ก็คงจะสร้างชายหนุ่มรูปงามมาพร้อมด้วยความเพอเฟคเข้ามาแทนก็ได้ครับ
เข้ามาบอกว่า ชอบทุกเรื่อง ยกเว้นเรื่องแกไอ้เก่ง :m20:
เข้ามาบอกว่า ชอบทุกเรื่อง ยกเว้นเรื่องแกไอ้เก่ง :m20:
เห็นด้วยๆ ไม่หล่อแล้วยังปากหมาอีก แอร๊ย ยอมรับไม่ได้เคอะ
แบบว่าพระเอกนายเอกไม่ถูกกันมาก่อน
พ่อแง่แม่งอนแล้วก็มานอนปี้กันทีหลัง
หรือว่าเพื่อนแอบชอบเพื่อน
และแบบประมาณว่าชั้นร้ายนะเธอจะรักมั้ยอะไรแบบเนี้ยะ
เกาหลีควายๆกูจะอ้วก
5555+
ปล.เบื่อทุกเรื่องยกเว้นเรื่องกูเอง
555+
เข้ามาบอกว่า ชอบทุกเรื่อง ยกเว้นเรื่องแกไอ้เก่ง :m20:
:jul3: :laugh: :laugh: :laugh:ช่ายๆ (ตามอ่านตลอด)เข้ามาบอกว่า ชอบทุกเรื่อง ยกเว้นเรื่องแกไอ้เก่ง :m20:
เห็นด้วยๆ ไม่หล่อแล้วยังปากหมาอีก แอร๊ย ยอมรับไม่ได้เคอะ
เบื่อฉากที่จะเอากันแล้วบอกว่า "ร่างบาง ร่างหนา" อะครับ
รู้สึกแบบ o22 o22 o22
นึกถึง ที่เคยอ่าน มีอยู่เรื่องนึง ตอนแรกไม่อยากอ่าน แต่เสียดายตัง คือ
พระเอก ขาเป๋ ไม่หล่อ จน มีดีที่ทำอาหารอร่อย (มั้ง) กับ xxx เก่ง 555555+
ส่วนนายเอก ก็ หล่อ เลิศ เชิด หยิ่ง นิสัยเสีย รวย การงานดี แต่ไม่มีแฟน มาตราฐานสูงจัด
สรุป อ่านจบ สนุกดีนะ แปลกดี ชอบ
ก็ ถ้าไม่ใช้ภาษาแปลก ๆ รึพล็อตเรื่องที่ง่าวเกินไปก็ไม่เคยไม่ชอบเรื่องไหนนะ = =a
กับบางที นิยายบอยเลิฟที่มันไม่ใช่บอยเลิฟน่ะ คือ อธิบายไม่ถูก หมายถึงพวกนิยายที่ตัวเอกเป็นผู้ชายทั้งคู่ก็จริง แต่ไม่มีการเล่นแง่เล่นมุมอะไรกับความเป็นบอยเลิฟเลย
เอิ่ม... ประมาณว่า เอาไอ้นิยายนี่ไปเขียนแก้ โดยแค่เปลี่ยนเพศนายเอก เป็นผู้หญิงก็ยังได้เนื้อเรื่องเดิมเป๊ะ ๆ อยู่แบบเนี้ย (นิสัยสาวเกิ๊นนน)
คือถ้าเป็นแบบนั้นผมไปอ่านนิยายปกติก็ได้ครับ... อารมณ์ประมาณนี้...
รีบนคะ เรื่องไหนอ่ะคะ แหมมม.. แย่งกันงามทั้งเรื่องเลยสิเนี่ย :laugh:
ตอบจขกท.
1. นิยายที่เขียนไม่จบ
2. นิยายที่ไม่มาต่อ ดองไว้จนหอมมมมมมมม
3. นิยายที่นิสัยตัวละครไม่เสถียร ไปเรื่อยเปื้อยตามใจคนเขียน...(แบบว่ายิ่งอ่านยิ่งงง---คนอื่นเป็นมะหนอ)
2. สัพพนาม ที่ใช้แทนตัวผู้พูดที่ผู้ชายใช้คำว่า ชั้น, ฉัน ในบทสนทนา พออ่านเจอแล้วอยากจะปิดเรื่องนั้น ๆ ไปทันที (มีหลายเรื่องด้วย) เพราะในชีวิตประจำวันที่เราเจอ ทั้งสังคมการศึกษา และทำงาน จะได้ยินผู้ชายใช้แทนตัวว่า ผม, กู, พี่ หรือไม่ก็ชื่อ ตัวเอง ไม่เคยได้ยินแทนตัวว่าชั้น, ฉัน เลยสักครั้ง หรือที่อื่นพูดเราก็ไม่รู้ ทำให้เกิดความสงสัยว่า มีผู้ชายใช้สัพพนามแบบนี้ด้วยเหรอ ?
พิมพ์ ๆ ไปเหมือนไปขยายความคิดเห็นของคุณ silverspoon เลยแหะ
สัพพนาม ไม่มีนะคะ มีแต่ สรรพนาม
สัพพนาม ไม่มีนะคะ มีแต่ สรรพนาม
พิมพ์ได้ 2 แบบ ค่ะ ^ ^
สรรพนาม มันมาจาก สรฺว ในภาษาสันสกฤต บาลีเขียน สพฺพ แล้วสองคำนี้ความหมายเหมือนกันก็จริง แต่คำว่า สรรพนาม เป็นคำเฉพาะในทางไวยากรณ์นะคะ ^^
นึกถึง ที่เคยอ่าน มีอยู่เรื่องนึง ตอนแรกไม่อยากอ่าน แต่เสียดายตัง คือ
พระเอก ขาเป๋ ไม่หล่อ จน มีดีที่ทำอาหารอร่อย (มั้ง) กับ xxx เก่ง 555555+
ส่วนนายเอก ก็ หล่อ เลิศ เชิด หยิ่ง นิสัยเสีย รวย การงานดี แต่ไม่มีแฟน มาตราฐานสูงจัด
สรุป อ่านจบ สนุกดีนะ แปลกดี ชอบ
น่าจะเป็นเรื่องนี้นะครับนึกถึง ที่เคยอ่าน มีอยู่เรื่องนึง ตอนแรกไม่อยากอ่าน แต่เสียดายตัง คือ
พระเอก ขาเป๋ ไม่หล่อ จน มีดีที่ทำอาหารอร่อย (มั้ง) กับ xxx เก่ง 555555+
ส่วนนายเอก ก็ หล่อ เลิศ เชิด หยิ่ง นิสัยเสีย รวย การงานดี แต่ไม่มีแฟน มาตราฐานสูงจัด
สรุป อ่านจบ สนุกดีนะ แปลกดี ชอบ
เเล้วเรื่องนี้ชื่อเรื่องว่าอะไรครับรู้สึกว่ายังไม่ได้อ่าน
กับนิยายที่ไม่สมเหตุสมผล
เว่อร์มากเกินไป เช่นตัวละคร
อยู่แค่มัธยมแต่มีรถขับไปโรงเรียน
มีเงินทองร่ำรวยมากๆ มีคอนโดอยู่
@ นัท "แต่ก็จะเขียนต่อไปถ้ายังมีคนอ่าน ถึงจะคนเดียวก็เขียนอะ
อย่างน้อยเราก็รักและขอบคุณคนอ่านเสมอมาละคร้าบ"
ใช่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
อีป้าแก่ ๆ นี่คนนึงแหละที่ดิดเห็นตรงกันกับนัท ในเรื่องนี้
ต่อให้เหลือคนอ่านแค่คนเดียว ป้าก็จะเขียนต่อไปเหมือนกัน
ความสุขความชอบของแต่ละคน จะเอาบรรทัดฐานส่วนตนมาวัดหรือตัดสิน
เพื่อใครคนอื่นที่ไม่ใช่ตนเองคงจะหาทำได้ไม่ เพราะความชอบแต่ละคนก็แตกต่างกันไป
จะเอาอะไรกับสิ่งมีชีวิตเล็ก ๆ ในโลกกว้างใหญ่ใบนี้ที่เรียกว่า "คน" ได้รึไงคะ
เบื่อนิยายเร็วเกิน (เมื่อวานเจอ วันนี้เป็นแฟน = =')
กับนิยายยืดเยื้อ (เมื่อไหร่มันจะรักกัน = =')
ชอบแบบพอดี ๆ หรือจะเร็วก็ไม่เร็วจนเวอร์
เข้าว่าเป็นนิยายแต่บางทีมันก็เวอร์จริง ๆ
ยืดเยื้อก็พอประมาณ เพราะความจริง ชีวิตจริงยืดเยื้อกว่านิยายอีก
ส่วนเรื่องอารมณ์มันแล้วแต่ฟีลเราเองในตอนนั้น ๆ อ่ะ ว่าอยากอ่านแบบไหน
ไม่ชอบมากมากเลยก้อคือพูดถูกใจ คิดเหมือนกันเลย
ไอ้นายเอกทุกอย่างเหมือนผู้หญิงเนี่ย
อ่านแล้วเสียรมณ์
ชอบแบบที่ว่า หล่อๆอ่ะ ได้ป่ะ
หล่อทั้งพระทั้งนายอ่ะ
ทั้งรูปร่างหน้าตาเนี่ย
ขอได้ป่ะ
เชื่อเถอะครับ ลองเขียนนิยายที่ตรงข้ามกับที่บอกว่าเบื่อๆ ในนี้ดูสิ ตายยกแผงชัวร์ (ถ้าเรื่องเดียวเขียนได้หมดทุกอย่างในนี้นะ) ผมว่ามันเป็นที่สำนวน ลูกเล่น ลีลาการเขียนของคนเขียนมากกว่าที่มันดันไปเหมือนกันกับคนอื่นๆ จนหาความโดดเด่นไม่ได้จนน่าเบื่อด้วยนะครับ-เห็นด้วยครับ เรื่องที่นักเขียนเก่งๆทั้งหลายที่เขียน ผมว่า มันก็ไม่ได้แตกต่างอะไรกันมากนัก (เพราะความรักที่เด่นๆ มันก็ไม่ได้มีมากมายหลายแบบจนที่บอร์ดยังไม่มีใครเขียน) หรืออาจยังมีที่คาดไม่ถึงไม่รู้
ลองพล็อตธรรมดาๆ แต่คนเขียนดำเนินเนื้อเรื่องสนุกๆ มีลูกเล่น หยอกล้อคนอ่านเก่งๆ ดูจากนิยายที่ยอดคนอ่านเยอะๆ บางเรื่องก็ตรงกับนิยายที่น่าเบื่อในนี้ทั้งนั้น
ที่คนเบื่อ เบื่อเพราะลีลาคนเขียนเป็นประเภท ยัดเยียด มากจนเกินไป ขาดการเปิดกว้างในคนอ่านได้จิ้นตาม แล้วก็ยังทำสำนวนและเนื้อเรื่องไปคล้ายคนอื่น พยายามใส่อะไรที่ตนไม่ถนัด มากกว่านะครับ
ไม่ชอบมากมากเลยก้อคือพูดถูกใจ คิดเหมือนกันเลย
ไอ้นายเอกทุกอย่างเหมือนผู้หญิงเนี่ย
อ่านแล้วเสียรมณ์
ชอบแบบที่ว่า หล่อๆอ่ะ ได้ป่ะ
หล่อทั้งพระทั้งนายอ่ะ
ทั้งรูปร่างหน้าตาเนี่ย
ขอได้ป่ะ
/// ง่ายจังตรู
ปล. นักเขียนหนังหน้าใหม่ เห็นแล้วอาจสะดุ้ง แล้วต้องเก็บไปคิดเป็นการบ้านอย่างด่วน
เชื่อเถอะครับ ลองเขียนนิยายที่ตรงข้ามกับที่บอกว่าเบื่อๆ ในนี้ดูสิ ตายยกแผงชัวร์ (ถ้าเรื่องเดียวเขียนได้หมดทุกอย่างในนี้นะ) ผมว่ามันเป็นที่สำนวน ลูกเล่น ลีลาการเขียนของคนเขียนมากกว่าที่มันดันไปเหมือนกันกับคนอื่นๆ จนหาความโดดเด่นไม่ได้จนน่าเบื่อด้วยนะครับ
ลองพล็อตธรรมดาๆ แต่คนเขียนดำเนินเนื้อเรื่องสนุกๆ มีลูกเล่น หยอกล้อคนอ่านเก่งๆ ดูจากนิยายที่ยอดคนอ่านเยอะๆ บางเรื่องก็ตรงกับนิยายที่น่าเบื่อในนี้ทั้งนั้น
ที่คนเบื่อ เบื่อเพราะลีลาคนเขียนเป็นประเภท ยัดเยียด มากจนเกินไป ขาดการเปิดกว้างในคนอ่านได้จิ้นตาม แล้วก็ยังทำสำนวนและเนื้อเรื่องไปคล้ายคนอื่น พยายามใส่อะไรที่ตนไม่ถนัด มากกว่านะครับ
จุดยืนของทุกคน ก็..............................
ก็....................................................
ก็คือ...........................................
คือ..........................................
ส้นเท้า(ตีน) ชิมิ 5555555555555555555555
ป.ล. เริ่มทำตัวปัญญาอ่อน ลากออกนอกอ่าวไทยซะงั้น
อย่าเครียดกันนะทุกคน เค้าก็จะตามไปอ่าน
(แอบอ่านบ้างในบางที ที่อยู่ในโหมดเน็ตมือถือ
มันเมื่อยนิ้วจนอีแม่โป้งข้างซ้ายจะเป็นนิ้วล็อคแล้วค่ะ)
ไม่ชอบนิยายชื่อที่อ่านยากกกกกกกกกกกกกก มากกกก
ไม่รู้ใครจะเป็นเหมือนเรารึเปล่า พออ่านนิยายเราจะเริ่มรู้แล้วว่าใครเมะ เคะ แต่พอดูชื่อ เฮ้ย ! ภาษาอิสบาลังเฮ้ยไร = ="
ตัวการันต์เป็นสิบ - -* แนวฝรั่งๆ หรือชื่อแนวญี่ปุ่นอะ แบบ เยอะมากกกกกก ชื่อจะยาวไปไหน ขอแบบสั้นๆได้ไหม
จำไม่ได้เฟ้ย ว่าใครเป็นใครประมาณนี้ แต่ในเล้าไม่เคยเจอนะ เคยเจอแต่ในฟิค เฮือก ! ชื่อคนหรือเทพเจ้าฟร่ะ
- - - - - - - - - - -
ส่วนแนวนาายเอกออกสาว เราชอบนะ = =" เป็นที่รองรับมือ ตีน พระเอก โอ๊ย ! กว่ามันจะรักกัน น้ำตานอง อ่านแล้วเจ็บตับไปถึง
กระดูกร่องก้น แต่ต้องอ่านแล้วมันต้องสมเหตุสมผลตามเรื่องด้วย เราไม่เน้น ชีวิตจริงเท่าไหร่ ชอบแนวรันทดรักทรหด -.-
แต่ไม่ชอบนิยาย หื่นๆอะ แบบนายเอกโดน 5 6P 3P ก็รับไม่ไหว อะไรฟระ ขอสักคน - -" เอากันทั้งเรื่องก็ไม่ค่อยไหว ชอบ
NCเบาๆมากกว่า กับแนวข่มขืน T-T น่าสงสารนายเอก
ปล. รึเราจะน้ำเน่าเกินไป เฮ้อออ :3
ไม่ชอบนิยายที่เอาพล็อตเรื่องชาวบ้านมา นิดๆหน่อยก็พอว่า แต่ไอ้ประเภทเอามาแทบจะทั้งเรื่อง แค่เปลี่ยนนางเอกเป็นชาย
แท่น..แท้น..ได้แล้ว นิยายวายคุณภาพเรื่องนึง(หลอกหากินได้เฉพาะคนอ่านที่ไม่รู้หล่ะนะ ) :angry2:
ปัญหาลิขสิทธิ์ ก็นะมีกันบ่อยๆ แต่ที่เห็นแล้วรับไม่ได้คือ เรื่อง คิวบิค..หนี้หัวใจที่ไม่ได้ก่อ
ผู้แต่ง : B 13 s.t ตีพิมพ์แล้วกับ สถาพรบุ๊ค ไปอ่านเจอเวอร์ชั่นวายเข้า จุกไปถึงลิ้นปี่ เพราะโมโหอ่ะ เรื่องนี้ขนาดตอนอ่านยังใช้เซลล์สมองในการเสพค่อนข้างเปลืองเลยอ่ะ คนแต่งนี่ไม่ต้องพูดถึง เก่งมากเลย เราชอบมากๆเรื่องนี้ นางเอกไม่สวยเลย แต่สติปัญญาและความใสซื่อทำให้ทุกคนทึ่ง!!! สนุกจริง อะไรจริง o13
ไม่อยากพูดมาก จำไม่ได้แล้วด้วยว่าอ่านเจอเวอร์ชั่นวายที่ไหน หวังลึกๆให้ผู้แต่งcover Cubic (yaoi) ท่านนั้นให้เครดิตที่มา
ของพล็อตที่เค้าใช้เสนอผลงาน แต่เท่าที่จำได้ ตอนนั้นได้อ่านเม้นท์หลายๆเม้นท์ในนั้น รู้สึก เค้าจะติดใจผลงานท่านผู้นั้นนั้นกันมาก โหยหากันแทบลงแดง แต่เราฉุนปรี๊ดดดดด :fire:
กดX ออกมาซะก่อน จึงมิอาจทราบได้ว่า มีการให้เครดิตอย่างที่คนมีมารยาทพึงทำรึเปล่า? กลัวแต่ว่าเจ้าของเรื่องมาอ่านเจอเข้าจะตกใจ นางเอกแสนรักอย่างฤทัยนาคกลายเป็นชายได้ชายไปซะแย้ววววววววววว :sad4:
แต่งไม่จบ กับ จบดราม่า -__________-ถูก!!!ติดตามมาตั้งนาน เสียจริตมากอ่ะ
- ชื่อตัวละครยาวและเยอะมหาศาล เข้าใจว่าคนแต่งพยายามสร้างเอกลักษณ์ให้สะดุดตาคนอ่านด้วยการสร้างชื่อสุดพิศดารมีให้กดบวกซักแสนบวกไหม? กระโดดหอมแก้มคนเขียนประโยคนี้จริงๆ ถูกใจมาก
หารู้ไม่ว่า นั่นทำให้คนอ่านสมองปลาทองอย่างเรา แทบจะดิ้นตาย ขาดอากาศหายใจอยู่ตรงนั้นเวลาอ่าน
ขอวิเคราะห์หน่อยนะคะ....คือเเบบว่า เเนวเรื่องนิยายวายเเต่ละเเบบนั้นเหมาะกับนักอ่านในเเต่ละเเบบเช่นกัน
ยกตัวอย่างเช่น
- พระเอกหล่อxนายเอกหน้าหวาน...อันนี้เป็นเเนวพื้นฐานเเละเป็นเเนวที่ตลาดมากๆ
เพราะผู้หญิงที่เพิ่งเริ่มอ่านY จะใฝ่หานายเอกที่มีลักษณะใกล้เคียงผู้หญิงค่ะ...
เมื่ออ่านมากขึ้นเรื่อยๆจน เธอถลำเข้ามาในโลกนี้มากเกินไป...หญิงสาวเหล่านั้นก็จะเริ่มเบื่อเเนวที่กล่าวข้างต้น...
เธอจะเริ่มสืบหา ตามล่า หาเเนวเรื่องที่เธอต้องการ...
ดังนั้นเเนวเรื่องที่กล่าวไป..จึงไม่เเปลกเลยที่จะมีเยอะ
"เพราะมันเป็นเเนวพื้นฐานเเห่งการเริ่มต้นค่ะ!!!!!"
เบื่อนางเอกหน้าตาน่ารักเหมือนผู้หญิงแล้วปากหาเรื่องจนน่ารำคาญ
พวก "น้องสาวคนนั้นอ่ะ น่ารักจัง สนใจเป็นแฟนพี่ไหมน้อง"
"อะไรนะ กูเป็นผู้ชายต่างหาก ไม่มีตารึไง"
เคยเจอเรื่องนึงดีทุกอย่าง ยกเว้นนายเอกเป็นประเภทที่ว่าน่ะค่ะ
คือพูดว่าตัวเองเป็นผู้ชายแท้ เอาแต่ด่าคนอื่น ทำตัวกร่างแต่อ่านแล้วนิสัยสาวมากๆ
อยากได้อะไรก็เข้าไปเกาะ ขี้วีน คิดเล็กคิดน้อย(มากๆ) เอาแต่ใจ
โดนเอาใจ จนถ้าไม่รู้ว่าเป็นผู้ชายอ่านไปคงคิดว่าเป็นผู้หญิง ไม่มีลักษณะที่บ่งบอกว่าเป็นผู้ชายเลย
ผมคิดเหมือนรีบนเลยคับ นายเอกตอนแรกๆแมนอย่างดี
พอมาหลังๆ สาวแตกซะงั้น
:bye2: :bye2:
^
^
^
จิ้มๆรีข้างบนใจเย็นๆเน้อ :freeze:
ส่วนเราอืมส์ ที่เบื่ออะหรอ? น่าจะเป็นเรื่องคนแต่งหายคือ ตามอ่านอยู่ดีๆ...รออยู่นะ...สาปสูญซะงั้น :a5:
เห็นด้วยกับเม้นท์ที่ว่า มีคนอ่านแค่คนเดียวก็ต้องเขียนให้จบ ตัวละครเราสร้างมานะ ไม่รักมันเลยหรอ? ไหนจะคนอ่านที่ตามอ่านอีก นิยายเรา คนอ่านก็น้อยเหมือนกัน แต่เราแนวเดียวกันไงเลยเม้นท์น้อยยังไงก็จะเขียน เรามั่น เชิดใส่ซะ :a14:ถ้าไม่ชอบก็ไม่ต้องอ่าน ไม่ใช่ว่าคนเขียนไม่แคร์คนอ่านนะ ตัวละครเราเราก็อยากให้คนอื่นรักเหมือนกัน แต่บางที ความชอบของแต่ละคนมันคนละแนวกัน ส่วน NC บางอารมณ์มันก็อยากอ่าน แต่ถ้ามันเยอะไปก็เลี่ยนเหมือนกัน สู้ให้ลุ้นแล้วค้างไว้ดีกว่า....อ้าวไม่ใช่เหรอ? :z6:
ยังไงก็ขอบคุณที่เสียเวลามาเขียนขอบคุณที่เสียเวลามาอ่าน