พิมพ์หน้านี้ - คิดยังไงกับนิยายที่ทั้งพระเอกและนายเอกเป็นเกย์ตั้งแต่แรกทั้งคู่
CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE
Boy's love => พูดคุยทั่วไป => ข้อความที่เริ่มโดย: mahaki ที่ 04-01-2016 23:26:10
-
เป็นเกย์ตั้งแต่แรกทั้งคู่ แถมไม่มีประเด็นครอบครัวไม่ยอมรับการรักร่วมเพศด้วย แบบนี้มันจะให้อารมณ์เหมือนอ่านนิยายหญิงชายไหมคะ ต่างแค่ว่า "นางเอก" ไม่ใช่ผู้หญิง
ส่วนตัวถ้า "นายเอก" ไม่ได้นิสัยงี่เง่าแบบที่พวก "นางเอก" ส่วนใหญ่เป็นกัน ต่อให้ทั้งเรื่องมีแต่ประเด็นความรักหวานแหวว เราก็โอเคนะ แต่เพราะไม่ค่อยเจอนิยายแนวๆแบบนี้สักเท่าไหร่ (ตัวเอกเป็นชอบผู้ชายตั้งแต่แรกทั้งคู่) เลยอยากรู้ความเห็นของคนอื่นบ้างค่ะ ว่าคิดยังไง
-
เราชอบแนว ผู้ชายมารักกัน มากกว่า
แต่ถ้าเป็นเกย์ ก็ชอบแนว รุก×รุก เป็นพิเศษ
ไม่ค่อยชอบที่นายเอกสาวแตก หรือ อ่อนแอบอบบางเกินไป
แต่ถ้าเนื้อเรื่องสนุกก็อ่านได้คะ ^_^
-
ในฐานะที่ตัวเองเป็นเกย์ ก็ชอบอ่านแนวนี้นะ อ่านได้หมด แต่ไม่ค่อยมีให้อ่าน
จนบ้างทีแอบบงงว่า อ้าวคุณแต่งนิยายเกย์ แต่ตัวเอกคุณ กลับไม่มีใครเป็นเกย์เลย
และส่วนมากนักอ่านทั้งหลายแหล่ ก็ดันชอบ พล๊อตที่ "ผู้ชาย" รัก "ผูกพัน" กันเพราะความใกล้ชิด
ไม่ได้เป็นเกย์ตั้งแต่ต้น จนบางที เราก็รู่สึกแปลกๆอยู่ลึกๆ ว่าการที่เขียนให้ตัวเอกยอมรับตัวเอง
หรือการเขียนให้ทั้งคู่ชอบผู้ชายตั้งแต่ต้นมันเป็นเรื่องยาก และไม่สนุกอย่างนั้นหรือ
หรือเสน่ห์มันไม่น่าค้นหา การเป็นเกย์มันดูไม่มีคุณค่าพอจะเป็นพระเอก หรือนายเอกเลยหรือ
จะต้องเป็นชายแท้ ปี้หญิง กินเหล้า แข่งรถ แล้วเปลี่ยนในตอนหลังจึงจะเหมาะกับบท พระเอก ... เท่านั้นหรือ
นิยายที่ตัวเอกยอมรับตัวเองว่าชอบผู้ชาย นักเขียนดังๆหลายคนก็เขียนออกมาสนุกนะ
เช่น พี่ต้น Executioner's คุนริน Bellbomb คุณ เบบี้ อีกเรื่อง เรื่องเล่าชาวโรงแรม อันนี้นานมากแล้ว
ที่เคยอ่านและประทับใจ มีท่านๆเหล่านี้ ที่เคยเขียนนิยายให้ตัวเอก ยอมรับว่าเป็นเกย์ตั้งแต่ต้น (ไม่ใช่แบบที่ แอบชอบเพื่อนสนิทแค่คนเดียว ไม่ชอบผู้ชายคนอื่น)
-
ในฐานะที่ตัวเองเป็นเกย์ ก็ชอบอ่านแนวนี้นะ อ่านได้หมด แต่ไม่ค่อยมีให้อ่าน
จนบ้างทีแอบบงงว่า อ้าวคุณแต่งนิยายเกย์ แต่ตัวเอกคุณ กลับไม่มีใครเป็นเกย์เลย
และส่วนมากนักอ่านทั้งหลายแหล่ ก็ดันชอบ พล๊อตที่ "ผู้ชาย" รัก "ผูกพัน" กันเพราะความใกล้ชิด
ไม่ได้เป็นเกย์ตั้งแต่ต้น จนบางที เราก็รู่สึกแปลกๆอยู่ลึกๆ ว่าการที่เขียนให้ตัวเอกยอมรับตัวเอง
หรือการเขียนให้ทั้งคู่ชอบผู้ชายตั้งแต่ต้นมันเป็นเรื่องยาก และไม่สนุกอย่างนั้นหรือ
หรือเสน่ห์มันไม่น่าค้นหา การเป็นเกย์มันดูไม่มีคุณค่าพอจะเป็นพระเอก หรือนายเอกเลยหรือ
จะต้องเป็นชายแท้ ปี้หญิง กินเหล้า แข่งรถ แล้วเปลี่ยนในตอนหลังจึงจะเหมาะกับบท พระเอก ... เท่านั้นหรือ
นิยายที่ตัวเอกยอมรับตัวเองว่าชอบผู้ชาย นักเขียนดังๆหลายคนก็เขียนออกมาสนุกนะ
เช่น พี่ต้น Executioner's คุนริน Bellbomb คุณ เบบี้ อีกเรื่อง เรื่องเล่าชาวโรงแรม อันนี้นานมากแล้ว
ที่เคยอ่านและประทับใจ มีท่านๆเหล่านี้ ที่เคยเขียนนิยายให้ตัวเอก ยอมรับว่าเป็นเกย์ตั้งแต่ต้น (ไม่ใช่แบบที่ แอบชอบเพื่อนสนิทแค่คนเดียว ไม่ชอบผู้ชายคนอื่น)
ตรงใจมาก!!!! คิดแบบนี้เป๊ะๆ
แต่ส่วนใหญ่ต้องเข้าใจว่าคนเขียนเป็นผู้หญิง เป็นสาววายที่จุดเริ่มต้นเห็นผู้ชายหน้าตาดีสองคนแล้วจิ้น
แรกๆที่เป็นสาววายเราก็เป็นแบบนี้นะ ชอบแมนๆ
แต่ไปๆมาๆ รู้สึกไม่เรียลเลยว่ะ ทำไมมีแต่ปี้หญิงแล้วมารักกันจนเกร่อ
ตอนนี้เลยชอบเกย์สาว เขาน่ารักดี ไม่ต้องมีประเด็นสับสน ซึ่งประเด็นนี้ถูกเล่นในสื่อหลายประเภทหมดแล้ว
พูดง่ายๆคือเอาท์
การยอมรับในตัวตนของเกย์รับจริงๆนั้นดีนะเราว่า
แต่ถ้าเขาชอบแมนๆก็ไม่ผิด เพราะมันคือความฝัน คือจินตนาการให้ฟินกันไป
เหมือนเกย์รุกหลายคนยังชอบเกย์รับที่ไม่สาวเลย
-
ดีนะค่ะ ไม่ต้องมีประเด็นยอมรับตัวเองมาทำให้เราเครียดตาม นิยายที่สนุกตามความคิดเราไม่ค่อยขึ้นอยู่กับตัวละครเท่าพล็อตเรื่อง ต่อให้พระนายแย่ขนาดไหน เลวขนาดไหน จะเพศอะไร ทำตัวยังไง สาวออกรึเปล่า เป็นรึเปล่า เราไม่ค่อยสนสักเท่าไหร่ เรามองแค่ที่พล็อตกับการบรรยาย เวลาอ่านนิยายก็มองชื่อนักเขียนประกอบด้วยบางส่วนเพราะบางคนเราติดการบรรยายของเขา
ป.ล.ออกประเด็นมาก
ป.ล.2สรุปรวม เราได้ทุกรูปแบบ ทุกอย่างคือดีหมด อยู่ที่พล็อตกับการบรรยายเท่านั้นสำหรับเราว่ามันแย่หรือดี
-
อ่านได้นะ แต่ดูการเขียนของผู้แต่งว่าแต่งได้สนุกหรือน่าติดตามไหม
มองไปว่ามีเสน่ห์ไปอีกแบบนะ อ่านหลายๆ แนว ได้ความสนุกในหลายๆ รสชาติ
ถ้าเป็นเรื่องที่จบแล้ว รู้ว่าจบแบบเลิกกันหรือฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งจากไปอย่างไม่มีวันกลับ
จะไม่อ่าน ทำใจไม่ได้ครับ
แต่ถ้าดราม่าสุดๆ และจบแบบมีความสุขก็อ่านได้
-
แล้วแต่ความชอบมากกว่านะครับ
แต่ส่วนตัวผมมองว่า ตัวเอกเป็นเกย์ตั้งแต่แรกมันคือ เข้าใกล้ความจริงส่วนใหญ่มากกว่า
ส่วนที่เป็นชายแท้ทั้งคู่ แล้วเปลี่ยนมาชอบผู้ชายด้วยกันเนี่ย ส่วนน้อยยยยยยยย มากๆเลยนะ ที่จะได้ลงเอยกับคนแรกที่ทำให้เรารู้ตัวว่าชอบผช.จริงๆ
-
ในฐานะที่ตัวเองเป็นเกย์ ก็ชอบอ่านแนวนี้นะ อ่านได้หมด แต่ไม่ค่อยมีให้อ่าน
จนบ้างทีแอบบงงว่า อ้าวคุณแต่งนิยายเกย์ แต่ตัวเอกคุณ กลับไม่มีใครเป็นเกย์เลย
และส่วนมากนักอ่านทั้งหลายแหล่ ก็ดันชอบ พล๊อตที่ "ผู้ชาย" รัก "ผูกพัน" กันเพราะความใกล้ชิด
ไม่ได้เป็นเกย์ตั้งแต่ต้น จนบางที เราก็รู่สึกแปลกๆอยู่ลึกๆ ว่าการที่เขียนให้ตัวเอกยอมรับตัวเอง
หรือการเขียนให้ทั้งคู่ชอบผู้ชายตั้งแต่ต้นมันเป็นเรื่องยาก และไม่สนุกอย่างนั้นหรือ
หรือเสน่ห์มันไม่น่าค้นหา การเป็นเกย์มันดูไม่มีคุณค่าพอจะเป็นพระเอก หรือนายเอกเลยหรือ
จะต้องเป็นชายแท้ ปี้หญิง กินเหล้า แข่งรถ แล้วเปลี่ยนในตอนหลังจึงจะเหมาะกับบท พระเอก ... เท่านั้นหรือ
นิยายที่ตัวเอกยอมรับตัวเองว่าชอบผู้ชาย นักเขียนดังๆหลายคนก็เขียนออกมาสนุกนะ
เช่น พี่ต้น Executioner's คุนริน Bellbomb คุณ เบบี้ อีกเรื่อง เรื่องเล่าชาวโรงแรม อันนี้นานมากแล้ว
ที่เคยอ่านและประทับใจ มีท่านๆเหล่านี้ ที่เคยเขียนนิยายให้ตัวเอก ยอมรับว่าเป็นเกย์ตั้งแต่ต้น (ไม่ใช่แบบที่ แอบชอบเพื่อนสนิทแค่คนเดียว ไม่ชอบผู้ชายคนอื่น)
ตรงใจมาก!!!! คิดแบบนี้เป๊ะๆ
แต่ส่วนใหญ่ต้องเข้าใจว่าคนเขียนเป็นผู้หญิง เป็นสาววายที่จุดเริ่มต้นเห็นผู้ชายหน้าตาดีสองคนแล้วจิ้น
แรกๆที่เป็นสาววายเราก็เป็นแบบนี้นะ ชอบแมนๆ
แต่ไปๆมาๆ รู้สึกไม่เรียลเลยว่ะ ทำไมมีแต่ปี้หญิงแล้วมารักกันจนเกร่อ
ตอนนี้เลยชอบเกย์สาว เขาน่ารักดี ไม่ต้องมีประเด็นสับสน ซึ่งประเด็นนี้ถูกเล่นในสื่อหลายประเภทหมดแล้ว
พูดง่ายๆคือเอาท์
การยอมรับในตัวตนของเกย์รับจริงๆนั้นดีนะเราว่า
แต่ถ้าเขาชอบแมนๆก็ไม่ผิด เพราะมันคือความฝัน คือจินตนาการให้ฟินกันไป
เหมือนเกย์รุกหลายคนยังชอบเกย์รับที่ไม่สาวเลย
เกย์สาว น่ารักดีที่ว่าคือเรื่องอะไรหรอค่ะ อยากอ่านบ้างจัง>__<
-
ในฐานะที่ตัวเองเป็นเกย์ ก็ชอบอ่านแนวนี้นะ อ่านได้หมด แต่ไม่ค่อยมีให้อ่าน
จนบ้างทีแอบบงงว่า อ้าวคุณแต่งนิยายเกย์ แต่ตัวเอกคุณ กลับไม่มีใครเป็นเกย์เลย
และส่วนมากนักอ่านทั้งหลายแหล่ ก็ดันชอบ พล๊อตที่ "ผู้ชาย" รัก "ผูกพัน" กันเพราะความใกล้ชิด
ไม่ได้เป็นเกย์ตั้งแต่ต้น จนบางที เราก็รู่สึกแปลกๆอยู่ลึกๆ ว่าการที่เขียนให้ตัวเอกยอมรับตัวเอง
หรือการเขียนให้ทั้งคู่ชอบผู้ชายตั้งแต่ต้นมันเป็นเรื่องยาก และไม่สนุกอย่างนั้นหรือ
หรือเสน่ห์มันไม่น่าค้นหา การเป็นเกย์มันดูไม่มีคุณค่าพอจะเป็นพระเอก หรือนายเอกเลยหรือ
จะต้องเป็นชายแท้ ปี้หญิง กินเหล้า แข่งรถ แล้วเปลี่ยนในตอนหลังจึงจะเหมาะกับบท พระเอก ... เท่านั้นหรือ
นิยายที่ตัวเอกยอมรับตัวเองว่าชอบผู้ชาย นักเขียนดังๆหลายคนก็เขียนออกมาสนุกนะ
เช่น พี่ต้น Executioner's คุนริน Bellbomb คุณ เบบี้ อีกเรื่อง เรื่องเล่าชาวโรงแรม อันนี้นานมากแล้ว
ที่เคยอ่านและประทับใจ มีท่านๆเหล่านี้ ที่เคยเขียนนิยายให้ตัวเอก ยอมรับว่าเป็นเกย์ตั้งแต่ต้น (ไม่ใช่แบบที่ แอบชอบเพื่อนสนิทแค่คนเดียว ไม่ชอบผู้ชายคนอื่น)
ตรงใจมาก!!!! คิดแบบนี้เป๊ะๆ
แต่ส่วนใหญ่ต้องเข้าใจว่าคนเขียนเป็นผู้หญิง เป็นสาววายที่จุดเริ่มต้นเห็นผู้ชายหน้าตาดีสองคนแล้วจิ้น
แรกๆที่เป็นสาววายเราก็เป็นแบบนี้นะ ชอบแมนๆ
แต่ไปๆมาๆ รู้สึกไม่เรียลเลยว่ะ ทำไมมีแต่ปี้หญิงแล้วมารักกันจนเกร่อ
ตอนนี้เลยชอบเกย์สาว เขาน่ารักดี ไม่ต้องมีประเด็นสับสน ซึ่งประเด็นนี้ถูกเล่นในสื่อหลายประเภทหมดแล้ว
พูดง่ายๆคือเอาท์
การยอมรับในตัวตนของเกย์รับจริงๆนั้นดีนะเราว่า
แต่ถ้าเขาชอบแมนๆก็ไม่ผิด เพราะมันคือความฝัน คือจินตนาการให้ฟินกันไป
เหมือนเกย์รุกหลายคนยังชอบเกย์รับที่ไม่สาวเลย
เกย์สาว น่ารักดีที่ว่าคือเรื่องอะไรหรอค่ะ อยากอ่านบ้างจัง>__<
หมายถึงเกย์สาวตัวจริงน่ะค่ะ ส่วนนิยายเราจำไม่ค่อยได้555
ทุกเรื่องที่ไม่ย้ำว่าเคะแมน เรามองว่าสาวหมด แป่ว
-
ในฐานะที่ตัวเองเป็นเกย์ ก็ชอบอ่านแนวนี้นะ อ่านได้หมด แต่ไม่ค่อยมีให้อ่าน
จนบ้างทีแอบบงงว่า อ้าวคุณแต่งนิยายเกย์ แต่ตัวเอกคุณ กลับไม่มีใครเป็นเกย์เลย
และส่วนมากนักอ่านทั้งหลายแหล่ ก็ดันชอบ พล๊อตที่ "ผู้ชาย" รัก "ผูกพัน" กันเพราะความใกล้ชิด
ไม่ได้เป็นเกย์ตั้งแต่ต้น จนบางที เราก็รู่สึกแปลกๆอยู่ลึกๆ ว่าการที่เขียนให้ตัวเอกยอมรับตัวเอง
หรือการเขียนให้ทั้งคู่ชอบผู้ชายตั้งแต่ต้นมันเป็นเรื่องยาก และไม่สนุกอย่างนั้นหรือ
หรือเสน่ห์มันไม่น่าค้นหา การเป็นเกย์มันดูไม่มีคุณค่าพอจะเป็นพระเอก หรือนายเอกเลยหรือ
จะต้องเป็นชายแท้ ปี้หญิง กินเหล้า แข่งรถ แล้วเปลี่ยนในตอนหลังจึงจะเหมาะกับบท พระเอก ... เท่านั้นหรือ
นิยายที่ตัวเอกยอมรับตัวเองว่าชอบผู้ชาย นักเขียนดังๆหลายคนก็เขียนออกมาสนุกนะ
เช่น พี่ต้น Executioner's คุนริน Bellbomb คุณ เบบี้ อีกเรื่อง เรื่องเล่าชาวโรงแรม อันนี้นานมากแล้ว
ที่เคยอ่านและประทับใจ มีท่านๆเหล่านี้ ที่เคยเขียนนิยายให้ตัวเอก ยอมรับว่าเป็นเกย์ตั้งแต่ต้น (ไม่ใช่แบบที่ แอบชอบเพื่อนสนิทแค่คนเดียว ไม่ชอบผู้ชายคนอื่น)
ตรงใจมาก!!!! คิดแบบนี้เป๊ะๆ
แต่ส่วนใหญ่ต้องเข้าใจว่าคนเขียนเป็นผู้หญิง เป็นสาววายที่จุดเริ่มต้นเห็นผู้ชายหน้าตาดีสองคนแล้วจิ้น
แรกๆที่เป็นสาววายเราก็เป็นแบบนี้นะ ชอบแมนๆ
แต่ไปๆมาๆ รู้สึกไม่เรียลเลยว่ะ ทำไมมีแต่ปี้หญิงแล้วมารักกันจนเกร่อ
ตอนนี้เลยชอบเกย์สาว เขาน่ารักดี ไม่ต้องมีประเด็นสับสน ซึ่งประเด็นนี้ถูกเล่นในสื่อหลายประเภทหมดแล้ว
พูดง่ายๆคือเอาท์
การยอมรับในตัวตนของเกย์รับจริงๆนั้นดีนะเราว่า
แต่ถ้าเขาชอบแมนๆก็ไม่ผิด เพราะมันคือความฝัน คือจินตนาการให้ฟินกันไป
เหมือนเกย์รุกหลายคนยังชอบเกย์รับที่ไม่สาวเลย
เกย์สาว น่ารักดีที่ว่าคือเรื่องอะไรหรอค่ะ อยากอ่านบ้างจัง>__<
หมายถึงเกย์สาวตัวจริงน่ะค่ะ ส่วนนิยายเราจำไม่ค่อยได้555
ทุกเรื่องที่ไม่ย้ำว่าเคะแมน เรามองว่าสาวหมด แป่ว
ค่า นึกว่าีเรื่องในดวงใจมาแนะนำงิ ><
-
เอาตรง ๆ นะ เราไม่เคยสนใจจุดนั้นเลยอะ
จะเป็นเกย์มาก่อนหรือเปล่า จะเอาหญิงมาก่อนไหม
ขอแค่เป็นเรื่องที่ 'ตรงจริต' เรา เราอ่านหมด
-
ยังไม่เคยอ่านนะครับ ก็เลยไม่แน่ใจว่าจะรู้สึกยังไงดี
แต่ผมว่าก็คงแล้วแต่เนื้อหาครับ ถ้าเนื้อหาดี น่าสนใจ ภาษาดี เรียบเรียงดี พล็อตดี ผมว่ามันก็น่าสนใจ
ความรักไม่มีเพศ เกิดกับใครก็ได้ มีนิยายที่พูดถึงความรักหลายๆ แบบก็ดีครับ
คนอ่านก็มีทางเลือก ได้เรียนรู้ไปด้วยว่าความรักแบบอื่นๆ เป็นยังไง
Sarawatta
-
ได้อ่านกระทู้นี้แล้วทำให้เราเปิดใจเลย
ขอบคุณทั้งคนตั้งกระทู้ ทั้งคนตอบเลยค่ะ ฮ่าๆๆๆ
ส่วนตัวเป็นชะนีคลั่งวายมากว่าครึ่งชีวิต เดิมก็ยังติดใจผูกพันกับ เมะแมนๆ เคะแมนๆ อะไรพวกนั้นนะ แต่นึกๆดูเอาเข้าจริง ชีวิตจริงที่เราฟินตามรถไฟฟ้าตามสยาม เห็นเหมือนแมนทั้งคู่ยืนแสดงความรักเปิดเผยให้เราแอบฟินตายอยู่นั้น ชีวิตจริงเขาอาจจะสาวทั้งคู่ก็ได้
เพื่อนรอบตัวเราเยอะแยะที่ยอมรับว่าชอบผู้ชาย หลายคนที่มีคนรักเป็นตัวเป็นตน เราว่าเขาแมนตรงที่ยอมรับสิ่งที่ตัวเองเป็นอย่างเปิดเผยนะ
สรุปค่ะสรุป ต่อไปเราจะมองการยอมรับในสิ่งที่ตัวเองเป็น เป็นสิ่งที่สำคัญมากขึ้น (ไม่ใช่ว่าเมื่อก่อนไม่เห็นนะ เห็นแต่ละเลยไป โทษที)
กำลังขีดๆเขียนนิยาย เคาะฝุ่นเคาะสนิม คงต้องมีการปรับบุคลิคตัวละครกับบ้างแล้วล่ะเน้อะ
:katai5: :katai5:
-
สำหรับเรามันจริงเกินไป จนคนอ่านส่วนใหญ่ไม่ชอบ....
แต่มันก็จริงนะ ชายแท้ที่ไหนจะชอบผู้ชาย ถึงจะมีเมียหลายคน แล้วมารักคนนี้คนเดียว เขาก็คือไบแล้วนะ มันก้าวขาเข้ามาในเขตเกย์แล้วอ่ะ
พูดไปก็เหมือนฉากร่วมรัก ที่ชีวิตจริงมันไม่สวยงามวาบหวามแบบในนิยาย
เตรียมตัวไม่ดีก็เสียทั้งเลือด เสียหน้าด้วยถ้าแจกทอง
คิดดู....พระเอกปล้ำนายเอก แต่ก่อนหน้านั้นนายเอกทานยำมาม่ามาแล้วกำลังท้องเสีย
ยังไง๊ยังไงมันก็ไม่ฟินอ่ะ
-
ช่าย..... อะไรที่จริงเกินไปมันไม่ฟิน - -
แต่คนอ่านมีสิทธิ์เลือกได้ว่า ชอบแนวนี้ เบื่อแนวนี้ ไปอ่านแนวนั้น ได้เรื่อยๆนะ
อย่างเวลาเราแต่งก็มีพัฒนาการเหมือนกันคือไม่ชอบอะไรจำเจ
ตอนแรก มาเป็นสาววายใหม่ๆ เราก็ไม่รู้จะแต่งถึงเกย์ยังไงก้ต้องเริ่มต้นที่ เมะ แมนๆ ชอบผู้หญิง / เคะสาว ขาวสวยหมวยอึ๋ม จนคนด่าว่า เคะหรือชะนี วางปมเรื่อง มีความสับสนทางเพศมาเกี่ยว
พอเริ่มแก่กล้า ค่อยเขียนงาน แนวอื่น เช่น นางเอกกะเทย พระเอกเกย์ / นายเอก เกย์ พระเอกสาว?? (ล้อเล่น)
เดี๋ยวพอ เริ่มด้านพอ ต่อไปก็ตัดปมสับสนไป เน้นแนวอื่นแทน (ผีสาง-สืบสวน- ท้องได้ sm บลาๆ )
ถ้ามีแก่นเรื่องอย่างอื่นให้เล่น ค่อยเอาปมสับสนทางเพศออก ก็ได้
++++++++++
-
สำหรับเรามันจริงเกินไป จนคนอ่านส่วนใหญ่ไม่ชอบ....
แต่มันก็จริงนะ ชายแท้ที่ไหนจะชอบผู้ชาย ถึงจะมีเมียหลายคน แล้วมารักคนนี้คนเดียว เขาก็คือไบแล้วนะ มันก้าวขาเข้ามาในเขตเกย์แล้วอ่ะ
พูดไปก็เหมือนฉากร่วมรัก ที่ชีวิตจริงมันไม่สวยงามวาบหวามแบบในนิยาย
เตรียมตัวไม่ดีก็เสียทั้งเลือด เสียหน้าด้วยถ้าแจกทอง
คิดดู....พระเอกปล้ำนายเอก แต่ก่อนหน้านั้นนายเอกทานยำมาม่ามาแล้วกำลังท้องเสีย
ยังไง๊ยังไงมันก็ไม่ฟินอ่ะ
อ่าน คห. นี้แล้ว นึกถึงนิยาย Y เรื่องนึงที่เคยอ่านเมื่อนานมากแล้ว
จำไม่ได้ว่าอ่านจากแหล่งไหน
มีตอนนึง พระเอกท้องผูกอึไม่ออก ทำไงก็ไม่ออก
ต้องให้นายเอกมาทะลวงซิงเบิกทวารให้ช่องทางมันโล่ง
ถึงจะได้ถ่ายออก 5555
ไอ้เราก็นั่งคิด เอ๊ะ ในความเป็นจริงเนี่ย
ถ้านายเอกเสียบเข้าไป ตรงส่วนปลายมันจะไปโดนอึพระเอกหรือเปล่านะ
พอคิดงั้นเลยต้องหยุดอ่านไปแป๊บนึง ล้างความคิดตัวเองให้หัวว่าง ถึงค่อยกลับไปอ่านใหม่
-
นานาจิตตังแฮะ
ในมุมมองของผม ไม่ค่อยซีเรียสนะในเรื่องนี้
จะเป็นเกย์อยู่ก่อนแล้ว หรือ จะเป็นผู้ชายมาก่อนแล้วมารู้ตัวทีหลัง
ก็ไม่ได้ซีเรียสอะไร
เพียงแต่หากในกรณีที่ พระ หรือ นาย เป็นผู้ชายมาก่อน แล้วมารู้ตัวทีหลัง
มันก็เป็นได้ (เพราะในชีวิตจริง มันก็มีกรณีแบบนี้เยอะแยะ)
เพียงแต่ มันต้องมีเหตุผลรองรับมากพอ ให้เรารู้สึกคล้อยตามกับตัวละคร
ว่าการที่อยู่ๆ ผู้ชายคนนึงจะมาชอบผู้ชายด้วยกันมันเป็นไปได้ไง
ไม่ใช่ว่าทั้งชีวิตกินเหล้า ปี้หญิง บลาๆๆๆ เพื่อปะหน้าว่าตัวละครของฉันแมนๆ นะ
แล้วอยู่ๆ นึกจะเป็นเกย์ก็เป็นซะงั้น มันไม่ค่อยเมคเซ้นท์อ่ะ
เคยเจอเรื่องนึง อ่านคำโปรย ประมาณว่า พระเอกหล่อ รวยล้นฟ้าเจ้าของธุรกิจ
เป็นเสือผู้หญิงตัวพ่อ แล้วพอมาเจอนายเอก แว๊บแรก ก็ปรี่เข้าไปหานายเอกจะจีบนายเอกเลย ???
พร้อมกับบอกว่า "นายจะต้องเป็นเมียของฉันให้ได้" (คือ ?????? งงแฮะ - -)
กลับกัน หากตัวละครเป็นเกย์ตั้งแต่ต้นอยู่แล้ว มันจะค่อนข้างง่ายในการสร้างเรื่องราว
เพราะเราไม่ต้องปูพื้นฐานตัวละครอะไรมากนักว่าตัวละครเหล่านี้เป็นเกย์ได้ไง
เพียงแต่การทำแบบนั้น ในมุมมองบางคนอาจจะมองว่า ตัวละครดูไม่แมน (???)
(บางทีก็อยากถามนะว่าคำว่า "แมน ไม่แมน" เนี่ย มันตัดสินกันที่อะไร กิริยาท่าทาง / อุปนิสัย / หรือขนาดกล้าม หรือต้อง วิดวะ เตะบอล กินเหล้า ???)
ผมเองก็แต่งนิยายเหมือนกัน เพิ่งจะจบภาค 1 ไป
ตัวละครของผม พระเอก ก็ไม่ได้เป็นเกย์ตั้งแต่ต้นนะ เพราะมีแฟนเป็นผู้หญิงมาก่อน
ส่วนนายเอก ออกแนวไม่รู้ใจตัวเองมากกว่า เพราะไม่เคยมีความรักมาก่อน (เป็นพวกเฮฮากับเพื่อนมากกว่า ออกแนวความคิดเด็กด้วยซ้ำ)
แต่ก็ไม่ได้เขียนออกมาแนวผู้ชายแมนๆ วะเว้ย เท่าไหร่นะ
เพราะมีความรู้สึกว่า คำว่าแมน มันไม่ได้ตัดสินที่ตรงนั้น
ในนิยายผมค่อนข้างจะมีประเด็นเรื่องของการเรียนรู้ และยอมรับความรู้สึกและตัวต้นที่แท้จริงของตัวเองอยู่ด้วย
แต่ก็ไม่ได้หนักหนาอะไรมาก เพราะเป็นนิยายแนว คอมเมดี้โรแมนติค
แต่อาจจะไปหนักหน่อยตรงภาคสอง ที่จะมีประเด็นเรื่องการยอมรับจากครอบครัวเพิ่มเข้ามาด้วย
หลังจากที่เรียนรู้ใจตัวเองจนแน่ชัดแล้ว
ปล. สำหรับผม นิยายที่ผมอ่านแล้วรู้สึกว่า เฮ้ย มันเป็นบรรยากาศผู้ชายๆ แต่ก็มีโมเมนท์แบบให้เราจิ้นพอหอมปากหอมคอจริงๆ
ก็มีแค่ "เซ็งเป็ด" เท่านั้นน่ะล่ะ
ที่มันดูเป็นผู้ชายจริงๆไม่ฝืน ไม่พยายาม ไม่ยัดเยียด
(ก็แหงล่ะ เค้าโครงมาจากเรื่องจริงนี่)
ส่วนหนัง ก็คงจะมีแค่ "เชอร์ลอค โฮล์ม" กับ "รักป่ะล่ะ?" 2 เรื่องนี้นี่ล่ะให้อารมณ์ผู้ชายๆ ดี
ส่วนถ้าจะแนวเกย์เลย ก็จะชอบ "ใช่รักหรือเปล่า" กับ "รักแห่งสยาม"
-
ชอบอ่านแนวนี้ค่ะ
แต่ช่วงเป็นสาววายแรกๆ (เด็กด้วยแหละ) อ่านก็จะเจอแบบมาเปลี่ยนทีหลัง ก็อ่านๆ ไป ฟินดีค่ะ
แต่พอได้มาเจอแบบเกย์ตั้งแต่แรกก็ไม่ค่อยอ่านแบบมาเปลี่ยนทีหลังอีกเลย
เราชอบอะไรที่เรียล เคยมีคนบอกมาเปลี่ยนทีหลังในชีวิตจริงมันไม่ค่อยมี ยาก
ก็เลยชอบแบบนั้นมาเลย ฟีลเดียวกับที่เลิกอ่านนิยยายแจ่มใสเพราะความมโนนั่นแหละค่ะ
แต่ถามว่านิยายที่อยู่ในใจเป็นอันดับหนึ่ง ณ ตอนนี้ ก็เป็นแบบมาเปลี่ยนที่หลังนะคะ
แต่เราเป็นคนติดนักเขียน ชอบคนไหนก็จะตามอ่าน แล้วนักเขียนที่เราติดก็จะชอบเขียนแบบเป็นเกย์อยู่แล้ว
ของแบบนี้ นานาจิตตังค่ะ
-
ขออนุญาติตอบค่ะ
ถ้าถามว่าคิดยังไง คิดว่าชอบค่ะ เพราะมาเป็นสาววายเพราะชอบเกย์นี่แหละค่ะ
ความรักไม่มีพรหมแดน แค่คนสองคนที่รักกัน เลยไม่มีคำนิยามในหัวว่าต้องแมนๆนะอยู่กับผู้ชายน่ารัก
หรือสาวแตกเปรี้ยวเฉี่ยวและคบกับหล่อตัวพ่อนะ เราไม่ได้อ่านนิยายจากตรงนี้ อ่านเพราะเรื่องสนุก ไปด้วยกันได้
และสอดคล้องกันมากกว่า ความมีลูกเล่นของคนเขียน นั่นเป็นปัจจัยหลักที่เลือกอ่านนิยายซักเรื่อง
ส่วนตัวไม่ตัดสินเพราะความแมนของพระเอกหรือนายเอกเท่าไหร่
เพราะการที่เราอ่านนิยายชายรักชายก็เท่ากับว่าเราชอบเกย์ไปครึ่งตัวแล้ว
ไอ้จะให้มานั่งบอกว่าเฮ้ยนายเอกไม่แมน พระเอกเกย์แล้วตัดสินใจไม่อ่าน มันก็ไม่ใช่อ่ะค่ะ
(หากมีคำใดไม่เหมาะสมขออภัยด้วยนี่คือความคิดเห็นส่วนตัวล้วนๆขอบคุณค่ะ)
-
เฮ้ ยู จะเกย์ต้นเรื่องหรือจบเรื่อง มันก็เกย์
อย่าพยายามยัดนิยามที่ว่า "เป็นผู้ชายแต่แค่ชอบคนนี้" ลงกับนิยายวาย ที่ควรจะเป็น นิยายวาย อะไรที่วาย มันคือนิยายเกย์แก ยอมรับซะ ญี่ปุ่นนี่วายส่วนใหญ่ก็เกย์ จีน ไต้หวัน ก็เกย์ มีแต่ไทยนี่แหละ
"ฉันก็ไม่รู้เว้ย ปกติก็ชอบผู้หญิงนะ พอมาเจอมันก็แบบไม่รู้ดิวะ จู่ ๆ ก็รักมันไปแล้ว แต่ไม่ได้รักผู้ชายทุกคนนะ" แนวนี้เยอะดี
ส่วนตัวจะเกย์เปิดเรื่อง หรืออะไร ขอแค่มันรักกันก็พอ หรือพล็อตมัน ๆ ก็พอ
แต่สาววายบางคน ย้ำนะว่า บางคนก็แปลก แปลก แปลกมาก พยายาม (ย้ำว่าพยายาม) จะแยกเกย์กับวายออกจากกัน พอ ๆ กับผู้ชายหลาย ๆ ฝ่าย ต้องเข้าใจนะว่า วายคือความรักชายชาย เกย์ก็ความรักชาย ๆ
และก่อนที่วายจะบูมในไทยจนหาสาววายได้เกร่อมากขนาดนี้ เมื่อก่อนคนหลายคนเขาก็มองว่าเป็นนิยายชายชายหรือนิยายเกย์จ้ะ เราโดนมาก่อนสมัยก่อน "หูย อ่านนิยายเกย์" พอตอนนี้น่ะหรอ "อ่านนิยายวายหรอวะ ไหน ๆ มาดูหน่อย" งงจัง -__-
แต่เราชอบแบบไบกับไบ เร้าใจดี แบบดูซับซ้อน ฮ่า ๆ
-
เข้ามาอ่านนิยายในเล้าเป็ดเพราะในนี้เป็นคลังนิยายชายรักชายคะ
เพราะงั้นตัวละครในเรื่องจะเป็นเกย์ตั้งแต่เกิดรึเพิ่งจะมาเป็นทีหลังก็อ่านนะ ถ้าการดำเนินเรื่องน่าสนใจ
ต่อให้ตัวเอกของเรื่องจะเป็นตุ๊ด กระเทย เก้ง กวาง คิง ควีน ไบ โบท อะไรก็อ่านหมดแหละ :hao3:
ขอแค่เนื้อเรื่องน่าสนใจ ดำเนินเรื่องน่าติดตาม อะนะ
แต่โดยส่วนตัวไม่ค่อยชอบแนว นายเอกท้องเท่าไร มันดูไม่อยู่ในฐานของความเป็นจริงอะ :hao4:(ความคิดส่วนตัวนะไม่ใช่มันไม่ดี)
สรุปคือ แค่นักเขียนทุกคนสละเวลาส่วนตัวใช้แรงกายแรงใจและความคิดเขียนนิยายออกมาให้อ่านก็รู้สึกขอบคุณมากมายแล้วคะ
มีคนชอบบ้าง ติบ้างก็แล้วแต่รสนิยมของแต่ละคน เพราะงั้น สู้ๆ นะคะ :z2: :z2: