สุดท้ายเจอฟันแล้วถูกทิ้ง เอารูปไปประจานใช่ไหม เป็นนิยายที่อ่านแล้วเสียความรู้สึก แบงค์เนี้ยใจง่ายมาก เจอหลอกฟันยังไม่รู้อีก ถึงจะเป็นเด็กบ้านนอกส่วนใหญ่ก็ท่ันคนนะ ใครจะโกรธก็ชั่ง เพราะอ่านแบบมันให้รู้สึกแบบนี้ ติอนแรกว่าจะปล่อยผ่านไปเลยไปแล้ว แต่อดไม่ได้ แต่เราลืมเขาบอกอยู่ว่าดราม่า ตัวเองยิ่งไมาชอบสไตส์นี้ เห็นชื่อเรื่องน่าสนใจหรอกเลยเข้ามา แถมมีพฤติกรรมแบบนี้อีก ถึงจะบอกว่าร้ายบริสุทธิ์แต่ไม่เชื่อ คนอายุสิบแปดแล้ว มีภาวะเป็นผู้ใหญ่แล้ว เอาผู้หญิงได้ขนาดนั้น แล้วคนที่ถูกกระทำล่ะจะทำยังไง คนที่เสียคือไอ้แบงค์ คิดว่าคนอย่สงมันคงไม่มีความคิดหรอก แค่นี้ยังยอมเขาแล้วจะโทษท็อปฝ่ายเดียวก็ไม่ถูก อยากโง่เอ็งสมควรที่จะเจอ พูดแรงจะแจ้งลบก็ได้นะ ผมว่าคงมีคนคิดในใจอยู่แน่ๆ แต่ผมไม่ว่าอะไร มันเป็นสิทธิของเขา มันเหมือนไม่ใช่สิ่งเตือนใจอ่ะ มันเหมือนบอกว่าถ้าทำแบบนี้ก็ไม่ผิดอะไร ที่พูดเพราะไม่ว่าจะข่าวต่างๆที่เกิดขึ้น ถึงจะบอกว่ามันไม่ดี แต่ก็มีให้เห็นอยู่เรื่อยๆ ก็เลยไม่เข้าใจว่าเขาต้องการอะไรกันแน่ ว่าจะอ่านแบบสนุกเพื่อบรรเทิง แต่มันทำไม่ได้อ่ะ เพราะผมไม่ใช่คนดีคิดแง่บวกขนาดนั้น เพราะผมไม่เคยทำอะไรให้ใครต้องรำผลอารมณ์ ชีวิตจริงที่ผมเจอมันมากกว่านี้ ผมยังอยู่มาได้ไม่เคยไประบายให้ใครเดือดร้อนเพราะตัวเองนะ จะมีแต่ครั้งนี้แหละ เป็นเอามา
อย่าบอกนะว่าเป็นพี่น้องกัน อร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ความอ่อนไหวทางอารมณ์ของแบงค์สูงจริงๆ แต่เชื่อว่าต่อจากนี้ น่าจะมีทางออกกันแหละ
ติดตามอยู่ครับ^^
55555 สุดยอดเลย มีการอัพตามวันหยุดนักขัตฤกษ์ด้วยอ่ะ
:pig4: :pig4: :pig4:
นี่ ไม่ทันไรแบงค์ก็หวั่นไหวซะแล้ว พูดตรงๆนะตั้งแต่อ่านมาเราไม่ค่อยเห็นแบงค์จะแคร์ท็อปซะเท่าไหร่เลยนะ เหมือนแบงค์ไม่รักท็อป ที่คบกับท็อปก็เหมือนกับเลยตามเลยยังไงก็ไม่รู้ หรือเราคิดไปเองคนเดียวนะ ส่วนตัวแบงค์ปากก็บอกรักท็อปแต่นี่หวั่นไหวซะแล้ว อยากจะบอกเลยเกินว่าถ้าเรารักใครแล้วนะไม่น่าจะหวั่นไหวกับคนอื่นง่ายๆนะ ถึงแม้เค้าคนนั้นจะนิสัยไม่ดีแค่ไหนก็เถอะ
ตั้งแต่อ่านมา อขากให้แบงค์ร้ายกว่านี้อีกนิดกับน้ำหวานหรือปลาคราฟ แต่ก็เข้าใจอะนะ :katai1: ขอบคุณครับ
เฮ้อออออ.
ยังไมาไ่ด้อ่านแต่ขอเม้นก่อน
คือตกใจมากกับที่คนเขียนบอกมีไฟล์ .pdf ไว้ให้อ่านด้วย
คือ...มีคนเขียนใจดีสุดๆแบบนี้ด้วย อึ้งแพร่บ...
ปลื้มค่ะ 55555555
สู้ๆนะ จะไปอ่านล่ะ
กรี๊ดดดดดดดดด สมัครสมาชิกเพื่อที่จะคอมเม้นเลยนะคะเนี่ย
คือตอนแรกหานิยายอ่านก็จะดูเรื่องที่มีคนอ่านเยอะๆ แต่อ่านไปอ่านมาก็เบื่อ
พอเห็นนิยายเรื่องนี้คนอ่านน้อย เกือบจะไม่อ่านแล้วค่ะ แต่ก็ลองกดอ่านดู
ปรากฎว่า สนุกมากกกกกกกกกกกกกกก ดราม่าได้ใจ ชอบมากค่ะ
แต่งได้ดีมากเลย งื้ออ ไม่รู้จะพูดไง 555 คือมันดี
คนแต่งก็ใจดี มีการทำไฟล์ให้อ่านด้วย ชอบอะค่าาา
จะติดตามเรื่อยๆนะคะ ตอนนี้อ่านถึงตอนปัจจุบันแล้ว มาต่อไวๆหน่อยค่าาา ค้างมาก
เดี๋ยวจะไปอ่านอีกเรื่องที่คุณแต่งนะค้า
มันจะดีนะ ลงทีเดียวจนจบเลยน่ะ 555555
:pig4: :pig4: :pig4:
มันจะดีนะ ลงทีเดียวจนจบเลยน่ะ 555555
:pig4: :pig4: :pig4:
งั้นเดี๋ยวศุกร์นี้จัดไปเลยครับ สอง
ชอบมากกกกกกกกกกกก
ปกตินี่อ่านแต่เรื่องที่คนอ่านเยอะ แต่เรื่องนี้ทำให้รู้ว่ายังมีเรื่องดีๆซ่อนอยู่จริงๆ
เรื่องดูดำเนินไปแบบมี plot และ conflictทำให้เรื่องดูมีปมและแก้ไปเรื่องแทนที่จะเล่าแบบลอยไม่มีจุดหมายเพียงแค่เสนอความมุ้งมิ้งระหว่างตัวละคร ชื่นชมคนแต่งจริงค่ะ เป็นกำบังให้นะคะ เดี๋นวต้องมีคนเข้ามาอ่านเยอะขึ้นเรื่อยๆแน่ๆ :))
แต่ !!! ดูแววตอนจบต้องเศร้าแน่ๆเลย ไม่อยากให้เศร้าเลยยยย มันชอกช้ำอ่าาาอยากให้สมหวังจัง
มาต่อจากคอมเม้นที่แล้วลืมเพิ่มเติมว่า ชอบคนแต่งจริงๆ เหมือนคนอ่านวรรณกรรม มาเยอะๆๆ อ่าา แบบมีการเขียนโดย ใช้ third person point of view ซึ่งมันจะเขียนยากมากเพราะเรื่อง มันจะผูกๆกันไปหมด และ อาจทำให้หมดอรรถรสได้เพราะคนอ่านจะรู้หมดเลยว่าตัวละครคิดอะไร แต่ละอย่างเกิดขึ้นได้ยังไงไม่ได้ทิ้ง ปริศนาอะไรไว้การจะแต่งให้สนุกนี่ทำยาก แต่คนแต่งแต่งเริ่ดดเกินเหตุ ใช้ส่วนนี้ให้เป้นประโยชน์โดยการเลือกส่งอารมณืืตัวละครด้วย นอกเหนือจากกแค่การเล่าาาาา โอ๊ยยยยยยยยยย ชอบไม่รู้จะชอยยังไงไย้เขินหมดแล้ว ชมกันซึ่งหน้าเลย เหมือนว่าจะสมัครมาเพื่อตอบกระทู้เลยนะครับเนี่ย ... เรื่อง third person point of view ยังมีอีกหลายทีเด็ดนะครับ รออ่านต่อไปนะครับ จะว่าไปความรักคสามสัมพันธ์ในเรื่องนี้มันเป๋นแบบ ครู-ศิษย์/เพื่อนรักเพื่อน/รุ่นน้องรัก-รุ่นพี่/รุ่นพี่ชอบรุ่นน้อง/พ่อ-แม่รักลูก - - ผมชอบความหลากหลายที่เป็นเอกภาพและสามารถจำแนกแจงออกมาเพราะว่าผมคิดว่าทุกตัวละครมีสตอรี่ของตัวเอง แล้วต่างคนก็ต่างอยากเล่าเรื่องของตัวเองเหมือนกัน เลยต้องพยายามนำ point of view ที่ต่างกันมาผนวกให้เนื้อเรื่องตามๆกันไปด้วยกันให้เกิดเอกภาพทางเนื้อเรืองครับ
:pig4: รออ่านตอนต่อไปนะ แต่ยังแอบหมั่นไส้ไอ้พี่ท๊อปเบาๆ เรื่องห้องพยาบาลกับหวาน
มันติดเป็นภาพแย่ๆ ของไอ้พี่ท๊อปไปโดยปริยายเลย สำหรับคนอ่าน
ใครหว่าาา ปลาคาร์ฟแหงๆๆเลยอ่ะ
ปล.ได้อ่านอาทิตย์ละครั้งเองหรอออออออออออออ
:pig4: :pig4: :pig4:
เหลืออีก 4 ตอนเองก็จบแบ้วครับ อดทนหน่อยนะครับ อิอิ ^^ (แนะนำให้ไปช่วยอ่านเรื่องใหม่ 55+)
เพิ่งได้อ่านเรื่องนี้ อ่านแล้วลากยาวตั้งแต่เช้าจนถึงตอนนี้เพิ่งจบ
ขอบคุณมากสำหรับนิยายดีๆสนุกๆ
อยากบอกว่า ตอนเริ่มเรื่องนึกว่าจะฮาร์ดคอร์ (ดูจากนิสัยพี่ท๊อป)
แต่จริงๆแล้วเรากลับรู้สึกว่ามันอบอุ่นจัง
คือ ไม่ได้มุ้งมิ้งกุ๊กกิ๊ก แต่ความรักของเด็กสองคนที่ค่อยๆเรียนรู้กันไป
ถึงแม้ตอนเริ่มจะเริ่มได้ไม่สวยนัก แต่ระหว่างทางมันก็ทำให้ทั้งสองคนโตขึ้น
แอบได้ข้อคิดเล็กๆ จากท๊อปที่สุดท้ายก็เข้าใจว่ารักไม่ใช่การเอาชนะ รักเป็นการอยากให้คนที่เรารักมีสุข
ชอบตัวร้ายอย่างคาร์ฟ ที่ร้ายอย่างมีที่มาที่ไปและสุดท้ายก็สำนึกได้ว่าสิ่งที่ทำมันผิด
แสดงให้เห็นว่าวัยรุ่นสมัยนี้หลายคนอาจเป็นอย่างคาร์ฟ
สนแต่ตัวเอง ทำให้วางแผยเลวร้ายมากมาย เอาแต่ใช้อารมณ์เป็นหลัก เลยขาดสติกันง่ายๆ
ที่ชอบอีกอย่างคือ ชอบที่เรื่องไม่สรุปว่าสองคนนี้จะรักกันจนตาย เพราะทั้งคู่ก็แค่เด็กม.ปลาย
แต่แค่ทำวันนี้ให้ดีและให้เวลาเป็นตัวตัดสินความรักของพวกเขา
อ่านจบ แฮปปี้ ฝันดีแล้วค่ะคืนนี้ ;)
เพิ่งอ่านจบไป ปรบมือให้ผู้แต่งเลย เอาคนที่อยู่ในสภาพครอบครัวต่างกันมารักกัน อ่านไปใส่อารมณ์ไปด้วย ๕๕๕ สะท้อนให้เห็นหลายๆอย่างเลย เช่น คบกับคนเช่นไรก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ อย่างท็อปอยู่กับพ่อ ลูกเป็นเหมือนกระจกส่องตัวพ่อแม่เองแท้ๆ ท็อปก็เหมือนพ่อเขาตอนหนุ่มๆ สงสารท็อปมากๆมีเพื่อนอย่างปลาคาพที่เป็นคนจิตใจไม่ดี ปลาคาพกับท็อปคบกันได้เพราะนิสัยเหมือนกันแต่ต่างกันตรง ท็อปเป็นคนหยาบๆไม่พอใจก็จะแสดงออกมาให้มันรู้ดำรู้แดงกันไป ปลาคาพเป็นคนจิตโกรธพยาบาทแบบละเอียดเก็บไว้ในใจไม่แสดงออกโต้งๆแต่จะแสดงออกทีละนิดๆรอวันที่ทนไม่ไหว แบบนี้ใจไม่เป็นสุขเลยนะ ทำให้จิตไม่ปกติคิดอยู่ตลอด ส่วนแบงค์ที่ดูเหมือนจะรักท็อปจริงๆก็ไม่เห็นจะเข้าใจอะไรเลย บางฉากก็หมั่นไส้แบงค์ อยากให้ท็อปเลิกๆไปซะ ถ้าไม่เกิดเรื่องที่ท็อปไปห้องพยาบาลกับหวานมากระตุ้นแบงค์ก็คงไม่พูดสิ่งที่อยู่ในใจออกมาสินะ นี่คงเป็นจุดหักเหของเรื่องที่นำไปสู่ตอนจบ แต่ก็แปลกใจที่โดนตีแล้วความจำเสื่อม แต่ก็ดีใจที่ท็อปกับแบงค์ยังรักกันได้
ขอบคุณผู้แต่งสำหรับนิยายดราม่าดีๆแบบนี้
o22 คราฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฉันเกลียดมาทำกับแบงค์แบบนี้
ยอมรับว่ามีหมั่นแบงค์บ้างแต่เล็กน้อย
สารภาพตามตรงตอนแรกปลื้มคราฟมากคะ ชอบคนเล่นบาสดูแสนดี แอร๊ย แต่ตอนนี้ หึ เกลียด หวานดูดีขึ้นมานิดนึงเลย
โอ๊ยยยยยยยยยยทำร้ายแบงค์ทำไม :z6:
แต่ชอบมากค่ะมาถึงไม่นานก็ได้กันๆ :hao7: :hao6:
ลุ้นมากว่าแบงค์จะจำท๊อปได้ไหม
นี่ฉันเสียน้ำตาให้เรื่องนี้กี่รอบแล้ว อ่านไปน้ำตาซึมไป (โธ่อินี่อินจัดมาก-////-) :z3:
แต่ก็รักในความรักของพี่ท๊อปและแบงค์มากคะ
ส่วนพี่กายดีมากอะ ไม่ฉวยโอกาสตอนแบงค์ความจำเสื่อม แมนมากกรี๊ดดดดด :impress2:
ก่อนจะจบการบ่น(ใช้คำว่าเม้นคงไม่ใช่เพราะยาวมาก5555555 -/////-) ฝากให้คราฟอีกสักที :z6: :z6:
แต่งได้สนุกมากคะ โดยส่วนตัวไม่ค่อยชอบอ่านดราม่าตึงๆเท่าไรแต่งเรื่องสนุกเลยอ่านแบบอ่านไปน้ำตาซึมร้องห้ายยยยยย5555 เป็นกำลังใจให้นักเขียนจ้า
แอบหลงมาอ่านคับ สารภาพว่าเพราะจำนวนหน้าน้อย คิดว่าน่าจะจบไวเลยกดเข้ามาอ่านแต่ที่ไหนได้.. ฮ่าๆๆ