไม่ลงกูก้อไม่ลง" ไอ้โซ่มองมาด้วยสีหน้าจริงจัง...ผมรู้ว่ามันเอาจริง...ตาผมเหลือบไปเห็นแม่มันเดินออกมาดู...เอาไงดีวะ
"ลงไปซะ แม่มึงสงสัยแล้ว" ผมบอกมัน
"กูไม่สน...ขอร้องนะท็อป อย่าเพิ่งกลับได้ไหม" สายตาแบบนี้อีกแล้ว...สายตาที่ทำให้ผมใจอ่อนได้ทุกครั้ง รวมถึงครั้งนี้ด้วย
"เห้ออ..." ผมถอนหายใจ แล้วเดินลงจากรถ
ไอ้ตัวดีรู้งาน รีบวิ่งลงจากรถ แล้วลากข้อมือผมเข้าบ้าน
"แม่ ท็อปไม่กลับบ้านแล้ว...ไปคุยกันบนห้องนะ" ไอ้โซ่บอกแม่มัน ตอนเดินผ่าน
"อาบน้ำอาบท่าซะด้วยละ หัดอายเพื่อนซะบ้าง" แม่มันว่า
"ไม่อายหรอกแม่ เห็นกันมาหมดแล้ว" แล้วมันก้อลากผมวิ่งจูดขึ้นบันได ก่อนที่ผมจะทันได้พูดอะไร...ไอ้เวร ตอบไปงั้นได้ไงวะ เด๋วแม่ก็สงสัยหรอก
ขึ้นมาถึงบนห้องไอ้โซ่ปิดประตูล๊อกกลอนอย่างดี
"ไปอาบน้ำอาบท่าซะ" ผมบอกมัน
ไม่มีคำพูดใดจากปากโซ่...แต่มันกลับเดินเข้ามากอดผมอย่างแนบแน่น
ความรู้สึกต่างๆไหลล้นเข้ามากับไออุ่น...กลิ่นกายที่คุ้นเคย แม้จะมีกลิ่นแอลกอฮอลเจือปนอยู่
ผมได้แต่ยืนนิ่งให้อีกฝ่ายกอด...ไม่อยากจะผละออกไป
ใจนึงอยากกอดตอบ...แต่อีกใจมันสั่งว่าไม่ควร
"อยากหนีไปไหนอีกเลยนะ" เสียงโซ่
"..." ไม่รู้จะตอบยังไง
"อยู่กับโซ่นะท็อป" แล้วโซ่ก็คลายอ้อมแขนออก
ตอนนี้ทั้งผมทั้งมันยืนมองตากัน
ไม่มีใครปริปากพูดอะไรอีก เวลามันเมือนผ่านไปช้าเหลือเกิน
สายตาของโซ่ในตอนนี้ เหมือนมีคำพูดมากมาย ที่อยากจะพูดออกมา
ความรู้สึกอุ่นๆจากมือของโซ่ที่จับอยู่ที่แขนทั้งสองข้างถูกถ่ายทอดเข้ามา
น้ำตาของผม ที่ไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว ก่อนที่โว่จะดึงผมกลับเข้าไปกอดอีกครั้ง
"อย่าร้องไห้นะคนดี...โซ่ขอโทษ โซ่ทำให้ท็อปร้องไห้ เสียใจ...โซ่รู้ โซ่เลว โซ่ผิด...แต่โซ่รักท็อปนะ รักท็อปมากๆ"
แล้วโซ่ก็คลายอ้อมแขน เอื้อมมือมาเช็ดน้ำตาให้
ความรู้กสึกอบอุ่น ที่หาไม่ได้จากใคร...คิดถึงเหลือเกิน
สายตาที่มองกันส่งผ่านความรู้สึกมากมาย ใบหน้าของโซ่ค่อยๆโน้มไกล้เข้ามาทีละน้อย
จนในที่สุด ริมปีปากสองคู่ก็ประกบกัน....
............................................................
-
:z13:
อ๊ากกกกกก เป็นยังไงต่อไปเนี่ยะ o18
-
แอรั๊ยยยยยยยยยยย
ลุ้นมากมาย ท็อป คืนดีกะโซ่น๊า :z2:
-
รีเทิร์นแน่ๆคร้าบบบบ
ยังไงก็เชียร์ปอนด์อ่ะ
ถึงตอนจบพี่ท็อปจะลงเอยกับพี่โซ่ก็เหอะคับ ^^
ดูๆไปแล้ว พี่ปอนด์นี่ น่าสงสารที่สุดเลยง่ะ
-
พี่ท๊อบจะใจอ่อนยวบยาบไหมเนี่ย
ขอให้คืนดีกันทีเถอะ :impress2:
-
ตอนแรกกะว่าจะรออ่านตอนจบเลยทีเดียว
เง้อ..แบบว่ามะชอบลุ้นอะ กลัวลุ้นไม่ขึ้น มะอยากเสียจายยยย
แต่มะไหวววว สุดท้ายก็ต้องเข้ามาอ่าน แล้วก็จ๊ะเอ๋....
:sad4:
ดีจายยยยยย
โซ่ สู้ๆๆ
แล้วก็ :กอด1:ท็อป กะ โซ่
-
โอ้ย อ่านแล้วมันคาใจหลายเด้เนี่ยคร้า ตอนนี้ที่รักชองพี่ท็อปยังเปงพี่โซ่อยู่หรือป่าวคร้าเนี่ย
หนูโครตลุ้นเลยคร้า อย่าทำให้คาใจ เฉลยก่อนเนื้อเรื่องก้อได้คร้า :a5: :serius2: :man1:
-
บีบหัวใจคนอ่านดีแท้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
น้องปอนด์ น้องปอนด์ น้องปอนด์ :m15:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด
มันบีบหัวใจดีแท้ๆเลยค่ะพี่ท๊อป :dont2:
พี่โซ่เค้าอยากจะแสดงความดีใจกับพี่โซ่จริงๆ
แต่ก็กลัวมันจะไม่เป็นแบบที่คิด เอาเป็นว่ายังเอาใจช่วยพี่โซ่เสมอ :a2:
-
o18 o18แล้วปอนด์ของฉานนนนนนนนนนล่ะจะทำไงดี o18 o18
-
:เฮ้อ: หมดกัน ท็อปที่เด็ดขาด ตัดโซ่ได้ภายในวันแรกที่รู้เรื่องหายไปแล้ว :z3: :z3:
-
ความรัก...ก็ยังคงเป็นความรัก :L1: โซ่ & ท็อป
ใจเขา...เบาทุกข์...สุขหรือ
ใจเขา...มืดตื้อ...จริงไหม
ใจเขา...เปลี่ยนไป...เช่นไร
ใจเขา...ฝักใฝ่...ใครกัน
ใจเรา...เหมือนเดิม...รู้อยู่
ใจเรา...ลุกซู่...เพียงไหน
ใจเรา...เจอเขา...เมื่อไร
ใจเรา...หวนไห้...ไขว่คว้า
ใจหนึ่ง...อยากกลับ...ไปหา
ใจหนึ่ง...เหนื่อยล้า...สับสน
ใจหนึ่ง...รู้ค่า...ราคาคน
ใจหนึ่ง...เจ็บจน...ทนเอา
ใจเขา...ใจเรา...ใจหนึ่ง
ยังซึ้ง...แว่วรัก...ขับขาน
อยากให้...เขา-เรา...วันวาน
กลับหวาน...นานชื่น...คืนเดิม
:impress3: อ่านตอนนี้ มีอารมณ์อินอีกแล้วคร้าบบบ ท็อป
:กอด1: ขอบคุณคับ ท็อป
-
เรื่องเป็นงันยต่ออ่าพี่ท็อปมาต่อด่วน
เป็นกำลังใจให้นะคับ
บะบาย
-
อ๊ากกกกก :serius2: ทำไมตัดฉับซะตรงนี้หล่ะค้าาาา น้องท็อป
แล้วยังงัยต่อหล่ะเนี่ยะ โอยยย....ลุ้น
ขอบคุณค่ะ :กอด1: ให้กำลังใจน้องนะคะ
-
เฮ้ยแล้วปอนด์ของพวกผมละ.................อะไรกันเนี่ย
รออ่าน .2 ก่อนเดียวจะมาจัดการคนเขียน.........เขียนให้ดีๆนะคร้าบ ... o18 o18 o18
:oni2: :oni2: :oni2:
-
คำเดียวสั้นๆ
"เชียร์โซ่"
:mc4:
-
อ๊ากกกกกกกกกก
พี่โซ่มาแรงหว่ะ :mc4:
ง้อพี่ท๊อปให้สำเร็จนะพี่โซ่
เอาบทเรียนที่ได้รับมากลับตัว กลับใจ แล้วก็จำจนตายเลยนะพี่โซ่
พี่ท๊อป พี่โซ่ง้อขนาดนี้ รักออกขนาดนี้ จะใจดำลงคอเหรอคร้าบบบ :L2:
-
คนยังมีใจอะไรก็พูดยาก :เฮ้อ:
-
กลัวตอนต่อไปจัง
กลัวใจท็อป....T T
-
ยังเชียร์ปอนด์อยู่ :mc4:
...อืม แต่ถ้าสมมติว่าเราเป็นปอนด์
แล้วสมมติต่อว่า ท๊อปตัดสินใจกลับไปหาโซ่
งวดนี้เราคงขอเป็นเพื่อนแบบห่างๆ ไม่สนิทอีกอ่ะ
มันเกินรับไหว
เอิ้ก
-
ยังไงละเนี้ย
^^
-
โซ่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เชียร์ขาดใจ
เอาใจช่วยยยยยย
-
จะคืนดีกันมั้ย :เฮ้อ:
จูบกันด้วย แต่ได้ข่าวพี่โซ่ยังไม่ได้แปรงฟัน :jul3:
-
เศร้า บีบคั้นอารมณ์มากมาย
คนอ่านใจอ่อนแทนท็อปแล้วนะเนี่ย
ท็อปจะใจอ่อนมั้นน้า จูบกันแล้ว หวังว่าคงจะใจอ่อนน้า
แต่อีกใจก็สงสารปอนด์อ่า เฮ้ออออ :เฮ้อ:
มาต่อเร็วๆน้า ลุ้นๆๆๆๆ
-
+1 ให้กำลังใจคุณท็อป... :กอด1:
สู้ๆ นะครับ...ไม่ว่าจะเรื่องอะไร ขอให้ผ่านไปได้ด้วยดีนะครับ
...................
:m15: น้ำตาไหลตั้งแต่ตอนท็อปเข้าไปเช็ดตัวให้โซ่...จนถึงช่วงจบตอนที่จูบกัน
ทำตามหัวใจตัวเองเถอะนะครับ...โซ่ & Top
-
บางครั้ง.....
ถ้าให้อภัยได้ก็ควรทำ....ถ้าเค้ารู้สำนึกในความผิด :teach:
เพราะถึงยังไง......เค้าก็คือคนที่เรารัก o7
-
พี่ท็อปมาต่อไหมอ่า
-
ไหงงั้นอ่ะ... :serius2:
-
ตอนที่ 20.2 รอก่อนะคร๊าบบบบบบ
หุหุ แอบแวะเข้าวาจิ๊ข๊ะด้วยก่อนนอน ไม่ค่อยมีเวลาได้มาคุยด้วยเลย
เจอกลอนของคุณ broke-back อีกแล้ว
ชอบจังเลยอะคับ คุณbroke-back เก่งมาก
แต่งนานมั้ยคับเนี่ย หรือแต่งสดพิมสดเลย
ถ้าแบบนั้นนี่ระดับเซียนเลยนะนี ข้าน้อยขอคารวะ :pig4:
อ่ะๆ เพื่อนๆคนอื่นอย่าน้อยใจ รักทุกคนเท่ากันหมดนะจ๊ะ กิ๊วๆ :L1:
:กอด1: กอดนี้สำหรับทุกคน ^^
......
เขียนๆไปผมเริ่มรู้สึกว่าผมทำให้เพื่อนๆหลายคนเกิดความสับสนในจิตใจเรื่อง ปอนด์ กะ โซ่ ว่าจะชอบใคร รักใคร เกียดใครดี
คืออยากจะบอกว่า ที่พื่อนๆรู้สึกอยู่ตอนนี้ ว่าชอบปอนด์นะ แต่เชียโช่...ชอบโซ่ แต่ปอนด์ก็ดี อะไรงี้
มันคือความรู้สึกของผมในตอนนั้นแหละครับ แต่ของผมสับสนมากกว่านี้อีกเยอะ
นี่แสดงว่าผมทำให้เพื่อนๆอินได้ใช่มั้ยเนี่ย...เขินอ่ะ :o8:
เอาเป็นว่า สับสนกันต่อไปอีกซักพักนะตัวเอง เอิ๊กๆๆๆๆ
ไม่เอาแระๆ เด๋วจะหาว่าสปอยล์ 5555+
ไปนอนก่อนนะครับ ราตรีสวัสดิ์ ฝันดีทุกคนครับ จุ๊บๆ :L2:
ปล. ไปค้นเจอเรื่องที่เขียนไว้ตอนก่อน ตอนที่ไปสมุย มีใครอยากอ่านมั้ยอ่ะ
ถ้ามีเด๋วจะเอามาลงให้อ่านกันเป็นตอนพิเศษ :z1:
-
:a5: ไม่อาววววววววววววววววโซ่ :serius2:
เชียร์ปอนด์
-
เอามาลงเลยครับ อยากอ่าน ตอนพิเศษ
-
ปล. ไปค้นเจอเรื่องที่เขียนไว้ตอนก่อน ตอนที่ไปสมุย มีใครอยากอ่านมั้ยอ่ะ
ถ้ามีเด๋วจะเอามาลงให้อ่านกันเป็นตอนพิเศษ
เอาครับ ท็อป ตามนั้น
จะพยายาม ลืมๆๆๆๆ เรื่องนั้นของโซ่ ไปชั่วคราว คริคริ :o8:
:กอด1: Hug Top แน่นขนาด ฮี่ฮี่
-
:n1:ขอบคุณคุณ TOP นะครับที่เอาเรื่องนี้มาให้อ่าน
ต้องยอมรับจริงๆว่าอ่านตอนแรกๆแล้วไม่อยากมีแฟน คิดว่าคิดถูกแล้วที่ไม่มีใคร
และไม่เข้าใจทำไมคนที่ทรยศเราเต้องให้อภัย พอมาถึงตอนนี้ก็รู้แล้วหล่ะครับว่าทั้งหมดนี่แหละคือ
รัก
[/size] :กอด1: :กอด1: :L2: :L1:
ปล.ติดตามอ่านต่อนะครับ ผมอยากรู้ความหมายของมันมากกว่านี้ o13
-
เง้อ...
แล้วตอนพิเศษเนี่ย
ม้านบอกอะไรเป็นนัยๆๆ อะป่าวท๊อป
คิดๆๆ พยายามคิดอยู่ว่าตอนพิเศษอะ เป็นตอนพิเศษหวานๆ ระหว่างท๊อปกะปอนด์ หรือเปล่า?
ม่ายยยยยยย ม่ายยยใช่ไหม? o22
:o12: แล้วจากไปทั้งน้ำตา
-
บีบหัวใจจจจจจจจ
อย่างแรง :a5:
-
ก็น่าสับสนอยู่คนเคยรักกันจะให้ตัดขาดไปเลยก็คงยาก :sad4:
-
อิอิ รอลุ้นให้ ท๊อป คืนดีกับ โซ่ เพราะยังเชียร์โซ่อยู่ o18
-
หวัดดีครับคุณท็อป... :กอด1:
ตอนพิเศษจัดมาเลยครับ อยากอ่านครับ
แต่...เป็นตอนพิเศษของคุณท็อปกับใครอ่ะครับ
(สปอยล์มั่งอะไรมั่งก็ไม่เป็นไรหรอกนะครับ :o8:)
-
:L2:
-
ตอนพิเศษ เอามา เลย ครับ อ่านอยู่แล้ววว :mc4:
-
เป็นกำลังใจให้คร้าบบบ
ปล.รอตอนพิเศษด้วยคนนนน
-
อยากเก็บเธอไว้ทั้งสองคนอ่ะ o18
-
ม่ายรู้ว่าจะเข้าใจถูกไม๊ อ่ะท็อป
เป็นตอนที่ท็อปไปเที่ยวเสม็ด กับโซ่ หลังจากจบ ม.ปลาย อันนี้ช่ายเปล่า
อยากอ่านมานานแล้วอ่ะ ตั้งแต่อ่านจบภาคมัธยม แล้วคนโพสต์บอกมีตอนนี้ด้วย
ถ้าใช่ จัดมาอย่าให้เสีย.....จะเอา จะอ่าน o9
:pig4:ขอบคุณคับ ท็อป
-
อินมากค่ะพี่ท๊อป
แต่ถึงจะอินยังงัยก็ยังเชียร์พี่โซอยู่ดี :a2:
รออ่านตอนพิเศษด้วยค่า
แอบหวังลึกๆว่าจะเป็นตอนหวานๆของพี่โซ่กะพี่ท๊อป :m13:
-
:m15:อ่านตอนนี้แล้วเศร้าทั้ง ๆ ที่รักกันมากขนาดนี้แต่เพราะคำว่าทิฐิหรือเปล่าที่ทำให้ทั้งท๊อปและโซ่ต่างก็เจ็บปวด เข้าใจความรู้สึกของท๊อปนะว่าผิดหวังในตัวโซ่มากแค่ไหน นี่แหละคำว่ารักมันช่างทรมานดีแท้กับการที่รักใครสักคนหนึ่งมากมายแล้วเมื่อเขาทำให้เราเจ็บช้ำเราก็ยากที่จะทำใจให้อภัยเขา รออ่านตอนต่อไปนะครับ ยังไงก็อยากให้ท๊อปกับโซ่รักกันเหมือนเดิม :m15:
-
ช่วงชีวิตนึงของคนเราก็ต้องมีทั้งความเจ็บปวดและความสุข
ขอให้สักวันความสุขมาเยือนนะครับ
อ่านตอนนี้แล้วสะเทือนใจ
ความรัก ....
-
o13 o13
รอใจเต้นตึบตับๆเลยอ้า
ขอให้พี่เคลียรืปัยหาทุกอย่างลงด้วยดีเถิดด
สาธุ
-
อยากอ่านตอนนี้ต่อ มันค้างง :-[
-
:m31: :m31:
-
โถ คนดีๆทำไมไม่รัก
-
จะเป็นตอนพิเศษ หรือตอนปกติ
ก็รออ่านหมดค่ะท็อป
ปล.ตอนพิเศษกะใครอ่ะ (โซ่ หรือ ปอนด์ )
-
มาต่ออีกครึ่งที่เหลือให้จ้า
ส่วนเรื่องตอนพิเศษ เป็นตอนเก่าที่เขียนเอาไว้ตั้งแต่ภาคมัธยมนะคับ
ตอนที่ไปเที่ยวสมุยกัน
เด๋วพรุ่งนี้จะเอามาลงให้อ่านจ้าาาาาา
.........................................
ตอนที่ 20.2
สติสัมปะชัญญะที่หลุดลอย
สัมผัส กลิ่นกาย สุ้มเสียง ที่คุ้นเคย
แรงปรารถนาที่ไม่อาจต้านทาน...ทุกสิ่งอยู่เหนือการควบคุม
ทุกอย่างดำเนินไปตามวิถีทางของมัน...จนถึงจุดหมาย...
.
.
.
.
นอนซุกอยู่ในอ้อมกอดของโซ่
เวลาผ่านไปนานแค่ไหนแล้วนะ นี่กี่โมงแล้ว
โซ่หลับแล้ว...อยากอยู่แบบนี้ตลอดไป
แต่มันไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้อง...กลัว กลัวว่าซักวันจะต้องเสียไปอีก
รู้สึกผิดกับใครอีกคน...ปอนด์จะเสียใจมากแค่ไหน
เราทำพลาดไปแล้ว...
ค่อยๆยกแขนที่กอดอยู่ออกอย่างแผ่วเบา
ขยับตัวลุกขึ้นจากเตียง รีบควานหาเสื้อผ้ามาใส่
ก่อนจะหันไปมองคนที่ยังหลับอยู่อีกครั้ง
...ลาก่อนนะโซ่...
หันหลังเดินออกมากจากห้อง...เดินออกมาจากบ้าน...ขับรถออกมา...และไม่หันไปมองอีกเลย
.
.
.
.
.
"แม่ พรุ่งนี้ต้องกลับไปกรุงเทพอีกแล้ว" ผมนั่งคุยกับแม่คืนนั้น
"ไม่อยากกลับเหรอลูก" แม่ถาม น้ำเสียงอ่อนโยน
"อยากอยู่กับแม่...ไม่อยากไปแล้ว"
"เมื่อก่อนไม่เห็นเป็นแบบนี้นี่นา"
"ไม่รู้ ตอนนี้ไม่อยากกลับแล้ว" แล้วก็ล้มตัวลงนอนที่ตักแม่
"เหงาใช่ไหม" แม่ถาม
"อืม..."
"....." แม่ยิ้มให้ แล้วเอามือลูบผมเบาๆ
"คิดถึง ก็กลับไปหาเค้าสิลูก"
"ก็นี่ไง อยู่กับแม่แล้ว...ถึงไม่อยากกลับไปไง"
"แม่หมายถึงอีกคน..."
"...." อึ้ง แม่พูดงี้หมายความว่าไงอ่ะ หรือว่า...
"สมัยก่อนน่ะ ตอนพ่อกับแม่จีบกันใหม่ๆ แม่เกลียดขี้หน้าพ่อมากๆ"
"เอ่อออ..ทำไมอ่ะ" กำลังงง
"พ่อเจ้าชู้มาก...สมัยนั้นแม่เพิ่งเข้าไปเรียนครูใหม่ๆ ส่วนพ่อก็เรียนเกษตรอยู่ไกล้ๆกันแหละ"
"พ่อเราน่ะ แฟนเยอะแยะไปหมด...ตัวแสบเลยหละ"
"พ่อเนี่ยหรอ" ไม่เห็นจะมีแวว
"จริงๆ สมัยหนุ่มๆพ่อหล่อนะ แต่ไม่ไม่ชอบหรอก หล่อแต่นิสัยแย่มาก"
"แล้วพ่อมาจีบแม่ได้ไงอ่ะ"
"แม่กับเพื่อนไปกินข้าวต้มโต้รุ่งกันแถวๆวิทยาลัย แล้วพวกพ่อเค้านั่งกินเหล้าอยู่...พอเห็นสาวๆเดินมา มันก็แซวสิ"
"แล้วพ่อก็จีบแม่เหรอ"
"ป่าว...พ่ออ้วกใส่แม่"
"เฮ้ย...จิงอ่ะ อุบาดอ่ะพ่อ หูยยยยย"
"จริงๆ แม่ไปเข้าห้องน้ำ พ่อก็จะไปเข้าห้องน้ำเหมือนกัน เมาเหมือนหมา...พอเห็นแม่ ก็เดินยิ้มแป้นเข้ามาหา แล้วก็อ้วกใส่แม่"
"โอ๊ยยย แล้วแม่ทำไงอ่ะ"
"ตกใจสิลูก แค่มันเดินเข้ามาแม่ก็ตกใจแย่ละ นึกว่ามันจะมาข่มขืนชั้น...แต่พ่อดันมาอ้วกใส่แม่ แม่ร้องไห้เลย"
"5555"
"หลังจากนั้นพ่อก็ตามมาขอโทษแม่ แล้วมันก็จีบชั้น"
"โรแมนติกอ่ะแม่"
"อย่าคิดว่าดี พ่อจีบแม่ แต่พ่อก็ยังมีสาวๆอีกเยอะ"
"อ้าว"
"ขนาดตอนจะแต่งงานกันแล้ว ยังมีผู้หญิงตามมาถึงบ้านเลยนะ บอกว่าท้องกับพ่อ"
"เห้ยยย แล้วแม่ทำไงอ่ะ" ตายละ นี่กูมีพี่ด้วยหรอเนี่ย
"พ่อบอกว่า พ่อไม่รู้เรื่อง พ่อเคยคบกัยเค้ามานานมากแล้ว แล้วก็หายไปเป็นปีๆ อยู่ๆมาบอกว่าท้องกับพ่อ"
"แล้วแม่เชื่อเหรอ"
"ไม่เชื่อ...แม่ก็เลยขอเลิก....พ่อทำไงรู้ไหม"
"ฮึ..." ผมส่ายหัว
"พ่อไปเคลียกับผู้หญิงคนนั้น สรุปเค้าท้องกับใครไม่รู้ แต่เห็นพ่อพอจะมีเงินอยู่บ้าง เลยอยากให้พ่อรับผิดชอบ...พ่อเลยให้เงินเค้าไปก้อนนึง แต่มีข้อแม้ว่า ต้องให้ผู้หญิงคนนั้นมาบอกความจริงกับแม่"
"อ่อ"
"แล้วแม่ดีไหม"
"ยังหรอกลูก...พ่อเค้าก็เวียนมาตื้อแม่อยู่เป็นเดือนๆ"
"แล้วดีกันได้ไงอ่ะ"
"..." แม่ยิ้ม แล้วตอบว่า
"เพราะแม่รักพ่อไงลูก"
"แล้วแม่ไม่กลัวพ่อจะทำให้แม่เสียใจอีกเหรอ"
"กลัวสิ"
"อ้าว"
"แต่แม่เชื่อใจ ว่าพ่อจะไม่ทำให้แม่เสียใจอีก"
"ทำไมแม่เชื่อใจละ"
"เพราะแม่รู้ ว่าพ่อก็รักแม่เหมือนกัน"
"...." แม่ลูบหัวผมเบาๆ
"แล้วถ้าตอนนั้นมีคนอื่นที่เค้าดีมากๆ เข้ามาในชีวิตแม่ แบบว่าเค้ารักแม่มากๆเลย แล้วเค้าก็ไม่เคยทำให้แม่เสียใจเลยด้วย"
"อืมมม...แล้วแม่รักเค้าไหม?"
"ก็...แบบว่าแม่ก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าแม่รักเค้ามั้ย...แต่แม่ก็รู้สึกดีกับเค้ามากๆเลย"
"เลือกยากจังแฮะ...แม่คงเลือกคนที่แม่รัก"
"คนไหนละ"
"ความลับ...มีแต่เราคนเดียวเท่านั้นแหละ ที่รู้ว่าเรารักใคร"
"...แม่..." ผมกอดแม่ไว้
"แม่ไม่โกรธท็อปเหรอครับ"
"ทำไมแม่ต้องโกรธละลูก"
"ก็ท็อป...ท็อปไม่ได้เป็นลูกชายที่สมบูรณ์"
"แค่นี้ก็สมบูรณ์มากพอแล้วลูก...ท็อปไม่เคยทำให้พ่อแม่ต้องเสียใจ ท็อปเป็นลูกที่ดี"
"แต่ท็อป..." น้ำตาจะไหล
"แค่แม่รู้ว่า ลูกเป็นคนดี ลูกมีคนที่รัก และจะดูแลกัน แม่ก็สบายใจแล้ว"
"แม่...ท็อปรักแม่นะ" น้ำตาไหลพราก
"แม่ก็รักลูก"
คืนสุดท้าย ก่อนจะต้องกลับไปเผชิญกับความเป็นจริง
อย่างน้อยผมก็ได้รู้ว่าผมมีคนที่รักผมอย่างไม่มีข้อแม้ใดๆ
พรุ่งนี้จะเป็นยังไงผมยังไม่รู้ ผมรู้แต่ว่า ผมยังมีแม่ มีครอบครัวที่ยังรักผมเสมอ และจะไม่ทำให้ผมต้องเสียใจเลย...
...................................................................
-
มาต่อแล้วๆๆ กลัวปอนด์รู้จังอ่ะ แอบเชียร์ปอนด์ :m17:
-
ซึ้งงงง
ท็อปเลือกใคร :m15:
เชียโซ่แล้วปอนด์ละจทำไงดี
-
คืนดีไปเถอะ
ทำตามหัวใจ
:monkeysad:
-
เชียร์โซ่นะ แต่ก็สงสารปอนด์ :m23:
-
:mc4: ตอนพิเศษ โซ่ท๊อป
เง้อ...เราดีจายยยยยย (น้ำตาไหลพรากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เน้นว่าพรากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ)
จาบอกเป็นนัยๆๆ ไหมอะ ว่าคนปัจจุบันคือคนในตอนพิเศษ เมื่อสมัยมัธยม สาธุ (ขอให้ไศยศาสตร์จงมีจิงงงงง....)
งั้นเราขอติ๊งต๊อง (ย้ำติ๊งต๊อง) เอาเองว่าละกัน ว่าใช่ๆๆ
: 222222: โซ่~~~~ โอวววว โซ่ นายสู้ๆๆๆ
ถ้ามิใช่ ก็ค่อยว่ากันใหม่เนอะ
:กอด1: แม่ท๊อป แม่น่าร๊ากกกก ที่ซู๊ดดดดดดด
:เฮ้อ: โซ่ นายเนี่ย ทะมายยย ไม่ตื่นวะ
:กอด1: ท๊อป
-
ตอนนี้ :monkeysad: น้องท็อปมีคุณแม่ที่น่ารักมากค่ะ o13
แอบฮา เรื่องที่คุณพ่ออ้วกใส่คุณแม่ +555
ขอบคุณน้องท็อปนะคะ ส่งกำลังใจให้น้องมีความสุขในทุก ๆ วันค่ะ :L2:
-
"ก็ท็อป...ท็อปไม่ได้เป็นลูกชายที่สมบูรณ์"
"แค่นี้ก็สมบูรณ์มากพอแล้วลูก...ท็อปไม่เคยทำให้พ่อแม่ต้องเสียใจ ท็อปเป็นลูกที่ดี"
^
^
น้ำไหลเป็นทาง...ออกมาจากสองตา :impress3: ซาบซึ้งครับ ท็อป
อุ่นใจ...ใดใด...ในโลก
อุ่นใจ...ไม่โศก...ไม่เศร้า
อุ่นใจ...จากแม่...ของเรา
อุ่นใจ...ใครเท่า...เฝ้ารัก
อิ่มใจ...รักแท้่...แม่ีให้
อิ่มใจ...เช้าสาย...หายเหงา
อิ่มใจ...เฝ้า่ถนอม...หนักเบา
อิ่มใจ...คลายเศร้า...เข้าใจ
เติมใจ...ให้ลูก...ทันถูก
เติมใจ...ยั้งลูก...ปลูกฝัง
เติมใจ...แน่วแน่...แก้ทัน
เติมใจ...รักนั้น...มั่นใจ
สิบนิ้ว...ประนม...ก้มกราบ
แทบบาท...คุณแม่...แก้ไข
รักลูก...ผูกจิต...คิดไกล
รักใส...ยิ่งใหญ่...ใครเกิน
:กอด1: ผมก็รักแม่มากครับ ท็อป :L1:
:pig4: ขอบคุณคับ ท็อป +1 ให้กับความรักที่ยิ่งใหญ่ :L2:
ป้อล่อ --- แป่วววววว...ๆๆๆ จำผิดอ่ะท็อป ไปเที่ยวสมุยกับโซ่...ไม่ใช่ไปเสม็ด ฮ่าฮ่า :o8:
-
+1 ให้กับความรักที่ยิ่งใหญ่ของคุณแม่
-
อ่า ซึ้งคุณแม่พี่ท๊อปจังครับ ... ดูเป็นคนใจดี อบอุ่นมากเลยครับ :o8:
พี่ท๊อปนอนกับพี่โซ่แล้ว ทำไมถึงต้องหนีพี่โซ่มาอีกล่ะคร้าบเนี่ย :sad11:
แต่ที่แน่ๆ พี่โซ่ไม่มีทางปล่อยพี่ท๊อปไปแน่ๆ แล้วหละครับ :serius2:
สงสารพี่ปอนด์อ่าครับ งานนี้ :m15:
ตัวจริงของพี่ท๊อป สุดท้ายคงต้องเป็นพี่โซ่แน่ๆ อ่ะ อิอิ :L1:
แล้วมาต่อไวๆ นะคร้าบพี่ท๊อป
-
แม่ กะ พ่อ น่าร๊ากกม๊ากกกก
ชอบความรักของแม่กะพ่อท็อปจัง
-
แม่คุงท๊อปน่ารักมาเลยครับ เหมือนแม่ผมเลย ผมก็สารภาพกะแม่ตรงๆนะ แม่ผมก็บอกว่ารู้มานานแล้วด้วยเซนต์ของความเป้นแม่ สงสารแม่เหมือนกันที่เราไม่สมบูรณ์แต่แม่ก็บอกว่าขอให้เป้นคนดีก็พอ (แต่ห้ามมีแฟน เพราะแม่ไม่ไว้ใจคนอื่นซะงั้น) เอิ๊กๆ :laugh:
-
^^
-
อ่านตอนนี้แล้วแอบน้ำตาคลอเลยค่า
แม่พี่ท๊อปพูดได้ซึ้งมากๆอ่ะ :monkeysad:
พี่ท๊อปต้องเลือกแล้วว่าจะเอายังงัย
ถ้ายังรักพี่โซ่อยู่ก็กลับไปหาพี่โซ่เถอะค่ะ
แต่ถ้าคิดว่ายังงัยๆก็ให้อภัยไม่ได้ก็ตัดใจให้เด็ดขาดเลย
จะได้ไม่ต้องมีใครเสียใจอีก ไม่ว่าจะเป็นพี่ท๊อป พี่โซ่หรือแม้แต่พี่ปอด์นเอง
โอ้ยๆๆๆๆ คุณพี่โซ่ จะขี้เซาไปไหนนนนนนนน :serius2:
พี่ท๊อปเค้าลุกหนีมาขนาดนี้ยังไม่รู้เรื่องอีก เคืองๆ- -"
แต่ถึงจะเคืองยังงัยเค้าก็เชียร์พี่โซ่น้า :กอด1:
-
สงสัยปอนด์จะกินแห้ว...
โธ่ถัง
แต่เชียร์โซ่ไม่ลง
ก๊าก
-
คุณแม่สุดยอด
เชียร์โซ่เหมือนเดิม
:z1:
-
แม่อ่ะ....น่ารักได้อีก o13
แต่ก็เหมือนที่แม่บอกนั่นแหละมันอยู่ที่ว่าเรารักเขาจนยอมมองข้ามอดีตแลวเริ่มต้นใหม่กับเขาหรือเปล่า ถ้าคิดว่าทำไม่ได้ก๋จากกันไปซะดีกว่า
ถามตัวเอง....ถามความจริงจากตัวเองดีที่สุด ที่สำคัญอย่าหลอกตัวเอง :bye2:
-
คุณแม่น่ารักจังเลย :กอด1:
ทำตามหัวใจเถอะ จะได้ไม่มีใครต้องเจ็บอีก
-
:monkeysad:ได้ใจมากๆตอนนี้
-
ชอบคำพูดของแม่จัง
ฟังแล้วดูอบอุ่น ดูมีความสุข ฟังแล้วได้กำลังใจขึ้น
งานนี้ท๊อปจะจัดการกับความรู้สึกตัวเองยังไงเนี่ย
-
แม่พี่ท็อปสุดยอดไปเลย
แอบเชียร์พี่โซ่อยู่
แล้วพี่ปอนดืหละ
เป็นกำลังใจให้นะคับ
บะบาย :pig4:
-
ซึ้งอะ.............
แม่ยังไงก้อเปงคนที่รักเราที่สุด
-
ผู้ให้โดยไม่มีข้อแม้
ผู้ไม่แคร์ว่าเป็นอย่างไร
ผู้ที่รักอย่างจริงใจ
ผู้นั้นได้ชื่อว่าผู้เป็น"แม่"
:o12:
แม่รู้ทุกอย่างแต่ไม่เคยพูด
ทุกสิ่งจะเป็นยังไงอยู่ที่ตัวพี่ท๊อบเป็นคนเลือก (แต่ตอนนี้ก็เลือกไปแล้วเน้อ อิอิ)
-
ซึ้งเลยยยย
แล้วพี่ฒ๊อปจะคืนดีกะพี่โซ่อีกมั้ยเนี่ย
-
ครอบครัว เป็รพลังใจที่ดีที่สุดครับ
ผมก็เชื่ออย่างนั้น
เพราะแม่ผมก็ไม่เคยว่าผมสักคำ ไม่ว่าผมจะเป็นอะไรก็ตาม
:pig4: :L2:
-
ผม +1 ให้คุณแม่ด้วยคนนะคร้าบ
ส่วนนายปอนด์.........เตรียมตัวเตรียมใจเศร้าได้เลย
นายโซ่กลับมาแว้ว......เฮ้อ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
แม่ท็อปนี่เล่าซะกระจ่างเลยเนอะ
กลับไปมีอะไรกันแล้ว ดีจังๆๆ :o8:
ตอนหน้าคงดีกันแล้วเนอะ
แต่ยังไงก็แอบสงสารปอนด์อยู่ดี เฮ้ออ
-
รักแท้ย่อมมีอุปสรรคแบบนี้แหละ เป้นกำลังจัยให้นะคับ :L2:
+1 ให้นะคับ สู้ๆ นะคับ
-
:L2:
-
รักแม่จัง :กอด1:
-
แม่ย่อมรักลูกทุกคนเสมอ ไม่ว่าลูกจะเป็นยังไงเนอะ :กอด1:
-
คุณแม่แต่ละคน
นี่เริดมากกกกกกกกก
-
คุณแม่ใจดีจัง ว่าแต่ งานนี้น้องโซ่จะเลือกใครน้อ :impress2:
-
:m15:อ่านตอนนี้แล้วบอกตรง ๆ ร้องไห้ตามไปด้วยเลย นี่แหละคนเป็นแม่ คนที่เลี้ยงดูเรามาตั้งแต่เกิด ท่านย่อมรู้เสมอว่าลูกของท่านเป็นยังไง ชอบที่แม่พูดว่า "เลือกคนที่แม่รัก" :m15:
-
รักน้า พี่โซ่พี่ท๊อปอิอิ
มันจะคลี่คลายแล้ว
มาอีกน้าเอิกๆ
-
คุณแม่ได้ใจไปเลย
ท่านผ่านโลกมาเยอะ เข้าใจอะไรมามากมาย
บางทีเวลาเราจนแต้มกะปัญหา คำแนะนำของท่านก็เป็นสะพานให้เราข้ามพ้นได้ ^^"
+๑ ให้คุณแม่นะคร้าบ อิอิ
o13 o13
-
ยุ่งอีรุงตุงนัง...ไม่จบกันง่ายๆหรอกม๊างง :serius2:
-
+1 ให้คุณท็อปและความรักที่ยิ่งใหญ่ของคุณแม่นะครับ... o13
......................
"แล้วดีกันได้ไงอ่ะ"
"..." แม่ยิ้ม แล้วตอบว่า
"เพราะแม่รักพ่อไงลูก"
v
v
ท็อปน่าจะตัดสินใจได้แล้วล่ะเนอะ
ถึงโซ่จะเคยทำผิดพลาดมาแบบไม่น่าให้อภัย
แต่ผมว่าสิ่งสำคัญที่สุดก็คือ "โซ่รักท็อป" และ "ท็อปรักโซ่" นะครับ :กอด1:
รอลุ้นต่อไปครับ
-
คุงแม่น่ารักม่ากครับบบ กอด :กอด1:หนึ่งที
ลุ้นต่อไปครับบ
-
คนที่รักเราแบบไม่มีเงื่อนไขก็คือแม่
ซึ้งง่ะ :m15:
-
คุณแม่น่ารักเนาะ
สงสารปอนด์แฮะ
แต่อย่างว่าแหละ คนดี กับ คนที่ใช่ อาจไม่ได้เป็นคนเดียวกัน
-
คิดไปเองหรือเปล่าไม่รู้อ่ะ อ่านแล้วเหมือนท็อปเปลี่ยนสไตล์การเขียนเลย หรือว่าตอนเขียนมีใครอยู่ข้างๆ หรือเปล่า จ๊ะ
แต่ได้ข้อคิดจากแม่ไปแล้ว คงช่วยให้ท็อปสบายใจแล้วก็ตัดสินใจได้ง่ายขึ้นอ่ะนะ
-
:เฮ้อ: ยังไงก็ยังติดใจโซ่อยู่อ่ะ ถ้าท็อปจับไม่ได้คราวนั้น โซ่ก็ยังคงคบอยู่กับสนแน่
ถามหน่อยเถอะ ถ้าท็อปจับไม่ได้จริงๆ โซ่จะเห็นแก่ตัวอีกนานมะ :fire: :fire:
(โทษทีนะน้อง พี่กำลังอิน ทำใจให้เชียร์โซ่ไม่ได้จริงๆ )
-
กองเชียร์น้องปอนด์ เห็นด้วยกะรีบน อย่างแรง :fire:
-
:เฮ้อ: ยังไงก็ยังติดใจโซ่อยู่อ่ะ ถ้าท็อปจับไม่ได้คราวนั้น โซ่ก็ยังคงคบอยู่กับสนแน่
ถามหน่อยเถอะ ถ้าท็อปจับไม่ได้จริงๆ โซ่จะเห็นแก่ตัวอีกนานมะ :fire: :fire:
(โทษทีนะน้อง พี่กำลังอิน ทำใจให้เชียร์โซ่ไม่ได้จริงๆ )
^
จริงๆ แล้ว ผมก็คิดเหมือนกันกับ THIP นะคับ
ยังค้างคาใจเรื่องนั้นไม่หายเหมือนกัน
เรื่องแบบนี้ ถ้าเผลอคบกันนานๆ เข้า โซ่อาจถึงกับเปลี่ยนใจไปที่สน เลยก็ได้
แต่มองว่าเป็นความโชคดีของท็อปก็ได้นะคับ ที่รู้เรื่องเร็ว จึงเป็นเหมือน...ตัดไฟแต่ต้นลม...ไฟเลยไม่ลุกลาม :m15:
-
เข้ามารอตอนต่อไปของพี่ท็อป
-
มารอด้วยคน
-
+1 ให้คุณท็อปและความรักที่ยิ่งใหญ่ของคุณแม่นะครับ... o13
......................
"แล้วดีกันได้ไงอ่ะ"
"..." แม่ยิ้ม แล้วตอบว่า
"เพราะแม่รักพ่อไงลูก"
v
v
ท็อปน่าจะตัดสินใจได้แล้วล่ะเนอะ
ถึงโซ่จะเคยทำผิดพลาดมาแบบไม่น่าให้อภัย
แต่ผมว่าสิ่งสำคัญที่สุดก็คือ "โซ่รักท็อป" และ "ท็อปรักโซ่" นะครับ :กอด1:
รอลุ้นต่อไปครับ
^
^
...เห็นด้วยที่สุด
...ลองให้โอกาศอีกสักครั้งครับ รักกัน ให้อภัยกันครับ
-
แล้วพี่ปอนด์เราจะทำใจได้ไหมเนี่ย
:pig4:
-
:เหอะ1:มารอตอนพิเศษ
-
โดยความรู้สึก รักคือการให้อภัย แต่ก็ไม่ใช่สิ่งที่ถูกเสมอไป
อยู่ที่การตัดสินใจในขณะนั้นว่า ต้องการให้ออกมาแบบไหน
เป็นกำลังใจให้ น้องท๊อปนะครับ +1 ให้อีกเช่นเคย
ปล. รักแท้ คือแม่ข้า ฯ :กอด1:
-
พี่ท็อปหาย
มาให้เพลงนะพี่ท็อปเหมาะกับพี่ปอนด์มากๆๆๆๆๆๆ
พี่ลองหาฟังนะคับ
เพลงคนรักคนที่สอง
ไม่รู้จริงๆ ที่ทำลงไป ไม่รู้จริงๆ ทำเธอเสียใจ
อาจเพราะฉันคิดผิดไป ปล่อยตามอารมณ์ไปทุกอย่าง
ผิดไหมที่ทำตามใจตัวเอง ที่ขอให้เธอเป็นคนสำคัญ
ผิดไหมที่คิดผูกพันกับเธอที่เดินมาทีหลัง
แต่ความจริงที่เราเผชิญ รักนั้นมีได้เพียงแค่สองคน
แต่เธอก็ยอม และฉันยังมีอีกคนในใจ
กับสิ่งหนึ่งที่ฉันเพิ่งรู้ รักของเธอต้องอยู่ไปช้ำไป
อดทนมานานใช่ไหมที่รักกันมา
หากวันนี้ถ้าเลือกจากไป
อยากให้รู้ว่าฉันขอโทษจากใจ
ที่ปล่อยตัวไปตามหัวใจ
จนลืมคิดไปว่าฉันมีใครอีกคน
ให้โอกาสตัวฉันซักครั้งก่อนไป
อยากเก็บความทรงจำดีๆ
เพื่อฉันจะจำเพียงเธอเรื่อยไป
ไม่ลืมว่าใครทำให้ฉันมีความสุขเหลือเกิน
อาจคิดไปเองว่าไม่ใช่รัก อาจคิดว่าฉันคงเพียงแค่เหงา
เธอคิดว่าฉันต้องการแค่ใครสักคนคั่นเวลา
ต่างรู้ว่าควรวางตัวยังไง แต่รักที่ได้ทำเราพลาดไป
กลับเผลอให้รักหมดใจ ไม่ควรเกินเลยต่างก็รู้
แต่ความจริงที่เราเผชิญ รักนั้นมีได้เพียงแค่สองคน
แต่เธอก็ยอม และฉันยังมีอีกคนในใจ
กับสิ่งหนึ่งที่ฉันเพิ่งรู้ รักของเธอต้องอยู่ไปช้ำไป
อดทนมานานใช่ไหมที่รักกันมา
หากวันนี้ถ้าเลือกจากไป
อยากให้รู้ว่าฉันขอโทษจากใจ
ที่ปล่อยตัวไปตามหัวใจ
จนลืมคิดไปว่าฉันมีใครอีกคน
ให้โอกาสตัวฉันซักครั้งก่อนไป
อยากเก็บความทรงจำดีๆ
เพื่อฉันจะจำเพียงเธอเรื่อยไป
ไม่ลืมว่าใครทำให้ฉันมีความสุขเหลือเกิน
(หากวันนี้ถ้าเลือกจากไป
อยากให้รู้ว่าฉันขอโทษจากใจ
ที่ปล่อยตัวไปตามหัวใจ
จนลืมคิดไปว่าฉันมีใครอีกคน)
ให้โอกาสตัวฉันซักครั้งก่อนไป
อยากเก็บความทรงจำดีๆ
เพื่อฉันจะจำเพียงเธอเรื่อยไป
ไม่ลืมว่าใครทำให้ฉันมีความสุขเหลือเกิน
มีส่วนบ้างไหมพี่
เป็นกำลังใจให้นะคับ
บะบาย :pig4:
ป.ล. ผมลงเพลงไม่เป้น
-
เชียร์ปอนด์ ๆๆ ๆ
แม้ดูๆไปแล้วจะไม่ค่อยมีหวัง :o12:
-
สงสารปอนด์
แต่....เชียร์โซ่
รักกันมานาน
อภัยได้ก็ควรอภัย
เพราะคำว่ารักคำเดียว :L1:
-
:กอด1: :กอด1:
-
มาดันกาทู้
ท็อป จะได้หาง่ายๆ
:z2: อย่าให้เต้นรอถึงเที่ยงคืน นะท็อป เต้น..นานๆ เมื่อยอ่ะ หุหุ
-
หายไปไหนอ่ะ หนูท็อป
:a1: :a2: :sad3:
-
กลัวเศร้า
ไม่กล้าอ่านอ่า :serius2:
-
มาลงตอนพิเศษให้คับ
ต้องบอกก่อน ว่าเป็นตอนที่เขียนไว้นานมากกแล้ว
ตั้งแต่ภาคที่แล้ว แต่เพื่อนๆคงยังไมใม่ได้อ่านกัน
เลยเอามาลงให้อ่านพลางๆ
เป็นตอนที่ไปสมุยนะคับ ไม่ใช่เสม็ด หุหุ
ปล.ไปดู Up มา ก็สนุกดีนะ แอบซึ้งซะมากกว่าตลก
............................................
ตอนพิเศษ สมุยจ้าาาาา
การเรียนเทอมแรกในมหาวิทยาลัยของผมกับโซ่ผ่านไปด้วยดีครับ
ตอนนี้ก็ปิดเทอมแล้วหละ...ไอ้โซ่เลยชวนผมไปเที่ยวอะคับ
"ท็อปไปสมุยกัน" เสียงไอ้โซ่ดังผ่านโทรศัพมา
"หา นี่มันหน้าฝนนะมึง จะไปเที่ยวเกาะเนี่ยนะ"
"เออ หน้าฝนแล้วเที่ยวไม่ได้รึไงวะ" ไอ้โว่น้ำเสียงขุ่นๆ
"อ่า แล้วไปทะเลช่วงนี้มันอันตรายนะ มึงก็รู้"
"เอาน่า...ไปกะกูมึงจะกลัวอันตรายไรอีกอะ" ไอ้โซ่พูดเหมือนจะพยายามให้ซึ้ง
"เพราะมึงอะอันตรายที่สุดแล้วใช่มะ" ผมเบรกอารมมัน 555+
"ไอ้เวล!...ปากดีนักนะ เด๋วเหอะๆ"
"ทะมาย เด๋วจาทะมาย"
"ไม่บอก...แต่อย่าให้เจอละกาน"
"งั้นกูไม่ไปกะมึงแระ"
"เฮ้ย...กูล้อเล่น โอ๋ๆ ท็อปอย่างอนสิค๊าบบบบ โซ่ไม่ทำไรหรอกน่า"
"เหอะๆๆ...เด๋วกูต้องขอพ่อกะแม่ก่อนนะ ว่าเค้าให้ไปป่าว"
"ให้อยู่แล้วหละ บอกว่าไปกะกู" ไอ้โซ่พูดด้วยน้ำเสียงมั่นใจ
"เพราะไปกะมงเนี่ยแหละ กูเลยคิดว่าพ่อกะแม่จะไม่ให้ไป"
"ลองขอดูละกาน ยังไงโทรบอกกูด้วยนะ"
"เออ แล้วจะไปมะหร่าย" ผมถามมัน
"มะรืนนี้"
"อืมได้...ได้ความยังไงเด๋วกูโทรบอกละกาน"
"โอเคครับ"
แล้วผมก็ไปลองขอแม่ดู คิดว่าเค้าคงไม่ให้ไปแน่ๆ...แต่ผิดคาดคับให้ไปหว่ะ!
เค้าก็บอกแค่ให้ระวังตัวด้วย อย่าประมาท อย่าเล่นพิเรนไรเงี้ย
สรุปว่าผม็เก็บเสื้อผ้าไปเที่ยวสมุยละคับ..............ดีเหมือนกัน ไม่ได้เจอหน้าโว่ตั้งเหือบอาทิดแล้ว
ไปอยู่บนเกาะด้วยกันซัก2-3วัน ก็คงสุขใจดี
เมื่อถึงวันเดินทางไอ้โซ่ก็ขับรถมารับผมที่บ้าน
พ่อกะแม่ก็ฝากฝังผมกะมันยังกะผมเปงเด็กๆงั้นหละ
ไอ้โซ่มันขับรถไปเองครับ ไปขึ้นเรือที่ท่าเรือเฟอรรี่
มันบอกว่าเวลาเที่ยวจะได้สะดวกๆ ไม่ต้องไปเช่ารถ
เราไปถึงท่าเรือเฟอรี่ตอนเที่ยงพอดี
แต่ผมว่าอากาศตอนนั้นดูจะไม่ค่อยดีเท่าไหร่ คือไม่ได้มีเมฆฝนอะไรนะคับ
แต่แดดมันไม่ได้จ้าไรเงี้ย มันออกครึ้มๆนิดนึง
ไอ้โซ่เอารถยนตืขึ้นเรือไปด้วย แล้วพวกผมก็นั่งเรือข้ามฝั่งไปกัน
ผมชอบทะเลคับ อยู่บนเรือผมไม่ได้นั่งเลย ยืนเกาะขอบเรือตลอด
แค่ได้มองทะเลเฉยๆผมก็มีความสุขแล้วอะ ส่วนไอ้โซ่อะเหรอ...
ชวนผมมาแท้ๆ แต่นั่งหลับ - -" ... แต่มันก็คึงจะเพลียอะมั้ง ขับรถมา
"โซ่ๆ...มาดูนี่เร็ว" ผมตะโกนเรียกไอ้โว่ที่หลับอยู่ไม่ไกล
มันก็ดีนะ ยังอุตส่าตื่นมาหาผม
"ไรอะ" น้ำเสียงขุ่นๆ
"ดูนั่นดิ เหงป่าวๆ" ผมชี้ไปที่น้ำข้างๆเรือด้วยความตื่นเต้น
"ตัวไรไรอะ" ไอ้โซ่หันมาถามผม
"ปลาโลมาไง"
"หืม...ใช่หรอ ปลาทูป่าว...ปลาโลมาไรมันจามาว่ายน้ำข้างเรือ" ไอ้โว่กวนตีนผม
"ปลาทูบ้านมึงดิตัวบะเริ่ม" ผมด่ามัน
"เหอะๆ...ล้อเล่นคร๊าบบบ กูไปนอนต่อก่อนนะ มะเช้าตื่นเช้าเกินหว่ะ" พูดจบมันก็เดินไปนั่งหลับต่อ
ผมได้แต่เซงกะความไม่โรแมนติกของมัน...แต่ชินละคับ
นั่งเรือประมาณเกือบๆ2ชม. เราก็ข้ามมาถึงฝั่งเกาะสมุยเปงที่เรียบร้อย
ผมเอาแผนที่เกาะสมุยมากางดู แล้วไอ้โว่ก็ขับรถหาที่พัก
เราได้ที่พักเปงบังกาโลบนหาดเฉวงคับ
ช่วงนี้นักท่องเที่ยวไม่เยอะ ที่พักหาง่าย
หลังจากเอาของเก็บเข้าที่พักเรียบร้อย ไอ้โซ่ก็ชวนผมออกเที่ยวเลย
มันพาไปเดินเที่ยวหาดละไม แล้วก็ไปดูกินตจา-หินยาย
ผมละขำกะรูปร่างของหิน ไม่น่าเชื่อว่ามันจะเกิดจากธรรมชาติ
เหมื้อนเหมือนอะคับ แบบว่าเหงแร้วบรึ๋ย!...โดยเฉพาะหินตา...บะเริ่มเชียว!
"ท็อป...มึงว่าของกูกะหินตาอะไรใหญ่กว่า" ไอ้โซ่มากะแซะสีข้างผมแล้วถามทะลึ่ง
"ไอ้บ้า...ถ้าของมึงใหญ่กว่านี้ก็ตัวใครตัวมันเหอะ"
"อ้าว...กูคิดว่ามึงชอบ" ไอ้โซ่พูดหน้าทะเล้น
"พอเลย ทะลึ่งละมึงอะ คนเยอะแยะ" ผมอายดิคับ แสด...
หลังจากเราเที่ยวหินตา-หินยายแล้ว ไอ้โซ่ก็พาไปกินข้าวเย็น
มาทะเลทั้งทีก็ต้องอาหารทะเลแน่อยุ่แล้วคับ อาหารทะเลสดๆ ริมทะเล...อร่อยสุดยอดเลยขอบอก
ผมอะกินแค่พออิ่ม...แต่ไอ้บ้าโซ่แม่งกินยังกะ3คน
สั่งบ้ายอไรนักหนาก็ไม่รู้ กุ้งเผาเงี้ย ผมกินไปแค่2ตัว...ไอ้โซ่แม่งล่อเข้าไป6-7ตัว
แถมยังต้องให้ผมแกะให้อีก ผมด้วยความเปงศรีพันระยาที่ดีก็นั่งกะกุ้งแกะหอยให้มันแดกละคับ
อิ่มแล้วนี่...ต้องทำหน้าที่ซักหน่อย
"กินเข้าไปขนาดนี้ ระวังท้องเสียนะ" ผมปรามมัน
"โหย...ไม่เสียหรอกน่า นานได้กินอาหารทะเลสดๆทีนึงน๊า" พูดจบมันก็ยัดกุ้งเข้าปาก
"แล้วดูมึงกินดิ๊เนี่ย กุ้ง หอย ไข่แมงดา...เดวมันก็ได้ไปตีกันในท้องพอดี"
"กัวไรอะ หอยมี อย. กินแล้วไม่ท้องเสียหรอก" ....งงกะมุกมันไป10วิ
"อะไรวะ หอยมี อย.?" ผมถามมัน หลังจากไม่เก็ตมุก
"เอ๊า สะกดดูดิ "ห...อ..ย.."" สัด มุกกวนตีน!
"อะนะ...เข้าใจคิดเหลือเกินนะมึง" ผมลบะอ่อนใจกะมันจิงๆ
กินข้าวกันเส็ดแล้วก็กลับบังกาโลครับ ไม่ได้ไปไหนต่อ
เพราะวันนี้เดินทางไกล เหนื่อยเยอะแล้ว นอนก่อน พุ่งนี้ค่อยเที่ยวต่อ
อาบน้ำอาบท่าเส็ด หัวถึคงหมอนพ่อคุณของผมก็หลับละคับ กรนอีกตะหาก - -"
"เหนื่อยอะดิมึง...หลับแบบนี้ก็น่ารักดีนะเนี่ย...ดูไร้พิษสง" ผมนั่งพูดกะมันเบาๆ เพราะมันหลับไปแล้ว
เอานิ้วจิ้มๆที่แก้มๆมันเบาๆ...จับแก้มบิดๆก็ไม่ตื่น...สนุกหว่ะ!
ได้ทีละคับทีนี้ ถ่ายรูปยักษ์หลับ! จับนอนท่าแปลกๆแล้วถ่ายรูป 5555+
หลับลึกจิงๆ ไม่รู้แฟนใคร...
ถ่ายรูปมันจนพอใจแล้วก็ถึงเวลานอนของผมมั่งละคับ
จุ๊บแก้มที่รัก1ทีก่อนนอน แล้วก็หลับไป ^^
................................................
พรุ่งนี้มาลงอีกตอนให้จ่ะ ^^
-
^
^
^
จิ้ม พี่ท็อป อิอิ คิดถึงนะ :3123:
-
แอบไปดูหนังมา
งอนนะเนี่ยะ
มารอน๊านนาน
แต่คิดถึงนะคร้าบ
พี่โซ่ พี่ทอป อิอิ
-
อ่านตอนไปเที่ยวสมุยกัน...ครั้งกระนู้น
น่ารักกระดุ๋งกระดิ๋งกันดี ท็อป กะ โซ่ อ่า
แต่แค่ได้เห็น "เสม็ด"......ใจเจ็บจี๊ดดดดดดดดดดด :a5:
:กอด1:กอดท็อป ให้หายคิดถึึง +1 สำหรับตอนพิเศษคร้าบบบบ
ส่วนโซ่ ตอนล่าสุดก็ยังไม่เคลียร์ ยกป้ายนี้ให้ไปก่อนน่ะ :seng2ped:
-
น่ารักจังเลย โซ่แบบแมวน้อย o18
-
อิจฉา
:serius2: :serius2:อย่ามีบ้าง
:pig4: :pig4:
-
โอ้ว น่ารักกันจิงตอนนั้น
-
อันนี้คือตอนที่ค้างไว้ตอนจบของภาคแรกใช่ป่ะครับ คุณ ท็อป
-
เห้อ เหนื่อย อ่านทันแล้ว อ่านตั้งแต่ภาคมัธยม จนถึงตอนล่าสุด
อยากบอกว่าอินมากมาย :o12:
-
คู่นี้น่ารักกันจิง กระหนุงกระหนิงดีนะ
อ่านตอนนี้แล้ว กลับมาเชียร์พี่โซ่ดีกว่า เอิ๊กๆๆ
ปล. มีแอบถ่ายกันด้วยอ่า ตอนท้าย
-
เอาตอนสวีทมาให้อ่าน
งี้ เชียร์โซ่ตายเลย :z2:
-
^^
-
เห็นด้วยครับ...อ่านตอนพิเศษแบบนี้ก็ยิ่งเชียร์โซ่
กว่าจะมาถึงวันนี้คุณท็อปและคุณโซ่ผ่านอะไรกันมาเยอะเกินกว่าจะทิ้งไปง่ายๆ นะครับ
...+1 ให้คุณท็อปแล้วครับ :L2:
-
น่ารักกันจริงๆ :-[
-
ยิ่งอ่านก็ยิ่งสับสนกับความรู้สึกตัวเองเหมือนกัน
ชอบปอนด์เชียร์ปอนด์ แต่ก็อยากให้ท็อปให้โอกาสโซ่อีกครั้ง
อีกใจก็อยากให้คบกับปอนด์ไปเลย เพราะปอนด์รักท็อปมากและจะไม่ทำให้ท็อปเสียใจแน่นอน
ที่ผ่านมาปอนด์ได้พิสูจน์แล้ว ปอนด์รักท็อปมาก มากกว่าความเห็นแก่ตัวที่จะแย่งท็อปมา
ซึ่งไม่เหมือนโซ่ที่ความเห็นแก่ตัวยังเหนือกว่าความรักที่มีให้ท็อป
แต่สุดท้ายขอเลือกอย่างที่คุณแม่ท็อปบอกดีกว่า
"คนที่เรารักและเค้าก็รักเรา"
ส่วนตอนพิเศษยิ่งรู้สึกว่าตอนนั้นท็อปรักโซ่มากจริงๆ
พอมีเหตุการณ์นั้นมาตัดฉับความสุขที่เป็นอยู่
คงอึ้ง+เสียความรู้สึก+ผิดหวัง+ไม่มั่นใจอย่างสุดๆ
ยังไงก็รอลุ้นต่อนะคะ
:กอด1:ท็อป
:กอด1:ปอนด์
-
:sad11:สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆคุนท๊อปปปปปปปปปปป เชียร์โซ่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
:กอด1:อ่านตอนพิเศษแล้วซึ้งดีอะ ท๊อปทำถูกแล้วหน้าที่แฟนที่ดีต้องดูแลคนรัก อิอิ เดือนสิงหานี่ก็จะไปทะเลเหมือนกันจะไปกับคนพิเศษอิอิ ชอบทะเลเหมือนท๊อป ชอบนั่งมองท้องฟ้าและทะเล :กอด1:
-
...เบรกอารมณ์กันเห็นๆ อ่ะ ตอนล่าสุดยังไม่เคลียร์เลย เอาตอนพิเศษมาสร้างความสับสนให้เราอี๊กกกกกกก...แต่ก็ขอบคุณครับ :pig4:
...มีตอนพิเศษแบบนี้จะบอกเป็นนัยหรือปล่าวว่าเลือกใคร
...ยังไงก็เชียร์โซ่แหละ มันดูเหมาะกันที่สุดแล้ว
...ปอนด์ก็ดี ดูรักท๊อปดี แต่ที่บอกว่าถ้าเลือกปอนด์แล้วคงไม่ต้องเสียใจแบบนี้ ไม่เห็นด้วยเลยมันไม่มีอะไรแน่นอนหรอก ไม่มีอะไรมารับประกันได้เลยว่าอนาคตจะเป็นยังไง ดูอย่างโซ่สิใครก็รู้ว่ารักท๊อปแค่ไหน มันก็ผิดพลาดกันได้
...อย่างที่แม่ท๊อปบอก รักใครก็เลือกคนนั้น :กอด1:
-
อุ๊ยยยยยยยยย
รัก กัน รักกัน
-
กรี๊ซซซซซซซซ ชอบมากคร่าาาา
หอย มี อย. เห่อๆๆ
-
เลือกยังไงดี ระหว่าง คนที่เรารัก กับ คนที่รักเรา... :serius2:
-
อ้ายๆๆๆ ตอนพิเศษน่ารักมากๆค่า
ยิ่งอ่านก็ยิ่งรู้ว่าคิดถูกแล้วที่เชียร์พี่โซ่ :-[
แต่พอกลับไปอ่านตอนปัจจุบันยังเครียดไม่หาย
ตกลงพี่ท๊อปจะเลือกใครน้าแต่ภาวนาขอให้เป็นพี่โซ่เถอะ :call:
-
น่าอิจฉาโว้ย
อยากร้องดังๆว่า............................อิจฉาคร้าบ อิอิอิ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
โฮะ ๆ ความหลังครั้งยังเอาะ เหรอจ้ะน้องท็อป
-
สวีทททท
แอบถ่ายรูปไว้ด้วย อิอิ
จะรอตอนหน้านะคับ .... o13
-
พี่เป็นคนสุราด อ่านแล้วรู้เลยว่าตอนที่ไปสมุยนานมากกกกก เพราะน้องเจอโลมาด้วยพี่ว่าตอนที่น้องไปอ่ะน่าจะ5ปีก่อนมั้งเด๋วนี้ไม่มีหรอแค่เห็นแมกะพรุนเอง แต่เรื่องตอนนี้ผ่อนคคลาย o22ดี จะรออ่านน่ะ
-
:กอด1: ท๊อป
รอท๊อปกะโซ่
-
มาต่อที่เหลือให้คับ
เปนตอนสุดท้ายที่เขียนไว้เมื่อครั้งนั้น
ลองกลับมาอ่านดูก็ขำๆ สมัยนั้นยังเด็กอยู่เลยอ่ะ
ตอนนี้แก๊แก่ :m15:
............................................
ตอนพิเศษ สมุย(ต่อคับ)
เช้าวันต่อมา ไอ้โซ่ตื่นตั้งแต่เช้าเลยคับ
ตื่นมาเข้าห้องน้ำ..
อา...ใช่แล้ว มันท้องเสียคับ!
ผมเลยตื่นขึ้นมาดุ เหงมันเข้าห้องน้ำ 2-3รอบละ
"ท้องเสียเหรอโซ่" ผมถามมันที่อยู่ในห้องน้ำ
"อืม...ไม่รู้เปงไรหว่ะ ตั้งแต่เช้าแล้วอ่ะ" โว่ตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงอิดโรย
"จาเปงไรอะ มะวานเล่นกินไปซะเยอะขนาดนั้น มันก็ท้องเสียอะดิ"
"อืม สงสัยจะใช่" มันบอก แล้วก็เปิดประตูห้องน้ำออกมา
"ไงละ หอยมี อ.ย. 555555+" ผมเยาะเย้ยมันคับ
"ไม่ต้องมาสมน้ำหน้าเลยนะ แฟนไม่สบายแทนที่จะเปงห่วง ยังมาเยาะเย้ยอีก" ไอ้โซ่พูดงอนๆ
"โอ๋ๆ...ห่วงดิ ไม่ห่วงมึงแล้วจะห่วงหมาที่ไหนอะ"
..... มันงอนละคับ ไม่พูดละ
ลงไปนอนอยู่บนเตียงไม่พูดไม่จา
"นี่...งอนเหรอเนี่ย เรื่องแค่นี้เองน๊า" ผมรีบง้อมัน
"ป่าวงอนซักหน่อย....โอย ปวดท้องอีกแล้วหว่ะ" พูดเส็ดมันก็เดินเข้าห้องน้ำไป
"ไหวป่าวเนี่ย ไปหาหมอดีกว่ามั้ง" ผมเองก็ชักจาเปงห่วงมันแล้วหละครับ ตั้งแต่เช้ามานี่ก็ 3-4ครั้งแล้ว
"ไม่เปงไรอ่ะ มึงไปซื้อเกลือแร่มาให้กูหน่อยละกันนะ...กินแล้วคงดีขึ้น"
"จะดีเหรอ ไปหาหมอดีกว่ามั้ง"
"เอาเถอะน่า ไปซื้อมาก่อนไป"
ผมเลยต้องขับรถออกไปซื้อเกลือแร่มาให้มัน แล้วก็แวะซื้อโจ๊กมาด้วย
กลับมาถึงห้องเหงไอ้โซ่นอนปากซีก ตัวซีดอยู่บนเตียง...ตกใจดิคับ ออกไปไม่ถึงครึ่งชัวโมง
"เฮ้ยไมเปงงี้อะ นี่ตั้งแต่กูออกไปเข้าห้องน้ำไปกี่รอบแล้วเนี่ย" ผมถามมันด้วยความเปงห่วง
"4รอบแล้ว ทำไมไปนานจัง" น้ำเสียงมันอิดโดรยมากเลยคับ
"เฮ้ยไม่ได้แล้ว ไปรพ.กัน แบบนี้มันต้องไปหาหมอแล้วนะ"
"ไม่เอา เด๋วก็หายน่า เอาเกลือแร่มา" ดูมันดื้อดิคับ
"อย่าดื้อได้มั้ย เด๋วดื่มเกลือแร่ก่อน แล้วเด๋วเราไปรพ.กัน" ผมจัดการเอาเกลือแร่ไปละลายน้ำ ไอ้โว่ก็วิ่งเข้าห้องน้ำไปอีกรอบ
ออกมาผมก็รีบให้มันดื่มเกลือแร่ แล้วพยุงมันไปขึ้นรถ
ไปถึงร.พ.หมอก็พาเข้าห้องฉุกเฉิน ไปตรวจไรมะรู้ แล้วก็เอาเข้าเปนคนไข้ adminทันที
ผมก็ใจไม่ค่อยดีแล้วอะคับ ถึงจารู้ว่ามันคงไม่เปงไรมาก แต่เหงมันต้องมานอนรพ.แบบนี้ก็ใจเสียนะ
แทนที่จะได้มาเที่ยวสนุกๆ กลับต้องมานอนรพ. เฮ่อ....
เป็นโชคดีที่ยังมีห้องพิเศษเหลืออยู่ หลังจากที่หมอตรวจอาการและฉีดยา ทำอะไรอีกก็มะรู้
มันก็เข้ามานอนห้อยน้ำเกลืออยุ่ในห้องละคับ ดูสีหน้าดีขึ้นนิดหน่อยแล้ว
"เป็นไงบ้างอะ รู้สึกดีขึ้นรึยัง" ผมถามมัน
"ก็ดีขึ้นอะ เมื่อเช้ากูหน้ามืดเลยอะ เหมือนจะหมดสติ ดีนะที่มึงพามาหาหมอทัน"
"กูรู้แล้ว หมอบอกกูแล้ว...เนี่ยน๊า บอกแล้วว่าอย่ากินเยอะขนาดนั้น"
"เออ แล้วหมอเค้าว่ากูเปงไรอะ" ไอ้โซ่ถามขึ้นมา
"ก็อาหารเปงพิษอะดิ เหงเค้าว่ามึงกินมากเกินไป แล้วอาหารบางอย่างอาจจะไม่ค่อยสุก"
ไอ้โซ่ทำหน้าเส้าๆ แล้วก็พลิกตัวนอนตะแคง หันหลังให้ผม
"กูขอโทดนะ" จู่ๆมันก็พูดขึ้นมา
"หืม...ขอโทดกูไมอะ"
"ก็กูตั้งใจจะพามึงมาเที่ยว แต่มึงกลับตั้องมาติดแหงกกะกูที่รพ.แบบนี้" มันพูดแต่ไม่ยอมหันมามองผม
"โถถถถถ....คิดมากน่า กูไม่ได้โกดอะไรมึงซักหน่อยน๊าาา" ผมต้องรีบโอ๋มัน ก่อนมันจะคิดมากกว่านี้
ผมเดินไปอีกฟากของเตียง ลากเก้าอี้มานั่งข้างๆมัน แล้วจับมือมันไว้
"มึงไม่ต้องโทดตัวเองหรอกนะ กูไม่ได้โกดอะไรเลย...ยิ่งเหงมึงไม่สบายแบบนี้ กูก็ไม่มีกะใจจะเที่ยวแล้วหละ"
"แต่กูไม่ได้อยากให้มันเปงแบบนี้นี่ กูตั้งใจจะพามึงไปเที่ยวอีกตั้งหลายที่" ไอ้โซ่พูดเซงๆ
"เอาน่า...เที่ยวอะเมื่อไหร่ก็ได้ แต่ตอนนี้มึงต้องรักษาตัวก่อน.....เพราะมึงสำคัญกะกูมากกว่าการเที่ยวนะ" ผมพูดกับมัน แล้วมองตามัน
"....." เงียบคับ ทำหน้าเหมือนตูด
"ดูดิ ทำหน้าเหมือนตูดอีกแระ อย่าคิดมากน๊าาาา...เด๋วก็หายแล้ว หายแล้วเราจะเที่ยวกันเมื่อไหร่ก็ได้นะ" ผมบอกกับมันยิ้มๆ
"อืมมม...กูยังไม่ได้โทรบอกที่บ้านมึงเลย ว่ามึงเข้ารพ.เนี่ย" ผมนึกขึ้นมาได้
"เฮ้ยไม่ต้อง เด๋วเค้าเปงห่วง" ไอ้โว่รีบหันมาห้ามผม
"มีมึงอยู่กะกูแล้ว ไม่เปงไรหรอก" ประโยคนี้มันมันพูดอายๆ
"อืม...เอางั้นก็ได้" ผมพูดยิ้มๆ
"แล้วหิวรึป่าว" ผมถามมัน
"ไม่หิว กินไม่ลงหว่ะ"
"อืมมม งั้นเด๋วกูกลับไปที่บังกาโลแป๊บนึงนะ อยู่คนเดียวได้ป่าวอะ"
"กลับไปไมอะ"
"ไปเอาเสื้อผ้าดิ แล้วก็เชคเอาท์ด้วย คงไม่ได้กลับไปนอนละ"
"อืมมม...งั้นรีบไปรีบมานะ ปล่อยกูไว้คนเดียวระวังพยาบาลสาวแบ่งแฟนนะครับ"
"เหอะๆ...จะตายอยู่ละยังปากดี ใครอยากได้ก็เอไปเหอะไอ้บ้าอย่างมึงอะ"
"โห...พูดงี้เลยเหรอ เด๋วก็จีบพยาบาลซะเลยนี่"
"อยากจีบก็เอาดิ กูจะได้ทิ้งมึงไว้ที่นี่แหละ ตั้งรกรากกะพยาบาลสาวบนเกาะไปเลยละกาน"
"โหยยย...ดุจิ๊งงง...ไม่กล้ามีใครหรอกคร๊าบบบบ ผมรักคุณคนเดียวหละคร๊าบบบบ"
"เหอะๆ ดีมาก กุไปละ จะรีบไปรีบมา"
"อืม ขับรถดีๆนะ"
ผมขับรถกลับไปที่บังกาโล อาบน้ำอาบท่าเก็บข้าวของแล้วเชคเอาท์
จากนั้นก็ไปซื้อของอีกนิดหน่อย เอาไว้ให้คนป่วยทาน
แล้วรีบกลับมาหามันที่รพ. ก่อนที่มันจะง๊องแง๊งที่ผมไปนาน
กลับมาถึงรพ.เปิดประตูเข้าห้องมาเหงไอ้ตัวดีนอนหลับอยู่
"เพลียอะดิ...สมน้ำหน้า" ผมพูดเบาๆ
ผมก็นั่งดูทีวี อ่าหนังสือไปเรื่อย ไม่อยากปลุกมันขึ้นมา ให้มันได้พักผ่อน
จนมีคนเอาอาหารกับยาเข้ามาให้ มันก็ตื่น
"อ้าวตื่นแล้ว...รู้สึกดีขึ้นยัง" ผมถามมัน
"อืม ดีขึ้นเยอะแล้วอะ...กลับมานานแล้วเหรอ"
"นานแล้ว เหงมึงหลับอยู่เลยไม่อยากปลุก"
"แอบลักหลับกูปะเนี่ย" ดูมันกวนตีน
"ไม่ต้องมาพูดดีเลย หิวยังอะ"
"ยังอะ มันไม่ค่อยอยากกินไรเลยหว่ะ"
"กินซักหน่อยก็แล้วกันนะ เนี่ยพยาบาลเค้าเอาโจ๊กมาให้ เด๋วจาได้กินยา"
ผมถือถ้วยโจ๊กมานั่งข้างเตียงคนป่วย
ไอ้โซ่ค่อยๆชันตัวลุกขึ้นนั่งแล้วมองหน้าผมด้วยสายตาอ่อนโยน
"เหมือนตอนนั้นเลยเนอะ" มันพูดแล้วยิ้มน้อยๆ
"ตอนไหนอะ" ผมแกล้งทำเปงจำไม่ได้
"จำไม่ได้จริงๆเหรอ" โซ่จ้องตาผม
ถ้าผมจำไม่ได้ก็แย่แล้วหละคับ...วันแรกที่มันบอกว่ารักผม
วันที่ผมตัดสินใจที่จะรักมัน วันที่ผมมีความสุขมาก ผมไม่เคยลืมความรู้สึกในวันนั้น
"ตอนไหนละ กูจะรู้มั้ยเนี่ย" ผมก็ยังแกล้งจำไม่ได้อยุ่ดี เขินว๊อย
ไอ้โซ่ค่อยเอามือมาจับมือผมที่ถือช้อนอยู่
"ก็วันแรกที่กูบอกมึงว่า..."กูรักมึง"...ไง" แล้วมันก็จูบมือผม
"........." สัด กูเขิน!!!! >.<
"ถึงวันนี้กูก็ยังรักมึงนะ...รักมากด้วย...รักมากขึ้นทุกวันเลย" มันพูดแล้วก็มองตาผมซึ่งพยายามหลบตามันเพราะความเขิน
"บ้า...มึงพูดไรเนี่ย ไม่สบายแล้วเพ้อหรือไง" ผมก็พูดไปงั้นแหละ แก้เขิน จิงๆอะดีใจ
"เขินเหรอคับที่รัก...555+" ดูมันยังแกล้งผมไม่เลิก
"บ้าๆ...ไม่เอาแระ กินข้าวๆ เด๋วจาได้กินยา" ผมดึงมือกลับมาจับที่ช้อนจะตักข้าวป้อนมัน แต่มันก็ยิ้มๆ แล้วแย่งถ้วยโจ๊กไป แล้วเอาไปวางไว้ที่โต๊วางของหัวเตียง
"แต่กูอยากกินมึงอะ" แล้วมันก็ดึงเอวผมไปกอดไว้
"ทะลึ่งแล้ว ไม่สบายอยู่นะมึง ยังไม่เจียมอีก"
"55555+ กูชอบเวลามึงเขินจังเลย...มึงอะน่ารักที่สุดก็ตอนอายเนี่ยแหละ"
"แกล้งกูอีกแล้วนะมึงอะ" ผมพูดงอนๆ
"ไม่ได้แกล้งน๊า ก็กูรักของกูนี่" พูดจบมันก็หอมแก้มผมทีนึง
"โซ่ง๊าา..."ผมพูดได้แค่นั้นแหฃะ พูดต่อไม่ถูก อายว๊อยยยยย
จิงๆผมกับมันเปงแฟนกันมาก็ตั้งนานละ แต่เวลามันเกิดอารมกุ๊กกิ๊กขึ้นมาทีไรผมก็เขินงี้ทุกที ไม่รู้ทำไมสิ >,<
"กินข้าวได้แล้ว จาได้กินยา เด๋วพุ่งนี้ก้ไม่ได้กลับบ้านกันพอดี"
"คร๊าบบบ...ป้อนด้วยน๊าาา" โอ๊ยยยยยยย...อ้อนอีก
"จ้าพ่อคุณ" แล้วผมก็ป้อนข้าวให้มัน
"เอาหมูๆ....ไม่เอาอะ ไม่ชอบกินตับ....หิวน้ำแล้ว....อิ่มแล้วอะ ไม่เอาแระ" เหมือนเด็กมั้ยคับแฟนผม...ผมมีความรู้สึกเหมือนป้อนข้าวเด็กยังไงมะรู้
ป้อนข้าวให้โซ่เส็ดเราก็นั่งดูทีวี นั่งคุยกันไปเรื่อยเปื่อย
"ท้อป...พาไปห้องน้ำที" กะลังนั่งดูทีวีจู่ๆมันก็พูดขึ้นมา
"หา ปวดท้องอีกแล้วเหรอ"
"ป่าวอะ ปวดฉี่" แล้วผมก็ช่วยมันถือเสาน้ำเกลือไปห้องน้ำ
"แกะเชือกกางเกงให้ด้วยดิ" มันพูดหน้าทะเล้น
"ไม่ต้องมาใช้มุกเก่าเรย แกะเอง" จะมาใช้มุกเก่ากะกู ไม่มีทางอะ
"เหอะๆๆ...แหมรู้ทันอีก"
"ถ้าไม่ทันมึงก็เปงแฟนมึงไม่ได้หรอก"
คืนนั้นเราก็นอนกันที่รพ. ไอ้โซ่กวนผมทั้งคืน
คนป่วยไรวะไม่ยอมหลับยอมนอน
เด๋วให้ป้อนนม เด๋วให้ปอกส้มให้กิน เด๋วจาดูทีวี เด๋วเรียกไปกอด ไรมะรู้
เช้าวันต่อมาหมอมาตรวจอาการมัน ผมเลยถามว่าออกจากรพ.ได้เลยมั้ย เพราะมันอาการดีขึ้นแล้ว และผมต้องเดินทางกลับบ้านกัน
หมออนุญาติให้กลับได้ ผมเลยออกจากรพ.กันช่วงสายๆ
"อยู่อีกวันมั้ยท็อป ค่อยกลับพรุ่งนี้" ไอ้โซ่พูดขึ้นมาหลังออกจากรพ.
"อย่าเลย บอกพ่อกะแม่ไว้ว่าจะกลับกัยวันนี้นี่ แล้วเงินก็จะหมดแล้วนา"
"เถอะน๊า มะวานไม่ได้ไปเที่ยวไหนเลยอะ ค่อยกลับพุ่งนี้น๊าาาาา" อ้อกูอีกแระสัด
"อืม..ก็ได้ๆ งั้นเด๋วเรากลับไปพักที่เดิมแล้วกันเนาะ แล้วค่อยโทรไปบอกที่บ้าน"
"เย้...น่ารักที่สุดอ่ะ" ดีใจเหมือนเด็กๆ
สรุปว่าผมกะโซ่ก็ตัดสินใจอยู่สมุยกันต่ออีก1วัน...
.................................................
เขียนไว้ถึงแค่นี้
ผมคงไม่เขียนต่อนะครับ เพราะไม่มีไรมาก ก็แค่เที่ยวกันต่ออีกวัน แล้วก็กลับบ้าน
เอาไว้เด๋วครั้งหน้ามาต่อตอนที่ทิ้งไว้เลยแล้วกัน เพื่อนๆคงรอกันแย่แล้ว
-
:L2:
ให้ท๊อปกะโซ่น๊า
^^ มีความสุขจางงงงงงง
-
อ่า รีบมาต่อนะคับ
ตอนที่ทิ้งไว้ยังคอยลุ้นอยู่
+1 แต้มที่ 100 เป็นกำลังใจให้นะคับ
-
"วันที่ผมตัดสินใจที่จะรักมัน วันที่ผมมีความสุขมาก ผมไม่เคยลืมความรู้สึกในวันนั้น"
นี้งัยพี่ท๊อปยังจำประโยคนี้ได้ไหม ถ้าจำได้ก็กลับไปคบกะพี่โซ่เถอะค่ะ(อินี้โยงไปเกี่ยวกันได้อีก55++)
อ่านตอนพิเศษแล้วมันชุ่มชื่นหัวใจดีแท้ๆเลยค่ะ
คนรักกันอะไรๆมันก็ดูดีหวานแหววไปหมดเลย
+1ให้พี่ท๊อปกับตอนพิเศษหวานๆค่า :z2:
-
แวะมาดูตอนพิเศษ
-
เหอะๆ
ตอนเกาะสมุยนี่ หวานได้อีกเนาะ
น่ารักจริงๆเลยทั้งสองเนี้ย ^^
-
หวานกันซะน้ำทะเลที่สมุยจืดเลยละคร้าบ
แอบอิจฉาเค้าอีแล้วเรา อิอิ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
^^
-
หวานกันจังเรยอ่ะ :o8:
-
น่ารักกันจริงๆๆคู่นี้
:pig4: :pig4:
-
:jul3: :jul3: :jul3:
ว้าวๆๆ อยากอ่านต่อตอนหน้า อยากรู้ว่า คนข้างๆท็อปอัพเป็นใครกันหนอ...
อย่าลืมบอกก่อนจบเรื่องนะ แง่มๆ...
ลุ้นจะแย่ละหง้าาาา
คิดถึงๆ ไม่ได้เข้ามาบ่อยๆ....แง่มๆ
ขอบคุณเจ้าค่ะ
-
ความหลังครั้งวันวานยังหวานอยู่
-
:L2:
-
จบตอนพิเศษความหลังครั้งเก่าซะแล้ว...
พออ่านตอนโซ่เข้าโรงพยาบาลแล้วก็ทำให้นึกถึงเรื่องเก่าตอนมัธยมที่โซ่ & ท็อปสารภาพรักกัน :m15:
แล้วพอตามมาถึงตอนล่าสุด...ก็ให้ปวดตับต่อไปว่าตกลงจะรีเทิร์นกับโซ่หรือเปล่า
ลุ้นจริงๆ...คุณท็อปมาเร็วๆ นะครับ
-
"โหยยย...ดุจิ๊งงง...ไม่กล้ามีใครหรอกคร๊าบบบบ ผมรักคุณคนเดียวหละคร๊าบบบบ"
^
^
เชื่อนะ....เชื่อจริงๆว่าโซ่รักท็อปคนเดียว
ยิ่งได้มาอ่านตอนพิเศษนี้ ยิ่งเชื่อว่าโซ่รักท็อปมาก อย่างที่ไม่มีวันจะรักใครได้อีก
ทำให้สงสัยว่า มันมีอะไรมากไปกว่าที่โซ่เคยเล่าให้ท็อปฟัง ตอนมาสารภาพความผิดกับท็อป เรื่องสน เหรอเปล่า
มีเรื่องที่ทำให้โซ่ลำบากใจที่จะเล่าให้ท็อปฟัง หรือไม่อยากจะพูดถึงมัน เหรอเปล่า กับการเผลอใจไปกับการนอกใจครั้งนี้
แต่ก็นะ...โดยบุคลิกของโซ่ มันก็เป็นอย่างนั้นมานานแล้ว เรื่องที่สมควรพูด โซ่ก็ไม่ค่อยอยากจะพูดให้คนอื่นเข้าใจ
แล้วก็ชอบเข้าใจไปเองว่า ท็อปน่าจะเข้าใจแล้ว :เฮ้อ: เฮ้อ....คนเรามันเปลี่ยนแปลงนิสัยกันได้ที่ไหนเล่า
:กอด1: ขอบคุณคับ ท็อป +1 ให้กับความรักหวานแว๋วตอนเด๊กเด็ก ฮี่ฮี่
-
:-[ ได้อ่านตอนเก่าที่คุณท็อปเคยลงค้างไว้ แล้วก็นึกถึงตอนที่รออ่านตอนต่อไปของเรื่องนี้ทุกทีเลย
ไงรีบมาต่อของใหม่นะครับ ลุ้นแทบแย่แล้วเนี่ย
-
โอ๊ย ๆๆๆ เอาตอนพิเศษมาขั้น
เค้าอยากได้ตอนต่อปายยยยยยยยยยยย :sad11:
-
ตอนแรกว่าจะปล่อยไว้ก่อนค่อยมาอ่านตอนจบแล้ว
สุดท้ายก็ทนไม่ได้ :serius2: อ่านมันดื้อๆนี่แหละ
แต่ว่าปอนนละ อ๊ากกก สงสารปอนอะ แต่ไปคบกับเค้าทั้งๆที่ไม่รักก็ไม่ดีหรอก
แต่อ่านตอนพิเศษ นึกถึงวันแรกจริงๆ วันแรกที่คบกัน อ๊ากกก :z3: เอียน ๕๕๕
ความจริงก็อยากให้กลับมาหากันอีก แต่สงสารปอน ปอนผู้แสนดี ยอมทุกข์ ยอมทน (เหมือนเรา :z10: ตอนนี้)
ทำไมเห็นคนมีความสุขมันสบายใจกว่าตัวเองมีความสุขก็ไม่รู้ซินะ แต่เขาคงไม่เข้าใจหรอกว่าเรา
ทรมาน :serius2: เข้าโหมดตัวเอง เอ้า หนีก่อน ๕๕๕
-
ไม่ได้อ่านนานงอกขึ้นมาหลายตอนมากมาย อิอิ
สรุปแล้วก็ยังรักพี่โซ่จริงๆด้วย
แต่ยังไงก็ไม่เคลียร์อะเรื่องสน อยากขอเคลียร์ๆง่า
+1 เป็นกำลังใจให้ครับ o13
อ่านแล้วเศร้าจริงๆครับ ตอนย้อนเวลา เฮ้อ
-
พี่ท๊อบค๊าบบบ มาต่อเร็ว ๆ จิค๊าบบบบบบบบบบบ :m15:
-
ความหวานตอนยังใส ๆ กันอยู่ o13
อย่าลืมมาต่อเร็ว ๆ นะ ตอนต่อไป
-
หวานที่สมุยนะจ๊ะ ไม่ใช่ที่เสม็ด จำไว้
เชียร์ปอนด์ต่อไป
-
หวานอมขมกลืน
แงๆๆ อยกาอ่านอีก
มาตอ่ด้วยนะครับพี่รอน้า
จุบุจุบุ
-
:pig4: ขอบคุณครับคุณท๊อป
-
:m15:
อย่าทะเลาะกันอีกนะ
-
น่ารักทั้งคู่เลย
:กอด1:
-
ฝนตก....อากาศเย็น
ท็อปเลยนอนกอดโซ่เพลิน
ลืมอะไรเหรอเปล่า
ยังมีคนรออยู่ที่นี่อีกเยอะ น๊าาาาาาาาาา :z1:
:กอด1:กอดท็อป คนเดียว
:angry2: โซ่ ไม่เกี่ยว
:jul3: 555+++++
-
มารอท๊อปน๊า
แหะๆๆ พ่วงโซ่อีกคน ^^"
มะป่าววว
-
:serius2:มันเป็นฤดูไรเนี่ยมีแต่คนไม่เข้าใจกัน
ปล.มีโอกาสก็ดัดนิสัยโซ่ซะให้เข็ด555 แต่อย่าลืมบอลหล่ะครับเพื่อนดีๆไม่ได้หากันได้ง่ายๆ
-
กรี๊ซซซซซซซซ อ่านตอนพิเศษ แล้ว มีความสุขมากมาย คร่าาาาาา
-
top ไปไหนนนนอะ อยากอ่านต่อแล้วววว :monkeysad:
-
รักคือความหวงใย ดูแลซึ่งกันและกัน :กอด1:
+1 ให้เป็นกำลังใจนะครับ
-
น่ารักมากมายอ่ะ
ตอนนี้
แล้วทำไม ตอนปกติถึงยังไม่คืนดีกันน้า
-
ยังไม่มาหรอเนี่ย เกิดอาการ :a5: o22
-
นั่นจิ
ยังไม่มาอีกเหร๋อ
คิดถึงงงงงงง
-
ไปไหนหว่า ไม่มาเลย :o12:
-
เพิ่งได้เข้ามาอ่านค่ะ
อ่านแล้วก็ลุ้นเหมือนกันน้า
ว่าท็อปกะโซ่จะคืนดีกันรึเปล่า
หรือว่าท็อปจะหันไปหาปอนด์แทนนะ
เป็นกำลังใจให้ท็อปนะจ๊ะ :กอด1:
รอตอนหน้าจ้า
-
พีีท็อปหายไปไหนอ่า
กลับมาต่อไวไวนะคับ
-
จำเลย หายไปไหนหลายวันแร้ว
รีบมารายงานตัวด่วนดัวะ
เด๋วจามีคนลงแถวนี้ลงแดง
:m31:
-
:t3:เมื่อไรท๊อปจะมาลงเรื่องต่ออะอยากรู้ว่าความรักของท๊อปกับโซ่จะเป็นยังไงต่อไปอะ :t3:
-
หายไปไหนน้า....
รออยู่นะ
:L2:
-
หายไปไหนอ่ะ
จงมา จงมา :call:
-
พี่ท๊อปหายไปไหนหว่า
เต้นรอจนรองเท้าจะสึกหมดละค่า :z2:
-
:amen: มาลงต่อเหอะ Top
-
:m22:
โฮะ ยางไม่มา
เศร้า...... รอต่อปายยยย
-
มาแล้วครับผม แอบอู้ไปหลายวัน
แบบว่าวิตกจริต รู้สึกเหมือนตัวเองจะเป็นหัวด เพราะไปเดินจตุจักรมา
แล้วกลับบ้านมารู้สึกเหมือนจะไม่สบาย
เลยเริ่มกัวว่าจะเป็นไข้หวัดแม๊กซิกันรึป่าว...เหอๆๆๆ
ตอนนี้หายบ้าแระ มาลงต่อให้แล้วจ้าาาาา
...........................................
ตอนที่ 21
"แป๊ดๆๆๆ" เสียงเตือนข้อความเข้า ทันทีที่เปิดมือถือ...ไม่ใช่เสียงตดนะเฟร่ย!
โซ่โทรมา 16 ครั้ง ปอนด์อีก 5 ครั้ง...อืมมมม
ปิดเครื่องต่อดีกว่า...ยังไม่พร้อมจะคุยกะใคร
แล้ผมก็ล้มตัลองนอนอย่างมีความสุข
ตื่นเมาตอนเช้า พ่อกับแม่ไปส่งขึ้นรถทัวร์
กอดพ่อ กอดแม่ แม่ยิ้มให้อีกครั้ง ก่อนจะเดินขึ้นรถ
แค่นี้ก็มีกำลังใจแล้ว ^^
.
.
.
.
.
.
ถึงกรุงเทพฯโดยสวัสดิภาพ
เหนื๊อยยยยหนื่อย เกลียดการนั่งรถนานๆที่สุดในโลก
ล้วงกระเป๋าไปเจอโทรศัพท์มือถือ
"ตายห่า ลืมไปเลย" ผมลืมไปสนิทว่าปิดเครื่องไว้ตั้งแต่เมื่อคืน
กดเปิดเครื่องปุ๊บ...
"แป๊ดๆๆๆ"
โซ่ 23 สาย ปอนด์ 14 สาย อืมมมม....
ผมไม่ใส่ใจ เพราะทำใจแล้ว ว่ายังไงก็คงหนีไม่พ้น
ผมเก็บข้าวเก็บของได้ซักแป๊บ เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น
"ปิดเครื่องทำไมวะ" เสียงไอ้ปอนด์
"แบตหมดหว่ะ ขอโทษ"
"แล้วทำไมมึงไม่ชาร์จ กูโทรหามึงตั้งแต่เมื่อวานเป็นร้อยทีแล้วเนี่ย" รับรู้ได้ ว่ามันเริ่มหงุดหงิด
"แค่ 19...มึงอย่าๆ"
"อย่ามาเล่นลิ้นนะ มึงเป็นอะไรรึป่าว" ปอนด์เริ่มจริงจัง
มันก็ควรจะโกรธอยู่ ปกติผมไม่เคยไม่รับสายมันเลย แล้วผมก็ไม่เคยปิดบังอะไรมันด้วย
"แบตหมดจริงๆ กูลืมชาร์จ ขอโทษนะ"
"....ช่างเถอะ...ถึงกรุงเทพแล้วใช่ไหม"
"อืม ซักพักแล้ว"
"ไปกินข้าวกันนะ"
"อืมม...พรุ่งนี้แล้วกันนะปอนด์ วันนี้กูเหนื่อยมากเลย"
"ก็ได้ เด๋วพรุ่งนี้ไปรับไปเรียน"
"อืม"
คุยอีกซักพัก ผมก็ขอวาง
เตรียมตัวอาบน้ำน้ำนอนดีกว่า เมื่อยไปหมดทั้งตัว
"โครมๆๆ" เสียงเคาะประตูซาดิส์แบบนี้...งานเข้าแล้วมั้ยละ
แอบส่องดูที่ตาแมว...ใช่มันจริงๆด้วย...เห้อออ
สูดหายใจลึกๆหนึ่งที ก่อนจะเปิดประตู
เปิดปุ้บ ไอ้โซ่ผลักผมเข้าห้อง ปิดประตูล๊อกกลอน
"โอ๊ย อะไรวะเนี่ย" แม่งเถื่อน
"มึงปิดเครื่องหนีกูทำไม" หน้าตาโมโหสุดขีด
"แบตหมด"
"มึงไม่เคยปล่อยให้มือถือแบตหมด" รู้มากอีก
"ช่างกูเหอะ"
"แล้วหนีกูมาทำไม"
"กูไม่ได้หนี"
"ใช่ เพราะยังไงมึงก็หนีกูไม่พ้นหรอก" ไอ้โซ่มองหน้าผม
".......มาทำไม" ผมเงียบไปซักแปบ ก่อนจะถามมัน
"มาหามึงนั่นแหละ"
"มีอะไร"
"กลับไปอยู่คอนโดด้วยกันนะ"
"......"
"......" จ้องตา
"ไม่อ่ะ กูอยู่คนเดียวแบบนี้ดีแล้ว"
"แล้วกูละ ไม่สงสารกูเหรอ"
"มีอะไรน่าสงสาร"
"...." เงียบ
"โซ่...ถ้าเหตุการวันนyhนมันทำให้มึงคิดว่า กูใจอ่อนกับเรื่องที่ผ่านมา กูอยากจะบอกว่ามึงคิดผิด"
"เรื่องวันนั้นมันก็แค่...แค่เผลอใจไป...กูไม่ได้รู้สึกอะไรมากกว่านั้น"
"ไม่จริง" มันเถียง
"จริง...เราสองคนก็แค่ทำไปตามอารมณ์เท่านั้นแหละ"
"ไม่จริง...ไม่งั้นมึงจะไปหากูทำไม"
"กูแค่ไปเยี่ยมแม่มึง แล้วแม่มึงให้กูขึ้นไปปลุกมึง"
"แต่มึงก็ไม่ได้ปลุกกู" ไอ้โซ่จ้องตาผมอย่างเอาจริงเอาจัง
".....กูขอร้องเถอะนะ ให้เวลากูได้อยู่กัยตัวเองหน่อย...ตอนนี้กูยังไม่พร้อมสำหรับทุกอย่าง ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตาม"
"หมายความว่าไง"
"หมายความว่า มึงกลับไปได้แล้ว กูอยากพักผ่อน" ผมก็จ้องมันอย่างจริงจังกลับไปเหมือนกัน
"......"
"......"
เราสองคนยืนมองกันเงียบๆ ไม่มีใครพูดอะไร
แล้วโซ่ก็เดินหันหลังออกไป...ก่อนจะเปิดประตูมันพูดว่า
"แล้วกูจะมาใหม่" แล้วก็เดินออกจากห้องผมไป....
.................................................................
-
ดีจ๋ายยยย
ท๊อปมาแระ
ยังไงก็ยังอยากให้โซ่สู้ต่อปายยย
เอาใจช่วยลุ้น
แหะๆๆ แม้มันจะผ่านมาแล้วก็ตาม
-
ดีใจจังเลยพี่ท็อปกลับมาแล้นนนน ดีใจด้วยน้าที่ไม่ได้เป็นหวัดแม๊กซิโก เหอๆ ผมก็กลัวๆเหมือนกัน อยู่ กทม เนี่ยไม่ดีเลย เสี่ยงอันตรายมากมาย เพิ่งรู้นะว่าพี่เป็นคนใต้เหมือนกาน หุหุ ยังไงก็ดูแลรักษาสุขภาพด้วยนะครับ :bye2:
-
ฮึ่ยยยยย ขัดใจ
พี่ท๊อปใจอ่อนซะทีสิ
พี่โซ่มาชวนกลับไปอยู่ด้วยกันแล้วนะ
ปล. เริ่มหมั่นไส้นายเอกเรื่องนี้แล้วสิ :laugh:
ปล2. ล้อเล่นนะคร้าบบบ :กอด1:
-
เย้ๆๆพี่ท๊อปมาแว้วววววววว :กอด1:
สรุปแล้วตอนนี้สิ่งพี่ท๊อปต้องการก็คือเวลาสินะ
แต่ก็ดีเหมือนกันค่ะให้เวลากับตัวเองได้คิดทบทวนมาที่สุดแล้วเราจะเลือกทางไหน
ส่วนพี่โซ่ก็สู้ๆๆ ตื้อเท่านั้นที่ครองโลกนะค่ะพี่ :z2:
-
โอ้
โซ่ตื้อจริงๆ
แต่ก็เชียร์อยู่ โย่วววว
ฮ่าๆ
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
มาต่อน้อยดีกว่าไม่มาเลยนะพี่ท็อป
ขอบคุณคับ
เป็นกำลังใจให้นะคับ
หายหวัดไวไวนะพี่
บะบาย :pig4:
-
ขอโทดพี่โซ่นะคะ
หายไปนานมากกกกก
เพิ่งเปิดเทอม
ไม่มีเวลามาอ่านเลย
คิดถึงมากกกกก
-
จะเชียร์ใครดีเนี๊ยะ ตัดสินจัยไม่ถูกเลย
แต่ สู้ๆนะคับ เป็นกำลังจัยให้คับ :L2:
-
:กอด1:
-
ไม่เชียร์ใครเลย
อิอิ
-
โอ๊ยยยยย ๆๆๆ เคลียร์กันซักทีสิ ลุ้นจะตายแล้ววววว :z3:
-
โอ้ยยยย ตกลงจะเลือกใครอ่าาาาา :undecided:
-
ออกมาในรูปการณ์แบบนี้
ก็คงต้องอาศัยเวลาอย่างเดียว
ให้มันช่วยเยียวยา รักษาแผลที่ใจ ให้หายสนิท
:กอด1:กอดปอนด์ ปลอบใจ
:pig4: ขอบคุณคับ +1 ให้ท็อป....โซ่มีดีอย่างเดียว ตรงที่เป็นคนที่ท็อปรัก :L1:
-
มาซักที
แต่ว่ามานิดเดียว ตัดจบแระ
ไม่สมกับที่รอคอยสักเท่าไรเรยอ่ะ
เอาอีก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
:call:
-
:เฮ้อ:
รู้สึกอยากเชียร์พี่โซ่จัง
เพราะได้รับผลกรรมไปนานพอสมควรละ
แต่สงสารพี่ปอนด์จัง
อ๊ากกกพี่ท๊อปจะเลือกคนไหนเนี้ย
ลุ้นๆจะเปนไงตอ่ไป
มาต่ออีกนะครับ
-
โฮกกกกกกกกกกกก
เกิดเป็นท็อปนี่ตัดสินใจยากเนอะ
เฮ้อออออออออออออออ
จะว่าไปก็สงสารทั้ง 3 คนแหละ
-
โซ่สู้ตาย!! อย่ายอมแพ้น้า (อ่าว กลับมาเชียร์โซ่ซะงั้น)
อย่าหายไปนานอีกนะคะ คิดถึงงงง
-
เข้ามาเชียร์โซ่ต่อ สู้ๆนะโซ่
ปล.น่าอิจฉาท็อปจริงๆเลย มีหนุ่มมาติดตั้งสองคนแน่ะ
-
Top ต่อๆ เร็วๆน้า อยากรู้ว่า โซ่จะง้อไงอะ
แต่เราว่า top ก็ใจอ่อนแล้วใช่เป่า
-
ลุ้นเหนื่อยจริงๆ
โซ่ พยายามต่อไปละกัน :z2:
-
...ยังไงก้เชียร์โซ่
...อย่าเพิ่งท้อนะ สู้ต่อไป
...ต้องเข้าใจนะว่าตัวเองทำผิดไว้ มันก็ยากที่จะทำให้เค้ากลับมาเชื่อใจได้อีก
...ไอ่รักหนะ ยังไงท๊อปก็รักโซ่อยู่แล้ว
...สู้โว๊ยยยย
-
เห็นใจท็อปที่สุดเลยตอนนี้ รักอยู่ แต่ไม่อยากเจ็บอีก
-
สั้นไปนิดดดอ่ะ
แต่ก็เห็นความพยายามของทั้งสองคนอะ สู้ๆ
-
+1 ให้คุณท็อปแล้ว... :L2: หายป่วยเร็วๆ นะครับ
เรื่องหวัดสายพันธุ์ใหม่นี่ผมก็กลัวจนเลิกกลัวไปแล้ว
เพราะเมื่อเช้าเพิ่งฟังข่าวว่า 95% สามารถหายเองได้ (ยกเว้นคนมีโรคประจำตัวหรือกลุ่มเสี่ยง เช่น เด็ก คนสูงอายุ
หญิงมีครรภ์) และอัตราการเสียชีวิตก็ยังน้อยกว่าไข้หวัดใหญ่ปกติอีกครับ
มาทำร่างกายให้แข็งแรงกันดีกว่านะครับ :really2:
....ส่วนโซ่...สู้ต่อไปนะ เชียร์เต็มที่ครับ :m3:
-
แล้วกูจะมาใหม่
อ่ะนะ
-
^^
-
:L1:เชียร์โซ่เต็มที่งานนี้ โซ่สู้ ๆ นะ แต่อย่าทำร้ายหัวใจท๊อปอีกนะ :L1:
-
เย้ๆ โซ่ กลับมาแล้วววว
-
โซ่ รีบกลับมาไวๆนะ
-
เชียร์โซ่ขาดใจ
ขอบแบบเถื่อนๆ
-
มานั่งเฝ้าใหม่
เต้นรอใหม่ :z2: จิ้มใหม่ :z13: ดรึฟๆใหม่ :z10: โมโหที่ขาดตอนใหม่ :z3:
-
:กอด1:
-
อู้หลายวัน กลับมาก็ยังสั้นอีก น้องท๊อปครับบบบบบ....
รอตอนหน้า ขอยาว ๆ นะครับ :z2:
-
อู้อีกวันนะ 5555
-
เอาซะงั้น
พี่ท็อปอ่า
ไม่ยอมมาต่อ :pig4:
-
:กอด1:เฮ้อมาต่อซะที....
นี่แหละครับที่เรียกว่ารักไม่ต้องการเวลา
ผมเชื่อว่าทุกสิ่งที่โซ่ได้รับคงสาสมแล้ว :beat:
แต่ก็บอกปอนด์ดีๆหล่ะ เหมือนที่บอกเพื่อนที่ดีไม่ได้มีกันง่ายๆ
-
อู้อีกวันนะ 5555
^
^
อ่ะนะ....ม่ายรักท็อปแล้ว
รักโซ่...ดีก่า o18
:serius2:
-
อ่านตามทันแระ
:เฮ้อ:เป็นเรา...เราก็ไม่รู้เหมือนกันอ่ะว่าจะเลือกใคร
-
:call:
มาไหมน๊า
-
วันนี้ห้ามอู้นะ
รอๆๆ
-
เชียร์ปอนด์ต่อไป
-
พี่ท็อปมาต่อไหมอ่า
หรืออู้อีกวัน
มาบอกข่าวด้วยดิพี่
บะบายคับ
-
วันนี้อย่าพึ่งอู้น๊า กลับมาก่อน :call:
-
อย่าอู้นะ..วันนี้
-
เปนกำลังใจให้ โซ่คับ
ตื้อเท่านั้นที่จะครองโลก
มีให้ลุ่นป่าวคับเรื่องนี้ อยากรู้จังเลย
-
พี่ท็อปอ่า
หายไปไหนอ่าพี่
มาต่อเถอะคับ
-
มามั้ยๆ
:call:
-
:z2:
-
อืมดูท่าทางพี่ท็อปงานเข้าแน่นอนครับ
ปอนด์กับโซ่คงหาเรื่องมาให้ทุกวัน
เหอๆ
ใครกันน้าจะมาเปิดประตูนี้ของพี่ท็อปได้ :impress2:
-
หลายวัน นะท็อป
:sad4: ลงวันนี้นะ อยากอ่านอ่ะ
คิดถึงโซ่ :z4: หุหุ
-
:call: เข้ามาดูทุกวันแต่วันนี้สงสัยเฉยไม่ได้ต้องทวงบ้างหล่ะ :z13: :z13: :z13: :z13: เร็วๆนะคร้าบ
-
จะอู้ไหม..จะอู้รึเปล่า..จะอู้ไหม..จะอู้รึเปล่า(กรุณาร้องเป็นเพลงเหมือนในชิงร้อยชิงล้าน) :z2:
ระหว่างนั่งรอคำตอบก็ขอเชียร์พี่โซ่ไปด้วยค่ะ
พี่โซ่สู้ๆ พี่โซ่สู้ตาย พี่โซ่ไว้ลาย สู้ตายสู้ :ped149:
-
:z13:
ท๊อปมาได้แย้ววววววววว
รอนานแล้วน๊า
-
โป้งพี่ท็อปแล้ว
ไม่ยอมมาต่อเรื่องหลายวันแล้วนะคับ
เดี๋ยวไปรักพี่โซ่แทนเลย
ล้อเล่นน่า
เป็นกำลังใจให้นะคับ
บะบาย :pig4:
-
นอนรอต่อไป
มาเป็นกำลังใจให้
เชียร์โซ่ :m31: :m31: :m31: :m31:
-
ท็อป...หายไป
หรือว่า...แอบ...อู้ หว่า
รีบกลับมาโพสต์นะจ๊ะคนดี
:serius2:
-
o13
โป้งงงงงงงงงงง....ท็อป
:o12:
-
อ๊ากกกกกกกก พี่ท๊อบอู้หลายวันนนนนนนนน :z3:
-
:serius2: อู้อีกวันเหรอ
-
โอมมมมมม :call: :call: :call: จงมา จงมา จงมา
จะลงแดงตายแล้ว :z10:
-
ท็อป ไปลัลล้าที่ไหน ยังไม่มาต่ออีกหรอ
รอๆๆๆๆๆ :serius2:
-
คนรัก...ของโซ่...ไปไหน
หรือใคร...กักตัว...ไว้หนอ
ยังมี...หลายคน...เฝ้่ารอ
ท็อปหล่อ...น่ารัก...อย่าพักนาน
โป้งก็แล้ว อ้อนก็แล้ว ใจอ่อนมาลงเหอะ ท็อปคร้าบบบบ
:call:
-
โอม...พี่ท๊อปจงมาต่อๆ :oni3:
-
:o11:
มาไหม๊...
มาไหม๊......
-
ท็อปจ๋า ...
มาเขียนต่อเถอะนะ นะนะนะนะ น้าค้าบบบบบบบบ
:call:
:m5:
-
:m16: :m16:
:m31:
:fire:
-
มารออีกวัน :m7:
-
หลายวันหล่ะน๊า.... :z3:
-
พี่ท็อปอ่า
หายไปไหนเนี่ย
เดี๋ยวฟ้องพี่โซ่ให้พี่โซ่จัดการ :laugh: :laugh:
-
คิดถึงท็อปจังเลย :กอด1:
มาต่อเถอะน้า พลีสสสสสส
-
:m31:
:fire:
:serius2:
จาลงแดงแล้วน้า
o11
-
แหะๆๆๆๆ น้อมรับความผิดโดยดี ด้วยการ :z3:
แต่วันนี้กลับมาแล้วนะ ช่วงนี้ไปจนถึงกลางเดือนหน้าผมจะยุ่งมากๆๆๆ
เนื่องที่ที่แผนกมีคนลางานต่อๆๆๆกัน คนนั้นลาเสด คนนี้ลาต่อ
แล้วงานก็เยอะเว่อๆ ทำให้ผมต้องรับผิดชอบงานส่วนของคนอื่นด้วย
กลับถึงบ้านก็จะตายแล้ว ต้องขอโทษด้วยจริงๆคับ
ช่วงนี้อาจหายไปหลายๆวัน อย่าโกรธกันเลยนะ
ยังรักทุกคนเสมอ :L1:
..............................................
ตอนที่ 22
"ไปๆๆ ไปโรงเรียนกัน" ไอ้ปอนด์เร่งผมทันทีที่เหนหน้า จะรีบไปไหน
"เออรู้แล้ว มึงจะรีบไปไหนนิ"
"มึงไม่ไปเรียนมาเป็นอาทิตย์แล้วนะ"
"มันวันหยุดปอนด์ กูขาดเรียนแค่วันเดียว"
"นั่นแหละ ไปๆ หิวข้าวมากๆ"
กินข้าวโรงอาหารกับปอนด์ แล้วก็เข้าเรียน
แน่นอนว่าไม่พ้นปากหมาๆของไอ้เต้ไอ้มด
"แหมๆๆๆ เมียกลับมาปุ๊บ ผัวมันก็ไม่ให้ห่างตัวเลยเว่ยเฮ่ย" ไอ้มดเปิดก่อน
"มึงก็อย่าไปแซวมัน มันรักมันหวงของมันน่ะ" ไอ้เต้ไม่ยอมน้อยหน้า
"แหมม มึงสองคนยังปากอัปมงคลเหมือนเดิมเลยนะ ไม่เจอสองวัน" ผมพูดยิ้มๆ
"ไหนยืนซิ" ผมบอกมันสองคน
"ยืนทำไม" ไอ้เต้ถาม
"เออน่าบอกให้ยืนก็ยืนเดะ"
ไอ้เต้ไอ้มดมองหน้ากันงงๆ แต่ก็ยืนขึ้น
ไวเท่าความคิด ผมความมันสองคนมากอด แล้วหอมแก้มคนละที
"เฮ้ย!" "เฮ้ย!" "เฮ่ย" สามคน เห้ยพร้อมกัน
"ไอ้เชี่ย มึงทำไรเนี๊ยะ ไอ้มดโวย"
"ไมละ ก็กูคิดถงึอ่ะ"
"ได้ไงเนี่ย กูยังไม่เคยได้แบบนี้เลย" ปอนด์โวย...ผมยิ้ม ไม่พูดอะไร
"พวกมึงสองตัวนะ พวกมึงนะ" ไอ้ปอนด์ชขชี้หน้าไอ้ตัวแสบ
"มึงด้วยไอ้ท็อป ทีหลังอย่าทำแบบนี้" แล้วกันมาว่าผมต่อ หน้าตาหงุดหงิดสุดพลัง
"เออ...กูลืมไปเลย" ว่าแล้วก็ จุ๊บไปที่แก้มไอ้ปอนด์ 1 ที
"......" ปอนอึ้ง "ฮิ้ววววว" ไอ้มดไอ้เต้
"จะได้เท่าเทียม...พวกมึงสองตัวก็รู้ไว้ซะ ไม่มีใครพิเศษกว่าใคร...ต่อไปถ้ามึงแซวเรื่องกูกะปอนด์อีก มึงสองคนก็จะโดนแบบนี้อีก"
"....." ใบ้แดกกันหมด ทั้งสามตัว...เป็นอันว่ารับทราบ
เรียนกันตอนบ่ายวันนั้น ไอ้ปอนด์เงียบผิดปกติ
เลิกเรียนแยกย้ายกลับบ้าน ไอ้ปอนด์ก็ขับรถมาส่งที่หอเหมือนเดิม
แต่ก็ยังเงียบๆ ถามคำตอบคำ ผมรู้ดีว่ามันเป็นอะไร เลยไม่อยากซัก
แล้วมือถือก็ดัง
"กริ๊งๆๆๆๆๆๆๆๆ" เบอร์ไอ้โซ่โทรมา
"อืมว่าไง"
"อยู่ไหน"
"กำลังกลับบ้าน"
"กับไอ้ปอนด์หรอ"
"อืม"
"เด๋วไปหาที่ห้อง"
"มาทำไม"
"อยากไป เด๋วซื้อข้าวไปกินด้วย กินข้าวยัง"
"....อืม มาดิ ปอนด์ด้วยนะ"
"....เปลือง"
"งั้นไม่ต้องมาหรอก"
"เออๆ ก้ได้ๆ เด๋วเจอกัน" แล้วมันก็วางหูไป
แน่นอนครับ ไอ้ปอนด์หน้าหงิกหนักกว่าเดิม
"ไอ้โซ่จะมาทำไม"
"มันจะซื้อข้าวเยนมา เด๋วอยู่กินด้วยกันดิ"
"มึงอยากกินหรอ"
"...ก็ดี ไม่เปลืองตัง กินด้วยกันนี่แหละนะ"
"กูเลี้ยงเองก็ได้"
"....ปอนด์ ไม่เหนื่อยบ้างหรอ"
"อะไร"
"กับเรื่องที่มันเป็นอยู่ กับการต้องคอยหลบหน้า ต้องคอยแก่งแย่ง ต้องไม่ยอมกัน"
"......" ปอนด์เงียบ
"กูเหนื่อย" ผมบอก
"มันจะไม่มีวันจบสิ้น กูรู้จักโซ่ดี...แล้วกูก็รู้จักมึงดีเหมือนกัน"
"กูเลยตัดสินใจแล้ว...."
"ตัดสินใจอะไร" ปอนด์ถาม
"กูจะทำให้ทุกอย่างเปนเรื่องธรรมดา ไม่มีใครพิเศษกว่าใคร ไม่มีการเลือกใคร ทุกคนก็เป็นเพื่อนกันหมด"
"......." ปอนด์เงียบ
"ขอโทษนะปอนด์...กูเหนื่อยกับเรื่องที่เกิดขึ้นมากๆ...แล้วกูเองก็ไม่อยากจะให้มึงต้องมามากมายอะไรกับชีวิตกู"
"ตอนนี้กูอยากให้เราอยู่กันอย่างปกติสุข.....ส่วนอนาคต ก็ไม่มีใครรู้หรอก ว่ามันจะเป็นยังไง"
"กูทำให้ลำบากใจหรอ" ปอนด์ถามเสียงค่อย
"ปล่าว...กูตะหากที่ทำให้มึงต้องลำบากใจ...ถ้ามันยังเป็นแบบนี้ต่อไป"
"...." เงียบ
"เป็นแค่เพื่อนกันไปก่อนเถอะนะ บางทีในวันข้างหน้ามึงอาจจะได้เจอใครที่ดีๆกว่ากู...กูไม่อยากให้มึงต้องมาปิดกั้นตัวเองกับคนอย่างกู" แล้วผมก็จับมือมันไว้
"...." ปอนด์เงียบ แต่กุมมือผมไว้แน่น เป็นการบอกให้รู้ว่า มันยอมตามใจผม ทั้งที่มันเองก็คงเจ็บปวด
"กูรักมึงนะ" ปอนด์บอก
"อืม...ขอบคุณนะปอนด์"
เรานั่งกุมมือกันเงียบๆไปจนถึงหอผม
ไอ้โซ่ยังมาไม่ถึง ปอนด์ก็ขึ้นไปนั่งดูทีวีรอบนห้อง
ซักครึ่งชั่วโมงไอ้โซ่ก็มาถึง พร้อมของกินมากมาย
"ซื้ออะไรมาเยอะแยะนัก" ผมถามมัน
"ก็มึงบอกจะมาคนมาขอกินด้วย"
"กูกลับดีกว่หว่ะท็อป กูไม่เคยขอใครกิน"
"หยุด นั่งลง" ผมเบรก
"มึงก็เหมือนกัน ถ้าไม่เต็มใจ ก็กลับไปซะไป" ผมหันไปด่าไอ้โซ่
เงียบกันหมดทั้งสองตัว
ที่ผมตัดสินใจให้มันมากินด้วยกัน เพราะอยากจะให้มันเจอกันบ่อยขึ้น
อยากให้มันหมางใจกันน้อยลง อย่างน้อยก็ให้เหมือนตอนก่อนเกิดเรื่อง
เพราะผมตัดสินใจแล้วว่าผมจะเป็นเพื่อนกันทั้งหมด
บนโต๊ะกินข้าวเปนไปด้วยความเงียบ
ผมนั่งหัวโต๊ะ ไอ้โซ่ไอ้ปอนด์นั่งตรงข้ามกัน
แต่ก้มหน้าก้มตากิน ไม่มองกันเลย
"ซื้อมาจากไหนเนี่ย" ผมเปิดประเด็น
"แวะคาร์ฟูซื้อมา" ไอ้โซ่ตอบห้วนๆ
"อืมม อร่อยดี" ผมว่า
"อร่อยก็กินเยอะๆ" โซ่หันมายิ้มให้ แล้วก็ตักหมูทอดให้ผม
"อืมๆ...นี่ก็อร่อยนะ...อะปอนด์" แล้วผมก็ตักผัดผักให้ปอนด์...ไอ้โซ่มองตาขวาง
"...." แล้วก็นั่งกินกันเงียบๆต่อไป
"อะ..." ไอ้โซ่ตักผัดผักให้ ไอ้ปอนตักผัดปลาหมึกให้...อืมมม สมัคคีกันจริง
"อืมมม ขอบใจ เด๋วกูตักเองดีกว่านะ"
"...." เงียบต่อ...แล้วก็เงียบกันจนกินข้าวเสร็จนั่นหละ
................................................................
-
:z3: :z3: :z3:
-
:z3: :z3: :z3:
-
ดีแล้วหล่ะที่พี่ท็อปคิดจะจบทุกอย่างลง ด้วยการทำให้ต่างคนต่างไม่หมางใจจะได้เป็นเพื่อนที่ดีต่อกันตลอดไป หวังว่าทุกอย่างจะเป็นไปได้ด้วยดีนะครับ o13
-
ด้วยคน :z3: :z3: :z3:
-
อ่านตอนของปอนด์ก้อเชียร์ปอนด์
อ่านตอนของโซ่ก้อเชียร์โซ่
อนาถตัวเอง :z3:
-
^^"
-
แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน
เท่าเทียมกันไปก่อน
ยังมีเวลาตัดสินใจอีกนานนนนนนนนน :z2:
แต่แอบเชียร์โซ่นะ......ถ้าทำตัวดีตลอดไป :z1:
-
ขอให้เหมือนเดิมไม่ต้องโกรธกัน สิทธิเท่ากัน ชอบๆ :laugh:
-
ทำไม1ถึงรู้สึกว่ามันดูอึดอัดกว่าเดิมละพี่ท๊อป :z3: :z3:
เหมือนพี่ท๊อปจะเคลียร์กะพี่ปอด์นแล้ว แต่1ก็ยังรู้สึกว่ามันค้างๆคาๆ - -"
แต่ที่แน่1เชียร์พี่โซค่า :z2:
-
เย้มาแล้ว :mc4:
ตอนนี้เป็นการตัดสินใจที่ดูลงตัวดีนะ o3
-
:เฮ้อ:
-
ความสัมพันธ์แบบเพื่อน นี่แหละเป็นความสัมพันธืที่ยากจะตัดขาด
อยู่ที่ว่าท๊อปเองจะสั่งให้ตัวเองคิดแค่เพื่อนได้หรือเปล่า
-
เป็นแบบนี้ มันไม่น่าอึดอัดกว่าหรอครับพี่ท๊อป
แบบว่าต่างคนก็กลืนไม่เข้าคายไม่ออกกันทุกคน
พี่ท๊อปเป็นคนกลางเองจะลำบากใจที่สุดเลยนะครับ ถ้าพี่โซ่กับพี่ปอนด์ ไม่มีใครยอมถอยก่อน
บรรยากาศบนโต๊ะอาหารเนี่ย ท่าทางจะมาคุเต็มที่
เฮ้ออออ หนักใจแทนพี่ท๊อปจัง
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะครับ แล้วมาไวๆ นะครับ :L2:
-
:z6: ทำกับปอนด์แบบนี้ได้ไง
ขอโทษที่อินไปหน่อย :3123:
-
รออออออออออออออออ
-
:z3: :z3:
ขอด้วยคน
-
:z3: :z3: :z3:
แถม (หึหึ)
ก็ดีแล้วตอนนี้เรายังไม่พร้อม เราก็ขอเป็นอย่างงี้ไปก่อน เป็นใครก็ต้องเหนื่อยกับเรื่องแบบนี้
ยิ่งต้องแบกรับไว้ถึง 2 คน (รึป่าว) ก็ยิ่งหนักใจ :เฮ้อ:
-
สถานการณ์ น่าอึดอัดมาก :เฮ้อ:
เอาใจช่วยให้ผ่านช่วงนี้ไปได้ละกัน ทั้งสามคน :L2:
-
... ไม่รู้จะพูดอะไรแฮะ
-
:z10: :z10: :z10: :z10: :z10: ขอร่วมด้วยคน
ปล.สั้นได้ใจ o13
-
ถ้ารักกัน...แบบฉันแฟน...แมร่งวุ่นวาย
แล้วทำให้...กูและเมิง...เหนื่อยเหลือหลาย
มาเป็นเพื่อน...ยังงี้แหละ...จนวันตาย
เกลอสหาย...ใจสบาย...มันง่ายดี
มารักกัน...แบบฉันเพื่อน...ไร้เงื่อนไข
พูดอะไร...ทำอะไร...ได้เต็มที่
เมิงจะกิน...กูขี้แตก...แปลกไม่มี
เป็นเพื่อนซี้...มีแต่ฮา...บ้ากระจาย
:กอด1:ขอบคุณครับ ท็อป +1 ให้กับการตัดสินใจ...ไร้คู่ คริคริ
-
เหมือนเรื่องมันจะยุ่งกว่าเดิมนะครับเนี้ย
ตัดสินใจพลาดเป่าเนี้ย
การให้ความสำคัญเท่าๆกันไม่ใช่ใจคนอีก2คน
มันจะเท่ากันนี่นา
สงสัยทั้ง 2 เลยอะ
แงๆๆ
-
จะลงเอยยังไงน้า
-
:z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
ขอด้วยอีกคนดิ
-
:laugh: ในที่สุดก็ตามมาทันอีกเรื่องนึง
...
ขอหัวเราะให้สะใจก่อน... :laugh: :laugh: :laugh:
...
เพราะเรามาอ่านตอนนี้ก่อน แล้วค่อยตามไปอ่านตอนแรกล่ะมั้ง ...ถึงไม่ได้เชียร์โซ่มากมาย
อ่านแล้ว ...อย่างนึงที่คิด จนต้องหันไปบอกแฟนคือ: แก ...ชาตินี้ถ้ามีลูกเมื่อไหร่ ชั้นไม่ให้มันชื่อปอนด์เด็ดขาด ...นอกจากจะเป็นคนดี แล้วยังแห้วตลอด ...ฮ่วยยยยยยย
...
ตอนนี้ยังคงอึมครึมตามปกติ (ดีนะเนี่ยมาตามอ่านทีหลัง ขืนมารอแบบที่เพื่อน ๆ รอกัน ...จึ๋ยยยยย เครียด :sad4:)
...
อ่านแล้วก็ ...ลุ้นจน ...ไม่ลุ้นละ :laugh:
ยังไงพอ top เฉลยว่า คนข้างตัวเป็นใคร เราวานช่วยเล่าเรื่องปอนด์ให้ฟังหน่อยว่า เค้าเป็นไงมั่ง ? แค่นั้นแหละค้าบ
:กอด1: ...ขอให้มีความสุขกับคนข้างตัวคนปัจจุบันเด้อ
-
อึดอัดนะเนี่ย เฮ้อออ :เฮ้อ:
จะเชียร์ใครดีน้าาาาา
-
:เฮ้อ:
เฮ้ออออออออออออ
เหนื่อยใจแทนท็อปจังอ่ะ
เง้อออออออออออ
บางทีทำแบบที่ท็อปทำอยู่มันอาจจะดีแล้วจริง ๆ ก็ได้เนอะ
ไหนก็หลบไม่พ้นอยู่แล้ว
ทำให้มันเท่าเทียมกันซะ จบ ๆ เรื่องไป เนอะ :เฮ้อ:
-
ขอร่วม :z3: :z3: :z3: ด้วยคน
-
ท็อป ตัดสินใจแบบนี้ ก็ดีแล้วหล่ะ
ตอนนี้เลย (แอบ) คิดเล็กๆ ว่า
คนข้างกายปัจจุบัน น่าจะเป็น "โซ่"
ใช่ป่าวคับ ท็อป
:z1:
ล.ป. สงสัยคงต้องลงแดงแน่ ในช่วงนี้ เพราะท็อปบอกว่า ช่วงนี้ "งานเข้า" :seng2ped:
-
การที่ท๊อปตัดสินใจแบบนี้ ก็ดีเหมือนกัน ทำให้อย่างน้อง 2 คนนั้นถึงยังไม่ดีกัน
แต่ก็คงไม่ถึงกับไม่มองหน้ากันและยังได้ทำกิจกรรมร่วมกันในบางครั้ง ทั้ง ๆ ที่ไม่ค่อยอยากก็ตาม
เป็นกำลังใจให้เหมือนเดิมนะครับ น้องท๊อป +1 เป็นการเพิ่มแต้มให้ด้วย
-
+1 ให้คุณท็อปแล้วนะครับ...ไม่เป็นไรครับ ถ้างานยุ่งก็รอไว้มีเวลาว่างค่อยมาลงก็ได้ครับ รอได้เสมอ
.....................
บรรยากาศชวนอึดอัดดีแท้ :o8:
แต่ผมก็เชื่อว่าการตัดสินใจแบบนี้ก็น่าจะดีที่สุด (ณ ช่วงเวลานั้น)
แต่สุดท้าย...คุณท็อปก็ต้องเลือกใครสักคนอยู่ดี
รอลุ้นต่อไป...ให้กำลังใจนะครับ :กอด1:
(ปล. ยังไงก็เชียร์โซ่อยู่ดี :sad4:)
-
สั้นมากง่ะ
แต่ก็ขอบคุณนะค้าบบบที่เข้ามาต่อให้ :L2:
-
โอ๊ย โอ๊ย
ปวดใจ
-
:m15:ท็อปคิดดีแล้วหรือที่ทำแบบนี้ เพราะยิ่งนานไปคนที่เจ็บก็คือตัวท็อปเอง และก็ไม่ใช่แค่ตัวท็อปเองที่เจ็บ โซ่ ปอนด์เองก็ต่างเจ็บปวดไม่แพ้กัน แต่เห็นด้วยที่ท็อปจะทำให้โซ่และปอนด์กลับมาคุยกันดี ๆ เหมือนเดิม :m15:
-
:เฮ้อ: เหนื่อยอย่างที่ว่าจริง ๆๆ
-
เอาด้วย :z3: :z3: ท่าทางอีกนาน กว่าจะได้อ่านอีก แต่เราก็เข้าใจ top นะ ^^
รอฮับ :L2:
-
คุณท็อปมาต่อไวๆด้วยจ้า
เราอยากรู้อ่ะ สุดท้ายคนข้างตัวใกล้ใจคือโซ่รึป่าว อิอิ
(เชียร์โซ่อยู่นะ)
-
มาเชียร์โซ่ด้วยคน
-
แง้...รอมาหลายวัน แต่......สั้น! อ่ะ :z3: :z3: :z3:
-
อร้ายยยยย ค้าง คาคร่าาาาาา
:z3: :z3: :z3: ด้วยคน
-
:เฮ้อ:
-
เป็นแบบนี้ก็ดีเหมือนกันเนอะ..... เป็นกำลังใจให้นะครับ :3123:
-
นอนรอๆๆๆๆๆ
-
รอคอย เทอมาแสนนานนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
-
ทรมานนนนนนนนนน วิญญาณณณณณณณณณหนักหนาาาาาาาาาาาา
-
:m15: :m15: :z13: :z13: :z13: :m16: :m16: :m16: :angry2: :angry2: :angry2: :beat: :beat:
:call: :call: :call: :call: :call:
-
มาซะที ๆ ... :z3:
-
พี่โซ่อย่าหายไปนานสิคับ
เปงกำลังใจให้เสมอนะคับ
บะบาย :pig4:
-
ระทมอยู่ในวิญญา แก้วกานดา ฉันปองเธอผู้เดียวววววววววววววววววววววววววววว
-
รอต่อไป
-
พี่ท๊อปหายไปไหนคร้าบบบ
รีบมาต่อไวๆ นะคร้าบบบ
คนอ่านรอจนวิญญาณจะแตกซ่านตาม MJ กันหมดแล้วววว
:t3: :t3: :t3:
:z13:
-
:z3: :z3: :z3:
มาได้ไหมมมมมม
-
มารอท็อป โซ่ ปอนด์
-
รอ ร๊อ รอ
:z10:
-
จะตกไปหน้าสองละ
มาดันให้
รีบมาต่อไวๆนะคับ
-
ยิ่งกว่าทรมาน :monkeysad:
ท็อป อยู่หนายยยย
มาต่อเหอะ นะคร้าบบบ
-
นานหล่ะน๊า...มาซะที.. :z10:
-
:o8: :o8:
-
พี่ท็อปอ่าหายไปไหนเนี่ย
เดี๋ยวให้พี่โซ่จัดการ
:pig4:
-
ท็อป หายไปไหนนนนนนนนน
แฟนๆรออยู่ :call:
-
เฮ้อลำบากใจแทน :เฮ้อ:
จะคุยกันดีๆได้เร้อ 2 คนนี้
บทสรุปจะเป็นใครกันแน่นะ
หรือจะไม่ใช่ 2 คนนี้เลย เหอๆ
-
มาแล้วคร๊าบบบบบบ
ครึ่งตอนก่อนนะตัว
เด๋วพรุ่งนี้มาต่ออีกครึ่งให้ ยาวกว่านี้แน่นอน
หยุดยาว ได้กลับบ้านด้วยแหละ
แน่นอน ว่าตอนนี้อยู่ที่บ้านนอก สบายใจ
อาทิดที่ผ่านมางานเยอะเว่อ จะตายเอาผม :m15:
.................................................
ตอนที่ 23.1
สองอาทิตย์แล้ว ที่ความสัมพันธ์ของผม โซ่ และปอนด์ ดำเนินไปอย่างราบเรียบ
ไม่มีใครพิเศษกว่าใคร ไม่มีใครเป็นเจ้าของใคร...ผมพยายามทำทุกอย่างให้ยืนอยู่บนพื้นฐานของคำว่าเพื่อน
วันไหนใครอยากชวนผมไปไหน ถ้าผมสะดวกผมก็ไป ไม่ว่าจะโซ่หรือปอนด์
หรือบางที ผมก็ไปกันเลยสามคน
โซ่กับปอนด์เริ่มคุยกันบ้าง แต่ก็ไม่ได้สนิทใจนัก มีเถียงกันบ้างนิดหน่อย แต่ก็ไม่ได้ทะเลาะอะไรกัน
ผมคิดว่ามันคงงลงตัวแล้ว กับความสัมพันธ์แบบนี้
เราสามคนได้เรียนรู้กัน ได้ปรับตัวเข้าหากัน เร่องความสัมพันธ์ในอนาคตเป็นยังไง ก็ปล่อยให้เป็นเรื่องของเวลา
แต่แน่นอนว่า ความสบายใจไม่เคยอยู่กับผมได้นาน
เย็นวันหนึ่ง ผมนั่งดูทีวีอยู่ที่หอพักคนเดียว ไอ้สองคนมาให้รำคานลูกตา
"กริ๊งๆๆๆๆๆๆๆๆ" เบอร์ไม่คุ้น
"ฮาโหลคับ"
"พี่ท็อปรึป่าวครับ" ปลายสายส่งเสียงมาถาม
"ครับ เอ่อ นี่ใครเหรอ" ผมถามกลับไป
"ผม...ผมสนคับ" อึ้ง...เงียบไป 5 วินาที
"เอ่อ....มีอะไรรึป่าว" ผมถาม
"ผมขอคุยกับพี่สองคนได้มั้ยคับ"
"คุยนี่เลยก็ได้"
"คือ ถ้าไม่รบกวน พี่ออกมาเจอผมที่ xxx ได้มั้ยคับ"
"...." เงียบไปอีก 10 วิ...เอาไงดีวะกู
"มีเรื่องอะไรเหรอ"
"คือ...ผมอยากคุยเรื่องพี่โซ่ ได้ไหมครับ"
"น้อง พี่ว่าถ้าเป็นเรื่องนี้มันไม่เกี่ยวกับพี่แล้วนะ น้องจะมีปัญหาอะไรกับมัน มันไม่เกี่ยวอะไรกับพี่" เริ่มฉุนนิดๆ
"...." ไอ้สนเงียบไปซักพัก
"ผมขอเวลาแป๊บเดียวนะครับพี่ท็อป ไม่นานหรอก แล้วรับรองผมจะไม่รบกวนอะไรพี่อีกเลย"
".............โอเค...รออยู่นั่นแหละ เด๋วไปถึง"
แล้วผมก็ออกจากห้องเรียกแท๊กซี่ออกไปเจอมันที่นัดหมาย...เห็นไอ้เด็กสนนั่งรออยู่
ไอ้สนเห็นผมก็ยกมือไหว้ ผมรับไว้ แล้วนั่งลงตรงข้ามมัน
"มีอะไรก็ว่ามา" ผมพูดหน้านิ่งๆ
"คือ...คือเรื่องพี่โซ่อะคับ"
"อืม" ผมนั่งนิ่งๆ
"ผม ผมขอโทษพี่ด้วยนะครับ...ผมไม่ได้ต้องการให้เรื่องมันเป็นแบบนี้" จะสามเดือนแล้ว มึงพึ่งคิดจะมาขอโทษกูนี่นะ
"ช่างเถอะ เรียกมาเพื่อจะพูดแค่นี้เหรอ"
"ป่าวครับ แต่คือผมไม่สบายใจที่เป็นต้นเหตุของเรื่อง" รู้ตัวนี่หว่า
"แล้วไง"
"แต่ผม...ผมรักพี่โซ่ครับ" ฉุนขาด มึงจะมาบอกูทำไม
"ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ผมขอตัวนะ" อารมเสียหว่ะ ทำท่าจะลุก
"พี่ท็อปครับ อย่าเพิ่มครับ ฟังผมก่อนนะพี่"
"อะไรอีก"
"พี่โซ่เค้าไม่ได้รัก เค้ารักพี่ เค้าไม่เคยคิดเอาใครมาแทนพี่เลย" ไอ้สนรีบบอก
"...." ผมเงียบ
"กับเรื่องที่เกิดขึ้น ผมผิดเอง ผมปล่อยตัวปล่อยใจไป...ผมรู้สึกผิดทั้งกับพี่ ทั้งกับพี่โซ่"
"ผมเคยขอโทษพี่โซ่เรื่องนี้ แต่เค้าบอกว่าไม่เป็นไร เค้าเป็นคนผิดเอง...แต่จะให้เค้าคิดกับผมเกินกว่าน้อง เค้าทำไม่ได้" ประโยคหลังเสียงไอ้สนอ่อนลง
"ผมยอมรับ ว่าผมเคยคิดอยากให้พี่โซ่มาเป็นแฟนผม แต่ผมรู้ ว่าผมไม่มีวันทำให้เค้าเปลี่ยนใจได้"
"ทุกครั้งที่ผมพยายามทำดีกับเค้าแค่ไหน เค้าจะบอกผมว่า อย่าทำแบบนี้เลย เค้ารักพี่คนเดียว" เสียงไอ้สนเริ่มสั่น
"......" ไม่รู้จะพูดไรหว่ะ
"พี่โซ่ไม่เคยเปิดใจให้ผมเลย...ยิ่งช่วงหลังเหมือนพี่โซ่พยายามหลบผมตลอด โทรไปเค้าก็ไม่รับเลย"
"พี่เจอเค้าบ้างรึป่าวคับ พี่บอกให้เค้าคุยกับผมหน่อยได้ไหม" ไอ้สนขอร้อง
"เอ่อ...ถ้าเจอจะบอกให้แล้วกัน อย่าคิดมากนะ มันคงไม่ค่อยว่าง" ผมปลอบใจมัน รู้สึกสงสาร...จะให้ตอบว่าไอ้โซ่มาหาผมเกือบทุกวันก็ใช่ที่
"ขอบคุณนะครับ พี่บอกเค้าทีนะ ผมจะรอนะครับ" ไอ้สนยิ้มดีใจ
"คือถ้าไม่มีอะไรแล้ว พี่กลับก่อนนะ" ผมขอตัว
"ครับๆ ขอบคุณมากนะครับพี่ท็อป ขอบคุณนะครับ"
ผมเดินออกมา พร้อมกับคำถามในใจ ว่าทำไมผมจะต้องสนใจด้วย
ไอ้สนใจเปนยังไงไม่เห็นจะเกี่ยวอะไรกับผม จริงๆแล้วผมควรจะสมน้ำหน้ารึป่าว
แล้วทำไมผมถึงต้องรู้สึกสงสารมัน ทำไมผมถึงกลับรู้สึกผิดซะเอง
รู้สึกผิดที่ไอ้โซ่เอาเวลามาให้ผม มาคอยตามใจผม ในขณะที่ไอ้สนต้องรอคอย
ผมควรจะทำยังไงดี...
...........................................................
-
:z13: :z13: :z13: :z13:
จิ้มๆๆๆๆ
สู้ๆๆนะท็อป
-
o22
-
อ่านแล้วปวดใจจจจจจจจจจจจจจจจ :z3:
-
เจ็บจี๊ดดดดด :sad4:
-
ก็ไม่ทำไงครับ ในเมื่อคนของเราอยู่ในมือของเรา จะปล่อยไปใย
คนที่จะเข้ามา ถ้าคิดว่าดีพอและมีปัญญาพอ ก็หาทางเอาเอง
เราไม่เกี่ยว เรามีหน้าที่อย่างเดียวครับ ทำให้รัก ทำให้หลง และ เล่นตัว ฮี่ ฮี่ :m20: :laugh: :monkeysad:
:mc4: :a5:
-
น้องท็อป อย่าทำตัวเป็นนายเอกในนิยาย ที่ยอมเสียสละนะ
ไม่ได้เชียร์ให้เลือกโซ่ ยังเป็นกองเชียร์น้องปอนด์เหมือนเดิม แต่ไม่อยากให้เห็นใจคนอย่างสน ถือว่าด้านมากที่ทำยังงี้
-
:เฮ้อ: นาทีนี้จะพูดอะไรก็สายไปสำหรับความรู้สึกที่เสียไปแล้ว :เฮ้อ:
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
ปล่อยไปค่ะ ธุระไม่ใช่ ยิ่งที่โซ่หลบหน้า ไม่ยอมรับโทรฯ ก็แสดงว่าเค้าไม่อยากยุ่งด้วยแล้ว เจ้าน้องสนนี่ก็ช่างกระไรเลย หาตัวช่วยชัด ๆ แสดงว่าที่เพิ่งมาขอโทษเมื่อสามเดือนผ่านไปนี่ ไม่ได้อยากขอโทษอะไรหรอก จริง ๆ ก็แค่อยากใช้น้องท็อปเป็นคนกลางในการติดต่อนายโซ่นั่นเอง อย่างนี้ไม่น่าช่วยจริง ๆ :a14:
-
จะกลับมาทำไม นายสน
คนเขากำลังจะรีเทิรน
ขอบคุรพี่ท็อปคับบบบบ :pig4:
-
:เฮ้อ: นาทีนี้จะพูดอะไรก็สายไปสำหรับความรู้สึกที่เสียไปแล้ว :เฮ้อ:
เห็นด้วยกับคุณทิพอย่างแรงค่ะ
แต่สำหรับน้องโซ่อยากบอกว่าถ้า ใจรัก นั้นมั่นคงพอต่อให้สถานการณ์พาไป
ขนาดไหนก็ไม่มีทางหวั่นไหวอย่างเด็ดขาด เพราะรู้จักคนที่ทำได้และทนได้มาแล้ว
ส่งกำลังใจให้น้องท็อปนะคะ :กอด1: ขอให้น้องมีความสุขในทุก ๆ วันค่ะ
-
เด็กสนนี่น่า :z6:จริงๆ
โซ่เค้าไม่อยากติดต่อด้วยแล้วก็ตื้ออยู่ได้
แล้วมาบอกท็อป จะให้ท็อปช่วย ให้ท็อปเห็นใจหรอ
ตัวเองทำให้เค้าเลิกกันแล้วยังจะมาให้ท็อปช่วยพูดกับโซ่อีก
ท็อปไม่ต้องรู้สึกผิดรู้สึกอะไรเลย
ปล่อยมันไว้อย่างนั้นแหละ
รออีกครึ่งตอนที่เหลือนะคะ
:กอด1:
-
โถ....
ตั้งนานก็เพิ่งมาบอกนะน้อง เค้าแทบจะบ้าตายกันทั้งสามคนแล้วเนี่ยยยยยยยยย
แล้วท๊อปอ่ะ จำทำไงต่อไปอ่า....
-
จะเปงงัยต่อหละเนี่ย
-
ปล่อยไว้ตั้ง 3 เดือนเพิ่งจะมาแก้ตัว -*- ดีมากน้องสน
-
ปล่อยไปค่ะ ธุระไม่ใช่ ยิ่งที่โซ่หลบหน้า ไม่ยอมรับโทรฯ ก็แสดงว่าเค้าไม่อยากยุ่งด้วยแล้ว เจ้าน้องสนนี่ก็ช่างกระไรเลย หาตัวช่วยชัด ๆ แสดงว่าที่เพิ่งมาขอโทษเมื่อสามเดือนผ่านไปนี่ ไม่ได้อยากขอโทษอะไรหรอก จริง ๆ ก็แค่อยากใช้น้องท็อปเป็นคนกลางในการติดต่อนายโซ่นั่นเอง อย่างนี้ไม่น่าช่วยจริง ๆ :a14:
เห็นด้วยในทุกกรณีเลยครับ คุณ mist เมนต์ได้ตรงใจผมมากมาย o13
เข้มแข็งไว้นะครับพี่ท๊อป อย่าไปยอมใจอ่อนช่วยไอ้สนมันนะ :serius2:
-
^^
-
:เฮ้อ: นาทีนี้จะพูดอะไรก็สายไปสำหรับความรู้สึกที่เสียไปแล้ว :เฮ้อ:
^
คุณทิพ ใช้คำพูดสั้น ตรง แต่ความหมายชัดเจน เหมือนความรู้สึกของผมหลังจากอ่านตอนนี้เสร็จ +1 ขอบคุณน่ะครับ
ยอมรับเลยนะครับว่า อ่านเรื่องของท็อปแต่ละตอนเนี่ยะ เสร็จแล้วอารมณ์มันจะหลากไหลมาเยอะมาก ว้าวุ่น งงงวย
มันเหมือนกับทะเลบ้า ทั้งซาดซัด ถาโถม คลุ้มคลั่ง ปั่นป่วน จนยากจะพูดออกมา ความรู้สึกมันเยอะเกินใช้คำพูดอ่ะ
ชอบนะครับ คำพูดแบบ "หนึ่งถ้อยคำ แทนล้านความรู้สึก" คารวะ ๆๆๆๆๆ o13
อ้อ....ท็อปครับ เด๋วจะรออ่านครึ่งหลังที่เหลือนะครับ แล้วถ้ากินใจ เขมือบความรู้สึกของผมอีก จะเขียนกลอนให้นะครับ
:กอด1: รักท็อปมากมาย +1 ให้ยังน้อยไปซะด้วยซ้ำ
:seng2ped: ถึงตอนนี้ก็ยังทำใจให้กับโซ่ได้ไม่เต็มร้อยซักที โซ่เอ๊ยยยยย....ความรู้สึกมันบางเบาเต็มที
ป้อล่อ.....แทงข้างหลัง ทะลุถึงหัวใจ :sad11:
-
:L2:ทุกอย่างขึ้นอยู่กับท๊อปเป็นคนตัดสินใจ แต่ให้ใช้หัวใจตัดสินนะอย่าใช้สมอง ถามหัวใจเราว่าหัวใจเราต้องการอะไร :L2:
-
มาต่อแระ ดีใจจัง
รอวันพรุ่งนี้ อีกตอนยาวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
หุหุ
:mc4:
-
...........................อย่าหายไปนานนะครับ....................
-
เฮ้อออออออออ
สนนี่ก็แปลกเนอะ
ผ่านมาตั้งนานเพิ่งจะมาอยากคุย
จริงๆ คงไม่ได้อยากจะคุยกะท็อปหรอกมั้ง
อยากจะถามข่าวโซ่มากกว่ารึเปล่าเนอะ :เฮ้อ:
-
พี่ท็อปอย่าสงสาร
เราต้องใจแข็งไว้
-
เริ่มรู้อะไรบ้างแล้วนะเนี่ย
ว่าแต่ทำไมโซ่ไม่ยอมบอกเองนะ
แล้วก็ทำไมเพิ่งจะโผล่มาตอนนี้เนี่ย
งงๆๆๆ
ติดตามต่อไปปปป :laugh:
-
เช้าแล้วคับ
^^
-
จี๊ดดดด
-
ผ่านไปตั้งนาน ทำไมเพิ่งมาขอโทษ
สนต้องการอะไรจากท็อป ต้องการให้ท็อปสงสาร ต้องการให้ท็อปยกโซ่ให้งั้นเหรอ
เรื่องของใจ ใครจะสั่งใครได้ เหอๆ
จริงของโซ่ ที่ว่า สนไม่ได้ผิดหรอก เพราะถ้าจะผิด ก็คงเป็นโซ่แหละ
เพราะ ตบมือข้างเดียว ยังไงมันก็ไม่ดัง
แต่ตอนนี้ โซ่ก็คงสำนึกแล้ว คนเราทำผิดพลาดกันได้นี่
ขึ้นกับท็อป ยังรักและยอมอภัยให้โซ่มั๊ย แค่นั้นเอง
ความรัก มันเป็นเรื่องของคนสองคน นี่นา
เป็นกำลังใจให้ทั้งโซ่และท็อป :L2:
-
:z3:
-
ไม่อยากให้จบเศร้า
-
:angry2:ท๊อปอ่ะพอใครมาร้องไห้ต่อหน้าก็ใจอ่อนอย่างนี้ทุกที มันเป้นเรื่องของเขา2คนเราไม่เกี่ยวนิจะคิดไปทำไม ตอนเขาทำกะเราเขายังไม่เห็นสนเราเลย
ไอสนนี่มันน่า :z6: :z6: :beat: :beat: :z3: :z3:
-
พี่็ท็อปจะมาไหมคับวันนี้อ่าคับ
:pig4:
-
ไหนพี่ท็อปสัญญาว่าวันนี้จะมาต่อไง :m15:
-
ล่วงเข้าวันที่สองแล้ว
ยังไม่เห็นวี่แวว"ท็อป"เลย (ผิดสัญญา T-T)
แล้ววันนี้คงไม่เข้ามาอีกแหงม เพราะคงไปทำบุญที่ไหนสักแห่ง
ม่ะเปงราย ไงก็คงต้องร้องเพลง "รอ" ต่อไป
:call:
-
:กอด1: :กอด1:
:pig4:
-
ผิดสัญญา!! :o11:
-
มารอ....ดูผลกรรม
การดิ้นรน....เฮือกสุดท้าย ของสน
:กอด1: ท็อป มีความสุขนะครับ :L1:
-
โฮะๆๆๆๆ ให้โซ่กลับไปหาสนเลย ดูสิว่าโซ่จะหนักแน่นพอหรือเปล่า
เชียร์ปอนด์อยู่ดี :impress2:
-
+1 ให้คุณท็อปแล้วนะครับ...
สนนี่มันน่านัก :m16:...คุณท็อปอย่าใจอ่อนไปหลงกลมันเลยเชียว
รออ่านต่อนะครับ สู้ๆ ครับ
-
มายังอ่ะ
รออยู่น้า :z3:
-
บางเบา...เบาบาง...ลางเลือน
เชือดเชือน...เตือนจิต...คิดหมาย
คลอนแคลน...ง่อนแง่น...กลับกลาย
ฝันร้าย...คล้ายตื่น...คืนเดิม
:กอด1: คิดถึงนะ ท็อป
:L2: รีบทำคะแนนเร็วๆดิ โซ่ --- นึกถึงภาคแรกจังเลย :impress2:
-
กรี๊ซซซซซ ไอ้สน :beat: :beat: :beat: :beat: มันน่านัก
อย่ายอมเด็ดขาดดดดด (อิน เกินน่ะเห่อๆ)
รอตอนต่อไปครับ
-
กำลังจะไปได้ด้วยดีแท้ๆ
สนจะโผล่มาทำม้ายยยยยยยย :z3:
พี่ท๊อปอย่าคิดจะยกพี่โซ่ให้สนเชียวน้า
เชียร์พี่โซ่ๆๆๆๆ :amen:
-
:กอด1: คิดถึงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ พี่ท๊อป
:z10: ลุ้นตัวโก่ง
-
ป่วยเหรอปล่าวอ่ะ ท็อป
หายไปเฉยๆ แบบนี้ เป็นห่วงนะ
วู้ววววววววว.....ถ้าไม่ได้เป็นอะไร ส่งเสียงมาหน่อยดิ๊ ท็อป
-
อ่านทันแล้ว ช่างบีบเค้นหัวใจเหลือเกิน แต่ก้อเนอะคนเรารักกันมันตัดกันไม่ขาดหรอก คนที่ดีพร้อมอาจจะไม่ใช่คนที่เรารักก้อได้
โซ่กับท็อปอ่ะคงเป็นทั้งรักและก้อทั้งผูกพัน เราน่ะเชียร์ทั้งโซ่ทั้งปอนด์เลยล่ะ ส่วนสนน่ะควรจะมีความยับยั้งชั่งใจบ้างน่ะ การที่เข้ามาแบบนี้ถึงแม้ตัวเองจะบอกว่าไม่ได้เข้ามาแย่ง แต่การกระทำของสนน่ะมันทำให้เกิดปัญหาขึ้นนะ คนดีๆน่ะเข้าไม่มาวุ่นวายกับคนมีเจ้าของแล้วหรอก
-
แวะเข้ามาดันฮับ
อะฮึบๆๆๆ :z10:
-
ยังไม่มาอีกอ่ะ
หายไปนานนนนนน เลยนะ นายท็อป
รีบๆ กลับมาเล่าต่อ อย่างว่อง
มิเช่นนั้น.....
.
.
.
.
.
.
ผู้อ่านแถวนี้ คงลงแดงตาย
:sad2: :dont2: :o7:
:m5:
-
อ่านถึงตอนนี้ ก็รู้ได้ถึงความรู้สึกของน้องท๊อป
มารอลุ้นกันต่อดีกว่าว่า น้องท๊อปจะทำยังไงต่อกับเรื่องนี้
เป็นกำลังใจให้เสมอนะครับ +1 ให้ด้วย
-
รอท็อปมาเล่าต่อนะคะ
น้องสนเนี่ยะ ยังไม่รู้สึกตัวอีกเหรอ พึ่งจะมาขอโทษเพื่อ..
แล้วยังจะให้ท็อปตามโซ่ให้อีก ตลกแระ
ท็อปอย่าใจอ่อนนะ อย่าลืมว่าเราเจ็บเพราะใคร
จริงอยู่ว่าตบมือข้างเดียวไม่ดัง แต่ถ้ามีคนใดคนหนึ่งคิดหรือมีความยับยั้งชั่งใจก่อนที่จะทำ
หรือมีความหนักแน่น มันก็คงไม่เกิดปัญหาขึ้นมาแน่นอน
ดังนั้นให้เค้าแก้ปัญหาเอง ไม่ต้องช่วยอะไรทั้งนั้น...(เราใจร้ายไปป่าวเนี่ย อินจัด)
เป็นกำลังใจให้นะคะ :L1:
-
ทำไมหายไปนานจังเลย
ไม่สบายรึป่าวหรือว่ามัวแต่ทำอะไรกันอยู่ :pighaun:
มาต่อเร็วๆนะคะ
คิดถึงๆ
:กอด1:
-
:z2: :z2: :z2:
บางครั้ง บางเวลา บางช่วงของชีวิต...
มักจะมีเหตุการณ์บางอย่างที่ทำให้เราต้องนึกย้อนกลับไปมองว่า
ที่เราคิด เราทำ เราพูด ออกไปมันถูกแล้วหรือ
ถ้ามันผิดละ เราแก้ไขได้ไหม...
คำตอบ คือ ...ไม่... แต่ อย่างน้อยเราก็รู้แล้วว่าเราผิด
ทุกสิ่งต้องมีการเริ่มต้น แม้ว่าบางครั้งเรื่องราวจะผิดเพี้ยนไปแล้ว
การเริ่มต้นใหม่ ลองใหม่ อาจเป็นทางออกที่ดี ถึงมันจะไม่ใช่คำตอบที่ถูกที่สุดก็ตาม...
แล้วจะรออ่านต่อไป
นิว
-
วันนี้จะมาต่อมั๊ยอ่ะ ท็อป
ยังรออ่านอยู่เหมือนเดิมน๊าาาาาาา
:กอด1: kiss ท็อป
:กอด1: miss โซ่
:กอด1: hugs ปอนด์
-
คิดถึงท็อป
เป็นห่วง หายไปนาน ไม่สบายหรือเปล่า
คนข้างกายดูแลดีไหมเนี้ย
รีบมาต่อไวๆด้วย
คนรอใจจะขาดแล้ว
ปล เชียร์ ปอนด์
-
มา รอครับ :t3:
-
:z3:
:serius2:
:sad4:
:dont2:
:o7:
o9
ลงแดงแล้วน้า
-
เป็นผม คิดหนัก ตายเรยย
ไงผมก็เป็นกำลังใจให้พี่ท๊อปค้าบ
อิอิ
ปล. รออยู่น้าค้าบบบ อิอิ
-
ท็อป หายไปไหน
ส่งข่าวบ้างจิ หรืองานยุ่ง
-
ชักออกจะแนวเป็นห่วงท็อปแล้วดิ
ไม่ต่อก็ไม่เป็นไร ท็อป
แต่เข้ามาส่งเสียงหน่อยดิ
เล่นเงียบหายไปเฉยๆ แบบนี้ ไม่ดีนา :m13:
-
คิดถึงพี่ท๊อปด้วยคร้าบบบ
พี่ท๊อปหายไปนานแล้วน๊า
ถ้าสบายดีอยู่ก็ส่งเสียงบ้างสิคร้าบบบ
หรือถ้าไม่สบายก็ขอให้หายเป็นปกติไวๆ นะคร้าบบบ
แต่ตอนนี้ ชาวเล้ามีอาการงี้กันหมดแล้วอ่ะคร้าบบบ ... o9 o9 o9 o9 o9
มาไวๆ นะคร้าบพี่ท๊อป o14
-
พี่ท็อปหายไปไหนอ่าคับ
คิดเถิงงงงงงงงงงงงงงงงงง
-
ยังรอด้วยความหวัง :undecided:
-
พี่ท็อปหายไปไหน เป็นห่วงนะครับ ไม่มาโพสต์ แวะมาทักทายกันสักนิดก็ยังดี
-
จะตกไปหน้า2แล้ววววว :serius2:
พี่ท๊อปหายไปเงียบๆแบบนี้ไม่สบายอะเป่าค่ะ
คิดถึงพี่ท๊อปค่า :กอด1:
-
เข้ามาช่วยดัน
ทำไมคราวนี้หายไปนานจังเลย
เป็นห่วงจัง ส่งข่าวบ้างนะจ้ะน้องท็อป
:กอด1:
-
ท็อปจ๋า
รายงานตัวด่วนนนนนนนนนนนน
:sad12:
-
หายไปนานเลยเป็นยังไงกันบ้าง
สบายดีมั้ย....รักษาสุขภาพด้วยนะ :bye2:
-
:really2:
มานั่งรอจ้า
-
เข้ามารอ
:z13:
-
ท็อป เงียบหายไปเลย
มาส่งข่าวด้วยจ้า
เป็นห่วงนะจ๊ะ
:L1:
-
คิดถึง คิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึง :z3: :z3:
-
:z3: :z3: :z3:
พี่ท็อปอย่าหายไปอย่างนี้สิพี่
กลับมาต่อไวไวเลยคับ
คิดเถิงนะัคับ
บะบาย :pig4:
-
รออออออออออออออออออออออออออออออออ
จะรอต่อปายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย :z3:
-
:t3: มารอครับ
-
:o12:
-
:เฮ้อ:
หาย?
คิดถึง กลับมาไวๆ
-
คิดถึงเหลือเกิน
มาทำให้รัก...แล้วหายเงียบไป
:o12:
:กอด1: ท็อป...โซ่...ปอนด์ :กอด1:
-
ท็อปอย่าหายไปอยากนี้จิ เพื่อนๆในเล้าคิดถึงน้า :กอด1:
-
พี่ท๊อปคร้าบบบ อย่าหายไปนานอย่างนี้สิ
กลัวเรื่องจะสาบสูญเหมือนภาคก่อนนู้นนนนนอ่ะคร้าบ
คนในเล้าจะแจ้งความคนหายกันอยู่แล้ววว :laugh:
:o12: :o12: :o12:
มาไวๆ นะคร้าบบ :L2:
-
:z3:
:m31:
:serius2:
:call:
o9
หายไปนานจังอ่ะ รีบๆ กลับมานะ
-
:o12: :o12:
-
:call: โอม...จงมา จงมา
หายไปนานแล้วน้า :z3:
-
เข้ามาช่วยกันดัน
ไม่ใจอ่อนให้รู้กันไป
ท็อปคร้าบบบบบบ มาได้แล้ว
คิดถึงนะ
:กอด1:
-
:monkeysad: สงสารตัวเองก่อนเถอะพี่ท๊อป :z3:
อีเด็กสนนั่นปล่อยมันไป
-
คิดถึงงงงงงงงงงงงงง
เข้ามาอ่านแต่มะได้เม้น
T^T
รีบๆมาต่อนะครับ
ดูแลสุขภาพด้วยน๊ะ
-
พึ่งได้เข้ามาอ่าน
สนุกมากเลยอะ
ชอบ ๆๆ
เชียร์โซ่
รีบมาต่อเร็วๆๆนะ
:really2: :really2:
-
:z3: :z3: :z3:
หายไปไหนอ่ะ
เป็นไงบ้าง ส่งข่าวหน่อยนะ
เป็นห่วง กลัวจะเป็นเหมือนคราวที่แล้วอ่ะ
-
:เฮ้อ: หายไปไหนครับ
-
พี่ท็อปกลับมาต่อได้แย้วว
:L1: :L1:
-
o9
:serius2:
:call:
-
จะได้อ่านต่ออีกมั้ยเนี่ยะ
:m17:
ท็อปครับ
-
พี่ท็อปหายไปไหนครับ ตอนนี้อาการเป็นงี้แล้ว--> :really2:
มาต่อเร็วๆนะครับ
-
:m15: :m15: :m15:
พี่ท็อปหายไปไหนครับ
-
บอกเล่าเก้าสิบ กันหน่อยดิ ท็อป
:call:
-
:call: :call: :call: ดอม จงมาต่อ จงมาต่อ จงมาต่อ
-
:dont2:
o9
:m5:
:call:
-
และแล้วพี่ทอปก้อยังไม่กลับมา o22 o22
-
ว้า ๆ ๆ ๆ เกือบเดือนแระอ่ะ ยังไม่มาเลยอ่ะ
-
พี่ท๊อบหายไปไหนอีกแล้วนะ :m15:
-
ต้องรออีกนานแค่ไหนกันน้า
-
คิดถึงพี่ท๊อปจังค่ะ หายไปไหนหว่า
ถ้าว่างก็ช่วยแวะเข้ามาทักทายกันนิดนะคร้าบ
เป็นห่วง+คิดถึงมากกกกก :กอด1:
-
พี่ท๊อปโดนไอ้พี่โซ่จับได้ว่าเขียนเรื่องนี้รึป่าวคร้าบ แล้วไอ้พี่โซ่มันไม่ชอบใจ เลยกักขังหน่วงเหนี่ยวพี่ท๊อปไม่ให้มาลงเรื่องต่อ :angry2:
ชาวเล้าเป็นหาวงพี่ท๊อปนะคร้าบ ส่งข่าวคราวมาบ้างก็ยังดีเน้อออ :z3:
แล้วมาไวๆ นะคร้าบ :L2:
-
รอรอรอรอรอรอรอรออรอรอรอรอรอรอรอรอรอ
ติดตามมาตั้งนานละ กว่าจะอ่านทัน
ผมหามาตั้งนานละ อิอิ
-
:monkeysad: คิดถึงอีกแล้ว หายไปหนายน้อ
-
เป็นห่วงมากนะครับ ท็อป
เข้ามาบอกกันหน่อยเหอะ ก็ยังดี
ช่วงนี้ยิ่งมีไอ่โรคบ้าๆ ระบาดอยู่ด้วย
เป็นห่วงท็อป จริงๆนะ
:L1:
-
พี่ท็อปแอบหนีไปเที่ยวไหนอ่าคับ
กลับมาต่อเหอะคับ
เป้นกำลังรอกันต่อไปนะคับ
บะบาย :pig4:
-
คิดถึงท็อปมาก
มาต่อเร็วๆนะคับ
-
ส่งเสียงหน่อยคับ...ท็อป
คนแถวนี้เขาเป็นห่วง
อีกอย่าง...
อาการลงแดงเริ่มระบาดแล้วด้วย
:serius2:
-
สบายดีหรือเปล่า ข่าวคราวไม่เคยรู้ :t3:
-
พี่ๆหายไปไหนน๊า :เฮ้อ:
-
หายไปนานมากๆแล้วอ่ะ
เป็นห่วงจริงๆนะ
:กอด1:
-
ไม่มีไรใช่ไหมท๊อป
แค่งานยุ่งใช่ป่าว
:เฮ้อ:
บอกกันนิดให้อุ่นใจบ้างนะ
ทุกคนคิดถึง เป็นห่วงด้วย
-
...หายไปไหนหนอ???
-
หาย ไป เลย อ่ะ :call: :call: มาด่วน
-
ท็อปไปไหน
หายไปนานแย้ว
คิดถึงๆๆๆๆๆๆๆ
:z3:
-
แวะเวียนเข้ามาส่งความคิดถึงและความห่วงใย
พี่ท๊อปหายเงียบไปนานเลยอ่า:กอด1:
-
พี่ท็อปหายไปไหนเป็นเดือนแล้วน้า คิดถึงมากมาย มาต่อหน่อยนะครับ :call: :call: :call:
-
ยังรออยู่เน้อ :call: :call: :call:
-
ยังคงรออยุ่นะครับ
-
:m31:
เมื่อไรจะมาอ่ะ
จะลงแดงแร้ว
อีกอย่าง เป็นห่วงมากมาย
ไงก็ถ้า ความรู้สึก นี้สามารถส่งผ่านไปถึงท็อป
ช่วยเข้ามาแจ้งข่าวให้ทราบด้วย
ไม่มีตอนใหม่ ไม่เป็นไร
แค่อยากรู้ว่า สบายดี
-
เป็นห่วงมากเหมือนกัน
เพราะครั้งนู้นก็หายไปเหมือนครั้งนี้
ส่งข่าวมาบ้างก็ดีนะจ้ะ
:กอด1:
-
ยังไม่มา
^^
-
มายังอ่ะ
:serius2: :z3: :m31:
:call:
-
รอ.....ท็อป
รอ.....โซ่
รอ.....ปอนด์
อย่างคนสิ้นหวัง
:o12:
ส่งข่าวกันหน่อยเหอะ ท็อป ----- คิดถึง จนใจขาดไปหลายริ้วแล้ว กาซิก กาซิก :sad11:
-
หายไปเลย เค้าคิดถึงนะตะเอง แง่มๆๆๆๆ
รออยู่เจ้าค่ะ
-
หายไปไหนอะพี่
มีปัญหาอาไรลึเปล่าคิดถึงสุดๆ
-
ท็อปจ๋า ส่งเสียงหน่อย
คิดถึงจัง
:call:
-
:sad4:
:call:
ท็อป หายไปไหนแระ เป็นเดือนเรย
ตั้งแต่ก่อนเข้าพรรษา
:m31:
-
พี่ท็อปกลับมาเถอะคับ
:3123: :3123: :3123:
-
เกิดอะไรขึ้นกะนายทอปเนี่ยหายไปเลยน่าเป็นห่วงจัง :L3:
-
:sad11: :sad11:เข้ามารอด้วยใจหวัง
พี่ท๊อปจ๋า กลับมาซักที
-
วันที่ 9 เดือน 9 ปี 09
วันนี้วันดี ขอให้ท็อปมีความสุขมากๆนะ
กลับมาต่อไวๆด้วยเถอะ
แค่กลับมาส่งข่าวนิดนึงก็ยังดี
เป็นห่วงนะคะ
:กอด1:
-
พี่ท็อปหายไปไหนเนี้ยยยย
เราว่าเราหายไปนานแล้วนะ
พี่ท็อปนานกว่าอีก
คิดถึงมากกกกก
มาส่งเสียงมั่งน้าาา
-
Top,
where are you?
Please come back!
:call:
-
:3123:
ล่าสุดตั้งแต่เข้าพรรษา
นี่อีกไม่กี่วัน
ก็จะออกพรรษาล่ะ
รักกัน...ชอบกัน ก็เข้ามาส่งข่าวหน่อยนะ ท็อป
:L1: I miss you much,TopUp :L1:
-
ข่าวคราวเงียบหายไปสองสามปี...
พี่ท๊อปหายไปไหนหว่า
คิดถึงนะค่ะ :กอด1:
-
กลับมาเตอะ
:call:
-
อืมมม ท็อปอัพ หายไปนานสุดๆ เลยเจ้าค่ะ
คือแบบว่า กระทู้ที่โพสต์หลังสุดก็กระทู้นั้นเลย
ไหนบอกว่าพรุ่งนี้จะมาต่อไง เค้ารออยู่นะเจ้าคะ
จะติดต่อคนๆนี้ได้เยี่ยงไรหนอ....กลับมาเถอะเจ้าค่ะ
ส่งเสียงสักหน่อยให้ได้ชื่นใจ
คิดถึงเจ้าค่ะ คิดถึงมากๆ
-
:sad4: :sad4: :sad4:
:o12:
-
อ่านทันแล้ว งื้ดๆๆๆ
หมั่นไส้ไอ้สนจริงๆเลย หึหึ
ยังไม่เลิกตามตอแย :m16:
รอพี่ท๊อปมาลงนะครับ :call:
-
สงสัยเป็นช่วงงานเข้า :z10:
-
เงียบหายไป ตั้งแต่ก่อนเข้าพรรษา
จนตอนนี้ออกพรรษาแล้ว
ก็ยังไม่เห็นมาต่อเลยอ่ะ
:call:
-
ข่าวคราวเงียบหายไปสองสามปี
-
ขุดอีกครั้ง...
ด้วยความหวัง...
:call:
-
มาช่วยขุดอีกรี
เผื่อมีความหวัง
ท็อป ไปไหนนนนนนนน
กลับมาเถอะน้าาาาาาาา
:call:
-
สี่เดือนกว่าแล้วสินะ
:call:
-
มารอด้วยคนครับ
-
สงสัย ท็อปไม่กลับมาแระ
:seng2ped:
-
หายไปอีกคนนึงละ เฮ้ออออ
-
มาช่วยดัน เผื่อว่าคุณท็อปจะกลับมา...
-
:call:
-
ตามอ่านจนทัน
เลยมาร่วมขุด & ดันด้วยคน
มาต่อเร็วๆๆนะคร้าพี่ท็อป :L2:
-
พี่ค่าคิดถึงอ่ะมาต่อซักทีเห้อ
แล้วตกลงใครอ่ะแฟนคนปัจจุบันอ๊ากกกกกค้างงงงงงง
รอตอนต่อไปอยู่น๊า :กอด1:
-
Top! Please come back
:call:
-
ได้อ่านภาคแรกครับ
เมื่อรู้ว่ามาต่อ ดีใจครับ
ขออ่านก่อนและจะกลับมาคุยครับ
-
ฮึบบบบ....ดันต่อไป...
-
พึ่งอ่านจบครับ ยังสนุกและน่าสนใจเหมือนเดิมครับ
แต่ คุณทอปหายไปไหนครับ
คิดถึงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
-
คิดถึง ท็อป จัง
เกือบครึ่งปีแล้วสินะ ที่ห่างหายไปจากบอร์ด
ไงก็ สุขสันต์ปีใหม่ ย้อนหลังหล่ะกัน
-
มารอเช่นกันค่ะ
มีเหตุขัดข้องอันใด
ก็ขอให้หมดสิ้นไปในปีใหม่นี้นะคะ
:L2:
-
:call:
-
เฮ้อ....ขุดมาอีกแระ :เฮ้อ:
เราก็เข้ามาช่วยดันอีกตามเคย
-
มารอ รอคอยด้วยความอันเต็มปรี่
ขอให้พี่ท็อปกลับมาอัพอีกไว้นะครับ
-
:monkeysad:
เข้ามารอด้วยคน
พี่ท๊อปจะไม่มาจริง ๆ หรอ :monkeysad:
-
ฮาโหล....โหล..โหล ไปอยู่ที่ใหนเธอ
-
พี่คะ รีบเข้ามาต่อนะ เป็นกำลังใจให้คะ :L2:
-
รีบเข้ามาต่อนะคะ
เพิ่งมาอ่าน (จบภายใน 2 วัน 555+)
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
-
คุณท็อปค๊าฟ...
มาต่อเถอะคับ
เป็นกำลังใจให้น่ะคับ รีบ ๆ มาน่ะคับ จะลงแดงตายแล้วเนี่ย
-
อืม หายไปแบบ ไม่แวะเข้ามาเลยหงะ
แง่มๆ
แวะเข้ามา อย่่าลืมมาทักทายที่นี่บ้างนะเจ้าคะ
คิดถึงจะแย่ แง่มๆๆๆๆ
-
หายไปนานจัง คิดถึงงงงงงงงง
-
:m18:
-
คิดถึงงงงง
คิดถึงจริงๆ
กลับมาเร็วๆ นะ ทุกคนรอท๊อปอยู่
-
กลับมาเปิดบอร์ดนี้อีกครั้ง และได้เห็นว่ากระทู้นี้ยังคงมีอยู่ และยังมีคนที่รอคอย
รู้สึกผิดที่ละทิ้งไปเฉยๆ
ขอโทษเพื่อนๆ ทุกๆคนจริงๆครับ
จากนี้จะพยายามหาเวลามาอัพต่อให้จบจริงๆซักที
.....................................................
ตอนที่23.2
ผมเดินออกมา พร้อมกับคำถามในใจ ว่าทำไมผมจะต้องสนใจด้วย
ไอ้สนใจเปนยังไงไม่เห็นจะเกี่ยวอะไรกับผม จริงๆแล้วผมควรจะสมน้ำหน้ารึป่าว
แล้วทำไมผมถึงต้องรู้สึกสงสารมัน ทำไมผมถึงกลับรู้สึกผิดซะเอง
รู้สึกผิดที่ไอ้โซ่เอาเวลามาให้ผม มาคอยตามใจผม ในขณะที่ไอ้สนต้องรอคอย
ผมควรจะทำยังไงดี...
"ปอนด์ ทำอะไรอยู่" ผมตัดสินใจโทรหาปอนด์
"นั่งเล่นดอทเอคร๊าบบ คิดถึงกูเหรอ"
"ว่างมั้ยมีเรื่องจะปรึกษาหน่อย"
"เสียงเครียดจัง มีอะไรเหรอ" ปอนด์ถามด้วยน้ำเสียงห่วงใย
"กูไปเจอไอ้สนมา..." และผมก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้ไอ้ปอนด์ฟัง
"มึงว่ากูควรทำยังไงดี"
"มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับมึงไม่ใช่เหรอ เรื่องนี้จริงๆแล้วมันไม่เกี่ยวอะไรกับมึงเลยนะ" ไอ้ปอนด์บอกเสียงเนือยๆ
"ปัญหาทั้งหมดมึงไม่ได้เป็นคนก่อนะท็อป ไอ้โซ่กับไอ้สนจะเป็นยังไงมึงไม่ต้องไปช่วยมันคิดหรอก...ตอนมันแอบคบกัน มีใครมาปรึกษามึงบ้างมั้ย"
"..." อึ้งไปสามวิ
จิงของไอ้ปอนด์ เรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับผม มันเป็นปัญหาระหว่างสองคนนั่น
ฐานะของผมกับไอ้โซ่ตอนนี้ก็ยังไม่สามารถรบุได้แน่ชัด ผมไม่มีความจำเป็นอะไรที่จะต้องมาเดือดร้อนเลย
"มึงเข้าใจที่กูพูดใช่มั้ยท็อป" ไอ้ปอนด์ถามย้ำผม น้ำเสียงปอนด์นิ่งๆ ผมพอจะเดาได้ว่าปอนด์รู้สึกไม่ดีเท่าไหร่
"อืม ขอบคุณนะปอนด์... กุแค่สับสน กุยังงงที่อยู่ไอ้สนมันก็มาคุยกะกู"
"เรื่องความรัก มันบังคับกันไม่ได้หรอก ว่าจะให้ไปรัก หรือเลิกรักใคร" ประโยคสุดท้ายที่ไอ้ปอนด์พูดทิ้งไว้ ก่อนผมจะวางสาย
นั่นสินะ ผมไม่น่าเอาเรื่องนี้มาเล่าให้ปอนด์ฟังเลยจริงๆ
ผมลืมคิดไปว่า ปอนด์เองก็อยู่ในสถานะที่ไม่ได้ต่างกับไอ้สนเท่าไหร่
แต่ปอนด์อาจจะโชคดีกว่าตรงที่ผมยังเห็นมันเป็นเพื่อนอยู่เสมอ...แล้วตอนนี้ผมให้โอกาสมัน
แต่ตลอดเวลาก่อนหน้านี้ ความรู้สึกของไอ้ปอนด์คงไม่ได้ต่างกับไอ้สนเลย...ไม่แปลกที่ปอนด์จะโกรธ
ตอนนี้ปอนด์เริ่มมีความหวังกับผม ถึงยังไม่รู้ว่าอนาคตจะเป็นยังไง
แต่เรื่องของไอ้สน คงตอกย้ำความรู้สึกลึกๆของปอนด์อยู่ไม่ใช่น้อย
คืนนั้นผมปิดโทรศัพท์แล้วนอนคิดเรื่องไอ้โซ่กับไอ้สน
ผมตัดสินใจว่าผมจะไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้ ผมไม่มีสิทธิ์ไปบงการใคร
แต่ผมคงต้องบอกเรื่องนี้ให้ไอ้โซ่รับรู้ และให้มันรับผิดชอบกับการกระทำและปัญหาที่มันก่อขึ้นด้วยตัวเอง
.........................................................
เช้าวันต่อมา ทันทีที่เปิดโทรศัพท์
โซ่ 5สาย ปอนด์ 2สาย
ผมตัดสินใจโทรหาโซ่
"เมื่อคืนมึงปิดมือถือทำไม" ไม่ต้องมีการทักทายใด
"กูเหนื่อ อยากพักผ่อน"
"ไปทำอะไรมาถึงเหนื่อย ขนาดไม่อยากจะคุยโทรศัพท์กับกู" ไอ้โซ่สียงเข้ม
"เอาเหอะ กูไม่อยากจะเถียงกับมึง...กูโทรมาเนี่ย มีเรื่องจะคุยกับมึง" ผมเข้าเรื่อง
"เรื่องอะไร"
"มึงเจอสนบ้างรึป่าว"
"กุกับสนไม่มีอะไรแล้ว เรื่องนี้มันจบไปแล้ว" ไอ้โซ่บอกเสียงอ่อน
"แล้วเด็กมันจบกับมึงด้วยรึป่าว" ผมถาม
"ทำไมมึงพูดแบบนี้ ไอ้สนมันทำอะไร" ไอ้โซ่เสียงเข้ม
"ไม่มีอะไรหรอก และกุก้ไม่ได้เป็นอะไร กุสบายดี...จริงๆเรื่องนี้มันก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับกูหรอกนะ แต่กุว่ามึงควรรับผิดชอบกับการกระทำขอมึงมากกว่านี้"
"กุไม่แคร์หรอกนะ ว่ามึงกับไอ้สนจะเป็นยังไงกัน แต่กุไม่อยากเข้าไปยุ่งระหว่างเรื่องของมึงสองคน เพราะกุไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเรื่องนี้อีกแล้ว" ผมบอกโซ่ด้วยน้ำเสียงจริงจัง
"ไอ้สนมันบอกอะไรมึง...กุจบกับมันแล้วจริงๆ กุไม่เจอ ไม่คุยกับมันนานแล้วนะ"
"ไม่ต้องมาบอกกุหรอก กุบอกแล้วกุไม่ได้แคร์...มึงจะจบกับมัน หรือจะคบกับมัน ไม่ได้ส่งผลอะไรกับกู"
"..." ไอ้โซ่เงียบ
"กูมีเรื่องจะคุยแค่นี้แหละ หวังว่ามึงคงจัดการกับปัญหาของมึงเองได้" แล้วผมก็วางสาย
ผมทำถูกแล้วรึกป่าวนะ เมื่อคืนผมบอกว่าจะไม่ยุ่ง แต่ที่ผมคุยกับโซ่เมื่อกี๊มันเรียกว่ายุ่งไปแล้วรึป่าว
ช่างเถอะ...ผมถือว่าผมทำหน้าที่ของผมจบแล้ส ปัญหาเรื่องนี้ไม่ได้ตกอยู่ที่ผมอีกต่อไป
แต่ทำไมในใจผมมันเหมือนยังมีความกังวล...ผมตอบตัวเองไม่ได้จริงๆ
...............................................................
-
มาต่อให้อีกครับผม จะมีคนอ่านมั้ยน๊าาา
..........................................
ตอนที่ 24
วันนี้แกงค์ผมนัดไปเดินเล่นจตุจักร์กัน ผมกับปอนด์ยังคุยกันเหมือนปกติ ไม่มีใครพูดถึงเรื่องนี้อีก
"อีกไม่กี่วันเปิดเทอมแล้วเนี่ย จะรับน้องอีกแล้ว" ไอ้ปอนด์ชวนคุยตอนกินข้าว
"เออ เห็นว่าเด็กปี 1 แหล่มทั้งนั้นเลยนะเว่ย" ไอ้มดเริ่มทันที
"ไวจิงนะมึงเรื่องแบบนี้" ไอ้ปอนด์ว่า
"เอ๊า ไม่ไวได้ไง นั่นนะความหวังมันเลยนะมึง จะได้แฟนมาหนุงหนิงเหมือนคนอื่นเค้าบ้าง" ไอ้เต้แซว
"ไอสาดดด มึงนี่ไม่หวังเลยนะ ไม่หวังเลยยยยย"
"เฮ้ย พี่เต้เค้าปลงแล้ว" ผมแซวไอ้เต้
"เออ ปูนนี้แล้ว พวกมึงคิดเหรอว่าเด็กๆมันจะเหลียว" ไอ้ปอนด์เสริม
"อ้าว หน้าใหม่ๆนี่แหละ จะได้เริ่มจียเริ่มศึกษากันใหม่ไงวะ มึงนี่ไม่รู้อ่ะไร"
"เออจิง เพราะสองปีมานี่มีแห้วตลอดนี่นะ 555" ผมพูดเรื่องจิง
"แหมมมม ใครจะเหมือนมึงสองตัว สวีตตลอด แยกๆกันมั่งเหอะ เห็นใจเพื่อนบ้างบางที" ไอ้เต้มิวายเหน็บผมกะไอ้ปอนด์จนได้
"อย่าๆ อิจฉาดิสัด" ไอ้ปอนด์ด่า
สุดท้ายก็เถียงกันล้งๆเล้งๆ ไปเรื่อย
ไอ้เต้กับไอ้ปอนด์มันทำรับน้อง ปีนี้เห็นว่าสุดท้ายละ
แต่ปีสามก็ไม่ต้องทำอะไรมาก ส่วนผมกะไอ้มดไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่
ส่วนหนึ่งอาจจะเนื่องจากมหาลัยเราไม่ค่อยให้ความสำคัญกับรับน้องเท่าไหร่
แต่ไอ้ปอนด์กะไอ้เต้มันขากิจกรรม
เย็นวันนั้น หลังจากแยกย้ายกัน ผมกลับกะไอ้ปอนด์
"เหนื่อยรึป่าว ดูหนังกันมั้น" ไอ้ปอนด์ถามผม
"ก็ไม่เท่าไหร่ มึงอยากดูเหรอ"
"อืม ไม่ได้มีโอกาสดูหนักับมึงสองคนนานแล้วนะ"
"เอาสิ ดูก็ได้"
แล้วผมกับไอ้ปอนด์ก็เลือกหนัง Romantic conmady เรื่องหนึ่ง
แต่จำไม่ได้แล้วว่าไปดูเรื่องอะไรกัน สนุกทีเดียวแหละ
แรกเป็นช่วงฮา ก็ต่างคนต่างดูนี่แหละคับ
แต่พอมันมาถึงฉากซึ้งนี่ดิ ผมกำลังอินเลย แล้วจู่ๆผมก็รู้สึกอุ่นๆที่มือซ้าย
ปอนด์จับมือผมครับ
ครั้งแรกจริงๆ ดูหนังด้วยกันมาหลายครั้ง ทั้งดูกับเพื่อน หรือดูกันสองคน มันไม่เคยมีทีท่าว่าจะทำอะไรแบบนี้
แต่จู่ๆวันนี้ มันกลับมาจับมือผม ยอมรับคับ ว่าค่อนข้างตกใจเล็กน้อย...แต่ผมกลับไม่ดึงมือออกมา
เราสองคนนั่งดูหนังกันเงียบๆ สายตาเราสองคนจับจ้องกันอยู่บนจอหนัง
แต่มือของปอนด์กุมมือผมไว้กระชับแน่น
ไม่ต้องมีคำพูดใดๆ ผมสัมผัสได้ถึงความรู้สึกของปอนด์ที่ส่งผ่านเข้ามา
ความร้สึกดีๆ ความอบอุ่นใจ
ผมไม่รู้ว่าทำไมผมไม่ยอมดึงมือออกมา ทั้งที่เป็นคนที่บอกมาเสมอ ว่าเป็นแค่เพื่อน จะไม่มีอะไรพิเศษ
แต่เวลานี้ ผมกลับรู้สึกว่าไม่อยากที่จะปฏิเสธปอนด์
สิ่งที่ปอนด์ทำไม่ก็ไม่ใช่ที่รุ่มร่ามน่าเกลียด หรือมากเกินเลย
มันอาจจะแปลก สำหรับเพื่อนที่จับมือกันดูหนัง แต่สถานะของเราสองคนมันก็ไม่เชิงเพื่อนซะทีเดียว
ผมว่าปอนด์เองก็คงต้องใช้ความกล้าพอสมควร ที่จะเอื้อมมือมากุมมือผมไว้
เราสองคนต่างรู้กันในใจ โดยไม่มีคำพูดใดๆที่ต้องพูดออกมา
เราจับมือกันจนหนังจบ โรงหนังเปิดไฟ ปอนด์คลายมือออก
ผมมองหน้าปอนด์ ที่ตอนนี้กำลังยิ้มให้ผมบางๆ แววตามีความสุข
ผมหลบตาปอนด์ แล้วเดินออกจากโรงหนัง
ระหว่างนั่งรถกลับบ้านเราไม่ได้พูดอะไรกัน
แต่บรรยากาศในรถกลับไม่ได้เงียบเหงาเลย
เสียงเพลงจากวิทยุเบาๆ และเสียงผิวปากอย่างอารมณ์ดีของไอปอนด์
ผมได้แต่นั่งเงียบๆ และมองไปข้างทาง
ไม่ได้โกรธ แค่ไม่รู้ว่าจะพูดอะไร มันพูดไม่ออก ก็แค่นั้น
ถึงที่หอไอ้ปอนด์พูดขั้นมาก่อนผมจะลงจากรถ
"วันนี้กูมีความสุขมากเลยอ่ะ" ไอ้ปอนด์พูดในตาระยิบระยับ
"อืมม หนังสนุกดีนะ" ผมไม่รู้จะพูดอะไรดี
"ช่าย กุไม่เคยดูหนังแล้วมีความสุขขนาดนี้เลย"
"หนังมันน่ารัก ดูแล้วก็มีความสุขไปด้วย" ผมว่าเขินๆ
"คนไปดูด้วยก็น่ารัก"
"..." รู้สึกได้ว่าหูร้อนขึ้นมาทันใด
"กุไปละ กลับบ้านดีๆนะ" แล้วผมก็รับลงจากรถมา วิ่งไปขึ้นลิฟท์อย่างรวดเร็ว
บ้าไปแล้ว ไอ้ปอนด์มันเป็นแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย
เมื่อก่อนไม่เห็นจะแพรวพราวแบบนี้เลย เด๋วนี้ชักเอาใหญ่แล้ว
ยอมรับจิงๆรับว่าวันนี้มันทำให้ผมใจเต้นแรงมาก
นี่ผมกำลังเริ่มหวั่นไหวแล้วใช่ไหม
แล้วโซ่ละ...อยู่ๆเสียงหนึ่งในใจก็ดังขึ้นมา
ใช่ แล้วไอ้โซ่ละ ผมควรทำยังไงกับโซ่ดี
ตอนนี้ระหว่างผมกับโซ่มันคลุมเครือ อาจจะเพราะเรื่องไอ้เด็กสน
ตั้งแต่ผมโทรไป วันี้ทั้งวันไอ้โซ่ไม่โทรมาเลย มันต้องกำลังทำอะไรซักอย่างแน่ๆ
หรือมันจะโกรธนะ...ผมพูดกับมันแรงไปรึป่าว
มันจะรู้สึกยังไง มันอาจจะเสียใจ หรือเครียดอยู่ ในขณะที่ผมไปมีความสุขมาทั้งวัน
ตอนนี้มึงกำลังทำอะไรอยู่นะโซ่...
.......................................................
-
ยินดีต้อนรับการกลับมา
ยังติดตามอ่านอยู่ค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด
พี่ท๊อปมาต่อแล้ววววววววววววว
ดีใจกรีดร้องไปสามโลก
:mc2: :mc3:
แต่พอได้อ่านเรื่องแล้วกลับเครียดหนัก
เหมือนว่าพี่ปอร์นจะเริ่มรุกหนักซะแล้ว
แถมยังทำให้พี่ท๊อปเริ่มหวั่นไหวแล้วด้วย
แล้วพี่โซ่อ่ะ พี่โซ่หายไปไหนนนนนน
:serius2:
ยังคงโบกธงเชียร์พี่โซ่อยู่นะคะ
ถึงแม้ความหวังจะลางเลือน
:o12:
ปล.+1ต้อนรับการกลับมาของพี่ท๊อปด้วยค่า
คิดถึงมากๆๆๆๆ
:กอด1:
-
ดีใจที่กลับมานะคร้าบบบบบบ รอลุ้นว่าสุดท้ายแล้วจะเป็นยังไงนะ
-
ดีใจที่กลับมาค่ะ
อยากอ่านต่อมากๆๆๆ
มาบ่อยๆนะคะ
-
มาต่อให้อีกครับ ชดเชยกับที่หายไปนาน
ดีใจที่ยังมีคนรอเรื่องราวของผมอยู่ ขอบคุณจริงๆครับ ที่ยังไม่ลืมกัน
.......................................
ตอนที่ 25
ไอ้โซ่เงียบหายไป 2วันแล้ว ไม่ติดต่อมาเลย
ผมจะกดโทรไปหามันหลายครั้ง แต่สุดท้าก็ชั่งใจ แล้วไม่โทรไป
เมื่อไหร่ที่มันพร้อมมัน็คงกลับมาเอง บางทีที่มันไม่ติดต่อมัน มันคงคิดว่าดีแล้ว
ในขณะเดียวกันไอ้ปอนด์ก็แทบจะย้ายมาอยู่หอผมอยู่แล้ว มันบอกว่า
"ถ้าขช่วงนี้ไม่ทำคะแนน แล้วจะให้ไปทำตอนไหน" อืมมมมม จิงของมัน
อีกเหตุผลก็คือ มันจะต้องไปทำรับน้องแล้ว ขอมันอยู่กับผมให้เต็มที่หน่อย เด๋วมันจะไม่ค่อยว่าง
ผมก็ไม่คิดมากไรอยู่แล้วคับ ตั้งแต่วันที่ไปดูหนังกัน ไอ้ปอนด์ก็ไม่ได้ทำอะไรรุ่มร่ามกับผม
จะมีก็แต่คำพูดที่หยอดตลอดเวลา เท่าที่มันจะคิดได้ กับสายตาที่กรุ้มกริ่ม จนเหมือนคนละคนกับเมื่อก่อน
อย่างน้อยผมก็ดีใจนะ ที่ได้รู้ว่ามันมีความสุขจริงๆ
"นี่ เด๋วพรุ่งนี้กูไม่ได้มากินข้าวเย็นด้วยนะ" ไอ้ปอนด์บอกผมตอนนั่งกินข้าวกัน
"เออ" ผมรับรู้
"แค่เนี้ยะ?" ปอนด์เสียงสูง
"อ่าว จะให้อะไรมากมายละ ก็รู้แล้ว มึงไปทำงานคณะ"
"ไม่เหงารึไง" ทำน้ำเสียงน้อยใจไปได้
"ไม่หรอก กุก้นั่งเล่นเนต ดูทีวีอะไรไป มีไรมากมายให้ทำ"
"แล้วจะคิดถึงกุด้วยป่ะ"
"ไม่รู้"
"รู้หน่อย"
"นี่...อย่ามาเล่นลิ้น เมื่อก่อนไม่เห็นจะปากดีแบบนี้เลย"
"จ่ะๆ อย่าดุดิ...เอาเป็นว่ากุจะโทรมานะ"
"อืม"
ดูซิครับ ไอ้ปอนด์ที่เคยนิ่งๆหายไปไหน ผมเริ่มสงสัยว่านี่เป็นตัวปลอมรึป่าว
สองวันที่ผ่านมาเนี่ย ผมโดนไอ้ปอนด์หยอดจนจะเบาหวานขึ้นตา
ผมว่าถ้านับความเสี่ยว ไอ้ปอนด์ชนะไอ้โซ่ขาดลอย
ไอ้ปอนด์ไม่ได้มาหาผม 2วัน แต่ยังโทรมาบ่อยๆ ในขณะที่ไอ้โซ่เงียบหายไปเลย
ห้องผมที่แทบจะไม่เคยมีเสียงเงียบ ไม่เสียงไอ้โซ่ ก็เสียงไอ้ปอนด์ หรือไม่ก็เสียงทั้งคู่
ตอนนี้มันเงียบเหงาจัง ไอ้ปอนด์ผมรู้ว่ามันอยู่ไหน ทำอะไร แต่ไอ้โซ่ผมไม่รู้เลย
สุดท้ายผมก็ทนไม่ไหว อย่างน้อยก็ขอเช็คดูหน่อยว่ายังไม่ตาย
ตัดสินใจกดมือถือโทรหามันจนได้
โทรศัพท์ดังอยู่ 4-5 ครั้ง ไม่มีคนรับ ผมกำลังจะกดวาง แต่ในที่สุด
"ท็อป" เสียงไอ้โซ่ผ่านสายมา
"กูนึกว่ามึงตายไปแล้ว" ใจจริงอยากจะถามว่า อยู่ที่ไหน ทำไมเงียบหายไป แต่ปากมันไม่พูดอะ
"ทำไม อยากให้ตายเหรอ" โซ่ถามเสียงเรียบ
"...ก็แค่โทรมาเช็คดู เห็นไม่ได้ข่าวคราว" ทำไมมันพูดกับเราอย่างนี้ คงโกรธอยู่สินะ
"กูคิดว่ามึงไม่สนใจกูซะอีก"
"นี่กูไม่ได้โทรมาชวนมึงทะเลาะนะ...ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว กุวางละ" แม่ง!
"เดี๋ยวสิ ไม่อยากรู้เหรอว่าทำไมกูเงียบหายไป"
"ถ้าอยากจะบอกมึงก็คงบอกเอง" ถึงคราวเล่นตัว ผมก็ใช่ย่อยนะเฟร่ย
"กูจะบอกมึงอยู่แล้วหละ แต่ก็แค่อยากได้ยิน ว่ายังสนใจกันอยู่บ้าง" ไอ้โซ่พูดมา น้ำเสียงดูเศร้าเล็กๆ
"..." อึ้ง ไอ้ควายเอ้ย ถ้ากุไม่สนใจมึงกุไม่โทรมาหรอก
"มีอะไรจะบอกกูก็บอกเถอะ" ผมยังปากแข็ง
"กูพยายามไปรับผิดชอบการกระทำของกูแล้วนะ" ทำไมวันนี้เสียงมันเรียบจังวะ ผิดปกติ ผมเริ่มรู้สึกยังไงๆ
".....กูไปคุยกับสนมา กูพยายมเคลียเรื่องทุกอย่างให้มันจบ"
"แต่อะไรๆมันเลยเถิดไปใหญ่ จนกูควบคุมไม่ได้....กูไม่รู้ว่าสิ่งที่กูทำมันเลวร้ายมากขนาดนี้" ไอ้โซ่เสียงเริ่มสั่น
"โซ่เป็นอะไร เกิดอะไรขึ้น" ผมใจไม่ไดีแล้วครับ ว่าแล้วว่าต้องมีอะไรแน่ๆ
"กูขอให้ไอ้สนมันตัดใจ กูบอกไปว่ากูรักมันไม่ได้ กูรักมึง กูขอโทษมัน....ทีแรกกูคิดว่าทุกอย่างน่าจะจบแล้ว" เสียงไอ้โซ่เริ่มสันมาก เหมือนมันจะร้องไห้
"แต่ไอ้สนมันกลับบ้าปเอามีดกรีดข้อมือตัวเอง..." พอพูดประโยคนี้ ผมรู้แล้วว่าไอ้โซ่มันร้องไห้ออกมา
"...." ผมเองก็อึ้ง พูดไม่ออกเหมือนกัน
"เป็นเพราะกู เพราะกูเอง...กูมันเลว กูมันเหี้ย...ฮือออ...เพราะกู" ไอ้โซ่ร้องไห้ใหญ่ละครับ
"ตอนนี้มึงอยู่ไหน" ผมทนไม่ไหวแล้ว ใจผมตอนนี้มันไปอยู่ที่ไอ้โซ่แล้ว
ผมรู้ว่าตอนนี้มันคงเจอกับปัญหาที่มันไม่รู้จะหาทางออกยังไง
ไม่ว่ามันจะถูกหรือผิด สิ่งเดียวที่ผมรู้ตอนนี้คือ ผมต้องไปหามัน
ผมวางโรศัพท์จากโซ่ แล้วเรียกแท๊กซี่ไปคอนโดมัน
เร่งแท๊กซี่ให้เหยียบเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้
ทันทีที่ผมเปิดประตูเข้าไปในห้อง ห้องมืดมาก ม่านปิด ไม่เปิดไฟ
เงาดำๆของผู้ชายคนหนั่งนั่งอยู่ตรงโซฟาตัวยาว...ไอ้โซ่
ผมเดินเข้าไปหามันช้าๆ แต่เหมือนตอนนี้มันจะไม่ได้รู้เลย ว่ามีเข้ามาในห้องของมันแล้ว มันดูนิ่งมาก
ผมอ้อมโซฟาเข้าไปด้านหน้า...สภาพไอ้โซ่ตอนนี้ไม่ต่างจากขอทานเท่าไหร่
เคราที่เริ่มเข้มขึ้น เสื้อผ้ายับๆ ผมเผ้ากระเซิง...ตาที่บวมแดง...มันไม่ได้อาบน้ำมากี่วันแล้วนี่
บนโต๊ะมีขวดเหล้าเปล่าๆตั้งอยู่ 2-3 ขวด กับอีกขวดที่หมดไปแล้วเกือบครึ่ง
ทันทีที่มันเห็นผมอยู่ตรงหน้า ไอ้โซ่โผเข้ามากอดผม
"ท็อป มึงมาหากูแล้วจริงๆ...กูคิดถึงมึง...กูคิดถึงมึงมากรู้มั้ยท็อป" ไอ้โซ่กอดผมแน่น ปากพร่ำบอกแต่ว่าคิดถึง
"กู...กูก็คิดถึง" ผมตันสินใจพูดออกไปเบาๆ
"จิงเหรอ มึงคิดถึงกูจริงๆเหรอ มึงไม่ได้โกหกกูใช่มั้ย...มึงไม่โกรธกูแล้วใช่มั้ย" น้ำเสียงไอ้โซ่ดูดีใจมาก
"กู กูก็ไม่ได้โกรธอะไรมึงนี่" ผมเอามือลูบหลังมันเบาๆ
"แต่กูมันเลว กูมันเลว กูทำผิดกับมึง ผิดกับไอ้สน กูทำไม่ดี มึงไม่เกลียดกูเหรอ" เสียงไอ้โซ่เริ่มสั่น
"...." ผมไม่รู้ ผมเองก็พูดไม่ออก แค่รู้สึกได้ว่าคนที่กำลังกอดอยู่ตอนนี้กำลังสะอื้นอยู่ น้ำตาผมมันก็ไหลออกมา
"ท็อป โซ่ทำผิดไปแล้ว...โซ่ไม่ได้อยากให้มันเป็นแบบนี้ โซ่ไม่ได้ตั้งใจ" ไอ้โซ่ร้องไห้ และพรั่งพรูออกมามากมาย
"โซ่ไม่คิดว่าไอ้สนมันจะทำแบบนั้น โซ่ไม่ได้อยากให้มันเป็นแบบนั้น...ฮือออ"
"อย่าร้องไห้นะ ไม่ต้องกลัวนะโซ่" ผมปลอบมัน ทั้งที่ตัวเองก็กำลังร้องไห้
ผมไม่เคยเห็นไอ้โซ่เป็นแบบนี้ ผมไม่เคยเห้นมีอยู่ในสภาพนี้ ไม่เคยเห็นมันอ่อนแอขนาดนี้มาก่อน
ผมรู้ว่าตอนนี้โซ่ทั้งรู้สึกผิด โทษตัวเอง และกำลังกลัว
ผมปลอบจนโซ่หยุดร้องไห้ และให้มันเล่าเรื่องทั้งหมดให้ผมฟัง
ได้ความว่า ไอ้สนมันกรีดข้อมือ ไอ้ยอดมันเข้าไปเจอ เลยเอาไปส่งโรงบาลทัน
เรื่องทั้งหมดก็เลยแดงขึ้นมา ไอ้ยอดโกรธไอ้โซ่มาก และมันโกรธไอ้สนด้วย
ทุกคนในบ้านไอ้สนช๊อกที่รู้ว่าไอ้สนเป็นเกย์ และพยายามจะฆ่าตัวตายเพราะแกหักจากไอ้โซ่
นี่เรื่องมันบานปลายใหญ่โตขนาดนี้แล้วเหรอ ผมค่อนข้างตกใจกำเรื่องที่เกิดขึ้น
รู้สึกผิดในใจว่า เราเป็นต้นเห็นของเรื่องนี้รึป่าว
ตอนนี้ไอ้สนยังอยู่ที่โรงพยาบา เพราะเสียเลือดไปมาก
แต่ยังไม่อัตรายถึงกับชีวิต หมอให้นอนพักที่โรงพยาบาล
ไอ้โซ่ที่ทำอะไรไม่ถูกกับเรื่องที่เกิดขึ้น ได้แต่นั่งโทษตัวเอง และพยายามเอาเหล้าย้อมใจ
ไม่กล้าโทรหาผม เพราะกลัวผมจะโกรธจะเกลียดมัน กลัวไอ้สนตาย กลัวที่บ้านจะรู้เรื่อง
ผมไม่นึกเลยว่าโซ่ คนที่เคยมั่นใจกับทุกๆอย่าง คนที่เข้มแข็งคอยปกป้องผม ตอนนี้จะต้องมามีสภาพแบบนี้
"ไม่เป็นไรนะโซ่ ไม่เป็นไรนะ...ทุกอย่างจะผ่านไปได้" ผมจับมือโซ่ไว้แน่น
ไอ้โซ่มองหน้าผม แล้วดึงผมเข้ามากอดไว้
"อย่าทิ้งโซ่ไปนะท็อป ถ้าโซ่ไม่มีท็อปโซ่ไม่รู้จะเป็นยังไง โซ่ไม่มีใครแล้ว"
"ท็อปจะอยู่ตรงนี้แหละ ไม่ไปไหนหรอก...แต่ตอนนี้โซ่ไปอาบน้ำล้างหน้าล้างตาก่อนดีมั้ย เด๋วท็อปจะหาอะไรให้กินนะ นี่คงไม่ได้กินอะไรมาหลายวันแล้วใช่มั้ย"
ไอ้โซ่พยักหน้า และเดินไปอาบน้ำอบ่างว่าง่าย
ผมมองไอ้โซ่ด้วยความสงสาร และเป็นห่วง เวลานี้ควรจะพักเรื่องหมางใจทั้งหลายไว้ก่อน
กำลังใจเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับโซ่ตอนนี้...
..............................................
-
ง่า... :a5:
บายปลายกันไปไกลเลยทีนี้
สนไม่น่าทำแบบนี้เลยอ่า
ไม่รักตัวเองแถมยังทำให้พ่อแม่เสียใจอีก
แล้วทำแบบน้คิดเหรอว่าจะได้ความรักจากพี่โซ่
สิ่งที่ได้มันมีเพียงแค่ความสงสารเท่านั้นไม่ใช่ความรักหรอก
เป็นกำลังใจให้ทั้งพี่โซ่แล้วก็พี่ท๊อปค่า
อุปสรรคครั้งนี้ต้องผ่านมันไปให้ได้
สู้ๆๆๆ
-
เย้ ดีใจที่มาต่อนะครับ
ปกติแล้วไม่ค่อยจะเข้ามาห้องนี้สักเท่าไหร่
แต่อะไรไม่รู้ดลใจให้คลิกเข้ามาแล้วเจอกับกระทู้นี้
ดีใจที่มาเขียนให้อ่านต่อนะครับ
-
การี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
มาต่อแล้ว ดีใจจังเลยยย
:L2:
-
ไม่ีค่อยเข้าห้องนี้ เพราะรู้ว่าเรื่องมันไม่จบ
แต่อยู่ดีๆก็กดเข้ามา ทำให้ได้อ่านเรื่องนี้
รอลุ้นว่าสุดท้ายแล้วจะเป็นยังไง
T^T
ปล. ปัจจุบันก็ยังคบกับคนข้างกาย อยู่ใช่ไหม?
...............................
เรื่องที่โซ่ทำ
อาจจะเพราะความมักมาก หรืออะไรก็แล้วแต่ แต่การกระทำที่ไม่ยั้งคิด มันกับทำให้ท๊อปเจ็บปวด
แล้วพยายามง้อขอคืนดี เหมือนรู้ว่าเขาสำคัญกับตัวเองมาก ในวันที่เขาหายไปจากชีวิต
ช่วงที่ว่าสองคนเริ่มห่างๆกัน เพราะการเรียนหรืออะไรก็แล้วแต่ แล้วระหว่างนั้นสนก็เข้ามา
โซ่ก็คงหวั่นไหวพอๆกับตอนที่ท๊อปให้ปอนด์จับมือ ในโรงหนังนั้นล่ะ
แต่สถานะนั้นต่างกันโดยสิ้นเชิง ...เพราะ ณ ตอนนั้น โซ่กับท๊อปเลิกกันแล้ว เรื่องที่ท๊อปจะไปหวั่นไหวกับใคร มันไม่ใช่ปัญหา
แล้วยิ่ง สถานะของทั้งสามคนในตอนนั้น มันค่อนข้างคุมเครือ
ท๊อปรักโซ่ แต่ก็ลืมความผิดหวังเสียใจไม่ได้
แต่ปอนด์ก็เป็นคนดี...ดีตลอดมาไม่ว่าจะในฐานะเพื่อน หรือ คนที่กำลังจีบท๊อป
จากที่อ่านท๊อปตอบคำถาม...ท๊อปบอกว่ายังรักโซ่แม้แต่ทุกวันนี้ เพราะเป็นรักแรก...แต่ไม่ได้บอกว่าเป็นรักทุกท้าย T^T
อ่านแล้วก็ใจหายนะ แต่ (เยอะจัง) อะไรที่ท๊อปทำแล้วมีความสุขก็อยากให้ทำ แค่สิ่งที่ทำนั้นไม่เดือดร้อนคนอื่น หรือตัวเองเดือดร้อน
ไม่ว่าอนาคตจะเป็นยังไง...หรือ ท๊อปเลือกใครเราก็ได้แต่รอลุ้นในเรื่องที่ท๊อปเล่า (แอบเชียร์โซ่ เล็กๆ เพราะรู้ว่าทั้งสองก็คงรักกัน แต่มันขึ้นอยู่กับว่าจะแก้ปัญหายังไง และ ท๊อปจะให้อภัยโซ่ไหม)
หวังว่าจะได้อ่านจนจบนะ ยอมรับผลการตัดสินใจของท๊อป ไม่ว่าท๊อปจะเลือกใคร ^^
แล้วก็เรื่องสน...
ในความคิดเรา ถ้าโซ๋ไม่ได้รักสนจริงๆจะไปบังคับคงไม่ได้ เพราะไม่เพียงแต่โซ่จะไม่มีความสุข แต่สนก็จะไม่มีความสุขด้วย ได้แต่ตัวแต่ความรักไม่ได้ นอกจากความสงสาร...แต่ก็ไม่รู้นะ เพราะครั้งหนึ่งโซ่เคยหวั่นไหวกับสนมาก่อน ถ้าเขาคบกันจริงๆ มันก็อาจจะพัฒนามาเป็นความรักได้
ความรักพูดยากเหมือนเขาว่าจริงๆ
...แต่ชอบที่แม่ท๊อปพูดมาก แล้วชอบทัศนะคติ การมองโลกพร้อมกับเปิดรับสิ่งที่ท๊อปเป็น คุณแม่สุดยอด ...
>>>มีเรื่องหนึ่งอยากถาม..อีกนานไหมคะที่จะรู้ว่าท็อปเลือกใคร T.T
ถ้าท็อปไม่ว่างจะมาต่อให้จริงๆ ก็ขอให้ช่วยสรุปเรื่องราวทั้งหมดมาลงได้ไหมคะ เช่นหลังจากนี้เป็นยังไง? แล้วตกลงท็อปเลือกใคร ถึงแม้จะไม่มีบทพูด แค่เล่าเรื่องราวย่อๆก็ได้ค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ ทั้งงาน ความรัก และอื่นๆ ขอให้มีความสุขกับสิ่งที่ทำ
-
:mc4:
อ่านรวดเดียว 3 ตอน จุใจเลย
เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องนึง ที่เวลาจะเขียนเม้นท์ให้ท็อป....แล้วเม้นท์ยากกก
ต้องตั้งสติ ลำดับอารมณ์ให้ดี ไม่งั้นเม้นท์แล้วจะออกทะเลไป
เพราะมีซีนอารมณ์อยู่ตลอด ไหลแบบต่อเนื่อง แต่ละเหตุการณ์ตัดสินใจยากทั้งนั้น
แต่ตอนนี้สงสารโซ่นะ คงอยู่ในภาวะกดดัน ถูกบีบคั้นอย่างมาก :L2: สู้ๆๆๆน่ะโซ่
ส่วนสน ไม่รู้สึกสงสารและเห็นใจเลย เพราะทุกอย่างที่เกิดขึ้นทั้งหมด สนก็รู้ดีอยู่ว่ากำลังทำอะไร และมันจะเป็นยังไง
แล้วตอนนี้เสือกจะลุกขึ้นมาเรียกร้อง เหอะเหอะ ยังมีหน้าจะมาเรียกร้องอะไรจากใคร เป็นคนทำมันขึ้นมาเองทั้งนั้น
:กอด1: ท็อป +1 ต้อนรับการกลับมา -- ใจจริงอยากจะบวกให้ซัก 10 จุ๊บบบบบบๆๆๆๆ
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดด ขอกรี๊ดดังๆ
ในที่สุดท็อปก็กลับมา ยินดีต้อนรับจ้า :mc4:
อย่าหายไปอีกนะ
:กอด1:
-
ดีใจจังเลย ที่ทุดคนยังไม่ลืม
วันนี้เอาตอนมาส่งให้นะครับ ตอนเครียดๆอีกแล้ว
อย่าพึ่งเบื่อกันไปก่อนนะ ผมเองก็ไม่รู้จะเขียนเล่ายังไงดี ให้มันไม่ยืดเยื้อ
เรื่องของผมมันอาจดำเนินเรื่องช้าไปซักหน่อย
ปัญหามันอยู่กับผมนานคับ ร่วมปี
ส่วนหนึง เพราะผมเอง ที่ไม่สามารถตัดสินใจอะไรได้...ผมกลัวมากเกินไป
แหะๆๆๆ เอาเป็นว่า บทสรุปของเรื่องมันมีแน่นอนครับ แต่อาจจะวุ่นวายซักหน่อย
ยังไงก็คิดถึงทุกคนเสมอน๊ะ
ปล. เรื่องของผมมาอยู่ในบอดร์นิยายแต่งไม่จบ แล้วแบบนี้มันจะโดนลบมั้ยครับเนี่ย ทำไงดีอ่ะ
.............................................
ตอนที่ 26
ไอ้โซ่เดินเข้าห้องไปอาบน้ำ ผมเปิดม่านรับแสง
ภายในห้องไม่แตกต่างไปจากตอนผมอยู่เท่าไหร่ แค่รกกว่าเดิมนิดหน่อย
ผมเกบขวดเหล้าไปทิ้ง เปิดตู้เย็นเห็นแค่อาหารสำเร็จรูปกับไข่
นี่คงกินแต่ข้าวกล่องแบบนี้ทุกวันเลลยสินะ ผมเอาอาหารหล่องเข้าเวฟ และทอดไข่เจียว
ไอ้โซ่อาบน้ำเสร็จ พอดีกับที่ผมทอดไข่เสร็จ
สภาพดูดีกว่าเดิมนิดหน่อย แต่ก็ยังดูไม่สดชื่นเหมือนเคย
"มีแต่อาหารกล่อง กินรองท้องไปก่อนนะ นี่กูทอดไข่เจียวให้" ผมยิ้มให้โซ่บางๆ
ไอ้โซ่ยิ้มให้ผมแล้วก้มกน้าก้มตากินข้าว ผมได้แต่นั่งมองมันเงียบๆ
ในหัวคิดแต่ว่า จะช่วยไอ้โซ่ได้ยังไงบ้าง จะปล่อยให้มันแก้ปัญหานี้คนเดียวคงไม่ดีแน่
ไม่กี่นาทีมันก็กินเสร็จ ผมบอกให้มันไปนั่งดูทีวี ผมจะเอาไปล้าง แต่มันบอก มันอยากช่วยล้าง
ไม่มีคำใดหลุดออกจากปากของเราสองคน
ผมล้างน้ำยาล้างจาน ไอ้โซ่ลางน้ำเปล่า เหมือนที่มันเคยทำเมื่อก่อน
ล้างเก็บจนเสร็จ ผมก็ขอตัวกลับ
"เดี๋ยวกูคงต้องกลับแล้ว มึงอย่าคิดอะไรมากนะ ทำใจให้สบาย"
"อยู่กับกูก่อนได้มั้ย" ไอ้โซ่ส่งสายตาอ้อนวอน
"....." สายตาแบบนี้ สายตาอ้อนวอนของมันที่ผมแพ้มาตลอด ยิ่งเฉพาะในตอนนี้มันดูเศร้าเหลือเกิน
"จะดีเหรอ กูไม่มีเสื้อผ้ามาเปลี่ยน"
"เสื้อผ้ากูก็มี...แต่...ถ้าไม่สะดวกก็ไม่เป็นไร" โซ่พูดแล้วหลบตาต่ำ
"....ก็ได้...." ในที่สุดก้แพ้มันอีกจนได้
ไอ้โซ่ยิ้มดีใจ รวมมือผมทั้งสองทั้งไปกุมไว้แน่น
พร่ำบอกแต่ว่าขอบคุณจนผมต้องบอกให้มันพอได้แล้ว
แต่ผมคงต้องโทรบอกปอนด์ซักหน่อย...หน้าไอ้โซ่หุบลง แต่ก็ทำท่าเข้าใจ
"ปอนด์ วันนี้กุมานอนบ้านโซ่นะ"
"หืม! ไปทำไม" ไอ้ปอนถามเสียงสูง
"มีเรื่องนิดหน่อย ไว้กูจะเล่าให้ฟังนะ....แต่ไม่ต้องห่วงนะ" ผมยังไม่อยากเล่าอะไรให้มันฟังตอนนี้
น้ำเสียงไอ้ปนด์ขัดใจมาก แต่ก็คงไม่รู้จะห้ามยังไง
ปอนด์ก็ยังคงเป็นปอนด์ที่เคารพการตัดสินใจของผมเสมอ
ตอนนี้มีแค่ผมกับไอ้โซ่สองคนแล้ว มันนั่งมองผมอยู่ตลอด
ผมผมต้องหลบสายตาคู่นั้น แล้วทำท่าทีว่าจัดเก็บของรกๆในห้อง
"มึงนี่เมื่อไหร่จะเก็บของเข้าที่ได้ซักทีนะ กี่ปีกี่ชาติก็เป็นแบบนี้ ใช้ตรงไหนวางตรงนั้น" ผมก็บ่นแก้เขินไปด้วยอะคับ
"หึหึ...กุพยายามแล้วนะ แต่สุดท้ายกูก้อเผลอทุกที" ไอ้โซ่หัวเราะเบาๆ
"นี่ถ้าไม่มีกูซักคนจะทำยังงะ...." พูดไปโดยไม่ทันรู้ตัว แล้วก็นึกขึ้นได้ว่าตัวเองพูดอะไรออกไป
"ไม่มีมึง กูก็คงอยู่ไม่ได้" นั่นไงจนได้ คำที่ไม่อยากได้ยินที่สุด
ผมหันหลังให้ไอ้โซ่ แกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน ทั้งที่ในอกผมตอนนี้ใจมันเต้นรัวไปหมด
พยายามจะเก็บหนังสือต่างๆที่วางกระจัดกระจายมาเรียง แต่เริ่มมึน ไม่รู้ว่าจะเรียงอันไหนยังไงก่อนดี
ในขณะที่สติเริ่มหลุด มีแขนแข็งแรงสองข้างยื่นมาจากด้านหลังกดึงผมเข้าไปกอด
หลังของผมแนบไปกับแผ่นอกหนา อ้อมแขนโซ่กระชับเอวผมเอาไว้แน่น
ผมยืนนิ่งๆให้มันกอด ใจเต้นไม่เป็นจังหว่ะ โว่ซุกหน้าคงกับต้นคอผมเบาๆ
"กลับมาหาโซ่นะท็อป กลับมาอยู่ด้วยกันนะ"
"..." ไม่มีคำพูดใดๆหลุดออกจากปากผม ขอบตาของผมเริ่มร้อนผ่าว
"ไม่มีท็อป โซ่อยู่ไม่ได้...รู้บ้ามั้ยท็อป ว่าโซ่เหงาแค่ไหน โซ่คิดถึงท็อปมากแค่ไหน" ไอ้กดจมูกลงกับซอกคอของผม
"โซ่เสียใจกับสิ่งที่ทำลงไป โซ่รู้ว่าโซ่ทำร้ายท็อปมากแค่ไหน...โซ่ก็เจ็บ เจ็บมาก"
"รู้มั้ยวันนั้นที่ชายหาด วันที่ท็อปบอกให้เราจบกัน...หัวใจโซ่เหมือนแตกสลาย...เหมือนโลกพังไปต่อหน้า...โซ่ไม่มีแรงแม้แต่จะวิ่งตามท็อป"
"รู้บ้างไหมว่าวันที่กลับมาถึงบ้าน แล้วพบแต่ความว่างเปล่า หัวใจมันเหมือนจะหยุดเต้น"
"....พอ...พอเถอะ...ฮึก..." ผมเริ่มสะอื่นเบาๆ
"ไม่ โซ่จะไม่ยอมเสียท็อปไปอีกแล้ว โซ่พยายามทำทุกอย่าง เพื่อให้ได้ท็อปกลับคืนมา...อย่าไปไหนอีกเลยนะ" ไอ้โซ่กอดผมแน่นกว่าเก่า
ผมพยายามแกะมืแของมันออก แต่ยิ่งดื้น มันยิ่งกอดผมแน่น
ผมพยามทุบตีมัน พยายามดิ้นแค่ไหน แต่เรี่ยวแรงมันเหมือนหายไปจนหมด
โซ่คลายวงแขน แล้วหันหน้าผมเข้าหามัน
ผมได้แต่ก้มหน้า น้ำตาไหลไม่หยุด
"เรามาเริ่มกันใหม่อีกครั้งได้มั้ย" มือสองข้างของมันบีบใหล่ผมไว้แน่น
"ฮึก..ทำไม..." เสียงผมแป่วเบา
"...ทำไม...ต้อง..โกหก...ฮึก...ทำไมทำแบบนี้กำกู" ผมยกมือทุบไปที่อกมันแรงๆ ซ้ำๆ
"...กูทำอะไรผิดหรอ...ฮือออ...ทำไมถึงทำแบบนี้...ฮืออออออ"
"ขอโทษ...โซ่ผิดไปแล้ว..โซ่ขอโทษ" ไอ้โซ่ดึงผมเข้าไปกอด
ผมซุกหน้ากับแผ่นอกนั้น แล้วสะอื้นเบาๆ แต่มือก็ยังไม่หยุดทุบตี
ผมร้องได้กับอกมันจนพอใจ แล้วผละออกมา เช็ดน้ำตา
"กุต้องกลับแล้ว...คงอยู่ด้วยไม่ได้" ผมหันหลังให้ แล้วเดินออกมา
โซ่คว้าแขนผมเอาไว้ แต่ผมบิดจนหลด แล้วออกมาจากห้องของมันอย่างรวดเร็ว ไม่หันไปมองว่าคนข้างหลังตอนนี้เป็นอย่างไร
กลับมาถึงหอตอนไหนก็ไม่รู้ ในสมองมันสัยสนไปหมด
เสียงไอ้โซ่ดังวนเวียนอยู่ในหัวซ้ำไปซ้ำมา สติกลับคืนมาอีกครั้งเพราะเสียงโทรศัพท์
หยิบมาดูเป็นปอนด์โทรเข้า
"ฮะโหล ท็อปทำอะไรอยู่" เสียงอ้ปอนด์ถามมาทันที
"กูกลับมาหอแล้ว"
"อ้าว...แล้วทำไมเสียงเป็นแบบนั้น...ร้องไห้ทำไม"
"...ฮึก...ปออนด์..." ไม่ไหวครับ ร้องไห้อีกแล้ว
"เฮ้ย อย่าเป็นงี้ดิ ไอ้ท็อมมันทำอะไร บอกกูซิ" ไอ้ปอนด์เสียงสูง
"ฮึก..ป่าว...ฮืออ"
"หยุดร้องไห้ก่อนท็อป กุจะไปหาเดี๋ยวนี้แหละ" แล้วไอ้ปอนด์ก็วางสายไป
ไม่นานปอนด์ก็มาถึง ผมโผเข้าไปกอดปอนด์ไว้
ถึงตอนนี้จะไม่ร้องไห้แล้ว แต่มันแค่รู้สึกว่าต้องการใครซักคน
ปอนด์ลูบหัวลูบหลังปลอบผม
"ไหนใครทำอะไรท็อป เล่ามาซิ" เสียงปอนด์อ่อนโยน
"ปล่าว...กู..กูแค่...กูก็ไม่ณู้เหมือนกัน" ผมไม่รู้จะบอกปอนด์ยังไงดี
เสียงปอนด์ถอนหายใจยาวจูงมือผมมานั่งที่โซฟา แล้วจ้องตาผม
"แล้วไปหาไอ้โซ่ทำไม" ปอนด์ถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนของมัน
ผมเล่าเรื่องไอ้สนให้ปอนด์ฟัง เล่าว่าไอ้โซ่อยู่ในสภาพไหน
ผมบอกปอนด์ว่าผมเป็นห่วงสภาพจิตใจมัน ทีแรกเลยว่าจะอยู่กับมันซักคืน มันจะได้ไม่ว้าเหว่
"แล้วทำไมถึงกลับมาละ" ภึงคำถามนี้ผมไม่กล้าสบตาปอนด์
"กู...ไม่รู้"
ปอนด์ถอนหายใจอีกครั้ง มันคงรู้ว่าผมไม่อยากพูดให้มันฟัง
ปอนด์ไม่ถามอะไรอีก บอกให้ผมไปอบน้ำอาบท่า แล้วรีบเข้านอน
มันต้องกลับไปที่คณะเคลียงานให้เสร็จ แล้วพรุ่งนี้จะมาหาแต่เช้า
............................................................
-
อ่านตอนนี้อึดอัดจังเลย
สงสารทั้ง 3 คน
เป็นใครก็ต้องคิดมากแหละ
ตอนนั้นคงทรมานน่าดูเลยใช่มะคะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
............
ถ้าจะย้ายนิยาย ท๊อปลองพีเอ็มแจ้งโมเล้า
-
ทรมานทั้งสามคน
เหมือนเรื่องนี้ ท็อปนั้นล่ะจะทำให้ยุติื
แต่ทนไปได้ไง ให้เรื่องยืดยื้อมาเป็นปี อึดอัดแย่
.............
เขาไม่ลบหรอกค่ะ เหมือนกับให้เขียนจนจบ แล้วค่อยแจ้งย้ายไปเรื่องที่จบแล้ว
-
โอ๊ยยยย...เครียดแทน :เฮ้อ:
ตอนนี้ก็หวังแค่ว่าเรื่องสนจะคลี่คลายไปได้ด้วยดี
รักสามเส้าอีกแล้ว
:กอด1:
-
:sad11:
แค่บอกฉัน ย้ำว่ารัก อีกสักหน
ไม่ต้องทน อย่าเจ็บช้ำ ซ้ำได้ไหม
เรื่องที่แล้ว ให้มันแล้ว ผ่านพ้นไป
เจ็บในใจ จะได้ผ่อน ค่อนทุเลา
แต่จะให้ ลืมเจ็บนั้น มันคงยาก
เพราะเธอฝาก แผลเป็นไว้ จนใจเฉา
ต้องรักษา แผลสนิท ไม่มีเงา
แล้วสองเรา คงกลับมา รักดังเดิม
:กอด1:ท็อป
:L2: โซ่
ขอบคุณครับ..ท็อป
-
เส้าน่ะ แต่เข้าใจท๊อปนะ
-
ง่า...อ่านตอนล่าสุดนี้แล้วเครียด
สงสารพี่โซ่มากกกกกกก
แต่ก็สงสารพี่ท๊อปเหมือนกัน
:monkeysad:
เข้าใจนะคะว่าตอนนี้พี่ท๊อปยังคงสับสน
แล้วก็ยังไม่เข้าใจไม่แน่ใจกับอะไรหลายๆอย่าง
แต่ก็อยากให้พี่ท๊อปให้โอกาสพี่โซ่อีกครั้งเถอะคะ
:m17:
ส่วนพี่ปอด์นก็นะแสนดี
แต่เหมือนกับว่าพี่ปอด์นเข้ามาพอดี
ในช่วงที่ใจของพี่ท๊อปต้องการหาหลักยึด
มันก็เลยไม่แปลกที่พี่ท๊อปจะหวั่นไหวไปกับความอ่อนโยนที่พี่ปอด์นมีให้
แต่คนที่ดีกับคนที่รักมันต่างกันจริงๆนะคะ
เป็นกำลังใจให้พี่ท๊อปกับพี่โซ่คะ
:กอด1:
-
T^TTTTT
แล้วท็อปก็กลับมา
แล้วเราก็ได้รู้้เรื่องของโซ่กับท๊อปต่อ
เอาใจช่วยกับเรื่องที่ผ่่านมานะ รู้ว่ามันผ่านไปแล้ว แต่ก็ยังจะเอาใจช่วยให้ท็อปเล่ามันออกมาเป็นตัวหนังสืออีกครั้ง
เข้มแข็งแล้วสินะตอนนี้ ก้อมีคนอยู่ข้างกายแล้วนี่น่า
แต่เป็นใคร บอกแง้มๆ ให้หน่อยจิ อยากรู้จริงจริ๊ง
:กอด1:โซ่
:L2:ท็อป
o13 นี่ให้ปอนด์
-
:z3: :z3:
พิมพ์คอมเมนต์ไว้แล้ว คอมเจือกดับ แอร๊ยยย ขอไปรวบรวมลมปราณก่อนแล้วจะมาเมนท์ใหม่นะคะ
:mc4: ฉลองท็อปกลับมา เย้ ๆๆ นึกว่าจะไม่ได้อ่านแล้ว
+1 :กอด1:
-
เย้ กลับมาต่อแล้ว
หวังว่าเหตุการณ์ต่อไปจะไม่ทำร้ายใครอีกเลย ยิ่งอ่านยิ่งสงสาร
-
ตอนนี้เศร้านะ ใครเป็นแฟนคลับโซ่ แนะนำว่า "อย่าอ่าน"
ขนาดคนพิม...ยังพิมไปร้องไห้ไปเลย....
................................................
ตอนที่ 27
สายๆวันต่อมาปอนด์มาเคาะประตูห้อง ยังอยู่ในชุดเดิมของเมื่อคืน แสดงว่ายังไม่ได้กลับบ้าน หน้าตาดูอิดโรย
"ยังไม่ได้นอนเลยใช่มั้ยเนี่ย" ผมถาม
"อืม รีบๆทำให้มันเสร็จๆไป"
"จริงๆน่าจะกลับบ้านไปนอนก่อน ไม่เห็นต้องมาแต่เช้าเลย กูไม่ได้เป็นอะไรซักหน่อย" ผมพูดเพราะเป็นห่วงมันจริงๆ
"ไม่เป็นไร แค่อยากมาดูว่ามึงไม่ได้ร้องไห้แล้ว" ตาน่ะจะปิดอยู่แล้ว ยังจะมาเป็นห่วงคนอื่น
"ไอ้บ้าเอ้ย ตัวเองเอาให้รอดก่อนเถอะ" ผมต่อยแขนปอนด์เบาๆ...แอบซึ้งเหมือนกันนะ
"นอนพักซักหน่อยดีกว่านะ ตื่นมาจะหาอะไรให้กิน" ผมบอก...ปอนด์ยิ้มให้ แล้วเดินไปนอนเหยียดบนโซฟาตัวยาว ไม่ถึงนาทีก็ได้ยินเสียงกรน ฟรี้ๆ เบาๆ
ผมนั่งมองหน้าปอนด์ คิดในใจว่า ไม่ห่วงตัวเองบ้างเลย ขับรถมาถึงนี่ได้ก็เก่งแล้ว
ผมลุกไปอาบน้ำ แต่งตัว เตรียมทำกับข้าวง่ายๆกิน ทำเสร็จไอ้ปอนด์ก็ยังไม่ตื่น
ผมเดินไปไกล้ๆมัน ก้มมองหน้าไอ้ปอนด์ตอนหลับ...
ขี้เก๊กชิบเป๋งเลน ขนาดหลับยังเนี้ยบ ผมคิดในใจ
เพราะมันนอนกอดออก ขาเหยียดไขว้ข้อเท้าพาดไว้กับพนักแขน
ตาหลับสนิท ริมฝีปากแดงเม้ม ไม่มีการเผยออะไรทั้งสิ้น
มีเพียงเสียงลมหายใจ กับหน้าออกที่กระเพื่อมขึ้นลงช้าๆ ทำให้รู้ว่า คนคนนี้กำลังหลับสนิท
ผมมองหน้าไอ้ปอนด์อยู่นานเท่าไหร่ไม่รู้ มารู้ตัวอีกทีตอนไอ้ปอนด์ขยับตัว แล้วลืมตาขึ้น
"อะ อ้าว ตื่นแล้วเหรอ" ผมตกใจดิ พยายามทำตัวปกติ
"อืมมม กี่โมงแล้ว" เสียงยังงัวเงียอยู่
"เที่ยงแล้ว หิวยัง กินข้าวกันเถอะ"
ไอ้ปอนด์พยักหน้า แล้วลุกขึ้น เดินเข้าห้องน้ำไปล้างหน้าล้างตา
ผมและปอนด์นั่งกินข้าวกัน คุยกันไปเรื่อยเปื่อย
ไอ้ปอนด์ก็เล่าว่ารีบทำงานส่วนของมันจนเสร็จเมื่อคืน แล้วมันก็ไม่ทำอะไรแล้ว
มันบอกว่ามันแก่แล้ว วางมือให้น้องๆมันทำกันต่อดีกว่า
ผมแอบคิดในใจ ว่าส่วนหนึ่งน่าจะเป็นเพราะผม
มันคงไม่อยากให้ผมอยู่คนเดียวมากกว่า
"แล้ว...มึง โอเคมั้ย" ไอ้ปอนด์ถามผมหลังจากกินข้าวเสร็จ
"กูโอเค ไม่เป็นไรแล้ว" ผมยิ้มให้ปอนด์บางๆ
"กุเป็นห่วงนะ" ไอ้ปอนด์พูดพร้อมจ้องตาผมนิ่ง
ผมจ้องตากับไอ้ปอนด์ซักครู่ ก็หลบตา
ตาปอนด์ไม่แข็งกร้าว และดูอ้อนเหมือนโซ่
แต่ตาปอนด์ดูมุ่งมั่น และอบอุ่น
ไอ้ปอนด์คงรู้ว่าผมเขิน มันเลยเปลี่ยนเรื่อง
"มาเด๋วกูช่วยล้างจานดีกว่า"
ผมได้แต่พยักหน้า และช่วยกันล้างจานจนเสร็จ ไอ้ปอนด์ก็ขอตัวกลับบ้าน
"ไว้เย็นๆจะมาหาใหม่นะ...มีอะไรโทรหากูนะ เข้าใจมั้ย" ปอนด์กำชับอีกครั้งก่อนออกจากห้องไป
ผมถอนหายใจเบาๆ รู้สึกอึดอัดใจกับสิ่งที่เป็นอยู่
เริ่มรู้ตัวว่าทำพลาดไปแล้ว ผมให้ความหวังปอนด์ ทั้งที่ยังไม่ตัดสัมพันธ์โซ่ให้เด็ดขาด
ทั้งที่ผมเคยคิดว่าผมกับโซ่คงจบกันแล้ว แต่ยิ่งมันตามง้อ ยิ่งมันเข้าไกล้ ยิ่งได้เห็นมันอ่อนแอ่...ผมกลับยิ่งรู้สึกคิดถึง
เช่นเดียวกันกับปอนด์ ผมยอมรับว่า ยิ่งปอนด์แสดงความรู้สึกออกมามากเท่าไหร่ ผมก็ยิ่งหวั่นไหวมากขึ้น
แต่มันจะเป็นเพราะผมเหงา ผมไม่มีใครรึเปล่า
ยิ่งคิดก็ยิ่งสับสน
ผมนั่งเล่น นอนเล่นอยู่จนบ่าย ได้ยินเสียงโทรศัพท์...เป็นโซ่โทรมา
"ท็อป...ว่างอยู่รึป่าว" ไอ้โซ่ถาม เสียงเศร้าๆ
"....มีอะไรเหรอ"
"กู..ไปหานะ"
"....อืม"
แล้วผมก็วางสายไป ผมไม่รู้ว่าทำไมถึงตกลงให้มันมาหา แต่ลึกๆก็ดีใจ ที่อย่างน้อย หลังจากเหตุการเมื่อคืน...มันยังอยากมาหาผม
ไม่ถึงชั่วโมง ไอ้โซ่ก็มาถึง หน้ายังดูเศร้าๆอยู่
โซ่เดินไปนั่งที่โซฟา ผมลากเก้าอี้นั่งเล่นคอมมานั่งเยื้องกับมัน
"...." แล้วต่างคนก็ต่างเงียบ
"ขอโทษ / ขอโทษนะ" อยู่ๆผมกับมันก็พูดขึ้นมาพร้อมกัน หลังจากเงียบกันอยู่นาน
ไอ้โซ่ยิ้มเขินๆ ผมเองก็เขิน แต่แสร้งหลบตา
"ขอโทษกูทำไมเหรอ" ไอ้โซ่ถามผม
"ก็...เมื่อวานไม่ได้อยู่เป็นเพื่อน" ผมตอบ แต่ก็ยังไม่มองหน้ามัน
"ไม่เป็นไร....กูเข้าใจ" โซ่ยิ้ม แต่ผมดูออกว่ามันฝืนยิ้ม
"กูต่างหากที่ต้องขอโทษ"
"...." ผมเงียบ มองหน้ามันแล้วก็หลบตา
"ขอโทษนะท็อป ที่ทำให้ลำบากใจ" โซ่พูด เสียงดูจริงจัง
ผมได้แต่ก้มหน้ามองพื้น ไม่กล้ามองหน้า ไม่อยากเห็นแววตาคู่นั้น
"ทั้งๆที่ กูเป็นคนสร้างปัญหาทุกอย่างเอง แต่กูกลับไม่กล้าแม้แต่จะยอมรับ"
"กูทำผิด ที่คิดว่าเรื่องทุกอย่างมันคงจบได้ไม่ยาก...คิดว่า ยังไงซะ ซักวัน...มึงก็คงให้อภัยกู"
"....แต่..ตอนนี้.....ตอนนี้กูรู้แล้ว......" โซ่เงียบไป
ผมได้แต่นั่งมองพื้นเงียบๆ มือทั้งสองข้างที่วางอยู่บนหน้าขากำแน่น
กลัว....กลัวคำพูดของโซ่....กลัวจะได้ยินคำที่ไม่อยากได้ยิน...
"...เรา..ไม่มีวันเป็นเหมือนเดิมได้..อีกแล้ว..." โซ่เสียงสั่นตอนพูดประโยคนี้
ทันทีที่ได้ยิน หัวใจผมวูบ เหมือนจะหยุดเต้น
ทั้งที่เคยเป็นคนผลักใส ทั้งที่เคยเป็นคนที่หนีมา...ทั้งที่คิดว่าตัวเองไม่ต้องการไอ้โซ่อีกต่อไป...
น้ำตาผมหยดลงบนหลังมือ...ผมพยายามกลั้นเสียงสะอื้นเอาไว้ พยายามกลั้นไม่ให้น้ำตามันไหลออกมา...
มือใหญ่ๆเอื้อมมาดึงมือผมไปกุมไว้
มือใหญ่ๆ มือที่อบอุ่นเสมอ ไม่ว่าจะสัมผัสซักกี่ครั้ง
"...ฮึก...เรา...เรายัง..เป็นเพื่อนกัน..ได้มั้ย...." โซ่เองก็คงพยายามฝืนที่จะพูดกับผม ไม่ต่างกัน
น้ำตาผมไหลอย่าสุดจะกลั้น ร่างกายผมสั่นเทิ้มตามแรงสะอื้น
ทั้งที่เคยเตรียมใจไว้แล้ว...แต่ทำไมมันไม่ใช่เลย...ไม่ใช่แบบนี้...ผมไม่เคยคิดว่าจะได้ยินคำคำนี้จากปากโซ่
ไม่คิดว่าจะมีวันนี้...มันเจ็บ...เจ็บยิ่งกว่าครั้งไหนๆ....
โซ่ลงมาคุกเข่าอยู่ข้างหน้าผม มืออีกข้างจับที่แก้มผม แล้วช้อนหน้าผมขึ้นมา
หน้าของโซ่ที่เปื้อนคราบน้ำตา แต่ยังส่งยิ้มมาให้ผม
"ไม่ร้องไห้นะ...ไม่ร้องไห้นะคนดี" โซ่พูด แต่ผมเห็นน้ำตาของมันหยดลงมา
"..." ผมไม่ตอบ แต่บีบมือโซ่เอาไว้แน่น ราวกับกลัวว่ามือของคนที่อยู่ตรงหน้าจะหายไป
"...โซ่...โซ่...รักท็อป...นะ..." โซ่เองคงไม่ต่างจากผม น้ำตาที่ไหลออกมาอย่างเกินจะกลั้นไหว
"...ฮือออ...ฮึก....ฮืออออ" ผมโผเข้ากอดโซ่ ปล่อยโฮออกมาอย่างไม่อาย
โซ่กอดผมแน่น...มือหนึ่งลูบหัวผมอย่างอ่อนโยน
กดจมูกหอมที่ซอกคอผมไม่หยุด...รู้สึกได้ถึงน้ำตาของโซ่ที่หยดลงบนบ่า
"...โซ่จะรักท็อปตลอดไป...ไม่ว่าจะยังไง ก็จะรักคนคนนี้ตลอดไป..." ยิ่งได้ยินคำนี้ ผมยิ่งร้องไห้
รู้ว่านี่คงเป็นครั้งสุดท้ายแล้ว สำหรับอ้อมกอดอบอุ่นนี้
อ้อมกอดที่โหยหามาตลอด อ้อมกอดที่ไม่เคยอยากจะปล่อยไปไหน
แต่จากวันนี้ คงไม่มีอีกแล้ว...
เราสองคนกอดกัน ร้องไห้ให้กัน
โซ่พร่ำบอกคำว่ารักผมซ้ำแล้วซ้ำอีก
ก่อนจะผละออกจากอ้อมกอด แล้วก้มลง..จูบผม...เป็นครั้งสุดท้าย
จูบที่แผ่วเบา ราวเสียงกระซิบ แต่เนิ่นนาน เหมือนต่างต้องการจะเก็บเกี่ยวความรู้สึกนี้ให้มากที่สุด
โซ่ถอนปากออกมา จ้องตาผมอีกครั้ง แล้วยิ้มให้
"อย่าลืมไปเยี่ยมกันบ้าง...กูก็จะมาเยี่ยมมึงบ่อยๆ...จะโทรหาบ่อยๆนะ..."
"...." ผมได้แต่จ้องตาคู่นั้น ไม่มีเสียงตอบออกไป
"ถ้าไม่สบายใจ หรือมีปัญหาอะไร...รู้ใช่มั้ย กูอยู่ข้างๆมึงเสมอ กูจะมาอยู่ข้างๆมึงทันทีที่มึงต้องการ...ไม่ว่าจะไกล หรือลำบากแค่ไหน กูก็จะมา....กูสัญญา..."
"...." สิ่งเดียวที่ผมทำได้ ก็แค่พยักหน้าเบาๆ...ผมเชื่อ แม้ไม่สัญญา ผมก็เชื่อ เชื่อว่าโซ่จะอยู่ข้างผมเสมอ
โซ่ยิ้มให้ผมอีกครั้งก่อนจะลุกขึ้น แล้วเดินไปที่ประตูห้อง
เมื่อรู้ว่าหัวใจของผมกำลังจะจากไป ผมเอื้อมมือไปคว้าแขนโซ่เอาไว้
โซ่หยุดเดิน แต่ไม่หันหลังมา ก่อนจะบิดแขนจะหลุดจากการเหนี่ยวรั้งของผม..แล้วเดินจากไป
..............................................
-
อ๊ากกกกกก
แงๆๆๆๆๆๆๆ :monkeysad:
ทำไมเศร้ายังงี้
อึดอัด บีบหัวใจจริงๆ
ยังแอบเชียร์โซ่เหมือนเดิมนะท๊อป :z1:
+1ให้ค่ะ
-
"...เรา..ไม่มีวันเป็นเหมือนเดิมได้..อีกแล้ว..."
ง่ะ...มันจะไม่มีวันเป็นเหมือนเดิมได้แล้วจริงๆเหรอคะพี่ท๊อป
"ไม่ร้องไห้นะ...ไม่ร้องไห้นะคนดี" โซ่พูด แต่ผมเห็นน้ำตาของมันหยดลงมา
พี่โซ่บอกไม่ให้พี่ท๊อปร้องไห้แต่ตัวเองก็ร้องไห้ไม่ต่างกันเลย
มันเศร้ามากเลยคะพี่ท๊อปขนาดทำใจก่อนอ่านแล้วนะ
แต่พอมาเจอประโยคนี้น้ำตาหยดแหม่ๆ[color]
"...โซ่จะรักท็อปตลอดไป...ไม่ว่าจะยังไง ก็จะรักคนคนนี้ตลอดไป..." ยิ่งได้ยินคำนี้ ผมยิ่งร้องไห้
"ถ้าไม่สบายใจ หรือมีปัญหาอะไร...รู้ใช่มั้ย กูอยู่ข้างๆมึงเสมอ กูจะมาอยู่ข้างๆมึงทันทีที่มึงต้องการ...ไม่ว่าจะไกล หรือลำบากแค่ไหน กูก็จะมา....กูสัญญา..."
ไม่ไหวจะเคลียร์เลยคะกับสองประโยคนี้ของพี่โซ่
ทั้งคำว่ารัก ทั้งคำสัญญามันมาในวันที่เหมือนจะสายเกินไปแล้วจริงๆ
แต่ว่าทำไมคะพี่ท๊อป ดูก็รู้ว่าพี่ท๊อปเองก็รักพี่โซ่ไม่ต่างกัน
แล้วทำไมถึงเลือกทำร้ายใจให้เจ็บกันทั้งสองฝ่ายแบบนี้ละคะ
น้ำตาไหลเป็นทางเลยคะตอนนี้
เศร้ามากๆๆๆๆ สงสารพี่ท๊อปนะแต่ไม่รู้ทำไมใจมันเอียงไปสงสารพี่โซ่มากกว่า
พี่โซ่คงรู้ตัวว่าตัวเองผิดแล้วจริงๆแถมยังผิดแบบไม่น่าให้อภัย
ทั้งๆที่รักพี่ท๊อปแต่ก็ไม่รู้ว่าจะทำยังงัยให้กลับมาเป็นเหมือนเดิม
เลยยอมเป็นแค่เพื่อนที่คอยดูอยู่ห่างๆห่วงอยู่ไกลๆก็พอทั้งๆที่ใจมันเจ็บ
: :sad4:
+1ให้กับตอนแสนโศกครั้งนี้เลยคะ
ขอให้ไปซับน้ำตาก่อนนะคะ สงสารพี่โซ่
:o12:
-
เศร้าอะ
จะวันนี้หรือวันหน้า มันก็ต้องเจ็บอยุ่ดี
-
ฮืออออออ อย่าว่าแต่ท๊อปใจหายที่โซ่พูดแบบนั้นเลย
เราก็ใจหายอ่ะ ทำไมทั้งที่รักกันมากๆ แต่ก็ไม่ได้อยู่ด้วยกัน
เหมือนใจโดนกรีดเลยอ่ะ
-
คงจบกับโซ่จริงๆแล้วคราวนี้
ถึงแม้จะเชียร์ปอนด์แต่ก็อดสงสารโซ่ไม่ได้
จริงๆแล้วท็อปก็ยังคงรักโซ่ไม่เปลี่ยนแหละ
:sad4:
-
:monkeysad:
ลึกลง ตรงใจ เหมาะเหม็ง
ยิงเล็ง กลางใจ เจ็บร้าว
จบแล้ว จบจริง เรื่องราว
เหน็บหนาว เกินกล่าว เอ่ยคำ
:o12:
เศร้ามากคับ..ท็อป +1 ให้ทั้งๆที่น้ำคลอเต็มสองตา ฮืออออออ
-
มาแถมให้ก่อนนอนคร๊าบบบบ
....................................
ตอนที่ 28
โซ่ไปแล้ว....ผมยังนั่งอยู่ที่เดิม....ไม่ขยับไปไหน....
นั่งเหม่ออยู่แบบนั้น...ในสมองมันว่างเปล่า ไม่มีอะไรเลย
ก็แค่นั่งอยู่อย่างนั้น....
นั่งนานเท่าไหร่ไม่รู้ รู้สึกตัวตอนได้เสียงโทรศัพท์ดัง
สติกลับคืนมาอีกครั้ง...ปอนด์โทรมา...รับ...หรือ...ไม่รับ...
นั่งตัดสินใจอยู่นาน จนสายตัดไป....ไม่นานปอนด์ก็โทรมาอีก
หันไปมองนาฬิกา จะทุ่มนึงแล้ว...ปอนด์คงจะมาแล้วสินะ
ผมตัดสินใจไม่รับโทรศัพท์ เข้าห้องน้ำ อาบน้ำ ล้างหน้าล้างตา
เปลี่ยนชุดเตรียมพร้อม...
ดูโทรศัพท์ ปอนด์โทรมา 5ครั้ง...อืม ป่านนี้คงไกล้จะถึงแล้ว
แล้วก็ไม่ผิดอย่างที่คิด เสียงทุปประตู โครมๆ พร้อมเสียงไอ้ปอนด์เรียกผมจากด้านนอก
"ท็อป อยู่มั้ย!" เสียงไอ้ปอนด์ร้อนใจน่าดู
ผมสูดหายใจลึกๆ ก่อนจะเดินไปเปิดประตูให้ปอนด์
"มาแล้วเหรอ" ผมเปิดประตูให้ปอนด์ พร้อมยิ้มให้มัน
"...." ปอนด์มองผมอย่างสงสัย แล้วถึงถามขึ้น
"ทำไมไม่รับโทรศัพท์ละ"
"โทษที อาบน้ำอยู่"
"แล้วนี่แต่งตัวจะไปไหนอะ" ไอ้ปอนด์ถาม คงสังเกตเหนแล้ว ว่าปมไม่ได้ใส่ชุดอยู๋บ้านแบบของผม
"ป่ะ...กินเหล้ากัน"
"....." ไอ้ปอนด์มองผมเหมือนเห็นผี ก่อนจะตั้งสติได้
"คิดมากเรื่องอะไร" ปอนด์ถาม
"เปล่า แค่อยากกิน...ไม่ได้กินนานแล้ว" ผมพูด แต่ไม่มองตามัน
"อย่าโกหกกูนะท็อป...ร้อยวันพันปีมึงเคยชวนพวกกูกินเหล้าซักครั้งมั้ย...มีแต่ด่าพวกกู เวลาพวกกูไปกินเหล้า" ไอ้ปอนด์ว่า
"...มึงไม่ไปก็ไม่เป็นไร กูโทรชวนไอ้เต้ ไอ้มดไปเป็นเพื่อนก็ได้" โมโหครับ ทำไมจะต้องถามมาก ทำไมต้องขัดใจด้วย เด๋วนี้แมร่งไม่ตามใจกูเหมือนเดิมแล้วนี่
ว่าแล้วผมก็กดโทรศัพท์หาไอ้เต้ ไม่สนใจไอ้ปอนด์ที่ยืนหัวโด่
"โหล เต้...กูอยากกินเหล้า พาไปหน่อย.........................จะตกใจอะไรวะ ทำเหมือนกูไม่เคยกิน..................อย่าถามมาก...ไปไม่ไป...........เออ กูเลี้ยงเอง...........ชวนมดด้วย......มันไม่ไป............เออน่า มารับกะ.." คุยไม่ทันจบ ไอ้ปอนด์แย่งมือถือไปพูดเฉยเลย
"เต้ ไม่ต้องมา เด๋วกูพามันไปเอง.............ไม่มีไร.......กูบอกว่าไม่มีไร!.................................ไม่ไปผับ!..........ไปร้าน xxx ออกมาเลย เจอกันที่ร้าน" แล้วปอนด์ก็วางสาย
"...." ผมมองปอนด์ค้อนๆ แมร่งพาไปแต่แรกก็ไม่ต้องเป็นปัญหา ต้องให้โมโห
อันนี้ผมคิดในใจนะคับ ตอนนั้นยอมรับว่เซงไปหมด พาลไปทุกอย่าง แม้แต่ไอ้ปอนด์ ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ไรก็โดนไปด้วย
ไอ้ปอนด์มองผม แล้วก็ถอนหายใจ...มันคงอารมณ์ไม่ค่อยดีหรอกผมรู้ ผมไม่เคยทำตัวแบบนี้กับมัน...แต่มันก็ไม่พูดอะไรนะ
"ไปดิ...ขึ้นรถ" ไอ้ปอนด์เรียกผม เสียงไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่
"...." ผมเดินนำมันลงไปที่รถ ยังไม่พูดไรกับมันนะ งอนอยู่
ระหว่างทางก็ไม่คุยอะไรกัน ไอ้ปอนด์เองก็ไม่เซ้าซี้....นี่คือข้อดีของปอนด์
ไปถึงร้านเกือบสามทุ่ม เป็นร้านแบบนั่งดื่ม บรรยากาศดี...แต่ตอนนี้ผมไม่สนเรื่องบรรยากาศหรอก
ไอ้ปอนด์เดินนำเข้าไป เห็นไอ้มดโบกมือให้
ไอ้เต้ไอ้มดนั่งรออยู่แล้ว
"เป็นไรมึง วันนี้ชวนพวกกูออกมากินเหล้าได้...กูว่าจะออกไปกินข้าวกะที่บ้าน พอไอ้เต้โทรมาบอกมึงชวนแดกเหล้า กูเปลี่ยนโปรแกรมเลยเนี่ย" ไอ้มดทักทันทีที่เห็นหน้าผม
"ก็ไม่มีไร กูแค่อยากกิน" ผมตอบมันแบบไม่ค่อยใส่ใจ
"มึงเนี่ยนะ....ทุกทีพวกกูชวนมากแดก ด่ากูทุกที" ไอ้มดยังไม่จบ
"...จะแดกมั้ย..." ผมมองไอ้มดหน้าหาเรื่อง
"......." เงียบกันทั้งโต๊ะ
จริงๆผมก็กินเหล้านะครับ แต่ไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ ถ้าไม่จำเป็นผมก็ไม่กิน จะมีบ้างวันเกิดเพื่อนๆอะไรแบบนี้ แต่ถ้าให้ไปเที่ยวผับ กินเหล้าสนุกๆอะไรแบบนี้ผมไม่ค่อยชอบ
ไอ้เต้หันไปกระซิบอะไรกับไอ้ปอนด์ ก็คงถามว่าผมเป็นอะไรแหละ
ไอ้ปอนด์ยักไหล่ เหมือนไม่สนใจ หยิบน้ำแข็งใส่แก้วแล้วรินเหล้าซะงั้น
ไอ้เต้ไอ้มดเริ่มมองหน้ากันเลิ่กลั่ก คงเห็นว่าเริ่มจะกร่อย ไอ้เต้เลยเปลี่ยนประเด็น
"เอ๊า จะแดกเพราะอะไรมันก็เมาเหมือนกันแหละวะ....มา วันนี้มาแดกกันให้เมาเหมือนหมาไปเลย ไอ้ท็อปเลี้ยง"
"...อะ เออ..ใช่ มาๆๆ ไม่เมาไม่เลิกเว่ย" ไอ้มดช่วยเสริม
ไอ้สองตัวก็บริการผมอย่างดี ชงเหล้าบริการให้พร้อม
"อ่อนไป" ผมว่า หลังชิมไปอึกนึง....ไอ้ปอนด์มองหน้า....มองกูทำไม สนใจกูได้แล้วเหรอมึง (คิดในใจนะ)
"เฮ่ย...ปกติมึงก็กินประมาณนี้นาา" ไอ้มดว่า
"...." ขัดใจ ทำไมวันนี้มีแต่คนขัดใจ ผมยกชวดเหล้ามาเทเหล้าเพิ่มใส่แก้ว จนไอ้พวกนั้นตกใจ
"เดี๋ยวก็เมาตายห่าหรอกมึง" ไอ้เต้ว่า
"ก็กินให้เมา กินไม่เมาจะแดกทำไม"
เหมือนไอ้มดกับไอ้เต้จะเริ่มจับกระแสอะไรบางอย่างได้ เห็นซุบซิบอะไรกันสองคน
หลังจากนั้นก็กินกันใหญ่ละคับทีนี้....เหล้าหมดไป 1 ขวดอย่างรวดเร็ว
ก็ผมเล่นเทเหล้าทีละครึ่งแก้ว...ไอ้เต้ไอ้มดก็ชอบใจ ชนกันใหญ่ 2ตัวนี้เรื่องกินเหล้าไม่ต้องห่วงอยู่แล้ว
ส่วนไอ้ปอนด์... ผมไม่รู้เหมือนกัน ตอนนั้นผมไม่ได้สนใจ...ก็มึงไม่สนใจกูก่อนนิ
เหล้าหมดไปขวดกว่า ผมเริ่มเมา เพราเริ่มรู้สึกว่ากล้าที่จะแหกปากร้องเพลง...ปกติผมไม่กล้าหรอกคับ
แต่มันไม่แค่นั้น...พอเริ่มเมา ผมก็เริ่มเรื้อน
"เต้...กูปวดฉี่" เอาหัวไปซบไหล่มันด้วย
"ก็ไปดิ ห้องน้ำอยู่ทางโน้น" มันบอกแล้วขีมือไปที่ห้องน้ำ
"หึ...พาไปหน่อยดิ...นะ นะ" เอาหัวไถๆหัวไฟล่ไอ้เต้ไปด้วย
"กูว่ามันเมาแล้ว" ไอ้มดว่า
"จะเหลือเหี้ยไรละ" ไอ้เต้
"...ไม่เมาเว่ย....เต้ กูปวดเยี่ยยยววววววววว" ผมเริ่มโวยวาย แมร่ง ทำไมอะไรมันก็ไม่ได้ดั่งใจเลย
"เออๆ....ไปๆๆ" ไอ้เต้ลุกจะพาผมไปห้องน้ำ
"กูพาไปเอง" ไอ้ปอนด์มาตอนไหนไม่รู้ มาคว้าแขนผมซะงั้น
"....ไม่เอา......เต้พาไปหน่อย..." โกดปอนด์อยู่
"มึงนั่งอยู่นั่นแหละ" ไอ้ปอนด์ว่า แล้วก็ลากผมไปเลย
ผมก็ได้แต่เดินตามไอ้ปอนด์ต้อยๆ ไม่ได้โวยวายอะไรหรอก
แต่รู้ ว่าไอ้คนที่ลากผมอยู่ตอนนี้คงโมโหไม่น้อย มาถึงหน้าห้องน้ำมันก็ปล่อยแขนผม ผมก็เดินไปฉี่
ออกมา ไอ้ปอนด์ยืนหน้าหงิกรออยู่....ผมทำเป็นไม่สนใจ จะเดินกลับไปที่โต๊ะ แต่ไอ้ปอนด์คว้าแขนไว้
"คุยกันให้รู้เรื่องก่อน" ไอ้ปอนด์ว่า
"คุยไร...ไม่คุย จะไปกินเหล้า"
"ท็อป...ทำไมทำตัวแบบนี้"
".........ทำไม ทำตัวแบบนี้แล้วทำไม มึงสนใจกูด้วยเหรอ" ตอนนั้นพูดไปเพราะเมานะ...จิงๆ
"ท็อป!....มึงเป็นอะไร มึงมีอะไรมึงก็พูดสิ...มึงบอกกู" ไอ้ปอนด์เริ่มอารมณ์ขึ้น
"มึงจะมายุ่งอะไรกับกูล่ะ...ไม่ต้องมาสนใจ...กูจะเป็นยังไงไม่ต้องมาสนใจกูหรอก.....ไม่มีใครเข้าใจกูหรอก!" ผมตะโกนใส่หน้าไอ้ปอนด์
ปอนด์มองผมแบบช๊อกๆ แล้วหันไปเตะถังขยะ
"โธ่โว๊ย!............เพราะมันใช่มั้ย มึงถึงเป็นแบบนี้...มันทำอะไรมึง มึงบอกกูมา มันทำอะไร!" ไอ้ปอนด์เข้ามาเขย่าๆตัวผม
"....ฮึก..." จี้ใจดำ แล้วผมก็ร้องไห้จนได้
"....ฮึก....ฮือออออ....ฮือออออออ..."
ไอ้ปอนด์ดึงผมเข้าไปกอด...ผมไม่รู้หรอกว่ามีคนมองเรารึป่าว แต่คงมีแหละครับ คนที่มาเข้าห้องน้ำ
"...จบแล้ว....กูกับมันจบแล้ว....ฮืออออออ..." ผมสะอื้นกับไหล่ปอนด์
"........ไม่เป็นไร.....ร้องออกมาเลย...ร้องมาให้พอ....."
"...ฮึก...มันไม่รักกูแล้วใช่มั้ย...ฮืออออ....มันไม่รักกูแล้ว..."
"...แต่ปอนด์รักท็อปนะ...ได้ยินมั้ย...ปอนด์รักท็อป..." ประโยคนี้สะกิดใจผมเข้าอย่างจัง
ผมหยุดร้องให้ ผละจากออ้อมกอดปอนด์...
"อยากกลับบ้าน..." ผมบอกมัน แต่ไม่ยอมมองตามัน
ปอนด์ไม่พูดอะไร จูงมือผมไปที่โต๊ะ วางเงินไว้ให้ไอ้เต้ แล้วบอกขอตัวกลับ
สองคนนั้นโวยวายนิดหน่อย แต่ไอ้ปอนด์เหมือนจะไม่สนใจ ลากผมไปขึ้นรถ
.............................................................
-
จะทำอะไรเพื่อประชดชีวิตไหมน่ะ
เฮ้่อ มันเป็นเรื่องผ่านมาแล้วคงพูดอะไรไม่ได้
แต่ก่อนจะถามว่าโซ่รักท็อปไหม... มันก็อยู่ที่ว่าท็อปให้อภัยโซ่ไหมเท่านั้น
ถ้าก้าวผ่านฑิฐิตัวเอง ก็จะได้คนรักกลับมา แต่ในเมื่อเลือกที่จะทำแบบนี้ ก็คงพูดอะไรไม่ได้ ก็อย่างที่บอกข้างต้นว่า
มันเป็นเรื่องที่ผ่านมาแล้ว
....
ปล. ตกลงเรื่องมันจะจบแล้วใช่ไหมคะ ฮือออออออ บาดใจก่อนนอน
ปลล. แฟนคลับโซ่หมดหวังแล้วใช่ไหมคะเนี้ย
-
เข้าใจเลย เคยเป็นเหมือนกัน สุดท้ายก้อผ่านมาได้ ทั้งที่ยังรักแต่เค้าก้อไปแล้วจิง ๆ
-
:sad11:
ตกลงจะจบกันจริงๆแล้วใช่มั้ย :serius2:
ไม่ให้อภัยและโอกาสกับโซ่แล้วหรอ
ฮืออออ :o12:
-
เห้อออออออออ อ่านแล้วก็เห็นใจทั้งสามคนเลยอ่ะ
-
สั้นๆครับตอนนี้ เอามาต่อให้หายค้าง....
เป็นบทสรุปของความโศกเศร้าแล้วครับ...
ถามว่าเรื่องจบหรือยัง....คงต้องบอกว่า
เรื่องของผมกับโซ่จบจริงๆแล้วครับ...แต่ยังมีความรู้สึกดีๆต่อกันเสมอ....เป็นเพื่อนที่ดีของกันและกัน
ส่วนเรื่องของปอนด์....ถ้ายังไม่เบื่อ ก็จะมาเขียนให้อ่านกันต่อครับ
........................................................
ตอนที่ 28.2 จบบทโศก
นั่งเงียบๆกันมาตลอดทางจนถึงหอ...
"ไปล้างหน้าล้างตาซะ" ปอนด์สั่งหลังจากผมเปิดประตูเข้ามาในห้อง
ผมเดินไปล้างหน้าตามที่ปอนด์บอก ออกมาจากห้องน้ำ ไอ้ปอนด์ยืนรออยู่แล้ว
"ถ้า...รักเค้า....แล้วทำไม.....ไม่กลับไปหาเค้า" ปอนด์ถามผม
"..........กูกลัว" ผมตอบมันสั้นๆ
"....กลัวอะไร....ทำไมต้องกลัว....ในเมื่อใจมึงก็มีคำตอบอยู่ตลอดเวลา ว่ามึงยังรักมันอยู่ มึงยังต้องการมันอยู่!" ไอ้ปอนด์เริ่มขึ้นเสียง
"กูไม่รู้....มึงไม่เข้าใจหรอก"
"ใช่ กูไม่เคยเข้าใจ....ไม่เคยเข้าไปอยู่ในหัวใจมึงได้เลย"
"........."
"ต่อให้กูทำดีซักแค่ไหน...กูก็ไม่เคยเป็นส่วนหนึ่งในใจมึงได้....ไม่เคย...." ปอนด์เสียงอ่อน
ผมเดินไปจับมือปอนด์ไวทั้งสองข้าง ปอนด์เงยหน้าขึ้นมามองผม
"กุรักโซ่มาก...มันเป็นรักครั้งแรกของกู....กูผูกพันธ์กันมานาน.........ใช่...กูยังหวังลึกๆ ว่าซักวัน กูกับมันอาจจะได้กลับมาเป็นเหมือนเดิม..."
"...พอเถอะ" ปอนด์บอกผม
"ฟังกูก่อนนะปอนด์" ผมบอกปอนด์เสียงหนักแน่น ตายังจ้องกัน
"ระหว่างกูกับโซ่ มันมีอะไรหลายๆอย่าง...มีความรัก...มีความโกรธ....มีความผิดหวัง...........กู กลับไปหามันไม่ได้ เพราะกูกลัว...กลัวว่าซักวันกูจะต้องผิดหวังอีก...กลัวว่าความเชื่อใจของกูจะถูกทรยศหักหลัง.......ถึงตอนนั้นกูไม่รู้ว่ากูจะอยู่ได้ยังไง กูไม่อยากจะผิดหวังอีกแล้ว........................โซ่เองก็คงคิดไม่ต่างจากกู...ว่าต่อให้รักกันแค่ไหน ระหว่างเรา มันก็ไม่มีวันกลับมาเหมือนเดิมได้..."
"..........." ปอนยังคงจ้องตาผม ไม่หลบ แต่ไม่มีคำพูดอะไรออกมา
"....ให้เวลากูได้มั้ยปอนด์.......ขอเวลากูรักษาแผลนี้ให้มันหาย.........กูไม่รู้ว่ามันต้องใช้เวลาแค่ไหน.....แต่....ช่วยอยู่ข้างๆกูได้มั้ย...อยู่ข้างๆกูไปแบบนี้.......มันอาจดูเห็นแก่ตัว....แต่...อยู่กับกูนะ..."
ปอนด์โผเข้ากอดผมอย่างไม่ทันตั้งตัว
"...ไม่ว่าจะนานแค่ไหน.....กูก็จะอยู่กับมึงไปแบบนี้....จะกอดมึงไว้แบบนี้ ไม่ปล่อยไปไหนอีกแล้ว" น้ำเสียงที่อบอุ่นของปอนด์ ทำให้ผมรู้สึกอบอุ่นใจ
ขอโทษนะปอนด์...ที่ตอนนี้กูยังรักมึงไม่ได้
ขอให้เวลามันเยียวยากูอีกซักหน่อย....ให้กูพร้อมที่จะเปิดรับใครซักคนเข้ามาอยู่ในใจ
แบบที่กูจะให้ใจกับเค้าเพียงคนเดียว ไม่ใช่เพื่อมาทนแทนใครอีกคนที่หายไป
หวังแค่ว่าเมื่อถึงวันนั้น มึงจะยังอยู่กับกูแบบนี้...
ผมกอดปอนด์อย่างขอบคุณที่เข้าใจ
คืนนั้นปอนด์นอนกับผม...นอนกอดผม...แค่กอด
ผมหลับไปในอ้อมกอดของ "เพื่อน" ที่จะไม่มีวันทอดทิ้งผม
มันอาจไม่อบอุ่นเท่าของใครอีกคน...แต่อย่างน้อย เขาก็ทำให้ผมรู้ว่า ผมจะไม่ต้องเหน็บหนาวอีกต่อไปแล้ว....
................................................
-
แสดงว่า ตอนนี้ คนที่ท็อปคบด้วยคือปอนด์ใช่ไหมคะ
ก็รู้สึกตั้งแต่ชื่อที่เขียนแล้วล่ะ "ไอ้โซ่ VS ไอ้ปอนด์ & ท็อป"
ขอโทษที่ละลาบละล้วงนะคะ...
อยากทราบว่าหลังจากนั้นโซ่ทำยังไง กลับไปรับผิดชอบสนหรือเปล่า แล้วตอนนี้เขามีแฟนใหม่หรือยัง(ก็คงมีล่ะน้า ใครจะโสดได้นาน)
และสุดท้าย ทั้งสองยังติดต่อถามข่าวกันอยู่หรือเปล่า
....
บางทีรักแท้ก็ไม่ใช่การที่คนสองคนอยู่ด้วยกัน หรือคบกันแบบแฟน
บางครั้งมันก็คือการเอาใจใส่ห่วงใยซึ่งกันและกัน แม้จะในฐานะ เพื่อน พ่อ แม่ พี่น้อง
เพราะไม่มีใครสามารถปฎิเสธได้ว่านั้นมันคือรักแท้จริงๆ รักแท้ที่บริสุทธิ์ สัมพันธ์ ทางจิตใจล้วน
ท็อปเคยบอกไว้ตอนที่เขียนใหม่ๆว่า ยังรักโซ่อยู่ เพราะเป็นรักแรก และตอนนี้บอกว่าเป็นเพื่อนที่ดีของกันและกัน
ในความคิดเรา...ก็เหมือนทั้งสอง มีความรักแท้ที่บริสุทธิ์มอบให้แก้กันและกัน
เรามีความรู้สึกกลัวและเสียดายอย่างท็อปอยู่เรื่องหนึ่ง...คือ ไม่กล้าก้าวข้ามความเป็นเพื่อน
เพราะเรารู้จักกันมานานเกินกว่าจะเป็นอย่างอื่นนอกจากเพื่อน และกลัวว่าสิ่งที่ก้าวข้ามไปนั้นจะทำให้มิตรภาพนับ 10 ปีสูญหายไป
แต่เราก็ยังมอบความหวังดีต่อกัน ห่วงใยกันในฐานะเพื่อน มันรู้สึกได้เลยว่าถึงแม้จะไม่ได้อยู่ด้วยกันตลอดเวลา
แต่เราก็เหมือนคนที่ไม่ได้ห่างไกลกัน เพราะยังติดต่อพูดคุย ในกำลังใจซึ่งกันและกันหากฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งมีปัญหา ก็จะรู้สึกเจ็บปวดด้วย
เราเชื่อว่า สิ่งนี้ก็คือรักแท้ ที่บริสุทธิ์ ไม่ได้ต้องการครอบครองแค่อยากเห็นเขามีความสุข ตลอดไป
สุดท้าย...เรื่องที่เกิดคงจะเป็นบทเรียนสอนโซ่ว่า อย่าทำร้ายความเชื่อใจของคนเรารักและรักเราอีก
-
ความผิดพลาดเพียงครั้งเดียว กลายเป็นต้องสูญเสียคนรักไปเลย เฮ้อออออออ
สงสารโซ่นะ คงรักท็อป มาก และก็คงเสียใจมาก ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ที่ต้องเสียท็อปไป เพราะความคิดมักง่าย เพราะคิดว่ายังไงๆๆ ก็ัจะยังรักษาความรักกะท็อปไว้ได้ ()
และยังเรื่องสนอีก สนที่ตอนแรกดูจะไม่เรียกร้องอะไร(โ๋ซ่คงไม่คิดว่าจะมาเป็นปัญหาภายหลัง) นอกจากแอบเป็นชู้เค้า(เป็นการกระทำที่เลวร้ายมาก ) แต่พอเอาเ้ข้าจริง ก็อยากครอบครองโซ่ แล้วเอาความตายมาดึงรั้ง ท้ายสุดก็พังครืน
โซ๋ ท็อป เจ็บปวดกันถ้วนหน้า (แม้ท็อปจะเลิกกะโซ่แล้ว แต่ก็ไม่อยากให้โซ่กลับไปคบกะสนหรอกนะ)
รอติดตามเรื่องราวระหว่าง ท็อป ปอนด์ จ้า
-
ในฐานะคนอ่าน ก็ต้องไชโยกับตัวเองดังๆ ที่คนเขียนกลับมาแล้ววววววว เย้ ชอบเรื่องนี้มาก และก็ดีใจที่คนเขียนไม่ทิ้งคนอ่าน กลับมาเล่าต่อจนจบ ขอบคุณมากๆ
ในฐานะโมฯ ก็คงต้องบอกว่าเรื่องนี้ถูกย้ายมาเพราะไม่ได้มาต่อนานมากจริงๆ แต่หากน้องมาเขียนต่อจนจบ (ซึ่งอ่านดูก็คิดว่าจบในส่วนของโซ่แล้ว) ก็จะถูกย้ายไปไว้ห้องนิยายจบแล้ว ซึ่งจะดีกว่า เพราะถ้ายังอยู่ในห้องนี้หากไม่มีการเคลื่อนไหวเกิน 1 ปี จะถูกลบออกไป แต่อยู่ในห้องนิยายจบแล้วจะไม่ต้องเป็นกังวลว่าจะถูกลบออกไป
ดังนั้นพี่จะย้ายเรื่องนี้ไปไว้ห้องนิยายจบแล้วนะคะ ส่วนถ้าน้องจะมาต่อก็ให้เขียนต่อไปได้เลย โดยที่เรื่องจะอยู่ในห้องนิยายจบแล้วนี่แหละ ถือว่าเป็นการเขียนภาคเสริมไป เอาตามนี้นะคะ
-
ขอบคุณมากๆเลยนะครับคุณ THIP
ดีใจที่ยังไม่ลืมกันครับ :L1:
-
:o11:
http://www.youtube.com/v/KcWVI8KlzvY&hl=en_US&fs=1&
:undecided:
:o12:
ขอบคุณครับ ท็อป
-
อึดอัดกันมานาน :เฮ้อ:
เศร้า
สงสารทุกคน :กอด1:
ดีใจที่มาต่อมาก :man1:
-
:กอด1:
พูดไม่ออกจริงๆ
-
มันผ่านมาแล้วเนอะ
ขอบคุณกับตอนจบในอดีตค่ะ
-
อึ้งมากกกกกกกกก o22
ถึงแม้จะตะหงิดๆตั้งแต่ตอนที่แล้วว่ามันคงจบแล้วจริงๆ
แต่พอมาได้รู้ว่ามันเป็นเรื่องจริงๆก็อึ้งคะพี่ท๊อป
สงสารพี่โซ่มากกกกกกกกกก
พี่โซ่รักพี่ท๊อปมากแต่ก็ทำผิดไว้จนเกินที่จะกลับไปเหมือนเดิม
1ว่าความรักครั้งนี้คงฝังใจพี่โซ่ไปจนตายอ่ะ
:o12:
แฟนคลับพี่โซ่อย่าง1คงได้เวลาชักธงลงแล้วสิเนี้ย
เชียร์พี่โซ่ไม่ขึ้นแล้วจริงๆด้วย T^T
แต่ก็ดีใจนะคะที่ทุกวันนี้พี่ท๊อปเข้มแข็งแล้ว
แล้วก็มีเพื่อนดีๆอย่างพี่ปอด์นคอยดูแล
ขอบคุณมกๆด้วยคะที่มาแบ่งปันประสบการณ์ให้ฟัง
รักพี่ท๊อปมากๆคะ แล้วก็รักพี่โซ่มากๆๆๆด้วย
:กอด1:
-
:sad4: :sad4: :sad4:
เศร้าเกิน
-
:monkeysad:
สรุปแล้วก็จบกันจริงๆหรอคะเนี่ย
ขอทำใจก่อน :m15:
แต่ก็เข้าใจท๊อปนะ
ถ้าเป็นเราก็คงต้องกลัวผิดหวังอีกครั้ง
ในความไว้ใจที่เราให้กับคนรักแล้วมาทรยศ เฮ้อออ
ยังไงก็ยังไม่เบื่อ รอท๊อปมาเล่าต่อค้า
:pig4:
-
ดีใจที่พี่กลับมา
รอคอยตลอดครับ
-
ดีใจที่กลับมาต่อจนจบ(ส่วนของโซ่)
แต่ก้อเศร้ามากมายจริงๆค่ะ ใจจริงเชียร์โซ่นะค่ะ ถึงแม้ว่าจะทำผิดแต่คิดว่าคนรักกันน่าจะอภัยให้กันได้ เพราะโซ่ก้อดูเสียใจจริงๆกับสิ่งที่ตัวเองทำ แต่ก้ออีกนั่นแหละ ส่วนของจิตใจมันเป็นเรื่ิองละเอียดอ่อน ความกลัวที่เกิดขึ้น มันก้อเป็นเหุตผหลักๆเลย ที่ต้องเกิดขึ้นในใจตัวเอง ถ้าก้าวข้ามไม่ได้ การที่ท๊อปตัดสินใจอย่างนี้ก้อดีแล้วหล่ะค่ะ หากฝืนกลับไปคบกัน มันอาจแย่ยิ่งกว่านี้ก้อได้
ตอนนี้ก้อยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันอยู่ ถือสะว่ามีมืตรแท้ ดีกว่ามีศัตรู
ยังจะตามอ่านไปเรื่อยค่ะ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
-
เศร้า อ่ะ
แล้วก้อเข้าใจด้วยที่มันจะกลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่ได้
แก้วที่มันร้าวแล้ว ต่อก้อคงไม่ได้
อยากให้จบอย่างมีความสุขจัง
เราจะเป็นกำลังใจให้นะ
แต่ในชีวิตของเรา เราคบกะแฟนมา 8 ปีแล้วนะ
มีเรื่องแบบนี้ตลอด ครั้งแรกที่จับได้ เกือบที่จะเลือกกันแล้ว
เค้าขอโอกาส อีกครั้ง...เราก้อให้นะ
แต่พอคบๆ ไปผ่านไปสองสามปี ก้อมีปัญหาอีก
เราถามเค้าว่าทำไม เค้าก้อตอบไม่ได้ แต่เค้าบอกว่าเค้ารักเราที่สุด
เค้าพร้อมที่จะเลิกกับคนอื่น ทุกคนที่กำลังคบอยู่
เพราะเค้ารักเรา แคร์เราที่สุด
ตอนแรกเราก้อไม่เข้าใจหรอกนะ
แต่มานั่งคิด ว่าเราก้อคบกันมานาน นานมากจริงๆ มันอาจจะมีใครที่เข้ามาในชีวิตบ้าง อาจทำให้เราหวั่นไหว
ตัวเราเองก้อมี หวั่นไหว
เค้าก้อคงไม่ต่างกัน
ถ้าเรามองข้ามปัญหานี้ หรือบางอย่างไปได้ เราก้อคงมีความสุข
เพราะยังไงสุดท้ายเราก้อรักเค้า เค้าก้อรักเรา เรารักกัน และห่วงใยกันเหมือนเดิม เหมือนทุกวันที่ผ่านมา
เก้น คับผม
-
ก่อนอื่นขอ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด ดัง :mc4:
พี่ท๊อปมาต่อแล้ว มาได้ไงเนี่ย ดีใจมากกกก ไม่ค้างคากันซะที
หมดเวลาของโซ่จริงแล้วสินะ
ทำใจไม่ได้ :o12:
เชียร์โซ่มาตลอด แต่ในที่สุด โซ่ก็เลือกที่จากไปเอง
แอบคิดว่าถ้าโซ่สู้อีกนิด พี่ท๊อปอาจจะกลับมา
แต่ก็เป็นไปไม่ได้ในโลกของความจริง :m15:
ยอมอยู่กับความจริง แต่จะไม่ทิ้งเรื่องราวที่ดี ฉันจะมีเธอไว้ในหัวใจ
เข้าใจนะ แต่ทำ(ใจ)ไม่ได้จริงๆ
อยากอ่านต่อ พี่ท๊อปมาเล่านะๆๆ o13
คือความคิดถึงที่เธอยังไม่รู้ พูดไม่ได้ ทำได้เพียงแค่คิดถึงเธอ ไม่ไหวแล้ว เหมือนอกหักเองเลยเรา :เฮ้อ:
-
โซ่โคดแมนอ่ะ
ถึงแม้จะไม่ได้เปนไปตามที่ผมหวังไว้
แต่แบบนี้มันก็ประทับใจมากๆเช่นกัน
เพลงนี้ฟังทีไรก็เศร้าทุกที ....
-
เสียคนรักไปแต่ได้มิตรภาพที่ดีกลับมา ดีใจด้วยที่ยังมีปอนอยู่เคียงข้างในวันที่ท๊อปอ่อนแอที่สุด
-
มาต่อมะไหร่ ไม่ยู้เยื่องเยยย :sad4:
แต่ตอนนี้ก็ตามอ่านทันแล้วค่ะ มาต่ออีกน้าาา
:กอด1: พี่ท็อปกับพี่ปอนด์
-
มาต่อให้สั้นๆคร๊าบบบ ไม่แน่ เด๋วคืนนี้มาต่อให้อีกครึ่ง
รักทุกคนน๊ะ จุ๊บๆ
ปล. รักษาตัวกันด้วยเน่อ...ไฟไฟม้ห้างจนจะหมด กทม. ละ... :seng2ped:
...........................................................
ตอนที่ 29.1
เปิดเทอมแล้ว...
ตั้งแต่วันนั้น...โซ่ไม่ติดต่อผม ผมไม่ติดต่อโซ่...
ต่างรู้ว่าต้องการเวลา...เพื่อกลับมาเป็นเพื่อนกันอีกครั้ง
วันแรกของเปิดเทอม ปอนด์รับผมมาเรียน และก็มานั่งเสวนากันที่โรงอาหารตามปกติ
เต้กับมด พูดเรื่องเด็กปีหนึ่งหน้าใหม่จิ้มลิ้มหลายคน...เริ่มที่จะเล็งกันแล้ว
ประเด็นสำคัญมันอยู่ที่ว่า หลานรหัสผม....สวยมากกกกกกก
ผมเองก็ยังไม่เคยเจอหรอกครับ แต่ไอ้เต้กับไอ้มดมันคอนเฟิม...ไอ้ปอนด์ก็เห็นด้วย แต่ไม่กระโตกกระตาก
"มึงพูดซะกูอยากเห็นเลย...แต่ก็อย่างว่านะ เชื้อไม่ทิ้งแถว" ผมแอบภูมิใจลึกๆ
"ถุ้ย!...มึงเนี่ยนะ" ไอ้มดมองหน้าผมอย่างประนาม
"อ้าวพูดงี้...อย่ามาจีบน้องกูแล้วกัน"
"สาดดด ด่าเมิง ไม่ได้ด่าน้องเค้า"
"นั่นหละ ไม่เคารพพี่มัน...คอยกู กูจะกันท่า"
"แหมมมมม....เพื่อนท็อปก็...น้อยใจไปได้" เสียงอ่อนเชียวมึง
"พูดเหมือนน้องเค้าจะเอามึงอะนะ" ไงละ ประโยคเด็ดจากไอ้ปอนด์
"เชี่ยนี่...หวงน้องเมียละสิมึงอะ" ไอ้มดด่า...สันดานจริงๆ มิวายกระทบกู
"น้องเมียป๊ะมึงดิ" ผมด่า
"เออๆ...อย่าให้รู้ว่ากั๊กไว้กินเองแล้วกันมึง กูไม่ยอมจิงด้วย" ไอ้มดพูดน้ำเสียงไม่จริงจัง....แต่ก็น่าคิดแฮะ
"ว่าไงไอ้ตี๋..." เสียงแบบนี้ เรียกผมแบบนี้...มีคนเดียวเท่านั้น
ผมหันหลังไปหาเจ้าของเสียง ที่ตอนนี้ยืนค้ำหัวผมอยู่ ก้มลงมองผม...ยิ้มแป้น
"...อะ....มาจากไหนเนี่ย" ยอมรับครับ ว่าตั้งตัวไม่ทัน
ทั้งที่คิดว่าเปิดเทอมคงได้เจอกัน แต่ยังไม่รู้เลย จะเริ่มคุยยังไงดี
แต่ตอนนี้เห็นเจ้าตัวมายืนยิ้มได้อยู่แบบนี้ ผมรู้สึก...ดีใจ...จริงๆ
"เอ๊า ก็เดินมา...นี่กูกลับบ้าน แวะไปเยี่ยมพ่อกับแม่มาด้วย....แม่เลยฝากนี่มาให้มึงด้วยอะ" มันว่า แล้วก็ยื่นถุงที่ใส่ทุเรียนทอดห่อเล็กๆหลายห่อมาให้
พ่อกับแม่ในที่นี้...หมายถึง พ่อกับแม่ผมนะคับ โซ่เรียกพ่อกับแม่ผมว่า พ่อกับแม่ อย่างสนิทใจมานานแล้ว เพราะถ้ามันพูดถึงแม่มัน มันจะเรียกแทนว่า คุณนาย
"...ขอบคุณนะ" ผมยิ้มตอบให้โซ่...ใบหน้าเปื้อนยิ้มของมัน...ดูปกติ....เกือบปกติ....ถ้าไม่ติดที่แววตาคู่นั้นมันเหมือนกำลังบอกผมว่า...คิดถึง...
"แบ่งไปกินมั่งดิ" ผมบอกมัน
"กูมีแล้ว แม่ให้มาถุงเบ้อเร่อ...ถุงนี้ของมึง"
"อืม...ขอบใจ" ผมพยายามพูดกับมันให้ปกติที่สุด....แต่กลับรู้สึกว่ามันยากเหลือเกิน
"กุไปละ ไว้ค่อยคุยกัน" มันบอกลา พร้อมทั้งพยักหน้าให้อีก 3คน ที่นั่งร่วมโต๊ะกับผม เป็นเชิงขอตัว ก่อนจะเดินจากไป
ดีแล้ว...ที่วันนี้เห็นมันกลับมายิ้มได้อีก...ดีแล้วนะโซ่...ขอบคุณจริงๆ...
ผมแบ่งขนมให้ไอ้เต้ ไอ้มด และปอนด์...แต่ไอ้ปอนด์ไม่เอา บอกว่าเด๋วค่อยไปกินที่หอผม เลยโดนไอ้สองตัวนั้นอ้วกใส่ไปคนละที
ระหว่างเรียนผมสังเกตได้ว่าปอนด์ดูเงียบๆไป...ก็พอเข้าใจความรู้สึกอยู่นะ...
ผมฉีกกระดาษจากสมุดแลคเชอร์มาใบนึงแล้วเขียนข้อความลงไป...สะกิดให้มันอ่าน
'คิดไรอยู่'
ไอ้ปอนด์หยิบปากกามาเขียนตอบ
'ป่าว กำลังฟังจารพูด'
'แน่ใจ?'
'คิดถึงท็อปด้วย' แน่ะ แสดงว่าไม่ได้โกรธ แค่คิดมาก
'จะอ้วก'
'หึหึ.................มึงล่ะ โอเคป่าว' มันเขียนถามผมกลับ
'ok'
'ตกใจเหรอ เมื่อเช้า' นั่น สุดท้ายมันก็คายออกมาจนได้
'นิดหน่อย แค่ไม่คิดว่าจะเจอ'
'ว่าแล้วแหละ เห็นจ้องตาไม่กระพริบ' .....กูว่าแล้ววววว เด๋วนี้หัดหึง
'บ้า เปล่าซะหน่อย'
'แต่มันก็ดูแข็งแรงดีแล้วนะ' ผมรู้ว่า แข็งแรงของปอนด์หมายถึงหัวใจ ไม่ใช่ร่างกาย...ผมนิ่งอยู่ซักพัก ก่อนจะเขียนตอบปอนด์
'ใช่ ดีแล้วหละที่เป็นแบบนี้'
'มึงเอง ก็รีบๆแข็งแรงเร็วๆเข้า'
'เออ' เออ กูก็พยายามอยู่
'555+ เด๋วกูบำรุงเยอะๆเลย จะได้แข็งไวๆ' ไม่ได้พิมตกนะครับ มันเขียนมาแบบนี้จิงๆ
' -*-...สาดดดด'
ไอ้ปอนด์หัวเราะออกมาเบาๆ ผมหมั่นใส้ หยิบกระดาษไปขยำๆ
แต่ก็ดีใจ...เพราะรู้ว่ามันสบายใจขึ้นแล้ว
...............................................
-
:mc4: ดีใจได้อ่านตอนต่อ หลังจากบทโศกแล้ว
ท็อปมาเล่าต่อแบบนี้
คนอ่านก็แย่ดิ ใจร้ายว่ะ
อะแน่....จะหลอกให้เราเชียร์ "คนที่คุณก็รู้ว่าใคร"
ให้ได้ไปต่อกับท็อป ช่ายยยยม้ายยยยย
หึหึ ร้ายนักนะ..ท็อปอัพ
o22 ไม่เอาแล้ว..เศร้าไปเยอะแล้ว เดี๋ยวผิดหวังอีก ทำไง แง๊ๆๆๆๆๆๆๆๆ
:กอด1: +1 คับ ท็อป
-
มือใหม่หัดหึง :angry2:
o13 o13 o13
-
ชอบตอนนี้จังเลย
อ่านไปยิ้มไป
บ้าไปแล้วเรา
-
บรรยากาศดี๊ดี :o8:
เอาอีกๆๆๆ ต่ออีกนะค้าาา
-
มาส่งครึ่งตอนที่เหลือให้ดึกๆจ้า
เขียนไปเขียนมา...ยาวยังกะตอนนึงซะงั้น 555+
..........................................
ตอนที่ 29.2
หลังเลิกเรียน...
"ป่ะ ดูหน้าหลานรหัสกัน" ไอ้ปอนด์ชวนผมขึ้นมา
"เออ ไปดิๆ อยากเห็น" อยากเห็นจัง ที่ว่าสวยมากกกนี่จะสวยแค่ไหน
"น้องมึงได้ดาวคณะแน่ๆ กูว่า" ไอ้เต้พูดขึ้นมา
"จิงดิ สวยขนาดนั้นเลยเรอะ"
"เออ เค้าจะเลือกกันวันนี้แหละ แต่จากที่กูสังเกตด้วยสายตา หน้าตา รูปร่าง ความขาว ความอึ๋ม...น้องมึงกินขาด" ไอ้มดบรรยาน้องผมมซะ...แมร่ง
"ผั้ว!....สาด น้องกู" ผมตบกะโหลกไอ้มดเตือนสติซักที อย่าริมาแหยม
"ไอ้เชี่ยหนิ แค่นี้ต้องรุนแรง" ไอ้มดลูบหัวตัวเองป้อยๆ
ผมนั่งรอเวลาประมาณชั่วโมงนึง ก็เห็นมีรุ่นพี่ต้อนเด็กปีหนึ่งเข้ามา
มองๆไปทั่วๆ...เออ เด็กสมัยนี้ทำไมมันดูดีกันจริง ทั้งหญิงทั้งชาย ขาวๆ สูงๆ กันทั้งนั้น
"นั่นๆ นั่นไงหลานรหัสมึง" ไอ้เต้เห็นแล้วรีบชี้ให้ผมดู
เด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ผิวขาว ผมยาว หน้าตามองจากระยะนี้ก็รู้ได้เลยว่า สวย ปากแดงระเรื่อ จมูกโด่ง ตาโต...สวยจริงๆ
ไหนจะรูปร่างนั้นอีก เป็นนางแบบได้สบาย จัดว่าเป็นผู้หญิงที่ค่อนข้างสูง และดูมีทรวงงดงามจริง...ไม่อยากจะเชื่อ
"สวย...โคตร" ผมหลุดพูดออกมาเอง
"ไงละมึง ถึงกับอึ้ง" ไอ้เต้ถามน้ำเสียงล้อเลียน
"ชื่อไรวะ" ผมถาม
"น้องพลอย" อืม เหมาะ รูปงาม นามเพราะ
ผมชื่นชมหลานรหัสตัวเองอย่างภูมิใจ นึกถึงไอ้น้องรหัส เด็กปีสอง ที่ไม่ค่อยจะสนใจพี่มันเท่าไหร่
ส่วนหนึ่งเพราะมันเป็นผู้ชาย และผมเองก็ไม่ได้ทำกิจกรรม เลยไม่มีโอกาสได้เสวนาอะไรกับมันมากนัก
อย่างมากก็ทักทาย พูดคุยกันนิดๆหน่อยๆ...นี่ถ้ามันรู้ว่าน้องมันสวยขนาดนี้ คงตามเป็นเงา
ผมหันไปมองไอ้มด แม่งนั่งมองหลานผมตาเยิ้ม...สัมผัสได้ว่าในหัวนี่คิดไม่ซื่ออยู่แน่ๆ
กะว่าจะหันไปสะกิดคนข้างๆให้ดูไอ้มดซะหน่อย...แต่มันเองก็จ้องหลานรหัสผมไม่วางตาเลยเหมือนกัน
"...ชอบเหรอ" ผมถามปอนด์
"...ไม่..เฉยๆ" ไอ้ปอนด์สะดุ้งเล็กๆ แล้วกันมาปฏิเสธ...ซึ่งผมรู้ว่ามันโกหก
"เร้ออออ" ผมลากเสียง ทำหน้าไม่เชื่อ
"เออออ...แค่มึงคนเดียวก็ไม่เหลือที่ในใจให้คนอื่นละ" ประโยคหลังนี่แม่งก้มมากระซิบข้างหูผม
ผมเอาศอกกระทุ้งพุงมันไปที ไอ้ปอนด์หัวเราะ
จริงๆ ถ้ามันจะชอบน้องพลอย ก็ไม่ใช่เรื่องแปลก...ผมว่าอย่างน้องพลอย ใครเห็นก็คงรู้สึกไม่ต่างกัน
ผมคงดีใจกับมัน...ถ้ามันกับน้องพลอยชอบกันจริงๆ...ผมว่าผมคิดแบบนั้นนะ...
เรานั่งดูตัวแทนของเด็กปีหนึ่งชายหญิงที่เพื่อนเลือกขึ้นมาทีละคนจนครบ 8 คน ชาย 4 หญิง 4...แน่นอน น้องพลอยเป็นหนึ่งในนั้น
มองด้วยตา ไม่ต้องใช้เวลาคิดมากเลย น้อยพลอยสวยที่สุด...ไม่ใช่อีก 3 คนไม่สวย...สวย...แต่พอมายืนกับน้องพลอยแล้ว.........อืมมม
ส่วนผู้ชายก็...โอเค ก็หล่อดี...แต่ละคนทำไมมันตัวสูงๆกันนัก ตัวใหญ่ๆเกินเด็ก...เด็กเด๋วนี้พ่อแม่มันเลี้ยงด้วยอะไร...เหมือนไอ้โซ่เลย (แอบคิดถึงมันนิดหน่อย)
แต่เด็กผู้ชายผมไม่ค่อยได้ใส่ใจอะไรมากนัก เพราะตอนนี้ผมกำลังลุ้นผลว่า น้องพลอยจะได้เป็นดาวอย่างที่คิดไว้รึป่าว...เพราะแค่สวย มันยังไม่พอ...ต้องเป็นที่รักของเพื่อน และกล้าแสดงออก
รุ่นพี่ให้แต่ละคนแนะนำตัว แล้วก็ให้น้องเต้นตามเพลง...น้องบางคนก็ดูเขินๆ...บางคนก็ไม่ยอมเต้นเลยซะงั้น...น้องพลอยก็ดูขะเขินอยู่บ้าง แต่ก็เต้นจนจบ
ไม่นานนัก ผลโหวตก็ออกมา...อย่างที่คิด ดาวคณะปีนี้คือหลานรหัสผม
แอบดีใจจนออกนอกหน้า โดนไอ้ปอดนด์เบิ๊ดกะโหลกไปทีนึง...แม่งทำไมเด๋วนี้มันถ่อยนักวะ
แต่คนที่ดูปลื้มยิ่งกว่าผมคือไอ้มด นั่งยิ้มปากจะฉีกถึงหู ดีใจเหมือนเป็นลูกสาวตัวเอง
ส่วนคนที่ได้เป็นเดือนคณะ ก็...อืม หล่อ...ก็โอเค
ได้ยินมันแนะนำตัวชื่อ แชมป์...สาวคงกรี๊ดน่าดู
ดาวกับเดือนรุ่นก่อนออกมาคล้องสายสะพาย กับมงกุฎกระดาษให้
จริงๆไอ้คนที่นั่งอยู่ข้างผมนี่ก็ดีกรีเดือนคณะเหมือนกัน...สมัยปีหนึ่งนี่ป๊อบมาก...
แต่ไม่เห็นมันจะสนใจใคร วันๆอยู่แต่กับผม...สุดท้าย สาวๆ และหนุ่มๆ(บางคน) เหล่านั้น ก็เลยละความพยายาม
ผมชวนปอนด์กลับ แต่ไอ้เต้ ไอ้มด ยังนั่งดูต่อ
ปอนด์บอกจะอยู่กินข้าวเย็นด้วย เลยแวะซื้อกับข้าวสองสามอย่าง
พอถึงหอ หลังจากเอากระเป๋าไปเก็บ ล้างหน้าล้างตาอะไรแล้ว ก็มานั่งดูทีวีกัน
"อยากกินทุเรียนทอด" ไอ้ปอนด์พูดขึ้นมา
"อยู่บนโต๊ะกินข้าวอะ ไปหยิบดิ" ผมบอกมัน
"หยิบให้หน่อยไม่ได้เหรอ" หันมาทำสายตาอ้อนวอน
"นี่..ชักจะเอาใหญ่แล้วนะ" ผมปรามเสียงดุ
"นะคร๊าบบบบ....หยิบให้หน่อยซี่..." ไม่พูดเปล่า ทำเป็นเอาหัวมาไถๆ...น่าตบจริงๆ
ตัดรำคาน (รึแพ้ลูกอ้อน?) ผมเลยเดินไปหยิบทุเรียนทอดมาห่อนึง
แต่เนื่องจากวันนี้มันทำตัวน่าหมั่นใส้...แกล้งซักหน่อยดีกว่า
"อะ หยิบไปดิ" ผมยืนอยู่ด้านหลังโซฟา ค้ำหัวมัน ชูทุเรียนทอดไว้สุดแขน...ยิ้มและยักคิ้วให้มัน ประมาณว่า แน่จิงหยิบให้ได้ดิ
ไอ้ปอนด์เงยหน้าขึ้นมามอง แล้วลุกขึ้นหันหลังยกแขนคว้าหมับเข้าที่ห่อทุเรียนทอด แล้วลงไปนั่งดูทีวี แกะทุเรียนทอดกินสบายใจเฉิบ
"............" งง ทำไมมันง่ายนักวะ? ตกลงนี่กุแกล้งมันไม่สำเร็จใช่มั้ยเนี่ย
"มึงสูงขึ้นเหรอ" ผมลงมานั่งข้างๆแล้วถามมัน...ไอ้ปอนด์หันมามองผม แล้วทำหน้าแปลกๆ
"กูก็ตัวเท่านี้มานานแล้วนะ"
"ไม่ดิ กูจำได้ว่ามึงเตี้ยกว่ากู" ก็ผมจำได้จริงๆ ตอนเจอมันครั้งแรก มันตัวเล็กกว่าผมอีก จิงๆก็นิดเดียวแหละ 1-2 เซนต์
".....งั้นก็รู้ไว้ซะ ว่าตอนนี้...กูสูงกว่ามึง.....มาตั้งนานแล้ว..." ไอ้ปอนด์พูด เน้นเสียง
"ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย" ผมยังไม่หยุดสงสัย
"ตั้งแต่ปีหนึ่งนั่นหละ มึงคงไม่ได้ใส่ใจ" อ้าวซวยอีกกู
"เฮ้ยยย...ป่าววว แต่กุแค่แบบ...เออ จำได้ว่าตอนแรกมึงตัวเล็กกว่ากุนิดนึงไรงี้ไง ไม่นึกว่ามึงจะสูงเร็ว...กุยังสูงเท่าเดิมเลย" ผมพยายามอธิบาย รู้ว่ามันเริ่มงอน
"อะไรๆมันก็เปลี่ยนได้ทั้งนั้นแหละ.......บางทีเพลงที่เราฟังครั้งแรก แล้วเราไม่ชอบ...แต่ถ้าลองตั้งใจฟังมันดีๆอีกซักครั้ง มันอาจจะเป็นเพลงที่เพราะมากก็ได้"
อึ้งแดก...เจอคำคมไอ้ปอนด์เข้าไป...ไอ้นี่มันเหมาะแล้วที่จะเรียนรัฐศาสตร์ วาจามันนี่บาดลึกจริงๆ
ที่ผ่านมา ผมจำปอนด์ในแบบที่เห็นครั้งแรก ผู้ชายขาวๆตี๋ๆ...ตัวเล็กกว่าผมนิดนึง...ที่เข้ามาทักทายผมตอนเรียนพิเศษ
คนที่ดูเรียบร้อย นิ่งๆ แต่ดูอบอุ่นและไว้ใจได้...นี่คือปอนด์ในความคิดผมตลอดเวลาที่ผ่านมา
ผมตัดสินว่าปอนด์เป็นแบบนั้น...โดยที่ไม่ได้สังเกตเลย ว่ามันมีอะไรเปลี่ยนไป....หรือที่จริงแล้ว ปอนด์เป็นยังไง...
"...ขอโทษนะ"
"ขอโทษทำไมเนี่ย..หืม" ปอนด์หันมาถามยิ้มๆ
"ก็...กู...กูไม่ค่อยใส่ใจมึง" ผมยอมรับ
"หึหึ....ไม่หรอก...มึงใส่ใจกูเสมอ...แค่ไม่มองกุจากมุมอื่นเท่านั้นเอง" ปอนด์ลูบหัวผมเบาๆ
"...จากนี้ ลองมองกุจากมุมที่ไม่เคยมอง....มองหลายๆมุมก็ได้...แล้วมึงจะเห็น...เห็นตัวตนของกู...เห็นไอ้ปอนด์ที่รักมึง" ปอนด์ยิ้มให้ผมอย่างอบอุ่น
ไม่มีการตำหนิ หรือโกรธ...ที่ผมไม่เคยตั้งใจมอง ว่าจริงๆแล้วปอนด์เป็นยังไง
ผมยิ้มให้ปอนด์อย่างขอบคุณ...และบอกกับตัวเองว่า...บางทีคงถึงเวลา ที่จะก้าวเดินออกจากจุดเดิม ที่ยืนอยู่มานาน...ที่เคยคิดว่า การมองวิวจากมุมนี้สวยที่สุด
ค้นหาจุดยืนใหม่...ที่อาจจะมองเห็นได้ชัดเจน...และสวยงามกว่า...
....................................................................
-
:z13:
จิ้มก่อนอ่าน
-
:L1:
ถ้าเรามอง จากสองตา จะเห็นภาพ
สูงแบนราบ ต่ำกว้าง จากที่เห็น
แต่ถ้ามอง จากหนึ่งใจ ที่มันเป็น
ก็จะเห็น เช่นความจริง ทุกสิ่งอัน
สัมผัสใจ ประสานสอด กอดสัมผัส
จะเด่นชัด มัดตัวตน ค้นเสกสรร
จิตรับรู้ คู่หัวใจ เร่งเร็วพลัน
เธอกับฉัน ค้นหาเจอ เสมอมา
:กอด1: ขอบคุณครับ ท็อป
ป้อล่อ...รออ่านอยู่ ไปนอนแระครับ :t3:
-
ได้อ่านตอนจบจนได้ เศร้าแฮะ แต่ก็ดีใจด้วยกับท้อปที่มีคนที่รักอยู่เคียงข้าง
แอบอยากรู้ข่าวคราวของโซ่ ว่างๆแวะมาบอกข่าวโซ่บ้างสิครับ
-
ใช่คนเรามันต้อง มอง ทุกซอกทุกมุม :z1:
ลุ้นว่าพี่ท๊อปจะใจอ่อนกะปอนด์เมื่อไหร่น้อ o13
แอบมีโซ่นิดๆหน่อยๆ FC ก็ดีใจ :monkeysad:
ตอนนี้ยิ้มได้แล้วใช่มั้ย
-
ดีใจที่ท๊อปเริ่มจะใจอ่อนกับปอนด์แล้ว
อยากให้ลงเอยกันเร็วๆจัง จะได้มีความสุขกันสักที
เชียร์ ปอนด์
ปล.ยังสงสารโซ่เหมือนเดิม แต่ชีวิตต้องเดินต่อไปเนอะ
-
เช้ามาเชียร์ เข้ามารอ เข้ามาเป็นกำลังใจให้ครับ :L2: :L1:
-
ชอบๆๆเฮียปอนด์ :m3:
-
ชีวิตมันต้องเดินต่อนี่เนาะ...
ต่อไปท็อป ต้อง มองปอนด์ "ด้วยหัวใจ" มากขึ้น
-
ตอนนี้สั้นได้ใจ...แต่เนื้อเรื่องมันจบในตัวเอง เลยขอลงแค่นี้นะครับ
........................................................
ตอนที่ 30
ทุกอย่างในชีวิตเหมือนจะลงตัว...ราบเรียบ
แต่ก็ไม่ใช่ซะทีเดียว...สิ่งหนึ่งที่ยังค้างอยู่ในความคิดคือเรื่องของ...สน
หลังจากปอนด์กลับบ้าน ผมกดโทรศัพท์หาโซ่
"ว่าไง" โซ่รับโทรศัพท์ เสียงปกติ
"โทรมาคุยเฉยๆไม่ได้ไง"
"แหม ไม่ทันจะคุยเลย ทำหงุดหงิดใส่นะ" ไอ้โซ่หัวเราะเบาๆ
"ช่างเหอะ ใครจะอารมณ์ดีเหมือนมึงละ"
"แล้วไม่ดีเหรอ...ที่กูอารมณ์ดีแบบนี้"
"อืม...ดีสิ..." ผมพูดแล้วก็เงียบ ต่างฝ่ายต่างเงียบ
"มีไรอยากจะถามรึเปล่า" แล้วไอ้โซ่ก็ถามผมขึ้นมา
"....ไม่รู้ดิ แต่เห็นมึงยิ้มได้ กูก็สบายใจ"
"จิงเหรอ...." โซ่ถามเหมือนรู้ทัน
"อืม..."
".....ไม่ต้องเป็นห่วงนะ เรื่องไอ้สน...กูเคลียหมดแล้ว..." ไอ้โซ่บอกผม เหมือนรู้ว่าผมอยากจะถามเรื่องนี้
"...แล้ว..เป็นไงบ้าง"
"สนมันไปอยู่เมืองนอกแล้ว...ไปเรียนที่โน่นเลย"
"เหรอ...เค้ายอมเหรอ..." ยอมในที่นี้ ผมหมายถึง ยอมตัดใจจากมันนะ
"อืม...หัวใจมันบังคับกันไม่ได้นี่นา.......กูเชื่อว่า ซักวันเค้าจะเจอคนที่ดี...กับเค้าจริงๆ" โซ่ตอบกลับมา
"อืม.."
"ส่วนไอ้ยอด กูโดนมันต่อยไป2-3ที...มันก็รักน้องมัน...แต่มันก็เข้าใจ"
"เป็นกูจะกระทืบให้ตาย" อดไม่ได้ครับ
"555... ก็พอจะเดาได้อยู่"
"ขำตายหละ......แล้วมึง...โอเคนะ" อยากจะบอกว่า เป็นห่วงมาก แต่รู้ว่าไม่ควร
"อืม กูโอเค" แค่นี้ผมก็สบายใจแล้ว แค่ได้ยินจากปากว่ามันยังแข็งแรงดี
จากนั้นผมก็คุยกับมันเรื่อยเปื่อย มันเล่าเรื่องที่กลับไปอยู่บ้านก่อนเปิดเทอมมา
มีเวลาว่างเลยแวะไปหาพ่อกับแม่ผม เพราะไม่ได้เจอนานแล้ว โดนแม่ว่าซะยกใหญ่ ว่าหายหน้าหายตาไป
ไปช่วยพ่อผมฉีดยาฆ่าหญ้ามาด้วย...อืมมมม เป็นอดีตลูกเขยที่ดีจริงๆ
คุยกันเป็นชั่วโมง ผมก็จะขอตัวไปอาบน้ำนอน
"ท็อป...ขออะไรอย่างดิ" ไอ้โซ่ก่อนผมจะวาง
"หืม..ว่าไง"
"กูขอเป็นเพื่อน...เพื่อนที่พิเศษที่สุดได้มั้ย"
"....ยะ ยังไงเหรอ" เพื่อนที่พิเศษที่สุด หมายความว่าไงวะ
"ก็...ไม่ได้หมายความว่าคนพิเศษไรงี้นะ...คือ ยังไงดีละ...ก็แค่.. เพื่อนที่พิเศษกว่าคนอื่น..."
"......" ผมเงียบ ใจเต้น ยังไม่ค่อยเข้าใจในสิ่งที่มันจะสื่อ
"แบบ...ยังคิดถึงได้...คอยดูแลได้..."
"........แล้ว...ทำไมจะไม่ได้ละ..." ตอนนี้ผมเข้าใจความหมายมันแล้ว
ใจจริงคงอยากจะบอกว่า ขอดูแลตลอดไป ขอคิดถึงทุกวัน ขอได้ไกล้ชิด...ในฐานะ...เพื่อน
"ขอบคุณนะ" เสียงโซ่ดีใจ
"ไม่เป็นไร...ขอบคุณเหมือนกันนะ" ขอบคุณนะ ที่ยังรักกันเสมอ นี่คือความหมายที่ผมอยากบอกมัน
"ครับ...ไปนอนได้แล้ว ไว้คุยกันใหม่" โซ่เองตงเข้าใจความหมายที่ผมส่งไป
คืนนั้นผมนอนหลับอย่างมีความสุข
สบายใจ...จริงๆ...ปัญหาทุกอย่างมันจบไปแล้ว...แม้เรื่องราวระหว่างผมกับโซ่จะจบลงไปด้วย
แต่ความรัก ความผูกพันธ์ ไม่เคยลดน้อยลง...ผมได้ เพื่อนรัก ที่ผมรู้แน่ๆว่าจะไม่มีวันทำให้ผมเสียใจอีกมาทดแทน
ส่วนอีกคน...เค้าก็เป็น เพื่อนรัก ของผมมาตลอด...จนถึงตอนนี้
อนาคต...ยังไม่รู้หรอกว่าจะเป็นยังไง...แค่ตอนนี้ได้รู้ว่า เรามีคนที่รัก และรักเรา...ก็พอใจแล้ว
...........................................................
-
สงสารโซ่เป็นที่สุด :o12:
ดีใจกะปอนด์ ด้วยที่ความพยายามสำเร็จซะที :mc4:
ให้กำลังใจ ทั้งสามคน โดยเฉพาะ โซ่ :L1:
สามคนกับสองทาง แอร๊ยยยยยยยยย :sad4:
+1 ให้ท็อป ค่ะ ขอบคุณที่มาต่อนะคะ
ส่วน สน ในเมื่อไม่รัก ยังไงก็คือไม่รัก พยายามดิ้นรนเท่าไหร่สุดท้ายก็ว่างเปล่า
ส่วนโซ่ ในวันที่หวั่นไหว ก้าวผิดพลาดไป สุดท้ายต้องมาเสียของรักที่สุดดดดดด
-
:sad4:
แค่จบตอน(30) แต่ไม่ใช่จบเรื่องใช่มั้ยครับ ท็อป
อย่านะ อุตส่าห์ทนคิดถึงโซ่+ปอนด์+ท็อป มาตั้งเกือบปี
จะมาเล่าต่อให้แค่นี้ก็จะไปซะแล้ว
ม่ายยยยย ยอมมมมมม จริงๆๆๆด้วย o9
ถ้ายังมีตอนต่ออีก
ผมจะเดาเรื่องแบบมั่วๆ มั่งแล้วน่ะ
ให้เหมือนกับที่ยังอยู่ในบอร์ด boys love อิอิ
โซ่มาแนวทางแบบนี้ ยังไม่ยอมจบกับท็อปหรอก
ผมแน่ใจ ฟันเสาธง!!! หุหุ
ปอนด์น่าจะเหนื่อยใจหนักต่อไป แต่ไม่แน่อาจจะมีน้องใหม่มาติดพันก็ได้
ใครจะไปรู้เน๊าะ ปอนด์หล่อน่ารัก ขนาดนั้น คิคิ
ท็อปยังมี "คนที่คุณก็รู้ว่าใคร" อยู่ในใจอยู่วันยันค่ำ
ช่ายยยยม้ายยยยยยยล่ะ ไอ่ตี๋ อิอิ
:กอด1: กอดท็อปแน่นๆๆๆๆๆ ร้อนหน่อยก็ต้องทน เอิ้กกกก +1 แล้วครับ
-
ยังคร๊าบบบ ยังไม่จบ
จบตอน 30 ที่ค้างคาทั้งหมดครับ
ยังจะมีเขียนให้อ่านกันอีกครับ ถ้าไม่เบื่อนะ เรื่องผมมันไม่ค่อยมีอะไรตื่นเต้นเท่าไหร่ ส่วนใหญ่จะเรื่อยๆ
อาจจะมีเรื่องของคนอื่นมาวุ่นวายนิดหน่อยไรงี้...ประมาณว่ามีตัวละครเพิ่ม 555
ช่วงนี้ว่างๆ จะเขียนเรื่อยๆนะครับ
รักใครเชียร์ใครก็...เชียร์กันต่อคับ 555
:L1:
-
เข้าใจเลยว่าชีวิตจริงกับนิยายมันต่างกันยังไง...
เป็นกำลังให้ทั้งสามคนนะครับ...
-
หลังจากเสียใจที่ โซ่กับท็อปจบกันจริงๆ T^T
กลับเข้ามาใหม่ เห็นท็อปดีขึ้น มีเพื่อนที่ดีคอยดูแลก็ดีใจด้วย
ตอนล่าสุดอ่านไปแล้วรู้สึกดี
ไม่รู้อ่ะ... แบบอย่างน้อย ทั้งโซ่และท็อปเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ก็รู้สึกดีแล้ว (เพราะในชีวิตจริง ยากมากที่คนเลิกกันแล้วจะยังเป็นเพื่อนกันได้ เพราะมันเป็นได้แค่ลมปาก ในความเป็นจริงยากมาก แต่ดีใจที่ทั้งสองยังเป็นเพื่อนกัน เพราะเราอ่านแล้วแบบอดเสียดายไม่ได้กับเวลาที่ผ่านมา)
แล้วยิ่งคำว่าเพื่อนพิเศษ มันก็บอกตามตัวอยู่แล้ว
รักใครเชียร์ใคร =____=?? จะเชียร์ได้ไง ก็จบกันแล้วนี้ แง้ๆๆ
-
ยังคร๊าบบบ ยังไม่จบ
จบตอน 30 ที่ค้างคาทั้งหมดครับ
ยังจะมีเขียนให้อ่านกันอีกครับ ถ้าไม่เบื่อนะ เรื่องผมมันไม่ค่อยมีอะไรตื่นเต้นเท่าไหร่ ส่วนใหญ่จะเรื่อยๆ
อาจจะมีเรื่องของคนอื่นมาวุ่นวายนิดหน่อยไรงี้...ประมาณว่ามีตัวละครเพิ่ม 555
:z2:ดีใจ โล่งอก โล่งจวยยยยย ยังไม่จบแน่นะท็อป จะได้เม้นท์แบบกระหน่ำ ไม่ยั้ง ซัมเมอร์เซลล์ ฮ่าฮ่า
โห..ขนาดนี้ยังบอกว่าไม่ค่อยมีอะไรตื่นเต้นเท่าไหร่ ถ้ามากไปกว่านี้ ป่านนี้คนอ่านอย่างผม คงขาดอากาศหายใจ หัวใจวายตายคาหน้าคอมฯไปตั้งแต่ปีก่อนแว๊วววว แง๊ๆๆๆๆ
ช่วงนี้ว่างๆ จะเขียนเรื่อยๆนะครับ
รักใครเชียร์ใครก็...เชียร์กันต่อคับ 555
ไม่ต้องกลัวไปหรอกท็อป ผมเชียร์อยู่แล้ว เชียร์คนนี้แน่ๆๆๆ แม้จะไม่แน่ใจว่าจะยังเป็นพระเอกถึงตอนจบหรือไม่ก็ตาม
ผมเป็นคนรักเดียวใจเดียว มั่นคงมั่กๆๆ ยังไงก็ยังเชียร์คนเดิมอยู่คร้าบบบ -- "คนที่คุณก็รู้ว่าใคร" หึหึ
ถึงแม้ว่าเค้าจะทำให้ท็อป เอ๊ยยยย ผมผิดหวังมามากกับเค้าก็ตาม ทำไงได้ หลวมตัวรักไปแล้วนี่ :-[
-
^
^
^
เม้นข้างบน ไม่รู้ว่า "คนที่คุณก็รู้ว่าใคร" เป็นคนเดียวกันหรือเปล่า
แต่เป็นคนรักเดียวใจเดียวเหมือนกัน...ฮ่าๆ
-
ตอนที่ 31 คร๊าบบบบ
หุหุ เรื่องยังไม่จบน๊าาา เรื่องชวนปวดหัวกำลังจะเข้ามาอีกละ 555
ประเด็นว่า คนที่รู้ว่าใคร คือใคร....อืมมมม ลองทายกันเล่นๆไหม..ไม่ยากหรอกครับ
จริงๆแล้วมันก็เห็นชัดอยู่นะ จากที่เขียนๆไปก็น่าจะพอเดากันได้ครับ อิอิ
...........................................
ตอนที่ 31
ช่วงเวลารับน้องผ่านพ้นไป
ผมลืมเล่าถึงหลานรหัสของไอ้ปอน์ด ไอ้มด ไอ้เต้ไปเลย
ปอนด์ได้หลานรหัสเป็นผู้ชายชื่อบอล เต้ได้หลานสาว ชื่อน้องนา ไอ้มดได้หลานชายชื่อเอ็ม
แต่หลานของ 3คนนี้ไม่มีบทบาทอะไรกับเรื่องนี้หรอกครับ บอกไว้เฉยๆ จะมีก็แค่หลานไอ้ปอนด์นิดๆหน่อยๆ เพราะมันดันเป็นเพื่อนของ...ไอ้แชมป์
วันหนึ่งกลางเดือนมิถุนายน...
ผมนั่งอ่านหนังสือรอเวลาเข้าเรียนอยู่กับไอ้สามคนนั้น
"พี่ท็อปปปปปป" เสียงหวาน แต่แอบแสบแก้วกู ทำไมจะต้องเรียกดังอะไรขนาดนี้
"อะไรๆ...เสียงมาก่อนตัว" ผมหันไปทางต้นเสียง เห็นหลานรหัสคนสวย ที่ตอนนี้แทบจะกลายเป็นลูกสาวผมไปแล้ว
"เป็นอะไร เดินหน้าหงิกมาเชียว" ผมถาม พอเห็นเจ้าตัวทำหน้าเซ็งสุดขีด
"ก็พี่ต้นอ่ะ...หนูนะ อุตส่าห์เอาขนมไปเทค...แกบอกหนูว่าไงรู้มั้ย...น้องพี่มีแฟนแล้ว อย่ายุ่งกับพี่เลย.....หนูอยากะกรี๊ดใส่ คิดบ้างมั้ยว่าหนูอาย" พลอยบ่นพี่รหัสจอมซื่อบื้อของมัน ซึ่งก็คือไอ้น้องรหัสผู้ไม่สนใจโลกของผมนั่นเอง...คิดว่ามันน่าจะดีใจ มีน้องรหัสสวยระดับดาว ที่ไหนได้ ไม่สนใจเลย...ไอ้นี่วันๆอยู่แต่กับเมีย
"5555....โอ๊ย ยังไม่ทำใจอีกเหรอ...อย่าไปถือมันเลย มันด็เป็นแบบนี้แหละ"
"หนูก็เริ่มไม่อยากยุ่งแล้ว มีพี่รหัสเหมือนไม่มี...ดีนะลุงรหัสน่ารัก" แน่ะ มิวายหยอด
พลอยเริ่มสนิทกับผมได้ซักพัก หลังจากเฉลยพี่รหัสกันแล้ว...ทีแรกก็เหมือนจะเขินๆ ไม่ค่อยกล้าคุย
แต่หลังจากพี่รหัสมันไม่เหลียวแล พลอยเลยกลายมาเป็นสนิทกับผมแทน...ด้วยเหตุผลที่ว่า..."หนูเริ่มไม่แน่ใจว่าหนูมีพี่รหัสรึป่าว"
แน่นอนว่าเป็นที่ถูกใจของเพื่อนมดยิ่งนัก เพราะเล็งหลานรหัสผมมานานแล้ว
แต่...พลอยไม่หมูอย่างที่คิด...พลอยเป็นเด็กแก่น...ไม่เปรี้ยวแร่ด...แต่ก็ไม่ได้เรียบร้อย หวานจ๋อย...ออกจะลุยเกินหน้าตาที่พ่อแม่ให้มา
"ทีหลังน้องพลอยเอามาให้พี่ก็ได้ พี่ยินดีนะครับ" แล้วไอ้มดก็หยอด
"ไม่เป็นไรค่ะพี่ ลุงรหัสหนูมี หนูให้ลุงหนูดีกว่า" พูดแบบยิ้มๆ...แต่ตรงใจเหมือนจะบอกว่า...อย่าจีบชั้นเลย
"แหมมม ไอ้ท็อปมันของกินเยอะแยะ ให้มันยังไงเดี๋ยวมันก็เอามาแบ่งพี่อยู่ดี" ไอ้มดว่า
"พอๆ เลิกกะลิ้มกะเหลี่ยน้องกูได้ละ" ผมเบรกไอ้มด ไอ้ปอนด์กับไอ้เต้มองยิ้มๆ
"เรียนบ่ายเหรอ" ผมถามพลอย
"เออใช่ เนี่ยเดี่ยวหนูต้องไปแล้วแหละ พอดีเดินผ่านมาเห็นพี่ท็อปหนูเลยวิ่งมาฟ้องก่อน...หนูไปแล้วนะ"
"บ๊ายบายค่ะพี่ท็อป พี่ปอน พี่เต้ พี่มด" แล้วเธอก็เดินไป
"น้องมึงนี่ซ่าจริงๆ เป็นทอมรึป่าววะ" ไอ้เต้ถามผม
"เฮ้ย ไม่หรอก...ดีออกนะกูว่า ฮาดี" ผมว่า
"กุเห็นเดินไปไหนผู้ชายงี้มองตาละห้อย แม่งไม่เห็นจะสนใจใครเลย"
"น้องมันยังเด็ก จะรีบให้มีแฟนไปไหน" ไอ้ปอนด์ว่า
"หรือจะมีแฟนอยู่แล้ววะ" ไอ้มดหันมาถาม
"ไม่หรอกมั้ง..แต่ก็ไม่แน่ๆ สวยๆแบบนั้น ไม่น่ารอด" ไอ้เต้ว่า
"พอเหอะ มีไม่มี กุว่ายังไงก็ไม่ตกมาถึงใครแถวนี้ซักคนอยู่ดี"
"ก็ไม่แน่น๊าาา...บางทีดาวอาจจะชอบเดือนคณะรูปหล่อก็ได้" ไอ้เต้พูดแล้วมองไปทองได้ปอนด์
"กุนั่งอยู่เฉยๆ หาเรื่องให้กูซะงั้น" ไอ้ปอนด์ว่า
"กูไม่ได้พูดถึงมึงซะหน่อย อย่าร้อนตัวสิ เดือนคณะมีมึงคนเดียวที่ไหน...วู้"
"กวนตีน" ไอ้ปอนด์ว่า
ผมมองปอนด์ขำๆ...ไม่หรอกมั้ง...
"กูว่าจะเลี้ยงหลานรหัสซะหน่อย สนใจร่วมด้วยมะ" ไอ้มดถาม
"เออดี...เลี้ยงไรอ่ะ" ผมสนใจ สงสารพลอย พี่มันคงไม่ค่อยสนใจ
"เลี้ยงเหล้าดิวะ น้องกูผู้ชาย"
"อ่าว แล้วน้องกูอ่ะ"
"ก็พาไปเหอะ เด๋วกูเอาน้องกุไปด้วย" ไอ้เต้ว่า
"เอาน้องรหัสเราไปด้วยดิ เลี้ยงรวมไปเลย" ผมว่า
"ก็ดี เดี๋ยวแม่งงอนกูอีกว่าเลี้ยงแต่เด็กใหม่....มึงว่าไงปอนด์" มดหันไปถามปอนด์
"ท็อปว่าไงกูก็ว่างั้น" พูดหน้านิ่งๆ...เล่นซะกูหูร้อน
"ฮิ้ววววว รักและเคารพเมียจิงๆเพื่อนกู" ไอ้เต้ได้ที
"กวนตีนละเมิง ตกลงไปไหน..เมื่อไหร่ดี จะได้นัดน้องมัน"
"พรุ่งนี้ดิ วันศุกร์จะได้ดึกได้" ไอ้มดว่า
แล้วเราก็ตกลงกันว่าจะพาน้องไปเลี้ยงที่ร้านเหล้าของรุ่นพี่ที่จบไปแล้ว
ร้านประจำของเด็กคณะผม ไม่ไกลจากมหาลัยเท่าไหร่
ผมโทรชวนพลอยกับไอ้ต้น..เหมือนเคย...ไอ้ต้นไม่ไป บอกว่าวันศุกร์มันนัดแฟนไปดูหนังไว้แล้ว
ส่วนพลอยตอบตกลง เพราะมีน้องผู้หญิงไปด้วย และผมบอกว่าจะไปส่งที่บ้าน
วันศุกร์...ที่ร้าน...
สมาชิกที่มาวันนี้มี ผม, ปอนด์, มด, เต้, เก่งน้องรหัสปอนด์, กิฟท์น้องรหัสเต้, นิวน้องรหัสมด, พลอยหลานผม, เอ็มหลานไอ้มด, นาหลานไอ้เต้, บอลหลานไอ้ปอนด์ และ ไอ้แชมป์ มึงเป็นลูกเป็นหลานใครเนี่ย!?!
ผมงงนิดหน่อยที่อยู่ๆเห็นไอ้แชมป์มาเสนอหน้ากะเค้าด้วย หันไปว่าจะถามไอ้ปอนด์ มันรีบบอกว่า ไอ้แชมป์เป็นเพื่อนน้องรหัสมัน อยู่หอเดียวกัน มันเลยชวนมาด้วย
"กินเหล้าได้รึป่าวเนี่ยพลอย" ผมถามพลอยที่นั่งอยู่ข้างๆผม
"พอได้ค่ะ หนูเป็นผู้หญิงสมัยใหม่พี่ ต้องกินเหล้าเป็น" เอ้อ คำตอบมันเข้าท่า
"น้องนาละกินเป็นมั้ย" ผมถามน้องนาที่นั่งอยู่ข้างพลอย
"เป็นค่ะ นิดหน่อย" โอเค ไม่น่าเป็นห่วงเท่าไหร่
"ไม่ต้องห่วงพี่ท็อป เดี๋ยวน้องผู้หญิงนิวดูให้" น้องนิวบอกผม
"น้องแชมป์ ดื่มเป็นมั้ยคะ...ยังไงวันนี้ไม่ไหวนอนห้องพี่ได้ ห้องพี่ว่าง" น้องกิฟท์หันไปแซวไอ้แชมป์หน้าหล่อ
"หะหะ สบายพี่....แต่ถ้าไม่ไหวจิงๆ ยังไงผมฝากเนื้อฝากตัวไว้ก่อนเลยแล้วกันคับ" แหม กะรุ่นพี่ก็ไม่เว้นนะมึง
ผมหันไปมองไอ้แชมป์ด้วยความหมั่นใส้ พอดีกับที่มันหันมา..มองผมแปลกๆ...
ผมก็ไม่ได้ใส่ใจเท่าไหร่....ยิ่งดึก ยิ่งเริ่มคุยกันเสียงดัง เหล้านี่มันทำให้คนสนิทกันง่ายจริงๆ
น้องสาวผมนี่โดนแซว โดนหยอดทุก 5นาที...แต่ก็ขำๆแหละครับ
อีกคนที่โดนแซวรองจากพลอยดันเป็นผมซะงั้น แต่ส่วนใหญ่จะโดนแซวเรื่องเป็นเด็กไอ้ปอนด์ไรงี้
ไอ้ห่าปอนด์พอเริ่มเมาก็รับมุขใหญ่เชียว
ไอ้แชมป์เองก็ฮอตเหมือนกัน ทั้งน้องนิว น้องกิฟท์ แกล้งกันใหญ่ แถมโดนรุ่นพี่แกล้งให้ดื่มหมดแก้วๆ ไปไม่รู้กี่แก้ว จนหน้าแดงไปหมดละ
แต่ถ้าผมไม่ได้คิดมากหรือรู้สึกไปเอง ผมว่า บางทีเหมือนมันจะมองมาที่ผมบ่อยๆ...
ผมไม่ค่อยกินเท่าไหร่ นั่งคุยซะมากกว่า เป็นห่วงพลอยด้วย...แต่พลอยก็ยังไม่เมาเหมือนกัน เพราะกินไปไม่เยอะ
กินกันอยู่จนเที่ยงคืนกว่าผมก็ขอตัวพาน้องพลอยไปส่งบ้าน หนุ่มๆโวยวายไม่อยากให้ไป แต่พอผมยื่นคำขาด ก็ไม่เห็นจะมีใครกล้าเถียง
ผมยืมรถไอ้ปอนด์ ไม่อยากกวนมัน ให้มันกินต่อดีกว่า มันก็ไม่ได้ว่าอ่ะไร
"เมารึป่าวเรา" ผมถามพลอยตอนอยู่บนรถ
"มึนๆนิดนึงค่ะ...แต่สนุกดี" พลอยบอกแล้วยิ้ม
"โดนแซวจนเปื่อยแล้วน่ะ"
"ไม่เป็นไรหรอก หนูไม่ถือคนบ้า ไม่ว่าคนเมา"
"อืมดีละ จะได้ไม่คิดมาก"
ผมคุยกับพลอยไปเรื่อยๆ ได้รู้ว่า พลอยจนจากโรงเรียนสาธิตชื่อดังแห่งหนึ่ง
พ่อเป็นทหาร แม่เป็นหมอทหาร...อืมลูกสาวทหารซะด้วย
พ่อกับแม่ค่อนข้างหัวสมัยใหม่ แต่ก็ไม่ใช่ว่าปล่อย
อนุญาติให้เที่ยวได้ กินเหล้าได้ แต่ต้องรู้จักคุมตัวเอง รู้อะไรผิดอะไรถูก...ผมว่าเค้าสอนลูกดีนะ
ผมขับมาส่งพลอยถึงบ้านหลังใหญ่ของพลอย ไม่ค่อยแปลกใจเท่าไหร่ เพราะจากหน้าตาผิวพรรณ และโพรไฟล์แล้ว ก็พอจะเดาได้ว่าพลอยค่อนข้างมีฐานะ
พลอยกล่าวขอบคุณแล้วข้าบ้าน ผมก็ขับรถกลับมาที่ร้านอีกครั้ง ไอ้พวกนั้นเมากันแล้ว
พอดีกับที่น้องกิ๊ฟท์ น้องนิว น้องนาขอตัวกลับ ทีแรกผมจะไปส่ง แต่เห็นว่าจะกลับแท๊กซี่กัน เพราะอยู่หอไกล้ๆ น้องนากับน้องนิวอยู่หอเดียวกัน
ส่วนพวกขี้เมาที่เหลือกำลังคุยกันอย่างออกรส ไอ้ปอนด์งี้พอเมาเข้าหน่อยตาเยิ้มมมมม พูดมากผิดปกติ
คนอื่นที่เหลือก็เมากันหมด คุยไรกันเสียงดังจริงๆ ไม่รู้จะตะโกนคุยกันทำไม
มองไปถึงไอ้แชมป์ที่นั่งอยู่ท้ายโต๊ะ...มันกำลังมองมาที่ผมพอดี
ผมว่าไอ้นี่ชักยังไงๆแล้วแฮะ....
.....................................................
-
:m3:
โฮะ..โฮะ ท็อปใจดี
จ่าย 2 เด้งเลย
ร้ากกกกท็อปที่ซู๊ดดดดดด
มาม่ะ..มาให้จุ๊บบบบซะดีๆๆ :จุ๊บๆ:
น้องแชมป์สนใจใคร..ท็อปหรือปอนด์
แต่งานน่าจะเข้าท็อปมากกว่าน่ะ
ยุ่งขิง ปลิงเกาะตูดแน่แน่
โซ่หรือปอนด์ ใครจะเป็นคนช่วยดึงปลิงแชมป์ออกให้
หรือว่า ช่วยกันทั้งสองคน เพื่อนรักทั้งคู่หนิ ฮ่าฮ่า
ตอนนี้ who you know ไม่มีบทออก คิดถึงจังเลย คิคิ
:จุ๊บๆ: จุ๊บบบฝากไปให้ด้วยน่ะ เอิ้กเอิ้ก
:กอด1: กอดท็อปแนบแน่น อิอิ
-
ท็อปนี่เสน่ห์แรงจริงๆน้า
:จุ๊บๆ:
-
สงสัยงานจะเข้าท็อปซะแล้วนะ
"คนที่คุณรู้ว่าใคร" ใช่คนที่เราคิดป่าวไม่รู้
รอไปเรื่อยๆ แต่ก็ยังแอบลุ้นคนที่เราเชียร์ อิอิ :really2:
-
...ดีใจที่กลับมาเล่าต่อครับ
...สงสารโซ่ที่สุด...แต่ก็เห็นใจท๊อปเหมือนกัน...น่าลดฑิฐิลงสักนิด :เฮ้อ:
...เสียดายเหมือนกันที่ต้องเลิกกัน...ก้ได้แต่หวังสิ่งที่ทั้ง 2 คนเสียไป...จะทำให้ได้สิ่งที่ดีกว่ากลับมา
...จริงป่าวท๊อปที่บอกว่ารักใครก็ยังเชียร์ได้น่ะ...งั้นขอเชียร์โซ่ต่อไปครับ :กอด1:
-
คนที่คุณก็รู้ว่าใคร... แฟนท็อปคือ ...ลอร์ดวอเดอร์มอเหรอ ฮ่าๆ
งานกำลังจะเข้าใคร รอดูต่อไป หุหุ
-
อ๊าก.......
เฮ้อ.......
สู้ๆๆๆๆ
....
แต่.... อยากให้พี่ท้อปกับพี่โซ่เป็นแฟนกันมากกว่าอะ....
พรหมลิขิต สิน้า !!!!!..
อิจฉา..... แต่อย่างว่าเน้อ... เมื่อมันมาถึงจุดๆหนึ่ง
เรากะต้องพร้อมที่จะผ่านมันไป....
สู้ต่อไปนะครับพี่ท้อป ^^
-
เอามาลงให้อีก เนื่องจากคนมันว่างมาก 555 อ่านกันให้เบื่อไปเลย
อยากเชียร์ใครก็เชียร์ได้นะครับ...แต่ผู้ชนะมีคนเดียวนะอย่าลืม แหะๆ
ปล. บางทีคนที่งานเข้าอาจจะไม่ใช่ผมก็ได้นะคร๊าบบบ 5555
................................
ตอนที่ 32
งานเลี้ยงเลิกราเวลาประมาณตีหนึ่งกว่าๆ ต่างคนต่างแยกย้ายกันกลับบ้าน
แต่ละคนเมากันเหมือนหมา
"มึง..กลับไง" ไอ้ปอนด์ถามหลานรหัสมัน
"...แท็กซี่" ไอ้บอลตอบแบบผะอืดผะอม
"เฮ้ย...เดี๋ยว...กูไปส่ง..." พูดยังจะไม่รู้เรื่อง กะแดะจะขับรถไปส่งชาวบ้าน
"...ขอบคุณค๊าบบบบบบ" ไอ้แชมป์ขอบคุณเสียงสูงยกมือท่วมหัว ไอ้ห่านี่ก็เมา
"ปายๆ..." ไอ้ปอนด์เดินนำ ดีนะ ยังเดินตรงอยู่ แสดงว่ายังไม่เมามาก
"มะ กูขับเอง" ผมแย่งกุญแจจากมือไอ้ปอนด์ มันหันมามองเคืองๆ
"เฮ่ย...กูขับได้!" มึงจะเสียงดังทำไมเนี่ย
"ไปนั่ง!" ผมมองมันตาเขียว...ไอ้ปอนด์หน้าหงอ
"ก็ได้วะ" ทำเป็นบ่นขมุบขมิบ
"โห...ดุซะด้วยยย" เสียงไอ้แชมป์ แต่ผมไม่สนใจ
ผมออกรถแล้วถามว่าหอมันอยู่ไหน
"ขับไปอีก...3....4 ป้ายรถเมล์ .........อยู่...ริมถนน.....ซ้ายมือ.....ชื่อ...xxxx" กว่าจะบอกจบนะมึงไอ้หน้าหล่อ
ไอ้ปอนด์กับไอ้บอลแม่งหลับไปตั้งแต่รถออก ทุเรศจริงๆแล้วอยากจะขับ
เหลือผมกับไอ้แชมป์ที่ยังนั่งตาแป๋ว...ขับมาซักพักก็เห็นคอนโดสูงๆแห่งหนึ่ง
"เนี่ยเหรอ" ผมถาม
"คับ"
ผมเลี้ยวรถเข้าไปส่งมันหน้าคอนโด...คอนโดหรูเชียวมึง ไหนบอกอยู่หอ
ไอ้แชมป์ปลุกไอ้บอลแล้วลงจากรถ หันมาขอบคุณ
ส่วนผมก็ขับรถกลับหอ คืนนี้ไม่แคล้วไอ้ปอนด์คงต้องนอนห้องผม
ถึงที่หอ ผมปลุกไอ้ปอนด์ บอกให้มันนอนที่นี่
มันพยักหน้างึกงัก แล้วก็เดินนำไปเลย...สงสัยง่วงมาก
เปิดประตูเข้าห้องปุ๊บมันก็เดินไปพุ่งตัวลงโซฟา
"เฮ้ย อย่าพึ่งนอน ไปล้างหน้าล้างตาก่อนไป อาบน้ำเลยก็ได้ จะได้เปลี่ยนชุด" ผมเรียกมัน
"อืออออ...ง่วง แล้ววว"
"ไปเลยปอนด์ ลุกเดี๋ยวนี้!" ผล้วผมก็พยายามดึงแขนมัน
"โอ๊ยยยยย ค่อยอาบบบ นอนก่อนนะ นะ" ที่พูดน่ะ ยังไม่ลืมตานะ
"....เออ งั้นก็นอนอยู่นี่แหละ.....กะจะให้นอนในห้องสบายๆไม่ชอบ" ผมพูดจบไอ้ปอนด์ดีดตัวผึงขึ้นมาอย่างไว
"ว่าไรนะ" สร่างเมาเลยเหรอมึง
"ปล่าว กูจะไปนอนละ" ว่าแล้วผมก็หันหลังเดินไปห้องนอน
แต่ไอ้ปอนด์วิ่งเข้าห้องน้ำ แล้วตะโกนบอกผมว่า
"ยืมกางเกงตัวนึง...ผ้าเช็ดตัวด้วย" ไอ้นี่...ตกลงมึงเมาจิงรึเมาดิบ?
ผมว่าไอ้ปอนด์นี่ชักกะล่อนขึ้นทุกวัน
เวลาปกติก็ทำนิ่งๆ ไม่ค่อยพูด..ขี้เก๊กชิบหาย
แต่อีกลุคนึง ที่พักหลังนี่ชักจะเห็นบ่อย คือความกะล่อน
ผมเคาะประตูห้องน้ำ จะเอาผ้าเช็ดตัวให้มัน
ไอ้ปอนด์โผล่หน้าออกมา หัวเปียก แต่ยิ้มตาเยิ้ม
"หอมแล้ว...นอนในห้องด้วยนะ" ไม่ต้องมายิ้มเลยมึง
"อืม"
ผมก็เดินเขาห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า เตรียมอาบน้ำบ้าง
พอไอ้ปอนด์ออกจากห้องน้ำ ผมก็เข้าไปอาบต่อ
ผมอาบเสร็จก็เห็นไอ้ปอนด์นอนกอดหมอนข้าง กรนฟรี้ๆ อยู่แล้ว
ผมยิ้มให้กับภาพที่อยู่ตรงหน้า...ทำให้นึกถึงใครอีกคน
ชอบนอนไม่ใส่เสื้อ...ติดหมอนข้าง...ถึงพักหลังจะใช้ผมแทนหมอนข้างก็เหอะ
ผมสลัดความคิดฟุ้งซ่านทิ้ง ใส่เสื้อผ้า ปิดไฟ...แล้วล้มตัวลงนอนข้างๆปอนด์
ผมไม่รู้สึกตื่นเต้น หรือประหม่าอะไร ทั้งที่นอนอยู่บนเตียงเดียวกัน
อาจจะเพราะเป็นเพื่อนกันมานาน และรู้ว่าปอนด์ไว้ใจได้...แถมตอนนี้เมาหลับไปแล้วอีกต่างหาก
ไม่นานผมก็เคลิ้มหลับไป
แสงแดดยามเช้าลอดผ่านผ้าม่านเข้ามา ทำให้ผมตื่น
และรู้สึกได้ถึงมือของใครคนหนึ่งที่พาดอยู่บนเอว...แถมลมหายใจมันยังรดต้นคอผมอยู่อีกต่างหาก
ตกใจนิดหน่อย...ผมค่อยๆยกมือมันออกไป แล้วลุกขึ้นจากเตียง
ไอ้ปอนด์ยังหลับไม่รู้เรื่อง เหมือนเด็กๆเลยนะมึง
ผมล้างหน้าแปรงฟัน แล้วปิ้งขนมปัง กับทอดใส้กรอกไว้เผื่อไอ้ปอนด์
เดี๋ยวตื่นมาคงจะหิว...เพราะไอ้โซ่เวลาเมากลับมาทีไร ตื่นมาจะขอกาแฟดำเข้มๆ กับร้องหิวทันที...ผมก็เลยคิดว่า น่าจะเหมือนกัน
เตรียมของกินเสร็จผมก็ไป อาบน้ำแต่งตัว กวาดถูบ้าน...ชักจะเหมือนแม่บ้านเข้าไปทุกทีแล้วกู
เกือบๆเที่ยงไอ้ปอนด์ก็ตื่น...เดินตาปรือหัวยุ่งออกมาเชียว...แต่ไอ้ข้างล่างนี่ดิ...มึงไม่ต้องเอามาชี้หน้ากูได้ม๊ายยยยย
"โหยปอนด์ อุบาดหว่ะแม่ง!" ผมหยิบหมอนที่โซฟาเขวี้ยงใส่มัน
ไอ้ปอนด์ตกใจแล้วเหมือนจะรู้ ว่าน้องชายมันโด่ชี้หน้าชาวบ้านเค้าอยู่
"เฮ้ย! ขอโทษๆ" แล้วมันก็วิ่งเข้าห้องน้ำไป
ซักแป๊บมันก็ออกมา...ไม่ต้องมายิ้มเลยมึง
"ขอโทษน๊าาาา...ลืมตัว นึกว่าอยู่คนเดียว" ปากขอโทษ แต่หน้ามึงเนี่ยไม่มีสลดเลยนะ
"ช่างเหอะ กูลืมไปละ"
"ประทับใจจนลืมไม่ลงมากกว่าม๊าง" โอ๊ยยย ใครมาเอาไอ้นี่ไปเก็บที มันติดนิสัยไอ้โซ่มาแน่ๆ กวนประสาทแบบนี้
"เพี้ยะ!" ผมเบิ๊ดกะโหลกมันไปที...ถ่อยมาก็ต้องถ่อยกลับ
"โอ๊ย! ใจร้ายหว่ะ กุยิ่งปวดหัวอยู่" สำออยเกินค่าตัวเชียวมึง กูตบเบาๆ
"เอากาแฟนซักแก้วป่ะละ"
"ก็ดีนะ ขอเข้มๆเลย" อืมมมม
"หิวมั้ย มีขนมปังกับใส้กรอก" ไอ้ปอนด์เดินไปนั่งที่โต๊ะกินข้าว
ผมชงกาแฟขมๆให้ปอนด์นั่งกินกับขนมปังและใส้กรอก
"กินเสดก็ไปอาบน้ำซะ" ผมบอกมันแล้วก็เดินไปนั่งดูทีวีต่อ
"ไม่อาบได้ป่ะ อยากโชว์หุ่น" หืมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม โอ๊ยผมอยากจะกระโดดถีบยอดหน้ามันซักทีจิงๆ
รีโมทที่อยู่ในมือถูกตั้งท่าเตรียมขว้างในอัตโนมัติ
"เฮ่ย...อย่าขว้างมานะ..กูล้อเล่น"
"นั่งเงียบๆไปเลยมึงอ่ะ" อารมณ์เสีย เมื่อก่อนไม่เห็นจะกวนประสาทแบบนี้ นี่ผมคิดถูกคิดผิดวะเนี่ย
ไอ้ปอนด์หัวเราะเบาๆ...กินเสร็จแล้วก็เอาแก้วกับจานไปล้างเก็บให้ซะด้วย...เออ นิสัยดี...ถ้าเป็นไอ้โซ่คงตั้งไว้ให้ผมเก็บล้าง (คิดถึงมันอีกละ)
"อาบน้ำแล้วจะให้ใส่ชุดไหนอ่ะ"
"ก็ชุดที่มึงใส่เมื่อวานอะแหละ กลับบ้านไปได้แล้วไป"
"ไรว๊า ให้กูมานอนด้วย พอเช้ามาจะไล่กลับบ้านง่ายๆเงี้ยนะ"
"ปอนด์!" ผมเริ่มมีน้ำโหแล้วครับ....ยอมรับว่ายังปรับตัวไม่ทันกับความเปลี่ยนแปลงนี้
เวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่นมันก็นิ่งๆขรึมๆ แต่พออยู่กันสองคนทีไรทำไมเหมือนคนละคน
"อุย...อย่าดุดิ" มันว่าแล้วก็เดินหยิบผ้าเช็ดตัวพาดบ่าเข้าห้องน้ำ...ผิวปากอีก อารมณ์ดีจังนะ
ปอนด์อาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็กลับบ้านไป..เห้อ...ความสงบกลับมาอีกครั้ง...ขอบคุณสวรรค์
...............................................................
-
^
^
^
^
^
จิ้มท๊อป :laugh:
ยินดีต้อนรับการกลับมาของท๊อปครับ :กอด1:
ดีใจด้วยที่ผ่านเรื่องร้ายๆมา เข้มแข็งขึ้นอีกระดับนึงแล้ว
แถมได้เพื่อนที่พิเศษกว่าคนอื่นเพิ่มขึ้นมาอีกคน
สู้ๆนะครับ o13
-
ลงให้อ่าน ก็อ่านสิคะ หุหุ
ถึงแม้คนที่คุณก็รู้ว่าใครไม่โผล่หน้ามา
แต่ก็ยังโผล่ในความคิดของท็อปอีกนะ
ปล. อยากเชียร์อ่ะ แต่ท็อปก็ย้ำว่าจบแล้วๆ เพื่อนกัน เลยเลือกที่จะอ่านไปเรื่อยๆดีกว่า่
ถึงแม้จะแอบหวังในใจ หุหุ
-
เอามาลงให้อีก เนื่องจากคนมันว่างมาก 555 อ่านกันให้เบื่อไปเลย
ไม่เบื่อ ไม่เบื่อ o18
อยากรู้เรื่องคนหล่อ
คืนนี้มาอีกนะคะ
อยากรู้ว่าเดือนแชมป์มองท็อปทำไม มาเฉลยด่วน
เอิ่มม หวังว่าคงไม่ใช่ เล็ง ปอนด์ อยู่นะ
-
เป็นกำลังใจให้ท๊อปนะครับติดตามการเดินทางองท๊อปต่อไป
-
:eiei1: อิอิ
ผมยิ้มให้กับภาพที่อยู่ตรงหน้า...ทำให้นึกถึงใครอีกคน
ชอบนอนไม่ใส่เสื้อ...ติดหมอนข้าง...ถึงพักหลังจะใช้ผมแทนหมอนข้างก็เหอะ --- ท็อปพูดถึงใครอ่ะ หึหึ
เพราะไอ้โซ่เวลาเมากลับมาทีไร ตื่นมาจะขอกาแฟดำเข้มๆ กับร้องหิวทันที...ผมก็เลยคิดว่า น่าจะเหมือนกัน --- อ๋อออ โซ่ คิคิ
โอ๊ยยย ใครมาเอาไอ้นี่ไปเก็บที มันติดนิสัยไอ้โซ่มาแน่ๆ กวนประสาทแบบนี้ --- อ้าววว โซ่ อีกแล้ว ฮ่าฮ่า
ถ้าเป็นไอ้โซ่คงตั้งไว้ให้ผมเก็บล้าง (คิดถึงมันอีกละ) --- อ่ะเจ๊ยยย โซ่ บ่อยนะ กร๊ากก
โซ่...ไม่เสียแรงเน๊าะ ที่ขอเป็นเพื่อนพิเศษของท็อป
พิเศษเจรงเจรง ทำให้ท็อปต้องคิดถึงอยู่ตลอดเวลา :pandalaugh:
ปอนด์ตัวตนจริงๆ น่ารักมากกกกกก จะถูกไอ่น้องแชมป์พาไปเขมือบเมื่อไหร่ก็ไม่รู้
ลุ้นต่อๆๆๆๆๆๆ เมื่อถึงเวลานั้นจริง ท็อปจะทำยังไง น้อยใจมั้ย หวงมั้ย หึงมั้ย หุหุ
:กอด1: วันนี้ท็อปจ่ายหนักเลย 3 เด้ง --- คนที่คุณก็รู้ว่าใคร ช่วยจ่ายคืนให้ทีดิ รักหนักๆๆเลย :oo1: 3 เด้ง คืนกำไรแทนผมที่ยังเชียร์ SO อยู่ คิคิ
-
ท็อป ขยันลงจัง ชอบ ๆๆ
อยากบวกให้ัสักสิบ แต่ติดที่บวกไม่ได้ (เพิ่่งบวกไป แหะ ๆ)
ส่วนเื่รื่องโซ่ ก็คิดซะว่าคู่กันแล้วคงไม่แคล้วกันหรอกเนอะ ถ้าเป็นเนื้อคู่กันซะอย่างก็ต้องกลับมาคู่กันอยู่ดี :impress2: แล้วถ้าไม่ใช่ วันข้างหน้าอาจจะต้องเลิกรากันอยู่ดี
ในตอนนี้ก็เป็นเวลาของคนใหม่ (ปอนด์) บางทีอาจจะเป็นคนนี้ก็ได้ ที่เป็นเนื้อ่คู่ท็อปจริง ๆ :impress2:
(หรืออาจจะมีคนใหม่โผล่มา ........)
เพราะงั้นเรื่องเหล่านี้เป็นเรื่องของอนาคต เพราะงั้นเราก็ทำวันนี้ของเรากะคนของเราให้ดีที่สุดแล้วกันเนอะ
เป็นกำลังใจให้ทั้งสามคน :n1:
ปล. ปอนด์แอบน่ารัก
-
ปอนด์เริ่มน่ารักขึ้นทุกวัน แสดงออกมากขึ้น ดีจังเนอะ ^^
อีกไม่นานพี่ท๊อปก็คง มอบใจให้แล้ว สู้ต่อไปปอนด์ o13
อย่ามีมารมาขวางซะก่อนละ เห็นลางไม่ดีมาแต่ไกล(รึป่าว??)
ไปช่วยพ่อผมฉีดยาฆ่าหญ้ามาด้วย...อืมมมม เป็นอดีตลูกเขยที่ดีจริงๆ แน่ะ คนอ่านเค้าหวังนะตะเอง ถึงมันจะเป็นไปไม่ได้แล้วก็เถอะ
ถึงจะไม่มีทางเป็นไปได้ เราก็ยังเชียร์คนเดิมต่อไป (ขอรักเดียวใจเดียวคนด้วยนะ อิอิ) :z2:
รักแรกของหัวใจ แต่ไม่ใช่คนสุดท้ายของชีวิต :sad4:
ตอนนี้พี่ท๊อปมีความสุข โซ่ก็มีความสุข ก็ดีแล้ว :n1:
-
หุหุ
-
อยู่กับปอนด์ แต่รู้สึกจะนึกถึงเพื่อนคนพิเศษบ่อยจังเลยน้า o18
ตกลงน้องแชมป์จะมาชิงพี่ปอนด์ไม่ใช่พี่ท็อปอ่ะหรอ
:กอด1:ท็อป :กอด1:โซ่ :กอด1:ปอนด์
-
ดีใจมี่ ท็อปอัพ กลับมาต่อ เพราะชชอบเรื่องนี้มากกกกกกก
ถึงขนาดว่าไปอ่านย้อนหลัง ภาคมัธยม มาแล้วละ
คนที่คุณก็รู้ว่าใคร... แฟนท็อปคือ ...ลอร์ดวอเดอร์มอเหรอ ฮ่าๆ
มุขนี้ ฮาตรึม
-
มาแล้วคร๊าบบบบ
แรงเชียร์ไอ้โซ่นี่ไม่มีตกเลยจริงๆนะเนี่ย มันมีดีอะไรนะ ยากรู้จริงๆ
ตอนนี้เอาใจแฟนคลับโซ่นิดหน่อย พอให้หายคิดถึง
...........................................
ตอนที่ 33
บ่ายวันหนึ่ง...โซ่โทรมา
"เฮ้ย ว่างป่าวเย็นนี้...ไปสยามเป็นเพื่อนหน่อย" ไอ้โซ่โทรมาชวนผมไปสยาม -*-
"อืมมม...ก็ว่างอ่ะ จะไปทำไมอะ" ตั้งแต่เลิกกันไป นี่เป็นครั้งแรกที่มันโทรมาชวนผมไปไหนด้วย ปกติก็จะมีโทรมาคุยบ้าง
"อยากได้รองเท้าใหม่...ไปช่วยเลือกหน่อย"
"เอาดิ...กูก็อยากไปดูเหมือนกัน" โซ่ชอบซื้อรองเท้า มีรองเท้าเยอะแยะเลย
หลายคู่ที่เป็นรุ่นเดียวกัน แต่คนละสี แต่ก็จะต้องถามผมก่อนทุกครั้งว่าชอบรึป่าว ถ้าผมชอบมันก็จะซื้อ
"จะไปไหน" ไอ้ปอนด์ถามหลังจากผมวางสาย
"โซ่โทรมาชวนไปสยาม" ผมคุยกับปอนด์เรื่องโซ่แล้ว มันก็เข้าใจนะ
"...เย็นนี้เหรอ"
"เดี๋ยวเลิกเรียนนี่แหละ มันจะมารับ"
"...อืม" ทำเป็นนิ่ง...ผมก็รู้นะ ว่ามันไม่ค่อยอยากให้ไปหรอก แค่ปกติโซ่โทรมาคุยมันก็คงคิดมากบ้าง
แต่ผมคุยไปหมดแล้ว ว่าระหว่างผมกับโซ่มันจะไม่มากไปกว่าคำว่าเพื่อนอีกแล้ว
ไม่มีทางกลับมาเป็นเหมือนเก่าได้อีก...ขอให้มันเชื่อใจผม
ผมก็เฉยๆกับท่าทีของปอนด์นะ ไม่อยากพูดมาก ไม่อยากง้อ
อยากให้มันได้เห็นเองว่า ระหว่างผมกับโซ่เราไม่เหมือนเดิมแล้ว
"อย่ากลับดึกมากอ่ะ...ถึงบ้านแล้วโทรหาด้วย" อยู่ต่อหน้าคนอื่นละขรึมเชียวนะสาด
"ครับคุณพ่อ" ไอ้ปอนด์ยิ้มนิดๆ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ
หลังเลิกเรียน ผมนั่งรอไอ้โซ่มารับ ไอ้ปอนด์ก็รออยู่ด้วย
รอไม่นานเท่าไหร่ ไอ้คนตัวใหญ่ๆก็เดินมา
"รอนานป่ะนี่" มันถาม
"ไม่นานหรอก ไปเลยป่ะ" ผมถามมัน
"ไปดิ...แล้วไปด้วยกันป่าวมึง" ไอ้โซ่ถามไอ้ปอนด์
"ไม่อ่ะ...มึงไปกันเหอะ เด๋วกูกลับบ้านละ"
"อืม...ไว้เด๋วกูส่งไอ้ท็อปที่หอเอง"
"เออ...อย่าดึกมากอะ" เริ่มจะเหมือนพ่อเข้าไปทุกวัน
"ไม่ต้องเป็นห่วง" ไอ้โซ่ตอบ
ผมว่าสองคนนี้มันก็ยังไว้เชิงกันอยู่ในทีนะ
เหมือนต่างฝ่ายต่างก็ยอมกันไม่ได้อ่ะ แต่ก็พยายามจะทำตัวให้ปกติที่สุด
ถึงสยาม ไอ้โซ่ก็ลากผมไปshop รองเท้า
"นี่...คู่นี้ มึงว่าโอป่าว...limited edition ด้วย"
"Dunk อีกละ...แต่ก็เท่ดีอ่ะ" ใช่คับ มันมี Nike Dunk เยอะมากกกกกก ทั้ง high ทั้ง low ผมว่าเกือบ 20คู่ได้มั้ง
"แล้วสองคู่นี้ อันไหนดีกว่า" มันยกมาเทียบให้ผมดู...จิงๆก็แค่ลายต่างกันนิดหน่อย
"กูไม่ชอบสีเขียวอ่ะ"
"เหรอ...โอเค" แล้วมันก็เรียกพนักงานถามหาไซส์...เป็นอันว่างานผมเสร็จ
เนื่องจากผมยังไม่ได้ของตัวเอง เลยชวนมันเดินต่อ
มีเหรอมันจะปฏิเสธ เราก็เดินดูไปเรื่อยๆแหละคับ เข้าร้านนู้น ออกร้านนี้
ไม่ได้มาเดินซะนานเลย ระหว่างที่ผมกำลังเลือกดูเสื้ออยู่ในร้านหนึ่ง ก็มีใครคนนึงเปิดประตูเข้ามา
"อ้าวพี่ท็อป...หวัดดีคับ..ซื้อเสื้อเหรอพี่" ไอ้แชมป์ทักทันทีที่เห็นผม
"เออ ดูไปเรื่อยอะ...มึงซื้อไร" ผมตอบอย่างไม่ค่อยใส่ใจ เพราะเป็นเรื่องปกติที่ผมมักจะเจอเพื่อนร่วมมหาลัยที่สยาม...ไม่เจอสิแปลก
"ว่าจะหาเสื้อใส่เล่นหน่อย...เจอพี่ก็ดีนะ...เลือกให้ผมตัวดิ"
"ใส่เองก็เลือกเองดิวะ" มึงจะมาให้กูเลือกให้เพื่อ
"ใคร" เหอะๆๆ ลืมไปเลย ว่ามีคนมาด้วย...เสียงเข้มเชียวมึง
"นี่ไอ้แชมป์ น้องที่คณะ...แชมป์ นี่พี่โซ่ เพื่อนพี่ เรียนวิดวะ" ผมเลยถือโอกาสแนะนำซะเลย
"หวัดดีคับ" ไอ้แชมป์ยกมือไหว้ไอ้โซ่...ไอ้โซ่พยักหน้ารับ
"เส็ดยัง" มันถามผม...พูดน้อยๆแบบนี้ แสดงว่าเริ่มไม่พอใจละ
"อ่อ...น้องมันจะให้ดูเสื้อให้"
"กูหิวละ ไปเหอะ" อืมมม นี่ถ้าเป็นเมื่อก่อนคงพูดออกมาแล้ว ว่า....ให้มันเลือกเองสิ เกี่ยวอะไรกับมึง
ไอ้แชมป์เหมือนจะรู้ เพราะหน้าตาไอ้โซ่ตอนนี้อ่านไม่ยาก
"ไม่เป็นไรพี่ เด๋วผมดูเองเรื่อยๆ" มันพูดแล้วยิ้มให้
ผมบอกลาไอ้แชมป์ แล้วเดินตามไอ้โซ่ ที่ตอนนี้เดินหน้าหงิกออกไปแล้ว
"กินไรอ่ะ" ผมถามมัน
"ไรก็ได้ มึงเลือกดิ" แหงะ...ยังอารมณ์เสียอยู่
สุดท้ายผมก็เลยเลือก MK
"สนิทกันตั้งแต่เมื่อไหร่" ไอ้โซ่ถามตอนได้ที่นั่งแล้ว
"มันเป็นเพื่อนน้องรหัสไอ้ปอนด์"
"แล้วมันรู้จักมึงได้ไง"
"ก็...วันก่อนที่พาน้องรหัสไปเลี้ยง มันก็ไปด้วย"
"หืม!" ไอ้โซ่ทำตาโต เหมือนจะพูดอะไร แต่ก็ไม่พูด...แต่รู้แหละว่ามันกำลังอารมขึ้นแน่ๆ
นี่ถ้าเป็นเมื่อก่อน ผมคงโดนห้ามไปแล้ว ว่าอย่าไปยุ่งกับไอ้แชมป์ แล้วก็คงบ่น บลาๆๆๆๆ
แต่ตอนนี้มันเองก็คงรู้ตัว...ว่ามันไม่มีสิทธิ์มาบ่นแล้ว
".......หมาหวงก้าง" ผมพูดเบาๆ แล้วทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้
".....เออ แล้วไง" มันถาม แต่หน้าอะมองไปทางอื่น
"ปล๊าว" ผมยิ้มๆ ขำมันนะ คงอึดอัดน่าดู
หลังจากนั้นเราก็เลยเปลี่ยนไปคุยเรื่องอื่นแทน
กินเสร็จไอ้โซ่ก็ไปส่งผมที่หอ
"ขอบคุณนะที่ไปเป็นเพื่อน" โซ่ขอบคุณผมก่อนที่จะลงจากรถ
"ไม่เป็นไร...ขอบคุณด้วยที่เลี้ยงข้าว"
"อืม ไว้เด๋ววันหลังเลี้ยงใหม่"
"โอเค...ไว้เจอกัน" ผมยิ้มให้แล้วก็ลงจากรถ...โซ่ก็ขับรถกลับไป
ขึ้นมาที่ห้องแล้วก็โทรหาไอ้ปอนด์
"อยู่หอแล้วนะ"
"อืม...หนุกมะ..ได้ไรมามั่งอะ" เสียงเรียบๆแบบนี้ แสดงว่างอน
"ไม่ได้ไรเลย 555...ไม่เข้าตาซักอย่าง"
"คนเรานะ...ไปตั้งนาน จะซื้อขนมมาฝากก็ไม่มี"
"ไปแค่สยามเนี่ย ยังจะเอาของฝากอีก"
"เหอะๆ ล้อเล่น...กินข้าวมาแล้วใช่ป่าว" เสียงเริ่มดีขึ้นมานิดนึงละ
"กินแล้ว ปอนด์กินยัง"
"ยังเลย แต่เดี๋ยวไปกินละ"
"ไปกินได้แล้วไป ทุ่มกว่าแล้วเนี่ย"
"โอเค ไว้เดี๋ยวก่อนนอนโทรหานะคับ"
แล้วปอนด์ก็วางสายไป
จริงๆมันคงอยากจะถามอะไรเยอะแยะไปหมด แต่ไม่กล้าถามสินะ
ปอนด์ยังไงก็ยังเป็นปอนด์ ถึงตอนนี้จะกะล่อนแค่ไหน แต่ก็ยังไม่เคยทำอะไรให้ผมรู้สึกอึดอัด หรือลำบากใจเลยซักครั้งเดียว
......................................................
-
ปอนด์หนอปอนด์
พระเอกได้อีก
:z2:
-
พระเอกจิงเชียว
-
ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
กรีดร้องอย่างดัง ความหวังที่เหือดหมดไปแล้วกลับมา
ว้าว ๆ ๆ ไม่เสียแรงที่โฉบมาเล้า
ขอบคุณเจ้าค่ะ อยากพูดมากมาย อยากระบายเยอะ
แต่พูดไม่ออก ความดีใจมันคับอก คับจริง ๆ
ขอบคุณมาก ๆ เจ้าค่ะ ที่ยังไม่ลืมกัน อิอิ
มีความสุขจริงๆ วันนี้
เป็นวันดีของเรา ๕๕๕๕๕
ยังไงก็ยังแอบเชียร์โซ่นะ ลุ้นจริง ๆ เลยหงะ แง่มๆ
-
ในละครเกาหลี
บทของปอนด์ มักจะเป็นพระรอง
บทของโซ่ พระเอกซำเหมอ
อิอิ :eiei1:
http://www.youtube.com/v/EeCpGrZEIyw&hl=en_US&fs=1&
MV นี้มอบให้โซ่
:กอด1:กอดท็อป(ทุกวัน)..ไม่เบื่อเลย คิคิ +1 ครับ
-
โซ่มีดีอะไรไม่รู้
รู้แต่"คนมันรัก" กร๊ากกกกกกก (มันกล้าเล่น)
แฟนคลับถึงแม้จะซ้ำใจแค่ไหนก็ยังโบกธงเชียร์ So (ฮา)
-
เข้ามาหาโซ่ อิอิ
-
มาต่อให้ครึ่งตอนสั้นๆคับ :z1:
.................................
ตอนที่ 34.1
วันนี้ผมกับปอนด์เดินเข้าโรงอาหารตอนเที่ยง เจอพลอยพอดี เลยชวนนั่งกินข้าวด้วยกัน
"เพื่อนไปไหนหมดล่ะ" ผมถามพลอย
"ยังมาไม่ถึงกันเลยค่ะ...โชคดีจังเจอพี่ท็อปพอดี"
"กินข้าวยัง"
"ยังเลย จะเลี้ยงเหรอ" พลอยแกล้งถามเสียงอ้อน
"เออ ป่ะๆๆ"
ระหว่างกำลังนั่งกินข้าวกันอยู่ น้องรหัสไอ้ปอนด์ก็เดินมาทัก
"พี่ปอนด์ พี่ท็อป หวัดดีคับ" ไอ้บอลทักทาย...ไอ้แชมป์ที่เดินมาด้วยกันก็ยกมือไหว้
"เออ เรียนบ่ายเหรอพวกมึง" ไอ้ปอนด์ถามน้องมัน
"ใช่พี่...แล้วนี่ไรเนี่ย จีบเพื่อนผมเหรอ" ไอ้บอลถามพี่มัน
"ทะลึ่งละเมิง น้องรหัสไอ้ท็อปมัน"
"บอลอย่าแซวได้มะ" พลอยพูดกับบอลทำตาขวางๆ
"แหมม...ก็แซวเล่นน เห็นชอบมากุ๊กกิ๊กกะพี่ท็อป....จนใครต่อใครเค้าคิดว่ากิ๊กกันไปหมดแล้วเนี่ย"
"ใครวะ" ไอ้ปอนด์ถาม
"ไม่หรอกพี่ ไอ้บอลแม่งก็พูดไปเรื่อย...อย่างว่าน้องก็สวย...พี่ก็น่ารัก..." ไอ้แชมป์ว่า แล้วมองมาที่ผมกับพลอย
แล้วมึงจะมองกุสองคนทามม๊ายยยยยยยยยย พลอยงี้เขินเลย...ปกติไม่ค่อยจะเห็นเขินใคร
ผมเองข้าวแทบพุ่ง...ไอ้เด็กเปรตนี่มันชักจะปีนเกลียวใหญ่ละ
"น้อยๆหน่อยนะมึงแชมป์" ไอ้ปอนด์บอกไอ้แชมป์เสียงเข้ม
"หะหะ แซวเล่นพี่...แซวเล่น"
"ผมไปหาข้าวกินแล้วพี่ เด๋วไปเรียนไม่ทัน" ไอ้บอลขอตัว แล้วมันกับไอ้แชมป์ก็เดินไป
"ไอ้เชี่ยนี่" ไอ้ปอนด์พูดขึ้นมา คงด่าไอ้แชมป์แหละ
"ใจเย็นนะพี่ปอนด์" พลอยว่า
"เล่นไม่ดูรุ่น" ไอ้ปอนด์สงสัยจะไม่ค่อยพอใจจริงๆ
"เออ ช่างมันเหอะ มึงอย่าไปอะไรมากดิ" ผมบอกปอนด์
"พี่ปอนด์ดุเหมือนกันเนอะ ทีแรกหนูเห็นเงียบๆ" ปอนด์ยิ้มนิดๆ แต่ไม่ได้ตอบอะไร
"เด๋วหนูไปก่อนนะพี่ท็อป พี่ปอนด์ จะเรียนแล้ว บายค่ะ" พลอยกล่าวลาแล้วก็ไป...ส่วนผมกับปอนด์เองก็ขึ้นเรียนเหมือนกัน ป่านนี้ไอ้เต้ กับไอ้มดคงนั่งรออยู่ละ
คืนนั้น ประมาณ 3ทุ่ม ผมกำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ แล้วก็มีคนโทรเข้า...เบอร์ไม่คุ้น
"โหลคับ"
"สวัสดีคับ...พี่ท็อปป่าวคับ"
"ครับ...นี่ใครอะ"
"ผมแชมป์เอง"
"แชมป์....แชมป์ไหน?"
"อ่าว...ลืมกันซะงั้น น้อยใจหว่ะ" อ้อออ เสียงกวนประสาทแบบนี้
"ไอ้แชมป์ปี1อะเหรอ"
"นึกว่าจะจำไม่ได้ซะแล้ว...ทำอะไรอยู่พี่ กินข้าวยัง"
"กินละ...แล้วเอาเบอร์มาจากไหน" ใช่ ผมไม่เคยให้นะ
"เอาน่า ผมหามาได้แล้วกัน"
"มึงนี่กวนตีนนะ" ผมไม่ชอบคนแบบนี้เลยจิงๆ
"พี่ใจเย็นก่อนดิคับ..ผมไม่ได้จะโทรมาหาเรื่องนาา"
"แล้วโทรมาไม" ผมเริ่มเสียงแข็งละ
"ก็อยากคุยด้วย"
"คุยไร"
"อย่าเสียงดุดิ...ทีคุยกะคนอื่นละเสียงอ่อนเสียงหวาน"
"นี่กูรุ่นพี่มึงนะ อย่าให้มันมากนักนะไอ้แชมป์!" ไอ้เด็กเปรตนี่
"โอเคพี่ ผมขอโทษๆ...ไม่แกล้งละ...ใจเย็นก่อนนะ"
"ถ้ามึงไม่มีไรกูวางแล้วนะ" ผมตัดรำคาน
"เดี๋ยวก่อนดิพี่ ไม่แกล้งแล้วจริงๆ...คือผมมีเรื่องอยากให้พี่ช่วยอะคับ"
"อะไร"
"คือ.....แหะๆ....คือผมชอบพ...."
............................................
ลั๊ลลา...ไว้ลุ้นต่ออีกครึ่งตอนที่เหลือนะจ๊ะ :laugh:
-
:sad5:
:angry2:
-
โห้ย โดนท็อปกลั่นแกล้ง =3=
-
พ....ลอย!!!
-
พี่ท็อป :angry2:
ต่อเลยได้ไหม
แบบว่ามันค้างอย่างแรง
ใจขาดแล้ว
-
อ่าวค้างเรยยยยยยย
-
แอบลุ้นๆๆๆๆๆ
ชอบ
พลอย แน่ๆเลย
-
กรี๊ดดดดด
ในที่สุดก็ไปเลือกรองเท้ากับเพื่อนสนิท
ยังไงก็ยังเชียร์โซ่ ถึงแม้สถานะจะเปลี่ยนไปแล้ว
สงสัยแชมป์คงชอบน้องพลอยอ๊ะป่าว
แต่อ่านแล้วค้างงงงงงง
:pig4:
-
โซ่น่ารัก :man1:
------------------------
น่าจะเป็น พลอย นะ
แต่จริง ๆ เราว่าแชมป์หาทางเข้าหา(จีบ)ท็อปมากกว่า โดยเอาเรื่องพลอยมาอ้าง
+1 จ้า ช่วงนี้ท็อปขยันจริง ๆ อะให้ :3123:
-
พลอย หรือ พี่ปอนด์
-
พ....
:z3:
แกล้งคนอ่านได้อีกอ่ะ พี่ท๊อป น่ารักจิงเชียว :laugh:
เป็น พลอย พี่ปอนด์ พี่ท๊อป หรือ ............. พี่โซ่ :jul3: ขอแหวกแนวหน่อย
ปอนด์พระเอกจิงๆ รักคือการให้ถึงจะแอบหึง
มีไปเที่ยวด้วยกันอีก ชอบๆๆ เอาอีกๆๆ เพื่อนที่พิเศษไง หวงบ้าง ผิดตรงไหน 555
โซ่มีดีอะไร พี่ท๊อปน่าจะรู้ดีที่สุด
แอบย้อนกลับไปอ่านเรื่องสมัยมัธยม น่ารักดีเนอะ วันเวลาดีๆเหล่านั้น เธอยังคงจำมันได้ไหม??
มาชูป้ายไฟ So*Top 5555 :z2:
-
คิคิ ท็อปจะโดนน้องแย่งเพื่อนรักไปหม่ำเคี้ยวซะแล้ว
ยอม..ไม่ยอม ฮี่ฮี่ :m23:
"คือ.....แหะๆ....คือผมชอบพ...."
พ...พี่ปอนด์ ช่ายยยม้ายยย ไอ่น้องแขมป์ :m16:
ปอนด์จะเล่นด้วยหรือไม่ตะหาก
อันนี้คือประเด็นที่แท้จริง
ท็อปไม่เกี่ยว ฮ่าฮ่า
:กอด1:กอดแก้ร้อนน่ะ..ท็อป กร๊ากกก +1 ครับ
-
ช้อนก็แอบคิดว่าเป็นปอนด์นะ ๕๕๕ ไม่รู้ไมคิดอย่างนั้น แต่มันเป้นอะไรบางอย่างที่บอกว่า อาาาา ต้องเป็นปอนด์แน่เลย อิอิ
คิ ๆ คงามจริงแอบเชียร์โซ่ นี่โนะ โฮะๆ
-
เอิกๆๆๆ....ทายกันใหญ่เลยว่าเป็นใคร
มีทั้งคนทายผิด และทายถูกเลยนะครับเนี่ย
เสียงส่วนใหญ่จะคิดว่าเป็นไอ้ปอนด์...แหมมม จะให้ชีวิตผมมีมารผจญกันซะเรื่อย 555
โอเค ไปดูกันดีกว่า...
.......................................
ตอนที่ 34.2
"คือ.....แหะๆ....คือผมชอบพลอยอะ..." ไอ้แชมป์บอกอย่างเขินๆ
"....มึงชอบน้องกู แล้วเกี่ยวไรกะกู" ยอมรับว่างงนิดหน่อย และโล่งอกนิดๆ
"ก็ เค้าไม่สนใจผมเลย...แบบพยายามหนี"
"เค้าไม่ชอบมึง แล้วมึงจะให้กูทำไงละ...ให้กูไปบังคับเค้ามาคบมึงงี้เหรอ"
"ป่าวพี่ ไม่ใช่งั้น...แต่แบบ มันมีเงื่อนงำ"
"เงื่อนงำไร" พูดซะแม่งยังกะหนังฆาตกรรม
"คืองี้...จิงๆผมเคยจีบพลอยมาตั้งแต่ ม.ปลายแล้ว...เจอกันที่เรียนพิเศษ...โหพี่ เหมือนรักแรกพบ ตอนนั้นผมม.4 เอง"
"แก่แดดนักนะพวกมึง"
"เฮ้ยพี่อย่าพึ่งขัดดิ จะเล่าให้ฟังเนี่ย" อ้าวสาดนี่ ด่ากูอีก
"แล้วทีนี้ ผมก็หาโอกาสจะคุยใช่ป่ะ...คือผมว่าเค้าก็รู้แล้วหละว่าผมชอบ คือกลุ่มผมจะชอบแซวๆ เวลากลุ่มพลอยเดินผ่านไรงี้...แต่ไม่มีโอกาสคุยไง เพื่อนมันก็ไม่ห่างตัวเลย...เลิกเรียนก็มีคนมารับ หน้าแม่งอย่างโหด"
"อืม" พอจะนึกภาพออกนะ เด็กวัยรุ่นจะไปไหนกันกับกลุ่มเพื่อนสนิท แถมน่าจะมีคนขับรถคอยรับส่งแหละ ลูกสาวนายทหาร แถมสวยซะขนาดนี้
"กว่าผมจะได้เริ่มคุยด้วยนะล่อไปอีกเทอมแล้ว โชคดีที่ยังเรียนที่เดียวกัน....ผมเลยไปเล่นเส้นกับพนักงานกวดวิชาขอย้ายที่ไปนั่งหลังพลอย 555" ฉลาดนักนะมึง
"หัดใต้โต๊ะแต่เด็กเลยนะมึง"
"โหพี่ กว่าจะได้นี่ไม่ใช่ง่ายๆ...นั่นแหละ พอผมได้มานังข้างหลังเค้าใช่ป่ะ ก็เลยแบบ เออได้เริ่มคุยกันบ้าง...แกล้งทำดินสอตกให้เค้าเก็บไรเงี้ย สุดท้ายผมก็รู้จัก 555"
"แล้วไมกูไม่เห็นน้องกุคุยกะมึงเลย....แสดงว่าไปทำไรไว้" จริงนะครับ ผมไม่เคยเห็นสองคนนี้คุยกัน ผมถึงไม่เคยคิดไงว่าไอ้แชมป์จะชอบน้องผม
"มันก็นิดหน่อย...แต่ผมไม่ได้ผิดนะ คือสุดท้ายผมกับพลอยก็เออ จีบกันแหละ...ก็มีโทรคุยกันบ้าง ไปเรียนพิเศษด้วยกันตลอดนะ...ตอนนั้นผมก็คิดว่าเราเป็นแฟนกันแล้วแหละ"
"แต่พอซักประมาณ ม.5 เทอมสอง ผมเรียนฟิสิก แต่พลอยมันไม่ได้เรียน...แล้วแม่ง ก็มีคนมาชอบผม ชื่อฝน...ผมก็ไม่ได้เล่นด้วยนะพี่ แต่ผู้หญิงเค้าเข้ามาคุย ผมก็คุยไง แบบเพื่อนนะ"
"มึงแน่ใจ" ผมถามมัน ไม่ค่อยเชื่อน้ำมนต์หรอกครับ พวกสนิทกับคนไปทั่ว
"จริงๆพี่ เค้ามาคุยก่อน จะให้ผมไม่คุยด้วย ผู้หญิงเค้าจะคิดไงละ...ผมอะไม่คิดอะไร แต่อีกฝ่ายมันไม่หยุดไง ตามผมแจเลย"
"อืม...แล้วพลอยรู้?" ผมถาม
"แค่พลอยรู้ผมไม่ได้กลัวไรหรอก...แต่แม่งเสือกเป็นเด็กโรงเรียนเดียวกัน...เรื่องมันเลยบานปลาย"
"ยังไง?"
"คือมันก็มีเด็กโรงเรียนพลอยไปพูดไง ว่าเนี่ยฝนมีแฟนชื่อแชมป์ เด็ก(ชื่อโรงเรียนไอ้แชมป์)"
"ผมไม่ได้อยู่โรงเรียนเดียวกับเค้า ผมก็ไม่รู้หรอก ว่ามันมีข่าวไรแบบนี้....ถ้ามันไม่เข้าหูพลอย"
"สมน้ำหน้า" สะใจนิดๆนะ
"พลอยมาถาม ผมก็อธิบายนะ...ก็พยายามห่างๆฝน ทีแรกจะไม่ไปเรียนแล้วฟิสิก แต่พลอยว่าถ้าไม่มีไรจริงก็ไม่เห็นต้องร้อนตัว"
"ผมก็พยายามแบบเออ ไม่ค่อยคุย...แต่มันยังตามอะพี่ พี่นึกภาพออกป่ะ กลุ่มผมผู้ชายหมดเลยนะ 4-5คน แต่นี่ผู้หญิงคนเดียวเดินไปกินข้าวเนียนๆกับกลุ่มผมอ่ะ มันก็รู้จักกันหมดกับเพื่อนผม"
"ผมเคยเคลียกับเค้าเลยนะ แบบบอกตรงๆเลย ว่าผมมีแฟนแล้ว อย่ามายุ่งผมเลย แฟนผมไม่ชอบ...มันตอบผมว่าไงรู้ป่าว...รู้ตั้งแต่แรกแล้ว...มีแฟนสิดี..ชอบ"
"เชี่ยยยยยย" ผมอดไม่ได้ครับ ไม่คิดว่าโลกนี้จะมีคนแบบนี้อยู่จริง
"แม่ง ผมงี้พูดไม่ออกเลย...ผมก็เลยขอว่า อย่ายุ่งกับผมเลย ผมไม่ได้ชอบเค้า...ผมไม่อยากมีปัญหา...แม่งบอกผมว่า...มีก็ดี จะได้เลิกกับคนเก่าซะ..."
"ผมเดินหนีเลยพี่ ไม่รงไม่เรียนแมร่งละ...แต่หนีไงก็ไม่พ้น...เหมือนตั้งแต่ผมไปคุยวันนั้น ฝนมันยิ่งเปิดเผยว่าเนี่ย ชอบผม จะจีบผม"
"กูมีลูกแบบนี้ กูเอาขี้เถ้ายัดปากให้ตาย" จริงๆ เป็นเด็กผู้หญิงซะเปล่า
"แล้วพลอยมันต้องรับรู้เรื่องพวกนี้ทุกวันะพี่ ผมไม่รู้ว่าที่โรงเรียนมันพูดกันถึงขนาดไหน...สุดท้ายพลอยก็ไม่คุบกับผมอีกเลย...ไม่รับโทสับ ไม่เรียนพิเศษที่เดิม" ไอ้แชมป์เสียงอ่อน
"ผมแม่งโดนหักอก ทั้งที่ผมยังไม่ได้ทำอะไรเลย..น้องพี่โคตรใจดำ"
"...ก็เพราะมึงไม่ทำอะไรเลยไง เค้าถึงไปจากมึง" ผมได้แต่ถอนหายใจ เด็กหนอเด็ก
"กูไม่รู้หรอกนะว่าฝนอะไรนั่นจะแรงแค่ไหน...แต่ปากมึงบอกว่ามึงรักพลอย มึงก็ควรจะทำอะไรให้คนที่มึงรักเค้ามั่นใจได้ไม่ใช่เหรอวะ ว่ามึงไม่ได้เป็นแบบที่คนอื่นเค้าพูดกัน..."
"ถ้าเป็นพี่...พี่คงไม่ให้ฝนพูดอะไรตามใจชอบ...มันจะจริงไม่จริงไม่รู้ แต่พี่คงไม่ให้คนที่พี่รักต้องมารับรู้เรื่องที่มันบั่นทอนหว่ะ"
".....ผมพลาดไปแล้วพี่...ตอนนั้นผมไม่รู้จะทำยังไง...อยู่ๆพลอยก็หายไป ไม่ให้โอกาสผมเลย"
"แล้วมึงก็โกรธ...ทำไมวะ ทำไมมึงต้องรอโอกาส"
"........." ไอ้แชมป์เงียบ
"ผมอยากเริ่มใหม่...ผมอุตส่าตามพลอยมาถึงนี่แล้ว ยอมเลือกเรียนตามพลอย...พี่ช่วยผมหน่อยนะ"
"แล้วไอ้ฝนนั่นอ่ะ?" ผมถาม
"เรียนอยู่วิดยาเนี่ย...ยังตามไม่เลิก...แต่ก็ไม่ค่อยเจอเท่าไหร่แล้วแหละ" ไอ้แชมป์บอกเสียงเนือยๆ
"แล้วกูจะช่วยมึงยังไง"
"ก็ช่วยให้พลอยยอมคุยกับผมบ้าง...ผมรู้พี่สนิทกัน ผมมองมานาน...ทีแรกผมคิดว่าพี่จะจีบพลอย ผมแม่งโคตรจะเกลียดพี่เลย" อออออ เพราะงี้ใช่มั้ยถึงชอบมองหน้ากูแปลกๆ
"อ่าว แล้วมาให้กูช่วยทำไม" เกลียดขี้หน้ากูเสือกมาให้กูช่วยอีก
"เหอะๆ ตอนนั้นน่ะใช่ แต่ตอนนี้ไม่ละ...ผมมั่นใจละ ว่าพี่คงไม่จีบพลอย หึหึ" หัวเราะแปลกๆนะ
"ก็เจ้าของเค้าหวงออกนอกหน้าซะขนาดนั้น...ไหนจะพี่หน้าโหดๆที่สยามนั่นอีก" ไอ้แชมป์พูดเสียงทะเล้น
".....ทะลึ่งละเมิง เจ้าของเชี่ยไร ไม่มีโว๊ย!"
"555 เอาน่าพี่...ตกลงพี่ช่วยผมได้มั้ยครับ"
"ไม่รู้โว๊ย" เริ่มโวยวาย อายนิดหน่อยที่มันดูออก
"นะพี่...ถือว่าสงเคราะห์ผมแล้วกัน...พี่ไม่ต้องทำไรมาก เด๋วผมจัดฉากเอง แล้วผมโทรบอกพี่...พี่ก็แค่พาพลอยไปอยู่แถวๆนั้น....เวลาผมพูดอะไร ถ้าพี่ช่วยเสริมได้ พี่ก็เสริมหน่อย"
"มึงจะมาจัดฉากห่าไร หลอกเค้าเนี่ยนะ...กูไม่อยากเสียผู้ใหญ่นะ"
"มันก็ไม่ขนาดนั้นหรอก....แค่ผมจะพยายามไปเสนอหน้าบ่อยๆ พี่ก็พาพลอยมาแถวๆที่ผมอยู่ หรือไม่ก็ผมจะไปป้วนเปี่ยนแถวๆที่พวกพี่อยู่...แล้วที่เหลือเดี๋ยวผมจัดการเอง"
"เห้อ....หาเหาให้กูแล้วนะมึงน่ะ
"แสดงว่าตกลงนะพี่" ไอ้แชมป์ดีใจ
"ไม่รับปาก เอาเป็นว่าถ้ากุอยู่กับน้อง กูอาจโทรบอกมึง...อาจจะนะ"
"5555 โอเคพี่ ขอบคุณมากคับ...แต่พี่อย่าเอาเรื่องผมไปบอกใครนะ ผมไม่อยากให้มันไปเข้าหูพลอย...ไม่งั้นเค้าย้ายมหาลัยหนีผมอีกแน่ๆ"
"ทำไมมึงเรื่องมากงี้วะ!" คิดถูกคิดผิดวะกู
"นะพี่ ไม่ยากหรอก นะๆๆๆ"
"เออๆ....กูจะอ่านหนังสือแล้ว"
"ครับๆ ขอบคุณนะพี่ท็อป....ไม่กวนแล้ว หวัดดีคับ"
แชมป์วางสายไปแล้ว...ผมคิดถูกรึป่าววะที่ตัดสินใจช่วยมัน
แต่ถ้ามันรักน้องผมจริงๆ ผมก้อยากลองดูซักครั้ง...ผมเองก็อยากรู้ ว่าทำไมพลอยถึงหนีมันมา
ถ้ามันทำให้น้องผมเจ็บ...ผมจะจัดการมันเอง
อย่างน้อยผมก็ได้คอยดูแลพลอย...ได้รู้ว่ามันจะทำอะไร คงจะดีกว่าให้มันไปทำอะไรเอง
โง่ๆแบบนั้น คงมีแต่จะทำให้น้องผมเสียใจกว่า
เอาวะ...ลองดูซักตั้ง!
.....................................................
เตรียมดูโชว์คู่ใหม่ได้แล้วครับทั่นผู้ชม...รับรองเข้มข้นเหมือนละครหลังข่าว :beat:
-
ยังกับ series เลยน่ะท๊อป
สงสัยงานนี้ จะได้เห็นปอนด์หึงมากขึ้น
:laugh:
-
:m4:
หนุกอ่ะ
หนุกๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
น้องฝนก็น่ะ น้องแชมป์เค้าไม่รักไม่ชอบ ยังจะคอยตามตื้ออยู่อีก
เคยได้ยินม่ะ หัวใจมันบังคับกันไม่ได้
"อืม...หัวใจมันบังคับกันไม่ได้นี่นา....."
^
หึหึ คำพูดของใครน่ะ คุ้นๆ มั้ย ฮ่าฮ่า :laugh:
:กอด1:กอดท็อปวันอาทิตย์..ตะลิ๊ดติ๊ดชึ่ง คิคิ
-
อ้า ผดิอีก ว่าแต่คู่ใหม่นี่ แชมป์พลอย รึ???? เอ้า อย่างไรก็รอติดตาม
เรื่องเก่ายังไม่ลุล่วง แงะ :z6: (โดนท็อปอัพกระโดดยัน ข้อหาโวยวาย) ๕๕๕๕๕
เรื่องใหม่มาเราก็ติดตาม จะเกาะให้แน่นเลยคราวนี้ :z10: :z10: :z10: เดี๋ยว หายตัวไปอีก เอิ๊กๆ
ขอบคุณเจ้าค่ะ
ช้อนรีบเข้ามายลเลยนะเนี้ย รู้สึกช่วงเวลาท็อปอัพ ขยันอัพ ชอบ ๆ
ช้อนจะขยันเม้นเหมือนกัน เอิ๊กๆ ว่าง ๆ ชิว ๆ (ความจริงไม่แต่เริ่มนอยด์กับภาษาจีน)
วันนี้จะมาอีกเปล่า???? อิอิ ((แอบมีความหวังเจ้าค่ะ :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:))
-
ขอบคุณท๊อปที่มาต่อให้ครับ แม้จะรู้สึกเศร้าและเห็นใจโซ่ แต่ก็เคารพการตัดสินใจของท๊อปครับ เป็นกำลังใจในทุกเรื่องครับ
-
คุ่มงคู่ใหม่อะไร
จะเอา ท็อปปอนด์T^T
-
มารอคนขยันเจ้าค่ะ อิอิ
-
แล้วของพี่ท๊อปไม่มีมาจีบให้ปวดหัวมั่งหรอค่ะ
อิอิ
-
ติดตามมานาน..รู้สึกว่าท๊อปคิดได้ลึกซึ้งดีมากครับเรื่องโซ่กับปอนด์นะ
แต่เรื่องแชมป์นี่ท๊อปเคลียร์กับพลอยก่อนดีมั้ย
การถูกคนที่เรารักและไว้ใจหลอกโซ่ก็เคยรับมาแล้วนี่ความรู้สึกนั้น
แม้ว่าเรื่องพลอยจะเป็นเรื่องเล็กๆมากก็ตาม
ติดตามท๊อปอยู่นะครับ..เรื่องราวน่าติดตามและน่าสนใจมากครับ
มีอะไรดีๆเย๊อะเลย ^^
-
มารอท๊อปครับ
-
สวัสดีเช้าวันทำงาน หลังจากหยุดกันมานานจนแทบจะลืมการลืมงานกันไปล้ว 555+
ตอบคุณคุณ €H_bO[51]
ไม่ค่อยมีหรอกครับ จะบอกว่าไม่มีก็ไม่ได้ เพราะ มัันก็มีหลงมา คนสองคน 555+ แต่ก็ไม่ได้อะไรมากมาย พวกหลงผิดชั่ววูบน่ะ
ผมไม่ใช่คนหล่อคับ ไม่มีอะไรโดดเด่นกว่าชาวบ้านชาวช่องซักเท่าไหร่ แค่ไปวัดไปวาได้ สัปเหร่อไม่สับสนว่านี่คนหรือศพ 555+
ต้องขอโทษแฟนคลับโซ่ด้วย ที่ทำให้หลายๆคนเสียใจนะคับ แต่มันก้ยังป้วนเปี้ยนๆอยู่แถวๆนี้แหละ ไม่ได้หายไปไหนหรอก
ส่วนเรื่องพลอยกะแชมป์นี่รอติดตาม...แล้วคุณจะรู้ว่า ผู้หญิงเดี๋ยวนี้...ไม่ธรรมดา 555555+
:L1:
-
อ้าว อย่างนี้ก็ ท็อปอัพ ปอนด์ หงะจิ อิอิ
แอบหวิวเล็กน้อย เพราะเชียร์โซ่ขาดใจมาตลอด ๕๕๕๕
แต่ก็นั่นแหละ สำหรับเรื่องบางเรื่องครั้งเดียวก็เกินจะพอ อิอิ
แค่ท็อปอัพมีความสุข ก็ดีแล้วเจ้าค่ะ
ยังไงก็ติดตามเรื่อย ๆ โฮะๆ
ไปทำงานแล้วจิ แง่ม ๆ แว๊บเข้ามาบ้างเด้อออออออออ
-
มาตามอ่าน ก็หัวใจสลายเลย :o12: เชียร์โซ่อ่ะ
ขอบคุณนะคะ ที่กลับมาอัพบ่อยๆ :L2:
-
สนุกมากกกกกกกก
ชอบโซ่
ยังอยากให้พระเอกเป็นโซ่เหมือนเดิมม
อ่านยังไงปอด์นก็ไม่ใช่พระเอกอ่ะ
อยากให้เรื่องนี้กลับไปอยู่หน้านิยายปกติจัง
หลายๆคนที่ไม่ได้อ่าน
จะได้รู้ว่ายังมีนิยายที่น่าอ่านอยู่อีกเรื่องนึง
อย่างน้อยคอมเมนต์หนึ่งคอมเมนต์ก็เป็นกำลังใจให้ไรท์เตอร์
ขอบคุณนิยายดีๆอีกเรื่องน้า
-
น้องพลอยแอบชอบพี่ท๊อปรึป่าว
-
น้องว่า พลอยชอบพี่ท๊อปอ่ะ
เพราะตอนแชมแซวพวกพี่ น้องเค้าเขิล
พี่ท๊อปใจแข็งมากเลยเรื่องพี่โซ่อ่ะ
แต่ว่าพี่ปอนน่ารักมากๆๆๆๆ
หนูขอพี่ปอนนะ พี่ท๊อป ฮ่าๆ(ล้อเล่นค่า)
จะมีไหมวันข้างหน้าพี่ท๊อปกับพี่โซ่จะกลับมาเป็นเหมือนเดิม
:กอด1:
-
วันนี้ไม่มาต่อหรอคะ
รอค่ะรอ
แฟนคลับโซ่ อิอิ
-
เหอ ๆ คนเชียร์โซ่เหมือนเราเยอะงิ
ตอนนี้เราก็ยังเชียร์นะ ๕๕๕๕ หลวมตัวไปแล้วหงะ
แบบว่าฝังใจไปแล้วว่าต้องเป้นโซ่ ถึงพี่ท่านจะเลวก็สุดจะหักห้ามใจ เหอๆ
เข้ามารอด้วยอีกคน อิอิ
-
^
^
ฮาเม้นบน ถึงเลวก็รักจริงๆ
ไม่รู้อ่ะมันรู้สึกว่ารักไปแล้วอยากให้โอกาสสักครั้ง แต่ไม่ใช่ให้ตลอดนะ โอกาสคนเรากับเรื่องเดิมๆ มากสุดไม่เกินสองครั้งหรอก
แฟนคลับโซ่เหนียวมาก ดีเหมือนกันจะได้กอดคอกันร้องไห้ ฮ่าๆ
-
http://www.youtube.com/v/jVIjeuSNM3o&hl=en_US&fs=1&
โซ่ กะ ท็อป
:m13:
-
เดี๋ยวฝนตก เดี๋ยวแดดออก
รักษาสุขภาพด้วย ท๊อปอัพ
:bye2:
-
อ่อ แชมป์มีความหลังกะพลอยนี่เอง
-
มาแล้วววว...กลับมาทำงานแล้ว อาจจะลงได้เต็มที่วันละตอนนะคร๊าบบบบ วันไหนเหนื่อยอาจไม่ได้มา ไม่ว่ากันนะ
กองเชียร์โซ่นี่แรงดีไม่มีตกจิงๆ น่าปลื้มใจแทนจิงๆ
มาอ่านต่อกานนนนนนนนนน
รักษาสุขภาพด้วยเช่นกันครับทุกคน :3123:
................................................
ตอนที่ 35
1สัปดาห์ หลังจากผมคุยกับไอ้แชมป์...ผมพยายามสังเกต และติดตามข่าวคราวของ 2คนนี้
เพราะถ้ามันเคยมีความหลังกันมาจริง ก็น่าจะสังเกตเห็นอาการได้บ้าง
มีคนพูดๆบ้างเหมือนกันว่าไอ้แชมป์ชอบน้องพลอย...แต่พลอยคิดยังไงนี่ผมไม่รู้
ได้แต่ลองสังเกตเวลาสองคนนี้อยู่ไกล้ๆกัน เช่นเจอกันในโรงอาหาร หรือเวลาเรียนบนตึกเดียวกัน
จากอาการของพลอย ผมว่าถ้าไม่บอกก็ไม่รู้เลยนะ ว่าเคยชอบไอ้แชมป์มาก่อน...ไอ้แชมป์มันเข้าข้างตัวเองรึป่าววะ โมเมไปคนเดียวแน่ๆ
ผมไม่เคยเห็นพลอยคุยกับแชมป์จริงจัง ไม่เคยเห็นพลอยเรียกชื่อแชมป์ด้วยซ้ำ
มีบ้าง เคยเห็นไอ้แชมป์ชวนคุย พลอยก็ตอบไม่กี่คำ...ตอบคำถาม แล้วก็ไม่คุยต่อ ไม่แม้แต่จะยิ้มให้...อืมมม
พลอยไปไหนมาไหนกับเพื่อนกลุ่มเดิมๆ...วันไหนขับรถมาเรียน ก็เห็นขับกลับคนเดียว บางวันก็มีรถที่บ้านมารับ...เหมือนไอ้แชมป์ไม่ได้มีความพิเศษอะไรไปกว่าใคร
แต่...ผมว่าไอ้ความเย็นชานี่แหละ ที่มันผิดปกติ...
ถึงจะเป็นเพื่อนไม่สนิท แต่มันไม่จำเป็นที่จะต้องพยายามไม่คุยและเมินเฉย...
"ไงมั่งพี่" ไอ้แชมป์ถามผม...ผมโทรไปคุยกับมันเองแหละ
"อืมมม...ก็น่าสงสัยนิดหน่อย"
"เชื่อผมยังละ"
"เออ...แล้วจะเอาไงต่อทีนี้"
"เสาร์นี้พี่ว่างป่าว" ไอ้แชมป์ถาม
"มึงจะให้พาไปไหน" ไม่ต้องยืดเยื้อนานคับ เหอะๆ
"สยามก็ได้พี่ พี่ชวนพลอยไปเดินเล่น...เดี๋ยวผมเดินไปทัก"
"ต้องลงชวนพลอยก่อน...แล้วถ้าน้องกูไม่ไปล่ะ"
"ไปดิพี่...พี่ก็บอกให้ไปเป็นเพื่อนหน่อย พี่ไม่มีเพื่อนไปอะไรก็ว่าไป"
"มันจะเนียนเหรอวะ?"
"แค่ชวนไปสยามเองพี่ ยิ่งพี่ชวนนะพลอยไปอยู่แล้วแหละ" ไอ้แชมป์พูดด้วยความมั่นใจ
"เด๋วลองดูแล้วกัน...แต่กูยังไม่รับปากนะ" ใช่ ผมต้องไปหาทางบอกไอ้ปอนด์อีก...จะไปยังไงไม่ให้มันสงสัยดีวะเนี่ย?
อันดับแรก ผมต้องจัดการชวนพลอยก่อน...
"สวัสดีค่ะพี่ท็อป"
"ดีจ้า...พลอยย วันเสาร์นี้ว่ามั้ยคับ"
"ก็ว่างนะ ทำไมเหรอคะ"
"ไปสยามกันมั้ย พี่ว่าจะไปเดินดูของหน่อย อยากได้รองเท้า...แต่ไม่มีเพื่อนไปเลยอะ" ผมพยายามพูดให้เป็นปกติที่สุด
"เหรออ...น่าสงสารจัง...แล้วพี่ปอนด์ล่ะ" หนูถามได้ถูกจุดมากลูก... -*-
"ไอ้ปอนด์มันมีธุระ...ไม่ได้ตัวติดกันซะหน่อยนะ" ผมแก้ตัวเขินๆ
"อิอิ...แต่ที่หนูเห็นนี่ ติดกันเป็นปาท่องโก๋เลยนะ...อิอิอิ" ขำอะไรคร๊าบบบบ
"ไม่ต้องมาขำเลย...ร้ายใหญ่แล้วนะเรา" เขินนะ...แต่ผมเองก็ไม่ได้ตั้งใจจะปิดบังอะไร
"หนูล้อเล่น อย่าโกรธน๊าาา" พลอยเสียงอ้อน
"555 ไม่หรอก...แล้วไปได้มั้ยอ่ะวันเสาร์" เข้าเรื่องดีกว่า...เข้าตัวมาเยอะละ - -"
"ได้สิค๊าาา...จะปล่อยให้พี่ชายสุดหล่อไปคนเดียวได้ยังไง เดี๋ยวใครมาฉุดไปละแย่เลย...555" หนูเริ่มหัวเราะดังไปแล้วนะ - -"
"เหอะๆๆ...โอเคๆ งั้นซักบ่ายโมงดีมั้ย?" ผมหัวเราะเฝื่อนๆแก้เก้อ...แต่ก็โอเคครับ แผนขั้นแรกสำเร็จไปได้ด้วยดี
วางสายพลอยแล้วผมก็ต้องโทรไปรายงานไอ้แชมป์มันอีก...ทำไมกูต้องมาวุ่นวายแบบนี้ด้วยวะ?
"กูนัดพลอยแล้วนะ วันเสาร์ บ่ายโมงที่สยาม"
"โหยยยยย...เห็นมั้ยผมบอกแล้ว ว่าพลอยต้องไป...พี่ท็อปนี่น่ารักจริงๆ"
"ไม่ต้องมาปากดีเลยมึง...แล้วจะให้กูทำไงมั่งเนี่ย"
"โอเคพี่ งั้นวันเสาร์นะ..........." แล้วไอ้แชมป์มันก็ว่าแผนการต่างๆนาๆ
"มึงอย่าให้กูเสียคนนะแชมป์" ผมกำชับมัน
"ไม่หรอกพี่...เราไม่ได้ลวงเค้าไปทำมิดีมิรายซะหน่อย...พี่ก็แค่ทำตัวเนียนๆ"
"เออ...ให้ดีแล้วกันมึง กูยอมช่วยมึงขนาดนี้แล้วเนี่ย...เนื้อไม่ได้กิน หนังไม่ได้รองนั่ง อย่าเอากระดูกมาแขวนคอกูแล้วกัน"
"คับๆ...ขอบคุณนะพี่"
ผมวางสายไอ้แชมป์แล้วเริ่มคิดว่า ไม่น่าหลวมตัวมายุ่งเรื่องนี้เล๊ยยยย
เรื่องตัวเองยังเอาไม่ค่อยจะรอด สาระแนจะไปจับคู่ให้ชาวบ้านเค้าอีก...หาเรื่องใส่ตัวจริงๆ
วันศุกร์...ที่หอผม
"พรุ่งนี้กูจะไปสยามกะน้องพลอยนะ" ผมบอกไอ้ปอนด์
"อ่าว...ไปทำไรกัน"
"ก็ไปเดินดูของนี่แหละ พลอยโทรมาชวนไปเป็นเพื่อน" ขอโทษนะปอนด์ T-T
"ออ..ไปกันสองคน?" ปอนด์ทำหน้าสงสัย
"อืม...จะไปด้วยมั้ย" พยายามทำหน้าเป็นปกติสุดริด ><
"...ไม่ดีกว่าหว่ะ น้องมันน่าจะอยากไปกะมึงสองคน"
"....โกดป่ะเนี่ย?"
"เฮ้ย..ไม่โกด จะโกดทำไม แค่ไปสยาม"
"แน่นะ..." ผมถามย้ำ
"เอออออ...ไม่ได้จะต้องตัวติดกันตลอดเวลาซักหน่อย" ไอ้ปอนด์ว่า
"หะหะ...อยู่คนเดียวอย่านั่งร้องไห้ละ" ผมล้อมัน
"ร้อง" ไอ้ปอนด์ทำหน้าเหมือนเด็กงอน
"โอ๋ๆ...ไม่ร้องไห้น๊าาา เด๋วเค้าซื้อหนมมาฝากน๊าาาา" ผมก็แกล้งโอ๋ๆไปขำๆ
"555555" ไอ้ปอนด์ขำ
"อะไร หัวเราะไรเนี่ย"
"ก็หัวเราะมึงอ่ะแหละ...เด๋วเค้าซื้อหนมมาฝากน๊าาาา...5555" แล้วมันก็ทำเสียงล้อเลียนผม แต่กะแดะกว่าเยอะ
"ไอ้สาดดดดดด...ล้อกูนะ....กลับบ้านไปเลยไป...ไม่ต้องมาบ้านกูอีกเลยนะ!"
"เฮ้ย...ล้อเล่นแค่นี้ทำงอน...โอ๋ๆๆๆ" ไอ้ปอนด์ว่าแล้วเอามือมาขยี้หัวผม
"ไม่ต้องเลยมึง...เด๋วนี้แม่งแกล้งกูอยู่ได้" ผมปัดมือมันออก เริ่มโกดละ
"โอเคๆ ไม่แกล้งละ...อย่าโกรธนะ" ไอ้ปอนด์ยิ้มให้
"...." เซ็ง!
"อย่าโกรธน่าาา..ปอนด์ขอโทษษษ"
"....ป่าวววว...จะเอาหน้าเข้ามาไกล้ทำไมเนี่ย!" แล้วผมก็เอามือดันหน้ามันที่ยื่นมาไกล้ๆออก
"หายโกดยัง...ขอโทษๆๆๆๆ" ไอ้ปอนด์พยามเอาหน้ามันดันมือผมกลับ..เดี๋ยวก็แก้มเบี้ยวหรอกมึง
"เออๆๆๆๆ พอแล้ว!"
"555....ไม่โกรธแล้วนะ...ก็เพราะมึงแกล้งขึ้นแบบนี้ไง กูถึงชอบแกล้ง" ไอ้ปอนด์พูดยิ้มๆ
"สนุกป่ะ" ผมหันไปถามมัน หน้าหงิกๆ
"หนุก..โอ๊ย! อย่าต่อยดิ" พอมันบอกหนุก ผมก็ต่อยแขนมันไปที
"ก็เวลามึงงอนมันน่ารักดี...555"
"ไอ้ปอนด์!...กูจะไม่คุยกะมึงแล้วนะ!...กลับบ้านไปเลยไป" ผมไล่มันกลับบ้าน...ปวดประสาทจริงๆ -*-
"อ่ะๆ โอเคกลับก็ได้....พรุ่งนี้โทรหากูด้วยนะ..แล้วอย่ากลับดึก ไม่งั้นกูจะไปตาม" ไอ้ปอนด์ชี้หน้าผมยิ้มๆ แล้วก็เดินออกไป
ไอ้ปอนด์เดินออกไปแล้ว เหลือแต่ผมที่ยังนั่งหูแดงอยู่คนเดียว...รำคานน่ะ..จิงๆ
"กรี๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง" เสียงโทสับดัง ผมหยิบมารับ
"นั่งยิ้มคนเดียวทำไม...เดี๋ยวใครเค้าก็คิดว่าเป็นบ้าหรอก" เสียงไอ้ปอนด์กวนตีนมาทางโทรศัพท์
"มึงดิบ้า...ไอ้สาดดดดดด...แค่นี้นะ" ผมรีบกดวาง มิวายได้ยินเสียงไอ้ปอนด์หัวเราะลอดออกมาจากหูโทรศัพท์
ให้ตายเถอะ....ถ้าเป็นงี้ต่อไป มีหวังผมคงหัวใจวายตายซักวัน....
..........................................................
-
:impress2:
ปอนด์น่ารักดีอ่ะ
อ่านแล้ว ใจละลายตามท็อปไปด้วย เอิ้กเอิ้ก :m20:
ให้ตายเถอะ....ถ้าเป็นงี้ต่อไป มีหวังผมคงหัวใจวายตายซักวัน....
หัวใจโซ่..แตกสลาย กาซิก :m15:
กลับมาเริ่มต้นใหม่..ได้ไหม
:กอด1:ท็อปให้ใจอ่อน +1 ครับ
-
อัลล้า จัดว่าเราไว มาเม้นต์เลย อิอิ
ยืนยันความเป็นแฟนคลับโซ่อยู่เหมือนเดิมนะ
แต่ปอนด์ก็น่ารักได้อีก อิอิ
((รู้สึกว่าตัวเองเป็นนกสองหัว งิ)) ๕๕๕๕๕
ไม่เป็นไร ตอนนี้ไม่มีโซ่ งิ แง่มๆ
ว่าแต่เรื่องของแชมป์พลอย ต้องมีอะไร เด็ด ๆ แน่ ๆ
ท็อปอัพถึงเอามาฝาก ๕๕๕๕ ลุ้น ๆ ๆ อยากรู้ งุงิ
ที่ไทยอากาศไม่ดีรึ
ปักกิ่งร้อนได้อีก ลมแรงได้อีก ฝนตกที ตึกนี่สั่นเลย เหอๆ (หวาดระแวงเกินไปเปล่า ไม่รู้? แต่ก็นาน ๆ ที จะมีฝน)
แต่ร้อนและลมนี่ตลอดเวลา แง่ม ๆ
รักษาสุขภาพด้วย เจ้าค่ะ จ๊วบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
-
ปอนด์น่าร้ากกกกกกกกกกกมากกกกกกกก
ยิ่งเดี๋ยวนี้มีโหมดเจ้าเล่ห์ทะเล้น ยิ่งเพิ่มความน่ารักอีกหลายเท่า :impress2:
โหมดอ้อน โหมดหึง ก็น่ารัก 555555
ท๊อปยังเล่าเรื่องเก่งเหมือนเดิมเลย
สนุกมากๆๆๆๆ :กอด1:
ติดตามอยู่เด้อ
-
แชมป์-พลอย :mc4: เชียร์ๆๆ หวังว่าจะไปกันด้วยดีนะ (แต่ลางบอกว่ามีเรื่องเยอะแน่ๆ)
พี่ท๊อปจะเอากระดูกมาแขวนคอรึป่าวหว่า??? ติดตามๆๆๆ มาอย่างกระชั้นชิด
ปอนด์-ท๊อป โอย ตอนนี้ ทำเอายิ้มตาม พี่ท๊อปเขินเหรอตะเอง :o8:
ตอนนี้ไม่มีคนนั้นเหรอ คิดถึงแล้วเนี่ย :monkeysad:
อยากให้รู้ ฉันยังไม่เปลี่ยนไป ยังรักเพียงเธอยังคิดถึงกันเสมอ
ค่ำคืนนี้ แม้ไม่อาจได้พบเธอ แม้ไม่มีเธอแม้ไม่มีเธอข้างกาย
ให้เธอรู้...ฉัน ยังไม่เปลี่ยนไป...
Zo'Top
-
ปอนด์กะท็อป น่ารักดีนะ แต่เป็นเพื่อนกันเหอะ อิ อิ
ก็ที่ตรงนั้น กันไว้ให้โซ่แล้วนี่
-
ชอบปอนด์อ่ะ มั่นคงดี
ท็อปยอมๆไปเหอะ
-
ปอนด์น่ารักขึ้นจริงด้วยแฮะ ทะเล้นจริงๆ
ท๊อปเขียนไปเขินไปรึเปล่า :-[
ปล.มาลงวันละตอนหรือเอาตามที่ ท๊อปอัพสะดวกเลยครับ o13
-
ขอบคุณที่มาต่อให้ ไม่ต้องถี่มากก็ได้ครับ กลัวเหนื่อย สามวันสองตอน(ยาวๆ)ก็พอครับ 55555
เป็นกำลังใจให้ตลอดนะครับ(แม้ยังทำใจเรื่องโซ่ไม่ได้ก็ตาม)
-
๕๕๕ เข้ามาบอกว่า รอคอยด้วยคนเจ้าค่ะ
อิอิ ไม่รีบ ๆ ตามใจคนเขียน แต่ข้าน้อยขอโฉบมาดูทุกวัน เอิ๊กๆ
-
เข้ามารออ่านทุกวันน้า
-
เขินแทน
-
:m31:
จะเอาโซ่ๆๆๆๆๆๆๆ
คิคิ
-
...เข้ามาให้กำลังใจโซ่...โซ่สู้โว้ยยยย
...ขอบคุณท๊อปคร้าบบบ :pig4:
-
ย้ายกลับมาให้ตามคำเรียกร้องแล้วนะคะ
แต่ต้องขออภัยในความล่าช้าด้วย
เจ้สอง โมดุฯ ห้องนิยาย
-
ย้ายมาแล้ว จะได้ไม่ต้องหาไปหามา ขอบคณนะครับ
-
เขินแทนพี่ท๊อป ฮ่าๆ
พี่ปอนน่ารักมากกกกกกก
แต่ว่าเนอะคนเคยเจ็บมาแล้ว
อย่างไงก็กลัว สิ่งที่จะเจออีก
ย้ายมาแว้ว :mc4:
-
โหยไม่รู้เลยว่าพี่ท็อปมาต่อ เสียใจมาก แต่ก็อ่านจุใจก๊ากกกกกกกกกกกกก
-
เย้ ย้ายมาหน้าปกติแล้ว
-
เชียร์โซ่ ชอบปอน แต่ถ้าเราเป็นท็อปก็เลือกปอนแหละ
-
ย้ายห้องละ อิอิ
ขอบคุณเจ้าค่ะ
-
:z3:
เหอ..เหอ โต๊ะจวยยยย โม๊ะเลยยยย หายไปไหนฟ่ะ
ไปคลำหาอยู่ในทู้จบแล้วตั้งนาน :z10: หาไม่เจอ
:mc4:
ที่แท้ย้ายมาอยู่นี่เอง
:pig4: ขอบคุณครับ เจ้สอง โม้ดุ อิอิ
คนอ่านอุ่นหนาฝาคั่ง กลับมาเหมือนเดิมแล้วคร้าบบบบ ท็อป
ไม่ได้อ่านแค่วันเดียว :กอด1: คิดถึงโซ่แล้วอ่ะ ครึครึ
-
เน๊อะ ๆ คิดถึง โซ่ มากมาย เอิ๊กๆ
-
ปอนด์ เป็นเพื่อนที่น่ารักไม่เปลี่ยนเลยนะ 555
คิดถึงโซ่เหมือนกันกับรีบนๆค่ะ
ขอบคุณที่ย้ายมาห้องนี้ค่ะเจ๊สอง
-
อะเจ๊ยยยยยยยย :z1:
ไม่ได้เข้ามาวันเดียว เจอเซอร์ไพร้ซะงั้น หุหุ
เข้าไปหาของนิยายจบแล้วตั้งนาน...นึกว่าโดนลบไปแล้วซะอกคับ 555
ขอบคุณ เจ้สอง โมดุฯ มากๆๆๆๆเลยนะคับ ที่ให้ความเมตตา 555
โอเค ตอนนี้กำลังจะเขียนตอนต่อนะคร๊าบบบบ คาดว่าจะพยายามให้เส็ดก่อนนอนคืนนี้จ้าาาาาา
รักทุกคนจริงๆ จุ๊บๆ :L1:
-
รอคราบ อยากอ่านจริงๆ
-
ขอบคุณ เจ๊สอง โมดุ เมตตาย้ายให้นะคร๊าบบบ
นานๆจะได้เห็นกระทู้นิยายจบแล้ว ย้ายมาอยู่ กระทู้ทั่วไปซักที เยี่ยม o13
ปล.รอท๊อปอัพ ค่อยๆเขียนไม่ต้องรีบ รอได้คับ :z2:
-
:angry2:ท็อปอ่ะ เห็นกระทู้นี้ตอนแรกแทบไม่เชื่อสายตาว่ายังอยู่ พอได้เข้ามาอ่านสงสารโซ่มากมาย "ความรักไม่จำเป็นต้องครอบครองแค่เพียงได้เห็นคนที่เรารักอยู่อย่างมีความสุขก็สุขใจมากแล้ว" โซ่คงคิดแบบนี้ :sad4: ปอนด์ก็ดีนะ แต่โซ่น่ะดีกว่าผูกพันธ์กว่า แต่ว่าตอนนี้เหมือนปอนด์เริ่มเติมน้ำให้เต็มเรื่อยๆ ตื่นซะท็อป :beat: อย่าเขวสิต้องโซ๋เท่านั้น โซ่น่าสงสารนะเฝ้ารออยู่คนเดียวอย่างเหงาๆ :sad4:
ปล.ดีใจมากมายที่มาต่อให้แล้วหมั่นมาบ่อยๆนะครับ o13 o13 o13 o13
-
๕๕๕ กองเชียร์ โซ่แรงจริง งิงิ
เราด้วยคน
ยังไงก็อยากให้เป็นโซ่ นิ
แบบว่าอ่านมาตั้งแต่ต้น ยังไงก็โซ่ หง้าาาาาาาาาาาาาาาาาาา
-
สวัสดีคับทุกๆคน ยังคิดถึงทุกคนเสมอน๊าาาา :L2:
ขอโทษด้วยนะคับเรื่องโซ่ที่ทำให้หลายๆคนผิดหวัง :m15: ผมเองก็ไม่อยากให้เป็นแบบนี้เลยจริงๆ
แต่เรื่องมันก็ล่วงเลยมานานแล้วครับ....แล้วผมกับมันก้ยังมีกันและกันเสมอ ยังรักกันเหมือนเดิม แค่สถานะเปลี่ยนไปเท่านั้นเอง
มาต่อให้ครึ่งตอนก่อนนะคร๊าบบบบ ง่วงแหล่ว แล้วเด๋วพุ่งนี้มาต่อให้อีกคร๊าบบบบบบ
ฝันดีคับ จ๊วฟๆๆๆ :กอด1:
............................................
ตอนที่ 36.1
วันเสาร์ เวลาบ่ายโมงกว่าๆ ณ สยามพารากอน...
"พี่ท็อป...รอพลอยนานมั้ย" เสียงใสๆของพลอยถามทันทีทีมาถึง
"ไม่หรอก พี่พึ่งมาถึงเมื่อกี๊นี้เอง...กินข้าวรึยังพลอย"
"ยังค่ะ"
"พี่ก็ยังไม่ได้กินเหมือนกัน งั้นไปหาอะไรกินกันก่อนดีกว่า"
"กินไรดีอ่ะพี่ท็อป?"
"พลอยอยากกินอะไร บอกมาเลย วันนี้พี่เลี้ยงเอง" นี่ ใจป้ำ ><
"มีเสี่ยเลี้ยงอย่างงี้ต้องล้มทับหน่อยแล้ว"
"ป่ะ เดินดูก่อนก็ได้"
แล้วผมก็บพลอยก็เดินๆหาว่าจะกินอะไรกัน สุดท้ายก็ลงเอยที่ซิสเลอร์ สยามเซนเตอร์
ผมรีบกด sms บอกสถานที่กินข้าวส่งให้ไอ้แชมป์ตามแผนของมัน...ย้ำว่าของมันคนเดียวนะ ผมแค่ทำตามเฉยๆ แหะๆๆๆ
จากนั้นผมกับพลอยก็นั่งคุยอะไรกันไปเรื่อย ตามประสาพี่น้องที่หน้าตาดีทั้งคู่ 5555
ตั้งแต่เดินกันมาเนี่ย สังเกตได้เลย ว่ามีหนุ่มๆแอบมองพลอยตลอดเวลา
ผมละอดภูมิใจไม่ได้ นี่ขนาดไม่ได้เป็นแฟนนะ...แต่ถ้าเป็นแฟน ผมว่าคงเครียดมากกว่าภูมิใจ...ใครจะอยากให้คนอื่นมามองแฟนเรามากๆละ จิงมั้ย?
ไม่นานนัก ไอ้เจ้าตัววางแผนก็โผล่มา...
"อ้าวพี่ท็อป...หวัดดีพี่....เอ๊าพลอย หวัดดี....มาทำไรกัน" ตอแหลบรรลือโลกเทค1...แอ๊คชั่น!
"เออ...กูก้มาเดินเล่นกะน้อง มึงล่ะ" เอาวะกู ถึงขนาดนี้แล้ว...ก็ต้องแหลไปกะมันด้วยคน
"ผมก็มาเดินเล่นดูของไรงี้แหละพี่ เซ็งๆ...เดินผ่านมาเห็นอะไรน่ารักๆแว๊บๆ...ก็เลยเดินมาดูซะหน่อย ไม่นึกว่าจะเป็น..." ได้โล่จริงๆมึง...ตอแหลได้โล่มากๆ นี่ขนาดกุนั่งอยู่ลึกๆ มึงยังเห็นได้
"ตาดีนักนะมึง...แล้วก็ไม่ต้องมองน้องกูมาก" ผมต้องปรามมันหน่อย เพราะตามันนี่เดี๋ยวๆเหล่...เดี๋ยวๆเหล่ พลอยตลอด
"แหะๆๆ...ผมกินด้วยคนได้มั้ยพี่ เริ่มหิวละ" ไอ้แชมป์เอามือลูบท้องแสดงท่าทางประกอบ
"พี่ท็อป..." พลอยหันมาเรียกผมทันที...คงอึดอัดแหละครับ
"แล้วมึงไม่ไปกินกับเพื่อนมึงล่ะ" ผมถามมัน
"ผมมาคนเดียว...นี่ถ้าไม่เจอพี่กับพลอย ผมคงต้องนั่งกินข้างเหงาๆคนเดียวแหละ" ทำหน้าน่าสงสารเชียวนะมึง
"พลอยว่าไง..." ผมถามพลอยเป็นเชิงขออนุญาติ
"...ก็...ยังไงก็ได้...แล้วแต่พี่ท็อปค่ะ" พลอยบอกหน้าเจื่อนๆ
"เห็นมั้ยพี่ พลอยใจดีอยู่แล้ว..." ไอ้แชมป์ยิ้มกว้าง แล้วเรียกบ๋อยมาสั่งอาหาร
จากนั้นมันก็เริ่มคุยโน่นคุยนี่ เริ่มชวนพลอยคุย...พลอยเองดูจะไม่ค่อยอยากจะตอบเท่าไหร่
แต่แก้มกลับแดงระเรื่อเวลาไอ้แชมป์ถามอะไร แถมไม่ยอมสบตาอีกต่างหาก
ไอ้แชมป์นี่ก็คุยเป็นต่อยหอยจริงๆ พูดจนลิงหลับยังได้ผมว่า
แถมมีลูกหยอดพลอยตลอดเวลาอีกต่างหาก แต่ส่วนใหญ่จะหยอดอ้อมๆซะมากกว่า
"อ่ะพลอย...ใส้กรอกอันนี้พลอยชอบกิน" ไอ้แชมป์หั่นใส้กรอกขแงมัน แล้ววางลงในจานของพลอย พลอยหันมามอง แล้วหน้าแดง ไม่พูดอะไร
พลอยตอนนี้ไม่ต่างอะไรจากลูกตำลึงสุก ที่ได้แต่ก้มหน้ามองจานอาหารของตัวเอง
แถมไม่ยอมพูดยอมจา เขี่ยสเต๊กปลาจนเละไปหมด...โถน้อง...
"มึงไปรู้ได้ไง ว่าน้องกูชอบกินอะไร" ผมถามไอ้แชมป์
"อ่ะ...อย่างว่า..ก็คนรู้ใจ อะ" ไอ้แชมป์พูดแล้วยักคิ้วข้างเดียว...กวนตีนดีจิงๆ
"ว่าไรนะ?" ผมทำเสียงสูง
"หมายถึง...ก็คนมันรู้ใจ...เดาใจได้อะไรงี้งายยยย"
"ลูกเล่นนักนะมึง...ไปเล่นกะเด็กๆมึงโน่นไป อย่ามาเล่นกับน้องกู" ยังไงผมก็ต้องปกป้องน้องผมนิดนึงละครับ เห็นตอนนี้แล้วสงสารจริงๆ
"เด็กเดิกไรพี่...อย่าใส่ร้ายกันดิ...ผมอะรักเดียวใจเดียวนะเว่ย....รักใครก็รักจริง" ประโยคหลังนี่ผมรู้ว่ามันตั้งใจพูดให้พลอยได้ยิน
"เลิกน้ำเน่าได้ละ กูจะอ้วก...แดกๆไป" ด่ามันแล้วก็หันไปมองพลอย...ตายล่ะแดงกว่าเก่า
"พลอย...เป็นอะไรรึเปล่า ไม่สบายรึป่าว" ผมถามพลอย เริ่มเป็นห่วงละคับ
"...เปล่าค่ะพี่ท็อป...หนูแค่เผ็ด" หา...เผ็ด..ซอสมะเขือเทศ?
"อ่อ...กินน้ำๆ....ไม่เป็นอะไรแน่นะ?" ผมถามย้ำ...กะว่าถ้าพลอยแสดงออกมาว่าไม่อยากจะอยู่ตรงนี้แล้ว ผมจะไล่ไอ้แชมป์ไปทันที
"ไม่เป็นไรจิงๆค่ะ..." พลอยยิ้มให้ผม
"กินสลัดสิ" ไอ้แชมป์พูดขึ้นมา...พลอยหันไปมอง
"กินสลัดสิ...ช่วยได้นะ" แชมป์ยิ้มให้พลอย
"....." พลอยหน้าแดง แล้วก็พยักหน้าเบาๆ แล้วก็ก้มกน้าก้มตากินสลัด....เอาละเว๊ยน้องกู ว่านอนสอนง่ายดีจริงๆ
ไอ้แชมป์หันมายักคิ้วให้ผม เหมือนต้องการจะบอกว่า "ไงล่าาาา...เจ๋งป่าว"....กูล่ะอยากเอาส้อมจิ้มตาแมร่งจิงๆ
แล้วมันก็ลุกไปตักสลัดบาร์มาเพิ่ม พลอยตอนนี้เหมือนเริ่มผ่อนคลายขึ้นแล้ว
ไม่ถึงนาทีไอ้แชมป์ก็กลับมาพร้อมจานสลัด
"อ่ะพลอย...จำได้ว่าพลอยชอบ....โรยอาหารแมวมาให้เรียบร้อย" อาหารแมวที่มันว่าหมายถึงเบค่อนทอดอันเล็กๆๆๆอะคับ...ใช่ป่ะ? มันคือเบค่อนใช่มะ ผมไม่แน่ใจ
"ขอบใจนะ" พลอยขอบคุณไอ้แชมป์แล้วยิ้มให้ เป็นครั้งแรกที่ผมรู้สึกว่าพลอยยิ้มให้ไอ้แชมป์จริงๆ
"มึงไปรู้ได้ไงว่าน้องกูชอบกินไร" ผมถามมันอีกที
"คนมันเก่งอ่ะ" มึงจะตอบกูแบบไม่กวนตีนนี่ไม่ได้เลยใช่ม๊ายยยยยยยย
"กวนตีน" ผมด่ามัน
"พี่ท๊อปกินมั้ย อร่อยนะ พลอยชอบ" พลอยชวนผมกินของที่ไอ้แชมป์ตักมาให้...เหมือนไม่อยากให้ผมด่าไอ้แชมป์....ใจอ่อนเหรอน้องงงงงงง
..................................................
-
ขำ น้องพลอย
สงสารน้องเค้า
แต่ก็น่ะ
-
พลอยเริ่มใจอ่อนให้กับแชมป์แล้ว
:n1:
ไม่เหมือนใครบางคน ใจแข็ง
ไม่ยอมอ่อนเลย :m16:
:sad11: อ่านตอนเกริ่นนำ..แล้วเศร้าแฮะ
"ชีวิตฉันหายไปครึ่งหนึ่ง
ส่วนที่หายไปนั้นสุดซึ้ง
มีน้ำผึ้งบุปผา ลดามาลย์" --- อังคาร กัลยาณพงศ์
:กอด1: +1 ครับท็อป..กาซิก เศร้าแล้วเข้านอน
-
เหอ ๆ อยากรู้จังว่าพลอยจะจัดการอย่างไร อิอิ
ท็อปอัพก็นะ เนียนจริง ๆ
-
พลอยเริ่มทานแรงหยอดแชมป์ไม่ไหวล่ะ
หน้าแดงจนสุกเลย :o8:
ท๊อปอัพ ก็เข้าใจชงจริงๆ :jul3:
กอดท๊อปอัพก่อนนอน :กอด1:
-
:mc4: ย้ายมาห้องนี้แล้ว ตอนแรกหาซะนาน หายไปไหนหว่า??? อิอิ
พลอยไปซะแล้ว :-[ แชมป์แน่นอนมาก แต่มันต้องมีอะไรมากกว่านี้สิ ตัวอิจฉายังไม่ออกมา :serius2:
ปอนด์หายไปหนาย (ตอนเดียว) คิดถึงแล้วเนี่ย :laugh:
ขอโทษด้วยนะคับเรื่องโซ่ที่ทำให้หลายๆคนผิดหวัง :m15: ผมเองก็ไม่อยากให้เป็นแบบนี้เลยจริงๆ
แต่เรื่องมันก็ล่วงเลยมานานแล้วครับ....แล้วผมกับมันก้ยังมีกันและกันเสมอ ยังรักกันเหมือนเดิม แค่สถานะเปลี่ยนไปเท่านั้นเอง
ตอกย้ำ :o12: ช้ำใจ แต่ยัง"มีกันและกัน"เสมอ
"เสียงใจฉันเองร้องเพลงให้เธอฟังอยู่ คือเสียงดังจากใจ ร้องเพลงที่ฟังเข้าใจเพียงเรา" :n1:
-
^^
-
อ้าวไหงกลายเป็นแบบนี้
พี่ท๊อปคงไม่มีงานเข้านะค่ะ
ถ้าพลอยรู้คงแย่
ว่าลุงรหัสให้ท้าย อิอิ
คิดถึงพี่ปอนด์ ตอนนี้พี่เป็นไงบ้างค่ะ(ทำเหมือนรู้จักกันเลยฮ่าๆ)
น้องก็คิดถึงพี่ท๊อปด้วยนะ (อย่างอนน๊า) (เหมือนพี่เค้าจะรู้จักเอ็ง)ฮ่าๆ
-
โห แชมป์ รุกจริงๆ ท๊อปจะผิดข้อมุสาไหมนะ
ป.ล. แล้วโซ่ตอนนี้เป็นไงบ้างครับ มีเพื่อนใจคนใหม่หรือเปล่า ถ้าเป็นไปได้ช่วยอัพเดทให้ทราบบ้างนะครับ คิดถึงครับ
-
ไม่เอาปอนอ่ะ จบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ไม่เอาปอนนนนนนนนนนนนนนนนน
ไม่เอาปอนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
ไม่เอาอ่าไม่เอาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
เหอ มารายงานตัวว่า นอนรออยู่หน้าคอมแล้วเจ้าค่ะ อิอิ
-
เพิ่งได้เข้ามาอ่านต่อ...ดีใจมากๆ ที่คุณท็อปมาลงเรื่องต่อแล้ว
แต่ยังไงก็ยังเชียร์โซ่อยู่ดีอ่ะครับ แหะๆ
-
Soulmate คู่แท้ (ภาษาไทยเรียก บุพพเพสันนิวาส )ซึ่งความหมายโดยรวมคือ ไม่ใช่ความสัมพันธ์
ของคนสองคนที่รักกันแล้วพอแต่เป็นความสัมพันธ์ที่สามารถเขย่าดวงวิญญาณได้ ซึ่งคู่บางคนก็เข้ามาส่งเสริมสนับสนุน
ด้านดีงามของเรา แต่คู่บางคนก็สามารถดึงด้านที่เลวที่ที่เราไม่เคยรู้ตัวว่าเรามี และไม่จำเป็นต้องเป็นคู่รัก ชาย หญิง อาจจะ
เป็น เพื่อนสนิท บิดา มารดาและบุตร
คู่แท้ซึ่งอยู่ในหมวดของคู่กรรมเป็นคู่ที่เต็มไปด้วยอารมณ์รุนแรง ทั้งรัก ลุมหลง โกรธแค้น หรือปวดร้าวขมขื่น
ฝ่ายหนึ่งหรือทั้งสองฝ่ายสร้างปัญหาหนักให้กันและกันยามอยู่ด้วยกัน แต่ก็สอนบทเรียนที่ล้ำค่าชนิดเปลี่ยนวิถีชีวิตและ
ความคิดทั้งสองฝ่ายสิ้นเชิง
วิธีแก้มีอยู่สองทาง
1.เรียนรู้และแก้ไขก้าวไปข้างหน้า
2.แตกหักกันไปข้าง ต้องไปชดใช้กันในชาติต่อไป .........
by: dear77
อ่านที่เขาเขียนในเรื่องอื่นแล้วคิดถึง โซ่กับ ท็อป เพราะท็อปเลือกวิธีที่สอง
จากที่อ่านมาแต่แรก คนที่นำพาท็อปเข้าสู่เส้นทางนี้ก็คือโซ่ ทั้งรัก โกรธ เสียใจ ผิดหวัง ความรู้สึกมากมายเกิดขึ้นเพราะมีโซ่
เข้ามาในชีวิต
เฮ้อ!! คนที่อ่านเรื่องนี้รู้สึกว่าจะเป็นพวกรักเดียวใจเดียวกันจริงๆ ถึงรู้ว่าท็อปจะเลือกใคร แต่ก็ยังปักใจเชียร์คนเดิม ฮุๆๆๆ
-
เอา ปอน -..-
-
ปอนด์น่ารักที่สุดแล้ว เชียร์ปอนแบบออกนอกหน้า อุอุ :-[
ท็อปจะกลายเป็นกามเทพ
แต่ช่วยกรุณาง้างคันศรชื่อปอนด์ ยิงใส่หัวใจตัวเองด้วยนะ :L1:
ฮิ้วววววววววววววว o18
-
:เฮ้อ:
เหนื่อยยยยยย จวยยยยย
ข้ามวันข้ามคืน
กาซิกๆๆๆ :m15:
-
:pig2:กองเชียร์น้องปอนด์แสดงตัวจ้า
-
:m31: :mc4: :mc4:โซ่ เท่านั้น คนอื่นเราไม่เอา5555 ท็อป "เวลา"ไม่ได้เป็นตัวกั้นระหว่างท็อปกับโซ่หรอก แต่เป็น "ใจ" ท็อปต่างหากที่กันตัวเองออกจากโซ่ โซ่เองก็คงรอวันที่ท็อปพร้อม พร้อมที่จะกลับมารักโซ่อีกครัง :call: :call: เป็นกำลังใจนะ
ปล.ตอนนี้โซ่มีแฟนใหม่ยัง
ส่วนปอนด์ไม่ต้องน้อยใจนะครับ แค่ีต้องทำใจเพราะเรามาทีหลัง ต้องให้โอกาศคนมาก่อน ก่อน 55555555 :laugh: :laugh:
-
ย่องมาตอนดึกๆ... :-[
อ่านเรื่องโซลเมทของคุณ pattra_13 แล้ว....มันโดนจิงๆเลยนะตัวเธอ :sad4:
เรื่องผมกับโซ่นั้น ผมไม่รู้ว่าอนาคตจะเป็นยังไงครับ...ถามว่าผมยังรักไหม ผมตอบได้ว่ารักมาก...แล้วผมรู้ว่าโซ่ก็เหมือนกัน...
แต่ผมมีคนที่ผมเลือกแล้ว...และผมก็รักเค้า...ผมไม่รู้นะครับว่าแบบผมเรียกว่าหลายใจรึป่าว แต่ผมกับโซ่ สถานะในปัจจุบัน มันเป็นความผูกพันธ์ที่ลึกซึ้งเกินคำว่าแฟนไปแล้ว...มันเหมือน พี่น้อง มากกว่า...เวลาเจอกันเรากอดกัน...หอมแก้มกันบ้าง...แต่ไม่มีความรู้สึกทางเพศมาเกี่ยวข้อง...แค่แสดงออกถึงความรักที่มีให้กันเท่านั้น.......ผมไม่โกรธ ถ้าโซ่เจอใครซักคนที่ดูแลมันได้...และผมจะดีใจมาก
ผมกับโซ่ ชีวิตนี้คงตัดกันไม่ขาดหรอกครับ...จนกว่าจะมีใครตายไปซักคนนั่นแหละ :n1:
............................................................
ตอนที่ 36.2
"ไม่เอาอ่ะ" ผมปฏิเสธพลอย ทำหน้าดุใส่ด้วย...ไม่รู้ดิ ใจอ่อนง่ายไปรึป่าวน้องเรา
"กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงง" เสียงโทรศัพท์สุดแสนจะโบราณของผม
"โหลคับ" ผมกดรับ ไม่ทันได้ดูด้วยซ้ำว่าใครโทรมา
"โหล ทำรายอยู่" ไอ้โซ่นี่หว่า -*-
"อ่อ...อยู่สยาม มาเดินเล่นกับน้องรหัส"
"ผู้หญิงผู้ชาย" มึงจะทำเสียงเข้มทำไม
"ผู้หญิง"
"เออ แล้วไป...แล้วจะกลับตอนไหนอะ" ไอ้โซ่ถามต่อ
"เย็นๆแหละมั้ง นี่ยังไม่ได้ไปเดินดูของเลย พึ่งมา"
"ว่าจะชวนดูหนัง อยากดู Fantastic 4....แต่ไม่อยากไปคนเดียว" แอบทำเสียงอ้อนซะด้วย
"..อืมมมม....ค่ำๆได้มั้ยล่ะ..." อยากดูเหมือนกัน 555+
"ได้ๆ...ชวนไอ้ปอนด์ด้วยก็ได้นะ" แหม่ มีน้ำใจ...ก็ดีเหมือนกัน เพราะยังไงก็ต้องโทรบอกไอ้ปอนด์อยู่แล้ว มาดูด้วยกันซะตัดปัญหา
"อืม ก็ดีนะ...ที่สยามได้มั้ย กูจะได้ไม่ต้องไปๆกลับๆ"
"โอเค...งั้นมึงดูรอบหนังไว้หน่อยนะ แล้วโทรมาบอกกูด้วย" ได้ทีแม่งสั่งตลอดดดดด
"ครับพี่...งั้นแค่นี้นะครับ"
ผมวางสายไอ้โซ่..พลอยกับไอ้แชมป์มองผมตาแป๋ว
"ใครอะพี่" นอกจากกวนตีนแล้วยังสอดรู้สอดเห็นอีกนะไอ้เชี่ยนี่
"เพื่อน"
"เพื่อนจิงเหรอพี่ท็อป" อ้าวพลอย ทำไมถามพี่แบบนี้ละ
"เพื่อนจิงๆ...ทำไมถามงี้ละพลอย"
"ก็นอกจากพี่ปอนด์...ไม่เคยเห็นพี่คุยแบบนี้กับคนอื่นนี่" พลอยช่างพูดตรงได้ใจ
"ก็...โห พลอย...เพื่อนกันทั้งนั้นแหละ" เหงื่อแตกละกู - -"
"อิ่มกันยัง...ไปเดินดูของกันดีกว่านะ" ผมเปลี่ยนเรื่องดีกว่า ก่อนจะเข้าตัวไปกว่านี้
พลอยกับแชมป์หันไปมองหน้ากัน ก่อนที่ต่างคนต่างหลบตา ผมจัดการจ่ายตัง ต้องเลี้ยงไอ้แชมป์อีกคน...เจริญสุข
ผมชวนพลอยข้ามไปสยาม ไอ้แชมป์ขอตัวแยกไป...ตามแผนของมัน คือให้ผมถามพลอยไปเลย ว่ารู้จักไอ้แชมป์เหรอ ชอบมันรึปาวไรงี้...อืม โยนภาระลงหัวกูอีก
ผมชวนพลอยเดินไปดูรอบหนัง แล้วซื้อตั๋วไว้ก่อน...ชวนพลอยดูด้วยกัน แต่พลอยบอกว่าไม่อยากเป็นก้าง -*-
จองเสร็จก็โทรบอดไอ้โซ่ แล้วก็โทรไปชวนไอ้ปอนด์...ซึ่งมันก็ตกลง
แล้วผมกับพลอยก็ไปเดินสยามกันต่อ
"เข้าเนื้อจริงๆวันนี้...ต้องมาเลี้ยงไอ้แชมป์ซะได้" ผมบ่น
"แล้วพี่ท็อปจะไปเลี้ยงเค้าทำไมล่ะ" พลอยถามผม
"ก็นะ เป็นรุ่นพี่...อีกอย่าง ดูมันรู้ใจน้องพี่ซะขนาดนั้น พี่ยังอายเลย" ผมแกล้งพูดยิ้มๆ
"บ้า...พี่ท็อป....ไม่ใช่ซักหน่อยนะ"
"....อ่ะๆๆ หน้าแดงอีกแล้วว" ผมแกล้งแหย่
"โอ๊ยพี่ท็อป หนูไม่ได้หน้าแดงงง" แล้วพลอยก็ตีๆผม
"5555....โอเคๆ................พลอย...รู้จักกันมาก่อนใช่มั้ย" ผมตัดสินใจถาม
"....................." พลอยไม่ตอบ เหมือนนิ่งคิด ก่อนจะพยักหน้า
"....ว่าแล้ว....คงไม่ใช่แค่คนรู้จักธรรมดาด้วยมั้ง"
"....พี่ท็อปอย่าแกล้งหนูสิ" พลอยว่าผมงอนๆ
"หะหะ พี่ไม่ได้แกล้งนะ...แต่..ถ้ามีใจให้กัน....แล้วทำไมถึงต้องทำเหมือนไม่รู้จักกันมาก่อนล่ะ"
"..............." พลอยนิ่งคิด ไม่ตอบ
"ไม่ต้องตอบพี่ก็ได้....แต่พี่อยากให้ลองคิดดูเล่นๆนะ.....โลกนี้น่ะ มีคนเป็นล้านเลย...เราไม่รู้เลยว่า1ในหลายพันล้านนั้น จะมีซักคนมั้ย ที่จะเป็นคนที่เรารัก และเค้าก็รักเรา...เป็นคู่เราน่ะ.....ดังนั้นพี่ว่านะ ถ้าเราเจอคนที่คิดว่า...อาจจะใช่คนคนนี้ก็ได้...อย่าปล่อยให้เค้าผ่านไปง่ายๆเลย..."
".....ซึ้งจังพี่ท็อป"
"หะหะ ก็...พูดไปตาม...ประสบการณ์" ผมตอบเขินๆ
"แน่ะ...แสดงว่าพี่ท็อปเจอใครคนนั้นแล้วละสิ" พลอยถามยิ้มๆ
"....ไม่รู้เหมือนกันนะ...ไม่รู้ว่าเค้าจะใช่คนคนนั้นรึป่าว...แต่ถึงใช่...มันก็คงสายไปแล้วหละ" ผมตอบเศร้าๆ...เศร้ากับเรื่องของตัวเอง....จะสอนน้อง มิวายคิดถึงไอ้บ้านั่นขึ้นมาซะได้
"....พี่ท็อป....ไม่เป็นไรนะคะ..." พลอยจับมือผมไว้....เฮ้ยเขินนะเนี่ย
"...ไม่เป็นไรครับ ตอนนนี้พี่เข้มแข็งแล้ว...ขอบคุณนนะพลอย" ผมยิ้มให้พลอย...พลอยยิ้มตอบ
กลายเป็นว่าผมกับพลอยเดินจับมือกันหนุงหนิงยังกะคู่รัก เดินดูของกันสนุกเลยครับ
ได้ของติดมือกันคนละชิ้น-สองชิ้น จนเกือบจะลืมอะไรต่อมิอะไรไปซะแล้ว
และแล้วก็เวียนมาเจอไอ้แชมป์จนได้....ช่างบังเอิญ (มาดักรออยู่นานแล้วตะหาก)
"มึงไม่กลับบ้านกลับช่องไปอีกวะ" ผมถามมัน
"ก็ว่าจะกลับแล้วแหละพี่ เดินคนเดียวเซ็งๆ..."
"อืม พวกกูก็ไม่มีอะไรแล้วแหละ เดี๋ยวจะไปส่งพลอย แล้วกูรอเพื่อนที่นี่ต่อ"
"พลอยจะกลับแล้วเหรอ...กลับยังไงล่ะ" ไอ้แชมป์ถาม
"..ขับรถมา.." พลอยตอบ แต่ไม่สบตา
"ดีแล้ว...จะได้ไม่ต้องเป็นห่วง" ไอ้แชมป์ว่า
"มึงจะห่วงเกินหน้าที่ไปมั้งแชมป์" ผมอดประชดไม่ได้
"...ไม่หรอกพี่...ผมก็ห่วงของผมอย่างงี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว..." แหม๊...คมจิงๆ
"งั้นเดี๋ยวผมขอตัวก่อนนะพี่...ไปก่อนนะพลอย เจอกันที่มหาลัยคับ" แล้วไอ้แชมป์ก็เดินไป
ผมหันไปมองพลอย ที่ตอนนี้กำลังมองตามหลังไอ้แชมป์ไม่วางตา
"...กลัวอะไรเหรอพลอย" ผมถามน้อง
"..เปล่าค่ะ"
"อีกฝ่ายเค้าคงมีอะไรอยากคุยด้วยนะพี่ว่า....ไม่ลองคุยดูหน่อยเหรอ"
"พี่ท็อป...รู้เหรอ..." พลอยถามผมแบบไม่ค่อยแน่ใจ ว่าผมรู้เรื่องพลอยกับไอ้แชมป์
"แค่มองก็รู้แล้ว...แถมไอ้เวรนั่นก็แสดงออกซะขนาดนั้น...นี่ถ้าพี่เป็นผู้ชายคนอื่น มันคงกระโดดถีบพี่ไปแล้วละ 555+"
"บ้า พี่ท็อปอ่ะ..."
".....จริงๆนะพลอย...ลองฟังมันหน่อย...อย่าปิดหัวใจตัวเอง" ผมยกมืบลูบหัวพลอยอย่างเอ็นดู
"........พี่ท็อปทำไมเชียร์เค้าจังเลย"
"...ปล่าวนะ...พี่ไม่ได้เชียร์...แค่ไม่อยากให้พลอยต้องเป็นเหมือนพี่.....บางครั้งทิฐิของเรา อาจจะทำให้เราต้องเสียใจไปตลอดชีวิตก็ได้..." ..............
พลอยกลับไปแล้ว...ผมส่ง sms บอกไอ้แชมป์ว่าส่งพลอยกลับบ้านแล้ว...จากนี้ไปเป็นหน้าที่ของมันแล้วหละ
ส่วนตัวผม...วันนี้ผมรู้สึกว่า ผมได้เรียนรู้อะไรมากขึ้นนะ...
ผมเคยผ่านจุดที่พลอยยืนอยู่มาแล้ว...และผมเลือกที่จะปล่อยให้ใครคนหนึ่งเดินจากไป
สุดท้าย...คนที่เจ็บมากที่สุดก็คือตัวผมเอง...และผมหวังว่าพลอยคงไม่ตัดสินใจผิดพลาด...เหมือนผม...
.........................................................
-
^
^
^
^
:z13: :z13:
จิ้มก่อนค่อยอ่าน อิอิ มาดึกมากๆ กำลังจะปิดคอมอยู่แล้วเนี้ย ไม่ได้แบบนี้พลาดไม่ได้ ไปอ่านก่อนน้าส์ :จุ๊บๆ:
-
อิอิ ตอนนี้อายุเท่าไหร่เนี้ย ดู fantastic 4 สงสัยเพิ่งจะ 18 คริคริ :laugh3:
ยังยืนยันที่จะเชียร์โซ่ต่อไป กร๊ากๆ เราชอบแบบเถื่อนๆ เร้าใจดี แบบเจ้นแมนอย่างปอนด์ มันไม่ได้
:laugh: บร้าไปแล้วตอนตีสอง
-
อ่านตอนนี้แล้วร้องไห้
มันสายเกินไปแล้วจริงๆ
จบแล้ว :m15:
ไปดูหนังสามคนแบบนี้ จะเป็นไงเนี่ย อย่าสวีทกะปอนด์มากนะ เด๋วอีกคนแอบร้องไห้ :laugh:
ผมเคยผ่านจุดที่พลอยยืนอยู่มาแล้ว...และผมเลือกที่จะปล่อยให้ใครคนหนึ่งเดินจากไป
สุดท้าย...คนที่เจ็บมากที่สุดก็คือตัวผมเอง...และผมหวังว่าพลอยคงไม่ตัดสินใจผิดพลาด...เหมือนผม...
เจ็บปวด...
อยากให้กลับไปคบกันเหมือนเดิม แต่ความสัมพันธ์มันเกินกว่านั้นไปแล้วสินะ คนพิเศษไง ^^
อยากรู้ว่าคนที่พี่ท๊อปเลือกแล้วนั้น เป็นใคร เค้าเป็นคนที่โชคดีจัง :n1: (ใช่ปอนด์ป่าวหว่า??)
-
อ้า อย่างนี้หรอกรึ แง่ม ๆ
ก็นะ
อย่างนี้ใช่เปล่าคือเรื่องที่น่าสนใจของคู่นี้
รู้ตัวรึเปล่าท็อปอัพ (ท็อปอัพมีโซ่อยู่ตลอดเวลาเลยนะ) แง่มๆ
ไม่อยากพูด แต่ก็รู้สึกอย่างนั้นจริง ๆ
-
หนูสงสารพี่ท๊อปจัง :m17:
สถานะตอนนี้ของพวกพี่ ก็เป็นเพื่อนสนิท
ก็ดีนะค่ะเพราะมีเพื่อนสนิทมันจะยาวนานกว่าคนเป็นแฟน
ตอนนี้พี่ท๊อปมีความสุขพี่โซ่เองก็มีความสุขเหมือนกัน
ถ้าคนรักกันอย่างไงเค้าก็ย่อมสุขตามคนที่เค้ารัก
แล้วคนที่พี่รักยังเป็นพี่ปอนด์รึเปล่าค่ะ :m13:
แอบเชียร์พี่ปอนด์ อิอิ :m18:
พี่ท๊อปมาซะดึก ระวังพักผ่อนไม่เพียงพอนะค่ะ
ดูแลสุขภาพด้วยค่ะ :m3:
-
:เฮ้อ:
ไม่เป็นไรนะ ท๊อปอัพ
อย่าเศร้าไปเลยคับ
ยิ้มหน่อยเร็ว
:กอด1:
-
นี้สินะ อุทาหรณ์ ที่ท็อปบอกไว้ตั้งแต่เริ่มแรก
"อย่าใช้ทิฐิ ตัดสินแทนหัวใจ ถ้าไม่คิดจะฟังหัวใจตัวเองสุดท้ายเป็นเราที่ต้องเจ็บ"
ท็อปไม่ได้หลายใจหรอก มันคงเหมือนประมาณว่า เรามีแฟนรักแฟน แต่ไม่เคยรักพ่อแม่ลดลงเลย
ในที่นี้ก็หมายถึงความรักที่ท็อปและโซ่มีให้กัน มันไม่ลดน้อยลงถึงแม้ท็อปจะไม่ได้อยู่กับโซ่ก็ตาม
โซ่อาจจะเป็นคู่แท้อย่างที่บอกไว้ครั้งก่อน แต่กรณีคนของท็อป(ปอนด์ใ่ช่ป่ะ?) อาจอยู่ในลักษณะ คู่รัก หรือ คู่ชีวิต(ต้องรอดูต่อไปในอนาคตอีก)
ถือซะว่า แต่ละคนมีวาระแห่งกรรมและบุญร่วมกันมา การที่ท็อปกับโซ่รู้จักกัน รักกันมันคือช่วงหนึ่งของชีวิตที่ต้องเจอ
ลองนึกดูนะว่าตอนนี้ท็อปอายุเท่าไหร่? ถึง 30 ยังเนี้ย?? อายุเท่านี้มันเพียงครึ่งชีวิตเรานะถ้าเราอายุขัยแค่ 60
เราไม่รู้หรอกว่าวันข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้น เพียงแต่เราต้องทำปัจจุบันให้ดีที่สุด
ความรักทของท็อปและโซ่ถือว่าเป็นรักแท้ ที่บริสุทธิ์อ่ะ(สำหรับเรานะ) ถึงแม้จะเลิกกันไปแต่ก็ยังรักและหวังดีให้แก่กันเสมอ อยากเห็นอีกคนมีความสุข ถึงแม้คนที่สร้างความสุขให้บุคคลอันเป็นที่รัก จะไม่ใช่ตัวเราก็ตาม
รักของทั้งสองไม่สามารถตัดกันขาดเหมือนทั้งสองต่างเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตกันและกัน ถ้าไม่ตายจากกันทั้งคู่ แค่คนใดคนหนึ่งจากไป มันก็ไม่สามารถลบตัวตนของอีกคนในใจเราได้ ^^
ที่บอกมาแสดงว่าโซ่ยังไม่มีแฟนใหม่เลยเหรอ? น่าแปลกใจอ่ะมากๆด้วย ไม่มีคนมาจีบโซ่เหรอ? ทำให้นึกถึง เพลง 'สุดท้าย' ของพีชเมกเกอร์เลย
---สุดท้าย ฉันขอเอ่ยคำสุดท้าย
ฉันขอบอกเธอได้ไหมฉันหวังว่าเธอคงฟัง
สุดท้าย ทั้งฉันและเธอผิดหวัง
หลงเหลือแต่เพียงความหลังเพราะรักเราพังทลาย
(แต่)ฉันจะจำสิ่งที่เธอทำพันครั้งที่เธอทำดี
ฉันจะลืมสิ่งที่เธอเป็น สิบครั้งที่มันร้ายๆ
สุดท้ายฉันขอให้เราไม่โกรธ
เลิกลากันไปด้วยความไม่เกลียด
เราจะลาด้วยความเข้าใจ
โปรดรู้ไว้นะฉันรักเธอมากและฉันไม่อาจมีใคร
เพื่อยิ้มและเพื่อร้องไห้ได้เทียมเท่าเธอ
ไม่รู้จะมีใครใหม่ได้เทียมเท่าเธอ
ไม่รู้ใจเธอจะจำแบบไหน
เห็นฉันเป็นคนเลวร้ายหรือฉันยังเป็นคนดี
ไม่รู้นานไปจะยังโกรธฉันหรือพร้อมอภัยให้ฉัน
นึกถึงเรื่องราวเคยมี
(แต่)ฉันจะจำสิ่งที่เธอทำพันครั้งที่เธอทำดี
ฉันจะลืมสิ่งที่เธอเป็น สิบครั้งที่มันร้ายๆ---
เราไม่รู้หรอกนะว่าโซ่รู้สึกยังไงเพราะไม่ใช่ตัวโซ่ ...แต่สำหรับตัวเราคิดว่า หากโซ่และท็อปยังรักกันมาก จนต่างฝ่ายต่างรู้สึกได้ ก็แสดงว่า โซ่เองยังไม่สามารถรักและให้ใครมาแทนที่ท็อปได้ ... และถึงจะรักก็คงจะน้อยกว่าที่รักท็อปอยู่มาก จึงเลือกจะไม่คบกับใครเลยดีกว่า เพราะไม่อยากทำร้ายอีกฝ่ายด้วย (เวิ่นเว่อได้อีก ทำเป็นไปรู้ใจเขา)
สุดท้าย...รู้ทั้งรู้ ว่าจบแบบไม่ใช่โซ่ท็อป แต่เรายังเชียร์ มันมีเหตุผลเพียงอย่างเดียว "เพราะเรารู้ว่าทั้งโซ่และท็อป ต่างรักกันและกัน"
ท็อปก็ถือว่า ดีแค่ไหนแล้วที่ได้เกิดมาเจอโซ่ ได้รักจนวันแรก และอาจจะถึงวันสุดท้ายของชีวิต... อย่างน้อยเราก็ยังมีคนที่เรารักและเขาก็ไม่ต่างจากเรา
เป็นกำลังใจให้จ้า (เหมือนไปยุ่งเรื่องเขาเลย =_= )
-
เอ่อ ไม่ใช่ โซ่ จริงๆใช่ไหมม :serius2:
หลบไปทำใจ
-
พี่ท็อปรักใคร เราก็เชียร์คนนั้นแหละ :z1:
(เพราะตอนนี้แอบเชียร์เฮียปอนด์ หุหุ)
PS. ย้ายมาห้องนี้แล้ว เย่ๆ (ได้ข่าวย้ายมานานแระ 55+)
มัวแต่ไปหาดูอยู่ห้องนุ้น ไอ้เราก็ว่า ทำไมหาไม่เจออีกแระ :z3:
-
ตื่นเต้นๆๆๆๆ จะมาดูหนังกัน 3 คนแล้ว
ชอบการแสดงออกของโซ่
แต่
ชอบบรรยากาศของปอนด์นะ
-
โว้ว อยากอ่านต่อ
-
สงสารโซ่ แต่เราลืมเรื่องสนไม่ได้อ่ะ มันเป็นความตั้งใจที่จะทรยศ ดีใจที่ทุกวันนี้มีคนอย่างปอนด์ดูแลท็อป
-
ลมหายใจของกันและกัน
http://www.youtube.com/v/u6wBd_0PgR0&hl=en_US&fs=1&
ขอบคุณครับ ท็อป
:m13:
-
^^
-
พึ่งมาอ่านเรื่องนี้ครั้งแรก ยอมรับเลยว่าร้องไห้เยอะมากกกกกกกกกก
ตาบวมสุดๆ แต่ดีใจกับพี่ท๊อปด้วยที่ผ่านช่วงเวลานั้นมาได้ถึงแม้มันจะยากก็ตาม
นับถือพี่ปอนด์นะที่รอพี่ท๊อปมาได้นานขนาดนี้ แถมยังต้องขีดเส้นความสัมพันธ์อีก
ระหว่างที่พี่ท๊อปเป็นแฟนกับพี่โซ่เหมือนพี่ปอนด์เดินย้ำอยู่ที่เดิม ทั้งที่อยากจะเดินต่อ
แต่พอพี่ท๊อปกลับมาเดินเพียงลำพังอีกครั้ง เราว่านะพี่ปอนด์คงอยากจะกระโดดมาจากจุดนั้นแน่ๆ
แต่ก็ทำได้แค่เพียงเดินตามมาแค่นั้น และก็รอคอยให้พี่ท๊อปหันกลับมายื่นมือมาจับแล้วค่อยเดินไปพร้อมกัน
:เฮ้อ:อินมากไปหน่อยอย่าถือสาเลยนะคะ
:กอด1:พี่ท๊อปรอตอนต่อไปอยู่นะคะ
:L2: :L2:
-
เห็นด้วยกะรีบน
-
ว้าวววววววววววว วันนี้ช้อนมารายงานตัวช้าไปนิด
แต่ก็มานั่งหน้าคอมเรียบร้อยเจ้าค่ะ
รอต่อไป อิอิ
-
ไปดูหนังกันสามคนจะเป้นไงบ้างน้าา
คึคึ
ให้กำลังใจทั้งสามคน
ณ จุด ๆ นี้ ถ้าท็อปเลือกแล้ว แล้วก็มีความสุขดี ก็เป็นกำลังใจให้นะคะ เชียร์ทุกคน 55
ปอนด์ก็ใช่ขี้ริ้วขี้เหร่ รักท็อปมากไม่แพ้โซ่เหมือนกัน
ปล ไม่อยากให้โซ่มีแควนใหม่ กรากกก หวงโซ่อะ 555
-
ชอบตอนนี้จังเลยครับคุณท็อป...ทั้งน้องพลอยและคนอ่านก็ได้ข้อคิดดีๆ จากคุณท็อปไปด้วย
กด +1 ให้แล้วนะครับ...รออ่านตอนต่อไปครับ
-
ขอบคุณทุกคะแนน + จากเพื่อนๆนะคร๊าบบบบบบ ซาบซึ้ง T-T :pig4:
แล้วก็ขอบคุณสำหรับเพลงเพราะ โดนๆ...ชอบจังเลยอะ :กอด1:
วันนี้ไม่รู้จาได้มาต่อรึป่าวนะคั๊บ ยังไงพุ่งๆนี้สายๆค่อยเข้ามาดูกันก็ได้ครับ ผมไม่แน่ใจว่าจะลงคืนนี้รึป่าว ถ้ามาอาจจะดึกๆๆ
ตอนนี้ว่าจะไปอาบน้ำก่อนแล้วจ้าาาาาา จ๊วฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
-
:sad4: o13.....
ซึ้งจนไม่รู้จะพูดอะไร ก็ยังรักท็อป ห่วงใยโซ่ คิดถึงปอนด์เท่านั้นเอง :laugh: :laugh:
ปล.ท็อปโตและเข้มแข็งขึ้นมากเลย งั้นแสดงว่าตอนนี้โซ่ก็ยังไม่คบใครแต่อยู่คอยดูแลท็อปไปอย่างนี้สิครับ ถ้าเป็นแบบนี้จิงๆ ซึ้งตายไปเลยอ่ะ :z3: อีกอย่างมาคิดดู เป็นแบบนี้ก็ดีแล้วหล่ะดีสำหรับทุกฝ่าย เป็นกำลงัใจครับท็อป :3123:
-
มารอพี่ท๊อป ตอนดึกๆ ชอบมาเวลานี้นินา :L2:
กับวันเวลาที่จากกัน กับความทรงจำที่เราเคยมีร่วมกัน
ฉันยังไม่ลืมต่อจากนี้คงไม่มี เธอคนดีที่อยู่ข้างฉันตลอดไป
zo'top
-
ผ่านวัน..ผ่านปี
ผ่านร้อน..ผ่านหนาว
ผ่านสุข..เหงาเศร้า
สองเรา..เข้ากัน
ร่วมทุกข์..ร่วมสุข
ร่วมคิด..ร่วมฝัน
ร่วมสร้าง..ฝ่าฟัน
เข้ากัน..สองเรา
:L1: Love Actually
-
มาแล้วคร๊าบบบบบบ ขอโทษจริงๆมาช้า เมื่อคืนง่วงมากกกกก
เอามาส่งครึ่งตอนก่อนนะครับ เดี๋ยวจะออกไปตะแล๊ดแต๊ดแต่ข้างนอกกะเพื่อนๆหน่อย
ส่วนอีกครึ่งที่เหลือจะมาต่อให้ภายในวันนี้แน่นอนคร๊าบบบบบบ
สำหรับแฟนๆของ โซ่ และ ปอนด์....
ตอนนี้...รักใครเชียร์ใคร เชิญได้ตามสะดวกครับ :z2:
.........................................
ตอนที่ 37.1
ผมนั่งเล่นๆอยู่ตรงลานน้ำพุหน้าพารากอนซักพัก ไอ้โซ่ก็มา
"รอนานป่าว" ยืนค้ำหัวกูอยู่ได้....แล้วทำไมจะต้องเอามือมากดหัวกูด้วยเนี่ย กูไม่ใช่หมานะเฟร่ย -*-
"ไม่นานเท่าไหร่" ผมปัดมือไอ้โซ่ออก
"แล้วน้องมึงไปไหนละ"
"กลับไปแล้ว..ไมอ่ะ"
"เอ๊า..ก็ถามดู เห็นบอกมาด้วยกัน....แล้วไอ้ปอนด์ยังมาไม่ถึงอีก"
"ก็บ้านมันไกลกว่ามึง เดี๋ยวก็มา"
"อืมม...ขยับหน่อย นั่งด้วย" แล้วมันก็แทรกตัวควายๆลงข้างผม
"แล้วได้ไรมั่งเนี่ย....วันก่อนมากับกูไม่เห็นจะซื้อไร" ไอ้โซ่ก็หยิบของผมไปคุ้ยๆ
"ก็วันนั้นไม่ได้ตั้งใจจะซื้อ"
"เอาไปเก็บในรถก่อนดีกว่า จะได้ไม่ต้องหิ้วพะรุงพะรัง" ไอ้โซ่ว่า แล้วลุกขึ้นยืน...ผมมองตาม ก่อนจะพยักหน้า แล้วเดินตามมันไปที่รถ
โซ่จอดรถที่พารากอน เดินเอาของมาเก็บในรถมัน กำลังจะเดินกลับ ไอ้ปอนด์ก็โทรเข้ามา
"ถึงแล้วเหรอ...รอตรงนั้นแหละ เดี๋ยวไปหา...กูเอาของมาเก็บที่รถโซ่" ผมบอกปอนด์ให้รออยู่ที่เดิม แล้วเร่งไอ้โซ่ให้รีบๆ
"จะรีบอะไรมากมาย...มันไม่หนีไปไหนหรอกน่า" อดประชดไม่ได้เหรอมึง
ผมไม่ตอบ แค่หันไปมองมันค้อนๆ แล้วก็รีบๆเดินไปหาปอนด์
ไอ้ปอนด์พยักหน้าให้ไอ้โซ่ ไอ้โซ่พยักหน้าตอบ...มึงพูดกันไม่เป็นเหรอ?
"หาข้าวกินก่อนดีกว่าป่ะ ยังมีเวลา" ไอ้โซ่ถามขึ้นมา
"เออ...ปอนด์กินข้าวยัง " ผมหันไปถามไอ้ปอนด์
"ยังเลย...กินไรดีอ่ะ"
"มึงอยากกินไรป่าวโซ่" ผมหันไปถามโซ่ต่อ
"ไรก็ได้ มึงเลือกดิ" ไอ้โซ่บอกผม ไอ้ปอนด์พนักหน้าเห็นด้วย...พ่อคนไม่เรื่องมากทั้งสองคน...โยนภาระให้กูตลอด
"ฟูจิแล้วกัน" ผมเลือกให้เสร็จ ไอ้สองคนก็โอเค
ถึงฟูจิต่างคนก็ต่างสั่งอาหารของตัวเอง...ไอ้โซ่สั่งยำสาหร่ายเพิ่ม...สั่งให้ผมน่ะ ผมชอบ ต้องสั่งทุกครั้ง....ส่วนไอ้ปอนด์สั่งชาเขียวเย็นรสหวานให้ผม.......แหม่...โชว์ภูมิกันใหญ่
อ๊ะๆ...หลายคนอาจพยายามนึกภาพ ว่าผมนั่งข้างใคร........หึหึหึหึหึ.....
แน่นอน..........ผมนั่งคนเดียว ใหไอ้สองคนนั้นนั่งด้วยกัน.....555+
เหตุเนื่องมาจาก ครั้งแรกๆ ที่ผมตัดสินใจว่า ผมไม่อยากให้ใครพิเศษกว่าใคร ตั้งแต่ครั้งกะโน้นนนนน ถ้ายังจำกันได้
พวกผมก็เคยมาเดินเล่น ดูหนังด้วยกัน 3คนแบบนี้มาแล้ว...และมามีปัญหาเอาตอนที่จะกินข้าวนี่แหละ...จะย้อนอดีตให้ดูนิดหน่อย
ผมเดินนำมันสองคนเข้าไปในร้านพิซซ่า...
พนักงานพาไปที่โต๊ะ ผมก็แทรกตัวเข้าไปนั่งตรงโซฟาด้านหนึ่ง
ไอ้ปอนด์กับไอ้โซ่ที่เดินตามหลังมาเหมือนคิดอะไรได้ พุ่งตัวมาตรงเก้าอี้ด้านที่ผมนั่ง...แต่ไอ้ปอนด์ไวกว่าก้าวขาเข้ามาได้ก่อน...แต่มือไอ้โซ่ก็ไวพอที่จะคว้าแขนมันไว้ ไม่ให้มันนั่ง (กรุณานึกภาพตาม...เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเร็วมาก)
"จะดึงกูทำเชี่ยไรเนี่ยสาด กูจะนั่ง" ไอ้ปอนด์ว่า แล้วปัดมือไอ้โซ่ออก
"สัด มึงแย่งกู กูจะนั่งตรงนี้" ไอ้โซ่ไม่ยอม
"มึงช้าเอง ไปนั่งนู้นดิ" ไอ้ปอนด์โบ้ยหน้าไปฝั่งตรงข้าม
"ก็มึงเดินเข้ามาก่อนกู...ปกติกูนั่งข้างท็อปอยู่แล้ว" ไอ้นี่ไม่ยอมจริงๆแฮะ....พนักงานมองไอ้สองตัวนี้งงๆ แล้วยิ้ม...ผมก็อ๊ายอาย
"มึงไปนั่งฝั่งโน้นทั่งคู่นั่นแหละ กูรำคาญ..ไปๆ" ผมไล่มันทั้งสองคนนั่นแหละ อายคนชิบหาย...คนเยอะแยะ มึงจะมาแย่เก้าอี้กัน
ไอ้สองตัวมองผมเซ็งๆ ก่อนที่ไอ้โซ่จะหันไป แล้วนั่งลงฝั่งตรงข้าม ตามด้วยไอ้ปอนด์...
เหตุการณ์ก็ประมาณนี้....หลังจากนั้น ถ้ามาด้วยกันสามคน พวกมันจะรู้ ว่าต้องนั่งด้วยกัน แล้วผมนั่งตรงข้าม...แต่ก็ไม่วายกัดกันแง่งๆอยู่เป็นระยะๆ
กลับมาสู่เหตุการณ์ปัจจุบันต่อนะครับ...หลังจากที่อาหารมาเสริฟ เราก็กินกันไป คุยกันไปเรื่อยๆ เรื่อยเปื่อย
สองคนนั้นคุยกันบ้างเล็กน้อย แต่ก็ยังแอบทำคะแนนอยู่ตลอด...ไอ้โซ่ผสมโชยุกับวาซาบิให้ผม ไอ้ปอนด์เปิดชาเขียวแล้วรินให้ผม แต่ให้ไอ้โซ่รินเอง...เอากิมจิส่วนของมันมาเทให้ผม เพราะผมชอบกิน....อืมมมม มาด้วยกันสามคนมันสนุกตรงนี้แหละ 555+
แอบโรคจิตนิดๆเหมือนกันนะ...ผมว่าผมชอบเวลาไอ้สองคนนี้มันพยายามแข่งกันเงียบๆ...ไม่รู้ทำไมจะน้อยหน้ากันไม่ได้เลยจริงๆ
ทั้งที่จริงๆผมไม่ได้เป็นคนคิดเล็กคิดน้อยอะไรเลยนะ กับเรื่องสั่งของให้ เทน้ำให้ หรืออะไรก็ตาม
ผมไม่ใช่คนแบบ ที่ต้องคอยให้ใครมาเทคแคร์...ผมไม่ซีเรียส ผมทำเองได้สบาย แต่สำหรับสองคนนั่น มันคงเป็นเรื่องของศักดิ์ศรีละมั้ง
กินกันเสร็จก็เรียกเก็บตัง
"วันนี้กูจ่ายข้าวเอง...มึงจ่ายค่าหนังไป" ไอ้ปอนด์บอกไอ้โซ่
"อืม" โซ่รับคำ...อันนี้อีกเรื่อง เรื่องแย่งกันจ่ายตังเนี่ย....รวยกันมาก...สุดท้ายมันก็ตกลงกันเองสองคน ว่าจะสลับกันจ่าย คนนึงจ่ายอย่าง อีกคนจ่ายอีกอย่าง ครั้งต่อไปก็สลับกัน....ตกลงกันดีๆเองก็เป็นนะ แต่ไม่ค่อยจะทำหรอก
.............................................................
-
ท็อปอัพมาตอนกลางวัน =[]=!
-
ในที่สุดก้กลับมา
ต่อเร้วได้ใจมาก
แล้วรีบมาน้าคราบบ
-
ตะแล๊ดแต๊ดแต่ข้างนอกกะเพื่อนๆหน่อย << เพื่อนคนไหนเอ่ย? :z1:
ที่จริงถ้าอยู่กัน สามคนแบบไม่มีใครแฟนใคร มันก็มีความสุขดี สนุกด้วยอ่ะ
แต่ก็นะ :m15:
สงสัยว่าทุกวันนี้ยังไปแบบสามคนอย่างนี้บ้างหรือเปล่า??
-
ตลกดีอ่ะ
ท๊อปดูเหมือน แอบขี้แกล้งเหมือนกันนะ
แอบซาดิสรึเปล่า
5555555 :z2:
-
ก็ดีนะ
:L2: ขอบคุณครับ ท็อป
-
ท็อปไม่เคยลองคุยดูหรือครับ ว่าถ้าเป็น "เราสามคน" จะได้ไหม จะได้ไม่ต้องมีใครต้องเสียใจ (แต่ท็อปอาจจะต้องทำใจ ว่าจะเหนื่อยอยู่สักหน่อย แต่เหนื่อยเรื่องอะไรนั้น ลองคิดดูเอง อิอิ)
-
ถ้าท็อปเวียนหัวมาก แบ่งมาให้เจ้คนก็ได้นะ คนไหนก็ได้ อิอิ :laugh:
-
:laugh: คนมากมันสนุกอย่างนี้นี่เอง
-
อยากให้เป็น "น้องท็อปขอสอง" จังเลย
มือซ้าย มือขวา จะได้ไม่ว่าง
เปิดฮาเร็มเลย :impress2:
:L2: ให้ท็อป ขอบคุณที่มาต่อบ่อยๆจ้า
-
เหอๆๆๆ ปวดหัวแทนเลย ไม่รู้จะเลือกใครดี อิอิ
-
อ๊ายยยยยยยย
พี่ปอนด์น่ารักน่าชังจัง
เชียร์พี่ปอนด์ๆ
พี่โซ่หนูมะสนแล้วทำให้พี่ท๊อปเจ็บ :a14:
-
๕๕๕ ช้อนก็ชอบเวลาสองคนนี้ทำคะแนน อิอิ น่ารักได้อีกหงะ
มารอรอบเย็นเหมือนเดิม
-
น่ารักนะเนี่ย
เป็นเราสามคน อย่างนี้ไปเรื่อยๆละกัน ชอบ
-
ท็อปสบายไปเลย :laugh: น่าอิจฉาจัง คิคิ
แหม แต่เหมือนเพื่อนๆจะเปลี่ยนมาเชียร์ใ้ห้เป็น 3P ไปซะแระ 55
แต่เค้ายังชูป้ายไฟเฮียปอนด์อยู่น้าาา :o8: (แต่แอบมีอีกอันเป็นของเฮียโซ่ :jul3:)
+1 ขอบคุณค่าาา รออ่านตอนต่อไปน้าาาา
-
:impress2:ซื้อตั๋วมานั่งรอคนจีบกันครับ :laugh: :jul3:
-
หุ หุ แข่งกันทำคะแนนกันใหญ่เลยนะ 2 หนุ่ม :z1:
-
น่าอิจฉาคุณท็อปจัง มีสองหนุ่มแย่งกันทำคะแนน อิอิ
แต่ผมว่าก็น่าเวียนหัวอยู่เหมือนกันนะครับเนี่ย
-
"ไอ้โซ่ผสมโชยุกับวาซาบิให้ผม ไอ้ปอนด์เปิดชาเขียวแล้วรินให้ผม แต่ให้ไอ้โซ่รินเอง...เอากิมจิส่วนของมันมาเทให้ผม เพราะผมชอบกิน"
:jul3:
ฮาหว่ะ ท๊อปอัพ
เกทับกันสุดๆ ตีเสมอกันตลอด
สรุป ท๊อปสบายที่สุด
แต่จะว่าไป ทั้งคู่มันน่ารักจริงๆซะด้วย
ชักเลือกไม่ถูก :-[
ปล.ท๊อปอัพ หนีไปงานเซลเหรอ :laugh:
-
มาแล้วคร๊าบบบบบ โทษทีน๊ะมาดึกเลย
วันนี้ไปจตุจักมาคร๊าบบบบบ ไปกะเพื่อนๆจริงๆนาาา หุหุ
เห็นมีคำถามว่าตอนนี้โซ่ยังอยู่คนเดียวมั้ย....มันก็ยังไม่ได้คบใครจริงจังนะครับ...แต่ก็ไม่ได้ปิดตัวเอง......แต่ก็นะ...แบบเราๆ ใช่ว่ามันหากันง่ายซะเมื่อไหร่
โซ่มันก็ไม่ได้หาแฟนทางเน็ตหรือเที่ยวผับเกย์อะไรงี้อ่ะคับ มันใช้ชีวิตแบบคนทั่วไป....ถามว่ามีคนเข้าหามันมั้ย ขอตอบว่ามีเยอะแยะครับ....แต่มันไม่ค่อนจะสนใจ มีบ้างเหมือนกัน ที่เหมือนลองคุยๆ แต่ก็ไม่เห็นนานอะคับ....มันบอกว่าส่วนใหญ่ที่เข้ามาก็แค่หวังจะสนุกๆ ให้จริงจังด้วยคงไม่ไหว.......ทุกวันนี้มันก็เลยยังไม่มีแฟนนะ
ตอบอีกข้อ....เรื่อง ท็อปขอสอง 555+
เห็นทีจะไม่ไหวละครับ...ตัวพ่อทั้งคู่เลยนะ...ให้อยู่ด้วยกันสองคน ผมตายแน่ๆ.....กรุณาอย่าคิดลึกครับ...หมายถึง ประสาทรับประทานตายเข้าซักวัน
คนนึงก็ขี้โวยวาย อีกคนก็ชอบไปกวนตีน...นี่ยังไม่นับว่าจะแบ่งเวลากันยังไงนะ.....ผมว่าคงอยู่กันไม่สุขละครับ... :jul1:
ปล. ทุกวันนี้ผมก็อยู่คนเดียวนะ...ไม่ได้อยู่ด้วยกันแบบคู่อื่นๆ....แต่เจอกันเกือบทุกวัน....บางทีเค้าก็มาค้างกับผมเป็นอาทิตย์ๆ...แต่ให้ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันตลอด ผมไม่เอาครับ....ผมเป็นคนยื่นคำขาดเองเรื่องนี้
วันนี้แพล่มเยอะจังเรา....ไปอ่านต่อดีกว่าเนอะ :-[
................................................
ตอนที่ 37.2
อีก 10นาทีหนังจะเข้า พวกเราสามคนก็มุ่งหน้าสู่ชั้นโรงหนังสยามพารากอน
ซื้อน้ำ ป๊อบคอร์น เข้าห้องน้ำเสร็จสรรพ แล้วจึงเข้าโรงหนัง
นั่งกันตามลำดับ...โซ่ ท๊อป ปอนด์...เป็นลักษณะการนั่งที่ปลอดภัยที่สุดครับ
และเนื่องจาก Fantastic4 เข้ามานานมากแล้ว จนจะออกอยู่แล้ว โรงหนังก็แทบจะเป็นของเราครับ
แถวบนสุดที่ผม3คนนั่งนี่มีอีกแค่ 2คนที่นั่งถัดไปห่างๆเท่านั้น
นั่งดูหนังก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับ ดูกันไป กินกันไป คุยกันบ้างนิดหน่อย
"มันไม่มียานที่เท่กว่านี้แล้วเหรอวะ...ขี่สเก็ตบอร์ดมาไปมา เมื่อยตายห่า" ไอ้โซ่กระซิบผม
"เซริฟบอร์ดเว่ย ไม่ใช่สเก็ต" ไอ้ปอนด์หันมาตอบ
"มันก็กิ๊กก๊อกอยู่ดีแหละวะ" โซ่ว่า
"แต่กูว่าเท่ดีนะ" ผมว่า...แล้วก็ดูหนังกันต่อ
ไม่มีครับฉากโรแมนติก ใครจับมือผมไรงี้ ไม่มี๊...ผมนั่งกอดอกดูหนัง 5555+
"น้ำหน่อย" ปอนด์ขอน้ำ...ผมก็หยิบแก้วน้ำที่อยู่ข้างไอ้โซ่ส่งให้...ไอ้ปอนด์กินเสร็จ ก็ส่งให้ผมกินต่อ
"กินด้วย" ไอ้โซ่เห็นผมดูดน้ำ มันก็ขอมั่ง...ผมก็เลยส่งให้มันดูด...กลายเป็นว่าผมป้อนมันซะงั้น
"ทีกูให้กินเองนะ" อีลูกอิจฉามาแระ
"พูดมาก ดูหนังไป" แล้วผมก็ควักป๊อปคอร์นยัดปากไอ้ปอนด์
นี่คือข้อเสียของการดูหนังกัน 3คน...มันจะโดนรบกวนเป็นระยะๆ
เหมือนมีตัวอะไรงุ้งงิ้งๆๆๆ อยู่ข้างๆหูสองด้าน...แล้วมันจะต้องมาพร้อมๆกัน -*-
"โห๊ มนุษต่างดาวชุบชีวิตคนตายได้ด้วย" เอาละโซ่ ขอให้ได้วิจารณ์....ผมไม่สนใจ ดูต่อ.........
"ทำไมตายง่ายจังวะ" ไอ้ปอนด์บ่นอีกคนละ
"เออ แค่ไถสเก็ตบอร์ดชนแม่งก็ตายแระ ทุเรศจิง" ไอ้โซ่เอาอีก ทีแบบนี้ละสามัคคีกันนัก
"เซริฟบอร์ด" ไอ้ปอนด์มิวายแก้
"เหมือนกันแหละ" ไอ้โซ่ยังเถียง
"มึงสองคนค่อยคุยกันได้มั้ย..." ผมรำคาน...แค่เนี้ย เงียบ....ให้มันรู้ซะบ้างใครเป็นใคร 555+
นั่งดูต่อ อีกนิดหนังจบ ก็ลุกกันออกมา...ดูเวลา 3ทุ่มกว่าแล้ว
"มันจะมีต่อภาค3 ป่าววะ" ไอ้โซ่ถาม
"ไม่มีแล้วแหละกูว่า" ไอ้ปอนด์บอก
"แต่หนังฮีโร่แม่งชอบทำไตรภาค" ไอ้โซ่ว่าต่อ
"แต่มันแต่งงานกันแล้ว กูว่ามันจบแล้วแหละ" อืมมมม...สรุปคือมึงสองคนจะเถียงกัน
"มึงนี่โคตรบ้านนอกเลย...ไม่ใช่หนังไทยนะสาด ที่พระเอกนางเอกได้กันแล้วจบ" มันส์ละ
"เอาเหอะๆ มันจะมีต่อมั้ยเดี๋ยวก็รู้เองแหละ มึงจะมาเถียงกันทำไม" ผมต้องเบรกอีกจนได้
"หิวแฮะ" ไอ้ปอนด์เอามือลูบท้องป้อยๆ
"พึ่งจะกินไปแป๊บเดียว หิวอีกละ" ผมว่า
"เออ ไปหาไรกินกันก่อนปะ...กินเส็ดค่อยกลับบ้าน" เถียงกันอยู่แหม่บๆ ตอนนี้มาเห็นดีเห็นงามกันอีกละ...พวกมึงนี่มัน....
"...จะกินไรอ่ะ ป่านนี้แล้ว" ผมอะไม่หิวหรอกนะ...วันนี้กินเยอะมากกกกกกก ตั้งแต่เช้าเลย T-T
"กินข้าวต้มมั้ยล่ะ...แถวราชเทวีเนี่ย" ไอ้ปอนด์ถามผม
"ยังไงก็ได้..."
"เออไปๆ...เดี๋ยวมึงไปรถไอ้ปอนด์นะ แล้วกินเสร็จเดี๋ยวกูไปส่งที่หอเอง" ไอ้โซ่เริ่มสั่งการ
"อืม" ผมก็โอเคนะ ไอ้ปอนด์ไม่เห็นพูดอะไร น่าจะเข้าใจแหละ เพราะหอผมมันเป็นทางผ่านคอนโดไอ้โซ่อยู่แล้ว ส่วนบ้านไอ้ปอนด์ไปอีกทาง ถ้ามันไปส่งผม ก็ต้องวนกลับอีก...ที่สำคัญ ของผมอยู่ในรถโซ่...เกมนี้โซ่ได้เปรียบ
บนรถปอนด์...
"แผนสูงนะพ่อมึงเนี่ย" ไอ้ปอนด์ว่า
"อะไรวะ" งง?
"ไอ้โซ่ไง ก็ของมึงอยู่กับมัน ยังไงมึงก็ต้องกลับกับมัน"
"โห่ ไม่หรอก มึงก็คิดมาก...มันต้องผ่านคอนโดกูอยู่แล้ว ถ้ามึงไปส่งกู มึงก็ต้องวนไปวนมา" ผมอธิบาย
"กูไม่ได้เดือดร้อนเลยน่ะ...ก็ไปหอมึงเกือบทุกวันอยู่แล้ว"
"แต่นี่มันทางผ่าน...ประหยัดน้ำมันช่วยชาติ"
"..มึงอยากให้มันไปส่ง"
"หาเรื่องนะปอนด์" พูดงี้ผมก็เซ็งสิ
"......" ทำเป็นเงียบ
"คุยกันแล้วไม่ใช่เหรอ ไหนว่าเข้าใจแล้วไง"
"......อืม...ขอโทษนะ...ก็กูหวง" ประโยคหลังปอนด์พูดเบาๆ
"เห้อ.....คิดมากน่ะ มึงก็รู้จักกูดีนะ คนอย่างกูเดินมาแล้ว กูไม่ย้อนกลับทางเดิมหรอก"
".....ครับ.............ยังไงก็อย่าลืมเดินผ่านมาทางนี้บ้างแล้วกัน..." ไอ้ปอนด์เอื้อมมือมากุมมือผมไว้...ผมก็ปล่อยให้มันจับแบบนั้น ไม่ได้ได้ตอบอะไร...ไม่นานก็ถึงร้านข้าว ไอ้โซ่ก็ตามมาถึงติดๆ
ไอ้สองตัวนั่นสั่งกับข้าว 3-4 อย่าง ข้าวอีกคนละ 2ถ้วย...ส่วนผมนี่แค่ข้ามต้มถ้วยเดียวก็จะไม่ไหวละ
พออยู่บนโต๊ะกินข้าว สงครามสุภาพบุรุษก็เริ่มเหมือนเคย
คนนั้นตักนี่ให้ คนนี้คีบโน่นให้...ถามกูบ้างมั้ยว่ากูอยากกินรึป่าว?
มันสองคนก็กินกันเก่งจริง...ทำไมไม่อ้วน?
กินกันเสร็จก็ถึงเวลากลับบ้านซะที...
"ถึงหอแล้วโทรบอกกูด้วยนะ" ไอ้ปอนด์สั่งผม
"เออ"
"แล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้กูไปหานะ"
"อืม...ไปเหอะ ดึกแล้ว" ผมบอก แล้วก็แยกกันเดินไปขึ้นรถ
บนรถโซ่...
"หวงกันจริ๊งงงง" ไอ้โซ่ว่า
"พอกันแหละ"
"กูก็เป็นงี้มาแต่ไหนแต่ไรละ"
"...ทำตัวเหมือนเด็กๆพวกมึงสองคน...ไม่รู้อะไรกันนักหนา" ผมก็บ่นๆ
"ก็เพื่อนมึงน่ะ น้อยๆซะเมื่อไหร่...เมื่อก่อนกูว่ากวนตีนแล้ว เดี๋ยวนี้หนักกว่าเก่า...ถ้ากูรู้ว่ามันกวนตีนขนาดนี้แต่แรก กูไม่ให้มึงไปคบมันหรอก"
"หึหึ เหนือฟ้ายังมีฟ้า" ผมบอกโซ่ขำๆ
"อย่าๆ...อย่างไอ้ปอนด์เทียบกูไม่ติดหรอก ยังห่าง" ขี้อิจฉาชิบเป๋ง
"เรื่องชั่วๆละสิ ใครจะไปเทียบมึงได้ละ" ผมก็ดั๊นนนนนหลุดปากพูดไปเพราะความหมั่นใส้ ใจจริงไม่ได้คิดอะไรงั้นเลย
"........" โซ่เงียบ ยิ่งทำให้ผมรู้ว่า พูดแรงเกินไปซะแล้ว
"....เฮ้ย กูล้อเล่นนะ"
"....หะหะ ไม่เป็นไร กูเข้าใจ" โซ่หัวเราะฝืนๆ...ผมรู้ว่ามันคงเจ็บไม่น้อยเลยกับคำพูดของผม
"...โซ่....." ผมเองก็พูดไม่ออกเหมือนกัน รู้สึกผิดอย่างแรง...ทำร้ายเค้าอีกแล้ว
ต่างคนต่างเงียบไปจนถึงหอ
"...ขอบคุณนะ" ผมหันไปขอบคุณโซ่
"...ยินดีเสมอ" โซ่ยิ้มให้
".....เรื่องเมื่อกี๊...กูไม่ได้ตั้งใจ....ขอโทษนะ" ผมขอโทษมันจากใจจริงๆ
"...ไม่เป็นไรหรอก....แค่มึงไม่โกรธเกลียดกู แค่นี้กูก็พอใจแล้ว"
"....ไม่เคยเกลียดซักหน่อย" ผมพูดเบาๆ
"ขอบคุณนะ" โซ่ยิ้มให้
"...กู...ขึ้นห้องก่อนนะ......เออ...ถ้าวันไหนเบื่อๆ...ก็....มานั่งเล่นเกมที่นี่ก็ได้นะ" ผมบอกอายๆ
"...อื้ม...มาแน่ ทำกับข้าวให้กินด้วยล่ะ" โซ่ยิ้มกว้าง...ผมรู้ว่ามันดีใจ มันคงอยากมาหาผมอยู่เหมือนกัน แต่คงไม่กล้า
"ได้คืบจะเอาศอกนะ...กลับบ้านดีๆล่ะ"
"ครับ...ฝันดีนะท็อป"
"อืม...เหมือนกัน" ผมบอกแล้วก็ลงจากรถ...ยืนมองจนรถโซ่ขับออกไป
.............................................................
-
:z13:
พี่ท็อป
เย้ ดีนะที่อยู่ดึก ได้อ่านแว้ว
น่ารักทั้ง พี่โซ่ พี่ปอนด์ ก๊ากกกกกก
-
^^
-
TOPOND eiei
-
แย่งกันยิงประตู เอ๊ย ทำคะแนน
แหมๆอิจฉา แต่เรื่องนี้มันนานมากๆแล้วนิค่ะ 555+
ตอนนี้พี่ท๊อปมีความสุขก็ดีแล้วค่า
อิอิ คนนั้นใช่พี่ปอนด์ไหมนั้น แอบเชียร์
:กอด1:
-
:pighaun:ความหวานไม่เคยลดลงจากบอร์ดเลย 555
:กอด1:ขอกอดคนแต่งสักทีขยันไม่ลดละ o13
ปล.คิดว่าถ้าไปจตุจักรกันแบบนี้จตุจักรคงแตก555
-
เข้าใจดีครับ
ไม่ใช่มันก็คือไม่ใช่
:pig4: +1 คับ ท็อป
-
เมื่อคืนพลาดหงะ ออกไปข้างนอก กลับมาอย่างดึก ฮุๆ
ตอนนี้มารอละ อิอิ
รอบนี้ต้องช่วงชิงเมนต์แรก ๕๕๕๕๕
-
น่าอิจฉาจริงๆ มีคนคอยบริการให้แบบนี้
ถ้าเป็นเค้านะ ได้ทำเองทุกอย่าง เผลอๆได้ทำให้มันด้วย :m16: (ถึงจะเป็นเพื่อนกันก็เถอะ)
+1 ขอบคุณค่ะ มาแบบไม่เปลี่ยนหัวเรื่อง งงไปชั่วขณะ *o*
-
ยังคงฮาอยู่เหมือนเดิม น่าจะให้อยู่ด้วยกันเยอะๆนะ
เผื่อโซ่กับปอนด์จะรักกันเอง :laugh:
พูดถึงเรื่องแฟนโซ่ก็...เข้าใจครับ
อย่างที่ท๊อปพูดก็ถูกละ..เเบบเราๆ...หาแฟนดีๆได้...ถือว่าทำบุญมาดี :jul3:
:กอด1: ท๊อปอัพ
-
:m16:ท็อปอยู่ไหนเนี่ยสงสัยต้องส่งน้องกุมารไปตามซะแหละ :call:
-
ไม่รู้จะสงสารใครดี
สงสารตัวเองที่รักตัวละครทั้งสาม(โซ่,ท๊อป,ปอนด์)ก็แล้วกัน
อยากให้มีความสุขทั้งสามคนเลย
เฮ่อออออออออออ...มันยากนะ..เข้าใจ..แต่คนละความรู้สึก..
ขอบคุณผู้เล่ามากมายครับ
-
คนเขียนน่ารักอย่างนี้นี่เอง หนุ่ม ๆ เลยยังอยู่ข้าง ๆ ครบทีม คอยยิงประตู เห้ย ทำคะแนนตลอด ตลอด
-
ไม่รู้จะสงสารใครดี
สงสารตัวเองที่รักตัวละครทั้งสาม(โซ่,ท๊อป,ปอนด์)ก็แล้วกัน
อยากให้มีความสุขทั้งสามคนเลย
เฮ่อออออออออออ...มันยากนะ..เข้าใจ..แต่คนละความรู้สึก..
ขอบคุณผู้เล่ามากมายครับ
เห็นด้วยมากมายครับ
แต่ก็ดีใจที่ท๊อปยังมีความรู้สึกดีๆกับเพื่อนทั้งสองครับ
ขอให้รักษาไว้ได้ตลอดไปนะครับ
-
เป็นคนกลางก็ลำบากใจนิดนึงเนอะคุณท็อป...แถมทั้งสองฝ่ายก็แรงกันใช่ย่ิอย
รออ่านต่อนะครับ
-
แบ่งสรรปันส่วนกันได้ลงตัวดีจริงๆพ่อคุณทั้งสอง
-
โซ่คงจุก :m15:
ดีแล้วแหละ ก้าวไปข้างหน้าแล้ว จะหันหลังหลับมาทำไม
^^
-
มาต่อเร็วๆๆนะ :call:
อยากรู้ๆจะเเย่ :impress2:
เเอบสงสารโซ่ :monkeysad:
อยากให้กลับมาคบ กัน
เเต่ก้สงสารปอ ไม่รุจะทำไง :z3:
(ทำเหมือนเป็นพี่ท้อป 55) :o8:
อ่านเรื่องนี้เเล้วอินมากก ก
ถึงขั้นเก็บไปฝัน (อินี่บ้า55) :jul3:
-
อืม มาจ้องหน้าคอมรอ ท็อปอัพ เลิฟ ๆ เจ้าค่ะ อิอิ
-
เมื่อไหร่ท็อปอัพ จะมาเล่า....
-
เปิดคอมรอท๊อปอัพ :a2:
-
top คงไม่กล้าให้โอกาสโซ่อีก เพราะกลัวโดนหักหลังอีก :เฮ้อ:
-
ขอโทษจริงๆครับ วันนี้คงไม่ได้เข้ามาอัพต่อนะฮะ :monkeysad:
สองวันนี้ไม่มีเวลาเลยจริงๆ เฮ้ออออ...หยุดเยอะๆแบบนี้ไม่อยากกลับไปทำงานเลยจริงๆให้ตาย
พรุ่งนี้จะพยายามมาอัพให้ได้ครับอาจจะดึกๆนะคับ
ขอโทษทกคนได้ฮะ
ฝันดีนะครับผม จ๊วฟฟฟฟฟฟฟฟ :L2:
-
คับ ฝันดีคับท็อป
จุ๊บๆๆๆๆๆๆๆๆ
:กอด1:
-
ไม่เป็นไรค่าพี่ท๊ิอป
ไว้ว่างๆค่อยลงก็ได้ค่ะ พักผ่อนไปก่อน
ไม่ต้องรีบนะค่ะ แค่คนอ่า่นรออยู่
:กอด1:
-
อิอิ ดีใจ ท็อปอัพโฉบเข้ามา
ขอบคุณเจ้าค่ะ
-
มีเวลาพัก ก็พักให้เต็มที่นะท๊อป
รักษาสุขภาพด้วยครับ
ค่อยๆเขียน ผมรอได้ครับ
ฝันดีครับ ท๊อปอัพ :กอด1:
-
:z2: :z2:
-
:sad4: :o12: :beat:
-
:กอด1: เข้ามากอดท็อป
แล้วไปนอน :t3:
-
ขอโทษเพื่อนๆอีกครั้งนะคับ วันนี้คงต้องผิดสัญญาอีกแล้ว :call:
เพิ่งกลับมาจากโรงพยาบาลได้ซักพัก หมอบอกว่าอ่อนเพลีย พักผ่อนน้อยช่วงนี้งานผมค่อนข้างเครียดมาก ยังไงรอกันหน่อยนะคับ จะเข้ามาต่อให้เร็วๆเลย จะรบๆเคลียงานนะ
รักทุกคน
-
รักท๊อปเช่นกัน
ดูแลตัวเองดีๆนะ
-
ไม่เป็นไรครับท๊อป
ท๊อปไปพักผ่อนให้หายดี เคลียร์งานให้เรียบร้อย
แล้วก็ไม่ต้องเครียดกับงานมากเกินไป รักษาสุขภาพเยอๆะนะครับ
:กอด1: ส่งคนป่วยเข้านอน
-
ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ
-
พักผ่อนเยอะๆนะครับ อย่าเครียดมากไม่ดีต่อสุขภาพนะ
-
:m16:ไปรักษาตัวให้เรียบร้อยเลยนะ อะไรปล่อยเนื้อปล่อยตัวขนาดนี้เนี่ย แล้วลิง 2 ตัวนั่นไปไหนไม่คอยคุมมันน่า :beat:นัก ผู้อ่านอารมณ์เสีย
-
พักผ่อนเยอะๆนะคะ
สุขภาพจะได้แข็งแรง
:L2:
-
ขอบคุณทุกๆกำลังใจครับ ซึ้ง T-T
:m16:ไปรักษาตัวให้เรียบร้อยเลยนะ อะไรปล่อยเนื้อปล่อยตัวขนาดนี้เนี่ย แล้วลิง 2 ตัวนั่นไปไหนไม่คอยคุมมันน่า :beat:นัก ผู้อ่านอารมณ์เสีย
ลิง2ตัวนั่นมันเอาแต่รุมประนามผม T-T กะซิกๆ
ผมอุตส่าตั้งใจทำงาน ไม่มีใครเข้าใจเลย T-T
ตอนนี้ร้อนในมากเลยคับ ในปากบวมมาก เคี้ยวข้าวไม่ได้เลย ปวดหัวด้วย T-T
อ้อนใครก็ไม่ได้ T-T มาอ้อนเพื่อนๆในเล้าดีกว่า
ไว้หายดีแล้วจะกลับมาจิงๆคับ สัญญา
วันนี้ไปนอนก่อนแล้ว...ไอ้โซ่มันมานอนคุม นอนดึกเด๋วมันด่าผมอีก T-T
ฝันดีคับทุกๆคน
-
:z13:
จิ้มท็อป
กร๊ดดดด โซ่มานอนคุมหรอคะ
ดีใจทำไมเนี่ย เค้าเพื่อนกัน อิอิ
-
เป็นห่วงนะทอป พักผ่อนเยอะๆ
หายไวๆนะ :L2:
โอ๋ เอ๋ๆๆ :กอด1:
-
o13 ดีมากโซ่นายทำดีแล้ว ทำต่อไปเดี๋ยวแ่งก็ใจอ่อน55555
-
พักผ่อนเยอะๆนะค่ะ
-
"วันนี้ไปนอนก่อนแล้ว...ไอ้โซ่มันมานอนคุม นอนดึกเด๋วมันด่าผมอีก T-T"
:-[
ฝันดีครับ :bye2:
-
เป็นมากเลยสิเนี้ย ถึงกับเข้าโรงพยาบาล
รักษาตัวนะท็อปอัพ เรื่องของสองลิงนั่นก็จัดว่าถูก
ทำงานหนักอย่าลืมดูแลตัวเองเจ้าค่ะ
พักผ่อน ๆ
-
วันนี้กลับบ้านเร็ว ไอหมาปอนด์ไปดักรอถึงหน้าบริษัท สงสัยกัวเบี้ยวไม่ยอมกลับ
เดี๋ยวว่าจะพิมให้อ่านหัน แต่ไม่ใช่ตอนต่อนะ เอาตอนพิเศษ...สดๆร้อน...เมื่อท๊อปป่วย :-[
รอกันต่อไปจ้าา...ไม่เกินคืนนี้ อิอิ
-
ู^
^
จิ้มๆๆ ท็อป
รออ่านจ้า!+1
-
รออ่านๆๆ อิอิ
-
:sad4: มานั่งรอแถวหน้าเลยอ่ะ ให้ลิง 2 ตัวนั่นมาบ่นบ้างอะไรในบอร์ดบ้างสิครับ ท๊อปจะได้ไม่เหนื่อย 555
-
"วันนี้กลับบ้านเร็ว ไอหมาปอนด์ไปดักรอถึงหน้าบริษัท สงสัยกัวเบี้ยวไม่ยอมกลับ"
เชื่อแล้ว สองคนนี้ไม่ยอมกันจริงๆด้วย :laugh:
ปล.รออ่าน :z2:
-
มาแล้วคราบบบบ แหะๆ ตอนพิเศษล่าสุด :pig2:
เหตุการณ์สดๆร้อนๆเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมานี้....พิมไปพิมมา ย๊าวยาว แลดูเหมือนบ่นอะไรก็ไม่รู้
เลยต้องตัดเป็น part ซะเลยฮี่ๆๆๆ วันนี้ part1 ก่อนนะครับ เหตการณ์วันแรกที่ป่วย
ใครที่คิดถึงปอนด์เชิญแซ่บได้....และตอนพิเศษนี้คงตอบข้อสงสัยของใครหลายๆคนได้ซักที ว่าคนข้างกายปัจจุบันใช้ไอ้ปอนด์รึป่าวนะคับ แหะๆๆ :o8:
ส่วนแฟนคลับโซ่อย่าพึ่งน้อยใจ partต่อไป จะได้เห็นโซ่อาละวาด ให้ได้หายคิดถึงแน่นอนคั๊บ :z3:
...............................................
part1 : น๊อก!
บริษัทแห่งหนึ่งกลางกรุงเทพมหานคร....
ผมกำลังนั่งเตรียม Presentation เพื่อนำเสนอในที่ประชุมวันพรุ่งนี้อย่างแน่วแน่
ในแผนกเหลือแค่ผม กับพี่เปิ้ล ผู้จัดการแผนกเพียงสองคน...ส่วนคนอื่นๆ ป่านนี้เค้าคงกำลังนั่งรอดูละครหลังข่าวกันอยู่หน้าทีวีแล้ว
"ท็อป...กลับบ้านได้แล้วไป...ข้าวปลาน่ะกินบ้างรึยัง ทำไมหน้าซีดๆ" พี่เปิ้ลถามผม หลังจากแกทำงานของแกเสร็จ
"ขอทำ Present นี้เสร็จก่อนพี่ ใช้พรุ่งนี้แล้ว" ผมตอบแก แต่หน้ายังจ้องอยู่ที่จอคอมพิวเตอร์
"แล้วจะต้องมานั่งทำเองทำไม...ทำไมไม่ให้ไอ้นกมันทำให้" นกคือรุ่นน้องที่อยู่ในส่วนงานของผม
"Present เองทำเองดีกว่าพี่ คนอื่นทำแล้วมันไม่คุ้นมือ"
"กินข้าวกินปลาซะบ้างนะ เดี๋ยวใครเค้าจะหาว่าพี่ใช้งานลูกน้องเหมือนทาส" พี่เปิ้ลถอนหายใจ แล้วก็บ่นๆตามประสาแก แล้วแกก็ขอตัวกลับก่อน
ผมเดินไปปิดแอร์ในห้องทำงาน เพราะตอนนี้มันหนาวซะจนมือผมจะแข็งไปหมดแล้ว...ขนาดใส่เสื้อกันหนาวแล้วยังเอาไม่อยู่
หลังจากหยุดงานยาวมากกก เนื่องจากเหตุการณ์ความไม่สงบในช่วงที่ผ่านมา
ทำให้การประชุม คุยงาน ทั้งภายในบริษัท และกับลูกค้าภายนอกลูกเลื่อนมาอัดในช่วง 1-2 สัปดาห์นี้ทั้งหมด
แผนกที่รับผิดชอบในส่วนงานประชุมอย่างผม จากที่ปกติก็งานเยอะจะตายอยู่แล้ว ตอนนี้เลยเหมือนขุมนรกดีๆนี่เอง
นั่งทำงานไป ท้องเจ้ากรรมมันก็คอยร้องจ๊อกๆ เรียกหาอาหารอยู่เป็นระยะ....คิ้วที่ขวมดจนแทบจะชนกันเป็นเส้นเดียว เพราะสายตาเริ่มเหนื่อยล้าจากการทำงานหนักติดต่อกันหลายวัน
แต่ในที่สุดผมก็ทำ Present เสร็จจนได้
ผมปิดคอมพิวเตอร์และเก็บข้าวของที่กระจัดกระจายบนโต๊ะ ก่อนจะลุกขึ้นยืน....
"วูบ!" เอฟเฟกต์เสียงสติผมที่อยู่ๆมันก็มืดลงกะทันหัน
ผมเซไปกระแทกเข้ากับเก้าอี้ทำงาน แล้วหงายหลังก้นกระแทกลงกับพื้นอย่างจัง
ความเจ็บปวดทำให้สติกลับมา พอที่จะเข้าใจอะไรได้ว่า...หน้ามืด เพราะลุกเร็วเกินไป
ผมพยามยันตัวลุกขึ้น ควานหาโทรศัพท์มือถือในกระเป๋า...แต่หาไม่เจอซักที ตามันพร่าไปหมด
หยิบมือถือได้ก็กดหาไอ้ปอนด์....
"ว่าไงเรา ถึงบ้านแล้วเหรอ" ปอนด์ถามผ่านสายโทรศัพท์มา
"ยัง...มารับหน่อยสิ...ที่ออฟฟิศ..."
"เฮ้ย ทำไมเสียงเปนงั้นอ่ะ...เป็นไรป่าวท็อป" ไอ้ปอนด์ถามน้ำเสียงห่วงใย
"หน้ามืดอ่ะ...สงสัยจะเป็นลม" ผมก็ตอบไปตามจริงแหละครับ
"เดี๋ยวไปเดี๋ยวนี้แหละ อย่าพึ่งเดินไปไหนนะ เดี๋ยวขึ้นไปรับเอง" ผมรับคำปอนด์ลวกๆ หยิบข้าวของ
ปิดไฟในห้องทำงาน แล้วก็พยายามคลำๆทางไปที่ประตู ล๊อกห้องให้เรียบร้อย
...เดินลงไปรอที่ lobby ชั้น 1ดีกว่า...ไม่เคยจะฟังหรอก 555+
ผมค่อยๆพยุงตัวเองไปกดลิฟท์ อาศัยพิงผนังลิฟท์ช่วยไม่ให้ล้มไปอีก...กลัวเหมือนกัน...ถ้ามาตายเอาตอนนี้คงกลายเป็นผีลิฟท์แบบในตำนาน...
ถึงชั้น 1ผมก็เดินไปนั่งพักที่โซฟา...ไม่ถึง 15นาที ก็เห็นร่างสูงโปร่งของไอ้ปอนด์จ้ำอ้าวตรงไปที่ลิฟท์...ไม่เห็นกูเหรอเนี่ย
"ปอนด์ อยู่นี่" ผมออกเสียงเรียกไอ้ปอนด์ไม่ดังนัก แต่เพราะตอนนี้แทบจะไม่มีคนแล้ว
"บอกให้รออยู่เฉยๆ ลงมาได้ไงเนี่ย หา" ไอ้ปอนด์เดินหน้าถมึงทึงเข้ามา แล้วถามเสียงเข้ม
"ทำไมต้องดุด้วยล่ะ" ผมถามมันกลับ น้อยใจหน่อยๆ...เรื่องแค่นี้ทำไมต้องทำเสียงแข็งใส่ด้วยก็ไม่รู้
"แล้วทำไมหน้าซีดแบบนี้วะ...กินข้าวบ้างรึป่าวห๊ะท็อป"
"ก็ว่าเลิกงานแล้วจะไปกินอยู่"
"ทุกที...บอกกี่ครั้งแล้ว ว่าถ้าจะกลับดึกก็หาข้าวกินซะก่อน"
"...โอ๊ย อย่าบ่นได้มั้ยล่ะ" ผมเองก็หงุดหงิดแล้วนะตอนนี้ มาถึงก็เอาแต่บ่น
ปอนด์ถอนหายใจเบาๆ แล้วพยุงผมลุกขึ้น...ด้วยความหงุดหงิด บวกกับเล่นตัวเล้กน้อย ผมเลยสบัดแขนไม่ให้มันจับ...แล้วก็เซ...ทำตัวเองแท้ๆกู
ไอ้ปอนด์รับไว้ทัน แล้วส่ายๆหน้าเบาๆ ก่อนบอกว่า.."อยู่เฉยๆ" แล้วจึงพยุงผมไปที่รถ
ขึ้นรถไอ้ปอนด์ยื่นถุง 7-11 มาให้ ข้างในมีขนมปัง กับนม 1กล่อง
ผมรับมากินอย่างว่าง่าย...ก็หิวนี่หว่า รองท้องซักหน่อยก็ดี
ไอ้ปอนด์ขับรถไปเรื่อยๆ แล้วจู่ๆก็เลี้ยวรถเข้าโรงพยาบาล
"เฮ้ย เข้ามาทำไม...ไม่เอา" ผมบอก
"ไปให้หมอดูซักหน่อย หน้าซีดขนาดนี้..."
"ไม่เอา ไม่ได้เป็นอะไรซักหน่อย"
"....." ไอ้ปอนด์ไม่ตอบอะไร ถอยรถเข้าจอด
แล้วมันก็เดินมาเปิดประตูให้ผม...ผมมองมันนิดหน่อย ก่อนจะตัดสินใจเดินไปกับมัน
หมอบอกว่าอ่อนเพลียเพราะพักผ่อนน้อย และกินอาหารไม่เป็นเวลา และอย่าเครียดมาก....ฉีดน้ำตาลให้ผมเข็มนึง แล้วให้นอนพักประมาณ 10 นาที
ได้ยาเข้าไป กับได้นอนพักสายตาสักครู่ ก็ค่อยรู้สึกดีขึ้น
เดินออกจากห้องพักมา เห็นไอ้ปอนด์นั่งรออยู่ข้างหน้า
"ดีขึ้นมั้ย" ปอนด์ถาม
"อืม กลับบ้านเถอะ"
"เดี๋ยวไปหาข้าวกินก่อน" ปอนด์บอก
"ไม่เอาแล้ว ไม่หิว"
"อย่าดื้อได้มั้ยวะท็อป" เอาอีกละ เสียงแข็งอีกละ
"ก็ไม่หิวแล้ว อยากกลับบ้าน..อยากนอนน" ผมตอบมันแบบหงุดหงิด แล้วเดินนำลิ่วๆ จะไปขึ้นรถ
"กินข้าวก่อน จะได้กินยาแล้วนอน" ปอนด์วิ่งตามมา พูดเสียงอ่อนลง
"...ไม่กิน!" ผมตอบอย่างไม่สบอารมณ์ แล้วจ้ำอ้าวๆออกไปที่ลานจอดรถ
"จะตายอยู่แล้วยังจะมางอนอะไรอีก...ต้องให้เค้าโทรไปบอกไอ้โซ่มั้ย" ไอ้ปอนด์ว่าเสียงดัง...แถมยังจะเอาไอ้โซ่มาขู่ผมอีกนะ
"...ทำไมต้องเสียงดังด้วยล่ะ...พูดดีๆไม่เป็นหรือไง...แล้วไม่ต้องเอาไอ้โซ่มาขู่นะ" ผมก็เสียงดังกลับล่ะคับ
"แล้วทำไมท็อปไม่ฟังเค้าบ้าง....จะมางอนอะไรเป็นเด็กๆ....แล้วที่เป็นแบบนี้ไม่ใช่เพราะไม่ยอมกินข้าวหรือไง"
"ไม่ได้งอนโว๊ย!...ไม่ชอบก็ไม่ต้องมายุ่ง กลับบ้านไปเลยไป" น้อยใจนะเว่ยแม่ง....ผมยิ่งเป็นประเภทถ้าร่างกายอ่อนแอขึ้นมา จิตใจจะอ่อนแอผิดปกติอยู่ด้วยนะ
"ท็อป!" ไอ้ปอนด์ขึ้นเสียง..ทำให้ผมยิ่งอารมณ์ขึ้น วิ่งไปที่รถมันพยายามเปิดประตู แต่เปิดไม่ออกเพราะมันล๊อกอยู่ ผมก็เลยพาล...เตะประตูรถไอ้ปอนด์ดังโครม!
"ท็อป!...เป็นบ้าอะไรวะเนี่ย!" ไอ้ปอนด์ตอนนี้คงโมโหผมสุดๆแล้วมั้ง...แต่ตอนนั้นผมไม่รู้สึกว่าตัวเองผิดซักนิด
"เออ!...กูบ้า!....มายุ่งกับกูทำไมล่ะ..ฮึก...จะไปไหนก็ไปเลยไป!...ฮึก.....ไปเลย..ไอ้เลว....ฮือออ.....ฮึก...ไม่ต้อง..มายุ่ง...ฮึก...กับกู ...ฮืออออ..." อารมณ์โกรธปนน้อยใจ บวกกับสภาพจิตใจที่อ่อนแอผิดปกติของผมในตอนนี้ ทำให้ผมร้องไห้ซะงั้น...แล้วยังทั้งผลัก ทั้งถีบไอ้ปอนด์มั่วไปหมด
"...ท็อป!....หยุด...โอ๊ยท็อป...หยุด!...มันเจ็บนะเว่ย....ท็อป!" ไอ้ปอนด์ก็พยายามจะจับตัวผมให้หยุดแตะต่อยมัน ก่อนที่มันจะรวบตัวผมไว้ได้
"ปล่อย!...ไม่ต้องมายุ่งกู" ผมก็ดิ้นๆ มันก็ไม่ปล่อย
"ขอโทษ...ปอนด์ขอโทษ....ไม่เอา ไม่ร้องนะ" แค่ได้ยินมันขอโทษ ผมก็หยุดละคับ...แต่ยังไม่หยุดร้องนะ
"..ฮึก...แล้วทำไมต้องดุด้วยล่ะ...ฮึก...."
"...เค้าเป็นห่วง....ก็ท็อปไม่ค่อยดูแลตัวเอง"
"ก็งานมันเยอะ..." ผมหยุดร้องแล้วแหละ
"เห้อ...ค่อยๆทำไม่ได้เหรอ..แค่หาข้าวกินมันคงไม่เสียเวลาเท่าไหร่หรอกน่า....เค้าอุตส่ายอมให้ทำงานดึกดื่นได้ แต่ท็อปก็ต้องดูแลตัวเองด้วยสิ"
"ก็ช่วงนี้งานมันเยอะกว่าเดิมนี่"
"เค้ารู้...ทำแต่งานจนลืมปอนด์หมดแล้วมั้งเนี่ย....เดี๋ยวก็แอบไปมีกิ๊กซะหรอก หึหึ" ไอ้ปอนด์หัวเราะในคอ
"เออ...ไปเลยไป!" ผมผลักไอ้ปอนด์ออก ไอ้ปอนด์หัวเราะชอบใจ...แล้วเราสองคนก็ขึ้นรถได้ซะที...แอบเห็นที่ประตูรถปอนด์บุบด้วยอะ...รู้สึกผิด
"เค้าขอโทษนะ" ผมบอกปอนด์ตอนอยู่ในรถ
"...เรื่องอะไร"
"ก็...เค้าเตะรถปอนด์บุบ..." ผมบอกเสียงอ่อน
"อ่อ...ช่างเหอะ เดี๋ยวเคลม"
"...." ผมก้มหน้าอย่างสำนึกผิด...ผมรู้ว่ามันรักรถมาก ถ้าเป็นคนอื่นมันคงเอาตาย
"ทีหลังอย่าทำแบบนี้อีกนะ" ไอ้ปอนด์ยกมือขึ้นลูบหัวผมเบา...ผมพยักหน้า
"...เค้าเป็นห่วงมากรู้มั้ย...เค้าไม่ได้อยู่ดูแลท็อปตลอดเวลา...พักนี้ไม่ค่อยได้เจอกันด้วย...ท็อปก็ต้องดูแลตัวเอง....อย่าทำให้คนที่เค้ารักเราต้องไม่สบายใจ รู้มั้ย" ปอนด์พูดเสียงอ่อนโยนเหมือนเดิม
"...อืม" ผมพยักหน้าอย่างเข้าใจ
ปอนด์กับผมแวะกินข้าว้มกันก่อนจะกลับมาที่คอนโด
คืนนี้ปอนด์จะค้างกับผมเลย เพราะขี้เกียจขับกลับบ้านแล้ว...ไม่อยากปล่อยผมไว้คนเดียวด้วย
หลังจากอาบน้ำอาบท่าเสร็จ ผมก็เข้านอน และหลับไปในอ้อมกอดปอนด์
.................................................................
จบ part แรก จ้าาาาาาาาาาาาาาาา
แอบเขินอ่ะ เหมือนเอาชีวิตเน่าๆของตัวเองมาบ่นๆไงก็ไม่รู้
ไปนอนแล้วนะคับทุกคน ฝันดีคับ จุ๊ฟๆ :กอด1:
-
แว๊บมาอีกที หุหุ
นั่งดูไทรโศก...เห็นภูริแล้วนึกขึ้นมาได้ ว่าเฮ้ย มันคล้ายๆโซ่แฮะ 555+
ใครที่ยังไม่สามารถจิตนาการภาพไอ้โซ่ได้ ให้เปิดช่อง3 ดูภูรินะคับ
หน้าเข้มๆ ตัวล่ำๆ ประมาณภูริเลย แต่โซ่น่าจะสูงกว่า แล้วก็ หน้าไอ้โซ่ดูจะเลวกว่าภูริ 555+....เพราะหน้าพี่ภูริยังดูอ่อนโยนบ้าง แต่ไอ้โซ่ไม่!
และสิ่งสำคัญที่เหมือนกันเลยคือ สีผิว สมัยก่อนตอนมันยังวัยรุ่นก็ดำประมาณนี้แหละ แต่ตอนนี้ขาวขึ้นมาหน่อยละ...หน่อยนึง 555+
แต่อันนึงที่ผมว่าไม่น่าจะเหมือนก็คือ สันดานไอ้โซ่น่าจะ "ถ่อย" และกวนตีนกว่าพี่ภูริคับ เอิ๊กกกกๆๆๆ
อ๊าาาาาากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก.....แล้วผมจะมาเพ้อเจ้ออะไรเนี่ย...เพราะพี่ภูริแท้ๆเลย :-[
-
ต้องดูแลตัวเองนะคับ
ดีใจที่ได้อ่าน อิอิ
-
อ่ะนะ...สรุปว่า ท็อปคบกับปอนด์ อยู่ หึๆๆ
แต่แวะมาเพ้อถึงโซ่ชะงั้น =[]=
เดี๋ยวแวบไปดูโซ่ก่อน ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ จะพยายามจิ้น หน้าแบบเลวๆนะ
-
:a5:โซ่ :serius2:ไม่จริ้งงงงงงงงงงงงง กลายเป็นพ่อท็อปไปซะแล้ว5555555 ยังไงปอนด์ ก็ฝากท็อปด้วยนะครับดื้อขนาดนี้ก็จับตีก้นซะเลยนะ o13
-
ชอบตอนพิเศษ คิคิ
-
มาแล้วคร๊าบบบบบ โทษทีน๊ะมาดึกเลย
วันนี้ไปจตุจักมาคร๊าบบบบบ ไปกะเพื่อนๆจริงๆนาาา หุหุ
เห็นมีคำถามว่าตอนนี้โซ่ยังอยู่คนเดียวมั้ย....มันก็ยังไม่ได้คบใครจริงจังนะครับ...แต่ก็ไม่ได้ปิดตัวเอง......แต่ก็นะ...แบบเราๆ ใช่ว่ามันหากันง่ายซะเมื่อไหร่
โซ่มันก็ไม่ได้หาแฟนทางเน็ตหรือเที่ยวผับเกย์อะไรงี้อ่ะคับ มันใช้ชีวิตแบบคนทั่วไป....ถามว่ามีคนเข้าหามันมั้ย ขอตอบว่ามีเยอะแยะครับ....แต่มันไม่ค่อยจะสนใจ มีบ้างเหมือนกัน ที่เหมือนลองคุยๆ แต่ก็ไม่เห็นนานอะคับ....มันบอกว่าส่วนใหญ่ที่เข้ามาก็แค่หวังจะสนุกๆ ให้จริงจังด้วยคงไม่ไหว.......ทุกวันนี้มันก็เลยยังไม่มีแฟนนะ
ปล. ทุกวันนี้ผมก็อยู่คนเดียวนะ...ไม่ได้อยู่ด้วยกันแบบคู่อื่นๆ....แต่เจอกันเกือบทุกวัน....บางทีเค้าก็มาค้างกับผมเป็นอาทิตย์ๆ...แต่ให้ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันตลอด ผมไม่เอาครับ....ผมเป็นคนยื่นคำขาดเองเรื่องนี้
วันนี้แพล่มเยอะจังเรา....ไปอ่านต่อดีกว่าเนอะ :-[
อ่านตรงนี้แล้วทำให้คิดสองด้านนะท็อป เรื่องโซ่น่ะสงสารที่หาคนดีๆ กับจริงใจไม่ได้
แต่มันคงจะเป็นเวรกรรม เพราะโซ๋เคยมีคนที่ดีอยู่ด้วยแล้วแท้ๆ แต่กลับไม่รู้จักที่จะรักษาไว้
จึงทำให้เกิดเรื่องราว ขึ้นมา ...จะย้อนกลับไปแก้ไข้ก็ไม่ได้ โอกาสก็ไม่มี
ก็คงต้องก้มหน้ารับในสิ่งที่ตัวเองทำ
............
ปล. คนเราเกิดมาไม่จำเป็นต้อง มีคู่ชีวิตเสมอไปหรอก บางคนพอใจที่จะอยู่คนเดียวและมีความสุข บางคนก็ต่างไป
การอยู่คนเดียวไม่ได้โหดร้ายหรอก นอกจากความเหงาแต่มันมีทางแก้ ...แต่หลายๆคนก็คิดว่าถ้าไม่มีครอบครัวแล้วใครจะมีดูแลตอนแก่
ขอโทษนะที่ต้องพูดแบบนี้ แต่สิ่งที่ทั้งสามเป็นคงไม่มีลูกหลานมาดูแลอยู่แล้ว นอกจากดูแลกันและกัน
ปลล. โซ่กับปอนด์รู้ไหมเนี้ย ว่าท็อปเอาเรื่องมาลง??
-
"...เค้าเป็นห่วงมากรู้มั้ย...เค้าไม่ได้อยู่ดูแลท็อปตลอดเวลา...พักนี้ไม่ค่อยได้เจอกันด้วย...ท็อปก็ต้องดูแลตัวเอง....อย่าทำให้คนที่เค้ารักเราต้องไม่สบายใจ รู้มั้ย" ปอนด์พูดเสียงอ่อนโยนเหมือนเดิม
ปอนด์ยังคงเป็นปอนด์ (ที่แสนดี) อยู่วันยังค่ำ
ปล.ท๊อปแอบดื้อนะครับเนี่ย 55+
-
http://www.youtube.com/v/Fn9OYo-nlJ4&hl=en_US&fs=1&
ผิดที่ฉันเอง
Me..mistakes
:กอด1: ขอบคุณครับ +1 ท็อป
-
นั่นสิครับ อย่างที่ปอนด์ว่าทำให้คนที่รักเป็นห่วงที่ไม่ดีเลยนา ว่าแล้วปอนด์น่าจะจัดไปสักชุด 2 ชุด 5555
-
ชอบตอนพิเศษ
ทอป ปอนด์ น่ารัก
-
ปอนด์เหรอ...ก็ดีครับ
เป็นกำลังใจให้ทั้งสามคนเลยนะครับ
ดีใจจริงๆที่ได้รับฟังเรื่องราวผ่านคุณท๊อป
ดูแลกันไปดีๆนะครับ
-
สุดท้ายก้คือพี่ปอนด์
แอบเสร้าแทนพี่โซ่นะคับ
แต่เห็นพี่ท็อปมีความสุขพวกเราก้มีความสุขแล้วคับ
-
คุณท็อป...ทำงานหนักยังไงก็ต้องดูแลสุขภาพด้วยนะครับ ไม่งั้นคนรอบข้างเป็นห่วงแย่เลย
คุณโซ่หน้าตาสไตล์ภูริเหรอครับ ว๊าว... :-[
แล้วคุณปอนด์กับคุณท็อปเองล่ะครับ คล้ายๆ ใครเอ่ย คนอ่านจะได้พอนึกภาพตามได้
หายเร็วๆ นะครับ :กอด1:
-
ดีใจด้วยครับที่ยังมีคนห่วง คอยดูแลแม้ตอนเราเจ็บไข้ ขออวยพรให้รักษาไว้ได้ตลอดไปครับ
-
:m25: :m25: :m25:
อ่าาาาาา...กลับมาต่อแล้วหรอครับ (ผมแอบดีเลย์แฮะ)
รีบเซฟไว้อ่านทันที แต่ยังไม่กล้าอ่านอ่ะครับ กลัวค้าง แหะๆ...
..
...
โซเคล้ายภูริ...อื้ม เข้มเน๊าะ
แล้วท็อปอ่ะครับ ... จิ้นใครดีน้า :z1:
มาต่อบ่อยๆนะครับ เป็นกำลังใจให้
have a nice everyday ครับผม :o8:
:3123: :L2: :กอด1:
-
โซ่..ท๊อป และปอนด์
เป็นแรงบันดาลใจใด้เราแต่งนิยายค่ะ
ปล.เรารักเรื่องนี้มั่กๆๆ ค่ะ
-
ไม่ได้เข้าเล้ามาหลายวัน
คิดถึงเรื่องนี้จัง
เจอพี่ท๊อปอัพด้วยแฮะ ลักกี้
พี่ท๊อปอย่าทำงานหนักมากนะค่ะ
มีคนเป็นห่วงหลายคน แอบดีใจคนคนนั้นเป็นพี่ปอนด์
พี่ปอนด์น่ารักได้อีก อิอิ
อย่างไงฝากพี่ปอนด์ดูแลพี่ท๊อปด้วยนะค่ะ
:กอด1:
-
กรีส ส ดีใจ เกือบ2วันอ่านตามทันแล้วว > <
ชอบบมากมายย
แอบชอบ..โซ่มากกว่านะ 555
โซ่แบบเถื่อนดีอ้ะ แอบเศร้าด้วยนิดหน่อยเนอะ
แต่เชียร์ปอนด์ละกัน อืมม เชียร์คนที่พี่ท๊อปตัดสินใจเลือก o18
สู้ๆๆๆ ค่า ชอบเรื่องนี้มากเลย
ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ ขอให้มีความสุขมากๆ กับทางและทุกสิ่งที่เลือกนะคะ
:L2: :3123: :L2:
-
ปอนด์น่ารักมากกกกกกกกกกกกก
กรี๊ดดดดดดดดดด
และใจเย็นกะท็อปมากก 555
ท็อปก็ดูแลสุขภาพหน่อยเน้ออออ อย่าทำให้องครักเป็นห่วงจิ
-
:call: สู่สุขตินะท็อป :m15:
-
ออกมาได้แล้วท๊อป
อย่ามัวแต่ดูละครหลังข่าว
:laugh:
-
^^
-
มาแว้วววววว
วันนี้ไม่มาต่อให้นะคับ แวะมาทักทายยย แหะๆๆ
ตอนนี้อาการดีขึ้นแล้ว มีแรงไปตะแล๊ดแต๊ดแต๋ได้ :z2:
เลิกงานแล้วไปดูหนังมาหุหุ ไอหมาปอนด์อยากกินอาหารญี่ปุ่น เลยไปเดินเวิ่นๆแถวสยาม
พระเจ้า...ผ่าน CTW ด้วย พึ่งเห็นสภาพจิงๆครั้งแรก หลังเหตุการณ์วุ่นวาย....ส่วนที่พังลงมาแย่กว่าที่คิดมากๆอ่ะ :o12:
แล้วพารากอนรถเยอะคอดดดดดดด หาที่จอดรถครึ่งชั่วโมงยังหาไม่ได้ ตั้งแต่ใต้ดินยันชั้นบนสุด...สงสัยจะคิดถึงสยามกันมาก
บ่นพอละ 5555+
ขอบคุณ broke-back สำหรับ MVเพลงเพราะค๊าบ :L2:
ตอบคุณ bixzz : หน้าผมกับปอนด์เหมือนใคร....ไม่รู้เหมือนกันคับ 5555+....เอาไว้ถ้าวันไหนไปเห็นอะไรคล้ายๆจะมาบรรยาให้ฟังนะ แต่ตอนนี้ยังนึกไม่ออก แหะๆๆๆ....จิงหน้าไอ้โซ่ไม่ได้เหมือนพี่ภูรินะ แต่รูปร่าง ผิว กะความเข้ม คือภาพรวมอ่ะ ประมาณนี้่ แต่หน้าไอ้โซ่จะแบบ เลวๆ...เลวๆ แบบนักเลงๆ :z6:
คุณ Artemis เอานิยายที่แต่งมาให้อ่านบ้างสิครับ อยากอ่านๆ o13
คุณ Zarch_Chabu_Cha ผมยังไม่ตายเน้อออออ :m15:
คุณ Giserzzz วันนี้ไม่ได้ดูแหละแอบไปดูหนังมา 555+
อ่อพึ่งนึกได้ เคยมีคนถามว่า ลิง2ตัวรู้มั้ยว่าเอาเรื่องมาลง........เรื่องไรจะบอกล่ะ เด๋วมันรู้ว่าผมเอามันมานินทา หึหึหึ
และขอบคุณสำหรับกำลังใจจากเพื่อนๆทุกคนคร๊าบบบบบบบ
ไว้พรุ่งนี้จะเข้ามาต่อ Part2 ให้ค๊าบบบบ...แต่ตอนไหนไม่รู้
-
:L2: :3123: :L1:
-
กลับมาทักทายกัน หลังจากหายไปนาน
ไม่รู้ว่า ใครหายกันแน่ :z1:
รักษาสุขภาพนะครับ อยู่คนเดียวไม่มีใครดูแล เพื่อนปอนด์ ช่วยบังคับเยอะ ๆ นะครับ
-
ป่วยแล้วน่ารักดีนะเนี่ยพี่ท็อป อิอิ :z1:
เวลาป่วยเค้าจะขี้อ้อน แล้วก็ให้แม่ซื้อของกินให้เยอะๆ 55+
อยากรู้ว่าเฮียโซ่จะวีนยังไง มาต่อเร้วๆนะค้าาา :กอด1:
-
มารออ่าน part 2 ค่ะ
ปล..ของเราเพิ่งไปค่ะ ถ้าคุณท็อปช่วยคอมเม้นท์จะดีใจมากเลยยยยยย
-
:impress3:
http://www.youtube.com/v/3qSl_EmYiDU&hl=en_US&fs=1&
ไอ้โซ่ & ไอ้ปอนด์ VS ท็อป
ครึครึ :eiei1:
-
หน้าเลวๆแบบนักเลง =*= สงสารจริง โดนเผาเกรียมเลย
มาปักหลักรอโซ่ คริคริ
....ความรักของปอนด์มั่นคงมากๆ ไม่ผิดหรอกที่ท็อปจะรักปอนด์
-
มาต่อ part2 ตามสัญญาคร๊าบบบบบบบบ
ยังไม่จบนะ มีต่อ part3....เล่าแบบละเอียดทุกอนู 5555+
.....................................
ตอนพิเศษ part2 "เป็นห่วง"
ตื่นนอนตอนเช้า ทำไมมันรู้สึกว่าปากบวมๆวะ....อ้าวปากเป็นร้อนในซะงั้น เจ็บโคตร T-T
รู้สึกหนักๆหัวนิดหน่อย แต่ก็ไม่ได้เป็นอะไรมาก
ผมปลุกปอนด์ให้อาบน้ำอาบท่า เตรียมตัวไปทำงาน แล้วก็ไปชงกาแฟกับทำแซนวิชแฮมชีสแบบ 7-11 ไว้
ผมกับปอนด์ช๊อบชอบนะ ไอ้แซนวิชแฮมชีสนี่...แต่ 7-11 ขายแพงเหอะ ซื้อมาทำกินเองก็ได้ง่ายจะตาย
ปอนด์อาบน้ำเสร็จผมก็ไปอาบต่อ เสร็จแล้วก็นั่งกินกาแฟกัน
"ดีขึ้นบ้างยัง" ปอนด์ถาม
"มึนๆนิดนึง เดี๋ยวก็หาย แต่เจ็บปากอ่ะ" ผมตอบ
"ร้อนในอะดิ...กินน้ำเยอะๆ เดี๋ยวไปเอายามาป้ายปากซะ"
"อืม" ว่าแล้วก็หยิบแซนวิชมาเคี้ยว
"อ๊ะ!" เจ๊บคับ แมร่งงงงง มันเป็นแผลตรงกะพุ้งแก้ม ตรงแถวๆฟันกรามอ่ะ เวลาเคี้ยวแล้วมันกระเทือน
"เป็นไร"
"เจ็บอ่ะ..เคี้ยวแล้วเจ็บ"
"ค่อยๆเคี้ยวสิ"
"ไม่เอาละ เจ็บ...ปอนด์กินไปแล้วกัน"
"เดี๋ยวพรุ่งนี้เค้าต้องไปดูงานภูเก็ต 2วันนะ" ไอ้ปอนด์บอก
"อ่อ...แล้วคืนนี้นอนไหน"
"เดี๋ยวมากินข้าวเย็นกับท็อปก่อน ค่ำๆค่อยกลับไปนอนบ้าน"
ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรครับ เป็นเรื่องธรรมดาไปแล้ว งานไอ้ปอนด์มีอบรม มีดูงาน เซอร์เวย์บ้าบออะไรไม่รู้มากมาย
แล้วผมก็นังกินกาแฟกันไป กินกันเสร็จก็เตรียมตัวออกไปทำงานกัน
"เดี๋ยว...มาทายาก่อน" ไอ้ปอนด์เรียกผม ที่ตอนนี้หยิบกะเป๋าเตรียมพร้อมไปทำงาน
"ไม่เป็นไรหรอก ไปเหอะเดี๋ยวสาย"
"แป๊บเดียว มาเร็วเดี๋ยวทาให้ จะได้หายไวๆ"
ไอ้ปอนด์เดินถือหลอดยาป้ายแผลในปากยี่ห้อฮิปโปมาแล้วสั่งให้อ้าปาก
"ไหนๆ...ลึกจังวะ...อยู่นิ่งๆ" แล้วมันก็ค่อยๆเอานิ้วแปะยาลงไปเบาๆ
"เอ็บ" ผมบ่นทั้งที่ปากก้อ้าอยู่
"เสร็จแล้ว" ไอ้ปอนด์เอามืออกจากปากผม แล้วก้มลงจุ๊บที่ริมผีปากผมเบาๆ
ห่วงใยกันยามเช้าเรียบร้อยก็ออกเดินทางไปทำงาน
วันไหนปอนด์มาค้างบ้านผม ตอนเช้ามันก็จะแวะไปส่งที่ทำงาน
ผมไม่มีรถหรอกครับ ยังไม่เห็นความจำเป็น รู้สึกว่ามันสิ้นเปลืองด้วย
ตอนได้งาน ที่บ้านผมก็เลยคุยกันว่าซื้อคอนโดอยู่ใกล้ๆรถไฟฟ้า จะได้เดินทางสะดวก
ผมก็โอเคครับ สะดวกสบายดี ไม่ต้องไปเสียค่าเช่าด้วย ^^
พอดีญาติไอ้ปอนด์มันมีคอนโดที่ซื้อทิ้งๆไว้แล้วไม่เคยมาอยู่ มันเลยไปคุยให้
ปอนด์ส่งผมที่บริษัท แล้วก็ขึ้นทางด่วนไปทำงานต่อ
ไอ้ปอนด์ทำงานอยู่ที่กระทรวงแห่งหนึ่ง ปีหน้าก็ได้บรรจุเป็นข้าราชการเต็มตัวแล้วหละ
เงินเดือนไม่ต้องพูดถึง 555+ เงินเดือนไอ้ปอนด์ 2เดือนยังไม่เท่าเงินเดือนผมเดือนเดียว 555+...อันนี้ขอโม้ เพราะมันรู้สึกดีเล็กๆ
แต่ไอ้ปอนด์มันเป็นพวกกินอุดมการณ์ ปล่อยไปเถอะ...ยังไงมันก็ไม่อดตายหรอก
เห็นวันก่อนบอกว่าพึ่งจะลองเล่นหุ้น กะโบรกเกอร์...มันบอกเงินเดือนมันน้อย เดี๋ยวเลี้ยงเมียไม่ไหว...เกือบปลื้มแล้วแหละ -*-
ตอนเที่ยงปอนด์โทรมาถามอาการ
ผมบอกว่าไม่เป็นอะไร แต่เวลาจ้องคอมนานๆแล้วปวดตานิดหน่อย
ไอ้ปอนด์บ่นๆอะไรนิดหน่อย ก่อนจะวางสายไป
พอบ่ายแก่ๆ ไอ้โซ่ก็โทรเข้ามา
"เดี๋ยวเย็นนี้กูไปรับ" โซ่บอก
"รับไมอ่ะ"
"ไม่สบายไม่ยอมบอกกูนะ" นั่นไง กูว่าแล้วเชียว
"ก็ไม่ได้เป็นอะไรมาก"
"เออ ค่อยคุย...ห้าโมงครึ่งกูรอที่ lobby" สั่งตลอดแมร่ง
"เออ แค่นี้นะ จะทำงานแล้ว" แต่ผมก็เชื่อฟังคำสั่ง 555
ไอ้ปอนด์คงโทรไปรายงานมาละสิ ชิส์
เดี๋ยวนี้ไอ้โซ่เหมือนพ่อผมไปแล้ว ไอ้ปอนด์เองถึงจะยังกัดๆกันอยู่บ้าง แต่ดูมันก็เกรงใจไอ้โซ่ไม่น้อย
ทำไมใครๆก็ต้องยอมมันไปหมด น่าเบื่อจริงๆ
ถึงเวลาเลิกงาน ผมก็เก็บข้าวของ เตรียมกลับบ้าน
ลงมาชั้นล่าง เจอไอ้โซ่นั่งรออยู่แล้ว
"เดี๋ยวแวะซื้อข้าวไปกินก่อน" ไอ้โซ่บอกตอนอยู่ในรถ
"อืม"
ไอ้ปอนด์ไม่อยู่ เดี๋ยวกูมานอนด้วย"
"อืม" โซ่ก็มานอนบ้านผมเป็นปกติ แต่นานๆที....แต่ครั้งนี้คงมาคุมคนป่วยมากกว่า
"ทำงานกันเป็นทีมดีจิงนะมึงสองคน" อดประชดไม่ได้...ก็ดูดิ คนนึงไม่อยู่ ยังส่งอีกคนมาคุม มีรายงานสถานะกันตลอด -*-
"ปล่อยไว้คนเดียวเดี๋ยวก็นอนดึกอึก...นี่กูยังไม่ได้เคลียเรื่องเป็นลมนะ" ...กูคิดว่าจะลืมไปแล้วเชียว
ผมไม่พูดอะไรต่อ หมั่นใส้มันสองคน...รู้ด้วยแหละว่าตัวเองผิด ที่ไม่ค่อยดูแลตัวเอง และรู้มันก็เป็นห่วงมาก
แต่ผมก็โตแล้วนะ มันก็เบื่อเหมือนกันที่จะต้องมาโดนปฏิบัติด้วยเหมือนเด็กๆแบบนี้
ผมแวะซื้อของกินแล้วก็กลับคอนโด ไอ้ปอนด์นั่งดูทีวีอยู่แล้ว
ผมก็จัดการอาหารที่ซื้อมา แล้วก็เรียกคุณชายทั้งสองคนมากินกัน
ตอนกินข้าว พอผมเผลอเคี้ยวแรง ร้องออกมา....เลยไปจุดประกายอารมณ์ไอ้โซ่เข้า
"ทำไมเป็นลมได้" โซ่ถาม
"งานเยอะ ลืมกินข้าว" ผมตอบ
"งานอะไรมันเยอะนักวะ แค่กินข้าวไม่กี่นาทีไม่ได้เชียว" แหม้...แทบจะถอดคำพูดกันมา
"ก็งานมันเร่ง ทำแล้วมันติดพัน" เอาเถอะ ผมทำใจไว้แล้ว ว่ายังไงก็ต้องโดนไอ้โซ่เทศ
"แล้วไอ้เรื่องกลับบ้านดึกๆดื่นๆนี่อีกนะ...กูพูดหลายทีแล้วนะ" ไอ้โซ่พูด...ผมหันไปมองไอ้ปอนด์ มันยิ้มแหยๆ
"ไม่ได้ทุกวันซะหน่อย" ผมยังเถียง
"แล้วทำไมคนอื่นเค้าไม่เห็นกลับดึกเหมือนมึง"
"ก็นั่นคนอื่น นี่มันกู" อารมณ์เริ่มขึ้นละ
"ท็อป.." ไอ้ปอนด์เรียกผม เป็นเชิงปรามว่า อย่าพึ่งไปเถียง
"...กูไม่ได้อยากจะบ่นหรอกนะ...ที่พูดเพราะเป็นห่วง...เลิกงานดึก ข้าวปลาก็ไม่กิน แล้วกว่าจะกลับถึงบ้านอีก...มึงไม่ห่วงตัวเอง แต่มึงคิดบ้างนะ ว่ามีใครนั่งเป็นห่วงมึงอยู่รึป่าว" ไอ้โซ่เสียงดัง แต่พยายามคุมไม่ให้ดังมาก
"กูก้อไม่ได้เป็นอะไรซักหน่อย มึงก็เห็นอยู่เนี่ย ว่ากูยังปกติดี"
"แต่ถ้ามึงหักโหมไป มันจะไม่ไหว เข้าใจมั้ย" ปอนด์บอก
"ตกลงจะรุมกูใช่มั้ยเนี่ย" ผมอารมณืเสีย วางช้อน ล้วลุกหนี
"อย่าเดินหนีกูนะ!" ไอ้โซ่เสียงดัง แล้วลุกขึ้นตาม ไอ้ปอนด์ก็ลุกตามด้วย...วงแตก
"แล้วมึงสองคนจะอะไรกับกูนักหนาเนี่ย กูไม่ใช่เด็กๆแล้วนะเว่ย"
"ก็เพราะมึงไม่ใช่เด็กไง กูถึงไม่อยากจะบังคับ...นี่กูพยายามจะขอร้อง ให้มึงดูแลตัวเองบ้าง" โซ่พูดแบบใจเย็น
"ใช่...จะกลับดึก ก็หาข้าวกินซักหน่อย จะได้มีแรง" ปอนด์ว่า
"....เออ...พอใจยัง" ผมรับคำพวกมันแบบหงุดหงิด
"ยัง...ซื้อรถซะด้วย" ไอ้โซ่บอกต่อ
"จะบ้าเหรอวะ มันเกี่ยวไรเนี่ย" ผมเสียงสูง
"เกี่ยว!...กลับดึกๆดื่น จะได้ไม่ต้องใช้รถสาธารณะ"
"ไม่มีตังโว๊ย!"
"ไม่มีหรือไม่อยากซื้อ"
"โอ๊ยโซ่ มึงจะอะไรนักหนาวะ ไม่มีใครลากกูไปข่มขืนหรอก...แล้วคอนโดกูก้อยู่ไกล้รถไฟฟ้าแค่นี้ กูจะซื้อรถไปทำไม ห๊ะ"
"ไม่เกี่ยวกับเรื่องมึงกลับดึกนะ....ไอ้ปอนด์..มึงอีกคน เมียคนเดียวคุมไม่ได้ มันถึงเป็นซะแบบนี้"
"อ้าว...กูซวยอีก....มึงก็รู้ว่ามันดื้อจะตาย" ปอนด์ว่า
"มึงเสือกตามใจมันนักนี่"
"เอ๊าสัดนี่!" ไอ้ปอนด์พอตัวเองโดนด่าก็เริ่มไม่ยอมละ
"โซ่ มึงอย่ามาทำสันดานแถวนี้นะ!" ผมด่าไอ้โซ่
"มึงน่ะเงียบปากไปเลย!" ไอ้โซ่หันมาตะคอกใส่ผม...ผมเงียบ ก็เวลามันอารมณ์ขึ้นแม่งน่ากัว
"เมียคนเดียว ไปรับไปส่งมันยากนักรึไงวะ ห๊ะ" โซ่หันไปลุยไอ้ปอนด์ต่อ
"มึงอย่าพูดหมาๆ...ไม่ใช่กูไม่อยากทำ แต่มันไม่ยอม มึงจะให้กูทำไง" ปอนด์เถียงกลับ
"แล้วมึงก็ยอมมัน มึงยอมมันตลอดจนมันเหลิงแบบนี้ แล้วจะไปบังคับอะไรมันได้...ถ้ามึงไม่มีปัญญา เดี๋ยวกูไปรับมันเอง"
"มึงอย่าคิดว่าจะทำอะไรได้ตามใจชอบนะเว่ย!....เป็นพ่อมันหรือไง มึงมีสิทอะไรมาสั่งคนโน้นคนนี้เค้า!" ไอ้ปอนด์ผลักอกไอ้โซ่...เป็นสัญญาณวางมวย
ผมรีบวิ่งไปขวางทางตีนไอ้โซ่ก่อนห้องผมจะพัง
"พอ! พอ!...มึงอารมณ์เสียแล้วอย่าพาลแบบนี้นะโซ่ กูไม่ชอบ!" ผมขึ้นเสียงใส่โซ่...ไอ้โซ่เงียบ หน้าแดงก่ำ
"เออ กูแม่งไม่เคยทำเหี้ยไรดีหรอก!" แล้วมันก็เดินเข้าไปในห้องนอนผม ปิดประตูดังโครม!
ผมถอนหายใจ แล้วหันไปหาปอนด์ ที่สีหน้าโมโหไม่แพ้กัน...ผมกุมมือปอนด์ไว้ทั้งสองข้าง
"ไม่เอานะปอนด์...เค้าขอร้อง..นะ" ผมขอร้องปอนด์
".....เค้าไม่เป็นอะไร" ปอนด์ถอนหายใจ แล้วเดินไปนั่งที่โซฟา...ผมเดินตามไปนั่งข้างๆ
"....เค้าขอโทษ เค้าไม่ดีเอง" ผมขอโทษปอนด์
"ไม่เกี่ยวกับท็อปหรอก...ไอ้เชี่ยนั่นตะหาก"
"ไม่เอานะ ใจเย็นๆสิ...ก็รู้อยู่ เวลามันอารมณ์ไม่ดีก็เป็นแบบนี้แหละ"
"แล้วใครจะไปรองรับอารมณ์มันได้ตลอด"
".....เค้าไม่ดีเอง ถ้าไม่ใช่เพราะเค้า ก็ไม่ต้องทะเลาะกัน" ผมเอนหัวพิงไหล่ปอนด์
"......." ปอนด์เงียบซักพัก ถอนหายใจ แล้วๆขยับแขนโอบผมเข้ามา แล้วลูบหัวผมเบาๆ
"เค้ารักท็อปนะรู้มั้ย" ปอนด์บอก
"...รู้..." ผมพยักหน้า
"...เค้ารู้ว่าท็อปไม่ชอบถูกบังคับ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเค้าจะต้องตามใจท็อปทุกเรื่อง...บางเรื่อง เค้าก็อยากให้ท็อปเข้าใจเค้าบ้าง"
"....." ผมนั่งฟังนิ่งๆ
"เค้าทำทุกอย่าง เพราะเค้ารัก เค้าเป็นห่วง............มันเองก็เป็นห่วงท็อป...เค้ารู้" มันในที่นี่ปอนด์หมายถึงไอ้โซ่
"...อืม"
"....อย่าดื้อนักเลยนะ....เค้าไม่อยากให้ท็อปคิดว่าโดนบ่น โดนด่า....เค้าไม่อยากทำเลย.......โซ่มันก็ไม่อยากทำหรอก..."
"........ไม่ได้ดื้อซักหน่อย..."
"หึหึหึ....แบบนี้ไม่ดื้อ แล้วแบบไหนเรีบกว่าดื้อ"
"ปอนด์!" ผมยันตัวนั่งตรงๆ เซ็ง!
"555...แต่ก็รักนะเด็กดื้อ..." ปอนด์ยิ้มให้
"ไม่ต้องเลย"
"...จริงๆ....แต่ดื้อน้อยลงหน่อยก็ดี เหอะๆๆ"
เรานั่งคุยกันให้อารมณ์เย็นอยู่อีกแป๊บนึง ปอนด์ก็ต้องกลับบ้าน...ผมเดินไปส่งที่ประตู
"มากอดหน่อย" ปอนด์อ้าแขน...ผมก็เข้าไปกอด
"อื้มมมม คิดถึงแย่เลยยยย" ไอ้ปอนด์กอดแน่นเชียว
"กลับมาเร็วๆสิ"
"เสร็จงานปุ๊บ จะรีบบินมาเลย" ปอนด์คลายอ้อมกอด ตาประสานตา แล้วก็...จูบกันซักหน่อย
"อ๊ะ" เจ็บปาก -*-
"โทษทีๆ ลืมไปว่าปากเจ็บ" ปอนด์ขอโทษ
"ไม่เป็นไร ไปเถอะ" ผมยิ้มให้...ส่งปอนด์กลับบ้านแล้ว...ถึงเวลาไปเคลียต่อกับคนในห้องแล้วสินะ......
.............................................................
-
:monkeysad: ผิดไหมถ้าจะบอกว่าน้ำตาซึมเพราะสงสารโซ่
เป็นห่วงได้แค่ในฐานะเพื่อน...แต่กลับเหมือนทำให้เขารำคาญซะงั้น
-
Fabulous as always!!!!!
ขอบคุณค่ะ
ปล....อยากให้มีคนมาห่วงเราแบบที่ห่วงท็อป แบบนี้บ้างจัง
-
:monkeysad: ผิดไหมถ้าจะบอกว่าน้ำตาซึมเพราะสงสารโซ่
เป็นห่วงได้แค่ในฐานะเพื่อน...แต่กลับเหมือนทำให้เขารำคาญซะงั้น
เห็นด้วยครับ โซ่ทำได้อย่างนี้ต้องนับว่าท๊อปโชคดีที่ได้มีโอกาสมีเพื่อนแบบนี้ครับ
-
เป็นท๊อปก็น่าหนักใจนะครับ
ง้อ "แฟน" เสร็จ
ต้องไปง้อ "พ่อ" ต่ออีกในห้อง
:jul3:
-
:monkeysad: ผิดไหมถ้าจะบอกว่าน้ำตาซึมเพราะสงสารโซ่
เป็นห่วงได้แค่ในฐานะเพื่อน...แต่กลับเหมือนทำให้เขารำคาญซะงั้น
เห็นด้วยครับ โซ่ทำได้อย่างนี้ต้องนับว่าท๊อปโชคดีที่ได้มีโอกาสมีเพื่อนแบบนี้ครับ
เห็นด้วยอย่างแรงเลยคับ
-
พี่ท็อปน่าจะดื้อจริงอะไรจริง ทำเอาเฮียโซ่งอนตุ๊บป่องเลยนั่น
แล้วจะง้อยังไงล่ะคะเด็กดื้อของเฮียปอนด์ แอร๊ยยย น่ารักอ่ะ :-[
เอาอีกๆๆๆๆ มาต่อเร็วๆน้าาาา
-
:sad4: รักแต่ได้แค่ดูแล สงสารโซ่........... :beat: นี่แน่ะ หมั่นไส้ท็ป ดื้ดีนัก
-
55555555+
อ่านแล้วรู้สึกดีจังคับ
-
:L1:
http://www.youtube.com/v/n2migQfT524&hl=en_US&fs=1&
ความรัก..สวยงามอยู่เสมอ
ท็อป & ปอนด์ และ โซ่
:กอด1: +1 คับ ท็อป
-
ดราม่ามากตอนนี้ :a5:
-
ดีใจด้วยที่ปอนด์เป็นคนข้างกายท็อป :impress2:
เพราะปอนด์มั่นคงและเสมอต้นเสมอปลายมาตลอด
ส่วนตัวนะคะ ที่พอรู้ว่าคนนั้นไม่ใช่โซ่ รู้สึกผิดหวัง
เหมือนตัวเองอกหักเลยอ่ะ :monkeysad:
ยิ่งอ่านตอนล่าสุด สงสารหนุ่มโซ่จริงๆ
:กอด1:ท็อป+ปอนด์ & โซ่
+1ให้ท็อป
-
เคยตั้งคำถามกับตัวเองเหมือนกันนะ ถ้าเจอคนที่ไม่ซื่อสัตย์กะเราแม้เพียงครั้งแรก ก็จะเลือกไม่ให้อภัยเหมือนกันอ่ะ
แต่มาเจอกรณีโซ่กับท็อปนี่ ความคิดสั่นคลอนเหมือนกันนะ เพราะรู้ว่าความรักทั้งคู่มันยังคงอยู่นี่ซิ มันยากจะตัดใจอ่ะ
เฮ้ออออออ รักแท้ว่าเกิดยากแล้ว การประคับประคองนี่ยิ่งยากหนักกว่าจริงๆ :m15: :monkeysad:
ท็อปโชคดีที่มีทั้งโซ่และปอนด์อยู่ข้างกาย เชื่อว่าความรักของโซ่กะท๊อปก็ยิ่งเป็นรักแท้และมากกว่าแฟนไปแล้ว
:pig4:นะคะที่กลับมาต่อเรื่องให้อ่านกันอีก
:กอด1:
-
:L2: :3123: :L1: :pig4:
-
สงสารโซ่อ่ะ อยากให้ปอนด์กลับมารักกับโซ่ อีกครั้ง อยากให้มันเกิดปฏิหารให้กลับมารักกันใหม่
-
รักโซ่จัง :L1: น่ารักมากเลย เพราะรักและเป็นห่วงท็อปมากอะแหละ
ท็อปก็อย่าดื้อกับโซ่นักสิ ที่ทำเพราะรักทั้งนั้น ไม่อยากให้พูดเหมือนไม่อยากให้โซ่ต้องมายุ่ง ไรแบบนี้เลย สงสารโซ่อะ แม้เราจะไม่ได้ตั้งใจ หรือหมายความแบบนั้น แต่คนที่รับ เค้าอาจจะคิดแบบนี้ก็ได้ มันน่าน้อยใจนะ
ยิ่งสถานะตอนนี้มันเจ็บปวดนะ ที่ท็อปพูดแบบนี้กับโซ่ อยากให้พยายามเข้าใจโซ่หน่อยนะ(เค้าอาจจะโมโหเกินกว่าเหตุ) เพราะรักเพราะห่วงทั้งนั้นเฮ้อออ :เฮ้อ: ใจอยากจะดูแลด้วยตัวเองด้วยซ้ำ แต่ด้วยสถานะที่เปลี่ยนไป
:o12:
่ส่วนปอนด์ก็แสนดี ทำหน้าที่คนรักที่ดีมากเหมือนกัน o13 น่ารักกก
ให้กำลังใจทั้ง สามคนจ้า :กอด1:
-
พี่ท๊อปต้องดีใจความเป็นห่วงมาแบบคูณสอง
o13
-
อยากให้โว่มีคนที่เข้ามาดูแลไว ๆ เน๊อะ
ยังไงก็ต้องรอลุ้นเอา อิอิ
ส่วนปอนด์ ท็อป ก็หวานกันได้อีก อิอิ
รอน้า คืนนี้จะได้อ่านเปล่า ??????
-
ที่ว่าพาร์ท3 ที่อนูขุมขน
แบบว่าง้อพี่โซ่ไรป่าวอ่ะพี่ท๊อป
:laugh:
-
อยากให้โว่มีคนที่เข้ามาดูแลไว ๆ เน๊อะ
เห็นด้วยค่ะ..อยากให้โซ่มีคนมาดูแล และเขามีสิทธิ์อันชอบธรรมในการที่จะรัก ห่วง หวง และดูแลเอาใจใส่ คนๆนั้น ^^
-
มาต่อเร็ว เด็กดิ้อ (-.- )
-
o18 พักนานสบายดีไหมท็อป หรือยากพักนานกว่านี้
-
อยากให้โว่มีคนที่เข้ามาดูแลไว ๆ เน๊อะ
เห็นด้วยค่ะ..อยากให้โซ่มีคนมาดูแล และเขามีสิทธิ์อันชอบธรรมในการที่จะรัก ห่วง หวง และดูแลเอาใจใส่ คนๆนั้น ^^
บวก ๑ ไปเจ้าค่ะ เราใจตรงกัน อิอิ
มาบอกท็อปอัพ (เมื่อกี้ลืม ๕๕๕๕๕)
ท็อปอัพ ดื้อจริงจังนะเนี้ย เอิ๊ก แอบสงสสารปอนด์เล็กน้อยด้วย
แบบว่าคงโทษตัวเองแหละที่ปล่อยให้ท็อปอัพเป็นขนาดนั้น
เพราะอย่างนั้น ดูแลตัวเองด้วย ท็อปอัพ แง่มๆ
คววามจริงก็เข้าใจนะ เรื่องทำงาน เราก็เป็นแบบว่าเวลาทำงาน อะไรก็ลืมไปหมด
จะลุกก็ใช่เรื่อง สมองกำลังลื่น ขัดจังหวะเดี๋ยวพาลต่อไม่ติด แง่มๆ เน๊อะๆ
แต่ยังไงก็ควรจะดูแลตัวเองน้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
บวกท็อปอัพ ๑ อิอิ รักษาตัวดี ๆ เจ้าค่ะ
-
สงสารโซ่อ่ะ อยากให้ปอนด์กลับมารักกับโซ่ อีกครั้ง อยากให้มันเกิดปฏิหารให้กลับมารักกันใหม่
^
อ้าวว.ว ไหงเป็นงั้นอ่ะ
หุหุ
สองคนนี่ แอบไปคบกันตั้งแต่เมื่อไหร่
ท็อป..รู้ป่ะเนี่ยะ
อยากดื้อดีนัก
เห็นม่ะ โซ่กะปอนด์ เลยหันไปจับคู่กันเองเลย
เอิ้กเอิ้ก :laugh:
-
^
^
^
คุณbroke-back ช่างสังเกตมาก ^^
ขนาดเคยอ่านผ่านเหมือนมันตะหงิดๆ แต่ดูไม่ออก
คิดแล้วสยองนะ...โซ่&ปอนด์ กร๊ากกกกก
-
คุณท็อปโชคดีจริงๆ ที่ทั้งปอนด์และโซ่รักและเป็นห่วงอย่างจริงใจแบบนี้...
แต่ในขณะเดียวกันก็ต้องเป็นคนกลางในการรับอารมณ์แรงๆ ของทั้งคู่อีกด้วย...เฮ้อ
กด+1 ให้กำลังใจแล้วนะครับ...รออ่าน part 3 ต่อ
-
และแล้วความลับที่แอบเก็บเอาไว้ ก็เปิดเผยออกมาจนได้
ก็ยินดีกับ ปอนด์ ที่พิชิตใจ ท๊อป ได้ในที่สุด
แล้วก็ยินดีกับมิตรภาพที่ ทั้งสามมีให้กัน รักและห่วงใยซึ่งกันและกัน
ถึงโซ่จะทำตัวเป็นพ่อ ( ตา ) ก็เพราะรักและอยากให้สิ่งดี ๆ อยู่กับท๊อปนั้นเอง :z1:
+1 ให้ น้่องท๊อป เป็นกำลังใจให้อีกทั้งรอ part 3 ของตอนพิเศษอยู่ครับ
-
มาลอยคออีกรอบ อิอิ
รอคอยเจ้าค่ะ เอิ๊กๆ
-
สงสารร โซ่ววว :monkeysad:
เป็นได้แค่ชู้ววว.. เอ้ย เพื่อน
= _ = เหมือนไม่มีคนอยู่ข้างโซ่เลย ซิกๆๆ
ที่จริงโซ่ก้ไม่ดุเท่าไหร่หรอก เป็นห่วงกำลังดี อิอิ
พี่ท๊อปไม่ดูแลตัวเองอ้ะ :serius2:
-
:z2: มาเข้าคิวรอ
-
มาแล้วคร๊าบบบ หลังจากแอบอู้ไป 1วัน เหอๆๆๆๆ
กว่าจะเขียนตอนนี้ได้แอบทำใจอยู่เหมือนกัน....เหมือนประจานความเป็นกากี ของตัวเอง ดูเป็นวันทองสองใจยังไงชอบกล
อ่านไปแล้วต้องมีคนเกลียดผมแน่ๆเลย :monkeysad:
ถ้าแฟนคลับโซ่ หรือปอนด์จะไม่พอใจผม...ผมขอน้อมรับสิ่งนั้นโดยดีครับ...ไม่โทษใคร เพราะผมผิดเอง...
Part สุดท้ายของตอนพิเศษแล้วนะครับ จบไว้แค่นี้แล้วกัน ตอนหน้าจะกลับมาดำเนินเรื่องที่ค้างไว้ต่อละ...
...........................................
Part 3 ขอโทษนะ
ผมเปิดประตูเข้าไปในห้องนอน...ร่างใหญ่ๆของชายคนหนึ่งนอนเอาแขนก่ายหน้าผาก...หน้าอกกระเพื่อมขึ้น ลง เป็นจังหว่ะช้าๆ สม่ำเสมอ.....หลับไปแล้วสินะ
ผมเดินไปนั่งลงไกล้ๆ มองไอ้โซ่ที่กำลังหลับ เหงื่อซึมเชียว แอร์ก็ไม่ได้เปิด คงไม่ได้ตั้งใจจะนอน แต่เผลอหลับไปมากกว่า
รู้นะว่ารัก ว่าเป็นห่วงมาก...ไม่เคยโกรธ ไม่เคยเบื่อเลย....แค่ไม่อยากโดนดุก็เท่านั้น...ทำไมไม่ปลอบกันบ้างล่ะ....ทำไมไม่คุยกันดีๆ...ก็แค่อยากให้โอ๋ ไม่ใช่มาดุแบบนี้...
ผมนั่งบอกโซ่ในใจ....ไม่พูดออกมา...ก่อนจะค่อยๆเอามือไปสัมผัสที่ข้างแก้มของคนที่หลับอยู่เบาๆ
"ตื่นเถอะ ไปอาบน้ำก่อนไป จะได้นอนสบายๆ" ผมปลุกโซ่
ไอ้โซ่ขยับตัวเล็กน้อย ยกแขนที่ก่ายหน้าผากออก แล้วลืมตามองผม
"อืมมม" โซ่ครางอย่างขัดใจ แล้วดึงผมลงไปกอด
"ไม่เอาาาา....ไปอาบน้ำก่อนไป ร้อนจะตาย" ผมพยายามแกะมือมันออก
โซ่ถอนหายใจ แล้วลุกขึ้นทำหน้าเซ็งๆ เดินไปหยิบผ้าขนหนูในตู้เสื้อผ้าผม ถอดเสื้อผ้าโยนๆไว้ข้างเตียง แล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
ผมเปิดแอร์ เก็บเสื้อผ้าที่มันโยนทิ้งไว้ไปใส่ตะกร้า หยิบเสื้อผ้าจากกระเป๋าเป้ไอ้โซ่ออกมา มีเสื้อเชิ๊ด กับเสื้อโปโล แล้วก็กางเกงแสลคตัวนึง สำหรับไว้ใส่ไปทำงาน
ผมจัดการเอาเสื้อกับกางเกงไปรีดให้ จากนั้นเอาไปแขนไว้ในตู้ พอดีกับที่โซ่อาบน้ำเสร็จ เดินพันผ้าขนหนูเข้ามา
"หยิบชุดนอนให้หน่อย" โซ่บอก พลางยื่นมือไปหยิบผ้าเช็ดผมของผม มาขยี้ๆที่หัว
ผมหยิบกางเกงบาสของมันที่พับเอาไว้โยนให้ โซ่คว้าไปใส่
"ค้างสองคืนเหรอ" ผมถาม
"อืม ไอ้ปอนด์กลับมา กูก็ไป" แล้วมันก็ลงไปนอนซุกกับเตียงต่อ
"ถ้าอยากให้กลับเดี๋ยวพรุ่งนี้กลับ แต่คืนนี้นอนนี่นะ ขี้เกียดขับรถแล้ว"
"ไม่ได้ว่าอะไรซักหน่อย" ทำเป็นประชด
"นอนแบบหัวเปียกอีกแล้ว ไปเช็ดให้แห้งก่อนไป" ผมบ่น
"เดี๋ยวมันก็แห้งเอง ผมกูสั้นแค่นี้" ผมไม่สนใจที่มันพูด เดินไปหยิบผ้าเช็ดผมมา
"ลุกขึ้นมาก่อน" โซ่หันมามองผมที่ยืนอยู่ข้างเตียง แล้วยิ้ม ก่อนจะลุกขึ้นนั่งขัดสมาธิ
"แค่ผมยังขี้เกียดจะเช็ด แล้วนี่สระผมรึป่าว" ผมบ่นๆ แล้วก้ก้มลงดมใกล้ๆหัวมัน
"สระแล้ว หอมน่ะ" ผมก็ขยี้ๆหัวไอ้โซ่ไป มันก็นั่งให้ทำนิ่งๆ...ผมก็รู้นะ ที่มันไม่ยอมเช็ดหัวให้แห้งเนี่ย เพราะมันจะให้ผมทำให้
"กูไปอาบน้ำละ" ผมเช็ดหัวให้มันเสร็จ แล้วยกมือผลักหัวมันเบาๆ
"เร็วๆนะ" ไอ้โซ่บอก...ผมไม่ได้สนใจ เดินไปอาบน้ำ
ถ้าใครได้มาอ่านตอนนี้ โดยไม่เคยอ่านเรื่องนี้มาก่อน...ผมกับโซ่คงไม่ต่างจากคู่รักที่หนุงหนิงกันตามปกติ
แต่ระหว่างเรามันไม่ใช่....ถามว่ารักไหม...รักสิ ไม่งั้นคงไม่ทำแบบนี้....แต่เราต่างก็รู้กันดีว่า เราเป็นกันได้แค่ไหน
ปอนด์รับรู้ทุกอย่างดี...หลายคนอาจคิดว่า ปอนด์ใจดีไปไหม ใจกว้างไปรึป่าว....จะว่าอย่างนั้นก็คงไม่เชิง...คงไม่มีใครอยากให้แฟนไปกอดไปหอมคนอื่น
แต่ผมกับโซ่ การกระทำเหล่านี้มันเหมือนเป็นเรื่องธรรมดาไปแล้ว....จากที่เคยไม่พอใจ คงกลายเป็นความเคยชิน...ขอบคุณปอนด์ที่เชื่อใจผมเสมอ
แต่เวลาอยู่ต่อหน้าปอนด์ ผมกับโซ่ก็ไม่จะไม่ทำอะไรที่มันเดินเพื่อนมากขนาดนี้หรอก...เต็มที่ก็แค่ไอ้โซ่กอดผม หรือถ้ามันหมั่นใส้ไอ้ปอนด์มากๆก็ดึงผมไปหอมแก้มโชว์ แล้วมันก็ไปทะเลาะกันต่อสองคน
ผมเองก็รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นวันทองสองผัวเหมือนกันนะ 555+....แต่คอนเฟิมนะคับ ว่าผัวเดียวจิงๆ...แค่ผัวกับ กับผัวปัจจุบัน เท่านั้นเอง 5555555+
ยิ่งพูดยิ่งรู้สึกว่าตัวเองแร่ดเกินความจำเป็นล่ะ ผ่านๆๆๆ
ผมอาบน้ำเส็ด เห็นไอ้โซ่นอนกอดหมอนข้างหลับพริ้มไปละ
ผมแต่งตัวอะไรเสร็จก็ปิดไฟ แล้วล้มตัวลงนอนข้างๆโซ่...ทันทีที่หัวถึงหมอน แขนแข็งแรงก็คว้าเอวผมจากด้านหลังเข้าไปแนบหน้าอก
"ไม่หลับอีก" ผมถาม
"ก็รออยู่"
"นอนเถอะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็สายหรอก"
"สี่ทุ่มเอง"
"ง่วงแล้ว"
".....โกรธเหรอ" โซ่เงียบไปนิดหนึ่ง ก่อนจะถาม
"ป่าว"
"ขอโทษนะ" โซ่ขอโทษ
"....กูก็ขอโทษนะ" ผมก็ขอโทษมันเหมือนกัน
"หันมานี่ซิ" โซ่บอกแล้วรั้งแขนให้ผมพลิกตัวไปทางมัน...ผมขยับตัวแล้วหันหน้าเข้าหาโซ่
"เป็นห่วงมากรู้มั้ย" โซ่บอก ตาเราจ้องกัน...ถึงห้องจะมืด แต่แสงสว่างจากภายนอกที่ลอดเข้ามานิดหน่อย ก็พอจะทำให้เห็นใบหน้าอีกคนได้ชัดเจน
"อืม" ผมรู้สึกอบอุ่นใจกำคับว่าเป็นห่วงนี้....อยากให้มันพูดกับผมแบบนี้ตั้งแต่แรก น้ำเสียงแบบนี้...อยากให้มองกันด้วยสายตาแบบนี้ ตั้งแต่แรก
"กูแค่ไม่อยากให้มึงเป็นอะไรไป....กูไม่รู้จะอยู่ยังไงนะ ถ้ามึงเป็นอะไรขึ้นมา"
"บ้า...อย่าแช่งกันสิ"
"ขอโทษ...ไม่ได้แช่ง...ไม่อยากให้เป็นอะไรไปต่างหาก อยากจะอยู่ไกล้ๆแบบนี้ตลอดไป รู้มั้ย" อย่าทำตาแบบลูกแมวอย่างนั้นสิ...ผมหลบสายตาคู่นั้น
"...กูขอโทษแทนไอ้ปอนด์ด้วย" ผมบอกโซ่
"ไม่เป็นไรหรอก...กูเข้าใจ.....ถ้าเป็นกู กูก็คงโมโห"
"อย่าทะเลาะกันอีกได้มั้ย" ผมขอ
"...ไม่ได้อยากทะเลาะ...กูแค่อยากให้มันดูแลมึงดีๆ" โซ่กระชับวงแขน ดึงผมเข้าไปไกล้ขึ้น หน้าผมตอนนี้ซุกอยู่ตรงซอกคอโซ่
".......อืม" ผมรับคำเบาๆ
"...ถ้ายังรักโซ่อยู่...อย่าทำให้ต้องเป็นห่วงแบบนี้อีกนะ"
"..." ผมหยักหน้า 1ทีเบาๆ....รู้สึกได้ถึงริมผีปากของโซ่จูบลงที่หน้าผากเบาๆ...ผมเอื้อมแขนไปกอดเอวโซ่ไว้
เราไม่ได้คุยอะไรกันอีก และหลับไปในอ้อมกอดของกันและกัน
.......................................................................
-
อ่านแล้วรู้สึก.....................
.....
.....
..
.....
:o8: รู้สึกดีอ่ะ เพราะอ่านมา ติดตามมา เลยรู้ว่าที่ท็อปทำอยู่มันไม่ใช่เรื่องอะไรที่แย่ๆ เพราะทั้ง3เชื่อมกันด้วยคำว่ารัก :กอด1:อย่าคิดมากเลยครับ
-
เฮ้ออออ :เฮ้อ:
ท๊อปเป็นวันทองสองใจจริงๆด่ว อิอิ
ยังงี้ปอนด์จะไม่คิดไรจริงๆเหรอ พ่อพระจริงๆเลย
แต่ปอนด์คงเข้าใจเนอะ เพราะยังไงโซ่ก็มาก่อน
แต่ตอนนี้ปอนด์ก็เป็นปัจจุบันของท๊อปนี่ เฮ้อสับสนแทน :z3: :z10:
-
บททนี้รู้สึก แบบว่า
ความรักของพี่โซ่ยังเหมือนเดิม ขอให้คนที่รัก มีความสุขก็พอ
พี่ปอนด์ก็น่ารัก
ไม่มีคนเกลียดพี่ท๊อปหรอกคะ
ความรักออกแบบไม่ได้
:กอด1:
-
^^
-
ไม่เห็นเป็นไรนิครับ มีคนรักย่อมดีกว่ามีคนเกลียด แต่ก็อย่าหใ้เกินเลยก็แล้วกัน
-
หายากนะ คนที่จะยอมได้แบบปอนด์อ่ะ
ปอนด์พ่อพระไปรึเปล่า
แต่แอบดีใจที่ท๊อปกับโซ่ยังสนิทกัน
ขอเชียร์ 3P ได้ป่ะ อิอิ
-
:L1:
รักเพราะรัก
ก็แค่นั้น....
ไม่ได้มีเหตุผลอื่นให้ดูสวยหรู
ความรักของโซ่ที่มีต่อท็อป ณ ปัจจุบัน
ได้ก้าวข้ามมาอีกขั้นหนึ่ง เป็นความรักที่บริสุทธิ์
ไม่จำเป็นต้องครอบครอง ไม่จำเป็นต้องเป็นเจ้าของ
ไม่ต้องการอะไรเลย นอกซะจากขอแค่ได้รัก
o13 สุดยอด นับถือจริงๆ
-- Real Love -- ซาบซึ้งมากครับ
http://www.youtube.com/v/L8Jpa0jCpYs&hl=en_US&fs=1&
ฉันดีใจที่มีเธอ
:กอด1: ท็อป +1 ครับ
-
อืมมมมมมมมมมมมม ท็อปอัพโชคดีมากนะ อิอิ
โซ่ก็คงไปไหนไม่รอดหรอก ดูท่าแล้ววววววววววววววววว
ถ้าปอนด์เชื่อใจจริง ๆ ก็ไม่มีปัญหาไรหรอก เน๊อะ ๆ
เพราะเห็นว่าเรียกโซ่มาเฝ้า ก็แสดงว่า ปอนด์ก็มั่นใจในตัว ท็อปอัพ กะ โซ่ มากเลยทีเดียว
อิอิ กับโซ่ น่าจะเป็นความผูกพันธ์ของครอบครัวนะ พี่ชาย เค้าก็ทำอย่างนี้ได้นี่ ปกติ ออก
อิอิ
ขอบคุณจร้าาาาาาาาาาาาาาาาาาา มีความสุขกับเรื่องของท็อปอัพ อิอิ
ก่อนหน้านี้ก็ร้องไห้ไปหลายกะละมัง ๕๕๕๕๕๕
-
พูดไม่ออกค่า ไม่ใช่ว่าเกลียดท็อปนะ
"กูแค่ไม่อยากให้มึงเป็นอะไรไป....กูไม่รู้จะอยู่ยังไงนะ ถ้ามึงเป็นอะไรขึ้นมา" << ประโยคนี้ยังสามารถหลุดออกมาจากปากแฟนเก่าได้ มันหมายถึงรักกันมากจริงๆ
ที่พูดไม่ออกเพราะไม่รู้จะพูดยังไง แต่ทั้งสามคนก็มีความสุขดี มันก็คงเพียงพอ
ทำวันนี้ให้ดีที่สุดก็เพียงพอแล้วล่ะ...
ท็อปอยู่แบบนี้ได้อย่างมีความสุข
ปอนด์ก็ยอมรับ ทำใจได้
โซ่ก็มีความสุขที่ได้อยู่ใกล้ๆทอป
-
รู้สึกว่าท็อปเป็นคนที่โชคดีมากๆเลยอ่ะ มีความรัก คนที่รักและเข้าใจอยู่ในสิ่งที่ท็อปเป็นไม่ว่าจะอยู่ในฐานะอะไรก็ช่าง รักษามันไว้ดีๆนะ :กอด1:
-
เรื่องนี้ปอนด์รับไปเต็ม เรื่องความใจดีใจกว้าง
แต่โซ่ ต้องเจียมตัวดูแล้วน่าสงสารอะ
แต่ที่โชคดีสุดๆๆก็ท๊อปอะ คนรักทั้งสองก็ยังคงอยู่
-
เมื่อไรเขามาฉันจะไป :o12:
พี่ท๊อปต้องรักตัวเองให้มากๆนะ
เพราะมีคนรักและห่วงพี่ตั้งเยอะ อย่าดื้อเลยนะ :กอด1:
เพราะไม่อยากเห็นใครต้องเสียใจอีกแล้ว
แม้จะสองใจ แต่ก็ยกให้เค้าคนล่ะ
ชอบตอนพิเศษตอนนี้ที่สุด
ส่วนตอนที่แล้ว ขอน้ำตาไหลเงียบๆด้วยคน :n1:
ก่อนไป ขอ บวกหนึ่งให้คุณ pattra_13
ข้อหา เม้นโดนใจมากๆๆๆ :L2:
-
ขอบคุณท๊อป สำหรับความกล้าที่เขียนตอนนี้ออกมา o13
ไม่เป็นไรหรอกครับ ทุกคนยังรัก เป็นห่วงท๊อปเสมอ
:กอด1: ก่อนไปทำงาน
-
เพราะคำว่า " รักและเข้าใจ " จึงเกิดความรู้สึกแบบนี้
โซ่ ขอให้ได้รักและเอาใจใส่ แม้จะไม่ได้ครอบครองก็ตาม
ปอนด์ ขอให้ได้รักและไว้ใจ แม้จะเจ็บเล็ก ๆ แต่ ก็เพราะรัก
ท๊อป ขอให้ได้รักและยอมทำตามใจ คนหนึ่งรักจนคลายไม่ได้ อีกคนรักในความดี สม่ำเสมอ อบอุ่น
สรุป ความรักของทั้งสาม ก็ คงต้องจำกัดไว้ว่า " เพราะรักและเข้าใจ " :กอด1:
เป็นกำลังใจให้ความรักของทั้งสามที่มีให้กันและกัน มั่นคง ตลอดไป
ขอให้ โซ่พบกับคนที่ใช่และเติมเต็มส่วนที่ขาด :L1:
-
ขอบคุณค่ะ เหอะๆ อ่านแล้วรู้สึกหน่วงๆ ไงก็ไม่รู้ :z10:
-
พี่ท็อปมาต่อเรื่องแล้ว
อิอิ
-
ช่วยด้วย แบบว่าไม่ไหวแล้วอ่ะ :sad4:
สงสารโซ่อ่ะ ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
:กอด1: นะคะ
-
3P เหอะ ขอร้อง
:กอด1:
-
รักโซ่จัง
-
ส่วนตัวแล้วเข้าใจความรู้สึกของทั้งสามคนครับ คนอื่นอาจว่าแปลก แต่ถ้าเราบริสุทธิ์ใจแล้วที่สำคัญคนปัจจุบันของเรารับได้ ทำไปเถอะครับ ดีใจกับความรักที่ทั้งสามคนมีให้กันครับ ขอให้รักษามิตรภาพอันสวยงามไว้ได้ตลอดไปครับ
-
อ่านแล้วยังรุ้สึกดีอยุ่
-
:z2: มารออีกเหมือนเคย :bye2:มาไวไวน้าาาา
-
รอด้วยคนเจ้าค่ะ
-
อยากให้ท็อปอ่านเรื่องนี้ดู...เป็นเรื่องที่สอนหลายๆอย่างดี
เรื่องนี้ทำให้รู้ว่าชีวิตรักมันอุปสรรค์เยอะมาก
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2305.0
-
:man1: โอ๋ ๆ ท็อปอย่าคิดมากน้าาา ไม่มีใครว่าท็อปหรอก ถ้าไม่ดื้อ(ทำให้คนเป็นห่วง) :laugh: อะล้อเล่น55
ท็อปโชคดีมาก ๆ ที่มีทั้งโซ่และปอนด์ อยู่เคียงข้าง
อืม เข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างโซ่และท็อปนะ :n1: เราว่าความรักทั้งคู่ก้าวข้ามขีดแบบคนรักทั่วไปแล้้วล่ะ รักแ้้ท้ที่ไม่จำเป็นต้องครอบครอง
ส่วนการที่ท็อปยังปฏิบัติกับโซ่แบบเหมือนคนรักกันบ้างก็ไม่เป็นไรหรอก (เพราะต่างคนต่างรู้ว่าได้แค่ไหน)
:o8: เพราะบางทีสิ่งเหล่านี้ ก็เป็นน้ำหล่อเลี้ยงเรา(ท็อป-โซ่)เหมือนกัน และปอนด์ก็เข้าใจสายใยของทั้งคู่ดี o13
ส่วนที่เชียร์3p เราไม่เห็นด้วยนะ เพราะปัญหาตามมาแน่ ๆ
อีกทั้งยังไม่แฟร์กับปอนด์ด้วย
จริง ๆ แบบที่เป็นอยู่ปัจจุบันก็ดีอยู่แล้ว ปอนด์ก็น่ารักมากกก โซ่ก็น่ารักกกก :กอด1:
เอ๊ะ !
ลืมใครไป......
ท็อปก็น่ารักกก 555 :man1:
-
:m16: อับดุล มายางงงงงงงงงงงงงงงงง :beat:
-
มาแล้ววววว
สั้นสุดพลัง แต่อยากจะตัดจบ ด้วยความสะใจ :laugh:
ไม่แน่...ย้ำว่า ไม่แน่ คืนนี้อาจจะมาต่ออีกหน่อยให้หายค้าง อะคริ อะคริ
...................................
ตอนที่ 38.1.1
วันอาทิตย์ โซ่กับปอนด์มานั่งเล่นวินนิ่งที่ห้องผมตอนบ่ายๆ...ไม่มีอะไรมากอะ เล่นกันไป ด่ากันไป...มีความสุขกันสองคน จนลืมผมไปเลย...หึหึหึหึ
ช่างมัน ผมก็นั่งเล่นเนตอะไรของผมไป สบายดี ไม่มีคนมากวน แถมไม่เหงาอีกตะหาก จนเริ่มเย็น
"นี่ จะกินไร" ผมถามไอ้สองตัว
"...." ไม่มีสัญญาณตอบรับจากหมายเลขที่ทั่นเรียก
"เฮ้ย ถามว่าจะกินอะไร" ผมเพิ่มระดับเสียง
"555+...อ่อนหว่ะสัด" เสียงโซ่
"....." กูไม่มีตัวตนไปแล้วสินะ...
"...ไม่ต้องแดกแล้วกัน" ผมบ่นคนเดียว แต่ดังพอที่จะทำให้คนปกติทั่วไปได้ยิน
ผมตัดสินใจ...ไปหาข้าวกินคนเดียวก็ได้วะ แมร่ง...เชิญอยู่ในโลกส่วนตัวกันต่อไป
แต่พอผมเปิดประตูห้องเท่านั้นแหละ
"ไปไหน!" แหม๊...พูดพร้อมกันซะด้วย
"กินข้าว" รมเสียหว่ะ ทีเมื่อกี๊กูถามไม่สนใจ
"รอก่อนดิ แป๊บนึง จบเกมก่อน" โซ่บอก ปอนด์พยักหน้า
"ไม่..กูหิวแล้ว" เคืองหว่ะแม่ง...เอาซี๊..กูกับเกม มึงจะเลือกอะไร
โซ่กับปอนด์นิ่งไปแป๊บนึง...ก่อนไอ้ปอนด์จะบอกว่า
"งั้นฝากซื้อข้าวไรก็ได้กล่องนึงนะ" ห๊ะ!!!!
"กูด้วย เอาเหมือนเดิม...แล้วรีบไปรีบกลับด้วย" ..........
มันเลือกเกม.....มันสองคนเห็นวินนิ่งสำคัญกว่าผม!!!!!!
"...." ไม่มีคำพูดใดๆจากปากผม..ช๊อกง่ะ ไหนบอกว่ารักกู ไอ้พวกเลววววววววววว
ผมออกจากห้องมาอย่างเหวี่ยงๆ
อยากเล่นนักใช่มั้ยวินนิ่ง....ดี! งั้นมึงเล่นกันไปนะ อดตายกันไปแล้วกัน
ด้วยอารมณ์เคืองถึงขีดสุด...ผมเรียกแท๊กซี่ไปเซ็นทรัลซะเลย
เอาสิมึง อยู่กันไปเลยนะสองคน...แต่งงานกันไปเลย
ผมไปเดินเซ็นทรัล หาข้าวกิน ดูโน่นดูนี่...ทำตัวโสดสุดชีวิต...โทรศัพท์เหรอ ปิดไปตั้งแต่อยู่บนแท๊กซี่แล้ว
เดินผ่านร้านแดรี่ควีนส์ อุ๊ยอยากกินอ่ะ...
"เอาคิดแค๊ด ไซส์ M คับ" ผมสั่งพนักงาน และยืนรออย่างสบายอารมณ์
ผมเห็นราคาที่โชว์อยู่บนเครื่องคิดตัง (แต่จำไม่ได้แล้วอ่ะ ว่าเท่าไหร่ ไม่เคยจำราคาซักที)
ผมก็พยายามจะล้วงควักหาเศษตังจากกะเป๋ากางเกงมานับๆ....แม่งขาดไปบาทนึง
พนักงานเริ่มมองหน้า ผมเริ่มละอายใจ เลยควักกะเป๋าตังออกมา...จ่ายแบงค์ร้อยก็ได้วะ!
"โอรีโอ้ ไซส์ M...คิดรวมกับของน้องคนนี้เลยคับ" ใครวะ?
ผมหันหน้าไปมองต้นเสียง ที่ตอนนี้มายืนอยู่ข้างๆผม...
.........................................................
-
^^
^^
จิ้มให้พรุน ทำได้นะ สั้นแค่เนี่ย :z2:
-
ฮ่าๆ ตอนนี้ฮาได้อีก...
สงสัยสองคนนั้นจะตามมาหรือเปล่า
แต่ไม่น่าจะใช่เพราะเรียกว่าน้อง?
-
ค้างงงงงงงงงงงงงงงง
-
มาแบบสั้นๆๆ ไม่พอ ยังมาค้างอีกเนอะคนเรา
-
ใครน่ะ เปนพี่ซะด้วย
-
เอาสิมึง อยู่กันไปเลยนะสองคน...แต่งงานกันไปเลย
^
^
^
:m20: :m20: อ่านถึงตอนนี้แล้วขำก๊ากกกกก เข้าใจอารมณ์อยากเหวี่ยงเนอะ
+ 1 ให้ท๊อปค่ะ
-
:laugh:
จงสงสัยกันต่อไป....
มีอะไรมาให้เล่นด้วย
จงดูรูปแล้วตอบคำถาม...
รูปบุคคลปริศนา ทำลายตัวเองไปแล้ว :laugh:
ทายซิใครเอ่ยยย?
:z2: รอเฉลยวันพรุ่งคั๊บ
-
โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยย ท็อปอัพทำปวดจิต แง่มๆ
-
:pig4: :L1:
เต็มที่เลยท็อป โซ่กับปอนด์อยากไม่สนใจ อิอิ
-
ค้างกว่านี้มีอีกไหม :serius2:
-
:z2:
ท็อป..ขี้งอนว่ะ
แต่โซ่ กะ ปอนด์
ก็รักน๊า ตะเอง ฮ่าฮ่า
"โอรีโอ้ ไซส์ M...คิดรวมกับของน้องคนนี้เลยคับ" ใครวะ?
จะใครล่ะ..ถ้าไม่ใช่ ไอ่โซ่(ของผม) อิอิ
ส่วนรูปไอ่หนุ่มคิ้วเข้ม + ตาคม
ก็ "โซ่" (ของผม) อีกน่ะล่ะ
:o8:
:กอด1: +1 น่ะครับ คนดี..ท็อป(ของผม)อีกคน ฮ่าฮ่า
-
เอาสิมึง อยู่กันไปเลยนะสองคน...แต่งงานกันไปเลย
ฮาประโยคนี้อ้ะ 555 อยู่ด้วยกัน3คนดูมีความสุขที่สุดแล้วมั้ง ><
ปล. รูปไคอ่าาส์ o18
ขอเต็มหน้าได้ไหม อิอิ
-
o18 ท็อป! อัพแค่นี้อยากมีเรื่องใช่ไหม :beat: :beat:
....
.... :m31: อัพแค่นี้แมวตดยังไม่ทันหายเหม็นเลย มาต่อเดี๋ยวนี้เลยนะทำให้คนอ่านจิตตกอีกหล่ะ :z3:
ไอรูปน่ะคิดว่าเป็นใครไม่รู้ช่างมัน หึ งอล :m16:
-
โอ๊ะๆ ท๊อปอัพมาแล้ว รออยู่พอดี
ว่าแต่
ต่อพาร์ทหลังเลยได้มั้ย :z3:
ปล.รูปใครหว่า เฉลยด้วยท๊อป ใช่โซ๋รึเปล่า
-
ค้างมากกกกกกกกก
ท๊อปใจร้าย :z3:
ปล.รูปน่าจะเป็นปอนด์นะ ใช่ป่ะ :-[
-
เค้าเป็นใครเน้อ เค้ามาจากไหน
ใครอ่า
ตกลงว่าพี่ปอนด์กับพี่โซ่กินกันเองแล้วหรอ
ฮาอ่า
:กอด1:
-
มาแระ เอาให้ได้ครึ่งตอนก่อน นอนแล้วนะคร๊าบบบบบบ :L1:
..............................................
ตอนที่ 38.1
ใครวะแม่ง คิดว่าเท่รึไง รวยนักเหรอวะ...ผมคิดแล้วหันไปมองหน้าเจ้าของเสียง
"..เฮ้ย! พี่จุ๊บ มาได้ไงเนี่ย" ผมตื่นเต้นกะไอ้คนไม่มีมารยาทตรงหน้า...นึกว่าใคร ที่แท้ก็พี่จุ๊บนี่เอง
ผมไม่เคยเล่าถึงพี่จุ๊บ เพราะแกไม่ได้เข้ามามีบทบาทเท่าไหร่
พี่จุ๊บเป็นลูกชายเพื่อนพ่อผมเอง บ้านอยู่ละแวกเดียวกัน แก่กว่าผม 2-3ปี เป็นสัตว์แพทย์
หน้าแกจะตี๋ๆหน่อย แต่ตี๋แบบคมๆ บอกไม่ถูกหว่ะ...ตัวใหญ่ๆ เวลาไม่ยิ้มหน้าตาไม่ค่อยหน้าคบ แต่พอยิ้มแล้วโลกสดใสเลยนะคนนี้
ผมกับพี่จุ๊บนี่เป็นเพื่อนเล่นกันมาตั้งแต่จำความได้เลยมั้ง มาห่างกันตอนโตนี่เอง
พ่อพี่จุ๊บส่งมาเรียนในกรุงเทพตั้งแต่ม.ปลายแล้ว
ที่เด็ดสุดคือ พี่จุ๊บเป็นคนเดียวที่ไอ้โซ่กลัว วะฮ่าๆๆๆๆ :laugh:
จะเรียกว่ากลัวก็ไม่เชิงหรอก...แค่ไม่เคยชนะพี่จุ๊บได้ก็แค่นั้น
เห็นไอ้โซ่ร้ายๆแบบนั้น...พี่จุ๊บร้ายกว่าร้อยเท่า!
"มาเดินซื้อของใช้ แหม่ โลกกล๊มกลม"
"อะไรๆ ไม่เคยจะโทรหาน้องนุ่งเหอะ"
"ก็น้องนุ่งอยู่เลยไม่อยากโทร ไว้น้องไม่นุ่งเมื่อไหร่เดี๋ยวพี่รีบโทรไปเลย" แสรดดด พี่จุ๊บแม่ง เล่นไม่อายคนขายไอติม...อีพนักงาน มึงไม่ต้องมองมากก็ได้นะ
พี่จุ๊บรับไอติมจากพนักงาน ผมรีบเดินออกมาจากร้าน...อายเหมือนกันนะเฟร่ย พี่จุ๊บแม่งชอบเล่นอะไรไม่แคร์สื่อ
"แหม ทำเป็นอาย...เมื่อก่อนยังมาชวนพี่แก้ผ้าโดดน้ำอยู่" ไม่หยุดนะมึงพี่จุ๊บ
"พี่จุ๊บอย่ากวนตีนดิ...ชอบแกล้งหว่ะแม่ง" ผมด่ามันแบบนี้เป็นปกติแหละคับ สนิทกันมาก
"แล้วไมมาคนเดียว บอดี้การ์ดไปไหน" พี่จุ๊บหมายถึงไอ้โซ่คับ
"..ก็อยากมาคนเดียว"
"แน่ใจ ไม่มีใครมาด้วยมากกว่าม๊างงงง" แสรดดดด พี่จุ๊บ! มึงนี่รู้มากเกินไปนะ
"ไม่ใช่เฟ่ย ก็มาเดินเล่นๆ ไม่ได้ไงวะ" ฉุน!
"หะหะ มันแหย่ขึ้นเหมือนเดิมเว๊ยไอ้นี่ 55+" พี่จุ๊บหัวเราะชอบใจ
"พูดมากหว่ะพี่จุ๊บ แดกไอติมไปเลยป่ะ" เบื่ออะ เจอหน้าไม่กี่นาทีแม่งแกล้งกูไปกี่ดอกแล้วนี่
"โอ๋ๆ งอนอีกละ...รีบไปไหนป่าวเนี่ย ไปเดินซื้อของเป็นเพื่อนหน่อย เดี๋ยวเลี้ยงข้าว"
"ไม่รีบอ่ะ วันนี้ชิว กลับเช้ายังได้" แหม๊ ช่างปากดี
"เออดี งั้นคืนนี้ไปนอนบ้านพี่ป่ะ จ๊ะทิงจากันซักยกสองยก" พี่จุ๊บพูดในตาหื่น
"พี่จุ๊บแม่งงง...อุบาดหว่ะ" ผมทำหน้าแขยง พี่จุ๊บหัวเราะชอบใจ
เพื่อนๆอาจจะคิดว่าพี่จุ๊บจีบผมรึป่าว ขอตอบว่าไม่ได้จีบนะครับ...ผมกับพี่จุ๊บนี่พี่น้องของแท้ ไม่มีอะไรเกินเลยกว่านั้นจิงๆ พี่จุ๊บแกไม่ได้ชอบผู้ชายนะ แต่แกทีเล่นทีจิงแบบนี้แหละ ตามประสาแก...แกชอบแกล้งผมแบบนี้ตั้งแต่เด็กๆละ....ไอ้โซ่ที่ว่าแน่ๆ เจอพี่จุ๊บเข้าไปนี่กลายเป็นเด็กไปเลยทีเดียว วะฮ่าๆๆๆๆ (อนึ่งต้องขออภัยที่ผู้เขียนดูจะสะใจมากกับตอนนี้...ขอขอบคุณพี่จุ๊บ) :laugh:
ผมเดินซื้อของกับพี่จุ๊บเสด พี่จุ๊บจะพาไปกินข้าว แต่เพราะผมพึ่งจะโซ้ยเดี่ยวไปเมื่อตะกี๊นี้ แกเลยบอกว่า งั้นเดี๋ยวไปกินข้าวต้มข้างนอกดีกว่า ผมก็โอเคคับ
ผมเดินตามพี่จุ๊บไปที่รถ...ขณะเดินๆอยู่ที่ลานจอดรถนั่นเอง...รถเก๋งสีดำคุ้นตาคันหนึ่ง ขับสวนผมไป...และคนขับน่าจะเห็นผมชัดเจน....งานงอกแล้วมั้ยละกู T-T
............................................................
-
งานนี้สงสัยมีเฮ
รอพี่จุ๊บประทะฝีปากกับโซ่ 55555555
ปล. ฝันดีท๊อป
-
๕๕๕๕
ทำให้ ตกใจ แง่ม ๆ ใจร้ายจริง
-
"ที่เด็ดสุดคือ พี่จุ๊บเป็นคนเดียวที่ไอ้โซ่กลัว วะฮ่าๆๆๆๆ"
รอดูโซ่หงอ
:laugh:
-
" เหนือฟ้ายังมีฟ้า "
ไอ้รถสีดำที่สวนไป จะทำหน้ายังไง ถ้าเห็นว่าท๊อป มากับพี่จุ๊บ :m20:
-
หง่ะ เข้ามาไม่ทันเห็นรูป โดนลบไปซะแระ :sad4:
-
งานนี้มีลุ้น :fire:
-
รถเก๋งใครหว่า??
เข้ามาไม่ทันรูป T^T ท็อปอ่ะน่าจะลบตอนเช้า
-
^^
-
ดูเหมือนคนที่พลาดเองน่าจะเป็นท็อปอ่ะนะ 555
-
หุหุ รออ่านต่อว่าใครจะได้สะใจกันแน่
+1 ให้ท็อปแล้วนะครับ
ปล. มาไม่ทันดูรูปอ่ะ เสียดายๆ
-
มาดูรูปไม่ทันคร้าบบบบบบ
เฮ้อออ ยั่วให้อยากแล้วจากไป ทำกันได้เน้อ
-
วะฮ่าๆๆๆๆ :laugh:
วันนี้ไม่มาต่อคั๊บ พึ่งกลับมาจากดู Prince of Persia สนุกมากกกกกกกกกกกก
พระเอกเท่มากกกกกกกกกกกกกกกกก ระทวยยยย :impress2:
ขออนุญาติไปเพ้อเจ้อก่อนนะคับ
เฉลยภาพบุคคลปริศนา....ดำขนาดนั้นมีคนเดียวแหละคับ ไอ้โซ่แน่นอน ส่วนใหญ่ทายกันถูกเนอะ ไม่รู้เพราะสีผิวหรือเพราะอะไรอะ อยากรู้ หุหุ
ปล. สำหรับคนที่มาไม่ทันรูป ข้าพเจ้าขอแสดงฟามเสียใจด้วยคับ :laugh:
ของดีมีน้อย ผมก็หวงของผมนะ วะฮ่าๆๆๆๆๆ :laugh:
ราตรีสวัสดิ์ค๊าบบบบบ
-
อะไรกันท๊อป
ไม่เอาๆ อย่าทำกันอย่างงี้ซิ
มาต่อเร๊ววววว
:z3:
-
ตู๊ายยยย
นั่นรูปพี่โซ่หรอ ผิวสีน้ำผึ้งสวยจัง
แอบเห็นรอยตีนกาอยู่
ฮ่าๆ คมๆไทยๆจัง
:กอด1:
-
:laugh:แววตาดุขนาดนั้นจะเป็นใครได้หล่ะ ว่าแต่งานนี้ผมว่าท็อปพลาดชัวว์ o13
-
ดูรูปไม่ทันอ่า
ติดตามมานานหลายตั้งปี
ตั้งแต่ภาคมัธยมต้น
อัพให้ดูอีกทีได้มั้ยอ่า
ขอร้องล่ะน๊า
-
ของดีมีน้อย ผมก็หวงของผมนะ วะฮ่าๆๆๆๆๆ << มีหวงอีกๆ
ไม่เป็นไรไม่ดูก็ได้
-
:z2: :z2:
-
พี่ท็อปพลาดเองแหงๆ :laugh:
แต่พี่จุ๊บแบบฮาได้อีก จริงๆแพ้ทางคนอย่างนี้แหละ โต้ตอบไรไม่ค่อยทัน :m20:
วันนี้มาต่อนะค้าาา วันศุกร์ทั้งที (เกี่ยว?)
-
อ่ะ ไม่ทันดูรูป ขอทาง PM หน่อยนะ พี่ท๊อปใจดี๊ใจดี (ตามเรื่องนี้มาตั้งแต่เท้าเท่าฝาหอยเลยน้าาาา)
-
ตอนหน้าใครบางคนคงเป็นเช่นนี้แล :z10:
-
ไมช้อนไม่เห็นรูปหงะ เซ็งจิต
-
จ้า รู้แล้ว ว่าหวง ไม่ดูก็ได้
หุหุ
เค้าเชียร์โซ่มาตลอด แค่เค้าไปรับน้องไม่กี่วัน ท๊อปก็พาโซ่ไปจากเค้า (เป็นเอามาก) :serius2:
มีมีฉาก โซ่ปะทะพี่จุ๊บป่ะเนี่ย
อยากเห็น หลายคนรอคอย :laugh:
คนไรชื่อแบ๊ว แต่ดุ(จริงรึป่าว)
รอท๊อปอัพ คนดีที่หนึ่งแต่ขอสอง :jul3:
-
มารอท๊อปนะครับ
-
ทะเลาะกับปอนด์ วันนี้ขอไม่ต่อนะครับ
ขอโทษด้วยจริงๆ
-
อ้าว
รอนะพี่ท็อป
-
อ้าาาาาาาาาาาาาาา
ดีกันเร็ว ๆ เด้อ
รอเจ้าค่ะ
-
ไม่เป็นไรคับท๊อป
รีบๆทำความเข้าใจ มีไรค่อยคุยๆกัน
อย่าโกรธกันนาน ไม่คุยกันด้วยอารมณ์นะคับ
:กอด1:
-
อ้าว ทะเลาะกับปอนด์
หวังว่าคงไม่ใช่เพราะหนุ่มหล่อคมเข้มในรูปนั้นนะคะ
-
นอนไม่หลับ เดี๋ยวพรุ่งนี้จะเอารูปมาแปะให้อีกรอบนะครับ สายๆ ก่อนเที่ยง 1ชั่วโมงลบเหมือนเดิมนะ สำหรับคนที่ยังไม่เห็น ขออนุาติอย่าเซฟเลยนะครับ
เจ้าตัวเค้าไม่รู้เรื่องนี้ แค่เอาเรื่องมาเล่าก็เหมือนเอาเรื่องส่วนตัวเค้ามาแฉแล้ว ไม่อยากให้ชีวิตส่วนตัวเค้าเหมือนโดนคุกคามครับ
ถ้ารับปากว่าจะไม่เซฟ ก็จะเอามาแปะให้ครับ
-
พักผ่อนมากๆนะค่ะพี่ท๊อป
ใจเย็นๆกันนะค่ะ อย่าหงุดหงิดใส่กัน
ไม่เซฟค่า
ให้เกียรติ์กับเจ้าของรูปด้วยค่ะ
:กอด1:
-
ตอนนี้ 11.34 ยางไม่เหงรูปเลยอ่า
เด๋วต้องไปข้างนอกกลับมาสี่โมง
อย่าเพิ่งลบเลยน๊า
ขอดูก่อน หุๆๆ
-
ไม่เซฟค่า...เซฟเอาไปทำคุณไสย์คงไม่ดีมั้ง(อันนี้พูดเล่น)
แค่แฟนคลับโซ่อยากเห็นว่าโซ่น่าตายังไง คิคิ ^^
-
ช่วงเวลานั้นมีเรียน เหอ ๆ จะทำลายตัวเมื่อไหร่เจ้าค่ะ
ขอเวลาสัก สองชั่วโมงนะ เรียนเสร็จจะรีบมายล
พี่โซ่ รูปหล่่อ สุดเถื่อนในดวงใจ อิอิ
ขอบคุณล่วงหน้าเจ้าค่ะ
ขอเวลาดู หน่อย เอิ๊กๆ
ท็อปอัพ ดูแลตัวเองด้วย
นับแกะ ๆ แล้วจะหลับ (รึเปล่า?????)
ช้อนไม่เคยนับงิ
หัวถึงหมอนปั๊บ หลับเป็นตายตลอด แง่มๆ
-
ขอโทษด้วยครั ผมตื่นสายมากวันนี้
เอาไว้เป็นคืนี้แล้วกันนะ 5ทุ่ม
-
กำลังจแซว โผล่มาซะะก่อน
-
รอๆๆ
รูปก็มา 5 ทุ่มช่ายป่าวพี่ท๊อป
ปล ดีกะพี่ปอนด์แล้วช่ายป่าว :กอด1:
-
ยังไม่ได้คุยกันครับ
ขอโทษเรื่องตอนต่อด้วยนะ ตอนนี้ยังอารมไม่ปกติอ่ะคับ รอกันหน่อยนะ
-
ไม่เป็นไรคะ สบายใจเมื่อไหร่ค่อยต่อก็ได้
ว่าแต่วันนี้ไม่ออกไปไหนเหรอ?
-
+1 เป็นกำลังใจท็อปจ้า
คืนดีกะปอนด์ไว ๆ น้า าาาาา
-
ดูคลิปนี้..น่ะครับท็อป
http://www.youtube.com/v/oPdPohatfnY&hl=en_US&fs=1&
เผื่อว่าท็อป..อารมณ์จะดีขึ้น
:กอด1: เป็นห่วงน่ะ..ตะเอง
WAKA WAKA
Aeh..Aeh :z2:
-
รอ ๕ ทุ่มเจ้าค่ะ
ไม่ไปไหนเลย เอิ๊กๆๆๆๆๆ
-
รอ ๕ ทุ่มเจ้าค่ะ
ไม่ไปไหนเลย เอิ๊กๆๆๆๆๆ
แฟนคลับคนเถื่อนเหมือนกันใช่ไหมคะเนี้ย ^^
-
:กอด1: อารมณ์ดีขึ้น..รึยังอ่ะท็อป
เอามาแปะให้อีก 1 คลิป
http://www.youtube.com/v/nqNKcqX416Y&hl=en_US&fs=1&
:z2:
-
รอ ๕ ทุ่มเจ้าค่ะ
ไม่ไปไหนเลย เอิ๊กๆๆๆๆๆ
แฟนคลับคนเถื่อนเหมือนกันใช่ไหมคะเนี้ย ^^
อิอิ แสดงตัวอย่างชัดเจนเลย ๕๕๕๕๕
ฮุ ฮุ ๆ โซ่คุง มีแต่คนคลั่ง เหอๆๆๆๆ เถื่อนเอาโล่ไปเลย อิอิ
-
รอ ๕ ทุ่มเจ้าค่ะ
ไม่ไปไหนเลย เอิ๊กๆๆๆๆๆ
แฟนคลับคนเถื่อนเหมือนกันใช่ไหมคะเนี้ย ^^
อิอิ แสดงตัวอย่างชัดเจนเลย ๕๕๕๕๕
ฮุ ฮุ ๆ โซ่คุง มีแต่คนคลั่ง เหอๆๆๆๆ เถื่อนเอาโล่ไปเลย อิอิ
แฟนคลับโซ่เหนียวแน่น ปักหลักรอตอนโซ่ออกมาโดยเฉพาะ หุหุ
ถึงจะมีน้อยแต่ก็เติมเต็มใจที่เหี่ยวแห้งได้ เอิ้กกๆๆ (พอล่ะ เสี่ยวเกินไปแล้ว)
-
:o8:คู่รักก็เหมือนลิ้นกับฟันนั่นแหละครับ ทะเลาะกันเพราะจะได้รูั้้ว่าเรายังแคร์กัน แม้ปัญหาจะเล็กจะใหญ่ ก็เพียงแค่ย้อนกลับไปถึงตอนช่วงเวลาที่มีความสุขกับเขาแล้วนำมาชั่งน้ำหนักว่า มัวมาเสียเวลาทะเลาะกันนี่คุ้มไหม :beat:
-
รอ ๕ ทุ่มเจ้าค่ะ
ไม่ไปไหนเลย เอิ๊กๆๆๆๆๆ
แฟนคลับคนเถื่อนเหมือนกันใช่ไหมคะเนี้ย ^^
อิอิ แสดงตัวอย่างชัดเจนเลย ๕๕๕๕๕
ฮุ ฮุ ๆ โซ่คุง มีแต่คนคลั่ง เหอๆๆๆๆ เถื่อนเอาโล่ไปเลย อิอิ
แฟนคลับโซ่เหนียวแน่น ปักหลักรอตอนโซ่ออกมาโดยเฉพาะ หุหุ
ถึงจะมีน้อยแต่ก็เติมเต็มใจที่เหี่ยวแห้งได้ เอิ้กกๆๆ (พอล่ะ เสี่ยวเกินไปแล้ว)
นะ นะ นิดหน่อยก็ยังดี
ความจริงก็แอบสะใจนะ เป็นพระเอกอยู่ดี
ไม่รักดี กลายเป็น เพื่อนที่แสนดีไปซะแล้ว
แต่ก็นั่นแหละ ให้ใจไปแล้ว ปักใจไปแล้ว
ยังไงก็รักปักหลัก ที่ โซ่คุง สุดเถือนนี่แหละ
-
5 ทุ่มแว้ววววว :mc4:
มามั้ยตะเอง
-
โซ่คุงช้อนหายไปไหน
-
รอ ๕ ทุ่มเจ้าค่ะ
ไม่ไปไหนเลย เอิ๊กๆๆๆๆๆ
แฟนคลับคนเถื่อนเหมือนกันใช่ไหมคะเนี้ย ^^
อิอิ แสดงตัวอย่างชัดเจนเลย ๕๕๕๕๕
ฮุ ฮุ ๆ โซ่คุง มีแต่คนคลั่ง เหอๆๆๆๆ เถื่อนเอาโล่ไปเลย อิอิ
แฟนคลับโซ่เหนียวแน่น ปักหลักรอตอนโซ่ออกมาโดยเฉพาะ หุหุ
ถึงจะมีน้อยแต่ก็เติมเต็มใจที่เหี่ยวแห้งได้ เอิ้กกๆๆ (พอล่ะ เสี่ยวเกินไปแล้ว)
นะ นะ นิดหน่อยก็ยังดี
ความจริงก็แอบสะใจนะ เป็นพระเอกอยู่ดี
ไม่รักดี กลายเป็น เพื่อนที่แสนดีไปซะแล้ว
แต่ก็นั่นแหละ ให้ใจไปแล้ว ปักใจไปแล้ว
ยังไงก็รักปักหลัก ที่ โซ่คุง สุดเถือนนี่แหละ
เนอะๆ เป็นพระเอกอยู่ดีๆไม่ชอบ ชอบลดขั้นเป็นเพื่อนนายเอก...
แต่เป็นแฟนคลับไปแล้ว จะอยู่ในฐานะอะไรก็สนับสนุนต่อไป
ยิ่งตอนพิเศษล่าสุดโซ่คุงยิ่งน่ารัก >////<
-
รอ ๕ ทุ่มเจ้าค่ะ
ไม่ไปไหนเลย เอิ๊กๆๆๆๆๆ
แฟนคลับคนเถื่อนเหมือนกันใช่ไหมคะเนี้ย ^^
อิอิ แสดงตัวอย่างชัดเจนเลย ๕๕๕๕๕
ฮุ ฮุ ๆ โซ่คุง มีแต่คนคลั่ง เหอๆๆๆๆ เถื่อนเอาโล่ไปเลย อิอิ
แฟนคลับโซ่เหนียวแน่น ปักหลักรอตอนโซ่ออกมาโดยเฉพาะ หุหุ
ถึงจะมีน้อยแต่ก็เติมเต็มใจที่เหี่ยวแห้งได้ เอิ้กกๆๆ (พอล่ะ เสี่ยวเกินไปแล้ว)
นะ นะ นิดหน่อยก็ยังดี
ความจริงก็แอบสะใจนะ เป็นพระเอกอยู่ดี
ไม่รักดี กลายเป็น เพื่อนที่แสนดีไปซะแล้ว
แต่ก็นั่นแหละ ให้ใจไปแล้ว ปักใจไปแล้ว
ยังไงก็รักปักหลัก ที่ โซ่คุง สุดเถือนนี่แหละ
เนอะๆ เป็นพระเอกอยู่ดีๆไม่ชอบ ชอบลดขั้นเป็นเพื่อนนายเอก...
แต่เป็นแฟนคลับไปแล้ว จะอยู่ในฐานะอะไรก็สนับสนุนต่อไป
ยิ่งตอนพิเศษล่าสุดโซ่คุงยิ่งน่ารัก >////<
ถูกเจ้าค่ะ ส่งโล่ให้ ท่านเลย อิอิ
น่ารักมาก ๆ ระหว่างอ่าน ละลายไปเรียบร้อย
เอิ๊ก ๆ เถื่อนนะแต่ก็มีช่วงเวลาอ่อนโยนหงะ
ว้าวววววววววววว เพื่อนนายเอกของเรา
-
ท็อปอัพหลับเพลินนี่ไม่ว่านะเจ้าคะ
แต่ต้องแจ้งเวลาใหม่ หน่อยเจ้าค่ะ อิอิ
เดี๋ยวช้อนอดยล โซ่คุง งุงิๆ
อยากยล จน รีเฟรสหน้านี้ทุก สิบวิหงะ
กลัวพลาดเหมือนคราวก่อน อิอิ
-
รอ ๕ ทุ่มเจ้าค่ะ
ไม่ไปไหนเลย เอิ๊กๆๆๆๆๆ
แฟนคลับคนเถื่อนเหมือนกันใช่ไหมคะเนี้ย ^^
อิอิ แสดงตัวอย่างชัดเจนเลย ๕๕๕๕๕
ฮุ ฮุ ๆ โซ่คุง มีแต่คนคลั่ง เหอๆๆๆๆ เถื่อนเอาโล่ไปเลย อิอิ
แฟนคลับโซ่เหนียวแน่น ปักหลักรอตอนโซ่ออกมาโดยเฉพาะ หุหุ
ถึงจะมีน้อยแต่ก็เติมเต็มใจที่เหี่ยวแห้งได้ เอิ้กกๆๆ (พอล่ะ เสี่ยวเกินไปแล้ว)
นะ นะ นิดหน่อยก็ยังดี
ความจริงก็แอบสะใจนะ เป็นพระเอกอยู่ดี
ไม่รักดี กลายเป็น เพื่อนที่แสนดีไปซะแล้ว
แต่ก็นั่นแหละ ให้ใจไปแล้ว ปักใจไปแล้ว
ยังไงก็รักปักหลัก ที่ โซ่คุง สุดเถือนนี่แหละ
เนอะๆ เป็นพระเอกอยู่ดีๆไม่ชอบ ชอบลดขั้นเป็นเพื่อนนายเอก...
แต่เป็นแฟนคลับไปแล้ว จะอยู่ในฐานะอะไรก็สนับสนุนต่อไป
ยิ่งตอนพิเศษล่าสุดโซ่คุงยิ่งน่ารัก >////<
ถูกเจ้าค่ะ ส่งโล่ให้ ท่านเลย อิอิ
น่ารักมาก ๆ ระหว่างอ่าน ละลายไปเรียบร้อย
เอิ๊ก ๆ เถื่อนนะแต่ก็มีช่วงเวลาอ่อนโยนหงะ
ว้าวววววววววววว เพื่อนนายเอกของเรา
นั่นสิแต่ก่อนจะถึงตอนสุดท้ายของตอนพิเศษ...น้ำตาซึมกับตอนที่สองไปเรียบร้อย
น้อยใจแทนโซ่คุง แต่มาตอนสามกัดหมอนเกือบขาด (เห็นโซ่มีความสุขเราก็สุขตาม เอิ๊กๆๆ)
-
รอ ๕ ทุ่มเจ้าค่ะ
ไม่ไปไหนเลย เอิ๊กๆๆๆๆๆ
แฟนคลับคนเถื่อนเหมือนกันใช่ไหมคะเนี้ย ^^
อิอิ แสดงตัวอย่างชัดเจนเลย ๕๕๕๕๕
ฮุ ฮุ ๆ โซ่คุง มีแต่คนคลั่ง เหอๆๆๆๆ เถื่อนเอาโล่ไปเลย อิอิ
แฟนคลับโซ่เหนียวแน่น ปักหลักรอตอนโซ่ออกมาโดยเฉพาะ หุหุ
ถึงจะมีน้อยแต่ก็เติมเต็มใจที่เหี่ยวแห้งได้ เอิ้กกๆๆ (พอล่ะ เสี่ยวเกินไปแล้ว)
นะ นะ นิดหน่อยก็ยังดี
ความจริงก็แอบสะใจนะ เป็นพระเอกอยู่ดี
ไม่รักดี กลายเป็น เพื่อนที่แสนดีไปซะแล้ว
แต่ก็นั่นแหละ ให้ใจไปแล้ว ปักใจไปแล้ว
ยังไงก็รักปักหลัก ที่ โซ่คุง สุดเถือนนี่แหละ
เนอะๆ เป็นพระเอกอยู่ดีๆไม่ชอบ ชอบลดขั้นเป็นเพื่อนนายเอก...
แต่เป็นแฟนคลับไปแล้ว จะอยู่ในฐานะอะไรก็สนับสนุนต่อไป
ยิ่งตอนพิเศษล่าสุดโซ่คุงยิ่งน่ารัก >////<
ถูกเจ้าค่ะ ส่งโล่ให้ ท่านเลย อิอิ
น่ารักมาก ๆ ระหว่างอ่าน ละลายไปเรียบร้อย
เอิ๊ก ๆ เถื่อนนะแต่ก็มีช่วงเวลาอ่อนโยนหงะ
ว้าวววววววววววว เพื่อนนายเอกของเรา
นั่นสิแต่ก่อนจะถึงตอนสุดท้ายของตอนพิเศษ...น้ำตาซึมกับตอนที่สองไปเรียบร้อย
น้อยใจแทนโซ่คุง แต่มาตอนสามกัดหมอนเกือบขาด (เห็นโซ่มีความสุขเราก็สุขตาม เอิ๊กๆๆ)
พอกันเจ้าค่ะ ปี่แตก แบบมีสะอื้น แง่มๆๆๆๆๆ
คนไม่มีสิทธิ์นี่เจ็บชะมัด
แต่ก็นะ บรรยายลำบาก
-
เมื่อกี้เห็นท็อปออน แต่ตอนนี้หายไปไหนแล้ววววววว T^T
*archi_10_001....เข้าใจความรู้สึกดีเลยค่ะ เพราะเคยเจอมากับตัว ฮ่าๆ
รู้ว่าความรู้สึกตัวเองมันเป็นยังไงและในเวลาเดียวกันก็รู้ว่าเราอยู่ในฐานะไหน
-
ท็อปอัพหลบไปรอดู อังกฤษเปล่า นี่
ช้อนก็รออยู่ อิอิ
-
เที่ยงคืนผ่านไป...
ห้าววววว ง่วง
-
ไปนอนแล้วพร้อมเสียงสะอึกสะอื้น ฮือๆๆ
ฝันดีนะทุกคน(ที่รอดูโซ่)
ฝันดีค่ะท็อป (ถ้าเข้ามา)
-
เซย์บายด้วยอีกคน
ขอไปเก็บแรง ๑ ชั่วโมง ละจะมานั่งดู อังกฤษ อิอิ
-
ขอโทษจริงๆครับ ที่ไม่ได้มาตามเวลาที่สัญญาไว้
เคลียกับปอนด์แล้วนะ ขอบคุณมากครับทุกกำลังใจ ทะเลาะกันเรื่องอะไรไว้จะมาเล่ามาให้ฟังทีหลังนะ
เมื่อห้าทุ่มจะมาอัพให้ ไอ้ปอนด์มันมากวน...เลยไม่ได้อัพ
ขอโทษจิงๆคับ ผิดสัญญาอีกแล้ว
ทำลายตัวเองแล้วค๊าบบบบ
รูปนี้ผมจะลบลิ้งทิ้งวันพรุ่งนี้บ่ายๆนะครับ หวังว่าคงะได้ดูกันแล้ว
ยังไงขอความกรุณาอย่าเซฟนะฮะ ขอบคุณมากคับ
ปล. ปอนด์กวนแบบ...จิงจัง อย่างแรง!
ปล2. ปอนด์ตื่นมาดูบอล ผมก็เลยถือโอกาสนี้แว๊บมาอัพให้เพื่อนๆคับ
-
:z13: Topup
ไม่เสียแรงที่รอจนป่านนี้ :laugh:
(เชื่อป่ะเนี่ย)
โซ่เข้มได้ใจมากเลย ตาออกจะหวาน ไม่เห็นดุตรงหนายเลยยยย (เข้าข้างสุดๆ) :-[
ฝันดีน้า หรือตื่นแล้วหว่า?? ปอนด์อย่ากวนดิ ว่าแต่กวนยังไง หึหึ :z1:
-
โซ่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :impress2: :man1: :o8:
เย้ คืนดีกันแล้ว รอชี้แจงแถลงไขว่าทำไมถึงงอนกันได้ :laugh:
ปอนด์แอบน่ารัก กรากกกก
-
โอ้วววว...เข้ม แต่ตาหวาน
...
......
............
โดน O_O"
-
ตาสีน้ำตาล >[]<
...
.....
........
ไม่ต้องห่วงเรื่องเซฟ แบบนี้เจอที่ไหนก็ไม่รู้หรอกว่าเป็นโซ่ ฮ่าๆๆ
-
รอชี้แจงแถลงไขครับ
:z2:
-
เค้าดูได้กันหมดเลยเหรอ
แง่ม ๆ ไมช้อนดูไม่ได้หงะ
เวลานี้ท็อปอัพลบไปยังเจ้าคะ
แง่ม ๆ ตาของโซ่คุงเป็นอย่างไร แง่มๆ
-
เฮ้อ ปวดจิต ของจีนบล็อกงิ แง่มๆ
ทำมายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
น้องช้อนต้องมาเจอสถานการณ์เยี่ยงนี้
กระซิกๆ
-
ตาพี่โซ่หรอ หวานมากกกกกกกกกกกก
-
:L3:
แววตาเศร้า เปล่าเปลี่ยว วังเวงจิต
ยอมรับผิด บ่งบอก ดูออกไหม
เห็นชัดเจน เศร้าสร้อย เหงาหงอยใจ
ไม่มีใคร ให้ง๊องแง๊ง ใจแกว่งคลอน
อดีตหวาน เคยผ่าน ไม่นานนัก
มีคนรัก นอนกอดแน่น แขนแทนหมอน
ก้มลงจูบ บนหน้าผาก ฝากก่อนนอน
ไม่หนาวร้อน นอนสบาย ที่ก่ายเกย
ไม่โทษใคร ก็ใจเรา ที่ทำผิด
ลืมฉุกคิด นอกใจเขา เราทำเฉย
มัวเริงร่า กับคนใหม่ ไม่เหมือนเคย
แถมละเลย ไม่เปรยรัก ไม่ชักพา
สมน้ำหน้า ตัวเอง ที่มักมาก
เลยลำบาก ขาดคนรัก ที่ใฝ่หา
อยู่คนเดียว แสนเหี่ยวห่อ ทดท้อมา
ต้องก้มหน้า รับกรรม ที่ทำเอง
:กอด1: รักนะ..โซ่
-
คุณ broke-back** แต่งกลอนเก่งมากเห็นหลายเรื่องล่ะ
อ่านแล้วสลดไปกับโซ่เลยไหมล่ะ T^T คิดถึงตอนแรกๆเลย
-
อ่าา ขอบคุณคุณ broke-back คับ กลอนซึ้งๆมาอีกแล้ว :o12:
เมื่อคืนปล่อยให้หมาปอนด์นั่งดูอังกิด-เมกา คนเดียว ผมไม่ไหวแล้ว ง่วงมากมาย หลังมาอัพรูปไอโซ่ให้เพื่อนเส็ด ผมก็สลบต่อ
มาตื่นอีกทีตอนได้ยินเสียงไอหมาปอนด์แหกปากโวยวาย แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจ ง่วงอ่ะ
พึ่งมารู้เมื่อเช้าว่า...อังกิด-เมกา เสมอ...นั่งดูภาพข่าวเลยเข้าใจ ว่าทำไมเช้านี้หมาปอนด์ดูหงุดหงิด
ผมดูแล้วยังสลดใจ Robert Green ไม่น่าพลาดง่ายๆแบบนั้น :m15:
ปล. ไอหมาปอนด์เชียอังกิด
ปล2. ไอโซ่เชียเยอรมัน
ปล3. ผมเชียร์ Messi :-[
Lionel Messi...I love You :กอด1:
-
Messi อย่างน่ารักเลยอ่ะท๊อป :o8:
โบรคแต่งกลอนเพราะอีกละ :3123:
-
อืม อังกฤษนี่อย่างเซ็ง
ทำไมถึงทำกับฉันได้ แง่ม ๆ
เรานี่แหกตาดู แบบว่า ลัลลาได้ ไม่ครบครึ่ง พ่อเขียวก็ทำเราปวดจิต
แต่ก็ได้ดู beckham นอกสนามให้กระชุ่มกระชวย ว้ายยยยยยยยยยยยยย ไม่เสียแรงที่ฟิตตื่นมาดู ฮุ ๆ
แง่มๆ คนเชียร์ เหมือน ท็อป เยอะ นะ ๕๕๕๕ (พ่อหนุ่มน้อยคนนั้น)
ช้อนเพิ่งเห็นในโฆษณาระหว่างดูคู่นี้เมื่อคืน ((เพื่อน ๆ กรีดกร๊าด ช้อนก็ อืมมมม น่ารักดี))
กลับมาไม่มีเครียด หลับเป็นตาย ๕๕๕๕
-
อ่าา ขอบคุณคุณ broke-back คับ กลอนซึ้งๆมาอีกแล้ว :o12:
เมื่อคืนปล่อยให้หมาปอนด์นั่งดูอังกิด-เมกา คนเดียว ผมไม่ไหวแล้ว ง่วงมากมาย หลังมาอัพรูปไอโซ่ให้เพื่อนเส็ด ผมก็สลบต่อ
มาตื่นอีกทีตอนได้ยินเสียงไอหมาปอนด์แหกปากโวยวาย แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจ ง่วงอ่ะ
พึ่งมารู้เมื่อเช้าว่า...อังกิด-เมกา เสมอ...นั่งดูภาพข่าวเลยเข้าใจ ว่าทำไมเช้านี้หมาปอนด์ดูหงุดหงิด
ผมดูแล้วยังสลดใจ Robert Green ไม่น่าพลาดง่ายๆแบบนั้น :m15:
ปล. ไอหมาปอนด์เชียอังกิด
ปล2. ไอโซ่เชียเยอรมัน
ปล3. ผมเชียร์ Messi :-[
Lionel Messi...I love You :กอด1:
อิอิ เห็นทีบอลโลก 2010 นี่ จะอยู่ข้างเดียวกับ ปอนด์ กะ โซ่ ซะแล้วอ่ะดิ
ผมตามเชียร์อยู่ 3 ชาติ -- แซมบ้า สิงโต อินทรีเหล็ก คึคึ
ส่วนอาร์เจนไตน์ หึหึ แช่งให้ตกรอบแรก -- งานนี้อยู่คนละข้างกับท็อปอ่ะ ฮ่าฮ่า
ส่วนกลอน ที่ท็อปและเพื่อนๆ บอกว่าซึ้งและชื่นชอบน่ะ ไม่มีไรมากคับ
ก็แค่นั่งจ้องตากับโซ่(ในรูป)เท่านั้น ความรู้สึกมันก็พากลอน หลั่งไหลกันออกมาเอง กาซิก..กาซิก :sad11:
-
ไม่เคยทันดูรูปกับใครเค้าเลย
ท็อปอัพโปรดเห็นใจลงรูปโซ่อีกซะครั้งได้มั้ยนะ
:sad11:
-
ตกลงคืนดีกันแล้ว
รอมาเล่าให้ฟังนะคะ
คุณ broke-back กลอนโดนใจมากๆเลย
ปล.คอนเฟิมว่าหนุ่มโซ่ หล่อจริงๆค่ะ
-
o18 คืนดีกันแล้วก็มาอัพซะดีดี อย่าให้รอ :beat:
-
ตามเรื่องนีื้้ทันแล้วคะ พึ้งมาเจอก็เลยไปอ่านตอนที่คุณ natta(ชื่อนี้ป่าวหว่า) มาลงให้
ชอบคะ ชอบเรื่องนี้มากเลยไม่รู้พลาดไปได้ไงตั้งนาน
ตอนแรกอ่านก็ชอบ ยิ้มมมม
พอสักพักหงุดหงิด พอสักเวลานึง ร้องไห้ หลายอารมณ์มากคะ ชีวิตจริงมันยิ่งกว่านิยายจริงๆด้วยสินะคะ
ช่วงแรกตอนที่มีเรื่อง สน เข้ามา เบนบอกกับตัวเอง ว่า อย่านะคุณท๊อป อย่าไปยอมอย่าไปสนใจ รู้ว่ารัก แต่เค้าหักหลังเรานะ อย่ายอมๆๆ
แต่เรื่องแบบนี้มันไม่ได้อยู่ที่ เบน อยู่แล้วว เพียงแต่คิดไว้ในใจว่า คงไม่หรอกมั้งอย่าใจอ่อนนะ
แต่ณ ตอนนี้คะ เบนกลับร้องไห้ เพราะ เรื่องเป็นแบบนี้ คุณท๊อปคบกับคุณปอนด์ ไม่ใช่ไม่ชอบคุณปอนด์นะ รู้สึกว่าเค้าเป็นคนดีมากๆพระเอกดีๆนิ่เอง เค้าเข้าใจคุณท๊อปว่าอย่างน้อยก็เคยรักคุณโซ่ ยอมให้ชิด ให้กอดให้หอมได้บางโอกาส ซึ่งเป็นเบน ถ้าเป็นแฟนใหม่ไม่ยอมแน่ เพราะถึงเราจะเชื่อใจแฟนเรา แต่เราก็แอบคิดลึกๆว่าสองคนนี้ ยังคงรักกันอยู่มากกก ลึกๆแล้วก็รู้สึกดีต่อกัน ซึ่งเราซึ่งเป็นแฟนใหม่ก็ทำใจให้ไม่คิดอะไรมันก็ลำบาก อยู่แล้วว
แต่ตอนนี้ไม่รู้ทำไมคะ กลับอยากให้คุณสองคนรีเทรินกัน รู้นะคะว่าจบแล้วแน่นอน ทั้งที่ตอนแรกยอมรับว่าเกลียจมาก ทำไม หักหาญน้ำ้ใจกันอย่างนี่ นิ่รึคำว่ารักที่พร่ำบอก :m16:
ไงก็ขอบคุณนะคะที่กลับมาเขียนใหม่ เบนหลายอารมณ์มากกับเรื่องนี้ ณ ตอนนี้เบนเม้นให้คุณท็อป เบนก็ยังรู้สึกอยากร้องไห้อยู่เลย
จะติดตามต่อไปคะ ถ้าเม้นไม่ดีทำให้รู้สึกไม่ดีก็ขอโทษด้วยคะ :m5:
ปล เม้นยาวจัง นานๆทีขอเหอะ
-
^
เรื่องนี้..เค้าดีจริงๆคับ
คุณเบน
o13 กระชากอารมณ์คนอ่าน..ได้สมใจคนเขียน
หุหุ
+1 คับ คุณเบน
-
^
เข้ามานอนยัน เอ้ย ยืนยัน
เป็นเรื่องที่อ่านไปแล้วอยากกรีดร้อง T^T
กระชากใจจริงๆ
-
แหม เพิ่มช้อนอีกสักคนนะเจ้าคะ
มายืนยันด้วยคน (ว่าจะใช้มุข แง่ม ๆ)
คุณ pattra_13 ใช้ไปแล้ว อิอิ
๕๕๕ สำหรับช้อนนะ เหมือนคุณเบนเลย ((ตอนแรก))
ความเลวเยี่ยงนั้น ครั้งเดียวเกินพอเจ้าค่ะ ((แน่ใจนะว่าแกเป็นแฟนคลับโซ่คุง)) โซ่คุง :z6: ๕๕๕๕๕ สมควร
ก็นะ แบบว่าถ้าเป็นเราก็ประมาณว่าเจ็บมันต้องจำไง ((แต่ตอนนี้ อิอิ สงสารโซ่มาก ๆ หงะ))
เลวแต่ก็รัก คำนี้บรรยายได้ง่ายมาก โฮกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
โว้ 好的.
อิอิ เรียนจีนมาสามเดือน ได้เท่านี้ :z6: ((คุณพ่อจัดให้))
-
เชียร์เหมือนปอนด์ ><
-
คิดถึงโซ่...
(ท็อปบอกไม่คิดถึงท็อปเหรอ) << ไม่เป็นไรท็อปมีปอนด์ที่คิดถึงอยู่แล้ว...ขอคิดถึงคนที่ไม่มีใครดีกว่า ^^
-
:z13:
-
:เฮ้อ: มารอตามระเบียบ :เฮ้อ:
-
วันนี้พึ่งอ่านครั้งแรก ตามอ่านตั้งแต่ ภาคมัธยมยันปัจจุบันเลย ทันแล้ว
อึ้งมั๊ยคะ คือมันหยุดไม่อยู่ อารมย์มันไปแล้วอ่ะ
ตอนแรก ชอบพี่โซ่มากกก ถึงมากที่สุด น่ารักอ่ะ ถึงโหดไปนิด
แต่รักพี่ท๊อป ก็โอแล้ว ถึงมีทะเลาะมันบ้างแต่ก็คืนดีทุกครั้ง
เราก็ลุ้นนะคะ ให้อย่ามีเรื่องเลย อย่าทะเลาะกันเลย พอขึ้นภาคมหาลัย ได้เรื่องจนได้
มี "สน" เข้ามา ตอนนั้นแบบผิดหวังกะพี่โซ่มากมายเลยค่ะ ทำไมทำแบบนี้
ถ้ากล้าทำครั้งนึงแล้ว ก็จะมีครั้งต่อๆไปใช่มั๊ย ลุ้นในใจว่า พี่ท๊อปอย่าใจอ่อนนะ
(ในใจก็มีอ่อนๆไว้บ้างเพราะยังเชียร์พี่โซ่อยู่ดี)
แต่ ทุกอย่างกลับไม่เปนอย่างงั้นอ่ะ พอรู้ว่าพี่ปอนด์ต้องทนแค่ไหน เสียใจแค่ไหน
ทั้งๆที่รู้ว่าตลอดแต่กลับอดทนไว้ คอยอยู่ข้างๆพี่ท๊อปเสมอ ใจเอนมาที่พี่ปอนด์มากมายเลย
แต่ก็มีหวังลึกๆนะคะ ว่าอยากให้คืนดีกับพี่โซ่
ตอนนี้ลังเลมาก ไม่รู้จะเอาไงดี เชียร์ใครดี ชอบทั้งพี่โซ่และก็พี่ท๊อปเลย มันบอกไม่ถูกอ่ะ
แต่พี่ท๊อปก็ย้ำเสมอว่ามันกลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่ได้เเล้ว ใจมันหวิวๆอ่ะ
สุดท้าย เราก็อยากบอกว่า ไม่รู้จะหาคนแบบพี่ปอนด์ได้ที่ไหนอีก ถ้าเปนเรา เราคงทนไม่ได้อ่ะ
ถึงจะรู้ว่าเค้าจะไม่กลับมาเปนเหมือนเดิมอีกแล้วก็เถอะ แต่มันคงอดไม่ได้อ่ะนะ
ถึงจะพยายามไม่คิดอะไร แต่สมองเรามันคงคิดไปไกลอ่ะ แบบประมาณว่า มันคงห้ามไม่อยู่
ขอบคุณที่เขียนเรื่องดีๆแบบนี้ให้อ่านนะคะ
ตอนนี้เราสงสารพี่โซ่มากเลย เฮ้อ จะรอตอนต่อไปค่ะ
ปล.ถ้ามีตรงไหนทำให้รู้สึกไม่ดีก็ขอโทษด้วยนะคะ
-
มาไม่ทันรูปอ่ะ
-
ตามอ่านมาจนทันแล้วค่ะ ทั้งภาคมัธยม และภาคปัจจุบัน
ตาแฉะไปเลย แต่หยุดอ่านไม่ได้ค่ะ ติดพันมากมาย
ขอชื่นชมท๊อปนะคะ เข้มแข็งและจัดการกับชีวิตได้เป็นอย่างดี
แอบนอยด์กับโซ่ไม่น้อยทีเดียว แต่ก็ยังเชื่อกับการตัดสินใจของท๊อปและความรักของปอนด์จ๊ะ
มาช้าไปอีกแล้วชั้น ไม่ได้เห็นตาโซ่กับคนอื่นเลย
น้องท๊อปจะเอามาลงอีกซักครั้งมั้ยคะ รับรองว่าจะไม่เซฟเหมือนกัน
อยากเห็นพ่อคนตาหวานนนน
-
:z10:มารอเหมือนเดิมม :z10: :z10: :z10:
-
ขอโทษด้วยค๊าบบบ หายไปหลายวัน....
วันนี้มาแน่ อดใจรอซักครู่ว กะลังนั่งพิมอยู่จ้าาาาา
-
ปูเสื่อรอ
-
:z2: รอtopup ดูบอลป่ะเนี่ยยยย
-
ขย้อนมาก่อนจึ๋งนึงได้ป่าวอ่ะ
คงต้องแถลง และขออนุญาติกันตรงนี้เลย ว่า...ช่วงบอลโลกนี้ผมอาจไม่ได้มาต่อบ่อยนะครับ
เหตุเนื่องมาจาก ต้องดูบอล และลิงสองตัวเหมือนพยามจะมานั่งดูบอลกันที่บ้านผม...ผมไม่เข้าใจว่าทำไม แต่มันเกิดขึ้นแล้ว
วันไหนมีคู่ดุๆ อาจมีออกไปเชียข้างนอกบ้านบ้าง และถ้าวันไหนลิงมาดูบอลที่บ้าน ผมจะมานั่งเล่นเนต มันจะสงสัยเอาแน่ๆ
อาจมาแบบนิดๆหน่อยๆนะครับ ยังไงต้องขอโทษด้วยนะฮะ
คาดว่าจบบอลโลกแล้ว เหตุการณ์จะเข้าสู่สภาวะปกติ
ปล. ผมไม่ได้เชียอาเจนนะ แต่ผมรักเมซซี่ คับ 555+
ปล2. ทายใจท๊อปอัพ : คุณคิดว่าท๊อปเชียร์ทีมไหน?
........................................................
ตอนที่ 38.2.1
ชิบหายละ ไอ้โซ่ตามมาจนได้ ผมเร่งพี่จุ๊บให่เดินเร็วกว่านี้
โชคังเจ้าข้างผมที่ไอ้โซมันไม่สามารถจอดรถลงมาได้ เนื่องจากลานจอดรถไม่ใช่หาที่จอดกันง่ายๆ แล้วก็ยังมีรถตามหลังมันมาอีก
พี่จุ๊บเหมือนจะสงสัย แต่ก็เหมือนจะเข้าใจในเวลาเดียวกัน...โคตรพ่อโคตรแม่จะแสนรู้
ต้องขอบคุณเซนทรัล ที่มีลูกค้ามากมายขนาดนี้...ลานจอดรถที่หาที่จอดรถยากแสนยากจนต้องหงุดหงิดแทบทุกครั้ง...ผมเพิ่งจะรู้ว่ามันมีประโยชน์วันนี้นี่เอง
พอพี่จุ๊บออกรถ ผมหันไปมองด้านหลังเหนรถไอ้โซ่อยู่ไกลๆ...คงตามยากหน่อยละนะ
พี่จุ๊บก็ช่างรอบจัด พอลงจากชั้นที่จอดรถอยู่มะกี๊ แทนที่จะขับลงไปเรื่อยๆตามทาง พอถึงอีกชั้น มันวกรถกลับไปลงอีกทาง หะหะหะ...มันส์ตรงนี้แหละคับทั่นผู้ชม
"ไง บอดี้การ์ดมาตามตัวแล้ว" พี่จุ้บว่า หลังจากออกจากห้างมาแล้ว
"ขับให้ไวเลยพี่จุ๊บ เดี๋ยวมันก็ตามทันหรอก"
"ไม่ทันหรอกน่า...แล้สทะเลาะไรกันมา"
"...ป่าวเหอะ" ผมตอบปัดๆ
"อย่ามาโกหกพี่..เดี๋ยวนี้หัดทำตัวเป็นดาวพระศุกร์นะเอ็ง" ปากหมาตาหลอดดดดดดด
"ดาวพระศุกร์แป๊ะมึงดิ" ต้องให้ด่า
"เอ่า โกดกูอีก" พี่จุ๊บส่ายหัวยิ้มๆ
ขับต่อมาอีกแป๊บ พี่ก็จอดรถเทียบฟุตบาท
"โห จอดข้างถนนเดี๋ยวมันก็เห็นหรอก" ผมบ่น
"โห๊ย ไม่ซวยขนาดนั้นหรอก มาถึงนี่แล้ว" พี่จุ๊บเดินนำลงไป...ร้านส้มตำ
"เล่ามาเร็ว ทะเลาะไรกันมา" พี่จุ๊บถามอีกครั้ง หลังจากสั่งอาหารเสดแล้ว
"..........มันเห็นเกมดีกว่าท็อป" ตอบตอบเซ็งๆ
"55555+" พี่จุ๊บฮาอย่างสะใจ
"ขำเชี่ยไรวะพี่จุ๊บ"
"แม่ง งอนกันยังกะเด็กๆ โตจนควายเลียตูดไม่ถึงกันแล้วพวกมึง"
"ก็แม่ง เล่นแต่เกมข้าวปลาไม่แดก พอท็อปบอกว่าหิว...แทนที่จะมากินด้วยกัน เสือกฝากกูซื้ออีก"
"555...แค่เนี้ย ทำเป็นงอน"
"ช่างเหอะ...........เลิกกันแล้ว.." ผมบอก หลังจากเงยบไปซักพัก
"ห๊ะ...ทำไม เมื่อไหร่" พี่จุ๊บดูตกใจ
คือพี่จุ๊บรู้นะว่าผมกะโซ่เป็นอะไรกัน ส่วนเรื่องราวเป็นยังไง ไว้มีโอกาสจะเล่าให้ฟังทีหลัง
........................................
ขย้อนมาได้แค่นี้นะ ต้องไปก่อนแล้ว ลิงเริ่มสงสัยแล้ว
-
ไว้มาทีเดียวเลยก็ได้มั้งท๊อป
เดี๋ยวเรื่องจะแดง ความจะแตกซะก่อน
จริงๆจะว่าไป
หลายคนในนี้ก็เกาะขอบทีวีอยู่ :laugh:
รอแมทซ์ต่อไป (ไหวมั้ยหว่า)
-
ขย้อนออกมาจริงๆด่วย สั้นได้อีก
+ 1 ให้เป็นกำลังใจมาต่อตอนต่อไปนะ
วันไหนทีมที่เชียร์อยู่ชนะ ท๊อปก็เข้ามาต่อเรื่องเพื่อระบายความดีใจได้นะ
ทายว่าท๊อปเชียร์ฮอลแลนด์ (ไม่เกี่ยวกะอะไรทั้งสิ้น คืออิชั้นชอบทีมนี้ อิอิ)
-
พี่จุ๊บเจ้าเล่ห์โคตรรร :jul3:
ปล ท๊อปเชียร์อิตาลีรึเปล่า
-
:L2: :L1: :3123:
-
เข้าใจว่าช่วงนี้ ใครๆต่างก็ยุ่งกับการเชียร์บอล
รวมถึงเราด้วย 555
แต่รอพี่ท๊อปได้เสมอ นิดๆหน่อยๆ ก็ยังดี ^^
"ห๊ะ...ทำไม เมื่อไหร่" พี่จุ๊บดูตกใจ
:a5: ห๊ะ จริงอ่ะ เมื่อไหร่ ไม่เห็นรู้เลย (แอบเนียนตกใจด้วยคน เอิ๊กกกก) :sad4:
ปล พี่ท๊อปเชียร์อังกฤษป่าว??? (มั่วอ่ะนะ) :bye2:
-
เรียกว่าลิง ฮาได้อีก 555
-
o18 มาแล้วเหรอออออ คับ
-
รักลิง
หุหุ
ขอลิงตาหวาน
มาเลี้ยงได้มั้ยอ่ะ ท็อป
-
:m16: หงุดหงิด :m15: มายาลิง 2 ตัวนั่นให้หลับมาแล้วอัพต่อดีกว่านะ o13555+
-
มานิดนึงดีกว่าไม่มานะคะ
อยากอ่านมากกกกก แต่ก็เข้าใจเพราะรู้สึกคนรอบข้างจะไม่สนใจเพราะดูบอลเหใมือนกัน ชิส์
ฮ่าๆๆ
-
"ห๊ะ...ทำไม เมื่อไหร่" พี่จุ๊บดูตกใจ << ตกใจตามพี่จุ๊บอีกคน =[]=
ที่ลิงสองตัวมาดูที่บ้านท็อปเพราะเชียร์คนล่ะทีมใช่ม้าย??
เขาอาจจะหวังว่าอยากให้สองทีมมาเจอกัน แล้วข่มกันเอง แล้วพอบอลจบคนไม่จบ...ท๊อปก็เตรียม ปอเต๊กตึง โล้ด (อันนี้แซวเล่น)
ท็อปไม่ว่างไม่เป็นไร มาส่งข่าวบ้างก็ได้ (โดยเฉพาะข่าวโซ่ 5555) :m20:
-
^^
-
น้อยนิดจริง ๆ แต่ก็ดีกว่าไม่มาต่อเนอะ :z10:
-
อรุณสวสัสดิ์คับเพื่อนๆทุกคน
ขอโทษจิงๆฮะเรื่องมาต่ออย่างสั้น
แต่วันนี้มีเรื่องจะมาเม้าท์ให้ฟัง วะฮ่าๆๆๆ
วันก่อนใครได้ดูคู่ เยอรมัน-ออสเตรเลียมั่ง
เยอรมันถล่ม 4-0 เป็นความสะใจของไอโซ่อย่างรุนแรง :laugh: ...แต่เท่านั้นไม่พอ...
"คู่นี้ไอโซ่ได้มาหมื่นกว่าบาท"
อร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :fire:
ผมพึ่งรู้เมื่อวาน ไอเลวววววววววววววววววว
อยากจะแจ้งความจับมันจิงๆ ฮึ่ยๆๆๆๆ
อันที่จิงแล้วอิจฉา หะหะหะ
ไปแระ มาบ่นแค่นี้แหละ
ปล. การพนันเป็นสิ่งที่ผิดกฎหมายและศีลธรรมคับ :call:
-
๕๕๕๕ ดู แต่แบบว่า หลับก่อน แหะ ๆ
เกมส์ไม่มีอะไรหงะ คือ เยอรมันชนะ ตั้งแต่ครึ่งแรกละ
ออสซี่แบบว่า เฮ้ออออออออออออออ กรูเหนื่อยกับมึง จริง ๆ
เป็นทีมที่น่าจับตามองนะ (หมายถึงเยอรมัน) แต่ก็ต้องรอดูเจอกับทีมแข็ง ๆ
คือช้อนว่า ออสซี่ อ่อนเกินความคาดหมาย
ต้องคู่ บลาซิล กะ เกาหลีเหนือ โอ้ แม่เจ้า พระจอร์ชชชชชชชชชชชชชชชช มันส์ลากเจ้าค่ะ
แบบว่า แอบเชียร์เกาหลีเหนือเล็ก ๆ แมร่งวิ่งลืมตายหงะ ((แต่จบแต้มไม่เป็น))
เบอร์ ๙ นี่ อยากเอาตีนช่วยเกาหัวทุย ๆ ของมันจริง ๆ ((ความจริงอยากถีบแรง ๆ แตะเสียของหมด))
มือโกล์ก็ไม่รู้จะแตะแรงโคตรพ่อไปไหน แต่ไปให้โกล์บลาซิลซะงั้น ((เพื่อ?????))
(น่าจะเอามารวมกับ เฮียกรีน รายนั้นก็แตะเบาสัด ไม่รู้มันกลัวบอลเจ็บรึไง เท่านั้นไม่พอ เตะไปไม่ใช่ตรงตัวใคร ยิ่งดูยิ่งเซ็งวุ้ย)
สรุปเกาหลีเหนือเล่นดีแต่ประสบการณ์ในสนามยังด้อย เสียลูกแรกแมร่งฝ่อเลยโดนสอยอีกลูก
ไอ้ลูกที่ได้มานี่ก็ กองหลังบลาซิลออกรูปนี้อยู่แล้วหงะ อุดไม่ค่อยเก่ง ก่อนหน้าคมอย่างเดียว
สนุก ๆ ๆ สาย จี น่าจะมันส์ลากทุกคู่ นิ
ส่วนเรื่องพนัน ถ้าอยู่ไทยนี่คงเล็กน้อย อยู่นี่เห็นโพยมันละปวดตับ แทงแบบรอบแรก คือทุกคู่ที่เจอหงะ
โอยยยยยยยยย จะได้เงินมั้ยเนี้ย (คล้าย ๆ บอลชุดบ้านเรานะ) แต่ที่บ้านเราช้อนเคยเห็นอย่างมากก็ ๗ คู่
แต่ไม่ได้สนใจ แทงคู่เดียวน่าลุ้นกว่า ๕๕๕
ช่วงบอลโลกที่เชียงใหม่ ไม่มีทีวี อดไป เหอๆ
ส่วนของที่นี่
น่าจะคุ้มนะ คือ แทง ๕๐๐ บาท (บ้านเราไม่ถึงหงะ แต่ที่นี่ขั้นต่ำ) ได้ ๕๐๐๐๐ กว่า ๆ นะ (ฟังไม่รู้เรื่อง) ๕๕๕
แต่โดนแดกเห็น ๆ ไม่แน่ใจราคาต่อรองหงะ (แบบถ้าถูกบางคู่อาจจะได้บ้างมั้ง)
เพื่อนไทยที่แปลได้มันไม่เล่นเลยอดรู้เลย ((คนดีไปไหนวะ???)) และก็อมเงียบไม่บอกไม่เล่า ก็อดรู้เรื่องไป เหอๆ
โซ่นี่เด็ด คู่เดียวรับเงินเต็มเหนี่ยวเลย (เล่นระวัง ๆ นะตัว ติดปลายนวมบ้างนิดหน่อยไม่เสียหาย)
เรื่องบอลเนี้ย พลาดมาเยอะ ((แต่เฮียโซ่โตแล้วหงะ คงไม่เป็นไรมั้ง))
๕๕๕ ไว้มาเมาส์เรื่องบอลอีก เอิ๊ก ๆ เพื่อนช้อนลากไปดูทุกคู่เลย ๕๕๕
เสียดายห่างไปหลายปี หน้าใหม่เกือบหมดหงะ จำไม่ได้สักคน
ต้องจับตำแหน่งดี ๆ อิอิ
รอเรื่องท็อปอัพต่อ ((มุขตกใจไม่เล่นละ)) คนเล่นไปหลาย ๕๕๕
รอลุ้นดีกว่า เอิ๊กๆ
-
:z13:จิ้ม ท็อป
กล้าแจ้งความเหรอท็อป หุหุ o18
บอกว่าให้ส่งข่าวโซ่ ...ท็อปมาส่งจริงๆพร้อมความหมั่นไส้ ที่โซ่ได้เงิน หมื่นกว่าบาท :laugh:
----------
พูดถึงพนันแล้วคิดถึงไอ้เพื่อนรัก..ลืมไปว่ามันก็ตัวยง ตั้งแต่ ม.ปลาย
เด็กๆอ่ะนะ ได้ครั้งล่ะ พันกว่าๆก็ถือว่า เยอะ...แต่ตอนนี้มันคงเลิกแล้วมั้ง(หวังว่า)
ครั้งนี้โชคดี ที่ถ่ายทอดไม่ดึกมากเท่าที่ควร (บางคู่)
แต่ถ้าถ่ายทอดเย็นๆ เหมือนตอนแข่งที่เอเชีย คนทำงานไม่ลงแดงตายเหร๊อ
-
...จากที่เชียร์โซ่กับท๊อปให้คืนดีกัน...พออ่านตอนพิเศษแล้ว... :เฮ้อ:
...ตอนนี้อยากโซ่ได้เจอใครสักคนจริงๆ...อยู่ตอนนี้เหมือนคนไม่มีสิทธิ์อะไร
...ถึงโซ่จะเลือกให้เป็นแบบนี้เองก็เถอะ...สักวันแหล่ะน๊า
...โซ่คงคิดดีแล้วว่า...ไปก็เจ็บ...อยู่ก็เจ็บ...แต่อยู่ใกล้มันยังให้มีอะไรได้สุขใจบ้างเล็กๆน้อยๆ
...โซ่ก็คงยังหวังบ้างล่ะว่า...สักวัน.... :bye2:
-
...จากที่เชียร์โซ่กับท๊อปให้คืนดีกัน...พออ่านตอนพิเศษแล้ว... :เฮ้อ:
...ตอนนี้อยากโซ่ได้เจอใครสักคนจริงๆ...อยู่ตอนนี้เหมือนคนไม่มีสิทธิ์อะไร
...ถึงโซ่จะเลือกให้เป็นแบบนี้เองก็เถอะ...สักวันแหล่ะน๊า
...โซ่คงคิดดีแล้วว่า...ไปก็เจ็บ...อยู่ก็เจ็บ...แต่อยู่ใกล้มันยังให้มีอะไรได้สุขใจบ้างเล็กๆน้อยๆ
...โซ่ก็คงยังหวังบ้างล่ะว่า...สักวัน.... :bye2:
+1 T^T
ต่างคนต่างวาระ...แค่ปอนด์ไปยืนในจุดที่โซ่เคยยืน...แล้วโซ่มายืนในจุดที่ปอนด์เคยยืน
แต่มันต่างกันตรงที่ปอนด์รู้จักรักษาความรักของตัวเอง...
แต่โซ่ปล่อยให้ความเหงา ความว้าเหว่ มาทำลายความรักของตัวเอง
หวังว่าสักวัน โซ่จะมีความรักเป็นของตัวเองบ้าง ^^
-
ลิงน่ารัก พี่ท็อปก็ยอมๆลิงไปเหอะ 55+
ว่าแต่เชียร์ทีมไรอ่าค้าา :m28:
-
...จากที่เชียร์โซ่กับท๊อปให้คืนดีกัน...พออ่านตอนพิเศษแล้ว... :เฮ้อ:
...ตอนนี้อยากโซ่ได้เจอใครสักคนจริงๆ...อยู่ตอนนี้เหมือนคนไม่มีสิทธิ์อะไร
...ถึงโซ่จะเลือกให้เป็นแบบนี้เองก็เถอะ...สักวันแหล่ะน๊า
...โซ่คงคิดดีแล้วว่า...ไปก็เจ็บ...อยู่ก็เจ็บ...แต่อยู่ใกล้มันยังให้มีอะไรได้สุขใจบ้างเล็กๆน้อยๆ
...โซ่ก็คงยังหวังบ้างล่ะว่า...สักวัน.... :bye2:
+1 T^T
ต่างคนต่างวาระ...แค่ปอนด์ไปยืนในจุดที่โซ่เคยยืน...แล้วโซ่มายืนในจุดที่ปอนด์เคยยืน
แต่มันต่างกันตรงที่ปอนด์รู้จักรักษาความรักของตัวเอง...
แต่โซ่ปล่อยให้ความเหงา ความว้าเหว่ มาทำลายความรักของตัวเอง
หวังว่าสักวัน โซ่จะมีความรักเป็นของตัวเองบ้าง ^^
โอย สองอันนี้โดนใจเจ้าค่ะ โซ่นะโซ่
หาคนที่รักจริงสักคนไป๊ เอิ๊ก ๆ (เหมือนไล่ เลย)
แค่อยากเห็นโซ่มีความสุขแหละ
ยังไงสำหรับท็อปตอนนี้โซ่ก็ไม่สามารถจะกลับไปยืนได้แล้วที่จุด ๆ เดิม
คนเเเรานะ ยังไงมันก็ต้องอยากมีจุดสักจุดที่เป็นจุดของเราเพียงคนเดียว
สงสารโซ่คุง ((เอาเงินมาแบ่งด้วยจิ)) ๕๕๕๕๕
-
สั้นจริงๆ
-
เง้อ สั้นมากมายเลยค่ะ
-
+1 T^T
ต่างคนต่างวาระ...แค่ปอนด์ไปยืนในจุดที่โซ่เคยยืน...แล้วโซ่มายืนในจุดที่ปอนด์เคยยืน
แต่มันต่างกันตรงที่ปอนด์รู้จักรักษาความรักของตัวเอง...
แต่โซ่ปล่อยให้ความเหงา ความว้าเหว่ มาทำลายความรักของตัวเอง
หวังว่าสักวัน โซ่จะมีความรักเป็นของตัวเองบ้าง ^^
[/quote]
""""""""""""""""""""""""""""""
โดนใจมากๆครับ
รักท๊อปอ่ะ..
-
ขอบคุณที่พยายามหาเวลามาลงให้ครับ รักนะ จุ๊บๆ
ท้อปครับ พอจะมีโอกาสดูรูป...อีกครั้งไหมครับ เข้ามาไม่ทันซักที
หวังว่าท๊อปจะใจอ่อนนะครับ 5555
-
:z10: :z10: :z10: :z3: :z3: :z3:
-
เชียร์ 3 ชาติ
สิงโต :m19: เสมอซะนี่
อินทรี :m11: ชนะขาด
แซมบ้า :m4: ยังดีที่ชนะ
:z2: โฮะ..โฮะ ดีจวยยยวุ้ย
-
จึ๋งเดียวจริง ๆ เลย
ก็เข้าใจสถานการณ์นะ ถ้าลิงสอง( คน ) รู้เข้า คิดว่าคงไม่โกรธหรอก อย่างมากก็แค่ทำตาขวาง ๆ
เป็นกำลังใจให้น้องท๊อป เล่นเป็นแอบต่อไป
กว่าบอลจะจบ คอมฯ คงขึ้นสนิมแล้วละครับ :z2:
-
รออ่านทุกวัน คิิคิ
ปล. สะใจสเปนแพ้ คิคิ
-
มาเล่าเรื่องพนันให้ฟัง...เพิ่งรู้ไม่กี่ ชม.ก่อนหน้านี้
ไอ้เพื่อนรักโทรมาหาเลยถามว่า เฮ้ย ได้เล่นพนันบอลเหมือนเดิมไหม (เหมือนสมัยเรียน ม.ปลายน่ะ)
มันบอก...เล่นดิ พลาดได้ไง
=[]= << หน้าเรา นึกว่ามันเลิกเล่นแล้วมีหน้ามาบอก เล่นไม่เยอะหรอก แค่ 500-1000 เอง (อยากบอกว่า กินข้าวได้หลายมื้อ หึหึ)
แล้วมันก็พูดต่อ...แต่เซงว่ะ สเปนแพ้ =*=
55555 (อันนี้เราขำมัน)
แว๊บมาวิ่งเล่นไปนอนล่ะ ฝันดี ^^
-
มีองมีแอบ
ถ้าพี่ปอนด์กับพี่โซ่รู้
จะโดนทำโทษไหมพี่ท๊อป อิอิ
-
"คู่นี้ไอโซ่ได้มาหมื่นกว่าบาท"
ว่าล่ะ
โซ๋น่ะ
คงไม่พลาดแน่นอน
:laugh:
-
อ้าาาาาาาาาาาา
นะ แลดู นัดนั้น สเปน ไม่มีโชคจริง ๆ หงะ
ยิงเยอะแต่เด้งหมด เซ็งจริงๆ
-
พี่ท๊อปเชียร์สเปนแน่เลย หล่อๆๆเยอะ อิอิ (หรือเปล่า)
รักพี่ปอนด์เยอะๆๆนะพี่
-
ช่วงนี้ลิงติดบอล 55 :laugh:
ปล.ถึงจะเป็นลิงก็เป็นลิงน่ารักเน้อะๆๆๆ :-[
-
:z2:มารอตามหน้าที่เฉยๆ :z2: :z2:
-
เข้าใจครับพี่ยังไงก็จะรออ่านนะครับ
-
ว้าววววววววววววววววววว
มารายงานตัวเจ้าค่ะ อิอิ
-
วะฮ่าๆๆๆๆๆ :laugh:
ไม่ได้มาต่อแต่อย่างใด วันนี้จะขออู้อีก 1วัน เนื่องจากอยากดู The A-Team มากถึงขีดสุด
.......................................
"พรุ่งนี้ไปดู A-team กันนะ" ผมบอกปอนด์ตอนดูบอลกรีซ - ไนจีเรีย (ยังกะครหลงข่าว :beat:)
"วันเสาได้ป่ะ พุ่งนี้อังกิดเตะ"
"ตั้งตีหนึ่ง ทันถมเถ"
"แต่เยอรมันเตะหกโมง" หันมามองกูบ้างนะ ตอนตอบน่ะ -*-
"มึงไม่ได้เชียร์เยอรมันซักหน่อย"
"วันเสาร์เหอะนะ"
"ไม่เอา จะดูพุ่งนี้"
"นี่อย่าดื้อสิ"
"ทำไมล่ะ ก็ไหนรับปากแล้วว่าจะไปดูด้วยกัน"
"ก็ไปไง แต่วันเสาร์ได้มั้ยล่ะ" มันเริ่มหงุดหงิดละ
"ไม่...ถ้าไม่ไปกูไปกับคนอื่นก็ได้"
"ไอ้โซ่มันไม่ไปด้วยหรอก เยอรมันเตะหกโมง"
"แล้วใครว่ากูจะไปกับไอโซ่ล่ะ..." แล้วผมก็เดินเข้าห้องนอน
...........................................
หึหึหึหึ...
ปล. ทายดิ๊ ผมไปดูหนังกับใคร
A. ไอหมาปอนด์
B. ไอโซ่
C. พี่จุ๊บ
D. some one.... :z2:
ไว้พรุ่งนี้จะกลับมาต่อให้คับ
เฉลย...คำถามที่ว่า ผมเชียร์ทีมไหน : อิตาลี่ คราบบบบ
-
C. พี่จุ๊บ
-
B บี๊ โซ่ววว
:fire:
-
ทายสักหน่อย
เอ จุด นายปอนด์เจ้าค่ะ
อิอิ มาสะกิด
เฮียโซ่เป็นยังไงบ้างเจ้าค่ะ เยอรมันเล่นนักนะ แบบว่า แดงตั้งแต่ สามสิบกว่านาทีแรก ((แจกไปแล้วหลายเหลือง))
ฮุ ๆ เสียไปเท่าไหร่เฮีย
สู้ ๆ เจ้าค่ะ นัดหน้ายังมี ว้าวๆๆๆๆ
อังกิด ๆ สู้ๆ
อิตาลี่ อืมมมมมมมมมมม ยังไม่ทันได้ดูสักกะนัด ฮิ ๆ ไว้รอดูรัดหน้าเจ้าค่ะ
-
วะฮ่าๆๆๆๆๆ :laugh:
ไม่ได้มาต่อแต่อย่างใด วันนี้จะขออู้อีก 1วัน เนื่องจากอยากดู The A-Team มากถึงขีดสุด
หึหึหึหึ...
ปล. ทายดิ๊ ผมไปดูหนังกับใคร
:z2:
ตอบง่ายมากกกกกกกก
ท็อปถาม แล้วยังมาหัวเราะแบบสะจวย ยังงี้
แถมอารมณ์ดี อีกต่างหาก
เฉลยแทนท็อปยังได้เล๊ยยยยยย ฮ่าฮ่า
คำตอบเป็นอย่างอื่นไม่ได้...นอกจาก
A. ไอหมาปอนด์ :m20:
เป็นคำตอบเดียว..เท่านั้น หึหึหึ...หึหึ
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก :jul3:
-
ไปดูกะปอนด์แน่ๆ เลย เพราะโซ่คงลุ้นเยอรมันต่อ
ส่วนพี่จุ๊บ อย่ามาๆๆ หยุดเลย :angry2:
แล้ว ซัมวัน ก็อย่าหวัง :z6: เหอะๆๆ เค้ากันพี่ท๊อปไว้ให้ โซ่เท่านั้น
ว่าแล้วพี่ท๊อปต้องเชียร์ อิตาลี :laugh: (คราวที่แล้วทายอังกฤษ)
อย่างอนเลยน้า บอลโลกสี่ปีมีครั้ง หนังน่ะ ดูเมื่อไหร่ก็ได้ แค่ถ้าไม่รีบดู ก็ออกโรงเท่านั้นเอง :z3:
-
เอ ครับ
-
เหอๆๆๆ
The A-Team มันส์มากกกกกกกก หนุกโคตรรรรรรรร 10/10 คับ ไมมี่ตัดแม้แต่คะแนนเดียว
อย่าลืมไปดูกันนะคับเพื่อนๆ รับรองไม่มีผิดหวังเหมือนเยอรมันแน่นอน วะฮ่าๆๆๆๆๆ :m20:
ปล. ขณะนี้ยังไม่ทราบอาการไอโซ่ แต่คาดว่าจะเจ็บมิใช่น้อย
เฉลย : หึหึหึ ก็ให้มันรู้ไปสิ ว่ามันจะเลือกดูบอลมากกว่าไปดูหนังกะผม...ลองม่ไปดิ ผมไปกะคนอื่นจิงๆ o18
แต่ไม่ได้ไปกะไอโซ่หรอกคับ มันไม่พลาดเยอรมันแน่...แต่ไปกะใครไม่บอก...ที่แน่ๆ ผมว่าต่อให้อังกิดเตะ มันก็ต้องไปกะผม ถ้าผมจะไปกะคนนี้ อะคริ อะคริ...
ราตรีสวาททททททททท
-
:onion_asleep:
:a12:
:bye2:
-
5555
รอพี่ท็อปมาต่อ
ปล.เซงอังกฤษเสมอเนี่ย 555
-
o18 ไม่เป็นไร ท็อป ช่วงนี้ FC หลายคนก็ยุ่งแต่กะดูบอล เหมือนกัน คิคิคิ
ว่าแต่เยอรมันแพ้เนี่ย โซ่โดนไปเท่าไหร่ล่ะ
ไอ้คนข้างตัวเรา มันเล่นเยอรมันเหมือนกัน โดนไป 3 หมื่น
นี่ขนาดเล่นกันในหมู่เพื่อนฝูงนะ
ฮือ ๆ เสียดายเงินโว้ย :serius2:
เย็นนี้ กินข้าวคลุกกะเกลือเถอะมึง :m16:
-
อยากทราบอาการเฮียโซ่แกจัง อิอิ
จะมีคนมาดูแลมั้ยเนี้ย???
ว้าว ๆ
-
แวะมาตามอ่านเรื่องโปรดค่ะ
-
ติดตามเรื่องด้วยคนนะค้าบ
ผมเชียร์ อังกฤษ :z2:
-
มาแล้วคร๊าบบบบบ จบตอนซะที มาเป็นตอนย่อยๆเยอะมาก สำหรับตอน 38 นี่
ไอ้โซ่เซ็งอยู่คับ แต่มันเล่นไม่เยอะเท่าไหร่นะ...ไม่ถึง 30000 อะไรแบบของคุณ fanfic2010
ถ้าเสียขนาดนั้น โดนผมกะโดดถีบไปแล้วคับ...เล่นผมไม่ว่านะ แต่อย่าให้มันเกินไป...
ส่วนไอ้ปอนด์ เซ็งไม่แพ้กันคับ...เห็นบ่นว่าปีนี้อังกิดเป็นอะไรไป...เล่นเสมอแบบนี้ มึงแพ้ไปเลยดีกว่า...เห็นเฮียแกว่างั้นนะ
ผมกำลังแอบสงสัยแหละ ว่าไอ้ปอนด์มันเล่นพนันรึป่าว...แต่มันบอกมันไม่ได้เล่นนะ
.......................................................
ตอนที่ 38.2.2
ผมเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้พี่จุ๊บฟัง รวมทั้งเรื่องไอ้ปอนด์ด้วย...เล่าจบก็กินเสร็จพอดี
"โอ๊ยยอิ่ม" ผมอิ่มมาก เพราะเย็นนี้ผมกินดับเบิ้ลแล้ว
"ป่ะ เด๋วไปส่ง"
"ไม่เป็นไรพี่ เด๋วท็อปกลับเองก็ได้"
"ไปเหอะ พี่ไปส่งเอง...ป่านนี้พวกมันคงนั่งรออยู่"
"คงงั้นแหละ"
"ป่ะ พี่อยากเจอด้วย"
พี่จุ๊บขับรถมาถึงหอผม แล้วก็เดินตามมาถึงที่ห้อง
เปิดประตูเข้าไป ไอ้โซ่กับไอ้ปอนด์ที่นั่งอยู่ตรงโซฟาหันควับมาทันที
ไอ้โซ่ดินพุ่งมาหาผม ทำหน้าอย่างโหด...กูยังไม่ทันจะก้าวเข้าห้องเลย
"ไปไหนมา!"
"ไปกะกูเองแหละ มีปัญหาไรวะ" เสียงพี่จุ๊บดังขึ้นมาจากข้างหลัง ไอ้โซ่หันไปมอง
"ไอ้..พี่จุ๊บ.." โซ่เสียงอ่อนลง แต่แววตาสู้ตาย...ตอนนี้ไอ้ปอนด์ก็เดินมาหน้าประตูแล้วเหมือนกัน
"เข้าห้องก่อนพี่จุ๊บ" ผมบอกแล้วผลักไอ้โซ่ที่ขวางทางอยู่ให้หลีกออกไป ไอ้ปอนด์มองผมเหมือนมีคำถาม แต่ก็ไม่ได้พูดออกมา
เรา 4 คนเข้ามาในห้อง ปิดประตูแล้ว ผมก็แนะนำพี่จุ๊บให้ปอนด์รู้จัก
"ปอนด์ นี่พี่จุ๊บ พี่กูเอง...พี่จุ๊บนี่ปอนด์..เพื่อน.."
"ที่ชอบท็อป" พี่จุ๊บพูดแทรก
"เพื่อนเว่ย" ผมแก้
ปอนด์ยกมือไหว้พี่จุ๊บ พี่จุ๊บรับไหว้
"มึงล่ะ ไม่คิดจะทักกูหน่อยเหรอ" พี่จุ๊บถามไอ้โซ่
"..เออ หวัดดี" ไอ้โซ่พูด แล้วเดินไปนั่งที่โซฟา
"สันดานเสียไม่เปลี่ยนจริงๆ" พี่จุ๊บว่า
"แล้วนี่ กินอะไรกันมารึยังครับ" ไอ้ปอนด์ถาม
"อ้อ กินกันแล้ว เมื่อกี๊นี้เอง" พี่จุ๊บตอบ
"ห้องกว้างดีหว่ะท๊อป มีครัวด้วย...เฮ้ยมี play ด้วย ไว้ว่างๆเด๋วแวะมานั่งเล่นเป็นเพื่อน" พี่จุ๊บพูด
"ไม่ใช่ของไอ้ท็อป" ไอ้โซ่บอก
"ของมึงเหรอ" พี่จุ๊บถาม
"ของไอ้ปอนด์"
"แล้วจะหวงไว้ทำห่าอะไร...ของตัวเองก็ไม่ใช่" เปรี้ยง! หมัดแรกของพี่จุ๊บซัดเข้าปลายคางไอ้โซ่เต็มๆ
"...." ไอ้โซ่ถึงกับเงียบคับ มันคงเข้าใจว่าพี่จุ๊บแอบแฝงอะไรไว้ในคำพูด
"ปอนด์เป็นเพื่อนที่คณะท็อปเหรอ" พี่จุ๊บหันมาถามไอ้ปอนด์
"ครับ"
"แค่เพื่อน?" พี่จุ๊บถามยิ้มๆ
"...เอ่อออ...คืออ..ก็..."
"เพื่อนก็เพื่อนดิวะ" ไอ้โซ่พูดขึ้นมา
"อ่อ...เพื่อน..เหมือนมึง" เปรี้ยง ฮุกซ้ายข้างลำตัว
"..." เงียบ
"พี่จุ๊บ" ผมเรียกพี่จุ๊บ เป็นเชิงว่า พอได้แล้ว...เพราะดูจากหน้าไอ้โซ่ตอนนี้ มันคงใกล้หมดความอดทนแล้วหละ
"หืม...เออ แล้วนี่มาทำไรกัน พวกมึงสองคน" พี่จุ๊บไม่หยุด
"..." ไอ้โซ่เงียบไม่ตอบ
"...เอ่อ ก็มาเที่ยว มานั่งเล่นไรงี้แหละคับ" ไอ้ปอนด์ว่า
"ตอนเจ้าของห้องเค้าไม่อยู่นี่นะ" กูคิดถูกคิดผิดวะ ที่ให้มันมาส่ง - -"
"..มาตั้งแต่บ่ายแล้วครับ"
"อ่าว แล้วไมไปเดินเซ็นทรัลคนเดียวล่ะท็อป" พี่จุ๊บหันมาถามผม
"........" ไอ้สองตั้วนั้นเงียบเป็ยเป่าสาก
"ก็...อยากไปคนเดียว" ผมเลยเหมือนจะโดนเล่นไปด้วยเลย แม่งถามแต่ละอย่าง...กูชัดเกลียดมึงละพี่จุ๊บ
"น่าเบื่อแย่..." พี่จุ๊บพูด
"ไม่หรอก ก็เจอพี่จุ๊บไง ก็ไม่เบื่อแล้ว" ผมตอบเสียงสดใส พยายามจะให้สถานการณ์ในห้องดีขึ้น
"หึหึ...ไม่รู้ดิ เห็นแต่ก่อนมีคนตามไม่ห่าง" พี่จุ๊บเข่าเข้าหน้าท้องอีกดอก
"พี่จุ๊บ" ผมต้องหยุดพี่จุ๊บแล้วหละ
"เหอะๆ เออดึกแล้ว เดี๋ยวพี่กลับละ...ทีหลังถ้าไม่มีคนไปเป็นเพื่อนโทรมา...น้องพี่ พี่ดูแลได้" พี่จุ๊บพูดแล้วลุกขึ้น ผมกับไอ้ปอนด์ก็ลุกตามไปส่งที่หน้าประตู แต่ไอ้โซ่เฉย
"เออปอนด์...ถ้ารักเพื่อน..ยังไงดูแลมันหน่อย ไอ้นี่มันยิ่งขี้น้อยใจอยู่" โครม ก่อนกลับยังมิวายแย็บเบาๆไว้บนใบหน้าไอ้ปอนด์ และผมว่ามันน่าจะกระเทือนไปถึงไอ้คนที่นั่งหน้าหงิกอยู่ตรงโซฟาด้วย
"ครับ" ปอนด์รับคำหน้าแหยงๆ...แล้วพี่จุ๊บก็กลับไป...ห้องเงียบอีกครั้ง
"...ทำไมอยู่ๆถึงไปเซ็นทรัลคนเดียวล่ะ" ไอ้ปอนด์ถามผม
"เบื่อ" ผมตอบแล้วจะเดินเข้าห้องนอน
"...เอ่อ..กูขอโทษ" ปอนด์ขอโทษผม
"..อืม ไม่เป็นไร" ผมตอบเสียงเรียบๆ เหลือบตาไปมองไอ้โซ่ ยังนั่งอยู่นิ่งๆ
"ง่วงแล้ว จะไปอาบน้ำแล้วนะ ถ้าจะกลับก็ล๊อกห้องให้ด้วย" ผมบอกเป็นเชิงไล่อ้อมๆ
ไอ้โซ่ได้ยินก็ลุกจากโซฟา แล้วเดินออกจากห้องผม ปิดประตูดังโครม!
ผมกับไอ้ปอนด์มองตาม แล้วไอ้ปอนด์ก็หันมาพูดกับผมต่อ
"โกรธเหรอ.."
"ป่าว...กูง่วงแล้วอ่ะปอนด์"
"...อ่ะ..งั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้มารับนะ"
"อืมๆ" ผมรับคำ ไอ้ปอนด์ยิ้มนิดๆก่อนจะกลับไป
ขอโทษนะปอนด์...ขอโทษนะโซ่...
ไอ้โซ่ มึงคงเจ็บไม่น้อย...ส่วนปอนด์ ถ้าคิดจะรักกูจริงๆ มึงก็ควรจะรู้เอาไว้ได้แล้ว ว่าต้องเจอกับอะไรบ้าง...
.........................................................
-
สงสารพี่โซ่จัง แต่ว่า ชอบพี่จุ๊บ^^
-
"คนหนึ่งเขาช่างดีกับฉัน จะทิ้งเขาลงยังไง....คนหนึ่งเคยทิ้งไป แต่รักไปเคยจางหาย"
แบบนั้นรึป่าวครับ....
:jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1:
-
"คนหนึ่งเขาช่างดีกับฉัน จะทิ้งเขาลงยังไง....คนหนึ่งเคยทิ้งไป แต่รักไปเคยจางหาย"
แบบนั้นรึป่าวครับ....
:jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1:
รีบน บวก หนึ่ง ให้เลยเจ้าค่ะ
โดนมาก มาก มาก มากได้อีก
แง่มๆ สงสาร เฮียโซ่เจ้าค่ะ เจ็บแทนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ
-
บวกหนึ่งให้คนเขียนนะค้าบบ
แต่ก็... :เฮ้อ: กับเรื่องราวเล็กน้อย
-
กอดโซ่ไม่เป็นไรนะT.T{แต่แฟนคลับสลดแทนไปแล้ว}
-
สั้นได้อีก หดหู่
(แซวรีบน : ตัวเองอ่าน บุพเพฯอยู่อะดิ่)
-
ขอบคุณที่ตอกย้ำ และซ้ำเติม นะ ไอ้พี่จุ๊บ
เจ็บแทนโซ่ :o12:
-
อยากจะปลดปล่อยคำ..คำนี้
ให้ออกจากข้างใน
ว่าฉันรักเธอ..เหลือเกิน
http://www.youtube.com/v/_t0I9hkuS_I&hl=en_US&fs=1&
:กอด1: โซ่..รักนะ
-
ใช้มือถือเม้นแล้วมันค้างอ่ะT_Tแต่ก็อยากปลอบโซ่(ดูสิรักขนาดไหน555)ฝันดีค่ะทุกคน^^
-
- - คือ เพิ่งได้มาติดตามอิกครั้งหนะครับ หลังจากหายไปนาน มาสมัครเปนแฟนคลับอิกคนนะคับ แร้วก้สมัครเปนแฟนอังกิตกะแฟนผีแดงด้วยคับ 555
-
โดนทุกดอก เจอใบแดงไปเรยยยย
-
- - คือ เพิ่งได้มาติดตามอิกครั้งหนะครับ หลังจากหายไปนาน มาสมัครเปนแฟนคลับอิกคนนะคับ แร้วก้สมัครเปนแฟนอังกิตกะแฟนผีแดงด้วยคับ 555
ว้าว ๆ เจอ แมนยู ฮุ ๆ (บวก ๑ ให้เลบเจ้าค่ะ)
อังกฤษ ปีนี้ เจ็บปวด วิ่งเหนื่อยมาก ๕๕๕ ((แต่ก็เชียร์ขาดใจ))
แบบว่าเชียร์ อังกฤษ เหมือนปอนด์คุงเจ้าค่ะ (สำหรับบอลโลก)
แต่เรื่องนี้ น้องช้อน อยู่ข้าง "เฮียโซ่" สุดกำลัง อิอิ ((ถึงจะเลว แต่ก็รักไปแล้วเจ้าค่ะ))
-
อ่านตอนนี้ขอบอก เข้าใจทุกคนครับ แต่ปัญหาคือทุกคนพยายามเข้าใจกันหรือเปล่า
-
พี่จุ๊บก็ปล่อยหมัดหนักนะเนี่ย
คนฟัง คงหน้าหงายไปเลย :z6:
o6
-
หมัดของพี่จุ๊บทำให้ฝ่ายโซ่ตีลังกากับหลัง500ตลบ
จะสงสารดีไหมน๊า
-
:m15: สงสารโซ่
-
วันนี้ตั้งใจเข้ามาต่อให้แหละ แต่เกิดผิดพลาดทางเทคนิคอย่างแรง...
.......................................
วันนี้ 17.30 น.
"กลับบ้านได้แล้ว ฝนจะตกแล้ว" ปอนด์โทรมาตาม
"อีกเดี๋ยวกลับแล้ว" ผมตอบ
"เดี๋ยวก็เปียกเป็นลูกหมาหรอก"
"ไม่หรอก ถ้ามันตกก็รอให้หยุดก่อนดิ" ผมตอบ
"ก็รีบกลับก็มันจะตกสิ" เอ๊ะ ทำไมวันนี้เซ้าซี้จิง
"เออเดี๋ยวกลับเองแหละน่า"
"เร็วๆล่ะ" แล้วมันก็วาง
2นาทีผ่านไป...โทรมาอีกละ
"อาราย" ผมรับ
"กลับมาเร็ว เปียกหมดแล้วเนี่ย" ไอ้ปอนด์บ่น
"หืม..อะไรเปียก" อะไรเปียกวะ ฝนยังไม่ตกหนิ
"เป้า.."
"เลววว" ว่าแล้วผมก็กดวางสาย และเก็บของอย่างรวดเร็ว
:o8:
.......................................
ว่าจะกลับบ้านมาอัพ เลยไม่ได้อัพเลยอ่ะ...ผมไม่ผิดนะ
ปล1. อิตาลี...จะเจริญรอยตามอังกิดทำไมคับ?
ปล2. โปรตุเกสถล่มเกาหลีเหนือยับ!
ปล3. ไอหมาปอนด์หลับอยู่ แต่เดี๋ยวมันจะตื่นมาดูเสปน
ปล4. แอบมานินทามัน..ไปแระ หุหุ
-
^
^
^
พี่ปอนด์เชียร์สเปนเหมือนกันเลย o18
ไปยอมหลับยอมนอนเพื่อรอเชียร์บอล :serius2:
และอ่านเรื่องของพี่ท็อป แอบหยอด :laugh:
ไปแล้วๆๆๆ
-
ฮ่าอ่ะ
เป้าเปียก พี่ท๊อปโดนถล่มประตูตามเกาหลีเหนือไหมค่ะนั้น
-
^
^
^
ฮ้าาาาา 7-0 เลยหรือครับ
-
ง่าาาา โดนแบบเกาหลีเนหือนี่ไม่ไหวนะครับ คงได้ส่งโรงบาล :jul1:
-
งั้นท็อปต้องรีบกลับเร็ว ๆ :haun4:
เด๋วเปียกเยอะกว่า้เิดิม :m25:
-
เรียกน้ำย่อยก่อนนะ เอิกๆๆๆ วันนี้อาจจะมาต่อให้ครับดึกๆ (วันนี้แอบว่างนิดนึง)
ปล. วันนี้เมซซี่ที่รักของผมจะปล่อยพลังอารายมั่งน๊าาาาาา :-[
..........................................
ตอนที่ 39.เรียกน้ำย่อย
อาบน้ำเสร็จแล้ว กำลังจะเข้านอน อดเป็นห่วงไอ้คนที่เดินหัวเสียกลับบ้านไปไม่ได้...โทรหาหน่อยแล้วกัน
"โหล" โซ่รับ
"นอนรึยัง" ผมถาม
"ยัง"
"ทำไรอยู่อ่ะ"
"นั่งเฉยๆ"
"พรุ่งนี้ไม่มีเรียนเหรอ"
"ไม่มี"
"...โอเค ไม่กวนแล้วกัน"
"...โทรมาแค่เนี้ยเหรอ"
"......ขอโทษ...เรื่องพี่จุ๊บ" ผมบอก
"...ขอโทษทำไมล่ะ มันก็พูดถูก"
"....." ผมเงียบ
"รำคาญรึเปล่า ที่กูยังไม่ยุ่งกับมึงอยู่" โซ่ถาม
"...ไม่หนิ"
"จริงเหรอ..."
"...ทำไมถามแบบนี้ล่ะ" รู้สึกใจไม่ดียังไงก็ไม่รู้
"...เกลียดกูมั้ย"
"...ถามทำไม"
"..แค่อยากรู้"
"อย่าถามอะไรแบบนี้...ถ้ากูเกลียดมึง กูคงไม่โทรมา"
"...ขอบคุณนะท็อป"
"......" ต่างคนต่างเงียบ
"...ไอ้ปอนด์มันเป็นคนดีนะ" โซ่พูดขึ้นมา
"....อืม"
"..มันคงดูแลมึงได้ดีกว่ากู"
"...โซ่..." ทำไมต้องพูดแบบนี้ด้วย
"...ถ้าเป็นไอ้ปอนด์.....กูเชื่อใจมัน..."
"...เมาละสิมึงอ่ะ" บ้าที่สุด...ทำไมอยู่ๆมาพูดอะไรแบบนี้
"ไม่หรอก...ยังไม่เมา..."
"กินเหล้าอยู่จิงด้วย...ไปอาบน้ำนอนได้แล้วไป"
"..หึหึ...ครับผม" โซ่หัวเราะเบาๆ
"งั้นกูไปนอนก่อนนะ...เลิกกินเลยนะ ไปอาบน้ำนอน"
"คร๊าบบบบ...ฝันดีนะ"
"อืม..เหมือนกัน"
ผมวางสายโซ่...สิ่งเดียวที่รู้สุกตอนนี้คือ...กลัวจะเสียมันไปจริงๆ
.........................................
Messiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii :z2:
-
^
^
^
กรี๊ดดดดดด :serius2:แมซซี่เหมือนกันเลย
อาเจนที่รัก!! :impress2:
อ่านตอนนี้แล้วเหมือนพี่โซ่จะน้อยใจนิดๆ แต่เข้าใจความรู้สึกพี่โซ่นะ :m15:
-
มาทำให้อยากแล้วจากไปจริงๆ
แต่ตอนที่ปอนด์โทรมาบอกว่าเปียกอ่ะ...อ๊ายยยยยยย
-
อย่างนี้ต้องบอกว่า ท็อปของสอง ชิมิ
๕๕๕ น่ารักเจ้าค่ะ เพราะอย่างนี้แหละ โซ่ถึงไปไหนไม่รอด อิอิ
((สงสารโซ่ แต่ก็เข้าใจความรู้สึกท็อปนะ))
แค่มีความสุข ก็พอแล้วเจ้าค่ะ
มีความสุขมาก ๆ ยะฮุ้ เป้าปอนด์ เป็นไงบ้าง????
-
(บวก หนึ่ง เจ้าค่ะ)
ตอนนี้ท็อปน่ารัก ๕๕๕๕ ((ยังไม่วายนะ เชียร์ เฮียโซ่ เหมือนเดิม)) :a2: :a2: :a2:
-
ก่อนแพล่ม ต้องบอกว่า อยากเม้นมากกกก เลยมาร้านคอม เม้นทางมือถือไม่แนวอย่างแรง T.T
-------------
ตอนล่าสุดทำให้รักโซ่เพิ่มมากขึ้น+++ ตั้งแต่ได้คะแนนเต็มๆไปจากตอนพิเศษครั้งนั้น
มันให้ความรู้สึกทึ่ว่า "...ขอแค่คนที่เรารักมีความสุขถึงแม้คนที่สร้างความสุขให้แก่เขา(ท็อป) จะไม่ใช่เรา(โซ่) แต่ก็ไม่เป็นไร...." ยิ่งตอนนี้ความรู้สึกเหมือน โซ่รู้ตัวดีว่าตัวเองไม่สามารถดูแลหรือมีสิทธิ์อะไรเกี่ยวกับท็อปอีกแล้ว...ก็หวังว่าคนที่ตัวเองมั่นใจ(ปอนด์) จะเป็นคนดูแลและสร้างความสุขให้แก่ท็อปได้ ทั้งที่ตัวเองนั้นล่ะอยากจะทำแต่ทำไม่ได้แล้ว ก็ได้แต่หวังว่าปอนด์คงจะทำในสิ่งที่ตนเองต้องการทำได้และดีกว่าตัวเองด้วยซ้ำ
-----------------------
อยากให้โซ่มีคนของตัวเองกับเขาบ้าง
ปล. A-TEAM มันส์สุดยอดจริงๆ ช๊อบ ชอบ >////<
-
...อ่านตอนพิเศษ ณ ปัจจุบัน..ปอนด์ กะ ท๊อป..แล้วเจ็บจี๊ดๆๆๆ...ก็คนมันเป็นแฟนคลับโซ่น่ะทำไงได้เน๊าะ
...โซ่...ทนได้...สีก็ทนได้ว่ะ..แฮ่ๆๆๆ :m20:
...มดแดงที่แฝงพวงมะม่วงยังไงมันก็กัดกินไม่ได้หรอก...ไปหากินน้ำตาลหวานๆดีกว่าเน๊าะ...เป็นกำลังใจให้โซ่ครับ o13
-
จิ๊บตูดแฟนคลับเฮียโซ่ทุก ๆ คน ว้าวววววววววววววว
คลับนี้มีหลายชีวิต
-
หวานกันจังเลยนะท็อปกะปอนด์ :z1:
..น้ำตาไหลพรากๆๆๆแทนโซ่. :monkeysad:.
ทำไงได้ล่ะ ก็เรามันแฟนคลับโซ่อ่ะ
-
พี่จุ๊บมาหาที่ห้องพร้อมมีดมาหลายเล่ม
แต่ละคนโดน จิ๊กๆๆๆๆ แสบหลาย
ปอนด์อบอุ่นมากกก
ขำปอนด์ เป้าเปียก 555555555555
ส่วนโซ่ (กอดดดดดดดดด)
-
ก่อนแพล่ม ต้องบอกว่า อยากเม้นมากกกก เลยมาร้านคอม เม้นทางมือถือไม่แนวอย่างแรง T.T
-------------
ตอนล่าสุดทำให้รักโซ่เพิ่มมากขึ้น+++ ตั้งแต่ได้คะแนนเต็มๆไปจากตอนพิเศษครั้งนั้น
มันให้ความรู้สึกทึ่ว่า "...ขอแค่คนที่เรารักมีความสุขถึงแม้คนที่สร้างความสุขให้แก่เขา(ท็อป) จะไม่ใช่เรา(โซ่) แต่ก็ไม่เป็นไร...." ยิ่งตอนนี้ความรู้สึกเหมือน โซ่รู้ตัวดีว่าตัวเองไม่สามารถดูแลหรือมีสิทธิ์อะไรเกี่ยวกับท็อปอีกแล้ว...ก็หวังว่าคนที่ตัวเองมั่นใจ(ปอนด์) จะเป็นคนดูแลและสร้างความสุขให้แก่ท็อปได้ ทั้งที่ตัวเองนั้นล่ะอยากจะทำแต่ทำไม่ได้แล้ว ก็ได้แต่หวังว่าปอนด์คงจะทำในสิ่งที่ตนเองต้องการทำได้และดีกว่าตัวเองด้วยซ้ำ
-----------------------
o13 คมบาดใจ
เห็นด้วย
-
:เฮ้อ:
สถานภาพระหว่างโซ่ ท๊อปนี่มันช่าง o7
เป็นกำลังใจให้โซ่ เจอคนดีๆเข้ามาบ้าง จะได้เจ็บกันน้อยๆลงหน่อย
ปล.เมื่อวานปอนด์เป้า "เปียก" ท๊อปเลย "เปียก" ไปทั้งตัว ว่าแต่เค้าเปียกกันยังไงน้ออ :-[
-
...อ่านตอนพิเศษ ณ ปัจจุบัน..ปอนด์ กะ ท๊อป..แล้วเจ็บจี๊ดๆๆๆ...ก็คนมันเป็นแฟนคลับโซ่น่ะทำไงได้เน๊าะ
...โซ่...ทนได้...สีก็ทนได้ว่ะ..แฮ่ๆๆๆ :m20:
...มดแดงที่แฝงพวงมะม่วงยังไงมันก็กัดกินไม่ได้หรอก...ไปหากินน้ำตาลหวานๆดีกว่าเน๊าะ...เป็นกำลังใจให้โซ่ครับ o13
:sad11: :sad11: :sad11: :sad11: :sad11:
เหมือนกันค๊าบ กาซิกๆ
-
เฮ้ออออออ...พออ่านบทสนทนาของปอนด์กับท็อปแล้วนึกถึงเพลงของสิงโตอ่ะครับ
http://www.youtube.com/v/n0xRsbEIFx8
ขอเลยวันนี้ ไม่อยากได้ยินเสียงเธอเข้าใจไหม
เบอร์ของเธอขึ้นมา หน้าเขาก็ลอยเข้ามาให้เสียใจ
เพราะชั่วโมงนี้ เธอต้องดูแลรักษาเขาเอาไว้
อย่าเสียเวลารักษาน้ำใจฉันเลย
-
:เฮ้อ:
ใจกัดกร่อน ร่องแร่ง เหือดแห้งหด
เหมือนน้ำกรด รดใจ ไชขุมขน
เลือดทะลัก กระอักลิ่ม ปริ่มเกินทน
สำลักจน ท้นท่วม อ่วมอารมณ์
ต้องมองเขา ไม่ใช่เรา ตาปริบปริบ
เพียงกระซิบ ให้เราเห็น เขาสุขสม
ยิ้มระรื่น แกล้งหน้าชื่น แต่อกตรม
ทุกข์ระทม แสนขมขื่น ฝืนตัวตน
ฝากดูแล รักแรก และรักเดียว
ยอมเฉือนเสี้ยว ใจทิ้ง ไม่สับสน
ต้องก้มหน้า ถอยห่าง อย่างจำนน
ยอมเป็นฝน ทนแล้ง แห้งน้ำตา
:กอด1:โซ่..ใจเอย
-
เจอพี่จุ๊บเข้าเจ็บปวดกันเป็นแถว โดนน็อคเอ้า ตั้งแต่หน้าประตูเลย ฮ่าๆๆ
-
โอ...ประเด็นเป้าเปียกมาแรงมาก....เค้าก็เขินเป็นนะตัวเทอว์ :o8:
คุณ broke-back แต่กลอนได้ทะลวงหัวใจอีกเช่นเคย T-T
เอามาต่อให้อีกนิดหน่อยครับตามสัญญา...เดี๋ยวต้องไปแล้ว
วันนี้ลิงสองตัวพร้อมใจกันมาดูบอลที่ห้องผม...วุ่นวายที่สุด แอบมาอัพนะนี่
...........................................
ตอนที่ 39.1
ใกล้ๆเที่ยงของวันจันทร์ ปอนด์มารับเหมือนเดิม...ผมก็ทำตัวปกติ ไม่ได้โกรธอะไรแล้ว
ปอนด์ถามเรื่องพี่จุ๊บ ก็เล่าๆให้ฟัง ว่าเป็นใครมาจากไหน...ไอ้ปอนด์ฟังแล้วก็พอจะเข้าใจ
แถมบ่นหน่อยๆว่า แค่ไอ้โซ่คนเดียวก็หืดขึ้นคอแล้ว เจอพี่จุ๊บเข้าไปนี่ไปต่อไม่ถูกเลย...เหอะๆ
.
.
.
โรงอาหารมหาลัย...ผมนั่งคุยกะเพื่อนๆอยู่ และไอ้แชมป์ก็เดินเข้ามากะเพื่อนมัน
"พี่ท็อปปิดมือถือไมอ่ะ...เมื่อวานผมโทรหาล้านรอบ" เห็นแล้วหละ ตอนเปิดเครื่อง แต่ขี้เกียดโทรกลับ...แต่ไอ้ปอนด์นี่สิ หันควับมามองผมตาเขียว
"กูขี้เกียดคุยกะมึงไง"
"ไรว๊า...ใจร้ายหว่ะคนเรา คนเค้าอุตส่าคิดถึง" แสรดดดดดดดด มึงนี่เล่นไม่รู้เวลานะ...ไอ้ปอนด์หันไปมองไอ้แชมป์ แล้วหันมามองผมต่อ
"ทะลึ่งละมึง" ผมด่ามัน
"นี่มึงจะปีนเกลียวเหรอไอ้แชมป์ ไม่รู้ซะแล้วเจ้าของมันหวงแค่ไหน" ไอ้มดว่า
"โหพี่...ล้อเล่น....เห็นหน้าพี่ปอนด์ผมก็ไม่กล้าแล้ววววว"
"แต่ถ้าลับหลังไอ้ปอนด์ก็ไม่แน่อะดิ" ไอห่าเต้ มึงนี่อยู่สงบๆไม่ชอบ
"เพื่อนมด..เพื่อนเต้ครับ...กรุณาแดกข้าวต่อไปเงียบๆ..please" ผมบอกไอ้สองตัวนั่นด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือก...แต่ไอ้ปอนด์ที่นั่งเงียบๆนี่สิ ยะเยือกยิ่งกว่า
"กูว่ามึงไปเคลียเรื่องของมึงให้เสร็จก่อนไป อย่ามาแกว่งปากหาตีนแถวนี้เลย" ผมบอกไอ้แชมป์
"เห้อ...ก็นี่แหละพี่ ผมอยากจะปรึกษาเรื่องนี้แหละ" ไอ้แชมป์ถอนหายใจ
"อะไรวะ กูช่วยขนาดนี้แล้ว...ที่เหลือมึงจัดการเองสิ" ผมบ่น...ไม่ได้สังเกตุคนรอบข้างหรอก ว่ากำลังตั้งใจฟังขนาดไหน
"ช่วยแล้วมันก็ต้องช่วยให้ถึงที่สุดดิพี่ท็อป"
"ไอ้ห่านี่ ปัญหามึงผูกเอง ก็แก้เองมั่งดิวะ...ไปจัดการของมึงเอง" ผมยกมือไล่
ไอ้แชมป์บ่นกะปอดกะแปด แต่ก็เดินไป...ไอ้เชี่ยนี่ได้คืบจะเอาศอก...กูไม่ได้อะไรกับมึงเล๊ย...แถมจะซวยด้วยอีกตะหากเนี่ย T-T
ผมหันกลับมาอีกที ไอ้สามตัวนั่งจ้องผมอย่าคาดคั้น...
"อะไร...จ้องกูกันทำไมเนี่ย" ผมถาม
"ให้เคลียเลยมึง ช่วยอะไรกัน" ไอ้เต้ถาม
"ไม่มีไร"
"อย่าๆ เดี๋ยวนี้หัดมีความลับ..มึงดูหน้าผัวมึงนู่น จะแดกพวกกูอยู่แล้ว" ไอ้มดโบ้ยหน้าไปทางไอ้ปอนด์
ผมหันไปเห็นหน้าไอ้ปอนด์แล้วก็เสียวว๊าบบบบ...ไปหัดทำหน้าตาแบบนี้มาตั้งแต่เมื่อไหร่...สงสัยจะปล่อยให้อยู่กับไอ้โซ่มากเกินซะแล้ว
"...เออๆ ก็ได้วะ" ผมตัดสินใจเล่า...เพื่อวามปลอดภัยของตัวเอง
ผมเล่าจบ ไอ้มดแม่งก็บ่นเป็นวรรคเป็นเวร ว่ามันอกหักอีกแล้ว ว่าผมทรยศมั่งละ อะไรต่างๆมากมาย...ช่างมัน แต่ไอ้ปอนด์นี่สิ...
ไม่ยอมพูดกะผมเลย...นั่งเรียนด้วยกันก็ไม่คุย...ทำไมเดี๋ยวนี้มันขี้งอนแบบนี้วะ
จนเลิกเรียน นั่งอยู่บนรถน่ะแหละ ผมถึงถามมัน
"เป็นไรอ่ะ" ผมถาม
"คิดว่าเป็นไรล่ะ" แน่ะ มีย้อน
"โกรธเหรอ"
"ป่าว...แค่น้อยใจ"
"น้อยใจทำไมอ่าาา"
"เดี๋ยวนี้หัดมีความลับนะ"
"..ก็...มันก็เรื่องเล็กๆน้อยๆ แล้วก็ยังไม่ค่อยอยากให้เอิกเกริก"
"ไม่อยากให้เอิกเกริก?...แค่ไอ้แชมป์มันชอบน้องมึงนี่นะ"
"ก็...มันยังไม่อยากให้ใครรู้"
"ปัญญาอ่อน"
"ด่ากูเหรอ"
"ป่าว"
"....." แม่ง จะเป็นพ่อกูอีกคนแล้วหรือไงวะเนี่ย
"....แน่ใจได้ไง ว่ามันชอบน้องมึงจริงๆ" ไอ้ปอนด์ถาม
"อ่าว ก็มันเคยคบกันมาก่อน"
"เลิกกันไปตั้งนาน พึ่งคิดจะอยากมาง้อเอาตอนนี้..ตลกหว่ะ" น่ะ เริ่มจับผิด
"อะไรของมึงเนี่ยปอนด์" ผมก็เริ่มหงุดหงิดเหมือนกันนะ
"กูไม่ค่อยไว้ใจมัน...มันชอบมองมึงแปลกๆ...แล้วมึงฟังคำพูดคำจามันซะก่อน"
"มึงคิดมาก มันจะมาสร้างเรื่องให้มันวุ่นวายทำไมล่ะ"
"ไม่แน่หรอกของแบบนี้...ยิ่งกับไอ้เชี่ยนี่ด้วย ลูกเล่นมันเยอะ"
"ทำเป็นรู้ดี"
"เออ อ้าปากกูก็เห็นไปถึงใส้แล้ว"
"ผีเห็นผีอะดิ"
"เออ...ขอให้กูตาถั่วละกัน" ไอ้ปอนด์ว่า
ชิส์ ได้ทีเอาใหญ่...มีแต่คนทำตัวเป็นพ่อกูให้ตายเถอะวะ นี่ถ้าไอ้โซ่รู้มีหวังบ้านแตกอีก...โอ๊ยยยกู ไม่น่าหาเรื่องใส่ตัวเลยจริงๆ -*-
.....................................................
ปล1. เมื่อไหร่จะตี 1 อะ คิดถึง Messi จะทนไม่ไหวแล้ว :z3:
ปล2. ถ้าเห็น Messi วิ่งอยู่ในสนามแล้วผมเกิดเป้าเปียกขึ้นมาจะทำไงดีเนี่ย? (อ๊ากกกกกก...แร่ดใหญ่แล้วกู) :z6:
-
:call: โลกมนุษย์นี่หนอช่างน่ากลัวจิงๆ
-
:a2: งานนี้..ปอนด์ลงมือเชือดท็อปเองเลยเหรอ ฮ่าฮ่า
แต่ถ้าจะให้ดีไปกว่านี้ โซ่น่าจะมาร่วมทีมหึงกับปอนด์ด้วย
รับรอง สนุกมากกว่านี้ แน่ๆๆๆๆๆๆๆ กร๊ากกกกก :jul3:
ป้อล่อ...ถ้าท็อปเป้าเปียก ก็ให้ปอนด์ช่วยเช็ดซ้ำอีกซักคืนดิ อิอิ
แต่ถ้าเปียกมากๆๆๆๆ ปอนด์เช็ดคนเดียวไม่ไหว
ก็ขอแรง..โซ่ ช่วยเช็ดให้อีกแรงนุง ฮ่าฮ่า :m20:
-
:call: โลกมนุษย์นี่หนอช่างน่ากลัวจิงๆ
ด่าผมป่าวคับเนี่ย T-T
555+ มาแก้ข่าวหน่อย ผมไม่ได้แร่ดอะไรขนาดนั้นนะคับ ผมชอบ Messi เพราะมันเก่งจิงๆคับ (ส่วนความน่ารักนี่ผลพลอยได้คับ) อย่าง Messi นี่ผมว่าร้อยปีจะเจอซักคน (เว่อไปมั้ย?)
แต่แบบ มหาเทพอ่ะ ตัวแม่งนิดเดียวแต่โหดมากกกกก...เก่งเกินไปคับ ปลื้ม :impress2:
ปล1. ผมไม่เคยชอบบาซ่า จนมาเจอเมซซี่นี่แหละคับ
ปล2. ว่าจะถกประเด็นนี้นานละ แต่ลืมทุกที...มันเป็นความอัดอั้นใจของผมมากๆ..."มีใครรำคาญกรรมการบอลโลกปีนี้มั่งมั้ยคับ?...ผมโคตรเซ็ง!"
-
ถามอีกเรื่อง...กดบวกคะแนนยังไงอะคับ ทำไม่เป็น T-T
-
ถามอีกเรื่อง...กดบวกคะแนนยังไงอะคับ ทำไม่เป็น T-T
ท็อปต้องมีจำนวนโพสต์ถึง 250 ก่อนอ่ะ
แล้วจะมีเครื่องหมาย + กับ - ขึ้นมาให้เอง
จะอยู่ข้างบนเหนือรูปอวาตาร์ของคนที่จะกด + ให้โดยอัตโนมัติ
อธิบายแบบนี้ ท็อปจะเข้าใจมั้ยง่ะ
:จุ๊บๆ:
-
เดี๋ยวนี้ปอนด์เค้าอัพเลเวลแล้ววว
ปอนด์โหมดดุ น่ารักอีกละ อิอิ
ถ้ายิ่งบวกโซ่ช่วยกันรุมนะ โคตรฮา
น่ารักอ่ะ
ปล. แมสซี่น่ารักจริงๆ ไม่ไหวจะเคลียร์ :o8:
-
อยากกด+คุณ โบค กับกลอนที่โดนใจแต่มือถือทำไม่ได้....ถ้าเปัาท็อปเปียกตอนเห็นหน้าแมสซี่ถ้าอยู่คนเดียวคงไม่เป็นไรแต่นี้มีลิงตั้งสองตัวสยองแทน
-
ถ้าเป้าเปียกเดียวพี่ปอนด์จัดให้นิค่ะ
ถล่มแบบเกาหลีเหนือ ฮ่าๆ
เมซซี่น่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆๆ
แอบลงพุงหน่อยๆ
กรรมการแจกใบเหลือกระจาย
-
จะบอกว่า ปอนด์ช่วงนี้เป็นเหมือนเราเลย
หึงได้ตลอด 555
ปล. ขอนอกเรื่องนิดหนึ่ง
ชอบ กลอนของคุณbroke-back จัง
แต่งบ่อยๆนะครับ
ชอบโซ่เหมือนกัน
เชียร์โซ่ 5555
-
o18 ไม่ได้ว่าอะไรท็อปเลยท็อปเป็นคนดีตลอดเสมอมา อิอิ :beat: :beat:
ปล.อ๋อเล่นมาตั้งนานเพิ่งรู้555 เลยกด + ให้ท็อป อย่างแรงเลย o13
-
:เฮ้อ:
ใจกัดกร่อน ร่องแร่ง เหือดแห้งหด
เหมือนน้ำกรด รดใจ ไชขุมขน
เลือดทะลัก กระอักลิ่ม ปริ่มเกินทน
สำลักจน ท้นท่วม อ่วมอารมณ์
ต้องมองเขา ไม่ใช่เรา ตาปริบปริบ
เพียงกระซิบ ให้เราเห็น เขาสุขสม
ยิ้มระรื่น แกล้งหน้าชื่น แต่อกตรม
ทุกข์ระทม แสนขมขื่น ฝืนตัวตน
ฝากดูแล รักแรก และรักเดียว
ยอมเฉือนเสี้ยว ใจทิ้ง ไม่สับสน
ต้องก้มหน้า ถอยห่าง อย่างจำนน
ยอมเป็นฝน ทนแล้ง แห้งน้ำตา
:กอด1:โซ่..ใจเอย
บวกให้ ๑ เจ้าค่ะ กลอด พี่ท่านบาดจิตมาก ๆ เฮียโซ่ น่าสงสาร
-
เมซซี่ อยู่ บาซ่า รือ ((งั้นเค้าก็สมควรโหดแหละ))
ฝั่งนั้นเล่นหนักทุกตัว
เห็ฯวิ่งทั่วสนามเลย อิอิ ((ตัวเค้าเล็กจริง))
แต่น่ารักนะ ไม่เหมาะกับทีมเลย ((มันโหดจริงหงะ))
ว้าว ๆ เปียกยัง??? ท็อปอัพ
ปล ช้อนเพิ่งบวกได้เมื่อ อาทิตย์ก่อนนี่เอง ตื่นเต้นมาก ๆ
-
:กอด1: กอดคนแต่งกลอนทีนึง แต่งได้กินใจมาก
อืม! เมสซี่ ของเขาดีจริง ๆ o13
สงสัยปีนี้ บราซิลชิงกะอาร์เจนฯ แน่เลย
ยินดีกะเกาหลีใต้ด้วย ที่ผ่านเข้ารอบได้เป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ :z2:
ติดตามกันต่อไป
:z2:
-
"ผมหันไปเห็นหน้าไอ้ปอนด์แล้วก็เสียวว๊าบบบบ...ไปหัดทำหน้าตาแบบนี้มาตั้งแต่เมื่อไหร่...สงสัยจะปล่อยให้อยู่กับไอ้โซ่มากเกินซะแล้ว"
เดี๋ยวนี้ปอนด์แอดวานซ์มากๆ สงสัยคงติดโซ่มา งานนี้เห็นท่าจะลำบากละนะท๊อป :laugh:
ปล.สรุปเมื่อคืน ท๊อปจ้องหน้า Messi เพลินรึเปล่า ระวังจอปอนด์โหมดหึงโหด จับขึง ทำท๊อปเป้าเปียกอีกนะครับ (หรือไม่ต้องจับขึง ก็เป้าเปียก) :jul3:
:bye2: แต่งตัว ไปทำงานล่ะ
-
เค้าเรียกว่า ตัวตายตัวแทน ก็เล่นปล่อยให้สองคนคุยกันบ่อย ๆ ก็เงี้ย
ว่าไปแล้ว ก็สงสาร ท๊อป นะ ทำไมเจอแต่คน.... ทั้งนั้นเลย
หรือจะว่าไป ก็ท๊อป... นี่นา ( ไอ้ที่จุด ๆ นะเติมเองนะครับ 555..... )
+1 ให้เป็นกำลังใจครับ :จุ๊บๆ:
-
:เฮ้อ:
ใจกัดกร่อน ร่องแร่ง เหือดแห้งหด
เหมือนน้ำกรด รดใจ ไชขุมขน
เลือดทะลัก กระอักลิ่ม ปริ่มเกินทน
สำลักจน ท้นท่วม อ่วมอารมณ์
ต้องมองเขา ไม่ใช่เรา ตาปริบปริบ
เพียงกระซิบ ให้เราเห็น เขาสุขสม
ยิ้มระรื่น แกล้งหน้าชื่น แต่อกตรม
ทุกข์ระทม แสนขมขื่น ฝืนตัวตน
ฝากดูแล รักแรก และรักเดียว
ยอมเฉือนเสี้ยว ใจทิ้ง ไม่สับสน
ต้องก้มหน้า ถอยห่าง อย่างจำนน
ยอมเป็นฝน ทนแล้ง แห้งน้ำตา
:กอด1:โซ่..ใจเอย
โดนใจๆๆ
+1
-
เมซซี่ยังเหนือมนุษย์เหมือนเดิม แต่ไม่ทำประตูซักที T-T เมื่อคืนก็ติดเซฟ
ไม่เป็นไรนะคับเมซซี่ทีรัก ยังไงผมก็รักคุณ กร๊ากๆๆๆๆ
เมื่อคืนเป้าไม่ไหวจะเปียกละคับ ลิง2ตัวนั่งขนาบข้าง ทำไมต้องมานั่งเบียด...อารมณ์เสีย
-
เห็นด้วย...น่าเก็บกรรมการบอลโลกปีนี้มากที่สุด เอะอะแจกใบแดง
.....
ปอนด์เริ่มซึมซับความโหดจากโซ่มาแล้วสิเนี่ย หุหุ
...แต่ยังไงๆ ผมก็ว่าน่าเห็นใจโซ่อยู่ดี :เฮ้อ:
กด +1 ให้คุณท็อปแล้วนะครับ รออ่านต่อครับ
-
๕๕๕ ขาดความอบอุ่นทั้งสองคนเลยนะ ดูเหมือน ฮุๆ
รักท็อปอัพ
เชียร์โซ่
๕๕๕ ของปอนด์นี่ ชอบมากมาย ก็แล้วกัน งุงิๆ
-
:pig4:
-
:m16: :m16: :m31:
-
พี่ปอนด์งอนใหญ่เลย พี่ท็อปง้อหน่อยจิ :o8:
เหอๆ แล้วเด็กแชมป์จะเป็นอย่างที่พี่ปอนด์ว่าป่ะเนี่ย แอบคิดตั้งแต่แรกแระล่ะ่ :z3:่
-
I LOVE YOU!
http://www.youtube.com/v/sdJZFhXg5SM&hl=en_US&fs=1&
:laugh3:
-
เมซซี่ยังเหนือมนุษย์เหมือนเดิม แต่ไม่ทำประตูซักที T-T เมื่อคืนก็ติดเซฟ
ไม่เป็นไรนะคับเมซซี่ทีรัก ยังไงผมก็รักคุณ กร๊ากๆๆๆๆ
เมื่อคืนเป้าไม่ไหวจะเปียกละคับ ลิง2ตัวนั่งขนาบข้าง ทำไมต้องมานั่งเบียด...อารมณ์เสีย
กร๊ากกกกก ท็อปเป็นไส้แซนวิสไปแล้ว =[]=
ปล. ถึงแม้โซ่จะออกมาน้อยนิด(แค่ชื่อ) =_= ก็ยังดีใจได้อีกตู(อาการหนักล่ะ) เริ่มสงสัยว่าพวกแฟนคลับโซ่อาการเดียวกันไหม :z3:
-
ไอ้แชมป์จะแผนสูงขนาดนั้นเชียวหรอเนี่ย o22
ปอนด์สู้ๆ
:z1:
-
พี่ปอนด์ เลเวลอัพ ^^
ตอนนี้ รักหมดเลยค่ะ
ทั้งพี่ท๊อป พี่ปอนด์ แล้วก็พี่โซ่
(ปลื้มพี่โซ่ที่สุดค่ะ ^^)
-
ปล. ถึงแม้โซ่จะออกมาน้อยนิด(แค่ชื่อ) =_= ก็ยังดีใจได้อีกตู(อาการหนักล่ะ) เริ่มสงสัยว่าพวกแฟนคลับโซ่อาการเดียวกันไหม :z3:
มารายงานตัวว่า อารมณ์ประมาณนั้นแหละ ฮา กรู้ๆ
-
^^
-
ตามมาอ่านด้วยคนจร้า..........ตามทันเเล้วด้วย :z2: :z2:
-
http://www.youtube.com/v/NZU4VoRBWZM
วันเวลาที่ผ่านมา..จะเร็วจะช้าไม่เคยลบเลือนไป
ภาพวันที่เคยสุขฉันรู้สึก..ว่ายังมีฉันและเธอเสมอ
ไม่ว่าดวงใจจะเจ็บช้ำ..ภาพความทรงจํายังคอยย้ำให้
คิดถึงเธออยู่..จะทําสักเท่าไรให้เธอรู้
ว่าใจของฉันมันจําเสมอ..ไม่เคยจะลืมเรือน
ก็เธอจะอยู่ในใจฉัน..คืนวันเก่าๆยังคอยย้ำ
อยู่ในช่วงเวลา..จะนานจะช้ายังยืนที่เก่า
ข่มตาสักเท่าไร..ไม่ลืมภาพเรา..ยิ่งทําให้เหงา
จนทนไม่ไหว(เมื่อไหร่ที่เธอจะกลับมา)
เธอคงไม่คิดจะกลับมา..ทําไมดวงใจยังห่วงหา
และคิดถึงเธออยู่..ยังจําทุกๆสิ่งทุกๆอย่าง
เมื่อไหร่จะลบเลือนเธอจากใจ..คงไม่มีวันจะลืมเธอ
เพลงนี้ ฟังแล้วคิดถึงโซ่ :o12:
-
และแล้ว ปอนด์ก็กลายร่างเป็นโซ่ 2 แล้ว ท๊อปทำไงดีอะ 555555
สงสารโซ่!!!!!!!
-
เอ๋ รึจะเป็นแบบที่เราคาดการณ์ตั้งแต่แรกว่า ที่ว่า แชมป์เอาเรื่อง น้องรหัสท็อป(จำชื่อไม่ได้ กรากกก) มาเป็นข้ออ้าง เผื่อเข้าหาท็อป 5555
ก็ว่ากันไป ฮ่าๆๆๆ
เรด้าปอนด์ทำงานยิกๆๆ คึคึ
-
:-[สงสัยคืนนี้เป่าเทียนวันเกิดกันทั้งคืนแน่ๆเลย ไม่อยากจะคิดฉากต่อไป :o8:
-
วิว ๆ พอกันทั้งคู่เลย ที่รักของท็อปอัพ (ทั้งสองคน) เนี้ย
๕๕๕
-
^
จิ้ม ท็อป
ท่าทางจะไม่ได้ล่ะมั้ง เตรียมน้ำร้อนไว้โลดดด ได้สาดแน่ๆ
ปล.ถ้าลิงทั้ง 2 ตายขึ้นมาจริงๆจะทำไง หาแฟนใหม่เลย ฮ่าๆ
-
อ่านทันแล้วค่า
หลายอารมณ์ ตัวชา วิงเวียน หน้ามืดตาลาย พีคสุดๆตอนโซ่ นอกใจ
ขนาดเราเป็นคนอ่าน เรายังรับไม่ไ้ด้เลยอ่ะ
คิดว่า ณ ตอนนั้นท้อปคงเจ็บปวดอย่างที่สุด
สุดท้าย ก้อได้รู้แล้วว่า เป็น FC. ปอนด์ 55+
เชียร์ปอนด์สุึดใจขาดดิ้น
ไม่ใช่ไม่ชอบโซ่ แต่นะ ไม่รู้สิ
เป็นปอนด์หน่ะดีแล้ว
ท้อปผ่านจุดนั้นมาได้ เพราะใครอยู่ข้างๆ
เพราะใครที่รักอย่างไม่มีข้อแม้
ท้อปโชคดีแล้วหล่ะ เป็นกำลังใจให้นะจ้ะ
ดูแลกันดีๆ
-
วันนี้คงไม่ได้ไปเลี้ยงที่ไหนแล้วครับ ญาติผมเสีย ต้องรีบกลับต่างจังหวัดแล้ว
อาจจะไม่ได้เข้ามา 2-3 วันนะครับ
ปล. วันเกิดโซ่อาทิตย์หน้า ส่วนวันเกิดผมยังไม่ถึง
-
ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ...ไม่เป็นไรนะเรื่องฟิกอ่ะ (ดูดิตัวเองเขียนคำว่าเสียใจจริงๆไหม)
ขอบคุณที่ยังอุตส่าห์มาแจ้งข่าว
...มุมแซว =_=...
ทำไมลิงสองตัวเกิดได้ใกล้กันขนาดนี้ ราศีเดียวกันป่าวนี้
-
เสียใจด้วยพี่ท๊อป
เดินทางปลอดภัยเน้อ :กอด1:
-
พ่อมีเยอะแล้ว พ่อมีแยะแล้ว
-
ขอแสดงความเสียใจด้วยเช่นกันเจ้าค่ะ
รักษาตัวด้วย เดินทางไกล ๆ (รึเปล่า???)
ขอบคุณที่แจ้งข่าว (ท็อปอัพไม่เป็นอะไรมากนะ (หมายถึงเสียใจ)??? ทำใจให้สบายเจ้าค่ะ)
แซวด้วยคน
ทำไมลิงสองตัวเกิดได้ใกล้กันขนาดนี้ ราศีเดียวกันป่าวนี้
ย้ำเลย (คงเกิดราศีเดียวกันแหละ) สเป็คคนที่ใช่เลยเหมือนกัน
-
:call: แสดงความเสียใจด้วยครับ
-
พ่อมีเยอะแล้ว พ่อมีแยะแล้ว
ตลกเม้นนี้อ่ะ
สั้นๆ
แต่โดนใจ
5555555
+ ให้นะ
ปล. ท๊อปเสียใจด้วยนะ และดูแลสุขภาพด้วยเป็นห่วง :กอด1:
-
เอาว่าเข้าเรื่องท็อปอัพนิดนุง (เดี๋ยวน้อยใจ) :m16: :m16: :m16: :m16: เม้นต์แบบออกอ่าวตลอดหงะ ช้อน เหอๆ (ไม่ฮา) :เฮ้อ:
ความจริงคือถ้าลิงที่เราสองคนเชียร์ชนะ (ได้ใจท็อปไปอีกครั้ง) หงะนะ
ปอนด์ก็คงไม่ไปไหนหรอก ((ประมาณว่าไปไหนไม่รอด))
ยังคงวนเวียน ((เป็นลิงที่เราไม่ได้เชียร์)) อยู่พันแช่งพันขา ท็อบอัพอยู่อย่างนี้แหละ
ไปไหนไม่รอดหรอก :o12:
คราวนี้หงะ จะสงสารปอนดมากกว่าเฮียโซ่ อีกหลายล้านเท่า o13
แบบเฮียเราเค้าเลวด้วยตัวเอง แต่ ปอนด์นี่ดีเลิศมาตลอดไง
แต่ยังไงก็เชียร์เฮียโซ่รัก รักมาก ๆ กอดหน่อยสักที อิอิ :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: (หลายทีเกินไปละ ฮุ ๆ รักมากมายไง)
ว่าแต่
((ท็อปอัพเคยดูดวงบ้างมั้ยเนี้ย ประมาณว่าจะต้องอยู่ ๓ คน แบบนี้ไปตลอดเลยหงะ)) :z2: :z2: :z2:
๕๕๕ แต่ก็ดูมีความสุขดีนะ ((เข้ากันแบบแปลก ๆ )) หมายถึงลิงทั้งคู่ ฮา :z1: :z1:
ปล ท็อปอีพก็รักษาตัวด้วย ทำใจดี ๆ เดี๋ยวจะเป็นไรไปอีกคนน้า??? สู้ ๆ
-
แบบเฮียเราเค้าเลวด้วยตัวเอง แต่ ปอนด์นี่ดีเลิศมาตลอดไง
เอาน่าช้อน...ถึงโซ่จะเคยทำผิดพลาดมากก่อน แต่มันคืออดีต เพราะคนเรามัวแต่ยึดติดกับอดีตถึงทำให้ไม่เดินไปข้างหน้า ถ้าเราเลือกจะให้อภัยเขา เราก็ดูพฤติกรรมตอนปัจจุบันสิ...หลายคนที่มีโอกาสแต่กลับเอาไว้แก้ตัวไม่ได้แก้ไข โอกาสเป็นสิ่งที่ได้มายากนะ แต่อยู่ที่ว่าจะรู้จักรักษาไหม ...แต่จากที่เห็นๆโซ่เขาก็แก้ไขนะ แต่แก้ไขเมื่อสายไปแล้ว ถ้าเขาจัดการตั้งแต่แรกๆ (หมายถึงเรื่องไรรู้ๆกัน)เรื่องก็ไม่เป็นแบบนี้ ก่อนจะสงสารคนอื่นน่าจะสงสารคนที่เรารักก่อน ไม่คิดว่าเขารู้จะรู้สึกยังไง แล้วยังทำตัวห่างเหินเหมือนจะหมดรักเขา อารมณ์มันก้ำกึ่งสงสารและสมน้ำหน้าอ่ะ (ตงลงเป็น FC โซ่ ใช่ม่ะนี้)
...ตอนแรกนึกว่าจะเหมือนคู่รักอื่นๆ ที่คบกันมา 10 ปี แต่งงาน 2-3 ปีแล้วเลิกกัน...บอกว่าเป็นเพื่อนกันได้ แต่ความจริงมันไม่ใช่...
เอาเป็นว่าเราลืมภาพของโซ่ในอตีดแล้วล่ะ คิดถึงตอนปัจจุบันดีกว่า...น่าจะมีความสุขกันทุกฝ่ายนะ ถ้าเรามัวแต่ย้ำหัวตะปูว่าเขาเคยเลวมายังไง มันจะเป็นการปั่นทอนกำลังใจเขา (ประเภท...ไรวะกูก็ไม่ได้ทำเลวอะไรแล้ว ทำไมย้ำเรื่องเก่าๆอยู่ได้)...เหมือนนักโทษติดคุกที่สำนึกผิดชดใช้ความผิดแล้วอ่ะ ถ้าเขาออกจากคุกมา คนอื่นรู้ว่าเคยติดคุกแล้วรังเกียจ มันก็เหมือนเป็นการปั่นทอนความตั้งใจในการทำดีของเขา...ทุกคนอยากได้โอกาสกันทั้งนั่น ...และที่สำคัญโอกาสจากคนที่เรารัก
-
:m23:
ถ้าจะเปลี่ยนใจ
หันมาเชียร์ปอนด์
ยังจะทันมั้ยอ่ะ..ท็อป
:eiei1: อิอิ
...แต่ยังไงคืนนี้ ก็ยังจะเชียร์เยอรมันอยู่..ต่อปายยยยยยยยยยยยยย ฮ่าฮ่า...
หนุ่มคนนึง ซาบซึ้ง คำว่า"รัก"
หนักแน่นนัก ปักใจ ในสหาย
คอยดูแล ใกล้ชิด สนิทกาย
เป็นเพื่อนชาย คลายเศร้า ไม่เมามัว
ไม่รวนเร ไม่เหหัน ผันเปลี่ยนอื่น
คอยยิ้มชื่น ปลอบใจ ให้ยิ้มหัว
ทุ่มใจหมด ไม่ลดละ ไม่เกรงกลัว
ไม่ยอมรั่ว เรี่ยราด สะอาดใจ
กัมมุนา วัตตะตี โลโก-บอก
ไม่ช้ำชอก ออกปาก เห็นจริงไหม
ใครทำดี ย่อมรับดี ที่เป็นไป
ใครทำเลว เหลวไหล ชดใช้กรรม
ป้อล่อ.....FC โซ่ อย่าชวนกันมารุมตื๊บบบบบผมน่ะคร้าบบบบบบบบ คิกคิก o14
-
ู^
^
^ ได้ใจ FC ปอนด์ +1
-
:m23:
ถ้าจะเปลี่ยนใจ
หันมาเชียร์ปอนด์
ยังจะทันมั้ยอ่ะ..ท็อป
:eiei1: อิอิ
...แต่ยังไงคืนนี้ ก็ยังจะเชียร์เยอรมันอยู่..ต่อปายยยยยยยยยยยยยย ฮ่าฮ่า...
หนุ่มคนนึง ซาบซึ้ง คำว่า"รัก"
หนักแน่นนัก ปักใจ ในสหาย
คอยดูแล ใกล้ชิด สนิทกาย
เป็นเพื่อนชาย คลายเศร้า ไม่เมามัว
ไม่รวนเร ไม่เหหัน ผันเปลี่ยนอื่น
คอยยิ้มชื่น ปลอบใจ ให้ยิ้มหัว
ทุ่มใจหมด ไม่ลดละ ไม่เกรงกลัว
ไม่ยอมรั่ว เรี่ยราด สะอาดใจ
กัมมุนา วัตตะตี โลโก-บอก
ไม่ช้ำชอก ออกปาก เห็นจริงไหม
ใครทำดี ย่อมรับดี ที่เป็นไป
ใครทำเลว เหลวไหล ชดใช้กรรม
ป้อล่อ.....FC โซ่ อย่าชวนกันมารุมตื๊บบบบบผมน่ะคร้าบบบบบบบบ คิกคิก o14
ชอบกลอนเหมือนเดิม เจ้าค่ะ (ถึงจะไม่ใช่ของเฮียโซ่แล้วก็ตาม)
แต่เรื่อง เฮียนี่อีกเรื่อง ฮุ ๆ
ช้อนแสดงตัวคนแรก ฮะ ๆ (รุมกันเลยมั้ย คุณ pattra_13)
ยังไงก็เชียร์ เฮียโซ่นะ ฮา (ปันใจบ้าง อะไรบ้าง ไม่ว่ากันนะเฮีย)
แต่ยังรักปักใจ แค่เฮียนี่แหละ ส่วน บอล อังกฤษ มาก่อน ว้าว ๆ
สำหรับปอนด์นี่
ช้อนว่าเค้าก็ดีแหละ แต่ในจุดนั้นบอกตามตรงว่าถ้าโซ่ไม่ใจกว้างนะ
ปอนด์ก็ไม่มีวันนี้หรอก ชริ ๆ ฮา (ต้องออกตัวก่อนว่าในมุมมองช้อนนะ)
ท็อปอัพนี่คนละเรื่องกัน โฮกกกก
แต่ก็นั่นแหละ ถ้ามาคิดกันนะ ท็อปใจแข็งมาก ที่แบบว่ามีปอนด์ข้าง ๆ ตลอดเวลา (ที่อยู่คณะ) แล้วยังยั้งปอนด์เอาไว้ได้ในฐานะเพื่อน (ไม่พูดถึงเฮียละกัน คนเลวเถื่อน แบ่งไว้อีกซีก) ส่วนปอนด์ก็รักษาระดับเอาไว้ไม่เข้ามาก้าวก่าย แต่ก็คอยดูแล ขอจัดไว้ในระดีบใกล้ชิดเลยทีเดียวแหละ ส่วนเฮียนี่ (ไม่รู้ทำไมถึงยอมให้ปอนด์เข้าใกล้ท็อปอัพได้ขนาดนั้น เป็นช้อนนะ หึ ๆ ตายกันไปข้างนึงก่อนเหอะ) ยิ่งพอเฮียพลาด แทนที่จะรั้งเอาไว้ กลับปล่อยไปซะง่าย ๆ ไมม่สมกับเป็นเฮียเลยว่ะ
ตอนนี้อยู่อย่างนี้มีความสุขดีแล้วก็อยู่ไป เดี๋ยวไว้รอเรื่องที่เฮียเป็นพระเอกหงะ สักมันมันต้องมีแหละว้า
รอบนี้ออกอ่าวอีกมั้ย เนี้ย
-
กลอนคุณ broke-back เพราะอีกแล้ว ...
เอาน่าช้อน คนเขาชอบปอนด์ก็ไม่ใช่เรื่องแปลก เพราะปอนด์เป็นคนดี ดีจนทำให้ท็อปรักได้ แล้วทำให้โซ่มั่นใจว่าจะดูแลท็อปเลยนะ
ส่วนเรารู้ตัวเองดีว่าชอบโซ่เพราะอะไร...นั่นเพราะความรักที่บริสุทธิ์ ที่โซ่มีให้ท็อป ณ เวลานี้
มันต่างจากความรักแบบ ...คู่รักที่ต้องการครอบครอง อยากได้ไว้กับตัว ...แต่เป็นความรักที่พร้อมจะมองคนที่เรารัก มีความสุข คอย ห่วงหา อาทร เวลาเขาทุกข์
ความรักพวกนี้ หาได้จาก พ่อแม่ และเพื่อนนะ บางทีเพื่อนที่รักมากกันยังให้ความรู้สึกได้ไม่มากขนาดนี้...แต่โซ่คือแฟนเก่า ถึงจะบอกว่าตอนนี้เป็นเพื่อนกันก็เถอะ...พูดตามตรงว่า ไม่เคยเห็นแฟนเก่าที่ไหน เขาจะเปลี่ยน คำว่าแฟนมาเป็นเพื่อน แล้วยังดีและรักเราได้ขนาดนี้
เราเห็นแต่พอเลิกแล้ว ต่างคนต่างหาคนใหม่ เจอหน้าก็ก็ทักตามมารยาท ... ดูจากดาราที่คบกันมาเป็น 10 ปี แต่แต่งกันไม่ถึง 3 ปี ก็เลิกกัน แล้วแทบไม่มองหน้ากันดิ
....รอให้โซ่เป็นพระเอกบ้าง ถึงแม้นายเอกจะไม่ใช่ท็อปก็เถอะ...สักวันต้องมีคนที่รักโซ่จริงสิ...
-
....รอให้โซ่เป็นพระเอกบ้าง ถึงแม้นายเอกจะไม่ใช่ท็อปก็เถอะ...สักวันต้องมีคนที่รักโซ่จริงสิ...
นั่นดิ ช้อนก็รองิ แบบว่านะ คือเห็นอย่างนี้ก็อดสงสารไม่ได้หงะ คือไม่ใช่ว่าไม่ดีนะ แต่เฮียแกอยู่ในฐานะที่ไมาสามารถออกตัวได้เต็มร้อยหงะ ไม่เหมืือนปอนด์ แล้วเวลาท็อปมีปัญหานี่ เฮียแกก็เข้ามาดูแลได้ แต่ก็แค่ในระดับหนึ่ง ก็เลยมาคิดว่า แล้วถ้าเฮียแกมีปัญหาไรงี้ หง้า ใครจะมาดูแล รีบ ๆ หาเลยเฮีย ช้อนเชียร์เฮียโซ่สุดใจ ฮา
-
....รอให้โซ่เป็นพระเอกบ้าง ถึงแม้นายเอกจะไม่ใช่ท็อปก็เถอะ...สักวันต้องมีคนที่รักโซ่จริงสิ...
นั่นดิ ช้อนก็รองิ แบบว่านะ คือเห็นอย่างนี้ก็อดสงสารไม่ได้หงะ คือไม่ใช่ว่าไม่ดีนะ แต่เฮียแกอยู่ในฐานะที่ไมาสามารถออกตัวได้เต็มร้อยหงะ ไม่เหมืือนปอนด์ แล้วเวลาท็อปมีปัญหานี่ เฮียแกก็เข้ามาดูแลได้ แต่ก็แค่ในระดับหนึ่ง ก็เลยมาคิดว่า แล้วถ้าเฮียแกมีปัญหาไรงี้ หง้า ใครจะมาดูแล รีบ ๆ หาเลยเฮีย ช้อนเชียร์เฮียโซ่สุดใจ ฮา
ใช่ๆ จำตอนพิเศษ ...ตอนที่สองได้ไหม เราแทบจะร้องไห้เลยนะ(สงสาร)...มันรู้สึกว่าเหมือนเราเป็นส่วนเกินเวลามีเรื่องอะไรเกิดขึ้นระหว่าง สาม คน
ตัวเรา(หมายถึงเรานี้ล่ะ) เวลาห่วงเพื่อนก็ชอบโวยวายนะ แบบทำไมไม่ดูแลตัวเองว้า รู้ไหมคนอื่นเป็นห่วง อยากให้ดูแลตัวเองบ้าง ไม่อยากให้เจ็บป่วย(เพื่อนเราป่วยแล้วไม่กินยาอ่ะ เราก็ด่ามันไป) จนมันต้องบอกว่า อย่าพูดดังสิ กลัวนะ เลยบอกขอโทษแล้วเดินจากไป ...
ไม่ว่าห่วงใยกันแค่ไหน...แต่สุดท้ายปอนด์มาก่อนอยู่แล้ว T^T ((เพื่อนกับแฟนแทนกันไม่ได้ ความสำคัญวัดกันไม่ได้ก็จริง แต่เอาเข้าจริง คนเราก็ต้องเลือกคู่ชีวิตที่จะอยู่ด้วยกันก่อนอ่ะ))
"มึงอย่ามาสันดานแถวนี้" << คำนี้หรือเปล่า จำไม่ได้แต่ประมาณนี้ เรียกน้ำตาได้เลยอ่ะ
แต่โซ่ยังดีนะ ยังอยู่ดูแลท็อป เป็นเรา(อาจจะเพราะเราเป็นผู้หญิงด้วยมั้ง) เดินหนีออกจากห้องแล้ว
เรารู้สึกเหมือนโดนลุม (โทษนะท็อป มันเป็นความรู้สึกเรา ไม่ใช่ความรู้สึกโซ่นี้)
มีความหวังอย่างหนึ่งนะ...ถึงแม้เรื่องนี้จะจบไปแล้วแต่ก็อยากให้ท็อปมาส่งข่าว ว่าโซ่มีแฟนแล้ว อารายแบบนี้ >///< ((ก็อย่างที่บอกอยากเห็นเขามีความสุข ถ้าได้รับข่าวดีเราจะได้โล่งอกว่ามีคนมาดูแลโซ่แล้วนะ ...รักอย่างที่พวกเราก็เป็นรักที่ไม่หวังผลหรือเปล่า??))
ปล. ช้อน เราสองคนออกนอกอ่าวไทยไปหลายรอบล่ะ จับปลามาได้เยอะเลย ฮาาา
-
:m9: มาร้องเพลงและเต้นรอ :m9: :m27: :a11: :a3:
-
จำตอนพิเศษ ...ตอนที่สองได้ไหม เราแทบจะร้องไห้เลยนะ(สงสาร)...มันรู้สึกว่าเหมือนเราเป็นส่วนเกินเวลามี เรื่องอะไรเกิดขึ้นระหว่าง สาม คน
ตัวเรา(หมายถึงเรานี้ล่ะ) เวลาห่วงเพื่อนก็ชอบโวยวายนะ แบบทำไมไม่ดูแลตัวเองว้า รู้ไหมคนอื่นเป็นห่วง อยากให้ดูแลตัวเองบ้าง ไม่อยากให้เจ็บป่วย(เพื่อนเราป่วยแล้วไม่กินยาอ่ะ เราก็ด่ามันไป) จนมันต้องบอกว่า อย่าพูดดังสิ กลัวนะ เลยบอกขอโทษแล้วเดินจากไป ...
ไม่ว่าห่วงใยกันแค่ไหน...แต่สุดท้าย ปอนด์มาก่อนอยู่แล้ว T^T ((เพื่อนกับแฟนแทนกันไม่ได้ ความสำคัญวัดกันไม่ได้ก็จริง แต่เอาเข้าจริง คนเราก็ต้องเลือกคู่ชีวิตที่จะอยู่ด้วยกันก่อนอ่ะ))
"มึงอย่ามา สันดานแถวนี้" << คำนี้หรือเปล่า จำไม่ได้แต่ประมาณนี้ เรียกน้ำตาได้เลยอ่ะ
แต่โซ่ยังดีนะ ยังอยู่ดูแลท็อป เป็นเรา(อาจจะเพราะเราเป็นผู้หญิงด้วยมั้ง) เดินหนีออกจากห้องแล้ว
เรา รู้สึกเหมือนโดนลุม (โทษนะท็อป มันเป็นความรู้สึกเรา ไม่ใช่ความรู้สึกโซ่นี้)
มีความหวังอย่างหนึ่งนะ...ถึงแม้เรื่องนี้ จะจบไปแล้วแต่ก็อยากให้ท็อปมาส่งข่าว ว่าโซ่มีแฟนแล้ว อารายแบบนี้ >///< ((ก็อย่างที่บอกอยากเห็นเขามีความสุข ถ้าได้รับข่าวดีเราจะได้โล่งอกว่ามีคนมาดูแลโซ่แล้วนะ ...รักอย่างที่พวกเราก็เป็นรักที่ไม่หวังผลหรือเปล่า??))
ปล. ช้อน เราสองคนออกนอกอ่าวไทยไปหลายรอบล่ะ จับปลามาได้เยอะเลย ฮาาา
แบบว่า ช้อนอยากจะลาก Quote มาเหมือนทุกครั้งหงะ แต่เหมือนมันจะยาวเเกิ๊นไปเลย ต้องแทรกเอง ฮา
เรื่องตอนพิเศษนี่เจ็บจี๊ด เหมือนกันตอนที่ได้ยินเสียง ปัง (หมายถึงอ่านที่ท็อปอัพพิมพ์ หงะนะ) โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ เฮียโซ่ออกไปข้างนอกแล้ว จนท็อปอัพบอกว่าเห็นเฮียยังไม่ได้อาบน้ำแหละ เลย :เฮ้อ: เฮียอดทนเกินความดาดหมายอีกแล้ว o13 o13 o13
ส่วนเรื่องเพื่อนสามเศร้าเคล้ารสรักนี่ ช้อนก็เคยมีประสบการณ์ อย่างเราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่อนุบาล (รู้จักกันแต่ไม่สนิท) มาสนิทกันช่วง มอปลาย ละเพื่อนช้อนก็มีแฟนไรงี้ (โฮโหย :monkeysad: :monkeysad: เหมือนสามคนนี้เลย) ประมาณว่าแย่งกันนั่งข้างมัน (หมายถึงช้อนกะแฟนเพื่อนแย่งกันนั่งข้างเพื่อน) คนกลางมันก็ลำบากใจจนเอือม เป็นอย่างนี้อยู่ได้สักปีมั้ง ก็ทะเลาะกัน เรื่องไรจำไม่ได้แล้ว :z1: :z1: รู้แต่ว่า โดนด่าประมาณที่เฮียโซ่โดนนี่แหละ โหยยยยย ณ จุดนั้น จะร้องก็ร้องไม่ออก (แบบว่าจุกและเสียใจที่เพื่อนเราพูดอย่างนั้นมากกว่า :m15: :m15:) ((ถ้าเป็นแฟนมันนี่จะเฉย ๆ :mc4: :mc4: :mc4: โดนมันด่าบ่อยละด้วยแหละ เหอ ๆ :m20: :m20: :m20:)) จากนั้นก็เลยห่าง ๆ กันแหละ
(ไม่ได้โกรธนะ แต่สำเหนียกได้ว่าตัวเองเนี้ย เลเวลไหนไง???) ช้อนใจร้อนด้วยแหละ ตรงแบบ อันไหนไม่ชอบ อันไหนไม่ใช่ อันไหนไม่ดีนี่ปากไปละ ปากหมามาตั้งแต่เด็กเลยหงะ
หลัง ๆ เลยเฉย ๆ เรามันเพื่อน เค้ามันแฟน ยังไงก็แทนกันไม่ได้ ((ช้อนไม่เข้าใจทำไมแฟนเพื่อนถึงไม่ค่อยถูกกับช้อนเท่าไหร่)) ความจริงไม่ใช่ว่าไม่ค่อยนะ แต่มันทุกคนเลยทีเดียว ฮา
มีความหวังอย่างหนึ่งนะ...ถึงแม้เรื่องนี้ จะจบไปแล้วแต่ก็อยากให้ท็อปมาส่งข่าว ว่าโซ่มีแฟนแล้ว อารายแบบนี้ >///< ((ก็อย่างที่บอกอยากเห็นเขามีความสุข ถ้าได้รับข่าวดีเราจะได้โล่งอกว่ามีคนมาดูแลโซ่แล้วนะ ...รักอย่างที่พวกเราก็เป็นรักที่ไม่หวังผลหรือเปล่า??))
อันนี้ช้อนก็อยากรู้ ไงช้อนก็ เมน เฮียโซ่ เรื่องของเฮียเล็กน้อยเท่าหอยมด ช้อนก็ชื่นใจ
:กอด1: กอดท็อปอัพ :กอด1: กอดปอนด์ (ไม่กอดเยอะละกันนะ ไปกอดกันเอง)
:กอด1: :กอด1: :กอด1: ของเฮียต้องหลาย ๆ กอดหน่อย ไม่ค่อยได้กอดใครกับเค้านี่ (ไม่มีใครให้กอด :z6: :z6:) :กอด1: :กอด1::กอด1:
พาออกอ่าวตามคอนเซ็ปเดิมเจ้าค่ะ อิอิ
-
:m23:
ถ้าจะเปลี่ยนใจ
หันมาเชียร์ปอนด์
ยังจะทันมั้ยอ่ะ..ท็อป
:eiei1: อิอิ
...แต่ยังไงคืนนี้ ก็ยังจะเชียร์เยอรมันอยู่..ต่อปายยยยยยยยยยยยยย ฮ่าฮ่า...
หนุ่มคนนึง ซาบซึ้ง คำว่า"รัก"
หนักแน่นนัก ปักใจ ในสหาย
คอยดูแล ใกล้ชิด สนิทกาย
เป็นเพื่อนชาย คลายเศร้า ไม่เมามัว
ไม่รวนเร ไม่เหหัน ผันเปลี่ยนอื่น
คอยยิ้มชื่น ปลอบใจ ให้ยิ้มหัว
ทุ่มใจหมด ไม่ลดละ ไม่เกรงกลัว
ไม่ยอมรั่ว เรี่ยราด สะอาดใจ
กัมมุนา วัตตะตี โลโก-บอก
ไม่ช้ำชอก ออกปาก เห็นจริงไหม
ใครทำดี ย่อมรับดี ที่เป็นไป
ใครทำเลว เหลวไหล ชดใช้กรรม
ป้อล่อ.....FC โซ่ อย่าชวนกันมารุมตื๊บบบบบผมน่ะคร้าบบบบบบบบ คิกคิก o14
+1 แต่งเก่งจัง ไม่ว่าจะพาร์ทโซ่ พาร์ทปอนด์
!+1 รอท็อปจ้า
ปล. แท็กมือกะปอนด์ 55 อังกิดสู้ ๆ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
อ่านเรื่องเฮียโซ่ละ สะท้อนตัวเองเป็นช่วง ๆ << :monkeysad:
ใจมันไม่รักดีถึงไม่ได้เป็นแฟน แต่ก็ยังอดห่วงมันไม่ได้ สะท้อนตัวเองจริงๆ ....ไม่ว่าเมื่อก่อนหรือตอนนี้ ก็ยังห่วงเหมือนเดิม :sad11: อยากเห็นมันมีความสุขเพราะบ้าทำงานเกิน ทำโอทีทุกวัน((ได้ข่าวว่าเป็นคนบอกมันทำๆไปเถอะ ยังไม่แก่มีแรงอยู่ จะได้มีเงินเยอะๆ =-..-=))
วันนี้ เยอรมัน VS อังกฤษ เราแยกทางกันชั่วคราวนะช้อน :m20: ((ออกตัวว่าเชียร์....ไม่ได้อ่ะ ออกตัวทีไรแพ้ทุกที เชียร์ทีมไหนแพ้หมด =[]=))
-
วันนี้เยอรมัน - อังกฤษ
รบกวนท๊อปรายงานสถานะการณ์หลังข่าว
ปอนด์ หรือ โซ๋ เสียเท่าไหร่ :laugh: (ไม่ได้ส่งเสริมนะ แค่อยากรู้) :a11:
ปล.เรื่องญาติ........เสียใจด้วยครับ
-
กลับมาแล้วครับ ไปอีกทีวันเผา เสาร์หน้า
อ่านเรื่องคุณช้อนกะคุณpattra_13 แล้ววว โอววว แต่ละคนก็มีประสบการณ์คล้ายๆกันทั้งนั้นเลยนะครับ
ผมเข้าใจความรู้สึกของคนที่เชียร์โซ่นะครับ ผมอยากบอกว่า ผมเองก็ไม่ได้รู้สึกดี ที่มันยังปักใจกับผมขนาดนี้
ผมว่าส่วนหนึ่งเพราะความรู้สึกผิดของมันเองด้วย
แต่อย่างที่เคยบอกไปครับ โซ่ไม่ได้ปิดตัวเอง มันก็มีคนเข้ามาเรื่อยๆนะ เพียงแต่มันไม่ใช่แบบจริงจังเลย
บางคนเหมือนจะจริงจัง แต่สุดท้ายมันก็บอกว่าไม่ใช่...ผมว่าส่วนหนึ่งเป็นเพื่อนผมนะ จะมีใครละครับที่รับได้ ถ้าคนที่เราคบอยู่ ยังปักใจกับใครอีกคนอยู่ตลอด
ถึงสถานะจะไม่ใช่ แต่คงไม่มีใครอยากให้แฟนตัวเองไปห่วงใยคนอื่นมากกว่า...หายากคับคนที่เข้าใจ
ส่วนปอนด์ มันก็ไม่ใช่พ่อพระหรอกครับ ปอนด์ยังมีโกรธ มีไม่พอใจเรื่องโซ่...แต่ผมกับโซ่ก็ไม่ได้เจอกันทุกวัน...และมัน 2คนก็เป็นเพื่อนกัน
ใช่ครับ...โซ่กับปอนด์ เป็นเพื่อนกัน...หลายปีนะครับ ที่มันสองคนมาป้วนเปี้ยนอยู่รอบๆผม จากไม่ถูกกัน สุดท้ายมันก็กลายเป็นเพื่อนกันจนได้แหละครับ
ผมว่า...คนหัวอกเดียวกัน น่าจะเข้าใจกันมากที่สุด
แอบไปเจอดูดวงตามวันที่เกิดมาหละ
วันที่ 1 จะเป็นคนรักเสรี กล้าหาญ และไม่ก้มหัวให้ใคร --- โซ่
วันที่ 2 เพื่อนเป็นคนสำคัญ
วันที่ 3 ท่านคือ เพื่อนที่แสนดี
วันที่ 4 จริงใจและมั่นคง
วันที่ 5 นักอุดมการณ์ หรือบางทีก็เผด็จการ
วัน ที่ 6 อยู่ได้ด้วยความรัก
วันที่ 7 นักเล่าประสบการณ์
วันที่ 8 ทุกอย่างต้องพร้อม
วันที่ 9 เจ้าความคิด
วันที่ 10 แข็ง...หรือไม่ก็...แกร่ง
วันที่ 11 แม้จะเจ้าอารมณ์ แต่ก็สร้างสรรค์
วันที่ 12 คนเก่งที่มีเพื่อนน้อย
วันที่ 13 เพื่อนขี้อ้อน
วัน ที่ 14 น่ารักน่าคบ
วันที่ 15 เห็นง่าย-รู้จักยาก
วันที่ 16 ไม่ลุ่มหลงอะไรง่าย ๆ
วันที่ 17 สมบูรณ์แบบ
วันที่ 18 ที่ปรึกษาผู้เคร่งครัด
วันที่ 19 เปี่ยมด้วยกำลังภายใน
วันที่ 20 อารมณ์ เหมือนใบไม้ไหว ... แต่น่ารัก
วันที่ 21 นุ่มนวล เจ้าเสน่ห์
วัน ที่ 22 คงเส้นคงวา
วันที่ 23 ตัวเอง คือความมั่นใจ
วันที่ 24 มีน้ำใจไมตรี
วันที่ 25 รวงข้าวที่มีเมล็ดมาก --- ปอนด์ (หมายความว่าไงอ่ะ? เงินเยอะเหรอ?)
วันที่ 26 สุขุม มองไกล
วันที่ 27 ซื่อสัตย์ยุติธรรม ประจำใจ
วันที่ 28 เรื่อยเรื่อยมาเรียงเรียง
วันที่ 29 รักใครไม่ผันแปร
วันที่ 30 ทรราชย์น้อย
วันที่ 31 ต้องการกำลังใจ
-
ท็อปกลับมาแล้ว...
เรื่องโซ่ปักใจ มันบังคับและห้ามใจกันไม่ได้หรอก ถ้าเขายังมีความสุขในปัจจุบันก็คงได้แต่ปล่อยเขาไป ส่วนแฟนคลับอย่างเราได้แต่หวังว่าสักวันเขาจะเจอคนที่จริงใจและจริงจัง... แต่จากที่ดูๆมันก็เป็นสองมุมนะ โซ่เขาคงพอใจที่ ได้เป็นห่วง คอยดูแล ท็อป แต่อีกนัยก็น่าสงสารเหมือนกัน เฮ้อออ...
---ปักใจแต่ก็รู้ว่าได้แค่ไหน... ถ้าเราบอกว่าเป็นเหมือนโซ่จะเชื่อไหมนี้ เป็นอีกเหตุผลที่ทำไมถึงรักโซ่นักหนา เจอคนหัวอกเดียวกัน ... แต่มันต่างกันที่ คนของเราก็ไม่มีใครเหมือนกัน แต่ก็ไม่ก้าวข้ามคำว่าเพื่อน ความรู้สึกรักมากกว่าเพื่อน มันยาวนานพอๆกับคำว่าเพื่อน ของเราเหมือนกัน ...เข้าทำนองเพื่่อนสนิทคิดไม่ซื่อ[ อยากบอกว่าคิดไม่ซื่อก่อนเป็นเพื่อนกันแล้ว ฮ่าๆ] ตอนคอนฟิวมันอยู่บางแสนยังโทรไปถามว่ามันเป็นไงบ้างก่อนเพื่อนที่อยู่ บางนาซะอีก =__=
วันที่ 20 อารมณ์ เหมือนใบไม้ไหว ... แต่น่ารัก << ท็อปใช่ไหมนี้ ??
วันที่ 26 สุขุม มองไกล << ถ้าแค่วันนี้เราคงสุขุมอยู่หรอก แต่เอาไปรวมกับ วัน/ เดือน/ ปี มันเลยไม่สุขุม (ฮา)
วันที่ 27 ซื่อสัตย์ยุติธรรม ประจำใจ << วันนี้ขอค้านนน มันเล่นไพ่แล้วแอบยัดไพ่ โกงได้ทุกรูปแบบ =[]=
ปล.คืนนี้ ศึก เยอรมัน vs อังกฤษจะเป็นไงนี้ หุหุ
ปลล. บางทีแค่ได้เป็นห่วง ได้รู้ว่าอีกคนมีความสุข ก็สร้างความพอใจให้ตัวเองเหมือนกัน ((ความรู้สึกแบบนี้ผลมันสะท้อนผลสองด้าน เรียกว่าสุขแบบดิบๆก็คงได้))
-
สวัสดี ท็อปอัพ (เพิ่ม คุณ pattra_13 อีกคนด้วย)
กลับมาแล้วครับ ไปอีกทีวันเผา เสาร์หน้า
อ่านเรื่องคุณช้อนกะคุณpattra_13 แล้ววว โอววว แต่ละคนก็มีประสบการณ์คล้ายๆกันทั้งนั้นเลยนะครับ
ผมเข้าใจความรู้สึกของคนที่เชียร์โซ่นะครับ ผมอยากบอกว่า ผมเองก็ไม่ได้รู้สึกดี ที่มันยังปักใจกับผมขนาดนี้
ผมว่าส่วนหนึ่งเพราะความรู้สึกผิดของมันเองด้วย
แต่อย่างที่เคยบอกไปครับ โซ่ไม่ได้ปิดตัวเอง มันก็มีคนเข้ามาเรื่อยๆนะ เพียงแต่มันไม่ใช่แบบจริงจังเลย
บางคนเหมือนจะจริงจัง แต่สุดท้ายมันก็บอกว่าไม่ใช่...ผมว่าส่วนหนึ่งเป็นเพื่อนผมนะ จะมีใครละครับที่รับได้ ถ้าคนที่เราคบอยู่ ยังปักใจกับใครอีกคนอยู่ตลอด
ถึงสถานะจะไม่ใช่ แต่คงไม่มีใครอยากให้แฟนตัวเองไปห่วงใยคนอื่นมากกว่า...หายากคับคนที่เข้าใจ
ส่วนปอนด์ มันก็ไม่ใช่พ่อพระหรอกครับ ปอนด์ยังมีโกรธ มีไม่พอใจเรื่องโซ่...แต่ผมกับโซ่ก็ไม่ได้เจอกันทุกวัน...และมัน 2คนก็เป็นเพื่อนกัน
ใช่ครับ...โซ่กับปอนด์ เป็นเพื่อนกัน...หลายปีนะครับ ที่มันสองคนมาป้วนเปี้ยนอยู่รอบๆผม จากไม่ถูกกัน สุดท้ายมันก็กลายเป็นเพื่อนกันจนได้แหละครับ
ผมว่า...คนหัวอกเดียวกัน น่าจะเข้าใจกันมากที่สุด
แอบไปเจอดูดวงตามวันที่เกิดมาหละ
วันที่ 1 จะเป็นคนรักเสรี กล้าหาญ และไม่ก้มหัวให้ใคร --- โซ่
วันที่ 10 แข็ง...หรือไม่ก็...แกร่ง (อันนี้ของช้อน)
วันที่ 25 รวงข้าวที่มีเมล็ดมาก --- ปอนด์ (หมายความว่าไงอ่ะ? เงินเยอะเหรอ?)
เอา ๆ ๆ ๆ เอาเป็นว่า เฮียโซ่ ของช้อน ((นี่ ตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้)) ฮา หมดหวังไปสำหรับท็อปอัพ แต่ยังไม่หมดรักนะ อิอิ
ช้อนว่าความผูกพันธ์ของทั้งสามคนหงะน่ารักดี (หาไม่ได้ง่าย ๆ) ช้อนคนหนึ่งและที่ไม่ยอม (เลวไง)
ช่วงแรก ๆ นี่ต้องยอมรับว่าตามอ่านเพราะ (ความรัก) ของเฮียโซ่เลยนะ (คาแรกเตอร์เฮียกระชากใจไปเลยหงะ) แต่ตอนนี้อยากอยากอ่านก็เพราะเฮียอีกนั่นแหละ (แต่กลับกลายเป็นว่าอยากรู้เกี่ยวกับเรื่องความพันธ์ที่ว่านี่มากกว่า) บางอย่างต่างคนต่างคิด อย่างที่บอกช้อนทำไม่ได้ ฮา (ไม่ใช่ไม่สนใจท็อปอัพ กับ ปอนด์นะ) อิอิ ของปอนด์นี่คงจะอารมณ์แบบคนดีเสมอต้นเสมอปลาย ถึงจะแอบติดเชื้อเฮียโซ่ไปนิด ๆ แต่ก็จัดว่าใจเย็นกว่าหลายขุม (รึเปล่า???)
ส่วนเรื่องทำนายตามวันนี่ ราศีเกี่ยวมั้ย???
(ช้อนว่าของช้อนไม่ค่อยตรงนะ แบบเป็นช้อนคนอ่อนไหว น่าสงสาร ต้องการคนดูแล ไรงี้??? ไง) ไม่ค่อยเลยเน๊อะ ๆ
แต่สองลิงหนุ่มนั่นคล้าย ๆ ว่าจะตรงตามคาแรกเตอร์ที่ท็อปเล่า นะ
((ของเฮียโซ่นี่ชัดมาก)) เกิดวันเดียวกับน้องแต้ ๆ ของช้อนเลย ประมาณนั้นแหละ ไปร้านเหล้าทีไรต้องคอยดึง มันกะคว้าขวดตลอด (เฮ้ออออ ดีหน่อยที่เป็นผู้หญิง) ยังพอรั้งมันได้บ้าง
((ของปอนด์นี่ต้องแปลอีกที ชิมิ???)) น่าจะอารมณ์ใจกว้างเผื่อแผ่มั้ง มีข้าวเยอะ เนี้ย??? ((สมองน้อย ๆ (เน่า ๆ) ประมาณออกมาได้อย่างนี้หงะ)) ฮา
คิดถึงทั้งสามคน ว้าว ๆ ทวงนิดนึง จิ
อ้าาาาาาา คนนี้ ว้าว ๆ เฮียโซ่ ดูที่ใด??? ช้อนอยู่ปักกิ่งหง้า ไม่งั้นจะไปดูกะเฮีย ว้าว ๆ (คงตีกันตายก่อน ((แน่นอนว่าช้อนตาย)) :jul1: ฮา)
ว้ากกกกกกกกกกกกกกกกก มัวแต่พรรณา คุณ pattra_13 ตัดหน้าไปจนได้
-
ตกลงว่า ท็อปอัพเกิดวันที่ ๒๐ รือออออ???
ช้อนไปมุดไหนมา ไม่เห็นรู้เรื่อง แง่ม ๆ
-
มาแล้วๆ
เมื่อคืนไอ้โซ่ไอ้ปอนด์ออกไปดูบอลกันร้านเหล้านะคับ ผมสั่งห้ามมาดูห้องผม...ผมนั่งดูคนเดียว สบายใจ
เยอร์มันชนะแบบไอ้โซ่ยิ้มปากฉีก ในชณะที่ไอ้ปอนด์บ่นตั้งแต่เมื่อวานจนวันนี้ยังไม่หยุดบ่น
ไอ้โซ่ได้เท่าไหร่ไม่รู้ แต่ผมว่ารวมๆที่ได้จากไอ้ปอนด์แล้วน่าจะพอดาวน์รถใหม่ได้คันนึง
มันไปตกลงกันสองคนว่า ในเมื่อโคจรมาเจอกันแบบนี้ ไม่มีใครยอมใครได้แบบนี้ เรามาตกลงกันแบบลูกผู้ชายดีกว่า..โดยการ...
ไม่มีการต่อลูกใดๆทั้งสิ้ง ทีมไหนเสียประตูต้องจ่ายลูกละ 5000...ทีมใหนแพ้ จ่ายอีกหมื่นนึง
คิดเอาเองคับ 4-1 ไอ้ปอนด์เจ็บหนักอย่างแรง
ไงล่ะมึง ตกลงกันแบบลูกผู้ชาย สมน้ำหน้า
ปล. ลูกที่สองของอังกิด ไอ้ปอนด์ด่าแม่กรรมการแทบไม่เหลือดีเลยคับ (กรรมการบอลโลกชุดนี้แม่ง ผมว่าเอาสมองวางไว้ที่บ้าน ลืมหยิบกันมา)
ปล2. แลมพาร์ดยิงเข้านะลูกนั้น เด็กปัญญาอ่อนมองก็รู้
........................................................
ตอน 39.2
ไอ้ปอนด์ส่งผมที่หอแล้วก็สะบัดตูดกลับบ้านเลย...อะไรอะ งอนอะไรของมันวะ ไร้สาระใหญ่แล้วนะ
มันจะอะไรกันนักกันหนาวะเนี่ยยยยย คนนั้นก็น้อยใจ คนนี้ก็งอน แล้วไหนจะอีกคน ที่ผมเริ่มจะไม่แน่ใจซะแล้ว -*-
ว่าแล้วผมเลยกดโทรศัพท์หาไอ้แชมป์อย่างด่วน
"ว่าไงคร๊าบบบบ" ไอ้แชมป์เสียงระรื่น
"ไม่ต้องมาว่าไงเลยมึง..มึงบอกมีอะไรจะปรึกษากู" ผมถาม
"แน่ะ เป็นห่วงผมละซี้"
"งั้นแค่นี้นะ" รำคานหว่ะ
"เฮ้ยเดี๋ยวสิ ใจร้อนจิงหยอกนิดหยอกหน่อย"
"เห้อ...นี่แชมป์ กูถามจิงๆนะ มึงชอบน้องกูจิงรึป่าว"
"ไมพี่ถามงี้ล่ะ"
"เพราะกูเริ่มไม่แน่ใจแล้วน่ะสิว่ามึงชอบพลอยหรือ...มึง..." มันกระดากปากที่จะพูดแฮะ
"หรือชอบพี่งั้นเหรอ" แม่ง เด็กเดี๋ยวนี้มันร้อนแรงจริงๆ
"...ช่วยทำให้กูหายข้องใจหน่อยเหอะ ว่ามึงชอบน้องกุจริงรึป่าว"
"หะหะ...แล้วถ้าผมบอกว่าผมชอบพี่ขึ้นมาล่ะ"
"...เฮ้ย กูซีเรียส"
"ผมก็ซีเรียส...แล้วถ้าผมชอบพี่ล่ะ พี่จะว่าไง" งานเข้าแล้วมั้ยล่ะกู
"...งั้นต่อไปนี้กูคงไม่ยุ่งกับมึงอีก แล้วกูก้จะไม่ให้มึงมายุ่งกับพลอยอีกเหมือนกัน"
"555+...โอ๊ยให้ตายเหอะ จริงจังเหมือนกันทั้งพี่ทั้งน้อง 555" ไอแชมป์ขำ
"ขำห่าไรวะ"
"ก็ขำพี่นั่นแหละ...พี่อย่าคิดอะไรให้มันจิงจังนักดิ ผมไม่ชอบพี่หรอกน่า ผมยังร้อยเปอร์เซนต์อยู่ แมนๆ"
"ตกลงนี่มึงแกล้งกูเหรอเนี่ย"
"หยอกเล่นน่ะพี่ เห็นพี่เครียดๆ"
"มึงจะทำให้กูเครียดกว่าเก่านะ...เดี๋ยวกูยุให้พลอยไม่คุยด้วยซะหรอก"
"อย่านะเว่ยพี่ มันเป็นบาปรู้ป่าว ขัดขวางความรักคนอื่นเค้าเนี่ย"
"นี่ กูถามจิงๆอีกครั้ง...มึงชอบน้องกูแน่นะ ตรงๆ!" ผมถามคอนเฟิม
"จิงดิพี่...แล้วไม่ต้องห่วงนะผมไม่จีบพี่แน่นอน ผมกัวพี่ปอนด์กะทืบเอา"
"เออ ไกล้แล้วหละมึงอ่ะ...จะพูดจะจาให้มันดูรุ่นบ้างนะมึงบางที อันนี้กูเตือนด้วยความหวังดี...คนอื่นเค้าไม่ได้ใจดีเหมือนกูหรอกนะ"
"คร๊าบๆ"
"เห้อ....แล้วที่มึงบอกมีเรื่องจะปรึกษา เรื่องไร"
"อืม ก็เรื่องผมกับพลอยนี่แหละ"
"ทำไมวะ"
"คือมันก็โอเคนะ ผมว่าผมจัดการได้แหละ ผมว่าเค้าก็คิดถึงผมอยู่บ้างแหละวะ"
"ถุ๊ย ไอขี้โม้..แล้วมึงจะเครียดทำไม"
"ผมกลัวประวัติศาตร์จะซ้ำรอยดิพี่"
"เรื่อง?"
"ไอ้ฝนไง ที่เคยเล่าให้ฟัง"
"ไหนบอกมันไม่ยุ่งแล้วไง"
"มันไม่ยุ่งดิพี่ ก็มันทำผมเลิกกันได้แล้วหนิ แต่ถ้ามันรู้ว่าผมกลับมาคบกันเนี่ย ผมจะทำไดี"
"ไม่มั้ง คนอะไรมันจะโรคจิตขนาดนั้นวะ มึงคิดมากไปแล้วแหละกูว่า"
"โรคจิตกว่าที่พี่คิดไว้เยอะเลยแหละ พี่ยังไม่รู้ฤทธิ์มัน"
"กูว่ามึงอย่าพึ่งคิดอะไรไกลมาก ตอนนี้มึงเอาเรื่องพลอยให้จบก่อน"
"แค่อยากกันไว้ก่อน"
"มึงเอาทีละเรื่องดิวะ เดี๋ยวแม่งก็เจ๊งหมดหรอก"
"เหรอ...อืมมมม ก็ได้..เฮ้ยสายซ้อน พี่แค่นี้นะ ไว้คุยกัน"
"เออๆ" ผมวางโทรศัพท์แชมป์ รู้สึกโล่งอก อย่างน้อยก็ไม่มีปัญหาเพิ่มมาอีกเรื่อง
.
.
.
เวลาผ่านไปเรื่อยๆ เทอม1กำลังจะจบไป
ผมกับปอนด์ก็ดำเนินชีวิตตามปกติ ปอนด์เหมือนแฟนผมเข้าไปทุกวัน...แต่ก็ยังไม่ได้เป็นแฟนหรอกครับ
โซ่ก็ยังวนเวียนมาบ้าง แต่น้อยลงกว่าเก่า อาทิตย์ละครั้งสองครั้ง
ไอ้แชมป์กับพลอยก็ดูโอเค พลอยคุยกับมันแล้ว แต่ยังไม่ได้กลับมาคบกัน
ผมเคยคุยกับพลอยเรื่องแชมป์ พลอยตอบผมว่า
"เรื่องมันนานมาแล้วอะพี่ท็อป ตอนนี้เหมือนทุกอย่างมันเริ่มใหม่จากศุนย์..."
อืมมม ดีแล้วหละที่เป็นแบบนี้ หวังว่าคงผ่านไปได้ด้วยดีนะ
ไอ้แชมป์ดูกวนตีนน้อยลง โดยเฉพาะกับรุ่นพี่ เดี๋ยวนี้ไม่มีปีนเกลียวแล้ว...ยิ่งกับไอ้ปอนด์ ไอ้แชมป์เหมือนลูกหมาเลย ผมว่าสองคนนี้ต้องมีอะไรแน่ๆ
"ปิดเทอมกลับบ้านรึป่าว" ปอนด์ถามผม
"กลับสิ คิดถึงบ้านจะแย่แล้ว"
"อืมมม...ไอ้โซ่กลับมั้ย"
"กลับแหละมั้ง มันก็กลับทุกที"
"อืมมมม..."
"ทำไมอ่ะ"
"ป่าว...กูต้องไปออสนะ"
"หืม ไปไมอ่ะ"
"ม๊าส่งไปเรียนภาษา"
"แล้วจะกลับมาทันเปิดเทอมเหรอ"
"คงกลับมาเลทอาทิตย์กว่าๆ"
"เหรอ.." ใจหายเหมือนกันแฮะ ไปไกลจัง
"จะโทรหาทุกวันนะ"
"เปลือง"
"ไม่หรอกน่า ม๊าจ่าย"
"..อืมมม...ไปเมื่อไหร่"
"วันเสาร์"
"อีก 3วัน...พึ่งจะมาบอกกูตอนนี้เนี่ยนะ"
"ขอโทษ...กูพึ่งรู้อาทิตย์ที่แล้วเอง ตอนแรกไม่อยากไปหรอก แต่ม๊าบังคับไป...คงไปได้ยินเพื่อนๆเค้าเม้าท์มาแหละมั้งว่าดี เลยมาบังคับกู"
"แล้วไมไม่บอกกูก่อนล่ะ กูก็ไม่ได้จะห้ามมึงซะหน่อย"
"ก็มันอยู่ช่วงสอบ ไม่อยากให้มึงคิดมาก"
"หลงตัวเองไปละมึงอะ แค่ไปเมืองนอกแค่นี้ ทำไมกูจะต้องมาคิดมากวะ"
"ใช่ดิ๊...ไม่คิดถึงกูอยู่แล้วนี่" อ่าว งอนอีก
"..." กลายเป็นว่าต่างคนต่างเงียบไปจนถึงหอ
ให้ตายเถอะ นี่ผมงอนไอ้ปอนด์เหรอเนี่ย!!!!
.................................................................
-
ลูกผู้ชายจริงๆ... เจ็บนี้อีกนานแน่ๆ ปอนด์
---------------
ท็อปเริ่มเอนเอียง มาหาปอนด์แล้วสินะ ในเรื่อง
ห่างกันทำให้รู้ใจตัวเองมากขึ้นใช่ป่ะเนี้ย
-
ปอนด์ขาดความอบอุ่น
ขอความอบอุ่นจากท๊อปหน่อยยยยยยยยยย :กอด1:
ปล. โซ่เอาซะตั้งตัวได้เลยอ่ะ คิคิ
-
น้านนนนนนนนนนนนนนนนนน มารายงานตัวช้าตามเคย อะฮุ ๆ
แหม ๆ ๆ เฮียโซ่ช้อนหายไปไหนท็อปอัพ โวยวาย ๆ
เดี๋ยวปอนด์ไม่อยู่เฮียจะมีบทบาทมากขึ้น ชิมิ ??????
((คววามหวังน้อยๆ))
๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐
คิดถึงท็อปอัพ คิดถึงปอนด์นิดนึง
คิดถึงเฮียโซ่ที่ซู๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด จ๊วบ
-
ปอนด์ไปไกลคราวนี้ พี่ท๊อปอาจจะเกิด "เหตุเกิดจากความเหงา" ก็ได้
ความห่างไกลมันทำให้ฉันคิดถึงเธอ โว้โฮๆๆๆ
แล้วก็ แปรสถานะ จากของแข็งเป็นของเหลว เอ๊ย จากเพื่อนเป็นแฟน :laugh:
แล้วเฮียโซ่ของพวกเราก็ตรอมใจ :sad11: (คิดไปไกลแระ กลับมาๆๆ) 555
ปล เยอรมันพารวยจริงๆ พี่ปอนด์เจ็บนี้อีกนาน :z3:
-
ยังไม่ได้อ่านต่อนะครับ แต่ตอนนี้ ขอตะโกนดังๆยินดีกับโซ่
"เอาฟะ อย่างน้อยก็ชนะบอลเน๊าะโซ่ 4:1 .. ส่วนเรื่องอื่น อย่าไปคิดดดด"
^^
-
กำลังพยายามตามอ่านให้ทันอยู่...เรื่องนี้สนุกมาก ๆ เลยนะค่ะ...คุณท๊อปเล่าเรื่องเก่งมากอ่ะ
คนอ่านอย่างเค้าอินตามมาก ๆ...ต้องขอออกตัวก่อนว่าเป็นแฟนคลับคุณโซ่นะ...เชียร์คุณโซ่มาโดยตลอด
จนกระทั่งถึงเหตุการณ์ที่เป็นจุดพลิกพลัน แต่ถึงยังไง ณ ตอนนี้ก็ยังเชียร์คุณโซ่อยู่เหมือนเดิม ถึงแม้ว่ามันจะไม่มีหวังแล้วก็ตาม
พอช่วงที่คุณท๊อปเลิกกับคุณโซ่...และบอกว่าจะไม่มีทางกลับมาหาคุณโซ่อีก เพราะไม่อยากผิดหวัง และไม่อยากที่จะเจ็บแบบนี้อีก
มันทำให้เค้าหยุดอ่านไปเลยนะ...ด้วยเหตุผลหลาย ๆ อย่าง ทั้งรับไม่ได้ที่คนที่คุณท๊อปเลือกจะไม่ใช่ึุคุณโซ่ และเรื่องทิฐิของคุณท๊อปเอง
เค้าไม่ได้อคติหรอกนะค่ะ...เพียงแต่ว่า เค้าเข้าใจความรู้สึกของคุณโซ่(มั้ง?) เลยทำให้รู้สึกว่าคุณท๊อปทำเกินไปมั้ย??? เลยทำใจไม่ได้ที่จะอ่านต่อ
แต่ด้วยความที่ว่ามันค้างคา และอยากรู้ว่าคุณท๊อปคบกะคน ๆ นั้นของคุณท๊อปยังไง มันก็เลยทำให้เค้าต้องกลับมาอ่านเรื่องนี้ต่ออีกครั้ง
จนถึงตอนนี้ (ตอนที่ 37.1) มันก็เกิดคำถามขึ้นว่า "ถ้าตอนนั้น...คุณโซ่ไม่ตัดสินใจขอเลิกกับคุณท๊อป คุณท๊อปยังคิดที่จะถือทิฐิของตัวเองอยู่มั้ย???
แล้วความสัมพันธ์ระหว่างคุณท๊อปกับคุณโซ่จะเป็นอย่างไรต่อไป คุณท๊อปจะให้อภัยคุณโซ่ และกลับไปเป็นเหมือนเดิมหรือเปล่า???"
เพราะบางทีเค้าก็แอบคิดเหมือนกันนะว่า ถ้าตอนนั้นคุณโซ่ไม่ใจเร็วด่วนได้ ตัดสินใจที่จะบอกเลิกกับคุณท๊อปก่อน เรื่องราวมันอาจจะไม่บานปลายเหมือนอย่างทุกวันนี้ก็ได้
แล้วที่คุณท๊อปเป็นคนบอกเองว่า ทุกอย่างมันเกิดจากการตัดสินใจที่ผิดพลาดของตัวเอง แล้วทำไมพอตอนนี้รู้แล้วว่าเราได้ปล่อยมือไปจากคนที่เรารักมากที่สุดแล้ว
ทำไมคุณท๊อปไม่ไขว่คว้ามือคู่นั้นกลับมาอีกครั้งล่ะ...จะปล่อยให้มันเป็นแบบนี้ทำไม???...ก็เข้าใจนะค่ะ ว่าตอนนี้คุณท๊อปก็มีคนที่คุณท๊อปรักอยู่แล้ว
แต่อีกคนที่คุณท๊อปก็รัก นั่นก็คือคุณโซ่เหมือนกันไม่ใช่เหรอ...พูดตรง ๆ จากความรู้สึกของคนนอกที่มองเข้าไปยังความสัมพันธ์ของคนทั้งสามเลยนะว่า
ณ ตอนนี้เค้าว่าคุณโซ่นั่นแหล่ะที่เจ็บที่สุด มันก็ใช่นะค่ะ ที่เค้าบอกกันว่า ความรักคือการเห็นคนที่เรารักมีความสุข แต่ก็ไม่มีใครหรอก ที่อยากจะเห็นคนที่เรารักมีความสุข
อยู่กับคนอื่น ทุกคนล้วนอยากจะสร้างความสุขใหักับคนที่เค้ารัก ด้วยมือของเค้าเองด้วยกันทั้งนั้น ดังนั้นเค้าจึงคิดว่า
ตอนนี้คุณโซ่เองก็อาจจะกำลังเฝ้ามองคุณท๊อปด้วยความเจ็บปวด อยู่ก็ได้ เผลอ ๆ คุณท๊อปเองก็อาจจะเป็นเหมือนคุณโซ่เหมือนกัน แต่จะต่างกันก็ตรงที่คุณท๊อป
ยังมีใครอีกคนอยู่เคียงข้าง คุณท๊อปอาจจะบอกว่า ไม่หรอก เพราะว่าก็ยังเหมือนเดิม ยังคอยดูแล ยังคอยยิ้มให้ ยังคอยห่วงใย และยังมีความรู้สึกดี ๆ
ที่มอบให้...ง้านแล้วทำไมคุณท๊อปถึงตัดคุณโซ่ไม่ขาดล่ะ...และทำไมคุณโซ่ถึงไม่ยอมที่จะเลือกคบใครสักคนนึง
การมีใครใหม่ไม่ใช่การแทนที่ แต่เป็นการเติมเต็ม การที่คุณโซ่ไม่ได้คบใคร ณ ตอนนี้ก็เพราะว่าเค้าคิดว่าคุณโซ่น่าจะคิดว่า คนที่เติมเต็มให้กับโซ่ได้ ก็คือคุณท๊อปแค่คนเดียว
และไม่อยากที่จะต้องทำให้คุณท๊อปต้องเจ็บกับการที่คุณโซ่ต้องมีใครใหม่ เค้าว่าคุณท๊อปน่าจะมีคำตอบอยู่ในใจนะ
บางทีคนที่เจอเองอาจจะไม่ีมองไม่เห็น แต่คนที่ยืนมองอยู่ข้างนอกอย่างเรา ๆ ที่เป็นคนอ่านอาจจะเห็นอะไรที่มากกว่าก็ได้อ่ะ อยากให้คุณท๊อปลองคิดทบทวนดูนะค่ะ
ไม่ได้ต้องการมาสอน หรือว่ามายุ่งเรื่องของคุณท๊อปหรอกนะค่ะ...เพียงแต่ว่า มันก็แค่เป็นมุมมองมุมองหนึ่งของคน ๆ หนึ่งที่ได้อ่านเรื่องราวของคุณท๊อป
แล้วรู้สึกไปด้วยเท่านั้น ถ้าเป็นการละลาบละล้วง ก็ต้องขอโทษด้วย...แต่นี่มันคือความรู้สึกของเค้าจริง ๆ ที่มันอัดอั้นมาโดยตลอด...ไม่อยากจะบอกว่าอินจนถึงขนาดร้องไห้ตาม
เพราะสงสารทั้งคุณท๊อปและคุณโซ่เลยอ่ะ...ที่สำคัญ ไม่ใช่ว่าคุณปอนด์ไม่ดีนะ...เพียงแต่เค้ารู้สึกว่า คุณท๊อปกับคุณโซ่มันไม่น่าจะเป็นแบบนี้อ่ะ...เพราะยิ่งอ่านยิ่งรู้สึกว่า
มันไม่น่าจะเป็นแบบนี้เลย...และอีกใจก็คิดว่า เพราะคุณปอนด์้ด้วยหรือเปล่า อะไร ๆ มันถึงได้เป็นแบบนี้ (จะโดนแม่ยกคุณปอนด์ไล่ออกจากบอร์ดหรือเปล่าเนี่ย = =??)
เอาเป็นว่าถ้าเค้าพูดมากเกินไป หรือว่าล้ำเส้นจนทำให้ไม่พอใจก็ต้องขอโทษด้วยนะค่ะ...มันเป็นความรู้สึกที่อยากจะระบายออกมา หลังจากอ่านเรื่องนี้จริง ๆ
และสัญญาว่าจะติดตามเรื่องนี้ต่อไปนะค่ะ...แม้ว่าอ่านจะไป จะน้ำตาซึมไปก็ตาม (แอบปวดใจด้วยอ่ะ T^T)
เคารพในการตัดสินใจของคุณท๊อปเสมอนะค่ะ ^^~*
-
:beat:การพนันไม่เคยทำให้ใครรวยแต่ทำให้ท็อปอิ่ม 5555
ท็อปหลอกให้ไอสองลิงนั่นเล่นกันเองแล้วเรารอเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ดีกว่า555 :laugh3: :laugh3: :laugh3: :laugh3: :laugh3:
-
กำลังพยายามตามอ่านให้ทันอยู่...เรื่องนี้สนุกมาก ๆ เลยนะค่ะ...คุณท๊อปเล่าเรื่องเก่งมากอ่ะ
คนอ่านอย่างเค้าอินตามมาก ๆ...ต้องขอออกตัวก่อนว่าเป็นแฟนคลับคุณโซ่นะ...เชียร์คุณโซ่มาโดยตลอด
จนกระทั่งถึงเหตุการณ์ที่เป็นจุดพลิกพลัน แต่ถึงยังไง ณ ตอนนี้ก็ยังเชียร์คุณโซ่อยู่เหมือนเดิม ถึงแม้ว่ามันจะไม่มีหวังแล้วก็ตาม
พอช่วงที่คุณท๊อปเลิกกับคุณโซ่...และบอกว่าจะไม่มีทางกลับมาหาคุณโซ่อีก เพราะไม่อยากผิดหวัง และไม่อยากที่จะเจ็บแบบนี้อีก
มันทำให้เค้าหยุดอ่านไปเลยนะ...ด้วยเหตุผลหลาย ๆ อย่าง ทั้งรับไม่ได้ที่คนที่คุณท๊อปเลือกจะไม่ใช่ึุคุณโซ่ และเรื่องทิฐิของคุณท๊อปเอง
เค้าไม่ได้อคติหรอกนะค่ะ...เพียงแต่ว่า เค้าเข้าใจความรู้สึกของคุณโซ่(มั้ง?) เลยทำให้รู้สึกว่าคุณท๊อปทำเกินไปมั้ย??? เลยทำใจไม่ได้ที่จะอ่านต่อ
แต่ด้วยความที่ว่ามันค้างคา และอยากรู้ว่าคุณท๊อปคบกะคน ๆ นั้นของคุณท๊อปยังไง มันก็เลยทำให้เค้าต้องกลับมาอ่านเรื่องนี้ต่ออีกครั้ง
จนถึงตอนนี้ (ตอนที่ 37.1) มันก็เกิดคำถามขึ้นว่า "ถ้าตอนนั้น...คุณโซ่ไม่ตัดสินใจขอเลิกกับคุณท๊อป คุณท๊อปยังคิดที่จะถือทิฐิของตัวเองอยู่มั้ย???
แล้วความสัมพันธ์ระหว่างคุณท๊อปกับคุณโซ่จะเป็นอย่างไรต่อไป คุณท๊อปจะให้อภัยคุณโซ่ และกลับไปเป็นเหมือนเดิมหรือเปล่า???"
เพราะบางทีเค้าก็แอบคิดเหมือนกันนะว่า ถ้าตอนนั้นคุณโซ่ไม่ใจเร็วด่วนได้ ตัดสินใจที่จะบอกเลิกกับคุณท๊อปก่อน เรื่องราวมันอาจจะไม่บานปลายเหมือนอย่างทุกวันนี้ก็ได้
แล้วที่คุณท๊อปเป็นคนบอกเองว่า ทุกอย่างมันเกิดจากการตัดสินใจที่ผิดพลาดของตัวเอง แล้วทำไมพอตอนนี้รู้แล้วว่าเราได้ปล่อยมือไปจากคนที่เรารักมากที่สุดแล้ว
ทำไมคุณท๊อปไม่ไขว่คว้ามือคู่นั้นกลับมาอีกครั้งล่ะ...จะปล่อยให้มันเป็นแบบนี้ทำไม???...ก็เข้าใจนะค่ะ ว่าตอนนี้คุณท๊อปก็มีคนที่คุณท๊อปรักอยู่แล้ว
แต่อีกคนที่คุณท๊อปก็รัก นั่นก็คือคุณโซ่เหมือนกันไม่ใช่เหรอ...พูดตรง ๆ จากความรู้สึกของคนนอกที่มองเข้าไปยังความสัมพันธ์ของคนทั้งสามเลยนะว่า
ณ ตอนนี้เค้าว่าคุณโซ่นั่นแหล่ะที่เจ็บที่สุด มันก็ใช่นะค่ะ ที่เค้าบอกกันว่า ความรักคือการเห็นคนที่เรารักมีความสุข แต่ก็ไม่มีใครหรอก ที่อยากจะเห็นคนที่เรารักมีความสุข
อยู่กับคนอื่น ทุกคนล้วนอยากจะสร้างความสุขใหักับคนที่เค้ารัก ด้วยมือของเค้าเองด้วยกันทั้งนั้น ดังนั้นเค้าจึงคิดว่า
ตอนนี้คุณโซ่เองก็อาจจะกำลังเฝ้ามองคุณท๊อปด้วยความเจ็บปวด อยู่ก็ได้ เผลอ ๆ คุณท๊อปเองก็อาจจะเป็นเหมือนคุณโซ่เหมือนกัน แต่จะต่างกันก็ตรงที่คุณท๊อป
ยังมีใครอีกคนอยู่เคียงข้าง คุณท๊อปอาจจะบอกว่า ไม่หรอก เพราะว่าก็ยังเหมือนเดิม ยังคอยดูแล ยังคอยยิ้มให้ ยังคอยห่วงใย และยังมีความรู้สึกดี ๆ
ที่มอบให้...ง้านแล้วทำไมคุณท๊อปถึงตัดคุณโซ่ไม่ขาดล่ะ...และทำไมคุณโซ่ถึงไม่ยอมที่จะเลือกคบใครสักคนนึง
การมีใครใหม่ไม่ใช่การแทนที่ แต่เป็นการเติมเต็ม การที่คุณโซ่ไม่ได้คบใคร ณ ตอนนี้ก็เพราะว่าเค้าคิดว่าคุณโซ่น่าจะคิดว่า คนที่เติมเต็มให้กับโซ่ได้ ก็คือคุณท๊อปแค่คนเดียว
และไม่อยากที่จะต้องทำให้คุณท๊อปต้องเจ็บกับการที่คุณโซ่ต้องมีใครใหม่ เค้าว่าคุณท๊อปน่าจะมีคำตอบอยู่ในใจนะ
บางทีคนที่เจอเองอาจจะไม่ีมองไม่เห็น แต่คนที่ยืนมองอยู่ข้างนอกอย่างเรา ๆ ที่เป็นคนอ่านอาจจะเห็นอะไรที่มากกว่าก็ได้อ่ะ อยากให้คุณท๊อปลองคิดทบทวนดูนะค่ะ
ไม่ได้ต้องการมาสอน หรือว่ามายุ่งเรื่องของคุณท๊อปหรอกนะค่ะ...เพียงแต่ว่า มันก็แค่เป็นมุมมองมุมองหนึ่งของคน ๆ หนึ่งที่ได้อ่านเรื่องราวของคุณท๊อป
แล้วรู้สึกไปด้วยเท่านั้น ถ้าเป็นการละลาบละล้วง ก็ต้องขอโทษด้วย...แต่นี่มันคือความรู้สึกของเค้าจริง ๆ ที่มันอัดอั้นมาโดยตลอด...ไม่อยากจะบอกว่าอินจนถึงขนาดร้องไห้ตาม
เพราะสงสารทั้งคุณท๊อปและคุณโซ่เลยอ่ะ...ที่สำคัญ ไม่ใช่ว่าคุณปอนด์ไม่ดีนะ...เพียงแต่เค้ารู้สึกว่า คุณท๊อปกับคุณโซ่มันไม่น่าจะเป็นแบบนี้อ่ะ...เพราะยิ่งอ่านยิ่งรู้สึกว่า
มันไม่น่าจะเป็นแบบนี้เลย...และอีกใจก็คิดว่า เพราะคุณปอนด์้ด้วยหรือเปล่า อะไร ๆ มันถึงได้เป็นแบบนี้ (จะโดนแม่ยกคุณปอนด์ไล่ออกจากบอร์ดหรือเปล่าเนี่ย = =??)
เอาเป็นว่าถ้าเค้าพูดมากเกินไป หรือว่าล้ำเส้นจนทำให้ไม่พอใจก็ต้องขอโทษด้วยนะค่ะ...มันเป็นความรู้สึกที่อยากจะระบายออกมา หลังจากอ่านเรื่องนี้จริง ๆ
และสัญญาว่าจะติดตามเรื่องนี้ต่อไปนะค่ะ...แม้ว่าอ่านจะไป จะน้ำตาซึมไปก็ตาม (แอบปวดใจด้วยอ่ะ T^T)
เคารพในการตัดสินใจของคุณท๊อปเสมอนะค่ะ ^^~*
+ 1 ตอนรับแฟนคลับโซ่ ^^
พูดในสิ่งที่คิดในใจ อยากจะพูดแต่คิดอีกทีมันก็เป็นสิ่งที่ผ่านไปแล้วพูดไปก็ไม่มีประโยชน์ T^T((เลยอัดอั้นมาตลอด))
คุณ Nabee พูดแทนหลายๆอย่างเลย
เพราะตลอดเวลาเราสงสัยกับคำว่า... รักโซ่มาก และก็รักอีกคนเหมือนกัน ทำไมอีกคนที่ว่าถึงตกคำว่า "มาก"
ที่ปอนด์ยังคงคิดมากเรื่อง โซ่กับท็อป แสดงว่ามันต้องมีอะไรที่สองคนแสดงออกมาจนปอนด์รับรู้ได้
อีกเรื่อง...ที่โซ่ไม่ได้ปิดกั้นตัวเอง ตัวน่ะอาจจะไม่ได้ปิดกั้น...แต่ถ้ายังปักใจกับท็อปมากจนแฟน(ที่ดูใจ) รู้สึกได้ล่ะก็ แบบนี้มันไม่ธรรมดาแล้ว
"ตัวอาจจะไม่ได้ปิดกั้น...แต่สิ่งที่โซ่ปิดกั้นคือหัวใจรัก"
คนรอบตัวท็อปและโซ่คงจะมองเห็นมันได้ดี ทั้งคนที่โซ่คบดูใจและปอนด์เอง...แต่ปอนด์รักท็อป นั้นก็เป็นเหตุผลที่ทำให้ต้องรับได้ทุกสถานะการณ์ระหว่างโซ่และท็อป
พูดแล้วเหมือนไฟลามทุ่ง แค่มีคนเปิดประเด็นตรงใจทำให้มาเติมแต่งที่เราคิดได้...ขอโทษที่เหมือนคิดแทนแต่มันอดไม่ได้ ที่พูดมาไม่ได้ยุให้ใครเลิกใคร...แค่อยากรู้ว่า ท็อปเคยถามตัวเองบ้างไหม?
อย่างที่คุณ Nabee ว่า...ในเมื่อรู้ว่าตัดสินใจผิดพลาด ทำไมถึงปล่อยให้มันล่วงเลยไป หรือเพราะกลัวที่จะเสียใจอีกครั้ง หรือเพราะคำว่า ไม่คิดหวนกลับ ในเมื่อเดินผ่านมาแล้วก็ปล่อยมันผ่านไป ((เคยทำของมีค่าตกไหม? ถึงเราจะทำตกไกลแค่ไหนแต่พอรู้ว่าทำตก เราก็ยังเดินย้อนกลับไปหา ถ้าของนั้นสำคัญสำหรับเราจริงๆ)) ...แล้วเสียงหัวใจตัวเองเคยรับฟังมันบ้างหรือเปล่า
การให้โอกาสไม่ใช่ เป็นการให้โอกาสคนอื่นเท่านั้น แต่มันเป็นการให้โอกาสตัวเองด้วย...โอกาสที่จะเรียนรู้การก้าวเดินต่อไประหว่างเขาและเรา
สุดท้าย..ถึงแม้พระเอกเรื่องนี้จะไม่ใช่โซ่ก็จะอ่านต่อไป ถึงเวลาอ่านจะรู้สึกเจ็บเหมือนคนอกหักก็เถอะ ถึงแม้โซ่จะออกมาแค่ชื่อ ไม่ได้มีบทบาทอะไรแล้ว แต่ก็ยังจะติดตามเรื่องราวของเขาต่อไป ^^
-
^
^
:z13:
จิ้มรีบน และ +1 คืนให้ด้วยเช่นกันค่ะ ^^~*
### Edit ###
เพราะตลอดเวลาเราสงสัยกับคำว่า... รักโซ่มาก และก็รักอีกคนเหมือนกัน ทำไมอีกคนที่ว่าถึงตกคำว่า "มาก"
ที่ปอนด์ยังคงคิดมากเรื่อง โซ่กับท็อป แสดงว่ามันต้องมีอะไรที่สองคนแสดงออกมาจนปอนด์รับรู้ได้
ใช่มั้ย ๆ...คุณ pattra_13 คิดเหมือนเค้าใช่มั้ย...เค้าก็คิดแบบนี้เหมือนกัน...เค้าก็คิดนะว่า แล้วแบบนี้ทำไมคุณท๊อปถึงยังเลือกคุณปอนด์ล่ะ
มันเหมือนการทำร้ายคุณปอนด์แบบไม่รู้ตัวอ่ะ...เหมือนการเอาคุณปอนด์มาแทนที เป็นการตอนแทน และเป็นเกราะป้องกันตัวเองของคุณท๊อปอ่ะ
และที่สำคัญนะ...ตอนนี้เค้าว่าทั้งสามคนอาจจะไม่ได้มีความสุขอย่างที่ตัวเองเข้าใจก็ได้อ่ะ
อ๊ากกกกกกกกกกกกก...ไม่รู้สิ...พูดไม่ออกบอกไม่ถูก แต่รู้สึกว่ามันมีอะไรสักอย่างที่มันไม่ถูกต้อง และมันยังไม่ใช่ความสุขที่แท้จริงอ่ะ
(เค้าคิดอย่างนี้จริง ๆ นะ T^T)
-
^
^
จิ้มๆ คุณ Nabee ((แบบนั้นล่ะ อ๊ากกกกก มันมีอะไรแปลกๆ รอดูว่า ปอนด์กับท็อปรักกันยังไงคงรู้))
ตอนล่าสุด มันพูดไม่ถูกอ่ะ...รักแท้แพ้ใกล้ชิดและความเคยชินหรือเปล่า? แล้ว ตัวท็อปเองก็ไม่มีพันธะทางหัวใจ ทำให้เปิดรับปอนด์มากขึ้น ทุกๆอย่างที่เกิดขึ้นทั้งการกระทำต่างๆที่ท็อปบอกว่าเหมือนเป็นแฟนกันแต่ยังไม่เป็น รอแค่ว่า "เราเป็นแฟนกันนะ" แค่นั้น คำว่าแฟนของสองคนก็สมบูรณ์แบบ
อ่านตอนล่าสุดมันเกิดความรู้สึกหลายๆอย่าง แต่ยังพูดไม่ถูกว่าเป็นยังไง ต้องรอต่อไป ((เราก็อ่านไปซ้ำไป แต่ก็ยังอ่าน ๕๕๕))
เราชอบพูดว่าสงสารโซ่ๆๆ ให้เพื่อนฟังจนมันเบื่อ บอกว่า "อย่าไปคิดแทนเขา" มันก็ใช่นะ แต่บางเรื่องคิดเองคนเดียวมันไม่สมบูรณ์ ๑๐๐% มันต้องรับฟังความคิดคนอื่น มุมมองคนอื่น เพราะมุมมองแต่ละคนต่างกัน ความคิดก็ต่างกัน แล้วค่อยมาดูว่าอันไหนควรเห็นชอบด้วยหรือไม่เห็นชอบด้วย...ไม่งั้น ภูมิภาคแถบเอเชีย เขาคงไม่เน้นการทำงานแบบกลุ่มหรอก(ออกนอกอ่าวแล้วช้านน -3-)
พวกเราก็แค่แสดงความคิดเห็นตามที่ได้อ่านและรู้สึกในเนื้อหาเท่านั้น
--ทุกอย่างมันย่อมมีสองด้าน เหมือนเหรียญบาทที่เราใช้ทุกวันนี้ล่ะ--
-
สงสารปอนด์ ถือหางผิดฝั่ง งานนี้เจ็บหนัก 55555+ (สะใจ????)
-
จิ้ม ทั้งของ พี่ เฟรน กะ แฟนคลับ เฮียโซ่ อีกคน (บวกให้อีก ๑ เจ้าค่ะ) คุณนาบี (ขอเขียนอย่างนี้นะเจ้าคะ ช้อนเปลี่ยนภาษาลำบาก แบบว่ามี จีน อีกอันปวดขมับ) ตอนแรกว่าจะลกมา แต่ดูแล้วคงยาวกว่าท็อปอัพโพสต์แน่ ฮา
ตามมาอ่านเม้นต์ ด้วยคำแนะนำของพี่เฟรน ออกตัวเลย ช้อนเป็นอีกคนที่คิดอย่างนั้นนะ (หมายถึงคิดว่า ท็อปอัพยังรักเฮียโซ่ในระดับที่เรียกได้ง่าย ๆ ว่า มากกว่าปอนด์) ย้ำก่อนว่าเป็นแค่ความคิดส่วนตัวเจ้าค่ะ ช้อนแค่คิดจากข้อความที่ท็อปอัพบอกเล่าให้รับรู้ในกระทู้นี้เท่านั้น เพราะอย่างนั้น จริง ๆ ท็อปอัพจะคิดยังไง อันนี้ก็คงมีแต่ตัวท็อปอัพเท่านั้นที่รับรู้
ที่ผ่านมาแทบจะเม้นต์แบบออกอ่าวตลอด เพราะ รู้สึกว่าเรื่องที่ท็อปอัพมาเล่าให้รับรู้นั้นมันเป็นการตัดสินใจของท็อปอัพล้วน ๆ เพราะอย่างนั้นเราควรเคารพการตัดสินใจของท็อปอัพ ((ตอนนี้ช้อนก็ยังเคารพในการตัดสินใจนั้น ต่อให้พระเอกของเรื่องจะเป็นใครก็ตาม แค่ท็อปอัพมีความสุข อะไรก็ไม่สำคัญ)) เอาเป็นว่ารอบนี้ขอเปิดใจสักหน่อย เมื่อมีคนเปิดแล้วขอตามในฐานะแฟนคลับเฮียโซ่แล้วกันเจ้าค่ะ
แค่นี้แหละ ๕๕๕ สั้น ๆ และก็จบไป ฮา
สู้ ๆ ท็อปอัพ แคร์ความรู้สึกตัวเองให้มากเจ้าค่ะ
กอดทั้งสามคน ((ขอกอดเฮียแน่น ๆ ทีดิ)) (ฝากท็อปอีพไปได้มั้ยเนี้ย)
ปอลอ ((ท็อปอัพได้รับ แมสเสจ ช้อนเปล่า ไม่สะดวกยังไงแจ้งให้ทราบด้วยเจ้าค่ะ)) ประเด็นคือกลัวว่าจะส่งพลาด ฮา ((โกะประจำหงะช้อนหงะ))
-
เอ้ออออ เป็นประเด็นกันไปใหญ่แล้วครับ
ผมจะพูดยังไงดีนะ เข้าใจนะครับว่าหลายๆคนที่อ่านมาคงรู้สึกผิดหวัง ที่สุดท้ายคนที่เป็นพระเอกที่น่าประทับใจอย่างโซ่ กลับต้องมากลายเป็นแค่คนที่คอยยืนมองอยู่ห่างๆ
ถามว่าผมรู้สึกผิดไหมกับทุกวันนี้ บอกตามตรงคับ รู้สึกผิดมาก...แต่ไม่ได้รู้สึกผิดที่เลิกกับโซ่ และเลือกปอนด์ ผมรู้สึกผิด ที่จนถึงวันนี้ มันยังไม่มีใครข้างกาย โดยมีสาเหตุหนึ่งมาจากตัวผม
ถามว่าตอนนั้น ถ้าโซ่ไม่มาบอกให้เราเลิกกัน ผมกับมันจะเหมือนเดิมได้ไหม ผมขอตอบว่า "อาจจะ" เป็นไปได้ครับ เพราะตอนนั้น ผมยังรักมันมาก และแอบหวังอยู่เสมอว่า ซักวันเราอาจจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม...แต่มันผ่านมาแล้วครับ เราแก้ไขอะไรอีกไม่ได้แล้ว ถ้านั่นคือความผิดพลาด ผมขอเรียกความผิดพลาดครั้งนี้เป็นบทเรียนครับ
แต่ผมขอค้านนะครับ กับคำที่บอกว่า ผมรักโซ่มากกว่าปอนด์...ในเรื่อง ผมอาจจะเล่าแบบนั้นนะครับ แต่ถ้าปัจจุบันนี้ ผมไม่ขอใช้คำนั้นครับ และอยากให้เพื่อนๆทุกคนเข้าใจผมด้วย
ผมรักโซ่ครับ แต่ไม่ได้มากกว่าที่รักปอนด์...ครับผมรักปอนด์...รักแบบที่ผมจะรักผู้ชายคนหนึ่งได้ รักปอนด์แบบที่อยากจะอยู่กับปอนด์ด้วยกันตลอดไป เหมือนที่ครั้งหนึ่ง ผมเคยรู้สึกแบบนี้กับโซ่...แต่ผมไม่ได้เอาใครมาแทนใครทั้งสิ้น ผมใช้เวลาที่จะรักปอนด์ และใช้เวลาที่จะแน่ใจว่า ผมรักปอนด์เพราะผมรักปอนด์จริงๆ ไม่ใช่เพราะความดีของมัน...ทุกวันนี้ ผมรักปอนด์มากครับ
ส่วนโซ่ ผมรักโซ่ครับ และจะรักโซ่ตลอดไป...แต่ไม่ได้อยากจะให้มันอยู่กับผมตลอดไปอีกแล้ว ผมอยากเห็นมันมีใครซักคน ที่จะอยู่ด้วยตลอดไปเช่นกัน...
ส่วนผมและโซ่ เรารู้ครับ ว่าเรารักกันแบบไหนในทุกวันนี้ และผมเชื่อเช่นกัน ว่าเราจะรักกันตลอดไป ไม่ว่าความรักนั่นจะอยู่ในรูปแบบไหน แต่มันก็คือความรัก...รักที่ไม่ต้องการครอบครอง
ขอโทษครับ ถ้าต้องทำให้ใครหลายคนผิดหวัง....แต่ผมอยากอธิบายครับ...เรื่องราวของผม มันไม่ได้สวยงามอย่างของคนอื่น เราสามคนผ่านอะไรมากมายครับ
อาจไม่ใช่เรื่องใหญ่โต แต่เราสามคนเรียนรู้อะไรมามากครับ มากพอที่จะเข้าใจความผูกพันธ์ของกันและกัน
วันนี้ผมตั้งใจเข้ามาต่อให้ แต่ผมว่า ผมควรอธิบายให้เพื่อนๆเข้าใจถึงสิ่งที่เป็นอยู่มากกว่าครับ...ถ้าไม่พอใจกัน ผมต้องขอโทษจริงๆ แต่นี่แหละครับ คือสิ่งที่มันเกิดขึ้นแล้ว และกำลังดำเนินต่อไป...อนาคตจะเป็นยังไง ไม่มีใครรู้หรอกครับ แต่เราตั้งใจทำทุกวันให้มันดีที่สุดเสมอ
-
รับทราบครับพี่ท็อป
ชีวิตยังต้องดำเนินต่อไป ^^
-
:เฮ้อ:ปลื้มใจแทนปอนด์มากกกก ในฐานะที่แอบเชียร์ปอนด์มาตลอด ดีใจที่ท็อปหนักแน่นกับเรื่องนี้ แอบกังวลเหมือนกันว่าท็อปจะหนักใจกับเรื่องนี้ เพราะว่าขนาดเฉลยแล้วว่าปัจจุบันคบกับปอนด์ ก็ยังมีมาพูดเรื่องอยากให้คบกับโซ่
-
เรื่องนี้เป็นเรื่องราวความรักที่น่าสนใจมาก ๆ
ไม่ได้เป็นเหมือนนิยายทั่วไปที่อ่านกันมา
เป็นความรักที่ผ่านอะไรมามากมายจริง ๆ
อ่านแล้วเข้าใจความรู้สึกของ โซ่และท๊อปมาก ๆ
อ่านไปก็น้ำตาไหลไป
ขอชื่นชมความรักของทั้งสามคนจริง ๆ ที่สุดท้ายก็สามารถที่จะอยู่ร่วมกันได้
ขอให้โซ่ได้พบรักแท้จริง ๆ
และปอนด์กับท๊อปมีความสุขในทุก ๆ วัน
จะรออ่านต่อไป
-
:m4: :m4: เป็นเรื่องของเราสองสามคนสินะ อิอิ :m11:
ไม่เป็นไรครับ เข้าใจว่า ที่ผ่านมามันเป็นยังไงเพราะอ่านมาตั้งแต่ต้น ทั้งอารมณ์ต่างๆ ไม่ว่าตอนที่ท็อปดีใจ หรือท็อปเสียใจพวกเราก็เหมือนอยู่กับท็อป พวกเรารู้สึกความรู้สึกนั้นด้วยเสมอ ฉะนั้น อย่ามาคิดนะครับ ว่าเราจะว่าท็อปเป็นอะไรที่แย่ๆ เพราะเรื่องต่างๆที่ผ่านมาความสัมพันธ์ที่ผ่านมามันไม่ใช่แต่จะยึด ท็อปกับปอนด์ และโซ่ ไว้ด้วยกันเท่านั้น มันยังยึดพวกเราไว้อีกด้วย "อะไรที่ท็อปรู้สึกนั่นแหละคือความรู้สึกเราหล่ะ"
-
^^
-
เหมือนตัวเองเป็นคนจุดประเด็นนี้ให้เกิดขึ้น - -"
ก่อนอื่นต้องบอกทั้งคุณท๊อปและคนอื่น ๆ ด้วยนะค่ะว่า...สิ่งที่เม้นไว้ในตอนแรกนั้น มันเป็นแค่มุมมองมุมมองหนึ่งของนาบีเท่านั้น
ไม่ได้ต้องการมาว่ากล่าวอะไรคุณท๊อป หรือทำให้คุณท๊อปต้องเครียดอะไรกับเรื่องนี้นะค่ะ...เข้าใจว่าเรื่องราวทั้งหมดมันได้ผ่านมาแล้ว
และคุณท๊อปเองก็เป็นคนตัดสินใจอะไรต่าง ๆ เองทั้งหมด ที่สำคัญเรื่องราวที่เกิดขึ้นมันเป็นเรื่องของความรู้สึก และความสัมพันธ์ของคนสามคน
ที่คนนอกอย่างนาบีและคนอ่านคนอื่น ๆ ไม่สามารถเข้าไปยุ่งเกี่ยวอะไรได้...แต่สิ่งที่ได้เม้นไว้นั้น มันเป็นมุมมองมุมมองหนึ่งที่รู้สึกว่า เฮ้ยยยยยยย...ทำไมคุณท๊อปทำแบบนี้
ทำไมในเมื่อบอกว่ามันสำคัญ และมันเป็นสิ่งที่ผิดพลาดไปแล้ว ทำไมคุณท๊อปไม่คิดจะแก้ไขมันหล่ะ...ก็อย่างที่คุณ pattra_13 บอกไว้นั่นแหล่ะค่
ที่ว่าเมื่อคนเราทำของมีค่าตกหล่น หรือทำหายไป สิ่งที่เราทุกคนทำกันก็คือ "ตามหามัน" และพยายามที่ "ไขว่คว้า" มันกลับมาเป็นของเราเหมือนเดิม
มันจึงเกิดคำถามขึ้นมา ในเมื่อคุณท๊อปก็รู้อยู่แล้วว่าคุณโซ่มีความสำคัญกับตัวคุณท๊อปมาก ทำไมคุณท๊อปถึงไม่กลับไปหาคุณโซ่ และเพราะตอนนั้นคุณท๊อปเองก็หวั่นไหว
ไปกับคุณปอนด์หรือเปล่า จึงทำให้คุณท๊อปเลือกคุณปอนด์มากกว่าคุณโซ่...เพราะอีกอย่างที่ยังค้างคาอยู่ในใจเหมือนกัน ก็คือ พอหลังจากที่คุณโซ่กะคุณท๊อปเลิกกันไม่นาน
แล้วคุณท๊อปก็ยังไม่ตัดสินใจเลือกใครนั้น ตอนนั้นก็มีทั้งคุณโซ่และคุณปอนด์เข้ามาจีบคุณท๊อปพร้อม ๆ กัน ในเมื่อคุณท๊อปเองก็ยังรักคุณโซ่อยู่ ตอนนั้นทำไมคุณท๊อปไม่เลือกคุณโซ่ล่ะค่ะ???
เพราะคุณท๊อปยังมีทิฐิอยู่หรือเปล่า???...หรือเพราะคุณท๊อปเองก็หวั่นไหวไปกับคุณปอนด์เช่นกัน...มันก็เลยทำให้นาบีรู้สึกว่า...เฮ้ยยยยยยยยยย...ทำไมคุณท๊อปทำแบบนี้ล่ะ
ในเมื่อยังรักคุณโซ่มากทำไมไม่กลับไปคบกันเหมือนเดิม ทำไมถึงทิ้งสิ่งที่คิดว่าสำคัญที่สุดไป???
มันยังมีคำถามอีกมากมายที่ยังไม่เข้าใจอีกเยอะเลยแหล่ะคุณท๊อป...แต่คงถามไม่หมดอ่ะค่ะ...เอาเป็นว่า ถ้าสิ่งที่ได้เม้นท์ไปในตอนแรก และตอนนี้ไปทำให้คุณท๊อป หรือใครไม่พอใจ
นาบีต้องขอโทษมา ณ ที่นี้ด้วยนะค่ะ...ไม่ได้ตั้งใจที่จะไปทำให้ใครไม่พอใจ เพียงแต่มันเป็นความรู้สึกของคน ๆ หนึ่งที่ได้อ่านเรื่องราวเรื่องหนึ่ง ซึ่งมันเป็นเรื่องจริง
แล้วรู้สึกว่า ทำไมเหตุการณ์มันถึงได้กลายมาเป็นแบบนี้ ทั้ง ๆ ที่เรื่องอย่างนี้มันสามารถจะเกิดกับใครก้ได้ แต่ผลสรุปของมันอาจจะไม่จำเป็นที่จะ้ต้องเป็นแบบนี้ก็ได้
อีกอย่าง เรื่องนี้มันก็เป็นบทเรียนที่ดีได้สำหรับใครหลาย ๆ คนที่มีความรักอยู่ตอนนี้ก็ได้ค่ะ...มันเหมือนเป็นอุทาหรณ์สอนใจใครหลาย ๆ คนในเรื่องความรักด้วย
ขอบคุณคุณท๊อปด้วยนะค่ะที่เขียนเล่าเรื่องนี้ให้พวกเราได้อ่านกัน...และสัญญาว่าจะตามอ่านต่อไปแน่นอนค่ะ...ไม่ว่าคนที่คุณท๊อปเลือกจะเป็นใคร นาบีก็น้อมรับการตัดสินใจของคุณท๊อปเช่นกันค่ะ
ก็เหมือนอย่างที่หลาย ๆ คนบอกนั่นแหล่ะค่ะ...แค่คุณท๊อปมีความสุข คนอ่านก็มีความสุขไปด้วยเช่นกัน ^^'
นาบี~*
### Edit ###
ขอถามต่ออีกหน่อยนะค่ะคุณท๊อป...ที่คุณท๊อปบอกว่า คุณท๊อปไม่ได้รักคุณโซ่มากกว่าคุณปอนด์ แล้วคุณท๊อปรักคุณปอนด์มากกว่าคุณโซ่หรือเปล่าค่ะ???
แล้วคุณท๊อปเคยคิดสังเกตมั้ยค่ะ...ว่าคุณปอนด์รู้สึกยังไง ที่ทุกวันนี้คุณท๊อปเองก็ยังรักคุณโซ่ และคุณโซ่เองก็ยังรักคุณท๊อปอยู่เช่นกัน รวมทั้งการแสดงออกต่าง ๆ ด้วย
อีกคำถามนะค่ะ...แล้วถ้าวันนึง คุณโซ่พบใครที่ใช่สำหรับคุณโซ่แล้ว และมีเวลาที่จะมาดูแลคุณท๊อปน้อยลง เมื่อถึงเวลานั้น คุณท๊อปจะรู้สึกน้อยใจมั้ยค่ะ...เหมือนกับว่า
คุณท๊อปถูกคนอื่นแย่งคุัณโซ่ไป และคุณโซ่ก็ไปให้ความสำคัญกับคนอื่นมากกว่าคุณท๊อปหน่ะค่ะ??? (คำถามที่เกิดจากความรู้สึกหลังจากอ่านตอนพิเศษที่คุณท๊อปไม่สบาย)
อย่างที่บอกมันยังมีอีกหลายคำถามที่ยังคาใจมาก ๆ เลยอ่ะคุณท๊อป...ให้ถามหน้าไมค์แบบนี้รับรองว่าคงจะยาวเท่ากับเรื่องที่คุณท๊อปเล่ามาแน่ ๆ ดังนั้น ถ้าเกิดว่านาบีอ่านแล้ว
มันเกิดคำถามขึ้นมา นาบีจะขอถามคุณท๊อป...คุณท๊อปคงจะไม่ว่ากันนะค่ะ...แต่ถ้ารำคาญไม่อยากตอบ...ก็บอกกันได้เลย...นาบีจะเป็นผู้อ่านที่สงบเสงี่ยมเจียมตัวที่สุดในโลกให้ T^T (ฮา)
ไม่ได้ต้องการทำให้คุณท๊อปต้องมานั่งเครียด หรือมานั่งโทษตัวเอง หรือรื้อฟื้นอะไรหรอกนะค่ะ...แต่มันค้างคาในใจจริง ๆ ในความคิดของนาบีก็คือ เรื่องราวมันไม่น่าจะบานปลายได้ขนาดนี้
แต่เพราะอะไรที่ทำให้เรื่องมันไปกันใหญ่...ใช่ค่ะ มันอาจจะไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับใครหลาย ๆ คน...บางคนอาจจะมองว่ามันก็แค่เรื่องความรัก...แต่ความรักสำหรับบางคน
มันก็เป็นเรื่องใหญ่มากเช่นกันนะค่ะ...ยิ่งเขียนยิ่งยาว นี่แทบจะเอาไปทำเป็นสารคดีชีวิตรักของคุณท๊อปได้เลยนะเนี่ย (ฮา)
เอาเป็นว่าทุกสิ่งที่เม้นท์ไป ทุกอย่างที่ระบายออกมา มันก็เป็นแค่ความคิดเห็นของคนอ่านคนหนึ่งเท่านั้น และความใคร่รู้ (ฟังดูดีเนอะ - -") ของคน ๆ หนึ่งเท่านั้นค่ะ
ไม่ได้ต้องการให้คุณท๊อปเลิกกะคุณปอนด์แล้วกลับไปคบกับคุณโซ่หรอกนะค่ะ (เพราะมันเป็นไปไม่ไ่ด้)
คือไม่ได้ยึดติดว่าสุดท้้ายแล้วในชีวิตของคุณท๊อป คนที่จะมาอยู่เคียงข้างต้องเป็นคุณโซ่เท่านั้น
ถามว่าผิดหวังมั้ยที่คุณท๊อปเลือกคุณปอนด์...นาบีตอบได้เต็มปากเต็มคำ ด้วความเต็มใจเลยนะค่ะว่า ไม่เลยค่ะ...ขอแค่คุณท๊อปมีความสุข ไม่ว่าใครนาบีก็ยินดีด้วยทั้งนั้น
แต่สิ่งที่ถามออกไป เพราะมันค้างคาจริง ๆ ค่ะ...อย่างที่บอก เรื่องราวมันไม่น่าจะบานปลายแบบนี้เลย แต่ทำไมมันถึงเป็นแบบนี้ได้...ไม่อยากให้เรื่องราวแบบนี้มันต้องเกิดขึ้นกับใครอีก
เพราะนี่ขนาดเป็นแค่คนอ่าน ไม่ได้มีส่วนร่วมอะไรเลยในเหตุการณ์ ยังรู้สึกทรมาน เจ็บปวด และรู้สึกแย่มาก ๆ กับเหตุึการณ์ ความรู้สึกของทุกคนจริง ๆ
จนไม่อยากเห็นใครต้องเจอกับเหตุการณ์แบบนี้...ก็เหมือนอย่างที่คุณท๊อปบอกนั่นแหล่ะค่ะ...ว่าเรื่องเหล่านี้มันเป็นเหมือนบทเรียนให้กับตัวคุณท๊อปเองและคนอื่น ๆ ด้วย
-
ก่อนอื่นต้องบอกว่า ถ้าความสงสัยที่พิมพ์ๆมา มันทำให้ท็อปเครียดหรือคิดมากต้องขอโทษด้วย...
มันเป็นความสงสัยที่อยากจะรู้เท่านั้นเอง?? เพราะคนเรามีสิทธิ์ที่จะถามในสิ่งที่สงสัย เพียงแต่คนตอบเขาตอบได้แค่ไหนก็อีกเรื่อง...
ที่ท็อปออกมาเคลียร์ก็เป็นเรื่องที่ยินดีสำหรับปอนด์ และ แฟนคลับปอนด์ ว่าท็อปเลือกปอนด์เพราะรักจริงๆ ไม่มีอย่างอื่นแอบแฝง
-
เห้อออ อดอ่านต่อเลยเน๊าะ ญี่ปุ่นแพ้อีกต่างหาก 555 เรื่องของความสัมพันธ์มันยากที่จะตอบให้คนอื่นเข้าใจอ่ะแหล่ะ แค่ตัวเราและคนที่เรารักเข้าใจและมีความสุขก็พอแล้วล่ะ เป็นกำลังใจให้นะค้าบ
-
โยสสสสสสสสสสสสสสสสสส รายงานตัวด้วยอีกคน งุงิ ๆ
ก็ว่า ไม "นาบี" เม้นต์ยาว อะฮุ :call: :call: :call: :call: :call:
ช้อนคงเข้าใจผิดเองแหละ เรื่องที่ว่า ท็อปอัพรักโซ่มากกว่าปอนด์ ((ตอกย้ำเข้าไปว่ามันไม่จริง :m15:)) ฮา
ก็จากวันนั้นที่ตอนที่ท็อปอัพเล่าถึงหงะ ((มันก็น่าจะนานมาละ)) ฮะ ฮะ เวลาและความพูกพันมันทำให้คนรักกันได้แบบไม่มีข้อสงสัย
ความรักมันก็เกิดขึ้นได้หลายรูปแบบนะ (วิเคราะห์) อีกแล้ว (ยังไม่เข็ด) ฮา แต่ก็ดีใจที่ได้รับรู้ว่าอย่างน้อย ๆ ช้อนก็เข้าใจถูกว่า
ถ้า (วันนั้นเมื่อนานมาแล้ว) เฮียโซ่ไม่ยอมถอยหรือถอดใจเร็วเกินไป เฮียโซ่ของช้อนก็ยังมีโอกาสที่จะกลับมาเป็นอย่างเดิม (ช่วงชีวิตนั้นช้อนก็รอลุ้นสุดตัวอยู่ ๕๕๕)
อ่านแล้วก็นะ ทำม้ายยยยยยยยยยยยยยยยยย เฮียโซ่ของช้อนถึงได้ยอมเค้าง่ายดายนัก (ขัดใจตรงนี้เล็กน้อย) ((ยังไม่วายนะ ๆ))
แต่มันก็เป็นชีวิตจริงหงะนะ ก็ยอมรับว่าเจ็บปวดบ้าง ก็อินตามท็อปอัพนั่นแหละ ร้องไห้ หัวเราะ กับกระทู้นี้มาเยอะ ช่วงนั้น (ช่วงที่ว่าลุ้นสุดตัวหงะ) ต้องสุ่มอ่าน เดี๋ยวเมทหาว่าบ้า (ยิ่งเป็นคนต่างชาติ คุยกันไม่รู้เรื่อง ไม่รู้ว่าจะอธิบายยังไง???) ฮา
เฮ้อ ไปไม่เป็นเลย อดอ่านหงะ งุงิ ๆ (ยังจะมาโวยวายอีก :เฮ้อ:)
ต้องขอโทษเลยกับความเข้าใจผิดของตัวเอง ขอโทษมากมายเลยที่ทำให้ท็อปอัพรู้สึกไม่ดี อันนี้เป็นเรื่องที่ช้อนเสียใจนะ
แต่ไม่เสียใจนะ ไม่ผิดหวังด้วย ที่เข้ามาอ่านนะ (ถึงจะอยากฟังเรื่องของเฮียมากไปนิดหน่อยก็เห๊อะ) อันนี้ต้องเข้าใจ ((เหมือนช้อนเชียร์ิังกฤษ ทั้งที่รู้ว่ายังไงก็แพ้หงะ แต่ก็เปลี่ยนใจไปเชียร์เยอรมันไม่ได้จริง ๆ))
แต่เยอรมัน อาเจน นี่ขอเป็นเยอะมันนะ ((อาเจนเพื่อนในคลาสเชียร์เยอะเกิ๊น รำคาญ สีเสื้อลาย ๆ เรียนไม่รู้เรื่อง???)) เหมือนว่าจะไม่เกี่ยวกับบอลเท่าไหร่ ว่ามั้ย???
(ช้อนเป็นคนหนึ่งนะที่ยังจะรออ่านเรื่องนี้จนจบ)
รอท็อปอัพไปเรื่อย ๆ นั่นแหละ ((ฮะ ฮะ หลวมตัวเข้ามาเป็นแฟนคลับ เฮียโซ่ แล้ว ไม่ถอยแน่นอนเจ้าค่ะ))
ว้าววววววววววววววววววววววววววววววว จบไป ((อะไรของคุณ???)) เบลอ ๆ นะ อยากอ่าน ฮา
-
มันเป็นบทเรียนที่ล้ำค่าจริงๆ
สำหรับทุกคน
แต่ก่อนเคยคิดว่า ชีวิตจริง มันก็ไม่ต่างอะไรกับนิยายเรื่องหนึ่ง
แต่เรื่องของพี่ท๊อปมันเป็นเรื่องจริงที่จริงแท้ ไม่มีอะไรเหมือนในนิยาย
ไม่มีอะไรที่ย้อนกลับมา มีแต่จะก้าวไปข้างหน้า และตลอดไป
ขอบคุณที่พี่ท๊อปมาสอนให้เข้าใจ ทุกๆเรื่อง
ยังติดตามเสมอ :กอด1:
ถ้าพี่โซ่ได้มาอ่าน เขาจะเสียดายวันนั้นมั้ยนะ ... (แค่คิด เท่านั้นจริงๆ) :n1:
-
อ่านเม้นท์ เพื่อนๆ ก้ได้มุมมองหลายอย่างดีครับ แต่สิ่งที่รู้สึกดีที่สุดจากการอ่านเรื่องของคุณท๊อป ก็คือรู้ว่าปัจจุบันคุณท๊อปมีความสุขกับทางที่เลือก นั่นยอดเยี่ยมที่สุด นะ
-
มาคิดๆดู เหมือนจะทำให้หลายคนเข้าใจผิด... คิดว่าที่ถาม ที่สงสัยเพราะอยากให้ โซ่กับท็อปกลับมาคบกัน Iณ ตอนนี้
....คำถามและความสงสัย ทั้งหมด เพียงแค่ต้องการทราบความรู้สึกของท็อป ตอนที่เลิกกับโซ่...จนถึงก่อนจะตัดสินใจคบกับปอนด์ ไม่เกี่ยวกับปัจจุบัน... เพราะสิ่งที่หวังที่สุดในปัจจุบันคือ อยากให้โซ่มีความสุขเกี่ยวกับความรัก มีคนที่อยู่เคียงข้างเขา....ได้กลับมาเป็นพระเอกที่มีนายเอกของเขาเอง (ความสงสารโซ่ในตอนนั้นคือสงสารที่ต้องเสียท็อปไป...แต่ความสงสารโซ่ในตอนนี้คือสงสารที่ยังปักใจจนไม่สามารถมีรักใหม่ได้สักที)
สรุปง่ายๆ...
>อยากรู้ความรู้สึกท็อปก่อนจะคบปอนด์((มันเป็นเรื่องราวในอดีต เพราะเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ผ่านมาแล้ว เพียงแต่เพิ่งนำมาเขียนทำให้รู้สึกเหมือนเพิ่งเกิดถึงตอนล่าสุด ซึ่งปอนด์กับท็อปยังไม่ใช่แฟนกัน จริงไหม? เรากำลังอ่านเรื่องที่ผ่านมาแล้วหลายปี และเรากำลังอ่านถึงตอนที่ท็อปยังไม่ตัดสินใจเลือกใคร...ถึงได้เกิดความอยากรู้ในสิ่งที่ถามๆไปนั่นล่ะ ))
>สงสารโซ่ทั้งอดีตและปัจจุบัน แต่เป็นความสงสารต่างกัน
ต้องชี้แจ้งเพื่อไม่ให้เข้าใจผิดๆ
เพราะปัจจุบันมันเป็นสิ่งที่แก้ไขอะไรไม่ได้อยู่แล้ว...ต่างคนต่างมีหนทางเป็นของตัวเอง
-
รักยังสวยงามเสมอ แม้จะอยู่ในรูปแบบไหนก็ตาม
ขอแค่อย่าเอาความรักไปทำร้ายใครก็พอค่ะ
:L1: :L1:
-
เมื่อคืนผมอ่านคร่าวๆบนมือถือแล้วมือสั่นมากๆ...แต่ไม่สามารถโพสต์ตอบได้
ได้แต่ถามว่า ตอนที่ผมเคยมีปัญหากับคนรักของผม ผมผ่านมันมายังไง ทำไมตอนนี้ผมนึกไม่ออกเลย
เจ็บแทนท็อปขึ้นมาซะงั้น เจ็บทำไมก็ไม่รู้ (???)
ยอมรับครับว่าผมก็แฟนคลับโซ่นะ แต่ผมเข้าใจว่าตอนนี้คุณท็อปรู้สึกกับโซ่ยังไง และปอนด์ยังไง
อาจจะไม่ทั้งหมด แต่ผมมั่นใจว่า...ผมเข้าใจและไม่สงสัยเลยในความรู้สึกตอนนี้(ถึงได้ยังไม่อ่านละเอียดไงครับ...กลัว T^T)
ไม่ว่าคุณท็อปจะถ่ายทอดได้ดีแค่ไหน แต่ผมเชื่อว่า ไม่มีใครเจ็บได้เท่าคนที่เจอเรื่องราวนั้นๆโดยตรงหรอก
คนเชียร์ก็เชียร์ตามความรู้สึก ตามสิ่งที่คิด แต่คนเจ็บ คนที่สัมผัสโดยตรง ไม่ใช่แค่เรื่องราวที่เล่าสู่กันฟัง มันมากมายกว่านั้น
ถึงผมจะเชียร์โซ่ แต่ผมคงจะยินดีมากกว่าที่ตอนนี้ คนที่อยู่ข้างๆท็อป เป็นคนที่จะไม่ทำให้ท็อปเจ็บแบบที่เคยเจ็บอีก (ผมเชื่อในตัวปอนด์นะ)
ประโยคที่บอกว่า รักปอนด์แบบที่อยากจะอยู่กับปอนด์ด้วยกันตลอดไป เหมือนที่ครั้งหนึ่ง ผมเคยรู้สึกแบบนี้กับโซ่
.. แต่ ณ ตอนนี้ มันผ่านไปแล้ว เปลี่ยนไปแล้ว
สิ่งที่ผ่านไป เปลี่ยนไป...คงไม่ได้ใช้แค่เวลาแน่นอน...
แต่มันรวมไปถึงพลังชีวิต กำลังใจ น้ำตา และอีกหลายๆอย่างที่ประเมินไม่ได้
ตอนที่ท็อปเจ็บ ทุกคนที่อ่านอยู่ตอนนี้ ไม่ได้รับรู้ไปพร้อมกับท็อป มารับรู้หลังจากที่ท็อปผ่านวันร้ายๆมาแล้ว..
แน่นอน .. ผมเชื่อว่าความรู้สึกในตอนนี้ คงจะดีขึ้นกว่าตอนนั้นมาก (ถ้าเล่าตั้งแต่ตอนนั้น...ทุกคนอาจจะไม่ชอบโซ่อย่างตอนนี้ก็ได้นะครับ)
ไม่มีใครมีสิทธิ์ตัดสินแทนใครได้หรอกครับว่าควรจะเลือกใคร
เราเจ็บ เราทุกข์ เราสุข มีเราเท่านั้นครับที่จะเลือกได้ว่าควรจะไปทางไหน
พิมพ์มายาว ไม่รู้ว่าตัวเองจะสื่ออะไรกันแน่ เอาเป็นว่า ไม่ว่าต่อจากนี้จะเป็นยังไง ขอให้ท็อปมีความสุขกับทุกๆวันนะครับ
ในฐานะคนอ่านคนหนึ่ง ถึงจะไม่ได้เจ็บเท่าที่ท็อปเจ็บ หรือสุขเท่ากับที่ท็อปสุข แต่ขอสัญญาว่าจะเป็นกำลังใจให้และยินดีกับท็อปเสมอนะ
จะรออ่านและเป็นกำลังใจให้ต่อไปนะครับ
Fight!
:กอด1: :L2:
-
ลืมไปอีกประเด็นนึง...
คนที่สงสารโซ่ (ผมด้วย 0/)
ไม่มีใครทำอะไรโดยที่ตัวเองไม่มีความสุขเลย (โดยสิ้นเชิง) หรอกครับ
ถ้าทำอะไรแล้วมีความสุข ถึงจะแลกมากับความเจ็บปวดบ้าง...มันก็น่าทนไม่ใช่หรอครับ??
ผมก็เคยมีความสุขบนความเจ็บปวดเหมือนกัน ^^
มาโซเน๊าะ (มีความสุขบนความเจ็บปวด แหะๆ)
:haun4: :haun4: :haun4: :jul1: :jul1:
-
ซึ้งๆเครียดๆสลับกันไปมานะ
.
.
555 เสาร์นี์คุณท๊อปเตรียมตัวดูเมซซี่ถล่มโซ่ เอ๊ย เยอรมันอ่ะยังค้าบบ 55555
-
เมื่อคืนผมอ่านคร่าวๆบนมือถือแล้วมือสั่นมากๆ...แต่ไม่สามารถโพสต์ตอบได้
ได้แต่ถามว่า ตอนที่ผมเคยมีปัญหากับคนรักของผม ผมผ่านมันมายังไง ทำไมตอนนี้ผมนึกไม่ออกเลย
เจ็บแทนท็อปขึ้นมาซะงั้น เจ็บทำไมก็ไม่รู้ (???)
ยอมรับครับว่าผมก็แฟนคลับโซ่นะ แต่ผมเข้าใจว่าตอนนี้คุณท็อปรู้สึกกับโซ่ยังไง และปอนด์ยังไง
อาจจะไม่ทั้งหมด แต่ผมมั่นใจว่า...ผมเข้าใจและไม่สงสัยเลยในความรู้สึกตอนนี้(ถึงได้ยังไม่อ่านละเอียดไงครับ...กลัว T^T)
ไม่ว่าคุณท็อปจะถ่ายทอดได้ดีแค่ไหน แต่ผมเชื่อว่า ไม่มีใครเจ็บได้เท่าคนที่เจอเรื่องราวนั้นๆโดยตรงหรอก
คนเชียร์ก็เชียร์ตามความรู้สึก ตามสิ่งที่คิด แต่คนเจ็บ คนที่สัมผัสโดยตรง ไม่ใช่แค่เรื่องราวที่เล่าสู่กันฟัง มันมากมายกว่านั้น
ถึงผมจะเชียร์โซ่ แต่ผมคงจะยินดีมากกว่าที่ตอนนี้ คนที่อยู่ข้างๆท็อป เป็นคนที่จะไม่ทำให้ท็อปเจ็บแบบที่เคยเจ็บอีก (ผมเชื่อในตัวปอนด์นะ)
ประโยคที่บอกว่า รักปอนด์แบบที่อยากจะอยู่กับปอนด์ด้วยกันตลอดไป เหมือนที่ครั้งหนึ่ง ผมเคยรู้สึกแบบนี้กับโซ่
.. แต่ ณ ตอนนี้ มันผ่านไปแล้ว เปลี่ยนไปแล้ว
สิ่งที่ผ่านไป เปลี่ยนไป...คงไม่ได้ใช้แค่เวลาแน่นอน...
แต่มันรวมไปถึงหลังชีวิต กำลังใจ น้ำตา และอีกหลายๆอย่างที่ประเมินไม่ได้
ตอนที่ท็อปเจ็บ ทุกคนที่อ่านอยู่ตอนนี้ ไม่ได้รับรู้ไปพร้อมกับท็อป มารับรู้หลังจากที่ท็อปผ่านวันร้ายๆมาแล้ว..
แน่นอน .. ผมเชื่อว่าความรู้สึกในตอนนี้ คงจะดีขึ้นกว่าตอนนั้นมาก (ถ้าเล่าตั้งแต่ตอนนั้น...ทุกคนอาจจะไม่ชอบโซ่อย่างตอนนี้ก็ได้นะครับ)
[u][b]ไม่มีใครมีสิทธิ์ตัดสินแทนใครได้หรอกครับว่าควรจะเลือกใคร
เราเจ็บ เราทุกข์ เราสุข มีเราเท่านั้นครับที่จะเลือกได้ว่าควรจะไปทางไหน[/b][/u]
พิมพ์มายาว ไม่รู้ว่าตัวเองจะสื่ออะไรกันแน่ เอาเป็นว่า ไม่ว่าต่อจากนี้จะเป็นยังไง ขอให้ท็อปมีความสุขกับทุกๆวันนะครับ
ในฐานะคนอ่านคนหนึ่ง ถึงจะไม่ได้เจ็บเท่าที่ท็อปเจ็บ หรือสุขเท่ากับที่ท็อปสุข แต่ขอสัญญาว่าจะเป็นกำลังใจให้และยินดีกับท็อปเสมอนะ
จะรออ่านและเป็นกำลังใจให้ต่อไปนะครับ
Fight![/color][/size]
:กอด1: :L2:
จิ้ม ๆ ๆ บวกให้ ๑ เจ้าค่ะ ((ชอบความคิดเห็นนี้นะ แลดูเป็นผู้ใหญ่ มาก ๆ))
จริง ๆ เราก็เป็นคนนอกเน๊าะ ฮุ ๆ งุงิ ๆ ((ไม่ได้เจอกับตัวย่อมไม่รู้))
-
รัก..ย่อมมีเหตุผลในตัวของมันเอง
Love is love, nothing.
:L1:
-
วันนี้ที่นี่เงียบเหงาจังเล้ยยยยยยยยยยยยย
-
เค้าว่ากัน "สิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว ย่อมดีเสมอ" นะครับ
ตราบใดที่ทุกวัน ทุกคนต่างยังมีกันและกัน มันก็เป็นสิ่งที่ดีที่สุดแล้วครับ
ปล.หนีไปงานวันเกิดโซ่เหรอท๊อป
:กอด1:
-
:fox2: :fox2: อิอิ วันนี้ วันเกิด เฮียโซ่ ชิมิ :b:
:3129: :3129: มีความสุขมาก ๆ ทั้งสามคนเจ้าค่ะ อะฮุๆ
-
:a13:
ก่อนอื่นก็ต้องฝาก Happy Birthday ตาโซ่ด้วยนะ
อ่านยังไม่จบเพิ่งถึงหน้า 37 เอง แต่แอบมาดูหน้าหลัง ๆ ก่อน
ไปเจอตรงดวงตามวันเกิด ที่บอกว่า วันที่ 25 รวงข้าวมีเมล็ดมากอ่ะ ความหมายมันประมาณอ่อนน้อมถ่อมตน (เคยอ่านเจอเหมือนกัน)
พอคิดมาคิดไป เออนะ 2 คน 2 ขั้วเลย
ว่าแล้วก็ไปอ่านต่อดีกว่า :m7:
ปล. เม้นแฟนคลับนี่ พอ ๆ กะเรื่องเล่าเลยนะ (แต่เม้นซะเกือบเห็นอายุกันเลย o8)
-
:HBD1:
ฝาก Happy Birthday โซ่ด้วยนะ
เรื่องราวที่ผ่านมาในอดีต กลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว
ควรมองที่ปัจจุบัน และป้องกันสำหรับอนาคตดีกว่า
เรื่องของใครก็ของคนนั้น ขอยืมคำพระมาหน่อยว่า "สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม"
ส่วนท็อปก็ไม่ต้องคิดมากหรอก อยู่กับปัจจุบัน และทำปัจจุบันให้ดีที่สุดดีกว่า
ถ้าจะมีอะไรเกิดขึ้นในภายภาคหน้า อย่างน้อยเราก็ได้ทำเต็มที่แล้ว
จะได้ไม่ต้องมานั่งเสียใจทีหลังว่า"รู้งี้..... ทำอย่างนี้ตั้งแต่แรก เสียยังจะดีกว่า"
เราเชื่อว่า ทั้งปอนด์และโซ่ ย่อมอยากจะเห็นท็อปมีความสุข อยากเห็นรอยยิ้มและเสียงหัวเราะของท็อปมากกว่า
เนื่องในโอกาสที่วันนี้เป็นวันเกิดโซ่ ขออวยพรให้โซ่ มีความสุข ความเจริญ คิดหวังสิ่งใดก็ให้สมปรารถนา
สามารถหลุดพ้นจากวังวนรักสามเส้า และค้นพบหนทางและคนที่เหมาะสมสำหรับตัวเองได้ในเร็ววันนี้
ขอเป็นกำลังใจให้นะ :bye2:
-
ปล. เม้นแฟนคลับนี่ พอ ๆ กะเรื่องเล่าเลยนะ (แต่เม้นซะเกือบเห็นอายุกันเลย o8)
เห็นด้วยกะรีบน
ส่วนใหญ่จะเป็นคนทำงานแล้วกันทั้งนั้น ผ่านร้อนผ่านหนาวกันมาโชกโชน
เลยเข้าใจ กำลังอินพอดี 5555
-
อ่าาา เพื่อนๆม่ต้องคิดมากนะครับ ไม่ต้องขอโทษอะไรปมน๊ะ ผมไม่ได้โกรธ นะคร๊าบบบบบ
เข้าใจว่าทุกคนมีความคิดเห็นส่วนตัวคับ o13
และรู้ว่าทุกคนเป็นกำลังใจให้เรา 3คนมาตลอด
วันนี้วันเกิดโซ่ครับ 25 แล้ว ทั้งสองลิง เหอะๆๆ
ส่วนตัวผม ก็ไม่ได้อยู่กับใครเหมือนเคยคับ ปีนี้ วันเกิดลิงสองตัวมันอยู่กันเองคับ
วันเกิดไอปอนด์ผมก็ไม่อยู่ วันนี้ผมก็จะกลับตจว. อีกเหมือนกัน 555
กลับมาอีกทีวันอาทิตย์ครับ ถ้าไม่เหนื่อยมากจะเข้ามทักทายครับ
-
:z13: จิ้มท็อป
ตกลงวันเกิด 2 หนุ่ม อยู่กันเองหรอคะ
HBD โซ่กะปอนด์ นะคะ ขอให้มีความสุขตลอดไป
ท็อปเดินทางโดยสวัสดิภาพนะคะ
-
สุขสันต์วันเกิดโซ่...หุหุ ฉลองกันสองคนซะงั้น
สิ่งดีๆทั้งหลายจงบังเกิดแด่โซ่แล้วกันน๊า ^^
ทำบุญเยอะๆก็ดีช่วงเบญจเพศนี้(เพื่อจะได้เนื้อคู่ กับเขาบ้าง)
โซ่อายุ 25 เหรอ??
((แอบแซว .. ช้อนเอ้ย เรียกเฮียโซ่ๆ เบรกเกือบไม่ทัน โซ่เขาอายุเท่าตัวม่ะใช่เหรอ อิอิ พวกเกิด ค.ศ 1985 หรือ พ.ศ 2528 ทั้งหลาย กรั่กๆ แอบขำช้อนแล้วจากไป))
+
+
+
:z13: จิ้มท็อป
ตกลงวันเกิด 2 หนุ่ม อยู่กันเองหรอคะ
HBD โซ่กะปอนด์ นะคะ ขอให้มีความสุขตลอดไป
ท็อปเดินทางโดยสวัสดิภาพนะคะ
ที่มาร์กไว้...อวยพรซะหวาดเสียว ถ้าไม่มี HBD นึกว่า อวยพรงานแต่ง
แซวขำๆ (เพราะตัวเองก็ไม่อยู่ ตั้งแต่พรุ่งนี้เหมือนกัน) แล้วจากไป... :z2:
-
http://www.youtube.com/v/dkej_38QwFI&hl=en_US&fs=1
มีความสุขมากๆๆๆๆ นะ..โซ่
:b: :b: :b:
-
โหยยยยยยยยยยยยยยยยยย โวยพี่เฟรนก่อน ใจร้ายมาก เอา อายุช้อนไปประจารทำม้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ก็เข้าใจว่าเฮียเป็นพี่ช้อนสัก สอง ปี ได้ อั้ยย่าาาาาาาาาาาาาา ห่างกันอยู่ ๓ เดือน โอ้ พระเจ้า ไมช้อนรู้สึกว่าตัวเองเด็กจัง :o8: :o8: :o8: :o8:
(ความจริงคือลืมนึกว่าตัวเองเรียน ๕ ปี ไง)
((อย่า ๆ อย่ามองกันอย่างนั้นเจ้าค่ะ ช้อนมิได้เปอร์แต่อย่างใด เรียนจบตามที่มหาลับกำหนดมาเด๊ะ ๆ ด้วยเกรดที่สวยงาม ๒ นิด ๆ)) บอกว่าสวยงามเดียวจะเข้าใจผิดคิดว่าได้เกรียตินิยม เสียสถาบันเขาเจ้าค่ะ
แถมมหาลัยบ้านนอกกว่าจะได้รับปริญญาก็ปาเข้าไปเกือบปี เลยแลดู ชาวบ้านเขาจบก่อน ฮา
เรียน เล่น เมา หลับ อย่างนี้ ก็เรียกว่าสวยงามละ ๕๕๕
ก็เลยทำงานช้า ๕๕๕
ความจริงทำงานได้ สองเดือน นิด ๆ ก็ถูกที่บ้านเรียกกลับ เหอ ๆ เลยยิ่งแลดู เหมือนเด็กอยู่หงะเน๊อะ
((มันน่าภูมิใจมั้ยเนี้ย))
((เอาไงกับเฮียโซ่ดี ติดไปแล้วหงะ แต้ ๆ เลย))
๕๕๕ สามเดือนก็เป็นพี่แหละ เน๊อะ ๆ หยวน ๆ กันไปเจ้าค่ะ ๕๕๕ :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
เห้ยยยยยยยยยยยยยยยยย ช้อนแก่ขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี้ย ((เจ็บปวด))
พี่เฟรน แก่กว่า ๕๕๕๕
ได้ที ขี่ช้างไล่ช้อนเลยนะ แง่ม ๆ
ท็อปอัพเป็นน้องช้อนเปล่าเนี้ย เสียวเลย งุงิ ๆ (ไม่หรอกมั้งเน๊อะ ๆ)
ให้ช้อนเด็กบ้างเหอะ อยู่นี่ (ปักกิ่ง) เป็นพี่เขาไปทั่วเลย เซ็ง ว่ะ
-
:a13: :HBD3: :HBD1: :HBD4: :HBD5: :HBD2: :a: :b:
แวะมา HBD คุณโช่ มีความสุขมากๆนะคับ
-
เข้ามาแฮ็ป (ปี้ เบิร์ท เดย์) โซ่ด้วยคนจ้า :mc4:
เป็นกำลังใจให้เสมอ :กอด1:
-
...สุขสันต์วันเกิดครับโซ่...ขอให้มีความสุขมากๆครับ
...ก็หวังว่าสิ่งที่โซ่เลือกมันจะเป็นสิ่งที่ดีสำหรับโซ่น่ะครับ
...รู้สึกผิดกับเรื่องที่ผ่านมาได้...แต่ก็อยากจะบอกว่า...เลิกโทษตัวเองได้แล้วน่ะครับ...
...อย่าไปคิดว่าเราเสียอะไรไปบ้าง...แต่คิดว่าเราได้อะไรกลับมาบ้าง
...สิ่งที่ผ่านมาก็ขอให้เป็นบทเรียนในชีวิตต่อไปน่ะครับ
ปล.จากที่อ่านเรื่องนี้แล้ว...รู้ว่า...ไม่มีใครได้ทุกอย่างตามที่หวัง...แฟนคลับโซ่ก็เหมือนกันครับ :กอด1:
ปล.อีกที...เป็นแฟนคลับโซ่ต้องอดทนครับ o13
-
ฮา ฮา ผิดหวัง แต่โซ่ก็มีความสุขอยู่ นี่เน๊าะ อะฮุ ๆ
-
เยอรมันเมื่อคืน เฮียโซ่ได้อีกเท่าไหร่ เอ่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย???
๕๕๕ แบ่งช้อนบ้างจิ???
อะฮุ ๆ ท็อปอัพกลับบ้านอีกแล้วใช่เปล่า เงียบเหงามาก
คิดถึงทุ๊กค้นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
-
กลับมาแล้วคับ เมื่อตะกี๊นี้เอง สดๆร้อนๆ
ไม่แน่ เด๋วคินนี้อาจจะมาต่อให้นะครับ เด๋วตอนบ่ายออกไปตัดผมก่อน
คุณช้อน บอลโลกคราวนี้เป็นทีของไอหมาโซ่โดยแท้...ผมเสียใจ T-T
-
สู้ๆ..ครับท๊อป
-
คุณช้อน บอลโลกคราวนี้เป็นทีของไอหมาโซ่โดยแท้...ผมเสียใจ T-T
อืม ๆ ตอนแรกคิดว่า อาเจนฯ จะพอไหวน้า ((แต่เกมส์เดินด้วย เมซซี่ คนเดียว จริง ๆ เข้ามาได้แค่นี้ก็นะ))
ปีนี้น่าผิดหวังพอควร แบบว่า ช่วงเปลี่ยนล็อต (นักเตะใหม่ ๆ) พอดี เรียกได้ว่าห่วยกันท่วนหน้า แง่ม ๆ
เอาเถอะไว้เรามาเชียร์ใหม่ ครั้งหน้า ((แต่ช้อนว่าอังกฤษน่าจะยังคงห่วย ฮา)) แต่ก็เชียร์ขาดใจจร้าาาาาาาา
รอท็อปอัพเจ้าค่ะ อะฮุ ๆ
-
รอคืนนี้
หรือ
จะมาก่อนก็ได้ ไม่ว่ากัน :z2:
ปล. Messi กลับบ้านไปล่ะ ท๊อปอัพจะเชียร์ใครอีกละเนี่ย
-
:bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
-
:m21: :m3: :m3: ไปดู Twilight:Eclipse มา เบลล่าเหมือนท็อปเลยอ่ะ รักเจคอป แต่รักเอ็ดเวิร์ดมากกว่า5555 ตัดใครไม่ได้ :m14: :m14:
-
สงสัยจะหลับไปแล้ว
:a12:
-
เอ้ออออ เป็นประเด็นกันไปใหญ่แล้วครับ
ผมจะพูดยังไงดีนะ เข้าใจนะครับว่าหลายๆคนที่อ่านมาคงรู้สึกผิดหวัง ที่สุดท้ายคนที่เป็นพระเอกที่น่าประทับใจอย่างโซ่ กลับต้องมากลายเป็นแค่คนที่คอยยืนมองอยู่ห่างๆ
ถามว่าผมรู้สึกผิดไหมกับทุกวันนี้ บอกตามตรงคับ รู้สึกผิดมาก...แต่ไม่ได้รู้สึกผิดที่เลิกกับโซ่ และเลือกปอนด์ ผมรู้สึกผิด ที่จนถึงวันนี้ มันยังไม่มีใครข้างกาย โดยมีสาเหตุหนึ่งมาจากตัวผม
ถามว่าตอนนั้น ถ้าโซ่ไม่มาบอกให้เราเลิกกัน ผมกับมันจะเหมือนเดิมได้ไหม ผมขอตอบว่า "อาจจะ" เป็นไปได้ครับ เพราะตอนนั้น ผมยังรักมันมาก และแอบหวังอยู่เสมอว่า ซักวันเราอาจจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม...แต่มันผ่านมาแล้วครับ เราแก้ไขอะไรอีกไม่ได้แล้ว ถ้านั่นคือความผิดพลาด ผมขอเรียกความผิดพลาดครั้งนี้เป็นบทเรียนครับ
แต่ผมขอค้านนะครับ กับคำที่บอกว่า ผมรักโซ่มากกว่าปอนด์...ในเรื่อง ผมอาจจะเล่าแบบนั้นนะครับ แต่ถ้าปัจจุบันนี้ ผมไม่ขอใช้คำนั้นครับ และอยากให้เพื่อนๆทุกคนเข้าใจผมด้วย
ผมรักโซ่ครับ แต่ไม่ได้มากกว่าที่รักปอนด์...ครับผมรักปอนด์...รักแบบที่ผมจะรักผู้ชายคนหนึ่งได้ รักปอนด์แบบที่อยากจะอยู่กับปอนด์ด้วยกันตลอดไป เหมือนที่ครั้งหนึ่ง ผมเคยรู้สึกแบบนี้กับโซ่...แต่ผมไม่ได้เอาใครมาแทนใครทั้งสิ้น ผมใช้เวลาที่จะรักปอนด์ และใช้เวลาที่จะแน่ใจว่า ผมรักปอนด์เพราะผมรักปอนด์จริงๆ ไม่ใช่เพราะความดีของมัน...ทุกวันนี้ ผมรักปอนด์มากครับ
ส่วนโซ่ ผมรักโซ่ครับ และจะรักโซ่ตลอดไป...แต่ไม่ได้อยากจะให้มันอยู่กับผมตลอดไปอีกแล้ว ผมอยากเห็นมันมีใครซักคน ที่จะอยู่ด้วยตลอดไปเช่นกัน...
ส่วนผมและโซ่ เรารู้ครับ ว่าเรารักกันแบบไหนในทุกวันนี้ และผมเชื่อเช่นกัน ว่าเราจะรักกันตลอดไป ไม่ว่าความรักนั่นจะอยู่ในรูปแบบไหน แต่มันก็คือความรัก...รักที่ไม่ต้องการครอบครอง
ขอโทษครับ ถ้าต้องทำให้ใครหลายคนผิดหวัง....แต่ผมอยากอธิบายครับ...เรื่องราวของผม มันไม่ได้สวยงามอย่างของคนอื่น เราสามคนผ่านอะไรมากมายครับ
อาจไม่ใช่เรื่องใหญ่โต แต่เราสามคนเรียนรู้อะไรมามากครับ มากพอที่จะเข้าใจความผูกพันธ์ของกันและกัน
วันนี้ผมตั้งใจเข้ามาต่อให้ แต่ผมว่า ผมควรอธิบายให้เพื่อนๆเข้าใจถึงสิ่งที่เป็นอยู่มากกว่าครับ...ถ้าไม่พอใจกัน ผมต้องขอโทษจริงๆ แต่นี่แหละครับ คือสิ่งที่มันเกิดขึ้นแล้ว และกำลังดำเนินต่อไป...อนาคตจะเป็นยังไง ไม่มีใครรู้หรอกครับ แต่เราตั้งใจทำทุกวันให้มันดีที่สุดเสมอ
อ่านแล้วอบากร้องไห้คน พอคิดย้อนไปเรื่องที่เล่าแล้วรู้สึก เจ็บปวดมากกกก บอกอาการไม่ถูกเลยทีเดียว
-
ขอโทษค๊าบบบบบบ เมื่อวานไม่ได้มาต่อให้ตามสัญญา เนื่องจากง่วงอย่างแรง เลยนอนเร็ว
วันนี้ 1 ตอนเต็มๆคับ เป็นการขอโทษ
...................................................
ตอนที่ 40
วันศุกร์ปอนด์ชวนผมออกไปเดินเล่น ผมก็ไป
ส่วนไอ้โซ่กลับบ้านไปแล้วเมื่อวาน เห็นว่าพ่อโทรมาตามกลับให้ไปช่วยกิจการที่บ้านซะบ้าง
"นี่ กูไม่อยู่อะ อย่าซนมากนะ" ปอนด์บอกตอนนั่งกินข้าว
"กูไม่ใช่เด็กอนุบาลนะเว่ย"
"นั่นหละ กลับไปอยู่บ้านเป็นเด็กดีของพ่อของแม่ อย่ามัวแต่ตะลอนๆ"
"จะเป็นพ่อกูอีกคนละมึงอ่ะ"
"หะหะ เป็นพ่อของลูกมึงได้มั้ยล่ะ"
"ทะลึ่งละ...แดกไปเงียบๆเลยป่ะ" เอาใหญ่นะมึงเด๋วนี้
"แล้วเก็บของเสร็จรึยัง" ผมถามปอนด์
"ยังไม่ได้เก็บไรเลยหว่ะ"
"เอ๊า จะไปพรุ่งนี้อยู่แล้วมึงนี่"
"ก็ไม่เห็นมีไรมาก เสื้อผ้าไม่กี่ชุด"
"ไปเป็นเดือน มึงไม่คิดจะเตรียมอะไรหน่อยเหรอ"
"เด๋วม๊ากูเค้าจัดการเองแหละ"
ใจเย็นดีจริ๊ง...แต่ก็งี้ละนะ ลูกผู้ดี มันคงไปเมืองนอกจนกลายเป็นเรื่องธรรมดาซะแล้ว...แค่ครั้งนี้ไปนานหน่อย
เรานั่งคุยกันไปเรื่อยๆ กินข้าวจนเสร็จ ปอนด์ชวนดูหนัง แต่ดันไม่มีหนังไรน่าดูเลย ผมเลยชวนปอนด์กลับบ้าน
"กลับเถอะ มึงจะได้ไปเก็บข้าวของด้วย"
"อะไรวะ ออกมาแป๊บเดียวกลับละ...กูไปเป็นเดือนเลยนะ" ปอนด์ทำน้ำเสียงตัดพ้อ
"แค่เดือนเดียว 4-5 อาทิตย์เอง"
"นั่นแหละ...มึงไม่เข้าใจกูหรอก"
"ทำเป็นงอนไปได้...ป่ะๆ ออกมานานเกินเด๋วม๊ามึงก็โทรตามเอา"
ปอนด์บ่นๆอะไรนิดหน่อย แต่ก็ยอมกลับโดยดี
มันขับรถมาส่งผมที่หอ เดินมาส่งผมที่ห้อง แล้วผมก็ไล่มันกลับบ้าน
"เห้อ......แล้วพรุ่งนี้ไม่ไปส่งจริงเหรอ" ปอนด์ถอนหายใจ แล้วถาม
"ไม่อ่ะ กูกลัวกลับมาขึ้นรถไม่ทัน"
"ทันสิ เด๋วกูให้ที่บ้านขับรถไปส่งมึงต่อ แป๊บเดียวก็ถึงแล้ว"
"ไม่เอาหรอก เกรงใจหว่ะ...ไปเรียนแป๊บๆเดี๋ยวก็กลับ ถ้าไปซักปีนึงอะเด๋วกูไปส่ง" ผมตอบยิ้มๆ
"ใจร้ายหว่ะ" ทำไมเด๋วนี้ชอบตัดพ้อนัก...แล้วไอ้น้ำเสียงกะสีหน้าแบบนั้นอีก...ให้ตายเถอะ
"เอาน่า อย่างอนนะ...ไว้วันกลับกูจะไปรับ" ผมบอกมัน
"จิงอ่ะ" ไอ้ปอนด์ถาม ในตาวาว
"เออ...กลับไปเก็บของไป" ผมดันหลังมันไปที่ประตูห้อง
"เดี๋ยวสิ...อย่าเพิ่งๆ" ไอ้ปอนด์ฝืนตัว แล้วหันกลับมา
"อะไรอีกล่ะ"
"...อืมมมมม....หอมแก้มทีดิ" ไอ้ปอนด์พูดเสียงทุ้ม
..............................................................
วะฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ :laugh:
ลงแค่นี้แหละ เอาให้อารมณ์ค้าง :m20:
มีต่อแน่นอน กะลังพิมอยู่ แต่ตอนนี้อยาจะลงแค่นี้อ่ะ วะฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
-
มาลงอีกเลยนะ งือ
คุณท็อปใจร้าย อยากอ่านอีก อิอิ
-
:z13:
-
โหย ลงแค่นี้ มายิงกันเลยดีกว่า!!!!!!
555555
-
ค้างมากกกกกกกกกกกก จวยร้าย
-
^^
-
มาต่อเลยๆๆๆๆๆๆๆ มาทั้งทีสั้นๆได้ไง
ของท๊อปต้องยาวๆดิ เอิ๊กๆๆ
-
วะฮ่าๆๆๆๆๆ :laugh:
มาต่อแล้วคร๊าบบบบบบบ แหะๆๆๆๆ แกล้งเล่นหน่อยเดียวน๊าาาา
..........................................
"...อืมมมมม....หอมแก้มทีดิ" ไอ้ปอนด์พูดเสียงทุ้ม
"...ไม่เอา...กลับบ้านไปๆ" อายนะเฟร่ย ผมก็ดันๆมันออกไปต่อ
"เดี๋ยวดิๆๆ...นะๆ...ขอกำลังใจหน่อยสิ...นะๆๆ" ไอ้ปอนด์ก็สู้ตายจริงๆ
"ไม่เอาโว๊ยยยยย...มึงจะบ้ารึไงวะ!"
"ไม่บ้าโว๊ยยยยย กูเอาจิงงงงงงง" ไอ้ปอนด์แหกปาก แล้วก็ยื่นหน้าเข้ามา
"โอ๊ยยยยยยยยย...ไอ้ปอนด์ ไอ้เวรรรรรรรรร....ออกป๊ายยยยยย" ผมดันหน้ามันออกไป
"โอ๊ยๆๆๆ อย่าดันๆ เดี๋ยวคอหักตายพอดี"
"มึงก็อย่าเล่นดิวะ!" ผมด่าไปหอบไป...ไมแรงเยอะจังวะ
"....อืม กูขอโทษ..." ไอ้ปอนด์พูดเสียงสลด
"...กูไม่ได้โกด" ผมเห็นหน้ามันก็สงสาร
"หะหะ ขอโทษจิงๆ...กูล้อเล่นน่ะ"
"อืม...กูตกใจ"
"ขอโทษนะ....งั้นกูกลับก่อนนะ" ปอนด์บอก
"อืม..."
ปอนด์เดินคอตกไปเปิดประตู...เห็นแล้วก็น่าสงสาร ดูมันผิดหวังยังไงก็ไม่รู้
"...เดี๋ยวก่อน" ผมเรียกไอ้ปอนด์
"หืม..." ปอนด์หันมา
"เดินทางดีๆนะ...ถึงแล้วโทรหาด้วย"
"ครับ" ปอนด์ยิ้ม
"อืมม...ตั้งใจเรียนล่ะ" ผมบอกปอนด์..ไอ้ปอนด์ยิ้มให้อีกครั้งแล้วก็เปิดประตูห้อง
จังหวะนี้ผมรีบกะโดดหอมแก้มมันอย่างไว แล้วถีบมันออกจากห้องทันที แล้วปิดประตูโครม!
ไอ้ยินเสียงไอ้ปอนด์โวยวายไป หัวเราะไปอยู่หน้าห้อง แต่ไม่รู้เรื่องแล้ว ว่ามันพูดอะไร...รู้แต่ตอนนี้ตัวเองหน้าร้อนมากกกกก...กูทำอะไรลงป๊ายยยยยยย
ได้ยินเสียงไอ้ปอนด์หัวเราะอย่างอารมณ์ดี ก่อนที่มันจะค่อยๆเงียบไป...ไปได้ซักที...โอย รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะเป็นลม @@
วันเสาร์ ปอนด์โทรหาผมก่อนจะขึ้นเครื่องอีกครั้ง มิวายล้อผมเรื่องเมื่อวาน...หาเรื่องโดนผมด่าก่อนเดินทาง
มันโทรมาล้อผมตั้งแต่เมื่อคืนแล้วแหละจริงๆ คงถูกใจมาก....ไม่น่าเล๊ยยยกู -*-
สวดส่งปอนด์ขึ้นเครื่องแล้ว ผมก็เตรียมตัวเดินทางกลับบ้านเหมือนกัน
นั่งรถแท๊กซี่ไปสายใต้...พอขึ่นรถทัวร์ได้ก็หลับเลย ทีเดียวยาวจนถึงบ้าน พ่อขับรถมารับ...ป่านนี้ไอ้ปอนด์คงยังไม่ถึง
ผมถึงบ้านก็ลั้ลลาตามประสา มีความสุขจริงๆเวลาได้กลับมาบ้าน
เวลาผ่านไปจนค่ำ ผมก็นั่งดูทีวีอยู่...ลืมไอ้ปอนด์ไปแล้ว 555
เบอร์แปลกประหลาดโชว์หน้าจอ ก็พอจะเดาได้ว่าไอ้ปอนด์โทรมา
มองนาฬิกา....อืมมม น่าจะถึงแล้ว
"ถึงแล้วนะ" เสียงไอ้ปอนด์ผ่านตามสายมา
"งืม เป็นไงบ้าง"
"เมื่อยขาโคตร...กูไม่ชอบนั่งเครื่องนานๆเลยจิงๆ"
"แล้วนี่ถึงที่พักรึยัง"
"ยังเลย ยังอยู่ airport อยู่เลยเนี่ย...กูยังงอยู่ว่าจะไปไงต่อ"
"อ้าว ทำไมอ่ะ"
"กูไม่ค่อยแน่ใจ ว่าไปไงต่อ" ไอ้ปอนด์เสียงอ่อน
"อ้าว เดี๋ยวก็หลงตายหรอกมึง"
"ไม่ๆ กูเคยมาแล้ว แต่กูจำชื่อถนนไม่ได้หว่ะ 5555"
"เออ หลงตายไปเถอะมึง" หมั่นใส้จริงๆ
"ไม่เป็นไร เด๋วกูค่อยโทรถามม๊าอีกที...แล้วมึงกินข้าวรึยัง"
"ป่านนี้แล้ว จะนอนอยู่แล้วเนี่ย"
"เออจิง ที่นีดึกแล้วเหมือนกัน"
"โทรหาม๊าซะ แล้วรีบไปพักผ่อนซะ"
"โอเคๆ...ไว้เดี๋ยวพรุ่งนี้โทรหาใหม่นะ"
"คับ"
"คิดถึงนะ"
"...อืม"
"ฝันดีคับ"
"ฝันดีคับ"
...........................................................
-
เหอๆๆๆๆๆๆๆ แอบหวานๆๆๆๆ มีแอบหอมด้วย
555555
หวานเบาๆ
-
น่ารักกกกกกกกก
หวานนน
ปอนด์น่ารั้ก
-
ตอนนี้น่ารักก มีหอมแก้มกันด้วยยย
-
o18 นึกว่าจะได้ประทุษร้ายคนเขียนซะแล้ว
:m3: ดีนะที่มีฉากหวานมาชดเชย :m11:
-
พอดีพึ่งกลับถึงบ้าน เลยอ่านรวดเดียว
เสียใจด้วยท๊อปอัพ ไม่ได้รับเอฟเฟคเท่าไหร่ :laugh:
ปล.อากาศเริ่มเปลี่ยน ท๊อปอัพดูแลตัวเองด้วย :กอด1:
-
เริ่มมีฉากสวีทกันแล้ววววว :o8:
-
ก็ว่าไมฝังโซ่เงียบเหงา เศร้ากันละจิ ๕๕๕
พระเอกตัวจริงเค้ามาแล้ว งุงิ ๆ
เม้นต์ ยิ้ม ๆ 但是我的心很疼。
กรู้้ ยะฮุ ร้อนวิชา เรียนมาเพื่อเม้นต์ เลยนะเนี้ย อะฮุๆ
:m20: :m20: :m20: :m20: :m20: :m20:
-
น่ารักดีครับ แล้วเมื่อไหร่จะได้หลั่นล้ากันซักทีครับ 555555
-
ว่าแล้วทำไมงง ที่แท้อ่านข้ามตอน :z3:
หวานๆ คั่นอารมณ์ อิอิ น่ารักจังเลยย :o8:
-
เพิ่งกลับถึงบ้าน
ตาลายหมดแล้ววววว :m25:
วันนี้อยู่คนเดียว ไม่มีใครมากวนใจ แต่ไม่มีแรงพิมจิงๆคับ ขอโทษน๊า
คุณช้อน ภาษาจีนแปลว่าไรอะคับ
-
น่ารักซะ คุณปอนด์
คุณท็อป รักษาสุขภาพด้วยล่ะ
พรุ่งนี้มาลืมมาลงต่อด้วยนะ อยากอ่านอีก อิอิ
-
เริ่มหวานกันบ้างแล้ว :-[
-
คุณช้อน ภาษาจีนแปลว่าไรอะคับ
๕๕๕ มันแปลว่า ช้อน ปวดใจ แง่ม ๆ (ถูกเปล่าไม่รู้ เอาศัพท์มาเรียงกันหงะ ๕๕๕)
ก็นะ ยังไงช้อนก็แฟนคลับโซ่ หงะ งุงิ ๆ
-
ฮ่าๆๆ กลายเป็นคุณท็อปหอมปอนด์เองซะงั้น....
คืนนี้ลุ้นเยอรมัน-สเปนไหมครับ
-
:-[ ปอนด์น่ารักกกกก
-
แหม๊ๆๆๆ น่าร้ากกก ซะ
-
:serius2:
คงอีกไม่นาน
ใกล้เข้ามาทุกที
ทุกขณะแล้วล่ะ
ปอนด์จะได้......
ยกเสาลงหลุม
ซะที แล้วชิมิ
:sad11: กาซิก
-
มาแล้วววว :L1:
ตอนนี้ไม่มีอะไรเลย แต่เอาใจ โซ่ FC
จิงๆคิดว่าจะข้ามตอนนี้ไปเลยเหมือนกัน แต่ก็นะ หลายๆคนบ่นคิดถึงเลยเขียนมาให้อ่าน เอาไห้หายคิดถึงกันหน่อย
ตอนหน้าจะเอาใจ โซ่ FC อีกตอน แล้วก็จะดำเนินเรื่องวุ่นวายต่อแล้วนะครับ...จะข้ามไปเปิดเทอมเลย
คืนนี้ปอนด์มานอนด้วย...ส่วนไอ้โซ่ไปดูบอลร้านเหล้า
ไม่โผล่หัวมาหลายวันละ...ข่าวคราวเงียบหายแปลกๆ....อาการแบบนี้สงสัยจะเจอเด็กใหม่อีกแน่ๆ ชิส์
ปล. ใครรอดูฉากยกเสาลงหลุมอยู่..................รอ ต่อ ไป.... :laugh:
..........................................................
ตอนที่ 41
ผมกลับมาอยู่บ้านได้ 2 วันแล้ว
ไอ้ปอนด์โทรหาทุกคืน แต่คุยกันได้แค่แป๊บๆ
วันที่ 3 ของการกลับไปอยู่บ้าน ผมก็ขอยืมรถพ่อขับเข้าเมืองหน่อยดีกว่า อยากจะหาหนังสืออ่านซักเล่ม
แต่ก็อย่างว่าแหละ บ้านใครบางคนมันอยู่ในเมือง...แล้วแบบ ยังไงมันก็ต้องผ่านอ่ะ...ไม่ได้ตั้งใจจะขับผ่านหรอกนะ
ไหนๆขับผ่านหน้าร้านมันแล้ว บังเอิ๊ญริมถนนดันมีที่จอดรถพอดี...แวะไปทักพ่อมันหน่อยแล้วกัน...ไม่ได้ตั้งใจจะไปเจอใครหรอกนะ
ลืมบอกไปว่า บ้านไอ้โซ่กะส่วนที่เป็นร้าน เป็นคนละส่วนกันนะคับ
ส่วนที่เป็นหน้าร้านจะอยู่ริมถนนเลย บ้านมันจะอยู่ด้านหลังร้าน ซึ่งหน้าบ้านที่มันอยู่ ก็จะติดกับถนนอีกเส้นนึงพอดี...พอเข้าใจป่าวอ่ะ
ประมาณว่า บ้านมันกินเนื้อทิ่ระหว่างถนนสองเส้นอ่ะคับ...ใหญ่โตได้อีก แต่ก็ป็นส่วนของโกดังและร้านซะส่วนใหญ่แหละ
เดินเข้าร้านมัน เห็นพ่อไอ้โซ่นั่งอยู่ที่โต๊ะบัญชี มาดเสี่ยจิงๆ...แต่ก็ยังดูหล่อ ไอ้โซ่นี่ได้พ่อมาเต็มๆ
"สวัสดีคับลุง" ผมยกมือสวัสดีพ่อไอ้โซ่
"อ้าว หวัดดีๆ ลูก...มาหาไอ้โซ่มันเหรอ...อยู่หลังร้านโน่น ดูเค้าลงของอยู่"
"ป่าวคับ มาหาซื้อของอ่ะ เลยแวะมาทักพ่อหน่อย ไม่เจอนานแล้วคับ"
"เออ ดีลูก ดี...ป้าพรบ่นๆคิดถึงอยู่ เข้าไปหาแกหน่อยสิ อยู่ในบ้าน"
"ครับ" ผมรับคำ แล้วก็เดินเข้าไปทางหลังร้าน เพื่อทะลุไปออกที่บ้านไอ้โซ่ ปล่อยให้พ่อไอ้โซ่ทำงานต่อไป ลูกค้าเยอะๆ ไม่อยากไปกวนเวลานับตังของแก
แต่ก็อย่างว่าแหละ ชีวิตมันน้ำเน่าอะไรๆมันก็ต้องเน่าตาม
มาถึงบ้านเค้าขนาดนี้ จะไม่เจอตัวมันเลยก็คงเป็นเรื่องแปลก...พอมันเห็นผมเดินโผล่ออกมาจากหลังร้านเท่านั้นแหละ แหกปากเรียกซะดัง
"มาทำไมไม่บอกกูเนี่ย...คิดถึงกูละซี้" ไอ้โซ่เย้าหน้าทะเล้น ทำทีจะโผตัวมากอด แต่ผมเอามือยันอกมันไว้
"อี๋ ไปไกลๆเลยมึง ทำไรมาวะเปียกขนาดนี้" ก็ตัวมันเหงื่อซกซะขนาดนั้นนะ
"อ่อ กูมาดูเค้าลงปูนอ่ะ มันร้อน"
"กูนึกว่ามึงไปช่วยเค้ายกด้วยนะนี่"
"เฮ่ย...กูเป็นเถ้าแก่นาาา...งานใช้แรงแบบนี้กูไม่ทำหรอก หึหึ" ขนาดไม่ทำ มึงยังดูกลมกลืนกะคนงานขนาดนี้
"เออๆ ไปทำงานต่อไป กูจะไปหาแม่มึง" ผมไล่มัน
"ไรวะ...ไล่กูตลอด...เดี๋ยวกูตามไปละกัน อย่าพึ่งหนีกลับ เย็นนี้กินข้าวกับกูด้วย" สั่งเส็ดมันก็วิ่งไปดูคนลงปูนต่อ
ผมเดินเข้าไปในบ้าน เห็นแม่โซ่กะลังนั่งให้พี่เลี้ยงทาเล็บอยู่...ไอ้โซ่กลับมาช่วยงานแบบนี้ แม่มันคงสบายขึ้นหน่อยแหละ
"ว๊ายยย...ลูกท๊อป ไปไงมาไงลูก...มานี่มาๆๆๆ มานั่งข้างป้าหน่อยเร็ว" แม่ไอ้โซ่ร้องเสียสูง แล้วเรียกผมเข้าไปนั่งข้างๆ
"จอยพอก่อนๆ เดี๋ยวค่อยมาทาต่อ ไปทำอะไรก็ไป ไป" ป้าพรไล่พี่เลี้ยงออกไปแล้วก้หันมานั่งเม้าท์กับผม
อยาจะบอกเหอะนะ ผมนี่ขวัญใจบ้านนี้นะจะบอกให้...โดยเฉพาะป้าพรนี่รักผมยิ่งกว่าไอ้โซ่อีกมั่ง วะฮ่าๆๆๆๆๆ (เข้าข้างตัวเอง)
พ่อไอ้โซ่ว่าดุๆ แต่กับผมก็เห็นแกไม่ดุนะ...ผมว่าพ่อไอ้โซ่คุยสนุกเลยแหละ
ต่อหน้าพ่อกับแม่มันนี่ผมเป็นของต้องห้าม ห้ามกลั่นแกล้งหรือกระทำการรุนแรงโดยเด็ดขาด
"แม่ทำไรอ่ะ...ปล่อยเลยๆ" เสียงไอ้โซ่ดังเข้ามา สั่งให้แม่มันปล่อยมือที่กะลังนั่งโอบเอวผมอยู่ตอนนี้
"อะไรยะ ดูมันพูดกับแม่นะ"
"ดูซิ เป็นผู้หญิงมานั่งโอบเอวลูกชายเค้าได้ยังไงแม่ น่าเกลียด" ไอ้โซ่เดินมาแกะแขนแม่มันออก
"ต๊ายดูปากมัน"
"มึงแหละไปไกลๆเลยไป เหม็น!" ผมไล่มัน
"ใช่ ไปทำอะไรมา สกปรกที่สุด...ไปๆ" เห็นมั้ยครับ บ้านนี้ใครกุมอำนาจ
"แค่นี้ทำเป็นบ่นเหม็นนะ" ไอ้โซ่บอกยิ้มๆ แบบมีเลสใน
"เออเหม็น ไปอาบน้ำไป" ผมไล่มัน รู้นะว่ามันต้องการจะสื่ออะไร ที่มันพูดเมื่อกี๊อะ...อุบาดจิงๆ ต่อหน้าแม่ตัวเองยังจะมาพูดอะไรทำนองนี้
"เออๆ เดี๋ยวกูอาบเส็ดทีนี้หมดข้ออ้างแล้วนะ" มันพูดแล้วก็เดินขึ้นชั้นสองไป
"ลูกชายป้ามันป่าเถื่อนเหมือนใครนะ" ป้าพรถามผม...แล้วผมจะถามใครต่อละครับเนี่ย
"555...เถื่อนด้วยตัวเองมั้งคับ"
"จริงๆสมัยเด็กๆมันน่ารักนะ พูดก็เพราะ แต่ซนเหมือนลิง"
"โตมาก็ยังซนอยู่" ผมฟ้องต่อ
"ซนน่ะ ป้าไม่ว่าหรอกลูก แต่ไอ้ความป่าเถื่อนนี่สิ...ติดมาจากพ่อมันแน่ๆ" แล้วป้าพรโทดคนอื่นต่อ
ผมนั่งนินทาสองพ่อลูกกันต่ออย่างออกรส ไม่รู้เจ้าตัวจะรู้สึกอะไรกันบ้างไหม 555
จนไอ้โซ่เดินลงมานั่นแหละ
"นินทาอะไรกัน เสียงดัง..เกรงใจกันบ้างสิ"
"ไม่" ผมตอบ
"นี่อาบน้ำรึป่าว ทำไมมันเร็วนัก" แม่ไอ้โซ่ถาม
"อาบสิแม่...ท็อปมึงดมดิ" อ่าว ทำไมมาให้กูดมล่ะ
"หึ ไม่เอา" ผมส่ายหัว
"ไปกันยัง" ไอ้โซ่ถาม
"ไปไหน?" ผมถามกลับ
"ไปเหอะ" แล้วมันก็ดึงผมลุกจากโซฟา
"นี่ๆ เบาๆน้องเจ็บ" ผม่ไอ้โซ่ว่า
"กลับค่ำๆนะ" โซ่ไม่สนใจ ลากผมออกไปละ...ไม่มีใครจะไร้มารยาทกว่านี้อีกแล้วในโลกนี้
"ไปไหนเนี่ย"
"อ้าว แล้วมึงจะไปไหนล่ะ" โซ่หันมาถามผม
"กูว่าจะไปหาหนังสืออ่าน"
"เออไปดิ แล้วเดี๋ยวกูเลี้ยงข้าว...จอดรถไว้ไหน"
"หน้าร้าน"
"เอากุญแจมา"
รวดเร็วดีมั้ยครับ บทสนทนา...ผมไม่ต้องตัดสินใจอะไรเลย พี่แกจัดการให้เสร็จสรรพ -*-
ผมเดินเลือกซื้อหนังสือกันเสร็จ ก็ตกลงกันว่าจะกินอะไรดี
ทีแรกไอ้โซ่มันอยากจะขับไปกินแถวปากน้ำ แต่ผมไม่เอา ขี้เกียดไป...เลยเลือกกินในห้างนี่แหละ ร้านอะไรไม่รู้ ลืมแล้ว
"ไอ้ปอนด์ไปเมืองนอกแล้วดิ" ไอ้โซ่ถามในร้านอาหาร
"อืม 2-3วันแล้ว"
"ไปกันมั่งป่ะ ปิดเทอมหน้า" ไอ้โซ่ชวนผม
"ปิดเทอมหน้าฝึกงาน"
"เออว่ะ...ไม่เป็นไร ไปเที่ยวก็ได้หนิ"
"เลี้ยงกูสิ" ผมพูดเล่น
"เคยให้จ่ายเหรอ" อืมมม...เกือบลืมประโยคนี้ไปแล้ว ไม่ได้ยินนานแล้วนะ
"บ้าดิ ไม่เอาหรอก"
"ไว้ค่อยคุย" โซ่ตัดบท
ผมว่าผมรู้สึกสนิทใจกับโซ่มากขึ้นนะ มันเหมือนสถานะของเราเป็นเพื่อนสนิทกันมากๆ
ความรู้สึกตอนนี้ มันเหมือนกันตอนที่ผมรู้จักมันแรก ตอนที่ยังไม่ได้เป็นแฟนกัน...
ไม่ได้ตั้งใจจะคิดถึงอดีต แต่ปฏิเสธความรู้สึกไม่ได้
กินข้าวกันอย่างสนุกสนาน...ดีอย่างเวลาอยู่กับไอ้โซ่คือ ถ้ามันอารมณ์ดี ผมจะไม่มีวันเครียด
มันจะหาเรื่องมาคุย มาหยอก หรือแกล้งผมได้ตลลอดเวลา...แต่ผมก็ชอบ 555
กินข้าวกันเสร็จ ก็ถึงเวลาที่ผมต้องกลับบ้าน
"กูไปนอนด้วยดิ" โซ่ขอ
"ไม่เอา พ่อมึงให้กลับมาช่วยงาน มึงก็ตั้งใจหน่อยสิ"
"อืมมม...ไว้เดี๋ยวกูขอพ่อก่อนก็ได้" มันพูดอย่างไม่ใส่ใจ...แต่รู้ว่า เดี๋ยวมันไปแน่
"วันหลังเถอะ นี่จะค่ำแล้ว" ผมบอก
"เออก็ได้" เวลาจะว่าง่าย มันก็ง่ายจริงๆ
ผมขับรถไปส่งมันที่บ้าน ก่อนลงแอบจี๋เอวผมด้วย สันดานหมาจิงๆ...พอมันลงไปแล้ว ผมก็ขับรถกลับบ้าน
จบไปอีก 1วัน...
...................................................................
-
ู^
^
จิ้มท็อป
+1 จ้า
"ปิดเทอม1"
ปอนด์น่ารักอีกแล้วตอนนี้ รูปหล่อพ่อรวย นิสัยดี >////<
ขอไปอ่าน ปิดเทอมสองก่อน
ให้กำลังใจทั้งสามคนจ้า
-
มาเชียร์โซ่ อิอิ
โซ่น่าร้ากก
-
โซ่น่ารักจิงๆ
เฮ้อ
-
ปอนด์
อย่าชักช้าดิ
ชักให้มันเร็วๆหน่อย
ไม่ได้เหรองายยยยยยยยยยย
คอยดูอยู่..ใจจดจ่อ
คืนนี้(7 July) เลย ก๊ะได้ :m25: อิอิ
:haun4: แพ้จวยยยยยคนหล่อว่ะ..โซ่
ยังไงเราก็เชียร์เยอรมัน เหมียนกัลลลล หุหุ
+1 อ้ายน้องคนงาม...คืนนี้ยกเสาลงหลุมแล้วกา :z1: คิกคิก
-
วันนี้แวะมาเชียร์ เยอรมัน...และเชียร์โซ่ให้เจอ คนของหัวใจ...
บายๆ ไปเก็บแรงก่อน ^^
-
:m25: ปิดเทอม แมวไม่อยู่ โซ่ร่าเริงเชียว
พี่ท๊อปก็ตามใจเค้าหน่อยดิ อิอิ
เรื่องวุ่นวายนี่ จะมีดราม่าป่าวอ่ะ จะได้เตรียมใจรอ
ปล วันนี้ขอนอกใจ เพ่โซ่ ซักสองชั่วโมงนะ
เชียร์สเปน :laugh:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด เฮียโซ่ บาดจิต (แง่ม ๆ ช่วงนี้ กะลัง อินเลิฟ หงะขิ งุงิ ๆ สู้ ๆ เด้อ)
รู้สึกว่าตัวเองเม้นต์ของช้อนเหมือนเน้น เฮียโซ่ มากเกินไป (อันนี้เป็นอันว่ายังไม่สลดที่อายุห่างกันไม่กี่เดือน ยังให้้ความเคารพ ??? อยู่ ๕๕๕)
แต่ก็นะ เรียกร้องเอาไว้แล้วไดพ้อย่าวที่ต้องการก็ต้องกระดี้กระด้า กระปรี้กระเปร่่า (ภาษาไทยยากเน๊อะ) กันเป็นธรรมดา
แอบอยากรู้เรื่องการตอกเสา ๕๕๕ ตั้งตารอเลย ส่งสายตาให้ก่อน ท็อปอัพจะได้เห็นใจช้อนรีบมาต่อเร็ว ๆ งุงิ ๆ
-
อ่านตอนสองตอนหลังนี่ รู้สึกผ่อนคลาย อะไร ๆ มันเริ่มเข้าที่เข้าทาง
แต่เพื่อนโซ่ จะอยู่ในร่องในรอยได้นานแค่ไหน ยิ่ง น้ำขึ้นน้ำลงอยู่ :z1:
+1 ให้น้องท๊อป เป็นกำลังใจให้ ว่าแต่เยอรมัน แพ้เนี่ย มีใครกินน้ำ... เคล้าน้ำตาบ้างหรือเปล่า :impress3:
-
ตื่นเต้นแล้วอ่ะ เรื่องวุ่นวายคือไร
เชื่อว่าตอนนี้ โซ่กะลังกินปลาหมึกด้วยความเคียดแค้น 555
-
ตอนนี้น่ารักดีครับ อ่านแล้วสบายใจ
-
:กอด1: รักกันๆ
-
เชื่อว่าตอนนี้ โซ่กะลังกินปลาหมึกด้วยความเคียดแค้น 555
เรื่องจิงคับ!! 555+
โทรมาอ้อนตีนผมตั้งแต่เช้า บ่นกะปอดกะแปด ยังงู้นยังงี้ บอกวันนี้มันจะซื้อปลาหมึกมาที่บ้าน กินกันให้คอเลสตอรอลพุ่งตาย
แต่ยังดี ไม่ได้เล่นพนัน ไม่งั้นมันหมดตัว และอะไรอีกมากมาย...ชิส์ ไม่ไปอ้อนเด็กใหม่มึงล่ะ!
-
วันนี้มีแต่คนกินปลาหมึกแฮะ อิอิ
....อ่านตอนนี้แล้วนึกถึงเรื่องของคุณท็อปกับโซ่ในภาคแรกเลยแฮะ
-
แอบแวะมาปิ้งปลาหมึกด้วยคนครับ =P
แหะๆ
-
ฮ่า ๆๆ ตอนนี้โซ่ก็น่ารักอีกแล้ว คุณพ่อคุณแม่ก็น่ารักด้วย
ปลาหมึกทำพิษ 5555
กอดปลอบใจโซ่ อิอิ
-
"ปล. ใครรอดูฉากยกเสาลงหลุมอยู่..................รอ ต่อ ไป...."
พูดยังงี้ แสดงว่า ผมจะได้อ่าน XXX ใช่ป่าวคับ ท๊อป :jul1:
ตอกเสาเอกกันทั้งคืนเลยรึเปล่า 5555+
คิดอะไรเนี่ยตู เขิน :o8: :laugh:
ปล.เทพพอลทำนายแม่นยังกะจับวาง งานนี้มีเชือดปลาหมึก 55+
-
:ped144: ปอนด์......
รีบๆๆๆๆๆๆๆๆ กลับมาน่ะ
:duck1:
หลุม-รอ-อยู่
:เหอะ1:
ฮ่าฮ่า
:laugh5:
-
ชิส์ ไม่ไปอ้อนเด็กใหม่มึงล่ะ!
แน่ะ!! แอบกัด อิอิ
พี่โซ่ทีเด็กใหม่จริงดิ ใครหนอ :-[
-
:m12: :m12: มีบางคนแอบหึงด้วยวะ
-
:m12: :m12: มีบางคนแอบหึงด้วยวะ
อารายยยย ใครหึงคับ ไม่มีอ่ะ แค่หมั่นใส้!
มันมีเด็กใหม่จิงๆนะ เมื่อวานถามแล้ว รู้จักกันที่ร้านเหล้าตอนดูบอล ปี3เอง
แต่เห็นว่าเริ่มเบื่อล่ะ ชอบชวนมันมีอะไรด้วย -*-
เมื่อคืนมันนอนบ้านผมด้วยแหละ นอนกัน3คน อึดอัดโคตร อยากจะขยายเตียงเป็น 8ฟุต -*-
เวลามีเรื่องเซ็งๆล่ะแจ้นมาหากูตลอด เวลามีความสุขก็ไปซุกอยุ่กะกิ๊ก
เซ็ง!
-
แวะมาอ่าน และก็แวะมาทักทายค่ะ
ปล.มีปลาหมึกเหลือไหม ขอทานบ้าง คริ คริ
-
:m12: :m12: มีบางคนแอบหึงด้วยวะ
อารายยยย ใครหึงคับ ไม่มีอ่ะ แค่หมั่นใส้!
มันมีเด็กใหม่จิงๆนะ เมื่อวานถามแล้ว รู้จักกันที่ร้านเหล้าตอนดูบอล ปี3เอง
แต่เห็นว่าเริ่มเบื่อล่ะ ชอบชวนมันมีอะไรด้วย -*-
เมื่อคืนมันนอนบ้านผมด้วยแหละ นอนกัน3คน อึดอัดโคตร อยากจะขยายเตียงเป็น 8ฟุต -*-
เวลามีเรื่องเซ็งๆล่ะแจ้นมาหากูตลอด เวลามีความสุขก็ไปซุกอยุ่กะกิ๊ก
เซ็ง!
มีความสุขจัง
(????????????????????????????????)
จริงๆนะครับ นั่งยิ้มเป็นคนบ้าละ
^_____________________________^
-
:m19: ก็อย่างว่าอ่ะนะโซ่มันหล่อเลือกได้แหละ :m9: :m9:
ว่าแต่นอน 3 คนอึดอัดจริงๆเหร้ออออออ :m12: :m12: :laugh3: :laugh3:
-
:m12: :m12: มีบางคนแอบหึงด้วยวะ
อารายยยย ใครหึงคับ ไม่มีอ่ะ แค่หมั่นใส้!
มันมีเด็กใหม่จิงๆนะ เมื่อวานถามแล้ว รู้จักกันที่ร้านเหล้าตอนดูบอล ปี3เอง
แต่เห็นว่าเริ่มเบื่อล่ะ ชอบชวนมันมีอะไรด้วย -*-
เมื่อคืนมันนอนบ้านผมด้วยแหละ นอนกัน3คน อึดอัดโคตร อยากจะขยายเตียงเป็น 8ฟุต -*-
เวลามีเรื่องเซ็งๆล่ะแจ้นมาหากูตลอด เวลามีความสุขก็ไปซุกอยุ่กะกิ๊ก
เซ็ง!
เอาน่าโซ่อยากลั๊ลลาบ้างงง เราเป็นเพื่อนมีหน้าที่ปลอบตอนเขาทุกข์ ยิ้มตอนเขามีความสุข...
ทำหน้าที่นี้มาตลอดหลายปี ซาบซึ้งดีทีเดียว ^^
ปล. ยังกินปลาหมึกข้ามวัน...วันนี้เป็นหมึกแห้งแฮะ กินไม่ดูสังขารฟันตัวเองเลย ถอนฟันคุดมายังจะกินอะไรแข็ง แง่มๆๆๆ
ปลล. ช้อนหายไปหนาย??? สงสัยสอบไม่เสร็จ
:m19: ก็อย่างว่าอ่ะนะโซ่มันหล่อเลือกได้แหละ :m9: :m9:
ว่าแต่นอน 3 คนอึดอัดจริงๆเหร้ออออออ :m12: :m12: :laugh3: :laugh3:
เนอะๆโซ่หล่อเลือกได้ อิอิ...
-
"มันมีเด็กใหม่จิงๆนะ เมื่อวานถามแล้ว รู้จักกันที่ร้านเหล้าตอนดูบอล ปี3เอง
แต่เห็นว่าเริ่มเบื่อล่ะ ชอบชวนมันมีอะไรด้วย"
แปลก...
ทำไมโซ่ เจอแต่คนประเภทนี้
แต่ก็เอาเหอะ
หล่อเลือกได้อย่างมัน
คงเปลี่ยวได้ไม่นาน
ปล.ท๊อปมีงอนโซ่ด้วยแฮะ :jul3:
-
อยากจะขยายเตียงเป็น 8ฟุต -*-
กด like 100 ที o13
-
แหมะ....แอบวิ๊ดวิ้วน้าาา
-
:m12: :m12: มีบางคนแอบหึงด้วยวะ
อารายยยย ใครหึงคับ ไม่มีอ่ะ แค่หมั่นใส้!
มันมีเด็กใหม่จิงๆนะ เมื่อวานถามแล้ว รู้จักกันที่ร้านเหล้าตอนดูบอล ปี3เอง
แต่เห็นว่าเริ่มเบื่อล่ะ ชอบชวนมันมีอะไรด้วย -*-
เมื่อคืนมันนอนบ้านผมด้วยแหละ นอนกัน3คน อึดอัดโคตร อยากจะขยายเตียงเป็น 8ฟุต -*-
เวลามีเรื่องเซ็งๆล่ะแจ้นมาหากูตลอด เวลามีความสุขก็ไปซุกอยุ่กะกิ๊ก
เซ็ง!
เอาน่าโซ่อยากลั๊ลลาบ้างงง เราเป็นเพื่อนมีหน้าที่ปลอบตอนเขาทุกข์ ยิ้มตอนเขามีความสุข...
ทำหน้าที่นี้มาตลอดหลายปี ซาบซึ้งดีทีเดียว ^^
ปล. ยังกินปลาหมึกข้ามวัน...วันนี้เป็นหมึกแห้งแฮะ กินไม่ดูสังขารฟันตัวเองเลย ถอนฟันคุดมายังจะกินอะไรแข็ง แง่มๆๆๆ
ปลล. ช้อนหายไปหนาย??? สงสัยสอบไม่เสร็จ
:m19: ก็อย่างว่าอ่ะนะโซ่มันหล่อเลือกได้แหละ :m9: :m9:
ว่าแต่นอน 3 คนอึดอัดจริงๆเหร้ออออออ :m12: :m12: :laugh3: :laugh3:
เนอะๆโซ่หล่อเลือกได้ อิอิ...
โยสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส รายงานตัว อะฮุๆ
คือ อ่านทันบ้างไม่ทันบ้าง แต่ลัลลา เฮีย (ตอนนี้ก็จะเรียก อะฮุ ๆ) ห่างกันตั้ง สองเดือน เหอะ ๕๕๕
เฮียมีกิ๊ก รู้สึกท็อปอัพจะลดขั้นแฟนเฮียนะ อะฮะ ๆ
ช้อนไม่ได้ดู ฮอนแลนด์ กะ เยอรมัน หงะ นอยด์รับประทานขึ้นสุดยอด แกรมม่าได้ ๕๐ เต็ม ร้อย โอ้ (ถ้าไม่ใช่ช้อนไม่สามารถทำได้เลยนะเนี้ย ฮา) ดีว่ากลางภาคทำดีอยู่เลย รอดไป ได้พาสชั้น แบบ ฉิวเฉียด (๒ คนแนน) ๕๕๕ รู้คะแนนว่าไม่ตกปั๊ป ก็แรดมาเที่ยวเลย ไม่สนใจโลก ๕๕๕
แต่ก็ :man1: ให้กำลังใจเฮียเจ้าค่ะ ดีว่าไม่หมดตัว
ฝากบอกเฮียด้วย ออกกะลัง มาก ๆ ระวัง คางเหลือง (ความจริงเฮียแกน่าจะชอบนะ ???)
ตอนนี้อยู่เซี่ยงไฮ้หงะ มาเที่ยวเอ็กโป โฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย เดี่ยวไปบ่นในเฟสหลังกลับไทยนะพี่เฟรนด์ ช้อนงงมากว่าตัวเองอยู่ใน เวริล เอ็กซ์โป หรือ เซี่ยงไฮ้ เอ็กซ์โป (ขนาดช้อนสาระ จีนได้นิดหน่อย เพื่อนกะลังจะขึ้นชั้นกลาง ยังแบบ มันพูดอะไรมันวะ ,", ???)
ชาติไทยน่ารักมาก เสียดายไม่มีที่ปั๊มหงะ แบบว่า ใจดี น่ารัก ยิ้มตลอด (น่าสงสารพี่ ๆ สตาร์ฟมาก ๆ หงะ คนจีนมันเกินจะรับได้จริง ๆ)
(มีคนจีนชมด้วยหงะ ว่าเราเราพูดภาษาเค้าเพราะ ((แบบว่า ห่าว ทิง ๆ)) อะฮุ ๆ)
ได้เข้าที่เดียวนี่คุ้มละช้อน แบบว่า ๕๐๐ บาทต่อวัน เดินกันจนเมื่อยตั้งแต่ ก้น น่อง ตาตุ่ม (ช้อนเมื่อยแขนมากกว่าเพราะแบกของกลับไทย โอ้วววววววววว หนักยังกะย้ายบ้าน)
คิดถึง ท็อปอัพ (สองคนนั้นเอาไว้ก่อน) งอนเฮียเล้กน้อย งุงิ ๆ หายไปลัลลาคนเดียวไม่มีชวนหงะ แง่มๆ
คิิดถึงพี่เฟรนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน จ๊วบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ (ไม่กล้าจ๊วบท็อปอัพ กลัวเจอสองแรง (ควาย) ถีบ) ๕๕๕๕
เจอกันนนนนนนนนนนนนนน รอท็อปอัพ มาอัพเล็กอัพน้อยอย่างนี้ก็ดีนะ ช้อนชอบ
ไม่รู้จะได้เข้าอีกเปล่าหงะช่วงนี้ แต่ก็น่าจะเข้าได้แหละ ชาวบ้านเค้าตื่นสายโด่งเลย อะฮุๆ
แต่กลับไทย ๑๘ น่าจะได้สาระกันแน่นอน ว้าว ๆ
-
:o8:
-
ตามอ่านจนทันแล้ว แวะมาให้กำลังใจ ทั้ง 3 คนเลย
-
สงสัย ท๊อปอัพจะ หายไปนอนเอาแรง
:z2:
-
ขอโทษครับ ไม่ได้เข้ามาเลย
เมื่อคืนไอปอนด์หายไป ไม่ได้มาบ้านผม และไม่ได้กลับบ้าน...ติดต่อไม่ได้
สรุปไปเที่ยวกับโซ่ ไม่ยอมบอกผม แล้วยังโกหกด้วย...ทั้งคู่
ผมอาละวาด...ตอนนี้ไล่ไปหมดแล้วทั้งคู่
เบื่อ เหนื่อย เซ็ง
...บางที คนเราอยู่กันไปนานๆ มันคงจะเบื่อกันแล้วก็ได้...
ขอโทษเพื่อนๆทุกคนด้วยครับ จะเข้ามาต่อให้นะ แต่อาจไม่ใช่วัน-สองวันนี้
แต่จะพยายามเข้ามาทักทาย
อย่างน้อย ผมก็ยังมีกำลังใจจากเพื่อนๆทุกคนอยู่ใช่มั้ย?
-
:กอด1: ใจเย็นๆ ครับท็อป
สองคนนั่น คงไปดูบอลน่ะ
เมื่อคืนชิงที่ 3 ใช่มั้ย -- ถ้าจำไม่ผิดคืน
:L2: ฟังคำให้การจำเลยสักหน่อย -- น่าจะดีน่ะครับ ท็อป
:L2: :L2: :L2:
-
ใจเย็นๆ และสู้ๆ นะครับท็อป
ทั้งโซ่และปอนด์ไม่น่าจะมีเจตนาไม่ดีอะไรนะครับ
อาจจะไม่อยากให้ท็อปเป็นห่วง
...พออารมณ์เย็นลงแล้ว ลองคุยกันใหม่อีกทีนะครับ
-
:beat: ลงโทษมันทั้งคู่ :z6: :angry2: :angry2: :a5: :a5: :amen: :m2:
สอบสวนยังไปเที่ยวไหนมา แต่โดยส่วนตัวผมรู้สึกแย่กับทั้งคู่นะ
ยังไงก็ให้กำลังใจท๊อปเหมือนเดิม :3123: :3123: :3123: :3123:
-
แอบไปเที่ยวกันสองคนซะงั้น :z3:
เค้าเชื่อนะว่า ทั้งสองคนไม่มีทางเบื่อพี่ท๊อปแน่ๆ รักมากมายขนาดนั้น
อย่าคิดมากเลยนะ
:กอด1:
-
ใจเย็นๆนะท๊อป
มีไรค่อยๆคุยกัน
ตอนนี้เข้าใจท๊อปว่ารู้สึกแย่นะคับ
ไว้ต่างฝ่ายต่างอารมณ์ดีขึ้นค่อยคุยดีกว่ามั้ย
ลองให้โอกาสให้โซ่กับปอนด์อธิบายบ้าง
บางทีมันอาจจะไม่มีอะไรก็ได้นะคับ
ปล.อย่างน้อย ผมก็ยังมีกำลังใจจากเพื่อนๆทุกคนอยู่ใช่มั้ย?
- ท๊อปสบายใจได้เลย กำลังใจน่ะ ทุกคนมีให้ท๊อปเสมอคับ
ขอแค่ท๊อปดีขึ้น ทุกคนก็ดีใจคับ
ปล 2. มา :กอด1: ที ก่อนไป อย่าคิดมาก แก่เร็ว เดี๋ยวไม่หล่อนะคับ 555+
-
...อย่าคิดมากครับท๊อป...ทุกข์ก่อนเจอทุกข์...เดี๋ยวขาดทุนน่ะครับ :กอด1:
..............................................................................
...อันนี้มาพิเศษให้ นายโซ่ ครับ...อาจจะมีสักท่อนที่แทนใจโซ่ให้ท๊อปได้บ้าง
อยากให้รู้รักไม่มีวันเปลี่ยน อ๊อฟ ปองศักดิ์
โลกนี้อาจเปลี่ยนแปลงช้าช้า วันเวลาอาจเปลี่ยนไปทุกนาที
แต่ความรักของฉันที่ให้เธอผู้นี้ไม่มีวันเปลี่ยนไป
จะมีแต่เพียงเธอเท่านั้น จะดูแลห่วงใยเธอเรื่อยเรื่อยไป
ไม่ว่าวันพรุ่งนี้ เธอจะมีฉันไหม ฉันก็ไม่เปลี่ยนแปลง
อยากบอกให้รู้ อยากให้รู้ อยากจะขอให้เชื่อสักครั้ง
คนคนนี้จะยอมทุ่มเททุกอย่าง เพื่อเธอคนเดียวเท่านั้น
อยากบอกให้รู้ อยากให้รู้ บอกจากใจผู้ชายอย่างฉัน
ว่าจะรักเธอไปตราบนานเท่านาน
และจะรักไม่มีวันเปลี่ยนแปลง
รักนี้มีแต่ให้เท่านั้น ไม่ได้หวังสิ่งตอบแทนเหมือนใครใคร
อยากให้วันเวลา พิสูจน์ความจริงใจ ให้เธอรู้สักวัน
อยากบอกให้รู้ อยากให้รู้ อยากจะขอให้เชื่อสักครั้ง
คนคนนี้จะยอมทุ่มเททุกอย่าง เพื่อเธอคนเดียวเท่านั้น
อยากบอกให้รู้ อยากให้รู้ บอกจากใจผู้ชายอย่างฉัน
ว่าจะรักเธอไปตราบนานเท่านาน
และจะรักไม่มีวันเปลี่ยนแปลง
ไม่ได้ขอ..เข้าไปนั่งในหัวใจ แต่เต็มใจจะห่วงใยเธอ
คนคนนี้จะยอมทุ่มเททุกอย่าง เพื่อเธอคนเดียวเท่านั้น
อยากบอกให้รู้ อยากให้รู้ บอกจากใจผู้ชายอย่างฉัน
ว่าจะรักเธอไปตราบนานเท่านาน
และจะรักไม่มีวันเปลี่ยนแปลง
และจะรักเธอคนเดียว..ตลอดไป
-
ใจเย็นน๊าคุณท๊อป อย่าคิดมากก
-
:m28: ใจเย็นลงยังท็อฟฟี่ ผมว่าลงอฟังเหตุผลทั้งคู่ก่อนเหอะว่ายังไง ส่วนไอที่หายไปน่ะผมว่าไปดูบอลหอโซ่แน่ๆ คงไม่อยากรบกวนท็อปมากกว่ามั้ง :m21: ยังไงก็ใช้เหตุผลคุยก่อนหล่ะ
ยังไงเหตุการณ์นี้ผมเข้าข้างท็อปนะคับ o13
-
ศุกร์ - อาทิตย์ จะไปฮ่องกงนะคับ
ความลับนะ ห้ามเอาไปบอกไอสองคนนั้นเด็ดขาด
มันไปเที่ยวกันแบบไม่ไปบอกได้ ผมก็จะไปแบบไม่บอกบ้าง
.
.
.
สองคนนั้นไปนั่งร้านเหล้ากัน โซ่มันชวนออกไป
แต่ปอนด์รับปากแล้วว่าจะอยู่ดูบอลด้วยกันที่บ้าน...แต่พอผมกลับมาถึงบ้านไม่เจอตัวมัน
โทรไปไม่รับ...นานๆเข้าปิดเครื่องไปเลย
จะให้ผมคิดยังไงดีคับ?
โทรหาโซ่ มันบอกไม่รู้...ทั้งที่ไปด้วยกัน...เกิดอะไรขึ้นครับ?
หายไปทั้งคืน ไอปอนด์โผล่หัวมาวันอาทิตย์หน้าเจื่อนๆ แล้วบอกว่าแบตหมด...เมื่อคืนเมามากมาย ไปนอนบ้านไอโซ่...ดีเนอะ
มันเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตผมนี่ ปอนด์ไม่เคยทำตัวแบบนี้ ผมไม่รู้ว่าควรคิดมากมั้ย
แต่แอบออกไปกับไอโซ่ แล้วไปที่แบบนั้น จะไม่เจอใครเลยเหรอ แล้วไหนจะทำตัวแปลกๆอีก...ทำไมต้องปิดบัง ทำไมต้องโกหกด้วย
ผมไม่เคยจะห้ามเลย อยากจะไปเที่ยวไปกินเหล้าอะไร แต่ทำไมต้องโกหกกัน...ทำไมไม่ติดต่อมา เหตุผลว่าแบตหมดมันอนุบาลไปมั้ย?
ผมไม่คุยกับปอนดฺ์ มันเลยกลับบ้าน...กลับมาอีกทีตอนเย็น ลากโซ่มาด้วย...ไม่ต้องมาช่วยกันแก้ตัวก็ได้
มากันสองคนแบบนี้ ผมเลยอารมขึ้นคูณสอง พูดอะไรไปบ้างไม่รู้ แต่สองคนนั่นเงียบกริบ ไม่เถียงเลย
สุดท้ายผมเลยบอกว่า...ต่อไปถ้าผมจะไปเที่ยวไหนบ้าง แล้วถ้ามือถือแบตหมด อย่าว่ากันทีหลังแล้วกัน...แล้วผมก็ไล่มันกลับบ้านไปหมด
สุดสัปดาห์นี้ไม่อยู่นะ จะไปเที่ยวแบบคนโสด
-
ใจร่มๆครับ ท๊อป
เขาถึงบอก รักยาวให้บั่น รักสั้นให้ต่อ คนอยู่ด้วยกันมันเป็นศิลป อย่ามากไปอย่าน้อยไป จะได้อยู่กันยาวๆ พยายามอย่าทำอะไรให้แก้วมันร้าวครับ เพราจะทำอย่างไรมันก็จะไม่มีวันกลับมาเหมือนเดิม
เป็นกำลังใจให้เสมอครับ
-
เป็นกำลังใจให้ท็อปด้วยเหมือนกันนะคับ
ไปพักผ่อนก็ดีเหมือนกัน กลับมาอาจจะดีขึ้น
ลองคุยกันดูอีกทีเนอะๆ :L2:
-
"แต่แอบออกไปกับไอโซ่ แล้วไปที่แบบนั้น จะไม่เจอใครเลยเหรอ แล้วไหนจะทำตัวแปลกๆอีก...ทำไมต้องปิดบัง ทำไมต้องโกหกด้วย"
^
Quote จากข้อความของท็อป น่ะครับ
ผมคิดว่า..ผมเข้าใจความรู้สึกของท็อปน่ะ
ปอนด์ กะ โซ่ คงจะลืมอะไรบางอย่างไปแล้ว
ลืมไปว่า..ท็อปไม่ชอบ(เกลียด)คนโกหก ซึ่งเป็นจุดเปราะบางของท็อปเลยก็ว่าได้
หลายเรื่องราวที่ท็อปเล่าให้ฟัง ตั้งแต่ภาคมัธยมจนถึงปัจจุบัน
มีอยู่เพียงอย่างเดียวที่ทำให้ท็อปรู้สึกไม่ดี จนถึงโกรธ ---> เรื่องพูดไม่จริง โกหก ไม่ซื่อสัตย์ต่อกัน
ส่วนเรื่องราวตอนนี้ ไม่รู้ว่าจะมีอะไรร้ายแรง(จริง)หรือเปล่า
หรือเป็นแค่อารมณ์อยากไปเชียร์บอลโลก สนุกๆๆๆ เท่านั้นเอง ไม่มีอะไรอะไรแอบแฝงอยู่
ประเด็นของท็อปคงไม่ได้อยู่ที่ตรงเรื่องนี้
แต่คงอยู่ที่เรื่องการโกหก ไม่เล่า ไม่บอก ไม่พูดคุยให้รู้เรื่อง ตะหาก
เพราะผมเอง..ก็มีนิสัยแบบนี้ ไม่ชอบคนโกหก พูดไม่จริง
เป๊ะๆๆๆๆๆเลย --- เข้าใจความรู้สึกนี้ดีครับ
แต่ยังไงก็ยังอยากเห็นท็อปหายโกรธ หายจากความไม่พอใจ ปอนด์ กะ โซ่ น่ะ ---- จะช้าหรือเร็ว แล้วแต่ท็อปอ่ะ :L2: :L2: :L2:
สุดท้ายฝากถึงโซ่น่ะ ----- ทำนิสัยยังงี้ตั้งแต่เด็กยันโต ไม่รู้จักเข็ดจริงๆน่ะมรึง - ไอ่โซ่ :angry2:
-
จะว่าไงดี...
เอาโซ่ก่อนล่ะกัน ...จะว่าโซ่ผิดที่ช่วยกันปิดบังก็ไม่ได้ คิดดูนะ ถ้าปอนด์ไม่บอกให้ช่วยปิดบัง โซ่จะกล้าทำไหม??
ปอนด์... เขาไม่เคยเป็น แล้วทำไมเขาเป็น? มีอะไรที่มาทำให้เขาเปลี่ยนงั้นเหรอ
เรื่องบางอย่างก็คิดเองเออเองไม่ได้หรอกนะ เวลามองอะไรให้มองสองมุม
เรื่องโกหกนี้ก็เข้าใจว่าไม่ชอบ ไม่มีใครชอบ แต่คนที่ดีมาตลอดเลือกที่จะโกหก มันเพราะอะไร?
ลองถามเขาดูสิ...
-
อ่านแล้วก็รู้สึกแย่ตามไปด้วยจริงๆ อ่ะนะ
มันคงกังวลจนมองไปถึงอนาคตเลย
แต่ว่า ไม่ว่าจะยังไงสิ่งที่จะอยู่กับเราไปตลอดก็คือตัวเราเอง
อย่าเอาความสุขของตัวเองไปฝากไว้กับคนอื่นมากไปนะคับ
สู้ต่อไป...
-
เฮ้อ...เข้าใจความรู้สึกของท็อปนะครับ
หลบไปพักผ่อนสมองให้ใจร่มๆ ลงก็ดีครับ
...อยากรู้เหตุผลของสองคนนั้นเหมือนกัน ว่ามันมีอะไรกันแน่
-
o13 ดีมากท็อป อย่าปล่อยไว้ :beat: :z6: กระชับพื้นที่โดยด่วน :m21:
เอ่อ.......ไปสิงห์โป เอาไรอย่างดิ
.
.
.
.
.
.
.
เอาลอดช่องสิงห์โปนะ อยากกิน :m3: :m3: :m3:
-
:o8: ปล.ถึงไม่ได้ไปก็ :o8: :-[ :-[ :-[แวะไปซื้อให้ด้วยน้า
-
ประสบการณ์ที่ผ่านมาสอนท๊อปแล้วนะครับ
ไม่ว่ายังไงเป็นกำลังใจให้ท๊อปครับ
ส่วนทั้งคู่นั้นท๊อปคงมีคำตอบให้โซ่และปอนด์แล้ว
ไปเที่ยวให้สบายใจนะครับ
-
จากที่อ่านแล้ว ผมว่าผมพอเข้าใจความรู้สึกท๊อปนะคับ
ความรู้สึกของคนที่โดนปิดบัง ถ้าคนที่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้
มันก็คงรู้สึกไม่ต่างกันเท่าไหร่ละมั้งคับ
ยิ่งเป็นคนที่ใกล้ชิด ความรู้สึกยิ่งเพิ่มมากขึ้นเป็นหลายเท่า
ผมเข้าใจครับว่า ท๊อปคงรู้สึกหลายอย่างทั้งโกรธ เสียใจ
ไม่อยากให้ความรู้สึกเดิมๆ มันย้อนกลับมาในหัวซ้ำแล้วซ้ำอีก
มันไม่สนุกเลยซักนิด ที่ต้องดูเทปม้วนเก่าเล่าใหม่
แต่ถ้ามันไม่เลวร้ายมากเกินไป ลองทิ้งเวลาให้ปอนด์กับโซ่ลองทบทวนดูบ้างก็ดีนะคับ
เค้าคงลืมอะไรไปบางอย่าง กว่าจะรักกัน ผ่านอะไรมาด้วยกันมาตั้งมากมาย
ผมยังเชื่อว่า ยังไงเรื่องนี้ก็มีทางออกคับ
อย่าให้เรื่องๆเดียวมาสร้างแผลในใจให้เราเลยนะคับ
เพื่อนๆทุกคนในที่นี้ ไม่มีใครอยากเห็นท๊อปเศร้า เสียใจนะคับ
เข้มแข็งไว้ ท๊อปอัพ เป็นกำลังใจให้เสมอ o13
:กอด1: ท๊อป เที่ยวให้สนุก เอาของฝากด้วย ฮ่าๆๆ
-
555 ไป HK เดินสวนกันแน่ครับ ไปอาทิตย์นี้เหมือนกัน
.
แต่ว่านะครับ ผมว่าก่อนไปบอกคุณปอนด์ดีกว่า (บอกวันเดินทางก็ยังดี55) อย่างน้อยก็ให้คุณปอนด์รู้ว่าเราไม่ทำแบบเค้า แล้วก็ไม่ชอบที่เค้าทำกะเราแบบนั้น คุณปอนด์จะได้ปรับปรุงตัว แถม"กลัว"คุณท๊อปเพิ่มอีกหลายเท่านะ 5555
-
ไม่ได้เข้าข้างคนอื่นนะครับ (ยังเข้าข้างท็อปเสมอนะ เอิ๊กส์)
แต่ผมว่า..การแก้ตัว+หาข้ออ้างกับคนที่เรารักมากๆ มันยากกว่าคนทั่วไป
เราสามารถแหลสดใส่เพื่อนที่ไม่สำคัญได้ด้วยเหตุผล 108 แต่กับคนที่เรารัก ตูจะอ้างอะไรดีฟะ ที่ไม่ทำให้เค้ารู้สึกแย่
ผมอ้างคำว่าแบตหมดกับแฟน(เก่า)บ่อยมาก เพราะไม่อยากโกหก เอาไว้ค่อยเคลียร์ที่หลัง ขอให้ลืมๆไปก่อน (เลวเนอะ)
แต่มันไม่รู้จะอ้างหรือแก้ตัวยังไงจริงไนะครับ
ท็อปใจเย็นๆนะครับ...อยู่กันไปนานๆ ไม่ใช่ว่าเบื่อหรอก แต่มันเห็นกันครบทุกมุมจนเกิดอาการหมั่นไส้มากกว่าครับ
หมั่นไส้อยากทำอะไรซักอย่าง แต่ไม่ใช่เบื่อหรอก(มั้ง)ครับ
สู้ๆนะครับ ทั้ง 3 คน ^^
-
^
^
อืมๆ เห็นด้วยกะรีบนครับ
-
ขอบคุณทุกกำลังใจเลยนะครับผม ตอนนี้ผมอารมณ์ปกติแล้ว ตื่นเต้นที่จะได้ไปเที่ยว 555
ไม่ได้ไปเที่ยวนานมากแล้ว แถวไปคนเดียวด้วย ตื่นเต้นพิกล
เรื่องโซ่กะปอนด์ยังไม่เคลียคับ วันนี้ไอหมาปอนด์ก็มากินข้าวด้วย แต่อยู่ในช่วงลงโทษ ห้ามมานอนบ้านผม
จะเล่าเหตุผลของมันให้ฟังนะ...ฟังขึ้นมั้ยช่วยตัดสินหน่อย
มันบอกว่า ก็อยากออกไปดูบอล แต่ก็เกรงใจผม เพราะรับปากไว้แล้ว...แถมไอโซ่ยังชวนยิกๆ บอกว่าหนุกแน่ๆ เลี้ยงเหล้าด้วย มันก็เลยไป แต่กะว่าจะไปแป๊บเดียว กินเหล้าแล้วกลับ...แต่ไม่รู้แบตหมดตอนไหน พอเมาแล้วติดลมด้วยก็เลย..ลืม..แล้วพอผมถามว่าทำไมไม่โทรมาบอกตั้งแต่ตอนเย็น มันบอกว่า กลัวผมไม่ให้ไป กลัวผมดุ...หึหึ
ผมควรเชื่อดีมั้ย
ส่วนเรื่องไอโซ่ ไอ้ตัวแสบนั่น...มันบอกว่ามันโกหกเพราะไม่อยากให้ผมอารมณ์เสียตอนนั้น ไม่งั้นเดี๋ยวก็กร่อยกันหมด..รอโดนด่าทีเดียวไปเลยดีกว่า
เจริญสุขกันดีจริงๆ...ดีจริงๆ!!
.....
แต่ไปฮ่องกงไม่บอกใครแน่อน อยากจะรู้เหมือนกันถ้าผมหายไปซัก 2-3วันมันจะเป็นยังไง...จะได้รู้กันไปเลย ว่าควรจะทำใจมั้ย
ไม่รู้จะมาต่อมั้ยสัปดาห์นี้ บางทีอาจมาหลังกลับจาก HK เลยนะคับ
ใครจะไปฮ่องกง ระวังจะเดินชนกันนะตัวเธอว์ 555
-
:bye2: อย่าลืมของที่สั่งหล่ะ
-
:bye2: อย่าลืมของที่สั่งหล่ะ
ผมไปฮ่องกงคร๊าบบบบ ไม่ได้ไปสิงคโปร์ เอิกๆๆๆ
-
พี่ท็อป เที่ยวให้สนุกน้า 555
-
เหตุผลที่ให้มารับได้มั้ยอยู่ที่ท๊อปครับ
แต่ท๊อปมีวิธีการที่ดี..ถ้าเกิดเป็นแบบที่ท๊อปว่าไว้เรื่องทำใจมั้ย..ก็อยากให้ท๊อปเข้มแข็งเข้าไว้
เป็นกำลังใจให้ท๊อปนะครับ
-
อย่างนี้เค้าเรียกว่า ห่างกันสักพัก (สองวันพอ) :m20:
เที่ยวกลับมา แล้วก็ปรับความเข้าใจกันเถอะน้า
สองลิงเค้าคงสำนึกได้แล้วล่ะ
:กอด1:
-
ผมพูดอย่างคนนอกที่มองเข้ามา และไม่ได้เข้าข้างใคร เป็นเพียงความเห็นหนึ่งเท่านั้น ขึ้นอยู่กับการพิจารณาของท็อปนะครับ
ที่ผ่านมา ปอนด์ยอมอ่อนข้อให้ท็อปมาตลอด แม้บางเรื่องจะไม่เห็นด้วยหรืออยากทำอะไรตามใจตัวเองบ้าง
เช่น การที่ท็อปชวนไปดูหนัง ขณะที่ปอนด์อยากดูบอล แต่พอท็อปงอนขึ้นมา แถมยังประชดด้วยการจะไปดูกับคนอื่นแทน
ปอนด์เลยเก็บความต้องการของตัวเองไว้ เพราะไม่ต้องการให้ท็อปไม่พอใจ จึงยอมไปดูหนังด้วย เป็นต้น
กรณีตัวอย่างนี้ ในมุมมองของผม เห็นว่า ท็อปเอาแต่ใจมากไป ทำไมต้องไปดูวันนั้นด้วย ทั้งที่ยังมีวันอื่นให้ดู
ถึงแม้จะมีการพูดคุยตกปากรับคำไปแล้ว แต่มันสำคัญคอขาดบาดตาย
ถึงขนาดต้องยึดมั่นคำสัญญา ยอมผ่อนปรนอลุ้มอะล่วยกันไม่ได้เลยหรือครับ
เพราะหนังมันยังฉายอยู่อีกตั้งหลายวัน มีตั้งหลายรอบ แต่บอลมันมีรอบเดียว ครั้งเดียวในรอบ 4 ปี
ใครที่เป็นแฟนบอลจะรู้ว่า มันเป็นนัดที่ไม่ควรพลาดเด็ดขาด
คนเราอยู่ด้วยกัน มันต้องเอาใจเขา มาใส่ใจเรา รู้จักผ่อนสั้นผ่อนยาว ถึงจะอยู่กันยืดนะครับ
ถ้าต้องตามใจแฟนตลอดเวลา ต่อให้รักมากแค่ไหนก็เถอะ บางทีมันก็เก็บกดเหมือนกันนะครับ
ถึงแม้ว่าท็อปจะบอกว่า ไม่เคยบังคับฝืนใจ มีอะไรขอให้บอก ผมไม่รู้ว่า เวลาที่ปอนด์บอกท็อป
แล้วท็อปมีปฏิกิริยายังไง รับฟังด้วยความเข้าอกเข้าใจและยอมรับอย่างสงบ หรือมีอาการงอน ไม่สบอารมณ์
ถ้าเป็นอย่างหลัง ถ้าเป็นผม ผมก็ไม่บอกเหมือนกัน เพราะถึงยังไง ก็โดนตำหนิอยู่ดี โดนทั้งขึ้นทั้งล่อง
ก็อย่างที่โซ่บอก ไหน ๆ จะต้องโดนด่าแล้ว ก็โดนเพียงครั้งเดียวรวบยอดดีกว่า
ส่วนเรื่องที่เกิดขึ้น ผมวิเคราะห์ว่า ที่ปอนด์ไม่อยากบอกท็อป เพราะกลัวท็อปงอน ที่รับปากไปแล้วเกิดเปลี่ยนใจ
กลัวถูกว่าว่าเห็นบอลดีกว่าแฟน (เทียบจากกรณีตัวอย่างข้างบน)
แล้วคงไม่แน่ใจว่า ถ้าชวนท็อปไปดูบอลข้างนอก ท็อปจะไปมั้ย เลยแอบไปดูกับโซ่สองคน
คงคิดว่า ไปแป๊ปเดียวอย่างที่บอก แต่คงติดลมเพลิน เพราะนัดนั้นมันจริง ๆ นะ แถมยืดเยื้ออีกต่างหาก
พอมันพลาดไปแล้ว ก็ไม่กล้าสู้หน้า ขอถอยไปตั้งหลักก่อนดีกว่า ถึงได้ไปนอนที่บ้านโซ่แทน
ส่วนเรื่องไปหาเศษหาเลย ผมว่า ไม่ใช่ประเด็นที่เก็บมาเป็นอารมณ์เลยครับ
ถ้าเรามั่นใจว่า คนของเราไม่ใช่คนเหลาะแหละ เป็นไม้เลื้อยที่เที่ยวเกาะเกี่ยวไปทั่วแล้วล่ะก็
ไม่มีใครมาทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างเราสั่นคลอนได้หรอก นอกจากตัวเราทำเอง
ส่วนเรื่องว่า เหตุผลของปอนด์รับได้มั้ย ไม่มีตอบได้หรอกครับ นอกจากตัวท็อปเอง เพราะผมไม่รู้จักปอนด์
ท็อปย่อมรู้จักปอนด์ดีที่สุด เวลาเพื่อนทำผิด เรายังให้อภัยได้ แล้วทำไมแฟนเราทำผิด ถึงให้อภัยไม่ได้ล่ะครับ
ป.ล. 1 ผมไม่เห็นด้วย ถ้าปอนด์จะไปเที่ยวโดยไม่บอกใคร เพื่อประชดปอนด์ แบบเอ็งทำได้ ข้าก็ทำได้
ท็อปอาจสะใจที่ทำให้ปอนด์เจ็บปวดได้ เหมือนที่ท็อปรู้สึก แต่มันมีประโยชน์กับใครบ้าง หยิกเล็บก็เจ็บเนื้อนะครับ
แต่ถ้าอยากไป เพื่อต้องการสงบสติอารมณ์และขอเวลาอยู่กับตัวเอง เพื่อคิดอะไรคนเดียว ก็ไปเถอะครับ
แต่ควรบอกใครไว้หน่อยก็ดี ไปต่างบ้านต่างเมือง เราไม่รู้ว่า จะเกิดอะไรขึ้นบ้าง ฮ่องกงเนี่ย ดงมาเฟียนะครับ
เดิน ๆ อยู่ ให้ระวังกระเป๋าให้มาก ไม่ควรไปไหนคนเดียวในที่เปลี่ยว เดี๋ยวจะโดนล้อมกรอบ ตบทรัพย์เอาดื้อ ๆ
ป.ล. 2 ความรักคือ การให้อภัย มีอะไรควรพูดจากันดี ๆ ไม่ควรใช้อารมณ์ใส่กัน ชอบไม่ชอบอะไร ก็บอกกันดี ๆ ด้วยเหตุและผล
ไม่ควรเจ้าคิดเจ้าแค้นใส่กัน ไม่งั้นแล้ว เราจะร่วมทุกข์ร่วมสุขกันได้ยังไง
สมมติว่า ถ้าเกิดปอนด์มีปัญหาชีวิตขึ้นมาจริง ๆ เขาจะกล้าปรึกษาหรือบอกให้ท็อปรู้หรือครับ
น้ำร้อน ปลาเป็น น้ำเย็น ปลาตาย นะครับ
ป.ล. 3 ที่พูดมาทั้งหมดเนี่ย เพราะผมเป็นแฟนคลับท็อปนะครับ และขอเป็นกำลังใจให้ท็อปเสมอครับ
-
ผมพูดอย่างคนนอกที่มองเข้ามา และไม่ได้เข้าข้างใคร เป็นเพียงความเห็นหนึ่งเท่านั้น ขึ้นอยู่กับการพิจารณาของท็อปนะครับ
ที่ผ่านมา ปอนด์ยอมอ่อนข้อให้ท็อปมาตลอด แม้บางเรื่องจะไม่เห็นด้วยหรืออยากทำอะไรตามใจตัวเองบ้าง
เช่น การที่ท็อปชวนไปดูหนัง ขณะที่ปอนด์อยากดูบอล แต่พอท็อปงอนขึ้นมา แถมยังประชดด้วยการจะไปดูกับคนอื่นแทน
ปอนด์เลยเก็บความต้องการของตัวเองไว้ เพราะไม่ต้องการให้ท็อปไม่พอใจ จึงยอมไปดูหนังด้วย เป็นต้น
กรณีตัวอย่างนี้ ในมุมมองของผม เห็นว่า ท็อปเอาแต่ใจมากไป ทำไมต้องไปดูวันนั้นด้วย ทั้งที่ยังมีวันอื่นให้ดู
ถึงแม้จะมีการพูดคุยตกปากรับคำไปแล้ว แต่มันสำคัญคอขาดบาดตาย
ถึงขนาดต้องยึดมั่นคำสัญญา ยอมผ่อนปรนอลุ้มอะล่วยกันไม่ได้เลยหรือครับ
เพราะหนังมันยังฉายอยู่อีกตั้งหลายวัน มีตั้งหลายรอบ แต่บอลมันมีรอบเดียว ครั้งเดียวในรอบ 4 ปี
ใครที่เป็นแฟนบอลจะรู้ว่า มันเป็นนัดที่ไม่ควรพลาดเด็ดขาด
คนเราอยู่ด้วยกัน มันต้องเอาใจเขา มาใส่ใจเรา รู้จักผ่อนสั้นผ่อนยาว ถึงจะอยู่กันยืดนะครับ
ถ้าต้องตามใจแฟนตลอดเวลา ต่อให้รักมากแค่ไหนก็เถอะ บางทีมันก็เก็บกดเหมือนกันนะครับ
ถึงแม้ว่าท็อปจะบอกว่า ไม่เคยบังคับฝืนใจ มีอะไรขอให้บอก ผมไม่รู้ว่า เวลาที่ปอนด์บอกท็อป
แล้วท็อปมีปฏิกิริยายังไง รับฟังด้วยความเข้าอกเข้าใจและยอมรับอย่างสงบ หรือมีอาการงอน ไม่สบอารมณ์
ถ้าเป็นอย่างหลัง ถ้าเป็นผม ผมก็ไม่บอกเหมือนกัน เพราะถึงยังไง ก็โดนตำหนิอยู่ดี โดนทั้งขึ้นทั้งล่อง
ก็อย่างที่โซ่บอก ไหน ๆ จะต้องโดนด่าแล้ว ก็โดนเพียงครั้งเดียวรวบยอดดีกว่า
ส่วนเรื่องที่เกิดขึ้น ผมวิเคราะห์ว่า ที่ปอนด์ไม่อยากบอกท็อป เพราะกลัวท็อปงอน ที่รับปากไปแล้วเกิดเปลี่ยนใจ
กลัวถูกว่าว่าเห็นบอลดีกว่าแฟน (เทียบจากกรณีตัวอย่างข้างบน)
แล้วคงไม่แน่ใจว่า ถ้าชวนท็อปไปดูบอลข้างนอก ท็อปจะไปมั้ย เลยแอบไปดูกับโซ่สองคน
คงคิดว่า ไปแป๊ปเดียวอย่างที่บอก แต่คงติดลมเพลิน เพราะนัดนั้นมันจริง ๆ นะ แถมยืดเยื้ออีกต่างหาก
พอมันพลาดไปแล้ว ก็ไม่กล้าสู้หน้า ขอถอยไปตั้งหลักก่อนดีกว่า ถึงได้ไปนอนที่บ้านโซ่แทน
ส่วนเรื่องไปหาเศษหาเลย ผมว่า ไม่ใช่ประเด็นที่เก็บมาเป็นอารมณ์เลยครับ
ถ้าเรามั่นใจว่า คนของเราไม่ใช่คนเหลาะแหละ เป็นไม้เลื้อยที่เที่ยวเกาะเกี่ยวไปทั่วแล้วล่ะก็
ไม่มีใครมาทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างเราสั่นคลอนได้หรอก นอกจากตัวเราทำเอง
ส่วนเรื่องว่า เหตุผลของปอนด์รับได้มั้ย ไม่มีตอบได้หรอกครับ นอกจากตัวท็อปเอง เพราะผมไม่รู้จักปอนด์
ท็อปย่อมรู้จักปอนด์ดีที่สุด เวลาเพื่อนทำผิด เรายังให้อภัยได้ แล้วทำไมแฟนเราทำผิด ถึงให้อภัยไม่ได้ล่ะครับ
ป.ล. 1 ผมไม่เห็นด้วย ถ้าปอนด์จะไปเที่ยวโดยไม่บอกใคร เพื่อประชดปอนด์ แบบเอ็งทำได้ ข้าก็ทำได้
ท็อปอาจสะใจที่ทำให้ปอนด์เจ็บปวดได้ เหมือนที่ท็อปรู้สึก แต่มันมีประโยชน์กับใครบ้าง หยิกเล็บก็เจ็บเนื้อนะครับ
แต่ถ้าอยากไป เพื่อต้องการสงบสติอารมณ์และขอเวลาอยู่กับตัวเอง เพื่อคิดอะไรคนเดียว ก็ไปเถอะครับ
แต่ควรบอกใครไว้หน่อยก็ดี ไปต่างบ้านต่างเมือง เราไม่รู้ว่า จะเกิดอะไรขึ้นบ้าง ฮ่องกงเนี่ย ดงมาเฟียนะครับ
เดิน ๆ อยู่ ให้ระวังกระเป๋าให้มาก ไม่ควรไปไหนคนเดียวในที่เปลี่ยว เดี๋ยวจะโดนล้อมกรอบ ตบทรัพย์เอาดื้อ ๆ
ป.ล. 2 ความรักคือ การให้อภัย มีอะไรควรพูดจากันดี ๆ ไม่ควรใช้อารมณ์ใส่กัน ชอบไม่ชอบอะไร ก็บอกกันดี ๆ ด้วยเหตุและผล
ไม่ควรเจ้าคิดเจ้าแค้นใส่กัน ไม่งั้นแล้ว เราจะร่วมทุกข์ร่วมสุขกันได้ยังไง
สมมติว่า ถ้าเกิดปอนด์มีปัญหาชีวิตขึ้นมาจริง ๆ เขาจะกล้าปรึกษาหรือบอกให้ท็อปรู้หรือครับ
น้ำร้อน ปลาเป็น น้ำเย็น ปลาตาย นะครับ
ป.ล. 3 ที่พูดมาทั้งหมดเนี่ย เพราะผมเป็นแฟนคลับท็อปนะครับ และขอเป็นกำลังใจให้ท็อปเสมอครับ
โอ...อ่านแล้วน้ำตาแทบจพแตก T-T
ขอบคุณ คุณfanfic2010 มากเลยคับ ผมคิดได้มากเลยจริงๆ
ผมก็พอจะรู้ว่าผมเอาแต่ใจเกินไปเหมือนกันนะ แต่ไม่รู้ตัวเลยว่ามันจะมากเกินไปแล้ว
เพราะเมื่อก่อนผมว่าผมไม่ใช่คนเอาแต่ใจเท่าไหร่....สงสัยจะโดนตามใจมากเกินไปจนเสียคนซะแล้วสิเรา
อ่านที่คุณfanfic2010 เขียนแล้วผมสำนึกเลยครับ T-T
รู้สึกผิดอ่ะ คิดถึงปอนด์เลย T-T
เย็นนี้ง้อมันหน่อยดีกว่า...ส่วนเรื่องไปฮ่องกง ค่อยบอกวันพฤหัส หะหะหะ
ขอบคุณมากๆนะครับ
-
ผมว่า บอกปอนด์ดีกว่าน๊า (แต่บอกก่อนขึ้นเครื่อง! 555) ทุกคนจะได้สบายใจนะครับ
.
นี่ๆ อย่าลืมไปกินพุดดิ้งมะม่วง ร้าน Honeymoon Desserts อร่อยโค่ดๆ
-
ท็อปอัพหงะ ไปเที่ยวคนเดียวรึ แง่ม ๆ คิดว่าจะไปกะทัวร์ งุงิ ๆ
แต่สำหรับช้อนว่าไปคนเดียวสนุกกว่า แบบว่าเลือกได้ว่าจะไปไหนหงะ ((แต่ก็เสียเรื่องอาหาร อันใด และส่วนมากจะแพง ถ้าไปกะทัวร์จะถูกลง กึ่งนึง)) ที่โน้นอาหารอร่อยมาก ๕๕๕ (อันนี้ช้อนไปกะทัวร์หงะ เลยไม่รู้ว่าจะอธิบายยังไง แง่ม ๆ เสียดาย)
ถ้าท็อบอัพชอบช็อบก็สวรรค์เลย แต่ช้อนไม่รู้อะไรถูกแพง (ผ่านไป) ฮา
มันมีเรือล่องด้วย สนุกดีหงะ ช้อนไปดูตึกรูปมือ ยาว ๆ งามได้อีกเจ้าค่ะ (อืมมมมม ส่วนมากจะไปดูวัดหงะนะ ทัวร์คนแก่ แง่มๆ) มีกระเช้าลอย ๆ จำชื่อไม่ได้ (ฮา) อีก ๕๕๕
ว่าแต่ท็อปอัพพอจะสันทัดจีนมั้ย ??? ถ้าไปเดี่ยวก็จัดว่าหนักหนาทีเดียว (คือช้อนไปเดินกะน้องแบบไม่ไกลมากหนักหรอก วันเดียวหงะ ๕๕๕) ถามทางใครไม่รู้เรื่องสักคน (เค้าไม่พูด อิงค์ เลยหงะ จีนอย่างเดียว) ง่อยไปเจ้าค่ะ เปิดหนังสืองมทาง และจำทางกลับอย่างเดียว รถไฟใต้ดินช่วยคุณได้
เลือกหนังสือนิดนึงนะ เหมือนว่าบางเล่มจะไม่อัพเดท (ช้อนเพิ่งเจอมาช่วงที่อยู่เซี้ยงไฮ้ รถไฟใต่ดินหายไปทั้งเส้น เวร เจ้าค่ะ เวร งมทางเองด้วยภาษาจีนแบบไก่กา ๕๕๕)
เที่ยวมาแล้วเล่าให้ฟังด้วยนะเจ้าคะ อิอิอิอิอิอิอิอิอิอิ
สุดท้าย ระวังฝน (ตกทุ๊กวัน) ไปคนเดียวติดร่มไปสักหน่อยนะเจ้าคะ ถ้าไปกะทัวร์ก็ไม่ต้องกังวลเค้าจัดการให้แล้วแหละ เลือกชุดให้เหมาะจะดี อะฮุ ๆ
เน้นเรื่องเที่ยวเน๊าะ อะฮุ ๆ
ส่วนเรื่องของทั้งสามคนนี่ (อะฮุๆ)
สำหรับช้อนเรื่องเหตุผลของปอนด์ของผ่านเจ้าค่ะ (คืือปล่อยให้แฟนคลับปอนด์เค้าเดาใจพระเอกไป)
ส่วนของโซ่ ๕๕๕ เหตุผลพี่ท่าน ช้อนเชื่อหมดใจเจ้าค่ะ อะฮุ ๆ ยังไงล่ะ (สันดานท่านเขาเป็นเยี่ยงนั้นนะ) จากที่อ่านมาหงะ โซ่เป็นอย่างนี้จริง ๆ ตอบตรง ๆ ไม่อ้อมค้อม ๕๕๕
จบไปเจ้าค่ะ ๕๕๕
ส่วนท็อปอัพก็ใจเย็นเจ้าค่ะ ช้อนเอาใจช่วย เรื่องนี้คงต้องค่อย ๆ คุยกัน คุณ fanfic2010 พูดไว้ให้ได้คิดมาก ๆ ค่อย ๆ คิด ค่อย ๆ ตัดสินใจ เที่ยวให้สนุกเจ้าค่ะ มาเล่าให้ฟังด้วย ๕๕๕ (ยังไม่วายวกมาเรื่องท่องเที่ยว) อิอิ
-
บวกหนึ่ง คุณ fanfic2010 เจ้าค่ะ ถูกใจ ให้ หนึ่ง
-
ช้อนนนนนนนน คิดถึง >_< (ไหนของฝาก ๕๕๕)
อ๋อ...ท็อปอย่าลืมขอโทษโซ่ที่ไปโวยวายเขาด้วยล่ะ เอาเข้าจริงโซ่อาจจะผิดที่ปิดบัง แต่เรื่องพาปอนด์ไปเที่ยว พูดได้อย่างเดียวถ้าปอนด์ไม่อยากไป ใครก็บังคับไม่ได้ อย่ารักและคิดถึงแค่คนที่เป็นแฟนตัวเอง จนละเลยเพื่อนตัวเองล่ะ...
-
...จากรีบนๆ...ปอนด์จะคอยตามใจท๊อปเกือบทุกเรื่อง...พอท๊อปไม่ได้อย่างที่เคยก็เริ่มรู้สึกไม่มั่นใจในตัวปอนด์
...ส่วนโซ่...ก็ตรงดี...ชัดเจน...รู้ว่าจะเกิดอะไรถ้าทำแบบนั้น...ขัดใจบ้างก็ดีเหมือนกัน
...ส่วนเรื่องที่ท๊อปจะไปเที่ยวไม่บอกใครนั้น...ถ้าเป็นแบบนั้นจริงๆ...ผมว่าท๊อปรู้ว่าจะเกิดอะไร?
:bye2:
-
ขอบคุณมากครับ
ผมดีใจมากเลยครับ ที่ความเห็นของผมเป็นประโยชน์ต่อท็อป
ขอให้รักกันนาน ๆ นะครับ
ผมจะติดตามผลงานและเป็นกำลังใจให้อยู่ห่าง ๆ (อย่างห่วง ๆ) นะครับ
:L1:
-
กำลังจะบอกว่า ..
อ่านทันแล้ว และเชียร์พี่ปอนด์เต็มที่ แต่ ..
พี่ท็อปกำลังจะหนีไปฮ่องกงง !
T T' โฮกก !
-
:m26: เอ่อไปฮ่งกงงั้น บะหมีได้ป่ะอยากกิน แต่สงสัยผมว่างานนนี้ผมอด :o11: :o11:
-
เที่ยวให้สนุกนะครับ
-
ดีแล้วท๊อป ที่ตัดสินใจบอกปอนด์
จะได้มีคนรับรู้เอาไว้
เพราถ้าหาก เกิดอะไรขึ้นมา
อย่างน้อยยังมีปอนด์ที่รู้เรื่องนี้อยู่
จะได้แก้ไขปัญหาทัน
โซ๋กับปอนด์น่ะ เค้าเป็นห่วงท๊อปมากนะ
:กอด1: กลับไปคุยกันดีๆนะคับ
-
เด๋วจาไปแล้วนะคั๊บ กลับมาวันอาทิดคั๊บ
เมื่อวานง้อหมาปอนด์แล้ว เจอชุดใหญ่เลย ไงล่ะ...รู้งี้ไม่น่าบอกมัน
เอิกๆ ไปละคร๊าบบบ
-
เที่ยวให้สนุกเน้อ แล้วบอกไปอย่างงี้ ปอนด์ขอไปด้วยป่ะเนี่ย o18
-
วะฮ่าฮ่า จะเจอคุงท๊อปที่ HK ป่าว ย้ำอย่าลืมไปกินพุดดิ้งมะม่วง Honeymoon Desserts ที่นองปิงก็มี
.
เจอ"ชุดใหญ่"จากปอนด์นนี่เจอไรหรอค้าบ 555 (ป่าวคิดลึกนะ)
-
โชคดีนะครับผมม '
บ๊ายย บายย แล้วกลับมาอัฟต่อน๊าา '
-
เจอ"ชุดใหญ่"จากปอนด์นนี่เจอไรหรอค้าบ 555 (ป่าวคิดลึกนะ)
นั่นดิ อยากรู้ด้วยคน หุหุหุ
-
:bye2: ไปดีมาดีนะ :call: :call:
-
อ่านทันแระคร๊าฟฟฟ เดินทางปลอดภัยนะคับ
-
คุงท๊อปกลับมายังอ่ะ
HK ฝนตกเซ็งมาก ไม่รู้ได้เดินสวนกันบ้างป่าว 5555
อยากอ่านต่อแล้วล่ะนะคับ
-
จับท๊อปมัด :z10:
ลากตัวออกมา
เอาไม้จิ้มๆๆๆๆ :z13:
ซาดิสม์ไปมั้ย :laugh:
ปล. ออกมาได้แล้ว คนอ่านคิดถึง :กอด1:
มาเล่าให้ฟังหน่อยคับ ไปเที่ยวไหนมา
-
มาแล้วๆ ขอโทาจิงๆคับ กลับมาตั้งแต่วันอาทิตย์แล้ว โซ่กะหมาปอนด์ไม่บอมปล่อยไปไหน กะดิกตัวแทบไม่ได้
เมื่อวานไปนอนบ้านปอนด์มา เลยไม่ได้เข้ามาเลย ขอโทษจิงๆคับ
เด๋วเย็นนี้จะเข้ามทักทายอีกรอบน๊า
-
welcome back ครับท็อป...รออ่านนะครับว่ามีอะไรเกิดขึ้นบ้าง
-
ต้อนรับกลับบ้านครับ
-
555 ไปช๊อปฯที่ไหนมาบ้างล่ะ ผมกลับมากินกล้วยกะน้ำเปล่าแระเนี่ย T T
-
กลับมาเล่าให้ฟังบ้างนะครับว่า ไปเที่ยวเป็นยังไงบ้าง
-
หะหะ ไม่รู้จะเล่าไรดี
ไปถึงก็เข้าโรงแรม ไม่ได้ไปไหน ออกไปซื้อของกินเล่นที่ 7-11
เช้าอีกวันตื่นสายๆ เดาะแด๊ะนั่งเรือไปมาเก๊า ไปไหว้เจ้าแม่กวนอิม แล้วก็เดินถ่ายรูปๆที่สวยๆ
ฟ้าก็หม่นๆ อากสศไม่ดี ไปคนเดียวเลยแทบไม่มีรูปตัวเองเลย เหอะๆๆๆ
กลับมาฮ่องกงหาของกิน ก๋วยเตี๋ยวเป็ดอร่อยเว่อ
แล้ววันต่อมาพยายามจะไปดิสนี่แลน แต่สภาพอากาศไม่ค่อยจะเป็นใจเท่าไหร่เลย T-T แถมการไปเที่ยวดิสนี่แลนด์คนเดียวนี่มันไม่สนุกอย่างแรง
เลยออกมาเดินช๊อปปิ้งดีกว่า มุ่งหน้า peninsula sale 555+ สรุปเดินจนขาลาก...พึ่งจะมาสนุกจิงจังตอนซื้อของนี่แหละ
วันอาทิตมีเวลาอีกนิดหน่อย เอาอีก ยังไม่จบ 555 เข้าใจแล้วว่าทำไมคนชอบมาช๊อปปิ้งที่ฮ่องกง
ได้ของมาเยอะอยู่ แทบจะลากกลับไม่ไหว
จบทริปครับ ไม่รู้จะเล่ายังไงดีอ่ มันก็แค่ฮ่องกงง่ะ ฝนก็ตก แต่ไม่สามารถหยุดคนอย่างผมได้ 5555
ซื้อของมาฝากหมาปอนด์กะไอโซ่คนละ 2ชิ้น เท่าๆกัน ไม่งั้นเดี๋ยวมีงอนกันอีก
แล้วก็ซื้ของฝากที่บ้านผม บ้านปอนด์ บ้านโซ่ โอ๊ย มีแต่ของฝาก
ของตัวเองมีไม่กี่อย่างหรอกเอาเข้าจิง
แต่อยากจะบอกว่า...การเป็นโสดนี่มันก็ดีนะ แอบเซ็งตอนไปเที่ยว แต่ตอนเดินช๊อปปิ้งนี่สบายใจสุดๆ
ปล. หนุ่มฮ่องกงก็น่ารักดีอยู่ คริคริ
-
ถือซะว่า ไปชาร์จแบตฯ นาน ๆ จะได้อยู่คนเดียว ทำอะไรคนเดียวบ้าง
แล้วจะรู้สึกรักและคิดถึงคนข้างตัว เห็นความสำคัญขึ้นมาทันทีเลยครับ
ผมก็ทำแบบนี้เหมือนกัน เวลาที่อยู่ด้วยกันนาน ๆ แล้วชักจะเบื่อหน้ากัน
หาเวลาอยู่คนเดียวบ้าง จะได้รักกันนาน ๆ ครับ
ป.ล. หนุ่มไต้หวันน่ารักกว่าครับ ขอบอก o13
-
555 ไม่ได้เดินสวนกันแน่นอน ไปกันคนละที่เลย ไปกะทัวร์ไม่มัน อีก2อาทิตย์จะไปอีก ไปป่างคุงท๊อป 555
-
:o10: :o10: กลับมาแล้วเหรอ ว่าแต่เล่าตอนไอสองลิงนั่นไปรับให้ฟังหน่อยดิ ท่าจะสนุกกว่าตอนไป o8 o8
-
อ่านโต้รุ่งเลย ตั้งแต่มัธยมจนถึงปัจจุบัน
ขอให้ทุกคนมีความสุขนะคะ
-
อ๊า..อ่านจนตามทันแร้ว เล่นซะเหงื่อตกเลย
ช่วงนี้สอบอยู่แต่ก็แอบแว๊บมาอ่าน อิอิ
เห็นฟิสิกส์เคมีชีวะแร้วตามันลาย
มาอ่านเรื่องของพี่ดีกว่า ห้าๆๆๆ
สนุกมากเลยค่ะ เด๋วจะมาติดตามอ่านบ่อยๆ อิอิ
-
กราบขอโทษทุกคนจริงๆนะครับ ที่ไม่ได้มาต่อนานมากแล้ว
เพื่อนๆก็หายไปหมดแล้ว T_T ไม่เป็นไร เข้าใจและยอมรับผิดโดยดี
เดือนนี้เป็นเดือนมหาวิปโยคของผมจริงๆ ตั้งแต่พรุ่งนี้ ผมมีคิวทำ OT pาวไปถึงวันจันทร์ เข้าเป็นกะๆด้วย จะบ้าตาย
ทำงานวันละ 13-14 ชั่วโมงเลยครับ
ยังไงหลังจากพ้นช่วงนรี้ไปจะเข้ามาต่อให้ได้ สัญญาจริงๆครับ
รับปากว่าจะไม่หายไปเลยแน่นอน
-
รอได้จ้า
ท็อปสู้ๆๆ รักษาสุขภาพด้วยน้า
-
เข้ามายืนยันสถานะตัวเอง ยังอยู่ ไม่ได้หายไปไหนคับ
เพียงแต่อาจจะไม่ได้โพส 555+ :laugh:
เอาเป็นว่า รอได้คับ ท๊อปอัพ
สู้ๆกับงานนะคับ อย่าหักโหมเหมือนคราวที่แล้วละกัน
ช่วงนี้ไปไหนดูแลตัวเองด้วย ฝนตกบ่อย นอนน้อย จะป่วยเอา
เหนื่อยก็พักซะบ้าง :กอด1:
ปล.ขอโทษด้วย ที่ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เข้ามาน่ะคับ พอดีงานมันเย๊อะ :m23:
-
ไม่ต้องกังวลครับ
ทำงานหนักก็ต้องพักเยอะๆ เอาไว้ว่างๆสบายๆมาต่อก็ได้ครับ
-
มีเวลาว่างก้อพักผ่อนให้เตมที่นะคับ
ว่างจิงๆแล้วค่อยมาอัพก้อได้คับ
เปนห่วงสุขภาพคนแต่งมากกว่าการได้อ่านนิยายอีกนะเนี่ย :L1:
-
:bye2: ไม่ว่างเขียนก็เข้ามาคุยๆบ่นๆก็ได้ไม่ว่ากัน o13
-
ทำโอทีวันสุดท้ายแล้วววววว
ไม่ไหวแล้ววววว เหนื่อยมากกกกที่สุด
ลิงสองตัวก็บ่นอะไรไม่รู้มากมาย ไอ้โซ่ถึงกับมานั่งเฝ้าที่ออฟฟิส บ้าไปแล้ว -*-
พรุ่งนี้คาดว่าจะกลับสู่ภาวะปกติครับ
คิดว่าสภาพร่างกายจะกลับสู่ปกติเร็วๆนี้
คิดถึงทุกคนมากๆๆๆๆๆๆๆ
-
ใกล้จะหลุดพ้นแล้วว ดีใจด้วย ท๊อปอัพ :laugh:
"ไอ้โซ่ถึงกับมานั่งเฝ้าที่ออฟฟิส บ้าไปแล้ว"
ยังงี้เขาเรียกว่าเป็นห่วงเป็นใยนะท๊อป เรื่องงานก็ซอฟท์ๆลงหน่อยนึง
ฮาร์ดคอร์กับมันมากเกินไป เดี๋ยวป๋วยยาว แล้วจะไม่คุ้ม
ปล.เตรียมรอบทต่อไป (ขอสามตอนรวด :jul3:)
:กอด1: ที ก่อนนอน
-
:m29:
"ไอ้โซ่ถึงกับมานั่งเฝ้าที่ออฟฟิส บ้าไปแล้ว"
^
^
ใจเอย..
http://www.youtube.com/v/un-UACuBB7U&hl=en_US&fs=1
ทำไปเถอะ..ถ้าหัวใจบอกให้ทำ
:impress: โซ่
-
โยส ช้อนกลับมาละ (ได้ข่าวว่า ท็อปอัพ บ่นเรื่องคนหาย) ๕๕๕ ก็นะ (ตัวยังหนีไปเที่ยวเลย หง้าาาาาาา)
๕๕๕ ช้อนล้อเล่น พอดีกลับจากจีน ช้้อนก็ระเห็จตามพ่อไปโน้นนี่ ได้อ่านไล่ตามอยู่แหละ แต่ไม่ได้เม้นต์ ไม่ได้ใช้เครื่องตัวเองหงะเลยไม่ค่อยอยากเม้นต์ ต้องกรอกนั่น นี่ โน้น ใหม่ งง เซ็ง จำ past ตัวเองไม่ได้ละ ??? (นั่นคือประเด็น)
ส่วนเรื่องงาน ถ้า สนุก ก็ทำไปเห๊อะ (โอที ดีกว่า โอฟรี นะเจ้าคะ)
ตกลงว่าไปคนเดียว โอ้ววววว เก่งจัง (ไปมาเก๊า มาโตยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย) โอ้ว ตอนช้อนไปจำได้ว่าค่าเรือแพงเลยจำใจถอย อยากไปมากหงะ งุงิ ๆ ช็อปปิ้งนี่ไม่ค่อยสันทัด (ลอกชาวบ้านตลอด ๕๕๕) ส่วนเรื่องที่ว่าของฝากคนอื่นหมดนี่จริงนะ คือช้อนเพิ่งกลับจากจีน ชิมิ แบบว่ากระเป๋าน้ำหนักเกินตลอดหงะต้องแบกขึ้นเครื่อง ๕๕๕ (ต้องขนกลับให้หมด) ก็คิดอยู่ ของ (กรู) ไมเยอะอย่างนี้ (วะ)??? พอถึงบ้างก็เอากระเป๋ามาแยกชิ้นส่วน ๕๕๕ เหลือของตัวเองจริง ๆ นิดเดียวหงะ (ที่เหลือ ของบ้านนั้น บ้านโน้น บ้านนี้ มากมาย ๕๕๕) ที่แบกมาทั้งหมด คือ ของฝาก (เหอะ ๆ)
เกริ่นมานาน (ว่าหายไปไหน???)
เฮียไปนั่งเฝ้า (ดีมาก) อิอิ น่ารักจริง ๆ เฮียโซ่ อะฮุ ๆ
ส่วนท็อปอัพ สนุกกับงานเป็นสิ่งที่ดีนะ อย่างที่ว่า โอที ทำแล้วได้ เงิน ได้ประสบการณ์ (ทำงานมันได้หลายอย่างนะช้อนว่า) แต่อย่าลืมดูแลตัวเอง อย่าหักดหมให้มากนัก เรื่องเล่าก็เอาว่า ท็อปอัพว่าละก็มาต่อ ความจริงมาทักทายอย่างนี้ก็โอเชนะ ๕๕๕ ให้รู้ว่าเป็นยังไงบ้าง กรู้้้้้้้้ เอาเรื่องเฮียมาเล่าเยอะ ๆ (ไม่ค่อยเลยเน๊อะ อิอิ ต้องเข้าใจนะ ยังไงช้้อนก็เกาะเฮียแน่นหนึบ วิดวิ้ว)
ปอนด์ อิอิ คิดถึงนิดนึงเหมือนกัน ๕๕๕ รอตามอ่านเรื่องเล่าละกัน ยังไงพ่อคุณก็ต้องโผ่มาอยู่แล้ว นิ งุงิ ๆ
รักษาตัวด้วยจร้า จ๊วบบบบบบบบบบบบบบบบ
-
เข้ามารอจ้า :z13:
-
:m12: :m12: แล้วใครหล่ะทำให้พวกมันบ้าน่ะ :m7: :m7: :m7:
-
รอเสมอนะ พี่ท๊อป
ขอแค่ได้รอก็สุขใจ ^^
-
กลับมาแล้วคร๊าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
เหนื่อยสายตัวแทบขาด
ไม่ได้อยากจะทำเล๊ยยย OT เนี่ย...แต่ครั้งนี้นายสั่งมา หลีกเลี่ยงไม่ได้จริงๆครับ T-T
มาต่อให้แล้วนะครับ สำหรับแฟนคลับโซ่ที่รอคอยอยู่...แต่มันยาวจังเลยอ่ะ เริ่มเหนื่อยละ เอาไปแค่นี้ก่อนนะครับ
.........................................................
ตอนที่ 42.15
ผ่านไปประมาณ 1สัปดาห์
"อยากกลับบ้านใจจะขาดแล้ว" เสียงปอนด์อ้อนผ่านสายโทรศัพท์
"บ่นอยู่ได้ทุกวัน"
"ก็กูเบื่อ"
"ไปเที่ยวสิ ดูหมี ดูจิงโจ้"
"ดูมาหมดละ"
"เรื่องมากจริงๆ อดทนหน่อย อีกไม่กี่วันก็ได้กลับแล้ว...คนอื่นเค้าอยากจะไปไม่ได้ไป มึงนี่ได้ไปง่ายๆ อย่าบ่นนักเลย"
"โห บ่นนิดบ่นหน่อย มาเป็นชุดเลย"
คุยกันไม่นาน ก็ต้องจบบทสนทนาประจำวันลง พร้อมกับเสียงเซ็งของไอ้ปอนด์เหมือนกับทุกๆวัน
ผมนั่งดูละครหลังข่าวต่ออีกซักพัก ไอ้โซ่ก็โทรเข้ามา
"นอนยัง" ทักทายซักคำล่ะไม่มี
"ยังอ่ะ"
"ดี เดี๋ยวพรุ่งนี้กูไปนอนบ้านมึง"
"อะไรวะ มาทำไม"
"พูดเหมือนกูไม่เคยไป แล้วมึงก็รับปากกูแล้ว"
"อ่อ..." พูดต่อไม่ถูกเลยกู
"นอนได้ละ พรุ่งนี้รีบตื่นมารอรับกูด้วย"
"อะไรวะ!" สั่งกูอีก
"เออ 11 โมงนะ...เจอกัน" แล้วพ่อก็กดวาง -*-
วุ่นวายกับชีวิตกูจริงๆ ผมก็เดินบ่นกะปอดกะแปดไปปิดทีวีด้วยอารมหงุดหงิด...แล้วเดินเข้าห้อง ปิดไฟนอน...แหะๆๆๆ
.
.
.
11 โมงครึ่ง...เสียงรถไอ้โซ่มาจอดหน้าบ้าน
"ไหนบอกมา 11 โมง" ผมเดินออกไปเปิดประตูรั้ว
"แหม นั่งนับเวลารอกูอยู่ละซี๊" กูละเกลียดคับว่าละซี๊๊๊๊๊๊ ของมึงจริงๆ
"อย่าเริ่มๆ เดี๋ยวกูไล่กลับบ้านเลย"
"ปล่อยกูเข้ามาแล้ว คิดว่าไล่กูกลับได้ง่ายๆเหรอ...ไม่ใช่หมูใช่หมานะเว่ย"
"...." เหนื่อยจะเถียง
"พ่อกับแม่ล่ะ"
"ไปสวน"
"จิงดิ...แปลงไหนอ่ะ ครั้งก่อนนู้นกูมาช่วยพ่อมึงฉีดหญ้าในสวนยางด้วย"
"อืม ไปดูคนงานทำยาง"
"ไปกันมะ" โซ่ชวน
"ไปทำไมอ่ะ"
"อยากไปดูน้ำตก"
"แล้วครั้งก่อนไม่ได้ดูหรือไง"
"มันไม่เหมือนกันนี่....ครั้งนู้นไม่มีมึงอยู่ด้วย"
"..." ตรงจุดดีแท้
"ไม่เอาอ่ะขี้เกียดไป" ไม่ได้ๆ ห้ามใจอ่อน
ไอ้โซ่ไม่ได้ว่าอะไรต่อ แต่แอบเห็นมันยิ้มนิดๆ
โซ่เอากะเป๋าเป้ไปเก็บบนห้อง แล้วก็ลงมาร้องให้หาไรให้กิน
ผมไล่ให้ไปดูเองในครัว...มันหายเข้าครัวไปแป๊บนึงแล้วก็ถือจานข้าวมานั่งกินข้างๆผมที่หน้า TV
"ไปนั่งกินที่โต๊ะดิ" ผมไล่
"ไม่เอา จะดูทีวี"
"ที่โต๊ะกินข้าวก็มองเห็นทีวี"
"แต่ไม่เห็นหน้ามึง" ไงล่ะ...โดนไปอีกดอก -*-
บวก ลบ คูณ หาร ดูแล้วเห็นทีจะสู้มันไม่ได้ ผมเลยเงียบดีกว่า
แล้วอยู่กับโซ่ ถ้ามันอารมณ์ดีไม่มีคำว่าเงียบอยู่แล้ว เปิดทีวีดูช่องไหน มันก็วิพากวิจารได้หมด...รู้ทุกอย่างในโลก...โคตรจะน่ารำคาญ
แต่อย่างที่บอก ไม่อยากจะบ่นแล้ว เพราะมันแก้กลับได้หมด...คิดถึงพี่จุ๊บเลยอ่ะ T-T
บ่ายๆ พ่อกับแม่ก็กลับมาบ้าน...โซ่เข้าไปทักทาย และได้รับการตอบรับที่ดีซะด้วย
"เฮ้ย หายไปนานเลยไอ้หนุ่ม" พ่อเอามือตบๆไหล่โซ่
"ผอมลงรึป่าวลูก เหมือนจะแก้มตอบไปนะ" แม่ถามน้ำเสียงห่วงใย
ส่วนผม นั่งหมั่นใส้อยู่เงียบๆหน้าทีวี
"วันนี้ค้างรึป่าว" พ่อถาม
"ก็ว่าจะรบกวนพ่อกับแม่ซักคืนครับ" แหวะ รบกวนกูสิไม่ว่า
"เต็มที่เลย ไอ้ท็อปมันอยู่บ้านคนเดียวจะได้ไม่เซ็ง" พ่อก็ไปเห็นดีเห็นงามกับมันอีก
"พ่อกับแม่ไปสวนมาเหรอครับ"
"ไปดูคนงานทำยางลูก" แม่ตอบ
"หญ้ารกอีกบอกผมเลยนะ เดี๋ยวผมไปช่วยครับ" สอพลออออออออออออออออออออออออออ
คุยกันหนุงหนิงอยู่ 3คน ลืมผมไปแล้วสินะ...ผมเป็นลูกแท้ๆนะเว่ย เฮ่ย!
จนไอ้โซ่มันคงเห็นว่าผมเงียบผิดสังเกต มันเลยขอตัว...ปล่อยพ่อกับแม่ผมไปพักผ่อน แล้วก็เดินมาอ้อนตีนผมต่อ
"เงียบเลยยยย" ทำเสียงล้อเลียน
"ก็ว่าจะรบกวนพ่อกับแม่ซักคืนนะครับ" ผมทำเสียงเล็กเสียงน้อยใส่มัน
"555555" ไอ้โซ่หัวเราะ
"จะอ้วก!"
"ขี้อิจฉานะมึงอ่ะ" มันเอามือผลักหัวผมเบาๆ
"ไม่ได้อิจฉาเว่ย"
"ริษยา"
"...หาเรื่องใช่มะ" ผมหันไปถาม น้ำเสียงเอาจริง
"หะหะ...ล้อเล่นจ่ะ ล้อเล่น"
กลายเป็นว่า ผมอารมเสีย หงุดหงิดทั้งวัน...ไม่รู้เรียกว่างอนได้รึป่าว
ไอ้โซ่ก็ตามหยอกตามง้อนะ แต่ผมไม่หายหรอก 5555
จนเย็นๆ มันชวนผมไปขับมอไซค์เล่น...ผมชอบอยู่แล้ว ขับรถกินลม...ก็เลยซ้อนท้ายมันออกไปซะหน่อย
"กอดเอวพี่แน่นๆก็ได้นะน้อง...เครื่องมันแรง" โซ่บอก
"ขับๆไปเหอะ พูดมาก"
ก็ขับรถกินลม ชมวิว คุยเรื่องโน้นเรื่องนี้ไปเรื่อยแหละครับ...เหมือนสมัยวันวาน
จนพระอาทิตย์ลับขอบฟ้า ก็กลับมากินข้าวที่บ้าน
แม่จัดอาหารชุดใหญ่ต้อนรับลูกรักเค้า...แน่นอน ไม่ได้หมายถึงผม...ช่างเหอะ
ก็กินกันอย่างมีความสุขละครับ ผมก็ลาภปากไปด้วย
โซ่ก็ทำหน้าที่ประจบสอพลอได้ดีจริงๆ ผมยังอาย...ทีอยู่กะกู สั่งเอา สั่งเอา
หลังจากกิจกรรมครอบครัวสุขสันต์จบลง ผมกับโซ่ก็ขอตัวเข้าห้องนอน...อย่าได้คิดลึกคับ ขอร้อง
ผมก็ไปนั่งเล่นคอมของผม มันก็รื้อของในห้องผมไปเรื่อย แล้วก็ถามโน่น ชวนคุยนี่อะไรเงี้ย
จนไอ้ปอนด์โทรมา...พอผมบอกว่าไอ้โซ่มานอนด้วยเท่านั้นแหละ พ่อแทบจะเหาะข้ามทวีปมาเลย
"อะไรวะ มาทำไม แล้วทำไมต้องนอนค้าง บลาๆๆๆ" บ่นๆๆ
"ลูกรักพ่อกับแม่กู กูห้ามอะไรไม่ได้หรอก" มิวายพูดกระทบ
ไอ้โซ่รู้แหละว่าไอ้ปอนด์โทรมา แย่งมือถือไปคุยซะงั้น
"อะไรๆ นินทากูเหรอมึงอ่ะ.....555 มาทีหลัง ทำใจหน่อยแล้วกันหว่ะ............อะไร มึงไม่มีสิทธิ์มาห้ามนะสาด สถานะมึงกับกูก็ไม่ได้ต่างกันเท่าไหร่หรอกวะ.............ช่วยไม่ได้โว๊ยยย กูมันคนไกล้ตัว"
เกินกว่าที่ผมจะทนฟังคำเยาะเย้ยได้อีกต่อไป ไม่งั้นเดี๋ยวไอ้ปอนด์ได้บินกลับมาต่อยไอ้โซ่จริงๆแน่...ผมเลยแย่งมือถือมา ไอ้โซ่หัวเราะชอบใจ
"โหล" ผมส่งเสียงเข้าโทรศัพท์
"มึงดูปากมันดิ ไล่มันกลับบ้านเหอะนะ" ปอนด์ขอร้อง
"ไม่ได้หรอก....ไม่รู้จะตอบพ่อกับแม่ยังไงอะ"
"แต่กูไม่ชอบนี่หว่า" ปอนด์เสียงดัง
"ไม่มีอะไรหรอกน่า มึงเชื่อสิ" ผมเสียงหนักแน่น
ปอนด์ดูเหมือนไม่รู้จะทำยังไง สุดท้ายก็ต้องทำใจ...ผมคุยอีกซักพัก ก็วางสาย
..............................................................................
ปล. ตอนที่เหลือมีบท :haun4: เล็กๆด้วย (อายหว่ะ)
-
:z1: :z1: :z1: จัดมาจัดมา
-
"ปล. ตอนที่เหลือมีบท :haun4: เล็กๆด้วย (อายหว่ะ)"
ของามๆ อย่าให้เสีย :jul1:
-
น่ารักตลอดเวลาเลยคุณโซ่ 55555+
แต่คุณปอนด์ก็น่าหยิกนะ คริคริ อยู่แบบนี้ก็สรวลเสเฮฮาดีนะค่ะ
แต่อย่าให้ทะเลาะกันเชียว หัวระเบิดแน่ๆๆ 3 ชีวาว้าวุ่น อิอิ
-
มารอตอนต่อไปอย่างใจจดจ่อ
-
มีตอน :haun4:ด้วยเหรอ
เค้าจะคอยนะ(เอ๊ะเราเชียร์ปอนด์นี่)
:กอด1:พี่ท๊อป
-
โซ่น่ารักเนอะ :z2:
-
อุ๊ย มีบทอะไรหว่า
ปอนด์อยู่ไกลคงไม่ใช่
หรือจะกับคนใกล้ตัว หุหุ :z1:
พี่โซ่น่ารักเนอะตอนนี้ กวนเล็กๆ :laugh:
แต่ก็รู้ๆกันอยู่ว่า ปัจจุบันคือคนไหน
-
T T' ง๊ากกกกกก ก .
อยากให้เป็นปอนด์อยู่จังงง ' เชียร์ปอนด์ง๊าา TTwTT '
-
ปล. ตอนที่เหลือมีบท :haun4: เล็กๆด้วย (อายหว่ะ)
รอเลยนะเนี้ย ๕๕๕ (สั้น ๆ)
-
:L2:
-
:haun4: กะโซ่เหรอ
:z3: :z3:
:laugh3: :laugh3: สงสารปอนด์อ่ะ 55
-
:z2:
:a12: นอนรอ เจ้าของเรื่อง
-
รอตอนต่อไปอย่างจดจ่อ 5555
-
คนอ่าน..หน้าเดิมๆ
ที่พูดจาเอาใจใครไม่เป็น
แต่ก็จริงใจ
เข้ามาดันกะทู้ให้ท็อป
ด้วยความคิดถึง
เท่านั้นเอง
:กอด1: ท็อป + โซ่ + ปอนด์
-
:กอด1:
คนอ่านคิดถึง
ออกมาเหอะ ท๊อปอัพ
-
มาให้กำลังใจทั้งสามคนครับ โดยเฉพาะคุณท็อปก็ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ
-
จัดมาเถ๊อะ ' อยากรู้ ๆ >< '
-
มาแล้วครับ ขอโทษจริงๆที่หายไปเลย :call:
อาจจะไม่ได้เข้ามาต่อถี่เหมือนเมื่อก่อนแล้วนะครับ อาจจะเหลือแค่สัปดาห์ละครั้ง
เพราะต้องให้เวลากับลิงสองตัวมากขึ้น
ใช่ ย้ำว่าลิงสองตัว
เพราะช่วงนี้โซ่มันเปลี่ยวๆ พึ่งบอกเลิกกิ๊กเด็กไป
ช่วงไหนเพิ่งเลิกกิก ก็จะมาขลุกอยู่กัยผมถี่หน่อย
ไอหมาปอนด์ หลังจากผมหนีไปเที่ยวฮ่องกง ก็แทบจะย้ายสำมะโนครัวมาอยู่บ้านอยู่แล้ว
ผมเลยต้องเจอศึกหนักแทบทุกวัน :m25:
ปล.ตอนนี้มีบทที่ไม่ดีไม่งามด้วย
เป็นเรื่องที่ผมไม่ควรรทำ...แต่ไม่สามารถห้ามใจได้
ยิ่งคิดยิ่งรู้สึกผิด..แต่ก็นะ...แหะๆๆๆ
อายvt :-[ ไปแระ
รักและคิดถึงทุกคนที่สุดในโลกครับ :L1:
.........................................
ตอนที่ 42.2
กล่อมให้ปอนด์ยอมวางสายไปได้ เล่นเอาเหนื่อย
แต่ไอ้โซ่นี่สิ นั่งยิ้มกริ่มอยู่ได้
"มีความสุขมากเหรอมึงน่ะ" ผมถาม
"มาก" ยิ้ม และยักคิ้วให้ด้วย
"สันดานไม่ดี"
"เออ ไมอะ" หน้าด้านจิงๆไอห่านี่
"...ไปอาบน้ำไป" เหนื่อยจะเถียง ไล่ไปพ้นหูพ้นตาดีกว่า
"ขี้เกียดอ่ะ แป๊บนึงดิ" แล้วมันก็กะโดดพุ่งตัวลงเตียงผม
"ไปอาบ เตียงกูสกปรกหมด เร็วๆ"
"แป๊บบบบบบบบ" ปากบอกว่าแป๊บ แต่ขากะแขนมึงน่ะคว้าหมอนข้างกูมากอดทำไม -*-
"... ไปอาบ เดี๋ยวนี้ ไม่งั้นก็กลับบ้านไป"
"ตลอด...คำก็ไล่ สองคำก็ไล่....เดี๋ยวเถอะมึง กูจะหนีไปไกลๆซักวัน" มันว่าแล้วก็กะโดดแผลวไปคุ้ยเสื้อผ้าในกระเป๋าเป้
"ไปไหนก็ไปเหอะ"
"...ทนหน่อยแล้วกัน...อย่างน้อยแค่คืนนี้" ไอ้โซ่บอก ถอดเสื้อผ้า แล้วก็เดินไปอาบน้ำ
ผมรู้สึกเจ็บแปลบในหัวใจกับคำพูดของโซ่...และพอจะรู้สึกได้ว่า มันเองก็คงเจ็บปวดไม่แพ้กัน
ผมนั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อยจนไอ้โซ่อาบน้ำเสร็จ พอเห็นมันเดินเข้าห้องมา ผมก็เตรียมตัวไปอาบน้ำของผมบ้าง
ผมเดิมผ่านโซ่ไป ไม่คุยกัน...แค่ไม่รู้จะพูดอะไร...ผมรู้สึกผิด
ผมอาบน้ำอาบท่าเสร็จ เดินกลับเข้ามาในห้อง เห็นไอ้โซ่นั่งเล่นคอมอยู่
ผมจัดการตัวเอง ใส่เสื้อผ้าเรียบร้อย ถึงได้สังเกตุว่ามันยังหัวเปียกอยู่
"ทำไมไม่เช็ดผมให้แห้งอะ" ผมถาม
"เช็ดแล้ว" โซ่ตอบ แต่ตายังมองคอม
"แต่มันยังเปียกอยู่เลย...ผมก็ยาวแล้วเนี่ย" ผมว่าแล้วก็หยิบผ้าขนหนูไปเช็ดหัวให้มัน
"อือออ..." ไอ้โซ่ครางในคอเหมือนรำคาญ แต่ก็นั่งให้เช็ดเฉยๆ
"ไปตัดผมได้แล้วมั้ง" ผมบอกมัน
ผมเคยบอกไอ้โซ่ว่า ถ้าขี้เกียดเช็ดหัวมาก ก็ตัดผมสั้นๆ จะได้แห้งไวๆ...อีกอย่าง ผมชอบมันผมสั้นๆ มากกว่าปล่อยให้ยาวๆ
"เดี๋ยวค่อยตัดก่อนกลับกรุงเทพ"
"จะกลับเมื่อไหร่อะ"
"อาทิตย์หน้าแหละมั้ง....กลับด้วยกันดิ"
"...อืม"
"หืม...ไรนะ"
"บอกว่า เออ ไง"
"จิงดิ...อย่าเบี้ยวกูนะ" โซ่หันมายิ้ม
"บอกว่าเออ ก็เออ มารับที่บ้านด้วยแล้วกัน"
"ได้ เดี๋ยวขึ้นมาอุ้มถึงห้องเลย" ไอ้โซ่ยิ้มดีใจเหมือนเด็กได้ของเล่น
นั่งคุยกันอีกซักแป๊บผมก็เริ่มจะง่วง
"นอนแล้วนะ" ผมบอกโซ่
"อืม นอนด้วยๆ" โซ่ว่าแล้วก็ปิดคอม แล้ววิ่งไปปิดไฟ
ไอ้โซ่ล้มตัวลงนอนข้างๆผม ส่วนผมนอนกอดหมอนข้างหันไปอีกทาง
โซ่ขยับตัวเช้ามาไกล้ แล้วดึงผมเอาปแนบตัวมัน
"ไม่เอา ปล่อยดิ" ผมว่า
"มันหนาว"
"หนาวก็ไปใส่เสื้อดิวะ"
"ไม่เอาไม่ชิน"
"กอดหมอนข้างสิ"
"ไม่ชิน...ขอกอดมึงได้มั้ย"
"...ไม่ได้"
"ไม่เป็นไร กูไม่ถือ" หึหึ ปล่าวประโยชน์ เหมือนตักน้ำรดหัวตอ
ผมไม่ปฏิเสธหรอกครับ ว่าผมรู้สึกดี
ผมรู้สึกดีใจ อบอุ่น และใจแต้นแรงมาก
เราสองคนนอนกันเงียบๆ จนเกือบจะหลับอยู่แล้วเชียว
ถ้าผมไม่รู้สึกว่ามีอะไรมาป้วนเปี้ยนอยู่แถวซอกคอมผม
แต่ผมก็ยังสลึมสะลือ จนมารู้ตัวจริงๆ ตอนที่มีอะไรแข็งๆมาถูๆไถแถวก้นผมนี่แหละครับ
"อือออ ทำอะไร อย่าา" ผมพยายามดื้น
"โซ่คิดถึงท็อปนะ" เสียงไอ้โซ่กะซิบข้างหู
"ไม่เอา อย่าทำงี้ดิวะ"
"คิดถึงมากๆ ท็อปไม่คิดถึงกันบ้างเหรอ" ไอ้โซ่ยังไม่หยุดซุกไซร้ ส่วนล่างของมันก็ดบียดเข้ามาเรื่อยๆ
"อะ..ไม่เอา..." ผมเองก็เริ่มไม่ไหวละครับ...ผมเองก็ใช่ว่าจะไร้เดียงสา แล้วก็ห่างเหินมานาน...และไหนจะความรู้สึกกับคนคนนี้...
สติสัมปชัญะไม่สามารถต้านทานความต้องการทางกายได้อีกต่อไป
จากที่ดิ้นรน กลายเป็นไข่คว้าอีกฝ่ายเข้ามา
โซ่บดปากลงมากับริมฝีปากของผม แลกจูบที่ดูดดื่ม และร้อนแรงให้แก่กัน
โซ่ค่อยๆโซร้ลงมาผ่านซอกคอ แล้วดึงรั้งเสื้อผมขึ้น จากนั้นกมลงประทับกับยอดอกของผม
ผมได้แต่บิดเร่าๆ ไม่สามารถฝืนความต้องการได้อีกต่อไป ยินยอมไปกับทุกการกระทำ ที่อีกฝ่ายมอบให้
"ขอได้ไหม" โซ่เสียงกระเส่า
"...ไม่..อย่าดีกว่า" ผมตอบ
"ถ้างั้น..." โซ่ขยับตัวขึ้นมาคร่อมบนหน้าอกผม ยื่นเจ้าน้องชายตัวใหญ่ใส่หน้าผม
ผมมองมันอยู่ชั่วครู ก่อนตัดสินใจทำในสิ่งที่โซ่ต้องการ...
ไม่นานผมก็กลายเป็นฝ่ายคุมเกม โซ่พลิกตัวลงไปนอน ปล่อยให้ลิ้นเล็กๆของผมละเลง...ไปทั่วตัว...
ก่อนทุกอย่างจะจบสิ้น และโซ่หลั่งเข้ามาในปากผม...อย่างมากมาย...และเป็นฝ่ายทำให้ผมสุขสมบ้างเช่นเดียวกัน
.
.
.
.
สายๆวันต่อมา เราสองคนมองหน้ากันเงียบๆ ก่อนที่ผมจะพูดออกมาว่า
"เรื่องเมื่อคืน...คิดว่ามันเป็นแค่ฝันแล้วกันนะ"
โซ่นิ่วหน้า แล้วลุกขึ้นจากเตียง เดินเข้าห้องน้ำไป
ผมไม่อยากให้เหตุการเมื่อคืนมันทำให้อะไรระหว่างเราสองคนกลายเป็นปัญหาขึ้นมาอีกครั้ง
เวลานี้มันไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว...ผมยังมีคนอีกคนในชีวิต...และคิดว่าน่าจะมีเขาในหัวใจแล้วด้วย
ผมไม่อยากให้อารมณ์ ความใคร่....หรือความรู้สึกที่ฝังไว้ส่วนลึก ต้องทำร้ายใครอีกแล้ว
...............................................
-
It's too late.
สายไปแล้วจริงๆ
กับคำว่า "แฟน" ของท็อป
สำหรับโซ่
อาจจะเป็นเพราะท็อป ต้องการให้โซ่ยังคงอยู่ในใจของท็อปตลอดไป
เลยเลือกที่จะเป็น "เพื่อน" กัน
เพราะความสัมพันธ์ฉันท์เพื่อนมันดีกว่า มันยั่งยืนตลอดกาล
แต่ถ้าเป็น"แฟน" กัน อาจจะมีซักวันที่เลิกรากันได้ ซึ่งเป็นสิ่งที่ท็อปไม่ต้องการ ใช่มั้ย
:กอด1: กอดท็อป + โซ่ + ปอนด์ ทั้งสามคนเลย -- งกม่ะ หึหึ
+1 ให้ด้วยครับ ท็อป
-
อืมม....พอเข้าใจอยู่
การเก็บความรู้สึกเอาไว้ลึกๆ ถ้ามากเข้า ไม่นานก็ล้น
โซ่ก็คงรู้สึกแย่ไม่แพ้กัน มันก็เลยเป็นแบบนี้ละน๊า :เฮ้อ:
ปล.โซ่กิ๊กเยอะเหรอ 55+
:กอด1: ว่างๆค่อยแว่บมาก็ได้ท๊อป ดูแลตัวเองด้วย ฝนตกบ่อย
-
อ่านแล้วทรมานสุดๆอ่ะ :m15: :m15:
-
มัน มัน พูดไม่ออก บอกไม่ถูก
แต่ก็เข้าใจอยู่
-
:sad11:
มันปั่นป่วน กวนอารมณ์ จมอยู่ลึก
มันสะอึก สำลักไอ ใจฝุ่นผง
มันตกผลึก เป็นปึกก้อน ซ่อนเจาะจง
มันหยั่งลง ส่งรากฝัง คั่งในใจ
จวนระเบิด เปิดปะทุ คุในอก
น้ำตาตก ปกปิดแผล เลือดซึมไหล
โอ้อกเอ๋ย ไยเจ้าช้ำ อยู่ร่ำไป
น้ำตาใส ไหลย้อนกลับ จับเรื้อรัง
:กอด1:โซ่
-
ทำถูกแล้วครับ เจ็บสองคนดีกว่าเจ็บสามคนครับ
-
ยอมหากจะต้องผิดหวัง ยอมกลับไปเหงาดังเดิม
และยอมถูก"ความจริง"ซ้ำเติม
แลกกับคืนหนึ่งให้ใจนอน.... ฝันดี
เจ็บ..... ไม่ต่างกันเลย
ฝันสลาย
แล้วมันจะผ่านไป :กอด1:
-
ปอนด์รีบกลับมาเร็วๆสิ :m16:
-
:เฮ้อ:
เข้ามาถอนหายใจ
เฮ้อออออออออออออออออออ
กี่ครั้ง..นับไม่ถ้วนแล้ว
:กอด1: กอดท็อปดีก่า หุหุ
-
อ่านรวดเดียว (แต่ใช้เวลาหลายวัน 555) ตามทันแล้วจ้า :mc4:
เป็นกำลังใจให้ท๊อปนะคะ (ตัวจริงต้องน่ารักมากแน่เลย :impress2: แค่อ่านสำนวนที่เขียนก็รู้สึกว่าเป็นคนน่ารักมาก)
รอลุ้นว่าท๊อปจะยอมรับปอนด์เป็นแฟนเมื่อไหร่????
เพราะตอนล่าสุด ทำเอาอึ้งเลย o22 เหอๆๆ
ระหว่างรอ ขอกลับไปรื้อฟื้นภาคมัธยมก่อนนะ
-
:call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: ไม่ร้อนให้มันรู้ไป
-
^^
-
ดีแล้วคับ ดีใจที่เห็นพี่ท๊อปเป็นคนที่เด็ดขาด เยี่ยมมากเลยคับ
ทำอย่างนี้มันก็ดีกับทุกฝ่าย เป็นกำลังใจให้คับ ^^
-
ท๊อปอัพ อยู่ไหน :z3:
มาดันรอ :กอด1:
-
มาแล้วๆๆ
กลับบ้านนอกมาคร๊าบบบบบ
วันแม่ทั้งทีน๊อออ ^^
นี่ๆ...วันนี้ระหว่างนั่งรถกลับบ้าน อยู่ๆก็คิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้แหละ
คือ เรื่องราวของผมมันก็ไกล้จะจบแล้วละนะ คาดว่าอีกประมาณ 10 ตอน ก็น่าจะจบแล้วคับ (จิงๆก็ไม่ไกล้นะ 5555)
แล้วแบบวันนี้ระหว่างคิดอะไรเพลินอยู่บนรถ มันก็เกิดจิตนาการขึ้นมาอ่ะ
เลยอยากจะสอบถามว่า ถ้าผมจะเขียนนิยายซักเรื่อง แบบนิยายจริงๆ แต่งเอง เรื่องแต่งล้วนๆนี่จะมีคนอ่านมั้ยอ่ะ
เรื่องราวความรักของคนสองคน ที่ไม่ทำอะไรให้มันชัดเจน
พระเอกนิสัยคล้ายไอโซ่ นายเอกนิสัยคล้ายไอหมาปอนด์...วะฮ่าๆๆๆ
คือวันนี้คิดเรื่องได้เป็นเรื่องเปนราวเลยนะ แต่ไม่รู้ว่าถ้ามาเขียนจริงๆมันจะสนุกรึป่าว
แต่คาดว่าน่าจะสนุกกว่าเรื่องน่าเบื่อๆของผม เพราะผมสามารถเขียนให้มันเว่อได้ เอิกๆ
คิดเห็นยังไงกันมั่งอ่ะคับ
ปล. กะลังพิมตอนต่อให้นะ
-
อ่านโลด
-
มาแล้วๆ เอามาลงให้ก่อนสั้นๆ เอาให้จบสิ้นปิดเทอม กำลังพิมต่อให้นะคับ
.............................................
ตอนที่ 43.1
โซ่ไม่ยอมพูดกับผม และกลับบ้านไปหลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ
แต่ผมเชื่อว่า...มันจะต้องเข้าใจ
เวลาผ่านไป จนถึงวันที่ตกลงกันไว้ว่าจะกลับกรุงเทพ
ผมไม่รู้ว่ามันจะมารับผมรึป่าว เพราะตั้งแต่วันนั้น เราก็ไม่คุยกันอีก
แต่ผมเชื่อว่า ถ้าโซ่เข้าใจผม วันนี้ โซ่จะต้องมา...แต่ถ้ามันไม่มา...ก็ไม่เป็นไร
ผมนั่งรอไปเรื่อยๆ จนเกือบจะบ่าย....โซ่ก็มา
"เก็บของรึยัง" โซ่ถาม
"เก็บแล้ว" ผมยิ้มให้...ดีใจที่มันมารับ
"พ่อกับแม่ไม่อยู่เหรอ"
"พ่อไปสวน แม่อยู่ในครัว...กินข้าวมารึยังอ่ะ"
"เดี๋ยวไปแวะกินกันกลางทางดีกว่านะ"
"ก็ได้ๆ" ผมวิ่งไปหยิบกระเป๋าบนห้อง ส่วนไอ้โซ่เดินไปคุยกับแม่
หลังจากบอกลาแม่เรียบร้อยแล้วเราก็ออกเดินทาง
"นึกว่าจะไม่มาแล้วซะอีก" ผมพูดขณะอยู่บนรถ
"มาสิ...รับปากไว้แล้วนี่"
"...ยังโกรธเหรอ" ผมถาม
"ป่าว กูจะโกรธเรื่องอะไรล่ะ"
"ก็เรื่อง...นั้นน่ะ"
"...ไม่โกรธ.............แต่เสียใจนิดหน่อย" โซ่ตอบ
"......ขอโทษนะ"
"...กูเข้าใจ....เข้าใจ.....กูผิดเองแหละ"
"ผิดด้วยกันทั้งคู่นั่นแหละ" ผมบอกมัน
"...กูเข้าใจ และยอมรับมันได้....แต่กูอยากให้มึงรู้ว่า...สิ่งที่กูทำ...เพราะรัก...ไม่ใช่ความใคร่..." โซ่พูดด้วยเสียงจริงจัง
"....." ผมไม่ตอบอะไร ได้แต่พยักหน้า และนั่งเงียบๆ
"...สัญญา ว่ามันจะไม่เกิดขึ้นอีก" โซ่บอก
".........ขอบคุณนะ" ผมตอบโซ่เบาๆ รู้สึกเจ็บในหัวใจ แต่ก็รู้สึกโล่งใจเช่นกัน
"ทุกอย่างที่ท็อปต้องการ....โซ่ให้ได้...ทุกอย่าง..." โซ่เอื้อมมือมากุมมือผมเอาไว้
ผมปล่อยให้โซ่กุมมือเอาไว้แบบนั้น เงียบๆ...จนมาถึงหัวหิน เราก็แวะหาอะไรกิน
โซ่กลับมาเป็นคนเดิมที่ร่าเริง หยอกล้อผมเหมือเดิม ทำให้ผมสบายใจขึ้นมาก
ถึงกรุงเทพ โซ่ส่งผมที่หอ และนั่งกินข้าวเย็นด้วยกัน ก่อนจะกลับไป
สองวันต่อมา ปอนด์กลับมาถึงกรุงเทพเช่นกัน
และทุกอย่างก็ดำเนินไปตามปกติ....อย่างที่มันควรจะเป็น
และปิดเทอมครั้งนี้ของผมก็สิ้นสุดลง....
.............................................
-
กลับมาเป็นเพื่อนที่รักเหมือนเดิม :m15:
รอเปิดเทอมนะคะ..ท็อป ปอนด์ โซ่ :L2:
-
หืม..อีก 10 กว่าตอนจะจบ
:a5:
o22
เอาจริงเหรอท๊อป
จริงๆเขียนต่อก็ได้นะ ไหนๆเรื่องมันก็ดำเนินมาถึงปัจจุบัน
ลองเขียนเป็นบันทีกไว้ดีมั้ย จะได้เก็บเรื่องราวดีๆไว้ได้อ่านทีหลังไง
:m13:
(หรือท๊อปจะเขียนเรื่องใหม่ ก็ปูเสื่อรอเลย จัดมา พร้อมอ่านคับ)
ส่วนประโยคนี้
"คาดว่าน่าจะสนุกกว่าเรื่องน่าเบื่อๆของผม"
ท๊อป
ถล่มตัวอ่ะ :laugh:
-
มาต่อแบบสั้นๆ แถมตัดจบแบบขัดใจคนอ่านอีกตอน
จะไปอาบน้ำนอนแระ คริคริ
รักนะทุกๆคน จ๊วฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ :L1:
..................................................
ตอนที่ 43.2
เปิดเทอมแล้ว ทุกอย่างดำเนินไปอย่างปกติ ผมเจอปอนด์เกือบทุกวัน...เจอโซ่อาทิตย์ละ 1-2ครั้ง...ชิวิตดำเนินไปอย่างสงบสุข
จนกระทั่ง...
"พี่ท็อป หนูมีเรื่องอยากปรึกษา" พลอยโทรมาคุยกับผม ในคืนหนึ่ง
"เรื่องอะไรล่ะคนสวย"
"ไอ้แชมป์มันขอหนูเป็นแฟน"
"อ้าว...แล้วนี่พวกแกยังไม่ได้เป็นแฟนกันอีกเหรอ"
"บ้าดิพี่ท็อป...ยังซะหน่อย"
"555...ก็เห็นไอ้แขมป์มันเทียวไล้เทียวขื่ออยู่ไม่ห่าง"
"น่ารำคาญจะตาย" พลอยบ่น
"แต่ก็ชอบใช่มะ" ผมแกล้งแซว
"พี่ท็อป!"
"5555....โอเคๆ แล้วเราว่าไงล่ะ"
"หนูไม่รู้ หนูยังไม่ได้ตอบ"
"...ชอบเค้ารึป่าว" ผมถาม
"..ก็....ชอบ..มั้ง"
"แล้วทำไมถึงคิดมากล่ะ"
"....หนูกลัวจะมีปัญหาอีก"
"ไม่แล้วมั้ง เรื่องมันผ่านมาตั้งนานแล้ว"
"แต่มันก็ไม่มีอะไรรับประกันได้...ว่าพลอยจะไม่ต้องเสียใจอีกนะพี่ท็อป" ผมฟังคำตอบพลอยอย่างอึ้งๆ...นี่มันตัวผมเองนี่นา พลอยกับผม ไม่ได้ต่างกันเลย
"...พี่ว่า...พี่คงช่วยพลอยตัดสินใจไม่ได้หรอก...มันอยู่ที่พลอยเอง ว่าเลือกที่จะยอมเสี่ยง และให้โอกาส.....หรือเลือกให้ทุกอย่างมันจบลง แบบไม่มีวันเหมือนเดิมอีก"
"...." พลอยเงียบไป ผมเองก็เงียบเช่นกัน
"ถ้าเลือกที่จะรัก ก็ต้องไม่กลัวจะเจ็บใช่มั้ยพี่ท็อป"
"....พี่ว่าพลอยหาคำตอบให้ตัวเองได้นะ"
".....ขอบคุณนะคะพี่ท็อป"
หลังจากวางสายพลอย ผมได้แต่นั่งคิดถึงเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นมา
ผมเลือกที่จะไม่ให้โอกาสคนที่ผมรัก ผมเลือกที่จะปกป้องตัวเอง...แต่พลอย...เลือกทางตรงข้ามกับผม
หวังว่า...แชมป์คงไม่ทำลายโอกาสครั้งสุดท้ายของตัวเองนะ
.
.
.
"ปอนด์...มึงเคยมีแฟนรึป่าว" ผมถามปอนด์ตอนเย็นวันหนึ่ง
"...ถามไมอ่ะ" ปอนด์ทำหน้าสงสัย
"ก็...อยากรู้...เล่าให้ฟังหน่อยสิ นะ"
"...ถ้าบอกว่าไม่เคย คงไม่เชื่อสินะ" ปอนด์ถามยิ้มๆ
"หึ" ผมส่ายหัว
"หะหะ...อื้มมมมมมมม....เล่าไปแล้วอย่างอนล่ะ"
"บ้า ทำไมต้องงอนด้วยละ"
"ให้จิง"
"เล่ามาซักที"
"...ก็เคยแหละ.....สมัยม.4 ม.5"
"...ผู้ชายผู้หญิงอ่ะ..."
"ผู้ชาย"
...............................................
-
:m31:
อออกมาก่อนนน
อย่าพึ่งไปปปปปป
ค้างงงงงงงงง
-
^^
-
:a5:ปอนด์เคยมีแฟนเป็นผู้ชาย
ตั้งแต่ตอนอยู่มัธยม อ๊ากกกกกกกสสสสส
"ผมเลือกที่จะไม่ให้โอกาสคนที่ผมรัก ผมเลือกที่จะปกป้องตัวเอง"
^
ประโยคนี้ผมเข้าใจดีครับ --- เพราะผมก็เหมือนกับท็อปเลย
แต่พออ่านตอนที่ท็อปพูดถึงโซ่ทีไร ก็อดอึดอัด เศร้าใจไม่ได้ซักที :m13:
ถ้าท็อปแต่งนิยายเมื่อไหร่ ก็จะตามไปอ่านอยู่แล้ว ---- แต่ห้ามตัดจบเรื่องนี้เด็ดขาด รู้มั้ย :serius2: ไม่ยอมๆๆๆๆๆๆๆ
:กอด1: ท็อป&โซ่&ปอนด์
-
โหยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
-
รออยู่ตั้งนานแน่ะคะ กส่าจะมา ครั้งหน้าต้องยาวๆด้วยนะ โทษฐานให้รอนาน จิส์
-
"ทุกอย่างที่ท็อปต้องการ....โซ่ให้ได้...ทุกอย่าง..." โซ่เอื้อมมือมากุมมือผมเอาไว้
จะบอกว่า น้ำตาเล็ดกันเลยกับประโยคนี้ มันคล้าย ๆ คำเฉลยสิ่งที่ค้างใจนั่นแหละว่า ทำไมหนอ เฮียแกถึงได้ยอมปล่อยมือง่าย ๆ
ร้องไห้ไปก็อกใหญ่ ก่อนจะยิ้มกับความน่ารักของเฮีย
จบด้วย ส่งตาวิ๊บ ๆ แฟนเก่าปอนด์เป็นอย่างใดกันหนอ??? โฮะ ๆ
เรื่องนิยาย จัดมานะเจ้าคะ ช้อนลงชื่อติดตามแน่นอนด้วยคนหนึ่ง อิอิ
-
รอนานมากกกกกกกกกกกกกกก
มาถึงก็ขัดใจ ตัดกันเห็นๆๆๆ
-
อ้าวววววววววววว
ทั้งคนอ่านและคนเขียนหายกันทั่วหน้า กลับมาเรื่องยังไม่ไปไหน นึกว่าไปไกลแล้ว =[]=
ช้อนๆ หายไปไหนอ่ะ ไม่เจอเลย ฮาาๆๆๆ (มาทักกันในนี้ล่ะกัน)
...........
เฮ้ออ พูดไม่ออกบอกไม่ถูกกับเรื่องโซ่
พูดคำเดิม ขอให้เขาได้เจอสิ่งแปลกใหม่ และเจอคนที่เขาสามารถรักและดูแลเขาได้ล่ะกัน
อายุ 25 แล้วนี้เขาบอกว่าเป็นช่วงชีวิตเปลี่ยน ก็ขอให้โซ่ได้พบการเปลี่ยนแปลงในชีวิตแล้วกัน
ส่วนท็อป...
อย่าถามแค่ว่า ที่บอกว่าอยากให้มีคนที่ดูแลโซ่ได้ เคยพูดกับโซ่ไหม? เคยบอกเขาไหมว่าไม่อยากให้มารู้สึกแบบนี้กับตัวเอง
บอกไม่ถูกบางอย่างที่ท็อปทำ มันเหมือนเชือกที่ยึดเหนี่ยวไม่ให้ โซ่ไปไหนได้ เหมือนให้ความหวัง
เพราะบางอย่างมันเป็นสิ่งที่เพื่อนทั่วๆไปเขาไม่ทำกัน ต้องใช้คำนี้เพราะสองคนเป็นเพื่อนกัน
ในเมื่อเป็นเพื่อนก็กระทำให้มันรู้สึกว่าเป็นแค่เพื่อนสิ...แต่ที่อ่านๆมา ทั้งตอนพิเศษที่เล่าถึงปัจจุบัน
บอกได้เลยว่าไม่ใช่ โซ่เขาก็ทำเพื่อท็อป แล้วท็อปล่ะทำไรเพื่อโซ่บ้าง
ท็อปสามารถเดินออกมาจากสิ่งที่เกินเลยคำว่าเพื่อน แล้วยืนอยู่ในฐานะเพื่อนได้ไหม
อาจจะอ่านแล้ว งงๆ เพราะคนเขียนก็ งงๆ และเบลอๆ =_=
แต่ความหมายโดยรวมแล้วหมายความว่า
สิ่งที่ท็อปทำบางอย่าง มันอาจจะทำให้โซ่ตัดใจจากท็อปไม่ได้ ทำไมไม่แสดงออกในแบบเพื่อนทั่วไปเขาทำล่ะ?
ท็อปเคยทำให้โซ่บ้างหรือเปล่า...เช่นการปล่อยมือ แบบที่โซ่เคยปล่อยมือจากท็อปนั้นล่ะ
เคยเสียสละอะไรบ้างไหม นอกจากให้คนอื่นเสียสละให้
...........
ข้อความอาจจะทำให้ไม่พอใจบ้าง หรืออาจจะคิดว่า คนนอกจะมารู้อะไร แต่สิ่งที่ท็อปเขียนออกมามันทำให้คิดแบบนั้น โดยเฉพาะตอน พิเศษน่ะ
คนที่รักและหวังดีต่อกันจริงๆ ถึงเขาจะไม่ปล่อยเรา เราก็เลือกที่จะปล่อยเขาได้หนิ... ทำตัวเหมือนนางเอกในละครทีวี ก็ได้หนิ อยากให้เธอได้เจอคนดีๆน่ะ...
และแล้วก็จากไปแบบเบลอๆ และ งงๆ
-
อ่านคอมเม้นคุณ pattra_13 แล้วอึ้งเหมือนกันแฮะ
เข้าใจนะครับว่าหวังดีกับผมและโซ่
ผมเองเคยคุยกันแล้วครับ อย่างที่คุณ pattra_13 บอกมา ผมทำมาหมด
ถ้าลองคิดดูดีๆ ตั้งแต่ที่เราสองคนเลิกกัน ผมไม่เคยเข้าหามันก่อนเลย
อาจจะฟังดูว่าผมหลงตัวเองรึป่าว แต่ผมไม่รุ้เหมือนกันว่าจะทำยังไง
ผมเคยไม่คุย ไม่ยุ่ง ไล่...ทุกอย่างผมทำมาหมดแล้ว และก็เคยเขียนไปแล้วด้วยนา
แต่ผมไม่รู้เหมือนกันนะครับ อาจจะเป็นเพาะความผูกพันธ์รึป่าวไม่รู้...เราก้แค่ โกรธกันไม่ลงก้เท่านั้นเเอง
ผมเคยบอกกับมันแล้วเหมือนกัน เรื่องที่อยากให้มันเจอใครที่ดีๆ
โซ่เองก้เข้าใจเรื่องนี้ครับ มันถึงไม่เคยปิดตัวเองไง
โซ่ได้เจอคนมากมาย คบคนหลายคน ทั้งเล่นๆ และเหมือนจะจริงจัง...แต่มันก็ไม่ใช่สำหรับเค้า
ผมก็เคยบอกแล้ว ว่าเวลามันมีเด็ก มันก็ไม่ได้ติดอะไรผมมาก ไม่โผล่มาเป็นครึ่งเดือนก็มี
เราเจอกันบ่อย แต่ก็ไม่ได้บ่อยเกินกว่าเพื่อนสนิทคนอื่นๆเค้าเจอกันนะผมว่า สัปดาห์ละ 1-2ครั้งโดยปกติ
ส่วนเรื่องการปฏิบัติต่อกัน ผมก็ให้มันเท่าที่ให้ได้ และทุกอย่างต้องไม่เกินเลย เพราะผมก็มีคนของผม
นอกจากที่ผมยอมให้มันมาหาที่บ้าน มานอนด้วยบ้างบางครั้ง หรือการที่มันแกล้งกอดผม หอมผม ยั่วปอนด์ เราก้ไม่มีอะไรที่มากว่านั้น
อย่างที่บอกแหละครับ ผมพูดมาหมดแล้ว ทั้งด่า ทั้งห้ามว่าเลิกทำอะไรแบบนี้ ทั้งพยายามใจแข็งและหลบหน้า...
แต่คนอย่างโซ่ บางเรื่องมันก็ห้ามไม่ฟังจริงๆ
ผมยังยืนยันนะ ว่าระหว่างเราสองคน เรารู้ตัวดีว่าได้แค่ไหน
ทุกวันนี้ผมไม่มีปัญหาเรื่องสถานะครับ
ส่วนเรื่องที่เพิ่งเล่าไป มันเป็นเรื่องที่ผ่านมานานแล้ว และเหตุการตอนนั้น มันเพิ่งผ่านเหตุการมาไม่นาน
ยังอยู่ในช่วงของการปรับตัว และพยายามยอมรับการเปลี่ยนแปลง
ช่วงเวลานั้น ทั้งผมและโซ่ยังไม่มีใครตัดใจได้ร้อยเปอร์เซนต์หรอกครับ
ผมยอมรับว่าผมเองก็ผิดที่ยังต้องการมันอยู่ลึกๆตลอดเวลา...ไม่เคยอยากให้มันไปไหน
แต่เวลานั้น กับตอนนี้ไม่เหมือนกัน....ตอนนี้เราสองคนโตขึ้นแล้วครับ
โซ่ในวันนี้ก็เป็นแค่ พี่ที่รักน้องมากๆเท่านั้นเอง
ผมไม่ได้โกรธคุณ pattra_13 น๊า
อันนี้ผมเล่าให้คุณ pattra_13 ฟังว่าแบบ เออ เหตุการตอนนั้นกะตอนนี้มันคนละช่วงนะตัวเอง
คืนนี้จะพยายามมาต่อให้นะคับ ^^
-
ท็อปสู้ๆนะ
เข้าใจที่ท็อปอธิบาย และเห็นว่าจริงตามนั้น ท็อปทำแล้ว แต่โซ่ต่างหากไม่อยากจบความสัมพันธ์แบบนี้เอง
เอาใจสู้ปอนด์นะ
-
รอคอยคืนนี้ แหะๆๆๆ
.
และ รออ่านเรื่องที่ตั้งใจจะแต่งด้วยนะครับ
-
"ทุกอย่างที่ท็อปต้องการ....โซ่ให้ได้...ทุกอย่าง..."
อ่านจบ น้ำตาไหล แค่ประโยคสั้นๆ แค่ประโยคเดียว ก็แทนใจผู้ชายชื่อโซ่ได้แล้ว
โซ่คงรักใครเท่าท๊อปไม่ได้แล้วล่ะ :o12:
ฉันพร้อมจะยอมเข้าใจและไม่เรียกร้องอะไร สิ่งใด ต่อไป จากเธอแล้ว
จากใจ
:n1:
ชีวิตมันก็ต้องก้าวต่อไป แต่ไม่อาจลืมความทรงจำครั้งก่อนไ้ด้ เก็บมันไว้เพียงความทรงจำ
รออ่านนะพี่ท๊อป
ด้วยรัก :L2:
-
ง่ะ ๆ คืนนี้มาต่อนะพี่ท็อปป '
รอตอนต่อไปอยู่ < 33' อ๊ากกก ก ส์ .
-
หูยยยยย อ่านหมดแหละ ไรที่ท็อปเขียนอ่ะ เขียนมาๆๆๆๆๆ
แต่เรื่องนี้จะจบแล้วเหรอ อีก 10 ตอนนี่ใช้เวลา 10 เดือนป่าว อิอิ
-
:m31:
อออกมาก่อนนน
อย่าพึ่งไปปปปปป
ค้างงงงงงงงง
ท็อป ตัดจบได้พึบ มากๆ แต่พออ่านลงมาเห็น คอมเม้นนี้แล้ว ความรู้สึกเดียวกันเลยอะ ฮ่าๆๆๆ
-
ท๊อปแถลงซะเคลียร์เลย เหอๆ
ก็อย่างที่ท๊อปพูดละครับ เรื่องโซ๋ ก็ทั้งเข้าใจและเห็นใจนะครับ
ตอนนี้เอาเป็นว่า เอาใจช่วยให้ โซ่หาแฟนดีๆได้ซักคนดีกว่า
ปล.รออยู่นะคับท๊อป ส่งต้นฉบับมาซะดีๆ :laugh:
-
ประกาศ "เบี้ยวต้นฉบับ" อย่างเป็นทางการ
อันเนื่องมาจากผู้เขียนนั่งรอดู เนื้อคู่อยากรู้ว่าใคร และขณะนี้กำลังนั่งดูอย่างเพลิดพลิน :o8:
ผมก็เลยไม่ได้มาเขียนต่อ วะฮ่าๆๆๆ
ไปนอนดันได้แล้ว ราตรีสวัสดิ์คับ จุ๊ฟๆ
-
^
^
เอ่อ- -" ท๊อปแอบเต้น เก่งกระเด้งฯ ตามเจ๊โฉมป่าวอ่ะ 555+
เห้อ จะรอต่อไปนะ :>
-
จะบอกว่าจำเนื้อเรื่องไม่ได้แล้วอ่าา :z3:
เด๋วกลับไปอ่านอันเก่ารื้นฟื้นความทรงจำก่อนนน
-
ท๊อปครับ อ่านมาทั้งหมด อยากคุยด้วยว่า คนเรารักไม่ได้แปลว่าต้องครอบครอง ท๊อปโชคดีมากที่ได้โซ่เป็นคนรู้ใจ เป็นเพื่อน เป็นพี่ ความรักแบบนี้มันจะผูกพันไปจนตาย ขอให้รักษามิตรภาพอันนี้ไว้ได้ตลอดไปครับ
สำหรับปอนด์ ในเมื่อเราผ่านการพิสูจน์ใจกันมานาน ก็ขอให้มีความสุขด้วยกันตลอดไปเช่นกันครับ
-
คุณท๊อป :กอด1:
ดีใจที่มาต่อคะ :L1:
-
รออ่านเรื่องแฟนเก่าของปอนด์ :z2:
-
:m23: เมื่อคืนก็ดูเหมือนกันซิทคอมที่ฮาได้มากมายจิงๆ o13
-
ท๊อปอัพ
ปั่นต้นฉบับยิกเลยอะดิ๊ๆๆ
:jul3:
-
มารออ่านตอนต่อไปนะน้องท๊อป
ส่วนเรื่องนิยายก็ลงมาเลยจ้า รอเป็นกำลังใจให้
-
หะหะ กะลังหาเวลามาต่อให้อยู่น้า นี่พึ่งกลับมาถึงบ้านเองอะคับ เดี๋ยวจะนอนแล้ว
ไม่เกินสัปดาห์นี้แหละต่อให้แน่นอน แหะๆ
ส่วนเรื่องนิยายเอาไว้เรื่องนี้ไกล้ๆจบจะลองเอามาแซมเปิ้ลคับ
มีอะไรจะเสนอแนะมั้ย หุหุ
ที่วางพลอตไว้ก็ พระเอกสันดานเหมือนโซ่ นายเอกนิสัยคล้ายๆปอนด์ เป็นรุ่นพี่รุ่นน้องกันในมหาลัย ที่เหมือนจะปิ๊งกัน แต่พยายามไม่ยอมรับอะไรงี้ นายเอกไม่ชอบนิสัยพระเอก ส่วนพระเอกก็ไม่อยากจะผูกมัดกะใคร แต่ก็ไม่อยากให้นายเอกไปผูกมัดกะคนอื่นด้วย ประมาณว่า ถ้ากุไม่เอา คนอื่นก็ห้ามเอา แต่ต่างฝ่ายต่างก็มีแฟนนะ แต่พระเอกกันท่านายเอกตลอด ปล่อยให้มีแฟนได้ แต่ก็เข้าไปสาระแนชีวิตเค้า หะหะหะหะ
น้ำเน่าได้อีก แต่อยากเขียนอ่ะ
มีอะไรจะเสนอเปนไอเดียมั้ยคับหุหุ
-
แล้ว ท็อปละ เป็นอะไร ตัวร้ายมั้ย
หรือจะเป็นพระรอง เอะ รึนายรอง-..-
-
เอาซาดิสม์ๆเลยท๊อป
แบบนายเอกต่อยพระเอก พระเอกสวนด้วยจูบ
ตามด้วยจับขึง แล้ว แฟนของทั้งคู่มาเห็นเข้า
:jul3: ออกทะเลไปล่ะ
-
โฮ่ว เอาตามพล็อตก็ท่าจะสนุกแล้ว แต่ขอร้องอย่าดราม่ามากอ่ะนะครับ ขี้เกียจปวดตับ 55+
-
มาต่อให้แล้วคับ หลังจากเบี้นวมาหลายวัน
เสา-อาทิดตย์นี้ถ้าเป็นไปได้ จะมาลงให้อีกตอนนะ
.................................................
ตอนที่ 43.3
"...ผู้ชายผู้หญิงอ่ะ..."
"ผู้ชาย"
"......อืม" ทั้งที่ไม่ได้แปลกใจเท่าไหร่ แต่ก็ช๊อกเล็กน้อย
"แน่ะ อย่าทำหน้าแบบนี้สิ เดี๋ยวไม่เล่าให้ฟังเลย" ปอนด์ว่า
"หน้าแบบไหน หาเรื่องอ่ะ...เล่าต่อดิ"
"555...ก็สมัยม.ปลาย กูอยู่ชายล้วนใช่มะ....แล้วก็นะหล่อๆอย่างกู มันก็ต้องฮอตเป็นธรรมดา"
"ปอนด์ กูไม่ฟังล่ะ...กูจะอ้วก"
"เฮ้ยเดี๋ยวสิ ฟังต่อให้จบเลย...ตอนนั้นกูยังไม่รู้หรอก ว่าชอบอะไรแบบนี้...ยังแบ๊วอยู่เลย"
"อืม แล้วไงอะ"
"แต่ว่าตอนเย็นเนี่ย กูจะกลับบ้านทางเดียวกันกะเด็กอีกห้องนึงทุกวันๆ...มันชอบแอบมองกู แต่กูไม่รู้หรอกทีแรก...จนวันนึงรถเมล์แม่งเบรกแรงเกิน ไอ้นี่มันก็กลิ้งมาซบอกกู..แล้วตาก็สบตา"
"เรื่องจิง?...มึงหนังไทยไปป่าว"
"จิงๆ แล้วมันก็อายเว่ย ขอโทษขอโพยกูใหญ่ แล้วแม่งก็หนีลงป้ายหน้าเลยอ่ะ บ้านก็ยังไม่ถึงนะ...กูก็แบบ เออ แปลกๆ...แบบมันก็น่ารักดีอะไรงี้"
"ออ...พอจะเข้าใจละ"
"จากนั้นกูก้ชวนมันคุยแหละ แรกๆมันก็ไม่กล้าคุยกับกูเท่าไหร่ แต่คนมันเจอกันทุกวันน่ะนะ"
"ก็เลยได้กัน"
"...อืม..ประมาณนั้น" สาดดดดดด ปฏิเสธบ้างดิ กุช๊อกอีกแล้วเนี่ย
"หืม!...ได้กัน...แบบ..ได้กันอะนะ" ผมถาม
"..ก็....เออ...นั่นหละ....เนี่ยกูไม่อยากเล่าเพราะตรงนี้แหละ...โกรธเหรอท๊อป"
"บ้าดิ...แค่ตกใจนิดหน่อย...ไวไฟอะ" ไอ้ปอนด์นี่เห็นหงิมๆ ไว้ใจไม่ได้ซะแล้ว
"กูก็ไม่ได้ตั้งใจหรอก แต่สถานการมันพาไป"
"ข่มขืนเค้าเหรอ"
"โห เห็นกูเป็นอะไรเนี่ย...เค้าเรียกว่าบรรยากาศพาไปเว่ย สมยอมทั้งคู่" ปอนด์บอกหน้าแดงๆ
"ใจแตกหว่ะ ม.4 ก็เสียตัวแล้วอ่ะมึง"
"กูไม่ได้เสียซะหน่อย"
"โอ๊ยปอนด์!...ช่างเหอะ!"
"หะหะ...ครั้งแรกขอกูเลยนะนั่น"
"ไม่ต้องบอกก็ได้ปอนด์ ไม่อยากรู้รายละเอียดตรงนั้น" หมั่นใส้หว่ะ เริ่มจะหงุดหงิดแระนะ
"หึงอะดิ๊....ไม่เป็นไรนะคับ....กับท็อปปอนด์จะทำให้ประทับใจยิ่งกว่า"
"ไอ้ปอนด์...เลวหว่ะแม่ง....เดี๋ยวนี่ทะลึ่งใหญ่แล้วนะมึงอ่ะ"
"กับมึงคนเดียวแหละ" ปอนด์ยิ้ม
"อุบาดละ...ไม่ต้องยิ้มเลยนะ......แล้วทำไมถึง...เลิกกันอ่ะ" เปลี่ยนเรื่องดีกว่า แม่งเข้าตัว
"อืมมมม...ไม่รู้ดิ ยังเด็กทั้งคู่มั้ง...Puppy love หว่ะ....เวลานั้นมันมีวามสุขดี แต่พอคบกันจริงๆ มันก็เป็นไปได้ยากนะ"
"อืมม"
"แล้ววัยรุ่นอ่ะ มันก็นะ...ขี้เบื่อ"
"หมายความว่าไงอ่ะ"
"กูโดนทิ้งไง"
"เฮ้ย จิงดิ"
"อื้ม...เค้าเจอคนใหม่ เค้าก็ทิ้งกู"
"...เสียใจมั้ย"
"...ก็ เฮิร์ตนิดหน่อย แต่ก็แป๊บเดียวอ่ะ"
"อ้าว"
"จริงๆ...คบกันไม่ถึงปีเลย...นอกจาก มีอะไรกันแล้ว...อย่างอื่นก็ไม่ได้ผูกพันมากหรอก"
"ฟันแล้วทิ้ง"
"5555 เออประมาณนั้นมั้ง"
"สงสัยกุต้องมองมึงใหม่ละ"
"เฮ้ย ไรวะ....เนี่ย รู้งี้ไม่เล่าดีกว่า" ปอนด์บ่น
"ก็มึงอ่ะ...ฟันแล้วทิ้งมากี่คนแล้วเนี่ย"
"บ้าเหรอ...ที่คบจริงจังก็คนเดียวนั่นแหละ...ก็มีคุยๆกะคนอื่นบ้าง แต่ก็ไม่ได้คบกันหรอก..ขำๆมากกว่า...แล้วก็มาเจอใครก็ไม่รู้เนี่ย หลงหัวปักหัวปำมา 3ปีแล้ว..ยังไม่ได้แอ้มเลย"
"ไอ้ปอนด์!" ผมตบหัวมัน
"รุนแรงอีกละ ล้อเล่นไม่ได้รึไงวะ...คนอุตส่ารักจิงหวังแต่งขนาดนี้...ถ้ากุจะปล้ำมึง กุก้ทำไปนานแล้วแหละ"
"ไม่ต้องมาพูดดีเลยมึง กลับบ้านไปได้แล้วไป"
"ไรวะ ไล่อีกละ...รู้งี้ไม่เล่าหรอก"
สุดท้ายมันก็ยอมกลับโดยดี...ผมยอมรับว่าตกใจ และช๊อกนิดหน่อยกับเรื่องอดีตของปอนด์
แต่ก็ทำให้ได้รู้จักปอนด์มากขึ้น...ได้รู้ถึงอีกด้านของตัวปอนด์
ได้เข้าถึงตัวของปอนด์จริงๆมากขึ้นกว่าเดิม
ถามว่าโกรธมั้ย...ผมไม่โกรธหรอก ผมเองก็เคยมีแฟนมาก่อน แล้วทำไมผมจะต้องโกรธที่ปอนด์เคยมีแฟนด้วย
จากที่มันเล่า ถ้ามันไม่ได้โม้...ไอ้ปอนด์ก็เหมือนผู้ชายทั่วไป เหมือนโซ่ ที่ก็ไม่ได้เป็นคนดีอะไรมากมาย เป็นคนธรรมดา ที่มีอารมณ์ และความรู้สึก
ถึงเวลาแล้วละนะ ที่ผมจะลบภาพของปอนด์ที่สุภาพอ่อนโยนทิ้ง และเปิดรับตัวจริงของปอนด์ที่ขี้เล่น ใจดี และก็เป็นแค่คนธรรมดาที่มี รัก โลภ โกรธ หลง ไว้จริงๆซักที
.......................................................
-
อร๊ายยยย พี่ปอนด์แอบแรงนะ
พี่ท็อปไม่โกรธหรอก..แค่สะดุ้งนิดใช่ม๊าๆๆๆ :z1:
-
จะว่าไปโซ่ก้อทำตัวเองหรอกน้า มีของดีอยู่ในมือแต่กลับรักษาเอาไว้ไม่ได้
ปอนด์ก้อคงจริงจัง(มั้ง) ก้อรอมาตั้งนาน ดูเหมือนว่าท๊อปก้อเริ่มมีใจ
เพิ่งเริ่มมีใจ หรือว่าให้ใจไปแล้วก้อไม่รู้ ต้องรอดูกันต่อปายยยยยย
-
ใกล้แล้วสินะ
วันนั้นของปอนด์ :-[
-
อ่านแล้วดีใจแทนปอนด์ครับ ในที่สุดท๊อปก็มีมุมมองต่อปอนด์ในฐานะคนธรรมดาซักที คนเราถ้าถูกมองว่าดีกว่าปรกตินี่น่ากลัวนะครับ เพราะจะถูกความคาดหวังที่สูงมาก ถ้ามีอะไรผิดพลาด ผลลัพธ์มันจะรุนแรงเกินปรกติครับ เป็นคนธรรมดาๆนะดีแล้ว
-
แอบสดุ้งจริง ๆ
โฮกก ! ไม่คิดว่าปอนด์จะอะไรขนาดนั้นน '
แต่ก็เชียร์ปอนนน ด์ !!
-
^^
-
~^^ "รู้งี้ไม่เล่าหรอก"
นั่นสิ ๆๆๆ
-
ลงชื่อรออ่านเรื่องใหม่
พระเอก+นายเอก ดูน่าสนใจดี ใกล้ตัวคนเขียนด้วย
-
:m12: ผมว่าพล็อตเรื่องใหม่นี้เหมือนชีวิตจิงเลยเน้อ555
-
"รุนแรงอีกละ ล้อเล่นไม่ได้รึไงวะ...คนอุตส่ารักจิงหวังแต่งขนาดนี้...ถ้ากุจะปล้ำมึง กุก้ทำไปนานแล้วแหละ"
ตอนนี้คงไม่ใช่ปล้ำแล้ว ใช่ป่าวท๊อป
คิดแล้วก็ :-[
ปล.ท๊อปหนีไปดูซีรีย์เหรอ
-
วันนี้ตอนเย็นกำลังนั่งพิมตอนต่ออยู่อ่ะ
ไอโซ่มาจากไหนไม่รู้ ลากออกไปกินส้มตำ แล้วไปกินมนต์นมสดต่อ ตั้งตัวไม่ทัน
หมาปอนด์หงุดหงิดใหญ่ เมื่อกี๊ตอนโซ่มาส่งก็ทะเลาะกัน ปวดกบาลจริงๆ
ผมจะไปนอนแล้ว แต่ไหนๆก็ไหนๆ เลยเอาส่วนที่พิมได้นิดนึงมาลงให้อะคับ
ฝันดีน๊าทุกคน จ๊วฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ :3123:
....................................................
ตอนที่ 44.1
จากวันนั้น ผมเปิดใจให้ปอนด์มากขึ้น...ไม่ปิดกั้น ถ้าปอนด์จะก้าวเข้ามาไกล้ผม
ส่วนโซ่ เรายังคงดำเนินความสำพันธ์ในแบบเพื่อน ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้
ชีวิตของเรา 3 คนดำเนินไปอย่างคอนข้างปกติสุข
แต่อีกคู่นี่สิ...ความไม่ปกติกำลังมาแล้ว
.
.
.
เดือนกว่าๆ หลังจากที่พลอยตกลงคบแชมป์อีกครั้ง
"พลอย เป็นอะไรหน้ามุ่ยเชียวน้อง" ผมถามพลอย
"ป่าวค่ะ"
"แล้วทำไมดูไม่ค่อยร่าเริง" ผมถามแต่พลอยไม่ตอบ เลยหันไปมองไอ้แชม์ที่นั่งอยู่ข้างๆ
"ทะเลาะอะไรกัน" ผมถามแชมป์
"ป่าวพี่ ไม่ได้ทะเลาะ"
"เออๆ ก็แล้วไป" ในเมื่อเจ้าตัวเค้าไม่อยากบอกผมก็ไม่อยากจะซักมากหรอกครับ เรื่องส่วนตัวของเค้า
ผมเกือบจะลืมไปแล้วด้วยซ้ำ ถ้าเย็นนั้นไอ้แชมป์ไม่โทรมา
"กริ๊งงงงงงงงงงงๆๆๆๆๆๆ" เสียงโทรศัพท์ผมดัง เป็นเบอร์ไอ้แชมป์
"ว่าไง" ผมรับ ไอ้ปอนด์หันมามองนิดหน่อย
"มีปัญหานิดหน่อยอะพี่" แชมป์เสียงเนือยๆ
"กูว่าแล้ว...มีอะไร"
"ไอ้ฝนอ่ะพี่...มันเข้ามายุ่งกับผมอีกแล้วอ่ะ"
"อ้าว ไหนบอกมันไม่เอามึงแล้วไง"
"ก็ใช่พี่ แต่ตอนนี้มันกลับมาแล้ว...มันรู้แน่เลยว่าผมกลับไปคบพลอยอีกรอบ...อีนี่มันโรคจิตอ่ะพี่ มันชอบแย่งแฟนคนอื่น"
"แล้วมึงทำไง"
"ผมก็ปวดหัวอยู่เนี่ยพี่ ทีแรกมันโทรมาก่อน ผมก็ยังไม่เครียดเท่าไหร่...แต่ตอนนี้มันเล่นบุกมาคณะเลยหว่ะพี่"
"555" ผมหัวเราะ
"ไม่ขำนะพี่ พลอยมันเห็นแล้วด้วยอ่ะ ว่าฝนมันมาคุยกับผม"
"ถึงว่าสิ หน้ามุ่ยเชียว"
"เออดิพี่ ผมง้ออยู่เนี่ย"
"แล้วกูจะช่วยอะไรมึงได้วะ มึงต้องจัดการเองนะเรื่องนี้"
"พี่ก็ช่วยคิดหน่อยสิ ว่าผมควรทำไงดี"
"ไอ้ห่า ปัญหาของมึงเนี่ย กูไม่เคยไปรู้เห็นด้วยเลย แล้วกูจะไปช่วยมึงยังไงวะ"
"ช่วยคิดหน่อยดิ ผมจะไล่มันยังไงดีอ่ะ...เรื่องพลอยอีกพี่ ผมปวดหัวหว่ะ"
"มึงก็บอกไปตรงๆดิวะ เลิกมายุ่งซักที มึงไม่ชอบมัน มีแฟนแล้วอะไรก็ว่าไป"
"บอกไปหมดแล้ว"
"แล้วมึงก็ต้องไม่พูดไม่คุยกับเค้า ไม่ใช่ว่าเค้าเข้ามาคุย มึงก็คุย"
"ก็ พยายามอยู่"
"แค่พยายามไม่ได้ มึงต้องทำให้ได้...ตบมือข้างเดียวมันไม่ดังหรอกของแบบนี้"
"ส่วนเรื่องพลอย มึงก็ต้องทำให้เค้าเห็นแหละ...คนมันเจ็บมาครั้งนึงแล้ว นี่เค้าให้โอกาสมึงแล้ว มึงจะมาทำเล่นๆอีก ก็ไม่มีใครช่วยมึงได้แล้วไอ้แชมป์" ผมก็สวดยาว
"ครับพี่"
ผมคุยอีก 2-3 คำก็วางไป
"มีอะไรกัน" ปอนด์ถาม
ผมเลยเล่าเรื่องไอ้แชมป์กับพลอยให้ปอนด์ฟัง ไอ้ปอนด์หัวเราะ แต่ก็กำชับว่าไม่ให้ผมเข้าไปยุ่ง ซึ่งผมก็เห็นด้วย
.................................................
-
เรื่องผัวเมียเขาเราไม่เกี่ยวแค่-ัว เราคนเดียวก็จะแย่แล้วใช้มั๊ย
-
ปอนด์ใจแตกแต่เด็กเลยเหรอเนี่ย อิอิ
คู่แชมป์กับพลอย ก็มีเรื่องมาตลอดเลย เนอะ
-
นิดเดียวจริงๆ :z3:
เห็นด้วยกะพี่ปอนด์ อย่ายุ่งเลย โตๆกันแล้ว
ปล ง่าทะเลาะกันเพราะพี่โซ่เหรอ :monkeysad:
ดีกันละยัง พี่ปอนด์จัดหนักป่าว :z1:
-
ท็อปรักปอนด์ให้มากๆน๊า :กอด1:
-
^^
-
อ่านรวดเดียว หลายตอน ความสัมพันธ์ฉันเพื่อน ที่เกินเพื่อน อันนี้เข้าใจ
แต่การที่เป็นอยู่อย่างนี้ได้ ต้องยกให้กับความใจกว้างของปอนด์เช่นกัน
ทุกคนมีเส้นแบ่งของความสัมพันธ์ ตราบใดที่ยังไม่มีใครก้าวข้ามเส้นแบ่งนี้
ทุกอย่างก็ดำเนินต่อไปได้ดี มารอดูความสัมพันธ์ ของทั้งสามต่อไป
ส่วนเรื่องนิยาย เตรียมพร้อมกับนิยายที่อ่านดูแนวเรื่อง คงสนุกน่าดู ( น่าอ่าน )
เป็นกำลังใจให้ น้องท๊อป ดำเนินชีวิตอย่างมีคนรัก ไม่ว่าจะรักแบบไหน ก็ดีกว่า
ไม่มีคนรัก +1 ด้วยไม่ลืม
ปล. รออ่านนิยายอยู่นะครับ :กอด1:
-
ศิราณีท็อปรึป่าวเนี่ย :pig4:
-
ตอนนี้มาสั้น ๆ อ้ะ =0= '
แล้วยัยฝนเนี่ยยย . มาเสือกไรเนี่ยย !
-
เห็นด้วยเต็มร้อย อย่ายุ่งเรื่องชาวบ้าน ให้คำปรึกษาเสร็จก็ต้องเด้งตัวออกห่าง
-
ท็อปเริ่มเล่าเปิดมุมมองให้เห็นตัวตนของปอนด์มากขึ้นแล้ว
ทำให้เห็นความน่ารักของปอนด์มากขึ้น..ขึ้น..ขึ้น ทุกตอนเลย :impress3:
แล้วก็เห็นด้วยว่า ปอนด์อ่ะ :haun4: แอบหื่นน่ะนี่ อิอิ
ส่วนโซ่ อยากจะพูดถึงอยู่น่ะ แต่...ก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี เอาเป็นว่า :กอด1: ขอกอดโซ่ละกัน
:3123: ขอบคุณครับ ท็อป --- อย่าเพิ่งรีบจบเรื่องนี้เร็ว o18 นี่คือคำขู่ ฮิฮิ
-
- -" อ่านแล้วแปลกๆ อืมม เราคงไม่เข้าใจความรักแบบนี้เท่าไหร่ อ่านไม่ถึงหน้าสุดท้ายนะคะ ต้องขอโทษด้วย ความรักแบบแชร์กัน รักสามเศร้าเราสามคนนี่ เราคงไม่เข้าใจอะค่ะ ถึงไม่มีความสัมพันธ์ทางกาย แต่มันก็เหมือนมีความสัมพันธ์ทางใจ ถ้าให้ท๊อปเลือกปอนด์หรือโซ่คงเลือกไม่ได้แน่ เพราะท่าทางจะรักทั้งคู่
ถามว่าความรักต้องเลือกเหรอ คนเรามีความรักให้กับทุกคนได้มากมาย สำหรับเรา ความรักแบบอื่นนะใช่ แต่ไม่ใช่ความรักในแง่ชู้สาว เราอ่านแล้วเหมือนมันค้างคามากกว่า ในความคิดเรานะ ไม่อยากให้มันเด็ดขาด เพราะคงเสียดายความสัมพันธ์ทั้งสองคนล่ะมั้ง คล้่ายๆเพลงพี่เบิร์ด กลับไม่ได้ ไปไม่ถึง
บอกตรงๆ ไม่เข้าใจความรักแบบนี้อะ เหอะๆ
แต่มีเรื่องนึงที่เสียใจ ตอนอ่านภาคแรก เราสังหรณ์แล้วเชียวว่าโซ่จะต้องเสียใจเพราะความเอาแต่ใจของตัวเอง สุดท้ายมันก็ใช่จริงๆ เฮ้อ น่าเสียดายเนอะ ถ้าโซ่ไม่ทำ เราว่าโซ่กับท๊อปก็ึคงยังรักกันดีอยู่
แต่ก็นะ สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม อ่านะ ขอให้ไรท์เตอร์มีความสุขนะคะ ไม่ว่าจะ้เลืือกหรือทำอะไร ขอส่งกำลังใจให้ ให้มีความสุขตลอดไปค่ะ :กอด1: :L2:
-
อ่านชื่อตอนแล้ว ไม่กล้าคอมเม้นต์เลยแฮะ 555+
ก็จริงของปอนด์ล่ะ เราคนนอก ยุ่งมาก คงไม่ดี
ความสัมพันธ์แบบนี้มันอาจซับซ้อน แต่ผมว่า
ทุกคนก็พยายามทำให้ดีที่สุดล่ะ
ปล.รอท๊อปอัพ :กอด1:
-
คิดถึง
โซ่ vs ปอนด์ & ท๊อป
:กอด1:
-
มาต่อสั้นๆ กะปริดกะปรอย หะหะ
หลังจากอ่านคอมเม้นเพื่อนที่ไม่เข้าใจความสัมพันธ์แบบนี้
ผมก็เข้าใจนะครับ ผมก็ยอมรับว่ามันไม่ได้ดีอะไร แล้วก็ไม่ได้สุขสมเหมือนที่ใครๆหวัง
ต้องขอโทษด้วยจริงๆครับ ที่เรื่องนี้อาจทำให้ใครหลายคนรู้สึกไม่ดีครับ
อีกไม่นานมันจะจบลงแล้วครับผม
..................................................
ตอนที่ 44.2
เรื่องจากตอนนี้จะเป็นเรื่องความมันส์แบบละครหลังข่าวครับ
ไม่ใช่เรื่องของผมหรอก เอาเรื่องชาวบ้านมาเล่า...อยากจะบอกว่า ผู้หญิงนี่น่ากลัวจริงๆ
เที่ยงวันหนึ่ง ขณะที่พวกผมกำลังนั่งคุยเล่นกันอยู่นั้นเอง
(ผม ปอนด์ มด ไอ้เก่ง และพลอยที่มานั่งรอไอ้ปอนด์ ซึ่งกำลังจะมาถึง)
กำลังแซวพลอยกันอย่างสนุกปาก แต่อยู่ๆพลอยก็เงียบเอาซะดื้อๆ
"เป็นไรพลอย" ผมถาม
"พายุฝนฟ้าคะนองมาแล้วพี่" พลอยตอบ หน้าตาไม่สบอารมณ์
"ฝนอะไร แดดจ้าขนาดนี้"
"อากาศแบบไหนมันก็พร้อมถล่มทั้งนั้นแหลค่ะ รายนี้"
ผมไม่ค่อยเข้าใจ แต่พอมองตามสายตาของพลอนยที่กำลังจ้องอยู่ตอนนี้ถึงเพิ่งเริ่มจะเข้าใจอะไรขึ้นมาบ้าง
เด็กผู้หญิงคนหนึ่ง หน้าตาสะสวย (แต่ผมว่าน้องผมสวยกว่านะ) กำลังเดินมาทางนี้...ผมเลยพอจะเดาได้ว่า น่าจะเป็นฝน
"อ๋อออออ...เข้าใจละ"
"เข้าใจอะไรกันอยู่ 2 คนวะ" ไอ้มดถาม แล้วก็มองตามผมอีกคน ทีนี้เลยกลายเป็นมองกันทั้งกลุ่มเลย จนคนที่ถูกมองรู้ตัว
"ใครวะ น่ารักหว่ะ" ไอ้มดว่า
"สวยแต่รูปอ่ะพี่มด สนมั้ยล่ะ" พลอยบอก
"สน!" ไอ้มดว่า
"อย่าดีกว่าพี่มด เชื่อหนูเหอะ"
"อ้าว ยังไงแน่" ไอ้มดทำหน้างง ได้ยินเสียงไอ้ปอนด์กับไอ้เก่งหัวเราะหึหึอยู่ข้างๆ
เมื่อฝนเห็นกลุ่มเราก็เดินตรงเข้ามาทันที
"พลอยยยย" ฝนเดินยิ้มเข้ามา
"อืมม มาทำไมเหรอฝน" โอ้ พลอยเสียงแข็ง หน้าตางี้แสดงออกเต็มที่ ว่าไม่อยากจะคุยด้วย
"มาเยี่ยมไง คิดถึงๆ" ฝนยิ้มแย้มตลอดเลยนะ เหมือนดูไม่ออกว่าเค้าไม่อยากจะคุยด้วย
"หรอ.."
"เพื่อนๆเหรอ ไม่คุ้นเลย" ฝนถามพลอย
"นี่เก่ง แล้วก็นี่รุ่นพี่อ่ะ" พลอยแนะนำ ฝนก็สวัสดีทักทาย...แล้วก็มาสะดุดนิดนึงที่ไอ้ปอนด์
"พี่เค้ามีแฟนแล้ว" พลอยพูดขึ้นมา เหมือนรู้ทัน
"น่ารักขนาดนี้ก็ไม่แปลกหรอก" ฝนตอบแบบไม่ยี่หระ...ผมหันไปมองไอ้ปอนด์ นั่งตัวเกร็งเลย
"น้องฝนจบที่เดียวกับน้องพลอยเหรอครับ" มดถาม
"ค่ะ คนละห้อง แต่ก็สนิทกัน" ฝนทำตาแบ๊วใส่มด แต่ผมแอบเห็นพลอยทำหน้าแบบเซ็งสุดขีด
"แชมป์ไปไหนซะล่ะ" ฝนถามพลอย
"ไม่รู้สิ ตัวไม่ได้ติดกัน"
"อ่อ...กินข้าวยังพลอย ทานข้าวกันรึยังคะพี่ๆ" ฝนถาม
"กินแล้ว / ยังครับ" พลอยตอบอย่าง ไอ้มดตอบอย่างแต่พร้อมกัน...พลอยยิ่งเซ็งหนักกว่าเดิม
"เอ๊ะ ยังไงคะเนี่ย" ฝนยังแบ๊วต่อ
"คือพวกพี่ยังไม่ได้ทานน่ะครับ" ผมตอบ
"ค่ะ ฝนก็ยังไม่ได้ทานเหมือนกัน"
"....." กริบครับ ทุกคนเงียบพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย...และก่อนที่แต่ละคนจะตัดสินใจว่าจะทำอะไรต่อดี ไอ้ตัวต้นเรื่องก็โผล่มา
"ว๊ายยย แชมป์ นึกว่าไม่มาซะแล้ว"
"ฝน...มาได้ไงเนี่ย" แชมป์ถามเลิกลั่ก
"ก็ว่าจะมาหาเพื่อนกินข้าว"
"ที่คณะไม่มีเพื่อนเหรอ" อูยยยยยยย เจ็บมากลูก พลอย
"ยังไม่มากันเลย...ก็เลยคิดถึงแชมป์ขึ้นมา" โอแม่เจ้า เมื่อตะกี๊ยังบอกว่าคิดถึงพลอยอยู่แหมบๆ
ก่อนที่จะกลืนไม่เข้า คายไม่ออกกันไปมากกว่านี้ ผมชิ่งดีกว่า
"งั้นเดี๋ยวพวกพี่ขอตัวก่อนนะ กินข้าว" ผมเอ่ยปาก
"เฮ่ยเดี๋ยวพี่ ไปด้วยๆ" ไอ้แช้มมมมมมมมมม กูจะหนี เมิงไม่ต้องต๊ามมมมมมมมมม
"งั้นเราไปด้วยนะ ยังไม่ได้กินเหมือนกัน...พลอยจะไปด้วยกันมั้ย" ฝนหันไปถามพลอย
พลอยหันไปมองหน้าไอ้แชมป์ ไอ้แชมป์หน้าซีดเป็นไก่ตุ๋น
"ไม่หละ ไปเถอะ" พลอยตอบ
"อ้าวพลอย...ไหนว่า.." ไอ้แชมป์ไม่ทันจะพูดอะไร พลอยก็เดินหนีไปแล้ว
ผมหันไปมองไอ้ปอนด์ แล้วกัดฟันพูดว่า "งานเข้า"
......................................................
-
^^
^^
จิ้มสักสองจึ๊ก
ก่อนอื่นเลย ท๊อป เบลอหรือว่าพี่งงกันแน่
" ว๊ายยยยย ปอนด์ นึกว่าไม่มาซะแล้ว "
" ฝน.....มาได้งัยเนี่ย " ปอนด์ถามเลิกลั่ก
สองประโยคนี้ ควรเป็นแชมป์ ถามไม่ใช่หรือครับ
ถ้าเข้าใจผิด ขออภัยด้วย
+ 1 เป็นกำลังใจให้ครับ :z2:
-
" ว๊ายยยยย ปอนด์ นึกว่าไม่มาซะแล้ว "
" ฝน.....มาได้งัยเนี่ย " ปอนด์ถามเลิกลั่ก
อ่านมา ก็งงตรงนี้ล่ะ
จูนก่อนๆๆ นะท๊อป
ใจเย็นๆๆ :laugh:
ปล.อยาก + ให้มั่งอ่ะ แต่ทำไม่ได้ :เฮ้อ:
-
อุยยยยย ขอโทษอย่างแรงคับ
มึนเองหละ 5555
แก้แล้วค๊าบบบบ
-
กระปิดกระปอย มากครับพี่ท็อป น้องฝนนี่แร๊งงงงงงงงงงง
-
^^
-
เห้อ ถ้าผมเป็นน้องพลอย จะบังคับ ไอ่แชมป์ เมิงต้องพูดต่อหน้าสารณชนไปเลยว่า " ฝน อย่ามายุ่งกะกู "
.
ปล ไม่ว่าบางคนอาจจะงุนงงสงสัยไม่เข้าใจความสัมพันธ์ทำไมไม่เป็นแบบโน้นแบบนี้ ผมคนนึงล่ะนะ ที่ยังอยากจะอ่านเรื่องของคุรท๊๊อปต่อ ไม่ว่าจะเรื่องเล่า หรือ นิยายที่กำลังจะแต่ง นะครับ o13
-
"นี่เก่ง แล้วก็นี่รุ่นพี่อ่ะ" พลอยแนะนำ ฝนก็สวัสดีทักทาย...แล้วก็มาสะดุดนิดนึงที่ไอ้ปอนด์
"พี่เค้ามีแฟนแล้ว" พลอยพูดขึ้นมา เหมือนรู้ทัน
"น่ารักขนาดนี้ก็ไม่แปลกหรอก" ฝนตอบแบบไม่ยี่หระ...ผมหันไปมองไอ้ปอนด์ นั่งตัวเกร็งเลย
นั่นดิ ปอนด์น่ารักขนาดไหนอ่ะ :haun4:
ท็อปอัพ ลงรูปให้ดูโหน่ยยยยยย เพื่อนๆพี่น้องเค้าอยากรู้กัน อิอิ
แชมป์...ถ้ายังไม่เคลียร์เรื่องนี้ให้ชัดแจ้งแดงแจ๋ ปัญหามันก็จะเกิดซ้ำซากแบบนี้เรื่อยๆไป
ยังงี้ก็น่าเห็นใจพลอยอยู่..มากด้วย
:กอด1:ท็อป..จ๊วบบบบบบบบบ
-
ฝนแรงมา พลอยก็แรงกลับเลยดิ
ให้แชมป์แรงท่าจะไปไม่รอด :เฮ้อ:
ท๊อป ปอนด์ รีบหนีเถอะๆๆๆ :laugh:
ปล ไม่อยากให้จบเลย อยากให้เล่าต่อไปเรื่อยๆ
คงเป็นไปไม่ได้สินะ :sad4:
-
ฝนนี่ถ้าจะแรง!!!!!
ตัวแม่แหงๆ
-
หายใจเข้าก็ปอนด์ ออกก้ปอนด์ อิอิ
-
^^
-
555สงสารแชมป์ อิอิ ตามอ่านกว่าจะตามทันเหนื่อยเลย เหอะๆ แต่ก็เคยอ่านภาคแรกของพี่มานานละ รอตอนต่อไปคับ
-
ปอนด์น่ารักอ่ะ
-
เฮ้ย ๆ ถ้ายัยฝนมายุ่งกับแชมป์มันยังไม่ค่อยเท่าไหร่
แต่อยากเสือกมายุ่งเรื่องของปอนด์นะ ! -0-'
-
มายังหว่า
:z2:
-
คุณท๊อปอย่าน้อยใจนะคะ ฟังไว้เฉยๆก็พอค่ะ กอดๆๆ
ตามอ่านมานานแล้วล่ะค่ะ แหะๆๆ แต่ไม่ค่อยได้โพส เข้าใจว่าคนส่วนมากอยากให้คุณท๊อปคู่กับใครมากกว่า
แต่ทุกอย่างคือเรื่องที่ผ่านไปแล้ว กลับไปแก้ไม่ได้ แคสเปอร์ไม่ออกความเห็นแล้วกัน แต่ขอให้คุณท๊อปมีความสุขกับปอนด์
ในทุกๆวันแล้วกันนะคะ แล้วก็คุณโซ่เจอคู่ไวไว จะได้แฮปปี้ทุกฝ่ายค่ะ
มาต่อไวไวน่ะคะ อย่าเพิ่งรีบจบเลย ยังอยากอ่านต่อไปเรื่อยๆค่ะ
ปล.สู้ๆๆ ค่า
-
มารยาหญิงเนอะ :z1:
-
:z13:รอ
-
หะหะ ไม่ขึ้นหน้าไม่ไม่อัพให้ :laugh:
..........................................
ตอนที่ 44.3
ข้าวเที่ยงมื้อนั้นโคตรจะไม่อร่อย ขนาดว่าพลอยไม่อยู่แล้ว พวกผมยังไม่รู้จะพูดอะไรดี นั่งกินข้าวกันเงียบๆ
อาจเพราะฝนพูดอยู่ตลอดเวลา เด็กอะไรพูดเก่งจริงๆ พูดไม่หยุด ไม่เหนื่อยมั่งรึไง
กว่าฝนจะไปได้ เล่นเอาพวกผมแทบหายใจไม่ออกตาย
อยากจะตบกะโหลกไอ้แชมป์ให้แยกนัก
"นี่มันเกิดอะไรขึ้นวะเนี่ย" ไอ้เก่งพูดขึ้นมา หลังจากฝนไป
"มึง..ให้เคลียนะไอ้แชมป์" ผมชี้หน้า
"โหพี่อย่าโหดดิ...พี่ก็ดูดิ แม่งถ้ามันปล้ำผมได้มันทำแล้วเนี่ย" แชมป์ว่า
"มึงก็ดูสมยอมอยู่นะ" ไอ้ปอนด์บอก...แหม๊ ปากดี
"พี่ปอนด์อย่าพูดงี้ดิ...พลอยแม่งก็งอนอีก"
"เป็นกูก็งอน" ผมบอก...ไอ้ปอนด์หันมามอง
"มึงทำไมไม่บอกเค้าไปวะ ถ้าไม่ชอบ" ไอ้มดถาม
"บอกแล้วพี่"
"ให้เด็ดขาดสิวะ"
"...ครับ"
เย็นวันนั้นพลอยก็โทรมาหาผม...โอ ชีวิต
ไม่ได้อยากยุ่ง แต่เหมือนจะหนีไม่พ้นแฮะ
ก็โทรมาปรับทุกข์เรื่องนี้แหละครับ...
"แล้วพลอยจะทำยังไงต่อ" ผมถาม
"...ครั้งนี้หนูจะไม่ยอมง่ายๆแล้ว" พลอยตอบเสียงหนักแน่น
"ยังไงล่ะ"
"ถ้าไอ้แชมป์มันไม่มีปัญญาจะจัดการอะไร พลอยจะจัดการเอง"
"จะไปตบเค้ารึไงฮะเรา"
"ก็ไม่แน่..." คำตอบพลอยเล่นเอาผมอึ้ง
"ใจเย็นๆ ก่อน"
"หนูล้อเล่น"
"แล้วจะทำยังไง"
"หนูจะยื่นคำขาด...ให้มันเลือก"
"พี่ว่า...มันก็เลือกพลอยแหละ..แต่ฝ่ายโน้น เค้าจะหยุดรึป่าว"
"ถ้ายังไม่หยุดอีก ก็ต้องสู้กันหน่อยแล้วหละ"
"โห ดุเว้ยน้องเรา"
"หมดยุคนางเอกอ่อนแอแล้วค่ะ"
"555+ จ้าๆ ระวังตัวบ้างนะ จะทำอะไรคิดดีๆก่อนล่ะ" ผมเตือนพลอยด้วยความเป็นห่วง
สามสี่วันต่อมา...
"พี่ท็อป วันเสาร์วันเกิดผม" ไอ้แชมป์เดินหน้าแป้นมาหาผม...ไอ้ปอนด์จ้องไอ้แชมป์ไม่วางตา
"แล้วไงวะ"
"ไปกินเหล้ากัน ผมเลี้ยงๆ"
"ชวนแต่ไอ้ท็อปเหรอวะ" ไอ้เต้ถาม
"ชวนพวกพี่ด้วยคร๊าบบบบ ไปกันหมดนี่แหละพี่"
"เออ กูไป" ไอ้เต้ว่า ไอ้มดพยักหน้า
"ใจง่ายกันนักนะพวกมึง พอมีเหล้ามาล่อเข้าหน่อย" ไอ้ปอนด์ว่า
"แล้วจะไปมั้ย" ไอ้มดถาม
ปอนด์หันมามองผม...หรี่ตานิดนึง แล้วตอบว่า.. "ไป"
เชอะ...อย่ามามองกูด้วยสายตาแบบนั้นนะ
"แล้วอารมณ์ดีอะไรมา แก้ปัญหาตัวเองได้แล้วเหรอมึงอ่ะ" ผมถาม
"หึหึ...ก็นี่แหละพี่...วิธีแก้ปัญหา" ไอ้แชมป์บอกเสียงเจ้าเล่ห์
เอาอีกแล้วมั้ยล่ะ...แผนการบ้าบออะไรอีกแน่ๆ
ผมเริ่มจะไม่แน่ใจซะแล้วสิ ว่าวันเสาร์นี้มันจะลงเอยในรูปแบบไหน...พระพุทธเจ้าคุ้มครองลูกด้วยเถิด
.........................................................
-
ไม่ใช่ว่าจะหลอกยัยฝนว่าเป็นเกย์แล้วดึงท๊อปมาเล่นด้วยนะ??
-
มันคืออันหยัง อยากจะรู้ หรือว่าจะแกล้งเมาแล้วขี่ช้างไล่ฝน ๕๕๕
รอตอนหน้านะคะคุณท๊อป ขยันอัพหน่อยเน้อ คนอ่านใจจะขาดรอนๆ
-
o13
..กลางงานเลี้ยง..
แชมป์
บอกรัก
ขอเป็นแฟน
ขอหมั้น
พลอย
หรือทำอะไร? ให้มันชัดเจนต่อหน้าฝน ใช่มั้ย
มาลุ้นกัน ดีก่า
:กอด1:ท็อปอัฟ ขอบคุณคร้าบบบ
-
ตบมันเลยพลอย กลางงานเลี้ยงเลย
อย่าเอามันไว้
-
แล้วงานนี้ ศิราณีท๊อป จะเอาตัวรอดได้หรือเปล่า
-
ดันไว้ก่อน
เดี๋ยวมาอ่าน
:กอด1: ไปทำงานละคับ
-
ปัญหาตัวเองยังเอาตัวไม่รอด เจองานอีกแน่ ๆ น้องท๊อป
เจ้าแชมป์จะแก้ปัญหาแบบไหน มาลุ้นต่อในวงเหล้า
งานวันเกิด จะเป็นวันตายของนายแชมป์หรือเปล่า :z2:
กับประโยคที่ว่า "หมดยุคนางเอกอ่อนแอแล้วค่ะ " o13
+1 ให้น้องท๊อป ว่าไหม ตอนนี้มันกุด ๆ ยังไงไม่รู้ :z1:
-
ชักน่ากลัวหล่ะ
ปล.ยังไงผมก็เคารพการตัดสินใจของท็อปนะครับ ผมอ่านมาตั้งแต่ต้นเข้าใจว่าทุกอย่างเป็นอย่างไร ความสัมพันธ์แบบนี้มันออกแบบไม่ได้แต่อยู่ที่ว่าทุกคนมีความสุขกับการได้มาอยู่ด้วยกันหรือเปล่า นั่นแหละคือสิ่งสำคัญหล่ะ
-
อ่านไป 86 หน้าในหนึ่งคืน ... หวัดดีคับน้องท็อป ..
มาสมัครเป็น fanclub โซ่ด้วยอีกคน :seng2ped:
-
ผมได้กลิ่น 3P โชยมายังไงไม่รู้
งานนี้ท็อปโดนหางเลข เปลืองตัวไปด้วยหรือเปล่า?
-
ขอโทดที่ไม่ค่อยได้เข้ามาเลยนะท๊อป
มาอ่านตามสัญญาละคับ
พออ่านจบก็....
รีบเข้ามาต่อเลย :z3:
ปล.คิดถึงคนแต่ง :กอด1:
-
มารอท๊อปครับ
-
มารอดูน้องพลอยสวมบทนางเอกนางร้าย ตบมันเลยน้อง พี่เชียร์อยู่ข้างเวทีนะจ๊ะ :laugh:
น้องท๊อปมากระปริบกระปรอยนะ (ฟังดูป่วยๆ เหมือนเป็นนิ่ว 555++)
มาต่อเร็วๆนะน้อง ลุ้นน้องปอนด์จนเหนื่อยแล้วเนี่ย
เมื่อไหร่ท๊อปจะใจอ่อนรับรักปอนด์ซักที สงสัยรักต้องปล้ำแล้วม๊างงงงงง :z1:
ปล.เรื่องของใคร ก็ให้เจ้าตัวเค้าจัดการเองดีที่สุด
คนนอกก็ได้แต่รับฟัง เข้าใจบ้าง ไม่เข้าใจบ้าง
แต่ก็ไม่ใช่หน้าที่ที่จะไปตัดสินผิดถูกให้ใคร
ถือเป็นการเรียนรู้ผ่านประสบการณ์ของคนอื่นเท่านั้น
ปลล. เจอเม้นท์แปลกๆ ทำเราจิตตกกว่าอ่านนิยายเศร้าอีก o18
-
หะหะ ยอมรับครับว่ามาปะปริดกะปรอยจิง
แต่ยังไม่ได้ลืมรือล้มหายตายจากไปแต่อย่างใดน๊า แต่ที่ไม่ค่อยได้มาต่อเป็นเพราะ... ไม่อยากจะบอกเลย เพราะเป็นเหตุผลที่งี่เง่ามาก...
คือว่า....ผมติดละคร....
55555555555+
วนิดาก็สนุกนะ...ระบดำดาว น้ำหวานน่าหมั่นใส้มากอ่ะ...เสาอาทิดไม่ค่อยติด แต่ก็ออกไปข้างนอกตลอด แหะๆๆๆๆๆ
ขอโทษจิงๆค๊าบบบบบ ผมไม่รับผิดชอบเลยเนอะ... :o12:
จอมให้โกรธได้ แต่อย่าเกลียดกันเลยนะ หุหุ
..................................................
ตอนนี้ิอยู่ที่ทำงาน พอดีอยู่ๆก็นึกแว๊บขึ้นมาได้ซะงั้น ว่าหมาปอนด์หน้าเหมือนใคร
ปอนด์หน้าเหมือน ท็อป พิพัฒน์ หละ รู้จักมั้ยอะ
เหมือนแบบ...คล้ายมาก พึ่งจะมาสังเกตุเหมือนกัน สงสัยเพราะหมาปอนด์เปลี่ยนทรงผมใหม่ มาตัดสั้นๆ ทรงเดียวกะพี่ท็อปเลยตอนนี้ เลยแบบ เออ..เหมือน
แต่หมาปอนด์จะมีหนวดกะเคราแพะหน่อย เฮียแกชอบไว้เป็นตอๆ ไม่ค่อยชอบโกน
มาเพื่อบอกแค่นี้แหละค๊าบบบบบ ไปแระน๊าาาา รักทุกคน จุ๊ฟๆ
-
โหยยยย ไรอะ แทนที่จะเอามาต่อเป็นของฝากนะ แบบท๊อปเลยเหรอ หล่อเลยอะ 555
-
^^
-
เอาเถ๊อะะะ
ความสุขของไรท์เตอร์
รอได้คับๆ
:z3:
ปล.ท๊อปอัพ ก็ดูแลตัวเองด้วย คิดถึง :กอด1:
-
ฮ่าๆๆ จิ้นถูกละ^^
พี่ท็อปก้น่ารักนะ ทั้งสองท็อปเรย 555
-
ติดเรื่องเดียวกันเลย5555
-
แวะมาทักทายคร๊าบ ก่อนนอน
ไปดู RE4 มา...ไม่ได้เท่าที่คิดไว้เท่าไหร่ ขัดอารมเล็กน้อย แต่ก็ดูเอามันส์ได้ สะใจดี
ดูเส็ดรีบกลับบ้านมาดูน้ำหวานต่อ 55555
...ฉันมีเพียงแค่วันพรุ่งนี้ ฉันไม่มีเมื่อวานให้ใคร...จะเป็นจะตาย ขอไปให้ถึงดาววววว....
เพลงมันถึงดีจิงๆ พี่ปานร้องไว้ดี ว่าป่ะ เอิกๆๆๆ
บ้าละครใหญ่แล้วผม ><
ปล. หมาปอนด์ไม่หล่อขนาดพี่ท็อปนะผมว่า พี่ท็อปน่าจะหล่อกว่านิดหน่อย
แต่หมาปอนด์น่าจะเข้มกว่านิดนึง...ช่างเหอะ พี่ท็อปของเค้าาาา 555
-
นะ 555 อยากดูหนังบ้าง แต่มีโปรเจคแทบไปไหนไม่ได้เลย อิจฉาพี่ท๊อปได้ดูหนัง
-
พี่ท๊อปของผม >.,<
RE4 ผมก้ดูมาละ เซงนิดๆเหมือนกัน รอมา4ปี ไม่ค่อยคุยเท่าไรอะพี่
แต่ตอนจบ จิล ออกมาแร้ว เย่ๆ รอภาค5 (- - )อิกละ รอๆ
-
ไม่ค่อย*คุ้ม แหะๆ ผิดๆ
-
คนเรา มาให้คิดถึง แล้วก็ซิ่งหนี
ก็เค้าใจนะติดละครนะ แล้วไม่คิดถึงคนติดเรื่องนี้บ้างหรือไง :z3:
แต่ก็ + 1 ให้เป็นกำลังใจและติดสินบนไปในตัว
ปล. ท๊อป พิพัฒน์ หึ หึ หึ .... :z1:
-
ทักทายยามเช้าคับ
RE4 กะจะไปดูวันนี้เหมือนกันคับ อยากดูมาก แต่ติดงาน 555+
หวังว่าภาคนี้หวังว่าคงไม่กั๊กๆเหมือนภาคที่แล้ว (มั้ง)
ปล.ไปทำงานละคร๊าบบบบ
-
เห้อ ติดละครซะงั้น
รีบมาจ่อเหอะครับ เด๋วจะส่ง"คุณใหญ่"ไปทวงนะ (จะทวงได้ หรือ คุณใหญ่จะหายไปกะท๊อปหว่า 555+)
-
อะหุ อะหุ มาต่อให้นะคร๊าบบบบบบ วันนี้ได้แน่ๆ 1ตอนนะ
แต่เอาส่งก่อนครึ่งตอน ให้ลุ้นกันเล่นๆ 555 เดี๋ยวอาบน้ำอะไรเส็ดจะมาพิมต่ออีกครึ่งนึงให้คร๊าบบบบบ
................................................................
ตอนที่ 45
วันเกิดไอ้แชมป์
ขณะกำลังนั่งอยู่ที่บ้าน รอไอ้ปอนด์มารับ
"โป๊กๆๆ" เสียงเคาะประตู...หนักหน่วงจริงๆ ผิดปกติแฮะ
ผมเดินไปเปิดประตู พลางคิดในใจว่าทำไมไม่โทรมา จะได้ไม่ต้องขึ้นมารับ
แต่พอเปิดประตูห้องเท่านั้นแหละ...หัวใจจะวาย
"เฮ้ย มาไง" ตกใจคับ ผิดคาดอย่างแรง...กูว่าแล้วเชียว เสียงเคาะประตูไร้การศึกษาแบบนี้ -*-
"ตกใจไรขนาดนั้น" ไอ้โซ่ยักคิ้วข้างเดียว ทำหน้ากวนตีน แล้วเดินเข้ามา
"ปะ ป่าวว...แล้วจะมาไม่เห็นบอกก่อน" อยู่ๆโผล่มาแบบนี้ ไม่ธรรมดาแน่ๆ
"...จะออกไปไหนเหรอ" ไอ้โซ่หรี่ตาถามแปลกๆ
"เดี๋ยวจะออกไปวันเกิดรุ่นน้องที่คณะ" ผมตอบ พยายามทำตัวปกติสุดแรง...ไม่เข้าใจตัวเอง ทำไมต้องรู้สึกเหมือนเด็กทำผิดโดนจับได้
"อืม..ไปด้วยดิ"
"ไม่!....ไม่รู้ดิ....มึงจะเซ็งรึป่าว ไม่รู้จักใคร" พิรุดสุดแรง...รู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเอง
"มึงไง...ไอ้ปอนด์ ไอ้เต้ ไอ้มด....อยากไปรู้จักรุ่นน้องมึงด้วย" ป๊ะแล้วมั้ยล่ะ! กูว่าแล้วเชียววันนี้ต้องมาถึง...ไอ้ปอนด์แน่ๆ
"...ไอ้ปอนด์สินะ" เซ็งหว่ะ พอมีเรื่องแบบนี้ทีไร มึงสามัคคีกันดีจริงๆให้ตายเถอะวะ
"มีอะไรสนุกๆไม่เคยคิดจะชวนกูอ่ะ...เป็นคนอื่นไปแล้วนี่นะ" ดูมันพูด
"อย่าๆ...อย่าเริ่มนะโซ่...ไอ้ปอนด์มันเล่าอะไรบ้างล่ะ" ไม่สบอารมณ์ละ
"แล้วมึงปิดอะไรกูบ้างล่ะ" ตลอดดดดด สวนกูตลอดดดดดดดด
"ไม่ได้ปิด ก็มันไม่มีอะไรซักหน่อย"
"มึงแน่ใจ"
"แน่ใจ"
"แต่กูไม่แน่...ไอ้ปอนด์ก็ไม่แน่"
"พวกมึงนี่ไร้สาระหว่ะ จะมาจับผิดอะไรกูอีกเนี่ย"
"ป่าว กูจะไปจับผิดคนอื่น"
"โอ๊ย!..." ไม่ทันจะพูดอะไรต่อ ไอ้ปอนด์ก็โทรเข้ามาพอดี
"โซ่มาแล้วใช่มั้ย" เสียงไอ้ปอนด์ถาม
"เออ...พอใจมึงยังอะ" แล้วผมก็กดวางเลย
ต้องเข้าใจนะครับเพื่อนๆ ที่ทุกวันนี้ผมเอาแต่ใจมาก เพราะผมโดนแบบนี้ตลอดอ่ะ
มีพ่อเยอะแยะรอบตัวไปหมด กระดิกตัวอะไรได้ที่ไหน
ดังนั้นเด๋วนี้พอเริ่มโตเป็นผู้ใหญ่ ต่างคนต่างต้องรับผิดชอบชีวิตตัวเองมากขึ้น มีความคิดกันมากขึ้น...ผมเลยกลายเป็นเด็กเอาแต่ใจ...คนมันเก็บกดอะนะ 555
"ป่ะ ไปยัง" โซ่ถาม
"ไปก็ไปดิ...กูแทบจะรอไม่ไหวอยู่แล้วเนี่ย...อยากไปโคตรรรรรรรรร" ผมประชด
โซ่ส่ายหน้ายิ้มๆ อย่างพอใจ แล้วเดินนำไป
"มึงไปรถไอ้ปอนด์นะ ไปเคลียกันเอง" รู้ใจกูขึ้นมาเชียว...สะใจมึงละสิ
ผมเดินหน้ามุ่ยไปในรถไอ้ปอนด์ ไอ้ปอด์ยิ้มแฉ่งต้อนรับ
"มีความสุขมากเหรอ" ผมถาม
"ไม่เลยซักนิด...กำลังเครียดนะเนี่ย...เครียดมาก"
"ถึงกับต้องเรียกกำลังเสริมเลยรึไงวะ...มึงคิดว่าจะไปออกรบรึไงห๊ะ"
"กูไม่รู้หรอกว่ามันจะรบกันรึป่าว กูแค่เตรียมพร้อมไว้ก่อน"
"เตรียมพร้อม...นี่งานวันเกิดน้องนะเว่ย"
"น้องที่ไม่น่าไว้ใจอะดิ กูสังหรว่ามันจะมีอะไรแปลก"
"มึงจะมาสังหร สังเห่าอะไร แล้วมันเกี่ยวไรกะไอ้โซ่วะ"
"เอ๊า แล้วไมวะ ไอ้โซ่มาด้วยมันไม่ดีตรงไหน กินเหล้ากับมันก็สนุกดี"
"อย่าแถปอนด์ ร้อยวันพันปีมึงเคยจะอยากเจอหน้ากันด้วยเหรอ"
"เอาเหอะน่าาาา"
ผมว่าจากที่มันไม่น่าจะมีปัญหาอะไร มันจะมีปัญหาเพราะไอ้สองตัวนี้นี่แหละครับ
จับมือกันทีไร กูไม่เคยได้อยู่สงบสุขซ๊ากกกกกกที
งานวันเกิดจัดขึ้นร้านเดียวกับที่ผมพารุ่นน้องไปเลี้ยงเมื่อครั้งกะโน้น
ไอ้ปอนด์มันจองโต๊ะไว้เรียบร้อย ตอนผมไปถึง ไอ้เต้ ไอ้มด ไอ้เก่ง และไอ้ปอนด์มาถึงแล้ว
"เฮ้ยๆๆๆๆ....โอ้โห หายหัวไปนานเลยวะรูปหล่อ" ไอ้เต้ทักไอ้โซ่...พวกมันเคยกินเหล้าด้วยกันอยู่คับ ไปสนิทสนมกันในวงเหล้านั่นหละ
"อกหักหว่ะ...หลบไปพักใจมา" ดูคำตอบมัน
"ใครมันกล้าหักอกมึงวะเนี่ย...มาๆ แดกเหล้าย้อมใจ" ไอ้มดชวน
"เออ ขอแจมด้วยคนโว๊ย...แล้วไหน..เจ้าของงาน" มึงเข้าประเด็นเร็วมาก..สมกับเป็นมึงจริงๆ
"เอ้อ นี่ๆ...ไอ้แชมป์ นี่พี่โซ่ เพื่อนไอ้ท็อปมัน....นี่ไอ้แชมป์" ไอ้เต้แนะนำ
ไอ้โซ่หันไปมองไอ้แชมป์ แวบหนึ่งผมรู้สึกได้ว่าขนลุก...พระเจ้า! ผมไม่ได้คิดไปเองนะ ผมรู้สึกได้จริงๆว่ามีรังสีบางอย่างแผ่ออกมาจากไอ้โซ่
"หล่อไม่เบานี่หว่าเอ็ง...พี่ขอแจมด้วยคนแล้วกันไอ้น้อง" ไอ้โซ่เอามือตบไหล่ไอ้แชมป์..เบาๆ แต่หนักแน่น
"ครับ..ได้เลยพี่" ไอ้แชมป์ยิ้มแหยๆ เหลือบตามามองผม....กูไม่รู้ไม่ชี้ด้วยแล้วโว๊ยยยย
ไอ้โซ่กะไอ้แชมป์คิดอะไรอยู่ผมไม่รู้หละ...แต่ที่แน่ๆ ไอ้ปอนด์ตอนนี้กำลังหัวเราะในคอเบาๆอยู่ข้างๆผมอย่างน่าหมั่นใส้ที่สุด ตั้งแต่ผมรู้จักมันมาเลย...ให้ตาย
...................................................................
-
5555555555
งานนี้สามัคคีกันได้ฮามากกก
โซ่ ปอนด์ ทีอย่างงี้เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย
-
สั้นอ่า สั้นเกิน
ว่าแต่ทำไมต้องสงสัยแชมป์ด้วยล่ะ แชมป์เป็นแฟนกับพลอยนี่นา งง
มารอลุ้น
-
อาไรกันนิ คนอ่านตามม่ายทัน อิอิ
-
รออ่านครึ่งหลังที่เหลือ
แค่นี้..ยังเม้นท์อะไรไม่ได้
รู้ม่ะ..ท็อป
อิอิ
รีบมาต่อครึ่งหลังเลย
ที่รัก..ของใครกันหว่า
ฮ่าฮ่า
:laugh:
-
ว่าแล้วไง แชมป์ไม่น่าไว้ใจ เพ่โซ่แผ่รังสีอำมหิตออกมาเชียว
เพ่ปอนด์ทำดีมากอ่า เรียกกำลังเสริมด้วย :laugh:
สองหัวดีกว่าหัวเดียวจริง ป่าวเพ่ท๊อป o13
ลุ้นๆ
-
หึหึ,,พี่ปอนด์แอบเจ้าเล่ห์ตลอดดดดด :m20:
-
อ่านตอนนี้อย่างมีความสุขมาก
นานๆ โซ่ ปอนด์ จะมาเป็นแพ็คคู่ซะที งานเลี้ยงต้องสนุกมากๆ แน่เลยนะคุณท็อป
-
อิอิ เข้ามาก็เจอที่ร้ากช้อนเลย งุ้งงิ้ง ๆ น่ารักเรื่อย ๆ จริง ๆ
๕๕๕ ทั้งสามคนคงตัดกันไม่ขาดหรอก ฮุๆ
-
มาแว้ววววววววววววววววววว
วันได้ 1 ตอนเต็มๆ หลังจากกระปริดกระปรอยมาหลายตอน จนคนอ่านหลายๆท่านคงรำคาญ และเลิกอ่านไปแล้ว หะหะ :m15:
ตอนนี้ไอ้โซ่โผล่มาให้แฟนคลับได้กรถชุ่มกระชวยกันด้วย หลังจากหายไปซักพัก
ส่วนเรื่องราวจะเป็นยังไงต่อไป...เชิญครับ
..........................................................................
ตอนที่ 45
เรานั่งคุยกันรอคนอื่นๆ แน่นอน...สองข้างกายผม ด้านหนึ่งเป็นไอ้ปอนด์ อีกด้านเป็นไอ้โซ่นั่งประกบ...เป็นอะไรที่รู้เบาสบายอย่างบอกไม่ถูก -*-
ไอ้เต้กะไอ้มดนั่งประกบไอ้ปอนด์ กะไอ้โซ่ ปิดหัวท้ายพอดี โอ ผมกลายเป็น ศูนย์กลางของจักรวาล มีไอ้แชมป์กะไอ้เก่งนั่งมองตาปริบๆอยู่ที่ฝั่งตรงข้าม
ไม่นานนักพลอยก็มา ในลุกสุดสวยที่ผู้ชายทั้งร้านต้องหันไปมอง ไม่เว้นแม่แต่ไอ้สองคนที่นั่งประกบผมอยู่
โดยเฉพาะไอ้โซ่...อึ้งไปเลยละสิ...ใครเห็นครั้งแรกก็อึ้งกันหมด ขนาดไอ้ปอนด์ที่เจอบ่อยๆ..แต่วันนี้ถึงกับชะงักไปกะเค้าด้วย
พลอยทักทายพวกเรา และทำหน้างงๆใส่คนแปลกหน้า ไอ้เต้เลยจัดแจงแนะนำตัวให้เสร็จ
"นี่พี่โซ่เพื่อนพี่ท็อป...นี่น้องพลอย น้องรหัสไอ้ท็อปมัน" ไอ้เต้บอก โซ่ยิ้มให้ ส่งสายตาเจ้าชู้โดยอัตโนมัติ
"แฟนไอ้แชมป์" ผมพูดออกมาลอยๆ ไอ้โซ่หันมามอง
"มองไร" ผมถาม
"ป่าว" โซ่ยิ้ม...มีความสุขมากสินะ!
"ถึงกับอึ้งๆ สมบัติคณะกู อย่าคิดบังอาจ" ไอ้เต้ว่า
"อะไร กูยังไม่ทันจะคิดอะไรเลย" ไอ้โซ่แก้ตัว...แต่ผมสิ หงุดหงิดโว๊ย!
กำลังนั่งหงุดหงิดอยู่เพลินๆ ไอ้ปอนด์ก็ยกแขนขึ้นมาคล้องคอแล้วดึงเข้าหาตัวซะงั้น อะไรของมันวะ -*-
"เฮ่ยๆ มึงอย่ามาเลิฟซีนกันแถวนี้ แคร์สื่อบ้าง" ไอ้มดว่า...ไอ้ปอนด์ดูไม่สนใจ
โซ่หันมามองผมกะไอ้ปอนด์ แล้วคึกอะไรขึ้นมาไม่รู้ แทรกแขนผ่านคอผมกะตัวไอ้ปอนด์ แล้วดึงกลับ
"โอ๊ย" เล่นกะชากกันแบบนี้ผมก็เจ็บสิครับ
"เอาแล้วโว๊ยๆ ศึกชิงไอ้ท็อปยก1" ไอ้เต้แซว
"พวกมึงเป็นเชี่ยไรเนี่ย แม่ง!" คนยิ่งกำลังหงุดหงิด เจอแบบนี้เลยยิ่งอารมณ์เสีย บวกกับอายน้องๆด้วย พวกมันไม่รู้เรื่องอะไร มาเห็นแบบนี้ คงต้องคิดอะไรบ้างแหละ
ผมแกะแขนไอ้สองตัวนั่นออก แล้วลุกขึ้นเดินไปนั่งข้างๆพลอย
"ท็อปกลับมานี่" ไอ้โซ่เรียกเสียงเข้ม ไอ้ปอนด์มองหน้านิ่ง
"ไม่เอา กูรำคาญ"
"มานั่งนี่แหละ ไม่แกล้งแล้ว" ไอ้ปอนด์บอก
"บอกว่าไม่เอาไง กูจะนั่งกับน้องกู...จะได้รู้ ว่าใครมันเหล่น้องกูบ้าง" ไอ้สี่ตัวที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามถึงกับเงียบกันหมด แล้วหันไปคุยกันต่อ..ชิส์
"พี่ท็อป..." พลอยเรียกผม ผมรู้ว่าพลอยอยากจะถาม แต่ไม่รู้จะพูดยังไง
"ไม่มีไรหรอกพลอย พวกบ้าน่ะ"
นั่งคุย นั่งกินกันไปอีกไม่ถึง 5 นาที ก็มีเพื่อนๆไอ้แชมป์มาสมทบอีก 3-4 คน เป็นผู้หญิง 2 คน...ก็ดี พลอยจะได้มีเพื่อน ตอนนี้เริ่มสนิทกันหมดแล้ว เหล้านี่มันเชื่อมสัมพันธ์ได้ดีจริงๆ
และแล้วตัวปัญหาก็มาถึง...น้องฝนเดินเข้ามา แต่งตัวเปรี้ยวมากกกก เดรสสั้นมาก...ไม่อยากจะนึกเลยว่าตอนนั่งจะขนาดไหน
"นั่งตรงไหนได้บ้าง...แชมป์ขยับให้หน่อยสิ ฝนนั่งด้วยนะ"
"มานั่งข้างก้อยก็ได้ยังว่างอยู่" น้องก้อย เพื่อนไอ้แชมป์บอก...ที่นั่งข้างน้องก้อยยังว่าง แต่เป็นเก้าอี้ตัวริมสุด ห่างจากไอ้แชมป์พอสมควร
"ขอนั่งแถวๆนี้ได้มั้ยอะ อยากนั่งไกล้ๆเจ้าของงาน" เออ...ช่างเป็นผู้หญิงที่เปิดเผยอะไรอย่างนี้
"น้องฝนมานั่งที่พี่ก็ได้ เดี๋ยวพี่ไปนั่งฝั่งโน้น" สุดท้ายผมเลยตัดปัญหา ให้ฝนมานั่งข้างพลอยแล้วกัน ยังไงซะพลอยก็นั่งติดไอ้แชมป์ และก็ดีกว่าให้ฝนไปนั่งข้างไอ้แชมป์
ผมหันไปมองหน้าพลอยเป็นเชิงขออนุญาติ พลอยพยักหน้าตอบ...สุดท้ายฝนเลย จำใจ ต้องมานั่งข้างๆพลอย...ผมเลยเดินไปนั่งตรงข้างๆน้องก้อย
"ท็อปมานั่งนี่มา...ไอ้เก่ง ไปนั่งนู่น" ไอ้ปอนด์เรียกผม แล้วสั่งไอ้เก่ง ที่ตอนนี้นั่งอยู่ข้างๆไอ้เต้ให้มานั่งข้างน้องก้อย
ไอ้เต้ก็เหมือนรู้งานขยับไปนั่งแทนไอ้เก่ง ไอ้โซ่ขยับไปนั่งที่ไอ้เต้เหลือที่ว่างระหว่าง ไอ้โซ่กับไอ้ปอนด์ไว้ให้ผม....ดีจริงๆ เหมือนใช้สมองร่วมกัน ทำงานกันอย่างเป็นระบบ
ผมเลยต้องเดินต้อยๆกลับไปนั่งที่เดิม...สมใจไอ้สองตัวนั่นเค้าหละ
และเหมือนครั้งก่อน ทันทีที่ฝนเห็นไอ้โซ่ถึงกับสะดุด...และไม่ต้องรอให้มีใครแนะนำ เธอเปิดฉากถามก่อนทันที
"พี่คนนี้หน้าไม่คุ้นเลย ชื่ออะไรเหรอคะ" น้องฝนถามไอ้โซ่
"โซ่ครับ" โซ่ยิ้มให้
"ฝนค่ะ...พี่โซ่เรียนรัฐศาสตร์เหรอ"
"ป่าวๆ วิดวะ...มาแจมด้วยเฉยๆ"
"ไม่ทันจะคุยกับเจ้าภาพเลย ไปคุยกับคนอื่นก่อน เดี๋ยวเค้าก็น้อยใจหรอกฝน" พลอยขัดจังหว่ะขึ้นมา...ดีมากน้อง
"แหม ก็เห็นหน้าไม่คุ้น ก็เลยทำความรู้จัก...แชมป์ไม่งอนหรอกใช่มั้ย" ฝนหันไปถามแชมป์
"ไม่ครับ....พลอยชงเหล้าให้หน่อยสิ" แชมป์ตอบฝน แล้วหันไปคุยกับพลอย
พลอยหยิบแก้วเหล้ามาเติมน้ำแข็ง ขณะเดียวกันฝนก็คว้าขวดเหล้าไว้ได้ทัน
"เดี๋ยวฝนเทให้" แล้วฝนก็เอาแก้วไปเทเหล้าให้หน้าตาเฉย...โอ จะเรียกว่าอะไรดี...พลอยหันมาสบตาผมแบบงงๆ
"เออะ...พอก่อนน้องฝน อย่าเทหนักมาก เดี๋ยวเจ้าภาพก็เมาซะก่อน...เดี๋ยวพี่ชงให้ดีกว่า....พลอยดูนะ เดี๋ยวพี่สอน" อะไรก็ไม่รู้นะ ดลใจผมให้ทำไปซะอย่างงั้น
ผมรู้แต่ว่า ผมต้องทำอะ...ฝนส่งแก้วให้ผม ผมจัดการชงเหล้าให้เสร็จ แล้วยื่นให้พลอย
"นี่พลอยทำได้ใช่มั้ย" ผมถามพลอยยิ้มๆ พลอยยิ้มขอบคุณก่อนจะรับแก้วไป
"เหล้าแก้วนี่ต้องอร่อยสุดๆ...ขอบคุณนะคร๊าบบบพี่ท็อป" ไอ้แชมป์ยิ้มหวานให้ผม
ผมเองไม่มีอารมณ์จะยิ้มตอบละครับ ไม่ได้อยากจะทำให้ แค่อยากจะช่วยน้องพลอย...จนลืมไปเลย ว่ามีพ่อสองคนนั่งขนาบข้างอยู่
ผมรู้สึกได้ว่าไอ้โซ่กับไอ้ปอนด์หันไปมองหน้ากัน เหมือนส่งซิกอะไรบางอย่างข้ามหัวผม...แล้วไอ้โซ่ก็กระกดเหล้าในแก้วกรึ๊บเดียวหมด
"กูอยากกินเหล้าอร่อยๆบ้างอะ" มันส่งแก้วให้ผม...แต่ตามันอ่ะ จ้องไอ้แชมป์...ไอ้แชมป์งี้ถึงกับหน้าถอดสี
"มึงนี่มีบุญนะไอ้แชมป์ ขนาดกูไอ้ท็อปมันยังไม่เคยจะเต็มใจชงเหล้าให้เลย" ไอ้ปอนด์ว่า...ก็เรื่องจิงคับ เวลาไปกินเหล้าด้วยกัน ผมจะไม่ค่อยเต็มใจชงให้พวกมันหรอก ถ้าให้ผมชงผมก็จะชงอ่อนสุดๆ จนสุดท้ายพวกมันก็เลิกให้ผมชงกันไปเอง
แต่ไอ้แชมป์ดูเหมือนจะไม่ขำ ได้แต่ยิ้มแหยๆ...คงรู้ตัวว่าโดนขู่เข้าให้แล้ว
"เออๆ เอามาๆ ทั้งคู่แหละ อย่าให้มันมากมายนัก...แล้วอย่ามาบ่นกูอีกแล้วกัน" ผมคว้าทั้งแก้ว ไอ้โซ่ ไอ้ปอนด์มาเทเหล้าลงไปอย่าละครึ่งแก้ว ชงเสร็จก็ส่งให้พ่อคุณทั้งสองแบบประชดๆ
กลายเป็นที่ขำขันของวงเหล้าไปซะฉิบ...ผมว่าตอนนี้เค้าคงดูออกกันหมดแล้วหละ ว่าไอ้สองตัวนี่มันยังไงๆกับผมแน่ๆ...ช่างมันเถอะครับ ไม่มีอะไรจะเสียแล้ว
ผมเลยกลายเป็นดาวเด่นของวงเหล้ายิ่งกว่าเจ้าของงาน มีแต่คนแซว แถมยังส่งแก้วเหล้ามาให้ผมชงตลอด พลอยก็เอากะเค้าด้วย...เฮฮากันใหญ่
แต่คนที่ดูเหมือนจะเฮไม่ออกก็คือ น้องฝน....ที่นั่งทำหน้าแบบเซ็งสุดขีด...ก็แน่หละ อารมณ์ตอนนี้ไม่มีใครสนใจน้องฝนเลย
อาจจะเพราะน้องฝนเป็นเด็กต่างคณะ...และโดนผมแย่งซีนไปหมดแล้ว...ทั้งที่ผมไม่ได้ตั้งใจเลย...จริงๆนะ T-T
ไอ้โซ่กับไอ้ปอนด์ก็ซุบซิบๆอะไรกันข้ามหัวหัวอยู่ 2-3 รอบ แต่ผมไม่ได้ยิน เพราะเสียงมันดัง...ช่างเหอะ ค่อยไปซักทีหลัง
พลอยกับแชมป์ก็ดูรักกันดีคับ ออกจะสวีทกันมากกว่าปกติด้วยซ้ำ ไม่รู้ว่าจงใจให้ใครเห็นรึป่าว
ส่วนน้องฝนก็ยังคงนั่งเงียบๆต่อไป
"เฮ้ยเจ้าภาพไหนร้องเพลงให้ฟังหน่อยดิ๊" ไอ้เก่งพูดขึ้นมา
"เฮ้ยไม่เอา กูอาย" ไอ้แชมป์ว่า แต่เสียงเชียร์จากพี่ๆ และเพื่อนๆทำให้มันจำยอมต้องเดินไปขอเค้าร้องเพลง พร้อมเสียงเฮฮาวิ้ดวิ้วจากโต๊ะเรา
"สวัสดีครับ...วันนี้วันเกิดผม แต่ผมโดนไล่ให้มาเป็นนักร้องจำเป็น...ยังไงก็ทนๆฟังกันหน่อยแล้วกันนะครับ" พูดจบก็มีเสียงกรี๊ดกร๊าดดังขึ้นมา
"ขอบคุณทุกกำลังใจครับ...เพลงนี้ผมขอมอบให้คนคนนึง คนพิเศษของผม...ผมอยากจะบอกเค้าว่า...ถึงเค้าจะชงเหล้าไม่ได้เรื่อง แต่ผมก็ชอบเหล้าที่เค้าชงมากที่สุดครับ"
ตูมมมมมมมม!!!!!
เหมือนเสียงระเบิดนิวเคลียหล่นลงกลางหัวผม...มึงพูดคลุมเครือไปมั้ยแชมป์!!!!
คือยังไงดีล่ะ หลังจากที่ผมชงให้มันแก้วนั้น แก้วต่อๆไป พลอยเป็นคนชงนะ ไม่ใช่ผม...แต่มันเล่นพูดขึ้นมาแบบนี้คนอื่นเค้าจะติดว่าไงละคร๊าบบบบบบบ
เสียงโดนตรี intro บรรเลงขึ้นมา
ทั้งโต๊ะหันมามองผมพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย รวมทั้งพลอยและน้องฝน...
"เหี้ยแล้วมั้ยล่ะ" ไอ้โซ่พูด
"กูบอกมึงแล้ว" ไอ้ปอนด์รับต่อ
"อะไร...หันมามองกูทำไมวะ" ผมเองก็ถึงกับเหงื่อตกละครับเวลานี้
ยิ่งพอไอ้แชมป์มันร้องเพลงเท่านั้นล่ะ...
อาจยังไม่เห็นว่ารักมากมาย
อาจยังสงสัยผู้ชายคนนี้
อาจยังไม่เห็นสายตาแห่งความหวังดี
แต่เธอก็คงเข้าใจมันซักวัน
อาจมีใครๆ ที่เค้าดีกว่า
อาจจะมีคนที่เธอใฝ่ฝัน
แต่จะมีใครให้เธอหมดใจอย่างฉัน
และมันจะมีให้เธอเพียงคนเดียว
อยู่มาจนวันนี้เพื่อเจอเธอ
จะอยู่เพื่อเธอตลอดไป
จะเอาความรักที่มีเก็บไว้
เพื่อรอคอยวันที่เธอมองผ่านมา
อาจจะมีเวลาที่เธอต้องการ
อีกนานแค่ไหนรักนี้ก้อยังอยู่
อยู่เป็นรักแท้เพื่อเธอเท่านั้น
ด้วยใจที่พร้อมให้เธอจากคนอย่างฉัน
และวันเวลาที่ยาวนานคงจะพอให้รอเธอ
และคงจะทำให้เธอได้รู้
ผมไม่ได้อยากจะคิดเข้าข้างตัวเองนะ...แต่เพลงแบบนี้มันสองแง่สามง่าม
ผมว่าพลอยเองก็คงสับสนพอๆกัน...จะว่าหมายถึงพลอยก็เป็นไปได้ หรือหมายถึงผม...ไม่มั้ง
"กลับบ้านไปเดี๋ยวคุยกันอีกยาว" ไอ้โซ่หันมากบอกผม
"คุยไรอะ" ผมก็เริ่มหวั่นๆละครับตอนนี้
"แต่ก่อนกลับนี่ดิ...เอาไงดีวะโซ่" ปอนด์ถามโซ่
"รอดูไปก่อน" โซ่ตอบ
เรานั่งกันเงียบๆ ผมว่าทุกคนในวงเหล้าตอนนี้คงสงสัยเหมือนกันหมด...จนไอ้แชมป์ร้องเพลงจบ
เสียงตรบมือ และเสียงกรี๊ดดังก้องร้าน
"ขอบคุณครับๆ"
"สุดท้ายนี้ ผมมีบางอย่างอยากจะบอกคุณครับ..." ไอ้แชมป์หันมามองทางโต๊ะเรา
"ผมหลงรักคุณตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ...คุณทำให้คนที่ไม่เคยเชื่อเรื่องรักแรกพบอย่างผมเปลี่ยนความคิด...ทำให้ผมต้องพยายามทุกอย่างเพื่อนที่จะรู้จักคุณ...ทำทุกอย่างเพื่อให้คุณสนใจ...ให้คุณรักผม.....และผมก็จะ.."รักคุณคนเดียว"...ตลอดไป...."
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"แชมป์รักพ......."
................................................................
นอนละ ง๊วงง่วง o18
-
โอ้้้้ออออออออออออออออออออออออออ
เป็นช้อนก็คิดเหอะ งุงิ ๆ
หายไปนานเลยงิ ยังไงก็ส่งข่าวบ้าง ช้อนก็จะหมั่นเข้ามาเมื่อเห็นว่าตัวอัพหงะเน๊อะๆ
คิดถึง งุงิ ทั้งสามคนเลย มากมาย ก่ายกอง งุ่มแง่ม ๆ (เสียงอะไร)
อิอิ
เฉลย ไว ๆ หน่อย จะดีนะ ช้อนเองก็อยากรู้ แหะๆ
-
:serius2:
อ๊ากกกกกก ค้างอ่ะ
ทำไมท็อปถึงทำแบบนี้ :a5:
-
แชมป์รักพ...
ไอ้ที่ขาดหายไปเนี่ย
เป็น "พลอย" หรือ "พี่ท็อป"
ลุ้น
-
มันจะง่วงกระทันหันไปไหมท็อป เหลือไม่กี่ตัวไม่ยอมพิมพ์ต่อเนี่ย แกล้งกันเห็นๆ ถ้าหายไปนานขอให้โดนโซ่กับปอนด์รุมกันแกล้ง :z13:
-
ตลอด ค้างตลอด แล้วรับมาต่อด้วยละพี่ท๊อปเด๋วก็หายอีก
-
"แชมป์รักพ......." คงพลอยอ่ะ ... มั้ง
มาต่อไวๆ เลยน๊าาา :3123:
-
ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง.............ครับ
-
พ พาน มาอีกแล้ว :z3:
ถ้าแจ๊คพอตตกที่ท๊อปละก็ หึหึ
งานนี้มีเละ ไม่ใครก็ใคร :laugh:
+1 ให้พี่ท๊อป ในฐานะ แฟนคลับพี่โซ่ :mc4: มาเต็มเลยตอนนี้ :mc4:
-
โอ๊ะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะ อย่าน๊าาาาาาาาาาาา กลับมาด่วนเลย
-
แชมป์จะพูดว่า "พลอย" หรือ "พี่ท็อป"
ตื่นเต้น ฮ๋าๆๆ
-
คุงท๊อปทำแบบนี้ไม่ได้น๊นนนนนนนนนนนา
มาต่อให้จบ ณ บัดนาววววว มาค้างให้อยากได้ไงงงอะ
ปล. แกล้งคนอ่านขอให้คุงท๊อปโดนคุงโซ่กะคุงปอนด์แกล้งมั่งงง ชิส์ :m15:
-
:serius2: :serius2: :serius2:
กลับมาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
-
:z3: :angry2:
ไม่น่าเข้ามาอ่านตอนนี้เลยอ่ะ แล้วเด๋วค้างยาวได้อีกป่าวอ่ะ อิอิ
ขอให้เป็นพลอยเห๊อะ ไม่ง้านล่ะท๊อปเอ้ยยยย ไม่อยากคิดต่อ
-
พ พาน มาอีกแล้ววววว
-
:angry2: เอามีดมาแทงให้ตายเลยดีกว่า
มันค้างงงงงงงงงงงงงงงอ่ะ
-
หุหุ เอาน่าๆ เดาไม่ยากหรอกคร๊าบบบบบ
มีเรื่องจะมาเล่าให้ฟังด้วย สดๆร้อนๆ เมื่อเข้านี้เอง ทะเลาะกะไอหมาปอนด์เรื่องไม่เป็นเรื่องตั้งแต่เช้า แต่ตอนนี้อารมดีละ
......................................................
กาลครั้งหนึ่งเมื่อเช้านี้
ผมกำลังนั่งกินกาแฟ ดูการ์ตูนอยู่เพลินๆ...ไอ้ปอนด์เพิ่งจะตื่น เดินเปลือยออกมาจากห้อง (เขียนให้จิ้นกันเล่นๆ จิงๆแล้วใส่เกงบอลอยู่)
"ชงกาแฟให้หน่อยยย" ปอนด์ก้มลงเอาคางเกยไหล่...ตื่นปุ๊บก็อ้อนตีนแต่เช้า
"แป๊บนึงดิ โฆษณาก่อน"
"อือออ..." แล้วมันก็เอาหน้ามาถูๆที่ต้นคอผม
"ปอนด์ไม่เอา..จั๊กจี้...ไปโกนหนวดได้แล้วไป" แม่งชอบไว้หนวดเคราแล้วมาถูๆ มันจี๋จะตาย
"หึ...ก็ได้ ชงกาแฟให้ด้วยนะ" แล้วพ่อคุณก็เดินเข้าห้องน้ำ
การ์ตูนตัดโฆษณาพอดี ผมก็ลุกไปชงกาแฟให้ไอ้ปอนด์
"ท็อป กันไกรตัดหนวดเค้าอยู่ไหนอะ" ไอ้ปอนด์ตะโกนถามมาจากในห้องน้ำ
"ตัวเองใช้เอง เอาไปเก็บไว้ที่ไหนอะ"
"ก็ไว้ในตู้กระจกเนี่ย...แต่มันไม่มีแล้ว"
"หาดีๆ เอาไปวางไว้ไหนรึป่าว"
"ไม่มี" ไอ้ปอนด์เดินหน้ามุ่ยออกมาจากห้องน้ำ
"ใช้มีดโกนหนวดของเค้าก่อนดิ" ผมบอกปอนด์
"ไม่เอา มันเกลี้ยง เค้าไม่ชอบ"
"เรื่องมากจริง ใช้ๆไปเหอะ...ไปล้างหน้าล้างตาให้เสร็จไป นี่กาแฟชงให้แล้ว" ผมขี้เกียจจะต่อล้อต่อเถียงเรื่องโกนหนวดกับมัน
ไม่รู้จะอะไรนักหนากับเรื่องหนวดมันเนี่ย หวงจริงๆ...
ปอนด์ชอบไว้หนวดเครา จะใช้วิธีโดยการเอากรรไกรมาตัดให้สั้นๆ แต่จะไม่โกน...มันบอก เวลามันโกนหนวดหน้ามันเกลี้ยงๆแปลกๆ
"ไม่โกนละงั้น หาเจอค่อยโกน" มันบอก แล้วก็หยิบแก้วกาแฟถือไปนั่งกินที่โต๊ะกินข้าว
"ฟันก็ไม่แปรง" ผมบ่นๆ แล้วเดินไปดูทีวีต่อ
"เฮ้ย...ทำไมตัวเองทำงี้อะ" อยู่ๆมันก็โวยวายขึ้นมา
"อะไร" ผมงง
"เนี่ย กรรไกรตัดหนวดเค้า...ทำไมเอามาตัดซองมาม่า" ไอ้ปอนด์ชูกรรไกรให้ผมดู
"เค้าไม่ได้ใช้"
"แล้วมันมาอยู่นี่ได้ไง...ดูดิมีคราบน้ำมันติดด้วย แม่ง"
"อะไรวะ...ไอ้โซ่มั้ง เมื่อวานมันมากินมาม่า" เมื่อวานตอนเย็นไอ้โซ่มาหา แล้วเห็นต้มมาม่ากิน ผมเองก็ไม่ได้สนใจ
"แล้วไมท็อปให้มันใช้กรรไกรเค้า"
"เค้าไม่ได้ให้มันใช้! มันทำของมันเอง เค้าจะไปรู้ได้ไง" ปอนด์แม่งหาเรื่อง
"ถามดีๆ อย่าขึ้นเสียงสิ"
"ไม่ได้ขึ้นเสียง...จะอะไรนักหนา กันไกรรอันเดียว เดี๋ยวเค้าซื้อใหม่ให้ก็ได้"
"ไม่ต้องอ่ะ...เชี่ยโซ่แม่งกวนตีน"
"นี่ อารมณ์ไม่ดีแล้วอย่ามาหยาบใส่นะ" ไม่ชอบเวลาปอนด์สบถหยาบๆ
"เค้าไม่ได้ว่าท็อป เค้าด่าไอโซ่"
"นั่นแหละ เค้าไม่ชอบ"
"...แตะไม่ได้เลยใช่มั้ย" ไอ้ปอนด์ถามเสียงนิ่ง
"ปอนด์อย่าหาเรื่องได้ปะ...อย่ามาพาลนะ"
"แล้วถ้ามันด่าเค้าบ้าง ท็อปจะหงุดหงิดแบบนี้ป่ะ"
"คนละเรื่องแล้วนะปอนด์...ทำไมพูดงี้วะ" ผมอารมณ์ขึ้นละคับตอนนี้ ไม่ดูแม่งแระกาตูน หันไปจ้องหน้าไอ้ปอนด์แบบสู้ตาย
"...." ไอ้ปอนด์เงียบ
"...." ผมเงียบ แต่ยังคงจ้องหน้ากันอยู่
"เฮ้อ.." ปอนถอนหายใจ
ถือเป็นสัญญาณสงบศึก ผมหันมาดูทีวีต่อแบบอารมณ์ไม่ดีนัก
ต่างคนต่างเงียบแบบนี้แหละ อารมณ์เย็นแล้วเดี๋ยวค่อยคุยกัน...ไม่อยากทะเลาะกัน
ไอ้ปอนด์ก็นั่งกินเสร็จ แล้วก็ลุกไปอาบน้ำ แต่งตัวอะไรเสร็จแล้วก็มานั่งที่โซฟากับผม...หนวดก็ไม่ได้โกนเหมือนเดิม
แต่ก็ยังคงนั่งกันเงียบๆ
"โคนันนี่เมื่อไหร่จะจบ" ปอนด์ถาม
"ไม่รู้"
"...." ปอนด์เงียบ...นั่งดูโคนันต่อไป
"...ไปไหนมั้ยวันนี้" ปอนด์ถาม
"ไม่รู้"
"...." ปอนด์เงียบ...นั่งดูโคนันต่อไป
"...ไปจตุจักรกันป่ะ" ปอนด์ชวน
"ฝนจะตก"
"ไม่หรอก...ดีออกจะได้ไม่ร้อน"
"..........ก็ได้" เค้ามาง้อแล้วนี่...ก็ใจอ่อนสิ 55
"งั้นเดี๋ยวบ่ายๆค่อยออกไปแล้วกันเนอะ...ตอนนี้หิวแล้วอ่ะ" ปอนด์บอก
"ไปกินข้าวสิ อุ่นไว้แล้ว" ถึงจะหายโกรธ แต่ยังคงรักษาฟอร์ม...นิ่งต่อไป
"ไม่ได้หิวข้าว" ว่าแล้วมันก็กะเถิบมานั่งไกล้ แล้วเอามือมาเขี่ยๆที่ท้ายทอยผม
"อือออ...อยู่เฉยๆสิ จะดูการ์ตูน" ผมเอามือปัดๆมือมันออก
"ก็ดูไปสิ...เค้าไม่ได้ห้าม" แล้วพ่อคุณก็ล้มลงนอนบนตักผม
นอนไม่นอนปล่าว เล่นเปิดเสื้อแล้วจุ๊บๆพุงผมด้วยนี่สิ
"ปอนด์อย่าเล่นนนน" ผมเอามือผลักหัวมันออกไป
แต่ไอ้ปอนด์ไม้หยุด เอามือล๊อกเอวผมไว้ แล้วแลบลิ้นเขี่ยสะดือ...
........................................................................
จบแค่นี้ดีกว่า 55555 เดี๋ยวจะติดเรทไปมากกว่านี้...รอดูฟี๊ดแบคก่อนว่าอยากอ่านบทมหัศจรรย์กันมั้ย เพราะเรื่องของผมไม่ค่อยมีบทอะไรแบบนี้ให้วาบหวามกันเท่าไหร่...ดราม่าตลอดเรื่อง 5555
-
อยากอ่านดิ 5555
-
แอบสงสารปอนด์นิดๆแหะ
ปล.อยากอ่านเหมือนกัน
แล้วจะได้ไปเดินสวนไหมนั่น
-
ง่ะ ชอบทำให้อยากเเล้วจากไป จริงๆ
-
มายั่วให้อยากแล้วจากไป
-
งะ ๆ ไอแชมมมมมมมมป์ '
บอกสิ ว่าเป็นพลอยย ใช่ม๊ายย ย .
:serius2:
-
มาลงชื่อรออ่านด้วยคน
แต่เห็นด้วยนะว่าเรื่องนี้ดราม่าตลอด แต่ยังไงก็คือชีวิตที่ต้องดำเนินไปนี่เนอะ
-
อยากอ่านบทมหัศจรรย์ค่าาาา
-
รอ อิอิ
-
อยากอ่านบทมหัศจรรย์มากถึงมากที่สุดในโลกเลยค้าบบบ :z1:
-
มาละบนมหัศจรรย์พรรลึก เขียนไปก็รู้สึกอายไป เหมือนประจานตัวเอง แต่ก็ยังเขียน 55555
......................................................................
"ไปกินข้าวสิ อุ่นไว้แล้ว" ถึงจะหายโกรธ แต่ยังคงรักษาฟอร์ม...นิ่งต่อไป
"ไม่ได้หิวข้าว" ว่าแล้วมันก็กะเถิบมานั่งไกล้ แล้วเอามือมาเขี่ยๆที่ท้ายทอยผม
"อือ ออ...อยู่เฉยๆสิ จะดูการ์ตูน" ผมเอามือปัดๆมือมันออก
"ก็ดูไป สิ...เค้าไม่ได้ห้าม" แล้วพ่อคุณก็ล้มลงนอนบนตักผม
นอนไม่นอนปล่าว เล่นเปิดเสื้อแล้วจุ๊บๆพุงผมด้วยนี่สิ
"ปอนด์อย่าเล่นนนน" ผมเอามือผลักหัวมันออกไป
แต่ไอ้ปอนด์ไม้หยุด เอามือล๊อกเอวผมไว้ แล้วแลบลิ้นเขี่ยสะดือ...
"อ๊ะ...ปอนด์" ผมสยิวจนต้องเกร็งท้องแล้วหดตัวหนี แต่โดนไอ้ปอนด์ล๊อกไว้
ผมพยายามจะลุกขึ้น แต่ไอ้ปอนด์ไวกว่าผลักผมนอนลง ไปติดกับที่วางแขน
"ไอปอนด์ อย่าแกล้งงง" ผมพยายามรั้งเสื้อเอาไว้ ในขณะที่ไอ้ปอนด์พยายามดึงขึ้น
"อย่าดื้อสิ" ปอนด์แกะมือผมออกแล้วถกเสื้อผมขึ้นมาถึงหน้าอก แล้วจุ๊บไปที่หัวนม
"ไอหื่น กลางวันแสกๆนะโว๊ย...อ๊าา" ผมเผลอครางออกมา ตัวอ่อนทันที เพราะปอนด์จู่โจมจุดอ่อนไหว
"ปอนด์...มันเช้าอยู่" ผมรู้สึกเสียงหายไปในลำคอ...แต่ก็ยังอาย มันกลางวันแสกๆนะ!
"อยู่ในห้องกันสองคน จะอายทำไม" ไอ้ปอนด์ว่าแล้วดึงขาผมให้ตัวผมขยับลงไปนอนบนโซฟาตัวยาว
ปอนด์ยืนขึ้น แล้วถอดเสื้อ ผมสบโอกาสวิ่งหนี แต่ไม่ทัน ไอ้ปอนด์คว้าเอวไว้ได้
"มานี่" ไอ้ปอนด์เลยลากเอวผมเข้าห้องนอนซะเลย...ดีจริงๆกู วิ่งไปหาที่โดนเชือดใหม่
ไอห่าปอนด์นี่พอหื่นขึ้นมาแล้วห้ามไม่ค่อยจะอยู่...เชื่อเถอะ ที่ใครบอกว่า ไอ้พวกที่ดูภายนอกนิ่งๆ ขรึมๆเนี่ย...เวลาหื่นขึ้นมาที :m25:.......ผมคอนเฟิม :monkeysad:
ไอ้ปอนด์ลากผมเข้าห้องแล้วเอนตัวล้มลงบนเตียง แล้วพลิกตัวคร่อม
"จะหนีไปไหน ต้องโดนลงโทษ" ไอ้ปอนด์พูด ทำตาวิบวับ...แล้วกระชากเสื้อผมขึ้นทีเดียวหลุด
ให้ตาย...เชื่อมั้ย ผมยังเคยคิดว่าถ้ามันจะข่มขืนใครขึ้นมานี่คงไม่มีใครรอด -*-
"ลงโทษอะไร เค้าไม่ได้ทำ...อ๊าา" ไอ้ปอนด์ก้มลงมาไซร้คอ
ปอนด์ไซร้คอเลื่อยขึ้นมา ก่อนขบติ่งหู แล้วแลบลิ้นฉกเข้าไป เล่นเอาผมหมดเรี่ยวแรง
เป็นอันว่าเกมนี้ผมแพ้...ไม่ต้องดื้นรนอีกต่อไป...เอาวะ อย่างน้อยก็ดีกว่าตรงโซฟา...อายโคนันแย่
ผมปล่อยใจไปตามการรุกล้ำของปอนด์
ปอนด์เปลี่ยนเป้าหมายจากซอกคอและหู ที่ตอนนี้คาดว่าจะแดงไปหมดเพราะหนวดเคราของมัน มาประกบปากผม
ไม่รู้ทำไมวันนี้มันดุเดือดนัก สงสัยจะลงโทษผมจริงๆ...เพราะเมื่อคืนผมก็เบี้ยวมันทีนึงละ มานั่งพิมนิยาย แล้วไล่มันไปนอน หะหะ
มาถึงขั้นนี้แล้ว ก็ไม่ต้องอายกันแล้วครับ...ปล่อยไปตามสัญชาติญาณ
ผมเอื้อมมือไปคว้าหมับเข้ากลางเป้ากางเกงบอล ที่ตอนนี้ตื่นตัวเต็มที่...ไม่มีกางเกงในมาขวางให้เกะกะ เพราะเวลามันอยู่บ้าน มันไม่ใส่กางเกงในอยู่แล้ว
มือผมขยับขึ้นลงเบาๆตามความยาวนอกกางเกง...ปากของปอนด์ก็ยังทำงานอย่างขันแข็ง ที่ตอนนี้เปลี่ยนเป็นมาจู่โจมยอดอกผม
ความเสียวซ่านทำให้ผมต้องครางออกมา และปล่อยมือจากปอนด์น้อย
"ฮื่อออ" ปอนด์ครางอย่างขัดใจ ขยับตัวดึงกางเกงบอลลงไปไว้ที่หัวเข่า แล้วคว้ามือผมเข้าไปประจำที่
ปอนด์ก้มลงจัดการกับหน้าอก และหน้าท้องของผมต่อ ผมได้แต่ดิ้นเร่าๆ
ปอนด์ลุกขึ้น แล้วขยับตัวขึ้นมาคร่มอยู่บนหน้าอกผม ส่งไอ้ปอนด์น้อยมาชี้หน้า
ผมได้แต่มองหน้าไอ้ปอนด์น้อยที่ตอนนี้คงจะโกรธหน้าดู แถมยังฉ่ำไปหมด ปอนด์ขยับเข้ามาไกล้าปากผมมากกว่าเดิม
ไม่ต้องรอให้บอกว่าต้องทำอะไร ทันทีที่ผมเผยอปาก ปอนด์ก็ป้อนไอติมแท่งใหญ่เข้ามา
"อาาา..." ปอนด์คราง
ไอ้ปอนด์ขยับเข้าออกเบาๆ ไม่สงสารผมบ้างเลย...ผมแทบจะหายใจไม่ออกตาย
ผมเอามือผลักหน้าท้องมัน แล้วถอนปากออกมาหายใจ
ไอ้ปอนด์ขยับออกจากตัวผมแล้วคว้าตัวผมให้พลิกมาอยูู่ด้านบน ส่วนมันนอนลง
เป็นอันรู้กันว่า...ถึงตาผมแล้ว
ผมจูบกับปอนด์อย่างดูดดื่ม แล้วค่อยขยับปากปากลงมาที่ซอกคอ มาที่หน้าอก
หยอกเย้ายอดอกสีน้ำตาลของปอนด์ทั้งสองข้างสลับกัน ก่อนลากลิ้นไปที่ซอกรักแร้
....อายอ่ะ ผมโรคจิตป่าว ชอบไซร้รักแร้แฟน....แหะๆๆๆ :o8:
ผมซุกหน้าลงไป ก่อนจะรัวลิ้นลงไปเบาๆบนกลุ่มขนนั้นอย่างไม่รังเกียจ
ปอนด์ครางออกมา พร้อมสะดุ้งเล็กน้อย...ไอ้ปอนด์มันเคยบอกว่า สยิวมาก...ผมเลยยิ่งได้ใจ
ผมเล่นอยู่กับหัวนม และซอกแขนของปอนด์จนพอใจ แล้วค่อยๆลากลิ้นผ่านหน้าท้อง ลงมาหาไอ้เจ้างูตัวใหญ่ที่รออยู่ด้านล่าง
ผมลากลิ้นจากโคนจดปลาย ปลายถึงโคนอยู่สองสามครั้ง แล้วฉกลิ้นไปที่คอหยักเป็นการทักทาย...ได้ยินเสียงไอ้ปอนด์ครางอย่างพอใจ
แต่ผมยังไม่จัดการกับเจ้าตัวดีตอนนี้ ผมเปลี่ยนเอาหมายมาที่ไข่แฝดสองใบ...ไอ้ปอนด์ครางไม่เป็นภาษา
"โออ ที่รัก...อะ อาาา" ผมปรนเปรอปอนด์จนลิ้นชา
ไอ้ปอนด์ขยับตัวลุกขึ้น แล้วสั่งให้ผมหันก้นไปหามัน
ปอนด์ดึงกางเกงและกางเกงในผมออกในทีเดียว ท็อปน้อยที่ไกล้จะระเบิดอยู่แล้วดีดผึงออกมาทันที
ผมก้มลงเอาปากครอบไอ้ปอนด์น้อยเอาไว้...ไอ้ปอนด์คว้าท็อปน้อยเข้าปากเช่นกัน
ต่างคนต่างปรนเปรอให้กันอย่างสุดความสามารถ ปอนด์ถอนปากออกจากท็อปน้อย แล้วขยับตัวขึ้น กดก้นผมลง แล้วซุกหน้าเข้ามาที่ประตูสวรรค์ของผม
ผมสยิวแทบขาดใจ ปอนด์ฉกลิ้นกับส่วนนั้นจนผมหมดเรี่ยวหมดแรง
ปอนด์พลิกตัวผมให้ลงไปนอน แล้วจัดการยกขาผมขึ้นมาเกือบชิดออก ก่อนก้มหน้าลงไปเล่นกับไข่แฝด และประตูของผมอีกครั้ง
"โอยยย ปอนด์...เค้าไม่ไหวแล้ว" ผมใจจะขาด เหมือนไม่มีอากาศหายใจ
ปอนด์ยื่นมือไปหยิบเจลหล่อลื่นในลิ้นชักหัวเตียง จัดการชโลมลงไปที่ปากประตูของผม แล้วชโลมลงไปที่ไอ้ปอนด์น้อย
ก้มลงจูบปากกันอีกครั้ง แล้วค่อยๆส่งปอนด์น้อยผ่านเข้ามาทีนะนิด
ปอนด์ขยับตัว จับขาผมอ้ากว้างขึ้น แล้วดันเข้ามาพรวดดียวมิดลำ เล่นเอาผมเสียววาบขึ้บมาถึงท้องน้อย จนต้องร้องออกมา
ปอนด์ก้มลงไปเล่นกับผมนมผม แล้วค่อยๆขยับเอวช้าๆ
แล้วจับยาผมยกขึ้นพาดไหล่...กระแทกเน้นๆ เป็นจังหว่ะ
ผมได้แต่คราง มือจิกหมอน กับผ้าปูที่นอนจนแทบขาด
"เสียวมั้ย...ชอบมั้ย" ไอ้ปอนด์ถามเสียงหื่นๆ
"อือออ" ผมไม่ตอบ มีแต่เสียงครางในลำคอ
ปอนด์ขยับตัว แล้วดันขาผมขึ้นมาเกือบติดหน้าอก ตัวมันอยู่ในท่าเหมือนยองๆ แล้วสาวยาวๆ กระแทกเน้นๆ
"ไม่ชอบเหรอ....ชอบมั้ย" ไอ้ปอนด์ยังคงคันจะเอาคำตอบ
"อะ อ๊าาาาา...ชะ...ชอบบบบคับ" ผมเค้นเสียงตอบไป ก่อนที่จะโดนลงโทดมากกว่านี้
ปอนด์ดูพอใจในคำตอบ และตอบแทนผมด้วยการกระแทกเน้นๆ รัวๆไม่นับ จนผมแทบขาดใจตาย ทำได้เพียงแค่เปล่งเสียงออกมา
ไอ้ปอนด์หยุด แล้วนั่งลงบนเตียง ดึงตัวผมขึ้นมานั่งทับ...ผมกอดปอนด์ไว้แน่น แล้วก้มลงบดปากกับมัน
เอวปอนด์ยังซอยเข้าออกช้าๆ อย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย...ผมสุดที่จะห้ามใจได้ต่อไป ผลักปอนด์นอนลง แล้วเป็นฝ่ายคุมเกม
ไอ้ปอนด์ครางในลำคอ เอามือจับเอวผมเอาไว้ พยายามจะสวนขึ้นมา ผมเอามือฟาดลงไปบนหน้าอก แล้วบอกให้อยู่เฉยๆ
ผมเติมเต็มแรงปรารถนาให้ตัวเองและไอ้ปอนด์...ไอ้ปอนด์คงอยู่นิ่งไม่ไหวอีกต่อไป กระแทกสวนขึ้นมาบ้าง ผมรู้สึกได้ว่ามันเข้ามาลึกมาก
ผมเสียวจนต้องหยุดตัวเองเอาไว้ แต่ไอ้ปอนด์ไม่ยอม เอามือสอดเข้ามาไต้ข้อพับขาของผม แล้วก้าวลงจากเตียง
ผมรู้ว่าชะตากรรมจะเป็นยังไงต่อไป รีบเอามือคล้องคอมันไว้กันตก ปอนด์ยกตัวผมขึ้นจากเตียงแล้วขยับเอวเข้าออก
น้ำหนักตัวของผมสวนกลับลงไปที่ท่อนลำนั้น ปอนด์ก้าวขา อุ้มผมเดิมไปที่หน้ากระจก แล้วให้ผมพิงผนังไว้ ตัวเองซอยเน้นๆ
"ดูกระจกสิ" ปอนด์กระซิบข้างหู เสียงหื่นที่สุดในโลก
ผมเหลือตาไปมอง เห็นภาพตัวเองและไอ้ปอนด์ในกระจก แล้วอายสุดๆ
เอามือทุบหลังไอ้ปอนด์ แล้วเบื้อนหน้าหนิ
ปอนด์หัวเราะในคออย่าถูกใจ ยกตัวผมมานั่งที่โต๊ะหน้ากระจก ตัวผมพิงอยู่กับกระจก ปอนด์ยังคงซอยไม่หยุด
"โคตรเสียวเลยที่รัก" ปอนด์กระซิบ
เสียงหื่นๆของไอ้ปอนด์ทำผมอารมณ์พุ่ง ดึงปอนด์เข้ามาจูบ
ตอนนี้เราทั้งคู่เปียกไปด้วยเหงื่อ ทั้งเหนื่อย ทั้งร้อน แต่ก็ไม่อยากที่จะหยุดพัก
ปอนด์ถอนแก่นกายออกจากประตูหลังผม แล้วให้ผมยืนหันหน้าเข้ากระจก มือเท้าโต๊ะ...แล้วมันก็ยัดไอ้ปอนด์น้อยกลับเข้ามาอีกครั้ง ทีเดียวสุดโคน
ปอนด์แนบแผ่นอกลงมากับหลังผม ผมหันหน้าไปจูบ แม้จะยากลำบาก แต่ก็ได้อารมณ์
ปอนด์กอดผมแน่น เอวยังคงทำงาน ผมเห็นตัวเองในกระจกตอนนี้ ไม่ต่างจากหนังเอวี...อายก็อาย แต่กลับมีอารมณ์...ผมคงเป็นโรคจิตไปแล้ว
"รักเค้ามั้ย...รักผัวมั้ยคับ" ไอ้ปอนด์เอาอีกแล้ว
"..รัก..รักคับ"
"อืมมม รักใคร...ท็อปบอกมาซิ รักใคร" ไอ้ปอนด์ดึงผมขึ้นมายืนพิงหน้าอก กระซิบข้างหู แล้วแทงเน้นๆ เหมือนคาดคั้นเอาคำตอบ
"อะ..อาาา...รัก..รักปอนด์" เหมือนยังไม่พอใจ ไอ้ปอนด์กระแทกแรงขึ้น
"รักใครนะครับ" ปอนด์ถามย้ำ
"รักปอนด์ครับ...โอยย" ผมจะขาดใจตาย
"ปอนด์ก็รักท็อปรู้มั้ย รักท็อป..รักท็อป" ไอ้ปอนด์บอก แล้วกระแทกแรงๆ ปล่อยแขนที่กอดอยู่ออก ให้ผมลงไปเท้าโต๊ะอีกครั้ง
มือปอนด์ลูบหัวนมผมเล่น แต่ด้านหลังนั้นรัวเร็วจนนับไม่ทัน
ผมเกินกว่าจะทนไหวอีกต่อไป เอามือข้างหนึ่งลงไปรูดของตัวเอง เพื่อจะปล่อยปล่อยความทรมานนี้
แต่ปอนด์เอามือมาดึงมือผมออก
"ไปพร้อมกันนะครับ" ไอ้ปอนด์รัวไม่ยั้ง เข้าสุดออกสุด จนหัวผมสั่นคลอน
ผมสุดจะกลั้นไว้ได้อีกต่อไป เหมือนไกล้จะหมดลมหายใจ เสียวแปล๊บผ่านกลางหลัง แล้วก็...ปลดปล่อยออกมาอย่างมากมาย ทั้งที่มือยังโดนไอ้ปอนด์ล๊อกเอาไว้
ร่างผมเกร็งกระตุก แขนขาหมดแรง หน้ามืดเหมือนจะเป็นลม...ไอ้ปอนด์พยุงเอวผมเอาไว้ แล้วรัวถี่ยิบ ก่อนครางเสียงดังแล้วกดกระแทกเข้ามาเป็นครั้งสุดท้าย พร้อมปล่อยของเหลวมากมายเข้ามาภายใน
ปอนด์กอดผมเข้าแนบอก แล้วขยับมาล้มตัวลงนอนบนเตียง...แต่ยังไม่ถอนออกมา
เราสองคนนอนหอบแข่งกัน ปอนด์ยังคงนอนตะแคงกอดผมอยู่จากด้านหลัง
เมื่อเริ่มมีอากาศหายใจแล้วไอ้ปอนด์ก็แกล้งต่อ เอามือมารูดเจ้าหนูของผมเล่น
"ปอนด์ ไม่เอา อย่างแกล้ง"
"ไม่ชอบเหรอ" ปอนด์เสียงกระเส่า
"ไม่...เอาออกซักทีสิ" เจ้าหนูของไอ้ปอนด์แม้จะอ่อนตัวลงแล้ว แต่มันก็ยังน่วมๆ อุ่นๆอยู่ข้างในตัวผม
"งั้นต้องอีกรอบแล้วมั้ง คราวนี้จะเอาให้ติดใจจนต้องขอเบิ้ลเลย" ไอ้ปอนด์ ทำไมมึงไม่หยุดหื่นซักทีวะ
"ไอบ้า" ผมอายหน้าแดง พยายามขยับก้นออก แต่ไอ้ปอนด์กดเอวเข้ามา
"ปอนด์ไม่เอาแล้วนะ...เค้าไม่ไหวแล้ว" ผมขอร้อง...ขืนมีอีกรอบผมต้องเข้าโรงพยบาลแน่ๆ
ปอนด์หัวเราะชอบใจ แล้วถอนไอ้ปอนด์น้อยออกจากก้นผม
"ต่อไปจะได้ไม่เข้าข้างคนอื่นมากกว่าผัว" ดูปากมัน
"ไอ้ปอนด์!"
"อย่านะ...ไม่งั้นเจอรอบสอง"
ตายๆ...ไม่ใช่ว่ามันไม่เคยนะ...ร้อนแรงแบบนี้เคยทำกันมาบ้าง แต่ครั้งนี้ไม่ทันได้ตั้งตัวจริงๆ เลยรู้สึกว่ามันเถื่อนกว่าปกติ
รู้งี้เมื่อคืนยอมมันซะก็ดี มันจะได้ไม่เก็บกดขนาดนี้
ผมชวนปอนด์ไปล้างเนื้อล้างตัว...ไอหมาปอนด์ดันตื่นอีกรอบ...ผมเลยโดนลงโทษรอบสองในห้องน้ำ แต่ด้วยปากนะ มากกว่านี้ไม่ไหวแล้ว
อาบน้ำเสร็จก็มานอนพัก สลบเหมือน....ผมเผลอหลับไปประมาณ 20 นาที แล้วก็ตื่นมาพิมเรื่องให้เพื่อนๆอ่านกันนี่แหละ
ไม่รู้นึกครึ้มอะไรเนาะ เอาตัวเองมาประจาน 55555
สงสัยผมจะติดโรคซาดิสมาจากไอ้ปอนด์ซะแล้ว
..................................................
อ๊าาาายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย :jul1:
-
เหนื่อยแทน
:oo1:
ปอนด์ร้อนแรงมากก
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกก,,กรี๊ดพี่ปอนด์ร้อนแรงไหนนนนนนนนนนนนน
น่ารักอ่ะ ทำไมน่ารักกันแบบนี้ล่ะ
-
เอาอีกๆๆๆๆ พี่ท๊อป พี่ปอนด์เอาแรงได้ใจมาก 5555
-
:angry2: :angry2: :angry2: :beat: เป็นลูกเป็นหลานต้องตีให้ตายไม่รักนวลสงวนตัวเลย :beat: :beat: :beat:
5555
อ่านตอนนี้แล้วแทบ :m25: :m25: :m25:
o13 o13 o13
-
^^
-
ตอนนี้ขอบอกว่า :jul1:
:pig4:
-
:jul1:
โห นาน ๆ ปล่อยทีเด็ดที เล่นเอาเลือดกระฉูด เรทติ้งกระจาย
นี่แหละน้า เขาถึงบอกว่า คนเงียบ ๆ มักน่ากลัวเวลาแสดงออก
ว่าแต่ รอบเดียวน้อยไปเปล่าครับ
ถ้าผมค้างมาจากเมื่อคืนเหมือนปอนด์ คงเป็นน้องพลับขอสองแล้วครับ
ชดเชยจากเมื่อคืนด้วย
:pighaun:
-
:haun4: :haun4:
-
ขอบคุณจ้า ปอนด์ร้อนแรงมาก :-[
-
โหหหห ปอนด์นี่เรื่อยๆมาเรียงๆ แต่ดันร้อนแรงกำลังม้าตอนสุดท้ายขณะเข้าโค้งถึงเส้นชัยจิงๆๆ
เพราะอ่านมาตลอดไม่น่าเชื่อว่าฮีจะแรงงงงถึงเพียงนี้ ๕๕๕๕ มหัศจรรย์แห่งรัก คริคริ :laugh:
-
แรงมากกกกกกกกก :z1:
ได้ใจสุดๆ
ชอบๆๆ เอาอีกกกกกก
ปอนด์แอบเถื่อน น่าร้ากกกกกกก
-
อาหุ อาหุ อาหุ
:jul1:
-
รสดี ปอนด์ ฉึก ฉึก 55+
-
อูมามิ 5555555555555
-
555 ประเด็นที่ตั้งใจจะเล่าเรื่องทะเลาะกันเลยหมองไปเลย กลายเป็นเลือดพุ่งกันไปแล้วววว
-
ให้มันได้อย่างนี้ซิท๊อปอัพ
เลือดพุ่งตายเลย อ่านแล้วก็ :jul1:
สงสัยถ้าทะเลากันบ่อยๆ ท๊อปเข้าอู่ยาวแน่ :laugh:
-
WOW!
วันเดอร์ฟูล ปอนด์
:pighaun:
ท็อป..ครับ
ไอ่หมาของท็อปนี่
:haun4: อิอิ
ปอนด์
ทั้งร้อน
ทั้งแรงงงงงงง
และแรงงงงงงงงงงงงง
เลยงิ
:กอด1:ท็อป คิคิ
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ปอนด์ทำไมเป็นแบบนี้เนี่ย
-
:m25:
อ๊ากกกกกกกกกกกกก
ปอนด์ ฉึกๆ
o13
หื่นว่ะ
ท๊อปด้วย :laugh: เด๋วหาว่าไม่ยุติธรรม
-
โซฮอตตต เหลือปริศนาตัว พ. นะ
-
ปอนด์ .. สวดยอดเลย o13
อายโคนัน จริงๆด้วยเนอะท็อป :z1:
-
โอ้ว...นานๆ จะได้อ่านฉาก NC ของคุณท็อปสักที...สุดยอดมากครับ o13
เลือดกระฉูดกันเลยทีเดียว... :pighaun:
...อย่าลืมเขียนอีกนะครับ ไม่ต้องอายหรอก คนกันเองทั้งนั้น อิอิ
-
:m25:
ปอนด์ สุดยอดเลย
ต้องใช้มาตรการนี้ใช่ไหมในการปราบท็อปอ่ะ
-
เฮือกกกก ก !
อ่านไปกำเดาแทบพุ่งง '
-
^^
-
:m25:
บทอัศจรรย์ เห็นภาพพจน์เลย อ่านไปหน้าแดงไป .. อินเกินไหมเนี่ย ..
-
เอาอึกๆๆ
:z1:
อะล้อเล่น
มาต่อได้แล้วคร๊าบ ท๊อปอัพ
-
:m25:
:jul1:
เลือดหมดตัว
-
เฮ้อ..... :jul1:
อ่านตอนนี้แล้วบอกได้คำเดียว
-
วันนี้นั่งอ่าน magazine อยู่ที่ office ก็เปิดอ่านไปเรื่อย จนมาถึงหน้านึง ตกใจมาก o22
มองผ่านแว๊บๆนึกว่าไอหมาปอนด์แอบไปให้สัมภาษณ์ แต่พอมองดีๆถึงรู้ว่าไม่ใช่ :o8:
จิงๆแล้วเป็นพี่ท็อป พิพัฒน์ หะหะหะ
แหม่พูดถึงอยู่ไม่กี่วันก็ได้มาเจอเลย สงสัยจะเป็นบุพเพ
แต่ที่ต้องตกใจ เพราะรูปที่ลงใน magazine พี่ท็อปไว้หนวด...อื้อออหืออออ ไอหมาปอนด์ชัดๆ
แอบถ่ายรูปมาด้วยอ่ะ ไปจิ้นกันเอานะคับ
(http://www.picza.net/uppic/pic/2010_09_14/6e5/6e50a3550dbcc56f476c45ae710cb765.jpg)
ปล. ถ้าหน้ายาวกว่านี้อีกนิ๊ดดดดด...ตาเล็กก่านี้อีกหน่อยนึง แล้วคิ้วเข้มกว่านี้นะ ใช่เลย...ออ ในภาวะปกติหนวดปอนด์ไม่ยาวเท่านี้นะ มันทำงาน ไว้ยาวมากไม่ได้ แต่อย่าให้ได้หยุดยาวๆนะ ยิ่งกว่าโจร
-
:jul1:
ปอนด์ร้อนแรว๊ง.........ที่ซู๊ดดดดดดดดดด :haun4: แอร๊ยยยยยย
ต้องหาเรื่องให้2คนนี้งอนกันบ่อยๆละ
แบบว่าน้องปอนด์ลงโทษได้รุนแรง ถูกใจคนอ่าน :z1: 5555
น้องปอนด์หน้าคล้ายท๊อป พิพัฒน์เหรอเนี่ย อร๊ายยย...เคลิ้มในความหล่อ หุๆๆ
-
อู้ว อ่านแล้วเห็นใจ อย่างนี่ต้องมาบรรยายให้ฟังบ่อยๆแล้ว 55555
-
อูยยย หล่อเลยยยย
-
หู๊ยยยยย ตัวจิงมันไม่หล่อขนาดนี้หรอกค๊าบบบ แค่มีส่วนคล้ายๆ ปาก จมูก ทรงผม อะไรงี้อ่ะ แต่คิ้ว ตา นี่คนละเรื่อง
หมาปอนด์คิ้วดกหน่อย มันบอกเป็นจุดขายของมัน
แต่ตามันไม่โตและคมแบบพี่ท็อปอะคับ ไม่ได้ตาตี่นะ แต่เรียวๆ ไม่คมโตแบบนี้
พี่ท็อปมีแก้มๆนิดๆ ดูน่ารักน่าหยิก แต่ไอ้ปอนด์ไม่ค่อยมีแก้มอ่ะ หน้ามันมันจะเรียวๆกว่า
5555+ เอ๊ะสรุปคล้ายหรือไม่คล้าย ช่างเถอะ...แต่ผมว่าคล้ายๆ
หรือจิงๆแล้วอยากให้มันคล้ายวะ 555+ พี่ท็อปน่ารัก ^^
-
นะ แวะมาได้บ่อยแบบนี้อย่าลืมเรื่องละพี่ท็อป
-
ประเด็น คือ พี่ท๊อป (พิพัฒน์) น่ารัก - -" 555+
-
ปอนด์ หล่อ :m25:
แล้วพี่ท๊อปที่น่ารัก(ของสองลิง) ล่ะ
เหมือนๆคล้ายๆ ใครบ้างป่าว
ไหนๆ ก็ไหนๆ ละ :laugh:
-
ความตอนที่แล้วยังไม่เฉลย
ตัดฉับมาที่ตอนปัจจุบัน เลย :pighaun:
ไม่ต้องนึกภาพตามเลย ออกมาเป็นชุด ๆ
จะสงสารท๊อปดี หรือสงสารปอนด์ ตอนนี้ เสียเหงื่อ เสียแรงทั้งคู่ :z1:
แต่เหล่าแฟนคลับสิ .... :mc4:
+1 ให้กับการลงโทษของปอนด์ในครั้งนี้ :z2:
-
เลือดท่วมเลยอ๊าพี่ท็อป พี่ปอนด์ร้อนแรว๊งงงงง :jul1:
-
แอบชมแฟนตัวเองซะงั้นนนนน
-
สุดสัปดาห์นี้ไม่อยู่นะครับ นี่กำลังจะไปหัวหินแล้ว
วันอาทิตย์วันเกิดผมคับ แหะๆๆๆๆ
หมาปอนด์เลยพาไปเที่ยวอะ เที่ยวทะเลหน้าฝน มันบอกโรแมนติกจะตาย
แต่ไม่เป็นไร อยากไปเดินตลาด กะเพลินวานเหมือนกัน
กลับมาวันอาทิตย์บ่ายๆ เพราะวันอาทิตย์ตอนเย็น ต้องไปกินข้าวกะไอโซ่นะ
ไปแล้วค๊าบบบบบ รักนะจุ๊ฟๆ
-
บอกได้คำเดียวว่าอิจฉา
ยังไงก็แฮปปี้เบิร์ดเดย์นะครับ
-
ปีนี้ครบรอบเท่าไหร่ละท๊อป (25 ยัง 555+)
ไหนๆก็อวยพรหน่อยนะคับ
ขอให้ท๊อปเจอแต่คนดีๆ เจอสิ่งดีๆตลอดไป
อะไรที่ำให้รู้สึกไม่ดี ขอให้มันผ่านพ้นไป
และก็ขอให้มีความสุขกับปอนด์ โซ่ มากๆครับ
-
อิจฉาคนมีแฟนหล่อ แถมจะได้ไปเที่ยวหัวหินด้วย
อ๊ะๆๆ ...ล้อเล่นจ้า :z2:
ขออวยพรวันเกิดน้องท๊อปล่วงหน้าวันนึงเน้อ เผื่อพรุ่งนี้ไม่ได้เล่นเนท.....
ขอให้น้องท๊อปมีความสุขมากๆ :L2:
สุขภาพกายแข็งแรง สุขภาพจิตแจ่มใส
เป็นที่รักของใครต่อใครที่ได้พบได้รู้จักนะจ๊ะ
แล้วจะยิ่งน่ารักมากที่ซู๊ดดดดดดดด ถ้ามาเล่าเรื่องต่อไปเรื่อยๆ ให้แฟนๆได้ติดตามกันนะจ๊ะ :กอด1:
-
happy ด้วยคนนะค้าบ :mc4:
-
มาสุขสันต์วันเกิดล้วนหน้าพี่ท็อป มีความสุขมากๆสุขภาพแข็งแรงคับ
-
สุขสันต์วันเกอดฮับ
แก่อีกปีแล้วววอิอิ
-
:L2:สุขสันต์วันครบรอบวันเกิดครับท๊อป ขอให้มีความสุขมากๆ ปราศจากโรคภัยต่างๆ คิดหวังสิ่งใดก็ขอให้สมปราถนานทุกประการ ขอให้มีคนรักเยอะๆ คนเกลียดน้อยๆ :L2:
:L1:แล้วไปทานข้าวกับโซ่แค่ 2 คนจริงหรือ อิอิ ปอนด์ปล่อยให้ไปได้หรือ อยากอ่านตอนต่อไปว่าแชมป์จะบอกรักใคร อิอิ :L1:
-
:HBD5: HBD ท็อปค่ะ :HBD5:
ขอให้มีความสุขตลอดไปนะคะ
-
ลิงโซ่ยังไม่ปล่อยมาอีกหรือคับ
-
งานนี้
ไม่หนีไปนอน
ก็ติดละครชัวร์
:jul3:
-
สูขสันต์วันคล้ายวันเกิด
ขอให้มีความสุขมากๆทั้งปี
-
:L2:
HBD To P'TOP ย้อนหลังน้า ช้าไปนิส
มีความสุขมากๆ น้า
เค้าฉลองวันเกิดกันถึงไหนแล้วเนี่ย กลับมารึยัง หุหุ :o8:
แบ่งเวลากันดีจริงๆ
-
แง่มๆจ-อก็วนิดา พ-พฤก็นำ้หวาน. คนรออ่านลงแดงแล้วค้าบ
ปล สุขสันต์วันเกิดย้อนหลังคับ :mc4:
-
เข้ามา HBD ย้อนหลัง ขอให้มีความสุขยิ่งขึ้นทุกวันๆ เน้อ :L2:
-
น้องท๊อปหายไปหนายยยยยยยยย :serius2:
สงสัยมัวแต่เคลิ้มกับพันตรีประจักษ์
หรือไม่ก็มัวแต่อินกะนังน้ำหวานชัวร์ :pigha2:
-
วันนี้คงเป็นน้ำหวาน
-
ครั้งนี้ไม่ได้หนีไปดูละครคับ
แต่โดนหวัด 2009 เล่นงาน :sad4:
หลังจากกลับจากหัวหิน ก็เพลียๆ แล้วก็ไปกินข้าวเยนกะโซ่ คืนนั้นก็เริ่มมีอาการหละ
ทีแรกก็ไม่คิดว่าจะขนาดนั้น แต่เช้าวันจันหนักหัวมก คอแห้งไปหมด
ไอหมาปอนด์บังคับให้ลางาน ผมก็นอนพัก...จนบ่ายๆรู้สุกว่าไม่ไหวละ โทรหาปอนด์ ไอหมาปอนด์เลยพาส่งหมอ
หมอเลยจับตรวจเชื้อเลย :o12:
สรุปว่าเป็น 2009 งง ไม่รู้ติดมากจากไหน...ไอปอนด์ไม่เห็นจะเป็นอะไร
รู้แต่ว่าไม่ชอบสภาพตัวเองตอนนี้เลย เจ็บคอมมาก รู้สึกผะอืดผะอมตลอดเวลา...เดินแรงไปก็ปวดหัว :monkeysad:
มาแจ้งข่าวให้เพื่อนๆช่วยเวทนาคับ แล้วเด๋วหายแล้วจะกลับมาต่อให้น๊าาาา
รักทุกคน
-
หายไวๆนะคร้าบบบ
ดูแลสุขภาพมากๆ เป็นกำลังใจให้คร้าบบบ
-
พักผ่อนเยอะๆคับท๊อป
แสดงว่าช่วงนี้พักผ่อนน้อย (รึเปล่า)
ดูแลตัวเองดีๆ ตามที่หมอสั่งนะคับ
คนอ่านเป็นห่วง
:กอด1:
-
เมื่อร่างกายอ่อนแอ(เนื่องจากการทำงานหนัก) จะทำให้ภูมิคุ้มกันอ่อนแอลงจนติดเชื้อได้ง่าย
ดังนั้นอย่าหักโหมนะคับ อิอิ
-
หายป่วยไว ๆ เน้อ..พักผ่อนเยอะ ๆ.. :L2:
-
ง่า :sad4:
เพ่ท๊อปพักผ่อนเยอะๆๆ ยัดยาเยอะๆๆ กินข้าวครบทุกมื้อด้วยน้า
จะได้หายไวไว
เพ่ปอนด์ดูแลอยู่แล้วเนอะ :-[
-
:L2: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
ขอให้หายป่วยเร็ว ๆ นะครับ
ผมเองก็เปื่อยเหมือนกัน อาการคล้ายกับท็อป
แต่หมอเอาเชื้อไปตรวจแล้ว เป็นแค่ไข้หวัดธรรมดา
เลยรอดตัวไป ไม่ต้องโดนกักตัว ให้มานอนพักที่บ้านได้
ทานน้ำอุ่น ๆ เยอะ กินวิตามินซีวันละ 1-2 เม็ดก็ช่วยได้นะครับ
พอหายแล้ว อย่าลืมมาอัพต่อน้า อย่าปล่อยให้แฟนคลับค้างคานาน ๆ นะครับ
-
อาการป่วยดีขึ้นเยอะแล้วคร๊าบบบบ วันนี้ไปทำงานได้แล้วหละ
ซึ้งใจมากๆที่เพื่อนๆเป็นห่วง :monkeysad:
ขอโทษนะครับ ที่ต้องให้รอคอยนานๆ น่าเบื่อมากๆเลยเนอะ
พรุ่งนี้คาดว่าจะมาพิมตอนต่อที่ปล่อยให้ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง มานานมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
วันนี้มาเม้าๆให้หายคิดถึงเพื่อนๆกันก่อนนะคับ
...........................................
นินทาลิง o18
หมาปอนด์กะโซ่ทะเลาะกันอีกแล้ว เรื่องผมเป็นหวัด 2009...ปัญญาอ่อน ผมก็เหนื่อยที่จะไปห้ามแล้ว หมดแรง
หลังจากกลับจากหัวหิน ตอนเย็นก็ออกไปกินข้าวกะโซ่กัน ปอนด์ก็ไปด้วยนะคับ ไม่ได้ไปกะโซ่สองคน
วันเกิดผมทุกๆปีก็จะเป็นแบบนี้ วันที่ 18 ต่อกับ 19 ต้องเป็นของปอนด์ โซ่ห้ามยุ่ง แล้วพอเย็นวันที่ 19 โซ่ก็จะพาไปเลี้ยงข้าว ก็จะเป็นแบบนี้ทุกปี ปอนด์ก็ไปกินด้วยกันครับ แต่มันจะให้เวลาไอ้โซ่อยุ่กับผม 2คนแป๊บนึง...เป็นช่วงเวลาโซ่แจกของขวัญ วะฮ่าๆๆๆ
ปีนี้ก็เช่นกัน ก็นั่งกินข้าวกันจนอิ่ม...ปอนด์ก็จะลุกไปห้องน้ำ แต่จะบอกว่า "ไปห้องน้ำละ จะคุยไรก็ทำเวลาหน่อยนะมึงอะ" มันบอกโซ่แบบนี้ หะหะหะ
ก็ไม่มีไรหรอกคับ ก็ให้ของขวัญวันเกิดนิดหน่อย แล้วก็อวยพร ไม่ได้มีหวานซึ้งอะไร....แต่ความรู้สึกมันส่งผ่านออกมาทางนำเสียงและสายตาหมดแล้ว
แหวะ...จะอ้วก 5555+
ก็ประมาณนี้แหละ...ส่วนเรื่องที่หัวหินไม่เล่า 5555+
หลังจากกินข้าวกันเสร็จ กลับบ้านก็เพลียมาก อาบน้ำแล้วนอนเลย
ตกดึกไข้ขึ้น ตัวร้อนๆ หนาวมาก...ก็นอนซุกหมาปอนด์ใหญ่....ไอ้ปอนด์ก็ชอบใจ นึกว่าผมอ้อน ดันคึกขึ้นมาซะงั้น...ไม่รู้สึกบ้างรึไง ว่ากูตัวร้อน
แต่ผมไม่มีอารมณ์ด้วยหรอกคับ ครั่นเนื้อครั่นตัว หนาวมาก...นี่ถ้าผมไม่ตัวร้อน ผมคงโดนปล้ำไปแล้ว :m31:
โอ๊ยเอาอะไรมากเล่า...เด๋วนี้เรื่องปอนด์มีแต่หื่นๆ 5555
มานินทาลิงสองตัวให้ฟัง ไปดีกว่า ดูวนิดาต่อ :z2:
รักและคิดถึง :3123:
-
ถึงจะหายแล้วแต่ก็ต้องพักผ่อนเยอะๆนะคะ ไข้จะได้ไม่กลับมา
-
มาต่อแล้ว ครึ่งเดียวอีกตามเคย หะหะหะ....ใครไม่อยากค้าง ให้รออ่านพรุ่งนี้ทีเดียวเลยนะจ๊ะ
เค้าไปดูวนิดาแระ :o8:
................................................
ตอนที่ 46
"แชมป์รักพลอยนะ" สิ้นเสียงไอ้แชมป์ เสียงตบมือ และเสียงกรี๊ดก็ดังขึ้นมอย่างถูกใจ
ผมละอยากจะกรี๊ดด้วยจริงๆ โล่งอ๊ก โล่ใจ๋....รอดแล้วเว๊ยกู
"รอดตัวไปนะ" โซ่หันมาบอก
"อะไร ไม่เกี่ยวกับกู" ผมยังตีหน้าตาย
"ไม่เกี่ยวก็ดี" โซ่ว่า แล้วหันไปกินเหล้าต่อ
"อะไร ไม่ต้องมามองแบบนั้นเลยนะ" ผมว่าไอ้ปอนด์ ที่มองผมอยู่
"ทำไม มองไม่ได้เหรอ"
"ไม่ได้" ผมว่าแล้วเอามือยันหน้าผากมัน ปอนด์หัวเราะเบาๆ
"อ้าว หายไปไหน" เงยหน้ามาอีกที พลอยกับฝนหายไปไหนแล้วไม่รู้
"เฮ้ย พลอยอะพี่" ไอ้แชมป์เดินกลับมาถึงโต๊ะพอดี
"ไปห้องน้ำมั้ง เห็นเมื่อกี๊ลุกไปกันสองคน" น้องก้อยบอก
"ไม่ต้องห่วงมาก...มึงมานี่ๆๆ...เจ๋งนี่หว่าเฮ้ย,,,ชนหน่อยๆ" ไอ้เต้เรียกไอ้แชมป์...ก็เฮฮาตามเรื่องหละครับ ไอ้แชมป์ก็ไปสนุกกะเพื่อนๆ
แต่ผมรู้สึกไม่ค่อยสบายใจ เลยว่าจะลุกไปดูซะหน่อย
"ไปไหน" ปอนด์ถาม ไอ้โซ่หันมามอง
"ไปดูน้องหน่อย"
"ไปทำไม มึงนี่ชอบยุ่งเรื่องชาวบ้าน" ไอ้โซ่ด่าผมอีก
"ช่างกูเหอะ" อารมณ์เสีย ด่าอยู่ได้ แล้วผมก็เดินมาเลย...ซักแป๊บไอ้ปอนด์ก็เดินตามตูดมา
"ไม่มีไรหรอกมั้ง" ไอ้ปอนด์ตามมาถึงตัว
"ไม่มีก็ดี" ผมเดินไปด้อมๆมองๆแถวหน้าห้องน้ำ เหมือนจะไม่อยู่ ไม่กล้าจ้องนาน กลัวโดนหาว่าโรคจิต
"ไม่มีหว่ะ" ผมบอกปอนด์
"กลับไปที่โต๊ะแล้วมั้ง"
"กลับไปแล้วก็ต้องเห็นสิ" ร้านก็ไม่ได้ใหญ่ ถ้าออกจากห้องน้ำ มันต้องสวนกันอยู่แล้ว
"ไปดูลนจอดรถดิ๊" เอออออ ฉลาดสมกับเป็นไอ้ปอนด์...ว่าแล้วปอนด์ก็เดินนำไป
อย่างว่าแหละครับ ที่เราชอบบอกกันว่าละครไทยน้ำเน่า...มันก็เอาเค้ามาจากชีวิตคนนี่แหละ
ผมเดินโผล่ออกไปที่ลานจอดรถปุ๊บ ก็เห็นผู้หญิงสองคน ยืนคุยกันอยู่ในมุมมืด...ดีนะไม่เปลี่ยวมาก
ลานจอดรถที่ร้านนี้ค่อนข้างกวางคับ เป็นที่โล่งๆ ยาวมาก
พลอยกับฝนยืนอยู่ประมาณค่อนๆไปเกือบจะสุดปลายของลานจอดรถ
แล้วมันก็เหมือนนิสัยคนไทยเนอะ ใจนึกก้ห่วงนะ แต่อะไรบางอย่างก็บอกว่า ให้เฉยๆ รอดูไปก่อน
ผมค่อยๆเดินไปไกล้ๆที่สองคนนั้นยืนอยู่แบบเบาๆ ไม่อยากให้เป้าหมายรู้ตัว....สอดรู้สอดเห็นมากๆ เอาเข้าจริง
เข้าไปไกล้พอจะได้ยินว่าสองคนคุยอะไรกัน ผมก็หยุด
ไอ้ปอนด์ที่เดินตามมาก็หยุดตาม แล้วก็แอบนั่งฟังกันหลังรถคันหนึ่ง ห่างจากที่พลอยยืนอยู่ประมาณ 3-4 คัน
"หวังว่าคงเข้าใจนะ" ประโยคแรกที่ผมได้ยิน หลังจากตั้งใจที่จะแอบฟัง...เป็นเสียงพลอย.....
พลอยพูดจบก็หันหลังจะเดินกลับไปที่ร้าน ผมกับไอ้ปอนด์รีบหลบ
ไวเท่าความคิด เวลาเดียวกันนั้น ผมได้เสียงเสียงผีเท้าอีกคู่ย่ำเข้ามาอย่างไว จนถึงตัวพลอย
"อีพลอย!" ฝนกระชากผมพลอย แล้วผลักไปชนรถคันหนึ่ง
ผมกะไอ้ปอนด์ยังอยู่ในภาพวะอึ้งคับ กับเหตุการณ์ตรงหน้า
เหตุการณ์ที่จะเล่าต่อไปนี้ ทั้งหมดเกิดขึ้นเร็วมาก เร็วขนาดที่ผมกะไอ้ปอนด์ซึ่งอยู่ห่างไปไม่กี่เมตรวิ่งไปไม่ทันอ่ะ
พลอยเสียหลักเซไปกระแทกกระโปรงรถคันหนึ่ง ฝนฉวยโอกาสปรี่เข้ามาตบพลอยที่พยามจะพยุงตัวขึ้นมา ทำให้ล้มไปอีกรอบ
ฝนจะตามมาตบซ้ำ แต่คราวนี้พลอยยกมือขึ้นผลักฝนออกไปได้ทัน...โชคดีตรงที่ตัวสูงกว่า
ฝนเซไปนิดหน่อย รองเท้าส้นสูงที่ใส่อยู่ดูจะไม่ช่วยพยุงตัวเอาไว้ได้
พลอยเดินปรี่เข้ามาตบฝน ซ้ายขวา 2ที แล้วจิกผมฝนขึ้นมา..พูดว่า
"เล่นที่เผลอเหรอ...คุยกันดีๆไม่รู้เรื่องหรือไง ห๊ะ!" โหดมากน้องกู ไม่เห็นกับตาไม่เชื่อ
ผมกับไอ้ปอนด์วิ่งมาเข้าฉากตอนนี้แหละคับ
"พลอย หยุด พลอย" ผมห้ามพลอย แล้วดึงพลอยออกมาก...ไอ้ปอนด์ได้แต่ยืนงงงๆ ทำตัวไม่ถูก
"พี่ท็อป ปล่อย!" พลอยสลัดแขนผมหลุด แล้วเดินไปที่รถ
"มึง!" ฝนดูจะไม่ยอมครับ วิ่งเข้าหาพลอยอีกรอบ แต่คราวนี้หมดสิทเล่นทีเผลอ
พลอยฟาดกระเป๋าถือใบเล็กเข้าเต็มหน้า จนฝนเซล้มลงพื้นเลยทีเดียว
"ไม่หยุดเหรอฝน...คิดว่าชั้นจะอยู่เฉยๆให้แกตบเหรอ!...ถ้าคิดจะมีเรื่องกันก็ไปฝึกมาใหม่!!" พลอยยกกระเป๋าชี้หน้าฝน แล้วตวาดสุดเสียง
พลอยเปิดประตูรถแล้วขึ้นไปนั่งหลังพวงมาลัย สตาร์ทรถทันที
ผมก็อะไรไม่รู้ ทำอะไรไม่ถูก วิ่งขึ้นรถไปกับพลอยซะงั้น
ไอ้ปอนด์ดูเหมือนจะงงกว่า เหมือนจะวิ่งมาห้าม แต่ไม่ทัน พลอยออกรถก่อน
คนในร้านน่าจะได้ยินเสียง มีคนออกมายืนดู และก่อนที่รถพลอยจะเลี้ยวพ้นออกจากร้าน ผมทันเห็นไอ้โซ่กับไอ้แชมป์วิ่งออกมาพอดี...
.....................................................
-
อืมมมมมมมมมมมมมมมม
รอดตัวไปพอครู๊ณณณณณณณณณณณณณณณณณณ
ช้อนก็ลุ้นตัวโก่ง อยากให้เป็น "พี่ จุด จุด จุด" จะได้เจอสองโหดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
วู้ ๆ คิดถึงจัง จ๊วบ
-
อย่าหายไปนานนะ อย่าลืมมาต่อที่เหลือด้วยนะเออ
-
พรุ่งนี้มาต่อให้ สัญญา
-
สัญญาต้องเป็นสัญญา อา...........นะTop
จะถ่างทั้งตาบน ตาล่างรอเลย
-
หลังข่าวของจิงงง แต่น้องพลอยยแร๊งงงง ดีมากก ต้องสู้บ้างอะไรบ้างง น้ำส้มไม่ได้ทำให้เราอยู่ได้คร่ะ อิอิ
-
น้องพลอยลืมจิกหัวฝนอัดกระแทกกับกระโปรงรถรึป่าวครับ ตบ 3 ทีเองอ่ะ
-
โอ้โห นึกว่าจี้จ้ามาเอง :z6: หึๆๆ รอค้าบ รอ แต่น่าน่ากลัวจังเลยอ่ะ o22
-
มาต่อแล้ววว
-
โอ้ ฉากนองเลือด 555
พลอยสุดยอด o13
ว่าแต่ พี่ท๊อปจะไหนหนายยยยย :z3:
-
น้องพลอยสุดยอดดดด o13
-
o13 ละครหลังข่าวจริงๆเลย
รอลุ้นตอนต่อไป
-
นังเอก กะนังร้ายตีกันนี่เอง เอาให้ตายเลยน้องพลอย
-
พลอยกับฝนหรือเหมยกับน้ำหวานหว่า
จะติดตามตอนต่อไปนะพี่ท๊อป
-
แง่ว กลายเป็นเรื่องนะบำดวงดาวไปแล้วหรอเนี้ย ฮะๆๆ
บ้างทีมันก็ตลกนะคับ เวลาเจอเหตุการณ์อย่างนี้ แล้วพบว่าตัวเองงงๆและทำอะไรแปลก
รู้สึกตัวอีกทีก็ไปอยู่ที่นั่นซะแล้ว ฮะๆๆ
ปล. ขำ ที่อยู่ดีๆพี่ท๊อปก็ขึ้นรถตามพลอยไปซะงั้น ฮะๆๆ
-
เค้าถึงว่า.. ชีวิตจริง ยิ่งกว่าในนิยาย เนอะๆ :z1:
น้องท็อป ค้างอีกแร้ววววว... :z3:
-
แม่เสือซ่อนเล็บ เห็นหงิม ๆ บทจะโหดก็ไม่เบา
มารอดูละครหลังข่าวตอนต่อไป
+1 ให้ท๊อป เป็นกำลังใจให้ครับ รักษาสุขภาพด้วยอาการป่วยมันมากับอากาศนะครับ
-
ละครหลังข่าวจริงๆ 555
-
ถึงบอกว่าอย่าหมิ่นหญิงไทย แล้วแชมป์จะกล้าหือกับพลอยเหรอ
-
:z13: รอ
-
แรงงงงงงงงง
แรงดี สมเป็นนางเอกไทยยุคใหม่ :laugh:
อิอิ
-
มาต่อแล้วค๊าบบบบบ วันนี้ไม่มีใครมากวนใจ พิมพ์ไป ดูน้ำหวานไป โอ๊ยมันส์มาก
...........................................................
ตอนที่ 46.2
"พลอยใจเย็นๆก่อน" ผมบอกพลอย
"หนูเย็นมานานแล้วพี่ท็อป แล้วหนูก็ไม่ได้เริ่มก่อน"
"...คิดไม่ถึงเลยแฮะ ว่าพลอยจะ..โหดเหมือนกัน"
"ไม่ใช่นางเอกหนังไทยนี่พี่ท็อป...พ่อหนูสอนให้สู้คน" อืมมมมมม สมแล้วที่เป็นลูกสาวทหาร
เสียงโทรศัพท์พลอยดังขึ้น พลอยไม่ทันจะได้หยิบมาดู โทรศัพผมก็ดังต่อ...
ผมกับพลอยหันมามองหน้ากัน
"หนูไม่อยากรับ" พลอยบอก
ผมยิ้มบางๆ แล้วกดรับโทรศัพท์ของตัวเอง
"อยู่ไหน" เสียงไอ้โซ่ถามมา
"ออกมากับพลอยแล้ว...เดี๋ยวกลับเอง" ผมบอก
"ไปทำไม...จะไปไหน" ไอ้โซ่ยังไม่หยุดถาม
"เอาเหอะ เดี๋ยวกูกลับเองได้...แค่นี้นะ" ไม่อยากจะตอบ เพราะตอบไม่ถูก ไม่รู้ว่าจะไปไหน ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าขึ้นรถพลอยมาทำไม...ปิดเครื่องซะเลย
"เดี๋ยวพลอยไปส่งพี่ท็อปแล้วกัน" พลอยบอก
"ขอบคุณคับ...พี่เป็นห่วงอะ เลยกระโดดขึ้นรถมาด้วยซะเฉยๆ...หะหะ"
"หนูไม่เป็นอะไรหรอก แค่ไม่มีอารมจะสนุกต่อแล้ว..."
"แล้ว เรื่องมันเป็นยังไง" ผมตัดสินใจถาม
เสียงมือถือพลอยดังอีกรอบ น่าจะเป็นไอ้แชมป์โทรมา...พลอยกดปิดโทรศัพท์
"เห้อ...จริงๆก็แค่จะคุยกันให้รู้เรื่อง หนูเบื่อกับเรื่องบ้าบออะไรแบบนี้แล้ว....ไอ้ปอนด์มันก็ประกาศตัวขนาดนั้นแล้ว หนูก็เลยจะคุยกันแบบลูกผู้หญิงให้จบๆ"
"แล้วทำไมถึง..."
"หนูพูดดีๆนะพี่ท็อป กะว่าคน ถ้าไม่ด้านจนเกินไปมันต้องเข้าใจแล้ว...หนูว่าหนูเคลียแล้วนะ"
"อ่อ...แล้งจะเอาไงต่อ"
"ไม่รู้ละ แต่ถ้ายังพูดไม่รู้เรื่องก็ต้องเจอกันหน่อย หมดยุกนางเอกยอมคนแล้ว"
"แล้วไอ้แชมป์มันไม่คิดจะทำอะไรบ้างเหรอ"
"ซื่อบื้อขนาดนั้น ได้แค่นี้ก็บุญแล้วหละ...ถ้าหนูไม่รักมัน หนูเลิกไปแล้ว ใครอยากได้ก็เอาไปเถอะ" พลอยดูอารมณ์เสีย
"..แน่ะ....ยอมรับแล้วเหรอว่ารักเค้า" ผมยังมิวายแอบแซว
".......อืม หนูคงรักมันแล้วหละ..."
"...ยังไงก็ระวังตัวบ้างนะพลอย พี่เป็นห่วง"
"ขอบคุณนะพี่ท็อป พลอยก็ไม่คิดว่าเรื่องมันจะเป็นแบบนี้"
พลอยขับรถมาส่งผมที่หอพัก...ทำไมเรื่องอะไรมันวุ่นวายนักหนา เรื่องของตัวเองก็ใช่ว่าจะจัดการได้
นี่ดันมีเรื่องคนอื่นอีก...พยายามจะไม่ยุ่ง แต่สุดท้าย มันก็มาวนเวียน อยู่รอบๆตัวเรานี่เอง
ผมกลับมาถึงหอไม่นาน เสียงเคาะประตูโครมๆก็ดังขึ้น
"ท็อป เปิดหน่อย" เสียงปอนด์
"กลับมาแล้วใช่มั้ย" ไอ้โซ่
ผมเดินไปเปิดประตู...ไอ้โซ่หน้าตาเอาเรื่อง ส่วนปอนด์ดูเป็นห่วง...อืมมม คิดว่าไงล่ะ
"เป็นไงบ้าง เป็นอะไรรึป่าวเนี่ย" ไอ้ปอนด์รีบมาจับแขน จับหน้าผม สำรวจ
"ไม่เป็นไร คิดว่ากูไปทำอะไรเนี่ย"
"บอกแล้วไม่ฟัง หาเรื่อง" ไอ้โซ่ว่า
"นี่...น้องกูโดนตบนะ"
"เหมือนจะตบเค้ามากกว่านะ แล้วมึงจะต้องขึ้นรถไปกับเค้าทำไม" ไอ้โซ่ไม่หยุด
"มึงจะอะไรนักหนาเนี่ย กูจะขึ้นรถไปกับใครมันเรื่องของกู"
"เออ!...กูลืมไป กูไม่สิทธิอะไรแล้วนี่!"
"...รู้ตัวก็ดี....เลิกทำตัวเป็นพ่อกูซักทีเหอะ"
"ท็อป...ไอ้โซ่ มึงก็ใจเย็นสิวะ" ไอ้ปอนด์ห้าม
"กูไม่ใจเย็นเหมือนมึงหรอก!...กูเป็นห่วง กูหวงของกู....มึงฟังไว้นะ กูเป็นห่วง!" ประโยคหลังไอ้โซ่หันมาพูดใส่ผม
"....." พูดไม่ออก
"..กูขอโทษ" โซ่บอก แล้วเดินออกจากห้องไป
"......." เงียบกันหมด
"ท็อปไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว...พักผ่อนนะ......แต่ทีหลัง ขอได้มั้ย อย่าให้เป็นห่วงอีก"
"อืม"
"เห้อ...เป็นมึงนี่ก็เหนื่อยนะ มีแต่คนรุมห่วง รุมหวง"
"ไอ้บ้า...กลับบ้านได้แล้วไป....ขับรถดีๆนะ...เมาแล้ว"
"555 ครับ...เป็นห่วงเหรอ"
"ไปๆ ดึกแล้ว ง่วงแล้ว" ผมดันไอ้ปอนด์ไปที่ประตู
ไล่ไอ้ปอนด์ไปได้...แต่กลับต้องมารู้สึกผิดกับไอ้โซ่อีกแล้ว...
ก็รู้ว่าห่วง...แต่ทำไมไม่พูดกันดีๆบ้างล่ะ...ไอ้โซ่ ไอ้บ้าเอ้ย...กูขอโทษนะ...ขับรถดีๆนะโซ่
ผมบอกกับตัวเองในใจ...แค่หวังว่าความรู้สึกนี้จะส่งผ่านไปถึงเขาคนนั้น....
.........................................................
-
พลอย o13
-
เฮ้อปวดตับกะนำ้ฝนเจรงๆ ล่าแต้ม?
ปล 55ทำไมระบำดวงดาววันนี้ออร่าสีม่วงมาแต่ไกล แถมพ่อนักข่าวก็ดันแอบสาวอีก
ปล2 kท็อปหายดีแล้วนะค้าบ
-
จอร์จ พลอยสุดยอดดดด
แต่ก็รักกันไปนานๆนะคะ คุณโซ่+ท๊อป+ปอนด์ ๕๕๕๕ ยังไงก็เชียร์มันไปลเยซะสามคนคะ
เพราะเป็นคนดีทั้งคู่ อิอิ
-
พีท็อปบ้าละคร 555
-
กรี๊ดดดด น้องพลอย ชัดเจนดีเจงๆๆๆ สุดใจมากกกก o13
สมัยม.ปลายเป็นนักกีฬาวอลเลย์บอลเป่าเนี่ยยยยย
ท็อปก็พักผ่อนเยอะๆนะ เพิ่งจะหายป่วย
แนะนำ กินวิตะมิน C ของแบลค์มอร์ วันละเม็ดน้า
สุขภาพแข็งแรง ไม่เป็นหวัดง่ายๆ แถมช่วยเรื่องผิวกระจ่างใสด้วย :L2:
-
สุดยอดเลยน้องพลอย
แล้วท็อปทำร้ายจิตใจโซ่มากไปหรือเปล่า
-
ดีแล้วล่ะคับน้องพลอย ที่สู้คน เนอะๆ หมดยุกนางเอกน้ำเน่า
ดูวนิดากับเหมย ก็สู้คน (รึเปล่า?^^)
รักปอนด์ให้มากๆนะคับน้องท็อป :กอด1:
-
:เฮ้อ: หวังว่าความรู้สึกนั้นจะส่งไปถึงโซ่นะ
งอนไปไหนแล้วเนี่ย
แรงทั้งคู่ ให้ปอนด์เป็นน้ำดับพี่ท๊อปก็ดีแล้วล่ะ
รอตอนต่อไป ^^ o13
-
ดูน้ำหวานอยู่หรือเปล่าครับ
-
อากกกพลอยเยี่ยมที่สุด
-
หวังว่าเรื่องน้องพลอยคงจบด้วยดีนะ เฮ้อ...จะรักใครสักคนแล้วต้องเหนื่อยแบบนี้ก็แย่เนาะ
ทีนี้ก็มาเรื่องน้องท๊อปซะที
รอน้องท๊อปใจอ่อนกะปอนด์ไวๆ :z1:
-
มาดึกไปหน่อย หลายวันด้วย แฮ่ะๆๆ :m23:
สงสารโซ่เหมือนกัน ว่าแต่ ตอนนี้โซ่เจอคนดีๆมั่งรึยังคับ
อยากให้เจอคนดีๆบ้าง (หรือว่า ไม่สนใจเค้ากันแน่หว่า)
ปล. :กอด1: คนแต่ง ดูแลตัวเองเยอะๆ ให้เหมือนที่ดูละครนะคับบ :laugh:
-
:z2: :z3:
-
^^
-
เอ้อ ... คุณน้องครับ
...
เสียงมือถือพลอยดังอีกรอบ น่าจะเป็นไอ้แชมป์โทรมา...พลอยกดปิดโทรศัพท์
"เห้อ...จริงๆก็แค่จะคุยกันให้รู้เรื่อง หนูเบื่อกับเรื่องบ้าบออะไรแบบนี้แล้ว....ไอ้ปอนด์มันก็ประกาศตัวขนาดนั้นแล้ว หนูก็เลยจะคุยกันแบบลูกผู้หญิงให้จบๆ"
"แล้วทำไมถึง..."
...
มันต้องเป็นไอ้แชมป์มะใช่เหรอ
:bye2:
-
โซ่นี้ ออกแนวโหดตลอดเลยเนอะ
-
เข้ามาอ่านเรื่องนี้ทีไร
ก็อยากจะทำใจ..ให้ลืมอดีตซะ
แต่ทำไม? ทำไม่ได้ซักที
ทั้งๆที่..ก็พยายามแล้วนะ
กาซิก :sad11:
-
ท็อปอัพใจร้าย แง่มๆ
เฮียของช้อนโดนอีกแล้ว รู้สึกช่วงหลัง ๆ นี่ เฮียจะโดนเรื่อย ๆ แง่ม ๆ สงสารเฮีย
เฮียไปหาคนของเฮียบ้างเหอะ ๆ ท็อปอ้พก็คงอึดอัด ชิมิ??? แง่มๆๆๆ
แต่พลอยนนี่เด็ดจริง และแชมป์ หล่อแต่โง่อย่างนี้อย่าเอามันมาทำพันธุ์เลยเจ้าค่ะคุณน้อง สวยเลือกได้ซะอย่าง เน๊อะ ๆ
-
คิดถึงคนแต่งคับ ...
:กอด1:
-
เมื่อไรพี่ทอปจะมาๆๆๆๆ
-
โซ่ห่วงแบบติส ๆ อ้ะ ' -_- ;
น้องพลอยย โหดดด ด !
-
พลอยแรงงง สู้คนแบบนางเอกยุคใหม่ๆ
ถูกใจที่พลอยว่าแชมป์ซื่อบื่อ ฮะๆๆ
บางทีมันก็ดูขัดใจ มัวแต่เกรงใจอยู่ได้
ปล. พี่ท๊อปบิ๊วอารมณ์ แต่งไปด้วย ดูน้ำหวานไปด้วย ฮะๆๆ
-
อยากโหวตให้พี่ท๊อปอ่า
แต่เวลาลงเรื่องไม่ได้
แงงงงงงงงง :monkeysad:
-
^^
-
คิดถึงท๊อป...
-
:z13: :laugh:
-
ฮึบๆ :z2:
รอพี่ท๊อป
หายไปไหนหนอ
-
คงไม่ใช่ฤดูอัพ Story นะ
-
มาดันท็อปอัพเจ้าค่ะ คิดถึง ท็อปอัพ กับ โซ่คุง วู้ ๆ เหลือนิดนึงให้ บักปอนด์ ฮุ ๆ
-
ขอโทษที่หายไปนานมากครับ มีเหตุการณ์สำคัญเกิดขึ้นในช่วงที่หายไป
คนใกล้ตัวของผมรู้ว่าผมเอาเรื่องมาเล่าให้เพื่อนๆฟังแล้ว และเค้ารู้สึกไม่ดี
จากนี้ผมคงไม่ได้มาลงเรื่องอีกแล้ว ขอจบเรื่องของเรา สามคนไว้เพียงเท่านี้นะครับ
ต้องขอโทษด้วย ที่ต้องบอกลากันดื้อๆแบบนี้...
ขอบคุณมิตรภาพ และกำลังใจจากทุกคนด้วยครับ
-
เสียดายครับ แต่ก้เข้าใจ โชคดีนะครับ
-
อยากบอกว่าเสียดาย แต่ก็เข้าใจดีครับ
ขอขอบคุณที่คุณมอบความสุขให้ตลอดมา ถึงจะไม่ได้มาลงเรื่องแล้วก็ขอให้แวะมาทักทายกันบ้างนะครับ
ผมจะรออยู่นิยายเรื่องรักหหรือร้ายนะครับ ยินดีต้อนรับไปที่บ้านของผม
-
ง่า แอบเสียดาย แต่ก็เข้าใจในเหตุผลนะครับ
ยังไงถ้ามีโอกาสก็มาแต่งนิยายเล่นๆดูก็ได้นะครับ
จะได้ไม่ทิ้งความสามารถทางด้านการเขียนไป
เพราะไรเตอร์ก็เขียนสนุกดี หวังว่าจะมีโอกาสได้ติดตามนะครับ ^^
-
ไม่เป็นไรจ๊ะ
ท็อปลงเขียนนิยายมาลงก็ได้นะคะ เขียนหนุกดีอยู่แล้ว
ไว้จะรอติดตาม
-
:กอด1:
เข้าใจดีครับ
งานเลี้ยงใดย่อมมีอาหารจานสุดท้าย
ขอคารวะสุราหนึ่งจอก สำหรับมิตรภาพ
ตามอ่านเรื่องของท็อปมาตั้งแต่
ภาคมัธยม
ภาคมหาลัย
จนถึงปัจจุบัน..ภาคทำงาน
ทุกภาคเป็นอุทธาหรณ์ที่ดี
ในการดูแลตัวเองและคนที่เรารัก
พ่อแม่ - เพื่อน - แฟน
ขอบคุณครับ..ขอบคุณจริงๆ
รักท็อปมากนะ
มีความสุขมาก..มากน่ะครับ
ท็อป & ปอนด์ & โซ่
จากใจ :L1: แฟนคลับตัวจริง..ตลอดไป
โบรคครับ
-
ก็ว่าอยู่ ไมท็อปอัพหายไปเลย แง่ม ๆ (จบเร็วจริง???) :a5: o22
ใจหาย มากมาย งิ้ด ๆ :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
เฮ้ออออ ช้อนก็ตามอ่านตามทวงมาเรื่อย ๆ เจ้าค่ะ เรียกได้ว่าคลั่งไคล้ได้ปลิ้มเฮียโซ่เอามาก ๆ กันไปเลยทีเดียว (คนเลว ๆ มักจะเด่นเสมอ???) ยังมีอารมณ์ ฮา :o12: :o12: :o12:
ท็อปอัพไม่เป็นไรชิมิ???
เรื่องที่เล่าไม่ได้อีกแล้ว (เอาจริง ๆ ก็ใจหาย)
ช่วงที่เคลียดที่ร้องไห้ ช้อนห็หมดน้ำตา หมดทิชชู่ไปหลายกระปุก
จนถึงช่วงที่มีความสุขฮายิ้มร่าเริงกับความน่ารักของทั้งสามคน ๕๕๕
๒ ปีรึยัง (น้าาาาาา)??? ที่ตามเรื่องนี้
มีความสุขเจ้าค่ะ ที่ผ่านมาขอบคุณมาก ๆ ขอบคุณ ขอบคุณมาก ๆ เลยเจ้าค่ะ
ว่าแต่เขากับท็อปอัพยังโอเชชิมิ???
สู้ ๆ นะ รักกันมาก ๆ เจ้าค่ะ
-
แอบเสียดาย แต่ก็เข้าใจ..ขอให้มีความสุขมาก ๆ นะ... ท็อป & ปอนด์ & โซ่ :L1:
-
ย้ายห้องแล้วววววว
-
ครับผมม ' แม้ว่าจะอยากรู้ต่อไปมากแค่ไหนก้ตามม ! -_- ;
ขอให้โชคดีกับคนรักของตัวเอง และทุกวันนะครับ
-
ใจหายที่รู้ข่าว แต่ก็ดีใจที่ได้เข้ามาเป็นผู้ติดตามทุกๆภาค ขอให้โชคดีในทุกๆเรื่องนะครับท๊อป
ว่างๆเข้ามาส่งข่าวกันด้วยนะครับ
-
ย้ายมาห้องนี้แล้ว
งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกลา
ขอบคุณสำหรับเรื่องเล่านะคะ
เป็นกำลังใจให้ ท็อป+ปอนด์ และ โซ่ จ้า
:L2:
-
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวที่ทํอปนำมาแบ่งปันนะครับ
คิดถึงท๊อปนะครับ
มีความสุขสดใสนะครับ
-
คิดไว้อยู่แล้วว่าต้องมีสักวัน
แต่มันมาแบบไม่ทันตั้งตัว
:o12:
อยากจะยื้อ อยากจะรั้งเอาไว้
มันก็คงเป็นไปไม่ได้
ก็คงมีแค่คำพูด คำเดียว สั้นๆที่อยากจะบอก
"ขอบคุณ"
พี่ท๊อป สำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง
รอยยิ้ม & น้ำตา
:กอด1:
โซ่ ท๊อป ปอนด์
รักกันเยอะๆ :n1:
-
และแล้ววันนั้นก็มาถึง
o22
:bye2:
-
จะคิดถึงตลอดไปค่ะ
มีความสุขกะทุกท่วงทำนองของชีวิตนะคะ
บับบายค่ะ :pig4: :pig4:
:man1: :กอด1:
-
ท๊อป....มายัง...
ถ้าช่วงนี้ยังมาไม่ได้ ไม่เป็นไร
แต่กลับมาคุย ทักทายกันบ้างนะคับ
คิดถึง.. :กอด1:
-
ขอบคุณท็อปมากๆนะคับ
เป็นกำลังใจให้ตลอดไปนะคับ :L2:
-
ไม่ได้เข้าบอร์ดนี้มาซะนานเลย
เข้ามาอีกทีมาเจอ ไอ้โซ่ VS ไอ้ปอนด์ & ท็อป
เห็นชื่อ 3คนนี้ นึกว่าเรื่องเพราะรักใช่ไหมขึ้นมาเลย แต่ไม่แน่ใจว่าจะใช่ของคนเดียวกันรึป่าว
ปรากฏว่าใช่ด้วย หุหุ แต่ยังไม่ได้อ่านเลย
ก็ดีใจมากเลยคับที่ได้อ่านเรื่องนี้อีก ( ดีใจช้าไปมั๊ย โพสไว้ตั้งนาน พึ่งจะมาอ่าน )
เป็นกำลังใจให้ตลอดไปนะคับ
-
พี่ท๊อปไม่ต้องขอโทดหรอกฮะ แต่เป็นพวกเราที่ต้องขอบคุณสำหรับการแบ่งปัน ^^
ยังไงก็ยังเข้ามาพูดคุยกันได้นะคับ ที่นี้ยินดีต้อนรับพี่ท๊อปเสมอ
สู้ๆนะคับ โอ้ชๆๆๆ เป็นกำลังใจให้นะคับ ^^
-
และแล้วเขาก็รู้เรื่องของพวกเรา 5555
ขอบคุณทุกอย่างครับ ยังไงถ้าไม่สบายใจก็เข้ามาบ่นๆก็ได้นะครับ(อย่าให้ไอลิงมันรู้หล่ะ...อิอิ)
แต่ยังไงอย่าหายไปนะครับแต่เรื่องเล่นๆแก้เครียดมาให้อ่านก็ได้
ปล.แล้วคุยกันให้รู้เรื่องหล่ะ ถ้ามันไม่รู้เรื่องให้เข้ามาคุยกะทุกคนในบอร์ดนี่ 555
ไม่อยากพูดว่าลาก่อนเพราะยังไงผมหวังว่าคงได้อ่านแต่ของคุณท๊อปอีก
-
เข้าใจค่ะ ขอบคุณมากที่มาเล่าเรื่องราวในชีวิตให้อ่านกันมานาน
และหวังว่าจะได้อ่าน "นิยาย" จากคุณท๊อปอีกนะคะ
-
เข้าใจแต่เสียดายจังเลย
เฮ้อ :เฮ้อ:
-
:กอด1: :pig4: :3123: :pig4: :กอด1:
-
:กอด1:
ทั้ง สาม คนเลยยย
-
ติดตามเรื่องราวของคุณท๊อปมานานแล้ว (ตั้งแต่มัธยม 5555) เพราะฉะนั้นขอยาวนิดนึง :laugh:
เท่าที่อ่านมาไม่อยากจะบอกว่า รอยตราเคยเจอ เข้าใจ และเลือกเหมือนคุณท๊อปทุกอย่าง :เฮ้อ:
ก้เลยไม่รุ็จะพูดอย่างไง แหะๆๆ แบบว่า จิงๆๆ ที่อ่านตั้งแต่แรกก้รับรู้ (โดยสันชาตญาน :laugh: ขนาดนั้น :m20:)
ว่าโซ่อาจจะเป็นรักแท้ รักเดียว แต่ไม่ใช่คนที่ใช่ คนที่จะอยู่ด้วยกัน( แบบคนรัก) ไปตลอด ไม่รู้เหมือนกันว่าทามไม
รู้แต่ว่าถ้าเป้นเราก้จะเลือกแบบนี้เหมือนกัน ( ก็เลือกแบบนี้ไปแล้วนะสิ :serius2:)
แบบว่า รักกันแต่ไม่ต้องอยู่ด้วยกันก็ได้ใช่มะ แบบว่า แค่คำว่ารัก บางทีมันก้อาจจะไม่พอที่จะอยู่ด้วยกัน
มันอาจจะไม่ใช่กลัวว่าเค้าจะทำอีก หรือ กลัวว่าเราจะเจ็บอีก แต่ ถ้าความไว้ใจ ความเชื่อใจ ที่เคยมี
แต่ตอนนี้มันไม่เหลือแล้ว ถึงรักมาก เราเชื่อว่าสักวันนึง เหตุการณ์แบบนี้มันจนวนมาใหม่ อาจจะไม่ได้มีใครใหม่
จิงๆๆ แต่ แต่ความระแวงนำหน้าไปแล้วเพราะความเชื่อใจไม่มี :sad11:
สำหรับคุณท๊อป รอยตราไม่รุ็ แต่สำหรับรอยตรา รอยตราไม่ได้เสียใจ ถึงวันนั้นย้อนเวลากลับไปได้ ก้คงจะเลือกอย่างนี้เหมือนเดิม :เฮ้อ:
แต่นั้นมันอดีต ตอนนี้ก้ขอให้คุณท๊อปมีความสุขมากๆๆกับความรักปัจจุบันและพยายามรักษาเอาไว้ตลอดไป :pighaun: :haun4: :m25: :z1:
:laugh: หื่นจิงๆๆฉัน
ปล. เป็นปอนด์ FC มาตลอดไม่รุ็ทามไม ตั้งแต่ตอนแรก ที่ไม่มีใครเชียร์เลยนะ :o8:
ปลล.มาต่อไวๆๆนะ เค้ารออยู่ :call: :call:
-
ดีใจ ที่ได้ เข้ามาอ่าน เรื่องนี้ นะคับ
เรื่อง ของ พวก พี่ จะ อยู่ ในใจ ผม ตลอดไปเลย ยังไง ไม่มาต่อ
แต่อยากให้ มา บอก ข่าวคราว ว่า ยังสบายดี อยู่ มั๋ย อะไรยังไง
รัก พี่ๆๆ 3 คน นะคับ :3123:
-
ขอบคุรสำหรับเรื่องราวดีๆค่ะ :กอด1:
-
แอบเสียดาย แต่ก็เข้าใจ..ขอให้มีความสุขมาก ๆ นะ... ท็อป & ปอนด์ & โซ่ :L1:
คิดเหมือนกันกับผมเลย มาทักทายกันบ้างก็ยังดีน๊าาา
-
ขอให้ทั้งสามคนมีความสุขมากมากนะครับ
และขอบคุณสำหรับเรื่องราวและประสพการณ์ดีดีที่มาเล่าสู่กันฟังนะครับ
-
ขอบคุณ ณ คะ ^_______^ :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
ขอบคุณๆท็อปอีกครั้งหนึ่งที่มาแชร์เรื่องราว เขียนเล่าได้ดีจริงๆ อ่านสนุกมากยิงยาวจากภาคมัธยมจนจบภาคนี้ สว่างคาตากันเลย
สิ่งที่รู้สึกมากๆจากการอ่านเรื่องเล่าของคุณท็อป นั่นคือ ...ชีวิตจริงไม่ใช่นิยาย จะกลับไปแก้ไขอะไรมันยาก โอกาสครั้งที่สองอาจจะไม่มีมาให้ สิ่งใดที่สำคัญก็จงเห็นค่าของมัน รู้ค่าของมัน รักษามันไว้เท่าชีวิต เพราะถ้าบางทีหลงลืมพลั้งพลาดไป สิ่งนั้นอาจเป็นได้แค่ความทรงจำ เป็นอดีต เป็นเพียงเงา...ที่ไม่ถูกเลือก
ถ้าเรื่องนี้เป็นเพียงนิยาย บทพระเอกคงไม่หนีคุณโซ่ไปไหน เมื่อทำผิดก็แก้ไขซะ พิสูจน์ตัวเองสักพัก นายเอกก็จะใจอ่อนให้อภัย และในท้ายที่สุดก็ได้กลับมาครองรักกันดังเดิม...แต่เรื่องนี้ไม่ใช่นิยายนี่นะ //ส่วนตัวเคยได้รับโอกาสเพื่อแก้ไขในสิ่งที่ผิดพลาด เลยรู้สึกอินกับเรื่องราวทางฝั่งคุณโซ่เป็นพิเศษ เชียร์ว่างั้นเถอะ ยังไงก็ขอให้เจอสิ่งดีๆในการเดินทางของชีวิตต่อไป
It's choice, not chance that determines your destiny. - Jean Nidetch
-
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ สนุกด้วย ถึงอยากจะอ่านต่อ แต่ไม่ได้แล้วซินะ กระซิกๆๆ :sad11:
-
เพิ่งได้เข้ามาอ่านค่ะ
วันนึงเต็มๆ ปวดหัวกันเลยทีเดียว
เสียน้ำตาไปหลายลิตรมากๆ
อยากบอกว่าสงสารพี่โซ่มากๆ อยากให้รักกัน
แต่ถ้าเป็นอย่างนั้นพี่ปอนด์ก็น่าสงสารน่ะสิ
จะยังไงก็แล้วแต่เรื่องราวก็จบลงด้วยดี
ขอให้พี่โซ่เจอคนที่ใช่ไวๆนะคะ FC พี่โซ่เลยเนี่ย
ส่วนพี่ปอนด์กับพี่ท๊อป ขอให้รักกันไปนานๆเลยนะคะ
:mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
-
ขอบคุณมากครับที่นำเรื่องราวดีๆมาเล่าสู่กันฟัง
อยากให้ทั้ง 3 คนอยู่ด้วยกันด้วยความรักตลอดไป
-
เพิ่งเข้ามาอ่าน แอบเสียดาย :mew2:
แต่ก็ขอบคุณค่ะ :กอด1: :กอด1:
-
ขอบคุณที่เขียนเรื่องดีๆมาให้อ่านกันนะคะ เป็นกำลังใจให้ในทุกๆเรื่องนะคะ ขอให้รักกับปอนด์ไปนานๆนะคะ
-
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวนะครับ บทสรุปลงเอย happy แต่สำหรับผมมันไม่อ่ะผมอาจจะยึดติดเกินไปสำหรับโซ่ แต่อย่างว่ามันคือผลจากการกระทำสำหรับโซ่ เป็นบทเรียนราคาแพง เชื่อว่าคนที่โซ่จำจำมันไปจนตายว่ามันได้ไม่คุ้มเสีย ดีใจครับที่กลับมาเป็นเพื่อนรักกันได้จนบ้างทีเหมือนจะเป็นพ่อไปแล้ว
ส่วนปอนด์นั้นเสือเงียบมักซ้อนเขี้ยวเล็บเสมอ ปอนด์หื่นมากกกกกกกกกก เขิน5555
คุณท็อปครับคุณเป็นผู้ชายที่โชคดีมากรักกันไปนานๆนะครับดูแลซื่งกันและกันตลอดไปนะครับ
ปล.ฝากเพลงนี้ให้โซ่ผมอ่านไปฟังเพลงนี้ไปน้ำตาไหลเลย....
อยู่อย่างเหงาๆ สิงโตนำโชค
อาจจะเหงาบ้างบางที เพ้อบ้างบางคราว
ทุกครั้งที่หลับตา ก็ยังคิดถึงเธอ
แม้มันเป็นเพียงอดีดที่ไม่มีวันห้วนมาเจอ
แต่ฉันยังคงลืมเธอไม่ลง
ลองฉันลองเปิดใจ หวังเพียงให้ใครสักคนเข้ามา
แล้วฉันก็พบว่าอยู่คนเดียวเสียดีกว่า
หากต้องมีใครเข้ามาแทนที่เธอ
อยู่อย่างคนเหงาๆ อยู่กับความเดียวดาย
แม้ใครจะมองว่าทุกข์ แต่ฉันกลับสุขใจ
อยู่เพื่อคิดถึงเธอ ได้คิดถึงเพียงแต่เธอ
แค่เพียงเท่านี้ก็สุขใจ ต่อให้เหงาตายก็ยอม
ถึงใครจะมองว่าฉํันดูงมงาย
ที่ฉันยังปักใจ และยืนอยู่ตรงที่เดิม
แม้มันเป็นเพียงอดีดที่ไม่มีวันหวนคืน
แต่จะทำยังไงในเมื่อใจยังไม่ลืมเธอ
ลองฉันลองเปิดใจ หวังเพียงให้ใครสักคนเข้ามา
แล้วฉันก็พบว่าอยู่คนเดียวเสียดีกว่า
หากต้องมีใครเข้ามาแทนที่เธอ
อยู่อย่างคนเหงาๆ อยู่กับความเดียวดาย
แม้ใครจะมองว่าทุกข์ แต่ฉันกลับสุขใจ
อยู่เพื่อคิดถึงเธอ ได้คิดถึงเพียงแต่เธอ
แค่เพียงเท่านี้ก็สุขใจ
อยู่อย่างคนเหงาๆ อยู่กับความเดียวดาย
แม้ใครจะมองว่าทุกข์ แต่ฉันกลับสุขใจ
อยู่เพื่อคิดถึงเธอ ได้คิดถึงเพียงแต่เธอ
แค่เพียงเท่านี้ที่ฉันขอเพียงเท่านี้
แม้ใครจะมองว่าทุกข์ แต่ฉันกลับสุขใจ
อยู่เพื่อคิดถึงเธอ ได้คิดถึงเพียงแต่เธอ
แค่เพียงเท่านี้ก็สุขใจ ต่อให้เหงาตายก็ยอม
ฉันยอม… อยู่เพื่อคิดถึงเธอ
อยู่อย่างคนเหงาเหงา
http://youtu.be/nhg_Zd16nww (http://youtu.be/nhg_Zd16nww)
-
เพิ่งได้อ่านเรื่องนี้..มันหน่วงๆในใจจัง
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวที่เอามาเล่าสู่กันฟัง
ขอให้มีความสุขตามแต่วิถีชีวิตของทั้งสามคนนะคะ
-
อยู่ๆก็คิดถึงเรื่องนี้ขึ้นมา เลยกลับมาอ่านใหม่อีกครั้ง
อ่านครั้งนี้ ก็ยังทำให้น้ำตาคลอได้เหมือนเมื่อหลายปีที่ผ่านมา
ผมอ่านเรื่องของคุณท๊อปตั้งแต่อยู่ในบอร์ดปาล์มแล้ว (อาจจะเกือบๆ 10ปีได้แล้ว) และชอบเรื่องของคุณท๊อปมากครับ
-
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวที่นำมาแบ่งปัน เพิ่งได้เข้ามาอ่าน และอ่านวันเดียวจบเหมือนกัน คือยอมรับถ้าไม่อ่านให้จบคงนอนไม่ได้แน่ๆ แต่พออ่านจบ นอนได้นะแต่หนักกว่านอนไม่หลับตรงที่มันหน่วงๆข้างในไม่หายซักที ไม่ชอบเลยความรู้สึกที่รู้แต่มันไม่สามารถทำอะไรได้ ในสถานการณ์ที่ไม่ว่าจะตัดสินใจยังไงก็ต้องมีคนเจ็บ ไม่รู้ว่าไอความรู้สึกหน่วงๆนี่อีกนานมั้ยกว่าจะหาย แต่ก็ทำให้ผมได้เห็นชีวิต และเข้าใจคำว่าชีวิตมากขึ้น ขอบคุณอีกครั้งหนึ่งครับ สำหรับทั้งคุณโซ่ คุณท๊อป และคุณปอนด์
(ไม่รู้ทำไมรู้สึกว่าเพลงนี้กับเรื่องนี้มันเข้ากันดีจัง)
COCKTAIL - คู่ชีวิต
เธอคือทุกสิ่ง ในความจริงในความฝัน
คือทุกอย่างเหมือนใจต้องการ
เธอเป็นนิทานที่ฉันอ่าน ก่อนหลับตาและนอนฝัน
เธอคือหัวใจ ไม่ว่าใครไม่อาจเทียมเทียบเท่าเธอ
ช่างโชคดีที่เจอได้ตกหลุมรักเธอ
ได้มีเธอเคียงข้างกัน
* คงจะมีเพียงทำให้โลกนั้นหยุดหมุน เพียงเธอสบตาฉัน
คงจะมีเพียงเธอที่หยุดหัวใจของฉันไว้ตรงนี้ ตรงที่เธอ
** เธอเพียงคนเดียวและเพียงเธอที่ต้องการ
ฉันจะทำทุกทุกทางด้วยวิญญาณและหัวใจ
นั่นคือฉันจะรักเธอไม่ว่าเป็นเมื่อไรสถานใด
ทั้งหัวใจฉันมีเธอเพียงคนเดียว
เธอคือรักจริง ฉันยอมทิ้งทุกทุกอย่างเพียงเพื่อเธอ
ดั่งฟ้าให้มาเจอให้เธอคู่กับฉัน
ให้เราได้เดินเคียงข้างกันนับจากนี้
(*,**)
เธอเพียงคนเดียวและเพียงเธอที่ต้องการ
ฉันจะทำทุกทุกทางด้วยวิญญาณและหัวใจ
นั่นคือฉันจะรักเธอไม่ว่าเป็นเมื่อไรสถานใด
ทั้งหัวใจฉันมีเธอเพียงคนเดียว
จะทุกข์หรือยามที่เธอนั้นสุขใจ
ยามป่วยไข้หรือสุขกายสบายดี
ฉันอยู่ตรงนี้และจะมีแต่เธอทุกวินาที
จะอยู่ใกล้ไม่ห่างไกล จะเคียงชิดไม่ห่างไป ไม่ไปไหน...
เธอเพียงคนเดียวและเพียงเธอที่ต้องการ
ฉันจะทำทุกทุกทางด้วยวิญญาณและหัวใจ
นั่นคือฉันจะรักเธอไม่ว่าเป็นเมื่อไรสถานใด
ทั้งหัวใจฉันมีเธอเพียง
เธอเพียงคนเดียวและเพียงเธอ เพียงเธอที่รอ
ฉันจะขอภาวนาต่อหน้าฟ้าอันแสนไกล
นั่นคือฉันจะรักเธอไม่ว่าเป็นเมื่อไรสถานใด
เกิดชาติไหนฉันมีเธอ มีเธอเพียง..คนเดียว
-
:m15: สวัสดีท๊อป
อ่านภาคมัธยมเสร็จก็มาตามอ่าน ภาคนี้ต่อเลย เป็นเรื่องราวที่เป็นประสบการณ์ให้กับท๊อปและนักอ่านได้เลย ชีวิตจริงยิ่งกว่่านิยายนี้คือเรื่องจริง อ่านแล้วได้อะไรมากมายเลย สุดท้ายรักท๊อปนะ ปอนด์ดูแลท๊อปดีๆน๊า คิดถึงโซ่ จุ๊บ จุ๊บ
ปล.ขอให้ท๊อปมีความสุขมากๆ พบเจอแต่คนดีๆ เรื่องราวของท๊อปจะไม่มีวันลืมเลย ขอบคุณ TopUp
ท๊อป โซ่ ปอนด์ :n1:
-
เจ้าของเรื่องหายไปเลย อยากให้มาเล่าปัจจุบันจัง
-
:กอด1: :กอด1:
-
มาช้าไป 11 ปีอ่านแล้วรุ้สึกอึดอัดหดหู่อย่างบอกไม่ถูก
หวังว่าชีวิตคุ่ระหว่างปอนและท็อบคงมีความสุข
อยากให้ท็อบเข้ามาอัพเดตเรื่องราวปัจุบันบ้าง
ขอให้โซ่เจอคนที่ใช่และมีความสูข
-
:L2: :กอด1:
สวัสดีครับ
เพิ่งได้มาอ่านแล้วก็เริ่มต้นจากอ่านมัธยม จนจบ
การมีคนที่รักเราได้มากมายขนาดนี้ เป็นเรื่องที่น่าปลื้มและปวดหัวดีนะครับ
ตอนแรกแอบคิดว่าจะอยู่กันแบบ 3 คนไปแล้วซะอีก
แต่ถ้าอยู่กันแบบ 3 คนได้คงมีความสุขดีไม่มีใครบอบช้ำทางใจ
แต่ทอปคงจะบอบชำ้ทางกายหนักหน่อย 5555
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆนะครับ
มีความสุขมากๆนะครับ
-
:a5: