CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => Boy's love story => นิยายที่โพสจนจบแล้ว => ข้อความที่เริ่มโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 29-04-2008 00:30:22

หัวข้อ: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 29-04-2008 00:30:22

หวัดดีค้าบ
 ผมนายอเวจีแมน  ร้อนแรงดั่งไฟอเวจี  (ชื่อน่ากลัวไปป่าว)
เข้ามาอ่านหลายเรื่องครับ  ผมเลยคันไม้คันมือ  นึกอยากเขียนขึ้นมาบ้าง
แต่คิดมาคิดไป  จะเขียนไหร่หว่า.....
เอาไหนๆก็ไหนตัดสินใจที่จะเขียนแล้ว  ก็เขียนเรื่องของตัวเองไปเลยดิ่


เอาเป็นว่าเรามารู้จักตัวละครของเรื่องกันก่อนเลยครับ
ตัวแรกจะเป็นใครไปไม่ได้นอกเสียจาก ผมเอง  นาย เอ ครับ

  เอ หนุ่มที่เพิ่งจบม.6 เพิ่งได้เข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งที่มีชื่อเสียงของจังหวัดขอนแก่น (บอกแค่นี้ก็รู้แล้วมั้ง)
เอ ย้ายมาอยู่ที่ขอนแก่นตั้งแต่ม.1 มาอยู่กับอาอี๊และอาเตี๊ยว (ป้ากะลุง) ส่วนพ่อแม่และน้องของเอ อยู่ที่ชลบุรี
ด้วยความที่เอ ย้ายมาอยู่ขอนแก่นตั้งแต่อายุ12  เอโตที่นี่และเรียนรู้อะไรหลายๆอย่างที่นี่  พร้อมกับมีเพื่อนอีกมากมายที่นี้  ด้วยเหตุผลนี้มั้ง เอ เลยไม่อยากไปเรียนมหาลัยที่กรุงเทพหรือชลบุรีบ้านเกิดเลย  คณะที่ เอ เรียนคือ วิทย์ฯคอมฯ เอ ชอบเรียนเกี่ยวกับเรื่องไอทีเครื่องมือเครื่องไม้คอมพิวเตอร์อะไรที่ทันสมัย  แต่มันดูตรงกันข้ามกับนิสัยของ เอ โดยสิ้นเชิง เอเป็นคนเงียบๆ รักสันโดษ มีเพื่อนเยอะแต่ชอบอยู่คนเดียว ชอบอ่านหนังสือ พูดไม่เก่งพูดน้อย แต่ความคิดของเอแต่ละอย่างสุดยอดทั้งนั้นถ้าได้พูดออกมา แต่ เอ ก็เป็นเด็กกิจกรรมนะครับ  แบบว่าเพื่อนลากไป นิสัยอีกอย่างของ เอ ทีทำให้เพื่อนๆแปลกใจมากก็คือ เอ ชอบเข้าวัดทำบุญ ซึ่งในหมู่วัยรุ่นทั่วไปไม่ค่อยไปกัน

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 29-04-2008 00:37:45

เดี๋ยวพรุ่งนี้จะมาลงตัวละครเพิ่มอีกนะครับ
วันนี้ง่วงแล้วครับ  ขอหลับเอาแรงซักตื่นก่อนนะครับ :a12:

อ่านนาย เอ แล้วเป็นไงเม้นท์ให้หน่อยนะครับ

เพราะทุกเม้นคือกำลังใจครับ  :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 29-04-2008 00:43:05

จิ้มๆ เรื่องใหม่ :m4:
รูปนายเอ น่ารักน่าเจี๊ยะดี คิ คิ
รอมาต่อจ้า ส่วนเรื่องเม้นท์ มันสั้นไปติ๊ดส์ ขอยาวๆ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: แมววาย ที่ 29-04-2008 01:14:40

ต้อนรับเรื่องใหม่ค่ะ  :mc4: 

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: iamhappywood ที่ 29-04-2008 01:30:40

ทำไมมาสั้นจัง
อยากอ่านๆ พรุ่งนี้มาต่อยาวๆ นะครับ
ว่าแต่นั่นเอตัวจริงป่าวอ่า อยากรู้ อิอิ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: rain0akira ที่ 29-04-2008 03:35:51

มาน้อยจังเยย

แต่ก้เปงกำลังใจหั้ยคับ

สู้ๆ

รออ่านคับ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Just let it be ที่ 29-04-2008 07:31:43

เข้ามาให้กำลังใจกะเรื่องใหม่ด้วยคน  อิอิ

 :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: nOn†ღ ที่ 29-04-2008 07:38:59

+1 เป็นกำลังใจให้จ้า  :L2:

ขยันโพสนะจะรออ่านจ้า  :oni1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ๐๐๐Robin๐๐ ที่ 29-04-2008 07:53:45

มาเปนกำลังจัยให้อีกคนน รออ่านจ้า :oni1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 29-04-2008 08:52:20

ฮ่า ต้อนรับเรื่องใหม่

 :m13: นาย เอ น่า :m1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Mr.A_KUNG ที่ 29-04-2008 09:50:07

มารอนะคร้าบนายเอ.....ชื่อเหมือนเราเลย...แถมยังเรียนที่มหาวิทยาลัยขอนแก่นเหมือนกัน...ลูกเจ้าพ่อมอดินแดงเหมือนกัน....เสียอย่างเดียวเรียนคนละสาย...เราคริๆๆๆ

รอนะคร้าบ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: YMP ที่ 29-04-2008 10:01:39

รูปน่ารักครับ
แต่ดูรูปแล้วเหมือนจะแสบพอตัว (รึจะคิดไปเอง  :a4:)


เป็นกำลังใจให้ ขยันมาต่อสม่ำเสมอนะ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: nana ที่ 29-04-2008 10:08:21

 :m1:น่ารักค่ะ :m1:


 :oni2: :oni2:



 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: RN ที่ 29-04-2008 10:09:52

เข้ามารอเรื่องใหม่ รีบมาต่อนะ


 o13

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Otaku ที่ 29-04-2008 10:16:44

เข้ามาเป็นกำลังใจให้ :L2:

รีบมาต่อนะ

ปล.รูปน่ารักดี ใช่ตัวจิงป่ะเนี่ย

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 29-04-2008 10:59:22

ขอบคุณทุกคนนะครับที่เข้ามาให้กำลังใจ

เพื่อไม่ให้เสียเวลาเรามารู้จักตัวละครต่อไปดีกว่าครับ 

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
พี่นิค
พี่นิค จะเรียกว่าเป็นเดือนอีกดวงมหาลัยคงไม่ผิด  เพราะพี่แกโดดเด่นทั้งการเรียน(ว่าที่เกียรตินิยมอันดับสอง) ทั้งกิจกรรม (เป็นนายกองค์การนักศึกษาของมหาวิทยาลัยด้วย) และด้วยหน้าตาของพี่แกที่หล่อคมแบบไทยเชื้อญวนผสมลาว (เพราะพี่แกเป็นคนหนองคาย) ผิวพี่แกเลยขาวเนียนดูเท่ไปอีกแบบดี และแน่นอนพี่แกเป็นที่หมายปองของสาวๆอีกหลายคนมากมาย อาจจะเป็นเพราะพี่แกดูเป็นผู้ใหญ่ด้วยมั้ง  บางครั้งก็ดูเป็นกันเองสนุกสนาน  แต่บางครั้งเหมือนเด็กเก็บกด เป็นคนที่อ่านอารมณ์ได้อยากจริงๆ พี่แกเป็นคนมีเพื่อนเยอะ และเพื่อนก็รักแกมาก  ขอให้นิคเอ่ยปาก เพื่อนพร้อมทำตามเสมอเพราะเพื่อนๆเชื่อในความเก่งและเป็นผู้นำของแก   ลืมบอกไปว่าพี่นิคเขาเรียนอยู่คณะวิศวะฯอุตสาหการ ปี 3 ที่จริงพี่แกไม่ได้อยากเรียนเลยไอ้คณะนี้อ่ะ พี่แกอยากเรียนเกี่ยวกับสื่อสารมวลชนอะไรประมาณนี้ แต่พ่อดิ่ ดันมีโรงงานผลิตซอสมะเขือเทศอยู่ที่ อ.โพนพิสัย ประกอบกับ ด้วยความที่เป็นลูกชายคนเดียว แม่พี่แกเลยหวงเป็นพิเศษ (ก็น่าหวงอยู่หรอกนะ ทั้งเก่ง ทั้งหล่ออย่างนี้) ตอนที่จะเอ็นท์พี่แกไปปรึกษาพ่อกับแม่ว่าจะเข้าไปเป็นลูกโดม คณะสื่อสารฯ พ่อกับแม่ได้ยินเท่านั้นแหละ บอกมาคำเดียวสั้นๆง่ายๆว่าไม่ได้
พ่อให้เหตุผลว่า นิคเรียนจบมาต้องมาช่วยดูแลโรงงาน อยากให้เรียนเกี่ยวกับด้านพวกนี้  ส่วนแม่ก็บอกว่ากรุงเทพมันไกลไป มันอันตราย มันน่ากลัว สารพัดเหตุผลที่ถูกยกมาอ้าง จนพี่แกตัดสินใจเข้าคณะวิศวะอุตสาหการที่ม.ข. เพื่อตามใจพ่อกับแม่  ตอนแรกที่เลือกม.ข. แม่พี่แกยังไม่ยอมเลยบอกว่าให้เรียนที่วิทยาหนองคายแทน(ม.ขอนแก่นมีวิทยาเขตสาขาหนองคาย) พี่แกเลยยื่นคำขาดว่าถ้าไม่ให้ไปเรียนก็จะไม่เรียน แม่พี่แกเลยยอม แต่พี่แกก็ไม่ยอมละทิ้งในสิ่งที่ตัวเองชอบนะ  พี่แกเลยไปออดิชั่นเป็นดีเจที่คลื่นแห่งหนึ่ง ซึ่งก็ได้สมใจพี่แกล่ะ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: RN ที่ 29-04-2008 11:04:34

อิอิน่ารักดีอ่ะ

แล้วรูปที่เอามาลงเนี่ย

ใกล้เคียงกับตัวจริงอ่ะป่าวอ่ะ

อิอิ

น่ารักเนอะ :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 29-04-2008 11:06:58

ต่อไปมารู้จักเพื่อนกลุ่มพี่นิคกันนะครับ  คนแรกนี่เลยครับ

พี่ริช

พี่ริช  เป็นเพื่อนสนิทและเป็นรูมเมท(เพื่อนร่วมห้องหอเดียวกัน) ของพี่นิค เรียนคณะเดียวกัน ปีเดียวกันแต่คนละเอก พี่ริชเรียนเอก อิเล็คฯ เป็นประธานสโมสรนักศึกษาของคณะวิดวะอีกด้วย  พี่ริชชอบทำตัวแปลก  เถื่อนๆดิบๆ
ซกมก  ทำตัวติดดิน  (แนวประมาณเท่ๆ เซอร์ๆแต่คงเซอร์เยอะไปหน่อย) ถ้าดูจากการแต่งตัวบุคลิคภายนอกก็คงคิดว่าไอ้คนนี้มันนักศึกษา  หรือยาจกขอทานว่ะเนี๊ยะ  จุ๊ๆ อย่าเอ็ดไป  เห็นเพื่อนในกลุ่มของพี่แกบอกว่าที่จริงมันรวยมาก (ก็ดูจากชื่อซิ Rich = รวย) พี่ริช เป็นคนกรุงเทพขนานแท้ ที่ตัดสินใจมาเรียนที่นี่เพราะว่าเบื่อชีวิตที่กรุงเทพ อยากออกมาต่างถิ่น อยากออกมาไกลจากที่บ้าน เพราะอยู่บ้านไม่เป็นอิสระ เคยมีก็เพื่อนในกลุ่มของพี่แกนั่นแหละมาเล่าให้ฟังว่า เคยไปบ้านของพี่ริชที่กรุงเทพ แบบว่าประมาณคุณหนูเลย ไฮโซสุดๆ แล้วเวลาอยู่ที่บ้านน่ะพี่ริชนี่เป็นคนละริชกับที่มหาลัยเลย  ที่มหาลัยเป็นไอ้ยาจกแต่ที่บ้านเป็นคุณชายริชไปเลย  อย่างว่าไม่มีใครสมบูรณ์ทุกอย่างหรอกครับ  พี่ริชก็เหมือนกัน  พี่ริชเสียแม่ไปตั้งแต่ยังเด็ก มีแต่แม่เลี้ยงที่พ่อของพี่ริชแต่งงานใหม่และมีลูกด้วยกันอีกหนึ่งคน ดังนั้นที่บ้านกลัวว่าจุดตรงนี้จะทำให้พี่ริชเป็นคนมีปมด้อย  เลยพากันเอาอกเอาใจเหมือนไข่ในหินยังไงอย่างนั้นเลย  แต่ก็ไม่เห็นว่าพี่ริชแกจะเอาเรื่องนั้นมาเป็นปมด้อยอะไรนี่นา  ออกจะเบื่อไปด้วยซ้ำที่มีคนมาเอาอกเอาใจเหมือนเด็กไม่รู้จักโต  พี่ริชเลยได้โอกาสเอ็นท์มาเรียนที่ม.ข.นี่เพื่อเป็นการหนีออกมาเลย  ตอนแรกที่พี่ริชบอกป๊า (พี่ริชเรียกพ่อว่าอาป๊าแต่เรียกแม่(และแม่เลี้ยง)ว่าแม่) อาป๊าพี่ริชไม่ยอมบอกว่าจะไปเรียนที่นั่น  ให้ไปเรียนที่อเมริกาดีกว่า  ตอนแรกพี่ริชก็กะว่าจะให้มันเป็นอย่างนั้น  แต่ห่วงอาป๊ามากไม่อยากไกลจนเกินไป(มันข้ามทวีปเลยนะ)  เพราะอาป๊าอายุมากแล้วแถมยังเจ็บออดๆแอดๆ  เข้าออกโรงพยาบาลเป็นว่าเล่น  อย่างน้อยไปขอนแก่นก็แค่ข้ามจังหวัดไม่ได้ข้ามทวีปเหมือนอเมริกาซักหน่อย คุยกันอยู่นาน  ป๊าของพี่ริชก็ยอม เห็นบอกว่าตอนมาส่งพี่ริชเหมือนกับยังจะย้ายบ้านอย่างนั้นแหละ ทั้งตู้เย็น ไมโครเวฟ  ฯลฯ ทุกอย่างที่จำเป็นต้องมีในบ้านอาป๊าขนซื้อให้หมดเลย  แต่พอมาแล้ว กฎของหอใน (หอใน=หอพักนักศึกษาในการดูแลของมหาวิทยาลัย)คือห้ามใช้เครื่องใช้ไฟฟ้าเกินความจำเป็น อาป๊าเลยบอกว่าให้ไปอยู่หอนอก (หอนอก=หอพักนักศึกษาที่เอกชนดูแล) หรือไม่ก็ไปอยู่อพาร์ตเมนท์ คอนโด หรือจะเอาบ้านก็เลย  อาป๊าจะซื้อให้  แต่พี่ริชยืนกรานที่จะอยู่หอในเพราะอยากมีเพื่อน  อาป๊าก็ได้แต่ทำใจ  แต่ไม่วายยังไปเปิดคอนโดที่หลังหอพัก ไว้ให้พี่ริชหนึ่งห้องเพื่อใช้เก็บของพวกนั้นและเพื่อพี่ริชเปลี่ยนใจย้ายมาอยู่ที่คอนโดนี้  ก่อนกลับป๊ายังให้บัตรเครดิตอีก 3-4 ใบพร้อมกุญแจรถ BMW สีดำคันงามกับพี่ริช  นี่แหละน้า......คนมันจะรวยช่วยไม่ได้

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: @^_^@PeaZa@^_^@ ที่ 29-04-2008 12:26:26

เรื่องใหม่ มารอติดตาม  :m4: :m4: :m4:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ( = ___ = ) ที่ 29-04-2008 12:37:10

มาร่วมด้วยช่วยดันนนนนนจ้า

ติดตามต่อปายยยยยยย

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 29-04-2008 13:43:23

รออ่านเนื้อเรื่อง อิ อิ  :m4:
ชอบลุคพี่ริช ดูเซอร์ๆกวนๆดี

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: OT ที่ 29-04-2008 13:59:32

รูปพี่ริชนี่เข้ากะลุคโค๊ด ๆ ไม่อยากเชื่อเรย

ส่วนรูปเอนี่ไม่เข้าค่อยกะชื่ออเวจีเรย

จะมีรูปใครมาแนะนำอีกจะคอยติดตาม  o13

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 29-04-2008 14:27:02

 :pig4:ขอบคุณทุกความเห็นครับ


มาติดต่อต่อเลยนะครับ

กลุ่มเพื่อนของพี่นิคต่อครับ คนต่อไป พี่ที ครับ


พี่ที

พี่ที   นี่ก็เรียกว่าเป็นเดือนเด่น สง่าอีกดวงก็ว่าได้  ไม่ว่าจะรูปร่างหน้าตา บุคลิก ลักษณะนิสัย ฐานะ
ทุกอย่างลงตัวไปหมด  เอาแค่คณะที่เรียนก็กินขาดแล้ว  แพทยศาสตร์ปี 4  ด้วยความที่เรียนแพทย์มั้งน้องๆเลยพากันเรียกว่าพี่หมอบ้าง  พี่หมอทีบ้าง  เพื่อนก็เรียกหมอที   พี่หมอทีไม่ชอบให้ใครมาเรียกนำหน้าชื่อตัวเองว่าหมอ  พี่แกให้เหตุผล ว่าเหมือนมันเป็นการตอกย้ำภาระหน้าที่อันแสนหนักของแก  เวลาที่แกได้ยินคำว่าหมอทีไรแกจะมีความรู้สึกถึงภาระที่ยิ่งใหญ่ขึ้นมาทันที  พี่หมอที(เขาไม่ชอบให้เรียก  แล้วเราจะเรียกทำไมเนี๊ยะ)เป็นคนเชียงใหม่  พ่อ แม่ พี่ชาย เป็นหมอหมด พี่แกเลยต้องเป็นหมอด้วย เพราะถูกปลูกฝังมาตั้งแต่เด็ก  พี่หมอที(บอกแล้วไงว่าไม่ชอบ  เรียกทีเฉยๆก็พอ) เรียนอยู่ปี 4 แล้วก็จริง (แพทย์เขาเรียน 6 ปี) แต่หน้าตาเหมือนเด็กปี 2 ยังไงอย่างนั้นเลย  น้ำเสียงที่สุภาพนุ่มนวล เวลาพูดจามีเหตุผล  ใครเห็นใครได้คุยด้วยไม่ชอบก็บ้าแล้ว  สมัยพี่แกเป็นเฟรชชี่
 ก็ได้เป็นเดือนของมหาลัยเลยเชียวนะ ทั้งรุ่นพี่รุ่นน้องรุ่นเพื่อน  รุมกันจีบตรึม  แต่พี่แกก็บอกแค่ว่าเพื่อนกัน  พี่น้องกัน  แต่พี่นิคบอกว่าทีจริงแล้ว หมอทีมันออกเอ๋อๆนะ มันไม่ค่อยเต็ม (พี่นิคแอบอิจฉาป่าวว่ะเนี๊ยะ)  พี่หมอทีอยู่คอนโดข้างห้องของพี่ริช (ห้องที่นานๆพี่ริชจะชวนหมู่พวกไปสังสรรค์ยามหน้าร้อน เพราะที่นั่นติดแอร์)  เหตุที่พี่นิคสนิทกับพี่ทีเพราะว่า ตอนพี่นิคเข้ามหาลัยใหม่  พี่นิคได้เข้ามาอยู่กลุ่มสัมพันธ์ที่มีพี่ทีเป็นพี่เลี้ยง (สมัยนั้นพี่ทีอยู่ปี 2 พี่ทีแก่กว่าพี่นิค 1 ปีแต่หน้าดูอ่อนกว่ามากๆ  ที่น่าแปลกทำไมพี่นิคเรียกหมอทีไม่เรียกพี่หมอทีล่ะ ไอ้เราก็ได้แต่เก็บความสงสัยไว้ในใจไม่กล้าถาม) (ขออธิบายนิดกิจกรรมกลุ่มสัมพันธ์= เป็นหนึ่งในกิจรรมการรับน้องใหม่ที่จะให้พวกน้องใหม่ทุกคนคละกลุ่มกันทุกคณะ โดยมีพี่เลี้ยง(STAFF)คอยดูแลกลุ่มละประมาณ 7-9 คนโดยพวกพี่เลี้ยงนี้จะคอยพาเล่นเกมเพื่อสร้างความสนิทสนมกับเพื่อนใหม่ๆในกลุ่ม บอกวิธีการใช้ชีวิตในมหาลัย  ที่สำคัญคือสอนร้องเพลงประจำมหาลัย เพื่อวันสุดท้ายน้องใหม่ปี1ทุกคนจะต้องเข้าเชียร์กลางเพื่อทดสอบและได้รับมอบรุ่น ) พี่นิคเอ่ยชมอยู่บ่อยๆว่าหมอทีเป็นคนดี  สอนและช่วยอะไรพี่นิคหลายๆอย่าง   แล้วก็ที่หมอทียอมมาเป็นอุปนายกคนที่สองให้องค์การนักศึกษา ก็เพราะว่าพี่นิคไปขอให้มาช่วย พี่หมอทีเลยยอมมาเพราะพี่นิคต้องการฐานเสียงจากคณะแพทย์เวลาเลือกตั้ง แต่ดูเหมือนว่าอะไรที่พี่นิคเอ่ยปากจากพี่หมอทีเป็นต้องได้ทุกครั้งซิน้า  ถึงแม้จะยากแค่ไหนก็ตาม

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 29-04-2008 14:41:34

พี่ปอ

พี่ปอ  อุปนายกคนที่หนึ่ง(อุปนายก=รองนายกองค์การนักศึกษา ซึ่งมีด้วยกันอยู่ 2 คนคือพี่ปอกับพี่หมอที) พี่ปอ สุดเท่สไตล์ไทยแท้แบบฉบับคนขอนแก่น
พี่ปอเรียนคณะเกษตรศาตร์ ปี 3 เหมือนกัน  พี่ปอเป็นคนนิสัยตรงไปตรงมา  ไม่อ้อมค้อม  ผิดคือผิดถูกคือถูก  เชื่อมั่นแน่วแน่ในสิ่งที่ตัวเองตัดสินใจทำลงไปแล้ว  พี่ปอเป็นคนรักเพื่อนฝูงหมู่คณะมาก  เพราะความรักเพื่อนนี่แหละเลยทำให้ได้มาเพื่อนกับพี่นิคและพี่ริช  เรื่องมันมีอยู่ ตอนปี 2 น้องรหัสพี่ปอชื่อไอ้พงษ์ มันกินเหล้าแล้วหน้าหม้อไปทั่ว (ปกติมันก็หม้อเป็นประจำอยู่แล้ว) จนไปทักแฟนของเพื่อนพี่นิคเข้า  เพื่อนพี่นิคจะเอาเรื่องถึงขั้นตีกันลงมือลงมือกันเลยนะ พอพี่ปอแกรู้ว่าน้องรหัสแกถูกรุมแถมยังเป็นคณะวิดวะคณะที่เป็นอริอยู่แล้วด้วย  ก็เอาเลยครับ ชวนเพื่อนพวกพ้องสิบกว่าคนไปช่วยเลย  พอไปถึงไปพงษ์ก็ช้ำไปมากแล้ว  เห็นรุ่นพี่มาช่วยก็ชื้นใจขึ้นมาหน่อย  ทางฝั่งเพื่อนของพี่นิคเห็นอย่างนั้นก็เอาบางซิครับ โทรตามพี่นิค  พี่ริชและผองพวกมาบ้าง  พอพี่นิคกับพี่ริชและเพื่อนๆอีกเกือนสิบคนมาถึง ทุกคนคิดว่าคงจะเกิดเรื่องใหญ่แน่ๆ  พี่นิคเองก็กังวลใจ หันไปมองหน้าพี่ริช  พี่ริชไม่ว่าอะไรเดินไปหาพี่พงษ์แล้วก็กระซิบกระซาบอะไรกันก็ไม่รู้  ซักพักพี่ปอก็บอกให้ไอ้พงษ์ไปขอโทษแล้วให้จับมือกัน  ทุกคนกำลัง งง กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นพร้อมกับเสียงของพี่ปอที่ดังขึ้นว่า ไปพวกเรา 
ไปแด๊กเหล้ากัน เรื่องจบแล้วโว้ย  ใครคิดเอาเรื่องต่อแสดงว่าไม่ใช่พวกกู  กินให้คุ้มนะเว้ย  เพราะพวกวิดวะมันจะจ่ายโว้ย  พวกที่ฟังอยู่ก็เฮเลยครับ  จากที่จะลงมือตีกันไปๆมาๆกลายเป็นวงเหล้าวงเพื่อนที่ใหญ่ไปเลย  พี่นิคไปถามพี่ริชว่าพูดอะไรกับไอ้ปอ  พี่ริชบอกว่า มึงอย่ารู้แล้วก็หัวเราะ  แล้วพี่ปอก็หันมาบอกพี่นิคด้วยน้ำเสียงที่เริ่มเมาว่า  ก็ไอ้เชี่ยะนี่  มันเคยช่วยกูไว้  กูจำได้  ตอนนั้นกูนั่งรถสองแถวจะไปเรียนที่คณะ (ในมอจะมีรถสองแถวสาย8สีฟ้าวิ่งผ่าน เข้าออกในมอตลอด) แต่กูดันลืมเอากระเป๋าตังค์ไป  กูก็ลงไปพร้อมกับไอ้เชี่ยะริช  กูเข้าไปบอกคนขับรถบอกว่าขอโทษ ลืมกระเป๋าตังค์ไว้ที่หอ  คนขับแม่งไม่เชื่อ  ไอ้ริชเห็นอย่างนั้นเลยเข้ามา  แล้วมันชี้มาทางกูบอกคนขับว่าสองคนครับ  แล้วมันก็ควักแบงค์ห้าร้อยให้ไป  คนขับแม่งถามคืน  มีแบงค์ย่อยไหม  ไอ้ริชส่ายหัวแล้วมันก็เอากระเป๋าตังค์ให้ดู แม่งเอ๊ย  มีแต่แบงค์ห้าร้อยกับแบงค์พันแล้วก็บัตรอะไรของมันนักก็ไม่รู้  สงสัยคนขับแม่งรำคาญเลยบอกว่า ไปๆไม่เอาแล้ว นั่นแหละที่ไอ้ริชมันช่วยกูไว้  กูเลยบอกว่าวันหลังมีอะไรให้ช่วยก็บอก  ไม่คิดเลยว่าวันนี้จะได้มาเจอมันอีก  แถมมันยังเลี้ยงเหล้าอีก ดีจริงๆ กูขอเรียกมึงว่าเสี่ยวก็แล้วกันทั้งสองคนเลย (เสี่ยว เป็นภาษาอีสาน แปลว่า เพื่อนรัก เพื่อนตาย) ตั้งแต่นั้นเป้นต้นมาพี่ริช พี่นิคก็ได้พี่ปอเป็นเพื่อนสนิทอีกคน จนพี่ปอรู้ว่าพี่นิคจะลงสมัครนายกองค์การฯ ซึ่งที่คณะเกษตรพวกรุ่นน้องก็ให้พี่ปอสมัครเหมือนกัน (ถ้าพี่ปอลงสมัครต้องได้แน่ๆเพราะว่าคนคณะเกษตรเยอะมาก พอๆกับวิดวะ สองคณะรวมกันก็เกือบครึ่งมหาลัยเข้าไปแล้ว)  แต่พี่ปอบอกไม่ลงแถมยังมาเป็นฐานเสียงให้พี่นิคอีกต่างหาก  พี่นิคเลยให้แกเป็นอุปนายกคนที่หนึ่งไปเลย พอมาทำ
นในองค์การได้ไม่นานพี่ปอก็มีแฟนก็ไม่ใช่ใครที่ไหน ก็ผู้หญิงที่จะเป็นต้นเหตุให้เขาตีกันนั่นแหละแกชื่อพี่แหวว หน้าตาหน้ารัก ยิ้มง่ายแต่ปากก็ใช่ย่อยคุมพี่ปออยู่มัดเชียว

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ren ที่ 29-04-2008 14:44:48

มาเป็นกำลังใจให้เรื่องใหม่จ้ะ  :L2:

จะรอตอนต่อไปนะ



ปล.รูปน้องเอ จริงๆเลยป่ะ  :m13:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: OT ที่ 29-04-2008 14:48:12

พี่ทีสมลุคมาก ๆ  มีอีกป่ะ

เพื่อน ๆ ของพี่นิคอ่ะ

เอาเพื่อนเอมาด้วยดิ

รอต่อปายยยย

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 29-04-2008 14:50:48

ตอ่ไปเป็นตัวละครในกลุ่มเพื่อนผมบ้างนะครับ 

เพื่อนกลุ่มนี้ส่วนใหญ่เรียน ม.6 มาด้วยกันแล้วก็เรียนต่อมหาวิทยาลัยด้วยกันครับ

เริ่มคนแรกเลยนะครับ

เอ็กซ์

ไอ้เอ็กซ์  เพื่อนในกลุ่มผมเองจบมาจาก โรงเรียนเดียวกัน  ห้องเดียวกัน  เรียนกับมันมาตั้ง 6 ปี เอ็กซ์มันเลือกที่จะเรียนวิดวะมอขอ (เพราะแฟนมัน สายป่านเอ็นท์ติดที่มอขอ) รู้สึกว่าเอ็กซ์มันจะเรียนสาขาเดียวกับพี่นิคด้วย
เอ็กซ์เป็นคนกวนๆ  ไม่ค่อยอยู่นิ่งๆเหมือนเป็นไฮเปอร์  มันชอบว่ายน้ำตัวมันเลยสูง มีกล้ามอก กล้ามท้อง ดูดีไปหมด  มีรุ่นน้องที่โรงเรียนมาชอบมันหลายคนแต่มันชอบเพื่อนห้องเดียวกันที่ชื่อสายป่าน (พวกเราเรียกสั้นๆว่า ป่าน) แต่ป่านดันมาชอบผมซะงั้น  ผมก็พอรู้เป็นนัยๆ ไอ้เอ็กซ์ก็พอรู้เป็นนัยๆ  แต่ไม่มีใครกล้าแสดงอะไรออกมา  เอ็กซ์มันกล้าทุกอย่างยกเว้นเรื่องจีบสาว  ที่ผมสนิทกับไอ้เอ็กซ์ก็เพราะว่าเรารู้จักกันมาก่อนหน้านี้ เพราะบ้านเราอยู่ใกล้ๆกัน (ที่จริงบ้านอาอี๊ต่างหาก  บ้านผมอยู่ที่ชลบุรีโน้น) ตอนเรียนประถม ทุก SUMMER ผมจะมาขอนแก่นที่บ้านอาอี๊ มาอยู่เป็นเพื่อนอาอี๊พอใกล้ๆเปิดเทอมผมถึงจะกลับ ตอนผมมาช่วงแรก (ประมาณ SUMMER ป.4ได้มั้ง) ก็เหงาไม่มีเพื่อน ได้แต่มองคนอื่นเขาเล่นกัน แล้วก็มีเสียงหนึ่งดังเข้ามาบอกว่า “อาซิมให้พา เอ ไปเดินเล่นที่บึงแก่นนคร” (เอ็กซ์จะเรียกอาอี๊ของผมว่าอาซิม) นั่นเป็นเหตุที่ทำให้ผมรู้จักกับเอ็กซ์ แล้วเราก็เป็นเพื่อนกันมาเรื่อยๆ
พอถึงเวลาโรงเรียนใกล้เปิดเทอมผมต้องกลับชลบุรี ผมเห็นเอ็กซ์มันซึมๆเงียบๆผิดปกติ  มันบอกว่าไม่อยากให้ผมกลับชลบุรี  ถ้าผมกลับไปแล้วจะไม่มีเพื่อน  ผมก็สังเกตว่าจริงๆแหละ เราก็ไปเล่นกับไอ้เอ็กซ์สองคนเองนี่หว่า  ไม่เห็นมีคนอื่นเลย  ทำไมมันไม่มีเพื่อนว่ะ (เรื่องนี้เพิ่งมารู้ที่หลังว่าไอ้เอ็กซ์มันชอบถูกเพื่อนๆล้อชื่อแม่ เพราะว่าแม่ของเอ็กซ์เอาชื่อตัวเองไปตั้งเป็นยี่ห้อของฝากชื่อดังจากเมืองขอนแก่น  ลืมบอกไปครับบ้านเอ็กซ์มันขายของฝากจากขอนแก่น เช่น กุนเชียง  หมูยอ แหนม อะไรประมาณนี้อ่ะครับ เอ็กซ์มันเลยไม่อยากไปเล่นกับเด็กคนอื่นๆ เสียดายที่ผมรู้ทีหลังไม่งั้นมันโดนล้อแน่ๆ 555) แล้วก็ไอ้เอ็กซ์อีกแหละครับทำให้ผมได้มาอยู่ที่ขอนแก่นจริงๆจังๆ เพราะวันที่จะกลับมันมาส่งผมขึ้นรถมันร้องไห้มันบอกว่า เอ จะกลับมาไหม  จะมาเล่นด้วยกันอีกไหม  อาอี๊ผมเห็นอย่างนั้นก็เลยปลอบเอ็กซ์ว่า เดี๋ยวเอเขามาใหม่ปิดเทอมหน้านะ  ให้เขาลับไปเรียนไปเก็บเสื้อผ้าชุดใหม่มาก่อน  จะได้มาอยู่นานๆ หรือไม่ เอ เขาจะได้ย้ามาอยู่ที่นี่เลยก็ได้  เจ้าเอ็กซ์ได้ยินอย่างนั้นเลยบอกว่า เอ มาอยู่ที่นี้ด้วยกันนะ  เท่านั้นแหละอาอี๊เกิดไอเดีย ชะแว๊บ เลย  เชื่อไหมพอผมกลับถึงชล ได้ไม่นานโทรศัพท์ก็ดังขึ้น พอคุณแม่รับสายเสร็จเดินมา บอกว่า อาอี๊อยากให้ เอ ไปอยู่ขอนแก่น ไปเรียนม.1 ที่นั่นได้ไหม  ตอนนั้นประสาเด็กไม่รู้อะไร คิดแต่ว่าถ้าไปก็ดีจะได้ไปเล่นกับไอ้เอ็กซ์ สงสารมัน  ก็ตกลงเลยครับ  นี่แหละครับเรื่องราวระหว่างผมกับไอ้เอ็กซ์ (ลูกเจ้......ว่าจะล้อชื่อแม่มัน  ไม่เอาๆ  เดี๋ยวมันโกรธ 555)

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 29-04-2008 14:56:29

อ๊อฟ

อ๊อฟ  เพื่อนจากโรงเรียนเก่าครับ  จบม.6 มาด้วยกัน แต่อ๊อฟเพิ่งมาเรียนตอนม.4 อ๊อฟบอกกับเพื่อนๆครับว่าตัวเองเป็นเกย์ ซึ่งเพื่อนก็ไม่ว่าอะไร ไม่มีใครรังเกียจ กลับเห็นเป็นเรื่องสนุก เรื่องดีเสียอีกจะได้มีตัวเชื่อมระหว่างหญิงชาย แต่อ๊อฟก็ไม่ได้เป็นเกย์ชนิดแบบรับไม่ได้นะครับ อ๊อฟนิสัยดี น่ารัก 
เอาใจคนเก่ง  ปากหวาน  ช่างพูดเจ้าเจรจา  แคร์คนอื่นมากๆ  ชอบคิดมาก
 ขี้น้อยใจ เก่งภาษาอังกฤษสุดๆ ความใฝ่ฝันคือเป็น มัคคุเทศก์ ครับ 
ครอบครัวอ๊อฟมีลูกชายสามคน อ๊อฟเป็นคนสุดท้อง อ๊อฟเคยเล่าให้ฟังว่า พ่อกับแม่ของอ๊อฟอยากได้ลูกสาวมาก ตอนท้องอ๊อฟอยู่ไปอุลตร้าซาวน์ดู หมอบอกว่าลูกสาว  พี่แม่อ๊อฟดีใจมากๆเลี้ยงฉลองกัน จัดเตรียมเสื้อผ้าเด็กผู้หญิงมาไว้เยอะแยะมากมาย  พอคลอดออกมาทำไมเป็นผู้ชายหว่า  พ่อโวยวายกับหมอใหญ่เลย  อ๊อฟมันเลยใช้ข้ออ้างตรงนี้ว่า มันเป็นลูกผู้หญิงให้ครอบครัว ซึ่งทางบ้านก็ไม่มีใครว่าอะไร  กลับชอบอกชอบใจเสียอีก  ตอนเข้ามาม.4  อ๊อฟตัดสินใจมาอยู่กับกลุ่มพวกผมเพราะว่าชอบไอ้เอ็กซ์  มันบอกว่าเฮียเอ็กซ์สเปคมันเลย เพื่อนๆก็ขำครับดูเป็นเรื่องสนุก มีแต่ไอ้เอ็กซ์คนเดียวที่บอกว่า กูไม่ตลก กูไม่เล่นด้วย ที่สำคัญกูไม่ใช่เกย์  แต่อ๊อฟบอกว่าอย่างเอ็กซ์ไม่ใช่เกย์ก็จริงแต่เป็นแบบไบได้  แล้วหันมายิ้มให้ผมบอกว่าอย่าง เอก็แอปเปิ้ลไง แล้วมันก็พร่ามต่อว่าทุกคนล้วนมีความชอบเพศเดียวกันอยู่ในตัวด้วยกันทั้งนั้นแหละไม่ใช่เรื่องแปลก (ตอนนั้นผมไม่เข้าใจในศัพท์ที่มันใช้ จะเป็นไบ  เป็นแอปเปิ้ล อะไรต่อมิอะไรอีกมากมาย  แต่ตอนนี้ผมคุ้นหูและชำนาญการเลยครับ ฮิฮิ)  อ๊อฟมักเป็นสีสันของกลุ่มเสมอ  ไปไหนถ้าขาดอ๊อฟจะไม่สนุกเหมือนกินก๋วยเตี๋ยวไม่ปรุงรสอย่างนั้นแหละ อ๊อฟเป็นคนโคราชครับ ย้ายมาอยู่หอคนเดียวที่ขอนแก่นตั้งแต่
ม.4ครับ หออ๊อฟเลยกลายเป็นแหล่งชุมนุมของพวกผมไปอีกที อ๊อฟได้เรียนคณะมนุษย์ภาษาอังกฤษตามที่มันต้องการ ก็ที่มหาลัยเดียวกันอีกนั่นแหละครับ  จะว่าไปอ๊อฟเองก็เสน่ห์แรงนะครับ เพราะตั้งแต่อ๊อฟเข้ามา ม.4 พวกรุ่นพี่ที่ยอมรับว่าตัวเองเป็นเกย์ก็พากันมารุมจีบอ๊อฟเต็มไปหมด พออ๊อฟขึ้น ม.5 ก็มีทั้งรุ่นพี่และรุ่นน้องมาจีบอีก พอม.6 ก็ยังมีอีก (น่าอิจฉาจริงๆ) แต่ว่าอ๊อฟมันบอกว่ามันไม่สนใจ  มันสนเฮียเอ๊กซ์ของมันคนเดียว (มันเรียกเอ็กซ์ว่าเฮียเอ็กซ์ มันพูดเล่นๆแต่บางทีก็เหมือนจริงทั้งๆที่มันเป็นไปไม่ได้) อีกอย่างมันต้องตั้งใจเรียนเพื่ออนาคตของมัน

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 29-04-2008 15:00:54

ต้าร์


ต้าร์  เพื่อนเก่าผมอีกคนครับ จบม.6ด้วยกัน มันเอ็นท์ได้คณะศิลปกรรมครับ มันชอบการดูหนังเป็นชีวิตจิตใจ ทุกอย่างที่เกี่ยวกับหนังต้องถามมันเลยครับ มันเป็นคนนิ่งๆเงียบๆไม่ค่อยพูด พูดน้อยที่สุดในกลุ่มผมครับ อีกอย่างต้าร์ชอบถ่ายรูป(เป็นตากล้อง) ชอบเก็บตัวอยู่คนเดียวดูภาพที่มันถ่ายซ้ำไปซ้ำมา อาจจะเป็นเพราะว่า ต้าร์ไม่ได้อยู่กับพ่อกับแม่ก็ได้มั้งครับ  ต้าร์อยู่กับยายมาตั้งแต่เล็ก แม่อยู่ที่พัทยาส่วนพ่อจริงๆหายไปตั้งแต่ต้าร์ยังไม่จำความได้  ดังนั้นต้าร์ไม่รู้เลยว่าใครคือพ่อของเขา นอกจากพ่อเลี้ยงคนใหม่ที่เป็นฝรั่ง  ที่อยู่กับแม่ของเขาที่พัทยา  (ใช่ครับแม่ต้าร์เป็นภรรยาที่ประเทศไทยของฝรั่งคนนั้น) แต่ฝรั่งคนนั้นก็ให้เกียรติแม่ต้าร์กับต้าร์เป็นอย่างดี  ดูได้จากการดูแลเอาใส่ใจในความเป็นอยู่ของต้าร์  ซื้อของต่างๆนานาจากต่างประเทศมาให้ต้าร์  แต่ต้าร์ก็เฉยๆครับ  ไม่ได้ว่าอะไร เพื่อน้อยคนนะครับที่จะรู้ถึงชีวิตครอบครัวองต้าร์  ทุกคนคิดว่าบ้านต้าร์ฐานะดีเพราะของใช้แต่ละอย่างล้วนอิมพอร์ตทั้งนั้น  ที่ต้าร์ต้องอยู่กับยายเพราะพ่อแม่ไปทำธุรกิจที่ต่างประเทศ  นั่นคือคนข้างนอกเขาองครับ  แต่ต้าร์ก็ไม่เคยน้อยใจนะครับ (หรือน้อยใจก็ไม่รู้ดูไม่ค่อยออกเพราะมันเงียบๆขรึมๆ) ต้าร์เป็นคนที่เสียงดีครับ ป้นนักร้องได้เลย  โรงเรียนเคยมาติดต่อให้เป็นนักร้องนำวงของโรงเรียน ต้าร์ก็ปฏิเสธไปครับ  มันบอกผมว่า ถ้าเราจะร้องเราจะเอง ไม่ชอบให้ใครมาบังคับ ว่าแล้วมันก็หยิบกีต้าร์โปร่งขึ้นมาพร้อมกับส่งเสียงเพลงให้เพื่อนๆได้ฟัง  เพื่อนหลายคนบอกว่าให้ต้าร์ไปสมัครThe Star บ้าง AF บ้าง แต่ต้าร์บอกว่ามันไม่ชอบครับ  มันชอบงานเบื้องหลัง มันชอบเก็บภาพเหล่านั้นมากกว่าเป้นคนสร้างภาพพวกนั้นให้เขาเก็บ นี่แหละครับไอ้ต้าร์มักมีคำคมข้อคิดดีๆมาให้เพื่อนๆอยู่เสมอ (ประเภทพูดน้อยต่อยหนัก) เรื่องแฟนก็เห็นต้าร์มีแอบคบๆกับเด็กโรงเรียนอื่นนะครับ ประมาณว่าต้าร์ไปถ่ายรูปที่โรงเรียนเขา แล้วเขาแอบปลื้ม เลยตามจีบต้าร์ แต่ความสัมพันธ์เป็นยังไงไม่มีใครรู้ครับเพราะว่าต้าร์มันไม่พูด  มันเพียงบอกว่าถ้าแต่งกับน้องผึ้งเมื่อไหร่จะบอก (เห็นไหมครับพูดน้อยต่อยหนักจริงๆ)

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: wutwit ที่ 29-04-2008 15:19:38

ขอกรี๊ดดังๆๆๆๆๆๆๆๆทีเหอะ


เรื่องนี้รวมสาวๆๆๆๆๆๆๆๆๆเหรอ


ดูไม่แมนซ๊ากคนเลยอะ

หุหุหุ อย่าว่ากันน้าคนโพสต์

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: RN ที่ 29-04-2008 15:23:06

เข้ามาดู

ตัวละครเยอะดีๆๆๆ

 o13 o13

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: nana ที่ 29-04-2008 15:25:09

 :oni2: :oni2: :oni2:



 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 29-04-2008 15:27:33

ว้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก  :m31:

น่าอ่านๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ   :m31:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: inimeg ที่ 29-04-2008 15:55:41

เป็นห่วงเรื่องรูปนะครับ กลัวเจ้าตัวเขาจะว่าถ้ามาเจอ





ปล. เคยไปขอลูกเจ้าพ่อมอดินแดงแล้วสองครั้ง ท่าทางท่านจะหวงมาก ยังไม่ให้มาเลยสักคน อิอิอิ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: gift_deb ที่ 29-04-2008 17:01:32

ไม่น่าลงรูปเลยนะคะ น่าจะปล่อยให้จิ้นเองอ่ะ  :m32:




แต่ก็อยากอ่านค่ะ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Mr.A_KUNG ที่ 29-04-2008 17:59:02

รอนายเอนะคร้าบ....

จากเด็กมข. กัลปพฤกษ์ช่อที่40และ....31

ลูกเจ้าพ่อมอดินแดง

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 29-04-2008 19:19:20

หุหุ ยังไม่เริ่มเรื่องแต่ท่าทางน่าอ่านมั่กๆ  :mc4: :mc4: :mc4:

ส่วนเรื่องรูป กรณีที่เป็นรูปของเค้าจริงๆ ควรจะบอกกล่าวเจ้าตัวก่อนนะ ถ้าเป็นรูปสมมติก็ระบุด้วย จะได้ไม่มีปัญหาภายหลังจ้า

จากพี่ กัลปพฤกษ์ช่อที่ .... (ไม่บอก เดี๋ยวรู้อายุ  :m32: :m32:)

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 29-04-2008 19:55:00

ขอบคุณ ทุกเม้นท์ครับ  :pig4:

เอาเป็นว่ามาติดตามตัวละครต่อไปดีกว่าครับ

โจ้

ยอดชายนายโจ้  เพื่อนคนนี้ก็จบม.6 มาด้วยกัน ไอ้โจ้เป็นคนขอนแก่น เป็นลูกครึ่ง จปล. จีนปนลาว (พ่อเป็นคนขอนแก่นแม่เป็นคนจีน) ฐานะทางบ้านดีเป็นลูกชายร้านทองร้านเพชรอัญมณี  มันเป็นลูกชายคนโต เลยถูกเอาใจซะเคยตัวอะไรขัดใจก็ไม่ได้  (ครอบครัวคนจีนจะให้ความสำคัญกับลูกชายคนโตมากกว่า)  โจ้เป็นนักกีฬาบาสของโรงเรียน เล่นบาสได้เก่งมากๆ เป็นTOP STAR ของโรงเรียนเลยก็ว่าได้ มีคนมารุมจีบเยอะ ซึ่งมันเองก็ชอบ เพราะรู้สึกว่าเป็นคนสำคัญและถูกเอาใจ แต่ไม่เคยเห็นว่ามันจะให้ความสำคัญหรือจริงจังกับใครเลยซักคน ถ้าผู้หญิงมาขอคบเป็นแฟนมันจะบอกว่ามันเป็นเกย์ ถ้าผู้ชาย(เกย์)มาขอคบกับมัน มันจะบอกว่ามันเป็นผู้ชาย อ๊อฟเคยวิเคราะห์ว่า โจ้ไม่ได้เป็นเกย์  เพียงแต่เป็นโรค need love (ขาดความรัก  ใครมีรักมาให้ก็เอาหมดแต่ไม่จริงจังซักคน) ในสายตาหมู่เพื่อนโจ้เลยกลายเป็นคนเจ้าชู้มากๆ เปลี่ยนคนควงไม่เว้นวัน สับรางแทบไม่ทัน ตอนเอ็นท์โจ้ไม่รู้จะเลือกอะไรดีมันเลยใช้โควตานักกีฬาบาสของมันเข้าคณะศึกษาศาสตร์ สาขาพละศึกษา ตอนแรกที่มันบอกเพื่อนๆ มีแต่คนไม่เชื่อ ว่าอย่างมันจะเลือกเรียนครู  ถ้ามันเป็นครู ก็น่าเป็นห่วงอนาคตเด็กไทย(ทั้งชายหญิงและเกย์) มันคงเป็นครูพันธ์ใหม่แบบGTOมั้ง เพื่อนคนหนึ่งในห้องสันนิฐาน  (มันชอบอ่านการ์ตูนเรื่องนี้ด้วย) แต่เพื่อนๆมารู้ที่หลังว่าไอ้ศึกษาพละเนี๊ยะไม่ต้องเป็นครูเสมอไป เขามีสายที่เรียนเพื่อไปเป็นนักข่าวกีฬาด้วย และอีกอย่างไอ้โจ้มันกลัวความลำบาก มันขี้เกียจปรับตัวอะไรมาก มันเลยไม่อยากไปเรียนไกลบ้าน ซึ่งก็ทำให้ที่บ้านพอใจเป็นอย่างมาก

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 29-04-2008 20:00:53

ต่อไปเป็นตัวละครหญิงสาวบ้างนะครับ

สายป่าน

ป่าน เป็นเพื่อนผู้หญิงสนิทในกลุ่มผม  สายป่านหรือพวกเราเรียกสั้นๆว่า ป่าน เป็นเด็กสาวที่แก่นแก้ว คุยสนุก น่ารักเป็นกันเอง ป่านอยากเป็นพยาบาล  ป่านอยู่กับแต่แม่ เพราะพ่อแม่เลิกกัน  พ่อไปมีคนใหม่  แต่ตรงนี้ไม่เคยทำให้ป่านมีปัญหาอะไรเลย  แม่ของป่านเป็นเจ้าของสวนอาหารแห่งหนึ่งริมบึงแก่นนคร  เวลาห้องเรามีเลี้ยงอะไรกันทีก็ได้ทีนี้แหละ ลดครึ่งราคาตลอด  แม่ป่านเป้นคนใจดีมากๆรักป่านมากๆด้วย ใช่ซิลูกสาวเดียวซินะ แล้วแม่ป่านยังแอบพอใจผมนิดๆ (ผมรู้สึกได้) เวลาที่ป่านพาผมไปที่บ้าน  ป่านคงแอบชอบผมเพราะพฤติกรรมหลายอย่างบ่งบอก  แต่ที่เป็นปัญหาคือไอ้เอ็กซ์ก็ทำท่าเหมือนจะชอบป่านยุ่งแล้วดิ่ (จะเป็นเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดไหมนี่)

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 29-04-2008 20:04:12

น้ำ

น้ำ เป็นคนใสๆ ซื่อๆ ไม่ค่อยมั่นใจในตัวเอง  เป็นเด็กเรียนที่พยายามทำตัวเปี้ยวๆเพื่อไม่ให้เพื่อนๆว่าเธอได้ น้ำเอ็นท์ติดคณะวิทยาการ เธอกลุ้มใจมาก  ไม่ได้กลุ้มใจว่าจะเรียนไม่ได้หรอกนะ เพราะสมองอย่างเธอสบายอยู่แล้ว  แต่ที่กลุ่มใจคือ เจ้าหล่อนกลัวตกเทรนด์  เพราะคณะนี้ขึ้นชื่อเรื่องสาวสวย หนุ่มหล่อ ระดับนายแบบ นางแบบ  ข้าวของเครื่องใช้ก็ไฮๆกันทั้งนั้น  อ๊อฟเคยเสนอให้น้ำเป็นตัวของตัวเองดีที่สุด  แต่น้ำบอกว่าตัวของเธอเองก็คือพยายามทำอยู่  ทำเอาอ๊อฟ งง ไปเลย แต่ยังไงน้ำก็เป็นที่พึ่งสำหรับเพื่อนๆเมื่อยามสอบได้เสมอ  ยามสอบน้ำจะถูกเอาใจเป็นพิเศษมากกว่าคนอื่นๆ  ที่บ้านของน้ำเป็นร้านขายหนังสือ(เฟรนด์ไชน 2 สาขา) ครอบครัวของน้ำอบอุ่นมากๆ เพื่อนทุกคนที่ได้ไปสัมผัสมักพูดอย่างนี้เสมอ น้ำมีพี่ชายหนึ่งคนอายุห่างจากน้ำ 3 ปีชื่อพี่ดินเป็นนักเรียนนายร้อย จปร.
ไปบ้านน้ำที่ไร ผมอดคิดถึงครอบครัวที่บ้านชลบุรีไม่ได้  อยู่กับพร้อมหน้า พ่อ แม่ ลูก วันหยุดเสาร์อาทิตย์ก็พากันไปเที่ยว ไปทานข้าวนอกบ้าน สร้างความรักในครอบครัว (เฮ้อๆๆคิดถึงบ้าน) ส่วนเรื่องความรักของน้ำไม่ต้องพูดถึง เธอถือคติที่ว่า “วัยเรียนอย่าเพียรริเรียนรัก”

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 29-04-2008 20:07:29

น้อย

นางน้อย  สาวเจ้ามาจากเมืองเจ้าพ่อพระยาแล ภูเขียว ชัยภูมิ  มาพักอยู่กับอาและน้าที่ขอนแก่นเพื่อช่วยทำขนมไทยขายในตลาด (พวกขนมเปียกปูน ทองหยิบ ทองหยอด ฯลฯ) ซึ่งร้านอาของน้อยขายดีมากๆ อาเลยขอน้อยมาอยู่เป็นช่วยทำขนมขาย ซึ่งก็ไม่ได้ทำอะไรมากแค่รับรายการจากลูกค้าและเช็คขนมที่ส่งออก เพราะมีลูกจ้างคนงานอีกประมาณ 4-5 คนช่วยอยู่แล้ว น้อยดูเป็นสาวแกร่งห้าวๆ มั่นใจในตัวเองสูงถ้าใครไม่รู้จริงอาจจะคิดว่าน้อยเป้นทอมไปเลยก็ว่าได้ รูปลักษณะของนอกที่ดูห้าวๆทะเล้นทโมนตรงข้ามกับจิตใจของน้อย จิตใจและนิสัยของน้อยละเมียดละมุนมากๆต่อความรู้สึกของตนเองและคนรอบข้าง น้อยชอบออกกำลังกายเป็นชีวิตจิตใจ น้อยอยากเป็นคาราเต้หญิงที่เก่งที่หนึ่งของประเทศไทย ซึ่งน้อยก็เคยสร้างวีรกรรมให้เห็นกับแขนของเจ้าโจ้แล้ว  โจ้มันอยากแกล้งหยอกน้อยเฉยๆเอามาเอื้อมมาจี้เอวน้อย น้อยหันไปจับฟาดเท่านั้นแหละ แขนเจ้าโจ้ปวดเลย ต้องไปหาหมอ หมอบอกกระดูกร้าว ช่วงนั้นโจ้เล่นบาสไม่ได้หลายอาทิตย์ น้อยรู้สึกผิดคอยตามเอาใจโจ้ตลอด โจ้ก็ชอบใจ แต่เพื่อนๆหลายคนรู้สึกเอ๊ะใจกับท่าทีแปลกๆของน้อยที่มีต่อโจ้  แต่ก็ไม่มีใครทักอะไร  จนถึงช่วงเลือกคณะเอ็นท์พอน้อยรู้ว่าโจ้เลือกเข้าศึกษาพละ น้อยจะเลือกตามโดยให้เหตุผลเพื่อนๆว่าตัวเองชอบกีฬา แต่เพื่อนๆรู้ทันเลยล้อว่าชอบกีฬาหรือนักกีฬากันแน่  น้อยอายเลยเปลี่ยนคณะเลยไปเรียนคณะเทคโนโลยี สาขาการผลิตอาหาร โดยอ้างว่าอาและน้าที่มาอยู่ด้วยให้เรียน

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 29-04-2008 20:12:23

ต่อไปเป็นกลุ่มเพื่อนของผมที่เพิ่งเข้ามารู้จักในมหาลัย

 หนึ่ง

หนึ่ง รูมเมทคนใหม่ของผม (เพื่อนร่วมห้องในหอพัก หอพักของผมพักด้วยกันอยู่ 2 คน ตอนแรกผมกะว่าจะพักหอนอกกับไอ้เอ็กซ์ แต่พวกรุ่นพี่บอกว่าปี1 พักหอในจะดีกว่าจะได้มีเพื่อนเยอะๆ พอตัดสินใจว่าจะอยู่หอในปรากฏว่าไม่มีห้องที่ว่างแบบสองคนแล้ว เหลือห้องที่ว่างแบบคนเดียวผมก็ลงชื่อไปไว้ก่อน ให้ชื่อมันอยู่ชั้นเดียวกับไอ้เอ็กซ์ เพื่อว่าจะได้เปลี่ยนห้องกันได้)   หนึ่งเรียนคณะเภสัช เป็นคนเงียบๆดูเศร้าๆชอบกล เหมือนมีอะไรในใจตลอดเวลา หนึ่งจะโทรหาแม่ก่อนนอนทุกคืนและแทนตัวเองว่า “พี่หนึ่ง”  กับแม่ หนึ่งไม่เคยพูดถึงเรื่องทางบ้านให้ฟังเลย  รู้แต่ว่าหนึ่งมาจากอุดรธานี มีอยู่ครั้งหนึ่งใกล้ถึงวันพ่อผมถามหนึ่งว่าจะกลับบ้านไหม หนึ่งหันมาแล้วส่ายหัว แต่ผมเห็นแววตาหนึ่งมันเศร้าเหน็บหนาวมาจากขั้วหัวใจมากๆ ฐานะทางบ้านหนึ่งปานกลาง แม่ของหนึ่งเป็นแม่ค้าขายของชำในตลาด  และยังต้องดูแลน้องอีก 2 คนซึ่งเป็นผู้ชายหมดเลย หนึ่งเลยต้องประหยัดทุกวิธีทาง ทำบัญชีรายรับรายจ่าย  จนบางครั้งหนึ่งก็ว่าผมใช้เงินฟุ่มเฟือยเกินความจำเป็น  (ในรูปเป็นชุดที่หนึ่งไปเช่ามาเพื่อใส่ไปงานเฟรชชี่ไนท์ของคณะ) หนึ่งบอกว่าทั้งภูมิใจและเสียใจกับรูปนี้ ที่ภูมิใจคือใส่แล้วถ่ายรูปออกมาดูดี แต่เสียใจคือค่าชุดที่เช่าไป  (ไอ้หนึ่งจะ งก ไปถึงไหน) หนึ่งเป็นคนดีเหล้า บุหรี่ นารี เที่ยวกลางคืนไม่ยุ่งเลย วันๆเก็บตัวอยู่แต่ในห้อง   อ่านหนังสือ  ทำความสะอาดห้อง ทำรายงาน ทำโน่นทำนี่ไป ทำอะไรก็ได้ที่ไม่ต้องออกไปข้างนอก นั่นแหละหนึ่ง (ห้องผมเลยกลายเป็นห้องที่สะอาดมากๆ ประกวดหอทีไรชนะทุกทีซิน้า 555)

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 29-04-2008 20:16:37

ปอนด์

ไอ้ปอนด์ เพื่อนร่วมคณะของผม ที่จริงมันอยู่โรงเรียนกันกับผมนี่แหละแต่คนละห้อง  ไอ้ปอนด์มันขึ้นลิสต์บัญชีดำของฝ่ายปกครองเลย เพราะมันชอบโดดเรียนไปร้านเกมเป็นประจำ(ทั้งที่บ้านมันก็เป็นร้านเกม) มันเคยแฮกส์ข้อมูลฐานนักเรียนในโรงเรียนได้ด้วย เพื่อต้องการรู้ชื่อพ่อชื่อแม่เอาไปล้อกัน มันเป็นคนที่นิสัยไม่กลัวใคร ชอบจ้องหน้ามองตาคนอื่นแบบเย็นชา ไม่สนใจใครว่าเขาจะทำอะไรยังไง คิดจะไปก็ไป  คิดจะมาก็มา ไม่สนใจกาลเทศะ เหมือนคนเป็นโรคจิตชนิดหนึ่ง มันพูดจากับคนอื่นไม่ค่อยรู้เรื่อง แต่มันพูดจารู้เรื่องเกี่ยวกับคอมระบบภาษา 0 1 มันบอกว่าอยู่กับคนวุ่นวาย อยู่กับคอมดีกว่าไม่โวยวายไม่ด่าไม่ว่า  บ้านมันเปิดร้านอินเตอร์เน็ทคาเฟ่ (เด็กๆติดงอมแงมเลย รวมทั้งตัวมันเองด้วย)ผมเพิ่งรู้ว่าวันอยู่คณะเดียวกับผมก็วันที่มาดูผลที่บอร์ดนี่แหละ  ผมเห็นว่าไหนๆก็คณะเดียวกันโรงเรียนเดียวกันถึงจะคนละห้องก็เถอะ น่าจะรู้จักกันไว้ พอผมเข้าไปทักมัน มันทำเป็นเฉย ผมพอจะเดินนี้จากมามันก็บอกว่า อยากได้ข้อมูลอะไรขอให้บอกมันมา เพื่อนกันให้กันไดเอยู่แล้ว แล้วผมก็ยิ้มๆให้มัน ไม่เข้าใจมันเลยจริงๆ ให้ตายซิ  เรื่องความรักผมเคยถามมันว่ามีแฟนยัง  มันบอกว่าถ้ามีผู้หญิงคนไหนเหมือนคอมพิวเตอร์มันถึงจะเอาเป็นแฟน  (ดูมันตอบดิ่)

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 29-04-2008 20:22:07

บอย

บอยเพื่อนใหม่ในคณะอีกคนของผม บอยมาจากสุพรรณบุรี สำเหนียงเลยออกเหน่อๆ  แต่พอชดเชยได้กับหน้าตาที่มันหล่อระดับเทพ บอยก็รู้ว่าตัวเองหน้าตาดีแล้วก็ชอบเก็กหล่อ ท่ามาดแมนเข้มๆอีกด้วยเวลาอยู่ต่อหน้าผู้คนเยอะๆ (เพื่อนชอบล้อมันว่าเป็น แดน B2D เพราะพูดเสียงเหน่อๆมาจากสุพรรณแล้วชอบเก๊กเหมือนกัน) บ้านของบอยอยู่ที่ตลาดสามชุก พ่อเป็นหัวหน้าชุมชนชาวสามชุก เวลาบอยคุยโทรศัพท์กับทางบ้านจะแทนตัวเองว่าไอ้หนู ฟังดูแล้วน่ารักไปอีกแบบเหมือนแมวน้อยหมอบราบต้องอุ้งเท้าสุนัข ผิดกับบุคลิกที่มันชอบเก๊กเลยอ่ะ ที่ผมสนิทกับไอ้บอยก็เพราะว่าเราได้ประกวดเฟรชชี่บอยของคณะเหมือนกัน มันก็แหง๋อยู่แล้วครับหล่อระดับไอ้บอยนิสัยขี้เล่นชอบเก๊กมันก็ได้ที่ 1 ไปครอง
ผมได้แค่รองจากมัน แต่ตรงนั้นผมไม่ติดใจอะไร ติดใจตรงที่ว่าพอเหมือนสองคนคือ มันกับผม เขาประกาศผลออกมาว่ามันได้  มันกระโดดดีใจแล้วเข้ามากอดผม อันนี้ยังพอรับได้ แต่ที่รับไม่ได้ก็คือว่าระหว่างที่มันกอดมันหอมแก้มผมด้วยอ่ะ (เอาล่ะซิ เป็นเรื่อง เป็นงี้ อึ้งกิมกี่) แต่คิดว่าไม่มีใครเห็นเพราะมันแค่ไม่กี่วินาที ถึงเห็นก็คงไม่คิดอะไรเพราะว่าปกติผู้ชายมันก็กอดคอกันเป็นธรรมดา อาจจะเป็นไปได้ที่แก้มมันมาถูกกัน แต่บอยก็ไม่เคยพูดอะไรเกี่ยวกับเหตุการณ์นั้นเลย หรือว่าผมคิดไปเองหว่า ผมเคยถามบอยว่าทำไมถึงเลือกมาเรียนคณะนี้ มันบอกว่ามันลงรหัสผิด ที่จริงมันจะลงวิดวะคอมไม่ใช่วิทย์คอม แต่ไหนก็ติดแล้วก็เรียนมันซะเลย อีกก็เป็นนิสัยอีกอย่างของบอยคือไม่ค่อยรอบคอบ ซุ่มซ่าม แล้วก็ปล่อยเลยตามเลย (วิดวะคอมส่วนใหญ่จะเรียนเกี่ยวกับพวกฮาร์ดแวร์ ซอร์ฟแวร์เป็นหลัก  ส่วนวิทย์คอมจะเรียนเกี่ยวกับพวกโปรแกรมเป็นหลัก)

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 29-04-2008 20:28:54

ต่อไปเป็นเพื่อนผู้หญิงในกลุ่มนะครับ

ปูเป้

ปูเป้ เพื่อนใหมีอีกคนที่คณะครับ เป็นเพื่อนสนิทในกลุ่ม รู้จักกันในงานบายศรีรับขวัญน้องใหม่ครับ งานบายศรีน้องใหม่มีการจับบัดดี้กันด้วยครับโดยพี่ๆSTAFF จะเอาป้ายชื่อของน้องผู้หญิงในกลุ่มสัมพันธ์ของตัวเองออกมาแล้วคล้องคอให้น้องผู้ชายให้น้องผู้ชายตามหาเจ้าของป้ายชื่อเพื่อที่จะได้เป็นบัดดี้ด้วยกันและผูกแขนบายศรีเป็นเพื่อนกัน ตอนแรกผมก็ไม่รู้ว่าปูเป้อยู่คณะเดียวกับผม พอพูดคุยถามกันไปมาอ้าวคณะเดียวกัน เฉยเลย ปูเป้เหมือนกับป่านมากครับ (เพื่อนเก่าตอนม.6) ทั้งหน้าตาลักษณะนิสัย คุยเก่งคุยสนุก อัธยาศัยดี ชอบแกล้งชอบหยอกคนอื่น ปูเป้มาจากลำพูนครับ บ้านทำสวนลิ้นจี่  ตอนแรกปูเป้ก็แอบปลื้มเจ้าบอยนะครับ แต่พอเห็นคนมาชอบบอยเยอะ ปูเป้เลยแอบมาชอบกับผมแทน แต่ผมไม่คิดอะไรคิดว่าเพื่อนกันทั้งน้าน ซึ่งปูเป้ก็ไม่ว่าอะไร (ทำไมคนมาชอบผมถ้าเป็นผู้หญิงต้องขึ้นต้นชื่อด้วย ป. อ่ะ ไม่ว่าจะป่าน  ปูเป้  แล้วจะมีอีกไหมนี่  ไม่เข้าใจจริงๆ)

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 29-04-2008 20:32:53

ทราย

ทราย เพื่อนผู้หญิงที่สนิทอีกคนในกลุ่มครับ  ทรายเป็นคนขอนแก่นนี่แหละครับ บ้านของทรายทำธุรกิจหอพักให้คนเช่าอยู่   ทรายเรียนคนละโรงเรียนกับผม  เหตุที่ทรายเข้ามาอยู่กลุ่มผมก็ไม่มีอะไรมากครับ แค่อยากมาอยู่ใกล้ๆไอ้บอยก็เท่านั้น (ไอ้นี่เป็นแม่เหล็กหรือไง ดูดคนมาอยู่ได้) ทรายเป็นเหมือนหญิงสาววัยรุ่นทั่วไปชอบตามกระแส ชอบอินเทรนด์  ติดความสะดวกสบาย ไม่ชอบอะไรที่ซ้ำซากจำเจ ชอบความแปลกใหม่เปลี่ยนไปเรื่อยๆ อะไรก็ได้ที่ง่ายๆ แต่อย่าขัดใจฉันเป็นพอ  ทรายรักสวยรักงามมาก ในกระเป๋าที่มาเรียนมีเครื่องสำอางไปเกือบครึ่ง ตอนแรกทรายดูท่าจะคลั่งไอ้บอยเอามากๆ ประมาณว่าหายใจเข้าก็บอย  ออกก็บอย  พักหลังๆสงสัยเบื่อ เลยเริ่มเป็นคู่กัดไม้เบื่อไม้เมากันแทน   ข้อดีของทรายคือ เขายังไงก็ได้ อะไรก็ได้แล้วแต่เพื่อนๆ  ทรายถ้าดูแต่ภายนอกจะเข้าล็อคที่ว่า สวย ใส ไร้สติ แต่ที่จริงแล้วทรายมีอะไรดีๆในตัวเยอะ ว่าแต่ทรายจะพูดหรือทำหรือไม่เท่านั้น
เรื่องความรักของทรายไม่ต้องพูดถึง สวย ใส ซะขนาดนั้น แถมยังถือคติที่ว่า สวยเลือกได้อีก
ความรักและผู้ชายที่จะคบดูจะเป็นอย่างด้วยนี่แหละมั้งที่ทรายเลือก  นอกนั้นยังไงก็ได้

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 29-04-2008 20:40:48

ตัวละครหลักก็ลงไปครบแล้ว

ว่าแต่ตัวละครเยอะไปป่าวหว่า

แต่ทุกตัวล้วนสำคัญนะเลยตัดออกไม่ได้เลย

แล้วยังจะมีมาเพิ่มอีกด้วยนะ

เอาล่ะกันคนอ่าน งง  กับตัวละคร  สรุปอีกที

ผมนาย เอ เป็นตัวเอกของเรื่อง เข้าปี1ม.ข.คณะวิทย์คอมครับ

เพื่อนกลุ่มผม แบ่งเป็น 2 กลุ่ม คือ
1.เพื่อนจากโรงเรียนเก่าที่จบม.6 มาด้วยกัน แล้วกำลังเรียนปี 1 มี
- ไอ้เอ็กซ์เพื่อนข้างบ้านที่เรียนวิดวะ อุตสาหการ เป็นหลานรหัสของพี่นิคด้วย
- คุณเกย์อ๊อฟเรียนมนุษย์ ENG
- ไอ้ต้าร์ตากล้องเรียนศิลปกรรม
- ยอดชายนายโจ้ เรียนศึกษาศาสตร์ สาขาพละศึกษา
- ป่าน หญิงสาวน่ารักสมวัย ที่แอบชอบผมแต่ไอ้เอ็กซ์ก็ชอบป่าน เรียนคณะพยาบาล
- น้ำ สาวที่ขาดความมั่นใจในตัวเองแต่หัวดี เรียนคณะวิทยาการ เอกการบัญชี
- น้อย สาวถึกและบึกบึนแต่จิตใจอ่อนไหวง่ายมาก(แอบชอบเอ็กซ์) เรียนคณะเทคโนโลยี สาขาการผลิตอาหาร
2.เพื่อนสนิทในคณะ มี
- ไอ้ปอนด์โรคจิต
- ไอ้บอยสุดหล่อ
- ปูเป้ สาวน้อยน่ารักนิสัยและหน้าตาคล้ายกับป่าน
- ทราย สาวทันสมัยไม่ตกเทรนด์
ปล.เกือบลืมยังมี หนึ่ง รูมเมทนัยตาเศร้าจอมประหยัดอีกคนที่เรียนคณะเภสัช

เพื่อนกลุ่มพี่นิค
-   พี่นิค วิดวะอุตสาหการปี 3 นายกองค์การนักศึกษา เป็นดีเจชื่อฮิตอีกด้วยด้วย
-   พี่ริช วิดวะอิเล็คปี 3 บ้านรวยแต่ชอบทำตัวติดดิน เป็นประธานสโมสรวิดวะ
-   พี่หมอที แพทย์ปี 4 ชายหนุ่มที่ลงตัวที่สุด เฟอร์เฟกต์ที่สุด
-   พี่ปอ เกษตรปี 3 เพื่อเพื่อนพี่น้องทำได้ทุกอย่าง

เยอะมากมาย  ต่อไปจะได้เข้าสู้เนื้อเรื่องซักทีนะ

มาให้กำลังใจหน่อยนะครับ

 :a11:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: kiyomine ที่ 29-04-2008 20:46:01

รออ่าน ต้องสนุกแน่ๆ

ว่าแต่ น้อย ไม่ได้แอบชอบโจ้ เหรอ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: [€]ŝĊörŦ ที่ 29-04-2008 21:10:45

แลดูน่าสนุกมากมายเลยนะนี่

แต่ว่าไป น้ำก็น่ารักดีน่ะ ฮ่าๆ

 :m4:   :m4:   :m4:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Tsukasa999 ที่ 29-04-2008 21:54:13

 :mc4:เป็นกำลังใจให้ค่ะ จะรออ่านเนื้อเรื่องนะคะ เห็นแต่ละคนก็ไม่ต้องเอาไปจิ้นเองแล้ว

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 29-04-2008 22:37:23

 :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:

อ่านแนะนำตัวละครซะเนื่อยเลย

ว่าแต่ แต่ละคนนิ หน้าตาดี (เหมือนรวมเทพไว้ที่ขอนแก่นเลยหว่า)

ไงก็เป็นกำลังใจให้แระกาน บวก 1 ให้แระ

ไงก็มาต่อไว ๆ นะ

 :m1: :m1: :m1: :m1: :m1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 29-04-2008 23:23:29

ตัวละครเริ่มเยอะแล้ว พยายามเมมอยู่ o2
เอาเรื่องมาเลยจ้า ปูเสื่อรออ่าน

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 29-04-2008 23:43:15

ขอบคุณมากมายครับ  ที่เข้ามาติดตาม

ขอบคุณคุณ RE 47 ด้วยนะครับ ใช่แล้วครับ น้อยแอบชอบโจ้ครับ ไม่ใช่เอ็กซ์ (ผมรีบไปหน่อย ขอโทษครับ)

มีอะไรช่วยบอกกล่าวได้นะครับ

ไม่เสียเวลาครับ

ไปอ่านกันเลยครับ :a2:

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++


             ปฐมบท ---    ....เสียง....


“ K   K  KKU !
Who  Who  are  we !  ........   
เสียงบูมกึกก้องสั่นหวั่นไหว เป็นแรงสะกดให้น้องใหม่ทุกคนนั่งก้มหน้านิ่งซาบซึ้งถึงความยิ่งใหญ่ความภาคภูมิและแกร่งกล้าของสถาบัน  เป็นเสียงบูมที่รุ่นพี่ทุกคนบูมต้อนรับน้องใหม่  หลังจากผ่านการทดสอบเชียร์กลาง เพื่อให้ได้รุ่น  (เชียร์กลางหรือเชียร์ระหว่างคณะคือการให้น้องใหม่ทุกคนทุกคณะเกือบๆสองพันคน มารวมกันที่สนามกีฬากลางของมหาลัย  แล้วจะมีพวกลีดมาเก็บเพลงต่างๆที่เป็นเพลงของมหาลัย  ถ้าทำไม่ดีไม่เป็นที่พอใจ ก็จะไม่ผ่านเพลงนั้น แถมยังได้ของแถมจากพวกรุ่นพี่เป็นเสียงโห่ เสียงประจานอีกด้วย  แต่ถ้าทำได้ดีและผ่านก็จะได้รับเสียงปรบมือพร้อมคำชม) เสียงบูมที่พวกพี่ๆกำลังให้นั้นมันบ่งบอกว่าน้องใหม่อย่างพวกเราทำสำเร็จแล้ว  เราได้เป็นเลือดสีอิฐเต็มตัวแล้ว
“ Hey ................... เสียงบูมจบลงพร้อมด้วยเสียงปรมมือที่ดังก้อง
น้องใหม่บางคนถึงกับน้ำตาร่วง น้ำตาซึม  บางคนก็ขนลุกปิติใจ
สำหรับผมมันเป็นอะไรที่ยิ่งใหญ่  น่าภาคภูมิมากๆ  ผมตัดสินใจไม่ผิดเลยจริงๆที่เข้าเรียนที่แห่งนี้
“แม่ง  หลอกกันเห็นๆ  แกล้งทำนี่นา....”  เสียงใครบางคนสบถขึ้น
“ไม่มั้ง  พี่เขาทำจริงๆ  ไม่ได้แกล้งหรอกน่า”  มีเสียงตอบรับ
“ไม่แกล้งได้ยังไง  ก่อนหน้านี้ ด่าเอาๆ  ว่าร้องไม่ได้  ทำไม่ดี  อย่างนั้นอย่างนี้ ......”
นี่แหละครับ นานาจิตตัง  ความคิดใครความคิดมัน  ห้ามกันไม่ได้  หลายคนมองว่าการรับน้องแบบนี้เป็นการแกล้งกันบ้าง  แสดงละครตบตากันบ้าง 
ผมได้แต่คิดในใจ “ทำไมไม่มองอีกมุมว่า เขาตั้งใจทำงานนี้เพื่อเราแค่ไหนน้า......” ผมกำลังคิดเพลินๆก็มีเสียงมาขัดจังหวะ
“ในนามตัวแทนรุ่นพี่ทุกคน  ขอแสดงความยินดี  ที่พวกน้องๆ  ได้ทำสำเร็จ  เป็นกาลพฤกษ์ช่อที่ .....แห่งมอดินแดง  ขอเจ้าพ่อมอดินแดงคุ้มครองให้น้องๆทุกคนโชคดี  สวัสดีครับ”  พอสิ้นเสียงนั้นก็ขึ้นเพลงมาร์ชมหาลัยทันที
“มหา  วิทยา  ลัย   ขอนแก่น  เกริกไกร  วิทยา .............”  ทุกคนลุกขึ้นยืนตรงโดยพร้อมเพียงทันที  ทุกคนร่วมกันร้องเพลงมาร์ชมหาลัย  แต่ผมซิกำลังคิดว่าเสียงที่พูดเมื่อครู่ที่เพิ่งจบลงไปทำไมมันคุ้นหูนักนะ
.................................................
หลังเสร็จเชียร์กลางก็ประมาณเกือบสองทุ่ม  ผมกลับมาถึงหอ (ผมพักหอในห้อง303)  กะว่าจะอาบน้ำแล้วไปหาอะไรกินแถว U  Center  (ยู เซ็นเตอร์เป็นเหมือนโรงอาหารยามค่ำคืนของเหล่านักศึกษา จะเปิดทำการประมาณ 6โมงเย็น ถึง 6โมงเช้า  มีทุกอย่างที่คุณอยากกิน นี่ยังไม่นับรวมตลาดเจ๊พรหลังมอ  แล้วก็กังสดาลอีกนะ  ที่เป็นแห่งอาหารที่กินยามค่ำคืน เรียกว่าในมอไม่เคยหลับเลยจริงๆ)
“อ้าว หนึ่ง  ไปกินข้าวกันป่าว” ผมถามรูมเมทใหม่ที่เพิ่งรู้จักได้ไม่ถึงอาทิตย์
“ไปดิ่ หิวเหมือนกัน  แต่อาบน้ำก่อนนะ”  หนึ่งตอบ
“เอาดิ่ เราก็จะอาบเหมือนกัน  ไปอาบด้วยกันป่ะ” ผมพูดไปโดยไม่ได้คิดอะไร เพราะอยู่หอในเป็นห้องน้ำรวม ห้องอาบน้ำก็มีหลายห้อง
“เฮ๊ย !   ......” หนึ่งอุทานออกมา  ก่อนที่หนึ่งจะพูดอะไรออกมาผมก็ตัดบทว่า
“ไม่ใช่ๆ  เราหมายความว่า ไปอาบพร้อมกันไม่ใช่อาบด้วยกัน” หนึ่ง ได้ฟังผมอธิบายก็ดูโล่งอก
ผมถอดเสื้อผ้าแล้วนุ่งผ้าเช็ดตัว เอาเสื้อผ้าใส่ตระกร้าใต้เตียงไว้ส่งซักตอนเช้า (ผมส่งผ้าซักกับร้านป้าใต้หอแต่หนึ่งซักเองครับ)
ผมเดินไปจะหยิบตระกร้าเครื่องอาบน้ำที่อยู่ในตู้   หนึ่งเห็นเข้าเลยทักว่า
“เอ นาย จะนุ่งผ้าเช็ดตัวไปอาบน้ำเหรอ” พร้อมทำหน้า สงสัยอย่างแรง
“ก็ เออ ดิ่ ไม” ผมตอบและถามกลับทันที
“ก็นายต้องเดินจากห้องออกไปนะผ่านตั้งหลายห้องกว่าจะถึงห้องน้ำ  นายไม่อายเหรอ”
“ไม่ ก็ผู้ชายทั้งนั้นอ่ะ อยู่บ้านก็ทำอย่างนี้  หรือว่า หนึ่งไม่ใช่...” ผมพูดพร้อมเอามือมาจับผ้าเช็ดตัว
“บ้า ก็แค่มันไม่ชินเฉยๆ” หนึ่งตอบ แล้วเราก็ไปอาบน้ำพร้อมกัน โดยหนึ่งใส่เสื้อผ้าไปถอดในห้องน้ำ ระหว่างอาบไปเราก็คุยกันไปถึงเรื่องเชียร์กลางที่เพิ่งจบไป เพราะเห็นว่าห้องน้ำโล่งๆไม่มีใคร คงไม่รบกวนโสตประสาทคนอื่นอ่ะ 
“คุยอะไรกันอ่ะ จะอาบก็รีบอาบ ห้องน้ำนะครับ ไม่ใช่ที่นั่งคุยเล่น” เสียงชายหนุ่มนุ่มกังวลดูมีเสน่ห์ดังมาจากข้างนอก ผมกับหนึ่งเงียบไปเลย (แต่ในใจผมยุ่งอะไรด้วยว่ะ) รีบอาบรีบเสร็จ ออกมาก็ไม่เจอเจ้าของเสียงนั้นแล้ว แต่เสียงนั้นมันทำเอาผมคุ้นหูเอามากๆเลยซิน่า
.................................................................................... 
ผมกับหนึ่งแต่งตัวเสร็จ กำลังจะเดินออกจากห้อง ก็มีเสียง
“ก๊อก ๆๆๆๆ เอ ๆ”
ผมไปเปิดประตู อ้าวนึกว่าใครไอ้เอ็กซ์นี่เอง ผมทักออกไป (เอ็กซ์อยู่หอเดียวกับผมห้อง309)
ไอ้เอ็กซ์มันยื่นหน้าเข้ามามองในห้องแล้วว่า
“เอ ห้องมึงสะอาดจังว่ะ น่าอยู่จัง เมื่อไหร่กูจะได้ย้ายมาอยู่กับมึงว่ะ” ไอ้เอ็กซ์พูดโดยไม่ทันได้เห็นหนึ่ง  ผมพยายามขยิบตาให้มันเพื่อให้มันรู้แต่มันไม่มองผมเลย ที่จริงผมตั้งใจว่าจะพูดกับหนึ่งหลายครั้งแล้วเรื่องขอเปลี่ยนห้องเพราะผมกับไอ้เอ็กซ์อยากอยู่ด้วยกัน เพราะเป็นเพื่อนกันมาก่อน แต่ผมไม่ได้พูดซักที เพราะไม่รุ้ว่าจะเอาเหตุผลข้อไหนมาบอกกับหนึ่งดี จะให้หนึ่งย้ายไปหรือผมย้ายไปก็ได้  แต่ผมก็ไม่กล้า หนึ่งเดินออกมา ไอ้เอ็กซ์ทำหน้าเหวอเล็กน้อย แล้วพยักหัวให้หนึ่ง
ผมรีบตัดบท “เอ็กซ์นี่หนึ่งรูมเมทกู  หนึ่งนี่เอ็กซ์เพื่อนรร.เก่าเราเอง” หนึ่งยิ้มให้เอ็กซ์บางๆ แววตาเศร้าๆ “พวกกูกำลังจะไปกินข้าวกัน  มึงไปด้วยไหม” ไอ้เอ็กซ์ตอบรับทันที
เดินจากหอมาไม่นานก็ถึง U Center บรรยากาศตอนนี้คนเริ่มคึกคัก โต๊ะแทบไม่มีที่นั่ง เสียงสั่งอาหาร เสียงคนคุยกัน  เสียงคนเชียร์บอล ดูแล้ววุ่นวายแต่ก็เป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งของU Center
เราหาโต๊ะได้เกือบริมสุด  หนึ่งสั่งข้าวเสร็จก็นั่งนิ่งเงียบไม่พูด ไม่มองใคร  มีแต่ไอ้เอ็กซ์พูดของมันไปเรื่อยอยู่คนเดียว  เดี๋ยวก็บอกให้มองสาวคนนั้นมั้ง คนนี้มั้ง ซักพักอาหารที่สั่งก็มาพร้อมกับเงินเงินเลย เรากินข้าวกันไปเกือบครึ่งจาน คนก็แน่นมากขึ้น จนมีการยืนคอยโต๊ะกัน เรากินกันเกือบหมดจานแล้วก็มีเสียงตะโกนขึ้นว่า
“โต๊ะที่นั่งสามคน ริมสุดอ่ะ ถ้าลุกแล้วจองนะ” ผมหันไปมองต้นเสียงแต่ก็ไม่เจอคนพูดอาจจะเป็นเพราะคนเยอะด้วยมั้ง แต่เสียงนั้นก็คุ้นๆหูผมอีกแล้ว (เป็นอะไรกับเสียงนี้ว่ะ)
กินเสร็จก็พากันเดินกลับหอ ผมกับหนึ่งกลับไปที่ห้อง ส่วนไอ้เอ็กซ์นั่งดูทีวีอยู่ใต้หอ
พอขึ้นมาได้ซักพักมีลมพัดแรงเหมือนฝนจะตก ผมกับหนึ่งก็พากันปิดหน้าต่าง แล้วผมก็หยิบ
Notebook ตัวโปรดของผมออกมา กะว่าจะเล่นเกมซักหน่อย ไฟทำท่าหริบหรี่กระตุกๆ สองสามครั้งแล้วก็ดับเอาดื้อๆ ทั้งหอมือสนิทมีเสียงโวยวายผสมกับเสียงกรีด ฝนก็กระหน่ำลงมาอย่างมากมาย 
“เข้าหอไม่ถึงอาทิตย์ ก็เป็นเรื่องซะแล้ว หนึ่งว่าไหม” ผมบ่นออกมาเชิงถามหนึ่ง
เงียบ ...  มีแต่เสียงฝนตกข้างนอก  ผมเรียก “หนึ่ง ๆ ๆ”  ____เงียบ___
ผมคว้ามือถือได้กดให้พอมีไฟส่องไปหาหนึ่ง เห็นหนึ่งนั่งกอดเข่าก้มหน้าอยู่บนเตียง
ผมตกใจถามหนึ่งพร้อมเข้าไปนั่งบนเตียงจับแขนหนึ่ง “หนึ่ง ๆ หนึ่งเป็นอะไร”
ผมเห็นหนึ่งมีน้ำตาซึมๆ ผมเห็นแล้วขนลุกรู้สึกหนาวไปทั้งหัวใจเลย  แววตาที่ดูออกเศร้าๆอยู่แล้วของหนึ่งบัดนี้มันมีน้ำตาด้วย
(ทำไมหนึ่งเป็นอะไร หรือว่าหนึ่งกลัวเสียงฟ้าร้อง – ผมคิดในใจ)
 หนึ่งยังนิ่งเงียบไม่ยอมตอบ ผมไม่รู้จะทำยังไงดี ปลอบคนก็ไม่เป็นด้วย บรรยากาศมันอึดอัดพิกลแฮะ  ผมนึกขึ้นมาได้ ล่วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกง เจอเครื่องเล่น MP 4 ผมกดเล่นแล้วเอาหูฟังออกเพื่อให้มันทำงานระบบลำโพง เพราะคิดว่าถ้ามีเสียงเพลงคงแก้บรรยากาศแบบนี้ได้บ้าง
“ตั้งแต่ครั้งนั้นที่เธอไม่อยู่  ชีวิตฉันดูเปลี่ยนไป............(เพลงประกอบภาพยนตร์ Body ศพ 19)
ผมหันมามองหนึ่ง หนึ่งยังเงียบและก้มหน้า  สงสัยเพลงนี้ไม่เข้าท่ามันวังเวงไป
ผมรีบกดเปลี่ยนไปฟังคลื่น FM เพราะอย่างน้อยก็มีเสียงดีเจพูดบ้างล่ะ
“ซ่าส์ๆๆ....ผม ......ดี  ซ่า........นิค  ครับ......ซ่าส์ๆๆๆ” ผมพยายามหมุนหาคลื่นให้ชัดแต่มีเสียงซ่าส์ๆตลอดเลย แต่เอ๊ะเสียงนี้อีกแล้ว มันคุ้นๆหูเราอีกแล้ว  ไม่ทันจะคิดอะไรต่อก็มีเสียง
“ฝนตกแรงๆอย่างนี้ เขาไม่ฟังFMกันหรอก เดี๋ยวฟ้าผ่า” หนึ่งพูดด้วยเสียงที่นิ่งๆ
ผมหันไปมองหนึ่ง พร้อมกับรีบกดปิด MP 4 ทันที “หนึ่ง ๆ หนึ่งเป็นอะไร”
หนึ่งยิ้มให้บางๆแล้วส่งสายตาเศร้าๆมาให้ผม “เรากลัวเสียงฟ้าร้อง เออยู่เป็นเพื่อนเรานะ”
“อ้าวก็เราไม่ได้ไปไหนนิ่  ก็อยู่นี่ไง” ผมปลอบ
หนึ่งมองผมด้วยสายตาที่เศร้ากว่าเดิม “ก็เอจะย้ายห้องไปอยู่กับเพื่อนเอ ที่ชื่อเอ็กซ์ไม่ใช่เหรอ”
ผมอึ้ง พูดอะไรไม่ออก “ที่จริงมันสิทธิ์ของเอ  แต่เราไม่อยากปรับตัวเข้ากับคนที่จะย้ายมาอยู่กับเราใหม่นิ่  เราเหงา”
(ผมคิดในใจ) “จะปรับตัวอะไรยากว่ะ เราก็เพิ่งอยู่ด้วยกันอาทิตย์เดียวเอง”
แล้วผมก็พูดว่า “เปล่าๆ  เราไม่ย้ายหรอก ไอ้เอ็กซ์มันแซวเล่น มันเห็นห้องเราสะอาดไง”
หนึ่งยิ้มออก “จริงนะ เอ ไม่ย้ายนะ แล้วเอมานั่งเตียงเราทำไมเราจะนอนแล้ว”
อ้าวเราผิดเหรอเนี๊ยะ “อ้าว  อือๆ  ฝันดี” ผมพูดพร้อมเดินกลับมาที่เตียงแล้วล้มตัวลงนอน
“เอ ห้ามบอกใครนะว่าเรากลัวเสียงฟ้าร้อง แล้วก็เรื่องที่เรา..ร้อง..ไห้” หนึ่งพูดขึ้นมา
“อือ...”ผมตอบรับ  “แล้วพรุ่งนี้หนึ่งจะไปงานเปิดโลกกิจกรรมป่าวอ่ะ”
“ยังไม่รู้เลย นอนล่ะนะ”
...
“ขอแสดงความยินดีกับน้องใหม่............................น้องๆๆ  ใหม่ๆๆๆ  อาบน้ำ......มาคุยๆๆๆ...........อะไรกันๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  โต๊ะนั้น จองๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆนะ..................ๆๆๆๆ  ดี..........ๆๆๆๆ........เจๆๆๆๆๆ.........นิ......ๆๆคคคคค.........ๆๆๆ” 
“ตื่นได้แล้ว  ตื่นๆ เอ ตื่นๆ”
ผมลุกขึ้นแบบสะดุ้งตกใจ
“เป็นอะไรเห็น นอนเอามืออุดหู ส่ายหัวไปมาอยู่ได้ เราปลุกแค่นี้ตกใจมาหหรอก”
(ฝันไปเหรอว่ะเนี๊ยะไอ้เสียงนั่น) “อือ  ไม่มีอะไร กี่โมงแล้ว” ผมถาม
“จะ 8 โมงแล้ว”  หนึ่งตอบด้วยเสียงเรียบๆ
“วันนี้วันเสาร์นี่  ไม่มีเรียนขอนอนต่อก่อน” ผมพูดเสียงอู้อี้
“แล้วเมื่อคืนใครชวนไปงานเปิดโลกกิจกรรม” หนึ่งถามต่อ
“เออ ใช่  ไปๆ  อาบน้ำกันเร็วๆซิ เดี๋ยวไม่ทัน” ผมรีบลุกไม่เก็บที่นอน เปลี่ยนผ้ารีบไปอาบน้ำ
ผมหันมาดูหนึ่งที่นั่งเฉยๆ “ไม่ไปอาบน้ำเหรอ”  “อาบเสร็จแล้ว” “เออๆ”ว่าแล้วผมก็รีบไปอาบน้ำ
กลับมาอีกทีผ้าห่มของผมก็ถูกพับเป็นระเบียบอยู่ที่ปลายเตียงผ้าปูที่นอนไม่มีรอยยับเหมือน
ไม่มีคนนอนเลยเมื่อคืน ผมมองหน้าหนึ่ง “ขอบใจนะ ที่เก็บให้ ที่จริงไม่ต้องเก็บก็ได้คืนนี้ก็มานอนต่อแล้ว” หนึ่งอมยิ้ม
...


เพิ่งเสร็จสดๆร้อนๆเลยนะครับ (อ่านไประวังลวกลูกตานะครับ  :laugh:)

ผมมือใหม่หัดเขียนมีอะไรชี้แนะด้วยนะครับ

p.s. ตอนหน้าตัวเอก นายเอของเรา จะได้พบกับเจ้าของเสียงนั้นแล้วนะครับ
อยากรู้ว่าจะเจอกันยังไง แบบไหน เข้ามาติดตามกันนะครับ

ขอนอนเอาแรงอีกตื่นก่อนครับ  :a12: จะมานั่งปั่นต่อ 555

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 30-04-2008 00:38:10

คนเขียนขยันอัพจริงๆ  o13
บรรยายได้ดีนะ อ่านเเล้วได้บรรยากาศในมอ (เเต่ม่ะเคยไปหรอก 555)
แอบชอบหนึ่งเเล้วล่ะ บุคลิกน่ารักน่าทะนุถนอมดี คิ คิ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: OT ที่ 30-04-2008 01:34:43

เข้าเนื้อเรื่องแล่ว ๆ

จะติดตามตอนหน้า

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ren ที่ 30-04-2008 01:55:26

 :o  เข้ามาอีกที ตัวละครเยอะขึ้น 


หุหุ  ลงเรื่องแล้ว แล้วมาลงอีกนะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: nana ที่ 30-04-2008 05:51:51

 :m4: :m4: :m4:



 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 30-04-2008 07:59:10

 :a4: :a4: :a4: :a4: :a4:


แค่เริ่มแรกก็มันส์แร้ว


ตามอ่านกานต่อไปคับ


 :a3: :a3: :a3: :a3: :a3:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: abacusformat ที่ 30-04-2008 08:53:05

เนื้อเรื่องมาแล้วววววววววววววว

อ่านกันต่อไป โย่วๆๆ :a2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: anna1234 ที่ 30-04-2008 13:19:07

 o13 เยี่ยมเลยน้อง มนุษย์สัมพันธ์เป็นเลิศมากค่ะ เพื่อนมากมาย ดีดี เราชอบ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 30-04-2008 13:26:45

หน่วยความจำเกือบ เออเร่อ คนแยะจริงๆ

ได้รูมเมทแปลกดี

แต่ไอ้เสียงปริศนาในห้องน้ำน่ะ เป็นเสียงสุดหล่ออ่ะป่าว :m29:(คนไหนฟร๊ะ)

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: gift_deb ที่ 30-04-2008 18:09:54

เลือกไม่ถูกเหมือนกัน จะเอาใครดีหว่า หล่อๆ ทั้งนั้นเรยยยยยย o2

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 30-04-2008 19:35:41

มาต่อตอนที่สองให้แล้วครับ

แต่ก่อนที่จะต่อมารู้จักอีกหนึ่งตัวละคร ที่จะปรากฎในตอนที่สองก่อนนะครับ (ตัวละครเยอะจัง)


พี่แหวว

พี่แหวว นักศึกษาคณะมนุษย์เอกภาษาไทยปี2 พี่แหววนี่แหละเป็นต้นเหตุที่ทำให้พี่ปอ พี่ริชและพี่นิคได้มาเป็นเพื่อนกัน (อยากรู้อ่านแนะนำตัวละครที่ชื่อพี่ปอ) เท่านั้นยังไม่พอพี่แหววยังเป็นแฟนของพี่ปออีกด้วย  พี่แหววเป็นคนยิ้มง่าย  น่ารัก  เจ้าบทเจ้ากลอน  ชอบพูดจาเป็นคำคล้องจอง  และเห็นใครใช้ภาษาไทยผิดๆไม่ได้  ต้องรีบแก้บอกว่าให้พูดใหม่เดี๋ยวนี้  พี่เขาพูดภาษาไทยชัดถ้อยชัดคำ เพราะเหตุนี้มั้งพี่เขาเลยดำรงตำแหน่งหัวหน้าฝ่ายประชาสัมพันธ์ในองค์การนักศึกษา  มีหลายคนบอกว่าพี่แหววโกรธหรืองอนใครไม่เป็น นอกจากพี่ปอ  พี่แหววไม่เคยว่าหรือดุด่าใคร นอกจากพี่ปอ แต่ถ้าใครทำให้พี่แหววโกรธได้ คนนั้นจะรู้ว่านรกโลกันตร์ที่แสนเหน็บหนาวมีจริงๆ เพราะพี่แกจะเล่นสงครามเย็นด้วยตลอด ไม่เชื่อไปถามพี่ปอดูดิ่ เห็นบอกว่าโดนบ่อยๆ (น่าสงสาร)

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 30-04-2008 19:46:20

บทที่สอง --- งานวันเปิดโลกกิจกรรม


บริเวณหอประชุมกาญจนาภิเษกที่กว้างใหญ่  (หอประชุมกาญจนาภิเษก พวกเราชอบเรียกว่า หอกาญบ้างล่ะ เต่าเหลืองบ้างล่ะ ) ดูคับแคบไปถนัดตาด้วยนักศึกษามากมายที่มาออกซุ้มของชมรมกิจกรรมต่างๆ เพื่อหาสมาชิกเข้าชมรมของตัวเอง (งานวันเปิดโลกกิจกรรมคือ การให้ชมรมต่างๆของมหาลัย ซึ่งมีเกือบร้อยชมรม มาออกซุ้มเพื่อโชว์ผลงานและรับสมัครสมาชิกใหม่ของชมรมก็ไม่ใช่ใครพวกน้องใหม่นั่นแหละ งานนี้จะทำให้พวกน้องใหม่มีชมรมอยู่เพื่อทำกิจกรรมนอกหลักสูตร โดยให้เป็นไปตามความสมัครใจ )
“เอ อ่ะอาบน้ำช้า แล้วก็มาขับรถเร็วๆอย่างนี้ ทีหลังเราไม่มาด้วยแล้ว” หนึ่งบ่นเป็นรอบที่ล้านแปดระหว่างเดินขึ้นบันไดเพื่อเข้าหอกาญ
“เร็วตรงไหน เราบิดไม่ถึง 60 เลย  เอาน่าๆ ไหนๆก็ถึงแล้ว” ผมตอบกลับไป
โอ๊ย !   ผมอุทานออกมา เมื่อรู้สึกเหมือนมีฝ่ามือใครหนักๆมาสะกิดทีหลัง ตอนแรกนึกว่าเป็นหนึ่ง  แต่หนึ่งมันเดินนำหน้าเรานี้หว่า  ผมหันกลับไปดู
“อ้าว น้อย  น้ำ” ใช่แล้วครับเพื่อนเก่าผมเอง
“เห็นไหมน้ำ เราบอกแล้ว กับเออ่ะ เรียกไม่ได้ยินต้องสะกิด” น้อยบอกกับน้ำ ซึ่งทำให้ผมได้คำตอบว่าใครสะกิดผม
“สะกิดอะไรของแก น้อย มือหนักอย่างกับ.....”ผมไม่ทันพูดต่อ น้อยทำท่าจะสะกิดอีกรอบ
น้ำเห็นท่าไม่ค่อยดี เลยชิงตัดบทพูดด้วยเสียงที่เบาๆค่อยๆว่า “เอ มากับใครเหรอ เห็นซ้อนมอไซค์มาด้วยกัน”
“อ๋อ  หนึ่งน่ะ  รูมเมทเราเอง” ว่าแล้วผมก็หันไปมองหนึ่ง  แต่หนึ่งหายไปแล้ว “อ้าวไปไหนแล้วล่ะ”
“เราเห็นเขาเดินเข้าไปแล้ว” น้ำตอบด้วยเสียงอันเบาอีกครั้ง
“งั้นเราไปดีกว่า ว่าแต่น้ำกับเอตัดสินใจยังอ่ะ ว่าจะเข้าชมรมอะไร” น้อยเอ่ยปากชวน
“ยังเลยอ่ะ” ผมกับน้ำตอบแทบจะพร้อมกัน
“งั้นไปเดินดูก่อนดีกว่า ถูกใจอะไรค่อยเลือก” น้อยบอก
“น้อย เขามีชมรมคาราเต้ กับยูโดด้วยนะ” น้ำเสนอ
“ไม่หรอกอย่างน้อย มันต้องเข้าชมรมมวย” ผมแซว
น้อยหันขวับมาทันที ไม่หันมาเปล่าทำท่าจะสะกิดผมอีกครั้ง แต่ผมหลบ น้อยวิ่งตาม
“เล่นอะไรกัน ทำตัวป็นเด็กๆ ไปได้” น้ำพูด   น้อยเลยหยุดแต่ไม่วายหันมาค้อนผมอีกหนึ่งที
“คร้าบ  คุณผู้ใหญ่น้ำ”ผมหันไปตอบรับ ทำเอาน้ำยิ้มๆ  แล้วเราทั้งสามก็เดินเข้าไปในหอประชุม
...
พอเข้ามาถึงในหอประชุม  คนข้างนอกที่ว่าเยอะแล้ว  ข้างในคูณสองครับ  เบียดกันมาก แต่ละซุ้มคนเยอะๆทั้งนั้นเลย
“น้องมีชมรมอยู่ยัง  อยู่ชมรมพี่ไหม........... ชมรมถ่ายภาพครับ  ใครไม่หล่อไม่สวย ก็ถ่ายให้หล่อให้สวยได้ครับ.................อยากสุขภาพดีมาอยู่กับเราซิครับ ชมรมจ๊อกกิ้ง........เชิญทางนี้ค่ะ รักษาศิลปะวัฒธรรมให้อยู่คู่มอขอต่อไปนะคะ ชมรมอีสานค่ะ...........ถ้าจิตใจเราดีแล้ว  ทุกอย่างก็จะดีไปด้วย เชิญมาฝึกสมาธิจิตกับเราซิคะ ชมรมสมาธิและจริยธรรม.............”เสียงที่พูดเพื่อเชื้อชวนคนให้เข้ามาดูกิจกรรมในชมรมของตัวเอง ดังนี้ไม่ขาดสาย จนฟังไม่ได้เลยศัพท์เลยก็มี
“ทำไม คนมันเยอะอย่างนี้  ไม่ลงได้ป่าวเนี๊ยะ  อยากกลับแล้ว” ผมบ่นออกมา  เมื่อเดินมาได้ซักพัก ตามประสาคนที่ไม่ชอบคนเยอะและความวุ่นวาย
“ยังไม่ได้ลงเลย แต่ที่จริงไม่มีชมรมอยู่ก็ไม่เป็นไรนิ่ หรือมาสมัครทีหลังก็ได้”น้ำเสนอ
“ไม่ได้ๆ มาแล้วอย่าเสียเที่ยวดิ่” น้อยบอก “เฮ่ย  นั่นต้าร์หรือป่าวอ่ะ ผมยาวๆอ่ะ”น้อยบอกพร้อมชี้ให้ดู
“เออ  ใช่ๆ  ไปหามันป่ะ” พูดจบเราสามคนก็เดินไปหาไอ้ต้าร์ที่หน้าชมรมถ่ายภาพ
“ต้าร์ เป็นไงได้ชมรมที่ถูกใจล่ะซิ” ผมทักก่อน
“ใช่” ต้าร์หันมายิ้มให้เราสามคน “แล้วพวกนายได้ชมรมหรือยัง”
“ยั....ง” ยังไม่ทันที่จะตอบก็มีเสียงที่ทุกคนคุ้นเคยแทรกขึ้นมา “ได้แล้วๆ นี่ไง ชมรมภาษาอังกฤษ  ชมรมภาษาฝรั่งเศส  ชมรมภาษาจีน  ชมรมภาษาเกาหลี”
“อ๊อฟ” ทุกคนพูดแทบจะพร้อมกัน
“รู้แล้วๆ ว่าชื่ออ๊อฟ ไม่ต้องเรียก หรืออยากจะอ๊อฟฉันย่ะ” อ๊อฟพูดติดตลก
“ฉันเห็นเฮียเอ็กซ์กับนังป่านอยู่ที่ซุ้มขององค์การด้วยแหละ” อ๊อฟพูดต่อแทบไม่ให้คนอื่นพูดแทรกได้เลย คำพูดของอ๊อฟทำให้น้ำกับน้อยหันมามองผม
“เราก็เจอ โจ้เข้ามาทักแล้วบอกว่าจะไปชมรมบาส” ต้าร์ใช้เวลาที่อ๊อฟหยุดหายใจพูดแทรก คำพูดของต้าร์ทำให้ผมกับอ๊อฟ หันไปมองน้อย
“อ๊อฟๆ ถามไรหน่อย คนเดียวลงได้หลายชมรมเลยเหรอ” น้ำพูดขึ้น
“ได้ซิ ทำไมจะไม่ได้” อ๊อฟพูด “ว่าแต่เสร็จจากนี้แล้วเรา ไปหาอะไรกินดีม่ะ ใกล้เที่ยงแล้ว”
“ถึงว่าแก ลงซะเกือบสิบภาษา ทำไมไม่ลงภาษาอีสานด้วยเลยว่ะ”น้อยแอบกัด
“แหมๆๆๆ ภาษาอีสานน่ะ อยู่ในสายเลือด  ว่าแต่จะไปกันป่าวอ่ะ  หิวแล้ว” อ๊อฟถามต่อ
“ไป” ต้าร์ตอบสั้นๆ พวกเราก็พยักหน้าตาม
“งั้นไปชวนเฮียเอ็กซ์กับนังป่านด้วยดีกว่า  คอยอยู่ตรงนี้นะ เดี๋ยวฉันไปตามเอง  พวกนั้นน่าจะยังอยู่ที่ซุ้มขององค์การ ทางโน้น” อ๊อฟพูดพร้อมชี้มือ ผมมองตาม
...
“นี่มันจะสิบนาทีแล้วนะ ยังไม่มาอีก ไปตามกันถึงไหนเนี๊ยะ”น้อยบ่น เพราะเริ่มหิว ส่วนน้ำกับต้าร์ก็เข้าไปในซุ้มของชมรมถ่ายภาพ จนน้ำติดใจลงชื่อเป็นสมาชิกชมรม
“งั้นเดี๋ยวเราไปตามดีกว่า แกคอยตรงนี้นะน้อย” ผมบอก
“ไปด้วยๆ เดี๋ยวบอกสองคนนั้นก่อน”ว่าแล้วน้อยก็เดินตามผมมา
“ไหนมันบอกว่าซุ้มองค์กร องค์การของมันอะไรเนี๊ยะ อยู่แถวนี้ไง ไม่เห็นมีเลย” น้อยเริ่มบ่นอีกครั้ง
“ทางนี้เลยนะครับ  ทางนี้เลยครับน้องๆ  รับรองไม่ผิดหวังครับ” เสียงนั่นอีกแล้ว
“ทางนี้ครับทางนี้ พี่รับรองว่าน้องๆต้องสนุกกับการทำกิจกรรม ตลอดทั้งปีแน่ๆเลยครับ” เสียงนั่น  เสียงที่ไพเราะ ดูเท่ สุขุมนุ่มลึกมีเสน่ห์ เสียงที่เข้าไปหลอกหลอนเราแม้ในกระทั่งความฝัน
ผมปล่อยตัวเองเดินไปตามเสียงนั่น ไม่สนใจเสียงบ่นของน้อยที่เดินตามมา หรือเสียงผู้คนรอบข้าง ผมเหมือนตกอยู่ในภวังค์มนต์สะกดของเสียงนั้น “ทาง..........นี้.............ครับ.......ๆๆๆ”
ปั้ว!  โครม!  เฮ๊ย!  ทุกอย่างเหมือนนิ่งเงียบไปชั่วครู่ ผมรู้สึกเหมือนมีแรงอะไรมากระแทกข้างหลังตัวเองทำให้ผมกำลังล้มลงแล้วไปทับอะไรบางอย่าง
“เอ”เสียงน้อยเรียก ผมลืมตาขึ้นภาพตรงหน้าผมเป็นแผ่นฟิวเจอร์บอร์ดแผ่นใหญ่สีออกส้มๆ ผมงงกับสิ่งที่เกิดขึ้นพยายามนึกลำดับเรื่องราวเมื่อครู่ ผมเดินตามเสียงนั้นมา เหมือนมีอะไรมากระแทกข้างหลัง แล้วผมก็ล้มลง “เอ เป็นอะไรมั๊ย” เสียงน้อยถามด้วยความเป็นห่วง ตอนนี้คนเริ่มมามุง ความเงียบเริ่มหายไป เสียงทุกอย่างเริ่มเป็นปกติ
“ไม่มีอะไรๆ แค่บอร์ดล้ม เข้ามาลงชื่อกันต่อนะครับ” เสียงใครคนหนึ่งพูดขึ้น
“ไม่เป็นอะไร” ผมตอบน้อย
“ไอ้เอ   เอ    ว๊ายเอ” เอ็กซ์  ป่าน  อ๊อฟ ทักผมขึ้นพร้อมกัน
“ใช่ เราเอง” ผมตอบกลับไปแล้วพยายามจะลุกขึ้น แต่ก็มีเสียงมาขัดว่า
“จะลุกได้หรือยัง  ผมถูกทับอยู่” เสียงนี้ ใช่เลย  เสียงนี้  มันดังขึ้นมาจากใต้บอร์ด ผมรีบลุกแล้วค่อยๆจับบอร์ดดึงเปิดขึ้น สิ่งแรกที่ผมเห็นคือ ใบหน้าของชายหนุ่มที่ตอนนี้อารมณ์คงไม่ดีนัก แต่ด้วยใบหน้าที่ขาว คม เข้ม จมูกเป็นสัน คิ้วเข้มหนาโค้งรับกับหน้าผาก ปากบางๆสีชมพูออกแดง มีจอนผมที่ข้างใบหน้า ผมทรงรากไทรที่ไว้ยาวไม่มากแต่ดูสุภาพน่ารักรับกับใบหน้า ก่อนที่จะเห็นไปมากกว่านั้นผมตั้งสติได้ รีบกล่าวคำว่า “ขอโทษครับ ๆๆ”พร้อมยื่นมือไปให้เขาเพื่อพยุงเขาลุกขึ้น
เขาหันมามอง ไม่ว่าอะไร มือก็ไม่จับ แต่รีบลุกขึ้นแล้วจับไทด์ให้เข้าที่แบบกลัวเสียฟร์อม
ใจผมเต้นโครมคราม ภาพที่เห็นคือผู้ชายที่สูง เท่ ดูมีสง่าภูมิฐาน แต่งตัวนักศึกษาเต็มยศ ก่อนที่ความคิดผมจะเตลิดไปมากกว่านี้  ผมก็หยิบเอาบอร์ดมาเพื่อจะแขวนตรงที่เดิม แต่ที่แขวนมันสูงนี่นา  ผมพยายามเขย่งก็ไม่ถึงขนาดผม 177 นะ ซักพักเหมือนมีคนมายืนโอบด้านหลังผม คว้าบอร์ดจากตัวผมไปแล้วแขวนให้ ผมหันมาจะกล่าวขอบคุณ แต่ผมพูดไม่ออก เพราะว่าหน้าผมกับหน้าเขาห่างกันไม่ถึง 1 คืบด้วยซ้ำไป หน้าผากผมอยู่ตรงปลายจมูกที่โด่งสันคมของเขาพอดี
“ดีนะที่เป็นฟิวเจอร์บอร์ดพลาสติก ถ้าเป็นบอร์ดไม้คงตายไปแล้วแน่ๆ แล้วทีหลังอย่าซุ่มซ่าม
อ้อ อีกอย่างคำว่าขอโทษน่ะ ช่วยพูดให้มันเร็วกว่านี้หน่อยนะ ไม่ใช่ตั้งนาน  คอยเป็นชาติแล้วค่อยมาพูด เหมือนไม่จริงใจ” เสียงนั้นกำลังพูดกับผม เสียงที่มันตามหลอกหลอนผมมา  เสียงที่ผมคุ้นหู  เสียงที่ผมตามหาว่ามันคือเสียงใคร ตอนนี้เจ้าของเสียงนั้นกำลังพูดกับผม กำลังสอนผม กำลังว่าผมอยู่ ไม่ทันทีผมจะพูดอะไรออกไป ก็มีเสียง
“พี่นิคค่ะ พี่นิค คอมฐานข้อมูลใบสมัครมีปัญหาคะ” เสียงนั้นทำให้เขาหันไป โดยไม่มองผมเลย
“สงสัยที่บอร์ดล้มเมื้อกี้ คงไปเกี่ยวเอาสายไฟเข้า คอมเลยดับ พอเปิดขึ้นมาก็รวนคะ”เสียงนั้นรายงานต่อ
“สุดยอดเลย เอ คิดแผนอย่างนี้ได้ไง เก่งมากๆ ขอจับมือหน่อย โอ้ พ่อดีเจเทพบุตรสุดหล่อของฉันถูกแกทับ”อ๊อฟเป็นคนแรกที่เดินเข้ามาทักผม ตามมาด้วยเอ็กซ์ ป่าน และน้อย “เสียดายไม่น่ามีฟิวเจอร์บอร์ดกั้นเลย เสียดายๆ” อ๊อฟพูดต่อ
“เอ เจ็บตรงไหนไหม” ป่านถาม ผมส่ายหน้า ยัง งง กับเรื่องที่เกิดขึ้น
“แล้วไปทำอีท่าไหนหว้า ถึงล้มลงซะขนาดนั้น” เอ็กซ์ถาม
“โทษ เอ มันไม่ได้หรอก เราเองที่สะกิด เอ แรงเกินไป แต่เราเรียกเอ ตั้งหลายครั้ง เอก็เดินเหม่อๆอ่ะ”น้อยพูดด้วยความสำนึกผิดพร้อมเป็นการแก้ตัวเป็นนัยๆ
ผมพยายามลำดับเรื่องราวอีกครั้ง ผมเดินตามเสียง เหมือนมีอะไรมีกระแทกหลัง แน่ๆ ฝ่ามือสะกิดของน้อยแน่ๆ โห......ทำไมแรงมันเยอะอย่างนี้ว่ะเนี๊ยะ แล้วผมก็ล้มลง แล้วก็นอนทับกับ......
“โชคดีสุดๆเลย เอ ที่แกได้นอนทับกับพี่นายกดีเจสุดหล่อ” อ๊อฟว่า
“โชคดีอะไรว่ะ ไอ้เอ มันผู้ชาย ทับผู้หญิงก็ว่าไปอย่าง ใช่ไหม เอ”เอ็กซ์พูด ผมพยักหน้าน้อยๆ
“เรื่องอย่างนี้มันว่ากันไม่ได้หรอกเฮีย ผีเห็นผี 55 หรือว่าเฮียเอ๊กซ์จะลองมาทับกับชั้นดู” อ๊อฟพูดปนหัวเราะ
“ว่าแต่ทำไมเรียกพี่คนนั้น  ว่าพี่นายกดีเจล่ะ” ป่านถาม สงสัยน้อยจะรู้สึกผิดมากพยายามดูว่าผมเจ็บตรงบ้าง
“ก็พี่แกเล่นเป็นทั้งนายกองค์การนักศึกษา เป็นทั้งดีเจชื่อดังจากคลื่น 130 KKU Radio พวกเธอไม่เคยฟังกันบ้างหรือยังไง เสียงออกจะเท่ ฟังแล้วชวนลุ่มหลง ยิ่งมาเห็นตัวจริงยิ่งโอ้ยๆๆ”อ๊อฟพูดไปแล้วทำท่าเคลิ้มตาม ป่านหัวเราะนิดๆ (ผมคิดในใจ---ถึงว่าเป็นดีเจนี่เองถึงว่าเสียงคุ้นๆ)
“แล้วจะทำยังไงดีล่ะ คนทำเป็นก็ไม่อยู่ด้วย คนที่อยู่มีใครพอรู้เรื่องโปรแกรมบ้างไหม แหวว”เสียงนั้นดังมา ขัดเสียงหัวเราะของป่าน
“ก็ให้เขาเขียนลงในกระดาษ แล้วเราค่อยมานั่งลงในโปรแกรมก็ได้นี้คะ”แหวว ตอบ
 “มันเสียเวลานะแหวว เสียการเสียงานหมด” ชายนั้นพูดออกมาแบบมีอารมณ์นิดๆ
“ใจเย็นๆ ซิคะ ใครก็ไม่อยากให้มันเกิดหรอกค่ะ อุบัติเหตุเนี๊ยะ” แหววพูดพร้อมเอามือมาพัดข้างๆชายหนุ่มคนนั้น
“อุบัติเหตุ เหรอ ฮึ! ซุ่มซ่ามมากกว่า” ชายคนนั้นพูดพร้อมส่งสายตาที่ดุๆแบบขมวดคิ้วมาทางกลุ่มผม ประมาณว่ามึงนั่นแหละต้นเหตุ ยังมายืนหัวเราะกันอยู่ได้
“เรารีบไปกันเถอะ น้ำกับต้าร์คอยอยู่ที่ซุ้มชมรมถ่ายภาพ เอมื้อนี้เราเลี้ยง เอนะ”น้อยพูด
“ฮึ๊ย ไม่เป็นไร เราเองที่เหม่อลอย น้อยไม่ผิดหรอก” ผมพูดให้น้อยสบายใจ
“ไปพวกเรารีบไปกันดีกว่า” ป่านบอกพร้อมเดินนำไป ในใจผมคิดอะไรอยู่แล้วพูดขึ้นว่า
“พวกนายไปก่อนเลย เดี๋ยวเราตามไป ไม่เกินสิบห้านาทีสั่งข้าวคอยเราเลยนะ” ผมบอกออกไป พวกนั้นพยักหน้ารับ แล้วผมก็เดินกลับมาตรงจุดเกิดเหตุ หลังซุ้มขององค์การรวบรวมความกล้าเพื่อจะทำอะไรซักอย่าง ทำไมมันตื่นเต้นอย่างนี้ว่ะ เอาเถอะไม่ใช่เรื่องผิดกฎหมายซักหน่อย เอาเลย ผมให้กำลังใจตัวเอง
“พี่ครับ เอ่อ คือ พี่ครับ”ผมพูดออกไปแบบติดๆขัดๆ ทำเอาพี่สองคนหันมามอง
“อ้าว นาย......”เสียงชายคนนั้นพูดแล้วส่ายหน้า
“มีอะไรคะน้อง ถ้าจะสมัครเข้าองค์การตอนนี้ระบบคอมมีปัญหาอยู่ค่ะ น้องเขียนลงในกระดาษก่อนเลยนะคะ ชื่อนามสกุล รหัสนักศึกษา หอที่พัก คณะด้วยค่ะ แล้วเดี๋ยวคอมใช้ได้พี่จะกรอกข้อมมูลลงให้นะคะ” เสียงพี่ผู้หญิงทำหน้าที่ประชาสัมพันธ์
“คือ ไม่ใช่ครับ คือ....ผมขอดูคอมหน่อยได้มั๊ย ครับ เพื่อช่วยอะไรได้บ้าง”ผมบอกอย่างไม่ค่อยแน่ใจ แต่ก็คิดว่าแค่โปรแกรมฐานระบบธรรมดาไม่น่าจะยาก ผมคุ้นเคยกับมันอยู่แล้ว
“อ้าว น้องเรียนคอม เหรอปีไหนแล้วอ่ะ นึกว่าน้องใหม่” เสียงพี่ผู้หญิงที่ชื่อแหววตอบกลับมา
“ครับ ผมน้องใหม่ปี 1 ครับ เรียนวิทย์คอมครับ แต่ผมเรียนเขียนโปรแกรมมาตั้งแต่ม.5แล้วครับ”ผมพูดเพื่อยืนยันในความสามารถของตัวเอง
“อย่าเลย คอยคนที่เขาทำเป็นแบบมืออาชีพมาดีกว่า ไม่อยากเอามือสมัครเล่น”เสียงชายคนนั้นตอบกลับมา
“เอาน่า พี่นิคก้อ ให้น้องเขาลองดูไม่เห็นเป็นไรเลย” พี่แหววบอก พร้อมเลื่อนเก้าอี้คอมให้ผมนั่ง
ผมนั่งลง ไม่พูดพร่ำทำเพลง พิมพ์นั่นใส่นี้ กดนั่นกดนี้ ประมาณห้านาที ปรากฏว่าข้อมูลขึ้นหน้าจอเหมือนเดิมครับ
“นั่นไง ได้แล้วๆ พี่นิคดูซิ น้องเขาเก่งเน๊อะ”พี่แหววดีใจจนเก็บอาการไม่อยู่
ผมมองไปทางชายคนนั้นที่ชื่อพี่นิค เขาหันมาสบตากับผมพอดี ผมหลบสายตา
“ขอบ......ใ....”พี่นิคกำลังจะพูดแต่เสียงพี่แหววดังขึ้นว่า “มันเป็นอะไรอีกแล้ว”
ผมหันกลับไปที่หน้าจอคอมที่นี้มันจอดำเลยครับ ผมเลยลองใหม่ ทำไปทำมา มันขึ้นมา Reboot Hardware ผมเลยหันไปบอกกับพี่เขาว่า
“สงสัยเป็นที่ฮาร์ดดิสก์ครับ  คงต้องส่งศูนย์ซ่อมหรือถ้าพี่มีเครื่องมือผมก็พอทำได้นะครับ แต่เกรงว่า ....... เกรงว่า........ ข้อมูลทั้งหมดมันจะหายไปแล้วครับ”
“หา................อะไรนะ   ข้อมูลทั้งหมด”พี่แหววออกอาการเครียด
“ทำไม่ได้ตั้งแต่แรก แล้วก็โทษว่าเป็นนั่นเป็นนี่ บอกแล้วอย่าไว้ใจเด็กใหม่ ใครที่ไหนก็ไม่รู้  แล้วทีนี้จะทำยังไงต่อไป” พี่นิคพูดขึ้นโดยไม่มองหน้าผมเลย
“ผมขอโทษครับ  ผมไม่รู้ว่ามันจะเป็นอย่างนี้” ผมบอกอย่างรู้สึกผิด
“ไม่เป็นไรๆ จ๊ะ อย่าไปฟังพี่นิคแกเลย ยังไงของมันจะพังก็ต้องพังอยู่แล้ว พี่ขอบใจน้องมากๆเลยน้า”พี่แหววเข้ามาพูดพร้อมลูบหลังผม
ติ๊ด.......ติ๊ด........เสียงมือถือของผมทำลายความเงียบลง
“ไง น้อย” ผมรับโทรศัพท์ “กินก่อนเลย ไม่ต้องคอย กินเลยๆ แค่นี้นะ” แล้วผมก็วางสาย
น้อยโทรมาตามผมด้วยความรู้สึกผิดที่ตบหลังผมจนล้ม อีกอย่างเพื่อนคอยนานแล้ว
“เพื่อนโทรมาตามไปกินข้าวเหรอ ไปเถอะเดี๋ยวเพื่อนคอย เรื่องคอมไม่ต้องคิดมาก พี่จัดการเอง”พี่แหววส่งเสียงสวรรค์มา ผมยกมือไหว้แล้วกำลังจะเดินออกไป ได้เสียงของพี่นิคพูดมาลอยๆว่า
“อย่าปล่อยให้คนทำผิดลอยนวล”
...
“ทำไรอยู่ว่ะ โคตรช้าเลย”ไอ้โจ้ทักขึ้น ขณะที่เพื่อนคนอื่นๆกำลังก้มกน้าก้มตากินกัน
“อ้าว ไอ้โจ้มาตอนไหน” ผมทักกลับ พร้อมกับน้อยที่ขยับให้ผมนั่งด้วย คงป็นเพราะว่าน้อยรู้สึกผิดต่อผมมั้ง ที่สะกิดตบหลังผมจนล้มซะขนาดนั้น
“ก็มาไม่ทันเห็นฉากคนล้มว่ะ เสียดาย” ไอ้โจ้ตอบพร้อมหัวเราะ ผมหันไปมองอ๊อฟทันที อ๊อฟทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้
“ว่าแต่เอ ทำอะไรอยู่  มาช้าข้าวเย็นหมดแล้ว” น้ำถาม
“ไม่มีอะไรหรอก ไปเข้าห้องน้ำมาอ่ะ ท้องไม่ค่อยดี” ผมปดไปขี้เกียจตอบยาว
“หา ......... ล้มทับทีเดียวท้องเลยเหรอ” อ๊อฟพูดทำท่าตกใจมากมาย แต่เรียกเสียงฮาได้จากเพื่อนๆ
“เอ่อนี้ กูจะบอกอะไรให้ เมื่อเช้ากูกับป่านไปที่ซุ้มองค์การ ไปสมัครเข้าองค์การมานะเว้ย แล้วยังไม่พอ กูปรึกษากับป่านแล้วก็ลงชื่อให้พวกมึงด้วยทุกคนเลย พวกเราจะได้มาทำกิจกรรมด้วยกันไง” เอ็กซ์พูดอย่างภาคภูมิใจ
“แต่ว่าเราไม่รู้รหัสนักศึกษาของพวกเธอ เลยไม่ได้กรอกให้ วันหลังค่อยไปกรอกก็ได้ไม่เป็นไร”ป่านพูดเสริม
(อะไรนะ  สมัครให้อย่างนั้นเหรอ  ต้องทำกิจกรรมอย่างนั้นเหรอ  ต้องไปเจอกับไอ้พี่นายกนิคเหรอ  ไม่นะ  ไม่นะ  ไม่..........แค่นี้ก็ขายหน้าพออยู่แล้ว --- ผมคิดในใจ)
ปิ๊ง.......ป่อง....... เสียงประชาสัมพันธ์ดังขึ้น
“นักศึกษาท่านได้ที่ได้สมัครในซุ้มขององค์การนักศึกษา พรุ่งนี้ให้มากรอกข้อมูลการสมัครใหม่
 ที่องค์การนักศึกษาตั้งแต่เวลา 16.30 – 19.30 น. เนื่องจากระบบฐานข้อมูลคอมพิวเตอร์มีปัญหา ขอบคุณค่ะ”
ปิ๊ง.....ป่อง.............
“มีปัญหาได้ยัง ก็เมื่อเช้าเราไปสมัครยังดีๆอยู่เลย”ป่านพูดออกมา
“ไม่เป็นไร พรุ่งนี้เลิกเรียนไปกรอกใหม่ก็ได้ ป่านเลิกกี่โมงเราจะไปรับ”เอ็กซ์ถาม
“อย่างนี้แหละเทคโนโลยีไว้ใจไม่ได้เสมอไป” ต้าร์พูดบ้าง
“ก็คอยคุณโปรแกรมเมอร์ เอ ไปทำให้เทคโนโลยีมันดีขึ้นไง ใช่ไหมๆ”อ๊อฟพูดสวน
“งั้นพรุ่งนี้ห้าโมงเย็น น่าจะเลิกเรียนกันทุกคนแล้ว เจอกันที่องค์การนะ” น้ำนัดหมาย ทุกคนพยักหน้ารับ  แล้วก็ตั้งหน้าตั้งตากินกันต่อไป
(เฮ้อ.............ผมถอนหายใจในใจทอดยาว  ไม่อยากจะบอกเลยว่า โปรแกรมเมอร์เอ คนนี้ นี่แหละที่ทำพัง ต้องไปองค์การจริงๆเหรอว่ะพรุ่งนี้ เอาว่ะพรุ่งนี้คือพรุ่งนี้  ตอนนี้โซ้ยก่อน.............)


++++++++++++จบบทที่สอง+++++++++++++



ข้อคิดคำคมประจำบท “เทคโนโลยีไว้ใจไม่ได้เสมอไป”


p.s. ไม่รู้คิดยังไงนะครับ   :a3:อยากให้แต่ละบทมีข้อคิดคำคมประจำบทด้วย
ถ้าใครชอบใจประโยคไหนใน ก็โพสได้นะครับ

ขอบคุณทุกเสียงตอบรับครับ :m1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: nana ที่ 30-04-2008 20:15:13

 :m1:เจอกันแล้ว :m1:


 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 30-04-2008 20:16:27

หุ หุ หุ เจอกันครั้งแรกก็เป็นเรื่องซะแล้ววว :m4:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: สมุนไพร ที่ 30-04-2008 20:28:52

อยากอ่านต่ออ่ะตะเองง :m1:

พี่นิคท่าทางปากร้ายนะเนี่ย :m29:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 30-04-2008 20:45:42

 :m4:

 เรื่องเริ่มสนุกแล้ว 

 พี่นิคดุดีเน๊าะ...ส่วนน้องเอก็ปิ้งพี่นิคทันทีเลย

 มีต่อมั้ยจ๊ะ  :serius2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 30-04-2008 20:55:58

 :a4: :a4: :a4: :a4: :a4:

ดีคับ มีข้อคิดคำคมท้ายตอนแบบนี้


อ่านแร้วก็  :เฮ้อ: แล้วตอนไปองค์การอีกครั้งจะเป็นไงหว่า คงโดนนิค  :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1:


เป็นกำลังใจให้คับ รออ่านต่อไป


 :a11: :a11: :a11: :a11: :a11:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 01-05-2008 01:38:01

นั่งอดหลับ อด :a12: มาปั่นเพื่อให้ได้อ่านกันอย่างต่อเนื่องครับ

ทีแรกนึกว่าตอนที่สามนี่จะไม่ยาวมาก ที่ไหนได้แบ่งได้ออกเป็นสองตอนเลยครับ

เลยแบ่งเป็นตอนที่สามกับตอนที่สี่นะครับ

ตอนที่สี่จะมาโพสให้พรุ่งนี้นะครับ

ตอนนี้ไปสนุกกับตอนที่สามเลยครับ


'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

                 บทที่สาม --- เรื่องยุ่งๆ


“วิ่งเร็วๆ เร็วๆ มันตามมาทันแล้ว”เสียงใครคนหนึ่งตะโกนบอกผม ขณะที่ผมกำลังวิ่งด้วยความเหนื่อยอย่างมากจนได้ยินเสียงหอบ แฮ่กๆ .....แ..ฮ่....ก ๆๆๆ....แฮกๆ.....
มันอะไรกันนี่ ปีศาจคอมพิวเตอร์ ใช่  ใช่มันแน่ๆเลย  แย่แล้วมันจะตามผมมาทันแล้ว ว่าแต่ใครเป็นคนควบคุมมันนะ  ผมมองไปด้วยสายตาที่อยากรู้  และแล้วผมก็พบกับชายหนุ่มที่บังคับเจ้าหุ่นนั่น
“แกทำข้อมูลเสียหาย แกต้องตาย”ใช่แล้ว เสียงพี่นิค 
“พี่ผมขอโทษ  ผมไม่รู้จริงๆครับ ว่าข้อมูลมันจะหายไป” ผมพูดด้วยน้ำเสียงอ้อนวอน
“มาพูดคำว่าขอโทษตอนนี้  มันสายไฟสาย  พลังฮาร์ดแวร์พิฆาต” สิ้นเสียงพี่นิค ก็มีตัวฮาร์ดดิสก์เป็นพันๆตัวพุ่งกระจายมาที่ผม “อย่า..........” ผมสะดุ้งตื่น บนใบหน้ามีเหงื่อผุดขึ้นเหมือนวิ่งทางไกลมา
“โธ่เอ๊ย!  ฝันไปนี้หว่า  ฝันอะไรเพี้ยนๆ” ผมบ่นกับตัวเอง แล้วเหลือบตาไปมองที่เตียงหนึ่ง แต่ว่างเปล่า เหลือบมองไปที่ตู้เสื้อผ้าเห็นหนึ่งแต่งชุดนักศึกษาเสร็จแล้ว เหลือบมองไปที่นาฬิกา
“ห๊า.........อีกสิบนาทีแปดโมงแล้ว ทำไมไม่ได้ยินเสียงนาฬิกาปลุกว่ะ หนึ่ง ทำไมไม่ปลุกเรา หนึ่งก็รู้นี่ว่าวันจันทร์เรามีเรียนเช้าด้วยกัน(เรียนภาษาอังกฤษที่คณะมนุษย์กลุ่มเดียวกับหนึ่ง)” ผมบ่นแบบหมีกินผึ้งแล้วรีบกระเด้งตัวออกจากที่นอน เพื่อไปอาบน้ำ แต่หนึ่งไม่สนใจ ไม่หันมามองผมด้วยซ้ำ หนึ่งกลับเดินออกไปจากห้องแทน
“เดี๋ยว หนึ่ง ไม่ไปพร้อมเราเหรอ คอยแป๊บ” ผมพูดพร้อมเดินตามหนึ่ง แต่หนึ่งไม่ตอบและไม่หันมาเลย
ผมคิด หนึ่งเป็นอะไรอีกน้า หรือว่ากลัวเราขับรถเร็ว “หนึ่ง เราไม่ขับรถไปเรียนเร็วก็ได้”ผมพูดเพื่อถ่วงหนึ่งไว้ อย่างน้อยไปเข้าห้องสายจะได้มีเพื่อน แต่หนึ่งก็เดินตามระเบียงหอพักไปเรื่อยๆจนถึงเกือบลงบันได ผมวิ่งตามไปคว้ามือหนึ่งไว้ ทำเอาหนึ่งเสียการทรงตัวจะล้มลง ผมเลยไปโอบไว้
ผมกับหนึ่งก็มองตากัน ตาของหนึ่งแดงออกเศร้าเหมือนร้องไห้มา ไม่ทันได้คิดอะไรหนึ่งก็ผลักตัวผมออกแล้วพูดด้วยเสียงที่เบาเรียบว่า “คนไม่รักษาสัญญา” พูดจบก็วิ่งลงบันไดไปเลย ปล่อยให้ผมยืนงงเป็นไก่ตาแตก  แต่ งง นานไม่ได้  ยังไม่ได้อาบน้ำเลย ผมเลยรีบจัดการทำภารกิจส่วนตัว

..................................

“I’ am sorry , I’ am late” ผมพูดเพื่อขออนุญาตเข้าห้อง พร้อมกับมองนาฬิกาบอกเวลา 8.20 น.
อาจารย์ประจำวิชาก้มศีรษะเล็กน้อยเป็นการรับทราบ แล้วก็สอนต่อ ทุกสายตามองมาที่ผม ยกเว้นสายตาของหนึ่ง ที่ยังจับจองไปที่อาจารย์
“คนไม่รักษาสัญญา” เสียงของหนึ่งดังขึ้นมาในสมองของผม ทำให้ผมคิดมากจนเรียนไม่รู้เรื่องตลอดทั้งชั่วโมงนั้นเลย
(ไม่รักษาสัญญาตอนไหนว่ะ  เราไปสัญญาอะไรกับมันไว้  หรือว่าเรื่องกล้วเสียงฟ้าร้องแล้วร้องไห้ เราก็ไม่ได้บอกใครนี้หว่า อะไรว่ะ ไม่ได้หมดชั่วโมงนี้ต้องคุยให้รู้เรื่อง---ผมคิดในใจ)
พอหมดชั่วโมงผมรีบเดินไปหาหนึ่งทันที ก่อนที่หนึ่งจะลุกหนี
“หนึ่ง ต่อไปไม่มีเรียนใช่ป่าว ไปกินข้าวกัน” ผมทัก (ที่จริงรู้อยู่แล้วว่าไม่มีเรียน หนึ่งเรียนอีกทีก็สิบโมงที่คณะ ผมเรียนอีกทีก็สิบเอ็ดโมงที่คณะ ส่วนใหญ่เราเรียนEngด้วยกันเสร็จตอนเก้าโมง ก็จะไปกินข้าว แล้วผมก็ไปส่งหนึ่งที่คณะเพราะเป็นทางผ่านไปคณะผมพอดี) แต่ครั้งนี้หนึ่งไม่ตอบ
“หนึ่ง หนึ่งเป็นอะไร เราไม่รักษาสัญญาอะไร”ผมพูดพร้อมเดินตามหนึ่ง (ถ้าใครมาเห็นคงคิดว่าเป็นแฟนตามง้อ ตามจีบกันแน่ ฮิฮิ) แต่หนึ่งก็ยังไม่พูดอะไร ผมเอื้อมมือจับไปจับแขนหนึ่ง หนึ่งสะบัดมือผมออก ผมสุดที่จะแล้ว  ผมไม่ชอบเลย ความอึดอัดที่ไม่รู้สาเหตุ เป็นไงเป็นกันว๊ะ
“เออ! ไม่พูดก็ไม่ต้องพูด ไม่ต้องมาพูดกันตลอดไปเลย อีกอย่างเราจะย้ายไปอยู่ห้องไอ้เอ็กซ์ ถ้าหนึ่งยังเป็นแบบนี้” อะไร กูพูดอะไรออกไป แต่ได้ผลแฮ่ะ  หนึ่งถึงกับชะงักทันที ที่ผมพูดจบ
หนึ่งหันกลับมามอง อีกแล้วสายตาเศร้าๆแบบนั้นอีกแล้ว รู้สึกไม่ดีเลย แต่คราวนี้ตานั้นค่อยๆหลับลงแล้วพยักหน้าอย่างช้า พอลืมขึ้นมาก็มีน้ำในตาในเห็น แล้วเจ้าของแววตานั้นก็เดินจากไป ปล่อยให้ผมอึ้งกับการกระทำของตัวเองและสิ่งที่เพิ่งเห็นไปเมื่อครู่

................................................

ภาพแววตาที่เศร้าคลอน้ำตาของหนึ่ง กับคำพูด “คนไม่รักษาสัญญา” มันมาวนเวียนอยู่ในหัวผมตลอดเวลา ทำให้ผมคิดมาก ทั้งที่นั่งคอยเพื่อจะเรียนวิชาต่อไปที่คณะแล้วก็ตาม
“เอ เหม่อ อะไรอ๊ะ”บอยเพื่อนสุดหล่อทักขึ้นด้วยเสียงที่เหน่อหน่อยๆ
“ป่าวๆ ไม่มีอะไร”ผมปฏิเสธ
“แต่เราเห็น เอ นั่งเหม่อตั้งแต่เรียนEngเมื่อกี้แล้วนะ พอเรียนเสร็จก็รีบวิ่งออกจากห้องไปเลย ว่าจะเรียกไปกินข้าวด้วยกันซักหน่อย ก็เรียกไม่ทัน  แถมวันนี้ยังมาสายอีกด้วย” ทรายบอกพร้อมกับเอากระจกมาส่องหน้าเพื่อเติมเครื่องสำอาง
(ใช่แล้ว ทรายเรียนEng กลุ่มเดียวกับเรานี่หว่า --- ผมคิดในใจ)
“เอ ไม่สบายหรือเปล่า ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย เมื่อคืนก่อนฝนก็ตก ดูแลตัวเองด้วยนะ มียากินไหมล่ะ” ปูเป้ถามผมด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง
“อาการอย่างงี้ ไม่ต้องกินยา เข้าไปดูเวบโป๊ก็หายแล้ว เฮ่อๆ...”ไอ้ปอนด์พูดพร้อมทำหน้าเหมือนโรคจิต
“เฮ๊ย ! ตกใจหมดนึกว่าลืมเอามา เจ๊(ฉายาอาจารย์ที่สอน)แกยิ่งบ่นเก่งๆอยู่”ทรายพูดพร้อมหยิบแผ่นCDขึ้นมาจากกระเป๋าที่ส่วนใหญ่มีแต่เครื่องสำอาง
“CD อะไรอ่ะทราย” ผมถามขึ้น
“ก็CDการบ้านของยายเจ๊ ที่ให้สร้างโฮมเพจส่วนตัวไง ชั่วโมงนี้ยายเจ๊ให้พรีเซ็นต์ด้วยนะ”ทราบตอบเสร็จก็เติมลิปลงที่ปาก
“ห๊า........”ผมอุทานออกมา เมื่อเช้านี้เรารีบมากไปหน่อย แล้วก็คิดแต่เรื่องหนึ่ง ลืมหยิบออกมาจากหอเลยซะได้  ทำไงดี กลับไปเอาได้ทันมั๊ยนะ
“เฮ๊...บอย  เราลืมCDโฮมเพจไว้ที่หอ  กลับไปเอาทันไหมว่ะ”ผมถามเชิงปรึกษา
ไม่ทันที่บอยจะตอบ ไอ้ปอนด์ก็พูดขึ้นว่า “ไม่ทันแล้ว....นู้นๆ”แล้วทำท่าชี้ไปที่อาจารย์กำลังเดินเข้าห้องมาแล้ว แล้วมันก็มาชี้ที่ผมทำท่าเชือดคอพร้อมบอกว่า “ตาย....แน่”
“ไม่เป็นไรน้า ใจเย็นๆลองคุยกับอาจารย์ก่อนนะ” ปูเป้ให้กำลังใจ บอยก็พยักหน้าเห็นด้วย
“สวัสดีจ๊ะ วันนี้เรามีนัดกันใช่ไหม ไหนใครจะเริ่มเป็นคนแรก แต่ก่อนอื่นมีคนทำไม่เสร็จไหม”อาจารย์ผู้หญิงสูงวัย แต่แต่งตัวเปรี้ยวได้ใจมั๊กๆ (สมแล้วที่ได้ฉายาว่า ยายเจ๊) ทักและถามในเวลาเดียวกัน
ทุกคนเงียบ “แสดงว่าทุกคนทำเสร็จ เรามาเริ่มกันเลย คนแรกใครดี”อาจารย์ยังคงพูดต่อ ผมยกมือขึ้น “เชิญจ๊ะ” ทุกคนหันมามองผมตามน้ำเสียงของอาจารย์
“คือ.เอ่อ....คือ...ไม่ใช่ครับ  ผมจะบอกว่า  ผม....ลืมงานไว้ที่หอครับ”ผมพูดออกไป
“อะไรน๊ะ”อาจารย์เน้นเสียงสูง ก่อนที่จะเทศนาชุดใหญ่ให้ผม (กับเพื่อนในห้องฟัง)
“นี่เธอ เพิ่งเริ่มเรียนไม่ทันได้ถึงสองอาทิตย์ก็ออกลายซะแล้ว งานของฉันถึงกำหนดส่งต้องส่ง
ไม่มีข้ออ้างอะไรทั้งนั้น เข้าใจไหม คนที่ไม่ตรงต่อเวลาน่ะ  เขาเรียกว่าคนไม่มีความรับผิดชอบ
เพราะบ้านเมืองของเรา มีคนที่ขาดความรับผิดชอบนี้แหละ สังคมถึงได้แย่อย่างทุกวันนี้ไง ............(อีกล้านแปด)” สรุปชั่วโมงนั้นผมโดนว่าเต็มๆไปคนเดียวเกือบ 20 นาที ทำให้เพื่อนในห้องพลอยเซ็งไปด้วยเลย แต่นั่นไม่ใช่จุดที่ผมแคร์ ผมแคร์กับคำว่า “คนไม่มีความรับผิดชอบ” มากกว่า
ภาพแววตาเศร้าที่เคล้าน้ำตาของหนึ่งกับเสียงที่ว่า “คนไม่รักษาสัญญา” และเสียงของอาจารย์ที่เพิ่งพูดจบไป “คนไม่มีความรับผิดชอบ” มันดังก้องวนเวียนมาหลอกหลอนผม จนผมไม่มีสมาธิที่จะดูแล้วคอมเมนต์การสร้างโฮมเพจส่วนตัวของเพื่อนคนอื่นเลย
“สำหรับชั่วโมงหน้า คือวันพรุ่งนี้ตอนบ่ายโมง ชั้นจะให้โอกาสคนที่ไม่มีความรับผิดชอบแล้วอ้างว่า ลืมไว้ที่หอ ได้มานำเสนอ แต่มีข้อแม้ว่านอกจากโฮมเพจส่วนตัวแล้ว ต้องทำโฮมเพจเรื่องคุณธรรมความรับผิดชอบและการตรงต่อเวลามาด้วย หวังว่าคงเข้าใจ แล้วเจอกัน สวัสดีจ๊ะ”นั่นคือประโยคกล่าวลาและสั่งงานผมไปในตัว
“เอ เราช่วยทำก็ได้นะ”ปูเป้รีบหันมาขันอาสา หลังจากที่อาจารย์ออกจากห้อง
“ไม่เป็นไร ขอบใจมาก”ผมตอบออกไปด้วยน้ำเสียงอันเบา
“วันนี้ไม่มีเรียนแล้ว  เป้ไปอบไอน้ำกันม้า...” ทรายเอ่ยชวน
“ไม่หรอก ไว้วันหน้านะ เดี๋ยวเราต้องไปองค์การ กลัวกลับมาไม่ทัน”ปูเป้กล่าวตอบ
“ไปทำ มั๊ยเหรอ”บอยถาม
“ก็จะไปลงชื่อไง เมื่อวานลงไปแล้วแต่คอมมีปัญหาวันนี้เขาเลยนัดให้ไปลงใหม่ตอนสี่โมงเย็น”ปูเป้ตอบ
(เออ...เราก็นัดเพื่อนไว้นี่หว่า แต่วันนี้เจอแต่เรื่องยุ่งๆ ไม่ไปดีกว่า อยากกลับหอแล้ว กลับหอก็ไปเจอหนึ่งอีกซิ  จะไปไหนดีว่ะ---ผมคิดในใจ)
“ตั้งสี่โมงเย็น นี่มันเพิ่งบ่ายสามเองนะ ทันน่า”ทรายพยายามชวนต่อ
“เอาอย่างนี้ทรายไปองค์การกับเราก่อน แล้วเราจะไปอบไอน้ำกับทราย ตกลงไหม”ปูเป้ต่อรอง
“ยังไงก็ได้” คำพูดเดิมๆสไตล์ของทราย
“บอยไม่ไปด้วยกันเหรอ หล่อๆอย่างบอย ถ้าเข้าองค์การนะ ได้เป็นพรีเซ็นเตอร์ประชาสัมพันธ์หลายงานแน่เลย ดีไม่ดี อาจได้เป็นพรีเซ็นเตอร์คู่กับเราก็ได้นะ” ทรายพูดชวนบอย
บอยก็พยักหน้าเห็นดีเห็นงามไปกับทรายด้วย “แล้วปอนด์ ไปด้วยมั๊ย”บอยชวน
“ไม่.... จะไปเล่นเกม”ปอนด์พูดแล้วก็เดินออกไป
“เอ ล่ะ ไปด้วยกันนะ”ปูเป้หันมาชวนผม
“ก็ได้ พอดีเรานัดเพื่อนไว้เหมือนกัน” ผมตอบแบบขอไปที แต่ในใจยังคิดมากเรื่อง “คนไม่รักษาสัญญา” “คนไม่มีความรับผิดชอบอยู่”

..............................................

ปี๊ด.....................!!!      เอี๊ยด...!!
เสียงนกหวีดทำให้ผมตกใจและเรียกสติผมกลับคืนมาจากภวังค์ความคิดที่ว่าคนไม่มีความรับผิดชอบ คนไม่รักษาสัญญา พร้อมกับเห็นตำรวจโบกมาที่ผม  อ้าว  แล้วผมมาทำอะไรที่กลางสี่แยกล่ะเนี๊ยะ
“ขอดูใบขับขี่ กับบัตรนักศึกษาหน่อย เมาหรือเปล่า ทำไมขับรถผ่าไปแดง เกือบโดนชนแล้วเห็นไหม” คุณตำรวจพูดกับผม (จะโดนชนเพราะเสียงนกหวีดนั่นและ ทำให้ผมตกใจหยุดกลางสี่แยกเลย)
“ครับ ๆ ไม่เมาครับ”แล้วผมก็เอาบัตรให้เขาดู
“เอ เป็นอะไร ทำไมถึงผ่าไฟแดง” ปูเป้ถาม หลังจากลงจากมอไซค์ที่ขับตามๆกันมา (แต่พวกนั้นหยุดที่ไฟแดง ไม่ผ่าเหมือนผมนี่)
“เอ เป็นเอามากนะเนี๊ยะ”ทรายพูดขึ้น
“นึกว่าจะได้ไปเที่ยวชลบุรีซะแล้ว”บอยแซว (หมายถึง ถ้าผมตายก็จะได้ไปงานศพที่ชลบุรีครับ---ดูเพื่อนผมซิ)
“นี่เดี๋ยวไปเสียค่าปรับด้วยนะ แล้วจะยึดบัตรนึกศึกษาส่งไปทางคณะ เพื่อตัดคะแนนพฤติกรรม”คุณตำรวจกล่าว
ผมได้ยินใบ้รับประทานครับ แต่คนที่โวยวายแทนผมคือ ทรายกับปูเป้ครับ
“คุณตำรวจขา ถึงกับยึดบัตรนักศึกษา แล้วส่งไปที่คณะเพื่อตัดคณะกันเลยเหรอคะ”ปูเป้ถาม
“เสียค่าปรับก็พอแล้วมั้งคะ นะคะ เห็นแก่พวกเราเด็กใหม่เถอะค่ะ” ทรายชวนอ้อน
“เด็กใหม่นั่นแหละตัวสร้างปัญหาต้องเข้มงวด วันปฐมนิเทศเขาก็แจ้งให้ฟังแล้วว่าถ้าถูกจับในมหาลัย จะมีการยึดบัตรแล้วส่งไปที่คณะเพื่อตัดคะแนนความประพฤติ ไม่ได้เข้าปฐมนิเทศหรือยัง หรือว่านั่งหลับ”
คุณตำรวจอธิบาย (จริงๆด้วยผมนั่งหลับครับ)
(ตัวสร้างปัญหา ........คนไม่มีความรับผิดชอบ............คนไม่รักษาสัญญา  มันอะไรกันนี่ มันก้องอยู่ในหัวผม  ผมรู้สึกอึดอัด จุกที่ลำคอ มึนหัวไปหมดแล้ว)
“แต่เพื่อนผมเพิ่งครั้งแรกเองนะครับ” บอยช่วยพูด
“สำเหนียงอย่างนี้มาจากสุพรรณป่าวนิ่” ตำรวจถาม
“ใช่ครับ ผมคนเลือดสุพรรณครับ” บอยพูดเน้นให้เหน่อกว่าเก่า
“บ้านเดียวกับเมียน้าเลย อยู่ที่ไหนล่ะ”คุณตำรวจ
“สามชุกครับ”ครั้งนี้บอยเหน่อแบบสุดๆ
“อ้าว ไปๆมาๆเจอคนกันเอง.................”คุณตำรวจคุยกับบอยอยู่นานสองนาน ก็ได้ความว่าบอยก็รู้จักเมียของคุณตำรวจ คุณตำรวจก็รู้พ่อของบอย
“อย่าลืมไปเสียค่าปรับนะ นี่บัตรนักศึกษาเอาคืนไป”คุณตำรวจพูดพร้อมส่งบัตรมาให้ผม
ผมยกมือไหว้พร้อมบอกว่า “ขอบคุณครับ” ด้วยน้ำเสียงที่เบาแทบหมดแรง (วันนี้มันซวยอะไรว่ะมีแต่เรื่องยุ่งๆเข้ามา)
“ขอบคุณค่ะ ขอบคุณครับ เลือดสุพรรณไปด้วยกันมาด้วยกันครับ” ปู้เป้ ทราย และบอยพูดขอบคุณ
“ที่จริงในมอเรานี้ ไม่มีตำรวจมาจับไม่ใช่เหรอ วันนี้ทำไมถึงมีได้ล่ะ”ปูเป้ตั้งข้อสันนิษฐาน
“นั่นดิ่ แปลก บางวันไม่ใส่หมวก รถจะชนกันตาย ยังไม่เห็นตำรวจเลย มีแต่รปภ.
แต่วันนี้รอดได้เพราะบอยเลยจริงๆ”ทรายกล่าวชื่นชมบอยอย่างออกหน้าออกตา บอยก็ยิ้มอย่างภูมิใจ
“ยังไง เราก็ขอบใจ ที่ช่วยเรา”ผมบอกกับเพื่อนๆ
...............................................

กว่าจะอ้อนวอนคุณตำรวจและไปเสียค่าปรับก็เกือบห้าโมงเย็นแล้ว
เราทั้งสี่คนมาถึงองค์การ ซึ่งเป็นสำนักงานที่ไม่ใหญ่มากนัก แต่คนเยอะแยะไปหมด
“แล้วจะได้ไปอบไอน้ำ ไหมเนี๊ยะ คนเยอะขนาดนี้ หกโมงไม่รู้จะเสร็จหรือเปล่า”ทรายบ่นออกมา
“เอาน่าๆ เดี๋ยวเราพาไปวันอื่นก็ได้”ปูเป้รีบบอกก่อนที่ทรายจะบ่นอะไรอีก
“ไอ้เอ ทางนี้”เสียงไอ้เอ็กซ์ดังมาจากอีกฝากที่ผมยืนอยู่
“โห  ครบแก็งค์เลย”ผมบ่นเบาๆ แบบไม่มีอารมณ์
“ใครอ่ะ เอ คนที่เรียกอ่ะ หล่อเน๊อะ”ทรายถามขึ้น บอยทำหน้าไม่ค่อยพอใจที่จะมีคนมาแข่งความหล่อ
“อ๋อ เพื่อนที่โรงเรียนเก่านะ นัดกันไว้” ผมตอบแบบไร้อารมณ์ แล้วพวกนั้นก็เดินมาถึงพอดี
“สวัสดีครับผมอ๊อฟ เพื่อนเอ ครับจบม.6มาด้วยกัน ไม่ทราบว่านายชื่ออะไรครับ”อ๊อฟแนะนำตัวพร้อมเจาะจงถามไปที่ไอ้บอย
ทุกคนทักทายกัน คุยกัน รู้สึกว่าเพื่อนทั้งสองกลุ่มของผมจะเข้ากันได้ง่ายมากๆ คุยถูกคอกันเป็นที่สนุกสนานเลยทีเดียว แต่ก็ดูเหมือนมีคู่ที่ไม่กินเส้นกันนะครับ ไอ้เอ็กซ์ ไอ้โจ้กับเจ้าบอยก็ที่จะแย่งกันหล่อ น้อยกับทราย ที่ทรายมองน้อยว่าไม่สมหญิง  แต่น้ำดูเหมือนว่าจะชอบทรายมากเพราะอินเทรนด์สวยได้ใจ เธออยากเป็นอย่างนั้นบ้าง  ป่านและปูเป้ก็ งง กับตัวเองที่หน้าตาลักษณะนิสัยอะไรหลายๆอย่างคล้ายคลึงกัน สำหรับอ๊อฟกับต้าร์เป็นที่ยอมรับของทุกคนครับ เพราะต้าร์ไม่ค่อยพูดเอาแต่ยิ้ม ส่วนอ๊อฟพูดทีไรทุกคนยิ้มทุกที ตัวผมน่ะเหรอ เวลานี้เหมือนเป็นส่วนเกินของกลุ่ม (ทั้งๆที่พวกมึงรู้จักกันได้เพราะกูนะ) แต่ก็ดี ผมไม่มีกะจิตกะใจจะพูดคุยอะไรตอนนี้มากนัก เพราะไอ้คำว่า “คนไม่รักษาสัญญา คนไม่มีความรับผิดชอบ ตัวสร้างปัญหา” มันยังอยู่ในหัวผมครับ
ผมเดินคิดอะไรเรื่อยเปื่อย  ประตูองค์การ  มาได้ไงเนี๊ยะ   เมื่อกี้กูต่อแถวเพื่อลงชื่อกับเพื่อนๆนี่หว่า ว่าแล้วก็มองออกไปที่หางแถวที่เพื่อนยืนอยู่ยังอีกยาวไกล
“นั่นไงตัวการจอมซุ่มซ่าม ทำผิดแล้วลอยนวลที่กำลังเราพูดถึงกันอยู่”มีเสียงหนึ่งดังขึ้น ไม่ใช่เสียงใคร ก็เสียงไอ้พี่นิค นั้นแหละครับ สิ้นเสียงนั้นคนในองค์การสามสี่คนมองมาทางผม ผมก้มหน้าทันที
“อ้าวน้องคนเมื่อวานนี่ พี่นิค อย่าว่าน้องเขาแบบนั้นซิค่ะ น้องเขาช่วยเราเต็มทีแล้ว”เสียงพี่แหววดังขึ้น
“ช่วยทำให้พังซิไม่ว่า ตอนนี้งานยิ่งเร่งๆอยู่ด้วย คอมก็เหลือแค่ 4 ตัวเอง”พี่นิคบ่นต่อ
“ถ้าเฮามีอีกจั๋กเครื่องก็ดีเน๊อะ” เสียงสำเนียงอีสานดังออกมาจากพี่ผู้ชาย ที่มองก็รู้ว่าอยู่คณะเกษตรเพราะใส่ยูนิฟอร์มลงแปลงของคณะอยู่
“แหม ปอ ก็พูดเป็นนิยาย คอมไม่ได้เสกมานะ”พี่แหววทักขึ้น
“เดี๋ยวกูซื้อบริจาคให้ใหม่ยกชุด”เสียงพี่ผู้ชายที่ออกเซอร์ๆ ดิบๆ เถื่อนๆบอกกับเพื่อนในกลุ่ม
“จริงเหรอคะ พี่ริช สุดยอด เล็กริชไม่ ใหญ่ๆริชทำ”พี่แหววพูดแบบอาการดีใจมาก
“ไม่ได้ๆ อยู่ดีๆจะมาซื้อให้กันได้ยัง” พี่นิคแย้ง
“ก็กูบอกว่ากูบริจาค ไม่ได้ซื้อให้ เข้าใจ๊ กูเบื่อที่พวกมึงทำงานไม่เสร็จ กูไม่มีเพื่อนแดกเหล้า”พี่ริชตอบกลับ
“แม่น ไอ้ริชมันบริจาคเด่ะ นิค   มันบ่ได้ให้เด่”พี่ปอสนับสนุน
“บริจาคกับให้ มันต่างกันตรงไหน ใครทำพังคนนั้นต้องรับผิดชอบ”พี่นิคพูดพร้อมใช้หางตามองมาทางผม ทำให้ทุกคนมองตามมาอีกรอบ ผมซึ่งได้แต่ยืนตัวแข็งทื่อเหมือนจะหมดแรง ไม่รู้จะเดิน จะก้าว จะทำยังไงต่อไป ก็ได้แต่ยืนเป็นตอไม้อยู่ตรงนั้น
“แต่พี่นิคคะ ตามระเบียบขององค์การ ถ้ามีการบริจาคสิ่งของให้องค์การ จะต้องได้รับการยอมรับจาก 2ใน3 ของนายกและอุปนายกก่อนไม่ใช่เหรอคะ” พี่แหววท้วงขึ้น
“ก็พี่ไม่ยอมไง 1 เสียง”พี่นิคพูด
“แต่ ปอ ยอมใช่ไหม”พี่แหววพูดพร้อมให้ไปหาพี่ปอ ซึ่งพี่ปอก็พยักหน้ารับแต่โดยดี
“งั้นก็เหลือแต่พี่หมอแล้ว ที่จะเป็นคนชี้เป็นชี้ตาย  เดี๋ยวแหววจัดการเองค่ะ”ว่าแล้วพี่แหววก็กดโทรศัพท์ “สวัสดีค่ะ  พี่หมอ ใช่ไหมคะ  นี่แหววพูดสายค่ะ  พี่หมอตอนนี้ว่างไหมค่ะ  ช่วยมาที่องค์การด่วนเลยนะคะ  ค่ะอีก  สิบนาทีเจอกันค่ะ”เป็นอันว่าทุกคนเข้าใจอีกสิบนาทีคนที่ชื่อพี่หมออะไรนั่นจะมาถึง ตอนนี้ก็ได้แต่รอ
แต่ใจผมซิ มันไม่หยุดรอมันปั่นป่วน มันอึดอัด มันอยากระบาย ไม่ไหวแล้ว อะไรกันนักกันหนา “คนไม่รักษาสัญญา คนไม่มีความรับผิดชอบ ตัวสร้างปัญหา คนผิดซุ่มซ่ามลอยนวล อะไรกัน วันนี้มันวันอะไรกันนะ ทำไมชีวิตผมถึงได้ยุ่งเหยิง ทำไมผมถึงเห็นแต่ด้านเสียของตัวเอง”ผมคิดพลางวิ่งไปที่ห้องน้ำหลังองค์การเพื่อหาที่ระบาย เพราะตอนนี้น้ำอุ่นๆในตาผมมันเริ่มไหลออกมาแล้ว

++++++++++จบบทที่สาม++++++++++


*** ข้อคิดคำคมประจำบท ***
-   เพราะบ้านเมืองของเรา มีคนที่ขาดความรับผิดชอบนี้แหละ สังคมถึงได้แย่อย่างทุกวันนี้
-   ทำไมผมถึงเห็นแต่ด้านเสียของตัวเอง



p.s. ตอนหน้าจะเป็นการเปิดตัวพี่หมอที สุดหล่อเฟอแฟ็กต์ แล้วนะครับ
(คิดว่าตอนนี้พี่หมอที คงขึ้นชาร์ตในใจหลายคนไปแล้ว หลังจากอ่านแนะนำตัวละคร)
ตามมาให้กำลังใจด้วยนะครับ  :c5:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 01-05-2008 01:58:43

เวลาเจอเรื่องร้ายๆ ราหูจะอมหัวไปทั้งวัน คิดไรดีๆไม่ออก
อ่านตอนนี้แล้วอึดอัดเเทนเอจัง
งง เรื่องหนึ่งด้วย
หุ หุ รอตอนที่สี่  :m4:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: สมุนไพร ที่ 01-05-2008 02:02:09

น่าสงสารเออ่ะ :sad2:

 :o12: :o12: :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: YMP ที่ 01-05-2008 02:25:48

ตัวละครโผล่กันมากลุ่มใหญ่มาก  o2 เดี๋ยวต้องกลับไปดูบทแนะนำตัวละครซ้ำและ

กลายเป็นมีเพื่อนกลุ่มใหญ่แล้ว แสดงว่าเป็นคนน่าคบ เพื่อนเลยเยอะ (รึเปล่า? อิอิ)

จะรออ่านต่อนะครับ  :m4:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: DeShiWa ที่ 01-05-2008 03:20:44

 :impress: :impress: :impress:

พี่นิค เป็นพระเอกใช่ป่าว

แล้วนายเอก คือ  นายเอ ของเรา ใช่ปะ

งง เล็กๆๆน้อยๆๆอะครับ แบบว่าตัวละครเยอะมากๆๆ

อ่านแล้วสนุกมากๆๆครับผม ชอบมากๆๆ

เป็นกำลังใจให้อีกคนครับผม สู้ๆๆ

มาลงต่อบ่อยๆด้วยนะครับ อิอิ

:impress: :impress: :impress:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: nana ที่ 01-05-2008 08:45:53

 :angry2: ท่านพี่นิคจิกไม่ปล่อยเลยนะ


เอสู้ๆๆๆๆ :a2:


 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 01-05-2008 10:05:00

วันที่แย่ๆ  :เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 01-05-2008 10:38:47

 :a6: :a6: :a6: :a6: :a6:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: both^^ ที่ 01-05-2008 11:04:24

พี่นิคเค้าจะอาฆาตไปไหนเนี่ย

ปิ๊งอ่ะเด่ะ :m12:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: gift_deb ที่ 01-05-2008 12:17:29

อะไรอ่ะ มะรุมมะตุ้มอีรุงตุงนังมาก ปวดหัว o2

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: abacusformat ที่ 01-05-2008 14:35:19

แอบงงเล็กน้อย :m23:

 :pig4:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Simply Blue ที่ 01-05-2008 15:00:46

เคยได้ยินว่าถ้าเราเจออะไรแย่แล้วคิดถึงแต่เรื่องนั้น มันจะเพิ่มแรงดึงดูดให้มีแต่เรื่องแย่ๆๆเข้ามาอีก 
เพราะฉะนั้น....... ยิ้มเข้าไว้น้อง เรื่องปวดหัวหาคำตอบไม่ได้ก็ลืมๆๆมันไปก่อน คิดแต่เรื่องดีๆๆ มันจะได้มีแรงดึงดูดเอาเรื่องดีๆๆมาให้เรา.... :a1:

ปล.ลงรูปได้น่าอันตรายกับบุคคลในรูปอย่างแรง หุ หุ หุ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 01-05-2008 15:57:44

 :L1:ขอบคุณทุกความเห็นครับ :pig4:

-ใช่ครับตัวละคร มากมายจริงๆ ผมเองก็กลัวว่า คนอ่านจะ งง  o2 อยู่เหมือนกัน  เลยทำบทแนะนำตัวละครไว้ครับ ถ้างงก็กลับไปอ่านได้ครับ  ยิ่งเดินเรื่องไปตัวละครจะยิ่งเพิ่มขึ้นครับ

-เรื่องนี้เอเป็นนายเอก ส่วนพี่นิคเป็นพระเอกครับ

-เรื่องรูปไม่เป็นปัญหาครับ เพราะทุกคนยินยอม (ยกเว้นพวกที่ผมหาเอามาจากในเน็ท ที่พยายามหาให้ใกล้เคียงที่สุด เลยไม่รู้ว่าจะขอใครอ่ะครับ)

ช่วยมาเม้นท์หน่อยนะครับ  จะติ(เพื่อก่อ) หรือจะชม ก็ได้ครับ เพราะเพิ่งเขียนเป็นเรื่องแรกครับ
จะได้มีกำลังใจและพัฒนาปรับปรุงต่อไปครับ
 :oni2:


มาติดตามตอนที่สี่กันเลยครับ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 01-05-2008 16:04:41

บทที่สี่ --- ฟ้าหลังฝน



ฮื้อ........ฮื.........อ...............ฮึกๆ...............

เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่แล้วไม่รู้  รู้แต่ว่าตอนนี้ผมร้องไห้ออกมาจนแทบไม่มีน้ำตาหลงเหลืออยู่
 ที่เหลืออยู่ก็เป็นเพียงดวงตาสีแดงที่บอบช้ำและเสียงสะอื้นที่ผมพยายามอั้นมันเอาไว้

ก๊อก ๆ “เป็นอะไรหรือเปล่าครับ” เสียงเคาะประตูห้องน้ำ ห้องที่ผมอยู่ ดังขึ้น พร้อมคำถามที่พูดด้วยเสียงดูสุขุมนุ่มลึกแบบสุภาพบุรุษสุดๆ

ผมไม่ตอบ ได้แต่ปาดน้ำตา แล้วหายใจเข้าลึกๆยาวๆสองสามทีก่อนเปิดประตู

...แอ๊ด...เสียงผมเปิดประตูออกอย่างช้าๆ แล้วผมก็เจอเจ้าของเสียงคำถามนั้น เจ้าของเสียงนั่นเป็นชายหนุ่มสุภาพบุรุษ ที่หล่อเหลาเอาการ ใส่แว่น สูง ขาว ตี๋ มีลักยิ้ม ทุกอย่างดูลงตัวไปหมด ไม่ว่าจะมองท่าไหนมุนไหน ทั้งบุคลิกหน้าตา ไม่มีที่ติ เหมือนเป็นพระเอกการ์ตูนญี่ปุ่นที่หลุดออกมายังไงอย่างนั้นเลย แต่เสื้อผ้าของเขา ทำไมดูเปียกๆล่ะ

“ไม่มีอะไรครับ” ผมตอบกลับไปพร้อมพยามยามทำให้เสียงให้เป็นปกติ

“เอ๊ะ แต่ทำไมตาแดงๆครับ”พ่อหนุ่มการ์ตูนญี่ปุ่นรูปหล่อถามผม พลางทำท่าขมวดคิ้วสงสัย (ยิ่งดูดีอ่ะ)

(เอาไงดีว่ะ บอกว่าร้องไห้ก็ขายหน้าแย่ดิ่  จะใช้มุกว่าฝุ่นเข้าตาคงตลกไปมั้ง เอางี้ดีกว่า---ผมคิด)
“พอดีผมล้างแรงไปหน่อย นิ้วเลยไปจิ้มถูกตาครับ” ไหลไปได้นะเรา

“ไหนขอดูหน่อยนะครับ” พ่อหนุ่มการ์ตูนญี่ปุ่นรูปหล่อไม่พูดเปล่า ขยับตัวเข้ามาใกล้ ทำให้ผมได้กลิ่นของน้ำหอมอ่อนๆที่ติดตัวเขา เขาใช้มือซ้ายจับคางผมให้เงยหน้าขึ้น มือขวามาจับที่ระหว่างเปลือกตาของผมแล้วขยายขึ้น

“ใส่คอนเทคเลนส์ด้วยเหรอ”เขาถามขึ้น

“ครับ สายตาสั้น” ผมตอบด้วยเสียงที่ยังเครือๆอยู่

“นอกจากจะสั้นแล้ว ดูท่าจะแพ้แสงด้วยใช่ไหม สงสัยคงเรียนหรือทำงานเกี่ยวกับคอม”เขาพูดต่อ

“ครับ” ผมตอบรับ

“เป็นน้องใหม่เหรอ”เขาถามผมอีก แล้วก็เอามืออันนุ่มๆ ออกจากตาและคางของผม

“ครับ”ผมตอบรับ (กูจะตอบอย่างอื่นเป็นไหมเนี๊ยะ  นอกจาก ครับ)

“เอาอย่างนี้แล้วกัน เดี๋ยวเราตามพี่มา พี่จะพาไปล้างตา รู้ไหมนิ้วคนเราสกปรกที่สุดเลย มีเชื้อโรคเยอะมาก ถ้าไม่ล้างตา เดี๋ยวตาอักเสบติดเชื้อขึ้นมาจะรักษายาก”เขาบอกผมพร้อมอธิบายให้เหตุผล

“ครับ เอ๊ย! ไม่เป็นไรครับ”ผมปฏิเสธออกไป (ก็นิ้วมันไม่ได้จิ้มตาจริงๆนี่หว่า)

“นึกว่าพูดเป็นแต่คำว่า ครับ เอาเถอะไม่เป็นไร ไม่ต้องเกรงใจ ว่าแต่เราชื่ออะไร”เขาถามผมแอบกัดไปในตัว

“ครับ เอ๊ย! ไม่ใช่ๆ ผม เอ ครับ”(เป็นอะไรไปว่ะเนี๊ยะ กลัวเขาไม่รู้ว่าเป็นผู้ชายหรือไงพูดแต่ครับ ครับ อยู่ได้ ผมรำคาญตัวเองในใจ)

ฮึ ๆ เสียงหัวเราะในลำคอดังออกมาเบาๆ พร้อมรอยยิ้มบางที่มุมปากของเขาก่อนที่จะเรียกชื่อผม “น้องเอ  พี่ชื่อ พี่ทีครับ” ว่าแล้วเขาก็จับมือผม แล้วเดินนำออกมาจากห้องน้ำ

“หยุดซักที นึกว่าจะตกไม่ยอมหยุดซะแล้ว”พี่ทีพูดขึ้นมาลอยๆ พร้อมเงยหน้ามองไปที่ท้องฟ้า

(ฝนตกตอนไหนหว่า ทำไมเราไม่เห็นรู้เรื่อง เราเข้าไปร้องไห้นานขนาดนั้นเลยเหรอ ที่เสื้อผ้าพี่เขาเปียกหน่อยๆก็คงตากฝนซินะ---ผมคิดในใจ)

“น้องเอว่าไหมครับ ฟ้าหลังฝนสวยงามเสมอเลยนะครับ” พี่ทีพูดพร้อมกับก้มหน้ามามองผม (แต่ยังจับมือผมอยู่นะ ไม่ยอมปล่อย)

ผมเงยหน้ามองฟ้าตามพี่เขาบอก บรรยากาศท้องฟ้ายามเย็นหลังฝนตก ช่างงดงามอะไรอย่างนี้ เมฆฝนที่คล้ำดำทมิฬกำลังสลายตัวไป พอให้เห็นแสงสีส้มอ่อนๆของดวงอาทิตย์ที่กำลังจะตกดิน เหล่าฝูงนกเริ่มบินกลับรังดูท่าทางมือความสุขเหลือเกิน เห็นแล้วน่าอิฉา แล้วเมื่อไหร่เมฆฝนปัญหาต่างๆที่มารุมเร้าจะหายไปจากใจซักที  ผมคิดพลางยกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาดู ทำให้พี่ทีต้องปล่อยมือผม
หน้าปัดบอกเวลา 18.10 น. อะไรกัน เราใช้เวลาร้องไห้อยู่ในห้องน้ำเกือบ 20 นาทีเลยเหรอ
 ผมเดินตามพี่ทีมาเรื่อยๆ  พี่ทีทำท่าจะเดินเข้าไปในองค์การ ผมเลยหยุดชะงัก

“พี่ครับ ขอบคุณมากครับ แต่เพื่อนผมคอยอยู่...ทาง........”ตอนนี้หน้าองค์การ ที่เคยมีเหล่าผู้คนมาเข้าแถวยาวเหยียด กลับดูโล่งไม่มีคน แม้แต่พวกเพื่อนๆของผมก็ไม่อยู่ (สงสัยตอนฝนตกคงกลับกันหมดแล้ว -- - ผมคิดในใจ)

“ไหนล่ะเพื่อนเรา ไม่เห็นมีใครเลย”พี่ทีพูดพร้อมมองตามผม “เอาน่าไม่ต้องเกรงใจพี่หรอก เข้ามาก่อนซิ”ไม่พูดเฉย จับมือผมเดินเข้าไปในองค์การเลย

“สวัสดีค่ะพี่หมอที ไหนบอกว่า 10 นาทีไงคะ นี้มันจะครึ่งชั่วโมงไปแล้ว  เอาเถอะค่ะๆ ไม่เป็นไร มาช้ายังดีกว่าไม่มา  อ้าว  แล้วใครคะนั่น”พี่แหววทักทายพี่ที

“สวัสดีแหวว เรียกพี่ทีเฉยๆก็ได้ ที่จริงพี่มาถึงนานแล้วนะ พอดีไปจอดรถที่หลังองค์การ กำลังเดินมาฝนเจ้ากรรมก็ดันตกลง พี่เลยวิ่งไปหลบฝนที่ในห้องน้ำก่อน พอฝนหยุดถึงออกมานี่ไง”พี่ทีบอกเหตุผล แต่พี่แหววยังส่งสายตามองแบบ งง มาที่ผม พี่แหววยังคงเห็นผมไม่ถนัดเพราะพี่ทียืนบัง ไม่งั้นพี่แหววแกคงจำผมได้

“ส่วนนี่ น้องเอ เจอกันในห้องน้ำ น้องเขาล้างหน้าแล้วบังเอิญนิ้วไปจิ้มตาน่ะ พี่กลัวว่าจะติดเชื้อที่ดวงตา เลยกะว่าจะพามาล้างตาอ่ะ เดี๋ยวแหววช่วยดูในตู้ยาขององค์การทีนะ ว่ามียาล้างตาหรือเปล่า”พี่ทีพูดพร้อมขยับตัวออกและปล่อยมือผม

“อ๋อ ๆ....ๆ น้องคนนี้ นี่เอง” พี่แหววร้องขึ้นมา ทำให้ทุกคนหันมามองผม

“นายอีกแล้ว เหรอเนี๊ยะ”เสียงพี่นิคที่หันมามองด้วยหาง ทุกคนเงียบ ตอนนี้พี่ที งง กับเหตุการณ์ตรงหน้า

แล้วพี่แหววก็ทำลายความเงียบขึ้น “พี่หมอทีไปปรึกษาหารือ กับพี่นิค พี่ริช ปอในห้องประชุมเถอะค่ะ ส่วนเรื่องยาแหววจัดการเอง

“เออ...ใช่ เรียกพี่มาด่วน มีอะไร”พี่ทีทำทางถาม

“เข้าไปคุยกันเดี๋ยวก็รู้เองค่ะ น้องนั่งคอยตรงนี้ก่อนนะคะ” พี่แหววบอก แล้วเดินไปที่ตู้ยา ผมนั่งคอยที่โซฟาชุดรับแขกขององค์การ พี่ทีเดินเข้าไปในห้องประชุมพร้อมพี่นิค พี่ริช และพี่ปอ

“นี่คะ น้ำยาล้างตา มาพี่ล้างให้”พี่แหววพร้อมทำท่าจะมาจับตาผม

“ไม่เป็นไรครับๆ ผมทำเองได้”ผมรีบคว้าน้ำยาล้างตามาทำเอง

“น้องอยู่วิทย์คอมปี1ใช่ป่าว ชอบคอมเหรอจ๊ะ เห็นเก่งมากเลย แก้โปรแกรมได้ด้วย แต่เรื่องเมื่อวานพี่ว่ามันคงเป็นที่เครื่องมากกว่า เครื่องนี้ใช้มานานหลายรุ่นแล้ว น้องเองก็อย่าไปคิดอะไรมากล่ะ
พี่นิคเขาก็พูดไปอย่างนั้นแหละ พี่นิคเขาเป็นคนที่จริงจังค่อนข้างซีเรียส แต่ที่จริง ใจดีมากๆเลยนะ สอนเทคนิคการจัดเสียงตามสายในมหาลัยแล้วก็อะไรหลายๆอย่างให้พี่ด้วย” พี่แหววชวนผมคุยแก้เหงา

“ครับ” ผมตอบรับคำเดียว แต่ทำไมผมถึงขมที่คอจัง สงสัยเพราะยาล้างตาแน่ๆ มันคงซึมเข้าทางรูน้ำตาแล้วไหลลงมาที่คอ นี่แหละมั้ง ปาบกรรมของคนโกหก ว่านิ้วจิ้มตา เลยต้องขมคอตัวเอง

“เออ.......แล้วน้องชื่ออะไร คุยตั้งนานยังไม่รู้จักชื่อเลย พี่ชื่อแหวว มนุษย์ไทยปี 2 จ๊ะ”

“ผม เอ ครับ”

“น้องเอ ชื่อน่ารักสมหน้าตาเลย แล้วเอไม่สนใจทำงานองค์การเหรอจ๊ะ เก่งคอมอย่างนี้ พวกพี่ต้องการพอดี หรือจะมาอยู่ฝ่ายประชาสัมพันธ์กับพี่ก็ได้นะ” พี่แหววเอ่ยชวน

ไม่ทันที่ผมจะตอบ ประตูห้องประชุมเล็กก็ถูกเปิดออก “ผลออกมาเป็นยังไงบ้างคะ หมู่หรือจ่าเอ่ย”

“ก็ตามนั้น”พี่ปอพูด

“ตามนั้น ตามไหนล่ะ ใครเขาจะรู้เรื่อง คุยกันอยู่สี่คน” พี่แหววออกวีนหน่อยๆ

“ก็สรุปว่าองค์การจะรับบริจาคเพียงครึ่งเดียว ส่วนอีกครึ่งจะใช้งบขององค์การเอง แหววช่วยติดต่อเหรัญญิกทำเรื่องรับเข้าแล้วเบิกจ่ายทีนะ”พี่ทีอธิบาย   “ค่ะพี่หมอที”

“แต่นั่นไม่ใช่เรื่องสำคัญ เรื่องสำคัญอยู่ที่ว่าข้อมูลทั้งหมดหายไป ที่ประชุมสรุปว่าใครเป็นทำคนนั้นต้องรับผิดชอบ โดยการทำให้ข้อมูลมีกลับมาเหมือนเดิม”เสียงพี่นิคพูด ดูขึงขังจริงจัง

พี่แหววกับผมมองไปทางต้นเสียง พี่ริชกับพี่ปอ แบมือสองข้างแล้วส่ายหัว พี่หมอทีเองก็ทำหน้า งงๆประมาณว่าเรื่องนี้ไม่ได้พูดในทีประชุมนี่หว่า

“ครับ ผมทำได้”ผมเอ่ยปากออกมาเพื่อให้เรื่องมันจบๆซักที

“นิค ช่วยกันทำก็ได้นี่ คนในองค์การมีตั้งเยอะ”พี่หมอทีพูด

“ใช่ๆ แหววช่วยเอง”พี่แหววเสริม

“ไม่ได้ กล้าเสนอตัวทำ ก็ต้องกล้าเสนอตัวรับด้วยซิ ถึงจะสมศักดิ์ศรีลูกเจ้าพ่อมอดินแดง”เสียงพี่นิคเข้มมาก

“ไม่รู้โว้ย  ยุ่งฉิบหาย  จัดการกันเองก็แล้วกัน อยากได้เท่าไหร่รูดไปเลย  ไอ้ปอสองทุ่มแดกเหล้าร้านเดิม ไอ้นิค มึงเคลียร์ให้เสร็จแล้วตามมานะ  ตอนนี้กูขอไปเตะบอลก่อน” พิ่ริชพูดพร้อมยื่นบัตรให้พี่แหวว แล้วหันไปบอกพี่ปอพี่นิค ก่อนเดินออกไป  พี่ปอพยักหน้ารับโดยมีพี่แหววค้อนให้ทีหนึ่ง

“กูไปไม่ได้ วันนี้กูติดจัดรายการ”พี่นิคตะโกนตามหลังพี่ริช

“เออๆ เรื่องของมึง”พี่ริชตะโกนตอบกลับมา ก่อนที่จะขี่เวสป้าสีส้มออกไป

“ไอ้นี่ มีรถโก้ๆให้ขับ บ่ขับ ขี่มอเตอร์ไซค์ฮ่างๆ บ่เข้าใจมันเลย” พี่ปอบ่นตามท้าย (ฮ่าง เป็นภาษาอีสานแปลว่า เก่าๆพังๆ)

“เดี๋ยวนี้นิคจัดรายการวันธรรมดาด้วยเหรอ นึกว่าจัดแต่ช่วงเสาร์อาทิตย์” พี่หมอทีถาม

“เปล่าน่ะ หมอที วันนี้เราจัดแทน”พี่นิคตอบด้วยน้ำเสียงธรรมดาที่น่าฟัง

“เอ่อ พี่ครับ ถ้าไม่มีอะไรแล้วผมขอตัวก่อนนะครับ”ผมเอ่ยด้วยเสียงที่แทบจะอยู่ในลำคอ

“ใครบอกว่าไม่มีอะไร”พี่นิคทำเสียงเข้มพร้อมกับหยิบแฟ้มหนาๆ สามแฟ้ม เดินเข้ามาใกล้ผมแล้วส่งให้ผมพร้อมกระซิบที่ข้างหูว่า “ข้อมูลที่นายทำหายไปอยู่ในแฟ้มนี้ จัดการเอาลงคอมฐานระบบให้เหมือนเดิม หวังว่าคนอวดเก่งอย่างนาย ไม่เกินเที่ยงพรุ่งนี้คงเสร็จนะ เพราะพรุ่งนี้มีประชุมองค์การตอนบ่ายโมงตรง” พูดจบพี่แกยิ้มมุมปากเหมือนได้ชัยชนะที่ยิ่งใหญ่

“ครับ” ผมตอบรับในลำคอ หยิบแฟ้มแล้วเดินออกไป

“นิค ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย ดูแลสุขภาพด้วยนะ เดี๋ยวไม่มีเสียงไปจัดรายการ ไม่มีอะไรแล้วเรากลับก่อนนะ”พี่หมอที มองหน้าพี่นิคแล้วอมยิ้มหน่อยๆ

“หมอทีเองก็เหมือนนะ อย่าเครียดกับคนไข้มาก ดูแลสุขภาพด้วย”พี่นิคพูดด้วยน้ำเสียงที่นุ่มหูน่าฟัง
 สบตาพี่หมอที แล้วยิ้มบางๆเห็นไรฟัน

“อะไรกันเนี๊ยะ พี่สองคน ล่ำลายังกับซีรี่ย์หนังเกาหลี ทำยังกับว่าจะไม่ได้เจอกันอีก”พี่แหววแซว

......................................................................................

ผมออกมาสตาร์ทมอเตอร์ไซค์  แล้วกูจะขี่ไปยังไงเนี๊ยะ  มือถือแฟ้มหนาๆสามเล่ม จะไว้ตะกร้าหน้ารถก็บังทาง จะยัดใส่กระเป๋า แฟ้มก็หนาเกินไป ผมตัดสินใจจะลองขับมือเดียวไปดู

“อ้าวน้องเอ ทำอะไรดูเก้ๆกังๆ จะขี่รถมือเดียวเหรอ อันตรายนะ อยู่ไหนล่ะเดี๋ยวพี่ไปส่ง”เสียงพี่หมอทักเดิน

“อ๋อ ไม่เป็นไรครับ  ขอบคุณครับ”ผมตอบไป แต่พี่หมอเดินมาปิดกุญแจมอไซค์ผมแล้วถือแฟ้มไป ทำให้ผมต้องเดินตามพี่เขาไป

“พี่ทีครับ ไม่เป็นไรจริงๆ  ผมไปได้ครับ”ผมพูดพยายามเดินตามพี่เขาให้ทัน
ปิ๊บ ๆ เสียงปลดล็อครถอัตโนมัติดังขึ้น  พี่ทีก็เอาแฟ้มทั้งสามวางที่ด้านหลังรถ VIOS สีบอนด์เทา

“พี่ทีครับ ผมขอกุญแจคืนครับ  ผมนั่งสองแถวไปก็ได้ครับ”ผมต่อรอง

“ขึ้นรถก่อนซิ ถ้าอยากได้คืน”พี่ทีบอก ทำให้ผมต้องยอมนั่งรถไปกับพี่เขา

“พักที่ไหนล่ะ”พี่ทีถาม

“หอ9 หลังครับ”

“แล้วตาเป็นยังไงมั้ง เคืองๆอยู่ไหม” พี่หมอทีถามพร้อมขับรถออกไป

“ไม่แล้วครับ”

“แปลกนะ นิ้วจิ้มตา แต่ทำไม ไม่มีรอยช้ำเลย” พี่หมอทีพูด พร้อมทำตายิ้มเจ้าเล่ห์มาทางผม (ตอนนี้โครตหล่อเลย)

(อ้าวพี่หมอทีรู้ว่าเราโกหกเหรอเนี๊ยะ  แล้วให้เราไปล้างตาทำเพื่อ..........--ผมคิดในใจ)
“คือที่จริง.........”ผมว่าจะบอกความจริง ว่าผมร้องไห้

“ไม่เป็นไร คนเรามันก็ต้องมีเรื่องไม่อยากบอกคนอื่นบ้างซิน่า ใช่ไหม แต่ถ้าเป็นเพราะว่าเรื่องคอมขององค์การไม่ต้องคิดมาก ทุกอย่างลงตัวแล้ว”พี่หมอทีคงคิดว่าผมร้องไห้เพราะเรื่องคอมขององค์การมั้ง ไม่หรอกเรื่องแค่นั้นสำหรับผมมันขี้ปะติ๋ว ไม่ทำให้กับผมน้ำตาตกได้หรอก แต่ที่ผมเจอมาทั้งวันนี่ซิ ไหนจะเรื่องของหนึ่ง ไหนจะเรื่องาน เรื่องตำรวจ ใช่ซิ เรื่องหนึ่งกลับไปหอต้องเจอมันนี่หว่า เอาไงดี เอาว่ะ ยังไงก็ต้องเจออยู่แล้ว ผมนั่งคิดไปเรื่อยพร้อมมองข้างทาง

“พี่ครับๆ พี่ช่วยจอดร้านเค้กข้างหน้าให้ผมหน่อยได้ไหมครับ”

“เอาซิ ว่าจะแวะซื้ออยู่พอดี ชอบกินเค้กร้านนี้เหรอ เหมือนพี่เลย อร่อยดี”

ที่จริงผมก็ไม่ได้ชอบเค้กอะไรมากมายหรอกครับ แต่ตั้งใจว่าจะซื้อไปฝากหนึ่ง เพราะเคยมากินที่ร้านนี้ แล้วหนึ่งบอกว่า อร่อยดี แต่แพงไปหน่อยเสียดายเงิน
พี่หมอทีจอดรถ เราเดินเข้ามาในร้านขายเค้ก มีตู้ใส่เค้กนานาชนิดให้เลือก

“ใส่กล่องครับ เอานี้ครับ เอานี้ด้วย เอานี้อีกชิ้นครับ”ผมชี้สั่ง

“ของผมก็ใส่กล่องครับ เอาออเร้นท์บีช กับช็อคบลู อย่างละชิ้นครับ คิดเงินรวมกับของน้องเขาเลยครับ” พี่หมอทีบอกพนักงานตักเค้ก

“ไม่เป็นไรครับพี่  เดี๋ยวผมจ่ายเอง”ผมรีบท้วงขึ้น

“ทั้งหมด 5 ชิ้น 200 บาท พอดีค่ะ”เสียงพนักงานประจำร้านบอก พร้อมกับพี่หมอทีจ่ายเงินออกไป

ผมมองพี่หมอทีด้วยแววตาเกรงใจแต่ก็เคืองๆ

“มองอะไร ไม่พอเหรอ สั่งอีกก็ได้นะ”พี่หมอทีบอก

“ไม่ครับๆ พอแล้วครับ”ผมรีบปฏิเสธแล้วเดินไปขึ้นรถ

“เห็นตัวเล็กๆ อย่างนี้กินเก่งเหมือนกันนะ เค้กตั้ง 3 ชิ้น” พี่ทีแซวขณะขับรถไป (ตัวเล็กอะไรผมสูงตั้ง177ซม.นะ พี่นั่นแหละสูงเกินบ้านเกินเมือง ว่าพี่นิคสูงแล้ว นี่ยังสูงกว่าพี่นิคอีก)

“ป่าวครับ ซื้อไปฝากรูมเมทด้วยครับ”ผมรีบแก้ตัว

“ใจดีจัง  แล้ว ... เอ  ชื่อเอใช่ป่าว เอเป็นคนจังหวัดขอนแก่นหรือป่าว”พี่หมอหาเรื่องชวนคุย

“ครับผมชื่อเอ  ผมเป็นคนเมืองชลครับ”(ก็พี่เขายังเรียกชื่อเราอยู่เลย  แล้วจะถามทำเพื่อ....ว่าชื่ออะไร เอ๋อ ป่าวหว่าพี่หมอนี่)

“ถึงว่าไม่มีเค้าหน้าคนขอนแก่นเลย”

........เงียบ....... พี่หมอที เอื้อมมือมากดเครื่องเสียงในรถ

.......อดทนเวลาที่ฝนพร่ำ..........อย่างน้อยมันก็ทำให้เราได้รู้ถึงความแตกต่าง............เสียงเพลงทำลายความเงียบ (ฟังเพลงของพี่บอยด้วย --- ชอบเหมือนกันเลย)

“เออ น้องเอ ไอ้งานในแฟ้มน่ะ ถ้าต้องซีเรียสมากนะ ให้คนในองค์การช่วยก็ได้” พี่หมอชวนคุยอีกรอบ

“ครับ”

.......เวลาที่ฟ้าไม่เป็นใจ  ...........เวลาที่ฟ้า.................ยังสดใส.......เสียงเพลงดังไปเรื่อยๆ

“เพลงนี้ความหมายดีเน๊อะ น้องเอ ชอบไหม”พี่หมอพยายามชวนผมคุย

“ครับ ชอบครับ”นั่นคือคำตอบรับจากผม

“ชีวิตคนเรามันก็เหมือนกับท้องฟ้านั่นแหละ เดี๋ยวก็มีฝน เดี๋ยวก็มีเมฆหมอก แต่ฟ้าหลังฝนจะงดงามเสมอ เหมือนกับว่าฝนได้ชะล้างสิ่งสกปรก ออกไปจากฟ้าอย่างนั้นแหละ ถ้าเป็นชีวิตเราอุปสรรคปัญหาต่างๆก็เหมือนกับพายุฝนเมฆหมอก ถ้าเราผ่านมันไปได้ก็จะทำให้เราแข็งแกร่ง ยืนหยัดอยู่ได้อย่างงดงามเหมือนฟ้าหลังฝนไง” พี่หมอทีพูดบ่นออกมาลอยๆ

พอถึงหอ ผมลงจากรถเดินไปหยิบแฟ้มหลังรถ พร้อมกับถุงเค้ก แล้วมายกมือไหว้ขอบคุณพี่หมอที
ผมเห็นพี่หมอทีกำลังเขียนอะไรแล้วฉีกกระดาษแผ่นนั้น ยื่นส่งมาให้ผม

“นี่  อ่ะ เบอร์โทรกับเมล์แล้วก็ Hi 5 ของพี่”พี่ทีบอก

“ครับ ขอบคุณครับ”

“แล้วเวลาล้างหน้า ระวังนิ้วจิ้มตาตัวเองอีกนะ ฮึๆ”พี่ทีพูดแซวพร้อมยิ้มอย่างน่ารัก แล้วหัวเราะในลำคอ ก่อนขับรถออกไป

.............................................................

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 01-05-2008 16:08:24

    บทที่สี่ --- ฟ้าหลังฝน (ต่อ)


............................................


“แล้วเวลาล้างหน้า ระวังนิ้วจิ้มตาตัวเองอีกนะ” เสียงและภาพของพี่ที ติดหูติดตาระหว่างที่ผมเดินขึ้นบันได ไปทีห้อง ผมเดินไปยิ้มไป ใครเห็นคงว่าบ้า  แล้วเราเป็นอะไรนี่  พี่เขาก็ผู้ชาย  เราก็ผู้ชาย  เราจะมาประทับใจอะไรนี่  บ้าแล้วๆ ผมส่ายหัวไปมาไล่ความคิดและภาพพวกนั้น จนมาหยุดที่หน้าห้อง ผมลืมเหตุการณ์เมื่อครู่ทั้งหมด กำลังเตรียมใจรับกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นข้างหน้า ผมไขกุญแจ เปิดห้องเข้ามา ว่างเปล่า หนึ่งยังไม่กลับมาเหรอ จะทุ่มแล้วนะ หนึ่งไม่เคยเถลไถลนี่นา  ปกติเลิกเรียนก็จะกลับห้องเลย ผมถามตัวเองในใจ  เป็นอะไรหรือเปล่าน้า แต่ตอนนี้เอาไว้ก่อน จัดการงานเจ้าสามแฟ้มนั่นก่อนแล้วกัน ว่าแล้วผมนั่งเอา Notebook ตัวโปรดขึ้นมานั่งทำไปเรื่อยๆ

นานเท่าไหร่ไม่รู้ เสียงท้องในกระเพาะร้องประท้วง ผมเลยมองดูนาฬิกาเข็มสั้นชี้เลขเก้า เข็มยาวชี้เลขหก อะไรกันสามทุ่มครึ่งแล้ว ยังทำไม่ได้ถึงครึ่งแฟ้มเลย ข้อมูลอะไรมันเยอะอย่างนี้ว่ะ ผมว่าจะลงไปหาอะไรกินรองท้อง แต่ถ้าไป U Center ตอนนี้คนคงเยอะน่าดู จะเสียเวลาทำงานเปล่าๆ
 นึกแล้วตาก็เหลือบไปเห็นถุงเค้ก เอามาร้องท้องซักชิ้น ก่อนดีไหมน้า ไม่ได้ๆเราซื้อมาฝากหนึ่งนิ่
เออ..จะสามทุ่มกว่าแล้วหนึ่งยังไม่มาเลย  ชักห่วงแล้วซิ หรือจะเป็นเพราะคำพูดของเราเมื่อเช้านี้
ผมลุกจากเก้าอี้จะลองไปเดินตามหาหนึ่ง เปิดประตูก็ก็ต้องตะลึง หนึ่งยืนอยู่หน้าห้อง พอหนึ่งเห็นผม ก็โผลเข้ามากอด ทำเอาผมเซ เข้ามาในห้องเหมือนเดิม

“เอ ......อยู่เป็นเพื่อนเรานะ”เสียงหนึ่งที่ดู แหบพร่าและเบาพูดกับผมทั้งที่ยังกอดผมอยู่

“อือๆ....”ผมตอบแบบ งงๆ พร้อมพยักหน้าเล็กน้อย

“เอ สัญญาแล้วนะ เอ ต้องทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับเรานะ เอ อย่าทิ้งเราไปไหนอีกนะ เรากลัว”หนึ่งพูดพร้อมปล่อยโฮออกมาอย่างไม่อายผม

“ไม่มีอะไรต้องกลัวนะหนึ่ง เราอยู่กับหนึ่งแล้วนี่ไง” ในใจต้องนั้นผม งง ไปหมด กว่าจะปลอบหนึ่งได้ก็นานโขอยู่

“อาบน้ำเสร็จแล้ว สบายใจขึ้นหรือยัง” ผมถามหนึ่ง

“อืม  ก็ดี  ขอบใจนะเอ ที่เข้าใจเรา” หนึ่งบอกพร้อมยิ้ม

“อือ....ไม่เป็นไร หนึ่งเราซื้อเค้กมาฝากอ่ะ ร้านที่หนึ่งบอกว่าอร่อยอ่ะ” กูไปเข้าใจอะไรตั้งแต่เมื่อไหร่ว่ะ

“จริงเหรอ ไหนๆ โห.......ตั้งเยอะ หมดไปหลายบาทเลยซิท่า มากินด้วยกันซิ เอ เรากินคนเดียวไม่หมดหรอก” (ไม่อยากจะบอกเลยว่าไม่เสียซักบาท เห่อๆ) หนึ่งกลางโต๊ะญี่ปุ่นออกกลางห้องพร้อมเอาเค้กวางลงกับช้อนสองคัน ผมลงไปนั่ง ลืมไปเลยว่ากำลังหิว

“หนึ่ง ถามอะไรหน่อยได้มั๊ย” ผมเอ่ยขึ้นมา ทั้งทีในใจยังกล้าๆกลัวๆ

“ถามมา ซิ” หนึ่งตักเค้กเข้าปาก

“เอ่อ.....ทำไม หนึ่งถึงว่า เรา......เอ่อ  ว่า  เป็นคนไม่รักษาสัญญาล่ะ” ผมพูดแบบไม่มั่นใจ กลัวเจ้าตัวโกรธอีก

หนึ่งวางช้อนลง  มองมาที่ผม (เอาแล้ว หาเรื่องอีกแล้วไงกู --- ผมคิดในใน)

“เอ... เอ ทำผิดแล้วยังไม่รู้ตัวอีกเหรอ” หนึ่งย้อน  ผมส่ายหน้าน้อยๆ(ถ้ารู้แล้วจะถามมั๊ยเนี๊ยะ)

“ก็ใครกัน คืนที่ฝนตก บอกว่าจะอยู่เป็นเพื่อนเรา แล้วพอไปงานเปิดโลกกิจกรรม เขาคนนั้นก็ทิ้งเราไปเลย เขาไปกับกลุ่มเพื่อนของเขา ไม่สนใจเราเลย” หนึ่งก้มหน้าพูด ผมถึงบางอ้อ ก็คราวนี้เอง

“อ๋อ...วันนั้นเราหลงกับหนึ่งนี่นา แล้วเราก็ไปกับเพื่อนกลุ่มเก่าของเรา เราเจอเรื่องยุ่งๆ เราเลยไม่ได้คิดอะไรเลยอ่ะ ขอโทษด้วยนะ ขอโทษจริงๆ” ผมขอโทษมาจากใจจริง

“ไม่หรอก เรามาคิดๆดู เราเองก็ผิด ว่าแต่เอเจอเรื่องยุ่งๆอะไรเหรอ”

“หนึ่งอย่ารู้เลย  เรื่องไร้สาระอ่ะ  กินเค้กต่อดีกว่า      หนึ่ง แต่เรายังไม่หายข้องใจ แค่เราหลงกัน แล้วเราไปกลับเพื่อนกลุ่มใหม่ ทำไมหนึ่งถึงต้องโกรธไม่พูดกับเรา ยังว่าเราเป็นคนไม่รักษาสัญญาอีก”ผมถามต่อด้วยความอยากรู้ (อยู่ดีไม่ว่าดีนะ หาเรื่องอีกแล้ว)

หนึ่งวางช้อนลงครั้งที่สอง “เอ บางคนก็มีอดีตที่ไม่ดีที่ไม่อยากให้คนอื่นรู้หรอกนะ เอ อย่ารู้เลยแล้วกัน ที่เอยังไม่ยอมบอกเรื่องยุ่งๆของเอเลยอ่ะ”หนึ่งทำท่าอยากรู้เรื่องยุ่งๆของผม

(จะบอกได้ไงเรื่องน่าอายขนาดนั้น ช่างมันเถอะ ไหนๆก็แล้วไปแล้ว ไม่รู้ก็ได้ว่ะ – ผมคิดในใจ)

“แต่ เอ สัญญากับเราแล้วนะว่าจะอยู่เป็นเพื่อนกันตลอดไป ห้ามย้ายห้องหนีด้วย”หนึ่งพูดขึ้น

“คงไม่ได้หรอก   เพราะว่าเภสัชเขาเรียน 5ปี แต่เราเรียน 4ปีก็จบแล้ว ถ้าให้อยู่เป็นเพื่อนหนึ่งเราก็ต้องเป็นพี่เปอร์ซิ” ประโยคแรกทำเอาหนึ่งหน้าเสีย แต่ประโยคต่อมาทำเอาหนึ่งยิ้มไม่หุบ ซึ่งนานทีหนึ่งจะยิ้มแบบนี้ ดูแล้วน่ารักดี (เปอร์ มาจากคำว่า ซุปเปอร์ ใช้เรียกพวกที่เรียนเกินระยะเวลาที่หลักสูตรกำหนด)

“แล้วนี่ทำไมยังไมอาบน้ำอีกแล้วจะห้าทุ่มแล้วนะ”หนึ่งเปลี่ยนเรื่อง

“อ๋อ ทำงานอยู่นะ”

“การบ้านเหรอ มีอะไรให้เราช่วยได้บ้างไหมล่ะ” หนึ่งเสนอตัว

(ใช่การบ้านของยายเจ๊ ลืมสนิทเลย มัวแต่นั่งทำข้อมูลบ้าบออะไรก็ไม่รู้ -- ผมคิด)

“หนึ่ง หนึ่งคิดว่าความตรงต่อเวลากับความรับผิดชอบมันดียังไงอ่ะ”ผมถามขึ้น

“ถามอะไรเป็นเด็กๆน่า  ก็..........................”หนึ่งอธิบายออกมาอย่างยาว กับคำถามเด็กๆของผม
ทำให้ผมได้ไอเดียอะไรใหม่ๆอีกหลายอย่างที่จะทำการบ้านโฮมเพจคุณธรรมส่งยายเจ๊นั่นแล้ว แต่ติดอยู่ตรงที่ตอนนี้ห้าทุ่ม งานองค์การต้องเสร็จก่อนเที่ยง โฮมเพจยายเจ๊ต้องนำเสนอบ่ายโมง จะทันไหมเนี๊ยะ

หนึ่งกินเค้กเสร็จก็เข้านอน ผมก็นั่งทำงานต่อไป เลิกทำข้อมูล ทำโฮมเพจก่อน ทำไปเรื่อยๆจนเสร็จเกือบตีสี่ กะว่าจะนอนพักซักหน่อย แต่เสียงที่บอกว่า “กล้าเสนอตัวทำ ต้องกล้าเสนอตัวรับด้วย
ใครทำต้องรับผิดชอบ คนอวดเก่งอย่างนาย น่าจะทำได้”มันทำให้ใจผมครุกรุ่น ไม่ได้ๆ เราจะมานอนตอนนี้ไม่ได้ พรุ่งนี้ไม่มีเรียนเช้าอยู่แล้ว กว่าจะถึงเที่ยงอีกตั้ง 8 ชั่วโมง ต้องเสร็จซิน่า ว่าแล้วผมก็นั่งทำงานต่อไป นานเท่าไหร่ไม่รู้ รู้อีกทีหนึ่งก็ตื่นขึ้นมาแล้ว

“เป็นไปได้ยังไง  เอ  ตื่นอาบน้ำแต่งตัวพร้อมไปเรียนแล้ว”หนึ่งทัก เพราะเห็นผมแต่งชุดนักศึกษาอยู่

“ตื่นกับผีอะไร  ยังไม่ได้นอนเลย”ผมตอบไป

“อย่าบอกนะว่า ทำงานตั้งแต่เมื่อคืนนี้ น้ำก็ยังไม่ได้อาบ นอนก็ยังไม่ได้นอน”หนึ่งเดินเข้ามาดู ผมพยักหัวให้

“แล้วหนึ่งมีเรียนเช้าเหรอ”

“วันนี้มีเรียนสิบโมง”

“แล้วรีบตื่นมาทำไม  นี่เพิ่งเจ็ดโมงเอง”ผมถามอย่างประหลาดใจ

“ก็เรานอนตื่นสายไม่เป็นอ่ะ  เจ็ดโมงนี่ก็สายมากแล้วสำหรับเรา”หนึ่งตอบ (ผมคิดในใจ—ไอ้หนึ่งมึงจะดีไปถึงไหน)

“เดี๋ยวเราจะอาบน้ำแล้วไปหาอะไรกิน ไปด้วยกันไหม เห็นบอกว่ายังไม่ได้กินข้าวตั้งแต่เมื่อคืนไม่ใช่เหรอ”หนึ่งชวน

“ไม่อ่ะ เสียเวลาทำงาน” โห........ผมตอบซะดูดี

“เอาอะไรหรือเปล่า เดี๋ยวซื้อขึ้นมาฝาก”

“ขอกาแฟ ม็อคค่าปั่นแก้วแล้วกัน”

..............................................................

ในที่สุดก็เสร็จจนได้  เกือบสิบเอ็ดโมง หนึ่งออกไปเรียนแล้ว หลังจากเอาม็อคค่าปั่นขึ้นมาให้ผม   ปวดตาจังเลย ก็แน่ละซิเล่นอยู่หน้าจอคอมทั้งคืนทั้งวัน แถมยังไม่ได้ถอดคอนเทคเลนส์ออกเลย  วันนี้ใส่แว่นไปเรียนแล้วกัน  ว่าแล้วผมก็ไปอาบน้ำ แล้วไปองค์การก่อน เพื่อจะได้เอางานไปส่งแล้วเอามอไซค์ด้วย

“อ้าว น้องเอ มาได้ยังไงเนี๊ยะ อุ๊ย ใส่แว่น หล่อขึ้นเยอะเลยนะ ถ้าพี่รุ่นเดียวกันนะจะจีบเลยล่ะ
 พอดีเลย พี่มีเรียนสิบเอ็ดโมง ฝากเฝ้าองค์การด้วยนะ เที่ยงๆพี่จะเข้ามาจ๊ะ”พี่แหววพูดแล้วออกไป  โดยผมไม่ทันได้พูดอะไรโต้ตอบเลยซักคำ

“เอาไงดีว่ะ ไม่มีใครอยู่เลยหรือไง อีกตั้งสองชั่วโมงกว่าจะเข้าเรียน เอาข้อมูลลงดีกว่า”ผมบ่นคนเดียว แล้วเปิด Notebook เตรียมสาย data เพื่อต่อข้อมูลลงกับเครื่อง PC ขององค์การ

“จะทำอะไรอ่ะ”พี่นิคพูด พร้อมเปิดประตูห้องประชุมเล็กออกมา

“ผมเอาข้อมูลที่พี่ให้ทำไว้มาลงให้ครับ” คำพูดของผม ทำเอาพี่นิคอึ้งเล็กน้อย ก่อนรักษาฟอร์มแล้วพูดว่า

“เอาลงเสร็จแล้ว อย่าเพิ่งไปนะ ขอตรวจก่อนว่าเรียบร้อยไหม”

พอผมเอาข้อมูลลงเสร็จ พี่แกก็มายืนดูข้างหลังผม เอามือข้างหนึ่งจับพนักเก้าอี้ตัวที่ผมนั่ง อีกมือก็เลื่อนเม้าส์ดูข้อมูล ถ้าคนอื่นมองเข้ามาจะเห็นเหมือนพี่แกโอบผมครึ่งตัว ผมได้กลิ่นโคโรลที่พี่แกใช้ กลิ่นแมนมากๆ แต่ผมเริ่มมึนๆหัว  ตาพร่าๆ  เลยถอดแว่นออกขยี้ตา

“ใส่แว่นด้วยเหรอ เรานะ” พี่นิคถาม

“ครับ สายตาสั้นครับ”ผมบอกแล้วรีบสวมแว่นคืน แต่เสียงของพี่นิคที่พูดครั้งนี้ดูนุ่มกว่าทุกครั้งที่พูดกับผมมา

“อืม........ก็ดีนะ ใช้ได้  กินข้าวหรือยัง ป่ะพี่เลี้ยงข้าวเที่ยง” พี่นิคเอ่ยชวน พร้อมกดปิดคอม

ผมมองนาฬิกาเที่ยงสิบนาที ผมมีนัดกับอาจารย์บ่ายโมง “ขอบคุณครับ แต่ผมมีนัดครับ บ่ายโมง”

“นี่เพิ่งเที่ยงเอง ไปกินข้าวก่อน เดี๋ยวจะเอาไปพูดได้ว่า องค์การใช้ทำงานแล้วไม่เลี้ยงข้าว”พี่แกเสียงเข้มขึ้นนิด

“ก็ได้ครับ”ผมตอบ แบบเงี่ยงไม่ได้ กลัวมีเรื่องอีก

แล้วเราก็พากันเดินไปที่คอมเพล็คซึ่งอยู่ห่างจากองค์การแค่ข้ามถนน (คอมเพล็ค คือ ศูนย์อาหารและบริการของทางมหาลัย มีครบทุกอย่างที่ต้องการ ทั้งขายอาหาร ร้านหนังสือ เสื้อผ้า  เสริมสวย ตัดแว่น อินเตอร์เน็ทคาเฟ่ ที่สอนพิเศษ สอนดนตรี สอนยูโด ฯลฯ และคอมเพล็คนี้เป็นแห่งนัดพบของชาวมอเลยก็ว่าได้ ช่วงสอบคอมเพล็คจะเต็มไปคนนักศึกษาที่มาอ่านหนังสือสอบกัน)

“จะกินอะไร” พี่นิคถามผม

“อะไรก็ได้ครับ”

“อะไรก็ได้  สั่งร้านไหนอ่ะ เขาถึงขาย”พี่นิคกวน

ผมมองหาร้านที่คนน้อยที่สุด “กินผัดไทก็ได้ครับ”

แล้วเราก็ไปนั่งในร้านผัดไท “เอาน้ำอะไรอ่ะ อย่าบอกว่าอะไรก็ได้นะ” พี่นิคขัดคอไว้ก่อน

“งั้นขอกาแฟเย็นครับ” ผมบอก

“เป็นเด็กเป็นเล็ก กินกาแฟ”  “ป้าครับ ขอนมเย็น 2 ครับ” พี่นิคตะโกนสั่ง (แล้วมันจะถามกูทำเพื่อ........)

ผมนั่งไปเหมือนจะทรงตัวเองไม่อยู่  หัวเริ่มหมุน  ตาจะปิดลง  อาการง่วงนั่นเอง  ผมมองป้าผัดไท ทำไมนานได้จัง  ให้ตายเถอะป้าแก ทำใส่กล่องให้ลูกค้าก่อน ให้คนในร้านนั่งคอย ผมดูดนมเย็นแล้วดูนาฬิกา 12.40 น. ในใจเริ่มร้อนร้นกลัวไม่ทัน แต่ร่างกายของผมซิครับ มันไม่ร้อนตาม
มันประท้วง มันบอกว่ามันอยากนอนแล้ว

“พี่ถามได้ยินไหม” พี่นิคพูดเสียงดัง

“ค....คร้าบบ ได้ยินครับ อะไรนะครับ” ผมตื่นขึ้นมานิดหนึ่ง

“เมื่อกี้ พี่แหววโทรมาบอกว่าทำเรื่อเบิกจ่ายค่าคอมเรียบร้อยแล้ว วันศุกร์นี้คงจะได้ไปซื้อ”พี่นิคบอก
(ก็ดีแล้วจะได้สิ้นเรื่องสิ้นราวกันซะที --- ผมคิดในใจ)

“พี่แหวว เลยฝากบอกว่าให้ชวนเราไปด้วย บอกว่าน้องเขาเก่งคอม ให้ไปช่วยดูช่วยเลือก เราว่าไงอ่ะ”
พี่นิคบอกต่อ (อะไรว่ะไม่ยอมปล่อยเราอีกเหรอ --- ผมคิด)

“ครับ”

“งั้นเอาเบอร์โทรของเรามา จะไปตอนไหนจะให้พี่แหววโทรบอกอีกที”

“ครับ 0 8 1 0 0 0 1 0 0 0”

“เลขสวยดีนี่ สมกับเรียนคอม ระบบ 0 1  อ้าวรีบๆกินซิ ผัดไทเย็นหมดแล้ว”

มาตอนไหนว่ะเนี๊ยะ เรานั่งง่วงจนไม่รู้อะไรเลยเหรอ ผมตักผัดไทเข้าปากเป็นคำแรก แต่ของพี่นิคแกหมดไปเกือบครึ่งจาน ผมมองนาฬิกา ตายโหง เที่ยงห้าสิบแล้ว ผมหายจากอาการง่วงเป็นปลิดทิ้ง

“พี่ครับ ผมไปแล้วครับ เดี๋ยวไม่ทัน” ผมพูดพร้อมผัดไทยังเต็มปาก ไม่สนว่าคู่สนทนาของผมจะว่าอะไร ผมก็วิ่งกลับไปที่องค์การ คว้ามอไซด์ รีบบึ่งไปที่คณะทันที

..................................................


ผมเดินเข้าห้องมานั่งลงกับกลุ่มเพื่อน ไม่ถึงหนึ่งนาทีอาจารย์ก็เข้า  แล้วผมก็ออกไปพรีเซ็นต์โฮมเพจส่วนตัวกับโฮมเพจคุณธรรมด้วยเสียงที่ยังกระหืดกระหอบอยู่


 “ดี ทำได้ดี โดยเฉพาะโฮมเพจคุณธรรม มีเนื้อหาหลากหลาย แนวคิดไอเดียลูกเล่นแปลกๆเยอะ
 เป็นงานที่ละเอียด สื่อถึงความตั้งใจของคนทำ ครูว่าเธอคงเก่งมาซินะ ที่สามารถทำ 2โฮมเพจให้เสร็จได้เพียงชั่วข้ามคืน แต่ไม่มีทาง สำหรับมือใหม่อย่างพวกเธอ หรือเป็นเพราะว่าวันนี้เธอใส่แว่น ไม่ซินะ แสดงว่าเธอทำโฮมเพจส่วนตัวเสร็จแล้วแต่ลืมเอามาจริงๆ เอาเป็นว่า โฮมเพจคุณธรรม ถ้าครูจะขอเธอเพื่อใช้เป็นสื่อการสอนให้กับรุ่นต่อๆไปจะได้ไหมจ๊ะ”อาจารย์ยายเจ๊ถาม และเหมือนเป็นการปลดโซ่คำว่าคนไม่มีความรับผิดชอบออกจากตัวผม พร้อมให้เพื่อนทุกคนได้เข้าใจ

“ได้ครับ”ผมตอบ แล้วเดินกำลังไปนั่งที่เดิมอย่างหมดแรงหมดกำลังกาย แต่กำลังใจตอนนี้เกินร้อย

เสียงปรบมือของเพื่อนๆดังขึ้นเพื่อเป็นการชื่นชมผม แต่ผมขอเป็นที่นอนนุ่มๆได้ไหมตอนนี้ ผมอยากให้ชั่วโมงนี้จบไปเร็วๆซักที

“เอ ทำได้ดีมากเลย เห็นรุ่นพี่บอกว่าอาจารย์คนนี้ชมคนยากมากๆๆ แต่อาจารย์ชมเอด้วยแหละ”ปูเป้พูดเชิงกระซิบ

“เอ เป็นอะไรอ่ะ ดูเหนื่อยๆ ตาช้ำๆ หรือเป็นเพราะว่าวันนี้มันใส่แว่น”บอยทักแบบเบาๆ

“แบบนี้ แม่งนั่งดูเวบโป๊ มาทั้งคืนชัวร์”ปอนด์ออกความเห็น

“ปอนด์ คิดอะไรได้บ้าง นอกจากเล่นเกม เวบโป๊เนี๊ยะ”ทรายแอบวีนใส่

“ถ้าคิดได้ก็พูดอย่างอื่นแล้วซิ พวกแกนี่เข้าใจอะไรยากจริงๆ”ปอนด์ตอบกลับ เล็กแอบค้อน บอยกับปูเป้หัวเราะเบาๆ แต่ผมนี่ซิตาจะปิดแล้วครับ พี่น้องเพื่อนคร้าบบบบบบ

“ชั่วโมงหน้าวันศุกร์ ไม่ต้องเข้าคลาสนะ ครูติดอบรมให้พี่ป.โท ให้ไปดูรูปแบบการสร้างลิ้งค์แบบต่างๆมาไว้นะจ๊ะ แล้วเจอกัน สวัสดีจ๊ะ”อาจารย์ยายเจ๊ พูดตอนหมดชั่วโมง

“วันศุกร์ไม่ต้องเข้าเรียน แม่งจะเล่นเกมทั้งวันเลย”ปอนด์พูดลอยๆ

“อย่างกับตอนนี้ แกทำอย่างอื่นนอกจากเล่นเกมนะไอ้ปอนด์”ทรายแอบกัด

“เราห้องสมุดก่อนดีป่ะ  เย็นๆค่อยกลับ ตอนนี้ยังแดดร้อยอยู่เลย” ปูเป้เสนอ

“ไม่ได้นะ ไม่ได้ ยายเป้ เธอต้องไปอบไอ้น้ำกับฉัน”ทรายท้วงอย่างเร็ว พร้อมหยิบแป้งขึ้นมาโป๊ะหน้า

“เอ เหลือเราสองคน จะไปไหนดี” บอยถามผม

“ไปนอน”ผมฟุปลงกับโต๊ะแล้วตอบ

“เฮ่ย ! ไอ้เอ ชวนเราไปนอนอ่ะ”บอยบอก

“กูว่าแล้วไง ไอ้นี่มันแปลกๆ” ปอนด์เสริม บอย ทราย ปูเป้หัวเราะ ผมไม่มีแรงตอบโต้

เราเดินออกมาจากคณะด้วยกัน แล้วก็ต่างแยกย้ากันออกไป  ผมขี่มอเตอร์ไซค์ด้วยความระมัดระวังกว่าเดิม (ที่จริงง่วงห้ามขับนะ) ถึงกระนั้นก็ยังมีเลี้ยวผมซอยถึง สองซอย แล้วทำไมแดดมันแรงอย่างนี้ว่ะ จะสี่โมงเย็นแล้วนะเนี๊ยะ  ผมบ่นเพราะเริ่มปวดหัวตุ๊บๆ

ถึงหน้าหอเหมือนกับสวรรค์อยู่ตรงหน้า  แต่ห้องผมมันตั้งชั้นสาม ผมลากตัวเองขึ้นไปกว่าจะถึงเรียกได้ว่าแทบคลานเลยทีเดียว  ผมไขกุญแจห้องออก ที่นอนอันแสนอบอุ่น 
สวรรค์อยู่ตรงหน้าจริงๆ  ผมถอดรองเท้าได้ ปิดประตูห้อง คลานขึ้นเตียงนอนเลยทั้งๆที่ยังเพิ่งบ่ายสี่เอง

+++++ จบบทที่สี่ +++++


*** ข้อคิดคำคมประจำบท ***
-   ชีวิตคนเรามันก็เหมือนกับท้องฟ้านั่นแหละ เดี๋ยวก็มีฝน เดี๋ยวก็มีเมฆหมอก แต่ฟ้าหลังฝนจะงดงามเสมอ เหมือนกับว่าฝนได้ชะล้างสิ่งสกปรก ออกไปจากฟ้าอย่างนั้นแหละ ถ้าเป็นชีวิตเราอุปสรรคปัญหาต่างๆก็เหมือนกับพายุฝนเมฆหมอก ถ้าเราผ่านมันไปได้ก็จะทำให้เราแข็งแกร่ง ยืนหยัดอยู่ได้อย่างงดงามเหมือนฟ้าหลังฝน
-   บางคนก็มีอดีตที่ไม่ดีที่ไม่อยากให้คนอื่นรู้


p.s. ตอนหน้าจะมีตัวละครมาเพิ่มอีกหนึ่งนะครับ (อย่าเพิ่งเตรียมใจ งง o2 ล่วงหน้านะครับ)
      ตอนหน้าคุณจะต้องอิจฉานายเอไปตามๆกันครับ  :o8: :serius2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: nana ที่ 01-05-2008 16:36:50

 :o8:พี่ทีน่ารักจริงๆ :o8:



 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 01-05-2008 16:51:33

 :m13: :m13:

 พี่นิคเริ่มจะเห็นใจแร่ะ..น้องเอน่าเห็นใจ มีความรับผิดชอบมาก ทำสำเร็จจนได้

 พี่หมอที มีเสน่ห์มากแมนเชียว แต่รูปน่าจะเท่ห์กว่านี้

 ส่วนพี่ริช คนนี้ได้ใจ ทั้งรูปและในเนื้อเรื่อง เหมาะมาก

 อ้อ...มีคำคมมาฝากให้ด้วยนะจ๊ะ

   "มนุษย์จะเบื่อต่อเมื่อเขาถูกบังคับ  หากที่ยากที่สุดกว่าการคนอื่นบังคับ คือการบังคับตนเอง"

  o7  o7  o7

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: cassper_W ที่ 01-05-2008 17:38:51

สรุปว่าคุงพี่มิคนี่มันยังไง  :a6:

ไมต้องโหดกะน้องกะนุ่งด้วยยยย   :m31:

แต่เค้าว่านี่แหละเนื้อคู่ หุหุ  :m12:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 01-05-2008 18:06:55

ชอบพี่ริช เถื่อนๆดี  :o8:

ส่วนพี่นิค..ปากจัดใช้ได้เลยอ่ะ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: YMP ที่ 01-05-2008 18:31:25

อ้างจาก: A_wAy_G_mAn ที่ 01-05-2008 16:08:24  

 
p.s. ตอนหน้าจะมีตัวละครมาเพิ่มอีกหนึ่งนะครับ (อย่าเพิ่งเตรียมใจ งง o2 ล่วงหน้านะครับ)
      ตอนหน้าคุณจะต้องอิจฉานายเอไปตามๆกันครับ  :o8: :serius2:

บอกมางี้ ก็นึกว่าให้เตรียมใจซีคร้าบ
แต่บอกว่า"จะต้องอิจฉา" งั้นจะ"เตรียมตัว"ไว้แทน

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: numtannaka ที่ 01-05-2008 18:53:33

 :m1: น่ารักดีค่ะ มาต่อไวไวนะคะ ชอบพี่หมอทีอ่ะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: RaMin ที่ 01-05-2008 21:26:40

หนุกมาเลยพี่ o13
มาต่อเร็วๆนะ
เท่าที่ดูมัยมอขอมีแต่คนหน้าตาดีๆทั้งนั้นเลย
ไปเรียนต่อมอขอดีมั้ยเนี่ยเรา :a11:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Mr.A_KUNG ที่ 01-05-2008 21:51:24

มารอนายนะ...นายเอ....เราก็อยู่หอ9หลังเหมือนกัน....นายอยู่เฟลตไหนเราอยู่เฟลต3แต่ตอนนี้ย้ายมาอยูหอคณะแล้ว........................ไงก็สู้ๆๆนะเรารอให้กำลังใจ


สู้ๆๆๆลูกเจ้าพ่อฯ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 01-05-2008 22:01:55

หุหุ ท่าทางเอคงเก่งเหมือนที่อาจารย์ชมแหละเนอะ ทำทั้งสองอย่างเสร็จทันด้วย   :oni2: :oni2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 01-05-2008 22:21:56

เข้ามาเอากำลังใจก่อนที่จะเขียนบทที่ห้าต่อ น่ะครับ :m23:

-ที่จริงมอขอก็ไม่ได้มีคนหน้าตาดีมากมายอะไรหรอกครับ บางคนก็มาจากที่จังหวัดอื่นที่ไม่ใช่ขอนแก่นครับ เลยมีคนค่อนข้างเยอะครับ หน้าตาก็เฉลี่ยๆกันไป (แล้วรูปบางรูปที่เอามาลงก็เป็นรูปตัวแทนครับ) ถ้าอยากมาเรียนก็ดี  :a1:รับรองไม่ผิดหวัง

-ผมไม่บอกหอนะครับ คุณเอคุง ขอโทษด้วยนะครับ ดีใจครับที่มีคนเลือดสีอิฐเหมือนกัน (จากรูปของนาย ผมคุ้นๆหน้านายนะครับ  นายคุ้นหน้าผมบ้างไหมครับ เราอาจจะเคยเจอกันก็ได้นะครับ) :m22:

ยังไงผมขอบคุณทุกคนนะครับที่เข้ามาอ่าน มาให้กำลังใจ เข้ามาเม้นท์ เข้ามาดัน สารพัดที่จะเข้ามา ขอบคุณมากๆครับ   o7


เอาเป็นว่าเรียกน้ำย่อยด้วยแนะนำตัวละคร ตัวใหม่ ที่จะมาในตอนต่อไปดีกว่าครับ

ภู

ภู รุ่นน้องที่โรงเรียนเก่า เป็นนักกีฬาบาส สนิทกับไอ้โจ้เพื่อนผมมากเพราะเล่นบาสด้วยกัน  ภูเป็นคนที่ชอบทำตัวเหมือนอันธพาล ทำตัวเป็นเด็กมีปัญหาอยู่ตลอดเวลา ชอบหาเรื่องคนอื่นอยู่เสมอๆ พูดเสียงดัง ดูทะมัดทะแมง
มีความดื้อรั้นดันทุรังสูง เป็นคนพูดคำไหนคำนั้น โดยภาพรวมของภูแล้วดูดี สูง180 ผิวแทน หน้าคมเข้ม
เพื่อนกลุ่มเล่นบาสตั้งฉายาให้ภูว่าเสือยิ้มยาก  เมื่อก่อนภูวางตัวกับผมเหมือนคนอื่นทั่วไปที่ภูทำใส่ คือ พูดด้วยเหมือนตะโกน ชอบหาเรื่อง แต่หลังจากงานกีฬาสีเสร็จ เราก็มีการฉลองกัน ภูก็ไปด้วย (ห้องของภูเป็นรุ่นน้องสีเดียวกัน) วันนั้ภูเมามากขับรถกลับไม่ไหว ผมกับเพื่อนพาภูและเพื่อนภูอีกสามคนไปนอนที่บ้านของผม  ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา เวลาภูเจอผมภูเปลี่ยนเป็นคนละคนเลย จะเป็นภูที่ยิ้มเก่ง ชอบเอาใจผม มีปัญหาอะไรภูจะปรึกษาผมตลอด  ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม แต่ยังทำกับคนอื่นเหมือนเดิม ที่บ้านของภูเป็นอู่ซ่อมรถครับ ภูเลยชอบแต่งมอเตอร์ไซด์ และบางครั้งก็ลงแข่งในแก๊งค์เด็กซิ่งแถวถนนมิตรภาพด้วย (บอกไปอย่างนี้ คุณตำรวจอย่าไปจับนะครับ สงสารเด็กเขา ฮิฮิ)

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: YO DEA ที่ 01-05-2008 22:31:43

 o7


เกิดมาเพื่อจิ้ม

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: RaMin ที่ 01-05-2008 22:54:47

พี่คนเขียนชื่อเอชะมะคับ
มินเข้าใจตามนี้ละนะ :laugh:
รูปที่แนะนำตัวพี่อ่ะ
รูปที่สองหน้าเหมือนดาราใต้หวันเลย
(มินคิดว่ารูปของพี่คงมะใช่ตัวแทนนะ)

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Mr.A_KUNG ที่ 01-05-2008 23:01:05

รอนายนะคร้าบนายเอ....ที่นายไม่บอกหอก็ไม่เป็นไรคร้าบ....เราไม่ซีเรียสไงเราก็ติดตามผลงานนายเสมอนะ....แก้เครียดดี..ชอบ.ๆๆๆๆ :oni2:


ช่วงนี้เราเครียดๆพอดี....เหนื่อยๆอ่ะ o2

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: DeShiWa ที่ 02-05-2008 01:57:38

:impress: :impress: :impress:

อ่าครับผม ชอบจังอะครับ

แต่ตัวละครเยอะมากๆๆครับ

เรื่องนี้ จำแทบไม่หวาดไม่ไหว

เป็นกำลังใจให้ครับผม มาลงทุกวันนะครับ

:impress: :impress: :impress:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: abacusformat ที่ 02-05-2008 10:56:02

 :m4: :m4: :m4:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 02-05-2008 11:43:15

 :m4: :m4: :m4: :m4: :m4:


เริ่มมันส์แร้วสิ  จะเป็นไงต่อไปหว่า


แต่ตัวละครเยอะมากมาย ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ


เฮ้อ จะจำหมดไหมเนี่ย


อ่านแร้ว อยากกลับไปเรียนอีกอ่า รู้สึกว่าตะเองแก่


5555+  ไปแระ เป็นกำลังใจให้น๊า.......   


 :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ultramanzaku ที่ 02-05-2008 11:58:03

หนุก ๆๆๆๆ


อยากอ่านต่อแล้วอ่ะ



รีบๆมาต่อนะ

น่าร๊ากกกกกานทุกคนเยย

 :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ultramanzaku ที่ 02-05-2008 12:47:14

อีกอย่าง

ชอบพี่เอ็ก พี่บอย


พี่โจ แระก้อพี่หนึ่ง

หุหุ :m1: :o8:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: gift_deb ที่ 02-05-2008 12:52:49

ดูท่าทางรูปภูจะตัวจริง ใช่ป่าวค่ะ มีฉากหลังเป็นสนามบาสด้วย ใส่ชุดนักเรียนอีก หน้าตาดูแล้วเป็นคนยิ้มยากจริงๆ





เข้ามาติดตามและให้กำลังใจค่ะ ไว้วันไหนว่างๆ สร้างโฮมเพจให้หนูซักอันสิ จะเอาไปใช้ทำมาหากิน (ล่อผู้ชายนะเอง  :laugh:)

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: สมุนไพร ที่ 02-05-2008 12:57:37

เข้ามานั่งรอคุณเอ : 222222: : 222222: : 222222:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 02-05-2008 13:14:02

 :m1:  :m1:

 รูปของภูเป็นนายแบบ ชื่อว่า ยุกต์  ส่วนนามสกุลขอโทษจริงๆ จำไมได้

 น้องเค้าเพิ่งจบจากร.ร.เตรียมอุดม ม.6 ปีนี้ค่ะ กำลังเข้ามหาวิทยาลัย

 น้องเค้าหล่อมาก เรียนเก่งด้วย  มีรูปถ่ายแบบรูปหนึ่ง X  มากเลยค่ะ

 ทั้งสาว ทั้งหนุ่ม กรื๊ดดดดด สลบ

  :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: gift_deb ที่ 02-05-2008 18:49:48

ขอเข้ามากรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ด้วยคนนะคะ





กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด จนสลบ :sad2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 03-05-2008 01:52:07

เข้ามาวิ่งเล่น   :oni1: :oni1: :oni1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 03-05-2008 10:40:43

RaMin --- ใช่ครับ ผม ชื่อเอ  ขอบคุณมากครับ ที่ชมว่าเหมือนดาราใต้หวัน
 :o8:

 Mr.A_KUNG --- อย่าเครียดมานะครับ (ที่จริงบอกหอนายก็ได้ เพราะผมเรียนจบแล้ว ผมกัลปพฤกษ์ 40 รุ่นเดียวกับพระเอกชื่อ ว. ของช่องเจ็ดอ่ะครับ ยังเคยนั่งกินข้าวด้วยกันเลย อิอิ :a3:)


 gift_deb --- รูปของภูไม่ใช่ตัวจริงครับ (โทรไปหาน้องเขา เขาบอกว่าอายไม่กล้าครับ  ผมเลยหาคนที่ใกล้เคียงมาแทนครับ  ได้เป็นตามที่vicka  บอกครับ :m4:  ผมยังคิดเลยว่านิยจบจะมาเฉลยว่าในรูปใครเป็นตัวจริงบ้าง  :laugh:) เรื่องสร้างโอมเพจปรึกษาได้ครับ (แต่คิดค่าปรึกษาแพงหน่อยนะครับ...ล้อเล่น)


              จะว่าไปแล้ว  ชีวิตคนเราจริงๆมันยิ่งกว่านิยายอีกนะครับ  ผมกลับไปนั่งอ่าน Diary ของตัวเอง เพื่อไปเอาข้อมูลมาเขียนเรื่องนี้ อ่านไปตลกตัวเองไปครับ  :laugh: มีเรื่องต่างๆเกิดขึ้นมากมาย ทั้งสนุกสมหวังทั้งเศร้า :o12: ครบทุกรสยิ่งกว่านิยายอีก พออ่านเสร็จผมก็เอาข้อมูลมาแต่งเป็นนิยายนี่แหละครับ (ซึ่งก็เสริมเติมแต่งรสชาติลงไปบ้างเพื่อ อรรถรสในการอ่าน  :m12: )

เอาเป็นว่าไม่เสียเวลาไปอ่านตอนที่ห้ากันเลยครับ (ตอนที่ห้ายาวหน่อยนะครับ แบ่งเป็นภาคแรกกับภาคจบ ครับ)

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 03-05-2008 10:45:59

บทที่ห้า---สองต่อสอง (ภาคแรก)


“สวัสดีครับคุณพ่อ” เด็กชายวัยสิบขวบและวัยเจ็ดขวบ ไหว้ผู้เป็นพ่อหลังกลับจากโรงเรียน

“เอ โอ๊ต ขึ้นรถเร็ว ไปโรงบาลกับพ่อ” ผู้เป็นพ่อบอกด้วยน้ำเสียงที่ดูกังวล

“คุณพ่อไปโรงบาลทำไม แล้วคุณแม่ล่ะ” เด็กชายเอถามขึ้น

“แม่อยู่โรงบาล อาม่าลื่นล้ม แม่เลยไปเฝ้า”พ่อตอบ

“อาม่า” แล้วเด็กชายทั้งสอง ก็รีบวิ่งตามพ่อขึ้นรถ เพื่อออกไปโรงพยาบาลทันที

เมื่อไปถึงก็เห็นเหล่าวงศาคณาญาติและคุณหมอพร้อมพยาบาลยืนอยู่หน้าห้องฉุกเฉิน ทุกสายตามองมาที่เด็กชายที่เพิ่งมาถึง แล้วมีเสียงของคนหนึ่งบอกว่า “รีบเข้าไป อาม่าคอย เอ อยู่”

หมอเดินนำเด็กชายทั้งสองเดินเข้าไปในห้องพร้อมกับผู้เป็นพ่อ ภาพที่เห็นคือ หญิงผู้เป็นแม่นั่งตาแดงกุมมืออาม่าอยู่  มีคนอีกสองสามคนยืนอยู่ข้างๆเตียงอีกฝั่ง อาม่านอนมีสายอะไรก็ไม่รู้สองสายโยงมาที่จมูกของอาม่า

“เอ โอ๊ต มาหาอาม่าเร็วๆ ซิ”แม่หันมาบอกกับลูกชายทั้งสองคนที่เพิ่งเข้า

“แม่ ๆ เอ กับโอ๊ต มาแล้วนะ แม่ ลืมตาขึ้นมาดูหลานซิ” แม่หันไปพูดกับอาม่าด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ แต่อาม่าก็ยังนอนนิ่งๆ

“เอ โอ๊ต เรียกอาม่าซิ บอกอาม่าว่ามาแล้ว” อาอี๊บอก

“อา..ม่า”เด็กชายเอเรียกเบาๆ “อาม่า ตื่น อาม่า”คนเป็นน้องเรียกตาม

“อาม่า เอ กลับมาจากโรงเรียนแล้ว ไหนอาม่าบอกว่าจะเจียวไข่ให้เอกินทุกวันไง”เด็กชายเอพูดแล้วเสียงก็เริ่มสั่น เริ่มมีน้ำในตาออกมา ทำให้คนเป็นน้องร้องไห้ตาม

ภาพตรงหน้าที่เห็น อาม่าพยายามที่จะลืมตา เปลือกตาอาม่าขยับนิดๆ เหมือนกับเหล่ตามามองทางต้นเสียง มุมปากมีการขยับนิดหน่อยเหมือนจะยิ้มให้กับเสียงนั้น แล้วเปลือกตาทั้งสองข้างก็ปิดสนิทพร้อมเสียง ตี๊ด...........ยาวๆที่ดังมาจากเครื่อง คุณหมอมองนาฬิกาแล้วหันไปพยักหน้าให้พยาบาลก่อนที่จะปิดเครื่องทำให้เสียงนั้นเงียบหายไป

“อาม่า......อา.....ม่า...........อาม่า.......อา.....ม่า......อาม่า” เสียงเด็กชายเอตะโกนลั่นพร้อมน้ำตา

“เอ  ๆ   ๆ  ตื่นๆ  เอ   เป็นอะไร” เสียงที่ทำให้ผมตื่นจากความฝัน 

ผมอยากจะรีบตาแต่ทำมันมันลืมไม่ขึ้น ทำไมรู้สึกว่าร่างกายมันหนาวเย็นยะเยือกอย่างนี้ เหมือนมันจะขาดออกจากกันให้ได้  เรี่ยวแรงเราไปไหนหมดนะ  แม้แต่จะขยับปากตอบเขาไปว่าเราได้ยินแล้วก็ไม่มี  ลำคอแห้งผาก  ตุ๊บ.....................................................ตุ๊บ...........................เสียงหัวใจเต้นเบาๆ จังหวะห่างๆ หรือนี่ว่าเรากำลังจะตาย ไม่นะ.........เรายังไม่อยากตาย  เรายังมีพ่อ  มีแม่  มีน้อง มีเพื่อน เราเพิ่งเข้าเรียนมหาลัยเอง ที่สำคัญเรายังไม่เคยมีแฟนเลย  ยังไม่รู้จักเลยว่า ความรักระหว่างแฟนมันเป็นยังไง  ไม่นะ  ไม่...................................แล้วทุกอย่างก็ดับวูบลงจมอยู่ในภวังค์

.....................................................................................

เสียงคนคุยกันอยู่ข้างๆทำให้ผมตื่น อยากลืมตาขึ้นมาดู แต่ก็รู้สึกว่าทำไมตามันหนักอย่างนี้นะ
ผมไม่ฝืน ว่าแล้วก็หลับตาลงอย่างเดิม นอนฟังเสียงนั้นคุยกัน ตอนนี้รู้สึกว่าร่างกายอุ่นขึ้นเยอะ
แต่ก็ยังไม่มีแรงพอที่จะกระดิกกระเดี้ยวตัวไปมาได้ แล้วก็เจ็บแปล๊บๆที่ข้อพับของแขนด้านขวา

“ไม่เป็นไรมากหรอก แค่น้ำตาลในกระแสเลือดลดน้อยไปหน่อย มีไข้สงสัยคงขาดการพักผ่อน
ให้กลูโคสกับน้ำเกลือทางเส้นเลือดแบบนี้ ตื่นมาก็วิ่งได้แล้ว ดูเราเป็นห่วงเพื่อนมากเลยนะ
เอาอย่างงี้ พี่เข้าวอร์ดดึกพอดี เดี๋ยวพี่ดูให้  เรากลับไปนอนเถอะ เห็นบอกว่าพรุ่งนี้มีเทสแต่เช้าไม่ใช่เหรอ  ให้พี่ไปส่งไหม”เสียงนุ่มๆที่แสดงความเป็นสุภาพบุรษดังออกมาจากปากชายหนุ่ม ถ้ามองดูจากชุดก็รู้ว่าเป็นนักศึกษาแพทย์ชั้นเอ็กเทริ์น

“ครับ ไม่เป็นไรครับ ผมกลับเองได้ ฝากเพื่อนผมด้วยนะครับ ขอบคุณครับ”เสียงชายหนุ่มอีกคนตอบ ผมจำได้ว่าคือเสียงของหนึ่ง แต่เสียงก่อนหน้านี้เหมือนเคยได้ยินที่ไหนมาก่อน

ครื้น.........................ครื่น.........................เสียงบุรุษพยาบาลรูดผ้าม่านเพื่อล้อมปิดเตียงที่ผมนอนอยู่

“เอ่อ   พี่ครับ เดี๋ยวผมจัดการเองครับ นั่นน้องชายผมเองครับ”เสียงนุ่มๆนั้นดังขึ้นมาอีกที

ผมตั้งใจว่าจะนอนหลับให้เต็มอิ่มลึกๆยาวๆ โดยไม่สนใจเสียงพูดนั้นแล้ว  แต่แล้วก็มีเรื่องให้ผมหลับไม่ลง (ไม่หลับแต่ไม่มีแรงลืมตาไม่มีแรงขยับตัว) เพราะมีมือมาจับที่เน็คไทด์ผม ค่อยบรรจงแกะมันออกอย่างช้าๆ ปลดกระดุมคอออก จังหวะนี้เองที่ทำให้ตัวเขาเข้ามาใกล้  ทำให้ผมได้กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆบ่งบอกถึงความเป็นสุภาพบุรุษที่สุขุมเอามากๆ

ใช่แล้ว กลิ่นนี้ผมจำได้  เสียงเมื่อกี้ถ้าไม่ผิด  พี่หมอทีแน่ๆ  ขณะที่ผมคิดได้ ก็พยายามที่จะลืมตาดูว่าใช่พี่หมอทีอย่างที่คิดหรือเปล่า  แต่ให้ตายเถอะ เปลือกตาผมเหมือนมันหนักมาก ลืมยังไงก็ไม่ขึ้น
มือนั้นก็ยังแกะกระดุมเสื้อต่อทีละเม็ดๆอย่างช้า แล้วค่อยๆถอดเสื้อผมออก (ตะแคงออกทีละด้าน)
จากนั้นก็ไปจับที่หัวเข็มขัด เขาปลดมันออกแล้วค่อยรูดมันออกจากกางเกงอย่างช้าๆเหมือนเดิม

 (จะทำอะไร – ผมคิดในใจ อยากขยับนี้แต่ไม่มีแรงเอาเสียเลย) 

มือนั้นหันไปหยิบผ้าที่อยู่ในอ่างสแตนเลสสีเงินใบขนาดย่อม ค่อยๆบรรจงบิดผ้าแล้วมาลูบที่หน้าผมอย่างเบาๆช้าๆแบบถนุถนอม ผมรู้สึกถึงความสบาย โล่ง และความอบอุ่นที่เขาถ่ายทอดมาให้ (ดีจัง)

กลับไปบิดผ้าอีกครั้ง แล้วมาเช็ดต่ออย่างละมุนเบาๆที่ลำคอ ไล่ลงมาที่อก และท้องของผม

“เห็นตัวเล็กๆ อย่างนี้แอบมีกล้ามกับเขาด้วย” เสียงบ่นเบาๆขณะเช็ดตัวให้ผม (เล็กแต่ตัวนะเฟ้ย—ผมคิด)

เขากลับไปซักและบิดผ้าอีกรอบ คราวนี้มาเช็ดที่แขน และแผ่นหลัง(ตะแคงเช็ดทีละด้าน)

“ผิวเนียนใสเชียว ไม่น่าเชื่อว่าเป็นลูกน้ำเค็ม”เสียงบ่นเบาๆอีกรอบ (สบายจังนอนเฉยๆมีคนเช็ดตัวให้ แต่ถ้าเช็ดตัวก็ต้อง....... ไม่นะ ไม่..........--- ผมคิดอะไรบางอย่างได้)

เขาเอาผ้าวางลงในอ่างสแตนเลสใบเดิม แล้วหันมาปลดกระดุมกางเกงผม (นั่นไงสิ่งที่ผมคิด
ไม่เอาๆเช็ดแค่ท่อนบนก็พอแล้ว ผมอยากบอกเขาเหลือเกินแต่ไม่มีเรี่ยวแรงเอาซะเลย)

เขาวางมือเหมือนรู้ความคิดผม (ค่อยโล่งอกไปหน่อย – ผมนึกในใจ) แล้วก็ไปถอดถุงเท้าของผมออก

“สงสัยคงเพลียมาก นอนทั้งๆที่ยังใส่ชุดนักศึกษาครบทุกชิ้น”เขาบ่นเบาๆออกมาอีกรอบ

แล้วก็กลับมาปลดกระดุมกางเกงต่อ (เฮ้ย ! นึกว่าหยุดแล้ว – ผมคิดพร้อมกับพยายามสั่งร่างกายให้ขยับหนี หรือส่งเสียงว่า ไม่ ออกมาซักคำ แต่ไร้ผลตอบรับจากร่างกาย) มือนั้นค่อยๆรูดซิบกางเกงออกอย่างเบาๆเงียบๆกลัวผมตื่น (กูตื่นอยู่นะเฟ้ย แต่ลืมตาไม่ขึ้น ถ้าทำอะไรมีหวังโดนแน่) แล้วเขาค่อยๆถอดกางเกงผมออก ค่อยๆช้อนช่วงก้นผมขึ้นดึงกางเกงลง แล้วเขาก็ถอดมันสำเร็จ ทำให้ตอนนี้ร่างกายผมที่อยู่บนเตียงเปลือยเปล่า มีแต่กางเกงในสีขาวปิดบังในส่วนที่ควรปิดอยู่

(โอ้   ไม่นะ  ถ้าเขาถอดกางเกงในผมออก  เขาก็ต้องเห็น เอน้อยสุดที่รักของผมซิ  ยิ่งถ้าเขาเป็นพี่หมอทีล่ะ  โอ้ย......ไม่อยากคิดๆๆ  ทำไงดีๆ  เอ้า  ด้วยบุญกุศลที่ไม่เคยแอบดูใครแก้ผ้า ช่วยดลใจให้เขาไม่ถอดกางเกงในผมด้วยนะ – ผมนึกอะไรไม่ออกด้วยความเขินอาย นึกพึ่งใบบุญตัวเองทันที)

เขาเอื้อมมือไปหยิบผ้าขนหนูอีกผืนมาปิดผมไว้ ช่วงใต้สะดือลงไปถึงเหนือหัวเขา  ก่อนที่เขาจะเอื้อมมือเข้าไปในผ้าขนหนูผืนนั้นเพื่อถอดกางเกงในผมออก (ก็ยังดีที่ไม่โป๊ – ผมคิด)

แล้วเขาก็หยิบผ้าขึ้นมาบิดพร้อมเช็ดตัวส่วนท่อนล่างให้ผม  ตอนที่เขาเช็ดเข้าไปในใต้ผ้าขนหนู
ใจผมเต้นโครมครามเสียงดังมาก ดังจนผมกลัวเขาจะได้ยิน ผมรู้สึกเหมือนเลือดสูบฉีดขึ้นใบหน้า จนทำให้หน้าร้อนผ่าวๆ  แต่เขาเช็ดด้วยความละเมียดละไม ไม่ละลาบละล้วงทำอย่างอื่นเกินเลยนอกเหนือหน้าที่  นั่นแสดงว่าเขาคนนี้ไว้ใจได้ในระดับหนึ่ง มีจรรยาบรรณในหน้าที่ (ถ้าผมมีแรง ป่านนี้ เจ้าเอน้อย คงตื่นตามไปด้วยแล้วแน่ๆ --- ผมคิด)

เขาเช็ดตัวให้ผมเสร็จ ก็เอาเสื้อผ้าของโรงพยาบาลมาเปลี่ยนให้ ทำให้ผมนอนสบายกว่าเก่ามาก หลังจากเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ผม เขาก็นั่งลงข้างๆเตียงผม เอามืออันแสนนุ่มมาลูบที่หัวผม เหมือนกำลังคิดอะไรเพลินๆ  แล้วก็มีเสียงหัวเราะออกมาจากในลำคอเบาๆก่อนจะพูดขึ้นว่า

“ครั้งที่แล้วไปแอบร้องไห้ในห้องน้ำ ก็บอกว่าล้างหน้าแล้วนิ้วจิ้มตา ตื่นมาคราวนี้จะบอกว่าเป็นอะไรอีกล่ะ” ไม่พูดเปล่า เลื่อนมือลงมาจับที่ปลายจมูกของผมแล้วบีบเบาๆพร้อมจับสั่นเหมือนกับว่ากำลังหยอกล้อกับเด็กน้อย ก่อนที่จะเดินไปรูดม่านออก

“พี่พยาบาลครับ คนไข้เตียงนี้ผมฝากด้วยนะครับ น้องชายผมเอง ถ้ามีอะไรหรือฟื้นขึ้นมาช่วยตามผมด้วย เดี๋ยวผมลงวอร์ดเสร็จจะมาดูครับ” เขาบอกกับพยาบาล ก่อนเดินไปทำตามหน้าที่

(ใช่ ใช่พี่หมอที จริงๆด้วย ไม่มีใครรู้เรื่องผมร้องไห้ในห้องน้ำ นอกจากพี่หมอที แล้วพี่มหอทีมาได้ยังไง ช่างมันเถอะตอนนี้ขอนอนก่อนดีกว่า ไม่อยากคิดอะไรแล้ว --- ผมคิดแล้วก็หลับไป)

ผมมารู้สึกตัวอีกทีเพราะหิวน้ำคอแห้งมาก จึงพยายามลืมตา ก็ได้บ้างเล็กน้อยเหมือนกับแรงค่อยๆกลับคืนมา ผมมองไปรอบๆแต่ทุกอย่างเป็นเบลอๆ ไม่ชัด ผมเห็นชายคนหนึ่งนั่งกอดอกหลับอยู่ข้างๆเตียงของผม ผมเห็นขวดน้ำอยู่บนหัวเตียง เลยพยายามจะพยุงตัวเองลุกขึ้นนั่งเพื่อเอื้อมมือไปหยิบน้ำมาดื่ม เสียงผมขยับตัวทำให้ชายคนที่นั่งข้างๆตื่น

“ฟื้นแล้วเหรอครับ น้องเอ”เสียงชายคนนั้นทักพร้อมกับรีบเข้ามาช่วยพยุงผมลุกขึ้นนั่ง

ผมขมวดคิ้วแล้วหลับตาลงอีกครั้ง ก็ที่จะพยักน้อยๆแล้วลืมตาขึ้นพร้อมจ้องมองเขา

“อ๋อ เดี๋ยวนะครับ” เขามองผม แล้วหันไปหยิบแว่นตา จากโต๊ะที่อยู่ข้างๆ มาสวมให้ผม

หลังใส่แว่นผมหลับตาอีกครั้งเพื่อปรับภาพพร้อมกล่าวขอบคุณ แล้วลืมตาขึ้น

“อ้าว พี่หมอที” แล้วก็เอ่ยทักคนที่สวมแว่นให้ผม ด้วยเสียงที่แทบจะไม่มีออกมา

“ครับพี่เอง ดีใจจัง จำพี่ได้ด้วย  น้องเอ ตอนใส่แว่นดูเป็นคนละคนเลยนะ ดูเป็นเด็กเรียน น่ารักดี ” พี่หมอทียิ้มกว้าง บ่งบอกถึงความดีใจพร้อมกับแซวผม
(แล้วตอนไม่ใส่แว่น ไม่น่ารักไงฟ่ะ --- ผมนึก)

ผมมองไปที่ขวดน้ำกำลังจะเอื้อมมือไปหยิบ พี่หมอทีก็บอกว่าให้นั่งเฉยๆ แล้วพี่เขาก็รินน้ำใส่แก้วให้ ผมยกมือจะไปจับแก้วเพื่อดื่มเอง (ตอนนี้พอมีแรงบ้างแล้ว)

“บอกให้นั่งเฉยๆ ไงครับ อ่ะ”พี่ทีเอาแก้วน้ำมาจ่อที่ปากผม ผมก็ดื่มจนหมด

“เอาอีกไหมครับ” พี่ทีถาม ผมพยักหน้า แล้วพี่ทีก็ป้อนผมอีก

“เอาอีกแก้วไหมครับ” พี่ทีถามอีก ผมส่ายหัวพร้อมบอกว่า ขอบคุณครับ

ไม่ทันจะพูดอะไรกัน หนึ่งที่แต่งชุดนักศึกษาพร้อมไปเรียน ก็เดินเข้ามา

“เอ ฟื้นแล้วเหรอ เป็นไงบ้าง เราห่วงเอ มากเลยนะ เมื่อคืนนอนไม่หลับเลย เอ อย่าเป็นอะไรนะ
เอ สัญญาแล้วนะว่าจะอยู่เป็นเพื่อนเรา เราเขียนโน้ตไปติดที่หน้าห้องเอ็กซ์ไว้แล้วว่า เอ ไม่สบายเข้าโรงพยาบาล ช่วยติดต่อทางบ้านให้ด้วย .................................”(อีกล้านแปด) หนึ่งรายงานออกมาชนิดNon Stop แล้วน้ำตาก็เริ่มซึมๆออกมา (ผมได้แต่พยักหน้าแล้วคิดในใจ --- กูยังไม่ตายนะเว้ย ไม่ต้องเศร้า)

“เอ่อ.......เพื่อนน้องไม่เป็นอะไรหรอกครับ ปกติดีทุกอย่าง”พี่หมอทีรีบตัดบท ทำให้หนึ่งหยุดพูด

“งั้นเดี๋ยวพี่ขอก่อนนะครับ มีเรียนเช้าด้วย” พี่หมอทีพูดพร้อมมองนาฬิกา

“ครับ ขอบคุณพี่มากครับ”หนึ่งบอก  ผมยิ้มบางๆให้

“เอ พี่หมอคนนี้ดีมากๆ เลยรู้ไหม เมื่อวานนะ เรากลับห้องไปเห็น เอ นอนอยู่ ตอนแรกว่าจะไปปลุกเพราะเห็นนอนทั้งชุดนักศึกษาเลย ไทด์เอย เข็มขัดเอย ถุงเท้าเอย ก็ยังไม่ถอด แต่ก็คิดไปคิดมา อย่าเลยดีกว่า คงเหนื่อยมากถึงนอนในสภาพนี้ เดี๋ยวอีกหน่อยก็ตื่นเองนั่นแหละ ตอนที่เราจะไปอาบน้ำ สี่ทุ่ม ได้มั้ง เอ ก็ยังไม่ตื่น เราเรียก เอ ก็เงียบ เราคิดว่า เอคงหลับลึก เลยเดินออกไปอาบน้ำ แต่พอกลับมา เห็น เอ นอนน้ำตาไหล เพ้อเรียก “อาม่า  อาม่า” เราเข้ามาจับตัวจะเข้ามาปลุก เอ ตัวร้อนจี๋เลย  เราทำอะไรไม่ถูก คิดได้เราวิ่งไปที่ห้องเอ็กซ์ แต่ไม่มีคนอยู่ เราเลยตัดสินใจหยิบโทรศัพท์ของเอที่วางอยู่บนโต๊ะหนังสือกะว่าจะหาเบอร์แล้วโทรไปตามที่บ้านหรือเพื่อนของเอมาช่วย แต่เราก็เห็นกระดาษใบหนึ่ง เขียนว่าพี่หมอที มีเบอร์โทรแล้วก็อีเมล์จดอยู่ (กระดาษแผ่นนั้นที่พี่หมอทีให้วันที่มาส่งเราที่หอ เราลืมไปเลย --- ผมคิดตาม) เราเลยโทรไป เพราะว่าดูจากชื่อแล้วคิดว่าน่าจะเป็นหมอ รู้ไหม เสียงพี่เขาในโทรศัพท์น่ะ พอรู้ว่าเอไม่สบาย ดูกระวนกระวายมาก รีบมาที่หอแล้วก็พามาโรงบาลเลย แถมยังเฝ้าเอให้ด้วยตอนกลางคืน ให้เรากลับไปนอนที่หอเพราะเรามีสอบ ใช่ๆ เรามีสอบ เราไปก่อนนะ เดี๋ยวสอบเสร็จมาเยี่ยมใหม่ เออๆ เกือบลืม เราเอาโทรศัพท์มาให้ด้วย ไปแล้วนะ” หนึ่งรายงานทุกอย่างแบบรวดเดียวจบรอบที่สอง ซึ่งผมไม่มีโอกาสพูดอะไรเลย ได้แต่พยักหน้าตาม แต่ก็ทำให้ผมปะติดปะต่อเรื่องราวทั้งหมดได้ ผมรับโทรศัพท์มาจากหนึ่งพร้อมบอกว่า “ขอบใจมาก” แล้วหนึ่งก็รีบวิ่งออกไปทันที  สวนกับที่เขาเอาอาหารมาวางให้ผม


.....................................................................................
ผมเปิดโทรศัพท์ดูปรากฏว่า 40 สายไม่ได้รับ ส่วนใหญ่เป็นเบอร์ไอ้เอ็กซ์กับเพื่อนเก่า มีเบอร์อาอี๊ เบอร์คุณพ่อ คุณแม่ และเจ้าโอ๊ต น้องชายผมรวมอยู่ด้วย ผมรีบโทรไปหาที่อาอี๊ก่อนเลยทันที
เพราะถ้าเอ็กซ์เห็นโน้ตของหนึ่งที่เอาไปติดหน้าห้อง เอ๊กซ์ต้องรีบโทรไปบอกอาอี๊แน่ๆ แล้วอาอี๊ก็จะเป็นห่วงมาก ดีไม่ดีก็จะโทรไปบอกทางบ้านชลบุรีทำให้เป็นห่วงตามๆกันไปอีก แล้วมันก็เป็นอย่างที่ผมคาดไว้

“หวาดดีครับอี๊” ผมทัก

“อาเออ่ะ ลื้อเป็นยังไง .........................................”(ล้านแปดครับ ทั้งเป็นห่วงทั้งดุผมกลับมา)

“ไม่เป็นไรแล้วจริงๆ อี๊ เดี๋ยวเสาร์นี้เข้าบ้านก็ได้” ผมบอกอาอี๊พร้อมเอาใจโดยการบอกว่าจะเข้าไปนอนที่บ้านเสาร์อาทิตย์นี้ (บ้านอาอี๊อยู่ใจกลางเมือง ใกล้ๆห้างสรรพสินค้าชื่อดังของขอนแก่น ซึ่งจากมอไปบ้านอาอี๊ไม่เกิน 12 กม.บิดไม่ถึง 10 นาทีก็ถึง) แล้วพี่หมอทีก็เดินเข้ามา ผมก้มหัวให้เป็นการทักทาย

“ไปจริงๆคร้าบบบ  หายแล้ว  ไม่เป็นอะไร จริงๆ” ผมพูดเสียงหวาน พี่หมอทีเขียนข้างเตียงอมยิ้ม

“อี๊ ไม่ต้องมา เดี๋ยวก็ออกจากโรงบาลได้แล้ว จริงๆ ไม่เชื่อถามหมอดูซิ” ผมบอกไป อาอี๊ทำท่าไม่เชื่อ ผมหันหน้าไปมองพี่หมอที แล้วส่งโทรศัพท์ให้พร้อมยกมือไหว้ทำภาษาใบ้ประมาณว่าช่วยที

“สวัสดีครับ .........ครับ ............ไม่เป็นอะไรแล้วครับ .......ก็แค่ขาดน้ำตาลในเลือดน้อยไปครับ แล้วก็มีไข้นิดหน่อย.....อ๋อ......... ครับ......ได้ครับ....... ครับ........วันนี้ออกจากโรงพยาบาลได้ครับ........คงตอนเย็นๆครับ....... ต้องคอยอาจารย์หมอ เอ๊ย หมอใหญ่มาดูอีกทีครับ ........ครับ.......คุยกับ น้อง เอ๊ย คนไข้ต่อนะครับ...... ครับ.......ไม่เป็นไรครับ.......สวัสดีครับ.........” พี่หมอทีส่งโทรศัพท์คืน

“เห็นไหมอี๊ บอกแล้วว่าไม่เป็นไร ฝากอี๊โทรบอกคุณพ่อคุณแม่ด้วยนะ แค่นี้นะ คุยนานแล้ว
เปลืองเงิน ก็อี๊จ่าย  ช่วยอี๊ประหยัดไง (บิลค่าโทรของผมจะถูกส่งไปที่บ้านของอาอี๊ แล้วอาอี๊ก็ชิงตัดหน้าเอาไปจ่ายก่อนผมทุกที)  หวาดดีครับ” ผมโล่งอกไปกว่าครึ่ง ทีเหลือก็บอกไอ้เอ็กซ์ กำลังจะกดโทรศัพท์แต่.....

“ช่วยคนไข้โกหกญาตินี่ ผิดจรรยาบรรณไหมน่ะ” พี่หมอทีแซว  ผมลืมไปเลยว่าพี่แกอยู่ข้างๆ

“ขอบคุณครับพี่หมอที อ้าว ไหนพี่หมอทีว่ามีเรียนไงครับ”

“เรียกพี่ทีเฉยๆ ก็พอ ไม่ต้องมีหมออายเขา ก็นี่ไงห้องเรียนของพี่ เรานั่นแหละมาทำไมที่ห้องเรียนของพี่” พี่หมอทีรีบบอก แล้วถามผม (เออ.......ใช่เขาเรียนหมอก็ต้องมาโรงบาลซิ--- ผมคิด)

“ใช่ แล้วผมมาทำไม กลับดีกว่า” ผมพูดงอนๆเล่นไปตามมุขพี่แก

“จะไปไหน  ถ้าน้องเอไป พี่ก็ไม่ได้เรียนซิ น้องเอเป็นหนังสือที่พี่ต้องอ่าน”แล้วพี่หมอทีก็ไปเปิดดูที่ถาดอาหาร “ยังไม่ทานเหรอ ทำไม ไม่ทาน ทานซะ  จะได้ทานยา”พูดแล้วเลื่อนถาดอาหารมาให้ผม

“คือ..................คือว่า.........ผม”

“ไม่ได้ต้องทานเดี๋ยวนี้ จะหิวไม่หิวก็ต้องทาน”พี่หมอทีเสียงดุหน่อยๆ

“ไม่ใช่ครับ ไม่ใช่.......คือ ผม......”

“จะบอกว่าอาหารไม่ถูกปากใช่ไหม ถึงไม่อร่อยก็ต้องกิน มีประโยชน์ทั้งนั้น”พี่หมอว่า

“คือผมปวดฉี่ครับ”ผมบอกออกไปอย่างอายๆ แล้วพี่หมอทีก็แก้เก้อด้วยการมาช่วยพยุงผม ลุกออกจากเตียง ผมเห็นพี่แกช่วยเข็นที่ห้อยกระปุกน้ำเกลือแล้วเดินตามเข้ามาให้ห้องน้ำ

“ไม่เป็นไรครับ ผมเข้าเองได้” ผมบอกอย่างอายๆ

“อายเหรอ.......เมื่อคืน....นี้..อืม...ไม่มีอะไรหรอก  ไม่มองหรอกน่า”แล้วพี่หมอทีก็หันหลังให้ผม

(ใช่ซินะ เมื่อคืนนี้ พี่เขาเช็ดตัวให้เรา เห็นเนื้อตัวเราหมดแล้วนี่ (ยกเว้นเจ้าเอน้อย) เราจะอายทำไม)

ผมกลับมานั่งที่เตียง พี่หมอทีปรับเตียงให้เป็นแบบนั่งพร้อมเลื่อนถาดอาหารเข้ามาให้ ผมจะหยิบช้อน แต่พี่หมอทีมือไวกว่า ตักข้าวมาจ่อที่ปากผม

“ไม่เป็นไรครับ ผมทานเองได้”

“อ้าปากซิ” นั่นคือคำตอบของพี่หมอที

พี่หมอทีป้อนข้าวผมไปพร้อมบรรยายสรรพคุณของสิ่งต่างๆที่ผมทานเข้าไปว่ามีประโยชน์อะไร
 ดีต่อร่างกายยังไง

“น้องเอ พี่ถามอะไรหน่อยซิ ตอนที่น้องเอไข้ขึ้นสูงแล้วเพ้อถึงแต่อาม่า น้องเอคิดถึงอาม่ามากเหรอ”พี่หมอถามพร้อมเอาน้ำให้ผมดื่ม ผมดื่มน้ำพร้อมพยักหน้า

“แล้วมาอยู่ขอนแก่น ได้กลับไปเยี่ยมอาม่าบ่อยไหม”พี่หมอทีถาม

“บ่อยไหม”ผมทวนคำถาม ก่อนตอบว่า “ไม่เคยเลยครับ”

“คิดถึงทำไม ไม่โทรไปหา หรือไปเยี่ยมท่านบ้างล่ะ”พี่หมอทีถามอีก

“จะให้ผมโทรไปเบอร์ไหนอ่ะ แล้วไปเยี่ยมยังไง ก็อาม่าอยู่คนละโลกกับผมแล้ว ป่านนี้อาม่าเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้ คงมองผมอยู่บนสวรรค์มั้ง ตอนเล็กๆอาม่าเลี้ยงผม ชอบพาผมตักบาตร ไหว้พระ สวดมนต์ ทุกวันพระ อาม่าจะไปวัด ผมก็จะตามไปด้วย อาม่าบอกว่าให้ทำบุญตายไปจะได้ไปสวรรค์”ผมพูดพร้อมยิ้มเศร้าๆ

“พี่ขอโทษ พี่ไม่รู้ว่าอาม่าน้องเอเสียแล้ว น้องเอชอบไปวัดเหรอครับ เอาไว้ว่างๆพี่จะพาไปนะครับ”แล้วพี่ทีหมอก็ชวนผมคุยโน่นคุยนี่ ถามเรื่องที่บ้านผม เรื่องอาอี๊เป็นใคร ผมจบจากไหน ทำไมมาอยู่ที่ขอนแก่น พร้อมกับบอกว่าหนึ่งเล่าให้ฟังหมดแล้ว ว่าเอนั่งแต่หน้าคอมทำงานอะไรก็ไม่รู้ ไม่ยอมนอน ไม่ยอมกินข้าว กินแต่กาแฟ จนเป็นเหตุให้ไม่สบาย ระหว่างที่พูดคุยกัน ผมรู้สึกว่าพี่หมอทีเป็นคนที่อบอุ่นมากๆ คุยสนุกได้สาระ ผมอยากมีพี่ชายแบบนี้บ้างจัง คอยเอาใจใส่ คอยพูดคุยซักถาม คอยเป็นห่วงเป็นใย
 
“สงสัยพี่ต้องฟ้องสภานักศึกษาซะแล้ว ว่านายกองค์การใช้คนทำงานหนักถึงกับล้มป่วย”พี่หมอทีพูดกึ่งเล่นกึ่งจริง ขณะปอกส้มให้ผม (ในใจผม --- ฟ้องได้จริงๆเหรอ ดีๆ จะเอาโทษให้หนักๆเลย)

“เอ มีแฟนหรือยัง” พี่หมอทีถามพร้อมยื่นส้มมาที่ปากผม ผมอ้าปากค้าง หันไปมองพี่เขา

“ยังครับ” ผมตอบพร้อมหันหน้ากลับไปกินส้มที่มือพี่เขา

“พี่ว่าแล้ว น้ำตาลในเลือดถึงน้อยผิดปกติ อันตรายนะ ถ้าลดลงมากๆ ความดันต่ำ อัตราการเต้นของหัวใจจะช้าลง ทำให้เป็นโรควูบได้ ต้องหาความหวานมาใส่บ้างแล้วนะ อยากมีแฟนไหมล่ะ”พี่หมอเล่นมุขแล้วหัวเราะเบาๆ (ดูมุขแพทย์ซิครับ)

“ยังครับ ผมยังไม่อยากมี” ผมตอบ

“ดีแล้ว พี่ว่าอย่าง หน้าตา หุ่นรูปร่างอย่างน้องเอ ถ้าจะหาคงไม่ยาก แถมเก่งคอมอีกต่างหาก”พี่หมอบอก (แต่เอ๊ะ หุ่นรูปร่างอย่างเอ --- ผมงงในใจ)

“น้องเอ ใบรับรองแพทย์ที่ใช่ลาเรียนอ่ะ พี่บอกให้เขาทำให้แล้วนะครับ กอ่นออกอย่าลืมไปเอานะครับ” พี่หมอทีบอก

“ครับ”ผมรับคำ

ดูแลเราทุกอย่าง ดูแลเราทุกเรื่อง  ตั้งแต่เมื่อวันก่อนที่ช่วยถือแฟ้มกลับจากองค์การ  แล้วเมื่อวานนี้ก็ดูแลเราตลอดเวลาที่เราไม่รู้สึกตัว  ทำไมเราถึงรู้สึกดีๆกับพี่เขายังนี้ล่ะเนี๊ยะ  ความรู้สึกอย่างนี้มันเรียกอะไรกันน่ะ ความรักเหรอ เป็นไปไม่ได้หรอก พี่เขาก็ผู้ชาย เราก็ผู้ชายนี่นา สงสัยเราคงอยากมีพี่ชายมากๆเท่านั้นเอง แล้ววันนั้นผมก็ออกจากโรงพยาบาลโดยพี่เขาไปส่ง ไม่เคยคิดเลยว่าจะได้นั่งรถพี่เขาอีกครั้ง  กลับมาถึงผมโทรบอกหนึ่งกับคนอื่นๆว่ากลับมาที่ห้องแล้วไม่ต้องไปหาที่โรงพยาบาล  แล้วผมก็นอนคิดอะไรเพลินๆจนหลับไป ตื่นมาอีกทีก็ตอนที่หนึ่งกลับมาที่ห้องพร้อมของกินเยอะแยะมากมาย หนึ่งเอาใจผมน่าดู (ขนาดที่ว่าจอมประหยัดอย่างหนึ่งยังยอมซื้อของกินมาซะเยอะเลย --- ป่วยอย่างนี้ก็ดีนะ มีแต่คนเอาใจ  ผมคิด)

.......................................................................................

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 03-05-2008 10:54:22

  บทที่ห้า---สองต่อสอง (ภาคแรก) ((ต่อ))

....................................


ผมมาถึงองค์การก่อนเที่ยงซักสิบนาที พี่แหววเห็นผมเดินเข้ามาทัก

“น้องเอๆ ตรงเวลาดีจริงๆ คอยเดี๋ยวนะ ทานข้าวมื้อเที่ยงมาหรือยังจ๊ะ”พี่แหววพูดพร้อมกวักมือเรียกให้ผมเดินเข้าไปในองค์การ

“สวัสดีครับพี่แหวว ยังไม่ได้ทานครับ”ผมไหว้พี่แหวว พร้อมตอบ

“ไม่เป็นไร เดี๋ยวไปทานด้วยกัน เดี๋ยวคอยพวกพี่คนอื่นๆอีกก่อนนะ”พี่แหววบอก ผมพยักหน้ารับ

“อะไรเนี๊ยะ จะเที่ยงครึ่งอยู่แล้วยังไม่โผล่มาซักคน โทรหาใคร ก็ไม่มีใครรับ”พี่แหววบ่นพร้อมกำลังจะกดโทรศัพท์รอบที่ร้อย พี่นิคก็เดินเข้ามา

“แหมๆ กำลังจะจุดธูปเชิญอยู่เชียว นัดกับเที่ยงไม่ใช่เหรอค่ะ คุณนายกขา”พี่แหววเปิดฉากกัดพี่นิคทันที

“โทษที พอดีติดประชุมนิดหน่อย”พี่นิคบอก

“ขอโทษ ไม่ใช่โทษค่ะ พูดใหม่”พี่แหววบอก

“ขอโทษ ๆ”พี่นิคบอก

“ประชุมเรื่องอะไรกันคะ”

“เรื่องวันไหว้ครู เพิ่งออกมาจากตึกอธิการกันเอง แต่หมอทีกลับไปเรียนแล้ว คงไม่ได้ไปด้วยนะ”
 พี่นิคพูด (ผมได้ยินชื่อพี่หมอที ทำให้ผมถึงกับนั่งอมยิ้ม)

“ถึงว่าโทรไปไม่มีใครรับโทรศัพท์ แล้วงานวันไหนคะ แล้วพี่ริชกับปอล่ะเมื่อไหร่จะมา”พี่แหววถาม

“พฤหัสหน้า ไอ้ปอซ้อนมอไซค์ออกมากับไอ้ริชนะ เดี๋ยวก็คงถึง”พี่นิคตอบ

ติ๊ด......ติ๊ด.........เสียงโทรศัพท์พี่แหววดังขึ้น พี่แหววออกไปรับโทรศัพท์ของนอก

----เงียบ---       

ผมแอบมองหน้าพี่นิค  พี่นิคเองก็แอบมองผม พอเห็นผมมองไปก็หลบหน้าเหมือนหลบความผิดอะไรซักอย่าง

ติ๊ด...........ติ๊ด..........เสียงโทรศัพท์พี่นิคดังขึ้นทำลายความเงียบ

“ไงว่ะ พวกมึงอยู่ไหนนี่ เขาคอยกันอยู่”พี่นิคพูด

“อะไรนะ รถเสีย กูบอกแล้วให้มึงเลิกใช้ ไอ้เวสป้าเก่าๆของมึงอ่ะ มึงมี...” ไอ้นี่ตัดสายกูทิ้ง พี่นิคสบถออกมาเบาๆ แล้วหันมามองผมแล้วรีบหลบสายตาผมทันที

“พี่นิคขา แหววคงไปด้วยไม่ได้แล้วค่ะ เพื่อนบอกว่าต้องแก้เล่มรายงานด่วน ขอโทษด้วยนะคะ
เงินกับใบเบิกจ่ายอยู่ในซองที่โต๊ะใต้ลิ้นชักพี่นะคะ  พี่ไปกับพี่ริช ปอแล้วก็น้องเอ แล้วกันนะคะ ฝากน้องเขาด้วยนะคะ น้องยังไม่ทานข้าวเที่ยงเลย มานั่งคอยตั้งนานแล้ว ไปแล้วค่ะ ไปก่อนนะจ๊ะน้องเอ พี่ฝากด้วยนะ” พี่แหววยื่นหน้าเขามาบอกที่ประตูก่อนจะวิ่งออกไป โดยไม่ทันฟังพี่นิคที่กำลังบอกว่า “พี่ริชกับพี่ปอ ก็คงไม่ได้ไปด้วยตอนนี้อยู่ที่อู่ซ้อมรถ ให้ไปกันก่อนเลย ไม่ต้องคอย”

แล้วความเงียบก็มามาเยือนอีกครั้ง 

“พี่ครับ ไปวันหลังก็ได้ครับ”ผมทำลายความเงียบขึ้น

“เออ.......ไม่เป็นไร ไหนๆเราก็มาแล้วนี่ ไปดูๆก่อนก็ได้  เรายังไม่ทานข้าวไม่ใช่เหรอ  ป่ะไปทานข้าว”พี่นิคทำท่าคิดแล้วบอกกับผม (ผมสังเกตว่าวันนี้พี่นิคพูดกับผมด้วยน้ำเสียงแปลกๆแบบลุกลี้ลุกล้น)

“ครับ”ผมเดินตามพี่นิคไปที่คอมเพล็ค

“จะกินอะไร ห้ามบอกว่าอะไรก็ได้” พี่นิคหันมาถามพร้อมกับใส่ผมหนึ่งดอก

ผมมองร้านคนที่น้อยที่สุด “ผัด......ไ.....” ผมพูดไม่ทันจบ พี่นิคก็ขัดขึ้น

“แล้วก็ห้ามบอกว่าจะกินผัดไท เพราะพี่ไม่ชอบกินอะไรที่มันซ้ำๆ อีกอย่างพี่ไม่ชอบเวลาที่นั่งกินอะไรอยู่แล้วมีคนวิ่งหนีไป” สองที่ดอก และดอกที่สาม ตามๆกันมา

“เรากินส้มตำเป็นมั๊ย”พี่นิคหันมาถาม

“เป็นครับ ”ผมตอบ

“เห็นหน้าอย่างเรา นึกว่าจะกินเป็นแต่อาหารไทยๆ อย่างพวกผัดไท อะไรอย่างเนี๊ยะ” ดอกที่สี่จากพี่นิค (กูทำอะไรให้มึงนักหนาว่ะไอ้พี่นิค กัดกูอยู่ได้ ตอนอยู่ในองค์การคุณพี่ยังทำหน้ารู้สึกผิดอยู่เลย)

พี่นิคเดินเข้าไปสั่งอาหารแล้วมานั่งที่โต๊ะ ผมเดินตาม

“เอาน้ำอะไร ห้าม.....”พี่นิคพูดไม่ทันจบ 

ผมสวนคืนทันทีหนึ่งดอก “.......บอกนะว่ากาแฟเย็น”

พี่นิคมองหน้าผม ผมก้มหน้าหนี “ป้า กาแฟเย็นสองครับ”เสียงพี่นิคสั่ง

ทุกอย่างเข้าสู่โหมดเงียบ เรากินอาหารไปตามปกติ มันจะแซ่บกว่านี้ ถ้าบรรยากาศไม่เป็นแบบนี้

“เอ่อ.........เราชื่อ เอ ใช่ม่ะ”พี่นิคเริ่มถาม

“ครับ”ผมตอบ

“คือ เอ คือ พี่ขอโทษ”พี่นิคพูด

ผมที่กำลังจะเอาไก่ย่างเข้าปาก ก็อ้าปากค้างเลย แล้วเอาน่องไก่ชิ้นนั้นวางลงในจานพร้อมหุบปาก

“หมอที เล่าให้พี่ฟังหมดแล้ว เรื่องที่ เอ ไม่สบายเข้าโรงบาลเพราะทำงานที่พี่ให้เอาไปทำ จนไม่มีเวลากินข้าว ไม่มีเวลาพักผ่อน พี่ก็ไม่คิดว่าเราจะทำจริงๆนิ่ พี่คิดว่าเดี๋ยวเอก็คงเอามาให้คนในองค์การช่วยทำ ไม่คิดว่าเอจะเก่ง ทำได้เสร็จหมดเลยในคืนเดียว” พี่นิคพูดเชิงไว้ฟอร์ม

“ก็ตอนแรกผมก็คิดว่าจะมาให้พี่แหววช่วยทำ แต่ใครก็ไม่รู้บอกว่า ใครทำพังคนนั้นต้องรับผิดชอบ แล้วยังจะเอาก่อนเที่ยงอีก” ผมพูดโดยทำท่าน้อยใจ (ถึงทีของผมแล้ว)

“พี่ขอโทษนะครับ ที่พี่พูดไปเพราะพี่ห่วงงาน”พี่นิคเริ่มยกเหตุผล

“พี่ห่วงงาน แต่พี่ไม่เคยห่วงคนที่ทำงานให้กับพี่”ผมพูดต่อ (สะใจจริง ได้เอาคืนแล้ว)

“พี่ขอโทษ ขอโทษนะครับ เฮ๊ย เรื่องแค่นี้ถึงกับร้องไห้เลยเหรอ”พี่นิคพูดมองมาที่ผม

“พี่ไม่รู้หรอกว่า ผม.......ว่าผม.........เผ็ดแค่ไหนตอนนี้  ส้มตำเนี๊ยะเผ็ดมากเลย”ผมพูดออกมาพร้อมปล่อยเสียงหัวเราะ แล้วคว้าเอากาแฟเย็นมาดูด

“เราแกล้งพี่เหรอ กล้ามากนะ”พี่นิคยิ้มๆแล้วก็เอาน่องไก่มายัดใส่ปากผม “กินไปเลย”พี่นิคบอก

แล้วพี่นิคก็เอาทิชชู่มาเช็ดน้ำตาของผมที่ไหลเพราะความเผ็ดด้วยฤทธิ์ของส้มตำ เหมือนเวลาหยุดหมุน ทุกอย่างหยุดเคลื่อนไหว เมื่อตาของผมสบกับตาของพี่นิค ตาที่ดูอ่อนโยนแต่มุ่งมั่นมีความจริงจัง มือที่สัมผัสอยู่ตรงหน้าของผมเหมือนกับต้องการซึมซับน้ำตาของผมทุกหยดทุกอณูให้หมดไปจากดวงตาคู่นี้

“เวลาเอ ไม่ใช่แว่นดูแมนๆ เท่ดีนะ  เวลาใส่แว่นแล้วดูเป็นหงิ๋มๆ ติ๋มๆยังไงก็ไม่รู้”พี่นิคพูดพร้อมเอามือออกจากหน้าผม

“ครับ”ผมยังตะลึงในสิ่งที่พี่นิค ทำให้ผมเมื่อครู่

“ว่าแต่ เอ ยกโทษให้พี่แล้วนะ เอาแบบจริงๆห้ามแกล้ง”พี่นิคถามพร้อมมองมาผม

“ครับ ผมไม่โกรธพี่หรอกครับ แค่มีความคิดว่าจะไปฟ้องสภานักศึกษาเท่านั้นเอง”ผมกวนกลับ

“รีบๆกินไปเลย ไม่ต้องพูดแล้ว”พี่นิคบอกแล้วก็กินต่อ

“เอ แล้วเอ ไม่อยากมาทำงานองค์การบ้างเหรอ”พี่นิคถามผม

ผมมองอย่าง งงๆ “ทำไมอ่ะครับ”

“ก็จะอะไรดีๆอีกเยอะเลย”พี่นิคโฆษณา

“อะไรดีๆที่พี่ว่าคืออะไรอ่ะครับ”ผมถาม

“บอกไม่ได้ ต้องมาทำเองถึงจะรู้”พี่นิคพูดเชิญชวนพร้อมยักคิ้วให้ (เท่มากมาย)

“ลองดูก็ได้ครับ แต่พี่ห้ามใช้ผมแก้ข้อมูลทั้งคืนนะครับ ไม่งั้นผมฟ้องสภานักศึกษาแน่”ผมบอก

“เป็นอันว่าตกลงแล้วนะ เฮ่อ........สำเร็จ”พี่นิคบอก

“สำเร็จอะไรครับ”ผม งง

“ไม่มีอะไรหรอก กินๆ”

“ผมไม่ตกลงแล้ว ถ้าพี่ไม่บอก”ผมเล่นไม้แข็ง

“ทำไมเราดื้อยังนี้น้า............ก็ไม่มีอะไร แค่พวกพี่ๆเห็นว่าเรามีความสามารถเลยให้พี่มาชวนไง”

“จริงอ่ะ ผมเชื่อได้กี่เปอร์เซ็นต์”

“ก็ได้ๆ บอกก็ได้ พอพี่พวกนั้นรู้จากหมอทีว่า เอ เข้าโรงบาลเพราะงานที่พี่ให้ไปทำ พวกมันก็พากันว่าพี่ใจร้าย แกล้งเด็ก แล้วอีกอย่างคนเก่งคอมอย่างน้อง องค์การก็ต้องการ แล้วน้องเขาจะกล้ามาทำงานด้วยไหม พวกมันรุมว่าพี่ บอกพี่ว่า ถ้าพี่ไม่สามารถชวนให้น้องเขามาทำงานได้ จะไม่ยกโทษให้พี่  เรื่องมันก็เป็นอย่างนี้แหละ”พี่นิคพูดพร้อมทำหน้ารู้สึกผิดแบบอายๆ

“แล้วจริงๆพี่ อยากให้ผมไปทำงานด้วยไหมล่ะครับ”ผมถามกลับ

“ใจจริงพี่อ่ะนะ ยอมรับเราตั้งแต่ตอนเอาข้อมูลมาลงแล้ว”พี่นิคบอก

“งั้นผมก็ตกลงครับ”ผมบอกพร้อมยิ้มออกมา พี่นิคก็ยิ้มออก ระหว่างที่กินผมกับพี่นิคก็คุยกันอย่างสนุกมากขึ้น เริ่มรู้จักกันมากขึ้น

.......................................................................................

บนรถพี่นิคมี CD เพลงเยอะมาก แต่ส่วนใหญ่ล้วนเป็นซิงเกิ้ลคือมีแค่เพลงที่ใช้ออกมาโปรโมต

“ทำไมบนรถพี่มี CD เยอะจัง มีแต่เพลงใหม่ๆด้วย อย่างคนนี้ยังไม่วางแผงเลย”ผมพูดพร้อมหยิบCDแผ่นหนึ่งขึ้นมาดู

“รู้อีก แสดงว่าคอเพลงเหมือนกันนิ่ นี่แหละข้อดีของการเป็นดีเจ ได้ฟังเพลงก่อนใหม่ๆใคร แต่ก็มีแค่สองสามเพลงเท่านั้นแหละ มันเป็นแผ่นซิงเกิ้ลที่ทางค่ายเพลงส่งมาให้ช่วยโปรโมต”

“ผมก็ไม่ได้เป็นคอเพลง อะไรมากมายหรอกครับ นักร้องทุกวันนี้ผุดยิ่งกว่าดอกเห็ด ผมตามฟังไม่ไหวหรอกครับ”

“ก็นั่นแหละ ในรถของพี่เลยมีแผ่นเยอะไง บางวันไปจัดรายการนั่งเลือกตั้งนานว่าจะเอาแผ่นไหนดี”

“แล้วที่จะไปดูคอม พี่มีสเปคไว้ยังครับ”ผมถามเข้าธุระ

“อ๋อ ก็ตั้งมาคราวๆ เราช่วยดูอีกทีซิ”พี่นิคพูดพร้อมยื่นกระดาษใบหนึ่งให้ผม

ผมอ่านดูแล้วถามว่า “พี่มีงบเท่าไหร่ครับ”   

“45,000 เป็นเงินบริจาค30, 000   เงินองค์การ15, 000”พี่นิคบอกพร้อมแจงที่มา

“ตั้งสี่หมื่นห้า กับสเปคที่พี่ตั้งมาแค่นี้ ได้สองเครื่องเลย เอางี้เดี๋ยวผมจัดการให้ดีกว่า”ผมบอก

“เอาRamกับฮาร์ดดิสก์เพิ่ม เปลี่ยนการ์ดจอ ซาวน์การ์ดอัพอีก หัวไร้ท์DVD สายดาต้า 2 หัว จอแบนวายสกีน 19 นิ้วดีกว่า เมนบอร์ดของอะไรดีน้า...แล้วเพิ่มอะไรอีกดี....”ผมพูดออกมาเบาๆพร้อมจดแก้ใหม่

“เอาของอะไรก็ได้ ที่ใช้แล้วไม่ต้องมานั่งทำข้อมูลทั้งคืน 555” พี่นิคแซว ผมค้อนให้ทีหนึ่ง

.................................................................................................

“ไม่ต้องเลือกมากก็ได้มั้ง ร้านไหนก็คงราคาเท่าๆกันนั้นแหละ นี่เดินจะสิบร้านแล้วนะ”พี่นิคบ่น

“ไม่ได้พี่ ราคาเท่ากันแต่คุณภาพสินค้าไม่เท่ากัน”ผมบอก

“เรานี่ ถ้าเป็นเรื่องคอมนี่ ดูตั้งอกตั้งใจเอาการเอางานเป็นพิเศษเลยนะ” พี่นิคบอก

“เอาล่ะ ทีนี้ก็เหลือแต่ให้เขาประกอบให้ เป็นอันเสร็จเรียบร้อย”ผมบอก

“เราประกอบเองไม่ได้เหรอ”พี่นิคถามผม

“ได้ดิ่ แต่ที่หอไม่มีเครื่องมือ เครื่องมืออยู่บ้าน” (ใช่บ้าน บอกอาอี๊ไว้ว่าจะเข้าไปนอนบ้านนี่นา ไหนๆก็มาในเมืองแล้วให้พี่เขาไปส่งที่บ้านเลยดีกว่า --- ผมคิด)

“แล้วใช้เวลานานไหมกว่าจะได้”พี่นิคถาม

“เจ้าของร้านบอกไม่เกินสองชั่วโมง”ผมตอบ

“สองชั่วโมง ทำไมมันนานจัง”พี่นิคบ่น

“ที่จริงประกอบไม่ถึงครึ่งชม.ก็เสร็จ แต่งานเขาเยอะ ทำไมเหรอพี่มีธุระไปไหนหรือเปล่า ทิ้งไว้พรุ่งนี้ค่อยมาเอาก็ได้นะ”ผมเสนอ

“เปล่าๆไม่มี”พี่นิคบอก

“พี่ตอนขากลับ พี่แวะส่งผมที่บ้านได้ป่าว เลยจากตรงนี้ไปหน่อย แถวๆแฟรี่อ่ะพี่”ผมบอก

“ได้ซิ แวะกินข้าวด้วยได้ป่าว”พี่นิคบอก

“เอาดิ่ เดี๋ยวผมโทรบอกอาอี๋ให้เตรียมไว้”ผมกดโทรศัพท์

“เฮ้ย......พี่แซวเล่น ไม่เอา ไปส่งแต่ไม่กิน”ช้าไปแล้วอาอี๋รับสายก่อน

“ครับ อี๊........... เอเอง เดี๋ยววันนี้จะเข้าไปนอนที่บ้านนะครับ......... ไม่เกินทุ่มถึงบ้าน .........อี๋ จะมีรุ่นพี่เอ ไปกินข้าวที่บ้านด้วย ........คนเดียว ..........ไม่ค้าง .........ครับแล้วเจอกัน ครับ”ผมวางสาย

“พี่ล้อเล่น ไม่เอา เกรงใจ โทรไปบอกใหม่เร็ว”พี่นิคส่ออาการเกรงใจ

“ไม่เป็นไรหรอกพี่ ไม่ต้องเกรงใจ อีกตั้งสองชั่วโมงไปดูหนังกันไหมพี่”ผมชวน

“เอาดิ่” แต่แล้วก็ผิดหวัง เพราะไม่มีรอบเลย

“พี่ไปหาอะไรกินดีกว่า”ผมชวนใหม่

“ไม่ได้ นัดกับที่บ้านไว้แล้วไม่ใช่เหรอ เดี๋ยวกลับบ้านไปก็กินไม่ลงอีก เขาจะว่าเอา”พี่นิคบอก

“งั้นไปร้องโยนโบว์กัน”ผมสรรหากิจกรรมมาเสนอ พี่นิคส่ายหัว

“ไปร้องเกะกัน”ผมบอก

“ไม่เอา พี่ร้องเพลงไม่เก่ง ต้องเก็บเสียงไว้จัดรายการ”พี่นิคอ้าง

“เอาซักอย่างเถอะ ไปร้องเกะนี่แหละ ไม่ต้องมาอ้างเลย ฟังผมร้องก็ได้”ว่าแล้วผมก็ลากพี่นิคไป

ตอนแรกๆผมก็ไม่กล้าร้อง อายๆพี่แกอยู่บ้าง แต่ไหนออกมาในเมืองทั้งที ขอหน่อยเถอะ ผมออกตัวด้วยเพลงเร็ว พอเริ่มหมดแรงก็ร้องเพลงช้า พี่นิคไม่ยอมร้องเลย เอาแต่นั่งดูผม หัวเราะบ้าง ยิ้มบ้าง คอยส่งน้ำให้ผมดื่มบ้าง 

“ไม่ไหวแล้ว เสียงผมหมดแล้วพี่ พี่ช่วยหน่อยดิ่”ผมบอกพร้อมดูดน้ำจากขวด

“ไม่เอา เรื่องอะไร ใครบอกให้ร้อง”พี่นิคปฏิเสธ

“งั้นผมไม่ทำงานที่องค์การแล้ว ถ้าพี่ไม่ร้อง” ไม้ตายนี้ใช้ได้ผล

“พาลนี่หว่า ก็ได้ เพลงเดียวนะ”พี่นิคบอก แล้วเดินไปเลือกเพลง

ดนตรีบรรเลงขึ้น ผมจำได้ว่ามันคือเพลงอะไร เพราะมันคือเพลงโปรดของผม

 “โห......พี่ทำไมเลือกเพลงเก่าอย่างงี้ เสียชื่อดีเจหมด”ผมทักขึ้นหลังได้ยินเสียงดนตรี

“เก่าแต่ความหมายมันดีนะ”พี่นิคพูดผ่านไมค์ทำเสียงดีเจ ชวนหลงใหล

............ฉันไม่ใช่ผู้วิเศษ..................ที่จะเสกปราสาทงามให้เธอ......ไม่มีฤทธิ์เดช.......... ไม่มีราชรถเลิศเลอ........

เสียงพี่นิคนุ่มกลมกล่อม มีเสน่ห์ชวนหลงใหล ยิ่งเพลงนี้ด้วยแล้ว มันยิ่งลงตัว  พี่นิคร้องไปหันมามองผมไป ตาของเราสบกันครั้งแล้วครั้งเล่า มีรอยยิ้มที่ดีส่งให้กัน

...............โอบกอดฉันไว้ หลับตาผ่อนคลายให้สมฤดี................
.....................เราจะบินหนี ข้ามน้ำทะเลและแดนกว้างใหญ่...............................

ในหัวผมตอนนี้มีภาพที่นิคเช็ดน้ำตาให้ผมเพราะความเผ็ดของส้มตำ ภาพที่พี่นิคร้องเพลงแล้วส่งสายตาพร้อมย้อมมาให้ผมในตอนนี้  แต่แล้วก็มีภาพพี่หมอทีป้อนข้าวผมตอนอยู่โรงพยาบาล  ภาพพี่หมอทีชวนผมคุยถึงอาม่า

........................ไม่ใช่ผู้วิเศษ เป็นเพียงผู้ชายมีใจมั่นรักเธอ...........................
.......................ไม่มีฤทธิ์เดช มีเพียงหัวใจที่ใฝ่เฝ้ารักเธอ.......................

ผมตั้งคำถามกับตัวเองว่า ทำไมเวลาที่ได้อยู่ สองต่อสอง กับพี่นิคหรือกับพี่หมอที เราถึงรู้สึกแปลกๆ เป็นความรู้สึกที่บรรยายออกมาไม่ได้ มันเหมือนความรู้สึกเหล่านี้ไม่เคยเกิดขึ้นกับผมเลยในชีวิต มันเหมือนมีใครมาเติมอะไรบางอย่างที่ขาดหายไปให้กับผม แต่มันเป็นไปไม่ได้ เราเป็นผู้ชาย พี่หมอทีก็ผู้ชาย พี่นิคก็ผู้ชาย สงสัยเป็นแค่อารมณ์ที่เราอยากมีพี่ชายมั้ง เพราะเกิดมามีแต่น้องชาย ผมสรุปกับตัวเองแบบนั้น

“ร้องจบแล้ว จะไม่ตอบมือให้กำลังใจกันหน่อยเหรอ”เสียงพี่นิคกระตุกผมออกจากความคิด

“เพราะมากเลยพี่ พี่ไม่คิดออกเทปบ้างเหรอ”ผมตอบพร้อมแซว

“เว่อร์ ไปแล้ว ไม่ต้องประชดก็ได้ไอ้น้อง”พี่นิคบอก

(นั่นไงไอ้น้อง  จริงๆด้วยความรู้สึกแปลๆที่เกิดขึ้นกับเรามันก็แค่อารมณ์ต้องการพี่ชาย--- ผมคิด)

“ป่ะ ไปดูคอมกัน เกือบสองชั่วโมงแล้วนี่”พี่นิคบอก

ผมเปิดประตูเดินนำพี่นิคออกมาก่อน

“พี่เอ ๆ”ผมหันไปทางเสียงนั้นแล้วเดินเข้าไปทัก

“อ้าวภู มาได้ไง ยังแต่งชุดนักเรียนอยู่เลย”ผมถาม

“พี่ดูเวลาก่อนดิ่ มันเลิกเรียนตั้งนานแล้ว”ภูบอกด้วยเสียงอันดัง

“ก็น่าจะเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนค่อยมา เสียชื่อโรงเรียนหมด”ผมบอกรุ่นน้องที่รร.เก่า (อย่างกับตัวเองไม่เคยใส่ชุดนักเรียนมาเดินห้างอย่างนั้นแหละ)

“แล้วพี่มาทำไร” ภูถามผม

“ก็มาดูคอม พอดีคอยช่างที่ร้านประกอบให้เลยแวะมาร้องเกะ แล้วภูมาไม”ผมบอก

“มาเดินเล่นกับเพื่อน ตามประสาคนไม่มีแฟน”ประโยคท้ายทำเอาผมสะอึก

“พี่เลี้ยงไอติมผมหน่อยดิ่ ไปนั่งกินกับผมด้วย เพื่อนๆแม่งร้องเกะกันน่าเบื่อ”ภูบอก

“วันนี้ไม่ได้ วันนี้พี่มากับ  ”พูดไม่ทันจบ พี่นิคก็มายืนหน้าบึ้งอยู่หลังผม เจ้าภูจากที่ยิ้มๆหน้าเข้มทันที

“แฟนพี่..........เหรอ?”ภูพูดออกมาต่อท้ายประโยคที่ผมพูดไม่ทันจบ

ผมอึ้งกับคำพูดของภู ไม่คิดว่าภูจะกล้าพูดต่อหน้าคนแปลกหน้าที่เพิ่งเจอกันครั้งแรก ผมมองภูแล้วหันไปมองพี่นิค สายตาทั้งสองคนมองกัน อย่างกับว่าจะกินเลือดกินเนื้อกันอย่างนั้นแหละ

+++++++++ จบบทที่ห้า (ภาคแรก) +++++++++++


*** ข้อคิดคำคมประจำบท ***
- พี่ห่วงงาน แต่พี่ไม่เคยห่วงคนที่ทำงานให้กับพี่

p.s. ตอนที่ห้า (ภาคสอง) จะได้มารู้จักเจ้าภูมากขึ้นนะครับ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 03-05-2008 11:39:42

 :m13: :m13:
 
 อ่านตอนนี้แล้ว อยากบอกคำสุภาษิตว่า " รักพี่..เสียดายน้อง "

 พี่หมอทีก็ดี...พี่นิคก็ชอบ ไม่รู้จะเลือกใคร   :เฮ้อ: :เฮ้อ:

 รอตอนต่อไปจ้า ๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 03-05-2008 12:28:56

มารอดูพี่นิคกะน้องภูเปิดศึก  :m4:
มุขน้ำตาลในเลือดของพี่หมอทีนี่..คิดได้นะคะ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: numtannaka ที่ 03-05-2008 12:31:28

เชียร์หมอที กรี๊ดๆ :m1: ชอบผุชายอ่อนโยน

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: RaMin ที่ 03-05-2008 12:45:11

พี่เอเสน่ห์แรงแฮะ o13
มีแต่คนชอบ แบ่งให้มินบ้างดิ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: สมุนไพร ที่ 03-05-2008 12:55:31

ศึกแย่งเอ :a1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: YMP ที่ 03-05-2008 13:07:25

ถึงคราวจะมา หนุ่มๆ ก็มารุมกันเพียบ 55+

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 03-05-2008 16:19:46

โอ่ยๆๆๆๆๆ อาไรมันจะเนื้อหอมขนาดนี้ มีแต่คนมาตอม

พี่นิคร้องเพลงได้เก่า..............................มั่กมาก แต่มีนัยยะ อ๊ะป่าวเนี่ย :o8:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: nana ที่ 03-05-2008 17:11:07

น่ารักๆทุกคนเลย :m12:



 :L2: :L1: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: DeShiWa ที่ 03-05-2008 18:22:19

 :impress: :impress: :impress:

ครับผม พี่หมอที ก็น่ารัก

พี่นิค ก็กวนๆๆ โหดๆๆนะผมว่า

เลือกไม่ถูกเชียร์ใครดี อิอิ

แต่รู้อยู่ว่าพระเอกเป็นพี่นิค อิอิ

:impress: :impress: :impress:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: thomaskung ที่ 03-05-2008 21:24:58

ตอนแรกมาเรียนที่ กทม นึกว่าจะคึกคักกว่าที่ขอนแก่น
แต่ที่ไหนได้ อ่านไปอ่านมายังกะขอนแก่นเค้าจัดงานเทศกาลทั้งปี

 :sad2: :sad2: :sad2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Mr.A_KUNG ที่ 03-05-2008 22:58:16

เย้ๆๆดีใจจังที่นายเอมาต่อ....แก้เครียดได้เยอะเลย.....นายกะเรารุ่นเดียวกันเลยหว่า....กัลปพฤกษ์ช่อที่40.....
ช่วงนี้เราก็เหนื่อยและเครียดเหมือนเดิมเพราะปีสุดท้ายแล้วจะจบแล้วเย้ๆๆๆๆส่วนหอเราเหรอ...เราอยู่หอคณะคร้าบๆๆหน้าคณะวิศวะอ่ะ


เรารอนายอยู่น่าคร้าบ....รีบๆมาต่อนะนายเอ :m16:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 04-05-2008 08:52:43

มารอตอนต่อไป :m32:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: RaMin ที่ 04-05-2008 11:40:47

พี่เอ มินรออยุ่น้าคับ นอนรอเลยเอ้า :a12:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: (^_^)Jawaa!!! ที่ 04-05-2008 13:05:54

ใจจิง อยากเชียร์หมอทีนะ

แต่ตัวจิงอ่ะ พี่นิคอ่ะดิ เสียดายจัง :เฮ้อ:

แต่ก้นะ รออ่านตอนต่อปายยย

รีบมานะคร้าบบบบ :oni2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Mp_qM ที่ 04-05-2008 14:22:32

ชอบมากเลยคร๊าบ มาต่อไวไวน๊า

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: gift_deb ที่ 04-05-2008 14:35:31

แล้วทำไมพี่นิคต้องทำหน้าบึ้งด้วย หรือว่าเริ่มหึงโดยไม่รู้ตัว :m1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: nana ที่ 04-05-2008 14:35:50

 :oni1:มาวิ่งเล่นรอ :oni1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 04-05-2008 14:39:26

เข้ามารอ่านทุกวันเรย :oni3: :oni3: :oni3:


แต่ทามมายวันนี้ยางม่ามา :serius2: :sad2: :o12:


มาต่อเร็วๆนะ :bye2:

รอ  ร้อ  รอ.... :oni1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 04-05-2008 20:37:19

RaMin -- พี่ไม่ได้เสน่ห์แรงอะไรหรอกครับ :m23: แค่เราเป็นตัวของเราเอง แล้วแต่ใครเขาจะเห็นเสน่ห์ในตัวเราครับน้องมิน  (ขอบคุณที่มานอนรอนะครับ)

thomaskung --- กิจกรรมคึกคักมีตลอดทั้งปีจริงๆครับ บ้างพวกทำแต่กิจกรรมไม่เรียนเลยก็มีครับ ถ้าเราแบ่งเวลาเป็นก็ไม่มีปัญหาครับ :a4:


Mr.A_KUNG --- อ้าวรุ่นเดียวกันเฉยเลย  :mc4: นายก็ต้องเป็นรุ่นน้องพี่หมออ่ะดิ่  อยู่หอตรงข้ามวิดวะอ่ะ เครียดมากไม่ดีนะครับ เป็นกำลังใจให้ครับ :L2:

sakiko --- ขอบคุณครับที่เข้ามารออ่านทุกวัน  พอดีวันนี้มาลงช้าหน่อยครับ สงสัยนั่งหน้าคอมนานไปหน่อยเลยมีอาการปวดๆตาครับ o2 เพิ่งค่อยยังชั่งเลยเอามาลงต่อครับ


 :pig4: :pig4: :pig4:ขอบคุณทุกเม้นนะครับ และทุกท่านที่มาอ่านครับ :L1: :L1: :L1:


 
 

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 04-05-2008 20:44:27

                              บทที่ห้า --- สองต่อสอง (ภาคจบ)



“แฟนพี่..........เหรอ?” เสียงเด็กหนุ่มทำให้ผมยืนอึ้ง และคนที่อยู่ข้างหลังผมหน้าบึ้งทันที

“ป่าววว...ไม่ใช่ๆ รุ่นพี่ในมอ”ผมรีบปฏิเสธพัลวัน

“เอ่อ.....ภูนี่พี่นิค รุ่นพี่ในมอ พี่นิคนี่ภู รุ่นน้องที่โรงเรียนเก่า”ผมแนะนำทั้งสองคนให้รู้จักกัน

“ไปพี่ ไปกินติมกัน” ภูไม่พูดเปล่า เดินเข้ามาจับแขนผมแล้วทำท่าจะดึงตัวผมไป

“ไม่มีมารยาท” พี่นิคเอ่ยขึ้นพร้อมจับแขนอีกข้างของผมไว้

“ว่าใคร” ภูปล่อยผมหันหน้ามาทางพี่นิคท่าทางจะเอาเรื่อง

“แล้วแต่ใครจะรับ” พี่นิคบอก

“พูดงี้ สงสัยอยากวูบเข้าโรงบาล” ภูพูดพร้อมยกกำปั้นขึ้น

“ภู” ผมทำเสียงดุแล้วหันไปมองภูด้วยสายตาไม่พอใจ ทำให้ภูเอามือลง แล้วหันหลังหนี

“ภูๆ  พี่มาธุระ  ไว้วันหลังนะ  เอาเบอร์มาซิ  เดี๋ยวพี่โทรนัด” ผมเดินเข้าไปพูดภู

ภูยิ้มออกมาหน่อยๆ “จริงนะครับ เอาเบอร์พี่มาดีกว่า เดี๋ยวผมยิงไป”

“ไปยัง เร็ว” พี่นิคทำเสียงเข้มๆดุๆเพื่อเรียกผม 

ผมรีบให้เบอร์ภู  แล้วภูก็ยิงเข้ามา 

“แล้วเจอกันครับ”ภูบอกพร้อมเดินไปโดยไม่หันมามองพี่นิคเลย

“เจอกัน”ผมพูดพร้อมโบกมือให้

“หึ ! มีรุ่นน้องอย่างนี้นี่เอง มิน่า...” พี่นิคพูดพร้อมเดินนำหน้าผม

“มิน่า อะไรพี่ พูดดีๆนะ”ผมพูด แล้วสาวเท้าให้ยาวขึ้นเพื่อเดินให้ทันพี่แก

“ป่าวว  ไม่มีอะไร  ก็แค่ไม่ชอบเด็กที่ไม่มีสัมมาคารวะ ยกไหว้ซักครั้งก็ไม่มี  อีกอย่างยังอยู่ในชุดนักเรียน ทำเป็นมาเดินห้าง นึกว่าเท่มากนักไง” พี่นิคใส่มาชุดใหญ่

“พี่ก้อ  ทำเป็นหัวโบราณไปได้  อย่าบอกนะว่าพี่ไม่เคยใส่ชุดนักเรียนมาเดินห้าง”ผมย้อน

“ไม่เคย  คนอย่างพี่ไม่ทำอะไรให้เสียชื่อถึงสถาบันหรอก”พี่นิคพูดอย่างหนักแน่น

“คร้าบบบบ ๆ พี่นายกคนดี  พี่ดีเจคนเก่ง” ผมออกแนวประชด

พี่นิคทำท่าจะเอามือมาตบหัวผม แต่โทรศัพท์พี่แกดังขึ้นก่อน ผมเลยรอดตัวไป

“ครับพี่ ....... อะไรนะครับ ON AIR ตอนนี้เลยเหรอครับ ...... ครับๆ ........อีก 20 นาทีไปถึงครับ”พี่นิคพูดโทรศัพท์ แล้วหน้าเครียดทันที

“มีอะไรป่าวพี่”ผมถาม

“พี่ที่สถานนีเขาโทรมา  บอกว่าให้พี่รีบไปเข้ารายการด่วนเลย มีสัมภาษณ์สด พอดี พี่คนที่เขารับผิดชอบรายการช่วงนี้ ท้องเสียจัดรายการไม่ได้ เลยให้พี่ไปจัดแทน เอาไงดีล่ะ”

“พี่ไปเถอะครับ คอมพรุ่งนี้ค่อยมาเอาก็ได้ เดี๋ยวผมเดินไปบอกที่ร้านให้ เงินก็วางมัดจำไปแล้วคงไม่มีปัญหา”ผมเสนอทางออก

“แล้วเอจะกลับบ้านยังไง”

“ผมนั่งสองแถวไปก็ได้ ใกล้แค่นี้เอง เดินไปยังได้เลย พี่ไปเหอะ”

“แล้วเรื่องนัดทานข้าวกับที่บ้านเอ ล่ะ”พี่นิคเป็นกังวล

“โธ่เอ๊ย นึกว่าเรื่องอะไร วันหลังก็ได้ครับ ไปๆพี่ เดี๋ยวไม่ทัน ป่ะผมเดินไปส่งที่รถ”

ผมเดินไปส่งพี่แกที่รถ พี่เขาขึ้นไปสตาร์ทรถ แต่มันก็ไม่มีวี่แววว่าจะติดให้เลย

“แม่งเอ๊ย  เป็นไรว่ะ คนยิ่งรีบๆ อยู่ด้วย ไอ้รถไม่รักดี เดี๋ยวขายทิ้งซื้อมอไซค์แทนเลยนิ่”พี่นิคสบถออกมาพร้อมเดินไปเปิดกระโปรงรถขึ้นเพื่อเช็คดูเครื่อง

(มอไซค์เหรอ ใช่ซิ --- ผมคิด) “พี่ๆ ถ้าผมหามอไซค์ให้พี่ได้ พี่เอาป่ะ” ผมถาม

“จะเอามาจากไหน อย่าบอกนะว่าจะต่อสายตรงเอาแถวนี้ ติดคุกหัวโตเลยนะ”พี่นิคบอก

“โห....ดูผมดูเลวขนาดนั้นเชียว ไม่ใช่หรอกน่า  ตกลงเอาแล้วกันนะ”ผมบอก

“สงสัยพี่คงต้องโทรไปยกเลิกพี่เขาแล้วล่ะ คงไปไม่ทัน เสียดาย นักร้องคนนี้คิวไม่ค่อยวางด้วยอุตส่าห์จะได้สัมภาษณ์”พี่นิคพูดเบาๆด้วยน้ำเสียงผิดหวังเล็กน้อย พร้อมกำลังจะกดโทรศัพท์

“อย่าเพิ่งพี่ คอยเดี๋ยว พี่ไปทันแน่ๆ”ผมบอกพร้อมโทรศัพท์

“ภูเหรอ ยังอยากกินติมอยู่ป่าว ....... ภูมามอไซค์ใช่ป่าว........งั้นพี่ยืมมอไซค์หน่อยได้ป่ะ....โอเคๆ เจอกันที่ลานจอดรถนะ ด่วนมากๆ .......ขอบใจๆ เร็วๆนะ”ผมพูดโทรศัพท์

“พี่ได้รถแล้ว ไม่เกิน3นาทีถึงรถมาถึง”ผมหันไปบอกพี่นิค

พี่นิคมองผมทำหน้า งงๆ แล้วก็ก้มหน้าก้มตาดูเครื่องต่อไป

“พี่เอๆ ทางนี้ๆ” ผมหันไปมองตามเสียงก็เห็นภูขี่มอเตอร์ไซค์คันเก่งมา ผมโบกมือให้ พี่นิคเงยหน้าขึ้นมาดู

“อย่าบอกนะว่าให้พี่เอารถไอ้เด็กนี่ไป”พี่นิคพูด พร้อมกับภูจอดรถลงมายืน

“ใช่แล้วพี่ พี่จัดรายการเสร็จ ค่อยเอามาคืน ผมกับน้องจะคอยอยู่ที่นี่”ผมบอก

“อะไรพี่เอ พี่จะเอารถผมให้คนอื่นใช้เหรอ พี่ก็รู้ว่าผมรักรถผมมากแค่ไหน ถ้าเป็นคนอื่นผมไม่ให้จับ ผมนึกว่าพี่จะใช้เอง”ภูเริ่มโวยวาย

“เอ พี่ก็ไม่อยากรบกวนคนอื่น โดยเฉพาะรถที่แต่งแบบไม่ได้มาตรฐาน”พี่นิคเอาคืน

“หยุดก่อนทั้งสองคนเลย”ผมทนไม่ไหวกลัวว่าจะเป็นเรื่อง “ภู พี่ยืมหน่อย ถ้าเป็นอะไรไปพี่รับผิดชอบเอง พี่นิค พี่ก็ใช้ๆไปเถอะ เดี๋ยวเสียงาน  นะๆๆ  ขอร้องทั้งสองคนเลย”

“ก็ได้  ผมเห็นแก่พี่เอนะ  ใช้ให้ระวังด้วย  ถ้ารถเป็นไรมามีเรื่อง”ภูพูดพร้อมส่งกุญแจมอไซค์มาให้ผม  ผมเดินไปหาพี่นิค

“พี่เอ้าๆ รีบไปซิ เร็วๆ ไม่ต้องคิดมาก คนกันเอง”ผมบอกพร้อมยัดกุญแจมอเตอร์ไซค์ลงในมือพี่แก

พี่นิคดูลังเลใจเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่ “งั้น ข้างล่างชั้นใต้ดินมีอู่รถอยู่  เอช่วยจัดการรถของพี่ให้ทีนะ แล้วคอยอยู่ที่นี่ จัดรายการเสร็จพี่จะรีบมา”พี่นิคสั่งก่อนบิดมอเตอร์ไซค์ออกไปอย่างเร็ว

“เฮ่อ.........” ผมโล่งอก

“อย่าขับเร็วแบบนั้นซิว่ะ เครื่องเจ๊งหมด แม่ง รถนะโว้ยไม่ใช่จรวด” ภูตะโกนไล่หลังพี่นิค

“เอาน่าๆ ภู พี่ขอบใจมากเลยนะ เดี๋ยวเอารถไปอู่ก่อน แล้ววันนี้อยากกินไร พี่เลี้ยงไม่อั้น”ผมบอก

ภูทำท่าคิดอะไรบางอย่างแล้วยิ้มออกมา “พี่ผมเปลี่ยนใจแล้ว ผมอยากกลับบ้าน”

“กลับบ้าน แล้วจะกลับยังไง แล้ว.......”ผมจะพูดต่อแต่ภูขัดขึ้น

“ให้ที่บ้านมารับ พี่ลืมไปแล้วเหรอ ที่บ้านผมอ่ะ เป็นอู่ซ่อมรถนะ เอารถซังกะบ๊วยคันนี้ไปซ่อมที่บ้านผมก็ได้ ผมลดให้ครึ่งราคา คุณภาพดีเยี่ยมรับรองด้วยเกียรติของลูกชายเจ้าของอู่”ภูพูด

“แล้ว.......”ผมทำหน้ากังวล

“อ๋อ พี่เอกลัว ไอ้พี่นั่นกลับมาแล้วไม่เจอใช่ม้า ก็โทรบอกดิ่”ภูเสนอ

(ก็ดีเหมือนกัน จะได้ไม่ต้องไปอยู่ในห้างคนเยอะๆ น่าเบื่อ อีกอย่างได้ส่วนลดตั้งครึ่งราคา—ผมคิด)

...

ว่าแล้วผมก็ไปที่บ้านของภู โดยมีลูกน้องของพ่อภูมาลากรถไปที่อู่  ผมกับภูก็สนิทกันพอตัว แต่นี่ก็เป็นครั้งแรกที่เคยมาที่บ้านของภู  ผมคิดว่าบ้านของภูคงเหมือนกับอู่ซ่อมรถทั่วๆไปคือหน้าบ้านเปิดเป็นอู่ คนพักอาศัยอยู่หลังบ้านและชั้นบน แต่พอไปถึงก็แปลกใจเล็กน้อย เพราะอู่ซ่อมรถ(ที่ใหญ่มาก)แยกเป็นสัดส่วนคนละส่วนกับบ้าน บ้านอยู่ถัดลงไปหลังอู่ เป็นบ้านสองชั้นที่ปกคลุมไปด้วยต้นไม้ทำให้ดูร่มรื่นน่าอยู่ เข้ามาแล้วรู้สึกได้ถึงความเย็นแบบสบายๆ

“ทำไรอยู่อ่ะแม่”ภูทัก

“กลับบ้านแต่วันเป็นกับเขาเหมือนกันเหรอ”ผู้หญิงวัยกลางคนที่กำลังวุ่นกับการทำครัวทักตอบ

“อ้าว แม่ก้อ งั้นออกไปก่อนนะ ค่ำๆค่อยกลับมาใหม่”ภูตอบกลับแบบกวนๆ

“ไม่ต้องมากวนเลยไอ้ลูกคนนี้ มีนมกับคุกกี้ถั่วที่แกชอบอยู่ในตู้เย็น ถ้าหิวก็ไปกินก่อน กับข้าวยังไม่เสร็จ ไม่รู้ว่าจะกลับบ้านเร็วเป็นนี่ ทุกทีตะวันไม่ตกดินเข้าบ้านไม่เป็น สงสัยวันนี้ฝนคงจะตกใหญ่”ผู้เป็นแม่บ่นโดยไม่ได้หันมาดูเลยว่ามีคนมากับลูกชายตัวเอง

 (ฝนอย่าตกนะ เดี๋ยวพี่นิคขี่มอไซค์กลับไม่ได้ เออ....ใช่เรายังไม่ได้โทรบอกพี่แกเลยนี่หว่า
คงออนแอร์อยู่อย่าเพิ่งเลย--- ผมนึก)

“แม่ ๆ แม่ ”ภูเรียกเพื่อให้แม่หันมามอง

“จะเรียกอะไรเล่า  เห็นมั๊ยคนกำลังวุ่น  พี่แจงของแก ไปตลาดตั้งนานแล้วยังไม่กลับมาอีก สงสัยจะไปเหมาทั้งตลาดแล้วมั้ง”แม่บ่นเสร็จก็หันหน้ามามอง

“อ้าวพ่อหนุ่มนั่นใครล่ะ”แม่ถามขึ้น ผมยกมือไหว้

“รุ่นพี่ที่โรงเรียนภู ตอนนี้เรียนอยู่มอขอ พอดีเอารถมาซ่อม”ภูแนะนำผม

“จ๊ะๆ ไหว้พระ โทษทีแม่ไม่ทันได้มอง”แม่พูดพร้อมรับไหว้

“มีอะไรให้ผมช่วยไหมครับ”ผมเสนอตัว

“ทำครัวเป็นด้วยเหรอ”แม่หันมาถาม

“ก็พอได้ครับ ตอนเด็กก็เคยช่วยคุณแม่ครับ”ผมตอบ

“เออ......ดีๆ  ไม่เหมือนเจ้าภู รายนั้นอะไรก็ไม่ทำซักอย่าง เอะอะ อะไรก็พี่แจง ๆ  ไอ้แจงก็เหลือเกินทำให้ทุกอย่าง เหลือแต่ถุงเท้ากับกางเกงในนี่แหละมั้งยังไม่ได้ซักให้”แม่บ่นพร้อมเลื่อนถาดกระเทียมมาให้ผมช่วยปลอก

“แม่รู้ได้ไงว่าพี่เขาไม่ซักให้”ภูถาม

เพี๊ยะ! เสียงแม่ตบที่หลังภู “บอกแล้วไงว่าของส่วนตัวให้ซักเอง”แม่พูด

“โอ๊ย...แม่อ่ะ  ก็ฟังให้จบก่อนดิ่  ก็พี่แจงเขาซักให้ภูตอนเด็กๆไง ไม่ใช่ตอนนี้”ภูตอบพร้อมเอามือมาลูบที่หลังเบาๆ

“ไปๆ ขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้า หาน้ำหาท่ามาให้พี่เขากินด้วย”แม่บอก

ภูเดินไปหยิบน้ำมาให้ผม แล้วหยิบนมกับคุกกี้เดินขึ้นไปบนบ้าน

“เออ.......มาตั้งนานยังไม่ได้ถามชื่อเลย พ่อหนุ่มชื่ออะไรล่ะ”แม่ถามผม

“เอ ครับ”

“เป็นรุ่นพี่ของเจ้าภูเหรอ”

“ครับ”

“เจ้าภูอยู่ที่โรงเรียนเป็นยังไงบ้าง”

“ก็ดีครับ แต่บางครั้งก็......มีซนบ้างครับ”(ผมอยากบอกว่ามันกวนสุดๆ เป็นหัวโจ๊กเลย แต่เกรงใจ)

“บอกมาเถอะ ไม่ต้องเกรงใจแม่หรอก” (เหมือนแม่รู้ใจผม)

“ภู  เค้าก็  บางครั้งก็ทำตัวกวนๆ แต่ไม่มีอะไรมากหรอกครับ” (ผมอยากบอกว่ามันชอบหาเรื่อง ทำตัวเป็นอันธพาล แต่ไม่กล้า เดี๋ยวอดส่วนลดครึ่งราคา อิอิ)

“ชอบกวนๆ ชอบหาเรื่องทำตัวเหมือนอันธพาลใช่ไหม ที่จริงจะโทษภูก็ไม่ได้หรอก ภูมันน่าสงสาร ตอนมันยังเด็กๆ ตอนนั้นพ่อกับแม่ไม่ได้มีลูกน้องคนงานในอู่เยอะเหมือนทุกวันนี้ แม่ต้องคอยวิ่งหน้าวิ่งหลังไม่มีเวลาเลี้ยงมันเท่าไหร่หรอก ก็ได้เจ้าแจงลูกของพี่สาวแม่นี่แหละมาเป็นพี่เลี้ยงให้มันคอยช่วยแม่ทำงานบ้านงานช่องสารพัด ไอ้ภูตอนนั้นมันติดพี่แจงมาก เจ้าแจงก็รักน้องคนนี้มาก  ขนาดหัวหน้าช่างที่อู่มาขอมันแต่งงานแล้วเขาจะให้มันไปอยู่ด้วยมันยังไม่ยอมเลย มันบอกว่าถ้าแต่งแล้วต้องให้มันอยู่ที่นี่จะได้เลี้ยงเจ้าภู ไปๆมาๆอู่รถก็กลายเป็นเรือนหอให้มันไป”แม่เล่าความหลังให้ฟัง

“แต่ภูเขาก็เป็นคนดีนะครับ”ผมรีบพูด ไม่อยากให้แม่รู้สึกผิด

“แม่ก็มีลูกกับเขาคนเดียว ก็อดห่วงมันไม่ได้ แต่แม่ดีใจนะที่มันมีเพื่อนอย่างเรา เราเป็นคนแรกเลยนะที่พาเข้ามาถึงบ้าน เพื่อนคนอื่นๆมันพามาแต่ที่อู่โน้น เพื่อนมันแต่ละคนที่เคยพามานะ  แม่เห็นแล้วใจจะวายกับเด็กสมัยนี้ ผิดกับเราดูสุภาพ น่ารัก รู้จักความ ยังไงแม่ก็ฝากเราช่วยๆดูเจ้าภูมันด้วยนะ เห็นมันเป็นน้องชายซักคน ทนๆกับมันเอาหน่อยนะ” แม่ฝากฝัง พี่แจงกลับจากตลาดพอดี

“ไปเหมาตลาด หรือไง ยายแจง วันนี้เจ้าภูกลับมาแล้วนะ นี่เพื่อนภู”แม่แนะนำ ผมยกมือไหว้

“พี่เอๆ ช่วยดู MP 3 ให้ผมหน่อยซิ มันเอาลงคอมไม่ได้  อ้าวพี่แจง หวัดดีครับ”ภูบอกผม พร้อมทักพี่แจง

“ดู้ ดู กลับมา มันยังไม่สวัสดีแม่มันเลย มันสวัสดีแต่พี่แจง เราไปดูให้มันเถอะ เดี๋ยวแม่ให้แจงช่วยทำต่อเอง”แม่บ่น

“แม่บอกให้เปลี่ยนชุดนักเรียน ทำไมยังไม่เปลี่ยนอีกล่ะ เชื่อฟังแม่บ้างซิ”ผมพูดระหว่างเดินขึ้นไปห้องภู

“โห  อะไรเนี๊ยะพี่  อยู่กับแม่แป๊บเดียว  โดนแม่ล้างสมอง ติดนิสัยขี้บ่นมาเลยเหรอ”

แล้วภูก็เปิดประตูเข้าไปในห้อง  ห้องภูก็เหมือนกับห้องเด็กวัยรุ่นหนุ่มทั่วๆไป มีภาพนักเกตบอลคนโปรด มีเหรียญที่ได้ไปจากการแข่งบาสแขวนอยู่เป็นสิบๆเหรียญ แต่สภาพห้องดูสะอาดเป็นระเบียบมาก

“ห้องดูสะอาดเป็นระเบียบดีนะ”ผมชมพร้อมนั่งลงที่หน้าคอม

“ก็พี่แจงเขาจัดให้ทุกวัน”ภูตอบ

“โธ่เอ๊ย เราตั้งเซฟโหมดไว้มันก็ลงไม่ได้ซิ”ผมตอบพร้อมหันไปทางภู

ภูกำลังถอดเสื้อนักเรียนออก ทำให้ผมเห็นสัดส่วนท่อนบนของภู กล้ามอก กล้ามแขน กล้ามท้องแบบน้อยๆพองาม ผิวสีแทน มันช่างรับกับใบหน้าหนุ่มน้อยที่ดูเข้มๆนี้จัง

“ชอบหุ่นผมอ่ะดิ่” ภูพูดพร้อมแบ่งกล้ามแขนให้ดู ก่อนคว้าเสื้อบาสมาใส่แล้วทำท่าถอดกางเกง ผมรีบหันหน้าเข้าจอคอมเหมือนเดิม (ที่จริงอยากเห็นจะตาย กลัวคุมใจไม่อยู่ --- อิอิ)

ผมว่าจะเปิดเพลงในคอมฟังแต่สายตาก็ไปสะดุดที่โฟรเดอร์ที่มีชื่อว่า My Love ผมลองคลิกเข้าไปดูในนั้นมีภาพเด็กผู้หญิงน่ารัก สามสี่คน ผมคิดในใจว่าคงเป็นแฟนเจ้าภูตั้งชื่อซะ My Love ขนาดนั้นผมนั่งดูต่อไปก็ต้องเจอกับสิ่งที่ทำให้ผมอึ้งคือ รูปฝาแฝดพี่น้อง ต้นกับต่อ ที่เป็นทีมบาสด้วยกันผมจำได้ และที่อึ้งกว่านั้นคือมีรูปผมรวมอยู่ด้วยนับสิบๆรูป  ผมรีบเปิดหนีไปแล้วตาก็เห็นโฟรเดอร์อีกอันที่ซ้อนอยู่ชื่อ wOw ผมคลิ๊กเข้าไปดูมันเป็นคลิปVDOโป๊เยอะแยะมากมาย แต่ที่ทำให้ผมอึ้งกำลังสองคือ หนึ่งในคลิปพวกนั้นมีคลิปแบบชายกับชายด้วย ผมรีบปิดแต่ไม่ทันแล้ว  ภูเปลี่ยนชุดเสร็จเดินเข้ามายืนดูที่หลังผม

“เอ๊ย! พี่เห็นได้ไง ผมซ่อนไว้ดีแล้วนะ”ภูตกใจ

“ก็ไม่เห็นเป็นไรนี่ ก็เรื่องปกติที่ผู้ชายทั่วๆไปเขาจะดูกัน แต่ทำไมมีคลิปผู้ชายด้วยล่ะ”ผมพูดแก้เขิน
“อันนั้นผมโหลดมาผิดพี่ หรือว่าพี่อยากดู”ภูตอบพร้อมถามผมคืน

“ไม่......ไม่เอา”ผมบอกอย่างอายๆ

“ลองดูก็ดีนะพี่ ผมยังไม่ได้ดูเลย”ภูบอก

“ไม่เอาๆ ลงไปช่วยแม่ต่อดีกว่า”ผมบอกพร้อมลุกขึ้น แต่ภูดึงแขนผมไว้ทำให้ผมเซ ภูเข้ามารับแล้วผลักผมลงที่เตียง ภูนอนทับผมทันที ตอนนี้มือทั้งสองข้างของภูกำมือผมไว้แน่นจนผมเจ็บ เสียงหัวใจผมกับหัวใจภูเต้นดังมากจนได้ยินถึงกัน 

“จะทำอะไร ภู”ผมถาม

“ก็ทำเหมือนในคลิปนะซิครับพี่”ภูพูดพร้อมทำท่าจะก้มลงมาจูบผม แต่ผมหันหน้าหนี

“เล่นอะไรแผลงๆ ไม่เอาไม่เล่นแล้ว”ผมทำใจดีสู้เสือบอกไป

“ใครว่าผมจะเล่น ผมจะทำจริงๆ”ภูพูดพร้อมเอาหน้ามาใกล้ผมมากขึ้น

“ภูเป็นเกย์เหรอ แต่พี่เป็นผู้ชายนะ”ผมถามเพื่อเตือนสติ

“เมื่อก่อนนี้ผมไม่รู้ว่าผมเป็นอะไร ตั้งแต่เจอพี่เมื่อกีฬาสีปีที่แล้ว ผมก็รู้สึกดีๆกับพี่ อยากเป็นเจ้าของตัวพี่ ไม่อยากให้ใครมายุ่งกับพี่ ผมรู้แค่นั้น”ภูพูดพร้อมเอาหน้ามาไซร้ที่คอผม

“ภู พี่ว่าภูกำลังสับสนอะไรบางอย่างนะ  ถ้าภูทำอะไรพี่  พี่จะร้องให้คนช่วย แล้วถ้าแม่ภูรู้เรื่องนี้จะเป็นยังไง  คิดบ้างซิ”ผมขู่ แล้วนอนนิ่งๆไม่พยายามดิ้น  ภูหยุดชะงัก

“ว้า.........กำลังสนุกอยู่เชียว หมดมู้ดเลย  ผมแหย่พี่เล่นเฉยๆ  ไม่มีอะไร”ภูลุกขึ้นพร้อมทำตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ผมลุกขึ้นนั่งที่เตียง งงกับสิ่งที่ภูพูดและทำลงไปเมื่อกี้นี้ ผมมองมาที่ภู

“ไม่มีอะไรพี่ ผมแกล้งพี่เล่นๆ แต่ที่พูดผมพูดจริงๆนะ 555”ภูพูดแบบร้อนตัว

“อ่ะ  ไม่เชื่ออีก  ผมไม่ใช่เกย์จริงๆพี่  ผมน่ะแมนๆ  ผมผู้หญิงมารุมจีบตรึม  ไม่ใช่เกย์แน่นอน  ถ้าเป็นไบว่าไปอย่าง ได้สองทาง 5555”ภูพูดพร้อมหัวเราะกลบเกลื่อน

“อือๆ.......พี่ก็เข้าใจว่าเราล้อเล่นนั่นแหละ  อย่างเราออกจะแมนจะมาชอบพี่ได้ยังไงเน๊อะ”ผมรีบรับมุขเพราะอยากให้ทุกอย่างดีขึ้น พร้อมไปเปิดวิทยุที่บนหัวเตียงเพื่อทำลายบรรยากาศที่น่าอึดอัด

“ครับ มาถึงช่วงสุดท้ายของเราแล้วนะครับ ตอนนี้เราอยู่กับ..........”เสียงดีเจดังออกมาจากวิทยุ

“ภูๆ นี่ไงพี่คนที่เอารถภูไป กำลังออกอากาศอยู่เลย”ผมบอกอย่างตื่นเต้น “ใช่ พี่ยังไม่ได้โทรบอกพี่เขาเลย เดี๋ยวกลับมาไม่เจอรถจะเป็นห่วง ไว้จบรายการค่อยโทรดีกว่า”ผมพูดต่อ

“จะห่วงรถ หรือห่วงคนก็ไม่รู้  ผมเข้าใจแล้ว.....เพราะไอ้พี่ดีเจอะไรของพี่นั้นใช่ไหม”ภูพูดพร้อมเปิดประตูห้องวิ่งออกไป  ผมไม่เข้าใจสิ่งที่เด็กคนนี้ทำกับผมเลย  ผมรีบปิดวิทยุแล้วตามลงมาข้างล่าง แต่ก็ไม่เห็นภู เลยเดินเข้าไปในครัว ทำท่ามองหา

“อ้าวนึกว่าออกไปด้วยกัน เห็นเจ้าภูมันบอกว่ามันจะออกไปเล่นบาสกับเพื่อนน่ะ ค่ำๆถึงกลับ  ว่าแล้วพระอาทิตย์ไม่ตกดิน เข้าบ้านไม่เป็นไอ้ลูกคนนี้”แม่บ่น

“งั้นผมขอไปที่ดูรถอู่ก่อนนะครับ ถ้ารถเสร็จผมคงกลับเลย”ผมบอก

“นึกว่าจะอยู่กินข้าวกินปลากันก่อน ทำเพื่อซะเยอะเลย เอาๆ ตามใจ”

“ครับ ไว้คราวหน้าแล้วกันครับ สวัสดีครับ”ผมบอกพร้อมยกมือไหว้ลาแม่กับพี่แจง

“จ๊ะๆ ไหว้พระเถอะลูก” แม่บอก

ผมเดินมาที่อู่เจอพ่อของภู พ่อของภูบอกว่ารถเสร็จแล้ว ไม่เป็นอะไรมากแค่หม้อน้ำในแบตมันหมดแล้วก็อะไรอีกอย่างสองอย่าง แต่ผมไม่มีใจที่จะฟัง ผมถามราคาค่าซ่อม พ่อบอกว่า ภูมันบอกว่า ให้พ่อซ่อมให้ฟรี ไปเถอะ ไม่เอาตังหรอก ฝากดูเจ้าภูด้วยก็แล้วกัน  ผมขอบคุณแล้วขับรถออกไป

ผมมองดูนาฬิกาในรถจะทุ่มแล้ว นัดกับอาอี๊ไว้นี่ เอาไงดี  ผมตัดสินใจจอดรถโทรศัพท์บอกพี่นิคว่าให้มาเจอกันที่บ้านของผม จะได้เอารถไปคืนที่บ้านภู ถ้าไปเจอกันที่ตึกคอมเสียเวลาย้อนไปย้อนมาพร้อมบอกเส้นทางมาที่บ้านผม แล้วก็โทรบอกอาอี๊ว่าจะไปช้าหน่อย ถ้าหิวไม่ต้องคอยกินก่อนเลย แล้วก็ไม่ลืมโทรไปบอกหนึ่งว่าวันนี้จะนอนบ้าน เดี๋ยวหนึ่งจะเป็นห่วงถ้ากลับมาหอแล้วไม่เจอผม

.................................................................................................

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 04-05-2008 20:53:50

                       บทที่ห้า --- สองต่อสอง (ภาคจบ) ((ต่อ))


หลังจากส่งรถมอเตอร์ไซค์คืนที่บ้านภูเรียบร้อยแล้ว พี่นิคก็มาขับรถ(ตอนเอารถไปคืนแม่ก็บ่นว่า ภูยังไม่กลับจะสองทุ่มแล้ว --- ผมชักเป็นห่วงภูตะหงิดๆ คิดถึงคำพูดและการกระทำของภู)

(ผมแกล้งทำ แต่พูดจริงๆ .......... เพราะไอ้พี่ดีเจคนนั้นใช่ไหม .......... ตั้งแต่กีฬาสีปีที่แล้ว.......ใช่กีฬาสีปีที่แล้ว เราลืมมันไปได้ยังไงน่ะ)

“คิดอะไรอยู่  ถามไม่ตอบ”พี่นิคถาม

“เปล่าๆ ไม่มีอะไร พี่ถามว่าอะไร”ผมพูด

“ก็ถามว่าทำไมถึงเอารถมาซ่อมที่บ้านไอ้เด็กนั่นได้”

“น้องเขาชื่อภู  ภูผาเทพ  ไม่ใช่ไอ้เด็กนั่น”

“ภูผานรกซิไม่ว่า ดูทำตัวซิ ดึกขนาดนี้แล้ว ยังไม่เข้าบ้านอีก ทำให้พ่อแม่ที่บ้านเป็นห่วง”พี่นิคบ่น

ผมเล่าเรื่องทั้งหมดให้พี่นิคฟัง (ยกเว้นเรื่องที่เกิดบนห้องของภู) พี่นิคถามโน่นซักนี่มาตลอดทางจนกลับมาถึงบ้านของอาอี๊อีกรอบ

“อาเอ ไล้เหลี่ยวๆ”อาอี๊ออกมาทักพร้อมบอกคนในบ้าน (ไล้เหลี่ยว เป็นภาษาจีนแต้จิ๋ว แปลว่ามาแล้ว) 

(ที่บ้านอาอี๊ อยู่ด้วยกัน ห้าคน มีอาอี๊ อาเตี๋ยวที่ไม่ค่อยอยู่บ้านเพราะต้องเดินสายไปดูบริษัทสาขาตามต่างจังหวัด เดือนหนึ่งจะได้กลับบ้านแค่ครั้งสองครั้ง เพราะเหตุนี้อาอี๊กับอาเตี๋ยวถึงไม่มีลูกมั้ง ถึงว่าตอนผมจะมาอยู่ที่ขอนแก่นพากันดีใจยกใหญ่  อาเตี๋ยวกลัวอาอี๊เหงาเลยจ้างแม่บ้าน(ป้าต้อย)กับคนสวน(ลุงชัยซึ่งเป็นสามีภรรยากัน) มาอยู่เป็นเพื่อนอาอี๊ ตอนแรกลุงชัยกับป้าต้อยก็มาตอนเช้าค่ำๆก็กลับ อาอี๋เห็นว่ากลับกลางค่ำกลางคืนเป็นอันตราย เลยยกบ้านหลังเล็กที่อยู่ในบริเวณเดียวกัน ให้ไปอยู่กันจะได้ไม่ต้องไปกลับ (บ้านอาอี๊มีสามหลังอยู่ในบริเวณเดียวกัน มีหลังใหญ่สามชั้นอยู่ตรงกลางเป็นหลังที่อาเตี๋ยวกับอาอี๊อยู่ ถัดมาทางขวามืออีกหลังเป็นบ้านสองชั้น อาอี๊สร้างให้ผม พอรู้ว่าผมจะมาอยู่ที่ขอนแก่นและไว้ใช้เป็นที่รับรองเหล่าวงศาคณาญาติเวลามากันเยอะๆ บ้านหลังใหญ่จะไม่พอ  อีกหลังเป็นบ้านชั้นเดียวที่อาอี๊ ยกให้ครอบครัวลุงชัยอยู่)  อาอี๊ยังให้ป้าต้อยเอาลูกสาว(ชื่อแก้ว อายุห่างจากผมสี่ปีเห็นจะได้)มาเลี้ยงพร้อมส่งเสียให้เล่าเรียนอีกด้วย เพราะเหตุนี้ครอบครัวลุงชัยเลยเป็นเหมือนญาติห่างๆของพวกเรา (เพราะแกอยู่กับอาอี๊มาตั้งเกือบสิบห้าปี)

“หวัดดีครับอาอี๊ ลุงชัย ป้าต้อย อ้าว แก้วยังไม่นอนอีกเหรอ อี๊ นี่พี่นิค พี่นิคนี่อาอี๊ ลุงชัย ป้าต้อย แล้วก็แก้ว”ผมทักทุกคน พี่นิคก็ไหว้ตามผม แก้วมองพี่นิคอย่างไม่ละสายตา

“อาแก้วอีไม่ยอมนอน อีบ๊อกจะเจออาเฮียเอก่อน ฮ่าๆ” อาอี๊บอกพร้อมหัวเราะอย่างอารมณ์ดี (อี ในที่นี้ไม่ใช่คำหยาบนะครับ เป็นคำที่คนจีนชอบเรียกติดปากเวลาแทนคนอื่น ประมาณคำว่า “เขา”)

“ไปๆ ไปเจี๊ยะปึ่งกัน หิวแล้ว”อาอี๊บอก (เจี๊ยะปึ่ง แปลว่า ทานข้าว(ต้องเป็นข้าวสวยนะครับ) ถ้าเป็นข้าวต้มจะใช้ว่า เจี๊ยะม่วย)

“บอกไม่ต้องไงอี๊ หิวก็กินก่อนเลย”ผมบอก

“อาเนี๊ยะ แกยอมที่ไหนล่ะคะ คุณเอ ป้าบอกให้ทานก็บอกว่าจะคอย อาเอๆ”ป้าต้อยรายงานพร้อมตักข้าวให้ทุกคนเสร็จก็เดินไปกินข้าวในครัวกับลุงชัยและแก้ว
(อาเนี๊ยะ ย่อมาจาก อาเหล่าเน๊ยะ แปลว่าเถ้าแก่หญิง ประมาณคำว่า “คุณนาย”)

“พูดมากน่า อาต้อย”อาอี๊บอกแบบอายๆ   ผมหัวเราะ

“กินเยอะๆ ดูซิ ไปอยู่ในมอ ม่ายทันด้ายสามอาทิ๊ด ผอมเหลือแต่กระดูกแหล้ว”(เวลาพูดอาอี๊จะออกสำเนียงจีนๆ ฟังดูทะแม่งๆ --- ผมเลยพยายามสะกดให้เหมือนคำพูด เช่น อาทิตย์เป็นอาทิ๊ด)

“พี่นิคกินเยอะๆ นะครับ กินไม่หมด ไม่ให้กลับนะ”ผมแซว เพราะเห็นแกนั่งเงียบ

“กินเยอะๆ ไม่ต้องเกรงใจ ในครัวยังมีอีก” อาอี๊บอกพี่นิคพร้อมคีบเต้าหู้ลงในจานให้พี่นิค

“ครับ ขอบคุณครับ”พี่นิคพูดพร้อมทำหน้าหยีๆประมาณว่าไม่ชอบกินเต้าหู้ ผมเลยตักเต้าหู้ในจานพี่นิคมากินเอง พี่นิคยิ้มออกทำท่าโล่งใจ

“อาเออ่า.....ลื้ออ่า....เสียมาระย๊าด”อาอี๊ดุผม พร้อมคีบเต้าหู้ให้พี่นิคใหม่ คราวนี้สองชิ้นเลย  พี่นิคทำหน้าแย่กว่าเดิม ผมอดยิ้มออกมาไม่ได้

“เสียมารยาทอะไรอาอี๊  อี๊แหละเสียมารยาท  ถามเขาก่อนซิจะกินไหม  ตักให้ถ้าเขาไม่ชอบจะทำไง”ผมพูด

“ลื้อไม่ชอบเต้าหู้เหรอ ลื้อกินไม่เป็นอ่า”อาอี๊ถามพี่นิค

“เป็นครับๆ ชอบครับๆ”พี่นิคตอบพร้อมตักเข้าหู้เข้าปาก แต่ดูหน้าพี่แกแย่สุดทน

“อาเอ ลื้อซี้ซั้วต่า คนชอบบอกไม่ชอบ”อาอี๊หันมาค้อนให้ผม ผมหัวเราะกับหน้าตาของพี่นิค
(ซี๊ซั้วต่า แปลว่า มั่ว ประมาณว่า อย่ามามั่วนิ่ม)

“ถ้าพี่ชอบก็กินเยอะๆนะ” ไม่พูดเปล่าผมตักเต้าหู้ให้อีกก้อน พี่นิคหันมาส่งสายตาประมาณจะฆ่าผมให้ได้

“อาเอนะ ตอนเด็กๆอีก็ไม่ชอบกินเต้าหู้  ไม่กินผัก  กินยาก  จะกินแต่ไข่เจียวๆ อาม่าอีตามใจ มาอยู่กับอาอี๊ม่ายด้าย อาอี๊บังคับให้กินทุกอย๊างเลย อีเลยกินเป็น ไม่อย่างน้านนาไปอยู่ที่ไหนก็ลำบ๊าก ถ้าเลือกกิน อานิคว่าจริงไหม”อาอี๊ขายผมซะงั้น

“ครับ เต้าหู้นี่ก็ดีต่อสุขภาพด้วยนะครับ” พี่นิคไหลไปตามน้ำ 

ระหว่างทานข้าวอาอี๊คุยกับพี่นิคถูกคอกันมาก จนเหมือนผมอยู่คนละวงเลย จนทานเสร็จป้าต้อยกับแก้วก็มาเก็บจานจะไปล้าง  ผมก็ช่วยเก็บ เดินตามเข้าไปในครัวปล่อยให้พี่นิคคุยกับอาอี๊ไปอย่างถูกอกถูกใจ

“เฮียเอๆ พี่คนนั้นใช่ดีเจนิค คลื่น103 ใช่เปล่า”แก้วถามขึ้นระหว่างล้างจาน

“ใช่  ทำไมเหรอ”ผมถามพร้อมวางจานที่เก็บมาลงให้แก้วล้าง

“กรี๊ดใช่จริงๆด้วย เห็นไหมแม่ แก้วจำเสียงได้”แก้วพูดพร้อมหันหน้ามาทางป้าต้อย

“ไม่มีอะไรหรอกครับคุณเอ พอทั้งกันแม่ทั้งลูก เขาสงสัยว่าเพื่อนคุณเอใช่ ดีเจอะไรนั่นหรือเปล่า”ลุงชัยตอบ

“แหมพ่อเอ็ง ก็เคยฟังแต่เสียงเขานี่นา วันนี้ได้เห็นตัวเป็นๆ มันก็ตื่นเต้นซิ”ป้าต้อยท้วง

“ใช่ๆแม่ เสียงที่ว่าดูหล่อมีเสน่ห์แล้ว ตัวจริงยิ่งว่าอีก ดูซิคุยกับอาเนี๊ยะออกรสออกชาติ อาเนี๊ยะดูมีความสุขมากเลย ระวังน้า.....เฮียเอ เดี๋ยวตกกระป๋องไม่รู้ด้วย เจอดีเจสุดหล่อพูดเก่งมาแย่งซีน”แก้วพูด

“แก้วนี่ก็พูดไปเรื่อย”ป้าต้อยเตือน ผมหัวเราะ

“เฮียเอๆ ขอลายเซ็นให้แก้วหน่อยดิ่ ขอพี่เขาถ่ายรูปด้วยได้ม้า  จะเอาไปอวดเพื่อนที่โรงเรียน”แก้วพูดต่อ

“โอ๊ย   ยายแก้ว เลอะเทอะใหญ่แล้วเรา คุณเออย่าไปฟังมันนะคะ”ป้าต้อยบอก

“หรือแม่ไม่อยากได้”แก้วย้อน

“ก็ได้ๆ เดี๋ยวบอกให้”ผมพูดแล้วยิ้มๆ

“งั้นขอเพื่อป้าด้วยนะคะ จะเอาไปให้แม่ค้าที่ตลาดดู”ป้าแก้วบอก

“พอกันทั้งแม่ทั้งลูก”ลุงชัยพูดพร้อมส่ายหัว ผมเดินออกมาเห็นอาอี๊กับพี่นิคย้ายไปนั่งที่โซฟารับแขกหน้าบ้านก็เดินตามไปนั่ง

“อาราย อานิค ลื้อจะกลับได้ยางงาย ดึกมากเหลี้ยว ขับรถขับลา กลางค่ำกลางคืนมันอันตะร๊าย”อาอี๊บอกเมื่อเห็นพี่นิคทำท่าเหมือนจะขอตัวกลับ

“คือ....ผม”พี่นิคกำลังหาเหตุผล พร้อมหันหน้ามาทาง ผมส่งสายตาแบบว่าช่วยพูดที

“อี๊ พี่เขามีธุระต้องทำน่ะ”ผมช่วยหาเหตุผลให้

“ธุระอารายดึกดื่นป่านนี้  อีจะไปหาจาโบ้ละซิ  ง้านอี๊ไม่ขัดแหล้ว  อี๊เข้าใจ”อาอี๊พูดพร้อมหัวเราะ

“จาโบ้ มันคืออะไรอ่ะ”พี่นิคกระซิบถามผม

“จาโบ้ ก็ ผู้หญิง ไงพี่”ผมบอก

“ไม่ครับอาอี๊ ผมยังไม่มีแฟนครับ” พี่นิคบอกอาอี๊อย่างร้อนรน

“ม่ายมีแฟน ด้ายยางงาย  ออกจะหล่อแถมนิสัยดีขนาดนี้ ใครม่ายร้ากก็ตาถั่วแหล้ว  อาเอของอี๊อีกคน  หน้าตาก็ไม่ขี้ริ้วขี้เหร่ แต่ม่ายเห็นเคยพาว่าที่หลานสะใภ้มาแนะนำบ้างเลย ไม่เหมือนอาเอ็กซ์ อีพามาจนแม่เลือกไม่ถูกว่าเอาใครดี 555”อาอี๊ขายผมกับไอ้เอ็กซ์เพื่อนผมที่อยู่บ้านใกล้ๆกัน

“งั้นผมค้าง ก็ได้ครับ พรุ่งนี้จะได้ออกไปเอาคอมค่อยกลับเข้ามอ”พี่นิคบอก

“ดีแล้วๆ ว่าแต่ไม่มีจาโบ้คอยแน่นะ  เดี๋ยวอีจาโบ้ขัดใจ จะมาว่าอี๊ม่ายด้ายนะ5555”

“ไม่มีจริงครับ ไม่มีจริง”พี่นิครีบปฏิเสธ

“งั้นเดี๋ยวไปนอนบ้านอาเออีแล้วกันนะ  อี๊จะให้อาต้อยกับอาแก้วอีไปจัดห้องให้”

“ไม่ต้องรบกวนขนาดนั้นก็ได้ครับ ที่ไหนผมก็นอนได้ครับ แค่ไม่มียุงก็พอ ผมแพ้ยุงครับ”
พี่นิคบอก

“ไม่ต้องเกรงจายๆ เดี๋ยวให้อาต้อยอีจัดการให้  อาต้อย  อาต้อย  อาแก้ว”อาอี๊เรียก

“สงสัยไปนอนแล้วมั้ง เห็นไฟในครัวปิดแล้วนิ่”ผมบอก

“ม่ายเป็นรายๆ เดี๋ยวโทรไปตาม”อาอี๊บอกพร้อมเดินไปจะโทรศัพท์

“งั้นผมไม่รบกวนดีกว่าครับ ผมกลับเข้ามอดีกว่า”พี่นิคออกอาการเกรงใจ

“ไอ้หยา ลือจะกลับด้ายยางงาย”

“เอางี้ ให้พี่เขานอนห้องเอก็ได้ คืนเดียวเอง”ผมรีบตัดปัญหาทุกอย่าง

“จะด้ายยางงาย ห้องนอนของคายของมันซิ”

“ไม่เป็นไรครับ ได้ครับ ผมนอนได้ครับ”พี่นิครีบบอกอาอี๊ก่อนที่จะโทรศัพท์

“เอาๆ ตามจายลื้อสองคนแล้วกัน งั้นไปนอนได้แหล้ว ดึกมากแหล้ว”อาอี๊บอก

ผมกับพี่นิคเดินจากบ้านของอาอี๊ออกมาไปถึงนาทีก็ถึงบ้านผม

“อาอี๊ของเอนี่ น่ารักดีเน๊อะ คุยเก่งดี”พี่นิคชวนคุย

“แกคงเหงานะ พอเห็นมีเหยื่อใหม่ๆมาก็หวานปากเลย”ผมตอบ

“อาอี๊คงรวยมาซินะ อยู่กันไม่กี่คน สร้างบ้านหลายหลังเลย”

“ที่จริงก็มีแค่หลังที่อาอี๊อยู่กับหลังของลุงชัยนั่นแหละ หลังนี้เพิ่งสร้างตอนที่เอจะมาอยู่ขอนแก่นเอง เพิ่งสร้างได้ 6-7 ปีเองมั้ง”

“อาอี๊คงรักเอมากซินะ”

“ก็คงแบบนั้น อี๊แกไม่ลูกน่ะ ตอนแรกที่แกสร้างบ้าน แกบอกว่าสร้างเอาไว้หลายๆชั้น หลายๆห้องเอาไว้เพื่อลูก เพื่อหลาน พูดไปแล้วน่าสงสารเน๊อะ เข้าบ้านดีกว่า”ผมเปิดประตู

บ้านที่ผมอยู่มีสามห้องนอน ห้องนอนผมอยู่ข้างบน อีกสองห้องนานๆทีจะมีญาติมาพักได้แต่ปิดทิ้งเอาไว้ หรือบางวันผมอารมณ์ดีๆก็ย้ายมานอนห้องอื่นบ้าง

“ห้องผมรกหน่อยนะ”ผมบอกพร้อมเดินเข้าไปในห้องที่คุ้นเคย ภายในห้องผมมีคอมชุดใหญ่ที่มีสารพัดสายโยงเข้า โยงออกดูวุ่นไปหมด

“พี่อาบน้ำก่อนแล้วกัน ชุดนอนผมพี่คงใส่ได้มั้ง”ผมพูดพร้อมหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วชุดนอนของผมให้พี่แก

ผมเดินไปเปิดแอร์แล้วนั่งลงที่หน้าคอมเปิดเครื่องขึ้นพร้อมเล่นเกมอย่างเมามันส์

“เล่นเกมเป็นเด็กๆไปได้” พี่นิคนุ่งผ้าเช็ดตัวเดินออกมาจากห้องน้ำ พร้อมทักผมก่อนที่จะเปลี่ยนเป็นชุดนอนของผม

“ถ้าพี่ง่วง นอนก่อนเลยก็ได้นะ ผมเล่นอีกเดี๋ยว”ผมตอบโดยไม่ละสายาจากเกม

“ไม่ต้องเลย  ไปอาบน้ำ  แล้วเข้านอนเดี๋ยวนี้  แล้วชุดนอนทำไมมันดูคุณหนูอย่างนี้”ผมนิคบอก

ผมหันไปมองพี่นิค “คุณหนูตรงไหน ชุดนอนเขาก็อย่างนี้กันทั้งนั้นแหละพี่”

“ก็ปกติอยู่หอ พี่ใส่แต่บ๊อกเซ่อร์นอนนี่หว่า”พี่นิคบอกแล้วเดินไปทิ้งตัวลงที่นอน “นุ่มจัง เตียงอย่างนี้ได้นอนกับแฟนคงดีซินะ”

“คิดอะไรพี่ ทะลึ่งแล้ว”ผมบอก

“เรานั่นแหละคิดอะไร ทะลึ่ง เป็นเด็กเป็นเล็ก”พี่นิคตอบกลับพร้อมไปคว้าเอาหมอนข้างไปกอด

“พี่หมอนข้างผม เอาคืนมาเลย”ผมลุกออกจากหน้าคอมไปแย่งเอาหมอนข้างคืนมา

“เราติดหมอนข้างเหรอ 5555 ทำไม ไม่หาจาโบ้มากอดล่ะ”พี่นิคแซว

“พูดอะไรก็ไม่รู้ ไปอาบน้ำดีกว่า”ผมเดินไปห้องน้ำ

“เดี๋ยว พรุ่งนี้ไปเอาคอมด้วยกันนะ หวังว่ารถคงไม่เสีย หรือไปเจอไอ้เด็กนั่นอีก”พี่นิคชวน

ผมพยักหน้ารับ แล้วทำให้ผมคิดถึงภูขึ้นมาทันทีกับคำว่าไอ้เด็กนั่น จะกลับเข้าบ้านหรือยังนะ แล้วภูมันเป็นอะไรของมันการกระทำที่มันแสดงออกบนห้องนอนของมันกับคำพูดแปลกๆของมัน ให้ตายซิผมไม่เข้าใจเลย

ผมอาบน้ำไปคิดไป ทำไมน้า เวลาที่เราได้อยู่กันสองต่อสองกับใคร ความรู้สึกมันถึงไม่เหมือนกัน อย่างเวลาเราอยู่สองต่อสองกับหนึ่ง หรือกับบอย หรือกับไอ้เอ็กซ์ ความรู้สึกเหล่านั้นมันก็เพียงเพื่อนกัน กับภูเวลาอยู่ต่อสองเหมือนเรามีน้องเพิ่มขึ้นมาอีกคน กับพี่หมอทีเวลาอยู่ด้วยกันสองต่อสองถึงแม้ความรู้สึกมันยังไม่ชัดเจนแต่เราก็ว่าน่าจะเป็นเหมือนพี่ชาย แต่กับพี่นิคทำไมเราให้ความรู้สึกตรงนี้ออกมาไม่ได้นะ มันคือความรู้สึกอะไรกันแน่

ผมอาบน้ำเสร็จเดินออกมาเห็นพี่นิคหลับไปแล้ว  ผมแอบไปดึงหมอนข้างกลับมากอดแล้วเข้านอน

........................................................................

“ซี๊ด..........อ้าส์...........เบาซิ.........เดี๋ยวคนอื่นได้ยิน”

“เอ  ........อ่า.....เอ   ....ไม่ไหวแล้วครับ........อ้าส์..........”ผมปล่อยนมข้นออกจากเจ้าเอน้อย  ทำให้มือของอีกฝ่ายเลอะเทอะ

“เลอะหมดเลย ไปล้างมือก่อนนะ”

“เดี๋ยวๆ ผมยังไม่รู้จักคุณเลย เดี๋ยวๆ ๆ”ผมเรียกแล้วรีบเอามือคว้าแขนของคนที่ทำให้ผมขึ้นสวรรค์เมื่อครู่ เขาหันหน้ามา เป็นหน้าพี่นิค สลับเป็นหน้าพี่หมอที สลับเป็นหน้าเจ้าภู “อะไรกัน ไม่.....”
ผมสะดุ้งตื่น ฝันอะไรบ้าๆว่ะ แต่เอ๊ะ ทำไมที่เป้ามันเปียกๆหว่า ผมหันไปมองที่ข้างเตียงพี่นิคไม่อยู่แล้ว หันไปมองนาฬิกาจะเก้าโมงแล้ว 

“อ้าวตื่นแล้วเหรอ กำลังจะมาตามให้ไปทานข้าว อาอี๊คอยตั้งนานแล้ว”พี่นิคเปิดประตูเข้ามา

“เพิ่งตื่น พี่ตื่นนานหรือยัง”ผมตอบพร้อมเอาผ้าห่มมาปิดที่เป้าตัวเองไว้กลัวพี่นิคเห็น

“ก็ตื่นเพราะเสียงนายนอนละเมออะไรก็ไม่รู้ เลยอาบน้ำแล้วไปนั่งดูทีวีเป็นเพื่อนอาอี๊”พี่นิคตอบ

“เดี๋ยวผมอาบน้ำแล้วผมตามไป พี่ลงไปก่อนเลย”ผมบอก พี่นิคปิดประตู  ผมค่อยๆเอาผ้าออกแล้วมองที่เป้าตัวเองพร้อมนึกถึงความฝัน (สงสัยก่อนนอนเราคงคิดเรื่องพี่นิค พี่หมอทีและเจ้าภูมาก ถึงกับทำเอาฝันเปียกเลยเหรอว่ะ  แล้วเราละเมออะไรพี่เขาถึงตื่นว่ะ  หวังว่าคงไม่ใช่เสียงซี้ดส์...อ้าส์........หรอกนะ  น่าอายชะมัดเลย)

วันนั้นผมกับพี่นิคออกไปเอาคอม  กลับมาที่บ้านอาอี๊อีกทีเกือบเย็น อาอี๊พยายามให้พี่นิคค้างต่ออีกคืน แต่วันนี้วันเสาร์พี่นิคติดจัดรายการ พออาอี๊รู้ว่าพี่นิคเป็นดีเจก็คะยั้นคะยอให้ผมเอากล้องมาถ่ายรูปคู่เอาไว้ซะงั้น สรุปว่าวันนั้นทุกคนในบ้านได้ถ่ายรูปคู่กับพี่นิคหมดเลยพร้อมได้ลายเซ็นต์เป็นของแถมอีก (เฮ่อ..........อาอี๊เราก็เป็นไปกับเขาด้วยนะ)


+++ จบบทที่ห้า (ภาคจบ) +++


*** ข้อคิดคำคมประจำบท ***
-   แม่ก็มีลูกกับเขาคนเดียว ก็อดห่วงมันไม่ได้
-   เวลาที่เราได้อยู่กันสองต่อสองกับใคร ความรู้สึกมันถึงไม่เหมือนกัน


  p.s. ช่วงนี้อาจจะมาลงช้าหน่อยนะครับ อาการเก่ากำเริบเวลานั่งหน้าคอมนาน (ปวดตา) o2 แต่จะพยายามมาลงให้ทุกวันให้ได้ครับ

- เห็นหลายเม้นท์เชียร์พี่หมอที ผมมานั่งคิดๆดูชีวิตจริงเป็นพี่นิค  แต่ในนิยายเปลี่ยนก็ได้นี่นา  :laugh:
ลองจัดทำโพลโหวตดีไหมครับว่าจะเลือกใครระหว่างพี่นิค พี่หมอที  หรือไม่ได้ใครเลย (แต่ผมยังมีตัวเลือกมาให้อีกนะครับ ไว้ใกล้จบๆมาโหวตกัน ในคนอ่านมีส่วนร่วมในตอนจบ) :m4:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 04-05-2008 20:57:28

โหวตให้นิค  หุหุ เชียร์น้องคณะ  :m32: :m32: :m32:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: สมุนไพร ที่ 04-05-2008 21:17:55

จิงๆแล้วโดนพี่นิคลักหลับป่าว :m12:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 04-05-2008 21:39:33

มาแล้ว มาแล้ว

โหวตให้พี่นิคค่ะ o13



พี่เอ มาต่อทุกวันเรยนะ  :oni3:



เด๋ว จาเข้า มา ดู ทุกวัน :oni1:

วันละ หลายๆๆเวลา :oni2:


 :bye2:  :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ultramanzaku ที่ 04-05-2008 21:54:43

หนุกๆๆ

มาต่ออีกน้า


 :a12: :a12:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 04-05-2008 22:20:44

ให้พี่นิคเป็นพระเอกอ่ะดีแล้วจ๊ะ
ชอบคนปากร้ายกวนโอ๊ยอย่างงี๊แหล่ะ หุ หุ หุ  :m4: (อุ๊บส์...ว่าแฟนเอ โกรธไหมเนี่ยะ)

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: DeShiWa ที่ 04-05-2008 22:26:30

 :impress: :impress: :impress:

อ่าครับผม พี่นิคมีหึงหน่อยๆๆนะครับ

ผมดูออก อิอิ ไม่เป็นไรครับ

เพราะผมเชียร์พี่นิคอยู่แล้ว อะ

:impress: :impress: :impress:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: numtannaka ที่ 04-05-2008 22:53:23

 :m1: โดนลักหลับป่าวเน้อ อิอิ
แต่ยังไงเค้าก็รักคุณหมอนะ ชอบคนสุภาพอ่อนโยน  :o8:
พี่นิคก็ชอบค่ะ งั้นขอสองเลยได้มะ  :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 04-05-2008 23:03:34

มาเป็นแฟนคลับคุณเออีกคน

ตัวละครเยอะมากล้วนแต่หล่อสวยระดับเทพทั้งนั้น

 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: YO DEA ที่ 04-05-2008 23:59:29

 :m4: :m4:


ชอบจายยยยย

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: DekDoy ที่ 05-05-2008 01:58:53

อ่านตอนแนะนำตัวละคร

เกือบท้ออ่ะ ไม่อยากอ่านต่อแระ

แต่พอได้อ่านแล้ว...คุ้มค่ากับการรอคอยจริงๆ

อิอิ มาต่อไว

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Mr.A_KUNG ที่ 05-05-2008 02:15:54

รอนายเสมอนะนายเอ..................เฮ้อเหนื่อยจังไอ้การอยู่เวรนี่...โชคดีเอาโน้ตบุ้คมาเล่นแก้เซ็งที่รพ.คริๆๆ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 05-05-2008 02:57:36

 :a3: :a3: :a3: :a3: :a3:


ได้อ่านที จุใจกานไปเรยทีเดียว


ว่าแต่ ทำไมเราไม่มีอย่างนี้บ้างหว่า


ไปแระ บาย


 :a4: :a4: :a4: :a4: :a4:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: jammy ที่ 05-05-2008 07:31:02

เอาละซิมีคนมารุมรัก เหมาหมดเลยดีไหมเนี่ย555+ :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Otaku ที่ 05-05-2008 09:20:06

เพิ่งจะว่างมานั่งในที่สุดก็อ่านตามทันแล้ว    :laugh:

เชียร์พี่นิค แต่ก็เสียดาพี่ทีอ่ะ  เอาสองคนเลยได้ป่ะ
 :m1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: (^_^)Jawaa!!! ที่ 05-05-2008 10:39:13

เสียดายพี่หมอทีง่ะ :m1:

แต่พี่นิคก้ โออ่ะ คริคริ :m1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: cassper_W ที่ 05-05-2008 11:26:43

โหวตตต  คุงนิคค

พี่หมอทีก็ดี  แต่ว่าพระเอกเราเร้าใจกว่า 5555+ :laugh:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ultramanzaku ที่ 05-05-2008 12:33:26

ชอบภู หุหุ


พี่นิคน่ากลัว

เคร่งเกิน  :angry2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 05-05-2008 13:27:37

รอ ร้อ รอ  :oni1:


รอ มาตั้งแต่ เช้าแล้วอ่า :serius2: :sad2: :o12:



แล้วก็รอ ต่อ ปาย :laugh:

 :bye2: :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: RaMin ที่ 05-05-2008 14:34:48

โฮะๆๆๆ พี่เอฝันเปียก  :m20:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Mp_qM ที่ 05-05-2008 14:58:33

อ๊ะ  ขอบคุณคร๊าบบบ


หนุกดีน๊า

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 05-05-2008 17:39:33

 :serius2:เลือกไม่ถูก ตัดสินใจไม่ได้

กด1 พี่นิค
กด2 หมอที
กด3 นายภู


อ๊าก กด4 ทุ๊กโค๊นนนนนนนนนนนนนนนนนนนน o13

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: gift_deb ที่ 05-05-2008 18:38:29

ขอกด 4 ด้วยคน กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด :laugh:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: YMP ที่ 05-05-2008 19:56:10

นิคล่ะกัน
1. เกรงว่าเปลี่ยนพระเอกดี๋ยวต้องเปลี่ยนชื่อเรื่อง
2. สงสารนิคถูกถอดกลางอากาศ
3. ปลดนิคออก เดี๋ยวนิคงอนเอ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 05-05-2008 20:24:43

รอ  ร้อ  รอ :sad2:



เข้ามารอค่ะ :serius2:

P*S   พี่เอรักษาสุขภาพด้วยน้า:o8:

เด๋ว ม่ามีคราย มาแต่ง ห้ายอ่านต่อ :laugh:


 :bye2: :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 05-05-2008 22:04:06

kdds ---  ว่าพี่นิคได้ครับ  ผมไม่โกรธ ( :angry2:แต่จะไม่มาต่อเรื่องเลย   ล้อเล่นครับ)

THIP ---  คณะเดียวกับพี่นิคเหรอครับ สาขาเดียวกันด้วยเปล่าเอ่ย  โลกกลมจัง :m13:

RaMin --- มันเป็นธรรมดาของผู้ชายทุกคนครับ (พี่ก็มีบ้างซิครับ :o8:)

YMP ---  เหตุผลดีจังครับ (โดนเฉพาะเหตุผลข้อที่3) แต่เปลี่ยนได้ครับเพื่อเอาใจคนอ่าน อิอิ  o7

sakiko --- ขอบคุณที่เป็นห่วงครับ :oni2:


 :mc4: :mc4: :mc4:ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาเม้นท์  เข้ามาอ่านนะครับ   อ่านแล้วมีกำลังมากเลยครับ :pig4:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 05-05-2008 22:07:56

บทที่หก --- ตัวตน



ช่วงนี้ชีวิตของผมก็ดำเนินไปอย่างเรื่อยๆ  ไปเรียน  เจอเพื่อน  กินข้าว  กลับหอ  เล่นเกม   นอน  บางครั้งก็มีไปองค์การบ้าง (ส่วนใหญ่ก็เป็นเพื่อนชวนไป)  จนบางครั้งผมมานั่งนึกๆดู  ชีวิตมหาลัยที่เขาว่ามันสนุก  ไม่น่าเบื่อ  มีอะไรให้เรียนรู้ตลอดเวลา  แต่ทำไมชีวิตของผมกลับตรงกันข้ามทั้งๆ  ที่มันเพิ่งผ่านมาไม่ถึงเดือน  ผมนั่งคิดต่อไป  หรือเป็นเพราะว่า  เรายังไม่รู้จักตัวตนของเราพอ  เลยทำให้ไม่รู้ว่าชีวิตของผมขาดหรือเกินส่วนไหนไปบ้าง  แล้วมันจะเริ่มหาตรงไหน ยังไง ว่าแล้วผมก็เปิดคอมนั่งเล่นเกมต่อไป

“เอ  ถามจริงๆเหอะ  ไม่เบื่อบ้างเหรอ  ที่วันๆต้องอยู่แต่หน้าคอมอ่ะ  เรากลับหอมาที่ไร  ก็เห็นแต่เอนั่งอยู่แต่หน้าคอม” หนึ่งทักผมเดินเข้ามาในห้องหลังเรียนเสร็จ

“ก็เราเรียนมันอ่ะ  เป็นงานเราด้วย”ผมตอบ

“งานอะไร เล่นเกมนี่นะงาน  เล่นแต่เกมอยู่แต่หน้าคอม ระวังจะเสียความเป็นตัวของตัวเอง  แล้วเพื่อนๆก็ไม่คบ  ระวังจะไม่มีเพื่อนนะ”หนึ่งค้าน

“แหมๆ แล้วหนึ่งไม่เบื่อบ้างเหรอที่เรียนเสร็จ แล้วก็กลับหอมาอ่านหนังสือ ไม่เห็นหนึ่งไปไหนบ้างเลย จะว่าไปแล้วเราก็ไม่ค่อยเห็นหนึ่งมีเพื่อนเลยอ่ะ”ผมเปลี่ยนเรื่อง

“เพื่อนที่ดีนะ เขามีกันไม่มากหรอก แค่คนเดียวก็เกินพอแล้ว”หนึ่งพูดพร้อมยิ้มบางๆมาให้ผม

“ขอบใจนะ ที่หนึ่งเราให้เป็นเพื่อนที่ดีคนนั้น”ผมตอบ

“ใครบอก  เอตู่เอาเองแล้ว”หนึ่งพูดแล้วยิ้มน้อยๆ

“อ้าว.........นึกว่าใช่  ถ้าใช่ว่าจะเลี้ยงเค้กร้านอร่อยซักหน่อย”ผมแหย่

“ถ้างั้นใช่ เอ ก็ได้  ไปกันยัง”หนึ่งถาม

“ไปไหน”ผมถามคืน

“อ้าวไหนบอกว่าถ้าให้เป็นเพื่อนที่ดีแล้วจะเลี้ยงเค้กร้านอร่อยไง”หนึ่งตอบ

“โห.........ให้เป็นเพื่อนสนิทเพราะอยากกินเค้กเนี๊ยนะ”ผมบอก 

“555” นั่นคือเสียงตอบรับจากหนึ่ง

........................................................................................

“วันนี้คนเยอะจัง  ซื้อกลับไปกินที่หอเถอะ”หนึ่งบอก

“กินที่นี้แหละขี้เกียจล้างจาน ล้างช้อน”ผมตอบ

“ทำอย่างกับเอเป็นคนล้าง  กินอะไรเสร็จก็มีแต่เรานี่แหละที่ล้าง  เอ นอนสบายเลย”หนึ่งบอก

“ก็คนมันกินอิ่มๆเลยง่วงอ่ะ เราว่าจะนอนแป๊บเดียว เดี๋ยวตื่นมาล้าง  ตื่นมา  หนึ่งก็ล้างหมดแล้ว  สรุปนั่งกินที่ร้านนี่แหละนะ  หนึ่งจะได้ไม่ต้องล้าง”ผมสรุปผมเดินไปนั่งที่โต๊ะที่เพิ่งมีคนลุกออก

“หนึ่งเอา ออเร้นชีสเค้กราดไวท์ช็อค ใช่ป่ะ”ผมถาม

“อืม”

“ไม่เบื่อหรือไง  มาทีไรก็กินแต่อันเดิมๆ  ไม่ลองอันใหม่บ้างเหรอ”

“ไม่หรอก บางทีสิ่งเดิมๆที่คิดว่าใช่และดีสำหรับเรา ก็ดีกว่าของใหม่ที่เราต้องทำใจยอมรับการเปลี่ยนแปลงนะ”หนึ่งตอบ

“หนึ่งเรียนปรัชญามากไปป่ะ  พูดมายังกับคติชีวิตเลย”ผมแซวพร้อมเดินไปสั่งเค้ก

ระหว่างที่ผมนั่งคอยเค้ก ก็ปรากฏว่ามีมือของใครมาปิดที่ตาผม

“ทายซิ  ใครเอ่ย”มือปริศนานั้นทาย

“ไอ้อ๊อฟ เอามือออกเลย  เราจำเสียงได้”ผมบอก

“ ไม่สนุกเลย จำได้ไง ดัดเสียงแล้วนะ”อ๊อฟบอก

“เสียงซะควาย ขนาดนั้นใครจะจำไม่ได้”ผมบอก

“เขาเรียกว่าเสียงเซ็กซี่ยะ” อ๊อฟพูดพร้อมหันมาค้อนผมเบาๆ “ต้าย ตายๆๆๆ  พ่อหนุ่มนัยน์ตาเศร้าที่มานั่งกินเค้กด้วย นี่ใครเหรอ”

“อ่อ......นี่หนึ่งรูมเมทเรา  หนึ่งนี่อ๊อฟเพื่อนโรงเรียนเก่าเราเอง”ผมแนะนำทั้งคู่ให้รู้จักกัน “แล้วทำไมมาได้เนี๊ยะ  ไม่ได้จุดธูปเรียกซักหน่อย  แล้วเพื่อนๆไปไหนหมดล่ะ เห็นทุกทีไปไหนไม่เคยขาดเพื่อนเลยนี่”

“จะพูดไปแล้วชีวิตของอ๊อฟช่างน่าสงสารนัก....”อ๊อฟทำท่าบีบน้ำตา  หนึ่งนั่งอมยิ้มกับท่าทีของอ๊อฟ

“พอๆ เอาจริงๆ”ผมบอกอ๊อฟ

“กูหิว เลยมาหาอะไรกิน จบ”อ๊อฟบอกพร้อมเดินไปสั่งเค้ก

“เป็นไงเพื่อนเรา รับได้ไหม”ผมถามหนึ่ง

“ก็ดี  ตลกดี  เป็นตัวของตัวเองดี”หนึ่งตอบ

“เออ...หนึ่งว่าตัวตนของเราคืออะไร”ผมถาม

“ตัวตนของเราก็คือตัวตนของเรา  ที่เราอยู่กับมันมาและมันก็ดำเนินไป  โดยไม่สนใจอะไรอย่างอื่นบ้างเลย  นอกจากตัวมันเอง”หนึ่งตอบพร้อมแววตาเศร้า

“หนึ่งถามจริงๆ เป็นเภสัชนี่ต้องเรียนปรัญชาชีวิตด้วยเหรอ ทำไมพูดอย่างกับนักปรัชญา”ผมแซว

“คุยอะไรกันอยู่ ดูซีเรียสกันเชียว”อ๊อฟนั่งลงแล้วตักเค้กเข้าปาก

“ก็ไม่มีอะไรหรอก  เออ.....อ๊อฟ  แกว่าตัวตนของเราคืออะไร”ผมถาม

“ตัวตนของเรา จะเอาไปตอบการบ้านวิชาปรัชญาเหรอ”อ๊อฟย้อน

“ไม่ใช่ ถามเฉยๆ อยากรู้อ่ะ”ผมบอก

“ตัวตนของเรา คือการที่เราได้ทำในสิ่งที่เราต้องการมั้ง ดูอย่างฉันซิ  อยากทำอะไรทำเลย  มันเลยเป็นตัวตนของฉันไง”อ๊อฟตอบ

“ว่าแต่ทำไมจู่ๆ เอถึงถามเรื่องนี้ล่ะ”หนึ่งถามด้วยความแปลกใจ

“ไม่มีอะไรหรอก แค่คิดว่าเรายังหาตัวเองไม่เจอ”ผมบอก

“เจอแล้วๆ  เจออย่างจัง นั่นไงพ่อเทพบุตรสุดหล่อ สูง  ขาว  ตี๋  ใส่แว่น  สุภาพบุรษในชุดกราวน์  นั่นๆ เขากำลังเดินเข้ามาหาฉันด้วย มาแล้วๆ  อะไรกันนี่ ฉันจะเจอรักที่ร้านเค้ก สวีทเป็นบ้าเลย”อ๊อฟพูดทำให้ผมกับหนึ่งหันไปมอง

“อ้าว พี่หมอที สวัสดีครับ”ผมเอ่ยทักคนที่เดินเข้ามา พร้อมยกมือไหว้กับหนึ่ง

“สวัสดีครับน้องเอ น้องหนึ่ง เอ่อ...น้อง”พี่หมอทีมองไปทางอ๊อฟ

“น้องอ๊อฟครับ น้องอ๊อฟ เป็นเพื่อนที่โรงเรียนเก่าของเอครับ”อ๊อฟเสนอชื่อตัวเองพร้อมยกมือไหว้ทำหน้าตาดีใจ  แล้วพี่หมอทีก็นั่งร่วมโต๊ะกับเรา

“มาทานเค้กเหรอครับ”พี่หมอทีถาม

“แหม คุณพี่หมอสุดหล่อ ขอตีสักทีเหอะ  มาร้านเค้กจะให้มากินส้มตำหรือยังไง”อ๊อฟไม่พูดเปล่า เอามือมาตีที่แขนพี่หมอทีเบาๆ แล้วเอากลับไปแนบที่แก้มตัวเอง

“จริงของน้องอ๊อฟ พี่เปลี่ยนคำถามใหม่ มากันนานหรือยังครับ”พี่หมอทีถาม

“ก็สักพักแล้วครับ”หนึ่งตอบ

“น้องเอเป็นยังไงบ้างครับ  หายดีหรือยัง”พี่หมอถาม

“ก็ปกติดีทุกอย่างครับ”ผมตอบ

“ดีแล้วครับ  อย่าอดข้าว  อย่าอดนอนอีกนะครับ  เดี๋ยวจะเป็นอีก  คราวนี้รับรองไม่ใช่แค่ให้กลูโคสกับน้ำเกลือ  แต่โดนฉีดยาแน่ๆ”พี่หมอบอก

“พี่หมอจะฉีดเองเลยเหรอครับ”อ๊อฟถามพร้อมทำตาส่อไปในความหมายอีกทาง

“ครับ ไม่เชื่อใจพี่เหรอ”พี่หมอถาม

“เชื่อครับเชื่อ  เชื่อเต็มร้อย  ฉีดผมก่อนได้ไหมครับ  ผมอยากโดนพี่หมอฉีดยา”อ๊อฟต่อบอกต่อคำ  แต่ดูท่าหมอจะไม่รู้เรื่อง

“พอๆอ๊อฟ  ทะลึ่งแล้ว  ถ้าอย่างแกจะไปฉีดยา ต้องไปโน้น คณะสัตวแพทย์”ผมบอก

“ทะลึ่งตรงไหนครับ”พี่หมอทีถามพร้อมทำหน้าเอ๋อ

“แล้วทำไมต้องไปที่สัตว์แพทย์”หนึ่งถามต่อพร้อมขมวดคิ้ว

“ก็ไอ้อ๊อฟมันเป็นควาย  ต้องไปโรงบาลสัตว์ที่คณะสัดแพด”ผมพูดพร้อมหัวเราะ หนึ่งหัวเราะ อ๊อฟหันค้อน

“ไปคณะสัดแพทย์ก็ดีจะได้เจอกับพี่คิมปีสี่ที่แสนจะน่ารัก”อ๊อฟบอก

“ใจคอก่อนจบจะเก็บทุกคณะว่างั้น”ผมถาม

“น้องอ๊อฟ รู้จักพี่คิมที่เรียนสัดแพทย์ปีสี่ด้วยเหรอครับ  เขาเป็นเพื่อนพี่เอง”พี่หมอบอก

“คุณพี่หมอสุดหล่อ ใสซื่อ สะอาด บริสุทธิ์ ทำไมจะไม่รู้จักล่ะครับ  ก็พี่แกออกจะโด่งดังในวงการ  ไปไหนมาไหน  มีแต่คนตาร้อนเป็นไฟ”อ๊อฟเล่า

“ทำไมต้องตาร้อนด้วยล่ะ”หนึ่งถาม

“ก็พี่แกน่ะ  มีเด็กวิดวะปีสอง ชื่ออะไรน่ะ  ถ้าจำไม่ผิดชื่อตี๋มั้ง  มาคอยเอาอกเอาใจ  ดูแลทุกอย่าง สารพัด  หวานกันอย่างกับอะไรดี ใครไม่อิจฉาตาร้อนก็ให้มันรู้ไปซิ มีแฟนเด็กกว่าตั้งสองปี แถมแฟนยังเรียนวิดวะเป็นเด็กหนุ่มที่หล่อขี้เล่นมีอนาคตไกลอีกต่างหาก แค่พูดยังอดอิจฉาไม่ได้เลย”
อ๊อฟเล่าแบบอกรสออกชาติ

“แกรู้ได้ยังไง”ผมถาม

“เรื่องอย่างนี้ เขามีเครือข่ายส่งข่าวรายงานจ๊ะ”อ๊อฟพูด

“พี่ก็พอรู้มาบ้างว่าคิมเพื่อนพี่เขาเป็น....อะไรอย่างนั้น  แต่ไม่เคยรู้เรื่องแฟนของคิมเลย”พี่หมอบอก

“ก็วันๆ คุณพี่หมอสุดหล่อใสซื่อ คงวุ่นกับการฉีดยามั้ง”อ๊อฟพูดพร้อมหัวเราะ

“ทะลึ่งอีกแล้วไอ้อ๊อฟนี่ พอเลย”ผมเตือนเพื่อน 

“แล้วมันทะลึ่งตรงไหนครับน้องเอ ก็แค่เรื่องฉีดยา”พี่หมอยังไม่เลิกถาม

“เอาเป็นว่าทะลึ่งก็แล้วกันครับ”ผมตอบแบบขอไปที

“ช่างเป็นคุณพี่หมอที่ใสซื่อ สะอาด อะไรเยี่ยงนี้ แม้แต่ฉีดยาก็ไม่รู้”อ๊อฟพูดแบบเสียงน่าสงสาร

“พี่รู้นะครับ ฉีดยาพี่ก็ทำเป็น พี่เรียนมาแล้วด้วย ฉีดมาตั้งแต่ปี2แล้วครับ”พี่หมอรีบแก้ตัว

“ฉีดมาตั้งแต่ปี2เลยเหรอครับ”อ๊อฟถามต่อพร้อมหัวเราะ ผมกลั้นหัวเราะไม่อยู่

“อ๋อ เข้าใจแล้ว”หนึ่งพูดพร้อมหัวเราะ  พี่หมอทีนั่ง งง

“เข้าใจอะไรครับ บอกพี่ด้วย”พี่หมอทีถามหนึ่ง

“คือ  แบบว่า....คือ  ให้ เอ บอกดีกว่าครับ”หนึ่งโบ้ยมาให้ผม

“น้องเอ บอกพี่หน่อยซิ  พี่รู้สึกว่าตัวเองไม่เข้าพวกยังไงไม่รู้ครับ  เหมือนเป็นตัวตลกให้น้องๆหัวเราะยังไงไม่รู้”พี่หมอพูดเสียงเบาๆ

ผมรู้สึกผิด หนึ่งหยุดหัวเราะ แต่อ๊อฟยังหัวเราะเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น “เอาหูมาซิพี่”ผมบอก

พี่หมอทีเอียงตัวมาทางผม ผมยื่นหน้าไปแล้วก็กระซิบ พอพี่หมอทีรู้ความหมายก็หัวเราะ จังหวะนั้นเองทำให้แก้มพี่หมอทีมาชนกับจมูกผม  ผมรู้สึกแปลกๆ  ความรู้สึกแบบนี้มันมาอีกแล้ว  เหมือนโลกหยุดหมุน  แม้เป็นช่วงเวลาไม่ถึงเสียววินาที  ที่ปลายจมูกของผมไปสัมผัสกับแก้มอันนุ่มของพี่หมอทีทำให้ผมได้กลิ่นหอมแบบอบอุ่นมาจากแก้มของพี่เขา ผมเหมือนตกอยู่ในภวังค์  ทุกอย่างนิ่งเงียบ ถึงแม้ว่ารอบข้างจะดำเนินไปตามปกติ

“วันนี้ช่างดวงดีอะไรอย่างนี้  ได้เจอคนหล่อพร้อมกันถึงสองคน  นั่นไงๆ พี่นายกดีเจสุดหล่อกำลังสั่งเค้กอยู่ที่หน้าร้าน”อ๊อฟบอก ทำให้ผมหายจากภวังค์นั้น

“นิค นิค ทางนี้”พี่หมอทียืนขึ้นพร้อมกวักมือเรียก

“อ้าวหมอที เอ แล้ว..............”พี่นิคเดินเข้ามาทัก

“ผมอ๊อฟเพื่อนที่โรงเรียนของเอครับ นี่ก็หนึ่งรูมเมทของเอ”อ๊อฟแนะนำ

“นั่งด้วยกันก่อนซิ นิค”พี่หมอทีชวน

“ไม่เป็นไร เรารีบไปน่ะ”พี่นิคปฏิเสธ

“นิค ไม่ชอบทานเค้กไม่ใช่เหรอ ทำไมวันนี้มาซื้อได้ล่ะ”พี่หมอทีถาม

“คือ เรา จะซื้อไปให้พี่ที่สถานี พอดีวันเกิดพี่เขา”พี่นิคบอก

“เหรอ งั้นตามสบายเถอะ”พี่หมอทีบอก

“แล้วหมอที ทำไมวันนี้มานั่งที่นี่ได้ ไม่มีเวรเหรอ”พี่นิคถาม

“วันนี้ไม่มีเวร เลยมานั่งเป็นตัวตลกให้น้องเขาหัวเราะ”พี่หมอทีบอก

“งั้นเราไปนะ  พี่ไปก่อนนะ”พี่นิคพูดพร้อมเดินไปเอาเค้กที่หน้าร้าน

ผมสังเกตว่าทำไมคำพูดระหว่างพี่นิคกับพี่หมอทีก็เป็นคำพูดที่เพื่อนเขาใช้พูดคุยกันทั่วๆไป แต่ผมกลับรู้สึกเหมือนมันมีกำแพงอะไรซักอย่างที่คั่นเอาไว้ระหว่างคนสองคนนั้น ทำให้ผมรู้สึกอึดอัด

“เอ ว่างเปล่า”เสียงพี่นิคดังขึ้น

“อ้าว นิค”พี่หมอทีทัก เมื่อเห็นพี่นิคเดินถือกล่องเค้กกลับเข้ามา

“เสร็จจากนี่ เราไปไหนต่อไหม”พี่นิคถามผม  ทุกคนเงียบ

“ก็คงกลับหอครับ”ผมบอก

“งั้นไปสถานีกับพี่หน่อย  พอดีคอมที่สถานีมันมีปัญหาน่ะ ช่วยไปดูให้หน่อย”พี่นิคบอก

“แต่เพื่อนมามอไซค์กับผม คงต้องไปส่งเพื่อนก่อนครับ”ผมหันไปทางหนึ่ง

“ก็ให้เพื่อนเอามอไซค์ไปซิ พี่ไปส่งเราที่หอเอง”พี่นิคบอกพร้อมจับแขนผมดึงให้ลุกขึ้น

“นิค ไม่รบกวนน้องเขาเกินไปเหรอ  คอมที่สถานีพังก็ให้ช่างเทคนิคของสถานีซ่อมซิ”พี่หมอทีกล่าวพร้อมยืนขึ้นมองหน้าพี่นิค

“ช่างเทคนิคไม่อยู่  ไป เอ”พี่นิคพูด พร้อมหันมามองผม

“หนึ่งขับรถกลับเองได้ใช่ไหม เราไปเดี๋ยวเดียวมานะ ผมไปก่อนนะครับพี่หมอที ไปนะอ๊อฟ”ผมบอกพร้อมเดินไปตามแรงลากของพี่นิค หนึ่งพยักหน้ารับ พี่หมอทีนั่งหน้ามุ้ย อ๊อฟยิ้มแบบมีเลศนัย

...

“เสร็จแล้วพี่  แค่สายแพรที่เชื่อมไว้มันหลุด  พี่ เสร็จแล้ว  พี่  พี่นิค มองไร”ผมเรียกพี่นิคที่เอาแต่จ้องผม

“เอ่อ...เออ...ไม่มีอะไรๆ  เอนี่เวลาอยู่กับคอม ดูเป็นการเป็นงานดีเน๊อะ”พี่นิคบอก

“แล้วเวลาอื่นผมดูแย่เหรอพี่”ผมบอก

“ไม่ใช่ๆ เวลาอื่น เอดูเหมือนเด็กเลยอ่ะ  เดี๋ยวพี่ขอลองดูก่อนนะ  เอลองใส่หูฟังซิจะได้ฟังด้วย”
พี่นิคบอก พร้อมจับหูฟังมาครอบที่หัวผม

.........สวัสดีครับ......ผมดีเจนิค  ตอนนี้เราอยู่กับแขกรับเชิญพิเศษ น้องเอ คนเก่งของเราเองครับ  นอกจากจะเก่งแล้วยังซุ่มซ่ามอีกด้วยนะครับ  เจอกับผมวันแรกเล่นเอาฟิวเจอร์บอร์ดทับผมเลย 
จนผมนึกว่าจะไม่ได้รอดมาจัดรายการแล้ว  แต่ยังไงก็ดี  ไหนๆมาแวะเยี่ยมสถานีเราทั้งที ผมก็ขอเปิดเพลงนี้ตอนรับให้น้องเอแล้วกันครับ (พี่นิคพูดไป มองผมไป ผมก็อายๆหลบสายตาพี่แก)

..............เหม่อมองบนฟ้า......ไกล.... ฉันมองด้วยความสงสัย ........ว่าใครกันนะ........ใคร.......ที่พาให้เธอเดินหลงทางมาเจอกับฉัน......................ตกลงคือพรหมลิขิตใช่ไหม  ........ที่เขียนให้เป็นอย่างนั้น
ตกลงให้เรารักกันใช่ไหม............อย่าทำให้เราพลัดพราก.........ให้เรารักกันจนวันตาย.......ฉันขอได้ไหม.............(ระหว่างเปิดเพลงพี่นิคร้องคลอตามเบาๆ จ้องมาแต่ที่ผม  จนผมต้องหลบสายตา  ตอนนี้ในหัวผมก็มีแต่ภาพของพี่นิค ตั้งแต่เจอกันในวันงานเปิดโลกกิจกรรม  เจอกันที่องค์การพี่แกเอาแฟ้มงานมาให้ผม  เช็ดน้ำตาให้ที่ร้านส้มตำ  ที่ไปซื้อคอม ไปร้องคาราโอเกะ  พาไปบ้านอาอี๊  แล้วก็ที่ร้านเค้กเมื่อกี้  ผมไม่เข้าใจ ทำไมพี่นิคถึงต้องดึงแขนผมออก  แล้วทำไมพี่หมอทีไม่พอใจ)

“โอเคนะ”พี่นิคถาม

“ครับๆ  อะไรนะครับ”ผมถาม

“เสียงโอเคไหม ชัดดียัง”พี่นิคบอก

“ครับดี ครับ ชัดครับ”ผมตอบ

“เรียบร้อย ขอบใจมากนะ ป่ะกลับกันได้แล้ว  เราพักหอไหน”พี่นิค

“หอสามเก้าหลังครับ”ผมบอก

“อ้าวหอเดียวกับพี่นี่”พี่นิคบอก

“แล้วทำไมผมไม่ค่อยเห็นพี่เลย”ผมถาม

“ก็บางทีไปนอนหอเพื่อนบ้าง  ไปนอนที่คอนโดไอ้ริชบ้าง  นอนที่องค์การบ้าง”

“พี่พักห้องไหน กับใครอ่ะครับ”

“พี่อยู่ 404 พักกับไอ้ริช แต่บางทีไอ้ริชมันก็ไปนอนที่คอนโดมัน”

“ผมอยู่ 304 ครับ ห้องข้างล่างพี่เลย  อย่างนั้น วันนั้นเสียงในห้องน้ำ....ก็..”ผมนึกทบทวน

“มีอะไรเหรอ”

“ป่าวๆ  ไม่มีอะไรครับ  กลับกันเถออะครับ ผมอยากอาบน้ำนอนแล้ว”

.................................................................................................

“อ้าวหนึ่ง ยังไม่นอนเหรอ”ผมถามหนึ่งเพราะคิดว่าดึกแล้ว หนึ่งน่าจะนอน

“ก็กำลังจะนอน  พอดีพี่หมอเขาขึ้นมานั่งคอย เอ ที่ห้องอ่ะ เพิ่งกลับไปเมื่อกี้  นั่นไง  ยังซื้อช็อคบอลใส่กล่องมาให้เลย  พี่หมอนี่ดีจริงๆเลยนะ  เอไปรู้จักพี่หมอได้ยังไง”หนึ่งพูดพร้อมขึ้นเตียงห่มผ้า

“เรื่องมันยาว”ผมบอก พร้อมเปิดคอมขึ้นเพื่อเช็คเมล์เลยถือโอกาสออนเอ็ม อ๊อฟออนอยู่เลยเข้ามาทัก(ต่อไปนี้เป็นสนทนาใน MSN ระหว่างผมกับอ๊อฟนะครับ โดยอ๊อฟใช้ชื่อว่า ~AoF~  ผมใช้ชื่อว่า Aa&aA)

~AoF~ Say --- ไงพ่อหนุ่มเนื้อหอม  ว่างมีเวลามาออนเอ็มด้วยเหรอ นึกว่ากำลังสวีทกับพี่นายกดีเจสุดหล่ออยู่

Aa&aA Say --- เป็นบ้าอะไรของมึง

~AoF~ Say --- ถึงบ้าก็บ้ารักนะ จุ๊บๆ

Aa&aA Say --- รักกะป๊ะมึงดิ่

~AoF~ Say --- โห........เล่นถึงป๊ะเลยเหรอ

Aa&aA Say --- โทดๆ 

~AoF~ Say --- ไม่เป็นรายยยยยยยยยยย  เข้าใจคนมีความรัก

Aa&aA Say --- ใครมีความรัก

~AoF~ Say --- ก็หนุ่มไอทีกับพี่ดีเจสุดหล่อและพี่หมอใสซื่อ

Aa&aA Say --- ขอแบบตรงๆได้ป่าววววว  ขี้เกียจตีความ

~AoF~ Say --- ก็มึงไง ไอ้เอ พี่นิคกับพี่หมอเขาชอบแกแน่ๆ  กูดูออก  เชื่อกู

Aa&aA Say --- บ้าแล้ว  กูเป็นผู้ชาย  พี่เขาก็เป็นผู้ชาย

~AoF~ Say --- ใช่กูก็เป็นผู้ชายโว้ย    แต่มึงกำลังเป็นผู้ชายอย่างกู  555555

Aa&aA Say --- กูไม่ใช่เกย์ หรือมึงว่ากูใช่

~AoF~ Say --- ฟันธง  อย่ามึงนะแอปเปิ้ล  จะว่าไปก็แอปเปิ้ลกันหมดนั่นแหละทั้งสามคน  เป็นแต่ไม่แสดงออกหรือแสดงออกไม่ได้ ชัวร์

Aa&aA Say --- มึงมั่วแล้ว 

~AoF~ Say --- เชื่อกูเรื่องแบบนี้ผีเห็นผี  กูถามมึงหน่อย  เวลามึงอยู่ใกล้กับพี่นายกดีเจกับพี่หมอมึงรู้สึกยังไง

Aa&aA Say --- รู้สึกแปลกๆ  บอกไม่ถูกว่ะ

~AoF~ Say --- นั่นไง  กูรู้ว่ามึงคงรับไม่ได้  แต่มันก็ไม่ผิดอะไรนี่หว่า  ก็มันตัวของเราเอง

Aa&aA Say --- เออ.....(ผมเริ่มคิดตาม)

~AoF~ Say --- กูว่าพี่นายกดีเจกับพี่หมอ มันยังไงๆอยู่นะ  ดูจากสถานการณ์วันนี้ มันไม่ธรรมดา

Aa&aA Say --- ไม่ธรรมดายังไง (ที่จริงผมก็รู้สึกอย่างนั้น)

~AoF~ Say --- ยังไม่รู้ ถ้ารู้แล้วกูจะบอก  แต่ตอนนี้ที่กูจะบอกอีกอย่างคือรูมเมทมึงก็เข้าข่ายแอปเปิ้ลด้วย

Aa&aA Say --- ไอ้หนึ่งเนี๊ยะนะ

~AoF~ Say --- เออ.........ไม่เชื่อลองถามดูดิ่

(ผมถามขึ้น หนึ่งมีคนว่าเห็นเป็นเกย์  จริงเหรอ  หนึ่งไม่ตอบ  ผมหันไปมองเห็นหนึ่งหลับแล้ว)

Aa&aA Say --- มันหลับแล้ว

~AoF~ Say --- มึงจะไปงานไหว้ครูที่โรงเรียนป่าว

Aa&aA Say --- วันไหนอ่ะ

~AoF~ Say --- พฤหัสหน้ามั้ง  เดี๋ยวกูโทรบอกอีกที  มึงไปจะได้ไปเจอกับแฟนคลับมึงไง

Aa&aA Say --- แฟนคลับอะไรของมึง

~AoF~ Say --- ก็แฟนคลับคนพันธ์เอไง ทำเป็นลืม  ตอนกีฬาสีไง

Aa&aA Say --- จำไม่ได้ กูจะนอนแล้ว (ที่จริงผมจำได้ดีเลย เพราะมันเกี่ยวกับภูด้วย ผมไม่อยากคิดถึงเลยตัดบทไป)

~AoF~ Say ---   ฝันดีเพื่อนเลิฟ

Aa&aA Say --- เออ บาย

ผมออกเอ็มแล้วปิดคอม  เดินไปอาบน้ำ กลับมาจะล้มตัวลงนอนก็พบกระดาษแผ่นหนึ่งวางอยู่บนที่นอน  ในกระดาษแผ่นนั้นมีข้อความว่า

   เอ รูมเมทที่แสนดี
เราก็ไม่รู้หรอกนะว่าเราเป็นอะไร  บางครั้งเราก็ชอบผู้หญิง  บางครั้งเราก็แอบปลื้มผู้ชาย   เรารู้แต่ว่าเรามีหน้าที่อะไรบ้างที่ต้องทำก็เท่านั้นเอง  ส่วนชีวิตเราจะเป็นอะไรก็เรื่องของมัน 
หวังว่า เอ คงเข้าใจเราเหมือนทุกครั้ง 
 หนึ่ง

ผมอ่านจบก็มองไปที่หนึ่งที่นอนหลับอย่างสนิท  ผมเลยเขียนโน้ตไปติดที่หัวเตียงของหนึ่งว่า

(เราเข้าใจหนึ่ง  และเราก็รู้ว่าหนึ่งเข้าใจเราเหมือนกัน  เราจะเป็นเพื่อนกัน ถึงแม้ว่าเราจะเป็นอะไรก็ตาม จาก เอ เพื่อนรักของหนึ่ง)

ผมเดินไปนั่งที่เตียงเปิดหน้าต่างมองดูท้องฟ้า 

(ผมคิด--- ใช่ซินะ  เราจะเป็นอะไร  มันก็เป็นตัวตนของเรา  เราจะเป็นอะไรก็ชีวิตของเรา  เราคงปฏิเสธสิ่งที่ตัวเองเป็นไม่ได้หรอก  เพียงแต่ว่าเราทำหน้าที่ในสิ่งที่เราเป็นดีแล้วหรือยัง  ผมคิดว่าผมค้นพบตัวตนที่ปกปิดตัวเองมานานซะที  แต่เรื่องที่ว่าพี่นิคกับพี่หมอทีชอบผม คงไม่ใช่มั้ง  ไอ้อ๊อฟคงแซวเล่น  แล้วผมก็ล้มตัวลงนอน)
+++ จบบทที่หก +++


*** ข้อคิดคำคมประจำบท ***

-   เพื่อนที่ดีนะ เขามีกันไม่มากหรอก แค่คนเดียวก็เกินพอแล้ว

-   บางทีสิ่งเดิมๆที่คิดว่าใช่และดีสำหรับเรา ก็ดีกว่าของใหม่ที่เราต้องทำใจยอมรับการเปลี่ยนแปลง

-   เราจะเป็นอะไร  มันก็เป็นตัวตนของเรา  เราจะเป็นอะไรก็ชีวิตของเรา  เราคงปฏิเสธสิ่งที่ตัวเองเป็นไม่ได้หรอก  เพียงแต่ว่าเราทำหน้าที่ในสิ่งที่เราเป็นดีแล้วหรือยัง 

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 05-05-2008 22:24:56

 :m14: :m14: :m14: :m14: :m14:





จิ้ม ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ


แล้วค่อยปายอ่าน


อิอิ

 :oni1: :oni1: :oni1: :oni1: :oni1: :oni1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: thomaskung ที่ 05-05-2008 22:29:01

- -" แงะ

จิ้มไม่ทันเพราะมัวอ่านก่อน

คนข้างบนโกงเค้า

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 05-05-2008 22:35:58

รอหนุ่มเนื้อหอมนะ 

อิจฉาจังมีแต่คนมารุมชอบ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Mr.A_KUNG ที่ 05-05-2008 22:49:53

 :a3:ชอบมากเลยนายเอตอนนี้................สนุกมากๆๆเลยเป็นกำลังใจให้นะ :a11:
.
.
.
 เราจะเป็นอะไร  มันก็เป็นตัวตนของเรา  เราจะเป็นอะไรก็ชีวิตของเรา  เราคงปฏิเสธสิ่งที่ตัวเองเป็นไม่ได้หรอก  เพียงแต่ว่าเราทำหน้าที่ในสิ่งที่เราเป็นดีแล้วหรือยัง 

ชอบๆๆ..........................ชอบประโยคนี้มากๆๆเลย

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: numtannaka ที่ 05-05-2008 23:02:58

เชียร์หมอทีเหมือนเดิมถึงจะรู้อยู่แล้วว่าพี่นิคเป็นพระเอก  แต่เราร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกคุงหมอ อิอิ :o8:

โฮ..พี่นิคนี่ขนาดยังไม่ได้เป็นแฟนยังหวงก้างสะขนาดนี้ถ้าเป็นจะขนาดไหน :m12:

สงสารพี่หมอทีอ่ะ  :o12: :o12: ไอ้พี่นิคคาบน้องเอไปรับประทานสะแล้ว  :a6: :a6:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 05-05-2008 23:18:25

อ่านเสร็จแล้ว  o7

เมื่อ กี้ลืมบอด เชียร์  พี่นิค ค่ะ :o8:



 :bye2: :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Otaku ที่ 05-05-2008 23:20:57

 :m1: อิจฉาพี่เอจังเลย  มีแต่คนมารุมชอบ  :m1:

ขอสมัครเป็นแฟนคลับคนพันธ์เอได้ป่ะ  :o8:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 05-05-2008 23:46:05

ขอเป็นสาวกเรื่องนี้ด้วยคนนะคับ

+1 สำหรับเรื่องราวดีๆของเอคับ

 :pig4:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 05-05-2008 23:57:31

หุหุ นิคเยี่ยมมาก ฉกตัวเอออกมาจากกลุ่มได้  o13  o13

 

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: YMP ที่ 06-05-2008 00:22:04

หนึ่ง กับ อ๊อฟ สามารถตอบคำถามที่ว่า"ตัวตนของเราคืออะไร" ในแบบที่เป็นตัวเองมากกกกก
เป็นคำตอบที่แตกต่าง แต่ความหมายเดียวกัน(เท่าที่แปลเอาเองนะ)

ส่วนหมอที ตกลงว่าได้ฉีดยาตอนปีไหนล่ะ ยังยืนยันว่าเป็นปี 2 อยู่เหมือนเดิมป่าว  :laugh:

นิคก็ขยันหยอดด้วยเพลง สมกับเป็นดีเจจริงจริ๊งงงงง


ปล. คิดว่า "สายแพ" ไม่มี "ร" นะ  แบบแพล่องน้ำน่ะ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: DeShiWa ที่ 06-05-2008 05:45:22

:impress: :impress: :impress:

แอบปลื้มคนแต่งอะครับ

ลงให้อ่านกันทุกวันเลย

ขอบคุณนะครับผม ชอบมากๆๆ

ผมว่าพี่นิคกับพี่หมออะครับ

ก้อย่างที่พี่อ็อฟว่านั่นละ

ว่าชอบพี่เอ อะ อิอิ

แต่ผมว่าหนึ่งเป็นคนน่าสงสารนะครับผมว่า

 :impress: :impress: :impress:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 06-05-2008 08:14:29

พี่นิค ฉลาดร้ายจริงๆ ฉกตัวกันเห็นๆ  :a2: พระเอกตัวจริง

หนึ่งเหมือนเหงาๆ เลย เหมือนจะติด เอ เอามากๆ แต่เป็นเพื่อนที่เข้าใจกันน่ะดีแล้ว มิตรภาพยืนยาวเสมอถ้าเข้าใจกัน

สำหรับนายเอ ดีใจด้วยที่มีเพื่อนแวดล้อมมากมาย และเพื่อนน่ารักๆ อย่างอ๊อฟ ที่พูดจากันตรงไปตรงมาด้วยความเข้าใจ และไม่ทำให้เอรู้สึกสับสนในใจ


อยากรู้จัง ว่าพี่นิคจะรุกต่อยังงัย ฮิ๊วววววววววววววว เชียร์พี่นิค :laugh:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 06-05-2008 09:01:42

 :m22:แอบแวะเข้ามาเอากำลังใจก่อนเขียนบทต่อไปครับ  :m32:

ดีใจมากๆเลยครับที่ทุกคนเข้ามาเม้นท์และอ่านกันมากมาย เกินคาด  ซึ้งใจมากๆครับ o7

Mr.A_KUNG --- ผมเองก็ชอบประโยคนี้ครับ ที่Diaryของผม  ผมขีดเส้นใต้คำนี้ไว้เลยครับ  (เราชื่อ เอ เหมือน  เป็นกำลังใจให้เหมือนกันครับ :a2:)

numtannaka --- ใจผมเองลึกๆก็สงสารพี่หมอนะครับ (ในชีวิตจริงนอกใจไม่ได้  ขอนอกใจในนิยายแบบว่าตอนจบขอเปลี่ยนพระเอกได้ป่าว  :อิอิ1: ว่าแต่อย่าแอบไปฟ้องพี่นิคนะครับ)

Otaku --- ตอนต่อไปจะได้รู้ครับว่า แฟนคลับคนพันธุ์เอ เป็นยังไง :m26:

SoN  :pig4:ขอบคุณครับสำหรับ +1

THIP --- เชียร์น้องคณะออกหน้าออกตาไปเปล่าครับ  :ped149:

YMP --- ขอบคุณครับที่ช่วยแก้คำผิดให้  :m5:

deshiwa --- ผมก็แอบปลื้ม :impress2:คุณ(และทุกคน)ที่เข้ามาอ่าน เข้ามาเม้นท์ครับ

donDaKe!!!  --- ใช่ครับ  มิตรภาพของเพื่อนดีที่สุด อย่างที่หนึ่งบอก ผมยังจำมาได้ถึงทุกวันนี้เลย "เพื่อนที่ดี ไม่ต้องมีมาก แค่คนเดียวก็เกินพอ"


p.s. ช่วงนี้ผมไม่เป็นอันทำอะไรเลยครับ  ในหัวมีแต่จะคิดเขียนแต่นิยายเรื่องนี้ :write-a-letter: 

กลัวว่าคนเข้ามาอ่านแล้วจะไม่มีให้เขาอ่าน (นี่แหละผมแคร์คนง่ายเกินไปไหม
 :เศร้า1:) ตื่นขึ้นมาก็คิด  บางทีจะนอน  นอนไม่หลับเลยต้องลุกขึ้นมาสวดมนต์ไหว้พระ :amen: เพื่อให้หยุดคิดจะได้นอนหลับ  สงสัยเราจะเป็นเอามาก)

เอาเป็นว่าก่อนที่จะขึ้นบบทต่อไป มารู้จักตัวละครกันก่อนนะครับ เป็นกลุ่มแฟนคลับคนพันธุ์เอ ครับ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 06-05-2008 09:07:13

ซัน

ซัน  เด็กหนุ่มน้อยที่น่ารัก สูงเกือบๆ170 ขาว คิ้วหนาเข้ม ยิ้มง่าย ซันเป็นน้องรหัสผมที่โรงเรียน เป็นเด็กที่มีเสน่ห์ ขี้เล่น แต่บทจะอายก็อายซะแบบไม่ต้องทำอะไรกันเลย ตอนเข้าโรงเรียนมาใหม่ๆ ซันเป็นที่รักที่โปรดปรานของพวกพี่ๆผู้หญิงมาก เพราะดูเป็นเด็กน่ารัก ใสซื่อ (ประมาณแบบเจอาร์ตอนเด็กที่ออกอัลบั้มชุดแรกคู่กับวอย) ซันเป็นนักกีฬาแบดมินตัน (เหมือนกับผม) ซันเป็นลูกคนสุดท้องของที่บ้าน  ที่บ้านของซันเป็นร้านขายพวกเครื่องสังฆภัณฑ์ (พวกของที่เกี่ยวกับวัดเกี่ยวกับพระ) เพราะที่บ้านของซันขายเครื่องสังฆภัณฑ์ทำให้ผมได้ไปที่บ้านซันบ่อยๆ เพราะผมเองก็ชอบไปวัดไปทำบุญ  เลยไปอุดหนุนที่ร้านของซัน
ม่าม้า(แม่)ของซันก็ลดราคาให้ทุกครั้งไป  แถมยังฝากให้ช่วยดูแลเจ้าซันอีกด้วย  ซันบอกว่าผมเป็นพี่รหัสที่ดี  แต่ขอเอาพี่โจ้เป็นไอดอล  เพราะอยากเท่เหมือนพี่โจ้  ซันกลัวผมน้อยใจมั้งเลยตั้งแฟนคลับให้กับผม ชื่อว่า แฟนคลับคนพันธุ์เอ  (ที่จริงซันมันโดนบังคับจากเจ้าภูอีกที) ซันอยากเอ็นท์เข้าคณะสถาปัตย์ครับ เวลาว่างๆเลยเห็นมันชอบเอากระดาษมาขีดๆเขียนๆวาดๆ รูปโครงสร้างของอาคารตึกต่างในโรงเรียน มันบอกว่าเป็นการฝึกฝีมือครับ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: jammy ที่ 06-05-2008 09:08:45

จะเกิดศึกชิงนายป่าวเนี่ย :laugh:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 06-05-2008 09:12:07

ต้น&ต่อ


ต้นกับต่อ สองพี่น้องฝาแฝด ที่หล่อ สูง ขาว  เท่ เป็นเพื่อนสนิทของภูและซัน(อยู่ห้องเดียวกัน)  ต้นกับต่อเล่นบาสเป็นทีมของโรงเรียน และแฝดนี่ก็เป็นแฟนคลับผมด้วย(ถูกเจ้าภูบังคับอีกแหละ  การเป็นแฟนคลับของผมก็ไม่เห็นทำอะไรกัน  แค่ติดเข็มกลัดรูปตัวเอที่เป็นเหมือนคนใส่แว่นไว้ที่กระเป๋านักเรียน  บางทีก็มีการเสนอตัวมาช่วยงานผมหรือทำอะไรที่มันเซอร์ไพร์ในวันสำคัญต่างๆให้ผม  แล้วก็มีบ้างที่ผมจะไปติวให้พวกแฟนคลับทั้งชายและหญิงซึ่งมีประมาณเกือบๆ ยี่สิบคนเห็นจะได้ แฟนคลับคนอื่นๆก็มีนะครับ อย่างไอ้โจ้นี่เกือบร้อยได้เลย เลิกเรียนก็นัดกันที่สนามบาส พวกแฟนคลับผู้ชายก็ลงเล่นบาสด้วยกัน พวกแฟนคลับผู้หญิงก็นั่งเชียร์ให้กำลังใจ  เห็นแล้วน่าอิจฉาชะมัด ทำไมแฟนคลับเรามันน้อยจัง) พ่อและแม่ของต้นกับต่อเป็นผู้บริหารระดับสูงของโรงแรมแห่งหนึ่งในจังหวัดขอนแก่น  ด้วยเหตุนี้เองต้นกับต่อเลยอยากเรียนที่คณะบัญชี เพื่อทำงานต่อจากพ่อและแม่ 

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 06-05-2008 09:52:49

แอบมาดูตอนเช้า :m1:


เย้ๆๆ

 วันนี้พี่เอ อัพเร็วมาก   :mc4:



แล้วพี่เอ หายปวดตารึยังค่ะ


P*S  รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ

+  จารอตอนต่อไป :oni1:


:bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: (^_^)Jawaa!!! ที่ 06-05-2008 10:31:33

+1 ค้าบบ เข้ามาตอนเช้า

เอก้ออัพให้แว้วววว  น่ารักชะมัดเยย :m4:

อยากเห็นรูปเอ มะใส่แว่น หน้าตรงอ่ะ

ได้ป่ะ (น่ารักหรือเท่ห์ งุงิ):m1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 06-05-2008 12:08:59

หุ หุ อ๊อฟน่ารักดีอ่ะ ตรงไปตรงมาดี ช่วยเปิดโลกกว้างให้หนุ่มๆ
พี่หมอทีนี่ อินโนเซ็นต์จัง เอิ๊กส์ :m1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Mp_qM ที่ 06-05-2008 12:31:31

คร๊าบบ 


ขอบคุณมากเลยครับที่มาต่อได้ทันใจทุกวันเลย

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: cassper_W ที่ 06-05-2008 15:34:31

สรุปว่า พระเอกกะนายเอกเราจะลงเอยกันตอนไหนเนี่ยยย  เพราะเท่าที่ดูหมอทีเค้าก็ดีน่ะ  น่าจะทำให้นายเอของเราหลงได้อ่ะ  ลุ้นๆๆๆ :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 06-05-2008 17:05:59

รวมเทพจิง ๆ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: gift_deb ที่ 06-05-2008 17:25:44

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด ประทับใจจังเลย มีแฟนคลับด้วย ยังกับคุณเอเป็นดารา 55555 :oni2:





ตอนนี้คุณเอสว่างจิตแล้ว รอดูพี่ดีเจกับพี่หมอ เมื่อไหร่จะสว่างตาม

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 06-05-2008 17:42:51

 :m4: :m4:
 เชียร์ พี่นิคด้วยคนจ้า... ไม่ต้องเปลี่ยนพระเอกหรอก
 สงสารพี่นิคนะ..ดูท่ากว่าจะสำเร็จต้องผ่านด่านอุปสรรคหลายอย่าง เชียร์ เชียร์ ค่ะ
 พี่หมอที ..ก็ให้เป็นพี่ชายที่แสนดีเน้อ
 แล้วเมื่อไหร่จะเล่าถึงคิว..พี่ริช...คนนี้น่าสนใจ  :o8: :o8:
 รออ่านต่อไปนะจ๊ะ ...  :m1: :m1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 06-05-2008 18:10:17

ชอบเรื่องนี้มากๆเลยครับ
ชอบ
ชอบ
แล้วก็ช้อบ.ชอบ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 06-05-2008 19:15:51

เนื่องจากเล้าเราถูกผู้ไม่หวังดี ยิงนุ๊กหรือยิงโปรแกรมโจมตีเล้านะครับ
ทำให้เจ้าของโฮสไม่อาจรับการใช้งานของเรา
อาจจะถึงเวลาที่จะต้องปิดตัวเล้าลงเสียที

ช่วงนี้จะทดลองใช้งานโดยให้สมาชิกล็อคอินเข้าเวปก่อนเพื่อดูอาการ

ส่วนคนที่ตั้งใจทำร้ายเวป พวกเราสร้างเวปมาก็อยากให้ทุกคนมีความสุขกัน
ใครที่ทะเลาะำกัน ก็ขออย่าเอาเรื่องส่วนตัวมาทำลายส่วนรวมเลยนะครับ

ขอให้ทั้งสองฝ่ายคิดดูดีๆอีกครั้งนะครับ





เพื่อน ๆๆ อ่านกันรึยังค่ะ :serius2:


ทามมาย เปงอย่างงี้อะ :sad2:

แล้ว  ถ้า บอด นี้ ปิด แล้ว

จาอ่านเรื่องของ พี่ เอ ด้าย ที่ หนาย

พี่เอ มี ลงเรื่อง นี้ที่บอด อื่น ด้วยอะปะ


ถ้ามีแจ้งด้วยนะ  จา ตามไปอ่าน

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: RaMin ที่ 06-05-2008 19:39:27

 :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
เข้มข้นขึ้นเรื่อยๆน้าพี่เอ o13
หน้าเหมือนหยางๆอีก
เรื่องหนุกดีน้า มินรออ่านต่อน้า

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: สาวตัวกลม ที่ 06-05-2008 19:43:49

เข้ามาให้กำลังใจคนเขียนนนนนนนนนนนนนนน :o8:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 06-05-2008 19:47:15

เชียร์นิคแบบสุดใจ    :oni1: :oni1: :oni1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: nana ที่ 06-05-2008 19:55:56

 :oni2: มารอ :oni2:


 :L2: :L1: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 06-05-2008 20:05:18

 :m13: :m13: :m13: :m13: :m13:

เข้ามารอเหมือนกานจ้า


มาไว ๆ นะ


 :m12: :m12: :m12: :m12: :m12:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: thomaskung ที่ 06-05-2008 20:06:09

ใครมาปองร้ายเล้าเป็ด
เวรกรรมจริงๆ
 :a5:

ไม่อยากหาบ้านใหม่เลยอะ
ชอบบ้านหลังนี้
 o12

ยังรอเอมาต่อนะฮะ
 :a2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ultramanzaku ที่ 06-05-2008 20:25:32

เข้ามารอตามเคย

มาต่อไวไวนะ

 :a11:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 06-05-2008 20:52:32

 :m1: :m1: ชอบง่า.....คับ
ตอนหน้าจะมีใครเข้ามาจีบเอ...อีกปะ  อยากรู้ :m13: :m13:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 06-05-2008 21:30:54

 รอ  ร้อ  รอ :a12:



เข้า มารอ  รอบ ที่  ...........  :a4:



มากอะ  ม่า ด้าย นับ :a1:



และ ก็คง รอ ต่อ ไป


 :bye2: :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Otaku ที่ 06-05-2008 22:31:39

  :m1: ทำไมเรื่องนี้มีแต่คนหน้าตาดีเนี่ย  :m1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 06-05-2008 22:46:31

ขณะนี้เวลา  22.46


รอ  ร้อ  รอ
 

:bye2: :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Shumi ที่ 07-05-2008 05:06:36

สงสัยเรื่อง ที กับ ริช ล่ะ  :a1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 07-05-2008 11:14:06

เข้ามารอ....คับ
 o7 o7 o7
ชอบเรื่องนี้จริงๆเลย :m1: :m1: :m1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 07-05-2008 11:30:34

รอ :a3:

ร้อ  รอ :a11:


นอนรอ :a12:

ตื่นมาก็รอ :a11:



แล้วเราก็รอต่อไป


 :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 07-05-2008 12:20:31

 :m5: :m5: :m5:ขอโทษทุกท่านอย่างแรงนะครับ ที่เมือวานนี้  ไม่ได้เข้ามาต่อให้เลย  ได้แค่แวะเข้ามาโพสตัวละคร

พอดีมีเพื่อนมาหาครับ  เลยพากันออกไปฉลองซักหน่อย  :mc3: ไม่ใช่ใครที่ไหนครับ  หนึ่งรูมเมท  ผมเอง 

ไม่ได้เจอกันนานหนึ่งก็ยังเหมือนเดิม (ตาเศร้าๆเหมือนเดิม) ผมบอกว่าเอาเรื่องชีวิตตอนมหาลัยไปเขียนเป็นนิยาย

หนึ่งบอกว่าที่เห็นผมส่งเมล์มาขออนญาตเอารูปเอาเรื่องไปลงนึกว่าคิดทำเล่นๆ ไม่คิดว่าจะเขียนจริงๆ  หนึ่งยังบอกอีกว่าว่างๆจะเข้ามาอ่าน

พอกลับมาจากหนึ่ง (ไปตั้งแต่เที่ยงกลับมาเกือบทุ่ม) กะว่าจะอาบน้ำแล้วมานั่งเขียนต่อซักหน่อย  เปิดคอมได้ไม่ทันได้พิมพ์  คุณพี่นิคก็ดันมาชวนไปกินข้าวอีก  เลยต้องไปอีกรอบ  ในใจคิดว่ายังไงๆ ก็ต้องเขียนให้จบบทก่อนเข้านอน  ไปๆมาๆพี่นิคไม่ยอมมาส่งบอกว่าให้ไปนอนที่คอนโดพี่แก  พรุ่งนี้เช้าค่อยจะมาส่ง 

ผมเลยได้แต่ทำใจ  :เฮ้อ: ว่าคงไม่ได้แต่งต่อแล้วคืนนี้  ถึงที่คอนโดพี่นิคจะมีคอมแต่ต้นฉบับบกว่าครึ่งที่พิมพ์ไว้แล้ว(ขี้เกียจเริ่มใหม่) 

พอไปถึงก็นอนไม่หลับ เพราะเหมือนติดค้างอะไรอยู่  พี่นิคถามทำไมนอนไม่หลับ  ผมเล่าให้ฟัง  พี่นิคบอกว่า นิยายเพี้ยนๆนั่นอ่ะเหรอ  แต่งยังไงให้คนอ่านเกลียดแฟนตัวเอง  ไปเชียร์เข้าข้างชู้(พี่หมอที)

ผมนึกในใจแอบอ่านด้วยเหรอ ตอนมาขออนุญาตเอารูปกับเรื่องไปลง ทำเป็นไม่สนใจ
 :m12:

พี่นิคเลยบอกว่าจะไปสนใจทำไมนิยาย  ของจริงอยู่นี่ทั้งคนสนใจหน่อยซิ  ว่าแล้วผมกับพี่นิคก็..........อ่ะๆๆ อย่าคิดลึก  ผมกับพี่นอนก็ :a12:ซิครับ  เช้านี้พี่นิคถึงมาส่งผมแล้วผมก็มานั่งแต่งต่อนี่แหละครับ  :write-a-letter:

sakiko --- อาการปวดตาดีขึ้นแล้วครับ เมื่อวานได้พัก 1 วัน ขอบคุณครับและขอโทษด้วยนะครับที่ทำให้เข้ามารอรตั้งหลายครั้ง :L2: เรื่องนี้ยังไม่เคยลงที่ไหนครับ  เวบนี้จะปิดตัวลง  ผมจะไปโพสที่เวบไหนดีครับ ช่วยแนะนำด้วย ไม่กล้าเอาไปลงที่สเปซหรือที่บล็อคหรือที่Hi5 ของตัวเองครับ(อาย) :myeye:

Jawaa!!! --- ขอบคุณครับสำหรับ +1 ส่วนรูปหน้าตรงที่ไม่ใส่แว่น ขอพี่นิคแล้ว  พี่นิคบอกว่าไม่ได้ หวงครับ  เดี๋ยวคนหลงเสน่ห์เยอะให้เอาแต่รูปตอนที่ใสแว่นครับเพราะว่าดูเอ๋อๆ คงไม่มีคนชอบ  :fox2:

kdds --- อ๊อฟเป็นคนที่ตรงไปตรงมาครับ  ถ้าคุณรู้จักแล้วจะชอบเพราะคุยสนุกมากๆ ไม่มีเบื่อ

gift_deb --- แฟนคลับก็ไม่มีอะไรมากครับ พวกรุ่นน้องที่ปลื้มรุ่นพี่เท่านั้นเองครับ  ไม่ถึงดาราครับ :a11:

A-ram 70 ---  :m4:ขอบคุณครับที่ชื่นชมในผลงาน

 :L1: :L1:รักทุกคนที่เข้ามาเม้นท์ เข้ามาอ่าน เป็นกำลังใจให้ผมได้มากๆเลยครับ :L1: :L1:

p.s.ผมว่าพักหลังๆผมแต่งแต่ละตอนยาวไป  บทที่เจ็ดเลยลองตัดเป็นช่วงให้สั้นลงครับ และคิดว่าบทต่อๆไปคงเป็นแบบนี้  จะดีไหมครับ

(พี่นิคกับหนึ่ง  ถ้าเข้ามาเม้นท์ให้ด้วยนะ  +1ให้ด้วย  อย่ามาอ่านอย่างเดียว  :kikkik: ไม่งั้นพระเอกโดนปลดกลางอากาศแน่ๆ  o3)

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 07-05-2008 12:27:03

บทที่เจ็ด --- วันไหว้ครู


.............ปาเจรา........จริยา.........โหน.......ติ.........
....คุณุตตรา....นุสา.............สกา..............
........ข้าขาประณตน้อมสักการ       บุรพคณาจารย์      ผู้กอร์ปเกิดประโยชน์ศึกษา...........

เสียงบทสวดเคารพพระคุณครู  ดังกึกก้องทั่วหอประชุมกาญจนาภิเษก  ทำเอาเหล่านักศึกษาที่มาร่วมงานขนลุก  รู้สึกถึงความขลังของพิธีกรรมอันศักสิทธิ์และเป็นมงคลนี้

งานไหว้ครูเป็นอีกกิจกรรมหนึ่งที่น้องใหม่ทุกคนจะต้องเข้าร่วม  เป็นการแสดงความน้อมนอบต่อผู้เป็นครู  ฝากเนื้อฝากตัวอย่างสมบูรณ์ (ประมาณว่าศิษย์มีครู) ส่วนใหญ่งานไหว้ครูจะจัดหลังจากที่เปิดเรียนไปได้สักพักและจัดให้ตรงกับวันพฤหัสบดี (เพราะถือว่าเป็นวันครู โดยเชื่อกันว่าพระพฤหัสเป็นครูของพวกเทพเทวาต่างๆ การจัดงานวันไหว้ครู จึงจัดวันพฤหัสบดี) งานไหว้ครูของมหาวิทยาลัยขอนแก่นนั้นจะแบ่งเป็นสองส่วนคืองานไหว้ครูของมหาวิทยาลัยและงานไหว้ครูของคณะ  งานไหว้ครูของมหาวิทยาลัยจะจัดขึ้นในช่วงเช้าที่หอประชุมกาญจนาภิเษก  โดยให้ตัวแทนผู้ถือพานแต่ละคณะได้ไปกราบอธิการบดี  คณบดี  คณาจารย์ที่มาร่วมงาน  ส่วนใหญ่ผู้ที่มาร่วมงานจะเป็นนักศึกษาปีหนึ่ง หรือน้องใหม่ของจากทุกคณะ  ส่วนนักศึกษาชั้นปีอื่นๆจะอยู่ที่คณะเพื่อคอยให้คณาจารย์และน้องปีหนึ่งกลับมาจากที่หอกาญฯแล้วจะได้เริ่มพิธีไหว้ครูที่คณะในภาคบ่ายต่อไป

.......ปัญญาวุฑฒิ..........กเรเตเต......ทินโนวาเท.........นะมามิหัง.........

เสียงบทสวดเคารพครูจบลงพร้อมต่อด้วยคำกล่าวปฏิญาณตนในหน้าที่ของนักศึกษาดังขึ้น  โดยมีนายกองค์การนักศึกษาเป็นผู้นำกล่าว 

(ผมคิด---เสียงพี่นิคนี่  พอเป็นการเป็นการที่ไร เสียงจะดูเข้มเท่ไปเลยจริงๆ  เวลาจัดรายการก็ดูเป็นเสียงที่มีเสน่ห์ขี้เล่นไปอีกแบบ  แต่เวลาคุยกับเราทำไมถึงใช้น้ำเสียงที่ดูแปลกๆ ไม่เข้าใจ)

“เอ ไปกันยัง เดี๋ยวไปไม่ทันที่คณะ” เสียงบอยดึงผมออกจากความคิด (บอยเป็นตัวแทนถือพานของคณะที่หอกาญฯ และจะต้องถือพานของสาขาคอมปีหนึ่งที่คณะอีกด้วย นี่แหละหน้าที่เฟรชชี่สตาร์)

“ไปดิ่”ว่าแล้วแก๊งค์ผมก็รีบออกจากหอกาญฯไปหาอะไรทานก่อนเข้าร่วมงานไหว้ครูที่คณะ

ติ๊ด..............ติ๊ด............เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้น

“ไง อ๊อฟ  กินข้าวอยู่ ............ อ๋อ เอาดิ่  ได้ๆ........บ่ายสองครึ่งเจอกันที่คอมเพล็ค......เจอกัน”ผมรับโทรศัพท์จากไอ้อ๊อฟ

“ปอนด์  วันนี้ไหว้ครูที่โรงเรียน เดี๋ยวไหว้ครูที่คณะเสร็จแล้ว พวกกูกับเพื่อนๆจะเข้าไปที่โรงเรียน มึงไปด้วยป่าว”ผมถาม

“ตอนกูอยู่  กูไม่เคยไหว้เลยครู  นี่จบมาแล้วจะให้กูไปทำไม”ปอนด์ย้อนถามผม

“ไปเถอะน่า  ไปเป็นเพื่อนกัน  เข้าไปหาน้องๆด้วย เพื่อมึงจะได้ไปแนะแนวน้องไง”ผมชวน

“แนะแนวว่าเล่นเกมยังไงถึงเป็นเจ้าฝีมือล่ะซิ”ทรายกัด

“แล้วทรายไม่ไปด้วยเหรอ”ปูเป้ถาม

“โรงเรียนเราจัดพฤหัสหน้านู้นแหนะ”ทรายบอก

“งั้นไปโรงเรียนเราด้วยกันม้า”ผมชวนทุกคน

“พอดีเรากับปูเป้นัดพี่แหววไว้ที่องค์การน่ะ  ว่าจะไปคุยกันเรื่องการประชาสัมพันธ์กีฬาน้องใหม่กับพาน้องใหม่ไหว้พระธาตุนะ”บอยบอกผม

“เอ ช่วงนี้ก็ไม่ค่อยเห็นเข้าองค์การเลยนะ พี่นิคถามหาน่ะ  พี่หมอทีด้วย  พี่ๆทุกคนแหละ”ปูเป้บอก

(ตอนที่ปูเป้บอกชื่อพี่นิค  พี่หมอที ผมรู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูก  แต่พอบอกว่าพี่ทุกคน ผมก็คิดว่าถามถึงไปอย่างนั้นมั้ง)

“เราไปด้วย เราจะแวะไปที่โรงเรียนเอก่อน แล้วเข้าบ้านไปเปลี่ยนเอารถมาใช้ดีกว่า  ไม่อยากขับมอไซค์แล้ว แดดร้อน ผิวเสียหมด”ทรายอก

“ผิวเสียมันยังผลัดเซลล์  แต่ถ้าคอมเสียต้องส่งเคลม”ปอนด์มันพูดขึ้นมาลอย  ทำเอาทุกคนฮา

...

งานไหว้ครูที่คณะก็ไม่แตกต่างอะไรมากจากที่หอกาญฯ  เพียงแต่ว่ามีนักศึกษาทุกสาขาทุกชั้นปีเข้าร่วม  บอยเป็นคนถือพานของสาขาคอมชั้นปีที่หนึ่ง ซึ่งพานธูปเทียน(ชาย)พวกเราช่วยกันทำเป็นรูปจอคอม ส่วนพานดอกไม้(หญิง)พวกเราทำเป็นรูปจานดาวเทียม เพื่อสื่อให้รู้ว่าอยู่วิทย์ฯคอมนะโว้ย

........ใครคือครู.........ครูคือใคร.......ในวันนี้.........
......ใช่อยู่ที่......ปริญญา.........มหาศาล............
........ครูคือผู้......ยกระดับ.........วิญญาณมนุษย์..........

ติ๊ด.......ติ๊ด..........โทรศัพท์ผมสั่น

“อืมๆ......จะเสร็จแล้ว .......ไม่เกินสิบนาทีเจอกัน...คอยอยู่นั่นแหละ”ผมพูดอบ่างเบาๆและรีบวางสาย

“ปอนด์ สรุปมึงจะไปกับกูไหม”ผมหันไปถามปอนด์ที่นั่งถัดไป

“กูไปก็ได้  ที่กูไป  กูคิดถึงร้านเกมข้างโรงเรียนว่ะ  ว่าจะไปไหว้มันซักหน่อย”ปอนด์ตอบแบบหน้าเรียบๆ

...........ขอมอบเพลง........นี้มา............บูชาครู

เสียงอ่านบทกลอนจบลง  ก่อนที่จะมีการร้องเพลงมาร์ชของคณะเพื่อปิดท้าย

...........................................................................................

“แหมๆ    ทำไมไม่มาพรุ่งนี้กันเลยล่ะ”อ๊อฟทักผม โดยมีป่าน น้ำ น้อย ต้าร์ ไอ้โจ้ ไอ้เอ็กซ์คอยอยู่ด้วย

“อ้าวไอ้นั่นมันเด็กห้องสิบนี่”ไอ้โจ้ทักเมื่อเห็นไอ้ปอนด์

“ทรายก็จะไปด้วยเหรอ ดีจัง”น้ำบอกเมื่อเห็นไอดอลของเธอ

“ไปๆ รีบไปได้แล้ว  เดี๋ยวโรงเรียนก็เลิกก่อนหรอก”น้อยบอก แล้วพวกเราก็ขี่มอไซค์ออกไป

.....................................................................................

 ไม่รู้ว่าเป็นธรรมเนียมปฏิบัติอะไร  มาจากใครคนไหน  ที่พอถึงวันไหว้ครูของโรงเรียนเก่า  พวกพี่ๆที่เรียนอยู่ในมหาวิทยาลัย  จะพากันกลับมาไหว้ครู  แล้วก็แนะแนวน้องๆในการเรียนต่อ  เหมือนกับเป็นการแสดงศักยภาพ (Show power) อย่างหนึ่งของศิษย์เก่าที่เพิ่งจบไป  พวกน้องๆที่โรงเรียนก็ชอบ เพราะพวกพี่ๆที่มาก็จะทยอยขออนุญาตเข้าห้องเรียน(ส่วนใหญ่ม.6) มาคุยเล่นบ้างมาแนะแนวบ้าง  มาเล่าชีวิตในมหาลัยบ้าง  ทำให้ไม่ต้องเรียนคาบนั้น

พอมาถึงโรงเรียน ไอ้ปอนด์เจอเพื่อนห้องเดียวกัน  มันเลยขอตัวแยกไป  ส่วนพวกผมที่เหลืออีก 8 คน ก็พากันไปไหว้อาจารย์ที่ปรึกษาตอนม.6 และอาจารย์ท่านอื่นๆที่สนิทสนมกัน หลังจากนั้นก็เป็นคิวเข้าห้องพบน้องม.6  พวกเราเลือกห้องน้องสีตัวเอง (คือห้องที่ร่วมกันทำงานกีฬาสีด้วยกันตอนนั้นพวกเราอยู่ม.6  น้องพวกนั้นอยู่ม.5) เพราะจะทำให้เราได้เจอน้องรหัสด้วย

“อ้าวๆ  พวกเราทุกคน วันนี้มีรุ่นพี่ศิษย์เก่าของเรามา  ใครมีอะไรสงสัยอยากซักถามเรื่องเรียนต่อ  เรื่องชีวิตในมหาลัย ก็ถามพวกพี่ๆเขาได้เลย แนะนำตัวเองเลยจ๊ะ” อาจารย์ประจำวิชาสังคมยกคาบสอนให้พร้อมแนะนำพวกเรา

“พี่อ๊อฟมนุษย์อิงมอขอครับ...........พี่โจ้ศึกษามอขอครับ........พี่เอวิทย์คอมครับ.......พี่ต้าร์ศิลปกรรมครับ.......พี่ป่านพยาบาลค่ะ........พี่น้อย เทคโนฟู๊ดค่ะ........พี่น้ำวิดการบัญชีค่ะ.......พี่ทรายค่ะ วิทย์คอม ไม่ใช่ศิษย์เก่า แต่เป็นเพื่อนพี่เอ ค่ะ” จบคำแนะนำตัวของแต่ละคนก็จะมีน้องๆแซวทักทายสนุกสนาน โดยเฉพาะทราย น้องๆแซวว่าสวย น่ารัก แล้วก็มีน้องๆถามคำถามอีกมากมายพวกเราก็ช่วยกันตอบ “เรียนมหาลัยอยากไหมค่ะ..........คณะไหนดีที่สุดค่ะ............กลัวที่จะเอ็นท์ ทำไงดีครับ........อยากเรียนเกี่ยวกับพวกชีวภาพเลือกคณะไหนดีค่ะ..........เรียนเกษตรจบไปมีงานไหมครับ....คณะไหนผู้หญิงสวยสุดครับ........(ล้านแปดคำถาม)”

“พี่เอครับ พี่เอ ถ้าอยากได้เพื่อนสวยๆเหมือนพี่ทราย ต้องเรียนวิทย์คอมเปล่าครับ”เด็กคนหนึ่งถามขึ้น  พร้อมกับเสียงตะโกนมาจากเด็กอีกคนหนึ่งว่า “พี่รหัส ผ้ม  พี่รหัสผม”ใช่แล้วเจ้าซันน้องรหัสผมเอง

“อันนี้ก็แล้วแต่ดวงนะครับ”ผมตอบพร้อมมองไปทางเจ้าซัน ที่นั่งติดกับภู  และถัดไปเป็นฝาแฝดต้นกะต่อ

“แล้วถ้าผมอยากเป็นดีเจต้องเรียนอะไรครับ”เสียงที่นิ่งขรึมดังขึ้น ทำให้เสียงที่คุยอย่างสนุกเมื่อครู่เงียบลง  คำถามนี้และคนที่ถามคำถามนี้ทำให้ผมสะอึกในใจ

“อ้าวภู  เก่งบาสขนาดนั้น มาเรียนศึกษาพละกับพี่ดีกว่า ไม่ต้องเอ็นท์ใช้โควต้าเลย”ไอ้โจ้ตอบคำถามเมื่อกี้

การพูดคุย ถามตอบก็เป็นไปอย่างเรื่อยๆ ดูเพื่อนๆทุกคนสนุกสนานมาก โดยเฉพาะไอ้อ๊อฟที่คอยใช้คำพูดแทะโลมน้องผู้ชายที่หน้าตาดีๆ  ตอนนี้ผมเริ่มรู้สึกอึดอัดอีกครั้งทั้งๆลืมมันไปเลย เรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างผมกับภู บนห้องที่บ้านของภู คำพูดต่างๆของภูที่เคยพูดตอนนี้มันกับมาอยู่ในหัวผมอีกแล้ว ทำให้ผมก้มหน้าไม่กล้ามองหน้าภู

“เอ เป็นอะไรหรือเปล่า เห็นเงียบๆไปน่ะ”ป่านกระซิบถามผม

“อ๋อ....เปล่าหรอกขอไปห้องน้ำก่อนนะ”ผมบอก

“มึงจะรีบไปไหนว่ะ อีกสิบนาทีก็หมดคาบแล้ว”ไอ้เอ็กซ์กระซิบบอก  ตอนนี้เพื่อนๆและน้องๆเริ่มมองมาที่ผม

“ไอ้เอ็กซ์ มึงช่วยนัดซันให้ไปคอยกูที่สนามบาสด้วยนะ กูจะพามันไปเลี้ยงหน่อย นานๆมาหามันที”ผมบอกแล้วรีบเดินออกไปก่อนที่จะเป็นเป้าสายตามากกว่านี้

หลังออกมาจากห้องได้  ผมก็เดินดูรอบๆโรงเรียน  ทุกอย่างในโรงเรียนก็เหมือนเดิม  แต่เป็นเพราะผมเป็นผู้ใหญ่หรือเปล่าเลยทำให้มองสิ่งเหล่านั้นไม่เหมือนเดิม  ผมเดินไปเรื่อยๆจนไปถึงห้องเปลี่ยนชุดนักกีฬาซึ่งตอนนี้มันไม่มีใครเลย  ผมเดินเข้าไปดูที่ล็อคเกอร์ของผมหมายเลข 069 ซึ่งบัดนี้มันมีชื่อคนอื่นติดแทนชื่อผมไปแล้ว  ผมหันไปมองที่ห้องน้ำหลังล็อคเกอร์  มองไปที่อ่างล้างหน้า  มองไปที่กระจก  ผมเห็นตัวเอง “นี่เหรอเอ  ตัวเราหรือเปล่าที่เห็น  ตัวเราที่เป็นของเรา  แล้วเราเป็นอะไรกันแน่  เราว่าเรายอมรับในสิ่งที่ตัวเองเป็นได้แล้วนะ  แต่ทำไมพอเห็นตัวเองในกระจกทีไร  มันนึกถึงภาระที่ต้องรับต่อจากคุณพ่อ คุณแม่และวงศ์ตระกูลมันเหลือเกินในฐานะลูกชายคนโต ในฐานะลูกที่ดีของพ่อแม่ ในฐานะพี่ที่ดีของน้อง” ผมหลับตาคิด  เสียงและภาพในอดีตก็ผุดขึ้นมา

“......เอ ต่อไปเอเรียนจบต้องมาช่วยงานที่บริษัทคุณพ่อนะ  แล้วต้องคอยดูแลโอ๊ตด้วย รู้ไหม....เป็นพี่น้องน่ะห้ามทิ้งกัน......เรามีกันแค่สองคนพี่น้องนะ......”คำสอนของแม่ที่สอนผมตั้งแต่ยังเด็กดังขึ้น “....พอเอ ทำงาน  เอก็จะมั่นคง  พอเอมั่นคง เอก็จะต้องแต่งงาน  เจอกับผู้หญิงที่ดีๆ  แล้วก็มีหลานให้คุณแม่อุ้มแก้เหงา......”

ผมกำลังคิดอะไรอยู่เพลินๆก็ต้องสะดุ้งขึ้น เพราะมีมือของใครมาโอบกอดผมจากด้านหลัง  ผมลืมตาขึ้นมองในกระจก  สิ่งที่ผมเห็นทำให้ผมตกใจยิ่งกว่า เพราะเจ้าของแขนที่มาโอบกอดผมคือ ..ภู..

“ภู”ผมอุทานออกมาด้วยความตกใจ “ทำไร ปล่อยนะ เดี๋ยวใครมาเห็น”

“โรงเรียนยังไม่เลิก ไม่มีใครมาเห็นหรอก”ภูตอบพร้อมโอบกอดผมให้แน่นกว่าเดิม

“ภู เล่นอะไรพิเรนๆ อีกแล้วนะ เมื่อไหร่จะโต พอเถอะ พี่เบื่อแล้ว”ผมบอก  แต่เสียงหัวใจผมเต้นแรงมาก ผมรู้สึกถึงความร้อนที่แผ่ออกมาจากหน้าและตามตัวของผม

“ผมโตแล้ว ผมไม่ได้เล่น ผมแค่อยากรำลึกถึงวันเก่าๆกับพี่ ตอนกีฬาสี”ภูพูดแล้วเอาหน้ามาซบที่ไหล่ผม


+++ จบบทที่เจ็ด +++


*** ข้อคิดคำคมประจำบท ***

-   ครูคือผู้ยกระดับวิญญาณมนุษย์ 
-   เป็นพี่น้องน่ะ ห้ามทิ้งกัน
-   ตัวเราหรือเปล่าที่เห็น  ตัวเราที่เป็นของเรา 

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 07-05-2008 12:51:59

อ่านซีนนี้แล้วสงสารนายภูชะมัด
ก้อเข้าใจล่ะนะ
แต่ว่า ถ้าใจมันบอกไม่ใช่ ยังงัยๆ มันก้อไม่ใช่ o7

ซักวันภูคงเจอะเจอ คนที่ใช่นะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 07-05-2008 12:54:48

จบออกมาแทบไม่เคยกลับไปไหว้ครูที่รร.เก่าเลย <- ศิษย์โฉด - -'
ชอบแต่ล่ะตอนยาวๆ หุ หุ อ่านเพลินดี ขอบคุณที่มาต่อนะ :pig4:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 07-05-2008 13:28:39

 น่าเห็นใจภูจริง ๆ  :เฮ้อ:
 หวังว่าตอนนี้ภูคงไม่เศร้าอีกแล้วนะ  :m13:
 ชอบที่เอเขียนยาว ๆ นะ ...ตอนนี้สั้นไปหน่อย อ่านไม่จุใจเลยจ๊ะ  :m1: :m1:
 กด +1ให้น้องเอ โทษฐานน่ารักเกินเหตุ :laugh: :laugh:
 
 

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 07-05-2008 14:12:15

อยากรู้จังเลยว่าเกิดไรต่อกับเอ...
รรีบๆๆมาต่อนะคับ  :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 07-05-2008 14:24:19

 :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:


สงสารตาภูจัง


ตาภู มาหาพี่ก็ได้นะจ๊ะ........


5555++++++++

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: nooww ที่ 07-05-2008 14:33:43

  :L2: น่ารักมาเลยมาต่อเร็วๆนะ  :L2:  อ่านแล้วติดเ้ลยละ  :กอด1: เนิ้ิอเรื่องสนุกมาก มาต่อเร็วนะ  : :L1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 07-05-2008 14:50:17

พระเอกมีงอลด้วยอะ


เชียร์พี่นิคค่ะ+พี่ค่ะ นิยายนี่ไม่เพี้ยนนะค่ะ

ถ้าเพี้ยนจะมีคนติดรึค่ะ



พี่เอ  เอา แบบ ยาว ๆๆดีกว่าค่ะ




แบบนี้ มานค้างๆๆๆๆๆๆๆ


อยากรุตอนต่อไป


รอตอนต่อไปนะค่ะ   

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: สมุนไพร ที่ 07-05-2008 15:49:00

วันกีฬาสีมีไรกันน่ะ :o

ไอ่ภูอุกอาจมากเลยนะ o12

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: gift_deb ที่ 07-05-2008 16:11:06

ชอบแบบที่คุณเอเขียนยาวๆ อ่ะค่ะ จุใจดี :กอด1:



สงสารภูด้วยคน

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: (^_^)Jawaa!!! ที่ 07-05-2008 17:55:31

แหมมมม ครายบอกว่ารูปเอใส่แว่นเอ๋อ

ออกจะน่าร๊ากกกก เน๊อะ  :m1:


ปายดีก่า :oni1: :oni1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ISACBTMN ที่ 07-05-2008 18:25:42

ตัวเอกมีแต่ปัญหาเน๊อะ

วันกีฬาสีมีไรเหรอ  :a5:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: DeShiWa ที่ 07-05-2008 18:54:15

:impress: :impress: :impress:

อ่าครับก็อยากจะเชียร์ภูนะครับ

แต่ผมอะเชียร์พี่นิคไปแล้ว

เลยเปลี่ยนใจยากอะ อิอิ

:impress: :impress: :impress:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 07-05-2008 19:39:07

งานนี้ไม่เชียร์นิค แล้วจะเชียร์ใคร   :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: uME_HeRo ที่ 07-05-2008 20:46:53

น้องเอ  เจ้ขอสมัครเป็นแฟนคลับคนรักน้องเอด้วยคน :L1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ซาอิ ที่ 07-05-2008 20:59:22

รออ่านต่อฮะ







...........................จากนักอ่านหน้าใหม่ เรื่องแรกนะเนี่ยที่อ่านสู้ๆคับ ^..^     By.(แมวสีฟ้า)

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: RaMin ที่ 07-05-2008 21:01:10

ว้า มินมะรุ้ละว่าจะเชียคัยดี
หล่อหมดทุกคนเลย อิอิ :o8:
เอาเปนว่า มินเชียทุกคนเลยละกานนะ :mc4:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 07-05-2008 22:06:48

ชอบคำพูดอันนี้มากเรยค่ะ


"ตัวเราหรือเปล่าที่เห็น  ตัวเราที่เป็นของเรา " o7

ความหมายดีมาก   o13


อ่านแล้วมันโดนอะ


แล้ว  ก็รอ ตอนต่อไปนะค่ะ :oni1: :a12:




 :bye2: :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 07-05-2008 23:07:15

มาต่อให้แล้วครับ  ถือว่าชดเชยเมื่อวานที่หายไป วันนี้เลยมาต่อให้อีกตอนครับ

kdds --- ลองกลับไปไหว้ครูที่โรงเรียนเก่าดูนะครับ  จะได้ลิ้มรสอีกบรรยากาศหนึ่งที่ดีๆครับ :m1:

vicka --- ขอบคุณสำหรับ +1 ครับ และโทษฐานที่น่ารักเกินเหตุ ผมรับทุกข้อกล่าวหาครับ :fox2:

zandwizz  --- ปัจจุบันนี้น้องภู มีแฟนเป็นตัวเป็นตนแล้วครับ (ไม่บอกว่า ช/ญ)  :kikkik: แล้วก็เห็นว่าปลายปีนี้หลังรับปริญญาได้รับงานถ่ายแบบให้เสื้อผ้ากีฬายี่ห้อหนึ่งด้วย คอยติดตามดูนะครับ

sakiko --- ใช่ๆ นิยายไม่เพี้ยนเน๊อะ (มีแต่พี่นิคแหละที่เพี้ยน  :laugh:)

Jawaa!!! --- ใช่ๆ อีกแล้วครับท่าน ผมก็ชอบตัวเองตอนใส่แว่นมากกว่า (พี่นิคตาถั่วเน๊อะ สงสัยเขียนนิยายเรื่องนี้จบคงเลิกกับพี่นิค  :bye2: เพราะขัดคอกันจัง)

deshiwa + THIP --- สองคนนี้เขาเชียร์พี่นิคขาดใจ  :ped149:

uME_HeRo --- ขอต้อนรับด้วยความยินดียิ่งครับ  :L2:

RaMin --- หลายใจไปเปล่าครับ  :a10:

 :กอด1: ขอขอบคุณทุกๆท่านเช่นเคยนะครับ 
ได้ข้อสรุปว่าผมจะแต่งแบบยาวๆเพื่อจะได้อ่านอย่างจุใจนะครับ :pig4:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 07-05-2008 23:11:29

บทที่แปด --- ความหลัง


““ผมโตแล้ว ผมไม่ได้เล่น ผมแค่อยากรำลึกถึงวันเก่าๆกับพี่ ตอนกีฬาสี”ภูพูดแล้วเอาหน้ามาซบที่ไหล่ผม  คำพูดของภูทำให้ภาพความหลังเก่าๆสมัยตอนกีฬาสีปีที่แล้วย้อนเข้ามาในหัวผมอีกครั้ง

.................................................................................

บรรยากาศในสนามเป็นไปด้วยความสนุกสนาน ทั้งเสียงกลอง ฉิ่ง ฉาบ เสียงร้องเพลงของแต่ละสีที่ร้องแซวกันไปแซวกันมา  อีกไม่กี่นาทีข้างหน้าก็จะมีการประกาศผลรางวัลต่างๆแล้ว  ทุกคนเลยปล่อยผีกันเต็มที่  ให้สมกับความเหนื่อยเหน็ดที่เตรียมกันมา

“มีใครเห็นเฮียเอ็กซ์ของฉันบ้าง” อ๊อฟถามในหมู่เพื่อนๆที่นั่งอยู่หลังสแตนเชียร์

“เป็นอะไรของแก  ถามหน้าตาตื่นเชียว” น้อยทักขึ้น

“ก็รางวัลนักว่ายน้ำดีเด่นปีนี้ตกเป็นของเฮียเอ็กซ์ไง ฉันจะมาบอกให้เตรียมตัว”อ๊อฟบอก

“รู้ได้ยังไง แน่ใจหรือเปล่า”ป่านถาม

“เรื่องอย่างนี้ต้องชัวร์นะ ไม่งั้นไปบอกเอ็กซ์ให้เตรียมตัวแล้วไม่ได้ขึ้นมา มันจะเสียใจ”น้ำบอก

“เชื่อฉัน  ข่าวกรอง  เชื่อถือได้  โจ้ด้วย ได้เป็นนักบาสดีเด่นปีนี้ เตรียมตัวด้วย”อ๊อฟบอก

“มีกูด้วยเหรอว่ะ  อย่างนี้ต้องรีบเสริมหล่อหน่อยแล้ว  เดี๋ยวแฟนคลับไม่กรี๊ด”โจ้บอก

“เชื่ออ๊อฟมันเถอะ  มันหาข่าวยิ่งกว่าCNN อีก”ต้าร์ร่วมแจม

“เราเห็นเอ็กซ์ครั้งสุดท้ายก็ที่สระตอนแข่งเสร็จ  สงสัยตอนนี้อยู่ที่ห้องเปลี่ยนชุดมั้ง เดี๋ยวเราไปตามให้ก็ได้”ผมบอกพร้อมลุกขึ้นเดินไป

“ไอ้........เอ็..ก.......”ผมกำลังจะตะโกนเรียกเมื่อไปถึงที่ห้องเปลี่ยนชุด  แต่แล้วผมก็ได้ยินเสียงดังมาจากห้องน้ำภายในห้องเปลี่ยนชุด  เสียงนั้นทำให้ผมต้องชะงักตกใจจนทำอะไรไม่ถูก ได้แต่ยืนแข็งทื่ออยู่อย่างนั้น 

“เฮ้ย......มีเสียงคนมาป่าวว่ะ”เสียงเด็กหนุ่มคนหนึ่งถามขึ้น

“พี่ต้น  กลัวจนหูแว่วไปป่าว  เร็วๆผมจะไม่ไหวแล้ว อ่าส์......”เสียงเด็กหนุ่มอีกคนดังขึ้นแต่เสียงนั้นมาจากห้องน้ำเดียวกัน

“โอ้ย....อ้าส์....พี่ก็จะไม่ไหวแล้วต่อ.......ไอ้ภู....ซีดส์.... ทำไมมึงสุด.....ยอด...อ่าส์....อย่างงี้....ว่ะ....แม่ง...ขนาดยังไม่แข็ง...แม่งยังเท่านี้....โอ้ยๆซีดส์.....กูสองคนพี่น้องอายเลยว่ะ...อ้าสสสส์...”เสียงเด็กหนุ่มคนแรกตอบ

“กูแม่งไม่มีอารมณ์ว่ะ  กูเลิกเล่นแล้ว”เสียงเด็กหนุ่มคนที่สามดังขึ้นแต่มันมาจากห้องน้ำเดียวกัน

“เป็นเชี่ยอะไรว่ะ....อ่าส์.......กูกับต่อ...ใกล้แล้ว....ซีดส์....อ้า.......มึงก็ชักตามเร็วๆซิว่ะ...อ้า...”เสียงเด็กหนุ่มที่ชื่อต้นดังขึ้น

“มึงอยากมีอารมณ์...ซีดส์...มึงก็นึกถึง.......อ่าส์......ไอ้พี่ม.6 ที่เล่นแบดของมึงซิว่ะ....ที่ชื่ออะไร เอ บี ซี อะไรนั่นอ่ะ.....อ้าส์..โอ้ยส์..”เสียงเด็กหนุ่มที่ชื่อต่อบอกเด็กหนุ่มที่ชื่อภู

“มึงอย่าเอาพี่เอของกูมาล้อเล่น  กูไปแล้ว  มึงต่อกันเองสองพี่น้องแล้วกัน”เสียงเด็กหนุ่มที่ชื่อภูดังขึ้นพร้อมมีเสียงเหมือนหยิบผ้ามาสะบัด  ก่อนที่ประตูห้องน้ำห้องนั้นจะถูกเปิดออก  ผมรีบเอาตัวเองไปซ่อนที่ห้องน้ำอีกห้องหนึ่ง  แล้วเสียงเปิดประตูห้องน้ำก็ดังนั้นพร้อมเสียงคนเดินออกมา

เสียงคนเดินนั้นก็มาหยุดอยู่ที่หน้าห้องน้ำที่ผมซ่อนตัวอยู่  แล้วเสียงประตูห้องน้ำก็เปิดออก
ทำให้ผมเห็นคนที่เปิดประตูเข้ามาเป็นเด็กหนุ่มที่นุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียว ผิวสีแทน สูง มีกล้ามอก กล้ามแขน กล้ามท้องเป็นลอนพองาม ผมเห็นก็จำได้ทันที  เพราะว่าเป็นหนึ่งในทีมบาสและสนิทกับไอ้โจ้เพื่อนผม  คนที่เปิดประตูเข้ามาก็ทำท่าตกใจสุดขีดเช่นกันที่เห็นผม  เขารีบผลักผมเข้ามาในห้องน้ำแล้วล็อคประตูก่อนที่จะเอามือมาอุดปากผม  ตอนนี้ทั้งตัวผมสั่นไปหมด

“ภู....พี่....ไม่...”ผมพูดออกมาแบบเสียงสั่นๆแทบไม่มีเสียงออกมา

“พี่เงียบไว้ก่อน”ภูกระซิบเบาๆ

“มึงสองคนอาบน้ำเสร็จ  ไม่ต้องคอยกู ไปก่อนเลย”ภูตะโกนบอกเด็กหนุ่มอีกสองคนที่อยู่ในห้องน้ำที่เขาเพิ่งเดินออกมา

“เออ.......กูเสร็จแล้วว่ะ   อาบน้ำเดี๋ยว”เสียงตะโกนตอบกลับมา 

ภูเอามือออกจากปากผมแล้วทำท่าจุ๊ๆ แบบประมาณว่าอย่าเพิ่งส่งเสียงตอนนี้  ผมได้แต่ยืนตัวสั่นก้มหน้ามองพื้นอย่างเดียว  ภูยืนหันหลังให้ผม หันหน้าไปทางประตู  .......เงียบ........ จนมีเสียงของคนที่คุยด้วยเมื่อครู่ออกมาจากห้องน้ำแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้า พร้อมตะโกนบอก “ภู มึงเร็วๆนะโว้ย”

“เออๆ  กูไปทันตอนรับเหรียญแล้วกัน”ภูตะโกนตอบออกไป

ผมสูดลมหายใจเข้าลึกๆแล้วพูดด้วยเสียงสั่นๆ “เอ่อ....พี่ออกไปก่อนนะ”

ภูหันกลับมามองแล้วทำเสียงเข้มน่ากลัว  “พี่มาตั้งแต่ตอนไหน  พี่รู้อะไร  เห็นอะไรบ้าง”

“เปล่าๆๆ  เพิ่งมา”ผมโกหกไป

“พี่รู้ใช่ไหมว่าพวกผมทำอะไรกัน”เสียงภูขู่

“พี่ว่าเราออกไปคุยกันข้างนอกดีกว่า ในนี้อึดอัด”ผมเสนอเพราะตอนนั้นคิดว่าออกไปได้กูจะวิ่งหนีเลย ยังไงมันก็ตามไม่ได้เพราะมันยังนุ่งผ้าเช็ดตัวอยู่

“พี่รู้ใช่ไหมว่าพวกผมทำอะไรกัน”เสียงภูขู่อีครั้ง

“ก้อๆ...ไม่แปลกหรอก  ...สมัยนี้เขารับกันได้......ยังไงก็อย่าลืมใช้ถุงยางนะ”ผมตอบแบบใจดีสู้เสือ

“พี่คิดอะไร  พี่คิดว่าพวกผมมีอะไรกันสามคนอย่างนั้นเหรอ  คือ....ผม...แค่ช่วยกัน...ข้างนอก”ภูบอกพร้อมเบาเสียงลง (ผมคิดในใจ—แล้วมึงจะมาบอกกูทำไม  กูไม่อยากรู้  หลบไปจากประตู 
กูอยากออกไป)

“อืมๆ ...เพื่อนกัน...แบบว่า...เพื่อนกันช่วยกันได้ทุกเรื่องเน๊อะ...เฮ้อๆๆ”ผมพูดพร้อมพยายามหัวเราะออกมา

“ใช่ ไอ้ต้น ไอ้ต่อพี่น้องฝาแฝดที่เล่นบาสทีมโรงเรียนเป็นเพื่อนผมเอง  พี่ก็รู้จักนี่”ภูถาม

“อืมๆ แล้วพี่ไปได้ยัง”ผมพยักหน้ารับ

“ยัง  แล้วพี่.....เออ.......พี่......เออ.......ได้ยิน....ได้ยินที่ผมพูดกันหรือเปล่า”ภูถามแบบไม่มั่นใจ

“ก็....ได้ยิน.......บ้าง”ผมบอก

“งั้นพี่ก็รู้แล้วซินะ...ว่า.......ว่าผมคิดยังไง...กับ...กับ.....พี่”ภูบอกอย่างอายๆก้มหน้ามองพื้น  ผมก็นิ่งเงียบไม่มองหน้าภู  แล้วภูก็ปลดล็อคประตูเดินหลบออกมา  ผมมองหน้าภูแต่ภูไม่มองผม  ผมเดินออกมาแล้วหยุดที่หน้ากระจกเพราะกำลัง งงๆ กับสิ่งที่เพิ่งเจอไป  แล้วผมก็สะดุ้งอีกครั้งเมื่อภูวิ่งออกมาจากห้องน้ำมาโอบกอดผมจากข้างหลัง 

“พี่เอ ผมปลื้มพี่มานานแล้ว  พี่เอเป็นแฟนกับผมนะครับ”ภูพูดเหมือนตะโกนออกมา

“ภูแต่ๆ  แต่...พี่เป็นผู้ชาย”ผมบอก

“เป็นแฟนกับผมนะครับ”ภูตะโกนอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เหมือนจะร้องไห้

“พี่เอ อ้าวไอ้ภู  พี่เอพี่อ๊อฟให้ผมตามหาพี่บอกว่าเจอพี่เอ็กซ์แล้วให้รีบๆไปครับ  แล้วไอ้ภูมึงทำอะไรกับพี่รหัสกูอยู่ว่ะ”เสียงซันตะโกนเข้ามา  ทำให้ภูรีบปล่อยผม

“กูกำลังขอพี่รหัสมึงเป็นแฟน........คลับว่ะ”ภูพูดแก้เก้อออกไป (ตอนที่ภูพูดว่าขอเป็นแฟนใจผมหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่ม  พอพูดว่าคลับตามมาก็หายใจโล่งขึ้น)

“ได้ไงว่ะพี่รหัสกู  กูจะตั้งเอง  ใช่ไหมครับพี่เอ”ซันพูดแบบขี้เล่นน่ารัก ดูเหมือนว่าจะไม่รู้ไม่เห็นอะไรจริงๆ ทำให้ผมโล่งอก

“ใช่ๆ  รีบไปกันเถอะ”ผมบอกแล้วรีบวิ่งออกไป

หลังเสร็จพิธีมอบรางวัลต่างๆ ก็เป็นธรรมดาที่จะต้องมีการเลี้ยงฉลอง ตกเย็นมาพวกผมเกือบทั้งห้องและรุ้นน้องบางคนในคณะสีก็พากันไปฉลองที่ร้านอาหารของแม่ป่าน  ภู  ต้น  ต่อ  ซัน  ก็ไปด้วย  ภูก็ทำตัวเป็นปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น  วันนั้นภู ต้น ต่อ ซัน เมามากผมกับเพื่อนอีกสองคนเลยพาไปนอนที่บ้านผม  ผมก็นั่งพยาบาลพวกคนเมาทั้งคืน  เดี๋ยวจะอ้วก  เดี๋ยวจะฉี่  เดี๋ยวจะเอาโน่นเอานี่ ผมแทบไม่ได้นอน  ตั้งแต่กีฬาสีครั้งนั้นเป็นต้นมา  ภูก็วางตัวกับผมเป็นคนละคนเลย  เวลาเจอผมภูจะยิ้มทักทาย ดูเป็นเด็กดี ไม่เหมือนคนอื่นๆที่มองว่าภูเป็นเด็กนรก  แต่หลังกีฬาก็เป็นช่วงสอบและผมก็เตรียมตัวเอ็นท์ทำให้ไม่ค่อยได้เจอภู  รู้แต่ว่าภูตั้งคลับคนพันธุ์เอขึ้นมาให้ผมโดยความร่วมมือกับเจ้าซัน  แต่ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรมาก เพราะตอนนั้นมุ่งแต่เรื่องเรียน ทำให้ผมลืมอะไรๆไปได้บ้าง  และตั้งแต่เข้ามหาลัยได้ผมก็ไม่ได้เจอภูอีกเลย จนวันที่ไปซื้อคอมกับพี่นิคนั่นแหละ

...........................................................................................

“ทำไมพี่ไม่พูดอะไรกับผมซักอย่าง”เสียงภูเอ่ยขึ้น ทำให้ผมหยุดคิดถึงเรื่องอดีต

“พี่เข้าใจภูนะ  แต่พี่เป็นแฟนกับภูไม่ได้”ผมบอก

“ทำไมๆ พี่มีแฟนแล้วใช่ไหม”ภูตะโกนออกมาพร้อมกอดผมแน่นขึ้น

“ไม่ใช่หรอก  ความรู้สึกที่พี่มีให้ภู  มันเหมือนกับความรู้สึกที่พี่มีให้เจ้าโอ๊ตน้องชายของพี่”ผมบอก

“ผมไม่รู้ว่าพี่จะคิดกับผมยังไง  แต่ผม...ผม..ฮือๆ....ผม....โธ่เอ๊ย......แม่ง...ฮื...อ....”ภูพูดพร้อมมีเสียงสะอื้นและสบถออกเพื่อกลบเกลื่อนเสียงสะอื้นนั้น  แล้วค่อยๆปล่อยมือออกจากผมเพื่อไปเช็ดน้ำตา

“ภู.....ภูยังต้องเจออะไรอีกเยอะนะ  ภูเป็นน้องพี่  พี่คอยให้กำลังใจ”ผมบอก

“พี่เอ  พี่เอ  พวกเพื่อนๆพี่ให้มาตาม  เขาคอยพี่อยู่  อ้าวไอ้ภู มึงมาอยู่อะไรกับพี่รหัสกู”ซันตะโกนเข้ามา

“กูมาบอกเลิกเป็นแฟน.......คลับของพี่รหัสมึง”ภูบอกไป

“อ้าว.......ได้ไงว่ะ ไอ้เชี่ยนี่  วันนี้พี่เขาจะเลี้ยงนะโว้ย  ถ้ามึงออกมึงอด”ซันพูดพร้อมวิ่งออกไป

“ภู ไปด้วยกันนะ”ผมเดินไปจับที่บ่าของภูแล้วยิ้มให้นิดๆ

แล้วผมก็เดินมาหาเพื่อนๆที่รออยู่ที่สนามบาสพร้อมกับภู  ตอนนี้ทั้งเพื่อนที่มาด้วยกันกับน้องรหัสของแต่ละคนแฟนคลับ(ของผม ของไอ้โจ้)อีกก็เกือบๆสามสิบคนเห็นจะได้  พวกผมทั้งหมดเลยพากันไปที่ร้านอาหารแม่ของป่านเหมือนเดิม (หวังส่วนลด)

“เอ ไม่สบายหรือเปล่า ทำไมกินน้อยจัง”ป่านถาม

“เป็นห่วงกันจังนะ  ไม่ห่วงเอ็กซ์บ้างเหรอ”เอ็กซ์หยอดใส่ป่าน

“เออ.......เอเป็นอะไร ตั้งแต่ที่โรงเรียนแล้ว เห็นเงียบหายไปไหนตั้งนาน”น้ำถาม

“ไม่เป็นอะไร”ผมตอบพร้อมมองไปทางภูซึ่งทำตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น  ผมไม่เข้าใจกับเด็กคนนี้เลยจริงๆ

“เอๆ ชั้นว่า แกได้น้องสะใภ้รหัสเพิ่มแน่ๆ  ดูดิ่”อ๊อฟบอกพร้อมชี้ไปที่ทรายกับซันน้องรหัสผม

“น้องซันกินเยอะๆนะจ๊ะ”ทรายพูดพร้อมตักอาหารให้น้องรหัสผม  เจ้าซันแทนที่มันจะเอาจานเข้ามารับอาหาร  แต่มันดันอ้าปากรับแล้วก็เคี้ยวไปยิ้มไป

“อิจฉาจังโว้ย  ตาร้อนเป็นไฟ  ทรายครับ  ทรายไม่อยากป้อนผมบ้างเหรอครับ”โจ้แซว

“ชิ หญ้าอ่อนมันก็น่าเคี้ยวกว่าหญ้าแก่ๆแหละ”น้อยบอกโจ้แบบแอบหึงนิด เพื่อนๆหัวเราะ

หลังทานอาหารเสร็จก็นั่งคุยซักพัก แล้วก็เริ่มขอตัวกลับกัน ภู ต้น ต่อ ซัน เดินเข้ามาลาผม

“โชคดี ขี่รถดีๆนะ  ดูแลกันด้วยล่ะ  แล้วเจอกันใหม่”ผมบอกกับเด็กทั้งสี่คน

“ครับพี่ รับรองเพื่อนผมดูแลกันเป็นอย่างดี”ต้นบอก

“พวกผมมันเพื่อนกันช่วยกันได้ทุกเรื่องอยู่แล้วครับ”ต่อพูดแล้วหันไปมองหน้าภูและแฝดผู้พี่

“พี่เอ เพื่อนพี่ที่ชื่อพี่ทรายน่ารักดี พามาอีกนะครับ”เจ้าซันบอกกับผม

“พี่ครับ ผมยังคิดเหมือนเดิม ไม่เปลี่ยนครับ”ภูบอกกับผม  ผมได้แต่ส่ายหัวแล้วยิ้มให้บางๆ

แล้วทุกคนก็แยกย้ายกันไป ผมขอตัวเข้าบ้านอาอี๊ เพราะไหนๆก็ได้เข้ามาในเมืองแล้วแวะหาซักหน่อย  พอผมบอกอาอี๊ว่าจะกลับเข้ามอ อาอี๊บอกว่ามันค่ำแล้ว  ถ้าจะไปจริงๆให้ขับรถเข้าไปไม่ให้เอามอไซค์ไป  ผมเลยได้รถมาขับซะงั้น (ที่จริงรถคันนี้อาเตี๋ยวซื้อให้ผมตั้งแต่ขึ้นม.4 แล้ว ตอนเข้าไปในมอแรกๆคิดว่าน่าจะเอามอไซค์ไปใช้เพราะว่าจะสะดวกกว่า  แต่ลองเอารถมาขับบ้างจะเป็นไร ถ้าเบื่อก็ไปเปลี่ยนเป็นมอไซค์ได้)

...

กลับมาที่หอเกือบสี่ทุ่มได้  ผมเจอหนึ่งนั่งอยู่บนที่นอน  ก้มหน้า  กอดเข่า 

“หนึ่งๆ กินไรยัง”ผมถามหนึ่ง  หนึ่งเงียบไม่ตอบ  ผมเดินไปหาหนึ่งที่เตียง

“หนึ่งเป็นไร”ผมถาม คราวนี้หนึ่งโผกอดผม

“แม่เราไม่สบาย เราเป็นห่วงแม่”หนึ่งบอกพร้อมร้องไห้

“แม่เป็นอะไร”ผมถาม

“น้องเราโทรมาบอกว่า  แม่เราไปขายของที่ตลาดแล้วก็เป็นลม”หนึ่งร้องไห้ไม่ยอมหยุดเลย จนทำให้ผมใจเสีย

“ไม่เป็นไรหรอกน่า แค่เป็นลมเอง เดี๋ยวก็หาย”ผมปลอบหนึ่ง

“ถ้าเราไม่มีแม่  เราจะอยู่ยังไง”หนึ่งบอก

“หนึ่งแม่ยังไม่เป็นอะไรเลย  หนึ่งใจเย็นๆนะแล้วโทรกลับไปหาน้องอีกรอบ..............(คำปลอบใจจากผมอีกล้านแปดกว่าหนึ่งจะหยุดร้องไห้ได้เกือบชั่วโมง สรุปแล้วแม่หนึ่งก็แค่เป็นลมธรรมดาไม่เป็นอะไรมาก)

“หนึ่ง เราว่าหนึ่งเป็นห่วงแม่มากไปเปล่า”ผมถามหลังจากที่หนึ่งหยุดร้องไห้หายเป็นปกติ

“เอ ถ้าเอเป็นเรา  เอจะเข้าใจ”หนึ่งบอก

“สงสัยเราไม่เป็นหนึ่ง  เราเลยไม่เข้าใจมั้ง”ผมบอก

“อย่างเอนะ มีทั้งพ่อทั้งแม่ มีพร้อมทุกอย่าง  แต่เรา  เรามีแต่แม่กับน้อง  ตอนเด็กๆนะเราเห็นพ่อทะเลาะกับแม่ทุกวันเลยรู้ไหม  พ่อไปมีคนอื่น  ไม่เคยเลยที่จะช่วยแม่เลี้ยงลูกตั้งสามคน  แม่เราคนเดียวเลี้ยงลูกตั้งสามคน  มันเป็นอะไรที่หนักนะ  เราเคยถูกทิ้งให้อยู่คนเดียว  เพราะแม่ต้องไปขายของที่ตลาด  แม่สัญญาว่าจะไปแป๊บเดียวแต่แม่ก็หายไปนาน  แม่เอาน้องสองคนที่ยังเล็กๆไปฝากไว้กับคนข้างบ้าน  เวลาฝนตกฟ้าร้อง  เรากลัวมาก  แต่มองไปทางไหนก็มีใคร  มีแต่ตัวเราเอง  เราไม่รู้ว่าจะทำยังไง  เราเลยได้แต่นั่งกอดเข่าตัวเองร้องไห้  จนแม่กลับมา  เราก็ว่าแม่ใหญ่เลยนะ  ไหนแม่บอกว่าจะไปแป๊ปเดียว  พูดไปแล้วตลกเน๊อะ อดีตความหลัง” หนึ่งเล่าให้ผมฟังด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบดูเย็นชา

(ผมคิด---นี่เองคงเป็นสาเหตุที่ให้หนึ่งไม่ชอบคนที่ไม่รักษาสัญญาและกลัวเสียงฟ้าร้อง)

“หนึ่ง อดีตก็ให้มันดีดไป  อนาคตก็ให้มันคดไป  ปัจจุบันตะบี้ตะบันให้มันดีเท่านี้พอ”ผมบอกพร้อมเดินไปจับหลังหนึ่งเบาๆ  ผมกับหนึ่งนั่งคุยอะไรกันอีกนิดหน่อยแล้วหนึ่งก็เข้านอน ผมนั่งเช็คเมล์ เห็นเมล์ฉบับหนึ่งส่งมาจากไอ้อ๊อฟ

สวัสดีเพื่อนรัก (มือที่สาม)
         วันนี้ไปกินข้าวด้วยกันมา  อร่อยมากมายเลยว่ะ  แต่ฉันมีเรื่องใหญ่มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆจะบอกแก    ฉันได้แบะแสอะไรบางอย่างเรื่องพี่นายกสุดหล่อกับพี่หมอใสซื่อ  ถ้าแกรู้แล้วจะอึ้งจะบอกแกยังไงดีล่ะ  ฉันไม่กล้าบอกกับแกเองตรงๆเลยต้องส่งเมล์มานี่แหละ  แกทำใจดีๆนะ  แกอ่านแล้วอย่าเป็นอะไรไปนะโว้ยไอ้เอ  มึงอย่าคิดสั้นนะ  มึงมีอะไรก็ปรึกษากูนะ  กูจะบอกแล้วนะ  มึงทำใจนะ

พี่นายกดีเจกับคุณพี่หมอใสซื่อของแก  เขามีอดีตความหลังต่อกันมา(แบบประมาณว่ามากกว่าเพื่อน)  แต่ข่าวนี้ฉันเองก็ยังไม่แน่ใจนะ  มีคนบอกมาอีกที  แล้วเขายังบอกอีกว่า แกก็เป็น................ของเขาทั้งสองคน  แต่ถ้าให้กูตั้งสมมติฐานความเป็นไปได้กูว่ามากกว่า 70 %   ก็ไม่ได้ว่ามึงที่เป็นเพื่อนกูชั่วนะที่ไปเป็น................ของเขาสองคน  มึงลองคิดดูนะ

1ทำไมพี่ดีเจนายกถึงเรียกพี่หมดใสซื่อว่า “หมอที”  ทำไมถึงไม่เรียกว่าพี่หมอ พี่หมอทีเหมือนคนอื่นๆ ทั้งๆทีพี่หมอใสซื่ออยู่ปี4 พี่นายกดีเจอยู่ปี3
2มึงจำเรื่องที่กูเคยคุยกับมึงในเอ็มได้ไหมที่บอกว่า คำพูดของสองคนนี้แปลกๆ สถานการณ์เวลาสองคนนี้อยู่ด้วยกันจะเหมือนมีอะไรมากั้น
3อันนี้เด็ดสุด กูได้มาจากในHi5 ของพี่หมอใสซื่อ แกเคยไปอ่านไหม พี่หมอใสซื่อเขียนบทความเรื่อง วันวาน&น้องรัก แกลองไปอ่านดูนะ แล้วแกจะถึงบางอ้อเลย  ถ้าแกตีความออก

ฉันเป็นห่วงแกจริงๆนะ เลยรีบบอกข่าว  ถ้าแกไม่ได้เป็น........................ของเขาก็ดีไป เพราะแกเคยบอกว่าทั้งพี่สองคนเป็นผู้ชาย(รวมทั้งตัวแกด้วย)  แล้วแกก็ยังบอกอีกว่าทั้งสองคนเป็นพี่ชาย  ขอให้มันเป็นอย่างั้นนะ  รักเพื่อนมากมาย  อย่าลืมมีอะไรปรึกษากูก่อน   

อ๊อฟเอง

ปล. ไอ้..........เติมคำในช่องว่าง ให้แกเอาคำในวงเล็บที่ต่อจากคำว่าสวสัดีเพื่อนรักมาเติมนะ

ผมอ่านจบตอนแรกก็อึ้ง  แต่คิดไปคิดมาผมก็ว่ามันเรื่องตลก  สงสัยไอ้อ๊อฟมันแกล้งอำผมเล่น
 อีกอย่างเราก็ไม่ได้ชอบเขาทั้งสองนี่นา  ความรู้สึกก็แค่พี่ชาย  ขนาดวันนี้เรายังปฏิเสธคนที่มาชอบเราว่าเป็นแค่น้องชายเลย  สงสารตัวเองจังชาตินี้จะรู้จักคำว่าแฟนไหมนี่  ว่าแล้วผมก็เข้านอน ได้แต่คิดว่า  ผมกับภูก็มีความหลัง  หนึ่งกับแม่ก็มีความหลัง  พี่นิคกับพี่หมอทีเองก็มีความหลัง(ถ้าไอ้อ๊อฟไม่แต่งเรื่อง) ไอ้ความหลังนี่ทำไมมันไม่ยอมจากเราไปนะ  มันชอบคอยมาวนเวียนให้เราได้คิดถึงมันอยู่เรื่อยๆ ความหลังมันคงดีใจซินะ  ที่เห็นเราอยู่หลังมันตลอดเวลาไม่ได้เห็นหน้ามันซักที.........

+++ จบบทที่แปด +++


*** ข้อคิดคำคมประจำบท ***

-   อดีตก็ให้มันดีดไป  อนาคตก็ให้มันคดไป  ปัจจุบันตะบี้ตะบันให้มันดีเท่านี้พอ

-   ความหลังนี่ทำไมมันไม่ยอมจากเราไปนะ  มันชอบคอยมาวนเวียนให้เราได้คิดถึงมันอยู่เรื่อยๆ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 07-05-2008 23:19:29

จิ้มค่ะจิ้ม


จิ้มก่อนแล้วค่อยไปอ่าย  ฮิ ฮิ

ร้ายมะ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: DarKLine ที่ 07-05-2008 23:46:19

มาต่อเร็วๆน้า.....

อยากรู้จังพี่หมอทีกับพี่นิคมีอะไรปกปิดไว้

พี่เอเนื้อหอมจริงเลย :m1: มีแต่หนุ่มหล่อมาชอบ ขอสักคนดิ :laugh:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 08-05-2008 00:18:39

 :m13: :m13:
  อย่างเอเนี่ยเหรอ..มือที่ 3 ...ตลกแร่ะ
  รอน้องเอ..ตอนต่อไปจ๊ะ
   :m1: :m1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 08-05-2008 01:29:47

 :a4: :a4: :a4: :a4: :a4:


ชอบคำคมนี้จัง   -   อดีตก็ให้มันดีดไป  อนาคตก็ให้มันคดไป  ปัจจุบันตะบี้ตะบันให้มันดีเท่านี้พอ  (คิดได้ไงหว่า)


อ่านไปอ่านมา สงสารหนึ่งมากมาย   :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: 


ว่าแต่ ตาภูจะโฆษณาอ่าไรหรอ  อยากรู้ อิอิ........ :a11: :a11: :a11: :a11: :a11:


ไงก็เป็นกำลังใจให้นะค๊าบ........... มาต่อไว ๆ ล่ะ

อิอิ plus one ให้เป็นรางวัล


 :m4: :m4: :m4: :m4: :m4:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Electrolyte ที่ 08-05-2008 02:04:46

จะคอยเป็นกำลังใจให้นายนะนายเอ......................สู้ๆๆๆสูตาย



รอนายมาต่อตอนต่อไปครับ....

นายเอคุงเอง

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: nana ที่ 08-05-2008 05:49:19

 มีความลับอะไรเอ่ย หมอทีกับพี่นิค :m12:



 :L2: :L1: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 08-05-2008 07:15:42

อ่านแล้วอึ้ง ไม่รู้ว่าตอนนั้นเออ่านแล้วรู้สึกแบบนี้ด้วยหรือเปล่า
อะไรมันจะพันตูกันขนาดนี้

ทั๊งนายภู ทั้งหมอที และ อิอิ สุดหล่อ พี่นิค
แต่เพื่อนอ๊อฟเนี่ย เป็นโคนันอ๊ะป่าวหวา สุดยอด o13
มีทิ้งบอมบ์ไว้ด้วย

คิดหนักเลย :a5:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: jurassic ที่ 08-05-2008 08:57:28

มาฝากบอกว่าขอติด...ตามอ่านเรื่องนี้ด้วยคนนะค่ะ
กะให้กำลังใจคนเขียนอีกด้วย....

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 08-05-2008 09:57:21

ทำไมเมื่อคืน มัน

Ment  ม่าด้ายอะ :serius2:

เปิด com ไว้ทั้งคืน กลัว บอดล่ม   :sad2:


เฮ้ออ ออ   o7


เช้ามา ก็ กลับมาเหมือนเดิม


รอดไป :a2:


ชอบคำคมอันนี้อะ o13

 "อดีตก็ให้มันดีดไป  อนาคตก็ให้มันคดไป  ปัจจุบันตะบี้ตะบันให้มันดีเท่านี้พอ"

สั้นๆว่าทำ วันนี้ให้ดีที่สุดช่ายปะ :laugh:

พี่ภูจะมีโฆษณาอ่าไรหรอ  บอกหน่อยสิ  อยากรู้

พระเอกของเรามีความลับอะไรกะพี่หมอทีอะ :a3:

.......อยากรู้............. :a11:

รอตอนต่อไปนะค่ะ


 :bye2: :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: gift_deb ที่ 08-05-2008 10:25:57

เป็นอะไรที่มะรุมมะตุ้มมาก สับสนแทนคุณเอ  สงสารภู + หนึ่ง  สงสัยพี่นิค + หมอที 5555555






รออ่านต่อไปจนกว่าความจริงจะกระจ่างแจ้ง :a12:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: cassper_W ที่ 08-05-2008 11:25:45

เหอ เหอ เหอ  อ่านแล้วแอบบ งง

คุงเอของเราจาไปเป็นมือที่สามได้ไงว่ะ  ยังไม่ได้ตกลงกะใครเลยว่าจะเป็นแฟนด้วย

แอนด์เท่าที่ดูเนี่ยย  พวกพี่เค้าเพิ่งเริ่มจะจีบเอง  น้องเอยังม่ะรู้เลยว่าพี่หมอที กะ พี่นิคเค้าจีบตัวเอง  โอะเบาะแสยังม่ะเพียงพอต่อการพิจรณาคดี  มารอ คุงเอ มาต่อเพื่อเพิ่งเบาะแส  หุหุ :oni1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 08-05-2008 11:34:36

วันนี้เข้า +1  ให้ทุกคนเลยครับที่เข้ามาโพส  o13

เพราะอยากขอบคุณทุกความเห็นครับ  :pig4:

ครั้งที่แล้วรู้จักกับน้องรหัสผมไปแล้วใช่ไหมครับ  คราวนี้ถึงตาพี่รหัสผมบ้าง  มาดูกันเลยครับ

...................................................

พี่กำปั้น

พี่กำปั้น  เป็นพี่รหัสสุดหล่อของผมเองครับ แต่ว่าอยู่คนละเอก พี่เขาอยู่เอกชีวะ-เคมี(Bio-Chem) ครับ พี่กำปั้นเป็นคนเชียงราย ผิวพี่แกเลยขาวผิดมนุษย์มนากว่าคนอื่นๆในคณะ พี่กำปั้นเป็นลูกชายเดียว  ที่บ้านเป็นเจ้าของรีสอร์ทชื่อดังที่เชียงราย (ถ้าบอกไปรู้จักแน่ๆ) พี่แกเรียนเก่งมากๆเป็นหัวหน้าชั้นปีที่2ของคณะวิทย์อีกต่างหาก แล้วก็ยังทำงานสโมของคณะวิทย์ เป็นที่วางใจของอาจารย์หลายๆคนในคณะ พี่แกจะออกสไตล์คุณหนูหน่อยๆครับ เป็นคนที่จริงจังออกไปจนถึงซีเรียสแทบจะทุกเรื่อง  ก่อนทำอะไรจะต้องมีการวางแผน แผนหนึ่ง แผนสอง แผนสามเป็นอย่างน้อย (เพราะพี่แกกลัวผิดพลาด) ดูจะเห็นได้จากคำพูดที่ติดปากของพี่แกคือ “ถ้าเรามีแผนที่ดี ความผิดพลาดก็น้อย”  เวลาที่พี่แกมองมาด้วยหางตาดูดุน่ากลัวทีเดียว  พี่แกเคยเล่าให้ฟังว่าที่แกชื่อกำปั้น เพราะว่าตอนแม่คลอดพี่แกออกมา พี่แกกำมือร้องไห้ไม่หยุด แล้วตอนเด็กๆพอไม่พอใจอะไรหรืออยากได้อะไรแล้วไม่ได้ พี่แกก็จะกำมือแล้วร้องไห้ แม่เลยให้ชื่อว่ากำปั้น (ถึงว่าติดมาถึงเดี๋ยวนี้เวลาพี่แกเครียดหรือคิดอะไรมากๆก็จะชอบกำมือครับ) ส่วนเรื่องความรัก เพื่อนพี่แกบอกว่า เพิ่งเลิกกับสาวคณะวิทยาการที่คบกันมาตั้งแต่ปีหนึ่งก่อนเปิดเทอมนี้เอง โดยให้เหตุผลว่าไม่มีเวลาให้กัน แล้วก็ยังไม่ยอมคบกับใครเลยทั้งๆทีมีคนมาเสนอตัวอีกเยอะ (ตอนเลิกนี่จะกำมือร้องไห้ไหมว่ะ  อยากรู้)

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: gift_deb ที่ 08-05-2008 12:25:31

+1 ชิส์



ขอกำมือแล้วไปเสนอตัวให้พี่เค้าได้มั๊ย :m1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 08-05-2008 12:39:19

 :m4: :m4: :m4: :m4: :m4:


 :เฮ้อ: นายเอคุงนี่ จะมีเพื่อนหน้าตาอุบาต ๆ บ้างป่าวหว่า


เห็นแล้วอิจฉา  :m20: :m20: :m20:


ไงก็รอมาต่อคับ


and thanx for point

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: nooww ที่ 08-05-2008 12:49:18

 :L2: น่ารักดี นะ อ่านแล้วทำให้อยากอ่านต่อเลย มาต่อเีร็วนะ  :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Otaku ที่ 08-05-2008 12:51:21

 o2 o2

หมอทีกับพี่นิคเนี่ยนะ  ไม่จิงมั้ง

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 08-05-2008 15:06:47

อ๊อฟ เหยี่ยวข่าว CNN จริงๆ :m4:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: uME_HeRo ที่ 08-05-2008 15:32:59

น้องภู  อารายจะมั่นคงขนาดนั้น 

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ISACBTMN ที่ 08-05-2008 16:15:08

 :a5:

หนึ่งน่าสงสารจัง ตัวละครเยอะจัง จำผิดจำถูก  o2

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: DarKLine ที่ 08-05-2008 16:25:46

เรื่องสนุกอ่ะ

รอบๆตัวพี่เอมีแต่คนหน้าตาดีๆ อิจฉา  :m31:

ชอบอ๊อฟจังเลย หน่วยข่าว CNN ชั้นเยี่ยม


รอตอนต่อไป.......

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Simply Blue ที่ 08-05-2008 16:34:52

ก็คิดว่ามีอะไรแปลกๆๆระหว่างหมอทีกะนิค รู้สึกว่าคู่มีอะไรบ้างอย่างปิดบังไว้ แต่คิดว่าเอคงไม่ได้เป็นมือที่สามหรอก แต่จะเป็นอะไรอันนี้ก็ต้องติดตามกันต่อไป 5555555

อ่านเรื่องนี้แล้วเหมือนดูละครทางช่อง 3 นักแสดงแต่ละคนไม่ธรรมดา 555555

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Electrolyte ที่ 08-05-2008 17:37:56

รอนายนะนายเอ.....................มาต่อเร็วๆนะมารอให้กำลังใจอีกวัน o12

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ranaways ที่ 08-05-2008 18:23:55

รีบๆมาต่อนะ  กำลังจำตัวละครได้ดีเลยอ่ะคับ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 08-05-2008 18:55:43

ว้าว :o8:



มีคนหน้าตาดีมาเพิ่มอีกคนแล้ว o13



มารอตอนต่อไปค่ะ :o8:


 :bye2: :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 08-05-2008 19:17:43

เข้ามารอคับ.....
รู้สึกว่าช่วงนี้จี๊ดๆๆทั้งนั้นเลยอยากรู้จังเลยเรื่อง นิค กับหมอที

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 09-05-2008 00:07:01

รอ  ร้อ  รอ


แต่ง่วงอะ

ไปนอน รอ ก่อนละกัน :a12:


เด๋ว พ่งนี้ค่อยตื่นมารอ ต่อ  :oni1:



ฮิฮิ :laugh:


ฝันดีค่ะ :oni2:

 :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: BABY_CHICK ที่ 09-05-2008 00:23:23

 :กอด1:เพิ่งอ่านได้ 4 ตอนเอง ง่วงครับ ไว้วันหน้า มาต่อ

  ...พี่น้องคร้าบบบบบบ.... ขอซื้อได้มะคำนี้ ...แบบแอบเจ็บ อิ อิ เพราะคำนี้

 ชอบพี่ปอ 55 หวังว่า คงได้อ่านซาวน์แทรค ทั้งเรื่องนะ ภาษาอีสาน..มันอยู่ในกระแสโลหิต

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Mirror_In_My_Mind ที่ 09-05-2008 01:54:54

ทำไมคนลอบค้างหน้าตาดีๆทั้งนั้นเลยอะทำด้วยอะไรเนี้ย(จะได้ทำมั้ง :laugh:)

อยากรู้ตั้งแรกๆแล้วว่าพี่นิคกับหมอทีมีอะไรแปลกๆ

รีบๆมาต่อนะครับอยากรู้

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: a22a ที่ 09-05-2008 02:15:23

อ่านทันชะที่ ทำไมปมปริศนามันเยอะจังไม่ติดตามไม่ได้แล้วกำลังสนุกเลย รอต่อไปคับ :oni2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ^AugusZaa^ ที่ 09-05-2008 02:19:04

ค้างคาอ่ะ

เอ เป็นมือทีสามจริงเหรอ

พี่หมอ ที กับ พี่นิค เป็น...... กันจริงเหรอ

ไม่อยากจะเชื่อเลยยยยยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: LingNERD* ที่ 09-05-2008 02:42:22

เข้ามาอ่านเรื่องพี่เอ :a5:

ที่มอขอ มีแต่คนหน้าตาดีเนอะ  :m30:

เสียดายติด มอกอ อะ อิอิ  :oni1:

ไม่รู้ว่าที่คณะจะมีหน้าตาดีกี่คน  :o8:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 09-05-2008 04:01:53

 :m15: :m15: :m15:

วันนี้ไมไม่มาต่อหว่า

เป็นไรป่าวนิ

รออยู่น๊า........

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: nana ที่ 09-05-2008 05:09:28

 :oni2: :oni2: :oni2:



 :L2: :c5: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 09-05-2008 09:40:24

เอาไป +1 ข้อหา จัดหาคนหล่อๆ มาเข้าฮาเล็ม หุหุ :a2:

รอต่อไป เผื่อมีอีก  :laugh:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 09-05-2008 11:46:50

ประกาศหาคนแต่ง :c5:


ตอนนี้แฟนนิยาย ต้องการตัวด่วน :serius2:


สาเหตุ  แต่งไว้ซะค้าง แล้วหายไปเรย :sad2:



รอ  ร้อ  รอ :oni1:


 :bye2: :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ~NeMeSiS_PURE~ ที่ 09-05-2008 12:06:09

เข้ามาอ่านด้วยคนค๊าบบบบบบบบบ :laugh: :laugh:


ไปอ่านก่อนดีก่า

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: RaMin ที่ 09-05-2008 13:29:14

มัยช่วงนี้เครียดๆน้า
มาต่อเร็วๆน้า ตามอยุ่ค้า :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: (^_^)Jawaa!!! ที่ 09-05-2008 14:30:10

กร๊าซซซซซซ  พี่กำปั้น หล่อออออซ๊า :m10:

หล่อพอ ๆ กะพี่นิคเลยเนอะ แง่ะไม่ค่อยเลยยย คิกคิก

ปายและดีก่า   :oni1:

+1 ให้แล๊วน๊า :oni2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 09-05-2008 14:44:45

                             บทที่เก้า --- เลี้ยงสาย


ผ่านไปเดี๋ยวเดียว  ชีวิตในมหาลัยของผมก็ใกล้เข้ามาถึงช่วงสอบกลางภาคของเทอมหนึ่งแล้ว 
อะไรกันเนี๊ยะ  ทำไมมันถึงเร็วอย่างนี้  อาจจะเป็นเพราะว่าผมมีหลายๆอย่างผ่านเข้ามาในชีวิตก็ได้ไหนจะเรียน  ไหนจะงานที่องค์การ(ที่จริงก็ไม่ค่อยไปทำหรอกนะ)  ไหนจะเรื่องนั่นเรื่องนี้  เลยทำให้ดูเหมือนกับว่าเวลาผ่านไปเร็วเหลือเกิน (กับพี่นิคจะเจอกันบ้างที่องค์การ บางทีพี่แกก็พาไปกินข้าว พาไปสถานีอ้างว่าให้ไปดูคอม แต่พอไปก็ไม่เห็นเป็นอะไร  ส่วนพี่หมอทีเจอกันบ่อยที่ร้านเค้ก ในMSN แล้วพี่เขาก็โทรมาคุยด้วยบ้าง)

ผมเห็นตารางสอบแล้วอยากหัวเราะสิ้นดี  เพราะบางวันสอบหนึ่งวิชาเว้นไปอีกสามวันถึงมาสอบอีกครั้ง แต่บางวันสองวิชาติดกันเลยเช้าบ่าย  ทำไมเขาถึงไม่เฉลี่ยกันนะ  ไม่เหมือนตอนเรียนม.ปลาย สอบวันเว้นวัน ยังมีเวลาอ่านหนังสือบ้าง  แต่ผมก็ไม่ได้ซีเรียสเรื่องสอบอะไรมาก เพราะมันแค่สอบกลางภาค ถ้าพลาดยังมีให้แก้มือตอนสอบปลายภาค (อีกอย่างก็มั่นใจในการเรียนของตัวเองด้วยแหละ ไม่เคยขาด ไม่เคยโดด ไม่เคยหลับในห้อง)

ติ๊ด.........ติ๊ด................เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้น  ขณะที่ผมกำลังเดินเข้าห้อง

“สวัสดีครับพี่หมอที ........ เสาร์นี้เหรอครับ  ....ว่างครับ...... ยังจำได้ครับ.........ครับ........ดีเลยครับจะได้ไปทำบุญก่อนสอบ เอาฤกษ์เอาชัย.......ครับ......เอ่อ...พี่ครับผมชวนหนึ่งไปด้วย ได้ไหมครับ....ครับ.........ขอบคุณมากครับ.....วันเสาร์แปดโมงที่หน้าหอผมก็ได้ครับ...ครับพี่แล้วเจอกันครับ........สวัสดีครับ.......”ผมวางสาย  หนึ่งที่นั่งอ่านหนังสืออยู่เงยหน้ามามองผมเพราะได้ยินชื่อตัวเองด้วย

“มีอะไรเหรอ”หนึ่งถาม

“ก็ไม่มีอะไรหรอก หนึ่งจำตอนที่เราไปนอนโรงบาลได้ไหม  พี่หมอทีเขาบอกว่าเขาจะพาเราไปวัด  เราก็ลืมไปแล้วนะ พอดีวันเสาร์นี้ พี่หมอทีเขาชวนเราไปทำบุญที่วัดแถวๆนี้แหละ  เราเลยบอกว่าจะชวนหนึ่งไปด้วย  หนึ่งไปด้วยกันนะ”ผมชวน

“เสาร์ อาทิตย์นี้เราว่าจะกลับบ้าน เรามีสอบตั้งวันพุธ ว่าจะกลับไปหาแม่”

“เหรอ ไปทำบุญด้วยกันก่อนซิ”

“เราก็ไปตักบาตรกับเอทุกพฤหัสอยู่แล้วไง” (คือทุกวันพฤหัสเวลาเจ็ดโมงเช้าที่ชมรมสมาธิและจริยธรรมจะนิมนต์พระ 9 รูป มาให้นักศึกษาได้ตักบาตรรับศีลทำบุญ ผมกับหนึ่งก็พากันไป)

“แต่นี่ไปวัดนะ  ไม่เหมือนกัน  เห็นพี่หมอบอกว่าเป็นวัดที่สวยและพระปฏิบัติดีด้วยนะ”

“เอนี่ แปลกดี เรียนซะไฮเทคแต่ทำตัวสวนทางกับสิ่งที่เรียน  เอาเป็นว่าเดี๋ยวเราฝากยาไปถวายที่วัดด้วยแล้ว  เพื่ออานิสงส์นี้จะทำให้เรากับแม่และน้องๆแข็งแรง”

“ได้ซิ สาธุ”ผมบอกพร้อมยกมือสาธุ

...........................................................................................

“เอ ๆ” เสียงชายคนหนึ่งเรียกผม  ทำให้ผมต้องให้ไปมองขณะรีบวิ่งที่จะไปให้ทันเข้าห้องเรียน

“อ้าว สวัสดีครับพี่”ผมหยุดวิ่งแล้วเอ่ยทักคนที่เรียกผม

“จะรีบไปเรียนเหรอ”ชายคนนั้นถาม

“ครับ พี่มีอะไรหรือเปล่าครับ”

“ไม่มีอะไร แค่จะมาบอกว่าเย็นนี้พี่จะนัดเลี้ยงสาย หกโมงเย็นเจอกันที่คอมเพล็ค เออ...เอ จะเจอทรายกับบอยป่าว  ถ้าเจอฝากบอกด้วย สายเราไปด้วยกัน” พี่กำปั้น พี่รหัสของผมบอก

“ครับ ได้ครับ ผมไปก่อนนะครับ”

“ทีหลังรู้ว่าจะเรียนตอนเช้าต้องวางแผนให้ดีๆ จะได้ไม่มาเหนื่อยวิ่งเข้าห้องอย่างนี้ เข้าไปก็เหนื่อย เดี๋ยวก็เรียนไม่รู้เรื่อง ไปเถอะ แล้วเจอกัน”

“ครับ” ผมตอบแล้วรีบวิ่งต่อทันที  โชคดีที่อาจารย์ยังไม่เข้าห้อง(ที่จริงเรียนในมหาลัยแล้ว เขาก็ไม่ได้มาซีเรียสกับการเข้าห้องสาย หรือจะมาเรียนจะไม่มาเรียนก็ได้  แต่ผมไม่อยากฝึกนิสัยให้เป็นคนอย่างนั้น เพราะถ้ามีครั้งแรก ครั้งที่สอง ครั้งที่สามและครั้งต่อๆไป ก็จะตามมาอย่างง่ายดาย)

“เหนื่อยเป็นหมาหอบเลยนะมึง” ไอ้ปอนด์ทัก

“เห็นเอารถมาขับแล้วนี่  ทำไมยังเหนื่อยอีกล่ะ”ทรายถาม

“ก็กว่าจะหาที่จอดรถได้  นึกว่าจะมาไม่ทันแล้ว  เอามอไซด์มาใช้ดีกว่าเยอะ” ผมตอบ

“ใช้รถนี่แหละ พวกเราจะได้อาศัยไปไหนมาไหนด้วย  ประหยัดน้ำมันดี”บอยบอก เพราะคงเห็นว่าพวกเราไปไหนมาไหนด้วยกันเป็นกลุ่มอย่างนี้บ่อยๆ

“ประหยัดพวกเรา แต่เปลือง เอกับทราย นะซิ”ปูเป้บอก

“เกือบลืม บอย  ทราย  วันนี้พี่เขานัดเลี้ยงสาย หกโมงเย็นเจอกันที่คอมเพล็ค สายของพวกเราไปด้วยกัน”ผมบอก เริ่มหายหอบ

“แล้วสายกูล่ะ”ปอนด์ถาม

“มึงก็ไปถามพี่สายมึงซิว่ะ จะมาถามอะไรกู”ผมบอก

“แล้วพี่สายของปูเป้ไม่มาบอกเหรอ”บอยถาม

“สายเราเลี้ยงไปตั้งแต่เสาร์ที่แล้ว”ปูเป้บอก

“แล้วเขาไปทำอะไรกันบ้างอ่ะ ฉันจะได้แต่งสวยไปถูก”ทรายถาม

“ก็ไม่มีอะไรมากเหรอ พาน้องไปทานข้าว ร้องเกะ แค่นี้แหละ  พอพี่ปีสองเลี้ยง  ต่อไปก็เป็นพี่ปีสาม ปีสี่เลี้ยงแล้วแต่พี่เขาจะนัด”ปูเป้บอก

“แม่งกูไม่อยากเป็นรุ่นพี่เลยว่ะ กลัวได้เลี้ยงน้อง”ปอนด์บ่น

“มึงก็ชวนน้องไปเลี้ยงสายที่ร้านเกมดิ่”บอยแซว

“เป็นความคิดที่เจ๋ง สุดยอด”ปอนด์ตอบรับ ทุกคนส่ายหน้าพร้อมหัวเราะ

หลังเลิกเรียนผมก็นัดกับบอยว่าจะไปรับที่หอของบอย  ให้บอยเตรียมตัวไว้เพราะไม่อยากไปถึงที่นัดหมายช้ากว่ากำหนด ส่วนทรายก็ขัยรถไปเอง แล้วผมก็ไม่ลืมโทรศัพท์บอกหนึ่งว่าวันนี้ไม่ต้องคอยกินข้าวเย็นและผมอาจจะกลับหอดึก  แต่หนึ่งบอกว่าอยู่บนรถกำลังจะกลับอุดร ส่วนชุดยาที่จะถวายวัดวางไว้ที่โต๊ะหนังสือของผม หนึ่งยังเตือนอีกว่าอย่าให้ดึกมากเดี๋ยวตื่นไปวัดไม่ไหว จะว่าไปแล้วตั้งแต่เข้าหอมาผมยังไม่เคยนอนคนเดียวเลย ส่วนใหญ่ถ้าหนึ่งกลับอุดรผมก็จะเข้าไปนอนที่บ้านอาอี๊  วันนี้หนึ่งไม่อยู่ผมคงต้องนอนคนเดียว  ใจจริงอยากไปนอนที่บ้านอาอี๊แต่ว่าพรุ่งนี้มีนัดแต่เช้า เอาว่ะนอนก็นอนไม่เห็นเป็นไรเลย

“กินเยอะๆเลยนะครับ  ใครกินได้เท่าไหร่เอาเลย  งานนี้ไม่อั้น”เสียงพี่รหัสของไอ้บอยบอกกับน้องๆที่มา (เลี้ยงสายครั้งนี้ เป็นพี่ปีสองเลี้ยงน้องปีหนึ่งครับ พอดีพี่กำปั้น พี่รหัสของผมเป็นเพื่อนกับพี่รหัสของทรายและบอยเลยมาเลี้ยงสายด้วยกัน และมีสายอื่นอีก สามสายที่มาด้วยกัน แต่เป็นคนละสาขากับพวกผม พวกผมเลยไม่ค่อยสนิทกันเท่าไหร่ รวมที่มาครั้งนี้ก็สิบกว่าคน)

“ตลกดีเน๊อะ พี่แกบอกว่าเลี้ยงไม่อั้น  ก็ใช่ล่ะซิพามาเลี้ยง หมูกระทะแบบบุฟเฟ่คนละ 79 บาท จะกินเท่าไหร่ก็ได้” ทรายบ่นๆ เพราะทรายคิดว่าจะพาไปนั่งกินตามร้านอาหารที่มีระดับกว่านี้

“กินไปเถอะ ยังไงก็ฟรีน่า”บอยบอก

“ไหนว่ะไอ้ปั้น น้องมึงที่เขาเอาไปพูดกันว่า ทำเวบเพจได้ดีจนอาจารย์ของไปเป็นสื่อการสอน”เสียงพี่คนหนึ่งถามขึ้น

“นั่นอ่ะ คนที่ใส่แว่น หล่อๆเหมือนกูอ่ะ อย่างนี้แหละทั้งหล่อทั้งเก่ง มันเป็นทั้งสาย”พี่ปั้นพูดติดตลก

“ขี้โม้แล้วมึงไอ้ปั้น กูยอมรับว่ามึงแม่งเก่ง เจ้าแผนการ แต่มีเรื่องหนึ่งที่มึงไม่เก่ง”พี่คนเก่าพูดต่อ

“เรื่องอะไรว่ะ”พี่อีกคนหนึ่งถาม

“ก็เรื่องความรักไง จริงไหมว่ะไอ้ปั้น 555”พี่คนเก่าพูดพร้อมหัวเราะ

“เรื่องอย่างนี้เป็นทั้งสายด้วยหรือเปล่าอ่ะ น้องสายพี่ปั้นมีแฟนยังจ๊ะ”พี่รหัสของทรายถามขึ้น

“เออ..ผมยังไม่มีครับ”ผมตอบขณะที่กำลังจะคีบวุ้นเส้นเข้าปาก

“ถ้ายังไม่มี พี่ยังว่างนะจ๊ะ หรือว่าจะคบกับน้องทรายน้องรหัสพี่ก็ได้”พี่รหัสของทรายบอก

“พี่หนูไม่ชอบหรอกผู้ชายอย่างเอ น่าเบื่อจะตาย ถ้าอย่างบอยหรือน้องรหัสที่โรงเรียนเก่าของเอ
 (เจ้าซัน) ก็พอว่าไปอย่างค่ะ น่ารักขี้เล่น โอ้ยคิดถึงน้องซัน”ทรายพูดออกมาเพื่อแหย่ผมกับบอย

“น้อยทราย แรงได้ใจเจ๊มาก  แต่น้องบอยเจ๊ขอแล้วกันนะ”พี่รหัสทรายบอก  ตอนนี้วงสนทนาได้แยกเป็นสาม สี่กลุ่มถึงแม้ว่าจะอยู่บนโต๊ะเดียวกัน

“กูว่า กูเสียดายเปิ้ลแทนมึงว่ะ ไอ้ปั้น”เสียงจากวงสนทนาหัวโต๊ะมาเข้าหูผม

“มึงจะพูดถึงทำไมอีกว่ะ ไอ้ปั้นมันทำใจได้แล้ว”อีกเสียงบอก

“ช่างเขาเถอะ  เอาชนโว้ยชน  แผนการต่อไปเรากินเสร็จ ไปต่อคาราโอเกะกัน”พี่ปั้นบอกแล้วก็ดื่มเอาๆ

 (นี่เหรอรุ่นพี่ของเรา เวลาอยู่ที่คณะเป็นเด็กเรียนครูไว้ใจ แต่เวลากินเหล้ายกเอาๆยังกับกินน้ำเปล่า---ผมคิด)

“เอ ไม่ดื่มเหรอ”พี่ปั้นมองมาทางผมพร้อมพูดด้วยเสียงที่เริ่มแสดงว่าเมาแล้ว

“ไม่ครับ ผมไม่ค่อยชอบครับ”ผมปฏิเสธ

“ได้ไง มาเลี้ยงสายทั้งที  อย่างนี้ถือว่าไม่เคารพรุ่นพี่ อย่างน้อยต้องแก้วหนึ่งมาชนกับพี่”พี่ปั้นบอกพร้อมส่งแก้วเหล้าให้ผม ทำให้พี่รหัสคนอื่นส่งให้น้องตัวเองบ้าง

“อ้าว.........ชน   เพื่อสายรหัสของเรา”พี่ปั้นลุกขึ้นแล้วพูด ตอนนี้แทบไม่เหลือคราบพี่ปั้นที่เป็นเจ้าแผนการเลย ผมดื่มเข้าไปคำแรกก็เกือบอาเจียนออกมา แต่ก็ฝืนใจให้หมดแก้ว พวกเรานั่งกินกันไปอีกซักพัก แต่ผมไม่ยกอีกเลย ทรายกับบอยก็ยกกันอีกเล็กน้อย แต่พี่ปั้นยกเอาๆ จนตอนนี้นั่งฟุบลงกับโต๊ะ แล้วพี่คนหนึ่งก็บอกว่า “ไปๆ ไปเกะกันต่อ”

“แม่งไอ้ปั้น ไม่ไหวแล้วว่ะ  มันนอนแล้ว”พี่รหัสของบอยบอก

“กูบอกแล้วมึงอย่าพูดเรื่องเปิ้ล มันเลยยกเอาๆ”เสียงพี่คนที่ชวนไปเกะตอบกลับมา

“เอางี้ ไปส่งไอ้ปั้นก่อนเราค่อยไปเกะ”พี่รหัสทรายบอก

“เสียเวลา ย้อนไปย้อนมา ร้านเกะปิดพอดี พี่รหัสใครก็ไปดูแลกันเอาเองแล้วกัน”พี่คนที่ชวนไปเกะบอกด้วยเสียงอันเมา

“เออ...ดี รถไอ้ปั้นกูขับเอง น้องไอ้ปั้นมันเอารถมาอยู่นิ่  เอางี้น้องตัดสินใจแล้วกันว่าจะพาพี่เขากลับคอนโดหรือพาไปต่อกับพวกพี่”พี่คนหนึ่งบอก

“ผมพากลับดีกว่าครับ พาไปก็ไปนอนเฉยๆ ร้องเพลงก็ไม่ได้” ผมบอก

“งั้นนี่กุญแจคอนโดมัน  แล้วไปส่งมันเสร็จตามพี่ไปที่เกะก็ได้นะ”พี่คนหนึ่งบอกพร้อมล้วงกระเป๋ากางเกงพี่ปั้นเอากุญแจมาให้ผม

“ครับ”ผมบอก

“เอ ตามพวกเรามาสนุกกันต่อนะ”ทรายบอก

“ให้ไปช่วยไหม”บอยเสนอตัว

“ไม่เป็นไร  บอยไปกับทรายนะ  เราว่าจะชิ่งกลับหอเลยหลังส่งพี่เขาเสร็จ เรามึนๆหัวอ่ะ”ผมบอก

“อะไรเห็นกินแก้วเดียวเอง ตามใจๆ”บอยบอก แล้วเราก็แยกย้ายกัน

เพื่อนพี่ปั้นพยุงพี่ปั้นมาขึ้นรถผม แล้วผมก็ขับไปจนถึงคอนโดที่พี่ปั้นอยู่  ผมดูหมายเลขกุญแจ มันตั้งชั้น 5 ให้ตายเถอะ  ดีนะที่มีลิฟท์  เข้ามาในห้องของพี่ปั้น  ผมเห็นมีแต่หนังสือเรียนและกระดาษโน้ตต่างๆมากมาย ที่เขียนว่าวันไหนจะทำอะไรบ้าง  ผมพยุงพี่แกลงไปนอนที่เตียง  ผมเองว่าจะรีบกลับไปนอนเหมือนกันเพราะมึนหัวมากๆ  ผมคิดได้ว่าถ้าคนแฮ้งค์ให้กินกาแฟดำข้นจะหาย ผมเดินไปหากาแฟว่าจะชงให้พี่แกกิน  แต่พี่แกจะกินยังไงหว่า  นอนซะขนาดนั้น  กลับเลยดีกว่า  ผมกำลังจะเดินออกจากประตู

“เปิ้ล........ทำไม เปิ้ลทำกับปั้นอย่างนี้..”เสียงพี่ปั้นพูดออกมาเบาๆด้วยน้ำเสียงที่เมา

ผมกลับมาดู เห็นที่แก้มของพี่แกมีน้ำตาไหลด้วย ว่าแล้วก็คิดขึ้นมาได้ หาผ้ามาเช็ดตัวให้ดีกว่า
ผมเช็ดตัวให้พี่เขา (แต่ไม่กล้าถอดเสื้อผ้า) เช็ดตามหน้าและแขน ระหว่างที่เช็ดตัวให้  พี่เขาก็พูดพร่ำถึงแต่เปิ้ล ว่าเรารักกัน  ทำไมเปิ้ลไม่เข้าใจปั้น  ปั้นรักเปิ้ล  ปั้นมีเหตุผลของปั้น เปิ้ลไม่เข้าใจ  อะไรอีกมากมายที่กล่าวออกมา  ผมเช็ดตัวให้พี่เขา แล้วผมก็หลับไปด้วยเหมือนกันเพราะผมทั้งมึนหัวทั้งง่วงมากมาย คิดว่าของีบซักสิบนาทีเพื่อตื่นขึ้นมาจะได้มีแรงขับรถกลับหอ

ผมนอนหลับไปนานเท่าไหร่ไม่รู้  แต่แล้วผมก็ต้องสะดุ้งตื่น เพราะตัวผมเหมือนมีอะไรมาทับ แล้วที่ปากก็มีปากของใครมาประกบที่ปากผม แล้วกำลังเอาลิ้นดันเข้ามา ผมลืมตาขึ้นก็เห็นพี่ปั้นนอนทับผมกำลังจูบผมอยู่ พี่แกดูท่าทางยังเมาอยู่ ไม่ลืมตา  ผมตะลึงรีบผลักพี่แกออกอย่างง่ายดาย พี่แกกลิ้งตกเตียงแล้วก็บอก “เปิ้ลผลักปั้นทำไม อย่างนี้ไม่ใช่เหรอที่เปิ้ลต้องการ ปั้นจะให้เปิ้ลแล้วไง”แล้วพี่แกก็นอนที่พื้นบ่นพร่ำเพ้อถึงพี่เปิ้ลของแกต่อไป

ผมลุกขึ้นนั่งนิ่งมองดูพี่แก แต่ในใจเต้นโครมครามเหมือนหัวใจมันจะหยุดออกมาให้ได้   อะไรกันนี่  จูบครั้งแรกของเรา  เราต้องเสียจูบครั้งแรกของเราให้กับพี่รหัส  แล้วพี่รหัสก็เป็นผู้ชายด้วย  อะไรกันว่ะ  ผมมองดูนาฬิกาเพิ่งจะตีห้า  ขอนอนอีกซักหน่อยแล้วกันซักเจ็ดโมงค่อยกลับหอ ไหนๆก็ไหนแล้ว นอนนี่แหละ ส่วนพี่แก ผมก็ปล่อยให้นอนที่พื้นพร่ำเพ้อไป ผมนอนบนเตียง
 (ผมใจร้ายป่ะ อิอิ ช่วยไม่ได้ลงโทษที่ขโมยจูบครั้งแรกของเราไป) ผมนอนคิดว่า ความรักทำให้คนไม่เป็นคนได้ขนาดนี้เลยเหรอ  ถ้าการสูญเสียความรักไปทำให้เราต้องเสียใจมากมายขนาดนี้  แล้วเราจะไปมีความรักทำไมน้า  ไม่เข้าใจ  แล้วผมก็หลับไป

“เอ เอ ตื่น เอ”เสียงปลุกผม

“อือ..ๆ....”ผมงัวเงีย ลืมตาดู ที่ไหนหว่าไม่คุ้นเลย แล้วสมองผมก็รีบประมวลผลเรื่องตั้งแต่เมื่อคืน ใช่แล้วนี่มันห้องพี่กำปั้นนี่หว่า  ผมเงยหน้ามองดูพี่กำปั้น

“ทำท่าตกใจอะไร เรามาส่งพี่เหรอเมื่อคืนนี้”พี่ปั้นถาม

“ครับ พี่เมาผมก็เลยมาส่ง ผมว่าจะงีบหน่อยเดียว แล้วจะกลับ ใช่กี่โมงแล้วครับ”

“จะแปดโมงแล้ว  พี่เพิ่งรู้ว่าพี่เป็นคนนอนดิ้นมาก  เมื่อเช้าตื่นมาลงไปนอนที่พื้นได้ยังไงก็ไม่รู้”

(นอนดิ้นอะไร ผมนี่แหละผลักพี่เอง---ผมคิด) “จะแปดโมงแล้วเหรอครับ ตายแล้ว ผมไปก่อนนะครับ” ผมบอกพร้อมรีบลุกจากเตียงจะวิ่งออกจากห้อง

“เดี๋ยว เอ เมื่อคืนนี้ ตอนที่พี่เมา  พี่พูดอะไรไปบ้างหรือเปล่า” พี่ปั้นถามผมแบบอายๆ

ผมยิ้มๆแล้วพยักหน้า “ผมเข้าใจครับ รับรองผมไม่บอกใคร ว่าพี่พูดถึงแต่พี่เปิ้ล”

“ไอ้เอ ถ้าบอกใครพี่ตัดสายแน่” พี่กำปั้นพูดพร้อมทำท่าจะเตะผม ผมวิ่งหนีมาทีประตูก่อน

“ผมไปแล้วนะครับ”ผมบอกพร้อมเปิดประตูออกไป  ทันใดนั้นเองประตูฝั่งตรงข้ามก็เปิดออก

“พี่หมอที”ผมทักออกไป

“น้องเอ”พี่หมอทีทักแบบตกใจ แล้วรีบทำท่าเป็นปกติ “แปดโมงที่หอน้องเอไม่ใช่เหรอครับ ไม่ใช่ที่หน้าห้องพี่นะ”

ผมเดินออกมาจากประตูแล้วถามว่า “พี่หมอทีพักที่คอนโดนี้ ห้องนี้เหรอครับ”

“อ๋อ...ไม่ครับ พี่มาฉีดยา เอ๊ย! เยี่ยมคนไข้ที่ห้องนี้ คอนโดนี้นะครับ”พี่หมอทีบอก

“ครับ ดีจังครับ”ผมบอกไปแบบไม่ทันคิดอะไร

“เชื่อพี่เหรอ ....พี่พักที่ห้องนี้ คอนโดนี้ครับ  เข้ามาห้องพี่ก่อนซิ”พี่หมอทีบอก ผมหัวเราะนิดๆ แล้วเดินเข้าห้องไป  ห้องพี่หมอทีเป็นระเบียบมาก สะอาด แต่เหมือนห้องสมุดมีแต่หนังสือเล่มใหญ่ๆหนาๆ ถามยังมีรูปผังกายวิภาคแขวนไว้อีกดูน่ากลัว(พวกโครงกระดูก เส้นเลือด อวัยวะต่างๆ)

“ห้องพี่รกหน่อยนะครับ”พี่หมอทีบอก พร้อมยื่นกาแฟดำมาให้ผม

“ถ้าห้องพี่รก ห้องผมก็รังหนูแล้วครับ”ผมแซวพร้อมถามในสิ่งที่พี่หมอทียื่นให้ “อะไรอ่ะครับ”

“กาแฟดำ ดื่มซะ ช่วยได้เยอะ เมื่อคืนนี้หนักเหรอ”พี่หมอทีถาม

“เอ่อ......พี่หมอรู้ได้ไงครับ”

“ก็ได้กลิ่นน่ะ  ปกติกลิ่นน้องเอ ไม่ได้เป็นอย่างนี้  อืม...รีบดื่มซะ แล้วจะได้อาบน้ำ วันนี้เรามีนัดไปวัดกันไม่ใช่เหรอ”พี่หมอทีบอก (จำกลิ่นเราหมายความว่ายังไง---ผมคิด)

“ครับ”ผมดื่มกาแฟพร้อมเล่าถึงที่ไปที่มาที่ได้มานอนที่ห้องนั้น(ยกเว้นเรื่องจูบ)

“โลกกลมดีนะ ไม่น่าเชื่อพี่รหัสเอจะมาอยู่ห้องตรงข้ามกับห้องของพี่  ดื่มเสร็จแล้วก็อาบน้ำซะ”พี่หมอทีบอกพร้อมยื่นผ้าเช็ดตัวกับเสื้อผ้าชุดหนึ่งมาให้ผม

“อาบน้ำ อาบที่นี่เหรอครับ”ผมถาม

“อ้าวก็ใช่นะซิ คิดว่าพี่จะให้อาบกลางแจ้งหรือไง”พี่หมอทีบอกพร้อมหัวเราะ

“ผมกลับไปอาบที่หอดีกว่าครับ แป๊ปเดียว ไม่เสียเวลามากหรอกครับ  อีกอย่างผมต้องกลับหอไปเอายาที่หนึ่งฝากถวายวัดด้วยครับ”ผมหาข้ออ้าง

“ไม่เป็นไร อาบที่นี่แหละ อาบเสร็จค่อยไปเอา”พี่หมอทีบอกพร้อมจับผมให้เดินเข้าไปในห้องน้ำ

ผมอาบน้ำเสร็จก็แต่งชุดของพี่หมอที เป็นเสื้อยืดของคณะแพทย์ กางเกงยีนส์ซึ่งผมใส่แล้วขามันยาวไปนิด แล้วผมกับพี่หมอทีก็เปิดประตูออกไป ทันใดนั้น ประตูห้องข้างๆทางขวามือก็เปิดออกมาเช่นกัน

“นิค”พี่หมอทีทัก

“พี่นิค สวัสดีครับ”ผมทัก พี่นิคมองด้วยสายตาที่ดูดุน่ากลัว มองผมตั้งแต่หัวจดเท้า

“นิค พอดีเรากับน้องเอจะไปวัดกัน ไปด้วยไหม”พี่หมอทีชวน

ปัง! เสียงพี่นิคปิดประตูใส่ หลังจากเดินเข้าไปในห้องเหมือนเดิม  พร้อมมีเสียงจากในห้องว่า

“อ้าวไอ้นิค ไหนมึงบอกว่าจะไปหาข้าวแดกไง”เสียงพี่ริชอยู่ในห้อง ผมจำได้

“กูไม่ไปแล้ว กูอยากไปแดกเหล้ากับมึง กูมันไม่ใช่คนดีที่จะไปวัด  ไอ้ริชมึงโทรบอกไอ้ปอดิ่ว่ะ ไปแดกเหล้ากัน”เสียงพี่นิคดังออกมาจากในห้อง

แล้วผมกับพี่หมอทีก็เดินไป  พี่หมอทีทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ผมขับรถกลับไปเอาของที่หอ พี่หมอทีก็ขับตามไปเพราะจะได้เอารถผมไปไว้ที่หอแล้วไปรถพี่หมอทีกัน

(ระหว่างขับรถไปหอ ในหัวผมสับสนคิดอะไรหลายเรื่องไปหมด แล้วเรื่องที่ไออ๊อฟส่งเมล์มา  ผมเป็นมือที่สามเหรอ  ผมไปเป็นตอนไหน  แล้วผมไปทำอะไร  แล้วพี่หมอทีกับพี่นิคเขามีความหลังอะไรกัน ผม งง ไปหมดแล้ว มันคืออะไร ทำไมพี่นิคต้องพูดประชดอย่างนั้นด้วย ทำไมพี่หมอทีทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ใครจะบอกผมได้  ผมจะถามพี่หมอทีเลยดีไหม เอาไงดีว่ะ )

เอี๊ยด............เสียงผมเบรกรถ เพราะผมขับไปคิดไปไม่ได้มองทางเกือบชนคนที่กำลังข้ามถนน พี่หมอที ตีไฟรถให้ผมชิดซ้ายทันที แล้วพี่หมอทีก็รีบลงจากรถวิ่งมาหาผมทันที

“น้องเอ เป็นอะไรหรือเปล่าครับ  ขับไหวไหม”พี่หมอทีถามด้วยความเป็นห่วง

“ไม่เป็นไรครับ  อีกนิดเดียวก็ถึงหอผมแล้วครับ ขับได้ครับ”ผมบอกแล้วก็ขับรถออกไป

(เอาอีกแล้วเรา คิดมากทีไรเป็นเรื่องทุกที  ช่างมันหยุดคิดซะ  ตอนนี้เรากำลังจะไปวัด  ไปทำบุญ  คิดแค่นี้พอ  เราต้องทำใจให้สบายๆนะ จะได้บุญเยอะๆผมบอกตัวเอง)

แล้วผมก็เอารถไปจอด  ขึ้นไปเอาของบนหอมานั่งรถพี่หมอที แล้วเราก็ไปวัดกัน


+++ จบบที่เก้า +++



*** ข้อคิดคำคมประจำบท ***

- ถ้าการสูญเสียความรักไปทำให้เราต้องเสียใจมากมายขนาดนี้  แล้วเราจะไปมีความรักทำไมน้า  ไม่เข้าใจ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 09-05-2008 15:33:05

รถไฟชนกันซะงั้น :m29:



สับรางด่วนค่ะ :m23:




รอตอนต่อไปนะค่ะ :oni1:


 :bye2: :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 09-05-2008 16:54:45

 เหตุการณ์ประจวบเหมาะทุกอย่างเลย....  :m29:
 แล้วอย่างนี้ พี่นิคจะทำอย่างไรหล่ะ... :m12:
 รอดูตอนต่อไปน้า...  :m4: :m4:
 

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 09-05-2008 17:10:36

 :m14: :m14: :m14: :m14:


อารายกานนิ


งงงงงงงงงงงงงงงง ปายหมดแร้ว


 :m20: :m20: :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Otaku ที่ 09-05-2008 17:14:41

 :m30: :m30:

แล้วพี่นิคว่าไงเนี่ย

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: nana ที่ 09-05-2008 17:15:23

ใครมือที่สามของใครรีบมาเคลียร์ด่วน :m12:


 :L2: :L1: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Simply Blue ที่ 09-05-2008 17:34:29

แปลกๆๆ หมอทีกะนิคเหมือนเล่นเทนนิสแล้วเอเป็นลูกเทนนิสเลย 55555555

ถามเลยเอ เคลียด่วน คาใจมากๆๆๆ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 09-05-2008 17:41:24

พี่นิค ออกอาการหึ่ง

ว่าแต่ว่า หึ่งใครล่ะเนี่ย มะเข้าใจเล๊ย งงวุ๊ย  :a6:มีแต่ปริศนาเพียบ ถามเลย ถามพี่หมอเลย

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 09-05-2008 17:53:01

ใครเป็นมือที่สามของใครกันแน่
อย่างนี้...ต้องรีบมาต่อ
แอบมีรถไฟชนกันด้วย..5555 :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Electrolyte ที่ 09-05-2008 20:17:22

เฮ้อ.....รถไฟชนกัน....เหอะๆๆๆๆ


สู้ๆๆๆๆนายเอ...........นายเอคุงเป็นกำลังใจให้คร้าบ :serius2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 09-05-2008 22:04:41

บทที่สิบ --- ไปวัด


“พี่หมอทีครับ ผมยังไม่ได้ซื้อของไปวัดเลยอ่ะครับ พาผมไปซื้อก่อนได้ไหมครับ”ผมบอกพี่หมอทีก่อนที่พี่หมอทีจะออกรถ

“เอาซิ แล้วแต่น้องเอ วันนี้พี่ยกคิวให้น้องเอ ทั้งวันเลย” พี่หมอทีบอก

“งั้นพี่ไปร้านประจำผมนะครับ เป็นร้านน้องรหัสของผมเอง”ผมบอก

“ได้ บอกทางพี่แล้วกัน”พี่หมอทีบอก

............................................................................................

“นี่แหละครับ ร้านนี้แหละครับ พี่หมอทีจอดรถตรงนี้เลย”ผมบอกพี่หมอที

“น้องเอ พี่ขออะไรเราอย่างได้ไหม”พี่หมอทีเอ่ย

“ขออะไรครับ พี่หมอที”

“เวลาเรียกพี่ น้องเอช่วยเรียกว่า พี่ที ได้ไหม อย่าเรียกพี่หมอทีเลย อายเขา”พี่หมอทีบอก

“อายอะไรกันครับ ก็พี่จะเป็นหมอ ผมเรียกพี่หมอทีแหละดีแล้ว  ทีพี่ยังเรียกผม น้องเอ เลย ถ้าพี่หมอทีเรียกผมว่า เอ เฉยๆเมื่อไหร่ผมก็จะเรียกว่าพี่ทีเมื่อนั้น” ผมย้อน (แต่ในใจผมคิดถึงเรื่องเมล์ของอ๊อฟ ที่บอกว่าสังเกตให้ดีว่าพี่นิคจะเรียกพี่หมอทีว่า หมอที ไม่มีคำว่าพี่ทั้งๆทีพี่หมอทีเป็นรุ่นพี่)

“มันไม่เหมือนกัน ก็น้องเอ เป็นน้องพี่นี่ครับ” พี่หมอบอกพร้อมเดินมาชนข้างหลังผม เพราะผมหยุดชะงักอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย

“ภู มาทำอะไรที่นี่”ผมเห็นภู อยู่ในร้านของเจ้าซัน

“น้องเอ หยุดทำไมล่ะครับ เข้าไปในร้านซิครับ”พี่หมอทีบอกพร้อมเงยหน้าขึ้นมองผม ที่หยุดนิ่งเมื่อเห็นภู

“ไอ้ภู กูอยู่ข้างใน เข้ามาเลย”เสียงซันตะโกนออกมาจากหลังร้าน

“เปลี่ยนคนแล้วเหรอครับ เมื่อไหร่จะถึงคิวผมบ้าง”ภูพูดแล้วเดินเข้าไปหลังร้าน พี่หมอยืนงง ผมใบ้กิน

“ดีครับพี่เอ เห็นไอ้ภูบอกว่าพี่มา”ซันเดินยิ้มแย้มออกมาทักทาย แล้วทำท่ามองหาใคร

“ที่ออกมา  อยากออกมาเจอใครมากกว่าพี่หรือเปล่า”ผมแซวเจ้าซัน

“แหมสมกับเป็นพี่รหัสผมจัง รู้ใจผมไปซะทุกเรื่อง แล้วพี่ทรายไม่มาด้วยเหรอครับ”ซันถามพร้อมเดินนำเข้าไปในร้าน  พี่หมอทีกระแอมเบาๆ

“ลืมไปเลย ซัน นี่พี่หมอที  พอดีพี่กับพี่หมอทีจะไปวัด ไปทำบุญกันซักหน่อย เลยว่าจะมาซื้อของ  หม่าม้าไม่อยู่เหรอ”ผมถาม

“หวัดดีครับ อยู่ครับ  หม่าม้า  ลูกชายหม่าม้า มาหาเร็วๆ”ซันยกมือไหว้พี่หมอที แล้วตะโกนเรียกหม้าม่าที่อยู่หลังร้านให้ออกมา

“สวัสดีครับหม่าม้า  ไม่ได้เจอหม่าม้านาน  หม่าม้าสบายดีไหมครับ”ผมไหว้พร้อมเอ่ยทัก

“นึกว่าใคร ลูกชายหม้าม่าจริงๆด้วย ลมอะไรพัดมาได้”หม้าม่าตอบ

“ หม่าม้านี่พี่หมอทีครับ รุ่นพี่ในมหาลัย พอดีวันผมกับพี่หมอทีจะพากันไปทำบุญที่วัดครับ เลยมาแวะซื้อของที่ร้านหม่าม้าครับ”ผมบอก

“หมอที ชื่ออะไรแปลกๆ”หม่าม้าบ่น

“คือพี่เขาชื่อทีครับ เรียนหมอ ผมเลยเรียกว่า พี่หมอที”ผมอธิบาย

“เห็นไหมบอกแล้วว่าเรียกพี่ทีก็ไม่เชื่อ” พี่หมอทีแอบกระซิบผม

“เรียนหมอก็ต้องเก่งซิ  ซันๆ มาฝากเนื้อฝากตัว กับพี่เขาซิจะได้เรียนเก่งๆเหมือนพี่เขา หาน้ำมาให้ด้วยสองแก้ว”หม่าม้าบอก

“พี่ครับ มีอะไรบอกผมสอนผมด้วยนะครับ ผมอยากเรียนถาปัดครับ ไม่อยากเรียนหมอ”ซันพูดแบบขี้เล่นกวนๆ แล้วเดินไปในครัวเพื่อหาน้ำมาให้ผมกับพี่หมอที

“ไม่เก่งหรอกครับ ก็พอเรียนไปได้ครับ”พี่หมอทีบอกอย่างถ่อมตัว

“ไม่เก่งจะเรียนหมอได้ยังไง ต้องเก่งซิ”หม่าม้าบอก

“พี่หมอทีกับรับๆไปเถอะครับว่าผมเก่ง หม่าม้าพี่หมอทียังใจดีด้วยนะ เนี๊ยะกำลังจะพาเอไปทำบุญ”ผมยุต่อ

“ไปวัดไหนกันล่ะ”หม่าม้าถาม

“ผมว่าจะพาน้องเอ เขาไปวัดป่าธรรมอุทยานครับ”พี่หมอทีบอก

“รู้จักวัดนี้ด้วย  วัดนี้ดีมากๆเลยนะ หม่าม้าเคยไปยังชอบเลย  งั้นของที่เอาไปทำบุญเอาเป็นว่าหม่าม้าฝากไปถวายด้วยแล้วกัน  เดี๋ยวๆไปจัดให้”หม่าม้าเดินไปจัดของ ปล่อยให้ผมกับพี่หมอทีนั่งรอ

โครม เคร้ง เสียงถาดกระทบกับโต๊ะแล้วเสียงแก้วกระทบกัน ทำให้ผมกับพี่หมอที่ดูม่าม้าจัดของอยู่ต้องหันมาดู ผมเงยหน้าดู เห็นเจ้าภูเอาน้ำมาให้สองแก้ว

“กูบอกว่า เดี๋ยวกูเอามาเอง มึงยกมาทำไม”ซันเดินบ่นตามหลังมา

“สงสัยชาติหน้ากลัวไม่ได้เกิดมาคู่กัน เดี่ยวกูมาโว้ยไอ้ซัน”ภูพูดแล้วก็เดินออกหน้าร้านขี่มอไซด์ออกไป

“อ้าว ไอ้เชี่ยะนี่”ซันสบถออกมา

“ไอ้ซัน กูได้ยินเสียงมอไซค์ไอ้ภูมันกลับแล้วเหรอว่ะ”เสียงต้นแฝดผู้พี่เดินออกมาจากหลังร้าน

“อ้าวพี่เอ วันนี้จะพาไปเลี้ยงอีกเหรอครับ”ต่อแฝดผู้น้องทักผม

“เปล่า วันนี้มาซื้อของ แล้วพวกเรามาทำอะไรกัน”ผมบอก

“ก็มาทำรายงานกลุ่มครับ แล้วไอ้ภูแม่งไปอย่างนี้แล้วจะเสร็จไหมว่ะเนี๊ยะ”ต้นบอกแล้วเดินกลับเข้าไปพร้อมกับซัน

“พี่ๆ ช่วยผมทำรายงานหน่อยดิ่”ต่อหันมาบอก ผมหันไปมองยิ้มๆ แล้วต่อก็ว่า “ล้อเล่นครับ”

“เสร็จแล้วๆ”หม่าม้าบอกพร้อมเดินถือถุงใส่ของมาสามใบใหญ่ๆ

“โห เยอะจังหม่าม้า เอจะมีเงินพอจ่ายเหรอครับ”ผมบอกวิตกเล็กๆเพราะไม่ค่อยพกเงินสด

“เอก้อ......ทำเป็นพูดไปเหมือนไม่รู้ใจหม่าม้า ของพวกนี้หม่าม้าฝากไปถวายวัดหมดเลย ของเอ
เอก็เลือกเองซิ”หม่าม้าบอก

“ครับๆ เอนึกว่าหม่าม้าไปจัดมาให้เอ”ผมบอก แล้วผมกับพี่หมอเดินเลือกของอีกนิดหน่อยเพราะเห็นว่าของที่ม่าม้าฝากไปเยอะแล้ว ไหนจะของหนึ่งอีก

“เสร็จแล้วครับ คิดเงินด้วย” ผมบอก

“แค่นี้เองเหรอ แค่นี้ม่าม้าให้ไปฟรีเลย”หม่าม้าบอก

“ไม่ได้ๆ หม่าม้าของซื้อของขาย ยิ่งของเอาไปทำบุญด้วย”ผมปฏิเสธ

“เอาไปเถอะน่า อย่าคิดมาก”หม่าม้าบอก แล้วผมกลับหม่าม้าก็ออกอาการเกรงใจกันจนไม่มีท่าทีว่าจะตกลงกันได้ง่ายๆ

“คือผมว่า ของที่น้องเอ เขาจะเอาไปทำบุญ ให้เขาจ่ายเงินเถอะครับ เขาจะได้บุญของเขา แล้วหม่าม้าก็ค่อยลดราคาให้น้องเอ เขาก็ได้นี่ครับ ได้บุญอีกต่อหนึ่งด้วย” พี่หมอทีพูดขึ้น

“ใช่ๆ ดีๆ แหม เรียนหมอต้องเก่งอย่างนี้ซิ พูดจาดูเข้าท่า ถ้าหม่าม้ามีลูกสาวนะ จะจองไว้ให้เลย”หม่าม้าบอกพร้อมหัวเราะอย่างถูกอกถูกใจ

กว่าจะออกจากร้านของหม่าม้าได้ สิบโมงกว่าแล้ว

“พี่หมอที วัดอยู่ไกลไหมครับ”ผมถาม

“ก็ไม่ไกลนะ  ออกจากตัวเมืองไปแค่สิบกว่ากิโลเอง”

“จะไปทันถวายเพล ไหมครับเนี๊ยะ  ผมคุยกับหม่าม้าซะนานเลย  ผมขอโทษด้วยนะครับ ไม่ทันดูเวลา” ผมบอก

“ทันซิ เพลตั้งสิบเอ็ดโมง  นี่เพิ่งสิบโมงยี่สิบเอง  ขอโทษอะไร คิดมากน่า มาทำบุญทำใจให้ดีเข้าไว้ครับ อย่าคิดมาก”พี่หมอทีบอกผมพร้อมเอื้อมมือมาขยี้ที่หัวผมเบา ทำไมผมรู้สึกดีจัง

ขับรถอีกสิบห้านาทีก็ถึงวัด พอรถเข้าประตูวัด ผมก็รู้สึกได้ถึงความ สงบ ร่มรื่น ภายในวัดทันที

“พี่หมอที รู้จักวัดนี้ได้ยังไง ขนาดผมมาอยู่ขอนแก่นตั้งนานยังไม่รู้จักเลย”ผมถามแต่สายตายังมองไปที่บรรยากาศข้างนอกอยู่

“ก็พี่มีเพื่อนอยู่ชมรมพุทธศาสนา ชมรมนี้เขาชอบไปตามวัดต่างๆ พี่เคยบอกกับน้องเอตอนที่อยู่โรงบาลว่า พี่จะพาน้องเอไปทำบุญ พี่เลยไปถามเขาดูว่าที่ขอนแก่นมีวัดไหนน่าไปบ้าง เขาเลยแนะนำวัดนี้ ทีจริงก็มีอีก หลายวัดนะ ว่างๆพี่จะพาไปอีก” พี่หมอทีตอบ

(เพื่อเราเขาทำได้ขนาดนี้เลยเหรอ ทั้งๆที่ตอนอยู่โรงพยาบาลเรานึกว่าเขาพูดเล่นๆชวนเราคุยไปอย่างนั้นแหละ  ทำไมนะ ทำไมพี่เขาต้องทำดีกับเราขนาดนี้ด้วย)

ไปถึงวัดเราก็พากันเข้าครัวจัดอาหารและของที่ซื้อมาไว้ถวายเพล ร่วมกับของคนอื่นๆ  พอถวายเพลพระท่านฉันเสร็จ เราก็เป็นเด็กวัดรับข้าวก้นบาตรมากินต่อ ร่วมกับคนอื่นๆที่มาทำบุญ พากันกินเสร็จก็ช่วยกันเก็บล้างจาน ช่วยกันคนละไม้คนละมือ เหมือนกับอยู่บ้านของตัวเอง  ทุกคนที่มาวัดนี้ ต่างคนต่างมาแต่พอมาเจอกันก็เหมือนกับเป็นญาติกัน พูดคุยกัน เอื้อเฟื้อกัน ดูแลช่วยเหลือกันเหมือนรู้จักกันมานาน เหมือนเป็นพี่เป็นน้องเป็นญาติกัน  ผมรู้สึกมีความสุขและอบอุ่นใจอย่างบอกไม่ถูก  หลังช่วยกันล้างจานเสร็จ  พี่หมอทีก็พาผมไปกราบท่านเจ้าอาวาส ท่านก็ให้ข้อคิดคติธรรมสรุปได้ว่า “ให้ทำทุกอย่างด้วยความมีสติ”  แล้วพี่หมอทีก็พาเดินเล่นรอบๆวัด  เป็นวัดที่น่าอยู่มากๆ ร่มรื่น เงียบ สงบ มีองค์พระใหญ่ที่สวยงามเด่นเป็นสง่าตั้งอยู่กลางวัด ผมกับพี่หมอทีเข้าไปไหว้ แล้วก็เดินไปนั่งให้อาหารปลาที่ริมสระน้ำภายในวัด

“พี่หมอทีครับ ขอบคุณจริงๆนะครับ วันนี้ผมมีความสุขมากเลย”ผมเอ่ยขึ้นขณะนั่งเล่นให้อาหารปลาอยู่ที่ริมฝั่งน้ำ

“พี่เห็น น้องเอมีความสุข พี่ก็มีความสุข วันหลังพี่พามาอีกนะ”พี่หมอทีบอก

“ครับ ไว้วันไหนหยุดต่อกันหลายวัน ผมจะมานอนที่วัดนี้เลย”ผมบอก

ติ๊ด........ติ๊ด..........เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้น

“หวัดดีครับพี่นิค ......... ตอนนี้อยู่ที่วัดกับพี่หมอทีครับ............พี่นิคมีอะไรหรือเปล่าครับ.”ผมรับโทรศัพท์

“นิคโทรมาเหรอ มีอะไรหรือเปล่า”พี่หมอทีถาม

“ครับ แค่ถามว่าอยู่ไหน ผมถามว่ามีอะไรหรือเปล่า ก็วางสายไปเลย”ผมบอกโดยไม่คิดอะไรแล้วทั้งนั้นเพราะตอนนี้ผมมีความสุขใจมากๆ

“สงสัยแบตหมดมั้ง น้องเอไปวัดพระธาตุเก้าชั้นที่ริมบึงแก่นนครกันไหมครับ ไปดูพระอาทิตย์ตกกัน สวยดี น้องเอ คงเคยไปแล้วมั้ง”พี่หมอทีถาม

“ครับ เคยไปแล้ว ไปบ่อยด้วย แต่ไปอีกก็ได้ครับ”ผมบอก แล้วเราก็ไปที่วัดหนองแวงริมบึงแก่นนครที่มีพระธาตุเก้าชั้น (ถ้าใครมาขอนแก่นแล้วมาที่บึงแก่นนครก็คงเคยเห็นนะครับ)

...

“คอยก่อน พี่หมอที พักก่อน”ผมบอกพี่หมอทีขณะที่เดินขึ้นพระธาตุมาถึงชั้นที่เจ็ด

“อีกสองชั้นเอง ก็จะถึงยอดแล้ว ยังไม่แก่ทำไม่เหนื่อยง่ายจัง”พี่หมอทีแซวผม

“ไม่ไหวแล้ว พักก่อน ถ้าพี่อยากขึ้นไปก็ไปก่อนเลย”ว่าแล้วผมก็นั่งลง พี่หมอทีเดินลงบันไดมาหาผม แล้วนั่งลง

“ขี้งอนเก่งจัง คนอะไรทั้งคิดมากทั้งขี้งอน ขนาดมาวัดแท้ๆ ไหนดูหน่อยซิ”พี่หมอทีพูดหร้อมเอามือมาจับที่น่องขาของผม แล้วก็บีบเบาๆเหมือนเป็นการนวดให้

“ไม่เป็นไรครับ ผมไม่ได้เหนื่อย ขนาดนั้น”ผมบอกผมขยับขาหนี

“ไม่เป็นไรหรอก พี่นวดให้ เอานี่ โอม......เพี้ยง จงหายเหนื่อย”พี่หมอทีทำท่าเป่าที่ขาผม

“นึกว่าเป็นหมออย่างเดียว เป็นหมอผีได้ด้วยเหรอ”ผมพูดพร้อมหัวเราะเบาๆ

พอขึ้นไปถึงบนชั้นที่เก้าเราก็กราบพระบรมสารีริกธาตุ แล้วก็เดินออกไปชมวิวยามเย็น จากจุดที่เรายืนอยู่ทำให้เราเห็นเมืองขอนแก่นเกือบทั้งหมด

“วิวบนนี้สวยดีนะ ยิ่งตอนพระอาทิตย์จะตกดินยิ่งสวยดี”พี่หมอทีบอก

“พี่หมอที นั่นไงบ้านอาอี๊ของเอ เออ พี่หมอที ขากลับแวะหาอาอี๊ได้ป่ะ ไม่ได้มาหาหลายอาทิตย์แล้ว แกยิ่งโทรตามอยู่”ผมถาม

“เอาซิครับ ตามใจน้องเอเลย”

“งั้นทานข้าวเย็นที่บ้านอาอี๊กันนะครับ เดี๋ยวผมโทรบอกอี๊ก่อน”ว่าแล้วผมก็โทรไปบอกอาอี๊

“จะไม่เป็นการรบกวนที่บ้านน้องเอเหรอครับ”พี่หมอทีพูดอย่างเกรงใจ

“ไม่หรอกครับ กลับดีซะอีก อาอี๊จะได้มีเพื่อน”ผมบอก

ติ๊ด............ติ๊ด................เสียงโทรผมดังขึ้นมาอีก

“หวัดดีครับพี่นิค .......ครับ ใช่ครับยังอยู่กับพี่หมอทีครับ.......พี่นิคมีธุระอะไรกับพี่หมอ....ที”ผมรับโทรศัพท์

“นิคโทรมาเหรอ”พี่หมอทีถาม

“ครับ ถามว่าอยู่กับพี่หมอทีใช่ไหม ผมนึกว่ามีธุระอะไรกับพี่หมอที กำลังจะถามสายก็หลุดไป วันนี้พี่นิคแกเป็นอะไรแปลกๆนะครับ”ผมบอก แต่ตอนนี้ผมไม่อยากคิดอะไรเพราะผมมีความสุขใจมาก

แล้วเราก็ออกจากวัด ขับรถเล่นรอบบึงแก่นนครก่อนที่จะเข้าบ้านอาอี๊ตอนประมาณเกือบทุ่ม

“สวัสดีครับอาอี๊ อ้าวไปไหนกันหมด อี๊ นี่พี่หมอที  พี่หมอทีนี่อาอี๊ครับ”ผมแนะนำ

“ฮ้อๆ นึกว่าอาดีเจนิคจะมากินข้าวด้วยอีก อีพวกน้านอยู่ในครัว ไปๆไปกินข้าวกัน”อาอี๊บอก

“นิคเคยมาบ้านเอด้วยเหรอ”พี่หมอทีถาม

“ครับ มันบังเอิญหลายอย่างครับ เรื่องมันยาว”ผมบอกแล้วนั่งลงที่โต๊ะ แก้วเดินมาตักข้าว

“อ้าว แก้วนึกว่าพี่ดีเจจะมากับเฮียเอ ซะอีก”แก้วเอ่ยขึ้น

“อ๋อ พอดีไปทำบุญมา ก็เลยแวะมาหาอี๊ คนนี้ไม่ใช่ดีเจ แต่เป็นหมอเชียวนะ”ผมบอก

“เป็งอาคุงหมอด้วย อาเอ อีดีจังมีแต่คนเก่งๆมาเป็นเพื่อน กินเยอะๆเลยนะอาคุงหมอ”อาอี๊บอก

“ผมยังไม่ได้เป็นหมอเลยครับ แค่เรียนหมอเฉยๆ  อาอี๊เรียกผมว่าทีก็ได้ครับ”พี่หมอทีบอก

“เหมือนกานแหละ อาคุงหมอ น่าร้ากจริงๆ ถ่อมตัวด้วย”อาอี๊บอกพร้อมคีบกับข้าวให้พี่ที

“ขอบคุณครับ อาอี๊ก็ทานนี่ด้วยซิครับ เหมาะสำหรับอาอี๊นะครับ ทานแล้วช่วยบำรุงสายตา”พี่หมอทีตักกับข้าวคืนให้อาอี๊

“เอาจาย  เก่งอีกด้วย อย่างนี้นะ ถ้าอาเอ อีเป็นจาโบ้ อี๊ยกให้อาคุงหมอไปเลยฟรีๆ ไม่เสียดาย ทั้งเรียนเก่ง ทั้งถ่อมตัว หน้าตาก็ดีแถมเอาใจเก่งอีกต่างหาก”อาอี๊บอกพร้อมหัวเราะชอบใจมากๆ

“จาโบ้นี่แปลว่าผู้หญิงใช่ไหมครับ”พี่หมอทีถาม

“ใช่แหล้วๆ จาโบ้ผู้หญิง”อาอี๊บอก

“พี่หมอทีฟังจีนออกด้วยเหรอ”ผมถาม

“ฟังไม่ออกหรอก สังเกตจากรูปประโยคเอานะ”พี่หมอทีบอกผม

“เก่งๆ ปฏิภาณดีมากๆ อาอี๊น่าจะมีหลานสาวนะ จะยกให้เลยจริงๆ”อาอี๊บอก

“แล้วหลานชายยกให้ผมไม่ได้เหรอครับ”พี่หมอทีพูดแล้วหัวเราะเบาๆพร้อมมองมาทางผม

“ไอหยา.....พูดเป็นงิ้วปายด้าย  เข้าจายพูดเล่นนะ ยกให้ก็ฟ้าผ่า ซี้แหงแก๋ล่ะซิ 555”อาอี้พูดพร้อมหัวเราะ

ผมหลบตาพี่หมอที “ยกแก้วไง อาอี๊ยกแก้วเลย” ผมพูดแก้เก้อ

“อาแก้วอียังเด็กอยู่ อีกอย่างต้องขออาต้อยอีด้วย อีเป็นแม่”อาอี๊บอก

“อ้าว แล้วทีเอทำไม อี๊ยกให้ได้เลยล่ะ ไม่เห็นขอคุณแม่ของเอ”ผมท้วง

“ก็ม่ายด้ายยก อาเอ ซักหน่อย หมายถึงถ้ามีหลานสาว เข้าจายไหม หลานสาวนะ”อาอี๊พูด  พี่หมอทีมองหน้าผมแล้วยิ้มๆ ผมเขินอายก้มหน้าก้มตาทานข้าวต่อไป  พอทานข้าวเสร็จลุงชัยกับป้าต้อยก็มาเก็บจานไปล้าง ผมก็ช่วยยกไปที่ครัว

“คุณเอ เข้ามาทีไร ดูอาเนี๊ยะมีความสุขทุกทีเลยนะครับ ว่างๆก็มาบ่อยๆนะครับ”ลุงชัยบอกผม

“ใช่ค่ะ ป้าก็เห็นด้วย ยิ่งพาเพื่อนๆคุณเอมา อาเนี๊ยะยิ่งมีความสุข นี่แหละค่ะที่คนแก่ต้องการ”ป้าต้อยบอกผม

แก้วเดินเข้าในครัว “ถ้าเฮียเอ เป็นผู้หญิงนะ แก้วจะคิดว่าเฮียเอ พาเจ้าบ่าวมาให้อาเนี๊ยะดูตัวว่าจะเลือกใครดี 555”

“ไร้สาระ ยายแก้ว แล้วไปไหนมา มาล้างจานเลย”ป้าแก้วดุ

“ก็ว่าจะไปฟังพี่ดีเจนิคซักหน่อย แต่ว่าวันนี้ใครไม่รู้มาจัดแทน เห็นบอกว่าพี่ดีเจนิคไม่สบาย  เฮียเอมีเบอร์ไม่ใช่เหรอ โทรไปถามหน่อยดิ่ เป็นไรมากป่าว แก้วเป็นห่วง”แก้วว่า

“แกอย่าเพ้อมากนักเลย แก้วเอ๊ย คุณเอก็เตรียมตัวกลับเถอะครับ เดี๋ยวอาเน๊ยะลากตัวให้นอนอีกนะครับ ถ้าจะกลับดึกกว่านี้”ลุงชัยบอก

“ครับ”แล้วผมก็เดินออกจากครัว เห็นพี่หมอทีนั่งคุยกับอาอี๊อย่างเมามัน (จะโทรไปดี หรือไม่โทรดี แล้วที่เขาโทรมาหาเราสองสามครั้งเพื่ออะไร ชั่งมันเถอะเรื่องของเขาแล้วกัน---ผมคิด)

“พี่หมอทีกลับกันเถอะครับ เดี๋ยวค่ำแล้วอี๊จะกักขังตัวไว้ให้นอนที่นี่”ผมบอกแบบติดตลก

“ทำไมน้องเอ ว่าอาอี๊อย่างนี้ล่ะครับ ที่อาอี๊ทำไปเพราะรักและห่วงน้องเอมากนะครับ”พี่หมอทีบอก

“ช่ายๆ อาคุงหมอพูดถูก อาคุงหมอเข้าใจอาอี๊ดีที่สุดเลย  น่าจะมาให้เป็นหลานอาอี๊นะ”อาอี๊บอก

“อะไรเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย รุมผมใหญ่เลย”ผมบอก

ติ๊ด..........ติ๊ด...............เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้น  ผมเลยออกไปรับข้างนอก ปล่อยให้สองคนเขาคุยกันต่อ

“หวัดดีครับพี่นิค.....เห็นว่าพี่นิคไม่สบายเลยไม่ไปจัดรายการเหรอครับ........พี่เมาหรือเปล่าครับนี่ ผมฟังจากเสียงแล้ว เมาแน่เลย............อยู่บ้านครับ......ครับกับพี่หมอที.......พี่นิ....ค......”ผมรับโทรศัพท์

(ผมคิด---อะไรของเขาว่ะ คิดจะโทรก็โทร คิดจะวางก็วาง  เมาแล้วมีการบอกว่าไม่สบายไม่ไปจัดรายการ ใช้ไม่ได้ เสียแรงที่อุตส่าห์นับถือ ชิส์)

แล้วผมก็ลากพี่หมอทีกลับเข้าในมอจนได้ โดยให้ข้ออ้างอาอี๊ว่าเตรียมตัวสอบต้องอ่านหนังสือ หนังสืออยู่ที่หอหมดเลยไม่ได้เอามา พี่หมอทีก็ดีแสนดีช่วยพูดบอกกับอาอี๊ให้ ยังบอกอีกว่าคราวหน้าจะมารับอาอี๊ไปวัดด้วย

ผมกับมาถึงห้องก็อาบน้ำว่าจะอ่านหนังสือแต่ก็ง่วงเลยนอนคิดอะไรเพลินๆ วันนี้เรามีความสุขใจที่ได้ไปวัด แต่ก็มีเรื่องหลายๆอย่างเข้ามาวัดใจเราเหมือนกัน ไหนจะเรื่องภูที่เจอที่ร้านของเจ้าซัน ไหนจะเรื่องที่พี่นิคโทรศัพท์มาอะไรก็ไม่รู้  ไหนจะเรื่องความรู้สึกแปลกที่มีให้พี่หมอที ที่นับวันมันยิ่งจะเพิ่มมากขึ้น ถึงผมจะยอมรับตัวเองว่าเป็นอะไรแล้วก็ตาม แต่ผมก็ยังต้องแคร์สังคมที่ผมอยู่  แล้วอีกอย่าง ผมก็ยังไม่รู้ว่าความรู้สึกแบบนี้หรือเปล่าที่เขาเรียกว่าความรัก  เพราะผมไม่เคยมี ถ้ามันใช่จริง  แล้วอีกฝ่ายเขาจะรักเราไหม  ทำไมความรักมันดูยุ่งยากเข้าใจยากจัง ไม่มีรักดีกว่า จะได้ไม่ยุ่ง ผมบอกตัวเอง แต่เราจะปฏิเสธความรู้สึกตัวเองได้เหรอ ยิ่งคิดยิ่งวุ่น นอนดีกว่า

+++ จบบทที่สิบ +++


*** ข้อคิดคำคมประจำบท ***

-   ให้ทำทุกอย่างด้วยความมีสติ

-   เรามีความสุขใจที่ได้ไปวัด แต่ก็มีเรื่องหลายๆอย่างเข้ามาวัดใจเราเหมือนกัน

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: nana ที่ 09-05-2008 22:24:53

    :laugh:หมอทีทำคะแนนนำไปก่อนแล้ว :laugh:



 :L2: :L1: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: BABY_CHICK ที่ 09-05-2008 22:25:29

จิ้ม ทันป่าวเนี่ย หนุกดีครับ น้องเอ คล้ายๆ จะเคยเจอหน้า ครับ รอตอนต่อไปครับ  o13 :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: SilveriaN ที่ 09-05-2008 23:03:49

เป็นผีบอร์ดมานาน  ได้ฤกษ์ออกจากเงาซะที  :o8:

เอาใจช่วยพี่นิค   แอบเชียร์พี่หมอ   :m13:

มาลงตอนใหม่เร็วนะคะ   :oni2:

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Electrolyte ที่ 09-05-2008 23:13:01

รอนายต่อไปนะนายเอ...................นายเอคุง :a5:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ranaways ที่ 09-05-2008 23:20:55

วันนี้ ตกใจเลยอ่ะ เข้าบอร์ดไม่ได้

นึกว่าจะไม่ได้อ่านเรื่องของเอซะแล้ว

พอเข้ามาได้ อ่านสองตอนรวดเรยยยยยยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 09-05-2008 23:48:27

น่าเห็นใจพี่นิคเน๊าะ...คงจะหึงน้องเอ  :m29:
แต่น้องเอ ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย... o12
หมอทีชอบพาน้องเอ...ไปวัด
แล้วพี่นิคชอบพาน้องเอ ....ไปไหนจ๊ะ  :laugh:  :laugh:
 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 09-05-2008 23:57:17

 :pig4:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: delufy.monkey ที่ 10-05-2008 00:30:31

ชอบเนื้อเรื่อง+วิธีการเขียน+คำคม จัง.... เป็นกำลังใจให้นะครับ....(ปล.เพื่อนๆน้องหน้าตาดีกันจัง)

/Me: เปิดอัลบั้มรูปสมัยเรียน... กี๊ซซซซซ เพื่อนกรูหรือทหารพรานเนี่ยะ+รวมตัวเอง....

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 10-05-2008 10:23:56

ทำไม เมื่อคืน 

เข้า บอด ม่าด้าย       :serius2:



โอ้ย จาบร้าตาย     :o12:

นึกว่าจาไม่ได้อ่านเรื่องนี้อีก    :sad2:
.
.
.
.
.
.


พระเอกโทร ตาม ตั้ง 3 รอบ   o2


ไม่ธรรมดานะเนี่ย   o13


“แล้วหลานชายยกให้ผมไม่ได้เหรอครับ”พี่หมอทีพูดแล้วหัวเราะเบาๆพร้อมมองมาทางผม


ประโยคนี้เด็ด เรย   :a2:



แต่เชียร์ พี่นิคอะ   :o8:



ฮิฮิ :laugh:


รอตอรต่อไปนะค่ะ   :oni1:





 :bye2: :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Otaku ที่ 10-05-2008 11:13:59

สงสัยพี่นิคหึงพี่เอแน่เลย

 :laugh:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: gift_deb ที่ 10-05-2008 11:33:32

แล้วพี่นิคแอบไปหลงรักเอตอนไหนอ่ะ อย่าบอกนะว่าฟิวเจอร์บอร์ดล้มทับใจ  :o8:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 10-05-2008 12:03:08

 :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:  เหนื่อยใจแทนนายเอคุงจัง


เป็นกำลังใจให้เน้อ


สู้ต่อไป......

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 10-05-2008 12:22:50

กรี๊ดดีใจ มีบทพี่ริชมาตั้งประโยคนึงเเหน่ะ :m4:
หุ หุ ชอบคนเถื่อนๆอ่ะ
พี่นิคนี่ ท่าทางจะหึงรุนแรง ชิมิค่ะน้องเอ :m13:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Simply Blue ที่ 10-05-2008 14:24:27

อ่านไปงงไป นิคทำตัวประหลาดดีแท้ น่าสงสัย

นิคกะทีทำตัวได้น่าสงสัยจริงๆๆ ท่าจะรู้จักกันมาน๊านนาน แถมอยู่ห้องตรงข้ามกันอีก หุ หุ หุ

มาลุ้นกันต่อไป  :laugh:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: littlepooh ที่ 10-05-2008 14:43:55

 :m1: ขอบอกว่าพี่เอน่ารักมาก ชอบๆๆๆ ติดตามอ่านมาหลายวันแล้ว แต่เพิ่งมาโพสต์ความคิดเห็นนี่แหละ อดจายม่ายหวาย o13

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 10-05-2008 15:01:47

ว้าว....นิคหึงอย่างแรง o7 o7
ยังไงก็..รอตอนต่อไปคับ :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: mahama ที่ 10-05-2008 15:46:31

อ่านแล้วค้างก็ต้องรอต่อไป มาต่อไวๆนะครับ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 10-05-2008 16:58:29

นิคมัวแต่งอนอยู่นั่นแหละ
หมอทีจะขอน้องเอแล้วนะ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: cassper_W ที่ 10-05-2008 18:07:52

โอ้ยยย  พี่นิคเอาแต่งอน  แล้วน้องเอจาเข้าใจไหมเนี่ยยยย o12

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ISACBTMN ที่ 10-05-2008 19:45:14

 :a5: ค้าง ... นิคหึงหมอทีหรือเอกันเนี่ย  o13

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 10-05-2008 19:52:37

 :a11:มาแล้วครับ มาต่อให้อีกหนึ่งตอนครับ  ช่วงนี้ผมเองรู้สึกไม่ค่อยสบายทั้งกายและใจเลยครับ

ขออภัยด้วยนะครับ ถ้าบางวันไม่ได้มาลงให้  :m15:

zandwizz +DarKLine +Mirror_In_Mind --- เพื่อนผม หรือคนรอบข้างผมไม่ได้หน้าตาดีหมดทุกคนหรอกครับ แค่ส่วนใหญ่เท่านั้นเอง  :m23:

kdds --- อ๊อฟตัวจริงยิ่งกว่าเหยี่ยวข่าวอีกครับ ไม่มีเรืองไหนที่อ๊อฟไม่รู้

uME_HeRo --- พูดถึงน้องภู เขาเป็นคนมั่นคงครับ  (ผมยังแอบคิดเลยว่าถ้าผมกลับไปหาน้องเขาตอนนี้ น้องเขาจะยังชอบผมไหม แต่น้องเขามีแฟนแล้วครับ อีกอย่างผมคงถูกพี่นิคฆ่าตาย :m29:)

BABY_CHICK--- ดีใจครับ ที่มีคนชอบพี่ปอ (ลูกข้าวเหนี่ยวคือกัน o13)  คุ้นหน้าผม เราเคยเจอกันด้วยเหรอครับ

•NonG_MeE• --- อย่างที่เคยบอกครับ มอขอ คนเยอะ หน้าตาของคนก็เฉลี่ยๆกันไปครับ

LoVeMoDe --- ช่วงนั้นผมยิ่งกว่าลูกเทนนิสอีกครับ คิดถึงช่วงนั้นแล้วก็ตลกตัวเองครับ :laugh:

gateau --- ขอบคุณครับสำหรับข้อความส่วนตัวที่บอกว่าผมใส่แว่นแล้วน่ารัก ส่วนรูปถอดเสื้อผมถ่ายเอง(แล้วก็ไม่ได้โดนฟันแต่อย่าไรครับ   :a6:อย่าเข้าใจผิดว่าผมโดนฟันแล้วถ่ายรูปนี้นะครับ :laugh:)

sakiko +vicka +Otaku +zandwizz +donDaKe!!! +A-ram 70 +nana +*_^Mr_A-Kung^_* +gift_deb ---  :pig4: ขอบคุณครับที่เป็นกำลังใจติดตามกันเสมอมา (ดีใจจังที่ผมหายไปแล้วมีคนถามหา)



 :L2:ให้ทุกคนที่มาอ่านครับ   :L1:รักทุกคนที่มาเม้นท์ครับ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 10-05-2008 19:58:05

บทที่สิบเอ็ด --- พิสูจน์


ตอนนี้ยังอยู่ในช่วงการสอบกลางภาคอยู่ ทำให้ผมมีเวลาว่างมาก วันไหนไม่มีสอบผมก็ตื่นเกือบๆเที่ยงเห็นจะได้ ตื่นมาก็อาบน้ำไปหาอะไรกิน อ่านหนังสือ ซักห้าโมงเย็นก็ไปวิ่งจ๊อกกิ้ง กลับมาอาบน้ำหาอะไรกิน อยู่หน้าคอม อ่านหนังสือ ประมาณเกือบเที่ยงคืนก็นอน ชีวิตผมเป็นอย่างนี้มาได้อาทิตย์กว่าๆแล้ว (น่าเบื่อชะมัดเลย) กับพี่หมอทีตั้งแต่กลับจากไปวัดด้วยกันครั้งนั้น ก็เจอกันอีกครั้งเดียวที่ร้านเค้ก ส่วนพี่นิคเจอที่องค์การแต่ดูท่าทางที่พี่แกทำใส่ผม ดูเหมือนไม่พอใจผมมากๆ  ผมไม่รู้ว่าผมทำอะไรผิด ทำให้ผมพาลไม่อยากเข้าองค์การในช่วงนี้ เพื่อนก็ไม่ค่อยเจอ ว่าแล้วก็ออนเอ็มดีกว่าเพื่อเจอใครบ้าง แล้วผมก็เจอเพื่อนแก้เหงาคือไอ้อ๊อฟกำลังออนอยู่ (ต่อไปนี้เป็นสนทนาใน MSN ระหว่างผมกับอ๊อฟนะครับ โดยอ๊อฟใช้ชื่อว่า ~AoF~   ผมใช้ชื่อว่า Aa&aA)

~AoF~ Say --- หวาดดี เพื่อนเลิฟ คิดถึงมากมาย ไม่ได้เจอกันตั้งชาติหนึ่งแล้ว

Aa&aA Say --- เว่อร์ไปแล้ว ไม่เจอกันแค่อาทิตย์กว่าๆเอง

~AoF~ Say --- แกอ่านเมล์ชั้นแล้วใช่ไหม อย่าคิดมากนะ

Aa&aA Say --- เออ  ขำๆว่ะ กูไม่คิดมาก เพราะกูไม่รู้ว่ากูเป็นมือที่สามได้ยังไง แล้วพี่นิคกับพี่หมอทีเขาจะเป็นอะไรกันก็เรื่องของเขาซิ

~AoF~ Say --- แกไม่คิดมาก หรือไม่อยากคิดกันแน่ว่ะ

Aa&aA Say --- กูไม่คิดมากโว้ย เปลี่ยนเรื่องคุยดีกว่า

~AoF~ Say --- แกไม่อยากรู้เลยเหรอว่าชั้นได้ข้อมูลมาจากไหน

Aa&aA Say --- ไม่อยากรู้ เรื่องของแก

~AoF~ Say --- ซักนิด ไม่อยากรู้เลยเหรอ

Aa&aA Say --- ไม่....... ว่าแต่มาจากไหนอ่ะ

~AoF~ Say --- ไหนว่าไม่อยากรู้ไง

Aa&aA Say --- ไม่บอกก็ไม่ต้องบอก ไม่อยากรู้

~AoF~ Say --- ก็ได้ๆ แกรู้จักพี่คิมสัดแพดปีสี่ป่าว ตอนนั้นที่ชั้นเล่าให้ฟังที่ร้านเค้ก

Aa&aA Say --- อืมๆ จำได้ ไมอ่ะ

~AoF~ Say --- ก็พี่คิมเป็นเพื่อนกับพี่หมอใสซื่อใช่ม้า ชั้นก็อาศัยรุ่นพี่ของชั้น เข้าไปทำความสนิทกับพี่คิมอีกที  แล้ววันนั้นพวกพี่ๆเขาคุยกันถึงเรื่องนี้แหละ ว่าพี่นายกดีเจกับพี่หมอใสซื่อเคยเป็นแฟนกันมาก่อน น่ารักน่าอิจฉากว่าคู่ของพี่คิมกับพี่ตี๋อีกนะ

Aa&aA Say --- เดี๋ยวๆ แกไปตีสนิทกับพี่เขาเพื่อเรื่องนี้โดยเฉพาะเลยเหรอ

~AoF~ Say --- แหมๆ แกก้อ คือแบบว่า มันก็ไม่เชิงหรอกนะ

Aa&aA Say --- แล้วแกไปสนิทกับกลุ่มพวกพี่เขาทำไม

~AoF~ Say --- ก็ฉันไปแอบชอบน้องรหัสพี่คิมนะซิ ผู้ชายอะไรออกจะน่ารัก จูงน้องหมาไปวิ่งทุกวัน น่ารักมากๆ

Aa&aA Say --- เดี๋ยวๆ ใช่ที่ชอบจูงหมาไปวิ่งที่สระพลาสติก ตอนเย็น ที่ขาวๆเหลืองๆซีดๆเหมือนคนอมโรคหรือเปล่า

~AoF~ Say --- นี่แกอย่ามาว่า ว่าที่แฟนของชั้นนะยะ เอาเรื่องของแกต่อดีกว่า

Aa&aA Say --- เรื่องอะไร

~AoF~ Say --- ทำเป็นๆ อยากรู้ต่อป่าว

Aa&aA Say --- รู้ก็ได้ ไม่รู้ก็ได้

~AoF~ Say --- นี่แกชั้นถามแกหน่อยเถอะ แกเจ็บมากไหมอ่ะ

Aa&aA Say --- เจ็บไร

~AoF~ Say --- ก็เจ็บที่ปากไม่ตรงกับใจนะซิ 5555

Aa&aA Say --- ไอ้บ้า ใครเขาปากตรงกับใจ ปากมันอยู่ตรงกลาง หัวใจมันอยู่ที่ข้างซ้าย มันจะตรงกันได้ไง 555

~AoF~ Say --- นึกว่าใจดวงน้อยๆของเอ จะผ่าครึ่งแล้วไปอยู่ที่พี่นายกดีเจ กับพี่หมอใสซื่อซะอีก 555

Aa&aA Say --- มึงกวนมากไปแล้ว เล่าต่อมาดิ่

~AoF~ Say --- ไหนบอกไม่อยากรู้ เล่าต่อนะ ทั้งคู่คบกับแบบไม่ให้ใครรู้ เพราะทั้งคู่แคร์สังคมมากๆ แม้แต่เพื่อนสนิทยังไม่รู้เลยนะ แล้วอยู่ๆก็มีข่าวมาว่าทั้งสองคนเลิกกัน  ตอนนั้นพี่หมอใสซื่อเสียใจมากถึงกับไปเขียนเรื่อง วันวาน&น้องรัก ไว้ใน Hi 5 เลยนะ แกได้อ่านดูยัง

Aa&aA Say --- ก็อ่านดูแล้ว ไม่เห็นมีไรนิ่  ก็แค่บอกว่ามีน้องคนหนึ่งเป็นคนเก่ง นิสัยดี มีความใฝ่ฝันอยากเป็นดีเจ เราเฝ้าดูแลน้องคนนี้ จนเขาถึงฝั่งแต่แล้วเราก็เป็นได้แค่พี่น้อง ไม่ได้เป็นไปมากกว่านี้ คงเหลือแต่วันวานที่น่าจดจำสำหรับน้องรักคนนี้ อะไรประมาณนี้ใช่เปล่า

~AoF~ Say --- ใช่ ถูก...........ต้องนะคร้าบ  เรื่องนี้แหละ ชั้นอ่านแล้วน้ำตาจะร่วงตาม แกอ่านแล้วไม่รู้สึกอะไรบ้างเหรอ

Aa&aA Say --- ก็เศร้าๆ

~AoF~ Say --- ไม่ใช่ๆ แกไม่ผิดสังเกตอะไรบ้างเหรอ น้องรักที่เก่ง นิสัยดี อยากเป็นดีเจ แกว่าหมายถึงใคร

Aa&aA Say --- จะรู้ได้ไง เขาไม่ได้บอกไว้นี่ แกอย่าบอกนะว่าหมายถึงพี่นิค

~AoF~ Say --- ชัวร์ ฟันธง

Aa&aA Say --- แต่เขาก็ไม่ได้บอกนิ่ว่าน้องคนนั้นเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง แล้วทำไมต้องเลิกกัน

~AoF~ Say --- นี่ไอ้คุณเอ คุณแกล้งโง่หรือป่าว  ที่ไม่บอกว่าเป็น ช/ญ ก็เพราะว่าเขาบอกให้ใครต่อใครรู้ไม่ได้นะซิว่าคนที่เขาคบเป็นเพศเดียวกัน

Aa&aA Say --- แต่พี่หมอเขาอาจจะไม่ได้เป็นคนเขียนเองก็ได้นิ่ อาจจะไปcopy มาจากที่อื่นก็ได้ อีกอย่างก็ไม่รู้ว่าเขาเลิกกันเพราะสาเหตุอะไร

~AoF~ Say --- นั่นอาจเป็นไปได้  แต่ยังไงแหล่งข่าวจากพี่คิม เพื่อนสนิทพี่หมอใสซื่อก็ยังมีอยู่และเชื่อถือได้ด้วย  ส่วนสาเหตุที่เขาเลิกกัน ก็ไม่มีใครรู้แน่ชัด  แต่ชั้นเดาเอาเองจากรูปการต่างๆ ชั้นว่าเพราะแกเป็นมือที่สาม ชัวร์ ฟันธง

Aa&aA Say --- กูจะไปเป็นมือที่สามของเขาตอนไหนว่ะ  กูยอมรับนะเว้ย ว่ากูเป็นอะไร  แต่กูก็ไม่มีเซ็นส์เหมือนมึงหรอก ดูได้ว่าใครเป็นใครไม่เป็น  ถึงพี่เขาจะเป็นอะไรกันก็เรื่องของเขา  อีกอย่างกูกับพี่เขาทั้งสองคนก็รุ่นพี่ที่ทำงานด้วยกัน ไม่คิดเป็นอย่างอื่น  ถึงกูคิด  แต่ก็ไม่รู้ว่าพี่เขาคิดยังไงกับกู

~AoF~ Say --- ไอ้คุณเอ ผู้อ่อนต่อโลก แค่นี้ยังดูไม่ออกอีกเหรอว่าเขาคิดยังไงกับแก ส่วนที่ชั้นว่าแกเป็นมือที่สามก็เพราะว่า คนที่รักกันอยู่ดีๆมีเหตุผลอะไรที่ต้องเลิกกันด้วย  ยกเว้นช่วงนั้นมีคนใหม่เข้ามาก็คือแก แกเข้าไปทำงานในองค์การ พร้อมกับมีกระแสข่าวนี้ออกมา

Aa&aA Say --- บังเอิญมากกว่ามั้ง  คนอย่างเราใครเขาจะมาสนใจ วันๆเอาแต่อยู่หน้าคอม หน้าตาก็ไม่ได้เรื่อง พูดก็ไม่เก่ง เอาใจใครก็ไม่เป็น ใครเขาจะมาชอบ

~AoF~ Say --- น้อยใจเหรอว่ะ  คนอย่างแกน่ะมีเสน่ห์ในตัวเอง ไม่ต้องทำอะไรก็มีคนมาชอบ เพราะแกเป็นตัวของแกไง เอางี้เรามาพิสูจน์กัน ว่าพี่นายกดีเจกับพี่หมอใสซื่อชอบแกจริงๆหรือเปล่า

Aa&aA Say --- มึงเป็นบ้า เหรอว่ะ ไม่เอากูไม่บ้าตามมึงหรอก

~AoF~ Say --- หรือมึงไม่อยากรู้  อีกอย่างชั้นจะได้รู้ด้วยว่าแกเป็นมือที่สามจริงไหม ถ้าใช่ รับรองข่าวใหญ่แน่ๆ

Aa&aA Say --- ตลกแล้ว  แล้วแกจะพิสูจน์ยังไง

~AoF~ Say --- ไหนบอกไม่อยากทำอะไรบ้าๆ ไง 5555

Aa&aA Say --- ถามดูเฉยๆ ไม่ได้ว่าจะทำซักหน่อย

~AoF~ Say --- ไม่บอก แกรับปากก่อนว่าจะทำตามที่ชั้นบอก

Aa&aA Say --- เรื่องมากจริงวุ้ย  ทำก็ได้

~AoF~ Say --- งั้นพรุ่งนี้เลี้ยงข้าวเช้าฉันเจอกันที่คอมเพล็ค เก้าโมง

Aa&aA Say --- กูขี้เกียจตื่นเป็นเที่ยงได้ป่าว

~AoF~ Say --- ไม่ได้ๆ ตอนเที่ยงชั้นไม่ว่าง  ตอนเช้านั่นแหละแก อย่าเรื่องมาก

Aa&aA Say --- สั่งกูเลยนะ มึงหลอกกินข้าวฟรีจากกูเปล่านี่

~AoF~ Say --- แกเห็นชั้นเป็นอะไร เดี๋ยวก็ไม่ช่วยซะเลย

Aa&aA Say --- ล้อเล่นโว้ย  แล้วเจอกัน บาย

~AoF~ Say --- บาย

...

ผมกับไอ้อ๊อฟมาเจอกัน เรานั่งทานข้าวด้วยกัน ระหว่างทานข้าวอ๊อฟก็ถามผมเกี่ยวกับรายละเอียดต่างๆว่าเจอพี่หมอที่กับพี่นิคที่ไหนบ้าง ส่วนใหญ่ไปทำอะไรกัน ยังไง อีกล้านแปดที่มันถาม

“มึงจะถามกูไปทำไมว่ะ เยอะแยะมากมาย”ผมบ่น

“ก็เก็บข้อมูลไง รู้เขา รู้เรา รบร้อยครั้งก็เท่ากับรบร้อยครั้ง”อ๊อฟตอบ

“ภาษิตอะไรของมึงว่ะ”

“อ้าว รบร้อยครั้งจะไปเท่ากับรบร้อยเอ็ดครั้งได้ไง จริงป่าว”

“เออๆ.....แล้วคิดได้หรือยังว่าจะพิสูจน์ยังไง”

“ฮ่าๆ ต่อไปนี้เป็นแผนล่อเก้งออกจากถ้ำ”อ๊อฟบอกอย่างภูมิใจ

“ทำไมชื่อแผนมันตลกจังว่ะ ล่อเก้งออกจากถ้ำ”ผมบอก

“อย่างนี้นะ วันนี้ตอนสี่โมงเย็นแกโทรนัดเฮียเอ็กซ์ของชั้นบอกว่าอยากให้ไปว่ายน้ำเป็นเพื่อน  แต่แกต้องไปว่ายที่สระของคอนโดพี่หมอใสซื่อ  แล้วประมาณสี่โมงครึ่งพี่หมอใสซื่อจะไปเข้าเวร ต้องเดินผ่านทางสระน้ำของคอนโดอยู่แล้ว แกก็ทำเป็นไม่เห็นพี่หมอแต่ต้องให้พี่หมอเห็นแก แล้วแกก็ทำท่าสวีทกับเฮียเอ็กซ์ ส่วนชั้นจะคอยดูพี่หมอทีอีกที ตามนี้นะ”

“ไอ้บ้า ไอ้เอ็กซ์เนี่ยะนะ ไม่มีทาง มันไม่มีทางไปกับกูหรอก”

“แกลองดูก่อนเถอะน่า หาข้ออ้างอะไรก็ได้ เท่านี้ยังไม่พอวันนี้แกต้องไปจัดรายการกับพี่นิค วันนี้พี่นิคมีจัดรายการตอนสองทุ่ม แกต้องไปด้วย บอกว่าจะไปดูคอมให้อะไรก็ได้ แล้วแกก็ต้องบอกให้ไอ้โจ้โทรเขาไปขอเพลงอะไรก็ได้ที่เกี่ยวกับการบอกรัก บอกว่าขอเพลงนี้ให้แก แต่ต้องเป็นช่วงหน้าไมค์นะ ห้ามเป็นหลังไมค์”อ๊อฟต่อทันที

“กูว่าล้มเลิกเถอะว่ะ มันยุ่งเกินไปแล้ว”

“อย่าเพิ่งซิ ฟังให้จบก่อน ต่อจากนั้นแกก็ต้องไปที่บึงสีฐานนัดไอ้ต้าร์ไปถ่ายรูปให้ แกต้องถ่ายรูปกับไอ้ต้าร์เหมือนเป็นแฟนกัน แล้วเอารูปมาลงคอมส่งเมล์ไปให้พี่นายกดีเจกับพี่หมอใสซื่อ พอวันต่อมาค่อยแกล้งทำเป็นว่าส่งให้ผิด จะส่งรูปไปให้เพื่อนสนิท แค่นี้แหละ รับรองเห็นผล”อ๊อฟพูดอย่างมั่นใจ

“มึงให้กูทำตามนี้ทำไมว่ะขอเหตุผลหน่อย”ผมถาม

“อ้าว..........ก็ถ้าเขาชอบแกจริงๆก็ต้องแสดงอาการหึงหวงอะไรออกมาบ้างซิน่า เชื่อฉัน”

“แทนที่พี่เขาจะแสดงอาการหึงหวง กูว่าพี่เขารังเกียจกูมากกว่า วันหนึ่งควงผู้ชายสามคนไม่ซ้ำหน้า อีกอย่างไอ้สามคนนั่น พี่เขาก็รู้จัก ก็เข้าไปทำงานด้วยกันอยู่ พี่เขาจะเชื่อเหรอ”

“งั้นเอาแผนนี้รับรองเด็ดขาด แผนเก้งชนเก้ง”อ๊อฟเสนอแผนใหม่

“เก้งชนเก้ง”ผมพูดด้วยน้ำเสียงแปลกใจ

“ใช่ เก้งชนเก้ง คืออย่างนี้นะ ช่วงนี้ช่วงสอบแกก็ไปหาพี่รหัสแกบอกว่าช่วยติวให้หน่อย......”

“พี่รหัสกูเขาอยู่ไบโอ-เคม  กูอยู่คอม จะติวอะไรได้ว่ะ”ผมแย้ง

“ติวอะไรก็เรื่องของแก จะให้ติวเรื่องบนเตียงก็ได้ 555”

“ไอ้ทะลึ่ง ไอ้ลามก”ผมว่าออกไป

“เอาเป็นว่าติวอะไรก็ได้  แต่ที่สำคัญแกต้องพยายามแสดงตัวให้พี่นายกดีเจกับพี่หมอใสซื่อ
เห็นแกเข้าๆออกๆ ห้องนั้นบ่อยๆ ถ้าเป็นไปได้แกก็ชวนพี่รหัสแกไปกินข้าวด้วยกันซักมื้อแบบว่าเลี้ยงขอบคุณที่ติวให้ แต่ต้องไปแบบให้ทั้งพี่นายกดีเจกับพี่หมอใสซื่อเห็นเต็มๆตาเลยนะ ทีนี้แหละ แกจะได้เห็นล่ะว่า เก้งชนเก้ง เป็นยังไง อ้อๆ อีกอย่างแกอย่างลืมสังเกต พฤติกรรมของพี่ทั้งสองคนนะว่าเป็นยังไงบ้าง แล้วเอามาเล่าให้ชั้นฟัง ชั้นจะประมวลผลสรุปและวิเคราะห์เอง”

“พี่หมอทีนะอยู่ห้องแน่ๆ แต่พี่นิคไม่รู้ว่าจะอยู่หรือเปล่าเพราะนั่นเป็นห้องของพี่ริช แล้วพี่แกก็มีห้องอยู่ที่หอในด้วย  หอเดียวกับกูนี่แหละ ไม่มีอะไรที่มันง่ายและดีกว่านี้เหรอว่ะ”

“เอาเถอะน้า อยากได้พ่อเก้งก็ต้องเข้าถ้ำเก้งซิ ไม่งั้นแกไม่พ้นข้อครหาว่าเป็นมือที่สามนะ”

“ก็ได้ แต่ไม่รู้จะทำหรือเปล่านะ”
...

“หวัดดีครับพี่ปั้นเหรอครับ พี่ว่างป่าวครับ คือว่าผมอยากให้พี่ช่วยติวให้ผมอ่ะครับ  ก็วิชาพื้นฐานทั่วๆไปนี่แหละครับ  ครับ ขอบคุณครับ แล้วเจอกันครับ” ผมวางโทรศัพท์แล้วรีบขับรถไปที่คอนโดของพี่รหัส  ไปถึงผมก็มองที่ลานจอดรถเห็นรถพี่หมอทีอยู่ รถพี่นิคก็อยู่ แสดงว่าอยู่กันครบ ตามเป้าหมาย ว่าแต่ว่าเรากำลังจะทำอะไรเนี่ยะ  เรากำลังจะพยายามพิสูจน์ว่าเราไม่ใช่มือที่สามเพื่อให้พ้นข้อกล่าวหา หรือว่าเรากำลังพิสูจน์ให้ตัวเองรู้ว่าพี่ทั้งสองคนชอบเราจริงเหรอ

“อ้าว เอ มายืนตากแดดทำไม ขึ้นมาดิ่”พี่กำปั้นทัก

“ครับๆ ไปเดี๋ยวนี้ครับพี่”ผมบอก

ผมกำปั้นก็ติวให้ผมไป แต่ผมไม่มีกระจิตกระใจจะฟังเลย  หูคอยฟังเสียงว่าจะมีเสียงเปิดประตูจากห้องตรงข้ามหรือข้างห้องบ้างไหม แล้วผมก็ได้ยินเสียงเปิดประตูจากห้องตรงข้าม

“พี่ปั้น เดี๋ยวผมมานะ ไปหาซื้อหนมกินก่อน”ผมบอกแล้วรีบลุกออกไป

“นี่ไง พี่ซื้อมาไว้เต็มเลย”พี่ปั้นบอกแต่ไม่ทันซะแล้วผมรีบออกจากห้องไปก่อน

“พี่หมอทีครับ พี่หมอที”ผมเรียกพร้อมวิ่งตามมาข้างหลัง

“อ้าว น้องเอ มาหาพี่เหรอ”พี่หมอทีบอกด้วยหน้าตายิ้มแย้ม

“อ๋อ  ป่าวครับ พอดีผมมาให้พี่ปั้นติวหนังสือให้ครับ”ผมบอกไปพร้อมสังเกตท่าทีของพี่หมอที

“เหรอ ดีนะ”พี่หมอทีพูดแบบธรรมดา

“แล้วพี่หมอทีจะไปไหนเหรอครับ”ผมถามต่อ

“พี่จะไปห้องสมุดคณะซักหน่อย ไปด้วยกันไหมล่ะ”พี่หมอทีบอก

“ไม่ดีกว่าครับ พอดีเดี๋ยวผมจะต้องรีบขึ้นไปติวต่อ กะว่าจะมาหาซื้ออะไรรองท้องนิดหน่อย”ผมบอก

“พี่รหัสน้องเอ นี่ดีจังเลย”พี่หมอทีบอก คราวนี้ไม่ค่อยยิ้ม

“ใช่ครับ ดีมากๆเลยครับ ตั้งใจติวให้ผมเยอะมาก บอกว่าติวเสร็จจะพาไปทานข้าวด้วยนะครับ”ผมเปิดเกมรุกต่อ

“ดี..จังนะครับ  คงดีกว่าพี่ซินะ”พี่หมอทีก้มหน้าพูดเบาๆ หน้าตาไม่ยิ้มแย้ม

“พี่หมอทีก็ดีครับ แต่พี่รหัสผมดีที่สุดเลย หน้าตาก็ดี เรียนก็เก่ง กิจกรรมก็ทำ ผมยังยุเพื่อนผมให้จีบพี่รหัสผมเลย”ผมทำเป็นพูดแบบไม่รู้เรื่องอะไร แต่คิดว่าดอกนี้โดนใจพี่หมอเต็มๆ

“ครับ พี่คิดว่า น้องเอ จะจีบเองซะอีก”พี่หมอพูดพร้อมพยายามเข่นเสียงหัวเราะ

“พี่หมอทีพูดอะไร ถ้าผมเป็นผู้หญิง  ผมจีบไปนานแล้วครับ”ผมพูดพร้อมหัวเราะ แต่ในใจผม เห็นหน้าพี่หมอทีแล้วเกิดสงสารขึ้นมาทันที หน้าเศร้าๆของพี่หมอทีที่ผมเห็น ผมกลับทนไม่ได้

“พี่หมอทีครับ ผมขอตัวก่อนนะครับ”ผมบอกก่อนที่จะใจอ่อนยอมบอกว่าผมลองใจพี่อยู่

“ตั้งใจติวนะครับ สอบให้ได้คะแนนเยอะๆล่ะ”พี่หมอทีบอก แล้วเราก็แยกออกจากกันไป  ผมเดินกลับขึ้นมา ในใจก็คิดว่าเราทำอะไรลงไปนี่ เราทำให้คนอื่นเขาเสียใจเพราะเราต้องการเล่นอะไรอยู่นี่  เรามันบ้าไปแล้วหรือยังไง พี่หมอทีเขาทำอะไรผิด เขาถึงต้องมาเสียใจหน้าเศร้าเพราะเรา

“เอ มาได้ไง”เสียงพี่นิคทักขึ้น ผมเงยหน้ามอง

“หวัดดีครับพี่นิค พี่ริช พี่ปอ  พอดีผมมาติวหนังสือครับ”ผมทักเมื่อเห็นพี่ทั้งสามคนเดินสวนมา

“มีหมู่อยู่ที่นี่ นำติ่” พี่ปอถามผม (มีเพื่อนอยู่ที่นี่ ด้วยเหรอ)

“ป่าว.....ครับ”ผมตอบ

“อ๋อ เข้าใจแล้ว คงมาให้ใครบางคน ที่เป็นคนพิเศษติวให้มั้ง”พี่นิคพูดพร้อมมองผมด้วยหางตา

“ว้าวๆ  เจิดว่ะ เข้ามาปีหนึ่งก็มีแฟนแล้ว หาให้พี่ด้วยคนดิ่ว่ะ”พี่ริชแซวผม

“ป่าว ครับ ไม่...ใช่”ผมปฏิเสธ

“ถ้าไม่ใช่ก็แสดงว่ากำลัง คบหาดูใจกันอยู่นะซิ เห็นไปโน่นไปนี่ด้วยกันบ่อยๆ สงสัยคงขาดเรียนไป แล้วนี่คงกลัวสอบไม่ได้เลยรีบมาติวให้กันซินะ ถ้าขาดเรียนมาช่วยงานที่องค์การจะไม่ว่าซักคำ”
พี่นิคบอกด้วยเสียงเข้มดุๆ

“ไปว่าน้องเขาจั๋งซั่น ได้จั๋งได๋  ไปๆไปกินข้าวกัน”พี่ปอเห็นท่าไม่ดีรีบแก้สถานการณ์ (ไปว่าน้องเขาอย่างนั้นได้ยังไง ไปๆไปกินข้าวกัน)

“ไม่กินแล้วโว้ย กูอยากกินเหล้า ไอ้ริชไปกับกู”พี่นิคขึ้นเสียงแล้วเดินไป

“ไอ้นี่ผีเข้าผีออก น้องอย่าไปฟังมันมากนะ ไปกินเหล้ากับพี่ป่าว”พี่ริชชวนแล้วเดินตามไปพร้อมกับพี่ปอ

(ผมยืนนิ่งคิด --- อะไรกันว่ะนี่  มันเกิดอะไรกับเรา  งง ไปหมดแล้ว  พี่หมอทีต้องมาหน้าเศร้าเสียใจเพราะเรา  แต่พี่หมอทีมีเหตุผลอะไรที่ต้องเสียใจเพราะเรา ตัวเราต้องมาหน้าเศร้าเสียใจเพราะพี่นิค แล้วเรามีเหตุผลอะไรที่ต้องเสียใจตอนที่พี่นิคว่าเราด้วย มันเกิดอะไรขึ้น ใครช่วยที ใช่ ใคร ไอ้อ๊อฟ)ว่าแล้วผมก็กดโทรศัพท์หาอ๊อฟทันที

“ไอ้อ๊อฟอีกครึ่งชั่วโมงเจอกันที่หน้าหอกู ห้ามมีข้อแม้ใดๆ ถ้ามึงเป็นเพื่อนรักกูจริง”ผมบอกแล้ววางสายโดยไม่ให้อีกฝ่ายตอบโต้ แล้วก็ขึ้นไปเอาหนังสือที่ห้องพี่ปั้นพร้อมลากลับโดยอ้างว่าเพื่อนจะมาหา

...


“อะไรของแกว่ะ เรื่องคอขาดบาดตายอะไร ชั้นกำลังจะไปแอบดูพี่คนนั้นวิ่งซะหน่อย”ไอ้อ๊อฟเดินบ่นมาแต่ไกลเมื่อเห็นผม นั่งหน้าเครียดอยู่ที่เก้าอี้ม้าหินอ่อนหน้าหอ

“กูมีเรื่องจะถามมึง เรื่อง...........(แล้วผมก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง)

“ต๊าย แผนเก้งชนเก้ง ของฉันใช้ได้ผลเหรอ ไม่น่าเชื่อ ชั้นมั่วๆเอานะ”อ๊อฟบอก

“ได้ผลยังไง ทำให้พี่หมอเสียใจ พี่นิคก็มาโกรธกูอีก”ผมแย้ง

“ก็นั่นแหละที่พี่หมอใสซื่อเสียใจเพราะกลัวว่าแกจะไปชอบพี่รหัสไง ส่วนพี่นายกดีเจโมโหใส่แกเพราะออกอาการหึงพี่หมอใสซื่อต่างหาก    เอ ชั้นอิฉาแกจังเลยว่ะ มีคนหล่อๆนิสัยดีๆมาชอบถึงสองคนในเวลาเดียวกัน อีกคนก็ดีเจ อีกคนก็แพทย์ ถ้าชั้นเป็นแก ก็จะมานั่งหน้าเครียดเหมือนแกนี่แหละ เพราะตัดสินใจไม่ถูกว่าจะเลือกใครดี”อ๊อฟบอก

“ตอนนี้กูไม่ได้คิดหรอกว่า กูจะเลือกใคร ถึงแม้ว่ากูจะค่อนข้างแน่ใจว่าพี่ทั้งสองคนเขา...ชอบกูก็เถอะ  แต่กูก็ไม่รู้ว่า กูคิดยังไงกับพี่เขาเหมือนกัน อีกอย่างตอนนี้มีคนคนหนึ่งต้องเสียใจเพราะกู อีกคนก็โกรธให้กู แล้วตอนนี้กูควรทำยังไง”ผมถาม

“เอ เรื่องบ้างเรื่อง เราก็ไม่รู้หรอกว่า เราต้องทำยังไง ได้แต่ปล่อยให้เวลาช่วยแก้ไข ตกลงตอนนี้แกก็มั่นใจแล้วซินะว่าพี่ทั้งสองคนเขารู้สึกยังไงกับแก ที่เหลือแกต้องพิสูจน์ตัวเองแล้วแหละว่ารู้สึกกับพี่เขายังไง อันนี้ชั้นไม่มีแผนช่วยแล้วนะโว้ย  เออ........ใช่เกือบลืม”

“ลืมอะไร”ผมถาม

“สรุปก็เลยยังไม่ได้รู้ใช่ไหมว่า พี่เขาเลิกกันเพราะอะไร  อย่างนั้นข้อหามือที่สามของแกก็ยังอยู่ 555”

“โธ่เอ๊ย นึกว่าอะไร คนยิ่งกลุ้มๆอยู่  แต่ขอบใจมึงมากนะ ที่ช่วยให้กูรู้จักอะไรหลายๆอย่างมากขึ้น ค้นพบอะไรมากขึ้น ไปว่ะ วันนี้กูเลี้ยงข้าวเย็นอีกมื้อ โทษฐานแผนเก้งชนเก้งสำเร็จ 555”ผมบอกพร้อมหัวเราะ ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมาคิดอะไรกับเรื่องไร้สาระแบบนี้  ตอนนี้ผมต้องไปทานข้าว อาบน้ำแล้วก็อ่านหนังสือเพื่อเตรียมตัวสอบ อย่าคิดมากกับเรื่องพวกนี้อีก เวลาคงช่วยเราจัดการได้เองแหละน่า ผมทั้งปลอบใจทั้งให้กำลังใจตัวเอง

+++ จบบทที่สิบเอ็ด +++


*** ข้อคิดคำคมประจำบท ***

-   รบร้อยครั้งก็เท่ากับรบร้อยครั้ง

-   อยากได้พ่อเก้งก็ต้องเข้าถ้ำเก้ง

-   เรื่องบ้างเรื่อง เราก็ไม่รู้หรอกว่า เราต้องทำยังไง ได้แต่ปล่อยให้เวลาช่วยแก้ไข

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 10-05-2008 19:59:37

ถ้า ไม่ค่อยว่างรึ ว่า ไม่ สบาย  


พักก่อน ก็ ด้ายค่ะ  :L1:



รอ นิ ยายเรื่องนี้ ของ พี่เอ ได้ยุแล้ว   :o8:



รักษา สุขภาพด้วยนะค่ะ  


 :bye2: :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 10-05-2008 20:13:49

ตอนนี้ ต้องขอ แสดงความนับถือ

พี่อ๊อฟ    o13

เพราะนอกจาก มีความสามารถ 

ขนาด  CNN  ยังต้องการตัว   :a1:

ขงเบ้ง  ก็ ยังอาย

 :laugh: :laugh:


รอตอนต่อไปค่ะ


 :bye2: :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 10-05-2008 20:37:08

มีเพื่อนดีจังอย่าง อ๊อฟ เนี่ย 
อยากมีไว้ปรึกษาเรื่องความรักบ้างจัง5555555 :laugh: :laugh:


-------------------------------

ยังไงเอ ก็รักษาสุขภาพด้วยนะคับ อย่าหักโหมร่างกายนะคับถ้าไม่สบาย :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 10-05-2008 21:25:11

อ็อฟนี่น่ากลัวชะมัด   :m29: แต่ละแผนที่แนะนำ  :m12: :m12:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 10-05-2008 21:41:22

เก้งชนเก้ง ชื่อแผนนี่อย่างฮา กร๊าาาก
ปล.หน้าอย่างเอเนี่ยะนะ ไม่ได้เรื่อง ออกจะน่ารัก ไม่งั้นจะมีหนุ่มๆมาชอบเหรอจ๊ะ อิ อิ อิ  :m13:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ranaways ที่ 10-05-2008 23:06:51

ถือว่าแรง

แผน เก้งชนเก้ง สำเร็จ

แล้วเอทำไงต่ออ่ะ

สงสารจัง อย่าคิดมากนะ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Electrolyte ที่ 10-05-2008 23:22:58

แต่ละแผนฮามากเลยนายเอ....เหอะๆๆๆๆๆ



รอนายต่อไปนะนายเอ.......................นายเอคุงเอง

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 10-05-2008 23:38:37

 :m4: :m4: :m4: :m4: :m4:


เห็นด้วยนะคับ ที่เวลาจะช่วยแก้ไขสิ่งต่าง ๆ อิอิ.......



แต่บางเรื่อง ทำไมมันใช้เวลานานจังเลยอ่า   :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:



เ็ป็นกำลังใจให้นายเอคุงน๊า..........


ปล. หายไปไหนไม่ว่าไรหรอกค๊าบ............ แต่บอกกานหน่อยก็จะดีมาก อิอิ.........

 :m1: :m1: :m1: :m1: :m1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: LingNERD* ที่ 10-05-2008 23:44:13

*** ข้อคิดคำคมประจำบท ***

-   อยากได้พ่อเก้งก็ต้องเข้าถ้ำเก้ง

ชอบคำคนนี้อะ ฮาได้ใจ

ปล.หวังว่าชีวิตมหาลัยของเรา จะสนุกแบบนี้บ้างนะ  :laugh:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Simply Blue ที่ 10-05-2008 23:54:08

คิดแต่ละแผน........  :laugh:

ขอร่วมด้วยช่วยกันอีกสักอีกแผน  เอาแบบว่าเอไปกะพี่นิคแล้วเกิดรู้สึกไม่สบายแล้วให้พี่นิคพาไปพักที่คอนโด  แล้วถ้าอาการมากๆๆ ก็ให้พี่นิคไปเรียกพี่หมอทีมาดูอาการเอ  แล้วเอก็แกล้งหลับแล้วดูว่าสองคนเค้าจะพูดอะไรกัน แล้วมีปฎิกริยาต่อกันอย่างงั้ย 5555 อันนี้ลงทุนมากหน่อย  คิดเอาฮานะน้อง  :laugh:

ปล. จะหายไปไหนก็บอกกล่าวกันหน่อยน๊า

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: แก้ว ที่ 11-05-2008 03:03:12

มาสมัครเป็นแฟนคลับของคุณเอ อีกคนนะคะ

 :bye2:

โหวต +1 ให้หนุ่มไอทีค่ะ  ถือเป็นใบสมัคร(แฟนคลับ)นะคะ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: nana ที่ 11-05-2008 04:39:49

 :L2: :L2: :L2:


รอลุ้นต่อไป :a1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 11-05-2008 08:26:24

 :3123:อรุณสวัสดิ์ครับ วันนี้มาแต่เช้าเลย  กะว่าจะเอาตัวละครมาลงอีกครับ เป็นอีกสองตัวเด่นเหมือนกันครับ

gateau---ต้องกราบขออภัย :m5:ด้วยนะครับ คือคุณgateau ส่งข้อความส่วนตัวมาหาผมถามว่า รูปที่ถ่ายตอนถอดเสื้อ ถ่ายเสร็จแล้วโดนฟัดเลยไหม เพราะถ้าเขาเป็นพี่นิค เขาคงอดใจไม่ไหว  ผมอ่านเร็วไปหน่อย เลยอ่านเป็นว่าฟัน ต้องขอโทษด้วยนะครับ ผมอ่านไม่ดีเองครับ รูปนั้นผมต้องกล้องถ่ายเองเล่นๆในห้องนอนผมเองครับ พี่นิคไม่ได้ถ่ายให้ประการใด และถ่ายเสร็จก็ไม่ได้โดนฟัดครับ  :m23:

•NonG_MeE• --- ชีวิตในมหาวิทยาลัย สนุกแน่ครับ ถ้าเรารู้จักค้นหามันและพร้อมที่จะเรียนรู้ไปกับมัน

LoVeMoDe --- ผมน่าจะเจอคุณตั้งแต่ตอนนั้นนะครับ จะได้ใช้แผนของคุณ o13

แก้ว --- ยินดีต้อนรับครับผม  :pig2:


 o1 ขอบคุณทุกท่านครับ

p.s. ตอนนี้เรื่องของผมกับพี่นิค พี่หมอทีกำลังยุ่งๆ ตอนหน้าจะเป็นยังไงต่อไป จะหายยุ่งหรือยุ่งกว่าเก่า ติดตามกันนะครับ o8

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 11-05-2008 08:35:49

ออฟเนี่ย เจ๋งว่ะ หูตาแพรวพราว กว้างขวางไปหมด รู๊โม๊ดดดดดดดดดดทุกการเคลื่อนไหว น่ารักดีนะ มีเพื่อนหนิดอย่างงี้

แต่พี่นิคเนี่ย กว่าจะเข้าใจกัน กว่าจะเป็นแควนกัน เฮียแกไม่เป็นตับแข็งซะก่อนรึนั่น เอะอะ กินเหล้า(เจอหน้าเอ เครียด กินเหล้า :เฮ้อ:)

รออ่านตอนต่อไปนะ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 11-05-2008 08:38:53

พี่แป้ง

พี่แป้ง  นักศึกษาคณะเทคนิคการแพทย์ สาขากายภาพ ชั้นปีที่ 2 เป็นเลขาของชมรมผู้นำเชียร์ของมหาวิทยาลัย(ลีดเดอร์) พี่แป้งเป็นคนนครพนม (สาวภูไทเลยผิวขาวเนียนมากๆ) หน้าตาน่ารัก ตาโตกลม ปาดนิด จมูกหน่อย เรียนเก่ง นิสัยดี กิจกรรมเด่น ล้วนเป็นที่หมายปองของชายหนุ่มหลายๆคน พี่แป้งเป็นคนที่ชอบเอาใจคนอื่น ปากหวาน อัธยาศัยดี มีเสน่ห์ในตัวเอง บางครั้งก็มั่นใจในตัวเองสูงมากๆ พี่เขาบอกว่าอยู่ชมรมผู้นำเชียร์ก็ต้องมั่นใจเป็นธรรมดา  มีคนบอกว่าพี่แป้งคนนี้แหละที่ทำให้ผู้ชายอกหัก เสียใจ เสียน้ำตามาให้กับเธอมากมายเป็นนักต่อนักแล้ว  พี่แป้งบอกว่าที่เธอทำอย่างนั้นเพราะผู้ชายพวกนั้นเจ้าเล่ห์ เจ้าชู้ ดีแต่ต่อหน้าลับหลังเป็นอีกอย่าง และที่สำคัญพี่แกรู้ว่าผู้ชายพวกนั้นหวังอะไรในตัวแก พี่แกบอกว่าสเปคในผู้ชายของแกคือ ผู้ชายที่ดูเรียบๆง่ายๆ พูดน้อยมีเสน่ห์ มีโลกส่วนตัวสูงเพราะยิ่งจะทำให้น่าค้นหา ยิ่งใส่แว่นยิ่งใช้ได้ (อ้าว ผมเลยนี่หว่า!)

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 11-05-2008 08:40:51

รอค๊าบ

 :pig4:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 11-05-2008 08:45:42

พี่เก่ง

พี่เก่ง  หรือที่พวกเราชอบเรียกกันว่า พี่กันพลาด (เป็นฉายาที่คณะเรียกกัน คือที่คณะศิลปากรรมศาสตร์ เมื่อเข้ามาปีหนึ่งทุกคนจะได้ฉายากันใหม่ โดยที่รุ่นพี่ปีสี่จะเป็นคนตั้งให้ ไอ้ต้าร์เพื่อนผมก็ได้ฉายาว่า “นิ่งเฉย”) พี่เก่งเรียนศิลปกรรมปีสาม เป็นรองประธานชมรมถ่ายภาพ เรามักจะเจอพี่แกบ่อยๆตามที่และงานต่างๆเพราะพี่แกจะตามไปเก็บภาพ พี่เก่งเป็นลูกชายเจ้าของร้านถ่ายภาพสตูดิโอแห่งหนึ่งในจังหวัดขอนแก่น  พี่เก่งเป็นคนที่มีมนุษยสัมพันธ์ดี เข้ากับคนอื่นได้ง่าย พี่แกออกเป็นเหมือนเด็กแนว  ขับรถโฟล์ค  ทำตัวแปลกๆในบางครั้งโดยไม่มีใครเข้าใจเหตุผลที่พี่แกทำ  พี่แกบอกว่าแกเป็นคนโกหกความรู้สึกตวเองไม่เป็น ถ้าตัวเองรู้สึกยังไงก็จะแสดงออกมาอย่างนั้นเลย (ประมาณว่าอารมณ์ศิลปินเอามากๆ) พี่แกยังไม่มีแฟน แกบอกว่ายังไม่เจอคนที่ใช่  แกเชื่อในเรื่องพรหมลิขิต รักแรกพบ แกบอกว่า ถ้าคนรักกัน เจอครั้งแรกก็จะรู้สึกได้เลย (เป็นงั้นไป)

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 11-05-2008 09:02:45

มีคน

น่ารักเพิ่มมาอีกแล้ว   :o8:


รอ  ตอน  ต่อ ไปนะค่ะ 


 :a4:    รอ

 :a3:    ร้อ

 :a11:   รอ


 :bye2: :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: RaMin ที่ 11-05-2008 09:18:22

พี่เก่งน่ารักอ่า นิสัยแปลกๆนี่แหละดี เอิ๊กๆๆๆ
น่าค้นหา : :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ISACBTMN ที่ 11-05-2008 09:33:56

+1
รอครับ  :oni1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 11-05-2008 09:41:15

พี่เก่ง หน้าเหมือนอั้มเลย ฮ่าๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: BABY_CHICK ที่ 11-05-2008 09:53:03

 :m4:มารอตอนเช้า ครับ เมื่อคืนเมาไปหน่อย เลยเกเรงาน ครึ่งวัน 55 ไม่ได้เครียดแบบพี่นิคหรอกนะ กินขำๆ ดันเมาซะนี่ เราเคยเจอกันหรือเปล่า ? ไม่รู้หรอกครับ ผมอาจตาลายก็ได้ 55 มันไม่สำคัญหรอก แต่สำคัญกว่าคือ อยากรู้เรื่อง ชาวบ้านมากกว่า ตอนนี้ มาต่อไวๆนะครับ

 คึดฮอด อ้ายปอคือเก่า  :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Electrolyte ที่ 11-05-2008 10:10:28

นายเอ....พี่กันพลาด ศิลปกรรมนะเราก็รู้จักพี่เขา...เท่ห์ๆๆเซอร์ๆกว่านี้อีก....น่ารักดีอีกแบบเหอะๆๆๆ


แต่เป็นกำลังใจให้นายนะ.......นายเอคุงเอง

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: gift_deb ที่ 11-05-2008 10:41:43

น่าสงสารหมอที :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 11-05-2008 10:54:03

 :m24: :m24: :m24: :m24: :m24:


จาจามหมดไหมเนี่ย


ว่าแต่นายเอคุง ปายเที่ยวไหนล่ะวันนี้ ถึงได้มาต่อแต่เ้ช้าเชียว


รออ่านตอนต่อไปคับ

 :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: kiyomine ที่ 11-05-2008 11:09:06

กระวน กระวาย
รอ รอ รอ  :a3:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: LingNERD* ที่ 11-05-2008 11:39:26

หุหุ  :o8:

แต่ละคนหน้าตาดีได้อีก  :oni1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 11-05-2008 12:26:25

วันนี้เข้ารอรอคับผม


มีตัวละครหน้าตาดีมาเพอ่มอีกแล้วว้าว...... :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: [€]ŝĊörŦ ที่ 11-05-2008 12:54:42

อ่านไปก็ยิ้มไปเลยทีเดียวเชียว

แต่เรื่องมันชักวุ่นๆ มากขึ้นแล้วนะเนี๊ยะ

เป็นกำลังใจให้นะงับ ^^"

 :o8:   :o8:   :o8:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: NighT ที่ 11-05-2008 14:06:55

อ่านแล้ว

ชอบมากกกกกกกกกกก o13

มาต่อเร็วๆนะคราบบบบบ :oni2: :oni2:


รอ... 

รอ......

แล้วก้อรอ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: delufy.monkey ที่ 11-05-2008 14:13:56

เนื้อเรื่องสนุกดีจ่ะ...

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่า$
เริ่มหัวข้อโดย: ~NeMeSiS_PURE~ ที่ 11-05-2008 14:24:09

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

กว่าจะตามอ่านทัน เฮ้อ ๆๆๆ  ตอนนี้ CPU ในสมองรุ่น Quard Core กำลังทำงานหนัก :serius2:

แรม 2 GB ยังไม่พอ  สงสัยต้องเพิ่ม  :laugh: :laugh:

สับสนตีกันวุ่นวายไปหมด  ด้วยเหตุที่จำนวนนักแสดงเยอะมากมาย

แถมด้วย character  ของแต่ละคนอีก

แล้วมีคนใหม่มาอีกเรื่อย ๆๆ  :laugh: :laugh:

แต่พี่เก่งนี้น่ารักดีอ่ะ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: cassper_W ที่ 11-05-2008 16:41:32

อีกคนก็ดี  อีกคนก็เท่  เหอ เหอ  น้องเอจะเลือกใครเอ่ยยย :m14:

มารอตอนต่อไปน่ะ  :m13:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: uME_HeRo ที่ 11-05-2008 17:12:53

เข้ามารอน้องเอจ้า  สงสัยรอบตัวน้อเอคงมีแต่คนน่ารัก  :o8:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: RaMin ที่ 11-05-2008 17:49:43

หูย เฮียอ๊อฟ แผนเด็ดมากเลย
ชอบๆๆๆ  o13

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 11-05-2008 21:55:23

รอ      :a4:


ร้อ       :a11:


รอ       :a3:


เฮ้อ ตอนนี้ พิมพ์ เป็น       :a6:

แต่คำว่ารอ    :a1:


 :bye2: :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: samuchii ที่ 11-05-2008 22:01:19

ชอบแผนของพี่อ๊อฟมากเลย  o13 o13

แอบเชียร์พี่นิค อิอิ รอต่อปาย  :oni2: :oni2: :oni2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: YMP ที่ 11-05-2008 22:03:53

อะครับ ตัวละครใหม่
สงสัยผมต้องไปทำแผนภูมิภาพตัวละครเรื่องนี้แล้วมั้ง  :laugh:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ranaways ที่ 11-05-2008 22:14:55

อ้างจาก: YMP ที่ 11-05-2008 22:03:53  

อะครับ ตัวละครใหม่
สงสัยผมต้องไปทำแผนภูมิภาพตัวละครเรื่องนี้แล้วมั้ง  :laugh:

เห็นด้วยนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 11-05-2008 23:06:28

 :m13: :m13:
 น้องเอ...ไม่สบายกายและใจเรื่องอะไร
 ค่อย ๆ แก้ไขนะ...อย่าเก็บหรือคิดอะไรคนเดียวสิ
 ลองปรึกษาคนที่อยู่ ข้าง ๆ  หรือเพื่อนที่เราใกล้ชิด...น้องเอดูสิ  :m12:
 อาจมีคำตอบที่ให้เราสบายใจก็ได้นะ
 ส่วนเรื่องเล่า...ก็แบบสบาย ๆ ตามใจน้องเอ 
 รออ่านของน้องเอตลอดอยู่แล้วนะจ๊ะ  o13
  :L2: :L2: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: แก้ว ที่ 12-05-2008 00:05:28

 :m22:

ย่อง ๆ และก็ออกไป

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 12-05-2008 00:16:05

อ้างจาก: แก้ว ที่ 12-05-2008 00:05:28  

:m22:

ย่อง ๆ และก็ออกไป

 :m32: :m32: :m32: :m32: :m32:   ย่องไปเหมือนรีบน

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Electrolyte ที่ 12-05-2008 01:03:00

 :m15:แบบว่าแอบน้อยใจนิดๆที่คนในเล้าเรียกนายเอ...ว่านายเอคุงเหมือนเราอ่ะ...... :m31:......แต่ก็ช่างเหอะ..เพราะนายเอน่ารักเลยไม่ว่ากันคริๆๆๆๆ :m1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 12-05-2008 02:02:43

อ้างจาก: *_^Mr_A-Kung^_* ที่ 12-05-2008 01:03:00  

:m15:แบบว่าแอบน้อยใจนิดๆที่คนในเล้าเรียกนายเอ...ว่านายเอคุงเหมือนเราอ่ะ...... :m31:......แต่ก็ช่างเหอะ..เพราะนายเอน่ารักเลยไม่ว่ากันคริๆๆๆๆ :m1:

น้อยใจทะมาย  ไม่เรียกก็ด้ายจ้า

อิอิ.......

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 12-05-2008 09:44:51

เข้ามาบอกว่า    :o8:


รอ      :a4:


ร้อ     :a3:


รอ    :a11:




 :bye2: :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Otaku ที่ 12-05-2008 15:09:09

 :m4: :m4:

ชอบแผนเก้งชนเก้งจัง   :m1:

พี่เอออกจะน่ารัก  ไม่งั้นจะมีคนมารุมชอบหรอ  :o8:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 12-05-2008 15:47:16

เอ มะมาเหรอ :m32:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: littlepooh ที่ 12-05-2008 16:01:49

 :m32: ง่า......แค่มาแนะนำตัวละคอนใหม่แล้วหายปายเยย  :m15: :m15: :m15:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: cassper_W ที่ 12-05-2008 17:28:38

วันนี้ยังม่ะมาแหะ   รอ รอ  :a11:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 12-05-2008 17:59:47

เข้ามารอ ค่ะ



รอ       :a4:


ร้อ     :a3:

 
รอ     :a11:


เด๋ว จาแวะมาอีก :o8:

 :bye2:  :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: NighT ที่ 12-05-2008 18:09:07

เมื่อรัยจะมาต่ออะคับ :sad2: :sad2:

อยากอ่านแล้วอะก้าบบบ

 :oni2: :oni2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: BABY_CHICK ที่ 12-05-2008 20:46:07

 :m29:มารอครับ แต่จำ นักแสดง ไม่ค่อยได้ครับ เยอะมากๆ :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: YMP ที่ 12-05-2008 20:49:27

น้องเอหาย นายนิค(ผู้ต้องสงสัยหมายเลขหนึ่ง)ไม่ยอมปล่อยมาหรือเปล่า  :o

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 12-05-2008 21:16:16

บทที่สิบสอง --- เที่ยวสุพรรณ


ตั้งแต่เกิดเรื่องที่คอนโดผมก็พยายามหลบหน้าพี่นิค กับพี่หมอที องค์การไม่เข้าไปเลย อ้างว่าช่วงนี้เป็นช่วงสอบขอเวลาอ่านหนังสือ พี่นิคโทรมาผมก็ไม่กล้ารับ  เจอพี่หมอทีในเอ็มผมก็รีบออฟไลน์  ผมก็ไม่รู้ว่าผมจะรู้สึกผิดอะไรกับพี่หมอทีนักหนา และจะกลัวพี่นิคอะไรมากมาย ไม่เข้าตัวเองเลยจริงๆ ให้ตายเถอะ  เหลือสอบอีกวิชาเดียว ผมก็จะโล่งแล้ว สอบเสร็จวันพุธ เรียนอีกทีวันจันทร์ หยุดตั้ง 4 วัน เข้าบ้านไปหาอาอี๊ดีกว่า อย่างน้อยที่นั่นก็มีแต่คนเอาใจ ไม่มีอะไรให้คิดมากด้วย  แต่ตอนนี้ต้องไปติวให้เพื่อนแล้วแหละ ถึงเวลานัดแล้ว  ว่าแล้วผมก็ขับรถไปที่คอมเพล็คชั้นสามตามที่นัดกันไว้กับเพื่อนที่คณะ

“ไง คิดไงเนี่ยะให้เรามาติวให้”ผมทักเมื่อเดินไปถึงเห็นทุกคนอยู่กันพร้อมหน้า

“เอ จะมาติวให้เพื่อนแค่นี้ ทำมาเป็นใส่แว่นเพื่อให้ดูน่าเชื่อหรือไง แค่เป็นศิษย์รัก ศิษย์โปรดของอาจารย์ยายเจ๊นี่ ก็น่าจะพอแล้วมั้ง”ทรายทักแอบจิก

“ทำเป็นแซว เดี๋ยวก็ไม่เก็งข้อสอบให้ซะเลย”ผมบอกพร้อมหัวเราะ

“แต่ใส่แว่นแล้วดูเป็นเด็กเรียนเอ๋อๆเลยนะ ......ล้อเล่นๆ เก็งให้เม่นๆเลยนะ”บอยเสริม

“ถ้าจารย์ เขาเซฟข้อสอบไว้ในเครือข่ายมหาลัย กูแฮ็กค์ได้นะโว้ย เอาไหม”ไอ้ปอนด์บอก

“พอเลย เดี๋ยวก็ไม่ต้องได้เรียนต่อกันพอดี”ปูเป้ปลาม

“ติวกันยังอ่ะ เร็วดิ่”ผมบอก

“เดี๋ยว เอ เพื่อเป็นการตอบแทนนายที่ติวให้พวกเรา  ช่วงหยุดสี่วันนี้เราจัดแพ็กเก็จเที่ยวสุพรรณฟรี สนป่าว”บอยพูดแบบทีเล่นทีจริง

“นายพูดเล่นอะไรเนี่ยะ”ผมถาม

“มันไม่ได้เล่น มันลากกูไปด้วย”ปอนด์บอก

“คืออย่างงี้ พอดีพี่สาวบอยจะแต่งงานวันเสาร์นี้  บอยก็เลยชวนพวกเราไปด้วย พวกเราก็ตกลงกันว่าจะไป เกิดมายังไม่เคยไปสุพรรณเลย”ปูเป้อธิบาย

“ทรายก็จะไปด้วยเหรอ”ผมหันไปถามทราย

“เรายังไงก็ได้ แล้วแต่เพื่อนๆ เพื่อนๆไปเราก็ไป ไม่มีปัญหา”ทรายตอบสไตล์ของทราย

“แล้วเราไปจะไม่เป็นการรบกวนเหรอ ที่บ้านเขาจัดงานนะ”ผมแย้ง

“รบกวนอะไร มันลากกูไปถ่ายวีดีโอให้มัน”ปอนด์บอก

“แหมก็ช่วยๆกันหน่อยซิ ถ้าเอไปกะว่าจะให้เป็นตากล้องให้ด้วยนะ”ปูเป้บอก

“สรุปเอาเพื่อนไปช่วยงาน”ผมย้ำ

“ก็ไปช่วยด้วย ไปเที่ยวด้วยไง”บอยบอก

“แล้วจะไปกันยังไง”ผมถาม

“ก็ไปรถทัวร์มั้ง”ปูเป้บอก

“ถ้าไปรถทัวร์ กูว่าเอาเงินมารวมกันแล้วจ่ายค่าน้ำมันเอารถไอ้เอไปดีกว่า”ปอนด์บอก

“ดีเลย เรื่องค่าน้ำมันไม่มีปัญหา พ่อเราซับพอสให้”บอยบอก

“ถามเจ้าตัวหรือยังว่าเขาจะไปหรือเปล่า”ผมถามเพื่อนประมาณ่าถามกูหน่อย กูยังไม่ได้ตัดสินใจเลย

“เอ ไปด้วยน้าๆๆ นะ พวกเราเป็นเพื่อนกันมาจะสองเดือนแล้วยังไม่ได้ไปเที่ยวไหนด้วยกันเลย”ปูเป้เริ่มให้เหตุผล

“ก็ได้ ดีกว่าอยู่เฉยๆ ช่วงนี้ยิ่งวุ่นๆอยู่ ไม่อยากอยู่คนเดียว เดี๋ยวคิดมาก”ผมถาม

“คิดมากเรื่องอะไรบอกเราได้นะ เอ”ปูเป้แสดงอาการเป็นห่วง

“ไม่มีไรหรอก เรื่องไร้สาระน่ะ ว่าแต่ยังไม่มีตากล้องเหรอ” ผมถามเพื่อเปลี่ยนเรื่อง

“ก็ว่าจะให้นายเป็น”บอยบอก

“เอ มีเพื่อนเก่าที่ถ่ายรูปเก่งๆไม่ใช่เหรอ ที่อยู่ชมรมถ่ายภาพน่ะ ชื่อ ต้าร์ อะไรนี่แหละ”ทรายเสนอ

“อ๋อ ไอ้ต้าร์ ฝีมือดี ว่างๆว่าจะชวนมันไปถ่ายนางแบบนู้ดซะหน่อย”ปอนด์บอก

“จะดีเหรอ บอยว่าไง งานนี้แล้วแต่เจ้าภาพ”ผมบอก

“ได้เลย ไม่มีปัญหา”บอยบอก

“ถ้าต้าร์ไปด้วย ก็จะเป็นหกคน คนคันเดียวจะไปหมดเหรอ ทางไกลด้วยนะ”ปูเป้บอก

“ไม่เป็นไร ฉันเอารถฉันไปด้วยก็ได้ แต่ต้องมีคนช่วยขับนะ”ทรายบอก

“เราขับได้ รถทรายเกียร์ออโต้ใช่ไหม สบายมาก”บอยบอก

“งั้นเราโทรถามต้าร์เลยแล้วนะ ว่ามันว่างไหม”ผมบอก ว่าแล้วก็โทรถามต้าร์  ซึ่งต้าร์ไปได้ วันนี้มันสอบวันสุดท้าย แต่ว่ามันขอเอารุ่นพี่ไปด้วยคนหนึ่งได้ไหม  พี่เขาอยากไปด้วย  จะไปช่วยถ่ายรูปเป็นรองประธารชมรมถ่ายภาพ  ผมถามบอย  บอยก็บอกว่าได้เลยไม่มีปัญหา  แล้วผมก็นัดกับต้าร์ว่าวันศุกร์มากินข้าวเช้าแปดโมงที่คอมเพล็คแล้วค่อยออกเดินทางกัน

พอตกลงเรื่องนัดหมายกันเสร็จ ผมก็เริ่มติวให้เพื่อนๆก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับ แต่เรื่องการสร้างโฮมเพจธรรมดา  แต่พวกนั้นเห็นว่าอาจารย์ชมผมบ่อย เลยอยากให้ผมติวให้

“บอย นายมองอะไร สนใจหน่อยซิเดี๋ยวก็ไม่ทันเพื่อน”ผมดุบอย

“เอ นายมองโน้นดิ่  ผู้หญิงกลุ่มนั่นมองมาทางกลุ่มเรา แล้วก็ซุบซิบอะไรกันก็ไม่รู้ แต่ที่รู้เราว่า แม่ง โคตรน่ารักเลยว่ะ”บอยบอก ผมค่อยๆหันไปดู เห็นผู้หญิงสามคนมองมาแล้วก็หันไปหัวเราะจริงๆด้วย

“เพี๊ยะ” เสียงทรายตบหลังบอย “นี่ให้มาติวนะ ไม่ได้ให้มามองผู้หญิง  อีกอย่างคนสวยก็นั่งอยู่นี่แล้วมองซะ” ทรายบอก

“ถ้าให้มองนี่ ให้กูมองจอคอมตอนปิดยังดีกว่าอีก”ปอนด์พูด พร้อมชี้มือไปทางทราย ทรายค้อนให้

“แต่เขามองจริงๆ เราก็แอบสังเกตนานแล้ว กลุ่มเรามีอะไรผิดปกติหรือเปล่า”ปูเป้ถาม

“มีซิ มีไอ้โรคจิตมานั่งอยู่ด้วย นี่ไง”ทีของทราย พูดแล้วชี้ไปที่ไอ้ปอนด์

“ช่างเถอะ อย่าไปสนใจน่า ติวต่อเถอะ หิวแล้ว ติวเสร็จจะได้ไปหาไรกินข้างล่าง”ผมบอกแล้วเราก็ติวกันต่อไปอีกประมาณชั่วโมงแล้วพากันเดินลงมาข้างล่างที่เป็นศูนย์อาหารเพื่อทานข้าวกัน

...

“เอาอันนี้ครับ  อันนี้  แล้วก็อันนี้ครับ”ผมสั่งแล้วเดินไปหาเพื่อนที่มานั่งที่โต๊ะอยู่แล้ว

“ข้าวมันไก่ ร้านนี้อร่อยดีนะ”ปูเป้บอก

“ชั้นว่าบะหมี่ร้านนี้อร่อยกว่าอีก ลองชิมซิ”ทรายเสนอแล้วคีบบะหมี่ให้ปูเป้

“ไอ้ปอนด์มากินกับมึงทีไรก็ข้าวผัดกุนเชียงไม่เบื่อบ้างไง  เอก็อีกคนกินแต่ข้าวราดแกงกับข้าวเดิมๆไม่เบื่อเหรอ”บอยถาม

“แล้วที่นายยังกินแต่ข้าวหมูแดงเลย ที่สุพรรณไม่มีให้กินเหรอว่ะ 555”ผมแซว

“เอาเล่นถึงบ้านเลยเหรอว่ะ เดี๋ยวถ้านายไปบ้านเราจะทำแต่ข้าวหมูแดงให้กินเลย 555”บอยเอาคืน

“พวกมึงจะเอาน้ำอะไร กูจะไปซื้อ”ปอนด์ถาม

“ชั้นกับปูเป้น้ำส้มสอง”ทรายสั่ง

“กูรู้ว่ามึงจะต้องกินโค้กปั่น กูเอาเหมือนมึง”บอยบอก

“ไม่โว้ย วันนี้กูจะกินแป็บซี่ปั่น”ปอนด์บอก

“มันต่างกันตรงไหนว่ะ เออๆกูเอาเหมือนมึง”บอยบอก

“ของกูเอา...........................”ผมกำลังจะพูด

“ม็อคค่านมสดปั่นใช่ไหมคะ  น้องเอ  นี่ค่ะ”เสียงผู้หญิงดังขึ้นมาจากข้างหลังผมพร้อมกับแก้วม็อคค่านมสดปั่นเครื่องดื่มของโปรดผม

“ค..ค...ครับ...”ผมหันไปมองต้นเสียงแล้วบอกอย่างติดอ่าง  เพราะสาวเจ้าเธอคนที่นั่งมองกลุ่มพวกผมเมื่อกี้

“แหม เห็นพี่ถึงกับพูดไม่ออกเลยเหรอคะ น้องเอ พี่เป็นคนไม่ใช่ผีนะคะ”เธอบอก

“ค..ครับ....เรารู้จักกันด้วยเหรอครับ”ผมถาม  ทุกคนในกลุ่มก็งงๆ  เพื่อนของผู้หญิงคนนั้นยิ้มๆ

“อ๋อ ขอโทษค่ะ พี่ลืมแนะนำตัวเองไป พี่ชื่อ พี่แป้ง เรียนเทคนิคการแพทย์ปีสองคะ พี่เป็นเลขาของชมรมเชียร์  พี่เห็นน้องแล้วถูกใจ เอ๊ย ไม่ใช่หน่วยก้านดี เลยอยากชวนให้มาอยู่ชมรมเชียร์ด้วยกันนะค่ะ”พี่เขาแนะนำตัวเอง

“ผมชื่อ......”ผมกำลังจะแนะนำ

“น้องชื่อเอ เรียนวิทย์ฯคอมปีหนึ่ง ทำงานองค์การด้วย แล้วนี่ก็เป็นเพื่อนๆน้องที่คณะ”พี่เขาพูดแทนหมดเลย

“ครับ”ผมตอบ

“สนใจพี่ เอ๊ย สนใจเข้าชมรมเชียร์ไหมจ๊ะ”พี่เขาชวน  ผมหันมามองเพื่อนๆ  เพื่อนทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้

“คือ...ผม”ผมกำลังจะพูด

“เอาเป็นว่า พี่ให้น้องตัดสินใจ หลังสอบเสร็จพี่ค่อยโทรมาถามใหม่นะ  เอาเบอร์มาซิจ๊ะ”พี่เขาบอก

“ครับ 0 8 1 0 0 0 1 0 0 0”ผมบอก

“เบอร์สวยนะจ๊ะ”พี่แป้งบอกแล้วเดินยิ้มออกไปกับเพื่อนๆ

“กูว่ามันแปลกๆว่ะ”ไอ้ปอนด์บ่นก่อนเดินออกไปซื้อน้ำ

“ชั้นว่าพี่แป้งอะไรนั่นกำลังจะจีบเอแน่ๆ”ทรายบอก  ทำให้ปูเป้หน้าเสีย

“ไม่มั้ง พี่เขาคงอยากได้ไปอยู่ชมรมมากกว่า”ปูเป้แย้ง

“ถ้าจีบ พี่เขาน่าจะจีบเรามากกว่า 555  เจ้าของเรื่องไม่พูดอะไรหน่อยเหรอ”บอยพูด

“ไม่รู้ดิ่”ผมบอก

“จริงๆ เอ เชื่อชั้น  สัญชาตญาณลูกผู้หญิงเหมือนกัน ชั้นดูออก”ทรายตอกย้ำ

“ถ้าใช่จริงๆ มึงโชคดีเป็นบ้าเลย  อยู่ดีๆมีสาวน่ารักๆ มาจีบถึงที่  แต่เสียอย่างเป็นสาวแก่”ปอนด์บอก

“แก่อะไรว่ะ อยู่ปีสอง ห่างกันแต่ปีเดียวเอง ถึงแก่แต่ก็น่ารักนะโว้ย”บอยบอก

“รีบๆกินกันเถอะ จะได้กลับไปเตรียมตัวสอบพรุ่งนี้”ปูเป้พูด ผมพยักหน้าเห็นด้วย

“หึง เอ เหรอจ๊ะ”ทรายแซวปูเป้ ผมมองหน้าปูเป้ ปูเป้ก้มหน้าพูด “ป่าวซะหน่อย เพื่อนกัน”

.................................................................................................

ผมกลับมาที่หอ เห็นโน้ตที่หนึ่งเขียนไว้ว่า “ไปกินข้าว รอไม่ไหว อย่าโกรธนะ  จากหนึ่ง” ผมเลยอาบน้ำ กลับมากำลังจะอ่านหนังสือ ก็ได้รับ sms จากเบอร์แปลกๆว่า

(อย่านอนดึกนะ  เดี๋ยวพรุ่งนี้ตื่นไปสอบไม่ทัน  เป็นห่วง  จากแป้ง  เลขาเชียร์)

“เอ กำลังอ่านหนังสือเหรอ พรุ่งนี้มีสอบใช่ป่าว”หนึ่งเดินเข้ามาในห้องถามผม

“ใช่ แล้วหนึ่งล่ะ”

“เราสอบเสร็จแล้ววันนี้  พรุ่งนี้ว่าจะกลับบ้าน”

“ช่วงนี้กลับบ้านบ่อยนะ  แม่สบายดีป่าว”

“ก็ดี เราอยากกลับไปช่วยแม่นะ”

“หนึ่งๆ เราถามอะไรหน่อยดิ่  หนึ่งเคยมีผู้หญิงมาจีบไหม  แล้วเขาจีบยังไงอ่ะ”

“อย่างเราเนี่ยะ เอาแต่เก็บตัวอยู่แต่ในห้อง จะรู้จักก็แต่ขนมจีบซาลาเปาแหละ ถามทำไมเหรอ”

“ป่าวๆ ไม่มีอะไร อ่านหนังสือต่อนะ”

“แน่ะๆ อย่าบอกนะว่ามีคนมาจีบเอ”

  หนึ่งพูดแล้วก็ไปอาบน้ำแล้วกลับเข้านอน  ผมอ่านหนังสือต่อไปอีกซักพักมองดูเวลา สี่ ทุ่มกว่าๆ นอนดีกว่า ผมกำลังจะล้มตัวลงนอนก็มีได้รับ sms อีกฉบับว่า

(อากาศหนาว  นอนห่มผ้าด้วยนะ  อย่าลืมดื่มน้ำก่อนนอน  ฝันดีจ๊ะ  จาก แป้ง เลขาเชียร์)

ผมอ่านแล้วก็นอน อมยิ้มนิดๆ  นึกถึงตอนที่นอนโรงพยาบาล ผมหลับแล้วพี่หมอทีห่มผ้าให้  แล้วที่บ้านของอาอี๊พี่นิคนอนหลับผมเป็นคนห่มผ้าให้  แล้วป่านนี้สองคนนั้นจะเป็นยังไงบ้างนะ

...

“ในที่สุดก็สอบ เสร็จซักที”บอยพูดหลังจากเดินออกจากห้องสอบ เพื่อไปโรงอาหารของคณะ

“เอ เก็งข้อสอบแม่นเน๊อะมีเกือบหมดเลย”ปูเป้บอก

“งั้นวันนี้เราไปหาอะไร อร่อยๆกินกันดีกว่า ก่อนที่พรุ่งนี้จะไปตะลุยสุพรรณ”ทรายบอก

“เราคงไปกันได้ แต่ไอ้เอ มาโน่นแล้ว”ไอ้ปอนด์บอกพร้อมชี้ให้ดู พวกเราหันไปดูตามเห็นพี่แป้งกำลังเดินตรงมาทางนี้

“สวัสดีจ๊ะทุกคน สวัสดีจ๊ะน้องเอ  วันนี้น้องเอไม่ใส่แว่นเหรอจ๊ะ  พี่ว่าน้องเอใส่แว่นน่ารักดีออก”พี่แป้งทัก

“สวัสดีครับ วันนี้ใส่คอนเทคสะดวกกว่า”ผมและเพื่อนทักตอบ

“เป็นไงทำข้อสอบได้ไหม”พี่แป้งถาม

“ก็พอได้ครับ”ผมตอบ

“สอบเสร็จแล้ว........พี่”พี่แป้งกำลังจะพูดต่อ

“คือพี่ครับ ผมยังไม่ได้ตัดสินใจเลยครับ”ผมบอกอย่างร้อนตัว

“ไม่ใช่ๆ พี่ไม่ได้มาท้วงคำตอบ พี่จะมาชวนพวกเราไปทานข้าว”พี่แป้งบอก

“คือผมไม่ว่างครับ เดี๋ยวต้องไปกับเพื่อนต่อ”ผมบอก

“งั้นพรุ่งนี้ก็ได้ พี่อยากเลี้ยงข้าวพวกเรา อยากรู้จักพวกเราทุกคนเลย”พี่แป้งบอก

“อยากรู้จักพวกผมหรือรู้จักไอ้เอกันแน่ครับ”ไอ้ปอนด์แซว

“แหม ทำมาเป็นรู้ใจพี่ ก็อยากรู้จักทุกคนแหละ แต่น้องเออยากรู้จักเป็นพิเศษ”พี่แป้งบอก

“พรุ่งนี้พวกนี้จะไปบ้านผมครับ ไปสุพรรณ”บอยรีบบอก (ประมาณว่าอยากคุยกับพี่เขามานานแล้ว)

“ว้าว ดีจัง ไปเที่ยวด้วยกัน ถ้าพรุ่งนี้พี่ไม่ติดสอบจะขอไปด้วยเลยนะเนี่ยะ งั้นไว้วันหลังก็ได้ เดี๋ยวพี่โทรหานะจ๊ะน้องเอ เดินทางปลอดภัยนะจ๊ะ”พี่แป้งบอกแล้วก็เดินกลับไป

“โห........เป็นผู้หญิงที่มั่นมาก ชั้นเชื่อเลย”ทรายบอก

“พี่เขาชอบนายจริงๆว่ะ สงสัยเสร็จจากงานแต่งพี่สาวเราที่สุพรรณ  คงได้ไปงานแต่งของไอ้เอที่ชลบุรีแล้วมั้ง 555”บอยแซวผม

“บ้าแล้ว ไปกินข้าวดีกว่า”ผมบอก  ปูเป้ก้มหน้าเงียบไม่พูดอะไร

“จะไปกินข้าวกัน เมื่อกี้พี่เขาจะเลี้ยงทำไมไม่เอาว่ะ ไม่เข้าใจ”ไอ้ปอนด์บ่น

...

“นี่มันจะแปดโมงแล้วนะ ทำไมต้าร์ยังไม่มาอีก”ทรายเริ่มบ่น

“ยังไม่แปดโมงเลยเหลือตั้งสิบนาที”บอยบอก

“เอลองโทรตามดีไหม”ปูเป้บอก

ผมโทรศัพท์ไปหาต้าร์ แต่ไม่มีคนรับสาย  “ไม่มีคนรับอ่ะ”

“ไม่ต้องโทรมานั่นแล้ว”ปอนด์บอก ผมมองไปไอ้ต้าร์วิ่งกระหืดกระหอบมา

“โทดทีๆ  พอดีไปที่ชมรมไปยืมเลนส์ซูมมา”ต้าร์บอก

“ไม่เป็นไร ๆ ยังไม่สาย”บอยบอก

“ไหนบอกว่ามีรุ่นพี่มาด้วยอีกคน”ผมถาม

“สงสัยกำลังเดินทางมาอยู่มั้ง”ต้าร์บอก

“ไม่เป็นไร คอยได้”บอยบอก

“งั้นเราไปหาซื้อไรไว้กินบนรถก่อนนะ”ผมบอก

“เราไปด้วย”ปูเป้บอก “ชั้นด้วย”ทรายตาม

ผมเดินเข้าไปร้าน 7-11 หยิบขนมสองสามอย่าง แล้วก็เดินไปหยิบน้ำผลไม้ กาแฟ อีกนิดหน่อย ผมมองไปที่ลูกอมที่อยู่ตรงเคาเตอร์  ลูกอมที่ผมชอบเหลืออยู่ห่อเดียว  ผมรีบเดินตรงเข้าไปที่ลูกอมห่อนั้นกะว่าหยิบเสร็จจะจ่ายเงิน  ผมเอื้อมมือไปที่ซองลูกอม ผมจับได้ปรากฏว่าก็มีอีกมือหนึ่งเช่นกันมาจับลูกอมห่อนั้น  แล้วผมก็เงยหน้ามองดูเจ้าของมือนั้น  เจ้าของมือนั้นก็มองดูผม แล้วเราก็ปล่อยมือออกจากซองลูกอมพร้อมกัน

“เอาเลยครับ”เสียงชายคนเป็นเจ้าของมือนั้นบอก เป็นชายหนุ่มที่ดูออกแนวๆ เท่ๆ ดูเป็นกันเอง

“เอาเลยครับ ผมไม่เอาแล้ว”ผมบอกพร้อมจะวางของจ่ายเงิน  แล้วเขากับผมก็วางของพร้อมกัน  ผมหันไปมองหน้าเขา เขาก็หันมามองหาผม เรายิ้มให้กัน

“เชิญก่อนเลยครับ”เขาบอกผม แล้วพนักงานก็คิดเงินให้ผม “ทั้งหมด หนึ่งร้อยสิบสี่บาทค่ะ” ผมจ่ายเงินเสร็จก็คอยสองสาวที่ยังเลยของกันอยู่

“ทั้งหมด หนึ่งร้อยสิบสี่บาทค่ะ” เสียงพนักงานคนเดิมคิดเงินแล้วบอกกับชายคนนั้น

“ตรงกันอีก”ชายคนนั้นบ่นเบาๆ (ผมคิดในใจอะไรมันจะพอดีขนาดนี้ว่ะ ลูกอมก็อยากได้เหมือนเรา วางของคิดเงินก็พร้อมกัน ยอดเงินที่คิดออกมาก็เท่ากัน) แล้วชายคนนั้นก็เดินออกจากร้านไป ผมคอยให้สองสาวซื้อเสร็จก็เดินตามไปหาเพื่อนๆ

...

“อ้าว”เสียงผมทักขึ้นพร้อมกับชายคนนั้นที่ยืนรวมอยู่ในกลุ่มเพื่อนของผม

“รู้จักกันแล้วเหรอ”  ต้าร์ถาม

“ป่าว แค่เจอกัน”ผมบอก ชายคนนั้นยิ้มๆ

“นี่พี่กันพลาด รองประธานชมรมโฟโต้ รุ่นพี่เราเองอยู่ปีสาม นี่เอ ทราย ปูเป้ เพื่อนผมครับ”ต้าร์แนะนำ

“ชื่อกันพลาด แปลกดี”ทรายบอก

“อ๋อ เป็นฉายาในคณะนะ  ที่จริงพี่แกชื่อพี่เก่ง อย่างเราก็มีฉายาว่า นิ่งเฉย”ต้าร์อธิบาย

“นิ่งเฉย เหมาะกับบุคลิกของต้าร์เลย”ปูเป้บอก  ต้าร์ยิ้มอายๆ

“พี่ฝากเนื้อฝากตัว ฝากหัวใจ(มองมาทางผม)ไว้กับน้องๆทุกคนด้วยนะครับ”พี่เก่งบอก ทำเอาทุกคนฮา แล้วเราก็ออกเดินทาง โดยให้ทราย ปูเป้ บอย ปอนด์ไปรถของทราย  ผม พี่เก่ง  ไอ้ต้าร์ไปรถของผม พวกเราขับไปกันอย่างสบายๆไม่รีบร้อนมาก อยากแวะเที่ยวตามรายทางที่ไหนก็แวะ  แวะเข้าปั๊มซื้อของกินบ่อยสุด แล้วงานนี้ไม่ต้องกลัวมากับตากล้องทั้งสองคน แวะไหนเป็นถ่าย  ถ่ายอุตลุด ขนาดน้องหมาน้องแมวเดินผ่านยังถ่ายเลย  แต่ที่ผมสังเกตไอ้ต้าร์มันชอบยกกล้องไปแอบถ่ายแต่ปูเป้บ่อยๆ  แล้วพี่เก่งเองก็ดูเหมือนว่าจะแอบถ่ายผม เพราะผมหันไปเจอหลายที พี่แกรีบก็ส่องกล้องไปทางอื่น 

...

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 12-05-2008 21:20:40

บทที่สิบสอง --- เที่ยวสุพรรณ(ต่อ)


กว่าจะมาถึงชามชุก  สุพรรณบุรีได้ก็เล่นเอาซะค่ำ (นั่นแหละแวะกันดีนัก แวะไม่พอกว่าจะถ่ายรูปกันอีก เสียเวลาไม่ใช่น้อย) บ้านของบอยเป็นบ้านไม้หลังใหญ่อยู่ติดริมน้ำในตลาดสามชุก บอยเป็นลูกคนกลางมีพี่สาวชื่อ บิ๋ม(คนที่จะแต่งงาน)  น้องชายคนเล็กชื่อ เบียร์  พ่อกับแม่และญาติๆของบอยใจดี น่ารักทุกคนเลย เอาใจใส่พวกเราเป็นอย่างดีจนพวกเราเกรงใจเอามากๆ พอไปถึงพวกเราก็แยกย้ายเข้าที่พัก ผมกับปอนด์นอนห้องไอ้บอย ต้าร์กับพี่เก่งนอนห้องน้องเบียร์ พวกผู้หญิงแม่บอยจัดไว้ให้อีกห้องหนึ่ง หลังจากเข้าห้องพักอาบน้ำอาบท่ากันเสร็จแล้ว พวกเราก็มานั่งล้อมวงทานข้าวที่ระเบียงริมน้ำกับพ่อแม่และญาติๆของบอย  บรรยากาศเต็มไปด้วยความสุข ความอบอุ่น กับข้าวก็อร่อย การพูดคุยระหว่างทานข้าวก็เป็นกันเอง ยิ่งสำเนียงสุพรรณด้วยแล้วยิ่งทำให้ดูน่ารักเข้าไปอีก (ทำให้ผมคิดถึงบ้านที่ชล ไม่ได้ทานข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากันมานานแล้วตั้งแต่ผมเข้ามหาลัย) พวกเราพูดคุยแล้วแบ่งบทบาทหน้าที่กันในวันงานพรุ่งนี้ ผมกับไอ้ปอนด์คอยถ่ายVDO พี่เก่งกับต้าร์เก็บภาพนิ่ง  ปูเป้กับทรายจะกั้นประตูเงินประตูทอง  ส่วนบอยทำหน้าที่เป็นน้องเจ้าสาวที่แสนดีคอยช่วยรับแขก  คุยอะไรกันเสร็จทุกคนก็แยกย้ายไปทำหน้าที่ของตัวเอง ตอนนี้บ้านของบอยมีคนเกือบๆสามสิบคนได้มั้งที่มาช่วยเตรียมงาน บรรยากาศดูสนุกไปอีกแบบ  ว่าแล้วผมก็ลุกไปนั่งที่สะพานริมน้ำข้างบ้าน ผมปล่อยความคิดอารมณ์ตัวเองทอดยาวไปกับสายน้ำที่ไหลใต้สะพาน วันนี้เป็นอีกวันหนึ่งที่ผมมีความสุขมาก  เห็นบรรยายกาศของครอบครัวที่ชื่นมื่นอบอุ่น  เป็นครอบครัวไทยแท้ที่เวลามีการมีงานจะมาร่วมแรงร่วมใจกัน บนใบหน้าทุกคนมีแต่รอยยิ้ม ผมคิดไปก็อดยิ้มไม่ได้

“มานั่งยิ้มอะไรคนเดียว เดี๋ยวก็จับส่งโรงบาลบ้าซะหรอก”เสียงพี่เก่งทักขึ้น แล้วเดินมานั่งลงข้างผม

“ไม่มีอะไรหรอกครับพี่ ผมแค่มองดูทุกคนแล้วมีความสุขนะครับ”ผมบอก

“วันนี้พี่ก็มีความสุข มีความสุขมากที่พี่ได้เจอในสิ่งที่พี่หามานาน  เอเชื่อเรื่องพรหมลิขิต รักแรกพบไหม”พี่เขาบอก

“ก็ไม่รู้ซิครับ”ผมบอก

“อ่ะ ให้”พี่เขายื่นมือที่เหมือนกำอะไรบางอย่างอยู่มาให้ผม  ผมก็แบมือรับ

“อะไรครับพี่”ผมบอกแล้วพี่แกก็ปล่อยมือออก มันเป็นลูกอมที่ผมจะซื้อ

“ซองหนึ่งมันมี สิบสอง เม็ด ให้เอหกเม็ด อยู่กับพี่อีกหกเม็ด ”พี่เขาบอก

“ขอบคุณครับ”

“เอ ปีหนึ่งมีกี่เดือน”พี่เก่งถามผม

“ปีหนึ่งก็มีสิบสองเดือนซิครับ พี่ถามไมอ่ะ”ผมบอก

“ก็นั่นแหละ เท่ากับลูกอมเลย ถ้ามันแยกกันอยู่ มันก็ไม่ครบปีซินะ งั้นเราต้องอยู่ด้วยกันนะ”พี่เก่งบอกพร้อมยิ้มให้ผม

“คารมศิลปินเลยนะพี่ ถ้าผมเป็นผู้หญิง ผมจะคิดว่าพี่กำลังจีบผมเลยนะเนี่ยะ”ผมถามพร้อมหัวเราะเบาๆ
 
“ก็ใช่พี่กำลังจีบเอ พี่ชอบเอนะครับ”พี่เก่งบอกพร้อมเอื้อมมือมาจับมือผมไว้

“พี่ล้อเล่นอะไรเนี่ยะ ไม่เอาแล้วผมไปนอนดีกว่า”ผมบอกพร้อมจะลุกขึ้น พี่เก่งจับมือผมไว้ให้ผมให้ลงเหมือนเดิม

“เอครับ พี่ไม่ได้ล้อเล่นนะครับ เอฟังพี่ก่อน  พี่ชอบเอตั้งแต่แรกเห็นแล้ว”พี่เก่งพูด ตอนนี้ใจผมเริ่มเต้นรัว เพราะดูจาดท่าทางของพี่แกเอาจริง

“แต่ผมเป็น........”ผมกำลังจะตอบ

“พี่ไม่สนว่าเอจะเป็นอะไร และไม่สนด้วยว่าเอจะมองว่าพี่เป็นอะไร  พี่รู้แต่ว่าพี่เป็นคนที่โกหกความรู้สึกตัวเองไม่เป็น ถ้าพี่ชอบใครพี่ก็จะบอกเขา ไม่เก็บความรู้สึกนั้นไว้  และไม่คำนึงถึงว่าจะได้ผลตอบรับมายังไง  ให้เอรู้ไว้ว่าพี่ชอบเอก็พอ”พี่เก่งบอก  ตอนนี้หัวใจผมเต้นแรงมาก หน้าผมแดง วางหน้าไม่ถูกว่าจะทำหน้ายังไง

“แต่.......”ผมกำลังจะบอก

“ไม่เป็นไร  ถึงเอจะมีคนอื่นหรือไม่ก็ตาม  หรือตอนนี้เอคิดยังไงกับพี่  ไม่ต้องบอกให้พี่รู้หรอก  ให้เอรู้แต่ว่าพี่ชอบเอ และหัวใจครึ่งหนึ่งของพี่อยู่ที่เอแล้ว  อีกครึ่งหนึ่งอยู่กับพี่  มันก็เหมือนกับลูกอมที่แบ่งครึ่งกันคนละหกเม็ด ถ้าไม่ได้อยู่ด้วยกัน มันก็ไม่ครบสิบสองเดือนเป็นหนึ่งปีซินะ  สบายใจจัง ได้บอกความรู้สึกตัวเองออกไปแล้ว”พี่เก่งพูดพร้อมยิ้มออกมา แล้วเอามือทั้งสองข้างมาจับมือผมพร้อมเอาไปหอม ผมได้แต่อึ้ง ทำอะไรไม่ถูก

“ไปนอนกันเถอะ  เดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้ามาช่วยงานเขา”พี่เก่งลุกขึ้นแล้วส่งมือมาให้ผมจับ ผมก็จับแต่โดยดี  เพราะตอนนั้นทำอะไรไม่ถูกจริงๆ ใครจะไปรู้อยู่ๆมีคนมาบอกรัก เลยทำตัวไม่ถูกเลย

“พี่ปล่อยมือผมก็ได้ครับ ผมอาย”ผมรีบบอกตอนที่เดินเข้ามาเมื่อใกล้เข้าบ้าน

“ฝันดีนะครับ ฝันถึงพี่ด้วยนะ”พี่เขาปล่อยมือแล้วหันมากระซิบที่ข้างผม แล้วแอบหอมแก้มผมไปอีกหนึ่งที ก่อนที่พี่แกจะเดินเข้าห้องน้องเบียร์ไป  ปล่อยให้ผมยืนเป็นหุ่นนิ่งอยู่หน้าห้องไอ้บอย

“เอ มายืนทำไมตรงนี้ เข้าห้องดิ่”บอยเดินมาเจอแล้วบอกผม ผมก็เดินแบบเอ๋อๆเข้าห้องตามมันไป

ก่อนนอนผมได้รับ sms จากพี่แป้งเหมือนเดิม บอกว่าไปนอนต่างที่อย่าลืมสวดมนต์ไหว้พระก่อนนอนนะ แต่ผมก็นอนไม่หลับ ทำไมมันนอนไม่หลับว่ะ ผมนึกในใจแล้วนอนพลิกไปพลิกมาหลายรอบ หยิบนาฬิกามาดูจะตีสองแล้ว ทำไมภาพและเสียงของพี่เก่งมันยังอยู่ในหัวผมนะ “พี่ชอบเอนะ ชอบตั้งแต่แรกเห็นเลย” นอกภาพพี่เก่งแล้วยังมีภาพพี่แป้ง พี่หมอที และพี่นิคเข้ามาเป็นระยะๆอีกด้วย

ผมลุกขึ้นมานั่ง  มันน่าจะดีใจไม่ใช่เหรอว่ะ มีคนมาชอบ  แต่ทำไมใจเรามันวุ่นวายอย่างนี้ล่ะ  ไม่ใช่เพราะว่าเราจะปฏิเสธที่พี่เขาเป็นผู้ชายหรอกนะ เพราะเราก็เริ่มรู้ตัวเองแล้วแหละว่าเราเป็นอะไร  แต่ทำไมมันเหมือนมีอะไรติดค้างในใจเรานะ “น้องเอเชื่อเรื่องพรหมลิขิต รักแรกพบไหมครับ” หรือว่ามันจะเป็นพรหมลิขิตเหรอ เอาไงดีว่ะ ปวดหัวจังวุ้ย  หลับซิว่ะ  ทำไมไม่ยอมหลับ  ผมนอนคิดไปเรื่อยๆจนไม่รู้ว่าตัวเองหลับไปตอนไหน  มารู้ตัวอีกที

“เอ เอ เช้าแล้วตื่นเร็ว”เสียงคนปลุกผม  ผมไม่ลืมตามองแล้วเอาผ้ามาคลุมหันหน้าไปอีกทาง

“ขี้เซาใช่ไหม ต้องเจอนี่”ว่าแล้วก็ดึงผ้าห่มออกแล้วเอามือมาจี้ที่เอวผม

“พอแล้วๆ ยอมแล้วๆ”ผมรีบลืมตาลุกขึ้น “พี่เก่ง เข้ามาได้ยังไงครับ พี่นอนห้องเบียร์ไม่ใช่เหรอ”

“ก็พี่เห็นเพื่อนๆเราลงไปข้างล่างหมดแล้ว เลยเดินขึ้นมาดูเห็นห้องไม่ล็อค เลยมาแอบดูคนนอนตื่นสายนะ เวลาเอนอนน่ารักดีนะ ยิ่งเวลาขี้เซายิ่งน่ารักเหมือนเด็กเลย”พี่เก่งบอก

“ก็เมื่อคืนมันนอนไม่ค่อยหลับน่ะครับ”ผมบอก

“ถ้าเอคิดมากเรื่องพี่ พี่ขอโทษนะ พี่บอกเอแล้วไง เอไม่ต้องคิดอะไร ให้รู้แต่ว่าพี่ชอบเอก็พอ รีบไปอาบน้ำเถอะจะได้ลงไปกินข้าว เดี๋ยวขันหมากจะมาเก้าโมงเช้า”พี่เก่งบอกพร้อมจับมือผม ดึงผมลุกขึ้นจากเตียง

...

งานแต่งเริ่มขึ้น  ใบหน้าทุกคนมีแต่รอยยิ้มความสุขชื่นมื่นกันถ้วนหน้า  ทำให้ผมลืมเรื่องพี่เก่งไปได้ชั่วคราว  แม่ของบอยถึงกับน้ำตาไหลเวลาที่เจ้าบ่าวสวมแหวนให้เจ้าสาว ผมเดินตามไอ้ปอนด์คอยช่วยมันถือกล้อง VDO บันทึกภาพต่างๆ ผมคิดในใจเราจะมีวันนี้บ้างไหมน้า

“อยากแต่งงานเหรอ  เห็นมองแล้วยิ้มไม่ยอมหยุดเลย  เอาไม เดี๋ยวพี่ให้พ่อแม่ไปขอ”เสียงพี่เก่งดังมาจากข้างหลังผม

“ก็ดูเขามีความสุขกันอ่ะครับ แล้วพี่ไม่ไปถ่ายรูปเหรอ”ผมถาม

“อ๋อ ตอนนี้เจ้าสาวเขาเปลี่ยนชุดอยู่นะ ต่อไปจะรดน้ำสังข์ ถ้าให้พี่ไปถ่ายตอนเปลี่ยนชุดคงดูไม่ดีมั้ง”พี่เก่งบอก

“ครับ”ผมตอบ

“เอ หันมาทางนี้หน่อยซิ”พี่เก่งบอก แล้วผมก็หันไปทางเสียงพี่เก่ง  พี่เก่งแกกดชัตเตอร์ไม่ยั้งมือเลย

“พอแล้วพี่ เขาให้มาถ่ายเจ้าสาว ไม่ได้ให้มาถ่ายผม”ผมบอกพร้อมเอามือปัดกล้องออกเบาๆ

“ก็กำลังถ่ายเจ้าสาวของพี่อยู่ไง”พี่เก่งบอกพร้อมหัวเราะ

ผมเขินมากยิ้มแบบอายๆแล้วเดินไปหาทรายกับปูเป้ที่หลังจากตั้งด่านประตูเงินประตูทองเสร็จแล้วก็มานั่งพักคอยเตรียมตัวเป้นคนส่งน้ำมงคลในหอยสังข์ให้กับแขกที่มาร่วมงาน

“เอ มาพอดีเลย กำลังอยากเม้าส์ อกจะแตกแล้ว”ทรายรีบกวักมือเรียกผม

“เป็นอะไร”ผมถาม

“ก็ นายต้าร์เพื่อนเอนะ เอาแต่ถ่ายรูปปูเป้  ชั้นว่ามันยังไงๆอยู่นะ”ทรายบอก

“ทรายคิดมากไปเอง เขาก็ถ่ายทั่วๆไปแหละ  ทรายหันไปเจอกล้องพอดีมั้ง”ปูเป้แย้งแบบอายๆ

“ไม่รู้หล่ะ  แล้วเอมานี่ทำไมไม่ไปถ่าย VDO ช่วยไอ้ปอนด์เหรอ เดี๋ยวมันก็ไปถ่ายอะไรไปมั่วหรอก ไปๆ”ทรายบอกพร้อมไล่ผม

งานทุกอย่างผ่านไปด้วยดี กว่าจะส่งแขกที่มาร่วมงานหมดก็เกือบบ่ายสองโมง  พวกเราก็วางแผนเที่ยวสุพรรณกันเลย ตกลงว่าวันนี้จะไปบึงฉวากแล้วกลับมานอนที่บ้านบอย พรุ่งนี้หลังข้าวเช้าเข้าไปเที่ยวในอำเภอเมืองแล้วค่อยตีรถกลับขอนแก่น  แล้วพวกเราก็ออกเดินทางไปบึงฉวาก  ซึ่งเป็นบึงน้ำจืดขนาดใหญ่ เป็นเหมือนพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำจืด มีอุโมงค์ปลาด้วย เราเดินดูกันไปจนถึงเย็น ตลอดเวลาผมสังเกตว่าต้าร์จะคอยเทคแคร์ปูเป้บ่อยๆ ทำให้ทรายได้ทีแซวบ่อยๆ( ผมคิดในใจปูเป้มีอะไรดีนะที่ทำให้ต้าร์ที่เงียบ ขรึมไม่ค่อยพูดกลับมาพูดคุย ยิ้มแย้มได้ขนาดนี้)  แต่คนที่โดนแซวจากเพื่อนมากที่สุดเห็นจะเป็นพี่เก่ง เพราะพี่เก่งแกทำอะไรเปิ่นๆหลายอย่าง  โดยแกให้เหตุผลว่ามันแนวดี  และอีกอย่างพี่เก่งก็จะคอยเอาใจผม เรียกผมถ่ายรูปตลอด  คอยหยอดมุขนั่นมุขนี่ใส่ผมอยู่เรื่อย  ผมก็รับมุขพี่แกไปบ้าง  เพื่อไม่ให้เพื่อนๆผิดสังเกต  แล้วเราก็กลับมานอนที่บ้านบอย

หลังจากทานข้าวเย็นกันเสร็จแล้ว พวกผู้หญิงก็นั่งดีทีวีกับแม่  ไอ้ปอนด์ก็สอนกลโกงเกมคอมต่างๆให้น้องเบียร์  พี่เก่ง ต้าร์  บอยนั่งคุยกับพ่อ  ผมแยกตัวออกมานั่งที่ระเบียงริมน้ำมุมเดิม

ติ๊ด.......ติ๊ด.........เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้น (ผมแอบคิดว่าน่าจะเป็นพี่นิค หรือพี่หมอทีก็ยังดี)

“สวัสดีครับพี่แป้ง........ตอนนี้อยู่สุพรรณครับ........กลับพรุ่งนี้ครับ คงถึงขอนแก่นค่ำๆมั้งครับ.....ครับ.............ขอบคุณครับ.....สวัสดีครับ”ผมรับโทรศัพท์ พี่แป้งโทรมาไม่มีธุระอะไร

“นายมานั่งอะไรคนเดียวว่ะ”ต้าร์เดินมาหาผมแล้วนั่งลง

“ก็ตรงนี้ลมเย็นดี วิวก็สวย มานั่งคิดอะไรเพลินๆ”ผมบอก

“เพื่อนนายคนที่ชื่อปูเป้ นิสัยดีนะ”ต้าร์บอก

“อย่าบอกนะว่านายแอบชอบเขาอยู่”ผมถามต้าร์  ต้าร์ยิ้มๆพยักหน้ารับ

“แล้วน้องน้ำผึ้งอะไรของนายไปไหนแล้วล่ะ”ผมถาม

“เลิกกันตอนเข้ามหาลัย เราไปที่บ้านน้องเขา  แม่เขาถามถึงพ่อแม่เรา เราบอกว่าเราไม่มีพ่อ แม่น้องเขาเลยไม่ค่อยชอบใจเรา  เราไม่อยากให้น้องเขาลำบากใจ เราเลยบอกเลิกน้องเขาเอง”ต้าร์บอก

“นายทำแบบนี้ไม่ถูกนี่หว่า”ผมแย้ง

“ทำไงได้ ก็ทำไปแล้ว ช่างมันเถอะ ว่าแต่นายรู้ไหมว่าปูเป้มีคนชอบหรือยัง”ต้าร์ถาม

“ไม่มีมั้ง ไม่รู้ดิ่  อยากรู้ก็ไปถามเลย”ผมยุ

“ขอบใจว่ะเพื่อน เรารู้ว่าปูเป้แอบชอบนาย แต่ถ้านายพูดแบบนี้แสดงว่าเปิดทางให้เรา แล้วอย่ามาเสียใจทีหลังนะ” ต้าร์พูดแล้วเดินไป ผมก็ตกใจเล็กๆแต่ก็ดีแล้ว เพราะจริงๆผมก็เห็นปูเป้เป็นแค่เพื่อน และคิดว่าปูเป้เข้าใจจุดนี้ดี

“คิดอะไรอยู่ครับ ที่รัก”เสียงพี่เก่งมากระซิบที่ข้างหูผม ทำเอาผมตกใจ

“ตกใจหมดเลยพี่”ผมบอก

“ขวัญอ่อนจริงๆเลยเอนี่  ไม่ไปนอนอีกเหรอ  พรุ่งนี้ต้องเที่ยวทั้งวันแล้วไหนจะขับรถกลับขอนแก่นอีกเดี๋ยวไม่มีแรงนะ”พี่เก่งบอก

“กำลังจะไปครับ”ผมพูดแล้วกำลังลุกขึ้น พี่เก่งดึงมือผมนั่งลงเหมือนเดิม

“พี่มาก็จะไปเลยนะ”พี่เก่งบอก

“ก็พี่บอกให้ผมไปนอนนี่ครับ”ผมบอก

“เดี๋ยวซิ  ก่อนนอนพี่จะเล่านิทานให้ฟัง”พี่เก่งมองหน้าผม  ผมพยักหน้ารับ

“เรื่องมีอยู่ว่ากาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว  มีชายคนหนึ่งแอบหลงรักคนๆหนึ่ง  ชายคนนั้นได้บอกความรู้สึกของเขาออกไปต่อคนที่เขารัก  แต่คนรักของเขากลับทำตัวเป็นปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น  ชายคนนั้นก็ยังคงรอต่อไป รอวันแล้ววันเล่า รออย่างมีความหวัง แล้วก็ได้แต่รอ  โดยไม่สนใจว่าเขาจะได้อะไรจากคนที่เขารักหรือเปล่า  เพียงแต่อยากให้คนที่เขารักรู้ว่า เขารักอยู่เสมอ จบแหละ”พี่เก่งบอก

“นิทานอะไรอ่ะพี่สั้นจัง ไม่จบแบบว่านิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่าเหรอ”ผมถาม

“ก็ได้ นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ชายคนที่รอก็คือพี่ ส่วนคนรักของเขาก็คือเอ เอ อย่าปล่อยให้พี่คอยนานนะ  แต่ยังไงพี่ก็จะคอย”พี่เก่งบอกพร้อมเอามือพี่แกมาจับที่มือผม  ผมรู้สึกว่ามันเป็นความรู้สึกที่ดี  มันสื่อออกมาถึงความห่วงใย อบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก มันทำให้ใจผมที่วุ่นวายตอนนี้ไหลไปตามอารมณ์ที่กำลังพาไปเหมือนแม่น้ำใต้สะพานที่กำลังไหลไปอย่างไม่มีจุดหมาย ผมเลยเอื้อมมืออีกข้างของผมไปจับมือพี่เขาไว้บ้าง พี่เขาค่อยๆก้มหน้าลงมาจะจูมพิตที่หน้าผากของผม

แต่แล้วจู่ๆในหัวผมก็มีภาพของคุณพ่อคุณแม่ขึ้นมาบอกว่า “ต่อไปเอ ต้องเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับโอ๊ตนะ ตั้งใจเรียนให้จบแล้วมาช่วยคุณพ่อทำงาน แล้วก็หาผู้หญิงดีๆซักคนมาแต่งงานด้วย มีหลานให้คุณแม่ไว้อุ้ม” แล้วก็เป็นภาพพี่หมอทีมองมาทางผมทำหน้าเสียใจ  แล้วก็เป็นภาพพี่นิคมองมาทางผมดูท่าทางโกรธมาก  ภาพในสมองพวกนั้นเกิดเร็วมาก เร็วขนาดที่ยังไม่ให้พี่เก่งได้จูมพิตที่หน้าผากผม  ผมก็ผลักพี่เขาออกก่อน

“ขอโทษครับ  ผมไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร”ผมบอก

“พี่ซิต้องขอโทษเอ แต่แค่นี้พี่ก็ดีใจแล้วแหละ”พี่เก่งบอกพร้อมเอามือมาขยี้หัวผมแล้วเราก็เดินเข้าไปในบ้าน

ผมนอนคิดทำไมน่ะ  ทำไมเราถึงเป็นคนอย่างนั้นไปได้  มันเป็นแรงปรารถนาของหัวใจหรือว่าเราแค่หลงไปตามอารมณ์ที่เหงา ว้าเหว่ วุ่นวายจากปัญหาเรื่องพี่นิคกับพี่หมอที  ทั้งที่เราก็รู้อยู่แล้วว่าพี่เก่งชอบเรา แล้วพี่หมอทีกับพี่นิคถึงจะไม่รู้แน่ชัดก็เถอะว่าชอบเรา  แต่ทำไมใจเราถึงเป็นแบบนี้  ไม่เข้าใจตัวเองเลย  เหมือนมันกำลังต่อสู้กับอะไรซักอย่าง แล้วคำพูดของคุณแม่ก็ขึ้นมาอีก “ต่อไปเอ ต้องเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับโอ๊ตนะ ตั้งใจเรียนให้จบแล้วมาช่วยคุณพ่อทำงาน แล้วก็หาผู้หญิงดีๆซักคนมาแต่งงานด้วย มีหลานให้คุณแม่ไว้อุ้ม” เพราะนี่แหละมั้ง  หน้าที่ในฐานะลูกชายคนโตของครอบครัวที่เราต้องทำ  แต่ความรักที่เราเลือกจะมีล่ะ  ความรักกับหน้าที่มันไปด้วยกันไม่ได้เหรอ  ทำไมน่ะ แต่ยังไงก็ช่างมันเถอะ แปลกดีนะตอนนี้มีคนมาชอบเรา แต่เราก็ไม่ได้รักใครซักคน ไม่เข้าใจตัวเองเลยจริงๆ ว่าแล้วผมก็นอนคิดจนหลับไปอีก

...

วันรุ่งขึ้นเราทานข้าวเช้าที่บ้านบอยเสร็จ ก็ออกเดินทางไปเที่ยวอีกหลายแห่งในสุพรรณ  ไม่ว่าจะเป็นอนุสรณ์ดอนเจดีย์  วัดป่าเลไลย์  หอนาฬิกา  และอีกหลายแห่งเรียกว่าเที่ยวจนไม่มีแรงเที่ยว  ตลอดการท่องเที่ยวต้าร์จะคอยเอาใจปูเป้ตลอด  และผมก็เห็นว่าปูเป้มีส่วนโน้มเอียงไปทางต้าร์มากด้วย  แต่ผมกลับไม่โน้มเอียงไปหาพี่เก่งเลย ทั้งๆที่พี่เก่งเอาใจผมสารพัดจนเพื่อนๆเริ่มผิดสังเกตในตัวผมกับพี่เก่ง

 ตอนขับรถกลับพี่เก่งช่วยผมขับรถด้วย ส่วนไอ้บอยก็เปลี่ยนกันขับกับทราย  พวกเรากลับมาถึงในมอก็ค่ำพอดี ตระเวนส่งเพื่อนๆตามหอเสร็จ ผมเข้าหอเอาของฝากให้หนึ่ง คุยกับหนึ่งนิดหน่อย แล้วก็หลับไปด้วยความเพลีย ทั้งๆที่ยังไม่ได้อาบน้ำเลย  หนึ่งมาปลุกผมก็ไม่ลุก  ผมดึงผ้ามาปิดแล้วหันตัวหนี หนึ่งก็เดินหนีไปนอนที่เตียง  ทำให้ผมคิดถึงตอนที่พี่เก่งปลุกผม เอามือมาจี้เอวผม แล้วเสียงพี่เก่งที่บอกว่าชอบผมมันก็กลับมาอีกในหัว  ผมได้แต่นอนยิ้มแล้วคิดว่า พี่เก่งคงเล่นๆกับเรา คงไม่จริงจังอะไรหรอกมั้ง แต่อย่างน้อยผมก็มีความสุขที่มีคนมาบอกรัก  โดยไม่ต้องมานั่งคาดเดาแบบพี่นิคกับพี่หมอที  ขอบคุณนะครับพี่เก่งที่รักผม  ถึงแม้ว่าผมจะไม่ได้รู้สึกเหมือนพี่ก็ตาม

+++ จบบทที่สิบสอง +++


*** ข้อคิดคำคมประจำบท ***

-   พี่เป็นคนที่โกหกความรู้สึกตัวเองไม่เป็น

-   ความรักกับหน้าที่มันไปด้วยกันไม่ได้เหรอ 

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: uME_HeRo ที่ 12-05-2008 21:38:04

น้องเอ มีแต่คนบอกรัก อิจฉาจังอ่ะ  :m12:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ISACBTMN ที่ 12-05-2008 21:42:17

สนุกจัง  :m1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 12-05-2008 21:43:47

รักที่เราเลือกจะมี  กับ  ความรักกับหน้าที่   o7 o7 o7

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 12-05-2008 21:59:57

 :m4: :m4:
 น้องเอลงยาวได้ใจ...ช๊อบ...ชอบ  o13
 น้องเอ...อย่างนี้เรียกว่า "หัวบันไดไม่แห้งนะจ๊ะ"  :laugh: :laugh:
 คิดถึงพี่นิคเน๊าะ...หายเงียบไปเลย  :o8:

 
 

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 12-05-2008 22:09:10

โหย ตอนนี้น้องเอโดนรุม เอิ๊กส์ๆ
ทั้งผู้หญิง ทั้งผู้ชาย
โอ๊ยย คิดถึงพี่ริช :o8: (เกี่ยวไรเนี่ยะ - -')

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Simply Blue ที่ 12-05-2008 22:56:50

พี่เก่งได้ใจมากๆๆๆ  ชอบ ชอบ ตรงไปตรงมาดีจริง  o13

แบบนี้เค้าเรียกว่ากามเทพมาทดสอบหรือเปล่าหว่า หุ หุ หุ

ว่าแต่เรื่องนิคกะทียังไม่เคลียร์เลย  มันอะไร อย่างงั้ย  :oni3:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 12-05-2008 23:13:43

เอ....มีแต่คนบอกรักเลยนะ
ทำไมมันหลายคนจัง :o8: :o8:


ยังไงก็เชียร์..คุณดีเจ นิค ง่า :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 12-05-2008 23:20:47

“เรื่องมีอยู่ว่ากาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว  มีชายคนหนึ่งแอบหลงรักคนๆหนึ่ง  ชายคนนั้นได้บอกความรู้สึกของเขาออกไปต่อคนที่เขารัก  แต่คนรักของเขากลับทำตัวเป็นปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น  ชายคนนั้นก็ยังคงรอต่อไป รอวันแล้ววันเล่า รออย่างมีความหวัง แล้วก็ได้แต่รอ  โดยไม่สนใจว่าเขาจะได้อะไรจากคนที่เขารักหรือเปล่า  เพียงแต่อยากให้คนที่เขารักรู้ว่า เขารักอยู่เสมอ จบแหละ”พี่เก่งบอก


หวานซะ    :o8:


แต่ข้าพเจ้า

เชียร์ พี่นิคค่ะ    :m1:


แค่พี่นิคหายไปเรย ...................    :m31:


รีบทำคะแนนด่วนคะพี่    :a1:


รอตอนต่อไปนะค่ะ    :a3:


ฝันดีค่ะ    :c5:


 :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 12-05-2008 23:36:18

เข้ามาทักทายก่อนไปนอนครับ  :sleep2:

วันนี้มาลงบทที่สิบสองให้แบบยาวๆไปเลยนะครับ  (หวังว่าคงจุใจกันไปเลย)

ISACBTMN --- ขอบคุณสำหรับ +1 ครับ

BABY_CHICK --- อย่าเกเรบ่อยนะครับ  :a10:

*_^Mr_A-Kung^_* ---อย่าน้อยใจไปเลยครับ ยังไงเราก็ชื่อ เอ เหมือนกัน :5555: (ไม่แน่ใจว่าพี่กันพลาดคนเดียวกันเปล่านะครับ เพราะฉายาเขามีการส่งต่อด้วย  พี่กันพลาดที่ผมรู้จักก็คนในรูปอ่ะครับ)

zandwizz --- รู้ทันอีกว่าผมจะเที่ยวแล้วโดนพี่นิคกักตัวเลยไม่ได้มาต่อเรื่องให้ (แค่ไปทานข้าวดูหนังด้วยกันครับ   บอกให้คนอิจฉาเล่นๆ:laugh3:)

YMP +ranaways --- ทำมาแจกจ่ายก็ดีนะครับ (เห็นด้วย)

vicka --- รู้นิสัยผมด้วยว่าชอบคิดคนเดียว ขอบคุณมากครับ :pig4:ที่เป็นห่วง ตอนนี้เรื่องไม่สบายใจไม่มีแล้วครับ เหลือแต่ช่วงนี้ไม่รู้เป็นอะไรครับ ปวดหัวปวดตาบ่อยๆ ตอนแรกนึกว่าเป็นเพราะอยู่หน้าคอมนานเกินไป  แต่ลองพักดูแล้วก็ยังเป็น สงสัยต้องให้พี่หมอทีช่วยตรวจซะแล้ว (หรือจะให้พี่หมอทีฉีดยาดี :haun5:)

uME_HeRo --- ไม่ต้องอิจฉาผมหรอกครับที่มีแต่คนมาบอกรัก น่าจะสงสารผมมากกว่า  ยิ่งมีคนรักมากยิ่งมีปัญหามากครับ  ถ้าผมกลับไปได้ผมจะไม่เล่นกับความรักอย่างนี้หรอกครับ :try2:

LoVeMoDe --- เรื่องของพี่นิคกับพี่หมอที รอลุ้นต่อไปนะครับ

sakiko --- ฝันดีเช่นกันครับ :กอด1:

 o14 กำเซี่ยะๆ (ขอบคุณๆ) ทุกท่านที่เข้ามาเม้นท์  เข้ามาอ่าน  เข้ามาเป็นกำลังใจให้ผมเป็นอย่างดีเลยนะครับ  ต้องขอโทษด้วยนะครับถ้าบางครั้งทำให้รอ  ก่อนที่ผมจะเขียนแต่ละตอนผมก็จะไปอ่าน Diary ของตัวเองเพื่อหาข้อมูลแล้วก็มาเอากำลังใจจากทุกคนในนี้แลหะครับ ขอบคุณมากครับ :pig4:

 :a12: ราตรีสวัสดิ์ครับ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: tutankamen ที่ 13-05-2008 00:02:48

แหม๋ ทำผีเล้าอย่างผมเผยตัวได้ เยี่ยมจริงๆ คุณเนี้ย o13

ปูเสื่อรอดู เรื่องของชาว มข ต่อ ไป :a12:

จาก เพื่อนบ้าน มมส  :a5:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: [€]ŝĊörŦ ที่ 13-05-2008 00:50:32

โอ้ววว

รู้สึกจาป๊อบปูล่ามากเลยนะคับ

มีแต่คนรุมสนใจ อิอิ

 :m1:    :m1:     :m1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: nana ที่ 13-05-2008 04:55:53

 :m4: :m4: :m4:


 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: แก้ว ที่ 13-05-2008 08:50:47

ตอนนั้นเลือกไม่ถูกช่ายมะ คุณ A    :m12:

ปล. อิจฉา ตาร้อนผ่าว ๆ  มีแต่คนมาแย่งขายขนมจีบ


 :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: pongsj ที่ 13-05-2008 09:21:29

คารมพี่เก่งนี้น้ำเน่ามากกกกกกก แต่ชอบอ่ะ อิอิ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ~NeMeSiS_PURE~ ที่ 13-05-2008 09:36:29

อิจฉา ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :m31: :m31: :m31:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: momo_2007 ที่ 13-05-2008 09:42:12

เห็นด้วยกับเม้นบนคับ น้ำเน่ามากกกกกกกกกกกกกกกกกก
แต่พี่เก่งเค้ารุก เร๊วเร็วอะ มาซะไม่ตั้งตัง  :a4:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Electrolyte ที่ 13-05-2008 10:09:42

ชอบนะ...ชอบพี่กันพลาดโดนใจดี....ตรงๆดีเราชอบ. :o8:...เหอะๆๆๆ

รอให้กำลังใจนายเอนะ..........................นายเอคุงเอง :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Otaku ที่ 13-05-2008 10:38:42

พี่เก่งสุดยอดดดดดดดดดดดดด  :m4:

แอบอิจฉาพี่เออ่ะ :m23:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: (^_^)Jawaa!!! ที่ 13-05-2008 11:03:37

  พี่เก่ง เก่งสมชื่อเลยเนอะ o13

  คิดไงพูดงั้น เยี่ยม o13

  +1 คร้าบ :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 13-05-2008 11:08:14

พี่เก่งดับเครื่องชนสุดๆ


น่าเห็นใจนายเอ คงจะงงๆ สับสนๆ

เวลาอาจทำให้ทุกอย่างคลี่คลายได้

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: สาวเครือฟ้า ที่ 13-05-2008 11:47:21

คิดถึงพี่นิคอะครับ

แอบเชียรืพี่เค้าอยู่

เอามาลงได้แล้วครับ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A-J.seiya* ที่ 13-05-2008 12:11:25

><

ชอบพี่นิค ...   :m1:


พี่นิคหายไปไหนอ่ะคะ     o12 o12




พี่เก่งสุดยอด  o7

ปุ๊บปั๊บทันใจมากมาย ....  แย่งงี้เค้าเรียก จ้วด  555+


รออยู่ค่า ^^

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: BABY_CHICK ที่ 13-05-2008 12:46:18

 :m23:ขอบคุณที่เตือนนะครับ นานๆทีเกงานคงไม่เป็นไร อิ อิ

 แต่ว่า ขอส้มตำปลาร้า เผ็ดๆ เปรี้ยวๆ หน่อยนะ เอ่อ...คือ เอามาแก้เลี่ยนนายเก่ง อิ อิ มุข คุ้นเคย 55(คนที่จีบเรา มันก็ใช้มุขนี้ ขำๆดี) :m20: :m20:

แต่ก็ดีครับ เก่ง ตรงๆดี ไม่จำเป็นต้องโกหกความรู้สึกตัวเอง สบายใจดี ยิ่งทุกวันนี้ ไม่รู้ว่าเราจะใช้ชีวิตอย่างมีความสุขได้นานแค่ไหน ก็ข่าวแต่ละวันดิ หดหู่ใจทั้งนั้น เดี๋ยวจีน เดี๋ยวพม่า เมื่อไหร่ก็ไม่รู้นะว่าเราๆ ท่านๆ จะโดนเมื่อไหร่ คงเป็นช่วงธรรมชาติ เอาคืนมั้ง  :pigha2:

 ฉะนั้น เราก็มีความสุขแบบนี้ดีกว่า อ่านเรื่องของชาวบ้านแล้วมีความสุขดี  รอครับ มาต่อเร็วๆนะ :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 13-05-2008 12:49:23

 :m1: :m1: :m1: :m1: :m1:


อ่านกันจนฉ่ำเลย ยาวได้ใจ

ว่าแต่ อิจฉานายเอของเราจัง มีแต่คนมาชอบ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

แบ่งมาให้ซักคนสิ

นะนะนะนะนะนะนะนะนะนะ

55555+

รออ่านตอนต่อไปค๊าบ..........

 :m32: :m32: :m32: :m32: :m32:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ken_krub ที่ 13-05-2008 13:14:41

เป็นกำลังใจให้ครับ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: cassper_W ที่ 13-05-2008 13:56:51

คู่แข่งเพิ่มมม

 o2

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: SweetSerenade ที่ 13-05-2008 14:02:15

 o7 o7

อ่านทันแระ ดีใจ

ฝากเนื้อฝากตัว ขออ่านเรื่องนี้ด้วยคน

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: DarKLine ที่ 13-05-2008 14:44:16

พี่นิคไปไหนเนี้ย  :serius2:

รีบทำคะแนนสิพี่นิค

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 13-05-2008 17:29:46

 :m13: :m13:
 น้องเอ..โรคปวดตาอาจจะแพ้น้ำยาคอนแทคเลนส์ก็ได้นะ
 พี่ว่า...ไปหาหมอจักษุจะดีกว่า
 ส่วน...โรคปวดหลัง พี่แนะนำให้ศูนย์กายภาพบำบัดนวดนะ
 เขามีวิธีนวดและแนะนำท่าบริหารที่ถูกต้องเมื่อเราปวดหลัง , นอนตกหมอน ฯลฯ
 พี่เคยไปหาหมอ...หมอก็แนะนำมา บางทีก็ให้ยาคลายกล้ามเนื้อ ซึ่งกินมาก ๆ ไม่ดี
 อย่าคิดว่าไปศูนย์ฯ จะมีแต่คนแก่,คนป่วย อัมพาตหรืออัมพฤกนะ วัยหนุ่มสาวก็ไปกัน
 ถ้าเป็นแผนโบราณที่นวดทั่วไป ไม่ขอแนะนำนะจ๊ะ (บางคนอาจนวดไม่เป็น เส้นเอ็นอาจพลิกได้)
 ยังไง ลองปรึกษาคุณพี่หมอทีนะ อาจจะให้รายละเอียดที่ดีกว่านี้แน่ ๆ...
 น้องเอ...อย่าปล่อยทิ้งไว้นะ นานไปอาจจะเป็นอันตรายได้ เช่นต้องหมุนทั้งตัว เอี้ยวไม่ได้เมื่อมีใครเรียกเรา
 ถ้าจะต้องฉีดยา...พี่แนะนำให้พี่นิคฉีดให้นะจ๊ะ...หมอทีไม่ต้องจ๊ะ  :o8:  :o8:  :laugh: :laugh:
  :L2: :L2: รอน้องเอตอนต่อไปจ้า :L2: :L2:
 
 

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: gift_deb ที่ 13-05-2008 17:33:45

 :m29: เหนื่อยแทนคุณเอ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 13-05-2008 19:04:03

แอบอิจฉานายเอ ที่มีแต่คนมารุมรัก

สงสารพี่เก่งที่ต้องกินแห้ว

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 13-05-2008 22:57:05

มารอคับ :a3: :a3:

และก็เหนื่อยแทนดีเจ นิค อะ คู่แข่งเยอะจัด :laugh: :laugh:
 
:bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 13-05-2008 23:11:08

เอะ  เอ   :m24:


เข้ามาบอกว่า    :o8:


รอตอนต่อไปนะค่ะ   :a1:


++++1   

P*S  เชียร์พี่นิคนะค่ะ  แต่หายไปเรย  หลายตอนและ   :m32:

รีบ ทำคะแนนด่วนคะพี่  ฮิฮฺ   :m1:

ฝันดีค่ะ  :c5:


 :bye2: :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 13-05-2008 23:13:01

วันนี้ไม่ได้มาต่อให้เลยนะครับ  ขอโทษด้วยครับ

วันนี้นอนซมทั้งวันเลยครับ  :sad2: ผมไม่สบายครับ

ผมว่าแล้วไอ้อาการปวดหัวที่เป็นมาหลายวัน  วันนี้มันออกฤทธิ์ให้ผมเห็นแล้ว

เสียใจจังครับ  :o12: ที่วันนี้ไม่มีแรงมาแต่งให้ต่อ  ขอโทษด้วยนะครับ

ผมจะรีบหายแล้วรีบมาต่อนะครับ (พี่นิคบอกว่าไม่หายห้ามยุ่งกับคอมเด็ดขาด ให้นอนพักอย่างเดียว  นี่ก็ลุกขึ้นมาทานยาก่อนนอน อดใจไม่ไหว  ขอชะแว๊บ :m22:มาดูหน่อยเถอะ  อย่าไปฟ้องพี่นิคนะครับ)

ผมไปนอนก่อนแล้วครับ :a12: 

ขอบคุณทุกคนที่เป็นกำลังใจให้นะครับ  :pig4: โดยเฉพาะพี่ vicka ที่ให้คำแนะนำดีๆครับ (ปกติผมก็ไปหาหมอที่เกี่ยวกับไคโลแพกติกอยู่แล้วครับ ส่วนเรื่องฉีดยาก็แอบหวังเล็กๆว่าพี่นิคเขาจะมาฉีดให้ อิอิ (ขนาดไม่สบายยังมีอารมณ์มาล้อเล่นอีกนะเรา :fox2:)

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Electrolyte ที่ 13-05-2008 23:18:55

หายเร็วๆๆนะนายเอ :m13:......เราเป็นห่วง......นายเอคุงเอง

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: สมุนไพร ที่ 13-05-2008 23:22:29

 :m20: :m20: :m20: :m20:

ให้พี่นิคฉีดยา...ระวังเป็นหนักกว่าเก่าเน่อ

 :m25: :m25: :m25: :m25:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 13-05-2008 23:24:38

หายเร็วๆๆนะคับ
ยังไงก็รักษาสุขภาพด้วยนะคับ


....ให้พี่นิคฉีดยาเนี่ย ระวังได้หลายเข็มนะคับ :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 13-05-2008 23:27:30

พี่นิค มาด่วนค่ะ  :c5:

มีคน ไข้  มา แอบ เปิด com    :a1:


พักผ่อน มากๆๆนะค่ะ    :m1:


จะได้ หายเร็วๆๆ   :o8:


รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ   :m13:

ฝันดีค่ะ   :a12:

 :bye2: :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: momo_2007 ที่ 14-05-2008 00:25:43

หายไวๆนะครับ ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย
รออ่านต่อไป จงมาต่อ จงมาต่อ โดยไว  :oni3:
จะเข้ามาอ่านอีก เหอๆๆ ช่วงนี้ยิ่งบ้าบอ AF5 อยู่  :oni2: แต่เข้ามาอ่านแน่นอนนนนนน ^_^

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: a22a ที่ 14-05-2008 01:42:35

คุณ เอ เสน่ห์แรงจิงๆนะคับมีทั้งหญิง ชายมารุมจีบ
คุณกันพลาดได้ใจมากๆกล้าได้กล้าเสียดีเนาะ
มาให้กำลังใจ ให้คุณ เอ หายป่วยไวๆนะคับ รออ่านอยู่นะคับ :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: littlepooh ที่ 14-05-2008 01:47:31

 :m15: :m15: ขอให้คุณเอหายไวๆ นะครับ เป็นกำลังใจให้เสมอ (รออ่านตอนต่อไปอยู่นะครับ ชอบมาก)

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: nana ที่ 14-05-2008 04:28:48

 :L2:เข้ามาเยี่ยมคนป่วย :L2:



 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: DeShiWa ที่ 14-05-2008 05:59:03

 :impress: :impress: :impress:

พี่หมอทีกับพี่นิคเคยคบกันเหรอครับ

อิอิ ว่าแล้วว่ายังไงๆอยู่นะคู่นี้

ยังเชียร์พี่นิคเหมือนเดิมครับผม

ขยันทาต่อจังครับผม ชอบๆๆ

 :impress: :impress: :impress:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 14-05-2008 08:20:04

 :m4: :m4:
 น้องเอ...อย่าแอบหวัง บอกพี่นิคเลย...ช่วยฉีดยาให้ผมหน่อย  :laugh: :laugh:
 รักษาสุขภาพ และหายป่วยเร็ว ๆ นะจ๊ะ
  :L2: :L2: :L1: :L2: :L2:
 ป.ล... พี่นิคไม่อยู่หรือจ๊ะ ถึงแอบมาเข้าเล้าได้...ฮึ..
     ... เดี๋ยวเฮอะ...หายแล้วขอให้พี่นิคจับกดซะ..  :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ben~ya ที่ 14-05-2008 08:40:00

ฉีดยา! 
คนอ่านคิดลึกนะ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: แก้ว ที่ 14-05-2008 09:12:56

พักผ่อนเยอะ ๆ นะคะ

 :L2:  :L2:  :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sarin ที่ 14-05-2008 09:23:04

ดูแลรักษาสุขภาพ... :L2:
อย่าลืมพักผ่อนนะฮะ.. :L2:
เป็นกำลังใจให้ฮะ :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ken_krub ที่ 14-05-2008 09:47:40

หายไวๆนะ  เป็นกำลังใจให้ครับ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: (^_^)Jawaa!!! ที่ 14-05-2008 09:50:48

หายไว ๆ นะคะ

มีพี่นิคดูแลอย่างดี :m1:

คงหายไว แน่นอน เนอะ :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 14-05-2008 10:05:47

หายไวๆน้าาา :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: cassper_W ที่ 14-05-2008 10:50:08

หายไวไวน๊า :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 14-05-2008 11:16:55

 :c5: :c5: :c5: :c5: :c5:


หายไว ๆ นะค๊าบ......... คุงเอ


รักษาสุขภาพด้วยนะค๊าบ..........


หายก่อนแล้วค่อยมาต่อก็ได้


 :m23: :m23: :m23: :m23: :m23:


ปล. ถ้าพี่นิคฉีดยาให้เนี่ย คงจะต้องนอนซมอีกหลายวันเลยล่ะ 5555++++

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 14-05-2008 12:23:09

เน่ๆๆๆๆๆ
แอบเห็นนะ ตัวเขียวๆ ไปนอนซะเลย
ห้ามเล่นเน็ต เด๋วไม่หาย มาแต่งต่อมะได้

เป็งห่วง :laugh:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: BABY_CHICK ที่ 14-05-2008 20:33:43

 :เฮ้อ:รักษาสุขภาพด้วยนะครับ คุณเอ  :L2:

คุณ donDAKE!! ภาษาไทยอ่านว่าไงครับ

โดนแดก

โดนเด็ก

ดันดาก

ดันเด็ก

ดันแดก

ล้อเล่งน้า ไปละ ฟิ้วววววว :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: kiyomine ที่ 14-05-2008 21:24:05

ดันๆๆๆๆๆ
รอๆๆๆๆๆ
รักษาสุขภาพนะคับ  :a3:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ISACBTMN ที่ 14-05-2008 21:40:11

หายไวๆนะ  :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: [€]ŝĊörŦ ที่ 14-05-2008 21:44:04

พักผ่อนมากๆ นะค้าบบ

จะได้หายไวๆ ควิก

 :L2:   :L2:   :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Otaku ที่ 14-05-2008 23:07:14

 :L2: :L2: :L2:

หายไวๆนะคับพี่เอ

ว่าแต่พี่นิคไม่ได้ฉีดยาให้บ่อยๆหรอ  :laugh:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 15-05-2008 08:55:42

 :m23: :m23: :m23:


ยังไม่หายหรอ

กินยายัง

 :a4: :a4: :a4:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 15-05-2008 09:33:37

อ้างจาก: BABY_CHICK ที่ 14-05-2008 20:33:43  

คุณ donDAKE!! ภาษาไทยอ่านว่าไงครับ

โดนแดก

โดนเด็ก

ดันดาก

ดันเด็ก

ดันแดก

ล้อเล่งน้า ไปละ ฟิ้วววววว :o12: :o12:

อ่านว่า "ดอง-ดา-เกะ" :โหลๆ:
แต่ ไอ้
โดนเด็ก
กะ
ดันเด็ก

ก้อไม่เลวเหมือนกันเน๊ออออออออออ :m12:
 

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ultramanzaku ที่ 15-05-2008 10:11:13

รักษาสุขภาพด้วยน้า 


จาได้กลับมาต่อเร็วๆ


โอ้มเพี้ยง  :oni3:

จงหายๆๆๆๆ

อิอิ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: gift_deb ที่ 15-05-2008 13:21:47

รักษาสุขภาพด้วยนะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 15-05-2008 14:19:39

 :โหลๆ:มารายงานตัวแล้วครับ  ค่อยยังชั่วขึ้นมาหน่อยแล้วครับ

ถ้าไม่ได้มานั่งแต่ง แล้วเอามาลงต่อผมอึดดัดแย่เลย :m31:

ขอบคุณทุกความห่วงใยที่ทุกท่านมีให้ผมนะครับ  :L2: :L2: :L2:

p.s. พี่นิคบอกว่าตั้งแต่ผมแต่งเรื่องนี้ดื้อและทะลึ่งขึ้นเยอะเลย บอกอะไรก็ไม่ค่อยฟัง(สงสัยมาอ่านเจอคำว่าฉีดยามั้ง :laugh:)
พี่นิคยังบอกอีกว่าใจคอจะเอาเรื่องของตัวเองไปเล่าให้คนอื่นฟังหมดเลยใช่ไหม เรื่องบ้างเรื่องพี่นิคก็รู้จากในนี้แหละ  แต่บางเรื่องก็เว่อร์ไปนิด  บางเรื่องก็ขาดไปหน่อย (สรุปจะให้เราทำไงว่ะ  :a6:)

มาอ่านต่อเลยนะครับ   :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 15-05-2008 14:25:10

บทที่สิบสาม --- เอาใจ&ง้อ


หลังกลับจากสุพรรณที่ไปงานแต่งพี่สาวของบอย ทำให้ผมรู้จักกับพี่เก่ง  และพี่เก่งก็ได้บอกรักผมอย่างเป็นทางการ  ทั้งๆที่ผมรู้ว่ามีคนแอบรักผมอย่างไม่เป็นทางการอยู่ถึงสองคนแล้วก็ตาม แล้วไหนจะพี่แป้งที่ตอนนี้ผมแน่ใจแล้วว่าพี่เขาจีบผมแน่นอน

พี่แป้งจะมาดักรอผมทุกเช้าที่หน้าหอ  พาไปทานข้าวแล้วก็ไปส่งที่คณะ  (ยกเว้นวันไหนที่พี่เขาเรียนเช้าผมเรียนสายกว่าผมก็จะไปเอง) วันพฤหัสที่ผมกับหนึ่งไปใส่บาตรด้วยกัน พี่เขายังมารอเลยขนาดตั้งแต่เจ็ดโมงเช้า  แล้วก่อนนอนทุกคืนจะต้องมี sms จากพี่แป้งมาไม่ตอนสี่ทุ่มกว่าๆก็ห้าทุ่มเป็นประจำไม่เคยขาดตั้งแต่วันที่พี่ได้เบอร์ผมไปจนวันนี้มันก็จะสามอาทิตย์แล้ว นี่คือกิจวัตรประจำวันของผมที่มีพี่แป้งเข้ามาเกี่ยวข้อง

“ถ้าแป้งไม่ติดซ้อมทุกเย็นนะ จะไปรับเอ ตอนเย็นที่คณะด้วย  จะได้ไปทานข้าวเย็นด้วยกันแล้วไปส่งที่หอ” แป้งบอก (แป้งเริ่มใช้สรรพนามแทนตัวเองว่า แป้ง ตั้งแต่ผมกลับสุพรรณและให้ผมเรียกว่า แป้ง ไม่ต้องมีพี่ ให้ผมแทนตัวเองว่าเอ โดยให้เหตุผลว่า ห่างกันแค่ปีเดียวเอง เรียกอย่างนี้แหละหนิดหนมดี)

“พี่..เอ๊ย ...แป้งครับ  แค่นี้ก็ลำบากแป้งแล้ว  เอไม่เห็นว่าแป้งต้องมารับเอทุกเช้าเลยนี่ เอมีรถ เอขับมาเรียนเองได้  อีกอย่างเลิกเลี้ยงข้าวเช้าเอซักทีเถอะ ให้เอเลี้ยงแป้งบ้าง แป้งไม่กลัวคนอื่นเขาว่าเหรอครับว่าเลี้ยงเด็กนะ”ผมบอก (ผมเคยคุยกับแป้งเรื่องมารับที่หน้าหอและเลี้ยงข้าวซึ่งแทบจะทุกเช้าแล้ว  แป้งก็บอกว่า เอ อย่าคิดมาก ใครจะว่ายังไงก็ช่าง  แป้งไม่สน  ให้เอสนแป้งคนเดียวก็พอ นี่แหละความมั่นใจของแป้ง ที่จริงผมเองที่ใจอ่อนไม่กล้าปฏิเสธแป้งไปตรงๆว่าอยากไปกับหนึ่งเหมือนเมื่อก่อน)

“ใครจะว่าแป้งเลี้ยงเด็ก ก็ดีนะซิ  ว่าแต่เด็กคนนี้จะยอมให้เลี้ยงหรือเปล่าน้า...”แป้งพูดพร้อมยิ้มมาทางผม

“ถึงแล้ว เอไปก่อนนะ ขอบคุณครับ”ผมรีบเปิดประตูรถลงไปเมื่อถึงหน้าคณะเพื่อเลี่ยงคำถามนั้น

...

ส่วนตอนเย็นของผมก็เป็นเวลาของพี่เก่ง  พี่เก่งจะมาดักคอยผมที่แถวๆหน้าคณะเป็นประจำ  โดยมักอ้างว่ามาเก็บภาพแถวนี้มันสวยดี  แล้วพี่เก่งก็จะชวนผมไปที่บึงสีฐานหน้ามอ ไปถ่ายภาพพระอาทิตย์ตกดินที่นั่น บางครั้งพี่แกก็สอนผมเรื่องเทคนิคการถ่ายภาพต่างๆ เสร็จแล้วก็จะพาผมทานข้าวเย็นในมอบ้าง นอกมอบ้างแล้วก็มาส่งผมที่หอ นี่แหละกิจวัตรประจำวันของผมที่มีพี่เก่งเข้ามาเกี่ยวข้อง

“เอ นี่เรียนรู้เร็วนะ  ดูภาพนี้ซิปรับspeedแสง แล้วโฟกัสสวยมาก”พี่เก่งดูภาพแล้วชมผม เราทั้งสองนั่งที่พื้นหญ้านุ่มๆ  ข้างหน้ากำลังมีพระอาทิตย์ดวงกลมโตสีส้มๆกำลังจะตกลงไปในบึงขนาดใหญ่ มีนกเป็ดน้ำว่ายไปมา  นกกาบินกลับรัง

“อย่างนี้แหละ ได้อาจารย์ดี”ผมบอก

“พี่ไม่อยากเป็นอาจารย์หรอก”พี่เก่งบอก

“ทำไมอ่ะพี่ เป็นอาจารย์ดีนะ ได้ถ่ายทอดความรู้ที่เราให้คนอื่นด้วย อย่างพี่ทำได้สบายมาก”ผมว่า

“เป็นอาจารย์ ก็รักลูกศิษย์ตัวเองไม่ได้นะซิ”พี่เก่งพูดพร้อมยิ้มๆมองมาทางผม

“พี่อยากเป็นศิลปินใช่ม่ะ ผมรู้”ผมรีบแก้เก้อ (ผมเริ่มชินกับการที่พี่เก่งปล่อยขนมจีบแบบนี้แล้ว คุยกับพี่แกทีไร ก็ก็ขายขนมจับให้ผมแทบทุกครั้ง ถึงแม้ว่าผมจะไม่มีปฏิกิริยาตอบรับว่าจะเอาขนมจีบนั้นเลย)

“ใช่พี่อยากเป็นศิลปิน  พี่จะได้มาบรรเลงรักให้เอฟังไง”พี่เก่งเพ้อต่อ

“พอเถอะพี่  พี่ไม่เบื่อผมบ้างเหรอ”ผมถาม

“พี่จะเบื่อหัวใจตัวเองได้ยังไง ก็พี่บอกแล้วไงว่าหัวใจอีกครึ่งหนึ่งของพี่อยู่ที่เอ  มืดแล้วไปหาไรกินดีกว่า”พี่เก่งพูดแล้วส่งมือมาให้ผมดึงผมลุกขึ้นตาม แล้วเราก็ไปหาอะไรกินกันหลังจากนั้นพี่แกก็ขับรถโฟล์คเต่าสีขาวไปส่งผมที่หอ

...

นี่แหละครับกิจวัตรประจำวันของผม(ที่มีร่วมกับพี่แป้งและพี่เก่ง) ผมแทบไม่มีเวลาเป็นของตัวเองเลย ยกเว้นช่วงกลางวันเวลาเรียนที่ได้อยู่กับเพื่อนๆที่คณะ  งานที่องค์การไม่ต้องพูดถึง จะสามอาทิตย์แล้วมั้งที่ผมไม่เข้าไปเลยตั้งแต่เกิดเรื่องที่คอนโด  โดยผมให้ข้ออ้างกับตัวเองว่าไปกับพี่สองคนนี้ไม่มีเวลาว่าง (ที่จริงผมอยากหลบหน้าพี่นิคกับพี่หมอทีมากกว่า)

“ไปกินข้าวมาเหรอหนึ่ง  ขอโทษนะช่วงนี้ที่เราปล่อยให้หนึ่งไปกินข้าวคนเดียวบ่อยๆ”ผมบอกเมื่อเห็นหนึ่งเดินเข้ามาในห้อง

“ไม่เป็นไรหรอก เราเริ่มชินแล้วล่ะ”หนึ่งพูดเหมือนน้อยใจ

“โอ๋ๆ...แต่ช่ะแต่.....น้อยใจเหรอ”ผมแหย่เล่น

“ไม่นี่ ก็แค่เราไม่ได้มีคนมาคอยรับไปทานข้าวเช้าแล้วไปส่งที่คณะ ตกเย็นก็มีอีกคนไปรับที่คณะแล้วไปทานข้าว”หนึ่งพูดประชดเล็กๆ

“น้อยใจเป็นด้วย”ผมไม่ว่าเปล่าวิ่งเอามือไปจี้เอวหนึ่ง

“หยุด...ฮ่าๆ...หยุดเอ....ฮ่....า....พอแล้ว”หนึ่งพูดพร้อมหัวเราะ

“หายน้อยใจยัง”

“ก็ไม่ได้น้อยใจอะไร แซวเล่น  แต่เอ เราถามนายหน่อยซิ  เราก็รู้นะว่า เอ่อ....นายเป็นยังไง เราก็รู้นะว่าเราเป็นยังไง แต่นายจะคบทั้งสองคนในเวลาเดียวกันเลยเหรอ”หนึ่งถามผมอย่างกล้าๆ กลัวๆ

“เฮ๊ย.....คิดมาก แป้งก็พี่เรา  พี่เก่งก็พี่เรา  พี่น้องกันทั้งนั้น”ผมบอก

“พี่เก่งเราว่าไม่เท่าไหร่  แต่พี่แป้งนะเป็นผู้หญิง  แล้วนายก็เป็นเอ่อ.....เออ....เป็น”หนึ่งไม่กล้าพูดต่อ

“พูดมาเถอะ เราเป็นเกย์ใช่ม่ะ เราไม่โกรธหรอก ถ้าเราจะปิดบัง เราจะบอกหนึ่งในคืนนั้นทำไม”ผมบอกหนึ่งตั้งแต่ผมรู้ว่าผมเป็นอะไร มีอะไรผมก็เล่าให้หนึ่งฟังและหนึ่งก็บอกว่าตัวเองก็เป็นเหมือนกัน ผมกับหนึ่งเลยคุยกันทุกเรื่อง ไม่มีเรื่องไหนเลยที่หนึ่งจะไม่รู้เรื่องของผม เพราะผมเชื่อใจหนึ่ง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องพี่นิค พี่หมอที พี่เก่งหรือพี่แป้ง

“ใช่ๆเรารู้ว่าเอไม่ปิดบังเรา เราก็ไม่ปิดบังเอ เราเองก็บอกเอเหมือนกันว่าเราก็เป็น แบบมันสับสนนะแต่เราคิดว่าเอกับพี่แป้ง...”หนึ่งพูดเหมือนมีอะไรมาติดอยู่ที่คอ พูดไม่เต็มปากทุกครั้งที่จะพูดว่าเราเป็นอะไรถึงแม้ว่าเราทั้งสองคนจะยอมรับมันได้ แต่ในใจลึกๆและสังคมรอบข้างของเรามันทำให้เราคัดค้านตัวเองที่เป็น

“ก็บอกแล้วไง พี่แป้งเราก็เห็นเขาเป็นพี่”ผมบอกกับหนึ่ง

“แต่เราว่าพี่แป้งคิดกับเอมากกว่านั้น”

“พี่เขาแค่เอาใจเราเฉยๆ แบบพี่เอาใจน้องนะ”ผมบอกไปทั้งๆที่รู้ในใจว่าแป้งกำลังจีบผม

“เราว่าไม่แค่เอาใจหรอก  เออ  พูดถึงเรื่องเอาใจ  พักนี้ไม่ค่อยเห็นพี่หมอซื้อเค้กมาเอาใจเอเลยเน๊อะ  พี่ดีเจอะไรนั่นอีกคน ปกติจัดรายการก็จะเปิดเพลงนั้นเพลงนี้ตามที่เอขอ เอาใจเอน่าดูเลย”หนึ่งบอก

“ช่วงนี้พี่หมอทีคงยุ่งๆมั้ง พี่นิคเราก็ไม่ได้ไปขอเพลงนิ ไม่ค่อยได้ฟัง”ผมตอบแบบเลี่ยงสายตาหนึ่ง

“เอ เราไม่รู้นะว่ากำลังคิดทำอะไรอยู่กับเรื่องพี่แป้ง พี่เก่งที่มาเอาใจเอ แต่เราอยากบอกเอว่า การที่เขามาเอาใจเรา เราก็ควรเอาใจเขาบ้าง เคยได้ยินไหม เอาใจเขามาใส่ใจเรา”หนึ่งบอก

“คร้าบบบบบ คุณครูหนึ่ง”ผมทำเสียงล้อหนึ่ง  แล้วเราก็ไปอาบน้ำเข้านอนกัน 

 “การที่เขามาเอาใจเรา เราก็ควรเอาใจเขาบ้าง”ผมนอนคิดประโยคที่หนึ่งพูดบนเตียง กับพี่แป้งหรือพี่เก่งเราก็เอาใจใส่กับเขาอยู่นะตอนเช้าเรายกให้พี่แป้ง ตอนเย็นเรายกให้พี่เก่ง แค่นี้น่าจะพอไหมนะสำหรับคำว่าเอาใจของสองคนนั้น ถึงแม้ว่าตอนนี้เราจะคิดกับพี่ทั้งสองคนแค่พี่น้อง แต่พี่สองคนนั้นคิดกับเรามากกว่านั้น

“พักนี้ไม่ค่อยเห็นพี่หมอซื้อเค้กมาเอาใจเอเลยเน๊อะ  พี่ดีเจอะไรนั่นอีกคน ปกติจัดรายการก็จะเปิดเพลงนั้นเพลงนี้ตามที่เอขอ เอาใจเอน่าดูเลย” คำพูดของหนึ่งอีกประโยคลอยเข้ามาในหัวผม ใช่ซิสองคนนี้เอาใจเรา แต่เราไม่เคยเอาใจเขาเลย แต่ช่วงนี้จะเอาใจเขายังไงน้า  เข้าหน้ากันไม่ติดด้วย  หรือเราคิดมากไปเอง  พี่หมอทีกับพี่นิคอาจจะไม่รู้สึกอะไรเลยก็ได้(ปลอบใจตัวเอง เอาความรู้สึกเขามาล้อเล่นขนาดนั้น  ไม่รู้สึกก็ไม่ใช่คนแล้ว  ไม่น่าเลยไอ้แผนเก้งชนเก้งอะไรเนี๊ยะ) ใช่แล้วๆ  เราต้องเอาใจเขาบ้างซะแล้ว อย่างน้อยจะได้ไถ่โทษที่ทำกับพี่เขาไง เอาว่ะเป็นไงเป็นกัน ตอนนี้ขอนอนเอาแรงก่อนแล้วนะ 

...

หลังจากที่กิจวัตรประจำวันตอนเช้าของผมเสร็จ(ที่มีพี่แป้งมาร่วมเป็นกิจวัตรด้วย)  ผมก็เข้าเรียนตามปกติ จนถึงเวลาพักเที่ยง วันนี้ไม่มีเรียนบ่ายเพราะอาจารย์ยกคลาส  โอกาสนี้แหละ ช่วงเวลาที่เราได้เป็นเวลาของตัวเองซักทีไม่มีใครมายุ่งเกี่ยว  ผมให้บอยไปส่งที่หอเพื่อไปเอารถ แล้วผมก็ขับที่ร้านเค้กเจ้าประจำ สั่งเค้กที่พี่หมอทีชอบมาสองชิ้น แล้วก็ขับรถไปที่คอนโดพี่หมอที ผมรู้ว่าช่วงนี้ไม่มีใครอยู่แน่ๆ ไม่ว่าจะเป็นพี่หมอทีหรือพี่นิค เพราะมันเป็นเวลาเรียนอยู่  ผมไม่ต้องกลัวว่า เก้งจะชนเก้งอีก ผมตรงไปหน้าห้องพี่หมอทีเอาเค้กแขวนไว้ที่หน้าประตูห้อง(เหมือนที่พี่หมอทีชอบทำให้ผม)

แล้วผมก็กลับมาที่องค์การนักศึกษา แต่ไม่เจอใคร ผมเดินไปหยิบกระดาษแผ่นหนึ่งแล้วเขียนว่า “ขอเพลงอะไรก็ได้ที่ใช้ง้อคนให้หายโกรธ มอบให้ดีเจ จาก....”ไม่ดีกว่าไม่ลงชื่อดีกว่า แล้วผมก็เดินเอากระดาษแผ่นนั้นไปติดไว้ที่โต๊ะนายกองค์การนักศึกษา แล้วรีบออกมาก่อนที่ใครจะมาเห็นเข้า

แค่นี้แหละ ตอนนี้เราเอาใจแบบหยั่งเชิงดูก่อนก็แล้วกัน  ผลจะเป็นยังไงน้า  กลับหอดีกว่าวันนี้ไหนๆก็เอาใจคนอื่นแล้ว ยังเหลืออีกคนที่ต้องเอาใจคือหนึ่ง วันนี้จะได้พาหนึ่งไปกินข้าวเย็นด้วยกันหลังจากไม่ได้ไปกินด้วยกันหลายอาทิตย์แล้ว

ติ๊ด.................ติ๊ด..............เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้น

“ครับพี่เก่ง  ........ อ๋อ วันนี้ผมไม่มีเรียนบ่ายครับ อาจารย์ยกคลาสครับ.......พี่อยู่ที่คณะเหรอครับ ตอนนี้ผมอยู่หอแล้ว.......วันเสาร์นี้ว่างครับ....ครับ.....งั้นวันเสาร์ห้าโมงเจอกันครับ”ผมรับโทรศัพท์พี่เก่ง เพราะพี่เก่งไปคอยผมที่คณะแล้วไม่เจอผม พี่เก่งนัดวันเสาร์ห้าโมงเย็นผมบอกตัวเองกลัวลืม

ผมมองดูเวลาหกโมงกว่า หนึ่งยังไม่มา ออนเอ็มเช็คเมล์คอยแล้วกัน  ผมออน MSN แล้วพี่หมอทีก็เข้ามาทัก ผมกำลังจะออฟไลน์หนีเหมือนทุกที  แต่ตอนนี้เรากำลังเป็นฝ่ายเอาใจเขาอยู่นะผมบอกตัวเอง  คุยกับพี่เขาซิ (ต่อไปนี้เป็นสนทนาใน MSN ระหว่างผมกับพี่หมอทีนะครับ โดยพี่หมอทีใช้ชื่อว่า T_med  ผมใช้ชื่อว่า Aa&aA)

T_med  ดีครับ น้องเอ ขอบคุณมากนะครับสำหรับเค้ก  พี่ว่ากำลังจะโทรหาอยู่พอดีหลังเช็คเมล์เสร็จ

Aa&aA สวัสดีครับพี่หมอที เค้กอะไรครับ  (ผมทำเป็นไม่รู้เรื่อง)

T_med  อ้าวไม่ใช่น้องเอ เหรอครับ โทษทีครับ

Aa&aA เค้กอะไรเหรอครับ (ผมถามต่อ)

T_med  ก็ไม่รู้ว่ามีเด็กมือซนที่ไหน เอาเค้กที่พี่ชอบมาแขวนหน้าประตูห้อง 

Aa&aA แล้วพี่หมอทีทานหรือยังครับ

T_med  ทานไปชิ้นเดียวเอง

Aa&aA ถ้าเขาใส่ยาพิษล่ะพี่หมอที

T_med  น้องเอ ช่วยพี่ด้วย  พี่หายใจไม่ออก  ช่วยพี่...ด้วย...

Aa&aA เว่อร์แล้วพี่หมอที พี่เป็นหมอก็รักษาเองซิครับ  หรือว่าพี่จะฉีดยาให้ตัวเอง อิอิ

T_med  ทะลึ่งแล้วนะ ตกลงของน้องเอใช่ไหมครับ

Aa&aA ทำไมคิดว่าเป็นผมครับ

T_med  ก็จะมีใครซักกี่คนที่รู้ว่าพี่ชอบเค้กรสอะไรและร้านไหนที่ถูกใจ ก็มีแต่น้องเอกับ...

Aa&aA กับใครครับ (ผมนึกถึงเรื่องพี่หมอทีกับพี่นิคขึ้นมาทันที)

T_med  กับตัวพี่เองไง 555

Aa&aA ช่วงนี้ผมไม่ค่อยได้เจอพี่หมอทีเลยนะครับ (จะเจอได้ยังไงก็เรามัวแต่หลบเขานี่นา)

T_med  พี่ก็ไม่ค่อยเจอน้องเอเลย

Aa&aA จะเจอได้ยังไงล่ะพี่หมอที ก็ผมบอกว่าไม่ค่อยเจอพี่หมอที  ถ้าพี่หมอทีเจอผมก็แปลกแล้ว

T_med  ใช่ๆ จริงๆด้วย 555

Aa&aA พี่หมอทีไม่ได้เจอหน่อยเดียว พี่หมอทีเอ๋อไปเยอะนะครับ  สงสัยต้องฉีดยาให้ตัวเองแก้โรคเอ๋อได้แล้วมั้งครับ 55555

T_med  กล้าว่าพี่เอ๋อเหรอ เดี๋ยวพี่โกรธนะ

Aa&aA ผมรู้ว่าพี่หมอทีโกรธใครไม่เป็นหรอก (โดยเฉพาะผม --- ผมคิดในใจ)

T_med  พี่จะโกรธแล้วนะ  นับหนึ่งถึงสาม 1.......  2...........

Aa&aA มีการนับด้วยเหรอ  อ่ะ ก็ได้ๆ  ทำไงให้หายโกรธครับคุณพี่หมอทีคร้าบบบบบบบบ

T_med  ไม่รู้ ไม่ชี้ จะโกรธต่อ 2นิดๆ......2หน่อยๆ........

Aa&aA พี่หมอทีเล่นอะไร เป็นเด็กๆไปได้

T_med  ก็เล่นกับเด็กต้องทำตัวเป็นเด็ก  นี่น้องเอว่าพี่เป็นเด็กเหรอ  โกรธต่อแล้วนะ 2.1.... 2.2 ...... 2.3 .......

Aa&aA 2.10 แล้วก็ 3 เลยครับพี่หมอที 55555

T_med  น้องเอ ไม่คิดจะแกล้งง้อพี่บ้างเหรอครับ

Aa&aA แกล้งง้อก็ได้ครับ  คุณพี่หมอทีคร้าบบบบบบ  อย่าโกรธผมนะครับ  ผมมันเลว  ผมมันไม่ดี  ผมมันแตกปลาย  5555

T_med  ขนาดง้อพี่ยังโดนแกล้งเลย

Aa&aA ก็บอกว่าแกล้งง้อไงครับ 5555 

T_med  อ่ะ เล่นคำอีก

Aa&aA คุณพี่หมอทีคร้าบบบบบบบบ  วันเสาร์นี้บ่ายสามโมงไปทานเค้กกันนะครับ 

T_med  จะแกล้งอะไรพี่อีกละครับน้องเอ

Aa&aA อันนี้ผมง้อจริงๆครับ

T_med  จริงเหรอครับ ได้ครับๆ

Aa&aA งั้นวันเสาร์บ่ายสามโมงเจอกันครับ ผมไปทานข้าวก่อนนะครับหนึ่งมาพอดี

T_med  ครับ เจอกันครับ

(ผมคิด---พี่หมอทีเอาใจง่ายจัง ง้อสำเร็จแล้วเราไม่ต้องหลบหน้าพี่หมอทีอีกต่อไป เราจะได้พี่ชายที่ดีกลับคืนมาแล้ว พี่ชายหรือเปล่าหว่า....ช่างมันยังไม่คิดตอนนี้ ยังเหลือพี่นิคอีกคนสามทุ่มก็รู้ผล)

“อ้าว เอ วันนี้กลับหอเร็วได้อ่ะ”หนึ่งทัก

“ก็เราจะไปกินข้าวกับหนึ่งไง คิดถึงหนึ่งมากๆเลย”ผมพูด(ติดประโยคปากหวานเอาใจมากไปป่าวว่ะ ช่วงนี้มีแต่คนเอาใจแล้วก็ต้องเอาในคนอื่นอยู่ด้วย) พร้อมปิดคอม

“น้อยๆหน่อย เจอกันทุกวัน ไปกินข้าวกันเถอะหิวแล้ว”หนึ่งบอก แล้วเราก็ไปทานข้าวกลับมาอาบน้ำ สามทุ่มพอดี

“หนึ่งเปิดวิทยุ ฟังพี่นิคจัดรายการซิ”ผมบอก

“ทำไม ขอเพลงไว้เหรอ”หนึ่งถาม

“อือ”ผมตอบแล้วอ่านหนังสือไป ฟังไปในใจก็คิดว่าเขาจะยอมเปิดให้ไหมนะ  เพลงที่หนึ่งก็แล้ว  เพลงสอง  เพลงสาม  เพลงสุดท้าย ไม่เห็นเปิดเลยไม่พูดตามโน้ตที่เราบอกไว้ด้วย  หรือว่าจะไม่เห็นโน้ตนั้น เป็นไม่ได้  หรือว่ายังโกรธเราอยู่  แต่จะโกรธอะไรเรานักว่ะ  อีกอย่างโน้ตนั้นก็ไม่ได้ลงชื่อ

“ไหนอ่ะเพลงที่ขอ  ไม่เห็นพี่ดีเจบอกชื่อเอเลย”หนึ่งถามพร้อมปิดวิทยุเพราะรายการจบแล้ว

“สงสัยคงลืมมั้ง นอนกันเถอะ”ผมบอกพร้อมเก็บหนังสือเข้าเตียงนอน ในใจคิดว่าทำไมง้อยาก เอาใจยากอย่างนี้ว่ะ  ใจเย็นๆพรุ่งนี้เอาใหม่ ใช้แผนเดิมนี่แหละ  แล้วผมก็ได้รับ sms จากพี่แป้งว่า

(พรุ่งนี้คงไปรับไม่ได้ติดธุระ ขอชดเชยพาเอไปทานข้าวดูหนังวันเสาร์ตอนเที่ยงนะ ห้ามปฏิเสธ  นอนห่มผ่าด้วยนะ จากแป้ง)

................................................................................................

“สวัสดีจ๊ะน้องเอ ไม่ได้เจอหน้าน่ารักๆของน้องเอตั้งนาน ทำไมวันนี้มาได้ล่ะ”พี่แหววทักผม

“ก็ช่วงสอบ แล้วก็ยุ่งๆเรื่องงานกลุ่มนิดหน่อยครับ”(โกหกนั้นตายตกนรก)

“พี่ไปเข้าห้องน้ำเดี๋ยวนะ ฝากเฝ้าองค์การด้วย”พี่แหววบอกผม

“ครับๆ” (ผมคิดในใจค่อยยังชั่ว ถ้าพี่แหววอยู่ผมคงไม่กล้าเอาโน้ตไปไว้ที่โต๊ะพี่นิคแน่) ว่าแล้วผมก็เดินเอาแผ่นโน้ตจะไปวางไว้ที่โต๊ะพี่นิค  ผมมองไปบริเวณโต๊ะ ไม่เห็นโน้ตแผ่นเก่า  แสดงว่าพี่แกต้องเห็นแน่ๆ แต่ทำไมไม่ยอมเปิดเพลงให้เราว่ะ หรือว่าครั้งนี้เราจะระบุชื่อเพลงกับชื่อเราไปเลยดีหว่า เอาไงดีว่ะ)

“ทำอะไรน่ะ”เสียงพี่นิคดังขึ้นมาจากห้องประชุมเล็กที่ถูกเปิดออก

(ตายแล้วกู  ไม่ตายคราวนี้จะตายคราวไหน  ไม่ได้ๆวางฟอร์มไว้  อย่าให้เขาเห็นโน้ต)ผมรีบขยำแล้วกำกระดาษแผ่นนั้นแน่น “เออ........ป่าว..ครับพี่”

“หึ”เสียงในลำคอพี่นิค แล้วก็ยิ้มมุมปากแบบยิ้มเพชฌฆาตมาทางผมก่อนที่จะหันหลังเดินไป

(เอาไงดีว่ะ เราต้องเอาใจเขานะ เอาไงดี – ผมคิด) “พี่นิคครับ”ผมเรียก

พี่นิคหยุดหันมามองผมช้าๆพร้อมทำเสียงเข้ม “มีอะไร”

“คือคอมที่สถานีไม่เสียเหรอครับ ถ้าเสียเรียกผมไปช่วยดูให้ก็ได้นะครับ ไม่ต้องเกรงใจ”ผมบอก

“อือ ขอบใจ”แล้วพี่นิคก็หันหลังกำลังจะเดินไปต่อ

“พี่นิคครับ”ผมเรียกอีก

“มีอะไรอีก พูดให้มันจบทีเดียวซิ”พี่นิคมองด้วยสายตาพิฆาตสุดฤทธิ์

“คือ...คือ....ผมว่าผมไปเช็คเครื่องคอมที่สถานีให้ดีกว่าครับ ไปตรวจดูให้น่ะครับ เพื่อเป็นอะไรจะได้ซ่อมไม่ยาก ผมไม่ได้ไปดูให้พี่นานแล้ว งั้นเสาร์นี้พี่ไปจัดรายการตอนสองทุ่มผมไปด้วยนะครับ”ผมบอก (ประมาณว่าขอให้ได้ไปก่อน แผนเอาใจค่อยคิดต่อ)

พี่นิคหันหลังแล้วเดินออกไป พร้อมพูดว่า “มาตอนทุ่มครึ่งก็ได้  จะได้เช็คเครื่องด้วย”

(ไชโย  ในที่สุดก็สำเร็จไปครึ่งหนึ่ง ไปสถานีค่อยคิดอีกทีว่าจะง้อเอาใจยังไง  ทำไมพี่นิคมันฟอร์มเยอะอย่างนี้ว่ะ  แต่เดี๋ยวนะวันเสาร์นี้กับนัดสี่นัด  ตายๆๆๆ  จะแยกร่างไงว่ะ ไล่เวลาก่อน เที่ยงกินข้าวดูหนังกับพี่แป้ง  บ่ายสามกินเค้กกับพี่หมอที  ห้าโมงเย็นเจอพี่เก่งที่ชมรมโฟโต้  ทุ่มครึ่งไปสถานีกับพี่นิค  ดูเวลาแล้วน่าจะทัน เอาว่ะเป็นไงเป็นกัน   เราต้องเอาใจเขาไม่ให้เขาเอาใจเราอย่างเดียว)   

...

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 15-05-2008 14:32:39

บทที่สิบสาม --- เอาใจ&ง้อ (ต่อ)

และแล้ววันเสาร์ก็มาถึง ผมตื่นเกือบสิบเอ็ดโมง อาบน้ำแต่งตัว รอพี่แป้งที่จะมารับ  ผมตั้งใจว่าจะทานข้าวหนึ่งชั่วโมง แล้วดูหนังตอนบ่ายโมง  หนังจบก็บ่ายสองกว่าๆ จากนั้นก็ไปหาพี่หมอทีที่ร้านเค้ก นั่งทานเค้กคุยโน่นคุยนี่ถึงบ่ายสี่โมงกว่าๆ  ก็ไปหาพี่เก่งที่ชมรมโฟโต้ว่าแต่พี่เก่งให้ไปทำไรหว่าไม่เห็นบอก  แต่ต้องให้เสร็จก่อนหนึ่งทุ่มเพราะต้องไปหาพี่นิคที่สถานี วางไว้อย่างนี้คงไม่ผิดแผนนะ

“เอ หนังสนุกเน๊อะ”พี่แป้งถามผมตอนออกจากโรงหนัง

“ใช่ สนุกดี  ฉากที่สัตว์ประหลาดโผล่มาแป้งตกใจจนกรี๊ดเลย”ผมล้อ

“เอ อย่าล้อแป้งซิ”แป้งพูดพร้อมทำท่าหมดความมั่นใจ (ผมสังเกตเห็นความน่ารักของแป้งตรงนี้เอง เพราะตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันแป้งจะมั่นใจมาก แต่เวลาที่แป้งลดความมั่นใจลงมาจะดูเป็นผู้หญิงที่น่ารักมากๆ ผมมีความสุขจังได้มาทานข้าวดูหนังกับผู้หญิงน่ารักๆอย่างนี้)

“เอเป็นไรป่าว เห็นเอมองนาฬิกาบ่อยๆ”แป้งถาม

“เอมีนัด แป้งช่วยไปส่งเอที่หอได้ไหม เอจะไปเอารถ”

“แป้งกำลังจะชวนเอ ไปเดินเล่นต่อ  ไม่เป็นไร  ไปส่งก็ได้”แล้วแป้งก็ทำตามแต่โดยดี

“ขอบใจมากนะแป้ง”ผมบอกแป้งเมื่อลงจากรถ แล้วก็รีบขับรถตัวเองออกไปทันทีเพราะเหลืออีกห้านาทีจะบ่ายสามโมงแล้ว

ผมเดินเข้าไปในร้านเค้กเห็นพี่หมอทีคอยอยู่  ผมมองนาฬิกา มาช้าไปเจ็ดนาที
“สวัสดีครับพี่หมอที มาคอยนานไหมครับ”

“ดีน้องเอ พี่คอยตั้งแต่น้องเอชวนพี่ทางเอ็มแล้วครับ”พี่หมอเล่นมุข  แล้วผมกับพี่หมอนั่งทานเค้กกันไปคุยกันไป บางทีมีเค้กติดที่ปากผมพี่หมอทีก็เอากระดาษมาเช็ดให้ พร้อมชมอีกว่าปากผมสีชมพูน่ารักดี เราทานเค้กกันไปไม่รู้ว่านานเท่าไหร่ รู้แต่ว่าผมมีความสุขที่ผมไม่ต้องคอยหลบหน้าพี่หมอที  ได้มองหน้าพี่เขาเต็มๆ มองดวงตาหลังแว่นนั่น แววตาที่อบอุ่น ห่วงใย ผมอยากให้เวลา....เวลา ตายแล้วจะห้าโมงแล้วนี่หว่า

“พี่หมอทีครับ ผมมีธุระตอนห้าโมงเย็น เดี๋ยวคงต้องขอตัวก่อนนะครับ วันนี้ผมขอเลี้ยงพี่หมอทีนะครับ”ผมบอก (ทั้งๆที่ไม่อยากไปเลย)

“พี่ว่ากำลังจะชวนน้องเอ ไปซื้อของแล้วเลี้ยงข้าวเย็นอยู่พอดี ไม่เป็นไรพี่จ่ายเอง ให้น้องเลี้ยงน่าเกลียด”

“ผมจ่ายเองครับ จะได้เป็นการง้อพี่หมอทีไงครับ”แล้วผมก็รีบเรียกเขามาคิดเงินแล้วชิงตัดหน้าวางเงินก่อน

“ไปแล้วครับ แล้วเจอกันครับ”ผมบอกพี่หมอทีแล้วรีบออกไป

ผมมาถึงหน้าห้องชมรมถ่ายภาพ แต่เหมือนไม่มีคนอยู่  ผมกดโทรศัพท์หาพี่เก่ง  พี่เก่งรับโทรศัพท์แล้วบอกว่าให้เปิดประตูเดินเข้ามาเลย

ผมผลักประตูเข้าไป  ผมตะลึงกับสิ่งที่เห็นอยู่ตรงหน้า  ห้องของชมรมถ่ายภาพเป็นเหมือนห้องล้างฟิล์มค่อนข้างมืดแต่มีไฟสีแดงๆพอให้มองเห็น  ผมมองไปรอบๆเห็นภาพที่เพิ่งถูกล้างแล้วแขวนให้แห้งอยู่หลายร้อยใบ ภาพเหล่านั้นแล้วแต่เป็นภาพของผมทั้งหมด  เป็นภาพผมในอิริยาบถต่างๆ

ผมมายืนกลางห้องแล้วหันไปรอบๆก็เห็นแต่ภาพถ่ายของตัวเอง  แล้วทันใดนั้นก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้น เป็นเสียงกีต้าร์โปร่ง เบาๆ สบายๆ แล้วมีเสียงร้องตามมา เสียงนั้นไม่ใช่ใครที่ไหน เป็นเสียงของพี่เก่ง

....................เมื่อใดหัวใจกระวนกระวายสับสน หวั่นไหวเพราะใคร
บางคนโดยไม่มีสาเหตุ ปล่อยมันเป็นไป และเพียงเราลองเปิดใจ
จะพบว่ามี บางคนพิเศษ เกิดขึ้นในใจ เปลี่ยนโลกทันใด..................................

ตอนนี้ผมขนลุก ตัวชาไปหมด  สายตาที่พี่เก่งมองมาทางผม มันช่างเป็นสายตาที่หวานหยดย้อยอะไรเช่นนั้น  ผมได้แต่ยืนยิ้มแล้วน้ำตาผมก็ไหล  มันเหมือนว่าโลกนี้มีเพียงเราสองคน  ไม่มีใครอื่นอีก  ทำไมนะผู้ชายคนนี้ถึงทำให้เราได้มากมายขนาดนี้   

......................มหัศจรรย์แห่งรัก สร้างสรรค์พลังอันยิ่งใหญ่
.......ต่างคนอยู่ไกลแสนไกล กลับมาอยู่เคียงชิดใกล้ ก่อฝันในใจด้วยรัก
..........และความผูกพันเมื่อเธอสบตากับฉัน
...........ต่างพบว่าใจเราไหวหวั่นเป็นนาทีที่สำคัญ จดจำต่อไปแสนนาน...........................

ผมยกมือมาเช็ดน้ำตาเบาๆ แล้วยิ้มให้กับพี่เก่ง  ผมเดินไปนั่งข้างพี่เก่ง ที่ตอนนี้กำลังโซโลกีต้าร์อยู่  ผมไม่รู้ว่าอารมณ์พาไปหรือว่าเป็นความต้องการของหัวใจ ผมเอาหน้าซบที่ไหล่พี่เขา แล้วผมก็ร้องไห้  ร้องออกมาแบบไม่อายพี่เก่งเลย  เพราะมันเป็นน้ำตาแห่งความสุข  ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีใครมาทำอะไรโรแมนติกขนาดนี้ให้ผมเลย  ผมได้แต่กระซิบออกมาเบาๆว่า “ขอบ...คุณ...ครับ”

....................อบอุ่นดั่งดวงตะวัน อ่อนหวานละมุนดังแสงจันทร์

เมื่อเราเอื้อมมือถึงกัน โลกคล้ายหยุดหมุนชั่วกาล

จะมีเพียงฉันและเธอข้ามผ่านเขตคืนวันอันสวยงาม....................

พี่เก่งเล่นกีต้าร์จบเพลง เอากีต้าร์วางลงแล้วเอามือมาโอบกอดผมไว้ “ขี้แยจัง” พร้อมขยี้หัวผมเบาๆ

ผมค่อยๆเงยหน้าขึ้น แต่พี่เก่งจับหัวผมเบาๆแล้วให้มาซบที่เดิม “ร้องไห้ ให้เสร็จก่อน พี่ไม่อยากเห็นน้ำตาของเอ เดี๋ยวพี่อดใจไม่ได้พี่จะร้องตาม” พี่เก่งพูดแล้วหัวเราะนิด ผมนั่งซบตรงไหล่ของพี่เก่ง ผมอบอุ่น มีความสุข ลืมเรื่องทุกอย่าง ไม่คิดอะไรอีกแล้วทั้งนั้น

“พี่เก่ง”ผมเรียก  พร้อมเอาหน้าออกจากไหล่ของพี่เขา พี่เขาก็ปล่อยมือที่โอบผมอยู่

“ครับ ร้องไห้เสร็จแล้วเหรอ”พี่เก่งแซวผม

“ขอบคุณนะครับพี่  พี่ทำได้ยังไง”ผมถาม

“ก็เหมือนกับเพลงที่ร้องให้ฟังไงครับ”พี่เก่งบอก

“เพลงอะไรครับ ผมเกิดไม่ทัน”ผมพูดยิ้มเจื่อนๆ

“มหัศจรรย์แห่งรักไงครับ”พี่เก่งบอกพร้อมจ้องตาผมไม่กระพริบ จนผมหลบตา

“พี่ก็รู้ว่าผม............”

“พี่บอกแล้วไง ให้เอรู้อย่างเดียวก็พอว่าพี่รักเอ  พี่ไม่สนว่าเอจะคิดยังไงกับพี่  ให้พี่ได้รักเอก็พอครับ พูดไปแล้วพี่ก็เหมือนคนเห็นแก่ตัว พี่ทำเพื่อให้ใจพี่ได้ทำตามสิ่งที่มันเรียกร้อง  แค่นี้พี่ก็สุขใจแล้ว แต่ดูเอซิ มานั่งร้องไห้”พี่เก่งบอก

“ไม่ครับผมก็มีความสุขครับ มีความสุขมากด้วย”ผมบอกพร้อมจับมือพี่เก่ง

“หิวยัง ไปกินข้าวกัน”พี่เก่งชวน แล้วผมกับพี่เก่งก็ไปกินข้าวเย็นกัน  นั่งคุยกันไป พี่เก่งคอยตักโน่นตักนี่ให้ผม จนเรากินเสร็จ ก็นั่งคุยกันอีกหน่อย ผมมองดูนาฬิกาบอกเวลา ทุ่มสิบห้านาที ตอนแรกก็ไม่คิดอะไร ไปๆมาๆมันตะหงิดๆ อ๋อ........นัดกับพี่นิคทุ่มครึ่งลืมไปเลย  ผมก็บอกกับพี่เก่งว่าทุ่มครึ่งมีนัดแล้วก็ขอตัวออกมา (ทั้งๆที่ใจไม่อยากไปเลย ให้ตายเถอะ)

ผมขับรถมาจอดที่ลานจอดรถของสถานี เห็นรถพี่นิคจอดอยู่ ในรถเห็นพี่นิคกำลังนั่งเลือกแผ่น  ผมเดินเข้าไปทัก

“สวัสดีครับพี่นิค”ผมทัก พี่นิคเงยหน้าขึ้นมามอง

“มาตรงเวลาดีนี่ แป๊บนะขอเลือกเพลงก่อน”พี่นิคบอก

“พี่นิควันนี้ผมขอเพลงได้ไหมครับ”ผมบอก

“เพลงอะไรก็ได้ที่เปิดง้อคนกำลังโกรธใช่ไหม”พี่นิคพูดออกมาโดยไม่มองผม

อึ้ง ! (แสดงว่าพี่นิคเห็นกระดาษแผ่นนั้น) “ครั...บ .....ใช่ครับ”

“ขอให้ใครล่ะ  ให้คนเดิมหรือเปล่า”พี่นิคถามเหมือนแกล้งผม แล้วลงจากรถเดินเข้าไปในสถานี
ผมไม่ตอบแต่เดินตามเข้าไป พอเข้าไปถึงผมก็ตรวจเช็คสภาพคอมทั่วๆไปไม่มีอะไรมาก แล้วก็ถึงเวลาพี่นิคจัดรายการ

........................................เธออย่าโกรธฉันเลย อยากให้รู้ว่าฉันไม่ตั้งใจ
ถ้าเธอจะยอมพูดกันให้เข้าใจ ให้ฉันทำอะไรก็ยอม
เธออย่ามาพูดเลย โกรธกันแล้วมาพูดกันทำไม
ก็เคยทำเป็นไม่แคร์ ไม่สนใจ ตอนนี้ทำไมพูดดี..................
..................ถ้าไม่ง้อเธอ จะไปง้อใคร มีเธอเท่านั้นนอกจากนั้นไม่มีใคร
(ถ้าไม่ดีกัน) ก็จะคอยตามง้อตลอดไป
ไม่ง้อเธอได้อย่างไร ก็ฉันมีแต่เธอ..................

พี่นิคเปิดเพลงนี้ พร้อมส่งสายตาที่ตอนนี้ไม่ดุแล้ว เป็นสายที่มองมาแล้วทำให้ผมใจสั่นจนต้องหลบสายตานั้น  พี่นิคทำยิ้มแบบเห็นผมเป็นตัวตัวตลก  ผมเริ่มอายหน้าแดง

..................เธอก็ลองคิดดู จำได้ไหมเคยทำให้ฉันโกรธ
แต่ฉันก็บอกแล้วไงว่าขอโทษ บอกแล้วว่าไม่ตั้งใจ
เหมือนกับตอนนี้เลย อยากให้เธอลองคิดให้เข้าใจ
ว่าเราต้องมาง้อกันเพราะอะไร มาง้อทำไมคิดดู..................

“สวัสดีครับ วันนี้เปิดตัวด้วยเพลงง้อของอนัน อันวา เพลงเก่าไปนิดนะครับ แต่ถ้าใครงอนกัน โกรธกันอยู่ ฟังเพลงนี้รับรองหายโกรธแน่นอนครับ  เพลงนี้เป็นเพลงพิเศษที่คนพิเศษขอให้ดีเจอีกด้วยครับ   ดีเจเองก็..........”เสียงพี่นิคจัดรายการไป แต่หัวผมเมื่อได้ยินว่าคนพิเศษมันก็ประมวลผล  คนพิเศษ  เพลงพิเศษ  ขอให้ดีเจ  เพลงง้อ  ใช่เราหรือเปล่าหว่าที่บอกให้เขาเปิด  แล้วเราเป็นคนพิเศษตรงไหน  สงสัยคงตลกเป็นพิเศษในสายของพี่เขามั้ง  หรือว่า......ไม่ใช่ๆ ไม่อยากคิด  เอาเป็นว่าเราง้อพี่เขาสำเร็จแล้ว  แล้วผมก็นั่งคิดอะไรต่อไปอีกเรื่อย  จนพี่นิคจัดรายการ

“เอ เหม่ออะไร”เสียงพี่นิคออกจากห้องส่งมาเรียกผม

“เปล่าๆ ครับ พี่จัดเสร็จแล้วเหรอครับ”

“ไม่เหม่อ แต่ไม่รู้ว่าพี่จัดเสร็จหรือยัง  แล้วได้ฟังไหมล่ะ เปิดให้แล้วนะ”พี่นิคบอก

“ครับ  ขอบคุณครับ”

“ป่ะ ไปกินนมกัน มีร้านนมเปิดใหม่แถวนี้ เขาโทรเข้ามาขอเพลงด้วย ว่าจะแวะไปดูซักหน่อย”พี่นิคชวน

ผมกับพี่นิคไปถึงร้านนม เป็นร้านที่จัดได้น่ารักมากๆ  บรรยากาศดี  เป็นสัดส่วนเหมือนนั่งอยู่ในสวน  มีการเอาไม้กระถางที่สูงประมาณอกมาล้อมเหมือนเป็นห้องแต่เป็นห้องกลางแจ้ง  ในแต่ละห้องจะมีโต๊ะญี่ปุ่นไว้ตรงกลางแล้วมีเบาะให้นั่ง  ตรงกลางโต๊ะมีตะเกียงเจ้าพายุวางไว้ พร้อมขวดโหลดน้ำตาลรูปทรงแปลกๆ  พอพี่นิคมาถึงเจ้าของร้านก็ออกมาต้อนรับเองเลย ขอถ่ายรูปกับลายเซ็นแล้วเอาไปโชว์ที่หน้าร้าน  ผมเดินเข้ามาเลือกโต๊ะที่นั่ง  ผมเลือกโต๊ะในสุดเพราะคนน้อยดีแล้วดูเป็นส่วนตัว  แล้วพี่นิคก็เดินเข้ามา ผมอ่านเมนูอยู่

“พี่เอาไรอ่ะ”ผมถาม

“ไม่ต้องสั่งหรอก เดี๋ยวเจ้าของร้านเขาจัดมาให้เอง วันนี้เขาให้กินฟรี”พี่นิคบอก

“เป็นดีเจก็ดีเน๊อะ ได้กินของฟรีด้วย”ผมแซว

“อยากเป็นไหมล่ะ  แต่อย่างพี่ว่าเป็นโปรแกรมเมอร์ดีแล้ว เหมาะดี”พี่นิคบอก

“พี่นิคไม่โกรธผมแล้วใช่ไหม”ผมถาม

“โกรธอะไร”พี่นิคบอกพร้อมหลบหน้า (คนปากแข็ง ไม่ยอมรับใช่ไหม) แล้วเขาก็เอาของมาเสิร์ฟเป็นนมปั่นใส่คิทแคทสองแก้ว พร้อมขนมปังอีกสองสามอย่าง

“ก็เรื่องที่คอนโด  ถ้าพี่ไม่โกรธทำไมต้องเสียงดังใส่ผม แล้วว่าผมด้วย”ผมบอก

“เสียงพี่ก็ดังอย่างนี้แหละ ทำไม”พี่นิคปากแข็งสุดๆ

“ก็ไม่มีอะไร  ไหนพี่ขอดูปากหน่อยดิ่  อ้าด้วย”ผมบอกพี่นิคก็ทำหน้างงๆแต่ก็ทำตาม ผมใช้ส้อมจิ้มขนมปังชิ้นใหญ่ใส่ปากพี่นิค  “นี่แน่  ปากแข็งดีนัก เคี้ยวไปเลย 555”

“แกล้ง....พี่....เหรอ”พี่นิคพูดฟังไม่ค่อยรู้เรื่องเพราะขนมปังเต็มปากซะขนาดนั้น

“โทษฐานคนปากแข็งไง เอาเป็นว่าพี่หายงอนหายโกรธผมแล้วนะ”ผมบอก

“แล้วทำไมเราถึงหลบหน้าหลบตาไม่เข้ามาองค์การบ้างเลย”พี่นิคถาม

“ไม่ได้หลบ ไม่ค่อยว่าง”ผมบอก(อย่างปากแข็งเหมือนกัน)

“ไหนดูปากซิ อ้าด้วย”พี่นิคจะใช้มุขเดิมกับผม แต่ผมไหวทัน  ตอนที่พี่นิคป้อนขนมปังให้ ผมเล็งไปที่มือของพี่แกแล้วกัดซะ “โอ๊ย........เป็นโรคพิษสุนัขบ้าป่าวนี่”

“ว่าผมเป็นหมาเหรอ”ผมบอก

“แล้วคนที่ไหนจะมากัดฟ่ะ คนกำลังจะป้อนให้ดีๆ”พี่นิคบอกแล้วทำหน้าโมโห

“ขอโทษครับ  เจ็บมากเปล่า”ผมรู้สึกผิด

“ลองดูเองไหมล่ะ”พี่นิคพูดพร้อมก้มดูมือตัวเอง ผมยื่นมือของผมไปให้พี่นิค

“เอามาทำไม”พี่นิคถามผม

“ก็ให้พี่กัดไง  ผมจะได้รู้ว่าเจ็บมากป่าว”ผมบอกแบบรู้สึกผิดจริงๆ

“ดี เตรียมตัวนะ”พี่นิคจับมือผม แล้วอ้าปากทำท่าจะกัด  ผมหลับตาใจหายแวบมันเสียวๆพิลึก

“หลับตาทำไม”พี่นิคถาม

“ก็มันกลัวๆเสียวๆอ่ะ”ผมตอบพี่นิค

“ฮ่าๆ จะกัดจริงๆแล้วนะ เตรียมตัว กัดแล้วนะ”แล้วพี่นิคก็ยกมือผมขึ้นมาทำท่าจะกัดตั้งหลายที
ผมก็ใจหายแวบไปหลายครั้ง จนครั้งสุดท้ายพี่นิคเอามือผมขึ้นมาแล้วก็ จูบ ซะงั้น  ผมที่หลับตาอยู่ถึงกับลืมตาตกใจตะลึงในสิ่งที่พี่นิคทำ มือผมเย็นทันที

“หนาวเหรอ มือเย็นเชียว เมื่อกี้ยังอุ่นๆอยู่เลย  หรือว่าเจอพี่กัดที่เดียวเสียเลือดหมดตัว”พี่นิคบอกพร้อมปล่อยมือผม  ผมรีบจับมือมาประสานกันไว้

“พี่กัดแล้วเหรอ”ผมถาม (เมื่อกี้มันจูบชัดๆ กัดตอนไหนว่ะ)

“ใช่ กัดแบบน้องหมาไง  อย่างที่เรากัดพี่เขาเรียกว่าหมาบ้ากัด 555”พี่นิคพูดพร้อมหัวเราะ

“น้องหมา หรือหมาแก่ไม่มีฟันกัดกันแน่”ผมย้อน

“ว่าพี่แก่เหรอ  เอามือมาใหม่เลยคราวนี้จะกัดแบบหมาป่า”พี่นิคบอก  แต่ผมไม่ยื่นให้

“พี่บอกว่าไม่โกรธผม  แล้วทำไมพี่ถึงไม่เปิดเพลงให้ผมเมื่อวานนี้ล่ะ  ผมคอยฟังอยู่”ผมถาม

“ก็ทุกทีเห็นมาขอเอง หรือไม่ก็โทรมา ไม่เคยเขียนโน้ตทิ้งไว้นี่”พี่นิคแก้ตัวน้ำขุ่นๆ

“พี่รู้ว่าผมเขียนโน้ตไว้ด้วย”

“ลายมือไก่เขี่ยขนาดเห็นที่ไหนก็จำได้”พี่นิคบอก

“ว่าผมลายมือไม่สวยเหรอ  ................เราคุยกันอีกล้านแปด เป็นช่วงเวลาที่ผมได้พี่นิคคนเก่าที่คุยสนุก ไม่ดุไม่ทำหน้าเข้มตาน่ากลัวใส่ผมอีก  แล้วเราก็กลับหอ ผมถึงห้องสี่ทุ่มกว่า

“เอ เราซื้อลูกชิ้นทอดพันสาหร่ายของโปรดเอมาให้อ่ะ กินดิ่ยังร้อนๆอยู่เลย”หนึ่งบอก

(ให้กินอีกเหรอ ตายแน่ๆ วันนี้กินอะไรมาสารพัดแน่นท้องไปหมด  แต่ถ้าเราไม่กินหนึ่งจะเสียใจนะ อุตส่าห์มีน้ำใจซื้อมาฝาก)

“อืม ขอบใจนะ”แล้วผมก็ฝืนกิน

“ไม่อร่อยเหรอ  ทำไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะ”หนึ่งถาม

“เปล่าๆ อะไรดี”ผมบอก

“อร่อยก็กินให้หมดเลยนะ ไม่ต้องเพื่อเรา  เราแปรงฟันจะนอนแล้ว”หนึ่งบอก

(สี่ไม้ ไม้ละสี่ลูก สิบหกลูก ตายแน่ๆ วันนี้ทานข้างเที่ยงกับพี่แป้งอีกสองชั่วโมงมากินเค้กกับพี่หมอที  อีกสามชั่วโมงกินข้าวเย็นกับพี่เก่ง เมื่อครู่ก็เพิ่งกินนมขนมปังกับพี่นิค แล้วนี่อีกสิบหกลูก  จะทิ้งก็กลัวหนึ่งเสียใจ เอาว่ะกัดฟัน ในที่สุดที่หมด  ผ่านไปครึ่งชั่วโมง  หนึ่งนอนหลับแล้ว  แต่ผมนอนไม่หลับ  ทำไมมันปวดท้องอย่างนี้ว่ะ  ท้องทำไมมันเหมือนบวมขึ้น  หรือว่าเราท้อง  อะไรว่ะไปกับคนสี่คนแล้วใครจะเป็นพ่อเด็กอ่ะ  ไม่ใช่เวลามาตลกนะเฟ้ย  ปวดท้องจะตายแล้ว  ไม่ไหวปลุกหนึ่งก่อนดีกว่า)

“หนึ่งๆ  เราปวดท้อง”ผมเรียก  หนึ่งลุกขึ้นมาดู มาจับท้องแล้วตีท้องผมเสียงดังเหมือนดีดแตงโมเลย

“สงสัยอาหารไม่ย่อย  ไปทำอะไรมา”หนึ่งถาม

“อย่าเพิ่งถามได้ไหม หนึ่งเรียนเภสัชไปซื้อยามาให้เราหน่อยดิ่”ผมบอก หนึ่งก็ไปซื้อยามาให้เป็นยาช่วยย่อยและลดกรดในกระเพาะ  ผมกินยาแล้วสักพักก็ดีขึ้น

“ไปกินอะไรมาเยอะแยะ ถึงกับอาหารไม่ย่อย”หนึ่งถาม (ก็ลูกชิ้นมึงไง  ไอ้หนึ่งถามได้)

“ก็เรา..............ผมเล่าให้หนึ่งฟังทั้งหมด

“อ้าว ไม่กินก็ได้  เราไม่ได้ว่าอะไร  อิ่มขนาดนั้นฝืนกินเข้าไปได้ไง”หนึ่งบอก

“ก็เรากลัวหนึ่งเสียใจ  หนึ่งบอกเราเองไม่ใช่เหรอว่าเราต้องเอาใจคนที่เอาใจเราบ้าง”ผมบอก

“แต่เราว่าที่เอทำ มันเกินคำว่าเอาใจนะ  เอรู้ไหมว่าสี่คนนั้นจะคิดยังไงกับเอ”

“ก็คงรู้สึกดีมั้งที่เราไปเอาใจ”ผมบอก

“เอ นายเข้าใจอะไรผิดไปเปล่า  เอาใจของเราหมายความว่า ให้เอ เอาความรู้สึกของคนคนนั้นมาเปรียบเทียบเมื่อเป็นเอบ้าง ยกตัวอย่าง ถ้าเอเป็นพี่แป้ง เอจะรู้สึกยังไงถ้ามีคนแบบเอมาทำอะไรแบบนี้ให้พี่แป้ง เราหมายถึงเอาใจเขามาใส่ใจเรา ไม่ใช่หเอไปวิ่งเอาใจคนอื่นไปทั่ว”หนึ่งบอก

“เหรอ เราก็นึกว่าเราจะต้องเอาใจทุกคน  แล้วที่นี้เราจะทำยังไงดีอ่ะ  ทุกคนก็จะเข้าใจว่าเรามีใจให้ใช่ไหม”ผมถาม

“ใช่แน่นอน ที่เราห่วงที่สุดตอนนี้คือพี่แป้ง เขาเป็นผู้หญิงนะ เขาจะรับได้เหรอ”หนึ่งว่า

“เราว่าเราน่าห่วงที่สุดงานนี้  เราทำไงดี”ผมบอก

“ไม่รู้ใครเรียนผูกก็เรียนแก้เองแล้วกันนะ”หนึ่งบอกพร้อมเข้านอน

“อ้าว...ฝันดีนะ”ผมบอก

ผมนอนคิด เอาว่ะเป็นไง  เป็นกัน  เราก็แค่เอาใจในฐานะน้องชายเท่านั้น  ไม่ได้รู้สึกอะไรเป็นพิเศษกับใคร (จริงเหรอ) ถึงแม้จะรู้ว่าทั้งสี่คนนั่นไม่ได้คิดกับเราแค่น้อง  แต่เราเชื่อใจเราเองว่าเราเป็นได้แค่พี่น้องกันจริงๆเท่านั้น(จะโกหกใจตัวเองไปอีกนานแค่ไหน) แล้วไอ้ความคิดในวงเล็บมึงมายุ่งอะไรด้วยว่ะ (ก็เราเป็นส่วนหนึ่งของนายเหมือนกันนี่นา) ว๊ากกูมีสองร่าง สงสัยจะกินมากจนเบลอ (นายไม่ได้เบลอหรอก เราเป็นความต้องการส่วนลึกในใจนาย  นายปกปิดเราไว้มานานแล้ว ต่อไปนี้เราจะประท้วง เราจะไม่ยอมนายอีกต่อไปแล้ว ) ผีหลอกแน่ๆเลย อยู่ก็เหมือนกับใครก็ไม่รู้  นอนดีกว่า  น่ากลัว ๆ  แล้วถ้ามันเป็นความต้องการส่วนลึกของเราจริงๆล่ะ  แล้วต่อไปเรากับพี่สี่คนนั้นจะเป็นยังไงล่ะ.....................................................................

+++ จบบทที่สิบสาม +++


*** ข้อคิดคำคมประจำบท ***

-   เป็นอาจารย์ ก็รักลูกศิษย์ตัวเองไม่ได้นะซิ
-   การที่เขามาเอาใจเรา เราก็ควรเอาใจเขาบ้าง
-   เอาใจเขามาใส่ใจเรา
-   เรียนผูกก็เรียนแก้เอง

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: meawmeaw ที่ 15-05-2008 15:32:36

แล้วทีนี้เอจะทำยังไงต่อน้อ

 :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: nana ที่ 15-05-2008 15:47:50

 :m1:พี่นิคมาแล้ว :m1:


 :L2: :L1: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A-J.seiya* ที่ 15-05-2008 15:53:48

 :sad2: :sad2: :sad2:

เครียดแทนเออ่ะ !!~

จะทำไงล่ะคะทีนี้

=='




 o7 o7  เชียร์พี่นิค

งื้อออออ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: DeShiWa ที่ 15-05-2008 16:09:21

 :impress: :impress: :impress:

อ่าครับเชียร์พี่นิคนะครับ

แล้วสงสารพี่หมอทีอะครับ

เลือกไม่ถูกแบบว่ามีพระเอก2คนได้ปะ อิอิ

 :impress: :impress: :impress:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: แก้ว ที่ 15-05-2008 16:22:57

โอ้...แม่เจ้า
ตารางแน่นจริง ๆ เลยค่ะ

แต่จะทำยังไงดีล่ะเนี่ย  :m23:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่า$
เริ่มหัวข้อโดย: sarin ที่ 15-05-2008 16:27:49

เอคุง....
ทำจายฮะ..เกิดเป็นคนน่าร้ากก้อเงี้ยะ..... :m13:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 15-05-2008 17:28:23

อืม...วันเดียวสี่นัด แบ่งร่างได้ไงเนี่ยะ
ในที่สุด พี่นิคก็กลับมา :a2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ISACBTMN ที่ 15-05-2008 18:11:04

:a5:

ทำได้ไงเนี่ยในวันเดียวกัน

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 15-05-2008 18:51:24

 :m4: :m4:
 น้องเอจ๋า...สุดยอดมากจ๊ะ เป็นการเอาใจเขา(หลายคน)ที่เหนื่อยที่สุดเลยนะ   :m29:  o2
 ชอบตรงที่นัดพี่นิคเป็นคนสุดท้าย...จะได้มีเวลาอยู่ด้วยกันนานหน่อย ไม่ต้องเร่ง
 แต่...ทำไมกลับหอเร็วจัง แค่ 4 ทุ่มเอง พี่นิคไม่ชวนไปเที่ยวไหนหรือจ๊ะ  o12
 ...แหมมมมม..ก็ไม่เจอพี่นิคมานานแล้วนะ...น่าจะอยู่เอาใจพี่นิคให้มากกว่านี้หน่อย  :o8:
 เชียร์พี่นิคเต็มที่...มาดพี่เค้าก็ฟอร์มดีจัง...อย่างนี้แหละถึงจะเอาน้องเออยู่หมัด  o13
 น้องเอจะได้ไม่ไปเอาใจใครเขาอีก   :laugh: :laugh: 
 รอผลว่าจะเป็นยังไงต่อไปจ้า....
 
 ปอลอ...พี่ vicka เองนะจ๊ะ ( ชื่อใหม่..แต่คนเดิมจ้า) 
 ปอลออีก...ดูแลสุขภาพด้วยนะ เป็นห่วง  :L2:
 ปอลออีกที...พี่นิคฉีดยาให้แล้วหรือยังน้าๆๆๆ   :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Electrolyte ที่ 15-05-2008 18:59:07

นายเอคับ....ทำได้ไงนี่วันเดียว....เหอะๆๆๆนายเอคุงนับถือเลยคร้าบ..............


ไงก็ดูแลตัวเองดีๆนะ..............เราเป็นห่วง



นายเอคุง

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: uME_HeRo ที่ 15-05-2008 19:07:16

แบ่งมาสักคนสิน้องเอ   :o8:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 15-05-2008 20:19:32

 :m4: :m4: :m4: :m4: :m4:


ดีใจด้วยที่หายแร้ว

หลังจากนี้ก็รักษาสุขภาพหน่อยเน่อ

ว่าแต่ เพิ่งหายไข้ แต่ต้องมาเคลียร์ปัีญหาตัวเองอีก

จะบ้าตาย

ไปแระ รออ่านอยู่นะ......

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ken_krub ที่ 15-05-2008 20:33:30

เป็นกำลังใจให้ครับ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: cassper_W ที่ 15-05-2008 20:39:52

สุดยอดดดดดมากกกเออออ :a1:

1 วัน สลับได้ไง 4 ราง เกือบไม่ทัน  ท้องอืดเลยยยยย :m29:

อยากรู้จังว่าลงเอยกะพี่นิคยังไง

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Simply Blue ที่ 15-05-2008 20:46:45

สามารถมากๆๆๆ  แต่คนรับมารู้ทีหลังคงเสียใจอ่ะ
ถ้าเป็นเพื่อนเอก็เป็นเพื่อนที่น่าคบมากๆๆ เทคแคร์คนดีอ่ะ แต่เป็นแฟนสงสัยต้องคิดหนัก

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 15-05-2008 20:53:17

อิจฉาอะ.........มีแต่คนมาแอบรัก :mc4:


แต่ยังไงก็เชียร์ ดี เจ นิค :a4:

........สลับรางเก่งจังเลยวันหลังสอนมั้งดิ :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ranaways ที่ 15-05-2008 20:57:26

หายป่วยแล้วก้อ ต่อ ตอนที่14 เลยก้อได้ นะ เอ

555

พักก่อนก้อได้

 รักษาสุขภาพด้วย


เดี๋ยวเป็นอีกแล้วจะหนักนะคับ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: BABY_CHICK ที่ 15-05-2008 21:27:14

 :m4:นายเก่ง ร้องเพลงได้ถูกใจมาก ความหมายดีครับ ฟังเกือบทุกวัน (ที่รัดเกล้าร้องอ่ะ เสียงดีโคตรๆ)จนร้องได้แระ แต่มุขยังเลี่ยนไม่ยอมเปลี่ยนแปลง 55

 นายเอ มีคำคมมาฝากเรื่อยเลยนะ  แจมหน่อยนะ

เข็นครกจับตั๊กแตน มันจะง่ายกว่าแก้ปัญหาของนายนะ  :m20:
 

รอตอนต่อไป :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: P_love ที่ 15-05-2008 23:26:50

เข้ามาเป็นกำลังใจให้กับน้องเอจ้า :L2: :L2:

เชียร์พี่นิค  :a2: ผู้ชายอาไร้ฟอร์มจัดชะมัด   น่ารัก :o8:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 15-05-2008 23:43:58

วันนึง   4   นัด  :m1:



....................






โรงเรียนเปิดเทมอแล้ว

มาอ่านได้แต่ตอนกลางคืนอะ

ม่าด้ายมานั่ง เฝ้าทั้งวันแล้ว



..........

รอตอนต่อไปนะค่ะ   :a1:


P*S  รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ

 :bye2: :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: tutankamen ที่ 16-05-2008 08:52:34

ดีครับดี :a3:

คนอารายยย เสน่ห์แรงจริงๆ o13

ระวังสลับรางรถไฟไม่ถูกล่ะเยอะขนาดนั้นน่ะ o2

รอคอยอ่านต่อไปขอบคุณมาก จาก เพื่อนบ้าน มมส  :a2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: [€]ŝĊörŦ ที่ 16-05-2008 09:13:57

จัดตารางนัดยังกะคิวงานเลย

เก่งมากๆเลย อิอิ

 :laugh:   :laugh:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 16-05-2008 12:00:20

 o13สุดยอด เอทำได้งัยเนี่ย 4 เดทใน 1วัน ยอดมนุษย์อยู่นี่เอง ฮ๊า........

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 16-05-2008 12:12:35

 :mc4: มาแล้วครับ  มาต่อให้อีกแล้วครับ

deshiwa --- ใจจริงผมอยากให้มีพระเอกมากกว่าสองคนด้วยซ้ำ :m23: (พี่ดีเจนิคสุดหล่อ :music: พี่หมอทีที่แสนดี :myeye: พี่เก่งตากล้องสุดโรแมนติก  :m24: น้องภูสุดเท่ :m19: ดีนะที่ไม่ขอพ่วงพี่ริชเถื่อนๆเซอร์ๆอีกคน :3130:  พี่นิคมาเจอประโยคนี้ มีหวังผมตายแน่ๆ :m29:)

sarin --- ผมจะพยายามทำใจครับ  :kikkik:

vicka (แอบไปเปลี่ยนชื่อมาเป็นJoobperman) --- พี่นิคยัดใต้โต๊ะให้พี่เปล่า :m12:  เชียร์พี่นิคจัง  แถมยังพยายามยุส่งผมให้กับพี่นิคอีก (เรื่องฉีดยา คิดว่าพี่นิคฉีดให้ผมยังละครับ  :laugh:)

BABY_CHICK --- ขอบคุณสำหรับคำคมครับ  ตอนนั้นผมก็ไม่รู้ว่าตัวเองทำไปได้ยังไงวันเดียวกับสี่นัด จนอาหารไม่ย่อยเลย (ที่จริงคราวนั้นไปโรงพยาบาลเลยนะครับ หนึ่งไปซื้อยากินมันก็ไม่หายอ่ะ :sad2:)

sakiko --- ตั้งใจเรียนนะครับ  เอ็นท์ให้ได้มอขอนะครับ  พี่เป็นกำลังใจให้   :angellaugh2:

tutankamen ---  :pig2:  ยินดีต้อนรับเพื่อนบ้าน มมส.ครับ  ด้วยใจจริงจากเด็ก มข. ครับ

 :m4: :m4: :m4:ขอปรบมือชมเชยให้กับทุกท่านครับ ที่ติดตามมาอ่านมาเม้นท์มาให้กำลังใจกัน  ขอบคุณครับ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 16-05-2008 12:16:31

บทที่สิบสี่ ---  กีฬาน้องใหม่


ตั้งแต่ผมไปคอยเอาใจคนอื่น ใครจะไปรู้ว่ามันจะได้ผลดีเกินคาด (ทั้งๆที่ตอนนั้นทำแบบไม่ได้หวังผลอะไรเลย  แค่อยากตอบแทนที่เขามาเอาใจเราบ้าง ก็เท่านั้นแหละ) ตอนนี้เวลาความเป็นส่วนตัวของผมเหลือน้อยลงทุกที เรียกว่าแทบจะไม่มีเลยก็ได้ เพราะเดี๋ยว พี่แป้งชวนไปนี่  พี่เก่งชวนไปโน่น  พี่หมอทีชวนไปนี่  พี่นิคชวนไปนู้น สารพัดที่จะชวนผมไป  จนผมเริ่มคิดและสับสนในหลายๆอย่างที่เกิดขึ้น  ผมต้องการค้นหาอะไรอีก  แล้วความรู้สึกที่ว่าเป็นแค่น้องชายมันจริงเหรอ แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมาคิดอะไรพวกนี้   ตอนนี้มันเวลาซ้อมแบด

“น้องเอ ไหวป่าว  พักก่อนก็ได้นะ  เดี๋ยวพรุ่งนี้ไม่มีแรงไปชิงที่สาม”เสียงพี่สตาร์ฟของคณะที่คุมกีฬาแบดมินตันบอกผม

“ครับพี่ไหวครับ”แล้วผมก็ตั้งตาตั้งตาซ้อมต่อไป หวดซ้าย หวดขวา เข้าเป้า เยี่ยม

การแข่งขันกีฬาน้องใหม่ จะถูกจัดขึ้นหลังสอบกลางภาคของภาคเรียนที่หนึ่งเสร็จไปแล้วประมาณหนึ่งเดือน  เป็นการให้น้องใหม่ทุกคนได้เล่นกีฬาเพื่อแข่งขันเอาเหรียญหรือถ้วยรางวัลมาให้คณะของตนให้มากที่สุดและเป็นการเชื่อมสัมพันธไมตรีที่ดีกับน้องใหม่คณะอื่นๆด้วย เพราะกีฬาสอนให้เรารู้จักแพ้อย่างสมศักดิ์ ชนะอย่างรู้คุณค่า และให้อภัยกันเยี่ยงมิตร กีฬาน้องใหม่มีระยะเวลาในการแข่งหนึ่งสัปดาห์และลงได้เฉพาะนักศึกษาปีหนึ่งเท่านั้น (จะมีกีฬาระหว่างคณะอีกทีตอนเทอมสองที่ลงแข่งได้ทุกชั้นปี) แล้วหลังจากแข่งกีฬาน้องใหม่เสร็จก็เหลือเวลาอีกประมาณหนึ่งเดือนที่จะมีการสอบปลายภาคของเทอมหนึ่ง (ทำไมเวลามันเร็วอย่างนี้ เพิ่งเข้ามาได้แป๊บเดียวเอง)

ตั้งแต่ช่วงเริ่มกีฬาน้องใหม่ก็ทำให้ผมกลับมามีโลกส่วนตัวมากขึ้น แต่ก็ต้องแบ่งเวลาซ้อมให้กับเจ้าแบดนี่แหละ อย่างน้อยก็ดีกว่าที่ต้องคอยไปไหนมาไหนกับพี่ทั้งสี่คน (ทั้งทีใจจริงๆไม่อยากไปเลย หรืออยากไปหว่า งง ตัวเอง) ผมเลือกลงกีฬาแบดมินตันตามที่ผมถนัดและผมก็ทำได้ดีพอควรเพราะพรุ่งนี้ผมจะได้ชิงที่สามกับคณะวิดวะแล้ว (ที่หนึ่งเป็นเกษตรกับศึกษาศาสตร์)

บางคณะคนน้อยทำให้น้องปีหนึ่งบางคนต้องลงกีฬาถึงสองสามอย่าง หรือไม่ส่งในกีฬาบางประเภทก็มี อย่างของหนึ่งเรียนเภสัชคนมีไม่มาก หนึ่งต้องลงกีฬาสองอย่างคือ วิ่งแข่งระยะสั้นกับหมากล้อม (ผมก็เพิ่งมารู้ว่าหมากล้อมมันเป็นกีฬาด้วย ยังมี บิท (ไพ่) อีกด้วย สารพัดกีฬาที่มีให้ลงแข่ง ฟันดาบ ยูโด ว่ายน้ำ ฯลฯ) คณะของผมคนค่อนข้างเยอะไม่ต้องห่วงเรื่องนี้ ส่วนใหญ่แชมป์กีฬาจะตกเป็นของศึกษา (เพราะมีเอกพละที่ไอ้โจ้มันเรียน มันก็เก่งกีฬาอยู่แล้ว) หรือไม่ก็วิดวะกับเกษตรเพราะสองคณะนี้มีคนเยอะ มีตัวเลือกเยอะ

พรุ่งนี้เราจะชิงที่สาม ถึงมันจะไม่ใช่ที่หนึ่งก็เถอะอย่างน้อยก็ยังได้ชิง  พรุ่งนี้ผมจะต้องทำให้ได้
พี่แป้ง  พี่เก่ง  พี่หมอทีรู้ว่าผมจะลงแข่งนัดสุดท้ายเพื่อชิงที่สาม ก็บอกว่าจะมาให้กำลังใจถึง
ขอบสนามเลย ยกเว้นพี่นิคคนเดียวที่ไม่พูดอะไร ผมก็เข้าใจดีเพราะแข่งกับน้องคณะพี่เขานี่

ถึงวันแข่งจริงที่สนามแบดบรรยากาศเต็มไปด้วยความคึกคัก ทำให้ผมประหม่าเล็กน้อย  ผู้คนมากมายไม่รู้มาจากไหนบ้าง ข้างหลังผมเป็นกองเชียร์คณะวิทย์โบกธงเหลืองรูปอะตอมพัดไปมาพร้อมร้องเพลงประจำคณะ  ข้างหน้าผมเป็นกองเชียร์คณะวิดวะ(ซึ่งส่วนใหญ่มีแต่ผู้ชาย เสียงเลยดังกึกก้องเข้มแข็งดุดัน) ธงสีเลือดหมูที่มีรูปเกียร์ถูกโบกพร้อมเสียงเพลงประจำคณะดังขึ้น ผมมองไปรอบๆสนามเห็นพี่หมอทียืนยิ้มให้อยู่ในเต้นท์กองอำนวยการฝ่ายปฐมพยาบาล  แล้วตรงกรรมการผู้ตัดสินก็เห็นพี่เก่งถือกล้องส่องเลนส์มาทางผม อีกฝากของสนามก็เห็นพี่แป้งโบกมือให้  แต่ไม่มีพี่นิคเลย (ผมคิดในใจอย่างน้อยก็น่าจะมาดูน้องคณะตัวเองแข่งนะ)

ปรี๊ด........ดดดดดดด.......เสียงกรรมการให้สัญญาณเริ่มขึ้น การแข่งขันใช้นับแต้มแบบสิบห้าลูก สองลูกดิว  สองในเซ็ตผมเป็นฝ่ายเสิร์ฟก่อนอย่างนี้ก็ได้เปรียบอยู่แล้ว

  ฝนเริ่มตกลงมาลมพัดเข้ามาในโรงยิมทำให้ต้องไปปิดประตูเพราะลมจะมีส่วนทำให้ลูกขนไก่เปลี่ยนทิศทาง ช่องประตูเหลือเพียงหน่อยเดียวพอให้ได้ระบายอากาศ การแข่งในเซ็ตแรกจบลง
ผมเป็นฝ่ายชนะ ส่วนใหญ่ได้คะแนนจากลูกเสิร์ฟ

ตอนนั่งพัก พี่สตาร์ฟเลยบอกว่าให้เตรียมตั้งลูกรับแล้วหยดหน้าเน็ต เพราะอีกฝ่ายรับลูกหยดไม่ค่อยได้  ให้ชนะเซ็ตนี้เลยจะได้ไม่ต้องดิวหรือแข่งเซ็ตสามอีก ผมพยักหน้ารับแต่สายตาผมมองไปหาพี่หมอที พี่หมอทียกนิ้วโป้งชมเชยพร้อมรอยยิ้มบาง  มองพี่เก่ง พี่เก่งเหมือนหัวเราะคนเดียวเบาๆแล้วก็ถ่ายรูปผมใหญ่เลย  มองไปทางพี่แป้ง พี่แป้งกระโดเชียร์ตบมืออย่างออกนอกหน้านอกตา 

แล้วตาผมก็ไปสะดุดอยู่ตรงที่ช่องประตูของโรงยิมที่เปิดแย้มไว้ประมาณหนึ่งฟุตเห็นจะได้  ตรงนั้นมีคนยืนอยู่  สายตาของคนนั้นมองมาที่ผม  ผมดูจากสภาพแล้วเขาต้องเปียกฝนมาแน่เลย แล้วทำไมเขาไม่เข้ามา แล้วทำไมพอผมมองเขา เขาต้องหลบผมด้วย  ผมไม่ทันคิดอะไรต่อก็ลงแข่งอีก

ผลปรากฏว่าผมชนะขาดลอย  พวกพี่ๆเพื่อนๆกองเชียร์เข้ามาล้อมผมไว้แล้วบูมให้ผมด้วยเพลง
บูมของคณะ  เสร็จแล้วทุกคนก็เข้ามาแสดงความดีใจกับผม  พี่หมอทีกับพี่เก่งไม่กล้าเข้ามาได้แต่ยืนยิ้มอยู่ไกลๆมีแต่พี่แป้งเข้ามาคุยด้วยแล้วซักพักก็สลายตัวกัน เพราะผมต้องไปลงชื่อเพื่อเข้ารับเหรียญ ผมจัดการธุระเสร็จกลับไปหอ อาบน้ำแล้วปิดมือถือ(ปกติจะเปิดตลอดแต่นี่อยากพักจริงๆ)แล้วเข้านอนเลยเพราะเหนื่อยมาก อีกอย่างพรุ่งนี้ก็วันเสาร์ขอนอนให้เต็มอิ่มหน่อยเถอะ

..................................................................................................

ผมตื่นเกือบเที่ยง  ตื่นมาก็เห็นหนึ่งถูห้องอยู่

“หนึ่งถูทำไม เราให้ถูบ้างก็ได้”ผมนอนพูดอยู่บนเตียง

“คร้าบ คุณชายเอ  จะถูให้แต่นอนตื่นเอาซะเที่ยงเลยนะ”หนึ่งพูดประชด 

ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดดู ทั้งพี่แป้ง พี่เก่ง พี่หมอทีโทรหาหลายสายเลย (แต่ไม่มีเบอร์พี่นิค)
ค่อยโทรกลับแล้วกันขออาบน้ำก่อน  แต่ว่าไปปิดโทรศัพท์ก็ดีเหมือนกันนะ ใครๆก็ติดต่อไม่ได้

“หนึ่งเดี๋ยวไปกินข้าวกันนะ เราอาบน้ำก่อน” ผมบอกหนึ่ง หลังจากอาบน้ำเสร็จก็ไปทานข้าวกัน ผมกะว่าจะเลยไปที่องค์การซักหน่อยเพราะช่วงแข่งกีฬาไม่ได้เข้าไปเลย แล้วผมก็ไปส่งหนึ่งที่หอแล้วผมกลับมาที่องค์การ

“สวัสดีครับพี่ปอ พี่ริช”ผมทักพี่เขาเมื่อเดินเข้าไปในองค์การ เห็นพี่ปอกับพี่ริชนั่งดูทีวีกันอยู่ที่โซฟา

“อ้าว เอ มาจั๋งได๋ มาเฮ็ดหยั๋ง มานั่งพี้ก่อน”พี่ปอบอก (อ้าวเอ มายังไง มาทำอะไร มานั่งนี่ก่อน)

“แจ๋วนี่หว่า เมื่อวานชนะน้องคณะพี่ได้ด้วย  งานนี้ต้องฉลอง”พี่ริชบอก

“ไม่หรอกครับ โชคช่วยมากกว่า”ผมบอกพร้อมเดินลงไปนั่งข้างพี่ปอ

“โห พี่ริช  วันนี้คิดยังไงขับBM เป็นราชรถมาจอดเกยที่หน้าองค์การได้ล่ะเนี่ยะ  อ้าวน้องเอก็อยู่เหรอ”พี่แหววทักตั้งแต่เดินเข้าหน้าประตู

“สวัสดีครับพี่แหวว”ผมทัก

“แหววของที่ให้ซื้อมา มีบ่ ครบบ่”พี่ปอถาม

“ครบค่ะ นี่ไง โจ๊กร้อนๆใส่ไข่ นี่แก้ยาลดไข้ ยาแก้เจ็บคอ แก้ไอ แก้น้ำมูกไหล แล้วก็ชุดทำแผล
ว่าแต่จะเอาไปให้ใคร เป็นอะไร เมื่อไหร่ ที่ไหน อย่างไร”พี่แหววถาม

“แฟนไผว่ะ เว้ามากอีหลี”พี่ปอบอก (แฟนใครว่ะ พูดมากจริงๆเลย)

“เลิกคบก็ได้นะปอ เราจะได้คบกับน้องเอ ใช่ไหมๆ”พี่แหววพูดพร้อมเดินมาหยิกแก้มผมเหมือนหยอกเด็กๆ ผมยิ้มอายๆ

“ห่วยๆ บ่ได้ๆ เอนี่ก็ฮู้จักหลบหน่อยแม๊ะ นั่งทื่ออยู่ได้”พี่ปอบอก (เฮ๊ยๆ ไม่ได้ๆ เอนี่ก็รู้จักหลบหน่อยซิ นั่งเฉยๆอยู่ได้) แล้วพี่แหววก็หัวเราะออกมา ผมก็ยิ้มอายก้มหน้า

“จะเล่นกันอีกนานไหมนี่”พี่ริชถามแบบฉุนๆ

“แหมๆ ทำเป็นอารมณ์เสียไปได้พี่ริช  ว่าแต่ทำไมวันนี้ขับรถมาได้ล่ะจะไปรับสาวที่ไหนเอ่ย  ทุกทีเห็นแต่ขี่เวสป้า”พี่แหววถาม

“พูดถึงเวสป้าแล้วเจ็บใจว่ะ  ยังอยู่ในอู่อยู่เลย  เพราะไอ้นิคคนเดียว บอกไม่ยอมเชื่อ เมื่อวานนี้อยู่ดีๆมันก็ขอยืมเวสป้าพี่ไป บอกว่าจะรีบไปดูน้องแข่งแบด  พี่ก็บอกให้เอารถไปฝนมันทำท่าจะตก  พี่จะได้ไปด้วยเพราะน้องคณะเหมือนกัน  มันก็บอกว่าหาที่จอดยาก  มันยังบอกอีกว่าพี่ไม่ต้องไปให้ช่วยตรวจดูงานบ้าอะไรของมันก็ไม่รู้มันบอกว่าสำคัญต้องเสร็จให้ทันพรุ่งนี้  พี่เลยยอมให้มันไป ระหว่างทางฝนตกหนักมองไม่เห็นทาง มันดันขับไปล้มซะได้  ดีนะที่ไม่เป็นอะไรมาก แขนถลอกนิดหน่อยแล้วก็ไม่สบายมีไข้ ตอนนี้นอนซมอยู่ที่คอนโดพี่น่ะ  แต่เวสป้าพี่เข้าอู่สีถลอก กำบังลมข้างแตกซ่อมได้หรือเปล่าก็ไม่รู้”พี่ริชบอก

“แสดงว่าของที่ให้แหววซื้อมานี่ เอาไปให้พี่นิคเหรอค่ะ”

“แม่นแล้ว”พี่ปอบอก (ใช่แล้ว)

“อ๋อ เวสป้าเข้าอู่ซ่อม ถึงว่าร้อยวันพันปีไม่เห็นพี่ริชขับBMซักที  แล้วนี่ไม่รีบเอาไปให้พี่นิคล่ะคะ เดี๋ยวโจ๊กเย็นหมด”

“ไอ้ปอ มึงเอาไปให้มันที กูอายที่จะขับรถไปว่ะ  กูคอยให้เพื่อนเอามอไซค์มาเปลี่ยนก่อน”พี่ริชบอก

“บ่ได้ กูว่าจะไปลงแปลงจักคราว บ่ได้ไปหลายมื้อแล้ว”พี่ปอปฏิเสธ (ไม่ได้ กูว่าจะไปลงแปลงซักหน่อย  ไม่ได้ไปมาหลายวันแล้ว)

“แหววเอาไปให้เองก็ได้ค่ะ แต่แหววเป็นผู้หญิงมันจะดูไม่ดีซิคะ ไปอยู่ด้วยกันสองตอ่สอง”

“ผมเอาไปให้ก็ได้ครับ ผมรู้จักคอนโดพี่ริชครับ”ผมเสนอตัว

“ดีเลย นี่จ๊ะของ รีบๆไป  ฝากบอกพี่นิคด้วยว่าหายไวๆนะ แล้วตอนเย็นๆพี่ถึงจะไปเยี่ยมกับปอนะ”พี่แหววบอก แล้วพี่ริชก็ส่งกุญแจห้องให้

...

ระหว่างขับรถ ผมคิดตลอดทางว่า ต้องใช่แน่ๆ สายของชายคนนั้นที่แอบมองผม วันที่ผมแข่งแบด ต้องเป็นพี่นิคแน่ๆ เขายอมทิ้งงานที่สำคัญขี่เวสป้าตากฝนมาดูเราแข่ง แต่ทำไม ไม่เข้ามาข้างในล่ะ หรือเป็นเพราะว่าตัวเขาเปียกเลยอายไม่กล้าเขามา หรือเป็นเพราะว่าเราแข่งกับน้องคณะของเขา ทำไมนะ     ผมจอดรถแล้วกำลังเดินขึ้นไป  โทรศัพท์ผมก็ดังขึ้นพี่แป้งโทรมา

“สวัสดีครับพี่แป้ง .....คือ.....เอ่อ....แบตผมจะหมดแล้วครับ..........”ผมรีบวางสายแล้วปิดมือถือทันทีก่อนที่พี่แป้งจะชวนผมไปไหนอีก ในใจผมได้แต่ขอโทษพี่แป้งที่ต้องทำแบบนี้ เพราะตอนนี้ผมไปให้ใครเอาใจไม่ได้ และไปเอาใจใครไม่ได้  นอกจากพี่นิค

ผมไขกุญแจและเปิดประตูห้องอย่างเบาและเงียบที่สุด (สาบานว่านี่คือห้องได้ไหมนี่  ทำไมมันรกอย่างนี้ว่ะ ผมคิด) ผมมองไปเห็นพี่นิคนอนหลับอยู่ในชุดเสื้อยืดกางเกงบอล  ที่แขนข้างขวามีรอยแผลถลอก  ผ้าห่มตกอยู่ข้างๆตัว (สงสัยนอนดิ้นน่าดู) ผมวางของแล้วค่อยๆหยิบผ้าห่มไปห่มให้พี่แกเหมือนเดิม (เวลานอนหลับนี่เหมือนเสือถอดเขี้ยวเล็บเลย น่าจับแก้...เอ๊ย..แกล้งชะมัด) แล้วผมก็นั่งมองพี่เขา

“ไอ้ริช กูไม่ไปหาหมอนะโว้ย เดี๋ยวก็หายแล้ว”พี่นิคพึมพำสงสัยคิดว่าคนที่มาห่มผ้าให้เป็นพี่ริช

ผมลุกเดินเอาโจ๊กไปวางไว้ในครัว (ทำไมมันรกอย่างนี้ว่ะ ถ้วยมาม่าตั้งแต่ชาติไหนเนี๊ยะ แช่ไว้ซะเหม็นเชียว ขึ้นราด้วย แวะจะอ้วก) เดินออกมาเห็นสภาพห้องทุกอย่างวางอย่างระเกะระกะไม่เป็นระเบียบ ฝุ่นหนาเป็นเมตรได้แล้วมั้ง (อยู่ข้างห้องพี่หมอทีตรงข้ามก็ห้องพี่กำปั้น ทำไมไม่ไปขอดูซะบ้างว่าห้องพี่สองคนนั้นเขาสะอาดแค่ไหน)

ผมจะไปเข้าห้องน้ำ อะไรกันเนี่ยะ  ห้องน้ำเขาทำไว้สวยๆ ทำไมมันโสโครกอย่างนี้  ไม่ไหวๆอั้นไว้ดีกว่า แล้วผมเดินออกมาตรงระเบียงนอกห้อง (ให้ตาย สาบานอีกครั้งได้ไหมว่านี่คือห้องพักของนักษาศึกษาหรือโรงผลิตขวดเหล้าขวดเบียร์กันแน่) ขวดเหล้าขวดเบียร์วางระเนระนาดเต็มไปหมด ที่อยู่ในลังก็มี (ถ้าเก็บขวดขายกูคงรวยคราวนี้แหละ) ผมทนต่อไปไม่ได้แล้ว

ผมค่อยๆลงมือเก็บที่ละส่วนของห้องอย่างเงียบๆ เพราะกลัวพี่นิคตื่น เริ่มจากไอ้ระเบียงขี้เหล้านี่แหละ จากนั้นก็ห้องครัว ห้องน้ำ ห้องนั่งเล่น มาถึงสุดท้ายก็ห้องนอน ผมแทบหมดแรงเพิ่งรู้ว่าทำงานบ้านมันก็เหนื่อยใช่เล่น (สงสารหนึ่งจังที่ห้องเรามีแต่หนึ่งทำ แล้วเราเป็นไรว่ะเนี่ยะ ต้องมานั่งทำให้พี่เขาด้วย)

มองดูนาฬิกาจะห้าโมงเย็นแล้ว พี่นิคเป็นอะไรมากเปล่าว่ะ เรามาอยู่นี่ตั้งสี่ชั่วโมงแล้วเก็บทุกอย่างจนเสร็จหมดยังไม่ยอมตื่นเลย   ผมเดินเข้าไปดูก็เห็นพี่แกนอน ยังหายใจอยู่ ผมนั่งลงกับพื้น ด้วยความเหนื่อยทำให้ผมเผลอหลับไปข้างเตียงพี่แก 

“เอ เอ”

“ใครเรียกฟ่ะ คนกำลังนอนเห็นไมนี่”ผมบ่นออกมาพร้อมหันหน้านี้ไปอีกทาง

ฟุ่บ....โอ้ย เหมือนมีอะไรนุ่มๆหล่นใส่หัวผม

“อะไรว่ะ ใครทำ”ผมสะลึมสะลือขึ้นมา เห็นพี่นิคหัวเราะเบาๆ แล้วข้างหัวผมก็มีหมอนตกอยู่

“นอนขี้เซาดีนัก มาตั้งแต่เมื่อไหร่”พี่นิคพูดยิ้มๆพร้อมหัวเราะ แต่เสียงยังแหบๆอยู่

“อืมก็ซักพักแล้วครับ  พี่เป็นยังไงบ้าง  ดีขึ้นหรือยังครับ  หิวไหมเดี๋ยวผมไปอุ่นโจ๊กมาให้  พี่ริชพี่ปอพี่แหวว  จะเข้ามาตอนเย็นๆครับ”ว่าแล้วผมก็ไปเอาโจ๊กเข้าเวฟ (ห้องพี่ริชดีจริงๆ เครื่องอำนวยความสะดวกมีครบทุกชิ้น) แล้วผมก็มาวางไว้พี่นิคพยายามตักกินเอง แต่ผมเห็นว่าที่แขนพี่แกตรงข้อพับมีรอบถลอกคงเจ็บซินะ

“พี่ครับ พี่กินไม่ถนัดเพราะเจ็บแผลหรือเปล่าครับ”ผมถาม

“เปล่าๆ ไม่หรอก ทานได้”พี่นิคปากแข็ง ก็ภาพมันฟ้องอยู่ จะยกแขนยังสั่นๆเลย

“พี่ครับ อะไรติดช้อนอ่ะครับ ขอผมดูหน่อย”ผมรีบแย่งช้อนมาจากพี่นิค แล้วตักโจ๊กพร้อมเอามาเป่าให้พออุ่นๆก่อนที่จะยื่นไปตรงปากพี่เขา “อ้าซิครับ หม่ำๆเร็ว หม่ำ”ผมบอก

“พี่ไม่ใช่เด็กนะครับ...อุ๊ส์...”พี่นิคพูดไม่ทันจบผมป้อนเข้าปากทันทีที่พี่แกอ้าปาก (ไม่ใช้ไม้นี่ก็ไม่ได้ป้อนซิ คนปากแข็งฟอร์มเยอะอย่างพี่นิคเนี่ยะ)

ผมป้อนพี่นิคไปคุยกันไป พี่นิคมองตาผม ผมก็มองตาพี่นิค มันเหมือนสายตาที่เราไม่เคยมีมาให้กันมาก่อน พอทานเสร็จพี่นิคไปเข้าห้องน้ำผมก็เอาถ้วยมาล้าง แล้วไปนั่งหน้าทีวี พี่นิคเดินมานอนลงตรงโซฟาหน้าทีวี

“พี่ไม่นอนที่เตียงละครับ จะได้สบายๆ”ผมบอก

“ตรงนี้แหละ เอจัดห้องใหม่เหรอ ดูสะอาดตาขึ้นเยอะเลย”พี่นิคบอก ผมพยักหน้ารับ(จะไม่สะอาดได้ไงกูเหนื่อยเก็บเกือบตายตั้งสี่ชั่วโมง)

“พี่นิคทานยายังครับ”ผมถาม

“ทานแล้ว”

“แล้วพี่นิคจะไม่ไปให้หมอเขาดูหน่อยเหรอครับ นี่ไง  พี่หมอทีอยู่ข้างห้องเรียกมาดูก็ได้”ผมบอก (กูพูดอะไรออกไป คิดบ้างไหมนี่  หาเรื่องอีกแล้ว)

“อย่าเลย เกรงใจเขา หมอทีคงยุ่ง  ช่างมันเถอะเดี๋ยวก็หาย เป็นไม่มากหรอก”พี่นิคพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูเศร้าๆแล้วเงียบไป (ทำให้ผมคิดถึงเรื่องที่ว่าพี่นิคกับพี่หมอทีมีความหลังต่อกันขึ้นมาทันที)

.......เงียบ............ (ผมเริ่มอึดอัด พี่นิคนอนเหมือนคิดอะไรแต่สีหน้าไม่ค่อยสู้ดี)
“ดูทีวีดีกว่านะพี่”ผมกดไปมันเป็น UBC หนังครับพี่น้อง หนังอย่างว่าเลยฉากกำลังแบบว่ากำลังเข้าได้เข้าเข็ม พี่นิคหันมามองผม ด้วยสายตาประหลาดๆ 

“เปลี่ยนช่องดีกว่าหนังอะไรก็ไม่รู้ 555”ผมเปลี่ยนช่องเป็นช่องสารคดีสัตว์โลก มันก็เป็นตอนที่ลิงกำลังผสมพันธุ์กัน ผมยิ้มแห้งๆหันไปทางพี่นิค พี่นิคดูตาใสขึ้นมาทันที

“เปลี่ยนช่องดีกว่าไม่หนุกเลย”ผมกดเปลี่ยน ค่อยยังชั่วเป็นช่องโฆษณา  แต่มันเป็นโฆษณากระบอกสุญญากาศเพิ่มขนาดท่านชาย ผมหน้าแดงแลบลิ้นออกมาน้อยๆ พี่นิคหัวเราะผมเบาๆ

“ปิดแล้ว  ร้องเกะดีกว่า ตอนผมเก็บห้องเห็นแผ่นคาราโอเกะเยอะเลย”ผมบอกพร้อมเอื้อมมือไปหยิบแผ่นที่เขียนว่า VCD KARAOKE ไปใส่เครื่องเล่น

“อย่าเลย อย่าเปิด”พี่นิคบอก แต่ช้าไปแล้วผมใส่ไปแล้วกำลังรอมันโหลดขึ้นมา

“ผมร้องเบาๆพี่ ไม่รบกวนพี่หรอก”ผมบอก

แล้วมันก็โหลดภาพขึ้นมา เป็นหนังอย่างว่าอีกแล้วครับพี่น้อง.......ให้ตายเถอะ  ทำไมเป็นอย่างนี้ภาพที่เห็นจะๆระหว่างชายกับหญิงกำลังทำอะไรกัน แล้วข้างล่างมีเนื้อเพลงอยู่ ใครจะไปสนใจเนื้อเพลงล่ะ เพลงอะไรก็ไม่รู้ตั้งแต่สมัยไหน  ผมอึ้ง หน้าแดง จมูกแดง หูแดงไปหมดแล้ว (แล้วตอนนี้เจ้าเอน้อยกำลังตื่นตัวซะด้วย)

“บอกแล้วว่าอย่าเปิด”พี่นิคบอกผม แต่น้ำเสียงดูหื่นๆพิกล (หรือว่ากูหื่นเองว่ะ) แล้วพี่นิคก็คว้าหมอนมากอด (หรือว่านิคน้อยมัน.......ไม่นะ)

“เอ มานี่ซิ พี่จะบอกอะไร”พี่นิคเรียกผม (อะไรว่ะ  อย่านะพี่  เอยังไม่พร้อม  เอยังไม่รู้เลยว่ารักพี่จริงๆหรือเปล่า  ไม่นะพี่) ผมเดินไปนั่งลงข้างโซฟา พี่นิคเอามือมาจับไหล่ผมค่อยๆโน้มให้หัวผมไปอยู่ตรงหน้าพี่เขาแล้วพี่เขาก็กระซิบมาว่า

“เอ พี่อยาก....”พี่นิคกระซิบเบาๆที่ข้างหูยังไม่ทันจบ ผมก็ลุกขึ้นทันที

“พี่ ผมลูกคนมีพ่อมีแม่นะ  พี่จะทำไรผม  ผมไม่ยอม  อย่าคิดว่าเห็นผมอย่างนี้ผมจะไม่สู้คนนะ  พี่ทำอะไรพี่โดนแน่ๆ”ผมบอกเสียงดัง พร้อมทำท่าตั้งการ์ด

“เอ เอเป็นอะไร  ใครจะทำอะไรเอ  พี่กำลังจะบอกว่า พี่อยากกินส้ม  มันอยู่ในตู้เย็น เอช่วยเอามาให้พี่หน่อย”พี่นิคพูด

เพร้ง..............วิงส์.............(แตกกระจาย) ผมหน้าเจื่อนหดเหลือสองนิ้ว (เจ้าเอน้อยก็หดตาม อิอิ)
“ครับๆ ได้ครับ”ผมบอก

“เดี๋ยว มานี่ก่อน นั่งลง”พี่นิคสั่ง ผมทำถาม 

“ถ้าไม่อยากให้พี่ปล้ำเรา ก็ปิดคาราโอเกะซะ”พี่นิคกระซิบข้างหื่นทำเสียงหื่นๆแล้วหัวเราะดังๆเหมือนแกล้งผมเล่น  แต่ผมรีบปิดทันทีแล้วไปหยิบส้มมาปอก พร้อมเอาใยขาวๆและเม็ดออก
ป้อนคุณชายนิคทีละชิ้น

“นี่ๆ ให้ป้อนนะไม่ได้ให้กินเอง”พี่นิคบอก

“ก็เห็นยังเคี้ยวไม่หมดอ่ะ ขอชิมบ้างไม่ได้เหรอ”

“ได้ครับได้  อ่ะหมดแล้ว”พี่นิคอ้าปากให้ผมดู  ผมป้อนชิ้นต่อไป

“พี่นิค ผมถามพี่จริงๆ ผมอยากรู้ ทำไมวันนั้นพี่ไปถึงสนามแบดแล้วพี่ถึงไม่เข้าไปดูล่ะ ไปยืนแอบทำอะไรที่ซอกประตู”ผมถาม

“วันไหน  พี่ไม่ได้ไป”พี่นิคปฏิเสธอย่างปากแข่ง คงคิดว่าผมไม่รู้เรื่องจากพี่ริช

“ไม่เป็นไร  ผมไม่อยากรู้แล้ว  น่าเสียดายวันนั้นผมแข่งแพ้ไม่ได้เหรียญกับเขาเลย”ผมพูดพร้อมทำหน้าเศร้า

“โกหกเก่งนะเรา ชนะขาดลอยเห็นๆ หยดลูกจนฝ่ายตรงข้ามรับไม่ได้ ยังมาบอกว่าไม่ชนะอีก”พี่
นิคบอกพร้อมหัวเราะผม

“นั่นแน่  ไหนบอกว่าไม่ได้ไปไง  ทำไมรู้ว่าผมชนะล่ะ  รู้อีกว่าชนะยังไง  ใครกันแน่ที่โกหกเก่ง”ผมเอาคืน  พี่นิคทำหน้าเลิกลั่ก

“ก็ๆ ก็...รุ่นน้องพี่ไง  ใช่ๆ  รุ่นน้องพี่โทรมาบอก....  แข่งกับคณะพี่ไม่ใช่เหรอ”พี่นิคบอกพัลวัน

“เหรอ ผมอุตส่าห์ดีใจ นึกว่าพี่ไปเชียร์ซะอีก  ผมอยากรู้ว่าคนนั้นเป็นใครกันนะ เขาให้กำลังใจผมได้ดีเลยนะพี่  ผมอยากเจอเขาอีกจัง  ผมจะบอกเขาว่า ผมขอบคุณที่เขามาเชียร์ ผมมาให้กำลังใจผม  ถ้าเขาจะให้ผมทำอะไร ผมจะยอมทุกอย่างเลย”ผมก้มหน้าทำเป็นบ่นลอยๆเสียงเศร้าๆอีกรอบ (เจ้ามารยาจริงๆเลยกู)

“คือ...ที่จริง....วันนั้น....พี่ไปดูนะ  แต่ว่าพี่ไม่กล้าเข้าไป เพราะที่แขนพี่มีรอยถลอกแล้วก็เลือดไหล  ตัวก็เปียก  พี่กลัวว่าพี่เข้าไปแล้ว เอ จะไม่มีสมาธิในการแข่ง  พี่ก็เลย  ก็เลย.......”พี่นิคสารภาพ

“แอบดูอยู่ข้างนอกตรงประตูใช่ม้า”ผมพูดเสียงใสยิ้มออกมาแล้วหัวเราะ

“นี่เราแกล้งพี่อีกแล้วเหรอ”พี่นิคออกน้ำเสียงฉุนๆ

“ก็ใครบอกให้พี่ปากแข็งล่ะ  ผมขอบคุณนะครับที่ไปให้กำลังใจผม  จนพี่ต้องเป็นแบบนี้”ผมบอก

พี่นิคไม่พูดอะไร เอามือค่อยๆมาจับที่หัวผม โน้มหน้าผากผมลงให้ตรงกับปากของพี่เขาแล้ว.....

“ไม่ใช่ๆ นี่ไม่ใช่ห้องกู  กูเข้าห้องผิด”เสียงพี่ริชดังมาจากหน้าห้อง ผมรีบผลักตัวออก พี่นิคปล่อยมือแล้วคว้าไปเอาส้มแทน ไม่มองผมเลย ผมก็ไม่กล้ามองพี่เขา

“แม่นนี่แหละห้องมึง  เบิ่งหมายเลขห้องติ่หล่ะ”พี่ปอบอก (ใช่นี่แหละห้องมึง ดูหมายเลขห้องซิ)

“ห้องพี่ริชสะอาด เป็นระเบียบจังไม่น่าเชื่อ ขัดกับลุคพี่ริชมากๆ”พี่แหววบอก

“เอ เขาทำความสะอาดให้นะ จัดห้องให้ใหม่ด้วย”พี่นิคบอก  ทุกคนถึงบางอ้อ

“แล้วพี่นิคเป็นไงบ้างค่ะ”

“ดีขึ้นแล้วหล่ะ ได้พยาบาลดี”พี่นิคบอกพร้อมส่งยิ้มมาทางผม  ผมก็อายดิ่ครับ

“ขอบใจมากนะจ๊ะน้องเอ  พี่นิครายชื่อที่พี่ริชตรวจให้แหววส่งฝ่ายบุคคลแล้วนะคะ ไม่มีปัญหา”

“ตายแล้วกู  ตายแน่ๆ  ขวดเหล้าที่กูสะสมหายหมดเลย”พี่ริชพูดเสียงดังซะตกอกตกใจ

“พี่สะสมเหรอครับ  ขอโทษครับผมเก็บทิ้งหมดเลย  ผมไม่รู้  ผมขอโทษครับ”ผมบอกอย่างรู้สึกผิด

“เอาไปทิ้งไว้ไหน  พี่จะตามไปเอา”พี่ริชพูดน้ำเสียงกระวนกระวาย

“พอดีผมขนลงไปข้างล่าง  แล้วมีซาเล้งมาพอดีผมเลยให้เขาไปหมดเลยครับ”ผมบอก

“ซวยอะไรของกูว่าเวสป้าก็พัง ขวดเหล้าก็หาย”พี่ริชสบถ

“พี่ริชผมขอโทษนะครับ  ผมไม่รู้จริงๆ  ให้ผมไปตามหาซาเล้งคันนั้นก็ได้ครับ”ผมบอกอย่างรู้สึกผิดมากๆ

“ไม่เป็นไรหรอกน้องเอ  อย่าคิดมากนะ”พี่แหววปลอกผม

“บ่ต้องซีเรียส แค่ไอ้ริชมันสะสมว่าก่อนปิดเทอมหนึ่ง มันจะต้องกินเหล้าให้ได้ครบสองร้อยขวด”พี่ปอบอก

“นั่นมันตั้งหนึ่งร้อยแปดสิบสี่ขวดแล้วนะ  แล้วอีกหนึ่งเดือนจะปิดเทอมหนึ่งแล้ว  กูต้องเริ่มต้นใหม่อีก”พี่ริชบ่น

“เดี๋ยวกูช่วยมึงเอง 555”พี่ปอบอก  พี่แหววค้อนอย่างแรง

“มึงรีบหายไข้มาช่วยกูกินเหล้าเลย  น้องด้วยต้องรับผิดชอบมาตั้งวงกับพี่เลย”พี่ริชเริ่มพาล

“ผมดื่มไม่เก่งครับ แก้วเดียวก็เมาแล้วครับ”ผมบอก

“ไม่รู้ล่ะ  อีกหนึ่งเดือนกับสองร้อยขวด  ไปโว้ยไอ้ปอ  ไปซื้อเหล้ามาแดกกัน”พี่ริชบอกแล้วเดินออกไป พี่ปอก็ออกไปตาม

“พี่ริชนี่แปลกคนจริงๆเลย”พี่แหววบอก

“เอ กลับหอก่อนเถอะ เดี๋ยวพี่ริชกับพี่ปอกลับมาได้เมาแน่”พี่นิคบอกผม

“แล้วพี่เขาจะไม่โกรธเหรอครับ”ผมถามอย่างกลัวผิด

“มันไม่โกรธหรอก  มันแกล้งไปอย่างนั้นแหละ  มันหาเรื่องกินเหล้ามากกว่า  ดีซะอีกมีคนมาเก็บขวดไปทิ้งให้”พี่นิคบอก

“พี่ริชเขาเล่นๆนะจ๊ะ  น้องเอ  พี่รู้จักพี่เขาดี  ไปเราสองคนกลับหอดีกว่า ไม่งั้นได้โดนมอมแน่”พี่แหววบอก

“งั้นผมไปก่อนนะครับ”

“ไปก่อนนะคะพี่นิค  หายเร็วๆค่ะ”

แล้วผมก็ไปส่งพี่แหววที่หอเพราะพี่แหววนั่งรถมากับพี่ริชพี่ปอ  พอกลับถึงหอ  เห็นหนึ่งหน้าตาตื่นมาบอกผม

“เอ ไปไหนมา  เกิดเรื่องแล้ว”

“เกิดเรื่องอะไรหนึ่ง”

“ก็มีผู้หญิงวัยกลางคนออกจีนๆ พูดไทยไม่ค่อยชัดมากับลุงอีกคนแก่กว่าหน่อย มาบอกว่าเป็นอาอี๊ของเอ โทรติดต่อเอ ไม่ได้ตั้งแต่วันศุกร์วันนี้ก็โทรไม่ได้  เขากลัวว่าเอจะเป็นอะไร เลยเข้ามาหาที่หอ  เราเลยบอกว่าเอสบายดี ไม่เป็นอะไร  เขาบอกว่าให้เอโทรกลับด่วน มีเรื่องอะไรหรือเปล่าเอ”หนึ่งถามอย่างร้อนร้น

“สงสัยเป็นอาอี๊ กับลุงชัยมั้ง  ไม่รู้ซิ  เดี๋ยวเราโทรหา  พอดีเราปิดมือถือนะ”ผมบอกพร้อมเปิดมือถือ ใจไม่ดีเลย ทางบ้านหรืออาอี๊เป็นอะไรหรือเปล่านะ  ไม่น่าขนาดถึงต้องมาเองเลย  เกิดเรื่องอะไรแน่ๆเลย  เกิดอะไรขึ้นนะ

ติ๊ด............ติ๊ด.............รับซิ อาอี๊ รับสายซักที
 
(อ้ารับแล้ว..................)

+++ จบบทที่สิบสี่ +++


*** ข้อคิดคำคมประจำบท ***

- กีฬาสอนให้เรารู้จักแพ้อย่างสมศักดิ์ ชนะอย่างรู้คุณค่า และให้อภัยกันเยี่ยงมิตร

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 16-05-2008 12:35:07

ฮิ๊ววววววววววววว เกือบแย้วววววววววววววว อีกนิ๊สนึง

 :serius2: :serius2: :serius2:ไม่น่าเล๊ย พลาดไป มะเป็นไร โอกาสหน้ายังมี ฮิ๊วววววววววววววววววววววววววววว

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: meawmeaw ที่ 16-05-2008 12:55:17

เกิดอะไรขึ้น  :serius2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ranaways ที่ 16-05-2008 12:57:31

เกิดไรขึ้นเนี่ย

ใครเป็นไรป่าว

หรือว่าอาอี๊จะมาตามหาหลานเขย 555

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 16-05-2008 13:00:17

 :m4: :m4: :m4: :m4: :m4:

ดีกานแระ

ว่าแต่จะมีไรเกิดขึ้นที่บ้านป่าวหว่า

รออ่านต่อไป อย่าใจจดจ่อ

 :a4: :a4: :a4: :a4: :a4:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Otaku ที่ 16-05-2008 13:06:54

  :serius2:  เกิดอะไรขึ้น อาอี๊มาทำไมหรอ

พี่เอให้แบ่งสักคนดิ   :laugh:  ทำได้ไงอ่ะ  4 นัดภายในวันเดียว

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: pongsj ที่ 16-05-2008 13:12:26

180 ขวด ได้ใจจิงๆ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ken_krub ที่ 16-05-2008 13:19:46

เป็นกำลังใจให้ครับ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 16-05-2008 13:59:38

ให้ผมช่วยกินไหมบจะได้ครบ 200 ขวดเร็วๆๆ :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Simply Blue ที่ 16-05-2008 15:46:16

หุ หุ หุ นิคไม่ค่อยแสดงความรู้สึกเลยเน๊อะ  ฟอร์มเยอะ ปากแข็งอีกต่างหาก 5555555

บรรยากาศการดูแลพยาบาลเป็นใจมากๆๆๆ อิอิ

ว่าแต่อาอี๊มาอะไรอ่ะ หวังว่าจะไม่มีอะไรร้ายแรงน๊า  คงเป็นแค่เป็นห่วงที่ติดต่อไม่ได้เท่านั้นนะ ติดตามต่อไป

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ~NeMeSiS_PURE~ ที่ 16-05-2008 16:00:32

:m4: :m4:

จาเปงยางงายต่อปายยยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: DeShiWa ที่ 16-05-2008 16:49:47

 :impress: :impress: :impress:

อ่าครับผม บ้านพี่เอ อยู่ชลบุรีเหรอครับ

บ้านพ่อผมอยู่หลัง ตลาดหนองมน อะครับ

ผมรู้ละครับว่า ปัจจุบัน ใครเป็นแฟนพี่เอ

ผมรู้จากที่พี่เอ ตอบผมอะครับ อิอิ

รักกันนานนะครับผม อิอิ ว่างๆก็ไปอ่านเรื่องของผมบ้างนะครับ

มาให้กำลังใจผมหน่อย

:impress: :impress: :impress:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sarin ที่ 16-05-2008 16:56:34

 o7เกือบแล้ว...เฮ้อ.พี่ริชไม่น่าเลย.... :เตะ1:
เง้อ..เค้าล้อเล่น..อิ.อิ.
แอบเชียร์พี่ริชด้วยอ่ะ  :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 16-05-2008 17:06:48

พี่ริช ฮาดีอ่ะ เค้าชอบบบบ  :m1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: DarKLine ที่ 16-05-2008 18:13:23

อีกนิดเดียวจะจูบกันแล้ว เสียดายจัง

พี่ริชอย่างฮา :m20:

เกิดเรื่องอะไรขึ้นกับที่บ้านเนี้ย :serius2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: BABY_CHICK ที่ 16-05-2008 19:32:08

 :m4:อ้ายปอ ได้ออกฉากละ นานๆมาที ขอเป็นซาวน์แทร็คล้วนๆนะครับ ได้ อารมณ์ดี

พี่ริช รับสมัครตัวช่วย สะสมขวดมะ ไม่ต้องรอ ถึงเดือนหรอกนะ น่าจะไม่เกิน 1 สัปดาห์ เป้าทะลุ โอ๊ะ โอ๊ะ ม่ายช่าย ทะลุเป้า 200 แน่ๆ อิ อิ ขอดื่มแทนนายเอ ละกัน :m23:

เป็นกำลังใจให้ครับ :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: แก้ว ที่ 16-05-2008 20:02:28

มาทำความสะอาดถึงห้องเลย
พี่นิคหลงแน่ ๆ แม่ศรีเรือน  :o8:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 16-05-2008 22:05:19

วันนี้เลิกเรียน 3 ทุ่ม  :เฮ้อ:

กลับ มาแล้ว ได้อ่านเรื่องของ พี่เอ 


หายหน่อยเรย   :mc4:


อยากบอกว่า พี่ริช ขา โพล่  มาผิดเวลาค่ะ   :m16:


 เกิดเรื่องอารายที่ บ้าน อาอี๊ พี่เอ อัง   :serius2:

ค้างๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ    :m31:


ตัดแบบนี้  ..... 


ทำกันด้าย    o13
 

ยืนยัน เจตนาเดิม   เชียร์ พี่นิค ค่ะ   :m1:


P*S รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ +  ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ

เริ่ม อยากยุ  มข. แล้ว     :o8:


 :bye2: :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 16-05-2008 23:24:26

 เกือบแร่ะ...บรรยากาศช่างป็นใจ พี่ริชไม่น่ามาขัดจังหวะเล้ย...  o7
 พี่นิคนี่...ฟอร์มจัดนะ แต่คนแบบนี้รักจริงหวังแต่งนะจ๊ะ จะคอยเอาใจใส่ ดูแลเรา หู ตามองที่เราเสมอนะ   o13
 น้องเอ..ก็หมั่นเอาใจใส่พี่นิคบ้างน้า
 พี่ริชก็...เซอร์ แบบเท่ห์ ได้ใจชะมัด กินยอดข้าวเก่งจัง ตั้งใจทำสถิติจริง...จริ้ง...  :a2:
 อยากรู้..ตอนนี้พี่ริชรู้หรือยังว่าน้องเอเป็นแฟนพี่นิคหน่ะ  555 
 น้องเอจบตอนแบบให้ค้าง...ดีจริง...เฮอะ  :o
 ป.ล. ที่น้องเอถาม..พี่อยากให้พี่นิคพาน้องเอไปเที่ยวเกาะเสม็ดจัง   :laugh:  :laugh:

 
 

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: [€]ŝĊörŦ ที่ 16-05-2008 23:55:33

พี่นิคนี่ปากแข็งได้โล่ห์เลยนะ อิอิ

แล้วก็ที่อาอิ๊มาตามสงสัยจะเป็นห่วงมากกว่า

เพราะว่าโทรไม่ติด ตามประสาผู้ใหญ่ต้องห่วงหลานเป็นธรรมดา

 :m23:        :m23:        :m23:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Estel ที่ 17-05-2008 00:13:21

อ่า ผมเป็นนักอ่านเงามาได้เกือบอาทิตย์นึงแล้วมั้ง
อ่านเรื่องนี้แล้วก็สนุกดีครับผม
มีรูปตัวละครให้อย่างกับอ่านนิยายอยู่ในเด็กดี

อ่านแล้วก้เลยอยากไปอยู่ มข แฮะ
แต่ ม ที่ศาลายาของผมก็มี นักศึกษาแพทย์เหมือนพี่ทีเยอะเหมีอนกาน
ไปหาแถวนั้นดีกว่า ถึงจะแค่เด็กปีหนึ่งก้เหอะ อิอิ

ไว้จะตามอ่านไปเรื่อยๆ ครับ

ปล คุณเอครับ เนื้อหอมมากเลยนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: tutankamen ที่ 17-05-2008 00:30:58

 :m29: แหม๋ เกือบละนะนั่น  o2

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Electrolyte ที่ 17-05-2008 01:38:12

นายเอว่างๆๆๆมาเก็บห้องให้เราบ้างสิ...ไม่มีเวลาทำความสะอาดเลย...เหอะๆๆๆ

คิดถึงนายเอนะ....................นายเอคุงเอง

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: LingNERD* ที่ 17-05-2008 11:19:46

คนมันฮอตตตตตต จิงๆเลยเนอะ  :oni1:

แล้วเกิดเรื่องไรขึ้นอีกหรือป่าวน้า  :a5:

พี่เอมาต่อด่วนๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  :serius2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 17-05-2008 11:50:27

เข้า มารอ ก่อน ไป เรียน


 :a1:


รอตอนต่อ ไปนะค่ะ


 :bye2: :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: DekDoy ที่ 17-05-2008 15:37:46

 o12

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: alive ที่ 17-05-2008 16:14:52

วันนี้มารอทั้งวันเลย

ไม่รู้จะได้มาอ่านอีกวันไหนเนี่ย

พรุ่งนี้ต้องทำงานแล้ว

แต่ยังงัยจะพยายามมาบ่อย ๆ แระกันน๊า

บ๊ะบาย   

 :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่า$
เริ่มหัวข้อโดย: sarin ที่ 17-05-2008 16:39:45

แวะมารออีกรอบอ่ะ..

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ken_krub ที่ 17-05-2008 19:12:27

มารอส่งกำลังใจให้ครับ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: gift_deb ที่ 17-05-2008 19:32:34

พี่นิคเริ่มรุกนิดหน่อยละ :o8:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 17-05-2008 19:40:00

>กลับ ถึงบ้าน


>เปิด Com


>เข้าเล้า


>เข้านิยายหวานๆ น่ารัก  โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ




ฮื่อๆๆๆๆๆๆๆๆ   :o12:


ยังม่ามา   :sad2:

รอ    :a4:

ร้อ    :a3:

รอ     :a11:


รอตอนต่อไปนะค่ะ    :m1:


 :bye2: :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 17-05-2008 20:03:58

มิมาหว่า

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 17-05-2008 21:11:27

 :a11:มาแล้วครับ  มาต่อให้อีกแล้วครับ

ranaways --- ถูกใจจังครับ คิดได้ไงอาอี๊มาตามหาหลานเขย :laugh:

Otaku ---  เลือกใครล่ะครับ  ผมจะได้แบ่งให้ถูก

A-ram 70+BABY_CHICK--- พี่ริชคงอยากได้เป็นเพื่อน  :m20:

LoVeMoDe --- ใช่ๆ คนอะไรไม่รู้ปากแข็งสุดๆ

deshiwa --- อ้าวเด็กชล ลูกน้ำเค็มเหมือนกัน  ยินดีครับ :L1: ว่าแต่เรื่องอะไรครับ จะได้ตามไปอ่านถูก

sarin --- พี่ริชกับผมคงเชียร์ไม่ขึ้นอ่ะครับ พี่ริชเขาผู้ชายแท้ๆ อีกอย่างผมไม่ค่อยชอบผู้ชายที่เถื่อนๆ

sakiko --- เลิกเรียนตั้งสามทุ่ม  ดูแลสุขภาพตัวเองด้วยนะครับ  :กอด1:

Joobperman --- อยากให้พี่นิคพาผมไปเกาะเสม็ดเหรอครับ (เหอๆ  ไปเสม็ดเสร็จทุกราย  :m29: แล้วผมจะรอดไหมนี่)

Estel --- ได้คุยเอ็มด้วยกัน  ดีใจจัง

*_^Mr_A-Kung^_* --- ค่าจ้างเก็บห้องของพี่ริชเป็นพี่นิคจะจูบผม  แล้วนายเอคุงจะให้อะไรเป็นค่าจ้างผมดีครับ :o8:

 :pig4: :pig4: :pig4:ขอบคุณทุกคนครับ  ไปอ่านกันต่อเลยครับ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 17-05-2008 21:18:58

บทที่สิบห้า --- ต้องเลือก


ผมกลับมาที่หอ หนึ่งหน้าตาตื่น บอกว่าอาอี๊กับลุงชัยมาหา  ถ้าผมมาแล้วให้โทรกลับด่วน ผมใจคอไม่ดียังไงไม่รู้  แค่ผมปิดโทรศัพท์วันเดียว ทำไมมันเกิดเรื่องอะไรขึ้น ผมรีบเปิดเครื่องแล้วโทรไปหาอาอี๊ทันที

ติ๊ด............ติ๊ด.............รับซิ อาอี๊ รับสายซักที ผมบ่นอย่างกระวนกระวายใจ  หนึ่งก็ยืนลุ้นอยู่ข้างๆ

“ดีครับอี๊  มีอะไรหรือเปล่ามาหาถึงหอ”ผมถามอย่างร้อนใจ

“อาเอ ลื้อหายไปไหนมา โทรหาก็ม่ายล่าย  หอก็ม่ายอยู่  รู้ไหมว่าอี๊เป็นห่วง”อาอี๊พูดต่อว่าผม

“แล้วอี๊มีอะไร มีอะไรหรือเปล่า บอกเอมาตรงๆเลย เอรับได้”ผมบอกแต่ในใจยังหวั่นๆ

“ก็อาเตี๋ยว อ้า...”อาอี๊พูดไม่ทันจบ

“อาเตี๋ยวเป็นอะไร  อี๊....... เตี๋ยวเป็นไร”ผมพูดเสียงดัง  หนึ่งเดินเข้ามาจับที่บ่าผมพร้อมบีบเบาๆ

“ฟังให้จบก่อนซิ อีม่ายล่ายเป็นอาราย อาเตี๋ยวอีจะกลับมาบ้านพรุ่งนี้ แล้วอีอยากเจออาเออ้า....”อาอี๊บอก  ผมถอนหายใจโล่งอก

“เห้อ.......นึกว่ามีใครเป็นไร  ตกใจหมด ทีหลังอี๊อย่าทำแบบนี้อีกนะ”ผมบอกอาอี๊

“ทำแบบไหน ลื้อนั่นแหละอย่าทำแบบนี้อีก  หายไปเป็นสองสามอาทิตย์ โทรก็ม่ายโทรมา  บ้านก็ม่ายเข้า  โทรไปหาก็ติดต่อม่ายล่าย  ไปหาที่หอก็ม่ายเจออีก......(อี๊บ่นอีล้านแปด)”

“พอแล้วอี๊ หูชาไปหมดแล้ว  พรุ่งนี้เอจะเข้าไปนะครับ”ผมบอก

“มาตอนนี้เลยม่ายล่ายเหรอ เพิ่งทุ่มกว่าๆเอง จะด้ายมานอนค้างด้วย พรุ่งนี้วันไหว้พระจันทร์นะ”อาอี๊บอก

“อ้าวพรุ่งนี้ไหว้พระจันทร์แล้วเหรอ เร็วแฮะ”ผมบอก

“ก็ช่ายนะซิ อาเตี๋ยวอีถึงด้ายกลับบ้านงาย   ชวนเพื่อนที่หอมาด้วยนะ  อ้อๆ  ชวนอาดีเจ กับอาคุงหมอมาด้วยซิ ไม่ได้เจอนานแหล้ว  ชวนมาไหว้พระจันทร์ด้วยกัน”อาอี๊บอก

“เอนะไปได้  แต่คนอื่นไม่รู้เขาว่างเปล่านะ  พี่นิคเองเขาก็ไม่สบาย วันนี้เอก็ไปเยี่ยมเขามาตอนที่อี๊มาหาแหละ”ผมบอกไป

“อานิคม่ายซาบายเหรอ ลองชวนดูก่อน บอกอานิคว่าอาอี๊ให้มา อีก็มา เชื่อซิ”อาอี๊บอก

“ได้ๆ เอาใจอาอี๊นะเนี่ยะ  งั้นไม่เกินสองทุ่มถึงบ้าน อาอี๊บอกให้ป้าต้อยกับแก้วเตรียมห้องที่บ้านเอไว้ด้วยแล้วกัน  เพื่อเพื่อนเอกับพี่หมอทีกับพี่นิคไปคืนนี้เลย จะได้มีที่นอน”ผมบอก

“ม่ายมีปัญหาน่า เดี๊ยวจะเตรียมกับข้าวให้เยอะๆนะ”อาอี๊บอกด้วยน้ำเสียงแจ่มใส

“แหม....รู้สึกอี๊จะดีใจจังเลยนะ ที่จะมีคนไปที่บ้านเนี่ยะ”ผมแซวอาอี๊

“ก็นานๆจะมีคนมาที บ้านจะได้คึกคักหน่อยซิ ขับรถมาดีๆนะ”แล้วอาอี๊ก็วางสายไป

“หนึ่งวันนี้ไปนอนบ้านเรานะ พรุ่งนี้วันอาทิตย์ค่ำๆค่อยกลับเข้าหอ”ผมชวนหนึ่ง

“มีอะไรเหรอ ทำไมต้องไปด้วยล่ะ”หนึ่งถาม ผมเลยเล่าให้หนึ่งฟังที่อาอี๊มาหา แล้วที่เพิ่งคุยกับอาอี๊เมื่อกี้นี้

“แล้วเอจะชวนพี่นิค กับพี่หมอไปจริงๆเหรอ”หนึ่งถามผม

“ไม่หรอก ตอบเอาใจอาอี๊ไปอย่างนั้นแหละ อีกอย่างพี่นิคก็ไม่สบายจะไปได้ไง ถ้าไปเจอกันอีกคราวนี้เป็นเก้งชนเก้งรอบสองแน่”ผมบอกหนึ่ง

“แต่เราว่าพี่นิคกับพี่หมอทีมีความเป็นผู้ใหญ่พอ คงไม่ทำอะไรที่แสดงออกมากเกินไปต่อหน้าอาอี๊หรอก”หนึ่งแสดงความคิดเห็น

“เหรอ แล้วหนึ่งว่าเราจะชวนไปดีไหมล่ะ”ผมถาม

“ไม่รู้ล่ะ รู้แต่ว่ามาโน้นแล้วอีกหนึ่งคน”หนึ่งบอก ผมมองไปเห็นพี่เก่งกำลังเดินขึ้นบันไดมาที่ห้อง ผมกับหนึ่งที่ยืนตรงระเบียงเลยรีบหลบเข้าห้อง

ก๊อกๆ ๆ เสียงเคาะประตู ไม่ต้องถามก็รู้ว่าใคร

“ดีครับพี่เก่ง”ผมเปิดประตูออกไปทัก

“นึกว่าจะไม่อยู่ พี่โทรหาเอไม่ได้เลยทั้งวัน  เป็นห่วงเลยมาดู”พี่เก่งบอก พร้อมเดินตามผมเข้ามาในห้อง

“อ้าวหนึ่งก็อยู่เหรอ”พี่เก่งทัก เมื่อเห็นหนึ่งนั่งอยู่ในห้อง

“หวัดดีครับพี่เก่ง ตอนนี้อยู่ อีกเดี๋ยวจะไม่อยู่แล้วครับ”หนึ่งตอบ

“จะไปไหน”พี่เก่งถาม

“จะไปบ้านเอครับ พรุ่งนี้ต้องเนียนเป็นคนจีนไปไหว้พระจันทร์กับเขาหน่อย”หนึ่งบอก

“ไหว้พระจันทร์ ที่มีการประดับโคมไฟด้วยใช่ป่าว ”พี่เก่งถาม แล้วหันมามองผม

“ครับ”ผมตอบ

“แจ๋วเลย พี่อยากไปถ่ายรูปจัง”พี่ก่งบอก

“พี่ก็ไปด้วยกันซิครับ  บ้านเออยู่ใกล้ๆเองครับ  ถ่ายรูปเสร็จพี่กลับเข้ามาในมอก็ได้  แต่ลืมไปผมไม่ใช่เจ้าของบ้าน ให้เจ้าของบ้านชวนดีกว่า”หนึ่งบอก

“ได้ครับ ได้ไปกับพวกผมก็ได้ครับ”ผมรับปากอย่างไม่กล้าปฏิเสธ

“งั้นพี่ขอกลับไปเอากล้องที่ชมรมก่อนนะ จะไปกันตอนไหน”พี่เก่งถาม

“ก็เก็บเสื้อผ้าเสร็จ ก็คงไปครับ”ผมบอก

“เก็บเสื้อผ้า แสดงว่าจะไปนอนค้างที่บ้านเอเหรอครับ”พี่เก่งถาม

“ครับ พี่ก็........”หนึ่งตอบแล้วก็หยุดพูดเหมือนนึกอะไรขึ้นมาได้(ว่าประโยคต่อไปควรเป็นเจ้าบ้านเอ่ย) แล้วหนึ่งก็หันมามองผม

“เออ....พี่ไปค้างที่บ้านผมก็ได้ครับ ไหว้พระจันทร์มันคืนพรุ่งนี้”ผมเอ่ยชวนอย่างเสียไม่ได้

“ครับๆ ดีจังเลย เดี๋ยวพี่ไปเก็บของก่อนะครับ อีกสิบนาทีมาครับ”พี่เก่งดูดีอกดีใจแล้วรีบวิ่งออกไป

“เอ เราขอโทษ เราแค่.....”หนึ่งพูดอย่างรู้สึกผิด

“ไม่เป็นไร เราเข้าใจ  หนึ่งแค่อยากชวนพี่เขาคุย  ดีซะอีกจะได้มีคนไปแทนพี่หมอทีกับพี่นิค”ผมบอกหนึ่ง

“จะไม่ชวนพี่หมอกับพี่นิคจริงๆ เหรอ”หนึ่งถาม

“ก็....”ผมพูดไม่ทันจบโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้น

“สวัสดีครับแป้ง”ผมรับสาย

“เอ วันนี้แป้งโทรหาเอ ไม่ติดเลย  เอทานข้าวยัง ไปทานข้าวด้วยกัน”พี่แป้งโทรมา

“คือ.......พอดีแบตหมดนะ  เพิ่งกลับมาหอ”ผมปดออกไป

“งั้นไปทานด้วยกันนะ แป้งมีเรื่องคอมอยากปรึกษาเอด้วย”พี่แป้งเอ่ยชวน

“วันนี้คงไม่ได้หรอก เพราะเดี๋ยวเอกับเพื่อนจะไปทานข้าวกับที่บ้าน”ผมบอก

“บ้านเอ ที่เคยบอกว่าอยู่แถวๆห้าง.....ใช่ไหม”พี่แป้งถาม

“ดีเลย ไปด้วยได้ป่ะ ว่าจะแวะไปซื้อของอยู่พอดีเลย”พี่แป้งบอก

“อืม.........เออ...........”ผมอึกอัก

“ไม่เป็นไรนะ  ถ้าเอไม่สะดวก แป้งพูดเล่น”พี่แป้งพูดแบบแอบน้อยใจ

“ไม่ๆ ไปได้  งั้นอีกสิบนาทีแป้งมาคอยที่หน้าหอเอนะ”ผมพูดแบบรักษาน้ำใจพี่แป้ง

“จริงๆนะ งั้นเดี๋ยวเจอกัน”แล้วพี่แป้งก็วางสายไป

“หนึ่งพี่แป้งก็จะไปด้วย”ผมหันไปบอก

“เหรอ แล้วจะไปค้างด้วยเหรอ”หนึ่งถาม

“ไม่หรอก เราไม่ได้บอกว่าจะไปค้าง ไปทานข้าวด้วย แล้วก็ไปซื้อของคงกลับเข้ามอ”ผมบอก

“เอ ไหนๆก็ไหนๆแล้ว โทรชวนพี่หมอกับพี่นิคไปเถอะ”หนึ่งบอก

“ทำไมหนึ่งถึงอยากให้เราชวนพี่หมอทีกับพี่นิคไปจัง”ผมถามอย่างแคลงใจ

“เราว่าถึงเวลาที่ เอ ต้อง เลือก แล้วล่ะ”หนึ่งบอก

“เลือกอะไร ทำไมต้องเลือก”ผมงง

“โทรไปชวนพี่หมอกับพี่นิคซิ แล้วจะรู้เอง”หนึ่งบอก  ผมก็สองจิตสองใจว่าจะเอาไงดี  แต่โทรไปชวนก็ดีกว่าจะมารู้ทีหลังว่าอาอี๊ให้ชวนแล้วเราไม่ชวนจะเสียน้ำใจ ผมเลยตัดสินใจโทรไปชวนพี่หมอทีก่อน  พี่หมอทีบอกว่าออกเวรสองทุ่มแล้วจะตามเข้าไปที่บ้านเลยเพราะรู้จักและจำได้  
พี่นิคก็บอกว่าหายดีแล้วจะไปด้วย ผมเลยบอกว่าจะไปรับ เพราะยังไม่อยากให้พี่แกขับรถเอง (แต่น้ำเสียงพี่นิคฟังดูก็รู้ว่ายังไม่หาย แต่ทำไมถึงอยากไปด้วยจัง ไม่เข้าใจ)

ผมบอกให้หนึ่งคอยพี่เก่งกับพี่แป้งที่หอ แล้วผมจะไปรับพี่นิคก่อนแล้วค่อยกลับมาที่หอ  ผมไม่ลืมที่จะโทรไปบอกอาอี๊ว่าจะมีเพื่อนไปเพิ่มอีกสองคนเป็นผู้หญิงด้วยหนึ่งคน รู้สึกว่าอาอี๊จะดีใจมากๆที่ผมจะพาผู้หญิงเข้าบ้าน เพราะตั้งแต่ไปอยู่มหาวิทยาลัยผมไม่เคยพาเพื่อนผู้หญิงเข้าไปที่บ้านเลย (สมัยม.ปลาย เพื่อนๆผมไปที่บ้านผมบ่อยทั้งผู้ชายผู้หญิง เลยดูเป็นเรื่องปกติธรรมดา)

...

“มากันแหล้ว ๆ  เสียงรถหลายคันเลย”อาอี๊ออกมายืนคอยที่หน้าบ้าน พร้อมป้าต้อย

“อาอี๊ออกมายืนตากลมทำไม เดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก”ผมบอก

“คุณเอ ก็อาเนี๊ยะพอรู้ว่าจะมีเพื่อนคุณเอมาเยอะ แถมยังมีผู้หญิงมาด้วยก็นั่งไม่ติดกับที่เลยคะ เดี๋ยวเดินเข้า เดินออก จนป้าเองลายตาเลยค่ะ”ป้าต้อยรายงาน

“อาต้อยอ่า...ซี้ซั้วอ่า  อาเอ ลื้ออย่าไปฟังมาก”อาอี๊บอก

ผมแนะนำให้อาอี๊รู้จักทีละคน (พี่นิคกับพี่เก่ง พี่แป้งเขารู้จักกันมาก่อนแล้ว เพราะเขาเป็นเด็กกิจกรรมเหมือนกัน เป็นถึงรองประธานและเลขาชมรมก็ต้องเคยไปประชุมแล้วทำงานร่วมกับองค์การบ่อยๆ ทำให้ผมไม่ต้องหนักใจเรื่องนี้มากนัก เพราะเขาดูๆก็พอสนิทกันอยู่)

“อาคุงหมอม่ายเห็นมา”อาอี๊ถามบนโต๊ะอาหาร ผมแอบมองหน้าพี่นิคก่อนตอบ

“พี่หมอทีเดี๋ยวก็คงมามั้ง”ผมตอบ พี่นิคก็ไม่มีปฏิกิริยาอะไร

“ใช่พี่หมอ ที่เป็นอุปนายกขององค์การใช่ไหม เอ”พี่แป้งถาม

“ใช่ ทำไมเหรอ”ผมถามคืน

“ดีจัง มีแต่คนรู้จักมาเจอกัน ทุกทีจะได้เจอกันก็ต่อเมื่อมีประชุม นี่เป็นเพราะอาอี๊กับเอเลยนะ เราถึงได้มาเจอกัน กินข้าวด้วยกันแบบนี้”พี่แป้งพูด

“ดีแหล้วๆ อาหนูแป้งพูดถูกแหล้ว  กินเยอะๆนะ  อาต้อยอ้า...ตักซุปที่ตุ๋นมาให้อานิคซี้  อีจะได้ซดร้อนๆ จะด้ายหายไวๆ”อาอี๊บอก

“แม่ไปเปิดประตูบ้านค่ะ นี่ค่ะซุป อ้าวพี่ดีเจนิคก็มาเหรอคะ แล้วที่แก้วฟังเสียงในวิทุยใครล่ะคะ”แก้วตักซุปที่อาอี๊ตุ๋นมาให้แทนป้าต้อยที่ออกไปเปิดประตู

“อ๋อ พอดีพี่ไม่สบายนิดหน่อยครับ ในวิทยุก็เสียงพี่นี่แหละครับ เป็นแบบจัดแห้งครับ แบบเปิดเทปเอาอะครับ”พี่นิคอธิบายพร้อมรับถ้วยซุปไปตักชิมแล้วทำหน้าแหยๆ ผมแอบขำเล็กๆกับหนึ่ง

“ซด เยอะๆนะอานิค นี่อาออี๊ตุ๋นให้กับมือเองเลยนะ ใช้อกไก่ ใส่เกากี้  ตังกุยขาว  หัวโสมด้วย
กินแล้วรับรองหายไข้มีแรงดีแน่ๆ  มีใครจะเอาไหม”อาอี๊หันไปถามคนอื่น  แต่ทุกคนที่มองหน้าพี่นิคแล้วก็พอจะรู้ว่ามันน่าจะมีรสชาติยังไง เลยพากันปฏิเสธ  ป้าต้อยเดินนำพี่หมอทีมาที่โต๊ะอาหาร

“อาคุงหมอมาแหล้ว เร็วๆ เพิ่งเจี๊ยะกันไปเอง มาๆนั่งตรงนี้”อาอี๊เรียกพี่หมอที พี่หมอทียกมือไหว้อาอี๊และทักทายทุกคน ผมมองทุกคนโดยเฉพาะพี่นิค เหตุการณ์ทุกอย่างปกติดี คงเป็นอย่างที่หนึ่งว่า พี่เขาเป็นผู้ใหญ่พอคงไม่ทำอะไรออกมาหรอก

หลังทานข้าวเสร็จ พวกเราทั้งหมดก็พากันไปนั่งทานผลไม้กันต่อที่ห้องรับแขก ดูทีวีไปคุยกันไป
อาอี๊กับป้าต้อยและแก้วช่วยกันตัดกระดาษแก้วสีต่างๆเอาไว้ทำโคมและประดับโต๊ะที่จะทำเป็นซุ้มไหว้พระจันทร์ในคืนพรุ่งนี้  พี่แป้งนั่งปลอกผลไม้ให้อาอี๊กับผม หนึ่งกับพี่หมอทีนั่งอ่านหนังสือพิมพ์ พี่นิคกับพี่เก่งดูเหมือนจะคุยอะไรกันซักอย่าง จนถึงเวลาจะสี่ทุ่ม  พี่แป้งจะขอตัวกลับ ผมเลยบอกอาอี๊

“อี๊ แป้งเขาจะกลับแล้ว” แป้งเดินมากับผมเข้าไปหาอาอี๊

“ห๊า.........จะกลับด้ายยังงาย  ดึกแหล้วๆ  อาหนูแป้งจะกลับปายยางงาย”อาอี๊บอกเสียงดัง

“ไม่เป็นไรค่ะ หนูกลับได้ค่ะ”แป้งบอก

“ม่ายล่ายๆ เป็นสาวเป็นแส้ อย่างนี้มันอันตราย อาเอก็ม่ายรู้อะไรมั้งเลย ให้กลับได้ยางงายเป็นแฟงตัวเองแท้”อาอี๊ว่าพลางพาลมาหาผม  ประโยคนั้นทำให้ทุกคนหันมามอง พี่แป้งยิ้มเขินๆ

“อี๊......”ผมเรียกอี๊อย่างอายๆ แล้วมองทุกคน ทุกคนหันไปทำกิจกรรมเหมือนเดิม

“อาหนูแป้งค้างกับอาอี๊นะ  เดี๋ยวอาอี๊ให้อาต้อยอีจัดห้องให้ที่ตึกใหญ่กับอาอี๊นี่แหละ พวกผู้ชายให้ไปนอนบ้านอาเอ”อาอี๊บอก

“อี๊ แต่แป้งไม่ได้เตรียมอะไรมาเลยนะ”ผมหาข้ออ้างให้

“ม่ายเป็นไร  ตอนนี้ห้างยังม่ายปิด  เดี๋ยวอาหนูแป้งไปกับอาเอ ไปซื้อเสื้อผ้าชุดใหม่กับของใช้  
อี๊ออกให้เอง”อาอี๊บอก

“ไม่เป็นไรค่ะ  เกรงใจอาอี๊เปล่าๆ”พี่แป้งรีบปฏิเสธ

“เกรงจง เกรงใจอะไร อาหนูแป้งก็เป็นเหมือนหลานอาอี๊คนหนึ่งแหละ  อาเอรีบพาไปเร็วๆซิ”อาอี๊เร่งผมพร้อมเดินไปหยิบบัตรเครดิตรส่งมาให้ผม  ผมลุกขึ้นแล้วมองหน้าแป้ง เหมือนแป้งจะเกรงใจเอามากๆผมพยักหน้าให้แป้งเหมือนส่งสัญญาณว่ายังไงก็ทานอาอี๊ไม่ไหวหรอก

“หนึ่ง ไปกับเราไหม”ผมชวน

“ม่ายล่ายๆ อาหนึ่งอีจะช่วยอี๊ทำโคมใช่ไม อาหนึ่ง”อาอี๊รีบพูดขึ้น

หนึ่งทำหน้าเหวอๆ “ครับๆ”

ผมหันไปมองอาอี๊ที่หันไปซุบซิบกับป้าต้อยแล้วก็หัวเราะกันเบาๆ  ผมกับพี่แป้งไปซื้อของกันกลับมาเห็นแก้วบอกว่าอาเตี๋ยวกลับมาถึงแล้ว เลยแยกย้ายกันไปนอน แล้วผมก็ส่งพี่แป้งให้กับแก้วบอกว่าฝากไปส่งที่ตึกใหญ่ด้วย  พี่แป้งเดินไปกับแก้ว  ผมเดินไปที่บ้านของผม

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 17-05-2008 21:22:15

บทที่สิบห้า --- ต้องเลือก(ต่อ)

ผมเดินเข้าไปในบ้านไม่เห็นมีใครอยู่ (สงสัยเข้าห้องกันหมด แล้วจัดห้องกันยังไงเนี่ยะ มีสามห้องแต่มีตั้งห้าคนรวมผมด้วย) ผมเปิดประตูเข้าไปเห็นหนึ่งนั่งอ่านหนังสืออยู่

“กลับมาแล้วเหรอ บ้านเอน่าอยู่ดีเน๊อะ”หนึ่งถาม

“อือ....แล้วนอนกันยังไงเนี่ยะ”ผมถาม

“ป้าที่เขาพามาบอกว่ามีสองห้องแล้วก็ห้องเอ พวกเราก็จัดกันเอง ห้องใหญ่ข้างล่างพี่นิคกับพี่เก่งนอน ห้องข้างบนตรงข้ามกับห้องเอพี่หมอนอน ตอนแรกเราว่าจะนอนห้องเดียวกับพี่หมอ แต่เราไม่คุ้นเลยขอมานอนห้องเอดีกว่า”หนึ่งบอก

“หนึ่ง อาบน้ำก่อนเลยนะ เราขอเล่นเกมเดี๋ยว”ผมบอกหนึ่ง

“ทำไมเอ ไม่เอาคอมที่บ้านไปไว้ที่หออ่ะ ดูเหมือนมันจะดีกว่าที่เอใช้อยู่ที่หอตั้งเยอะนะ”หนึ่งบอก

“เราขี้เกียจย้ายอ่ะ อีกอย่างกลัวหาย”ผมบอก

“ดีแล้วแหละ เพราะวันก่อนเราได้ยินพวกชั้นสี่คุยเรื่องของหาย”หนึ่งพูด

“ชั้นสี่ก็ชั้นเดียวกับที่พี่นิคอยู่นี่”ผมบอก

“อ้าว  พี่นิคอยู่หอเดียวกับเราเหรอ  ไม่ค่อยเห็นหน้าเลย”หนึ่งถามอย่างแปลกใจ

“ก็ใช่นะซิ ห้องพี่แกอยู่บนหัวเราเลย  แกพักอยู่กับพี่ริช  แต่พี่ริชก็มีคอนโดอยู่อีกห้อง เลยไม่ค่อยเห็นหน้าพี่แกไง”ผมอธิบาย

“รู้ดีจริงๆเลยนะ  ว่าแต่ว่ารู้หรือยังว่าต้องเลือก”หนึ่งถาม

“ต้องเลือก  เลือกอะไร”ผมถามคืน

“ก็เลือกคนใดคนหนึ่งในสี่คนนี้ไง”หนึ่งบอก

“เลือกทำไม ไม่เห็นต้องเลือกเลย”ผมถามอย่าง งงๆ

“เอ .......... เอไม่รู้สึกลำบากใจหรือเหนื่อยบ้างเหรอที่ต้องดูแลเอาใจคนอื่นถึงสี่คน  เราเห็นสิ่งที่เอทำแล้วเราเหนื่อยแทนนะ  อีกอย่าง เอ ก็รู้ว่าการที่เอทำอย่างนั้นมันเป็นการเพิ่มความหวังให้กับทั้งสี่คน เอ โชคดีนะที่มีตัวเลือกเยอะ แต่การที่มีตัวเลือกเยอะก็ทำให้เราตัดสินใจลำบาก เหมือนกับข้อสอบแหละ  ก-ง ต้องเลือกตัวใดตัวหนึ่ง ไม่มีถูกหมดทุกข้อ”หนึ่งบอก

“ถ้าเราต้องเลือก เราต้องตัดสินใจ เราจะใช้อะไรเป็นเกณฑ์ล่ะ อย่างเวลาทำข้อสอบมันยังมีเกณฑ์ผิดถูกให้พอวิเคราะห์ใช่ม้า อีกอย่างเราว่าเราวางตัวกับทั้งสี่คนอย่างเหมาะสมและเท่าเทียมกันทุกคนนะ”ผมแย้ง

“เรื่องวางตัวเราไม่ว่าอะไรหรอก นั่นเรื่องส่วนตัวของเอ ส่วนเรื่องกฎเกณฑ์ที่จะตั้งเอย่อมรู้ดีกว่าเรา”หนึ่งบอก  แล้วเดินไปอาบน้ำ  ปล่อยให้ผมนั่งคิดอะไรคนเดียว

“เอ ไหนว่าจะเล่นเกม นั่งเหม่ออยู่หน้าคอม  คิดอะไร  คิดเรื่องกฎเกณฑ์อยู่เหรอ 55”หนึ่งพูดพร้อมหัวเราะเบาๆ

“หนึ่ง เราไม่รู้ซิ  เราคิดไม่ออก  ถ้าเอากฎเกณฑ์ความพอใจของทางบ้านและสังคม พี่แป้งชนะขาดลอยเห็นๆ  ถ้าเอากฎเกณฑ์ความโรแมนติกก็ยกให้พี่เก่ง ถ้าเอากฎเกณฑ์ที่ดูแลเอาใจใส่เราดีก็ต้องพี่หมอที  แต่พี่นิคเราหากฎเกณฑ์หรือเหตุผลไม่ได้เลย”ผมบอกพร้อมสะบัดหัวเหมือนไล่ความคิด

หนึ่งหัวเราะแล้วว่า “เอ เรื่องกฎเกณฑ์ไม่ต้องแล้วล่ะ  เรารู้แล้วว่าเอเลือกใคร”หนึ่งยิ้มๆ

“ใครอ่ะหนึ่ง เรายังไม่ได้เลือกเลย”ผมแย้ง

“เอ สมองคนเรามันมียาที่สามารถควบคุมได้ แต่จิตใจของเราไม่มียาตัวไหนควบคุมได้หรอกนะ”หนึ่งบอก (สมแล้วที่เรียนเภสัชเปรียบเข้ากับเรื่องยา)

“หนึ่งจะบอกว่าใจเรามันเลือกไปแล้วเหรอ”ผมถาม หนึ่งพยักหน้านิดๆ

“แล้วเราจะรู้ได้ยังไงว่าใจของเรามันเลือกใคร”ผมถามหนึ่ง

“เอาอย่างนี้นะ เอค่อยๆหลับตาลง อย่าคิดอะไร หลับตาลงช้าๆ  แล้วคิด มีความสุขมากที่สุดเวลาอยู่กับใครในบรรดาทั้งสี่คนนี้ ภาพใครเป็นภาพแรกที่ปรากฏขึ้น”หนึ่งบอกผมลองทำตามดู

ผมลืมตาขึ้น หนึ่งถาม“ภาพพี่นิคใช่ม่ะ 555”

ผมลืมตาขึ้นยิ้มอายๆ ภาพแรกที่ผมเห็นเป็นภาพที่พี่นิคกำลังเช็ดน้ำตาให้ผมที่ร้านส้มตำ  ภาพที่พี่นิคร้องคาราโอเกะแล้วมองมาทางผม ภาพที่พี่นิคจัดรายการไปก็ส่งสายตามองมาทางผม แล้วภาพต่อมาก็เป็นภาพที่พี่นิคจูบเบาๆที่มือผมตอนที่อยู่ร้านนม ภาพที่พี่นิคจะจูบที่หน้าผมตอนผมไปดูแลพี่เขา

“หนึ่งรู้ได้ยังไง  บอกล็อตตารี่งวดนี้หน่อยซิ”ผมแซวเล่นแก้เขิน

“บางทีการที่เราจะเลือกสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ไม่จำเป็นต้องมีกฎเกณฑ์อะไรหรอก เพียงแต่ให้ใจเป็นผู้เลือกก็พอ”หนึ่งบอก

“งั้นหนึ่งทำมั้ง  หลับตาลง  หยุดคิด  แล้วมีความสุขมากที่สุดเวลาอยู่กับใคร”ผมทำล้อหนึ่ง

“บ้าน่า  เราไม่ได้มีตัวเลือกเหมือนเอซักหน่อย  เรานะไม่ว่าจะหลับตาหรือลืมตาเราก็เห็นแต่หน้าของแม่เราเท่านั้นแหละ”หนึ่งบอกด้วยเสียงเศร้าๆ

“หนึ่งแล้วเราจะรู้ได้ยังไงว่าตัวเลือกที่เราเลือก มันเป็นคำตอบที่ถูก”ผมรีบถามเมื่อเห็นหนึ่งเสียงเศร้าลงเมื่อพูดถึงแม่

“เอ เวลาเราเลือกตอบข้อสอบเราก็ไม่รู้หรอกใช่ไหมว่าเป็นคำตอบที่ถูกหรือเปล่า จนกว่าเราจะดูคำเฉลยหรือผลสอบออกมา”

“แล้วเมื่อไหร่ผลสอบมันจะออกล่ะ แล้วถ้าเราเลือกผิดล่ะ”ผมถาม

“เอ  เราว่าเอไปอาบน้ำเข้านอนได้แล้ว เวลาสอบเสร็จ เอสบายใจใช่ไหม ไม่ต้องมานั่งกังวลว่าผลมันจะเป็นยังไง นี่ก็เหมือนกัน เลือกแล้วก็เหมือนกับทำข้อสอบเสร็จแล้ว ที่เหลือก็ปล่อยให้มันเป็นไป”หนึ่งบอก

“หนึ่ง อีกคำถามเดียว หนึ่งไม่สนใจหลับตาแล้วเห็นเป็นหน้าพี่เก่งบ้างเหรอ เราว่าอย่างหนึ่งน่าจะชอบอะไรที่มันโรมานซ์นะ 5555”ผมแหย่หนึ่งแล้วหัวเราะดังๆก่อนเดินไปอาบน้ำ หนึ่งยิ้มหน้าแดง 

...

เราตื่นมาทานอาหารเช้าด้วยกัน ก่อนที่จะออกไปไหว้เจ้าที่ศาลปุงเถ่ากงม่า  อาเตี๋ยวกับอาอี๊ดูมีความสุขมาก มีพี่ทั้งสี่คนคอยเอาใจ พี่แป้งคอยกางร่มคอยบีบคอยนวดให้อาเตี่ยวอาอี๊(เพราะพี่แกเรียนเทคนิคฯกายภาพฯ)  พี่เก่งก็คอยถ่ายรูปหยอดลูกหวานใส่อาอี๊อยู่บ่อยๆ  พี่หมอทีก็คอยพูดเกี่ยวกับเรื่องสุขภาพให้อาเตี๋ยวฟังว่าเดินทางบ่อยๆควรรักษาสุขภาพยังไง พี่นิคก็เอาใจทั้งอาเตี๋ยวกับอาอี๊โดยการพยายามฝึกพูดภาษาจีน ชวนคุยถามโน่นถามนี่เกี่ยวกับการไหว้เจ้าไปเรื่อย  ผมกับหนึ่งเลยเหมือนเป็นคนนอกไปเลย

“เอ นี่ถ้าเป็นผู้หญิงทั้งสี่คนนะ รับรองงานนี้อาเตี๋ยวอาอี๊ของเอทุ่มสินสอดไม่อั้น  ดูซิแต่ละคนทำคะแนนใหญ่”หนึ่งแอบกระซิบแซวผมหลังไหว้เจ้าเสร็จ

“ไม่รู้ซิหนึ่ง  นั่นแหละอีกข้อที่เรากลัวสำหรับตัวเลือกที่เราเลือก”ผมพูดด้วยน้ำเสียงหนักใจ

“คิดมากน่า  ยังไงเราก็เลือกแล้ว”หนึ่งให้กำลังใจ

“เราเลือกแล้ว ถ้าเขาไม่เลือกเราล่ะ”ผมถามเบาๆ  แต่หนึ่งไม่ทันตอบก็มีเสียงตะโกนของพี่เก่งให้มาถ่ายรูปหมู่กันที่หน้าศาลเจ้า  หลังจากนั้นเราก็ไปทานข้าวเที่ยงกัน  อาเตี๋ยวเลือกร้านที่อยู่ริมบึงแก่นนคร อากาศดีถึงจะตอนกลางวันก็ไม่ร้อน  ทุกคนกินไปคุยไปดูมีความสุขมาก แม้แต่หนึ่งเองก็เถอะ แววตา สีหน้า น้ำเสียงที่เศร้าๆอยู่ตลอดเวลา ตอนนี้ก็หายไป เป็นหนึ่งที่ยิ้มง่าย คุยเก่ง แววตาสดใส

หลังจากทานข้าวเสร็จพวกเราก็กลับมาที่บ้าน แล้วก็มาช่วยกันตั้งโต๊ะเพื่อจัดเป็นซุ้มสำหรับไหว้พระจันทร์ในคืนนี้ ลุงชัยไปตัดก้านมะพร้าวมาให้แล้วก็เอามาโค้งใส่กันเพื่อทำเป็นซุ้ม โดยมีพี่เก่งคอยช่วยและออกแบบอยู่  ผมกับหนึ่งกำลังเลือกกระดาษแก้วที่ตัดไว้ตั้งแต่เมื่อคืนเพื่อเอาไปประดับที่ซุ้ม อาเตี๋ยว พี่หมอที พี่นิคกำลังบรรจงแขวนโคมที่โยงจากตัวบ้านไปจนถึงโต๊ะตั้งไหว้ที่ทำเป็นซุ้ม  อาอี๋ ป้าต้อย พี่แป้ง แก้ว กำลังช่วยกันจัดของสำหรับไหว้ในคืนนี้

หลังทานอาหารเย็นเสร็จประมาณทุ่มกว่าๆเห็นจะได้ พวกเราทุกคนก็ออกมาที่สนามหน้าบ้านตรงกลางแจ้ง    ที่ตอนนี้มีโต๊ะตั้งไหว้ประดับเป็นซุ้มอยู่แล้วมีโคมกระดาษที่โยงเป็นสายจากตัวบ้านมาที่ซุ้มโต๊ะตั้งไหว้  บนโต๊ะมีเครื่องไหว้เยอะแยะไปหมด มีผลไม้มงคล 9 ชนิด ขนมโก๋ ขนมจันอัน ขนมไหว้พระจันทร์ไส้ต่างๆ ขนมเปี๊ยะ แถมยังมีแป้ง กระจกและผ้าแพรอีกด้วย

พอทุกคนมาพร้อมกับอาเตี๋ยวก็ให้ลุงชัยจุดธูป แล้วส่งให้ทุกคน คนละสามดอก

“การไหว้พระจันทร์นี้นะ เป็นการระลึกถึงบรรพบุรุษของจีน ที่ครั้งหนึ่งได้เคยกู้แผ่นดินจีนกลับมาจากพวกกบฏ โดยได้ใช้ขนมไหว้พระจันทร์เป็นสื่อยัดไส้ส่งจดหมายบอกว่าวันพระจันทร์เต็มดวง จะนัดหมายโจมตีพร้อมกัน ทำให้กู้แผ่นดินกลับคืนมาได้ ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา พอถึงวันพระจันทร์เต็มดวงเดือนเก้า ก็จะพากันมารำลึงถึงเหตุการณ์ครั้งนั้น”อาเตี๋ยวพูดจบ พร้อมมองดูพระจันทร์ทำให้ทุกคนมองตาม

พระจันทร์คืนนี้งดงามมาก สีเหลืองนวลๆดูอบอุ่นละมุ่นละไม  ลมเย็นสบายๆพัดมาอากาศกำลังดีผมมองพระจันทร์อยู่นานจนเห็นพระจันทร์เป็นรูปหน้าพี่นิค (เฮ๊ย  เพี้ยนไปป่าวว่ะ  หน้าพี่เขาไม่กลมเหมือนพระจันทร์ซักหน่อย)

พวกเราก็ยืนคุยกันอยู่ข้างนอกซักพัก กะว่าธูปใกล้จะหมดจะได้ลาของไหว้แล้วเอาเข้าไปในบ้านเลย จะได้ไม่ต้องเข้าๆออกๆอีก พี่เก่งก็ถ่ายภาพมุมนั้น มุมนี้อย่างสมใจ

“อาอี๊คะ แล้วทำไมต้องมีแป้ง กระจก ผ้าแพรอะไรด้วยนะค่ะ”พี่แป้งถาม

“อ๋อๆ ให้นางฟ้าฉางเอ๋อไง เคยได้ยินไหมนางฟ้าฉางเอ๋อ”อาอี๊ถาม

“อี๊เล่าให้แป้งเขาฟังซิ เหมือนที่อี๊เล่าหลอกเอตอนเด็กๆไง”ผมบอก

“อาเอซี้ซั้วน่า  เล่าหลอกอะไรมันเรื่องจริงนะ”อาอี๊เริ่มเล่า  ทุกคนหันไปฟัง

“ที่จริงแล้วประเพณีการไหว้พระจันทร์เป็นประเพณีของผู้หญิง  จะเป็นงานที่ให้ผู้หญิงได้มีโอกาสไปเจอกับผู้ชาย มีครั้งหนึ่งเมื่อสมัยก่อนมีฮ่องเต้องค์หนึ่งชอบหนีเที่ยวออกนอกวัง  ไปเยี่ยมทุกข์สุขของราษฎร  วันหนึ่งฮ่องเต้องค์นี้ก็ได้ออกนอกวัง แล้วไปเจอกับฉางเอ๋อเข้า  ฮ่องเต้ตกหลุมรักทันที  ให้องครักษ์ที่ติดตามไปด้วยสืบหาว่านางเป็นใคร  องค์รักษ์กลับมารายงานว่าเป็นหญิงสามัญชนธรรมดา แต่งงานแล้วกับชายตัดไม้ อาศัยที่กระท่อมท้ายหมู่บ้าน  ฮ่องเต้ได้ยินอย่างนั้นก็เสียใจมาก  แต่ก็ไม่ยอมแพ้บอกให้องครักษ์ไปจับตัวนางมาถวายงานในวัง  ฉางเอ๋อตอนนั้นอยู่บ้านคนเดียว สามีออกไปล่าสัตว์ เห็นทหารมาก็ตกใจรีบเข้าไปอุ้มกระต่ายที่สามีเพิ่งหามาให้แล้วเข้าบ้าน  แต่ก็หนีไม่พ้นถูกทหารจับเข้าไปในวัง”

“น่าสงสารฉางเอ๋อจัง”พี่แป้งบอก

“พอไปอยู่ในวังนะ ฮ่องเต้ก็แต่งตั้งให้เป็นสนมเอก เอาใจสารพัดทุกอย่าง  แต่ฉางเอ๋อก็ไม่สนใจ  อยากจะกลับบ้านไปหาสามีท่าเดียว  วันๆเอาแต่คลุกอยู่กับกระต่ายที่สามีหามาให้  เพราะฉางเอ๋อรักสามีของนางคนเดียว ไม่อาจทำให้รักคนอื่นได้อีก ทำให้ฮ่องเต้น้อยใจมาก  ถึงกับบอกว่าฉางเอ๋อต้องการอะไรจะหามาให้ ฉางเอ๋อเคยได้ยินว่าฮ่องเต้มียาวิเศษ ถ้ากินแล้วจะตัวเบาแล้วอายุยืนด้วย ฉางเอ๋อเลยขอจากฮ่องเต้ เพราะฉางเอ๋อคิดว่าถ้าตัวเบาแล้วจะวิ่งได้เร็ว  ทำให้หนีออกจากวังได้ง่าย  พอฮ่องเต้เอายามาให้ ตอนแรกฉางเอ๋อก็กินแค่เม็ดเดียวแต่รู้สึกว่าตัวยังไม่เบาเลยกินเข้าไปอีกหลายเม็ด  พอยาออกฤทธิ์ตัวฉางเอ๋อก็ค่อยๆเบาขึ้นๆ เบาจนลอยได้แล้วสูงจากพื้นขึ้นเรื่อยๆ ฉางเอ๋อคว้าอะไรไม่ได้นอกจากหูกระต่ายที่ยาวออกมา แต่กระต่ายก็ตัวเบาไม่สามารถถ่วงน้ำหนักของฉางเอ๋อได้ ทำให้กระต่ายลอยไปกับฉางเอ๋อด้วย ฉางเอ๋อลอยสูงขึ้นไปเรื่อยๆพร้อมกับอุ้มกระต่าย ลอยจนถึงไปถึงดวงจันทร์เลย แล้วยาก็หมดฤทธิ์  ทำให้ฉางเอ๋ออยู่บนดวงจันทร์กับกระต่าย  ลองดูซิบนดวงจันทร์มีรูปนางฟ้าฉางเอ๋อ อุ้มกระต่ายด้วย”อาอี๊บอก

“อ้อ.....อาหนูแป้งมานี่ซิ”อาอี๊บอกพร้อมจับมือพี่แป้งไปที่โต๊ะไหว้แล้วเอาส้มโอมาวางไว้ในถาดที่มีแป้ง กระจกและผ้าแพรพร้อมในพี่แป้งยกอธิษฐานขอพรจากนางฟ้าฉางเอ๋อ  พอเสร็จแล้วอาอี๋ก็บอกให้แก้ว ไปเอามีดในบ้านมาให้พี่แป้งผ่าส้มโอออกดู  พี่แป้งรับมีดมาแล้วผ่าส้มโอออกดู

“ไหนๆดูซิ ....ว้า....”อาอี๊ดูแล้วแอบเสียใจนิดๆ

“เป็นอะไรเหรอค่ะ หนูผ่าไม่ถูกเหรอคะ ขอโทษค่ะ หนูไม่รู้ว่าต้องผ่ายังไง”พี่แป้งถาม

“ม่ายช่ายๆ  ผ่าดีแล้ว  แต่เขามีความเชื่อกันว่าถ้าผู้หญิงคนไหนที่ผ่าส้มโอ ที่ได้ถวายนางฟ้าฉางเอ๋อแล้ว ส้มโอลูกนั้นมีน้ำเยอะน้ำดี หวานฉ่ำ ถ้าเป็นผู้หญิงที่แต่งงานแล้วแสดงว่ากำลังจะได้ลูก  ถ้ายังไม่ได้แต่งงานแสดงว่ากำลังจะเจอเนื้อคู่”อาอี๊อธิบาย

“อ๋อค่ะ ว้า...ของแป้งส้มโอไม่ค่อยมีน้ำเลย ไม่รู้หวานหรือเปล่า”พี่แป้งบอกพร้อมมองมาทางผม

“แค่ความเชื่อน่า”อาเตี๋ยวบอกให้กำลังใจพี่แป้ง

“แล้วผู้ชายผ่าได้ไหมครับ  ผมอยากลอง”พี่เก่งพูดทีเล่นทีจริง

“เขาให้แต่ผู้หญิง ผู้ชายไม่เคยมีนะ....”อาอี๊บอก

“เอ้า.....ลองเล่นสนุกๆ  ผู้หญิงเข้าใช้ส้มโอ  ผู้ชายอย่างพวกเราใช้ส้มธรรมดาก็แล้วกัน ไปหยิบมาคนละลูก”อาเตี๋ยวพูดพร้อมหัวเราะขำๆ พี่เก่งรีบไปหยิบส้มจากโต๊ะตั้งไหว้มาเป็นคนแรก  ตามด้วยพี่หมอที  แล้วก็พี่นิค  ผมกับหนึ่งไม่หยิบ

“อ้าวแล้วลื้อสองคนไม่หยิบกับเขาเหรอ”อาเตี๋ยวทัก

“ไม่ครับ ผมยังไม่อยากมีความรัก  ผมอยากเรียนอย่างเดียว”หนึ่งตอบ ผมส่ายหน้ายิ้มๆ

“ดีๆ ใช่ได้ ไหนแกะส้มดูซิ แกะทีละคนแล้วชิมด้วย”อาเตี๋ยวบอกอย่างอารมณ์ดี

พี่เก่งรีบแกะคนแรก ปรากฏว่าได้ส้มฝ่อ ทำเอาทุกคนหัวเราะ แต่คนที่หัวเราะไม่ออกคือพี่เก่ง
ต่อมาพี่หมอที ส้มพี่หมอทีดูน่ากินมาก แต่พอพี่หมอทีชิมเข้าไปก็หลับตาปี๋ไม่บอกก็รู้ว่าเปรี้ยว
มาถึงพี่นิค พี่นิคยืนหันหลังให้ทุกคน แอบแกะส้มแล้วก็เดินมาที่ผม เอาส้มมาป้อนผมต่อหน้าทุกคน  ตอนนั้นหัวใจผมจะหยุดเต้น  พี่นิคกล้าทำได้ยังไง  อาเตี๋ยวอาอี๊จะรู้ไหมเนี่ยะ  พี่แป้ง พี่หมอที พี่เก่งจะคิดยังไง  ผมคิดหนัก แต่ก็อ้ารับส้มจากพี่เขาตามที่ใจมันเรียกร้อง

“ชิมให้พี่หน่อย พี่ไม่สบายปากขม ชิมไม่ค่อยรู้รส”พี่นิคพูดขึ้น ทำให้ผมโล่งอกและสายตาที่มองอยู่ก็โล่งอกตามไปด้วย แต่ที่จริงผมรู้ว่าพี่นิคสื่อถึงอะไร

“หวานไหม อาเอ”อาอี๊ถาม

“ครับ ก็หวานดี อร่อย อี๊ชิมซิ”ผมบอกแล้วพี่นิคก็เอาส้มไปให้อาอี๊ชิม

“หวานฉ่ำเลย  อย่างนี้กำลังมีความรักแน่ๆ”อาอี๊แซว พี่นิคหันมามองผม ผมอายจนหน้าแดง

“ไปๆ เก็บของไหว้เข้าบ้านกัน  เดี๋ยวพวกเราต้องกลับหอไม่ใช่เหรอ พรุ่งนี้วันจันทร์นี่”อาเตี๋ยวบอก

“แล้วเตี๋ยวจะไปต่างจังหวัดอีกวันไหนครับ”ผมถาม

“ก็อีกสามสี่วัน แล้วช่วงกินเจก็จะกลับมาอยู่ที่บ้านยาวๆ”อาเตี๋ยวบอก

“จะกินเจแล้วเหรอครับ วันไหนอ่ะ”ผมถาม

“ก็จันทร์หน้า  เอไปอยู่หอไม่ต้องกินก็ได้ ถ้าหากินลำบาก”อาเตี๋ยวบอกอย่างเป็นห่วง

“ไม่ยากเลยครับ ในมอมีร้านขายอาหารเจ”ผมบอก

“ตามใจแล้วกัน แล้วปิดเทอมจะกลับบ้านไหม(หมายถึงบ้านที่ชล)”อาเตี๋ยวถาม

“ก็ว่าจะกลับครับ แต่ยังไม่รู้วันไหนดูอีกทีก่อนครับ”ผมบอก

“อ่ะนี่ แบ่งๆกันไปกินนะ จะได้เฮงๆ”อาอี๊บอกพร้อมยื่นถุงผลไม้กับขนมไหว้พระจันทร์และของไหว้อีกสองสามให้กับทุกคน

แล้วพวกเราก็ขับรถเข้าในมอกัน ผมไม่ต้องไปส่งพี่นิคเพราะวันนี้พี่นิคจะมานอนที่หอ ไม่ไปนอนที่คอนโดของพี่ริช มาถึงหอหนึ่งไปเอาของหลังรถ พี่นิคลงรถแล้วกำลังจะเดินขึ้นหอหันกลับมาคุยกับผมว่า
“เอ ส้มหวานจริงๆเหรอ”

“ครับ หวาน ทำไมเหรอครับ”

“เปล่า ก็มีอย่างอื่นที่หวานกว่าส้มอีกนะ อยากชิมไหมล่ะ”พี่นิคพูดพร้อมเม้มปากตัวเองลงและมองมาที่ปากผมเหมือนต้องการสื่ออะไร  ซึ่งผมก็เข้าใจทำให้ผมก้มหน้ายิ้มไม่กล้าพูด  หนึ่งเดินมาพอดีผมเลยเปลี่ยนเรื่อง

“แล้วพี่ไม่สบายอยู่ จะนอนที่ห้องคนเดียวเหรอครับ”ผมถาม

“ไม่ เดี๋ยวไอ้ริชมันก็มา  ถ้ามันไม่มา เราจะมานอนเป็นเพื่อนพี่ไหมล่ะ”พี่นิคพูดพร้อมหัวเราะหื่นๆ

หนึ่งเห็นอย่างนั้นเลยรีบเดินหนีแบบประมาณว่าไม่อยากเป็น กขค ผมเห็นหนึ่งเดินหนี ผมรีบเดินตามหนึ่งโดยไม่หันมามองพี่นิคเลย ได้ยินแต่เสียงหัวเราะของพี่นิคตามหลัง  แล้วผมกับหนึ่งก็มาถึงห้อง

“หนึ่งเดินเร็วจังเลย คอยด้วยซิ”ผมบอกพร้อมหอบหน่อยๆ

“ก็ไม่อยากขัดคอคนที่กำลังมีความสุข  ไม่ต้องห่วงเรานะ  เรานอนคนเดียวได้”หนึ่งพูดเหมือนประชด

“หนึ่งพูดอะไร  จะไล่เราไปนอนไหน”ผมบอก

“ก็ไม่รู้เห็นว่าจะไปนอน เป็นเพื่อนใคร”หนึ่งบอก

“ไอ้หนึ่งบ้า...........”ผมบอกพร้อมเอาหมอนข้างไปตีหนึ่ง แล้วเราสองคนก็เล่นเอาหมอนตีกันจนเหนื่อย แล้วก็นอนคุยกันโดยส่วนมากหนึ่งจะเป็นล้อผมเสียมากกว่า  เราคุยกันจนง่วงแล้วก็หลับไป

+++ จบบทที่สิบห้า +++


*** ข้อคิดคำคมประจำบท ***

-   โชคดีนะที่มีตัวเลือกเยอะ แต่การที่มีตัวเลือกเยอะก็ทำให้เราตัดสินใจลำบาก เหมือนกับข้อสอบแหละ  ก-ง ต้องเลือกตัวใดตัวหนึ่ง ไม่มีถูกหมดทุกข้อ
-   สมองคนเรามันมียาที่สามารถควบคุมได้ แต่จิตใจของเราไม่มียาตัวไหนควบคุมได้หรอกนะ
-   บางทีการที่เราจะเลือกสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ไม่จำเป็นต้องมีกฎเกณฑ์อะไรหรอก เพียงแต่ให้ใจเป็นผู้เลือกก็พอ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: uME_HeRo ที่ 17-05-2008 21:29:00

งานนี้ ท่าทางน้องเอเตรียมตัวปวดหัวน่าดู

มาครบทุกคน  :laugh:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 17-05-2008 21:50:18

ในที่สุดก็รู้ว่าต้องเลือกใคร  :L1:

 :a2: :a2: :a2:

แต่เรื่องคงไม่จบแค่นี้หรอกมั้ง   ....  มีคนหลงรักหลายคนเลยนิว่าป่าวค้าบบบบบบ :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: SataRu ที่ 17-05-2008 21:56:33

อ่านจันทันแล้ว แต่ :oni3: มาลงตอนต่อไป
 :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 17-05-2008 22:12:19

 :m4: :m4: :m4: :m4:


นายเอเลือกได้แร้ว

แต่จะบอกกับสามคนที่เหลือยังไงเนี่ย

สงสารสามคนนั้นจัง

 :a4: :a4: :a4: :a4: :a4:


แบ่งพี่หมอทีมาทางนี้ก็ได้นะ  รับรองจะดูแลอย่างดี อิอิ.....

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 17-05-2008 22:16:51

อยาก มีเพื่อน แบบ พี่หนึ่ง จัง เรย   o13

"สมองคนเรามันมียาที่สามารถควบคุมได้ แต่จิตใจของเราไม่มียาตัวไหนควบคุมได้หรอกนะ"

ชอบคำพูดนี้ของพี่หนึ่งอะ--->  คำพูดนี้ คงเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้พี่เอตัดสินใจ อะไรด้ายง่ายขึ้นเนอะ  ปรามานว่า มีเพื่อนที่รุ ใจ


หลับ ตา แล้ว เห็น ภาพ ----->  โรแมนติกจังเรย   :m1:


อ่าว เห็น พระจันทร์ เป็นรุ หน้า พี่นิค ซะงั้น .....   :m13:


ตอนนี้เรยไดรู้เรื่องเกี่ยวกับ วัน ไว้ พระ จันทร์  เป็น ของ แถม   :m4:



พี่นิคแกะส้มป้อนด้วย  
ว่าแต่ว่า ส้มกับ พี่นิค อันไหน หวานกว่ากันค่ะ พี่เอ <ฮิฮิ>   :m25:

รอตอนต่อไปนะค่ะ    :oni1:

P*S พี่เอรักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ



 :bye2: :L2: :bye2:





 

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 17-05-2008 22:17:58

รับศึกหนักแน่งานนี้ เอเอ๋ย

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 17-05-2008 22:19:23

 :m4: :m4:
อาอี๊ของน้องเอให้ความรู้เรื่องราวของการไหว้พระจันทร์กับพี่จริง ๆ..
พี่รู้แค่ที่เราไหว้เพราะระลึกถึงการกู้แผ่นดินเท่านั้น...  o13
พี่นิคเนี่ย...ทำเท่ห์เน๊าะ วิธีพิสูจน์ส้ม ไม่เหมือนใคร  :laugh:
เอาใจช่วยน้องเอ กะ พี่นิค นะจ๊ะ  
มา..ม๊ะ...พี่ขอ :กอด1: 1 ทีหน่อยจ้า

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A-J.seiya* ที่ 17-05-2008 23:17:37

 o7 o7


เลือกได้แล้วใช่มั๊ยคะ

ดีใจจังเลยอ่ะ



พี่นิค!!!!!


 :o8: :o8:



ลัลล้า~~



ชอบหนึ่งจังเลย   หุหุ

 :oni2: :oni2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Simply Blue ที่ 17-05-2008 23:19:46

อะนะ มุกป้อนให้ชิมส้มนี้  o13

แต่ละคนก็ดีๆๆทั้งนั้นเลยอ่ะ อิอิ อยากเก็บไว้ข้างตัวทุกคนเลยอ่ะ ถ้าทุกอย่างลงตัวไม่ว่าเอจะเลือกใครแล้วทุกคนยังคงเป็นเพื่อนกัน คงจะวิเศษไปเลยอ่ะ เพื่อนดีหายากยิ่งนัก  o7

แอบลุ้น เก่งกะหนึ่ง ด้วยคน 555555

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 17-05-2008 23:37:51

เพิ่งรุ้ตำนานเรื่องไหว้พระจันทร์นี่เเหล่ะ

ตอนนี้หนึ่งได้ใจไปเต็มๆ หุ หุ มีเพื่อนดีมากๆ  :a2:
มารอดูต่อว่า ตัดสินใจเลือกเฮียนิคเเล้ว จะปฏิเสธอีก3หน่อได้ไง

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: tutankamen ที่ 18-05-2008 00:50:30

 :m29: อ้ายฉ่า อาเอ อ่า สุดยอดเจงเรยอ่า o13

 :m1:ดีกานทุกคนเลย เปงผมนะ ขอเหมาได้ป่ะ  o2

 :m4: ไหว้พระจันทร์ ไม่ได้ทำ 5 ปีตั้งแต่ ม่ากะก๊งจากไป อ่านแล้วคิดถึงแก :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: BABY_CHICK ที่ 18-05-2008 01:19:14

 :m4:หลัง จากเสีย น้ำตา จาก พี่เก่ง กะตี๋เล็ก  มาแล้ว (อีกเรื่องครับ)

อ่านเรื่องเอ บ้างสบายใจขึ้นเยอะ เป็นกำลังใจนะครับ :L2: :L2:

หลับฝันดีครับ :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: meawmeaw ที่ 18-05-2008 02:27:16

อาอี๊น่ารัก ได้รู้ประเพณีจีนเพิ่มด้วย

หนึ่งก็น่ารัก อิอิ  :m4:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: nana ที่ 18-05-2008 02:32:10

 :m4: :m4: :m4:


 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 18-05-2008 10:19:38

มาลงทะเบียน รอ

ตอนเช้าค่ะ


 :bye2: :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: uME_HeRo ที่ 18-05-2008 10:55:07

มารายตัวตอนเช้าจ้า

น้องเอรีบมาต่อเร็วๆๆนะค่า

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sarin ที่ 18-05-2008 11:01:01

 :laugh:อ๊าก...พี่นิคกะน้องเอน่าร้ากกกกก..อ่ะ :m1:
ส้มหวานอร่อยป่ะฮะ...หุหุหุ
 :m24:เก็บไว้เป็นหลักฐานอ่ะ
ps.เอคร้าบ..ฝากความคิดถุงปายให้พี่ริชด้วยอิ.อิ....ฟิ้ว :oni2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Otaku ที่ 18-05-2008 11:23:44

ขอพี่นิคได้ป่ะ  :laugh: :laugh:

ว่าแต่ทำไมไหว้พระจันทร์ต้องมีโคมไฟแล้วทำเป็นซุ้มด้วยหรอ
ที่บ้านเราไม่เห็นจะมีเลย o2

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: (^_^)Jawaa!!! ที่ 18-05-2008 12:30:20

อาอี๊น่ารักเนอะ หลงรักซะแล้วสิ :m1:

คำทำนายส้มเนี่ย แม่นจิง ๆ ด้วยเน้อ o13

หนึ่งเป็นที่ปรึกษาที่ดีจิง ๆ เลยยยย ชอบ  ๆo13

แอบเชียร์หนึ่งกะพี่เก่งด้วยอ่ะ   :ped149:

แหมมม พี่นิคเริ่มรุกแล้วแฮะ คริคริ :o8:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ranaways ที่ 18-05-2008 13:24:15

ส้มหวานจริงป่ะเอ  555

เลือกได้ด้วยใจนะเอ

ตกลงเลือกยัง  อาอี๊จะได้มี


หลานเขยยยยยยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ken_krub ที่ 18-05-2008 15:08:19

เป็นกำลังใจให้ครับ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: cassper_W ที่ 18-05-2008 15:27:05

ความรักกาลังจามา   o13

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 18-05-2008 15:52:30

มาลงทะเบียน รอ     :L1:
 
ตอนบ่าย <เกือบเย็น>    :mc4:


รอ     :a4:


ร้อ     :a3:


รอ     :a11:



รอตอนต่อ ไปนะค่ะ


 :bye2: :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Electrolyte ที่ 18-05-2008 18:03:40

*_^Mr_A-Kung^_* --- ค่าจ้างเก็บห้องของพี่ริชเป็นพี่นิคจะจูบผม  แล้วนายเอคุงจะให้อะไรเป็นค่าจ้างผมดีครับ
""""""""""""""""""""""""""'''เราขอมากกว่าพี่นิคได้ไหมนายเอ....คริๆๆๆๆขอไรคิดเองนะ


ชอบๆๆๆคำนี้... สมองคนเรามันมียาที่สามารถควบคุมได้ แต่จิตใจของเราไม่มียาตัวไหนควบคุมได้หรอกนะ :m14:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: go_018 ที่ 18-05-2008 19:49:12

ติดตามอ่านมาโดยตลอดครับ
แต่ไม่ค่อยได้เม้นตอบ
ไงก็รีบมาลงไวไว นะ  เข้ามาอ่านทุกวันเลย น่ารักดี
 :oni1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: [€]ŝĊörŦ ที่ 18-05-2008 19:57:34

อ่านแล้วเห็นภาพมากมายเลยครับ

ชอบบรรยากาศโรแมนซ์ๆ จัง ฮ่าๆ

 :m1:   :m1:   :m1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 18-05-2008 21:06:46

และแล้ว ก็ ค่ำ   


แต่ ข้าพเจ้า ก็ยังนั่ง รอ ยุ หย้า com    :m1:


ฮิฮิ 


 :bye2: :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: แก้ว ที่ 18-05-2008 21:20:52

น่ารักมากมาย
เรื่องส้มเสี่ยงทายแม่นขนาดนั้นเลยเหรอคะ   
จะได้เอาไปใช้มั่งค่ะ

 :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 18-05-2008 21:27:23

 :oni1: :oni1: วันนี้วิ่งมาเลยครับ  เอาตัวละครมาลงเพิ่มให้ครับ

วันนี้ออกไปทานข้าวกับพี่นิคมา เลยยังแต่งเรื่องต่อไม่เสร็จครับ   :m5:ขอโทษด้วยนะครับ  

แล้วพรุ่งนี้ก็ไม่แน่ว่าจะเสร็จป่าว เพราะจะไปวัดกันครับ  :amen:


 :โหลๆ: :โหลๆ:ประกาศๆ เชิญชวน พรุ่งนี้วันพระ เป็นวันวิสาขบูชาด้วย  ไปทำบุญกันนะครับ  ตอนเย็นก็ไปเวียนเทียน :call: :call:

(แล้วนิยายจะได้แต่งต่อไหมเนี่ยะ  :เฮ้อ:  แต่ไม่แน่ครับ พรุ่งนี้อาจจะหาเวลามาลงให้ ถ้าแต่งเสร็จคืนนี้ ต้องลุ้นกันต่อไป  :m23:)

 o13 ขอยกนิ้วชื่นชมทุกท่านที่เข้ามาเมนท์ มาอ่าน มาให้กำลังใจกันนะครับ :m4:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 18-05-2008 21:33:07

พี่คิม

พี่คิม ประธานสโมสรนักศึกษาสัตวแพทย์ปี 4  เป็นเพื่อนสนิทกับพี่หมอที  พี่คิมเป็นคนบ้านเดียวกับพี่หมอที (เชียงใหม่)  พี่คิมไม่เคยปฏิเสธว่าตัวเองเป็นเกย์และยังยอมรับแบบหน้าตาเฉย แถมยังได้แฟนหนุ่มหล่อรุ่นน้องมาควงอีก นี่แหละมั้งทำให้คนรู้จักพี่คิมอย่างกว้างขวาง  การที่พี่คิมเปิดเผยตัวก็ไม่เห็นว่าพี่เขาจะเที่ยวไปบอกใครต่อใครว่าเป็น แต่ตัวพี่เขาเป็นยังไงก็เป็นอย่างนั้น  บุคลิกของพี่คิมถ้าดูข้างนอกจะเหมือนคนดูหยิ่งนิดๆ ไม่แคร์ใคร  เชื่อมั่นในตัวเอง  เจ้าวิชาการ ดูเป็นสงบๆเยือกเย็นยังไงไม่รู้บอกไม่ถูก จะดูให้น่ากลัวเหมือนแม่มดก็ได้ หรือดูให้อ่อนหวานเหมือนนางฟ้าก็ได้ แล้วแต่ใครจะมองเห็นด้านไหนของพี่เขา (พี่คิมคนนี้แหละที่เป็นคนรู้เรื่องระหว่างพี่หมอทีกับพี่นิคดีที่สุด นอกจากเจ้าตัวสองคน)

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 18-05-2008 21:36:45

ฝากทำบุญ ด้วยด้ายปะ ค่ะ    :o8:


ค่อยๆๆ แต่ง ก็ ด้ายๆค่ะ      :a3:


รอตอนต่อไปเสมอค่ะ   :m1:



P*S อย่าลืมรักษาสุขภาพนะค่ะ    :o8:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 18-05-2008 21:38:16

พี่ตี๋

พี่ตี๋ หนุ่มอัธยาศัยดี ขี้เล่น คุยเก่ง เอาใจเก่ง ออกสไตล์หนุ่มเจ้าสำราญ พี่ตี๋คนนี้แหละที่เป็นแฟนของพี่คิม  พี่ตี๋เรียนวิดวะปี 2 เป็นรองประธานชมรมกีฬาฟันดาบ (พวกผมชอบแซวว่า ฟันดะ) พี่ตี๋มีเชื้อสายจีน (ฟังจากชื่อก็น่าจะรู้) พี่แกเป็นลูกชายคนโต และเคยพาพี่คิมไปเปิดกับที่บ้านที่อยู่แถวเยาวราชมาแล้วด้วย  มีคนเคยถามว่า ป๊าและม้า ว่าไง พี่แกบอกว่าก็ไม่ว่าอะไร รับได้ ขอให้ลูกเป็นคนดีและมีความสุข  (ถึงว่าทำไมพี่ตี๋กับพี่คิมถึงคบกันออกหน้าออกตาจังเลย เห็นแล้วเป็นใครก็ต้องอิฉจา เพราะทั้งคู่อยู่ด้วยกันทั้งหล่อทั้งเท่ห์เหมาะสมกันกับกิ่งทองใบหยกเลยทีเดียว)

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: RaMin ที่ 18-05-2008 21:41:23

จิ้มตูดพี่เอ
อิอิ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sarin ที่ 18-05-2008 21:45:54

แว่บ...เข้ามากู้ดไนท์ฮะ... :a12:
เด๋วจาปายทำบุญมั่ง...
แล้วจะเอาบุญมาฝากค้าบ..อิ.อิ :m13:
ps.ทันจิ้มเอ..ป่ะเนี่ย :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: uME_HeRo ที่ 18-05-2008 21:50:17

รับทราบจ้าเรื่องทำบุญ   :L2:
พรุ่งนี้พร้อมปฎิบัติ 

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 18-05-2008 21:57:08

  :m13: :m13:
 อ้าวววววว...แต่ไม่เป็นไร รออ่านได้จ๊ะ
 เพิ่มคนมาอีกแร่ะ...บทบาทน่าสนใจดีจัง
 เรื่องพี่นิคกะพี่หมอทีนี่..พี่รอน้องเอมาเฉลยอยู่น้า มันติดค้างยังไงไม่รู้เน๊าะ
 ไม่อยากให้พี่นิคมีหัวใจป็นรอยร้าวจ้า... :laugh: :laugh:
 พรุ่งนี้.... ร่วมใจกันทำบุญวันวิสาขบูชาจ๊ะ
 
 
 

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 18-05-2008 21:59:24

 :mc4: :mc4: :mc4:

A-ram 70--- เรื่องยังไม่จบแค่นี้ครับ  เหมือนเพิ่งเริ่มต้นด้วยซ้ำครับ

zandwizz --- ติดตามตอนต่อไปครับ

sakiko--- เข้ามารอเช้า สาย กลางวัน เย็น ค่ำ อย่างนี้ พี่มีกำลังใจในการแต่งเยอะเลยครับ  (เรื่องส้มกับพี่นิคอันไหนหวานกว่ากัน คำตอบก็รู้ๆอยู่ว่า.....................ส้ม...........หวานน้อยกว่าพี่นิค :laugh:)

Otaku--- จะขอพี่นิคเหรอครับ เอานี่ :เตะ1:ไปก่อนเลยครับ  ล้อเล่นครับ ใครจะกล้า :a11:  เรื่องซุ้มไหว้พระจันทร์เหรอครับ ที่บ้านผมเขาจะทำเป็นซุ้มแล้วประดับด้วยโคมแล้วก็มีภาพมังกร หงส์ แปดเซียนอะไรพวกนี้อีกครับ  แต่งเพื่อความสวยงามครับ เพราะว่าประเพณีไหว้พระจันทร์จะเป็นประเพณีของผู้หญิง (เหมือนประเพณีโคมไฟครับ)

*_^Mr_A-Kung^_* ---ผมคิดไม่ออกอ่ะครับ  o2  ช่วยคิดหน่อยครับ เอาไรดี

แก้ว ---เรื่องส้มโอ เป็นเรื่องจริงนะครับ (เขาเชื่อกันมาอย่างนั้น)

estel --- น้องคนนี้นิสัยดีมากครับ ช่วยการงานผมหลายเรื่อง  ได้คุยในMSN ด้วยกันแล้ว ขอบใจมากนะไอ้น้อง(สะใภ้ 555  สงสาร โอ๊ต น้องชายสุดหล่อของผมจัง ไม่รู้เรื่องอะไรด้วยเลย :m29:)
  
RaMin+sarin --- ไม่ให้จิ้มครับ (ไว้ให้พี่นิคคนเดียวก็เกินพอแล้วครับ  :o8:)

uME_HeRo+sakiko --- สาธุด้วยคนครับ

 :pig4: :pig4: :pig4:ขอบคุณทุกคนครับ o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 18-05-2008 22:03:17

 :pig4:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 18-05-2008 22:20:58

อุ อุ อุ พี่คิมหน้าหวานเเบบอาจูเรยรึนี่ 
เรื่องนี้มีแต่คนหน้าตาดีๆ  :m1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: shinn_ayumi ที่ 18-05-2008 22:22:45

อ่านเรื่องนี้แล้วจิ้นสถานที่ง่ายสุดเพราะเคยไปมาแล้ว
สรุปเรื่องส้มโอเรื่องจริงหรอค่ะ พี่  จะเอาไปให้เพื่อนลองดู555+
เชียร์พี่นิค(แล้วหนูขอพี่ทีน่ะพี่)(ล้อเล่นน้า)
อย่าลืมมาต่อน่ะค่ะ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 18-05-2008 22:40:27

 :m4: :m4: :m4: :m4: :m4:

ทำไมหล่อจังหว่า

น่ารักอ่ะ แถวเป็นแฟนกันอีก อิจฉา ๆ

 :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: _“๛•May•๛”_ ที่ 18-05-2008 23:24:21

เด็กใหม่รายงานตัวจ้าาาาาาา :oni1:

เผอิญเงามาหลายวันละ  :fox2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: DekDoy ที่ 18-05-2008 23:43:38

ตกลงเลือกแล้วใช่ปะ

จะได้เชียร์ถูกคน

อิอิ   :เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: BABY_CHICK ที่ 18-05-2008 23:55:24

 :L2:มารอบดึก รองานเปิดตัว หมอคิม (หมอหมา อิ อิ)

อย่าลืมเอาบุญมาฝากด้วยนะ  กรวดน้ำอ่ะ อุทิศมาให้ผมด้วย :amen: :amen:

คงไม่ได้ไปทำบุญหรอกครับ ทำงานแต่เช้า ขอสวดมนต์ไหว้พระที่ห้องละกัน :amen:

ฝันดีกับค่ำคืนนี้ครับ :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Army_boy ที่ 19-05-2008 04:08:49

เข้ามาอ่านใหม่คับ พึ่งสมัคร น่ารักคับ  เนื้อเรื่องก็น่าติดตามมากๆ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Estel ที่ 19-05-2008 09:31:55

 :a4:  :

พี่เอก็ ผมเขินนะ พูดไรก็ม่ายรู้  :o8: :o8: :o8: :o8:
อ่า แต่ผมอดไปทำบุญ มีเหตุขัดข้องนิดหน่อย
แต่ยังไงตอนเย็นก็ยังเหลือเวียนเทียน
ขอให้ไปได้ด้วยเถอะ สาธุ

เด๋วจะไปกะพี่โอ๊ต  :a2: :a2:   :oni1:   :oni3: :oni3:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 19-05-2008 09:39:39

แวะ มาลง ทะเบียนรอตอนเช้าค่ะ    :m1:


ว่าแต่ว่า อีกนาน ปะ กว่าจารุ ว่า เกิดอะไรขึ้นระหว่างพี่หมอที กะ พี่นคิคอะ    :a1:


อยากรู้ๆๆๆๆ    :serius2:


P*S เอาบุญมาฝากบ้างนะค่ะ    :m13:


 :bye2: :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: gift_deb ที่ 19-05-2008 10:59:24

อนุโมทนาบุญด้วยคนค่ะ สาธุ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 19-05-2008 13:00:45

เมื่อวานไม่ได้เข้ามอ่านวันนี้เลยเอากำลังใจมาฝากคับ :c5: :c5:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: kiyomine ที่ 19-05-2008 13:09:29

อ่านซ้ำไป ซ้ำมา หลายรอบแระ
ติดงอมแงมเลยอ่ะ
 o7

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: สาวเครือฟ้า ที่ 19-05-2008 14:24:27

รอ รอ รอ  ครับ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: nana ที่ 19-05-2008 14:33:45

คู่นี้ก็น่ารัก :o8:


 :c5: :c5: :c5:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 19-05-2008 16:55:24

แวะ มาลงทะเบียน รอ ก่อน ออกไปเรียนค่ะ   :m13:


รอ    :a4:


ร้อ    :a3:


รอ    :a11:



P*S  ไปทำบุญมาเป็นไงบ้านค่ะ + แล้ว พี่เอ ไปเวียนเทียนที่ไหนค่ะ

 :bye2: :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 19-05-2008 22:07:10

แวะมาบอกว่า ฝันดีค่ะ   

 :bye2: :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 19-05-2008 22:29:11

 :m4: :m4: :m4:

อย่าลืมเอาบุญมาฝากกานบ้างล่ะ

อิอิ.....

 :a4: :a4: :a4:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 19-05-2008 22:35:50

 เข้ามารอน้องเอจ้า.. :oni1:
 คืนนี้เราจะได้เจอกันมั้ยหนอ.... :a11:
  :L1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Otaku ที่ 19-05-2008 23:35:57

เค้าก็ล้อเล่นเหมือนกันนะ  :laugh: ไม่กล้าเอาพี่นิคหรอก เดี๋ยวโดน  :เตะ1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: imon ที่ 20-05-2008 09:46:33

หวาดดีฮะ   

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: แก้ว ที่ 20-05-2008 10:11:47

รอค่ะ

 :a3:  :a11:  :a4:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: [€]ŝĊörŦ ที่ 20-05-2008 10:59:26

มาเข้าแถวรอตอนต่อไปด้วยคนคับ

 o13      o13        o13

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 20-05-2008 11:34:42

 :a11:เมื่อวานไปทำบุญมา แวะเอาบุญมาฝากทุกๆคนครับ  :call:

 :m32:แอบแวะเข้ามาเอากำลังใจก่อน ไปเขียนต่อครับ

แล้วจะรีบมาลงให้นะครับ :oni1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Otaku ที่ 20-05-2008 12:25:46

จิ้มตูดพี่เอ อิอิ

จะนั่งกดF5คอย  :laugh:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 20-05-2008 12:59:16

พี่นิคสุดยอดดดดดดดดดดด
ป้อนส้มให้ซะงั๊น  หุหุ


ปอลอ ขอบคุณสำหรับเรื่องเล่าวันไหว้พระจันทร์

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sarin ที่ 20-05-2008 17:18:07

 :m32:แวะเข้ามารอฮะ...รอ. :a3:..รอ.. :a3:
ส่งกำลังใจให้เอค้าบ.... :m1:
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: cassper_W ที่ 20-05-2008 18:25:05

 รอ อย่าง ห่างๆๆ   :oni1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 20-05-2008 19:20:34

 :m1: :m1:
เข้ามารอน้องเอจ้า....
 

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ~NeMeSiS_PURE~ ที่ 20-05-2008 19:25:14

ง่า  หลังจากไม่ด้ายเข้ามา 2-3 วัน

เค้าไปถึงไหนกันแล้วอ่ะ

ไปอ่านก่อน :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: (^_^)Jawaa!!! ที่ 20-05-2008 19:36:15

กร๊าซซซซซซซ   :a2:

 นั่นรูปเอใช่ป่ะ (uno)

น่าจะใช่น้า  น่ารักจังเยย  :จ้อบจัง1:

ถึงว่า พี่นิคเลยหวงน่าดู  คริคริ   :m16:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Otaku ที่ 20-05-2008 19:53:46

พี่เอหายไปไหนอ่ะ :sad2:

ปล่อยให้เค้าคอยมาทั้งวันแล้วนะ  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: uME_HeRo ที่ 20-05-2008 20:11:25

เอาบุญมาฝากน้องเอ และชาวเล้าทุกคนจ้า   :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ~NeMeSiS_PURE~ ที่ 20-05-2008 20:16:25

อ้างจาก: uME_HeRo ที่ 20-05-2008 20:11:25  

เอาบุญมาฝากน้องเอ และชาวเล้าทุกคนจ้า   :L2: :L2:

กลับมาอีกรอบ  มาเอาบุญก่อน  :laugh: :laugh:

ขอบคุงค๊าบสำหรับบุญ แอบเนียน  :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 20-05-2008 20:24:14

แวะมารอค่ะ พี่เอ


 :bye2: :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: kiyomine ที่ 20-05-2008 21:10:22

ป้อนส้ม 5555
เอาไปใช้มั่งดีกว่า (ดีกว่าอะไร?)
รออ่านอยู่นะคร้าบบบบ  o13

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 20-05-2008 21:20:07

อิ่มบุญหรือยังคับ........ o13
วันนี้มารออ่านคับผม  :oni1: :oni1: :oni1:

ไปแระ :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sarin ที่ 20-05-2008 21:20:47

 :a12:...มานอนรอฮับ....

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: BABY_CHICK ที่ 20-05-2008 21:22:21

 :m4:ขอบคุณ สำหรับบุญ :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 20-05-2008 21:35:07

บทที่สิบหก --- ออกค่าย


หลังจากที่ผมตกลงเลือกพี่นิค(อย่างเป็นทางการในใจแล้ว) ผมก็ทำตัวกับทุกคนเหมือนเดิมตามปกติ ไม่ได้ลดน้อยลงแต่ประการใด แต่สำหรับพี่นิคแล้วผมเพิ่มให้มากเป็นพิเศษเท่านั้น และดูเหมือนว่าพี่นิคก็พอจะรู้อยู่เป็นนัยๆ ช่วงระยะนี้ชีวิตของผมเป็นปกติสุขมากขึ้น ถ้ามันไม่ใช่ระยะเวลาสอบปลายภาคของเทอมหนึ่ง

“สวัสดีครับคุณพ่อ วันนี้เอสอบวันสุดท้ายแล้ว  เอขอโทรมาขอพรคุณพ่อครับ”ผมพูดโทรศัพท์ก่อนออกจากหอไปสอบวิชาสุดท้าย (ผมมีความเชื่อส่วนตัวของผมว่า ก่อนสอบทุกครั้งจะต้องโทรไปขอพรคุณพ่อคุณแม่  เพราะพรที่ได้จากคุณพ่อคุณแม่คือสิ่งที่วิเศษสุดแล้วสำหรับผม  ผมทำอย่างนี้ทุกทีตั้งแต่ม.1แล้ว)

“สอบวันสุดท้ายแล้วซินะ  พ่อรู้ว่าเอต้องทำได้  ทุกอย่างอยู่ที่ความตั้งใจ  ถ้าเอตั้งใจและพยายามทำมันก็จะสำเร็จ  เอต้องเป็นคนที่เข็มแข็งและอดทนนะ อนาคตของพ่อ คุณแม่และโอ๊ตก็อยู่ที่เอนะ”นั่นคือพรของคุณพ่อ

“ครับ”

“แล้วนี่จะกลับบ้านหรือเปล่า สอบเสร็จแล้ว”คุณพ่อถาม

“เอว่าจะไปค่ายที่ชัยภูมิก่อนห้าวัน แล้วถึงจะกลับครับ ฝากบอกคุณแม่ด้วย”ผมตอบ

“งั้นก็มาถึงวันที่ 12 พอดีเลยวันที่ 13 เป็นวันอาทิตย์เดี๋ยวจะพาไปเที่ยวด้วยกัน  เราไม่ได้ไปเที่ยวแบบครบสี่คนด้วยกันนานแล้ว ตั้งแต่เอไปอยู่มหาลัย”คุณพ่อบอก

“แต่คุณพ่อก็แอบพาคุณแม่ไปสวีทบ่อยๆทิ้งโอ๊ตให้อยู่บ้านคนเดียว ใช่ม้า”ผมแซว

“เจ้าโอ๊ตรายงานเหรอ พ่อชวนแล้วมันไม่ยอมไปเอง ทีโอ๊ตยังแอบไปเที่ยวกับสาวๆได้เลย  เอ อยู่นั้นก็เที่ยวบ่อยละซิ  อาอี๊บอกเอไม่ค่อยไปบ้านอาอี๊เลย”คุณพ่อแก้ตัวแล้วถามคืน

 “ไม่เลย ตั้งแต่มาอยู่ในมอยังไม่ได้ไปไหนเลย มีแต่เรียนกับทำงานส่งอย่างเดียว”ผมรีบบอกคุณพ่อ

“รีบปฏิเสธเชียว มีพิรุธ สงสัยจะมีแฟนแล้วแน่ๆเลย พามาให้พ่อดูตัวบ้างนะ”คุณพ่อแซวเล่น แต่ผมรู้สึกเหมือนอะไรมันมาทำให้ผมเสียวสันหลัววาบ

“ยังไม่มีๆ ครับ  เอจะไปชอบใครได้ แล้วอีกอย่างจะมีใครมาชอบเอ ยังไม่มีครับ”ผมบอกออกไปอย่างไม่เต็มปาดมากนัก

“เรื่องอย่างนี้มันเป็นธรรมดาของวัยรุ่น พ่อเข้าใจ ชายหนุ่มเจอหญิงสาวมันก็มีบ้างแหละ แต่พ่อไม่อยากให้เอ จริงจังอะไรมากนัก เพราะชีวิตเอยังต้องเจออะไรอีกเยอะ”คุณพ่อบอก ใจผมแป้วๆยังไงชอบกล (ชายกับหญิง แล้วถ้าชายกับชายล่ะ)

“ครับๆ งั้นแค่นี้นะครับ เอไปสอบแล้วสวัสดีครับ”ผมรีบตัดบทเอาดื้อๆ ก็ที่จะมีเรื่องให้คิดมากก่อนเข้าห้องสอบ

และแล้วการสอบวิชาสุดท้ายก็จบลง  ผมกับเพื่อนๆพากันไปหาอะไรกินกันก่อนที่จะเข้าไปประชุมเตรียมค่ายที่องค์การนักศึกษา  เหมือนเป็นทำเนียมประเพณีปฏิบัติของชมรมต่างๆที่พอหลังจากสอบเสร็จในภาคเรียนที่หนึ่งจะมีระยะปิดเทอมสั้นๆประมาณเดือนกว่าๆ ก็มักจะพากันออกค่ายตามแต่และแนวของรูปแบบชมรมนั้นๆ อย่างเช่น ชมรมอาสาพัฒนา ก็จะพาสมาชิกไปออกค่ายตามโรงเรียนหรือหมู่บ้านที่ชนบทเอามากๆ ไปสร้างอาคารเรียน ศาลาที่พักกลางหมู่บ้านหรืออะไรทำนองนี้  ถ้าเป็นชมรมพุทธศาสน์ก็จะพากันไปปฏิบัติธรรมที่วัด  ชมรมอนุรักษ์ธรรมชาติก็จะพากันไปเดินป่า  ไปแต่ละทีก็ขึ้นอยู่กับจำนวนคนและงบประมาณที่ได้ ส่วนใหญ่จะเป็น 3วัน 5วัน เป็นอาทิตย์เลยก็มี

ค่ายขององค์การนักศึกษาที่เราจะไปกันในครั้งนี้เป็นค่าย 5วัน เรียกว่าเป็นค่ายประยุกต์ก็ว่าได้ เพราะเปิดรับทุกคนที่อยากไปและงานที่จะลงไปทำกันที่ค่ายก็หลากหลาย ไม่ว่าจะไปสร้างห้องน้ำให้กับวัด ซ่อมโรงอาหารให้โรงเรียน สอนหนังสือเด็กนักเรียน ตรวจสุขภาพชาวบ้าน ตรวจสุขภาพสัตว์เลี้ยง ให้ความรู้และแนะนำเรื่องพืชผลทางการเกษตร ซ่อมดูแลเครื่องใช้ไฟฟ้า ฯลฯ  

ชาวค่ายทุกคนจะมีหน้าที่ให้ทำโดยเลือกตามความสนใจและความถนัดในงานนั้นๆ การไปอยู่คราวนี้พวกเราจะไปพักกันที่โรงเรียนซึ่งอยู่ติดกับวัด อยู่ในจังหวัดชัยภูมิ ห่างออกจากตัวอำเภอไปไกลพอสมควร เรื่องอาหารการกินก็ต้องทำกินอยู่กันเอง อาจจะมีชาวบ้านเอามาเลี้ยงสมทบบ้างเป็นบางมื้อ

ผมกับเพื่อนทั้งจากกลุ่มโรงเรียนเก่าและเพื่อนกลุ่มในคณะ ที่เคยลงสมัครองค์การเอาไว้เลยตัดสินใจว่าจะไปด้วยกันทั้งหมดเลย ผมก็ชวนหนึ่งไปด้วย  ตอนแรกหนึ่งทำท่าไม่อยากไป ผมบอกว่าลองดูไปหาประสบการณ์ชีวิตใหม่ๆ น่าสนุกดีออก หนึ่งเลยยอมไป

...

“แหวว ช่วยเช็คให้พี่หน่อยว่า พวกชมรมต่างๆตอบรับมากี่ชมรม”ผมได้ยินเสียงพี่นิคถามพี่แหววขณะที่พวกผมกำลังเดินเข้าไปในองค์การ เห็นพวกพี่ๆกำลังยุ่งเลยยกมือไหว้แบบเงียบๆ

“ค่ะๆ อ้าวพวกน้องๆ มาพอดีเลย มาช่วยกันจัดเอกสารเข้าร่วมประชุมหน่อยเร็ว”พี่แหววทักพร้อมส่งเอกสารตั้งใหญ่มาให้พวกเราช่วยเรียงหน้าแล้วเย็บเล่ม ผมแอบมองหน้าพี่นิคนิดหนึ่ง ก่อนที่พี่นิคจะหันมามองผมแล้วยิ้มให้

“เอ เดี๋ยวเรามาช่วยพี่เอารายชื่อนี่ลงในคอมที่ห้องประชุมเล็กให้หน่อย”พี่นิคบอกผม

“หนูช่วยอีกคนคะพี่”ทรายเสนอตัว

“ไม่เป็นไรคนเดียวก็พอ”พี่นิคบอกแล้วเดินเข้าไปในห้องประชุมเล็ก  ผมเดินตามไป  หนึ่งกับอ๊อฟหันมามองผมแล้วยิ้มให้

“พี่รายชื่อคนไปค่ายนี่ใช่ไหมครับ”ผมถามพร้อมนั่งลงหน้าคอมแล้วพิมพ์อย่างรวดเร็ว

“อืม... เอ พี่ดีใจนะที่เรากับพวกเพื่อนๆเราไปค่ายขององค์การ”พิ่นิคพูดขึ้นหลังจากผมพิมพ์ไปได้ซักพัก

“ครับ ก็อยากลองหาประสบการณ์ดูอ่ะครับ”ผมตอบ แล้วพี่นิคที่นั่งอยู่ก็ลุกเดินเข้ามายืนข้างๆผม

“เอ แต่ไปค่ายมันไม่ใช่สนุกอย่างเดียวนะ ไปครั้งนี้ค่อนข้างกินอยู่ลำบากและงานที่ไปทำก็หนัก
 เอจะไหวหรือเปล่า”พี่นิคพูดแล้วมองจ้องหน้าผม (อย่าจ้องดิ่ฟ่ะ เขินนะโว้ย พิมพ์ไม่ออกเลย)

“ได้ดิ่พี่ เห็นผมเป็นคุณหนูไปได้ แค่นี้เอง  เสร็จแล้วพี่ปริ๊นเลยป่าว”ผมบอกแล้วกด SAVE งาน

“เอ พี่เป็นห่วงเอนะครับ ไม่อยากให้เอลำบาก”พี่นิคไม่พูดเปล่า เอามือมาลูบผมเหมือนกับทำกับเด็กๆ (จะมาไม้ไหนว่ะเนี่ยะ หลอกใช้งานป่าว)

“เออ  เพื่อนผมไปได้  ผมก็ไปได้ครับ  พี่ห่วงตัวเองเถอะ เป็นถึง ผอ.ค่าย เหนื่อยกว่าผมอีก งานตั้งแยะ”ผมบอกพร้อมก้มหน้าลงอาย  แล้วพี่นิคก็เอามือพี่เขามาจับมือผมยกออกจากแป้นพิมพ์

“นิ้วเอ ยาวเรียวสวยดี มือก็นุ่ม ไหนจะหอมหรือเปล่าน้า”พี่นิคพูดพร้อมยกมือผมจะขึ้นไปดม หัวใจผมพองโต เลือดสูบฉีดอย่างแรง

“เอ.....”เสียงอ๊อฟเรียกพร้อมเปิดประตูเข้ามา  พี่นิคที่กำลังจะหอมมือผมต้องรีบปล่อยมือผมอย่างเร็ว

“เอ ปริ๊นออกมาเลย เร็วๆด้วย ทำงานชักช้าจริงๆ”พี่นิคสั่งผมด้วยเสียงที่เข้ม (อะไรว่ะ เมื่อกี้ยังเสียงหวานๆอยู่เลย ปรับอารมณ์ไม่ทัน) แต่ผมก็รับคำแต่โดยดี “ครับ”

“เอ เสร็จยัง  ออกมานี่หน่อย”อ๊อฟบอกผมมองหน้าพี่นิคอย่างหลบสายตา  แล้วผมก็เดินตามมันออกไป

“มีอะไรอ๊อฟ”ผมถาม

“ที่หลังจะทำไรกันนะ ล็อคประตูหน่อยนะ จะได้ไม่เข้าไปขัดจังหวะ”อ๊อฟพูดประชดเล็กๆ

“ทำไรก็ทำงานอยู่”ผมอ้าง

“ทำงาน หรือจะทำอะไรกันในที่ทำงาน”อ๊อฟแซว

“มั่วแล้วๆ ว่าแต่มีอะไร”ผมถามแบบตัดบท

“นี่ๆ แกมาดูนี่ เห็นสองคนนั่นไหม นั่นไง นั่นแหละพี่คิมกับพี่ตี๋แหละ เห็นว่าจะไปค่ายนี้ด้วยนะ”อ๊อฟบอก ผมมองตาม เห็นผู้ชายคนหนึ่งที่ใส่เสื้อคณะวิดวะกำลังป้อนลูกชิ้นให้ผู้ชายคนหนึ่งที่ใส่เสื้อกราวน์สั้นของคณะสัดแพทย์ เห็นแล้วดูน่ารักดี

“อือ  แล้วไหมอ่ะ”ผมถามอย่างไม่เข้าใจ

“อ้าว  แกนี่  ก็ถือโอกาสนี้ไปทำความรู้จักพี่เขา แล้วแกก็ค่อยๆแอบสืบเรื่องพี่หมอใสซื่อกับพี่นายกดีเจไง ว่าเขาเคยคบกันจริงไหม แล้วเลิกกันเพราะแกเป็นมือที่สามจริงป่าว”อ๊อฟอธิบาย

“ไร้สาระว่ะ”ผมบอก (แต่ในใจพี่เขาเคยคบกันจริงเหรอ  แล้วเราเป็นมือที่สามเหรอว่ะ)แล้วเดินขึ้นไปที่ห้องประชุมใหญ่ชั้นสอง

...

ที่ห้องประชุมใหญ่ชั้นสองมีคนประมาณแปดสิบกว่าคนได้ ส่วนใหญ่เป็นคนที่เคยสมัครองค์การเอาไว้ในงานวันเปิดโลกกิจกรรม มีบางส่วนที่มาจากสโมสรนักศึกษาของคณะต่างๆและที่มาเป็นตัวแทนของชมรมต่างๆก็มี (ก็มีพี่เก่งมาในนามชมรมถ่ายภาพ  พี่แป้งมาในนามชมรมเชียร์ พี่คิมมาในนามสโมสรสัดแพทย์  พี่ตี๋มาในนามชมรมฟันดาบ พี่ริชมาในนามสโมสรวิดวะ ส่วนพี่หมอทีพี่แหวว พี่ปอ พี่นิคเป็นคนมีตำแหน่งขององค์การอยู่แล้ว)

พี่นิคเข้ามากล่าวทักทายทุกคนในนาม ผอ.ค่าย แล้วชี้แจงวัตถุประสงค์ของการออกค่าย สถานที่ วันระยะเวลาที่จะไป สุดท้ายลงเอ่ยด้วยการวางกำหนดการในแต่ละวันและแบ่งบทบาทหน้าที่ความรับผิดชอบให้แต่ละคน  โดยแบ่งตามเนื้องานเป็นหลักและให้แต่ละฝ่ายมีหัวหน้าฝ่ายคอยดูแลอีกที
อย่างเช่นพี่หมอทีและพวกสายแพทย์ก็จะอยู่ฝ่ายสุขภาพ มีหน้าที่ตรวจสุขภาพและให้ความรู้เรื่องสุขภาพแก่พวกชาวบ้านในชุมชน  อย่างพวกที่มาจากชมรมกีฬาต่างๆก็จะมีหน้าที่จัดตารางการแข่งขันกีฬาเชื่อมความสัมพันธ์ระหว่างชาวค่ายกับชาวบ้าน  พวกที่มาจากศึกษาศาสตร์ก็จะมีหน้าที่สอนหนังสือเด็ก  พวกที่มาจากวิดวะก็จะสร้างห้องน้ำซ่อมโรงอาหาร  พวกคณะเกษตรก็จะลงพื้นที่ในไร่ในสวนให้ชาวบ้านอย่างนี้เป็นต้น  พอประชุมเสร็จก็เกือบๆหนึ่งทุ่ม พวกพี่เลยชวนพวกผมไปกินหมูกระทะที่อยู่แถวกังสดาล  พวกเราก็ยินดีอย่างยิ่ง(ของฟรีนี่ เจ้าภาพมื้อนี้ก็ไม่ใช่ใคร พี่ริชนั่นเอง)

พอไปถึงร้านหมูกระทะพวกเราก็ต่อโต๊ะกันยาวเลยเพราะไปกับยี่สิบกว่าคน ผมนั่งข้างหนึ่งอีกข้างก็เป็นอ๊อฟ มีพี่นิคนั่งหัวโต๊ะ ไล่ลงมาก็เป็นพี่ริช พี่ปอ พี่แหวว พี่แป้ง พี่เก่ง พี่หมอที พี่คิม พี่ตี๋ แล้วค่อยเป็นกลุ่มพวกเพื่อนของพวกผม

“น้องๆ ขอเบียร์สดสองเหยือก”พี่ริชตะโกนสั่ง แล้วหันมาถามทางพวกผมว่า “จะเอาด้วยป่าว”
พวกผู้หญิงปฏิเสธ  มีโจ้กับเอ็กซ์และไอ้ปอนด์พยักหน้า ผมกับหนึ่ง ต้าร์ บอย นั่งเฉยๆ พี่ริชเลยสั่งมาเพิ่มให้อีกเหยือก

“ไอ้พี่คนนี้มันเป็นใครว่ะ  โคตรซกมก สั่งของไม่เกรงใจคนเลี้ยงบ้างเลย”น้อยบ่นเบาๆแบบไม่ค่อยพอใจพี่ริช ผมหันไปมองกำลังจะบอกว่านี่แหละคนเลี้ยง แต่อ๊อฟมันก็ชวนผมไปตักอาหารก่อน

ระหว่างกินหมูกระทะผมก็แอบสังเกตว่าพี่ตี๋คอยเอาใจพี่คิมดีมากๆ  เดี๋ยวตักโน่นตักนี่ ป้อนนั่น เห็นแล้วน่าอิจฉา พี่ปอก็เอาใจพี่แหววดี ผมแอบมองพี่แป้ง พี่เก่ง พี่หมอที พี่นิค ต่างคนต่างกินแล้วก็คุยกันอย่างออกรสออกชาติเรื่องงานค่าย (ไม่เห็นมาเอาใจเราเลยว่ะ  หรือเขาจะคิดว่าเราหลายใจเลยทิ้งเราไปพร้อมๆกันเลย – ผมคิดในใจ) ผมสังเกตเห็นต้าร์เอาใจปูเป้  คอยชวนให้กินนั่นกินนี่ (มันคงเอาจริงซินะ  ปกติไอ้ต้าร์จะคุยกับใครที่ไหน) น้อยก็ดูหงุดหงิดพิลึกคอยมองแต่พี่ริชแล้วก็บ่นว่า กินแต่เหล้าแต่เบียร์ไม่เกรงใจคนที่เขาจะจ่ายเงินเลย (น้อยคงยังไม่รู้ว่าพี่ริชนี่แหละเจ้ามือ และบ้านพี่เขาก็รวยมากๆเลยด้วย)

ซักพักพี่ริชก็เดินไปเข้าห้องน้ำ น้อยเดินตามไปทันที  น้อยกลับมานั่งที่โต๊ะแล้วดูหน้าตาหายหงุดหงิด แต่พี่ริชยังไม่กลับ  อีกซักครู่ใหญ่ๆ พี่ริชก็เดินเข้ามาหาผมบอกว่าขอคุยอะไรด้วยหน่อย ผมเดินตามออกไปทันที

“อะไรนะครับพี่  ผมขอโทษแทนน้อยจริงๆนะครับ เพื่อนผมมันคงไม่รู้อ่ะครับ ก็ถ้าใครเห็นพี่ริชก็คงคิดว่าเป็นพวกแบบว่า...เกาะเพื่อนกินอ่ะครับ....”ผมรีบขอโทษทันทีหลังที่พี่ริชเล่าให้ฟังว่าพอเข้าห้องน้ำเสร็จเดินออกมาก็เจอน้อยยืนอยู่ น้อยเข้าไปต่อว่าพี่ริชต่างๆนานาเรื่องที่สั่งเหล้าเบียร์มาดื่มมากมาย ไม่มีความเกรงใจเห็นว่ามีคนเลี้ยงก็จะกินเอาๆ  พี่ริชบอกว่าตอนแรกโกรธมากถ้าไม่ใช่ผู้หญิงจะซัดปากซักสองสามที แต่พอน้อยพูดคำว่า “ยังเรียนอยู่แท้ๆ เงินก็ขอพ่อมาใช้ จนแล้วไม่เจียม”  ออกมาแล้วตบหน้าพี่เขาไปหนึ่งที พี่ริชก็อึ้งแล้วน้อยก็เดินหนีไปที่โต๊ะทันที

“ไม่เป็นไรๆ  พี่ชอบว่ะ  ตรงดี อย่างนี้น่ารัก  เราช่วยพี่ได้ไหม” พี่ริชถาม

“ห๊า....อะไรนะครับ”ผมงงกับพี่ริช

“หาอะไรว่ะ เราอย่าเพิ่งไปเปิดเผยกับน้อยนะว่าพี่เป็นยังไง ให้เขาคิดอย่างนี้แหละว่าพี่มันจน  พี่มันเกาะเพื่อนกิน  พี่มันดิบๆเถื่อนๆ เข้าใจ”พี่ริชกำชับผม

“ครับๆ”ผมรับปาก

“เอ่อ  แล้วเพื่อนเรามีใครที่รู้จักพี่บ้าง ไปบอกด้วยนะว่าห้ามบอกน้อย”พี่ริชย้ำ

“ก็มีหนึ่งที่รู้มั้งครับผมเคยเล่าให้ฟัง แต่คนอื่นๆก็คงคิดว่าพี่จนมาก พี่เกาะเพื่อนกินเหมือนน้อยมั้งครับ”ผมบอกออกไป

“อะไรว่ะ กูมันดูสถุนขนาดนั้นเลยเหรอว่ะ”พี่นิคสบถ

“ก็ถ้าพี่ลองเปลี่ยนการแต่งตัว วางบุคลิกใหม่ ผมว่าพี่ก็โอแล้วครับ”ผมเสนอ

“ช่างมันเถอะ เราไปได้แล้ว อย่าลืมนะ นี่ถือเป็นการชดใช้ขวดเหล้าที่เราทิ้งของพี่ไป”พี่ริชย้ำ ผมกลืนน้ำลายดังเอื๊อก  ไม่คิดว่าพี่เขาจะจำได้อยู่

ผมเดินกลับมาที่โต๊ะ น้อยมองมาทางผม ผมทำเป็นไม่เห็นแล้วแกล้งหันไปพูดกับหนึ่งว่า พี่เขาเรียกไปถามเรื่องค่ายไม่มีอะไร  แล้วบนเวทีที่นักดนตรีกำลังเล่นเพลงอยู่ก็เงียบแล้วมีเสียงหนึ่งดังขึ้นมาว่า

“เพลงนี้ผมร้องให้กับคนที่ไปสั่งสอนผมหน้าห้องน้ำครับ”พี่ริชพูดแล้วดนตรีก็ขึ้น  ทุกคนในโต๊ะอึ้ง งงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น พี่ปอจะไปลากตัวพี่ริชลงมาเพราะคิดว่าพี่ริชเมาจนไม่รู้เรื่อง แต่พี่นิคกับพี่แหววห้ามไว้  ผมแอบมองน้อยเห็นน้อยทำหน้าทั้งอายทั้งหงุดหงิดรำคาญไม่พอใจ

(เพลงที่พี่ริชร้องให้น้อย   http://www.imeem.com/hurty/music/aRK3E5Fy/ )
<object width="300" height="80"><param name="movie" value="http://media.imeem.com/m/CV0e8iwERQ"></param><param name="wmode" value="transparent"></param><embed src="http://media.imeem.com/m/CV0e8iwERQ" type="application/x-shockwave-flash" width="300" height="110" wmode="transparent"></embed></object>

...................รู้ว่าเสี่ยง แต่คงต้องขอลอง  รู้ว่าเหนื่อย ถ้าอยากได้ของที่อยู่สูง  ยังไงจะขอลองดูสักที

รู้ว่าเราแตกต่างกันเท่าไร  รู้ว่าเธออยู่ไกลอยู่สูงขนาดไหน
ใครๆ ก็รู้เป็นไปไม่ได้หรอก  แต่คำว่ารักมันสั่งให้ฉันต้องปีนขึ้นไป
ได้เกิดมาเจอเธอทั้งที  ไม่ว่ายังไงจะลองดีสักวัน
อยากรักก็ต้องเสี่ยง  ไม่อยากให้เธอเป็นเพียงภาพในความฝัน

ลำบากลำบนไม่สนใจ  ตะเกียกตะกายสักเพียงใด
ก็ดีกว่าปล่อยเธอไปจากฉัน  ตกหลุมรักจริงๆ เพราะรักจริงๆ  เธอคงไม่ว่ากัน
แม้ต้อยต่ำ แต่ยังมีหัวใจ  แม้ต้องเจ็บ แต่มันก็คุ้มก็สุขใจ
ไม่ผิดใช่ไหมที่ฉันไม่เจียมตัว
เมื่อคำว่ารักมันสั่งให้ฉันทำตามหัวใจ ...................

พี่ริชร้องเพลงไปก็มองมาที่โต๊ะ  (น้อยเอ๊ย  ตกถังข้าวสารไม่รู้ตัวซะแล้ว  เพลงที่พี่เขาร้องนะ  น้อยมันน่าจะร้องให้พี่เขามากกว่า ถ้ามันรู้สถานที่จริงของพี่ริชจะเป็นไงว่ะเนี่ยะ  ไม่อยากคิดเลย  พี่ริชนี่ก็พิลึกคน  อย่างพี่ริชก็ไม่น่าหาผู้หญิงยาก มาชอบน้อยได้ไงก็ไม่รู้ น้อยออกจะสวยทึกบึกบึนขนาดนั้น แปลกคนจริงๆ  --- ผมคิด)  พี่ริชร้องเพลงจบกลับมานั่งที่โต๊ะแอบมองมาทางน้อยทีหนึ่ง น้อยทำตาเขียวใส่ พวกเพื่อนพากันแซวพี่ริช เราพากันนั่งกินกันอีกซักพักก็กลับ

...

 

หัวข้อ: <<หนุ่ม IT กะ DJสุดหล่อ >>
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 20-05-2008 21:38:38

                บทที่สิบหก --- ออกค่าย(ต่อ)

และแล้ววันออกค่ายก็มาถึง  เราเดินทางจากมหาวิทยาลัยตอนแปดโมงพี่นิค พี่ปอ พี่หมอทีเป็นตัวแทนชาวค่ายแวะไหว้เจ้าพ่อมอดินแดงเพื่อคุ้มครองให้พวกเราเดินทางอย่างปลอดภัยและไปสร้างสรรค์ประโยชน์ให้กับชุมชนได้สำเร็จตามเป้าหมาย ตลอดระยะเวลาสองชั่วโมงกว่าๆที่อยู่บนรถที่ทางมหาวิทยาลัยจัดให้ พวกเราเกือบๆแปดสิบคนก็พากันร้องเพลงของมหาวิทยาลัย เพลงชาวค่ายที่มีความหมายดีๆ พากันเล่นกิจกรรมสันทนากาบนรถอย่างสนุกสนานแล้วเราก็ถึงที่หมาย

สถานที่ที่เราจะใช้ตั้งค่ายเป็นโรงเรียนประถมศึกษาขนาดกลาง มีนักเรียนสองร้อยกว่าคน พอไปถึงเราก็เห็นทั้งเด็กนักเรียน คุณครู ชาวบ้านมาคอยต้อนรับ ดูอบอุ่นและเอาใจใส่ดี  พวกเราก็ทำการแนะนำตัว  ผู้ใหญ่บ้านและครูใหญ่ก็แนะนำสถานที่ข้อควรรู้ต่างๆ  ดูนักเรียนและชาวบ้านจะตื่นเต้นเป็นพิเศษที่นานๆจะมีนักศึกษาลงมาในชุมชนอย่างนี้

พอจัดทุกอย่างเข้าที่เข้าทาง พวกเราก็เริ่มดำเนินงานตามแผนงานของแต่ละฝ่ายทันที ผมอยู่ฝ่ายประสานงานกับอ๊อฟ ทรายโดยมีพี่แหววเป็นหัวหน้าฝ่าย  ตอนแรกนึกว่างานจะง่ายๆที่ไหนได้ ต้องคอยวิ่งประสานกับทุกฝ่าย ประสานกับโรงเรียน ชาวบ้านชุมชน ใช้ทั้งหัวใช้ทั้งแรงเลย เหนื่อยจริงๆแต่ก็สนุก  เป็นประสบการณ์ใหม่ๆที่หาไม่ได้ในห้องเรียนสี่เหลี่ยม  ชาวบ้านที่นี่ดูแลเราเหมือนเป็นลูกเป็นหลานเลย  ถึงแม้ว่าฐานะเขาจะค่อนข้างจนแต่ไม่จนน้ำใจ  ที่บ้านมีกับข้าวกับปลาอะไรก็จะแบ่งมาให้พวกเราที่ค่าย  เอาเสื้อ มุ้ง หมอน ผ้าห่มมาให้ (คิดถึงตอนนั้นแล้วขนลุกเลย) ชาวบ้านให้ความร่วมมือดีมากเกินกว่าที่พวกเราประเมินกับไว้ ทำงานต่างๆไปได้เร็วและไว  แต่ละคืนหลังจากทำกิจกรรมต่างๆเสร็จแล้ว ก่อนนอนเราจะมานั่งประชุมกันเพื่อวางแผนของวันต่อไป กว่าจะประชุมเสร็จก็ตีหนึ่ง ตีสอง ตื่นอีกทีก็ตีห้าครึ่ง

ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี ผมกับพี่นิค พี่หมอที พี่เก่ง พี่แป้ง ไม่ค่อยได้เจอกันเพราะอยู่คนละฝ่าย จะเจอก็ตอนทานข้าวหรือไม่ก็ตอนประชุมก่อนนอน ผ่านไปสามวันทุกคนก็ดูเริ่มอ่อนแรงกันเพราะว่าทำงานภารกิจแต่ละอย่างหนักๆกันทั้งนั้นแถมยังนอนดึกตื่นเช้าอีก แต่ไม่มีใครท้อเลยเพราะกำลังใจที่มีให้กัน รอยยิ้มของเด็กนักเรียน ความร่วมมือของชาวบ้านที่มีให้มามันทำให้ความเหนื่อยเหล่านั้นหายไปเป็นปลิดทิ้ง

“ไง ไหวป่ะ บอกแล้วว่าเหนื่อยลำบาก”พี่นิคเดินเข้ามาทักผมหลังจากทานข้าวกลางวันเสร็จ ผมมานั่งทอดอารมณ์ที่ต้นไม้ใหญ่หลังโรงเรียน

“อ้าว พี่นิคนึกว่าใคร ไม่เหนื่อยหรอกครับ  ถึงเห็นผมเห็นทุกคนช่วยกันผมก็หายเหนื่อยแล้ว  พี่ล่ะเป็นถึงผอ.ค่าย ยุ่งกว่าพวกผมอีก คงเหนื่อยมากซินะครับ”ผมบอกพร้อมยิ้มให้

“พี่ก็เหมือนเอแหละ เห็นทุกคนช่วยกันก็หายเหนื่อยแล้ว อีกอย่างรู้ว่าเอไม่เหนื่อยพี่ก็ยิ่งไม่เหนื่อยเลย”พี่นิคพูดแล้วเดินเข้ามาใกล้ผม ยื่นหน้ามาใกล้ๆผม แล้วก็ได้ยินเสียงหนึ่งดังทำให้ผมกับพี่นิคหลบไปหลังต้นไม้

“พอแล้วๆ ตี๋เอาคิมลงนะ เล่นขี่ม้าส่งเมืองกับเด็กๆอยู่ตรงนั้น วิ่งมาที่นี่ทำไมล่ะ”เสียงพี่คิมที่ขี่หลังพี่ตี๋ดังขึ้น

“ก็ตี๋เหนื่อยแล้วอ่ะ ตี๋อยากได้กำลังใจจากคิม”พี่ตี๋เอาพี่คิมลงจากหลัง แล้วก็คว้าตัวพี่คิมมากอดหอมที่แก้มเบาๆหนึ่งทีแล้วปล่อยตัวพี่คิมพร้อมบอกว่า “ชื่นใจที่สุดเลย กำลังใจเต็มร้อย” ผมกับพี่นิคดูพี่ตี๋กับพี่คิมแล้วก็หันหน้ามามองกัน ต่างคนต่างเขินอายใส่กัน หลบหน้ากัน

“บ้า เดี๋ยวเด็กๆก็มาเห็นหรอก อย่าทำแบบนี้อีกนะ”พี่คิมบอก

“ไม่มีใครเห็นหรอก นี่มันหลังโรงเรียนนะ”พี่ตี๋บอกพร้อมทำท่าจะขอหอมอีกที

“อึ่ม !” พี่นิคแกล้งกระแอมขึ้นดังๆแล้วเดินออกมาจากหลังต้นไม้ ผมเดินตามออกมา

“นิค”พี่คิมเรียก  “พี่นิค”พี่ตี๋เรียก แล้วมองมาทางผมกับพี่นิค

“พอดีมาเดินเล่นแถวนี้หน่อย กำลังจะไปดูที่เขาซ่อมโรงอาหารนะ”พี่นิคบอก

“อ๋อ” พี่คิมพูดพร้อมพยักหน้าน้อยๆ ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ต่างกับพี่ตี๋ที่ดูอายๆ

“พี่คิม กับตี๋ไปดูด้วยกันไหม”พี่นิคชวน

“นิคไปเถอะ เดี๋ยวพี่ต้องไปดูวัวให้ชาวบ้านอีกสองสามบ้านนะ”พี่คิมตอบ (พี่คิมเป็นหัวหน้าฝ่ายในการให้ความรู้เรื่องสัตว์ของค่ายนี้เพราะพี่แกเรียนสัตวแพทย์)

“ผมไปกับพี่ดีกว่าครับ ผมว่างตอนเย็นถึงมีแข่งเตะบอลกับชาวบ้าน”พี่ตี๋บอก  พี่นิคก็เดินจากไปพร้อมกับพี่ตี๋ ผมกำลังจะเดินตามเห็นพี่คิมเดินแยกไปอีกทาง  (แกก็ถามพี่คิมซิ เรื่องพี่หมอใสซื้อกับพี่นายกดีเจน่ะ เสียงของอ๊อฟดังขึ้นมาในหัวผม) ผมหันกลับไปกำลังตัดสินใจอะไรบางอย่างแล้วก็

“พี่คิมครับ  พี่คิม”ผมเดินกลับมาแล้วเรียกพี่คิม  พี่คิมหันมามองแล้วยิ้มให้ผมนิดหนึ่งเป็นเหมือนยิ้มเพชฌฆาต

“อะไรเหรอ”พี่คิมถามขึ้น

“คือ  พี่ว่างคุยกับผมไหมครับ ผมอยากคุยกับพี่สิบนาทีก็ได้ครับ”ผมบอกอย่างกล้าๆกลัวๆ

“ได้ซิ”แล้วพี่คิมกับผมก็เดินกลับมาตรงต้นไม้ใหญ่ที่เดิม

“พี่คิม เหนื่อยไหมครับ”ผมทักไม่รู้ว่าจะเริ่มยังไงดี

“ก็ไม่เหนื่อยนะ”พี่คิมตอบ

“พี่คิมกับพี่ตี๋น่ารักดีนะครับ”ผมชวนคุยต่อ (ในใจตอนนี้จะเข้าเรื่องยังไงดีว่ะ  คิดไม่ออก  ไม่น่าเรียกพี่เขามาคุยเลย)

“ก็ธรรมดา”พี่คิมตอบใบหน้าเรียบเฉย

..........เงียบ..............

“เราชื่อเอ ใช่ไหม”พี่คิมถามผม

“ใช่ครับ ผมชื่อเอครับ”ผมตอบ

“มีอะไรอีกไหม ถ้าไม่มีพี่ขอตัวก่อน”พี่คิมบอก

“คือ....คื..อ....ไม่มีแล้วครับ”ผมตัดสินใจบอกไป

พี่คิมหัวเราะในลำคอเบาๆก่อนพูดว่า “เรานี่ไม่เด็ดขาดเลยนะ พี่ว่าสิ่งที่พี่รู้มากับสิ่งที่พี่สงสัยคงไม่ใช่แล้ว”

ผมงงกับคำพูดของพี่คิม “อะไรนะครับ”

“ก็เขาพูดกันว่า คนที่ชื่อเอ เป็นมือที่สามระหว่างไอ้หมอเพื่อนพี่กับนิค”พี่คิมเปิดฉาก ผมใจหายวาบหล่นไปที่ตาตุ่ม

“คือ...คื...อ...ผม...”ผมเป้นคนติดอ่างทันที

“แต่พี่ว่าไม่ใช่หรอก ดูแล้วอย่างเราเนี๊ยะจะไปมีพิษสงอะไรกับใครได้ ใช่ม่ะ”พี่คิมพูด

“ค..ครั..บ”ผมบอกออกมาเบาๆ

“ไม่มีอะไรหรอก คิดมากน่า  แค่เสียงลือ”พี่คิมบอกผมพร้อมเอามือมาจับที่ไหล่ผม  ทำให้ผมคลายความกังวลไปได้เยอะ

“ที่พี่บอกว่าพี่หมอทีเพื่อนพี่กับพี่นิค.....เอ่อ....เคย...เอ่..อ...คบกันเหรอครับ”ผมถามออกไปอย่างใจตุ้มๆต่อมๆ

“อืม.......รักกันมากเลยแหละ  น้อยคนนะที่จะรู้  เพราะเขาทั้งสองคนอยู่ในสถานะที่ไม่สามารถเปิดเผยบอกใครได้ คนหนึ่งนักเรียนแพทย์ว่าที่คุณหมอ  อีกคนเด็กกิจกรรมเป็นถึงนายกองค์การนักศึกษาแถมยังเป็นดีเจอีก พูดไปแล้วน่าสงสารสองคนนั้นนะ  ตอนแรกๆไอ้หมอมันก็รับตัวเองไม่ได้ มันมาเสียเงินเลี้ยงข้าวพี่อยู่ตั้งหลายมื้อ กว่ามันจะยอมรับในสิ่งที่มันเป็นและความรักที่เกิดขึ้นได้ แต่ก็ไม่รู้เพราะอะไรสองคนนี้ถึงดูเหินห่างๆกันพิกล”พี่คิมพูดเสียงเศร้าๆมองออกไปทางต้นไม้ไม่ได้มองหน้าผม  ผมฟังที่พี่คิมพูดเหมือนโดนฟ้าผ่าลงมาอย่างแรง  ใจหวิวๆบอกไม่ถูก แรงที่ยืนอยู่แทบจะไม่มี  ในหัวมีคำถามผุดขึ้นมามากมาย “เขาไปคบกันตอนไหน  คบกันยังไง  แล้วมีใครรู้บ้าง  ทำไมต้องเลิกกัน ฯลฯ” แต่ผมถามออกมาไม่ได้เหมือนมีอะไรมาอุดอยู่ตรงลำคอ

“เราอย่าเอาไปเล่าให้ใครฟังนะ  พี่ขอตัวก่อนแล้วกัน ชาวบ้านจะคอย”พี่คิมบอกแล้วเดินไป ปล่อยให้ผมยืนอึ้งพูดอะไรไม่ออก  ทำอะไรไม่ถูก  ผมปล่อยให้ตัวเองเดินไปเรื่อยๆอย่างไม่รู้ตัว

“เอๆ เอทางนี้”เสียงไอ้อ๊อฟตะโกนเรียกผม แล้วผมก็เดินไปหาอ๊อฟกับพรรคพวกอีกหลายคนที่กำลังนั่งทำพานบายศรีกับชาวบ้าน เพราะพรุ่งนี้ก่อนเดินทางกลับปิดค่ายจะมีพิธีบายศรีสู่ขวัญให้กับพวกนักศึกษา ซึ่งชาวบ้านเขาจะจัดให้เป็นประเพณีของเขา

“เดินเป็นอะไรหรือเปล่า”หนึ่งถามผม  ผมส่ายหน้าช้าๆ(ในใจผมคิด เขาชอบกันจริงๆเหรอ  เขาเป็นจริงๆเหรอ  พี่หมอทีกับพี่นิคเนี่ยะนะ  เป็นไปได้ไง) ผมนั่งลงกับกลุ่มพวกนี้

ติ๊ด........ติ๊ด............เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้น

“สวัสดีครับคุณพ่อ”ผมรับสาย

“เอ คุณพ่อวางโปรแกรมแล้ว เราจะไปนอนที่เกาะล้านกัน สองคืน  ห้ามเบี้ยวนะ  เสร็จค่ายพรุ่งนี้แล้วกลับชลเลยใช่ไหม”คุณพ่อถาม

“ครับพรุ่งนี้ปิดค่ายตอนบ่าย ถึงขอนแก่นก็เย็นๆ ก็จะแวะไปที่บ้านอาอี๊ก่อนค่อยไปขึ้นเครื่องอ่ะครับ”ผมบอก

“อืม แล้วพ่อจะไปคอยรับ  เอเป็นอะไรหรือเปล่า ฟังดูเสียงไม่ดีเลย”คุณพ่อถาม

“ก็เหนื่อยๆนิดหน่อยครับ ไม่เป็นไร”ผมบอกออกไป (ที่จริงมันเหนื่อยใจมากกว่า)

“เหนื่อยก็ต้องเข้มแข็งไว้นะลูก  เพราะเราเป็นคนเลือกแล้วว่าจะทำ  การที่คนเราจะเข็มแข็งได้  เราก็ต้องอดทน  เอจำได้ไหมที่คุณพ่อบอกว่าอดทนหมายถึงอะไร”คุณพ่อถาม

“ได้ครับ อดคือไม่ได้ในสิ่งที่เราอยากได้  ทนคือได้ในสิ่งที่เราไม่อยากได้  เราเลยต้องมีทั้งอดทั้งทน  รวมกันเป็นอดทนเพื่อเป็นคนที่เข้มแข็ง”ผมตอบประโยคที่คุณพ่อมักสอนผมเป็นประจำ

“ดีแล้ว  พ่อโทรมาบอกแค่นี้แหละ  โชคดีนะลูก”คุณพ่อบอก

“ครับ สวัสดีครับ ฝากหวัดดีคุณแม่ด้วยนะครับ”ผมบอกแล้ววางสาย แล้วไปหาปลั๊กไฟเพื่อชาร์ตแบต

เราต้องอดทน แต่เราต้องอดต้องทนไปถึงเหมือนไหร่ เมื่อไหร่ที่เท่าเข้มแข็งพอก็เมื่อนั้น  ผมนั่งทำบายศรี(ดูซะมากกว่า)จนเย็น แล้วชาวค่ายก็ทานข้าวเย็นร่วมกันกับชาวบ้านและเด็กนักเรียนเพราะคืนนี้มีการแสดงรอบกองไฟทุกคนมีรอยยิ้มเสียงหัวเราะ  พี่ตี๋นั่งข้างๆพี่คิมเอาอกเอาใจกันพี่ตี๋ถอดเสื้อแขนยาวของตัวเองจะใส่ให้พี่คิมเพราะรอบกองไฟนั่งกลางแจ้งอากาศเริ่มหนาวและน้ำค้างเริ่มลง พี่คิมไม่ใส่แต่เอามาผึ่งออกแล้วคลุมตัวเองกับพี่ตี๋เหมือนใช้แทนผ้าห่ม(อิจฉาจังโว้ย)  ต้าร์ก็คอยแอบถ่ายรูปปูเป้ทำให้ปูเป้ยิ้มขวยเขินเอียงอาย  พี่ริชก็พยายามหาเรื่องแหย่น้อยตลอด ทำเป้นเดินไปนั่งใกล้บ้าง  เดินผ่านบ้าง น้อยก็ฉุนๆ  พี่นิค พี่หมอที พี่ปอ พี่แหววนั่งคุยกับลุงผู้ใหญ่บ้านและครูใหญ่  พี่แป้งก็นั่งเล่นกับเด็กนักเรียน  พี่เก่งก็ถ่ายรูปพวกเด็กๆและชาวบ้านอย่างมีความสุข  คนอื่นๆก็ดูการแสดงรอบกองไฟไปหัวเราะไปยิ้มไป มองดูใครเขาก็มีความสุขแต่เราทำไมมันใจคอไม่ดีเลย  เป็นกังวลๆยังไงก็ไม่รู้  หาสาเหตุไม่เจอ  เหมือนใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเลย

พอเสร็จจากรอบกองไฟ เราก็ประชุมกันต่อถึงพิธีปิดค่ายในวันพรุ่งนี้ กว่าจะเสร็จก็ปาเข้าไปตีสอง  ผมเดินจะไปนอน ก็เดินไปหยิบโทรศัพท์ที่ชาร์ตแบตไว้ตั้งแต่ตอนกลางวันออกมาเพื่อตั้งปลุก  ผมกดมือถือดูมีสายไม่ได้รับ ห้าสาย เป็นเบอร์คุณแม่สองสาย กับเบอร์โอ๊ตสามสาย  ผมว่าจะโทรกลับแต่มันตีสองแล้ว ไว้พรุ่งนี้แล้วกัน สงสัยคงโทรมาเรื่องที่เราจะกลับชลบุรีมั้ง  แล้วผมก็เข้านอน

..............................................................................

เสียงมือถือที่ผมตั้งปลุกดังขึ้นตอนตีห้าครึ่ง  ผมเลยไปปลุกหนึ่งกับอ๊อฟและพวกที่นอนข้างๆกันให้ตื่น  พวกเราพากันงัวเงียตื่นขึ้นมา ทำภารกิจส่วนตัว(แค่ล้างหน้าปรงฟันยังไม่อาบน้ำ เพราะยังหนาวจะพากันอาบตอนสายๆ)แล้วก็ลงไปช่วยจัดสถานที่ใช้สำหรับพิธีปิด  ตอนนี้หลายคนเริ่มตื่นมาช่วยกันแล้ว  พี่นิคเดินตรวจงานแต่เช้า  โดยมีพี่ปอกับพี่หมอทีเดินตาม  พี่แหววกับพวกผู้หญิงพากันจัดดอกไม้  พวกผู้ชายที่เหลือก็จัดแจงยกโต๊ะ เก้าอี้ชุดรับแขก  พี่หมอทีนัดแนะความพร้อม  ผมมองออกไปด้านนอกพระอาทิตย์เริ่มจะขึ้นแล้ว  กำลังจะหกโมงเช้า  ผมช่วยเพื่อนจัดโซฟาไว้ต้อนรับแขกผู้ใหญ่ที่จะมาร่วมในวันนี้  แล้วเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น

“ว่าไง โอ๊ต  ตื่นเช้าเป็นกับเขาเหมือนกันเหรอ”ผมทักเจ้าน้องชายตัวดีของผม

“พี่เอ”เสียงโอ๊ตตอบกลับมา

“จะฝากซื้ออะไรก็บอกมา จะกลับชลวันนี้แหละ  เอาหมูหยองกุนเชียงแล้วก็ถั่วกระจกใช่ม่ะ  รู้หรอกน้าว่าของโปรด ไม่ลืม”ผมบอก

“พี่เอ  ...  พี่เอสอบเสร็จแล้วใช่ไหม”โอ๊ตถาม

“อืม...ตอนนี้อยู่ค่ายที่ชัยภูมิ  ทำไม”ผมบอก

“พี่เอ.......พี่เอ.......ทำใจดีๆ....นะ”เสียงโอ๊ตบอกกลับมาเบาๆ

+++ จบบทที่สิบหก +++


*** ข้อคิดคำคมประจำบท ***
-   จนแล้วไม่เจียม
-   เป็นประสบการณ์ใหม่ๆที่หาไม่ได้ในห้องเรียนสี่เหลี่ยม 
-   เหนื่อยก็ต้องเข้มแข็งไว้นะลูก  เพราะเราเป็นคนเลือกแล้วว่าจะทำ  การที่คนเราจะเข็มแข็งได้  เราก็ต้องอดทน
-   อดคือไม่ได้ในสิ่งที่เราอยากได้  ทนคือได้ในสิ่งที่เราไม่อยากได้  เราเลยต้องมีทั้งอดทั้งทน  รวมกันเป็นอดทนเพื่อเป็นคนที่เข้มแข็ง

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กะ DJสุดหล่อ >>
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 20-05-2008 21:42:53

มาแล้ว  มาแล้ว

แวะ มาจิ้ม ก่อน

ไปอ่าน ละ

เด๋ว มาเม้น ให้นะ


 :bye2: :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 20-05-2008 22:04:22

ทุกอย่างกำลังไปด้วยดี.....
แต่...แต่...แต่ .....ทำไมต้องมีเรื่องให้ปวดหัวด้วย :serius2:

.....ตอนหน้าคงไม่เศร้า ใช่ป่ะ :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: แก้ว ที่ 20-05-2008 22:04:54

ทำไมตัดตอนอย่างนี้ล่ะ  o12


ขออย่าให้เกิดเรื่องไม่ดีเลย ใจยิ่งไม่ดีอยู่  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 20-05-2008 22:08:24

“เอ ปริ๊นออกมาเลย เร็วๆด้วย ทำงานชักช้าจริงๆ”พี่นิคสั่งผมด้วยเสียงที่เข้ม (อะไรว่ะ เมื่อกี้ยังเสียงหวานๆอยู่เลย ปรับอารมณ์ไม่ทัน) แต่ผมก็รับคำแต่โดยดี “ครับ” ---> ขัดใจอะดิ มีคนมาขัดจังหวะ


 :m1:


“อะไรว่ะ กูมันดูสถุนขนาดนั้นเลยเหรอว่ะ”พี่นิคสบถ --->  พิมพ์ ผิดแล้วค่ะพี่เอ ..สงสัยชื่อมันฝังใจ


 :m13:



ถึงแม้ว่าฐานะเขาจะค่อนข้างจนแต่ไม่จนน้ำใจ  --->  คำพูดนี้โดนอะ   :mc4:



มีเรื่องจาบอกพี่เอเรื่องนึง :m23:




ตอนนี้ ค้างงงงงงงงงงงงง     :serius2:

อย่าง แรง ทำกันด้ายน้า   :m15:


รอตอนต่อ ไปนะค่ะ




 :bye2: :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 20-05-2008 22:12:36

ขอพรแม่ก่อนไปสอบเหมือนกันเเถมต้องให้ลูบหัวด้วย (นึกว่าไม่ค่อยมีคนทำ) เพื่อนชอบบอกว่าเราเล่นไสยศาสตร์ทุกที
ชอบพี่ริช อิ อิ อิ :o8:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Electrolyte ที่ 20-05-2008 22:24:38

นายเอเกิดอะไรขึ้นอ่ะ. :serius2:..............รีบๆๆมาต่อนะเร็วๆๆๆเราเป็นห่วง o12.....นายเอคุงคับ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: uME_HeRo ที่ 20-05-2008 22:40:09

นั่งรอน้องเอน่ะเนี่ย  ว่าแต่อย่าให้มีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นเลย
รีบมาต่อด่วน  ค้างอย่างแรง

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Simply Blue ที่ 20-05-2008 22:40:25

 :o ช็อคมหาศาล คนที่บ้านโทรมาพูดแบบนี้คงได้หัวใจวายก่อนฟังรู้เรื่องเป็นแน่
 
กรุณารีบมาชี้แจ้งด่วน ตัดตอนแบบนี้ไม่เท่อ่ะ  คนอ่านหัวใจหล่นไปอยู่ตาตุ่มแล้ว

ขออย่าให้มีอะไรรุนแรงเลย สาธุ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Otaku ที่ 20-05-2008 22:59:13

 :o :o  ง่ะ ทำไมตัดตอนกันอย่างนี้เนี่ย  :serius2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: BABY_CHICK ที่ 20-05-2008 23:27:03

 :m13:ค้าง อย่างแรง แต่วันนี้ ของเอยาวมากนะ ปวดดาเลย ฝันดีครับ :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: cassper_W ที่ 20-05-2008 23:28:03

โหยยยยยยย   ค้างมากมายยยย  อ่ะ เอจ๋า

เกิดอารายขึ้นนนนน     :o

พรุ่งนี้จามาตามอ่าน :o8:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 20-05-2008 23:29:27

เรื่องของพี่นิคกะพี่หมอที...อดีตก็คืออดีต..ใช่มั้ยน้องเอ..  :a11:
ปัจจุบันสำคัญกว่านะ...พี่นิคกะน้องเอก็หวาน ๆ น่ารัก โรแมนติกอยู่เสมอ
พี่ยังอ่านไป..ยิ้มไปเลยน้า...ต้องตามอ่านทุกวัน  :m1:
น้องเอจ๋า...น้องจบแบบนี้ทำให้พี่เม้นท์ไม่ออกเลยนะ...  :sad2:
รบกวนพรุ่งนี้ช่วยมาต่อเร็ว ๆ นะจ๊ะ...
ป.ล.
รูปใหม่น้องเอ...ภาพนี้น่ารัก..ดูหน้าเต็มอิ่มดีจริง  
      :L1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: meawmeaw ที่ 21-05-2008 00:19:15

 :serius2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Estel ที่ 21-05-2008 00:22:11

โหพี่เอคร๊าบ ค้างอย่างแรงอ่ะ

มาต่อนะครับผม

รักและเป็นห่วง จากน้องสะใภ้ หุหุ    :m13:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: paulla ที่ 21-05-2008 00:36:23

กลับมาต่อเร็ว ๆ นะครับ รออยู่.....

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: สมุนไพร ที่ 21-05-2008 01:27:39

 :o :o :o

เกิดไรขึ้น...พ่อเป็นไรรึป่าว??

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: nana ที่ 21-05-2008 05:06:34

 :m4:พี่ริชจะมีแฟนแล้ว ชอบๆ น่ารักทุกคู่เลย :m4:



 :เฮ้อ:อย่าเป็นข่าวร้ายเลย :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: jurassic ที่ 21-05-2008 07:41:50

ความรักเริ่มเป็นรูปเป็นร่างแล้ว.........มาเป็นคู่ๆ เลย

แต่จบแบบนี้....มันติดอยู่ในใจจัง

รักษาสุขภาพด้วยนะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ  :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: pongsj ที่ 21-05-2008 09:04:21

 :serius2: ไม่น่ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: [€]ŝĊörŦ ที่ 21-05-2008 09:23:20

คือตอนแรกอ่านไปๆ แล้วกำลังมีความสุขจะเลยนะ

แต่พอจบแบบนี้ช็อคเมนท์ไม่ถูกซ๊ะงั้นอะคับ

ถ้าเจอแบบนี้บ้างผมว่าช็อคก่อนจะได้รู้ความจริงแน่ๆ เลย

 :o     :o     :o     :o

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 21-05-2008 09:28:32

ขออย่าให้มีสิ่งไม่ดีเกิดขึ้นเลย

ส่งกำลังใจให้เอนะ

เขียนเก่งมากขึ้นเรื่อยๆ แล้ว

ไม่ตามอ่าน ไม่ได้แย้วววววววววว

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: imon ที่ 21-05-2008 10:01:39

ปูเสื่อรอเลยดีกว่า

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 21-05-2008 14:58:21

แอบแวะมาดู :m22:

มาวิ่งเล่น  :oni1:

นอนเล่น :a12:

แล้วก็ออกไป :oni2: (นั่งปั่นตอนต่อไป มันเขียนอยากจริงๆนะตอนต่อไปเนี่ยะ เห่อ....... :เฮ้อ:)

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: gift_deb ที่ 21-05-2008 15:03:26

แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยสสส์ รีบมาต่อเหอะค่ะ อยากรู้แล้ว :serius2: :serius2: :serius2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sarin ที่ 21-05-2008 16:01:13

 :serius2:.ทิ้งท้ายแบบให้คิดอีกแระ...
คงม่ายช่ายข่าวร้ายนะค้าบ... o7
ปล....ฝากถึงอ้อฟด้วยอ่ะ :เตะ1: เง้อ.ล้อเล่น..อิ.อิ.

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ~NeMeSiS_PURE~ ที่ 21-05-2008 16:13:46

ง่าตอนหน้าจาเปงอย่างงายอ่ะ  อย่าให้เกิดเรื่องรายขึ้นเลยนะ

แต่ยางงายก็ร๊ากอาอี้ :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: enDLesS_Loves ที่ 21-05-2008 16:47:06

เพิ่งมาใหม่  มาลงชื่อรอเจ้าของเรื่องจ้า

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ~NeMeSiS_PURE~ ที่ 21-05-2008 17:14:38

จิ้มรีบน  :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: กิ่งก้านใบ ที่ 21-05-2008 17:37:07

 :call: :call: :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 21-05-2008 17:48:24

วันนี้ เลิกเรียน เร็ว    :oni2:

เรยมานั่ง รอ ตั้ง แต่ เย็น   :oni1:


รอ    :a4:

ร้อ    :a3:

รอ    :a11:


 :bye2: :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: P_love ที่ 21-05-2008 18:22:34

เข้ามารอน้อง เอ  :m13:


ทำไมตอนนี้มันเศร้าจังเลย :sad2:


 :serius2: :serius2:  ค้างอย่างแรง น้องเอรีบ ๆ มาต่อน้า

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: imon ที่ 21-05-2008 20:01:34

แหม๋เอารูปที่๋ผมใช้มาแทนที่รูปเดิมเลยนะ้
ว่าแต่รูปนายคนนี้อะ คือนายเอหรอ
ผมมีรูปนายคนนี้ชุดที่ไปเที่ยวทะเลด้วยนะ
รูปแบบ....
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ไปกับเพื่อนๆๆ
 :oni1: :oni1: :oni1:ว่าแล้วก้อเปลี่ยนรูปหนีดีกว่า

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 21-05-2008 20:03:48

 :laugh: :laugh: :laugh:  ค้าง ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ


 :oni3: :oni3: :oni3: จงมา ๆ ๆ ๆ ๆ ๆๆ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 21-05-2008 20:11:01

รอ นาน  แล้วน้า     :serius2:



แต่ก็ยังรอ ต่อ ไป    :sad2:


 :bye2: :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: RaMin ที่ 21-05-2008 20:12:43

อ่ะ พี่เอ ค้างอย่างแรง :o12:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: BABY_CHICK ที่ 21-05-2008 21:11:13

ยังไม่เม้น จนกว่าจะได้อ่าน 55 :o8:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 21-05-2008 21:28:11

 :oni1:มารอคับ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 21-05-2008 21:30:07

ขณะนี้ เวลา  21.29      :o12:

ยางม่ามา เรย    :serius2:


 :sad2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 21-05-2008 22:32:32

อันเนื่อง มาจาก      :o

แม่ด่า  บอกว่า พ่ง นี้ ม่า ไป โรงเรียนรึ   :angry2:

เรยต่อง ปิด com และ ไปนอน 


แวะเข้ามาดู อีกที    :sad2:


พี่เอ ก็ยัง  ม่ามาต่อ        :m15:


*ฝันดีค่ะ     :o8:


 :bye2: :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ~@มาวินฮับ@~ ที่ 21-05-2008 22:39:50

;.:?,,..*-@@=&&€*$$+!:~<§€%|=/=¤=::'}.)

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 21-05-2008 23:02:03

บทที่สิบเจ็ด --- สูญเสีย


“พี่เอ.......พี่เอ.......ทำใจดีๆ....นะ”เสียงโอ๊ตบอกกลับมาเบาๆ ใจผมไม่ดีเลย ผมกลัวประโยคถัดไปจากเสียงปลายสาย
 
 “อะไรนะ.................”เสียงผมพูดกลับไปในโทรศัพท์  เสียงผมดังจนทุกคนที่อยู่ใกล้ๆหันมามองผมเป็นตาเดียว

“คุณพ่อ.....คุณ.....พ่อ   ......เสียแล้ว”เสียงโอ๊ตบอกกลับมา  ความรู้สึกผมตอนนั้นไม่มีคำพูดอะไรต่อไปอีกแล้ว  ผมที่ยืนอยู่หมดแรงลงทันที ผมปล่อยตัวลงบนโซฟาชุดรับแขกที่จัดไว้สำหรับพิธีปิดในวันนี้  น้ำตาผมไหลออกมาแบบไม่รู้ตัว  หัวผมคิดอะไรไม่ออก มันสับสบ วุ่นวาย งุนงง กับสิ่งที่ได้ยิน

“คุณ...............พ่อ อือ.....อื้อ......คุณพ่อ”ผมครางออกมาน้ำตา  ผมไม่สนใจอะไรอีกแล้ว ผมปล่อยตัวอย่างหมดแรง  ปล่อยน้ำตาให้ไหล  ปล่อยเสียงร้องไห้ออกมา   ผมปล่อยโทรศัพท์หลุดจากมือในโทรศัพท์ยังมีเสียงจากเจ้าโอ๊ตเรียกผมอยู่ตลอด “พี่เอ......พี่เอๆๆ.......” แล้วผมก็ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้  เหมือนทุกอย่างวูบดับหายไป

...

ผมลืมตาขึ้น ยังมีน้ำตาไหลออกมาจากตาผมไม่หยุด ตอนนี้เหมือนผมนอนอยู่ที่ไหนสักแห่ง
ผมมึนหัว แล้วพยายามลำดับเรื่องราวที่เกิดขึ้น (ใช่ตอนนี้เราไม่มีพ่อแล้ว  พ่อเราไม่อยู่แล้ว  เราจะไปหาคุณพ่อ  ผมคิดได้แล้วค่อยๆพูดออกมาอีกครั้งพร้อมน้ำตา)

“คุณพ่อ เอ จะไปหาคุณพ่อ  คุณพ่อ......”ผมนอนอยู่บนเตียงที่โรงพยาบาล มีสายเกลืออยู่ที่แขน ผมดูได้แค่นั้นก็ไม่สนใจสิ่งอื่นใดอีก ในตอนนี้มีแต่ความคิดที่จะกลับชลบุรีให้ได้  จะกลับไปหาคุณพ่อให้เร็วที่สุด  

“เอ ..... เอ”เสียงป่านเรียกผม ผมไม่ได้หันไปมอง  แต่ผมหันไปดูสายน้ำเกลือแล้วพยายามจะดึงมันออก

“น้องเอ...อย่าเพิ่งครับ”พี่หมอทีจับมือผมไว้ทันที

“ไม่  เอ จะกับบ้าน  จะกลับไปหาคุณพ่อ  คุณพ่อ....คุณพ่อ.....อื้อๆๆ.....”ผมร้องไห้พร้อมพยายามดิ้นปัดมือออกจากการจับของพี่หมอที แต่ไม่เป็นผล เหมือนผมไม่มีเรี่ยวแรง

“น้องเอ ใจเย็นๆนะครับ น้องเอนอนลงก่อนนะครับ”พี่หมอทีบอกด้วยเสียงสั่นๆเหมือนเพิ่งร้องไห้มา ดวงตาก็ดูแดงๆ

“เอ เอนอนก่อนนะ คุณแม่เอ  อื้อ...ๆอื้....อ..... โทรมาบอกว่าให้ดูแลเอด้วย ฮื้อๆ...”ป่านพูดไปร้องไห้ไป

“ป่าน...ฮื้อๆๆ......โทรกลับบ้านให้เราที ...อื้....อๆๆ.....  จะอยากคุยกับคุณแม่”ผมบอกด้วยเสียงที่เบาปนไปด้วยเสียงสะอื้น

ป่านหยิบโทรศัพท์ผมขึ้นมา  แล้วกดไปที่เบอร์แม่ของผม  พอติดแล้วก็ส่งมาให้ผม

“คุณแม่....อื้อ...ๆ........ๆ”พอมีคนรับสาย ผมพูดออกไปพร้อมร้องไห้มากกว่าเก่า

“พี่เอ โอ๊ตเอง  เลิกร้องไห้ได้แล้ว ที่นี่ไม่มีใครเขาร้องไห้กันแล้วนะ”เสียงโอ๊ตน้องชายผมบอกกลับมาเหมือนกับให้กำลังใจผม แต่เสียงโอ๊ตเองก็ไม่ดีไปกว่าผมเท่าไหร่เลย

“โอ๊ต อื้...อๆ .....คุณแม่ล่ะ.... ขอคุยกับคุณแม่หน่อย”ผมบอกแล้วพยายามฝืนไม่ให้ตัวเองร้องไห้

“คุณแม่กำลังเซ็นใบจากทางโรงบาลอยู่  คอยก่อน  พี่เอห้ามร้องไห้..........”โอ๊ตบอกผมแล้วเหมือนเงียบหายไป ผมได้ยินเสียงโอ๊ตแอบสะอื้น

“เอ นี่คุณแม่นะ”เสียงคุณแม่ดังมาจากโทรศัพท์ คุณแม่พยายามทำเสียงให้เป็นปกติเพราะคงไม่อยากให้ผมเป็นห่วง

“คุณแม่  คุณแม่ต้องเข้มแข็งนะ......คุณแม่ยังมีเอ....กับโอ๊ต...ฮื้อๆ....ๆ...นะ”ผมบอกทั้งที่ตอนแรกตั้งใจจะไม่ร้องไห้แต่พอได้เสียงคุณแม่ก็อดไม่ได้

“แม่ไม่เป็นอะไรแล้ว  คุณพ่อเขาไปดีแล้วลูก  เอทำใจให้สบายนะ”ผมจะเป็นฝ่ายปลอบแม่ กลับมาเป็นว่าคุณแม่มาปลอบผมแทน

“ตอนนี้กำลังจะเอาศพคุณพ่อออกจากโรงพยาบาล”เสียงคุณแม่บอกต่อมาเรื่อยๆ ผมได้ยินคำว่า ศพ เหมือนหัวใจผมหลุดออกจากขั้ว มันหนาวสะท้านไปทั้งทรวงแล้วผมก็ปล่อยโฮอีกชุดใหญ่ ผมไม่อยากให้คุณแม่ได้ยินเสียงผมร้องไห้ เพราะยิ่งจะทำให้คุณแม่เป็นห่วง  ผมเลยขอคุยกับโอ๊ตแทน

“โอ๊ต ดูแลคุณแม่ด้วยนะ  อี้อๆ..ๆ.. ๆ...แล้วเอาเข็ดขัดที่พี่เอซื้อให้คุณพ่อใส่ให้คุณพ่อด้วยนะ”ผมบอกกับโอ๊ต (เข็มขัดเส้นนั้นผมซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิดของคุณพ่อ แล้วส่งไปให้เมื่อผ่านมาไม่กี่เดือนนี้เอง คุณพ่อได้รับยังโทรมาแซวผมเลยว่าจะเก็บเส้นนี้ไว้ใส่ตอนผมรับปริญญา)

“พี่เอ เลิกร้องไห้ได้แล้ว  หยี่อี๊รู้เรื่องแล้วบอกว่าคอยพี่เอกลับขอนแก่นอยู่”โอ๊คบอกผม (หยี่อี๊ ก็คืออาอี๊ที่ขอนแก่นครับ หยี่ เหมือนเป็นลำดับครับ หยี่อี๊ คือป้าคนที่สอง เพราะอาอี๊ขอนแก่นเป็นป้าคนที่สอง ป้าคนโตเราจะเรียก ตั่วอี๊   ป้าคนที่สามเรียก ซาอี๊   น้าคนเล็กเรียก โซ้ยอี๊)

“อืม....โอ๊ต ดูแลคุณแม่ด้วยนะ แล้วพี่เอจะรีบกลับไป”ผมวางสายแล้วก็ปล่อยโฮอีกรอบหลังพยายามกลั้นไว้ระหว่างคุยกับเจ้าโอ๊ต

ป่านกับพี่หมอทีจับมือผมคนละข้าง ป่านก็ปล่อยโฮไม่แพ้ผม พี่หมอทีน้ำตาคลอเบ้าบีบมือผมเบาๆ ซักพักพวกเพื่อนผมก็เดินเข้ามามีไอ้เอ็กซ์ ไอ้โจ้ ต้าร์ อ๊อฟ น้ำ น้อย  บอย ปอนด์ ทราย ปูเป้ แล้วก็หนึ่ง ทุกคนล้วนหน้าซึมหน้าเศร้าตาแดงกันทุกคน ขนาดว่าไอ้ปอนด์ที่หน้าตายยังซึมไปด้วยเลย  พวกนั้นมายืนล้อมเตียงผม พยายามพูดปลอบใจให้กำลังใจผม  แต่ตอนนี้หัวผมไม่รับอะไรเลย มันมึนมันอื้อไปหมด น้ำตาก็ไหลไม่ยอมหยุดไม่ว่าจะหลับตาหรือลืมตาก็ไหลออกมา  ใจผมอยากจะรีบกลับชลบุรีให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้

“เอ กู...เอ๊ยเรา โทรหาอาซิ้มแล้วนะ  อาซิ้มบอกว่าถ้านายกลับถึงขอนแก่นก็จะขึ้นเครื่องไปทันทีเลย”ไอ้เอ๊กซ์เพื่อนสนิทที่อยู่ข้างบ้านผมบอก มันพยายามรักษาน้ำใจผมโดยไม่พูดกูมึงกับผมในเวลานี้

“อือ...พูดเหมือนเดิมก็ได้....กูอยากกลับตอนนี้ กู...กู....ฮื้อๆ...ๆ....”ผมพาลจะพูดอะไรไม่ออกอีกเพราะมันมีแต่จะร้องไห้

“เอ พวกเราคุยกันแล้วว่าจะไปที่ชลบุรีกับเอนะ”อ๊อฟบอก ผมพยักหน้านิด

“พี่หมอทีครับ ถอดสายน้ำเกลือให้ผมหน่อยครับ  ผมอยากกลับบ้าน”ผมพูดปนสะอื้น

พี่หมอทีไม่พูดอะไร ได้แต่พยักหน้าแล้วเดินออกจากห้องไป แล้วกลับมาพร้อมกับหมอ คุณหมอมาถามผมว่าตอนนี้เป็นยังไง  ปวดหัวไหม  มีแรงหรือยัง   แล้วก็อะไรสองสามก่อนที่จะวัดไข้  วัดความดัน แล้วค่อยถอดสายน้ำเกลือออก พร้อมบอกให้มีคนไปรับยา น้ำก็เสนอตัวไปกับน้อย  พอถอดสายน้ำเกลือได้ผมก็จะลุกลงจากเตียงท่าเดียว แต่เหมือนไม่มีแรงเลย

“นอนอีกเดี๋ยวนะครับ พี่ดูหมอเขาวัดความดันของน้องเอ ความดันยังต่ำอยู่เลยนะครับ ให้เพื่อนไปรับยากลับมาก่อนค่อยออกไป”พี่หมอทีบอก

ผมทำตามที่พี่เขาบอก แล้วบอกให้ไอ้เอ็กซ์ต่อสายหาอาอี๊

“อาซิ้มเหรอครับ ผมเอ็กซ์นะครับ เอจะคุยด้วยครับ”เอ็กซ์ส่งโทรศัพท์มาให้ผม

“อาอี๊...เอ...ฮื้อ...ๆ....ๆ....”ผมแค่ได้ยินเสียงอาอี๊ก็พูดอะไรไม่ออกอีก ได้แต่ร้องไห้ออกมา

“อาเอ อาเอของอาอี๊ ต้องเข้มแข็งซิ  ม่ายต้องร้องไห้แหล้วน่า เดี๋ยวอาป๊าอีเป็นห่วงน้า  อาป๊าอีไปซาบายแหล้ว แหล้วอาเอเป็นยางงาย ถึงกับต้องเข้าโรงบาลเลยเหรอ”อาอี๊ถาม

“ไม่..อื้อ..ๆ...ไม่เป็นไรแล้วอี๊...ฮื้อๆ....อี๊ เพื่อนเอจะไปชลด้วย”ผมบอก

“ล่ายๆ กี่คน เดี๋ยวอี๊ให้อาแก้วอีจองตั๋วเพิ่ม”

“หลายคนอี๊ อี๊หารถตู้ให้ดีกว่า แล้วอี๊ไปเครื่องก่อน เอกำลังจะออกจากโรงบาลแล้วกลับขอนแก่นพร้อมเพื่อน”ผมฝืนไม่ให้ตัวเองร้องไห้อีก กลัวทำให้คนอื่นเป็นห่วง  โดยเฉพาะดวงวิญญาณของคุณพ่อคงต้องเสียใจแน่ เพราะคุณพ่อจะสอนให้ผมเข็มแข็งและอดทนเสมอต่อไปจะได้เป็นหลักแทนคุณพ่อได้  แล้วผมก็วางสายจากอาอี๊

“เอ ที่จริงพวกเราไปรถทัวร์กันเองก็ได้ เอไปเครื่องกับอาอี๊เถอะ ลำบากเปล่าๆ เอจะได้ไปถึงเร็วๆไง”ป่านบอกผม

“ไม่เป็นไรหรอก ไปถึงช้าหรือเร็วยังไง คุณพ่อก็ไม่ได้คอยเราแล้ว...คุณพ่อเขาไปแล้ว..ฮื้อๆ”พูดถึงตรงนี้ผมก็อดร้องไห้ไม่ได้อีก  เพื่อนก็ร้องตาม จนน้ำกับน้อยกลัจากเอายามา ผมก็ทำท่าจะลุกขึ้นจากเตียงอีก

“แล้วเราจะไปขอนแก่นกันยังไง”ปูเป้ถามขึ้น

“ถ้าไปรถประจำทางก็มีอยู่นะแต่ต้องคอยอีกชั่วโมง เพราะตอนนี้มันสิบโมงกว่า รถออกทุกต้นชั่วโมง”น้อยคนในถิ่นพื้นที่บอก ผมลืมคิดข้อนี้ไปเลยว่าเราอยู่ที่ชัยภูมิ มาออกค่ายที่ชัยภูมิ ตอนมาก็มีรถบัสของทางมหาวิทยาลัยมาส่ง แล้ววันกลับถึงจะมารับ ผมคิดว่ามีแต่จะกลับท่าเดียว

ติ๊ด.....ติ๊ด............เสียงโทรพี่หมอทีดังขึ้น

“พี่ว่ากำลังจะโทรหาอยู่พอดีเลย.............น้องเอไม่เป็นไรแล้ว...........ก็ว่าจะพากันกลับขอนแก่นเลย........แหววช่วยติดต่อรถที่มาส่งน้องเอมาที่โรงพยาบาลหน่อยซิ  พี่ว่าจะให้ไปส่งพวกน้องๆที่ขอนแก่น  คอยรถประจำทางมันจะนาน ถ้ากลับไปที่ค่ายก็คงไม่สะดวก กว่าจะปิดค่ายแล้วได้กลับก็บ่ายๆ....ขอบใจมากเลย...ได้ๆ .....เดี๋ยวพี่บอกให้”แล้วพี่หมอทีก็ว่างสาย

“ได้รถแล้วนะ เป็นรถกระบะคันที่มาส่งน้องเอมาโรงบาลนี่แหละ  อีกสิบกว่านาทีคงมาถึง  พี่แหววกับทุกคนในค่าย ฝากความเป็นห่วงถึงน้องเอด้วย เดี๋ยวพวกเรากลับขอนแก่นพร้อมน้องเอเลยก็ได้นะ  เสื้อผ้าข้าวของที่ค่ายพี่จัดการให้เอง เพราะพี่คงจะกลับไปที่ค่ายแล้วจะตามไปทีหลัง  พี่ว่าระหว่างคอยรถมาเราไปหาอะไรรองท้องดีไหมครับ ยังไม่ได้ทานอะไรกันเลยนี่ ตั้งแต่เช้าแล้ว”พี่หมอทีบอก

ตั้งแต่เช้าตอนนั้นผมรับโทรศัพท์ประมาณหกโมงเห็นจะได้แล้วนี่จนสิบโมงกว่า ผมหมดสติไปถึงสี่ชั่วโมงเลยเหรอนี่  ทำไมผมไม่เข็มแข็งเลย  ไม่สมกับเป็นลูกชายคนโตของคุณพ่อที่ฝากฝังทุกอย่างไว้กับผม แถมยังต้องมาเข้าโรงพยาบาลทำให้หลายคนต้องเป็นห่วงอีก ถ้าเราไม่หมดสตินานขนาดนี้เราคงคงขอนแก่นหรือไม่ก็ชลบุรีไปแล้ว  

ทำไมเราอ่อนแออย่างนี้  คุณพ่อสอนให้เราเข็มแข็งและอดทนนะ  คุณพ่อ....คุณพ่อ......เอ คิดถึงคุณพ่อ.....คุณพ่อทำไมไม่คอยเอ  ......ก็ที่คุยโทรศัพท์กันไง  เอบอกคุณพ่อว่ากลับจากค่ายที่ชัยภูมิแล้วจะกลับบ้านที่ชลบุรีไปหาคุณพ่อ  คุณพ่อยังบอกเลยว่าถ้ากลับมาจะพาไปเที่ยวด้วยกัน เราไม่ได้ไปเที่ยวด้วยกันทั้งครอบครัวตั้งแต่เอเข้ามหาวิทยาลัย แล้วทำไมคุณพ่อไม่คอย  คุณพ่อทิ้งคุณแม่ ทิ้งเอ ทิ้งโอ๊ตไป  คุณพ่อ............ผมคิดแล้วก็ปล่อยโฮออกมาอีกให้กับความอ่อนแอของตัวเองและความคิดถึงคุณพ่อ

ทุกคนที่กำลังจะออกไปหาซื้ออะไรมารองท้อง ก็ไม่มีใครออกไปเลยเดินกลับเข้ามาปลอบใจผมอีกจนรถมาถึง เพื่อนๆพยุงผมขึ้นจากเตียง ผมรู้สึกว่าตัวเองไม่มีแรง เดินแต่ละก้าวอยากล้มลงเสียให้ได้(ทำไมเราไม่เข็มแข็งเลย ทำไมเราอ่อนแอ  ยังมีอีกหลายคนคอยเราอยู่นะ เราจะล้มไม่ได้  ผมคิดบอกตัวเอง) พอมาถึงรถเป็นรถกระบะ(เป็นตอนเดียวไม่มีแค็ป) พวกนั้นให้ผมนั่งข้างหน้า ส่วนพวกที่เหลือทั้งหมดนั่งกระบะหลัง พวกเราแยกกับพี่หมอทีตรงนี้ พี่หมอทีนั่งรถประจำทางกลับไปที่ค่าย

รถวิ่งประมาณครึ่งชั่วโมง(ผมหลับตลอดทาง)ก็มาถึงหน้าบ้านอาอี๊ ผมเห็นไอ้เอ็กซ์กับไอ้โจ้มันรวมเงินกันแล้วส่งให้ลุงชาวบ้านคนที่ขับรถมาส่งเรา  ลุงคนนั้นปฏิเสธบอกว่าแค่มีนักศึกษามาในหมู่บ้านเขาก็ดีใจแล้ว แต่ไอ้โจ้ก็ยัดเงินลงในกระเป๋าเสื้อของลุงแกบอกว่าค่าน้ำมันแล้วรีบเดินหนี ลุงทำท่าเดินตามผมบอกว่าให้ลุงรับไว้ แล้วลุงก็บอกกับผมว่าลุงเสียใจด้วยแล้วก็ปลอบใจผม

ผมลงจากรถโดยมีต้าร์กับบอยมาประคอง ป่านรายงานว่ามีใครโทรมาแล้วว่ายังไงบ้าง บอกบอกกลับไปว่ายังไงบ้าง (ผมให้ป่านถือและคอยรับโทรศัพท์แทนผมเพราะตอนนี้ผมทำอะไรไม่ถูกเลยยังมึนงง สมองยังเบลอๆไม่เข้าที่) ไอ้อ๊อฟไปกดกริ่งหน้าบ้าน ผมเห็นป้าต้อยวิ่งมาอย่างเร็ว

“คุณเอ  ฮื้อ...ๆ....คุณเอของป้า”ป้าต้อยรีบเปิดประตูแล้วมากอดผมอย่างแรงพร้อมปล่อยโฮทั้งๆที่ต้าร์กับบอยยังประคองผมอยู่

“คุณพ่อเขาไปสบายแล้วนะป้า”ผมพูดได้แค่นั้น เพราะกลัวถ้าพูดไปกว่านั้นผมจะร้องไห้อีก

“ทำไม ๆ ทำไมไม่มาเอาป้าไปแทน ทำไมคนดีๆถึงไปเร็วนัก”ป้าต้อยร้องห่มร้องไห้ปนพูดไป

“ป้า..คุณพ่อ..ฮื้....อ.....”ผมไม่พูดอีกแต่เริ่มสะอื้นแทน  อ๊อฟเห็นท่าไม่ดีกลัวผมร้องไห้จนหมดสติไปอีกเลยไปสะกิดบอกป้าต้อยให้หยุดร้องไห้แล้วปล่อยตัวผมออก  ไอ้เอ็กซ์ ไอ้โจ้ ไอ้ปอนด์เข้ามาช่วยพยุงผมอีก

เพื่อนๆพยุงผมเข้ามานั่งในบ้าน ป้าต้อยเดินตามนั่งลงร้องไห้ไม่ทันหยุด ลุงชัยก็เดินเข้ามา

“ลุงแล้วอาอี๊ล่ะ”ผมถามแบบเหนื่อยๆแทบไม่มีแรงพูด เพราะว่าถ้าถามป้าต้อยเอาแต่ร้องไห้คงไม่ได้เรื่องแน่

ลุงชัยตาแดงกล่ำไม่บอกก็รู้ว่าร้องไห้มา แต่ลุงพยายามทำเสียงให้เป็นปกติเวลาตอบผม “อาเนี๊ยะขึ้นเครื่องไปกับแก้วแล้วครับ ตอนแรกจองไว้ให้คุณเอ แต่คุณเอจะไปรถตู้ผมเลยให้แก้วตามไปดูแลอาเนี๊ยะ รถตู้มาคอยแล้วนะครับ ลุงหาแบบรถตู้พิเศษนั่งได้ 15 ที่นั่งพอไหมครับ ถ้าไม่พอลุงจะไปติดต่อมาเพิ่ม แต่ลุงดูคุณเอแล้ว จะไหวเหรอครับ  ลุงว่าพักที่บ้านก่อนสักคืนค่อยไปพรุ่งนี้ก็ได้นิ่ครับ เดี๋ยวลุงนัดรถให้ใหม่ก็ได้ ถ้าคุณเอเป็นอะไรไปอีกคนจะแย่นะครับ”ลุงชัยบอกด้วยความหวังดีเพราะสภาพผมตอนนั้นคงแย่เอามากๆ

“ไปได้ เดี๋ยวเก็บเสื้อผ้าก่อนนะ”ผมทำท่าจะลุกไปบ้านผมเพื่อเก็บเสื้อผ้า

“เอ เดี๋ยวเราไปเก็บให้ เอนั่งอยู่นี่แหละ”หนึ่งบอกแล้วลุงชัยก็พาไป

โทรศัพท์ผมดังขึ้นเป็นระยะๆ ป่านก็รับสายแล้วมารายงานว่าใครโทรมาว่าอะไรบ้าง ส่วนใหญ่ก็จะเป็นพวกพี่เพื่อนๆที่ไปออกค่ายด้วยกันแล้วรู้เหตุการณ์ของผมก็โทรมาแสดงความเสียใจ ญาติพี่น้องของผมที่เป็นห่วงผม อยากรู้อาการของผมเพราะรู้ว่าผมถึงกับเข้าโรงพยาบาลเลยพอทราบข่าวการจากไปของพ่อ อยากรู้ว่าตอนนี้ผมเดินทางถึงไหนแล้ว ฯลฯ

“เอ คุณแม่ของเอโทรมา”ป่านบอกพร้อมยื่นโทรศัพท์มาให้ผม

“ครับ คุณแม่”ผมรับ

“ตอนนี้ถึงไหนแล้ว  หยี่อี๊มาถึงแล้วนะ  กำลังจะออกไปวัดกัน  บ่ายสามจะรดน้ำให้คุณพ่อ เอจะมาทันไหม”คุณแม่พูด

ผมมองนาฬิกาจะเที่ยงแล้ว จากขอนแก่นไปชลบุรีถ้ารถตู้ก็ประมาณ 5 ชั่วโมงกว่า “กำลังจะออกจากขอนแก่น เอคงไปไม่ทัน ฝากให้โอ๊ตรดแทนเอด้วย  บอกให้โอ๊ตกราบที่เท้าคุณ....ฮื้อๆ....ฮือ......พ่อให้เอด้วย.....ฮื้....อๆๆ.......”ผมพูดแล้วก็กลั้นน้ำตาไม่อยู่อีก ส่งโทรศัทพ์คืนให้ป่าน ป่านคุยกับคุณแม่ต่ออีกนิดหน่อยแล้ววางสาย พร้อมบอกว่าอาเตี๋ยวกำลังออกจากกรุงเทพเดี๋ยวคงจะมาถึงแล้ว

“คุณเอทานข้าวต้มก่อนนะคะ อาเนี๊ยะสั่งให้ป้าทำไว้ กำชับด้วยว่าให้ทานก่อนออกเดินทาง แล้วของเพื่อนๆคุณเออยู่ที่โต๊ะทานข้าวนะคะ”ป้าต้อยยกข้าวต้มมาให้ผมแล้วบอกเพื่อนๆผมด้วยเสียงที่ยังสะอื้นอยู่ผมพยักหน้ารับ แล้วก็ได้แต่มองชามข้าวต้ม  แม้แต่น้ำตอนนี้ยังกลืนไม่ลงเลย เพื่อนๆเห็นอย่างนั้นเลยพากับไปยกข้าวต้มออกมานั่งที่ห้องรับแขกกะว่าจะกินเป็นเพื่อนผม  

“กินกันเลยนะ เรายังไม่หิว เราว่าจะไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน ไปถึงโน่นจะได้เข้าไปที่วัดเลย จะได้ไม่ต้องแวะบ้าน”ผมบอก ทุกคนมองหน้าผมแล้วก็ไม่มีใครกิน ตอนนี้ผมยังอยู่ในชุดนอนสีฟ้าอ่อนตั้งแต่เมื่อคืนอยู่เลย

“เออ....เราก็น่าจะอาบแล้วเปลี่ยนชุดเลยนะ ไปชุดนี้  สีพวกนี้คงไม่เหมาะ”อ๊อฟพูดขึ้น เพราะทุกคนเรียกได้ว่ายังอยู่ในชุดนอนและมีสีสันเป็นส่วนใหญ่ หนึ่งเก็บเสื้อผ้าผมมาถึงพอดี

“เดี๋ยวป้าเอาผ้าเช็ดตัวมาให้นะคะ  มีกันกี่คนคะ”ป้าถาม

“12 คนครับ”อ๊อฟนับแล้วบอก

“เสื้อผ้าของเราเลือกใส่เลยนะ ป้าต้อยครับช่วยหาเสื้อของแก้วให้เพื่อนผู้หญิงใส่ได้ไหมครับ”ผมถาม

“ได้ค่ะ เดี๋ยวป้าหามาให้ แก้วมีเสื้อสีขาว สีดำเยอะค่ะ”ป้าต้อยบอกพร้อมเดินออกไป

“เดี๋ยวกูกับไอ้ต้าร์ ไอ้โจ้และมึงด้วยไอ้อ๊อฟไปอาบน้ำบ้านกู  จะได้ไปแบ่งใส่เสื้อผ้าของกู”ไอ้เอ็กซ์บอก เพราะบ้านมันถัดออกไปอีกไม่กี่หลัง ผมเข้าใจเหตุผลที่มันเลือกสามคนนี้เพราะเป็นเพื่อนเก่าสนิทใจกันแล้ว

กว่าพวกเราจะออกเดินทางกันได้ก็เที่ยงกว่าๆ ทุกคนอยู่ในชุดขาวดำ ถึงแม้ว่าเสื้อผ้าของบางคนจะใหญ่ไปบ้าง เล็กไปบ้างเพราะไม่ใช่เสื้อผ้าของตัวเอง แต่ก็ไม่มีใครบ่นอะไร ลุงชัยกับป้าแก้วออกมาส่งที่รถตู้แล้วบอกว่าจะนั่งรถทัวร์ตามไปวันพรุ่งนี้ อาเนี๊ยะจองตั๋วไว้ให้แล้ว  

ระหว่างทางที่ไปส่วนใหญ่ผมก็หลับ คงเป็นเพราะผมเหนื่อยและเพลียมาก (ทั้งร่างกายและจิตใจ ร่างกายที่เข้าค่ายนอนดึกตื่นแต่เช้าทำงานหนักมาห้าวัน จิตใจที่ยังยอมรับการสูญเสียในครั้งนี้ยังไม่ได้)  ผมตื่นขึ้นมาเป็นระยะๆเห็นเพื่อนๆคนอื่นก็คุยกันบ้าง  หลับกันบ้าง  พอเพื่อนๆเห็นผมตื่นก็พยายามที่จะยิ้มให้ พูดปลอบใจให้กำลังใจ ไม่พยายามพูดถึงเรื่องพ่อผม  ชวนผมคุยดูวิวข้างทาง ชวนผมคุย ผมก็ได้แต่พยักหน้า ชวนผมแวะปั๊มซื้อของกิน ผมก็ส่ายหน้า ในใจตอนนี้ขอให้ได้ไปถึงชลบุรีเป็นพอ ผมมานั่งคิดๆดู ผมยังไม่รู้เลยว่าคุณพ่อเป็นอะไรถึงเสีย  แล้วเหตุการณ์หลังรับโทรศัพท์จากโอ๊ต ทำไมผมถึงมาฟื้นที่โรงพยาบาลได้ ผมตัดสินใจถามป่าน เพราะป่านคุยโทรศัพท์กับคุณแม่และเจ้าโอ๊ตเยอะที่สุดน่าจะรู้เรื่อง

“ป่าน คุณแม่ได้บอกหรือเปล่าว่าทำไมคุณพ่อถึงเสีย”ผมถามขึ้นอย่างอ่อนแรง  ทุกคนในรถเงียบทันที  ป่านหันมามองหน้าผมมองหน้าเพื่อนๆประมาณว่าจะบอกดีไหม

“ป่าน บอกมาเถอะ เราทำใจได้แล้ว”ผมบอกขึ้นเบาๆ

“คือเห็นโอ๊ตน้องเอ บอกว่า คุณพ่อ..จมน้ำ”ป่านบอกแล้วเงียบ  (คุณพ่อจะจมน้ำได้ยังไง  คุณพ่อออกจะว่ายน้ำเก่ง  คุณพ่อยังเคยเอาเหรียญทองตอนสมัยหนุ่มๆที่แข่งว่ายน้ำมาให้ดู --- ผมคิด)

“แล้วเราไปอยู่โรงบาลได้ไง”ผมถามต่อ

“ก็ตอนนั้นเอ กับพวกเรากำลังจัดสถานที่อยู่  แล้วก็ได้ยินแอ พูดเสียงดังว่า อะไรนะ  หันกลับไปดูอีกที เอก็ล้มลงแล้วก็ร้องไห้อยู่บนโซฟา มือก็ปล่อยโทรศัพท์ทิ้ง  พี่แหววที่อยู่ใกล้ที่สุดก็รีบวิ่งเข้าไปดู จับตัวเอ แต่เอเหมือนไม่รู้สึกตัว มีแต่ร้องไห้แล้วก็เพ้อเรียกคุณพ่อตลอดเลย  ตอนแรกพวกเราก็คิดว่า เอคงเหนื่อยเป็นลมเฉยๆ แต่สักพักตัวเอเริ่มซีด เรียกยังไงก็ไม่ได้สติ  แล้วก็น้ำตาไหลเพ้อไม่หยุด ขนาดพี่หมอทีมาปฐมพยาบาลให้ยังไม่ฟื้นเลย  พี่นิคเห้นท่าไม่ดีเลยไปบอกชาวบ้านให้เอารถออกไปโรงพยาบาลเดี๋ยวนี้ แล้วพวกเราก็ขอพี่นิคตามไปด้วย เราก็หยิบเอาโทณศัพท์เอไปด้วย โอ๊ตก็โทรมาเล่าเรื่องให้ฟัง เราเลยบอกว่าเอรู้เรื่องแล้วหมดสติกำลังไปส่งโรงพยาบาล พอไปถึงโรงพยาบาลหมอก็พาเอเข้าห้องฉุกเฉินตั้งนานกว่าจะออกมา แล้วคุณแม่ของเอก็โทรมาเช็คเป็นระยะๆเพราะว่าห่วงเอมาก  บอกให้พวกเราช่วยดูเอด้วย”ป่านเล่าแล้วน้ำตาก็ค่อยๆไหลออกมา

“เอ ตอนนั้นแกไม่รู้สึกตัวเลยเหรอ”ไอ้อ๊อฟถาม เพื่อนทุกคนหันไปมองหน้าแบบประมาณว่าถามทำไม

“ไม่อ่ะ มันมึนไปหมดเลย แต่ตอนนี้เราทำไมถึงเจ็บที่ก้นข้างซ้ายจังแล้วก็ง่วงอย่างเดียวเลย”ผมตอบ

“เห็นพี่หมอบอกว่าหมอที่โรงบาลฉีดยาให้เอ ได้นอนหลับมากๆเพราะว่าร่างกายอ่อนเพลียมาก”ปูเป้อธิบาย

“ตายแล้วเพื่อนชั้น  ถูกเขาจับฉีดยายังไม่รู้เรื่องอะไรเลย”อ๊อฟพูดขึ้นมาเพื่อให้ทุกคนคลายเศร้าลงไปบ้าง แต่เพื่อนทุกคนมองไปประมาณว่า ไม่ใช่เวลานี้  ไอ้โจ้เลยเอามือปิดปากมันไว้   ผมเห็นอย่างนั้นเลยยิ้มออกมานิดๆ  เพื่อนๆเห็นผมยิ้มก็ดีใจพากันยิ้มออกมาบ้าง  แล้วผมก็ให้คนขับรถแวะปั๊ม

พวกเพื่อนๆลงจากรถไปเข้าห้องน้ำหาซื้อของกินกัน ผมนั่งคิดอยู่คนเดียวบนรถ เรายังมีอีกหลายคนคอยเป็นห่วง  เราจะมาเป็นแบบนี้ไม่ได้  เราต้องอดทนและเข้มแข็งเข้าไว้  เพื่อนๆคนลำบากใจซินะที่เห้นเราเป็นแบบนี้ คงวางตัวกันไม่ถูก  เราต้องเป็นเอคนเดิมนะ  ถึงมันยังจะไม่ได้ในตอนนี้แต่เราก็ต้องไม่แสดงความอ่อนแอให้เพื่อนเห็นอีก  แล้วพวกเพื่อนๆพากันขึ้นรถมาครบ เราก็ออกเดินทางต่อ เพื่อนๆพยายามเอาใจผมสารพัด เอาโจ๊กคัพที่ซื้อมาให้กินผมก็รับไว้ เอาไอติมลูกอมรสโปรดมาให้ ผมก็รับไว้ เอาช็อคโกแลตของชอบมาให้ผมก็รับไว้ เอาน้ำผลไม้สดเย็นมาให้ผมก็รับไว้ ผมพยายามจะฝืนกินเพื่อทำตัวให้เป้นเอคนเดิมเพื่อเพื่อนๆจะไม่ได้เป็นห่วงกันมาก  แตผมก็กินอะไรไม่ลงเลย จนโจ๊กคัพอืดเย็นเต็มถ้วย  ไอติมละลายเป็นน้ำ น้ำผลไม้ที่เย็นๆจนหายเย็น ในใจผมคิดแต่ว่าอีกไม่กี่ชั่วโมงก็จะถึงแล้ว  เราจะได้เจอกับคุณพ่อแล้ว  ถึงแม้ว่าจะเป็นเพียงร่างที่ไร้วิญญาณก็ตาม

...
 

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 21-05-2008 23:04:36

                                              บทที่สิบเจ็ด --- สูญเสีย(ต่อ)

รถวิ่งเข้ามาจอดที่ศาลาใหญ่ภายในวัด ผมมองออกไป ใจผมมันหวิวๆยังไงชอบกล เป็นความรู้สึกที่ได้กลับบ้านแล้วไม่สุขใจดีใจเหมือนทุกครั้ง ผมได้แต่บอกตัวเองว่าอย่าร้องไห้ อย่าทำให้ใครเป็นห่วง เราต้องเข้มแข็ง เราต้องอดทน แล้วคนขับรถตู้ก็มาเปิดประตูรถให้หนึ่งที่นั่งติดประตูลงไปก่อน ถัดมาก็เป็นผม แล้วเพื่อนๆค่อยๆทยอยลงจากรถจนครบ  หนึ่งเข้ามาจับมือผมไว้แล้วมองหน้าเชิงให้กำลังใจกับสิ่งที่จะต้องเจอบนศาลา ผมเดินจากที่ลานจอดรถมองไปที่ศาลาใหญ่เห็นผู้คนมากมายดูคึกคักเหมือนมีงานมหกรรมอะไรซักอย่าง ผิดตรงผู้คนพวกนั้นล้วนแต่งชุดสีขาวหรือไม่ก็สีดำ สีหน้าทุกคนบ่งบอกถึงความเศร้าสลด ไม่เหมือนงานมหกรรมทั่วไปที่มีรอยยิ้มสนุกสนาน

“เอ......”คุณแม่วิ่งมาพร้อมกับเจ้าโอ๊ตตามหลังกลางทางระหว่างที่ผมกำลังจะเดินขึ้นไปศาลาใหญ่

“คุณแม่.....”ผมรีบโผเข้าไปกอดคุณแม่ทันที เพื่อนที่เดินตามหลังมายืนมองเห็นภาพนั้นแล้วก็น้ำตาร่วงไปตามๆกัน

“เอ  เราอยู่กันได้นะ  เราอยู่กันสามคนได้”นั้นคือคำพูดที่คุณแม่บอกแล้วเอาเจ้าโอ๊ตเข้ามากอดด้วย

“ครับ  คุณแม่อยู่ได้ เอก็อยู่ได้”ผมบอกพยายามฝืนน้ำตาแต่สุดท้ายก็ปล่อยโฮออกมาพร้อมกับคุณแม่

“คุณแม่ยังมีพี่เอ กับโอ๊ตนะครับ”เจ้าโอ๊ตน้องชายผมที่เพิ่งเรียนม.สี่บอกแล้วก็ร้องไห้ออกมา  เราสามแม่ลูกกอดกันร้องไห้กัน  พยายามพูดให้กำลังใจกันเพราะตอนนี้ครอบครัวเราเหลือกันแค่สามคนแล้ว  จะไม่มีคุณพ่ออีกต่อไปแล้ว  คุณพ่อที่เคยเป็นผู้นำครอบครัว  คุณพ่อที่คอยดูแลพวกเราในทุกๆเรื่อง  จากนี้ไปจะไม่มีแล้ว  ทุกอย่างมันเกิดขึ้นอย่างกะทันหันไม่มีใครคาดคิด  เราสามแม่ลูกจะอยู่ต่อไปกันยังไง คิดแล้วก็ได้แต่ร้องไห้กอดกันอยู่อย่างนั้น ทุกคนในงานเห้นภาพนั้นก็อดกลั้นน้ำตาไว้ไม่ได้ เพราะเหล่าญาติหรือคนที่รู้จักครอบครัวผม จะรู้ดีว่าครอบครัวเราจะรักกันมาก จะเห็นไปไหนมาไหนด้วยกันสี่คนตลอดตั้งแต่ผมยังไม่อยู่ที่ขอนแก่น  ถึงผมไปแล้วก็ยังพูดถึงและเหมือนมีผมไปด้วยเสมอ

“เดี๋ยวให้อาเอไปเปลี่ยนชุดขาวแล้วขึ้นไปไหว้อาป๊าบนศาลาก่อน”อาโซ้ยกู๋(ลุงคนเล็ก)เป็นคนบอกขึ้น  ผมเงยหน้าออกจากอ้อมกอดของคุณแม่กับโอ๊ต เห็นเหล่าญาติพี่น้องมายืนล้อมตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้วผมก็รับเอาชุดขาวไปเปลี่ยนที่ห้องน้ำก่อนขึ้นศาลาใหญ่ ให้เพื่อนๆขึ้นกันไปก่อนพร้อมกับเหล่าญาติที่มาพาคุณแม่ผมกลับขึ้นไปโดยมีเจ้าโอ๊ตเป้นคนประคองอยู่ข้างๆตลอด หนึ่งขอตามไปเป็นเพื่อนผมที่ห้อง

“เอ เราเข้าใจนะว่าเอรู้สึกยังไง  แต่เอตอนนี้เอต้องเป็นห่วงคุณแม่ให้มากนะ  เราว่าคุณแม่เอเข้มแข็งมากเลย  เอต้องเข้มแข็งให้ได้เหมือนคุณแม่นะ  อย่าทำให้คุณแม่เป็นห่วง”หนึ่งบอกผมหลังจากที่ผมเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดขาวเสร็จแล้ว

“ใช่ซินะ ตอนนี้เราเหลือแค่คุณแม่กับโอ๊ต  ขอบใจมากนะหนึ่ง”ผมบอกหนึ่งแล้วส่งชุดที่ใส่มาให้หนึ่งเก็บให้ (ตามประเพณีคนจีนถ้าเป็นลูกหลานหรือคนสนิทของผู้ตายจะต้องแต่งชุดขาวล้วนไปไหว้ศพ ชุดขาวนี้เป็นชุดเหมือนที่ใส่ทำกงเต็กแต่ไม่ได้มีชุดกระสอบคลุม)

ผมเดินขึ้นไปบนศาลาใหญ่ ญาติพี่น้องหลายคนเห็นผมก็จะเดินเข้ามาหา (เพราะผมเป็นลูกชายคนโตของครอบครัวและเป็นหลานชายคนโตของตระกูล ญาติๆจะให้ความสำคัญและเอาใจใส่มากเป็นพิเศษ) แต่ได้อาตั่วกู๋(ลุงคนโต)เคลียร์ทางให้บอกว่าให้ผมได้ไปคาราวะศพอาป๊าก่อน

ผมกวาดตามองบนศาลาใหญ่ ผมเห็นเหล่าญาติๆที่สนิทกันนั่งอยู่เยอะแยะเต็มไปหมด คุณแม่นั่งอยู่กับเจ้าโอ๊ตและพี่น้องของคุณแม่ ห่างออกไปเป็นกลุ่มเพื่อนผม  ที่ชุดโซฟารับแขกมีแขกผู้ใหญ่คนหลักคนโตนั่งอยู่  ส่วนพวกพนักงานบริษัทของคุณพ่อและแขกที่มาร่วมส่วนใหญ่อยู่ด้านล่างศาลา 

แล้วสายตาผมก็ไปสะดุดอยู่ที่โลงศพสีขาวที่มีผ้าลูกไม้ลายบางๆสีทองประดับ ก่อนที่จะคลุมด้วยผ้าแพรสีน้ำเงินเข้มที่ปักด้วยไหมจีนเป็นรูปมังกรเขียวกับเสือขาว ข้างๆกันมีของทำกงเต็กอยู่มากมาย อีกข้างเป็นรูปคุณพ่อ และเรียงรายเต็มไปด้วยพวงหรีดไล่ลงมา  ที่หน้าโลงศพมีการจัดดอกไม้เป็นเหมือนสวนมีการทำน้ำตกไหลลงมา ดอกไม้ที่ใช้มีแต่สีขาวล้วนไม่มีสีอื่นเลย  ถัดออกมามีโต๊ะตั้งไหว้คาราวะศพ สองข้างของโต๊ะมีผ้าแพรขาวดำประดับมีการเขียนอักษรจีนไม่ให้ชงกับปีเกิด (ชงแปลว่าไม่ถูกกัน คนจีนเชื่อว่าแต่ละปีเกิดจะมีปีเกิดที่ไม่ถูกกัน  ถ้ามางานศพกันจะทำให้ดวงไม่ดี  ดังนั้นเจ้าภาพจะต้องเขียนป้ายนี้ไว้เป้นการแก้เคล็ด)  เหนือขึ้นไปก็แขวนเต็งรั้ง(โคมกระดาษลูกใหญ่)สีขาวสองข้าง มีตัวอักษรจีนสีน้ำเงินเขียนที่เต็งรั้งสองลูกนั้น ลูกหนึ่งเขียน แซ่ชื่อสกุลของคุณพ่อไว้ อีกลูกหนึ่งเขียนอายุและปีเกิดของคุณพ่อ  ผมเดินตรงเข้าไปนั่งลงตรงเบาะกลมๆสีน้ำเงินเข้มแล้วก็มีอาเจ็กที่เป็นคนคอยจัดการด้านพิธีการจุดธูปหนึ่งดอกส่งให้ผม

ผมรับธูปมาไหว้แล้วมองที่โลงศพสลับกันไปกับรูปของคุณพ่อ ผมนึกในใจ  เอมาแล้วนะครับ 
คุณพ่อเอมาแล้ว  คุณพ่อไม่ต้องห่วงอะไรนะครับ  คุณพ่อไปให้สบายนะครับ  คุณแม่ เอ โอ๊ตเราสามคนอยู่กันได้ครับ  ขอให้คุณพระและบุญที่คุณพ่อเคยทำช่วยนำพาให้ดวงวิญญาณ คุณพ่อไปสู่สุคตินะครับ  แล้วผมก็ส่งธูปให้อาเจ๊ก อาเจ๊กก็บอกว่าให้ผมคาราวะศพ 3 ครั้ง  ผมเลือกที่จะกราบมากกว่าคาราวะ  ผมเลยก้มลงไปกราบแล้วน้ำตามันก็ไหลออกมา  ผมไม่กล้าเงยหน้าขึ้น ไม่อยากให้ใครเห็นน้ำตา  ผมก้มกราบจนหนึ่งต้องเดินเข้ามาสะกิดผมเบาๆแล้วพาไปนั่งข้างๆคุณแม่ แล้วพระก็ขึ้นมาสวดอภิธรรม หลังจากนั้นก็มีการเลี้ยงแขกคืนแรกด้วยข้าวต้มกระเพาะหมูตุ๋นยาจีนของโปรดคุณพ่อที่สั่งมาจากโรงแรมหลายหม้อใหญ่  พวกเพื่อนๆผมก็ลงไปช่วยกันเสิร์ฟให้กับแขกที่มาร่วมงาน หยี่อี๊บอกว่าไม่ต้องก็ได้พวกแม่บ้านที่บริษัทก็มาตั้งเยอะ  แต่ผมเข้าใจผมนั้นว่าอยากช่วยเลยบอกหยี่อี๊ว่าไม่ต้องห้าม

หลังจากแขกส่วนใหญ่ทยอยกลับกันหมด ก็เหลือเพียงญาติสนิทก็เกือบๆห้าสิบคนได้ แล้วก็พวกเพื่อนๆของผม พวกญาติๆกับผมเลยประชุมกันเรื่องการจัดงานศพกันว่าจะเอาแบบไหน ยังไง
ตั้งศพกี่วัน  หลังจากคุยกันอยู่นานก็ได้ข้อสรุปว่าพิธีศพจะทำแบบทั้งของไทยและของจีนผสมกัน ตั้งศพไว้7วัน ให้พระมาสวดทุกคืนเวลาทุ่มครึ่ง ถวายอาหารพระเณรทุกรูปในวัดตอนเช้า-ตอนเพลทุกวัน  คืนสุดท้ายทำพิธีกงเต็ก  แล้วก่อนออกศพก็ให้มีพิธีคาราวะศพ  แล้วค่อยเผา  ตอนแรกก็มีความเห็นไม่ตรงกันเรื่องจะฝังหรือจะเผา เพราะคุณพ่อไม่เคยสั่งเรื่องนี้ไว้เลย ผมเลยบอกว่าให้เผาเพราะก่อนกลับคุณพ่อบอกว่าจะพาไปเกาะล้าน  เผาเสร็จจะเอาอังคารไปลอยที่นั่น  ด้วยความที่เป็นลูกชายคนโตถึงแม้ผมจะเป็นเด็กอายุ 17ย่าง18 (เรียนก่อนเกณฑ์) ทำให้ทุกคนยอมทำตามผมทุกอย่าง

พอประชุมเสร็จก็สี่ทุ่มกว่าๆ ญาติบางส่วนก็กลับ ส่วนญาติที่มาจากต่างจังหวัดก็ให้พักที่บ้านสวน
 (ที่ชลบุรีผมมีบ้านสองหลัง บ้านหลังที่อยู่ประจำอยู่ในบริษัทเลยเป็นบ้านสองชั้น สี่ห้องนอนผมเรียกว่าบ้านใน  และอีกหลังหนึ่งเป็นบ้านเรือนไทยทรงประยุกต์หลังใหญ่อยู่กลางสวนห่างจากหลังแรกออกไปชานเมืองประมาณสิบกิโล ผมเรียกที่นี่ว่าบ้านสวน เพราะที่บ้านหลังนี้ตั้งอยู่กลางสวนมะม่วง ขนุน ฝรั่ง ผลไม้พื้นถิ่นทั่วไป  บ้านหลังนี้ส่วนใหญ่จะพากันมาพักผ่อนในวันเสาร์อาทิตย์หรือวันหยุด หรือเวลามีการชุมนุมญาติๆ เพราะว่ามีหลายห้องรองรับคนได้ประมาณสามสิบกว่าคน) คุณแม่บอกว่าให้ผมกับเพื่อนๆไปพักที่บ้านใน ให้เอกับโอ๊ตมานอนห้องคุณแม่ ห้องโอ๊ตห้องเอและห้องรับแขกให้เพื่อนๆนอน

“คุณแม่เอขอนอนที่นี่”ผมบอก

“กลับไปนอนที่บ้านก็ได้ ที่นี้มีพวกอากู๋กับอาเจ๊กเขาคอยดูให้แล้ว”คุณแม่บอก (ที่ต้องมีคนนอนเฝ้าเพราะว่าจะต้องคอยต่อธูป เทียนและเติมน้ำมันในตะเกียงหน้าศพห้ามหมดห้ามดับจนกว่าจะเผาศพ เชื่อว่าเสียงแสงสว่างพวกนี้จะพาดวงวิญญาณของผู้ตายให้ไปดี ถ้าดับผู้ตายจะหลงทาง)

“เออยากอยู่กับคุณพ่อให้นานที่สุด นะคุณแม่”ผมบอกเชิงขอร้อง คุณแม่พยักหน้า ไปๆมาๆทั้งคุณแม่ทั้งเจ้าโอ๊ตกับกลุ่มเพื่อนผมไม่มีใครไปนอนที่บ้านเลย พากันนอนที่ศาลาหมด

ผมนึกขึ้นมาได้ว่าพวกเพื่อนๆผมไม่ได้มีเสื้อผ้ากับข้าวของเครื่องใช้ส่วนตัวมากันเลย  ผมเลยไปบอกคุณแม่  คุณแม่บอกว่าพรุ่งนี้ให้พาเพื่อนๆไปหาซื้อพร้อมหยิบบัตรเครคิตให้ผมใบหนึ่ง  ผมปฏิเสธที่จะไป บอกให้โอ๊ตพาพวกเพื่อนผมไปแทน  แล้วพวกก็เดินไปบอกเพื่อนๆว่าพรุ่งนี้หลังถวายอาหารเช้าพระเสร็จแล้วจะให้โอ๊ตพาไปซื้อเสื้อผ้ากับของใช้ พวกนั้นออกอาการเกรงใจทันทีแต่ทำไงได้ต้องอยู่อีกตั้งหลายวัน

“เนี๊ยะที่ยอมไปเพราะน้องโอ๊ตสุดหล่อจะพาไปหรอกนะ  ไม่งั้นไม่ไปหรอก”อ๊อฟพูดติดตลก ผมยิ้มให้นิดๆ เพื่อนบางคนก็ยิ้มๆบางคนก็หันไปค้อน

“เอ ค่าใช้จ่ายเราออกเองได้นะ”ทรายบอกเมื่อผมบอกว่าคุณแม่เป็นคนออกให้

“ไม่ต้องเกรงใจ  เราซิที่ต้องเกรงใจพวกนายที่ทำไม่ให้ได้กลับบ้านตอนปิดเทอม  ต้องมางานศพพ่อเรา”ผมบอก

“กลับบ้านเมื่อไหร่ก็ได้อีกตั้งสามอาทิตย์กว่าจะเปิดเทอม”น้ำบอก

“เอ เราใส่เสื้อผ้าของเอก็ได้ จะได้ไม่ต้องซื้อให้เปลือง”หนึ่งเสนอ พวกผู้ชายทั้งหมดมีโจ้ เอ็กซ์ ต้าร์ อ๊อฟ บอย ปอนด์เห็นด้วย

“ไม่เป็นไรหรอก  เสื้อผ้าขาวดำเรามีไม่เยอะ”ผมบอกแล้วห้ามพวกนั้นปฏิเสธอะไรอีก 

“เออ....เอ ตอนที่พระสวดอยู่พี่นิคโทรมาบอกว่าพวกองค์การจะมาในวันเผานะ  เอารถตู้ขององค์การมา  แล้วบอกให้พวกเราดูแลเอให้ดีๆด้วย”ป่านบอกผม  ผมพยักหน้าน้อยๆเป็นการรับรู้

“เอ ว่าตาเอไม่กินอะไรหน่อยเหรอ  เราเห็นเอยังไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่ออกจากโรงบาลแล้ว”ปูเป้บอก

“เราไม่หิว  เรากินไม่ลง”ผมบอก

“ไม่หิวก็ต้องกินนะ เดี๋ยวร่างกายไม่มีแรง”น้อยบอก  ผมพยักหน้าแล้วบอกให้พวกนั้นเข้านอน
พวกนั้นก็นอนเรียงกันยาวบนศาลาวัด ผมหันไปทางคุณแม่เห็นนั่งคุยอยู่กับพวกอาอี๊ทั้งหลาย  ในใจก็คิดถึงว่าคุณแม่กับเจ้าโอ๊ตจะได้กินอะไรบ้างหรือเปล่านะ  ว่าแล้วก็จะเดินลงไปหาพวกแม่บ้านที่ทำงานในบริษัทให้ไปหาซุปไก่สกัดมาอุ่นร้อนๆให้คุณแม่กับเจ้าโอ๊ต

ผมเดินลงมาเจอแม่บ้านคนหนึ่ง ไม่ทันเอ่ยปากบอก เขากลับถามขึ้นก่อนว่ามีอะไรให้ช่วยไหม  ผมเลยบอกเขาไป เขารีบไปทำทันที แล้วผมก็มองไปที่ลานจอดรถ เห็นเจ้าโอ๊ตกำลังเก็บชุดขาวที่ใส่ไว้หลังรถ ผมเดินไปหาทันที

“อ้าวพี่เอ ยังไม่นอนเหรอ”โอ๊ตถามผม

“ยัง แล้วโอ๊ตยังไม่นอนเหรอ”ผมถามคืน

“ว่ากำลังจะไปนอน เพิ่งเปลี่ยนชุดเสร็จ  พี่เอไม่เปลี่ยนเหรอ เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็ใส่อีก”โอ๊ตตอบ (ชุดขาวต้องใส่ทุกคืน แขกกลับแล้วก็ใส่ขาวดำได้)

“อืม เดี๋ยวเปลี่ยน พรุ่งนี้พาเพื่อนพี่ไปซื้อเสื้อผ้า ซื้อชุดขาวแบบนี้มาเพื่ออีกสองชุดด้วยนะ  ของตัวเองด้วยล่ะ”ผมบอก

“ครับ”โอ๊ตรับคำ

“โอ๊ต คุณพ่อเป็นอะไรถึงจมน้ำ”ผมถามพร้อมเดินนำไปนั่ง

“หมอที่ชันสูตรศพเขาบอกว่าเป็นตะคริวที่ขา”โอ๊ตเล่าไม่เต็มเสียง

“แล้วไม่มีคนช่วยเหรอ เป็นตะคริวมันก็ต้องมีคนช่วยซิ”ผมถาม

“เลขาคุณพ่อบอกว่า หลังเสร็จประชุม เห็นคุณพ่อนั่งดื่มอยู่ที่ริมสระคนเดียวตอนสี่ทุ่ม พอสี่ทุ่มครึ่งเดินมาก็ไม่เจอแล้ว  แต่เห็นเห็นชุดคลุมก็นึกว่าคุณพ่อลงไปว่ายน้ำ เพราะเห็นบอกว่าเสาร์อาทิตย์จะไปเกาะล้าน  จะไปว่ายน้ำแข่งกับลูกๆเดี๋ยวไม่ฟิตต้องซ้อมไว้ก่อน”โอ๊ตเล่ามาถึงตรงนี้แล้วก็หยุด น้ำตาเริ่มไหล  ผมตบบ่าน้องเบาๆ

“แล้วเขาก็ไปดูที่ริมสระมองไปเห็นคุณพ่อจมอยู่ในน้ำ เขาเลยเรียกคนของโรงแรมมาช่วยเพราะเขาเองก็ว่ายน้ำไม่เป็น แต่พอเอาคุณพ่อขึ้นมาได้ก็..ฮื้อ..ฮื้........อ....ไม่ทันแล้ว”โอ๊ตเล่าจบพร้อมปล่อยโฮ

“คุณพ่อไปสบายแล้วโอ๊ต .....”ผมก็พูดได้แค่นั้น เพราะกลัวน้ำตามันจะไหลออกมาอีก

“ถ้าคุณพ่อไม่ดื่ม  คงมีสติกว่านี้ คุณพ่อออกจะว่ายน้ำเก่งเป็นตะคริวแค่นี้คงไม่เป็นไรหรอก”โอ๊ตพูด

“ใช่ พี่เอก็คิดว่าอย่างนั้น แต่มันเป็นอดีตแก้ไขอะไรไม่ได้แล้วนี่ ตอนนี้เรายังมีคุณแม่นะ เราต้องช่วยกันดูแลคุณแม่  ห้ามร้องไห้ให้คุณแม่เห็นนะ”ผมบอก

“ครับ พี่เอก็เหมือนกัน ชอบร้องไห้ให้คุณแม่เห็น ขี้แยกว่าโอ๊ตอีก”โอ๊ตบอกผมคืน แล้วเราสองพี่น้องก็พากันเดินขึ้นไปบนศาลาใหญ่

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 21-05-2008 23:06:54

                                     บทที่สิบเจ็ด --- สูญเสีย(ต่อ)

เช้าวันต่อมาหลังจากถวายอาหารเช้าพระเสร็จ เจ้าโอ๊ตก็พาเพื่อนผมไปหาซื้อเสื้อผ้าเครื่องใช้ส่วนตัวโดยไปรถตู้ที่นั่งมาจากขอนแก่น  ตอนแรกผมคิดว่าถ้าไม่มีเพื่อนๆอยู่ด้วยผมจะเหงา แต่ไม่เลยพอเพื่อนออกไปได้ซักพักก็มีอาแปะที่มาจากสมาคมไตรคุณธรรม บอกว่ามีคนไปติดต่อให้มาช่วยดูในเรื่องพิธีแบบจีนกับพิธีกงเต็ก  แล้วอาแปะก็เดินไปคาราวะศพก่อนที่จะเดินดูนั่นดูนี่แล้วบอกว่ายังขาดอะไรอีก  จัดตรงไหนไม่ถูกแล้วต้องทำอะไร ผมจดไว้แล้วให้คนไปงานไปซื้อมาเพิ่มตามที่อาแปะแกบอก  แล้วแกก็บอกว่าผมในฐานะลูกชายคนโตต้องทำอะไรบ้าง

ตั้งแต่เอาข้าวให้คุณพ่อ(จัดใส่ถาดแล้วตั้งที่โต๊ะไหว้หน้าศพ)มื้อเช้าต้องเอาให้ก่อนเจ็ดโมง  มื้อเย็นต้องให้ก่อนห้าโมงเย็น ห้ามเกินนี้ เวลาเอาให้ ให้ตักข้าวให้พูนๆชามเป็นภูเขาสูงๆจะได้มีเหลือกินเหลือใช้ แล้วให้เอาเต้ากัว (เต้าหู้แผ่นสีขาว) วางทับบนชามข้าวแล้วให้เอาตะเกียบหนึ่งอันปักไว้ตรงกลาง ห้ามใช้ตะเกียบคู่ห้ามใส่ช้อน  กับข้าวให้ใส่เป็นถ้วยห้ามเป็นจาน ให้ใส่เป็นเลขคี่  ห้ามผลไม้ที่มีสีแดงและรถหวานทุกชนิด (บางทีผมก็ไม่เข้าใจว่าต้องทำไปทำไมเพราะอะไร เขาบอกให้ทำก็ทำตามเพื่อความสบายใจของทุกฝ่าย)

ต่อมาก็ต้องเอาคนรับใช้ (ตุ๊กตากระดาษชายหญิงคู่หนึ่งที่ใช้ในพิธีกงเต็ก) มาทำการตั้งชื่อและเจาะตาเจาะบอกแล้วบอกให้ไปรับใช้คุณพ่อ การตั้งชื่อการห้ามตั้งชื่อซ้ำกับญาติพี่น้องของเรา ผมเลยให้ชื่อว่า นายร่ำ กับนางรวย แล้วก็เอาธูปมาทำท่าเป็นเขียนชื่อให้เขาที่หน้าอกของตุ๊กตาทั้งสองตัว พร้อมกับเอาธูปจี้ที่ตา ที่หู ที่ปาก แล้วบอกว่าให้เห็นให้ได้ยินให้พูดเพื่อไปรับใช้คุณพ่อ แล้วก็เอาไปตั้งข้างๆโลงข้างละตัว

จากนั้นก็ให้เอาของที่จะเผาไปให้คุณพ่อทั้งหมดในพิธีกงเต็กมาเปิดออกดู ถ้าเห็นว่ามีช่องว่างหรือรูให้พับกระดาษเงินกระดาษทองยัดใส่ไปจนเต็ม อย่างเช่นบ้านกระดาษมันจะมีช่องว่างอย่างนั้นก็ต้องพับกระดาษเงินกระดาษทองใส่ให้เต็มห้ามมีพื้นที่ว่าง  แล้วของกงเต็กทุกชิ้นจะต้องติดใบส่งของที่เป็นใบเหลืองๆยาวๆ ให้เขียนชื่อคุณพ่อลงไป แล้วให้ผมเอานิ้วโป้งด้านซ้ายไปประทับหมึกพิมพ์สีดำแล้วมากดทับชื่อคุณพ่อที่เขียนไป

นอกจากนี้ยังมีงานและรายละเอียดปลีกย่อยอีกแยะแยกมากมายที่ผมต้องทำ  ทำให้ผมไม่มีเวลามานั่งคิดเรื่องคุณพ่อมากนัก ผมเลยคลายความเศร้าไปได้บ้าง ยิ่งมีเพื่อนๆตั้งเยอะอยู่ด้วยแล้ว ยิ่งทำให้มีกำลังใจ  ผมเองดูคุณแม่กับเจ้าโอ๊ตก็เข้มแข็งเกินกว่าที่ผมคาดไว้  งานศพของคุณพ่อผ่านไปด้วยดีจนมาถึงก่อนวันสุดท้ายที่จะมีการฌาปนกิจศพ วันนี้จะมีการทำพิธีกงเต็กตอนบ่ายโมงยาวไปถึงหกโมงเย็น แล้วทุ่มครึ่งมีพระมาสวดศพ หลังจากนั้นก็ทำพิธีกงเต็กกันต่อ (เนื่องจากเป็นกงเต็กพิธีใหญ่เลยใช้เวลาเยอะ) วันนี้ตั้งแต่เช้าผมและญาติๆที่จะร่วมพิธีต้องใส่ชุดกระสอบ  ทำให้ผมเดินเหินไม่คล่องตัวเลย ดูขัดๆแปลกตัวเอง

“เอๆ พวกพี่ๆองค์การมากันแล้ว”เสียงป่านบอกผมหลังแต่งชุดกระสอบเสร็จ

“อ้าวไหนว่าจะพากันมาวันเผาไง”ผมถามแล้วเดินตามออกไป เห็นคุณแม่กำลังรับพวงหรีดขององค์การนักศึกษาจากพวกพี่ๆ มีพี่นิค  พี่หมอที  พี่เก่ง พี่แป้ง พี่ปอ  พี่ริช พี่แหวว พี่คิม พี่ตี๋ แล้วก็พี่ที่รู้จักกันอีกสามคนที่ทำงานในองค์การ ผมยกมือไหว้พวกพี่แล้วทักทายกันนิดหน่อยแล้วพาเข้าไปไหว้ศพคุณพ่อ พี่ปอถามขึ้นว่าต้องไหว้ยังไง ไหว้แบบจีนหรือเปล่า  ผมบอกว่าไหว้แบบที่พี่สะดวกนั่นแหละ แล้วพวกพี่ๆก็พากันไปนั่งพับกระดาษเงินกระดาษกับกลุ่มเพื่อนๆผม  ผมเลี่ยงออกมาเพื่อจะไปห้องน้ำ ไปถึงห้องน้ำผมก็เจอกับพี่นิค

“เอ พี่เสียใจด้วยนะครับเรื่องคุณพ่อ”พี่นิคบอก

“ครับ ขอบคุณครับ”ผมตอบกลับไป

“เอครับ พี่อาจจะยังไม่รู้นะครับว่า ความรู้สึกที่เอรู้สึกอยู่ตอนนี้เป็นยังไง  แต่พี่รู้ได้ว่ามันต้องหนักมากสำหรับเอ  ถ้าเอแบกรับมันคนเดียวไม่ไหวบอกพี่ก็ได้นะครับ  พี่ยินดี”พี่นิคบอกพร้อมจับที่ไหล่ผมบีบเบาๆ

“ขอบคุณครับ”ผมบอก แต่ในใจตื้นตันจะร้องไห้

“ผอมไปนะเราน่ะ หรือเป็นเพราะชุดนี้”พี่นิคพูกแล้วเอามือออกจาไหล่ผมมาจับชุดกระสอบที่ผมใส่

“ทานอะไรไม่ค่อยลงครับพี่”ผมบอก

“เอ เอฟังพี่ดีๆนะครับ สิ่งที่สูญเสียไปแล้วเราเอากลับคืนมาไม่ได้  แต่สิ่งที่เรามีอยู่ต้องทำให้มันดีที่สุดรู้ไหมครับ  เอยังมีคุณแม่ มีน้องอย่างทำให้เขาทั้งสองเป้นห่วงเอนะครับ อีกอย่างเอก็ยังมีพี่ด้วย”พี่นิคบอก

“ครับ ขอบคุณครับ”ผมบอกแล้วชวนพี่เขาขึ้นไปบนศาลา

“พี่แหววทำไมถึงพากันมาวันนี้ล่ะ เห็นป่านบอกกับเอว่าจะพากันมาวันสุดท้าย”อ๊อฟถามขึ้นในวงที่กำลังนั่งพับกระดาษเงินกระดาษทองกัน

“ก็ถามคุณนายก กับคุณอุปนายกหมายเลขสองดูซิคะ  เร่งพวกพี่ทำรายงานสรุปค่ายให้เร็วๆ จะได้มาไวๆ สองคนนั้นเขาทำกันทั้งวันทั้งคืนเลยแทบไม่ได้หลับได้นอน”พี่แหววหมายถึงพี่นิคกับพี่หมอที

“แล้วนี่จะฟังสวดคืนนี้แล้วกลับเลยหรือว่ายังไงครับ”ผมถามขึ้น

“พวกพี่ว่าจะเผาเสร็จแล้วค่อยกลับ เพราะว่าทำเรื่องขอรถมาได้สองวัน”พี่นิคบอก

“งั้นคืนนี้พวกพี่ไปนอนที่บ้านผมนะครับ เดี๋ยวผมให้น้องพาไป”ผมบอก

“เห็นพวกเพื่อนๆเอบอกว่านอนกันที่นี่ไม่ใช่เหรอ  แป้งขอนอนที่นี่ด้วยคนนะ”แป้งเสนอตัว  แล้วทุกคนก็ไม่มีใครไปนอนที่บ้านอีกตามเคย ไม่รู้ว่ากลัวคุณพ่อผมไปหาที่บ้านหรือติดเพื่อนกันแน่

หลังทานข้าวเที่ยงก็เริ่มทำพิธีกงเต็ก ผมกับญาติๆเข้าร่วมในพิธี  ผมต้องคอยถือกระถางธูปกับตะเกียงน้ำมันเพราะถือว่าเป็นตัวแทนคุณพ่อ โดยมีคนคอยถือโคมที่มีเสื้อขาวของคุณพ่อที่เคยใส่เอามาหุ้มโคมอันนั้นไว้อยู่ข้างๆ เจ้าโอ๊ตถือรูปคุณพ่อ (ที่จริงอาแปะแกถามหาลูกสาวหรือลูกสะใภ้แต่ไม่มีเลยได้ให้เจ้าโอ๊ตแทน) พิธีเป็นไปอย่างเรื่อยๆ เดี๋ยวกราบ เดี๋ยวโค้ง เดี๋ยวคำนับ ก้มๆเงยๆเป็นว่าเล่น แล้วก็ตั้งขบวนเดินไปเดินมาอยู่บนศาลานั้นแหละโดยสมมติว่าพาดวงวิญญาณของผู้ตาย ไปส่งตามที่ต่างๆก่อนที่จะข้ามสะพานไปเมืองปรโลกแล้วไปแดนสุขาวดี พวกพี่กับเพื่อนๆผมแปลกตากับพิธีนี้มาก พี่เก่งถ่ายรูปไม่หยุดเลย กว่าจะเสร็จพิธีในช่วงแรกทำเอาผมเหนื่อยหอบเลย
ชุดกระสอบทั้งร้อนทั้งหนักจนผมคิดว่าจะทำไม่ตลอดลอดฝั่งซะแล้ว แต่คิดว่าถ้านี่เป็นสิ่งสุดท้ายที่จะทำให้คุณพ่อผมก็กัดฟันทำจนแล้วจนรอดจนได้  ผมมานั่งพักก่อนที่จะไปอาบน้ำเพื่อมาฟังพระสวด แล้วทำพิธีกงเต็กหลังพระสวดอีก

“ดื่มนี่หน่อยซิครับ น้องเอ ดูสีหน้าไม่ค่อยดีเลย”พี่หมอทีพูดพร้อมส่งแก้วมาให้ผม

“อะไรอ่ะครับ”ผมถาม

“เป็นผงกลูโคสชงน่ะ ดื่มแล้วจะได้มีแรง น้องเอยิ่งน้ำตาลในเลือดน้อยอยู่”พี่หมอทีบอก

“ขอบคุณครับ”ผมรับแก้วมาดื่ม

คืนนี้เป้นคืนสุดท้าย แขกมามากเป็นพิเศษ เรียกว่าที่นั่งสำหรับจัดไว้ไม่พอเลย พวกพี่ๆกับเพื่อนๆผมก็รู้งานช่วยกันหาเก้าอี้มาเสริม ชวนแขกขึ้นมานั่งข้างบนศาลาบ้าง ส่วนผมหลังพระสวดเสร็จก็เข้าพิธีกงเต็กต่อ เสร็จพิธีก็ห้าทุ่มเห้นจะได้  ผมรีบถอดชุดกระสอบออกแล้วนั่งลงอย่างหมดแรงทันที

“เอ ดื่มเก็กฮวยเย็นๆนะ จะได้สดชื่นขึ้นมาบ้าง”พี่เก่งส่งน้ำเก็กฮวยให้ผม แล้วก็เดินไปถ่ายรูปต่อ ผมดื่มแล้วก็นั่งหลับตากะว่าหายเมื่อยแล้วจะไปดูแขก

“เอ ทานนี้หน่อยนะ เอยังไม่ทานอะไรเลยนี่”พี่แป้งเดินเข้ามาพร้อมถ้วยกระเพาะปลาน้ำแดง อาหารที่เลี้ยงแขกคืนนี้

“ขอบคุณครับ แป้งวางไว้เลย เดี๋ยวเอทาน”ผมบอกแล้วหลับตาต่อ

“ไม่ได้ เพื่อนๆบอกว่าเอไม่ค่อยทานอะไรเลย อ่ะอ้าปาก”พี่แป้งตกกระเพาะปลาน้ำแดงขึ้นมาเป่า แล้วมาป้อนผม 

“ไม่เป็นไร เอทานเองได้”ผมหันไปดูรอบๆข้าง เห็นคุณแม่ที่นั่งอยู่กับเจ้าโอ๊ตมองมาทางผมแล้วยิ้มออกมา  เป็นยิ้มแรกของคุณแม่และโอ๊ตที่ผมเห็นตั้งแต่กลับบ้านมา ถึงแม้ว่ามันจะเป็นยิ้มบางๆน้อยๆก็ผมก็มีกำลังใจขึ้นอีกเยอะ ผมเลยหันไปให้พี่แป้งป้อนอีกห้าหกคำแล้วผมก็บอกว่าพอแล้ว

...

แล้วเช้าวันสุดท้ายก็มาถึง  เช้าวันที่ผมจะได้อยู่กับร่างอันไร้วิญญาณของคุณพ่อ หลังจากถวายอาหารเพลเสร็จ เวลาประมาณบ่ายสองโมงก็มีพิธีออกศพ คาราวะผู้ตาย ในพิธีนี้จะให้ญาติและคนสนิทมาร่วมพิธี โดยคนที่มาจะต้องมีผลไม้ห้าอย่างพร้อมกับธูปหนึ่งห่อและตั่วกิม(กระดาษทองใบใหญ่) ผลไม้ที่นำมานั้นจะถูกจัดเรียงเพื่อตั้งไหว้หน้าศพ ถัดจากของที่เจ้าภาพจัดไว้โดยมีซาแซ(เป็ด ไก่ หมูต้มอยู่ในถาดเดียวกัน) น้ำชา ข้าวเปล่า ซาลาเปา ขนมคดก้วย ใช้ก้วย ฯลฯ

พอได้เวลาอาแปะก็จะเรียกชื่อ(เป็นภาษาจีน)ไปที่ละสายเครือญาติ เริ่มจากลูกก่อนแล้วไปพี่ชายน้องชายของคุณพ่อ พี่ชายน้องชายของคุณแม่ พี่สาวน้องสาวของคุณพ่อ พี่สาวน้องสาวของคุณแม่ สลับอย่างนี้ไปเรื่อยๆจนหมดแล้วค่อยเป็นแขกที่มาร่วม

“ตั่วตี๋..................โซ้ยตี๋..............ไล้........เหลี่ยว.......”อาแปะคนทำพิธีเรียกผมกับโอ๊ตด้วยเสียงที่ยานครางแต่ดูขลัง ทำให้บรรยากาศสงบเศร้าๆชอบกล (ตั่วตี๋ = ลูกชายคนโต  โซ้ยตี๋ = ลูกชายคนเล็ก) ผมกับโอ๊ตเดินไปที่หน้าโต๊ะตั้งหน้าหน้าศพ แล้วคุกเข่าสูงแบบจีน

“อิ๊............โค่ว...........คำนับ”เสียงอาแป๊ะบอก ผมกับโอ๊ตก็คำนับ จะเป็นไปด้วยบรรยากาศต่างหรือเปล่าไม่รู้ที่ทำให้ผมใจหวิว หรือเป็นเพราะว่านี่เป้นครั้งสุดท้ายแล้วที่จะเห็นคุณพ่อ แล้วน้ำตาผมก็ค่อยไหลออกมา

ไจ้...........โค่ว........คำนับ         ซา................โค่ว..............คำนับ  พอคำนับครบสามครั้งแล้วก็ลุกขึ้นยืนแล้วก็โค้งคาราวะ  เสร็จแล้วเจ้าหน้าที่ที่มาจากสมาคมเดียวกับอาแปะก็ส่งธูปให้ผมกับโอ๊ตคนละสามดอก (คนจีนเชื่อว่าถ้าออกศพแล้ววิญญาณจะไปเป็นเซียนให้ไหว้ด้วยธูปสามดอกไม่ใช่ดอกเดียว เหมือนที่ผ่านมา) แล้วก็ส่งของไหว้ต่างๆมาให้ผมกับโอ๊ตส่วย (ส่วย เป็นกิริยา เหมือนกับถือแล้วยกขึ้นไปที่หน้าผากสามครั้ง) ก่อนที่จะเอาไปวางที่เดิม แล้วผมกับโอ๊ตก็โค้งคำนับอีกหลายรอบ จนเสร็จก็ไปนั่งลงกับพื้นข้างๆ ถัดจากโต๊ะตั้งไหว้ออกมา แล้วลำดับญาติต่อไปก็มาทำคล้ายๆกับผมที่ทำไปแต่พิธีน้อยกว่า พอเสร็จแล้วผมก็ต้องคอยพูดว่า “กำเซี่ยะๆ”ให้กับคนที่มาเคารพศพเป็นชุดๆก่อนพาออกไปทานของหวาน กว่าจะเสร็จทั้งหมดก็สิบกว่าชุด ตลอดพิธีผมนั่งฝืนไม่ให้ตัวเองร้องไห้ตลอด ถึงแม้มันจะมีซึมๆออกมาบ้าง  หลังจากนั้นก็เอาของกงเต็กทั้งหมดไปเผาโดยให้ญาติยืนรอบไว้ห้ามขาดจากกัน แล้วก็ให้ผมถือไม้ไผ่ทำท่าไล่พวกผีไม่มีญาติที่จะมาแย่งขอกงเต็กของคุณพ่อไปอยู่ภายในรอบๆวงนั้น

พอเสร็จพิธีทางจีนต่อไปก็เป็นพิธีทางสงฆ์ พระสงฆ์เทศนา สวดมาติกาบังสุกุล เสร็จแล้วก็เคลื่อนศพจากศาลาใหญ่มาไว้ที่เมรุ  ตอนเคลื่อศพนี้เหมือนหัวใจผมมันจะขาดออกให้ได้  เหมือนว่าคุณพ่อต้องจากเราไปแล้วจริงๆอย่างไม่มีวันกลับมา  ผมถือกระถางธูปกับตะเกียงเดินตามคนที่คอยโปรยใบเบิกทางและกระดาษเงินกระดาษ พร้อมเศษเงินเหรียญไปตามทาง หลังผมมีเจ้าโอ๊ตถือรูปคุณพ่อ ตามมาด้วยพระสงฆ์ที่โยงสายสิญจน์มาจากโลง ตามด้วยบรรดาญาติๆและแขกที่มาร่วมงาน

พอเคลื่อนศพขึ้นสู่บนเมรุเรียบร้อย พิธีกรก็ทำหน้าที่ (วันนี้ได้พี่นิคเสนอเป็นพิธีกรให้ ยังจำได้ว่าญาติๆชมเปราะว่าเสียงดีพูดได้ลื่นหู หน้าตาก็ดี) ไปเรื่อยๆ จนมาถึงอ่านประวัติคุณพ่อ ซึ่งผมขอเป็นคนอ่านเอง ผมอ่านไปได้ซักหน่อยก็กลั้นน้ำตาไม่ไหวปล่อยโฮออกมาแต่ก็พยายามอ่านออกไป  เหล่าญาติและแขกที่มาร่วมงานก็ปล่อยโฮพร้อมกับผม พอผมอ่านจบพี่แหววก็ขึ้นมาขับกลอนไว้อาลัยเรียกน้ำตาไม่หยุด (พี่แหววนี่ญาติๆก็ชมว่าแต่งได้เพราะ เสียงก็ดี) ตอนนี้ผมฝืนไม่อยู่แล้ว  น้ำตาผมไหลพรากๆออกมา หันไปมองเจ้าโอ๊ตแค่ตาแดงๆเหมือนฝืนไว้อย่างมาก ส่วนคุณแม่ญาติๆไม่ให้มาเผา (เป็นความเชื่อว่าภรรยาห้ามเผาสามีเดี๋ยวตัดกันไม่ขาด)  ผมเดินเข้าไปหาโอ๊ตที่กำลังแจกของชำร่วยให้แขกหลังจากขึ้นไปวางดอกไม้จันทน์

“โอ๊ต เราไม่มีพ่อแล้ว  โอ๊ต...เราไม่มีพ่อแล้ว.....ฮื้อๆ....”ผมกอดคอเจ้าโอ๊คร้องไห้  โอ๊ตก็ร้องออกมาแต่พยายามกลั้นไว้ พวกญาติกับแขกที่มาร่วมงานเห็นผมกับโอ๊ตกอดกันร้องไห้ก็อดสงสารไม่ได้ พวกเพื่อนๆบอกว่าจะพาผมกลับไปที่ศาลา ผมบอกว่าไม่ไป จะคอยดูหน้าครั้งสุดท้ายของคุณพ่อ

ผมร้องไห้ไม่หยุดร้องจนไม่สามารถควบคุมตัวเองได้  พี่หมอทีเห็นว่าผมท่าจะไม่ดี เพราะอาการเริ่มจะเป็นเหมือนตอนอยู่ที่ค่าย เลยรีบเข้ามาหาผมแล้วบอกทุกคนว่าอย่ามามุงดู พร้อมถามหายาหม่องยาดม

“ผมไม่..ฮื้อ....เป็นไร....ฮื้....อๆๆ....ผมจะไป.......ดู....อื้.อ...คุณพ่อ”ผมบอกเพราะพี่หมอทีจะญาติกับเพื่อนผม พาผมออกไปจากตรงเมรุ  “ปล่อย...ฮื้อ....บอกให้ปล่อย.....ฮื้...อๆ.......”ผมบอกพร้อมสะบัดตัวอย่างแรง  แต่ก็ไม่หลุด  “ผมไหว้นะครับ...ฮื้อๆๆ.....ปลอ่ยผม...ฮื้...อ....ผมจะไปหาคุณพ่อ”

พี่หมอทีบอกให้ทุกคนปล่อยผม แล้วเข้ามาบอกว่าให้ผมหายใจลึกๆ ผมทำตาม ตัวผมเริ่มหยุดสั่นแต่น้ำตาก็ยังไหลไม่หยุด แล้วผมก็มีคนพยุงล้อมหน้าล้อมหลังเต็มไปหมดกลับไปที่เมรุ  เป็นช่วงเวลาที่พอดีสัปเหร่อ เปิดฝาโลงก่อนที่จะเอาเข้าในเชิงตะกอนของเมรุ ผมเห็นหน้าคุณพ่อครั้งสุดท้าย เหมือนคุณพ่อนอนหลับไปเฉยๆ ผมไม่มีคำพูดอะไร ผมก้มลงกราบที่โลงศพฝั่งปลายเท้า แล้วก็ไม่มีแรงลุกขึ้น จนหลายๆคนที่ตามมาต้องช่วยกันพยุง สัปเหร่อเอาโลงศพเข้าไปในเตาแล้วก็มีพระมาจุดไฟ ไฟค่อยๆลามไปทั่ว แล้วสัปเหร่อก็ปิดประตูเหลือแต่ช่องเล็กๆ ที่เปิดออก  ผมมองช่องนั้น  ในใจคิดว่าเราคงไม่มีวันได้เห็นคุณพ่ออีกแล้ว  คุณพ่อจากเราไปแล้วจริงๆ  คุณพ่อที่ผมรักที่ผมเคารพเชิดชูในเป็นบุคคลในดวงใจหมายเลขหนึ่ง ถึงแม้ว่าร่างคุณพ่อจะไม่อยู่แต่คำสอนและภาพความทรงจำต่างๆของคุณพ่อจะอยู่กับเอตลอดไป แล้วผมก็หมดสติลง


ผมฟื้นขึ้นมาอีกที ก็อยู่บนศาลาใหญ่มีคุณแม่นั่งอยู่ข้างๆกับเจ้าโอ๊ต อีกข้างมีพี่หมอที พี่แป้ง  ผมโผกอดคุณแม่กับโอ๊ตอย่างไม่อายใคร ผมร้องไห้อยู่อีกนานแต่คุณแม่ไม่มีน้ำตาเลย มีแต่คำปลอบผมต่างๆนานา (ตอนนั้นทำให้ผมรู้ว่าคุณแม่เป็นผู้หญิงที่แกร่งและเข้มแข็งมาก)

“เอ คุณพ่อคอยให้เอ พาคุณพ่อกลับบ้านอยู่นะลูก”คุณแม่บอก ผมรู้ว่าหมายความว่าอะไร เพราะมันเป็นหน้าที่ของลูกชายคนโตที่จะต้องเอารูปคุณพ่อเข้าบ้าน โดยกลับไปที่บ้านแล้วห้ามกับมาที่วัดอีกเป็นอันขาด ระหว่างทางก็ให้เอารูปหันด้านหน้าคุณพ่อใส่อกตลอดเวลาพร้อมเรียกให้คุณพ่อกลับบ้านตลอดทาง 

เมื่อไปถึงหน้าบ้านพวกญาติๆก็จะต้องพากันเอากระด้งมาปิดศาลพระภูมิและตี่จูเอี่ยะ(เจ้าที่จีน)ก่อนที่ผมจะเดินผ่านเข้าไปในบ้าน  แล้วต้องจุดธูปที่ประตูหน้าบ้านข้างละดอกบอกว่าขอพาคุณพ่อเข้าบ้าน แล้วตั้งรูปคุณพ่อไว้พร้อมไหว้ด้วยขนมอี๋(เหมือนขนมบัวลอย แต่เป็นสีแดง ใส่แต่น้ำเชื่อมไม่ใส่กะทิ)กับน้ำชา  อย่างละ 3 ถ้วย  เสร็จแล้วก็เอาเต็งรั้ง(โคมสีขาวที่แขวนอยู่งานศพ)ขึ้นแขวนหน้าบ้านพร้อมเอากระดาษสีขาวยาวสี่ฟุต กว้างเท่าไม้บรรทัดปิดเป็นแนวเฉียงๆไว้เหนือประตูบ้าน และที่ป้ายบริษัทก็ต้องทำเหมือนกัน ติดเอาไว้จนกว่าจะครบสี่สิบเก้าถึงมีไหว้ส่งวิญญาณแล้วค่อยเอาทั้งกระดาษที่ติดและเต็งรั้งลงมาเผา
 
ผมเดินกลับเข้ามาได้ยินเสียงพี่นิค พี่หมอที พี่ปอ คุยกันเรื่องเลื่อนกำหนดวันกับว่าจะกลับไปวันพรุ่งนี้แทนหลังไปลอยอังคาร

“นิค มันซิบ่เป็นปัญหาติ่ เฮาขอรถเพิ้นมาสองมื้อเด่”พี่ปอบอก (นิค มันจะไม่เป็นปัญหาเหรอ เราขอรถเขามาสองวันนะ)

“เราถามคนขับรถแล้ว เขาบอกว่าถ้ารองอธิการบดีฝ่ายกิจกรรมนักศึกษาอนุญาตก็ไม่มีปัญหา”พี่นิคบอก

“แล้วนิคจะทำยังไง”พี่หมอทีบอก

“เดี๋ยวเราจะให้แหววต่อสายหารองฯแล้วเราจะขอเอง ถ้าเกิดอะไรขึ้น เรารับผิดชอบเองทั้งหมด นายสองคนช่วยไปบอกพรรคพวกด้วยว่ามีการเปลี่ยนแผนเราจะกลับพรุ่งนี้หลังลอยอังคารเสร็จ”พี่นิคบอก แล้วพี่หมอทีกับพี่ปอก็เดินไปบอกทุกคนที่มาด้วยซึ่งก็ไม่มีใครขัด

“พี่นิคกลับก็ได้ครับ แต่พี่มาร่วมงานผมก็ขอบคุณมากแล้วครับ”ผมเดินเข้ามาหลังจากพี่นิคอยู่คนเดียว

“พี่ไปไม่ได้หรอก  พี่เห็นเอเป็นแบบนี้แล้ว  จะให้ทิ้งเอไปได้ยังไง  พี่รู้ว่าเอต้องการกำลังใจในการต่อสู้ปัญหานี้ ให้พี่เป็นกำลังใจของเอนะ”พี่นิคบอก

“ขอบคุณครับ”ผมบอกแล้วพี่แหวว ก็เดินเข้ามาหาพี่นิคบอกว่าต่อสายติดแล้ว พี่นิครับโทรศัพท์ ผมเดินเข้ามาในบ้านซึ่งบัดนี้ดูแคบแทบไม่มีที่เดิน เพราะมีพี่ๆเพื่อนๆของผม ส่วนญาติๆให้ไปพักที่บ้านสวนหมด แล้วพี่หมอทีก็จัดสรรแบ่งห้องนอน ให้พวกพี่ผู้หญิงทั้งหมดไปนอนห้องโอ๊ต พวกน้องผู้หญิงทั้งหมดนอนห้องรับรองแขก พวกพี่ผู้ชายนอนที่ห้องผม พวกเพื่อนผู้ชายของผมได้ออกมานอนที่ห้องนั่งเล่นเพราะว่าที่นอนไม่พอ  ส่วนผมกับโอ๊ตนอนห้องคุณแม่ แล้วพี่นิคก็เดินเข้ามาบอกว่าเรื่องรถเคลียร์แล้วไม่มีปัญหา

เช้าวันต่อมาเราไปเก็บกระดูกคุณพ่อแล้วถวายอาหารเช้าแก่พระ เสร็จแล้วก็พากันไปที่พัทยาเพื่อไปลงเรือไปที่เกาะล้าน เอาเถ้าอังคารของคุณพ่อไปลอย  คณะของผมไปเยอะมากเพราะมีทั้งพี่ๆเพื่อนๆของผม ไหนจะวงศาคณาญาติอีก คุณแม่เลยเหมาเรือลำหนึ่งไปเลยกะว่าลอยอังคารเสร็จจะได้ไม่ต้องรีบนั่งทานข้าวเที่ยงบนเกาะก่อน

หลังจากทานข้าวเที่ยงเสร็จ คุณแม่ก็บอกให้พวกเพื่อนๆพี่ๆผม ที่ไหนๆก็มาแล้วลงไปเล่นน้ำกันเลย เดี๋ยวจะว่ามาถึงชลบุรีแล้วไม่ได้เล่นทะเล  ส่วนผมขอตัวไปเดินเล่นริมหาดไปเรื่อยๆ คุณพ่อครับ 
เอกับคุณแม่แล้วก็เจ้าโอ๊ตพาคุณพ่อมาเที่ยวแล้วนะครับ  เราได้มาเที่ยวด้วยกันแบบสี่คนครบแล้วนะครับ คุณพ่อเที่ยวให้สนุกนะครับ แล้วน้ำตาผมก็ไหลออกมา  ผมนั่งลงตรงชายหาดที่เงียบมองดูคลื่นที่กระทบฝั่งเข้ามาบนพื้นทรายที่ขาวสะอาด แล้วมันก็กวาดเอาทรายลงไป ผิดกับเมื่อมันเจอโขดหินคลื่นทะเลมันกับเป็นฝ่ายแตกไปเสียงเอง  เปรียบเหมือนกับชีวิตคนเรา ถ้าเจอปัญหาที่โถมเข้ามาใส่เปรียบเป็นคลื่นทะเล คนที่อ่อนแอก็จะถูกซัดหายไปกับปัญหานั้น แต่ถ้าเป็นคนที่เข้มแข็งอดทนเหมือนโขดหินปัญหาที่ถาโถมก็มีอันแตกไป  เอเข้าใจแล้วครับว่าทำไม คุณพ่อถึงสอนให้เอเข้มแข็งและอดทน ผมยกมือปาดน้ำตาแล้วสัญญากับตัวเองว่าจะไม่ขี้แยง่ายๆอีก แล้วผมก็ปล่อยอารมณ์ให้มันทอดไปตามสายลมที่พัดมาและไม่รู้ว่าจะพัดไปจบลงที่ใด

+++ จบบทที่สิบเจ็ด +++

*** ข้อคิดคำคมประจำบท ***
-   สิ่งที่สูญเสียไปแล้วเราเอากลับคืนมาไม่ได้  แต่สิ่งที่เรามีอยู่ต้องทำให้มันดีที่สุด
-   ผมนั่งลงตรงชายหาดที่เงียบมองดูคลื่นที่กระทบฝั่งเข้ามาบนพื้นทรายที่ขาวสะอาด แล้วมันก็กวาดเอาทรายลงไป ผิดกับเมื่อมันเจอโขดหินคลื่นทะเลมันกับเป็นฝ่ายแตกไปเสียงเอง  เปรียบเหมือนกับชีวิตคนเรา ถ้าเจอปัญหาที่โถมเข้ามาใส่เปรียบเป็นคลื่นทะเล คนที่อ่อนแอก็จะถูกซัดหายไปกับปัญหานั้น แต่ถ้าเป็นคนที่เข้มแข็งอดทนเหมือนโขดหินปัญหาที่ถาโถมก็มีอันแตกไป

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: paulla ที่ 21-05-2008 23:17:45

รออยู่นะค๊าบ....จะลงแดงอยู่แล้ว  :serius2:  :serius2:  :serius2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 21-05-2008 23:23:58

 :m5:ขอโทษอย่างแรงครับ ที่ทำให้คอยนาน และนานแบบอารมณ์ค้าง  (แต่คิดว่าความยาวของบทนี้คงชดเชยกันได้นะครับ)

อย่างที่บอกครับ บทนี้เขียนยากจริงๆ  

ผมจด(บันทึก)จำ(ในหัวสมอง)ได้ดีไม่มีวันลืมครับ

เนื้อหารายละเอียดค่อนข้างเยอะหน่อยนะครับ เพราะอยากถ่ายทอดออกมาจริงๆ

บทนี้อาจจะมีคำผิดเยอะหน่อยนะครับ เพราะว่าไม่ได้อ่านทวนซ้ำ  (ไม่กล้าอ่านทวนซ้ำ แค่นั่งพิมพ์ไปก็ร้องไห้ไปจนน้ำตาจะไม่มีแล้วครับ :o12: ถ้าอ่านทวนซ้ำอีกมีหวังน้ำตาหมดตัวแน่ๆ)  

...........มาถึงบทนี้อยากบอกว่า เอ ยังคิดถึงคุณพ่อตลอดถึงแม้ว่าคุณพ่อจะจากไปหลายปีแล้วก็ตาม แต่เหตุการณ์ทุกอย่างเอยังจำได้ดีเหมือนเพิ่งผ่านไปเอง เอทำอะไรหลายๆอย่างให้คุณพ่อได้ภูมิใจแล้วนะครับ ปริญญาเกียรตินิยมที่คุณพ่อต้องการ เอก็ทำให้แล้ว  งานที่บริษัทเอก็มาช่วยคุณแม่  เอติวให้โอ๊ตจนได้ที่เรียนมหาลัยที่ดีและตามคณะที่คุณพ่ออยากโอ๊ตให้เรียนเอก็ทำให้แล้ว  หวังว่าคุณพ่อที่คอยดูอยู่บนสวรรค์คงภูมิใจในตัวเอนะครับ :m2:...........


...........เหตุการณ์ตอนนั้นเราต้องขอบใจเพื่อนๆทุกคน ถ้าไม่มีพวกนายเราคงเศร้ากว่านี้เยอะ..............

...........เหตุการณ์ตอนนั้นผมต้องขอบคุณพี่ๆทุกคน ที่คอยเป็นกำลังใจให้(โดยเฉพาะพี่นิค)...............

...........เหตุการณ์ตอนนั้นผมต้องขอบคุณคุณแม่และเจ้าโอ๊ตที่เป็นตัวอย่างเข้มแข็งให้ผมดู...............

...........เหตุการณ์ตอนนั้นผมต้องขอบใจตัวเอง ที่ผ่านมันมาได้และสอนให้ผมเข้มแข็งอดทน...............

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 21-05-2008 23:29:39

เศร้าจริงๆค่ะ เป็นสิ่งที่ลูกทุกคนไม่อยากเจอ..เเต่..  :sad2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: DeShiWa ที่ 21-05-2008 23:32:56

 :impress: :impress: :impress:

อ่าครับผมเสียใจด้วยครับพี่เอ

เป็นกำลังใจให้ครับผม

มาลงให้วะยาวเลย อ่านสะใจมากครับ อิอิ

:impress: :impress: :impress:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Otaku ที่ 21-05-2008 23:48:06

เสียใจด้วยนะคับพี่เอ

ถือว่าพี่เอเข็มแข็งมากนะ :L2:

อ้างจาก: kdds ที่ 21-05-2008 23:29:39  

เศร้าจริงๆค่ะ เป็นสิ่งที่ลูกทุกคนไม่อยากเจอ..เเต่..  :sad2:

เห็นด้วยนะ ไม่อยากเจอเลยยยยย  กลัวทำใจไม่ได้อ่ะ :sad2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 22-05-2008 00:02:40

พี่ขอแสดงความเสียใจย้อนหลังนะจ๊ะ...น้องเอ
คุณพ่ออยู่บนสวรรค์คงดีใจที่น้องเอ....
ได้ทำทุกสิ่งทุกอย่างสมตามเจตนารมณ์ของคุณพ่อ
และทำได้อย่างดีที่สุดด้วย....

เป็นกำลังใจให้น้องเอนะคะ...
   :L2: :L1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: meawmeaw ที่ 22-05-2008 00:09:45

เป็นกำลังใจให้นะคะ  :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: กิ่งก้านใบ ที่ 22-05-2008 00:22:04

เป็นกำลังใจให้เช่นกันค่ะ

 :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: VaRinTr ที่ 22-05-2008 00:44:39

หวัดดีคับคุณเอ ติดนิยายคุณเอแล้วอะ จนไม่ได้อ่านหนังสือเรียนเลย 555
ชอบมากๆเลยคับ ทั้งนิยายทั้งคนแต่ง (ได้ข่าวว่าเค้ามีเจ้าของแล้ว...อดคับ อด)
555
ไว้จะติดตามผลงานต่อไปนะคับ
ผม ม่อน นะคับ เรียนอยู่ปี 3 จะให้เรียก คุณเอ ว่าไรดีอะ พี่ หรือน้องดี บอกด้วยนะคับ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: BABY_CHICK ที่ 22-05-2008 01:57:27

 :กอด1:เสียใจด้วยนะครับ สำหรับเรื่องคุณพ่อ ไม่มีใครอยากสูญเสียในสิ่งที่ตัวเองรักหรอกครับ

แต่มันคือกฎธรรมชาติครับ ตัวเราเองก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ ตอนที่มีชีวิตอยู่

เราก็ทำแต่สิ่งดีๆ ทั้งต่อตัวเรา และคนรอบข้าง ให้ดีแล้วกันนะครับ

เป็นกำลังใจให้ ถึงตอนนี้ เอคงเข้มแข็ง และเป็นผู้นำที่ดี ตามที่คุณพ่อบอกแล้วล่ะ

วันนี้มาชวนดูบอลรอบชิงครับ แมนยูฯกะ เชลซี ครับ ผมเชียร์ผีครับ 55

รอตอนต่อไปครับ สู้ สู้ :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Electrolyte ที่ 22-05-2008 02:03:03

 :o12:นายเออ่ะ....เราเสียใจด้วยนะ...เสียใจกับนายย้อนหลัง....นายทำให้เราเสียน้ำตาเลยอ่ะ...ทำให้เราคิดถึงพ่อทำให้เราอยากกลับบ้านเพราะเราไม่มีวันหยุดเลยและไม่ได้กลับบ้านนานแล้ว....อยากกลับบ้านอ่ะ o7


รอให้กำลังใจนายเอนะ..................นายเอคุงเอง

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: littlepooh ที่ 22-05-2008 04:15:33

 :m15: :m15: พออ่านบทนี้แล้วทำให้นึกถึงพ่อเลย ถึงแม้ท่านจะจากเราไปนานแค่ไหนก็ตามแต่เราก็ยังระลึกถึงท่านอยู่ตลอดเวลา :m15: :m15:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: nana ที่ 22-05-2008 05:13:53

 :L2:เป็นกำลังใจให้นะค่ะ :L2:



 :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: [€]ŝĊörŦ ที่ 22-05-2008 07:59:06

บรรยายได้สุดซึ้งเลยนะครับ

อย่างไรก็ขอแสดงความเสียใจย้อนหลังด้วยนะครับ

เหตุการณ์แบบนี้ไม่ว่าลูกๆ คนไหนก็คงไม่อยากพบเจอ

เพียงแต่มันเป็นสัจธรรมของชีวิต ขึ้นอยู่ว่าจะช้าหรือจะเร็วก็เท่านั้นเอง

ขอเป็นกำลังใจให้อีก 1 คนน่ะคับผม

 :L2:      :L2:      :L2:      :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: BeePed ที่ 22-05-2008 08:35:21

ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ แม้จะผ่านมาแล้วหลายปีก็่ตาม  ยังไงตอนนี้ก็มีพี่นิคเป็นกำลังใจให้อยู่แล้วนิ  :m1: :m1:

อ่านเรื่องของน้องเอเกี่ยวกับงานศพและงานกงเต็กแล้ว ต้องยอมรับว่าน้องเขียนได้ละเอียดมากๆคะ  พ่อของพี่ก็เพิ่งเสียเมื่อ 4 เดือนก่อนและก็จัดงานศพแบบจีนเหมือนกัน พออ่านแล้วนึกตาม มันเหมือนกันทุกขั้นตอนเลย  แต่ถ้าให้พี่มาเขียนบรรยายแบบนี้พี่คงเขียนไม่ได้แน่ๆ

ขอกด +1 ให้กำลังใจคนแต่งค่าาา 

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: imon ที่ 22-05-2008 08:37:30

เศร้าจังเลย :o12: :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sarin ที่ 22-05-2008 09:22:38

เสียใจด้วยค้าบเอ...
เชื่อว่า...คุณพ่อไม่ได้จากเอไปไหน..
คุณพ่อ.....ยังอยู่ในใจเอเสมอ..
คุณพ่อคือทุกย่างก้าว....ในชีวิตของเอ...
เป็นกำลังใจให้ครับ..... :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: แก้ว ที่ 22-05-2008 11:01:54

เสียใจด้วยนะคะ
ถ้าคุณพ่อรับรู้ได้ คงปลื้มใจตัวคุณแม่ เอ และโอ๊ตแน่ ๆ ค่ะ

 :m15:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: alive ที่ 22-05-2008 12:45:47

เสียใจด้วยนะเอ

แต่ก็ดีใจด้วยที่เอผ่านเวลาขณะนั้นมาได้

สู้ สู้  นะเอง

 :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: pongsj ที่ 22-05-2008 13:23:53

เป็นกำลังใจให้น้องเอน่ะคับ  :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: go_018 ที่ 22-05-2008 13:27:14

เสียใจด้วยนะครับ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: christiyaturnm ที่ 22-05-2008 13:44:42

ขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับ

น้องเอ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 22-05-2008 13:50:59

เสียใจด้วยนะคับ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: cassper_W ที่ 22-05-2008 13:56:41

อ้างจาก: kdds ที่ 21-05-2008 23:29:39  

เศร้าจริงๆค่ะ เป็นสิ่งที่ลูกทุกคนไม่อยากเจอ..เเต่..  :sad2:

ถูกที่สด  แต่ว่าทุกชีวิตก็ย่อมต้องเป็นไปตามกาลเวลา

เป็นกำลังใจให้น่ะจ๊ะ  :L1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: สาวเครือฟ้า ที่ 22-05-2008 14:10:24

เป็นกำลังใจให้ครับ

 :L1: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Simply Blue ที่ 22-05-2008 14:19:57

พีเชื่อว่าตอนนี้เขียนอย่าจริง แม้ว่ามันจะชัดเจนอยู่ในความทรงจำก็ตาม   :m15:
ยากที่บอกว่าเสียใจขนาดไหนกับการสูญเสียแบบนี้   :m15:
สำหรับพี่แล้วพ่อไม่เคยจากไปไหน ยังคงชัดเจนและอบอุ่นทุกครั้งที่คิดถึง  :o12:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: gift_deb ที่ 22-05-2008 14:47:46

 :m15: :m15: :m15:



ไม่อยากจะคิดอ่ะ เมื่อถึงคิวเราบ้างจะเป็นยังไง แต่ทุกคนล้วนเกิดแก่เจ็บตาย :o12: :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ranaways ที่ 22-05-2008 17:22:09

เสียใจด้วยนะ  ท่านคงอยู่สบายดีแล้ว

แล้วท่านก้อไม่ได้จากไปไหน

อยู่ในใจเอ เสมอแหระ จริงป่ะ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: P_love ที่ 22-05-2008 19:43:37

 :m15: :m15: :m15:อ่านแล้วเศร้าจัง


ฮือ อือ เศร้าไม่หายเป็นสิ่งที่ทุกคนต้องพานพบคะ :m15: :m15:


ยังไงก้อขอเป็นกำลังใจให้กับนายเอด้วยนะ :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Electrolyte ที่ 22-05-2008 20:25:19

รอนายเสมอนะ...นายเอ...............................


เพื่อนสำคัญที่สุดในเวลาที่เราไม่มีใคร....ดีจังที่นายเอมีเพื่อนดีดี.....

Take Care""""""""""""""""""""นายเอคุงคับ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 22-05-2008 20:37:21

 :m15:อ่านแล้วเศร้าตามครับ

แต่ยังไงก็สู้ๆๆๆนะคับ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ISACBTMN ที่ 22-05-2008 20:54:28

เศร้า  :sad2:

แต่ก็ยังดีนะที่มีคนที่รักรายล้อมอยู่เคียงค้างตลอดเวลา  :L1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: BABY_CHICK ที่ 22-05-2008 21:16:25

 :m23:ทำจิตใจให้สดชื่นดีกว่าครับ กำลังใจเยอะแบบนี้ นายเอ คงยิ้มแก้มฉีกแย้ว 55

เย้ o13แมนยูได้ ดับเบิ้ลแชมป์ อย่าหาว่าเวอ่ร์นะครับ ไม่ได้หลับได้นอน เพราะรอเชียร์บอลนี่แหละ ว่าแล้ว ขอตัวไปนอนนะครับ ฝันดีทุกคน :L2:

เป็นกำลังใจให้เอ อีกครับ o13

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 22-05-2008 21:19:58

 :m15:  :m15:  :m15:

ขอเป็น หนึ่ง กำลังใจให้พี่เอค่ะ

P*S  รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ


 :bye2: :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Estel ที่ 22-05-2008 22:13:22

สวัสดีครับเพื่อนๆ ชาวเล้าทุกคน

วันนี้ Estel มาในฐานะน้อง(สะใภ้  :o8:  อิอิ) ของพี่เอนะครับ  :o8: :o8:
เรื่องของเรื่องมันก็มีอยู่ว่า วันนี้พี่เอ คงไม่ได้มาโพสต์นิยายให้ชาวเล้าอ่านกันนะครับ  :o :sad2:
เท่าที่ Estel จับความได้ก็คือ พี่เอกับพี่นิคไปเยี่ยมญาติซึ่งป่วยหนักที่หนองคาย :serius2: :a5:
ขณะที่ Estel กำลังพิมพ์นี้ พี่เอกับพี่นิคก็กำลังเร่งขับรถไปหนองคายกัน

เพื่อนๆ ช่วยส่งกำลังใจให้พี่นิคด้วยแล้วกัน  :c5: :L1: เห็นพี่เอว่าวันนี้พี่นิคเครียดมากเลย

อ่อ แล้วพี่เอก็อาจจะไม่ได้พาโพสต์นิยายอีกสักระยะนะครับ เรื่องงานหน่ะ ยุ่งมากมาย
อาจจะต้องเดินทางไปต่างประเทศนิดหน่อย แต่คิดว่าเสร็จเรื่องยุ่งๆ แล้วก็คงกลับมาเขียนต่อ
ให้พวกเราทุกคนได้ติดตามกันเหมือนเดิมครับ  :oni2: :oni2:

ปล พี่เอบอกว่า เอาโน๊ตบุ๊คไปด้วย วันนี้อาจจะได้เข้าเล้าถ้ามีเวลา
ปปล พี่เอถ้าเข้ามาอ่านแล้วเม้นท์ตอบด้วย ถ้ามีไรอีกบอกผมได้นะ เด๋วจัดการให้

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 22-05-2008 22:59:05

ขอเป็นกำลังให้ พี่เอ กับ พี่นิคค่ะ   :m1:


อย่า ทามงานจน ไม่ได้พักนะค่ะ <ทั้ง 2 คนเรย>

รักษาสุขภาพด้วย   :m13:


แล้วก็ รอ เรื่อง นี้นะค่ะ   :m15:

<อย่า หายไปนานนะ>   :m32:


 :bye2: :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 22-05-2008 23:21:55

 o2 o2 o2 ตอนนี้มีแต่เรื่องเข้ามาจังเลยครับ   อย่างที่น้องEstelบอกครับ 

ว่าคุณย่าของพี่นิคเข้าโรงพยาบาลด่วน  พี่นิคเลยมาชวนให้ผมไปหนองคายเป็นเพื่อน (อาจจะกลับวันอาทิตย์)

อาจจะไม่ได้มาโพสซักระยะนะครับ ต้องขอโทษด้วยจริงๆครับ :m5: (ผมว่าแล้วผมเขียนบทที่แล้วไป ใจคอไม่ดีเลย)

แต่สัญญาครับว่าจะไม่ทิ้งไม่หายไปแน่นอนครับ o13


 :pig4: :pig4: :pig4:ขอบคุณมากมายครับสำหรับทุกกำลังใจ  ผมก็ได้กำลังใจพวกนี้แหละครับที่เป็นพลังให้ผมสร้างสรรค์นิยายออกมาได้  ขอบคุณมากๆครับ  :L2:


 :กอด1:สำหรับEstelน้องรัก  พี่ขอบใจมากๆที่ช่วยพี่หลายๆเรื่อง  เด็กคนนี้เป็นเด็กดีมากครับ  ใครรู้จักไว้ไม่เสียหายแน่นอนครับ :L1:

ปล.วันนี้แอบไปโรงเรียนเก่ามา(ไปบริจาคเงินให้สมาคมศิษย์เก่า)  เห็น(เด็กๆ)แล้วอยากกลับไปเป็นเด็กมัธยมอีกอ่ะครับ  o7

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: cassper_W ที่ 22-05-2008 23:36:09

เป็นกำลังใจให้พี่นิคน่ะ 

ขอให้คุณย่า แข็งแรงไวไวน่ะ

แล้วก็จารอกลับมาต่อนิยายน่ะจ๊ะ :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: VaRinTr ที่ 22-05-2008 23:40:57

เป็นกำลังใจให้กับ คุณเอ คับ อย่ายอมแพ้นะคับผม


from ม่อน คับ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 23-05-2008 00:21:00

เป็นกำลังใจให้จ้า  :L2: :L2:
ว่างแล้วค่อยมาเขียน  :a2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: jurassic ที่ 23-05-2008 07:19:18

 :L2:   เป็นกำลังใจให้ทั้งคู่เลยนะค่ะ......ยังไงก็ดูแลสุขภาพด้วยนะจ้ะ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 23-05-2008 09:42:54

เดินทางไป - กลับโดยปลอดภัยนะคะ...ทั้งสองคน
ขอให้คุณย่าของพี่นิคสุขภาพแข็งแรงโดยเร็วนะ
 :L2: :L2: :L1: :L1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: แก้ว ที่ 23-05-2008 09:52:52

เดินทางปลอดภัยนะคะ

 :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: enDLesS_Loves ที่ 23-05-2008 09:58:39

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: gift_deb ที่ 23-05-2008 11:47:28

เป็นกำลังใจให้คุณย่าแข็งแรงเร็วๆ นะคะ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 23-05-2008 11:50:31

เป็นกำลังใจให้ทั้งเอ และ นิคด้วยนะคับ

เอาใจช่วยนะคับ

ขับรถขับราระวังนะ กลับมาปลอดภัยแร้วกันคับ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Otaku ที่ 23-05-2008 12:31:12

ขอให้พี่นิคกับพี่เอเดินทางปลอดภัยนะ

ขอให้คุณย่าของพี่นิคหายไวๆ :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ken_krub ที่ 23-05-2008 13:30:36

เป็นกำลังใจให้ครับ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sarin ที่ 23-05-2008 15:15:08

 :c5:ฝากความห่วงใย...ให้นิคกะเอด้วยค้าบ :กอด1:
ขอให้คุณย่าหายป่วยไว.ไว :L2:
ขอพระเจ้าคุ้มครองค้าบ.. :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: tutankamen ที่ 23-05-2008 15:57:26

........................... No Comment

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 23-05-2008 17:01:39

เอ..บรรยายถึงงานศพของคุณพ่อแล้ว คนอ่านน้ำตาไหลตามไปด้วย

หัวอกของลูกทุกคน เมื่อต้องเจอเรื่องนี้ มันก็เป็นแบบนี้ทุกคนเหมือน

ยกย่องจากใจนะที่เอเป็นลูกที่ดีทำได้ตามที่พ่อต้องการ o13

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: P_love ที่ 23-05-2008 19:59:34

ขอให้น้องเอเดินทางโดยปลอดภัย ค่า


แล้วก้อรักษาสุขภาพด้วยนะ ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย


เป็นกำลังใจให้น้องเอ :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: paulla ที่ 23-05-2008 20:08:36

ยังไงก็ขอให้คุณเอ กะคุณนิค เดินทางปลอดภัยนะครับ...

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Estel ที่ 23-05-2008 20:21:51

ดีครับชาวเล้า

พี่เอให้มาบอกว่า ขอบคุณทุกๆ กำลังใจที่ส่งให้นะครับ :pig4:
ตอนต่อไปยังปั่นไม่เสร็จเพราะมีเรื่องคุณย่าของพี่นิค  :o12:

ยังไงก็ให้ทุกๆ คนรอหน่อยนะครับ
แล้วคืนนี้ ถ้าพี่เอยังไหวอยู่  o2 จะมาทักทายทุกๆ คนครับ  o7

Estel เองคับ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 23-05-2008 20:26:44

...........




P*S  รอ พี่เอนะค่ะ + ขอให้คุณย่าพี่นิค แข็งแรง ไว ไว นะค่ะ


 :bye2: :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 23-05-2008 20:51:43

 :m1: :m1:
 ขอบใจน้อง Estel นะจ๊ะที่มาส่งข่าว   :pig4:
 กด +1 ให้น้องที่ทำหน้าที่ น้อง (สะใภ้) ของพี่เอ   :m4:  ได้อย่างน่ารักจัง
 แล้วพี่จะรอจ้า...
 ป.ล. น้องเอก็ไม่ต้องรีบเร่งนะ...อย่ากดดันตัวเองหล่ะ
       เอาแบบสบาย ๆ ของน้องเอจ้า
 ป.ล.อีก... ฝาก  :L2: เยี่ยมคุณย่าพี่นิคด้วยนะจ๊ะ
        ขอให้ท่านสุขภาพแข็งแรงโดยเร็วนะคะ
 
 
 

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: BABY_CHICK ที่ 23-05-2008 22:16:33

 :L2:เดินทางโดยสวัสดิภาพนะครับ ว่างๆ ค่อยมาต่อก็ได้ครับ รอได้เสมอครับ

เพาระทุกวันนี้ก็อยู่กะการรอ ....รอเนื้อคู่....อิ อิ  มีมั่งมะ :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: tsukino ที่ 24-05-2008 01:35:56

ติดตามมาจากเด็กดีค่ะ  เป็นกำลังใจให้ค่ะ ให้คุณเอสู้ต่อไปนะคะ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 24-05-2008 06:11:18

เป็น กำลัง ใจให้ค่ะ 


 :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 24-05-2008 08:06:44

 :oni1: รีบวิ่งเข้ามาในเล้าอย่างเร่งด่วนครับ

คิดถึงคนในเล้ามากมายครับ

แต่ตอนนี้เหมือนมีแต่เรื่องวุ่นๆเข้ามา

ตอนนี้อาการคุณย่าของพี่นิคไม่ดีขึ้นเลย  พี่นิคก็เครียดมากๆ  ผมไม่รู้จะช่วยยังไงดี :เฮ้อ:

แต่ยังไงวันจันทร์นี้ผมก็คงต้องกลับไปทำงาน (ไม่รู้ว่าพี่แกจะกลับด้วยเปล่า  :เฮ้อ:)

ขอบคุณทุกคนนะครับ  ที่เป็นกำลังใจให้ผมและพี่นิคกับคุณย่า :L2: :pig4:

p.s. ถ้าเป็นไปได้วันนี้จะเอาโน้ตบุ๊คไปนั่งพิมพ์ในโรงพยาบาลเลย  (จะโดนพี่นิคด่าไหมว่ะเนี่ยะ :m29:)

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 24-05-2008 09:43:58

 :m1:
พี่ก็คิดถึงน้องเอนะจ๊ะ....
ฝากน้องเอเป็นกำลังใจให้พี่นิคนะ...อย่าเคลียดมาก
  :L2:  :L2: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: tutankamen ที่ 24-05-2008 10:13:49

 :m31: จากวันนี้ไปอีกเป็น อาทิตย์ แง้ๆ :o12: ไม่ได้อ่าน ผมลงแดงแหงมๆ

ปี 1 เอกเดียวกะคุณเอนั่นแหละครับ  o2 ผมต้องโดนรับน้องคงไม่ว่างเข้ามาในเล้า ยังไงก็จะรอนะครับ  :oni2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 24-05-2008 10:15:51

 :m1: :m1: ตามสะดวกดีกว่าคับ


ยังไงคนในเล้าก็รอได้ค๊าบ............


เป็นกำลังใจให้เสมอนะค๊าบ.......

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 24-05-2008 13:50:02

รีบนพูดถูกต้องเคอะ  อิอิ

เรารอด้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย  :sad2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: boboaje ที่ 24-05-2008 14:42:45

เป็นกำลังใจให้ทั้งนิคและเอเลยค่ะ

สุ้สู้นะค่ะ 

จะรอนะค่ะ แต่ไม่เร่งจะได้ไม่มีปัญหากันเน้อ

ตอนนี้ก็อยู่ใกล้ๆ เป็นยาใจให้พี่นิคเราก่อนก็ได้นะ

ชาวเล้าเข้าใจรอได้

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: nooww ที่ 24-05-2008 15:37:42

น่ารัก

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: @#Jackie#@ ที่ 24-05-2008 15:45:48

เพิ่งได้เข้ามาอ่าน สนุกมากเลยครับ

จริง ๆ เห็นเรื่องนี้มาตั้งแต่โพสต์ใหม่ ๆ แต่ไ่ม่ได้คลิ๊กเข้ามาอ่าน แต่เมื่อคืนนี้พอได้อ่าน ติดใจมาก เลยอ่านยาวเลย

นักเขียนใหม่ แต่เขียนได้ดีนะครับ

เป็นกำลังใจให้คุณ เอ และ คุณ นิค นะครับ


ปล... รออ่านตอนคุณเอ ตัดสินใจคบคุณนิค อย่างเป็นทางการ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: meawmeaw ที่ 24-05-2008 17:25:55

เอาไว้เวลาสะดวก หรือตอนที่พอมีเวลา
แล้วค่อยมาต่อก็ได้จ้า

ยังไงก็รออ่านได้อยู่แว้วจ้า  :a3:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ~NeMeSiS_PURE~ ที่ 24-05-2008 18:47:12

เอาไว้ให้พอมีเวลาว่าง หรือคุณย่าท่านหายดีแล้วค่อยมาต่อก็ด้ายคับ

เรื่องส่วน  ของคนสำคัญเราต้องมาก่อนค๊าบ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: [€]ŝĊörŦ ที่ 24-05-2008 20:22:04

ทำธุระให้เสร็จก่อนเถอะครับ

ยังงัยก็รอได้อยู่แล้ว...

ขอให้คุณย่าของพี่นิคหายดีในเร็ววันน่ะครับ

เป็นกำลังใจให้ทั้งสองคนเลยครับ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Bm_Boy ที่ 24-05-2008 20:22:31

ขอเป็นกำลังใจให้เอนะครับ :L2:

จะผิดไหมถ้าผมจะบอกรักเอตอนนี้ :L1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 24-05-2008 20:46:07

 :L2: :L2: :L2:


พี่นิคไม่ด่าพี่เอ หลอกค่ะ

พี่เอ บอกพี่นิค ซิ

ว่าคนในเล้า    เป็น กำลังให้ พี่นิคกับ พี่เอนะค่ะ

 :bye2: :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: armakusa ที่ 24-05-2008 20:54:16

เข้ามารายงานตัวคับ

อ่านทีเดียวรวดตั้งแต่แรกเลย

อ่านถึงตอนล่าสุดแล้วนึกถึงตอนตัวเองเลยคับ

คุณพ่อผมก้อเข้า รพ. ตอนผมไปรับน้องคืนสุดท้าย คืนนั้นนอนไม่หลับเลย ใจนึกจะกลับกรุงเทพให้ได้ แต่ตอนที่รู้นั่นก้อ 5 ทุ่มแล้ว ไปไหนไม่ได้เลย :m31:

ตอนคุณพ่อจะไปแล้ว ผมอยู่กรุงเทพ คุณพ่ออยู่ที่สัตหีบ ตอนที่บ้านโทรมาบอก ไม่สนใจหน้าไหนเลย  :serius2:เก็บของวิ่งออกจากบริษัทไม่บอกอะไรใคร จนที่ทำงานโทรมาถามถึงได้รู้เรื่อง o7

อ่านแล้วน้ำตาซึมเลยครับ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: cassper_W ที่ 24-05-2008 21:49:06

เป็นกำลังใจให้พี่นิคน่ะค๊าบบ

เอคุงสู้ๆๆน่ะ :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 24-05-2008 21:53:32

เป็นกำลังใจให้คุณย่า ของ พี่นิคหายเร็วๆๆๆแล้วกัน
ทำใจให้สบายๆๆๆๆอย่าเครียดแล้วกันคับ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ~@มาวินฮับ@~ ที่ 24-05-2008 22:11:09

ขอให้คุณย่าพี่นิคหายป่วยเร็วๆๆนะคับเอเป็นหลานสไภ้ของคุณย่าอย่าลืมดูแลคุณย่าให้หายป่วยเร็วนะคับ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 24-05-2008 22:13:36

 :m22:แวะมาดูครับ  

วันนี้เอาไปนั่งปั่นที่โรงพยาบาล ได้ครึ่งตอนแล้ว  ถ้าไม่ง่วงซะก่อน :a12: คืนนี้น่าจะเสร็จครับ

อาการของคุณย่าพี่นิคมีแต่ทรงกับทรุดครับ :เฮ้อ:

 :pig4: :L2: :pig4: :L2:ขอบคุณมากมายทุกกำลังใจ  ข้อน้อมรับทุกข้อเสนอแนะทุกความคิดเห็นครับ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 24-05-2008 22:27:16

เป็นกำลังใจให้จ้า :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: BABY_CHICK ที่ 24-05-2008 22:45:17

 :L2:ซำบายดี นะครับ นิคกะเอ ขอเป็นกำลังใจละกันครับ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: NighT ที่ 24-05-2008 23:40:31

อยากอ่านต่อแล้วอะคับ :angry2: :angry2:

ยังงัยคืนนี้ก้อจะอยู่รอคับ

พี่เอ อย่าพึ่งหลับนะคับ :serius2:

มาต่อก่อน อิอิ :oni3: :oni3:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: P_love ที่ 25-05-2008 00:35:09

เป็นกำลังใจให้เอ กับ พี่นิคด้วยนะค่า :L2: :L2:

รักษาสุขภาพด้วยนะคะ  :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Otaku ที่ 25-05-2008 09:47:14

คอยให้พี่เอว่างๆแล้วค่อยมาต่อก็ได้คับ

เป็นกำลังใจให้พี่นิคและพี่เอนะ :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 25-05-2008 15:33:43

เป็น กำลัง ใจให้ ค่ะ

 :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: สาวเครือฟ้า ที่ 25-05-2008 16:06:07

เป็นกำลังใจให้ครับ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ~prince™~ ที่ 25-05-2008 16:07:36

มาเม้นเป็นกำลังใจให้พี่เอคับ........... :L2:

เด็กไอทีเหมือนกัน........

สู้ๆนะคับ.........

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: cassper_W ที่ 25-05-2008 16:13:12

บอกพี่นิคม่ะต้องเคลียดน๊า

สู้ๆๆ 

เอก็สู้ๆๆ  อย่าเคลียดตามแฟนน่ะ o13

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ~NeMeSiS_PURE~ ที่ 25-05-2008 17:23:41

เฮ้อ ๆ  ไม่รู้ว่าตอนนี้เป็นอาไร  ในบอร์ดมีแต่เรื่องเศร้า ๆๆ

บทที่  เป็นบทที่อ่านยากมาก  ใช้เวลาอ่านนานมากกว่าจะจบ

กว่าจะอ่านผ่านไปแต่ละตัวอักษร  มันรู้สึกถึงความสูญเสีย  ความเจ็บ

แต่พี่เอเก่งนะคับเนี่ย  บรรยายด้ายลึกซึ้งมาก  ถ้าเป็นผมคงทำไม่ด้าย

*-----*------*------*-----*-----*

เป็นกำลังใจให้คุณย่าของพี่นิคคับ  ผมเสียท่านไปแล้วร้องไห้จนเป็นลม  :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ~@มาวินฮับ@~ ที่ 25-05-2008 17:48:29

เป็นกำลังจัยให้น้องเอ นะครับดูแลสุขภาพด้วยแล้วกันขอให้คุณย่าของนิคหายเร็วนะคับ :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: myLoveIsYOu ที่ 25-05-2008 19:21:58

มาลงชื่อว่าได้อ่านแล้วครับ

ปล..ผมเสียเตี่ย(พ่อ) ไปตอนเรียน อยู่ ม.2 ตอนนั้นเตรียมทำใจแล้ว เพราะเตี่ยป่วยเป็นเบาหวานและอัมพฤกษ์อยู่ก่อนแล้ว ถึงจะรู้อยู่ก่อนแล้ว แต่ก็อดเศร้าไม่ได้ ตอนนี้ก็ผ่านมานานเป็นสิบปีแล้วครับ แต่ยังจำวันนั้นได้ไม่ลืมเลือน

เป็นกำลังใจให้เอและนิคครับ (อายุเราน่าจะใกล้เคียงกัน)

 :oni2: o13

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Bm_Boy ที่ 25-05-2008 21:13:03

 :L1:  คิดถึงเอครับ

แอบรักเอ   :กอด1:

ถ้านายออน msn  ช่วยคุยกับผมด้วยนะครับ

ปล.เด็กเลี้ยงแกะ  อย่ายุ่งนะ :เตะ1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: BABY_CHICK ที่ 25-05-2008 21:23:57

มาเยี่ยมทุกวันครับ :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 25-05-2008 21:43:16

มารอน้องเอจ้า

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 25-05-2008 23:54:14

รอ พี่เอ นะคะ



 :bye2: :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 26-05-2008 00:42:17

 คิดถึงน้องเอกะพี่นิคนะจ๊ะ...
 
 :L2: :L1: :L2: :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Estel ที่ 26-05-2008 00:59:04

อ่า วันนี้ไม่ออนเหรอพี่
เกิดไรขึ้นรึเปล่าหว่า ยังไงก้แวะมาบอกข่าวหน่อยน้า

แล้วก็อย่าโหมงานล่ะ เด๋วจะเป็นไรไปอีกคน

(ว่าแล้วก็เดี๋ยวโทรไปเช็คกะพี่โอ๊ต ก๊ากๆๆๆ) :laugh:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: jurassic ที่ 26-05-2008 08:15:21

เป็นกำลังใจให้อีกหนึ่งแรงนะค่ะ

 :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: gift_deb ที่ 26-05-2008 13:30:48

คุณย่าสู้ๆ :a2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Siri_nan ที่ 26-05-2008 15:15:03

ชอบอย่างแรงค่ะ  :m4:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 26-05-2008 16:14:19

บทที่สิบแปด ---  มหัศจรรย์ริมโขง


“เอ กลับไปตั้งใจเรียนนะลูก  ต่อไปเอต้องเป็นหลักของครอบครัว  เรียนจบแล้วก็มาช่วยงานบริษัทของคุณพ่อต่อจากแม่  เป็นตัวอย่างที่ดีให้กับน้อง  คุณพ่อคอยมองความสำเร็จของเออยู่  เอต้องเป็นตัวแทนคุณพ่อ  ไม่ต้องห่วงแม่กับน้อง  กลับถึงขอนแก่นแล้วโทรมาบอกด้วยนะ”

เสียงคุณแม่พูดตอนที่มาส่งผมขึ้นเครื่องก่อนกลับจากชลบุรีมาที่ขอนแก่น  เหลืออีกตั้งหนึ่งสัปดาห์ก่อนที่จะเปิดเรียนเทอมสอง  ผมยังไม่อยากกลับขอนแก่นเท่าไหร่  แต่คุณแม่บอกว่าให้กลับมาเตรียมตัว  ที่จริงผมยังอยากอยู่กับคุณแม่และเจ้าโอ๊ต  เพราะในใจยังห่วงคุณแม่ว่าจะทำใจเรื่องคุณพ่อได้หรือยัง  ขนาดผมเป็นลูกอยู่กับคุณพ่อมาได้สิบเจ็ดสิบแปดปีเอง ยังรักและคิดถึงขนาดนี้  แต่คุณแม่อยู่กับคุณพ่อมาตั้งยี่สิบกว่าปี  ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าคุณแม่จะรักและคิดถึงคุณพ่อขนาดไหน  แต่คุณแม่เข้มแข็งและแกร่งมาก  ผมไม่เห็นน้ำตาคุณแม่อีกเลยตั้งแต่วันที่เราสามคนแม่ลูกกอดกันร้องไห้เมื่อวันแรกที่ผมไปถึงที่งานศพ  ผิดกับผมที่เวลามองรูปคุณพ่อทีไรน้ำตามันก็พาลจะไหลออกมาทุกที  ช่วงที่อยู่ชลบุรีก็โทรศัพท์จากพี่นิค พี่หมอที พี่เก่ง พี่แป้ง และเพื่อนๆมาไม่ได้ขาดทำให้ผมคลายความเศร้าไปได้มากโข

ติ๊ด..............ติ๊ด............เสียงโทรศัพท์ของผมดังขึ้น  ดึงผมออกจากความคิดหลังจากนั่งเหม่ออยู่หน้าทีวี  จนทำให้อาอี๊หันมามอง

“สวัสดีครับพี่แหวว”ผมรับโทรศัพท์

“ดีจ๊ะน้องเอ  ได้ข่าวว่ากลับมาขอนแก่นแล้วเหรอจ๊ะ  เห็นพี่นิคบอกพี่”พี่แหววรายงาน

“ครับเพิ่งมาถึงเมื่อวานนี้เองครับ”

“แล้วนี่อยู่ที่หอ หรืออยู่ที่ไหนจ๊ะ”พี่แหววถาม

“ผมอยู่ที่บ้านครับ ยังไม่อยากเข้าหอ รูมเมทผมยังไม่กลับอ่ะครับ นัดกันวันอาทิตย์”

“เหรอจ๊ะ  แล้วนี่น้องเอสบายใจขึ้นเหรอยังจ๊ะ”

“ก็ดีขึ้นเยอะครับ”

“ดีแล้วจ้า  อย่าคิดมากนะ  น้องเอพอดีพี่  ก็ไม่เชิงพี่หรอกนะ  คือพี่นิคนะ เขาชวนพวกเพื่อนๆพี่ๆน้องๆที่สนิทกันในองค์การไปเที่ยวบ้านพี่แก เป็นวันออกพรรษาน่ะ  เห็นบอกจะมีบั้งไฟพญานาคด้วยนะ  เป็นงานขึ้นชื่อของจังหวัดเลยนะ  พี่นิคอยากชวนน้องเอไป  แต่คงไม่กล้ามั้ง  พี่เลยโทรมาชวนเอง  น้องเอไปด้วยกัน”พี่แหววชวน

“ไปวันไหนเหรอครับ แล้วไปกี่วัน”ผมถามคืน

“ก็พรุ่งนี้แหละ ไปค้างสองคืน กลับมาถึงขอนแก่นวันเสาร์ตอนค่ำๆ”

“มีใครไปบ้างอ่ะครับ แล้วไปกันยังไง”ผมถาม

“ที่แน่ๆตอนนี้ก็มีพี่ ปอ พี่ริช พี่ยุ้ยที่เป็นเหรัญญิก น้องเอรู้จักอยู่มั้ง ส่วนคนอื่นๆก็ยังอยู่บ้านยังไม่กลับเข้ามอกันเลย”

“ครับ  แต่ผมไปจะสะดวกหรือเปล่าครับ  เพราะมีแต่พวกพี่ไป”ผมเริ่มหาข้ออ้าง อยากอยู่บ้านไม่อยากไปไหน

“สะดวกจ้า  สะดวกมากๆด้วย”พี่แหววบอก

“ผมว่าไว้โอกาสหน้าดีกว่าครับ  ขอบคุณมากนะครับพี่แหววที่ชวนผม”ผมบอก

“ไม่เป็นไรจ๊ะ  เดี๋ยวพี่ซื้อของมาฝากนะ”พี่แหววบอกแล้ววางสายไป

“ใครโทรมา อาเอ”อาอี๊ถามผม

“พี่ในมออ่ะอี๊  เขาชวนไปหนองคาย  แต่เอปฏิเสธไปแล้ว”ผมตอบ

“อาเออ้า  อาอี๊เข้าใจลื้อน้า  แต่ลื้อจะมามัวนั่งเหม่อลอยเก็บตัวอย่างนี้ม่ายล่ายนา”อาอี๊บอกผม

“ไม่ได้เก็บตัว แค่......”ผมไม่รู้ว่าจะแก้ตัวยังไงดี

“อาเอ  อี๊ว่าน้า  ลือไปกับเขาเถอะ  ไปเที่ยวจะได้เปิดหูเปิดตา”อาอี๊เดินมาลูบหัวผมเบา

ผมพยักหน้ารับ  เพราะไม่อยากให้อาอี๊หนักใจ  แล้วโทรไปบอกพี่แหววว่าผมจะไปด้วย

..................................................................................................

ถึงวันเดินทางผมตัดสินใจขี่มอเตอร์ไซค์เข้าไปในมอ (ทั้งๆที่อาอี๊โวยวายให้ขับรถไป) ผมไปถึงก่อนเวลานัดหมายสิบนาที  เห็นพี่ยุ้ยกับพี่แหววยืนอยู่  อีกซักพักพี่นิคก็ขับรถมาแล้วตามมาด้วยรถพี่ริชที่มีพี่ปอนั่งมาด้วย  เราทักทายกันนิดหน่อยแล้วก็แบ่งกันขึ้นรถโดยผมไปนั่งที่รถพี่ริชกับพี่ปอ
 แล้วให้สองสาวไปนั่งรถพี่นิค  โดยพี่แหววให้เหตุผลว่าพี่ริชชอบเปิดเพลงเพื่อชีวิตเสียงดังมากเวลาขับรถ  เลยไม่อยากไปนั่งถึงแม้จะมีพี่ปออยู่ก็ตาม  แต่ขับไปยังไม่ทันถึงอุดรพี่ริชก็พาแวะปั๊มบ่อยมาก (ห็พี่ปอลงไปซื้อน้ำสีอำพัน) พี่แหววเห็นท่าไม่ดีเลยชวนพี่ยุ้ยมานั่งที่รถพี่ริชแทน เพราะอย่างน้อยจะได้มีคนคอยยั้งพี่ริชกับพี่ปอได้มั้ง  ผมเลยต้องไปนั่งรถพี่นิค

“ทำไมวันนี้ใส่แว่นมาล่ะ”พี่นิคชวนคุยระหว่างที่ขับรถผ่านอุดร

“อ๋อ ช่วงนี้ยุ่งๆครับ คอนเทคหมด ยังไม่ได้ซื้อเลยครับ”ตั้งแต่งานคุณพ่อ ผมก็เก็บตัวอยู่แต่ในบ้านปล่อยตัวปล่อยใจไม่สนอะไรเลยแม้แต่เรื่องตัวเอง

“แล้วจะซื้อไหม เดี๋ยวพี่พาแวะซื้อในตัวเมืองอุดร หรือตัวเมืองหนองคายก็ได้ พี่เห็นเราใส่แว่นแล้วมันเป็นยังไงก็ไม่รู้”พี่นิคถาม

“มันเป็นยังไงล่ะครับ”ผมถาม

“ก็มัน.......มัน.....น่ารักเกินไปมั้ง 555”พี่นิคพูดแล้วหัวเราะ  ผมยิ้มให้หน่อยหนึ่งแล้วหันไปมองข้างทางพร้อมหยิบโทรศัพท์ออกมาโทร

“หนึ่งเหรอ..........ตอนนี้เราอยู่อุดรกำลังจะไปหนองคาย........ทำอะไรอยู่........ ยุ่งอยู่เหรอ งั้นแค่นี้แล้วกันนะ”ผมวางสายแล้วก็ถอนหายใจออกมา หวังว่าจะคุยกับหนึ่งแก้เหงาแต่หนึ่งกำลังช่วยแม่ขายของอยู่ที่ตลาด

“ฟังเพลงไหม”พี่นิคถาม  ผมส่ายหน้า

“เพื่อนเราที่เป็นรูมเมทชื่อหนึ่ง อยู่อุดรเหรอ”พี่นิคถามเพื่อชวนคุย  ผมพยักหน้า

“ถ้าอยากแวะปั๊มก็บอกนะ”พี่นิคบอก  ผมพยักหน้า

“วันนี้ตั้งแต่โหมดพยักหน้ากับส่ายหน้ามาเหรอ  สงสัยลืมใส่โปรแกรมพูดมาด้วย”พี่นิคแอบกัดผม

ผมกำลังจะส่ายหน้าแต่คิดขึ้นได้ว่ากำลังถูกกัดเลยพูดว่า “ไม่ครับ”

“อ่ะพูดได้ด้วย”พี่นิคแซว   ผมยิ้มน้อยๆแล้วก็เข้าสู่โหมดเหม่อลอย

“เอครับ  เอฟังพี่นะครับ  พี่เห็นเออย่างน้อยแล้วไม่สบายใจเลย  เอไม่สดชื่นไม่ร่าเริง  พี่รู้ครับว่ามันเป็นสิ่งที่ทำใจได้ยาก  แต่พี่ว่าถ้าคุณพ่อของเอมาเห็นเอตอนนี้ก็คงไม่สบายใจเหมือนกับพี่”คำพูดของพี่นิคทำเอาผมสะอึกหันกลับไปมองหน้าพี่นิค  แต่พี่นิคก็ยังพูดต่อ

“เอดูตัวเองบ้างไหม  ตอนนี้ตัวเองเป็นยังไง  หน้าตามอมแมมผมเผ้าดูไม่ได้  ตัวก็เล็กอยู่แล้วยิ่งดูผอมแห้งจะเป็นกระดูกเดินได้อยู่แล้ว” พี่นิคบอก แล้วผมก็มองดูตัวเองมันก็จริงอย่างที่พี่เขาว่า

“แหววเหรอ........ บอกให้ไอ้ริชมันขับล่วงหน้าไปก่อนเลยนะ  พี่แวะทำธุระในตัวอุดรเดี๋ยว  เจอกันร้านแดงแหนมเนือง............  อ๋อ ไม่มีธุระอะไรมากหรอก พอดีพี่เจอลูกแมวมันขนยาวดูมอมแมม
ก็เลยว่าจะพามันไปตัดขนซักหน่อย”พี่นิคโทรศัพท์บอกพี่แหวว  ผมหันมองไปในรถ

“หาอะไร”พี่นิคถามแล้วยูเทิร์นกลับเข้าไปในตัวเมืองอุดร

“ก็พี่นิคบอกว่าจะพาลูกแมวไปตัดขน  ผมไม่เห็นลูกแมวที่พี่ว่าเลย”ผมบอก

“ฮ่าๆ  นี่ไงมองในนี้ซิ”พี่นิคหัวเราะแล้วให้ผมมองในกระจกที่ใช้มองหลังรถ

ผมมองไปที่กระจกก็เห็นตัวเอง แล้วก็หัวเราะออกมา

“ว่าแต่เราไว้ทุกข์อยู่หรือเปล่า พี่ลืมถามไป”

“ไม่แล้วครับ คุณแม่บอกว่า คุณพ่อไปสบายแล้ว ไม่มีทุกข์อะไร  เราไม่ต้องไว้ทุกข์  แต่ผมรู้นะพี่
ว่าที่จริงคุณแม่ไม่อยากให้ผมจมกับเรื่องของคุณพ่อ  เลยให้ไว้ทุกข์แค่เจ็ดวัน”

“แต่เราก็แอบไว้ใช่ม่ะ  เชื่อเลยว่าถ้าพี่ดูเสื้อผ้าที่เราเอามาในกระเป๋าคงมีแต่สีขาวซินะ  ตัวก็ขาวซีดจะแย่อยู่เลย  ยังจะใส่แต่สีขาวอีก”พี่นิคเดาถูกเหมือนกับไปช่วยผมจัดกระเป๋าเสื้อผ้า

พี่นิคพาผมแวะเข้าห้างที่ตั้งอยู่กลางเมืองอุดร ปล่อยผมไว้ที่ร้านตัดผม แล้วก็หายไป  ก่อนที่ผมจะตัดผมเสร็จพี่นิคกลับมาพร้อมถุงในมือสามสี่ใบ

“ขอโทษนะครับ  ที่ร้านมีห้องน้ำไหมครับ”พี่นิคถามเจ้าของร้านก่อน

“มีค่ะ  เดินตรงไปด้านในจะอยู่ทางขวามือนะคะ”เจ้าของร้านบอก

“ขอบคุณครับ”พี่นิคบอกแล้วเดินมาหาผมที่ตัดผมเสร็จพอดี

“ยังนี้ค่อยยังชั่วหน่อย  เอ้านี่  เอาไปเปลี่ยนซะ ห้องน้ำอยู่หลังร้าน เดินตรงไปอยู่ทางขวามือ”พี่นิคบอกผมพร้อมยื่นถุงมาให้ผมสองถุง

“อะไรครับ”ผมถาม

“เอาไปแล้วไปห้องน้ำก็รู้เองแหละ”พี่นิคบอก ผมรับถุงแล้วเดินไปที่ห้อง  ผมเปิดออกมาเป็นเสื้อสามตัวมีสีฟ้าอ่อนๆ สีครีม สีเขียวอ่อน เป็นสีที่ไม่ฉูดฉาดเกินไปนัก แต่ดูเท่ ล้ำสมัย ผมเลือกใส่สีฟ้าแล้วก็เดินออกมากะว่าจะไปจ่ายเงินค่าตัดผม

“เท่าไหร่ครับ”ผมถามกับเจ้าของร้าน

“อ๋อ มีคนจ่ายแล้วค่ะ”เจ้าของร้านบอกแล้วหันไปยิ้มให้กับพี่นิค

“ครับๆ”ผมพูดแล้วพยักหน้าเชิงรับรู้ว่าใครจ่ายให้

“ขอบคุณนะคะ โอกาสหน้าเชิญใหม่ค่ะ  เพื่อนของคุณน่ารักดีนะคะ เทคแคร์ดีมากเลย”เจ้าของร้านบอก แต่ประโยคหลังมากระซิบที่หูผม

“พี่นิค ค่าตัดผมกับค่าเสื้อเท่าไหร่ครับ”ผมถามขณะที่เรากำลังเดินลงบันไดเลื่อน

“ไม่รู้ดิ่  พี่เคยซื้อให้แต่คน  ไม่เคยซื้อให้เจ้าลูกแมว เลยไม่รู้ว่าเท่าไหร่”พี่นิคตอบหน้าตาเฉย

“ขอบคุณนะครับ พี่นิค”ผมบอก

แล้วพี่นิคก็พาแวะร้านแว่นตาให้ผมซื้อคอนเทคเลนส์  ส่วนพี่นิคไปร้านขายยากับร้านขายอาหารฟาสฟู๊ด  พอกับมาถึงที่รถ พี่นิคก็ส่งแฮมเบอร์เกอร์สองชิ้นใหญ่ให้ผม แล้วก็มีเฟรนไฟส์ มันบด โค้กแก้วใหญ่

“กินซะ พอดีอาหารแมวมันหมด  กินพวกนี้จะได้อ้วนไวๆ  แล้วนี่ก็พวกยากับวิตามินบำรุง  พี่โทรถามหมอทีก่อนซื้อแล้ว”พี่นิคบอกพร้อมส่งถุงที่ข้างในมีกระปุกยาสองสามกระปุกมาให้  ผมได้แต่มองหาพี่แกอย่างไม่เข้าใจ 

“มองอะไร  เอาไปกินเร็วๆดิ่  หรือว่าจะให้ป้อน”พี่นิคบอก  ผมยังนั่งมองหน้าพี่แกอีกไม่รับของ

“เอ้า  มองไม่เลิก  จะให้ป้อนจริงๆใช่ไหม”พี่นิคพูดแล้วทำท่าจะวางมือจากพวงมาลัย

“เปล่าๆครับ ผมแค่มองน้องหมาที่วันนี้ใจดีผิดปกติ”ผมกัดคืนแล้วรีบรับของพวกนั้นมา

“นี่เรากล้าว่าพี่เป็นหมาเหรอ  อ๋อ....สงสัยอยากโดนหมากัดอีกใช่ไหม”พี่นิคพูด ทำให้ผมนึกถึงวันที่ไปนั่งกินนมด้วยกัน

“ทำไมพี่ต้องทำดีกับผมขนาดนี้ด้วย”ผมถามออกมาตรงๆ พร้อมกัดแฮมเบอร์เกอร์ไปหนึ่งคำ

“ก็ไม่มีอะไร เราจะไปบ้านพี่ทั้งที  ถ้าไปโทรมๆมอมๆ เดี๋ยวใครเค้าจะหาว่าพี่จะพาเราไปขายฝั่งลาว”พี่นิคพูด  (แหม....จะพาว่าที่ลูกสะใภ้ไปเปิดตัวทั้งที 555 --- ผมคิดเองนะ)

“แล้วพี่ริชล่ะ  แต่งตัวมอมกว่าผมอีก”ผมบอกพร้อมกัดแฮมฯอีกคำ

“อันนั้นกรณียกเว้น  อย่างมันใครเห็นคงเข้าใจว่ามาจับคนไปขายฝั่งลาวมากกว่า”พี่นิคพูดแล้วหันมามองหน้าผม

“มองอะไรครับพี่  มองทางดิ่  อยากกินด้วยเหรอ  ไม่ให้หรอก”ผมแซวเล่น  พี่นิคหันไปมองทางแล้วปล่อยมือซ้ายจากพวงมาลัยมาเช็ดปากผมตรงที่มีเลอะซอส  เป็นการจู่โจมที่ปากของผมอย่างกะทะหัน  ทำให้ผมเขินขึ้นมาทันที  ผมหน้าไม่กล้ากินต่อ  พี่นิคเห็นอย่างนั้นเลยบอกว่า

“อยากกินเฟรนด์ไฟส์  ป้อนหน่อยดิ่”

ผมหยิบถุงเฟรนด์ไฟส์ออกมา แล้วยื่นให้พี่แก  “ก็บอกให้ป้อนไง ขับรถอยู่ไม่เห็นเหรอ” พี่นิคย้ำ

“ขับมือเดียวไง”ผมว่า

“มันอันตราย”พี่นิคอ้าง

“ทีเมื่อกี้....ยัง........”ผมพูดยังไม่ทันจบ พี่นิคก็ปล่อยมือซ้ายจากพวงมาลัยมาจับมือผม หยิบเฟรนด์ไฟส์ขึ้นมาแล้วเอามาป้อน  “ทำอย่างนี้  ทำเป็นไหม”  พี่นิคบอกพร้อมปล่อยมือแล้วคุยอย่างอร่อย  ทำให้ผมต้องคอยป้อนพี่แก 

เราสองคนมาถึงร้านแดงแหนมเนือง ที่หนองคายก็เกือบๆเที่ยง มีพวกพี่ริชนั่งคอยก่อนแล้ว บนโต๊ะดูจากร่องรอย แสดงว่าเพิ่งเริ่มกินกันได้ซักพักใหญ่ๆแล้ว  ที่ร้านแดงแหนมเนืองจะขายอาหารพวกเวียดนาม  ที่ขึ้นชื่อก็คงไม่พ้นแหนมเนือง  ปอเปี๊ยะสด/ทอด  กุ้งพันอ้อย  อาหารที่นี่อร่อยมาก  บรรยากาศก็ดี ร้านติดริมโขง  (ได้ค่าโฆษณาไหมเนี่ยะ อิอิ)

“มากันช้าจัง  ว้าว น้องเอดูเปลี่ยนไป  หล่อกว่าเมื่อเช้านี้อีก  พี่นิคแล้วไหนแมวล่ะ”พี่แหววทัก  ผมยิ้มให้ แล้วนั่งลง  พี่ริชสั่งอาหารมาเพิ่ม

“อ๋อ คือลูกแมวตัวนี้มันดื้อ  บอกให้ทำอะไรก็ไม่ค่อยทำ  พี่เลยปล่อยลงข้างทางไปแล้ว”พี่นิคพูดพร้อมส่งสายตามาทางผม

ตลอดเวลาที่ที่นั่งทานแหนมเนือง พี่นิคพยายามบอกให้ผมทานเยอะๆ  ตักนั่นตักนี่ให้  บางทีก็ห่อแหนมเนืองให้  ผมที่เพิ่งกินอะไรมาบนรถก็รู้สึกอิ่ม  แต่ต้องกินให้พี่แก (เดี๋ยวน้อยใจ  หาว่าแฟนทำให้แล้วไม่ยอมกิน......เหอๆ  ตอนนี้ยังไม่คบเป็นแฟนนี่หว่า)

หลังจากทานกันเสร็จเรียบร้อย  พี่นิคก็พาแวะกราบหลวงพ่อพระใส  พระคู่บ้านคู่เมืองของหนองคาย พร้อมเล่าประวัติให้ฟัง  หลวงพ่อพระใสงดงามมากและมีประวัติความเป็นมาที่ชวนอัศจรรย์  พี่นิคเล่าให้ฟังว่า

“หลวงพ่อพระใสเดิมทีอยู่ที่ฝั่งลาวแล้วก็มีพี่น้องด้วย  ที่มีพี่น้องเพราะว่าธิดาของกษัตริย์ล้านช้างได้สร้างพระประจำตัวมีชื่อว่า พระเสริม  พระสุก  พระใส  ตอนที่อันเชิญลงแพข้ามแม่น้โขงเพื่อมายังฝั่งไทย  ได้เกิดพายุฝนฟ้าคะนอง  ทำให้แพที่อัญเชิญหลวงพ่อพระสุกนั้นแตกและพระสุกก็ตกลงไปในน้ำโขง โดยเชื่อกันว่าเป็นความต้องการของพญานาคอยากได้พระไว้บูชา  เพราะตรงที่แพแตกนั้นเป็นเมืองที่พญานาคอยู่พอดี  ส่วนหลวงพ่อพระเสริม กับพระใสพอขึ้นฝั่งไทยก็ได้จัดเกวียนไว้อัญเชิญต่อ อัญเชิญมาเรื่อยๆจนมาถึงวัดโพธิ์ชัยนี่แหละ อยู่ดีๆเกวียนที่อัญเชิญหลวงพ่อพระใสก็ไม่สามารถขยับเขยื่อนต่อไปได้ ใช้ทั้งแรงคนแรงวัวเท่าไหร่ก็ไม่เคลื่อน ทำให้เกวียนหักลง  ชาวบ้านเลยพากันอัญเชิญให้ประดิษฐานไว้ที่วัดโพธิ์ชัยแห่งนี้ เพราะคิดว่าเป็นความต้องการจของท่าน  ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาหลวงพ่อพระใสเลยเป็นพระคู่บ้านคู่เมืองของชาวหนองคาย  ถ้าใครมาหนองคายแล้วไม่ได้กราบหลวงพ่อพระใส แสดงว่ายังมาไม่ถึงนะ”

หลังจากนั้นก็แวะเที่ยวที่ศาลาแก้วกู่  มีพระพุทธรูป  เทวรูปต่างๆที่ยิ่งใหญ่อลังการมากๆ  กว่าจะใช้เวลาเดินทั่วก็เกือบๆสองชั่วโมง 

จากนั้นพวกเราก็พากันไปบ้านพี่นิค  บ้านพี่นิคอยู่ในเขตโรงงานชั้นใน (เขตชั้นนอกเป็นที่ตั้งของโรงงานและบ้านพักของพวกคนงาน)  มีบ้านรับรองสำหรับแขกโดยเฉพาะตั้งอยู่ติดริมแม่น้ำโขง
พวกเราพากับเข้าไปสวัสดีคุณพ่อคุณแม่ของพี่นิค แล้วก็เก็บของเข้าที่บ้านพักรับรอง  โดยพี่ริชนอนกับพี่ปอ  พี่แหววนอนกับพี่ยุ้ย  ผมนอนคนเดียว ส่วนพี่นิคนอนที่ห้องของตัวเองที่บ้านของพ่อแม่ 

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 26-05-2008 16:19:17

             บทที่สิบแปด ---  มหัศจรรย์ริมโขง (ต่อ)

ในคืนนี้พวกเราตั้งวง อันที่จริงมีแต่พี่นิค  พี่ริชกับพี่ปอมากกว่าที่ดื่ม ส่วนผม พี่แหวว  พี่ยุ้ย นั่งกินกับแกล้มกันมากกว่า  แล้วเราก็คุยกันถึงเรื่องต่างๆ ทำให้ผมลืมเรื่องคุณพ่อไปได้บ้าง

“พรุ่งนี้นะ จะพาไปวัดอรัญบรรพต วัดหินหมากเป้ง  อ้อ....จะพาไปไหว้พระธาตุบังพวนด้วย  ค่ำๆค่อยไปหน้าวัดไทย  ไปนั่งดูบั้งไฟพญานาคกัน”พี่นิคบอก

“ไอ้นิค มึงสนใจไปวัดไปวาตั้งแต่เมื่อไหร่ว่ะ”พี่ริชถาม

“กูสนเมื่อไหร่ก็เรื่องของกู  แต่กูรู้ว่ามีคนในนี้ชอบไปวัดว่ะ  กูเลยอยากพาไป”พี่นิคพูดแล้วมองมาทางผม

“แหวว เจ้าอยากไปวัดติ่  เป็นไปบ่ได้”พี่ปอแซวพี่แหววแฟนสาว (แหวว อยากไปวัดเหรอ  เป็นไปไม่ได้)  พี่แหววค้อนให้

“นี่พี่ปอ ถ้าอย่างแหววจะไปวัด ก็เพราะหนีพี่ไปบวชชีนี่แหละ 55”พี่ยุ้ยแซว

“พี่นิคบั้งไฟพญานาคมันมีจริงๆเหรอครับ”ผมถาม

“เอาไว้พรุ่งนี้ คอยดูเองแล้วกัน  เขาเชื่อกันมาว่าชาวหนองคายและชาวลาวสืบเชื้อสายมาจากพญานาค  ดังนั้นคนที่นี่จะเคารพนับถือพญานาคมาก”พี่นิคบอก

“กูไม่รู้ว่ามึงสืบเชื้อสายมาจากไหน  แต่กูรู้ว่ามึงอ่ะ  พวกหัวพญานาค”พี่ริชแซว

“อิหยั๋งว่ะ หัวพญานาคนาค”พี่ปอถาม  (อะไรว่ะ  หัวพญานาค)

“ก็ยิ่งกว่าหัวงูไงว่ะ 55555”พี่ริชบอกแล้วหัวเราะร่า  พวกเราหัวเราะตาม พี่นิคตบหัวพี่ริชหนึ่งที

พวกเรานั่งกันไปอีกซักพักฤทธิ์แอลกอฮอร์ก็ออก  พี่นิคจากที่เข้มๆขึงๆกลายเป็นพี่นิคที่พูดมาก  พูดไม่ค่อยจะรู้เรื่อง  พี่ปอนั่งคอพับคออ่อนไปแล้ว  พี่ริชนั่งดื่มเงียบๆคนเดียวไม่พูดจาอะไรเลยเหมือนมีอะไรในใจให้คิด  ส่วนผมกับพี่แหวว พี่ยุ้ยก็ง่วงนอนกันมากๆ  พี่แหววกับพี่ยุ้ยช่วยกันหิ้วปีกพี่ปอไปที่ห้อง เพราะพี่ริชบอกว่าอยากนั่งต่อคนเดียวอีกซักพัก พี่ริชบอกให้ผมพาพี่นิคไปส่งที่ห้องแล้วเข้านอนได้เลย

...

“เอ...เชื่อ...พี่...ไหม”พี่นิคถามผมอย่างอ้อแอ้  ตอนที่ผมพยุงพี่แกจะเดินเข้าห้อง

“เชื่ออะไรครับพี่”ผมถามแล้วเปิดประตูเข้าไปในห้องพี่นิค   (ดีนะ  ที่พ่อแม่พี่นิคเข้านอนหมดแล้วไม่งั้นต้องโดนคุณแม่พี่นิคว่ายกใหญ่แน่  ก็คุณแม่พี่นิคหวงพี่นิคอย่างกับอะไรดี)

“ก็.........เชื่อว่า.......พี่ไม่ได้.....เป็นคนหัว....งู”พี่นิคพูดอย่างไม่ค่อยรู้เรื่อง

“ผมรู้ว่าพี่ไม่ได้หัวงู  แต่หัวพญานาคต่างหาก”ผมว่าแล้วทิ้งตัวพี่แก ลงบนเตียง แล้วผมจะเดินกลับห้องไปนอน

“เดี๋ยว...กลับมานี่เลย.......พี่มียิ่งกว่าพญานาค......เป็นอนาคอนด้า......จะดูไหม”พี่นิคลุกขึ้นนั่งบนเตียงแล้วทำท่าชี้อะไรซักอย่าง  แล้วก็ล้มลงไปนอนเหมือนเดิม

(พี่นิคนี่  เมาแล้วทะลึ่งจัง  ว่าแต่ว่าอนาคอนด้าจริงเปล่าหว้า อิอิ --- ผมคิด)แล้วผมก็เดินไปเปิดแอร์ให้พี่แกพร้อมกับจับพี่แกที่นอนอยู่ริมขอบเตียงให้นอนอย่างเข้าที่เข้าทาง ห่มผ้าให้  พี่นิคนี่เวลาหลับผมว่าดูดีที่สุดเลย  ไม่ต้องมาคอยทำเสียงเข้มๆ มีตาน่ากลัวๆมาดุเรา  คนอะไรหน้าก็คมเข้มดีหรอก  แต่ผิวกลับขาวใสเนียนดูพิลึก ผมปล่อยตัวปล่อยใจให้นั่งพิจารณาหน้าตาพี่นิคอยู่นานเท่าไหร่ไม่รู้

“นั่งมองพี่อย่างนี้แล้วจะหลับไหมนี่  ไฟก็ไม่ปิด”พี่นิคพูดขึ้นมาทั้งๆทียังหลับตาอยู่แล้วยิ้มๆที่มุมปาก  ผมตกใจเขินนิดๆรีบลุกขึ้น  ว่าจะเดินไปปิดไฟแล้วออกจากห้อง

“ปิดไฟแล้วมานอนนี่นะ”พี่นิคบอกพร้อมขยับตัวเองไปริมเตียงเพื่อมีที่ให้ผมนอน

“ไม่เป็นไรครับ  ผมกลับไปนอนที่หลังโน้นดีกว่า”ผมบอก

“อ้าว...นึกว่าอยากดูอนาคอนด้า”พี่นิคพูดกลับมาแต่ยังนอนหลับตาอยู่บนเตียง  แต่ความคิดผมเตลิดไปถึงไหนแต่ไหนแล้ว  หัวใจเต้นเป็นจังหวะยิ่งกว่า mix non stop ซะอีก

“ไงถ้าอยากดู แผ่นวางอยู่ในชั้นใต้ทีวีนะ”พี่นิคพูดพร้อมชี้มือไปที่ชั้นเก็บแผ่นซีดี ที่อยู่ใต้ทีวี 

“อ๋อ ครับๆ”ผมรีบเดินไปปิดไฟแล้วออกจากห้องไปทันที  เราคิดอะไรว่ะเนี่ยะ   ทำไมความคิดเราเลวร้ายขนาดนี้  พี่เขาแค่อยากให้ดูหนังเรื่องอนาคอนด้าเท่านั้น  แต่เราคิดไปถึง...........ไม่ๆ ทำไมความคิดเราไม่ดีขนาดนี้  พี่เขาทำดีกับเราขนาดไหน ถึงเราจะรู้ว่าพี่เขาแอบชอบเราอยู่ แล้วเราก็ตัดสินใจเลือกพี่เขาแล้วก็เถอะ  แต่ตัวเราเองหรือพี่เขาก็ไม่เคยบอกรักหรือบอกคบกันอย่างเป็นทางการเลย  ใช้ไม่ได้เลยความคิดเรานี่  อย่างนี้เหรอที่จะเป็นหลักให้กับครอบครัวแทนคุณพ่อ  เป็นพี่ที่ดีของเจ้าโอ๊ต  ผมคิดว่าตัวเองตอนเดินกลับไปนอน

...

เช้าวันุร่งขึ้น  พวกเราไปทานข้าวเช้าที่บ้านกับคุณพ่อคุณแม่ของพี่นิค  คุณแม่ดูแลพี่นิคเหมือนกับเป็นเด็กๆ  พี่นิคคงอายพวกเราเลยพยายามฝืนๆ  แต่ยิ่งฝืนเท่าไหร่คุณแม่ของพี่นิคก็ยิ่งเอาใจเท่านั้น  กว่าพวกเราจะออกจากบ้านพี่นิคได้ก็เกือบๆเก้าโมง เราไปที่พระธาตุบังพวนก่อน แล้วไปที่วัดอรัญบรรพต ต่อด้วยวัดหินหมากเป้ง  ทั้งสองสวยวัดสวยงามประทับใจผมมากๆ  เป็นวัดที่ดูสงบ  เข้าไปแล้วรู้สึกถึงความร่มเย็น ความสงบทำให้เกิดความสุขได้เลย แล้วเราก็ขับรถย้อนกลับมาที่ อ.โพนพิสัย  มาถึงที่หน้าวัดไทยประมาณเกือบทุ่มเห็นจะได้   เพิ่งจะหัวค่ำอยู่แท้ๆ แต่ผู้คนไม่รู้ว่ามากมายหลั่งไหล มาจากไหนบ้าง  มองไปทางไหนเห็นแต่คนเต็มไปหมด

ทุกคนนั่งอยู่ริมฝั่งติดริมน้ำโขงทุกสายตามองไปที่กลางแม่น้ำโขง  มองเรือไฟที่ชาวบ้านเขาปล่อยกันเป็นการไหลเรือไฟ และเหมือนกำลังรอคอยบางสิ่งบางอย่าง  พวกเราพากันจับจองที่นั่งได้แล้ว โดยอาศัยการเบียดๆกับกลุ่มคนลงไปที่ริมฝั่ง  พวกเรานั่งไปได้ซักพักประมาณยี่สิบนาทีปรากฏการณ์ที่ยังไม่มีข้อสรุปก็บังเกิด

กลางแม่น้ำโขงได้มีลูกไฟ สีชมพูส้มๆเหลืองนวลๆพุ่งขึ้นมาบนท้องฟ้า (เหมือนพุแต่ไม่แตกกระจาย) โดยปราศจากควันหรือกลิ่นและเสียง  จะมีก็มีแต่เสียงเฮของชาวบ้าน  ผมที่ไม่เคยเห็นก็ตื่นเต้นพลอยปล่อยเสียงเฮตามชาวบ้านเขาไปด้วย

“งึดอีหลี  เคยฟังแต่เพิ้นว่า  หัวแต่มาเห็นกับตา”พี่ปออุทาน (มหัศจรรย์จริงๆ เคยมีแต่คนพูดให้ฟัง เพิ่งเคยจะมาเห็นกับตา)

“นี่แหละบั้งไฟพญานาค  ชาวบ้านมีความเชื่อกันว่า  วันออกพรรษาเป็นวันที่พระพุทธเจ้าเสด็จลงมาจากสวรรค์ชั้นดาวดึงส์หลังจากที่ไปโปรดพุทธมารดา  วันที่พระพุทธเจ้าเสด็จลงมาทำให้ทั้งสามโลกมองเห็นกัน (สวรรค์ มนุษย์ บาดาล(นรก)) เขาเรียกว่าวันพระเจ้าเปิดโลก  พวกนาคที่อยู่ในเมืองบาดาลได้มีโอกาสเห็นพระพุทธเจ้า ก็เกิดความปิติสุขใจมากจนเหลือล้น เลยกลั่นบั้งไฟด้วยฤทธิ์ที่มีอยู่ในตัวพ่นออกมาถวายเป็นพุทธบูชา”พี่นิคอธิบาย

“สาธุ......หลวงปู่นิค”พี่ริชแซว

“แต่ผมเคยอ่านเจอในอินเตอร์เน็ทนะครับ เขาบอกว่ามันเป็นปรากฏการณ์ตามธรรมชาติเป็นก๊าซมีเทนอะไรประมาณนี้แหละครับ  บางคนก็บอกว่าฝั่งลาวเป็นคนจุดบ้าง  บางคนก็บอกว่ามนุษย์ทำขึ้นบ้าง ผมเลยไม่รู้จะเชื่อฝ่ายไหนดี”ผมบอก

“ดูด้วยตา คิดด้วยสมอง แล้วเชื่อด้วยใจซิจ๊ะ”พี่แหววบอก พร้อมกับมีเสียงเฮดังขึ้นอีก พวกเราก็กวาดสายตามองไปตามเสียงเฮ  สรุปแล้ววันนั้นพวกเราได้ได้ดูบั้งไฟพญานาคไปกันสิบกว่าลูกแล้วก็ขับรถออกจากหน้าวัดไทยประมาณห้าทุ่มกว่า เพราะถ้าดึกกว่านั้นรถจะติดมาก
ยังดีนะที่บ้านพี่นิคอยู่เลยวัดไทยไปไม่ไกลมาก กลับมาพวกเราก็พากันอาบน้ำเข้านอน  วันนี้ไม่มีตั้งวง พี่แหววสั่งห้ามเด็ดขาด เพราะพรุ่งนี้ต้องขับรถกลับกันแต่เช้า

ผมอาบน้ำเสร็จยังไม่ง่วงนอนเลยออกมานั่งคิดอะไรที่ระเบียงบ้านริมแม่น้ำโขง  (บั้งไฟพญานาค  สวยดีจัง  ไม่รู้ว่าคุณพ่อจะเคยมาดูหรือเปล่าน้า  ปีหน้าไว้ลองชวนคุณแม่กับเจ้าโอ๊ตมาดูดีกว่า แล้วคำพูดคุณแม่ก็ดังขึ้นมาในหัวผม “ต่อไปเอต้องเป็นหลักของครอบครัว  เรียนจบแล้วก็มาช่วยงานบริษัทของคุณพ่อต่อจากแม่  เป็นตัวอย่างที่ดีให้กับน้อง  คุณพ่อคอยมองความสำเร็จของเออยู่  เอต้องเป็นตัวแทนคุณพ่อ” )

“ยังไม่นอนอีกเหรอ”เสียงพี่นิคดังขึ้น ดึงผมออกจากความคิด

“ถ้านอนแล้วพี่จะเห็นผมไหมนี่  หรือว่าพี่เข้ามาในความฝันของผม จะมาทำให้ผมฝันร้ายใช่ม้า”ผมตอบ 

“ย้อนเก่งนะเดี๋ยวนี้  รู้ซะบ้างใครพี่ใครน้อง”พี่นิคทำเสียงเข้ม

“ขอโทษครับ”ผมบอก พร้อมยกมือไว้ 

“ไม่เป็นไร  พี่แซวเล่น  นั่งคิดอะไรอยู่  คิดถึงคุณพ่อเหรอ”พี่นิคที่ยืนอยู่ขยี้หัวผม แล้วนั่งลงข้างๆ

“ครับ  ไม่รู้ว่าคุณพ่อจะเคยได้มาดูบั้งไฟพญานาคหรือเปล่า  ช่างมันเถอะพี่  ว่าแต่มหัศจรรย์จริงๆเลยเน๊อะ  ถ้าผมไม่มาเห็นเองผมก็ไม่อยากจะเชื่อเลย”ผมพูดเรื่องอื่นเพื่อกลบเกลื่อนเรื่องคุณพ่อ

“เอครับ”พี่นิคเรียกผมแล้วเอื้อมมือมาจับมือผมไว้ “พี่รู้ว่าสิ่งที่เอเจอ มันยากเกินกว่าที่เอจะทำใจได้ในเวลาแป๊บเดียว แต่เอก็ต้องไม่ลืมนะครับว่าเวลาที่ผ่านไปทุกนาทีมีค่าเสมอ อย่าใช้เวลาในการทำใจนานนักนะครับ  พี่รู้สึกไม่ดีเลยเวลาเห็นเอที่นั่งเหม่อลอย ไม่สนใจตัวเองไม่ดูแลตัวเอง”พี่นิคพูด

“คือ...ผม...จะพยายามครับ”ผมบอกแล้วพยายามดึงมือกลับมาแต่พี่นิคจับไว้แน่นกว่าเดิม ทำให้ผมต้องก้มหน้าลง

“เอครับ  เอมองหน้าพี่ซิ  มองตาพี่  แล้วเอจะรู้ว่าพี่คอยเป็นกำลังใจให้เอเสมอ”พี่นิคบอกแต่ผมไม่กล้ามอง  ตอนนี้หน้าผมคงจะแดงเอามากๆ  หายใจไม่ค่อยอยากจะออก  หัวใจเต้นจังหวะมั่วไปหมด  ผมไม่รู้ว่าจะต้องทำตัวยังไง  ควรพูดอะไรออกไป  แม้แต่คิดก็ยังไม่รู้ว่าตอนนี้ควรคิดอะไรดี

“เอครับ  เป็นแฟนกับพี่นะครับ” พี่นิคพูดออกมา พร้อมเอามือทั้งสองข้างของพี่เขาที่จับมือผมอยู่แล้วยกมือผมขึ้นมาไว้ระดับหน้าอกแล้วกระชับมือเข้าสื่อถึงความจริงจังในคำพูด

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกซักหนึ่งที่โดนสารภาพรัก  ไม่ว่าจะเป็นเจ้าภู  พี่เก่งเราก็โดนบอกรักมาแล้ว  แต่นี่กับพี่นิค  ทำไมเราถึงรู้สึกว่ามันต่างโดยสิ้นเชิงสำหรับสองคนนั้น  ความรู้สึกตอนนี้คงไม่มีตัวหนังสือใดๆเขียนเป็นคำบรรยายออกมาได้แน่ๆ (นอกจากคุณจะเคยรู้ซึ้งถึงความรู้สึกนี้เอง)

“คือ...พี่ไม่รู้ว่า...มันเกิดขึ้นตอนไหน...เกิดขึ้นเมื่อไหร่  เกิดขึ้นได้ยังไง  และพี่ก็รู้ว่าไม่ใช่เวลาสมควรที่จะพูดเรื่องนี้กับเอ  แต่พี่ทนไม่ได้ที่จะเห็นเอเป็นแบบนี้  พี่อยากให้ความรู้สึกที่พี่มีให้ต่อเอ ได้ทดแทนชดเชยความรู้สึกที่เอมีอยู่ตอนนี้  ถึงแม้ว่ามันจะทดแทนไม่ได้ทั้งหมด  แต่ให้มันเป็นส่วนเล็กๆที่มาจากใจจริงของพี่ที่มีให้เอก็พอ”พี่นิคพูด  ผมเงยหน้ามองหน้าพี่เขา  เห็นสีหน้าและแววตาที่สื่อออกมาจากความจริงใจ  ทำให้ผมคิดถึงเรื่องคุณพ่อที่ผ่านมาและคำพูดของคุณแม่ที่ว่า “ต่อไปเอต้องเป็นหลักของครอบครัว  เรียนจบแล้วก็มาช่วยงานบริษัทของคุณพ่อต่อจากแม่  เป็นตัวอย่างที่ดีให้กับน้อง  คุณพ่อคอยมองความสำเร็จของเออยู่  เอต้องเป็นตัวแทนคุณพ่อ”

“คือ ผมว่า........”ผมไม่รู้ว่าจะพูดอะไรออกไปดี  เรื่องมหัศจรรย์ยิ่งกว่าบั้งไฟพญานาคได้เกิดขึ้นตรงหน้าผม  คนที่เรารู้ว่าเขาแอบชอบเรา แล้วเราก็ตัดสินใจที่จะเลือกเขา คนๆนั้นกำลังขอคบกับเราเป็นแฟน  นี่มันอะไรกัน ผมแปลกใจมาก ไม่คิดว่ามันจะเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วกะทันหันขนาดนี้  แล้วผมก็สร้างสิ่งมหัศจรรย์ให้กับพี่นิค

“พี่เป็น........พี่ชายที่ดีของผมนะครับ.......ผมก็จะต้องเป็นพี่ชายที่ดีให้กับโอ๊ตเหมือนกัน”ผมพูดแล้วก็ดึงมือตัวเองออกจากมือพี่นิค  พร้อมลุกหนีเข้าห้องไปนอน ปล่อยให้พี่นิคนั่งอยู่ตรงนั้นคนเดียวโดยผมไม่รู้ด้วยว่าพี่เขาทำหน้าตาท่าทางยังไง  ผมไม่กล้าหันไปมองเลย

ผมล้มตัวนอนลงบนเตียง แต่ใจผมมันล้มตั้งแต่บอกประโยคที่ว่า “พี่เป็น........พี่ชายที่ดีของผมนะครับ......”ให้กับพี่นิคเป็นการตอบรับ ในการขอคบเป็นแฟนกับผม  บอกนอนบอกตัวเองซ้ำๆว่าเราทำถูกแล้ว  เราต้องเป็นตัวแทนคุณพ่อ  เราต้องเป็นพี่ที่ดีของน้อง  แล้วพี่ชายที่ดีคนไหนจะมีแฟนเป็นผู้ชายได้  อีกอย่างพ่อแม่พี่นิคก็คงหวังเช่นนั้นเหมือนกัน  ยิ่งพี่นิคยิ่งเป็นลูกชายเดียวของครอบครัว  อย่าเลย  เราสองคนมันคงได้แค่นี้แหละ  ผมบอกตัวเองเท่าไหร่เหมือนมันยิ่งตอกย้ำอะไรในใจผมซักอย่าง  ใจที่มันหวิวๆอยู่แล้วมันกลับยิ่งหวิวๆ ดูวังเวงกว่าเดิม  จนทำให้รู้สึกว่าตัวผมลอยเบาไร้น้ำหนัก ไม่มีตัวตน ลอยไปตามความคิดและอาการของใจที่หวิวๆ ไม่รู้ว่าผมนอนใจลอยไปนานเท่าไหร่ แต่สิ่งที่ทำให้ผมก็รู้สึกตัวก็คือ ไอ้อาการปวดหัวจี๊ดๆที่มันขึ้นมาข้างเดียว  ทำให้ผมมองดูนาฬิกาบอกเวลาตีสี่  (ผมเข้าห้องตั้งแต่เที่ยงคืนกว่าๆ) ผมนึกไปถึงยาแก้ปวดหัว ผมจำได้ว่าข้างนอกตรงห้องรับแขกมีตู้ยาสามัญประจำบ้านอยู่  ผมเลยเดินออกจากห้องไปจะเอายา

พอผมทานยาเสร็จเรียบร้อยแล้ว กำลังจะเดินกลับไปนอน กวาดตาเหลือบมองไม่เห็นพี่นิคที่ยังอยู่ที่ระเบียงริมโขงที่เดิม  ทำให้ผมเดินออกไปที่ระเบียงริมโขงอีกครั้ง  พอผมเดินไปถึงพี่นิคหันหน้ามามองแล้วรีบหันกลับไปมองแม่น้ำโขงเหมือนเดิม

“พี่ยังไม่นอนเหรอครับ  พรุ่งนี้พี่ต้องขับนะครับ”ผมทักเบาๆ พี่นิคไม่ตอบอะไร อาการปวดหัวจี๊ดๆของผมมันขึ้นมาอีกแล้ว

“นั่งตรงนี้ยุงเยอะนะครับ พี่ไม่ไปนั่งข้างในเหรอครับ”ผมบอก พี่นิคก็ยังเงียบ  หัวผมเริ่มตึงนิดๆ

“งั้นผมไปนอนก่อนนะครับ”ผมบอกแล้วเดินไป เพราะอาการปวดหัวมันแรงขึ้นทุกที

“เดี๋ยว....... ทำไม.........”พี่นิคพูดด้วยน้ำเสียงที่เข้มแล้วก็หยุด  ก่อนที่จะลุกขึ้นแล้วเดินหนีผมไป

ผมเดินกลับไปที่ห้อง  ปล่อยให้ยาออกฤทธิ์ทำให้ผมหลับไป

...

+++ จบบทที่สิบแปด +++


*** ข้อคิดคำคมประจำบท ***

- ดูด้วยตา คิดด้วยสมอง แล้วเชื่อด้วยใจ
- เวลาที่ผ่านไปทุกนาทีมีค่าเสมอ อย่าใช้เวลาในการทำใจนานนัก

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 26-05-2008 16:22:49

แวะมาต่อให้ก่อนนะครับ :m22:


เดี๋ยวจะเข้ามาคุยด้วยครับ :oni1:

ขอเคลียร์อะไรบางอย่างก่อนนะครับ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Estel ที่ 26-05-2008 16:24:12

มาจิ้มคร้าบบบ คนแรกป่าวหว่าเรา :a2:  :mc4:
ขอบคุณพี่เอครับ ที่อุตส่าห์มาอัพให้

 :L2: :L2: :L2:

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 26-05-2008 16:42:42

แอบเห็นใจพี่นิคง่ะ
ขอบคุณที่มาต่อจ้า  :pig4:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ~NeMeSiS_PURE~ ที่ 26-05-2008 16:46:40

มานั่งรออยู่ข้าง ๆพี่เอ :m4: :m4:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Simply Blue ที่ 26-05-2008 17:12:10

หวังว่านิคจะเข้าใจ   คนกำลังเศร้า ไหนจะสังคมคติที่ถูกสั่งสมมาอีก

สู้ สู้ นิค

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: แก้ว ที่ 26-05-2008 17:27:56

สงสารเอและพี่นิค  ปวดใจด้วยกันทั้งคู่เลย
แต่ตอนนี้ เป็นแฟนกันแล้ว  :laugh:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: pongsj ที่ 26-05-2008 17:46:35

โถ่....................พี่หมาน้องแมว

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: สาวเครือฟ้า ที่ 26-05-2008 17:50:11

แล้วจะลงเอยยังไงเนี่ยครับ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ~@มาวินฮับ@~ ที่ 26-05-2008 18:01:29

ขอบคุณนะเอที่มาต่อให้แล้วอาการคุณย่าเป็นยังงัยบ้างคับดีขึ้นหรือยังเออย่าลืมรักษาสุขภาพตัวเองนะคับเป็นห่วงนะเจ้าแมวเดื้อ.

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: nana ที่ 26-05-2008 18:11:10

ได้ความรู้เยอะเลย

 :L2: :L1: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: EternalHeart ที่ 26-05-2008 18:17:40

 :oni1: :oni1: :oni1:
รอครับ

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: both^^ ที่ 26-05-2008 18:42:07

อ้าววววววววว

ปฏิเสธหรอ

ว้า....

ม่ายย๊อมมมมมมมมมมม

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Mr.A_KUNG ที่ 26-05-2008 18:43:49

เป็นห่วงเอนะครับ....ว่าแต่ไปหนองคายต้องผ่านขอนแก่นและมข.สิไม่แวะมาเล่นในมอหน่อยหรอ...ตอนนี้น้องใหม่กัลปพฤกษ์ช่อที่45มาเต็มมอเลย....


รอเอนะ....นายเอคุง

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: P_love ที่ 26-05-2008 18:58:17

มาแย้ว มาแย้ว ดีใจจังที่มาต่อหั้ยคะ :m1: :m1:


อ่านแล้ว สงสารพี่นิคจัง o7 o7


เฮ้อ ทำไมกฎเกณฑ์ความรักมันถึงมากมายขนาดนี้น้า :sad2: :sad2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sarin ที่ 26-05-2008 19:21:50

 :pig4: :pig4: :pig4:
ป.ล....พักผ่อนบ้างนะค้าบ.... :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: meawmeaw ที่ 26-05-2008 19:35:30

มาต่อแว้ว  :oni2:

คุณเอวันนี้จะเข้ามาอีกมั้ยเอ่ย  :m13:

...เรื่องราวจะเป็นยังไงต่อน้า  :serius2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: BABY_CHICK ที่ 26-05-2008 20:58:46

ตอนแรก งึด พี่นิค ที่กล้าบอกฮัก อิ อิ แต่ตอนหลัง งึด เอที่กล้าหักมุม ทำเอา พี่นิค นอนไม่หลับเลย 55

ถามว่า มันลำบากมะครับ ที่ต้องฝืนใจตัวเอง

ผมว่าทำสิ่งที่เรามีความสุขแล้ว มันไม่ได้เสียหายอะไรเลยเนี่ย ดีกว่ามั้ย :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: @#Jackie#@ ที่ 26-05-2008 21:00:33

ขอบคุณคร๊าบบบ ที่มาต่อ  :oni2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 26-05-2008 21:58:29

มาแล้ว มาแล้ว    :oni2:

“ก็มัน.......มัน.....น่ารักเกินไปมั้ง 555” 

อ่าว พี่นิคค่ะ แล้ว ถ้า ไม่ใส่ แว่น พี่เอ ม่าน่ารักหรือค่ะ    :laugh:


พี่ เอ กลาย เป็น แมว ซะแล้ว  สงสัย พี่นิค จะ หวง แมว

ตัว นี้ มากนะค่ะ   :m1:

ว่า แต่ ว่า


ไหง ตอน นี้  ช่วงแรก มัน เหมือน จะ หวาน อะ

แต่ อ่าน ไป อ่าน มา

 :a5:


พี่เอ ตอน หน้า อย่า เศร้าน้า    :m13:


P*S  พี่เอ รักษาสุข ภาพ ด้วยค่ะ +รอตอนต่อ ไปนะค่ะ   

 :bye2: :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานวุ่นๆ น่ารักชวนโรแมนติก <<หนุ่มIT กะ DJสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 26-05-2008 22:39:45

เห็นใจพี่นิคเลย...พี่เค้าทำทุกอย่างเพื่อเอ...  :angry2:
แต่น้องเอกลับทำร้ายจิตใจพี่นิคซะเนี่ย   :เฮ้อ: :m15: :m15:
ช่วงเวลา...ช่างไม่เป็นใจซะเลย  :m31:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: tutankamen ที่ 26-05-2008 23:24:11

โดนรับน้องเหนื่อยๆมาเจอนิยาย A หายเหนื่อยเลย  :m4:

ขอบคุณมากค๊าบ o13

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Otaku ที่ 26-05-2008 23:28:59

คุณแมวปฏิเสธพี่นิคหรอ :serius2:

พี่นิคกับพี่เอดูแลตัวเองด้วยนะ :L1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 27-05-2008 00:42:07

 :m32:ด่อมๆ มองๆ แล้วก็ไปครับ


ว่าจะเข้ามาคุยด้วย   แต่ดึกแล้ว  ง่วงมากมาย :a12:

ไว้นอนซักตื่นก่อนนะครับ


ขอบคุณอย่างมากมายนะครับสำหรับกำลังใจและความเป็นห่วงที่มีให้ผม พี่นิค และคุณย่าของพี่นิค :pig4:

อาการคุณย่าพี่นิคก็ยังทรงตัวอยู่ครับ  (สงสัยต้องได้เทียวไปหนองคายบ่อยๆ  ถ้าไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงนะครับ) :oni2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: littlepooh ที่ 27-05-2008 00:46:16

 :m32: :m32: ด้อมๆ มองๆ แล้ว :m22: :m22: ชะแว้บหลบฉากปาย 5555 ยังไงก็เป็นกำลังจายให้เสมอเน้อ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: numtannaka ที่ 27-05-2008 01:02:59

ดีค่าน้องเอ..ไม่ได้เข้ามาสะนาน มาอ่านอีกทีนี่น้องเอกะพี่นิคไปถึงขั้นสารภาพรักกันแล้ว
แง... :o12: แล้วคุณหมอของพี่ละคะน้องเอเอาไปซุกไว้ที่ไหน :m15:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: cassper_W ที่ 27-05-2008 10:57:57

จาเป็นแฟนกันได้ยังไงหนอ

อยากรู้จังว่าพี่นิค จาหามาตรการอ่ะไรมาทำให้เอ ยอมรับ หุหุ :oni2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 27-05-2008 11:29:19

สาสารน้องเอมาก  รักพี่นิคแต่บอกไม่ได้

เพราะมีภาระของครอบครัว เฮ้อ......

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 27-05-2008 13:05:07

ถ่ายทอดได้ดีจริงๆ เลย สองบทนี้ อ่านแล้วเศร้าตามไปด้วย  o7
ขอแสดงความเสียใจย้อนหลังด้วยนะ


เข้าใจเอนะ ว่าทำไมถึงปฏิเสธพี่นิค

แต่อยากอ่านต่อแล้ว

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 27-05-2008 14:29:35

ไม่ได้เข้ามาหลายวัน
แต่...แต่พอเข้ามาแล้วเฮ้ย...ทำไมไม่ตอบตามหัวใจตัวเองละ :seng2ped:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: imon ที่ 27-05-2008 20:41:08

พาน้องชายฝาแฝดคุณเอมารอ :oni1: :oni1: :oni1: :oni1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 27-05-2008 20:47:30

เข้ามารอ ค่ะ   :m13:

รอ   :a4:

ร้อ   :a3:

รอ   :a11:

คืนนี้ จามา ม้ายน้า    :m15:


 :bye2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: [€]ŝĊörŦ ที่ 27-05-2008 21:05:22

บทนี้พี่แหววคมมากเลย หุหุ

แต่จะทำอย่างไรกันต่อไปละนี่

 :m29:   :m29:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ken_krub ที่ 27-05-2008 21:07:01

เป็นกำลังใจให้ครับ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: P_love ที่ 27-05-2008 21:58:09

เข้ารอนิยายของเอ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 27-05-2008 22:50:01

 :m13:
คืนนี้น้องเอจะมามั้ยน้อ...
รอจ้า...  :oni1: :oni1: :oni1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 27-05-2008 23:06:29

รอตั้ง แต่ 3 ทุ่ม  พี่เอ ไปไหนเนี่ย   :m15:


ยางม่ามา เรย   :m32:


แม่ ด่า ให้ ไปนอนด้ายแล้ว   :m23:


เรย แวะ เข้ามาบอกว่า ฝัน ดีนะค่ะ   :m1:


P*S  รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ   :L2:

 :bye2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 27-05-2008 23:23:47

 :m1: :m1: :m1: แวะมาให้กำลังใจค๊าบ........


สู้ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sweetmonkey ที่ 28-05-2008 01:55:15

เพิ่งได้เข้ามาอ่าน แระอ่านรวดเดียวถึงตอนล่าสุด

อยากบอกว่า.......................................

ชอบมากค๊า :m1: :m1:

ชอบพี่หมอที มากเรยอ่า :m3: พี่นิคก้อชอบ  :m3:แต่ชอบพี่หมอทีมากกว่า (หุหุ  :give2:หนุ่มแว่น แบบว่าความชอบส่วนตัว :impress2: :-[)

เป็นกำลังใจให้นะคร้า และจะติดตามต่อไปคร้า



แฟนคลับคนพันธ์ที!! :a9:  กรี๊ดดดด!! :give2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 28-05-2008 09:30:15

ช่วงนี้งานเข้าครับ    :serius2:  ยุ่งมากมาย


แต่บทต่อไปไม่น่าจะเกินคืนนี้น่าจะได้อ่านนะครับ :a2: (สู้ๆ ขอบคุณทุกกำลังใจนะครับ)

ว่าแล้วไปแต่งต่อก่อนนะครับ  :oni1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: แก้ว ที่ 28-05-2008 09:52:45

อย่าหักโหมมากนะคะ  รออ่านได้ค่ะ


เชียร์เอกะพี่นิค  :m1:
เป็นกำลังใจให้นะคะ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: cassper_W ที่ 28-05-2008 10:13:39

รออออออออ  คืนนี้น๊า
 :bye2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 28-05-2008 12:02:56

แอบ แวะ เข้า มา

เพราะวันนี้ มี เรียน com ที่ โรงเรียน


รอตอนต่อ ไป

คืนนี้ ชิมิ

 :bye2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 28-05-2008 17:53:22

เลิกเรียน     :oni2:


กลับบ้าน     :oni1:


เปิด com  :a1:


.
.
.
.
.
.




ยังม่ามา   :เตะ1:


รอตอนต่อ ไปนะค่ะ   :m15:



คืนนี้จานั่ง เฝ้าทั้งคืนเรย   :m1:

 :bye2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ranaways ที่ 28-05-2008 18:33:21

เอ

ปากไม่ค่อยตรงกะใจเลยอ่ะ

ชอบพี่เค้าก้อบอกไปดิ

ไม่มีใครมารับรู้เท่ากับเราสองคนซะหน่อย

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Otaku ที่ 28-05-2008 19:59:25

 :oni1: :oni1: :oni1:


เข้ามาวิ่งเล่นคอยพี่เอ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: meawmeaw ที่ 28-05-2008 20:02:44

มาคอยด้วยคนจ้า
 :a11:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ~NeMeSiS_PURE~ ที่ 28-05-2008 20:35:48

:oni1: :oni1: :oni1:  วิ่งรอไปเรื่อย

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: d2b2007 ที่ 28-05-2008 21:11:25

ไม่ได้เข้าบอร์ดซะนาน มีแต่เรื่องยุ่งๆ อิอิ   :o8:

        สวัสดีครับพี่เอ อิอิอิ ชอบนิยายที่พี่เขียนนะครับ มีเรื่องความรักของครอบครัวมาเกี่ยวด้วย อ่านแล้วทำให้รู้สึกอยากกลับบ้านจังเลย อิอิอิ  o7

เป็นกำลังใจให้นะครับ แล้วจะเข้ามาอ่านบ่อยๆ อิอิ

        (แม่คิดว่า แม่สอนลูกทุกคนมาดี ขอเพียงลูกเป็นคนดี ไม่ทำตัวให้เป็นที่เดือนร้อนของใคร ไม่ว่าลูกแม่จะเป็นอะไร ลูก ก็ยังเป็น ลูก ของแม่เสมอ

สิ่งที่แม่มีความสุขที่สุดในชีวิต ก็คือการเห็นลูกมีความสุขรู้ไหม ถ้าลูกต้องทุกข์ใจเพราะความต้องการของแม่ แม่จะยิ่งทุกข์ใจมากกว่า ทำตามที่ลูก

ต้องการเถอะ แม่เชื่อในการตัดสินใจของลูกเสมอ )

                                                                                                         ก้าวสุดท้ายที่ปลายขอบฟ้า

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 28-05-2008 21:23:43

 :mc4:จุดประทัดด้วยความดีใจ ที่อ่านจนทัน  :m4: สนุกมากเลยครับน้องเอ

         น้องเอบรรยาย บรรยากาศรอบข้างได้ละเอียดดี อ่านแล้วนึกภาพตาม มันออกมาได้เป็นฉาก ๆ

        ยิ่งตอนงานศพคุณพ่อน้องเอ ผมอ่านแล้วน้ำตาคลอเบ้าเลย คนข้าง ๆ ตกใจนึกว่าเป็นอะไร

       พอรู้ก็นั่งอมยิ้ม ว่าผมอินเกินไป   แต่ถ้าใครไม่เคยเจอเรื่องแบบนี้คงไม่รู้สึกหรอก  ทำให้ผมนึก

        ถึงงานศพเตี่ยผม  บรรยายกาศมันคล้ายกันมาก  แต่เรื่องมันก็ผ่านมานานมากแล้วละ

      :L2: มอมดอกไม้เป็นกำลังใจให้น้องเอ กับ พี่นิค  ฝากเยี่ยมไข้คุณย่าพี่นิคด้วยนะครับ

        ขอให้หายเป็นปกติไว ๆ แล้วน้องเอก็อย่าลืมมาต่อให้อ่านเร็ว ๆ นะครับ   :bye2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: BABY_CHICK ที่ 28-05-2008 21:35:56

 :L2:เข้ามารอ และเป็นกำลังใจครับ  o13

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 28-05-2008 22:24:55

ง่วงอะ  :m23:


แต่ก็ยังรอยุ   :m15:


.
.
.
.
.



รอ    :a4:


ร้อ    :a3:


รอ    :a11:


 :bye2: :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 28-05-2008 22:38:52

และแล้ว ก็ โดน ไล่ให้ไปนอน  :m15:


.
..
.
...
.
.
..



P*S  ฝันดี + รักษษสุขภาพด้วยค่ะ


 :bye2: :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: P_love ที่ 28-05-2008 23:03:07

เข้ามารอนิยายค่า :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: กิ่งก้านใบ ที่ 28-05-2008 23:08:16

เข้ามารอด้วยคนค่ะ

 :L2::L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: box01 ที่ 28-05-2008 23:30:40

เข้ามาแอบอ่านนานแล้ว แต่ไม่มีโอกาศ ทักทาย

ชอบเรื่องนี้มากๆๆๆ เลย น่ารักดี

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 28-05-2008 23:37:24

^
^
^
เจาะไข่ รีบนแทนน้องเอซะเลย 555
น้องเอจ๋า...รออยู่นะจ๊ะ   :m1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: @BUA@ ที่ 29-05-2008 04:01:59

ใช้เวลาเกือบสี่ชั่วโมง กว่าจะตามทัน  :m23:

ตอนแรกกะว่าจะอ่านแค่ครึ่งเดียว

อ่านไปอ่านมา หยุดอ่านไม่ได้ซะงั้น

เขียนเก่งมากเลยน้องเอ   o13

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 29-05-2008 07:16:15

แวป 

เข้ามา รอก่อน ไปโรงเรียน


รอตอนต่อ ไปนะค่ะ



 :bye2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: jurassic ที่ 29-05-2008 08:15:53

ดูแลสุขภาพด้วยนะค่ะ..... :a2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Ferfa ที่ 29-05-2008 12:32:15

 :a2: สู้ๆๆ

 :L2:ให้เป็นกำลังจายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 29-05-2008 12:40:17

มารออ่านเรื่องต่อ และเป็นกำลังใจให้นะ :m1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Estel ที่ 29-05-2008 15:32:12

 :oni1: :oni1: :oni1:

สวัสดีครับพี่น้องชาวเล้าทุกคนที่ตามอ่านเรื่องของพี่เอนะครับ
วันนี้ Estel มารายงานตัว :a4: พร้อมกับความคืบหน้าของสถานการณ์ครับผม :a1:

เรื่องของเรื่องก็คือ พี่ชายสุดหล่อ (แถมเสน่ห์แรง) ของ Estel  :L1: :L1:กำลังยุ่งชนิดที่เรียกได้ว่าหัวหมุนครับ o2 o2
เมื่อเช้าพี่เอ พยายามเข้ามาแล้วแต่ไม่สำเร็จ ก็เลยฝาก Estel มาบอกกับทุกๆ คนว่า
จะไม่ได้มาลงเรื่องหลายวันหน่อย :o12: :serius2: เพราะตอนนี้พี่เอบินไปสิงคโปร์เพื่อสะสางงานบางอย่าง
เครื่องพี่เอเพิ่งออกเมื่อเช้านี้เอง

วันนี้วันพฤหัสที่ 29 นะครับ พี่เอวางแผนว่าจะกลับมาประมาณวันจันทร์  :a11:ไม่ก็วันอังคาร
ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับว่างานจะลงตัวเมื่อไหร่

ขอบคุณทุกๆ คนมาก ที่มารออ่านแล้วก็คอยเป็นกำลังใจให้พี่เอนะครับ :pig4: (อันนี้ Estel พูดเอง)
 o7

พี่เอค้าบ ถ้าอยู่ที่นั่นแล้วมีเวลาอ่าน น้องสะใภ้มาทำหน้าที่ให้แล้วครับ อย่ายุให้พี่โอ๊ตทิ้งผมอีกนะ

ไปแล้วครับ รักชาวเล้าทุกๆ คนครับ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ISACBTMN ที่ 29-05-2008 16:27:49

รอได้ครับ เรื่องของตัวเองต้องมาก่อน   :a2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Otaku ที่ 29-05-2008 17:15:15

รับทราบคับ

ขอให้พี่เอเดินทางกลับมาโดยสวัสดิภาพนะคับ :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sarin ที่ 29-05-2008 17:35:44

O.K. ค้าบ :m1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: [€]ŝĊörŦ ที่ 29-05-2008 17:49:49

รับแซ่บครับผม

เดินทางไปมาปลอดภัยนะค้าบ

คุณพระคุ้มครองคร้าบบบ

 :L2:   :L2:   :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: @#Jackie#@ ที่ 29-05-2008 19:49:53

รับทราบครับ  :m23:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 29-05-2008 21:45:10

รับ ทราบเรื่องค่ะ 

พี่เอ เดิน ทางโดยสวัดิภาพนะค่ะ<พิมพ์ถูกปะเนี่ย>   :L2:


แล้ว จะรอตอนต่อ ไปนะค่ะ   :m1:



 :bye2: :L1: :bye2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 29-05-2008 21:57:37

 :L1:รับทราบครับ  ขอให้งานที่ไปติดต่อ ประสบความสำเร็จ สมหวัง ทุกประการ

        แต่ โอ๊ะ โอ น้องสะใภ้มาทำหน้าทึ่แทน ถ้าน้องเอยุให้น้องโอ๊ตเลิกกับน้อง Estel

ก็ใจดำเกินไปแล้ว จริงไหมครับ  ว่าแต่ว่าน้องเอ คงไม่ทำอย่างนั้นดอกนะผมว่า  :a1: :m1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: P_love ที่ 29-05-2008 22:11:09

รับทราบค่า ขอบคุณที่นำข่าวมาบอกนะ


และก้อรอต่อไป + เป็นกำลังใจให้เอ กะน้องสะใภ้ที่น่ารัก ค่า :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: kana ที่ 29-05-2008 22:17:27

รับทราบค้า :a2: ขอบคุณที่มาบอกน๊า

แล้วรอต่อไป เดินทางกลับมาดีๆนะค่ะ :bye2:
ขอให้งานเสร็จก่อนกำหนดด้วยละกัน :oni3:

ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ :laugh:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 29-05-2008 22:40:43

จะรอน้องเอกะน้องนิคต่อไปจ้า

 :a4: :a4: :a4:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ~@มาวินฮับ@~ ที่ 30-05-2008 06:03:57

น้องสะไภ้เอแล้วอาการคุณย่าพี่นิคเป็นยังงัยบ้างอาการดีหรือยังฝากเอเดินทางไป_กลับด้วยความปลอดภัยนะคับหวังว่าเสร็จก่อนกำหนด

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Bliss_Destiny ที่ 30-05-2008 08:00:09

โอเคค่า

ขอบคุณสำหรับข่าวนะค๊า

น้องสะใภ้คุณเอน่าร๊ากกกกกกกกกกก :m1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Bm_Boy ที่ 30-05-2008 08:10:55

เอครับ ขอบคุณนะครับ  ที่ทำให้ผมเข้าใจ

ผมต้องขอโทษคุณ Estel ด้วยนะครับ 

ผมจะรอเอนะครับ  (ถึงแม้ว่าผมจะรอมานานและรอฝ่ายเดียว  ก็จะรอต่อไป )

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 30-05-2008 10:35:22

 :m4: :m4:
^
^
^
มาเจาะไข่รีบน แทนน้องเอ  :laugh: :laugh:
เรื่องของน้องเอ พี่เจาะหลายใบแร่ะ ....
ทำงานให้สนุกนะจ๊ะ....น้องเอ
ส่วนพี่..ก็รออ่านต่อไปจ้า....

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Estel ที่ 30-05-2008 10:58:29

สำหรับอาการคุณย่า ตอนนี้ยังไม่มีอะไรคืบหน้าครับ ล่าสุดที่ผมทราบมาก็ยังทรงอยู่
ยังไงถ้ามีอะไรเพิ่มเติมเด๋ว Estel จะรีบคาบข่าวมาบอกนะครับ

ไปแล้วครับทุกคน :bye2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: uuro ที่ 30-05-2008 14:47:59

เพิ่งเข้ามาอ่านอ่ะเน้อ แต่ทำไมรูปไม่ขึ้นอ่ะ อยากเห็นอ่ะ ใครรู้ช่วยบอกหน่อยเน้อ ขอบคุณล่วงหน้าคร๊าบ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 30-05-2008 22:46:36

อยากอ่านจังเรย


รอตอนต่อ ไปของพี่เอนะค่ะ

P*S  รักษษสุขภาพด้วยนะค่ะ

 :bye2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Mint ที่ 31-05-2008 17:42:44

พึ่งเข้ามาอ่าน

เป็นกำลังใจให้พี่เอ พี่นิค และคุณย่านะคะ

รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Bm_Boy ที่ 31-05-2008 20:10:10

เอทำงานคงเหนื่อยมากซินะครับ

ผมเป็นกำลังใจให้เอตลอดนะครับ

ถ้าเอกลับมาแล้วโทรหาผมบ้างนะครับ ผมจะรอ :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 01-06-2008 14:18:52

 :m4: :m4:  เป็นกำลังใจให้เอค๊าบ.......

ขอให้งานผ่านไปได้ด้วยดีนะ


ว่าแต่ รูปตัวละครหายไปไหนหมดล่ะ

 :a4: :a4:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ~NeMeSiS_PURE~ ที่ 01-06-2008 16:17:06

เย่ ๆๆๆ ดีจาย  พี่เอ ยังไม่มาต่อเพราะยุ่ง

ตั้งแต่วันที่ 29 เหมือนกัน  เลยไม่ต้องตาม 5555+ :laugh: :laugh:


สู้ ๆๆๆ ค๊าบ พี่เอ

แอบขำพี่เขยชอบแกล้งน้องสะใภ้หรอ :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 01-06-2008 16:36:39

รอ พี่เอ ยุน้า

 :bye2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: P_love ที่ 01-06-2008 16:56:24

เข้ามารอ  :oni1: :oni1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 01-06-2008 21:45:44

เข้า มารอ พี่เอ ค่ะ  :m14:

นั้งรอ    :a2:


นอนรอ    :a12:


เดินก็ รอ   :oni1:


สรุปคือ    :oni2:



รอ     :a4:


ร้อ   :a3:


ร้อ    :a11:




*P*S  พี่เอรักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ   :L2:


  :bye2: :L1: :bye2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: BABY_CHICK ที่ 01-06-2008 23:04:48

 :m4:กิจกรรมในครอบครัว 55 ทำแทนพี่สามีเหรอ  o13

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: a22a ที่ 02-06-2008 00:01:56

ขอบคุณคับ ที่มารายงานข่าว จะรอนะคับ :L1: :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: thomaskung ที่ 02-06-2008 08:52:09

วันนี้แล้วสินะ *-*

 :a3:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 02-06-2008 09:44:47

 :m13:จะกลับมายังน๊า

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ronger ที่ 02-06-2008 15:01:15

มาให้กำลังใจคุณเอ ด้วยคนจ้า o13
ขอบคุณ คุณEstel ด้วยนะจ้ะ ที่มาบอกข่าวอัพเดทให้แฟนๆ   :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: pupper ที่ 02-06-2008 16:05:53

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆที่นำมาถ่ายทอดให้ได้อ่านนะครับ และขอเป็นกำลังใจให้คนทั้งสองด้วยนะครับ ให้อะไรร้ายๆผ่านไปแล้วจะกลายเป็นดีนะครับ และเห็นใจในความรักจังนะครับ มันลำบากจริงๆ แต่อย่างไรก็ขอให้ความรักนำทางไปนะครับ แล้วมันจะผ่านไปได้ด้วยดี ความรักไม่ใช่สิ่งที่ผิดนะครับ มันสามารถเกิดกับใครได้ทั้งนั้น ขอฝากตัวเป็นแฟนเล้าด้วยนะครับ บอกได้เลยว่าอ่านแล้วประทับใจมาก คุณเป็นนักเขียนที่ดีนะครับ สามารถบรรยายได้ชัดเจนในทุกฉาก เพราะมันคือประสบการณ์ชีวิตที่คุณนำมาให้คนอ่านได้เห็นอะไรดีๆ ขอบคุณมากนะครับ สำหรับเรื่องดีๆ และจะคอยติดตามต่อไปนะครับ เป็นกำลังใจทั้งนายเอ และนายนิคนะครับ ขอให้คุณย่าหายป่วยแล้วอาการดีขึ้นเร็วๆนะครับ  :m4:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: kiyomine ที่ 02-06-2008 17:49:02

ดันๆๆๆ  o13

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: BABY_CHICK ที่ 02-06-2008 19:59:04

 :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: :sad2: :sad2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ๐DoNuT๐ ที่ 02-06-2008 20:05:04

ตามทันละครับ แฮะๆ
รีบๆมาเล่าต่อนะครับ ^^

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Bm_Boy ที่ 02-06-2008 21:20:14

เอมาหรือยังครับ

ผม รอ นายนะครับ

รอมานานแล้วด้วยครับ

 :L2: :L1: :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 02-06-2008 21:28:29

นับวันรอ   :m15:


รอ   :a4:

ร้อ   :a3:

รอ   :a11:


รอตอนต่อไป

 :bye2: :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 02-06-2008 21:39:24

 :oni1: เข้ามาดู น้องเอยังไม่มา งั้นรอต่อไป  :a11: :a3:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sarin ที่ 02-06-2008 22:19:06

 :c5:คิดถุงฮะ...
  :a4::a3: :a4:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: แก้ว ที่ 03-06-2008 09:29:24

คิดถึงจ้า......

รอ รอ และก็รอต่อไป

 :a3:  :a3:  :a3:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Bm_Boy ที่ 03-06-2008 09:35:21

เอ ถึงเมืองไทยยังครับ

ผมรอนายนะครับ

ไม่เป็นอันกินอันนอนแล้ว

กลับมาโทรหาผมด้วยนะครับ 

ผมจะรอนาย

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: กิ่งก้านใบ ที่ 03-06-2008 20:25:13

มาวิ่งรอพี่เอ

:oni1: :oni1: :oni1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 03-06-2008 20:33:30

วันนี้ วัน อังคาร แล้วน้า  :m15:

ยัง ม่ามาเรย  :เตะ1:


รอ  :a4:


ร้อ   :a3:


รอ   :a11:



รอตอนต่อ ไปนะค่ะ

 :bye2: :L1: :bye2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: P_love ที่ 03-06-2008 20:36:43

เข้ามารออีกวัน :a4: :a4:

 :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: BABY_CHICK ที่ 03-06-2008 20:41:16

 :m23:มาเยี่ยม มายามครับ มีความสุขมากๆน้า :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Estel ที่ 03-06-2008 22:14:27

อ่า Estel มาเยี่ยม

ก็ไม่มีไรมาก แวะมาบอกพี่เอว่า นอนซะๆ จะได้มีแรงมาโพสต์ต่อ :a3:

ปล หง่า มาส่งน้องสะใภ้หน่อยจิ นะๆๆๆ  :oni2: :oni2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: kogomon ที่ 04-06-2008 00:31:52

พึ่งเ้ข้ามาอ่าน...

สนุกดีคับ...


 :m1:

...

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 04-06-2008 09:49:58

เข้ามารอน๊า

เป็นกำลังใจให้ ขยันทำงานเข้าเน๊อ :oni2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: cassper_W ที่ 04-06-2008 11:28:31

มานอนเฝ้าเลย  อิอิ  :a12:

มาไวไวน๊า  :bye2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: kiyomine ที่ 04-06-2008 18:29:19

เข้ามาดัน
คิดถึง+รออยู่นะคร้าบ  :oni2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 04-06-2008 18:57:14

 :m13: :m13:
หายเหนื่อยหรือยังจ๊ะ...
พี่รออ่านอยู่นะจ๊ะ....คิดถึงน้องเอน้า  :m1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: [€]ŝĊörŦ ที่ 04-06-2008 19:53:19

มารอนิยาย

และมาเป็นกำลังใจให้งับ

 :m1:   :m1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: paulla ที่ 04-06-2008 21:31:12

ยังไม่มาอีกหรอ.. :serius2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 04-06-2008 21:38:53

เข้า มาแล้ว ม่าเจอ 

พี่เอ


 :m15:  :m15:  :m15:  :m15:

พุ ม่าออก  :เตะ1:


P*S รักษาสุขภาพด้วยน้า   :o8:

+  รอตอนต่อ ไปยุจร้า

 :bye2: :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 04-06-2008 22:06:18

บทที่สิบเก้า ---  พาน้องใหม่ไหว้พระธาตุ

“แป้งไปก่อนนะจ๊ะ  ขอบใจมากสำหรับมื้อเย็นกับสองหนุ่มหล่อ”พี่แป้งบอกลาผมกับหนึ่งหลังจากมาส่งที่หน้าหอ

“ขับรถดีๆนะครับ แล้วพรุ่งนี้เช้า เอจะรอแป้งมารับ  ฝันดีครับ”ผมบอกก่อนเดินตามหนึ่งขึ้นหอ

“เอ เราไม่เข้าใจเลยจริงๆ ไหนเอบอกว่าเลือกพี่นิคแล้วไง อ๋อ...ลืมไปว่าปฏิเสธไปแล้ว  แต่เราก็ไม่เข้าใจอยู่ดี ถึงปฏิเสธพี่เขาก็ไม่เห็นต้องทำตัวสนิทกับพี่แป้งนิ่”หนึ่งถามเมื่อเดินเข้าห้อง ผมกับหนึ่งเราไม่มีเรื่องไหนที่ต้องปกปิดกัน หนึ่งจึงรู้เรื่องที่ผมไปหนองคายแล้วเกิดอะไรขึ้น

“ไม่แปลกหรอกที่หนึ่งไม่เข้าใจเรา  เรายังไม่เข้าใจตัวเองเลย”ผมพูดพร้อมนอนลงบนเตียง

หลังกลับมาจากบ้านพี่นิคที่หนองคาย สถานที่ที่พี่นิคขอคบกับผมเป็นแฟน และเป็นสถานที่ที่ผมบอกพี่เขากลับไปว่าพี่เขาเป็นพี่ชายที่ดีของผม และผมก็ต้องทำหน้าที่เป็นพี่ชายที่ดีให้กับโอ๊ตน้องชายของผมเหมือนกัน  นี่ก็ผ่านไปเกือบเดือนกว่าแล้ว  ตลอดเวลาที่ผ่านมา ผมหลบหน้าพี่นิคตลอด นอกจากที่ผมจะคอยหลบหน้าพี่นิคแล้ว ผมก็ต้องคอยหลบหน้าพี่หมอทีกับพี่เก่งก็เหมือนกัน  ยกเว้นกับพี่แป้งที่ผมให้ความสนิทสนมเป็นพิเศษ   คุยโทรศัพท์ด้วยทีละนานๆ ส่งsmsหา ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยขึ้น จะเป็นเพราะอะไรผมก็ไม่รู้เหมือนกันที่ทำให้ผมทำอย่างนั้นกับพี่แป้ง

“แล้วนี่จะนอนเลยเหรอ  ไปอาบน้ำเลย”หนึ่งบอกผมก่อนที่ตัวเองจะเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัว

“ขอห้านาที”ผมบอกพร้อมคว้าหมอนข้างมากอด

“ห้านาทีตลอด ตื่นมาอีกทีก็เช้า  เอ  นายไม่เคยเป็นแบบนี้นะ”หนึ่งบอก

“อืม  เราก็ไม่รู้ว่าเราเป็นอะไร”ผมบอกออกมาเหมือนอ่อนอกอ่อนใจในตัวเอง

“แล้วนี่จะไปงานพาน้องใหม่ไหว้พระธาตุป่าว เราอยากไปนะ ยิ่งวันนี้ตอนกินข้าวเย็นพี่แป้งเล่าถึงพระธาตุพนมยิ่งทำให้เราอยากไป ในชีวิตนี้เรายังไม่เคยไปเลย เอไปเป็นเพื่อนเราหน่อยนะ  งานนี้ฟรีทุกอย่าง หาไม่ได้ง่ายๆ ”หนึ่งบอกพร้อมเดินเอาผ้าเช็ดตัวมาให้ผม

งานพาน้องใหม่ไหว้พระธาตุ เป็นประเพณีปฏิบัติที่สืบทอดกันมาเนิ่นนานของชาวมอขอ  คล้ายกับว่ามอชอมีประเพณีขึ้นดอยเพื่อไหว้พระธาตุดอยสุเทพ ที่มอขอก็มีพาน้องใหม่ไหว้พระธาตุพนมอันเป็นตราสัญลักษณ์ของมหาวิทยาลัย  งานนี้จะถูกจัดขึ้นเป็นประจำทุกปี ส่วนมากจะเป็นช่วงกลางเดือนพฤศจิกายน งานนี้จัดขึ้นเพื่อน้องใหม่ปีหนึ่งโดยเฉพาะแต่ก็จะมีชั้นปีอื่นไปด้วยก็ไม่ผิดค่าใช้จ่ายก็ไม่เสียแต่อย่างใด เพราะทางมหาวิทยาลัยออกให้ทั้งหมด โดยทางองค์การนักศึกษาจะเป็นผู้รับผิดชอบโครงการ

“ไม่รู้ดิ่  ไม่ไปมั้ง”ผมบอก ที่ไม่อยากไปเพราะรู้ว่าองค์การนักศึกษาเป็นผู้จัดงานนี้ ถ้าผมไปก็ต้องเจอทั้งพี่นิค พี่หมอที พี่เก่งอย่างแน่นอน

“ไปนะ เอนะ ทีเอชวนเราไปไหนมาไหนกับพี่แป้งเรายังไปด้วยเลย”หนึ่งทำท่างอนแล้วงัดไม้ตายออกมา เพราะช่วงหลังๆนี้ผมไปไหนมาไหนกับพี่แป้งก็จริง แต่ผมเองก็มักจะชวนหนึ่งไปด้วยเสมอ(เรียกว่าหลอกล่อหนึ่งให้ไปด้วยจะดีกว่า)

“ถ้าหนึ่งอยากไป เราขับรถพาหนึ่งไปก็ได้นะ ไม่ต้องไปพร้อมกับมหาลัยหรอก คนเยอะ”ผมหาข้ออ้าง

“คนเยอะ หรือไม่อยากเจอใครบางคน  แยกให้ออกนะ”หนึ่งบอก

“ก็....คนเยอะ น่ารำคาญไง ทำอะไรก็ไม่สะดวก”ผมอ้างไปทั่ว

“แต่ถ้าเราไปกันเอง เราก็ไม่ได้ร่วมในพิธีที่ทางมหาลัยจัดนะ น่าเสียดาย อีกอย่างถ้าไปเองก็ต้องเสียตังค์อ่ะ ไปกับมหาลัยแหละดีสุด”หนึ่งบอก

“ว่าแต่ทำไมหนึ่งถึงอยากไปนักล่ะ ร้อยวันพันปีไม่เคยเห็นว่าอยากจะไปไหนเลย”ผมถามอย่างแคลงใจ

“ก็พี่แป้งบอกว่าพระธาตุพนมศักดิ์สิทธิ์มาก  ถ้าเราเป็นคนดี ขออะไรก็จะสมปรารถนาทุกอย่าง”หนึ่งบอก

“แล้วหนึ่งจะขออะไรล่ะ  อย่าบอกนะว่าจะขอแฟน”ผมแซวหนึ่ง

“บ้า เรานะจะขอให้แม่มีสุขภาพแข็งแรง ให้น้องเราได้เรียนดีๆ พอเราเรียนจบขอให้เราได้ทำงานที่ดีมีเงินเดือนเยอะๆ”หนึ่งบอก

“อืม”ผมพยักหน้าเข้าใจ เพราะว่าอะไรก็ตามที่ทำให้หนึ่งสบายใจเรื่องครอบครัวได้ หนึ่งจะทำไม่ว่าสิ่งนั้นจะเป็นอะไรก็ตาม แม้ความเชื่อต่างๆ

“ตกลง เอไปเป็นเพื่อนเรานะ  วันพรุ่งนี้ไปลงชื่อที่องค์การให้เราด้วย”หนึ่งบอกพร้อมเดินออกไปอาบน้ำ โดยที่ผมยังไม่มีสิทธิ์ตอบอะไรกลับไป

...................................................................................................

จะอยู่ไหมว่ะเนี่ยะ  สาธุ อย่าอยู่เลย--- ผมคิดในใจ  ไม่อยากเจอหน้าพี่นิคเลย  ผมด้อมๆมองๆอยู่ที่หน้าประตูองค์การ ก่อนที่จะเดินเข้าไปลงชื่อตามที่หนึ่งบอก  ที่จริงผมโทรบอกพี่แหววลงชื่อให้  แต่พี่แหววปฏิเสธ บอกว่าให้มาลงเอง พี่แกให้ข้ออ้างว่า คิดถึงหน้าผมไม่ได้เห็นหน้านานแล้ว ให้เอาหน้าน่ารักๆมาให้ดูหน่อย ผมเลยต้องมาเอง

“นึกว่าเทอมนี้จะไม่เห็นหน้าน้องเอซะแล้ว”พี่แหววเอ่ยทักขึ้น

“สวัสดีครับพี่แหวว  ลงชื่อตรงไหนครับ”ผมถาม

“พี่ลงให้แล้ว ตามชื่อที่บอกมาเมื่อเช้านี้ใช่ไหม”พี่แหววถามคืน

“ใช่ครับ แล้วพี่ให้ผมมาทำไมครับ  งั้นผมกลับก่อนนะครับ”ผมบอกแล้วทำท่าจะเดินออกไป

“เดี๋ยวๆ น้องเอ จะรีบไปไหน  นั่งคุยกับพี่ก่อนซิจ๊ะ”พี่แหววดึงมือผมให้นั่งลง

“คือผมมีธุระครับ”ผมไม่รู้ว่าจะอ้างอะไรดี

“ธุระอีกคนแล้ว เดี๋ยวนี้ใครๆก็มีธุระ เป็นอะไรกันนะ ”พี่แหววบ่นออกมาเชิงน้อยใจ

“เออ....ผมไม่มีแล้วก็ได้ครับ ว่าแต่พี่แหววมีอะไรครับ”ผมถาม

“ก็ไม่มีอะไรหรอก แค่พี่สังเกตว่าตั้งแต่กลับมาจากหนองคาย พี่นิคก็ทำตัวแปลกๆ ไม่เหมือนพี่นิคคนเดิม พี่ถามใครก็บอกไม่รู้ พี่ริชก็บอกไม่รู้ พี่หมอก็บอกไม่รู้ ปอก็บอกไม่รู้ พี่ล่ะเหนื่อย
ไม่รู้จะทำตัวยังไง ”พี่แหววบอก

“ที่ว่าแปลกๆ แปลกยังไงครับ”ผมถามแต่แอบหวั่นๆ

“ก็เหมือนเอแหละ จะชวนไปไหนมาไหนก็บอกว่าติดธุระๆ แต่นี่ยังไม่แปลกเท่าไหร่ ที่แปลกกว่านั้นคือ ดูเจ้านั่นดิ่ พี่นิคเข้ามาก็จะมานั่งที่โต๊ะทำงาน ถ้าไม่เหม่อก็เอาแต่นั่งดู นั่งเอามือลูบไอ้เจ้านั่นแหละ  ถามว่าเอามาจากไหน ใครให้มาก็ไม่ยอมตอบ”ผมหันไปดูไอ้เจ้านั่นที่พี่แหววเรียก มันคือ ตุ๊กตาแมวเหมียวสีขาวใส่แว่นนั่งยิ้มทำหน้าเอ๋อๆที่วางอยู่บนโต๊ะทำงานของพี่นิค

ผมรู้ได้ทันทีว่าแมวเหมียวสีขาวขนปุยใส่แว่นน่ารักตัวนั้น จะสื่อแทนใครไปไม่ได้นอกจากผม (ถ้าผมไม่คิดเข้าข้างตัวเองนะ) ก่อนที่ผมจะคิดอะไรต่อไปก็มีเสียงดังเข้ามาขัดจังหวะ

“เอ มีชื่อเอกับหนึ่งไปไหว้พระธาตุด้วยเหรอ ดีจัง งั้นไปเที่ยวต่อที่บ้านแป้งเลยนะ  อ้าว  แหววก็อยู่เหรอ ลืมมอง”พี่แป้งเดินเข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้

“แหมๆ .... เห็นชายหนุ่มก่อนเห็นเพื่อนเลยนะ ยัยแป้ง”พี่แหววทัก

“เอ ไปเที่ยวบ้านแป้งที่นครพนมนะ ทางมหาลัยไป 2 วัน 1 คืน คืนที่ 2 ไปค้างที่บ้านแป้งก็ได้ ไม่ต้องกลับพร้อมทางมหาลัย เดี๋ยวแป้งพาเที่ยวต่อเอง ชวนหนึ่งไปด้วยก็ได้”พี่แป้งชวนผม

“เรียกกันว่าแป้ง กับเอซะด้วย  แถมชวนไปบ้านอีกมันยังไงๆอยู่นะ”พี่แหววชวน

“ทำเป็นแซว ทีตัวเองยังเรียกพี่ปอ ว่าปอเฉยๆได้เลย”พี่แป้งบอกพร้อมหัวเราะ พี่แหววหัวเราะตาม

“แล้วเอาน้องเขาไปบ้านด้วย พ่อแม่ไม่ว่าเหรอ”พี่แหววถาม

“ก็ไม่ได้มีแต่เอ มีเพื่อนเราไปอีกสองสามคนทั้งผู้หญิงผู้ชาย แล้วเราก็บอกให้เอชวนหนึ่งไปด้วย สบายใจได้”พี่แป้งบอก

“ผมว่า ผมไปแล้วกลับพร้อมทางมหาลัยดีกว่าครับ”ผมบอกปัด

“เออ่ะ  ไปเถอะนะ แป้งอยากให้เอไปจริงๆนะ”พี่แป้งบอกพร้อมเดินมานั่งข้างๆผมเอามือมาแกะแขนผมทำท่างอแง

“สวัสดีค่ะพี่นิค”พี่แหววเอ่ยขึ้น ผมสะดุ้งสุดตัวรู้สึกเย็นยะเยือกก่อนที่จะหันไปมอง  เห็นพี่นิคมองผมด้วยหางตา

“สวัสดี...ครับ....พี่”ผมทักหลังจากที่พี่แป้งทักเสร็จ  แต่พี่นิคไม่มองหน้าผมเลย  เดินตรงไปนั่งที่โต๊ะทำงาน

“ตกลงเอาเป็นว่าเอไปบ้านแป้งแล้วนะ นะๆ”พี่แป้งพูดต่อพร้อมทำท่ากระแซเข้ามาหาผม

“แหวว ใครเอาไอ้ตุ๊กตาบ้าๆนี่ มาวางที่โต๊ะพี่”พี่นิคถามด้วยเสียงที่ดังจนพี่แหววตกใจ

“อ้าว....ก็พี่”พี่แหววกำลังจะตอบ แต่พี่นิคก็คว้าตุ๊กตาตัวนั้นมาเขวี้ยงทิ้งลงในถังขยะก่อน ทำให้พี่แหววพูดไม่ออก  ผมตกใจแต่ก็รู้ว่าที่พี่นิคทำยังนั้นคงเป็นเพราะผมเอง

“ระเบิดลง ตัวใครตัวมันก็แล้วกัน”พี่แหววบอกพร้อมก้มหน้าเก็บของที่วางไว้บนโต๊ะเพื่อที่จะเดินออกไป

“ตกลงครับแป้ง  เอจะไปนอนบ้านแป้ง แต่ตอนนี้เอหิวจังเลยเราไปทานข้าวเย็นด้วยกัน  แล้วแป้งไปส่งเอที่หอด้วยนะครับ”ผมแกล้งพูดให้เสียงดัง เพื่อให้พี่นิคได้ยิน ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมผมต้องทำอย่างนี้ ทั้งๆที่ในใจก็หวั่นๆผิดปกติ  ว่าแล้วผมก็จับมือพี่แป้งเดินออกไป โดยไม่หันไปมองพี่นิค แต่ในใจผมคิดแต่เรื่องพี่นิคตลอดเวลา

...

ถึงวันเดินทาง ตามกำหนดการออกจากมหาวิทยาลัยตอนเจ็ดโมงเช้าของวันเสาร์ ไปถึงที่วัดพระธาตุพนม จังหวัดนครพนมก็ได้เวลาทานข้าวเที่ยงพอดี  หลังจากนั้นก็จะพากันแยกย้ายเข้าที่พักภายในวัด ช่วงบ่ายจะมีการบำเพ็ญประโยชน์กวาดลานวัด ทำความสะอาดห้องน้ำ ตอนเย็นก็จะมีการบูชาสักการะองค์พระธาตุพนม ค้างหนึ่งคืนแล้วเดินทางกลับมหาลัยในเช้าวันอาทิตย์ แต่ผมกับหนึ่งจะไปเที่ยวที่บ้านของพี่แป้งต่อแล้วค้างหนึ่งคืนค่อยกลับขอนแก่น

ขบวนรถบัสของมหาวิทยาลัยจำนวนสิบกว่าคัน ที่บรรทุกนักศึกษาไม่ต่ำกว่าห้าร้อยคน วิ่งเรียงแถวเป็นระเบียบต่อกันยาวเหมือนรถไฟ โดยมีรถตำรวจทางหลวงนำทาง ทำให้ดูยิ่งใหญ่อลังการสมนามมหาวิทยาลัยของไทอีสาน

“เอ เราว่ามันจะมากเกินไปแล้วนะ เรื่องพี่แป้ง ตอนแรกเราว่าจะไม่พูด”หนึ่งพูดขึ้นมาหลังจากที่รถออกไปได้ครึ่งทาง

“อะไรเกินไป”ผมถามหนึ่ง พร้อมหยิบขนมที่พี่แป้งซื้อมาให้ก่อนขึ้นรถออกมา  (พี่แป้งขับรถไปเองกลับกลุ่มเพื่อนๆ เพราะจะไปที่บ้าน  วันอาทิตย์ตอนเช้าจะมารับผมกับหนึ่งที่วัดพระธาตุพนม)

“ก็เรื่องที่จะไปบ้านพี่แป้งไง คือเราไม่อยากจะพูดหรอกนะ แต่....เอก็รู้ว่าเอเป็นอะไร เราสงสารทั้งเอกับพี่แป้ง  ไม่ใช่เราไม่เข้าใจเอนะ  เราเข้าใจเอ  แต่ไม่เข้าใจในสิ่งที่เอกำลังทำ”หนึ่งบอกพร้อมด้วยความหวังดี

“อืม ขอบใจนะ  ขอเดินไปหาพวกนั้นก่อนนะ ยังไม่ได้บอกพวกนั้นเลยว่าจะไม่ได้กลับพร้อม”ผมเลี่ยงปัญหาด้วยการเดินไปหาเพื่อนๆกลุ่มผมที่นั่งอยู่ด้านหลังรถ

“นี่ๆ ทุกคน วันกลับเรากับหนึ่งไม่ได้กลับพร้อมรถมหาลัยนะ”ผมเรียกกลุ่มเพื่อนๆ

“อ้าว แล้วจะกลับยังไง”ป่านถาม

“ก็พอดี เรากับหนึ่งจะไปบ้านรุ่นพี่แล้วค้างคืนกัน ค่อยกลับอ่ะ”ผมบอก

“รุ่นพี่คนไหน ใช่สาวสวยชมรมเชียร์ป่ะ”ไอ้เอ็กซ์แซว

“อืม บ้านพี่แป้ง”ผมบอก

“ถึงกับเอาไปเปิดตัวเลยเหรอว่ะ”ไอ้บอยบอก

“ว้าวๆ ก้าวหน้าๆ เห็นเงียบๆแต่ไวไฟนะ”ไอ้โจ้แซว

“เอ มานี่ขอคุยอะไรด้วยหน่อย น้อยหล่อนไปนั่งเบียดสามกับน้ำกับทรายก่อนไป”ไอ้อ๊อฟบอกพร้อมไล่น้อยออกจากเบาะแล้วดึงผมนั่งลง

“มีอะไรว่ะ”ผมถาม

“ไม่ต้องเลยแก เป็นอะไรไป กินยาลืมเขย่าขวดหรือเปล่า”ไอ้อ๊อฟกระซิบพูดกับผม

“ทำไม เอาตรงๆ งงว่ะ”ผมบอก

“ไม่ต้องมา งง เลย ชั้นควรงงกับแกมากกว่า ทำไมไปคบกับพี่แป้งอะไรนั่น แล้วพี่นายกดีเจกับพี่หมอใสซื่อ แกเอาไปไว้ที่ไหน  ไหนจะพี่เก่งที่แสนโรแมนติกนั่นอีก”ไอ้อ๊อฟบ่นออกมายาว

“ก็ไม่ได้คบ แค่เขาชวนไปบ้าน”ผมบอกอย่างไม่เต็มปากเท่าไหร่

“ปากบอกว่าไม่ได้คบ แต่การกระทำของแกมันบ่งบอกว่ายิ่งกว่าแฟนอีก ชั้นไม่รู้ว่าอะไรเกิดขึ้นกับแก แต่ให้รู้ว่า ก่อนที่จะทำอะไรนอกจากที่จะคิดด้วยสมองแล้ว ลองทบทวนด้วยหัวใจก็ดีนะ”
ไอ้อ๊อฟบอก เพราะมันยังไม่รู้เรื่องผมกับพี่นิค แต่มันเห็นสิ่งที่ผมทำกับพี่แป้ง

...

เวลาเกือบเที่ยงขบวนรถก็แล่นมาถึงที่วัดพระธาตุพนม  ทำให้พวกเราที่นั่งอยู่บนรถเห็นยอดฉัตรทองสง่างามอยู่บนองค์พระธาตุสีขาวที่ตั้งเด่นตระหง่านอยู่ภายในวัด  พระธาตุพนมเป็นพระธาตุองค์หนึ่งที่มีความสำคัญอย่างมาก เพราะเป็นที่บรรจุพระอุรังคธาตุ(กระดูกส่วนหน้าอกของพระพุทธเจ้า) เป็นที่เคารพสักการะของทั้งชาวไทยและชาวลาว ด้วยเหตุนี้จึงมีการอัญเชิญตราสัญลักษณ์พระธาตุพนมมาเป็นตราประจำมหาวิทยาลัย

หลังจากที่เราแยกย้ายเข้าที่พักตามที่ทางวัดจัดไว้ให้แล้ว ก็พากันมานั่งทานข้าวเที่ยง โดยทางวัดได้จัดไว้ให้อีกเช่นกัน จากนั้นก็แยกย้ายกันไปทำความสะอาดบริเวณรอบๆอาณาเขตของวัด พอถึงตอนเย็นก็แยกย้ายกันไปอาบน้ำทำภารกิจส่วนตัว เสร็จแล้วก็คอยเวลาที่ทางมหาวิทยาลัยนัดหมาย

หนึ่งทุ่มตรงคือเวลานัดหมาย  น้องใหม่ร่วมห้าร้อยกว่าคนที่ตอนนี้สวมใส่เสื้อสีอิฐ (สีอิฐหรือสีดินแดงสีประจำมหาวิทยาลัย) ดูพร้อมเพียงเป็นหนึ่งเดียวกำลังเดินแถวเข้ามานั่งบริเวณลานรอบนอกองค์พระธาตุพนม ตอนนี้บรรยากาศเต็มไปด้วยความศักดิ์สิทธิ์และแรงแห่งความศรัทธา ขบวนอัญเชิญเครื่องสักการะองค์พระธาตุได้ทยอยเข้ามาโดยขบวนแห่ที่ดูเรียบง่ายแต่ยิ่งใหญ่สะกดทุกสายตาไว้  ขบวนที่ผู้คนเกือบร้อยแต่งกายด้วยชุดภูไททั้งชายหญิงล้วนถือเครื่องบูชาต่างๆนานาเข้ามา  ตามด้วยขบวนฟ้อนภูไทสามเผ่าที่ดูงดงาม  แล้วเครื่องสักการะทั้งหมดก็ถูกนำมาวางไว้บนแท่นบูชา  จากนั้นอธิการบดีก็เป็นผู้จุดธูปเทียนบูชาองค์พระธาตุพนม  กล่าวคำบูชาองค์พระธาตุ กล่าวคำปฏิญาณในการเป็นนักศึกษาที่ดี แล้วนำนักศึกษาใหม่ทุกคนเดินประทักษิณเวียนขวาเพื่อถวายเป็นพุทธบูชา ธรรมบูชา สังฆบูชา เสร็จแล้วก็ได้พากันถวายกองผ้าป่าที่ทางมหาวิทยาลัยจัดเตรียมมา พระท่านได้ให้ศีลให้พรและแสดงพระธรรมเทศนาหนึ่งกัณฑ์ ก่อนที่จะประพรมน้ำพุทธมนต์เป็นอันเสร็จพิธี ระหว่างที่เข้าร่วมพิธีทุกคนดูจะตั้งใจเป็นพิเศษ ความขลังและความซาบซึ้งจากการร่วมพิธีได้หยั่งลงไปทุกอณูของร่างกายและหัวใจ ทำให้เราได้กล้าพูดอย่างเต็มปากว่าเป็นลูกพระธาตุ และภาคภูมิใจในความเป็นมหาวิทยาลัยแห่งไทอีสานแห่งนี้

...

“บรรยากาศริมโขงนี่ดีจริงๆเลยเน๊อะ”หนึ่งเปรยออกมา หลังจากร่วมพิธีเสร็จก็เป็นช่วงที่ปล่อยให้เป็นอิสระ ผมกับหนึ่งเลือกที่จะมาเดินเล่นริมแม่น้ำโขง ไม่ไปกับกลุ่มเพื่อนๆที่คอยให้ไอ้ต้าร์ถ่ายรูปจนหัวหมุน

“อืม”ผมตอบรับ

“บรรยากาศดีๆ โรแมนติกอย่างนี้  ถ้ามีใครมาบอกรักก็คงจะดีนะ”หนึ่งพูดแล้วเหล่ตามามองผม

“ไม่ต้องมาแขวะกันเองเลย”ผมบอก

“แขวะอะไร ก็พูดความจริง  ถ้ามีคนมาบอกรักเราตอนนี้นะ เราจะรับเป็นแฟนเลย มีแต่คนเพี้ยนเท่านั้นแหละที่จะไม่ยอมรับ จริงป่ะ”หนึ่งแหย่ผมต่อ

“เออ...เรามันเพี้ยน แล้วทำไม”ผมพูดแล้วสาวเท้าให้ยาวขึ้นเดินทิ้งห่างหนึ่งเพื่อทำทีเป็นงอนนิดๆ

“ที่ว่าเพี้ยนนะ ไม่ใช่ไม่รับรักหรอกนะ แต่เพี้ยนที่ไปคบกับคนอื่นแทนนี่ดิ่ เราก็ไม่รู้หรอกนะว่าเอทำไปเพราะรักหรือต้องการประชดหรือต้องการปกปิดอะไรบางอย่าง”หนึ่งบอกทำให้ผมหยุดชะงักลง

“คบกับใคร เราไม่ได้คบกับใคร แล้วเราเองก็ไม่ได้ประชด ไม่ได้รักหรือไม่ได้ปกปิดอะไร หนึ่งเองก็รู้นิ่”ผมพูดปัดๆไปด้วยเสียงฉุนๆ

“เอ เราเชื่อใจในการตัดสินใจของนายนะ  เพราะยังไงสิ่งไหนที่เราตัดสินใจทำลงไปแล้ว ผลของมันก็ต้องเกิดขึ้นกับเรา ไม่ว่าผลนั้นมันจะดีหรือร้ายก็ตาม”หนึ่งบอกแล้วเดินนำหน้าผมไป ปล่อยให้ผมยืนคิดอยู่คนเดียวเพื่อทบทวนตัวเอง

ที่เราหันมาใส่ใจพี่แป้งมากขึ้น เป็นเพราะเรารักพี่แป้งเหรอ  เป็นไปไม่ได้ ถึงเราจะรู้ว่าเราเป็นอะไรและเราก็ไม่เคยปิดรับผู้หญิงที่เข้ามา แต่ความรู้สึกที่มีกับพี่แป้งมันไม่ใช่ความรัก หรือเราต้องการทำประชดพี่นิค แล้วเราจะประชดไปทำไม หรือว่าเรากำลังต้องการปกปิดตัวเองจากคนรอบข้าง ถ้าเป็นอย่างนี้เหมือนกับเราหลอกใช้พี่แป้งเป็นเครื่องมือเหรอ ไม่นะ เราไม่เคยมีความคิดอย่างนั้นเลย  แล้วมันอะไรล่ะ  ยิ่งคิดยิ่งไม่เข้าใจตัวเอง  แต่เราคงต้องตัดสินใจทำอะไรซักอย่างแล้วแหละ

+++ จบบทที่สิบเก้า +++


*** ข้อคิดคำคมประจำบท ***
-   ก่อนที่จะทำอะไรนอกจากที่จะคิดด้วยสมองแล้ว ลองทบทวนด้วยหัวใจก็ดีนะ
-   สิ่งไหนที่เราตัดสินใจทำลงไปแล้ว ผลของมันก็ต้องเกิดขึ้นกับเรา ไม่ว่าผลนั้นมันจะดีหรือร้ายก็ตาม

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 04-06-2008 22:27:42

ถึงแป้งจะดูเป็นหญิงใจกล้าไปซักหน่อย อ่านเเล้วรู้สึกแปลกๆ
เเต่บทนี้ เห็นใจอ่ะ รู้สึกสงสารยังงัยไม่รู้...

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 04-06-2008 22:28:50

 :mc4: :mc4: :mc4:มาแล้วครับบบบบบบบบบบบบ   คิดถึงมากมาย

ต้องขอโทษมากมายนะครับ ที่บอกว่าจะมาต่อแต่ก็ไม่ได้มาต่อ มาตอบรีพายให้เลย  :เฮ้อ: :m23:

ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณทุกๆท่านที่ยังติดตามมาอ่านเหมือนเดิมนะครับ  และทุกๆเม้นท์ที่คอยมาดันมาคุยมาถามถึง  เข้ามาอ่านแล้ว(ซึ้งมากครับ)ได้กำลังใจมากเลยครับ  o7

ต้องขอบใจน้องEstel (ผมแซวว่าจะยกน้องชายสุดหล่อสุดที่รักของผมให้ เลยเรียกว่าน้องสะใภ้ครับ แต่เสียใจด้วยนะน้องพี่แมนทั้งแท่ง :laugh:)ที่คอยมาแจ้งข่าวต่างๆให้แทนผม และคืนนี้น้องเขาต้องบินไปอเมริกาแล้วครับ  เดินทางปลอดภัยนะครับ  ตั้งใจเรียนด้วยนะ :oni1:

ไว้คราวหน้าผมจะมาโพสเรื่องแล้วตอบรีพลายให้นะครับ  

คุณย่าของพี่นิคอาการยังไม่ดีขึ้นเลยครับ  เสาร์อาทิตย์นี้คงได้ไปหนองคายอีกครับ(และคงได้ไปเรื่อยๆ)  ขอบคุณทุกท่านที่ฝากเยี่ยมนะครับ :a11:

ส่วนงานของผมผ่านไปได้ด้วยดีครับ  อาจจะต้องมีบินไปติดต่ออีกหลายครั้งครับ  แต่ยังไงก็จะเขียนเรื่องต่อไปเรื่อยๆครับ :a2:


เป็นกำลังใจให้ด้วยนะครับ :pig4: :pig4: :pig4: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: @#Jackie#@ ที่ 04-06-2008 22:34:08

่อ่านตอนหลัง ๆ แล้ว ต้องขอบใจหนึ่งนะ ที่คอยเตือนสติเอ

ถึงเอจะบอกว่า ไม่ไ้ด้คิดอะไรกับใคร โดยเฉพาะกับแ้ป้ง แต่การกระทำของเอ มันเหมือนคนคบกัน เหมือนคนให้ความหวัง เอรู้ แต่คนอื่นเขาไม่รู้ เอก็ไม่เคยบอกแป้งว่าคบกันในสถานะไหนแล้วจะให้แป้งคิดว่าอย่างไรกับการกระทำของเอ ในขณะนั้น

ต้องยอมรับหนึ่งเลย เป็นเพื่อนที่ไ้ว้ใจได้จริง ๆ อย่างที่เขาว่านะ มีเพื่อนดี ๆและสนิท สักหนึ่งคน ดีกว่ามีเพื่อนกินหลายคน

ยินดีต้อนรับเอกลับมายังบอร์ดครับ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: POR@B ที่ 04-06-2008 22:48:25

รายงานตัวคับ

ขอติดตามอ่านด้วยคนนะคับ

อ่านมาถึงตอนนี้ชักจะยิ้มไม่ออกแล้วอ่า

เหมือนระแวง  หรือว่ากลัวไรมากไปป่าวเนี่ย

เป็นกำลังใจให้นะคับ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: meawmeaw ที่ 04-06-2008 22:51:13

ดีใจ เอมาต่อแล้ว  :L2:

หนึ่งนี่น่ารักนะ คอยพูดเตือน ให้แง่คิด
เป็นเพื่อนที่น่ารักมากๆ

แอบหลงรักหนึ่งนะเนี่ย  :o8:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 04-06-2008 23:00:34

มาแล้ว  มาแล้ว  :mc4:


แต่ไหงตอนนี้มาน เคลียดชอบกล  :m15:


แล้วเรื่อง จาเป็งยังไงต่อเนี่ย  :m15:



รอตอนต่อ ไปนะค่ะ  :o8:


 :bye2: :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Ferfa ที่ 05-06-2008 02:40:44

อ่านแล้วรู้สึกอยากได้เพื่อนแบบหนึ่งจัง  o13 จิงๆๆ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Eis ที่ 05-06-2008 04:04:28

ขอบคุณนายเอที่มาต่อเรื่องให้นะครับ .. ทำไมช่วงตอนนี้มันดูสับสน เศร้าๆ ไงไม่รุ้ เหมือนยิ้มไม่ออก  :m15:

เป็นกำลังใจให้พี่นิคกะนายเอนะครับสำหรับเรื่องคุณย่า ให้หายป่วยไวๆ ครับ แล้วไงมีเวลาก็มาต่อให้เรื่องให้ได้อ่านกันนะครับผม .. +1 ครับ  o13

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: nana ที่ 05-06-2008 06:03:49

สงสารพี่นิคอ่ะ เอเมื่อไหร่จะยอมรับหัวใจตัวเองซะที o7

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 05-06-2008 06:37:03

 :เฮ้อ: ขณะที่เรื่องนี้กำลังเกิด น้องเอคงสับสนกับชีวิต กับคำสั่งเสียของคุณพ่อ ที่น้องเอต้องเป็นหัวหน้า   
 

    ครอบครัวแทนพ่อ   ต้องดูแลน้องโอ๊ค และแม่  ทำให้ต้องตัดสินใจตอบพี่นิคไปแบบนั้น :m15:

    ทั้ง ๆ ทึ่ใจมันเจ็บปวด สับสน จนยากจะบรรรยายได้  ดีแต่ที่มีหนึ่งเป็นเพื่อนที่ดี คอยให้ข้อคิด คำเตือน

     ทำให้น้องเอไม่ถึงกับอ้างว้าง เอายังไงก็เป็นกำลังใจให้น้องเอ กับ พี่นิคปรับความเข้าใจกันเร็ว ๆ

      พร้อมทั้งเปิดใจให้กัน กับพี่นิคเค้านะเปิดใจหมดแล้ว เหลือแต่น้องเอนี่แหละ :serius2:

 :L2: มอมให้เป็นกำลังใจ พักผ่อนให้พอแล้วมาต่อตอนต่อไปนะครับ  :oni2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Otaku ที่ 05-06-2008 07:14:43

 :mc4: มาแล้ววววววววววว  :mc4:

อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกสงสารพี่แป้งอ่ะ
ต้องขอบคุณหนึ่งที่ให้ข้อคิดดีๆ

ปล.ขอให้คุณย่าพี่นิคหาเร็วๆนะ
ปล.2 ดูแลสุขภาพด้วยตัวเองด้วยนะคับ ทั้งพี่นิคแล้วก็พี่เอ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Mint ที่ 05-06-2008 08:50:16

 :mc4: ฉลองการกลับมา อิอิ  :mc4:

 :L2: เป็นกำลังใจให้นะคะ  :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sarin ที่ 05-06-2008 09:04:27

 :m4:...อ่ะ...เอ....มาแย้ว.
อ่ะ..รับนะเอ...ส่งกำลังใจให้นาย...อิ.อิ. :m1:
 ไปแร่ะ :oni1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Mr.A_KUNG ที่ 05-06-2008 09:50:37

สงสารพี่นิคอ่ะ...................



คิดถึงเอน่า....ไม่เจอตั้งนาน....นายเอคุงเอง

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: both^^ ที่ 05-06-2008 10:43:53

เอ กำลังทำอะไรอยู่น่ะ :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: three ที่ 05-06-2008 13:54:37

ขอลอกหน่อยนะครับ

อ้างจาก: 19NT ที่ 05-06-2008 10:43:53  

เอ กำลังทำอะไรอยู่น่ะ :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: gift_deb ที่ 05-06-2008 14:07:23

อย่าหลอกใช้แป้งอีกเลย :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: cassper_W ที่ 05-06-2008 14:38:47

ดีใจจัง  เอมาต่อและ o13

เป็นกำลังใจให้  อิอิ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Siri_nan ที่ 05-06-2008 17:57:11

เย้ เย้ มาต่อแล้ว  :oni1: ตอนนี้ดูเครียด ๆนิ o2

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: P_love ที่ 05-06-2008 18:14:16

ยังไม่ได้อ่าน แต่เข้ามาเป็นกำลังใจให้เอค่า  :L2: :L2:


ขอบคุณที่มาต่อให้ :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ranaways ที่ 05-06-2008 18:52:36

มีเพื่อนแบบหนึ่งอ่ะ  ดีมากเลย


รู้ใจเพื่อนไปซะทุกอย่าง


หนึ่งยังรู้ใจเอ  แล้วเอ รู้ใจตัวเองรึยัง

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ๐DoNuT๐ ที่ 05-06-2008 18:54:03

โอ้ว ตอนนี้เศร้าๆนะครับ
รู้น่าว่าจะเลือกพี่นิค กรั๊กๆ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sweetmonkey ที่ 05-06-2008 20:22:50

เย้ๆๆ มาต่อแร้นน ดีจายที่สุดเรย  :oni2: :oni2: :oni2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Bm_Boy ที่ 05-06-2008 20:36:00

เอมาแล้ว  ดีใจจังครับ:L2:

เอพักผ่อนมากๆนะครับ

อย่าดื่มกาแฟ(ม็อคค่า)ปั่นมากนะครับ

เป็นห่วงครับ  แล้วมีอะไรที่ผมพอจะช่วยได้บอกมาเลยนะครับ  ยินดีครับ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 05-06-2008 21:51:43

ดีค่ะ  :c5:


วันนี้ ก็ เข้า มารอ พี่เอ อีกวันนึง    :m13:


พี่เอ อย่า แต่ง เศร้า มากนักซิ   :m15:


รอตอนต่อ ไปนะค่ะ :o8:


P*S  รักษาสุขภาพด้วย

 :bye2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: golf_zaa ที่ 05-06-2008 21:52:03

มาต่อแล้วนะครับ

สนุกมากเลยอ่า

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: myLoveIsYOu ที่ 05-06-2008 22:03:00

สวัสดีครับ

เอครับ เอรู้ตัวใหมว่าโชคดีขนาดไหน ที่ได้เพื่อนอย่างหนึ่ง

หายากนะเพื่อนที่นิสัยดีและจะมีความเข้าใจเราได้ขนาดนี้

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: andy_kwan ที่ 05-06-2008 23:30:22

เอจ๋า คิดดีแล้วหรือที่ทำแบบนี้
สงสารนู๋แป้ง
สงสารนิค
สงสารเอ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: three ที่ 06-06-2008 11:43:17

คิดถึงพี่นิคจังเมื่อไรจะมาอ่ะอ้อฝากเยี่ยมคุณยายของพี่นิคด้วยนะครับ :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: แก้ว ที่ 06-06-2008 12:07:43

เดี๋ยวก็ผ่านช่วงนี้ไปได้
ดีใจแทนเอ มีหนึ่งเป็นเพื่อนที่ดีจริง ๆ   :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 06-06-2008 13:37:48

ตอนนี้ น้องเอ คงสับสนในหัวใจของตัวเองแน่เลย

น้องหนึ่งให้ข้อคิดกับน้องเอดีมากเลยนะ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: pongsj ที่ 06-06-2008 14:48:27

เอหลอกตัวเอง แล้วยังทำคนอื่นเจ็บปวดไปอีกน่ะเนี่ย เฮ้อ.................... :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: a22a ที่ 06-06-2008 15:48:33

ขอบคุรคับที่มาต่อคับ คนเรานะคับหลอกอะไรก็หลอกได้แต่หลอกใจตัวเองไม่ได้หรอกคับ :oni1: :oni1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 06-06-2008 20:22:46

 :oni1: มาต่อแล้วครับ  :oni1:

POR@B --- ธรรมดาครับ คงอ่านไปยิ้มไปไม่ได้ทุกตอนหรอกครับ เดี่ยวเขาจะหาว่าบ้า :laugh:

Eis --- ขอบคุณสำหรับ +1 ครับ

wan --- ใช่ครับ ตอนนั้นผมสับสนจริงๆ ไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี  แต่ก็ดีครับที่ผ่านมันมาได้

Mr.A_KUNG --- คิดถึงเหมือนกันครับ  นายได้ไปดูเชียร์กลางวันที่ 31 ป่ะ เห็นพี่นิคไปดูกลับมาเล่าให้ฟังด้วย  ผมอดดูอ่ะ :o12:

gift_deb  --- พูดอย่างนี้ผมรู้สึกผิดจังครับ  :m15:

Bm_Boy --- รู้ด้วยว่าผมชอบดื่มอะไร

sakiko --- พี่ก็ไม่อยากแต่งเศร้าหรอกครับ แต่ชีวิตของพี่ช่วงนั้นมันเป็นอย่างนี้นี่นาทำไงได้ครับ  o7

 :pig4: :L2: ขอบคุณทุกๆคนเหมือนเดิมนะครับที่เข้ามาอ่าน มาเม้นท์พูดคุยกัน:pig4: :L2:และขอบคุณทุกกำลังที่เป้นห่วงคุณย่าของพี่นิคนะครับ รวมทั้งห่วงผมกับพี่นิคด้วย  พวกคุณๆท่านๆเองก็ดูแลสุขภาพเช่นกันนะครับ ถ้าไม่สบายแล้ว เดี๋ยวไม่มีใครมาอ่านนิยายของผมครับ :กอด1:

p.s. รู้สึกว่าบทที่แล้วหนึ่งจะเรียกคะแนนนิยมไปได้เยอะเลย  ส่วนผมกลายเป็นตัวร้ายไปเลย (น่าสงสาร :o12:) วันหลังจะเอาเรื่องเปิ่นๆของหนึ่งมาเล่าเพื่อทำลายคะแนนนิยมบ้างดีกว่า  :laugh: (หนึ่งนิสัยดีขนาดนี้ ผมอยู่ร่วมห้องกับหนึ่งตั้งสี่ปี ทำไมไม่จีบหนึ่งน้า :laugh:)

- หนึ่ง ถ้านายเข้ามาอ่าน  นายรู้ไว้นะ  ตั้งแต่วันแรกที่เราเจอกันจนถึงวันนี้เราเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันเสมอมาและจะเป็นอย่างนี้ตลอดไป ขอบใจมากนะเพื่อนรัก  ว่างๆจากงานแวะมาเยี่ยมเราอีกนะ :a11:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 06-06-2008 20:47:19

                            บทที่ยี่สิบ --- สารภาพ

“เอเปลี่ยนใจตอนนี้ยังทันนะ ดูซิหน้าตายังกับไม่นอนมาทั้งคืน”หนึ่งพูดขึ้น ขณะกำลังเก็บของลงกระเป๋า คนอื่นๆเริ่มทยอยเดินไปขึ้นรถบัสมหาวิทยาลัยเพื่อเดินทางกลับ

“เปลี่ยนใจอะไร ไม่มีอะไรให้เปลี่ยน”ผมบอกพร้อมยกเป้ขึ้นสะพายหลังแล้วก็หาวหนึ่งครั้ง (ก็มันไม่ได้นอนจริงๆนี่หว่า)

“ถ้าเอไปคนเดียวจะได้ป่ะ”หนึ่งถามอย่างไม่เต็มเสียง

“แล้วใครเป็นคนชวนเรามา”ผมถามกลับ

“ก็เรา ... เราชวนมาไหว้พระธาตุ ไม่ได้บอกว่าจะไปบ้านพี่แป้งด้วยซะหน่อย”หนึ่งบอก

“ไม่รู้ล่ะ เรามาไหว้พระธาตุเป็นเพื่อนนายแล้ว นายก็ต้องไปบ้านแป้งเป็นเพื่อนเรา อีกอย่าง......”ผมบอกแล้วตัดสินใจไม่พูดต่อ

“อีกอย่างอะไรเหรอ”หนึ่งถาม

“ไม่มีอะไรหรอก ไปเถอะป่านนี้แป้งมาคอยแล้วมั้ง”ผมเลี่ยงคำถามของหนึ่ง ทำไมมันจะไม่มีอะไรเล่า ก็เรื่องนี้มันทำให้ผมนอนไม่หลับทั้งคืน

เรื่องมันมีอยู่ว่าเมื่อวานนี้หลังจากกลับจากเดินเล่นริมโขงกับหนึ่ง  ก่อนนอนผมโทรไปบอกพี่แหววว่าจะไม่กลับพร้อมทางมหาวิทยาลัยให้เอาชื่อออกให้ด้วย จะได้ไม่ต้องเช็คชื่อตอนกลับ ถ้าไม่เอาชื่อออกคงได้ตามหาผมกับหนึ่งกันวุ่นวายแน่  

แต่ใครจะไปรู้ล่ะว่าตอนที่ผมโทรไปหาพี่แหวว พี่นิคดันอยู่ข้างๆด้วย ผมได้ยินเสียงพี่นิคแทรกเข้ามาในโทรศัพท์ว่า “ใครจะไปไหนก็ไป ไม่ต้องห้ามหรอกแหวว  หน้าที่การงานก็ไม่เคยมาทำ ยังมาเป็นตัวป่วนในการจัดงานอีก กลับไปคราวนี้พี่ว่าคงต้องปรับคณะกรรมการองค์การกันใหม่”

ผมเองก็ปากไวได้ยินอย่างนั้นก็บอกพี่แหววกลับไปว่า “พี่แหววไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ ถ้าเกิดอะไรขึ้นผมจะรับผิดชอบเองทั้งหมด ไม่ต้องให้ทางมหาลัยหรือใครเดือดร้อน แล้วอีกอย่างผมฝากบอกท่านนายกด้วยว่า ผมขอลาออกจากองค์การครับ แค่นี้นะครับ”ผมรีบวางสายโดยไม่สนใจเสียงทัดท้านของพี่แหวว  

ผมก็ไม่ได้เข้าตัวเองเหมือนกันว่าทำไมผมถึงแบบนั้นออกไป  ที่จริงพี่นิคอาจจะพูดกับคนอื่นก็ได้  เพราะผมคุยโทรศัพท์กับพี่แหวว พี่นิคจะได้ยินได้ยังไง  แต่ถ้าพี่แหววเปิด Speaker ก็เป็นไปได้
อีกใจหนึ่งผมก็คิดว่าดีเหมือนกัน การที่ออกจากองค์การผมจะได้ไม่ต้องคอยหลบหน้าพี่นิค พี่หมอทีอีก แล้วไหนจะยังมีเวลาอ่านหนังสือ ทำโน่นทำนี่เกี่ยวกับการเรียนได้อีกเยอะ เพราะผมอยากได้เกียรตินิยมอันดับหนึ่งนี่นา แต่เกรดตอนนี้ของผมมันแค่ 3.47 เอง อย่างน้อยมันต้อง 3.5 ขึ้นไป ถึงแม้ว่ามันเป็นจะเพียงแค่เกรดเทอมแรกของปีหนึ่งก็ตามที แต่ถ้าผมไม่เริ่มตั้งแต่ตอนนี้ ช่วงปีสามปีสี่คงอัพเกรดขึ้นยาก

...

“เอทางนี้  แป้งอยู่ทางนี้”พี่แป้งโบกมือเรียก ผมกับหนึ่งเดินเข้าไปหา

“เอ หนึ่ง นี่พ่อกับแม่ของพี่จ๊ะ แล้วนี่ก็เพื่อนๆของพี่”พี่แป้งแนะนำผมยกไหว้มือ พี่แป้งขับรถมากับพ่อและแม่ เพื่อนพี่แป้งที่มากันอีกสี่คน เป็นผู้หญิงสองชายสองขับรถมาอีกคัน

คุณพ่อคุณแม่ของพี่แป้งท่านทั้งสองคนน่ารักมากๆ  เป็นผู้ใหญ่ที่ใจดี  คอยดูแลเอาใจใส่ผมและเพื่อนๆของพี่แป้งอย่างดีมาก ขนาดหนึ่งเองก็ยังประทับใจมาก จากที่กังวลว่าจะวางตัวไม่ถูกกลับตรงกันข้ามเป็นยิ้มแย้มแจ่มใส ร่าเริง สนุกสนาน ทำให้ผมพลอยคลายความกลุ้มใจไปหลายๆเรื่อง แต่ก็มีเรื่องที่ต้องทำให้ผมกลุ้มใจมากกว่าเดิมอีก

“ทำไมมารับผมต้องมากันเยอะขนาดนี้ด้วยครับ ไม่น่าลำบากคุณพ่อคุณแม่เลยครับ”ผมบอก

“สำคัญตัวเองไปหรือเปล่าจ๊ะ  พอดีแม่พี่เขาวางโปรแกรมพาเที่ยวเป็นการไหว้พระธาตุประจำวันเกิด เพื่อนๆพี่เขาสนใจเลยพากันมาหมดเลย แล้วที่มาที่นี่เพราะว่าพระธาตุพนมเป็นพระธาตุแรก เริ่มที่วันอาทิตย์”พี่แป้งบอกทำให้ผมเขินอายๆเพราะสำคัญตัวผิดไป

“แป้งพูดอะไรออกไป ดูซิน้องเขาอายใหญ่แล้ว เอาของมาให้แม่เร็ว เอาไปเก็บไว้ที่รถก่อน ค่อยเข้าไปไหว้พระธาตุกัน”แม่พี่แป้งพูดเป็นภาษาภูไท (ภาษาภูไท เป็นภาษาอีสานของชนเผ่าหนึ่ง เป็นภาษาที่อ่อนหวานไพเราะน่าฟังมากๆ แต่ถ้าคนไม่เคยฟังก็พอจะฟังออกบ้างเล็กน้อยเพราะมีบางคำคล้ายภาษาอีสานทั่วไป)

“ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผมเอาไปไว้หลังรถเองครับ”ผมบอกแล้วเดินไปหลังรถพร้อมกับหนึ่ง

“มา เดี๋ยวพ่อช่วย”พ่อพี่แป้งเดินมาช่วยจัดของลงที่หลังรถ เสร็จแล้วก็พากันไปไหว้พระธาตุพนม

“พระธาตุพนมเนี่ยะ ตามความเชื่อนอกจากจะเป็นพระธาตุประจำปีเกิดของคนปีวอกแล้ว ยังเป็นพระธาตุของคนวันอาทิตย์ ถ้าใครเกิดวันอาทิตย์แล้วได้มาไหว้พระธาตุพนมจะทำให้มีอานิสงส์คือทำให้มีคนเคารพนบน้อม มีบารมีที่ดีงาม”พ่อพี่แป้งอธิบาย (ผมคิดว่าที่อานิสงส์บอกว่าจะคนมานอบน้อมคงเป็นเพราะพ้องเสียงกับคำว่าพนม คือพนมมือ ถ้าไหว้แล้วคงมีแต่คนพนมมือไหว้เรา) แล้วคุณแม่ก็ส่งธูปกับเทียนสีแดงอย่างละ 6 ดอก 6 เล่มมาให้พวกเราทุกคน

“ทำไมต้องใช้สีแดง แล้วก็อย่างละ 6 ด้วยละครับ”ผมถามขึ้นด้วยความสงสัย

“ก็สีแดงเป็นสีประจำวันอาทิตย์ แล้วที่ต้องใช้อย่างละ 6 เพราะว่าเป็นกำลังของเทวดาประจำวันเกิดไหนมีใครเกิดวันอาทิตย์เหมือนพ่อของแป้งบ้าง”คุณแม่ตอบและถามกลับมา ปรากฎว่าไม่มีใครเกิดวันอาทิตย์มีแต่คุณพ่อของพี่แป้งคนเดียว

พระธาตุทั้ง 7 แห่งอยู่คนละอำเภอ  แต่ไม่ห่างกันเท่าไหร่อย่างมากก็ขับรถไม่เกินที่ละ 30 นาทีก็ถึง  ต่อจากพระธาตุพนม เราไปพระธาตุเรณูเป็นพระธาตุของคนเกิดวันจันทร์ เชื่อกันว่าถ้าใครได้มาไหว้จะทำให้มีผิวพรรณวรรณะงดงามเหมือนสาวเรณู และมีเสน่ห์เหมือนพระจันทร์ คุณแม่พี่แป้งก็ทำหน้าที่เดิมคือแจกธูปกับเทียนสีเหลืองอย่างละ 15 ให้กับพวกเรา

“แป้งลูกไหว้พระธาตุวันเกิดตัวเองเสร็จแล้ว อย่าลืมไปรดน้ำต้นพระศรีมหาโพธิ์ด้วยนะ แล้วเอาน้ำมาลูบหน้าลูบตาลูบตามผิวตามตัว จะได้งามๆ ผิวดีๆมีเสน่ห์ ลูกแม่จะได้ขายออก”แม่พี่แป้งบอกพร้อมแซว

“คุณแม่ขา  อย่างยายแป้งขายไม่ออกแล้วอย่างพวกหนู จะเอาไปทำอะไรคะ คุณแม่ขา”เพื่อนคนหนึ่งของพี่แป้งเอ่ยแซว

“ถึงว่าพี่แป้งผิวดีจัง เกิดวันจันทร์เป็นสาวเรณูภูไท แถมได้ไหว้พระธาตุเรณูอีก อย่างนี้เพื่อนผมคงหลงเสน่ห์พี่แน่ๆเลยครับ”หนึ่งเอ่ยแซวแอบกัดผมเล็กน้อย แต่ทำให้ผมถึงกับสะดุ้งไม่เข้าใจว่าทำไมหนึ่งถึงพูดขึ้นมาในตอนนี้

“น้องหนึ่งพูดอย่างนี้พี่ก็เขินแย่ซิ”พี่แป้งบอก เพื่อนๆของพี่แป้งโห่แซว แต่คุณพ่อกับคุณแม่ของพี่แป้งมองหน้ากันแล้วหันมายิ้มให้ผม

ผมแก้เขินด้วยการบอกว่า “คุณแม่ของผมก็เกิดวันนี้ผมขอไหว้เพื่อคุณแม่ด้วยก็แล้วกันครับ”

หลังจากนั้นเราก็ไปไหว้พระธาตุศรีคุณ พระธาตุประจำวันอังคาร ใช้ธูปเทียนสีชมพูอย่างละ 8 เชื่อว่าถ้าใครได้มาไหว้จะทำให้ มีศักดิ์ศรีทวีคูณ ตอนนี้แดดเริ่มร้อนมากขึ้น คุณพ่อกางร่มให้คุณแม่ เพื่อนพี่แป้งก็กางร่มกันคันหนึ่งสองคนสามคนบ้าง

“อ่ะ เอาไปกางให้พี่แป้งซะ เร็วๆ”หนึ่งบอกพร้อมยื่นร่มในมือมาให้ผม

“ไม่อ่ะ ก็เรากางกับหนึ่งอยู่ไง”ผมหันไปบอกทำหน้างงในสิ่งที่หนึ่งกำลังทำ

“เรามีอีกอัน ไม่สงสารพี่แป้งเหรอ ต้องไปเบียดกับเพื่อนในร่มตั้งสามคน”หนึ่งบอก ผมรับเอาร่มแล้วไปกางให้พี่แป้ง เพื่อนพี่แกก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่จนผมอาย

ต่อไปเป็นพระธาตุประวันวันเกิดของผม พระธาตุมหาชัย พระธาตุสำหรับคนเกิดวันพุธ พวกเราใช้ธูปเทียนสีเขียวอย่างละ 17 ไหว้เพื่อขอพร โดยเชื่อกันว่าถ้าใครได้ไหว้พระธาตุมหาชัยนี้จะทำให้มีชัยชนะในทุกๆเรื่องและพูดจาเป็นที่เชื่อถือของคนอื่น

“เอ เกิดวันพุธเหรอลูก”คุณแม่พี่แป้งถามผม

“ครับ เกิดวันพุธที่ 4 เดือน 4 ด้วยครับ”ผมตอบ

“เขาว่ากันว่าผู้ชายที่เกิดวันพุธ มักมีอะไรน่าค้นหาอยู่ในตัวเสมอ จริงหรือเปล่า”เพื่อนพี่แป้งคนหนึ่งถามขึ้น

“อันนี้ต้องถามยายแป้งนะ ว่าค้นหาไปถึงไหนแล้ว”เพื่อนอีกคนตอบแล้วหัวเราะ

“ลูกเอไหว้เสร็จแล้วอย่าลืมเสี่งเซียมซีนะ ที่พระธาตุนี้เซียมซีแม่นมากๆ”คุณแม่บอก แล้วผมก็รับคำ พอไหว้เสร็จผมก็ไปสั่นเซี่ยมซีได้เบอร์ 4

“......ใบที่สี่ นี้เป็น ทุกข์ลาภ    ขอจงทราบ ความจริง ตามวิถี
ใช้ชีวิต ของเรา ให้จงดี      อย่าได้มี สิ่งใด ต้องปิดบัง
เรื่องโรคภัย ไข้เจ็บ หายเป็นแน่   แต่ที่แย่ ความรัก ไม่สมศรี  
สิ่งต้นเหตุ มิใช่ ใครไม่ดี      มองมาที่ ตัวเอง จะเข้าใจ
ถามโชคลาภ ช่วงนี้ มีไม่มาก   ไม่ลำบาก ไม่ขัดสน พ้นวิสัย
ได้ใบนี้ ทุกข์แล้วสุข จึงสมใจ   อดทนไว้ ใช้ความจริง จะดีเอย......”

“ไหนเอ ขออ่านหน่อยซิ”หนึ่งพูดพร้อมเอาใบเซียมซีของผมไปอ่าน

“เราอ่านแล้วไม่ค่อยเข้าใจเลยอ่ะ”ผมบอก

“ก็ไม่เห็นจะยากตรงไหน เขาบอกว่าให้ใช้ชีวิตให้ดีๆอย่าปิดบังอะไร เรื่องโรคภัยไข้เจ็บที่เป้นอยู่จะหาย โชคลาภมีแต่ไม่มาก ที่สำคัญเรื่องความรักที่มันวุ่นวายในตอนนี้มันเกิดจากเอไม่ใช่ใครอื่น แค่นี้ทำเป็นไม่เข้าใจ”หนึ่งพูดประชดประชันผม  

ผมไม่เข้าใจในการกระทำหลายๆอย่างของหนึ่งตั้งแต่เช้าวันนี้จนถึงเดี๋ยวนี้ ที่หนึ่งพยายามยัดเยียดให้ผมได้คุยกับพี่แป้ง อยู่กับพี่แป้ง ทำอะไรให้พี่แป้ง แม้แต่คอยพูดเปิดโอกาสให้เพื่อนๆของพี่แป้งได้แซวผมเหมือนว่าผมเป็นแฟนกับพี่แป้ง ซึ่งมันไม่ใช่นิสัยของหนึ่งเลย แต่วันนี้ทั้งวันหนึ่งพยายามทำและทำมันได้ดีซะด้วย

พวกเราแวะทานข้าวเที่ยงที่ร้านอาหารริมโขงแห่งหนึ่ง บรรยากาศดีเย็นสบาย มองออกไปเห็นทิวทัศน์ฝั่งลาว

“แป้งมานั่งนี่ซิลูก”คุณแม่เรียกพี่แป้งมานั่งลงข้างๆ โดยมีคุณพ่อนั่งที่หัวโต๊ะ ฝั่งทางขวามือเป็นคุณแม่ และถัดมาเป็นพี่แป้ง

“เอๆ มานั่งตรงนี้นะ จะได้มองเห็นวิวสวยๆ”หนึ่งบอกพร้อมเดินไปจองเก้าอี้ข้างๆพี่แป้งให้ผม ทั้งๆที่ผมเดินไปนั่งตัวเกือบริมสุดของโต๊ะ

“ไม่เป็นไร เรานั่งตรงนี้แหละ หนึ่งนั่งเลย”ผมบอก

“พี่แป้งครับ บอกให้เอมานั่งตรงนี้ซิครับ เอจะได้คุยกับคุณพ่อของพี่แป้งไงครับ เห็นคุณพ่อชอบคุยเรื่องวัด เอนี่ก็ชอบไปวัดนะครับ จะได้คุยถูกคอกับคุณพ่อ”หนึ่งยุพี่แป้ง

“จริงเหรอลูก ไม่น่าเชื่อ ยังมีวัยรุ่นสมัยนี้ชอบไปวัด คุยเรื่องพระเรื่องเจ้าอยู่  มาๆ มานั่งตรงนี้พ่อจะได้คุยด้วย”พ่อพี่แป้งเรียกผม ทำให้ผมไม่กล้าปฏิเสธ

ผมนั่งข้างๆพี่แป้ง แล้วหนึ่งก็นั่งข้างผม ระหว่างที่ทานอาหารไปผมคุยกับคุณพ่อพี่แป้งเรื่องวัดวาอาราม เรื่องพระผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบต่างๆหลายรูปหลายองค์ จนดูว่าคุณพ่อนั้นพออกพอใจผมเป็นอย่างมาก คุณแม่พี่แป้งก็คอยตักอาหารให้ผมกับพี่แป้ง  พี่แป้งเองก็ดูมีความสุขไม่ใช่น้อย หนึ่งเองก็ยังทำตัวแปลกๆคอยยุให้ผมตักนั่นตักนี่ให้พี่แป้งตลอด จนรับประทานอาหารกลางวันเสร็จพวกเราได้ไปไหว้พระธาตุวันพฤหัสบดี พระธาตุประสิทธิ์ที่เชื่อกันว่าถ้าใครได้มาไหว้ด้วยธูปเทียนสีส้มอย่างละ 19 แล้วจะทำให้ประสบผมสัมฤทธิ์ในหน้าที่การงาน ผมเลยอธิษฐานเพื่อไปถึงเจ้าโอ๊ตน้องชายของผมด้วยเพราะโอ๊ตเกิดวันพฤหัสบดี

จากนั้นก็เดินทางไปต่อที่พระธาตุท่าอุเทน  พระธาตุประจำวันศุกร์ หนึ่งก็เกิดวันนี้ด้วย คุณแม่บอกว่าพระธาตุท่าอุเทนถ้าใครได้มาไหว้จะทำให้ชีวิตรุ่งโรจน์สว่างไสวเหมือนพระอาทิตย์ โดยใช้ธูปเทียนสีฟ้าอย่างละ 21 ไหว้

“คุณแม่ครับทำไมไหว้พระธาตุท่าอุเทนแล้วถึงจะมีชีวิตรุ่งโรจน์เหมือนดวงอาทิตย์ล่ะครับ”หนึ่งถาม

“ก็คำว่าท่าอุเทน หมายถึง คอยพระอาทิตย์ไงลูก”คุณแม่ตอบมา (ท่าเป็นภาษาอีสานแปลว่า คอย)

“แล้วอย่างนี้ผมจะคอยนานไหมครับ กว่าพระอาทิตย์จะขึ้นในชีวิตผม”หนึ่งพูดออกมา

“พ่อว่านะลูก ชีวิตคนเรา พระอาทิตย์มันก็ขึ้นที่ใจเราทุกวันนี่แหละ วันไหนที่เรามีกำลังใจก็แสดงว่าตอนนั้นพระอาทิตย์กำลังขึ้นแล้ว เรานี่แหละต้องสร้างพระอาทิตย์ในใจเราเอง”พ่อพี่แป้งบอก

ตอนนี้ก็จวนจะเย็นแล้ว เราก็มาถึงพระธาตุสุดท้ายพระธาตุนคร พระธาตุของคนเกิดวันเสาร์ พอมาถึงพระธาตุนี้ความสนุก ความอบอุ่น ที่ผมได้รับมาเหมือนกับว่ามันจะเริ่มหดหายไป เพราะผมคิดถึงคุณพ่อ คุณพ่อที่จากผมไปแล้ว คุณพ่อเกิดวันเสาร์ ผมคิดในใจว่า คุณพ่อจะเคยได้มาไหว้พระธาตุประจำวันเกิดตัวเองไหมน้า  แล้วผมก็จุดธูปเทียนสีม่วงอย่างละ 10 ตั้งจิตอธิษฐานต่อองค์พระธาตุนคร ขอให้บารมีของพระธาตุได้คุ้มครองดวงวิญญาณของคุณพ่อให้มีความสุข แล้วขออานิสงส์แห่งการไหว้พระธาตุนี้คือจะทำให้มีวาสนาดี เป็นเจ้าคนนายคนจงบังเกิดขึ้นกับผมและเจ้าโอ๊ตน้องของผม เพราะผมกับน้องเมื่อเรียนจบต้องไปดูแลกิจการของคุณพ่อต่อจากคุณแม่ แล้วต้องไปเป็นเจ้านายของคนอีกมากมาย  ขอให้ผมกับน้องเป็นเจ้านายที่ดี ลูกน้องรักใคร่ เพื่อจะได้ทำตามที่คุณพ่อคุณแม่หวังไว้

“เอ เป็นอะไร ดูสีหน้าไม่ค่อยดี”หนึ่งถาม ขณะที่เรากำลังเดินไปขึ้นรถเพื่อกลับบ้านพี่แป้ง

“ป่าว ไม่มีอะไร แค่เหนื่อยๆ วันนี้แดดแรงทั้งวัน  ถามทำไม จะหาเรื่องอะไรแกล้งเราอีก”ผมถามคืน

“ป่าว ไม่มีอะไร แค่อยากมาสารภาพว่า ที่เราทำอะไรแปลกๆให้เอกับพี่แป้งได้ใกล้ชิดกัน ก็เพื่อให้เอได้ดูใจตัวเองไง ว่าคิดยังไงกับพี่แป้ง เราไม่ได้มีเจตนาแกล้งเอเลยนะ”หนึ่งผมด้วยเสียงที่เป็นเหมือนหนึ่งคนธรรมดากลับคืนมาแล้ว พร้อมสายตาเศร้าๆคู่นั้นที่มองมาด้วยความจริงใจ

“น่าจะบอกกันก่อน เราก็ว่า ทำไมหนึ่งถึงทำตัวแปลกๆ”ผมบอก

“ถ้าบอกก่อนเอก็รู้อ่ะดิ่ แล้วเอก็ต้องคอยระวังตัว แล้วก็ไม่ได้คำตอบว่าคิดยังไงกับพี่แป้ง”หนึ่งบอก

“ตอนนี้เราก็ยังไม่ได้คำตอบเหมือนเดิม”ผมเลี่ยงหนึ่งอีกตามเคย

“เราว่าเอได้แล้ว แต่ไม่กล้ายอมรับมันมากกว่า จำคำทำนายในเซียมซีได้ไหม เขาบอกว่าให้ใช้ชีวิตให้ดี อย่าปกปิด อีกอย่างนะ เอลองคิดดูว่าถ้าเอเป็นพี่แป้ง แล้วมารู้ทีหลังว่าเอไม่ได้ชอบพี่แป้งเลย เอว่าพี่แป้งจะรู้สึกยังไง ยิ่งเอทำดีกับพี่แป้งอย่างนี้ด้วยแล้ว  น่าสงสารพี่แป้งเน๊อะ ดูซิคุณพ่อคุณแม่ก็น่ารักดูอบอุ่น แต่ลูกสาวกำลังจะถูกหักอก เราว่าเรื่องอย่างนี้ไม่ควรปล่อยไว้นาน....”หนึ่งพูดไปทันจบผมก็พูดขัดขึ้นมาก่อน

“หนึ่ง   นายพูดอย่างนี้  นายหาว่าเราหลอกพี่แป้งเหรอ”ผมพูดออกมาด้วยอาการโกรธหน่อยๆ

“เอ ทำไมนายต้องพูดเสียงดุขนาดนั้นด้วย ที่เราพูดเพราะเราเป็นห่วงนายนะ นายคิดดูดีๆซิ”หนึ่งพูดกลับมาพร้อมตบที่บ่าผมเหมือนเรียกสติ ทำให้ผมหยุดเดิน

ใช่ซินะ  ใครๆก็คงคิดว่าเรากับพี่แป้งเป็นแฟนกันแน่ๆ ยิ่งเราทำตัวอย่างนี้  คนที่จะเสียก็คือพี่แป้งไม่ใช่เรา  เราจะต้องไม่ทำให้คนที่มาทำดีกับเราต้องเสียใจ ทำไมเรากล้าทำกับพี่แป้งอย่างนี้ เราไม่ได้รักพี่แป้งซะหน่อย แต่เรากลับวางตัวเหมือนเป็นแฟนพี่เขา  เราทำไปได้ยังไง  ไหนจะคุณพ่อคุณแม่ของพี่แป้งอีก เขาดีกับเราขนาดไหน เราจะมาทำร้ายจิตใจลูกสาวเขาได้ยังไง ไม่ได้แล้วเราต้องทำอะไรซักอย่างแล้ว ถึงแม้ว่าสิ่งที่เราจะทำมันอาจจะต้องทำให้พี่แป้ง แต่เจ็บตอนนี้มันก็ยังดีกว่าปล่อยให้ยาวออกไปแล้วเจ็บเหมือนแผลเรื้อรัง

“หนึ่งขอบใจมากนะ เราขอโทษที่โมโหใส่นายไป”ผมจับมือหนึ่งออกแล้วกอดคอหนึ่งแทน หนึ่งยิ้มออกมาได้

“เอ นายได้ทางออกแล้วใช่ไหม”หนึ่งถามผม

“อืม”ผมพยักหน้ารับ

“เอ เราแนะนำอะไรให้อย่างนะ ทางที่ดีเราว่าแมนๆเลย ไปสารภาพกับพี่แป้งไปเลยว่า พี่แป้งครับ ผมมีแฟนแล้วครับ แฟนผมชื่อพี่นิคเป็นผู้ชาย ผมเป็นเกย์ครับ”หนึ่งพูดออกมาพร้อมหัวเราะแล้วเอามือผมที่กอดคออยู่ออกแล้ววิ่งหนี ผมวิ่งไล่เตะหนึ่ง

“อ้าว สองหนุ่มวิ่งเล่นกันเป็นเด็กๆอยู่ได้ ถ้าเป็นผู้ชายกับผู้หญิงจะคิดว่าเป็นแฟนกันเลย รีบมาขึ้นรถเร็วๆจะได้กลับบ้าน เดี๋ยวปล่อยไว้วัดเลยนี่”พี่แป้งตะโกนมา

“พี่คงปล่อยผมไว้คนเดียวมากกว่ามั้งครับ  ส่วนอีกคนคงไม่กล้าปล่อยแน่ๆ”หนึ่งตะโกนกลับไปแล้วรีบวิ่งไปขึ้นรถ โดยมีผมวิ่งตามไปติดๆ

...

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ranaways ที่ 06-06-2008 20:48:35

ยังไงแล้วทุกคนก้อรอ เอ และเป็นกำลังใจให้เอเสมอนั่นแหละ

แล้วฝากบอกพี่นิคด้วย ถ้าทำให้เอ เสียใจ

โดนรุม ทั้งเล้าเป็ดแน่ :เตะ1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 06-06-2008 20:53:55

                                บทที่ยี่สิบ --- สารภาพ(ต่อ)

...

พอกลับมาถึงบ้าน พวกเราก็จัดสรรแยกห้องนอน พวกผู้ชายนอนห้องหนึ่ง พวกผู้หญิงนอนห้องพี่แป้ง แล้วทั้งหมดก็ทานอาหารเย็นด้วยกัน บรรยากาศอาหารเย็นเต็มไปด้วยสุขอบอุ่นเป็นกันเอง ยิ่งอยู่ในบ้านยิ่งทำให้ผมเห็นความน่ารักของคุณพ่อคุณแม่ของพี่แป้ง ท่านเป้นผู้ใหญ่ที่ใจดีน่ารักมากๆ จนทานข้าวเสร็จผมขอตัวออกมานั่งเล่นที่สนามหญ้าหน้าบ้าน เพราะว่าผมเริ่มคิดถึงบ้านที่ชลบุรี  ผมไม่อยากให้บรรยากาศของคนอื่นเสียเพราะมีใบหน้าของผมที่เป็นทุกข์ไม่ยิ้มแย้มเหมือนคนอื่น 
ผมนั่งคิดไปเรื่อยๆ แล้วก็วกกลับมาเรื่องพี่นิค เรื่องของพี่แป้งที่หนึ่งพูดเมื่อเย็นนี้

“อ้าว เอ ทำไมมานั่งคนเดียวล่ะ ยุงไม่กัดเหรอ ไปนั่งในบ้านด้วยกันซิ”เสียงพี่แป้งเอ่ย

“อ๋อ อยากออกมาสูดอากาศนอกบ้านนะ  บ้านแป้งน่าอยู่ดีเน๊อะ”ผมบอกไป

“น่าอยู่ก็มาอยู่เลยซิ ยกให้ทั้งหลังเลย”พี่แป้งบอก

“แป้ง...คือ  เอ....คือ.....แป้งออกมาทำอะไรล่ะ”ผมพูดอำอึ้งไม่กล้าพูดในสิ่งที่อยากพูดแล้วก็พูดเรื่องอื่นออกไป

“แป้งจะไปเอาผลไม้ในครัว พอดีมองออกมาเห็นเอนั่งอยู่คนเดียว เลยแวะออกมาดู”พี่แป้งตอบ

“แป้ง.....คือ....แป้ง......เอ.......ว่า......เอ.....เอช่วยแป้งเอาผลไม้ดีกว่า”ผมชั่งใจแต่ก็ไม่กล้าพูดในสิ่งที่อยากพูดออกไป 

“สงสัยอากาศข้างนอกคงหนาว เอเลยพูดติดอ่างเลย”พี่แป้งพูดด้วยอารมณ์ดีแล้วเดินไปในครัว ผมลุกเดินตามไป

“เอานี่ดีกว่า นี่ด้วย แล้วก็นี่ด้วยของชอบเอทั้งนั้นเลย”พี่แป้งเลือกผมไม้สามอย่างออกจากตู้เย็น มีองุ่นไร้เมล็ด ส้มแล้วก็แอปเปิ้ล

“แป้ง เก่งจัง จำได้ด้วยว่าเอชอบทานอะไร”ผมบอก

“ก็ธรรมดาแหละเอ คนที่ไม่ธรรมดาสำหรับเรา เราก็จำได้ดีซิ”พี่แป้งตอบกลับมา แล้วเดินเอาผลไม้ไปล้าง

“แล้วเอไม่ธรรมดาสำหรับแป้งตรงไหนล่ะ”ผมถาม

“ก็ตรงที่เอไม่ธรรมดาไงล่ะ แค่เอเป็นเอแค่นี้ก็ไม่ธรรมดาแล้ว”พี่แป้งตอบกลับมา

“งงอ่ะ ไม่เข้าใจ เอเป็นเอก็ไม่ธรรมดา”ผมทวนคำ

“ไม่ต้องเข้าใจอะไรหรอก เอาเป็นว่าเอเป็นคนไม่ธรรมดาสำหรับแป้งก็พอ”พี่แป้งพูดพร้อมหยิบส้มลงไปล้างผมเอามาจัดใส่จาน

“แต่ว่า...เอ...เอ...เอเห็นแป้งเป็นคนธรรมดาสำหรับเอนะ”ผมตัดสินใจพูดออกไป พี่แป้งชะงักหยุดล้างส้มพักหนึ่ง แล้วก็ล้างต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

“เอกำลังจะบอกว่า เอมีคนไม่ธรรมดาอยู่แล้วใช่ไหม ไม่เป็นไรแป้งรับได้”พี่แป้งพูดกลับมาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

“แต่....ว่า....เอ....คง....คบกับแป้งเป็นแฟนไม่ได้หรอก”ผมรวบรวมความกล้าทั้งหมดพูดออกไป

“หว้า........เสียดายจังวันนี้อุตส่าห์ขอพระธาตุประจำวันเกิดให้คนที่เป็นแฟนเนื้อคู่กันจริงๆมาสารภาพรักซะที ไม่คิดเลยว่าจะมีคนมาสารภาพแบบหักอก ให้อกหักแบบนี้”พี่แป้งพูดด้วยน้ำเสียงปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

“แป้ง ไม่โกรธเอ เหรอ”ผมถามด้วยเสียงที่วิตกกังวล แถมอึ้งกับสิ่งที่พี่แป้งพูดออกมาเมื่อครู่ จนทำให้ผมกลัวในความมั่นใจในตัวเองของพี่แป้ง

“จะโกรธทำไมล่ะ ไม่เห็นมีอะไรต้องน่าโกรธเลย”พี่แป้งหยิบผลไม้ทั้งหมดมาใส่จาน

“แล้ว....เรา...เรา...ยังจะคบกันต่อได้ไหม เอ่อ..คบแบบพี่น้องนะ”ผมภามอย่างกล้าๆกลัว

“ไม่ได้ แป้งจะไม่ยอมคบกับเอ” แป้งหยุดไปทำให้ผมใจคอไม่ดีเลย

 “ไม่ยอมคบในฐานะพี่น้อง แต่จะคบในฐานะเพื่อนกันนี่แหละดีที่สุดแล้ว ถ้าให้เอมาเรียกว่าพี่แป้งคงดูแกพึลึก ไม่เอาๆ”พี่แป้งพูดต่อแล้วหัวเราะออกมา ทำให้ผมสบายใจขึ้น ไม่คิดว่ามันจะง่ายขนาดนี้ และไม่คิดว่าความมั่นใจในตัวเองของพี่แป้งจะมีมากขนาดนี้ ขนาดผมเองยังแอบน้ำตาคลอตอนที่พี่แป้งบอกว่าจะไม่คบด้วย

“ขอบคุณครับแป้ง แป้งน่ารักจัง”ผมไม่รู้จะพูดอะไรออกไป

“น่ารักแต่รักไม่ได้แล้วนะ เพิ่งหักอกแป้งไปเองนี่ ว่าแต่อยากรู้จังว่าใครกันนะที่เป็นคนที่ไม่ธรรมดาสำหรับเอ”พี่แป้งทำยิ้มแย้มแล้วมาแซว

“ไม่มี ไม่มีจริงๆ”ผมปฏิเสธ

“นอกจากจะหักอกแป้งแล้ว ยังมาโกหกแป้งอีก จะโกรธดีไหมนี่ เอ  อ้าปากหน่อยซิ”พี่แป้งบอก ผมก็อ้าปาก แล้วพี่แป้งก็เอาส้มมาป้อนผม

“ในคืนไหว้พระจันทร์ที่บ้านเอ คนที่ป้อนส้มให้เอ น่าจะเป็นแป้งนะ เพื่อนางฟ้าฉางเอ๋อจะเห็นใจแป้งบ้าง”พี่แป้งพูดพร้อมหัวเราะแล้วยิ้มออกมาเหมือนมีเลศนัย ทำให้ผมอึ้งถึงกับกลืนส้มไม่ลง

“เดี๋ยว เอขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ แป้งไปก่อนเลยไม่ต้องรอ”ผมบอกแล้วรีบเดินหนีออกมา

...

พี่แป้งรู้เหรอว่าพี่นิคชอบเรา  ถ้ารู้แล้วพี่แป้งจะตามจีบเราทำไม  มันเรื่องอะไรกันนี่  พี่แป้งทำให้ผมสับสนเป็นอย่างมาก  ทั้งๆที่พี่แป้งเขารู้ว่าเรามีใจให้พี่นิค  แล้วทำไมพี่เขายังมาชอบเรา  ผมเดินคิดระหว่างที่จะเดินออกจากห้องน้ำเพื่อไปร่วมทานผลไม้ที่ห้องรับแขก แต่แล้วผมก็ต้องหยุดชะงักกับเสียงที่ได้ยิน มันเหมือนเสียงคนที่พยายามกลั้นน้ำตา กลั้นเสียงสะอึกสะอื้นของตัวเอง  ผมเดินตามเสียงนั้นไปตามทางหลังบ้าน แล้วสิ่งที่ผมเห็นก็ทำให้ผมตัวชา นิ่งอึ้งไปชั่วขณะ

พี่แป้งกำลังนั่งร้องไห้อยู่หลังบ้าน ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าพี่เขาร้องไห้เพราะอะไร  ผมน่าจะรู้แต่แรกว่าที่พี่แป้งตอบผมกลับมาหลังจากที่ผมบอกว่าไม่สามารถคบเป็นแฟนได้มันเป็นการแสดงอาการกลบเกลื่อนความรุ้สึกข้างในของพี่แป้งเท่านั้น เป็นผู้หญิงคนไหนก็ต้องเสียใจเป็นธรรมดาที่ถูกบอกปฏิเสธโดยคนที่ตัวเองชอบ ถึงแม้ว่าผู้หญิงคนนั้นจะมีความแกร่งและมั้นใจในตัวเองแค่ไหนก็ตาม

“แป้งครับ เอขอโทษ”ผมพูดขึ้นพี่แป้ง เงยหน้าขึ้นมามองเหมือนตกใจเล็กน้อย

“ไม่ต้องขอโทษหรอกเอ เพื่อนกันน่ะ เวลาเขาเห็นเพื่อนเสียใจ เขาต้องเข้ามาปลอบไม่ใช่มาขอโทษ เอต้องปลอบแป้ง ไม่ใช่มาขอโทษ”พี่แป้งพูดออกกึ่งติดตลกเพื่อพยายามไม่ให้ผมรู้สึกผิด

ผมไม่พูดอะไรเดินตรงเข้าไปหาพี่แป้ง แล้วผมก็ตัดสินใจกอดพี่แป้ง พร้อมร้องไห้ออกมา

“เอ แป้งบอกให้มาปลอบนะ ไม่ใช่มากอดแล้วนี่จะมาร้องไห้ทำไม คนที่เสียใจเป็นแป้งนะ สรุปแล้วจะให้แป้งปลอบเอใช่ไหม”พี่แป้งพูดพร้อมผละตัวออกจากผม

“ก็...ก็.....เอ................”ผมพูดไม่ออก ไม่รู้จะพูดอะไรออกไปดี

“ไม่ต้องพูดเลย รู้ป่ะ แป้งเป็นสาวภูไทนะ ถ้าอยู่ในบ้านแล้วมีชายหนุ่มมากอดจะต้องมีการเสียผี”พี่แป้งพูดออกมาแล้วเริ่มยิ้ม

“เสียผี”ผมทวนสิ่งที่ได้ยินก็ที่จะเช็ดน้ำตา

“ใช่เสียผีคือต้องให้ชายหนุ่มคนนั้นหาเหล้ามาหนึ่งขวด ไก่มาหนึ่งตัวแล้วมาทำการสู่ขอกับผู้ใหญ่ของฝ่ายหญิงซะ  ไป พร้อมยัง”พี่แป้งอธิบายพร้อมเอ่ยถาม

“ไปไหน”ผมถามคืน

“ไปหาคุณพ่อคุณแม่ของแป้งไง เอจะได้สู่ขอแป้ง”พี่แป้งพูดพร้อมหัวเราะออกมาเพื่อให้ตลก

“แป้งขอบใจมากนะ ที่พยายามทำให้เอรู้สึกดีๆ เอจะเป็นเพื่อนที่ดีของแป้งนะ”ผมบอก

“ก็เพื่อนกันนิ่ แค่นี้เล็กน้อย เป็นไม้กันหมาให้เอ แป้งก็เป็นมาแล้วนิ่”พี่แป้งบอกพร้อมหัวเราะออกมาแล้วเราสองคนก็เดินไปในห้องรับแขก (ไม้กันหมาที่พี่แป้งพูดถึง คงเป็นตอนที่ผมใช้พี่แป้งกันพี่นิคออกจากผมก็เป็นไปได้มั้ง)

...

วันรุ่งขึ้นเราออกจากบ้านพี่แป้งแต่เช้า  คุณแม่พี่แป้งหอมแก้มพวกเราทุกคนคนละฟอดใหญ่ๆ
ผมแอบกระซิบถามคุณแม่ว่าชาวภูไทมีประเพณีการเสียผีกันจริงๆไหม  คุณแม่บอกว่ามีจริงๆแต่เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยมีแล้ว มีแต่ครั้งโบราณโน่น  พี่แป้งได้ยินแอบหันมายิ้มๆ

ผมตัดสินใจยังไม่เล่าเรื่องที่ที่เกิดขึ้นระหว่างผมกับพี่แป้งว่าเราจะเป็นเพื่อนกันให้หนึ่งฟัง เพราะงานนี้ผมต้องเอาคืน ตลอดการเดินทางผมคอยเอาใจพี่แป้งออกนอกหน้านอกตา มากกว่าตอนที่หนึ่งยุหรือจัดฉากให้ผมเสียอีก แล้วผมก็คอยยั่วหนึ่งเกี่ยวกับเรื่องพี่แป้ง หนึ่งเองที่ตามเกมผมไม่ทัน (พี่แป้งรู้ทันแต่ก็ร่วมเล่นด้วย)ก็มีอารมณ์หงุดหงิดขึ้นมาประมาณว่า อุตส่าห์ช่วยแล้วยังมาทำตัวอย่างนี้อีก หลายครั้งที่เราแวะปั๊มหนึ่งลากผมเข้าไปถามในห้องน้ำว่า “ไหนว่าตัดสินใจได้แล้วไง ทำไมยังมาทำแบบนี้  ทำอย่างนี้พี่แป้งก็ยิ่งติดนายซิ ต่อไปเราไม่ช่วยแล้วนะ” ผมก็ได้แต่ทำเป็นยิ้มๆให้หนึ่งหมั่นไส้เล่นๆ พอกลับถึงหอ ผมเล่าเรื่องทั้งหมดให้หนึ่งฟังรวมไปถึงเรื่องที่ผมแกล้งยั่วให้หนึ่งโกรธด้วย หนึ่งออกอาการงอนๆ ลำบากผมที่ต้องไปซื้อเค้กร้านโปรดมาง้ออีก  (...ไม่น่าเลย...)

“ทีหลังถ้าเอเล่นอย่างนี้อีกนะ เราจะโกรธจริงๆด้วย”หนึ่งบอก

“อ้าวแสดงว่าเมื่อกี้โกรธเล่นๆ หลอกกินเค้กเรานี่หว่า เอาคืนมาเลย”ผมอืมมือไปคว้าเค้กที่หนึ่งกินไปได้ครึ่งชิ้น

“ก็ตามใจ แล้วทีหลังอย่ามาให้เราช่วยนะ นี่แค่เสร็จไปหนึ่ง ยังเหลืออีกตั้งสามรายนะ”หนึ่งบอก

“สามรายอะไร ไม่มีแล้วหมดแล้ว”ผมบอกพร้อมส่งเค้กคืนให้

“ก็ไหนจะพี่หมอ พี่เก่งและที่สำคัญก็พี่นิคไง”หนึ่งบอกพร้อมหัวเราะก่อนหยิบเค้กไปกินต่อ

“มั่วแล้ว นี่หนึ่ง ถ้านายเก่งจริง นายช่วยเราให้ออกจากทั้งสามคนได้ไหม ถ้าได้นะ เราเหมาเค้กทั้งร้านให้เลย”ผมบอก

“เอ เราเสียใจนะ เราคงช่วยได้แค่สองคนเท่านั้นแหละ อีกคนเราจะเก็บไว้ในหัวใจเอ เพราะหัวใจเอมันบอกกับเราอย่างนั้น อีกอย่างเราไม่ใช่คนเห็นแก่กินนะ เอามาทั้งร้านเราก็กินไม่หมดเสียดายของ  เอาเป็นว่าเราช่วยสองคน ขอแค่ครึ่งร้านก็พอ”หนึ่งพูดแล้วหัวเราะออกมา

“ไม่ต้องพูดมาเลย กินไปเลย ว่าแต่ว่าคนที่จะเก็บไว้ชื่อพี่เก่งคนที่หนึ่งอยากเก็บไว้เอง แล้วอ้าวว่าหัวใจเราเรียกร้องหรือเปล่าน้า”ผมแซวหนึ่งคืนเพราะรู้สึกว่าพักหลังๆนี้ ช่วงที่ผมหลบหน้าหลบตาพี่เก่งแล้ว  พี่เก่งมาตามที่หอก็จะเจอแต่หนึ่ง แล้วก็นั่งคุยกับหนึ่งเป็นเวลานาน บางทีถึงกับไปทานข้าวด้วยกันก็มี

“ไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่องเลย หรือว่าเอจะเก็บทั้งพี่หมอกับพี่นิคเอาไว้ แต่ไม่ได้ซิ เอเคยบอกเราแล้วว่าเลือกพี่นิคใช่ป่ะ”หนึ่งย้อนกลับมา

“เห่อ..........หนึ่งมันเป็นอดีตไปแล้วล่ะ เราเลิกพูดเรื่องนี้ดีกว่า ตอนนี้เราก็คงเหมือนหนึ่งนั่นแหละ เราต้องทำเพื่อคุณแม่ เพื่อน้อง เพื่อครอบครัว”ผมพูดแล้วถอนหายใจ

“ไม่เหมือนๆ เอเจอความรักก่อนที่จะทำเพื่อคุณแม่เพื่อน้อง แต่เรามีความตั้งใจไว้ก่อนแล้วว่าเราจะทำเพื่อแม่กับน้องๆ เราเลยเลือกที่จะไม่มีความรัก”หนึ่งตอบกลับมา

“ช่างมันเถอะ จะก่อนจะหลังก็ช่างมัน รู้แต่ว่าตอนนี้ทำไมเราถึงมีเพื่อนที่ดีและน่ารักอย่างนี้นะ ไหนๆคุณเพื่อนป้อนเค้กหน่อยดิ่”ผมบอก

“ไม่ให้ อยากกินไปซื้อใหม่ดิ่”หนึ่งแกล้งผม

“จะป้อน ไม่ป้อน”ผมทำเสียงขู่

“ไม่ป้อน”หนึ่งตอบกลับมา

แล้วผมก็ไปคว้าตัวหนึ่ไว้พร้อมจี้เอวของหนึ่ง เราสองคนแหย่หยอกล้อเล่นกันจนเหนื่อย (ถ้าใครมาเห็นคงคิดว่าเราสองคนเป็นคู่เกย์ที่เป็นแฟนกันแน่ๆ แต่เราเป็นเพียงคู่เกย์ที่เป็นเพื่อนกันเท่านั้น 55)

                             +++ จบบทที่ยี่สิบ +++


*** ข้อคิดคำคมประจำบท ***

-   พระอาทิตย์มันก็ขึ้นที่ใจเราทุกวันนี่แหละ วันไหนที่เรามีกำลังใจก็แสดงว่าตอนนั้นพระอาทิตย์กำลังขึ้นแล้ว เรานี่แหละต้องสร้างพระอาทิตย์ในใจเราเอง

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Pztor ที่ 06-06-2008 20:59:27

 :serius2:
หงุดหงิด

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 06-06-2008 21:07:43

แป้งนี่หญิงแกร่ง  :a2: เริ่ดค่า
รอบตัวเอนี่มีแต่คนดีนะ โชคดีจริงๆ :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Mr.A_KUNG ที่ 06-06-2008 21:11:10

ดีนายเอ...เชียร์ที่มข.เมื่อวันที่30-31เมื่อกี้เราก็ไปดูมาแต่ผิดหวังหว่า....นายเชื่อไหมว่ารุ่นนี้เป็นรุ่นที่ไม่ค่อยน่าจะให้รุ่นที่สุดเลยอ่ะในความคิดเรานะ.....เป็นรุ่นที่ชอบใช้กำลังจะมาต่อยประธานเชียร์และไม่ให้เกีรติแม้แต่ท่านรองอธิการอ่ะ....พี่นิคพูดไรให้ฟังบ้างอ่ะ....เป็นรุ่นที่ได้รุ่นพร้อมเสียงโห่ของพี่ๆกัลปพฤกษ์ทั้ง44ช่อและเป็นรุ่นที่ไม่มีรุ่นพี่ลงไปบูมให้อ่ะจะมีแต่พี่เลี้ยงน้องใหม่และเทคนิคเชียร์ที่บูมให้....ดีแล้วที่นายเอไม่มาดูอ่ะไม่งั้นจะผิดหวังเหมือนเรา...แต่เชียร์คณะนี่แหละจะเอาให้....เลยเหอะๆๆๆๆ


คิดถึงนายเอนะ...นายเอคุง......ผ่านมข.ไม่แวะมาทักทายกันบ้างเลยเราอยู่ที่ศรีนครินทร์อ่ะ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 06-06-2008 21:16:13

เอทำถูกแล้ว ที่บอกแป้งไปตรงๆ

แล้วเมือ่ไหร่จะดีกับพี่นิคซะทีล่ะ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: P_love ที่ 06-06-2008 21:35:55

สงสารแป้งจัง  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 06-06-2008 22:07:28

“เอ เราแนะนำอะไรให้อย่างนะ ทางที่ดีเราว่าแมนๆเลย ไปสารภาพกับพี่แป้งไปเลยว่า พี่แป้งครับ ผมมีแฟนแล้วครับ แฟนผมชื่อพี่นิคเป็นผู้ชาย ผมเป็นเกย์ครับ”


พี่หนึ่ง พูดโดน สุดยอดเรย  :o8:

เริ่ม เพิ่ม คะแนน นิยม ไปที่ พี่ หนึ่ง   o13



“ในคืนไหว้พระจันทร์ที่บ้านเอ คนที่ป้อนส้มให้เอ น่าจะเป็นแป้งนะ เพื่อนางฟ้าฉางเอ๋อจะเห็นใจแป้งบ้าง”

มีคนรุใจพี่เอ อีกคน และ

ตอนนี้ คะแนน นิยม พี่แป้ง ก็ เพิ่ม  <หญิงแกร่ง>     :laugh:


รุสึกว่า รอบๆตัวพี่เอ มีแต่คน น่ารักอะ <นิสัยนะ>

รุสึกว่าจริงใจดีจัง


จะ รอ  และ เป็นกำลังใจให้ พี่ เอ เสมอ นะค่ะ    :m1:


P*S  รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 06-06-2008 22:10:13

 :m12: ถ้าให้คะแนนได้ วันนี้จะ +1 ให้หนึ่งเลย  สุขุม ลุ่มลึก o13

และให้ความชื่นชม และเข้มแข็ง ในตัวพี่แป้ง สมแล้วที่เป็นสาวภูไท  เพราะสาวภูไท ทั้งสวย

ทั้งแกร่ง เท่าที่เคยรู้จักสาวภูไทมา  มักเป็นอย่างนี้

เหลือแต่ตอนนี้ (ขณะ ณ. เวลานั้น ) เอ จะจัดการเรื่องหัวใจกับพี่นิคยังไง  :pigangry2:

เล่นไปประกาศสงครามกันกลางอากาศอย่างงั้น แต่ยังไง มันก็แค่อารมณ์ประชดประชันกัน

ทั้ง 2 ฝ่ายนั้นแหละ  คงปรับความเข้าใจกันง่าย ๆ นะ ถ้า ไม่ถือฐิถิกันทั้งคู่ เพราะ  :L1: :กอด1:

เอายังไง ก็เป็นกำลังใจให้กับการตัดสินใจ คำสารภาพถูกใจมาก  ๆ  กดให้เลย +1

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: POR@B ที่ 06-06-2008 22:18:04

 :เฮ้อ:     :เฮ้อ:



เรียบร้อยไปหนึ่ง   แต่ที่เหลือนี่ดิ



คงยากพิลึก  



ดีตรงที่มีผู้ช่วยเพิ่มมาอีกหนึ่งเช่นกัน



แค่นี้ก็สามเท่ากันแล้ว  คงไม่ยากเท่าไหร่ล่ะมั้ง


เป็นกำลังใจให้คนโพสต์  แฟนคนโพสต์  แล้วก็คนรอบ ๆ ข้างด้วยคับ



ปอ@MKT    ทุกอย่างเราขายได้   ยกเว้นตัวกับหัวใจเราไม่ขายคร๊าบบบบบบบบบบ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: BABY_CHICK ที่ 06-06-2008 22:30:49

 :m4:ได้ไปไหว้ พระธาตุด้วย ดีจัง เราก็เคย เมื่อนานมาละ แต่ไม่ทราบหรอก ว่าเป็นพระธาตุประจำวันเกิด ยังเด็กอยู่อ่ะ

แต่สาวภูไทเนี่ย น่ารัก ทุกคนนะ เคยอกหักจากสาวภูไท ด้วย  :m15: :m15:เหอ เหอ

ตั้งแต่นั้นมา เลยเปลี่ยนรสนิยมเลย 555 แต่ก็ยังรักสาวภูไทเหมือนเดิม :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: yumyam ที่ 06-06-2008 22:33:02

แป้งน่ารักจัง  เป็นคนมีเหตุผลดีมาก

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: @#Jackie#@ ที่ 06-06-2008 22:41:53

กว่าจะคบกับพี่นิค ต้องรออีกหลายตอน  :laugh: :oni3:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: meawmeaw ที่ 06-06-2008 22:47:12

แป้งเป็นสาวที่แกร่งมาก น่านับถือ  o13

หนึ่ง ในตอนนี้ ตลกดี ประชดประชนกวนๆแบบน่ารัก  :o8:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Ferfa ที่ 06-06-2008 23:02:45

เอสู้ๆๆน้า  o13

รักหนึ่งจัง  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ๐DoNuT๐ ที่ 06-06-2008 23:28:43

ดีจังที่พี่แป้งเข้าใจ
ตามดูพี่เอ ไปง้อพี่นิคต่อไป =w=

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: O_o ที่ 06-06-2008 23:50:50

อ่านรวดเดียว กุ๊กกุก @-@
ชื่อ เหมือนกัน :m4:
เอ เหมือนกัน o13
นิสัย ก็ คล้ายกัน :a5: :oni2: โอวมายกอด

เอเป็นคนเงียบๆ :a1: รักสันโดษ :a3:(อันนี้เหมือนมาก) :a5:
มีเพื่อนเยอะแต่ชอบอยู่คนเดียว :a5:(อันนี้เเหมือนมากอีกแล้ว) :a5:
ชอบอ่านหนังสือ :a5:(เหมือนกันอีกแว้ว o2) 
พูดไม่เก่งพูดน้อย :oni1:(คล้ายอีกแล้ว)
แต่ความคิดของเอแต่ละอย่างสุดยอดทั้งนั้น :a2:(เหมือนเด๊ะเลยยยยยยยยยย)
นิสัยอีกอย่างของเอที่ทำให้เพื่อนๆแปลกใจมากก็คือ เอชอบเข้าวัดทำบุญ
:a5: :a5: :a5: :a5:
นิสัยของ เอ2 ก็ชอบไปวัดเหมือนกัน ไปทุกอาทิตย์เลย แต่ไปคนเดียวอ่ะไม่ได้ไปกะคุณยายเหมือนพี่เอ1

OMG พี่เอมีปานแดงปานดำรูปดวงจันทร์ครึ่งเสี่ยวที่หัวไหล่ข้างขวารึป่าวเนียะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
~~~ดาวพระศุกร์สุดแสนอำไพ~~~~
หรือเราจะเป็นฝาแฝดที่พลัพรากกันไปหลายชาติแล้ว ฮาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ(เว่อร์ไปไหมฮะ)55
อ่านแล้วอึ้งไปสามวิ ฮ่าๆๆๆๆๆ เจอคนคล้ายๆๆกันขะหนาดดดดดดด
อิอิ
อ่านมาถึงตอนล่าสุด เอาใจช่วยพี่นิคละกันเน้อ พระเอกของ(พี่เอ1)จะได้หายเศร้าใจเน่อ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Otaku ที่ 07-06-2008 00:43:19

 :m1: :m1: :m1:

พี่แป้งทำใจได้ไงเนี่ย เก่งมากๆๆ o13

ปล.รูปพี่เอน่ารักดี  :laugh: ชอบๆๆ :o8:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: pongsj ที่ 07-06-2008 01:00:13

แป้งนิสัยดีจัง  o13

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Tsukasa999 ที่ 07-06-2008 07:07:56

 :m4: ในที่สุดก็พูดความจริง...

คุณแป้งใจดีมากมาย เป็นเพื่อนที่ดีจริงๆค่ะ แต่หลังจากนี้ รอดูส่วนของคุณนิคต่อไป

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sarin ที่ 07-06-2008 08:58:32

เฮ้อ..ผ่านบททดสอบเรื่อง..แป้งแย้ว..
ที่เหลือเนี่ยดิ....... :a11:
แอบนอยแทนพี่นิคอ่ะ.... :a6:.
ปล. คิดถุง :กอด1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 07-06-2008 09:11:25

 :m32:วันนี้แอบมาแต่เช้า (ตอนนี้อยู่ที่ รพ.หนองคายมาเยี่ยมคุณย่ากับพี่นิคครับ) ตื่นตั้งแต่ตีสี่ ออกเดินทางมาหนองคายตอนตีสี่กว่าๆ  ตอนนี้ยังง่วงอยู่เลย :a12:

แต่คงกลับถึงขอนแก่นวันนี้ตอนค่ำๆ เพราะพรุ่งนี้เป็นวันไหว้บะจ่าง (ต้องลากพี่นิคไปไหว้ด้วยให้ได้ตามคำบัญชาของอาอี๊)

เลยแวะมาบอกว่าอาจจะไม่ได้ต่อเรื่องในเสาร์ - อาทิตย์นี้  แต่ก็ไม่แน่ครับ  นั่งพิมพ์ที่ รพ.ไปเรื่อยๆเพื่อว่าจะเสร็จ :a1:

ปล.คุณหมอบอกว่าอาการของคุณย่าพี่นิคไม่ดีขึ้นเลยครับ ผมสงสารพี่นิคจัง  แต่ก็ไม่รู้จะทำไงได้   :o12:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: แก้ว ที่ 07-06-2008 09:39:34

อยากเห็นตอนที่เอกลับไปคุยกับพี่นิคจริง ๆ ค่ะ

เอ (หรือพี่นิค) จะเขิลกันขนาดไหน  :laugh:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 07-06-2008 10:12:45

มาช่วย เป็นกำลังใจให้คุณย่า พี่นิคค่ะ   :L2:


 :L2: :L1: :L2: :L1: :L2: :L1: :L2:

รอตอนต่อไปนะค่ะ

 :bye2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 07-06-2008 10:21:33

แวะเอากำลังใจมาฝากค๊าบ.......

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Tsukasa999 ที่ 07-06-2008 10:28:09

 o1ขอให้คุณย่าหายดีไวๆค่ะ

รักษาสุขภาพมากๆทั้งคู่ค่ะ ดูท่าจะเหนื่อยหลาย เดินทางไม่หยุุดหย่อน

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: O_o ที่ 07-06-2008 10:35:59

เป็นกำลังใจให้ทั้งคุณย่าพี่นิค พี่นิค และ พี่เอน้า  :L2:
เอาโอวาทหลวงพ่อที่ดีๆและเป็นประโยชน์ เมื่อเวลาที่เราจะเข้าไปโรงพยาบาล ตรวจร่างกาย
หรือนอนป่วยอยู่
หรือผู้ที่จะเข้าไปเยี่ยม หรือคนเฝ้าไข้


------------------------------
ก็ให้ทำใจของเราให้เป็นปกติ อย่าไปตกใจ วิตกกังวล
คือ ระลึกนึกถึงบุญที่เราได้กระทำเอาไว้ นึกถึงบุญ คือ นึกถึงภาพที่เราได้กระทำบุญมา ไม่ว่าจะเป็นบุญสงเคราะห์โลก เช่น บุญสร้างโรงเรียน โรงพยาบาล หรือบุญที่ทำนุบำรุงพระพุทธศาสนา ไม่ว่าจะเป็นทอดกฐิน ทอดผ้าป่า สร้างหอฉัน สร้างศาลาวัด บุญสร้างพระ หรือบุญให้วิทยาทาน ให้อภัยทาน ให้ธรรมทานอะไรก็แล้วแต่ ให้นึกเป็นภาพ เป็นเรื่องราว แล้วอธิษฐานจิต ให้เจอหมอดี ยาดี เจอหมอที่สามารถวินิจฉัยโรคได้ถูกต้อง มีความสามารถในการรักษาโรคได้ ให้เจอยาที่จะรักษาอาการนั้นให้หายขาดได้

ให้นึกอธิษฐานอย่างนี้ ด้วยใจที่เป็นปกติ แล้วนึกถึงบทสวดมนต์ที่เราสวดคล่อง ถ้าจำไม่ได้ก็ให้ภาวนา “สัมมา อรหัง” ในใจไปเรื่อย ๆ ทำใจให้เป็นปกติแล้วก็ไปหาคุณหมอ แล้วเราจะเจอหมอดี ยาดี ที่จะวินิจฉัยโรค ที่จะทำการรักษาโรคทุกอย่างได้  

เมื่อเรานอนป่วยอยู่โรงพยาบาล ในยามนั้นเป็นเวลาที่เราจะต้องอยู่กับเนื้อกับตัวของเรา อย่าเอาใจไปอยู่กับครอบครัว นึกถึงลูกคนนั้น คนนี้ อย่าไปคิดเรื่องธุรกิจการงาน ลูกน้อง ผู้ร่วมงานจะเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ หรืองานที่จะมีต่อไปในอนาคต ไม่ต้องไปนึกถึง แต่ทำใจให้สงบนิ่ง ๆ ให้นึกถึงบุญอย่างเดียว เพราะตอนนั้นเราจำเป็นจะต้องอาศัยบุญเป็นหลัก


โรคทุกโรค มีสมมุติฐานมาจากวิบากกรรมทั้งสิ้น หมอจะค้นพบหรือค้นไม่พบก็ดี จะรักษาหายหรือรักษาไม่หายก็ดี ทุกโรคล้วนมีวิบากกรรมเป็นสมมุติฐานทั้งสิ้น ซึ่งเป็นรหัสชะตากรรมที่อยู่ในกำเนิดธาตุธรรมเดิมของเราที่เล็ก ๆ เหมือนเมล็ดโพธิ์เมล็ดไทรที่ติดอยู่ในศูนย์กลางกายของเรา
เพราะ ฉะนั้น ในยามที่เราเจ็บไข้ได้ป่วย ให้อยู่ในบุญ อยู่กับตัวเอง ถึงเวลาที่เราจะต้องวางทุกภารกิจ ครอบครัว ธุรกิจการงาน ภารกิจอะไรก็แล้วแต่ แล้วทำใจให้เป็นกลาง นิ่ง ๆ ให้ใจใส ๆ


แล้วผู้ที่จะไปเป็นเพื่อนก็ดี หรือไปเยี่ยมไข้ก็ดี ต้องรู้หลักวิชชาในการไปเยี่ยมไข้ อย่า เอาเรื่องร้อนอกร้อนใจไปเล่า ให้เอาเรื่องบุญกับเรื่องธรรมะไปพูดให้ฟัง  จะทำให้ผู้ไข้มีจิตใจที่บันเทิงในบุญ บันเทิงในธรรม หนักก็จะเป็นเบา เบาก็จะหาย ถ้าตายก็ไปดี  


อีก ประการหนึ่ง การเจ็บไข้ได้ป่วยเป็นปกติธรรมดาของทุก ๆ คนในโลก สังขารร่างกายเป็นรังแห่งโรค ล้วนแต่มีวิบากกรรมทั้งสิ้น ไม่เว้นแม้แต่พระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพราะฉะนั้น เมื่อเป็นเรื่องธรรมดา เราก็ไม่ต้องไปหวั่นไหวอะไร ทำนิ่ง ๆ ถึงแม้จะสะดุ้งหวาดกลัวแค่ไหนก็ทำเฉย ๆ แล้วบุญจะได้ช่องที่จะคอยดูแลเรา  นี่สำคัญนะจ้ะ

...........................................................................................
ยาวหน่อยน้า แฮะๆ แต่คิดว่าเป็นประโยชน์อันสูงสุดเลย
เป็นกำลังใจให้นะ :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 07-06-2008 13:14:35

ต้องขอบคุณทุกท่านมากนะครับ ที่เป็นกำลังใจและเป็นห่วงคุณย่าพี่นิค  :pig4: :L2:

ต้องขอบคุณอย่างมากสำหรับคุณ O_o คุณเอสอง หรือเอสามดีครับ (มีเอคุงเป็นเอหนึ่ง ผมเป็นเอสอง  นายก็เป็นเอสามดีไหมครับ คนพันธ์Aจงเจริญ :a1:) ที่เอาธรรมะดีๆมากฝากครับ  สงสัยเราสองคนเคยเป็นญาติธรรมกันมาก่อนนะครับถึงได้มาเจอกันแล้วมีอะไรเหมือนๆกันอ่ะครับ

แต่ตอนนี้คุณย่าพี่นิคท่านนอนแบบไม่รู้ตัวครับ  ถ้าพูดหรืออ่านหรือให้ฟังธรรมะคงยากครับ  ผมได้แต่ใช้วิธีโอนบุญ เบิกบุญของหลวงพ่อเกษมของวัดป่าสามแยกอ่ะครับ  ถ้านายเอสามมีอะไรแนะนำก็ยินดีอีกนะครับ


ลืมไปเลยจะเข้ามาบอกว่าจะเพิ่งทานข้าวเที่ยงเสร็จ แวะเอาตัวละครอีกสองตัวมาลงให้ครับ  ตัวหนึ่งไม่ค่อยมีบทบาทเท่าไหร่  แต่อีกตัวผมบอกเลยว่าผมลืมไม่ลงจริงๆจนเดี๋ยวนี้ :a5:(แต่บทบาทของเขาจะมีผลในบทต่อๆไปครับ)

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 07-06-2008 13:28:11

พี่เด็ดเดี่ยว


พี่เด็ดเดี่ยว เป็นทวดรหัสของผม (พี่กำปั้นปีสองเป็นพี่รหัส พี่ติ๋มปีสามเป็นป้ารหัส  พี่จุงปีสี่เป็นย่ารหัสของผม) เป็นพี่บัณฑิตที่กลับมารับปริญญา พี่เขามีนิสัยเด็ดเดี่ยวสมกับชื่อ เป็นคนที่ไม่สูงมากนัก ผมจะสูงกว่าพี่เขาอีกมั้ง ผิวสีแทน ออกตัวล่ำๆหน่อย คิ้วเข้ม พี่เขามีแฟนแล้วสวยมากๆชื่อพี่นิดหน่อย ตอนนี้ทำงานอยู่ที่แผนก QA ของโรงงานผลิตอาหารกระป๋องที่ส่งออกนอกเท่านั้น





สืบสอง

สืบสองเป็นน้องชายของพี่เด็ดเดี่ยว (ครอบครัวนี้มีพี่น้องสามคนเป็นชายล้วนคนโตชื่อเด็ดเดี่ยว คนที่สองชื่อสืบสอง คนที่สามชื่อสมสาม) สืบสองอายุรุ่นเดียวกับผม เรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยเอกชนแห่งหนึ่งในจังหวัดขอนแก่น ถึงจะเป็นน้องของพี่เด็ดเดี่ยว แต่หน้าตาและบุคลิกแตกต่างโดยสิ้นเชิง สืบสองตัวสูงกว่าพี่เด็ดเดี่ยว ผิวก็ขาวกว่า ตาดูเรียวคมเหมือนเหยี่ยวจะเหมือนกันก็ตรงคิ้วที่เข้มหนาเหมือนกันมั้ง ยิ่งนิสัยด้วยแล้วไม่ต้องพูดถึง สืบสองเป็นคนที่อ่านอารมณ์ยากที่สุด แทบไม่มีใครรู้หรือเดาได้เลยว่าเขาคิดอะไรอยู่ ทำตัวดูลึกลับซ่อนเงื่อน นิ่งขรึมจนน่ากลัว (เกิดราศีพฤจิก) พี่เด็ดเดี่ยวบอกว่า สองมันมีสัมผัสที่หก มีพลังจิต ชอบเรื่องลึกลับแปลกๆ แล้วอีกอย่างมันยอมรับกับทุกคนที่บ้านว่ามันเป็นเกย์ มันเลยไม่มีเพื่อนผู้หญิงเลย มันมีแต่เพื่อนผู้ชาย แต่เท่าที่ผมสังเกตถ้าไม่บอกว่าสองเป็นเกย์ คงไม่มีใครรู้เพราะบุคลิกที่นิ่งเอามากๆของเขานั่นเอง

p.s. มีหลายคนถามว่าทำไมรูปหายไป หรือไม่เอารูปมาลงอีก  ผมขอตอบตรงนี้เลยนะครับว่า พอดีรูปของผมคงมีส่วนไปคล้ายกับดาราอะไรของไต้หวัน เกาหลี ฮ่องกง อะไรก็ไม่รู้อ่ะครับ(พอดีผมไม่ค่อยมีเวลาดูทีวี) แต่แค่นั้นมันไม่ใช่ปัญหาอะไรอ่ะครับ ที่เป็นปัญหาคือมีคนที่เคยแอบชอบผม แล้วเขามาเห็นรูปผมในนี้  เขาเลยพยายามหาวิธีติดต่อกับผม ทำให้ผมวุ่นวาย  ผมเลยตัดสินใจเอารูปออกทั้งหมดเลยดีกว่า  คงไม่ว่ากันนะครับ

เสร็จจากนี้ขอตัวไปงีบซักพักก่อนครับ :a12:  คืนนี้ต้องผลัดกันกับพี่นิค :o8: (อย่าคิดลึก  o12ผลัดกันขับรถกลับขอนแก่น :laugh:) ส่วนเรื่องถ้าเสร็จจะมาลงครับ :oni1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 07-06-2008 13:33:01

 :m4: :m4:
มาเลยจ้าน้องเอ...รออ่านอยู่นะจ๊ะ

ใส่ใจสุขภาพของตัวเองและพี่นิคด้วยนะ
อย่าหักโหมมากนัก  :m1: :m1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: @#Jackie#@ ที่ 07-06-2008 14:04:01

แว็บ เข้ามาอ่านตัวละคร  :m4:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Bm_Boy ที่ 07-06-2008 14:13:38

อ้างจาก: A_wAy_G_mAn ที่ 07-06-2008 13:28:11  

p.s. มีหลายคนถามว่าทำไมรูปหายไป หรือไม่เอารูปมาลงอีก  ผมขอตอบตรงนี้เลยนะครับว่า พอดีรูปของผมคงมีส่วนไปคล้ายกับดาราอะไรของไต้หวัน เกาหลี ฮ่องกง อะไรก็ไม่รู้อ่ะครับ(พอดีผมไม่ค่อยมีเวลาดูทีวี) แต่แค่นั้นมันไม่ใช่ปัญหาอะไรอ่ะครับ ที่เป็นปัญหาคือมีคนที่เคยแอบชอบผม แล้วเขามาเห็นรูปผมในนี้  เขาเลยพยายามหาวิธีติดต่อกับผม ทำให้ผมวุ่นวาย  ผมเลยตัดสินใจเอารูปออกทั้งหมดเลยดีกว่า  คงไม่ว่ากันนะครับ

เอ ผมทำให้นายวุ่นวายมากใช่ไหมครับ

ผมเสียใจ  ผมขอโทษ 

ผมขอโทษเอ ขอโทษวิล ขอโทษทุกๆคนครับ

ผมอยากให้เอรู้ไว้นะครับว่าผมแอบมองเอมาตั้งแต่ปีหนึ่งแล้ว วันที่เอใส่ชุดครุยที่อยู่ในรูป ผมอยากจะเดินเข้าไปขอถ่ายรูปด้วย แต่ผมก็ไม่กล้า  ผมได้แต่แอบมองอยู่ห่างๆ

เอครับ ต่อไปนี้ผมจะขอดูอยู่ห่างๆเหมือนเดิม ไม่เข้าไปวุ่นวายเออีกแล้ว  ผมเสียใจ ผมขอโทษครับ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 07-06-2008 14:56:27

นอน หลับ ฝัน ดี นะค่ะ

ขับรถ ดี ดีนะค่ะ


+++  1


รอตอนต่อ ไป

 :bye2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Siri_nan ที่ 07-06-2008 16:22:21

ประสบการณ์หวานปนเศร้าแต่ก็มีความสุขในที่สุด 555 เป็นกำลังใจให้นะค่ะ o7

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: O_o ที่ 07-06-2008 18:57:33

เอ3 ขอ อนุโมทนาบุญกับพี่เอ&พี่นิคที่ทำบุญเบิกบุญโอนบุญให้คุณย่าด้วยน้า :m4:
แล้วพี่เอ เคยคุยหรือกระซิบบอกคุณย่าไหมอ่า
จริงๆ ถึงคุณย่าจะไม่รู้สึกตัว แต่ว่าก็อย่าลืม เอาบุญไปฝากคุณย่าด้วยน้าพี่เอ
ไปบอกบุญที่พี่เอ&พี่นิคทำมาที่ข้างหูคุณย่าบ่อยๆก็ได้น้า เชื่อว่าคุณย่าต้องได้รับและมีจิตใจเบิกบานขึ้น
และก็ จะ อนุโมทนาบุญ สาธุ ด้วย ถึงแม้จะยังไม่รู้สึกตัวน้า
เอ3 เคยอ่านเคยฟังพวกCase Studyมาอ่ะ รับรู้ได้จริงๆน้า สัมผัสได้ รู้สึกได้

ปล. บุญ รัก ษา น้า :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: thomaskung ที่ 07-06-2008 19:54:14

อ้างจาก: Bm_Boy ที่ 07-06-2008 14:13:38  

อ้างจาก: A_wAy_G_mAn ที่ 07-06-2008 13:28:11  

p.s. มีหลายคนถามว่าทำไมรูปหายไป หรือไม่เอารูปมาลงอีก  ผมขอตอบตรงนี้เลยนะครับว่า พอดีรูปของผมคงมีส่วนไปคล้ายกับดาราอะไรของไต้หวัน เกาหลี ฮ่องกง อะไรก็ไม่รู้อ่ะครับ(พอดีผมไม่ค่อยมีเวลาดูทีวี) แต่แค่นั้นมันไม่ใช่ปัญหาอะไรอ่ะครับ ที่เป็นปัญหาคือมีคนที่เคยแอบชอบผม แล้วเขามาเห็นรูปผมในนี้  เขาเลยพยายามหาวิธีติดต่อกับผม ทำให้ผมวุ่นวาย  ผมเลยตัดสินใจเอารูปออกทั้งหมดเลยดีกว่า  คงไม่ว่ากันนะครับ

เอ ผมทำให้นายวุ่นวายมากใช่ไหมครับ

ผมเสียใจ  ผมขอโทษ 

ผมขอโทษเอ ขอโทษวิล ขอโทษทุกๆคนครับ

ผมอยากให้เอรู้ไว้นะครับว่าผมแอบมองเอมาตั้งแต่ปีหนึ่งแล้ว วันที่เอใส่ชุดครุยที่อยู่ในรูป ผมอยากจะเดินเข้าไปขอถ่ายรูปด้วย แต่ผมก็ไม่กล้า  ผมได้แต่แอบมองอยู่ห่างๆ

เอครับ ต่อไปนี้ผมจะขอดูอยู่ห่างๆเหมือนเดิม ไม่เข้าไปวุ่นวายเออีกแล้ว  ผมเสียใจ ผมขอโทษครับ

- -"
อันนี้จริงหรืออำฮะ
แบบว่าเชื่อสนิท

 :a3:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Bm_Boy ที่ 07-06-2008 20:10:45

อ้างจาก: thomaskung ที่ 07-06-2008 19:54:14  

อ้างจาก: Bm_Boy ที่ 07-06-2008 14:13:38  

อ้างจาก: A_wAy_G_mAn ที่ 07-06-2008 13:28:11  

p.s. มีหลายคนถามว่าทำไมรูปหายไป หรือไม่เอารูปมาลงอีก  ผมขอตอบตรงนี้เลยนะครับว่า พอดีรูปของผมคงมีส่วนไปคล้ายกับดาราอะไรของไต้หวัน เกาหลี ฮ่องกง อะไรก็ไม่รู้อ่ะครับ(พอดีผมไม่ค่อยมีเวลาดูทีวี) แต่แค่นั้นมันไม่ใช่ปัญหาอะไรอ่ะครับ ที่เป็นปัญหาคือมีคนที่เคยแอบชอบผม แล้วเขามาเห็นรูปผมในนี้  เขาเลยพยายามหาวิธีติดต่อกับผม ทำให้ผมวุ่นวาย  ผมเลยตัดสินใจเอารูปออกทั้งหมดเลยดีกว่า  คงไม่ว่ากันนะครับ

เอ ผมทำให้นายวุ่นวายมากใช่ไหมครับ

ผมเสียใจ  ผมขอโทษ 

ผมขอโทษเอ ขอโทษวิล ขอโทษทุกๆคนครับ

ผมอยากให้เอรู้ไว้นะครับว่าผมแอบมองเอมาตั้งแต่ปีหนึ่งแล้ว วันที่เอใส่ชุดครุยที่อยู่ในรูป ผมอยากจะเดินเข้าไปขอถ่ายรูปด้วย แต่ผมก็ไม่กล้า  ผมได้แต่แอบมองอยู่ห่างๆ

เอครับ ต่อไปนี้ผมจะขอดูอยู่ห่างๆเหมือนเดิม ไม่เข้าไปวุ่นวายเออีกแล้ว  ผมเสียใจ ผมขอโทษครับ

- -"
อันนี้จริงหรืออำฮะ
แบบว่าเชื่อสนิท

 :a3:

ผมไม่มีเหตุผลอะไรที่ต้องมาอำครับ

ผมกับเอรู้จักกันมาจริงๆ  และผมเสียใจที่เอไม่เคยเห็นผมเลย

แม้กระทั่งตอนนี้เอก็ยังไม่เห็นผม แล้วผมยังมาทำให้เอวุ่นวายอีก 

ผมเสียใจผมขอโทษครับ  เอผมทานข้าวไม่ลงเลยนะครับ ตั้งแต่เข้ามาอ่าน

เอ นายยกโทษให้ผมนะครับ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ISACBTMN ที่ 07-06-2008 20:55:04

คำคมช่างจรรโลงใจ  o7

ตัวละครใหม่แอบลุ้น

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Mint ที่ 07-06-2008 23:18:14

 :L2: :L2: :L2:


มาเป็นกำลังใจให้นะคะ


 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: P_love ที่ 08-06-2008 00:08:06

 :L2: :L2: :L2:

 :a2: :a2: :a2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: To_Feel ที่ 08-06-2008 00:18:20

 o13

สนุกดีครับ

+1 เป็นกำลังใจให้ครับ

 :pig4:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: imon ที่ 08-06-2008 00:55:12

>p.s. มีหลายคนถามว่าทำไมรูปหายไป หรือไม่เอารูปมาลงอีก  ผมขอตอบตรงนี้เลยนะครับว่า พอดีรูปของผมคงมีส่วนไปคล้ายกับดาราอะไรของไต้หวัน เกาหลี ฮ่องกง อะไรก็ไม่รู้อ่ะครับ(พอดีผมไม่ค่อยมีเวลาดูทีวี) แต่แค่นั้นมันไม่ใช่ปัญหาอะไรอ่ะครับ ที่เป็นปัญหาคือมีคนที่เคยแอบชอบผม แล้วเขามาเห็นรูปผมในนี้  เขาเลยพยายามหาวิธีติดต่อกับผม ทำให้ผมวุ่นวาย  ผมเลยตัดสินใจเอารูปออกทั้งหมดเลยดีกว่า  คงไม่ว่ากันนะครับ


ที่ว่ามาผมคิดว่าน่จะเป็นผมนะที่เอารูปมาลง

ขอโทษนะครับที่ทำให้รำคาญ :m15: :m15: :m15: :m15:ใจ
เด๋วผมจะเปลื่อนรูปให้นะครับ :sad2: :sad2: :sad2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 08-06-2008 01:42:28

พี่บัณฑิตนี่เรียกกันทวดรหัสเรยรึ ฟังดูอาวุโสมากมาย
เอาใจช่วยคุณย่าพี่นิคจ้า  :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Ferfa ที่ 08-06-2008 01:58:52

อ้างจาก: O_o ที่ 07-06-2008 18:57:33  

เอ3 ขอ อนุโมทนาบุญกับพี่เอ&พี่นิคที่ทำบุญเบิกบุญโอนบุญให้คุณย่าด้วยน้า :m4:
แล้วพี่เอ เคยคุยหรือกระซิบบอกคุณย่าไหมอ่า
จริงๆ ถึงคุณย่าจะไม่รู้สึกตัว แต่ว่าก็อย่าลืม เอาบุญไปฝากคุณย่าด้วยน้าพี่เอ
ไปบอกบุญที่พี่เอ&พี่นิคทำมาที่ข้างหูคุณย่าบ่อยๆก็ได้น้า เชื่อว่าคุณย่าต้องได้รับและมีจิตใจเบิกบานขึ้น
และก็ จะ อนุโมทนาบุญ สาธุ ด้วย ถึงแม้จะยังไม่รู้สึกตัวน้า
เอ3 เคยอ่านเคยฟังพวกCase Studyมาอ่ะ รับรู้ได้จริงๆน้า สัมผัสได้ รู้สึกได้

ปล. บุญ รัก ษา น้า :L2:

ใช่ค่ะ อันนี้เห็นด้วย เคสที่ดูแลอยู่ก็มี ใช้เปิดเทปก็ได้นะคะ เพราะว่าการที่นอนเฉยๆๆ บางครั้งไม่ใช่ไม่รู้สึกคะ

ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพนะคะ แล้วก็อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 08-06-2008 07:00:44

 :L2: เป็นกำลังใจให้นะครับ น้องเอ รักษาสุขภาพของตัวเอง และดูแลพี่นิคด้วย

         คนเราเกิดมามันก็ต้องมีสิ่งที่ ดี และ ไม่ดี  ชอบ และ ไม่ชอบ เข้ามาในชีวิต

        อยู่ที่เราจะจัดการกับสิ่งเหล่านั้นอย่างไร ขอให้ใช้สติ ในการแก้ปัญหาเถอะ

        แล้วอะไร ๆ มันจะดีขึ้นเอง 

 :m5: สาธุ  บุญที่ทำเมื่อเช้านี้ แม้เพียงจะเล็กน้อยก็  ขอให้บุญกุศลนี้จงไปถึงแก่คุณย่าของพี่นิค ให้ท่านกลับมา

         มีสุขภาพแข็งแรง ดังเดิมด้วยเถิด  สาธุ สาธุ สาธุ

      เป็นกำลังใจให้นะครับ น้องเอ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 08-06-2008 13:29:27

คุณ ย่า พี่นิค อาการเป็นไงบ้างอะค่ะ 

ขอให้ หายเร็วๆๆนะค่ะ

P*S  พี่เอ+พี่นิค  รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ

 :bye2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: armakusa ที่ 08-06-2008 15:54:37

ขอให้คุณย่าหายไวๆ นะครับ แล้วก้อขอให้นิคกะเอสุขภาพแข็งแรงด้วยละ

ปล. ขับรถกลางคืนระวังนะครับ ช่วงนี้ฝนตกบ่อยๆ  :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: cassper_W ที่ 08-06-2008 16:17:18

สู้ๆๆน่ะเอ 

 :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Bm_Boy ที่ 08-06-2008 18:03:30

อ้างจาก: uno ที่ 08-06-2008 00:55:12  

>p.s. มีหลายคนถามว่าทำไมรูปหายไป หรือไม่เอารูปมาลงอีก  ผมขอตอบตรงนี้เลยนะครับว่า พอดีรูปของผมคงมีส่วนไปคล้ายกับดาราอะไรของไต้หวัน เกาหลี ฮ่องกง อะไรก็ไม่รู้อ่ะครับ(พอดีผมไม่ค่อยมีเวลาดูทีวี) แต่แค่นั้นมันไม่ใช่ปัญหาอะไรอ่ะครับ ที่เป็นปัญหาคือมีคนที่เคยแอบชอบผม แล้วเขามาเห็นรูปผมในนี้  เขาเลยพยายามหาวิธีติดต่อกับผม ทำให้ผมวุ่นวาย  ผมเลยตัดสินใจเอารูปออกทั้งหมดเลยดีกว่า  คงไม่ว่ากันนะครับ


ที่ว่ามาผมคิดว่าน่จะเป็นผมนะที่เอารูปมาลง

ขอโทษนะครับที่ทำให้รำคาญ :m15: :m15: :m15: :m15:ใจ
เด๋วผมจะเปลื่อนรูปให้นะครับ :sad2: :sad2: :sad2:

ไม่ใช่นายหรอกครับ
เป้นผมเอง  ผมรับผิดและขอโทษเพียงคนเดียวครับ
เอทำไมนายไม่รับสายผม  ไม่ตอบกลับ  โพสกลับมาบ้างก็ยังดีนะครับ
ผมจะรอนะครับ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 08-06-2008 20:05:10

รอพี่เอ ยุน้า


 :bye2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sarin ที่ 08-06-2008 20:35:59

 :L2: ...เอาบุญมาฝากค้าบ...เมื่อเช้านี้ไปทำบุญตักบาตรพระ 1,000 รูปมาฮะ
ตั้งจิตอธิษฐานอนุโมทนาบุญให้คุณย่าพี่นิคด้วยคร้าบ.....
พักผ่อนบ้างนะค้าบ.... :กอด1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: To_Feel ที่ 08-06-2008 20:48:50

 :L2: :L2: :L2:

 :a2: :a2: :a2:

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 08-06-2008 21:16:19

 :m13: :m13:
เอาใจช่วย...น้องเอกะพี่นิคนะคะ
รักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะทั้งสองคน  :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: IZE ที่ 08-06-2008 22:42:14

ตามอ่านมา สองวัน ตามทันแล้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

มาเป็นกำลังใจให้พี่นิค นะคับ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Otaku ที่ 08-06-2008 23:05:55

คิดถึงพี่เอกับพี่นิค

เข้ามา :oni1:คอย  :laugh:

ดูแลตัวเองด้วยนะ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 08-06-2008 23:17:51

 :mc4: มาต่อให้แล้วครับ:mc4:

  o14:pig4: :pig4:ก่อนอื่นต้องขอขอบพระทุกๆท่านมากเลยนะครับ สำหรับคำแนะนำและกำลังใจดีรวมไปถึงผลบุญที่จะช่วยคุณย่าของพี่นิคครับ  ผมจะเอาไปทำตามครับ  และขอบคุณมากครับสำหรับความห่วงใยในสุขภาพของผมกับพี่นิค :pig4: :pig4: o15

ที่จริงกลับมาถึงขอนแก่นตั้งแต่ตอนตี1แล้วครับ ว่าจะมาโพสให้ แต่ว่าพอดีให้พี่นิคมานอนที่บ้านด้วย เลยไม่กล้าทำต่อ (กลัวโดนดุ :o7:) พอเช้าขึ้นมาก็ไหว้บะจ่างเสร็จแล้วก็พาอาอี๊กับพี่นิคไปเที่ยวมาทั้งวันเลยครับ  เพิ่งว่างมาลงให้นี่แหละครับ  ว่าจะลงพรุ่งนี้แต่อดสงสารคนมารอไม่ได้ครับ o9

Mr.A_KUNG --- ว่างจะแวะไปหานะครับ

Tsukasa999 --- ช่วงนี้ชีพจรลงเท้ามากครับ :oni1:

kdds --- ไล่ตามสายรหัสปี1เป็นน้อง ปี2เป็นพี่ ปี3เป็นลุง/ป้า ปี4เป็นปู่/ย่า บัณฑิตก็เป็นทวดอ่ะครับ

wan+Ferfa + O_o +sarin --- ขอบคุณสำหรับผลบุญและวิธีการดีๆครับ :impress:

armakusa --- ส่วนใหญ่ขับรถกลางคืนพี่นิคไม่ค่อยให้ผมขับหรอกครับ เพราะสายตาผมไม่ค่อยดี ทั้งสั้นทั้งเอียงทั้งแพ้เสียง ยกเว้นไม่มีใครช่วยขับทางไกลจริงๆ พี่นิคถึงจะยอมให้ช่วยครับ :3130:

sakiko --- พี่ฝันดีทุกคืนเพราะน้องมาอวยพรให้นี่แหละครับ  :o8:

Bm_Boy + uno --- เรื่องนี้ไม่มีใครผิดหรอกครับ  ถ้าจะผิด ผิดที่ผมคนเดียวดีกว่าครับ  ผมขอโทษเองครับ  ผมไหว้งามสวยๆหนึ่งที  :m5:เป็นการขอโทษนะครับ คุณสองคนเข้ามาเรื่องของผมก็ขอบคุณมากๆแล้วครับ ผมโพสไปเพราะความงี่เง่าของผมเองครับ  ขอโทษครับ :o12:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 08-06-2008 23:22:04

               บทที่ยี่สิบเอ็ด --- ราตรีพี่บัณฑิต

“......มอดินแดงแห่งนี้ศรีเมืองขอนแก่น   ขวัญแห่งดินแดงเสียงแคนเร่งเร้าให้เราสดใส..... (เสียงเพลงมอดินแดง – เพลงประจำมหาวิทยาลัยดังขึ้นแล้วตามด้วยเสียงพูด)
ขอแสดงความยินดีกับบัณฑิตใหม่ กลับสู่รั้วมอดินแดงด้วยความยินดียิ่ง......กำหนดการพระราชทานปริญญาบัตร วันพฤหัสบดีที่..............” เสียงที่ดังออกมาจากวิทยุเงียบลง

“อ้าว เอปิดทำไมล่ะเราฟังอยู่”หนึ่งที่กำลังกวาดห้องอยู่พูดขึ้น

“ก็ไม่อยากฟังอ่ะ รำคาญ เราจะอ่านหนังสือ”ผมหาข้ออ้างทั้งๆที่จริงผมนั่งเล่นเกมอยู่  ที่จริงเสียงอ่านสปอตโฆษณาต้อนรับบัณฑิตเป็นเสียงพี่นิค ทำให้ผมไม่อยากฟังเองแหละ

ตั้งแต่กลับจากงานพาน้องใหม่ไหว้พระธาตุพนม  แล้วผมได้บอกกับพี่แหววไปว่าผมลาออกจากองค์การนักศึกษา ผมก็ไม่เคยย่างกรายเข้าไปในองค์การอีกเลย ดังนั้นผมกับพี่นิคช่วงนี้แม้แต่หน้าก็ไม่ได้เห็น เสียงที่เคยฟังพี่แกจัดรายการผมยังไม่ฟังเลย

ผลนี้ยังส่งถึงพี่หมอทีด้วยทำให้ผมกับพี่หมอทีเจอกันน้อยลง ส่วนมากก็ใน msn แล้วก็ที่ร้านเค้ก กับพี่เก่งก็น้อยลงไปเพราะผมมักหนีเข้าบ้านเป็นประจำถ้าพี่เก่งจะมาหาที่หอ ทำให้หนึ่งต้องคอยรับหน้า ส่วนพี่แป้งก็มีไปทานข้าวด้วยกันบ้างครั้งแต่เป็นนานๆที ไม่ถี่แทบทุกเช้าเหมือนเก่า ผมกับหนึ่งก็ได้ไปเรียนพร้อมกันอีกครั้งเพราะพี่แป้งไม่คอยมารับผมแล้ว 

มีหลายครั้งที่พี่แหววโทรมาบอกให้ผมเข้าไปทำงานที่องค์การแต่ผมก็ทำเป็นไม่ได้รับสายบ้าง ทำเป็นว่าติดสายอื่นอยู่บ้าง แต่พี่แหววก็โทรมาตื้อไม่เลิก จนผมบอกว่าหลังปีใหม่ผมค่อยตัดสินใจอีกที พี่แหววถึงเลิกกระหน่ำโทรหาผม

“คนเรานี่เวลาพาล พาลได้ทุกเรื่องเลยนะ แม้แต่เสียงก็ไม่อยากได้ยิน”หนึ่งพูดออกมาลอยๆขณะกำลังโกยผงขยะที่ประตู

“ใครพาล พูดดีๆนะ เดี๋ยวปล่อยให้นอนที่ห้องคนเดียวอีกเลย”ผมขู่เพราะรู้ว่าหนึ่งไม่ชอบนอนที่ห้องคนเดียวโดนเฉพาะคืนที่ฟ้าร้องฝนตก

“ไม้นี้ใช้กับเราไม่ได้แล้วแหละ เพราะอาทิตย์หน้าทั้งอาทิตย์ห้องเราจะมีคนมาอยู่เพิ่มอีกหนึ่งคน ว่าจะบอกเรื่องนี้อยู่พอดี”หนึ่งเดินเข้ามานั่งลงข้างๆผม

“ใครอ่ะ”ผมถามแต่สายตายังไม่ผละออกจากเกมที่กำลังเล่น

“ก็พี่บัณฑิตของเราอ่ะ พี่เขาจะกลับมาซ้อมรับปริญญา พอดีบ้านพี่เขาอยู่ที่อุบล บ้านญาติที่ขอนแก่นก็ไม่มี พี่เขาเลยบอกมากับพี่รหัสของเราบอกว่าจะมาสิงหอด้วย พี่รหัสเราเลยให้มาอยู่กับเรา”หนึ่งอธิบาย

เป็นธรรมดาที่พี่บัณฑิตที่จบไปช่วงเดือนมีนาคม  จะออกไปทำงานแล้วกลับมารับปริญญาในช่วงกลางๆเดือนธันวาคมของทุกปี ดังนั้นบางคนไม่มีญาติที่อยู่ขอนแก่นก็ค่อนข้างลำบากหน่อย เพราะโรงแรมหลายที่จะถูกจองจนเต็มช่วงรับปริญญา ทำให้มีการสิงหอคือมาพักอยู่ที่หอกับน้องสายรหัสของตัวเองในช่วงซ้อมและรับปริญญา  แต่ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่หรือเดือดร้อนอะไรมากนัก น้องๆทุกคนต่างยินดี เพราะนี่อาจจะเป็นครั้งแรกและครั้งเดียวที่น้องใหม่ปีหนึ่งได้เจอทวดรหัสหรือพี่บัญฑิต

“ใจคอจะเอาใครมาอยู่ ไม่คิดจะถามเราซักคำเลยใช่ไหม”ผมพูดแบบแกล้งงอนๆ

“ไม่ใช่ก็รู้อยู่แล้วไง ว่าถ้าบอกเอ เอก็ให้อยู่แล้ว หรือว่าไม่ได้เราจะไปบอกพี่รหัสเรา”หนึ่งทำเสียงเบาๆส่งตาเศร้าๆมาให้ผม  ผมเห็นดวงตาหนึ่งทีไรผมรู้สึกอดสงสารไม่ได้ซักที

“ก็ตามใจห้องนี้มันห้องของหนึ่งอยู่แล้วนี่ เห็นทำความสะอาดปัดกวาดเช็ดถูอยู่คนเดียว เราแค่ผู้อาศัย”ผมบอก

“ถ้าอยากเป็นเจ้าของห้อง เรากวาดเสร็จแล้ว นายไปถูเลย”หนึ่งบอก

“ไม่เป็นไรๆ เราเป็นผู้อาศัยนี่แหละดีแล้ว”ผมบอกแล้วหัวเราะ เพราะกำลังติดพันกับเกม หนึ่งเดินออกไปหลังห้องหยิบไม้ถูมาถูพื้นต่อ

“แล้วพี่บัณฑิตของเอล่ะ”หนึ่งถาม

“อ๋อ เห็นพี่กำปั้นบอกว่า พี่เขาไปทำงานที่กรุงเทพแต่บ้านพี่แกอยู่ที่ขอนแก่น คงไม่มีปัญหาอะไรมั้ง หรือไงคงนอนกับพี่กำปั้นที่คอนโดมั้ง”ผมตอบแบบเดาซุ่มไปเรื่อย

“ดีเน๊อะ ถ้าเรารับปริญญา เรามาค้างที่บ้านเอได้ไหม”หนึ่งถาม

“เอาดิ่ คิดไม่แพงหรอก คืนละห้าพันพอ”ผมพูดแล้วหัวเราะ

“คืนละห้าพัน เราไปนอนวัดก็ได้ วัดที่เอชอบพาเราไปนะไม่ไกลจากมอด้วย”หนึ่งบอกแบบประชด พักหลังๆที่เกิดเรื่องวุ่นๆผมชอบพาหนึ่งไปวัดบ่อยๆ วัดที่พี่หมอทีเคยพาไป

“หนึ่งงั้นสัปดาห์นี้ทั้งสัปดาห์เราไปนอนบ้านดีกว่า อาอี๊ยิ่งบ่นๆถึงอยู่ด้วย อีกอย่างหลังงานรับปริญญาก็สอบกลางภาคของเทอมสองแล้ว เราอยากอยู่บ้านสงบๆอ่านหนังสือน่ะ”

“เราทำให้เอลำบากหรือเปล่า”หนึ่งหยุดถูพื้นแล้วมองมาทางผมเหมือนรู้สึกผิดมากๆ

“ไม่เลยๆ เราอยากกลับบ้านเองแหละ ไม่รู้ช่วงนี้เป็นไงอยากกลับไปอยู่ที่บ้าน ยังไงที่บ้าน เราก็เป็นคนสำคัญ มีแต่คนเอาใจเรา แต่ยังไงคืนพรุ่งนี้เราต้องนอนที่หอก่อนแหละ เพราะที่คณะจัดงานเลี้ยงราตรีพี่บัณฑิต  ถ้าพี่บัณฑิตของหนึ่งมาให้นอนที่เตียงหนึ่งเลยนะ  หนึ่งมานอนที่เตียงของเรา”ผมบอกกับหนึ่ง

“ที่อยากกลับบ้าน เพราะต้องการให้เข้าทำนองที่ว่าอกหักพักบ้านนี้หรือเปล่าน้า”หนึ่งเริ่มแย่ผม

“อย่ากวนได้ป่ะ เดี๋ยวไม่ให้นอนที่เตียงเลย”ผมบอกไปแบบไม่มีอารมณ์

“ขอบใจนะเอ เอคอยช่วยเราหลายๆเรื่องเลย”หนึ่งบอกทำเสียงเบา สายตาเรียบเศร้าคู่นั้นอีกแล้ว

“เป็นอะไรอ่ะ เราปรับอารมณ์ไม่ทัน แต่ยังไงเราก็ขอบใจหนึ่งเหมือนกันนะ ที่เป็นเพื่อนที่ดีของเรา”

...

“เอ ทางนี้ นี่พี่เด็ดเดี่ยว พี่บัญฑิต ทวดรหัสสายเรา”พี่กำปั้นเรียกผมมานั่งที่โต๊ะ พร้อมแนะนำทวดรหัสให้ผมรู้จัก

“สวัสดีครับพี่”ผมยกมือไหว้พี่เด็ดเดี่ยว แล้วก็ไหว้ย่ารหัสปีสี่ ป้ารหัสปีสามที่นั่งล้อมโต๊ะจีนอยู่กันพร้อมหน้า

งานราตรีพี่บัณฑิตเป็นงานที่ทางคณะจัดให้กับพวกพี่ๆบัณฑิตที่กลับมารับปริญญา โดยจะจัดที่คณะใครคณะมัน ที่คณะของผมมีการจัดโต๊ะจีนโดยให้แต่สายรหัสตั้งแต่พี่บัณฑิตจนถึงปีหนึ่งนั่งอยู่โต๊ะเดียวกัน โต๊ะหนึ่งอย่างมากก็สองสายก็เต็มแล้ว

ถ้ามองจากภายนอกแล้วก็คงเหมือนงานเลี้ยงธรรมดาทั่วๆไป ไม่มีอะไรมาก แต่ความพิเศษอยู่ตรงที่พี่น้องสายรหัสได้มาทำความรู้จักกัน พี่เล่าประสบการณ์ที่ไปทำงานให้น้องฟัง เพื่อนๆร่วมรุ่นที่จบออกไปได้มาเจอหน้ากัน ได้ถามไถ่สารทุกข์สารสุขกัน ทำให้เกิดความอบอุ่นรักใครกลมเกลียว

การแสดงบนเวทีก็จะเป็นช่วงพิธีการบ้างสลับกับบันเทิงบ้าง ช่วงพิธีการก็มีการกล่าวเปิดงาน พิธีสมมาบูชาคุณครู บายศรีบัณฑิต ตัวแทนบัณฑิตกล่าวแสดงความรู้สึก ร้องเพลงคณะร่วมกัน บูมให้พี่บัญฑิต ส่วนบันเทิงก็เป็นการแสดงของแต่ละชั้นปีแต่ละสาขา มีพี่บัณฑิตขึ้นไปร้องเพลงบ้าง

“เห็น ไอ้ปั้นบอกว่าเราเก่งน่าดู”พี่เด็ดเดี่ยวทักผมหลังผมสวัสดีทุกคนในโต๊ะเสร็จ

“ไม่หรอกครับ”ผมตอบพี่เขา

“ไม่เก่งได้ไง พี่เดี่ยวจำอาจารย์สอนวิชาโฮมเพจได้ไหมคะ นั่นแหละ น้องเอเขาทำให้อาจารย์ชมได้เลยนะคะ”พี่จุงปีสี่ย่ารหัสของผมพูดขึ้น

“จริงเหรอว่ะ อย่างนี้สุดยอดแล้ว  สายรหัสเรามันต้องเก่งอย่างนี้แหละ คนเรามันจะดีมันจะเก่งไม่ต้องโฆษณาตัวเองหรอก ถ้าดีจริงเก่งจริงจะมีคนรับรองการันตีเอง”พี่เด็ดเดี่ยวพูดขึ้นแล้วยิ้มหัวเราะอารมณ์ดี ส่วนผมก็อายซิครับ มองไปอีกโต๊ะข้างๆที่ไอ้บอยเพื่อนผมนั่งอยู่

งานเลี้ยงดำเนินไปเรื่อยๆ อาหารถูกทยอยนำออกมาเสิร์ฟจนถึงของหวาน การแสดงบนเวทีไม่ค่อยมีอะไรแล้วมีแต่ร้องเพลงเล่นกันสนุกสนาน คณะครูก็กลับกันไปบ้างแล้ว  ตอนนี้แต่ละคนก็พากันถ่ายรูปอย่าเมามันสนุกสนาน ไม่ว่าจะถ่ายกับเพื่อน ถ่ายกับน้องๆ ถ่ายกับสายรหัสมีแต่เสียงแฟลชเต็มไปหมด

“เดี๋ยวพี่จะถือโอกาสนี้เลี้ยงสายต่อเลยนะ เพราะวันอื่นๆต้องซ้อมถึงเย็นคงไม่มีเวลา”พี่เด็ดเดี่ยวพูดขึ้น

“พี่เดี่ยวจะไปต่อที่ไหนคะ นี่มันจะสี่ทุ่มแล้ว พาไปกินอีกก็ไม่ไหวแล้วนะ”พี่ติ๋มปีสามป้ารหัสผมบ่น

“ไปเติมความกระชุ่มกระชวยหน่อยดิ่ วันนี้ยังไม่ได้ดื่มกับสายรหัสเลย ใช่ไหมเอ”พี่เด็ดเดี่ยวถามผม

“ครับๆ แล้วแต่พี่ครับ”ผมบอก งานเลี้ยงในคณะไม่มีเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์ แล้วก็เป็นธรรมเนียมปฏิบัติที่พี่บัณฑิตกลับมาจะต้องพาน้องสายรหัสไปเลี้ยง

...

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 08-06-2008 23:27:32

บทที่ยี่สิบเอ็ด --- ราตรีพี่บัณฑิต (ต่อ)

คาราโอเกะห้องใหญ่ถูกเปิด สายรหัสของผมกับสายรหัสของไอ้บอยแล้วก็อีกสายหนึ่งมาด้วยกัน เพราะพี่บัณฑิตทั้งสายสามนี้สนิทกันเลยมาด้วยกัน รวมๆก็เกือบยี่สิบคน เพลงแล้วเพลงเล่าถูกร้องกันไป เครืองดื่มสีอำพันหมดไปแล้วสองขวดภายในไม่ถึงสามชั่วโมง นี่ยังไม่นับพวกเครื่องดื่มแอลกอฮอล์สำหรับพวกผู้หญิงอีก  พี่บ้างคนเริ่มหมดสภาพ ไอ้บอยก็หลับไปแล้วเรียบร้อย

แต่สำหรับผมไม่ดื่มเลย เพราะผมนึกถึงคำสัญญาที่พูดไว้ให้กับโอ๊ตน้องชายผมว่าเราจะไม่ดื่มเหล้ากัน เพราะเหล้ามันพรากชีวิตของพ่อเราไป ถ้าพ่อเราไม่ดื่มคงไม่เป็นตระคริวแล้วจมน้ำจนจากพวกเราไป

“เอ........ยังไม่...ดื่มให้...พี่เดี่ยวเขาเลย”พี่กำปั้นพูดแบบว่าเมาได้ที่แล้ว

“ดื่มๆ  ยกเร็ว.....เอาแก้วมาชนกัน”พี่เด็ดเดี่ยวเดินเข้ามาจับแก้วยกให้ผม  ผมปฏิเสธไม่ได้เลยจิบๆไปหน่อย

“ไม่ได้ๆ หมด.....แก้ว”พี่เด็ดเดี่ยวบอกผมพร้อมยกแก้วให้อีกครั้ง  ผมฝืนใจดื่มเพราะรู้ว่ายังไงคงเลี่ยงไม่ได้  แก้วที่หนึ่งไปมันก็ต้องมีแก้วที่สอง ที่สามตามมา  แก้วที่สองจากพี่กำปั้น แก้วที่สามก็ชนกันทั้งสายรหัสก่อนแยกย้ายกันกลับ

สรุปคืนนั้นผมดื่มไปแค่สามแก้ว แก้วแรกผมก็มึนหัวเต็มทีแล้วครับ แก้วสองผมเริ่มมีอาการปั่นป่วนในท้องออกร้อนไปทั้งตัว  แก้วสามผมอึดอัดหายใจไม่คล่อง เหมือนบังคับตัวเองไม่ได้

เราแยกย้ายกันกลับ พี่จุงปีสี่ย่ารหัส ทำหน้าที่ขับรถเพราะเมาน้อยกว่าเพื่อน ต้องไปส่งพี่เด็ดเดี่ยวที่บ้านก่อน แล้วค่อยไปส่งพี่กำปั้นที่คอนโด พี่จุงเลยบอกให้ผมนอนที่คอนโดกับพี่ปั้น เพราะพี่ปั้นเมามากไม่ได้สติ เอาแต่พร่ำเพ้อถึงแฟนแกที่เลิกกันไป (ทำเอาผมคิดถึงตอนเลี้ยงสายที่พี่แกก็เมาอย่างนี้แล้วพร่ำเพ้อหาแฟนแล้วมาจูบปากผมเข้าให้เพราะพี่แกคิดว่าผมเป็นแฟนพี่แก แต่พี่แกคงไม่รู้หรอกว่ามันคือจูบแรกของผม)

ผมที่พอยังมีสติอยู่บ้างพยุงพี่เด็ดเดี่ยว ที่เดินเบี้ยวไปเบี้ยวมาไม่ค่อยตรงมายืนคอยหน้าบ้าน พี่จุงไปกดกริ่งเรียก ซักพักก็มีชายหนุ่มคนหนึ่งตัวสูงกว่าพี่เด็ดเดี่ยวมาเปิดประตูให้ แล้วเขาก็มองผมจนผมรู้สึกขนลุกไปทั้งตัว ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร ถึงผมจะเมาแต่ก็ยังมีสติอยู่ ผมจำใบหน้าชายหนุ่มรุ่นราวคราวเดียวกับผมได้ดี

ผิวที่ออกขาวๆ ตัดกับคิ้วที่เข้มดำ สายตาที่นิ่งขรึมเรียวเล็กเหมือนเหยี่ยว ใบหน้าสุขุมจนน่ากลัว เขามองผม จนผมต้องหลบหน้า

“อ้าวสอง มองไอ้เอมันทำไม มันไม่ได้เป็นเกย์เหมือนนายหรอก”พี่เด็ดเดี่ยวพูด แต่ชายหนุ่มคนนั้นยังคงนิ่งเฉยไม่มีปฏิกิริยาตอบโต้

“เออย่าไปมองตามันนะ เดี๋ยวไอ้สองมันสะกดจิตเอา”พี่เด็ดเดี่ยวพูดแล้วหัวเราะ  ก่อนที่คนที่ชื่อสองจะมารับพี่ชายตัวเองแล้วพยุงเข้าบ้าน  ผมกับพี่จุงกลับมาที่รถ

“พี่จุงครับ ใครเหรอครับที่ออกมารับพี่เดี่ยว ทำไมผมรู้สึกกลัวๆ”ผมถามด้วยเสียงอ้อแอ้นั่งพิงเบาะหลับตา

“อ๋อ สองนะ สืบสองเป็นน้องชายคนรองต่อจากพี่เด็ดเดี่ยวนะ  แค่นี้ยังไม่น่ากลัวหรอก  ตอนนั้นนะพี่อยู่ปีสามได้มั้ง พี่เดี่ยวอยู่ปีสี่ พี่แกเป็นนายกสโมสรของคณะ  ตอนนั้นจัดงานวันวิทยาศาสตร์ มันต้องมีเวทีแสดงกลางแจ้ง  แต่อากาศครึ้มฟ้าครึ้มฝนมาก  เหมือนฝนจะตก  ถ้าตกงานก็ล่ม  พี่เดี่ยวแกเลยโทรตามสองน้องชายแกนี่แหละ บอกว่าให้เข้ามาในมอ”พี่จุงเริมเม้าส์แล้วหยุดกลืนน้ำลาย

“ตามมาทำไมครับ”ผมถามแต่ยังหลับตาอยู่ เพราะหัวผมหนักไปหมด ตามตัวก็ร้อนแบบแสบๆ

“ก็ตามมาช่วยไล่ฝนไง  พอมาถึงนะสองก็เงยหน้ามองท้องฟ้า ประมาณสิบนาทีได้มั้ง พระอาทิตย์จ้าเลย ตอนแรกพี่ก็ไม่อยากจะเชื่อเลยนะ ถ้าไม่ได้เห็นด้วยตา พี่เดี่ยวแกบอกว่าน้องแกคนนี้มีพลังจิตแต่เด็ก ถ้ามองใครนานๆคนนั้นจะรู้สึกเหนื่อยเลยนะ  เขายังเคยมองพระอาทิตย์ตอนเที่ยงวันด้วยตาเปล่าเป็นเวลาเกือบๆครึ่งชั่วโมงให้พวกพี่ดูด้วย นี่น่ากลัวกว่าป่ะ  อ้าวอย่าหลับ ถึงแล้ว พาปั้นลงไปได้แล้วเอ”พี่จุงเม้าส์จนมาถึงคอนโดพี่กำปั้น

“ครับๆ ขอบคุณครับ”ผมพยายามประคองตัวเองแล้วพยุงพี่กำปั้นขึ้นไปคอนโด  ตอนอยู่ในลิฟท์ผมรู้สึกเหมือนว่าผมจะวูบไปหลายครั้ง หายใจไม่ค่อยออกแล้วตอนนี้  ตามตัวเริ่มมีเหมือนผื่นแดงๆขึ้นมันร้อนๆแสบๆ พี่กำปั้นก็ได้แต่เพ้อถึงแฟนเก่าที่เลิกกันไป จนถึงหน้าห้องพี่กำปั้นผมไขกุญแจแล้วพี่กำปั้นก็ค่อยๆเดิน(เรียกว่าคลานดีกว่า)เข้าไป ส่วนผมเหมือนหมดแรงแล้วก็ล้มลงตรงหน้าห้องนั้น มันหายใจไม่ออก มันหายใจถี่ๆและสั้นเข้าๆจนเหนื่อยหอบทีเดียว แล้วผมก็หมดสติไป

...

แสงแดดส่องเข้ามากระทบที่ใบหน้าของผม ทำให้รู้สึกร้อนหน่อยๆ ตามสัญชาตญาณทำให้ผมจะพลิกตัวหลบความร้อนจากแสงแดดนั้น แต่หัวผมประมวลผลอย่างรวดเร็วกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ ผมจำได้ว่าผมเหมือนจะเป็นลมหายใจไม่ออกแล้วหมดสติไปที่หน้าห้องของพี่กำปั้น แล้วนี่ผมมานอนบนที่นอนของใคร มานอนที่นี่ได้ยัง พอคิดได้นั้นผมก็ลุกขึ้นนั่งสะบัดหัวสองสามทีเพื่อไล่ความมึนงง มองสำรวจไปรอบๆห้อง แล้วผมก็ถึงบางอ้อ

ห้องพี่หมอทีนี่เอง สงสัยพี่หมอทีคงมาเจอเรานอนสลบอยู่ที่หน้าห้องพี่กำปั้นเลยพาเราเข้ามา ดีจัง แต่จะดีจริงเหรอ เรากำลังหลบหน้าหลบตาพี่เขาอยู่นี่นา เอาไงดีว่ะเนี่ยะ ว่าแล้วผมก็ลุกจากเตียงโดยไม่ลืมที่จะพับผ้าห่มแล้วจัดหมอนกับผ้าปูเตียงให้เข้าที่เป็นระเบียบเหมือนเดิม

ผมถือวิสาสะเดินไปหาพี่หมอทีภายในห้อง ออกจากห้องนอนไปห้องนั่งเล่น ไปห้องครัว ไประเบียงข้างห้องแล้วก็มาจบลงที่ห้องน้ำก็ไม่เจอพี่หมอที ผมคิดในใจว่าดีเหมือนกัน จะได้ไม่ต้องเจอหน้ากันไว้ค่อยโทรมาขอบคุณแล้วกัน ว่าแล้วผมก็เดินไปที่ประตูแล้วเปิดประตูออกไป ไม่ลืมที่จะคิดถึงพี่กำปั้นว่าจะเป็นยังไง ผมเดินไปเปิดประตูห้องพี่กำปั้นแต่ประตูล็อค ผมคิดว่าพี่แกคงนอนตื่นแล้วออกไปไหนเพราะนี่มันจะเก้าโมงแล้ว

ผมหันกลับมาเพื่อจะเดินไปตามทาง แต่แล้วผมก็ต้องเจอกับสิ่งที่ผมกำลังหลบ พี่นิคเปิดประตูออกมาจากห้องพี่ริช ข้างๆห้องพี่หมอที ผมหันกลับไปเจอเข้าพอดี พี่นิคก็เงยหน้ามองผม เราสองคนสบสายตากันชั่วครู่แล้วผมก็เป็นฝ่ายหลบตา ผมไม่รู้ว่าผมจะทำตัวยังไงดี คิดแต่ว่าตอนนี้ยังไงๆก็ตอนหนีก่อน เพราะสายตาพี่นิคที่มองผม มันเป็นสายตาที่เรียบเฉย มองเหมือนผมไม่มีตัวตน ทำให้ผมรู้สึกกลัวและรู้สึกผิดอย่างมาก

ทันทีที่ความคิดจบลง ผมเดินไปที่ประตูห้องพี่หมอที ผมรีบเปิดแล้วเดินเข้าไปอย่างรวดเร็วโดยที่ไม่เอ่ยทักหรือมองหน้าพี่นิคเลย(ดีนะที่ตอนผมออกมา ผมไม่ได้ล็อคเพราะกลัวว่าพี่หมอทีออกไปไหนแล้วไม่ได้เอากุญแจออกไปด้วย เลยไม่กล้าล็อค) หลังจากเข้ามาในห้องได้ผมก็รีบล็อคประตูแล้วทรุดตัวนั่งเหมือนคนหมดแรง นี่เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นหน้าพี่นิคตั้งแต่กลับไหว้พระธาตุพนมเกือบๆเดือนหนึ่งได้ที่ผมไม่ติดต่อ ไม่เข้าไปในองค์การ ไม่ไปให้พี่นิคเห็นหน้า

แล้วความคิดผมก็หยุดลงเพราะผมได้ยินเสียงประตูข้างห้องปิดดัง ปั๊ง! แล้วก็มีเสียงเหมือนคนทุบพนังกำแพงจากอีกห้องหนึ่งมาถึงพนังกำแพงที่ผมกำลังนั่งพึ่งอยู่ ผมทั้งตกใจทั้งหวิวหวั่นใจ น้ำตาเริ่มคลอเบ้าทำท่าจะไหลออกมาโดยไม่ทราบสาเหตุ

“ไอ้เหี้ยนิค มึงเป็นห่าอะไรว่ะ ปิดประตูโคตรดัง แล้วมึงทุบกำแพงทำไมว่ะ มึงกลัวห้องกูไม่พังเหรอ”เสียงพี่ริชดังขึ้นจากข้างห้อง ทำให้ผมพอได้ยิน

“มึงไม่ต้องมายุ่งกับกู มึงหลับต่อไปเลย”พี่นิคตอบกลับเสียงดังเข้มดูน่ากลัว ผมที่ได้ยินทำให้ใจผมกลัวมากๆ กลัวอะไรก็ไม่รู้ น้ำในตาไหลเป็นสายออกมา ผมลุกหนีจากตรงนั้นเพื่อหลบเสียงที่ได้ยิน
ผมกลับไปที่ห้องนอนเอาหมอนมาอุดหูแล้วร้องไห้จนหลับไปอีกรอบ

...

ติ๊ดๆ.............. ติ๊ดๆ............... เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้น  ผมงัวเงียดูชื่อแล้วกดรับโทรศัพท์

“ไง โอ๊ต”ผมพูดด้วยเสียงที่งัวเงียและแหบพร่าเพราะคงร้องไห้ไปเยอะ

“พี่เอ ไม่สบายป่าว ทำไมเสียงเป็นอย่างนั้น”เจ้าโอ๊ตน้องชายผมถามกลับมา

“ไม่มีไรหรอก เพิ่งตื่น พอดีเมื่อคืนมีงานเลี้ยงพี่บัณฑิต”ผมพูดปดออกไป

“เพิ่งตื่นนี่มันเที่ยงแล้วนะ มีงานเลี้ยงอย่าบอกนะว่าพี่เอก็ดื่ม ไหนสัญญากันแล้วไง”โอ๊ตเริ่มบ่น

“นี่ๆ ใครเป็นพี่ใครเป็นอาเฮีย นี่ตั่วตี๋นะโว้ย เป็นโซ้ยตี๋อย่าทำมาเป็นสอน มีอะไรว่ามาเร็วๆ”ผมเริ่มรำคาญเพราะมันมึนๆงงๆกลับสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้และจิตใจผมยังไม่พร้อมที่จะรับอะไรอีก

“เออๆ รู้แล้วว่าโอ๊ตเป็นน้อง ก็พูดนิดเดียวเอง ทำเป็นอารมณ์เสีย”น้องผมตอกกลับมา ทำให้ผมรู้สึกผิด

“อืมๆ ขอโทษ โทรมาตอนคนกำลังหลับก็อารมณ์ไม่ดี มีไรอ่ะ”ผมหาข้ออ้างไม่ให้เสียฟอร์ม

“ก็โอ๊ตกับคุณแม่คุยกันแล้ว ช่วงปีใหม่นี้หยุดยาวตั้ง 5 วัน โอ๊ตเลยชวนคุณแม่ไปเที่ยวเหนือ นี่วางโปรแกรมไว้หมดแล้วนะ เหลือแต่บอกพี่เอ”โอ๊ตบอกด้วยน้ำเสียงอารมณ์ดี

“ก็ดีเหมือนกัน พาคุณแม่ไปเที่ยวบ้างจะได้ไม่ต้องเครียดกับงานแล้วก็จะได้ลืมเรื่องคุณพ่อไปได้บ้าง แล้วไปกันวันไหนอ่ะ”ผมถาม (ผมรู้ว่าถึงคุณแม่จะไม่ค่อยพูดเรื่องคุณพ่อแต่ในใจคุณแม่ต้องคิดอย่างแน่นอน)

“ก็วันที่ 29 เช้าออกเดินทาง พี่เอก็มาชลให้ถึงก่อน 29 แล้วกัน ว่าจะไปนอนที่เชียงใหม่ก่อน 2 คืนแล้วค่อยไปนอนที่เชียงรายอีก 2 คืนแล้วก็กลับ โปรแกรมเที่ยวโอ๊ตวางไว้แล้ว รับรองถูกใจแน่ๆ”

“อืมๆ ได้ๆ แล้วจองตั๋วแล้วเหรอ ช่วงปีใหม่ต้องจองเนิ่นๆนะ ไม่งั้นเต็มทุกไฟล์”ผมบอก

“ก็นี่ไงเลยโทรมาถามพี่เอ ว่าไปได้ใช่ป่ะ จะได้จองตั๋ว”โอ๊ตบอก

“ว่างๆ วันที่ 29 ยี่..สิบ.......เก้า....เดี๋ยวนะ  วันที่29 พี่มีสอบวันสุดท้ายนี่หว่า เพิ่งนึกออก”ผมบ่นออกมาเพราะตอนนี้สมองเริ่มทำงานเป็นปกติขึ้นหลังจากคุยโทรศัพท์มาได้ซักพักทำให้หายงัวเงีย

“อ้าว......แล้วไงนี่”โอ๊ตถาม ผมได้ยินเสียงประตูห้องพี่หมอทีเปิดออก ผมมองไปเห็นพี่หมอทีเดินเข้ามาพร้อมชุดกระเป๋าปฐมพยาบาลเบื้องต้น

“โอ๊ตๆ งั้นแค่นี้ก่อนนะ เดี๋ยวพี่โทรกลับ ค่อยคุยกัน”ผมรีบตัดสายเพราะคุยต่อไปตอนนี้ก็คิดไม่ออกว่าจะแก้ไขปัญหายังไง อีกอย่างตอนนี้เจ้าของห้องพี่หมอทีเดินเข้ามาหยุดที่ข้างเตียงแล้วด้วย

“อ้าว ทำไมรีบตัดสายล่ะครับ พี่เข้ามาขัดจังหวะหรือเปล่าครับ”ผมหมอทีนั่งลงบนเตียงแล้วถามขึ้น

“อ๋อ  เปล่าครับๆ ไม่มีอะไร แค่น้องโทรมาบอกว่าวันหยุดช่วงปีใหม่จะพากันไปเที่ยวเหนืออ่ะครับ แต่ผมติดสอบวันที่ 29 พอดี”ผมบอกแล้วรีบลุกขึ้นนั่ง พร้อมเอื้อมมือไปจะจับผ้าห่มจะเอามาพับ แต่พี่หมอทีมาแย่งไปพับเอง

“ไม่ต้องครับ เดี๋ยวพี่พับเอง น้องเอจะไปเที่ยวเหนือที่ไหนบ้างครับ” พี่หมอทีถามขณะที่พับผ้าห่มไปด้วย ผมลุกขึ้นจากเตียงแล้วจัดหมอนให้เข้าที่

“ก็เห็นน้องบอกว่าจะไปเชียงใหม่ 2คืน เชียงราย 2คืน ออกเดินทางจากชลบุรีวันที่ 29 แต่ผมติดสอบอ่ะครับ”ผมตอบ

“ไปพร้อมพี่ไหมครับ พี่ก็ว่าจะกลับบ้านพอดี วันที่ 29 สอบเสร็จค่อยไปกัน ให้ที่บ้านไปก่อน น้องเอค่อยตามไปดีไหมครับ”พี่หมอทีเอ่ยถาม แล้ววางผ้าห่มที่ลงบนเตียงอย่างเป็นระเบียบ

“อืม ก็ดีนะครับ อย่างน้อยก็มีเพื่อนเดินทาง แล้วผมค่อยไปนัดเจอกับคุณแม่ที่เชียงใหม่ อย่างน้อยไปกับพี่หมอทีเจ้าถิ่นอยู่แล้ว ผมจะได้ไม่ต้องกลัวหลงหรือถูกหลอกไปขาย”ผมเริ่มอารมณ์ดี

“ใครจะกล้าขายน้องเอได้ลงครับ พูดอย่างนี้แสดงว่าอารมณ์ดีแล้วซิครับ ตอนพี่เข้ามาตอนแรก ที่น้องเอยังหลับอยู่ เห็นเหมือนน้องเอนอนร้องไห้จนหลับไปเพราะหมอนมันเปียก นึกว่ามีเรื่องกังวลใจอะไร”พี่หมอทีบอกแล้วยิ้มให้ ทำให้ผมคิดถึงเรื่องที่ทำให้ผมร้องไห้ ใช่เรื่องพี่นิค ป่านนี้เป็นยังไงนะ เราเล่นหลับไปตั้งสองชั่วโมงกว่านี่

“อ๋อครับ ไม่มีอะไร แล้วผมมานอนที่ห้องพี่หมอทีได้ยังไงครับ”ผมโกหกอีกแล้ว พร้อมเปลี่ยนเรื่องพูด

“พอดีเลยพี่ว่าจะถามน้องเออยู่เหมือนกันว่าทำไมเมื่อวานนี้หมดสภาพจัง รู้ว่าตัวเองเป็นโรคแพ้แอลกอฮอล์ยังจะดื่มซะขนาดนั้นอีก ดีนะที่พี่มาเจอ ไม่งั้นป่านนี้ได้ไปนอนโรงบาลแล้ว”พี่หมอทีบอกพร้อมเดินไปที่ห้องครัว ผมเดินตามออกไป

“แพ้แอลกอฮอล์ ผมเหรอ ผมไม่รู้เลยครับ”ผมบอกพร้อมถึงบางอ้อกับไอ้อาการแปลกๆที่เกิดขึ้นหลังดื่มเหล้า ตอนแรกผมคิดว่าเป็นอาการเมาเหล้าของคนทั่วๆไป แต่สำหรับผมมันจะมีคล้ายผื่นแดงๆขึ้นแล้วก็จะหายใจติดขัดหายใจไม่ออกหัวใจเต้นเร็วและแรงมาก จนหายใจเหนื่อยหอบ

“อ้าวไม่รู้เหรอครับ ทีนี้รู้แล้วอย่าดื่มอีกนะครับ อันตรายนะ”พี่หมอทีบอกพร้อมแกะถุงข้าวต้มใส่ชามก่อนเอาเข้าไมโครเวฟ

“ครับๆ พอดีมีงานราตรีพี่บัณฑิตครับ”ผมบอก เสียงไมโครเวฟดังเตือน พี่หมอทียกชามข้าวต้มมาให้ผม

“ทานซะ ข้าวต้มกุ้งร้อนๆ พี่ลงไปซื้อมาให้ตั้งแต่เช้าแล้ว แต่ขึ้นมาเห็นน้องเอหลับอยู่เลยไม่กล้าปลุก”พี่หมอทีบอก ทำให้ผมรู้ว่าช่วงที่ผมตื่นขึ้นมาก่อนที่จะออกไปเจอกับพี่นิค พี่หมอทีลงไปซื้อข้าวต้มมาไว้ให้ผม 

“ขอบคุณครับ พี่หมอทีไม่ทานด้วยกันเหรอครับ”ผมบอกก่อนที่จะสูดกลิ่นข้าวต้มกุ้งหอมๆแล้วลงมือทานอย่างเอร็ดอร่อย

“ไม่หรอกครับ พี่เพิ่งทานไปเองครับ ทานเสร็จ ริชก็มาเรียกพี่ให้ไปดูแผลที่มือของนิค ไม่รู้ไปทำอะไรมา มือช้ำจนแตกเป็นแผล”พี่หมอทีพูดออกมาทำให้ผมเกือบสำลักข้าวต้มที่กำลังอร่อยแต่ผมก็ทำเป็นเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทั้งๆที่จริงมันจะกลืนไม่ลงเลย หลังจากนั้นพี่หมอทีก็ให้ผมดื่มชารางจืด พี่หมอทีบอกว่ามันมีสรรพคุณในการล้างพิษ พวกที่เมาค้างหรือมีสารพิษตกค้างดื่มแล้วจะดี

...

ตลอดทางที่พี่หมอทีขับรถมาส่งผมทีหอ ผมก็คิดถึงแต่เรื่องพี่นิค ทำไมพี่นิคต้องทำอย่างนี้ด้วย ทำไมแค่เห็นเราต้องถึงกับทำร้ายตัวเองขนาด หรือเขาจะเกลียดเรามากแต่ทำอะไรเราไม่ได้เลยทำร้ายตัวเอง แล้วพี่หมอทีก็รู้อยู่ว่าช่วงนี้เราหลบหลบตาพี่เขา ทำไมพี่เขายังมาทำดีกับเรา อาจจะเป็นเพราะจรรยาบรรณของหมอมั้ง ที่เห้นคนป่วยก็ต้องดูแล แต่ก็ไม่ถึงกับต้องเลื่อนตั๋วกลับบ้านที่เชียงใหม่เพื่อไปพร้อมเราเลยนี่นา ทำไมนะ ทำไมในหัวเราตอนนี้มีแต่คำถาม เป็นคำถามที่เราหาคำตอบไม่ได้ด้วยซิ  ช่างมันเถอะ อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด บางทีคำถามเหล่านี้มันอาจจะไม่ต้องการคำตอบก็ได้ ผมนั่งคิดไปเรื่อยจนถึงหอ แล้วผมก็ขึ้นห้องแต่ไม่เห็นหนึ่ง ผมคิดว่าสงสัยคงออกไปกับพี่บัณฑิตที่มาพักด้วย  ว่าแล้วผมก็ล้มตัวลงนอนหลับต่อไปอีก

+++ จบบทที่ยี่สิบเอ็ด +++

*** ข้อคิดคำคมประจำบท ***

-   คนเรานี่เวลาพาล พาลได้ทุกเรื่องเลยนะ แม้แต่เสียงก็ไม่อยากได้ยิน
-   ยังไงที่บ้าน เราก็เป็นคนสำคัญ
-   คนเรามันจะดีมันจะเก่งไม่ต้องโฆษณาตัวเองหรอก ถ้าดีจริงเก่งจริงจะมีคนรับรองการันตีเอง

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 08-06-2008 23:42:42

 :m13: :m13:
อิอิ...คนแรกต่อจากน้องเอ
แล้วเมื่อไหร่น้องเอ ถึงจะรู้ใจตนเองเสียที่
น่าเห็นใจพี่นิคนะ  อดทน อดกลั้น กับน้องเอจริง ๆ  :m15:
    :L2: :L1: :กอด1: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ๐DoNuT๐ ที่ 08-06-2008 23:52:55

อ่าวก็นึกว่าพี่เอจะไปคุยให้รู้เรื่อง
หลบหน้าพี่นิคซะงั้น

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Otaku ที่ 09-06-2008 00:20:06

เมื่อไรพี่เอกับพี่นิคจะคุยกันรู้เรื่องหรอ :serius2:

คนที่ชื่อสองน่ากลัวขนาดนั้นเลยหรอ  :o

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 09-06-2008 00:47:36

เห็นใจพี่นิคจัง :m15:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Mint ที่ 09-06-2008 02:21:56

 :sad2: :sad2: :sad2:

สงสารพี่นิคคคคคคคคคคคค

 :L2: :L2: :L2: :L2:

เป็นกำลังใจให้พี่เอกับพี่นิคนะคะ

 :oni1: :oni1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 09-06-2008 06:32:54

 :เฮ้อ:  ขณะนั้นน้องเอ ก็คงยังไม่ยอมรับอยู่ดีว่า ที่พี่นิคเป็นอย่างนั้นเพราะอะไร  หรือว่ารู้แต่...

          มาตามดูว่า อะไรจะเป็นสาเหตุให้น้องเอยอมเปิดใจให้พี่นิค

 :L2:  ขอมอบดอกไม้ช่องาม ๆ ให้พี่หมอที วางตัวได้เสมอต้นเสมอปลาย

          แม้ว่าในใจจะเจ็บ แป๋ปๆ ก็ตาม o13

ติดตามตอนต่อไป  เป็นกำลังใจให้พี่นิค พิชิตใจน้องเอ ( อาว ไหงเป็นงั้น )

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: thomaskung ที่ 09-06-2008 07:19:14

หมอนพี่หมอทีเปียกเพราะน้ำตาหรือน้ำลายฮะ

 :laugh:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: jurassic ที่ 09-06-2008 08:01:09

เห็นพี่นิคเป็นอย่างนี้แล้วปวดใจ ....  :เฮ้อ:


รักษาสุขภาพด้วยนะจ้ะ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: both^^ ที่ 09-06-2008 11:39:24

เมื่อไหร่จะเข้าใจกันเนี่ย :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 09-06-2008 15:02:08

พี่นิคท่าทางจะอึดอัดใจมากนะนั่น  :m15:

เห็นว่าตอนนี้ เอมีงานและภาระอีกหลายอย่างที่ต้องรับผิดชอบ
เรื่องนี้ยังมีปริศนาที่ค้างคาใจอีกหลายอย่าง ยังงัยก้ออย่าทิ้งเรื่องไปนะ  จะนานเท่าไหนก้อจะรออ่าน :m32: และส่งกำลังใจไปให้นะ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: IZE ที่ 09-06-2008 16:07:20

อึดอัดแทน เอจัง ไม่รู้ว่าจะเจอตัวเองอะยังหนา เมื่อไรจะเจอ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sarin ที่ 09-06-2008 16:14:54

 :m23:..เอ่อ..เหนื่อยนะฮะ..กับการหนีจัยตนเองเนี่ย...
 :bye2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: imon ที่ 09-06-2008 16:27:40

 :sad2: :sad2: :sad2:
สงสารพี่นิคจัง :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: jobisuka ที่ 09-06-2008 16:48:02

อ่านทันแล้ว เย่ ๆๆ :laugh:
ลุ้นอยู่นะ ว่าเมื่อไหร่จะลงเอยซักที อยากอ่านฉากหวาน ๆ เต็มแก่แล้ว หุหุ :o8:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: gift_deb ที่ 09-06-2008 17:23:18

เมื่อไหร่จะเลิกงอนซะทีคะเอ :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: dragonfly08 ที่ 09-06-2008 17:50:45

สงสารพี่นิคอะ :o12: :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: P_love ที่ 09-06-2008 19:06:08

อ่านแล้วสงสารพี่นิคจัง  :sad2:


เมื่อไหร่เอจาพูดกับพี่นิคง่ะ อยากหั้ยคืนดีกันเร็วๆ  o7 o7


ปล.ยังเป็นกำลังจัยให้เอกับพี่นิคค่า  :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Ferfa ที่ 09-06-2008 20:02:02

 :o12:สงสารพี่นิคอ่าาาาาาาาาาาาาาาา

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Money_LovE ที่ 09-06-2008 20:47:29

ตัวละครใหม่จาเปนยังไงน้อ :o8: จามาแอบหลงคุงพี่สุดหล่อ อีกรึป่าวนิ :m12: ถ้าจาโดนพลังจิตทลวงใจซะแล้น  :oni3:....หุหุ
...........ติดตาม ติดตาม.............. :m1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Bm_Boy ที่ 09-06-2008 21:07:06

ขอบคุณมากครับเอ

ขอบคุณที่ยอมตอบโพสของผม

ขอบคุณที่ยอมเมล์กลับมาหาผม

เอไม่ต้องขอโทษหรอกครับ เอไม่ได้ผิดอะไร ผิดที่ผมเอง

ตอนแรกวันนี้ผมคิดว่าถ้าเอไม่ตอบโพส ตอบเมล์ ตอบSMS โทรกลับหาผม
ผมจะไปหานายถึงขอนแก่น วันนี้ผมลางานทั้งวันเลยรู้ไหมครับเอ
ผมเตรียมใจที่จะไปเอ แต่เอตอบกลับมาก่อนและคิดว่าเอคงไม่อยากเจอผม

นี่เป็นสิ่งที่ผมอยากบอก และต่อจากนี้ไปผมจะทำตัวเป็นแฟนนิยายของเอธรรมดาๆคนหนึ่งเท่านั้นครับ
แค่นี้ผมก็พอใจมากแล้วครับ

ขอบคุณเอมากครับ ขอบคุณสำหรับการยกโทษให้ผม ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Tsukasa999 ที่ 09-06-2008 21:17:58

 :m22:..อืมมม.

ลุ้นตัวละครใหม่ที่จะออกมาให้เรื่องมีสีสันค่ะ ช่วงนี้เศร้าแล้วเรียบๆจัง

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 09-06-2008 22:05:32

เพิ่ง กลับ มาถึงบ้าน

เหนื่อยมากมาย

พี่เอ บะจ่าง  อร่อย ปะ

ที่บ้านก็ ไหว้เหมือนกัน  และ แล้ว ก็ ต้อง กิน แต่ บะจ่าง   

 :m20:

sakiko --- พี่ฝันดีทุกคืนเพราะน้องมาอวยพรให้นี่แหละครับ


พี่เอ ตอบ โพสด้วย     :m1:  +   :o8:


รุ กาตูนย์  ที่ พี่เอ ใช้ คราย วาด อะ

น่ารัก ดี o13

ตอนนี้

อ่าน แล้ว เริ่ม เคลียด  <ความจริง เคลียดมา หลายตอนและ>  :m15:

พี่เอ ขอ แอบ ถาม หน่อยนะ  เมื่อ ไหร่ จา ถึงตอนที่ พี่เอ

ยอมรับ รัก ของ พี่  นิคอะ

คน ในเล้า เค้ารอ ตอนนี้ยุ น้า   :m14:

P*S  รักษาสุขภาพด้วย+ ฝันดี นะค่ะ   

 :bye2: :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: BABY_CHICK ที่ 09-06-2008 22:16:45

 :เฮ้อ:ความรัก นี่มันก็แปลกดีนะ ทำให้คน ดีก็ได้  ทำให้บ้าก็ได้

แล้วเราจะมีดีหรือเปล่าเนี่ย o2

เป็นกำลังใจต่อไปครับ :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 09-06-2008 23:58:15

 :m23:วันนี้เข้ามาทักทายครับก่อนนอนครับ :a12:

พอดีวันนี้รับรองลูกค้าฟิลิปปินส์ที่มาติดต่องานตั้งแต่บ่ายจนถึงค่ำ เพิ่งมีเวลาว่างแหละครับ
ตั้งใจจะแต่งตอนต่อไปให้จบแต่ว่า ตอนต่อไปมันค่อนข้างสำคัญ เพราะจะพลิกอะไรหลายๆอย่างเลยไม่อยากเร่งแต่งอ่ะครับ

ส่วนใครที่มารอต้องขอโทษด้วยนะครับ  เอาเป็นว่าเอาตัวอย่างบางประโยคในตอนต่อไปมาเรียกน้ำย่อยดีกว่าครับ :a4:

“น้องเอจะนอนกับพี่เหรอครับ”พี่หมอทีถาม


......ตอนนี้ความรู้สึกอบอุ่น ความรู้สึกดีๆที่มีให้พี่หมอทีเริ่มกลับมาที่ใจของผม ทำให้ผมลืมเรื่องทุกอย่างหมดออกไปจากหัว รวมถึงเรื่องพี่นิค และการวางตัวในระยะห่างความสัมพันธ์ฉันพี่น้องกับพี่หมอที...........


เอาไปชิมลางก่อนก็แล้วกันนะครับ

อยากถามจังว่า เบื่อนิยายของผมหรือยัง  หรือว่ายังต้องการอ่านต่อไปอีกอยู่  อยากให้จบหรือยังครับ 
ผมถามเพื่อประเมินการตัดสินใจบางอย่างครับ

เอาเป็นว่าวันนี้ขอยังไม่โพสเรื่องนะครับและยังไม่ขอตอบโพสของใครนะครับ แต่ได้อ่านหมดแล้ว ขอบคุณมากๆครับ :pig4:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ๐DoNuT๐ ที่ 10-06-2008 00:03:07

โอ้วววมีสปอยมาด้วยยยย
ผมก็อยากอ่านต่อไปๆๆแหละครับแต่ไม่เอาเศร้านะ เดี๊ยวทำใจไม่ได้555+

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 10-06-2008 00:26:45

ไม่เบื่อ ยังอยากอ่านอยู่
ยังไม่เห็นดอกรักระหว่างเอกะพี่นิคเรย จะรีบจบไปหนาาาาย  :m31:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: a22a ที่ 10-06-2008 01:12:01

ยังไม่เบื่อคับ กำลังสนุกเลย เป็นกำลังใจให้นะคับ คุณ เอ กับ คุณ นิค :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Eis ที่ 10-06-2008 04:09:02

ไม่เบื่อหรอกครับ แต่ถ้านายเอ ยุ่งมากๆ ก็ทะยอยโพสเวลาพักจากงานก็ได้ หรือบอกให้ทราบข่าวว่าจะทำธุระไม่ว่างมาเขียนต่อช่วงนี้หนะ แค่อย่าหายไปเฉยๆ ก็แล้วกันครับผม   :a11:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 10-06-2008 05:16:38

 :m13: :m13:
ไม่เบื่อค่ะ...น้องเอ
อยากให้นำมาต่อเรื่อย ๆ จนถึงปัจจุบัน
ค่อยๆแต่ง แล้วทะยอยนำเรื่องมาลงก็ได้จ๊ะ
ติดงานก็เว้นไป......แต่อย่าหายไปเลยนะจ๊ะ...
ก็โพสบอกข่าวคราวกันบ้างให้หายคิดถึงกันน้า....
  :L2: :L1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: [€]ŝĊörŦ ที่ 10-06-2008 05:17:35

อ่า...

สงสารพี่นิคจังเลย

น่าจารู้ใจตัวเองได้แว้วน๊า

 :m15:   :m15:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: nana ที่ 10-06-2008 05:50:59

ไม่เบื่อ ชอบมากๆ :m1:

 :oni2: :oni2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 10-06-2008 06:20:36

 o2  งง กับคำถามที่ว่า เพื่อน ๆ เบื่อหรือยัง ยังไม่เบื่อหรอกครับ

       เรื่องของน้องเอ มีคติเตือนใจ ให้น้อง ๆ และ เพื่อน พี่ ในเล้าอ่านแล้วได้คิด

      เปรียบเทียบกับตัวเองได้หลายอย่าง แล้วแต่ใครจะเอามาใส่ใจ หรือว่าอ่านเอามัน

      ยังไง ก็อย่างทิ้งเรื่องไปเลยนะครับ  เอาเป็นว่าว่างเมื่อไหร่ ก็ทยอยลงเรื่อย ๆ

       ไม่ว่างก็ส่งข่าวกันบ้างก็พอ   :L2: เป็นกำลังใจให้น้องเอนะครับ

ปล. หรือว่าจะให้พี่นิค ช่วยลงในความรู้สึกในด้านของพี่นิคก็ได้ ( ขอมากไปหรือเปล่านา )

      ไปดีกว่า  :oni1: ยังไงก็จะรอนะครับ น้องนิค สู้ ๆ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: jurassic ที่ 10-06-2008 07:46:44

จะเบื่อได้ไงค่ะ.....เรื่องสนุกๆ แบบนี้ไม่เบื่อหรอก....

รออ่านอยู่เสมอนะ.....

รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Otaku ที่ 10-06-2008 07:58:11

ไม่เบื่อคับพี่เอ    :m1:

 o2ว่าทำไมต้องถามด้วยอ่ะ o2

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: แก้ว ที่ 10-06-2008 08:01:29

ไม่เบื่อค่ะ

สู้ ๆ นะคะ A


 :m1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: @#Jackie#@ ที่ 10-06-2008 08:49:26

ไม่เบื่อครับ อ่านได้เรื่อย ๆ  :m1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sarin ที่ 10-06-2008 09:18:51

 :เฮ้อ:...เบื่อ..เง้อ...ล้อเล่น..อิ.อิ. :เตะ1:
ครายจะเบื่อล่ะค้าบ..ตามติดทุกตอนเลยอ่ะ.. :a3:
เหมียนติดกาแฟเลยอ่ะ.... :a11:
..รอตอนต่อปายค้าบ...อิ.อิ. :a4:
 :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: gift_deb ที่ 10-06-2008 12:16:57

ไม่เบื่อหรอกค่ะ แต่ไม่ทราบว่าที่บริษัทมีตำแหน่งอะไรว่างบ้างคะ หนูเบื่องานนนนนนนนนนนนนนนนนที่เดิม :m15:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Bm_Boy ที่ 10-06-2008 12:35:51

เป็นกำลังใจให้เอครับ

ไม่เบื่อครับ

คอยติดตามครับ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: three ที่ 10-06-2008 12:39:33

ไม่มีทางเบื่อหรอกครับรีบมาต่อนะครับพี่เอ o13

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 10-06-2008 14:33:25

ทำไมเอคิดว่าพวกเราคนอ่านจะเบื่อล่ะจ๊ะ

สนุกน่าติดตามขนาดนี้ ไม่มีใครเบื่อหรอกจ๊ะ

 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ISACBTMN ที่ 10-06-2008 16:11:19

ไม่เบื่อ แถมชอบมากๆเลย  :m1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: jobisuka ที่ 10-06-2008 18:15:28

ถามแปลก ๆ จะเบื่อได้ไง เหอ ๆ ออกจะเข้มข้นขนาดนี้  :a2: รอติดตามอยู่น้า :oni2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: P_love ที่ 10-06-2008 19:26:50

ยังรอนิยายของเอต่อไปค่า  :L2: :L2:

เวลาเข้าเน็ตมาก้อต้องเข้ากะทู้เอทุกครั้งไม่รู้สึกเบื่อเลย

ยังงัยเอก้ออย่าเพิ่งเบื่อไปก่อนละกัน  o7

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Money_LovE ที่ 10-06-2008 19:41:34

กำลังสนุกเชียว มาต่อวัยๆนาคาบบบบบบบบ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Mint ที่ 10-06-2008 20:44:27

 :m13: :m13: :m13:

ยังไม่เบื่อหรอกค่า   

:m1: :m1:

รอได้ค่ะ สู้ๆๆนะคะ

 :oni1: :oni1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: BABY_CHICK ที่ 10-06-2008 21:04:17

 :m23:แต่ผมเบื่อ....เบื่อตัวเองครับ แฮะ แฮะ

ทำไมต้องมานั่งอ่าน นิยายในบอร์ด หลังขดหลังแข็งทุกวัน

ตั้งแต่รู้จักบอร์ดนี้ มา วันที่ไม่อ่านคือวัน ที่เมาเปิดคอมไม่ได้ 55

ถ้าเมาแล้วเปิดได้ ก็ได้อ่าน

เหมือนกับว่า มันเป็นโลก ของเรายังไงไม่รู้

บางเรื่องก็ยิ้ม คนเดียว เหมือนคนบ้า บางเรื่อง ก็ร้องไห้ คนเดียว เหมือนบ้าอีกละ 55

อ่านมันทุกเรื่อง รอเก้อบ้าง ไม่เก้อบ้าง ก็สุดแล้วแต่คนแต่ง จะมีเวลามาแต่งให้อ่าน

ก็มีความรู้สึกคนละแบบ ตอนนี้ ติดซะแล้ว

คุณเอ อย่าเพิ่งจบนะครับ เรื่องยังสนุกอยู่เลย

ไม่ได้ห้ามไม่ให้จบนะครับ  เพราะเรายังมีอย่างอื่นที่ต้องทำอีกเยอะ งานเลี้ยงต้องมีเลิกลา จริงมะครับ

แต่ตอนนี้ อ่านแล้ว มันทำให้เราได้คิดหลายๆอย่าง มีสติมากขึ้น

หลายๆเรื่องเลยนะครับ เป็นกำลังใจให้เอต่อไปนะครับ เขียนเยอะๆเลย อ่านได้ไม่มีเบื่อ 55 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Tsukasa999 ที่ 10-06-2008 21:37:55

 :m13:แหม...รอได้ อย่าเพิ่งคิดไปว่าเบื่อ แต่เรื่องมันสนุกจนอยากเห็นตอนที่มีจุดเชื่อมความสัมพันธ์ของคุณนิคและคุณเอเร็วๆเท่านั้นเอง หุๆ ขออภัยที่ใจร้อนค่ะ

แต่เราขอรออย่างสนุกสนาน เรารักนิยายที่คุณแต่งเหมือนเดิมค่ะ อย่าเปลี่ยนอะไรเลย..มาเรื่อยๆเหมือนเดิมนะ :m1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 10-06-2008 21:43:51

มีสปอย มาห้ายอ่านด้วย   o13

แต่ ไหง มาน แปลกๆๆ เนี่ย   :m31:

เรื่องจา พลิกอีก หลอ   :serius2:


ม่าเบื่อ เรื่อง ของ พี่เอ หลอก  เข้า มารอ อ่านทุกวัน จา เบื่อ ได้ไง 


รอตอนต่อ ไปน้า 


 :a4:      :a3:      :a11:


  รอ           ร้อ            รอ



 :bye2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Siri_nan ที่ 10-06-2008 21:56:02

ไม่เบื่อจ้า รอตอนต่อไปอยู่น่ะ :oni1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: meawmeaw ที่ 10-06-2008 22:01:51

อยากอ่านต่อไปเรื่อยๆอีกนะจ๊ะ
 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 11-06-2008 00:27:54

 :mc4:มาต่อให้แล้วครับ  บทนี้ค่อนข้างยาวหน่อยนะครับ

และคิดว่าคงเป็นบทที่หลายคนรอคอย (รวมไปถึงบทหน้าด้วยมั้ง  :laugh:)

ที่ถามว่าเบื่อหรือยัง คือว่า ผมกำลังจะตัดสินใจว่าน่าจะย่อเรื่องเข้ามาบ้าง หรือตัดบางเรื่องออกไปให้มากกว่านี้ เพราะถ้าเอาจาก Diary มาแต่งเกือบทั้งหมดคงจะนานมากครับ เลยอยากจะลองถามๆดูความเห็นอ่ะครับ (อาจจะให้จบแล้วเลือกเขียนเป็นตอนต่ภาคพิเศษอะไรอย่างนี้อ่ะครับ)

พอรู้ว่าไม่เบื่ออย่างนี้ ผมจะตั้งใจแต่งไปเรื่อยๆนะครับ (แล้วทีนี้อย่ามาว่าผมแต่งยาวนะ  :m20:ล้อเล่นครับ)

 :กอด1: :กอด1: :กอด1:ขอกอดทุกคนแรงๆสามทีครับ  ขอบคุณมากครับ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 11-06-2008 00:31:10

บทที่ยี่สิบสอง --- ปี๋ใหม่แอ่วเหนือ

“อะไรนะ แล้วโทรมาบอกอะไรเอาป่านนี้”ผมพูดกลับในในโทรศัพท์ หลังจากออกจากห้องสอบวิชาสุดท้ายเสร็จแล้วมาเปิดโทรศัพท์ดูพบว่าเป็นเบอร์ของคุณแม่กับเจ้าโอ๊ตเกือบๆสิบสาย

ตอนแรกที่ผมเห็นเบอร์ในโทรศัพท์ ใจไม่ดีเลยกลัวเป็นเหมือนเมื่อคราวคุณพ่อ ผมเลยเลือกที่จะโทรกลับไปหาโอ๊ตแทนคุณแม่ แต่ผลกลับมาทำให้ผมอารมณ์ค่อนข้างฉุนคือ คุณแม่กับเจ้าโอ๊ตเปลี่ยนทริปแทนที่จะนอนที่เชียงใหม่ก่อนดันไปนอนที่เชียงรายแทนแล้วค่อยมาเชียงใหม่โดยให้เหตุลว่าคุณแม่บอกให้เที่ยวจากเชียงรายลลงมาเชียงใหม่จะง่ายและสะดวกกว่า

“แล้วจะให้พี่เอายังไง จองไฟล์ไปเชียงใหม่แล้วด้วย”ผมบอกกลับไปพร้อมเดินลงจากตึกห้องสอบ

“พี่เอก็ลงเครื่องที่เชียงใหม่ แล้วค่อยต่อมาเชียงรายก็ได้”เจ้าโอ๊ตน้อยชายตัวดีของผมตอบ

“แล้วคิดว่ามันจะมีเหรอ อย่าว่าแต่เครื่องเลยรถบัสรถทัวร์ก็ยังยาก ก็รู้ๆอยู่ว่าช่วงปีใหม่คนเดินทางเยอะขนาดไหน ทำไมไม่โทรมาบอกพี่วันเดินทางกลับเลยล่ะ”ผมประชดกลับไป

“ก็โทรหาพี่เอตั้งหลายครั้งไม่ยอมรับสาย อีกอย่างก็คุณแม่เปลี่ยนใจ คุยกับคุณแม่เองซิ”เจ้าโอ๊ตเอาคุณแม่มาอ้าง

“ก็คนมันสอบอยู่  เออๆ  ไว้ไปถึงเชียงใหม่โทรบอกอีกทีแล้วกัน แล้วนี่เพิ่งลงจากเครื่องเลยใช่ป่ะ มีที่พักในเชียงรายยัง”ผมถาม

“กำลังเลือกๆอยู่”โอ๊ตตอบ

“เอางี้ไปเช็คอินที่รีสอร์ทพี่รหัสของพี่นะ เดี๋ยวพี่เอาเบอร์โทรให้ แล้วพี่จะโทรไปบอกพี่เขาให้อีกที”ผมบอกเพราะคิดได้ว่าบ้านพี่กำปั้นอยู่ที่เชียงรายทำธุรกิจรีสอร์ท

“ได้ๆ เดี๋ยวบอกคุณแม่ให้”โอ๊ตตอบกลับมา

“งั้นแค่นี้ก่อนนะ ไว้พี่โทรบอกพี่เขาแล้วจะส่งเบอร์ไปให้”ผมวางสายโทรหาพี่กำปั้นซึ่งตอนนี้อยู่เชียงรายแล้ว พี่กำปั้นบอกว่ายินดีไม่มีปัญหา เดี๋ยวบริการให้ จะจัดรถไปรับที่สนามบินเลย แต่ว่าห้องพักหลังVIPคนจองเต็มหมดแล้ว เหลือหลังแบบธรรมดา ผมก็บอกว่าไม่เป็นไรแต่ขอหลังใหญ่หน่อยแล้วกัน คุยกับพี่กำปั้นเสร็จผมก็ส่ง smsไปหาโอ๊ตบอกว่าเรียบร้อยพร้อมให้เบอร์โทรพี่กำปั้นไว้ติดต่ออีกด้วย

ส่วนผมก็ต้องรีบขับมอเตอร์ไซค์กลับไปที่หอเพราะพี่หมอทีส่ง sms มาบอกว่าตอนนี้คอยอยุ่ที่หน้าแล้ว ระหว่างทางกลับไปหอผมดูบรรยากาศข้างทาง จากที่คนเคยพลุกพล่านตอนนี้กลับเปล่าเปลี่ยว ในมอที่เคยได้สมญานามว่าเมืองไม่เคยหลับตอนนี้คงได้หลับพักผ่อนบ้างแล้วอย่างน้อยก็สี่ถึงห้าวัน

เป็นธรรมดาที่ช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์ยาวๆอย่างนี้ นักศึกษาในมอมักจะเดินทางกลับสู่ภูมิลำเนาถิ่นบ้านเกิด หรือจัดทริปไปเที่ยวกับกลุ่มเพื่อนของตัวเอง ทำให้ในมอดูเงียบสงบ จนบางทีเหมือนมอร้างไปเลย

ผมกลับมาที่หอเห็นพี่หมอทียืนคอยอยู่แล้ว ผมบอกว่าขอเวลาสิบนาทีเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วลากกระเป๋าลงมาจากหอเพื่อไปสนามบินกัน พอถึงสนามบินเช็คตั๋วอะไรเรียบร้อยหมด ขึ้นเครื่องได้ผมก็หลับเลยครับอาจจะเป็นเพราะเพลียจากการใช้สมองในการสอบและอีกอย่างผมก็ไม่รู้จะคุยอะไรกับพี่หมอทีดี ทั้งๆพี่หมอทีก็ทำตัวเหมือนเดิมทุกอย่าง

...

พอมาถึงสนามบินเชียงใหม่ พี่ชายของพี่หมอทีก็มาคอยรับอยู่แล้ว หลังจากทักทายกันเสร็จ พี่หมอทีก็บอกให้พี่ชายพาผมไปที่อาเขต (อาเขตก็คือสถานีรถโดยสารหรือที่เราเรียกว่า บขส.) เพื่อดูเที่ยวรถที่จะต่อไปเชียงรายหลังจากที่ดูไฟล์บินแล้วไม่มีแน่ๆ แต่พอไปดูทีอาเขตรถทุกเที่ยวเต็มหมดพนักงานขายตั๋วบอกว่าพรุ่งนี้ตอนสิบโมงค่อยมาดูใหม่อีกที ผมชักสีหน้าไม่ดีเพราะไม่ได้เตรียมแผนสำรองไว้ในกรณีนี้เลย เพราะคิดว่าอย่างน้อยน่าจะมีรถต่อไปเชียงรายได้

“เอาไงดีหว่า”ผมบ่นออกมาหลังจากซักถามพนักงานขายตั๋วเสร็จ แล้วเดินออกมากับพี่หมอทีเพื่อกลับไปหาพี่ชายของพี่หมอทีที่คอยอยู่ที่รถ

“ไม่มีรถเหรอ”พี่ชายพี่หมอทีถาม

“ครับพี่ เขาบอกให้มาดูใหม่พรุ่งนี้ตอนสิบโมง”พี่หมอทีตอบแทนผม

“พี่ครับ พี่ช่วยพาผมไปหาโรงแรมได้ไหมครับ”ผมตัดสินใจในเมื่อไปไหนไม่ได้ก็นอนค้างมันที่นี่แหละ แล้วค่อยไปพรุ่งนี้แทน

“จะไปนอนโรงแรมทำไม ไปบ้านเราก็ได้ ใช่ไหม ที”พี่ชายของหมอทีบอก พี่หมอทียิ้มกว้างรับทันที

“ได้ซิครับ ผมว่ากำลังจะชวนน้องเออยู่พอดีเลยครับ”พี่หมอทีรีบพูดสนับสนุน

“ขอบคุณครับ ไม่ดีกว่าครับ แค่นี้ก็เกรงใจพี่ทั้งสองคนแล้วครับ”ผมรีบปฏิเสธด้วยความเกรงใจ

“ถ้าบ่ไปนั่นแหละ ปี้จะถือว่าบ่เกรงใจปี้ บ่ฮื้อประเพณีคนเมืองเหรอ ใครมาถ้าเฮือนชานต้องต้อนฮับ”พี่ชายของพี่หมอทีบอกออกมาเป็นภาษาคำเมือง ทำเอาผมปฏิเสธไม่ได้ พี่หมอทียิ้มดีใจออกนอกหน้า

ผมโทรไปบอกคุณแม่ว่าคืนนี้คงได้ค้างที่เชียงใหม่ที่บ้านพี่หมอทีเพราะไม่มีรถไป คุณแม่จำพี่หมอทีได้ตอนไปงานศพคุณพ่อ คุณแม่บอกว่าได้เจอกับพี่กำปั้นเข้าเช็คอินเรียบร้อย แถมพี่กำปั้นยังเสนอตัวพาเที่ยวเชียงรายอีกต่างหาก คงเป็นเพราะเจ้าโอ๊ตตีสนิทกับพี่กำปั้นเร็วมาก จนพี่กำปั้นถูกอกถูกใจเป็นพิเศษ จะขอให้คุณแม่ยกเป็นน้องชายบุญธรรม ผมคิดว่าพี่กำปั้นแกเป็นลูกชายคนเดียวคงอยากมีน้องชายเป็นธรรมดา

........................................................................

พอมาถึงบ้านพี่หมอทีผมก็ประทับความงามของบ้านเรือนไทยในรูปแบบล้านนา ที่ถูกจัดวางอย่างลงตัวกับสวนรอบๆบ้าน บ้านเรือนไทยล้านนาสองหลังที่มีระเบียงทางเดินเชื่อมหากัน เรือนใหญ่มีชื่อว่า เฮือนคำ ห้องโถงกว้างถูกใช้เป็นห้องสำหรับรับแขก ทานข้าวและทำกิจกรรมต่างๆร่วมกันของคนในครอบครัว รวมทั้งยังมีห้องพระ ห้องนอนของคุณพ่อคุณแม่ของพี่หมอทีและห้องนอนสำหรับแม่บ้านสองคนอีกด้วย ถัดมาเป็นเรือนหลังเล็กลงมาหน่อยมีชื่อว่า เฮือนแก้ว มีทั้งหมดสามห้องเป็นห้องนอนของพี่ชายของพี่หมอที ห้องพี่หมอที และห้องของน้านวล น้องสาวของแม่พี่หมอที ที่ไปเรียนโทต่อที่อเมริกา พอเรียนจบก็แต่งงานกับคนที่นั่นและทำงานอยู่ที่นั่นเลย จะกลับมาไทยก็ปีละครั้ง  ทำให้ห้องนั้นเป็นเหมือนห้องร้างหรือเป็นห้องรับแขกไปโดยปริยาย

“เดี๋ยวพี่จะเข้าไปที่คลินิกซักหน่อย คุณพ่อคุณแม่คงอยู่ที่นั่น ทีเพิ่งกลับมายังไม่ต้องไปกับพี่หรอก เดี๋ยวค่ำๆท่านทั้งสองคงกลับมา ให้เอนอนที่ห้องน้านวลก็ได้นะ เดี๋ยวบอกแม่บ้านไปทำความสะอาดให้ อ้อ วันนี้ผมคงนอนที่คลินิกกะว่าตอนเช้าจะได้เลยไปเข้าเวรที่โรงบาลต่อเลย มีอะไรไว้ค่อยคุยกัน อยู่หลายวันไม่ใช่เหรอ กุญแจรถอีกคันอยู่ที่เดิมนะเพื่ออยากจะไปไหน เอทำตัวตามสบายนะ ไม่ต้องเกรงใจ พี่ไปแล้ว”พี่ชายของพี่หมอทีบอกขณะที่พี่หมอทีพาผมเดินดูรอบๆบ้าน

“ครับ ขอบคุณครับพี่”ผมบอกกับพี่ชายของพี่หมอที

“งั้นเอเอากระเป๋าไปเก็บที่ห้องของพี่ก่อนแล้วกัน ไว้แม่บ้านทำความสะอาดเสร็จค่อยไปที่ห้องน้านวล”พี่หมอทีบอก

“ผมนอนห้องพี่หมอทีก็ได้ครับ ไม่ต้องลำบากเลยครับ”ผมบอกออกไปโดยตอนนั้นไม่ได้คิดอะไรจริงๆ มีแต่ความเกรงใจอย่างเดียว

“น้องเอจะนอนกับพี่เหรอครับ”พี่หมอทีถามเป็นเชิงแซวติดตลก แล้วเอากระเป๋าของผมวางลง ห้องพี่หมอทีเป็นระเบียบร้อยมาก เครื่องเรือนทุกชิ้นออกเป็นสีโมโนโทนสอดรับกับบ้านเรือนไทยสไตล์ล้านนา

“ป่าวๆ คือนอนห้องเดียวกับพี่ครับ  ห้องพี่น่าอยู่จังครับ”ผมรีบปฏิเสธแล้วเอ่ยชมเพื่อกลบเกลื่อนความอายที่พี่หมอทีแซว

“พี่เป็นคนออกแบบแล้วเลือกเองแหละครับ น้องเอเหนื่อยหรือเปล่าครับ จะนอนพักก็ได้นะครับ”พี่หมอทีถาม

“ไม่ครับ”ผมตอบ

“งั้นดีเลย ไหนๆก็ได้นอนที่เชียงใหม่หนึ่งคืนแล้ว พี่ขออาสาเป็นไกด์พาน้องเอเที่ยวดีไหมครับ”พี่หมอทีถาม

“ถ้าพี่หมอทีไม่เหนื่อย ผมก็ยินดีเป็นลูกทัวร์ที่ดีครับ ดีกว่านั่งคอยให้ถึงพรุ่งนี้เฉยๆ”ผมบอกพร้อมยิ้มออกมา ตอนนี้ความรู้สึกอบอุ่น ความรู้สึกดีๆที่มีให้พี่หมอทีเริ่มกลับมาที่ใจของผม ทำให้ผมลืมเรื่องทุกอย่างหมดออกไปจากหัว รวมถึงเรื่องพี่นิค และการวางตัวในระยะห่างความสัมพันธ์ฉันพี่น้องกับพี่หมอที อาจเป็นเพราะตอนนี้ผมมีความสุข สุขมากจนลืมทุกอย่าง

.................................................................................................

ตอนแรกผมคิดว่าพี่หมอทีคงพาผมไปเที่ยวตามที่เที่ยวทั่วไปๆของเมืองเชียงใหม่ ยิ่งเวลาตอนบ่ายอย่างนี้คงหนีไม่พ้นพาไปเดินกาดสวนแก้วแน่ๆ แต่แล้วก็ผิดคาดพี่หมอทีรู้ใจผมเสมอว่าผมชอบอะไร ไม่ชอบอะไร พี่หมอทีพาผมไปไหว้พระที่วัดพระสิงห์วัดเก่าแก่คู่บ้านคู่เมืองของเชียงใหม่แล้วก็มาไหว้พระที่วัดพระอุปคุต พี่หมอทีเล่าให้ฟังถึงประเพณีที่แปลกไปจากที่อื่นของวัดนี้ว่า ถ้าถึงวันพุธเพ็ญ (วันพุธขึ้นสิบห้าค่ำ) จะมีการตักบาตรตอนเที่ยงคืนด้วย เพราะเชื่อว่าพระอุปคุตที่อยู่ใต้สะดือทะเลจะขึ้นมารับบิณฑบาตในวันพุธเพ็ญตอนเที่ยงคืน ถ้าใครได้ใส่บาตรกับพระอุปคุตแล้วจะร่ำรวย คำว่าไม่มีจะไม่พบเจอเลย

ต่อจากนั้นพี่หมอทีก็พาผมไปที่เมืองโบราณ เวียงกุมกาม เป็นเมืองโบราณคล้ายๆพวกสุโขทัย อยุธยาอะไรทำนองนั้น พี่หมอทีเช่าจักรยานมาหนึ่งคันให้ผมเป็นคนซ้อนแล้วก็ปั่นไปเที่ยวรอบๆเวียงกุมกาม เราแวะพักที่ตลาดโบราณ ตลาดที่จำลองมาจากสมัยโบราณในสมัยนั้น พ่อค้าแม่ค้าที่ขายของยังนุ่งชุดไทยล้านนาโบราณอยู่เลย

“เป็นไง ผมบอกแล้วให้ขึ้นรถรางก็ไม่เชื่อ นั่งหอบเลยเห็นไหม เดี๋ยวต่อไปผมปั่นบ้างนะครับ”ผมพูดขึ้นระหว่างที่นั่งพักที่ตลาดโบราณ

“ไม่น่าเชื่อเลยนะว่าจะกว้างขนาดนี้ สมัยก่อนมีแต่เดินเท้าคงนานมาก ขนาดเราปั่นจักรยานยังเหนื่อยขนาดนี้”พี่หมอทีพูดหยุดหอบเป็นระยะ ผิวที่ขาวมากของพี่หมอทีเริ่มออกเป็นสีแดงๆอาจเป็นเพราะโดนแดดและเลือดคงสูบฉีดดี

“พี่นั่งคอยตรงนี้นะครับ เดี๋ยวผมมา”ว่าแล้วผมก็ลุกตรงไปหาคุณป้าที่แต่งตัวด้วยผ้าแถบรัดอก นุ่งผ้าถุงยาวมีผ้าสไบห้อยลงมาทั้งสองข้างจากลำคอ ป้าแกกำลังนั่งขายมะพร้าวน้ำหอมเป็นลูกๆอยู่

“คุณป้าครับ ลูกล่ะเท่าไหร่ครับ”ผมถาม

“หน่วยละซาวบาทเจ้า”ป้าตอบกลับมาเป็นภาษาคำเมืองที่แสนไพเราะ ผมก็พอฟังออกบ้างแต่ไอ้ซาวบาทนี่มันกี่บาทหว่า ผมทำหน้างงๆแล้วหันมามองหน้าพี่หมอทีที่นั่งอมยิ้มอยู่ไม่ไกลพอที่จะได้ยินเสียงสนทนาเมื่อครู่

“ซาวบาทกา”พี่หมอทีเดินมาถามคุณป้าเป็นภาษาคำเมืองเหมือนกัน

“เจ้า”คุณป้าตอบกลับมา

แล้วพี่หมอทีก็สั่งมะพร้าวน้ำหอมมาสองลูก ผมมองดูพี่หมอทีพร้อมคิดว่าจะมีผู้ชายคนไหนอีกไหมที่จะลงตัวและสมบูรณ์ไปหมดเหมือนพี่หมอที ทั้งฐานะทางบ้าน ครอบครัว การศึกษา หน้าตารูปร่าง บุคลิกนิสัยทุกอย่างดีไปหมดไม่มีที่ติ ช่างเกิดมาโชคดีอะไรอย่างนี้นะพี่หมอที ถ้าใครได้พี่เขาไปเป็นแฟนคงมีความสุขที่สุดในโลกแน่ๆเลย แล้วทำไมเราถึงไม่เลือกพี่หมอทีละ ทั้งๆก็รู้อยู่ว่าพี่หมอทีเขาแอบชอบเราอยู่  หรือว่าตัวเลือกที่เราเคยบอกไว้กับหนึ่งมันเป็นตัวเลือกที่ผิด ความคิดของผมหยุดลงเมื่อได้ยินเสียงคุณป้าพูดถึงผม

“ปี้น้องคู่นี้ น่าฮักแต๊ๆเจ้า”เสียงป้าพูดก่อนที่จะยื่นมะพร้าวมาให้พี่หมอทีสองลูก พร้อมกับรับเงินสี่สิบบาทจากพี่หมอที

“รำ หอม จื่นอ๊กจื่นใจ๋แต๊ๆกั๊บ”พี่หมอทีพูดคำเมืองชมหลังจากดูดน้ำมะพร้าว จนป้าแกยิ้มออกมาจนแก้มปริ

แล้วผมกับพี่หมอทีก็เดินเล่นในตลาดโบราณพี่หมอทีซื้อขนมแปลกๆมาให้ผมทานด้วย มันมีชื่อว่าขนมแป้งกับขนมเกลือ ห่อใส่ใบตองเป็นคำๆ ทานตอนแรกๆจะรู้สึกแปลกๆ แต่พอคำที่สอง คำที่สามรับรองว่าจะหยุดไม่ลง พี่หมอทีแกะขนมที่อยุ่ในใบตองออกแล้วป้อนผม

“ไม่เป็นไรครับ ผมแกะทานเองได้”ผมปฏิเสธ

“เดี๋ยวมือเลอะ ให้มือพี่เลอะคนเดียวก็พอ”พี่หมอทีตอบ ทำให้ผมไม่มีทางปฏิเสธ ยอมให้พี่แกป้อนอย่างโดยดี

 ผมรู้ว่าพี่หมอทีไม่มีเจตนาที่จะฉวยโอกาสเกินเลยกับผม พี่หมอทีเป็นสุภาพบุรุษพอ ดังนั้นทุกข้ออ้างของพี่หมอทีสำหรับผมมันเลยฟังขึ้นทุกคำพูด เพราะถ้าพี่หมอทีเขาจะทำอย่างนั้นกับผมจริงๆพี่เขาก็มีโอกาสตั้งหลายครั้งแล้ว ไม่ว่าจะตอนที่เช็ดตัวให้ผมในโรงพยาบาล ตอนที่ผมเมาไปนอนห้องพี่แกถึงสองครั้ง แต่พี่เขาก็วางตัวดีเสมอต้นเสมอปลายมาตลอด ไม่เกินเลยแม้กระทั่งทางคำพูดหรือการกระทำ 

แต่ผมต่างหากที่ตอนนี้เริ่มใจคุมตัวเองไม่ได้ นี่แหละมั้งที่เขาบอกว่าความดีชนะทุกอย่าง พี่หมอทีทำดีกับผมทุกอย่างแล้วก็เสมอต้นเสมอปลายด้วย จนอาจทำให้ผมใจอ่อนไขว้เขว่เอียงเอนเปลี่ยนตัวเลือกมาเป็นพี่หมอทีก็เป็นได้

“ไหนดูซิครับว่าล้างมือเกลี้ยงหรือเปล่า”ผมหาเรื่องขอจับมือพี่หมอที หลังจากที่พี่หมอทีล้างมือเสร็จ แล้วผมก็ไม่ยอมปล่อยมือแต่กลับกระชับมือของผมกับพี่หมอทีให้แน่นกว่าเดิม เราเดินจับมือกันอย่างนั้นไปเดินตลาดโบราณต่อ

“น้องเอ ......”พี่หมอทีเรียกผมแล้วมองมาที่มือของผมที่จับมือพี่เขาเดินมาได้ซักพัก ผมเข้าใจความหมายของพี่หมอทีทันที

“ไม่อยากให้ผมจับมือเหรอครับ ขอโทษครับ แค่ผมกลัวหลงกับพี่ที”ผมเอาข้ออ้างที่ว่ากลัวหลงมาพูด(มันจะหลงได้ยังไง นับคนที่เดินอยู่นี่ยังได้) แล้วทำท่าว่าจะเอามือออก แต่พี่หมอทีจับไว้ก่อน

“ไม่ครับๆ คือ...ว่า....  อะไรนะครับ! เมื่อกี้น้องเอเรียกพี่ว่าอะไรนะครับ”พี่หมอทีถามอย่างตกใจ

“ก็เรียกพี่ทีไงครับ แล้วพี่ก็เลิกเรียกผมว่าน้องเอซะทีซิครับ ฟังดูแล้วเหมือนผมเป็นเด็กไม่รู้จักโต”ผมบอกแล้วจับมือพี่หมอทีเดินไปที่จักรยาน

“ครับ ...ครับ  น้อ..ง   เอ๊ย  ไม่ใช่ๆ  ครับ เอ”พี่หมอทีพูดติดขัดด้วยความดีใจ แววตาพี่แกดูสดใสกว่ากว่าเดิมยิ้มไม่ยอมหุบ

“พี่ทีบ้าจี้ป่าวครับ”ผมถามขณะที่ซ้อนจักรยานเพื่อเอาไปคืนที่ร้าน

“ไม่ครับ เอถามทำไมครับ”พี่หมอทีบอก ผมไม่ตอบแต่เอามือทั้งสองข้างของผมมากอดเอวพี่เขาไว้แล้วก็เอาหน้าไปซบที่แผ่นหลังของพี่หมอที กลิ่นน้ำอ่อนๆแบบสุภาพที่ปนออกมากลับกลิ่นเหงื่อทำให้ผมรู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก นานแล้วซินะที่เราไม่ได้รับรู้ถึงความรู้สึกอบอุ่นแบบนี้

ความสุขความอบอุ่นแบบนี้เริ่มหายไปจากผมตั้งแต่ตอนที่ผมได้รับข่าวร้ายเรื่องคุณพ่อ ตั้งแต่นั้นมาผมก็รู้สึกว่าหัวใจผมว้าเหว่เงียบเหงา เย็นยะเยือกอยู่ข้างในไม่สามารถบอกใครได้ ไหนจะเรื่องต่างๆที่ถาโถมเข้ามาไม่ว่าจะเรื่องพี่นิค เรื่องพี่แป้ง ทำให้ใจผมยิ่งเปล่าเปลี่ยวมากขึ้นทุกที

จนวันนี้ผมได้รับความอบอุ่นขึ้นมาในใจอีกครั้งจากพี่หมอที ไม่รู้ว่าเป็นเพราะความดีที่พี่เขาทำ ความช่างเอาอกเอาใจใส่ใจรายละเอียดเล็กๆน้อยๆของผม หรือเพราะว่าผมเหลืออดกับปัญหาต่างๆที่เข้ามา หรือเป็นเพราะไม่มีคนคอยเตือนสติผม หรือบรรยากาศต่างๆที่เป็นใจก็ไม่รู้ รู้แต่ว่าตอนนี้ผมมีความสุขมาก สุขจนถึงขั้นปล่อยตัวปล่อยใจไม่คิดถึงอะไรทั้งนั้น

“เอครับ วันนี้พี่มีความสุขจังครับ”พี่หมอทีบอกขณะปั่นจักรยานใกล้ถึงร้านที่เช่ามา

“เอ ก็มีความสุขมากครับพี่ที”ผมบอกกลับไปแต่หน้าผมก็ยังซบที่หลังพี่หมอที

“เอเหนื่อยหรือยังครับ”พี่หมอทีถาม

“เอจะเหนื่อยได้ยังไงละครับ เอไม่ได้เป็นคนปั่นซะหน่อย คนที่เหนื่อยควรจะเป็นพี่ทีต่างหาก”ผมบอก

“พี่ไม่เหนื่อยเลยครับ ให้ปั่นไปส่งเอที่เชียงรายหรือปั่นกลับขอนแก่นก็ได้นะครับ แต่ขอให้เอเป็นคนซ้อนพี่อย่างนี้”พี่หมอทีบอกแล้วหัวเราะ

“เสร็จนี่แล้วเรากลับบ้านเลยไหมครับ”ผมถามเพราะเห็นว่ามันจะบ่ายสี่โมงแล้ว

“ตอนแรกว่าจะกลับครับ แต่ตอนนี้เปลี่ยนใจแล้วครับ พี่จะพาเอไปดูที่มาของพี่”พี่หมอที่บอกกับพอดีถึงร้านจักรยาน

หลังจากส่งจักรยานเสร็จ พี่หมอทีมายืนข้างหน้าผมหันหลังให้แล้วย่อตัวลงนิดหนึ่ง

“ขึ้นมาครับ”พี่หมอทีบอก

“อะไรกันครับพี่ที เอไม่ได้พิการนะครับ”ผมปฏิเสธที่จะขี่หลังพี่แก เพราะจากร้านนี้ไปนิดเดียวก็ถึงที่จอดรถแล้ว

“ก็พี่ไม่อยากให้เอเดินเหนื่อยนี่ครับ”พี่หมอทีบอก

“แล้วจะให้เอเอาเปรียบพี่ทีได้ยังไงครับ เมื่อกี้พี่ทีก็ปั่นให้เอนั่งซ้อน นี่จะยังมาให้เอขี่หลังเป็นเด็กๆอีก”ผมบอกอย่างอายๆ

“งั้นถ้าเอไม่หลังพี่ พี่จะขอขี่หลังเอแทนนะ”พี่หมอทีบอก ทำให้ผมต้องยอมขี่หลังพี่แกไปที่รถ

“แล้วอย่ามาหาว่าเอทรมานคนแก่นะครับ”ผมบอกหลังจากขึ้นไปบนหลังพี่หมอที

“ว่าใครแก่ อย่างนี้ต้องโดน”พี่หมอทีบอกพร้อมกระโดดไปกระโดดมาเพื่อแกล้งผมที่นั่งอยู่บนหลัง

“เหนื่อยเหมือนกันนะเนี่ยะ”พี่หมอทีบ่นหลังจากขึ้นมานั่งบนรถแล้ว

“ช่วยไม่ได้ เอเตือนแล้ว เราจะไปไหนกันต่อนะครับ”ผมถาม

“ไปดูที่มาของพี่ไง”พี่หมอทีบอก

“จะพาเอไปโรงบาลเหรอครับ”ผมถาม

“เอาน่า เดี๋ยวไปถึงก็รู้”พี่หมอทีตอบแล้วทำท่ายิ้มกรุ้มกริ่ม

...

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 11-06-2008 00:34:49

                           บทที่ยี่สิบสอง --- ปี๋ใหม่แอ่วเหนือ (ต่อ)

ขับรถมาไม่ถึงยี่สิบนาทีก็มาถึงศูนย์ชนเผ่าศึกษา มองจากด้านนอกทางเข้าจะมีตึกสูงสี่ชั้นสีขาวตั้งเด่นตระหง่าอยู่ แต่พอขับรถเข้าไปจะเห็นบรรยากาศรอบๆของภายในที่มีการจำลองเป็นหมู่บ้านของพวกชาวเขาเผ่าต่างๆรวมด้วยกันถึง 9 ชนเผ่า ไม่ว่าจะเป็นอาข่า ลั่วะ เย้า ม้ง(แม้ว) ปะปากะยอ(กระเหรี่ยง) ฯลฯ

“ไหนว่าจะพาเอมาดูที่มาของพี่ทีไงครับ  อย่าบอกว่าพี่ทีเกิดที่นี่”ผมถามเมื่อเดินลงจากรถ

“พี่ไม่ได้เกิดที่นี่หรอก ตามมานี่ซิ”พี่หมอทีบอกแล้วเดินเข้าไปในหมู่บ้านของชาวปะปากะยอ
ในหมู่บ้านของชาวปะปากะยอได้มีการจำลองบ้านที่ใช้เป็นที่อยู่อาศัย ตลอดจนมีการจัดวางเครื่องไม้เครื่องมือเครื่องใช้ต่างๆของชาวปะปากะยอเพื่อให้ผู้คนที่เข้ามาดูได้ศึกษาเรียนรู้วิถีชีวิตความเป็นอยู่ ตลอดจนขนบธรรมเนียมประเพณีต่างๆ (ที่นี่ทำให้ผมได้รู้ว่ากระเหรี่ยง(ปะปากะยอ)ไม่จำเป็นต้องใส่ห่วงให้คอยาวทุกเผ่า จะมีกระเหรี่ยงบางเผ่าเท่านั้นที่ใส่ห่วงให้คอยาว แล้วก็รู้อีกว่าม้งหรือแม้วนั้นแบ่งเป็นม้งขาว ม้งเขียว ม้งดำ โดยดูได้จากเสื้อผ้าที่ใส่ และเกร็ดความรู้ต่างๆอีกมากมาย)

“@#$%%%%$$###@@$#$#$@$%%&*$$#”พี่หมอทีพูดภาษาปะปากะยอกับชายเฒ่าผู้หนึ่งแต่งกายด้วยชุดปะปากะยอที่อยู่บนเรือน (ที่ต้องใช้ภาษามั่วๆ ไม่ได้ต้องการดูหมิ่นภาษาชนเผ่าแต่อย่างไร แต่ผมจำไม่ได้จริงๆว่าพูดว่าอะไร จำแต่คำแปลได้ประมาณว่า สวัสดีครับ สบายดีเหรอ)

แล้วชายเฒ่าผู้นั้นก็ทักตอบมาเป็นภาษาปะปากะยอ(คงประมาณว่าสบายดี เพราะดูจากหน้าตาที่ยิ้มแย้ม) พี่หมอทีมองมาทางผมที่ทั้งอึ้งทั้งงง อึ้งที่พี่หมอทีพูดภาษาประปากะยอได้แต่ก็งงกับสิ่งที่ฟัง

“อ๋อ พี่ทักพ่อเฒ่าว่าสบายดีไหม พ่อเฒ่าก็บอกว่าสบายดี”พี่หมอทีบอกเหมือนเดาใจผมออกว่ากำลังงง

“พี่ทีพูดภาษากระเหรี่ยงได้ด้วยเหรอครับ”ผมถาม พี่หมอทีรีบทำท่าจุ๊ๆที่ปากเหมือนผมพูดผิดอะไรซักอย่าง ชายเฒ่าผู้นั้นก็หุบยิ้มลง

“เอเรียกว่าปะปากะยอดีกว่าครับ อย่าเรียกว่ากระเหรี่ยง เพราะว่ามันเหมือนเป็นการดูถูกครับ อย่างเวลาเรียกคนเชื้อสายจีนให้เรียกว่าคนจีน อย่าเรียกว่าเจ๊กอย่างนี้นะครับ”พี่หมอทีรีบอธิบาย

“ขอโทษครับ ขอโทษจริงๆครับ ผมไม่รู้ครับ”ผมรีบยกมือไหว้ขอโทษชายเฒ่าคนนั้น

“ไม่ เป๊ะ ไร ไม่รู้ ไม่ผิด”ชายเฒ่าผู้นั้นตอบกลับมาเป็นภาษาไทยที่ไม่ค่อยชัดเท่าไหร่ แล้วยิ้มออกมาทำให้ผมสบายใจขึ้น

พี่หมอทีพูดคุยกับชายเฒ่าผู้นั้นเป็นภาษาปะปากะยออีกหลายประโยคก่อนที่หันมาบอกผมว่าลงไปเดินดูรอบๆบ้านกัน

“เดี๋ยวเอ ความเชื่อชาวปะปากะยอเวลาลงบันไดให้เอาเท้าซ้ายลงก่อนแล้วสองขั้นสุดท้ายให้กลั้นหายใจกระโดดลงเป็นการเคารพผีปู่ย่าจะทำให้โชคดี”พี่หมอทีบอกผม

ผมก็ทำตาม ไอ้ที่ลงด้วยเท้าซ้ายไม่เท่าไหร่แต่ให้กลั้นหายใจแล้วกระโดดสองขั้นสุดท้ายมันทำให้ผมขายหน้ามาก เพราะผมกระโดดพลาดลงไปนั่งก้นจ้ำเบ้ากับดิน แต่ที่ขายหน้ากว่านั้นคือ พี่หมอทีเดินลงมาเฉยๆไม่ได้กระโดดแต่อย่างไร เอาเท้าขวาลงมาด้วย

“ทำไมพี่ทีไม่ทำอ่ะ เดี๋ยวโชคร้ายนะ”ผมลุกขึ้นปัดดินออกจาก้นแล้วหันไปพูด

“เด็กก็ยังเป็นเด็กวันยังค่ำนะ ไหนเจ็บตรงไหนหรือเปล่า”พี่หมอทีพูดแล้วก็อมยิ้มพร้อมหัวเราะออกมา

“พี่ทีหลอกเอเหรอ”ผมจะโมโหก็โมโหจะอายก็อายที่โดนหลอก เลยทำหน้าบูดๆเดินหนี

“โกรธพี่เหรอครับ พี่ขอโทษ พี่แค่อยากเล่นกับเอเฉยๆ ไม่ได้คิดว่าเอจะเจ็บตัว”พี่หมอทีบอกด้วยเสียงและสีหน้าที่สำนึกผิดเอามากๆ

ผมยังคงเดินก้มหน้าหนีต่อไป ที่จริงในใจผมไม่ได้โกรธอะไรหรอกแค่รักษาฟอร์ม

“เอ ระ....วัง”เสียงพี่หมอทีดังขึ้น ทำให้ผมหันกลับไปตอบแต่ไม่หยุดเดินว่า “จะหลอกอะไรอีกล่ะ”

โป๊ก ! เสียงของแข็งที่เรียกว่าหัวกระทบอย่างแรงกับท่อนไม้ไผ่ที่เอามาตีเป็นขอบใต้ถุนบ้าน ทำเอาผมหยุดเดินแล้วออกอาการมึนๆเอ๋อๆชั่วขณะ ก็มันหัวผมนี่นา

“โอ้ย......”ผมร้องออกมา เอามือมาลูบที่หัวบริเวณหน้าผากด้านซ้าย

“ไหนดูซิ ดีนะเลือดไม่ออก แสดงว่าหัวแข็งเลยไม่แตก”พี่หมอทีรีบวิ่งมาดู เอามือผมออกแล้วเอามือตัวเองมานวดกลึงๆให้ผมแทน

“โอ๊ย...เจ็บ เบาหน่อยๆหน่อยดิ่พี่ที ยังจะมาว่าดีอีกเจ็บนะเนี่ยะ”ผมบ่นออกมาแบบฉุนนิดๆ

“หรือว่าเลือดจะคลั่งในสมอง ต้องผ่าตัดด่วนหรือเปล่านี่ นี่กี่นิ้ว”พี่หมอทีแซวแล้วเล่นเป็นเด็กๆพร้อมชูสองนิ้วขึ้นมา

“มันก็ห้านิ้วแหละพี่ที ชูสองนิ้ว อีกสามนิ้วก็ยังอยู่ในมือ”ผมตอบ

“แสดงว่าสมองยังใช้การได้ดี นี่แน่ะมาแกล้งเอทำไม หายนะเพี้ยง”พี่หมอทีหันไปทำท่าตีไม้ไผ่แล้วหันมาเป่าหัวผม ทำให้ผมนึกถึงตอนที่เจ้าโอ๊ตน้องชายผมเป็นเด็กตอนสี่ห้าขวบได้ โอ๊ตวิ่งหกล้มแล้วก็ร้องไห้ผมเลยเอามือไปตีที่พื้นดินว่าทำไมมาแกล้งโอ๊ต แล้วก็เป่าเพี้ยงให้โอ๊ตหายเจ็บ โอ๊ตเองก็ค่อยๆหยุดร้องไห้ แล้วบอกให้ผมตีพื้นดินอีก ตีแรงๆ จนผมเจ็บมือร้องไห้ออกมาเอง

“ตีอีกเลยพี่ที ตีแรงๆเลย มันมาแกล้งเออ่ะ รู้ว่าเอจะเดินผ่านทำไมไม่หลบ”ผมเริ่มเล่นมุขเดียวกับเจ้าโอ๊ต

“นี่แน่ะ ๆ ๆ พอยังครับ”พี่หมอทีดันรับมุขตีที่ไม้ไผ่ไปอีกห้าหกทีแต่ว่าทำท่าแกล้งตี แล้วมันจะไปเจ็บได้ยังไง

“พอแล้วครับ เดี๋ยวบ้านเขาพัง พี่ทีเล่นตีซะแรงขนาดนั้น”ผมพูดประชด

“แหม เอนี่ไม่ใช่เล่นเลยนะ”พี่หมอทีพูดพร้อมยิ้มๆ

“อ๋อ เอเข้าใจแล้ว ที่พี่ทีพาเอมาที่นี่ บอกว่าจะพามาดูที่มาของพี่ที ที่แท้พี่ทีก็เกิดจาดกระบอกไม้ไผ่นี่เอง”ผมพูดแซว

“ถูกต้องนะครับ  ไม่ใช่แล้ว”พี่หมอทีรับมุขผมแล้ว ดูไปดูมาพี่หมอทีก็ออกเอ๋อๆเหมือนพี่นิคว่าจริงๆแหละ

แล้วพี่หมอทีก็เล่าให้ฟังว่าสาเหตุที่ได้ชื่อว่าทีก็เพราะว่า มีอยู่ครั้งหนึ่งคุณพ่อคุณแม่ของพี่หมอทีนอกจากจะทำงานที่โรงพยาบาลของรัฐและที่คลินิกของตัวเองแล้ว ยังเป็นแพทย์ พอ.สว. อีกด้วยตอนลงชุมชนที่แม่ฮ่องสอนแถวสบเมยได้เข้าไปที่หมู่บ้านปะปากะยอ ไปรักษาดูแลคนในหมู่บ้านที่ส่วนใหญ่เป็นชนเผ่าปะปากะยอ แล้วอยู่ๆคุณแม่ก็เกิดเจ็บท้องทั้งที่เพิ่งเจ็ดเดือนเอง ไปๆมาๆคุณแม่เลยได้คลอดในหมู่บ้านชนเผ่าปะปากะยอโดยความดูแลของเพื่อนๆหน่วยแพทย์ พอ.สว.และชาวบ้านซึ่งนำโดยพ่อเฒ่าที่เห็นอยู่บนบ้านนั่นแหละ พอคลอดออกมาพ่อเฒ่าเห็นว่าเด็กนี้ตัวขาวและเนื้อเย็นเหมือนสายน้ำเลยตั้งชื่อให้ว่าที เพราะทีแปลว่าน้ำในภาษาปะปากะยอ 

ตอนสร้างศูนย์นี้ใหม่ๆก็หาคนแต่ละชนเผ่ามาอยู่เพื่อดูแลศูนย์ คุณพ่อคุณแม่เลยคิดถึงพ่อเฒ่าคนนี้เลยไปชวนมาอยู่เพราะเห็นว่าไม่มีลูกหลานญาติพี่น้อง อยู่ตัวคนเดียว มาอยู่ที่นี่น่าจะดีกว่า ตอนแรกก็ทำท่าว่าจะไม่มา แต่พอบอกว่าจะพาพี่หมอทีมาเล่นด้วยทุกวันอาทิตย์แกเลยยอมมา พ่อเฒ่าบอกว่ารู้สึกรักเด็กคนนี้ ตอนเด็กพี่หมอทีเลยมาเล่นกับพ่อเฒ่านี้ แล้วพ่อเฒ่านี้ก็คอยสอนภาษาประปากะยอให้พี่หมอที ทำของเล่นของชาวประปากะยอให้เล่น พอโตขึ้นมาหน่อยก็ถ่ายทอดความรู้เรื่องสมุนไพรให้ด้วย จนพี่หมอทีได้ไปเรียนที่ขอนแก่นแหละ นานๆทีถึงจะได้กลับมาเยี่ยม

แล้วเราก็เดินชมหมู่บ้านอื่นๆอีกได้แค่สองสามหมู่บ้านก็หกโมงเย็นแล้ว ผมเลยชวนพี่หมอทีกลับเพราะเพื่อว่าคุณพ่อคุณแม่พี่หมอทีกลับมาแล้วจะไม่เจอใคร พอเดินมาถึงทีรถพี่หมอทีก็รับโทรศัพท์ แล้วผมก็คิดอะไรได้อย่างหนึ่ง เลยทำภาษาใบ้ให้พี่หมอทีที่กำลังคุยโทรศัพท์อยู่ประมาณว่าเดี๋ยวมา ให้คอยอยู่ที่นี่

แล้วผมก็รีบวิ่งเข้าไปให้หมู่บ้านของชนเผ่าม้ง เพราะใกล้กับที่จอดรถที่สุด จนผมกลับมาแล้วพี่หมอทีก็ยังคุยโทรศัพท์ไม่เสร็จ พอคุยเสร็จพี่หมอทีก็ขึ้นรถ แต่ผมไม่ยอมขึ้นจนพี่หมอทีเรียก

“เอ เอครับ ไม่ขึ้นรถละครับ”พี่หมอทีเรียก ผมทำเฉยเหมือนไม่ได้เรียกผม

“ใครชื่อเอ ผมชื่อหว่างเหย่ครับ”ผมพูดแล้วขึ้นมานั่งบนรถ

“อย่าบอกนะว่าที่วิ่งหายไป ไปให้เขาตั้งชื่อให้ แล้วแปลว่าอะไรล่ะ ไม่ใช่ภาษาปะปากะยอแน่ๆ”พี่หมอทีถามพร้อมออกรถ

“เป็นของเผ่าม้งครับ หว่างเหย่แปลว่า กรงหินผา ครับ เขาบอกว่าเอดูข้างนอกอ่อนแอ แต่ข้างในหนักแน่นเหมือนหินผาและดื้อรั้นเหมือนกรงที่ใช้ขังตัวเอง เขาเลยตั้งชื่อนี้ให้ครับ”ผมอธิบาย

“แล้วจะให้พี่เรียกว่าอะไรดีล่ะ เอ หรือหว่าง หรือเหย่ดี พี่ว่ามันดูตลกๆนะ”พี่หมอทีบอก

“ก็ใช่นี่ ใครจะไปชื่อเพราะเหมือนพี่ทีละ พี่ที พี่สายน้ำ แถมยังไปพ้องเสียงกับตัวอักษรอังกฤษอีก เท่ชะมัดเลย  เออพี่ที คนที่ตั้งชื่อเขาบอกเอด้วยนะว่า มาขอให้ตั้งชื่อเป็นภาษาม้งแล้วต้องแต่งเป็นเขยของม้งนะ ห้ามแต่งกับเผ่าอื่น จริงเหรอพี่ที”ผมถาม พี่หมอทีไม่ตอบแต่เปลี่ยนเรื่องพูด

“เมื่อครู่คิมโทรมา เอจำคิมเพื่อนของพี่ได้ไหมครับ”พี่หมอทีถาม

“ได้ครับ ทำไมครับ”ผมถามต่อ

“ก็คิมเขารู้ว่าพี่กลับมาบ้านแล้วเลยมาหาที่บ้าน แต่ไม่เจอ เจอแต่คุณพ่อคุณแม่ของพี่ คิมเลยขออนุญาตคุณพ่อคุณแม่พี่ว่าจะชวนพี่ไปทานข้าวนอกบ้าน คุณพ่อคุณแม่พี่ท่านก็ไม่ว่าอะไร คิมเลยโทรหาพี่ พี่เลยตอบตกลง”พี่หมอทีพูดเหมือนบอกให้รู้ว่าต่อไปเราจะไปไหนกันต่อ (ใช่ซินะพี่คิมเป็นเพื่อนพี่หมอทีจบมาจากโรงเรียนเดียวกัน บ้านก็อยู่เชียงใหม่เหมือนกัน---ผมคิดในใจ)

...

พี่หมอทีขับรถมาจอดที่ร้านอาหารริมแม่น้ำปิงร้านหนึ่ง บรรยากาศตอนนี้ช่างดูสวยงามโรแมน
ติกเป็นอย่างมาก ร้านอาหารที่มีโคมสีต่างๆแขวนเป็นทางเดินเข้าไปสลับกับตุงดูงดงาม สุดทางเดินตรงไปจะเป็นคล้ายๆเรือยแพไม้ที่ยื่นลงไปในริมปิง บรรยายกาศในร้านตกแต่งเป็นแบบล้านนาประยุกต์ แม้กระทั่งวงดนตรีที่เล่นสดก็เล่นโฟล์คซองคำเมือง ทำให้ผู้คนที่มานั่งทานอาหารได้ซึมซับเอาบรรยากาศริมปิงแบบล้านนาได้ไปอย่างจุใจ ผมกับพี่หมอทีเดินเข้าไปในร้านได้ยินเสียงเพลงตอนท้ายๆแต่ก็กินใจผมมากๆ

............ชมดอกไม้ลำนำป่าเขา เสียงซอเคล้าเสียงซึงสะล้อ
หากฮักจริงบ่ดีหื้อรอ จะไปสู่ขอ มาอยู่ตวยกั๋น
ถิ่นล้านนาจะเป็นเวียงสวรรค์ เมื่อมีน้องเคียงข้างกันเป็นคู่ขวัญอ้ายเอย..............

“เพลงเพราะดีนะครับ เอชอบจังครับ ชื่อเพลงอะไรอ่ะครับ”ผมพูดขึ้นระหว่างเดินตามทางเข้ามาเพื่อไปที่โต๊ะของพี่คิม ที่มีพี่ตี๋โบกมือทักมา แล้วพี่หมอทีโบกมือทักกลับไปแต่ผมสังเกตว่าปากพี่หมอทีร้องคลอตามเพลงเบาๆ

“อ๋อ เพลงงามแต๊แม่ปิงครับ เพลงนี้คุณพ่อเคยใช้ร้องตอนขอคุณแม่แต่งงานด้วยนะ คุณพ่อเล่าให้พี่ฟัง”พี่หมอทีบอกอย่างอารมณ์ดี แล้วเราก็เดินมาถึงที่พี่คิมกับพี่ตี๋นั่งอยู่

ผมสวัสดีทักทายพี่คิมกับพี่ตี๋ ดูพี่คิมกับพี่ตี๋คงแปลกใจเล็กน้อยที่เห็นผมมากับพี่หมอที ผมเองก็แปลกใจที่เห็นพี่ตี๋มากับพี่คิม จะว่าไปก็ไม่แปลกเท่าไหร่เพราะอยู่ในมอสองคนนี้ก็เหมือนเป็นเงาตามตัวกัน แต่ผมไม่คิดว่าพี่คิมจะกล้าพาพี่ตี๋มาถึงบ้านที่เชียงใหม่ แล้วพี่หมอทีก็อธิบายที่ไปที่มาว่าทำไมผมถึงมากับพี่เขาได้และไปไหนมาบ้างแล้ว

พิ่คิมกับพี่ตี๋นั่งฝั่งเดียวกัน ผมนั่งตรงข้ามกับพี่ตี๋ พี่หมอทีนั่งตรงข้ามกับพี่คิม  พวกยกให้พี่หมอทีกับพี่คิมเป็นคนจัดรายการอาหารมื้อเย็น เพราะอย่างน้อยเจ้าถิ่นน่าจะรู้ว่าอะไรอร่อย แล้วอาหารแต่ละอย่างที่สั่งมาก็ดูน่าทานและไม่พ้นอาหารพื้นเมืองอันเป็นที่ขึ้นของเชียงใหม่ ข้าวซอย แกงโฮ๊ะ ไส้อั่วและอีกสองสามอย่างล้วนแต่อร่อยๆทั้งนั้น

ระหว่างทานอาหารพวกเราก็พูดคุยกันอย่างเป็นกันเองสนุกสนาน พี่ตี๋คอยดูแลเอาใจพี่คิมเป็นอย่างดี ดูแล้วเห็นแล้วน่าอิจฉามากๆเหมือนข้าวใหม่ปลามันมาฮันนีมูนกันยังไงอย่างนั้นเลย  พี่หมอทีเองก็คอยตักอาหารให้ผม ผมเองก็ตักให้เป็นบางครั้ง แต่ที่ผมสังเกตดูพี่คิมมักมองมาที่ผมแล้วแอบยิ้มมุมปากอยู่บ่อยๆ

 บรรยายกาศในร้านผมมองดูไปรอบๆ แต่ละโต๊ะจะมาเป็นครอบครัวหรือคู่รักหนุ่มสาวเป็นส่วนใหญ่ เพลงบนเวทีตอนนี้เล่นเพลง บ้านบนดอย ของจรัญ มโนเพ็ชร ต่อด้วยเพลง สาวมอเตอร์ไซค์ที่มีการแสดงพรีวิวน่ารักๆตลกๆประกอบเพลง เรียกเสียงหัวเราะจากแขกที่นั่งชม
(http://www.imeem.com/people/IOP9Nwv/music/8hUxh97h/mp3/ --- ฟังเพลงบ้านบนดอย)
(http://www.imeem.com/muutah/music/EzYxzwcZ// --- ฟังเพลงสาวมอเตอร์ไซค์)

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 11-06-2008 00:38:06

                              บทที่ยี่สิบสอง --- ปี๋ใหม่แอ่วเหนือ (ต่อ)

ที่ร้านนี้ยังมีช่วงที่ให้แขกที่มานั่งทานอาหารได้ขึ้นมาร้องเพลงอีกด้วย โดยจะมีการเวียนไมค์ไปตามโต๊ะเรื่อยๆ ถ้าโต๊ะไหนไม่ร้องก็ผ่านไปก็ได้ ถ้าโต๊ะไหนจะร้องก็ส่งตัวแทนขึ้นมาบนเวทีซึ่งจะมีเนื้อเพลงเป็นเหมือนคาราโอเกะขึ้นให้ดูที่จอคอมพิวเตอร์ โดยมีข้อแม้ว่าจะต้องร้องเพลงที่เป็นสไตล์ล้านนาหรือเพลงที่เกี่ยวกับเมืองเหนือเท่านั้น เพื่อรักษาบรรยากาศของร้าน

แล้วไมค์ก็เวียนมาถึงโต๊ะเราในรอบแรก พี่ตี๋ที่เป็นหนุ่มขี้เล่นอารมณ์ดีเลยเสนอตัวจะร้องเพลง บอกว่าเพลงนี้ร้องให้พี่คิมโดยเฉพาะ พี่ตี๋ถือไมค์แล้วเดินไปเลือกเพลง เป็นเพลงที่น่ารักเหมาะกับบุคลิกขี้เล่นน่ารักๆของพี่ตี๋เอามากๆ พี่ตี๋ร้องเพลงไปส่งสายตาหวานเยิ้มจนมดแทบจะขึ้นมาที่พี่คิม พี่คิมเองก็ยิ้มที่มุมปากนิดหน่อยไม่ได้แสดงออกอะไรมาก แต่บางทีผมเขินแทนพี่คิมมากกว่าเสียอีก
(http://www.imeem.com/muutah/music/NU0ltIRj// --- ฟังเพลง พี่สาวครับ ของจรัญ มโนเพ็ชร)

...................ลันลันลันลา     ลัน ลา ลัน ลัน ลัน ลาลัน ลา     ลัน ลา ลัน ลัน ลัน ลาลันลา    ลันลาล้าลันลัน ลา  วู้    วู
ปี้สาว ครับ     สวัสดี ครับ ปี้ ครับ  จำน้องจาย คน นี้ ได้ ก่อ    จำได้ บ่ได้ ก็ บอก มา   ลา   ลา ..
ปี้สาว ครับ   ตอนนี้ผมเป๋นหนุ่ม แล้วครับ   มีแม่หญิงมาไล่ จับ จะยับ เอาผม ไปเป็นแฟน ลา  ลา...

“จะหวานกันไปถึงไหน อิจฉานะเนี่ยะ”พี่หมอทีพูดขึ้นขัดจังหวะระหว่างที่เพลงมีแต่เสียงดนตรี

“อยากไปร้องบ้างเหรอ หรือว่าอยากให้มีคนร้องให้”พี่คิมแซวกลับ

....... เจอ กันเมื่อสอง สาม ปี ก่อน ผม ยังละอ่อน และ ซน แก่น
ฮัก เป๋นปี้สาว บ่ได้เมาเอาเป๋นแฟน ปี้ก็ฮัก ผม เป็น น้อง จาย .........

ตอนนี้บนเวทีพี่ตี๋ยังคงร้องเพลงอยู่ แต่เริ่มมีสาวๆสองสามคนเดินเอากุหลาบไปให้แล้วขอถ่ายรูปด้วยดูเหมือนเป็นดาราเลย ดูเหมือนพี่ตี๋เองก็เล่นด้วยทำหน้าทะเล้นเล่นกับคนที่มาถ่ายรูป

“พี่คิมไม่ไปให้กำลังพี่ตี๋หน่อยเหรอครับ”ผมถาม

พี่คิมไม่พูดอะไรแต่ลุกจากโต๊ะเดินไปหาพี่ตี๋  ฉวยจังหวะที่พี่ตี๋กำลังก้มรับดอกไม้คว้าคอพี่ตี๋ลงมาแล้วจูบแก้มพี่ตี๋ไปหนึ่งที ทำเอาพวกสาวๆที่กำลังถ่ายรูปอยู่ตาเขียวปั๊ดเลย พี่ตี๋ดูออกจะดีอกดีใจอยู่ไม่น้อยแล้วพี่คิมก็เดินกลับมาที่โต๊ะเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

“กำลังใจแค่นี้พอหรือเปล่า”พี่คิมนั่งลงแล้วถามผม ผมได้แต่พยักหน้าแล้วยิ้มๆเขินอายแทน

...........ปี้สาว ครับ     ตอน นี้ ผม ฮักปี้ แล้วครับ   จะฮักปี้บ่ มี  หน่าย
บ่อยากเป๋นน้องจาย แล้ว ล่ะ .  บ่อยากเป๋นน้องจาย แล้ว ล่ะ .. บ่อยากเป๋นน้องจาย แล้ว  ล่ะ
*ลันลันลัน ลา     ลัน ลา ลัน ลัน ลัน ลาลัน ลา     ลัน ลา ลัน ลัน ลัน ลาลันลา     ลันลาล้าลันลัน ลา  วู้    วู .
ลันลันลัน ลา     ลัน ลา ลัน ลัน ลัน ลาลัน ลา     ลัน ลา ลัน ลัน ลัน ลาลันลา     ลันลาล้าลันลัน ลา........

พี่ตี๋ร้องเพลงเสร็จกลับมานั่งที่โต๊ะ แล้วก็หมอที่แก้มของพี่คิมหนึ่งที พี่คิมก็นั่งเฉยยอมให้หอม

“ถ้าไมค์มารอบต่อไปต้องเป็นคราวของคู่นั้นบ้างแล้วนะ สลับกัน”พี่ตี๋พูดหมายถึงผมหรือพี่หมอทีคนใดคนหนึ่งที่ต้องออกไปร้องเพลง

ที่จริงเรื่องร้องเพลงนี่ผมไม่เกี่ยง เพราะเป็นคนที่ชอบฟังเพลงและร้องเพลงอยู่แล้ว แต่นี่ให้ไปร้องเพลงล้านนาหรือเพลงที่เกี่ยวกับภาคเหนือผมเลยจนปัญญา เพราะคิดไม่ออกว่าจะร้องเพลงอะไรดีส่วนใหญ่เพลงที่ผมฟังจะเป็นเพลงสากล แจ๊ส ป๊อบ คลาสสิกอะไรทำนองนั้น ตอนแรกผมคิดจะขึ้นไปร้องเพลงของวงนกแลที่ผมเคยฟังตอนเด็กๆ แต่คิดว่าคงดูเอ๋อเกินไป เลยต้องเป็นหน้าที่ของพี่หมอที เมื่อไมค์เวียนมาถึงรอบสอง

“ตี๋ไปอีกรอบก็ได้นี่ หรือคิมจะไปก็ได้ เอลองขึ้นไปเลือกเพลงดูก่อนก็ได้มั้ง”พี่หมอทีหาทางเลี่ยง

“พี่ทีแหละครับ ผมอยากฟังพี่ทีร้องเพลง”ผมบอก

“พี่ร้องไม่เก่งครับ เดี๋ยวอายคนเขา ดีไม่ดีแขกจะไม่เข้าร้านนี้อีก”พี่หมอทีบอก

“แต่ตอนที่เดินเข้ามาผมเห็นพี่ร้องคลอตามเพลงด้วย นะครับๆพี่ทีผมอยากฟังพี่ร้องเพลง”ผมอ้อน

“ก็ได้ รอบเดียวนะ ไม่เพราะอย่ามาว่ากันด้วย”พี่หมอทีรับไมค์แล้วเดินไปทีเวที

“ยุขึ้นโว้ยเพื่อนเรา”พี่คิมพูดออกมาเบาๆ พี่ตี๋ลุกขึ้นตบมือออกหน้าออกตา

“เพลงนี้ผมขอร้องให้น้องชายของผมครับ เขาได้ยินเพลงนี้ช่วงท้ายๆตอนที่เดินเข้ามาในร้าน ผมเลยอยากให้เขาฟังเพลงนี้ทั้งหมดครับ ยังไงถ้าไม่เพราะก็ทนฟังด้วยนะครับ ผมจะตั้งใจร้องเต็มที่ครับ”พี่หมอทีพูดก่อนที่จะร้องเพลง
(http://www.imeem.com/bankin/music/jfjt6J6i/etc/  -- ฟังเพลง งามแต๊แม่ปิง ของ Ect.)

....................งามแต๊แต๊เลยหนอ สมดังน้ำกำเปิ้นบอก
เวียงพิงค์เป็นเมืองสวรรค์ ดอกไม้บานหน้าหนาวเหนือคำรำพัน
รัญจวนกึดเติงหากัน เมื่อยามที่เฮาห่างไกล
โอ้สักกี่น้ำปิง มั่นคงดังยิ่งน้ำปิงบ่เกยหยุดไหล
ดอยสุเทพตี้เฮาฮักเฮาฝากใจ
ครูบาเปิ้นหื้อฝากไว้ เป็นมิ่งขวัญเวียงพิงค์

พี่หมอทีร้องเพลงไปก็มองไปทั่วๆร้านอาหารแล้วก็มาหยุดลงที่ผม  เสียงพี่หมอทีชวนเคลิ้มมาก ไพเราะนุ่มนวลเข้ากับบรรยากาศ เข้ากับเนื้อเพลงสะกดคนที่ฟังให้เงียบได้เป็นอย่างดี
งามแต๊แต๊เลยนะ เจดีย์ล้วนตระการตา
ประเพณีอินทขินทร์ เจ็ดยอดเอยสืบทอดพระธรรมล้ำยิ่ง
กราบบูชาพุทธสิหิงค์ คู่บารมีเจียงใหม่
 “ไม่ไปให้กำลังหมอทีหน่อยเหรอ”พี่คิมถามผม

“ผมไม่กล้าหรอกครับ ไม่เห็นมีคนเอาดอกไม้ไปให้เลย”ที่จริงผมอยากเอาไปให้ แต่ไม่มีคนเอาไปให้เลย มีแต่คนตั้งใจฟังเหมือนโดนมนต์สะกด

“ไม่เป็นไรเดี๋ยวพี่เอาไปให้เอง จะบอกว่าเอฝากมาให้นะ”พี่ตี๋พูดเสร็จก็คว้าเอาดอกกุหลาบที่ตัวเองได้มาไปให้พี่หมอที หลังจากที่พี่ตี๋เอาไปให้ก็เริ่มมีคนทยอยเอาตามไปให้อีกคนสองคน

ชมดอกไม้ลำนำป่าเขา เสียงซอเคล้าเสียงซึงสะล้อ
หากฮักจริงบ่ดีหื้อรอ จะไปสู่ขอ มาอยู่ตวยกั๋น
ถิ่นล้านนาจะเป็นเวียงสวรรค์ เมื่อมีน้องเคียงข้างกันเป็นคู่ขวัญอ้ายเอย

จนเพลงจบลง พี่หมอทีเดินลงมานั่งที่โต๊ะ ผมว่าพี่แกคงตื่นเต้นมากเพราะเห็นหยิบผ้าเช็ดหน้ามาซับเหงื่อที่หน้า แล้วผมก็ไปคว้าผ้าเช็ดหน้าผืนนั้นพร้อมถอดแว่นของพี่แกออกแล้วเช็ดให้แทน ดวงตาพี่หมอทีที่ซ่อนตัวอยู่หลังแว่นช่างดูสดใสสวยงามเป็นประกาย เป็นดวงตาที่มีเสน่ห์สามารถดึงดูดสะกดใจคนที่จ้องให้แทบหยุดหายใจเลยทีเดียว

“อ้าวๆ มดขึ้นหมดแล้ว พี่น้องคู่นี้ทำอะไรกันน้า”พี่ตี๋แซวเมื่อเห็นผมที่เอาแต่จ้องตาพี่หมอทีค้างไม่ยอมเช็ดหน้าให้พี่หมอทีต่อซักที

“ตี๋นี่ขัดจังหวะ คนเขากำลังจะก้าวข้ามความเป็นพี่น้อง เฮ้อ..ไปห้องน้ำดีกว่า”พี่คิมพูดแล้วเดินออกไป

ผมรีบเช็ดแล้วสวมแว่นคืนให้พี่หมอทีแล้วแก้เขินด้วยการขอตัวไปเข้าห้องน้ำเหมือนกัน

ผมเดินบ่นกับตัวเองออกมา เรากำลังทำอะไร  พี่น้องๆ ท่องไว้นะเอ พี่น้องๆ ทำไมเราเป็นแบบนี้ ผมมายืนบ่นอยู่หน้ากระจกห้องน้ำ แล้วพี่คิมก็เนออกมาจากห้องน้ำ

“สับสนเหรอ”พี่คิมถามขณะล้างมือข้างๆผม

“พี่ถามเอตรงๆนะ เอคิดยังไงกับหมอที”พี่คิมถามแล้วเปิดก๊อกน้ำ คำถามนั้นทำเอาผมถึงกับอึ้งตกใจ

“ก็....พี่ทีก็เป็น..คนดีครับ”ผมตอบเลี่ยงๆ

“เห้อ...สงสัยคำถามของพี่กว้างเกินไป ถามใหม่นะ เอรักหมอทีไหม”คำถามนี้ทำเอาผมอึ้งตกใจกำลังสอง

“เออ....ก็.....รักครับ พี่ทีเป็นคนดี ใครๆก็ต้องรักเป็นธรรมดาครับ”ผมโล่งอกที่ตอบเลี่ยงไปได้อีกครั้ง

“พี่คงต้องโฟกัสคำถามให้ตรงจุดกว่านี้ เอกับหมอทีคบกันแบบไหน”คำถามนี้ทำเอาผมอึ้งตกใจกำลังสิบ

“ก็...ก็....พี่น้องกันครับ”ผมตอบเสียงเบาๆ

“แต่พี่ว่าหมอทีไม่ได้คิดแค่นั้นแน่ สำหรับเอ พี่ไม่รู้ว่าคิดยังไง แล้วเอเคยบอกหมอทีหรือยังว่าคิดกับเขาแค่พี่น้อง อย่าว่าพี่ยุ่งเลยนะ พี่เป็นห่วงเพื่อนพี่ แล้วพี่ไม่อยากให้เอกับหมอทีเสียความรู้สึกดีๆความไว้เนื้อเชื่อใจที่มีให้กัน”พี่คิมพูดแล้วยิ้มมาให้

ผมทำท่าจะเดินเข้าห้องน้ำเพื่อหนีคำถามจากพี่คิม “ผมขอตัวเข้าห้องน้ำก่อนนะครับ”

“ถ้าคิดจะหนีเราคงต้องหนีมันทั้งชีวิต สู้เลือกที่จะเผชิญมันแล้วตามหาความจริงไม่ดีกว่าเหรอ”พี่คิมพูดก่อนที่จะเดินออกไป ปล่อยให้ผมอยู่ยืนคนเดียว

...

กลับมาที่โต๊ะผมเห็นแต่พี่หมอทีกับพี่ตี๋ แล้วก็ได้ยินเสียงพี่คิมดังมาจากเวที (ไมค์คงวนมาที่โต๊ะผมเป็นรอบที่สาม)

“เพลงที่จะร้องต่อไปนี้มอบให้กับเพื่อนและน้องชายของเพื่อนผมเองครับ”พี่คิมพูด

“อะไรอ่ะ ไม่ได้ร้องให้แฟนตัวเองเหรอ เดี๋ยวคืนนี้ต้องลงโทษให้เข็ด”พี่ตี๋บ่น

“เอเป็นอะไร สีหน้าไม่ค่อยดี”พี่หมอทีถามผม

“เมื่อกี้ตอนไปเข้าห้องน้ำ ข้างนอกอากาศหนาวๆอ่ะครับ สงสัยคงปรับตัวไม่ทัน”ผมบอกปัดไป แต่ที่จริงผมกำลังคิดมากเรื่องที่พี่คิมพูดในห้องน้ำต่างหาก

“งั้นเดี๋ยวคิมร้องเพลงนี้จบ เราขอตัวกลับกันก่อนนะครับ เอจะไม่สบายเอาได้ ดูซิพี่ไม่ดีเอง ตอนบ่ายพาไปปั่นจักรยานตากแดด ตอนหัวค่ำยังพามานั่งตากอากาศเย็นๆอีก”พี่หมอทีว่าตัวเองแล้วถอดเอาเสื้อตัวนอกของตัวเองมาห่มให้ผม

“ขอบคุณครับ ฟังพี่คิมร้องเพลงดีกว่าครับ”ผมบอกเพราะไม่อยากให้พี่หมอทีรู้สึกผิด
(http://www.imeem.com/iprim/music/HN9Lslq_/lana_commins/ --- ฟังเพลงไว้ใจได้กา)

........................แต่ก่อนแต่ไร   ไปแอ่วต่างได๋กัน    เฮาก็ไปโตยกัน    ตึงวันแสนม่วนใจ๋..
พอพบ    ฮู้จักสาวชาวกรุง..บ่เต้าใด    อ้ายก็ไปเอาอกเอาใจ๋แต่เขา
แค่เพียงบ่เมิน    เชื่อกำเปิ้นแล้วกา    ฮู้จักเพียงหน้าตา    ฮู้ใจ๋เปิ้นหรือเปล่า..
ตึงวันเปิ้นมีป้อจายมาคอยเฝ้า    เปิ้นจะอี้แล้วคงบ่ดีไปไว้ใจ๋
เคยกิ๋นผักกาดจอ    บ่เคยกิ๋นพิซซ่า    หากว่าลงต๊องจะยะจะได
เปิ้นบ่ไจ้คนเมือง   บ่เมินหากเปิ้นลาไกล   อ้ายจะอู้จะได้บ่ออก

เพลงที่พี่คิมบอกว่าจะร้องให้พี่หมอทีกับผมมันคือเพลงไว้ใจได้กา ของลานนา คัมมินท์ ผมฟังไปแล้วก็คิดว่าพี่คิมคงต้องการสะกิดใจผมและเตือนอะไรบางอย่างให้พี่หมอทีรู้ โดยเฉพาะถึงท่อนที่ว่า

.........ก็บ่ได้หวง    ทวงอะหยังวุ่นวาย    เป็นแต่เพียงเสียดาย    ข้ากลัวอ้ายโดนหลอก
เปิ้นกึ้ดกับอ้ายจะได    ก็บ่บอก  เป็นจะอี้แล้วเปิ้นจะไว้ใจ๋ได้กา
ปากแดง ๆ  จะไว้ใจ๋ได้กา   หน้าสวย ๆ   จะไว้ใจ๋ได้กา
แก้มขาว ๆ  จะไว้ใจ๋ได้กา   ตาหวาน ๆ   จะไว้ใจ๋ได้กา
ใส่เอวลอย   จะไว้ใจ๋ได้กา   นุ่งสั้น ๆ      จะไว้ใจ๋ได้กา
อยู่เมืองไกล จะไว้ใจ๋ได้กา   บ่ไจ้ข้าเจ้า    จะไว้ใจ๋ได้กา........

พี่คิมมองมาทางผมอย่างตั้งใจ ทำเอาผมถึงหลบตา แต่พี่หมอทีคงไม่รู้เรื่องอะไรคงนั่งยิ้มอย่างเดียว ผิดกับพี่ตี๋ที่ยืนเต้นตามจังหวะเพลงแล้วทำท่าพูดในอากาศว่าแฟนผม ๆ

หลังจากพี่คิมเดินกลับมา พี่หมอทีก็ขอตัวพาผมกลับบ้านก่อน โดยบอกว่าผมมีอาการเริ่มจะไม่สบายต้องกลับไปพักผ่อน เป็นอันว่าเราทั้งหมดเลยได้กลับพร้อมกัน

...

กลับมาถึงบ้านพี่หมอทีก็สี่ทุ่มแล้ว พี่หมอทีเลือกขึ้นบันเล็กเล็กทางเฮือนแก้ว ไม่ขึ้นบันไดใหญ่ทางเฮือนคำ โดยให้เหตุผลว่าถ้าขึ้นเฮือนคำต้องเจอคุณพ่อคุณแม่ต้องได้นั่งคุยกันอีกนาน อยากให้ผมได้รีบอาบน้ำแล้วพักผ่อน ผมท้วงว่าน่าจะได้ไปสวัสดีท่านก่อนก็ยังดี  พี่หมอทีบอกว่ายังไงพรุ่งนี้ตอนอาหารเช้าก็ต้องเจอกับคุณพ่อคุณแม่อยู่แล้ว ค่อยไปสวัสดีท่านก็ได้

มาถึงห้องพี่หมอที ผมทำท่าเดินเอากระเป๋าจะไปนอนที่ห้องน้านวล แต่พี่หมอทีบอกว่าให้นอนที่นี่เพื่อไข้ขึ้นจะได้คอยดู (ผมรู้อยู่แก่ใจว่าไม่มีทางไข้ขึ้นแน่นอนเพราะผมไม่ได้ป่วยนี่ แต่ก็ยอมนอนที่ห้องพี่หมอที) พี่หมอทีให้ผมอาบน้ำก่อนโดยกำชับว่าให้ปรับอาบน้ำอุ่นกว่าเดิมที่ตั้งไว้ แล้วออกมาก็ให้ผมใส่เสื้อผ้าหนาๆสามชั้น แล้วทานยาอีกสองเม็ด (ผมร้อนจะตายแต่ก็ต้องใส่เพราะไหนๆโกหกแล้วก็ต้องเนียนซะหน่อย) แล้วขึ้นเตียงนอน

พี่หมอทีเข้าไปอาบน้ำ แล้วเดินออกมาโดยมีชุดคลุมอาบน้ำสีขาวออกมา ทำให้ผมที่กำลังจะหลับอารมณ์กระเจิงไปถึงไหนต่อไหน (นี่ขนาดมีเสื้อคลุมนะ ถ้านุ่งแต่ผ้าเช็ดตัวออกมาจะขนาดไหน ก็แค่ชุดคลุมที่ทำให้เห็นหน้าอกที่ขาวเนียน แอบเห็นหัวนมสีชมพูสดนิดๆที่ตัดกับสีผิวของแผงอกที่ขาวจั๊ว(น่าเจี๊ยะ) กล้ามอกก็มีพอน่ารักไม่เป็นมัดๆจนน่ากลัว --- อิอิ ไม่บรรยายแล้ว อารมณ์กระเจิงเดี๋ยวเขียนต่อไม่ได้) พอหมอทีแต่งตัวในชุดนอนเสร็จก็เดินมาดูผม

“ยังไม่หลับเหรอ”พี่หมอทีถาม พร้อมขยับผ้าห่มมาให้ถึงคอ

ผมพยักหน้ารับ “อืม...พี่ทีครับ ทำไมพี่ทีถึงทำดีกับเอจังครับ”ผมถามออกมา ขณะที่พี่หมอทีนอนลงข้างๆแล้วปิดไฟที่หัวเตียง

“ก็...เอาไงดีล่ะ...ก็เอเป็นน้องชายที่ดีไงครับ พี่เลยต้องทำดีด้วย”พี่หมอทีบอก

“งั้นคืนนี้เอขอนอนกอด แล้วซบอกพี่ชายที่แสนดีของเอได้ไหมครับ”ผมถาม

พี่หมอทีไม่ตอบแต่จับศรีษะผมยกขึ้นอย่างเบาๆช้าๆ ค่อยๆสอดแขนข้างขวาเข้ามาให้ผมหนุนแทนหมอน ผมเองก็นอนหันหน้าไปทางพี่เขาแล้วก็เอาหน้าซบลงตรงอกของพี่หมอที กลิ่นสบู่หอมอ่อนๆออกมาจากแผงอกที่แข็งแก่ง ซึ่งบัดนี้ได้กลายเป็นหมอนให้ผมไปแล้ว ผมเอื้อมมืออีกข้างไปกอดไปพี่หมอทีอย่างเบาๆ ลมหายใจของพี่หมอทีกระทบถึงหัวผม ผมได้ยินเสียงเต้นของหัวใจพี่หมอที มันยังคงเต้นเป็นจังหวะสม่ำเสมอ ซึ่งต่างจากหัวใจผมที่เต้นไม่เป็นจังหวะเอาซะเลย

ผมต้องพยายามควบคุมอัตราการเต้นของหัวใจให้เป็นปกติไม่อยากนั้นพี่หมอทีคงจับได้แน่ นอกจากนั้นผมยังต้องควบคุมอารมณ์และอะไรหลายๆอย่างให้ตัวผมให้มันเรียบร้อย ไม่งั้นขายหน้าพี่หมอทีแน่ แต่ไม่ทันที่ผมจะคิดอะไรไปมากกว่านี้ ผมก็................................................

+++ จบบทที่ยี่สิบสอง +++


*** ข้อคิดคำคมประจำบท ***

- ถ้าคิดจะหนีเราคงต้องหนีมันทั้งชีวิต สู้เลือกที่จะเผชิญมันแล้วตามหาความจริงไม่ดีกว่าเหรอ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: andy_kwan ที่ 11-06-2008 00:57:01

จิ้มนู๋เอค่ะ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 11-06-2008 01:18:42

 :a3:ขอตอบเม้นท์คุณๆหน่อยแล้วกันนะครับ :a11:

Joobperman+kdds+Mint +jurassic+uno+dragonfly08+P_love+Ferfa+Xeroz   --- สงสารกับเห็นใจแต่พี่นิค ไม่เห็นใจผมเหรอครับ ในบทแรกๆผมโดนพี่นิคแกล้งซะ  :o12:

๐DoNuT๐  --- ใครจะกล้าสู้หน้าพี่นิคละครับ สายตาตอนนั้นพี่แกดุกว่าเสืออีก

Otaku + Money_LovE +Tsukasa999 --- ติดตามคนที่ชื่อสองต่อไปนะครับ รับรองว่าคุณจะ  :sad3: o21 :freeze:

wan --- ใช่ครับ พี่หมอทีวางตัวเสมอต้นเสมอปลาย สุภาพบุรุษสุดๆ (คิดแล้วแค้นใจตัวเอง ทำไมไม่เลือกพี่เขาว่ะเนี่ยะ o12)

thomaskung -- สงสัยทั้งน้ำตาผสมกับน้ำลายมั้งครับ (หรือน้ำอย่างอื่นด้วย  :laugh3:)

19NT+jobisuka  --- ติดตามไปครับ ไม่นานเกินรอ

kimi dake!!! --- ใช่ครับ เรื่องนี้ยังมีอีกหลายปมที่ยังไม่ได้คลาย o3

happy_icekung69 --- ค้นหาตัวเองให้เจอไม่ยากครับ แต่ให้ยอมรับในสิ่งที่เจอยากกว่าครับ

sarin --- เหมือนเขาบอกว่าหนีอะไรก็หนีไป แต่หนีใจตัวเองไม่พ้นมั้งครับ

gift_deb --- เลิกงอนง่ายๆก็ไม่ใช่เอซิครับ o17   แล้วคุณสนใจงานด้านไหนล่ะครับ

Bm_Boy --- ขอบคุณครับ แต่ไม่ต้องลำบากมาหาถึงที่หรอกครับ

sakiko --- บะจ่างอร่อยมากมายครับ ไม่อร่อยได้ไงครับฝีมืออาอี๊ซะอย่าง พี่อ่านทุกเม้นท์ครับ แล้วจะพยายามตอบถ้ามีเวลาครับ ให้เรานอนหลับฝันดีเหมือนกันนะครับ :a12: (อวยพรล่วงหน้าทุกวันเป็นเวลาหนึ่งเดือนครับเพื่อไม่มีเวลาตอบเม้นท์) ชอบใช่ป่าวรูปการ์ตูนเหมือนพี่ป่ะ  ส่วนฉากสวีทอีกไม่นานเกินรอครับ

BABY_CHICK --- ผมว่าความรักไม่แปลกนะครับ คนเราซิครับที่แปลกมักไปยุ่งกับความรัก ว่าป่ะ

ขอบคุณ :pig4: ---๐DoNuT๐ ,kdds ,a22a ,Eis ,Joobperman ,nana ,wan ,jurassic ,Otaku ,แก้ว ,@#Jackie#@  ,sarin ,gift_deb ,Bm_Boy ,three ,patee ,ISACBTMN ,jobisuka ,
P_love ,Money_LovE ,Mint ,BABY_CHICK ,Tsukasa999 ,sakiko ,Siri_nan ,andy_kwan,meawmeaw , :pig4: ขอบคุณครับที่ยังไม่เบื่อและจะติดตามต่อไป ขอบคุณจริงๆครับ :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 11-06-2008 01:26:36

พี่คิมพูดน้อยต่อยหนักดี จี้ได้โดนจุดมาก  :a2:
จริงๆเรื่องนี้ ถ้าเอไม่ได้เฉลยมาตั้งเเต่เเรกว่าพี่นิคเป็นตัวจริง คงได้ลุ้นตัวโก่งล่ะ ว่าใครจะเป็นพระเอก ตัวเลือกเยอะมาาาก

ปล. พี่นิคอยู่หนาาาาาาาาาาาาาาาาาาาย :m15:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Pztor ที่ 11-06-2008 01:44:04

 :a1:
มารอพี่นิคเท่านั้น อิอิ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: thomaskung ที่ 11-06-2008 02:03:22

ทำบุญมาแต่หนใด ใครๆ ก็รัก ฮิ้ว

 :m13:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: O_o ที่ 11-06-2008 03:03:16

 :a11: :a3: :a4: :a5:

อ่ะ รู้แล้ววทำไมเพื่อนๆพี่หลายๆคน(รือทุกคน)เห็นใจพี่นิค
ก็พี่เอเล่นเสน่ห์แรง มีคนตามตื้อ(เยอะ)ขนาดเน้ น่าเห็นใจพี่นิคเป็นที่สู้ดดดดเลยเน้อ
ฮ่าๆ
ตอนนี้ไม่มีพี่นิคเลยอ่า
น่าเห็นใจที่สู้ดดดดดด ฮาๆ
มารออ่านตอนพี่นิคกะพี่เอน้า  :a2: :a1: :a4:



อ่ะ ลืม ปล ฮ่าๆๆๆ ปล อนุโมทนาบุญกะพี่เอที่ไปทำบุญที่เชียงใหม่น้าเจ้า สาธุ~~~~~~~

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Mint ที่ 11-06-2008 03:26:35

 :m1: พี่หมอทีน่ารักจังเลย  :m1:

 :o  :o  :o

ลืมไปเราเีชียร์เพ่นิค

เพ่นิค เพ่นิค เพ่นิค

รอเพ่นิคมีบทอยู่

พี่เออย่าพึ่งหวั่นไหวกะพี่หมอทีหล่ะ  :m13:

ปอลอ. พี่เอกินอะไรทำไมถึงเสน่ห์แรงอย่างนี้  :laugh: :laugh:

ไปดีกว่า  :oni1: :oni1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: nana ที่ 11-06-2008 06:40:56

พี่ทีก็น่ารักซะขนาดนี้ :o8:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: jurassic ที่ 11-06-2008 07:55:26

...พี่ทีน่ารักซะอย่างนี้....ไม่รักไม่ได้แล้วใช่ไม๊ค่ะเอ...((เริ่มไขว้เขว่ซะแล้วเรา))

อ่านเรื่องของเออย่างนี้แล้ว ทำให้อยากไปเชียงใหม่จัง

รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: [€]ŝĊörŦ ที่ 11-06-2008 08:43:26

แหม...

ก็เห็นใจเหมือนกันครับ...

แต่ความสงสารพี่นิคมันมากกว่าก็เท่านั้นเอง ฮ่าๆ (อย่าน้อยจายนะ)

ตอนนี้พี่หมอทีก็น่ารักมากมายเลย  :m1:   :m1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ken_krub ที่ 11-06-2008 09:58:26

เป็นกำลังใจให้ครับ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Bm_Boy ที่ 11-06-2008 10:36:07

 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: @#Jackie#@ ที่ 11-06-2008 10:43:42

เอ เหมือนทำร้ายหมอทีทางอ้อมเลยนะ ทั้ง ๆ ที่รู้อะไรคือะไร ?? ให้ความหวังหมอที ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าเป็นไปไม่ได้ ขนาดพี่คิมเตือนแล้วนะ

รอดูตอนที่ปฏิเสธหมอที กับ พี่เก่ง แล้วคบกับพี่นิค  :m4: :oni1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: three ที่ 11-06-2008 11:09:54

พี่เอสู้ๆนะครับเป็นกำลังใจให้แต่ก็นะครับเดินตามหัวใจแล้วกันนะ"พี่รักด้วยหัวใจแต่ใช้สองคิดนะครับ"เอามาจากข้อคิดของนิยายในบอร์ดอ่ะครับยืมเขามาอ่ะ :a1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ben~ya ที่ 11-06-2008 11:38:30

แฟนคลับเอ..แต่เชียร์  DJ นิค :a1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 11-06-2008 11:49:38

เมื่อวานไม่ได้เข้า แต่จะขอตอบความคิดเห็นที่ถามทิ้งไว้
ขอบอกว่าไม่เบื่อที่จะอ่านเรื่องนี้หรอก เพราะเอ บรรยายและพรรณาได้ดีมากๆ ทั้งเรื่องรอบๆ ตัวและความรู้สึกส่วนตัว  รวมถึงมิตรภาพต่างๆ

พาร์ทนี้ ถึงแม้ว่าจะอ่อนไหวไปกับความอ่อนโยนของพี่หมอที แต่คาดว่า เมื่อเราได้รับความรู้สึกและการปฏิบัติดีๆ จากคนที่เรารู้สึกดีด้วย ไม่ว่าจะรูปแบบไหนก้อตาม คนเราก้อต้องอ่อนไหวเป็นธรรมดา ก้อของเค้าดีจริงๆ นี่นา o13

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 11-06-2008 12:41:05

 :m29:
ฮึ...น้องเอ(ขอเรียกแบบนี้น้าเพราะยังไงก็เป็นน้องของพี่เสมอ)
ไปเที่ยวแล้วไม่คิดถึงพี่นิคเลยสักกะนิด....น้อยใจแทนจัง  :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ~@มาวินฮับ@~ ที่ 11-06-2008 13:18:24

เอค้นหาใจตัวเองให้เจอนะก่อนที่มันจะสายไป ยังงัยก้อเชียพี่นิค ฝากถึงพี่นิคอย่ายอมแพ้

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: แก้ว ที่ 11-06-2008 14:12:10

เห็นใจคนรอบข้างเอ   

เอ อ่ะใจร้ายชะมัด

ล่าหัวใจหนุ่ม ๆ หมดเลย  ใช่มั้ยคะเอ   o13

คริ คริ 

มาม๊ะ เดี๋ยวเสียสมดุลแย่เลย ขอสาวคนกอดหน่อยนะคะ  :กอด1:
 

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: pupper ที่ 11-06-2008 15:52:43

 :m15: สงสารพี่หมอทีจังครับ รักเอ แต่เอไม่รัก เอนะทำไมไปให้ความหวังพี่หมอทีจังละครับ แล้วสุดท้ายพี่หมอทีจะไม่เจ็บแย่เหรอครับ แล้วสองละครับเมื่อไหร่จะออก ผมว่าคนคนนี้น่าจะมีอะไรดีๆที่น่าสนใจไม่น้อยนะครับ เป็นกำลังใจให้คุณเอนะครับ ผมตามอ่านแทบทุกวัน แต่ไม่ค่อยไม้เม้นต์อะครับ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 11-06-2008 16:42:30

ความรักน้า.......เลือกลำบากจริงๆๆๆ

ทำใจเถอะคับ o7

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Simply Blue ที่ 11-06-2008 16:49:33

หมอทีเทคแคร์ดีจริง รู้สึกเป็นคนอบอุ่น อยู่ด้วยแล้วสบายใจ ปลอดภัย เหมาะกับบุคลิกคนเป็นหมอมากๆๆๆๆๆๆๆๆ  55555

แต่เรื่องของหัวใจมันก็อีกอย่างนิ  ตั้งแต่อ่านมารู้สึกว่าเอมีโอกาสได้เจอหรืออยู่กับนิคน้อยมากๆๆๆ  แต่... มาน้อยแต่มาแรงอะป่าว 5555 มาถึงก็คว้าหัวใจไปเลย 5555

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: P_love ที่ 11-06-2008 18:43:13

ยังรอพี่นิคค่า ยังงัยเอก้อต้องคูกับพี่นิคน่ะ  :serius2:

ให้พี่หมอทีเป็นพี่ชายที่แสนดีน่ะดีแล้ว  o7 o7

ปล. พี่นิค สู้ สู้  :a2: :a2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ๐DoNuT๐ ที่ 11-06-2008 19:08:43

อืมมมดีใจกลับมาจาก รร รีบมาเปิดดู อัพด้วยแหะ ฮาๆ
ตอนแรกอ่านๆไปคิดว่า เด๋วพี่นิคมันต้องโผล่มาสักตอน 555แห้วเลย
รีบๆมาต่ออีกนะครับ เอาให้เคลียร์ๆลย หึหึๆๆ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sarin ที่ 11-06-2008 20:55:13

 :m12:...พี่หมอทีน่าร้ากกก.อ่ะ...
ยิ่งอ่านยิ่งหวั่นไหว..เฮ้อแอบเทจายให้พี่หมอด้วย..กิ้ว :o8:
แล้วพี่ริชหายปายหนายเนี่ย...
คิดถุง. :กอด1:
เอค้าบ.. :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Mint ที่ 11-06-2008 21:48:36

 :m1: :m1:

รอพี่เอ มาต่อ

 :oni1: :oni1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 11-06-2008 22:06:42

น้องเอทำไมเป็นแบบนี้

แล้วพี่นิคล่ะ

 :angry2: :angry2: :angry2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: delufy.monkey ที่ 11-06-2008 22:33:20

อ่านเพลินดีครับ.... เรื่องราวชวนติดตาม... เป็นกำลังใจให้นะครับ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 11-06-2008 22:43:25

 มาคอยลุ้นดีกว่าว่า น้องเอจะแก้ปัญหา พี่หมอทียังไง  :m12:

ถ้าให้เดา น้องเอก็คงใช้วิธี การพูดกับพี่หมอทีแบบพี่น้อง  แต่คงไม่ใช่ตอนอยู่ที่เชียงใหม่

คงเป็นตอนกลับมา ขอนแก่นแล้ว เอามาดูกันต่อไปดีกว่า พ่อเสน่ห์แรง แบบไม่ตั้งใจ  :m20:

จะจัดการกับปัญหา ... นี้อย่างไร เป็นกำลังใจให้นะครับ น้องเอ + พี่นิคด้วย  :bye2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: cassper_W ที่ 11-06-2008 23:13:53

กรี๊ดดดดดดดดดดดดด  ค้างงง อ่ะ

มาต่อไวไวน๊า :laugh:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: numtannaka ที่ 11-06-2008 23:27:47

ก็ๆอะไรค่ะ :m13: แหมไม่ได้เข้ามาสะนาน จะเปลี่ยนพระเอกแล้ว แต่หนับหนุนค่ะ :m4: :mc4: :m1:

ชอบหมอที :กอด1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 11-06-2008 23:52:07

                              บทที่ยี่สิบสาม --- ยาใจ

“งั้นคืนนี้เอขอนอนกอด ซบอกพี่ชายที่แสนดีของเอได้ไหมครับ”ผมถาม

พี่หมอทีไม่ตอบแต่จับศรีษะผมยกขึ้นอย่างเบาๆช้าๆ ค่อยๆสอดแขนข้างขวาเข้ามาให้ผมหนุนแทนหมอน ผมเองก็นอนหันหน้าไปทางพี่เขาแล้วก็เอาหน้าซบลงตรงอกของพี่หมอที กลิ่นสบู่หอมอ่อนๆออกมาจากแผงอกที่แข็งแก่ง ซึ่งบัดนี้ได้กลายเป็นหมอนให้ผมไปแล้ว ผมเอื้อมมืออีกข้างไปกอดไปพี่หมอทีอย่างเบาๆ ลมหายใจของพี่หมอทีกระทบถึงหัวผม ผมได้ยินเสียงเต้นของหัวใจพี่หมอที มันยังคงเต้นเป็นจังหวะสม่ำเสมอ ซึ่งต่างจากหัวใจผมที่เต้นไม่เป็นจังหวะเอาซะเลย

ผมต้องพยายามควบคุมอัตราการเต้นของหัวใจให้เป็นปกติไม่อยากนั้นพี่หมอทีคงจับได้แน่ นอกจากนั้นผมยังต้องควบคุมอารมณ์และอะไรหลายๆอย่างให้ตัวผมให้มันเรียบร้อย ไม่งั้นขายหน้าพี่หมอทีแน่ แต่ไม่ทันที่ผมจะคิดอะไรไปมากกว่านี้

ผมก็นึกถึงคำพูดของพี่คิมที่พูดในห้องน้ำกับผมว่า “แต่พี่ว่าหมอทีไม่ได้คิดแค่นั้นแน่ สำหรับเอ พี่ไม่รู้ว่าคิดยังไง แล้วเอเคยบอกหมอทีหรือยังว่าคิดกับเขาแค่พี่น้อง” แล้วอยู่ดีๆในหัวผมก็มีภาพสายตาดวงหนึ่งขึ้นมา เป็นสายที่มองผมด้วยความไม่พอใจและเสียใจระคนอยู่ในตัว สายตาที่ปรากฏขึ้นมาในหัวของผมเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก สายตาของพี่นิค

“ไม่เอาดีกว่า เดี๋ยวพี่ทีปวดแขน”ผมบอกแล้วค่อยๆขยับตัวออกมานอนเป็นปกติ

“ไม่ปวดหรอกครับ เอมานอนอย่างนี้พี่ยิ่งสบาย”พี่หมอทีบอก

“อืม......ไม่ดีกว่าครับ เดี๋ยวพี่ทีติดหวัด”ผมอ้างโรคหวัดทั้งๆที่ไม่ได้เป็น ตอนนี้ให้หัวของผมเริ่มสับสนและคิดอะไรหลายๆอย่างทั้งคำพูดของพี่คิม ทั้งภาพสายตาของพี่นิคที่อยู่ดีๆก็ปรากฏขึ้นหลายวันมานี้ผมแทบไม่คิดถึงพี่นิคเลย มันมาได้ยังไง หรือว่ามันเป็นความเรียกร้องของหัวใจของพี่นิค(และของผม)ที่มันมาตามกัน

“พรุ่งนี้ก่อนไปส่งเอที่อาเขต พี่จะพาขึ้นดอยสุเทพไปไหว้พระธาตุนะครับ ตื่นเช้าหน่อย แต่ถ้าเอตื่นไม่ไหวก็ไม่เป็นไรครับ”พี่หมอทีบอก

“นึกว่าจะไม่พาไปซะแล้ว”ผมบอก

“ตอนแรกว่าจะพาไปวันนี้ แต่มาคิดดูอีกที พี่ว่าไปไหว้พระธาตุขึ้นดอยตอนเช้าๆจะได้บรรยากาศมากกว่าครับ”พี่หมอทีบอก

“ขอบคุณครับพี่ที ขอบคุณที่พี่ทำดีกับผมทุกๆเรื่อง ฝันดีนะครับ”พี่บอกพร้อมเอามือของผมค่อยๆเอื้อมไปจับมือของพี่หมอทีที่วางอยู่ข้างๆตัว แต่การจับครั้งนี้ผมจับด้วยความไม่มั่นใจในความรู้สึกตัวเองเหมือนเมื่อตอนกลางวัน

“ก็เอเป็นน้องชายของพี่นี่ครับ พี่ชายก็ต้องดูแลน้องให้ดีเป็นธรรมดา ฝันดีเหมือนกันนะครับ”พี่หมอทีตอบกลับมา มือที่ผมจับมือพี่เขาอยู่ ผมค่อยๆปล่อยมันออกอย่างช้าๆ เหมือนปล่อยใจไปตามความคิด

ใช่ซินะพี่ที่ดีต้องดูแลน้องให้ดี เราเองก็มีน้องต้องให้ดูแล แล้วเรามามั่วทำอะไรอยู่ล่ะนี่ มั่วแต่มาเที่ยวเล่นสนุกปล่อยตัวปล่อยใจอยู่ได้ เนี่ยะเหรอคนที่จะเป็นหลักให้ครอบครัว เนี่ยะเหรอคนที่คุณพ่อคุณแม่ฝากความหวัง เนี่ยะเหรอคนที่จะเป็นพี่ชายที่ดีของน้อง เอ...เอ๊ย....แค่หน้าที่กับหัวใจของตัวเองยังแยกกันไม่ออกเลย แล้วชาตินี้จะทำอะไรได้ไหมนี่ ผมนอนคิดว่าตัวเองในใจจนหลับไป

...

ผมงัวเงียตื่นขึ้นมาเพื่อควานหาผ้าห่มที่ตกลงไปกองอยู่ที่พื้น(ที่จริงผมไม่ใช่คนนอนดิ้นอะไรนะ แล้วมันตกลงไปได้ยังไงหว่า) เพราะอากาศค่อนข้างหนาวผิดปกติแล้วก็เหลือบไปมองนาฬิกาบอกเวลาตีห้าครึ่ง (เช้ามืดนี่เองถึงว่าทำไหมหนาวขึ้น) ผมมองไปข้างตัวก็ไม่เห็นพี่หมอทีนอนอยู่แล้ว ไม่สนล่ะ ผมเอี่ยวตัวไปหยิบผ้าห่มแล้วนอนต่อ

“เอครับๆ เอ เป็นยังไงบ้างครับ ตื่นไหวหรือเปล่า”พี่หมอทีมาปลุกผมอีกทีตอนหกโมงครึ่ง

“อืมๆ”ผมตอบแบบงัวเงียค่อยๆลืมตาขึ้นมาเห็นพี่หมอทีที่แต่งตัวในชุดใหม่ที่ไม่ใช่ชุดนอนแล้ว

“พี่เตรียมของไว้ให้เอใส่บาตรแล้ว ให้เวลาสิบห้านาทีในการทำภารกิจส่วนตัว พี่ลงไปคอยที่หน้าบ้านตรงเฮือนคำนะครับ”พี่หมอทีบอก

“รับทราบครับ”ผมตอบพร้อมทำท่าตะเบ๊ะทั้งๆที่ยังนอนอยู่

...

ผมทำภารกิจส่วนตัวเสร็จก็รีบเดินมาหาพี่หมอที ที่หน้าบ้านของเฮือนคำมีโต๊ะไม้สำหรับวางของสำหรับใส่บาตร ของทุกอย่างถูกจัดอย่างประณีต ข้าวสีข้าวอยู่ในขันเงินใบงามมีไอที่แสดงถึงความร้อนระเหยขึ้นมา ดอกบัวถูกพับบรรจงเรียงกลีบอย่างงามเป็นระเบียบ ถุงกับข้าวสองสามชนิดที่ถูกมัดรวมกันเป็นชุดๆ ของทั้งหมดนี้วางอยู่ในขันโตกบนโต๊ะอีกที

“อากาศดีจังเลยครับ อยู่ที่บ้านพี่หมอทีตื่นเช้ามาใส่บาตรทุกวันเลยเหรอครับ”ผมถามพร้อมยกมือขึ้นสูดอากาศเข้าเต็มปอด

“ครับ บางครั้งก็ใส่กับคุณแม่บาง คุณพ่อบ้าง กับพี่ว่านบ้าง คนเดียวบ้าง หรือบางทีก็มาใส่พร้อมกันหมด แล้วแต่วันกับความสะดวกของแต่ละคนน่ะครับ”พี่หมอทีบอก (พี่ว่านคือพี่ชายของพี่หมอที)

“ดีจังครับ คงอบอุ่นน่าดู พ่อแม่ลูกตักบาตรด้วยกัน”ผมพูดพร้อมคิดถึงที่บ้าน ที่ปกติเราก้จะใส่บาตรด้วยกันแทบทุกเช้า โดยมีคุณแม่กับผมเป็นตัวยืนพื้นเป็นประจำ ส่วนคุณพ่อกับเจ้าโอ๊ตนี่แล้วแต่โอกาส โดยเฉพาะเจ้าโอ๊ตที่ชอบตื่นสายต้องไปปลุกเป็นประจำ

“พระมาแล้วครับ”พี่หมอทีบอกผม

บรรยากาศยามเช้าที่เมืองเชียงใหม่ ช่างดูมีกลิ่นไอแห่งอารยธรรมล้านนา มีความสงบสุขุมลุ่มลึกแต่ไม่ล้าหลัง เป็นความคลาสสิกที่ลงตัว ภาพของผู้ชายสองคนที่กำลังบรรจงตักบาตรร่วมกันด้วยความตั้งใจใบหน้าและแววตาทั้งสองบ่งบอกถึงความสุขเป็นอย่างมาก ด้านหลังของชายสองคนนั้นเป็นบ้านเรือนไทยล้านนาหลังใหญ่สวยงาม ถ้าใครมองมาเห็น แล้วถ้าชายคนใดคนหนึ่งในนั้นเป็นผู้หญิง คงไม่พ้นที่จะถูกมองว่าเป็นสามีภรรยากันแน่นนอน

...

หลังจากตักบาตรเสร็จ ผมกับพี่หมอทีก็เดินขึ้นไปที่เฮือนคำ เพื่อร่วมรับประทานอาหารเช้ากับคุณพ่อคุณแม่ของพี่หมอที คุณพ่อคุณแม่ของพี่หมอทีเป็นคนที่น่ารักและอบอุ่นมากๆ เป็นคนที่มีอัธยาศัยดี แค่เห็นหน้าหรืออยู่ใกล้ๆก็มีความสุขแล้ว ยิ่งถ้าได้พูดคุยด้วยแล้วยิ่งไม่ต้องพูดถึงเลยรับรองว่าหลงเสน่ห์ความรักความเมตตาและความอบอุ่นของท่านทั้งสองคนที่มีมาให่แน่ๆ ผมไม่แปลกใจเลยที่ทำไมพี่หมอทีถึงเป็นคนดีอย่างนี้ ก็ดูจากครอบครัวคุณพ่อคุณแม่ก็น่าจะรู้ได้แล้ว หลักจากแนะนำตัวทักทายพูดคุยกันได้ซักหน่อยแล้ว (ส่วยใหญ่คุณแม่กับพี่หมอทีจะอู้คำเมืองกัน คุณพ่อคงกลัวผมเก้อเลยพูดภาษากลางเป็นเพื่อนมั้ง) ป้าเอื้องก็ยกโจ๊กร้อนๆออกมา พร้อมเครื่องเคียง (ป้าเอื้อง ป้าอ้อย สองพี่น้องที่เลยวัยกลางคนเป็นแม่บ้านของพี่หมอที พี่หมอทีบอกว่าป้าทั้งสองคนอยู่มาตั้งแต่สมัยคุณยายแล้ว)

“มาครับป้า เดี๋ยวผมตักเอง”พี่หมอทีลุกขึ้นพร้อมรับเอาชามกระเบื้องลายครามสังคโลกมาตักทีละชาม โดยมีป้าเอื้องคอยช่วยอยู่ข้างๆ

“ของคุณพ่อต้องใส่ไข่ลวก กระเทียมเจียวกับพริกไทยเยอะๆ ต้นหอมผักชีกับขิงนิดหน่อย”พี่หมอทีพูดพร้อมตักโจ๊กและเครื่องเคียงใส่เสร็จแล้วก็ส่งให้คุณพ่อที่นั่งอมยิ้มอยู่

“ของคุณแม่ไม่ใส่ไข่ กระเทียมเจียวแบบไม่เอาน้ำมัน ต้นหอมผักชีพอประมาณ ขิงกับพริกไทยน้อยหน่อย”พี่หมอทีตักเสร็จแล้วส่งให้คุณแม่

“ฮู้ใจ๋แม่เป็นที่สุด ตาทีนี่”คุณแม่พูดเป็นคำเมือง พร้อมหอมที่แก้มพี่หมอทีหนึ่งที พี่หมอทีหลับตายิ้มดูมีความสุขมาก

“คุณหนูเล็กเปิ้นตื่นแต่ไก่โห่ ไปกาดเช้าซื้อของ มายะครัวเองเลยเจ้า”ป้าเอื้องรายงานเป็นภาษาคำเมืองที่คุ้นเคย (คุณหนูเล็ก เธอตื่นแต่เช้ามืด ไปตลาดตอนเช้าเพื่อซื้อของมาทำครัวเองเลยค่ะ)
(ป้าเอื้องเรียกพี่หมอทีว่าคุณหนูเล็ก เรียกพี่ว่านพี่ชายของพี่หมอทีว่าคุณหนูใหญ่)

“ของเอ นี่เลยไข่สุกๆ กระเทียมเจียวต้นหอมผักชีน้อยๆ ขิงเยอะๆ พริกไทยนิดหนึ่ง”พี่หมอทีจำรายละเอียดการกินของผมได้ด้วย แล้วพี่หมอทีก็ส่งโจ๊กมาให้ ผมไม่ลืมกล่าวขอบคุณก่อนจะรับโจ๊กมาทาน แล้วพี่หมอทีก็ตักของตัวเองมานั่งทาน

“อร่อยจังครับ อย่างนี้สงสัยต้องมีชามที่สอง”ผมพูดขึ้นหลังจากทานคำแรก พี่หมอทีอมยิ้ม

“คุณหนูเล็ก เปิ้นยะอะหยั๋งก็รำขนาด เอาใจ๋ก็เก่ง ใครได้เป๋นคู่คงดีแต๊ๆเจ้า”ป้าเอื้องเสริมผม (คุณหนูเล็ก เธอทำอะไรก็อร่อยมากๆ เอาใจก็เก่ง ใครได้เป็นแฟนคงดีแท้ๆค่ะ) พี่หมอทียิ้มแก้มแดง

“มีแฟนก็ดีนะซิ นี่ยังบ่เคยเห็นพามาแนะนำเลย ทั้งตาว่านตาที ต้องถามลูกเอ ลูกเคยเห็นตาทีของแม่ควงแม่ญิ๋งบ้างก่อ”คุณแม่ถาม

“สงสัยพี่ทีกำลังเลือกอยู่มั้งครับว่าจะเอาใครมาแนะนำดี”ผมแซวพีหมอที พี่หมอทีทำตาโตเหมือนตกใจใส่ผม

“ลูกเออู้จะอี้ แสดงว่าตาทีมีหลายเน้อ”คุณแม่พูดแล้วหัวเราะ คุณพ่อก็หัวเราะตาม พี่หมอทีอายจนหน้าแดง

“บ่ไจ๋กั๊บ ทียังบ่มี ทีสนใจ๋เฮื่องเฮียน ยังบ่อยากวุ่นเฮื่องฮักกั๊บ”พี่หมอทีปฏิเสธพัลวัน ทำเอาผมหัวเราะแทบสำลักโจ๊ก

“สนบ้างก็ได้นะลูก”คุณพ่อแอบแซวต่อ พี่หมอทีอายม้วนเลย

“เออ่ะ ชอบแกล้งพี่”พี่หมอทีหายเรื่องโบ้ยแก้เขินมาทางผม

“อ้าวโทษกันอีก ก็พูดเรื่องจริง”ผมบอกแล้วหัวเราะ

เราทั้งสี่คนทานโจ๊กไปคุยกันไปอย่างสนุกสนาน รู้สึกว่าพี่หมอทีจะโดนรุมจากรอบด้าน จากนั้นผมก็ลาคุณพ่อคุณแม่ เพราะพี่หมอทีจะพาผมไปไหว้พระธาตุบนดอยสุเทพก่อนที่จะไปส่งผมที่อาเขตท่านทั้งสองบอกว่าเที่ยวจากเชียงรายเสร็จ ถ้ามาเชียงใหม่ให้พาคุณแม่กับน้องผมมาพักที่นี่ก็ได้

...

ผมนั่งคุกเข่าพนมมือ เงยขึ้นมองดูพระธาตุสีเหลืองทองอร่ามที่ตั้งเด่นเป็นสง่าอยู่ตรงหน้าบนดอยแห่งนี้ พระธาตุดอยสุเทพ พระธาตุที่เป็นศูนย์รวมขวัญกำลังใจ แรงเคารพรักแรงศรัทธาของชาวเชียงใหม่ แสงอรุณอ่อนๆยามเช้าส่องมากระทบกับองค์พระธาตุทำให้สีเหลืองทองยิ่งงามอร่ามมากกว่าเก่า หมอกยามเช้าที่ค่อยๆสลายตัวในตอนสายๆอย่างนี้ สายลมที่เหมือนมีไอน้ำรวมอยู่ด้วยพัดผ่านร่างกายทำให้รู้สึกปลอดโปร่งโล่งเย็นสบาย สายตาของผมจดจ่ออยู่แต่ที่องค์พระธาตุจนแทบไม่กระพริบ ร่างกายและรอบข้างเหมือนไม่มีความเคลื่อนไหวใดๆให้รู้สึก แม้แต่ลมหายใจของตัวเองก็แทบจะไม่รู้สึก อารมณ์และความคิดต่างๆหยุดลง จิตใจของผมตอนนี้ดื่มด่ำกับความสุขสงบเป็นอย่างมาก

“เอขอพรอะไรจากพระธาตุครับ พี่เห็นนั่งอธิฐานอยู่นานเลย”พี่หมอทีถามผม ตอนที่นั่งอยู่บนรถหลังจากที่เราสองคนไหว้พระธาตุและร่วมทำบุญแล้วเดินชมทิวทัศน์บริเวณรอบๆ

“ก็อธิษฐานให้คุณแม่ เอ โอ๊ต แล้วก็คนที่เอรักทุกๆคนมีความสุข สมหวังในทุกๆสิ่งทุกๆอย่าง
มีสุขภาพที่แข็งแรง ขอให้บุญที่เอได้มาไหว้พระธาตุในครั้งนี้ส่งถึงดวงวิญญาณคุณพ่อด้วย แล้วพี่ทีล่ะครับ อธิษฐานขออะไร”ผมถามคืน

“ก็ขอให้คุณพ่อคุณแม่ พี่ว่าน เอ ทุกคนมีสุขภาพที่แข็งแรง ไม่ต้องเจ็บไข้ได้ป่วย เหมือนที่พระท่านบอกว่า ความไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐ”พี่หมอทีบอก

“อ้าวถ้าทุกคนแข็งแรงไม่ป่วย พี่ทีก็ตกงานดิ่ แล้วขอให้แต่คนอื่นไม่ขอให้ตัวเองบ้างเหรอครับ”ผมถาม พี่หมอทีถึงกับหยุดรถเข้าข้างทาง

“ของตัวเองก็ขอครับ พี่ขอให้พี่เจอยาที่ใช้รักษาโรคใจครับ เพราะโรคทางกายหมอทั่วๆไปคงหายาให้ได้ แต่ยาที่ใช้รักษาโรคใจนี่คงหายาก เอครับ........เอมาเป็นยารักษาโรคใจให้พี่ได้ไหมครับ”พี่หมอทีพูดพร้อมหันหน้ามาหน้าผม

ผมรู้และเข้าใจความหมายของคำว่ายาทางใจของพี่หมอทีดีว่ามันคืออะไร มันก็ไม่ต่างอะไรกับการที่จะขอผมเป็นแฟนนั่นเอง 

ผมอึ้งเป็นอย่างมาก ความรู้สึกไม่ต่างอะไรจากตอนที่พี่นิคขอเป็นแฟน ทั้งๆที่พอจะรู้อยู่ว่าพี่หมอทีแอบชอบผม แต่ก็ไม่คิดว่าพี่หมอทีจะกล้าพูดออกมาตรงๆและเร็วขนาดนี้  อีกอย่างผมยังไม่ทันได้เตรียมตั้งรับกับเหตุการณ์นี้เลย  จะว่าไม่เตรียมก็ไม่เชิง เพราะที่จริงเมื่อคืนผมนอนคิดอย่างหนักกับคำพูดของพี่คิม ทำให้ผมตัดสินใจว่าจะพูดเรื่องสถานการคบกันของผมกับพี่หมอทีว่าเป็นแบบพี่น้อง หลังจากกลับไปที่มอพ้นช่วงปีใหม่ไปแล้ว แต่คิดว่าตอนนี้มันคงช้าไปซะแล้ว เพราะพี่หมอทีดันมาขอคบกับผมก่อน

ผมเอื้อมมือไปจับมือพี่หมอทีที่วางอยู่บนพวงมาลัยก่อนที่จะพูดออกไปว่า “คือ......เอ........เอคงเป็นยารักษาโรคทางใจให้พี่ทีได้ไม่ดีนัก เพราะ...เอ....เป็น...แค่.......น้องชายของพี่  ตัวยาบางอย่างอาจไม่มีประสิทธิภาพเพียงพอที่จะรักษาโรคให้หายได้”ผมพูดเสร็จก็เหลือบมองหน้าพี่หมอที แววตาของพี่หมอทีที่สดใสเป็นประกายกลับดูเศร้าผิดหวังและหดหู่อย่างเห็นได้ชัด แล้วผมก็รีบก้มหน้านีแต่ยังจับมือพี่หมอทีอยู่

คำพูดที่ผมบอกออกไปถึงแม้มันจะเป็นการบอกอ้อมๆ แต่คนที่ฉลาดอย่างพี่หมอทีเข้าใจดีว่ามันคือการไม่ตอบรับนั่นเอง ตอนนี้ผมรู้สึกวุ่นวายในใจ หัวผมมันคิดหลายเรื่อง แต่ผมไม่รู้ซักเรื่องเลยว่ามันคิดอะไร ผมอยากหนีจากที่ตรงนี้ สถานการณ์แบบนี้ไปให้พ้นๆ แต่คำพูดของพี่คิมก็ดังขึ้นมาในหัวผมว่า “ถ้าคิดจะหนีเราคงต้องหนีมันทั้งชีวิต สู้เลือกที่จะเผชิญมันแล้วตามหาความจริงไม่ดีกว่าเหรอ” ผมเลยสูดลมหายใจเข้าปอดแรงๆหนึ่งที ก่อนที่จะหันหน้า(ฝืน)ยิ้มไปคุยกับพี่หมอที

“พี่...ที ..เอ่อ...พี่หมอทีครับ ผมว่าพี่คงหายาใจได้ดีกว่าผมแน่ๆครับ”ผมเปลี่ยนจากที่เรียกว่าพี่ที มาเป็นพี่หมอทีเหมือนเดิม

“เอเป็นยาใจให้คนอื่นแล้วใช่ไหมครับ ........... คนๆนั้นใช่.....นิค หรือเปล่าครับ”พี่หมอทีถามออกมาทำเอาผมแทบหยุดหายใจ แต่ผมยังคงไม่ตอบอะไร ในใจตอนนี้ว้าวุ่นน่าดู หัวสมองก็คิดใหญ่ว่าจะทำอย่างไรต่อไปดี ทำยังไงสถานการณ์มันถึงจะคลี่คลายไปในทางที่ดี เพราะผมเองก็ไม่อยากเสียพี่ชายที่ดีๆอย่างพี่หมอทีไป

“พี่ดีใจนะ อย่างน้อยพี่ก็รู้ว่าเอเป็นยาใจให้นิคได้ พี่สังเกตเวลาที่นิคมองเอ เวลาที่นิคทำอะไรเพื่อเอ นิคเขาจะมีความตั้งใจเอาใจใส่เป็นพิเศษ ไม่ซีเรียสจริงจังมาก เป็นเหมือนนิคคนเดิม”พี่หมอทีบอกแล้วยิ้มน้อยๆบางๆมาให้ผม

คำพูดที่ว่าเป็นเหมือนนิคคนเดิมมันสะกิดหูและสะกิดใจผมเป็นอย่างมาก แล้วมันก็ทำให้ผมคิดถึงเรื่องที่ไอ้อ๊อฟเคยบอกว่าพี่หมอทีกับพี่นิคเป็นแฟนกันขึ้นมา

“พี่นิคคนเดิม หมายความว่าอะไรครับ แล้วที่เขาว่ากันว่าพี่หมอทีกับพี่นิค........”ผมถามพร้อมเอามือออกจากมือพี่หมอที

“มันเป็นแค่อดีตไปแล้วแหละครับ ตอนนี้พี่กับนิคเราเป็นพี่น้องที่ดีต่อกัน เหมือนกับที่เอกับกำลังจะให้พี่เป็นนี่ไงครับ”พี่หมอทีพูดมันเจ็บแปล็บเข้าที่ใจผมอย่างแรง ทำเอาผมน้ำตาคลอเบ้าเพราะสงสารพี่หมอทีขึ้นมาจับใจ แต่ตอนนี้ผมก็ไม่รู้จะช่วยอะไรได้

จากคำพูดพี่หมอทีแสดงว่าพี่หมอทีต้องเคยคบกับพี่นิคและต้องโดนพี่นิคปฏิเสธเหมือนกับผมที่กำลังปฏิเสธพี่เขาอยู่ในตอนนี้ ใจจริงผมอยากจะถามไปให้รู้แล้วรู้รอดว่าแล้วทำไมพี่สองคนถึงเลิกกัน แต่ดูว่าถ้าถามตอนนี้คงจะไม่เหมาะเท่าไหร่

“ออกรถเถอะครับพี่หมอที เดี๋ยวไปไม่ทัน ผมขอฟังเพลงนะครับ”ผมตัดบทเพราะไม่อยากอยู่ในสถานการณ์อย่างนี้นานๆ แล้วผมก็เอื้อมมือไปเปิดเพลงฟัง แต่เพลงเจ้ากรรมดันเป็นเพลงที่เข้ากับอารมณ์ของพี่หมอทีตอนนี้ซะอีกได้
(http://www.imeem.com/people/H0fbiA6/music/R8vFvLwB/boyd_pod/ --- ฟังเพลงช่วงที่ดีที่สุด ของBoyd Pod)

...........เดินจับมือกันทุกข์สุขด้วยกันหัวเราะร้องไห้ด้วยกันมานานเท่าไหร่ฉันไม่เคยลืมจากใจ
วันที่เรายิ้มวันที่ทะเลาะภาพวันและคืนเหล่านั้นจะยังงดงามไม่เคยเปลี่ยนไป
ยังคงเป็นดังเหมือนเมื่อวานอยู่ในส่วนลึกความทรงจำแตกต่างกันแค่เพียงในตอนนี้
ฉันนั้นไม่ได้มีเธออยู่ข้างๆเหมือนวันที่เราเคยเดินข้ามผ่านทุกๆสิ่งทุกๆอย่างมาด้วยกัน
นับเป็นช่วงชีวิตที่ดีที่สุดแม้เป็นแค่เพียงเวลาสั้นๆที่ (และก็) เคยเกิดขึ้นกับฉัน เพราะเธอ…

พอผมฟังไปตอนช่วงที่ว่า แตกต่างกันแค่เพียงในตอนนี้ ฉันนั้นไม่ได้มีเธออยู่ข้างๆผมจะเอื้อมไปปิด เพราะผมว่าเพลงมันโดนกับความรู้สึกพี่หมอทีมากเกินไป

“ไม่ต้องปิดหรอกเอ ........  เอครับ พี่ขอกอดเอ ในฐานะพี่ชายกอดน้องชายได้ไหมครับ”พี่หมอทีพูดออกมา ผมไม่ตอบแต่คว้าตัวพี่หมอทีมากอดอย่างแน่นแล้วก็ปล่อยโฮออกมาเสียเอง

เพลงก็ยังดำเนินต่อไปเรื่อยๆ ผมร้องไห้ซบอกพี่หมอทีจนเสื้อพี่หมอทีเปียก พี่หมอทีเพียงแค่กอดผมเบาๆด้วยมือข้างหนึ่ง อีกข้างหนึ่งก็ลูบผมเหมือนเป็นการปลอบใจ ความรู้สึกนี้ผมรู้ดีว่ามันเป็นความรู้สึกที่พี่ชายมีให้น้องชายจริงๆไม่มีอะไรเกินเลยไปกว่านี้แล้ว

..........เพลงและของขวัญตัวจากตรงนั้นจดหมายก็ส่งให้กันในวันที่ห่างฉันนั้นยังคงเก็บไว้
วันที่เหนื่อยล้าถ้อยคำที่ปลอบใจภาพวันและคืนเหล่านั้นจะยังงดงามไม่เคยเปลี่ยนไป
ไม่รู้ว่าเธอไม่รู้ว่าจะได้ยินเพลงนี้หรือยังอยากจะให้เธอช่วยรับฟังว่าฉันนั้นคิดถึง นะ…
ทุกๆสิ่งทุกๆอย่างได้ผ่านมาด้วยกันนับเป็นช่วงชีวิตที่ดีที่สุดแม้เป็นแค่เพียงเวลาสั้นๆ
และก็ เคยเกิดขึ้นกับฉัน เพราะเธอ...............…
“ขอบคุณครับน้องเอ มันเป็นช่วงเวลาสั้นๆแต่เป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดเลยครับ”พี่หมอทีพูดขึ้นมาเปลี่ยนจากที่เรียกผมว่าเอ มาเป็นน้องเอเหมือนเดิม  ผมกอดพี่หมอทีอยู่นานจนเพลงจบ

“พี่หมอทีลอกเพลงมาพูดนี่นา”ผมพูดพร้อมสะอื้นแล้วออกจากอกพี่หมอที

“เอ้า ก็เพลงเขาดีจริง เลิกขี้แยได้แล้ว น้องชายพี่ไม่มีคนขี้แยนะครับ”พี่หมอทีบอกพร้อมเอาผ้าเช็ดหน้ามาช่วยผมเช็ดน้ำตา

“ครับ ผมจะเป็นน้องชายที่ดีครับ”ผมตอบ

“เห้อ....ว่าแต่ทำไมน้องชายที่ดี ให้ยาใจเม็ดแรกกับพี่ชายก็เป็นยาขมซะแล้ว”พี่หมอทีบอกพร้อมเอามือมาขยี้ที่หัวผมเบาเป็นการพูดที่หยอกล้อมากกว่าประชดประชัน แล้วพี่หมอทีก็ขับรถไปส่งผมที่อาเขต

...

ระหว่างทางผมนั่งเงียบแทบไม่พูดอะไรเลย มีแต่พี่หมอทีที่ยังวางตัวปกติ ชวนผมคุยนั่นคุยนี่ แต่ผมแอบสังเกตแววตาที่ไม่ปกติคู่นั้นของพี่หมอทีได้ แววตาที่ไม่สดใสเป็นประกาย แววตาที่เศร้าดูห่อเหี่ยว ผมคิดในใจว่าถ้าเราได้บอกพี่หมอทีก่อน หรือบอกเร็วกว่านี้ เราหรือพี่หมอทีคงไม่ต้องเจ็บกันมากขนาดนี้ นี่แหละเพราะเราไม่เด็ดขาดพอ มั่วแต่ห่วงนั่นห่วงนี่ คอยแต่ให้ถึงเวลานั้นเวลานี้ แล้วตอนนี้เป็นยังไงล่ะ เจ็บทั้งคู่ ดีนะที่ไม่เสียพี่หมอทีไป

ไม่ได้การแล้ว เราจะไม่คอยไม่ห่วงอะไรอีกต่อไปแล้ว ตอนนี้ที่น่าห่วงคือใจของเราและใจของใครอีกคนที่เราไปทำให้เขาเจ็บไว้มาก ต้องไปตามหาเอากลับคืนมาให้ได้  ต่อไปนี้เราจะไม่ให้ใครเจ็บเพราะเราอีกแล้ว ถ้าจะเจ็บเราขอเป็นคนเจ็บเองดีกว่า

“อ้าว น้องเอจะไปไหนครับ เดี๋ยวก็ถึงคิวแล้ว”พี่หมอทีเรียกผมทันทีที่เห็นผมเดินออกจากช่องที่จะจองตั๋วเพื่อเดินทางไปเชียงราย

“ผมจะไปตามหาหัวใจครับ ผมทำให้ใจของใครหลายคนเจ็บช้ำมาเพราะผมมากเกินไปแล้วครับ”ผมบอกแล้วเงยหน้ามองหาช่องขายตั๋วที่ต้องการจะไป

“ถ้าไปจะหนองคาย ช่องจองตั๋วอยู่ทางนี้ครับ”พี่หมอทีบอกเหมือนรู้ใจผม

“ขอบคุณครับ ขอบคุณจริงๆครับพี่หมอที .................แต่ผมมีเรื่องให้พี่หมอทีช่วยอีกเรื่องครับ พี่หมอทีช่วยโทรไปยืนยันกับคุณแม่ผมให้ทีซิครับว่าผมติดธุระสำคัญเรื่องเรียนต้องกลับขอนแก่นด่วน แล้วผมฝากให้พี่ดูแลคุณแม่กับโอ๊ตตอนที่มาถึงเชียงใหม่ด้วยนะครับ”ผมบอกพร้อมรีบเดินเพื่อจะไปจองตั๋ว

“แหม...ตั้งแต่เป็นน้องชายที่แสนดี รู้สึกว่าจะใช้พี่เก่งเหลือเกินนะครับ เรื่องดูแลคุณแม่กับโอ๊ตนะไม่มีปัญหาครับ แต่จะให้พี่โกหกคุณแม่ของน้องเอนี่คง........”พี่หมอทีทำหน้ายิ้มทะเล้นแบบเจ้าเล่ห์

ผมต้องอ้อนพี่หมอทีอยู่นานจนพี่หมอทียอมโทรไปบอกให้ ก่อนที่คุณแม่จะโทรมาเทศน์ผมกัณฑ์ใหญ่ ผมขอโทษจริงๆครับคุณแม่ แต่ตอนนี้ผมขอวางหน้าที่ลูกที่ดี หน้าที่พี่ชายที่ดี หน้าที่ทุกอย่างเอาไว้ก่อน เพราะผมมีหน้าที่อีกอย่างที่ลืมทำและต้องรีบทำคือทำตามหัวใจตัวเอง

+++ จบบทที่ยี่สิบสาม +++

*** ข้อคิดคำคมประจำบท ***
-   แค่หน้าที่กับหัวใจของตัวเองยังแยกกันไม่ออกเลย แล้วชาตินี้จะทำอะไรได้ไหมนี่
-   โรคทางกายหมอทั่วๆไปคงหายาให้ได้ แต่ยาที่ใช้รักษาโรคใจนี่คงหายาก
-   มันเป็นช่วงเวลาสั้นๆแต่เป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุด
-   ผมมีหน้าที่อีกอย่างที่ลืมทำและต้องรีบทำ คือทำตามหัวใจตัวเอง

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: andy_kwan ที่ 11-06-2008 23:58:31

นู๋เอ ตามหาหัวใจของนิคให้เจอนะคะ
จิ้มค่ะ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 12-06-2008 00:03:40

ตอนนี้เห็นใจหมอทีเเฮะ  :m15:
หุ หุ หุ รอพี่นิคตอนหน้า  :a1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Pztor ที่ 12-06-2008 00:13:24

 :o

ลุ้นจ้าลุ้น จะได้เจอพี่นิคแล้ว

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: a22a ที่ 12-06-2008 00:30:03

ขอให้คุณ เอ ตามหาหัวใจให้เจอนะคับ :oni1: :oni1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: meawmeaw ที่ 12-06-2008 00:54:13

 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: BABY_CHICK ที่ 12-06-2008 00:58:59

 :m4:คืนนี้ มีความสุขจริงๆ เอหาคำตอบของหัวใจได้

ส่วนผมก็สะจาย ที่น้องโด้พาทีม ชนะ 3-1 555555 (เกี่ยวกันป่าวเนี่ย)

เป็นกำลังใจต่อไปครับ :L2: :L2:

ปล. เออเนาะ ท่าจะจริง ความรักมันไม่มีตัวตนนี่นา เราสร้างมันมาเอง

แสดงว่าเรา.... o2 o2

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: แก้ว ที่ 12-06-2008 01:06:56

ลุ้นตอนหน้าจริง ๆ

โชคดีนะคะ  :bye2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Mint ที่ 12-06-2008 02:06:36

 :m4: :m4: :m4:

ตามหาหัวใจ

รอตอนต่อไปด้วยความใจจดใจจ่อ

 :m1: :m1: :m1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Tsukasa999 ที่ 12-06-2008 07:20:19

 :a1:มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ

หมอทีน่ารักดี พี่ชายในอุดมคติสุดๆ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: jurassic ที่ 12-06-2008 07:34:02

 :L2:.....เป็นกำลังใจให้นะค่ะ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: CHOKUN ที่ 12-06-2008 08:02:36

ขอให้หาหัวไจให้เจอเร็ว ๆ นะ รีบมาต่อล่ะ :o8: :o8: :o8: :oni1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ~@มาวินฮับ@~ ที่ 12-06-2008 08:51:01

ถึงเวลาแล้วใช่มั๊ยคับที่จะตามหาหัวใจเอาใจช่วยเอนะคับสู้ๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: three ที่ 12-06-2008 09:15:05

ตามหาให้เจอแล้วรักษามันให้ดีนะครับผม :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: @#Jackie#@ ที่ 12-06-2008 09:23:24

ไปตามหาหัวใจแล้ว  :m1: :oni2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sarin ที่ 12-06-2008 09:38:10

 :a2:ในที่สุด.....เอก้อตามหาหัวใจ....หาให้เจอนะค้าบ...อิ.อิ.
ลุ้นฮะ...ลุ้น :a4:....
แอบดีจัยกับพี่นิคนะค้าบ :m1:
เอค้าบ  :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: jobisuka ที่ 12-06-2008 09:45:56

อยากให้ถึงหนองคายเร็ว ๆ จัง  :กอด1: แล้วถ้าไปแล้ว จาเริ่มพูดยังไงหง่ะ  o12
แต่ยังไงก็ สู้ ๆ เอาใจช่วยนะ (ตอนที่รอคอย ใกล้เข้ามาแล้ว :o8:) เหอ ๆ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 12-06-2008 10:44:31

 :m4: :m4:
ดีใจที่น้องเอ...รู้จักหัวใจตนเองเสียที่ ตามให้เจอนะคะ  :o8:
ส่วนพี่นิค...น้องเอมาแล้วนะคะ สละทุกคนเพื่อพี่นิคคนเดียว
ก็อยากให้พี่นิค ทนุถนอม ดูแล เอาใจใส่ หนักนิดเบาหน่อย ก็อภัยให้แก่กันนะคะ
คิดถึงความรักที่มีต่อกันเยอะ ๆ น้า
พี่นิคก็อย่าปล่อยให้น้องเอชอบคิดมากอยู่คนเดียวเสียหล่ะ    o7

มอบ :L2: เป็นกำลังใจ ให้กับ  :L1: ของคนทั้งสองคน  :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Bm_Boy ที่ 12-06-2008 15:11:12

 :L1:

 :m15:

 :bye2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 12-06-2008 15:28:08

 :m4:ดีจริงที่มาเชียงใหม่ คราวนี้ ทำให้อะไรในใจของเอ คลี่คลายไปได้
เกือบไปแล้วมั๊ยล่ะนั่น หากไม่คิดพิจารณาตอกย้ำหน้าที่ของตัวเองอยู่ตลอดเวลา สงสัยคืนนั้นได้เป็นสะใภ้เฮือนคำแน่แต๊

แต่ไปๆ มาๆ ข้ามภาคซะงั้น เหนือ กะ อิสาน มันคนละทิศกันเจรงๆๆๆๆๆ :m30:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 12-06-2008 16:21:45

ในที่สุดก็จะทำตามที่หัวใจตัวเองสักที



ยังไงก็สู้ๆๆๆๆนะคับเป็นกำลังใจให้ :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: [€]ŝĊörŦ ที่ 12-06-2008 17:06:48

ขอให้ทำหน้าที่และตามหาหัวใจให้เจอไวๆ นะครับ

รอลุ้นไปด้วยเลยนะนี่ อิอิ

 :m1:   :m1:   :m1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: dragonfly08 ที่ 12-06-2008 17:12:12

พี่นิครอเออยู่ทุกลมหายใจ ขอให้เอรู้ใจตัวเอง และก้าวเดินไปกับการตัดสินใจในทางที่ได้เลือกแล้ว



มีความสุขทุ้กกกกวันนนน
 :pig4:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: christiyaturnm ที่ 12-06-2008 17:20:15

 :oni2:

ผมรู้สึกแฮปปี้เป็นบ้าเลยครับ

ที่เอตัดสินใจได้ o13

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: IZE ที่ 12-06-2008 17:20:33

น้องเอไปตามหาหัวใจ  แล้วจะเจอหัวใจดวงนั้นอยู่ไหมๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ   รีบๆๆหน่อยๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Eis ที่ 12-06-2008 17:29:07

สงสารพี่หมอที แต่ดีใจที่นายเอตัดสินใจได้เสียทีนะครับ  :m12:
.
.
.
.
ว่าแต่ตอนนี้พี่หมอทีมียาใจหรือต้องการเพิ่มอีกไหมครับ  :o8:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Money_LovE ที่ 12-06-2008 18:17:59

กรี๊ดดดดดดดดดดดดด :oni1:

จาเปนไงต่อไปนิ

จาตามหาหัวใจสำเรจด้วยวิธีไหนนาาาาาา

ติดตามติดตาม :oni2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ๐DoNuT๐ ที่ 12-06-2008 18:57:32

ว้าววววงานเข้าแล้วละสิพี่เอ
เดินทางรอบประเทศจริงๆ555+
สู้ๆครับ รีบๆมาต่อล่ะ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: numtannaka ที่ 12-06-2008 19:07:18

 :m31: น้องเอมาทำกับหมอทีของพี่อย่างงี้ได้ไงเนี่ย  :a6:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: G_wa ที่ 12-06-2008 19:35:16

สงสารพี่หมอทีอ่ะ

 :m15: :m15: :m15: :m15:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Siri_nan ที่ 12-06-2008 19:43:22

ไปตามหาหัวใจกันดีกว่า :oni1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: P_love ที่ 12-06-2008 19:49:11

 :m15: :m15: :m15: :m15:

สงสารพี่หมอทีจังเลย   :sad2:

แต่เอก้อทำถูกแล้วล่ะที่เลือกจะบอกไปแบบนั้น ยังเชียร์พี่นิคเหมือนเดิม

ไปตามหาหัวใจตัวเองให้เจอนะ  :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: snowblack ที่ 12-06-2008 19:59:31

อ้างจาก: G_wa ที่ 12-06-2008 19:35:16  

สงสารพี่หมอทีอ่ะ

 :m15: :m15: :m15: :m15:

^
^
^
^
^
เอ่อ...พอดีจะพิมพ์เหมือนคนนี้เป๊ะเลย  :sad2: :o12: o7

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: gift_deb ที่ 12-06-2008 20:09:30

ในที่สุดก็เป็นคิวพี่นิคซักที  :laugh: :laugh:





ปล. สนใจงาน housewife เอ้ยยย housemate ค่ะคุณเอ แต่ขอเงินเดือนหลักหมื่นขึ้นไปนะ :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 12-06-2008 20:22:20

สงสารหมอทีนะ

เอทำถูกแล้วล่ะ ไปตามหาหัวใจให้เจอนะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: golf_zaa ที่ 12-06-2008 21:26:31

หนุกดี หนุกดี

มาต่อเรวๆค๊าฟฟ

จะรออ่านนะครับป๋ม

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 12-06-2008 21:50:08

ม่ามีเวลา มาอ่านเรย ม่าด้ายเข้ามา 2 วันแล้ว   :m15:


สอบ มันทุกวัน 

จราบ้า ตาย      :serius2:

วันนี้ แอบ เข้ามา     :laugh:



พี่เอ ไป หา พี่นิคแล้ว


ตอนหน้าจามีฉากหวานปะ     :oni3:

รอตอนต่อ ไปนะค่ะ

*P*S  พี่เอ รักษาสุขภาพ ด้วยนะค่ะ+++  ฝันดีค่ะ    :bye2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: cassper_W ที่ 12-06-2008 21:53:26

สงสารพี่หมอทีเหมือนกันอ่ะ แต่รู้ว่คนดีดีอย่างพี่หมดที ต้องได้เจอคนที่เป็นของพี่หมดทีแน่ๆๆๆ o13

ดีใจที่เอ ยอมรับหัวใจตัวเองสักที  จะได้ลงเอยกะพี่นิคแล้ววว

เย้ๆๆๆๆ

ความรักก็ต้องมีอุปสรรคบ้างเนอะ  มันจะได้ทำให้ความรักนั้นมีคุณค่าและยาวนานยิ่งขึ้นจ๊ะ

เป็นกำลังใจให้เอน่ะ  สู้ๆๆๆ :bye2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 12-06-2008 21:57:38

 :m23: เอ๋อเลย เดาผิด ว่าน้องเอคงเคลียเรื่องหัวใจกับพี่หมอที ที่ขอนแก่น

            แต่กลับเคลียกันที่เชียงใหม่เลย  :a2: ยังดีที่ พี่หมอทีเป็นคนมีเหตุผล

           และใจเย็น สุด ๆ  :m1:  อย่างน้อย น้องเอก็ไม่ได้เสีย พี่หมอทีไป กับได้

           พี่ชายที่แสนดี และรู้ใจน้องชายด้วย คนอะไรจะโชคดีถึงเพียงนี้ :วู้วว1:

 :oni1: รีบไปหนองคาย แล้วเอาหัวใจของพี่นิค กลับคืนมาเร็ว ๆ เอ แต่ไม่รู้ว่า พี่นิค

           จะเอาคืนหรือเปล่า ยังไงก็ต้องเป็นกำลังใจให้น้องเอ  :o11: o1

           เป็นอันว่ารอ ก็แล้วกัน   ตามหาหัวใจสุดแดนโขง  :m1: :bye2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: BABY_CHICK ที่ 12-06-2008 22:45:27

 :m1:เข้าคิวรอ ครับ เตรียมตัวดูบอลด้วย เอาใจช่วย เยอรมัน

 o13 o13

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Bm_Boy ที่ 12-06-2008 22:48:01

 :L2: :pig4:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Otaku ที่ 12-06-2008 23:03:26

สงสารพี่หมอที :sad2:

แต่ก็สงสารพี่นิคมากกว่านะ 555+

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: DeShiWa ที่ 13-06-2008 02:20:38

 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

อ่าครับผมกลับมาเป็นกำลังใจให้พี่เอเหมือนเดิมครับผม

หลังจากที่ห่างหายไปนาน คิดถึงนะครับผม

ไม่รู้ว่าพี่เอเป็นไงบ้างครับผม

มาเชียงใหม่ก็ไม่บอกนะครับ อิอิ

 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Estel ที่ 13-06-2008 04:46:36

Estel แจ้งข่าวครับ

ตอนนี้งดลงเรื่องนะครับผม อย่างน้อยก็ประมาณสามวัน
หรือจนกว่าปัญหาที่เกิดขึ้นมาเมื่อวันก่อนจะแก้ไขไปได้

ส่วนตอนนี้พี่เอก็ไปแล้วครับ Estel ก็บอกไม่ได้ว่าไปไหน
หรือเมื่อไหร่จะกลับ ขอเวลาให้พี่ชายผมไปทำใจก่อนนะครับ

ตอนแรกผมบอกไปจริงๆ ว่าเกิดอะไรขึ้น ไปๆ มาๆ มาแก้ไขคำพูดดีกว่า
เผื่อว่าจะแก้ปัญหาได้ครับ ยังไงก็ขอให้ทุกคนให้เวลาพี่เอด้วยนะครับ

ส่วนที่ว่าจะแต่งต่อได้รึเปล่า ไว้ค่อยดูกันนะครับ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 13-06-2008 04:58:03

 :m4: :m4:
 +1 ให้น้องวิล จ้า ขอบคุณมากๆๆๆๆๆๆ
 ขอเป็นกำลังใจให้น้องเอ กะ พี่นิค นะจ๊ะ สู้ สู้ ค่ะ
:m1: :m1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Mint ที่ 13-06-2008 05:33:31

 :L2: :L2: :L2:

ม่ายรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นนะ

แต่ก็เป็นกำลังใจให้พี่เอนะคะ

 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 13-06-2008 06:08:20

 :L2: ขอให้แก้ปัญหาให้สำเร็จลุล่วงไปโดยเร็ว

เป็นกำลังใจให้นะครับ น้องเอ  :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: jurassic ที่ 13-06-2008 07:42:13

ทุกปัญหามีทางออกเสมอ....ยังไงเป็นกำลังใจให้อีกคนนะค่ะ.....สู้สู้ :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: @#Jackie#@ ที่ 13-06-2008 08:08:12

เป็นกำลังใจให้ครับ ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่หวังว่ามันจะผ่านไปได้ด้วยดี  o7

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sarin ที่ 13-06-2008 09:20:52

 :L2:สู้..สู้..นะครับเอ...ตั้งสติ..รับมือกับปัญหา...
ผมเชื่อนะครับว่า.....เอจะผ่านพ้นมันไปได้..
เป็นกำลังใจให้ครับ :กอด1:
...แล้วมันก้อจะผ่านพ้นไป..... :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ken_krub ที่ 13-06-2008 10:04:58

เป็นกำลังใจให้ครับ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 13-06-2008 11:42:44

ฝ่าฟันมาตั้งมากมาย ครั้งนี้ก้อต้องคลี่คลายไปได้แน่ๆ

เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ที่นี่เป็นกำลังใจให้นะ :ped149: :ped149: :ped149: :ped149: :ped149: :ped149: :ped149:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Eis ที่ 13-06-2008 13:15:29

ขอบคุณ Estel นะครับที่มาแจ้งให้ทราบ.. ตอนนี้อยู่เมืองลุงแซมใช่ไหมครับผม ปรับตัวได้เรียบร้อยแล้วใช่มั้ยครับ  :a11:


ถึงนายเอ ปัญหาทุกอย่างไม่ได้ทำให้เราทุกข์ใจได้เพียงอย่างเดียว แต่มันช่วยสอนให้เราโตขึ้นและแกร่งขึ้นด้วยนะครับ เป็นกำลังใจให้ผ่านไปได้ด้วยดีครับผม.. ถ้าอยู่ใกล้ปัญหามากไปจนหาทางออกไม่เจอ ลองถอยห่างออกมาสักนิดแล้วค่อยๆ มองดูนะครับ .. สู้ๆ  o13

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: meawmeaw ที่ 13-06-2008 13:18:51

สู้...สู้...นะจ๊ะ
 :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: andy_kwan ที่ 13-06-2008 13:22:22

อ่านมาถึงตอนนี้แล้ว นึกถึงฉากหนึ่งในหนังเรื่อง"รักแห่งสยาม"
ฉากคอนเสิร์ตก่อนจะจบ เพลงกันและกันเริ่มขึ้น
แล้วโต้งก็วิ่งไปหาเวที.......

แต่สุดท้ายนิคก็บอกเอว่า....

ป้าจิ้นไปเองนะ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: แก้ว ที่ 13-06-2008 14:02:33

แก้วไม่รู้ว่าจะช่วยยังไง
แก้วขอพรจากองค์พระธาตุดอยสุเทพ ขอให้เอผ่านปัญหาต่าง ๆ ได้นะคะ

เป็นกำลังใจให้นะคะ  :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: [€]ŝĊörŦ ที่ 13-06-2008 14:48:16

ยังงัยก็สู้ๆ นะครับ

เป็นกำลังใจให้เสมอเลย

 :L2:   :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Simply Blue ที่ 13-06-2008 15:04:41

 :a2: เป็นกำลังใจให้น้องเอ  ผ่านอุปสรรคและปัญหาไปได้อย่างดี

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: christiyaturnm ที่ 13-06-2008 15:24:34

 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
เป็นกำลังใจให้ผ่านพ้นเรื่องที่ทำให้ไม่สบายใจไปได้ด้วยดีนะครับ นายเอ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: cassper_W ที่ 13-06-2008 18:11:55

ม่ะรู้เกิดไรขึ้น  แต่ว่า  ขอให้ผ่านพ้นไปได้ด้วยดีน่ะ


สู้ๆๆน่ะ  ม่ะว่าจะเกิดไรขึ้น เอก็ยังมีคนที่เอรัก อยู่รอบตัวน่ะจ๊ะ 

 :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ๐DoNuT๐ ที่ 13-06-2008 18:56:20

ขอให้พี่เอแก้ไขปัญหาให้ได้นะครับ
เอาใจช่วยอยู่ ^^
ปัญหาถ้าไม่มีทางแกก็คงไม่ใช่ปัญหาหรอก
ไม่มีมนุษย์คนใดเกิดมาไม่เคยทำผิดก็คงไม่ใช่มนุษย์ละ
แต่เพียงแก้ไขในสิ่งที่ผิด แล้วมันก็จะดีเอง =w=

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: To_Feel ที่ 13-06-2008 21:11:47

 o13

 :L2:

 :pig4:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: littlepooh ที่ 13-06-2008 21:17:42

 :L2: :L2: :L2: อด และ ทน สู้ๆๆๆ เอาใจช่วยเสมอครับ :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 13-06-2008 21:24:43

 :a1: :a1:สู้ๆๆคับ

เป็นกำลังใจให้คับผม

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 13-06-2008 22:03:45

เอาใจช่วยจ้า สู้ๆ :a2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 13-06-2008 22:44:33

เป็นกำลังใจให้ พี่เอ นะค่ะ   :L2:


กลับมาเร็วๆๆนะค่ะ    :m15:


รอพี่เอ ยุน้า 


 :bye2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: P_love ที่ 14-06-2008 03:27:04

ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ก้อขอให้เอ สู้  ต่อไปนะ :a2:

เป็นกำลังใจให้คะ  :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ~@มาวินฮับ@~ ที่ 14-06-2008 06:36:59

ไม่ว่าปัญหานั้นเป็นอะไรเราเชื่อว่าเอต้องแก้ไขมันได้อยู่แล้วเอต้องเข้มแข็งนะคับยังมีคนคอยเป็นกำลังใจให้เสมอเราจะรอนะคับ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: golf_zaa ที่ 14-06-2008 12:08:56

มาต่อเร็วจิค๊าฟฟฟ

มีคนรออ่านอยู๋ อิอิ

สนุกมากอ่า

อยากอ่านๆๆๆ  :oni2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: marchmenlo ที่ 14-06-2008 13:44:36

เพิ่งอ่านจบวันนี้เอง หลังจากที่นั่งหลังขดหลังแข็งหน้าจอมาตั้งแต่เช้า .... :เฮ้อ:อยากกลับบ้าน....

ป่านนี้ขอนแก่นบ้านเฮาซิเป็นจั่งใด๋เน๊อ...... :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ISACBTMN ที่ 14-06-2008 17:55:45

มารอคนตามหาหัวใจ  :L1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 14-06-2008 23:17:27

เอ สู้ สู้ สู้นะ

พี่จะเป็นกำลังใจให้

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 15-06-2008 00:37:49

เข้ามารอ พี่เอ อีกหนึ่งวัน   


เป็นกำลังใจให้นะค่ะ    :L2:


ไม่รู้ว่า พี่เอ เจอ กับ เรื่อง อะไรอยู่ 

แต่ก็ สู้ๆๆ นะค่ะ

*P  S  รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: pupper ที่ 15-06-2008 12:51:44

ขอให้คุณเอใจเย็นๆนะครับ ทุกปัญหามีทางออกเสมอนะครับ ค่อยๆคิดค่อยๆแก้ปัญหานะครับ คนในเล้าเป็นกำลังให้คุณเอฟันผ่าอุปสรรคไปนะครับ ทุกปัญหาจะทำให้เราโตขึ้น เป็นบทเรียนและประสบการณ์นะครับ ขอให้คุณเอผ่านพ้นมาได้เป็นอย่างดีนะครับ เป็นกำลังใจให้เสมอนะครับคุณเอ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 15-06-2008 14:10:19

วันนี้ ก็ แวะ เข้สมารอ พี่เอ เหมือนเดิม

สู้ๆๆ นะค่ะ   :L2:


คนในเล้านี้ เป็น กำลังใจให้ พี่เอเสมอ ค่ะ   :กอด1:


 :bye2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Ferfa ที่ 15-06-2008 14:23:25

เอากำลังใจมาฝากค่ะ  :c5: :c5: :c5:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: golf_zaa ที่ 15-06-2008 20:12:32

เงียบไปเลยอ่า

มาต่อเรวๆจิค๊าฟฟฟ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: @#Jackie#@ ที่ 15-06-2008 21:54:54

เอากำลังใจมาฝากอีกหนึ่งวันครับ  o7 :o12:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: BABY_CHICK ที่ 15-06-2008 22:00:31

 :L2:มาให้กำลังใจด้วยครับ o13 o13

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Bm_Boy ที่ 16-06-2008 10:27:22

เกิดอะไรขึ้นกับเอครับ

เอครับ อยากให้รุ้ว่ายังมีคนเป็นห่วงเอนะครับ

เอมีอะไรก็บอกผมได้นะครับ
ผมพร้อมที่จะช่วยเอนะครับ(ถ้าเอต้องการ)

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 16-06-2008 12:47:30

 :ped149: :ped149: :ped149: :ped149: :ped149: :ped149: :ped149:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: maabbdo ที่ 16-06-2008 17:08:02

 :L2: :L2: :L2: :L2:

 :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: snowblack ที่ 17-06-2008 03:36:25

รออยู่นะครับ  :o8:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 17-06-2008 06:17:18

 :L2:แวะเข้า เป็นกำลังใจให้ เอ สู้ ๆ  :m1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: [€]ŝĊörŦ ที่ 17-06-2008 08:01:58

เข้ามาเป็นกำลังใจให้อีกครับ

 :o8:  :o8:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Bm_Boy ที่ 17-06-2008 12:47:06

เอครับ คอยผมนะครับ

ผมจะไปตามเอกลับมาเอง

หนีไปเที่ยวไปบอกใครเลย :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: P_love ที่ 17-06-2008 18:35:38

เข้ามารอเอ กะ พี่นิค :oni1: :oni1: :oni1:

ยังเป็นกำลังใจให้เอค่า :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 17-06-2008 19:07:34

เข้ามาเป็นกำลังใจให้คับผม :L2: :L2:



เข้มแข็งนะคับ


สู้ๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: imon ที่ 17-06-2008 19:22:22

 :m22: :m22: :m22: :m22: :m22:


ยังไม่มาอีกหรอ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: G_wa ที่ 17-06-2008 19:59:48

หายไปไหนอ่ะ รออยู่นะ

 :a3: :a3: :a3: :a3: :a3: :a3:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: golf_zaa ที่ 17-06-2008 21:51:21

หายไปไหนอ่าครับ

ไม่เห็นมาต่อซักกะทีอ่า

อยากอ่านๆๆ  :serius2:  :serius2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 17-06-2008 21:59:10

รอ พี่เอ ยุน้า


P*S รักษาสุขภาพ + ฝันดีนะค่ะ

 

:bye2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: antoniorey ที่ 17-06-2008 22:15:11

จะดีจะร้าย ถ้ารักกันต้องเข้าใจกัน และให้อภัยกัน ยืนข้างๆกันเสมอนะจะ

รอตอนต่อไปจ้า ชอบเรื่องนี้มากๆเลย(ชอบพี่หมอมากกว่า :o8:)

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sarin ที่ 18-06-2008 08:59:54

 :m22:......มาเม้นท์ส่งกำลังใจให้คร้าบ..... :กอด1: :L2: :กอด1:
 :bye2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: แก้ว ที่ 18-06-2008 09:11:12

มาส่งกำลังใจค้าบบบบบ

 :c5:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 18-06-2008 09:55:45

 ฟังเพลงรอ:music: :music: :music:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Estel ที่ 18-06-2008 11:13:50

เอครับ  ถ้าเอเข้ามาอ่านข้อความต่อไปนี้ให้รู้ว่าพี่นิคพิมพ์/โพสเองนะครับ ไม่เกี่ยวข้องกับคุณวิลแต่อย่างไรเลย
ที่พี่ต้องใช้ user นี้เพราะว่าพี่เข้า user ของเอไม่ได้ เอคงเปลี่ยนรหัส  แล้วพี่เองก็สมัครสมาชิกไม่ได้ซักที เมล์ไม่ตอบกลับมา พี่ร้อนใจมากเลยขอ user กับ password ของคุณวิลมาลง หลังจากที่พี่ตามหาเอแล้วได้เข้ามาในนี้เจอกับข่าวที่คุณวิลแจ้ง พี่อยากบอกเอว่า

"เอครับ พี่ไม่รู้ว่าเอกำลังคิดอะไร กำลังทำอะไร เล่นอะไรอยู่ เอรู้ไหมว่าคุณแม่กับอาอี๊เป็นห่วงเอแค่ไหนที่อยู่ๆก็หายไป ตอนแรกที่พี่ไปหาที่บ้านอาอี๊คิดว่าเอไปหนองคายกับพี่ อาอี๊เลยไม่ว่าอะไร แต่พอรู้ว่าไม่ได้ไปด้วยพี่ไปคนเดียวอาอี๊ร้อนใจมาก รีบโทรไปหาคุณแม่คิดว่าเอจะกลับบ้าน คุณแม่ท่านเองก็ไม่รู้ว่าเอไปไหนยิ่งร้อนใจมาก พี่เลยแก้ตัวให้ว่าเอเคยบอกว่าเอมีนัดเลี้ยงรุ่นที่เขาใหญ่อีกวันสองวันคงกลับ เอคงรีบไปเลยไม่ได้บอกใคร แต่สองวันก็แล้วเอก็ไม่กลับ อาอี๊โทรมาตามหาเอกับพี่ พี่ไม่รู้จะทำยังไง พี่เลยไปค้นห้องเอเพื่อจะได้รู้อะไรบ้าง พี่เลยเอาโทรศัพท์ของเอมาเพื่อโทรหาเพื่อนของเอ ตอนนี้เออยู่กับโอ๊ตก็ดีแล้ว พี่อยากให้เอรีบกลับบ้านจะที่ชลหรือขอนแก่นก็ได้ ทำให้คุณแม่กับอาอี๊สบายใจขึ้นซักหน่อย พี่ว่าถ้าขืนเอยังทำตัวอย่างนี้ อย่าว่าแต่คุณแม่กับอาอี๊ที่จะไม่ไว้ใจเอเลย ตัวพี่เองก็จะไม่ไว้ใจเอเหมือนกัน มีอย่างที่ไหนทิ้งงานไปเฉยๆ ไปไหนก็ไม่บอกใคร งานวุ่นวายแค่ไหนรู้ไหม ธุรกิจของเอก็ไม่ใช่น้อยเป็นสิบๆล้านแล้วเอทำอย่างนี้ได้ยังไง พนักงานคนงานที่เขาอยู่ข้างหลังจะทำยังไง เอคิดบ้างไหม หรือเอคิดถึงแต่ตัวเอง อย่างนี้แล้วเมื่อไหร่คุณแม่ท่านจะเชื่อใจเอไว้ใจเอได้ พี่ว่าเรื่องที่จะขอไปเรียนต่อที่อังกฤษงดไปได้เลยถ้าเอทำตัวอย่างนี้ ถ้าเอยังไม่อยากคุยกับพี่ ติดต่อกับพี่ ก็ไม่เป็นไร ไว้พร้อมเมื่อไหร่ค่อยคุยเรื่องของเรา ตอนนี้ให้เอสะสางกับคุณแม่อาอี๊และเรื่องงานให้เรียบร้อยก่อน ยังไงพี่มันก็มาทีหลังอยู่แล้วสำหรับเอ ตอนนี้พี่รู้แล้วว่าที่เอที่เอจริงจังทุ่มเทให้กับนิยายเรื่องนี้ เพราะเอต้องการเขียนให้จบก่อนค่อยบอกพี่ว่าเป็นของขวัญที่เราคบกันมา7ปี แล้วทำไมเอไม่บอกพี่ตั้งแต่แรก เอเลิกนิสัยที่มีอะไรแล้วเก็บไว้คนเดียวได้ไหมครับ  ถ้าเอยังไม่ยอมคุยกับพี่ผ่านทางสื่ออื่นๆ  พี่คงต้องอาศัยบอร์ดนี้โพสเพื่อติดต่อกับเอ พี่รู้ว่าเอต้องเข้ามาอ่าน..............พี่นิค (Nick'a)"

ปล.เอไหนบอกว่าเป็นห่วงคนอ่าน  เขามารอตั้งหลายวันแล้ว รีบกลับมาขอนแก่นแล้วมาลงนิยายซะดีๆ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ben~ya ที่ 18-06-2008 11:29:55

ทุกคนเป็นห่วงนะ ติดต่อทางบ้านก่อนดีมั้ย....

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: maabbdo ที่ 18-06-2008 13:01:09

:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Mint ที่ 18-06-2008 13:28:30

อ่านข้อความพี่นิคแล้ว....

พี่เอ รีบกลับบ้านนะคะ

เป็นกำลังใจให้ พี่เอ พี่นิค ค่ะ

มีอะไรก็หันมาคุยกันดีกว่า

 :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: christiyaturnm ที่ 18-06-2008 13:42:34

หนีปัญหา ไม่ใช่วิธีแก้ปัญหานะครับ

ผมเองก็เคยทำอย่างคุณสุดท้าย ผมก็ต้องเสียคนที่รักไปโดยไม่ได้คุยปรับความเข้าใจอะไรอย่างผม

ยังไงก็กลับบ้านเถอะ หรือติดต่อกลับมาอย่างน้อยคุณแม่ อาอี๊จะได้ไม่เป็นห่วงมากกว่านี้

 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: both^^ ที่ 18-06-2008 13:46:28

มารออ่านนิยาย

และก็มารอคุณเอค่ะ

สู้ๆ :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: DeShiWa ที่ 18-06-2008 14:54:14

 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

พี่เอ กับพี่นิค อ่าพี่เอไมทำตัวแบบนี้ละครับผม

สงสารทางบ้านกับพี่นิคนะครับ

ไม่ว่าพี่เอ ทำไรผมว่าพี่เอ น่าจะปรึกษาพี่นิค หรือ ทางบอกนะครับ

อย่างน้อยก็บอกทางบ้าน อิอิ นะครับพี่เอ

 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: three ที่ 18-06-2008 15:39:43

พี่เอฮะกลับบ้านเถอะฮะทางบ้านเขาเป็นห่วงนะครับ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Normalblue ที่ 18-06-2008 16:08:18

พึ่งอ่านถึงหน้า 5 ครับ  แต่ผมมองไม่เห็นรูปพี่ๆ เลย  ทำไงดีครับ

ผมก็เกียร์มอดินแดงรุ่นน้องพี่เวียร์นะ...  แต่ผมไม่รู้จักพี่นิคแฮะ o12

แต่ให้กำลังใจพี่ๆ ครับ  บางครั้งคนเราก็ต้องการเวลาทำใจ  ผมเข้าใจ  บางทีเวลาก็อาจจะตัดสินหลายๆ อย่างได้

เดี๋ยวผมไปบอกพี่นิคกับพี่หมอทีให้ครับ  เพื่อนผมเรียนหมออยู่  หาแป๊ปเดียวก็เจอ :serius2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 18-06-2008 17:11:21

 :m15: :m15: :m15:มาตอนแรกๆก็ดีใจอยู่นะครับ
แต่พอมาอ่านเจอของใครบางคนแล้วไม่ชอบเลย
ทุกคนเข้าข้างคนนั้นหมดเลย ผมน้อยใจจัง :m15:

ผมไม่ได้ทำตัวแย่ขนาดนั้นซักหน่อย ตอนนี้ทางบ้านก็รู้ยังไม่เห็นมีใครว่าอะไรเลย
มีแต่คนเดียวที่คอยว่าผมอยู่ o12 :angry2:

 :m5:ผมขอโทษทุกคนนะครับที่ทำให้คอยและเป็นห่วงผม
ผมขอบคุณทุกคนที่เข้ามาคอยอ่านและเป็นกำลังให้ผม ไม่ทอดทิ้งกัน :pig4:
อีกไม่นานเกินรอได้อ่านตอนต่อไปแน่ครับ (บอกไว้อย่างว่าเรื่องนี้ใกล้จบแล้วครับทั้งของจริงทั้งนิยาย แต่ในนิยายอาจจะมีภาคพิเศษตามมาครับ) ไว้ว่างๆอารมณ์ดีๆจะมาตอบโพสนะครับ

p.s.เลิกโพสในบอร์ดด้วยคนนั้นอ่ะ อีกอย่างถ้าเป็นไปได้ก็ลบโพสนั้นออกด้วย(อายคนอื่น)
น้องวิลก็เหลือเกิน ทำไมทำกับพี่อย่างนี้  พี่อุตส่าห์ไว้ใจมาหักหลังพี่ได้ :serius2: :o12:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 18-06-2008 17:27:28

"บอกไว้อย่างว่าเรื่องนี้ใกล้จบแล้วครับทั้งของจริงทั้งนิยาย"

 :o :o :o

เห็นเอมาโพสต์ก็เข้ามาลัลล้าดีใจ เห็นประโยคนี้สะดุดเรยยยย
แปลว่าอารายค่ะ โน้ววว

ให้กำลังใจเอก็แล้วกัน ทำได้แค่นี้เอง เเหะๆ :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Mint ที่ 18-06-2008 17:30:27

 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

กอดดดดดดดดด พี่เอ

ไม่ได้เข้าข้างใครเป็นพิเศษเลยนะคะ :m13:

เป็นกำลังใจให้ พี่เอ เสมอค่ะ :L2:  :L2:

เรื่องนิยายไม่ต้องรีบก็ได้นะคะ ไว้อารมณ์ดีๆค่อยมาโพสก็ได้ค่ะ


ปอลอ.  :sad2: สงสารวิลจังเลย พี่เออ่ะว่าวิล......วิลรู้คงเสียใจมาก :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: christiyaturnm ที่ 18-06-2008 17:31:43

ผมก็ไม่รู้จะพูดอย่างไรนะครับ

ก็เคารพการตัดสินใจของคุณละกัน

คุณเลือกทางนั้นด้วยตนเองเถอะครับ ถ้าคุณมันใจว่าดีกับตัวคุณแล้ว

ในฐานะแฟนบอรด ทำได้แค่ให้กำลังใจห่างๆอย่างนี้และครับ

 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 18-06-2008 17:43:41

พี่ไม่รู้นะว่าน้องเอ มีปัญหากับใครอย่างไร

แต่พี่เชื่อว่าปัญหาทุกอย่างมันมีทางแก้ทั้งนั้น

อยู่ที่ว่าเราจะใช้วิธีการใดในการแก้ปัญหา

ถ้าเป็นปัญหาหัวใจ คิดนานๆนะ  (รักกันมา 7 ปีแล้วใช่ไหม)

 :L1: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: [€]ŝĊörŦ ที่ 18-06-2008 17:48:31

อ่า...

เป็นกำลังใจให้ทั้งพี่เอ และ พี่นิค นะครับ

ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น มีปัญหาอะไร

ทุกอย่างย่อมมีทางแก้ไขเสมอน่ะคับ ใจเย็นๆ นะคับผม

 :L2:   :L2:    :L2:    :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sarin ที่ 18-06-2008 18:29:37

 :m21:..เปนห่วงทั้งเอ..กะ...พี่นิคเลยคร้าบ... :L2:
เอคร้าบ..ก่อนตัดสินใจอะไร..ก้อลองถามจัยตัวเองให้มาก..มากนะครับ.. :m17:
เสียดายวันเวลาที่ผ่านมาคร้าบ.... :กอด1:
เอาน่า...แล้วมันก้อจะผ่านพ้นไป
 :m7:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: P_love ที่ 18-06-2008 18:45:17

 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

เป็นกำลังจัยหั้ยเอ กะ พี่นิค นะ

ว่าแต่ไอ้ประโยคที่ว่า "เรื่องนี้ใกล้จบแล้วครับทั้งของจริงทั้งนิยาย"

มันหมายความว่ายังไงน่ะ รู้สึกทะแม่ง ๆ

อยากให้เอกับพี่นิครักกันต่อไป คบกันมาได้ 7 ปี แล้วก้อขอให้เอกับพี่นิครักกันตลอดไปนะคะ

มีปัญหาก้อค่อยๆพูดกันนะ  :a2: :a2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: gamesmizzzzz ที่ 18-06-2008 20:51:00

กริ๊ดดดดดดดดสนุกมากเลยครับ



ติดตามมาตั้งนานแล้วอิอิ




มาต่อเร็วๆนะครับอยากอ่า5555+ :laugh:


รักคนแต่งน้าคร้าบ  :L1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Simply Blue ที่ 18-06-2008 20:54:46

 :a5: เป็นห่วงทั้งคู่อ่ะนะ คุยกันดีๆนะ กว่าคุณทั้งสองจะมีวันนี้ ผ่านอะไรมาด้วยกันก็มาก  :sad2:หรือนี้คืออาถรรพ์เลข 7
 :o12: :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 18-06-2008 21:22:53

พี่ เอ สิ่ง ที่เราเสียไป บางอย่าง มัน ก็ ไม่สามารถ เอา กลับ


มาด้ายแล้วนะ  อย่างเช่น เวลา   


อยากให้ พี่เอคิดให้ ดีก่อนที่จะตัดสินใจ ทำอะไรอะ 


  "(บอกไว้อย่างว่าเรื่องนี้ใกล้จบแล้วครับทั้งของจริงทั้งนิยาย แต่ในนิยายอาจจะมีภาคพิเศษตามมาครับ)  "


พี่เอ อย่า พูดงี้สิ   ทามจายม่าด้าย 


 :m15:  :m15:  :m15:

ส่วนเรื่อง มาลง ตอนต่อ ไป ก็ ตามใจ พี่เอ ละกัน 

ยัง ไง ก็ รออ่าน ยุ แล้ว   


P*S  เป็นห่วง ทั้ง พี่เอ  +  พี่นิคด้วย   :c5:

สู้ๆๆนะค่ะ  ทั้ง 2 คนเรย   :L2: :L1: :L2:




 :bye2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Normalblue ที่ 18-06-2008 22:27:48

เอ๋ o12  ผมว่าผมไม่ได้ว่าอะไรพี่นะครับ  ก็ปลอบไปเรื่อย
พี่รู้หรือเปล่าชีวิตพี่น่าอิจฉาขนาดไหน  เกิดมามีพร้อมทั้งความรักและความอบอุ่น
โตขึ้นมาก็มีคนรายล้อมฮ่อมรักมากมาย  ต่างกับผมที่ต้องหยิ่งเพื่อกลบเกลื่อน
เป็นผู้นำเพื่ออยู่ในฝูงชนที่ห้อมล้อมด้วยเหล่าวิศวกรมาดแมน ทั้งหลาย
จะพูด  จะจีบใครก็ไม่ดี  หาคนรู้ใจก็ไม่มี  ดูคนอื่นก็ไม่ออก  ใครปิ๊งเราไม่ปิ๊งเรา
หญิงก็มาจีบเยอะแต่ทำไงได้  เราก็คบกันเป็นเพื่อนแล้วกันนะ

อีกสักหน่อยผมก็จะเขียนไดอารี่ถาวรตัวเอง  ไดอารี่เศร้าๆ ของคนไม่สมหวัง
ของคนไม่เคยมีใครจริงใจ  มันเจ็บนะพี่  ถึงเพื่อนจะมีมากมาย  มันเหงา
มันว้าเหว่  เดียวดายเหมือนอยู่คนเดียวในโลกทั้งใบ....

หากพี่มีความรักแล้ว  มันไม่เสียหลายหรอกครับ  ที่พี่จะอุทิศตนเพื่อมันจนพี่ต้องเจ็บ
ดีกว่ายังไม่มีความรักเลย   ว่าไปแล้วผมจบก็ต้องแต่งงาน  จากนี้ไปผมคงจะหาชีวิต
นี่นิจ นิรันดร์รักแบบพี่ไม่ได้เลย...  หามิได้เลย...  และมันจะไม่หวนกลับมาแล้ว

อยากใช้คำว่า "วันวาน  ยังหวานอยู่" ได้จัง  ไม่รู้ชาตินี้จะมีโอกาสได้ใช้มันรึเปล่า...

                ปล.       ...  อยากบอกพี่ดังๆ จังว่า  พี่อย่าทำให้ความหวังของผม
หมดไปเลย  ผมยังอยากจะศรัทธาอีกสักครั้งว่าชีวิตนี้  ไม่ได้หดหู่เหมือนที่มันกำลังเป็นอยู่

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ranaways ที่ 18-06-2008 23:11:28

 :laugh:   


ไม่ปลื้ม

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: BABY_CHICK ที่ 18-06-2008 23:17:10

 :m13:แสงสว่าง จะบังเกิด แด่ผู้มีปัญญา

มีสติก็มีปัญญา

ผมไม่ได้ลึกซึ้ง และไม่ค่อยได้ศึกษาธรรมะนะครับ

คิดได้แค่นี้แหละ :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: a22a ที่ 19-06-2008 01:01:23

คุณ เอ คับผมว่าคุณตั้งสติและคิดทบทวนให้ดีๆนะคับ เวลาทุกข์ สุข ร่วมกันมาตั้ง 7 ปีคุณไม่เสียดายเวลาเหล่านั้นหรือคับ อย่าใช้อารมณ์นะคับใช้เหตุผลชิค
ผมบอกตรงๆผมอิจฉาคุณนะคับที่มีความรัก และเป็นที่รักของทุกๆคน ให้หันหน้าคุ่ยกันเสียนะคับอย่าหนีปัญหานะคับ สู้ๆนะคับเป็นกำลังใจใหทั้ง คุณ เอและคุณ นิค นะคับ :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: maabbdo ที่ 19-06-2008 01:04:37

 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: delufy.monkey ที่ 19-06-2008 01:41:40

ชอบอ่านนิยายนายมากจ่ะ..... เป็นกำลังใจให้นะ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: broncho ที่ 19-06-2008 01:50:34

ง่ะ.... เข้าใจคุณเอนะ  อยากบอกว่าอย่าคิดมากกับเรื่องที่เกิดขึ้น "ในนี้" เลยนะ เพราะแบบว่าบางที มันก็เกิดขึ้นได้  แต่พอมันเกิดขึ้นแล้ว ก็อย่าอาย อย่าคิดอะไรมาก ทุกคนในนี้เขาหวังดี อาจจะพูดผิดพูดถูกบ้าง ก็เชื่อว่าไม่มีใครคิดร้ายอะไร

ส่วน คุณคนนั้นอะ...ก็แหม... มันพูดยากแฮะ อย่างไรเสียเราก็เป็นคนอื่น พูดไปก็เหมือนจะยุ่ง แต่ขอพูดหน่อยเถอะว่า...

...ถึงแม้ว่าคุณเอ จะนำส่วนหนึ่งของชีวิต มาเปิดเผยที่นี่ แต่ทุกอย่างที่คุณเอเปิดเผย ก็เป็นสิ่งที่คุณเอคิดและตัดสินใจแล้ว  
ที่นี่ ถือว่าเป็นที่ส่วนตัวของคุณเออย่างนึง เหมือนเป็นบันทึก หรือ ไดอารี่ส่วนตัว ต่อให้มีความสัมพันธ์กันอย่างไง ถ้าเจ้าตัวไม่ยอม ก็ไม่ควรเปิดอ่าน หรือที่ยิ่งกว่าก็คือไม่ควรเข้าไปเขียนอะไรเพิ่มเติม

คนเราต้องมีที่ๆ เป็นส่วนตัวกันบ้าง ถึงแม้ว่าที่แห่งนี้คนอื่นจะรู้จะเห็น แต่ก็รู้เห็นเท่าที่คุณเอให้รู้
ดังนั้น...ถ้าคุณเข้าใจ ก็ช่วยทำตามที่คุณเอขอเถอะ...

ปล. ไม่ได้พูดเพราะเข้าข้างคุณเอ หรือเพราะอยากอ่านต่อ  แต่อยากให้คุณเข้าใจ

ไม่มีใครอยากถูกไล่ล่าตามหาจนหมดหนทาง
หลายคนบอกว่าการหนี ไม่ช่วยอะไร  แต่อย่างน้อย การถอยห่างออกมา ก็ช่วยให้มีความเป็นส่วนตัว ได้คิด หรือ ได้พัก บ้าง
นิสัยคนเรา แม้ว่าอาจจะชอบเก็บอะไรไปคิดคนเดียว ปากหนัก ไม่ปรึกษา แต่ต้องเข้าใจว่า "นิสัย" ไม่ได้เกิดขึ้นวันนี้พรุ่งนี้แต่เป็นสิ่งที่คนๆ หนึ่งเติบโตขึ้นมาพร้อมกับมัน คุณควรจะยอมรับและให้เขาได้เป็นตัวของตัวเอง  ถึงแม้ว่าคุณจะมีความเป็นผู้ใหญ่กว่า ตัดสินใจได้มีเหตุมีผลมากกว่า แต่ต้องอย่าลืมว่าเขาเองก็มีสิทธิที่จะคิด และตัดสินใจด้วยตนเองเหมือนกัน แม้ว่าผลของมันจะเป็นอย่างไร จะดีหรือไม่ดี แต่เราเชื่อว่าความผิดพลาด สอนให้เราเติบโตขึ้น ก็เหมือนการหัดเดิน ถ้าล้มมันก็เจ็บ แต่ก็ทำให้รู้ว่าพอล้มแล้วจะลุกขึ้นมาได้อย่างไร และรู้ว่าจะทำยังไงไม่ให้ล้ม  คุณต้องปล่อยให้เขาหัดเดินเอง เพราะเป็นไปไม่ได้ที่คุณจะอุ้มเขาไปตลอด จะดีกว่าคือให้เขารู้ว่ามีคุณอยู่ตรงนี้ ถ้าเหนื่อยล้าอยากพักพิงก็สามารถเดินมาหาคุณได้ตลอดเวลา....

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: yumyam ที่ 19-06-2008 02:19:31

เข้ามาอ่านแล้วไม่ทราบว่าทั้งคู่มีปัญหาอะไรกันหรือเปล่า  ถ้ามีจริงๆ อยากจะให้คิดทบทวนอีกครั้งนึง  7 ปี ที่คบกัน  ทั้งคู่ก้าวข้ามผ่านอะไรมาด้วยกัน น่าจะเยอะ  มันยังไม่มากพอที่จะช่วยรั้งเหนี่ยวได้อีกหรือ  การที่คนสองคนจะได้เข้ามาเดินข้างๆกัน  ก้าวเดินไปในทิศทางเดียวกัน  ช่วยกันฉุดช่วยกันดึงยามมีปัญหา  หายใจเข้าออกในจังหวะเดียวกัน  ประสานมือ ผสานหัวใจหลอมรวมกันมา  มันไม่ง่ายเลย  บางคนทั้งชีวิตยังไม่เจอคนที่จะก้าวมาเดินเคียงข้างด้วยซ้ำไป  แต่ถ้าเรามีโอกาส  มีคนข้างๆ  น่าจะช่วยกันถนอมนาวาแห่งรักของทั้งคู่ให้ไปพร้อมๆกัน 

ความรักของคนเรามันเหมือนอยู่ในเรือลำเดียวกัน  มันต้องมีบ้างบางครั้งที่เจอพายุ เจอแดดจ้า ถ้าเราพายอยู่คนเดียวมันมีแต่ล่ม  สองใจรวมกัน  สี่มือประสาน ต่างคนต่างฟังเสียงของกันและกัน  ช่วยกันพาย ช่วยกันถ่อ  ไม่ว่าจะเจอหนักหนาสาหัสแค่ไหน  ก็จะสามารถผ่านพ้นมันไปได้พร้อมๆกัน 

ขอบอกว่าเคยเกิดปัญหามาเหมือนกัน  ไม่มีคำว่าถอยคนละก้าว  มีแต่คำว่าลุยหน้าลูกเดียว  ในที่สุด  ต้นรักที่ปลูกร่วมกัน  เป็นคนถอนมันทิ้งไปกับมือ  เพราะมั่นใจในตัวเองเยอะเกินไป  ในที่สุดวันนี้มันไม่มีอะไรเหลือเลย  กว่าจะทำใจได้นานมาก  ต้องฝ่าฟันอะไรคนเดียวจากที่เคยมีกันสองคน ไม่มีมืออุ่นๆคอยประคอง มันไม่ง่ายเลยจริงๆ 

ต้องขอโทษ เอ  ที่อาจจะพล่ามอะไรไปเยอะแยะ แต่ไม่อยากให้เจอเหมือนกับที่ตัวเองเจอมา

จริงๆแล้วเรื่องราวของคนสองคน  มันลึกซึ้งเกินกว่าคนนอกจะรับรู้ได้  และทั้งคู่น่าจะรู้ดีที่สุด  ค่อยๆคิด  ค่อยๆตัดสินใจ นะ 

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Estel ที่ 19-06-2008 05:29:04

อ่า พี่เออ่ะ วิลไม่ได้หักหลังพี่เอซะหน่อย
แค่ให้พี่นิคยืม account เข้ามาโพสต์เฉยๆ
พูดเหมือนกับว่าวิลเป็น traitor เลย
 :serius2: :serius2: :sad2: :sad2: :a6: :a6:

ถ้าพี่เอคิดงั้นวิลก็ขอโทษแล้วกัน ที่ลำลายความเชื่อใจที่พี่มีให้
ขอโทษครับ เรื่องนี้วิลบอกแล้วว่าไม่ยุ่ง แต่ก็คงยุ่งมากไปจนได้
ขอโทษอีกครั้งครับ
 :o12: :o12: :o12:

พี่ๆ คนอื่นพูดให้ข้อคิดไปแล้ว ผมก็พูดให้พี่นิคฟังแล้ว
ผมรู้ว่ายังไงพี่ก้อ่านคอมเม้นท์ เอาไปคิดแล้วกันครับ

ไม่พูดมากแล้ว เดี๋ยวผมผิดอีก ดูแลตัวเองด้วยครับ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ben~ya ที่ 19-06-2008 07:26:58

 :กอด1: อย่าโกรธกันเลยนะ รักกันนะดีแล้ว

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: @#Jackie#@ ที่ 19-06-2008 08:51:01

เป็นกำลังใจให้ทั้ง 2 คน ครับ ไม่มีอะไรจะบอกหรอกครับ ผมประสบการณ์น้อยในเรื่องพวกนี้

เป็นกำลังใจให้กันและเข้าใจกันมาก ๆ ยอมถอยกันสักคนละก้าว ลองมองย้อนกลับไปในวันที่ทั้งสุขและทุกข์

แน่นอนครับ เราไม่สามารถกลับไปแก้ไขมันได้ แต่เราสามารถทำวันพรุ่งนี้ให้มันดีกว่าได้

โชคดีนะครับ แล้วจะคอยอ่านนิยายต่อไป  :m1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: CHOKUN ที่ 19-06-2008 09:11:28

เราไม่รู้หรอกนะว่าเกิดอะไรขึ้นในเรื่องของนายแต่เราอยากบอกว่าให้ลองคิดดี ๆ กับทุกเรื่องที่มีเข้ามา ลองใช้ใจนายทบทวนดู เราไม่เข้าข้างใครหรอก แต่เท่าที่อ่านกว่าจะรักมันก้อนานนะ แถมยังรักกันมาตั้ง 7 ปี เราอิจฉานายนะที่มีความรักที่ยาวนาน  เราเองยังอยากมีเลย ไม่อยากให้นายใช้อารมณ์ในการตัดสินปัญหา ลองทบทวน ลองถามใจดู เอาใจช่วยให้นายผ่านพ้นไปให้ได้ ไม่อยากให้ใครต้องเจ็บปวด ถ้านายว่างก้อมาลงต่อด้วยนะ จะรอนะ  :bye2: :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Estel ที่ 19-06-2008 09:37:22

เอครับ นี่พี่นิคนะครับ ไม่ใช่คุณวิล

พี่รู้ว่าเอไม่พอใจที่พี่มาโพสในนี้ พี่คงยังจะโพสในนี้ต่อไป จนกว่าเอจะยอมสื่อสารทางอื่นผ่านกับพี่
ตอนที่เอonlineก็ไม่ยอมคุยกับพี่ ส่งเมล์ไปก็ไม่ตอบ แล้วเอจะให้พี่ติดต่อกับเอยังไง
ถ้าเอยังดื้ออย่างนี้อยู่ พี่จะโทรไปบอกคุณแม่ให้อายัดบัตรต่างๆของเอให้หมด
อย่าว่าพี่ใช้ไม้แข็งกับเอนะ เอทำตัวเอเอง พี่ให้โอกาสถึงวันศุกร์ต้องกลับมาถึงขอนแก่น
แล้วอย่าว่าโอ๊ตด้วยพี่เป็นบอกให้โอ๊ตเอากุญแจรถของเอไปซ่อนเอง
ส่วนเรื่องน้องวิลพี่บอกแล้วไงว่าพี่เป็นคนขอuserมาใช้เอง ไม่เกี่ยวกับคุณวิล พี่รับผิดชอบคนเดียว

พี่ได้เข้ามาอ่านในคอมเม้นท์ของคนอื่นๆแล้ว พี่คิดว่าเอน่าจะได้ข้อคิดอะไรบ้าง พี่เองก็ได้หยุดคิดอะไรบางอย่างเหมือนกัน เอไม่ต้องมาขู่พี่เรื่องที่ว่านิยายกับของจริงใกล้จะจบ พี่ไม่ยอมให้มันจบอย่างนี้แน่ ถ้าเอจะจบก็จบไปคนเดียว พี่ไม่จบ

เอครับ พี่ได้คุยกับคุณวิล ทำให้พี่ได้รู้และเข้าใจในสิ่งที่เอเก็บไว้ไม่เคยบอกพี่
พี่เข้าใจว่าช่วงนี้พี่จริงจังกับวิทยานิพนธ์และเรื่องย่ามากจนบางครั้งแทบไม่ได้ใส่ใจความรู้สึกของเอ
เรื่องของบีม วุฒิ ปริ๊นซ์ ที่เอปิดพี่เป็นเพราะเอไม่อยากให้พี่มีเรื่องเครียดเพิ่ม อันนี้พี่เข้าใจ
แต่ที่ไม่เข้าใจคือ เวลามีปัญหาอะไรในใจทำไมเอไม่บอกพี่ เหมือนเอไม่ไว้ใจพี่ พี่ไม่ได้ห้ามเอให้ไม่ไปชอบใคร
ส่วนใครเขาจะมาชอบเอก็เรื่องของเขา พี่เข้าใจ  แต่เรื่องที่บีมกับวุฒิที่เข้ามาชอบแล้วทำให้เอเดือดร้อน ทำไมเอไม่บอกพี่ พี่จะช่วยแก้ปัญหาให้ ไม่ใช่เก็บไว้คนเดียว คิดคนเดียว พอทำอะไรไม่ได้ก็คิดว่าตัวเองไม่ดี โทษแต่ตัวเองแล้วก็หนี เอคิดว่าเอทำอย่างนี้แล้วมันจะช่วยได้เหรอ คิดดีๆนะครับ

ปล.พี่ยังหวังให้วันศุกร์นี้เอไปเยี่ยมย่าของพี่ที่หนองคายนะครับ แล้วพี่จะคอย

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 19-06-2008 10:36:56

 :เฮ้อ:ทำไมเป็นอย่างนี้ล่ะ
ใจเย็นๆๆๆ แล้วค่อยๆ คุยกันด้วยเหตุผลและความเข้าใจ :L2:

ณ เวลานี้ ตอนที่เราผิดใจกัน ต่างฝ่ายต่างมองแต่ข้อเสียของกันและกัน เพื่อมาหักล้างความรู้สึกในใจที่ต้องการจะเอาชนะ หรืออะไรก็แล้วแต่

อยากให้ทั้งสองคนระลึกถึงความรู้สึกต่างๆ ที่ได้พยายามมาด้วยกัน สิ่งต่างๆ เหล่านั้นมันมีคุณค่าแห่งการรักษาไว้หรือไม่

คนทุกๆ คน มีคนที่รักเราและเป็นห่วงเรา อยู่รอบๆ ตัวเราเสมอ :bye2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: fc_fic ที่ 19-06-2008 10:55:51

 o2 o2   ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น....แต่มาเป็นกำลังใจให้น้องเอ  และน้องนิค.... :L2: :L2: :L2: :L1: :L1:

น้องนิคคงต้องใจเย็นๆๆๆๆๆ....แล้วก็พยายามต่อไป....ดูเหมือนน้องเอจะน้อยใจอยู่น๊า.....สู้ๆๆๆ.... :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 19-06-2008 11:26:55

ไอ้พี่นิคบ้า  :angry2:  จะให้เขากลับขอนแก่นแล้วบอกให้โอ๊ตเอากุญแจรถไปซ่อนทำไม

รีบโทรไปบอกให้โอ๊ตเอากุญแจมาคืนเขาเลย  :serius2: จะบ้าตายไอ้เราก็หาตั้งนาน

แล้ววันนี้ตอนสองทุ่มเอาโทรศัพท์ไปคืนที่บ้านอาอี๊ด้วย จะออกจากคอนโดที่กรุงเทพตอนบ่ายไปถึงขอนแก่นคงสองทุ่ม

อีกอย่างเลิกเข้ามาโพสในนี้ o12 จะคุยด้วยทางเมล์  ไม่ต้องเอาเรื่องเขามาประจานหรอก เดี่ยวโดน :เตะ1:


........................................................................

ขอโทษทุกๆท่านนะครับที่มีเรื่องุว่นๆเข้ามาในบอร์ด  ต่อไปนี้จะไม่มีอีกแล้วครับ :เฮ้อ:
เตรียมอ่านนิยายตอนต่อไปได้แล้วนะครับ  กลับถึงขอนแก่น จัดการธุระเสร็จจะลงให้เลยครับ
เพราะตอนที่24พิมพ์เสร็จตั้งนานแล้ว แต่ดันมีเรื่องวุ่นๆซะก่อน  ขอโทษด้วยแล้วกันนะครับ :m23:

ขอบคุณข้อคิดดีๆนะครับ ทำให้ผมได้สติขึ้นมามากโขเลยครับ
สำหรับน้องวิล ---- พี่ยังไม่อยากฟังแก้ตัวอะไรในตอนนี้................(ล้อเล่น :m14: ถ้าไม่มีวิลพี่ว่าเรื่องนี้คงอีกนานแน่ๆ ขอบใจมากน้องรัก เดี๋ยวยกโอ๊ตให้เลย)

เห็นผมอารมณ์ดีอย่างนี้แล้ว ทุกคนคงสบายใจได้แล้วนะครับ  ผมกลับมาเป็นเอคนเดิมแล้วครับ
ส่วนเรื่องอื่นๆจะเหมือนเดิมหรือเปล่าไม่รู้ครับ  ไม่อยากคิดปล่อยมันไปตามเรื่องราวของมันก็แล้วกันครับ :a11:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: three ที่ 19-06-2008 11:31:37

เย้พี่กลับมาแล้ว :oni2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: @#Jackie#@ ที่ 19-06-2008 11:35:48

ครับ จะรอคอยนิยายนะครับ  :oni2: :oni1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Ryuse ที่ 19-06-2008 12:19:06

คนหนึ่งร้อน คนหนึ่งเย็น ต้องแบบนี้สิ ถึงจะอยู่ด้วยกันได้ ร้อนทั้งคู่มีแต่พังกับพังครับ

แต่เอคุง เวลาพี่นิคร้อนก็อย่าลืมเย็นล่ะ แล้วก็ เห็นด้วยนะที่พี่เขาว่า เรื่องคิดเองเออเอง

คนเราเป็นคบกันเพราะอะไร? เพราะเราต้องการคนที่เข้าใจและอยู่ใกล้เราเป็นที่ปรึกษาไม่ใช่เหรอ :teach:

เอาเถอะ จะเรื่องอะไรก็แล้วแต่ "คิดก่อนพูด คิดก่อนทำ" แล้วอะไรๆมันจะดีขึ้นเอง

เรื่องบางเรื่องมันก็ต้องใช้เวลา แต่สำคัญจริงๆคือ . . . หัวใจของเราสองคนต่างหาก :give2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: surichay ที่ 19-06-2008 12:23:18

 :L1: :L2: :L1:,มาเปงกะลังใจให้นะค่ะ   :L1: :L2: :L1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 19-06-2008 12:26:18

 :m4: :m4:
 เย้....ดีใจจ้า ที่น้องเอ..สบายใจดีแล้ว ไม่โกรธพี่นิคแล้วนะจ๊ะ
น่ารักมากกกกเลยคู่นี้เนี่ย...
หนักนิดเบาหน่อยก็อภัยให้แก่กันน๊า...
พูดจาปรับความเข้าใจกันดี ๆ...อย่าใช้อารมณ์ทั้งสองฝ่ายหล่ะ
ผ่านช่วงนี้ไปได้ พี่ว่าความรักความเข้าใจของเอกะพี่นิค ก็จะมีให้แก่กันมากยิ่งขึ้น
ต่อไปถ้าเจอปัญหาอะไร ก็จะเป็นเรื่องเล็กไปเลย

เท่าที่พี่นิคเขียน...พี่ก็ทราบว่าพี่นิครักและเป็นห่วงน้องเอมาก
อาจดูเหมือนจะว่ากล่าวน้องเอ แต่ก็มีแฝงด้วยความรัก ความห่วงใย ความอาทรต่อน้องเอเสมอ
มีน้อยใจในตัวเองด้วย ว่าเป็นคนที่รู้อะไรหรือมาทีหลังกว่าใคร แต่พี่นิคก็เข้าใจในตัวน้องเอตลอด
นี่พี่ไม่ได้เข้าข้างพี่นิคน๊า... (อิอิ..พี่ชอบเข้าตรงๆ ไม่ชอบเข้าข้างจ้า 5555555)

พี่ว่า...พี่นิคภูมิใจและดีใจที่น้องเอได้เขียนเรื่องราวความรัก ระหว่างสองคนเหมือนเป็นของขวัญ
ให้พี่นิคได้รับรู้และเข้าใจในตัวน้องเอมากยิ่งขึ้น ว่าน้องเอคิดอะไร มีเหตุและผลอย่างไร ในตอนนั้น
เพื่อพี่นิคจะได้นำมาประยุกต์ใช้ ปรับความเข้าใจกับน้องเอในปัจจุบันได้
และที่พี่นิคมาโพสแบบนี้ ก็แสดงถึงความรักความห่วงใยต่อน้องเอจริง ๆ

ปล.   น้องเอ...น้องวิลป็นน้องที่น่ารักมากน๊า
        ทั้งสวดมนต์ เป็นห่วง และพยายามติดต่อน้องเอตลอด
        ทำทุกอย่างเพื่อน้องเอจะได้กลับมาโดยเร็ว ไม่เงียบหายไปนะจ๊ะ   o13

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: nana ที่ 19-06-2008 12:53:17

 :L2:มาให้กำลังใจ :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: gift_deb ที่ 19-06-2008 13:13:30

พี่นิคอย่ารุนแรงกับเอนะคะ พูดจากันดีๆ ไหนๆ เอก็กำลังจะกลับแล้ว :m13:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Mint ที่ 19-06-2008 13:32:08

 :L2: :L2: :L2:

มาให้กำลังใจค่ะ

 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: christiyaturnm ที่ 19-06-2008 13:45:58

 o2
บทจะหายงอนกันก็ง่ายแสนง่ายจัง
มีอะไรก็พูดจาด้วยเหตุด้วยผลมากกว่าเอาอารมณ์ตัวเองเป็นที่ตั้งนะ
 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: maabbdo ที่ 19-06-2008 13:47:03

 :L2: :L2: :L2:

 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: kook_kai ที่ 19-06-2008 14:42:21

 :m23: ดีกั้บ

เอาเป็นว่าความรัก มันต้องมีความเป็นเพื่อน พี่ และแฟน ควบคู่กันไปกั้บ
ส่วนปัญหาอ่ะกั้บ มานมีคู่มากั้บความรักแบบเรา ๆ ตั้งนานเล่ว เพียงแต่บางครั้ง
ปัญหาที่เกิดขึ้นนั้น ไม่มีใครต้องการให้มานเกิดขึ้น ... เพราะฉนั้นผมว่าถ้าเรากล้าเผชิญหน้า
ปัญหาอาจจะน้อยลง ... การหนีปัญหามานสบายใจชั่วคราวกั้บ ... แต่พอเรากับมา
ปัญหานั้นอาจจะใหญ่โตขึ้นกว่าที่เราคิด

แต่ผมก้อเข้าใจเอนะกั้บ ว่าบางครั้งต้องการความเอาใจใส่ ความสนใจ จากคนที่เรารัก

ลองอ่านของผมดูนะกั้บ
... ผมกั้บแฟนผม เราคบกันมา เกือบจะ สองปีกั้บ เพราะผมพึ่งเจอคนดีที่ใช่ กั้บ
ต่างคนต่างทำงาน และต่างคนต่างอยู่คนละจังหวัด ไปหากันบ้างกั้บ ไม่ค่อยได้เที่ยวไหน
เพราะที่รักผมงานยุ่งมาก ๆ กั้บ ส่วนผมเวลาไปหาผมก้อไปไหนมาไหนคนเดียว (ช่วงที่แฟนผมทำงาน)
ไปซื้อของเข้าบ้านพักบ้าง ไปไหว้พระบ้าง จะมีก้อตอนเย็นแหละกั้บที่จะได้กินข้าวด้วยกัน ไปไหนด้วยกัน แต่ก้อน้อยมาก
... แต่แล้วเราก้อต้องกลับมาทำงาน ...
ก้อต้องอยู่คนเดียวอีกแหละกั้บ แต่มานก้อเพื่ออนาคตกั้บ
ผมมีอะไรผมก้อบอกนะกั้บ ว่ามีคนมาจีบ มีคนมาชอบ มีคนมาขอเบอร์โทร
แต่ผมก้อบอกทุกคนไปว่า "ผมมีแฟนแล้วกั้บ" และอีกอย่างผมก้อ "ไม่อยากให้คนที่เรารัก และคนที่รักเราต้องเสียใจ"

ฉะนั้นผมว่าเราเผชิญหน้าในการแก้ปัญหาดีกว่ากั้บ และถ้ามีปัญหาอะไรก็ให้นึกถึงคนที่เรารักนะกั้บ
ผมว่าคงไม่มีคนที่รักเราคนไหน จะทิ้งให้เราเผชิญหน้าอยู่คนเดียวหรอกกั้บ เพราะอย่างน้อยเราได้มีคนที่รับฟังทุกข์ของเรา
และได้รับความสุขไปพร้อมกับเรา

อย่าทำลายอะไรที่เราสร้างกันมาด้วยอารมณ์กั้บ

ขอให้โชคดีทั้งคู่นะกั้บ

^_^

 

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 19-06-2008 15:38:49

ดีใจนะที่เอจะกลับมาเหมือนเดิมแล้ว

ลิ้นกับฟันก็ต้องมีกระทบกระทั่งกันบ้างเป็นของธรรมดา

รักทั้ง 2 คนนะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: imon ที่ 19-06-2008 15:44:07

แฮปปี้  เอ็น ดิ้ง :m4: :m4:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: G_wa ที่ 19-06-2008 16:27:45

ชอบที่พี่นิคพูดจัง... o13 o13 o13 o13

ดีใจนะที่เอคนเดิมกลับมาแล้ว ขอให้รักกันไปนานๆ นะคะ

 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: [€]ŝĊörŦ ที่ 19-06-2008 16:31:46

ดีใจจังเลย...

ก็ขอให้ความรักของทั้งคู่ยั่งยืนและสดใสไปตลอดนะคับ

เป็นกำลังใจให้พี่นิค พี่เอ และคุณวิลด้วยนะคับ

 :L2:    :L1:    :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ๐DoNuT๐ ที่ 19-06-2008 18:49:22

น่าลุ้นยิ่งกว่าในเรื่องซะอีก 555+
สู้ต่อไปทาเคชิ!!!!  =w=

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: thomaskung ที่ 19-06-2008 19:33:04

หุหุ

เป็นสีสันอย่างนึงในบอร์ด (รึเปล่านะ)

 :laugh:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: P_love ที่ 19-06-2008 19:46:20

 :m4: :m4: :m4: :m4:

โอ้ย อยากจากรี้ด ให้เอ หลาย ๆ รอบ

ดีใจที่เอ กับ พี่นิค จะได้เจอกัน จะได้พูดคุยกันให้เข้าใจ

ยังไงก้ออยากให้เอ ไตร่ตรองและทบทวนหลายๆอย่างให้ดีนะคะ

อย่าใช้แต่อารมณ์เป็นใหญ่นะ

ปล. ยังเป็นกำลังใจให้เอ กับ พี่นิค รักกันมาก ๆ :L2: :L2: :L2: :L1: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: BABY_CHICK ที่ 19-06-2008 19:48:04

 :m4: :m4:อยากมีคนรักแบบนิคจัง หุ หุ แต่ชาตินี้ คงไม่มีแล้วล่ะ 55

เป็นกำลังใจให้ทั้ง 2 คนครับ งอนพอเป็นพิธี น่ารักดี :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Normalblue ที่ 19-06-2008 20:16:14

พี่นิคภาคอุตสาฯ เกียร์ 38 รึเปล่า???  น้องฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ  ถึงเราจะไม่เคยเจอกัน
แต่อ่านเรื่องของพี่เองแล้ว  พวกพี่น่าอิจฉาจริงๆ ครับ  แต่ผมไม่อิจฉาแล้วหละ
เพราะผมปลงตก  รัก โลภ โกรธ หลง  มาแล้วก็ไป  ไม่จีรังเหมือนชื่อเสียง ความดี
เอเมน...

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Siri_nan ที่ 19-06-2008 20:29:10

ปรับความเข้าใจกัน และขอให้รักกันต่อไปนาน ๆนะจ๊ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: แก้ว ที่ 19-06-2008 20:56:19

แก้วอ่านข้อความตอบโต้ระหว่าง เอกับพี่นิค  ตอนแรกทั้งกังวลทั้งหนักใจมากมาย
พอมาอ่านข้อความสุดท้ายของเอที่จะกลับบ้าน ถอนหายใจแรง ๆ เลยอ่ะค่ะ ดีใจมากมาย

แอบปลื้มน้องเอ  หนุ่ม IT สุดhot  :กอด1:
ปลื้มพี่นิค หนุ่ม DJ สุดหล่อ ห้ามแกล้งน้องเอนะคะ ไม่ว่ายังไงก็แล้วแต่ แก้ว
เข้าข้างน้องเอนะ ขอบอก


แหมขอแซวหน่อยนะคะ เหตุการณ์ช่างตรงกับชื่อเรื่องเลยนะ อ่านไป..ยิ้มไป คิก คิก  o13

 "เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ  "

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Otaku ที่ 19-06-2008 21:22:25

 :L2:เข้ามาเป็นกำลังใจให้พี่เอกับพี่นิค :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 19-06-2008 21:38:08

 ดีจัง ดีจัง   :mc4:

พี่เอ กลับเป็นคนเดิมแล้ว + หายงอน พี่นิค แล้วชิมิ   :m1:


อ่าน ไปยิ้ม ไป  .......   เกือบ อ่านไปเศร้า ไปแล้ว นะเนี่ย

 :oni1:        .......     :m15:


เป็นกำลังใจให้ ทั้ง 2 คนนะค่ะ

 :c5: :กอด1: :c5:


แล้วจะรอตอนต่อ ไปของพี่เอค่ะ 

 :bye2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Tsukasa999 ที่ 19-06-2008 22:32:08

ดีค่ะคุณเอ หุๆ ยินดีที่กลับมานะคะ

ไม่มีไรจะบอก แต่อย่าทิ้งนิยายนี้ไปง่ายๆนะ ไม่งั้น ...ร้องไห้จริงๆ  :m15:

ส่วนเรื่องอื่น ...มีรักจักต้องถนอมนะคะ อย่าลืมสิ่งที่เคยกระทำร่วมกันมา จากคำห่วงใยของคนตั้งใจโสดไปชั่วชีวิตอย่างเรา

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 19-06-2008 22:33:48

 :m23: ไม่ได้เข้ามาหลายวัน มันมีเรื่องเกิดขึ้นมากมาย แต่ผลสรุปออกมาคงเป็นเรื่องดี  :oni2:

ยังไงซะ ขอให้ทั้งน้องเอ และ พี่นิค ปรับความเข้าใจกันนะ มีอะไรค่อย ๆ พูด จากัน

อะไรก็ไม่สำคัญ เท่ากับความเข้าใจกัน คนเราคบกัน มันก็เหมือน ลิ้น กับ ฟัน ยังไงมันก็มี

กระทบ กันบ้าง ให้นึกถึงวันเวลาที่ผ่านมา มันมีความหมายมากแค่ไหน  อย่าให้ความคิดเพียงชั่ววูบ

ทำให้เราต้องเสียใจไปตลอดชีวิตเลย ครับ เป็นกำลังใจให้ทั้ง 2 คน นะครับ  :กอด1: :L1: :m1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 19-06-2008 22:54:28

อยู่ฝ่ายให้กำลังใจจ๊ะ 
:L2: :L2: :L2: :L2:
มีรักต้องถนอมนะ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 20-06-2008 00:24:12

 :oni1: กลับมาถึงขอนแก่นโดยสวัสดิภาพครับ

กลับมาก็เจอใครบางคนนั่งทำหน้ายักษ์ใส่  o12รู้อย่างนี้ไม่กลับมาดีกว่า

อาอี๊ก็เข้าข้างแต่คนนั้น น้อยใจแล้ว  :m15:


ผมเลยรีบหนีมาลงนิยายให้ก่อนแล้วกันตอนนี้เขียนเสร็จตั้งนานก่อนที่จะเกิดเรืองอีก เสร็จแล้วว่าจะไปอาบน้ำนอน :a12: วันนี้ขับรถทั้งวันเหนื่อยครับ

ผมขอตอบคอมเม้นท์รวมๆเลยแล้วกันนะครับ

เรื่องนิยายจะจบเรื่องจริงครับ เรื่องนี้ผมตั้งไว้แล้ว 30 บท ก็เหลืออีก 6 บทนับจากนี้ไป (แต่ว่าจะมีตอนพิเศษออกมาอีกแน่นอนครับ อยากน้อยก็ตอนที่เพิ่งเกิดเรื่องนี้ไปแหละครับ แต่ยังไม่รู้เลยว่ามันจะจบแบบไหน)

เรื่องของผมกับพี่นิคตอนนี้ อาจมีหลายคนเข้าใจผิดว่าที่ผมบอกว่าผมกลับมาเป็นเหมือนเดิมคือผมจะกลับมาทำงานมาเขียนและลงนิยายพร้อมทักทายทุกท่านเหมือนเดิมครับ ไม่ใช่ว่าจะเหมือนเดิมกับพี่นิค เรื่องนี้ต้องคอยดูไปก่อนผมยังไม่กล้าตัดสินใจอะไรในตอนนี้

 :pig4: :L2:ขอบคุณทุกท่านนะครับที่เข้ามาให้ข้อคิดอะไรดีๆกับผมมากมายครับ ขอบคุณทุกกำลังใจ ขอบคุณทุกคนที่เฝ้าติดตามนะครับ :L1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 20-06-2008 00:27:06

บทที่ยี่สิบสี่ --- ตามหา

ตลอดเวลาที่ผมอยู่บนรถโดยสารที่แน่นแออัดไปด้วยผู้คนจากเชียงใหม่ปลายทางคือขอนแก่น แต่ใจของผมกลับเบาและสบายอย่างบอกไม่ถูก ในหัวผมคิดแต่เรื่องพี่นิค เราจะเริ่มตรงไหนดี จะพูดยังไงคราวนี้เราจะยอมพี่นิคหมดทุกอย่าง ต่อให้พี่นิคจะโกรธจะว่าเรายังไง ขอให้เพียงแต่ให้เราได้เจอพี่นิค ได้พูดความในใจของเราบางก็เท่านั้นเอง (ตอนแรกผมตั้งใจว่าจะจองตั๋วไปหนองคาย แต่ไม่มีรถไป เลยเลือกที่จะไปลงขอนแก่นก่อนแล้วจะขับรถต่อไปที่หนองคายเอง ผมจำการขึ้นรถครั้งนี้ได้ไม่มีวันลืมจากเชียงใหม่ถึงขอนแก่นใช้เวลาประมาณเกือบ 12 ชั่วโมง ผมซื้อตั๋วนั่งแต่พอขึ้นรถกลับเป็นตั๋วยืน แล้วก็ได้ยืนยาวซะด้วยเกือบ 6 ชั่วโมงพอไปถึงพิษณุโลกค่อยได้นั่ง ได้นั่งไม่ถึงชั่วโมงก็ต้องลุกให้หญิงท้องนั่งอีก ทำให้ผมได้ยืนยาวมาถึงขอนแก่น จากเก้าโมงเช้าที่เชียงใหม่มาถึงเกือบๆสี่ทุ่มที่ขอนแก่น)

“ทำไมมันปวดขาอย่างนี้ว่ะ”ผมบ่นพึมพร่ำกับตัวเองระหว่างที่เดินลงจากรถเมื่อถึงที่หมาย

“คุณเอ มาครับลุงช่วยถือกระเป๋า”ลุงชัยมาคอยรับผมที่สถานีรถปรับอากาศ (ผมโทรบอกให้มารับเพราะคิดอยู่แล้วว่าต้องมาถึงขอนแก่นดึก)

“ขอบคุณครับ”ผมบอกพร้อมส่งกระเป๋าให้ทันที ก่อนเดินไปขึ้นรถ

“เห็นอาเนี๊ยะบอกว่าคุณเอมีธุระในมอเลยรีบกลับ ก็ดีครับ ปีใหม่กลับมาฉลองที่บ้านเราดีกว่าตอนนี้เถ้าแก่ก็อยู่ที่บ้านแล้วนะครับ”ลุงชัยรายงาน

“อะไรนะครับ อาเตี๋ยวก็อยู่บ้านแล้วเหรอ งั้นลุงช่วยไปส่งผมในมอเลยดีกว่าครับ ผมไม่เข้าบ้านแล้ว”ผมบอกระหว่างทางที่ใกล้จะถึงบ้านแล้ว ผมคิดว่าถ้าผมเข้าบ้านตอนนี้รับรองว่าไม่มีทางได้ไปไหนแน่ จุดประสงค์ของผมไม่ได้กลับบ้านนิ่ ผมต้องไปหนองคายไปตามหาหัวใจของผม

“ทำไมล่ะครับ น่าจะเข้าบ้านก่อนนะครับ”ลุงชัยทวงแต่ก็กลับรถเพื่อไปในมอ

“พอดีรถผมอยู่ในมอครับ ไว้ผมทำธุระเสร็จ ผมจีบเข้าบ้านนะครับ”ผมบอกลุงชัยไป

แล้วลุงชัยก็มาส่งผมที่หอพักในมอ ก่อนกลับลุงชัยยังกำชับอีกว่าให้โทรบอกอาอี๊ว่าผมเลือกที่จะเข้ามาในมอทำธุระก่อนที่จะเข้าบ้าน ผมรับปาก

ตอนแรกผมกะว่าพอเข้ามาถึงหอให้ได้อาบน้ำแล้วคงสดชื่นขึ้นมาอีกครั้งแล้วจะได้ขับรถไปหนองคายต่อ พอไปถึงที่นั่นก็เที่ยงคืนอย่างน้อยถ้าพี่นิคยกโทษให้ก็ขอนอนด้วยหนึ่งคืน แต่ถ้าไม่ก็หาโรงแรมนอนแล้วตอนเช้าค่อยไปว่ากันใหม่ แต่เปล่าเลยมันไม่เป็นตามที่ผมคิดคงเป็นเพราะร่างกายที่ต้องทนยืนมาบนรถที่อัดแน่นไปด้วยผู้คนเกือบสิบชั่วโมง ทำให้ผมเผลอหลับไปจนเช้าของอีกวัน

............................................................................................

“อะไรว่ะเนี่ยะ หลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้วนี่มันกี่โมงแล้วนี่”ผมตื่นขึ้นมาเพราะรู้สึกเจ็บที่แขนขวาเนื่อมาจากผมนอนตะแคงทับแขนตัวเองข้างเดียวทั้งคืน

“ดีนะเพิ่งแปดโมง ไม่สายมาก วันสิ้นปีแล้วซินะ วันสิ้นปีแต่เราต้องไม่สิ้นใจ เอสู้ๆ เตรียมพร้อมรับมือกับพี่นิคได้แล้ว ภารกิจแรกอาบน้ำแต่งตัว ภารกิจที่สองทานข้าวเช้า ภารกิจที่สามขับรถไปหนองคาย ภารกิจที่สี่ตามหาพี่นิคเพื่อเอาหัวใจตัวเองกลับมา รับทราบ”ผมทำเสียงพูดกับตัวเองเหมือนทหาร

“ทราบ ปฏิบัติ”ผมทำเสียงตอบรับตัวเองแล้วเริ่มลงมือทำตามแผนที่วางไว้

ผมขับรถมาอย่างสบายใจไม่เร่งรีบมาก รถบนท้องถนนก็มีไม่มากแล้วเพราะวันนี้เป็นวันสิ้นปีต่างคนต่างอยู่กับครอบครัวไม่ใช่วันเดินทาง ระหว่างขับรถผ่านเมืองอุดรผมคิดอะไรขึ้นมาได้ ผมเลยแวะเข้าตัวเมืองอุดร ตอนที่ไปบ้านพี่นิคครั้งแรกพี่นิคพาผมไปตัดผมซื้อคอนเทคมาให้ เสื้อผ้าอีก แต่คราวนี้ผมไม่ได้ไปทำอะไรอย่างนั้น เพราะผมคิดว่าตอนนี้ผมพร้อมและดูดีที่สุดแล้วไม่ต้องแต่งองค์ทรงเครื่องมากนัก

แต่ผมคิดว่าการที่ผมจะไปตามหา ตามจับหัวใจมันต้องมีเครื่องมือช่วย  ผมเลยแวะห้างเพื่อหาซื้อเครื่องมือช่วย ผมเดินอยู่นานในห้างกว่าจะเจอเครื่องมือที่ใช้การได้ เครื่องมือที่ว่าก็ไม่ใช่อะไรหรอกครับ มันเป็นตุ๊กตาตัวเท่าฝ่ามือสองตัว ตัวหนึ่งเป็นแมวสีขาวขนปุยนั่งทำหน้าเอ๋อๆใส่แว่น อีกตัวหนึ่งเป้นน้องหมาขนสีน้ำตาลอ่อนๆ ทำหน้าย่นแยกเขี้ยวแบบน่ารักน่าชัง แล้วผมก็ซื้อผ้าพันแผลสีขาวบางๆมาหนึ่งม้วน เอามาพันที่มือข้างขวาของเจ้าหมาแล้วโยงมาพันที่อกด้านซ้ายของน้องแมวตัวนั้น ก่อนที่จะให้เขาห่อของขวัญให้ สิ่งที่ผมทำไปนั้น ผมต้องการจะสื่อเป็นการขอโทษที่ทำให้พี่นิคต้องเจ็บมือแต่ผมนั้นเจ็บที่ใจ (อะไรจะสวีทขนาดนั้น....อิอิ – ขอแซวตัวเองหน่อย นั่งพิมพ์ไปยิ้มไปอยู่คนเดียว บ้าป่าวหว่า)
...

ยิ่งผมขับรถเข้ามาใกล้เขตจังหวัดหนองคายเท่าไหร่ ผมยิ่งดีใจ ใจผมยิ่งเบิกบานจนฟูออกมาทางหน้าตาที่ผมเห็นตัวเองยิ้มออกมาบ่อยๆอย่างไม่มีสาเหตุ ตอนนี้ใจผมมีความสุขมาก ความสุขกับสิ่งที่รอคอย รอที่จะไปตามหาจนเจอ

เข้าเขตอำเภอโพนพิสัยอีกไม่นานก็จะถึงบ้านพี่นิคแล้ว ใจผมยิ่งเต้นรัวแทบจะออกมาข้างนอกวิ่งแซงรถออกไป ไปตามหาสิ่งที่มันเรียกร้องจากก้นบึงตลอดเวลา เพียงแต่ผมเก็บมันเอาไว้ กดทับมันเอาไว้ไม่ให้ออกมานั่นเอง

ผมคิดว่าเราน่าจะโทรไปบอกพี่นิคก่อน แต่อีกใจก็คิดว่าไปอย่างนี้เซอร์ไพร์กว่า น่าจะเรียกคะแนนสงสารความเห็นใจได้มาก ครั้งนี้ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเราก็ได้ทำตามใจของเราแล้ว ผลมันจะออกมาเป็นอย่างไรก็ขึ้นอยู่กับสิ่งที่เรากำลังจะทำลงไปนี่แหละ

ไม่ถึงสิบนาทีรถของผมก็มาจอดที่หน้าประตูโรงงาน แล้วผมก็ลงจากรถเพื่อติดต่อกับน้ายามที่อยุ่ในป้อมเพื่อตรวจคนเข้าออก

“สวัสดีครับ ถ้าจะมาติดต่อธุระเกี่ยวกับโรงงาน โรงงานปิด 4 วันครับ วันที่สองค่อยมาใหม่นะครับ”น้ายยามรีบรายงานเมื่อผมเดินไปถึง

“เอ่อ...ไม่ใช่ครับ ไม่ได้มาติดต่อธุระในโรงงานครับ พอดีจะมาหาคนที่อยู่ในนี้ครับ”ผมบอก

“คนงานส่วนใหญ่กลับบ้านช่วงปีใหม่ครับ อาจจะมีอยู่บ้างก็ส่วนน้อยครับ จะมาหาใครล่ะครับเดี๋ยวผมจะลองติดต่อให้อีกที”น้ายามทำหน้าที่ได้ดี

“คือผมมาหาคุณ..................................... ผมเป็นเพื่อนกับคุณนิคครับ”ผมบอกออกไป

“ครับๆ แล้วไม่บอกผมแต่แรก ผมจะได้เชิญไปนั่งที่ห้องรับรองก่อน ขอโทษด้วยนะครับ”น้ายามกุลีกุจอทันทีที่ผมบอกชื่อพี่นิคออกไป

“ไม่เป็นไรครับ ผมเคยมาที่นี้แล้วครับ เดี๋ยวผมขับรถผ่านโรงงานเข้าไปที่บ้านของคุณนิคเลยก็ได้ครับ ผมรู้จัก”ผมบอกเพื่อไม่ให้น้ายามรู้สึกผิด

“แต่พวกคุณๆเขาไม่อยู่กันนะครับ เห็นออกไปกันแต่เช้าว่าจะไปฝั่งโน้น ไปไหว้ธาตุหลวงเวียงจันทน์”คำตอบน้ายามทำให้ใจผมที่ฟูเบิกบานเต็มไปด้วยความหวังที่จะมาตามหากลับห่อเหี่ยวยุบแฟบลงทันที

“แล้วรู้ไหมครับว่าเขาจะกลับกันวันไหน”ผมถามออกไปเสียงอ่อยๆอย่างหมดหวัง

“ไม่ทราบซิครับ ถ้าไม่เป็นเย็นนี้ก็คงเป็นพรุ่งนี้ครับ”น้ายามตอบ

“ครับ ขอบคุณครับ”ผมพาร่างกายและจิตใจที่เหี่ยวเฉาจากคำตอบของน้ายามกลับมานั่งในรถ คิดอะไรไม่ออก ผมหวังมาเต็มที่ว่าจะได้มาเจอพี่นิคพูดจากันให้เข้าใจ ถึงแม้ว่าพี่นิคจะโกรธจนไม่ให้อภัยก็ตามอย่างน้อยก็ขอแค่ให้ได้เจอ แต่นี้คงเป็นบาปกรรมที่ผมทำไว้มันได้คืนสนองผมแล้ว แม้แต่คนที่อยากเจอที่สุดในตอนนี้ก็ไม่ได้เจอ

ติ๊ด.............ติ๊ด...............เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้น ผมกดรับอย่างไม่ใส่ใจ

“ครับ ... เย็นๆจะเข้าไปนะครับ..ครับทำธุระใกล้เสร็จแลครับ...แค่นี้นะครับอาอี๊”ผมพูดกลับไปแล้วตัดบททันทีเพราะไม่มีอารมณ์จะพูดต่อ

ตอนแรกผมตั้งใจว่าจะหาโรงแรมค้างซักคืนเพื่อคอยพี่นิคกลับมาแต่อาอี๊ดันโทรมาบอกว่าวันนี้ที่บ้านมีปาร์ตี้เล็กๆในหมู่เครือญาติอยากให้ผมเข้ามานอนที่บ้าน ผมก็เลยตอบรับไปอย่างปฏิเสธเสียไม่ได้

ผมมองไปที่กล่องของขวัญที่ตั้งใจจะเอามาให้พี่นิค แล้วก็หยิบมันไปฝากไว้กับน้ายามโดยที่ผมไม่ได้เขียนการ์ดหรือบอกอะไรไว้เลย แค่บอกว่าฝากของขวัญปีใหม่ให้คุณนิคด้วย

แล้วผมก็รีบบึ่งรถกลับขอนแก่นทันที พอเข้าตัวเมืองหนองคายตอนขามาผมคงตื่นเต้นมากจนลืมที่จะแวะไหว้หลวงพ่อพระใส ขากลับผมจึงแวะกราบหลวงพ่อพระใส ผมขอให้เรื่องทั้งหมดนี้จบสิ้นกันซักทีในวันสิ้นปี ส่วนมันจะจบแบบไหนก็แล้วแต่หลวงพ่อท่านจะเมตตา แต่ตอนนี้ในใจของผมมันคงรู้แล้วว่ามันคงจบแบบไม่ได้เจอพี่นิคอีกต่อไปแน่ๆ

ระหว่างทางผมได้แต่คิดโทษตัวเองว่า เป็นเพราะผมคนเดียวที่ช้าเกินไปเสมอ  เป็นเพราะผมคนเดียวที่ไม่แน่ใน ไม่หนักแน่นพอ ไม่เข็มแข็งไม่อดทน ผมทิ้งภาระหน้าที่ทุกอย่างเพื่อทำตามใจตัวเองแล้วผลที่ออกมามันเป็นยังไงล่ะ  มันคุ้มกันแล้วเหรอ 

“นี้เหรอเอ ที่บอกว่าทำตามหัวใจแล้วจะมีความสุข กลับไปทำตามหน้าที่ที่ควรทำดีกว่า หน้าที่ลูกที่ดีของคุณแม่ พี่ที่ดีของน้อง ลูกชายคนโตที่ดีของครอบครัว เหอะ....”ผมพ่นกับตัวเองเพื่อเป็นการตอกย้ำที่ตัดสินใจผิดในการทิ้งหน้าที่ของตัวเองเพื่อมาตามหาหัวใจ

กว่าจะขับรถถึงขอนแก่นได้ผมเกือบเอาชีวิตไม่รอดเพราะผมมัวแต่คิดใจลอย ไม่ได้ดูรถคันที่อยู่ข้างหน้าทำให้เบรกกะทันหันบ้าง รถออกไปแดงแล้วไม่ยอมไปบ้าง เหยียบเร็วเกินพิกัดบ้างจนได้ใบสั่งมาเป็นของขวัญวันสิ้นปีหนึ่งใบ

กลับมาถึงบ่ายสี่โมงกว่าๆ ผมยังไม่พร้อมที่จะเข้าบ้านในสภาพจิตใจแบบนี้ ผมเลยตัดสินใจขึ้นไปที่หอล้มตัวลงนอนแล้วก็ร้องไห้ออกมา จะร้องด้วยเหตุอันใดผมก็ไม่รู้ได้ รู้แต่ผมสัญญากับตัวเองว่านี่จะเป็นน้ำตาสุดท้ายที่จะมีให้กับเรื่องพวกนี้ ต่อไปนี้จะไม่มีอีก เราจะต้องไม่เสียน้ำตากับเรื่องพวกนี้อีก เราต้องไม่มีหัวใจให้ใคร เราจะได้ไม่ต้องไปตามหาให้เจ็บปวดแบบนี้ เราจะต้องทำตามหน้าที่ของเราเท่านั้น

ผมหันไปเห็นหมอนข้างผมก็พาลว่าที่นอนกับหมอนข้างว่าเมื่อคืนนี้ถ้าเราไม่หลับคงได้เจอพี่นิค มันพาลไปหมั่นไส้ขาตัวเองที่ปวดแล้วทำให้อยากนอนหลับพักผ่อน สุดท้ายผมพาลที่จะเกลียดตัวเองที่เป็นคนแบบนี้

“ไม่ได้ เราต้องทำตามหน้าที่ของเรา เรื่องทุกอย่างมันจบแล้ว”ผมบอกกับตัวเองพร้อมลุกขึ้นปาดน้ำตาแล้วหายใจเข้าปอดสูดใหญ่ๆ ก่อนที่จะไปล้างหน้าเพื่อขับรถเข้าบ้านทำหน้าที่หลานที่ดีของ
อาอี๊และเหล่าบรรดาญาติๆ

 บรรยากาศตอนห้าโมงเย็นดูโพล้เพล้ วังเวงพิกล ในมอที่เต็มไปด้วยผู้คนแต่ช่วงวันหยุดยาวอย่างนี้ไม่ต้องพูดถึงเงียบเหมือนป่าช้า ผมขับรถออกมาทางฝั่งประตูสีฐาน สองข้างถนนเต็มไปด้วยทิวสนใหญ่ที่โอนลู่ตามลม บรรยากาศอย่างนี้ทำให้ใจผมหนาวสั่นเย็นยะเยือกขึ้นมาทันทีพร้อมกับน้ำตาที่พาลจะไหลออกมาอีกรอบ ผมเลยตัดสินใจหาที่จอดรถ ปิดมือถือ แล้วเดินไปนั่งตรงสนามหญ้าที่เป็นลานกว้างของบึงสีฐานฝั่งตะวันตก ปล่อยอารมณ์ความคิดให้มันไหลไป มองดูพระอาทิตย์สุดท้ายของปีที่กำลังจะลาลับจากท้องฟ้า เหล่านกนานาพันธุ์ที่บินเป็นฝูงกลับรัง

ข้างที่ผมนั่งไกลออกไปพอสมควรมีครอบครัวหนึ่งมานั่งปิกนิกกัน พ่อวิ่งเล่นกับลูกตัวเล็กที่อายุน่าจะซักห้าหกขวบได้ แม่นั่งอยู่ในเสื่อถักเปียให้ลูกสาวที่มองดูก็รู้ว่าอายุไม่น่าจะเกินสิบปี
ภาพนี้ทำให้ผมคิดถึงบ้านและครอบครัวของผมขึ้นมาทันที ถ้าป่านนี้เราไปเชียงรายเราคงได้อยู่พร้อมหน้ากับคุณแม่และเจ้าโอ๊ตแล้ว แต่นี้เราทำอะไร เราเห็นแก่ตัว เราเห็นพี่นิคสำคัญกว่าอย่างนั้นเหรอ แล้วเป็นยังไงล่ะ คนที่เราตามหา คนที่เราให้ความสำคัญ สุดท้ายมันเป็นยังไง ว่าแล้วผมก็นั่งกอดเข่าก้มหน้าร้องไห้ออกมา

ผมร้องไห้ออกมานานเท่าไหร่ไม่รู้ รู้แต่ว่ามันมีบ้างอย่างมาขัดจังหวะการร้องไห้ของผม มันเหมือนมีตัวอะไรมันบินตอมแถวๆต้นคอ ผมใช้มือปัดแต่ยังก้มหน้าร้องไห้อยู่ มันก็หายแล้วก็มาใหม่ เป็นอย่างนี้อยู่สามสี่ครั้ง จนผมรำคาญ ผมเลยเงยหน้าขึ้นพร้อมหันไป สิ่งที่ผมเห็นคือ...................

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 20-06-2008 00:29:24

             บทที่ยี่สิบสี่ --- ตามหา(ต่อ)

ผมร้องไห้ออกมานานเท่าไหร่ไม่รู้ รู้แต่ว่ามันมีบ้างอย่างมาขัดจังหวะการร้องไห้ของผม มันเหมือนมีตัวอะไรมันบินตอมแถวๆต้นคอ ผมใช้มือปัดแต่ยังก้มหน้าร้องไห้อยู่ มันก็หายแล้วก็มาใหม่ เป็นอย่างนี้อยู่สามสี่ครั้ง จนผมรำคาญ ผมเลยเงยหน้าขึ้นพร้อมหันไป สิ่งที่ผมเห็นคือ...................

พี่นิคกำลังใช้ดอกหญ้ามาแหย่ที่ต้นคอผม พอผมหันไปพี่นิคแกก็ยิ้มให้แล้วทำเสียง “เหมียวๆ”ออกมา  ในจังหวะนั้นผมบอกไม่ถูกว่าจะดีใจหรือเสียใจหรือมีความรู้สึกอะไรกันแน่

ผมไม่พูดอะไรและไม่คิดอะไรทั้งนั้น ผมรีบคว้าตัวพี่นิคเข้ามาโผลกอดไว้อย่างแน่นราวกับว่าจะกลัวพี่นิคจะหนีหายไปไหนอีก พี่นิคที่ไม่ทันตั้งตัวก็ตกใจกับการตอบรับของผมเหมือนกัน

“เอ เอครับ พอแล้ว พี่ไม่ใช่ปลาทูนะครับ จะกินกันเลยเหรอไง กอดซะแน่นเชียว หายใจไม่ออก”เสียงพี่นิคพูดออกมาอย่างติดขัด คงเป็นเพราะผมกอดแน่นจริง

ผมเอามือออกแล้วนั่งก้มหน้า ไม่กล้าพูดหรือแม้กระทั่งแต่มองหน้าก็ยังไม่กล้า พี่นิคเองก็นั่งนิ่งไม่ทำอะไรจนเวลาผ่านไปนานพอควรพี่นิคทำท่าเหมือนไปหยิบอะไรที่อยู่ข้างหลังออกมาส่งให้ผม
มันเป็นตุ๊กตาที่ผมเพิ่งเอาไปให้พี่เขาเมื่อเช้าเอง แต่สภาพมันเปลี่ยนจากที่พันมือน้องหมาพันหน้าอกน้องมามาเป็น ทั้งสองตัวนี้กำลังกอดกันแล้วพันด้วยผ้าผืนเดิม (คล้ายๆตุ๊กตาคุณไสยรักยมเลย..ฮ่าๆ)

ผมเห็นตุ๊กตาคู่นั้นก็พอที่จะทราบความหมายที่พี่นิคมีให้ต่อผมคือให้อภัยและยังรักเหมือนเดิม ผมรับตุ๊กตาคู่นั้นมาพร้อมกับถามว่า “พี่รู้ได้ยังไงว่าผมอยู่ที่นี่”

“ก็ไม่เห็นยากนี่ แค่พี่เห็นตุ๊กตาในกล่องของขวัญพี่ก็รู้แล้วว่าใครที่มีนิสัยเด็กๆเอาของอย่างนี้มาให้พี่ได้นอกจากเรา พี่เลยโทรหาเราแต่ไม่ติด ตอนแรกพี่ก็ไม่แน่ใจเท่าไหร่ว่าเป็นเรา เพราะเห็นว่าเราจะไปเชียงใหม่กับหมอที พี่เลยโทรเช็คกับหมอที หมอทีบอกว่าเราจะมาหาพี่ พี่เลยมั่นใจว่าต้องเป็นเรา พี่เลยรีบขับรถกลับมาขอนแก่น เข้าไปหาเราที่บ้านอาอี๊ อาอี๊บอกว่าเรายังอยู่ในมอโทรหาก็ไม่ติด พี่เลยเข้ามาหา ในมอมันกว้างก็จริงนะ แต่ที่สำหรับคนที่คิดว่ากำลังจะอกหักนะมันมีไม่กี่ที่หรอกที่จะมานั่งทำใจ พี่เลยมาหาเราเจอไง”พี่นิคอธิบายซะยืดยาว

ผมได้แต่เงียบฟังแล้วคิดตามตลอดเวลาที่ผมพยายามหลบหน้าพี่นิค ไม่ใส่กับพี่นิคแต่พี่นิครู้เรื่องของผมตลอด รู้กระทั่งว่าผมจะไปเชียงใหม่กับพี่หมอที

“ไหนยามเขาบอกว่าพี่ไปฝั่งลาว”ผมถามขึ้น

“ก็ไปไง ไปตั้งแต่เช้าไปไหว้ธาตุหลวงแล้วก็กลับ ตอนแรกว่าจะกลับเย็นๆแต่พี่รู้สึกสังหรณ์ใจยังไงไม่รู้อยู่ดีๆก็อยากกลับบ้าน เลยบอกกับทุกคนว่าไม่ปวดหัวค่อยสบายอยากกลับบ้านไปพักผ่อน
พอกลับมาบ่ายสองได้มั้ง น้ายามก็เอากล่องของขวัญมาให้ พี่เลยรีบตามมาหาเรานี่แหละ”พี่นิคบอก

“แล้ว....พี่...ไม่โกรธผมเหรอ.....ที่....ผม........เอ่อ.........”ผมพูดอย่างไม่เต็มปากที่จะถามเรื่องที่ผมเคยปฏิเสธพี่เขาไป

“ถ้าโกรธแล้วจะมาหาไหมเนี่ยะ ดูตุ๊กตาซิว่าเขาทำอะไรกัน ถ้าโกรธตุ๊กตาหมาคงไม่มายืนกอดตุ๊กตาแมวอย่างนี้หรอก พี่คงจับให้ตุ๊กตาหมาเหยียบตุ๊กตาแมวให้ขาดเป็นสองท่อนไปแล้ว”พี่นิคพูดพร้อมเอาตุ๊กตาที่มือผมไปทำท่าประกอบ ทำให้ผมยิ้มออกมาได้

“พี่ๆ ขอๆ ขอตุ๊กตา”เสียงเด็กน้อยผู้ชายที่เดินมาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้มาทำท่าแบมือขอตุ๊กตาอยู่ข้างหลังผมกับพี่นิค

“จะเอาตุ๊กตาเหรอครับ เอาตัวไหนดีเอ่ย เอาตุ๊กตาน้องแมวไปแล้วกันน่ารักดี”ผมบอกพร้อมหยิบตุ๊กตาแมวจากมือของพี่นิคส่งไปให้เด็กคนนั้น พี่นิคทำตาโตเหมือนไม่พอใจใส่ผมแล้วคว้าตุ๊กตาแมวคืนมา ผมทำหน้างงๆ เด็กคนนั้นก็มองหน้าพี่นิค

“งั้นเอาตุ๊กตาน้องหมาก็ได้นะ ดูดุหน่อยแต่น่ารักดี”ผมทำท่าจะคว้าตุ๊กตาหมาจากมือพี่นิคแต่พี่นิคเอาหลบ

“ไม่ให้ ของเขาอยู่เป็นคู่กัน จะมาแยกกันได้ยังไง”พี่นิคพูดขึ้นลอยๆเชิงบอกผม

“งั้นเอาไปสองตัวเลยนะ เดี่ยวพี่เอาให้”ผมบอกกับเด็กน้อย แต่พี่นิคถือตุ๊กตาไปซอ่นไว้ข้างหลังทั้งสองตัว

“ไม่ให้ อยากได้ไปเอาตัวอื่น เด็กอะไรขี้ขอชะมัด”พี่นิคพูดออกมา เด็กคนนั้นเริ่มเบะปากทำท่าจะร้องไห้

“พี่นิคให้น้องเขาตัวหนึ่งดิ่ น้องเขาจะร้องไห้แล้ว เดี๋ยวผมซื้อให้พี่ใหม่ก็ได้”ผมบอกพร้อมทำท่าจะโอ้เด็ก

“ไม่ได้ๆ ไม่เหมือนกัน ไม่ให้ด้วย”พี่นิคทำท่าหวงของเล่นเป็นเด็กๆ

“งั้นเดี๋ยวไปกับพี่นะครับ ไปเอาตุ๊กตาในรถกับพี่นะ”ผมบอก

“ไม่เอา จะเอาตัวนี้ จะเอาๆ”เด็กน้อยเริ่มงอแง

“ไม่ให้ บอกว่าไม่ให้ไง ไม่เข้าใจหรือไง”พี่นิคทำเสียงดุหันไปพูดกับเด็กน้อยคนนั้น เด็กน้อยคนนั้นร้องไห้แงออกมาเลย

“ซวยแล้วพี่นิคทำลูกเขาร้องไห้ โอ๋...ๆๆๆ.....อย่าร้องนะ   พี่นิคเอาตุ๊กตามาซิ เร็วๆ”ผมปลอบเด็กพร้อมบอกพี่นิคให้เอาตุ๊กตามา แต่พี่นิคกลับยืนเฉยทำไม่รู้ไม่ชี้

“โอ๋ๆ  ลูกพ่อ หยุดร้องนะครับ กลับบ้านกัน ขอโทษนะครับที่เด็กมากวน”คนเป็นพ่อเด็กเดินมาหลังจากได้ยินเสียงร้องไห้ของลูกตัวเองแล้วอุ้มลูกกลับไปที่รถเพื่อกลับบ้าน

“ไม่เป็นไรครับ ขอโทษครับที่ทำให้ร้องไห้”ผมบอกออกไปพี่นิคทำเฉย

“คนอะไรไม่รู้ใจร้ายแม้กระทั่งกับเด็ก”ผมบ่นออกมาลอยๆ

“ว่าใคร เรายังมีความผิดอยู่นะ”พี่นิคพูดพร้อมหันมามองหน้าผม

“ความผิดอะไร ผมทำอะไรผิด”ผมหันกลับมาเป็นจังหวะเดียวกันกับที่พี่นิคเงยหน้ามามองผมทำให้ผมกับพี่นิคเราสองคนสบตากัน

นานแค่ไหนแล้วนะที่ผมไม่ได้มองดวงตาของพี่นิคได้เต็มๆแบบนี้ ดวงตาที่ชวนลุ่มหลงเหมือนมีมนต์สะกดสำหรับผม ดวงตาคู่นี้ที่สื่อผ่านอะไรบางอย่างออกมาจากใจ ผมหยุดนิ่งค่อยๆหลับตาลงพี่นิคเองก็ค่อยๆบรรจงเอาริมฝีปากมากำลังจะประกบกับริมฝีปากของผม แล้วก็มีเสียงดังขึ้นว่า

“.............เวลา 18 นาฬิกา เตรียมเคารพธงชาติ.........”เสียงที่เข้ามาขัดจังหวะ ทำให้เราทั้งสองคนต้องผละออกจากกันเพื่อยืนตรง ผมหันหน้าออกจากพี่นิคทันทีพร้อมแก้มที่แดงและเขินอาย

“เสียสละเพื่อชาติ”พี่นิคกัดฟันบ่นออกมา

เพลงชาติดังขึ้น ผมยืนตรงหันหลังในพี่นิค

“เอ เพลงชาติจบแล้ว หันมาซิ”พี่นิคบอก

“หึ...”ผมส่งเสียงปฏิเสธออกมาจากลำคอ พร้อมส่ายหน้าด้วยความเขินอาย

“หันมาเร็วๆ อย่าดื้อน่า”พี่นิคพูดบ่นรำคาญนิดๆ

“ไม่ๆหมดเวลาแล้ว ไปดีกว่า”ผมบอกปัดด้วยความอายแล้วทำท่าเดินหนี

“จะไปไหน”พี่นิคเอื้อมมือมาจะจับมือผม ผมรู้ทันเลยวิ่งหนีแต่สายตาผมเหลือบเหมือนไปเห็นใครบางคน ผมไม่ได้สนใจอะไรมากแล้วตะโกนกลับไปว่า

“จะเข้าบ้านไปปาร์ตี้กับอาอี๊”

“เออ....ใช่ ตอนที่พี่เข้าไปถามหาเอ อาอี๊ก็ชวนพี่ด้วย”พี่นิคบอก

“ไม่ใช่อยากไปกับเขา เลยขี้ตู่เอาเองหรือป่าว”ผมบอกเล่นแบบแหย่ๆ

“ไม่ไปก็ได้”พี่นิคบอกแบบงอนๆ

“ดีจะได้ไม่มีคนแย่งกิน ไปดีกว่า”ผมบอกแล้วทำท่าเดินหนี แต่พี่นิคเร็วกว่าคว้าข้อมือผมแล้วดึงตัวผมเข้ามากอดไว้

“จะหนีพี่ไปไหน คราวนี้พี่จะไม่ปล่อยให้เอหนีไปไหนกับใครอีกแล้ว”พี่นิคบอก

“ผมก็จะไม่ยอมให้พี่หนีผมอีกแล้ว ผมเบื่อที่จะตามหาพี่”ผมตอบกลับ

พี่นิคทำท่าจะก้มลงจูบผมแต่ผมเบือนหน้าหนี ทำเอาพี่นิคชะงักแล้วปล่อยผมออกจากอ้อมกอด

“พี่ไม่คิดเลยว่าเราจะมีวันนี้ วันสิ้นปีเหมือนสิ้นปัญหาทุกอย่างที่พี่แบกรับเก็บมาไว้นานคนเดียว”พี่นิคบอกออกมาพร้อมส่งสายตาทอดยาวออกไปที่ริมบึงสีฐาน

“ใครว่าพี่แบกรับคนเดียว ผมก็แบกไม่น้อยไปกว่าพี่เลย พี่นิคครับ พี่เป็นเหมือนหัวใจของผมนะครับ เวลาพี่หนักใจผมก็หนักด้วย พี่นิคครับ..........ผม..........รัก.......พี่นะครับ”ผมได้โพล่งความรู้สึกในใจออกไป

พี่นิคหันมายิ้มแล้วบอกกับผมว่า “วันนี้เป็นวันที่พี่มีความสุขที่สุดเลยครับ พี่ว่าปีหน้าทั้งปีคงมีแต่เรื่องดีๆเข้ามาทำให้พี่มีความสุขแน่เลยครับ เอครับไปกับพี่นะครับ ไปจัดรายการกัน วันนี้พี่มีความสุขพี่อยากส่งความสุขนี้ให้กับคนฟัง ไว้จัดรายการเสร็จค่อยเข้าไปบ้านอาอี๊พร้อมกันนะครับ” ผมพยักหน้า พี่นิคบอกว่าให้เอารถไปคันเดียวแล้วก็จัดแจงบอกให้ผมเอารถไปจอดที่หอ แล้วพี่แกจะขับตามไปรับ

ผมเดินมาที่รถ ผมเห็นสิ่งที่ผิดสังเกตคือที่กระจกมองข้างมีถุงพลาสติกสีออกชมพูแดงๆห้อยไว้อยู่ ผมเลยเดินไปเอามาดู ปรากฏว่าข้างในถุงนั้น มีรูปถ่ายตอนที่พี่นิคจะจูบผมอยู่ที่ใต้ภาพมีวันที่และเวลาบอกอย่างชัดเจนว่ามันคือวันนี้และเวลาก่อนเคารพธงชาติเล็กน้อย ผมพลิกดูไม่เห็นมีข้อความอะไร ดูจากกระดาษภาพถ่ายแล้วรู้ได้ว่าภาพนี้มาจากกล้องโพลาลอยด์แน่ๆ ผมคิดในใจว่าจะใช่คนๆนั้นหรือเปล่า แลว้ต้องใช่กับคนที่ผมเห็นแวบๆตอนวิ่งหลบพี่นิคด้วย เพราะผมคุ้นท่าทางเขาดี

ผมดูในถุงนั้นอีกก็พบลูกอมรูปหัวใจ 6 เม็ด ที่นี้ผมมั่นใจเลยว่าใช่เขาแน่ๆ จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากพี่เก่ง ผู้ชายคนแรกที่บอกรักผมที่สุพรรณตอนที่เราไปงานแต่งพี่สาวของไอ้บอย แล้วให้ลูกอมรูปหัวใจกับผม 6 เม็ดโดยพี่แกบอกว่าทั้งซองมันมี 12 เม็ด พี่เก่งแบ่งให้ครึ่งหนึ่งเหมือนกับใจพี่เขาที่ให้ผมมาครึ่งหนึ่ง ว่าแต่ว่าพี่เก่งมาทำอะไร ไม่กลับบ้านเหรอ แล้วเขาถ่ายรูปผมกับพี่นิคทำไม หรือว่าไว้แบล็คเมล์ แต่ผมรู้และเชื่อใจพี่เก่งว่าไม่ได้มีนิสัยอย่างนั้นแน่นอน

“เอ เป็นอะไร ทำไมไม่ขึ้นรถไปซักที”เสียงพี่นิคที่นั่งอยู่ในรถของตัวเองตะโกนเรียกผม ทำให้ผมรีบขึ้นไปในรถแล้วขับออกไปทันที

...

หลังจากที่ผมเอารถไปเก็บไว้ที่หอแล้วก็มานั่งรถพี่นิค ตลอดทางไปสถานีพี่นิคจับมือผมไว้ตลอดเวลา

“อ้าวนิค ไหนว่าจะกลับหนองคาย มาโผล่ที่นี้ได้ไง อย่าบอกนะว่าจะมาเข้ารายการ พี่เห็นนิคส่งเทปมาแล้วนี่”พี่เจ้าหน้าที่ฝ่ายเทคนิคสถานีทักพี่นิค

“หวัดดีครับพี่ วันนี้ผมมีความสุขผมอยากจัดสด ไม่อยากจัดแห้งเปิดเทปอ่ะครับ”พี่นิคพูดพร้อมดึงตัวผมเข้ามากอดไหล่

ระหว่างที่พี่นิคจัดรายการผมสังเกตว่าวันนี้พี่นิคดวงตาดูสดใสเป็นประกาย พูดไปยิ้มไปหัวเราะไป ทักทายกับผู้ฟังเป็นอย่างดี เพลงแต่ละเพลงที่เลือกมาเปิดก็เป็นเพลงเกี่ยวกับความรัก ความสุข ความสมหวังทั้งนั้น

“น้องรู้เปล่านิคมันเป็นอะไร วันนี้มันเปิดเพลงแต่เพลงแนวนี้จนพี่เลี่ยน”พี่เจ้าหน้าเทคนิคเอ่ยถามผม

“ไม่รู้ครับ สงสัยพี่เขากำลังมีความสุขอินเลิฟมั้งครับ”ผมบอกออกไป

“..........ครับต่อไปเป็นช่วงขอเพลงหน้าไมค์นะครับ มาแล้วครับสายแรก สวัสดีครับแนะนำตัวเองเลยครับ”เสียงพี่นิคพูดจัดรายการกับผู้ฟังที่โทรศัพท์เข้ามาขอเพลง

“ผมขอเพลงหน่อยครับ”เสียงตอบกลับมา เสียงนั้นทำเอาผมคุ้นหู

“จะไม่แนะนำตัวหน่อยเหรอครับ ซักนิดก็ยังดีนะครับ”พี่นิคตอบ

“เรียกผมว่าตากล้องหมดหัวใจก็แล้วกันครับ”เสียงปลายสายตอบกลับมา

“ครับ คุณตากล้องหมดหัวใจครับ จะขอเพลงอะไรดีครับ”พี่นิคถามต่อ

“ผมขอเพลงฉันยังเหมือนเดิม ของศิริศักดิ์ให้กับ A SC ครับ”เสียงนั้นตอบกลับมาแล้วก็วางสายไปทันที ผมฟังแล้วก็ถึงกับกังวลทันที เพราะคนที่ใช้ชื่อว่าตากล้องหมดใจฟังจากเสียงผมก็พอจำได้ว่าเป็นพี่เก่ง แล้วเพลงที่ให้ก็คือผม ชื่อเอ SC ชื่อย่อของคณะที่ผมเรียน แต่ดูเหมือนพี่นิคจะไม่ฉุกคิดอะไรเลย อย่างนี้แหละน้าคนกำลังมีความสุข หรือความรักทำให้คนหูหนวกตาบอดกันแน่

“วางสายไปแล้วนะครับ แต่ไม่เป้นไรครับ เราจัดให้ มาฟังเพลงฉันยังเหมือนเดิมของศิริศักดิ์ที่คุณตากล้องหมดใจ ขอให้กับคุณ A  SC กันนะครับ ไปฟังกันเลยครับ..........”พี่นิคเกริ่นนำก่อนเข้าเพลง

(http://www.imeem.com/lowso501/music/AEQdBmHg// ---ฟังเพลงฉันยังเหมือนเดิม ของศิริศักดิ์)

..........ไม่รู้ทำไม ฉันจึงได้พบเธอ แม้เพียงแรกเจอ ก็เหมือนคุ้นเคยมานาน
เหมือนมีอะไรบันดาล ระหว่างเธอกับฉัน ทั้งที่เราสองคนก็คนละใจ
 แค่ได้มองตา ลึกๆในใจก็สั่น ยิ่งได้คบกัน ยิ่งคิดฝันไปมากมาย
เหมือนมีอะไรเป็นพิเศษ ที่เธอไม่เหมือนใคร คล้ายๆว่าเธอคือคนที่ฉันรอ

ผมนั่งฟังเพลงนี้ไป ก็คิดถึงเรื่องราวดีๆที่เกิดขึ้นระหว่างผมกับพี่เก่ง เรื่องราวที่แสนจะโรแมนติก แม้ว่าพี่เก่งจะพยายามเอาใจผม ดูแลผมมากเท่าไหร่ แต่ความรู้สึกของผมก็มีให้พี่เขาได้แค่เพื่อนหรือพี่ได้แค่นั้นจริงๆ ไม่เหมือนพี่หมอทีที่บางครั้งใจผมยังกล้าถลำมากไปกว่านั้น

ถ้าหากว่าเป็นกำหนดจากฟ้า ให้เราเกิดมาคู่กัน ก็ขอให้เป็นอย่างนั้นตลอดไป
แต่หากว่าเป็นแค่เหตุบังเอิญ ที่ฟ้าไม่ได้ตั้งใจ ก็ไม่เป็นไรใจฉันจะยังเหมือนเดิม
ไม่ว่ายังไงฉันก็ยังรักเธอ.....................

การที่พี่เก่งขอเพลงนี้ให้ผมเหมือนต้องการบอกผมเป็นนัยๆว่า ไม่ว่าผมจะมีใคร หรือเป็นยังไงพี่เก่งก็ยังจะคงรักผมเหมือนเดิม ข้อนี้ผมเลยคลายความกังวลใจเรื่องรูปถ่ายเมื่อตอนเย็นไปได้ว่าพี่เก่งไม่มีเจตนาอื่นแอบแฝงแน่นอน แล้วพี่เก่งเองก็คงพร้อมที่จะหลีกทางให้ผมเดินไปกับพี่นิค

หลังจากพี่นิคจัดรายการเสร็จ เราสองคนก็เข้าไปที่บ้านของอาอี๊ร่วมสมทบวงปาร์ตี้ของเหล่าวงศาคณาญาติร่วมๆสิบคน จนเที่ยงคืนทุกคนนับถอยหลังพร้อมกัน อาเตี๋ยวเตรียมประทัดไว้ 1000 นัดเพื่อจุดฉลองตอนผ่านเที่ยงคืนเข้าสู่ปีใหม่ แล้วหน้าที่จุดประทัดนี้ก็ไม่ใช่ใครเป็นพี่นิคของเรานี่เอง งานนี้ทำให้ผมรู้ว่าพี่นิคกลัวประทัด แต่กลัวเสียฟอร์มเลยต้องจำใจไปจุดเพื่อเอาหน้ากับอาเตี๋ยว หลังจากผ่านเที่ยงคืนไปได้นิดหน่อย บางคนก็พากันขอตัวเข้านอน บางคนก็ยังคุยกันต่ออย่างออกรสออกชาติ พี่นิคก็เป็นหนึ่งในนั้น นั่งวงกับกลุ่มของอาเตี๋ยวอาเจ๊กดื่มไวน์กัน ส่วนผมที่ขับรถไปกลับขอนแก่นหนองคายเริ่มไม่ไหวแล้วเลยขอตัวไปนอน

ผมอาบน้ำเสร็จก็เห็นพี่นิคมานอนอยู่บนเตียงเรียบร้อยแล้ว ในมือนอนกอดตุ๊กตาสองตัวนั้นอยู่ ผมเลยไปปลุกพี่นิคให้อาบน้ำ พี่นิคงัวเงียขึ้นมาแล้วทำเป็นสดชื่นพร้อมบอกผมว่า

“ถ้าพี่อาบน้ำเสร็จ แล้วทำเหมือนตุ๊กตานี้นะ”พี่นิคพูดจบก็ส่งตุ๊กตาสองตัวนั้นมาให้ผมแล้วลุกขึ้นไปอาบน้ำทันที

ผมมองตุ๊กตาสองตัวนั้นอย่างงงๆก่อนที่จะตะโกนไล่ตามหลังพี่นิคไปว่า “ทะลึ่ง บ้า” เหตุที่ผมพูดไปอย่างนั้นก็เพราะว่าตุ๊กตาที่พี่นิคส่งมาให้มันอยู่ในท่าทีแบบว่าน้องหมานอนทับเจ้าแมวเหมียวอยู่แล้วก็เอาผ้าพันแผลสีขาวบางๆผืนเดิมนั่นแหละ พันทับตรงเป้าของตุ๊กตาทั้งสองตัวเอาไว้

ผมรีบแก้ผ้าพันแผลนั้นออกเปลี่ยนเป็นให้เจ้าแมวเหมียวหันหลังให้น้องหมาเอาผ้ามาพันมือพันเท้าของน้องหมาแทนแล้วก็วางไว้ตรงหมอนพี่นิค ก่อนที่ผมจะล้มตัวลงนอนและไม่ลืมเอาหมอนข้างมากั้นอาณาเขตบนเตียงด้วย

“เอใจร้าย”พี่นิคบ่นเมื่ออาบน้ำเสร็จแล้วเดินมาเห็นตุ๊กตาที่ผมเปลี่ยนท่าให้มันใหม่แล้ววางไว้ที่หมอนของพี่นิค

“รีบๆนอนเลยพี่ ถ้าพี่ยังไม่อยากนอน ผมจะไปนอนห้องอื่น พรุ่งนี้ต้องไปทำบุญวันปีใหม่กับอาอี๊แต่เช้านะ”ผมบอกเป็นการขู่ไปในตัว

พี่นิคไม่ตอบ ผมหันกลับไปดูเห็นพี่นิคเปลี่ยนท่าตุ๊กตาให้มันนอนคู่กันแบบธรรมดาบนหมอนข้างที่ผมเอามาคั่นไว้ตรงกลาง แล้วตัวพี่แกเองก็นอนหันหลังให้ผม

“งอนเหรอ”ผมถามพร้อมเอามือจี้ที่เอวพี่นิค แต่พี่นิคก็เฉย

“โกรธผมเหรอครับ ก็พี่อ่ะ เราเพิ่ง......จะ....เป็นแฟนกันเอง......ผม.......ไม่.......เคย..เรื่อง...”ผมอายที่จะพูดต่อแต่เอามือไปหยิบหมอนข้างออกแล้วก็ขยับตัวเข้าไปกอดพี่นิค

“ขอผมกอดพี่หน่อยนะครับ”ผมบอกออกมาเบาๆ ได้ผลพี่นิคหันมาแล้วทำท่าจะจูบผมแต่ผมเบี่ยงหน้าหนีตามเคย

“หลบพี่ทำไมครับ”พี่นิคถามแล้วยังพยายามจะใช้จมูกมาไซร้ที่ต้นคอผมให้ได้ แต่ผมเอามือดันไว้

“ผมขอกอดพี่เฉยๆ”ผมบอกออกไป

“โธ่เอ๊ย แล้วมายั่วให้อยาก...”พี่นิคบ่นพร้อมหันหลังกลับทันที

“ไม่กอดก็ได้”ผมเริ่มงอนบ้าง ว่าแล้วก็หันหลังให้พี่นิคบ้าง

“จะกอดหรือไม่กอด”พี่นิคพูดขึ้น ผมเงียบ

“ถ้าไม่กอดพี่จะปล้ำละนะ”พี่นิคขู่ทำเอาผมรีบหันกลับมาทันที แล้วพี่นิคก็เอาตัวผมไปอยู่ในอ้อมกอด ผมนอนซบอกซอกแขนตรงหัวไหล่ของพี่นิค มันให้ความรู้สึกที่บรรยายไม่ได้ออกมา ถึงแม้ว่าพี่นิคจะไม่อบอุ่นแสนดีเหมือนพี่หมอที ไม่โรแมนติกเหมือนพี่เก่ง แต่พี่นิคก็คนที่ผมเลือกแล้วนั่นเอง

+++ จบบทที่ยี่สิบสี่ +++


*** ข้อคิดคำคมประจำบท ***
-   วันสิ้นปีแต่เราต้องไม่สิ้นใจ
-   ความสุขกับสิ่งที่รอคอย รอที่จะไปตามหาจนเจอ
-   ผลมันจะออกมาเป็นอย่างไรก็ขึ้นอยู่กับสิ่งที่เรากำลังจะทำลงไปนี่แหละ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Mint ที่ 20-06-2008 00:33:36

^
^
^

 :laugh: จิ้มๆพี่เอ  :laugh:



ความรักมักจะมีบททดสอบต่างเข้ามาเรื่อยๆ ...

เดินไปพร้อมกันช่วยกันแก้ปัญหาดีกว่า...นะคะ

เป็นกำลังใจให้พี่สองคนนะคะ  :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 20-06-2008 00:59:48

ค่อยๆคิดแก้ปัญหาไปนะ
 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Estel ที่ 20-06-2008 01:11:29

เอครับ นี่พี่นิคเองนะครับ

พี่นั่งอยู่ในห้องเอ ใช้คอมของเอนี่แหละครับพิมพ์
พี่เห็นเอonlineทิ้งไว้แล้วไปอาบน้ำ พี่เลยมานั่งดู พี่ไม่กล้าใช้ user ของเอที่เปิดทิ้งไว้ พี่เลยเอาuserนี้เข้ามา
ตอนแรกพี่ตั้งใจว่าจะไม่postในนี้อีกแล้ว  แต่เอกลับมาแล้วก็ไม่ยอมคุยกับพี่เลย  
จะคุยก็ต่อเมื่ออยู่ต่อหน้าอาอี๊ แล้วอย่างนี้เราจะคุยกันรู้เรื่องเหรอครับ
ขนาดพี่ขออาอี๊นอนค้าง เอยังจะไล่พี่ไปนอนที่ห้องอื่นเลย
พี่มาpostฟ้องทุกคนที่กำลังลุ้นเป็นกำลังใจให้คู่ของเรานะครับ
คืนนี้ถ้าเอยังไม่ยอมพูดกับพี่ พี่จะจัดการกับเอขั้นเด็ดขาดนะครับ พี่คิดว่าทุกคนในนี้คงอยากให้พี่ทำอย่างนั้น
พรุ่งนี้วันศุกร์แล้วนะครับ พี่จะไปหนองคายไปเยี่ยมย่า ถ้าเอไปด้วยแสดงว่าความสัมพันธ์ของเรายังจะเดินต่อไปนะครับ แต่ถ้าเอไม่ไปด้วยแสดงว่าคงถึงเวลาจบของเราสองคนเหมือนกันนะครับ แล้วพี่จะมาคอยตอนบ่ายสามโมงที่บ้านอาอี๊นะครับ

ตอนนี้พี่เข้าใจเอทุกอย่างแล้วครับ  พี่อยากให้เรากลับไปเป็นเหมือนเดิมนะครับ
เอครับ พี่ขอโทษ  ถึงแม้ไม่รู้ว่าพี่ทำอะไรผิดก็ตาม แต่พี่ก็ขอโทษเอด้วยแล้วกันนะครับ

ปล.พี่ไปนอนห้องข้างๆนะครับ พี่ไม่กวนใจเอแล้วครับ ถ้าอยากคุยกับพี่ก็ไปเรียกได้ตลอดนะครับพี่จะคอยถึงเช้า ถ้าเช้าไม่มา พี่จะมาคอยตอนบ่ายสามโมงนะครับ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: maabbdo ที่ 20-06-2008 01:38:34

 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

 :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 24 ที่ใครหลายๆคนรอคอย
เริ่มหัวข้อโดย: Normalblue ที่ 20-06-2008 01:46:24

โอ้โห :o

ทำไมพี่เกียร์ผมโหดร้ายใช้มาตรการแตกหักเลยหละครับ
คบกันมา 7 ปีบอกเลิกกันวันเดียว   แคลคูลัสไม่ช่วยอะไรพี่เลยเหรอครับ
ผมว่า Optimization ใน Math1 พี่น่าจะกลับไปทบทวนนะครับ เพ่
อย่าหาว่าน้องใจร้ายสั่งสอนพี่เลยนะ :a4:

แต่พี่น้องครับ...  ผมเชียร์พี่ๆ ทั้งสองคนนะครับ...  ผมเสียดายอย่างมาก
ที่ผมไม่รู้ว่าพี่ๆ เป็นใคร  ทั้งๆ ที่ตอนที่พี่อยู่ผมก็ไม่เคยสนใจว่าพี่จะเป็นนายก  นาเย็กอะไร
แถวพลาดไม่ได้ดูรูปพี่ๆ ตอนต้นๆ อีก  ช่างโชคร้ายอะไรยังงี้

รู้งี้มาอ่านไวกว่านี้ซักเดินนึงคงดี  แต่นี่ก็เร่งอ่านแล้วนะครับ  วันละ 10 ตอนเห็นจะได้ T-T ตาแทบปลิ้น

จะยังไงก็  ขอใช้ไสยศาสตร์ครอบงำ  โอม  จงคืนดีกัน  จงไปนอนด้วยกันซะดีๆ :oni3:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 24 ที่ใครหลายๆคนรอคอย
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 20-06-2008 02:11:16

 :angry2:ไอ้พี่นิคผีบ้บบบบบบ้า  มาห้องเขายังมาใช้คอมเขาว่าเขาอีก  คนอะไรชอบฉวยโอกาส

ดีไปนอนห้องอื่นเลย :o ทีหลังไม่ต้องมาเข้าทางอาอี๊ของเขาเลย

วันนี้ยังไงก็ไม่พูดด้วย ใครจะทำไม  จ้างก็ไม่กลัวจะล็อคห้องนอนด้วย :m20:

น้องวิลก็รู้เห็นเป็นใจให้เขาอยู่นั่นแหละ o12 ปล่อยให้เขาใช้ชื่อตัวเองมาว่าพี่อยู่ได้ ไหนว่าเป็นน้องที่ดีไง




พรุ่งนี้จะไปเยี่ยมคุณย่าด้วย เห็นแก่คุณย่าหรอกนะ ไม่ได้อยากไปเพราะใคร อย่าเข้าใจผิด :m14:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 24 ที่ใครหลายๆคนรอคอย
เริ่มหัวข้อโดย: a22a ที่ 20-06-2008 02:17:14

คุณ เอ คับผมอยากให้ คุณ เอ ลองกลับไปอ่านบทที่ยี่สิบสี่(ตอนตามหาหลายๆรอบนะคับมันจะมีอะไรหลายๆอย่างในที่ คุณ เอ เขียนใว้)แยะมากค่อยๆอ่านแล้วค่อยๆคิดไปตามตัวอักษ
ยิ่งตอนที่คุณ เอ ได้เจอ คุณ นิคนะคับคุณมีความรู้สึกอย่างไรตอนนั้นลองคิดดูนะคับ ก่อนที่จะตัดสินใจทำร้ายตัวคูและคนที่คุณรักคับ เป็นกำลังใจให้ทั้งคู่นะคับ :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 24 ที่ใครหลายๆคนรอคอย
เริ่มหัวข้อโดย: Normalblue ที่ 20-06-2008 04:58:37

ของก็รา  ข่าก็แรง     :m4:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 24 ที่ใครหลายๆคนรอคอย
เริ่มหัวข้อโดย: DeShiWa ที่ 20-06-2008 06:34:30

 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

อ่าครับผม ไม่รู้ว่าพี่เอกับพี่นิคมีปัญหาไร

แต่ผมก็อยากให้กลับมารักกันเหมือนเดิมนะครับผม

รักพี่เอกับพี่นิค ครับ

 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 24 ที่ใครหลายๆคนรอคอย
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 20-06-2008 06:48:57

 :m29: เหงื่อ ตกเลย แต่ก็ต้องลุ้นกันต่อไป แต่ฟังดูน้ำเสียง ( ตัวหนังสือ ) มีลางบอกเหตุ ว่า :m12:

พี่นิคใจเย็นไว้ อย่าพึ่งพลีพลาม ยังไงก็  :a2:  มองโลกในแง่ดี

ความรักนั้นบริสุทธิ อยู่ที่ใครจะนำมันไปกระทำอย่างไร แต่มันก็ยัง :L1: อยู่นั่นเอง

เป็นกำลังใจให้ทั้ง 2 คนนะครับ  ผมเองเคยเจอเหตุการณ์อย่างนี้มาแล้ว ใช้ความอดทน  เหตุผล และความรู้สึก 

ของคำว่า  :L1: จนในที่สุด มันก็ผ่านไปได้ด้วยดี  พยายามต่อไปพี่นิค ของน้องเอ  ( เชียร์อย่างนี้น้องเอ

จะโกรธผมหรือเปล่าวา ) พี่นิค สู้ ๆๆๆๆ

อยากให้น้องเอ อ่านบทที่ 24 ดูหลาย ๆ เที่ยวนะครับ  รักนายทั้ง 2 คน  :L2: :L2: :bye2:

 

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 24 ที่ใครหลายๆคนรอคอย
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 20-06-2008 06:52:22

อรุณสวัสดิ์ครับ

ผมนิคเองนะครับ ไม่ใช่เอ(เด็กดื้อ)ที่รักของผมนะครับ

เห็นผมใช้ user ของเอแบบนี้ได้แล้วก็แสดงว่าผมกับเอเขา เราสองคนตกลงกันเรียบร้อยแล้วครับ
กว่าเอเขาจะยอมเปิดประตูมาคุยกับผม ปล่อยให้เคาะประตูเรียกเกือบ2ชม.
พอเราคุยกันปรับความเข้าใจกันทุกอย่างก็ดีขึ้นครับ
ทั้งหมดนี้มีบางส่วนที่ผมได้มาจากแง่คิดดีๆและกำลังใจในบอร์ดแห่งนี้ครับ
ผมเลยรีบเอาข่าวดีนี้มาแจ้งครับ ขอบคุณทุกท่านมากนะครับ
ผมต้องขอตัวไปนอนก่อนนะครับ ยังไม่ได้นอนทั้งคืนเลย
ส่วนเจ้าตัวหลังยอมคุยกับผม ยอมบอก pass ผมก็นอนหลับปุ๋ยไปเรียบร้อยแล้วครับ
คงเพลียขับรถมาครึ่งวัน มาอดนอนอีกทั้งคืน
ยังไงผมจะช่วยปลุกตอนสายๆให้มานั่งแต่งนิยายให้พวกคุณๆได้อ่านต่อนะครับ


ปล.เอครับ พี่อยากให้เอเอาเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดในตอนนี้มาเขียนเป็นนิยายจังเลยครับ  โดยเฉพาะตอนแก้ปัญหา พี่ว่าคงสนุกดีพิลึก

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 24 ที่ใครหลายๆคนรอคอย
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 20-06-2008 07:02:42

ผมลืมบอกไปอีกเรื่องหนึ่งครับ
คนที่ชื่อ บีม ใช้ user bm_boy
ผมส่ง E-mail พร้อมเบอร์โทรของผมไปในข้อความส่วนตัวของคุณแล้ว
ผมว่าเรามีหลายเรื่องที่ต้องเคลียร์กันนะครับ

ปล.เคลียร์กันอย่างศักดิ์ศรีเกียร์มอดินแดงเลยไอ้น้อง
ส่วนคนอื่นที่คิดจะยุ่งกับเอผมขอเตือนไว้ก่อนนะครับ
เด็กวิดวะมอขอไม่เคยยอมใครง่ายๆ ถ้าใครอยากลองก็เชิญได้ครับ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 24 ที่ใครหลายๆคนรอคอย
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 20-06-2008 07:09:24

สุดท้ายที่ลืมไม่ได้ครับ
ผมขอบคุณคุณวิลมากนะครับ
ที่ช่วยเหลือในหลายๆเรื่อง
ตอนพิมพ์อยู่นี่ก็ยัง online คุยกันอยู่เลยครับ
เอาเป็นว่าคุณวิลเป็นน้องชายของพี่เอ ก็มาเป็นน้องชายของพี่นิคอีกคนนะครับ
กลับมาจากอเมริกาเมื่อไหร่งานนี้พี่จะเลี้ยงฉลองให้เองครับ

ปล.ไม่ไหวแล้วครับ เริ่มตาลาย ง่วงชะมัด ขอตัวไปนอนก่อนนะครับ
แล้วผมจะเข้ามาเยี่ยมบ่อยๆนะครับ ....... nick'a

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 24 ที่ใครหลายๆคนรอคอย
เริ่มหัวข้อโดย: marchmenlo ที่ 20-06-2008 07:10:41

 :m4: :m4: อ่ะน่ะ เยี่ยม ๆ พี่นิด  ยินดีด้วยคับผม

ถึงไม่ใช่เด็กมอดินแดง แต่เด็กเทคโนไทย ก็ขอเชียร์ด้วยคนละกันคับ  :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 24 ที่ใครหลายๆคนรอคอย
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 20-06-2008 07:33:22

 :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
เย้ๆๆๆๆ ดีกันแย้ววววว คนอ่านก็สุขใจตามไปด้วย
นอนพักผ่อนเยอะๆ ขับรถเดินทางปลอดภัยจ้า

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 24 ที่ใครหลายๆคนรอคอย
เริ่มหัวข้อโดย: NighT ที่ 20-06-2008 07:43:39

กว่าจะดีกันได้
ลุ้นแทบตายเลย o7 o7

มารอตอนต่อไปคับ

เปนกำลังจัยหั้ยคับ

ปล.น่าอิจฉาคู่นี้จิง จิง :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 24 ที่ใครหลายๆคนรอคอย
เริ่มหัวข้อโดย: jurassic ที่ 20-06-2008 07:55:32

 :L2:....ยินดีด้วยนะค่ะ ที่ทำความเข้าใจกันได้อย่างดี....

ความเข้าใจเป็นสิ่งแรกๆ ของความรักเลยนะเนี่ยะ

ขอให้ทั้งคู่มีความรักที่ดีๆ อย่างนี้ตลอดไปนะค่ะ ((จะได้มีมาบอกกล่าวกันที่บอร์ดนี้เรื่อยๆ อ่ะ...หุหุ))

ดูแลสุขภาพด้วยนะค่ะ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 24 ที่ใครหลายๆคนรอคอย
เริ่มหัวข้อโดย: [€]ŝĊörŦ ที่ 20-06-2008 08:14:40

เย้ๆ...

ยินดีด้วยครับที่คืนดีกันแล้ว

ขอให้รักกันมากๆ ขึ้นไปอีกนะครับ

เป็นกำลังใจให้พี่นิค และพี่เอ คับ

 :L2:    :m1:   :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 24 ที่ใครหลายๆคนรอคอย
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 20-06-2008 08:17:37

ยังตามอ่านไม่ทัน
แต่มาเป็นกำลังใจให้น้องวิศวะมอขอก่อน  :oni2: :oni2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 24 ที่ใครหลายๆคนรอคอย
เริ่มหัวข้อโดย: @#Jackie#@ ที่ 20-06-2008 08:21:32

ดีแล้วครับ ค่อย ๆ แก้ปัญหากันไป  :L2: :mc4:

ปัญหาทุกอย่างมีทางออกเสมอ  :m4: :m1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 24 ที่ใครหลายๆคนรอคอย
เริ่มหัวข้อโดย: Normalblue ที่ 20-06-2008 08:34:42

ป๋มโดนของไปเต็มๆ...  ไม่รู้ว่าวิญญาณแววูฟที่ไหนสิงร่างพี่นิค  หาว่าผมเจ๊อะแจ๊ะพี่เอซะงั้น

น้องเกียร์ไม่ปีนเกลียวครับ (แต่ต่อบันไดขึ้นไปตรงๆ เลย  จะได้ไม่เวียนหัววนรอบๆ) :a3:

แต่จริงๆ แล้วผมไม่ได้เป็นปลื้มขนาดนั้นนะครับ :sad2:  แค่ผมอยากรู้จักว่าเป็นใคร...

ให้ตายเุถอะครับ  บอกตรงๆ ก็ได้  ที่อ่านมาเนี่ยสดุดเพราะดันเป็นเรื่องของรุ่นพี่ผมเอง  ผมเลย

สนใจพิเศษ  อ่านมาก็งงเอง อืม...  รุ่นพี่ตูๆๆ  โชว์ได้เว้ย...   o13

แต่ก็ดีใจกับพี่สองคนด้วยครับ  ขอให้สมรักกันไวๆ  ส่วนน้องนั้นก็เดินตามทางสายกลางต่อไป


    ใครรู้บ้างเอ่ยว่าไอสไตน์เป็นยิว  แต่เขาเคยเอ่ยไว้ว่า  หากเขาจะนับถือศาสนาซักศาสนา
เขาจะเลือกศาสนาพุทธ  เพราะคำสอนของศาสนาพุทธ ตั้งอยู่บนหลักเหตุและผล
แล้วพี่ๆ ว่าไงอะ???

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 24 ที่ใครหลายๆคนรอคอย
เริ่มหัวข้อโดย: fc_fic ที่ 20-06-2008 09:02:14

 :m4: :m4: :m4:  ดีใจกับ น้องเอ+นิค ด้วยที่ดีกันแล้ว  ขอให้รักกันตลอดไปน๊า :m4: :m4: :m4:

 :L2: :L2: :L2: :L2: :L1: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 24 ที่ใครหลายๆคนรอคอย
เริ่มหัวข้อโดย: three ที่ 20-06-2008 09:10:01

ขอให้มีความสุขทั้งคู่นะครับที่สำคัญเดินทางไปเยี่มคุณย่าของพี่นิคดีๆนะครับผม :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 24 ที่ใครหลายๆคนรอคอย
เริ่มหัวข้อโดย: ken_krub ที่ 20-06-2008 09:32:53

เป็นกำลังใจให้เสมอครับ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 24 ที่ใครหลายๆคนรอคอย
เริ่มหัวข้อโดย: sarin ที่ 20-06-2008 10:37:34

 :m4:ดีจัยด้วยคร้าบ...ที่เคลียร์กันด้ายแร่ะ :กอด1:
เอ่อ..พักผ่อนบ้างค้าบ...อย่าหักโหม..อิ.อิ.
ปายแร่ะ :m32:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 24 ที่ใครหลายๆคนรอคอย
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 20-06-2008 12:00:44

แง่วส์ๆๆ  :serius2: ทำเป้นมาส่งข่าวให้แต่เช้า 

ชิส์ ! ที่จริงก็ยังไม่ได้คืนดีอะไรมากมายหรอกครับ แค่ผมยอมคุยด้วยเท่านั้น

รำคาญมายืนเคาะประตูอยู่ได้ตั้งนานสองนาน แล้วตอนแรกทำมาเป็นจะออกไปนอนห้องอื่น โธ่เอ๊ย o12

เข้ามาโพสก็อธิบายไม่ชัดแจ้ง เรื่องไม่ได้นอนทั้งคืนเดี๋ยวคนอื่นก็เข้าใจผิดหมดหรอก :o

คนในเล้านี้ยิ่งชอบคนแต่เรื่อง....  :oo1:...อย่างว่าอยู่ :laugh: ที่ไม่ได้นอนเพราะคุยกันนานมาก ทั้งๆที่เราเองก็ง่วงจะตาย

แล้วไม่ต้องมาบังคับให้เราเขียนนิยายกับเรื่องที่เกิดขึ้นเลย  :m16: เดี๋ยวจะพิจารณาเอง  ตอนเขียนนิยายแรกๆบอกว่าเราไร้สาระ ทีอย่างนี้ทำมาเป็นอยากให้เขียน ชิส์ๆๆๆๆๆ

อีกอย่างไม่ต้องไปยุ่งกับบีมเลย เรื่องของเขา เขาจะทำอะไรก็เรื่องของเขา :a10:

น้องวิลเองก็เหมือนกันไม่ต้องมาดีใจออกนอกหน้านอกตาเลย รู้น่าว่าเป็นแผนของเราร่วมกับพี่นิคใช่ไหม o12


...............................................................................................
ว่าจะเข้ามาตอบเม้นท์ ดันเข้ามาบ่นอะไรซะยาวเลยเรา  ขอโทษด้วยแล้วกันนครับ

marchmenlo  --- ไม่ใช่เด็กมอขอก็อ่านได้ ไม่อยากให้เป็นเรื่องของสถาบันครับ :pig2:

NighT --- อย่าอิจฉาคู่ผมเลยครับ น่าอดสูมากกว่ามาทะเลาะกันบนบอร์ดให้คนอื่นเห็น น่าอาย :o12:

THIP --- น้อยใจแล้วเป้นกำลังใจให้แต่พี่นิคแหละนะ  :m15:

Normalblue --- อย่าซีเรียส :m12: พี่นิคแกบ้าเลือดไปอย่างนั้นแหละครับ  ถ้าสนใจเรื่องไอสไตน์กับพระพุทธเจ้า ลองอ่านเรื่องไอสไตน์พบ พระพุทธเจ้าเห็นดูซิครับ หรือสนใจเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์กับพุทธศาสนาก็อ่าน The Top Secret ดูนะครับ เข็มทิศชีวิตก็ดีครับน่าอ่าน

 :m4: :L2: :L1: :pig4:ขอบคุณและรักทุกท่านเสมอนะครับที่เข้ามาอ่านมาเม้นท์มาเป็นกำลังใจให้กัน แล้วจะมาโพสตอนต่อไปในนะครับ ใกล้จบแล้วยังไกช่วยติดตามหน่อยนะครับ :oni1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 24 ที่ใครหลายๆคนรอคอย
เริ่มหัวข้อโดย: maabbdo ที่ 20-06-2008 12:13:17

 :L2: :L2: :L2: :L2:

 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 24 ที่ใครหลายๆคนรอคอย
เริ่มหัวข้อโดย: gift_deb ที่ 20-06-2008 12:25:52

อยากอ่านตอนที่พี่นิคจัดการขั้นเด็ดขาดอ่ะค่ะ แบบไหนเหรอคะ :m13: :m13:



หายดีกันเร็วๆ นะคะ คนเราใช่ว่าจะตามหาคนที่รักเราจริงได้ง่ายๆ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 24 ที่ใครหลายๆคนรอคอย
เริ่มหัวข้อโดย: Normalblue ที่ 20-06-2008 12:49:57

อ่านมาสองสามวัน  ถึงหน้า 29 แล้ว
เป็นกำลังใจให้คนเขียนครับ    ส่วนพี่นิค... อืมนะ

เมื่อไหร่มี Username ของตนเองแล้วค่อยเอากำลังใจจากน้องเกียร์แล้วกันนะครับ :laugh:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 24 ที่ใครหลายๆคนรอคอย
เริ่มหัวข้อโดย: nana ที่ 20-06-2008 13:04:17

 :m4:ดีใจจริงๆเข้าใจกันแล้ว :m4:



 :m13:พี่นิคเท่มากๆ จ๊าบจริงๆ o13

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 24 ที่ใครหลายๆคนรอคอย
เริ่มหัวข้อโดย: Ryuse ที่ 20-06-2008 13:20:28

มาอ่านตอนนี้ ลืมไปเลยว่าพึ่งไปแอ่วเหนือมากะหมอที แล้วยังกลับมาเจอheartbeat6ลูกของพี่เก่งอีก

เฮ้อ . . . น่าสงสารทั้งสองคน แต่ก็ . . . รูปน่าจะออกมาสวยเนอะ จากช่างภาพมืออาชีพนี่

อย่างที่เคยได้ยินมา "รูปที่ออกมาจากใจมักจะสวยเสมอ" อยากเห็นจังเลย pmpm คิกๆ o13 :o8:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 24 ที่ใครหลายๆคนรอคอย
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 20-06-2008 13:30:11

 :m4:ดีใจ เรื่องราวคลี่คลายไปในทางที่ดี
อ่าน 2 คน เขียนโต้กันไป โต้กันมา แล้วยิ้มเลย



นิคเนี่ยร้ายไม่เบา o3

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 24 ที่ใครหลายๆคนรอคอย
เริ่มหัวข้อโดย: @#Jackie#@ ที่ 20-06-2008 13:43:37

เอนี่ ขนาดโต้ผ่านตัวหนังสือ ยังรู้สึกได้เลยว่า งอนน่ารักมาก ๆ  :อิอิ1: :วู้วว1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 24 ที่ใครหลายๆคนรอคอย
เริ่มหัวข้อโดย: poom ที่ 20-06-2008 14:08:51

 :mc4: :mc4:ขอจุดประทัดฉลองชัยให้พี่นิค :mc4: :mc4:

...ยอดมากเปิดประเด็นถึงมือที่มองไม่เห็นทันทีเลย...

***มือที่ 3 มือที่ 4 มือที่ 5***

 :oเห็นแล้วจงวางมือซะ :angry2:

อย่าทำให้ความรักที่เขาสองคนปลูกขึ้นมาด้วยกันต้องหักลงเพราะ...มือเน่าๆๆของท่านเลย...

 :m23:น้องเอ...จงมองให้เห็นถึงความรักที่เพาะมานานวันนด้วยน่ะ...จงทำให้วันนี้คนที่เรารักมีความสุขไปพร้อมๆกับเราเถอะน่ะ...

(...อย่าให้เหมือนพี่เลย..ข้ามคืนเดียวที่ไม่ยอมมองหน้า...รุ่งขึ้นอีกวันเขาไม่สามารถมองเราได้อีกเลยตลอดชีวิต...เราได้แต่มองร่างที่ไร้ลมหายใจของเขาข้างเดียวเท่านั้น...)

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 24 ที่ใครหลายๆคนรอคอย
เริ่มหัวข้อโดย: surichay ที่ 20-06-2008 15:06:20

 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
    เปงกำลังใจให้ทั้งสองคนน่ะค่ะ
 :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
 :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 24 ที่ใครหลายๆคนรอคอย
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 20-06-2008 15:34:13

คิดว่าตัวเอง งอนแล้วน่ารักใช่ป่าว น้องเอ


 :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 24 ที่ใครหลายๆคนรอคอย
เริ่มหัวข้อโดย: ~SASSY BOY~ ที่ 20-06-2008 16:11:59

 :mc4::mc4:
เย้ ดีใจจังเลย เอกะพี่นิคดีกันแล้ว :a2:

ขอให้รักและเข้าใจกันตลอดไปนะคร้าบบบบ

อยากอ่านตอนจัดการขั้นเด็ดขาดด้วยคน คริคริ :m18:

 :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 24 ที่ใครหลายๆคนรอคอย
เริ่มหัวข้อโดย: christiyaturnm ที่ 20-06-2008 16:17:28

ฮิ้ววววววว
อะไรจะง่ายดายปานนั้นครับนี้


ฉลองครับ ฉลองกันหน่อย :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:

 :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 24 ที่ใครหลายๆคนรอคอย
เริ่มหัวข้อโดย: IZE ที่ 20-06-2008 16:27:14

รักกันแล้ววววววววววววววววววววววววววว

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 24 ที่ใครหลายๆคนรอคอย
เริ่มหัวข้อโดย: Mr.A_KUNG ที่ 20-06-2008 16:39:39

ดีคับเอ..........ตอนนี้สบายใจขึ้นยังล่ะ....เราเป็นห่วงนายนะไม่เห็นตั้งหลายวัน


คิดถึงนายนะ.....นายเอคุงเอง

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 24 ที่ใครหลายๆคนรอคอย
เริ่มหัวข้อโดย: Mint ที่ 20-06-2008 16:48:21

 :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:

จุดพลุฉลอง  :laugh: :laugh:

เป็นกำลังใจให้ความรักของพี่ๆทั้งสองนะคะ

 :m1: :m1: :m1:

ปล.พี่นิคสู้ๆๆ  :a2: :a2:

ปล2.พี่เอ  :กอด1: :กอด1:

ปล3.น้องวิล  o13 o13

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 24 ที่ใครหลายๆคนรอคอย
เริ่มหัวข้อโดย: Estel ที่ 20-06-2008 16:54:06

wait! P'A....what do u mean by that remark? being overly pleased about what? and what the hell have i planned w/ P'Nick this time? I haven't said a thing since yesterday, ya know, when i talked to you. and seriously, i was kinda pissed, sad, overwhelmed, then back to delighted again. it was like going thru an emotional roller coaster.

bro, you've gotta cool it down a bit. i dunno when you're making jokes anymore. this is kinda like a serious issue. scratch that! this is freakin' serious. a humor here and there is fine, but i can't always keep up w/ u, bro.

i swear to god, what you said this morning literally put me in tears. and i put myself out there for what? to cry like a goddam baby? no, bro... that's not my thing. i just wish the best for you both, alright?

and i f**kin' know that i said i wasn't gonna butt in, but i did and i felt bad, like Im some kinda intruder and i probably was and still am. here's the truth. I'm not about to let what u guys have fall to pieces when i know i can help it... So please understand that all I did was from good intentions. you can shout at me all you want for breaking your trust. but other than that I dont think I did anything wrong.

Im taking nobody's side here. and i stand strong for that. Bro, you gotta trust me on this. Talk things over w/ P'Nick. And I mean you really gotta talk, about everything that's been troubling you. Talk is the solution, you guys gotta do that. P'Nick's willing to listen, I think I know that much. Love's gotta base on trust. So trust in each other and have faith. I kno you guys can do this. Cuz i have faith in ya both. I know you guys are getting there and this morning was a good start. So keep that up, alright? Dont disappoint me... Im not asking for absolutions from you guys. Not right away anyhow. Just talk and listen to each other. and be HONEST. dont hold things back. Im rambling here, but i hope u got my message. Im not trying to teach. Im not trying to intrude... I just dont want u guys to make the same mistakes other people did when they didnt talk honestly. So, remember that honesty, trust, and faith are very important.  

Well, i gotta go, havent slept for awhile. hope that i hear good news when i come back. Call me if you need to talk. U guys got my number. Email me... or whatever... Im here for u guys. Both of you.

Lots of love,

Your Baby Bro,
Wil

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 24 ที่ใครหลายๆคนรอคอย
เริ่มหัวข้อโดย: cassper_W ที่ 20-06-2008 16:57:35

ไม่ได้เข้ามาอ่านในเล้าหลายวันอยู่  ดีใจที่เอ กะ พี่นิค ดีกันแล้วน่ะ 

เรื่องความรักก็ต้องมีกระทบกระทั้ง ลิ้นกะฟันกันบ้างง 

ความรักจะได้มีรสชาติไง  แล้วมันก็ทำให้เราเข้าใจกันมากขึ้นด้วยย

อยากให้ เอ กะ พี่นิค รักกันไปนานๆๆๆน๊า

จิ้ม วิล ด้วยย   ภาษาปะ กิด เป็นพรืดดดดดด  เลย เหอๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 24 ที่ใครหลายๆคนรอคอย
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 20-06-2008 17:36:07

^
^
^
จิ้มน้องแจนจ้า คิดถึงนะจ๊ะ
เฮอะ...น้องวิล มาภาษาปะกิต อย่างนี้....สุดยอดดดดดจ้า

ลุ้นพี่นิคจะแย่อยู่แล้วนะ...น้องเอ
เห็นใจพี่นิคเถอะ...
อย่าหมั่นเขี้ยวพี่นิคนานเกินไปน๊า...
 
พี่ขอเป็นกำลังใจให้น้องเอ กะ พี่นิค สู้ สู้ นะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 24 ที่ใครหลายๆคนรอคอย
เริ่มหัวข้อโดย: ranaways ที่ 20-06-2008 17:49:35

ให้นึกถึงตอนที่ 24 กับอีก 7 ปี ไว้นะครับ

ว่ามันมีค่ามากขนาดไหน

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 24 ที่ใครหลายๆคนรอคอย
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 20-06-2008 17:57:29

 :pig4:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 24 ที่ใครหลายๆคนรอคอย
เริ่มหัวข้อโดย: both^^ ที่ 20-06-2008 18:17:20

เย่ๆๆ  ดีกันแล้ว

เห็นคนรักกันไอ่เราก็มีความสุข :m1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 24 ที่ใครหลายๆคนรอคอย
เริ่มหัวข้อโดย: ๐DoNuT๐ ที่ 20-06-2008 18:53:21

โอ้วว ดีกันแล้ววว
ลุ้นจนลืมหายใจ 555

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 24 ที่ใครหลายๆคนรอคอย
เริ่มหัวข้อโดย: BABY_CHICK ที่ 20-06-2008 18:55:36

 :m4: :m4:บ้าบอ บ้าบอ  :a3: :a3:

มางอน มาง้อ ในนี้ก็ดีนะ ถือเป็นตอนพิเศษละกัน 55 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 24 ที่ใครหลายๆคนรอคอย
เริ่มหัวข้อโดย: ben~ya ที่ 20-06-2008 19:00:24

ค่อยๆคุยกันนะ คิดถึงตอนกว่าจะรักกันสิ
คนอ่านตามอ่านเรื่องของเอมาตั้งนาน กว่าจะเอจะรู้ใจว่ารักนิค
กลัวไปสารพัด ตอนนี้รักกันแล้วต้องคิดให้ดีดี อย่าทิฐิเลย
 :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 24 ที่ใครหลายๆคนรอคอย
เริ่มหัวข้อโดย: gift_deb ที่ 20-06-2008 19:26:27

อ้างจาก: Estel ที่ 20-06-2008 16:54:06  

i was kinda pissed

scratch that!

แปลประมาณว่าอะไรเหรอคะ


แต่โดยภาพรวมชอบข้อความนี้ของวิลมาก

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 24 ที่ใครหลายๆคนรอคอย
เริ่มหัวข้อโดย: thomaskung ที่ 20-06-2008 19:31:00

- -"

แปลภาษาของคุณวิลไม่ออก -..-

 o2

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 24 ที่ใครหลายๆคนรอคอย
เริ่มหัวข้อโดย: maabbdo ที่ 20-06-2008 20:06:07

 :L2: :L2: :L2: :L2:
 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 20-06-2008 22:36:51

คิด ด้ายเนอะ ซื้อ ตุ๊กตาให้เนี่ย สื่อได้ น่ารักมา เรย อะ

"พี่นิค เจ็บที่มือ แต่ พี่เอ เจ็บที่ใจ"   :m1:

ดีจังที่ พี่เอ ยอม พูด กับ พี่นนิค แล้ว   :mc4:


ว่า แต่ ว่า พี่นิค ค่ะ 


ไอ จัดกาน ขั้น เด็ดขาด นี้ มาน เป็น ยังไง ค่ะ   :o8: :m25: :o8:


อันนี้ถามพี่นิคนะค่ะ   :c5:


เพื่อ พี่นิค จะแอบเข้ามาอีก   <เข้า ข้าง พี่นิค ว่างั้นเฮอะ>   :laugh:

.....

รอตอนต่อ ไปนะค่ะ

*P*S รักษาสุขภาพ + ฝันดีค่ะ 

 :bye2:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 24 ที่ใครหลายๆคนรอคอย
เริ่มหัวข้อโดย: Estel ที่ 20-06-2008 22:45:31

อ้างจาก: gift_deb ที่ 20-06-2008 19:26:27  

อ้างจาก: Estel ที่ 20-06-2008 16:54:06  

i was kinda pissed

scratch that!

แปลประมาณว่าอะไรเหรอคะ


แต่โดยภาพรวมชอบข้อความนี้ของวิลมาก

i was kinda pissed มาจาก i was kind of pissed off ประมาณว่าโกรธ หรือไม่ถูกใจ หรือแนวๆ รำคาญ
ทำนองนั้น ไม่แน่ใจเวลาแปลเป็นไทย เอาเป็นว่ามันออกแนวไม่พอใจแล้วกัน

ส่วน scratch that แปลตรงๆ ก็ ขีดฆ่ามันซะ หมายถึงได้ที่พูดมาก่อนหน้านั้น ขีดฆ่ามันออกซะ เหมือนเวลา
นักเขียน เขียนแล้วไม่ถูกใจ ก็ขีดฆ่าออก แปลๆ จริงๆ แล้วก็คือ ไม่ใช่สินะ

slang อาจจะเยอะไปนิดนึง แต่มะเช้า (เย็นของพี่ๆ ที่เมืองไทย) เพิ่งกลับมาจากเที่ยว (กลางคืน) เลยจะรีบนอน
ขี้เกียจนั่งงมหาอักษรไทย เลยเอาวะ อังกฤษเนี่ยแหละ ยังไงก็รู้เรื่อง แต่พอได้นอนแล้วกลับมาอ่าน เวรกรรม slang เยอะไปนิด แถมยังเขียนแบบมึนๆ ตอนเขียนง่วงอ่ะครับ แต่ขี้เกียจไปแก้มัน ความคิดแรกดีที่สุดแหละ

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 24 ที่ใครหลายๆคนรอคอย
เริ่มหัวข้อโดย: Normalblue ที่ 20-06-2008 23:02:15

ถึงหน้า 36 แล้ว  กำลังตามทันแว้ว  o13

ว่าแต่พี่เกียร์ผมหายไปไหน  ไม่เข้ามาสร้างสีสรรค์ให้กันหน่อยหละครับ

อยากให้พี่แกคอยเป็นคอนเมนเตเตอร์แต่ละบทๆ คงจะได้อรรถรสไปอีกแบบ

ปล.สมัครแล้วก็รู้จัก Log in หน่อยนะเพ่  ใช้ของคนอื่นมันไม่ดีนะ

จากน้องเกียร์

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 20-06-2008 23:52:45

 :oni1: :oni1:มาต่อเรื่องให้ก่อนนะครับ

แล้วพรุ่งนี้สายๆจะเข้ามาตอบเม้นท์ครับ

พอดีออกจาก รพ.ตอนสองทุ่มกว่าๆ เลยมานั่งแต่งต่อให้เสร็จ อาการคุณย่าของพี่นิคน่าเป็นห่วงมากครับ :o12:




p.s. น้องวิลอย่าคิดมาก พี่แค่ล้อเล่น (ตอบกลับเป็นภาษาไทยได้ป่าวอ่ะ หรือว่าต้องเป็น Eng )

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 20-06-2008 23:55:00

บทที่ยี่สิบห้า --- ข้อตกลง

หลังจากที่ผมกับพี่นิคตกลงปลงใจว่าจะคบกันในฐานะแฟนอย่างเป็นทางการแล้ว ผมก็ทำตัวของผมตามปกติทุกอย่าง มีแต่พี่นิคแหละที่บ้างครั้งทำตัวงอแงขี้อ้อนขึ้นเหมือนเด็กเวลาที่เราอยู่ด้วยกันสองคน บางครั้งก็แสดงอาการเอาอกเอาใจหรือออกอาการหึงหวงผมจนออกนอกหน้านอกตาจนเป็นที่ผิดสังเกตในหมู่เพื่อนหรือคณะคนทำงานด้วยกัน แต่เวลาเป็นการเป็นงานพี่นิคก็คงยังจริงจังและชอบดุผมว่าผมอยู่เป็นประจำ ชอบทำเสียงเข้มๆดุๆใส่อีกด้วย

ผมตัดสินใจเข้าไปทำงานในองค์การอีกครั้งหลังจากห่างหายไปเกือบสองเดือน  เรื่องที่ผมคบกับพี่นิคมีไม่กี่คนที่รู้ นอกนั้นก็เข้าใจว่าผมกับพี่นิคสนิทกันแบบพี่น้องที่รู้ใจกัน แม้ทางบ้านผมกับทางบ้านพี่นิคก็คิดยังนั้น เพราะเราสองคนยังแคร์สังคมอยู่มากในเรื่องนี้ เราไม่เคยคุยตกลงกันเรื่องการวางตัวต่อกันอย่างไร แต่เราทั้งสองก็รู้ดีว่าควรทำตัวต่อกันอย่างไรและเมื่อไหร่

(คนที่รู้เรื่องผมกับพี่นิคในตอนนั้นก็มีพี่หมอที พี่เก่ง พี่แป้ง หนึ่ง ไอ้อ๊อฟ สองคนหลังนี้เรียกว่าเป็นที่ปรึกษาให้ผมเลยก็ว่าได้ครับ ส่วนตอนนี้ก็มีพวกคุณๆที่กำลังอ่านอยู่เต็มไปหมดเลย -- จะดีใจดีไหมนี่)

เวลาส่วนใหญ่ของผมก็หมดไปกับการเรียน การทำกิจกรรมขององค์การซึ่งมันเป็นเวลาที่ผมได้อยู่ใกล้กับพี่นิค นอกจากเวลาส่วนตัวของเราสองคน เวลาพี่นิคไปจัดรายการก็ชอบหิ้วกระเตงผมไปด้วยทุกทีซิน่า ส่วนพี่แป้งก็ยังเจอนัดทานข้าวกันและเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันบางทียังแซวผมเรื่องพี่นิคและแซวว่าจะแย่งผมมาจากพี่นิค หรือแย่งพี่นิคไปจากผมเลย  พี่หมอทีก็เป็นพี่ชายที่แสนดีเหมือนเดิมวางตัวอย่างดีเสมอต้นเสมอปลายจนบางครั้งผมกับพี่นิคเองรู้สึกอึดอัดแทนเจ้าตัว
ส่วนพี่เก่งก็พบกันน้อยลง ส่วนมากจะพบกันในงานของมหาวิทยาลัยที่พี่เขาไปถ่ายรูป แต่พี่เขาก็วางตัวกับผมได้ดีเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างผมกับพี่นิค

“พี่ไม่ชอบกินไอติมเหรอครับ แล้วชวนผมมาทำไม”ผมถามพี่นิคที่เอาแต่จ้องหน้าผมแล้วตักไอติมเป็ปเปอร์มินท์ช็อคชิพรสโปรดเข้าปาก

“ชอบ”พี่นิคตอบสั้นๆแล้วก็เอาแต่จ้องหน้าผมเหมือนเดิมจนผมอายที่จะกินต่อ

“ชอบแล้วทำไมไม่กินล่ะครับ ไอติมละลายหมดแล้ว มานั่งจ้องหน้ากันทำไม”ผมบอกแก้เขิน

“ก็อยากมองเด็กน้อยกินไอติมน่ารักดี ถ้าอยากให้พี่กินก็ป้อนหน่อยดิ่”พี่นิคบอกออกมาหน้าตาเฉย

“ใครกันแน่ที่เด็ก กินไอติมเองก็ยังไม่เป็นต้องให้ป้อน”ผมบอกแล้วก็ตักไอติมรสกาแฟของพี่นิคมาทำท่าจะป้อนแต่ก็เอามาเข้าปากตัวเอง

“ฮ่าๆ สะใจได้แกล้งผู้ใหญ่ที่ทำตัวเป็นเด็ก”ผมหัวเราะแล้วพูดออกมา

“แกล้งใช่ไหม เอามานี่ไม่ต้องกินแล้ว”พี่นิคพูดพร้อมเอามือมาหยิบถ้วยไอติมของผมไปไว้ตรงหน้าตัวเอง

“โธ่......สั่งใหม่ก็ได้”ว่าแล้วผมก็สั่งไอติมรสกาแฟกับเป็ปเปอร์มินท์ช็อคชิพมาอีอย่างละถ้วย พี่นิคเห้นอย่างนั้นก็ไม่ยอมแพ้รีบกินของตัวเองให้หมดแล้วจะมาแย่งของผมไปอีก ผมก็สั่งใหม่อีก ไปๆมาๆกลายเป็นว่าเราสองคนเล่นแข่งกันไอติมกันไปซะงั้น

“โอ้ย....ไม่ไหวแล้ว เย็นท้อง แน่นท้องไปหมดแล้ว”ผมบ่นออกมาหลังจากที่สั่งไอติมถ้วยที่สิบมากินจนหมด เฉลี่ยเรากินคนละห้าถ้วย

“ยอมแพ้แล้วใช่ไหม เล่นกับใครไม่เล่น มาเล่นกับนิค รู้จักน้อยไปซะแล้ว”พี่นิคกล่าวอย่างผู้มีชัย

“พี่นิค เสาร์นี้ผมไม่ไปจัดรายการกับพี่นะ”ผมบอกในท่าที่เอาหลังพิงพนักเก้าอี้เอามือลูบท้องอย่างอิ่มเต็มที่

“อ้าว แพ้แล้วพาลนี่”พี่นิคทำท่าหาเรื่อง

“เปล่า”ผมปฏิเสธ

“แล้วทำไมไม่ไป เบื่อแล้วเหรอ”พี่นิคถามเชิงน้อยใจ

“อืม เบื่อแล้วมั้ง”ผมแกล้งแหย่ต่อ

“เบื่อไปจัดรายการกับพี่ได้ แต่ห้ามเบื่อพี่นะครับ”พี่นิคพูดแล้วยิ้มออกมา แต่ผมทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ทำให้พี่นิคหุบยิ้มทันที

“ใช่นี่พี่มันน่าเบื่อชอบทำตัวจริงจังชีเรียส ชอบทำเสียงดุ พี่ไม่ได้น่ารักอ่อนหวานอบอุ่นโรแมนติกเหมือนใครเขานี่”พี่นิคน้อยใจว่ากระทบผมชิ่งไปหาพี่แป้ง พี่หมอทีกับพี่เก่ง ทีเดียวสามคนรวด

“งอนเหรอ”ผมถามออกมาอย่างยิ้มๆ (ดีใจที่แกล้งได้สำเร็จ)

“พี่มีสิทธิ์งอนเอด้วยเหรอ”พี่นิคพูดออกมาแต่ไม่มองหน้าผม มองไปทางนอกร้าน

“งอนจริงๆด้วย”ผมแหย่ต่อ

“ไม่ได้งอน คนไม่ได้งอนจะบอกให้งอนได้ยังไง”พี่นิคทำเสียงเข้มแต่ยังไม่มองหน้าผมอยู่ดี

“ว้า.......ว่าจะบอกว่าเสาร์นี้ที่ไม่ไปจัดรายการด้วยเพราะจะกลับชลไปทำบุญร้อยวันให้คุณพ่อ ตอนแรกก็อยากจะมาชวน แต่มีคนงอนแล้วคงไม่อยากไปด้วยแน่ๆ”ผมทำท่าพูดลอยๆขึ้นมา

“อะไรนะครับ ไปครับไป ไปด้วย”พี่นิครีบหันกลับมามองผมอย่างกระตือลือร้น

“จะให้ไปดีไหมน้า.......”ผมเริ่มแหย่ต่อเพราะถือไพ่เหนือกว่า

“พี่ไปด้วยนะครับ....... เอครับ...... พี่อยากไปบ้านเออีก เอไม่อยากพาว่าที่ลูกเขยไปแนะนำตัวอย่างเป็นทางการเหรอครับ”พี่นิคพูดพร้อมทำหน้าทะเล้น

“จะไม่ให้ไปก็เพราะพูดอย่างนี้แหละ”ผมบอกแล้วทำหน้ามุ่ย

“อ่ะๆ ขอโทษครับ ยอมรับผิดทุกอย่าง ขอไปด้วยคนนะ ให้ทำอะไรก็ยอม”พี่นิคทำเสียงสำนึกผิดแล้วอ้อนผม

“ทำอะไรก็ยอมจริงๆนะ”ผมถามซ้ำ

“จริงๆครับด้วยเกียรติของนายกองค์การนักศึกษาขอรับรอง”พี่นิคพยักหน้ารับ

“งั้นจ่ายค่าไอติมนี้ทั้งหมดเลย”ผมบอก

“ได้ครับ ไม่มีปัญหา”พี่นิคบอกพร้อมเรียกพนักงานมาคิดเงิน

“ทั้งหมดสิบถ้วย สี่ร้อยเก้าสิบบาทครับ”พนักงานคิดเงินบอก พี่นิคควักแบงค์ห้าร้อยให้แล้วบอกว่าไม่ต้องทอนเป็นถือว่าเป็นค่าบริการ

“โห.......กินแค่นี้ปาเข้าไปตั้งห้าร้อย ถ้าหนึ่งรู้มันด่าตายเลย นี่พี่ยังใจดีไปทิปให้เขาอีก”ผมบ่น

“ทิปแค่สิบบาทเองเอาเหอะน่า ก็ใครละสั่งมาได้”พี่นิคพูดแล้วมองมาทางผมที่ตอนกินเอาแต่สั่งมาๆ

“อ่ะช่วย”ผมยื่นแบงค์ร้อยให้พี่นิคสองใบ เพราะใจจริงก็อยากหารคนละครึ่งอยู่แล้ว แต่แกล้งทำให้พี่แกเลี้ยงไปอย่างนั้นแหละ

“ไม่เป็นไรครับ แค่นี้พี่เลี้ยงเอได้ ถ้าแค่นี้พี่เลี้ยงเอไม่ได้ ต่อไปข้างหน้าพี่จะเลี้ยงเอได้ยังไง แต่อย่างเอคงเลี้ยงไม่อยาก ข้าวคลุกกับปลาทูก็ได้แล้วมั้ง ใช่ไหมเจ้าแมวเหมียว”พี่นิคพูดตอนแรกทำเอาผมอายตอนหลังมาแอบแขวะผมซะนี่

“คนนะไม่ใช่แมว อย่างน้อยก็ต้องวิสกัสนะถึงจะยอมกิน”ผมรับมุขแล้วก็หัวเราะออกมา

ผมลุกขึ้นเดินออกจากร้าน พี่นิคเดินตามออกมาแล้วมาจับมือผม ผมเลยหยุดเดินแล้วมองไปที่มือ พี่นิคเข้าใจเลยรีบปล่อยมือออกแล้วมาเดินอย่างสงบเสงี่ยมข้างๆผมแทน

...

ผมกับพี่นิคออกเดินทางตอนเย็นวันศุกร์ เพราะงานทำบุญร้อยวันให้คุณพ่อตรงกับวันเสาร์พอดี พี่นิคก็เบี้ยวจัดรายการเป็นส่งเทปจัดแห้งอีกตามเคย มาถึงชลบุรีก็เกือบๆสี่ทุ่ม ผมให้พี่นิคขับรถตรงไปที่บ้านสวนเลย เพราะงานจัดที่บ้านสวนไม่ใช่บ้านหลังใน พอไปถึงญาติๆส่วนใหญ่ก็นอนกันหมดแล้ว ผมเลยพาแนะนำพี่นิคไปไหว้คุณแม่และแนะนำกับญาติๆได้เพียงไม่กี่คน ก็เข้าห้องพักเพื่อพักผ่อนหลับนอน เพราะพรุ่งนี้มีงานแต่เช้า (ที่จริงชวนหนึ่งมาด้วย แต่หนึ่งบอกว่าไม่อยากเป็นก้างขวางคอเลยไม่มา ที่จริงหนึ่งกลับอุดรไปหาแม่)

“อ้าวเอ ทำไมใส่เสื้อสีแดง ทำบุญร้อยวันไม่ใช่เหรอ”พี่นิคบอกหลังอาบน้ำเสร็จแล้วเดินออกมาจากห้องน้ำ ขณะที่ผมกำลังแต่งตัวเตรียมจะลงไปร่วมงานกับวงญาติในยามเช้า

“อืม ใช่  ทำบุญร้อยวันนะคนจีนเขาเชื่อว่าเป็นงานมงคง เป็นงานที่ส่งดวงวิญญาณของคนตายไปสวรรค์ห้ามเศร้าโศก ห้ามพูดเรื่องที่ไม่ดี ห้ามใส่เสื้อผ้าเสือหดหู่ ให้ใส่สีแดง สีสว่างๆ”ผมอธิบาย

“อ้าว แล้วก็ไม่บอก พี่ก็เอามาแต่สีขาว สีดำ สีเทา โทนนี้หมดเลย”พี่นิคบอก

“ไม่เป็นไรหรอกมั้ง เป็นแขกนี่ ไม่ใช่ญาติสนิท”ผมบอกอย่างไม่ได้คิดอะไร

“ได้ไง นี่ลูกเขยเลยนะ เอไม่มีให้พี่ยืมใส่ซักตัวเหรอ”พี่นิคทำพูดเสียงดังอย่างจริงจัง

“พูดเบาๆซิพี่ โอ๊ตอยู่ห้องข้างๆนี้นะ เดี่ยวก็ได้ยินกันหมดพอดี”ผมบอกพร้อมทำหน้าดุ

“ก็พี่พูดจริงๆนี่ หรือเอจะไม่ยอมรับว่าพี่เป็นแฟนเอ เป็นลูกเขยบ้านนี้”พี่นิคยิ่งเหมือนทำใส่ผมพูดเสียงดังขึ้นกว่าเดิม

“พี่นิค!”ผมทำเสียงดังเพื่อขู่ว่าซีเรียสจริงจังไม่ใช่เล่นๆ

“ก็ได้ๆ ไม่แกล้งแล้ว มีเสื้อให้ยืมเปล่าอ่ะ”พี่นิคทำท่าเดินเข้ามาง้อผม

“เดี๋ยวไปขอยืมโอ๊ตให้ แล้วก็รีบแต่งตัวซะ นุ่งผ้าเช็ดตัวเดินไปเดินมาอยู่ได้ เดี๋ยวก็จับปล้ำซะเลย”ผมบอกแซวเล่นแล้วรีบวิ่งออกจากห้องเพื่อไปห้องเจ้าโอ๊ตเพื่อยืมเสื้อสีสดใสมาให้พี่นิค

“แน่จริงอย่าหนีซิ พูดอย่างนี้ขึ้นเลยนะนี่”พี่นิคทำหน้าหื่นๆแล้วพูดไล่ตามหลังผมมา

หลังจากที่เอาเสื้อให้พี่นิคเรียบร้อยแล้วผมก็กำชับพี่นิคว่าวันนี้ญาติมาเยอะอย่าทำตัวประเจิดประเจ้อมากนัก ที่ผมบอกเพราะกลัวว่าพี่นิคจะเผลอแสดงพิรุธอะไรออกมาให้คนอื่นผิดสังเกตได้ว่าเราคบกันมากกว่าพี่น้องที่รู้ใจ

ในช่วงเช้าเจ็ดโมงมีการทำพิธีตั้งไหว้ร้อยวัน ของเครื่องไหว้ทุกอย่างล้วนถูกตกแต่งอย่างสวยงาม ส่วนมากจะต้องมีสีแดงและสีทองเป็นเป็นเครื่องประดับเป็นสีสัน อย่าซาลาเปาที่มีสีขาวก็ต้องหาสีแดงมาจิ้มเป็นจุดแดงๆอยู่ตรงกลาง เทียนที่จุดก็ต้องเป็นสีแดง เหล่าญาติพี่น้องเกือบๆสามสิบคนก็ล้วนแต่ใส่เสื้อผ้าสีแดง สีฉูดฉาดเป็นส่วนใหญ่ ถ้ามองผิวเผินข้างนอกคงคิดว่ามีงานสังสรรแบบว่า Red Day Party แน่นอน

หลังจากตั้งไหว้เสร็จแล้วก็ร่วมรับประทานอาหารเช้าด้วยกันในหมู่วงญาติ พอสายๆใกล้จะสิบโมงก็มีเหล่าญาติและพวกแขกทยอยกันมาเพราะจะมีการทำบุญเลี้ยงพระเพล หลังจากเลี้ยงพระทำบุญให้คุณพ่อเสร็จแล้วก็มีการเลี้ยงแขกที่มาร่วมงาน

จานั้นบ่ายๆก็ทยอยส่งแขกกลับบ้าน งานนี้มีของที่ระลึกเป็น หนังสือที่ระลึกร้อยวันที่เอาหนังสือคู่มือมนุษย์ของท่านพุทธทาสมาแจก เพราะคุณพ่อชอบอ่าน และตามธรรมเนียมความเชื่อของคนจีนเจ้าภาพจะต้องคอยส่งแขกพร้อมเอาส้มสี่ลูกกับน้ำตาลทรายให้แขกกลับบ้านด้วย หน้าที่แจกส้มกับน้ำตาลทรายเป็นของผมกับเจ้าโอ๊ต ที่ต้องคอยเอาให้แขกพร้อมกับกล่าวขอบคุณเป็นภาษาไทยบ้าง ภาษาจีนบ้าง

“ตั่วเจ๊ก กำเชี่ยะ ๆ”เสียงพี่นิคที่มายืนข้างๆผมแล้วช่วยส่งแขก เมื่อแขกเริ่มทยอยกลับกันมากขึ้นจนผมกับโอ๊ตแทบส่งไม่ทัน

“พี่มาทำไม เขาให้แต่ลูกๆมาส่งแขก”ผมกระซิบถามพี่นิค แต่มือก็ยังส่งถุงส้มกับน้ำตาลให้แขกพร้อมกล่าวขอบคุณไปเรื่อย

“ก็พี่เป็นลูกเขยไง ล้อเล่น พี่ถามอาอี๊แล้วบอกว่ามาช่วยได้ พี่ไม่อยากให้เอเหนื่อยมากนี่ครับ”พี่
นิคกระซิบตอบกลับมาแล้วช่วยส่งถุงส้มกับน้ำตาลให้แขกต่อพร้อมพูดขอบคุณเป็นภาษาจีน

“พูดจีนเป็นด้วยเหรอ”ผมถาม

“ก็เขามีแบล็คดีอาจารย์ดี”พี่นิคบอกพร้อมทำตามองไปทางอาอี๊

“พี่เอ ส่งเร็วๆดิ่ ไม่ทันแขกแล้ว มั่วแต่คุยอยู่ได้ พี่นิคยังทำได้ไวกว่าอีก”เจ้าโอ๊ตบอกเร่งผม

“ใช่ๆ มั่วแต่คุยอยู่ได้”พี่นิคผสมโรงกับเจ้าโอ๊ต

“ชิส์ เป็นปี่เป็นขลุ่ยเลยนะตั้งแต่ได้ใส่เสื้อเจ้าโอ๊ตนี่”ผมแอบกัด

“เอ้า ก็น้องโอ๊ตเขามีรสนิยมดีเลือกเสื้อได้สวยใส่แล้วเท่ ไม่เหมือนใครบ้างคนชอบใส่เสื้อเฉิ่มๆทำตัวเอ๋อๆ เน๊อะโอ๊ตเน๊อะ”พี่นิคโยนลูกให้เจ้าโอ๊ต

“ใช่ครับ ชอบทำตัวเอ๋อๆ แล้วอย่างนี้ใครเขาจะมาชอบ แล้วที่นี้ผมจะได้มีพี่สะใภ้กับเขาไหมนี่”ว่าแล้วเจ้าโอ๊ตกับพี่นิคก็หัวเราะ แต่ประโยคหลังทำเอาพี่นิคหัวเราะไม่ค่อยออก

...

หลังจากส่งแขกและเหล่าญาติๆบางส่วนกลับแล้ว ก็เหลือญาติๆอีกเจ็ดแปดคนที่จะค้างคืนแล้วค่อยกลับในวันรุ่งนี้ ผมนั่งพักที่ชิงช้าไม้ใต้ต้นมะยมข้างเรือนชานของบ้านเรือนไทยทรงประยุกต์หลังใหญ่

“เอมาทานข้าวก่อนซิลูก นี่มันจะเย็นแล้วนะ ยังไม่ได้ทานข้าวตั้งแต่เที่ยงเลยนี่”คุณแม่เรียกผมที่ยังนั่งพักอยู่

“ครับเดี๋ยวขึ้นไป” ผมตอบ

“บอกพี่เขา กับโอ๊ตขึ้นมาด้วยนะ สองคนนั้นก็ยังไม่ได้ทานเหมือนกัน”คุณแม่บอก

“ครับ”ผมตอบรับพร้อมมองพี่นิคกับเจ้าโอ๊ตที่แอบไปนอนสงบเหมือดอย่างหมดแรงที่เรือนแพริมน้ำ

“ตื่นๆ ตื่นได้แล้วทั้งสองคนนั่นแหละ คุณแม่เรียกไปทานข้าว”ผมเดินไปที่เรือนแพริมน้ำแล้วปลุกทั้งสองคนตามคำสั่งคุณแม่

“ครับๆ ตื่นแล้ว นอนไปตอนไหนนี่”เจ้าโอ๊ตงัวเงียตื่นขึ้นมาแล้วเดินออกไป
 
“พี่นิคตื่นซิครับ”ผมปลุกพี่นิคที่ยังนอนหลับสนิท ไม่มีเสียงตอบรับ แต่พี่นิคที่แกล้งหลับคว้าตัวผมลงไปแล้วหอมที่แก้มผมหนึ่งที ผมรีบผลักตัวออกทันทีเพราะกลัวโอ๊ตและคนอื่นมาเห็น

“พี่นิค เดี๋ยวโอ๊ตมันก็เห็นหรอก”ผมบ่นออกมาอย่างไม่พอใจ

“ไม่มีใครเห็นหรอก ขออีกทีให้ชื่นใจหายเหนื่อยหน่อย”พี่นิคทำท่าจะหอมแก้มผมอีกแต่ผมยกกำปั้นขึ้นมาแทน

“ลองดูดิ่”ผมบอกพร้อมทำท่าจะต่อย

“แฟนใครว่ะเนี่ยะ โหดชะมัด”พี่นิคบ่นออกมาแล้วลุกขึ้น

“เร็วๆ คุณแม่คอยทานข้าวอยู่”ผมบอกแล้วเดินนำออกไป

...

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: christiyaturnm ที่ 20-06-2008 23:58:20

เม้นก่อน อ่านทีหลัง
อิอิ :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 21-06-2008 00:00:12

                 บทที่ยี่สิบห้า --- ข้อตกลง(ต่อ)

บนโต๊ะอาหารเย็นกับข้าวทั้งไทย จีน ถูกจัดวางไว้ ดังนั้นจึงไม่แปลกที่บนโต๊ะจะมีทั้งจาน ถ้วย ช้อน ส้อมและตะเกียบ เพื่อเลือกใช้ตามความถนัดและชนิดของอาหาร ผู้ร่วมวงอาหารเย็นวันนี้มีตั่วกู๋ ตั่วกิ๋ม อาเตี๋ยว หยี่อี๊ ซาอี๊ โซ้ยเจ็ก คุณแม่ ผม พี่นิคและเจ้าโอ๊ต ส่วนญาติคนอื่นๆ ขอตัวไปทานกันข้างนอกบ้านเห็นว่าจะไปนั่งทานแถวบางแสน  ตอนแรกเจ้าโอ๊ตกับพี่นิคชวนผมไปแต่ว่าผมเหนื่อยๆเลยไม่อยากไปอีกอย่างอยากอยู่กับคุณแม่ด้วย

“คุณตั่วตี๋จะรับเป็นข้าวสวย ข้าวต้ม หรือหมี่เตี๊ยวดีคะ”น้าคนที่เป็นแม่บ้านถามผมหลังจากตักไล่มาตามลำดับอาวุโสแล้ว

“เอาหมี่เตี๊ยวซิอาเอ อากิ๋มลงมือผัดเองเลยนะ”อาตั่วกิ๋มบอก

“คือมื้อเย็นอย่างนี้นะครับอากิม เอเขาไม่ชอบทานอะไรหนักท้องครับ ผมว่าเอาข้าวต้มดีกว่าครับ”ผมที่ยังไม่ทันได้ตอบอะไรก็มีพี่นิคเป็นคนตอบให้แทน น้าแม่บ้านหันมามอง ผมก็พยักหน้าเชิงเป็นสัญญาณว่าข้าวต้มก็ได้

ระหว่างทานข้าวไปก็พากันพูดคุยกันไปเรื่อย พี่นิคคุยเข้ากับทุกคนได้ดี ญาติที่ร่วมโต๊ะก็ชอบใจกันพอควร แต่ว่าพี่นิคเองเริ่มเผลอที่จะแสดงอาการเอาใส่ใจผมเป็นพิเศษออกมาอย่างไม่รู้ตัว จนบางครั้งผมถึงกับวิตกกังวลว่าจะมีใครระแคะระคลายเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างผมกับพี่นิค

“อาเอ นี่กินเยอะๆซิ อยู่ที่ขอนแก่นก็กินนิดเดียว นี่ไก่อบสมุนไพร”หยี่อี๊ใช้ตะเกียบคีบไก่ส่วนที่เป็นเนื้ออกมาให้ผม

“อาอี๊ครับ เอเขาไม่ชอบเนื้ออกหรอกครับ เขาชอบเนื้อน่องครับ งั้นเนื้ออกนี้ผมทานแทนเอนะครับ เดี๋ยวผมตักตรงน่องให้เอใหม่”พี่นิคบอกแล้วทำตามอย่างว่า (จะดีใจหรือเสียใจดีว่ะเนี๊ยะ จะมาทำเป็นคนรู้ใจอะไรตอนนี้ ถ้าญาติๆจับได้มีหวังตายแน่ --- ผมคิดในใจ)

“เอลูก ชิมนี่ดูหน่อยอะไรดีนะ”คุณแม่ตักลูกชิ้นยัดไส้ในแกงจืดมาให้ผม

“เดี๋ยวครับคุณแม่ มีกระเทียมเจียวติดมาด้วย เอเขาไม่ชอบน่ะครับ”พี่นิคบอกแล้วเขี่ยกระเทียมเจียวออกค่อยเอาลูกชิ้นมาให้ผม ( ฉึก—เสียงมีดปักในใจผม พี่นิคแกจะทำอะไรฟ่ะ เดี๋ยวคุณแม่ก็รู้หรอก)

“เอ เอาบัวลอยน้ำขิงล้างปากหน่อยไหม”โซ้ยเจ็กถามผมหลังทานข้าวเสร็จปกติบ้านเราก็จะตามด้วยของหวานกับผลไม้

“เอเขาชอบทานผลไม้มากกว่าครับ”พี่นิคตอบแทนผมอีกแล้ว (ฉึก ฉึก ---มีดสองเล่ม กูตอบเองได้โว้ยไอ้พี่นิค มากเกินไปแล้ว)

“แล้วพี่เอจะเอาแอปเปิ้ลหรือสาลี่ดี”เจ้าโอ๊ตถามต่อทันที

“เอเคยบอกว่าถ้าจะทานผลไม้ให้ทานผลไม้ที่มีรสเปรี้ยวก่อนแล้วค่อยทานผลไม้ที่มีรสหวาน จะได้ไม่เสียรสชาติ งั้นเอาแอปเปิ้ลมาก่อนค่อยต่อด้วยสาลี่”พี่นิคพูด เจ้าโอ๊ตก็ทำตามอย่างว่าง่าย (ฉึก ฉึก ฉึก –มีดสามเล่ม ใจคอจะให้รู้หมดวงศาคณาญาติเลยใช่ไหมไอ้คุณพี่นิค)

ตลอดเวลาที่นั่งอยู่บนโต๊ะอาหารพี่นิคคอยพูดคอยตอบแทนและจัดการให้ผมเกือบหมดทุกเรื่อง แต่ผมทานข้าวอย่างไม่มีความสุขเลย อาจจะเป็นเพราะผมวิตกกังวลหวาดระแวงไปเองก็ได้ที่กลัวคนในครอบครัวจะรู้เรื่องความสัมพันธ์ของผมกับพี่นิค เพราะดูทุกคนก็ยังเป็นปกติ

“แม่ว่าดูนิคเขาจะรู้ใจเอไปทุกเรื่องเลยนะ รู้จักลูกแม่ดีกว่าแม่เองซะอีก”คุณแม่พูดออกมาทำเอาผมเกือบสำลักน้ำ แต่พี่นิคกลับนั่งยิ้มหน้าบานในคำชมของคุณแม่ซะนี่

“นี่ถ้าว่าเป็นผู้ชายผู้หญิงจะต้องคิดว่าข้าวใหม่ปลามันแน่ๆ ดูตานิคทำซิเอาอกเอาใจขนาดนี้”อาตั่วกู๋พูดแซวเล่นๆ แต่ทำเอาผมกัดสาลี่ค้างเลย พี่นิคนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่

“นี่ๆ ลื้อยังไม่เห็นตอนไหว้พระจันทร์น้า มีป้อนส้มให้กันด้วย”อาเตี๋ยวผสมโรงแซวเล่นผมหยุดเคี้ยวสาลี่อยู่ในสภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกทันที แต่พี่นิคทำท่ายิ้มอายๆ

“มีป้อนส้มในวันไหว้พระจันทร์ด้วยเหรอพี่ มุขนี้ผมขอยืมไปจีบสาวหน่อยนะ”เจ้าโอ๊ตบอก

“อืมเอาดิ่ ไม่สงวนสิขสิทธิ์ ว่าแต่จีบใครอย่าลืมบอกพี่ด้วยนะ”พี่นิคตอบรับ ผมนั่งหน้าบึงยิ้มไม่ออกอยู่ในสภาวะน้ำท่วมปากเหมือนจะขาดอากาศหายใจ

“อานิคอีเป็นคนดี ไปบ้านที่ขอนแก่นหลายครั้งแล้ว อีเป็นดีเจด้วยนะ เสน่ห์อีแรง ใครได้ไปเป็นแฟนคงวาสนาดีมากๆ เสียดายน้า ลูกหลานเราผู้หญิงไม่ค่อยมี ไม่งั้นจะจีบอานิคไว้ให้ซักหน่อย”
อาอี๊บอกเสริมขึ้นมาแล้วทุกคนในโต๊ะก็หัวเราะ ผมเลยต้องฝืนหัวเราะแห้งๆออกไปด้วยเพื่อกลบเกลื่อน

“นิค ยังไงแม่ก็ฝากเอด้วย ช่วยๆดูให้หน่อยนะ แม่อยู่ทางนี้ก็ไกล ทางโน้นก็มีแต่อาอี๊แหละช่วยดูให้”คุณแม่บอก พี่นิคยิ้มกรุ่มกริ่ม (คุณแม่พลาดแล้วฝากปลาย่างไว้กับแมว – แล้วจะหาว่าเอไม่เตือน)

“คุณแม่จะให้พี่นิคเขาช่วยดูพี่เอเรื่องอะไรล่ะ”เจ้าโอ๊ตถามต่อ (ที่จริงนั่งเฉยๆก็ไม่มีใครว่าเป็นใบ้นะโอ๊ต --- ผมคิดในใจ)

“ก็ทุกเรื่องนั่นแหละ ก็รู้อยู่นิ่ว่าพี่ชายเราเป็นคนยังไง น่าห่วงแค่ไหน”คุณแม่ตอบโอ๊ตมีแอบกัดผมด้วยความหวังดีเล็กน้อย

“ระบุไปเลยคุณแม่ ให้พี่นิคช่วยพี่เอเรื่องหาแฟนใช่ม่ะ”โอ๊ตบอกต่อทำเอาทุกคนหัวเราะ (ไอ้โอ๊ตวันนี้ผีเจาะปากมาให้พูดหรือไงฟ่ะ --- ผมคิด)

“ที่จริง เอเขามีแฟนแล้วนะครับ ก็มี........อุ๊บส์”พี่นิคทำท่าจะพูดต่อ แต่ผมเอาเท้ากระทืบเท้าพี่นิคที่
อยู่ใต้โต๊ะอย่างแรงทำให้พี่นิคพูดไม่ออก

“จริงเหรอๆ พี่เอมีแฟนแล้วเหรอ ใครครับพี่นิค บอกผมหน่อย สวยหรือเปล่าครับคนที่จะมาเป็นพี่สะใภ้ผม”เจ้าโอ๊ตทำเป็นดีอกดีใจออกหน้าออกตา ทุกคนหัวเราะอย่างอารมณ์ดี

“เงียบไปเลยโอ๊ต พี่นิคด้วย”ผมบอกออกมาเบาๆแล้วผมก็กระซิบบอกพี่นิคว่า “หลังอาหารเรามีเรื่องต้องคุยกัน” แล้วพี่นิคก็ทำท่าไม่รู้ไม่ชี้

................................................................................................

หลังผ่านบรรยากาศการทานข้าวที่ผมกระอักกระอ่วนแล้ว  ผมรีบเก็บตัวหนีเข้าห้องเปิดคอมเล่นเกมระบายอารมณ์ทันที ปล่อยให้พี่นิคกับพวกญาติๆนั่งคุยกันต่อ

“ครอบครัวเอนี่น่ารักดีเน๊อะ คุยเก่งทุกคนเลย ไม่เหมือนเอ ว่าไง ทำไรอยู่จ๊ะที่รัก”พี่นิคเดินเข้ามาแล้วล้มตัวนอนลงบนเตียง

ผมได้ยินคำว่าที่รักถึงกับหันมามองพี่นิคอย่างเขม็งแล้วทำหน้าไม่พอใจใส่ที่พี่นิคพูดออกมาเสียงดัง

“ไหนมีเรื่องอะไรที่เราต้องคุยกัน ต้องคุยแบบตัวต่อตัว เสื้อผ้าไม่เกี่ยวหรือเปล่าน้า”พี่นิคยังทำหน้าทะเล้นพูดออกมาอย่างอารมณ์ดี

ผมปิดคอมแล้วเดินมานั่งบนเตียง พี่นิคคงสังเกตท่าทีที่จริงจังของผมเลยลุกขึ้นนั่งตาม

“อ่ะ มีอะไรว่ามาพร้อมจะฟังแล้ว”พี่นิคบอก

“พี่ ผมว่าเรามาสร้างข้อตกลงกันดีกว่า”ผมบอกด้วยน้ำเสียงจริงจัง

“ข้อตกลงอะไร ต้องลงนามเซ็นในนามนายกองค์การด้วยหรือเปล่า พี่ไม่ได้เอาตราประทับประจำตำแหน่งมาด้วยนะ”พี่นิคทำเป็นพูดเล่น

“พี่ครับ ผมจริงจัง ถ้าพี่อยากคบกับผมต่อเราต้องมีข้อตกลงกัน ไม่อย่างนั้นก็เลิกคบ”ผมยื่นคำขาด

“ทำไมต้องมีข้อตกลงอะไรด้วย พี่ว่าข้อตกลงอะไรก็ไม่สำคัญเท่ากับข้อตกลงในสัญญาใจของเราที่มีให้กันหรอก”พี่นิคพูดด้วยน้ำเสียงที่ธรรมดาแต่แฝงไปด้วยความจริงจัง

“ก็อย่างนั้นใครๆก็พูดได้ แต่ผมอยากให้มันเป็นรูปธรรมมากขึ้นอ่ะครับ”ผมบอก

“งั้นข้อตกลงอะไรว่ามา”พี่นิคถามพร้อมหันมามองผม

“พี่ก็รู้ว่าทางบ้านครอบครัวผมเขาคาดหวังมุ่งหมายอะไรกับผมไว้บ้าง ในฐานะลูกชายคนโตของครอบครัว ถึงแม้ว่าผมจะยอมรับตัวเองได้ว่าผมเป็นอะไร แต่ผมยังแคร์ความรู้สึกคนรอบข้าง แคร์คุณแม่แคร์โอ๊ตแคร์สังคมที่ผมอยู่  ผมอยากให้พี่วางตัวเวลาอยู่กับผมต่อหน้าคนอื่นให้เหมือนเราเป็นแค่พี่น้องกัน อย่าแสดงออกไปมากกว่านี้ อย่าให้เหมือนวันนี้ที่พี่ทำบนโต๊ะอาหาร”ผมก้มหน้าบอกออกมา

“เอครับ เอคิดมากไปหรือเปล่า วันนี้ที่โต๊ะอาหารทุกคนก็เล่นๆสนุกๆกัน อีกอย่างเรื่องหน้าที่ของเอพี่เข้าใจดีครับ พี่เองก็ไม่ต่างอะไรไปจากเอเท่าไหร่หรอกครับ เป็นลูกชายคนเดียว ไหนจะหน้าตาทางสังคม ตำแหน่งการงานหน้าที่ของพี่ที่ทำอยู่ พี่ยอมทำตามข้อตกลงนั้นครับ แล้วต่อไปพี่จะระวังการวางตัวของพี่ให้มากขึ้นครับ พี่เสียใจนะครับที่ความหวังดีของพี่ในวันนี้มันเหมือนเป็นการทำร้ายจิตใจของเอ มีข้ออื่นอีกไหมครับ”พี่นิคพูดออกมาเสียงเศร้าๆ ทำเอาผมพูดเกือบไม่ออก

“ก็อย่างที่รู้ๆอยู่ว่า ทั้งผมกับพี่ต่างมีหน้าที่ต้องทำคล้ายๆกัน ถ้าวันไหนเราต้องจากกันเพื่อไปทำตามหน้าที่ลูกที่ดี ขอให้บอกกันตรงๆ แล้วเรายังจะเป็นพี่น้องที่ดีต่อกัน ไม่ทะเลาะกัน ไม่ทำประชดใส่กัน พร้อมที่จะให้ต่างคนต่างไปตามทางหน้าที่ของแต่ละคนนะครับ”ผมบอกออกมาแล้วน้ำตาก็เริ่มไหล

“ตกลงครับ แต่พี่ว่ามันจะต้องไม่มีวันนั้น อย่าขี้แยซิ”พี่นิคเอามือมาเช็ดน้ำตาให้ผมแล้วจับคางผมให้เงยหน้าขึ้นพร้อมกับค่อยๆก้มหน้าตัวเองลงมาจะจูบที่ปากผม

“เดี๋ยว! ยังไม่หมด”ผมรีบพูดพร้อมขยับตัวหนี (พี่นิคคงคิดในใจว่าจบนิยายเรื่องนี้กูจะได้จูบไหมว่ะเนี่ยะ จะจูบที่ไรถูกขัดจังหวะทุกที พี่นิคคงหมั่นไส้ผมเต็มทน แต่ผมสะใจ 555+)

“อะไรอีกอ่ะ”พี่นิคทำเสียงงอแงเหมือนเด็กไม่ได้ดั่งใจ

“ก็เรื่อง.... เรื่อง.....อะไร...อะไร...อย่างว่าอ่ะ.....ทั้งหมดผมเป็นคนพิจารณาตัดสินใจเองทั้งหมด พี่นิคไม่มีสิทธิ์เกี่ยวข้อง”ผมบอกแบบอายๆ

“โห...ต้องตกลงกันถึงเรื่องนี้ด้วยอ่ะ”พี่นิคบ่น

“ไม่ได้หรอกก็พี่อ่ะเจ้าหมาป่าเจ้าเล่ห์ ชอบฉวยโอกาส เอาอย่างนี้นะถ้าเป็นวันพระ ก่อนวันพระ หลังวันพระ สามวันนี้ห้ามมีอะไรเด็ดขาดแม้กระทั่งจูบ หอม จับมือ ส่วนวันอื่นๆให้ผมพิจารณาเองทั้งหมด”ผมบอกออกมาอย่างสนุกไม่ได้คิดอะไรมาก

“โห............ไรว่ะ ทำอย่างนี้มาฆ่าพี่ให้ตายเลยดีกว่า แต่วันนี้ไม่ใช่วันพระ ก่อนและหลังวันพระด้วย แล้ววันนี้เอพิจารณาว่ายังไงคร้าบบบบบบ”ตอนแรกพี่นิคทำเสียงเหมือนจะตาย ตอนท้ายทำเสียงอ้อนมากๆ

“วันนี้พิจารณาแล้วว่าเราสองคนต่างคนต่างนอน ห้ามถูกเนื้อต้องตัวกันเด็ดขาด ไม่งั้นเลิกคบ”ผมได้ทีขี่แพะไล่

“ไรอ่ะ ตอนไม่คบกันยังได้จูบหน้าผาก พอคบกันแค่จับมือก็ไม่ได้”พี่นิคบ่นกระปิดกระปอย

“งั้นเลิกคบก็ได้นะครับ ตอนนี้เลยก็ได้”ผมท้าเพราะรู้ว่าพี่นิคไม่เลิกแน่ๆ

“ก็ได้ๆ ทีใครทีมัน แล้วถ้าถึงเวลานั้นอย่ามาเรียกร้องหานิคน้อยนะ”พี่นิคทำเป็นขู่ ทำเอาผมเขิน

“แล้วพี่ไม่มีข้อตกลงกับผมบ้างเหรอครับ”ผมถามแก้เขิน

“ก็อะไรดีล่ะ เอานี่แล้วกัน ต่อไปนี้เอมีเรื่องอะไรไม่ว่าจะเล็กเรื่องใหญ่ขอให้เอบอกพี่ทุกเรื่อง อย่าปิดบัง อย่าเก็บไว้คนเดียว เพราะเราทั้งสองคนต้องทำงานกับคนมากหน้าหลายตา ความไว้ใจกัน เชื่อใจกัน เป็นสิ่งสำคัญที่สุด เราจะไม่มีความลับอะไรต่อกัน”พี่นิคบอก

ความลับ คำนี้ทำให้ผมสะดุดคิดเรื่องที่พี่หมอทีกับพี่นิคเป็นแฟนกันขึ้นมาทันที ผมยังสงสัยว่าทำไมทั้งสองคนนี้ถึงเลิกกัน เพราะผมเป็นมือที่สามจริงๆหรือเปล่า

“ก็ได้ครับผมตกลง งั้นผมขอใช้สิทธิ์ข้อตกลงข้อพี่นิคก่อนเลย คือผม......ผมอยากรู้เรื่อง......ความลับระหว่างพี่......กับ....พี่หมอที.......งว่าทำไมถึง.....ถึง....เลิกกันครับ”ผมตัดสินใจถามออกไป พี่นิคที่กำลังทำหน้าซึ้งเปลี่ยนเป็นสีหน้าจริงจังขึ้นมาทันที

“คือ.....คือ....ถ้าพี่ไม่สะดวกพูด..ก็ไม่เป็นไรนะครับ  ผมไปอาบน้ำดีกว่า”ผมบอกแล้วลุกขึ้นจะเดินไปอาบน้ำ แต่พี่นิคก็พูดต่อทำให้ผมนั่งลงฟังต่อ

“คือเรื่องมันก็เกิดจากพี่เองแหละ ตอนปีหนึ่ง หมอทีเป็นพี่เลี้ยงน้องใหม่ให้กับกลุ่มของพี่ พี่เองไม่เคยได้ออกจากบ้านมาเจอกิจกรรมอะไรอย่างนี้ ก็รู้สึกดีและประทับใจมาก ตอนนั้นหมอทีดูแลน้องๆทุกคนในกลุ่มได้เป็นอย่างดีเสมอกันทุกคน จนวันที่สามของการเข้ากลุ่มสัมพันธ์พี่ทำกระเป๋าเงินหาย หมอทีเป็นเดือดเป็นร้อนแทนพี่มาก พาพี่ไปหาจนเจอ ตั้งแต่นั้นมาพี่ก็สนิทกับหมอทีมากขึ้นแต่ตอนนั้นพี่ประทับใจในความเป็นรุ่นพี่ที่ดีมากกว่า หมอทีเองก็ไม่คิดเกินเลยไปมากกว่าน้อง จนพี่ได้มารู้จักกับไอ้ริชแล้วไปห้องที่คอนโดของมันทำให้พี่รู้ว่าหมอทีอยู่ข้างๆห้องของไอ้ริช วันไหนว่างๆพี่ก็จะไปเล่นที่ห้องหมอทีบ้าง ชวนกันไปกินข้าวดูหนังบ้าง ตอนนั้นพี่ยังเรียกหมอทีว่าพี่หมออยู่เลย”พี่นิคเล่ามาถึงตอนนี้แล้วก็หยุดลง

“แล้วทำไม........”ผมว่าจะถามแต่ตัดสินใจไม่ถามดีกว่า ปล่อยให้พี่นิคเล่าเอง

“หมอทีรู้ว่าพี่มีความใฝ่ฝันอยากเป็นดีเจ เขาก็จัดหาพาพี่ไปออดิชั่นจนผ่าน จนพี่ได้เป็นดีเจ ตอนนั้นเพิ่งเริ่มขึ้นปีสองได้มั้ง หมอทีก็อยู่ปีสาม ด้วยความที่พี่เองก็เป็นเดือนคณะ หมอทีเองก็เป็นเดือนคณะ เวลาไปไหนมาไหนด้วยกันเลยมีเสียงหนาหูมากขึ้นว่าพี่กับหมอทีมีความสัมพันธ์แอบแฝงอย่างลึกซึ้ง ยิ่งตอนที่พี่มาเป็นดีเจแล้วเริ่มดังข่าวนี้ก็หนาหูมากขึ้น จนพี่รู้สึกกดดันมาก  พี่เองพยายามหลบหน้าหมอที ไม่ไปไหนมาไหนด้วย พอดีช่วงนั้นก็กำลังเป็นช่วงปลายภาคเทอมสองที่พี่จะลงสมัครนายกองค์การด้วย พี่ทนกระแสกดดันพวกนั้นไม่ไหว พี่เลยไปหาหมอทีที่ห้อง แล้วคุยให้มันรู้เรื่องไปเลย พี่ถามหมอทีตรงๆว่าหมอทีคิดยังไงกับพี่ หมอทีก็ได้แต่บอกว่าขอโทษที่ปล่อยให้ความสัมพันธ์มันเกินเลยพี่น้อง ตอนนั้นพี่ก็รู้ตัวเองแล้วแหละว่าชอบหมอที แต่ด้วยกระแสกดดันหลายๆอย่างทำให้พี่ยอมรับตัวเองไม่ได้  พี่กลัวว่าพี่จะต้องเสียงานดีเจที่อยากทำ กลัวเสียตำแหน่งนายกที่พี่เพิ่งจะลงสมัครไปเพราะทั้งสองอย่างนี้มันเป็นความฝันของพี่ พี่บอกกับหมอทีว่าเกินเลยพี่น้องก็แสดงว่าเราเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน พี่เลยเลิกเรียกพี่หมอ มาเรียกหมอทีตั้งแต่ตอนนั้นเป็นต้นมาจนถึงเดี๋ยวนี้เพื่อตอกย้ำความเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน”พี่นิคเล่า

ผมที่นั่งฟังน้ำตาไหลสงสารพี่นิคที่ต้องทิ้งความรักมาทำความฝันให้เป็นจริง สงสารพี่หมอทีเมื่อเวลาได้ยินพี่นิคเรียกหมอทีจะเจ็บในใจขนาดไหน แต่ก็แอบดีใจที่ผมไม่ได้เป็นมือที่สามของสองคนนี้ เพียงแต่ช่วงจังหวะที่ผมเข้ามาเป็นช่วงที่เขาสองคนเลิกกันพอดี

“ขี้แยอีกแล้ว เอะอะเป็นร้องไห้ พี่เล่าของพี่จบแล้ว เรามีความลับอะไรที่อยากเล่าให้พี่หรือเปล่า”พี่นิคถาม

“ไม่มีครับ........เอ๊ะ มีก็ได้ เรื่องพี่ไม่ใช่ผู้ชายคนแรกที่ขอคบกับผมเป็นแฟนแต่เป็นพี่เก่ง พี่ไม่ใช่ผู้ชายคนแรกที่จูบปากผมแต่เป็นพี่กำปั้น (ตอนนั้นมันเรื่องบังเอิญ) พี่ไม่ใช่ผู้ชายคนแรกที่ผมนอนกอดแล้วหนุนไหล่ซบอกแต่เป็นพี่พี่หมอที แต่พี่เป็นคนที่ผมเลือกแล้วจากทั้งสามเอ๊ยสี่คนดิ่ รวมพี่แป้งด้วย”ผมบอกออกมาอย่างอารมณ์ดีเพื่อแก้บรรยากาศเมื่อครู่

“โห.......แฟนเราทำไมเจ้าชู้จัง อย่างนี้ต้องคุมเข้มซะแล้ว”พี่นิคบอก

“ข้อตกลงข้อที่หนึ่งว่าไง เรื่องการวางตัวหมายถึงห้ามคุมผมด้วย เข้าใจ”ผมบอกออกมาทันที

“ครับๆ ยอมให้หมดทั้งตัวและหัวใจครับ”พี่นิคทำท่าล้อเลียนผม

หลังจากที่ผมอาบน้ำเสร็จ ก็เห็นพี่นิคที่อาบน้ำก่อนนอนอยู่บนเตียงหลับไปแล้ว ผมเลยปิดไฟแล้วล้มตัวลงนอน พี่นิคทำตามข้อตกลงได้ดีโดยเอาหมอนข้างมากั้นกลางเอาไว้ ผมเอาหมอนข้างออกแล้วเขยิบเข้าไปนอนกอดพี่นิค

“แน่ะๆ ใครทำผิดข้อตกลงที่สามก่อน แล้วอย่าหาว่าพี่ไม่เตือนนะ”พี่นิคพูดออกมาแต่ยังหลับตา

“ไม่ได้ผิดซักหน่อย ก็ผมบอกแล้วว่าแล้วแต่ผมพิจารณาเอง”ผมตอบ

“เอครับพี่เพิ่มข้อตกลงอีกสองข้อได้ไหมครับ”พี่นิคถามพร้อมเอามือมาลูบหัวผมเบาๆ

“อืมๆ”ผมขยับตัวเข้าไปซุกให้อ้อมกอดของพี่นิคให้มากขึ้น

“พี่อยากให้เอรักพี่ไปนานๆ บอกรักพี่ทุกวันได้ป่ะครับ ถ้าวันไหนไม่ได้เจอกันอย่างน้อยต้องโทรมา”พี่นิคบอก

“เรื่องรักให้นานๆผมว่าให้เป็นเรื่องของเวลาเถอะครับ ส่วนเรื่องบอกรักอ่ะ พี่เองก็ไม่เคยบอกรักผมเลย มีแต่ผมบอกรักพี่คนเดียว”ผมตอบ

“อีกข้อที่จะตกลง เลิกใช้คำแทนตัวเองว่าผมซักที พี่รู้สึกขัดๆยังไงไม่รู้ ให้ใช้ว่าเอดีกว่า หรือว่าจะใช้ว่าตัวเองกับเจ้าของก็น่ารักดีนะ หรือว่าจะเป็นเขากับที่รักดีอันนี้หวานดี”พี่นิคบอกแล้วหัวเราะเบาๆ

“สงสัยนอกจากความรักจะทำให้คนตาบอดแล้ว ยังทำให้คนปัญญาอ่อนได้อีกด้วย ขนาดพี่นิคสุดเท่ยังอยากใช้คำแทนตัวหวานๆ”ผมพูดออกมาแล้วก็นอนหลับไปทั้งคู่

ตั้งแต่นั้นมาผมก็ใช้คำแทนตัวเองว่า เอบ้าง เขาบ้าง เรียกพี่นิคว่าตัวเองบ้าง เจ้าของบ้างแล้วแต่โอกาสและอารมณ์มันจะพาไปแต่ส่วนใหญ่ก็ยังเรียกพี่หรือพี่นิคอยู่ดี (ก็มันติดปากแล้วอ่ะ ทำไงได้) แต่ว่าจะเรียกว่าอะไร มันก็ไม่สำคัญเท่าใจของเราสองคนเรียกหากันอยู่ตลอดเวลาหรอก (ใช่ป่ะ)

ข้อตกลงตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้เรายังใช้ร่วมกันอยู่ และคิดว่าจะใช้ร่วมกันไปอีกนานเท่าที่มันจะนานได้ (แต่ข้อตกลงข้อสามพี่นิคชอบละเมิดอยู่เลย อิอิ)

+++ จบบทที่ยี่สิบห้า +++

*** ข้อคิดคำคมประจำบท ***

-   ข้อตกลงอะไรก็ไม่สำคัญเท่ากับข้อตกลงในสัญญาใจของเราที่มีให้กัน
-   ทิ้งความรักมาทำความฝันให้เป็นจริง
-   นอกจากความรักจะทำให้คนตาบอดแล้ว ยังทำให้คนปัญญาอ่อนได้อีกด้วย
-   จะเรียกว่าอะไร มันก็ไม่สำคัญเท่าใจของเราสองคนเรียกหากันอยู่ตลอดเวลา

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: christiyaturnm ที่ 21-06-2008 00:12:34

ส่วนเราละเมิดหมดทุกกฏเลย

หุหุ :o8:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: ๐DoNuT๐ ที่ 21-06-2008 00:26:58

ตอนนี้น่ารักอีกแล้ววว
อื้อหือออ แอบเห็นใจพี่นิคกะพี่หมอทีเน๊อะ

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: meawmeaw ที่ 21-06-2008 01:17:34

 :L2: เป็นกำลังใจให้คุณนิคคุณเอทั้งคู่นะคะ   :L2:

อ๊ะๆ คุณวิลด้วย อิอิ  :L2:


แต่ว่า...คิดถึง หนึ่ง นะเนี่ย เมื่อไหร่มีบทอีกจ๊ะ อิอิ คิดตึ๋ง พี่หมอทีด้วย  :m13:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: Normalblue ที่ 21-06-2008 01:22:33

เฮ้อ  กว่าจะมาอ่านตามทัน  สามวันเต็มๆๆๆๆๆ กว่าจะถึง  แต่ก็มันดีครับ  ลงเอยกันได้ซักที
ต่อไปก็ต้องลุ้นแล้วว่าเขาจะใช้ชีวิตต่อไปกันยังไง

แต่แค่นี้ถ้าเป็นหนังไทยมันก็จบแล้วครับ :m1:

ไม่น่าเชื่อนะ  พี่เกียร์ผมเนี่ยก็หน่อมแน๊มเหมือนกัน  มีแอบกุ๊กกิ๊ก..เหอะๆ  ปกติแล้วจะโฉดๆ

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: maabbdo ที่ 21-06-2008 01:45:19

 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: แก้ว ที่ 21-06-2008 01:48:23

มายกนิ้วให้คุณวิล  o13  +1 ด้วยความเต็มใจนะคะ


พี่นิคกะน้องเอคืนดีกันแล้ว ดีใจมากมาย  :m4:
เป็นกำลังใจให้ทั้งคู่นะคะ

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 21-06-2008 02:06:44

 :m29: :m29:
น้องเออ่ะ...สร้างเงื่อนไขกะพี่นิคแบบกฏเหล็กเลย น่าเห็นใจพี่นิคจัง

แต่ดีใจที่พี่นิคชอบละเมิดข้อตกลงที่ 3....
ต้องอย่างนี้สิ...ถึงจะเป็นนิค
เอาคืนข้อนี้ก็ดีนะพี่นิค... น้องเออ่ะออกจะเจ้าเล่ห์เยอะเหลือเกิน....อิอิ

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: Eis ที่ 21-06-2008 06:30:27

นายเอ สร้างเงื่อนไขเยอะจังเลย... รู้ว่าพี่นิคเขาไปไหนไม่รอดใช่ไหมละครับ  :m12:


ไม่รู้ตอนนี้ทุกอย่างคลี่คลายไปในทางที่ดีขนาดไหนแล้ว.. แต่ยังไงก็รักกันมากๆ นะครับ อย่าว่าผมสอนนะแต่เวลามีเรื่องอะไรที่ทำให้ไม่สบายใจ ก็ลองนึกถึงวันเวลาที่มีความสุขด้วยกันเน้ออ..
.
.
.
.
ว่าแต่เมื่อไหร่นิคน้อยจะออกโรงหนะครับ .. ขอเป็นแบบ ไดเร็กเตอร์คัท นะครับ ไม่เอาแบบผ่านกองเซนเซอร์  :o8:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: [€]ŝĊörŦ ที่ 21-06-2008 07:06:13

เหอะๆ...

พี่เอทำไปได้...

กฏเยอะมั๊กๆๆๆ

 :m29:   :m29:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: Estel ที่ 21-06-2008 07:32:56

พี่เอเป็นไรมากเปล่า

วิลไม่โกรธแล้วก็ได้

ทำให้ผมเป็นห่วงอยู่เรื่อยเลย รู้สึกผิดไปเลย

ไว้เคลียร์กันหลังไมค์

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: Mint ที่ 21-06-2008 07:45:01

 พี่นิคน่ารักจังเลย  :m1: :m1: :m1:

 :L2: :L2: เป็นกำลังใจให้ความรักของพี่ทั้งสองนะคะ  :L2: :L2:

 :กอด1: :กอด1: วิล  :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: CHOKUN ที่ 21-06-2008 08:35:40

ยินดีด้วยที่เข้าใจกัน เราอยากให้นายกับพี่เขารักกันไปนาน ๆ นะ คนเราต่างที่มาแต่กว่าจะมีกันและกันมันก้อนานนะไม่อยากให้นายใช้อารมณ์ในการตัดสินใจ เราคิดว่านายคงเจอแล้วล่ะรักแท้นะ  ขอเป็นกำลังใจให้นะ 

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 21-06-2008 09:13:35

สวัสดีครับ

ผมนิคเองนะครับ

พอดีเอไมเกรนขึ้นเข้าโรงพยาบาลตอนกลางดึกของเมื่อคืนครับ ผมเปล่าทำอะไรนะครับ ผมนอนของผมอยู่ดีๆ เอก็มาปลุกให้พาไปหาหมอ ปกติเอเขามียาติดตัวประจำครับ แต่ลืมเอามาด้วย ผมเลยพาไปหาหมอ ก็ไม่เป็นอะไรมากหรอกครับแค่ฉีดยาระงับก็หายแล้ว แต่ผมให้นอนที่โรงพยาบาลดีกว่าให้นอนเป็นเพื่อนย่าเลย แต่เอเขาฝากมาบอกว่าขอโทษวิลให้ด้วย ผมถามว่าเรื่องอะไรก็ไม่ยอมบอก เอาเป็นว่าผมขอโทษคุณวิลแทนเอของผมแล้วกันนะครับ

ผมเข้ามาอ่านpostหลายๆคนแล้วสนุกดีครับ ที่จริงอ่านมาหลายครั้งแต่ไม่ตั้งใจ ครั้งนี้ตั้งใจอ่านดูมีสีสันดีครับ เชื่อไหมครับข้อตกลงที่ผมคุยกับเอตั้งนานแล้ว เอเขายังให้ผมทำตามอยู่เลย เอใจร้ายกับผมใช่ไหมครับ แต่ร้ายยังไงผมก็รักครับ เรื่องละเมิดข้อสามก็นานๆทีครั้งครับ อย่างเอเขาถ้าไม่ยอม ผมก็ทำอะไรไม่ได้ครับ ขานี้ดื้อมาก ถ้าบอกว่าไม่ก็คือไม่ครับ พวกดื้อเงียบ มีคนอยากอ่านเรื่องนั้นของผมกับเอ ถ้าผมเขียนได้เก่งเหมือนเอเขาผมจะเขียนให้อ่านเลยครับว่าลีลานิคน้อยเป็นยังไง 555+

น้องเกียร์บอกให้ผมสมัคร แต่ผมคิดดูดีแล้ว ใช้userของเอเขาก็ดีครับจะได้เป็นการป้องกันคนมาจู่โจมเอไปในตัว อย่างนี้พี่ยังขอใช้ของแฟนพี่ไปก่อนนะไอ้น้อง เข้าใจไหมว่าแฟนพี่อ่ะ แล้วอีกอย่างพี่ไม่ได้หน่อมแน๊มเหมือนนายบอกโว้ย เขาเรียกว่าใช้จิตวิทยาเข้าช่วย รู้จักป่าว Csycology

ผมขอตัวไปเยี่ยมคนป่วยสองคนที่โรงพยาบาลก่อนนะครับ ไปสายเดี๋ยวผมโดนงอนอีก

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 21-06-2008 09:21:29

 :pig4:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: Normalblue ที่ 21-06-2008 09:29:02

โห  ตื่นแต่เช้ามาเมนท์  พอดีวันนี้ อ.โอ่งยกเลิกคลาส  หวังว่าพี่คงจำ อ.โอ่งที่  ที่ให้เกรดโหดๆ  :a5:
เป็นเรื่องจนได้  พึ่งทราบว่าพี่เอเป็นไมเกรน  ผมว่าพี่เอแบกรับอะไรคนเดียวมากเกินไป...

หาเวลาไปเที่ยวไปพักผ่อน  ไปดูสโตนเฮนจ์  มาดริด หรือโรมก็ดีนะครับ  ไปเวนิชก็น่าอยู่มากๆ

อย่าเครียดนักเลย  ปล่อยๆ บ้างก็ดี  ผมเชื่อว่าพี่เกียร์ผมน่าจะเป็นกระโถนรองรับที่ดีได้  o13   :m14:
เอ๊ะ???  หรือว่าพี่เกียร์ผมใช้ Psycology มากไปพี่เอเลยคิดมาก   o12

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: sarin ที่ 21-06-2008 09:38:18

 :L2:ฝากเยี่ยม K.เอ ด้วยคร้าบ :กอด1:
พักผ่อนมาก ๆ...อย่าเครียดฮะ....อย่าเครียด... :a11:
อ่านตอนนี้หวาน...ละลายแย้วจิ.....ลงปายเลื้อยเยยอ่ะ...อิ.อิ. :o8:..
ปายแร่ะ :oni1: :oni1:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 21-06-2008 10:20:33

หุ หุ หุ ตอนนี้หวาน ชอบบบ  :o8:

ฝากเยี่ยมคนป่วยด้วยจ้า  :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: nana ที่ 21-06-2008 10:35:14

 :L2:ขอให้หายไวๆนะค่ะ :L2:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: แก้ว ที่ 21-06-2008 11:12:44

แก้วขอพรจากองค์พระธาตุดอยตุง พระธาตุดอยสุเทพ
ขอให้เอหายป่วยเร็ว ๆ นะคะ   :L2:

สำหรับดีเจพี่นิค  ถ้าแก้วจะขอให้พี่นิคเขียนเล่าเรื่องราวมุมมองของพี่ที่มีให้กับน้องเอได้มั้ยคะ
ไม่ต้องกังวลเรื่องสำนวนนะคะ เขียนสบายสไตล์พี่นิคดีที่สุดแล้วค่ะ
แล้วแต่พี่นะคะ ถ้าพี่ไม่สะดวกก็ไม่เป็นไรค่ะ

 :bye2:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: both^^ ที่ 21-06-2008 11:15:32

หายป่วยเร็วๆ นะคะ

ตอนนี้หวานมาก

ข้อตกลงเยอะดี  555+

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: surichay ที่ 21-06-2008 11:23:26

 :o8:หวานได้อีกจร้าอิอิ :o8:
น่ารักมากๆๆเลย เปงกำลังใจให้น่ะค่ะ

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: [€]ŝĊörŦ ที่ 21-06-2008 11:43:27

ขอให้หายปวยเร็วๆ นะครับ

ทั้งคุณย่าของพี่นิค ทั้งพี่เอด้วย

เป็นกำลังใจให้เสมอคร้าบบบบ

 :L2:   :L2:   :L2:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: ken_krub ที่ 21-06-2008 11:45:34

เป็นกำลังใจให้ครับ

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: IZE ที่ 21-06-2008 12:15:30

อืมๆๆหวานจริงๆๆด้วย   แต่ เป็นคนชอบของหวานเลย ไม่กลัวเบาหวาน อิอิ

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: cassper_W ที่ 21-06-2008 12:34:21

เหอๆๆๆ

พี่นิคคคค   กฎ เค้ามีไว้แหกกกกกกกกกกกก  น่ะ ขอบอกกกกก   :laugh:

รออ่านวันที่ไม่ใช่ก่อนวันพระ หลังวันพระอยู่ กร๊ากกกกกกกกกกกกก

ขอให้เอ หายป่วยเร็วๆๆด้วยน๊า  ทางที่ดี พี่นิค จุ๊บๆๆๆ  โอ๋ๆๆๆ  ก็ดี  คริ คริ 

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: andy_kwan ที่ 21-06-2008 13:11:24

กฏมีไว้ให้แหก
โดยเฉพาะ กฏข้อที่สาม ต้องแหกทุกวันๆละหลายเวลา

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: imon ที่ 21-06-2008 13:35:17

(http://i259.photobucket.com/albums/hh312/imunich/11113387489yi.jpg)

 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
มาเยี่ยมคนป่วยครับ

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: maabbdo ที่ 21-06-2008 14:16:28

สู้ๆๆๆๆ

 o13 o13 o13 o13

 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 21-06-2008 14:43:36

อ๊ากกกกกกกกกกกกกก ไอ้กฏข้อ 3 เนี่ยสุดยอดดด เจ๋งจริงๆ
แล้วเดือนนึงมีวันพระ 4 หน อาทิตย์ละครั้ง งดก่อนและหลังวันพระ สรุปรวมปาเข้าไป 3 วัน ที่เหลืออีก 4 วันแล้วแต่เอพิจารณา Yes or No แค่นึกก็สนุกแล้ว ฮ่าๆๆๆๆๆ

แต่แหม ก็ผ่านมาตั้งหลายปี ยังเหนียวแน่นได้ขนาดนี้ ไม่รู้ใครกลัวใคร o8

อ้อ อีกเรื่อง ขอให้เอ รักษาสุขภาพด้วย (ไมเกรนเนี่ยมันจะขึ้นตอนเครียดๆ ใช่มั๊ยเนี่ย ไม่เคยเป็น) แล้วขอให้สิ่งศักดิ์สิทธ์คุ้มครองให้อาการคุณย่าของพี่นิคดีขึ้นเรื่อยๆ ด้วย :L2:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 21-06-2008 15:18:47

ดี ใจ ที่สุดเรยที่ พี่นิ กะ  พี่เอ เป็น แฟนกัน   :mc4:


พี่เอ กินเข้าไป ด้ายยังไง ไอติม 5 ถ้วย      :o


สามารถ เนอะ   :a2:


“เบื่อไปจัดรายการกับพี่ได้ แต่ห้ามเบื่อพี่นะครับ”   ยอดเยี่ยม มากเรย ค่ะ พี่

อ่านแล้ว   :m1:  :m1:  :m1:


เวลาที่นิค อ้อน + งอล พี่เอ น่ารัก ดีจัง   :o8:


“แน่จริงอย่าหนีซิ พูดอย่างนี้ขึ้นเลยนะนี่”พี่นิคทำหน้าหื่นๆแล้วพูด



 :m25:   :m25:  :m25:


"ข้อตกลงอะไรก็ไม่สำคัญเท่ากับข้อตกลงในสัญญาใจของเราที่มีให้กันหรอก" ---->


+1  ให้กับคำพูดนี้เรย


พี่นิคค่ะ  กฎ มีไว้เพื่อ ละเมิด  ค่ะ  555

<เชียร์ พี่นิค ซะงั้น>

พี่เอ หายเร็วๆๆนะค่ะญ

*P*S  รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ  ทั้ง 2 คนเรย

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 21-06-2008 16:43:06

มาแล้วครับ ขอโทษนะครับที่ทำให้หลายๆคนเป็นห่วง    ไม่ได้ตั้งใจอยากเข้าโรงบาลซักหน่อย  :m23: :เฮ้อ:

ตอนนี้กลับมานอนพักอยู่ที่บ้านพี่นิคแล้วครับ พี่นิคยังอยู่โรงบาลกับคุณพ่อคุณแม่ครับคอยดูอาการคุณย่า

กำลังเร่งแต่งต่อนะครับ (นอนบนเตียงพิมพ์เลยนะเนี่ยะ ดีที่พี่นิคไม่อยู่งั้นเดี๋ยวไม่ได้แต่งต่อแน่)

ก่อนอื่นพี่ต้องขอโทษน้องวิลมากๆๆๆๆๆๆๆนะครับ :m5:  เรื่องที่พี่ล้อเล่นแรงเกินไป (ไปแกล้งล้อเล่นกับเขา ตัวเองเข้าโรงบาลซะงั้น สมน้ำหน้า o17) ให้พี่นิคเข้ามาขอโทษกลับเข้ามาพิมพ์อะไรก็ไม่รู้ น่าไม่อาย :o8:

หมดเรื่องแล้ว มาตอบเม้นท์ดีกว่าครับ

ประกาศจับ :โหลๆ:คนที่มีรายชื่อต่อไปนี้ christiyaturnm ,Joobperman,cassper_W ,andy_kwan ,kimi dake!!! ,sakiko ชอบแหกกฎและยุให้(พี่นิค)คนอื่นแหกกฎ จับมาทำโทษให้หมด :pigangry2: 

๐DoNuT๐ --- ใช่ครับน่าเห็นใจพี่นิคกับพี่หมอที ตอนนั้นผมฟังน้ำตาไหลเลย :monkeysad:

meawmeaw --- ติดตามต่อไปนะครับ

Normalblue --- ชีวิตมันไม่ใช่หนังไงครับ มันเลยยังไม่จบซักที แล้วนายรู้ได้ไงว่าพี่ชอบเมืองเวนิชมากๆ โรมไปมาแล้ว แต่สโตนเฮนจ์ยังอ่ะ อยากไปๆ :oni1:

แก้ว --- คราวนี้ต้องยกความดีความชอบให้น้องวิลครับ อย่าให้พี่นิคแกเขียนเลยครับ เดี๋ยวผมจะเลี่ยน ขอบคุณสำหรับพรจากทั้งสองพระธาตุครับ พรใดที่ขอมาให้ผมขอให้พรนั้นคืนหาคุณด้วยครับ

Joobperman --- ผมใสซื่อ :impress:ไม่ได้เจ้าเล่ห์นะครับ  o18 อิอิ

Eis --- ต่ำกว่า 18 ห้ามอ่านเลยนะเนี่ยะ

happy_icekung69 --- ทานหวานมากๆไม่ดีนะครับ เดี๋ยวอ้วน

cassper_W --- ให้พี่นิครักษามีหวังผมไมเกรนขึ้นกว่าเดิมแน่ครับ

uno --- คนในรูปเขาเป็นดาราไม่ใช่ผมครับ ผมแค่มีส่วนคล้ายเขาเฉยๆครับ

sakiko --- ไอติมนี่ของโปรดพี่เลย ทำสถิติมาแล้ว สิบถ้วยภายในครึ่งวัน ถ้าใครจะจีบพี่ไม่ยากเลี้ยงไอติมอย่างเดียวพอ ยอมหมดทุกอย่างเลย  :m3:อิอิ (เห็นแก่กินไปป่าวนิ่)

 :pig4: ขอบคุณมากครับสำหรับกำลังใจที่มีให้คุณย่า ผมแล้วก็พี่นิค ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่าน มาเม้นท์ มาพูดคุยกันนะครับ :L2:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: goozaza ที่ 21-06-2008 18:38:57

พี่เอแกล้งไรวิลอะ อย่าเอาผมเป็นเครื่องมือน้า ไม่ดีนาพี่นา เหอๆ ร้ายกาจๆๆ

ว่าแต่ไรแว้ เมื่อคืนยังคุยอยู่ดีๆ กลับไปเข้า รพ. ซะได้ รักษาตัวด้วยน้าพี่ พี่นิคคร้าบบบ ดูแลพี่เอดีๆน้า

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: YMP ที่ 21-06-2008 19:20:56

ไม่ได้เข้ามาอ่านเรื่องนี้นานและ ตั้งแต่ตอนฉากงานศพ
อ่านล่ะนึกถึงอาม่า เลยพาลไม่อ่านต่อซะงั้น  :laugh:

เลยเพิ่งเห็นข่าว น้องเอไม่สบาย ดูแลตัวเองดีๆ นะครับ
ส่วนคุณย่าของนิค ก็ขอให้หายเร็วๆ สุขภาพแข็งแรง

พี่ก็จะพยายามรักษาตัวเองเหมือนกัน  o7

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: Normalblue ที่ 21-06-2008 20:14:07

อ้างถึง

Normalblue --- ชีวิตมันไม่ใช่ หนังไงครับ มันเลยยังไม่ จบซักที แล้ว นายรู้ได้ ไงว่าพี่ชอบเมืองเวนิชมากๆ โรมไปมาแล้ว แต่สโตนเฮนจ์ยัง อ่ะ อยากไปๆ

เอ่อคือ  ประมาณว่าผมประทับใจครับ  เลยแนะนำต่อๆ ไป  มิทราบว่าพี่จะเคยไปมาก่อนแล้ว

แต่ถ้าไปกับพี่เกียร์ผมก็ดีนะครับ  แบบว่า...  อิอิ...  อย่างว่า...  อิอิ...  ลับหูลับตา...  อิอิ  :a3:
พี่เอ...  ผมว่าพี่  "อด" และ "ทน" ได้ดีมาก  จนไมเกรนขึ้น  น่านับถือ  แต่ไม่น่าเอาเยี่ยงอย่าง

ว่าแต่ว่า  พี่เกียร์ผมหายไปไหนครับ  แต่เมื่อไหร่จะพานิคน้อยมาบอกเล่าเก้าสิบกันซักที  o7

อีกอย่างนะเพ่...  ผมเล่นเอ็ม  กำลังจีบคนคงนึงอยู่  แบบเค้าประมาณว่าช่างเล่าเรื่องเหมือนพี่
แล้วผมก็ต้องผิดหวังเล็กๆ กับการสนทนาที่ทำให้ความสัมพันธ์เราขาด ณ ตรงนั้น

"ขอดูรูปนายหน่อยดิ"
- อ้าว  ก็ที่โชว์อยู่ นี่งาย  ด้านขวา  นายไม่เห็นเหรอ -
"อย่ามามั่ว  นี่มันรูปดาราเกาหลี"
- T-T นี่รูปเราจริงๆ ทำไมถึงว่าเราหลอกนายยังงั้นหละ-
"คนเราถ้าอยากจะคบกัน  มันต้องเริ่มที่ความจริงใจก่อน  ดูสิ่งที่นายทำ... เรารับไม่ได้  เราไม่ชอบคนโกหก  ขอให้โชคดีบนทางของนายแล้วกัน"
- เฮ้ย  เชี่ยแล้ว...  เดี๋ยวก่อนดิ -
*** Your message can't be deliveried bla bla bla... ***

อืมนะ  รู้งี้เราโกหกแต่แรกดีกว่า  ถ้ารู้ว่าความจริงบางครั้งก็ทำให้เราไม่สมหวังเหมือนกัน

แล้วก็ครองชีวิตโสดเรื่อยมา  ไม่เคยชายตายมองใคร  แต่ผมไม่ดื่มแอลกอฮอล์นะครับ  ผมแพ้  แค่นี้แหละ  เรื่องงี่เง่าของผม

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: pongsj ที่ 21-06-2008 20:22:55

น่ารักจิงตอนนี้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ หายไวๆน่ะคับ

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: ranaways ที่ 21-06-2008 22:28:15

น่ารักมากๆเลย ตอนนี้อ่ะ

เอ ยังไงก้อให้ขอให้หายป่วยเร็วๆละกัน

อย่าเครียดนะคับ

ผขอให้คุณย่าพี่นิค สุขภาพดีขึ้นด้วยนะคับ

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 21-06-2008 23:04:34

ถึง จะโดนประกาศจับ    :o

แต่ ยืนยัน ให้ พี่นิค ละเมิด กฎ  3 ข้อ   :laugh:

ของ พี่เอ ค่ะ

ยิ่ง ข้อ ที่ 3  เชียร์ ให้ ละเมิด บ่อยๆๆๆ  ฮิฮิ   :m1:  :m1:  :m1:

พี่เอ อาการของคุณ ย่าพี่นิคเป็นยังงัยบ้างอะค่ะ 


ฝากกำลังใจไปเยี่ยมด้วยนะค่ะ   :L2:  :L2:  :L2:


*ฝันดีนะค่ะ

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: P_love ที่ 22-06-2008 02:17:54

ฮือ เน็ตเน่ามา 2 วัน เลยมะได้เข้ามา  o7

แต่พอเข้ามาแล้วได้อ่านตอนล่าสุดที่เอ เขียน

รู้สึกดีใจที่เอ กะ พี่นิค รัก กันได้มากขนาดนั้น

ยังไงก้ออยากให้เอนึกถึงความรู้สึกตอนนั้นไว้มาก ๆ  ถนุถนอมความรู้สึกกันไว้นาน ๆ

ขอให้คุยกันได้เข้าใจมากขึ้นนะ

ปล.เป็นกำลังใจให้เอ กะ พี่นิค เหมือนเดิม :L2: :L2: ขอให้คุณย่าพี่นิคหายป่วยเร็ว ๆ ด้วยนะ :oni3:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: ISACBTMN ที่ 22-06-2008 02:46:02

 o2

หวานเกิ๊นไปละ ... เล่าการแหกกฏข้อ 3 ให้หน่อยดิ  :m25:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: Mint ที่ 22-06-2008 05:06:11

 :L2: :L2: พี่เอหายป่วยเร็วๆนะคะ  :L2: :L2:

 :a4: :a4: :a4:

รออ่านฉากที่พี่นิคแหกกฏข้อที่ 3 อยู่เมื่อไหร่จะได้อ่านฉากนั้นซะที

 :laugh: :laugh: :laugh:

ปล. กฏมีไว้แหกนะพี่นิค  เชียร์ให้พี่นิคแหกกฏบ่อยๆ :m12:  :laugh:

ปล2. ขอให้คุณย่าพี่นิคหายป่วยไวๆนะคะ  :L2: :L2:

ปล3. เป็นกำลังใจให้ึความรักของพี่ทั้งสองนะคะ :m1: :m1:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: surichay ที่ 22-06-2008 10:15:48

 :L2: :L2: :L2:หายป่วยเร็วน่ะค่ะ :L2: :L2: :L2:

               เปงกำลังใจให้น่ะค่ะ   

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 22-06-2008 10:38:39

เข้ามาวิ่ง เล่น รอ


 :oni1:



 :bye2:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 22-06-2008 10:57:02

นี่ นี่ นี่ จะมาประกาศจับอะไร เด๋วนั่งเรียงแถวให้จับเลย เอ สู้มั๊ย  :m14:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: maabbdo ที่ 22-06-2008 11:07:35

สุขภาพด้วยน้า :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 22-06-2008 12:15:53

ดีใจด้วยนะคับที่ดีกันแล้ว
ดีแล้วละมีอะไรก็เปิดอกคุยกันปัญหาทุกอย่างมีทางแก้ไขเสมอ

.............................
นิยายใกล้จบแล้วหรอคับเสียดายจังอะ
แต่ไม่น่ามีกฎข้อห้ามเลยอะ 555555

 :o8: :o8:
 :bye2:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: แก้ว ที่ 22-06-2008 13:26:55

มีกฎตั้งมากมาย  เห็นใจพี่นิคอ่ะค่ะ 

แอบเชียร์พี่นิคแหกกฎเหมือนกัน   :laugh:

ขอให้คุณย่า น้องเอ พี่นิค มีสุขภาพแข็งแรงนะคะ  :L2:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 22-06-2008 13:34:51

 :m13: :m13:
พี่นิคคะ...ถ้าน้องเอไม่เขียนเล่า ตอนพี่นิคแหกกฏ
พี่นิคก็ลองเขียนเองก็ได้นะคะ...
สำนวนการเขียนเล่าแบบไหน ก็รับได้หมดหล่ะจ้า....
ยิ่งเป็นตอนพิเศษด้วย ยิ่งชอบจ๊ะ...  :o8:
ขอย้ำ....พี่นิคไม่ลืมน๊า อิอิ   :m1:

ปล. รักษาสุขภาพทั้งสองคนด้วยนะจ๊ะ ขับรถขับราดีๆ เหนื่อยก็แวะพักก็ได้น๊า อย่ารีบร้อน
      คุณย่าพี่นิค ท่านตื่นขึ้นมาพูดคุยด้วยหรือยังคะ ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ และ
      ขอมอบ  :L2: เยี่ยมท่านด้วยคะ

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: boboaje ที่ 22-06-2008 13:41:34

เย้งานนี้มีฉลองอ่ะ   :mc4: :mc4:

คายว่าพี่นิคเราอ่อนอ่ะ   :m16:น้องเอยังบอกเลยม่ะ

ช่ายเหรอว่า o13 แหกกฏอยู่บ่อยๆ


อิอิอิอยากรุจังอ่ะ กำมะวิธีแหกกฏนี่เค้าทำกันไงน้า :m25:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 24 ที่ใครหลายๆคนรอคอย
เริ่มหัวข้อโดย: Bm_Boy ที่ 22-06-2008 13:44:27

อ้างจาก: A_wAy_G_mAn ที่ 20-06-2008 07:02:42  

ผมลืมบอกไปอีกเรื่องหนึ่งครับ
คนที่ชื่อ บีม ใช้ user bm_boy
ผมส่ง E-mail พร้อมเบอร์โทรของผมไปในข้อความส่วนตัวของคุณแล้ว
ผมว่าเรามีหลายเรื่องที่ต้องเคลียร์กันนะครับ

ปล.เคลียร์กันอย่างศักดิ์ศรีเกียร์มอดินแดงเลยไอ้น้อง
ส่วนคนอื่นที่คิดจะยุ่งกับเอผมขอเตือนไว้ก่อนนะครับ
เด็กวิดวะมอขอไม่เคยยอมใครง่ายๆ ถ้าใครอยากลองก็เชิญได้ครับ

สวัสดีครับพี่นิค IE

ผมบีมเองครับ รุ่นน้องพี่ EN.KKU.40 ครับ
ผมส่งเมล์ไปหาพี่แล้วครับ แล้วพยายามโทรไปหาแล้วด้วยครับ แต่ติดต่อไม่ได้เลย
ผมเลยมาตอบในนี้ เพราะผมไม่สบายใจที่พี่มาโพสถามหาผม
ผมยอมรับว่าผมมีความรู้สึกดีๆกับเอ ผมแอบมองเอมาตั้งแต่ปี1 ที่เข้ากิจกรรมกลุ่มสัมพันธ์ด้วยกันแล้ว
แต่ผมกับเอไม่มีอะไรเกินเลยอย่างที่พี่คิด ตอนที่ผมเข้ามาเจอเอในนี้แล้วผมทักเอ
เอยังจำผมไม่ได้ไปด้วยซ้ำ ถ้าพี่จะว่าอะไรก็ว่าที่ผมเถอะครับ
อย่าว่าเอ เขาไม่รู้เห็นอะไรด้วย  
ผมคิดว่ายังไงความเป็นพี่น้องสีเลือดหมูของเราคงทำให้เราคุยกันง่ายขึ้นนะครับ
ตอนที่เอหายไป ผมก็คุยกับวิล จนผมรู้ว่าเอเขาหนีไปที่สิมิลัน ผมตัดสินใจลาพักร้อนไปตามหา
แต่ก็ไม่เจอ  จนผมกลับมาวันนี้มานั่งอ่านดู
ผมไม่รุ้ว่าผมควรจะดีใจหรือเสียใจดี
พี่ช่วยบอกน้องคนนี้หน่อย ว่าผมควรทำตัวยังไงดี
ผมไม่เชื่อเรื่องพรหมลิขิต แต่คราวนี้ผมคงต้องเชื่อว่าพรหมลิขิตให้ผมได้แค่มาทำหน้าที่ดูเออยู่ห่างๆ
ขนาดไปตามหาเอผมยังตามหาไม่เจอเลย ผิดกลับพี่ที่ไม่เห็นต้องลงทุนหาอะไรเอก็มาหาเอง

ผมยังเคารพพี่เสมอนะครับพี่นิค พี่ก็เป็นIdolคนหนึ่งของผมตอนเรียน ผมก็อยากที่จะเคลียร์กับพี่ครับ  ผมไม่อยากเสียความรู้สึกที่ดีในตัวพี่ไป ผมจะคอยพี่ติดต่อกลับมานะครับ

                                                                    บีม วิดวะโยธามอขอสี่ศูนย์

ถึง ไอ้ท็อป (Normalblue) พี่จำเอ็งได้ เอ็งจำพี่ได้เปล่าว่ะ
พี่ขอเตือนเอ็งไว้อย่าง ถ้าคิดจะเล่นกับเอ แย่งกับพี่นิค ระวังตัวไว้หน่อยแล้วกัน แล้วเอ็งจะเจ็บเหมือนพี่ จะมาหาว่าพี่ไม่เตือน

เอเองก็เก่งนะครับ ทำให้พี่น้องวิดวะสามรุ่นมาติดพันได้ แต่ยังไงธรรมเนียมsotusของวิดวะ พี่ใหญ่ก็ต้องมาก่อนอยู่แล้ว ผมกับไอ้ท็อปเลยกลายมาเป็นคนมาที่หลังแทน

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 22-06-2008 14:23:36

พี่ เอ   


ถ้า ไม่อยากเล่าตอนที่ พี่นิค แหก กฎ    :m25:

ก็ ให้ พี่นิค เขียน แทน ก็ ได้นะ       :m1:


ชาวเล้า  รับ ด้ายค่า..................      :o8:


รอตอนต่อ ไปยุน้า        :oni3:



     :laugh:  นั่ง รอมา จะ ทั้งวันและ  และ ก็ รอ ต่อ ไป   :laugh:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: christiyaturnm ที่ 22-06-2008 15:54:34

กฏมีไว้แหรก คร้าบ :o8:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: Mint ที่ 22-06-2008 16:05:53

 :a4: :a4:

รอฉากแหกกฏ

 :m1: :m1:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: cassper_W ที่ 22-06-2008 16:51:08

คิคิ

เออออออ จ๋า   จาเสียบประจานนนนกันเลยยยเหรออ

แค่ยุพี่นิค นิดโหน่ยยยยท  เอ๊งงงง

พี่นิค น่าจาชอบบบ  เพราะแหกกฎอ่ะ มันตื่นเต้นนนดีงายยยยยย   

ช่ายยย บ่  พี่นิค  กร๊ากกกกกกกกก

รอ ตอนแหกกฎอยู่   :laugh:

ปล. ฝากพี่นิคเป่ากระหม่อม เอ  จาได้หายปวดหัวไวไว  อิอิ

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: crosa ที่ 22-06-2008 17:38:48

เย้ๆๆๆๆๆๆ


ตามอ่านทันแว้วววววววว

 :mc4: :mc4: :mc4:


รอฉากพี่นิคแหกกฎ :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: Normalblue ที่ 22-06-2008 17:50:38

เอ่อ  พี่บืมครับ  ผมไม่เคยแสดงอาการชอบพี่เอาเลยนะครับ   o12
ผมแค่อยากรู้จักว่าพี่ๆ เขาเป็นใคร  อยู่ใน ม.เดี่ยวกันแท้ๆ แล้วพี่นิคก็เป็นพี่เกียร์ผมด้วย
ตอนเรียนมัธยมผมก็มาที่คณะบ่อยๆ  เพราะพี่ผมก็เรียนที่ มข.เหมือนกัน
ผมอยากเข้า วิศวะที่ มข.เพราะไม่อยากไปไหนไกล  แล้วนี่  พี่เล่นเอาชื่อผมมากจากไหนครับ

ทำไมพี่ถึงรู้หละว่าผมเป็นใคร...  แล้ว Username ผมไปปรากฏอยู่ตอนไหนเนี่ย

อีกอย่าง  ผมวางตัวค่อนข้างดี  ไม่ค่อยเปิดเผยใคร Email ก็ใช้ของปลอม  ชื่อผมอาจจะปลอมมาอีกทีก็ได้ :sad2:

 :a6: ไม่เข้าใจเลย T-T ผมมันแย่...  การกระทำของผมมันไม่ดี  ผมไม่น่าเอาตัวมาเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้
ถ้าผมไม่อ่านนิยายซะตั้งแต่ทีแรกก็คงดี  เพราะไม่คิดว่าจะได้เจอพี่น้องวิศวะฯที่นี่...  ต่อไปผมจะไม่มารบกวนที่นี่อีกแล้วครับ
ผมเองอาจจะเป็นใครที่ทำให้พี่ๆ มองหน้ากันไม่ติด...  ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ ที่บรรยายมาให้ผมอ่านนะพี่เอ
ขอบคุณพี่นิคที่อุตส่าห์กลับมาตอบคำถามน้องเกียร์ตัวน้อยๆ คนนี้  ขอบคุณพี่บีม  ที่ทำให้รู้ว่าพี่เรียนโยธา
และทำให้รู้ว่าผมทำตัวเหมือนจะจีบพี่เออยู่ :o12:
หากโชคอำนวย  หวังว่าพี่น้องชาวเกียร์จะมีโอกาสไปพบกันนะครับ  ผมคงต้องหอบสังขารไปอยู่กับลุงที่เยอรมันเพื่อนเรียนต่อ
ผมรักวิศวกรรมครับ  โชคดี  ...  วันหน้าฟ้าใหม่  อาจจะได้มาเจอกันที่นี่อีก :o12:

ปล. Idol ผมคือพี่เกียร์ผมทุกคนครับ... ขอบคุณ

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: goozaza ที่ 22-06-2008 20:46:04

อ้าว มข. ยังใช้โซตัสเหรอ อืมๆๆๆ แสดงว่ารับน้องโหด

ที่นี่วิดวะ มข.เยอะแฮะ ใหนมีใครวิดวะ 3พระจอมบ้าง อิอิอิ

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 22-06-2008 21:55:11

เข้ามาวิ่ง เล่น รอ



 :oni1:  :oni1:  :oni1:



+ ฝันดีนะค่ะ  พี่เอ พี่นิค


 :bye2:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: dekchin ที่ 22-06-2008 22:03:32

รวดเดียวจบตาแทบปลิ้น

พี่เเรียนไททีหรอ

นู๋ยู๋ม.ข้างๆอ่ะกำลังเรียนการเขียนเว็บไซต์อยู่...เป็นวิชาเลือกะนะ

ถ้าไม่รบกวนเกินไป...ช่วยสอนหน่อยได้มั้ยจ๊ะ

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: BABY_CHICK ที่ 22-06-2008 22:44:51

 :m4:-   ข้อตกลงอะไรก็ไม่สำคัญเท่ากับข้อตกลงในสัญญาใจของเราที่มีให้กัน
-   ทิ้งความรักมาทำความฝันให้เป็นจริง
-   นอกจากความรักจะทำให้คนตาบอดแล้ว ยังทำให้คนปัญญาอ่อนได้อีกด้วย
-   จะเรียกว่าอะไร มันก็ไม่สำคัญเท่าใจของเราสองคนเรียกหากันอยู่ตลอดเวลา

แม่นบ้อ เจ้าของ  :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: uuro ที่ 23-06-2008 00:05:57

โหย เจ๋งอ่ะกระทู้นี้ ท่านผู้ชมได้ลุ้นกันติดขอบสนามเลยแฮะ ก็นะดูเอหน้าตาน่ารักขนาดนี้มันมันก็ไม่แปลก งั้นพี่นิคเข้ามาดูแล กันๆไว้ตลอดแหละดีแล้ว
รักกันมา 7 ปี ไม่ใช่แค่ 7เดือน หรือ 7 วัน ไม่ใช่เดินเคียงข้างกัน เพียง 7ก้าว จากวันนี้ตราบสิ้นลมหายใจยังอีกยาว วันไหนที่ใจมันร้าวๆ ลองหันกลับไปมองแต่ละก้าวที่ผ่านมา
 รักแท้เกิดยาก แต่ใครก็บอกว่า การรักษาความรักไว้ยากกว่า ไงก็อย่าทำให้ฟ้าผิดหวัง o13

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 23-06-2008 03:32:50

 :oni1:เข้ามาซะดึก ไม่ใช่ซิจะสว่างแล้ว (ขณะนี้เวลา 03.22)

ยังไม่ขออ่านเม้นท์นะครับ  ขอโพสนิยายก่อนแล้วกันครับ

ตอนนี้ยาวพอสมควรนะครับ ยาวทั้งเนื้อเรื่องแล้วเวลาที่เขียน (เขียนตั้งแต่ตอนสายวันเสาร์มาจบเอาตีสามวันจันทร์ ปกติแต่ละตอนไม่เกินวันเดียวก็เสร็จครับ)

คิดว่าเป็นตอนที่ใครหลายๆคนรอคอย (ผมว่าทุกคนมากกว่า)  :m12:

ต้องบอกก่อนว่าบทนี้ตอนนี้ไม่ได้เขียนเพื่อเอาใจแฟนๆคนอ่านนะครับ แต่มันเป็นช่วงประจวบเหมาะที่ผมวางเรื่องไว้อย่างนี้ :m14:

บทนี้เขียนยากหน่อยครับ เพราะไม่ค่อยถนัด (อิอิ หรือเปล่า) ได้คุยกับคุณkkdsว่าผมควรเขียนออกมาในรูปแบบไหนดี ผมเลยได้ข้อสรุปออกมาอย่างที่กำลังจะได้อ่านต่อไปนี่แหละครับ

P.S. ตอนที่จะอ่านต่อไปนี้เป็นแบบ cencer นะครับ ไว้เพื่อมีเวลาจะมาเพิ่มแบบ Director cut ครับ :laugh:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 23-06-2008 03:38:35

                       บทที่ยี่สิบหก --- ครั้งแรก

“ครับ ได้ครับ......... รักครับ คิดถึงครับ ........... แล้วเจอกันครับ”ผมวางสายจากพี่นิคที่โทรมานัดผมว่าเสาร์นี้จะมารับไปจัดรายการแล้วก็จะพากันเข้าไปนอนที่บ้านอาอี๊

ตั้งแต่คบกันมาแทบทุกเสาร์ผมจะไปจัดรายการกับพี่นิคแล้วก็พากันเข้าไปในเมือง ไปนอนที่บ้านอาอี๊ พี่นิคเลยเหมือนเป็นแขกประจำของอาอี๊ในฐานะหลาน(เขย)  เสาร์ไหนถ้าพี่นิคไม่ว่างหรือติดงานจริงๆแล้ว ผมเข้าไปบ้านคนเดียว อาอี๊ก็จะถามหาตลอด ดูอาอี๊จะเป็นห่วงเป็นใยพี่นิคมากกว่าผมอีก

“อิจฉาจัง เมื่อก่อนจะเข้าไปนอนที่บ้านก็ชวนเรา พอมีแฟนก็ชวนแต่แฟน”หนึ่งที่กำลังตากผ้าอยู่ที่ระเบียงหลังห้องแซวผม

“ไม่ต้องมาทำเป็นพูดดีเลย ก็ชวนแล้วไม่ไปเองนี่”ผมบอกกลับไป

“ก็ไม่รู้ว่าจะไปเป็นก้างขว้างคอทำไม อีกอย่างถ้าเราไป เราก็วางตัวไม่ค่อยถูกอ่ะ”หนึ่งบอก

“ก็ไม่เห็นต้องวางตัวอะไรเลย ก็ทำตัวเหมือนเดิม หรือไม่ก็หาแฟนซักคนดิ่ เราว่าอย่างหนึ่งคงหาไม่ยาก หนึ่งน่ะน่ารักจะตาย กวาดห้องถูห้องก็เก่ง ซักผ้าเป็นอีกต่างหาก ถ้าเราไม่เป็นแฟนกับพี่
นิคก่อนนะ เราจะจีบหนึ่งเลยนะเนี่ยะ”ผมแซวคืน

“จะบ้าเหรอ สงสัยมีความรักจนเพี้ยนใหญ่แล้ว”ผมยิ้มอายๆ

“แล้วเสาร์อาทิตย์นี้หนึ่งกลับอุดรป่ะ”ผมถาม

“คงไม่ได้กลับอ่ะ ก็ที่คณะดันมีงานอะไรก็ไม่รู้ รักใสหัวใจบริสุทธิ์”หนึ่งบอก

“เหรอ ชื่องานแปลกดีเน๊อะ”ผมบอก

“ก็เขาจัดรณรงค์เนื่องในวันวาเลนไทน์ให้รักกันด้วยใจที่บริสุทธิ์ ให้รู้จัก safe sex อะไรอย่างนี้แหละ วาเลนไทน์ปีนี้ก็ดันตรงกับวันเสาร์พอดี เลยอดกลับบ้านเลย”หนึ่งบอก

“อืม พรุ่งนี้อ่ะดิ่ วาเลนไทน์ ลืมไปเลย”ผมบอกเพราะปกติผมไม่ค่อนสนใจเรื่องวันอะไรพวกนี้อยู่แล้ว ถ้าเป็นวันวิสาขบูชาก็ว่าไปอย่าง

“อย่างนี้แหละ คนมีความรักมักลืมวันลืมคืน มีความรักอยู่แล้วจะไปสนใจทำไมเรื่องวันแห่งความรักใช่ไหม”หนึ่งถามเชิงแซว

“ไม่รู้ดิ่ เราไม่ค่อยสนใจวันพวกนี้เท่าไหร่”ผมบอก

“เอ อย่าหาว่าเรายุ่งเลยนะ แต่ขอถามอะไรหน่อยได้ป่ะ”หนึ่งเดินเอาตระกร้าผ้ามาเก็บแล้วลากเก้าอี้เข้ามานั่งข้างผมที่กำลังนั่งแก้โปรแกรมเพื่อส่งอาจารย์

“ถามไรอ่ะ”ผมถามคืน

“คือ...เอกับพี่นิคอ่ะ แบบว่า...อื้อๆ...แล้วSafeกันบ้างเปล่าอ่ะ เราเป็นห่วงจริงๆนะ เราเลยถามน่ะ อย่าคิดว่าเราทะลึ่งหรือลามกนะ พอดีเราอยู่ฝ่ายหาข้อมูลมาจัดบอร์ดรณรงค์อ่ะ เขาบอกว่าถ้าเวลามีอะไรกันแล้วไม่ป้องกันเนี่ยะ มีโอกาสติดโรคได้ถึง 85% เชียวนะ คือ...เราไม่ได้ว่าพี่นิคไม่สะอาดนะ แต่เราเป็นห่วงเออ่ะ มันไม่ใช่มีแต่โรคเอดส์นะ ไหนจะซิฟิลิส เริม หนองใน หูด พูดแล้วขยะแขยงอ่ะ เขายังบอกอีกว่า ส่วนมากจะติดมากับพวกชายรักชายอ่ะ”หนึ่งพูดซะผมเห็นภาพ

“หนึ่งคิดไร เรากับพี่นิคยังไม่มีไรกันเลย”ผมบอกกลับอย่างรวดเร็ว

“เป็นไปได้ยังไงอย่างพี่นิคนี่นะ คบกันมาจะเดือนกว่าแล้วนะ ยังไม่มีอะไรกัน เป็นไปไม่ได้ๆ
ไม่เป็นไรๆ เราเข้าใจเอ ว่าเออายที่จะพูดเรื่องนี้ แต่เราแค่อยากให้เอป้องกันก็เท่านั้น”หนึ่งพูดแบบว่าเหมือนเข้าใจผมมากๆ

“เห้ย........ไม่มีจริงๆ สาบานก็ได้ คบกันแค่เดือนกว่าเอง ไม่เห็นนานเลย เราว่าเรียนจบเมื่อไหร่ค่อยพูดเรื่องนั้นกับพี่นิค”ผมบอกเพราะผมไม่เคยคิดเรื่องอย่างนั้นจริงๆและไม่ใส่ใจด้วยว่าพี่นิคจะคิดยังไง ถึงแม้ว่าบางครั้งพี่นิคจะแซวเล่นบ้าง

ผมกับพี่นิคตั้งแต่คบกันมาระยะเวลาก็เดือนกว่าๆ แต่เราสองคนก็ยังไม่มีอะไรเกินเลยนอกจากแค่หอมแก้มบ้าง หอมหน้าผากบ้าง แบบจูบปากต่อปากก็ยังไม่เคยเลย เพราะตอนนั้นผมคิดว่าคนเราจะรักกันเรื่องพวกนี้มันไม่สำคัญ แล้วผมก็ว่าผมยังเด็กเกินไปสำหรับเรื่องพวกนี้ ถึงจะมีบ้างครั้งที่พี่นิคพยายามจะทำมากกว่านั้นแต่พอผมพูดว่าข้อสามหรือชูสามนิ้วพี่นิคก็จะหยุดทันที ไม่ใช่เฉพาะแค่ข้อสาม แม้กระทั่งบ้างครั้งอยู่ต่อหน้าคนอื่นพี่นิคเอาใจผมมากเกินไปผมก็จะส่งสัญญาณเป็นชูหนึ่งนิ้วขึ้นมาให้พี่นิคได้เห็น เพื่อให้รู้ว่ากำลังจะละเมิดข้อหนึ่ง พี่นิคก็จะรู้ตัวแล้วก็ค่อยๆกลบเกลื่อนอาการพวกนั้น ทั้งนี้เป็นเพราะตอนนั้น(มาจนถึงปัจจุบันนี้ด้วย)เราทั้งสองคนต้องคบกันแบบไม่ให้คนอื่นรู้ เราทั้งสองมีหน้าที่เหมือนกันคือหน้าที่ความเป็นลูกชายและความหวังของครอบครัว ผมกับพี่นิคเลยต้องแคร์สังคมที่อยู่และหลายเรื่องที่เกี่ยวกับเรามากๆ เพื่อรักษาความรักของเรา (ตอนนี้ผมเลยเข้าใจว่าทำไมพี่นิคถึงไม่อยากให้ผมเขียนนิยายเรื่องนี้นัก เพราะยิ่งเขียนไปยิ่งมีแต่เรื่องวุ่นๆเข้ามา แต่มันก็ผิดที่ผมเองแหละที่ไม่น่าบอกเลยว่าเป็นเรื่องจริงตั้งแต่แรก เห้อ......แล้วจะมาพร่ามอะไรในนิยายนี่ ไม่เอาๆเสียอารมณ์หมด บลิ้วตั้งนานก็จะเขียนบทนี้ออกมาได้ 555)

“อ่ะไม่มีก็ไม่มี แต่ข้อมูลที่เรารู้มาเขายังบอกอีกว่า วัยรุ่นสมัยนี้คบกันแค่ข้ามวันก็มีอะไรกันแล้ว ยิ่งช่วงวันพิเศษๆอย่างวาเลนไทน์ ลอยกระทง วันเกิดจะมีการเสียตัวอย่างยินยอมมากเป็นพิเศษ แล้วอย่างเอเดือนกว่าๆนี่ก็ถือว่านานแล้วนะ”หนึ่งบอก

“สรุปจะบังคับให้เรามีอะไรกับพี่นิคให้ได้ใช่ไหม บอกว่ายังไม่มีก็ยังไม่มีซิ”ผมพูด

“เออๆ ยังไม่มีก็ยังไม่มี น่าสงสารพี่นิคเน๊อะ ทนได้ไงตั้งเดือนกว่าๆ แล้วนี่ถ้ายิ่งมารู้ว่าเอคิดจะยอมให้ก็ตอนเรียนจบอีกสามปี เราว่าพี่นิคอกแตกตายแน่ หรือไม่ก็ไปหาแฟนคนใหม่”หนึ่งบอกพร้อมเดินไปหยิบถุงใบใหญ่ที่ใส่กล่องอะไรไม่รู้อยู่ข้างในแล้วทำท่าจะเดินออกไปนอกห้อง

“หาใหม่ก็หาไปซิ อ้าวแล้วนี่จะไปไหนอ่ะ”ผมถาม

“ก็จะไปทำงาน เอมาช่วยเราหน่อยดิ่ เนี๊ยะ เราต้องเอาถุงยางอนามัยที่มีคำรณรงค์พวกนี้ไปแจกตามห้องในหอ เรารับผิดชอบแจกหอนี้น่ะ หออื่นก็มีเพื่อนๆไปแจก”หนึ่งบอกพร้อมหยิบกล่องที่อยู่ในถุงออกมาแกะแล้วหยิบมาให้ผมดู 1 ชิ้น ก็เป็นซองสี่เหลี่ยมเหมือนซองถุงยางอนามัยทั่วๆไปแต่ว่ามีข้อความสีชมพูสลับกับสีขาวที่ว่า รักใสๆ หัวใจบริสุทธิ์ ยุติเอดส์

“เอาเลยตามสบาย ขอทำงานก่อนแล้วกันนะ คือที่จริงเราอายที่จะไปแจกอ่ะ”ผมบอกความจริงกับหนึ่ง

“เอว่าเราหน้าด้านเหรอ ไม่ช่วยแล้วยังมาว่ากันอีก นี่เอาไปเลย”หนึ่งบอกแบบฉุนๆแล้วยื่นถุงยางมาให้ผมแผงหนึ่งมีหกซอง

“เห้ย เอาไปทำไม ไม่เอา”ผมบอกปฏิเสธ

“เอาไปไว้ให้พี่นิคใช้ในวันวาเลนไทน์นี้ ของฟรีไม่เสียเงิน แล้วเวลามีอะไรกันก็อย่าลืมใช้ด้วยล่ะ”หนึ่งพูดประชดแล้ววางไว้ที่โต๊ะของผมก่อนเดินออกไป

ผมนั่งคิดทบทวนกับสิ่งที่ได้คุยกับหนึ่งไปเมื่อครู่ ระยะเวลาเดือนกว่ากับการมีอะไรกันมันนานไปเหรอ เรื่องอย่างนี้เราก็ไม่ค่อยรู้ด้วย แต่เราก็ไม่เห็นจะรู้สึกเดือดร้อนอะไรเลย แล้วพี่นิคล่ะเขาจะรู้สึกเหมือนเราหรือเปล่า เราฝืนหรือบังคับพี่นิคเกินไปหรือเปล่านะ คงไม่หรอก ถ้าเกินไปพี่นิคคง
บอกเราแล้วมั้ง หรือว่าพี่เขาพยายามบอกเรา แต่เราไม่รู้ เรื่องอย่างนี้เรายังไม่เคยซะด้วยซิ มันจำเป็นเหรอว่ามีแฟนแล้วต้องมีเรื่องอย่างว่าเข้ามาเกี่ยวข้อง รู้งี้ไม่มีดีกว่าจะได้ไม่ต้องมานั่งคิดมาก ว่าแล้วผมก็จัดการโทรศัพท์ผู้เชี่ยวชาญทันที จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากไอ้คุณอ๊อฟเพื่อนผมเอง

“ไง นึกว่าจมหายไปกับห้วงแห่งความรักแล้ว”เสียงไอ้อ๊อฟทักผมเมื่อรับสาย

“นี่ทักดีๆแบบชาวบ้านเป็นป่ะ”ผมย้อนกลับ

“อ่ะ มีอะไรว่ามา”อ๊อฟถามกลับ

“ทำไมต้องคิดว่ามีอะไรด้วยล่ะ โทรมาหาเฉยๆไม่ได้เหรอ แบบว่าคิดถึงพักนี้ไม่ค่อยเจอกันเลย”ผมบอกเพราะไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นยังไงดี

“แกไม่ต้องมาสตอใส่เลย อย่างคุณชายเอที่กำลังอินเลิฟกับพี่นายกดีเจสุดหล่ออยู่เนี่ยะนะ จะมีเวลามาคิดถึงคนอื่น มีอะไรให้รับใช้ก็ว่ามา”ไอ้อ๊อฟกระแนะกระแหนผม

“ว่างป่ะ ตอนนี้ออนเอ็มหน่อยดิ่ มีเรื่องอยากปรึกษา ถ้าไม่ว่างไม่เป็นไร ไม่มีอะไรหรอกไม่ต้องก็ได้”ผมบอกอย่างลังเล (ที่เลือกคุยทาง msn เพราะอย่างน้อยก็ไม่เห็นหน้า ไม่ได้ยินเสียงผมจะได้กล้าถามอะไรหลายๆอย่างมากขึ้น)

“ก็กำลังออนอยู่นี่ เข้ามาดิ่ ว่าแต่เรื่องอะไร ทำไมไม่คุยเลยล่ะ”ไอ้อ๊อฟซัก

“เออๆ เดี๋ยวบอกแค่นี้นะ แล้วเจอกันในเอ็ม”ผมบอกพร้อมวางสายแล้วปิดงานที่ทำอยู่เข้าmsnทันที (ต่อไปนี้เป็นสนทนาใน MSN ระหว่างผมกับอ๊อฟนะครับ โดยอ๊อฟใช้ชื่อว่า ~AoF~
 ผมใช้ชื่อว่า Aa&aA)

~AoF~ Say ---   มีเรื่องอะไรว่ามา

Aa&aA Say --- ก็ไม่มีอะไรหรอก

~AoF~ Say ---   เอ้า ไอ้นี่นับวันยิ่งแปลก ตั้งแต่คบกับพี่นายกดีเจสุดหล่อเนี่ยะ ไปตรวจเช็คร่างกายบ้างหรือป่ะ ดูเอ๋อๆไปนะ อ๋อหรือว่าไม่ต้อง มีพี่นายกดีเจสุดหล่อคอยตรวจร่างกายให้ทุกอณูรูขุมขนแล้วนิ่ ตรวจทั้งภายนอก ตรวจทั้งภายใน อิอิ

Aa&aA Say --- ไอ้บ้า ทะลึ่ง แค่อยากถามว่าวาเลนไทน์นี้หาคู่เดทได้ยัง

~AoF~ Say ---   ถามทำไม จะช่วยหาเหรอ

Aa&aA Say --- เปล่าๆ แค่อยากบอกว่ามีอะไรกับใครก็อย่าลืมป้องกันนะ (ผมเล่นมุขหนึ่งเพราะไม่รู้จะเริ่มยังไง)

~AoF~ Say ---   ระดับนี้แล้วไม่ต้องมาเตือนหรอกย่ะ ใครไม่ใส่ไม่ได้แอ้มฉันแน่

Aa&aA Say --- อือๆ ดีแล้ว (กูจะเข้าเรื่องยังไงดีว่ะ)

~AoF~ Say ---   อย่างบอกนะว่าแกแค่อยากเตือนฉันแค่นี้ มีอะไรบอกมา

Aa&aA Say --- ก็  ไม่มีแล้วมั้ง  เออ  ถามหน่อย สมมตินะสมมติว่ามีคนสองคนรักกันเดือนกว่าๆ แต่เขาสองคนนั้นยังไม่ได้มีความสัมพันธ์ทางกายเลย อ๊อฟคิดว่ามันนานเกินไปไหม

~AoF~ Say ---   คนสองสองที่ว่าก็คือแกกับพี่นายกดีเจสุดหล่อใช่ป่ะ

Aa&aA Say --- ไม่ใช่สมมติไง บอกแล้วว่าสมมติ

~AoF~ Say ---   ใช่ก็บอกมาเถอะ ทำมาเป็นสมม้ง สมมติ เอ แกทำเสียชื่อฉันหมดเลยนะเนี่ยะ อะไรกัน คบกันมาเป็นเดือนยังไม่มีอะไรเลย เสียชื่อที่มีเพื่อนอย่างฉัน สู้ฉันก็ไม่ได้ไม่ปล่อยให้เกินชั่วข้ามคืน

Aa&aA Say --- จริงอ่ะ เร็วไปป่าว

~AoF~ Say ---   จะโกหกทำเพื่อ  เรื่องอย่างนี้นะแก มันไม่มีอะไรกำหนดหรอกว่าช้าหรือเร็วเกินไป มันขึ้นอยู่กับความพร้อมของคนสองคนมากกว่า

Aa&aA Say --- อย่างนั้นแกคงพร้อมมากซินะ

~AoF~ Say ---   ก็ไม่รู้ซิ บางคนที่เข้ามาก็เฉยๆนะ ขนาดมันแม่งยั่วสุดฤทธิ์ ฉันยังเฉยๆเลย

Aa&aA Say --- อืม

~AoF~ Say ---   พูดไปแล้วจะหาว่าคุย ครั้งแรกของฉันนะคบกันแค่สามวันก็มีอะไรกันแล้ว ฮ่าๆ

Aa&aA Say --- เหรอ แล้วครั้งแรกตอนไหนอ่ะ

~AoF~ Say ---   ตั้งแต่ม.4แล้ว

Aa&aA Say --- ม.4 เลยเหรอ กับใครอ่ะ อย่าบอกนะว่ากับไอ้หนุ่มเทคนิคตาตี๋ที่มาป้วนเปี้ยนกับแกดีๆตอนม.4น่ะ

~AoF~ Say ---   อืม เขาชื่อพี่หมง นั่นแหละครั้งแรกของฉันล่ะ

Aa&aA Say --- แล้วครั้งแรกเป็นไงบ้างอ่ะ

~AoF~ Say ---   ถามทำไม จะเรียนรู้ไปใช้กับพี่นิคเหรอ

Aa&aA Say --- ป่าวๆ ไม่ใช่ แค่อยากรู้ ไม่ต้องตอบก็ได้

~AoF~ Say ---   บอกให้เป็นทานก็ได้  ครั้งแรกนะแกเอ๊ย จะว่านรกก็นรก จะว่าสวรรค์ก็สวรรค์ จะว่าไงดีล่ะของอย่างนี้ไม่เจอเองพูดลำบาก

Aa&aA Say --- ยังไงนรกสวรรค์

~AoF~ Say ---   ก็ตอนแรกน่ะที่เล้าโลมกันเหมือนกำลังว่าเราจะได้ขึ้นสวรรค์มีความสุขใช่ม่ะ แต่พอซักพักพอเขาจะเอาของเขามาเข้าของเรา ทีนี้แหละจะรู้ว่านรกมีจริง ทั้งเจ็บทั้งปวดทั้งอึดอัดบอกไม่ถูก ยิ่งครั้งแรกด้วยนะแกเอ๊ยเลือดไหลออกมาเลย แล้วจะรู้ว่านรกบนดินเป็นยังไง หลังจากนั้นนะก็จะเหมือนได้ขึ้นสวรรค์อีกรอบ แต่ขึ้นคราวนี้สุดยอดกว่าคราวแรกอีกนะ ไม่งั้นฉันคงไม่อยากขึ้นมาอีกจนทุกวันนี้หรอก

Aa&aA Say --- น่ากลัวว่ะ เล่นพูดซะเห็นภาพเลย

~AoF~ Say ---   เอ ถามจริงแกกับพี่นิคยังไม่มีอะไรกันเหรอ

Aa&aA Say --- อืม ก็ยัง

~AoF~ Say ---   ทำไมอ่ะ ยังไม่พร้อมอะไรอีก ก็เห็นรักกันดีนี่

Aa&aA Say --- ไม่รู้ดิ่

~AoF~ Say ---   แล้วแกไม่อึดอัดบ้างเหรอ

Aa&aA Say --- อึดอัดอะไร

~AoF~ Say ---   ก็ไอ้นั่นของแกนะ

Aa&aA Say --- ก็ไม่นะ เราก็ปล่อยให้มันเป็นไปตามธรรมชาติของมัน ร่างกายเขามีระบบป้องกันการอึดอัดอยู่แล้ว 

~AoF~ Say ---   ปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติ ให้ตายเถอะ แกอย่าบอกนะว่า แกยังปล่อยให้มันนอนฝันเปียกอยู่

Aa&aA Say --- อืม ทำไมอ่ะ

~AoF~ Say ---   แล้วไม่ใช้ประชาธิปไตยในกำมือบ้างเหรอ

Aa&aA Say --- ไม่อ่ะ แต่ก็เคยนะ สามสี่เดือนครั้ง เราทำแล้วเรารู้สึกผิดยังไงไม่รู้ ก็เลยไม่ค่อยทำ

~AoF~ Say ---   ตายๆๆๆ เพื่อนฉัน เอฉันจะบอกอะไรให้นะ อย่างแกเองฉันเข้าใจว่าแกนะธรรมะ ธัมโมเหมือนพระอิฐพระปูน แต่บางเรื่องก็ปล่อยๆมันไปบ้างเถอะ อีกอย่างแกคิดถึงพี่นายกดีเจสุดหล่อของแกบ้างซิ พี่เขาไม่ได้พระอิฐพระปูเหมือนแกนะโว้ย เวลาเขาอยู่ใกล้แกเขาจะอัดอั้นแค่ไหน แกเองก็เสน่ห์ใช่ย่อย น่าสงสารพี่นายกดีเจสุดหล่อของฉันจริงๆ ไม่รู้ป่านนี้พ่อฆ่าลูกไปกี่ครั้งแล้ว

Aa&aA Say --- พ่อฆ่าลูก???? งง

~AoF~ Say ---   ก็ช่วยตัวเองไง เหมือนประชาธิปไตยในกำมือนั่นแหละ  แกล้งโง่ป่าวนิ่

Aa&aA Say --- ป่าวแค่ตามศัพท์แปลกๆไม่ทัน

~AoF~ Say ---   นี่ถ้าพี่นายกดีเจสุดหล่อเป็นของฉันนะ รับรองว่าจะไม่ให้มานั่งรอนานฆ่าลูกตัวเองอย่างนี้หรอก

Aa&aA Say --- ทะลึ่งแล้วๆ

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 23-06-2008 03:41:31

         บทที่ยี่สิบหก --- ครั้งแรก (ต่อ)


ผมกับไอ้อ๊อฟคุยกันไปอีกซักพัก อ๊อฟก็ขอตัวไปทานข้าว ผมก็นั่งคิดตามที่อ๊อฟพูดมา แล้วผมก็ตัดสินใจเข้า Google ค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับการมีเพศสัมพันธ์ของชายกับชาย ประสบการณ์ครั้งแรก อะไรทำนองอีกมากมาย ไม่ใช่ว่าผมจะใสซื่อไม่รู้อะไรพวกนี้ แต่ผมถือว่าการมีข้อมูลอย่างน้อยก็ได้เปรียบในเบื้องต้น เหมือนบางทีเราจะทำอะไรซักอย่างเราต้องรู้ทฤษฎีก่อนถึงจะปฏิบัติได้ แต่ตรงกันข้ามข้อมูลที่ผมได้มา มันทำให้ผมคิดว่า บางทีเราได้รู้อะไรมากขึ้นการตั้งกฎเกณฑ์กับตัวเองก็แปรผันตามมากขึ้นด้วย

“ครั้งแรกของผมกับพี่เข้า พี่เขาสุดยอดมากเลย ทั้งใหญ่ทั้งยาว ผมงี้จุกไปหลายวัน”(จุกเลยเหรอ ถ้าพี่นิคใหญ่ยาวแล้วเราจะเป็นไงว่ะเนี่ยะ)

“การมีเพศสัมพันธ์ทางทวารหนักมีได้ทั้งเพศชายและเพศหญิง แต่ว่าเป็นอันตรายมากเพราะอาจจะติดเชื้อทำให้เป็นมะเร็งที่หูรูดได้”(เป็นมะเร็งหูรูด น่ากลัวๆ)

“ครั้งนั้นทำเอาผมถ่ายท้องไปหลายวันเลยครับ แต่ก็เสียวดี”(มีอะไรกันจนท้องเสีย เราจะเป็นไหมนี่)

“ควรมีสารหล่อลื่นประกอบกามกิจ แต่ต้องเป็นสารหล่อลื่นที่มีคุณภาพใช้งานได้กับถุงยางอนามัย”(แล้วเราต้องใช้อย่างไหนนี่)

“ท่าแรกที่ผมใช้คือ 69 ครับ รับรอง เยี่ยม”( ท่า69ทุเรศๆ)

 “พบโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์แพร่หลายระบาดมากที่สุดในหมู่ชายรักชาย”(จะติดไหมหว่า)

“แค่ครั้งเดียวของผมตอนนั้น ผมก็คิดว่าปลอดภัยเพราะให้เขาใส่ถุง แต่ถุงเกิดแตก ผมเลยต้องเป็นโรคที่สังคมรังเกียจมาจนถึงทุกวันนี้ แต่ผมก็ดีใจที่ได้มีเซ็กซ์กับเขา เพราะเขาคือคนแรกของผม”(ถ้าเกิดถุงแตกขึ้นมาจะทำยังไง)

“10 วิธีการเล้าโลมจุดเสียวของผู้ชาย”(เอาจุดไหนก่อนดีว่ะ)

“ถุงยางอนามัยหลากสีหลากกลิ่นหลากรสหลากไซส์ เลือกให้เหมาะแล้วสวรรค์จะอยู่ตรงหน้า”(แล้วไอ้พี่นิคมันไซส์ไหนเนี่ยะ)

“เสียว มันส์สสสสสสสสสสสส ซาบซ่า”(มันจะมันส์อะไรขนาดนั้น)

“จุดสุดยอดสำคัญที่สุด ต้องทำให้คนรักถึงจุดสุดยอดให้ได้”(ต้องทำยังไงล่ะ)

“ถึงเจ็บจนเลือดไหลก็ยอมทนเพื่อเป็นของเขา”(เราจะทนได้ขนาดนั้นไหมนี่)

“น้ำของเขาแตกเข้ามาในปากของผม ผมก็กลืนกินจนหมด”(กินเข้าไปทำเพื่อ.......)

“ดีโด่ของเล่นในsex shop เป็นอีกอุปกรณ์ที่ช่วยได้ดีในการกระตุ้นอารมณ์”(จำเป็นต้องใช้หรือป่าวอ่ะ แล้วจะหาซื้อได้ที่ไหน)

“12 ท่าเด็ดของหนุ่ม 12 ราศี”(ท่าราศีของเรากับพี่นิคทำไมมันอุบาทอย่างนี้อ่ะ)

“หมอแนะควรใช้น้ำอุ่นที่อุณหภูมิสูงกว่าอุณหภูมิห้องล้างทำความสะอาดหลังเสร็จกามกิจ”(แล้วมันจะไม่ลวกเหรอ)

“การออรัลเซ็กซ์คือการใช้ปากในการช่วยให้สำเร็จความใคร่”(ปากเลยนี่แน่ะ)

“ต้องไซร้จากหน้าผากลงมาติ่งหู ซอกคอ หัวนม สะดือและเจ้าน้องหนู”(จากบนลงล่าง)

“ถ้าให้เด็ดต้องใช้ลิ้นตรงเท้า มาขาน่อง มาถึงน้องน้อยอย่าเกินสะดือจะดีที่สุด”(จากล่างขึ้นบนแล้วกูจะชื่อใครดีว่ะเนี่ยะ)

ข้อมูลพวกนั้นที่ผมนั่งอ่านผ่านเวบแล้วคิดตามอยู่เกือบสามชั่วโมง ยิ่งรู้มากยิ่งคิดมากยิ่งสับสน

...

วันวาเลนไทน์ปีนี้ตรงกับวันเสาร์พอดี พี่นิคมารับผมไปจัดรายการด้วย หนึ่งเลยถือโอกาสฝาก
แผ่นCDรณรงค์เรื่องรักใสหัวใจบริสุทธิ์ไปเปิดที่สถานีด้วย พี่นิคเองก็จัดรายการให้เข้ากับบรรยากาศวันวาเลนไทน์ มีการให้ท่านผู้ฟังโทรเข้ามาบอกคำขวัญเกี่ยวกับรักใสหัวใจบริสุทธิ์เพื่อมอบของรางวัลด้วย

“คนที่โทรเข้ามาแล้วได้ของรางวัลในวันนี้ที่ชื่ออะไรน้า สองหรือเปล่า เก่งดีนะ แต่งคำขวัญได้ดี เสียงก็เพราะ”พี่นิคชวนคุยขณะขับรถเพื่อไปบ้านอาอี๊หลังจัดรายการเสร็จ

“ชมไม่หยุดปากเลยนะ ชมทั้งหน้าไมค์หลังไมค์ เห็นว่าเขาจะมารับของรางวัลด้วยตัวเองนี่ครับ”ผมพูดออกไปแต่ในหัวผมกำลังคิดเรื่องอื่นอยู่ ก็ไอ้เรื่องนั้นแหละครับ

“อืมใช่ ทำไมหึงพี่เหรอครับ”พี่นิคถาม

“ป่าวครับ พี่ครับ พี่คบกับเอ พี่อึดอัดบ้างไหมครับ”ผมตัดสินใจถามออกไป (ถามอย่างนี้แหละสุภาพที่สุดแล้ว ก็ไม่รู้จะเริ่มยังไงนี่หว่า --- ผมคิด)

“ไม่ครับ ไม่อึดอัดเลยครับ หรือเออึดอัดที่คบกับพี่ครับ”พี่นิคถามคืนเหมือนจะไม่เข้าใจในสิ่งที่ผมกำลังจะสื่อ

“ไม่ครับ ไม่อึดอัด คือแบบว่าพี่อัดอั้นบ้างไหมครับ”ผมถามพร้อมใช้สายตาที่มองหน้าพี่นิคอยู่เลื่อนลงมามองที่ใต้เข็มขัดเพื่อสื่ออะไรบางอย่าง พี่นิคถึงกับจอดรถข้างทาง

“เดี๋ยวนะครับ”พี่นิคบอกพร้อมเอาหลังมือมาแตะที่หน้าผากผม

“ตัวก็ไม่ร้อน เดี๋ยวนะ”พี่นิคบอกพร้อมหยิบปฏิทินแบบพกออกมาดู

“วันนี้วันวาเลนไทน์ ไม่ใช่วันพระ พรุ่งนี้ถึงเป็นวันโกน (วันก่อนวันพระ) แสดงว่า”พี่นิคเหมือนจะเข้าใจทั้งหมดที่ผมถาม

“พี่เปลี่ยนคำตอบใหม่นะครับ พี่อึดอัดมาก อัดอั้นมากๆ ด้วยครับ ทั้งอึดอัดทั้งอัดอั้นแบบที่สุดเลย”พี่นิคพูดด้วยเสียงที่ดีใจเหมือนปลากระดี่ได้น้ำ

“คือไม่มีอะไรหรอกครับ แค่ถามดู.....”ผมบอกออกไปยังไม่ทันจบพี่นิคก็พูดแทรกว่า

“โธ่.......พี่ว่าแล้ว ไม่น่าตกหลุมพรางของเอเลย เอแกล้ง พี่ก็น่าจะรู้”พี่นิคพูดทำเสียงน้อยใจ

“เขายังพูดไม่จบเลย เจ้าของก็พูดแทรกหาว่าเขาแกล้ง เขาจะบอกต่อว่าแค่ถามดูเพื่อประกอบการพิจารณา อย่างงั้นคืนนี้ก็ไม่ต้องพิจารณาอะไรแล้ว”ผมบอกออกมา

“จริงเหรอครับ พิจารณานะครับ พิจารณาเยอะๆเลย วันวาเลนไทน์ทั้งที พี่ไม่เคยผิดข้อตกลงกับเอเลยนะครับ เอไม่สงสารพี่บ้างเหรอครับ”พี่นิคทำเสียงง้อ ยกความดีประกอบการพิจารณา

“อืม ก็ได้ งั้นคืนนี้เรา........มีอะไรกัน ห้ามถามอะไรอีก ถือว่าให้ของขวัญวันวาเลนไทน์”ผมพูดด้วยความเขินอย่างรวดเร็วจนพี่นิคแทบฟังไม่ทัน

“ไชโย นิคน้อยลูกพ่อ สมหวังแล้วลูกเอ๊ย วู้ๆๆๆๆ เอน่ารักที่สุดเลย หลั่น ลัน ลัน ลา ๆ”พี่นิคพูดออกมาอย่างอารมณ์ดีมากถึงมากที่สุด แล้วก็ฮัมเพลงไปตลอดทาง
“น้อยๆหน่อยพี่ เก็บอาการหน่อยก็ได้ เดี๋ยวเอพิจารณาใหม่นะ”ผมบอกกลับไปด้วยความอายหลังจากที่เห็นพี่นิคทำท่าดีใจเป็นลิงโลด

...

พอขับรถมาถึงที่บ้านเราสองคนก็ทานข้าวเย็นกับอาอี๊

“ทานเยอะๆนะครับอาอี๊ นี่ครับเห็ดหอม”พี่นิคตักอาหารให้อาอี๊เอาอกเอาใจเป็นพิเศษพร้อมยิ้มน้อยยิ้มใหญ่มาทางผมแววตาเป็นประกายระยิบระยับ

“เอก็ด้วยครับ ทานเยอะๆนะครับ จะได้บำรุง”พี่นิคตักกับข้าวมาให้ผม

“อานิคเองก็กินนี่ซิ ไข่ตุ๋นสูตรอาอี๊เอง ใส่สมุนไพรจีนด้วย กินแล้วบำรุงกำลัง บำรุงเลือดลมดี”อาอี๊บอกพร้อมตักไข่ตุ๋นสูตรอาอี๊ให้พี่นิค

“งั้นผมขอทานคนเดียวหมดถ้วยเลยนะครับ ทานไข่บำรุงไข่จะได้ฟิตปั๋งๆ”พี่นิคทำท่าแซวเล่นแต่กินจริงๆ พร้อมหันมาทำหน้าเจ้าเล่ห์ใส่ผม ทำเอาผมอายแก้มแดงไปถึงหู

“อานิคนี่เข้าใจพูดน่ะ สมแล้วที่เป็นดีเจ ดูวันนี้อานิคจะดีอกดีใจเป็นพิเศษน้า มีอะไรหรือเปล่า บอกอาอี๊บ้างซิ”อาอี๊ถาม ผมมองหน้าพี่นิคแล้วทำท่าจับช้อนขึ้นมาแต่ชูหนึ่งนิ้วเป็นสัญญาณให้พี่นิครู้

“ไม่มีอะไรหรอกครับ ก็วันนี้วันแห่งความรักไงครับ แล้วผมก็กำลังจะได้สิ่งที่ผมรอคอยมาในวันนี้”พี่นิคตอบอาอี๊ ผมทำท่าขยิบตาหน้าบึ้งใส่

“สิ่งที่รอคอยถ้ามันมาถึงใครก็มีความสุขกันทั้งนั้น ไม่ว่าจะวันไหนๆก็ตาม ว่าแต่อานิคคอยมานานไหม”อาอี๊ถามต่อ

“ก็คอยมาตั้งแต่ปีใหม่แล้วครับ เดือนกับอีกสิบสี่วัน แต่เหมือนผมคอยมาเป็นชาติเลยครับ ถึงแม้ว่าผมจะไม่ได้วันนี้ ผมก็จะอดทนคอยต่อไปครับ”พี่นิคพูด ทำเอาผมรู้สึกผิดนิดๆ

“ความอดทนถึงมันจะมีรสขม แต่ผลของมันหวานเสมอนะ ว่าแต่อานิครอคอยอะไร”อาอี๊ถาม

“เรื่องนี้ผมบอกไม่ได้จริงๆครับ ถ้าบอกผมจะไม่ได้ในสิ่งที่รอคอยแน่ๆครับ”พี่นิคพูดแล้วส่งยิ้มมาทางผม ทำเอาผมไม่กล้าสบตา

“สิ่งที่อานิคคอยคงแปลกพิลึก บอกอาอี๊ก็ไม่ได้ ถ้าบอกแล้วจะไม่ได้สิ่งที่คอย”อาอี๊พูดแล้วหัวเราะ

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 23-06-2008 03:44:27

                                  บทที่ยี่สิบหก --- ครั้งแรก (ต่อ)

“พี่อาบน้ำก่อนเลยนะครับ”ผมบอกพี่นิค เมื่อเดินเข้ามาในห้องหลังจากที่ทานข้าวแล้วนั่งคุยกับอาอี๊เสร็จ

“ครับผม จะอาบให้สะอาดๆ ฟอกสบู่ทุกส่วนอย่างดีเลยครับ แล้วให้พี่ใส่เสื้อผ้ามานอนคอยหรือไม่ต้องใส่ดีครับ”พี่นิคถามแบบแหย่ผมเล่น

“ใส่”ผมตอบคำเดียวสั้นๆ เพราะเริ่มหมั่นไส้พี่นิคที่ดีใจจนเกินเหตุ อีกอย่างผมกำลังตกอยู่ในสภาวะที่เป็นกังวล จากข้อมูลที่หนึ่งเล่า อ๊อฟเล่า ที่อ่านจากในเวบทำให้ผมคิดมาก

พอพี่นิคเข้าห้องน้ำ ผมก็รีบเอาของออกจากกระเป๋าสะพายทันที มีทั้งถุงยางที่หนึ่งให้มา เจลKYที่ฝากให้อ๊อฟซื้อให้ พร้อมกระดาษสี่ห้าแผ่นที่ผมรวมรวบข้อควรปฏิบัติตัวเวลามีเพศสัมพันธ์ที่เอามาจากในเวบแล้วปริ๊นท์ออกมา

“ของพวกนี้ต้องไว้ที่สะดวกหยิบเพื่อไม่ให้เสียอารมณ์ตามที่เขาบอก ตรงไหนดีหว่า หัวเตียงตรงนี้แล้วกัน ไม่ดีๆถ้าเอื้อมไม่ถึงล่ะ วางข้างฝั่งเราแล้วกัน แล้วถ้าพี่นิคนอนฝั่งนั้นล่ะ เอาปลายเตียงมันก็ตกลงพื้นง่ายดิ่ เอาตรงไหนดีน้า หัวเตียงนั่นแหละ วางแบบกระจายๆก็แล้วกัน”ผมอ่านในแผ่นกระดาษแล้วบ่นออกมาคนเดียวพร้อมทั้งจัดวางถุงยางกับเจลไว้ที่หัวนอนอย่างรีบร้อน
พี่นิคอาบน้ำไปผิวปากไปแบบสบายอารมณ์

“ต่อไปผ้าปูที่นอนทำไมเป็นฟ้าอ่อนล่ะ ถ้าเลือดออกมาเลอะจะทำยังไง เอาสีครามเข้มดีกว่า ถ้าสีครามแล้วเลอะคราบน้ำไอ้นั่นล่ะ ป้าต้อยเอาไปซักต้องรู้แน่ๆ เอาสีอะไรดีน้า เอาสีฟ้าน้ำทะเลแล้วกัน”ผมจัดการเปลี่ยนผ้าปูที่นอนใหม่

“หมอนที่ไว้รองก้นต้องไม่สูงกรือนิ่มเกินไป ใบนี้ก็ใช้ได้มั้ง”ผมเลือกหมอนใบพอเหมาะมาวางไว้

“แสงไฟต้องสลัวไม่สว่างหรือมืดเกินไป แอร์ต้องไม่เย็นเกินไป เวลาถอดเสื้อผ้าออกจะได้ไม่หนาว”ผมอ่านแล้วก็เดินไปปรับแสงไฟพร้อมเพิ่มอุณหภูมิของแอร์

แล้วผมก็ทำอีกหลายอย่างที่คิดว่าให้มันพร้อมที่สุด เพราะมันเป็นครั้งแรกของผมนี่นา ผมไม่เคยมีประสบการณ์อย่างนี้และไม่รู้ว่าพี่นิคมีหรือเปล่า แต่ที่แน่ๆผมหวังไว้ว่าครั้งแรกของผมมันต้องออกมาดีทำให้ทั้งผมและพี่นิคพึงพอใจด้วยกันทั้งคู่ให้ได้

หลังจากพี่นิคนิคอาบน้ำออกมาผมก็เข้าไปอาบน้ำต่อ ระหว่างที่อาบน้ำผมก็คิดทบทวนว่าควรเริ่มจากตรงไหนก่อนตั้งแต่เดินออกไป ไปนอนแล้วชวนพูดคุยยังไงให้เข้าเรื่อง แล้วก็ต้องถอดเสื้อผ้ายังไง เล้าโลมตรงไหน ทำอะไรยังไงอีกเยอะแยะมากมายจนกว่าจะจบกามกิจ เพื่อให้ตัวเองจำได้และเอาไปทำอย่างไม่ตกหล่น

ผมเดินออกมาจากห้องน้ำแต่งชุดนอนที่คิดว่าจะถอดได้ง่ายที่สุดแล้วมานอนลงข้างพี่นิค

“วันนี้หนาวเน๊อะ”ผมเริ่มบทสนทนาตามสคริปที่ซ้อมมาในห้องน้ำ

“ไม่นิ่ พี่ว่าร้อนออก เหมือนมีใครไปปรับแอร์เลย”พี่นิคตอบกลับมา (ทำไมไม่เป็นไปตามแผนว่ะ ตามแผนต้องบอกว่าถ้าหนาวก็เข้ามากอดพี่ซิ --- ผมคิดในใจ)

“พี่นิค เอขอกอดหน่อย”ผมบอกแล้วเลื่อนตัวเข้าไปกอดพี่นิค พี่นิคนอนกอดผมอยู่นาน แล้วไม่เห็นว่าจะมีวี่แววว่าจะทำอะไรต่อเลย นอกจากลูบหัวผมเล่น(ไม่เป็นไปตามแผน ที่จริงตามแผนพอกอดแล้วพี่เขาต้องมาจูบเราดิ่ หรือว่าพี่นิคมันไม่อยากแล้วว่ะ หรือว่ามันเห็นว่าเราใจง่ายไป---ผมคิด)

ผมทำท่าจะขยับตัวหนีกลับไปนอนที่เดิม

“จะขยับหนีไปไหน ไหนบอกว่าอนุญาตแล้วไง”พี่นิคพูดพร้อมจับผมนอนลงแล้วก็จูบที่หน้าผากผม อย่างช้าๆนุ่มนวล ก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นแล้วเอาสายตามหาเสน่ห์มาจ้องที่ตาผม ทำให้ลมหายใจของผมกับพี่นิคหายใจรดใส่กันเป็นจังหวะเดียวกัน

พี่นิคค่อยๆเอาริมฝีปากชมพูสีออกแดงของตัวเองมาประทับที่ริมฝีปากสีชมพูสดอันแสนบอบบางของผม ผมอ่านมาจำได้ว่าเมื่อเจอเหตุการณ์อย่างนี้ให้หลับตาแล้วอ้าปากรับ ผมค่อยๆหลับตาลงแล้วอ้าปากอย่างช้าๆ พี่นิคสนองตอบปฏิกิริยาของผมทันทีโดยการค่อยๆดันลิ้นของตัวเองเข้ามาเหมือนจะใช้ลิ้นควานหาอะไรซักอย่างในปากของผม หัวใจผมเต้นเร็วมากไม่เป็นจังหวะ เลือดในกายสูบฉีดเต็มที่จนผมรู้สึกร้อนและอึดอัดหายใจไม่ออกขึ้นมา

“อู้ๆ ออ แออ”ผมพยายามส่งเสียงออกมาเพื่อให้พี่นิคหยุดเพราะผมเหมือนจะหายใจไม่ออก แต่พี่นิคไม่มีทีท่าว่าจะหยุด ตรงกันข้ามกลับแหย่ลิ้นเข้ามาลึกกว่าเดิมพร้อมทั้งดูดเอาลิ้นและริมฝีปากของผมอย่างเมามันส์ จนผมเริ่มรู้สึกเจ็บเลยใช้มือผลักหน้าพี่นิคออก

“ทำไมอ่ะครับ ไหนบอกว่าได้ไงครับ”พี่นิคพูดออกมา ผมนอนหอบหายใจถี่รัว

“ก็หายใจไม่ออกอ่ะ เปลี่ยนใจตอนนี้ทันป่ะ”ผมบอก

“ไม่ทันแล้วครับ ถ้าเปลี่ยนใจตอนนี้นิคน้อยออกมาประท้วงพี่แน่”พี่นิคพูดจบก็ผมจูบผมต่อทันที

ปากประกบปาก แลกลิ้นกัน แล้วพี่นิคก็ใช้มือค่อยๆปลดกระดุมเสื้อผมออกทีละเม็ดพร้อมกับไซร้ไปตามที่ซอกหู ซอกคอ หัวใจผมเต้นโครมครามเหมือนจะหลุดออกจากขั้วเสียให้ได้ พี่นิคไซร้ลงมาจนถึงหัวนมสีชมพูอ่อนที่แข็งเป็นไตอยู่บนอกที่ขาวเกลี้ยงเนียนจนแทบจะมองเห็นเส้นเลือด พี่นิคใช้ลิ้นเลียรอบๆหัวนมเบาๆอย่างทนุทนอม

“ฮ่าๆ จั๊กจี้อ่ะ”ผมขำออกมาเพราะไม่เคยมีใครมาทำอย่างนี้ให้ พร้อมกับผลักหน้าพี่นิคออกอีกรอบ

แต่คราวนี้พี่นิคไม่ว่าอะไร กลับเปลี่ยนตำแหน่งไปเล่นที่ท้องน้อยแถวสะดือผมแทน ผมเสียวหวาบเกร็งหน้าท้องขึ้นมาทันที แล้วพี่นิคก็จัดการถอดเสื้อผมพร้อมกับเสื้อของตัวเองออก ทำให้ผมเห็นผิวที่ขาวของพี่นิค กล้ามอกกล้ามท้องเป็นลอนแต่พองาม หัวนมสีชมพูออกแดงเข้มแตกพาน ทำเอาผมอารมณ์กระเจิงไปมากกว่าเดิม

คราวนี้พี่นิคนอนลงกับเตียง ผมอ่านมาจำได้ว่าถ้าฝ่ายตรงข้ามนอนลงแสดงว่าเขาอยากให้เล้าโลมเขาบ้าง ผมก็เริ่มลงมือทันที เริ่มจากจูบที่แก้มเบาๆลากมาที่ซอกหู ที่ลำคอแล้วก็มาที่อก ก่อนที่จะมาที่หัวนมแล้วใช้ปากดูดหัวนมที่แตกพานนั้น

“โอ๊ย”เสียงพี่นิคร้องออกมา ผมคิดว่าพี่นิคคงได้อารมณ์เลยร้องออกมาทำให้ผมได้ใจดูดแรงกว่าเดิม

“โอ๊ยๆ เอครับ เดี๋ยวหัวนมพี่ก็ขาดพอดี เวลาดูดอย่าขบฟันซิครับ”พี่นิคพูด แล้วผมก็เปลี่ยนจุดยุทธศาสตร์มาเป็นที่สะดือ แต่ที่สะดือพี่นิคมีไรขนขึ้นบางๆเรียงตัวอย่างเป็นระเบียบ ทำให้ผมไม่กล้าที่จะทำตรงนั้น ผมเลยล้มตัวลงนอนแทน

พี่นิคเห็นอย่างนั้นเลยพลิกตัวมานอนทับผม แล้วก็จัดการไซร้ผมต่อทันที ตอนนี้ผมรู้สึกถึงของบางอย่างที่อยู่ภายใต้กางเกงพี่นิค เพราะมันมาสัมผัสที่ขาอ่อนผม (อะไรว่ะเนี่ยะไหนเรียกว่านิค
น้อยลูกพ่อ ไมมันใหญ่อย่างนี้ ขนาดอยู่ในกางเกงนะเนี่ยะ แล้วที่เราอ่านมาจุกไปหลายวัน ท้องเสีย เลือดออก มะเร็งหูรูด ตายๆ) ใจผมจดจ่อกับสิ่งนั้นของพี่นิคและความคิดจากสิ่งนั้นจนไม่รู้เลยว่าพี่นิคทำอะไรและถอดกางเกงผมออกตอนไหน

ผมหลุดออกจากสิ่งสัมผัสนั้นก็เห็นว่าพี่นิคกำลังจะถอดกางเกง ผมมองดูตัวเองที่เหลือแต่กางเกงในตัวเดียวด้วยสัญชาตญาณความอาย ผมเลยคว้าผ้าห่มมาปิดทันที แต่ช้าไปเสียแล้ว พี่นิคดึงผ้าออกแล้วมองมาที่ตัวผมอย่างกับว่าจะกลืนกินผมเข้าไปอย่างนั้น

ผมเองก็มองไปที่พี่นิคที่เพิ่งถอดกางเกงตัวเองเสร็จ ทำให้ผมเห็นเจ้านิคน้อยร่างยักษ์ที่แฝงตัวอยู่ในกางเกงในสีขาว ที่ตอนนี้มันดูรัดแน่นตึงเกินไปสำหรับเจ้านิคน้อย ทำให้เจ้านิคน้อยโผล่ส่วนหัวสีแดงๆเลยขอบกางเกงในออกมาทักทายสายตาผม

ผมเห็นอย่างนั้นถึงกับแทบจะหยุดหายใจ ตัวเริ่มชาออกอาการสั่นนิดๆ แน่นหน้าอกออกมาหน่อยๆ แต่เจ้าเอน้อยก็ซื่อสัตย์ต่ออารมณ์ของผมมันก็ตอบรับไม่แพ้เจ้านิคน้อยเหมือนกัน

พี่นิคก้มตัวเลื่อนใบหน้าไปตรงเอน้อยของผม แล้วค่อยใช้ปากขบเบาๆโดยมีกางเกงในสีขาวเป็นตัวกั้นอยู่ ผมถึงกับสะดุ้งเฮือกทันที เพราะไม่คิดว่าพี่นิคจะกล้าทำ เท่านั้นยังไม่พอพี่นิคยังค่อยๆใช้มือถอดปราการด่านสุดท้ายของผมออก ด้วยความอายทำให้ผมเอามือมาปิดทำเอน้อยทันที

“อายเหรอครับ ไม่ต้องอายนะครับ พี่รู้ว่าเอยังไม่เคย พี่เองก็ยังไม่เคยครับ เดี๋ยวพี่ถอดเป็นเพื่อนนะครับ เอจะได้ไม่อาย”ว่าแล้วพี่นิคก็จัดการถอดกางเกงในตัวเองออกอย่างรวดเร็ว

ผมแทบจะลมใส่เมื่อเห็นพี่นิคในสภาพเปลือยเปล่า หุ่นที่สูงเท่ ผิวขาวเหลือง กล้ามอกกล้ามท้อง
ไรขนบางที่เรียงตัวจากสะดือลงไปช่างตัดกับสีผิวเสียเหลือเกิน เจ้านิคน้อยที่ตรงเด่เหมือนชี้หน้ายิ้มบานมาให้ผม แล้วพี่นิคก็เอามือผมออกทันที

“อะไรครับเนี่ยะ ยังไม่เปิดอีกเหรอ ไม่ต้องกลัวนะเอน้อย เดี๋ยวพ่อจะเปิดให้เอง แม่เขาอนุญาตแล้ว”พี่นิคพูดยิ้มๆเมื่อเห็นเอน้อย แล้วก็จัดการเอามือของพี่เขามาจับเอน้อยของผมอย่างเบาๆพร้อมรูดขึ้นลงช้าๆ

ผมนอนมองพี่นิคอย่างทำอารมณ์ไม่ถูกว่าควรอายหรืออย่างไรดี พอพี่นิคมองมาผมก็หลบตา แต่ความต้องการทางกายของผมตอนนี้ก็คงไม่ต่างอะไรไปจากพี่นิค ทำให้ผมเริ่มเก็บอารมณ์ไม่อยู่ปล่อยเป็นเสียงออกมา

“โอ้....ซีด.......”ผมครางออกมาเบาๆเหมือนพี่นิคได้ใจยิ่งจับเอน้อยของผมรูดขึ้นลงเร็วขึ้น

“ทำให้พี่บ้างซิครับ”พี่นิคบอกแล้วก็จับเอามือของผมไปจับเจ้านิคน้อย ผมสะดุ้งตกใจ เกิดมาไม่เคยจับของใครนอกจากของตัวเอง ผมเลยหลับตาจับๆไป มันกำเกือบไม่รอบเลยนะน่ะ แล้วผมก็จัดการเหมือนอย่างที่พี่นิคทำให้ผม

“โอ๊ย....เอครับจะหักของพี่เลยเหรอ เดี๋ยวเจ้านิคน้อยก็ตายหรอกครับ”พี่นิคพูดออกมา เพราะตอนที่ผมทำให้พี่เขา ผมหลับตาและเกร็งกับอาการมากไปเลยทำให้จับของพี่เขาแน่นมากจนพี่เขาเจ็บ

ว่าแล้วพี่นิคก็เลื่อนตัวก้มหน้าลงใช้ปากครอบเจ้าเอน้อยของผม ผมที่นอนอยู่ถึงกับลุกขึ้นนั่งทันทีทำให้เอน้อยหลุดออกจากปากพี่นิคแล้วผมก็เอามือมากุมไว้

“พี่ครับ นี่มัน.........”ผมพูดไม่ออก เพราะไม่คิดว่าพี่นิคจะกล้าทำให้ผม ในแผนผมไม่ได้เตรียมมาไว้แบบนี้ด้วย

“มันจะเป็นอะไรก็เรื่องของมันครับ พี่รู้แต่ว่ามันเป็นของเอ พี่ทำให้เอได้ทุกอย่างครับ”พี่นิคบอกพร้อมกับจับผมลงนอนแล้วก็จัดการทำสิ่งที่ค้างต่อในทันที  พอทำไปได้ซักพักพี่นิคก็ขึ้นมาคร่อมบนตัวผมปล่อยให้เจ้านิคน้อยชี้มาที่ปากผม พร้อมพยักหน้าให้ผมเหมือนเป็นสัญญาณบางอย่าง

ผมที่อ่านมาจำได้ว่าถ้าฝ่ายตรงข้ามทำอย่างนี้แสดงว่าเขาต้องการให้เราออรัลเซ็กซ์ให้เขา ผมมองหน้าพี่นิคตัดสินใจอยู่นานเลยค่อยๆอ้าปากรับเจ้านิคน้อยเข้ามา พร้อมกับหลับตาลง เพียงแค่เข้ามาพี่นิคก็ร้องขึ้นว่า

“โอ๊ยๆๆๆๆ พอๆ พอครับๆ มีหวังทำต่อนิคน้อยขาดแน่ เอทำอย่างกับว่าเป็นกระต่ายขูดมะพร้าว”พี่นิคบ่นอุบทำหน้าหมดอารมณ์แล้วจับเอานิคน้อยออกไปดู เพราะว่าผมเอาฟันไปขูดกับนิคน้อยอย่างแรงตอนที่นิคน้อยเข้ามา แต่ผมไม่ได้ตั้งในนะครับก็คนมันไม่เคยและไม่คิดว่าจะต้องทำด้วยในแผนที่ผมวางไว้มันไม่มีอย่างนี้นี่หว่า

“เอครับ พี่ขอได้ไหมครับ ถ้าไม่ได้ก็ไมเป็นไร แค่นี้พี่ก็พอใจแล้ว”พี่นิคพูดขึ้นหลังจากสำรวจเจ้า
นิคน้อยแล้วว่ายังใช้การได้ต่อ ผมนอนนิ่งคิดว่าไหนๆก็ไหนๆแล้ว เราก็เตรียมตัวมาเพื่อการนี้แล้วนี่ ลองดูสักตั้งจะเป็นไรไปว่ะ

ผมพยักหน้านิดๆ ทำให้พี่นิคยิ้มออกมาได้ “แต่พี่ต้องใส่ถุงนะ”ผมบอกพร้อมเอื้อมมือไปหยิบถุงยางอนามัยตามที่ซ่อนไว้ตรงหัวเตียง

ผมนอนหลับตาเกร็งตัวเหมือนรอการประหาร ระหว่างที่พี่นิคใส่ถุงยาง ผมคิดถึงข้อมูลที่ได้ฟังมาอ่านมา ตอนนี้มันมาเวียนอยู่ในหัวผม

“เจ็บมาก จุกเลยนะ เหมือนตกนรก มะเร็งหูรูด ถุงแตก ติดเอดส์ โรคติดต่อ เลือดออก ไม่ถึงจุดสุดยอด ล่มปากอ่าว ไม่แข็งตัว เสร็จก่อน”คำพูดเหล่านี้ที่ก้องอยู่ในหัวทำให้ผมไม่รับรู้สนใจอะไรภายนอกเลย ได้แต่นอนหลับตาแล้วคิดกลับไปกลับมา

พี่นิคที่ใส่ถุงยางเสร็จเริ่มเล้าโลมผมอีกรอบ แต่รอบนี้ผมไม่ได้สนใจและมีอารมณ์ร่วมแต่อย่างไร
ใจผมมันมัวแต่คิดเรื่อง เจ็บมาก จุกเลยนะ เหมือนตกนรก มะเร็งหูรูด ถุงแตก ติดเอดส์ โรคติดต่อ เลือดออก จนพี่นิคเอานิ้วมาจับที่ก้นผมทำให้ผมรู้สึกตัวตื่นออกจากความคิดเหล่านั้นพร้อมลืมตาดู

“เดี๋ยวก่อนพี่ ใส่ถุงแล้วใช่ไหม ใส่ดีหรือเปล่า ขอดูก่อน”ผมบอกพร้อมลุกขึ้นนั่งดู เมื่อแน่ใจแล้วก็นอนลงไปใหม่ พี่นิคเริ่มเอามือมาที่ช่องรูน้อยของผม

“เดี๋ยวก่อนพี่ เอานี่ใช้ด้วย”ผมลุกขึ้นนั่งหยิบเจลให้พี่นิคพร้อมดูให้เห็นกับตาว่าพี่นิคบีบใส่แล้วนอนลงไป พี่นิคใช้นิ้วเริ่มแย่เข้าไปได้หนึ่งข้อนิ้วผมก็อึดอัด เกร็งตัวมาก

“เดี๋ยวก่อนพี่ ใส่เยอะๆ เอามาใส่ที่ของผมด้วย”ผมลุกขึ้นมาพร้อมหยิบหลอดไปบีบให้พี่นิคอีกแล้วนอนลงไปอีกรอบ พี่นิคก็ใช้นิ้วแย่เข้าที่ช่องรูน้อยของผม ที่นี้ผมรู้สึกว่ามันเริ่มเข้ามาได้สองข้อนิ้ว ผมก็เกร็งกว่าเดิม

“เดี๋ยวก่อนพี่ ใส่อีกได้ไหม”ผมลุกขึ้นมานั่งพร้อมกำลังจะหยิบหลอดไปบีบแต่พี่นิคก็จับผมนอนลง

“พี่ใส่ไปมันจะครึ่งหลอดแล้วนะครับ เอเองก็อย่าเกร็งมากซิครับ พี่ยังไม่ทำอะไรเลย”พี่นิคบอกพร้อมบีบเจลลงเพิ่มให้นิคน้อยที่กำลังผงกหัวเหมือนยิ้มร่าท้าทาย

คราวนี้โดนแน่ๆ ไม่รอดแล้วกู บีบเจลใส่นิคน้อยแล้วด้วย ตัดสินใจถูกไหมว่ะเนี่ยะ ผมเริ่มคิดในใจ พี่นิคเอาเจ้านิคน้อยมาจ่อที่ช่องรูน้อยของผม ผมรู้สึกถึงความร้อนนั้นขึ้นมา แล้วผมก็หลับตาหันหน้าหนีไปทางอื่นทันที หัวผมก็เริ่มคิดเรื่อง เจ็บมาก จุกเลยนะ เหมือนตกนรก มะเร็งหูรูด ถุงแตก ติดเอดส์ โรคติดต่อ เลือดออกขึ้นมาอีก ผมคิดมากจนผมเกร็งไปหมดทั้งตัว มือก็กำจิกผ้าปูที่นอนไว้แน่น หายใจไม่ออกแน่นหน้าอก น้ำตาค่อยๆซึมออกมาจากความกลัวที่ซ่อนอยู่ข้างใน

แล้วผมก็ได้ยินเสียงพี่นิคล้มตัวนอนลงข้างๆมากอดผม ผมถึงลืมตาทำให้น้ำตาที่คลออยู่ไหลเป็นทางออกมา แล้วตัวที่เกร็งจนสั่นชาก็ค่อยคลายออก

“เป็นอะไรอีกล่ะเรา ร้องไห้อีกแล้ว”พี่นิคบอกพร้อมเช็ดน้ำตาให้ผม

“นอนกันเถอะ ดึกแล้ว”พี่นิคพูดพร้อมดึงผ้าห่มมาห่มให้ผม

“แล้วพี่ .......ไม่.....ทำ....”ผมจะถามต่อแต่มันก็พูดไม่ออกมาซะงั้น

“จะให้พี่ทำได้ยังไง ดูเราซินอนตัวเกร็งแข็งยังกับเป็นท่อนไม้ ขนาดเอน้อยยังไม่ยอมตื่นเลย ทำไมกลัวมากเหรอ”พี่นิคถาม ผมพยักหน้ารับ

“พี่ครับ...เอ  ขอ...โทษ.......เอ....”ผมพูดไม่ออกแต่ร้องไห้ออกมาแทน ร้องไห้ให้กับความเสียใจของตัวเอง แค่นี้ผมก็ทำไม่ได้ แค่นี้ผมก็ให้คนที่ผมรักไม่ได้ ครั้งแรกของเรามันล้มเหลวหมดทุกอย่าง ผมคิดไปถึงว่าถ้าพี่นิคจะไปหาแฟนใหม่มันก็สมควรแล้ว คนอะไรเห็นแก่ตัว ตัวเองมีความสุขแต่ให้ความสุขกับเขาไม่ได้

“เอครับ เอฟังพี่นะครับ เอไม่ต้องขอโทษพี่ เอไม่ได้ทำผิดอะไรเลย พี่รู้ว่าเอพยายามอย่างเต็มที่แล้ว พี่ซะอีกกลับไม่เข้าใจเอ อยากเห็นแต่ได้ของตัวเองฝ่ายเดียว อีกอย่างถ้าเอคิดว่าพี่ต้องการร่างกายของเอ เอคิดผิดแล้วครับ พี่ต้องการความรักจากเอต่างหาก ดังนั้นถ้าอะไรที่เอให้พี่มาด้วยความไม่เต็มใจไม่ใช่ความรัก พี่ไม่ขอรับมันไว้หรอกครับ นอนเถอะครับ เอน้อยหลับแล้ว เอใหญ่ก็หลับได้แล้วนะครับ”พี่นิคพูดปลอบผมพร้อมกอดผมแน่นขึ้นก่อนที่เราสองคนจะหลับไปในอ้อมกอดของกันและกัน

...

ผมตื่นขึ้นเพราะเหมือนมีอะไรมากระทุ้งข้างหลังผม ผมมองดูนาฬิกาบอกเวลาหกโมงเช้า แล้วผมก็หันไปดูสิ่งที่มันมากระทุ้งข้างหลังผมอยู่ เจ้านิคน้อยนั่นเองแต่นิคใหญ่ยังนอนหลับสนิทไม่รู้เรื่อง

ผมนอนคิดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ ทำให้ผมอดสงสารพี่นิคไม่ได้ แต่อย่างน้อยนี่ก็เป็นครั้งแรกที่เรานอนกอดกันโดยไม่ได้ใส่อะไรเลย แต่เมื่อคืนมันน่าจะดีกว่านี้ ถ้าเราไม่ใช้สมองคิดมากเกินไป ปล่อยให้มันเป็นไปตามอารมณ์และหัวใจ เรื่องทั้งหมดมันคงจบลงได้ดีกว่านี้ ในเมื่อเราทำมันล่มลง เราก็ต้องสร้างมันขึ้นมาใหม่ได้

ผมตัดสินใจอย่างนี้แล้วก็หันไปหาพี่นิค แล้วค่อยๆจูบที่หน้าผากที่แก้มแต่พี่นิคยังหลับสนิท ผมก็ค่อยๆไปจูบที่ปากพี่นิคพร้อมกับเอื้อมมือไปจับเจ้านิคน้อยที่พร้อมออกศึกอยู่ก่อนแล้วอย่างเบามือ
คราวนี้พี่นิคงัวเงียตื่นขึ้นและตกใจนิดๆที่เห็นผมทำอาการอย่างว่า

“อยากแกล้งอะไรพี่แต่เช้าอีกเนี่ยะ”พี่นิคถาม แต่ผมไม่ตอบยังคงเอามือรูดเจ้านิคน้อยขึ้นลง แล้วก็ใช้ลิ้นเลียที่หัวนมพี่นิคจากที่ไม่แข็งจนมันแข็งเป็นไตขึ้นมา

พี่นิคหันไปมองปฏิทินที่แขวนอยู่แล้วหันมาพูดกับผมว่า “วันนี้วันที่ 15 เป็นวันโกน(วันก่อนวันพระ)แล้วนะครับจะละเมิดข้อตกลงที่3เหรอครับ)

ผมเงยหน้าตอบ “ก็ใครใช้ให้นิคน้อยมาปลุกเออ่ะ” แล้วส่งสายตาไปหาพี่นิค

“พี่เปล่านะ พี่ไม่ได้มีอารมณ์ นิคน้อยเขาเป็นเด็กดีจะเคารพธงชาติทุกเช้าอย่างนี้แหละ”พี่นิคบอก

“อ้าวเหรอครับ เอเข้าใจผิดไปเอง ว่าจะละเมิดกฎข้อ3ซักหน่อย ว้า...แย่จัง”ผมบอกแล้วทำท่านอนลงปล่อยมืออกจากนิคน้อย

“ถ้าเอพูดอย่างนี้ พี่ไม่เกรงใจแล้วนะครับ นิคน้อยลูกพ่อพร้อมรบ สู้”พี่นิคพูดเสร็จแล้วก็ระดมจูบผมอย่างดุเด็ดเผ็ดร้อนกว่าเมื่อคืน ผมที่ไม่คิดอะไรก็ปล่อยให้มันเป็นไปตามอารมณ์ และแล้วบทอัศจรรย์อย่างสมบูรณ์แบบของผมกับพี่นิคก็เกิดขึ้น

๐ พอพูดจบ เร่งระดม เข้ามาจูบ      มือก็ลูบ ทรวงอก ให้สุขสันต์
ปากต่อปาก สัมผัส เข้าหากัน      เหมือนนานวัน ไม่ได้เจอ มาพบพาน
มือของเรา คว้าจับ ที่ตรงนั้น      เพื่อแบ่งปัน ความสุข ให้สืบสาน
มือของเขา จับคืน อย่างรู้งาน      สองผสาน สร้างสนุก เป็นสุขพลัน ๐

๐ อีกทั้งปาก ชิวหา ของพี่เขา      ช่างร้อนเร่า เล่นมันส์ ให้หรรษา
ไล่จากหู คอนม ต่ำลงมา         สะดือข้า เอน้อย ก็ยังโดน
ลิ้นและโอษฐ์ ของเรา ก็ใช่ย่อย      ทำนิคน้อย เข้าออก อย่างอ่อนโยน
ตั้งแต่ปลาย เกือบสุด จะถึงโคน      พี่ตะโกน ออกมา เสียวจริงๆ ๐

๐ เปรียบตัวเรา มีถ้ำ เป็นภูผา      พี่เขามา เป็นพราน สำรวจป่า
พอเจอถ้ำ มีช่องลง เห็นกับตา      ไม่รอช้า เร็วรี่ สำรวจพลัน
ถึงแม้ถ้ำ จะเล็ก และเข้ายาก      ทางลำบาก ติดขัด ก็ไม่หวั่น
ใช้แรงกาย แรงใจ มุ่งประจัญ      ที่หมายฝัน คือในถ้ำ มีน้ำตก ๐

๐ ผ่านปากถ้ำ เข้ามา ช่างยากยิ่ง      สมใจจริง เข้ามา เมื่อได้เห็น
เดินสำรวจ ซ้ายขวา อย่างใจเย็น      สมกับเป็น พรานไพร แห่งพงพี
ถ้ำน้อยใหญ่ สำรวจ ตรวจจนทั่ว      มิเกรงกลัว เข้าออก ขมันขมี
ในที่สุด ก็พบ สายนที         สุดเปรมปรี ดื่มกิน สมฤทัย ๐

๐ หรือจะเปรียบ ว่าเรา เป็นสายลม      ช่างสุขสม พี่เป็น ว่าวปักเป้า
ว่าวกระตุก ตามสายลม พัดแรงเบา   เชือกยาวเข้า ติดลมบน บินว่อนดี
ว่าวระเหิน ลมก็รับ เป็นจังหวะ      สมกันนะ ว่าวกับลม เป็นคู่ศรี
เชือกว่าวตรึง ลมพัด สะบัดที      ถึงคราวที่ ว่าวเชือกขาด ปลิวตามลม ๐

หลังจากที่ผมกับพี่นิคได้ปล่อยตัวปล่อยใจเล่นบทอัศจรรย์กันแล้ว วันนั้นทั้งวันพี่นิคก็ไม่ยอมปล่อยผมไปไหน นอนกอดผมอย่างเดียว ถึงกับขนาดยอมโทรศัพท์ไปปดกับอาอี้ว่าวันนี้คงไม่ได้ไปหาอาอี๊ที่ตึกใหญ่ ช่วยให้ป้าต้อยเอาอาหารเช้ากับเที่ยงมาส่งที่บ้านให้ผมกับพี่แกด้วย เข้ามาแล้วให้วางไว้ที่โต๊ะทานข้าวเลย ไม่ต้องขึ้นมาเรียกเพราะติดงานสำคัญกันอยู่ ต้องเร่งทำอย่างมาก เดี๋ยวส่งไม่ทันวันจันทร์ นี่เป็นข้ออ้างที่พี่นิคบอกไปกับอาอี๊ (เป็นยังไงล่ะอาอี๊ อยากโด๊ปให้กันดีนัก)

จากครั้งแรกนี้ทำให้ผมได้เรียนรู้อะไรหลายๆอย่างอีกมากมาย เรียนรู้ว่าเรื่องบางเรื่องไม่จำเป็นต้องใช้สมองคิดเสมอไป เพียงแต่ใช้ใจและความรู้สึกนำพาก็ได้   เรียนรู้ว่าเรื่องบางเรื่องถ้าไม่เจอกับตัวเองก็ไม่สามารถรู้ได้   เรียนรู้ว่าเรื่องบางเรื่องเราควรที่จะผ่อนสั้นผ่อนยาวบ้าง (แต่ข้อตกลงที่ 3
นี่ยังไงผมก็ไม่ยอมผ่อนให้อยู่ดี --- อิอิ)

+++ จบบทที่ยี่สิบหก +++

*** ข้อคิดคำคมประจำบท ***

-   คนมีความรักมักลืมวันลืมคืน
-   รักใสๆ หัวใจบริสุทธิ์ ยุติเอดส์
-   เรื่องบางเรื่องไม่มีช้าหรือเร็วแต่มันขึ้นอยู่กับความพร้อมของคนสองคนมากกว่า
-   การมีข้อมูลอย่างน้อยก็ได้เปรียบในเบื้องต้น เหมือนบางทีเราจะทำอะไรซักอย่างเราต้องรู้ทฤษฎีก่อนถึงจะปฏิบัติได้
-   บางทีเราได้รู้อะไรมากขึ้นการตั้งกฎเกณฑ์กับตัวเองก็แปรผันตามมากขึ้นด้วย
-   ยิ่งรู้มากยิ่งคิดมากยิ่งสับสน
-   สิ่งที่รอคอยถ้ามันมาถึงใครก็มีความสุขกันทั้งนั้น ไม่ว่าจะวันไหนๆก็ตาม
-   ความอดทนถึงมันจะมีรสขม แต่ผลของมันหวานเสมอนะ
-   เรื่องบางเรื่องไม่จำเป็นต้องใช้สมองคิดเสมอไป เพียงแต่ใช้ใจและความรู้สึกนำพาก็ได้
-   เรื่องบางเรื่องถ้าไม่เจอกับตัวเองก็ไม่สามารถรู้ได้
-   เรื่องบางเรื่องเราควรที่จะผ่อนสั้นผ่อนยาวบ้าง

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: Eis ที่ 23-06-2008 04:03:54

แว๊กกก ... ขอจิ้มนายเอก่อน (พี่นิคห้ามเคืองผมนะ) แล้วค่อยไปอ่านต่อ
.
.
.
.
.
.
(หลังอ่านจบ)
อ่านแล้วเห็นภาพเลยอ่าา .. นายเอบอกแต่ว่าก่อนทำกลัว อย่างโน้น อย่างนี้ ... แล้ว. แล้วว ตอนมีอะไรกัน ไหงแต่งเป็นกลอนซะงั้นหละครับ นี่ก็ไม่เห็นมาบอกต่อด้วยว่า ได้ขึ้นสวรรค์ไปกี่รอบหนะครับวันนั้น... ครั้งหน้าขอเป็นแบบ director cut นะครับผม   ขอบคุณครับ! :o8:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: Mint ที่ 23-06-2008 05:30:59

 :mc4: :mc4: ฉลอง :mc4: :mc4:

 :m4: :m4: ในที่สุดฉากที่รอคอยก็มาถึง  :m25: :m25:

ชอบตอนศึกษาข้อมูลในเว็บมากเลย ฮาได้อีก  :laugh:

ชอบบทอัศจรรย์ที่แต่งเป็นกลอนมากๆ พี่เอแต่งเองใช่ไหมคะ แต่งนานไหมนี่  สุดยอดจริงๆ  o13  o13

ปอลอ ครั้งหน้าขอ director cut  :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: yume ที่ 23-06-2008 06:51:46

 :m4:ชอบๆๆ :m4:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: [€]ŝĊörŦ ที่ 23-06-2008 08:16:38

เหอะๆ...

ฮาพี่เอมากๆ ทำไปได้

แต่ชอบกลอนอะ แต่งเองแน่ๆเลย เป็นปลื้ม

 o13   o13   o13

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: ISACBTMN ที่ 23-06-2008 08:32:56

เอซื่อจัง น่ารัก รู้ละทำไมพี่นิคถึงรักขนาดนี้  :o8:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: jurassic ที่ 23-06-2008 08:40:26

 o13....สุนทรีจริงๆ ได้อารมณ์อ่านไปอีกแบบ

รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ... :L2:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: ben~ya ที่ 23-06-2008 08:49:39

 :o8: เอน่ารักจริงๆ มิน่านายกนิคหลงขนาดนี้

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: pongsj ที่ 23-06-2008 09:19:41

อิอิ ติดเรทแบบน่ารักจิงๆ อิอิ

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 23-06-2008 09:27:13

 :serius2: เป็นอะไรยังไงกันอีกล่ะครับ ในเล้านี่ โอ๊ยๆๆๆๆ  o9 มีแต่ปัญหา

 :angry2:ไอ้พี่นิคบ้าก็โทรมาปลุกแต่เช้า เข้าใจไหมคนเพิ่งนอนตีสาม

เข้ามาก็ไม่เห็นจะมีปัญหาอะไรเลย ทำเป็นเรื่องใหญ่โต ก็ตัวเองแหละไปโพสท้าเขาไว้ก่อน o12 แล้วจะมีการให้เรามาแก้ปัญหา ชิส์

......................................................

เอาเป็นว่าเรื่องระหว่างคุณ bm_boy กับคุณ Normalblue ผมว่าเรามาคุยเป็นการส่วนตัวดีกว่านะครับ :m26:
ไม่ว่าจะกับผมกับพี่นิค มันเป็นเรื่องระหว่างเราครับ  อย่าเอามาโพสเพื่อประจานผม(กับตัวเอง)เลยครับ
ถือว่าผมขอร้องนะครับ :m5: เสียอรรถรสผู้อ่านท่านอื่นหมด แค่เรืองที่ผ่านมาก็ขายหน้าพอแล้วครับ :o12:

คุณ bm_boy ครับ ผมดีใจนะครับที่มีคนรัก คนชอบผม อย่างน้อยก็ยังดีกว่ามีคนเกลียดครับ ขอบคุณครับที่ไปตามหาผมถึงสิมิลัน ขอบคุณในความเป็นเพื่อนที่ดีที่มีให้กับผมนะครับ :L2:

ส่วนคุณ Normalblue คุณเข้ามาอ่านนิยายเหมือนเดิมนะครับ  อย่าทิ้งไปเลย คุณพูดอย่างนี้ผมหมดกำลังใจไปเยอะเลยนะครับ อีกอย่างคุณก็เป็นน้องชายที่ดีแล้วครับ ผมยืนยันให้กับพี่นิคและคุณ bm_boy ทราบ ไม่มีเกินเลยกว่านั้น :teach:

ส่วนไอ้คุณที่ใช้ชื่อว่า A_wAy_G_mAn แล้วลงท้ายข้อความด้วยชื่อ nick'a ขอความกรุณาอย่าทำตัวเป็นเจ้าของคุณเอมากเกินไปนะครับ ไม่ใช่อะไรเอะอะก็หึงแหลกลาน ถ้าทำตัวอย่างนี้อยู่จะมีชู้จริงๆด้วยคราวนี้  :m11:

ไม่ไหวแล้วพิมพ์ไปจะหลับไป o19 ขอตัวไปนอนให้เต็มอิ่มก่อนนะครับ แล้วค่อยจะมาตอบเม้นท์ของคุณๆ :sleep2:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: Mint ที่ 23-06-2008 09:50:09

ูููุููู^^

^^

 :laugh: :laugh:

มาจิ้มพี่เอ

แล้วก็ไป

 :oni1: :oni1:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: แก้ว ที่ 23-06-2008 09:57:49

บอกตามตรงนะคะเนี่ย รู้สึกสุนทรีย์จริง ๆ  เอเขียนได้น่ารักมาก ๆ
เป็นบทอัศจรรย์ไม่ติดเรท  :laugh:

ปลื้มพี่นิค ทะนุถนอมน้องเอจริง ๆ 

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: ben~ya ที่ 23-06-2008 10:06:25

เอ......น่ารักเลือกได้...ก็ยังงี้นั้นแหละน๊าาาาาาาาา
เสน่ห์แรงเกินห้ามใจ :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: sarin ที่ 23-06-2008 10:28:50

 :a2:เง้อ...น่าร้ากอ่ะ....
เอค้าบ...ใสกิ้กเลยค้าบ..อิ.อิ.
กลอนก้อเยี่ยมค้าบ o13....ทำปายด้าย
 :oni1: :oni1:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 23-06-2008 10:54:59

เอ สุดยอดดดดดดดด o13 o13 o13

เขียนได้ดีมากๆๆๆๆๆ จิ้นตามออกได้เป็นฉากๆๆๆ ฮ่าๆๆๆๆๆ
ยอดเยี่ยมจริงๆ ไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาอวยได้อีกแล้ว

บทอัศจรรย์มาเป็นกลอน ได้อรรถรสไปอีกแบบ
ไม่อิโรติคจนเกินไป คิดได้งัยเนี่ย แจ๋วจริงๆ ขอชื่นชม :a2:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: three ที่ 23-06-2008 11:09:15

มีกลอนด้วยเพราะจังเลยครับพี่เอ :L2:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: Simply Blue ที่ 23-06-2008 11:12:00

เขียนได้อัศจรรย์ดีแท้ เรียบเรียงเหมือนเป็นกลอนร้อยใจคนอ่านซะอย่างนั้น  :laugh:

ปล. คนรักกันก็ต้องหวงกันเป็นธรรมดานะน้องเอ ก็น้องเอน่ารักขนาดนี้ เป็นพี่ พี่ก็หวง  :laugh:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: ICEBERGboy ที่ 23-06-2008 12:23:29

สุดยอดเพิ่งได้เข้ามา อ่านรวดเดียวจนจบตอนนี้แล้ว  :m4:
ชอบมากเลย ตอนแรกไม่คิดว่าจะเป็นเรื่องจริงอ่ะครับ  o12
แต่พอรู้ว่าเป็นเรื่องจริงแล้ว ก็อดดีใจและก็แอบอิจฉาเล็ก ๆ ที่น้องเอ กับ พี่นิคจังที่รักกันมาตั้ง 7 ปีแล้วแน่ะ :กอด1:
ยังไงก็อวยพรให้รักกัน มีความสุขมาก ๆ นะครับ เอาใจช่วย  :mc4:
แล้วจะติดตามตอนต่อไปเรื่อย ๆ นะครับ  :bye2:

ปล. รูปที่ลงอ่ะเป็นรูปเอเหรอ ครับ แต่ไม่น่าใช่ เพราะใส่ชุดครุย CU แบบว่าแอบสงสัยอ่ะครับ สถาบันตัวเอง  :m24:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 23-06-2008 12:30:18

 :m4: :m4:
อิอิ ขอบอกว่า...ชอบจ๊ะ เขียนได้น่ารักมากกกกกกก ชื่นชมจริงๆ
ขำน้องเอ...ช่างสรรหาความรู้ก่อนที่จะเจอของจริง แล้วคิดไปไกลเกินที่เขาบอกอ่ะ   :o8:
และขำพี่นิคอ่ะ....ต้องพกปฏิทินพกพาตลอด สามารถดูวันโกนได้ด้วย  อิอิ

ยังไงถ้ามีเวลาพี่ขอฉบับ Direct Cut ด้วยนะจ๊ะ....น้องเอ  
ขอ  :กอด1: น้องเอ 1 ทีน๊า

 

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: cool_ice ที่ 23-06-2008 13:00:46

ซุ่มอ่าน และติดตามอ่านเรื่องน้องเอ ตั้งนาน แต่ไมได้โพส ซะที  :m23:

ยังงัยก็ขอเป็นกำลังใจให้น้องเอและนิค ร๊ากกันนานๆ คับ 



ปล.เรื่องความรัก มันต้องมีกระทบกระทั่ง กันบ้าง ความรักจะได้ไม่ขาดรสชาติ  ใช่ป่ะ   :laugh:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 25 ใครที่ไม่อยากเป็นเบาหวานอย่าอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: ~NeMeSiS_PURE~ ที่ 23-06-2008 13:20:09

อ้างจาก: cassper_W ที่ 22-06-2008 16:51:08  

คิคิ

เออออออ จ๋า   จาเสียบประจานนนนกันเลยยยเหรออ

แค่ยุพี่นิค นิดโหน่ยยยยท  เอ๊งงงง

พี่นิค น่าจาชอบบบ  เพราะแหกกฎอ่ะ มันตื่นเต้นนนดีงายยยยยย   

ช่ายยย บ่  พี่นิค  กร๊ากกกกกกกกก

รอ ตอนแหกกฎอยู่   :laugh:

ปล. ฝากพี่นิคเป่ากระหม่อม เอ  จาได้หายปวดหัวไวไว  อิอิ

มะเปงรายพี่แจน  เพียวอยู่ข้างพี่แจนเสมอออออออออออออ :o8:

รอพี่นิคแหกกฎเหมือนกานนนนนนนนนนนนนน :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: O_o ที่ 23-06-2008 13:26:47

 :m30: วู้ว ตามอ่านทันแล้ว อิอิ
พี่เอเข้าใจตั้งกฎข้อสามนะ มีวันก่อนวันพระ วันพระ กับหลังวันพระ 55
เอ(3)ว่าดีน้า  :m32: ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: andy_kwan ที่ 23-06-2008 13:29:02

คงจะต้องขอฉบับ DC เสียแล้วนะ
สนับสนุนการแหกกฏอย่างสม่ำเสมอจ๊ะ
ไม่งั้นชีวิตจะราบเรียบเกินไป

ฝากยุให้ตานิคแหกกฏข้อสามบ่อยๆเน้อ

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: maabbdo ที่ 23-06-2008 13:39:51

  :mc4: :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: ken_krub ที่ 23-06-2008 13:51:12

เป็นกำลังใจให้ครับ

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: Ryuse ที่ 23-06-2008 13:59:36

ไม่เคยเจอ "บทอัศจรรย์" ในนิยายเรื่องไหนจะจั๊กจี้หัวใจได้ขนาดนี้

อ่านแล้วแบบว่า  :o8: :o8: :o8: มากมาย เยี่ยมครับ o13

ว่าแต่ ณ ตอนนี้ (ไม่ใช่ในนิยายนะครับ) ยังไม่ได้แต่งกันใช่เปล่าครับ แล้วที่บ้าน"รู้"หรือยังฮับ

ปองคุงเคยเจอสภาพตอนรวมญาติคล้ายๆของเอคุงเลยล่ะ เลยอยากรู้ไวๆ อิอิ :oni1:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: Bm_Boy ที่ 23-06-2008 14:24:34

อ้างจาก: A_wAy_G_mAn ที่ 23-06-2008 09:27:13  

:serius2: เป็นอะไรยังไงกันอีกล่ะครับ ในเล้านี่ โอ๊ยๆๆๆๆ  o9 มีแต่ปัญหา

 :angry2:ไอ้พี่นิคบ้าก็โทรมาปลุกแต่เช้า เข้าใจไหมคนเพิ่งนอนตีสาม

เข้ามาก็ไม่เห็นจะมีปัญหาอะไรเลย ทำเป็นเรื่องใหญ่โต ก็ตัวเองแหละไปโพสท้าเขาไว้ก่อน o12 แล้วจะมีการให้เรามาแก้ปัญหา ชิส์

......................................................

เอาเป็นว่าเรื่องระหว่างคุณ bm_boy กับคุณ Normalblue ผมว่าเรามาคุยเป็นการส่วนตัวดีกว่านะครับ :m26:
ไม่ว่าจะกับผมกับพี่นิค มันเป็นเรื่องระหว่างเราครับ  อย่าเอามาโพสเพื่อประจานผม(กับตัวเอง)เลยครับ
ถือว่าผมขอร้องนะครับ :m5: เสียอรรถรสผู้อ่านท่านอื่นหมด แค่เรืองที่ผ่านมาก็ขายหน้าพอแล้วครับ :o12:

คุณ bm_boy ครับ ผมดีใจนะครับที่มีคนรัก คนชอบผม อย่างน้อยก็ยังดีกว่ามีคนเกลียดครับ ขอบคุณครับที่ไปตามหาผมถึงสิมิลัน ขอบคุณในความเป็นเพื่อนที่ดีที่มีให้กับผมนะครับ :L2:

ส่วนคุณ Normalblue คุณเข้ามาอ่านนิยายเหมือนเดิมนะครับ  อย่าทิ้งไปเลย คุณพูดอย่างนี้ผมหมดกำลังใจไปเยอะเลยนะครับ อีกอย่างคุณก็เป็นน้องชายที่ดีแล้วครับ ผมยืนยันให้กับพี่นิคและคุณ bm_boy ทราบ ไม่มีเกินเลยกว่านั้น :teach:

ส่วนไอ้คุณที่ใช้ชื่อว่า A_wAy_G_mAn แล้วลงท้ายข้อความด้วยชื่อ nick'a ขอความกรุณาอย่าทำตัวเป็นเจ้าของคุณเอมากเกินไปนะครับ ไม่ใช่อะไรเอะอะก็หึงแหลกลาน ถ้าทำตัวอย่างนี้อยู่จะมีชู้จริงๆด้วยคราวนี้  :m11:

ไม่ไหวแล้วพิมพ์ไปจะหลับไป o19 ขอตัวไปนอนให้เต็มอิ่มก่อนนะครับ แล้วค่อยจะมาตอบเม้นท์ของคุณๆ :sleep2:

เอครับ ผมขอโทษกับเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นครับ
ผมขอโทษพี่นิค
ผมขอโทษNormalblue
ผมขอโทษทุกๆคนด้วยครับ

ต่อไปนี้ผมจะไม่กวนใจ ไม่สร้างปัญหาให้อีกแล้วครับ
ขอบคุณนะครับเอ ที่ยังให้โอกาสผมเป็นเพื่อนที่ดีของเอ
ผมได้คำตอบแล้วว่าผมควรทำตัวยังไงต่อไป
ขอบคุณนะ

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: meawmeaw ที่ 23-06-2008 14:36:14

อะจึ๋ย...อิอิ  :m13:
อ่านแล้วจั๊กกะจี้ตามไปด้วย

คุณเอกับคุณอ๊อฟคุยกันทีไรฮาทุกที

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: christiyaturnm ที่ 23-06-2008 15:02:20

เป็น เอ็นซี ช็อต ที่แหวกแนวมาก
นับถือๆๆ

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: sleepless ที่ 23-06-2008 15:05:25

พี่นิคน่าร๊ากกกกกกกกกกกก o13

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: cassper_W ที่ 23-06-2008 15:12:03

กร๊ากกกกกกกกกกก   

ในที่สุดดดดดด   เอ  ก็  ตกเป็นของงงพี่นิคคคคจนได้ดดดดดดดด   :laugh:

ฮา สุดดดๆๆๆๆ  ตอนฉากอัศจรรย์  5555++ :m20:  แต่งเป็นกลอนนน   

ครั้งหน้าไม่ขอเป็นกลอนนแล้ววน่ะ  ขอเป็นพรรณาโวหารรร หรือไม่ ก็ร้อยแก้วว  ไม่เอาร้อยกลองงน่ะ โอเค??   อิอิ

เอิ่มๆๆๆๆ    เมื่อคืนมาอัพดึก นี่ถ้าไม่อ่านที่เอ รีพลายอีกอันน  นึกว่า  ติดธุระกะ พี่นิค สะอีก ว้า  กลายเป็นว่าพี่นิคโทรมาปลุกซะนี่   :sad2: 


รอตอนหน้า    ฉากอัศจรรย์จะบังเกิดหรือไม่  โปรดติดตามตอนต่อไป  ........  อิอิ :oni1:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: Ferfa ที่ 23-06-2008 15:50:22

 o13 o13 o13

เจ๋งเจรงๆๆพี่เอ มาเป็นกลอนเลย อ่านไปนึกภาพไปขำไป  :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 23-06-2008 16:57:52

ตอนแรกว่าจะแอบแว๊บเข้ามาดูเฉยๆ :m32: แต่อดใจไม่ไหวเลยขอตอบเม้นท์หน่อยแล้วกันนะครับ

goozaza -- พี่ไม่กล้าแกล้งน้องวิลแล้วครับ (แต่ก็ไม่แน่)  :interest: ยังไงก็ไม่ใช้นายเป็นเครื่องมือหรอกครับเจ้าแมวน้อยสีส้มการ์ฟิวด์ ใช่ครับที่มอขอยังมีระบบโซตัสอยู่แต่ก็ไม่โหดอะไรนะครับ สนุกดี นายก็วิดวะเหรอ (โหย...ๆ ทำไมมีแต่วิดวะอ่ะ)

YMP -- ถึงว่าไม่เห็นชื่อนี้ตั้งนานครับ ยังไงก็ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ

Normalblue -- เรื่องของนายกับคนใน MSN ก็ช่างมันเถอะครับ ถือว่าเราเป็นคนมีกรรมเหมือนกัน ดันเกิดมาหน้าตาเหมือนดาราเกาหลีซะงั้น  :try2: แล้วเรืองปัญหาต่างๆก็ถือว่าเคลียร์จัดการเสร็จแล้วนะ พี่ขอโทษด้วย

kimi dake!!! -- เรียงคิวมาเลยครับ อย่างผมพวกสู้หัวชนฝาอยู่แล้วครับ :13223:(ไม่เชื่อถามพี่นิคดูดิ่ครับ อิอิ)

A-ram 70 -- ใช่ครับเหลืออีก 4 ตอนก็จบแล้วครับ แต่สัญญาว่าจะมามีตอนพิเศษให้ครับ

Joobperman --อย่าให้พี่นิคแกเขียนเลยครับ เดี๋ยว ICT สั่งแบนเล้านี้  ส่วนอาการคุณย่าไม่ดีขึ้นเลยครับ ท่านนอนอย่างเดียวไม่พูดมาจะเดือนตั้งแต่เข้าโรงพยาบาลแล้วครับ มีแต่ทรุดลงกว่าเดิมด้วยครับ o6

Bm_Boy -- เหอะๆ ทำไมบอร์ดนี้มีแต่คนวิดวะกันเนี่ยะ (เดี๋ยวเบื่อพวกเด็กวิดวะไปหาแฟนใหม่ดีกว่า ใครอยากได้ผมเป็นแฟนยกมือขึ้น แซวเล่นครับ เดี๋ยวพี่นิคเข้ามาเห็นมีหวังผมโดนฆ่าแน่ :sad5:)ส่วนเรื่องที่เกิดทั้งหมดก็ขอโทษด้วยนะครับ แล้วๆกันไปแล้วกันนะครับ

sakiko -- ไม่ต้องให้พี่นิคแหกกฎแล้วมาเขียนหรอก พี่จัดการแหกเองเรียบร้อยถึงได้มาเขียนเป็นกลอนได้ไงละ เขาเรียกว่าบลิ้วอารมณ์ก่อนแต่ง  :laugh: (ล้อเล่นนะ  :m20: เพิ่งออกจา รพ.ใครจะมีอารมณ์อย่างว่า ใช่ป่ะ หรือว่าไม่แน่ 55)

dekchin -- ผมอยู่ KKU ครับ ยินดีให้คำปรึกษาเท่าที่ความรู้จากการเรียนหลงเหลืออยู่นะครับ

BABY_CHICK -- แม่นอีหลีเด้อ

uuro -- ไม่ได้อยากให้มาช่วยลุ้นเลยครับ แต่พี่นิคกับน้องวิลอ่ะต้นเหตุ (เห็นไหมคนเลยรู้เรื่องหมดเลย) o12

Mint -- บทอัศจรรย์แต่งเองครับ

ISACBTMN -- พี่นิครักผมตรงไหน ผมยังไม่เห็นรู้เลย  :confuse:

pongsj -- บอกแล้วไงครับติดเรทแต่เด็กต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน (เหมือนสอนเพศศึกษาไปในตัวเลยครับ)

sarin -- ผมไม่ได้ใสซื่ออย่างที่ใครเข้าใจนะครับ แต่ตอนนั้นผมคิดว่าการที่เรารู้แล้วมีข้อมูลอะไรมากๆจะดีอ่ะครับ เหมือนรู้เขา รู้เรา รบร้อยครั้ง ชนะร้อยครั้งอ่ะครับ

kimi dake!!! -- ขอบคุณมากครับ ชมซะผมจะตัวลอยไปกับว่าวและสายลมแล้ว  :o8:

LoVeMoDe -- แค่ห่วงก็พอมั้งครับ ไม่ต้องหวงก็ได้  :try2:

ICEBERGboy -- ครุยจุฬากับครุยมอขอเหมือนกันครับ เป็นครุยเทวดา ต่างกันที่แถบสีคุณดูดีๆซิครับแถบสีของผมสีดินแดง ถ้าของจุฬาจะสีชมพู แล้วของผมเข็มกลัดตราพระธาตุครับ ไม่ใช่ตราพระเกี้ยว  คุณอยู่จุฬาเหรอครับ ฝากดูแลโอ๊ตน้องชายผมด้วยนะครับ ปีนี้ก็จะจบแล้ว

cool_ice -- อย่างผมคิดว่าชีวิตมันหลากรสเกินไปมั้งครับ ขอจืดๆบ้างก็ได้

O_o --  :call:สาธุ อนุโมนาสาธุที่เอาบุญมาบอกนะ  แต่ว่าตอนนี้ เอ2 อยู่ขอนแก่น ชลบุรีก็ไปๆมาๆบ้าง ส่วนใหญ่ไปหาคุณแม่แล้วก็ไปเรื่องงานที่บริษัทซะมากกว่าครับ ดูจากรูปแล้วคุณคงสายธรรมกายใช่ไหมครับ  ส่วนใหญ่ผมไปสายพระป่าครับ นึกขึ้นมาได้ผมก็ขอบอกบุญต่อเหมือนกันครับ วันที่ 29 มิถุนายน 2551 ที่วัดป่าธรรมอุทยาน ขอนแก่น (วัดที่ในเรื่องพี่หมอทีเคยพาผมไปอ่ะครับ) จะมีงานฉลองพระพุทธรูปหยกองค์ใหญ่ที่สุดในประเทศไทย ใครที่สะดวกมาร่วมงานก็ได้นะครับ ผมชวนอาอี๊กับพี่นิคไปตั้งโรงทานแล้วครับ  :call:

Ryuse -- ผมกับพี่นิคจะแต่งกันได้ยังไงครับ ผู้ชายกับผู้ชายเดี๋ยวฟ้าผ่าครับ  o22 จะพูดไปแล้วเมื่อตอนปีหนึ่งผมคบกับพี่นิคยังไงตอนนี้ผมจบมาได้จะสองปีแล้วก็ยังคบกับอยู่อย่างนั้น คบมาโดยที่คนอื่นเข้าใจว่าเราเป็นพี่น้องที่รุ้ใจสนิทกันมากครับ  :o11:

christiyaturnm -- ผู้น้อยมิอาจรับ ท่านอาวุโส o15 ผู้น้อยเพียงแต่แต่งให้อารมณ์มันพาไป

sleepless -- จะมาแย่งพี่นิคเขาเหรอ  :angry2: รูปภาพที่ใช้แทนตัวยิ่งสวยๆอยู่ อย่านะ

cassper_W -- เห็นผมเข้ามาอัพตอนดึกๆ รู้นะคิดอะไร อยู่

..........................................................................

อีกไม่ 4 ตอนก็จะจบแล้วครับ  ตอนต่อไปมีตัวละครใหม่เพิ่มด้วยนะครับ
ไม่ใหม่แล้ววิครับ เคยลงไปแล้วแต่ยังไม่มีบทบาทเท่านั้นเอง

ขอบคุณครับที่ติดตาม ขอบคุณจากใจครับ :L1:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: สาวตัวกลม ที่ 23-06-2008 17:53:54

อดใจเข้ามาเม้นท์ไม่ได้...แบบว่า....ต้องขอเม้นท์

เพราะชอบ nc แบบนี้...สุนทรี...สุดยอด....ไม่เคยเห็นที่ไหน :o8:


ปล.แต่คราวหน้า อยากลองอ่านแบบร้อยแก้วธรรมดานะคะ แบบบรรยายโวหาร หรือ พรรณนาโวหาร  :laugh:


 :L1: :L1: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: littlepooh ที่ 23-06-2008 19:03:24

อืมม อ่านบทอัศจรรย์แล้ว นะ ขอบอกว่า  o13 o13 o13 :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: uuro ที่ 23-06-2008 19:03:58

บทล่าสุดนี่ จิตตกอย่างเป็นธรรมชาติดี สมเป็นเด็กไอที ข้อมูลสำคัญ :laugh: :oni1:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: ๐DoNuT๐ ที่ 23-06-2008 19:09:36

O[]o จะว่าสมใจอยากดีมั้ย เอิ๊กๆ
ว่าแต่ครั้งแรกมันเลือดทะลักเลยหรอ??? :m13:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: both^^ ที่ 23-06-2008 19:11:43

เจ๋งมากกกกกกกกกกกกกกก

ในที่สุดหัวใจก็นำพา

กรี๊ดดดดดดดดดดดดด
ดดดดดดดดดดดดดด

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: sleepless ที่ 23-06-2008 19:14:02

อ้างจาก: A_wAy_G_mAn ที่ 23-06-2008 16:57:52  

sleepless -- จะมาแย่งพี่นิคเขาเหรอ  :angry2: รูปภาพที่ใช้แทนตัวยิ่งสวยๆอยู่ อย่านะ

555555 :laugh:

คุณเอก็น่ารักค่ะ เจ้าบทเจ้ากลอนด้วยง่ะ :m13:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: O_o ที่ 23-06-2008 19:28:09

 :m32: :m32: :m32:

อนุโมทนาบุญกับพี่นิคอาอี๊พี่เอด้วยน้า สาธุ สาธุ สาธุ เลย  :oni2:อิ
เอก็ทำทุกสายได้หมดอ่ะน้าพี่เอ ได้ทุกบุญเลย  :oni1:
ขอให้เป็นบุญเป็นทาน ก็ทำได้หมดน่ะ (แต่สะดวกแถวกรุงเทพอ่ะ)
ยังไงก็ฝากพี่เอพี่นิคอาอิ๊ทำบุญตั้งโรงทานด้วยน้า สาธุๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: IZE ที่ 23-06-2008 19:32:32

บทอัศจรรย์จิงๆๆด้วย

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 23-06-2008 20:43:37

เขียนออกมาได้น่ารักดีอะ่ อิ อิ อายกว่าอ่านเเบบหื่นๆอีก  :o8:
ชอบเเบบที่เขียนเป็นกลอนจัง  สามารถจิงๆ :m1:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: BABY_CHICK ที่ 23-06-2008 21:29:27

 :m20: :m20: :m20:


 :m25: :m25: :m25:


 :mc4: :mc4: :mc4:


 :o8: :o8: :o8:

ไม่มีคำบรรยาย ยินดีด้วย

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: P_love ที่ 23-06-2008 21:32:18

 :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:

กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

เอ น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

ชอบมาก ๆ ค่า นึกว่าเรื่องนี้จาใสๆ ไม่มีติดเรท ซะแล้ว :o8: :o8:

ว่าแต่ตอนพิเศษขอเป็นแบบ Uncut ได้ป่ะ   :m14:

ปล. เอเขียนได้น่ารักมาก ๆ  + เป็นกำลังใจให้พี่นิคละเมิดกฏบ่อย ๆ  :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: goozaza ที่ 23-06-2008 21:48:42

 
 
A_wAy_G_mAn :แฮะๆๆๆ วิดวะคับ แต่ไม่ใช่ มอขอ อะ แต่เป็น ลาดกระบัง 5555

                        ว่าแต่พี่นิคครับ รับผมฝึกงานหน่อยจิพี่ 555+
 
 

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: Siri_nan ที่ 23-06-2008 22:11:36

เป็นอะไรที่อัศจรรย์มากๆ เคอะ o13 น่ารักจิงๆ เลย  :o8:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 23-06-2008 22:13:11

นี่นิค นี่ น่ารัก จัง เรย    :กอด1:

ปฎิบัติตาม กฏ 3 ข้อ ของ พี่เอ อย่างเคร่งครัด <รึปล่าว>     :oni2:

แต่ ก็ ยังคง เชียร์ ให้ พี่นิค แหกกฎ ต่อ ไปยุดี   :a1:

ตอนนี้  +1  ให้ พี่ อ๊อฟ    o13  ได้ ใจมาก   :a2:

เป็นที่ปรึกษาที่สุดยอดเรย    o7

**เข้า web เพื่อ หา ข้อ มูล    :m25:  :m25:  :m25:


  พี่เอ นี่ ลงทุน เหมือนกันนะเนี่ย  


................................................................

 ไปเคย อ่าน NC  แบบนี้ มาก่อนเรย    :m20:

พี่เอ คิดด้ายไง เนี่ย    นับถือ  นับถือ   o13

 มาเป็น กลอนเรย   :m4:

ตอนหน้าขอเป็นแบบ director cut ด้ายปะ   :m13:


* ฝัน ดี + รักษาสุข ภาพด้วยนะค่ะ  ทั้ง พี่นิค และ พี่เอ

 :bye2:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 23-06-2008 22:21:22

เป็นบทอัศจรรย์ที่สนุกมาก อ่านไปขำไป

เจ้าบทเจ้ากลอนจริงนะน้องเอ

รอแบบนี้อีกนะ  :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 23-06-2008 23:05:45

 :m4: ก่อนอื่นขอแสดงความยินดี กับการปรับความเข้าใจกันได้ของน้องเอ กับ พี่นิค :L2:

          2 - 3 วันมานี้ผมไปธุระที่ขอนแก่น มา ยังนึกถึงน้องเอ กับ พี่นิคอยู่เหมือนกัน

           พอกลับมา ได้อ่านถึงเหตุการณ์ต่าง ๆ ก็สุดแสนจะดีใจ  :m4:  ที่อะไร ๆ มันผ่านพ้นไปได้ด้วยดี

    :a2:  ถูกใจมาก สำหรับตอนนี้ ยังบรรยายได้อย่างถึงแก่น  มีให้ได้อมยิ้มในความ ...
 
ของน้องเอ  นี่ถือเป็นโทษของผู้ที่เข้าถึงข้อมูลมาก ถึง มากเกินไป แต่ยังไง ก็ผ่านไปด้วยดี  :เฮ้อ:

       พอมาเขียนเป็นกลอน  ทำให้นึกถึงสมัยเรียน วรรณคดี ไทย  ได้อ่านนิราศ สุนทรภู่

แต่ตอนนี้คงต้องตั้งชื่อว่า นิราศถ้ำ คูหาสวรรค์นะ ( อย่า โกรธผมนะครับ โอ๋ ๆ ๆ ) :m20:

     เป็นกำลังใจให้ทั้ง 2 คน นะครับ การได้คุยกัน อะไร ๆ ที่คลุมเครือ  มันก็โปร่ง โล่งสบาย  :bye2:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: ICEBERGboy ที่ 24-06-2008 07:57:13

 :o8:
จริงด้วยครับ แหะ แหะ โทษทีนะครับ ลืมไปเลยว่าครุยของพวกเราสองมหาลัยคล้ายกันมากๆ  :m23:
ช่วงนี้ใกล้รับปริญญาของ CU เห็นแต่ชุดครุยมันเลยติดตา :oni2:
ก็รูปเอ มันเล็กไปหน่อยอ่ะ เลยมองไม่ชัดอ่ะครับ (โทษคนอื่นอีกแน่ะ)  :m14:
ว่าแต่น้องโอ๊ตนี่คล้ายเอ หรือเปล่าอ่ะ ถ้าช่ายนี่ เดี๋ยวช่วยดูแลเต็มที่เลย 5555 (ล้อเล่นนะครับ พี่นิคอย่าโกรธนะ น่ากลัว)
มาต่อเร็ว ๆ นะครับ รออยู่ :bye2:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: CHOKUN ที่ 24-06-2008 10:08:09

เราอยากบอกนายว่า ถ้ารูปนั้นเป็นนายจริงก้อ ขอบอกน่ารักมาก มิน่าล่ะพี่นิคถึงได้หวงซะ  ยังไงก้อรักกันนาน ๆ นะ :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: surichay ที่ 24-06-2008 11:46:15

อิอิ อ่านไปเขิลไป แถมมีกลอนอีก

มาต่อเร็วๆๆน่ะค่ะ

รักษาสุขภาพด้วยน่ะค่ะ

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: gift_deb ที่ 24-06-2008 13:19:20

อ่านแล้วน่ารักดีค่ะ เห็นคุณเอกังวลอะไรหลายๆ อย่างกับครั้งแรก เข้าใจฟีลลิ่งค่ะ

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: boboaje ที่ 24-06-2008 18:04:59

 :m25: :m25:

คิดว่าจะเหลวซะและ


ไม่ใช่น้อยเลยอ่ะ  ครั้งแรกถึงกะไม่กินเข้ากินปลากันเลยเหรอ

หึหึหึ   :mc4: :mc4:ฉลองกั๊บ

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 24-06-2008 18:54:52

สวัสดีครับ ผมนิคเองครับ

เข้ามาอ่านตอนนี้แล้วผมรู้สึกภูมิใจอยากบอกไม่ถูก ยิ่งอ่านpostแล้วยิ่งดีใจครับที่ทุกคนอยากให้ผมละเมิดกฎข้อ3บ่อยๆ แต่เจ้าตัวเขาซิครับ ขานั้นยากมากๆครับ ยังไงก็ช่วยกันบอกให้เอเขายกเลิกกฎข้อ3ได้แล้วครับ
บังคับใช้มาตั้งนานแล้วน่าจะยกเลิกซักที  แต่วันนี้ไม่ใช่วันพระ พรุ่งนี้ถึงเป็นวันโกน วันนี้เอเขานัดให้ผมไปทานข้าวที่บ้าน เห็นบอกว่ามีธุระสำคัญจะคุยด้วย โอกาสเป็นของผมอีกแล้วครับ ช่วยกันกระตุ้นเอเรื่องกฎข้อ3ให้ผมหน่อยนะครับ
วันนี้ยังไม่เห็นมาpostเลยครับ ผมคิดว่าเดี๋ยวเอเขาคงจะเข้ามา ผมขอตัวไปเตรียมตัวทานข้าวกับเอก่อนนะครับ จะเตรียมตัวละเมิดกฎด้วยครับ  nick'a

ปล.หลายคนอยากให้ผมเขียน ผมว่าอย่าให้ผมเขียนเลยครับ ผมไม่ถนัดไม่มีความสามารถทางนี้เลยครับ
ขอบคุณที่เป็นห่วงย่าผมด้วยครับ

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: Lalunar ที่ 24-06-2008 18:58:55

ได้อ่านเรื่องนี้จากที่เด็กดีอ่ะครับ ส่วนที่นี่ผมเพิ่งเป็นน้องใหม่ แหะๆ ขอบอกว่าชอบกลอนมากๆ เจ๋งดีอ่ะ ทำให้เรื่องดูไม่หื่นไป :m1:
ขอเป็นกำลังใจให้ พี่นิคกับเอด้วยครับ

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: P_love ที่ 24-06-2008 19:21:29

เข้ามาเชียร์พี่นิค เพราะวันนี้จะไปกินข้าวที่บ้านเอ :a2: :a2:

แล้วก็ขอยกนิ้ว o13 ให้กับบท nc ที่อ่านแล้วสุดยอดจริง ๆ

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: meawmeaw ที่ 24-06-2008 19:26:30

เข้ามาช่วยยุ...

ยุให้...คุณเอ...
...เพิ่มกฎเหล็กข้อที่ 4 5 6 อีกเลย
กร๊ากกกกกกกกก  :m4:

//ว่าแล้วก็รีบหลบไปซ่อนตัว อิอิ

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 24-06-2008 19:52:04

พี่นิคคะ....พี่ดูไม่หื่นเลย น่า...รัก นะเอนะ  ฮึ....  :m1:

เอ้า!..ช่วยพี่นิคหน่อย ขออ้อนน้องเอแทนพี่นิค  :o8:
น้องเอจ๋า...เห็นใจพี่นิคบ้างเถอะน๊า...
ยกเลิกเถอะ ไอ่กฏเหล็กข้อ 3 แบบนั้นอะ มันล้าหลังแล้วหน่า  :angry2:
มีแล้วน้องเอ ก็ไม่จั๊กกะจี้หัวใจ ไม่สบายอารมณ์ แล้วมีไว้ทำไมน้อ
เลิก เลิก เลิก ๆๆๆๆเถอะน๊าจ๊า
คนดีอย่างพี่นิคเนี่ย...น้องเอต้องเก็บใกล้ตัวสิ  ใช้พี่นิคน้อยบ้าง นะเอนะ   :o8:

เดี๋ยวเถอะ...เดี๋ยวพี่จะเก็บพี่นิคเข้ามาสู่อ้อมใจพี่นะจ๊ะ  ระวังนะตัวเอง...อิอิ   :laugh:

แต่แหม...อิจฉาคืนนี้เน๊าะ ลูกพี่นิคออกมาวิ่งเล่นอีกแล้วอะ   o13

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: cassper_W ที่ 24-06-2008 20:09:01

เออออออออ   ไม่มาต่อออ หรือว่าตอนหน้า   ก็มีร้อยกลองมาอีกกกก  555++ :laugh:

เห็นพี่นิคเม้นแล้ววว   พี่นิคอยากให้ทำลายกฎข้อ สาม เหรอ ความจิง พี่นิคแค่อิปปิ้ว ปิ้วอิป ก็ได้แล้วววววว  กร๊ากกกกกกกกกก   เด๋วเอ หาว่าเข้าข้างเกินน

ไม่ได้เข้าข้างน่ะ แค่ชอบเห็นคนรักกกกันนน แบบ แนบแน่น แค่นั้นเองง่ะ :o8:  หุหุ

พี่นิคมาเขียนเป็นร้อยแก้วก็ได้น่ะ  แปลจากบทร้อยกรองของเออ่ะ 555++++
2 เวอร์ชั่นดี อิอิ   รอเอ มาต่อ  อิอิ

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: angsumalin ที่ 24-06-2008 20:24:59

ตามอ่านทันแล้วค๊าบว่าแต่ฉากอัศจรรย์เนี่ยเจ๋งมากเลยค๊าบติดเรทแบบสุนทรี :laugh:

รูปเอเนี๊ยไม่ช่ายหน้าเหมือนดาราเกาหลี แต่หน้าเหมือนดาราไต้หวันเลยค๊าบคนที่แสดง

เรื่อง Hana kimi เวอร์ชั่นไต้หวันคับ คนที่แสดงเป็น(แอ๊บแมน)ที่ชอบรุ่นพี่หนานคนคุ้มหอ

คล้ายกันมากเลยคับแต่ดาราไต้หวันเค้าจะหน้าหวานกว่าเลยมองออกว่าเป็นคนละคนคับ

ลองไปหามาดูน่ะคับคล้ายมากจริงๆน่ารักมากๆด้วยคับ

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 24-06-2008 21:13:35

 พี่ เอ ระวัง ตัว ให้ ดีนะ คืน นี้ อะ


มี คน เค้า จ้องจา .........   ยุน้า     :m25:


วันนี้ ไม่ใช่วันพระ  พ่งนี้ เป็น วัน โกน    :m12:


พี่ เอ รับ พี่นิค ไป พิจรณาหน่อย สิ   :m13:   


พี่ นิค อุส่า  เข้า มาหากอง หนุน    :laugh:


คน ใน เล้า พร้อม เป็น กอง หนุน ให้ พี่ นิค   ----->


แหก กฎค่ะ   นะค่ะ   :o8:


รอตอนต่อ ไป นะค่ะ

 :bye2:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 24-06-2008 22:20:51

รอ จน   :a12:

ฝัน ดีนะค่ะ  พี่เอ+พี่นิค

 :bye2:

หัวข้อ: Re: <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 26(ติดเรท)เด็กที่ต่ำกว่า 18 ควรเข้ามาอ่าน
เริ่มหัวข้อโดย: Mint ที่ 24-06-2008 23:40:54

พี่นิค สู้ๆ :a2: :a2:

แหกกฏๆๆๆ

 :laugh: :laugh:

 :oni1: :oni1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป<<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 27 (อีก 3 ตอนจะจบแล้
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 25-06-2008 01:52:32

 :oni2:มาแล้วครับ มาต่อให้แล้วครับ  :oni1:


สาวตัวกลม -- จะพยายามจัดให้ครับ

uuro -- เป็นใครครั้งแรกก็ต้องจิตตกทั้งนั้นแหละครับ

๐DoNuT๐ -- อันนี้ต้องลองเองถึจะรู้ครับ :m25:

sleepless -- แค่แซวเล่น ขำๆ น่ะครับ

O_o -- สาธุครับ  :a1:

kdds -- ขอบคุณสำหรับคำปรึกษานะครับ

P_love -- ไม่มีก็ไม่ครบทุกรสซิครับ  :a3:

goozaza  -- คิดผิดเปล่า ที่ให้พี่นิครับฝึกงานให้

wan -- มาขอนแก่นทั้งทีน่าจะบอกกันล่วงหน้านะครับ ส่วนชื่อตอนน่าสนใจมากครับ อิอิ

ICEBERGboy -- เจ้าโอ๊ตน้องชายผมมันชายแท้แมนทั้งแท่งครับ  :angry2:อย่ายุ่งเด็ดขาดนะครับ  (เจ้าโอ๊ตทั้งหล่อทั้งสูงกว่าผมอีกครับ สาวๆติดตรึม ฮ่าๆ)

angsumalin -- ขอโทษครับพอดีผมไม่ค่อยได้ดูหนังดูละคร เลยไม่รู้ว่าเหมือนดาราเกาหลี หรือไต้หวัน หรือญี่ปุ่นอะไรหรอกครับ ผมหน้าโหลเองครับ

meawmeaw -- ชอบที่มายุให้ผมตั้งกฎเพิ่มครับ ผม+1 ให้เลยนะครับ

A_wAy_G_mAn -- คนที่ใช้ชื่อนี้แล้วลงท้ายด้วย nick'a  :angry2:ไม่มีอะไรทำหรือไง ถึงเที่ยวมาบอกชาวบ้านเขาอย่างนี้ บอกว่ามาทานข้าวแล้วมีเรื่องสำคัญก็สำคัญจริงๆ ไม่ได้คิดอย่างอื่น สมน้ำหน้าคืนนี้ก็ไม่ได้อยู่ดี :laugh: อีกอย่างเปลี่ยนรหัสผ่านแล้วด้วยจะได้ไม่ใช้ชื่อเขามาก่อการร้ายในนี้อีก :m14:

 :mc4: :mc4: จุดประทัดไล่จับพวกที่ชอบมายุให้พี่นิคแหกกฎ กับพวกที่อยู่ข้างพี่นิคทุกคนเลย เดี๋ยวจะลงโทษโดยการไม่มาลงนิยายซักอาทิตย์ดีไหมนี่ ชอบยุกันเข้าข้างพี่นิคดีนัก o12

.....................................................

p.s.ที่จริงเข้ามีข่าว(ไม่รู้ว่าดีหรือว่าร้าย)จะแจ้งให้ทราบ (ก็เรื่องสำคัญที่คุยกับพี่นิคคืนนี้แหละครับ) แต่เปลี่ยนใจแล้วขอแจ้งพรุ่งนี้ดีกว่า ขอแกล้งทรมานจิตใจพวกที่เข้าข้างพี่นิคหน่อยแล้วกัน (ขนาดพี่นิคฟังข่าวนี้ ยังหมดมู๊ดอ่ะคิดดู คืนนี้เลยนอนหลับไปแล้ว อิอิ)

ตอนที่แล้วเรียกว่ามีบทอัศจรรย์  แต่ตอนนี้เรียกว่ามีเรื่องพิสดารก็ว่าได้ครับ (ไม่เชื่ออย่าลบลู่ ฮ่าๆ) ไปติดตามอ่านกันได้แล้วครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 25-06-2008 01:58:08

บทที่ยี่สิบเจ็ด --- หึง & ซาวน่า

หลังจากวันวาเลนไทน์ผ่านมา วันที่เป็นครั้งแรกของผมกับพี่นิค เป็นวันที่ผมจดจำไม่มีวันลืม จากวันนั้นเป็นต้นมา ผมก็ไม่ค่อยได้ให้พี่นิคล่วงเกินข้อตกลงที่3ได้เท่าไหร่ อย่างมากเดือนหนึ่งไม่เกินครั้งสองครั้งด้วยซ้ำ ที่เป็นอย่างนี้ไม่ใช่เพราะว่าผมยังกลัวหรือต้องการแกล้งพี่นิคแต่อย่างไร แต่เป็นเพราะงานยุ่งทั้งคู่บ้าง ใกล้สอบบ้าง ติดโน่นบ้างติดนี่บ้าง

โดยเฉพาะช่วงนี้เป็นอีกหนึ่งเดือนก่อนสอบปลายภาค  และมีงานใหญ่ที่องค์การต้องทำคืองานกีฬาระหว่างคณะ แถมยังมีโครงการนักศึกษามาเรียนรู้อะไรนั่นอีก ทำให้ผมกับพี่นิคส่วนมากเจอกันก็เวลาทำงานด้วยกันในองค์การมากกว่า

“เหนื่อยๆ เหนื่อยใจจะขาดอยู่แล้ว เรียนเลิกบ่ายสี่ ซ้อมแบดถึงทุ่ม ช่วยงานที่องค์การถึงสี่ทุ่ม กว่าจะได้กินข้าวเย็นสี่ทุ่มกว่า กลับมาหออาบน้ำก็ปาเข้าไปจะเที่ยงคืน แล้วอย่างนี้จะเอาเวลาที่ไหนไปอ่านหนังสือ โอ๊ยๆ......จะสอบอยู่แล้วด้วย หนึ่งเราน่าจะเรียนคณะเดียวกันเน๊อะ จะได้ช่วยติวให้กันได้”ผมบ่นออกมาแบบตาจะปิดขณะที่ลากร่างกายที่อยู่ในสภาพหมดแบตขึ้นบันไดเพื่อกลับห้อง โดยมีหนึ่งเดินตามหลังมา

“เหนื่อยมากเหรอครับ มามะ เดี๋ยวพี่พาไปชาร์ตพลัง”เสียงที่ได้ไม่ใช่เสียงของหนึ่งแต่เป็นเสียงของพี่นิค ไม่ทันที่ผมจะหันกลับไปมอง พี่นิคก็เดินเข้ามาอุ้มผมทันที

“เห้ย...พี่นิค มาได้ไง ปล่อยเอลง เดี๋ยวคนอื่นมาเห็น ข้อ1ๆ อย่าลืม”ผมร้องออกมาอย่างตกใจแต่ก็ไม่ลืมข้อตกลงที่1โดยที่พี่นิคยังอุ้มผมขึ้นบันไดอยู่

ถึงผมจะเหนื่อยมากแต่ก็จำได้ว่าหลังจากที่ทานข้าวด้วยกัน มีผม หนึ่ง พี่นิค พี่หมอที พี่ปอ พี่แหวว พี่ริช ไอ้เอ็กซ์ สายป่านแล้ว ทุกคนก็แยกย้ายกลับกันหมดแล้วนิ่ ไอ้เอ็กซ์ไปส่งป่านที่หอ พี่ปอไปส่งพี่แหวว พี่หมอทีไปเข้าเวรต่อ พี่ริชก็กลับไปพร้อมพี่นิคแล้ว ผมกับหนึ่งก็กลับด้วยกัน จนมาเดินขึ้นบันได หนึ่งก็ยังเดินตามหลังผมขึ้นมา แล้วพี่นิคมาได้ยังไง หนึ่งหายไปไหน

“เขาจะตื่นก็เพราะเสียงร้องโวยวายของเอนี่แหละ ดึกขนาดนี้หลับกันหมดทั้งหอแล้ว”พี่นิคพูดออกมาแล้วทำตาเจ้าเล่ห์ (ให้ตายซิ ไม่ชอบเลยทำสายตาอย่างนี้ เหมือนเราจะตกอยู่ในอันตรายซะแล้ว – ผมคิด)

“แล้วพี่จะอุ้มเอไปไหน เลยชั้นสามแล้วนะพี่ แล้วหนึ่งล่ะ”ผมถามพี่นิคที่อุ้มผมขึ้นบันไดเลยชั้นที่ห้องผมอยู่ไป

“หนึ่งเขาก็อยู่ของเขา เราก็จะไปอยู่ของเรา ส่วนไปไหนถึงแล้วก็จะรู้เอง”พี่นิคตอบออกมาแล้วก็ปล่อยผมลงพร้อมหยิบกุญแจออกมาไขประตู (เออ ลืมไปเลยว่าพี่แกอยู่หอนี้ด้วยนี่หว่า ปกติเห็นแต่ไปนอนแต่ที่คอนโดของพี่ริช)

“เข้ามาซิครับ หรือว่าจะต้องให้พี่อุ้มเข้ามาอีก”พี่นิคหันมาบอก ผมเดินตามเข้าไป ผมไม่เคยมาห้องพี่นิคเลย รู้แต่ว่าเป็นห้องที่อยู่บนหัวผมนี่แหละ (ผมอยู่ 304 พี่นิคอยู่ 404)

“ไม่ค่อยเห็นพี่มาอยู่เลย ทำไมห้องยังดูสะอาดอ่ะ”ผมพูดพร้อมเดินมานั่งลงที่เตียงแล้วมองดูไปรอบห้อง

“ก็วันนี้พี่เจียดเวลาว่างอันน้อยนิดมาทำความสะอาดเพื่อการนี้โดยเฉพาะเลย”พี่นิคบอกอย่างภาคภูมิใจ

“จะพูดให้เอภูมิใจเปล่าเนี๊ยะ ว่าแต่พี่พาเอขึ้นมาทำไม”ผมถามต่อ

“ก็พี่อยากให้เอมาเห็นห้องพี่ไง เพื่อว่าเออยากจะย้ายมาอยู่กับพี่ อีกอย่างวันนี้ก็ไม่ใช่วันพระ วันก่อนหรือหลังวันพระด้วย นิคน้อยมันเลยอยากมาเจอเอน้อยอ่ะ”พี่นิคพูดทำเสียงอ้อนแล้วเดินเข้ามานั่งข้างผมแววตาออกหื่นเล็กน้อย (นั่นไงว่าแล้วตกอยู่ในอันตรายจริงๆด้วย --- ผมคิด)

“ไม่ได้หรอกพี่ เอสัญญาไว้กับหนึ่งว่าจะอยู่ด้วยกัน ถ้าย้ายมาหนึ่งโกรธตายเลย ส่วนเรื่องนั้นคำเดียวสั้นๆ ไม่”ผมบอกพี่นิคทำหน้าบึ้งทันที

“เออ่ะครับ ตั้งแต่วันนั้นมันจะเป็นเดือนแล้วนะครับ ไม่สงสารพี่บ้างเหรอครับ”พี่นิคอ้อนต่อ

“ไม่”ผมตอบคำเดียวสั้นๆ แต่ความหมายชัดเจนในตัวทั้งหมด

“เอใจร้าย เอไม่เข้าใจพี่บ้างเลย”พี่นิคทำเสียงอ่อยๆเหมือนให้ผมเห็นใจ

“พี่ก็ไม่เข้าใจเอ วันนี้เอเหนื่อยมากไหนจะเรียนซ้อมแบดช่วยงานพี่ที่องค์การ ก็ใครบอกให้พี่ใช้งานเอหนักนักล่ะ ช่วยไม่ได้”ผมบอกแบบโยนความผิดไปให้เจ้าตัว แต่ที่จริงพี่นิคไม่ค่อยใช้งานผมด้วยซ้ำ มีแต่ผมเสนอตัวทำให้เองมากกว่า ก็อยากแบ่งเบางานพี่เขาอ่ะ

“ไม่ต้องมาพูดเลย ไปช่วยพี่ทำงานหรือว่าไปนั่งให้คนเอาใจ เห็นแต่เดี๋ยวหมอทีก็เดินมาคุยด้วย เอาเค้กมาให้ เอาน้ำมาให้ ส่วนที่ไปซ้อมแบดอย่างคิดว่าพี่ไม่รู้นะ พอพักซ้อมก็มีพี่ สาวๆสวยๆมารุมหน้ารุมหลังเช็ดหน้าเช็ดเหงื่อให้ โดยเฉพาะไอ้ตุ่นที่เป็นโค้ชรุ่นพี่ของเราน่ะ พี่ไม่ไว้ใจเลย มองดูเราแต่ละที ตาเป็นประกาย ยิ่งเวลามาสอนจับไม้จับมือทำอย่างกับมือติดกาวไม่ยอมปล่อย เราเองก็เหมือนกันปล่อยให้เขาจับอยู่ได้ตั้งนานสองนาน”พี่นิคพูดประชดผมออกมาชุดใหญ่

“อ่ะๆพาลแล้ว พี่หมอทีเขาคุยแบบพี่น้องกันไม่มีอะไรจริงๆ ส่วนพี่ตุ่นนี่พี่คิดมากไปเองเหรอเปล่า พี่เขาก็ทำอย่างนี้กับทุกคนแหละ เอ๊ะ แล้วรู้ได้ไงว่าพี่ตุ่นซ้อมแบดให้ ไปแอบดูเขามาใช่ม้า บอกมาซะดีๆ หรือว่าพี่จะหึงเอ”ผมพูดแซวเล่นเพราะรู้ว่าคนปากแข็งอย่างพี่นิคไม่มีทางยอมรับหรอกว่าหึงผม ขนาดบอกว่ารักยังไม่มีเลย มีแต่ให้ผมบอกว่ารักพี่แกได้ทุกวี่ทุกวัน

“ใช่พี่ไปแอบดูมา เอทำอะไรพี่ก็ได้แต่แอบดูนั่นแหละ ก็เอตั้งกฎข้อที่หนึ่งไว้นี่ อีกอย่างก็คนมันหึงแล้วทำไม”พี่นิคพูดออกมาเหมือนน้อยใจนิดๆ (ผิดคลาด แปลกมาก อย่างพี่นิคพูดออกมาได้ไงว่าหึง --- ผมคิด)

“ก็ ก็ ก็ไม่ทำไมหรอกครับ ใครจะกล้าทำอะไรท่านนายก”ผมบอกออกไปอย่างรู้สึกผิด

“งั้นคืนนี้ให้นิคน้อยเจอกับเอน้อยนะครับ จะได้ลดความหึงของพี่ลงบ้าง”พี่นิคหันมาทำเสียงแบบอ้อนปนหื่นต่อทันที (นั่นไง ว่าแล้วมันแปลกๆ --- ผมคิด)

“ไม่”ผมตอบ

“เออ ไม่ก็ไม่”พี่นิคพูดแล้วเดินออกจากเตียงไปนั่งที่โต๊ะเขียนหนังสือเหมือนงอนและน้อยใจ

“อืม...พี่ แล้วกีฬาระหว่างคณะ พี่ไม่ลงแข่งอะไรบ้างเหรอ”ผมถามเพราะเห็นว่าสถานการณ์ไม่ค่อยดี

“ไม่”พี่นิคตอบกลับมา คำเดียวสั้นๆง่าย

“ตัวเองงอนเขาเหรอ”ผมพูด (ถ้าอยู่สองคนกับพี่นิคบางที่ผมก็แทนตัวเองว่าเอบ้าง เขาบ้าง เรียกพี่นิคว่าพี่บ้าง ตัวเองบ้าง เจ้าของบ้างแล้วแต่โอกาสและอารมณ์จะพาไป แต่ส่วนใหญ่จะแทนตัวเองว่าเอ เรียกเขาว่าพี่มากกว่า)

“ไม่”พี่นิคตอบออกมาคำเดียวเหมือนกำลังเล่นงานผมคืนโดยวิธีการของผมที่พูดว่าไม่คำเดียวเหมือนกัน

“งั้นวันนี้เจ้านิคน้อยอยากเจอกับเอน้อย”ผมถาม

“ไม่......เอ๊ย ใช่ๆ ตอบใหม่อยากเจอซิครับ อยากเจอมากๆด้วย”พี่นิคที่ตั้งหน้าตั้งตาจะตอบว่าไม่ พอเจอคำถามของผมเข้าไปรีบเปลี่ยนคำตอบแล้วยิ้มออกมาทันที

“เสียใจด้วยนะครับ เอถือคำตอบแรก ตอบว่าไม่ก็คือไม่ 555”ผมหัวเราะที่ทำให้พี่นิคตกหลุมพรางผมได้

“สะใจมากไหม”พี่นิคพูดแบบงอนๆ

“แหม  พี่ก็  เอเหนื่อยจริงๆนี่ครับ”

“แล้วพี่ไม่เหนื่อยหรือไง งานพี่ก็เยอะกว่าเออีก อีกอย่างเวลาตอนนั้นพี่ก็ใช้แรงกว่ากว่าเอ เอแค่นอนเฉยๆเอง”พี่นิคบอกพร้อมวกเข้าเรื่องนั้นจนได้

“นั่นดิ่เหนื่อยก็พักผ่อน นอนได้แล้ว”ผมบอก

“แต่พี่ว่าไหนๆมันก็เหนื่อยแล้ว เหนื่อยให้มันสุดๆแล้วค่อยพักทีเดียวดีกว่าครับ”พี่นิควกเข้าเรื่องอย่างว่าอีกแล้ว

“ว่าแต่งานพี่ช่วงนี้เป็นยังไงบ้าง ไอ้โครงการเรียนรู้ร่วมกันนะ เข้าจะส่งนักศึกษามาวันไหน”ผมพยายามพูดเรื่องงานเพื่อดึงพี่นิคออกจากเรื่องอย่างว่า

“อืม เกือบลืมไปเลย ศุกร์นี้มั้ง เอมาช่วยพี่ต้อนรับนักศึกษาพวกนั้นด้วยนะ เห็นว่าจะมีมาสามคน
ทางองค์การรับผิดชอบหนึ่งคนอ่ะ”พี่นิคบอก แล้วก็เป็นไปตามแผนของผมเพราะเวลาพูดเรื่องงานพี่นิคจะไม่สนใจเรื่องอื่นเลย

โครงการเรียนรู้ร่วมกันแบ่งปันความรู้ เป็นโครงการที่มหาวิทยาลัยเอกชนแห่งหนึ่งในจังหวัดเดียวกันนี่แหละทำเรื่องเสนอเข้ามาที่มอขอ โครงการนี้ก็เป็นประมาณว่าส่งตัวแทนนักศึกษาที่เป็นเด็กกิจกรรมมอละสามคนไปแลกเปลี่ยนเรียนรู้กระบวนการทำงานด้านกิจกรรมของนักศึกษาของแต่ละมอเพื่อเพิ่มเติมประสบการณ์ ระยะเวลาก็มาอยู่ประมาณเกือบเดือน  ที่องค์การนักศึกษารับผิดชอบหนึ่งคน เพราะอีกสองคนก็จะเป็นส่วนงานของสภานักษากับกองกิจการนักศึกษา

“ปีหน้าเอขอเป็นตัวแทนมอเราไปนะพี่นะ ขอพี่ไม่ได้ซิปีหน้าพี่ก็ไม่ได้เป็นนายกแล้ว”ผมบอก

“ถึงเป็นก็ไม่ให้ไป ขนาดมีพี่คอยดูอยู่ขนาดนี้ยังมีคนมารุมซะ ถ้าไปนอกมอมีหวังกลับมาเอลืมพี่แน่ๆ”พี่นิคบอก

“เอไม่ลืมพี่หรอก จะลืมได้ยังไง เจอกันแรกๆก็ทำเอาเอเข้าโรงบาลซะแล้ว”ผมย้อน

“งั้นคืนนี้พี่จะทำให้เอลืมพี่ไม่ลงกว่าเดิมอีก เอาป่ะ”พี่นิคพูดพร้อมทำหน้าหื่นวกเข้าเรื่องนั้นจนได้

“ไม่ต้องเลย ไปอาบน้ำได้แล้ว”ผมบอกพี่เขาแบบตัดบท

“แล้วเอไม่อาบด้วยกันเหรอครับ”พี่นิคชวน (หมายความว่าไปอาบพร้อมกัน ไม่ใช่อาบด้วยกันเพราะที่หอเป็นห้องน้ำรวมมีหลายห้อง)

“ก็เสื้อผ้า ผ้าเช็ดตัวอยู่ที่ห้องหมดจะให้อาบยังไง เดี๋ยวจะลงไปเอาก่อน”ผมหาทางเลี่ยงกะว่าลงไปที่ห้องแล้วจะไม่ขึ้นมาอีก เพราะขืนอยู่อย่างนี้ มีหวังผมเหนื่อยกว่าเดิมแน่ ดูจากท่าทางพี่นิคแล้วคงไม่ยอมง่ายๆ หวังสูบพลังจากผมเต็มที่

“ไม่ต้องเลย จะลงไปแล้วไม่กลับขึ้นมาใช่ม้า”พี่นิคบอกอย่างรู้ทัน

“ก็ ป่าวนิ่ งั้นใส่เสื้อผ้าของพี่ก็ได้”ผมบอกแบบแก้ตัว กะว่าถ้าพี่นิคเข้าห้องน้ำผมจะหนีกลับลงไปที่ห้อง

“ผ้าเช็ดตัวกับเสื้อผ้าพี่อยู่ในตู้เลือกเอาตามใจชอบ แต่พี่ว่าคืนนี้เสื้อผ้าไม่ต้องใส่ก็ได้มั้ง อีกอย่างระหว่างที่พี่อาบน้ำ ห้ามหนีลงไปที่ห้องนะ ไม่งั้นพี่จะตามลงไปเล่นหนังสดให้หนึ่งได้ดูด้วยเลย”พี่นิคเหมือนรู้ความคิดผมหันมาขู่ก่อนเดินออกจากห้องไปอาบน้ำ

“ไอ้พี่นิคบ้า ไอ้พี่นิคทะลึ่ง”ผมว่าตามหลังออกไป แล้วก็ล้มตัวลงนอนอย่างอ่อนเพลียตั้งใจว่าจะขอเอนหลังซักหน่อยแล้วจะไปหยิบเสื้อผ้าก่อนเดินไปอาบน้ำ

“เอ เอครับ ตื่นซิ ไปอาบน้ำก่อนเร็ว”พี่นิคเข้ามาปลุกผม ผมงัวเงียตื่นขึ้นเห็นพี่นิคใส่บ็อคเซอร์ตัวเดียวนั่งอยู่ข้างๆผม ตรงเป้าบ็อคเซอร์มันตุงๆโด่ๆพิกลด้วย แต่มันก็ไม่ได้กระตุ้นอารมณ์อะไรให้ผมเลย ก็คนมันเหนื่อยอ่ะ อยากนอนด้วย

“อืมๆ ขอห้านาที”ผมบอกแล้วดึงผ้าห่มมาห่มพร้อมหันหน้าหนีไปทางอื่น

“อย่าขี้โกงซิ อ่ะก็ได้ห้านาทีก็ห้านาที พี่คอยได้ คอยมาตั้งนานอีกห้านาทีจะเป็นไรไป”พี่นิคบอกพร้อมนอนลงข้างๆแล้วเริ่มจับเวลา

ผมตื่นขึ้นมาเพราะรู้สึกรำคาญตัว (ก็เล่นไม่อาบน้ำก่อนนอนมันก็นอนไม่สบายซิครับ) ผมมองไปรอบๆเพราะไม่คุ้นกับสถานที่ กว่าจะจำได้ว่ามาที่ห้องพี่นิคแล้วผมก็ตกใจ อ้าวนี่เราเสร็จไปตอนไหนหว่า ไม่เห็นรู้สึกอะไรเลย หรือว่าครั้งที่สองมันจะไม่มีความรู้สึกอะไรแล้ว ผมคิดพร้อมเปิดผ้าห่มดูยังเห็นตัวเองอยู่ในชุดนักศึกษาครบเป็นปกติ ส่วนพี่นิคก็นอนหลับอยู่ข้างๆ ในสภาพบ็อคเซอร์ตัวเดียวที่สำคัญมันไม่โด่ๆตุงๆตรงเป้าแล้วด้วย (สงสัยเจ้านิคน้อยคงหลับตามนิคใหญ่ --- ผมคิด)

ว่าแล้วผมจะล้มตัวลงนอนต่อแต่เหมือนคิดอะไรได้ ไม่ได้ๆ นอนต่อไม่ได้ ถ้าตอนเช้าเจ้านิคน้อยมันเป็นเด็กดีตื่นขึ้นมาเคารพธงชาติอีกล่ะ เรามีหวังเสร็จแน่ๆ ลงไปนอนที่ห้องดีกว่า ผมมองดูนาฬิกาบอกเวลาตีหนึ่งครึ่งผมหลับไปเกือบสองชั่วโมงหลังจากบอกพี่นิคว่าห้านาที

“โธ่เอ๊ยพี่นิค ตัวเองก็เหนื่อยจะตาย นอนไม่ทันไรก็หลับ ยังจะมาทำเป็นมีอารมณ์อย่างว่าอีก เห้อ
ขอโทษนะเจ้านิคน้อยอดทนคอยไปก่อนแล้วกันนะ วันนี้เอน้อยไม่ไหวจริงๆ” ผมพูดออกมาเบาๆก่อนที่จะห่มผ้าให้พี่นิคแล้วเดินกลับชั้นล่างที่ห้องของตัวเอง

“อ้าวหนึ่งยังไม่นอนอีกเหรอตีหนึ่งกว่าแล้ว”ผมทักขึ้นเมื่อเปิดประตูห้องเข้ามาแล้วเห็นหนึ่งกำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่

“ติวเสร็จแล้วเหรอ”หนึ่งถามผม

“ติวอะไร อ๋อหนึ่งวางแผนกับพี่นิคใช่ไหม ร้ายนะ”ผมบอกคืน เพราะจำได้ว่าตอนเดินที่บันไดอยู่ดีๆหนึ่งที่เดินตามมาข้างหลังก็หายไปเป็นพี่นิคมากแทน

“เปล่าแผนอะไร”หนึ่งหันมาถาม

“ก็หนึ่งเดินตามเราขึ้นบันไดมาอยู่ดีๆ แล้วทำไมเป็นพี่นิคล่ะ”ผมถามคืน

“อ้าวก็พี่นิคเดินตามหลังเรามาอีกที แล้วก็มาบอกเราว่าวันนี้จะติวให้เอ ให้เราถอยออกไปก่อน ไปคอยที่ห้องเลย ตอนแรกเราจะเรียกเอแต่พี่นิคบอกว่าไม่ต้อง แล้วเอก็เดินบ่นอะไรก็ไม่รู้ตอนขึ้นบันได เราเลยบอกไม่ทัน”หนึ่งบอกออกมา (เนียนมากนะไอ้พี่นิค หนึ่งเองก็ซื่อซะ เกือบส่งเพื่อนเข้าปากเสือแล้วไหมล่ะ---ผมคิดในใจ)

“อ๋อๆ ไม่มีอะไรหรอกติวเสร็จแล้ว เดี๋ยวเราอาบน้ำแล้วมาอ่านหนังสือเป็นเพื่อนนะ”ผมรีบบอกอย่างแก้เก้อกลัวหนึ่งจับพิรุธได้ หลังจากที่อาบน้ำเสร็จ ผมก็อ่านหนังสือกับหนึ่งต่อถึงตีสี่ค่อยเข้านอน ไปตื่นอีกทีเกือบเก้าโมง ดีนะที่มีเรียนสิบโมง

...

หลังจากเลิกเรียนเสร็จ ผมก็รีบเข้ามาที่องค์การเพราะวันนี้จะมีนักศึกษาจากโครงการเรียนรู้มาและอีกอย่างต้องรีบเข้ามาง้อพี่นิคที่เมื่อคืนหนีพี่แกลงมาทิ้งให้นอนคนเดียว ผมคิดว่าพี่นิคคงงอนผมเพราะทั้งวันไม่โทรหาผมเลย ผมโทรไปก็ไม่รับสาย ผมเลยไม่ลืมที่จะแวะซื้อพายรสไก่ของโปรดพี่แกมาเป็นเครื่องมือในการช่วยง้อ

“อ้าวน้องเอมาพอดีเลย มารู้จักกันไว้ซินี่น้องสองจากมอภาคมาในโครงการเรียนรู้”พี่แหววทักผมเป็นคนแรก ขณะที่ทุกคนนั่งอยู่ที่โซฟาชุดรับแขกมีพี่หมอที พี่นิค พี่ปอ พี่แหวว แล้วก็พี่ๆอีกสองคน ทุกคนล้วนให้ความสนใจกับแขกที่มาใหม่ที่นั่งอยู่ในวงด้วยกัน

“สวัสดีครับทุกๆคน”ผมบอกพร้อมยกมือไหว้แล้ววางถุงใส่พายไก่ไว้ที่โต๊ะด้านนอกก่อนเดินเข้าไปร่วมวง

“น้องสองจ๊ะ นี่น้องเอวิดคอมปีหนึ่ง ช่วยงานในองค์การเกี่ยวกับพวกระบบITต่างๆนะ”พี่แหววแนะนำผม ทำให้คนที่ถูกแนะนำหันไปมอง ผมว่าผมคุ้นๆหน้าคนนี้มากๆ แต่นึกไม่ออกว่าเจอกันที่ไหน แววตาเหมือนเหยี่ยวดูน่ากลัวอย่างนี้ เจอกันที่ไหนหว่า จำไม่ได้

“สวัสดีครับเอ ยินดีที่ได้เจอกันอีกครั้งนะครับ”สองทักผมด้วยน้ำเสียงที่นิ่งเรียบแต่แฟงด้วยความยินดี

“ครับๆ สวัสดีครับ ยินดีเช่นกันครับ”ผมตอบกลับ

“เมื่อกี้น้องสองว่ายินดีที่เจอกันอีกครั้งแสดงว่าทั้งสองคนเคยเจอกันแล้วเหรอครับ”พี่หมอทีถามออกมา

“ครับ แต่เอคงจำไม่ได้ เคยเจอกันสองครั้ง ครั้งแรกที่เอไปส่งพี่เด็ดเดี่ยวที่บ้าน ครั้งที่สองตอนที่ผมไปรับของรางวัลที่สถานีกับพี่นิค พอดีเอคุยโทรศัพท์อยู่คงไม่ทันเห็นผมมั้งครับ”สองบอกกับทุกคน

“อ๋อ ถึงว่าคุ้นๆ สืบสองน้องพี่เด็ดเดี่ยว”ผมนึกทบทวนถึงตอนที่พี่เด็ดเดี่ยวเมาในงานราตรีพี่บัญฑิตแล้วไปส่งพี่แกที่บ้าน แล้วก็ตอนที่มีคนมารับของรางวัลจากการที่แต่งคำขวัญรักใสใจบริสุทธิ์วันวาเลานไทน์ที่พี่นิคจัดรายการเมื่อคราวก่อนโน้น ไม่น่าเชื่อโลกกลมมากๆ

“รู้จักกันอย่างนี้ก็ดีแล้ว งั้นให้น้องเอเป็นบัดดี้ของน้องสองเลยก็แล้วกัน”พี่แหววจัดการเสร็จสรรพ

“ถามนายกเพิ่นก่อนแหน่”พี่ปอบอก (ถามนายกเขาก่อนหน่อย)

“อืม แล้วพี่นิคว่าไงค่ะ”พี่แหววถามขึ้น

“ก็ดี แต่ระวังจะโดนทิ้งนะ แล้วจะหาว่าพี่ไม่เตือน”พี่นิคพูดจบก็ลุกเดินเข้าไปในห้องประชุมเล็ก ทำเอาทุกคนงงเล็กน้อย (พูดประชดกันซึ่งๆหน้าแบบนี้งอนอยู่แน่ๆ --- ผมคิด)

“ไม่มีอะไรหรอก สงสัยนิคเขาเครียดเรื่องงาน ว่าแต่น้องสองจะต้องพักหอในหรือเปล่า พี่จะได้ทำเรื่องให้”พี่หมอทีที่รู้ว่าผมกับพี่นิคคบกัน หันมามองผมแล้วรีบพูดกับคนอื่นเพื่อกลบเกลื่อนในสิ่งที่พี่นิคพูดและทำเมื่อครู่

“คงไม่ต้องมั้งครับ บ้านผมอยู่ในเมืองไว้เทียวเอาก็ได้ ยกเว้นวันไหนที่ต้องมีงานหรือกิจกรรมในตอนค่ำผมคงต้องขอรบกวนพวกพี่ค้างบ้างเป็นครั้งๆไปดีกว่าครับ”สองบอก

“เอาอย่างนั้นก็ได้ครับ ยังไงก็บอกที่น้องเอเขาได้เลยนะครับ”พี่หมอทีบอก

“น้องสองนี่กรอกประวัติตลกดีนะคะ ความสามารถพิเศษ พลังจิต ยิ่งตรงช่องที่ให้กรอกเพศนี่
เขียนมาได้ แล้วแต่อารมณ์ หญิงก็ได้ ชายก็ดี”พี่แหววที่อ่านใบประวัติส่งตัวแล้วหัวเราะ

“ผมหมายถึงอย่างนั้นจริงๆครับ”สองบอกอย่างเรียบเฉย (ทำให้ผมนึกถึงตอนที่ไปถึงพี่เด็ดเดี่ยวแล้วสองจ้องหน้าผม ผมรู้สึกถึงพลังงานบางอย่างที่จะเข้ามาควบคุมผม จนพี่เด็ดเดี่ยวบอกว่าให้เลิกจ้องหน้าผม เพราะผมไม่ใช่เกย์อย่างที่สองเข้าใจ แล้วพี่เด็ดเดี่ยวยังบอกอีกว่าอย่าไปจ้องตาเดี๋ยวโดนสะกดจิต ตอนนั้นผมนึกว่าพี่แกพูดเล่นๆ ไม่คิดว่าสองจะกล้ากรอกลงในประวัติแบบนี้)

“แหมทำเป็นพูดไป คนนิ่งขรึมทำตัวลึกลับอย่างน้องสองน่าค้นหาจะตายไป จะเป็นชายเป็นหญิงเขาก็อยากค้นหาหมดแหละจ๊ะ ว่าแต่พลังจิตยังไงเหรอ ทำให้พี่ดูบางซิ”พี่แหววแซวกลับ

ว่าแล้วสองก็มองหน้าพี่แหวว ซักพักหนึ่งก็บอกว่า

“พี่สองคนนี้เป็นแฟนกัน เพิ่งไปทานส้มตำร้านหลังมอที่เป็นเหมือนกระต๊อบใช่ไหมครับ”พร้อมชี้ไปที่พี่แหววกับพี่ปอ

“ไม่น่าเชื่อ รู้ได้ยังไงมีใครบอกหรือเปล่า”พี่แหววพูด สองทำเอาทุกคนทึ่ง

“เล่นของแน่ๆ แล้วฝึกมานานยังจ๊ะ”พี่แจ๋วรองฝ่ายจัดหาทุนถามขึ้นทันที

 “มันเป็นวิทยาศาสตร์ทางจิตอย่างหนึ่งนะ คือเรื่องราวต่างของเราจะถูกคลื่นสมองบันทึกไว้ ถ้าเราสามารถใช้คลื่นหรือพลังงานนั้นได้ก็จะเหมือนจูนคลื่นให้ตรงกัน เหมือนเวลาเราหมุนหาคลื่นวิทยุหรือโทรทัศน์ไง”พี่หมอทีอธิบายด้วยหลักวิทยาศาสตร์

“ผมก็ไม่รู้นะครับว่ามันเป็นอะไร ตั้งแต่ผมจำความได้ผมก็ทำได้เลย ตอนแรกก็แปลกใจตัวเอง”สองอธิบายพร้อมมองหน้าพี่หมอที แล้วพี่หมอทีก็ค่อยๆเหมือนเคลิ้มจะหลับลงไป พอสองหันหน้ามาในวงสนทนาพี่หมอทีก็งัวเงียตื่นขึ้น

“คราวนี้พี่จะบอกว่าผมเป็นยานอนหลับหรือเปล่าครับ”สองบอกกับพี่หมอที แต่ทำให้ทุกคนในนั้นเริ่มรู้สึกกลัวๆสองกันบ้างแล้ว

“อืม........แปลกดีครับ พี่ขอตัวไปล้างหน้าก่อนแล้วกัน อยู่ดีๆก็ง่วง”พี่หมอทีพูดจบก็ลุกขึ้นเดินไปห้องน้ำ ผมเลยได้โอกาสที่จะขอตัวไปด้วย แล้วทำท่าเดินไปห้องน้ำกับพี่หมอที ที่จริงอยากไปง้อพี่นิคมากกว่า ไม่อยากให้โกรธนาน เจ้านี้ยิ่งแบบชอบสะสมความโกรธอยู่ ส่วนวงสนทนาก็ยังตื่นเต้นเร้าใจไปกับเรื่องราวของสองกันต่อ ให้สองทำนั่นทำนี่ให้ดูบ้าง ทายใจบ้าง บางคนถึงกับให้บอกเลขเลยก็มี

“แปลกดีนะครับน้องเอ เหมือนมีอะไรบางอย่างมากล่อมให้เราง่วง ฝืนก็ไม่ได้”พี่หมอทีพูดขึ้นระหว่างทางเดินไปห้องน้ำ

“ครับ ผมเคยได้ยินคนเขาพูดกันมาว่าสองเขาห้ามฝนได้ด้วยนะครับพี่หมอที”ผมตอบ

“เป็นไปได้ยังไงครับ ไม่ใช่พี่ไม่เชื่อนะครับ แต่ว่าถ้าทำได้จริงๆก็คงแปลกมากแล้ว”พี่หมอทีบอก

“ก็ไม่รู้ครับ มีคนเขาบอกมา”พี่ตอบ

“แล้วน้องเอกับนิคมีปัญหาอะไรหรือเปล่า พี่ดูจากท่าทางของนิคแล้วเหมือนกำลังไม่พอใจน้องเออยู่ ยังไงมีอะไรก็คุยกันนะครับ คุยกันด้วยความเข้าใจ ไม่ใช่แค่คุยให้เสียงเข้าหู หรือเข้าสมองแล้วคิด แต่คุยเพื่อความเข้าใจ คุยออกมาจากใจเพื่อให้เข้าไปในใจ”พี่หมอทีบอก

“ครับก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับ ผมเตรียมพายไก่ของโปรดพี่เขามาง้อแล้ว อีกหน่อยก็เป็นเหมือนเดิม”ผมบอก

“อ้าวมีแต่พายไก่ ไม่มีชาเย็นรสเข้มข้นแบบไม่หวานมาให้นิคเขาด้วยเหรอครับ เขาชอบทานคู่กัน ไม่งั้นพายไก่ติดคอแย่”พี่หมอทีพูดเหมือนรู้ใจพี่นิค (ก็ใช่นิ่ เขาเคยเป็นแฟนกันมาก่อน)

“ก็ ผมไม่รู้นิ่ครับ พี่หมอทีเข้าใจพี่นิคดีจัง”ผมบอกเสียงอ่อยๆ

“ไม่หรอกครับ พี่ว่าอะไรที่เป็นของจากน้องเอ นิคเขาคงดีใจหมดแหละครับ”พี่หมอทีรีบปลอบเมื่อเห็นผมพูดเสียงอ่อยๆ (พี่หมอทีก็ดีอย่างนี้แหละน้า --- น่าจะเลือกเป็นแฟนให้มันรู้แล้วรู้รอดไปอิอิ)

...

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 25-06-2008 02:00:54

                    บทที่ยี่สิบเจ็ด --- หึง & ซาวน่า (ต่อ)

หลังจากเข้าห้องน้ำเสร็จเดินกลับเข้ามา ผมก็หยิบเอาถุงพายไก่แล้วเดินเข้าห้องประชุมเล็กทันทีโดยไม่เข้าไปนั่งร่วมวงสทนาต่อ ตอนนี้จากวงสี่ห้าคนเพิ่มเป็นสิบกว่าคนอย่างรวดเร็วคงเป็นเพราะความสามารถพิเศษของสอง แต่ผมสังเกตเห็นว่าสองมองตามผมตลอดเวลา

“ขออนุญาตเข้าห้องนะครับท่านายกสุดหล่อ”ผมเปิดประตูเข้ามาเรียบร้อยแล้วถึงค่อยแกล้งทำเป็นพูด แต่พี่นิคไม่เงยหน้ามามองเลย เอาแต่นั่งก้มหน้าก้มตาอ่านเอกสารในแฟ้ม

“โกรธเขาเหรอตัวเอง ขอโทษนะ นี่ๆเอาพายไก่ของโปรดของน้องหมาตัวไหนก็ไม่รู้มาให้ด้วย”ผมทำเสียงอ้อนๆแล้วเดินเข้าไปหาที่โต๊ะ (ปกติผมอ้อนคนไม่ค่อยเป็น เพราะถูกทางบ้านและคนอื่นเอาใจมาโดยตลอด การที่ผมทำอย่างนี้ก็ถือว่ามากพอแล้ว) แต่พี่นิคยังเฉย

“ไม่อยากกินเหรอ น่าอร่อยนะดูซิ”ผมแกะห่อพายไก่ออกแล้วเศษพายไก่มันหกลงบนเอกสาร

“ทำอะไรเนี่ยะ เลอะหมดแล้วเห็นไหม ถ้าจะกินออกไปกินข้างนอกโน่น”พี่นิคบอกเสียงแข็งพร้อมหยิบเอกสารไปสะบัดออก ทำเอาผมหน้าเสียไม่คิดว่าจะงอนขนาดนี้ อีกอย่างผมก็เริ่มไม่พอใจที่มาทำเสียงแข็งใส่ผมอย่างนี้

“ทำไมต้องขึ้นเสียงด้วย ก็รู้แล้วว่าทำผิด แล้วก็มาขอโทษแล้วไง ยังซื้อพายไก้มาง้อ ยังอุตส่าห์จำใจช่วยรับเป็นบัดดี้นักศึกษาโครงการเรียนรู้นั่นอีก ทั้งๆจะสอบอยู่แล้ว”ผมโวยออกมาบ้าง

“จำใจเหรอ นึกว่ายินยอม เห็นมีการรู้จักกันมาก่อนด้วยนิ่ คงสนิทกันมาซินะ ทำมาเป็นสร้างข้อตกลงว่ามีอะไรจะไม่ปิดบังกัน โธ่เอ๊ย...ไอ้เรามันโง่เอง ถูกเด็กหลอก”พี่นิคบ่นออกมา ทำให้ผมเข้าใจแล้วว่าพี่นิคไม่ได้โกรธผมเรื่องเมื่อคืนอย่างเดียวแต่โกรธจากวงสทนากับสองเมื่อกี้ด้วย ที่จริงก็แอบหึงผมนี่เอง เข้าใจแล้ว

“อ๋อ......ที่จริงก็แอบหึงเอใช่ม้า หึงแล้วต้องทำตัวอย่างนี้ด้วย แฟนใครหว่า น่ารักจังขอหอมแก้มที”ผมบอกพร้อมเข้าไปหอมที่แก้มพี่นิคหนึ่งที คิดว่าคราวนี้ยังไงๆก็ต้องหายงอนแน่ๆ

“ทำอะไรอ่ะ กฎข้อ1จำไว้หน่อยซิ เดี๋ยวคนอื่นก็เห็นหรอก”พี่นิคตอกกลับมา (อะไรว่ะ ไม่เป็นไปตามคาดไว้ อย่างนี้ต้องลงทุนใช้ไม้ตาย – ผมคิด)

“อ่ะ ยังไม่หายโกรธ งั้นพรุ่งนี้วันเสาร์จัดรายการเสร็จไปนอนบ้านอาอี๊ด้วยกัน เดี๋ยวจะจัดการให้
เจ้านิคน้อยได้เจอกับเอน้อยเอาป่ะ”ผมบอกออกไปอย่างอายๆ

“พรุ่งนี้วันเสาร์วันพระกฎข้อ3จำไว้ซะมั้งซิ แล้วพรุ่งนี้ก็มีพิธีเปิดกีฬาระหว่างคณะไม่ไปจัดรายการ”พี่นิคบอกแต่ไม่มองหน้าดูผม ทำให้ผมหมดความเชื่อมั่นในตัวเองไปในทันทีแต่กลายเป็นความหมั่นไส้ในตัวพี่นิคขึ้นมาแทน

“เออดี เบื่อแล้วที่ต้องไปจัดรายการ แล้วจะจำกฎทุกข้อแหละไม่ต้องมาย้ำ”ว่าแล้วผมก็ตั้งใจเดินเอาพายไก่ไปทิ้งลงตรงถังขยะข้างๆโต๊ะทำงานของพี่นิค เพื่อให้พี่นิคเห็นแล้วเดินออกจากห้องไปทันที

ผมเดินหน้ามุ่ยออกมาในใจก็คิด เป็นใครกันว่ะ เกิดมายังไม่เคยง้อใครขนาดนี้เลย ถึงกับเอาตัวเข้าแลกก็ยังไม่ยอม รู้ไหมว่าเราอายแค่ไหนที่พูดออกไป ดี ต่อไปนี้อย่าหวังว่าจะได้ง่ายๆเลย ปีละครั้งแล้วกัน น้อยไปสิบปีครั้งก็พอแล้ว คนอะไรใจร้าย จะเอาแต่ใจตัวเอง ไอ้พี่นิคบ้า ที่ตัวเองมีสาวๆมารุมจีบต่อหน้าต่อตา เรายังไม่เคยว่าอะไรเลย กับไอ้แค่จำไม่ได้ว่าเคยเจอสอง แล้วไม่บอก มาทำเป็นโกรธเอาๆ คนบ้า คนอะไร ไม่มีเหตุผลเอาซะเลย ถึงว่ามอขอมันถึงไม่เจริญซักที เพราะมีนายกไม่เอาไหนแบบไอ้พี่นิคแหละ ผมพาลด่าในใจไปหมด จนได้ยินเสียงคนเรียกขึ้นมา

“เอ หงุดหงิดอยู่เหรอ”เสียงของสองดึงผมออกจากความคิด

“อ้าว สองมานั่งทำอะไรอยู่ตรงนี้”ผมถามเมื่อเห็นสองมาที่นั่งชิงช้าข้างองค์การดูท่าทางเหนื่อยๆ

“สองเหนื่อยเลยออกมาพัก เวลาสองใช้พลังจิตมากๆ สองจะหมดแรง”สองบอกพร้อมก้มหัวไปซบกับเชือกที่ห้อยชิงช้าอยู่

“งั้นเดี๋ยวสองหายเหนื่อยแล้ว เราพาสองทัวร์ในมอดีกว่า จะได้รู้จักมอเราดีๆ”ผมเสนอ ที่จริงผมอยากหาเพื่อนขี่รถเล่นแก้เซ็งจากเรื่องพี่นิคต่างหาก

“ขอบใจนะ แต่ไม่หรอก สองอยากชวนเอไปผ่อนคลายที่อื่นดีกว่า ในมอสองมาบ่อยแล้ว”สองพูด

“เอาดิ่วันนี้วันศุกร์ เรากำลังเบื่อๆอยู่พอดี ไปไหนดีอ่ะ”ผมพูดขึ้น

“เบื่อที่ไม่ได้ดั่งใจใช่ม่ะ อย่างเอนะดีแค่ไหนแล้ว ที่มีแต่คนเอาใจ ไม่เหมือนสอง ช่างมันเถอะ”สองพูดออกมาแล้วเงียบไปเหมือนปิดบังอะไรในใจบางอย่างอยู่

“แหมสองนี่ใช้พลังจิตอ่านใจเราด้วยเหรอ ว่าแต่สองจะชวนเราไปไหนล่ะ”ผมถามต่อ

“สองอยากไปผ่อนคลาย เราไปซาวน่ากันนะเอ”สองพูดออกมาเสียงเรียบๆ

“ซาวน่า ซาวน่าที่ไหนอ่ะ เราไม่เคยไป อยู่ในมอหรือเปล่า”ผมถามขึ้น

“เปล่าหรอก อยู่นอกมอ ข้างๆริมบึงแก่นนครนะ ไปด้วยกันนะ”สองบอก

“เอาดิ่ ได้ๆ เราจะได้ออกไปนอนที่บ้านด้วยเลย แถวบึงแก่นนครใช่ไหม ไม่ไกลจากบ้านเราไม่ไกลจากบ้านสองด้วย”ผมตอบตกลงเพราะเบื่อๆอยู่พอดีไม่ได้คิดอะไร คิดว่าซาวน่าคงเป็นเหมือนสปาใช้ธรรมชาติบำบัดทั่วๆไป คิดแล้วก็ยิ่งดีจะได้ไปพักผ่อนบ้าง

ผมกับสองก็ออกจากในมอตอนทุ่มกว่าๆ โดยที่สองบอกให้ผมซ้อนมอเตอร์ไซค์ของสองออกไปจะสะดวกกว่า ตอนขากลับสองจะไปส่งผมที่บ้าน แล้วพรุ่งนี้ตอนบ่ายก็จะไปรับที่บ้านเพื่อร่วมพิธีเปิดงานกีฬาระหว่างคณะ ผมก็เลยตกลงทำตามที่สองบอก

...

เราสองคนไปถึงซาวน่าตอนเกือบสองทุ่ม ผมอ่านป้ายชื่อซาวน่า (เป็นภาษาอังกฤษที่แปลว่าชายทะเล) แล้วก็มีตัวหนังสือมีแดงเขียนว่า Man Only ตอนแรกผมก็เอะใจว่าทำไมเฉพาะผู้ชายเท่านั้น ผมคิดว่าคงไม่แปลกเพราะสปาซาวน่าบางแห่งก็รับเฉพาะผู้หญิง

ซาวน่านี้เป็นอาคารพาณิชย์ขนาดใหญ่สามชั้นตั้งอยู่แถวริมบึงแก่นนคร แต่ต้องเข้าไปในซอยอีกนิดหน่อยถึงจะถึงที่ ทันทีที่มาถึงสองก็เดินนำผมเข้าไปในซาวน่าทันที ดูเหมือนสองคุ้นเคยกับที่นี่มาก

“อ้าว วันนี้มาแต่หัววันเลยนะ อ่ะๆพาเหยื่อรายใหม่มาด้วย น่ารักดีว่ะ ถ้าเบื่อคนนี้แล้วพี่ขอนะ”คำทักของคนที่เป็นบริกรตรงเคาน์เตอร์ทักสองเหมือนสนิทกันดี

“สองคน ขอกุญแจด้วย”สองไม่ตอบสิ่งที่เขาถาม แล้วสองก็จ่ายค่าบริการไปคนละ 149 บาทโดยหันมาบอกว่าสองเลี้ยงผมเองเพราะเป็นคนชวนมา แล้วเรียกผมที่กำลังตื่นตาตื่นใจกับสิ่งที่กำลังเห็นในซาวน่าให้ไปรับกุญแจล็อคเกอร์

สิ่งที่ผมเห็นผมเห็นคือภาพนู้ดผู้ชาย (นู้ดนะไม่ใช่โป๊) ที่ถูกเอามาตกแต่งร้าน พร้อมแบบกางเกงในแปลกๆหลายแบบที่สวมอยู่ในหุ่นตั้งอยู่เต็มไปหมด ผมเริ่มเอะใจกับสิ่งที่เห็นมากขึ้น

ซาวน่านี้แบ่งเป็นสามชั้น ชั้นแรกจะเป็นเคาน์เตอร์บริการ เดินเข้าไปข้างในจะมีตู้ล็อคเกอร์ไว้ให้เก็บเสื้อผ้าและของมีค่า ถัดจากล็อคเกอร์จะมีห้องอาบน้ำรวมที่ใช้กระจกหนาสีดำมือสนิทเป็นตัวกั้น ถัดไปอีกเป็นเหมือนห้องอาหารสามารถสั่งอาหารเครื่องดื่มและร้องเพลงคาราโอเกะได้ที่นี่ ถัดออกมาด้านนอกถูกจัดเป็นสวนไว้ในนั่งเล่นพักผ่อน

ผมรับกุญแจมาไขล็อคเกอร์เพื่อเปลี่ยนชุด แล้วผมก็ต้องตะลึงอีกรอบเพราะว่าในล็อคเกอร์มีผ้าขนหนูสีน้ำเงินเข้มให้สองผืนพร้อมกับถุงยางอนามัยหนึ่งชิ้น

ผมหันไปมองสองเห็นสองเปลี่ยนเป็นนุ่งผ้าขนหนูเสร็จแล้วเดินเข้าไปที่ห้องอาบน้ำรวม ผมมองไปรอบๆเริ่มเห็นว่ามีคนมองผมมากขึ้น ประมาณจ้องมาว่าเมื่อไหร่มึงจะถอดเสื้อผ้าอะไรอย่างนี้ ผมเลยรีบเปลี่ยนไปนุ่งผ้าขนหนูแล้วหยิบโทรศัพท์เดินออกไปตรงมุมสวนทันที

“ไอ้อ๊อฟเหรอ ถามไรหน่อยดิ่”ผมถามอย่างลนลานแต่เสียงเบา เพราะมีคนสามสี่คนที่มองมาทางผมอย่างกับจะกลืนกินผมลงไปอย่างนั้น

“มีอะไรอีกล่ะ คราวนี้จะให้ฉันเล่าเรื่องครั้งที่สองของฉันให้ฟังหรือไง”ไอ้อ๊อฟตอบกลับมาแบบกวนๆ

“ไม่ใช่ แกรู้จักซาวน่าที่อยู่แถวริมบึงไหม ที่ชื่อ........อ่ะ”ผมบอก

“อ๋อ รู้ซิ ทำไมล่ะ อย่าบอกนะว่าแกจะพาพี่นายกดีเจสุดหล่อของฉันไปน่ะ รับรองถ้าแกพาพี่นายกดีเจสุดหล่อไปเขาฆ่าแกตายแน่ๆ”ไอ้อ๊อฟตอบกลับมา

“ป่าวๆ ไม่ได้ชวน แล้วถ้าชวนทำไมพี่เขาต้องฆ่าเราด้วยล่ะ”ผมถามคืน

“เชอะ ไม่รู้อะไรซะแล้ว ก็ไอ้ซาวน่านั่นน่ะเป็นซาวน่าสำหรับชาวเรา หรือให้เข้าใจง่ายๆก็คือเป็นซาวน่าเกย์ ใครไปก็เท่ากับประกาศตัวให้รู้นะซิว่าเป็นเกย์ แถมอีกอย่างคนที่ไปที่นั่นอ่ะนะ เขาไม่ได้หวังไปอบซาวน่าอะไรหรอก เขาหวังไปหาเซ็กซ์กันมากกว่า แบบว่าน้ำแตกแล้วแยกทางไม่มีพันธะอะไรกันทั้งนั้น ทีนี้รู้หรือยังว่าทำไมพี่นายกสุดหล่อจะฆ่าแกถ้าแกพาพี่เขาไป”อ๊อฟอธิบายมา ทำเอาผมถึงบางอ้อเข้าใจทั้งหมดเมื่อเอาเรื่องราวมาปะติดปะต่อกัน ตั้งแต่ Man Onlyที่ป้าย รูปนู้ดพวกนั้น แบบกางเกงในต่างๆ ถุงยางอนามัยในล็อคเกอร์ สายตาของคนที่มองผมแปลกๆ

“เออๆ ขอบใจ แค่นี้นะ”ว่าแล้วผมก็รีบวางสายกะว่าจะรีบไปชวนสองกลับทันที

ผมมุ่งตรงไปที่ห้องน้ำรวมชั้นหนึ่ง แต่พอเข้าไป แว๊ก ผู้ชายแก้ผ้าอาบน้ำอยู่สามคน ไม่มีสองผมเลยรีบปิดประตูแล้วตัดสินใจเดินขึ้นไปที่ชั้นสอง

ชั้นสองแบ่งเป็นห้องซาวน่าแบบเปียกและแบบแห้ง โซนออกกำลังกายประเภทเวทต่างๆ โซนให้นั่งพักมีทีวีให้นั่งดูพร้อมหนังสือให้อ่าน และมีมุมหนึ่งที่มีประตูเขียนป้ายบอกว่า Dark Room 

ผมมองหาสองตรงห้องนั่งเล่นและโซนออกกำลังกายแต่ไม่มี ผมคิดว่าสองคงเข้าไปอบซาวน่า พอผมเข้าไปมันมืดมีแต่แสงสลัวมองไม่เห็นว่าใครเป็นใคร ไหนยังจะมีไอน้ำขึ้นมาเป็นระยะๆอีก พอผมเดินเข้าไปเท่านั้นแหละ ผมต้องรีบถอยออกมาแทบไม่ทันเพราะมือใครต่อมือใครก็ไม่รู้ต่างตรงเข้ามาลวนลามที่ตัวผม ตรงอกบ้างล่ะ หัวนมบ้างล่ะ ตรงหน้าท้อง ตรงสะโพก ตรงก้น ตรงเอน้อยก็ยังโดนเลย เหมือนมือพวกนั้นกำลังรอคอยการจับสัมผัสจากแขกผู้มาเยือนใหม่อย่างยาวนาน

พอผมถอยออกมาด้วยใจที่อกหวั่นขวัญหาย ผมหยุดทำใจอยู่นานก่อนที่จะเดินเข้าไปที่ห้อง Dark Room เพราะผมคิดว่าสองอาจจะอยู่ในนั้น ทีนี้ผมเปิดประตูช้าๆอย่างระวังเพราะกลัวจะเป็นเหมือนห้องซาวน่า แต่แค่ผมเปิดประตูเข้าไปไม่ทันจะได้ตั้งตัวอะไร ผมก็โดนมือใครก็ไม่รู้กระชากดึงอย่างแรงจนมือผมหลุดจากประตูเข้าไปในห้องที่มืดมองไม่เห็นอะไรเลย ผมตกใจมากจะรีบวิ่งออกมาที่ประตูแต่ว่ามันมืดมากและเหมือนมีคนมาขวางไว้พยายามดึงผมเข้าไปอีกครั้ง

ในห้องนั้นมืดจนไม่เห็นอะไร ผมได้ยินแต่เสียง ซีด.......อ้า......ๆๆ ดังมาเป็นระยะ และเป็นเสียงของหลายคนด้วยไม่ใช่คนเดียว ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเขาเหล่านั้นกำลังทำอะไรอยู่ ใจผมเกิดความกลัวระแวงขึ้นมาทันที คิดว่าถ้าเกิดอะไรขึ้นจะสู้สุดชีวิตเลย ทันใดนั้นก็มีใครมาดึงผ้าที่ผมนุ่งอยู่ออกแล้วพยายามดึงผมเข้าไปในห้องให้ลึกกว่าเดิม ทันทีที่ผ้าหลุด ผมก็ใช้ทั้งเท้าทั้งมือเตะต่อยไปรอบๆ โดนบ้างไม่โดนบ้าง ทำให้คนที่ขวางผมอยู่และเข้ามาดึงผมหลีกออกไป ผมรีบก้มลงควานหาผ้าเช็ดตัวแล้วนุ่งก่อนคลำหาทางออกมาที่ประตูทันที

ผมออกมานั่งพักที่มุมหนังสือ ผมเพิ่งสังเกตว่ามันเป็นหนังสืออย่างว่า แต่ดีที่มันสว่างและเปิดโล่งคงไม่มีใครกล้ามาทำอะไร เพียงแต่มีคนเดินเข้ามาถามๆว่าชื่ออะไร เล่นกันไหม เข้ามาสะกิดบ้างอะไรอย่างนี้หลายคนต่อหลายคน ทำให้ผมที่อยู่ในอาการกลัวอยู่แล้วเกิดอาการหวาดระแวงมากยิ่งขึ้น นั่งก้มหน้ากำหมัดแน่นอยู่ตลอดเวลา ในใจผมก็คิดว่าทำไมสองต้องพาเรามาในที่อย่างนี้ ไหนว่าจะมาผ่อนคลายไง ไอ้เราเองก็โง่นึกว่าจะเป็นซาวน่าแบบธรรมชาติบำบัด แล้วผมก็สูดหายใจเข้าปอดฮึดใหญ่เพื่อระงับความวิตกหวาดระแวงต่างๆและเป็นการเรียกความกล้าขึ้นมาเพื่อไปตามหาสองที่ชั้นสามต่อไป เพราะตอนนี้ผมอยากออกจากที่นี่เต็มแก่แล้ว

ผมเดินขึ้นมาที่ชั้นสาม ชั้นสามนี้ถูกแบ่งเป็นห้องเล็กๆเกือบๆสิบห้องโดยแต่ละห้องถูกใช้ไม้อัดธรรมดาตีเป็นฝากั้นเอาไว้เอง แต่ละห้องมีฟูกที่นอนขนาดคนเดียววางไว้กับพื้นแล้วก็ข้างๆจะมีเหมือนขวดใส่ครีมหรือเจลอะไรซักอย่างวางไว้พร้อมกับกล่องกระดาษทิชชู่และถังขยะใบเล็กๆ (ตอนแรกผมคิดว่าถ้าอบซาวน่าเสร็จคงต้องมานอนพักหรือนวดครีมพวกนี้เพื่อพักผ่อนหรือรักษาผิว แต่พอผมเดินเข้าไปดูก็รู้ว่ามันไม่ต่างอะไรกับเจลKYที่ผมเคยให้พี่นิคเคยใช้กับผมเลย ผมเลยถึงบางอ้ออีกครั้งว่าห้องนี้เขามีไว้ทำอะไรกันนั่นเอง เพราะในถังขยะมีแต่กระดาษทิชชู่และถุงยางที่ผ่านการใช้งานมาแล้วทั้งนั้น) อีกห้องเป็นห้องกระจกมีทีวีที่เปิดหนังอย่างว่า แล้วก็มีคนไปนั่งดูพร้อมกับทั้งล้วง ทั้งคลำ ทั้งทำอะไรต่อมิอะไรให้กันอย่างไม่อาย ทั้งๆที่มีคนอยู่ข้างนอกห้องกระจกยืนดูอยู่ก็ตาม

ผมตัดสินใจแล้วว่าถ้าไม่เจอสองในชั้นนี้ผมจะกลับบ้านเองโดยทันที แล้วผมที่กำลังจะหันหลังออกจากห้องที่เข้ามาดูว่ามีสองหรือไม่ ก็ได้หันไปเจอกับสองที่มายืนข้างหลังผมพอดี ผมดีใจมากโผล
เข้ากอดสองแล้วร้องไห้ออกมาด้วยความกลัวทันที

“สอง...ฮื้อๆ...เรากลับกันเถอะ....เรากลับกันฮื้อๆ”ผมบอกออกมาอย่างลนลานพร้อมน้ำตา

สองไม่ได้กอดผมคืนหรือพูดอะไรกับผมเลย แต่ตรงกันข้ามสองค่อยๆเดินไปล็อคประตูแล้วจับผมนั่งลงบนฟูกที่นอนในห้องนั้นแทน

“สองจะทำอะไร อย่านะสอง”ผมที่นั่งลงแล้วเอามือมาจับแน่นที่ผ้าขนหนูที่นุ่งอยู่

“เอไม่ต้องกลัวนะ เอทำใจเย็นๆสบายๆ”สองพูดออกมาอย่างเรียบๆแต่แฝงไปด้วยพลังบางอย่างพร้อมจ้องมาที่ตาผมไม่กระพริบ ทำให้ผมรู้สึกผ่อนคลายไปได้บ้าง

“สอง เรากลับกันนะ ที่นี้มันไม่ดีเลย เราไม่ชอบ”ผมบอกออกมา

“สองจะพาเอกลับก็ต่อเมื่อ เอสัญญากับสองว่าถ้าออกไปจากที่นี่แล้ว เอจะเลิกกับพี่นิคแล้วมาเป็นของสองแทน ตอนแรกที่เห็นเอ สองไม่ได้คิดอยากเป็นเจ้าของเอเลย แต่พอได้คุยกับเอ สองก็รู้ว่าสองเองอยากเป็นเจ้าของเอ เอจะมาเป็นส่วนเติมเต็มให้กับสองได้”สองพูดออกมาอย่างจริงจัง

“สอง สองพูดอะไร เรากับพี่นิค ไม่..”ผมที่อึ้งอยู่นานแล้วค่อยตอบออกมาแต่ก็ถูกสองขัดขึ้นว่า

“เอกำลังจะโกหกสองว่าไม่ได้เป็นอะไรกับพี่นิค ลืมแล้วเหรอว่าสองมีพลังจิต เรื่องแค่นี้สองรู้ได้”

“สอง”ผมพูดออกมาอย่างตกใจแล้วไม่รู้จะพูดอะไรต่อ

สองค่อยๆมองตาผมแล้วพูดซ้ำติดกันหลายครั้งว่า “เอมาเป็นของสองนะ เอเป็นของสองคนเดียว เอต้องเป็นของสอง” สองพูดกลับไปกลับมาอย่างนี้พร้อมกับมองตาผมแล้วค่อยๆผลักผมนอนลง แต่สายตาของสองยังมองมาที่ผมพร้อมพูดประโยคเดิมๆด้วยเสียงเบาๆไม่หยุด

ผมรู้สึกว่าร่างกายผมอ่อนระทวยไปหมดไม่มีแรงที่จะขัดขืนในการผลักให้ผมลงนอนของสองได้เลย ทั้งๆทีในใจผมไม่ได้อยากนอนลง แต่ผมบังคับตัวเองไม่ได้ หัวผมคิดแต่ว่าต้องขัดขืน แต่ก็ทำอะไรไม่ได้  ทันทีที่ผมนอนลงสองก็เอามือมาลูบไปมาขึ้นลงระหว่างช่วงอกของผมกับท้องน้อยแต่ตาของสองก็ยังมองผมอยู่พร้อมกับยังพูดประโยคเดิมๆซ้ำๆว่า “เอมาเป็นของสองนะ เอเป็นของสองคนเดียว เอต้องเป็นของสอง”

ผมตอนนั้นไม่ได้มีอารมณ์สนองตอบอะไรเลย แต่อยู่ดีๆเจ้าเอน้อยกลับตื่นขึ้นมาเอาดื้อๆ มันเหมือนมีแรงพลังอะไรบางอย่างมากระตุ้นที่ร่างกายผม แต่จิตใจและอารมณ์ของผมไม่ได้ต้องการ แล้วสองก็เอื้อมมือไปจับที่ผ้าเช็ดตัวที่ผมนุ่งอยู่หวังว่าจะปลดมันออก ในหัวผมตอนนั้นผมคิดถึงแต่พี่นิค อยากให้พี่นิคมาช่วย เรื่องอย่างนี้ไม่ใช่ว่าเราจะให้ใครก็ได้ แต่เราจะให้กับพี่นิค คนที่เรารักเท่านั้น

ผมนึกอะไรไม่ออกเพราะเหมือนตกอยู่ในสภาพของคนที่จะโดนข่มขืน ผมนึกถึงคุณพระรัตนตรัยแรงบุญกุศลที่ผมเคยทำมา นึกถึงคุณพ่อให้มาช่วยผมที นึกถึงพี่นิคด้วย แล้วเหมือนสองที่กำลังจะแก้ผ้าเช็ดตัวผมออกก็หยุด พร้อมทั้งไม่จ้องตาผมและไม่พูดอะไรออกมาอีก ทำให้ผมรู้สึกตัวและมีแรงขึ้นมาบ้าง แต่ก็ยังมีอาการเหนื่อยหอบเหมือนไปวิ่งรอบสนามมา

“อย่างนี้เองเหรอพลังของความรัก ขนาดเรายังควบคุมไม่ได้”สองที่นั่งหันหลังให้ผมพูดออกมาแล้วหายใจถี่รัว ดูเหมือนสองเองก็เหนื่อยเหมือนกัน (คงเป็นเพราะใช้กำลังจิตกับผมมากเกินไป)

ผมถือจังหวะนั้นลุกขึ้นแล้วต่อยที่หน้าสองไปเต็มแรงหนึ่งทีก่อนที่จะวิ่งออกจากห้องไปอย่างเร็ว
 
“เอต้องเป็นของสองคนเดียว เอต้องมาเป็นส่วนเต็มเติมให้กับสอง คอยดู สองไม่ยอมง่ายๆหรอก”สองตะโกนไล่หลังออกมาด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาเอามากๆ

ผมรีบลงมาเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วออกจากร้านซาวน่าอย่างรวดเร็วโดยไม่มองอะไรทั้งนั้น ผมกัดฟันกำหมัดแน่นอยู่ตลอดเวลา ถึงแม้ว่าจะขึ้นมานั่งบนรถตุ๊กตุ๊กเพื่อให้มาส่งที่บ้านอาอี๊แล้วก็ตาม

พอมาถึงบ้านอาอี๊ผมรีบวิ่งไปที่บ้านของผมล๊อคประตูทุกอย่างให้แน่นหนา แล้วผมก็ได้รับ MMS จากเบอร์ที่ไม่คุ้นเข้ามา ผมเปิดดูมีเสียงเพลงดังขึ้น
(http://www.imeem.com/fairypla/music/APTkQCjQ/hyper/ --- ฟังเพลงขวากนาม ของ Hyper)

.............เธอยังมองหาใครอยู่ ฉันอยากรู้ว่าเธอได้เจอหรือเปล่า
เค้าคนนั้นหรือดีพอ ดีกว่าฉันที่รักเธอ  อยากให้รู้ว่าคงไม่เจอ ไม่มีวัน
ฉันรู้ว่าเธอก็คงต้องการ ไปกับเขา  และเธอก็ตัดสินใจ จากฉันไปเพื่อมีใคร
เธอคงอยากพบรักที่ยิ่งใหญ่ อยากให้รู้ไว้  ว่าฉันจะคอยขวางทาง.........

แล้วก็มีเป็นรูปสองยิ้มที่มุมปาก แววตาดูน่ากลัว พร้อมกับข้อความว่า “ในเมื่อเอไม่ได้เป็นของสอง เอก็จะเป็นของใครไม่ได้ทั้งนั้น”

........ทางใดที่เธอจะมีความสุขกับเขา  ทางนั้นจะมีฉันคอยกั้นกลาง
เธอเป็นดอกไม้   ฉันจะเป็นขวากหนาม
ทิ่มแทง ให้เขาต้องปวดใจ ให้เขาทิ้งเธอไป ให้เขาไม่รักเธอ...................

MMSนั้นทำให้ความกลัวแต่เดิมที่ผมมีอยู่แล้ว ทำให้ผมยิ่งกลัวและหวาดระแวงมากกว่าเดิมอีก จนผมต้องไปขอนอนกับอาอี๊ที่ตึกใหญ่ อาอี๊แปลกใจมากเพราะผมไม่ได้มานอนกับอาอี๊ตั้งนานแล้ว แต่อาอี๊ก็ไม่ได้ซักอะไรมาก คืนนั้นผมนอนผวาตื่นขึ้นมาเกือบทั้งคืน จนครั้งสุดท้ายอาอี๊ต้องตื่นมาถามว่าเป็นอะไร ผมบอกว่าฝันร้าย อาอี๊เลยให้ผมสวดมนต์แล้วทำสมาธิก่อนนอนผมถึงหลับลงได้ตอนใกล้ๆฟ้าสางนั่นเอง

                                        +++ จบบทที่ยี่สิบเจ็ด +++

*** ข้อคิดคำคมประจำบท ***

- คุยกันด้วยความเข้าใจ ไม่ใช่แค่คุยให้เสียงเข้าหู หรือเข้าสมองแล้วคิด แต่คุยเพื่อความเข้าใจ คุยออกมาจากใจเพื่อให้เข้าไปในใจ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 25-06-2008 02:11:01

สองน่ากลัวมากๆอ่ะ งืิิออออ :m29:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Mint ที่ 25-06-2008 02:51:28

 :angry2: :angry2: สองทำไมนิสัยอย่างนี้เนี่ย  o12 o12

ปอลอ รอฟังข่าวด้วยคน  :oni1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: nana ที่ 25-06-2008 05:01:01

สองเล่นงี้เลยเหรอ   o2

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Normalblue ที่ 25-06-2008 06:07:24

อยากให้รู้ว่ามาอ่านบทหนังเรื่อง "สังหรณ์" ให้แล้วครับ  :laugh:
ทีแรกว่าจะมาอ่านเฉยๆ แต่กลัวเสียน้ำใจพี่เอ  ทอปเลยมาเมนต์ให้ด้วย

แล้วอย่าลืมกลับมาเล่าเรื่องที่ค้างไว้อยู่หละครับ...  ถึงจะไม่ได้มาตอบบ่อยนัก

แต่อยากให้รู้ว่าน้องก็เข้ามาอ่านให้พี่ทุกวัน  เฝ้าอ่าน Comment ของทุกคน  o7
พี่เกียร์ผมอย่าหักโหมนะครับ  คนเราหลั่งได้ชั่วชีวิตไม่ถึง 5000 ครั้ง อิอิ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 25-06-2008 06:51:50

ก่อนอื่น  :เตะ1: นายสองแทนพี่นิคก่อน  คนอะไรใช้พลังจิต ในสิ่งที่ผิดศิลธรรม

สิ่งที่ติดมากับตัวในอดีตชาติ แทนที่จะนำมาประกอบกรรมดี แต่กับมาใช้ในทางที่ผิด :m16:

เหมือนกับนำมาใช้ในทางอวิชา แต่เชื่อเถอะ บุญกุศลที่น้อง เอทำมา นายสอง มันไม่สามารถ ทำอะไร

น้องเอได้หรอก เชื่อในบุรพกรรม  จะทำให้นายสองแพ้ภัยตัวเอง จริงไหมน้องเอ :oni3:

มาตามกันต่อดีกว่าอะไรจะเกิดขึ้นอีก แล้วพี่นิค จะจัดการปัญหานี้อย่างไร

ปล. อย่าใจร้ายกับพี่นิค มากนะครับ สงสารนะ แต่ไม่ได้เข้าข้างพี่นิคนะ น้องเออย่าเข้าใจผิด o13

 :oni1: ไปดีกว่า เดี๋ยวน้องเอ งอน ผม  :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป<<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> UP ตอนที่ 27 (อีก 3 ตอนจะจบแล้
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 25-06-2008 07:06:58

พี่เอ อัพ ตอนนี้ ดึก จัง <ต้องบอก ว่า เช้า ดิ>


"ส่วนเรื่องนั้นคำเดียวสั้นๆ ไม่”ผมบอกพี่นิคทำหน้าบึ้งทันที

+1  ให้กับคำพูดนี้    :m25:


แถม นี่     :เตะ1: ให้ พี่สอง


พี่เอ ตัดตอน ด้าย ค้าง มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ   :m14:


รอตอนต่อ ไปนะค่ะ

 :bye2:

 

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: jurassic ที่ 25-06-2008 08:06:01

ตอนนี้อ่านแล้วหลอนๆ ยังไงพิกล....สองนี่น่ากลัวเหมือนกันเนอะ.....

เป็นกำลังใจให้เอกับพี่นิคนะค่ะ :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: christiyaturnm ที่ 25-06-2008 09:06:22

 :m30:

หลอนนะเนี่ย นายสืบสอง

ปล.ผมป่าวยุให้เฮียนิคละเมิดกฏบ่อยๆนะ
ผมว่าไปๆมาๆ  เอเองตะหากที่อยากให้พี่นิคละเมิดกฏ

กิ๊วๆๆๆๆ :laugh:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: sarin ที่ 25-06-2008 09:33:19

 :a5:..เฮ้ย...สองน่ากัวอ่ะ......
พี่นิคอยู่หนาย..รีบมาดูแลเอ..ด่วนนน
ปล.เรื่องกฏ..ม่ายกล้าออกความเห็นครับ...อิ.อิ. :a11:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: thomaskung ที่ 25-06-2008 09:41:32

ขนาดอ่านเฉยๆ ยังรู้สึกเหมือนโดนสะกดจิต

อะไรจะแรงขนาดนั้น - -"

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: pongsj ที่ 25-06-2008 09:53:45

โห.......แบบนี้ขนลุกเลยอ่ะ แต่อีก 3 ตอนเองเหรอเนี่ยยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: fc_fic ที่ 25-06-2008 10:12:05

 :m29: :m29:  น้องเอ...พอรู้ว่าเป็นสถานที่แบบนี้แล้ว...ทำไมไม่รีบออกไป.. o2 o2 .กลับไปเดินตามหานายสอง...โดนมือใครต่อใครจับเข้าไปอีกเยอะแยะ...น่ากลัวมากกกกก... :angry2: :angry2:  แต่รอดมาได้ก็ดีแล้ว..... :a6: :a6:

 :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: imon ที่ 25-06-2008 10:17:50

http://media.imeem.com/m/GzgiWg4OeR
แก้เพลงให้แล้วครับ
  ทำไมสองน่ากลัวจัง o2 o2 o2

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: uuro ที่ 25-06-2008 10:40:42

โอ๊ะโอ เรื่องเหนือธรรมชาติ ดีแล้วที่รอดมาได้  :m29:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: [€]ŝĊörŦ ที่ 25-06-2008 10:49:47

เอ่อ...

เจอแบบนี้เครียดแน่ๆ เลย

ท่าทางน่ากลัวมากๆ เลย

 :serius2:   :serius2:   :serius2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: angsumalin ที่ 25-06-2008 10:59:11

อ่านตอนนี้แล้วหลอนดีคับ ผมคิดแบบ 50 50 น่ะว่าคนเราธรรมดาอย่างมนุษย์เนี่ยมีพลังแบบนี้จริงหรอ ในโลกใบนี้ ผมชื่อแนววิทยาศาสตร์มากกว่าไสยศาสตร์ แต่สองมีพลังแบบนี้ก็นับว่าเจ๋งมากเลยแต่น่าจะใช้ให้ในทางทีถูกเพราะมันเป็นสิ่งที่พิเศษที่พระเจ้าจับส่งมาให้แล้วว่าสองเป็นคนที่มีพลังแบบนี้

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: gift_deb ที่ 25-06-2008 11:13:41

แบบนี้ดูน่ากลัวแล้วอ่ะ ไม่ไหวนะคะ เป็นเราก็คงไม่อยากจะรักใครเพราะโดนบังคับหรือสะกดจิตเหมือนกัน

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Bm_Boy ที่ 25-06-2008 13:01:33

เป็นกำลังให้เอครับ :L2:

สองน่ากลัวแต่การได้เป็นแค่ที่สองน่ากลัวกว่าครับ จริงไหมครับเอ
ผมดีใจที่อย่างน้อยผมก็ไม่เป็นขวากหนามเหมือนสอง
แถมผมยังเป็นสะพานให้ได้อีกด้วย

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: cassper_W ที่ 25-06-2008 13:32:27

กำ

น่ากัว จังอะ  เป็นใครก็คงผวาเนอะ

คนที่ชื่อสองนี่เหมือน พยายามพูดสะกดจิต เอ เลยอ่ะ

ว่า เอ ต้องเป็นของสอง  คิดตามแล้วก็แอบผวาแทนอ่ะ  :o

มารอตอนต่อไปน่ะ  พี่นิคจะจัดการยังไงอ่ะ  ลุ้นๆๆๆ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: แก้ว ที่ 25-06-2008 13:41:57

การกระทำ+ความคิดของสองแปลก ๆ  แก้วว่าสองคงไม่ปกติแล้วล่ะค่ะ
น่าจะป่วยทางจิตอะไรซักอย่าง ควรจะไปพบจิตแพทย์โดยด่วน

เกือบไปนะน้องเอ  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: meawmeaw ที่ 25-06-2008 13:45:00

สอง น่ากลัวมากเลย...
ทำไมเอาพลังจิตของตัวเองที่มีมาใช้ในทางอย่างนี้...เง้ออออ...

แล้วจะมีวิธีไหนทำให้คนอย่างสองยอมแพ้นะ
จะรอติดตามนะจ๊ะ
 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Simply Blue ที่ 25-06-2008 13:56:21

 :o ทำไปได้ เรียนมาตั้งขนาดนี้ยังคิดไม่ได้อีกเหรอว่าเรื่องไหนควรหรือไม่ควร  มีความสามารถก็ดันเอามาใช้ในทางไม่ดีอีก  ระวังเถอะเดินทางผิดเข้าสู่หนทางอวิชาแบบนี้คงได้เจอดีสักวัน :m16:

พี่นิคทำไมเป็นแบบนี้อ่ะ EQ ทำไมไม่คงเส้นคงวาแบบนี้อ่ะ หรือเป็นเฉพาะกับเอคนเดียวหว่า  :oni1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: three ที่ 25-06-2008 14:22:45

ทำไมทำงี้อ่ะสอง :serius2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: surichay ที่ 25-06-2008 14:37:35

หูยยยยย สองน่ากัวอ่า

ต้องลุ้นต่อ ว่าเปงไรต่อไป

เปงกำลังใจให้น่ะค่ะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: ken_krub ที่ 25-06-2008 14:56:56

เป็นกำลังใจให้ครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 25-06-2008 15:11:38

กลัว กลัว กลัว
คนมีพลังจิตแบบนี้น่ากลัวมากๆ

ถ้าเค้ามีพลังแบบนี้ แล้วนำมาใช้ในทางที่ผิด มันไม่ยิ่งบาปไปใหญ่เหรอเนี่ย
ส่วนมากคนที่มีพลังประเภทนี้เค้าต้องทำสมาธิ ถือศีล ไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมสองถึงเป็นแบบนี้ล่ะเนี่ย ไม่น่าเลย

มีอยู่ครั้งหนึ่ง เคยเจอคนที่มีพลังจิตแบบนี้เหมือนกัน จ้องกันไปจ้องกันมา เหมือนเค้าเห็นอะไรๆ
เลยบอกเค้าว่าไม่ต้องพูด ไม่อยากรู้ กลัว กลัว :m22:

เอ มีอ๊อฟ(น่ารักจริงๆ)เป็นผู้ไขปริศนา ได้ทุกเวลาทุกสถานที่ เพื่อนคนนี้ดีจริงๆ o13

โชคดีมากๆ ที่รอดมาได้  อย่างนี้เรียกว่า ทำดี ได้ดี กุศลส่งจริงๆ




ปอลอ ....นิคตลกดี งอนเก่งชะมัด(พอกันทั้งคู่ละม๊างงงงงงงงง :laugh:)

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: maabbdo ที่ 25-06-2008 16:29:26

 :oni2: :oni2: :oni2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 25-06-2008 17:04:31

 :a4: :a4: หายไปนาน กวาจะอ่านทัน แทบตาย

 :oni3: :oni3:  ตลกสองว่ะ มีพลังจิต อิอิ.....

แล้วจะเป็นไงต่อไปหว่า

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: @BUA@ ที่ 25-06-2008 17:24:24

เฮ้อออออออ

นึกว่าน้องเอจะไม่รอดซะแล้ว

น่ากลังจริงๆ

 :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: IZE ที่ 25-06-2008 18:03:39

คนไรอะ น่ากลัวโคตรๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 25-06-2008 19:08:47

สองนี่น่ากลัวจังเลยนะคับแต่ยังไงก็เป็นกำลังใจให้


ทำไมนายกเราขี้งอนจังเลยอะ

สู้ๆๆๆนะคับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: P_love ที่ 25-06-2008 19:09:53

อ่านตอนแรก ๆ ก็นึกว่าสืบสองพิศดารเพราะมีพลังจิต

แต่ที่ไหนได้กลับมีความความคิดที่มันน่า :เตะ1: :เตะ1:มาก ๆ

ถ้าตัวเองไม่ได้ คนอื่นก็ไม่ได้ เฮ้อ  :a6:

ปล.ว่าแต่อยากรู้เรื่องที่เอจะบอกจัง ขนาดที่ทำให้พี่นิคหมดมู๊ดได้ทันที :laugh:

ปล.อีกที กฎ 3 ข้อที่เอตั้งไว้น่ะ สุดท้ายก้อโดนพี่นิคเอาคืนจนได้เนาะเอ  :m14:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: crosa ที่ 25-06-2008 19:43:44

 :a5:เหอๆ.......หลอนเลย


ไมพี่สองน่ากลัวอย่างงี้ o2

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: BABY_CHICK ที่ 25-06-2008 20:09:21

 :m29:เรื่องนี้ มีพลังจิตด้วยเหรอ แต่ใช้ในทางไม่ดี มันก็คงไม่ประสบผลสำเร็จทุกครั้งหรอก

ดีนะที่เอ ยังมีสติ ไม่งั้น ไม่อยากคิด

ลงเพลงไม่เป็นครับ  เมื่อคืน ดูคุณพระช่วย พี่ป้างมาร้องอ่ะ เพลงเพราะอะไร

มอบให้เอ กะ พี่นิค นะ  ใครมีช่วยลงให้หน่อยยนะ

ตอบแทนชื่อรายการ ที่มาช่วยเอทันเวลา :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 25-06-2008 20:58:22

ไม่อยากเชื่อเรื่องแบบนี้เลย น่ากลัวนะ

ที่เอรอดมาได้ เพราะทำบุญไว้เยอะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: ๐DoNuT๐ ที่ 25-06-2008 21:54:02

โหยยสองน่ากลัวซ้า
พี่เอจำไงต่อไปอะ
รีบมาต่อนครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 25-06-2008 22:14:29

รอ     :a4:


ร้อ    :a3:


รอ     :a11:


รอตอนต่อ ไปนะค่ะ   :L1:


พี่เอ เหลืออีก 3 ตอน เอง เหลอ  :o


แล้ว จะ มีตอนพิเศษ อะป๊ะ   :m15:


นั่ง รอตอนต่อ ไป  <คาดว่า อาจต้อง โต่รุ่ง>...    :m20:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: maabbdo ที่ 26-06-2008 00:35:50

 :oni1: :oni1: :oni1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: nolirin ที่ 26-06-2008 01:03:33

 :m29: :m29: ง่า...สองน่ากลัวอ่ะ

แถมยังน่าตื๊บอีก :เตะ1:

อย่างงี้ต้องโดนพี่ดีเจติ๊บซะให้เข็ด :m31: :m31:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: cassper_W ที่ 26-06-2008 01:37:28

อีก 3 ตอน จบ 

เอ เข้ามาอัพ ตอนพิเศษให้อ่านเรื่อยๆๆ ได้ไหม อ่ะ   :m13:

เอาฉากกสวีทททท   และ งอนง้อออ 5555 :laugh:

อยากอ่านๆๆๆๆๆๆ 

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 26-06-2008 02:07:58

 :m13: :m13:
เหอะ...เอจ๋า ขนาดจุด   :mc4:  มาจับพี่เหรอจ๊ะ
ไหน...พี่อยู่ข้างพี่นิคตรงไหน...ไม่มี๊มมมมน๊า  พี่อยู่หลังพี่นิคต่างหาก อิอิ
 :เฮ้อ: ไม่อยากให้กำหนดตอนจบเล้ย..อยากให้เขียนไปเรื่อย ๆ อ่ะ
แล้วเรื่องที่จะบอกละจ๊ะ รอฟังอยู่น๊า...
พี่ขอเดาได้มั้ย ขอเดาว่า....น้องเอต้องไปดูงานที่ต่างประเทศอ่ะ (ไม่รู้เดาถูกหรือป่าว) อิอิ

ปล. น้องเอก็อย่าลงโทษพี่นิคนานเกินไปสิ เห็นใจพี่นิคบ้างนะจ๊ะ   :L1:  :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: panang ที่ 26-06-2008 06:33:08

ตามทันแล้ว  o7

สองน่ากลัวมากกกกกกกกก

ป้าไม่อยากจะคิดเลย ถ้าพลาดท่าไป   :sad2:

น้องเอนี่ เอ่อเอ่อ น่ารักดี 

เข้ามาอ่านก็ใกล้จบซะแล้ว  เป็นกำลังใจให้ ทั้ง2 คนนะคะ  เห็นคนรักกันแล้วมันชื่นหัวใจ o7


เรื่องกฎข้อ3  อายตาย เวลาอยากจะมีไร ต้องเป็นคนบอกเอง :o8

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: micaeal ที่ 26-06-2008 08:54:53

อิอิ เป็นนักอ่านเงามาโดยตลอด วันนี้ขอละกันนะครับ น้องเอครับ พี่มีเรื่องจะฝากบอกนะ 

ความรัก เป็นเหมือนอาวุธ และ ยา ถ้ารู้จักใช้นะครับ ไหน ๆ น้องกับพี่นิคก็คบกันมากว่า 7 ปี อย่าให้เวลาที่เสียไปเป็นอาวุธกลับมาทำลายตัวน้องเองเลยนะ มีอะไรก็หันหน้าเข้าหากัน อย่าหันหลังให้กัน

ถ้าหากว่าท้อแท้ พี่อยากให้น้องคิดว่า ยังมีคนอีกหลาย ๆ คน ที่หวังจะมีความรักอย่างน้อง ในเมื่อน้องมีโอกาสนั้นแล้ว ก็เก็บรักษามันไว้ดี  ๆ เอาใจใส่กัน นะครับ

อวยพรให้น้องเอ กับพี่นิค เป็นโซลเมท  สิ่งที่เกิดมาคู่กัน มันย่อมคู่กันครับ


ปล. จงอย่าเชื่อในพรหมลิขิตมากนัก เพราะตัวเราเป็นคนที่ลิขิตเองเกือบทั้งหมด เบื้องบนเขาแค่ชี้นำมาเท่านั้นเองครับ


รักและเป็นห่วงทั้งคู่นะครับ (ผมไม่อยากให้เป็นเหมือนคู่อื่น ๆ ที่ไม่สมหวัง)


พู่กันขนนก

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: imon ที่ 26-06-2008 10:05:54

ุุุุ^^
^^
รีบน พูดถูกอย่างแรง เห็นด้วยทุกประการ
สงสัยมีประสบการณ์ด้านความรักเยอะ
 o13 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 26-06-2008 10:10:03

อ้าว วันนี้ไม่มาหรอกรึ ทำไรกันอยู่อ่ะ :m12:


เมื่อวานไม่ใช่วันพระนี่นะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 26-06-2008 11:53:14

 :oni1: :oni1: มาแล้วครับ 

ต้องขอโทษด้วยนะครับที่เมื่อวานไม่ได้เข้ามาเลย

พอดีเข้าไปเคลียร์งานที่ออฟฟิตนิดหน่อย (นิดหน่อยแต่กลับมาเกือบสี่ทุ่ม มานั่งคิดๆดูเราทำงานหนักกว่าพนักงานของเราอีกนะเนี่ยะ แล้วเราจะจ้างทำไมว่ะ ไล่ออกให้หมดเลยดีไหมนี่  :o)

พอกลับมาบ้านก็นั่งทำงานต่อ เปิดmsnไปด้วย นั่งแต่งนิยายไปด้วยเพื่อเสร็จจะได้เอาลง (แต่แล้วก็ไม่เสร็จจนได้ 555 ง่วงนอนก่อนครับ :a12:)

แต่ดีใจมากมายครับที่ได้คุย msn กับคุณ kdds แล้วยังช่วยส่งรูปการ์ตูนมาให้ผมอีก  คุณ kdds วาดเองเลยนะครับ (เก่งมากมาย  o13) ผมเลยเอามาใช้เป็นภาพแทนตัว  แล้วอีกภาพก็อยู่ข้างล่างอย่างที่เห็นนี่แหละครับ 
ตั้งชื่อภาพว่า กฎข้อ 3 ฮ่าๆๆๆ :laugh:  ผมเห็นแล้วเป็นปลื้มมากมายครับ  ขอบคุณมากๆครับครับคุณ kdds  :pig4:

[attachment deleted by admin]

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: goozaza ที่ 26-06-2008 12:05:18

โห.....พี่สองน่ากลัวอะ   อิอิอิ
 :oni3:

ว่าแต่ พี่นิค สู้ๆคร้าบบบ ถึงผมจะอยู่ข้างพี่เอ แต่ก็เชียร์พี่นิคคร้าบ อย่าทำอะไรพี่เอมากละ เดี่ยวไมเกรนขึ้น 555

แซวมั่งๆ  :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: maabbdo ที่ 26-06-2008 12:09:05

รักษาสุขภาพด้วยน้า

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: nana ที่ 26-06-2008 12:14:01

ภาพน่ารักมากๆ เหมือนจริงๆ :laugh:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Mint ที่ 26-06-2008 12:26:28

 :m1: :m1: :m1:

ภาพน่ารักจังเลย

ชอบชื่อภาพจังเลย  :laugh:

พี่นิค สู้ๆนะคะ เรื่องกฏข้อที่สาม  :a2:

พี่เอ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ  :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 26-06-2008 12:38:00

 :m32: จะมาแจ้งข้าวครับ แต่ขอตอบเม้นท์ก่อนแล้วครับ (แกล้งใครบ้างคนที่นั่งอยู่ข้างๆ ให้หิวข้าวคอย :laugh:)

Normalblue -- ดีใจนะครับที่เห้นนายมาเหมือนเดิม พี่นิค(ที่นั่งอยู่ข้างๆตอนนี้)ฝากบอกว่ามีโอกาสแค่5000ต้องใช้ให้คุ้ม  (o12 ไอ้พี่นิคบ้า ทะลึ่ง)

wan -- ไม่กล้างอนหรอกครับ แต่จะโกรธเลย :fire:


sakiko -- มาดึกไม่ได้ทำอะไรนะครับ แต่แต่งเพิ่งเสร็จ อย่าคิดมาก :fox2:


christiyaturnm -- ผมไม่ได้อยากละเมิดกฎเลยนะครับ แต่สถาการณ์มันบังคับครับ อิอิ

fc_fic -- ก็ตอนนั้นผมไปกับสองไงครับ ไม่ได้เอารถไป อีกอย่างก็เป็นห่วงสองด้วยครับ

uno -- ขอบคุณครับสำหรับเพลง ที่ผมไม่ได้ให้มันขึ้นเพลงเพราะบางบทมันจะมีหลายเพลง กลัวว่ามันจะตีกันวุ่นครับ อีกอย่างกลัวบางคนไม่อยากฟังขณะอ่านอ่ะครับ แล้วเพื่อเป็นการประหยัดทรัพยากรของเล้าด้วยครับ แต่ยังไงก็ขอบคุณมากๆเลยครับที่ทำให้สมบูรณ์ขึ้น :L2:

Bm_Boy -- เหอะๆ  :m23: :m29: (พี่นิคเย็นไว้ เขาไม่ได้มีอะไรจริงๆ พี่นิคที่นั่งอยู่ข้างๆเริ่มเดือดหลังอ่านขอ้ความที่คุณโพส)

แก้ว -- ใช่ครับ ผมคิดว่าเป็นพวกจิตเภทไม่ถึงกับโรคประสาท

LoVeMoDe -- พี่นิคเองก็ขึ้นๆลงๆกับผมตลอด ผมเองก็เหมือนกัน (อย่าคิดลึก  หมายถึงเรื่องอารมณ์)

kimi dake!!! -- พุดถึงอ๊อฟแล้วก็คิดถึงมัน ตอนนี้ไปได้ดิบได้ดีที่เมืองนอกเมืองนาแล้วครับ

Joobperman -- เดาแม่นมาก o2 แอบมีพลังจิตเหมือนสองป่ะนิ่ครับ

panang -- กฎข้อ3บ้างทีผมไม่ต้องบอกเองครับ แค่มองตาก็รู้แล้วครับเรื่องอย่างนี้

micaeal -- ขอบคุณมากครับ สำหรับข้อคิดดีๆ ชอบนามปากกาจังครับ พู่กันขนนก

kimi dake!!! -- เมื่อวานไม่ใช่วันพระ แต่เป็นวันโกนครับ ไม่ได้ทำไรกันด้วย :m14:

kdds -- ขอบคุณสำหรับภาพนะครับ ผม +1 ให้เลยครับ


 :110011:ขอบคุณทุกท่านนะครับที่เข้ามาอ่าน มาเม้นท์พุดคุยกัน  :เชิป2:

ตอนที่ผ่านมาคิดว่าทุกคนคงรู้สึกกับสองอย่างเดียวกัน ตอนต่อไปห้ามพลาดนะครับ   :freeze:แล้วคุณจะรู้จักสองดีขึ้นกว่านี้  o21 :sad3:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: maabbdo ที่ 26-06-2008 12:57:39

 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 26-06-2008 13:13:21

 :m23:รีบเข้ามา นึกว่าจะมาต่อ



แป่วววววววววววววว

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 26-06-2008 13:55:45

                  :โหลๆ:ประกาศ........มีข่าวแจ้งให้ทราบ :โหลๆ:

ก็ข่าวที่ว่าจะมาบอกตั้งแต่เมื่อวานไงครับ  ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมผมต้องมาบอกมาประกาศอย่างเป็นการเป็นงานอย่างนี้ด้วย  ผมลองนั่งถามตัวเองดู ผมก็ได้คำตอบว่า ผมผูกพันกับทุกคนที่เข้ามาอ่านนิยายของผมในเล้านี้ครับ
ผมรู้สึกแคร์ทุกคนมาก ทุกคนให้ความอบอุ่นน่ารักเป็นกันเองเหมือนญาติพี่น้อง ทั้งๆที่ผมเองเข้ามาได้ไม่กี่เดือน

จะบอกว่าเป็นเพราะผมแต่งนิยายให้ทุกคนอ่านก็คงไม่ใช่ เพราะผมรุ้ตัวเองดีกว่าผมก็แค่เด็กวิทย์คอม คงแต่งออกมาไม่ได้ดีมากมายอะไรนัก แต่พวกคุณก็ยังตามมาอ่านอยู่ มาคอยให้กำลังใจ ทำให้ผมซาบซึ้งในการตอนรับตรงนี้มากครับ

ข่าวมี่จะบอกผมไม่รุ้ว่าจะเรียกว่าข่าวดีหรือข่าวร้ายดี ตอนนี้ผมกับพี่นิคนั่งอยู่หน้าคอมด้วยกัน เราสองคนตัดสินใจว่าจะบอกข่าวนี้ให้คนทั้งเล้ารู้พร้อมกัน ไม่ให้ผมบอกคนเดียว

ข่าวที่ว่าคือผมจะต้องไปช่วยดูงานที่บริษัทในเครือญาติที่เมืองBrisbane ออสเตรเลียครับ ดูเหมือนกับว่าจะเป็นข่าวธรรมดา  แต่สำหรับผมมันเป็นการยากที่ต้องตัดสินใจครับ

เมื่อหลายวันก่อนผมโทรไปหาคุณแม่ คุณแม่ท่านทราบข่าวจากโอ๊ตว่าผมหนีไปสิมิลัน(ช่วงที่ผมหายไป)ไม่ได้ไปเลี้ยงรุ่นที่เขาใหญ่อย่างที่พี่นิคบอก คุณแม่เลยอยากฝึกให้ผมมีความเป้นผู้ใหญ่มากกว่านี้ ให้มีความรับผิดชอบมากกว่านี้ เลยอยากส่งผมไปช่วยงานที่บริษัทของตั่วกู๋ที่ออสเตรเลีย  คุณแม่บอกว่าอย่างมากก็ไม่เกินเดือน  แต่ผมเท่าที่ผมดูรายละเอียดของเนื้องานแล้วอย่างน้อยมันคงต้อง3เดือนหรือ6เดือนถึงจะเสร็จตามแผนงานที่วางไว้

ตอนแรกผมก็ไม่หนักใจเท่าไหร่หรอกครับ แต่พอมาคิดๆดู ตั้ง3เดือนเป็นอย่างน้อย แล้วยังไม่ได้ปรึกษาใครเลย ผมเลยนัดพี่นิคมาทานข้าวที่บ้านเพื่อจะบอกเรื่องนี้แหละครับ ตอนแรกผมก็หวั่นๆเพราะตัดสินใจไปโดยไม่ได้ปรึกษาหรือบอกพี่นิคก่อน แต่ผมคิดว่ามันเป็นสิ่งที่ผมควรรับผิดชอบกับการกระทำที่ผมทำลงไป

ผมห่วงความรู้สึกพี่นิคมากเพราะว่าเราเพิ่งผ่านอะไรด้วยกันมาเอง (เรื่องที่มีคนเข้ามาวุ่นวายกับผมมาก จนผมเบื่อผมเลยต้องหนีไปพักผ่อนจิตใจที่สิมิลันอ่ะครับ พอดีช่วงนั้นก็มีปัญหานิดหน่อยกับพี่นิคด้วย) แล้วไหนจะเรื่องคุณย่าของพี่นิคที่อาการไม่ดีเลย อีกอย่างช่วงนี้พี่นิคก็ยุ่งเรื่องทำวิทยานิพนธ์จบอีก  มันเหมือนผมจะหนี จะทิ้งพี่เขาไปอีกแล้ว

แต่พอคุยกับพี่นิคแล้ว พี่นิคก็บอกว่าให้ผมไป เพราะเข้าใจ ตอนนั้นผมไม่รุ้ว่าน้ำตามันจะไหลออกมาทำไม ผมมาคิดดูตั้งแต่คบกันมาก้เห็นหน้ากันเกือบทุกวัน อย่างมากไม่เกินอาทิตย์ก็ต้องเจอกันแล้ว แล้วนี่เป็นเดือนจะไม่ได้เจอกัน

อีกอย่างผมกับพี่นิคหวังร่วมกันว่าถ้าพี่นิคจบโทแล้ว ผมจะไปต่อโท พี่นิคจะไปต่อเอกที่อังกฤษด้วยกัน  ที่จริงผมจบแล้วจะขอที่บ้านไปเลยแต่เขายังไม่ยอมให้ไปบอกว่าเพิ่งเรียนจบให้พักก่อน จะรีบเรียนไปทำไม ให้มาช่วยงานที่บริษัทก่อน  ผมมาทำงานที่บริษัทก็ไม่เห็นว่าจะให้ผมทำอะไรเลย  ออฟฟิตผมก็นานๆครั้งเข้าไปทีส่วนใหย่จะเช็คงานผ่านเน็ทหรือไม่ก็ประชุมทางโทรเอามากกว่า  ผมว่าเป็นข้ออ้างที่ทางบ้านอยากให้ผมอยู่ด้วยมากกว่า

แต่ผมก็ยื่นข้อต่อรองไปว่าถ้าผมทำงานนี้สำเร็จผมจะขอไปเรียนต่อ คุณแม่ท่านก็อนุญาตผมเห็นประโยชน์ตรงนี้เลยตัดสินใจไปทันทีโดยไม่ปรึกษาใครอีก เพราะคิดว่าอย่างน้อยอดทนช่วงนี้ ต่อไปจะได้ไปทำในสิ่งที่เราอยากทำ ไปเรียนต่อกับพี่นิคอังกฤษที่มหาวิทยาลัยแคมบริดจ์ตามที่ผมฝันไว้ แล้วอีกอย่างคงเป้นช่วงที่โอ๊ตจบพอดีจะได้มารับงานช่วงต่อจากผมเพื่อช่วยงานคุณแม่

ดูไปดูมาผมก็เหมือนคนเห็นแก่ตัวเลยครับ น้องจบออกมาคงอยากพักบ้างหรือไม่ก็ไปเรียนต่อ แต่ถูกผมให้มารับช่วงงานต่อ เหมือนผมเป้นพี่ที่ไม่ดีเลย ต้องโทษคุณพ่อกับคุณแม่นั่นแหละที่มีลูกน้อยเกินไป มีแค่สองคนเอง น่าจะมีซักสี่ห้าคนให้มันรู้แล้วรู้รอด

ผมคิดว่าถ้าไปที่นั่นแล้วผมคงไม่ค่อยได้มีเวลามาเขียนนิยายในตอนพิเศษให้อ่านได้ ทั้งๆที่ตั้งใจไว้มีหลายตอนมาก อีกอย่างเห็นบอกว่าที่ต่างประเทศจะเข้าเวบนี้ยากมาก ผมคงไม่ค่อยได้เข้ามาทักทายพวกคุณๆบ่อยครั้งนัก แต่ยังไงผมจะเขียนในจบก่อนที่จะไปครับ  มผคงไปกลางเดือนหน้าครับ

ผมเลยไม่รุ้ว่าจะเรียกว่าเป็นข่าวดีหรือข่าวร้าย เพราะถ้าผมทำงานนี้ได้ผมก็จะได้ทำตามที่ผมหวังไว้ แต่ช่วงเวลาที่ไม่ได้เข้ามาในเล้าไม่ได้เจอพี่นิคคงรุ้สึกแย่พิลึกน่าดูครับ (ทำไมพพิมพ์ไปอยู่ๆน้ำตามันก็ไหลอ่ะ ตอนนี้พี่นิคกำลังเอาผ้าเช็ดหน้าเช็ดน้ำตาให้ผมอยู่)

แต่ยังไงผมก้ตัดสินใจไปแล้ว ทำไงได้ครับ  ผมบอกกับพี่นิคว่า จำข้อตกลงที่สองไว้ ถ้าจะมีคนใหม่ก็มีได้เลย แต่เราก็ยังจะเป็นพี่น้องที่ดีต่อกัน ไม่ประชดกันเวลาที่เจอกัน เพราะผมเข้าใจว่าช่วงเวลา 3หรือ6เดือนมันนานมากและยิ่งนานสำหรับการรอคอย ส่วนผมถ้าไม่มีพี่นิคแล้ว ก็จะไม่มีใครอีกครับ ไม่ใช่ว่าผมรักพี่นิคมากมายอะไรหรอกนะครับ แต่ผมคิดว่าเท่าที่ผ่านมาผมพอแล้วครับ ผมมีความสุขมากแล้ว ถ้าไม่มีพี่นิคผมก็คงจะมีความสุขอยู่ได้โดยไม่จำเป็นต้องมีใครมาในชีวิตผมอีก

แจ้งข่าวไปแจ้งข่าวมาทำไมมันเศร้าๆพิกล (ผมมีความรู้สึกว่าผมไปคราวนี้จะไม่ได้กลับมาเจอพี่นิค มาเจอทุกคน ผมไม่ได้คิดมากนะครับ แต่ผมคิดถึงตอนจบของเรื่องเก่งถึงตี๋เล็กอ่ะครับ เรื่องนี้แหละครับที่เป็นส่วนหนึ่งของแรงบันดาลใจทำให้ผมอยากเขียนนิยายเล่าออกมาบ้าง)

เอาเป็นว่ามีเรื่องให้ดีใจครับผมกับ น้องวิล(Estel) กำลังคุยกัน(ทางmsn)ว่าพอจบบทสุดท้ายแล้ว ก่อนที่จะขึ้นบทพิเศษ จะมีการสัมภาษณ์ผม โดยน้องเขาจะเป็นคนสัมภาษณ์ผ่านทางmsnครับ ใครมีคำถาม ข้อสงสัยอะไรเกี่ยวกับผมหรือนิยายเรื่องนี้ก็ส่งข้อความส่วนตัวไปฝากถามได้นะครับ แล้วจะเอามาโพสให้อ่านในเล้านี่แหละครับ หรือจะติดตามการสัมภาษณ์สดผ่านทางmsnก็แอดเมล์ผมไว้ก็ได้ครับ ผมจะคุยกับน้องเขาวันจันทร์นี้ตอนสี่ทุ่มครับ

                                                          ผมรักและจะจดจำทุกคนเสมอไปครับ ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งอย่างครับ
                                                                                  
                                                                                          A & P'nick

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: gift_deb ที่ 26-06-2008 14:13:59

3 - 6 เดือน แป๊บเดียว ไวเหมือนโกหกค่ะ คุณเอไม่ต้องเครียดหรอกค่ะ คิดว่าระยะเวลาตั้งหลายปีที่คบกันมา คงจะทำให้ความสัมพันธ์มั่นคงแล้วล่ะ ตั้งใจทำงานนะคะ แล้วก็ขอให้ได้ไปต่อ ป.โท อย่างที่หวังค่ะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Mint ที่ 26-06-2008 14:29:42

3-6 เดือนเองไม่นานหรอกค่ะ

พี่เอพี่นิค คบกันมาตั้งหลายปี ผ่านอุปสรรค์ปัญหามาก็หลายอย่าง (ใช่ไหมคะ)  :m12:

นี่ก็เป็นอีกบทพิสูจน์นึงของคนรักกันนั่นก็คือ "ระยะทาง" มิ้นท์เชื่อว่าพี่เอพี่นิค ต้องผ่านมันไปได้แน่ๆค่ะ   :a2:

ถึงกายห่าง แต่ใจของพี่ๆทั้งสองไม่ห่างกันก็โอเคแล้วค่ะ :o8: พูดไรออกไป

เป็นกำลังใจให้ค่ะ  ขอให้ได้ไปต่อโทอย่างที่หวังนะคะ  :L2: :L2:

ปอลอ รอฟังสัมภาษณ์สดทาง msn น้องวิล จะถามไรมั่งหนอ  :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: imon ที่ 26-06-2008 14:46:33

บททดสอบความรักกำลังจะเริ่มขึ้น
 :L2: :L2: :L2: :L2:


หวังว่าระยะทางคงไม่เป็นอุปสรรคหนะครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: maabbdo ที่ 26-06-2008 14:50:43

รู้สึกเหมือนเป็นส่วนหนึ่งในครอบครัว
ขอให้สงหวังในทุกๆเรื่องที่หวังไว้นะค่ะ

 :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 26-06-2008 15:25:19

 :m13: :m13: เอาใจช่วยคับ เป็นกำลังใจให้

อดทนวันนี้ เพื่อวันข้างหน้าเน้อ

แต่อยากจะบอกว่า ก็มีสมาชิคในเล้า ที่อยู่้ออสเยอะนะ

ไม่เหงาหรอก อิอิ.....

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: P_love ที่ 26-06-2008 17:11:30

วันเวลามันผ่านไปไหวมากๆ คะ

ตอนนี้อาจจะรู้สึกว่ามันยาวนานแต่พอได้ไปอยูที่ใหม่ ๆ

มีสิ่งต่าง ๆให้ทำมากมาย ก้อจะทำให้เรารู้สึกได้ว่ามันผ่านไปเร็ว

แล้วเรื่องของเอกับพี่นิคการห่างกันก็คงจะเป็นการพิสูจน์ความรักของเอกับพี่นิคด้วยคะ

คบกันมานาน ผ่านอะไรด้วยกันมาตั้งเยอะคิดว่าระยะห่างแบบนี้คงจะไม่เป็นอุปสรรคเท่าไรหรอก

ยังไงก็ขอให้เอผ่านมันไปได้แล้วก้อได้กลับไปเรียนต่อ ป.โท ที่อังกฤษกับพี่นิคนะคะ

ขอเป็นกำลังใจให้ :L2: :L2: :L2: :L2:

ไปอยู่ที่ออสแล้วก็ส่งข่าวมาให้ทราบด้วยนะคะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: both^^ ที่ 26-06-2008 17:30:25

โหยยย  สองน่ากลัวมากกกกกกกกกกกกกก

คนเล่นของนะนี่

-----------------------------

ส่วนเรื่องคุณเอต้องเดินทางไปอยู่ที่อื่น 3-6 เดือน

มันก็ไม่นานนะ  แปปๆ

เป็นกำลังใจให้ละกัน  สู้ๆ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: surichay ที่ 26-06-2008 18:06:20

3-6 เดือน ไม่นานหรอกค่ะ

 :L2: :L2:เปงกำลังใจให้ทั้งสองคนเลยน่ะค่ะ :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: ๐DoNuT๐ ที่ 26-06-2008 18:32:49

ของแบบนี้มันต้องวัดกันด้วยใจครับ ^ ^

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: ken_krub ที่ 26-06-2008 18:42:58

เป็นกำลังใจให้ครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 26-06-2008 19:34:26

อิอิ...น้องเอไม่คิดมากสิ
เวลา 3-6 เดือนไม่นานเลย เดี๋ยวก็กลับมาเจอกันอีกแร่ะ
ถ้าคิดถึงกันมาก ๆ พี่นิคก็ไปทำวีซ่าพร้อมเอเลยสิ
อยากเจอเมื่อไหร่พี่นิคก็ค่อยบินไป surprise หาเอ เมื่อนั้น   :o8:
อีกอย่าง..สมัยนี้พวกเราก็ติดต่อสื่อสารกันง่าย มีทั้งรูป ทั้งเสียง ดีออก

ขออย่างเดียว...ขอพี่นิคกะเอ มีความเชื่อใจซึ่งกันและกัน หนักแน่นต่อกันก็เพียงพอแล้ว   :a2:
น้องสองคนคบกันมา 7 ปีแล้วนะจ๊ะ เวลาจะทำอะไรย่อมมีการยั้งใจคิดถึงอยู่เสมอ
ความรักความผูกพันที่มีต่อกัน ไม่ทำให้เราห่างกันหรอกจ๊ะ จะมีแต่ห่วงหาตลอด...
พี่ถึงบอก...ขอแค่ความเชื่อใจและความมั่นคงของเรา...เท่านั้นพอ
ยินดีกับอนาคตของน้องสองคน ที่ได้กะเกณฑ์ไว้ พี่ขอเป็นกำลังใจ ให้น้องสู้ สู้ นะจ๊ะ    o13

พี่อยากบอกว่า...เรื่องของน้องเอกะพี่นิคทำให้พี่ต้องคอยลุ้นตลอดเวลาเลย
ไม่ว่าจะเป็นเหตุการณ์ในอดีต หรือปัจจุบัน เหมือนเป็นพี่สาวคนหนึ่งที่ต้องส่งน้องให้ถึงฝั่งให้ได้จ๊ะ   :m4:

อิอิ....รัก รัก รัก รัก รักน้องทั้งสองคนจ้า   :L1:  :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 26-06-2008 19:47:29

3-6 เดือนเอง เอ แป๊บเดียวเท่านั้น
อย่าคิดมากซิจ๊ะ :a3:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: @#Jackie#@ ที่ 26-06-2008 19:50:20

ุ6 เดือนแป๊บเดียวครับ ผมเขียนโปรแกรมระบบงาน 1 ระบบ ระยะเวลา 7 เดือน ยังรู้สึกว่ามันเร็วมากเลย  :laugh: :oni2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Simply Blue ที่ 26-06-2008 20:00:50

ขอบคุณที่มาแบ่งปันเรื่องราวความรักของน้องเอกับน้องนิคที่นี้  เรื่องของน้องสองคนให้อะไรดีๆๆกับคนอ่านโดยเฉพาะพี่หลายอย่าง   ซึ่งการตัดสินใจทำอะไรในช่วงนั้นก็สมวัยเหมาะกับกาลเทศะดี เพราะโดยพื้นฐานแล้วก็เป็นคนดีกันทั้งนั้น แม้ว่าเรื่องที่เขียนจะจบไปตามความสมควรแก่เวลา นั้นก็ไม่ได้หมายความว่ามิตรภาพ ความรู้สึกดีจะจบไปด้วย ถึงน้องเอไม่เขียนเรื่องนี้หากอยู่ด้วยกันในเล้าไปก็จะรู้สึกผูกพันไม่แตกต่างนะอันนี้ในความรู้สึกของพี่นะ

สำหรับเรื่องการไปพัฒนาตัวเองที่ออสเตรเลีย 3-6 เดือนนั้น ก็ถือเป็นช่วงหนึ่งของชีวิต (อยู่ห่างกันแบบนี้จะได้รู้ว่ารักและคิดถึงกันขนาดไหน เพราะไม่เคยห่างกันนานๆ พอได้ห่างกันเวลาว่างคงทรมานไม่น้อย) ซึ่งระยะเวลาก็ค่อนข้างชัดเจน (รออย่างมีข้อจำกัดของเวลา ไม่รอไปเรื่อยอย่างไร้จุดหมาย)3-6 เดือนก็ไม่ถือว่านานมาก เรียกว่าไม่รอจนเฉา ทำงานเพลินๆๆ แป็ปเดียวก็ 6 เดือนแล้ว เดียวนี้การสื่อสารก็มากมายหลายวิธี ดังนั้นเรื่องระยะคงไม่สำคัญเท่าความรู้สึกในใจ 

วุ้ย วันนี้พูดมากไปหน่อย อย่างไรก็ขอให้น้องผ่านทุกอุปสรรคไปอย่างดี ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ขอให้มีสติ และดูแลหัวใจตัวเองดีๆๆ อย่าทำร้ายกระทั่งหัวใจตัวเองเลย...

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: thaithai00 ที่ 26-06-2008 20:13:55

 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Normalblue ที่ 26-06-2008 20:42:47

 :bye2: :bye2:
.....
กาลครั้งหนึ่ง  มีเด็กน้อยผู้น่ารัก  กำลังนั่งเหม่อ  มองดูท้องฟ้าสีคราม  ชั่วโมงแล้วชั่วโมงเล่า

มองดูกลุ่มก้อนเมฆลอยผ่านมา...  แล้วก็ผ่านไป

เด็กน้อยสงสัย  แล้วเอ่ยถามออกไปว่า

"ก้อนเมฆอยากลงมาข้างล่างบ้างรึเปล่าน๊า...  เค้าจะคุยกับใครอะ...  เค้าไม่เหงาเหรอ?"

เด็กน้อยนั่งขบคิด  แสงรำไรเริ่มหายไป...  ฟ้ามืดสลัวปกคลุม  เห็นแล้วน่าชวนให้คิดถึงฝนห่าใหญ่

เด็กน้อยเริ่มหวั่น...  เมื่อได้ยินเสียงฟ้าแลบ  ฟ้าร้อง...  ทันใดนั้นฝนก็ตกลงมา  เด็กน้อยดีใจ

"พี่ก้อนเมฆใจดีจัง...  นึกว่าจะไม่ลงมาหากันซะแล้ว"

พอฝนซาและหยุดตก  ท้องฟ้าก็ว่างเปล่า  ไร้หมู่เมฆเหมือนก่อนหน้านี้  เด็กน้อยล่ำไห้

โทษผิดตัวเองที่ทำให้ก้อนเมฆหายไป   จนกระทั่งผ่านพ้นวันนั้นไป  เด็กน้อยก็มานั่งมองท้องฟ้าอีกครั้ง

เด็กน้อยเผยรอยยิ้ม...

"คุณก้อนเมฆยังอยู่ที่เดิมสินะ   เราเองต่างหากที่ยังมัวมานั่งเศร้าอยู่...."

หลังจากวันนั้น  เด็กน้อยจึงเดินไปตามความฝันของตัวเอง...  ไปไหนก็มีคุณก้อนเมฆให้กำลังใจตลอด....

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 26-06-2008 21:28:07

ไปเถอะเพื่อความก้าวหน้าในอนาคต

เวลาแค่ 3-6เดือนนี่ไม่นานหรอก

พี่นิคกับเอต้องจ่ายค่าโทรศัพท์เพิ่มอีกนิดหน่อยเท่านั้นแหละ

 :L1: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Tsukasa999 ที่ 26-06-2008 21:35:46

 :a1:ขอให้โชคดีมีชัยค่ะ

ไม่ได้ตอบบ่อยนักแต่มาอ่านบ่อย เห็นข้อความนี้แล้วอยากให้กำลังใจว่า เอตัดสินใจแล้ว อย่ากลัวสิ่งที่จะเกิดขึ้น แต่จงระวังตนเองและหัวใจ เพราะหากเรามั่นคง ไม่มีอะไรสามารถเปลี่ยนแปลงเราได้

เราก็เคยมีช่วงที่ต้องตัดสินใจ แต่เตือนตัวเองไว้เสมอ อย่าอ่อนแอ อย่าใช้ใจตัดสิน  ให้ใช้เหตุผล ก้าวเดินขึ้นไปยังก้าวที่ยากขึ้นเพื่อพิสูทธิ์ตนเอง

เราเองก็พี่คนโตค่ะ เป็นผู้หญิงมันทำอะไรลำบาก ต้องตัดกระทั่งเรื่องส่วนตัวทิ้งเพื่อครอบครัวของ เราไม่ได้ไปเรียนต่างประเทศเพราะต้องดูแลครอบครัวค่ะ ทั้งๆที่มันเป็นความฝันมาทั้งชีวิต

แต่ที่แน่ๆเราไม่เสียใจในสิ่งที่เราเลือกค่ะ เพราะอย่างน้อย เราก็เลือกเอง คนอื่นไม่ได้เลือกให้


ทำไปเถอะ แล้วจะรู้ว่าชีวิตนี้มันคุ้มค่า  :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 26-06-2008 21:53:39

 :L2: ก่อนอื่นต้อง ง้อน้องเอซะก่อน ที่บอกว่าไม่งอย แต่ :fire: แต่ยังไง ยืนยันว่าอยู่ข้างน้องเอ

แต่เชียร์พี่นิค

เรื่องข่าวแจ้งให้ทราบ รับทราบครับ  อย่าคิดมากเลยครับน้องเอ ผมว่ามันเป็นจังหวะของชีวิต

ที่คนทุกคนจะต้องพบเจอ ระยะเวลา 3 - 6 เดือน จะว่านานก็นาน จะว่าแป๊บเดียว มันก็แป๊บเดียว

เพียงแต่ให้คน 2 คน เข้าใจ และเชื่อใจในกันและกัน  :m1: ระยะทางมันไม่ใช่อุปสัก ทุกวันนี้

เทคโนโลยี มันทำให้คนเราใกล้กัน จนจะ :กอด1: กันได้อยู่แล้ว ยิ่งหนุ่ม ไอที อย่างน้องเอด้วย  :oni2:

สบายมาก  ผมว่าตอนนี้เรามีโอกาส ก็รีบฉกฉวย มันมาให้เป็นประสบการณ์ในชีวิต เพี่ออนาคต

ทีดีของเราในวันข้างหน้า  แล้วโอกาสก็จะเป็นของ ทั้ง 2 คน อย่างแน่นอน

เป็นกำลังใจให้นะครับ ทั้ง น้องเอ และ พี่นิค  :L1: แล้วจะคอยอ่านบท  msn นะครับ :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Otaku ที่ 26-06-2008 22:20:09

พี่นิค แหกกฎข้อ 3 บ่อยๆนะ  ก่อนพี่เอจะไปต่างประเทศ อิอิ

สองน่ากลัวมากมาย  :o ไม่เคยเจออย่างนี้เลย เหอะๆ

พี่เอ 3-6 เดือนมันแปปเดียวเอง  :L2: :L2:  ยังไงก็ได้เจอกันอยู่แล้ว เพราะเทคโนโลยีไง  อย่าคิดมากนะคับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: BABY_CHICK ที่ 26-06-2008 22:37:18

ครับ เข้าใจเอมากๆในวันนี้ :L2: :L2:ชีวิตต้องดำเนินต่อไป o13

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 27-06-2008 02:35:41

ยังไงก็ไปตามความฝันเถอะครับ

ยังไงก็ขอบคุณมากนะครับสำหรับนิยายดีๆๆที่แต่งมาให้พวกเราทุกคนอ่านครับ :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 27-06-2008 07:11:35

พี่ เอ ทำหน้าที่ของพี่ให้ ดีนะค่ะ 

เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ   :L1:

<ถึงจะรู้ว่ามียุเยอะและ>  :laugh:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 27-06-2008 07:41:39

อ้อ แบบนี้นี่เอง เข้าใจ

แต่ว่าเอา แลปทอป ไปด้วย ต่อเน็ตได้ก็ไม่น่าจะมีปัญหา พูดคุยกันได้เหมือนปกติ
 เด็กวิทย์คอม กลัวอาไร(จิ๊บๆ)

งัยก็ เป็นกำลังใจให้นะ ทุกคนต้องเติบโต ชิมิ ชิมิ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: goozaza ที่ 27-06-2008 09:55:08

โหยอิจฉา ไปด้วยกันด้วย  อิอิ พี่นิคคร้าบ เมื่อคืนผมไม่ได้อยากให้มันเป็นแบบนั้นน้า พี่เอแหละ ตัวดีเร้ยย หึ ทะเล้นแบบนี้ พี่นิค ฝ่าฝืนกฎให้ครบทุกข้อก่อนพี่เอไปนะคัรบพี่ บ่อยๆด้วย ฝากกกก 55555+(แกล้งเค้าดีนักระวังโดนแกล้งคืนมั่งเหอะ)

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: andy_kwan ที่ 27-06-2008 13:21:07

แค่ 3-6เดือน เดี๋ยวก็ถึงแล้ว รอนิดเดียวนะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: meawmeaw ที่ 27-06-2008 13:38:50

3-6 เดือน ถ้าจะมองว่านานก็นานนะคะ
หรือจะมองให้มันไม่นานมาก ก็ได้
คงอยู่ที่ใจเรามั่งคะ ว่าคิดอย่างไหน

ที่นั่นมีเน็ตอยู่แล้ว แต่คุณเออาจจะงานเยอะ
แต่ยังไงพวกเราก็รออ่านเรื่องของคุณเออยู่แล้วนะคะ
เพราะเรื่องของคุณเอมีข้อคิดด้วย ชอบ อิอิ

ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ ทั้งคุณเอและคุณนิค
สู้ๆจ้า  :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: maabbdo ที่ 27-06-2008 16:16:38

 :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: แก้ว ที่ 27-06-2008 16:36:52

เพื่อสร้างอนาคต อย่าคิดมากสิคะ
เวลาก็ไม่กี่เดือน แค่นี้เรื่องเล็กค่ะ
เดี๋ยวก็กลับมาแล้ว   รอได้ค่ะ

เป็นกำลังใจให้พี่นิคและน้องเอนะคะ  :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: christiyaturnm ที่ 27-06-2008 17:41:21

สำหรับพี่นิค ผมเชื่อว่าพี่เขาหนักแน่นและอดทนพอที่จะรอพี่เอได้อยู่แล้ว

แต่กลับคุณเอ
อยากให้เชื่อมั่นในตัวพี่นิคมากกว่านี้ ไม่ใช่เวลาโลเลคิดอะไรไปเองฝ่ายเดียว
มันไม่ดีต่อตัวคุณ และบั่นทอนความรู้สึกของคุณอีก

ทำหน้าที่ลูกที่ดีของครอบครัวไปก่อนละกัน อย่าไปกังวลอะไรมาก ถือเป็นประสบการณ์ที่ดี

ขี้คร้าน พี่นิคเขาทนไม่ไหว อาจบินมาเยี่ยมบ้างก็ได้


อย่าคิดมากเลยนะครับ

เป็นกำลังใจให้ครับ

ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆที่ทำให้คนในเล้าอ่านแล้วมีความสุขทุกครั้งที่อ่านนะครับ

 :L2: :L2: :L2:  :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: P_love ที่ 27-06-2008 19:11:42

เข้ามารอเอ  :oni1: :oni1: :oni1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆอ่านไปยิ้มไป<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>UPตอนที่27(อีก3ตอนจะจบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 27-06-2008 21:49:09

ถ้า พี่เอ ม่ารุ ว่ามาน เป็ยข่าวดีรึว่าข่าวร้าย 


ข้าพเจ้าจะบอกห้ายเองค่ะ   :m13:


ข่าวนี้ เป็น ข่าว ดีนะ   :m4:


เพราะว่า พี่เอได้ทำตามความฝัน 


แล้วถ้าพี่เอทำมันสำเร็จ พี่เอ ก็จะมีความสุข --->  คนในเล้านี้ก็จะมีความสุขตามนะค่ะ   :m1:

ถึงพี่เอจะไม่ได้เข้ามาดู ทุกวัน  แต่อยากให้รุนะ ว่า 

แฟนๆๆ นิยาย ของพี่เอจะเข้ามารอ พี่เอทุกวันเรยนะค่ะ   :กอด1: :L1: :กอด1:



"ผมบอกกับพี่นิคว่า จำข้อตกลงที่สองไว้ ถ้าจะมีคนใหม่ก็มีได้เลย "

--->  อย่าพูดงี้ สิ  :m31: :m15: :m31:

แอส พี่เอ เอา ไว้นาน  และ แต่ ม่าเคย ด้ายเข้า ไป คุยเรย   :laugh:

จะขอเป็นกำลังใจใหพี่ทั้ง 2 คนเสมอ   :L2:


รอตอนต่อ ไปยุนะค่ะ

มาต่อซักทีซิ  :m15: :m15: :m15:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: poom ที่ 27-06-2008 22:38:22

 :m23:เวลา3เดือนหรือ6เดือนไม่มีความหมายเลยน่ะน้องเอ...เพราะพี่นิคไม่เคยอยู่ห่างน้องเออยู่แล้ว...พี่นิคน่ะนั่งอยู่ในใจน้องเอตลอดเวลานี่น่า.....คอมก้อมีกล้องให้เห็นกันได้อยู่เวลากัวไร...ช่ายป่าวพี่นิค... :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 27-06-2008 23:06:15

 :oni2:มาแล้วครับ มาต่อแล้วครับ

goozaza -- พูดยังไงบอกว่าอยู่ข้างพี่เอ แต่เชียร์พี่นิค ชิส์ แล้วไม่ต้องมายุพี่นิค(ตกลงไม่เปลี่ยนใจแน่เหรอเรื่อง...เดี๋ยวขอพี่นิคกับวิลให้ :laugh:)

Mint -- เข้ามาฟังนะครับ

maabbdo -- ใช่ครับทุกคนในนี้เหมือนเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเลย  :L2:

zandwizz -- สมาชิกที่ออสเยอะเลยเหรอครับ ดีจัง

P_love -- จะส่งข่าวมาเท่าที่ทำได้ครับ :c5:

Joobperman -- ขอบคุณครับ พี่สาวที่แสนดี

kdds -- จะพยายามไม่คิดมากครับ

@#Jackie#@  -- เพลินกับงานมันก็คงเร็วครับ

LoVeMoDe -- ผมอ่านแล้วน้ำตาซึมเลยครับ o7

thaithai00 -- เจ้า  :L2: 100 ตัว

Normalblue -- ขอบใจมากนะ น้องก้อนเมฆผู้น่ารัก

Tsukasa999 -- จะใช้ชีวิตนี้ให้อย่างคุ้มค่าครับ

wan -- จะหายงอนดีไหมน้า

Otaku -- มีการยุส่งก่อนไปต่างประเทศ เหมือนเป็นการตุนเสบียงเหรอครับ :m20:

sakiko -- กำลังใจจากน้องก็สำคัญไม่แพ้คนอื่นครับ น้องสาวคนนี้น่ารักเสมอครับ มาอวยพรให้ฝันดีทุกคืนเลย เข้ามาคุยได้ครับ

kimi dake!!! -- เรื่องเทคโนโลยีการติดต่อคงไม่มีปัญหาครับ แต่ผมจะมีเวลาหรือเปล่า

christiyaturnm -- ใช่ครับผมคงต้องหนักแน่นมากกว่านี้ :a2:

poom -- หวานแทนพี่นิคซะงั้น

............................................................

 :L2: :L1:ขอบคุณทุกกำลังใจครับ  :L1: :L2:

แต่สิ่งที่ผมกังวลไม่ใช่เรื่องที่เราไม่ได้คุยกัน ไม่ได้เจอกันครับอย่างที่หลายๆคนพูดเรื่องเทคโนโลยี ยิ่งผมเรียนมาทางนี้ด้วยแล้วไม่มีปัญหาครับ แต่อย่างว่าตัวเป้นๆกับผ่านจออยากเจออย่างไหนล่ะครับ :o12: อีกอย่างผมกลัวว่าผมจะผูกมัดพี่นิคเขาไว้ ผมเลยบอกให้พี่เขานึกถึงข้อตกลงที่สองไว้ และช่วงนี้พี่นิคก็มีหลายอย่างเข้ามาการที่ผมไปอย่างนี้ก็เหมือนกับว่าผมทิ้งพี่เขาไปเลย :o12: แต่ยังไงผมก็จะพยายามทำหน้าที่ทุกอย่างให้ดีที่สุดครับ :a1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 27-06-2008 23:09:24

บทที่ยี่สิบแปด --- มือที่สาม

“อาเออ้า ตื่นได้แล้ว สายแล้ว ตื่นมากินข้าวแล้วค่อยนอนต่อก็ได้”เสียงอาอี๊ปลุกผม

“คร้าบบบบบ อืมๆ”ผมงัวเงียลืมตาตื่นขึ้นมาพร้อมนอนบิดตัวไปมาบนที่นอนอย่างเกียจคร้าน แล้วผมก็ต้องสะดุ้งลุกขึ้นนั่งเมื่อหัวผมเริ่มประมวลความทรงจำเมื่อวานเรื่องซาวน่ากับเรื่องของสอง

“เอาไงดีว่ะ วันนี้ต้องไปร่วมพิธีเปิดกีฬาระหว่างคณะด้วย ถ้าไปก็ต้องเจอกับสองอีก โทรไปบอกพี่นิคว่าไม่สบายแล้วไม่ไปดีกว่า ไม่ได้ๆพี่นิคยังโกรธเราอยู่แน่ๆ โทรบอกพี่แหววดีกว่า แต่ถ้าเราจะหลบสอง เราก็หลบได้แค่วันนี้วันเดียวซินะ ดันไปรับเป็นบัดดี้ของสองอีก ต้องดูแลสองอีกตั้งเดือนกว่าจะจบโครงการ เอาไงดีว่ะ”ผมบ่นกับตัวเอง

“เอ้า เป็นไงเป็นกัน บางทีสองอาจจะทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นก็ได้ มันแค่อารมณ์ชั่ววูบ ท่องไว้เอ มันแค่อารมณ์ชั่ววูบ คนเราผิดพลาดกันได้ ต้องให้อภัยๆ ๆ” ผมพูดบ่นกับตัวเองเบาๆ ก่อนที่จะเดินกลับไปที่บ้านของตัวเองทำภารกิจส่วนตัว มาทานข้าวเช้ากับอาอี๊แล้วก็เข้าในมหาวิทยาลัย (ตอนที่ผมกลับไปที่บ้าน ในมือถือของผมมีเบอร์ของพี่แหววกับพี่หมอทีประมาณสิบสาย แต่ผมไม่โทรกลับเพราะคิดว่าเดี๋ยวเข้ามอก็เจอกันแล้ว)

...

ผมไปถึงในมอก่อนพิธีเปิดจะเริ่มขึ้นประมาณหนึ่งชั่วโมง ผมตัดสินใจยังไม่ไปที่สนามกีฬาแต่ไปที่องค์การก่อนเพราะคิดว่าเพื่อมีอะไรขาดตกบกพร่องจะได้ช่วยเหลือ

“สวัสดีครับ.....พี่.......”ผมที่กำลังเดินเข้าไปในองค์การนักศึกษากล่าวทักแต่ยังไม่ทันพูดจบก็โดนแทรกขึ้น

“ต้องการเจออยู่พอดีเลย น้องเอมากับพี่ก่อน”พี่หมอทีเดินเข้ามาหาผมพร้อมกับจับข้อมือผมเดินออกไปข้างนอกอย่างงงๆ สายตาทุกคนในองค์การที่มองมาทางผมเหมือนกับว่าเกลียดผมมาก

“มีอะไรครับพี่หมอที”ผมถามขึ้นหลังจากที่พี่หมอทีหยุดเดินแล้วปล่อยมือผมลงตรงหน้าสวนหย่อมขององค์การ

“น้องเอครับ พี่โทรไปหาตั้งหลายครั้งทำไมไม่รับครับ”พี่หมอทีถามแต่น้ำเสียงดูไม่ปกติเลย

“ก็เมื่อคืนนี้เอไปนอนกับอาอี๊ ทิ้งโทรศัพท์ไว้ที่บ้านครับเลยไม่ได้รับ พี่หมอทีมีอะไรหรือเปล่าครับ”ผมถามเพราะเห็นสีหน้าพี่หมอทีดูมีกังวล ทำเอาผมพลอยอึดอัดไปด้วย เพราะปกติถึงจะมีเรื่องอะไรน่ากังวลแค่ไหนพี่หมอทีก็ไม่เคยแสดงออกทางสีหน้า ผิดกับครั้งนี้

“เมื่อคืนน้องเอเข้าไปนอนที่บ้านใช่ไหมครับ แล้วก่อนหน้านี้น้องเอไปไหนครับ”พี่หมอทีถาม ทำเอาผมใจหายวาบทันที (หรือว่าพี่หมอทีจะรู้เรื่องเราไปซาวน่านั่น – ผมคิด)

“ก็..ก็...ไม่ได้ไปไหนนี่ครับ”ผมปดออกไปอย่างไม่เต็มปาก

“ไม่ได้ไปกับสองเหรอครับ”พี่หมอทีถามต่อ ทำเอาผมหน้าซีดเหงื่อผุดออกมา

“ก็.....คือ......ว่าไป...ครับ..แต่...คือ....แบบ....ว่า.......”ผมพูดติดขัดไปหมดได้แต่ก้มหน้ามองพื้น

“คือแต่ว่าอะไรครับ”พี่หมอทีถามอีก ทำเอาผมพูดไม่ออก

“ในฐานะที่น้องเอเป็นน้องของพี่ พี่ขอถามน้องเอตรงๆเลยแล้วกันนะครับ”พี่หมอทีหยุดหายใจ แต่ผมใจจะขาดเพราะลุ้นกับคำถามของพี่หมอที

“เมื่อคืนน้องเอต่อยหน้าน้องสองหรือเปล่าครับ”พี่หมอทีถามต่อหลังจากหยุดหายใจ ทำเอาถึงกับผมเข่าอ่อนแทบล้มทั้งยืน

“ก็....ครับ....ผมทำเอง”ผมตอบออกไปด้วยเสียงอันเบา

“ทำไมครับ พี่ไม่คิดว่าน้องเอจะทำอะไรตามอารมณ์ได้ขนาดนั้น”พี่หมอทีพูดออกมา ตอนนั้นผมอยากยกมือไหว้ขอโทษพี่หมอทีเป็นที่สุด อยากจะอธิบายเรื่องราวต่างๆแต่ว่าอยู่ดีๆก็เหมือนร่างกายไม่มีแรงขึ้นมาอย่างนั้น เหมือนอะไรมาอุดคอพูดไม่ออก

“กับแค่น้องสองเขาไปส่งที่บ้าน แล้วขอเข้าไปดูบ้านน้องเอ ถ้าน้องเอไม่ให้เข้าก็ไม่น่าจะต้องถึงกับลงไม้ลงมือกันขนาดนี้เลยนี่ครับ”พี่หมอทีพูดออกมา ทำเอาผมเหวอไปเลย

“ตอนแรกพี่กับพี่แหววก็และอีกหลายคนก็ไม่เชื่อ พี่เลยพยายามจะโทรไปถาม ยิ่งโทรไปแล้วน้องเอไม่รับก็ยิ่งเหมือนหนีความผิด แต่นี่น้องเอยอมรับกับพี่เอง พี่ไม่รู้นะครับว่าน้องเอมีเหตุผลอะไรที่ต้องทำกับน้องสองอย่างนั้น”พี่หมอทีพูดออกมาทำเอาผมถึงกับงงและเข้าใจในเวลาเดียวกัน

งงเรื่องที่ว่าผมไม่ให้สองเข้าบ้านแล้วถึงกับต่อยสอง เข้าใจว่าทำไมเมื่อครู่คนในองค์การถึงมองผมด้วยสายตาแปลกๆ

“น้องเอครับ ถ้าน้องเอมีอะไรก็บอกพี่ได้นะครับ ถึงยังไงพี่ก็ยังเป็นพี่ชายของน้องเอเหมือนเดิมนะครับ พี่ที่คอยดูแลสารทุกข์สุขดิบของน้องไงครับ”พี่หมอทีพูดพร้อมกับเดินเข้ามาจับไหล่ผมบีบเบาๆเป็นการให้กำลังใจ

ผมรู้สึกอัดอั้นไม่รู้จะพูดว่าอย่างไรออกไปดี ไม่เข้าใจว่าทำไมสองถึงบอกกับคนอื่นๆว่าผมไม่ให้สองเข้าบ้านแล้วก็ต่อยสอง ความรู้สึกต่างๆถาโถมเข้ามาผนวกกับความหวาดกลัวตื่นตระหนกที่ได้รับจากเมื่อคืนนี้ยังไม่หายทำให้น้ำอุ่นๆจากตาของผมไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว ผมได้แต่ก้มหน้าพูดอะไรไม่ออก ไม่รู้จะอธิบายยังไงดี ถ้าเราพูดออกไปพี่หมอทีเขาคงมองว่าเราเป็นคนไม่ดีมากๆ ที่ไปในสถานที่อย่างนั้น ดีไม่ดีจะเห็นว่าเราแต่งเรื่องเพื่อใส่ความสองก็ได้

“น้องเอ น้องเอร้องไห้ทำไมครับ น้องเอเป็นอะไรครับ”พี่หมอทีถามพร้อมเอามือเข้ามาจับคางผมให้ผมเงยหน้าขึ้น

ผมที่พูดอะไรไม่ออก ผมที่มีแต่ความหวาดกลัว ผมกลัว กลัวเหลือเกิน ผมเลยโผลเข้ากอดเข้าหมอทีทันที  พี่หมอทีไม่พูดอะไรต่อได้แต่เอามือมาลูบที่หัวผมอย่างเบาๆ เหมือนกำลังปลอบเด็กน้อยอยู่

จะเป็นด้วยเหตุบังเอิญหรือฟ้ากำหนดก็มิอาจทราบได้ ช่วงจังหวะที่ผมโผลเข้ากอดพี่หมอทีนั้น เป็นช่วงจังหวะที่พี่นิคกำลังเดินเพื่อที่จะเข้ามาในองค์การพอดี เท่านั้นยังไม่พอ ยังมีสองที่เดินตามเข้ามาด้วย พี่หมอทีคงไม่เห็นพี่นิคเพราะว่าพี่หมอทีหันหลังอยู่

ผมเห็นสายตาของพี่นิคที่มองมาแล้วทำเหมือนมองไม่เห็นผม เหมือนผมไม่มีตัวตน เหมือนผมว่างเปล่า พี่นิคมองมาแล้วก็ผ่านเลยไปเข้าไปในองค์กรพร้อมกับสองที่มองมาด้วยสายตาที่เยือกเย็นน่ากลัว ที่รอยปากของสองยังมีรอยช้ำอย่างชัดเจน

“ไม่เป็นไรนะครับน้องเอ ถ้าน้องเอยังไม่พร้อมเล่าให้พี่ฟัง แต่ให้รู้ว่าน้องเอยังมีพี่ชายอีกคนที่พร้อมจะฟังและช่วยน้องคนนี้ทุกเรื่องนะครับ”พี่หมอทีบอกพร้อมกับที่ผมค่อยๆผละตัวออก

“ไปครับไปล้างหน้าก่อนแล้วเข้าไปในองค์การด้วยกัน แล้วค่อยไปสนามกีฬาร่วมพิธีเปิดกัน”พี่หมอทีบอกพร้อมจูงมือผมไปที่ห้องน้ำหลังจากนั้นก็เดินเข้าไปในองค์การ

ทุกคนในองค์การยังคงมองผมแปลกๆ แต่คงเป็นด้วยความเกรงใจในตัวพี่หมอทีทำให้เขาไม่กล้ามองผมนาน แต่ถึงกระนั้นก็ยังทำให้ผมอึดอัดอยู่ดี

“พี่หมอ อ้าวน้องเอ........”พี่แหววที่เดินออกมาจากห้องประชุมเล็กทักขึ้น

“มีอะไรเหรอแหวว”พี่หมอทีขัดพี่แหววเพราะรู้ว่าพี่แหววกำลังอยากจะถามผมเกี่ยวกับเรื่องนั้นต่อ

“ก็พี่นิค บอกให้มาตามพี่หมอเข้าไปคุยด้วยค่ะ ตอนนี้ปอกับน้องสองก็อยู่ในนั้น ก็คงเป็นเรื่อง....”พี่แหววจะพูดแต่อึกอักอยู่แล้วมองมาที่ผม

“เอาล่ะๆ พี่เข้าใจแล้ว เดี๋ยวพี่จะเข้าไปเดี๋ยวนี้แหละ ฝากดูน้องเอด้วย อย่าเพิ่งไปคุยไปพูดถามอะไรกวนใจน้องเขานะ แค่นั่งเป็นเพื่อนเฉยๆก็พอ คอยพี่ออกมาก่อน”พี่หมอทีลุกขึ้นแล้วเดินเข้าไปในห้องประชุมเล็ก พี่แหววลงมานั่งข้างๆผมแทน ความรู้สึกผมตอนนี้ไม่ต่างอะไรกับคนที่กำลังจะโดนพิพากษา ผมรู้ว่าที่พี่นิค พี่ปอและพี่หมอทีเข้าไปคุยกันคงเป็นเรื่องผมที่เกี่ยวข้องถึงองค์การด้วยแน่ๆถึงต้องให้นายกและอุปนายกทั้งสองคนรีบคุยกันด่วนขนาดนี้ทั้งๆทีต่อไปจะมีงานพิธีเปิดกีฬาอยู่แล้ว ตอนนี้ทุกคนน่าจะไปอยู่ที่สนามกีฬาไม่ใช่ในห้องประชุม

“น้องเอ”พี่แหววเรียกชื่อผมเบาๆ แต่ผมยังก้มหน้านิ่ง

“น้องเอจ๊ะ”พี่แหววเรียกชื่อผมอีกคราวนี้เอามือมาจับมือผมด้วย แต่ผมก็ยังนิ่ง ที่นิ่งเพราะผมกำลังงงกับสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งๆที่เมื่อคืนนี้ผมเป็นคนโดนทำร้ายจิตใจและ (เกือบทั้ง) ร่างกาย แต่ทำไมตอนนี้ผมกลายไปเป็นคนร้ายไปได้ พี่แหววเห็นผมนิ่งไม่ตอบก็นิ่งเงียบไปเช่นกันแต่ยังจับมือผมอยู่

เวลาผ่านไปประมาณยี่สิบนาทีเพราะอีกแค่สิบนาทีก็จะมีพิธีเปิดกีฬาขึ้นแล้ว พี่หมอทีก็เดินออกมาจากห้องประชุม ตามด้วยพี่ปอ สองแล้วก็พี่นิค

“พี่ขอบคุณน้องสองมากนะครับที่ไม่ถือสาเอาเรื่องคนของเรา ทั้งๆที่คนของเราเป็นเหตุ แต่ยังไงในเรื่องทางวินัยของนักศึกษาพี่คงปล่อยทิ้งไว้ไม่ได้ คงต้องรายงานอาจารย์ที่ปรึกษาโครงการ ส่วนเรื่องคนดูแลน้องสองเดี๋ยวพี่จะจัดการเปลี่ยนให้นะครับ”เสียงพี่นิคพูดกับสองขณะที่กำลังเดินออกจากห้อง

“ขอบคุณครับพี่ แต่สองไม่อยากให้เป็นใหญ่โตครับ”สองพูดตอบ

“แหววๆ เดี๋ยวจัดการเรื่องส่งเอกสารขอเปลี่ยนบัดดี้ให้สองด้วยนะ”พี่นิคมองมาทางพี่แหววแล้วสั่งงานแต่ไม่มองผมเลย

“เปลี่ยนเป็นใครค่ะ จะได้ส่งชื่อถูก”พี่แหววถาม

“อืม......เอาว่าเดี๋ยวพี่เป็นเองก็แล้วกัน ถือว่าเป็นการชดเชยกับเรื่องที่เกิดขึ้น”พี่นิคบอก คำตอบนั้นทำเอาผมถึงกับอึ้งทันที พี่นิคจะเป็นบัดดี้ให้สองทั้งๆที่งานตัวเองก็มีอยู่มากมาย แล้วก็ใกล้สอบแล้วด้วย พี่นิคเขาคิดอะไรของเขาอยู่นะ ก็รู้ว่าเป็นคนจริงจังกับงานแต่ก็ไม่น่าที่จะต้องลงทุนทำถึงขนาดนี้ หรือว่าพี่นิคจะ..............

“โห น้องสองโชคดีเป็นบ้าเลย ท่านนายกเสนอตัวเป็นบัดดี้ให้เองเลยนะเนี่ยะ”พี่แหววแซว

“พี่นิคไม่ต้องลำบากขนาดนั้นก็ได้ครับ”สองพูดขึ้นอย่างเกรงใจ

“ไม่เป็นไรครับ พี่ตัดสินใจแล้ว ไปครับไปสนามกีฬากันใกล้จะได้เวลาแล้ว ปอกับหมอทีเสร็จพิธีเปิดกีฬาเดี่ยวขอเชิญประชุมต่ออีกหน่อยนะ เรื่องจัดการคนของเรา แล้วใครที่รู้ตัวว่าเกี่ยวข้องก็เชิญด้วยแล้วกัน”พี่นิคหมายถึงผมนั่นเอง

อะไรกัน ทำไมพี่นิคไม่เรียกชื่อเราดีๆ จะให้เราเข้าประชุมด้วยก็น่าจะเรียกเราดีๆ หรือว่าพี่นิคยังโกรธยังเราอยู่ อีกอย่างเรื่องงานพี่เขาคงต้องวางฟอร์มอย่างนี้ซินะ ไว้หาช่วงเวลาว่างๆระหว่างพิธีเปิดกีฬาเข้าไปอธิบายแบบสองต่อดีกว่า อย่างน้อยพี่นิคน่าจะไว้วางใจและเชื่อใจเราบ้าง --- ผมคิดในใจเข้าข้างตัวเอง (ตอนนั้นผมก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมไม่อยากเล่าเรื่องนี้ให้คนอื่นฟัง คงเป็นเพราะผมเชื่อใจและวางใจพี่นิคว่าจะต้องเชื่อใจผมและเข้าใจผมเป็นก็ได้)

...

พิธีเปิดกีฬาผ่านพ้นไปด้วยดี  ผมได้แต่นั่งนิ่งเงียบคิดทบทวนไปมาว่าจะจัดการกับเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดได้ยังไง อย่างน้อยเราก็ต้องบอกให้พี่นิคเข้าใจ ถึงแม้ว่าบอกไปแล้วพี่นิคจะมองว่าเราเป็นคนไม่ดีที่ไปในสถานที่อย่างนั้นก็ตาม และแล้วโอกาสก็เป็นของผม เมื่อผมเห็นพี่นิคเดินลงจากปะรำพิธีเพื่อไปเข้าห้องน้ำหลังจากนั่งดูฟุตบอลคู่เปิดสนามไปได้สักพัก

ผมคอยอยู่ที่หน้าห้องน้ำจนเห็นว่าพี่นิคทำภารกิจเรียบร้อยจึงเดินเข้าไป พี่นิคที่กำลังล้างมืออยู่เงยหน้าขึ้นมองผมที่เดินเข้าไปใหม่แล้วก็ล้างมือต่อทำเหมือนไม่เห็นผม

ผมเลยเดินเข้าไปล้างมือในอ่างที่ติดกับพี่นิค แต่พี่นิคก็ยังเฉยเริ่มทำเอาผมใจเสียไม่ค่อยพูด

“วันนี้อากาศร้อนเน๊อะพี่ มาเล่นสงกรานต์กันดีกว่า”ผมพูดพร้อมเอามือที่เปียกน้อยหน่อยๆสะบัดใส่พี่นิคเพื่อเป็นการหยอกล้อเล่นเป็นการหยั่งเชิง

“นายเล่นอะไรของนาย”พี่นิคพูดขึ้นมาทำเอาผมถึงกับอึ้ง  พี่นิคเรียกเราว่านาย ทำไมไม่เรียกว่าเอหรือเราเหมือนก่อน พี่นิคปิดน้ำแล้วเดินจากไปปล่อยผมให้ยืนอึ้งคนเดียว

ความหวังเดียว หวังที่จะพึ่ง หวังที่จะเล่าทุกอย่างให้ฟัง หวังว่าพอฟังแล้วจะช่วยเราแก้ปัญหา แต่นี่กลับยังไม่ได้ทำอะไรเลย เราก็สิ้นหวังซะแล้ว พี่นิคคงมองเราเป็นกับที่คนอื่นๆเขามองเราในตอนนี้ เราคงเป็นคนไม่ดีมากๆ เป็นที่คนชอบใช้อารมณ์และกำลังทำร้ายคนอื่น แล้วยิ่งคนนั้นเป็นมาในนามของนักศึกษาแลกเปลี่ยนมหาวิทยาลัยอีก รู้ไปถึงไหนอายเขาไปถึงนั่น

ผมยืนคิดนิ่งอึ้งอยู่นาน ปล่อยให้น้ำไหลผ่านมือเหมือนกับน้ำที่ตาของผมไหลอยู่ตอนนี้ รู้สึกตัวอีกทีก็มีคนเดินเข้ามาผมเลยเช็ดน้ำตัวแต่ก็ไม่ได้หันไปมอง

“ไงครับเอ เพิ่งเริ่มต้นถึงกับร้องไห้เลยเหรอ”เสียงนั้นทักขึ้นทำเอาความผิดหวังเสียใจของผมหายไปแต่เป็นความหวาดกลัวขึ้นมาแทน

“สอง”ผมหันไปมองแล้วร้องออกมา

“สองบอกเอแล้วว่า ถ้าเอไม่ได้เป็นของสอง เอก็เป็นของใครไม่ได้เหมือนกัน เปลี่ยนใจตอนนี้ยังทันนะเอ”สองบอกด้วยสีหน้าที่เรียบเฉยมากพร้อมเดินเข้ามาหาผม

ผมรีบหันหน้าหนีเพราะกลัวโดนสองใช้พลังอีกแล้วก็รีบวิ่งออกไปทันที 

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 27-06-2008 23:18:07

              บทที่ยี่สิบแปด --- มือที่สาม(ต่อ)


ผมกลับมานั่งที่เดิมมองไปดูพี่นิคที่กำลังดูการแข่งขันฟุตบอลแต่ดูท่าไม่มีอารมณ์เอาเสียเลย ฟุตบอลในสนามกำลังแข่งขันอย่างดุเดือดแต่ในใจผมกลับหวาดระแวงวังเวงยังไงชอบกล

“สองหายไปนานตั้งนานแล้ว”เสียงพี่นิคหันไปถามพี่ปอ

“เห็นว่าซิไปห้องน้ำ แต่ไปโดนแล้วเด่ะ”พี่ปอตอบ (เห็นบอกว่าจะไปห้องน้ำ แต่ไปนานแล้วนะ)

พี่นิคลุกขึ้นเดินลงไปยังห้องน้ำทันที ซักพักก็กลับมาพร้อมกับสองที่อยู่ในอาการเหมือนตกใจกลัวอะไรซักอย่าง

“น้องสองไม่สบายหรือเปล่าครับ สีหน้าดูไม่ดีเลย”พี่หมอทีเอ่ยขึ้น หลังจากที่พี่นิคพาสองมานั่งลงข้างๆแต่ยังจับมือสองอยู่

“มีคนขังสองไว้ในห้องน้ำ อย่าให้รู้นะว่าใครทำ จะเอาเรื่องให้ถึงที่สุดแน่”พี่นิคบอกขึ้นแต่ประโยคหลังพี่นิคชายหางตามาทางผม

ใช่ซินะ พี่นิคคงคิดว่าเราเป็นคนทำ เพราะเราลงไปห้องน้ำแล้วสองก็เข้ามา แต่ตอนเราออกมาสองก็ยืนเฉยๆนี่นา หรือจะมีคนแกล้งสองจริงๆ แต่จะเป็นไปได้ยังไง ก็ห้องน้ำนี้เป็นห้องน้ำเฉพาะเจ้าหน้าที่ ใครจะมาเข้า เจ้าหน้าทุกคนก็ยังนั่งอยู่ครบ ไม่มีใครหายไปไหนช่วงที่สองไปห้องน้ำ
หรือว่าสองจะขังตัวเอง จะเป็นไปได้ยังไง คำว่าถูกขังก็แสดงว่าถูกล็อคจากข้างนอก สองจะทำได้ยังไง แต่ก็ไม่แน่ก็สองมีพลังจิตนิ่ ว่าแต่สองจะทำอย่างนั้นไปเพื่ออะไร --- ผมคิดในใจ

“ว้าย......ใครนะช่างกล้าทำ แหววว่าพาน้องสองกลับไปที่องค์การก่อนดีไหมค่ะ ดูซิกลัวจนหน้าซีดหมดแล้ว งานทางนี้คงไม่มีอะไรแล้วล่ะคะ”พี่แหววพูดขึ้น

“อืม ก็ดีเหมือนกัน”พี่นิคบอกพร้อมค่อยๆประคองสองลุกขึ้น ภาพนั้นทำเอาผมเจ็บจี๊ดเข้ามาในใจทันที หัวผมที่กำลังคิดหลายๆเรื่องมันก็พลันหยุดคิดลงเหมือนโดนค้อนปอนด์ทุบอย่างแรง

การตัดสินใจกลับก่อนเวลาของพี่นิค ทำให้ทุกคนพลอยต้องกลับตามไปด้วย รวมไปถึงผมด้วยเพราะผมมารถของพี่หมอที ระหว่างที่ออกจากปะรำพิธีเพื่อเดินไปที่จอดรถ พี่นิคเดินข้างสองโดยที่สองเดินติดขอบสนาม แล้วตามมาด้วยพี่ปอกับพี่แหวว แล้วค่อยเป็นพี่หมอทีกับผมที่เดินอยู่ติดฝั่งขอบสนามเหมือนสองเช่นกัน

“ระวัง !”เสียงหนึ่งดังขึ้นมาจากในสนาม ผมหันไปดูเห็นลูกฟุตบอลกำลังลอยมาทางผมตามสัญชาตญาณทำให้ผมยกมือขึ้นบังเพื่อปกป้องตัวเองทันที เหตุการณ์ทั้งหมดเกิดขึ้นไม่ถึงเสี้ยวนาทีด้วยซ้ำ

ปลั๊ก ! โอ้ย...! เสียงเหมือนมีคนโดนลูกบอลแล้วร้องออกมา แต่ไม่ใช่ผมกลับเป็นสองที่โดนลูกบอลถึงกับล้มลง

“น้องสองเป็นอะไรหรือเปล่าครับ”พี่นิครีบก้มลงประคองสองที่ล้มลงให้ลุกขึ้นทันที ผมค่อยๆเอามือที่ยกขึ้นมาบังลง

“ไม่เป็นไรครับ แค่มึนๆหัวนิดหน่อย”สองที่ลุกขึ้นแล้วเอามือกุมหัว

“ทำไมนายต้องปัดบอลใส่สองด้วย”พี่นิคหันมาขึ้นเสียงดังว่าผมทันที ผมเอาผมตกใจกับน้ำเสียงของพี่นิคและงงที่ว่าผมปัดบอลใส่

“นิคใจเย็นๆ น้องเอเขาแค่ยกมือป้องกันไม่ได้มีเจตนาปัดลูกบอลใส่น้องสองหรอก เราเห็นลูกบอลยังไม่มาถึงตัวน้องเอเลยด้วยซ้ำ อยู่ดีๆลูกบอลมันก็เปลี่ยนวิถีไปที่น้องสองเอง”พี่หมอทีบอกแทนผมที่ยืนนิ่ง

ผมนึกทบทวนเหตุการณ์พอผมได้ยินเสียง แล้วหันไปเห็นลูกบอลลอยมา ผมก็ยกมือขึ้นมาปิด แต่ตาก็เหลือบไปเห็นพี่ปอที่ดึงตัวพี่แหววให้หลบ มีแต่พี่นิคที่เดินนำหน้าไปแล้วไม่หันมาแต่สองกลับหันมาแล้วจ้องมองลูกบอลนั้น หรือว่าสองจะบังคับลูกบอลนั้น แล้วสองจะบังคับให้ลูกบอลไปโดนตัวเองทำไม

“กลับไปองค์การเราได้เห็นดีกันแน่ ทุกคนกลับองค์การ จะได้จัดการตัดเนื้อร้ายทิ้งให้มันเสร็จๆไปซักทีก่อนที่มันจะลุกลามมากไปกว่านี้”พี่นิคออกคำสั่งให้ทุกคนได้ยิน ทำเอาถึงกับทุกคนอึ้งโดยเฉพาะผมที่ยืนอยู่ดีๆขาอ่อนลงแทบหมดแรงเมื่อได้ยินว่าตัดเนื้อร้ายทิ้ง มันคงหมายถึงใครไม่ได้นอกจากผมแน่ๆ

...

ในห้องประชุมเล็ก พี่นิคเข้าไปกับพี่หมอทีและพี่ปอเกือบชั่วโมงได้แล้วค่อยให้พี่ปอเข้ามาเรียกผมเข้าไปส่วนคนอื่นๆนั่งคอยอยู่ข้างนอกรวมทั้งสองด้วย

ผมเดินเข้าไปเห็นพี่นิคนั่งหน้าตรึง สายตาเอาแต่เพ่งมองกระดาษที่วางอยู่ตรงหน้าสองแผ่น พี่ปอลงไปนั่งข้างขวาของพี่นิค ส่วนพี่หมอทีนั่งอยู่ข้างซ้ายผมเลยเลือกนั่งลงข้างพี่หมอที พอผมนั่งลงพี่นิคก็มองหน้าพี่ปอเหมือนเป็นการส่งสัญญาณให้พี่ปอพูดกับผมแทนตัวเอง

“เอ คืออย่างนี้นะ เรื่องที่เกิดขึ้นถึงสองเขาไม่เอาเรื่องก็จริง แต่ยังไงทางเราก็ต้องทำรายงานส่งอาจารย์ที่ปรึกษาโครงการเพื่อแสดงความรับผิดชอบ พี่เลยอยากให้เอช่วยเซ็นเอกสารพวกนี้หน่อย แล้วอีกใบก็เป็นใบ...”พี่ปอส่งเอกสารสองแผ่นที่วางอยู่หน้าพี่นิคมาให้ผม ผมรู้สึกถึงความซีเรียสขึ้นมาทันทีเพราะว่าปกติพี่ปอไม่ว่าจะเป็นการเป็นงานแค่ไหนก็ไม่ค่อยจะพูดภาษากลางแต่นี่พี่ปอพูดภาษากลางกับผมเลย

ผมรับเอกสารมาดูใบหนึ่งเป็นใบรายงานความประพฤติที่มีชื่อผมแล้วตามด้วยที่ข้อความว่าได้แสดงความประพฤติทะเลาะวิวาทกับชื่อของสองซึ่งเป็นนักศึกษาในดคงการเรียนรู้ ทำให้เสียชื่อเสียงสถาบัน ทางองค์การนักศึกษาจึงเล็งเห็นว่าควรตัดคะแนนความประพฤติ 50 คะแนนและทำทัณฑ์บนไว้ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับการพิจารณาประกอบของสภานักศึกษาอีกทีด้วย ข้างล่างมีช่องให้ผมลงชื่อ ถัดไปเป็นช่องให้พี่นิคลงชื่อในตำแหน่งนายกองค์การ อีกช่องเป็นของประธานสภานักศึกษา

กระดาษอีกแผ่นเป็นใบลาออกจากการเป็นคณะกรรมการองค์การนักศึกษา ที่มีข้อความพิมพ์เรียบร้อยเหลือแต่ให้ผมลงชื่อแล้วพี่นิคลงชื่อรับรองเป็นอันว่าเอกสารฉบับนี้ก็จะสมบูรณ์

“นี่มันอะไรครับ ทำไมผมต้องถูกตัดคะแนนความประพฤติตั้ง 50 คะแนนแล้วยังโดนทำทัณฑ์บนอีก 50 คะแนนนี่ก็เท่ากับผมโดนพักการเรียนเลยนะครับ”ผมพูดด้วยเสียงที่เบาแหบเครือออกไปพร้อมมองหน้าพี่ปอ พี่นิคเอาแต่นิ่งไม่มองผมเลย

“ไหนคุยกันว่าแค่ 15คะแนนไง แล้วนี่อะไร 50 คะแนนยังทำทัณฑ์บนอีก”พี่หมอทีโวยออกมา พี่ปอที่มองหน้าพี่หมอทีก็ได้แต่สายหน้าแล้วมองหน้าพี่นิคแทน

“ฮึ ก็มันเป็นโทษที่สมควรแล้วนี่ ก่อเรื่องทะเลาะวิวาททำให้เสียชื่อสถาบัน”พี่นิคพูดขึ้น

“ผมไปก่อเรื่องทะเลาะวิวาทกับใคร ถ้ากับสองล่ะก้อ ทำไมไม่คิดจะถามผมบ้าง”ผมพูดขึ้นอย่างเหลืออด กำมือแน่น รู้สึกอึดอัดแน่นหน้าอก น้ำที่ตาเริ่มซึมๆออกมา คงเป็นเพราะพี่นิคที่ผมคิดว่าพี่เขาจะเข้าใจผม อยู่ข้างผม คอยช่วยผม แต่นี่กลับตรงกันข้าม นอกจากไม่ช่วยผมแล้ว ยังไม่คิดจะถามอะไรผมเลยแล้วยังย้อนกลับมาทำร้ายผมอีก

“คือ ที่น้องเอบอกพี่ พี่บอกพวกนี้ไปหมดแล้ว”พี่หมอทีพูดขึ้นคงหมายถึงว่าที่ผมยอมรับว่าเป็นคนต่อยสอง

“ที่จริงพวกพี่ก็อยากถามเอนะ ว่าที่เอทำลงไปมีเหตุผลอะไร แต่พวกพี่กลัวว่าถ้าถามไปจะทำให้เอลำบากใจที่จะพูด เลยเลือกที่จะไม่ถามหาเหตุอะไรดีกว่า เพราะไหนๆผลมันก็เกิดขึ้นแล้ว”พี่ปอพูดด้วยความหวังดีแต่มันทำให้ผมหมดโอกาสอธิบายตัวเองให้ทุกคนฟัง

ผมที่ฟังคำตอบแล้วก็เกิดความน้อยใจขึ้นมาทันที น้อยใจตัวเองว่าทำไมเราต้องทำให้คนอื่นลำบากใจเพราะเราด้วย เราคงเป็นคนที่แย่มาก คงเป็นตัวปัญหาสำหรับทุกคน น้อยใจพี่นิคที่น่าจะเข้าใจเรามากกว่าใคร แต่เปล่าเลยกลับมาเป็นคนเล่นงานเราเสียเอง ผมนั่งก้มหน้ากัดฟัน กำมือพยายามฟืนน้ำตาไม่ให้ไหลออกมาแต่แล้วก็ไม่สำเร็จ น้ำตาหยดแรกร่วงลงมาพร้อมับเสียงสะอื้นของผมทำให้ตัวผมสั่นไปตามแรงสะอื้นด้วย แต่พี่นิคก็ยังนั่งเฉยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น พี่หมอทีซะอีกที่เข้ามาจับมือผมเบาๆเป็นการให้กำลังใจ

“เอาว่าเฮื่องนี้ ค่อยเว้ากันใหม่เมื่ออื่นดีกว่า”พี่ปอพูดขึ้นด้วยภาษาอีสานเพื่อให้บรรยากาศที่ตรึงเครียดผ่อนคลาย (เอาว่าเรื่องนี้ ค่อยพูดกันใหม่วันอื่นดีกว่า)

“ไม่ได้ ต้องวันนี้ ทุกอย่างต้องจบลงในวันนี้”พี่นิคพูดเสียงแข็งทำเอาบรรยากาศตรึงเครียดกว่าเดิม

“นิค มันมากไปแล้วนะ ก็เห็นอยู่ว่าน้องเอเขาไม่พร้อม”พี่หมอทีพูดขึ้นเสียงเช่นกัน แล้วก็ยื่นผ้าเช็ดหน้ามาให้ผม

“ไม่.อื้อ.....ไม่เป็น...ไรครับ...อื้อๆ....”ผมบอกออกไปก่อนคว้าปากกามาเซ็นออกไปทั้งสองใบ

“น้องเอ”พี่หมอทีร้องขึ้นเมื่อเห็นผมเซ็นชื่อ

“มันก็แค่นั้น แค่นี้ทุกอย่างก็จบ”พี่นิคพูดขึ้น

ใช่แค่นี้ทุกอย่างก็จบ จบอย่างเด็ดขาด จบกัน จบในทุกๆเรื่อง พี่นิคเราจบกัน --- ผมคิดในใจได้แค่นั้นแล้วก็ปล่อยโฮออกมาอย่างไม่อายใคร

“นิคถ้านายลงชื่อรับรอง นายก็เตรียมลงชื่อในใบลาออกจากตำแหน่งอุปนายกของเราด้วยเลย”พี่หมอทีลุกขึ้นพูดเสียงดัง ทำเอาพี่นิคที่กำลังจะลงชื่อในกระดาษที่ผมเซ็นไปถึงกับชะงักกำปากกาแน่น (ตั้งแต่รู้จักกับพี่หมอทีมา ไม่เคยเห็นพี่หมอทีพูดเสียงดังขนาดนี้เลย นี่เป็นครั้งแรกที่เห็นพี่หมอทีแสดงอาการโกรธแบบไม่พอใจออกมา)

“ใจเย็นๆ คุณหมอ ค่อยๆเว้ากัน”พี่ปอลุกขึ้นแล้วพูด

พี่นิคกำมือที่ถือปากกาไว้แน่นจนปากกาสั่น หน้าก็ก้มมองแต่กระดาษ

“โธ่โว้ย!” พี่นิคตะโกนออกมาพร้อมเอาปากกาทิ่มลงที่โต๊ะอย่างแรงจนปากกาตั้งอยู่ได้โดยไม่ต้องใช้มือจับ แล้วก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้ยืนหันหลังให้กลับทุกคน พี่ปอรีบเข้าไปจับที่บ่าพี่นิคเบา เสียงตะโกนพี่นิคทำเอาพี่แหววเปิดประตูเข้ามาดู แล้วก็รีบปิดประตูออกไปเพราะพี่ปอทำท่ากวักมือไล่

“ถึงไม่เซ็นผมก็จะขอลาออกอยู่แล้ว ผมจะไม่มาเป็นตัวปัญหาให้ใครอีก”ผมพูดออกมาแล้ววิ่งออกจาห้องประชุมทันที วิ่งผ่านทุกคนที่นั่งอยู่ในองค์การ วิ่งออกไปอย่างไม่มีที่หมาย รู้แต่ว่าอยากวิ่งออกไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้ ผมวิ่งไปร้องไห้ไป ตาก็แทบมองไม่เห็นทางเพราะน้ำตาเต็มไปหมด หัวสมองไม่ต้องพูดถึงมันไม่ทำงานตั้งแต่ผมวิ่งออกมาจากห้องประชุมเล็กแล้ว

แปร๋น! ๆ เอี๊ยด..........เสียงแตรรถดังขึ้นต่อด้วยเสียงเบรก ผมยืนหลับตาเพราะคิดว่ายังไงก็ต้องโดนชนแน่นๆ ก็ผมเล่นวิ่งออกมาที่กลางถนนซะขนาดนั้น

“เป็นอะไรหรือเปล่า อยากตายหรือไง อ้าว เอ!”เสียงคนที่ลงจากรถพูดก่อนที่จะเห็นผมอย่างเต็มตา

“พี่เก่ง”ผมลืมตาขึ้นมองแล้วก็เหมือนกับว่าจะเป็นลมล้มลง

“เอไม่เป็นอะไรนะครับ เดี๋ยวขึ้นรถไปกับพี่ก่อน”พี่เก่งประคองผมขึ้นรถทันที

ระหว่างที่นั่งรถไปผมอยุ่ในอาการที่นั่งเหม่อลอยเหมือนคนไม่ได้สติ เอาแต่นั่งร้องไห้ พี่เก่งถามว่าจะให้ไปส่งที่ไหนไหม ผมก็ไม่ตอบ ดูเหมือนพี่เก่งจะรู้ใจผม พี่เขาไม่ได้ถามอะไรผมอีกเลย ได้แต่ขับรถเวียนไปเรื่อยๆ แล้วหันมามองผมเป็นระยะๆ

“น้ำมันใกล้หมดแล้ว เอาไงดี ไปนี่ดีกว่า”พี่เก่งเหมือนพูดคนเดียวตอบคนเดียว แล้วพี่เก่งก็พาผมมาที่คณะของพี่เขา พาผมเดินขึ้นไปชั้นบนที่เป็นลานกว้างๆมีงานศิลปะแสดงอยู่ แล้วก็พาผมไปนั่งตรงระเบียงที่ยืนออกไปด้านนอกทำให้เห็นทิวทัศน์ยามเย็นอย่างสวยงาม ผมนั่งทอดอารมณ์ไปเรื่อย พี่เก่งก็เอากล้องโพลาลอยด์มาถ่ายผม

ภาพถ่ายใบแรกออกมาเป็นหน้าผมที่เปื้อนไปด้วยน้ำตา หน้ายุ่งเหยิงดูไม่ได้ พี่เก่งก็ปากกาเคมีมาเขียนใต้รูปว่า นายแบบดูไม่ได้เลย แย่จัง สงสัยคนถ่ายฝีมือไม่ถึงด้วยมั้ง แล้วส่องมาให้ผมอ่านดู พอผมอ่านก็ยังเฉยๆแต่ก็เริ่มเช็ดน้ำตา

พี่เก่งถ่ายภาพผมใบที่สองแล้วเขียนว่า นายแบบหล่อขึ้นนิดหนึ่ง ตากล้องฝีมือเริ่มดีขึ้น แล้วก็ส่งมาให้ผมดู ทำเอาผมเริ่มยิ้มออกมาหน่อยๆ

แล้วพี่เก่งก็ถ่ายตอนผมยิ้มออกมาแล้วเขียนว่า นายแบบหล่อได้อีกนะครับ ตากล้องก็เยี่ยม แล้วก็ส่งมาให้ผมดู ทำเอาผมอมยิ้มออกมา

แล้วพี่เก่งก็ถ่ายผมตอนยิ้มอีกพร้อมเขียนว่า WOWนายแบบคนนี้อีกหน่อยต้องโกอินเตอร์แน่ๆ
คนถ่ายก็เข้าขั้นโปรแล้ว พอผมอ่านแล้วถึงกับยิ้มออกมาได้

พี่เก่งรีบถ่ายภาพตอนที่ผมยิ้มแล้วเขียนลงในภาพว่า ยิ้มไว้นะครับโลกจะได้สดใส ตากล้องจะได้มีกำลังใจถ่ายต่อ

“ไม่ต้องถ่ายแล้วครับ เปลือง”ผมพูดออกมาพร้อมเอารูปถ่ายตั้งแต่ภาพแรกจนถึงใบที่ห้ามานั่งดู

“นึกว่าวันนี้จะไม่ได้ฟังเอพูดซะแล้ว”พี่เก่งบอกพร้อมเก็บกล้องลง

“ขอบคุณนะครับ ผมนึกว่าผมคงต้องโดนรถชนตายแล้วแน่ๆ”ผมบอกออกไป

“แล้วเอ.....มีอะไร......”พี่เก่งเหมือนจะถามผมแต่ก็พูดไม่ทันจบก็ลุกขึ้นไปหยิบกีต้าร์แล้วมานั่งข้างๆผมแทน พร้อมกับร้องเพลงให้ผมฟัง
(http://www.imeem.com/taroring/music/AXJHIHdI//--- ฟังเพลงคนของเธอ ของแมว จิระศักดิ์)

............ไม่ต้องบอกฉัน   ถึงวันที่เลยผ่าน    ไม่ต้องบอกฉัน  ว่าเคยมีใครคนไหนยังไง
  ถ้าเผื่อฉันเผลอ  บังเอิญฉันถามเธอไป    เธอก็ไม่ต้องตอบฉันเลย
  และฉันคนนี้   ก็มีที่พลาดผิด   ใช่ว่าชีวิต  จะดีจะงามซักเท่าไร
  ไม่อยากให้ถาม  มันไม่น่ารู้เท่าไหร่  ไม่ใช่เรื่องจำเป็นของเรา
วันวานมันคืนย้อนมาไม่ได้   และวันพรุ่งนี้ยังไม่รู้ 
   แต่ฉันพร้อมจะอยู่   ฉันพร้อมจะตาย   เพื่อรักคำเดียว.............

พี่เก่งร้องเพลงไปก็หันมามองหน้าผมแล้วก็ยิ้มให้เป็นบางครั้ง ผมนึกถึงเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นระหว่างผมกับพี่เก่ง ตั้งแต่รู้จักกันเมื่อตอนไปสุพรรณแล้วพี่เก่งสารภาพรักกับผม ตลอดเวลาพี่เก่งก็คอยเอาใจดูแลผม คอยมีเรื่องเซอร์ไพร์แบบโรแมนติกอยู่ตลอดเวลา จนมาถึงวันที่พี่เก่งรู้ว่าผมกับพี่นิคเป็นแฟนกันพี่เก่งก็ยังขอเพลงฉันยังเหมือนเดิมให้กับผม เพื่อสื่อให้ผมรู้ว่าพี่เขายังรู้สึกกับผมเหมือนเดิมทุกอย่างถึงแม้ว่าผมจะไปมีใครก็ตาม แล้วตอนนี้พี่เก่งก็ยังมาเป็นคนคอยปลอบใจเราอีก
จากเพลงก็รู้ว่าพี่เก่งอยากบอกผมว่ายังไงๆไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น พี่เขาไม่อยากรู้ให้รู้แต่ว่าพี่เขายังพร้อมที่จะรักผมเสมอ

......... ไม่ว่าเธอจะเคยเป็นไคร  จะผ่านอะไรมา  ขอจงอย่าเป็นกังวล  นี่คือคนของเธอ
    ไม่ว่ามันจะเกิดอะไร  ต่อจากนี้ไป  ฉันจะอยู่ดูแลเธอ  ด้วยคำว่ารักด้วยใจ     (จะรักเพียงเธอ)
  ไม่ต้องบอกฉัน   ถึงวันที่เลยผ่าน  ไม่ต้องบอกฉัน  ว่าเคยมีใครคนไหนยังไง
  แค่บอกว่ารัก   แค่เธอรักฉันง่าย ๆ    ฉันต้องการแค่ใจ  ของเธอ......

พอพี่เก่งเล่นเพลงจบก็ขยับตัวเข้ามาหาผม ค่อยๆก้มหน้ามาตรงที่ปากของผม แล้วปากของผมกับปากของพี่เขาก็สัมผัสเข้าหากันเหมือนกับว่า พี่เขากำลังส่งผ่านพลังแห่งความอบอุ่นโรแมนติกของตัวเอง เข้ามาทำให้ใจผมหายหวาดกลัว หายวิตกกังวลจากเรื่องร้ายๆที่ผ่านมา เวลาเหมือนหยุดนิ่งผ่านไปซักพัก พี่เก่งก็เป็นคนขยับปากออก

“พี่ๆ พี่ขอโทษครับเอ พี่ควบคุมตัวเองไม่ได้”พี่เก่งรีบพูดอย่างรู้สึกผิด แต่ผมกลับยิ้ม

“ไปทานข้าวกันดีกว่าครับ ผมหิวแล้ว”ผมบอกเป็นการตัดบท ทำให้พี่เก่งยิ้มออกมา

ตลอดเวลาที่นั่งทานข้าวด้วยกันพี่เก่งก็คอยป้อนข้าวผม พูดจาหยอดคำหวานๆเหมือนเดิม แต่ที่ไม่เหมือนเดิมก็คือผมเริ่มรับมุขของพี่แกมากขึ้น ไม่เหมือนเมื่อก่อนที่ปล่อยมาผมก็เฉย ผมไม่รู้ว่าตอนนั้นผมรู้สึกยังไง รู้แต่ว่าอย่างน้อยคนที่เราไม่เคยคิดถึงเขาเลย เขายังอยู่ข้างเรา เขารู้ใจเราดีกว่าคนที่เราฝากไว้กับเขาเสียอีก

+++ จบบทที่ยี่สิบแปด +++

*** ข้อคิดคำคมประจำบท ***

-   มีพี่ชายอีกคนที่พร้อมจะฟังและช่วยน้องคนนี้ทุกเรื่อง
-   ความหวังเดียว หวังที่จะพึ่ง หวังที่จะเล่าทุกอย่างให้ฟัง หวังว่าพอฟังแล้วจะช่วยเราแก้ปัญหา แต่นี่กลับยังไม่ได้ทำอะไรเลย เราก็สิ้นหวังซะแล้ว
-   คนที่เราไม่เคยคิดถึงเขาเลย เขายังอยู่ข้างเรา เขารู้ใจเราดีกว่าคนที่เราฝากไว้กับเขาเสียอีก

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 27-06-2008 23:27:51

รอ จิ้ม ยุนาน แล้ว


ไหง ตอนนี้ มันเป็นหยั่งงี้ อะ


 :m15:  :m15:  :m15:



...ชัก ไม่ปลื้น พี่นิค แล้วนะ    o12

ทามพี่เอ ร้อง ด้ายไง

 แถมนี่  :เตะ1:  ให้ พี่สอง


*ฝันดีคร้า 

รอตอนต่อ ไปนะค่ะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 27-06-2008 23:28:07

เอ่อ สองน่ากลัวมากๆ ขอย้ำอีกรอบ  :m29:
เเต่ทำไมไม่มีคนคิดจะถามเอมั่งเรย งง โดยเฉพาะเจ้าพี่นิค เคืองๆ  :angry2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: poom ที่ 27-06-2008 23:30:42

 :เตะ1:นายสองเลวร้ายมาก....หวังจะแย่งเขาโดยใช้วิธีสกปรก... :เตะ1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: christiyaturnm ที่ 27-06-2008 23:32:33

น่ากลัวว่ะ น้องสองเนี่ย :o

ว่าแต่ เคลิ้มไปง่ายๆกับพี่เก่งเลยเหรอ o12

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: andy_kwan ที่ 27-06-2008 23:39:23

อยาก :เตะ1:สอง

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: maabbdo ที่ 27-06-2008 23:41:56

 :m32: :m32: :m32:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: Otaku ที่ 27-06-2008 23:54:39

 :a5: :a5:

สองน่ากลัวมากมายยยยยยยยยยยยย


พี่นิคโหดร้ายยยยยยยยยย :sad2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: ๐DoNuT๐ ที่ 27-06-2008 23:54:48

โห สองร้ายมากเลยอะ ทำกันงี้เลยหรอ
ไงต่อละนิรีบๆมาต่อนะครับ TTwTT~

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 27-06-2008 23:56:53

สงสารเอจังเลย น่าจะไปคบกับพี่เก่ง  ไม่งั้นก็พี่หมอทีให้รู้แล้วรู้รอดจะได้ไม่ต้องมาเสียใจ


แต่ตอนนี้คงมีความสุขกับพี่นิคแล้วใช่ม๊า    ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคับ :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: Mint ที่ 28-06-2008 00:49:28

 :angry2: :angry2: พี่นิค ไหงงั้นหล่ะ ทำไมไม่ยอมฟังคนที่ตัวเองรักไปฟังคนอื่นมากกว่าไ :m16: :m16:

 :angry2: :angry2: ไ่อ่สอง อย่าให้เจอนะ  :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1:

 :try2: นี่เราอินไปไหมนี่

ปอลอ เคืองพี่นิคตอนนี่ที่สุด  :a14:

ปอลอ2. เป็นกำลังใจให้ความรักของพี่เอก็พี่นิคเสมอนะคะ :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: cassper_W ที่ 28-06-2008 01:07:45

โหหหหหหหหหหห    ทำไม สอง พูดได้เต็มปากเลยว่าเป็นคนที่แย่อย่างนั้นอ่ะ

มาทีหลังคนอื่น แล้ว ยังจาทำนิสัย.........  :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1:

เชื่อว่านิสัยแบบนี่ สักวัน พลังจิตอันนั้นคงดับสูญไปอีกไม่นานอ่ะ  เคยได้ยินว่า ต้องตั้งอยู่ในศิลในธรรมอ่ะ มันถึงจาอยู่นานๆๆ  เชื่อว่า ตอนนี้มี แต่ อีกไม่นานคงปิ้ว เหอะๆๆๆ :เตะ1: :เตะ1:

พี่นิคตอนนี้ไม่ได้ใจเลยยยยยยยยยยยยยย :serius2: :serius2: :serius2:

ติด- 10 คะแนนนนนนนนนนนนนน
เข้าใจว่าคนเราเวลาอารมณ์โมโหอ่ะ จาปิดหูปิดตา และนอย ได้อย่างแรงงง
แต่ถึงขนาดมองข้ามความรู้สึกของเอขนาดนี้นี่  ไม่โดนใจจจน่ะ ขอบอกก


แต่เอาเถอะ คิดอีกแง่ สองอาจควบคุมจิตใจพี่นิคก็ได้ อันนี้ต้องรอดูต่อไป  :fire:
ลุ้นระทึกเลยยย  สงสารเอ มั่กมากกกกอ่ะ เอน่าจะตอกกลับไปน่ะ เอาให้สองจ๋อยไปเลยยย  
ว่าแต่เดาๆๆว่า เพื่อนเอ อีกคนนึงรู้นี่ว่าเอไปซาวน่าอ่ะ อาจมาช่วยคลี่คลาย  
ติดตามตอนต่อไป
------------------------------------------------------
อันนี้ขอเรื่องที่เอ จาไป ออสเตเรีย  
คิดว่า 3- 6 เดิอน ไม่สามารถทำให้ความรักของพี่นิคกะเอเปลี่ยนไปหรอก  แม้ว่าพี่นิคจามีคนอื่นๆๆเข้ามาก็ตามอ่ะ เพราะว่าเอกะพี่นิคก็ผ่านอารายมาด้วยกันเยอะน๊า
แม้ว่าคนอื่นจาดีว่า หล่อกว่า เอาใจกว่า แต่เชื่อว่าสำหรับพี่นิคแล้ว เอคือคนที่ใช่ และ โดนใจที่สุดสำหรับพี่นิคแล้ว

เอก็อย่ากังวลไปเลยน่ะ นี่อาจเป็นบททดสอบที่พระเจ้ายื่นให้ก็ได้ ว่าความรักไม่จำเป็นว่าอยู่ใกล้กันตลอดเวลาถึงจาทำให้รักนั้นสมบูรณ์ แต่ทุกอย่างมันอยู่ที่ใจเราต่างหาก เออาจเคยเป็นน่ะหรือที่หลายๆคนเป็นอ่ะ ที่บางคนเราอยู่กะเค้าเห็นกันตลอดเวลา แต่ไม่เคยสนิทใจ ไม่เคยเข้าใจ เข้าถึงคนๆๆนั้นอ่ะ  แต่บางครั้งกะคนที่ไกลกว่า แต่เค้ากลับเข้าใจ และเชื่อมั่นในตัวเรา  เราคิดว่า ความใกล้ไกล ไม่มีผล อาจมีบ้าง แต่ไม่ใช่ประเด็นหลักที่จาทำให้รักมั่นคงหรือไขว้เขว่จ๊ะ

ดังนั้นเอ ไปก็ไม่ต้องกังวลน่ะ ทุกคนในเล้าก็จารอเอ ที่เล้าน่ะ  แม้เออาจไม่ได้เข้ามาบ่อย แต่ก็ไม่ได้แปลว่าเอหายไปใช่ม๊า แต่นี่ก็สบายใจและล่ะ อิอิ

สู้ๆๆๆ  น่ะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: Ryze ที่ 28-06-2008 01:20:47

ปกติ เวลาเข้ามานี่

จะพิมพ์เมนท์ แบบ พิมพ์ๆ ลบๆ
ตังหนังสือ มันไม่มีโทนเสียง
ข้อความบางทีเลยไม่มั่นใจว่ามันจะแรงไปรึเปล่า

เราชอบคิดว่า การทำแบบนี้เป็นการดีต่ออีกฝ่าย
แต่บางที มันก็เป็นแค่การคิดไปเองของเราคนเดียว

"คุย" กันเยอะๆให้เข้าใจนะ

อ่านๆที่พูดมา เป็นเรา เราน้อยใจนะ

เหมือนดูเบา ความรู้สึกเรา อะไรยังงี้

สามเดือนหกเดือน จะว่านานก็นาน จะว่าสั้นก็สั้น

ยังไงขอให้โชคดีนะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: Tsukasa999 ที่ 28-06-2008 01:41:25

 :serius2:นิคโดนของเหรอไงเนี่ย!!

อ่านตอนนี้แล้วแทบจะร้องไห้ตาม อีตาสองนี่ใช้วิชาผิดๆแบบนี้ กรรมตามทันแน่

เป็นกำลังใจให้ค่ะ อีกสองตอนแล้ว สู้ๆ  :a2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: Simply Blue ที่ 28-06-2008 01:53:45

 :o12: ไม่มีอะไรน่าเสียใจเท่าคนที่เรารักและคิดว่าเค้าจะรู้จักเราดีที่สุด แต่กลับเชื่อลมปากคนอื่น  แต่ในกรณีจะโทษนิคก็ไม่ถูก ทั้งหน้าที่ ทั้งการแสดงและหลักฐาน(ปลอม) ก็ทำได้ดี  หากเรื่องนี้จะจบแค่ความสัมพันธ์จากคนที่เคยเชื่อใจหรือเพียงแค่จากกันไปก็คงไม่เท่าไร  แต่ถึงขนาดให้ประวัติด่างพลอยอันเป็นการทำลายอนาคตอย่างชนิดให้อภัยไม่ได้ เอก็ไม่ควรอยู่เฉยแล้วละ

ปล.สองพาเอไปที่อโคจรแบบนั้น แล้วทำเรื่องทุเรศๆๆแบบนั้น แล้วยังมาตีหน้าซื่อใช้ความสามารถพิเศษใส่ร้ายเออีก   สองช่างเป็นคนที่น่าสงสารที่สุดในโลก ทำให้ตัวเองจมลงในโคตมของกิเลส  แบบนี้กรรมของย้อนคืนมากกว่าคนอื่นหลายเท่านัก เคลียเรื่องจบเอคงต้องไปทำบุญอุทิศส่วนกุศล อโหสิกรรมแล้วอย่ามาพบเจอกันอีกเลย....  :m16:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 28-06-2008 02:19:32

อิอิ...อ่านตอนนี้แล้ว เคืองพี่นิคจัง
พี่นิคอ่ะ ต้องบอกว่าทำตัว...หูเอียง ตาเข ใจเป๋
น่าจะถามกันก่อน ก่อนที่จะตัดสินอะไรออกไป   :angry2:

ส่วนเอก็...ทำไมไม่พูดหล่ะจ๊ะ เงียบยังงี้ใครเขาจะเข้าใจ
หรือตอนนั้นงง สับสนไปหมด   :m13:

ส่วนสอง...ไม่ขอกล่าวถึงน๊า  เพราะกลัวอะจ๊า  :a3:

ตอนใหม่ตอนหน้า  พี่นิคต้องแก้ไขตัวเองนะ ไม่งั้นกองหนุนเลิกเชียร์แน่ๆ  อิอิ  :m16:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: sleepless ที่ 28-06-2008 04:16:16

เอ่อ พี่นิคชักจะไม่น่ารักละ :เฮ้อ: คุณเอก็รับศึกหนักจังง่ะ ฮื้อ สองแผนสูง :sad2:
จุดอ่อนของต่างฝ่ายถูกกระตุ้นจนได้ที่เลยวุ้ย :o12:

..........
ปล.เรื่องไปออสฯของคุณเอ ยังไงก็เป็นกำลังใจให้เข้มแข็งนะคะ
ถ้าทั้งสองคนหนักแน่น เวลาหกเดือน แป๊บเดียวมันก็ผ่านไป
ถนอมความรักไว้ให้ยาวนาน ดูแลหัวใจกันและกัน
คนเรากว่าจะได้เจอคนที่รัก ได้รักเขา ได้เรียนรู้อะไรๆจากกัน มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยจริงๆ

สู้ๆค่ะ ทั้งพี่นิค ทั้งคุณเอ เลยน๊า :m13:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: Normalblue ที่ 28-06-2008 06:12:09

Commentator ครับ(พี่เกียร์ผมอะ)  ช่วยเข้ามาขจัดข้อสงสัยทีครับ  ว่าตอนนั้นคิดอะไรอยู่  ทำไมถึงใจไม้ ไส้ระกำ

แบบอดัมไม่เอาอีฟกับพี่เอยังงี้หละครับ...  ขอวางญัตติอภิปรายไม่ไว้วางใจพี่่นายกเกียร์ครับ :m16: :m16:

 :a5: :a5:  ตื่นเช้าไปและ(ที่จริงยังไม่นอน...  ทำการบ้านดึกๆ ดื่นๆ)  วันไหนเครื่องจะออกอย่าลืมมาลาพวกเรานะครับ(น้องก้อนเมฆ)

ไปถึงอย่าลืมซื้อครีมกันแดดก่อนเป็นอันดับแรก ^^ แดดแรงบรม  แต่ครีมเค้าก็ดีบรมเหมือนกัน  โลกมันร้อนจ้าาาาา

หากมีโอกาสฝากไปถ่าย Great Barrier Leaf มาให้ด้วยนะครับ  คิดถึงจัง  ไม่ได้ไปนาน....

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 28-06-2008 07:09:56

 :serius2: อ่านตอนนี้ รู้สึกสงสาร น้องเอจัง แต่ก็ยังดี ที่มี คนที่เข้าใจ แม้จะยังไม่รู้เหตุผล

ตอนนี้ พี่หมอที ได้ใจผมไปเลย  :a2:  คอยดูเถอะ เมื่ออะไร ๆ มันกระจ่าง คนที่ :o11: o1

จะทำยังไง กับปัญหาที่ตัวเองทำลงไป ด้วยความหึง หวง และประชด เอาให้เข็ดเลยน้องเอ :a6:

ถ้า  พี่เก่งมาเป็นคนสอนให้พี่นิครู้ว่า เมื่อตัวเองไม่รักษา  :L1: ดวงนี้แล้ว  มีคนพร้อม :กอด1:น้องเอ เสมอ

 แล้วไอ้ที่ตัวเองทำลงไป  :laugh:  ตอนนี้อยาก  :เตะ1: (ตอนที่เกิดเรื่องนะครับ พี่นิค )

อินเกินไปหรือเปล่า ว้าเรา  :o8: เอาเป็นว่ามาดู (อ่าน ) กันต่อไปดีกว่าปัญหานี้จะแก้ด้วยวิธีใด

ปล. คนพาล และริษยา มักแพ้ภัยตัวเอง  :ped151: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: Pa_kim ที่ 28-06-2008 07:26:36

เข้ามาบอกรักน้องเอก่อน(ยังอ่านไม่ครบทุกตอนนะ)
 :pig4:ที่มาแต่งเรื่องให้อ่านกัน
พอจะมีเชื้อจีนเลยอ่านแล้วยิ่งอิน
ยิ่งอ่านตอนงานพ่อน้องเอ อ่านแล้วนึกถึงอาแป๊ะ(พี่เรียกพ่อว่าอาแป๊ะ)
ท่านเสียไปแล้ว แต่ตอนงานพี่ไม่ได้ใส่ชุดกระสอบเพราะมีแต่สวดมนตร์จีน
(ตอนกำลังพิมพ์น้ำตามันก็ไหลออกมาคะ)คิดถึงจัง  :m15:
ไม่เป็นไรแม่ยังอยู่ให้กอด     


อ่านบางตอนก็คิดว่าดีที่มีคนมาชอบมากมาย
แต่ข้อไม่ดีนี่มันก็น่ากลัวนะ(กรณีของสองนะ)


ปล (ปีหน้าหลานก็อยากไปเรียน มข พี่เลยเชียร์เต็มที่เลย
จบมาแล้วคงจะได้ความน่ารักของน้องเอติดมาบ้างนะ ) :bye2:
 

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: alive ที่ 28-06-2008 08:55:44

อืมมมมมมมม

จะบอกว่างัยดีหว๋า

ก็อ่านเรื่องนี้มาตั้งแต่ต้นเลยนะ  แต่ก็ไม่ได้เม้นท์ซะที

แต่ตอนนี้ไม่ไหวอ่ะ  เข้าขั้นเกลียดนิคเลยนะเนี่ย

ไอ้สองก็เลวซะเหลือเกิน

ยังมีคนแบบนี้อยู่บนโลกอีกเหรอเนี่ย  เห็นแก่ตัวชิหาย  แบบนี้น่าจะโดนรถเหยียบตายเน๊อะ

แต่นิคมัยงี่เง่าแบบนี้อ่ะ  ไม่ถามเอสักคำ

แล้วต่อไปจะใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันยังงัยอ่ะ  ถ้านิคเป็นคนแบบนี้อ่ะ

ถามจริงเหอะตอนนั้นอ่ะ  ในใจนิคคิดเรื่องอะไรอยู่  ทำไมเห็นคนอื่นดีกว่าแฟนตัวเอง

ยิ่งพูดยิ่งแค้นวุ้ย  ไม่พูดแระ  ไปหล่ะ  บ๊ะบาย   :bye2: :bye2:

แต่ว่า  สู้  สู้  นะเอ   

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: thomaskung ที่ 28-06-2008 09:19:10

 :m31:

ตานิคนี่ใจคอจะไม่ถามคนของตัวเองเลยเรอะ -*-

ทำ ไ ม ไ ม่ เ ชื่ อ ใ จ ค น ข อ ง ตั ว เ อ ง

 :m16:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: oa_ko ที่ 28-06-2008 09:21:18

 :m16: :m15: :m16: :m15: :m16: :m15: :m16: :m15: :m16: :m15:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: sarin ที่ 28-06-2008 09:33:00

เอคร้าฟ   :pig4: :pig4:
พี่หมอทีเปนคนดีจิง จิง..ด้ายจัยเต็ม.เต็มคร้าฟ
สองร้ายอ่ะ.....
บางครา..ถ้าเราม่ายพูด..คนรอบข้างอาจรับข้อมูลฝ่ายเดียว
ลองสื่อออกไป..ว่ามีอะไรเกิดขึ้น...
อย่าเสียจัย..ถ้าคนรอบข้างเข้าใจเราผิด...

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: fc_fic ที่ 28-06-2008 09:45:54

  :o12: สงสารน้องเอ.... :sad2:    :เตะ1: สำหรับนิค :เตะ1: 

อ่านถึงตอนนี้แล้วรู้สึกว่า  หมอทีกับเก่งเป็นคนดีมาก...แต่เอก็ไม่รัก...ไปรักคนที่ใจร้ายอย่างนิค... o7 o7

อยากให้นิคเล่าถึงความรู้สึกของตัวเองในตอนนั้นบ้างว่าคิดอะไรอยู่...หรือว่าตอนนั้นไม่รักน้องเอแล้ว.... (หรือว่าเป็นคนเชื่อคนง่าย...ไม่หนักแน่น...) o13 o13


 :m1:แต่ตอนนี้ก็ผ่านอุปสรรคนั้นมาแล้ว....ของให้รักกันตลอดไปนะ.... :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: แก้ว ที่ 28-06-2008 09:48:12

น้องเออยู่ในโลกส่วนตัวสูง(ถึงสูงมาก)  หลายครั้งคิดไปคนเดียว คนรอบข้างตามไม่ทันนะคะ (ยังไงก็ตามไม่ทันแน่ ๆ ค่ะ)
น้ำตาเป็นเพื่อนปลอบใจได้  แต่แก้ไขปัญหาไม่ได้นะคะ  แก้วเคยแล้ว-ไม่ได้ผล


แต่แก้วมีวิธีแก้ไขค่ะ สูตรเด็ด ขอนำเสนอ  รับรองผล 100%

เขียนค่ะ เขียนแล้วมาเล่าในเล้าให้เพื่อน ๆ เป็นที่ปรึกษา
หลายหัวดีกว่าหัวเดียวแน่นอนค่ะ
อิอิ หาเรื่องให้เอเข้าเล้าได้แล้ว  :laugh:

ถ้าไม่มีเวลาทำอย่างนั้น ก็ต้องสื่อสารให้เยอะ ๆ กับคนที่เราไว้ใจมากที่สุด
ออกจากโลกส่วนตัว มาสู่โลกกว้างรอบ ๆ ข้างค่ะ

สู้ ๆ นะคะ เป็นกำลังใจให้น้องเอและพี่นิคค่ะ   :m1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 28-06-2008 10:39:02

เข้ามาวิ่งเล่นรอ


 :oni1:  :oni1:  :oni1:


 :L2: :L1: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: goozaza ที่ 28-06-2008 10:54:05

อะโหย พี่นิคโหดอะ ฟอร์มเยอะจังพี่ คุยกันตรงๆน้า   ไม่เป็นไร ให้อภัย เพราะรู้ว่า ตอนนี้ พี่นิครักและหวงพี่เอมาก ก อีกไม่นานแล้วดิพี่นิค ใช้เวลากับพี่เอมากๆน้าคร้าบ ขอให้ปาติหานให้คุณย่าพี่นิคหาย พี่นิคจาได้บินไปหาพี่เอได้  พี่เอครับ เรื่องพี่สองนี่ ถามจริงๆน้า เรื่องจริงปะ พลังจิตแบบนี้อะ เหมือนว่ากำลังดูละครเรื่องจิตรสังหารที่ป๋อเล่นเร้ย 5555+ แต่ถ้ามีชวนพี่สอง เปิดสำนักให้ชื่อดังไปเร้ยดีกว่า 555

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 28-06-2008 12:01:40

นิคทำแบบนี้ มีแผนการจะหาความจริงอะไรหรือเปล่า

หรือว่าเชื่อสองจริงๆ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: boboaje ที่ 28-06-2008 13:13:40

 :a5:เอจาไปออสซี่เหรอ

ไมอ่ะ   และพี่นิคก็จะมีคนใหม่เหรอ

เฮ้ออออออ เป็นกำลังใจให้ค่ะ 

คนหนึ่งที่ไม่เคยได้รับความสนใจคนนี้จะเป็นกำลังใจให้ตลอดไปค่ะ

fighting

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: myLoveIsYOu ที่ 28-06-2008 13:52:32

จริง ๆ ถ้าอ่านมาตั้งแต่ต้น ก็ไม่แปลกหรอก ที่เอจะไม่ค่อยเล่าอะไรให้ นิค ฟัง แม้กระทั่งถึงปัจจุบัน

ถามจริงในขณะนั้น นิค คบกับ เอ มาก็นาน นิสัยพื้นฐานทั่ว ๆ ไปของเอ นิคไม่รู้เชียวหรือ ???

แล้วคำถาม ห่วงใยสักคำ ไม่มีออกมาจากคน ๆ นี้

พื้นฐานของผู้นำที่ดี คือต้องใจเย็น รอบคอบ ตรึกตรองหาเหตุและผลมารองรับ
ต้องมีการสืบสวนสอบสวนว่าเรื่องอะไร จริงหรือเท็จ แต่นายกองค์การ คิดได้แค่นี้ ไม่น่าเป็นนายกองค์การเลย จริง ๆ นะ

ส่วนเอ... ก็ชอบคิดเอง เออเอง เก็บเงียบไม่พูด แล้วอย่างนี้คนรอบข้างจะรู้ได้อย่างไร

***************************

ปล... 6 เดือนแป๊บเองครับ โลกยุคดิจิตอล ไร้พรหมแดนครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: panang ที่ 28-06-2008 14:06:48

นั่นดิ ไม่รู้เรื่องสองเนี่ย เรื่องแต่งรึเรื่องจริง

น่ากลัวมาก  ป้าเชื่อในพลังจิต และ ไสยศาสตร์

นิคคงโดนเล่นงาน ด้วยพลังจิตด้วยแน่ๆ

อ๊ายยยยยยยยยยย  น่ากลัว

เรื่องที่น้องเอ จะไปออส เวลาแค่ 3-6 เดือน ไว มากมาย

อย่ารอเวลา ทำงานเพลินๆ แปบเดียวเท่านั้น

ป้าว่า เวลาแค่นี้ ถ้าทำให้ พี่นิคเปลี่ยนใจ ก็คงต้องปล่อยไปแล้วค่ะ


ขอแค่น้องเอและพี่นิคเชื่อใจและหนักแน่น ป้าหวังว่า ทั้งคู่จะผ่านช่วงเวลาที่เลวร้ายนี้ไปได้ด้วยดี

ระยะทางอาจทำให้รักกันมากขึ้นก็ได้นะจ๊ะ สู้ๆ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: pongsj ที่ 28-06-2008 14:57:49

โห....................ขนลุกมันชักลี้ลับขึ้นทุกทีเลยอ่ะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: Ryze ที่ 28-06-2008 15:11:06

แต่ถ้ามองตามเนื้อเรื่องล่าสุดนี่
แล้วมองความสามารถของสอง

มันก็มีความเป็นไปได้อีกหนึ่งนะ

ถ้าสองสะกดจิตได้

ทำไมสองจะเล่นกลกับจิต นิคเขาไม่ได้
เพราะโดยพื้นฐานแล้ว
ดูนิคก็ไม่ใช่คนแบบนั้นนะ มันแปลกๆ


อันนี้ก็ต้องรอดูเฉลยในตอนต่อๆไป
จะเป็นอย่างที่เราว่ามั้ย

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: IZE ที่ 28-06-2008 16:34:45

เสียความรุสึกอย่างแรง พี่นิคอะทำไปได้  โดนไอ้บ้านั่นสะกดจิตแน่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: poom ที่ 28-06-2008 17:35:44

   ...ถึงพี่นิค...:write-a-letter:  ทั้งอัยการและคณะลูกขุนต่างก้อสงสัยถึงเหตุการณ์ในวันนั้น...จำเลยกรุณาแถลงการณ์ด่วน...ว่ามีเพราะอะไรถึงทำให้ท่านลงแส้ น้องเอ เช่นนั้น :angry2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: สาวตัวกลม ที่ 28-06-2008 17:49:37

เข้ามาบอกข้อดีของความห่างไกล....ให้เอและพี่นิคได้รับรู้

ความห่างไกล...ทำให้คัดคนที่ไม่มั่นคงออกไปจากชีวิตเรา...

นอกจากนี้ความห่างไกล...ยังทำให้เราซาบซึ้งและเข้าใจในความหมายของคำว่า"ความคิดถึง"..."ความห่วงหา"...รวมทั้งคำว่า

"ความรัก"..."คนรัก"....ได้อย่างเป็นรูปธรรมมากขึ้น :o8:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: P_love ที่ 28-06-2008 17:58:18

พี่นิ๊คคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคค :m31: :m31:

ทำม้ายยยยยยยยยยยยยย ทำมายไม่เชื่อใจเอบ้างเลย อุส่าห์เชียร์

มาทำยังงี้กับเอได้งัยง่ะ โกรธธธธธ :angry2:

เดี๋ยวก้อหันไปเชียร์พี่หมอที กับ พี่เก่งซะเลยนิ เชอะ   :m16:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: น้ำค้าง ที่ 28-06-2008 17:59:44

พี่นิคต้องโดนสองบังคับทางพลังจิตแหงเลย

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: Normalblue ที่ 28-06-2008 18:11:59

พี่เกียร์ผมโดนยำเละแล้วครับ  :a4: :a4:
ขอหลบตอปิโดแป๊ปนะ   หากพี่ไม่มาตอบข้อสงสัย  วันนึง

พี่ได้จามไปหลายรอบแน่ๆ  :m14: :m14: (รึตอนนี้ก็จามยังไม่หยุดหว่า???)
ผมไม่ได้เข้าข้างพี่เกียร์ผมนะครับ...  เค้าอาจจะเจออะไรมา  ที่เรามองข้ามมันไปก็ได้

ยังไงก็ขอเหตุผลในการสนับสนุนให้ฟังขึ้นแล้วกันครับ  อิอิ(เอา Unity ไว้ก่อน) :m30: :m30:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: goozaza ที่ 28-06-2008 19:18:12

เหอๆ แถวนี้มายวิดวะเยอะจัง

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: Siri_nan ที่ 28-06-2008 20:36:12

ไม่ปลื้ม อย่างแรงง่ะ :o12:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: angsumalin ที่ 28-06-2008 20:42:46

ใจหายน่ะค๊าบที่คุณเอจะไม่ได้มาทักทายในเล้าเป็ดอีกนานเลย แต่ว่า 3-6 เดือน
เร็วจะตาย แต่ทำงานนี้สำเร็จก็จะได้ไปเรียนต่อในสิ่งที่เราใฝ่ฝันมันคุ้มกันมาก
เลยน่ะเอาใจช่วย สู้ สู้  :a2:

ผมซิอยากจะทำในสิ่งที่ฝันแต่ต้องรับดูแลกิจการทางบ้าน
สิ่งที่ฝันอยากจะทำก็เลยต้องรอไปก่อน ถ้ามีโอกาศรีบไขว่ขว้าไว้ดีที่สุด

ปล. อึ้งกับสองมากเลยค๊าบทำแบบนี้ได้ยังไง เจ๋งมากเลยอึ้งในพลัง แต่ทุเรศกับนิสัย

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: imon ที่ 28-06-2008 20:54:19

วุ้ย  โมโห



อ้า......................ย.นิคที่สุด คนไรไม่มีีเหตุผลเลย


ถ้าเปงผมนะจะจูปเพ่เก่งต่อหน้าเลย
ให้มันรู้ซะบ้างว่ากุซาเหน่แรง สวยด้วย


ชิส์มาทำกะเราเยี่ยงนี่ด้ายยังงัย



อ้ายป้อจาย.......บ่มีหัวใจ๋








-me//รีบหนีไห้ไวเลย  ก่อนโนตรีน

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 28-06-2008 20:58:24

รอตอนต่อ ไปนะค่ะ   :m14:


งานนี้ พี่นิคโดน ยำและ    :m20:


พี่ นิค  ออกแถลงการด่วย ว่า ทามมาย ตอนนั้นถึงทไ พี่เอร้อง ให้   :angry2:

ขอ เหตุผลด่วนค่ะ  o12

กองหนุน พี่ นิค ชัก ไม่ปลื้ม  :m31:


รอ   :a4:


ร้อ   :a3:


รอ   :a11:


วันนี้ จา มาอัพ ดึก ป๊ะเนี่ย   o2


ทามด้ายแค่ รอ และ ส่ง กำลังใจ ไปช่วย ให้ พี่เอ ปั่น ตอนต่อ ไปเสร็จ เร็วๆๆ    :m1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: angsumalin ที่ 28-06-2008 21:18:19

^

^^

^^^

^^^^

คิดเหมือนกันค๊าบว่าตอนนั้นพี่นิค โดนสะกดจิตหรือป่าว

ถึงได้ทำกับเอแบบนั้นได้ ออกมาแถลงข่าวด่วนนนนน

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: uuro ที่ 28-06-2008 21:40:52

สำหรับคนที่นี่ ขอแค่รู้ว่านิค เอมีความสุข ทุกคนที่นี่ก็จะมีความสุขด้วย ไปอังกฤษเมื่อไหร่ดูแลกันดีๆล่ะ สุดท้ายอย่าทำให้ฟ้าผิดหวัง o7

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: pupper ที่ 28-06-2008 22:16:21

ผมละน้อยใจคุณเอจังนะครับ ผมโพสต์ไว้ไม่เคยตอบผมเหมือนคนอื่นเลย แต่ก็ช่างมันเหอะครับ ผมก็เป็นแฟนตามอ่านมาแต่ต้น เปิดมาดูทุกวัน คอยดูทุกวัน แต่ไงก็เป็นแฟนคลับคุณเอนะครับ ตอนแรกก็เฉยๆกับพี่นิค แต่ตอนนี้ผมเริ่มเกลียดแล้วละ เอาอารมณ์มาเหนือเหตุผล อย่างน้อยก็น่าจะฟังความเห็นบ้าง เป็นกำลังใจให้คุณเอนะครับ อยากคุยด้วยนะครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: Estel ที่ 28-06-2008 22:37:15

สวัสดีครับ

ผมนิคเองครับ

ก่อนอื่นต้องขอบคุณน้องวิลที่ให้ใช้ uesr นี้อีกครั้ง เพราะเอเขาเปลี่ยน pass แล้วไม่ยอมบอกผมครับ เขาหาว่าผมชอบเข้ามาก่อการร้ายปลุกระดมคนในนี้เลยไม่ให้ใช้อีกแล้ว

วันนี้ได้มานอนที่บ้านเอครับ ไม่ได้ไปหนองคายเพราะพรุ่งนี้ต้องไปทำบุญตั้งโรงทานแต่เช้า วันนี้ตอนเย็นก็พากันไปร่วมงานที่วัดมาครับ ไปสวดมนต์เย็นแล้วไปหาอะไรทานกับนอกบ้านค่อยกลับเข้ามานี่แหละครับ อาอี๊ก็ไปด้วย เอของผมนะครับพอได้ไปวัดรู้สึกจะดีใจจนออกอาการกระดี๊กระด๊ามากเลยครับ ยังชวนให้ผมมาบวชอีกด้วย เหอะ
 
ตอนแรกผมก็ไม่ได้อยากเข้ามาpostหรอกครับ แต่เอ(เจ้าแมวเหมียวตัวดีของผม ตอนนี้นอนพิมพ์นิยายอยู่บนเตียง ให้ผมมาใช้เครื่องpc)เข้ามาอ่านเมื่อครู่แล้วก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ผมถามก็ไม่บอกให้เข้ามาอ่านเอง ผมอ่านเสร็จทำไมมันเป็นอย่างนี้  ทุกคนเกลียดผมหมดเลยไปเข้าข้างเอกับชู้ได้ไงครับ ยังไงผมก็พระเอกทั้งของจริงและนิยายนะครับ ตอนแรกเห็นเชียร์ผมอยู่ดีๆ

ผมอยากบอกว่าทุกอย่างมันมีเหตุผลในตัวมันเองครับ ผมไม่รู้ว่าจะตอบยังไงกลัวตอบไปจะหาว่าผมแก้ตัวหรืออาจจะมีผลกระทบต่อนิยายของเอเขาหรือเปล่า เอาเป็นว่าถ้าเอเขาลงนิยายแล้วไม่ให้แฟนตัวเองพ้นข้อกล่าวหาผมจะกลับมาบอกเหตุผลครับ

ผมถูกใจมากครับที่บอกว่าเอเขาเป็นคนมีโลกส่วนตัวสูง สูงมากจนบางครั้งเองผมก็ไม่สามารถเข้าไปในโลกของเขาได้เลยครับ แต่ยังไงเอก็เป็นเอแบบนี้แหละครับ ผมเข้าใจมาตั้งนานแล้ว (แต่ไม่รู้เอเข้าใจพี่หรือเปล่า)

ส่วนเรื่องที่เอเขาจะไปออสเตรเลีย ผมจะไม่ทำให้เอและทุกคนในนี้ผิดหวังครับ กฎข้อ2มันต้องไม่ได้ใช้กับผมหรือเอแน่ครับ ผมเชื่ออย่างนั้น ให้ทุกคนในนี้เป็นพยานให้ผมด้วยนะครับ

ปล.ไอ้น้องเกียร์ทั้งสอง อยู่ข้างพี่นะเว้ย ห้ามเข้าข้างคนอื่น ยังไงเราก็สีเลือดหมูเหมือนกัน ไม่งั้นโดน ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: maabbdo ที่ 28-06-2008 22:44:05

 :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: goozaza ที่ 28-06-2008 22:44:29

แฮะๆๆๆๆ พี่นิคมาแล้วว   เอ่อ.....แล้วผมเข้าข้างใครดีหว่า  เชียร์พี่นิคดีกว่า แต่ก็ยังอยากรู้อะว่าทำไมตอนนั้นพี่นิคถึงออกแนวนั้นอะ อยากรู้ความรู้สึกตอนนั้นจังคร้าบบบ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: cassper_W ที่ 28-06-2008 22:52:59

โอ้วววววว  ข้อ แก้ต่างของจำเลย ยังต้องดูหลักฐานประกอบ พยาน ต่อไป   ฮิฮิ

แต่พี่นิค ได้ใจ เรื่อง กฎข้อ สอง   ๕๕๕๕๕๕   โอเค จากติดลบ สิบ เหลือ ลบ ห้า   รอดูเหตุผล   

แล้วจามา บวก ให้   หุหุ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 28-06-2008 23:08:48

ศาล ยกฟ้อง :m4:

จำเลย <พี่นิค>พ้นข้อกล่าวหา   :m29:  o7


พี่นิค อุส่า มาลงแถลงการฉบับด่วน  :m14:

งั้น เอางี้ละกันอยู่ข้างพี่เอ  :m12:

แต่เชียร์พี่นิค  :m20:


 :laugh:



*ฝันดีนะค่ะ พี่เอ พี่นิค

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: pupper ที่ 28-06-2008 23:29:56

ผมก็เป็นผู้อ่านคนนึงที่ก็ตามอ่านมาแต่ต้นนะครับ แต่ไม่ค่อยได้โพสต์บ่อย แต่เข้ามาตามกระแสทุกวัน แต่คุณเอก็ไม่เคยตอบเลย มันก็น่าน้อยใจเหมือนกันนะครับ แต่ก็ช่างมันเหอะครับ แต่พออ่านประกาศแล้วก็ใจหายนะครับ เคยตามความเคลื่อนไหวมาตลอด ห่างไปนานสงสารคุณนิคเหมือนกันนะครับ (ถึงแม้ว่าในตอนนนี้ของของนิยายจะเกลียดก็เหอะ) การห่างกันมันก็เป็นเหมือนบททดสอบหนึ่งของความรักนะครับ การที่ห่างกันอาจจะเป็นการเพิ่มพูนความรักความห่วงใยให้มีมากขึ้นนะครับ อาจจะทำให้ทั้งสองคนรักกันมากขึ้นก็ได้ คิดถึงในอนาคตถ้าไปเรียนที่อังกฤด้วยกันก็ยังมีเวลาที่จะใช่ชีวิตร่วมกันอีกเยอะนะครับ ห่างกับแปปเดียวไม่เป็นไร การติดต่อสื่อสารก็ไร้พรมแดน แต่ผมว่าไว้ใจคุณนิคได้นะครับ คุณนิคเป็นคนมั่นคงกับความรักถึงแม้ว่าจะอารมณ์ร้อนไปบ้างก็ตามแต่ก็มีเหตุผลเสมอ แต่คุณเอก็มีอะไรก็ต้องคุยต้องบอกนะครับ การเก็บไว้คนเดียวไม่ใช่สิ่งที่ดีอย่างที่เห็นแล้วจากปัญหาที่ผ่านๆมา ถือว่าเป็นบทเรียน ส่วนคุณเอที่คิดว่าจะไม่ได่กลับมาเจออีก อย่าคิดอย่างนั้นเลยครับ มันเป็นเรื่องอีกเรื่องหนึ่ง แต่อันนี้เป็นเรื่องของคุณเอกับคุณนิคเราลิขิตเองนี่ครับ เพียงแต่ปล่อยให้เวลาและความรักนำพามันไป คอยประคับประคองกันให้ดี อย่าไปคิดให้เกิดความไม่สบายใจกับตัวคุณทั้งสองเลย

ปล. ผมไม่มี msn ของคุณเอ แต่อยากติดตามการคุยสดนะครับ หาดจะช่วยแอดผมไว้จะเป็นพระคุณมากมายนะครับ เป็นกำลังใจให้คุณทั้งสองนะครับถึงแม้ว่าจะไม่เคยเห็นก็ตาม ไงก็รักษาสุขภาพกันมากๆนะครับ เห็นว่าคุณเอเป็นไมเกรนอยู่ใช่ไหมครับ ผมก็เป็นเวลาปวดหัวทรมานมากๆนะครับ แล้วก็ขอเป็นกำลังใจให้คุณนิคนะครับ ขอให้คุณย่าดีขึ้นในเร็วๆวันนะครับ เป็นกำลังให้คุณทั้งคู่ตลอดนะครับ ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครองนะครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: poom ที่ 28-06-2008 23:53:20

 :pigwrite:...ที่จำเลย(รัก)นิค...แก้ต่างมาพอฟังขึ้น แต่ยังไงคณะลูกขุนก้อต้องฟังความจากผู้เสียหาย(รัก)น้องเอก้อ...ฉะนั้น ขอให้คุณน้องเอ จงลงปากคำตอนที่ 29 โดยด่วน :pigwrite:

****ทุกคนกำลังรอฟังคำฟ้องของน้องเออยู่***

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: ๐DoNuT๐ ที่ 29-06-2008 00:55:52

โอ้วววจะได้เปิดศาลอีกแล้วววว
พี่นิคจะโดนประหารมั้ย ??? =w=

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: numtannaka ที่ 29-06-2008 01:21:44

 :m31: ไอ้พระเอกเฮงซวย  :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: oa_ko ที่ 29-06-2008 02:20:18

 :เตะ1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: panang ที่ 29-06-2008 05:03:01

 :m20: นิคโดนเละเลยงานนี้

อุตส่ามาทำคะแนน กฎข้อ2 ยืนยันไม่ได้ใช่แน่ o13

ป้าว่า คะแนนนิคจะเพิ่มแบบทันใจ ต้องแหกกฎที่3 นี่แหละ ชาวเล้า เทคะแนนให้สุดตัว o7

เอ้า เตรียมกด โหวต (ดูเอเอฟมากไปเปล่าเนี่ยเรา - -")

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 29-06-2008 06:56:34

 :m16: พี่นิค ขณะนี้ยังไม่ได้ฟังเรื่องราวทั้งหมด ฉนั้น ยังไงตอนนี้ก็ยังเป็นผู้ต้องหาไปก่อน

จนกว่า จะฟังความทั้งสองข้างก่อน  ก็ในเมื่อมีโอกาสแล้ว ไม่ใช้โอกาสนี้ ก็ต้องรอไปก่อนว่าผู้กล่าวหา

กับผู้ต้องหา จะหาหลักฐานมาหักล้างกันก่อน หลังจากนั้น คณะลูกขุน (ในศาลไทยไม่มีนะครับ  มีแต่ในเล้า ฮิ.. )

คอยพิจารณาโทษ หรือจะยกฟ้อง  ( สงสารจำเลยจัง  :o12: )

ดังนั้น ต้องรอ น้องเออย่างเดี่ยวเรื่องถึงกระจ่าง รีบมาต่อด่วนนะครับ น้องเอ ที่น่ารัก ( ของพี่นิค )

อยู่ข้างน้องเอ แต่แอบเชียร์พี่นิค  หนีก่อน :oni1: คราวที่แล้วน้องเอยังไม่หายงอนผมเลย  หาเรื่องอีกแล้ว 

รีบ  :ped150: ดีกว่า   :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: thomaskung ที่ 29-06-2008 08:46:32

รอสืบพยานตอนนหน้าก็ดะ - -"

 :m29:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 29-06-2008 09:12:07

เข้ามารอ พี่เอ   :a6:



เปิด ศาล ตอนที่ 29  :m13:



เพื่อจะได้พิจรนา คดีต่อ   :m4:


ถ้า พี่ นิค  อยาก พ้น ข้อ กล่าว หา  :m29:



ต้อง แหกกฎ ข้อ 3    <เกี่ยวกันตรงไหน>   :m25: :m1: :m25:


อยู่ข้าง พี่เอ   :m22:

แต่เชียร์พี่นิค   :m20:

+++แถมนี่ให้พี่สอง   :เตะ1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 29-06-2008 09:28:52

ฮ่าๆๆๆๆ พี่นิคของเราโดนไปเต็มๆ งานนี้
ถึงจะออกมา แสดงตัวแล้ว แต่ชาวเล้าฯ ยังมีเคือง  :laugh:

ให้รู้ซะบ้าง ผู้จับปากกา (พิมพ์คอมก็ดร้ายยยยย :o8:) มีอิทธิพลต่อผู้อ่าน ฉันใด
เอ ของเรา ก็เป็นที่รักของชาวเล้า ฉันนั้น หุหุ (พี่นิคไม่ต้องอิจฉา หงุดหงิดไปนาจ๊า เหตุการณ์มันผ่านพ้นไปแล้ว)

ไม่อยากให้เรื่องจบเลย เขียนต่อไปเรื่อยๆ เถอะ  ไม่ต้องมาต่อทุกวันก็ได้ นานๆ มาทีซักอาทิตย์ละครั้ง

อ่านเรื่องราวของ เอ นิค และผองเพื่อนมานาน จนเหมือนคนคุ้นเคยกันไปซะแล้ว

อย่าลืมนะ ถึงเราจะไม่รู้จัก เห็นหน้าตากัน แต่เราในนี้ ก็เป็นเพื่อนกัน เป็นกำลังใจให้ทั้งคู่นะ :music: :music: :music:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: myLoveIsYOu ที่ 29-06-2008 10:01:27

จำเลย แก้ต่างไม่ขึ้นเลย เหอ ๆๆ แสดงว่ารู้ตัว ถึงบอกว่า บอกไปก็จะหาว่าแก้ตัว เหอ ๆๆๆ  :laugh: :oni2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: poom ที่ 29-06-2008 10:47:08

 :call:วันนี้ไปทำบุญกับครอบครัวขอให้มีความสุขนะ..อ่า...แล้วเอาบุญมาฝากชาวเล้าด้วยนะ :call:

 :pigwrite:กลับมาแล้วโปรดมารายงานตัวด้วยนะ..เล้าเป็ดพร้อมเปิดห้องพิจารณาแล้วลูกขุนและอัยการก้อพร้อมแล้ว :pigwrite:

***จำเลย(รัก)นิค ก้อควรมาให้การด้วยนะ ถ้าท่านผิดจิงตามข้อกล่าวหาของคุณเอ...ท่านจะต้องทำตามกฎทุกข้อ(ยกเว้นข้อ 3 )ที่คุณเอตั้งไว้อย่างซื่อตรงตลอดชีวิต***

**** :pigwrite:จะต้องมารายงานตัวทุกครั้งที่แหกกฎข้อที่ 3 อย่างต่อเนื่องไม่ว่าจะในหรือนอกประเทศ :pigwrite:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: ken_krub ที่ 29-06-2008 11:44:50

เป็นกำลังใจให้ครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: P_love ที่ 29-06-2008 14:33:10

รอตอนต่อไปค่า จาได้รูว่าทำไมพี่นิคถึงไม่ฟังเอเลย

แต่ตอนนี้ยังเคืองอยู่นะคะ พี่นิค   o12

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: golf_zaa ที่ 29-06-2008 16:37:37

สนุกดีอ่า แต่เศร้าจัง
สู้เค้านะคับ เอ

แล้วก็มาต่อเร็วละกานคับ
รออ่านอยู่

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: Estel ที่ 29-06-2008 18:11:47

สวัสดีครับ
ผมนิคครับ

เข้ามาดูลาดราวครับ ยังมีบางคนไม่พอใจผมอยู่ เอก็ไม่ยอมมาแก้ต่างให้ผมซักที เดี่ยวผมอดใจไม่ไหวต้องบอกเหตุผลไปเลยดีไหมครับ (ตอนนี้เจ้าตัวดีของผมนอนหลับเป็นตายอยู่บนเตียง เมื่อคืนก็หลับคาnotebookอยู่บนเตียง ผมก็นึกว่ามาลงนิยายแล้วยังไม่ได้ลงอีก แต่ผมแอบอ่านตอนต่อไปแล้วครับ)

วันนี้ไปวัดมา ไปตั้งแต่เช้าเจ้าตัวดีของผมปลุกผมตั้งแต่ยังไม่ตีห้าเลยครับ ตอนนี้ก็เพิ่งกลับมา ตอนแรกเอเขาชวนผมบอกว่ากลับมาจะไปวิ่งออกกำลังกายด้วยกัน ผมเดินไปส่งอาอี๊ที่ตึกใหญ่กลับมาก็เห็นแต่เปิดแอร์เย็นฉ่ำนอนหลับปลุกก็ไม่ตื่น สงสัยคงเหนื่อยครับ วิ่งหน้าวิ่งหลังตักไอติมขนมผลไม้แจกทั้งวัน แถมยังเกือบได้เป็นดาราด้วยนะครับ ไว้ให้เจ้าตัวมาเล่าเองดีกว่า แต่ผมดูเอเขามีความสุขมาก พอขึ้นรถมาคงหมดแรงหลับตั้งแต่ยังไม่ออกจากวัดเลย

นี่แหละครับที่ผมเป็นห่วงเรื่องที่เอเขาจะไปออสเตรเลีย เพราะเอเขาเป็นคนที่ทำอะไรแล้วทำจริง มุ่งมั่นตัดสินใจแล้วต้องทำให้ได้ ถึงแม้จะทำตัวนิสัยเหมือนเด็กในบ้างครั้ง ผมเลยไม่แน่ใจว่าที่ว่าจะไป 3-6 เดือน จะเป็นไปตามนั้นหรือเปล่า ถ้าเอเขาเกิดสนุกติดลมในการทำงานขึ้นมาอยากอยู่ต่อใครก็ห้ามไม่ได้หรอกครับ ขานี้ถ้าได้ตัดสินใจอะไรลงไปแล้ว ยากครับที่ใครจะห้ามใครจะทัดท้าน เป็นเด็กประเภทดื้อเงียบครับ แต่ดื้อยังไงผมก็ยังรักของผมนะครับ

ข้อเสนอแนะให้แหกกฎข้อ3นี่น่าสนใจมากครับ แล้วผมจะพยายามทำอย่างเต็มที่ให้สุดความสามารถ จนโจทก์ต้องยอมมาเป็นจำเลย(รักของผม)ให้ได้เลยครับ ผมว่าบ้างคนคงคิดว่ากฎข้อ3นี่แหละเรื่องตลกแล้วผมยอมได้ยังไงมันเสียงเชิงชาย ยิ่งวิศวะอย่างผมคงไม่ยอม แต่จริงแล้วอยากบอกว่าผมก็ไม่ยอมหรอกครับ ไม่ใช่ครับยอมอย่างราบคราบครับ เพราะอะไรที่ทำให้เอเขาเชื่อใจผม ไว้ใจผม ผมทำแล้วเอเขายอมรับในตัวผม ผมก็พร้อมจะทำครับ อีกอย่างบางวันพระเอเขาจะถือศีล8ด้วยครับ แต่วันนี้ไม่ใช่วันพระ ก่อนและหลังวันพระ ผมจะยื่นอุธรณ์ดูครับเพื่อเอเขารับพิจารณา ถ้าวันนี้เอไม่มาลงนิยายก็ไม่ต้องสงสัยนะครับ ว่าติดธุระอะไร ไม่พูดเรื่องนี้แล้วครับ เดี๋ยวเอเขาหาว่าผมมาปลุกระดมก่อการร้ายในนี้อีก

ผมขอตัวไปออกกำลังกายก่อนนะครับปล่อยให้เจ้าแมวเหมียวตัวดีของผมหลับไปก่อน คืนนี้จะได้ตาสว่างนอนไม่หลับ ฮ่าๆ (เอครับ อย่าโกรธอย่าเข้าใจพี่ผิดนะครับ พี่หมายถึงเอต้องนั่งแต่งนิยายให้พวกเขาอ่านกันไง แถมนอนตอนเย็นอย่างนี้กลางคืนก็นอนไม่หลับอยู่แล้ว พี่ไม่ได้คิดอะไรนะครับ หรือว่าเอคิดครับ ฮ่าๆๆ)

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: poom ที่ 29-06-2008 18:58:04

 :pigwrite:จากที่ฟังจำเลย(รัก)ให้การมาพอฟังขึ้น...เหตูผลเป็นที่หน้าพอใจ แต่จำเลย(รัก)ก้อมิได้นำพา..ที่จะแก้ต่างถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมา...คงยังต้องการให้ผู้ที่ถูกว่าร้ายออกมาชี้แจง :pigwrite:

****เห็นควรให้คุณน้องเอออกมาชี้แจงโดยด่วน...ภายใน300นาที****

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: fc_fic ที่ 29-06-2008 19:07:35

 :m4: :m4: เห็นด้วยกับ replay บน  :m4: :m4:

 :a11: แล้ว นิค จะตามไปออสเตรเลียกับน้องเอหรือปล่าวคะ  :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 29-06-2008 19:27:40

ถ้าคืนนี้ไม่ up เป็นอันรู้กันว่าทำไรอยู่ คิ คิ
เราส่งเสริมกิจกรรมที่ทำให้เกิดความรักภายในครอบครัว :a2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: goozaza ที่ 29-06-2008 20:06:03

อ้าวกรรม พี่นิค อย่ารุนแรงน้า เดี่ยวพี่เอลุกไม่ไหว(อย่าอุ้มพี่เอขึ้นไปนอนที่เตียง....คิดไรเนี่ย555+)  ว่าแต่ ใหนว่ามาอธิบายเหตุผลอะ  พี่นิค พูดแนวที่พี่โพสอะ เคลียกับพี่เอดีๆน้า ผมว่า มีงอลชัวร์ 55

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: Normalblue ที่ 29-06-2008 20:20:39

พี่น้องครับ...  ผมอ่านมาผมทนไม่ไหวครับ ว่าจะรอเมนต์รอบเดียวหลังตอน 29:a2: :a2:
แต่ผมหมั่นไส้พระเอกพี่เกียร์ผมครับ  มีการมา Psycho ตบท้ายเรื่อง Seniority ด้วยครับพี่น้อง  :a5: :a5:
ถ้าผมยังไม่ได้ความกระจ่างในเรื่องนี้  ผมคงต้องขอโทษพี่นายกเกียร์  เอาเรื่องนี้เข้าสู่สภาเกียร์
เป็นวาระเร่งด่วน ประทับตรา มข.2-1/2551 ด่วนที่สุด o13 o13
หวังว่าพี่เกียร์คงเข้าใจผมนะครับ  ชาวเกียร์ต้องผดุงไว้ซึ่งศักดิ์และศรีแห่งเกียร์ มอดินแดง :m14: :m14:
แต่ยังไงน้องเกียร์ก็เป็นกำลังใจให้ครับ...  พี่เออย่าน้อยใจนา... พี่ไม่ใช่ผู้ผิด  ไม่สมควรถูกพิพากษา :a2: :a2:
รอ......

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 29-06-2008 20:23:56

เข้ามาวิ่งเล่นรอ  :oni1:


เจอ พี่นิค มา post  อีกแล้ว   :oni2:

พี่ เอทำไม  ไม่ บอก pass  อันใหม่ พี่นิค   o2

อะ  พี่นิคจะด้ายมา post ในชื่อ พี่เอ ไง

ดูเป็น ครอบครัวดี    ช่วยกัน ทำมาหากิน  :a1:

ช่วยกัน  ช่วยกัน

ถ้า คืนนี้ พี่เอ ไม่มา อัพ แสดง ว่า ....................   :m25: :m1: :m25:

ยืนยันเจตนารม เดิม    :a1:

อยู่ข้างพี่เอ  แต่เชียร์พี่นิค    :laugh:

"เอครับ อย่าโกรธอย่าเข้าใจพี่ผิดนะครับ พี่หมายถึงเอต้องนั่งแต่งนิยายให้พวกเขาอ่านกันไง แถมนอนตอนเย็นอย่างนี้กลางคืนก็นอนไม่หลับอยู่แล้ว พี่ไม่ได้คิดอะไรนะครับ หรือว่าเอคิดครับ ฮ่าๆๆ"

คำพูดนี้ โดด

ฝาก + 1 ไปให้พี่นิค  

นั่ง รอ ตอนต่อ ไปยุน้า  

 :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: cassper_W ที่ 29-06-2008 22:08:16

๕๕๕๕๕๕๕๕  :laugh:

ดีน่ะที่พี่นิค วงเล็บไว้ บอกว่าอารายยย

ไม่งั้นละจิ้นนนนนนนนนนนนนนนนน ยาวเลยยย

ถ้าเอไม่มาลงนิยายคืนนี้จิงๆๆอ่ะ    :m12:


โอ๋ๆๆๆๆๆ   เอ อย่า งอลล น๊า  เค้าชอบเห็นคนรักกัน  อิอิ สู้ๆๆๆๆ :a2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 29-06-2008 22:11:52

แวะมาดู ก่อนที่จา   :a12:

... พี่เอ ยัง ม่ามาต่อ

ทามรายยุน้า.........................   :o8:




*ฝันดีนะค่ะ  พี่นิค  พี่เอ 

 :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไปยิ้มไป <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 28
เริ่มหัวข้อโดย: hima ที่ 29-06-2008 22:26:41

ดีครับ น้องเอ และคุณนิค

ขอแนะนำตัวก่อนนะครับ ผมชื่อซีครับ ได้เข้ามาอ่านเว็บนี้ และเรื่องราวของน้องเอ ก็นานพอควร แต่ไม่ชอบเปิดเผยตัวครับ :D จนบัดนี้ ถึงเวลาอันสมควร ที่จะมา comment ให้กำลังใจนักเขียน 55555

อ่านไล่ๆมาจากอดีต จวบจนปัจจุบัน ก็ทำให้เห็นถึง ความรัก ความผูกพัน มากมายเลยนะครับ :D

เหมือนอย่างที่คคห อื่นๆได้บอกไว้แล้ว 3-6 เดือน ไม่เยอะหรอกครับ น้องเอ เวลาผ่านไปเร็วครับ ถ้ายิ่งทำงานด้วย ไม่ต้องพูดถึง 5555 อยากถามน้องเอ ได้ป่าวครับ ว่า ที่บ้านรู้เรื่องหรือยัง (ดูเหมือนว่า ปัจจุบัน รู้เรื่องแล้ว)

ถึงคุณนิคนะครับ เท่ห์ ได้ใจ 55555 รักไม่เปลี่ยนใจ 7 ปีแล้ว สุดยอด 5555 ถนอมไว้นะครับ :D

take care,

หัวข้อ: Re: <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 29 (ตอนหน้าก็จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: oa_ko ที่ 30-06-2008 01:56:41

จามาอัพตอนกี่โมงอ่ะค่ะ จาได้หลับรอ  :a12:

หัวข้อ: Re: <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 29 (ตอนหน้าก็จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Pa_kim ที่ 30-06-2008 02:08:05

ยังบ่วยไล้เหรอ?

 :a4:

หัวข้อ: Re: <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 29 (ตอนหน้าก็จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: kakung ที่ 30-06-2008 02:09:32

สนุกงับ ว่าแต่เปลี่ยนเป็นตอนที่ 29 แล้ว ไหนง่า
รอต่อไป อิอิ

หัวข้อ: Re: <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 29 (ตอนหน้าก็จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: สาวตัวกลม ที่ 30-06-2008 02:24:21

เข้ามารออออออออออออออออออ :m13:

หัวข้อ: Re: <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 29 (ตอนหน้าก็จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 30-06-2008 02:36:43

 :oni1: :oni1: :oni1:มาต่อแล้วครับ เป็นตอนรองสุดท้ายครับ ตอนนี้มีเพลงประกอบเยอะหน่อยนะครับ แต่อยากให้ฟังครับ จะได้อารมณ์มากขึ้น

kdds -- ตอนนั้นไม่มีใครอยากถามอะไรผมเลย น่าสงสาร :o12: แล้วไงมายุให้เกิดกิจกรรมในครอบครัวครับ

christiyaturnm -- ตอนนั้นอารมณ์มันพาไปนี่ครับ ก็พี่เก่งเล่นหวานซะขนาดนั้น

A-ram 70 -- ดีใจครับที่มีเสียงสนับสนุนให้ผมเป็นแฟนกับพี่หมอทีหรือพี่เก่ง :laugh:

cassper_W -- ขอบคุณครับที่ช่วยติดลบพี่นิค  o13

Ryze -- ไม่แรงเกินไปครับ รับได้เสมอครับ

LoVeMoDe -- ตอนนั้นจบเรื่องของสองผมตระเวนทำบุญเลยครับ  :call:

Joobperman  -- เลิกเชียร์พี่นิคไปเลยครับ

Pa_kim -- ส่งมาเรียนเลยครับ  :pig2:

alive -- โหดไปเปล่าครับ ให้รถเหยียบเลยเหรอ

แก้ว -- เป็นวิธีหลอกล่อให้ผมเขียนนิยายตอนพิเศษออกมาเยอะๆหรือเปล่าครัยเนี่ยะ

goozaza -- เพิ่งรู้ว่ามีละครเรื่องจิตสังหาร ไม่เคยดูละครกับเขาเลย

boboaje -- อย่าน้อยใจไปนะครับ  :กอด1: ผมสนใจทุกคนครับ +1 ให้ด้วยแล้วครับ

myLoveIsYOu -- ใช่ๆ นิสัยแฟนตัวเองเป็นไม่รู้หรือไง อย่างนี้น่าเลิกคบเน๊อะ

panang -- เรื่องสองเรื่องจริงครับ เขาทำได้มากกว่าที่ผมเอามาเขียนอีกครับ

poom -- ศาลที่เคารพ พี่นิคลงแส้น้องเออย่างเหี้ยมโหดมาก น่าสงสาร :o12:

สาวตัวกลม -- ข้อดีของการห่างไกลคือช่วยคัดคนออก พี่นิคจะถูกขัดออกก็งานนี้แหละ  :interest:

Normalblue -- เชียร์กันดีจังนะพี่เกียร์น้องเกียร์นิ่  :a14:  ว่าแต่สภาเกียร์มีจริงๆเหรอน้องรัก

angsumalin -- เข้าใจเลยครับเรื่องดูแลภาระทางบ้าน

uno -- ใช่ๆ น่าจะจับพี่เก่งปล้ำต่อหน้าพี่นิคเลยเน๊อะ  :m25:

uuro -- จะไม่ให้ฟ้าผิดหวังครับ (แล้วใครเหรอครับที่ชื่อฟ้า)

pupper --  :m5: ผมกราบขอโทษงามๆเลยครับ ถึงผมไม่เคยตอบ แต่ผมอ่านทุกเม้นท์นะครับ อย่าเสียใจนะครับ ผม +1 เป็นการชดเชยด้วยนะครับ แถมให้อีก :จุ๊บๆ: 1 จุ๊บครับ

๐DoNuT๐  -- ประหารครับ ตัดนิคน้อย :ฮึ่มม:ให้เป็ดในเล้านี้กินเลยครับ

kimi dake!!! -- +1 ให้กับคำนี้ครับ --> ผู้จับปากกามีอิทธิพลต่อผู้อ่านฉันใด เอของเรา ก็เป็นที่รักของชาวเล้า ฉันนั้น

sakiko -- เป็นลูกเป็ดสองหัวเชียวนะ เดี๋ยวเข้าข้างพี่ เดี๋ยวเข้าข้างพี่นิค  :a12:ฝันดีเช่นกันครับ

hima -- ที่บ้านก็ยังเข้าใจว่าผมกับพี่นิคเป้นพี่น้องที่สนิทกันมากเท่านั้นเองครับ พูดแล้วเห้อ :o11:

Pa_kim --  ไล้เลี่ยว o14 ห่อฮ้อ

kakung -- กำลังตอบเม้นท์ก่อนลงเรื่องครับ

Estle -- ไม่ใช่น้องวิลแต่เป็นพี่นิค ก็อยู่ด้วยกันจะมาทำเป็นโพสบอกชาวบ้านเขาเพื่อ............  อ้าววันนี้จะละเมิดกฎข้อ3เหรอ ไม่เห็นบอก ไอ้เราก็ตื่นมาซะเกือบสี่ทุ่ม ไปทานข้าวที่ตึกใหญ่กับอาอี๊กลับมาก็เห็นนอนหลับซะแล้ว อดไปก่อนนะเจ้านิคน้อย  :laugh:

 :mc2: :mc3:ขอบคุณทุกๆท่านอย่างมากมายครับ :L2: :pig4:

................................................

p.s. วันนี้ไปทำบุญที่วัดมากครับ มีความสุขมากมาย เอาบุญมากฝากกับทุกคนนะครับ สาธุ :call:

ส่วนเรื่องดาราที่พี่นิคบอกก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับ แค่วันนี้ผมไปตั้งโรงทานแล้วก็มีดารา (คุณตุ๊กดวงตา คุณบุ๋มรัญญา คือที่จริงผมไม่รู้จักว่าชื่ออะไร อาอี๊บอกนะครับ :m23:) ก็มาตั้งด้วย ชาวบ้านเห้นเขาก็มาถ่ายรูปกับดารา แล้วคุณต๊กดวงตาเลยมาถามผมว่าน้องเพิ่งเข้าวงการมาใหม่เหรอ พี่ไม่รู้จักเลย ทำเอาผมอายเลยครับ แล้วชาวบ้านก็มาขอถ่ายรูปด้วย สนุกดีครับ

ส่วนเรื่องคืนนี้ไม่มีอะไรกันจริงๆนะครับ ที่ผมมาโพสดึกเพราะว่าผมตื่นมาสี่ทุ่ม ไปตึกใหญ่หาอาอี๊ กลับมาอีกทีพี่นิคก็นอนแล้ว ผมนั่งทวนนิยายอีกรอบแล้วก็กำลังลงให้นี่แหละครับ ไม่ได้มีอะไรนะตัวเอง :-[

ส่งพี่นิค เอดีใจที่พี่บอกว่าเราสองคนจะไม่ได้ใช้ข้อตกลงที่2 แต่อย่างว่านะพี่ อนาคตอะไรมันก็เกิดขึ้นได้ เพื่อเอไปอยู่ที่โน้นแล้วมีหนุ่มๆสาวๆออสซี่มาชอบแล้วเอเผลอใจไปล่ะใช่ม้า อีกอย่างพี่ก็บอกคนในเล้าไปให้หมดซิเรื่องที่ทางบ้านพี่หวังว่าพี่จบโทแล้วจะแต่งงานนะ ให้ข้อมูลไม่หมดนี่นา (แล้วที่นี้รู้แล้วใช่ไหมครับ ว่าทำไมผมถึงห่วงนักนาถึงมันจะแค่ 3-6 เดือน) :undecided:

หัวข้อ: Re: <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 29 (ตอนหน้าก็จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 30-06-2008 02:42:18

บทที่ยี่สิบเก้า --- ความจริง

“นี่คุณหนึ่ง เธอไม่รู้เลยเหรอว่ารูมเมทเธอเกิดเพี้ยนอะไรขึ้นมา”อ๊อฟถามหนึ่งที่มากับผมหลังจากที่เราสองคนมาหอสมุดแล้วเลยมาทานข้าวกลางวันกัน บังเอิญมาเจออ๊อฟเข้าพอดี

“ไม่รู้เป็นอย่างนี้มาเกือบสองอาทิตย์แล้ว”หนึ่งพูดแล้วตักข้าวเข้าปาก

“ทำไม เราผิดปกติตรงไหน”ผมถามขึ้น

“ถ้าดูข้างนอก ไม่ดูแววตาที่ซึมเศร้าไป แล้วก็ไม่นับการกระทำอะไรต่อมิอะไรกับพี่ตากล้องสุดโรแมนติก มันก็ไม่แปลกอะไรหรอก”ไอ้อ๊อฟพูดขึ้น

คงจริงมั้งที่เข้าบอกว่า แววตาเป็นหน้าต่างของดวงใจ หลังจากเกิดเรื่องที่องค์การคราวนั้น ผมไม่เข้าองค์การอีกเลย และพยายามทำตัวให้เป็นปกติทุกอย่างแต่แววตาผมก็ยังดูเศร้าๆยังไงพิกล ผมเริ่มให้วางตัวสนิทสนมกับพี่เก่งมากขึ้น ไปไหนด้วยกันสองต่อสองบ่อยขึ้นเพราะช่วงนั้นผมคิดว่าพี่เก่งคือคนที่เข้าใจผมและรู้ใจผมดีที่สุด แล้วเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นผมก็ไม่เล่าให้ใครฟังเลย แม้กระทั่งหนึ่งที่มีอะไรผมจะเล่าให้ฟังตลอด หรืออ๊อฟที่มักจะมาสืบหาข้อมูลกับผมบ่อยๆ

ส่วนพี่หมอทีหลังเกิดเรื่องก็เงียบหายไปเลย ส่วนพี่นิคก็มีเจอกันบ้าง แต่เป็นการเจอกันแบบบังเอิญมากกว่า ทุกครั้งที่ผมเจอพี่นิค ผมมักจะไปกับพี่เก่งเสมอและพี่นิคเองก็จะไปกับสองด้วย

อย่างมีอยู่ครั้งหนึ่งพี่เก่งมารับผมไปทานข้าวเย็น ผมก็ไปกับพี่เขาเหมือนทุกครั้ง ทานไปป้อนกันไปคุยกันไปตามปกติเพราะพี่เก่งแกเป็นคนสวีทอยู่แล้ว ทานไปได้ซักพักพี่นิคก็มากับสอง มานั่งลงโต๊ะข้างๆ พี่นิคทำเหมือนไม่เห็นผม ถึงแม้พี่เก่งจะทักพี่นิคก็ตาม พี่นิคก็ทักตอบเฉพาะพี่เก่งไม่มีทักหรือมองหน้าผมเลย สองก็ทักผมแต่สายตาของสองที่มองมาดูเย็นชาแล้วคอยอะไรจากผมซักอย่าง ผมเองก็ทักตอบพอเป็นมารยาทเท่านั้น ระหว่างทานอาหารมื้อนั้นผมดูว่าพี่นิคจะเอาใจใส่สองเป็นพิเศษ และดูว่าสองเองก็จะออกแนวอ้อนๆพี่นิคด้วย ตอนนั้นผมพยายามไม่ใส่ใจแต่ภาพที่เห็นมันทำให้ผมเจ็บแปล๊บขึ้นมาที่ใจและปวดจี๊ดขึ้นมาที่หัวทันที

แล้วเหตุการณ์อย่างนี้ก็เกิดขึ้นหลายครั้ง เหมือนผมไม่อยากเจอพี่นิคกับสอง แต่ก็บังเอิญเจอกันอยู่บ่อยๆ แล้วทุกครั้งพี่นิคก็จะเอาใจสองมากๆ สองเองก็อ้อนพี่นิคมากๆเหมือนกับสองกำลังทำใส่ผม

“นั่นไงพูดถึงก็มาแล้ว ตากล้องสุดโรแมนติกของแก”อ๊อฟบอก

“นี่ของเอครับ”พี่เก่งยื่นรูปที่ผมถ่ายเมื่อวานนี้มาให้พร้อมกับนั่งลงข้างๆผม ส่วนใหญ่ผมจะใช้เวลาหมดไปกับพี่เก่งที่พาไปตระเวนสอนผมถ่ายรูปตามที่ต่างๆในมอ

“พี่เก่งทานข้าวมายังครับ ถ้ายังทานก่อนก็ได้ครับ วันนี้เราไปถ่ายแถวสวนเกษตรดีไหมครับ”ผมถาม

“อืมดีครับ ช่วงนี้ไปถ่ายที่แจ้งแสงกำลังดี งั้นพี่หาไรก่อนนะครับ อย่าเพิ่งอิ่มก่อนละ”พี่เก่งพูดพร้อมเดินไปสั่งอาหาร

ระหว่างที่พี่เก่งเดินออกไป พี่นิคกับสองก็เดินเข้ามาแล้วยังมานั่งโต๊ะข้างๆผมอีก ไอ้อ๊อฟกับหนึ่งสวัสดีทักทายพี่นิคที่สีหน้าดูยุ่งยาก ขมวดคิ้วอยู่ตลอดเวลาเหมือนเจอปัญหาใหญ่มาก็ทักตอบแต่ทำเหมือนผมไม่มีตัวตนอยู่ด้วย แต่สองกลับมาทักทายผมซึ่งผมก็ตอบรับตามมารยาท แล้วพี่นิคกับสองก็เดินไปสั่งอาหาร

“นั่นไงๆ ชักได้เค้าแล้ว แกมีอะไรยังไม่บอกฉัน บอกมาเดี่ยวนี้”ไอ้อ๊อฟพูดออกมาทันที

“เอ มีอะไรกับพี่นิคหรือเปล่า แล้วคนนั้นใคร ทำไมสายตาดูดุๆน่ากลัวยังไงไม่รู้”หนึ่งถาม

ผมนิ่งเงียบไม่ตอบ แล้วโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้นช่วยชีวิตก่อนที่จะมีคำถามชุดต่อมา ผมดูชื่อเป็นเป็นพี่หมอที เลยถือโอกาสเดินออกจากโต๊ะไปคุยโทรศัพท์ทันที

“สวัสดีครับพี่หมอที”ผมพูดออกไปอย่างไม่เต็มเสียงเท่าไหร่ เพราะตั้งแต่เกิดเรื่องพี่หมอทีก็หายเงียบไป โทรก็ไม่โทรมา ร้านเค้กที่เคยเจอก็ไม่เจอ ออนเอ็มก็ไม่เจอกัน

“สวัสดีครับน้องเอ น้องเอทำอะไรอยุ่ครับ สะดวกคุยไหมครับ”พี่หมอทีบอกอย่างน้ำเสียงดูกังวล

“ทานข้าวเพิ่งเสร็จครับ คุยได้ครับ พี่หมดทีมีอะไรเหรอครับ”ผมถามแบบใจไม่ค่อยดี

“คือ.......ตอนนี้ที่คอมองค์การทุกตัวโดนไวรัสเล่นงานครับ”พี่หมอทีพูดออกมาเหมือนอึดอัดมาก

“อ้าวแล้วไงครับ ก็สแกนออกซิครับ”ผมพูดออกไปแบบว่าเรื่องง่ายๆแค่นี้ใครก็ทำได้ต่อให้ไม่เรียนวิดคอม

“คือ.....ไวรัสที่ว่านี่ครับมันสแกนไม่ออก แล้วอีกอย่างไวรัสมันชื่อว่า Borntok A ครับ”พี่หมอทีบอกมา แต่ผมก็ยังไม่เห็นว่ามันจะเกี่ยวอะไรกับผมอยู่ดี

(ถ้าใครเคยโดนไวรัสชนิดนี้นะครับ คงรู้ดีว่ามันเป็นยังไง อาการของคอมก็คือว่าพอเราเปิดใช้งานไปซักพักมันจะเด้งหน้าต่างที่เป็นเหมือนโฮมเพจขึ้นมาทั้งที่เราต่อเน็ทหรือไม่ก็ตาม โฮมเพจที่ว่านี้จะเป็นสีเขียวๆ แล้วมีหัวข้อเป็นสีแดงตัวใหญ่ว่า Borntok A แล้วก็จะตามด้วยภาษาที่อ่านไม่ออกอีกเยอะแยะมากมาย ถ้าใครไม่รู้ว่ามันเป็นไวรัสก็จะปิดมันลงแบบธรรมดาแล้วเดี๋ยวมันก็เด้งขึ้นมาให้เรารำคาญอีก แต่ผลเสียของมันจริงๆคือมันจะทำลายฮาร์ดดิสก์ของเราครับ มันจะทำการสร้างโฟลเดอร์ต่างๆขึ้นมาซ้อนทับกันทำให้เราเสียพื้นที่ของฮาร์ดดิสก์แล้วข้อมูลบางอย่างก็จะหายไป ไวรัสพวกนี้จะติดมากับพวกแฟลชไดร์ MP3 MP4 ที่เราชอบใช้ไปเสียบเพื่อดูดข้อมูลแหละครับ ที่สำคัญมันสแกนไม่ออกด้วย ต้องฟอร์แมตเครื่องใหม่อย่างเดียวถึงจะหาย ทำให้บางทีเราต้องเสียข้อมูลทั้งหมดไปแต่ตอนนี้มีโปรแกรมสแกนได้แล้วครับ)

“สแกนไม่ได้เหรอครับ แล้วอาการของคอมมันเป็นยังไงบ้างครับ”ผมถามออกไปอย่างห่วงเพราะข้อมูลในคอมขององค์การมีแต่สำคัญๆ

“พี่ว่าน้องเออย่าเพิ่งห่วงเรื่องนั้นเลย พี่มีเรื่องอย่างบอกน้องเอว่าทุกคนเข้าคิดว่าไวรัสตัวนี้...เอ่อ....เออ...น้องเอเป้นคนทำแล้วเอามาปล่อยในคอมขององค์การ แต่น้องเออย่าคิดมากนะ พี่รู้ว่าน้องเอไม่ได้เป็นคนทำแน่ๆใช่ไหมครับ”พี่หมอทีบอก ทำเอาผมถึงกับอึ้งไปสองเด้ง เด้งแรกที่ว่าผมเป้นคนทำ เด้งสองที่แม้ขนาดพี่หมอทีก็ยังถามผมว่าใช่ไหม มันแสดงให้เห็นว่าไม่เชื่อสนิทใจ

“ทำไมทุกคนคิดว่าเป็นผมครับ”ผมถาม

“ก็ตอนนั้นที่เกิดเรื่อง ทุกคนคิดว่าน้องเอคงแค้นองค์การมาก เลยแฮกระบบแล้วเอาไวรัสมาปล่อย แถมอีกอย่างไวรัสมันก็ชื่อ Borntok A ด้วย แต่พี่เชื่อนะว่าไม่ใช่น้องเอ อาจจะมีคนติดเอามาจากที่อื่นก็ได้ครับ น้องเออย่าคิดมากนะครับ”พี่หมอทีรีบพูดปลอบใจผมไว้ล่วงหน้า

ตอนนั้นผมยังไม่ตอบอะไรออกไปได้แต่คิดว่าทำไมเรามันซวยซ้ำซวยซ้อนขนาดนี้ว่ะ ถึงว่าหน้าพี่นิคเมื่อครู่ดูยุ่งยากมาก ผมได้แต่คิดว่าเราควรที่จะทำยังไงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นคราวนี้ เราจะปล่อยไปเฉยๆให้ทุกคนเข้าใจผิด หรือเราจะต้องทำอะไรซักอย่างเพื่อพิสูจน์ตัวเอง แล้วผมก็ตัดสินใจที่จะไม่ยอมให้ใครเขามาดูถูกผม มาว่าผมได้ในสิ่งที่ผมไม่ได้ทำ โดยเฉพาะใช้สิ่งที่เรียนมาทำเรื่องไม่ดีอย่างนี้

“พี่หมอทีครับ พี่หมอทีช่วยอะไรผมหน่อยได้ไหมครับ”ผมบอก

“น้องเอจะให้พี่ช่วยอะไรครับ”พี่หมอทีถาม

“พี่หมอทีช่วยหาทางให้ผมได้เข้าไปดูคอมในองค์การได้ไหมครับ”ผมบอกออกไป เพราะตั้งแต่เกิดเรื่องผมก็ไม่ได้เข้าองค์การเลย และรู้ดีว่าทุกคนที่นั่นคงไม่อยากให้ผมเข้าไปด้วย

“ก็....มันก็.......”พี่หมอทีบอกอย่างติดขัด ผมเข้าใจความรู้สึกของพี่หมอที ที่เป็นถึงอุปนายกคนที่สองแค่พาคนเข้าไปดูคอมที่องค์การคงไม่เป้นเรื่องอะไร ถ้าคนนั้นไม่ใช่ผมที่ทุกคนในองค์การคิดว่าเป้นตัวปัญหาและเป็นต้นเหตุของเรื่องต่างๆ

“ผมเข้าใจพี่หมอทีนะครับ แต่ว่าถ้าผมแก้ไวรัสครั้งนี้ได้ ผมจะได้ใช้โอกาสนี้พิสูจน์ตัวเองเพราะผมเองก็อยากไปอย่างบริสุทธิ์ แต่ถ้าทำให้พี่หมอทีลำบากใจมากก็ไม่เป็นไรครับ”ผมบอก

“น้องเอพูดเหมือนกับจะไปไหนเลยครับ”พี่หมอทีถาม

“ครับ ผมยังไม่ได้บอกใครเลยครับ บอกพี่หมอทีเป็นคนแรกก็ได้ครับ ผมตัดสินใจจะเอ็นท์ใหม่ครับ แต่จะใช้คะแนนเดิม ผมจะไปเรียนที่มอบูครับ อยากกลับไปอยู่กับคุณแม่ ผมเห็นคุณแม่อยู่กับโอ๊ตแล้วผมเป็นห่วงครับ”ผมบอกออกไปแล้วก็เหมือนอะไรมันมาอุดอยู่ตรงลำคอ ผมใช้เรื่องคุณแม่เป็นข้ออ้างมากกว่าที่จริงแล้วผมอยากหนีปัญหาหนีเรื่องวุ่นวายที่มันเกิดขึ้นต่างหาก

“พี่ว่าพี่เข้าใจน้องเอนะครับ ไม่ว่าน้องเอจะไปด้วยเหตุผลอะไร เอาเป็นว่าวันนี้ตอนเย็นคนในองค์การเขาจะไปเลี้ยงส่งพวกนักศึกษาที่มาในโครงการเรียนรู้ พี่คิดว่าตอนเย็นวันนี้คงพาน้องเอเข้ามาดูได้ครับ แต่ยังไงพี่ขอดูสถานการณ์อีกทีนะครับ”พี่หมอทีบอก

“ครับ ขอบคุณมากครับ แล้วผมจะรอครับ”ผมบอกแล้ววางสายไป แล้วผมก็ต่อสายหาไอ้ปอนด์เพื่อนที่คณะทันทีเพื่อให้มันมาช่วยงานนี้ เพราะมันเก่งเรื่องแฮคข้อมูลและเชี่ยวชาญเรื่องไวรัส มันก็รับปากผมทันทีเพราะผมบอกว่าจะซื้อบัตรเกมออนไลน์ให้มัน ก็ไอ้นี่มันบ้าเกมครับ

ผมเดินกลับไปที่โต๊ะบอกขอโทษพี่เก่งที่วันนี้คงไม่ได้ไปถ่ายรูปด้วย แล้วฝากให้พี่เก่งไปส่งหนึ่งที่หอให้ด้วย ส่วนผมมีธุระด่วยต้องรีบไปทำ ระหว่างที่ผมเดินออกมาผมเห็นสองมองผมอย่างไม่ละสายตา แต่พี่นิคเมินเฉยเอามากๆ

...

แล้วเวลาทุ่มกว่าๆพี่หมอทีก็โทรมา ผมซึ่งมาที่หอไอ้ปอนด์ได้ปรึกษาวางแผนกันดีแล้ว ก็ออกไปที่องค์การทันที พอไปถึงผมกับไอ้ปอนด์ก็ลงมือจัดการทันที พี่หมอทีนั่งเฝ้าที่หน้าประตูองค์การ ปล่อยให้ผมไอ้ปอนด์อยู่ในองค์การ ไอ้ปอนด์แฮ็คข้อมูลที่มากับตัวไวรัส ส่วนผมก็พยายามกู้ไฟล์คืนกลับมา ใช้เวลาอยู่ชั่วโมงกว่าๆภารกิจก็สำเร็จลง

“แม่ง เสียชื่อกูหมดเรื่องแค่นี้ทำให้กูใช้เวลาเป็นชั่วโมง มึงเอามาเลย 20 ชั่วโมง”ไอ้ปอนด์บ่นพร้อมทวงบัตรเกมออนไลน์จากผม

“เออ.......มันต้องรอบคอบหน่อย แล้วได้สิ่งที่ต้องหรือเปล่าว่ะ”ผมถาม พร้อมกันกับที่พี่หมอทีเดินเข้ามาดู

“โห ไอ้นี่พูดอย่างนี้ดูถูกกูนะเนี่ยะ เดี๋ยวแม่งไม่ให้ กูนะปอนด์แห่งวิดคอม เจ้าพ่อเกมออนไลน์นะโว้ย เรื่องแค่นี้ขี้ปะติ๋ว”ไอ้ปอนด์ทำคุย

“ได้อะไรเหรอครับ”พี่หมอทีถาม

“ไม่มีอะไรครับ เสร็จเรียบร้อยทุกอย่างแล้วครับ ใช้งานได้เป็นปกติ”ผมบอกไป ไอ้ปอนด์มองหน้าผมอย่างงงๆ

“อ้าวไอ้เชี่ยะนี่ แล้วมึงให้ก็แฮ็คข้อมูลกับเซิฟเวอร์ของคนที่เอาไวรัสมาปล่อยไหมว่ะ รู้งี้กูฆ่าเสร็จไปนานแล้ว ไม่มานั่งหาให้มึงหรอก เนี่ยะกูถอดออกมาเป็นเบอร์โทรด้วยนะโว้ย โคตรโชคดีมันใช้โทรศัพท์บ้านเล่นเลยถอดง่ายหน่อย”ไอ้ปอนด์ปากโป้งบอกไปหมด ไม่ได้ดูผมที่ขยิบตาส่งสัญญาณบอกว่าอย่าพูด

“แฮ็คข้อมูล เซิฟเวอร์ เน็ท เบอร์โทร”พี่หมอทีทวนสิ่งที่ได้ยินอย่างเบาๆเหมือนยังงงๆอยู่

“ไม่มีอะไรครับพี่ ผมว่าเรารีบออกไปจากองค์การดีกว่าครับ”ผมเสนอ เพราะไม่อยากให้พี่หมอทีรู้ว่าผมกำลังทำอะไร แต่คนฉลาดอย่างพี่หมอทีมีเหรอที่จะไม่รู้

“อย่างนี้เราก็รู้นี่ครับว่าใครเป็นคนทำ พี่ขอเบอร์โทรที่ได้มาได้ไหมครับน้อง”พี่หมอทีบอกไอ้ปอนด์ ผมตกใจเล็กน้อยเพราะไม่ได้อยากให้พี่หมอทีรู้เรื่องนี้เลย ไอ้ปอนด์ก็ส่งกระดาษที่จดให้

พี่หมอทีรับมาดูแล้วกดหมายเลขนั้นทันที “สวัสดีครับ ไม่ทราบว่าที่นั่นที่ไหนครับ”พี่หมอทีถาม

“บ้าน................ค่ะ เรียนสายกับใครค่ะ”ปลายสายตอบกลับมา

“คือผมอยากทราบว่าที่บ้านหลังนั้นมีคนเรียนที่มหาวิทยาลัยขอนแก่นหรือเปล่าครับ”พี่หมอทีถาม

“มีค่ะ แต่ว่าเรียนจบไปแล้ว ตอนนี้ทำงานอยู่ที่กรุงเทพค่ะ”ปลายสายตอบ

“ผมขอทราบชื่อได้ไหมครับ”พี่หมอทีถามต่อ

“ได้ค่ะชื่อเด็ดเดี่ยว .................. ค่ะ มีธุระหรือเปล่าค่ะ”ปลายสายถามคืน

“คือผมโทรจากองค์การนักศึกษาของมหาลัย โทรมาเพื่อตรวจสอบข้อมูลศิษย์เก่าครับ ขอบคุณมากครับที่ให้ความร่วมมือ สวัสดีครับ”พี่หมอทีปดไหลไปตามน้ำ

“เป็นศิษย์เก่ามอขอ จบไปแล้วด้วย ชื่อเด็ดเดี่ยว ............... เขาจะทำ ทำไมนะ แต่นามสกุลนี้เหมือนคุ้นๆที่ไหน”พี่หมอทีบ่นออกมา ทำเอาผมถึงบางอ้อ ทำไมพี่หมอทีจะไม่คุ้นกับนามสกุล ก็สองนามสกุลเดียวกับพี่เด็ดเดี่ยว แล้วผมก็พอจะรู้ว่าใครเป็นคนทำ ถ้าไม่ผิดตัวต้องเป็นสองแน่ๆผมแน่ใจอย่างนั้น แต่ว่าสองจะทำอย่างนี้ไปเพื่ออะไร

“พี่หมอทีครับ เรื่องนี้อย่าบอกใครนะครับ ผมขอร้องนะครับ ผมอยากให้เรื่องมันจบไปพร้อมกับที่ผมจะไป”ผมบอก ดึงเอาพี่หมอทีที่กำลังคิดหาเหตุผลว่าเขาทำไปทำไม โดยที่คิดว่าคนชื่อเด็ดเดี่ยวที่เป็นศิษย์เก่าเป็นคนลงมือทำ

“แต่มันเป็นโอกาสที่น้องเอ จะใช้พิสูจน์ข้อกล่าวหานะครับ”พี่หมอทีท้วงขึ้น

“ผมพิสูจน์ในใจผม แล้วก็ให้พี่หมอทีเป็นพยานแล้วไงครับ ผมว่าผมทำตัววุ่นวายเป็นปัญหามามากพอแล้วครับ นะครับพี่หมอที อย่าบอกใครนะครับเรื่องนี้”ผมพูดออกไป พี่หมอทีพยักหน้ารับ

(ที่ผมไม่อยากให้พี่หมอทีไปบอกใครไม่ใช่เป็นเพราะว่าผมเป็นคนดีอะไรหรอกนะครับ แต่ผมคิดว่าถ้าสืบกันไปสาวกันมาต้องเป็นเรื่องใหญ่แน่ๆ ผมเองที่เพิ่งมีเรื่องไปหยกๆ ไม่อยากมาปวดหัวอีก แล้วก็ผมตัดสินใจแล้วว่าผมจะเอ็นท์ใหม่เปลี่ยนมหาลัย ถ้าเรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่ขึ้นมา ผมอาจจะไม่ได้เปลี่ยนมหาลัยก็ได้ เพราะต้องมีคดีติดค้างกับทางมหาลัยนี้อยู่ ผมเลยอยากให้มันจบๆไป)

แล้วพี่หมอทีก็แยกไปเข้าเวร ส่วนไอ้ปอนด์มันไปตั้งแต่ให้เบอร์โทรพี่หมอทีแล้วครับ มันบอกว่าให้ผมเอาบัตรไปให้มันที่ร้านด้วยเสียเวลาเล่นเกม ส่วนผมพอแยกกับพี่หมอทีก็โทรหาพี่เก่งเพราะมันเพิ่งสามทุ่มว่าจะชวนไปหาอะไรกินฉลองซักหน่อยที่ผมได้พิสูจน์ความบริสุทธิ์ใจให้กับตัวเองแล้วผมว่าเรื่องบางเรื่องให้เรารู้แล้ว ไม่ต้องไปบอกใคร ก็ทำให้เราสบายใจได้เหมือนกัน ผมโทรหาพี่เก่ง ที่ไปเลี้ยงฉลองงานวันเกิดเพื่อนที่บาร์กึ่งผับหลังมอ ผมเลยตามไปทันที

...

ผมเดินเข้าไปในร้านที่เป็นบาร์กึ่งผับ ในร้านถูกจัดให้เป็นบรรยากาศแบบเป็นกันเองสบายๆ มีคนนั่งเกือบเต็มร้าน เพลงในร้านก็เปิดตามแต่คนขอหรือจะร้องสดก็ได้เพราะมีเหมือนเป็นเวทีเล็กอยู่ตรงมุมด้านในของร้านแล้วมีตู้เพลงให้หยอด ผมมองหาพี่เก่งเห็นนั่งอยู่โต๊ะเกือบในสุดกับเพื่อนอีกสี่ห้าคน ผมเดินไปแล้วก็ไปสะดุดที่โต๊ะหนึ่ง ทางร้านได้เอาโต๊ะมาต่อให้ยาวขึ้นเพื่อให้นั่งเป้นกลุ่มเดียวกันได้ประมาณสิบกว่าคน ผมมองไปก็เห็นพี่นิคนั่งหัวโต๊ะ มีสองนั่งข้างๆแล้วก็พี่ริช พี่ปอ พี่แหวว แล้วพวกพี่ๆในองค์การอีกหลายสิบคน ผมพยายามเดินก้มหน้าหลบไปที่โต๊ะของพี่เก่ง แต่ก็มีหลายคนส่งสายตาที่ไม่ค่อยเป็นมิตรมาให้ผม มีแต่พี่แหววกับพี่ปอพี่ริชที่ยิ้มทักทายให้

ผมนั่งลงข้างพี่เก่ง แล้วพี่เก่งก็แนะนำผมให้เพื่อนๆรู้จัก เพื่อนพี่เก่งแต่ละคนดูอัธยาศัยดี เป้นกันเองคุยสนุก อารมณ์เป็นศิลปินกันมากๆ แล้วเครื่องดื่มพวกแอลกอฮอล์ก็ถูกสั่งมา แต่ผมไม่ดื่มพี่เขาเลยสั่งเป็นน้ำอัดลมมาให้ผมแทน ตลอดเวลาพี่เก่งคอยดูแลผมเหมือนเดิมจนบางครั้งผมอายเพื่อนๆพี่แก แต่เพื่อนพี่แกเริ่มเมานิดหน่อยเลยไม่ทันได้สังเกตที่พี่เก่งเอาใจผมจนผิดปกติ ผมนั่งฟังพวกพี่ๆเขาคุยกันมั้ง ฟังเพลงที่เปิดไปเรื่อยๆหรือมีคนขึ้นไปร้องบ้าง ผมไม่ได้ส่งสายตาไปมองที่โต๊ะของพี่นิคเลย แต่ผมรับรู้ได้ถึงว่ามีคนจ้องมองมาทางผมตลอดเวลา

...........ได้ชิดเพียงลมหายใจ แค่ได้ใช้เวลาร่วมกัน แค่เพื่อนเท่านั้น แต่มันเกินห้ามใจ
ที่ค้างในความรู้สึก ลึกๆเธอคิดยังไง รักเธอเท่าไร แต่ไม่เคยพูดกัน
อะไรที่อยู่ในใจก็เก็บเอาไว้  มันมีความสุขแค่นี้ก็ดีมากมาย
เธอจะมีใจหรือเปล่า เธอเคยมองมาที่ฉันหรือเปล่า ที่เราเป็นอยู่นั้นคืออะไร ........

“เพลงท่อนนี้โดนใจพี่จังครับ”พี่เก่งพูดออกมา แล้วผมก็ตั้งใจฟังเพลง
(http://www.imeem.com/people/j0xpdp//music/_anranRJ/voice_male_mp3mp3/ ---ฟังเพลงอยากรู้แต่ไม่อยากถาม ของ Calories Blah Blah)

...................เธอจะมีใจหรือเปล่า เธอเคยมองมาที่ฉันหรือเปล่า  ที่เราเป็นอยู่นั้นคืออะไร
เธอจะมีใจหรือเปล่า มันคือความจริงที่ฉันอยากรู้ติดอยู่ในใจ
แต่ไม่อยากถาม กลัวว่าเธอเปลี่ยนไป (กลัวรับมันไม่ไหว)
ไม่ถามยังดีซะกว่า เพราะฉันรู้ถ้าเราถามกัน
กลัวคำคำนั้น อาจทำร้ายหัวใจ
เธอจะมีใจหรือเปล่า มันคือความจริงที่ฉันอยากรู้ติดอยู่ในใจ
แต่ไม่อยากถาม กลัวรับมันไม่ไหว.............

พี่เก่งพูดจบก็มาหอมที่แก้มผมเบาๆ ทำเอาผมม้วนอาย พวกเพื่อนพี่เก่งบางคนเมาหลับไปแล้ว บางคนก็นั่งอ้อแอ้ไม่มีสติ มีคนเดียวที่เห็นก็หันมายิ้มๆให้กับผม สิ่งที่พี่เก่งพูดออกมากับเพลงที่ผมกำลังฟังทำให้ผมเข้าใจความรู้สึกของพี่เก่ง พี่เก่งไม่เคยถามผมเลยตั้งแต่วันนั้นว่าเกิดอะไรขึ้นกับผม ไม่ถามถึงพี่นิคทั้งๆพี่เก่งเองก็รู้ว่าผมคบกับพี่นิคเป็นแฟนแล้ว ก่อนเพลงจบเล็กน้อยผมบอกพี่เก่งว่า

“ขอบคุณนะครับพี่ ขอบคุณที่พี่เข้าใจผม เพลงต่อไปนี้ที่ผมจะร้องเป็นคำตอบที่ผมจะบอกพี่ครับ”พูดจบผมก็เดินไปบอกเจ้าของร้านว่าผมจะร้องเพลง แล้วก็เดินขึ้นไปบนเวทีเล็กที่มุมร้าน
(http://www.imeem.com/people/i0oeZ3d/music/Fe0J0g3Z/boyd_kosiyabong/ ---ฟังเพลงที่ฉันรู้ ของ Boyd Kosiyabong)

.................ทุกคนคงเคยมีความจริงที่ปิดบังไม่ให้ใครรู้  ไม่ว่าจะเล็กหรือใหญ่   
 ก็ซ่อนไว้ภายใน   เจอะใครก็ต้องทำเป็นเฉย  รู้สึกกลัวจนไม่อยากเปิดเผย
 ก็สิ่งที่ฉันนั้นเป็นอยู่   เป็นความจริง ที่ไม่อยากให้มันเป็นจริง   
ต่อให้ฉันนั้นทำทุกสิ่งเธอก็ไม่หันกลับมามองดู
   
      อยากจะขอสักอย่าง    อยากจะขอร้องสักอย่าง   อยากจะขอให้เหลือ
หนทางให้ฉันยังเดินได้อยู่  โปรดอย่าถามกันเลย  อย่าเพิ่งถามฉันเลย 
เรื่องราวของเราทั้งคู่ไม่อยากจะพูดจะบอก  ไม่มีเหตุผลจะตอบ   ฉันเองยังไม่เคยคาดคิด
 ไม่เคยรู้     เขาไม่รักฉันแล้ว ที่ฉันรู้
น้ำข้างในดวงตามันพลอยเอ่อมาเวลามีคำถาม เรื่องมันเกิดขึ้นเพราะอะไร เหตุผลนั้นเป็นยังไง  อยากจะอยู่ลำพังเฉยๆ กับการที่จะเปิดเผย  ก็ฉันเองแค่เสียใจอยู่  เพราะความจริง
อยากให้มันเป็นจริง   ต่อให้ฉันนั้นทำทุกสิ่งเธอ ก็ไม่หันกลับมามอง............

ผมที่ร้องเพลงไปก็มองหน้าพี่เก่งไป พี่เก่งก็ได้แต่ยิ้มบางๆมาให้เหมือนจะเข้าใจอะไรบางอย่าง ตาผมมองไปเห็นสองที่กำลังป้อนอะไรซักอย่างให้พี่นิค ทำเอาผมจะร้องต่อไปไม่ได้ ปากผมร้องไปตามเพลงแต่สายตาผมหยุดอยู่ตรงนั้น จนทำให้พี่เก่งหันไปดู

.........................ฉันไม่รู้ว่าเธอคิดอะไร  ฉันไม่รู้ต้นเหตุเพราะใคร    
ฉันไม่รู้ฉันนั้นผิดหรือไม่  ฉันนั้นยังไม่รู้.....   เธอไม่ได้รอให้ฉันถาม
  เธอไม่ได้รอให้ฉันพยายาม      ไม่เคยรู้   ไม่เคยรู้
     อยากจะขอสักอย่าง อยากจะขอร้องสักอย่าง   อยากจะขอให้เหลือ
หนทางให้ฉันยังเดินได้อยู่  โปรดอย่าถามกันเลย  โปรดอย่าถามฉันเลย
 เรื่องราวของเขาทั้งคู่
     ไม่อยากจะพูดจะบอก  ไม่มีเหตุผลจะตอบ   ฉันเองก็ไม่คิดว่าเรื่อง
อย่างนี้จะเกิดกับฉัน  ไม่เคยรู้... เขาไม่รักฉันแล้ว.ที่ฉันรู้.....

ผมร้องไปจนจะจบเพลงอยู่ๆน้ำตามันก็จะไหลออกมา พอจบเพลงผมก็รีบวิ่งไปหลังร้านไปเข้าห้องน้ำทันที หลังจากที่ผมล้างหน้าล้างตาเสร็จ ผมเดินออกมาแล้วก็เห็นมุมหนึ่งของห้องน้ำเป็นมุมอับผู้คนเพราะมีต้นไม้บังอยู่ ภาพที่ผมเห็นทำเอาผมเกือยหยุดหายใจ

พี่นิคที่ยืนพิงพนักห้องน้ำอยู่ จ้องมองตากับสองแล้วก็ค่อยๆก้มลงจูบกับสองอย่าดูดดื่มอยู่นานสองนาน ผมเอามือมาจับที่ริมฝีปากของตัวเองอย่างเบาๆ นึกถึงตอนที่พี่นิคจูบผมมันมีความสุขแค่ไหนคนที่ยืนอยุ่ตรงนั้นควรเป็นผม ไม่ใช่สองผมคิดได้แค่นั้น น้ำอุ่นๆในตาก็ไหลลงมาที่แก้มทำให้สติที่หายไปกับภาพที่เห็นกลับคืนมา ไม่ใช้ซินะ เรากับเขาจบกันแล้ว เอเอ๊ย เป็นคนบอกเองไม่ใช่เหรอว่าถ้าจะจากต้องจากกันด้วยดี จะเป็นพี่เป็นน้องเป็นเพื่อนกันต่อไป ต้องทำให้ได้นะเอ ผมบ่นกับตัวเองเบาๆก่อนที่จะเช็ดน้ำตาแล้วเดินเข้าไปในร้าน พอผมนั่งลงพี่เก่งก็บอกว่าเดี๋ยวจะไปร้องเพลงให้ผมบ้าง ว่าแล้วพี่เก่งก็ขึ้นไปบนเวที
(http://www.imeem.com/boons/music/FhpC-4cA/blackhead/ ---ฟังเพลงฉันอยู่ตรงนี้ ของ Blackhead)
......................จะอยู่ตรงนี้ถ้าเธอต้องการ ถ้าเผื่อทางนั้นทำเธอหมองหม่น
เห็นเธอเสียความรู้สึก ฉันที่รักเธอกว่าทุกคน ก็เสียใจ
 หากคำว่ารัก มันร้าย กับเธอ มากไป  บอกมาได้ไหม ให้ฉัน ช่วยซับ น้ำตา
ส่งใจช้ำๆของเธอมา ฉันจะรักษามันด้วยรักจริง   ด้วยหัวใจที่เหมือนเดิม..............

พี่เก่งร้องเพลงไปได้ซักพัก พี่นิคกับสองก็เดินมานั่งที่โต๊ะ ผมคิดใจในว่าข้อตกลงที่2เราเป็นคนตั้งเอง เราต้องทำให้ได้ เราไม่ได้มีพี่นิคคนเดียวสักหน่อย นั่นไงคนที่เข้าใจเรา รอเราอยู่เสมอ คนที่เขารักเรา ไม่ใช่คนที่เรารักเขา ผมมองพี่เก่งที่ร้องเพลงแล้ววส่งตาหวานเยิ้มมาให้ผม

...................ไม่ได้เคยคิดจะแทนที่ใคร แต่ถ้าคนไหนทำเธอทุกข์ทน
ฉันคนนี้ก็มีสิทธิ์ ฉันก็รักเธออยู่ทั้งคน หมดทั้งใจ
ถ้าเธอมีน้ำตา ถ้าเธอต้องช้ำใจ ฉันอยู่ตรงนี้..............

พี่เก่งร้องเพลงจบลงมาผมก็ยกแก้วชนกับพี่เก่ง จากที่เป็นน้ำอัดลมผมเริ่มผสมแอลกอฮอล์ไปนิดหน่อย เพราะคิกว่าคงไม่เป็นไรมาก แค่นิดหน่อยเองทั้งๆที่รู้ว่าตัวเองแพ้แอลกอฮอล์ ผมดื่มทีจริงแล้วเป็นเพราะอยากให้มันมึนๆจะได้ลืมเรื่องที่เห็นข้างห้องน้ำเมื่อครู่ต่างหาก ผมกับพี่เก่งผลัดกันป้อนนั่นป้อนนี่ให้กัน ด้วยความที่เหล้าเข้าปากอะไรๆมันก็เปลี่ยนไป ผมที่นั่งหลบหน้าในตอนแรกก็กล้ามองอย่างเปิดเผย มองไปที่โต๊ะพี่นิคก็เห็นแต่พี่นิคยกเอาๆ มีสองนั่งคอยเอาใจบริการอยู่ข้างๆ ผมกับพี่เก่งก็ชนกันบ่อยขึ้น เพลงในร้านก็เป็นใจซะเหลือเกิน
(http://www.imeem.com/emmerries/music/VABbJWD1/skalaxy/ ---ฟังเพลงดื่ม ของ Skalaxy)

.................ฉันรู้แล้วที่เรานัดกัน เพื่อมาบอกลา
นัดร้านนี้ที่เราคุ้นเคย ที่มากันประจำ
ร้านที่ฉันพบเธอครั้งแรก แล้วเราก็รักกัน
แต่ทำไมวันนี้ มันหงอยมันเหงา มันเศร้าจับใจ
มันเหมือนจะรู้ วันนี้เป็นคืนสุดท้าย และเธอกับฉันไม่มีวันเหมือนเก่า
ฉันเห็นแล้วว่าเขาเข้ามา แล้วไปอยู่ไหน
ฉันไม่ถือให้มันวุ่นวาย แค่ชวนมาดื่มกัน
ฉันรู้แล้วเรื่องเธอและเขา ปิดบังมาตั้งนาน
อยากจะเชิญให้เขา มาพบมาทัก มารู้จักกัน
ก็เพียงเท่านั้น และฉันไม่สร้างปัญหา
อย่ากลัวอย่างนั้น จะลากันด้วยดี
ดื่มให้คืนสุดท้ายของเรา ดื่มให้เธอและเขารักกัน
อยากจะทำอย่างนี้ตั้งนาน ก่อนที่เธอจะทิ้งกันไป
ดื่มให้เธอกับเขาโชคดี ดื่มให้ลืมว่าเคยรักใคร
ดื่มให้ใจมันลืมโลกนี้ไปเลย.................

หัวข้อ: Re: <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 29 (ตอนหน้าก็จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 30-06-2008 02:45:34

          บทที่ยี่สิบเก้า --- ความจริง (ต่อ)

ระหว่างที่ฟังเพลงไป ผมเริ่มออกอาการคือมึนๆ ตายังมองไปที่พี่นิค คิดถึงเรื่องต่างๆที่ผ่านมาจนมาถึงวันเกิดเรื่อง ยิ่งคิดผมยิ่งน้อยใจ ผมอยากเดินเข้าไปแล้วต่อยสองซักสามสี่ทีให้หายแค้น แต่ผมเฝ้าบอกตัวเองว่าเราต้องจากกันด้วยดี เราต้องไม่ทำอะไรอย่างนั้น แล้วผมก็ตัดสินใจเลือกที่จะใช้เพลงเป็นสื่อเพื่อที่จะทบทวนในข้อตกลงที่2กับพี่นิค ว่าแล้วผมก็เดินตัวไม่ค่อยตรงไปขอเพลงแล้วขึ้นไปร้อง
(http://www.imeem.com/plely/music/NKDOFIEf/lanna_commins/ ---ฟังเพลงบ่เป็นจะได ของลานนา)

...........ก็บ่เป็นจะได    เมื่อตัวอ้ายตั้งใจจะลา   ก็บ่มีปัญหา   ถ้าบ่ฮักก็จะฮือไป
ยินดีนัก     ตี้อ้ายยังอุตส่าห์เห็นใจ                อย่าห่วงใย     ข้าเจ้าเป็นจะไดช่างมัน
ก็แค่เพียงบนฟ้า     บ่มีนกมีกาโบกบิน          แค่บ่มีกระถิน     คู่น้ำพริกเหมือนอย่างเมื่อวาน
แค่คืนนี้     คงมืดมนเหมือนขาดพระจันทร์           แค่จากกัน     ก็แค่นั้นข้าเจ้าเข้าใจ
บ่มีตางไดไปขัดขวาง     ข้าเจ้าทำได้เพียงฝังจำ
ว่าเกยโดนใครทำเจ็บช้ำ     ใครลืมคำทำลายหัวใจ..........

ระหว่างที่ร้องเพลงไป ผมมองไปแต่พี่นิคแล้วพยายามชู้สองนิ้วเพื่อเป็นสัญลักษณ์อยู่เสมอๆ ถ้าคนอื่นเห้นคงคิดว่าผมทำท่าชูสองนิ้วแบบว่าสู้ๆ พี่นิคที่เห็นผมแล้วร้องเพลงนี้ก็เอาแต่ยกแก้วแบบหมดเป็นเติมๆ อย่างไม่ขาดสาย

.......ก็บ่เป็นจะได   หากว่าอ้ายอะลืมความหลัง    ก็บ่เป็นอะหยัง     แค่ผิดหวังคงบ่ถึงตาย
บ่เมินนัก     คงลบลืมจนหมดหัวใจ        อยากเปลี่ยนใจ     ก็บ่ว่าจะไดซักคำ
หากว่าทำ    กันได้ลง     ก็บ่ว่าจะไดซักคำ...................

หลังจากที่ผมร้องเพลงจบ ผมเห็นพี่นิคลุกขึ้นเดินมาทางเวที ตอนแรกผมคิดไปต่างๆนานาว่าพี่แกจะขึ้นมาชกผมหรือเปล่า หรือจะเดินมาว่าผม แต่แล้วพี่แกก็เดินมาจับไมค์แล้วร้องเพลง
(http://www.imeem.com/groups/z1LRmVhL/music/N3xFzS-a/03_big_mp3/ ---ฟังเพลงคนทั้งคน ของไท ธนาวุฒิ)

.......ไม่จำเป็นต้องเสียใจ  ไม่ต้องพร่ำต้องเพ้อ
คนที่มันต้องเสียเธอ  อยากจะเจ็บไวๆ
รักไม่จริงก็ทิ้งไป  ไม่ต้องห่วงต้องหา
พอประมาณเถอะน้ำตา  ไม่ได้มีใครตาย
แต่เรื่องอะไรฉันจะต้องลืม  ลืมว่าเรารักกันเท่าไหร่
ทำง่ายมากเลยใช่มั้ย?. . ลืมหน้าคนที่มันรัก................

ตลอดเวลาที่ร้องเพลง พี่นิคทำตาดุๆเหมือนโกรธแค้นปนเสียใจน้อยใจมองมาทางผม พี่เก่งที่เห็นอย่างนั้นก็ดึงผมเข้าไปโอบกอดแล้วก็ชนแก้วกับผมต่อ (เพราะเพื่อนคนอื่นหลับคาวงแล้ว) ผมเองก็เริ่มออกอาการแบบว่าหายใจไม่ออก เริ่มคันตามตัวนิด แต่พอเห้นพี่นิคส่งสายตาอย่างนั้นมาให้ผมก็ตัดสินใจยกขวดดื่มให้พี่นิคเห็น แล้วก็อมเหล้าไว้ในปากพร้อมกับหันหน้าไปจูบกับพี่เก่งให้เหล้าที่อยู่ในปากผมไหลเข้าไปในปากพี่เก่ง พี่เก่งเองก็เกือบสำลักเพราะคงคิดไม่ถึงว่าผมจะกล้าขนาดนี้(แล้วตอนนั้นกูทำไปได้ยังไงว่ะเนี่ยะ เลวจริงๆเลย ไม่น่าให้อภัยตัวเอง)

.................คนทั้งคน. . .ลืมได้ไง  ไม่มีใครเขาทำอย่างนั้น
คนรักกัน. .ทำได้ไง  ไม่มีวันฉันลืมไม่ลง. .  คนทั้งคน
ไปเถอะไป. .เธอรีบไป  ไม่ต้องพร่ำต้องเพ้อ
มันไม่ใช่เรื่องของเธอ  ใครจะเป็นจะตาย
คนทั้งคน. . ลืมได้ไง  ไม่มีใครเขาทำอย่างนั้น
คนรักกัน. .มาแทบตาย  ไม่มีวันฉันลืมไม่ลง. . .จำไว้เลย.....................

จบเพลงที่พี่นิคร้อง พี่ริชก็เดินเป๋ไปเป๋มาขึ้นไปร้องต่อทันที และมันก็เป็นที่โดนใจพี่นิคเป็นอย่างมากด้วย ทำให้ผมนึกถึงตุ๊กตาพี่หมาน้องแมวขึ้นมาทันทีเหมือนกัน
(http://www.imeem.com/konphantang/music/hJHY5n-N// ฟังเพลงหมาเศร้า ของแก้ว ลายทอง)

...............ตั้งวงรินกินเหล้าถ้าไม่เมาไม่เลิก ไม่เช็คบิลไม่ไล่ก็ไม่ไปจากร้าน
ทั้งฟูมฟายพูดพล่ามดูก็น่ารำคาญ แต่ใครจะรู้บ้าง เพื่อนฉันมันอกหัก
มันบอกว่าดอกฟ้านั้นทำให้หมาวัดเจ็บ เก็บเอาไว้ไม่ไหวกูเลยต้องบอกมึง
เรื่องไหนขัดใจหล่อนล่ะก็เป็นงอนตะบึง มันบ่นเพ้อรำพึงเหมือนคนใกล้บ้า
โอ้ว่าแม่ดอกฟ้ามาดูซิสิ่งที่เธอทำเธอทำให้หมาวัดมันเพี้ยนจัดจริงจริง
เออว่ะแม่ดอกฟ้าหมาวัดถูกทอดทิ้งทั้งที่ทำทุกสิ่งทุ่มเทถึงที่สุด
บ๋อยมายกเก้าอี้กระแทกโต๊ะดังเปรี้ยง เสียงแว่วอยู่ใกล้ใกล้
ว่าคนเราเมาหมามันก็ยังยกซดไม่สนใจโซดา กินเหล้าแกล้มน้ำตา
ไอ้หมาวัดมันบอกว่ามันซื่อแต่ไม่ได้แปลว่าเชื่อง
เรื่องของเรื่องก็คือมันไม่ใช่หมาพันธุ์นั้น ให้เดินตามต้อยต้อยคอยเอาใจทุกงาน
รู้สึกขัดกับสันดานเพราะมันรักอิสระ
โอ้ว่าแม่ดอกฟ้ามาดูซิ สิ่งที่เธอทำ เธอทำให้หมาวัดมันเพี้ยนจัดจริง จริง
เออว่ะ แม่ดอกฟ้าหมาวัดถูกทอดทิ้ง ทั้งที่ทำทุกสิ่งทุ่มเทถึงที่สุด
ตั้งวงรินกินเหล้าเมาแล้วก็ไม่เลิก เจ้าของร้านมาไล่ยังไม่อยากไปจากร้าน
หัวใจมันเสียจริตจิตเสียศูนย์แหลกลาญ เพื่อนฝูงปวดกบาลเพราะสงสาร หมาวัด.....

ตอนที่พี่นิคเดินลงมาส่งสายตาที่น่ากลัวมาให้ผม แต่ผมเห็นอะไรไม่ค่อยชัดแล้วเพราะภาพมันเบลอๆ หายใจก็ไม่ค่อยออกแน่นอยู่ที่หน้าอก ตามตัวก็เริ่มแสบร้อนมีผื่นแดงๆขึ้น แต่พี่เก่งคงยังไม่ทันสังเกตอาการผิดปกติของผมเพราะพี่แกก็เริ่มเมาได้ที่เหมือนกัน ผมเริ่มฟังเพลงที่ริชร้องไม่รู้เรื่อง หูอื้อไปหมด หายใจทางจมูกไม่ออกต้องหายใจทางปาก แล้วผมก็ทรงตัวนั่งไม่อยู่จากที่เดิมนั่งพิงพี่เก่งอยู่แล้วก็ค่อยๆเลื่อนตัวลงไปที่โต๊ะ

เปร้ง ! เสียงแก้วแตกเพราะผมที่ฟุบลงไปกับโต๊ะไปปัดเอาแก้วตกแตกนั่นคือเสียงสุดท้ายที่ผมได้ยินก่อนที่จะไม่รับรู้อะไรอีกเลย

...............................................................................................

ผมตื่นลืมตาขึ้นมาอีกทีก็รู้ว่าอยู่ที่โรงพยาบาล ผมเห็นพี่เก่งยืนคุยอะไรกับพี่หมอที ซักพักก็ยื่นซองอะไรบางอย่างมาให้ก่อนที่จะเดินออกไป แล้วพี่หมอทีเดินเข้ามาหาผม

“น่าจับตีจริงๆเลยนะ เรานิ่ก็รู้อยู่ว่าแพ้แล้วยังจะไปดื่มอีก”พี่หมอทีทักขึ้น ผมแปลกใจกับสรรพนามที่พี่หมอทีเรียกผมว่าเรา ทุกทีต้องเรียกน้องเอซิ แต่คำนี้ก็ดีรู้สึกอบอุ่นไปอีกแบบ

“ก็ผมคิดว่าดื่มนิดเดียวมันจะไม่เป็นอะไรอ่ะครับ”ผมตอบออกไปเหมือนเด็กน้อยทำผิดแล้วถูกจับได้

“ไม่เป็นไรแล้วล่ะครับ นอนพักอีกหน่อยก็หาย ดีนะวันนี้วันอาทิตย์ ไม่ต้องขาดเรียนยิ่งใกล้สอบแล้วด้วย เดี๋ยวพี่คงต้องไปแล้วครับ ออกเวรเช้าพอดี ไม่ได้นอนทั้งคืน ต้องมานั่งดูใครก็ไม่รู้”พี่หมอทีบอก

“ขอบคุณครับพี่หมอที”ผมยกมือไหว้

“มาขอบคุณอะไรครับ ก็มันหน้าที่ของพี่ หน้าที่หมอกับพี่ชายของเราไง อ้าวนี่เก่งฝากไว้ให้เรา อีกอย่างพี่รู้แล้วครับว่าใครเป็นคนปล่อยไวรัส”หมอทีบอก พร้อมส่งซองอะไรบางอย่างมาให้ผม

“พี่หมอทีรู้แล้ว พี่หมอทีไม่ได้บอกใครใช่ไหมครับ”ผมถามพี่หมอทีไม่ตอบได้แต่เดินยิ้มๆออกไป

ผมนอนคิดเรื่องที่พี่หมอทีบอกไปเมื่อครู่ แล้วผมก็ต้องหลุดออกจากความคิดเมื่อมีคนมาเรียกผม

“เอ”น้ำเสียงที่เรียบเย็นชาดังขึ้น ผมหันไปมอง

“สอง!”ผมร้องออกมาอย่างตกใจ ผมมองเหลียวหาคนอื่นแต่ไม่มีใครตามมา

“สองมาคนเดียว สองมายกธงขาวยอมแพ้เอ สองมาวันนี้สองมาลาเอ สองจะกลับไปที่มอแล้ว”สองพูดออกมาด้วยน้ำเสียงธรรมดา ผมได้แต่นอนนิ่งไม่พูดอะไร

“มาวันนี้สองไม่ได้มาขอโทษเอ สองรู้ว่าสิ่งที่สองทำไปมันไม่ควรได้รับการยกโทษให้ แต่สองอยากให้เอรู้ว่าสองทำไปเพราะสองรักเอ สองอยากเป็นเจ้าของตัวเอเพียงคนเดียว ครั้งแรกที่สองเจอเอ ตอนที่เอไปส่งพี่เด็ดเดี่ยวที่บ้าน ความรู้สึกตอนนั้นมันเหมือนมีพลังบางอย่างมาจากตัวเอมาหาสอง ตอนแรกสองไม่รู้ว่ามันคืออะไร จนสองพยายามสืบหาว่าเอเป็นไร ทำอะไรที่ไหน พอมารู้วันเกิดของเอสองยิ่งเข้าใจเอเกิดวันพุธกลางวันที่4เดือน4”สองบอกแล้วหยุดไปซักพัก วันเกิดผมที่สองบอกมาทำเอาผมอึ้งเล็กน้อย

“สองเกิดวันพุธกลางคืนที่8เดือน8 สองเคยอ่านเจอในตำราพลังจิตโบราณ เขาบอกว่าคนที่เกิดวันเดียวกันเดือนเดียวกัน ถ้าเป็นครึ่งของกันจะมีพลังหนุนเสริมพลังจิตให้กัน เป็นส่วนเติมเต็มให้กันได้โดยเฉพาะถ้าเป็นคู่รัก เหมือนเป็นหยินหยางรักษาสมดุลให้กันและกัน พอสองรู้อย่างนี้สองก็หาโอกาสที่จะเข้าใกล้ชิดเอ จนมีโครงการนี้เข้ามาสองก็สมัครจนได้มาอยู่กับเอ สองอยากให้เอมีพลังเหมือนสอง เอเองก็มีพลังอย่างนี้ซ่อนอยู่ เพียงแต่เอเป็นครึ่งหนึ่งของสองที่มีอยู่”สองเงียบไปอีก ผมงงกับข้อมูลที่สองให้ผมมา

“แต่นี่ไม่ใช่ประเด็นสำคัญ ที่เราจะมาพูดวันนี้คือเรารู้ว่าเอเป็นส่วนเติมเต็มให้เราได้มากกว่านั้น เอถามสองว่าสองเหนื่อยไหมตอนที่สองออกมานั่งพักตรงชิงช้าข้างองค์การ มันเป็นคำถามที่แสดงความห่วงใยออกมาจากใจจริง ไม่เคยมีใครถามสองอย่างนี้มานานมากแล้ว มีแต่คนเห็นสองเป็นคนแปลกประหลาด ชอบให้สองทำโน่นทำนี่ให้ดู แต่ไม่มีใครเคยห่วงสองเลย สองเป็นลูกคนกลาง ทำอะไรมักถูกมองข้ามเสมอ แต่เอเป็นคนที่ใส่ใจสอง ทำให้สองอยากได้เอมาครอบครองไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตาม”สองหยุด ผมก็ยังคงนิ่งเงียบ ในใจทั้งโกรธทั้งสงสาร

“เรื่องทั้งหมดที่สองทำลงไปเพราะสองต้องการให้เอมาเป็นของสอง มาอยู่ข้างๆสอง มาคอยห่วงใยดูแลสอง แต่ในเมื่อเอปฏิเสธสอง สองก็คิดว่าคนอื่นก็ไม่ควรได้รับการดูแลเอาใจใส่จากเอเหมือนกัน สองเลยทำทุกอย่าลงไป แต่สองก็รู้ว่าในใจของเอไม่เคยโกรธสองเลย กลับคิดจะเป็นฝ่ายไปซะอีก พี่นิคเองที่เขาทำไปก็เพราะทำไปตามหน้าที่ไม่ได้คิดกับสองเป็นอื่น ตรงกันข้ามในใจเขามีแต่เอ เขาทำอะไรให้สองเขาก็คิดแต่ว่าสองเป็นเอ”สองพูดออกมา แต่มันก็ไม่ได้ทำให้ผมดีใจขึ้นมาเลย เพราะผมตัดสินใจเด็ดขาดแล้วว่าผมกับพี่เขาเราจบกัน ผมจะไปเริ่มชีวิตใหม่ที่มหาลัยแห่งใหม่

“สิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดเป็นเพราะสองใช้พลังจิต สองใช้พลังจิตล็อคกลอนประตู บังคับลูกบอล บังคับให้พี่เด็ดเดี่ยวคล้อยตามเขียนไวรัสให้แล้วสองก็เอามาลงในคอม บังคับให้พี่นิคจูบสอง เพราะสองต้องการให้พี่นิคกับทุกคนเข้าใจเอผิด สองอยากให้เอเจ็บเหมือนกับที่เอทำให้สองเจ็บ ที่เอปฏิเสธสอง แต่บางครั้งสองก็ไม่ต้องใช้พลังจิตอะไรควบคุมพี่นิค อย่างเวลาเจอเออยู่กับคนอื่น พี่นิคก็จะมาทำเอาใจสองมากขึ้นเพราะต้องการประชดเอ ข้อนี้เอเองก็น่าจะรู้ดี”สองเงียบไปอยู่นาน ผมนิ่งเงียบไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงกับบรรยากาศอย่างนี้ดี แล้วสองก็ทำงายความเงียบขึ้น

“เอ อย่างที่บอกว่าสองมาวันนี้สองไม่ได้มาขอโทษ แต่สองจะมาเอาความเจ็บที่ทำไว้กับเอคืน”สองพูดแค่นั้นแล้วก็เงียบไป ผมเหลียวไปดูเห็นสองเหมือนจะดัดนิ้วตัวเองแต่แล้วก็มีเสียงดังขึ้น

กร๊อก ! เสียงกระดูกที่ข้อนิ้วของสองหัก

สอง! ผมอุทานออกมาด้วยความตกใจ ไม่คิดว่าสองจะทะอะไรรุนแรงถึงเพียงนี้

“สองเอาความเจ็บที่ให้เอคืนแล้วนะ ถึงแม้ว่าความเจ็บมันจะไม่เท่ากัน”สองพูดแล้วก็เดินจากไปปล่อยให้ผมนอนขนหัวลุกกับพฤติกรรมที่น่ากลัวของสอง

ผมนอนคิดว่าในชีวิตที่เกิดมาไม่เคยเจออะไรที่น่ากลัวขนาดนี้เลย แล้วต่อไปเราจะเจออะไรอีกไหมนี่ ถ้าเจอขอให้เป็นเรื่องธรรมดาอย่างที่ชาวบ้านทั่วไปเขาเจอก็แล้วกัน อย่าเจออย่างนี้อีกเลย

แล้วผมก็หันไปเห็นซองที่พี่หมอทียื่นให้ ผมแกะออกมาดูมันเป็นการ์ดที่ทำมาจากภาพถ่าย เป็นการ์ดที่เลื่อนขึ้นลงได้ มันเป็นภาพถ่ายของผมกับพี่นิค ถ้าเลื่อนขึ้นพี่นิคจะหายไปเป็นภาพพี่เก่งมาแทนพี่นิค ถ้าเลื่อนลงภาพพี่เก่งจะหายไปเป็นภาพพี่นิคแทน ผมผลิกเข้าไปอ่านข้อความพี่เก่งเขียน

“เพลงนี้ตอนแรกพี่ตั้งใจจะเล่นในเอฟัง แต่มาคิดดูว่าถ้าเล่นในโรงพยาบาลคงไม่ดีเท่าไหร่ เดี๋ยวคนป่วยลุกมาแด๊นซ์กระจาย (ที่จริงพี่กลัวเล่นไม่จบเองมากกว่า) เพลงนี้เป็นเพลงสื่อแทนใจของพี่ในตอนนี้และตลอดไป
(http://www.imeem.com/yumiyumy/music/Ot6pHI2o// ---ฟังเพลงไม่อาจเปลี่ยนใจ ของเจมส์ เรืองศักดิ์)

ไม่บอกก็รู้ว่าเธอ ไม่มีฉันเหลืออีกแล้วในใจ
เจ็บมันเป็นอย่างไร เข้าใจลึกซึ้งก็วันนี้
อยากจะบอกเธอว่ารัก อยากจะฉุดรั้งเธอไว้
เพื่อทำทุกอย่าง ที่ตัวฉันทำได้
แต่มันก็สายไปแล้วใช่ไหม
ฉันคงไม่อาจทำให้เธอเปลี่ยนใจ
ฉันคงไม่อาจทำให้เธอกลับมารักฉัน
เมื่อคนนั้นเข้ามาทำให้ใจเธอหวั่นไหว
รักเขาช่างง่ายดาย
ไม่อาจจะลบภาพเธอจากความทรงจำที่ฝั่งในใจ
อยากหยุดเวลาไว้ ไม่อยากให้เธอต้องเจอเขา
ฉันจึงขอแค่เพียงยังรักเธอ จะได้ไหม นะเธอจะได้ไหม (รักเธอตลอดไป)

ขอบคุณที่เป็นรักแรกพบสำหรับพี่

ปล.ช่วงที่ผ่านมา เอคงสับสนระหว่างคนที่เข้าใจกับคนที่อยู่ในใจ พี่เป็นได้แค่คนที่เข้าใจเอ แต่คนที่อยู่ในใจเอเป็นใคร อยากรู้ก็เลื่อนภาพขึ้นลงดูซิ จะเห็นทั้งคนที่รู้ใจและอยู่ในใจ”

ผมพลิกการ์ดกลับมาที่ด้านหน้าเลื่อนการ์ดขึ้นลง คนที่เข้าใจ คนที่อยู่ในใจ ผมนอนคิดอะไรไปเรื่อยจนหลับไป

+++ จบบทที่ยี่สิบเก้า +++

*** ข้อคิดคำคมประจำบท ***
-   ผมได้พิสูจน์ความบริสุทธิ์ใจให้กับตัวเอง
-   เรื่องบางเรื่องให้เรารู้แล้ว ไม่ต้องไปบอกใคร ก็ทำให้เราสบายใจได้เหมือนกัน
-   คู่รักเหมือนเป็นหยินหยางรักษาสมดุลให้กันและกัน
-   คนที่เข้าใจกับคนที่อยู่ในใจ

หัวข้อ: Re: <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 29 (ตอนหน้าก็จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Lalunar ที่ 30-06-2008 03:08:44

เจิมมมมมมมมมมมม
อิอิ เป็นครั้งแรกเลยนะเนี่ย ที่ได้เจิมคนเขียน หุหุ :oni1:
สู้ๆนะคับ เอ  :a2:

หัวข้อ: Re: <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 29 (ตอนหน้าก็จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: maabbdo ที่ 30-06-2008 03:28:29

 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 29 (ตอนหน้าก็จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: panang ที่ 30-06-2008 03:38:38

 :เฮ้อ:  อ่านแล้ว พูดไม่ออกบอกไม่ถูก  :o12:

ไม่ชอบการจากลา เพราะเรื่องเข้าใจผิดที่สุดเลย  :m15:

หัวข้อ: Re: <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 29 (ตอนหน้าก็จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: goozaza ที่ 30-06-2008 03:53:37

 ว่าแต่ คิดไงพี่ มาลงตอนตีสอง รออ่านตั้งแต่4ทุ่ม พี่เอดันหลับซะงั้น 555 ว่าแต่พี่นิค หลับไปซะแระ กะจะได้ยินเรื่องดีๆ ซะหน่อย อิอิ   ตอนนี้สุดๆเลยแฮะ ใช้เพลงแทนความรู้สึก หุหุ  

หัวข้อ: Re: <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 29 (ตอนหน้าก็จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: BABY_CHICK ที่ 30-06-2008 04:44:02

 :m4:จะจบแย้ว เป็นกำลังใจให้ครับ สองนี่น่าสงสารจังครับ

แล้วทุกวันนี้ล่ะ เขาเป็นอย่างไรบ้าง อืม ถ้าเรามีพลังจิตแบบสองก็ดีนะ

อะไรๆ ที่มันแย่ๆ ก็คงดีขึ้น มีสิ่งพิเศษ ก็ควรทำแต่เรื่องดีๆ นะครับ พี่น้อง o13 o13

หัวข้อ: Re: <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 29 (ตอนหน้าก็จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 30-06-2008 07:03:22

 :m4: เริ่มเห็นเค้าราง ของจุดจบในตอนนี้ของเรื่อง  :a2:

สิ่งที่น้องเอยึดมั่น คือศิล  ดังนั้นศิล จึงคุ้มครอง ให้คนพาล แพ้ภัยตัวเอง

 :serius2: สิ่งที่น้องเอประชดพี่นิค โดยการดื่ม มันผิดศิลข้อ 5 นะ ทีหลังอย่าทำ  :เศร้า2:

เมื่อผลที่คาดเดาออกมาอย่างนี้ จำเลยในคดีนี้เห็นท่าจะพ้นผิด แต่ไม่พ้นผิดในสิ่งที่ไม่ยั้งคิด ทำให้น้องเอ

ต้องเสียใจ ฉนั้น ... อันนี้ต้องแล้วแต่น้องเอ ผมว่า คณะลูกขุน (ในเล้า ) คงไม่มีใครใจดำลงโทษพี่นิค

แต่น้องเอ ผมว่าไม่แน่ คอยดูว่าน้องเอจะจัดการพี่นิคยังไง ( ในขณะนั้น )  :อิอิ1:

แต่ในศาล ยกฟ้อง  :oni1: หนีก่อน คดีเก่า น้องเอยังไม่ยกโทษ ให้ผมเลย มาก่อคดีใหม่อีกแล้วผม  :bye2:

หัวข้อ: Re: <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 29 (ตอนหน้าก็จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: thomaskung ที่ 30-06-2008 07:15:48

- -" กล้าหักนิ้วตัวเอง

หุหุ ถ้าสองไม่ยอมแพ้วันนั้นแล้วล่ะก็...

ไม่อยากคิดต่อจริงๆ เลยนะ

แต่ว่านะ

อุปสรรคใหญ่ขนาดนั้นก็ผ่านมาได้แล้ว

ก็ขอให้รักกันต่อไปนานๆ นะครับ

 :oni3:

หัวข้อ: Re: <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 29 (ตอนหน้าก็จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: hima ที่ 30-06-2008 08:08:54

อ่านแล้ว แทบไม่อยากจะเชื่อเรื่องพลังจิต อืมมม..... แต่เอาเถอะ เรื่องราวที่ผ่านมา ทำให้เห็นถึง ความจริงใจกันดีเนอะ แต่ละคนก็เป็นผู้ใหญ่ มี EQ สูง น้องเอ ก็อย่าน้อยใจบ่อยไปนะครับ :D

หัวข้อ: Re: <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 29 (ตอนหน้าก็จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Mint ที่ 30-06-2008 08:52:07

  :m30::m30: หักนิ้วตัวเอง น่ากลัวเจงๆคนคนนี้

ลุ้นๆจะคืนดีกันยังไหงหนอ พี่เออย่าคืนดีง่ายๆนะคะ  :a2: :a2:

ลงโทษพี่นิคหนัก โทษฐานทำพี่เอเศร้ามาหลายวัน เคืองๆๆๆ :a14::a14:

ตอนหน้าตอนสุดท้ายแล้วยังไงก็ขอหวีทๆๆๆๆๆหน่อยนะคะ  :o8: :o8:

ปอลอ. รักกันมากๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ  :L2: :L2:

ปอลอ. ศาลรอลงอาญาละกัน  :a4: ดูความประพฤติพี่นิค ก่อน ถ้าแหกกฏข้อที่ 3ได้ จะยกฟ้อง  :laugh: :laugh:

ไปดีกว่าเด๋วโดนข้อหายุแยง  :oni1: :oni1:

หัวข้อ: Re: <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 29 (ตอนหน้าก็จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: alive ที่ 30-06-2008 09:02:13

อืมมมมมม

มันน่าให้อภัยมั้ยนิ  ทำเค้ามาซะเยอะเลยนะสอง

แต่สุดท้ายก็มาทำร้ายตัวเองเพื่อทดแทนที่ทำกะเอเหรอ

อ่านดูมันก็ตกใจนะ  แต่จะว่าไปมันน้อยไปนะ

อาจจะดูโหดนะ  แต่ทำแบบนี้เท่ากับทำให้คนอื่นสงสารตัวเองมากขึ้นอ่ะสินายสอง

ถ้าเป็นเราให้ตายต่อหน้าก็ไม่ให้อภัยหรอก

โหดไปป่ะเนี่ยฉ๊านนนนนน

เอ สู้ ๆ ๆ ๆ  ๆ  

ความรู้สึกเอตอนนั้นเป็นงัยอ่ะ  แต่สำหรับเราความรู้สึกที่เสียไปอะไรมันก็ทดแทนไม่ได้หรอก

หัวข้อ: Re: <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 29 (ตอนหน้าก็จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: nana ที่ 30-06-2008 09:04:45

 :m1:ขอให้ผ่านอุปสรรคต่างๆไปได้ด้วยดีนะค่ะ :m1:

หัวข้อ: Re: <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 29 (ตอนหน้าก็จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 30-06-2008 09:05:27

อ่านจบตอนไปอย่างช้าๆๆ เพราะฟังเพลงไปด้วย โอยยยยย อินสุดๆ
เพลงโดนมาก อยากรู้นัก ณ เวลานั้นมันปิ๊งเพลงกันขึ้นมาได้ฉับพลันเลยจริงๆ รึนั่น สุดยอด มิเสียแรง เป็นแควน ดีเจ (สงสัยยีน ถ่ายทอดได้ดี เวลามีแอลกอฮอลในกระแสเลือด  พี่เก่ง ก็ไม่เบานะนั่น o13)

พี่เก่ง ประเสริฐมากๆๆๆๆๆๆๆ ไม่รู้จะหาคำไหนมาจำกัดความได้ดีไปกว่านี้ ขอให้เค้าได้พบเจอแต่สิ่งดีด้วยเถอะ ทุกวันนี้ยังว่างอยู่มั๊ยนั่น

สอง เค้าเป็นคนที่น่าเห็นใจจริงๆ  อาจเกิดจากมีคนเข้าหาเค้ามาก แล้วทึ่ง อึ้งไปกับความสามารถพิเศษของเค้า จนเค้าเคยชินกับมันจนนำมันมาใช้ผิดรูป ผิดที่ผิดทาง หวังว่าสองจะใช้พลังพิเศษนี้ในทางที่ดีขึ้น หากได้อยู่ในแวดล้อมของคนที่พร้อมจะเข้าใจเค้า คอยดึงและรั้งเค้าไว้ได้

พี่หมอที อ๊ากกกกกกกกกก   น่ารักเสมอต้นเสมอปลายจริงๆ ป่านนี้อยู่ รพ ไหนเนี่ย จะไปตรวจสุขภาพซะหน่อย :เหอะ1:

พี่นิค อยากรู้จัง ตอนโดนสองสะกดจ๊วบไปตอนนั้นน่ะ มันมีแรงดึงดูดมากเลยหรือ รึว่ามันเป็นฟามซาหมักจายยยยยยยยยย :m12:

ส่วนเอ  เข้าใจความรู้สึกนะ ว่าอารมณ์นั้นมันอยากประชดแค่ไหน
แต่แบบว่าแบเบอร์มาหมดหน้าตัก ว่า  

"รักนะ แต่เมิงงงงงงงงง.......น่ะ ที่เปลี่ยนไป"

แล้วดูซิ ที่ทำไป ทำร้ายตัวเองชัดๆ เกิดเป็นอะไรหนักหนาขึ้นมา คนที่เสียใจที่สุด
ไม่พ้นคุณแม่ น้องโอ๊ต คนในครอบครัว ตลอดจนเพื่อนๆ พี่ๆ บลาๆๆๆๆๆ ท้ายสุด ท่านนายกดีเจสุดหล่อนั่นด้วย

ผ่านเหตุการณ์สะเทือนใจแบบนั้นมาได้ ได้ลิ้มลองความเจ็บปวดของความรักอันเกิดจากความไม่เข้าใจกัน ขาดการสื่อสารที่เพียงพอ ต่างคนต่างคิด ต่างคนต่างสรุปผล โดยไม่ให้โอกาสเวลา สำหรับการชี้แจง แล้วเป็นอย่างไร

โชคดีเพียงไหนที่มีวันนี้ และจะดีมากๆ ที่จะมีวันพรุ่งนี้และวันต่อๆ ไป
สำหรับทั้งสองคน :o8:


รออ่านต่อนะ เป็นกำลังใจให้

หัวข้อ: Re: <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 29 (ตอนหน้าก็จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: pongsj ที่ 30-06-2008 09:09:55

อิอิ เพลงกระจายเลยตอนนี้ แต่ไม่ค่อยรู้จักเลย

รอตอนจบน่ะค้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

หัวข้อ: Re: <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 29 (ตอนหน้าก็จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: แก้ว ที่ 30-06-2008 09:48:32

สองไปแล้ว....
ต้องฉลอง  :mc4:


แต่เอดื่มเหล้าจนเข้าโรงพยาบาล  น่าตีจริง ๆ  (พี่นิคลงโทษเร็ว ๆ นะคะ)  :laugh:

หัวข้อ: Re: <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 29 (ตอนหน้าก็จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: imon ที่ 30-06-2008 09:49:59

ดูซิต่อไปเพ่นิคจะแก้ตัวยังงัย
 :oni1: :oni1: :oni1:

หัวข้อ: Re: <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 29 (ตอนหน้าก็จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: bbme ที่ 30-06-2008 10:14:03

เจอแบบสองจริงคง... :o
แต่ก้อน่าสงสารเนอะ...
ดีแล้วที่เข้าใจและตัดใจได้ง่าย..
ไม่งั้นเรื่องราวมันคง..  :m15:

หัวข้อ: Re: <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 29 (ตอนหน้าก็จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Simply Blue ที่ 30-06-2008 10:56:19

ในที่สุดก็คลี่คลาย

ถ้าไม่ได้หมอที สองก็คงยังไม่สำนึกอยู่ดี... เวรกรรมจริง เคยได้ยินว่าคนที่มีพลังเหนือคนทั่วไป แล้วถ้านำไปใช้ในทางที่ผิด จะตกกรรมในวงเวียนว่ายตายเกิดอย่างทรมานที่สุด... จะโทษว่าเป็นเพราะการเลี้ยงดูและสภาพแวดล้อมอย่างเดียวก็ไม่ถูก หากอยู่ที่จิตสำนึก... :sad2:

พี่ก็เข้าใจนะว่าถ้าความสัมพันธ์ของทั้งสองคนยังเป็นแบบไม่เปิดเผย เรื่องยุ่งยากลำบากใจก็จะเข้ามาไม่หยุด แล้วมันก็ทำให้ทั้งสองคนรู้สึกผิดไปเรื่อยๆ ค่อยกัดกินในใจ เพราะก็ค่อยปิดบังหรือลวงคนในครอบครัวที่ทั้งรักทั้งผูกพันและยังสังคมอีก  พี่ไม่รู้ว่ามันเกิดจากความลังเล ไม่แน่ใจ ไม่มั่นใจ หรือเปล่า แต่ก็เป็นกำลังใจให้ทั้งสองคนรักกันมั่นคงไปนาน ผ่านอุปสรรคมาด้วยกัน ใจก็ผูกพันกัน หากเห็นสมควรถึงแก่เวลา ก็น่าจะคุยกับครอบครัวให้เข้าใจ สู้ สู้  :a2:

หัวข้อ: Re: <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 29 (ตอนหน้าก็จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 30-06-2008 11:48:48

สองนี่ สุดๆจิงๆอ่ะ เเต่ก็ยังดีที่ถอยไปก่อนที่อะไรมันจะแย่ไปมากกว่านี้
หมอทีเเสนดี อรั๊ง ตอนนี้มีคนดามใจยังน้อออ  :-[
ให้อภัยเฮียนิคก็ได้ เหตุผลพอรับได้  :a3:

หัวข้อ: Re: <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 29 (ตอนหน้าก็จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: PakBeob ที่ 30-06-2008 12:08:17

5555+ แอบชอบน้องที่เกิดวันที่ 4 เดือน 4 เหมือนกันฮับ
เพิ่งรู้ว่าของน้องเค้าแรง.... :a5:

ลป. มาเพ้อเฉยๆ ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณเอเน้อ...

หัวข้อ: Re: <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 29 (ตอนหน้าก็จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 30-06-2008 12:16:51

ไหนที่สุดเรื่องก็กลับกลายเป็นดี
แต่ยังไงก็อดทนต่อนะคับ


ตอนนี้นี้จะดีกันป่าว :laugh:

หัวข้อ: Re: <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 29 (ตอนหน้าก็จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: poom ที่ 30-06-2008 12:34:26

 :เฮ้อ:เรื่องราวคลี่คลายไปในทางที่ดี ในส่วนของน้องเอและสองเท่านั้น...

ส่วนที่เหลือคือพวกพ้องและตัวพี่นิคยังไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร มีเพียงพี่หมอทีคนเดียวที่พอรู้เรื่องแล้ว..ต้องมาดูว่าจากนี้พี่นิคจะว่าไงกับเหตุการณ์ที่ผ่านมา..ฟังความเพียงข้างเดียวทั้งที่คนนั้นรู้จักได้เพียงไม่กี่วัน แต่ก้อเข้าใจว่าโดนจิตสังหารหลอนให้หลงงมงายจนลืมเลือน แล้วพวกที่เหลือละโดนสะกดด้วยหรือไงถึงไม่คิดจะถามกันเลย....

พี่นิค...แจงนาทีนั้นได้ป่าวว่ารู้สึกไงกับการโดนสะกดอ่ะ....

หัวข้อ: Re: <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 29 (ตอนหน้าก็จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Normalblue ที่ 30-06-2008 12:47:20

ขอเวลาปรับอารมณ์อครับ...

กำลังอึ้งรับประทาน....  เดี๋ยวกลับมาเมนท์....  ขอตัวไปปรับอึ้งแป็ป  :o :o :o

หัวข้อ: Re: <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 29 (ตอนหน้าก็จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: cassper_W ที่ 30-06-2008 15:13:32

เอิ่ม  เอิ่มอ่านตอนนี้แล้นนนนน

เอ งอน พี่นิค เยอะๆๆๆเลยน่ะ  หหุ  ไม่ได้ไม่เข้าข้างพี่นิค น่ะ  แต่ตอนนั้น เอ คง เจ๊บ จิงๆๆๆอ่ะ

เรื่องที่เกิด คิด ว่า ก็เพราะ พี่นิค ไม่เชื่อใจอ่ะแหละ ไม่งั้นคง ไม่ทะเลาะ ลุกลามใหญ่โต จน สอง เอามาเป็นช่องว่าง แทรกเข้าไปปั่นป่วนนน   ได้ อ่ะ    :เฮ้อ:

แต่ว่าถึงไงเรื่องมันก็ผ่านมาแล้วเนอะ  รักกาน มั่กมากกกกน๊า   แต่ก็ยังคิดว่า ถึงสอง จาหัก หมดสิบนิ้ว ก็ คงแทน ความรู้สึกที่เสียไปไม่ได้อ่ะ  อย่างว่า อ่ะ เจ๊บตัวอ่ะหายง่าย แต่เจ๊บใจอ่ะ มันต้องใช้เวลานานกว่าน่ะ   :sad2:

เป็นกาลังใจให้ เอ กะ พี่นิค น๊า  รัก กันนาน น่ะจ๊ะ   :กอด1:

หัวข้อ: Re: <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 29 (ตอนหน้าก็จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: uuro ที่ 30-06-2008 15:25:40

คนอย่างสองน่ากลัว และคิดถึงแต่ตัวเองจริงๆ ว่าไปก็อยากให้นิคมาเล่าช่วงนี้ด้วยว่าโดนสองใช้พลังจิตยังไงบ้างแล้วรู้สึกตัวบ้างมั้ย ส่วนงานนี้ยกความดีให้เก่ง กับหมอทีด้วย
ปล. ที่ถามว่าฟ้าเป็นใคร เพื่อนพี่เองน้อง รู้แล้วก็อย่าทำมันผิดหวังล่ะ เดี๋ยวมันร้องไห้ (เอาเข้าปะ)

[attachment deleted by admin]

หัวข้อ: Re: <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 29 (ตอนหน้าก็จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: surichay ที่ 30-06-2008 15:50:38

เหลืออีกตอนเด๋วแล้วอ่า ลุ้นๆๆ จาคืนดีกันยังไงน๊า

   :L1:ขอให้รักกันนานๆๆน่ะค่ะ :L1:

หัวข้อ: Re: <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 29 (ตอนหน้าก็จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: IZE ที่ 30-06-2008 15:56:35

เรื่อง  ก็คลี่คลาย แล้ว  แตพี่นิคละจะทำยังไง

หัวข้อ: Re: <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 29 (ตอนหน้าก็จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Eis ที่ 30-06-2008 16:09:45

จะผิดไหมถ้าผมรู้สึกสงสารสอง ??  รู้สึกเหมือนเขาคงต้องเหงามากๆ แน่ๆ เลย แล้วนี่ตอนนี้ได้ข่าวกันบ้างไหมครับว่าดำเนินชีวิตเป็นอย่างไรบ้าง

อยากรู้ความรู้สึกพี่นิคด้วยครับ ว่าตอนถูกสะกดจิตเป็นยังไง จำความได้ไหมว่าจูบกะเขาหนะ  o12

ส่วนเรื่องนายเอไปออสเตรเลียละจะไม่กลับ แล้วพี่นิคถูกคาดหวังให้แต่งงานหลังเรียนจบป.โท ก็เป็นเรื่องอนาคตเนาะ ..​ก็อยากให้มาเล่าให้ฟังเรื่อยๆ นะครับผม เป็นห่วงทั้งคู่นะครับแต่ผมก็เชื่อว่าความหนักแน่นและเชื่อใจกันคงสามารถทำให้ทั้งคู่ประคองรักผ่านไปได้ด้วยดี... ว่าแต่พี่นิคครับ ไหนๆ นายเอจะบินไปโน้นแล้ว พี่ไม่คิดจะละเมิดกฎข้อสามกะนายเอทุกวันจนกว่านายเอจะไปโน้นหรอครับ??  คือผมอยากอ่านอ่ะ  :o8:




ป.ล. พี่นิคคุณย่าเป็นยังไงมั่งครับผม สุขภาพแข็งแรงดีแล้วหรือยังครับ ?

หัวข้อ: Re: <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 29 (ตอนหน้าก็จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Normalblue ที่ 30-06-2008 17:57:07

อะยัง ภันเต ติสะระเณนะ สะหะ อัฏฐะ สีลานิ ยาจามิ
พึ่งรู้ว่าพี่เอถือศีล 8 งั้นพี่เอ
ก็กินข้าวหลังเที่ยงไม่ได้ และไม่มีแรงช่วงดึก (วิกาลโภชนา ) o2 o2
ก็ใช้เครื่องหอมประโลมเย้าพี่นิคไม่ได้(นัจจคีตวาทิตวิสูกทัสสนา มาลาคันธวิเลปนธารณมัณฑนวิภูสนฏฺฐานา : ไม่ประโลมพี่นิคก็เคลิ้มละผมว่า  เกียร์ขี้อึดอัด) :laugh: :laugh:
ก็นอนเตียงเดียวกับพี่นิคไม่ได้เพราะที่นอนไม่ควรใหญ่ และ ฟุ่มเฟือย(อุจจาสยนมหาสยนา : หรือเล็กก็จะเบียดนอน) :laugh: :laugh:
อิมานิ อัฏฐะ สิกขาปะทานิ สะมาทิยามิ
รูปกาลแบบนี้เป็นสาเหตุหนึ่ง(เน้น...หนึ่ง)ที่ทำให้พี่นิคนั้น  เป็นคนหึงแรงและหึงง่าย  ขอให้ทุกๆ คนเข้าใจพี่เกียร์ผมนะครับ :a2: :a2:
จากการประชุมวาระเร่งด่วน

สืบเนื่องจากการกระทำที่สุ่มเสี่ยงต่อการเสียชื่อเสียงของสภาเกียร์...  เป็นฉันทามติว่า...  ต้องรอฟังตอนจบ

และค่อยมาพิจารณากันอีกครั้งว่าจำเลยที่ 1.พี่นิค และ 2.สอง สมควรได้รับการนิรโทษกรรมหรือไม่ต่อไป...จบ :a5: :a5:

ปล. Quote พี่เอ

อ้างถึง

เออแล้วไอ้สภาเกียร์นี่มีจริงเหรอ

มีจริงครับ 
สภากลาง - สภาวิศกรแห่งประเทศไทย  มีหน้าที่จัดสอบใบประกอบวิชาชีพและเพิกถอนตลอดจนการประชุมเพื่อปรับปรุงหลักสูตรและองค์ความรู้ทางวิศวกรรม
สภาเกียร์มหาวิทยาลัยขอนแก่น - สภาศิษย์เก่าและนักศึกษาคณะวิศวกรรมศาสตร์และสโมสรนักศึกษาคณะวิศวกรรมศาสตร์  เป็นทำเนียบย่อมๆ ของเหล่าเกียร์ ม.ดินแดง

ปล.2 เขียนยาวไปหน่อย  และเรื่องด้านบน สม. มาครับ

หัวข้อ: Re: <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 29 (ตอนหน้าก็จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: fc_fic ที่ 30-06-2008 18:58:01

“นี่มันอะไรครับ ทำไมผมต้องถูกตัดคะแนนความประพฤติตั้ง 50 คะแนนแล้วยังโดนทำทัณฑ์บนอีก 50 คะแนนนี่ก็เท่ากับผมโดนพักการเรียนเลยนะครับ”


 o13 อยากให้นิคออกมาเล่าเรื่องตอนนี้บ้างค่ะ  สงสัยว่าทำไมต้องตัดคะแนนมากขนาดนี้ อนาคตของน้องเอเลยนะนั่น.... o2 o2  รักภาษาอะไร... o2 o2

(นิคอย่าโกรธน๊า...สงสัยอินจัด... :กอด1:)
*****************************

อีกอย่างพี่ก็บอกคนในเล้าไปให้หมดซิเรื่องที่ทางบ้านพี่หวังว่าพี่จบโทแล้วจะแต่งงานนะ ให้ข้อมูลไม่หมดนี่นา (แล้วที่นี้รู้แล้วใช่ไหมครับ ว่าทำไมผมถึงห่วงนักนาถึงมันจะแค่ 3-6 เดือน)


 :o12: เรื่องนี้....นิค จาว่าอย่างไรคะ.....น่าสงสารน้องเอ.... o7

หัวข้อ: Re: <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 29 (ตอนหน้าก็จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: ๐DoNuT๐ ที่ 30-06-2008 19:05:12

โอ้ สองยกธงขาวว สะบัดพลิ้วเชียว หึหึๆๆ
อีกตอนเดียวก็จบแล้วหรอ อยากใมห้มีอีกเยอะๆอะหนุกดัครับ
ว่าแต่ พี่เอบอกว่าพี่นิคจบโทแล้วจะแต่งงานแล้วแต่งกะใครอะ ?? พี่เอป่ะ =w=
รีบมาต่อนะครับ

หัวข้อ: Re: <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 29 (ตอนหน้าก็จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: P_love ที่ 30-06-2008 19:31:34

 :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:

อ่านแล้วจะบ้าตาย สองคิดได้ไงน่ะ หักนิ้วตัวเอง บรึ๋ยส์ น่ากลัว  :o

จบตอนแล้วพี่นิคก้อพ้นข้อหาแล้วนะคะ ยังไงก้อขอให้พี่นิครักกเอต่อไปนานๆ นะ :L1:

เป็นกำลังใจให้เอกับพี่นิค :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 29 (ตอนหน้าก็จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 30-06-2008 20:27:46

อ่านตอนนี้แล้วค่อยสบายใจสำหรับน้องเอ
แต่พี่นิค...น้องเอยังไม่แก้ข้อกล่าวหาให้นะจ๊ะ  รอก่อนน๊ายังไม่พ้นโทษ
ก็ต้องรออ่านในตอนต่อไป...ว่าพี่นิคจะเข้าหาน้องเออย่างไร  :m14:
เอายังงี้มั้ย...เพื่อไม่ให้พี่นิคไปยุ่งกะใคร ไปจู..จุ๊บกะใครอีก  o12
น้องเอก็แหกกฏข้อที่ 3 เองสิ  พี่ขอเชียร์อย่างสุดใจนะจ๊ะ
ของของเราต้องเอาไว้อยู่ใกล้ตัวนะ...ตัวเอง  :m1:
ปล. น้องเอจะให้พี่เลิกเป็นกองหลังเชียร์พี่นิคไม่ได้หรอกน๊า   :laugh:
ตราบใดที่ฟ้ายังให้เอคู่กะพี่นิค และพี่นิคคู่กะเอ พี่ก็จะเป็นกองหนุนให้พี่นิคต่อไปจ้า อิอิ 
(น้องเอมีกองหนุนตั้งเยอะนิ....)  :o8:
เอ้า ! พี่นิคมีคำชี้แจงเรื่องที่บ้านให้แต่งงานหลังจบโทมั้ยคะ.... :angry2:
ทุกอย่างก็เป็นเรื่องอนาคต...แต่ก็แก้ไขได้ชิมั้ยคะ พี่นิค อิอิ
มอบ  :L2: เพื่อแสดง  :L1: และขอ  :กอด1: เป็นกำลังใจ
ให้ทั้งสองคนผ่านพ้นปัญหาและอุปสรรคต่าง ๆ ไปได้ด้วยดีนะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 29 (ตอนหน้าก็จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 30-06-2008 21:55:16

พี่เอ  พี่นิคนอน แล้ว ทำ ไม ไม่ปลุกละค่ะ   :m25:

อุส่า  :m13:

นั่ง รอ พี่นิค มาเล่า ว่า จะเกิดอะ ไรขึ้นเมื่อคืน    :m1:


พี่เก่งนี่ โรแมนติกจังเรย   :m1:

รักแรก  ... คนที่เข้าใจ ... คนที่อยู่ในใจ    สองอันหลังนี่แยกยากจัง


o13

+1  ให้ พี่เก่ง   :m4:


"พี่หมดที"  ---> ต้องเป็นพี่ หมอที รึป่าวอ่า

"พี่หาไรก่อนนะ"  ---> พี่เอ ตกคำว่ากินรึป่าวค่ะ

"สองเลยทำทุกอย่าลงไป "  ---->  ง  หายค่ะ

"ทำงายความเงียบ"  -----> ลาย คร้า

รีบพิมพ์เพื่อไป ทำ อะไรรึป่าวน้า........... :m13:

 
"ใช้สิ่งที่เรียนมาทำเรื่องไม่ดี"


ประโยคนี้ สุดยอดเลยพี่เอ    o13


อ่านไปอ่านมา 

เจอทั้งคนบ้าเกมส์ เจอ ทั้ง นักแฮ็คข้อมูล   :laugh:


แถมนี่ให้  :เตะ1: พี่นิคเพราะจูบคนอื่นนอกจากพี่เอ

คดีเก่ายังไม่หมด พี่นิค มาเพิ่มคดีอีกแล้ว  ชักไม่ปลื้ม ..... o12

ส่วน ที่พี่เอ จูบ พี่เก่ง ต่อหน้าพี่นิค  อัน นี่ ......

ถือว่า ยกประโยชน์ให้พี่เก่งละ กัน  -----> พี่ชายที่แสนดี ชิมิ


“พี่หมอทีรู้แล้ว พี่หมอทีไม่ได้บอกใครใช่ไหมครับ”ผมถามพี่หมอทีไม่ตอบได้แต่เดินยิ้มๆออกไป

ไอ้เดินแล้วยิ้มออกไป นี่มันหมายความว่า ยังไงอะ

อ่านแล้ว ค้างคาใจสุดๆๆ พี่เอ มาลง ตอนต่อ ไปด่วน

พี่เอเรื่องที่ พี่สองบอกเกี่ยวกับวันเกิดพี่เอ กับพี่สอง  เป็นเรื่องจริงอะป๊ะ

"ผมกับพี่เขาเราจบกัน "  อ่าน แล้วชักสาสาร พี่นิค แฮะ

พี่เอ ลงตอนนี้ ยาว มาก เลย เม้น เยอะไปหน่อย 

อย่าว่ากันน้า  :m13:

พี่เอ ชอบ หนีปัญหาจังเรย อ่ะ 

...หันหน้า มาหามัน แล้ว ลองสู้ กับมันดู ซิ 

ถึงมันจะยาก แต่ก็คุ้ม ที่จะทำนะ     :L2:


และ ก็นั่งรอตอนต่อ ไป   :m22:

 :bye2:

 

หัวข้อ: Re: <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 29 (ตอนหน้าก็จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: angsumalin ที่ 30-06-2008 22:12:45

อี้ย!! สองหลอนได้อีก เจอแบบนี้ผมคงจะเป็นลมบนเตียงคนไข้อีกรอบ

ปล. อี้ง

ปล.ปล. อี้งมาก

ปล.ปล.ปล. อี้งที่สุด  .... สองน่ากลัว  :sad4:

หัวข้อ: Re: <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> UP ตอนที่ 29 (ตอนหน้าก็จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 30-06-2008 22:17:52

แวะเข้ามาดู ก่อน :a12:

* ฝันดีค่ะ พี่ เอ พี่นิค

หัวข้อ: Re: UP ตอนจบ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (ตอนนี้กำลังสัมภาษณ์สดผ่านทางmsnไว้เอามาลงครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 30-06-2008 22:25:19

 :oni1: ตอนจบมาแล้วครับ  :mc4:

ยังไม่ขอตอบเม้นท์นะครับ เพราะว่ากำลังให้น้องวิลสัมภาษณ์สดทาง MSN อยู่ครับ

ขอให้อ่านตอนจบอย่างมีความสุขนะครับ  :L1:

แล้วบทสัมภาษณ์จะตามมาทีหลังนะครับ :L2:

หัวข้อ: Re: UP ตอนจบ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (ตอนนี้กำลังสัมภาษณ์สดผ่านทางmsnไว้เอามาลงครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 30-06-2008 22:28:50

บทสรุป --- สิ้นสุด – เริ่มต้น

“เอตัดสินใจดีแล้ว แน่เหรอ เรื่องที่จะเอ็นท์ใหม่นะ ไหนบอกว่าจะอยู่กับเราจนกว่าจะจบไง”หนึ่งท้วงขึ้นขณะที่หนึ่งกำลังรีดผ้า แต่ผมนอนทานผลไม้อยู่บนเตียงอย่างสบายใจ (อย่าคิดว่าผมเป็นคนขี้เกียจถึงกับนอนกินนะครับ ก็ผมเพิ่งออกจากโรงพยาบาลอ่ะ หนึ่งเลยเอาใจพิเศษผมเลยแทบไม่ต้องทำอะไรเลย ยิ่งบอกว่าผมจะเอ็นท์ใหม่หนึ่งยิ่งเอาในผมเป็นพิเศษกว่าเดิมแบบสองเท่าตัว)

ตอนที่อยู่โรงพยาบาลก็มีหนึ่งกับเพื่อนๆทั้งเพื่อนเก่าเพื่อนใหม่มาเยี่ยมไม่ขาดสาย พวกพี่ๆในองค์การบางคนก็มา ดูเหมือนว่าทุกๆคนจะเข้าใจอะไรดีขึ้น ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นเพราะพี่หมอทีไปบอกความจริง หรือสองยอมสารภาพออกมาเอง เพราะตัวผมเองก็ไม่อยากรื้อฟื้นเรื่องนี้ เห็นทุกคนกลับมาทำตัวแบบปกติเหมือนเดิมกับผม ผมก็พอใจแล้ว แต่มีคนเดียวไม่โผล่มาให้เห็นคือ พี่นิค

ส่วนเรื่องที่ผมจะเอ็นท์ใหม่ผมก็บอกกับบางคนที่สนิทเท่านั้น ยังไม่บอกทางบ้านเลย กะว่าให้สอบเสร็จก่อนค่อยบอกจะดีกว่า

“อืม เราขอโทษหนึ่งด้วยแล้วกันนะที่ทำตามสัญญาไม่ได้”ผมบอกแล้วก็หยิบส้มที่หนึ่งปอกไว้ให้เข้าปาก

“เองั้น เราส่งห้องเข้าประกวดดีไหม เป็นการทำอะไรร่วมกันก่อนที่เอจะไม่ได้อยู่กับเราไง”หนึ่งเสนอ

“จะดีเหรอ ประกวดหอเสร็จอีกสัปดาห์ก็สอบแล้วนี่ แถมยังประกวดเสาร์นี้แล้วนี่อีกสองวันเอง”ผมบอก

“เอาเถอะนะ ถือว่าเป็นความทรงจำดีๆที่เราจะทำด้วยกันไง”หนึ่งส่งสายตาเศร้าๆมาอ้อน

“งั้นก็ได้ เรานะยังไงก็ต้องเริ่มเรียนใหม่ สอบคราวนี้เราเล่นๆ ห่วงก็แต่หนึ่งนั่นแหละ”ผมบอก

“ขอบใจนะที่เป็นห่วง แต่ไม่เป็นไรหรอก ว่าแต่เราจะใช้คอนเซปต์อะไรในหารแต่งห้องดี”หนึ่งถาม

แล้วผมก็กับหนึ่งก็ตกลงใช้คอนเซปต์ที่ว่า ROR (Room Of Rainbow) ห้องแห่งสายรุ้ง วันต่อมาผมกับหนึ่งก็ลงมือตกแต่งห้องไปหาสายรุ้งพลาสติกเจ็ดสีมาประดับห้อง เอากระดาษสีฟ้าอ่อน สีฟ้าเข้ม สีครามมาตัดเป็นก้อนเมฆแล้วติตตามผนังห้อง ใช้กระดาษสีเจ็ดสีมาตัดเป็นเส้นโค้งขนาดเท่าๆกันเจ็ดเส้นแล้วทำเป็นสายรุ้งขึ้นที่ผนังห้อง พร้อมมีดวงอาทิตย์สีแดงยิ้มแฉ่งต้อนรับอยู่ที่หน้าประตู ผ้าม่านก็เปลี่ยนเป็นลายสายรุ้ง ตกแต่งกันเสร็จผมก็มานั่งหาเพลงเกี่ยวกับสายรุ้งที่จะใช้เปิดเวลาคณะกรรมการมาเยี่ยมชมห้องเพื่อตรวจให้คะแนน

หนึ่งก็นั่งทำของที่ระลึกให้กับคนที่จะมาเยี่ยมชมห้องของเรา โดยใช้กระดาษแข็งมาทำที่คั่นหนังสือเป็นรูปสายรุ้ง ที่ปลายรุ้งข้างหนึ่งมีสติกเกอร์รูปตัวการ์ตูนกระต่ายถือยาเม็ดแคปซูลเป็นตัวแทนของหนึ่ง อีกด้านหนึ่งเป็นสติกเกอร์รูปตัวการ์ตูนแมวนั่งพิมพ์คอมเป็นตัวแทนผม ตรงกลางสายรุ้งมีข้อความที่ว่า “สายรุ้งแห่งความหวัง 304”

พอถึงวันเสาร์ผมกับหนึ่งที่ลงทุนถอยชุดนอนใหม่มาคนละชุด เป็นชุดนอนที่มีลายเป็นสีรุ้งไปทั้งตัว พร้อมกับสั่งเค้กมาให้ครบเจ็ดสีเจ็ดรส งานนี้เล่นหมดเอาไปหลายตังค์เหมือนกัน แต่ก็สนุกดี

ผมกับหนึ่งสมมติตัวเองเป็นเจ้าชายแห่งสายรุ้ง คณะกรรมการจะมีอยู่ด้วยกันห้าชุดที่จะเข้ามาเยี่ยมแล้วตรวจให้คะแนน คณะกรรมการก็ไม่ใช่ใครที่ไหนหรอกครับก็พวกคณะกรรมการของหอต่างๆนั่นแหละครับ โดยส่วนมากจะให้หอญิงมาตรวจหอชาย หอชายไปตรวจหอหญิง หลังจากคณะกรรมการตรวจเสร็จก็จะให้พวกเพื่อนๆขึ้นมาเที่ยวห้องเราได้ ไม่ว่าจะเป็นชายหรือหญิงเพราะถือว่าเป็นวันเปิดหอ ผู้หญิงขึ้นหอชายได้ ผู้ชายขึ้นหอหญิงได้แต่ต้องออกก่อนสี่โมงเย็น

ก่อนที่คณะกรรมชุดสุดท้ายจะมา พวกเพื่อนๆผมทั้งกลุ่มเก่ากลุ่มใหม่ก็พากันมาสิบกว่าคน จนที่นั่งแทบไม่มีต้องขึ้นไปนั่งบนเตียง

“นี่ถ้ากรรมการมาขอความกรุณาพวกคุณเพื่อนๆออกไปก่อนนะครับ เดี๋ยวจะเสียคะแนน”ผมบอกแกมประชดนิด แต่ไม่มีใครฟังผมเลยเพราะพวกมันเอาแต่เม้าส์กันอย่างกับไม่เจอกันมานานมากทั้งๆที่พวกมันก็เพิ่งไปเจอกันแบบกลุ่มใหญ่แบบนี้ตอนที่ผมเข้าโรงพยาบาล จนคุณพยาบาลต้องออกมาบอกว่าให้ไปคุยกันข้างนอก เพราะรบกวนคนไข้

พูดเสร็จผมก็เดินออกมานั่งพักที่ระเบียงด้านนอกพร้อมปิดประตูเข้าไปเพราะไม่อยากได้ยินเสียงเพื่อนๆคุยกัน ผมมองขึ้นไปข้างบนทำให้ผมมีความคิดแวบหนึ่งถึงพี่นิคขึ้นมา

ใช่ซินะ ห้องพี่นิคนี่นาที่อยู่บนหัวเรา ตั้งแต่เกิดเรื่องเราไม่เคยเจอพี่นิคเลย ไม่รู้ว่าพี่นิครู้ความจริงหรือยัง ถ้ารู้แล้วทำไมไม่มาหาเรา มาพบหน้าเรา เหมือนคอยหลบหน้าเราตลอดเวลา แต่คงเป็นไปไม่ได้หรอก คนอย่างพี่นิคเหรอจะยอมเชื่ออะไรง่ายๆ อีกอย่างเราก็ตัดใจให้เรื่องของเรามันสิ้นสุดไปแล้วนี่ เราจะมานั่งคิดไปทำไมว่ะเนี่ยะ โธ่เอ๊ย ไอ้เอโง่เอ๊ย อ่อนประสบการณ์แล้วทำเก่ง ทำเป็นตั้งข้อตกลงอย่างนั้นอย่างนี้เป็นยังไงล่ะ สมน้ำหน้าแล้วแหละ เสียทั้งตัวเสียทั้งใจ มันจะมีที่ไหนคนที่จะมาจริงจังจริงใจ ไอ้โง่เอ๊ย โง่จริงๆเลย ผมนั่งคิดว่าตัวเองแล้วน้ำตาพาลจะไหลออกมา

“นึกว่าหายไปไหน หลบมานั่งอยู่นี่เอง”หนึ่งพูดพร้อมเปิดประตูหลังห้องออกมา ตามมาด้วยอ๊อฟ

“ออกมานั่งพักนะ กรรมการมาแล้วเหรอ”ผมถามพร้อมเอามามาลูบหน้าเพื่อไม่ให้เห็นน้ำตา

“สงสัยเจ้าสายแห่งสายรุ้งของเราจะร้องไห้อยู่นะ คิดอะไรอยู่อ่ะ”ไอ้อ๊อฟถามขึ้น

“เปล่าหรอก แค่คิดเรื่องที่เราจะย้ายกลับไปเรียนที่ชลนะ มาอยู่ที่นี้ตั้งหกเจ็ดปีคิดไปแล้วก็ใจหายเน๊อะ”ผมบอกปัดออกไป

“เอ เราไม่ได้ทัดท้านอะไรเอเลยนะ ถ้าเอจะไปเพราะเหตุผลที่เอบอกกับเราหรือคนอื่นว่าจะกลับไปอยู่กับแม่กับน้อง แต่เหตุผลในใจของเอที่จะไปเป็นอะไร มีเอคนเดียวที่รู้”หนึ่งพูดแทงใจดำผมทันที

“หนึ่งพูดอย่างกับว่า เอเปลี่ยนที่เรียนเพื่อหนีอะไรซักอย่างนี่แหละ หรือว่ามีอะไรที่ฉันยังไม่รู้ ช่วงนี้ฉันยิ่งตกๆข่าวอยู่ด้วย”อ๊ออฟออกอาการสอดรู้สอดเห็นขึ้นมาทันที

“ไม่มีอะไรหรอก อย่าไปฟังหนึ่งมากนักเลย”ผมบอก

“ยิ่งบอกว่าไม่มีอะไร ยิ่งต้องมี คนเราถ้าคิดจะหนีก็มีอยู่ไม่กี่เรื่อง เรื่องงาน หนี้สินเงินทอง แล้วก็ความรักที่ไม่สมหวัง อย่างคุณชายเอนี่สองเรื่องแรกตัดทิ้ง เรื่องอกหักเหรอ เอแกอกหักเหรอ”ไอ้อ๊อฟถามออกมาหลังวิเคราะห์เสร็จ

“อ๊อฟ”หนึ่งทำเสียงดุๆเหมือนปราม แต่อ๊อฟก็ไม่หยุดกลับถามต่อ

“อย่าบอกนะว่าแกกับพี่นายกดีเจสุดหล่อ ...... โอ้ไม่นะ แล้วอย่าบอกนะว่าแกกับพี่ตากล้องแสนโรแมนติกกำลังคบกันอยู่ โอ้นี่มันเกิดอะไรขึ้น”อ๊อฟทำเสียงงงๆแบบโอเว่อร์ ผมไม่ตอบนั่งนิ่ง

“ตกข่าวไปอีกแล้ว กับพี่เก่งเขาก็เพื่อนกัน เพื่อนที่รอคอยด้วยความหวังดี”หนึ่งตอบแทน

“แล้วแกไปเลิกกับพี่นายกดีเจสุดหล่อตอนไหน อ๋อ...เพราะไอ้คนนั้น นั่นเหรอ ที่เราเห็นตอนไปกินข้าวด้วยกัน อย่างนี่แหละแก อย่าคิดมากเลย พวกผู้ชายมันก็อย่างนี้แหละ ได้ใหม่แล้วก็ลืมเก่า มาหลอกให้เรารัก ให้เราบอกรักมันทุกวัน แต่มันไม่เคยบอกรักเราเลย ยิ่งไปกว่านั้นนะ ถ้ามันได้ร่างกายเราสมดังหมายแล้ว มันก็เห็นเราไม่ต่างอะไรไปกับถุงยางที่ใช้แล้วนั่นแหละ มีแต่ทิ้งอย่างเดียวใช้ต่อไม่ได้ เอแกทำใจซะนะ อย่างแกคงหาใหม่ได้ไม่ยากหรอก หรือว่าแกจะเอาในสต๊อกของฉันไหม”ไอ้อ๊อฟปลอบผม แต่มันแทงเข้ามาในใจผมมากกว่า

ที่อ๊อฟพูดมาก็มีส่วนถูก พี่นิคไม่เคยพูดคำว่ารักกับเราเลย ตอนขอเป็นแฟนไม่ว่าที่หนองคายหรือที่บึงสีฐานก็แค่บอกว่าขอคบเป็นแฟน ไม่เคยบอกว่ารักเราเลย มีแค่บอกว่าเราน่ารัก บอกว่าชอบเรา แต่ชอบกับรักมันต่างกันนิ่ ข้อตกลงที่พี่นิคเพิ่มขึ้นมาอีกที่ว่าให้เราบอกรักพี่เขาทุกวัน ถ้าวันไหนไม่ได้เจอกันให้โทรไปก็ยังดี แต่พี่เขาก็ไม่เคยบอกว่ารักเรากลับมาเลยซักที อีกอย่างพี่นิคก็ได้ตัวเราไปแล้วนิ่ คงเหมือนที่อ๊อฟบอกได้แล้วคงทิ้งเหมือนถุงยางที่ใช้ได้ครั้งเดียว

“อ๊อฟนี่พูดอะไร เอกับพี่นิคยังไม่มีอะไรกันซักหน่อย ถึงมีแล้วเราว่าพี่นิคก็คงไม่ได้เป็นผู้ชายอย่างที่อ๊อฟว่าหรอก”หนึ่งแก้ต่างแทนผม (ผมไม่ได้เล่าเรื่องที่ผมกับพี่นิคมีอะไรกันแล้วให้หนึ่งฟัง ใครจะไปกล้าเล่าเน๊อะ แต่ต่อมาก็เล่าอยู่ดี อิอิ) คำพูดของหนึ่งก็กลับมาแทงใจผมอีกเหมือนกัน

“อ่ะๆ ว่าไปได้เหรอ อย่างพี่นายกดีเจสุดหล่อเห็นข้างนอกเป็นสุภาพบุรุษ เท่ สมาร์ท แต่ข้างในอาจจะแฝงไปด้วยความโหดเหี้ยมหื่นกระหายก็ได้ เหมือนหมาจิ้งจอกเอาขนแกะมาคลุมตัวไง”อ๊อฟแย้งขึ้นมา ก็โดนใจผมอีก

ก่อนที่หนึ่งจะเถียงกลับ ป่านก็เข้ามาเรียกบอกว่าคณะกรรมการมาแล้วไม่ใช่ใครที่ไหนเป็นพวกพี่ๆที่องค์การเอง มากันครบเลย พี่หมอที พี่ปอ พี่แหวว แล้วก็พี่นิค ชื่อสุดท้ายที่ผมไม่อยากได้ยินก็โผล่มา ทำเอาผมวางสีหน้าท่าทางอารมณ์ไม่ถูก เหมือนกับหนึ่งจะรู้ทันผม เลยบอกว่าให้ผมนั่งพักที่นี่แหละถ้าเหนื่อย มีแต่คนกันเองคงไม่มีพิธีรีตองอะไรมาก ว่าแล้วหนึ่งก็ลากอ๊อฟเข้าไปข้างใน

ซักพักผมที่นั่งมองท้องฟ้าคิดอะไรไปเรื่อยก็ได้ยินเสียงเปิดประตูออกมาแต่ไม่หันไปดูก็พูดขึ้นว่า

“กลับกันไปแล้วเหรอหนึ่ง”ผมถาม

“ยังครับ พี่เอง ไม่ใช่น้องหนึ่ง”พี่หมอทีพูดขึ้น

“อ้าวพี่หมอที สวัสดีครับ”ผมหันกลับมาพร้อมยกมือไหว้ แล้วตาก็เหลือบซอกประตูที่พี่หมอทีเปิดค้างไว้ทำให้ผมเห็นพวกข้างในก็ยังอยู่กันครบพูดคุยดูสนุกสนาน

“มานั่งคนเดียวต้องการหลบใครหรือเปล่า”พี่หมอทีถามเข้าตรงประเด็นทันที ทำเอาผมอึ้งเล็กน้อย

“ไม่ครับ ทำไมผมต้องหลบด้วย ผมเป็นผู้บริสุทธิ์นี่ครับ พี่หมอทีก็รู้   ผมแค่เหนื่อยๆไม่ได้พักเลยตั้งแต่เช้าจนจะเย็นอยู่แล้ว  เอ่อ.....พี่หมอทีครับ .....เรื่องของสองพี่หมอทีเอาไปบอกคนในองค์การเหรอครับ”ผมรีบเปลี่ยนเรื่องพูด

“เห็นพี่เป็นคนปากสว่างไปได้ พี่เปล่าครับ สองเขาเป็นคนยอมรับเอง แต่ก็ไม่เชิงยอมรับหรอกครับ วันที่เขาจะไป เขาบอกกับทุกคนว่าไวรัสที่มาติดคอมในองค์การมันมาจากแฟลชไดร์ของเขาเอง ทุกคนก็ไม่เห็นว่าอะไร พี่แหววได้ทีเลยรุมว่าพวกที่เคยใส่ร้ายว่าเราเป็นคนทำ ทำให้พวกนั้นสำนึกผิดไปเยี่ยมเราถึงโรงบาลเลยไง”พี่หมอทีบอก

“แล้วสองเขาบอกอะไรอีกหรือเปล่าครับ”ผมถาม

“เปล่านิ่ครับ มีแต่พี่บอกทุกคนไปว่าที่แก้ไวรัสได้เพราะเรากับเพื่อนมาช่วย ก็แค่นั้นเองครับ แต่ก่อนไปเห็นสองเขาเข้าไปคุยอะไรกับนิคด้วยอยู่นานสองนานแล้วค่อยออกไป แปลกนะครับพี่สังเกตที่นิ้วกลางกับนิ้วชี้ด้านซ้ายมือของสองเข้าเฝือกด้วย”พี่หมอทีบอก

“ให้เรื่องมันจบอย่างนี้ก็ดีแล้วครับ”ผมบอก

“แล้วนี่ยังไม่คุยกับนิคอีกเหรอ ไม่ใช่ซิ พี่ถามใหม่ นิคยังไม่มาคุยกับเราอีกเหรอ”พี่หมอทีถามขึ้นวกมาเรื่องเดิมจนได้

“ช่างเขาเถอะครับ ผมกับพี่เขาเราคงจบและสิ้นสุดกันแค่นี้ เดี๋ยวผมก็ต้องไปเริ่มต้นใหม่ที่ชลบุรีแล้วครับ”ผมตอบแต่ใจแวบๆ

“ปากแข็งไม่ตรงกับใจ ฟอร์มจัดทั้งคู่ เอก็พอเอคิดแต่จะหนีปัญหา มีอะไรชอบเก็บไว้คนเดียว นิคก็พอนิค รู้ทั้งรู้ว่าอะไรเป็นอะไรยังทำตัวแบบนี้อีก วันๆเอาแต่นั่งเล่นตุ๊กตาหมาแมว งานการไม่ยอมทำ ไปเรียนบ้างไม่ไปเรียนบ้าง ใครเข้าหน้าก็ไม่ติด ยังไงก็ช่างมันเถอะ เพราะถึงยังไงก็เป็นการตัดสินใจของเราที่จะให้เรื่องมันจบลงแบบนี้ พี่ว่าเราเข้าไปคุยกับเพื่อนๆข้างในดีกว่า เห็นพี่แหววเขาบ่นถึงเราอยู่นะ เกิดเป็นเรานี่ดีจริงๆเลยมีพี่สาวที่น่ารักอย่างพี่แหวว แล้วยังได้พี่ชายดีๆอย่างพี่อีก”พี่หมอทีพูดทิ้งท้ายแบบติดตลกแล้วเดินเข้าไป

ผมนั่งคิดตามที่พี่หมอทีพูดมา พี่นิคนั่งเล่นตุ๊กตาหมาแมว ไม่ยอมไปเรียน ไม่ยอมทำงาน ใครก็เข้าหน้าไม่ติด ถ้าเราไม่คิดเข้าข้างตัวเองไปนัก คงเป็นตุ๊กตาพี่หมาน้องแมวที่เราซื้อให้แน่ๆ แต่คงเป็นไปไม่ได้หรอก ก็พี่นิคเขารู้ความจริงแล้วนี่ ทำไมถึงไม่ยอมมาคุยมาพูดกับเราล่ะ อย่างน้อยพูดในฐานะคนเคยร่วมงานก็ยังดี สงสัยเราคิดเข้าข้างตัวเองมากเกินไปแล้ว

ผมลองถามตัวเองดูว่าผมโกรธหรืองอนพี่นิคที่ทำตัวแบบนั้น ผมก็ได้คำตอบว่าเปล่าเลย ผมไม่ได้โกรธหรืองอนพี่นิคแต่อย่างไร ผมรู้ว่าเรื่องต่างๆที่เกิดขึ้นมันยากที่จะตัดสินใจสำหรับพี่นิคระหว่างคำว่าหน้าที่กับความรู้สึกส่วนตัว แต่ผมก็ยังรู้สึกสับสนและไม่เข้าใจพี่นิคอยู่ดี เหมือนว่าการที่เราได้อยู่ใกล้กันไม่ได้ช่วยอะไรเลย สู้ผมหนีไปซะดีกว่า เรื่องมันจะได้จบๆไป

“เดี๋ยวผมตามเข้าไปครับพี่หมอที”ผมทักขึ้นเมื่อได้ยินเสียงคนเปิดประตูออกมาแต่ไม่หันไปดู ไม่มีเสียงตอบรับกลับมา แต่มีคนมายืนข้างหลังผมทำให้ผมหันกลับไปดู

“พี่นิค”ผมตกใจพูดออกมา แล้วรีบหันกลับไปทันทีเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

“สวัสดีครับผมชื่อ.............. นามสกุล............. คุณเรียกผมว่าพี่นิคก็ได้ครับ ผมขอเรียกคุณว่าเอนะครับ ผมดำรงตำแหน่งนายกองค์การนักศึกษาของมหาลัยครับ วันนี้ได้รับมอบหมายให้มาเป็นคณะกรรมการตรวจหอครับ พอดีผมสอบถามข้อมูลกับรูมเมทคุณเสร็จ ต่อไปผมขอสอบถามข้อมูลกับคุณเพื่อพิจารณาประกอบการให้คะแนนนะครับ”พี่นิคพูดใช้มุขแนะนำตัวแบบเป็นทางการหวังให้ผมตลกหรือเล่นด้วย แต่ผมกลับนิ่งเฉยไม่ตลกหรือเล่นด้วยเลย

“ผมขออนุญาตถามข้อที่หนึ่งเลยนะครับ”พี่นิคยังคงเล่นต่อ ผมก็เฉยต่อเหมือนกัน

“เอครับ เรื่องทั้งหมดที่พี่เข้าใจผิด ทำไมเอไม่บอกพี่”พี่นิคเปลี่ยนน้ำเสียงจากพูดเล่นๆเมื่อกี้เป็นจริงจังออกมาจากใจจจริง (แล้วเคยคิดจะถามกันบ้างไมล่ะ---ผมคิดในใจแต่ข้างนอกก็ยังนิ่งอยู่)

“พี่รู้เรื่องทั้งหมดแล้ว สองเขาบอกกับพี่เอง เรื่องที่พาเอไปซาวน่าจนต้องต่อยเขา เรื่องล็อคประตู เรื่องฟุตบอล เรื่องไวรัส แล้วก็เรื่อง........”พี่นิคพูดยังไม่ทันจบ ผมก็แทรกขึ้นว่า

“พี่ยังรักเอไหม”ผมถามด้วยน้ำเสียงสีหน้าและแววตาที่เรียบเฉย

“เอ่อ......คือ..พี่...เอ่อ..”พี่นิคอ้ำอึ้งเหมือนพูดไม่ออก (พูดออกมามันจะตายหรือยังไง --- ผมคิด)

“รักหรือไม่รัก”ผมถามอีกคราวนี้หันหน้ากลับมา แต่พี่นิคก้มหน้าหลบตาผม

“ก็...แบบ...ว่า..เอ่อ....พี่.....เอ่อ.....”พี่นิคก็ยังอ้ำๆอึ้งๆอยู่เหมือนเดิม (จะเอ่อจนเป็นเอ๋อเลยหรือไง --- ผมคิดในใจแบบฉุนนิดๆ)

ว่าแล้วผมก็ลุกขึ้นเดินเข้าไปในห้อง พี่นิคเดินตามเข้ามา พวกเพื่อนๆก็กินกันไป คุยกันไปอย่างสนุกสนาน จนทันไม่สังเกตว่าผมจะทำอะไรยังไง ผมนั่งลงตรงโต๊ะคอมที่เปิดเพลงเกี่ยวกับสายรุ้งอยู่ สายตามองไปที่พี่นิคที่ได้แต่ก้มหน้าไม่กล้าสบตาผม ผมเลยเปลี่ยนเพลงขึ้นมากลางคัน
(http://www.imeem.com/sweetsong/music/iXZQTGfg// ---ฟังเพลงวันนี้เธอบอกรักหรือยัง ของเทเรซ่า อากีล่าร์)

................จะมีซักคำไหม บอกแทนหัวใจฉัน
แทนวันซึ้งๆ เรามีให้กัน ที่ไม่มีวันจะลบเลือน
แทนคำว่าห่วงใย อภัยให้กันเสมอ
แทนคำว่าฉันจะเคียงข้างเธอ ในวันที่เธอมีน้ำตา
แต่คำๆนั้นเราลืมพูดกัน
ปล่อยให้เป็น แค่ความเข้าใจ
แต่มันนานเกินไป จึงอยากได้ยินอีกครั้ง....
 บอกซิ บอกซิบอกว่ารัก บอกซิบอกว่ารัก
มันพูดไม่ยากสักหน่อย
บอกซิจะได้รู้ อย่าเก็บอยู่ในใจ
มีใครบางคนอยากฟัง ........

“มาเปลี่ยนเพลงกลางคันจั๋งซี่ ผิดคอนเซปต์สายรุ้ง เดี๋ยวหักคะแนนเด่ะ”พี่ปอแซวขึ้นมา (มาเปลี่ยนเพลงกลางคันอย่างนี้ ผิดคอนเซปต์สายรุ้ง เดี๋ยวหักคะแนนนะ)

“เพลงนี้แหละจ้า น้องเอ พี่ชอบ”พี่แหววพูดต่อ

“แหววมักอิหยั๋ง อ้ายปอก็มักคือกัน ว่าแต่มื้อนี้แหววบอกฮักอ้ายปอไป”พี่ปอแซวเล่นตามเพลง (แหววชอบอะไร พี่ปอก็ชอบเหมือนกัน ว่าแต่วันนี้แหววบอกรักพี่ปอแล้วหรือยัง)

“ถามอะไร อายคนอื่นเขา ก็รู้ๆอยู่ว่าแหววรักปอ”พี่แหววพูดแบบเขินอาย ทำเอาพรรคพวกโห่แซวกันใหญ่

“อ้ายปอก็ฮักแหววคือกัน”พี่ปอตอบกลับ เรียกเอาเสียงโห่แซวอีกรอบ (พี่ปอก็รักแหววเหมือนกัน)

ผมนั่งดูแล้วคิดตาม กับไอ้แค่บอกรักมันจะยากแค่ไหนกัน พี่แหววกับพี่ปอยังบอกรักกันง่ายๆเลย หรือเป็นเพราะว่าพี่เขาทั้งสองคนรักกันเลยบอกกันได้ง่ายๆ แต่สำหรับพี่นิคเขาคงไม่รักเราจริงเลยบอกออกมาไม่ได้ จริงซินะคำว่ารักมันต้องบอกออกมาจากใจเหมือนที่เราบอกพี่เขาไปไง ผมคิดอย่างนั้นจากหน้าที่ยิ้มๆก็หุบลงทันที

. ....... บอกซิบอกว่ารัก บอกซิบอกว่ารัก
มันพูดไม่ยากเท่าไหร่
บอกก่อนที่จะสาย หากต้องจากกันไป
วันนี้เธอบอกรักหรือยัง .........

พอเพลงจบลง ผมก็เห็นพี่นิคเดินเข้าไปคุยอะไรกับหนึ่ง แล้วพี่นิคก็ออกจากห้องไปอย่างเร่งรีบ ผมสังเกตเห็นว่าพี่แกไม่ได้หยิบใบบันทึกการให้คะแนนไปด้วย แล้วหนึ่งก็เดินตรงเข้ามาหาผม

“อ่ะ ฟังซะ ห้ามเอาออก ห้ามปิด และที่สำคัญห้ามเปลี่ยนคลื่น”หนึ่งกำชับผมพร้อมยื่น MP4 ของผมที่เปิดตั้งค่าโหมดเป็น FM ไว้มาให้

ผมก็รับมาใส่หูฟัง มันเป็นรายการวิเคราะห์ แล้วหนึ่งมันจะให้เราฟังทำไมว่ะเนี่ยะ ผมทำท่าจะเอาออกแต่หนึ่งส่งสายตาดุๆมาห้ามผมไว้ ทำให้ผมต้องทนฟังต่อไป เกือบสิบนาทีได้ แล้วอยู่ดีๆผู้อ่านข่าวกับวิเคราะห์ข่าวก็บอกว่ามีรายการด่วนพิเศษเข้ามาขอตัดเข้าช่วงนี้ไปก่อน

“สวัสดีครับ ผมดีเจนิคเองครับ ต้องขออภัยท่านผู้ฟังทุกท่านด้วยนะครับ ที่ตัดมาเข้ารายการพิเศษ”ผมได้ยินอย่างนั้นก็ทำหน้างงๆ หนึ่งเห็นอย่างนั้นถึงกับยิ้มออกมา พวกนั้นอีกสิบกว่าคนก็ไม่สนอะไรเลยเม้าส์กันอย่างเดียว

“เป็นเรื่องสำคัญมากจริงๆครับ คือว่าผมได้รับแจ้งข่าวมาว่ามีคนหาย แล้วถ้าไม่รีบประกาศหาเดี๋ยวนี้อาจจะไม่ทัน เรื่องของเรื่องคือน้องแมวได้ถามพี่หมาว่ายังรักเขาอยู่ไหม แต่พี่หมาไม่กล้าตอบ ทำให้น้องแมวน้อยใจและคิดหนีไป เพลงต่อไปนี้จะเป็นคำตอบจากพี่หมาให้น้องแมวนะครับ
(http://www.imeem.com/peggo/music/XvCGv-bX// ---ฟังเพลงรักอ้ำอึ้ง ของอ่ำ อัมรินทร์)

................เอ่อคือว่าคือ เอ่อคือตัวฉัน
เอ่อแบบว่ามัน มีเรื่องจะพูดจา
เอ่อคือว่าเธอ แบบว่าเรานั้น
ก็เอ่อมาตั้งนาน เป็นเพื่อนกันเรื่อยมา
 คิดคิดมาก็นานอยู่ รู้รู้ตัวฉันมั่นใจ
เห็นเห็นเรานั้นเข้ากันได้ เลยมาหา ต้องขอพูดซักที .....................

ผมนั่งฟังเพลงไปก็ยิ้มออกมาให้กับความกล้าบ้าบิ่นของพี่นิคที่กล้าขอแทรกรายการ

คิดถึงวันที่เราเจอกันแรกๆ ที่ผมทำบอร์ดทำตัวพี่เขา แล้วพี่ก็ใช้งานผมอย่างโหดจนเข้าโรงพยาบาล แต่สุดท้ายก็มาง้อให้มาไปทำงานที่องค์การด้วยการเลี้ยงส้มตำ

ตอนที่เราไปซื้อคอมด้วยกัน พี่นิคร้องเพลงไม่ใช่ผู้วิเศษให้กับผม

งานไหว้พระจันทร์ที่พี่นิคป้อนส้มให้กับผม

ตอนงานศพคุณพ่อที่พี่นิคคอยเอาใจใส่ดูแลผม

 ตอนไปเที่ยวบ้านพี่นิคที่หนองคาย

ตอนเราตกลงเป็นแฟนกัน สร้างข้อตกลงร่วมกันขึ้นมา ถึงแม้ว่ามันจะมีเรื่องวุ่นๆเข้ามาบ้างก็ตามทีเถอะ เราก็ยังมีความรักให้กับพี่นิคตลอดมานี่นา

..............เอ่อคือว่ามัน อ่าจะดีไหม
เอ่อจะว่าไป เรานั้นก็คลุกคลี
เอ่อยังงี้เธอ แบบจริงจริงแล้ว
อ่าถ้าเห็นดี ตัวฉันก็ว่าดี
 อยากให้รู้คือว่าอันที่จริง แบบทางฉันฉันเองไม่มีใคร
แบบทีนี้ทีนี้คือให้ตาย โอ้โฮเหนื่อยจังหนอ
แบบยังงี้ยังงี้คือว่ามัน โธ่มันเป็นอะไรไม่รู้ลำบากจัง
เดี๋ยวก็แล้ว พรุ่งนี้ฉันค่อยมาอีกที...............

พอเพลงจบลง พี่นิคก็พูดขึ้นว่า

“ถ้าน้องแมวได้ฟังเพลงนี้อยู่ คงรู้แล้วนะครับว่าพี่หมารู้สึกยังไง พี่หมาหวังว่าน้องแมวคงจะไม่หนีไปไหนอีก แล้วพี่หมาจะไปคอยน้องแมวอยู่ที่ ที่พี่หมากับน้องแมวเคยมีความรู้สึกดีๆให้แก่กันนะครับ ขอบคุณท่านผู้ฟังทุกท่านที่ติดตามนะครับ ต่อไปเข้าสู่รายการปกติต่อได้เลยครับ”พี่นิคพูดจบลง ทางสถานีก็ตัดเข้าสู่รายการวิเคราะห์ข่าวต่อ

ในใจผมตอนนั้นมันกลับมาสดใสเบิกบานอีกครั้ง เหมือนดอกไม้ที่เหี่ยวเฉามานานแล้วได้ฝนที่ตกลงมาทำให้ดอกไม้มีชีวิตชีวาดูสดชื่นขึ้น

ผมคิดถึงสถานที่ที่เคยมีความรู้สึกดีๆให้กัน ใช่ต้องใช่ที่นั่นแน่ ว่าแล้วผมก็ไม่รอช้า หันไปบอกเพื่อนๆทุกคนว่าเดี๋ยวผมมา พร้อมกับวิ่งออกไปในชุดนอนสีรุ้งแต่ไม่ลืมที่จะหยิบใบให้คะแนนหอของพี่นิคไปด้วย

...

หัวข้อ: Re: UP ตอนจบ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (ตอนนี้กำลังสัมภาษณ์สดผ่านทางmsnไว้เอามาลงครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: christiyaturnm ที่ 30-06-2008 22:31:28

เม้นท์ ก่อนมาอ่านทีหลัง

เฮ้อ... :เฮ้อ: เครียดแทนเลยอ่ะ

ไม่รู้จะพูดอย่างไร

ขอให้หนักแน่น และเข้มแข็งไว้ทั้งคู่เลยนะครับ :a2:

หัวข้อ: Re: UP ตอนจบ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (ตอนนี้กำลังสัมภาษณ์สดผ่านทางmsnไว้เอามาลงครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 30-06-2008 22:34:16

               บทสรุป --- สิ้นสุด – เริ่มต้น (ต่อ)

ผมไปถึงบริเวณบึงสีฐานที่ผมกับพี่นิคตกลงเป็นแฟนกันที่นี่ แต่กลับปราศจากแม้เงาของพี่นิค

หรือว่าเราเข้าใจผิดไปเอง เขาอาจจะหมายถึงแมวตัวอื่นกับสถานที่อื่นก็ได้ เป็นยังไงละเอ โง่ให้เขาอีกแล้ว สมน้ำหน้าไหมล่ะ เจ็บแล้วไม่จำ เขามาทำเป็นพูดดีด้วย เปิดเพลงให้หน่อย ถึงกับเป็นบ้าวิ่งออกมาตามหาเขา เขาเปิดให้ตัวเองหรือเปล่าก็ไม่รู้ อาจจะเป็นพี่หมาน้องแมวที่ไหนก็ได้ ว่าแล้วผมก็นั่งลงตรงที่เดิม นั่งชันเข่าเอามือกอดเข่าก้มหน้าลงแล้วก็ร้องไห้ พร้อมบอกกับตัวเองว่าพอกันทีน้ำตานี้จะเป็นครั้งสุดท้ายแห่งการสิ้นสุด เราจะต้องเริ่มต้นใหม่ซักที

ผมร้องไห้ออกมานานเท่าไหร่ไม่รู้ รู้แต่ว่ามันมีบ้างอย่างมาขัดจังหวะการร้องไห้ของผม มันเหมือนมีตัวอะไรมันบินตอมแถวๆต้นคอ ผมใช้มือปัดแต่ยังก้มหน้าร้องไห้อยู่ มันก็หายแล้วก็มาใหม่ เป็นอย่างนี้อยู่สามสี่ครั้ง จนผมรำคาญ ผมเลยเงยหน้าขึ้นพร้อมหันไป สิ่งที่ผมเห็นคือ...................

พี่นิคกำลังใช้ดอกหญ้ามาแหย่ที่ต้นคอผม พอผมหันไปพี่นิคแกก็ยิ้มให้แล้วทำเสียง “เหมียวๆ”ออกมา ในจังหวะนั้นผมไม่คิดอะไรทั้งนั้น รีบคว้าตัวพี่นิคเข้ามาโผลกอดไว้อย่างแน่น
 
“เอ เอครับ พอแล้ว พี่ไม่ใช่ปลาทูนะครับ จะกินกันเลยเหรอไง กอดซะแน่นเชียว หายใจไม่ออก”เสียงพี่นิคพูดออกมาอย่างติดขัด คงเป็นเพราะผมกอดแน่นจริง

“เป็นหมาแก่แล้วเหรอ ทำไมวิ่งมาถึงนี่ช้าจัง ปล่อยให้แมวเหมียวที่น่ารักมาคอยตั้งนาน”ผมบอกแก้เขินออกไป

“อ้าว มาคอยพี่เหรอครับ พี่ขับรถเล่นผ่านมาเฉยๆ พอดีมองมาเห็นลูกแมวน่าสงสารตัวหนึ่ง เลยลงมาดู”พี่นิคพูดเล่นแหย่ผม

“ป่าวซะหน่อย ไม่ได้มาคอย จะเอาใบคะแนนหอมาให้เซ็น เดี๋ยวห้องเขาไม่มีคะแนนส่งจะแพ้การประกวด”ผมบอกออกไป แล้วยื่นเอกสารให้พี่นิค

พี่นิคก็รับไปเซ็นแล้วส่งคืนมา ผมไม่เห็นพี่นิคจะพูดว่าอะไรยังไงต่อ ผมเลยเดินกลับไปที่รถ

“พี่รักเอครับ”เสียงพี่นิคที่บอกตามหลังมา ทำเอาผมชะงักหยุดเดินในทันที ผมหันกลับมาพร้อมวิ่งเข้าไปหาพี่นิค พี่นิคเองก็วิ่งเข้ามา แล้วเราทั้งสองก็โผลกอดกันอย่างแนบแน่น

“ที่พี่มาช้าเพราะรับสายจากผู้ฟังอยู่ครับ ถามว่าอยากรู้พี่หมาน้องแมวเป็นใคร มีอะไรที่พวกเขาจะช่วยได้บ้าง แล้วพี่.......”พี่นิคที่จะพูดต่อก็พูดไม่ได้เพราะโดนปิดปากด้วยปากของผม

“เห้อ จูบเก่งขึ้นเยอะนะเนี่ยะ แอบไปฝึกกับใครมาเหรอเปล่า”พี่นิคหายใจแรกๆหนึ่งทีแล้วแอบกัด

“จะฝึกกับใครดีล่ะ มีให้เลือกเยอะแยะมากมายเลย”ผมรับมุขต่อ

“เอครับ พี่ขออะไรเออย่างนะครับ ต่อไปนี้มีอะไรเอต้องบอกพี่นะครับ ไม่อย่างนั้นข้อตกลงที่ 5 เราจะตั้งขึ้นมาทำไม”พี่นิคมองหน้าผมแล้วพูดอย่างจริงจัง

“ก็เอคิดจะบอกพี่ แต่พี่เคยคิดจะถามจะฟังเอบ้างไหม”ผมย้อนคืน

“คือตอนนั้น พี่ก็ต้องเห็นหน้าที่การงานสำคัญกว่าสิ่งอื่นใดซิครับ”พี่นิคบอกซึ่งที่จริงผมก็เข้าใจ

“แล้วตอนนี้ล่ะครับ”ผมถาม

“ตอนนี้ก็ต้องเอซิครับ แล้วก็จะเป็นอย่างนี้ไปทุกตอนทุกที่ทุกเวลาด้วยครับ”พี่นิคบอกพร้อมก้มลงมาจูบที่หน้าผากผมเบาๆ ทำเอาผมยิ้มเขินอาย

“พี่ขอเออีกข้อนะครับ พี่ขอให้เอเรียนที่นี่ อยู่ที่นี่กับพี่ต่อไปได้ไหมครับ”พี่นิคถาม

“ครับ”ผมพยักหน้ารับช้าๆ (ที่จะย้ายที่เรียนก็เพราะพี่นี่แหละ แต่ในเมื่อมันเป็นแบบนี้แล้วจะย้ายไปทำเพื่อ..................--- ผมคิด)

“พี่ขออีกอย่างนะครับ พี่ขอให้เอกลับไปทำงานที่องค์การได้ไหมครับ แต่ไปคราวนี้ไปในตำแหน่งเลขาส่วนตัวของพี่นะครับ”พี่นิคกระซิบบอกที่ข้างหูผม ทำเอาผมจั๊กจี้

“โหย....จะมาเลื่อนตำแหน่งให้ ตอนที่พี่จะหมดวาระแล้วเนี่ยะนะ แต่...ก็ได้ครับ”ผมบอก

“ขอบคุณครับเอ อย่างนี้ซิ สมแล้วที่เป็นแฟนนายกสุดเท่ห์ดีเจสุดหล่ออย่างพี่”พี่นิคบอกออกมา

“พี่นิคครับ พี่มีอะไรจะขอเออีกไหมครับ”ผมถามขึ้น

“ไม่มีครับ แค่นี้พี่ก็พอใจแล้วครับ”พี่นิคตอบแล้วก็เอื้อมมือมาโอบไหล่ผม (ที่อย่างนี้ทำเป็นไม่มี --- ผมคิดในใจ)

“ไม่มีจริงๆแน่นะครับ”ผมถามย้ำอีกครั้งอย่างมีเลศนัย แต่ด้วยความสุขคงบังตาพี่นิค แกเลยไม่เอะใจอะไร

“ไม่มีเลยครับ”พี่นิคตอบกลับมายืนยันเสียงแข็ง (ทีอย่างนี้ อยากให้มีไม่ยอมมีนะ --- ผมคิด)

“งั้นเอขอพี่ดีกว่าครับ”ผมเล่นคืน เพราะเห็นว่าสิ่งที่ถามไม่ได้ผล

“เอจะขออะไรพี่ ว่ามาเลยครับ”พี่นิคพูดพร้อมกระชับวงแขนให้แน่นขึ้น

“วันนี้ไม่ใช่วันพระ ไม่ใช่ก่อนและหลังวันพระ เอขอละเมิดข้อตกลงที่ 3 นะครับ”ผมบอกอย่างอายๆก้มหน้าเขิน

พี่นิคปล่อยมือที่โอบกอดผมอยู่ออกแล้วทำหน้าเหมือนคิดอะไรบางอย่าง พร้อมเอามือมาช่วยนับ

“เป็นอะไรไปครับพี่ นับหน้าเจ็ดหลังเจ็ดอยู่เหรอ เอเป็นผู้ชายนะครับ ไม่ต้องกลัวท้อง”ผมแซวออกมาด้วยความคะนองปากแต่ก็ยังยิ้มอายๆ

“ป่าวครับ พี่แค่คำนวณว่าตั้งแต่ครั้งนั้นจนมาถึงวันนี้ ห่างกันกี่วันที่นิคน้อยไม่ได้เจอเอน้อย พี่จะได้เตรียมตัวได้ถูกไงครับว่าจะละเมิดกฎข้อ3กี่รอบดี ถึงจะคุ้มค่ามากที่สุด”พี่นิคพูดทำสายตาหื่นๆมาแหย่ผมแล้วหัวเราะออกมา

“ไอ้พี่นิคบ้า หื่นกาม ทะลึ่ง”ผมร้องบอกออกไปแล้วทำท่าจะเดินหนี เพราะตอนนี้หน้าผมแดงไปด้วยความเขินอายหมดแล้ว

แต่พี่นิคคว้ามือผมไว้แล้วจับตัวผมหันเข้ามาหน้าจ้องหน้า ตามองตา มือก็จับไหล่ผมทั้งสองข้าง

“ถ้าพี่เป็นไอ้หื่น ไอ้บ้าจอมทะลึ่ง แล้วเอจะยังรักพี่ไหมครับ”พี่นิคถามขึ้น ทำเอาผมอายม้วนแทบแทรกแผ่นดินนี้

“ที่เอรักพี่ ก็เพราะตรงนี้แหละ”ผมตอบออกไปอย่างติดตลกแล้วก้มหน้าหลบสายตาทันที

“พี่ก็รักเอ เพราะเอเป็นเออย่างนี้เหมือนกันครับ”พี่นิคบอกก่อนที่จะจูบผมลงช้าๆอย่างทะนุถนอม สายใยแห่งรักได้เริ่มถักทอก่อตัวขึ้นอีกครั้ง เป็นการเริ่มต้นในวันที่ผมใกล้จะสิ้นสุดสภาพเป็นน้องใหม่ก้าวสู่ความเป็นพี่ปีสองของมหาลัยแห่งนี้

หนึ่งปีในรั้วมอดินแดงแห่งนี้ กับเรื่องราวของนักศึกษาคนหนึ่งที่ไม่เคยคิดว่าจะได้มาเจอความรักในที่แห่งนี้ และไม่คิดไม่ฝันอีกเช่นกันว่า ความรักนั้นมันจะยาวนานล่วงเลยมาเป็นเวลาถึงเจ็ดปีแล้วก็ตาม มีบางครั้งที่เราเล่นบทพ่อแง่แม่งอนกันบ้าง แต่เราก็ผ่านมันมาได้ด้วยดีและคิดว่ามันจะเป็นอย่างนี้ต่อไป ขอมอบนิยายเรื่องนี้ไว้เป็นอนุสรณ์ที่ระลึกความทรงจำที่อยู่ในใจ ในรอบเจ็ดปีของผมหนุ่มไอทีกับพี่ดีเจนิคสุดหล่อครับ

                                                            +++ จบ +++


*** บทสรุปส่งท้าย ***

วันนี้................
วันจันทร์ที่ 30 มิถุนายน 2551 เวลา 16.34 น.
ผมนัดพี่นิคให้มาเจอกันในมอ ที่บึงสีฐาน ในมอตอนนี้บรรยากาศเปลี่ยนไป ผู้คนมากมายขวักไขว่มากขึ้น ผมกับพี่นิคหามุมที่ผู้คนค่อนข้างไม่ค่อยสัญจรผ่านไปมามากนัก ผมก็หยิบNotebookตัวเก่งของผมออกมา แล้วก็นั่งผมพิมพ์ข้อความต่อไปนี้ ที่พวกคุณกำลังจะอ่านอยู่นี่แหละครับ

“พี่นิค วันนี้เอจะจบนิยายแล้ว อยากให้พี่มาช่วยจบด้วยกัน”ผมพูดขึ้น

“อืม เอาดิ่ ช่วยอะไรอ่ะ”พี่นิคที่นั่งข้างกำลังโยนก้อนหินลงในบึงเล่น

“ก็มาช่วยกันคิดไงว่า ตอนนี้แต่ละคนที่มาเป็นตัวละครในเรื่องของเราไปทำอะไรอยู่ที่ไหน”ผมบอก

“ถ้าช่วยแล้วจะยอมบอกพาสเวิร์ดตัวใหม่พี่ม่ะ”พี่นิคต่อรอง

“ทำคนเดียวก็ได้ แค่นี้ก็ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน ยิ่งพิมพ์ไม่ทันอยู่”ผมบ่น

“เริ่มที่ใครล่ะ”พี่นิคถาม ทำเอาผมอมยิ้มในความฟอร์มจัดของพี่แก (นี่ขอเม้าส์ ถ้าพวกคุณๆมาเห็นนะ จะหมั่นไส้ คนอะไรฟอร์มเยอะชะมัดเลย)

“เดี๋ยวๆ ขอเปิดดูตัวละครก่อนนะ”ผมบอกพร้อมเปิดไฟล์ตัวละครขึ้นมา

“เรียงตามลำดับเลยนะ เราสองคนไว้สุดท้าย ก็เป็นพี่ริชมาก่อน บอกช้าๆหน่อยนะ เดี๋ยวพิมพ์ไม่ทัน”ผมกำชับอีกรอบ

“ไอ้ริชก็เห็นมันนอนกองอยู่บ้านไม่เห็นมันทำอะไรเลย เมื่ออาทิตย์ก่อนมันเพิ่งโทรมา บอกว่ากลางปีหน้ามั้งมันจะไปต่อโทที่เมกา ป๊ามันบังคับ”พี่นิคบอก

“ต่อไปพี่หมอที เอาอย่างนี้ดีกว่าเปลี่ยนใหม่ พิมพ์เป็นบทสนทนาลำบาก เอาเป็นข้อมูลสรุปเลยแล้วกัน พอถึงใครพี่ก็พูดๆมา เดี๋ยวเอจะสรุปแล้วพิมพ์เอง”ผมบอกวิธีการใหม่

พี่ริช – หลังจากเรียนจบก็ไปนั่งใช้เงินที่บ้านอย่างสบายใจเฉิบ จนป๊าจะบังคับให้กลางปีหน้าต้องไปต่อโทที่เมกา แต่เห็นน้อยบอกว่าพี่ริชก็ยังโทรหาอยู่บ่อยๆ

พี่หมอที – พอจบแล้วก็ต่อโทพร้อมเป็นหมออยู่ที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่งในจังหวัดเชียงใหม่ ช่วยดูแลคลินิกที่บ้านด้วย เรื่องแฟนถามกี่ทีก็บอกว่ายังไม่มี มีแต่น้องชาย

พี่ปอ + พี่แหวว – หมั้นกันเรียบร้อยแล้วครับ ปลายปีนี้แต่งแน่นอน พี่ปอทำงานที่ศูนย์พัฒนาพืชพันธุ์เกษตร พี่แหววเป็นครู

เอ็กซ์ – เรียนต่อโทวิดวะที่มหาลัยสีชมพู ยังคบกับป่านอยู่ เคยพาเข้าบ้านแนะนำตัวกับพ่อแม่แล้วด้วย นานๆมันจะกลับขอนแก่นซักครั้ง

อ๊อฟ – เจ้านี้ไปได้ดิบได้ดีที่เมืองนอกเมืองนาแล้วครับ เป็นไกด์อยู่ดีๆ มีฝรั่ง (แก่คราวพ่อ แต่รวยมาก) มาชอบก็เลยไปด้วยกันซะงั้น ปีหนึ่งกลับมาเยี่ยมบ้านครั้งสองครั้งเองครับ

ต้าร์ – เห็นว่าไปเป็นช่างภาพอิสระ รับถ่ายภาพทั่วราชอาณาจักร หลังจากยายเสียก็เห็นว่าไปอยู่กับแม่ที่พัทยา เรื่องกับปูเป้ก็เงียบหายไปด้วย

โจ้ – ขานี้ทำตัวเป็นคลาสโนว่า พ่อพวงมาลัยลอยไปลอยมา จบครูพละมาก็จริง ไม่เห็นมันจะทำอะไรเลย เจอตัวมันได้ที่ผับบาร์ในเมืองขอนแก่น (ก็บ้านมันรวยเน๊อะขายทองเพชรพลอย)

ป่าน – เป็นพยาบาลวิชาชีพอยู่ที่โรงพยาบาลในกรุงเทพ อยู่ไม่ไกลจากมอที่ไอ้เอ็กซ์มันเรียน คบกับเอ็กซ์อย่างเปิดเผยแล้ว คิดว่าถ้าไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง น่าจะมีข่าวดีของทั้งคู่หลังเอ็กซ์เรียนจบ

น้ำ – ตอนนี้ไม่ได้เป็นสาวเฉิ่มอย่างเดิมแล้ว เป็นว่าที่สาวสวยปริญญาโทเกียรตินิยมอันดับหนึ่งของคณะวิทยาการอีกด้วย เรื่องแฟนเห็นคบอยู่กับนายร้อย จปร. คนหนึ่งก็เพื่อนพี่ดินพี่ของน้ำนั่นแหละ

น้อย – ทำงานในโรงงานที่ผลิตเกี่ยวกับอาหารแช่แข็งเพื่อส่งออก อยู่ฝ่ายตรวจสอบคุณภาพของอาหาร น้อยก็ยังสวยถึกและบึกบึนเหมือนเดิม แต่จะอ่อนหวานกับพี่ริช คู่นี้ยังห้าสิบห้าสิบต้องลุ้นกันต่อไป

หนึ่ง – เป็นเซลล์แมนนายหน้าติดต่อขายเกี่ยวกับพวกยา เครื่องมือทางการแพทย์ งานหนึ่งค่อยข้างสบายกว่าไปเป็นเภสัชกรเยอะหนึ่งบอก เงินก็ดีกว่าด้วย เมื่อสองเดือนก่อนหนึ่งมาขอนแก่นก็แวะมาหาผม ถามเรื่องแฟนก็บอกว่ามีแต่แม่คนเดียว เชื่อเขาเลย

ปอนด์ – ช่วยขยายสาขาดูแลกิจการอินเตอร์คาเฟ่ของที่บ้าน เพิ่มแหล่งซ่องสุมเกมให้เด็กเพิ่มขึ้นฮ่าๆ

บอย – ทำงานอยู่ที่กรุงเทพเห็นว่าเป็นงานเกี่ยวกับขายพวกอุปกรณ์คอมแล้วก็มือถือ

ปูเป้ – เป็นผู้ช่วยนักวิจัยอยู่ในมอ บ่นว่าเบื่อๆกำลังมองหางานใหม่อยู่

ทราย – สาวเจ้านี้ก็มีแต่ตระเวนท่องเที่ยวจะรอบโลกแล้วมั้ง ได้คบกับแฟนหนุ่มชาวฟิลิปปินส์ หล่อมากๆ เห็นพามาอวดเพื่อนด้วย

พี่กำปั้น – เจอกันล่าสุดก็งานรับปริญญาของพี่แก พี่เขาบอกว่าก็ช่วยดูรีสอร์ทของที่บ้าน

ภู – ที่รู้มาล่าสุดได้ถ่ายโฆษณาให้กับเสื้อผ้ากีฬาชื่อดังยี่ห้อหนึ่ง (อย่างหล่อ คิดแล้วอยากเลี้ยงต้อย อิอิ พี่นิคมองตาเขียวปัดเลย ฮ่าๆ)

ซัน – ไปซื้อของทำบุญกับม้าของซัน บอกว่าไปเรียนถาปัดที่มอสีชมพู

ต้น&ต่อ – อันนี้ไม่ทราบข่าวเลย

พี่แป้ง – เป็นหัวหน้าพยาบาลในโรงพยาบาลที่นครพนม แต่งงานกับหมอในโรงพยาบาลเดียวกันนั่นแหละ มีลูกชายหนึ่งคนเพิ่งไม่กี่ขวบเองชื่อน้องแป้งเปียก

พี่เก่ง – ช่วยถ่ายภาพงานสตูดิโอที่บ้าน เจอกันเมื่อเดือนก่อนมั้งที่งานแต่งานของญาติผม พี่แกไปถ่ายรูปได้คุยกันเห็นบอกว่ากำลังจะไปเรียนต่อที่มอพระพิฆเนศ ไม่กล้าถามเรื่องแฟน

พี่คิม&พี่ตี๋ – อันนี้ก็ไม่รู้เลย แต่น่าจะยังคบกันอยู่ (ผมอยากเป็เหมือนคู่นี้จัง เน๊อะพี่นิคเน๊อะ หว้าน หวาน สวีทกันสุดๆ กิ่งทองใบหยกแท้ๆ)

พี่เด็ดเดี่ยว – อันนี้ก็ไม่ทราบ

สอง – ได้ข่าวว่าเอ็นท์ใหม่ ติดที่มอลูกช้าง เรียนเกี่ยวกับจิตวิทยาโดยตรง จบออกมาคงเป็นนักจิตวิทยาที่ดีนะสองนะ

“ป่ะกลับพี่นิคเสร็จแล้ว”ผมเอ่ยชวน

“อ้าว แล้วเราสองคนล่ะไม่บอกหรอก”พี่นิคถาม

“ก็จะไปบอกเขาทำไม โพสอยู่ทุกวัน เขาก็รู้แล้วแหละว่าเราเป็นไง”ผมบอก

 “เห็นเขาชอบกฎข้อ 3 กันน่าดู”พี่นิคพูด

“อืมอย่างนั้นมั้ง ว่าแต่วันนี้ไม่ใช่วันพระ พรุ่งนี้วันโกน ป่ะรีบกลับไปแหกกฎข้อ3กันเถอะ”ผมชวนพร้อมเก็บNotebookลงกระเป๋าแล้วเหมือนนึกอะไรขึ้นมาได้

“ไม่ได้ๆ วันนี้นัดกับน้องวิลไว้ตอนสี่ทุ่มมีสัมภาษณ์ไว้ลงในเล้า พี่จะอยู่ด้วยป่าว”ผมถาม

“กว่าจะถึงสี่ทุ่มตั้งหลายชั่วโมง ได้หลายรอบ พอถึงสี่ทุ่มก็พักยก สัมภาษณ์เสร็จก็เริ่มกันใหม่”พี่
นิคบอก

“บ้า ทะลึ่ง หื่นเหมือนเดิมไม่มีผิด”ผมบอกกลับไปอย่างอายๆ

“อีกอย่างนึง พี่ยังรักเอเหมือนเดิมด้วย”พี่นิคบอก

“เอก็ยังรักพี่เหมือนเดิมครับ”แล้วเราสองคนก็รีบเดินกลับไปที่รถเพื่อที่จะรีบไปแหกกฎข้อ3 เอ๊ย! ไม่ใช่เพื่อที่จะรีบมาลงนิยายให้พวกคุณๆได้อ่านกันครับ ฮ่าๆๆ

                                                         +++ The End +++

p.s. เนื้อเรื่องหลังสรุปข้อมูล มาแต่งเอาทีหลังครับ ผมเก็บNotebook ตั้งแต่พิมพ์ถึงสองเสร็จแล้ว ว่าแต่ว่าเนื้อเรื่อง ที่แต่งขึ้นมันจะเป็นแค่เพียงในนิยายหรือเรื่องจริงเดี๋ยวคืนนี้ได้รู้กันครับ 555+

                     *** ขอความสุขความสมหวังจงมีแก่ทุกท่านนะครับ จาก P’Nick & A ***

หัวข้อ: Re: UP ตอนจบ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (ตอนนี้กำลังสัมภาษณ์สดผ่านทางmsnไว้เอามาลงครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 30-06-2008 22:58:17

จบซะเเล้ว
ก็ขอให้เอกะพี่นิครักและดูแลเอาใจใส่กันดีๆนะจ๊ะ มีไรก็คุยกัน
เหมือนอวยพรเเต่งงานเลย 555
 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: UP ตอนจบ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (ตอนนี้กำลังสัมภาษณ์สดผ่านทางmsnไว้เอามาลงครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: christiyaturnm ที่ 30-06-2008 22:59:43

 :m1:




เวลามีปัญหา ให้นึกถึงสิ่งดีๆที่ทำร่วมกันเสมอมานะครับ

อย่าปล่อยให้ความรู้สึกอื่นเข้ามาบดบังเรื่องดีๆระหว่างกันไว้

จากนี้ไปอยู่ที่การตัดสินของทั้งสอง จะประคับประคองให้ได้ดีแค่ไหน


เป็นกำลังใจให้ทั้งสองคนเลยนะครับ

ขอบคุณเรื่องดีๆน่ารักๆเรื่องนี้นะครับ :oni1: :L1: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: UP ตอนจบ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (ตอนนี้กำลังสัมภาษณ์สดผ่านทางmsnไว้เอามาลงครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: maabbdo ที่ 30-06-2008 23:07:49

  :mc4: :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: UP ตอนจบ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (ตอนนี้กำลังสัมภาษณ์สดผ่านทางmsnไว้เอามาลงครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Pa_kim ที่ 30-06-2008 23:16:03

ขอให้ทั้งคู่มีความสุขนะค่ะ
 :L1:

หัวข้อ: Re: UP ตอนจบ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (ตอนนี้กำลังสัมภาษณ์สดผ่านทางmsnไว้เอามาลงครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Otaku ที่ 30-06-2008 23:17:59

 :mc4: ในที่สุดก็จบ  แต่ชีวิตจิงยังไม่จบ :m13:

ขอให้พี่เอกับพี่นิคมีความสุขมากๆนะ  :L2:

พี่นิคอย่าลืมแหกกฎข้อ 3 บ่อยๆนะ    :laugh:

หัวข้อ: Re: UP ตอนจบ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (ตอนนี้กำลังสัมภาษณ์สดผ่านทางmsnไว้เอามาลงครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Mint ที่ 30-06-2008 23:23:51

 :mc4: :mc4: :mc4:

จบบริบูรณ์

 :m1: :m1: :m1:

 :serius2:แต่คนอ่านค้างนะ ต้องการฉากต่อจากนั้นที่พากันไปแหกกฏข้อสามอ่ะ  :laugh: :laugh:

ยังไงก็ขอให้พี่เอพี่นิคดูแลความรักของพี่ทั้งสองไว้ให้ดีๆนะคะ มีอะไรก็คุยกัน
เป็นกำลังใจให้ความรักของพี่ๆทั้งสองคนค่ะ
 :L2: :L2: :L1: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: UP ตอนจบ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (ตอนนี้กำลังสัมภาษณ์สดผ่านทางmsnไว้เอามาลงครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: yuiyui ที่ 30-06-2008 23:29:06

 :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:

อยากให้เอและนิค จงเก็บเอาเรื่องราวเหล่านี้ไว้ มีปัญหาอะไรก็ให้กลับมาอ่านเพื่อให้รู้ว่าสองคนกว่าจะมาวันนี้ได้

ต้องเจออะไรบ้าง

ขอขอบคุณเรื่องดี ๆ ที่เอามาแบ่งบัน  :pig4:  :pig4:  :pig4:

หัวข้อ: Re: UP ตอนจบ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (ตอนนี้กำลังสัมภาษณ์สดผ่านทางmsnไว้เอามาลงครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: meawmeaw ที่ 30-06-2008 23:31:47

และแล้วก็เข้าใจกัน  :m4:

อยากอ่านตอนพิเศษแล้วอ่ะค่ะ แหะๆ
แอบอยากรู้ว่า หลังจากนั้น มีเหตุการณ์อะไรที่ต้องต่อสู้ฝ่าฟันมาด้วยกันอีก
หรือเอาแบบ เรื่องที่ทำให้คุณเอต้องงอน พี่นิคต้องง้อไรเงี้ย ก็ได้ อิอิ

หรือมีแต่พี่นิคงอนหว่า...คนฟอร์มจัด ชิๆ

รออ่านบทสัมภาษณ์นะจ๊ะ

ปล. แอบเชียร์ให้คุณเอเลี้ยงต้อย น้องภู ซะเลย 555
//รีบหลบพี่นิค
 :L2: :L2: :L2:

ขอให้มีความสุขด้วยกันมากๆนะคะ

หัวข้อ: Re: UP ตอนจบ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (ตอนนี้กำลังสัมภาษณ์สดผ่านทางmsnไว้เอามาลงครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: YMP ที่ 30-06-2008 23:33:18

อ้างจาก: A_wAy_G_mAn ที่ 30-06-2008 22:34:16  

                    *** ขอความสุขความสมหวังจงมีแก่ทุกท่านนะครับ จาก P’Nick & A ***

ขอให้น้องทั้งสองคนมีความสุขเช่นกันครับ ^ ^

หัวข้อ: Re: UP ตอนจบ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (ตอนนี้กำลังสัมภาษณ์สดผ่านทางmsnไว้เอามาลงครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: cassper_W ที่ 30-06-2008 23:34:16

กิสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส

จบและอ่ะ   จบบริบูรณ์  ฮือออออ :m15:

ดีจังที่จบแบบมีความสุขอ่ะ  น่ารัก ด้วยยยยยย

ว่า แต่ ฉากอัศจรรย์  ยังงงงค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงคา  อยู่เลยย  ครั้งที่แล้ววววววเป็นร้อย กลอนอ่ะ  ฮือออออออออออออ

เอ มา ลง แบบ เป็น ตอนพิเศษมั่งน๊า   หวีดๆๆๆ  วี๊ดวิ้ววว  น่ะจ๊ะ  อิอิ รอ  :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: UP ตอนจบ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (ตอนนี้กำลังสัมภาษณ์สดผ่านทางmsnไว้เอามาลงครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: mego ที่ 30-06-2008 23:39:47

ตอนจบ หว๊าน หวาน

ขอให้รักกันหวานๆอย่างนี้ตลอดไปนะคับ

มีความสุขมากคับ o13

ลป.เห็นรีบนๆ พูดถึงตอนพิเศษ  :a1: ยกมือรอเลย อิอิ

เด่วมาอ่านบทสัมภาษณ์น๊า... :pig4:

หัวข้อ: Re: UP ตอนจบ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (ตอนนี้กำลังสัมภาษณ์สดผ่านทางmsnไว้เอามาลงครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 30-06-2008 23:43:50

ตอนจบนี้หวานมักมาก :กอด1: :กอด1:


ชอบคับแต่ยังไงก็จะรออ่านต่อตอนพิเศษนะคับ

รออ่านบทสัมภาษณ์ทางเอ็มคับ

หัวข้อ: Re: UP ตอนจบ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (ตอนนี้กำลังสัมภาษณ์สดผ่านทางmsnไว้เอามาลงครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Tsukasa999 ที่ 30-06-2008 23:48:30

 :กอด1:กอดคุณเอและคุณนิค

ขอบคุณที่ได้สละเวลาอันมีค่ามีเผื่อแผ่เรื่องราวดีๆให้ได้อ่านกันถ้วนหน้าค่ะ รู้สึกเหมือนดูหนังโรงแล้วจบอย่างมีฟามสุข พาลน้ำตาจะไหล ประทับใจที่เล่าเรื่องของทุกคนมาด้วย แม้ตัวละครไม่ได้ออกบ่อยแต่ทำให้อินมากจริงๆ คุณมีพรสวรรค์ในการเล่าเรื่องได้ีดีเยี่ยมค่ะ ขอชมเชยคุณเอ o13

เรื่องของสอง ดูเหมือนน่ากลัว แต่จริงๆเราว่าเค้าน่าสงสารมากๆ อันนี้มองเป็นวิบากรรม เพราะหากได้ล่วงรู้ความคิดผู้อื่นได้ง่ายๆ ย่อมรู้จิตใจดำมืดของเพื่อนมนุษย์ด้วยกันเอง เปรียบง่ายๆก็เหมือนเราได้คุยกับเพื่อนแต่ได้รับรู้ว่ามันแอบด่าเราในใจ เมื่อเจอนานๆไปย่อมเป็นผู้มองโลกในแง่ร้าย กลายเป็นคนเบื่อหน่ายสังคมและคน ...เพราะมนุษย์ล้วนแต่ใส่หน้ากากเข้าหากัน แต่สองเป็นหนึ่งคนที่เห็นเบื้องหลังหน้ากากเหล่านั้น

อันนี้ที่สองบอกว่า คำพูดของคุณเอมันมีค่าเพราะมาจากใจจริง ...ย่อมทำให้เขาประทับใจจนยากจะละสายตาจากคุณไปได้

ไม่แปลกใจที่รอบกายคุณจะมีมิตรแท้และผู้รักใคร่ คิดดี ทำดี ย่อมได้ดี และ ทำต่อไปนะคะ

เรื่องไปเมืองนอก และเหตุผลของคุณนิคกับทางบ้าน..อันนี้ก็ขอให้เป็นไปตามสมควรค่ะ เราเชื่อว่าพวกคุณล้วนแต่พูดคุยกันแล้ว และจะร่วมตัดสินใจไปด้วยกัน  จะเป็นกำลังใจให้นะคะ มีอะไรก็มาเล่ากันได้นะ

ขอบคุณอีกครั้งสำหรับนิยายเรื่องนี้ ขอให้มีความสุขสมหวังค่ะo1

หัวข้อ: Re: UP ตอนจบ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (ตอนนี้กำลังสัมภาษณ์สดผ่านทางmsnไว้เอามาลงครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Tsukasa999 ที่ 01-07-2008 00:07:00

 :m1:อ้ะ ลืมไป มอบเพลงนี้ให้ค่ะ ไปเปิดฟังได้เลย

Falling Slowly (http://www.nangdee.com/soundtrack/song_preview.php?c_id=5205ี่)

Take this sinking boat and point it home
We've still got time
Raise your hopeful voice you had a choice
You've made it now
Falling slowly sing your melody
I'll sing along

 :c5:

หัวข้อ: Re: UP ตอนจบ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (ตอนนี้กำลังสัมภาษณ์สดผ่านทางmsnไว้เอามาลงครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: angsumalin ที่ 01-07-2008 00:20:49

จบแล้วขอบคุณเรื่องราวดีๆของเอ+พี่นิคด้วยคับ  o13

รักแท้นั้นหายากขอให้ประคองความรักกันตลอดไปน่ะค๊าบ

ทั้งที่เจอเรื่องราวหลายรูปแบบทั้งสาหัสก็ผ่านกันมาได้ด้วยดี

เพราะความรักที่มีให้กันและความเข้าใจกันมาตลอด 7 ปี

มันไม่ใช่เวลาน้อยๆเลย 7 ปีที่มีทั้งความรักความทรงจำเรื่องราวต่างๆ

ปล. ขอให้รักกันตลอดไปค๊าบบ :L1:

หัวข้อ: Re: UP ตอนจบ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (ตอนนี้กำลังสัมภาษณ์สดผ่านทางmsnไว้เอามาลงครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: a22a ที่ 01-07-2008 01:20:23

ขอบคุรคับ จบแบบหวานมากๆ ขอให้ทั้งคู่รักกันนานๆนะคับเป็นกำลังใจให้คับ ขอให้หวานกันอย่างนี้ตลอดไปนะคับ :L2: :L1:

หัวข้อ: Re: UP ตอนจบ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (ตอนนี้กำลังสัมภาษณ์สดผ่านทางmsnไว้เอามาลงครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Eis ที่ 01-07-2008 01:44:00

รักกันให้มาก รักกันนานๆ นะครับผม ระยะทางไม่ได้ทำให้คนห่างไกลกันเสมอไปหรอกครับเชื่อผมสิ..  หลายๆ ครั้งผมกลับรู้สึกว่า ระยะทางทำให้เรารู้สึกรักและห่วงคนที่อยู่ทางไกลมากขึ้นต่างหาก ซื่อสัตย์ต่อตนเองและคนที่รักนะครับผม แล้วมาเล่าเรื่องราวที่ต่างแดนให้ฟังบ้าง เขียนต่อพิเศษบ้าง.. ก่อนไปก็แหกกฎยอมพี่นิคบ้าง (เอ๊ะ เกี่ยวกันไหม  :o8:)   
.
.
.
โชคดีครับผม นายเอ พี่นิค   :mc4:

หัวข้อ: Re: UP ตอนจบ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีบทสัมภาษณ์กับตอนพิเศษมาลงต่อครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Normalblue ที่ 01-07-2008 05:55:01

อ่านจบแล้วไม่อยากเมนต์ครับ  เพราะผมคิดว่าหากเมนต์แล้วพี่คงจะไม่กลับมาอีก

ผมคงจะไม่ได้เจอพี่เอ กับพี่เกียร์ผมอีก  :o12: :o12:

ขอให้พี่ทั้งสองสุขภาพแข็งแรงครับ  อวยพรให้พระเจ้าคุ้มครอง...  อ้อ...

พี่เอครับ  ผมเป็นคริสเตียนครับ...  ผมเลยไม่ได้บอกพี่...  แต่ผมศึกษาทั้งพุทธและอิสราม

แต่ผมว่าผมอยากรู้จักศาสนาพุทธมากขึ้นครับ...

ผมไม่อยากเอ่ยคำว่าลานะครับ  หวังว่าเราคงได้พบกันอีก...  โชคดีครับ

หัวข้อ: Re: UP ตอนจบ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีบทสัมภาษณ์กับตอนพิเศษมาลงต่อครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: hima ที่ 01-07-2008 06:31:07

ขอบคุณนะครับ สำหรับเรื่องราวดีๆ ที่นำมาแบ่งปัน :D ทั้งน้องเอ และคุณนิค :D

take care,

หัวข้อ: Re: UP ตอนจบ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีบทสัมภาษณ์กับตอนพิเศษมาลงต่อครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 01-07-2008 06:46:35

 :m1: อ่านจบแล้ว แต่ก็รีบจะไปทำงาน ไว้คืนนี้ค่อยกลับมาเมม แล้ว กันนะครับ

 :L1: :L1: :L1: รัก ทั้งสองคน มาก ๆ ๆ ๆ ๆ :bye2: :oni1: เดี๋ยวไปเปิดร้านสาย คืนนี้เจอกันนะครับ

หัวข้อ: Re: UP ตอนจบ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีบทสัมภาษณ์กับตอนพิเศษมาลงต่อครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: pongsj ที่ 01-07-2008 09:50:40

ขอบคุณที่มาเล่าประสบการณ์ดีๆน่ะคับ

หวังว่าจะได้รับฟังเรื่องดีๆแบบนี้ อีกน่ะคับบบบบบบ

หัวข้อ: Re: UP ตอนจบ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีบทสัมภาษณ์กับตอนพิเศษมาลงต่อครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: แก้ว ที่ 01-07-2008 09:51:15

ไม่กล่าวคำบอกลา แต่จะบอกว่า "แล้วเจอกันนะคะ"



รอบทสัมภาษณ์และตอนพิเศษนะคะ  

ตอนพิเศษ จิ้นแล้วเลือดพุ่ง  :m25:  


 :oni1:

หัวข้อ: Re: UP ตอนจบ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีบทสัมภาษณ์กับตอนพิเศษมาลงต่อครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Mint ที่ 01-07-2008 10:37:27

 :m1: :m1:

เข้ามารอบทสัมภาษณ์จ้า

ปอลอ. หลังจากสัมภาษณ์จบพี่นิคไ้ด้แหกกฏข้อสามป่ะคะีพี่เอ   :laugh:

ไปดีกว่า

 :oni1: :oni1:

หัวข้อ: Re: UP ตอนจบ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีบทสัมภาษณ์กับตอนพิเศษมาลงต่อครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: poom ที่ 01-07-2008 11:59:57

 :เฮ้อ:ทุกอย่างคลี่คลายไปในทางที่ดี สองคงจะเข้าไปคุยกะพี่นิคถึงเรื่องทั้งหมดแล้ว..

อ่านแล้วได้รับรู้เพียงความรู้สึกของน้องเอเพียงคนเดียวที่ยอมให้พี่นิคได้ทุกอย่างจิงๆ..แม้แต่กฏข้อ 3 น้องเอก้อจัดการเองด้วย...นั้นเพราะรักถึงยอมให้ได้ทุกอย่าง..

แต่......มันขาดหายไปตรงที่คนอ่านไม่ได้รับรู้ถึงความรู้สึกของพี่นิคเลยว่าพอได้รู้เรื่องทั้งหมดแล้วพี่นิครู้สึกยังไงกับเหตุการณ์ที่ผ่านมา...

มาถึง ณ.วันนี้ที่น้องเอกลัวว่าพี่นิคจบแล้วจะต้องแต่งงานถึงยอมให้พี่นิคแหกกฎข้อ 2 ได้นั้น
...เวลาที่ผ่านมาถึง 7 ปี ทั้งน้องเอและพี่นิค ต่างก้อไปมาหาสู่ญาติทั้งสองฝ่ายเหมือนเป็นครอบครัวเดียวกันมานานแล้ว..พวกเขาอาจจะรู้กันมานานแล้วและทำใจได้แล้วก้อได้เพียงแต่ไม่พูดเท่านั้นเอง พวกเขาอาจจะรอให้ทั้งสองคนเป็นคนบอกเองมากกว่านะ...

(อันนี้เรื่องจิงๆนะ)..ที่บ้านพี่หลานชายคบเพื่อนสนิทมานานกินไหนกินนั้นนอนไหนนอนนั้นกันตลอด พวกพี่ได้แต่มองดูอยู่ห่างๆ และสุดท้ายก้อจิงอย่างที่คิดมันสองคนคบกันเป็นแฟนมานานแล้วแต่ไม่กล้าบอกกลัวพวกพี่รับไม่ได้...แต่ขอโทษรับไม่ได้นะครั้งแรกๆที่รู้อึงจิงๆแต่พอนานวันมันกลับเฉยๆและที่สำคัญกลับรับได้สะอีก ทั้งที่มีหลานชายคนเดียวแท้ๆ...

พี่ว่า...พี่นิคต้องยอมเสี่ยงที่จะบอกความจิงดีกว่าจะยอมแต่งงานแล้วดึงชีวิตของ ญ. คนหนึ่งมาลงเหว...จะบอกหรือไม่บอกมีค่าเท่ากันจิงๆ...กับคำว่ารับไม่ได้กับต้องเลิกกัน...แตค่ถ้าเกิดรับได้จะเกิดอะไรขึ้น...ก้อมีความสุขไง...(บอกไปเถอะพี่นิค น้องเอก้อคงอย่างบอกเหมือนกันนะ เพราะมันเป็นหนองที่อยู่ในใจ(ชีวิตของเราทำมันให้ดีที่สุดพวกเขาไม่ได้อยู่กับเราจนตายนี่คือความจิง...ขนาดพี่เองตอนนี้เห็นมันสองคนยังอิจฉาเลย...)

****พี่นิคมาเล่าให้ฟังถึงเหตุการณ์ด่วนอยากรู้มากเลย****

หัวข้อ: Re: UP ตอนจบ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีบทสัมภาษณ์กับตอนพิเศษมาลงต่อครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 01-07-2008 13:55:14

 :mc4:นิยายจบ แต่คนไม่จบ
Neverlasting ละกัน


ดีจัง พากันไปนั่งจุ้มปุ๊ก แต่งนิยายกันตัวต่อต่อ แล้วชวนกันไปหลับนอน :m25:


 :c5:รออ่าน สัมภาษณ์จากน้องวิล

หัวข้อ: Re: UP ตอนจบ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีบทสัมภาษณ์กับตอนพิเศษมาลงต่อครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: pupper ที่ 01-07-2008 14:49:53

   จบแล้วเหรอครับ ยังไม่อยากให้จบเลยนะ ไม่ว่าเรื่องนี้จะเป็นเรื่องจริงหรือว่าเป็นเรื่องที่แต่งก็ตามนะครับ แต่ว่าสุดแล้วแต่มันก็กลั่นมาจากความรักและความรู้สึกของคุณทั้งสองคน อันเกิดเป็นความรักและความรู้สึกดีๆมาให้เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ได้อ่านกัน  เจ็ดปีของเวลาที่คุณทั้งสองคบกันมาไม่ใช่เวลาสั้นๆนะครับ แต่มันก็แสดงให้เห็นแล้วว่าคุณสองคนมั่นคง  และรักกันมากขนาดไหน อุปสรรคใดใดที่ผ่านพ้นมาคือบทเรียนและบททดสอบความเข้มแข็งของหัวใจสองดวง ถึงแม้ในบางครั้งที่เกือบจะต้องสูญเสียความรักนั้นไปก็ตาม แต่บททดสอบก็จะสร้างภูมิคุ้มกันหัวใจ สร้างความห่วงใยเป็นเกราะกำบัง  ประคับประคองกันไปจนพ้นไปได้ กลับทำให้รักกันมากๆขึ้นไปอีก การที่อ่านเรื่องราวของคุณทั้งสองทำให้เห็นแง่มุมดีๆของความรัก  กว่าจะได้มันมาและเกือบจะต้องสูญเสียมันไป  ทำให้เราสามารถจับต้องและรับรู้ถึงความรักได้มากขึ้นกว่าเดิม  เพราะว่าความรักและความรู้สึกยากนะที่จะบรรยายออกมาได้เป็นตัวอักษร   ประทับใจมากๆกับเรื่องนี้  มีบทเรียนและข้อคิดสอนใจในทุกๆตอน  กับในบางแง่มุมที่เราไม่เคยสังเกตก็ได้สังเกต ทั้งความรักระหว่างคนสองคน เพื่อน  พี่น้อง  และที่สำคัญที่สุดคือ  ครอบครัว  ไม่ขอเอ่ยลานะครับ  แต่ต้องบอกว่า  ไว้เราจะมาพบกันใหม่ดีกว่านะครับ  เวลา  3 – 6 เดือนนั้นไม่ยาวหรอกครับ  คนเราสมัยนี้มีเวลาเหลือกันนิดเดียวเอง   ขอให้คุณสองคนรักกันมากๆขึ้นไปอีกนะครับ  นี่ก็คงอีกบททดสอบที่เบื้องบนทอสอบชีวิตคนเราละนะครับ  เพราะว่ากว่าจะได้มาซึ่งความรักนี่มันก็อยากอยู่แล้ว  แต่การที่จะรักษาความรักเอาไว้นี่มันยากยิ่งกว่าอีกนะครับ  ขอเป็นกำลังให้ทั้งสองคนรักกันมากๆนะครับ  จะคอยติดตามความเคลื่อนไหวในบอร์ดนะครับ  ขอพระอวยพรนะครับ   

หัวข้อ: Re: UP ตอนจบ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีบทสัมภาษณ์กับตอนพิเศษมาลงต่อครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: nolirin ที่ 01-07-2008 15:07:27

เย้...ตามอ่านจนทันตอนจยแร้ววววววววววววว :oni2:

 :sad2:ช่วงหลังอ่านไปน้ำตาไหลไป

ดีว่าในที่สุดก้อยิ้มออก :m1:

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆนะคะ

 :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: UP ตอนจบ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีบทสัมภาษณ์กับตอนพิเศษมาลงต่อครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 01-07-2008 15:48:35

เย้...จบแล้วดีใจด้วย หมดห่วงแล้วใช่มั้ยน้องเอ  :m4:
คงไม่ลืม...ที่จะมาต่อตอนพิเศษไปเรื่อย ๆ นะจ๊ะ
เอาแบบสบาย ๆ อย่าคิดว่าเป็นภาระก็แล้วกัน   :a11:
รออ่าน...คำสัมภาษณ์จ้า อิอิ
 :oni1: :oni1: :oni2:

หัวข้อ: Re: UP ตอนจบ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีบทสัมภาษณ์กับตอนพิเศษมาลงต่อครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: IZE ที่ 01-07-2008 16:04:19

จบแล้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ดีใจจริงๆๆด้วย

หัวข้อ: Re: UP ตอนจบ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีบทสัมภาษณ์กับตอนพิเศษมาลงต่อครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: sarin ที่ 01-07-2008 16:43:16

...K. เอคร้าฟ... :pig4: :pig4:
ขอบคุณสำหรับการแบ่งปันเรื่องราวดี ..ดีมาให้อ่าน..
เเฮ้อ..ม่ายอยากให้จบเลยอ่ะ....
แต่เรื่องราวในชีวิตจริงยังคงเดินต่อไป..
หวังให้เอและพี่นิค..มีความสุขไปตลอดกาล... :L2:
ขอพระเจ้าอวยพร...... :L1:
ปล....รออ่านตอนพิเศษคร้าบ..อิ.อิ.
ปายแร่ะ... :oni1:

หัวข้อ: Re: UP ตอนจบ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีบทสัมภาษณ์กับตอนพิเศษมาลงต่อครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 01-07-2008 17:33:06

จบลงแล้วอย่างสวยงาม  ความรักของหนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ

เป็นอีกเรื่องที่ชอบมากๆ

หวังว่าน้องเอกับพี่นิคคงจะมีเรื่องสนุกๆและดีมาเล่าสู่กันอีกนะคะ

 :pig4: :L1: :pig4: :L1:

หัวข้อ: Re: UPบทสัมภาษณ์ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีตอนพิเศษมาลงต่อนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: ๐DoNuT๐ ที่ 01-07-2008 18:53:39

ชะโอ๊ะ แฮบปี้แล้ว
มีความสุขมากๆนะครับ พี่นิคกับพี่เอมีความสุข
คนอ่านทั้งหลายก็มีความสุขไปด้วย ^ ^

หัวข้อ: Re: UPบทสัมภาษณ์ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีตอนพิเศษมาลงต่อนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 01-07-2008 19:17:28

 :mc4: บทสัมภาษณ์มาแล้วครับ  :m4:



แต่ก่อนอื่นผมอยากบอกกับทุกคนว่า  :a1:

                                :L2:นิยายเรื่องนี้เกิดขึ้นได้ เพราะมีผมกับพี่นิค :L1:
                :pig4: นิยายเรื่องนี้จบลงได้ เพราะมีกำลังใจจากคนอ่านอย่างพวกคุณครับ :กอด1:



บทสัมภาษณ์ (ที่จริงใช้ว่าคุยกันเล่นๆจะเหมาะกว่า อิอิ) แบ่งเป็น 2 รูปแบบครับ เนื้อหาที่สำคัญเหมือนกันทุกประการ ต่างแต่วิธีการนำเสนอครับ

แบบที่ 1 เป็นแบบสดๆเลยครับ ไม่มีตัดต่อเรียบเรียงอะไรเลย ยาวมากๆ เหมาะสำหรับคนที่มีเวลาอ่านและประติดประต่อเรื่องราวได้ดีครับ ได้อรรถรสดีครับ

แบบที่ 2 เป็นแบบเรียบเรียงครับ มีการเรียบเรียงเพื่อความเข้าใจง่ายขึ้น อ่านสะดวก สั้นลงด้วย เหมาะสไหรับคนที่ไม่ค่อยมีเวลาครับ อาจจะขาดอรรถรสไปบ้าง แต่เนื้อหาครบครับ

ยังไงก็เลือกอ่านตามความชอบเลยครับ แนะนำแบบที่ 2 ง่ายและสะดวกกว่าเยอะครับ

p.s. เมื่อคืนขอบคุณหลายๆท่านนะครับที่เข้ามาร่วมพูดคุยกัน สนุกสนานมากมายครับ ขอโทษแทนพี่นิคในช่วงท้ายด้วยนะครับ หวังว่าทุกคนคงไม่ถือโทษโกรธกันนะครับ

 :oni1: ไปอ่านบทสัมภาษณ์กันดีกว่าครับ  :oni2:

หัวข้อ: Re: UPบทสัมภาษณ์ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีตอนพิเศษมาลงต่อนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 01-07-2008 19:20:31

แบบที่ 1 สัมภาษณ์สด

Aa&aA says:
โทษทีที่มาช้า เพิ่งอาบน้ำเสร็จ
น้องวิลestel says:
อ่ะคร้าบบบ
Aa&aA says:
อ่านนิยายตอนจบก่อนไหม
น้องวิลestel says:
วิลยังไม่รู้จะเริ่มไงดีเนี่ย
Aa&aA says:
พี่ก็ไม่รู้ดิ่
น้องวิลestel says:
อ่ะ ยังไม่ได้อ่านง่ะ
น้องวิลestel says:
แบบว่าไม่ไหว
น้องวิลestel says:
มะวานกลับมาจากพาเหรดก็สลบ
Aa&aA says:
เป็นอะไรอ่ะ
Aa&aA says:
อ๋อ
Aa&aA says:
งั้นพักก่อนก็ได้
Aa&aA says:
ไว้พรุ่งนี้ก็ได้นะ
Aa&aA says:
วันหลังก็ได้
น้องวิลestel says:
อ่ะ ม่ายๆ
น้องวิลestel says:
เอาเลยๆ
น้องวิลestel says:
ถ้ามันไม่ได้เรื่องค่อยเอาใหม่
Aa&aA says:
งั้นพี่ขอโพสตอนจบในเล้าก่อนดีม่ะ
Aa&aA says:
พี่นิคก็นั่งอยู่ข้างๆเนี่ยะ
น้องวิลestel says:
อ่ะ งั้นไว้วิลอ่านจบให้ว่ากัน
น้องวิลestel says:
แต่อาจจะไม่ว่างแล้วนะ
Aa&aA says:
ทำไมล่ะ
Aa&aA says:
ติดธุระไม่เป็นไรนะ
น้องวิลestel says:
แหะๆ พอดี มีงานเข้า
น้องวิลestel says:
บวกกับเจอคนๆ นึงที่พาเหรด มะวาน
น้องวิลestel says:
อาจจะไม่ว่างคร้าบ
Aa&aA says:
อ่ะนะ
Aa&aA says:
จะนอกใจฟิวส์เหรอ
Aa&aA says:
จะฟ้องๆๆ
น้องวิลestel says:
ป่าวซะหน่อย
น้องวิลestel says:
ก็ไม่ได้เป็นไรกัน
น้องวิลestel says:
อย่างน้อยก็ตอนนี้อ่านะ
Aa&aA says:
ตอนความไว้ใจมันก็เริ่มตั้งแต่ตอนนี้นะ
น้องวิลestel says:
แป่ว
น้องวิลestel says:
อ่าน้าาาา
Aa&aA says:
เราจะสัมภาษณ์เลยไหม
น้องวิลestel says:
ก็ยังไม่ได้เป็นไรกันนี่ว่า
น้องวิลestel says:
อ่อ ได้ๆ
Aa&aA says:
จะได้โพสบอกว่ากำลังสัมภาษณ์กันอยู่
น้องวิลestel says:
พร้อมมะไหร่ บอก
Aa&aA says:
หรือให้พี่ส่งนิยายตอนจบให้เราอ่านก่อนดี
Aa&aA says:
เราอ่านถึงตอนไหนแล้วอ่ะ
Aa&aA says:
UP ตอนจบ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (ตอนนี้กำลังสัมภาษณ์สดผ่านทางmsnไว้เอามาลงครับ)
Aa&aA says:
พี่ขึ้นว่าอย่างนี้เลยนะ
น้องวิลestel says:
ยี่สิบเก้ายังไม่ได้อ่าน
Aa&aA says:
พี่ส่งไปให้หรือยัง
Aa&aA says:
พี่ก็จำไม่ได้อ่ะ
Aa&aA says:
อย่านี้แหละเที่ยวเก่งดีนัก
Aa&aA says:
พี่ขอเอาเมล์เราลงด้วยได้ไหม
Aa&aA says:
เพื่อมีคนอยากแอดมาฟังด้วย
น้องวิลestel says:
เหอๆ
น้องวิลestel says:
น่าจะแอดมาช่วยคิดคำถามมากกว่า
Aa&aA says:
ก็ประมาณนั้น
น้องวิลestel says:
เอิ๊กๆ
Aa&aA says:
ตอนที่ยี่เก้าได้ยังอ่ะ
น้องวิลestel says:
ได้แล้วๆ
Aa&aA says:
งั้นสามสิบกำลังจะส่งไปนะ
น้องวิลestel says:
นี่ๆ
น้องวิลestel says:
คำถามแนวไหนดีอ่ะ
Aa&aA says:
อ้าว ซะงั้น
น้องวิลestel says:
แล้วกี่คำถาม
น้องวิลestel says:
มันมีทั่วๆ ไป
Aa&aA says:
พี่นิคบอกว่าไม่รู้จะถามอะไรก็ไม่ต้องถาม
น้องวิลestel says:
กับแบบ ความรัก
Aa&aA says:
รีบนอนได้แล้ว
น้องวิลestel says:
เอิกๆ
Aa&aA says:
แล้วแต่เราซิ
Aa&aA says:
เราเลือกเอาเลย
Aa&aA says:
ถามๆมาแล้วค่อยไปเลือกก็ได้มั้ง
Aa&aA says:
ตื่นเต้นดีเน๊อะ พากันเล่นอะไรก็ไม่รู้ 555
น้องวิลestel says:
อืมๆ
น้องวิลestel says:
นนะ
น้องวิลestel says:
ไปอ่าน ยี่เก้า ก่อน
Aa&aA says:
อืม
Aa&aA says:
ได้รับตอนจบหรือยัง
Aa&aA says:
พี่ส่งไปให้เราแล้วนะ
น้องวิลestel says:
อ่ะ อืมๆ
น้องวิลestel says:
ค้าบบๆ
น้องวิลestel says:
อ่านก่อน
Aa&aA says:
อืม
Aa&aA says:
อ่านเสร็จก็เริ่มเลยนะ
น้องวิลestel says:
อืมๆ
น้องวิลestel says:
ค้าบบๆๆ
Aa&aA says:
พี่นิคชักบ่นแล้ว
น้องวิลestel says:
เฮ้ย พี่ไปกันก่อนดีกว่า
Aa&aA says:
เดี๋ยวมีการตายหมู่เกิดขึ้นทางคอม
Aa&aA says:
5555
น้องวิลestel says:
เด๋วผมว่า ส่งคำถามไปให้
น้องวิลestel says:
แล้วพี่ก็พิมพ์ตอบเอา
น้องวิลestel says:
ดีกว่า
Aa&aA says:
ให้พี่ไปไหน
น้องวิลestel says:
ไปนอนไง
Aa&aA says:
มันก็ไม่สดดิ่
Aa&aA says:
ไม่เอาๆ
น้องวิลestel says:
เพราะผมก็อยู่อีกไม่นานแล้ววว
Aa&aA says:
นอนตอนนี้มีหวังเดี๋ยวถูกทำร้ายร่างกาย
น้องวิลestel says:
แหงะ
น้องวิลestel says:
แบบว่า ช่วงนี้งานเข้า
Aa&aA says:
หรือว่าเป็นแผนเรากับพี่นิค
Aa&aA says:
งานเข้าเริ่มมีคนมาชอบเหรอ
Aa&aA says:
5555
น้องวิลestel says:
เอิ๊กๆ
น้องวิลestel says:
เมื่อวานโดน hit on ประมาณสามสี่รอบได้
น้องวิลestel says:
เอิ๊กๆ
น้องวิลestel says:
เพิ่งรุ้ว่าเราก็เสน่ห์แรง
น้องวิลestel says:
อิอิ
Aa&aA says:
อ่ะนะ
Aa&aA says:
10 เข้าประตูตัวเอง
น้องวิลestel says:
อ่านะ
Aa&aA says:
จบยัง
Aa&aA says:
เงียบไปเลยอ่ะ
น้องวิลestel says:
อ่ะ จบๆแล้วๆ
น้องวิลestel says:
เริ่มๆ
น้องวิลestel says:
คำถามแรกเลยนะครับพี่เอ คิดว่าใครๆ ก็อยากรู้กัน
น้องวิลestel says:
พี่มีแรงบันดาลใจอะไร ถึงได้คิดจะเขียนเรื่องนี้ครับ?
Aa&aA says:
ก็พี่ได้เข้ามาอ่านนิยายในนี้ เรื่องเก่งถึงตี๋เล็กอ่ะ
Aa&aA says:
พี่เลยอยากลองเขียนดูบ้าง
Aa&aA says:
แบบว่าเราเองก็ตั้งเจ็ดปีน่าจะมีอะไรเป็นของขวัญให้กับความรักในเจ็ดปีของเราบ้าง
น้องวิลestel says:
อืม เจ็ดปีแล้วสินะ ผมว่าเจ็ดปีเนี่ย นานพอดูนะครับ
น้องวิลestel says:
พี่เอกับพี่นิคทำยังไงครับ ให้คบกันได้นานขนาดนี้
Aa&aA says:
ใช่ ตอนแรกไอ้เราเองก็ไม่อยากเชื่อ
Aa&aA says:
มานั่งนับๆดี อ้าวเจ็ดแล้วเหรอ
น้องวิลestel says:
ผมเห็นแค่บางคน ไม่เกินอาทิตย์เดียวก็เลิกนะ
Aa&aA says:
ก็ไม่รู้ดิ่ ไม่เห็นทำยังไง ก็อยู่ๆกันไป
Aa&aA says:
พี่นิคบอกว่าเอเขาไม่เปลี่ยนอะไรเลย มีแต่พี่ที่เปลี่ยนเขาหาเขา เอเลยไม่รู้สึกว่าต้องทำอะไร
Aa&aA says:
ป่าวนะที่จริงพี่ก็เปลี่ยน
Aa&aA says:
แต่ว่าคงเปลี่ยนไม่มาก
น้องวิลestel says:
อ่ะ
Aa&aA says:
เพราะเราก็คิดว่าถ้าเขารักเรา เขาต้องรับเราในสภาพที่เราเป็นอยู่ได้ดิ่ จริงป่ะ
น้องวิลestel says:
ก้แล้วแต่คู่นะครับ สถาณการณ์ของทุกคนย่อยไม่เหมือนกัน
น้องวิลestel says:
แล้วในเจ็ดปีนี่ พี่คิดว่าความทรงจำไหนมีค่าที่สุด
Aa&aA says:
อืมใช่ๆ
น้องวิลestel says:
แบบว่า อะไรที่พี่นิคทำให้ หรือ ที่พี่ทำให้พี่นิค แล้วคิดว่า
น้องวิลestel says:
ประทับใจที่สุด
Aa&aA says:
อันนี้ตอบยากนะ
Aa&aA says:
เพราะว่าพี่เองก็ประทับหมดอ่ะ
น้องวิลestel says:
อืมครับ ลองยกตัวอย่างมาก็ได้
น้องวิลestel says:
เอิ๊กๆ ทุกความทรงจำมีค่า ว่างั้น
Aa&aA says:
มันเหมือนแบบว่าทุกอย่างที่เข้ามามันหลอมรวมมาเต็มทีละเล็กละน้อยไง มันเลยมีค่า
Aa&aA says:
พี่นิคบอกว่าถ้าจะให้ประทับใจมากกว่านี้ก็รีบๆสัมภาษณ์แล้วรีบเสร็จจะได้มานอน
Aa&aA says:
สรุปแล้วพี่เอาพี่นิคมาช่วยหรือมาก่อว่ะเนี่ยะ
น้องวิลestel says:
เตรียมตัวละเมิดกฎ
น้องวิลestel says:
เอิ๊กๆ
น้องวิลestel says:
ถามพี่นิคมั่ง ได้ป่าวครับเนี่ย
Aa&aA says:
อ่ะนะ
Aa&aA says:
ถามมาดิ่
Aa&aA says:
นอนกลิ้งไปกลิ้งมาอยู่ข้างๆนี่

หัวข้อ: Re: UPบทสัมภาษณ์ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีตอนพิเศษมาลงต่อนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 01-07-2008 19:23:10

น้องวิลestel says:
อ่า คือว่า ทำไมพี่นิคถึงชอบพี่เอ ล่ะครับ
น้องวิลestel says:
แบบว่า เห็นแล้ว ปิ้งเลย
น้องวิลestel says:
หรือว่า ดูไปเรื่อยๆ แล้วค่อยเริ่มชอบ
Aa&aA says:
พี่นิคบอก ไม่มีทาง
Aa&aA says:
เจอตอนแรกก็ทำเอาผมเจ็บตัว
น้องวิลestel says:
เออ จริง ดันไปล้มใส่พี่เค้านี่นา
Aa&aA says:
แต่พอดูๆไปเออทำงานเก่งดี น่ารักดี นิสัยเอ๋อๆ เลยชอบ
น้องวิลestel says:
อ่ะ แล้วพี่เอ ล่ะ
น้องวิลestel says:
รู้ตัวว่าเริ่มชอบพี่นิคตอนไหนเนี่ย
Aa&aA says:
อันนี้ก็ไม่รู้ ตอนแรกหมั่นไส้มากๆ
Aa&aA says:
แบบว่าอย่าได้เจอกันอีกเลย
Aa&aA says:
แต่มันเริ่มรู้สึกแปลกๆนะตอนที่พี่เขามาทำดีด้วยกับเรา
Aa&aA says:
ตอนนั้นพี่เองก็ไม่ยอมรับตัวเองใช่ไหมล่ะ ต่อต้านกันน่าดู ความรู้สึกตอนนั้น
น้องวิลestel says:
อืม ช่ายๆ
น้องวิลestel says:
สรุปว่า เป็นนิยายรักน้ำเน่า ตัวเอกเกลียดกันก่อน แล้วมาชอบกัน
น้องวิลestel says:
เอิ๊กๆ
Aa&aA says:
อ่ะนะ
น้องวิลestel says:
พูดเล่นนะคร้าบ
Aa&aA says:
ประมาณนั้นแต่พี่ก็ไม่ได้ถึงกับเกลียดอะไรนะ
Aa&aA says:
แค่หมั่นไส้
น้องวิลestel says:
อืมๆ เอาแค่ไม่ชอบหน้ากัน
น้องวิลestel says:
แหะๆ
Aa&aA says:
อืมๆ
น้องวิลestel says:
ึคำถามต่อไปจะค่อนข้างเรท
น้องวิลestel says:
คือจากในเรื่อง เรารู้ว่าพี่นิคเป็นคนแรกของพี่เอ
น้องวิลestel says:
แต่สิ่งที่เราไม่รู้คือ พี่เอเป็นคนแรกของพี่นิคหรือเปล่า
น้องวิลestel says:
ตอบได้มั้ยคร้าบบบ
Aa&aA says:
อ่ะนะ ติดเรทด้วย
Aa&aA says:
ใช่ๆ พี่ก็ไม่เคยถามเลย
Aa&aA says:
อย่างนี้ต้องคาดคั้น จับให้ได้คั้นให้ตาย
Aa&aA says:
พี่นิคบอกว่าไม่มีคำถามที่สร้างสรรค์กว่านี้แล้วเหรอ
Aa&aA says:
555
Aa&aA says:
ไม่ยอมตอบอ่ะ
น้องวิลestel says:
สำนวนเค้าว่า จับได้ดั้น คั้นให้ตาย ไม่ช่ายเรอะ
น้องวิลestel says:
อ่าว อย่างนี้แฟนๆ ก็คงอดกันนะครับ
Aa&aA says:
อย่างนี้สงสัยพี่ไม่ใช่คนแรกแล้วมั้ง น้อยใจเน๊อะ
น้องวิลestel says:
ในเมื่อพระเอกไม่ยอมตอบเนี่ย
Aa&aA says:
พี่นิคบอกว่าไม่ใช่คนแรก
Aa&aA says:
คนแรกคือตัวเอง
น้องวิลestel says:
เอิ๊กๆ
Aa&aA says:
555 :):) (เข้าใจแล้ว)
น้องวิลestel says:
กับเจ้ามือซ้ายล่ะสิ
น้องวิลestel says:
เห็นว่าไม่ใช้มือขวา
Aa&aA says:
อ่ะนะ
น้องวิลestel says:
ว๊าก เราไปรู้ได้ไงวะเนี่ย
Aa&aA says:
รู้กันได้ไง พี่ยังไม่รู้ลึกขนาดนี้เลย
Aa&aA says:
วิลเป็นน้องทรยศเปล่านี่
น้องวิลestel says:
อ่า ไม่นะครับ
น้องวิลestel says:
ถือคติว่าไม่แย่งของๆ ใคร
Aa&aA says:
พี่นิคทำท่ายิ้มอย่างมีเลศนัยด้วย
น้องวิลestel says:
ถ้ามีเจ้าของแล้วจะรีบวิ่งหนี
น้องวิลestel says:
แหะๆ
Aa&aA says:
ไม่แย่งแต่ใช้ร่วมใช่ม้า5555
Aa&aA says:
วิ่งหนีหรือรีบวิ่งหา
น้องวิลestel says:
ช่าย เพราะเป็นของพี่ชายไง ใช้ร่วมกันได้
Aa&aA says:
5555
น้องวิลestel says:
เอิกๆ
น้องวิลestel says:
พอๆๆ
Aa&aA says:
อ่ะนะ
น้องวิลestel says:
วันนี้มาถามพี่ ไม่ได้ให้พี่มาถามผม
Aa&aA says:
เดี๋ยวก่อนพองั้นพี่ขอใช้ร่วมกับน้องชายด้วยนะ ที่อยู่วิดวะลาดบังนะ 55555
Aa&aA says:
เออๆ ลืมไป
Aa&aA says:
ถามมาดิ่
น้องวิลestel says:
อ่า ก็นอกเรื่อง คำถามเลยหาย
Aa&aA says:
ถามอย่างนี้ก็ดีนะ สนุกดี
น้องวิลestel says:
ว๊าก วันนี้พี่เอมาโหมดหื่น
น้องวิลestel says:
ถูกใจนักอ่านทั้งหลายแน่ๆ
Aa&aA says:
อ่ะนะ
Aa&aA says:
สงสัยอยู่ใกล้พี่นิค รังสีหื่นอำมหิตเลยแผ่มา
Aa&aA says:
พี่นิคแซวว่าแผ่มาก็รีบๆมานอนได้แล้ว
Aa&aA says:
555
น้องวิลestel says:
อ่ะ อาจจะมีส่วน
Aa&aA says:
ฝันไปเถอะเน๊อะ
น้องวิลestel says:
โอ้ว วันนี้ละเมิดกฎนี่นา
น้องวิลestel says:
อ่ะๆ คำถามๆ
Aa&aA says:
ถามๆ นอกเรื่องเยอะแล้ว
น้องวิลestel says:
พี่เอไม่ค่อยยอมพี่นิคนี่ ยอมครั้งนึงนี่ ยังเดินไหวอยู่หรอครับ?
น้องวิลestel says:
(คำถามแนวหื่น)
Aa&aA says:
อ่ะนะ  จะพ้นเรื่องนี้ไหมนี่
น้องวิลestel says:
อ่าว มะกี้บอกว่าชอบไม่ใช่เหรอ
Aa&aA says:
พี่นิคบอกว่าเดินไม่ไหวก็อุ้มเอาดิ่ ตัวแค่นี้เอง
น้องวิลestel says:
อาหุ อาหุ
Aa&aA says:
ไม่หรอก เอาแบบตรงๆเลยนะ
น้องวิลestel says:
คร้าบบ
Aa&aA says:
พี่ก็ต้องมีเทคนิควิธีของพี่ในการรับมือกับเจ้านิคน้อย (ที่มันน้อยแต่ชื่อ)เหมือนกัน
Aa&aA says:
ไม่งั้นคงเดินไม่ไหวแน่ๆ
Aa&aA says:
ไม่ต้องถามต่อเลยนะเทคนิคอะไร
Aa&aA says:
จ้างให้ก็ไม่บอก
Aa&aA says:
5555
น้องวิลestel says:
แหมๆ นึกว่าจะมาให้ความรู้ด้านเทคนิกเป็นวิทยาทานซะอีก
Aa&aA says:
55555
น้องวิลestel says:
แล้วพี่นิคนี่ ปกติเป็นพวก sweet and tender หรือเป็นแนว active agressive ล่ะครับเนี่ย
น้องวิลestel says:
(ผมหวังว่าคำถามแนวนี้จะถูกใจท่านผู้อ่านนะครับ)
Aa&aA says:
พี่นิคบอกว่าแล้วแต่อารมณ์ แต่ชอบเป็นแบบซาดิสก์ซึ่มมากว่า แต่เอเขาไม่ค่อยยอม
Aa&aA says:
5555
น้องวิลestel says:
 *active aggressive
Aa&aA says:
สำหรับพี่นะ พี่ว่าพี่นิคเขาออกแนวsweetอ่ะ
Aa&aA says:
ไม่ค่อยรุนแรงได้ใจพี่หรอก (ล้อเล่นนะ แค่นี้ก็จะตายแล้ว)
น้องวิลestel says:
เลือดกำเดาพุ่งกระฉูด
น้องวิลestel says:
อิอิ
Aa&aA says:
พี่นิคบอกว่าคืนนี้ได้รู้แน่ว่าได้ใจป่าว
Aa&aA says:
ว่าได้ใจป่าว
น้องวิลestel says:
อ่ะ
น้องวิลestel says:
เราจะเอาคำถามบนเตียงต่อดี หรือ ลงจากเตียงดี
Aa&aA says:
พี่นิคบอกว่าตอนนี้ฟ้าฝนก็เป็นใจ (ฝนตก) บรรยากาศน่าสืบพันธ์ 555
Aa&aA says:
(ไอ้พี่นิคบ้า วันนี้มาหื่นได้ใจจริงๆ)
น้องวิลestel says:
พี่นิคอดกลั้นไว้หน่อยนะครับ
น้องวิลestel says:
เดี๋ยวจะปล่อยไปให้
น้องวิลestel says:
แต่ตอนนี้สำภาษณ์ก่อน
Aa&aA says:
แล้วแต่เราเลย เพราะตอนนี้จะบนเตียงหรือลงเตียงพี่นอนก็อยู่บนเตียงเหมือนเดิม555
น้องวิลestel says:
อ่อ
น้องวิลestel says:
เอาอีกคำถามนึง
Aa&aA says:
ได้ๆ เอาหลายๆคำถามเลย ยังไม่อยากนอน (แกล้งพี่นิคอ่ะ)
น้องวิลestel says:
ประสบการณ์บนเตียง บนเก้าอี้ หรือบนอะไรก็แล้วแต่ ที่พิเศษสุด คือที่ไหน เมื่อไหร่ และยังไง
Aa&aA says:
อ่ะนะ
Aa&aA says:
พ้นๆเรื่องพวกนี้ดีไหม ก่อนที่พี่นิคจะทนไม่ไหวแล้วลากพี่ลงไปนอนนี่
น้องวิลestel says:
อ่าว ไหนบอกตามใจผม
*
* น้องวิลestel was added to this conversation. Handwriting is no longer supported because not all participants can view handwritten messages. Handwritten messages will be sent as text.
*
น้องวิลestel says:
เนี่ยคำถามสุดท้ายแล้ว
Aa&aA says:
ได้ๆถามพี่นิคแล้วกัน
หมูน้อย says:
อ่ะ
Aa&aA says:
เรื่องนี้พี่ไม่เชี่ยวชาญ
หมูน้อย says:
ตามๆๆ
น้องวิลestel says:
อืมๆ
Aa&aA says:
พี่นิคบอกว่าทุกที่ ทุกเวลาถ้าคนนั้นเป็นเอ
Aa&aA says:
ก้เอเขายอมยากจะตายไป
น้องวิลestel says:
อ่านะ
Aa&aA says:
แค่เขาให้เราก็วิเศษแล้ว
Aa&aA says:
(เว่อร์ไปมั้งพี่นิค)
น้องวิลestel says:
เข้าใจๆ
หมูน้อย says:
หึหึหึ
น้องวิลestel says:
งั้นลงจากเตียงแล้วนะ
Aa&aA says:
ดีอย่างมาก เพระมีคนมาร่วมฟังแล้ว  อายเขา
หมูน้อย says:
ก๊ากกก
หมูน้อย says:
ไม่ต้องอายครับผม
หมูน้อย says:
เรื่องปกติ
หมูน้อย says:
อิอิ
Aa&aA says:
อ่ะนะ
หมูน้อย says:
55
น้องวิลestel says:
ในเมื่อเรื่องมาถึงตอนจบแล้ว พี่เอ อยากฝากไรให้คนอ่านมั้งป่าว
น้องวิลestel says:
วันนี้วิลจะจบสำภาษณ์แล้ว
หมูน้อย says:
อ่ะ
น้องวิลestel says:
ชั่วโมงนึงพอดี
Aa&aA says:
จบเร็วอ่ะ
น้องวิลestel says:
จะไปกินข้าว
Aa&aA says:
ยังไม่อยากนอน
หมูน้อย says:
อ่ะ
Aa&aA says:
กลัวๆๆๆ
น้องวิลestel says:
อยากให้ไปนอน
น้องวิลestel says:
เอิ๊กๆ
หมูน้อย says:
หรืออยากอย่างอื่นไอ้คุณวิล
น้องวิลestel says:
่พี่นิคคร้าบบ วันนี้ทรยศพี่เต็มที่
Aa&aA says:
อ่ะนะ
น้องวิลestel says:
ให้เอาพี่เอไปจัดการได้
Aa&aA says:
อ่ะ วิลไม่ช่วยพี่เลย
น้องวิลestel says:
*ทรยศพี่เอ
*
* พี่ดาวสาวตัวกลม has been added to the conversation.
*
Aa&aA says:
อย่าเพิ่งให้พี่ไปนอนนะ พี่นิคทำตาเป้นประกายอยู่นิ่

หัวข้อ: Re: UPบทสัมภาษณ์ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีตอนพิเศษมาลงต่อนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 01-07-2008 19:26:21

น้องวิลestel says:
งั้นต่อไปนี้วิลให้เป็นคำถามจากทางบ้าน
Aa&aA says:
อืมๆ
น้องวิลestel says:
ทุกคนก็ถามซะ
หมูน้อย says:
อ่ะ
Aa&aA says:
อย่าน้อยตีหนึ่ง ตีสองก็ยังดี (พี่นิคค้อนใส่เลยอ่ะ)
หมูน้อย says:
555
หมูน้อย says:
เอรู้จักเด็กดื้อ(วิล)นานยังครับ
น้องวิลestel says:
เฮ้ย เอาที่มันเกี่ยวกับเรื่องดิ่
Aa&aA says:
น้องวิลไม่ดื้อนะครับ เป็นคนดี
หมูน้อย says:
555
น้องวิลestel says:
ไม่เอานอกเรื่อง
หมูน้อย says:
ก็ไม่รู้นิ
Aa&aA says:
ในเรื่องนะนี่
Aa&aA says:
ถามได้ครับ
Aa&aA says:
ก็กี่เดือนแล้วอ่ะวิล
หมูน้อย says:
รู้อยู่ว่าพี่อ่ะปลาทอง
Aa&aA says:
อ่ะนะ
พี่ดาวสาวตัวกลม says:
งั้นถามมั่ง อิอิ ก่อนจะถึงสี่ทุ่มก่อนนัดสำพาด ได้กี่รอบแล้วย่ะ 555
Aa&aA says:
ยังไม่ได้ซักรอบเลยครับ
หมูน้อย says:
อ่ะ
Aa&aA says:
พี่นิคจะงอนแล้วนี่
Aa&aA says:
5555
หมูน้อย says:
ถามาถูกเรื่องดีครับ
พี่ดาวสาวตัวกลม says:
นิคๆๆๆ เจ๊รีเควสให้เบิ้ลนะ หลังจากสัมพาดเสร็จ กระซิบ สู้ๆๆๆๆๆ
พี่ดาวสาวตัวกลม says:
เอ๋ๆๆๆ หรือ ยกกำลังดี
พี่ดาวสาวตัวกลม says:
555
Aa&aA says:
พี่นิคหัวเราะใหญ่เลยครับ บแกว่าเบิ้ลมันน้อยไปครับ
หมูน้อย says:
อ่ะรู้และ วิลมันตามเรามาตั้งแต่ เมษา
หมูน้อย says:
เราก็ลากมันเข้าเล้า
หมูน้อย says:
แล้วมันก็ไปติดเอ
หมูน้อย says:
ชิ
Aa&aA says:
ผมว่าผมติดน้องเขามากกว่าครับ
หมูน้อย says:
อันนั้นจริง
น้องวิลestel says:
คงต้องตามไปดูโพสต์แรกว่าวิลโพสต์มะไหร่
Aa&aA says:
อืมๆ
*
* feeling comes before reason, when you fall in love has been added to the conversation.
*
หมูน้อย says:
23 เมษา ของเรื่องพี่อ่ะ
*
* *sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) has been added to the conversation.
*
หมูน้อย says:
อ่ะมากมายและ
Aa&aA says:
พี่นิคเริ่มบ่นมากันเยอะจะนอนไหมนี่คืนนี้
หมูน้อย says:
55
Aa&aA says:
ดีแล้วครับ ถามถึงเช้าก็ได้ครับ555
หมูน้อย says:
ก็จะไม่นอนไม่ใช่เหรอ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
ดีจ้าเนม น้องวิล
feeling comes before reason, when you fall in love says:
ดีค่ะ  ทุกคนนนนน
หมูน้อย says:
คร๊าบบบ
feeling comes before reason, when you fall in love says:
ดีน้องวิล กะ เจ๊ดาวววว ด้วย
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
มาช่วยป่วน
feeling comes before reason, when you fall in love says:
ดี เอิ่มม   หมูเหรอจ๊ะ
น้องวิลestel says:
ดีค้าบๆ
หมูน้อย(เนม) says:
จุ๊บๆๆๆ สุดสวย
หมูน้อย(เนม) says:
หมูน้อยชื่อเนมคร๊าบบบ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
สวัสดีพี่ดาวด้วยค่ะ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
ถามพี่เอกันถึงไหนเเล้วอ่ะ
feeling comes before reason, when you fall in love says:
อ๋อออ  น้อง เนมมม
feeling comes before reason, when you fall in love says:
อิอ
หมูน้อย(เนม) says:
อ่ะคร๊าบบ
หมูน้อย(เนม) says:
อิอิ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
เนมไม่น้องเเล้วพี่เเจน
feeling comes before reason, when you fall in love says:
มายกมือถามมม อิอ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
พอๆกะพี่เเจนอ่ะ
feeling comes before reason, when you fall in love says:
อ่าวว
หมูน้อย(เนม) says:
อ๊าาา
feeling comes before reason, when you fall in love says:
กำ
feeling comes before reason, when you fall in love says:
จิงดิ
หมูน้อย(เนม) says:
23อ่ะ
หมูน้อย(เนม) says:
อย่าดิ
Aa&aA says:
ถามมาเลยครับ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
เค้าถามกันถึงไหนเเล้วอ่ะพี่เอ
feeling comes before reason, when you fall in love says:
ถามไรไปบ้างและค่าาา
หมูน้อย(เนม) says:
ผมก็ไม่รู้อ่ะครับ
Aa&aA says:
ก็ถามว่าทำไมถึงแต่งนิยาย
หมูน้อย(เนม) says:
โผล่มาก๋ลงจาดเตียงกัน
Aa&aA says:
ต้องถามวิล
Aa&aA says:
ขอโทษนะครับคนไหนแจนนะครับ
พี่ดาวสาวตัวกลม says:
feeling comes before reason, when you fall in love เนี้ยแจน
หมูน้อย(เนม) says:
อ่ะๆๆ
พี่ดาวสาวตัวกลม says:
อยากตอบ
พี่ดาวสาวตัวกลม says:
อิอิ
feeling comes before reason, when you fall in love says:
แจนๆๆๆๆ
Aa&aA says:
ครับ
feeling comes before reason, when you fall in love says:
๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕กราบบบที่อก เจ๊ดาว งามๆๆๆ
น้องวิลestel says:
เอ่อ คนเยอะ
น้องวิลestel says:
วิลตามไม่ทันนะ
หมูน้อย(เนม) says:
ดีครับผมจะได้จำด้วย
น้องวิลestel says:
ไปหาไรกินก่อน
หมูน้อย(เนม) says:
555
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
อ้าวน้องวิล
หมูน้อย(เนม) says:
นะ
Aa&aA says:
อ้าวอย่าเพิ่งซิ
หมูน้อย(เนม) says:
หนีนะ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
ทิ้งกันเลย
หมูน้อย(เนม) says:
นะ
แจน says:
เออ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
เเล้วพี่เอ..เเต่งนานไหมอ่ะค่ะ
แจน says:
พี่ เอ มีคนอยากเข้ามาคุยอ่ะค่ะ
Aa&aA says:
คนถามหลักไม่อยู่แล้วทำไงเนี่ยะ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
ตกลงมันเป็นนิยาย????
หมูน้อย(เนม) says:
งอลมัน
แจน says:
ที่ใช้ชื่อ เม้น ว่า jooperman อ่ะ
Aa&aA says:
ก็แต่งอยู่หลายเดือนนะครับ
แจน says:
ลากมาได้ไหมอ่ะค่ะ
Aa&aA says:
อ๋อครับ
Aa&aA says:
ครับ ได้ครับ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
ทำไมถึงคิดจะเเต่งอ่ะค่ะ
Aa&aA says:
อันนี้ตอบไปแล้วครับ ไว้คอยอ่านนะครับ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
โอเคค่ะ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
เเล้วจะมีเรื่องต่อไปไหมเอ่ย
พี่ดาวสาวตัวกลม says:
แล้วจะแต่ง nc เป็นพรรณาโวหารไหมอ่ะ
พี่ดาวสาวตัวกลม says:
อิอิ
Aa&aA says:
เรื่องต่อไปไม่แน่ครับ อาจจะเป็นภาคสองต่อจากเรื่องนี้
Aa&aA says:
แต่ที่แน่ๆจะมีตอนพิเศษมาให้อ่านแน่ๆครับ
*
* JUP has been added to the conversation.
*
หมูน้อย(เนม) says:
จุ๊บคร๊าบบบ
Aa&aA says:
จะพยายามเขียนฉากNC แบบบรรยายดูนะครับ
หมูน้อย(เนม) says:
สุดสวยคิดถึงจังเลย
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
ดีค่ะพี่จุ๊บ
Aa&aA says:
สวัสดีครับ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
เเล้วพี่เอจะไปต่างประเทศไหมอ่ะค่ะ
หมูน้อย(เนม) says:
เขียนแล้วเขิญว่างั้นอิอิ
JUP says:
หวัดดีจ้าพี่เนม น้องอ้อ
Aa&aA says:
ก็คงต้องไปครับ กำลังตัดสินใจว่าจะไปตอนไหนดี
Aa&aA says:
ตอนนี้ตั้งใจไว้กลางเดือนครับ
Aa&aA says:
ก็ประมาฯนั้นครับเนม เขินมากมายด้วย
หมูน้อย(เนม) says:
55
หมูน้อย(เนม) says:
เข้าใจ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
ทำไมพี่เอไม่เขียนให้ยาวกว่านี้อ่ะค่ะ
JUP says:
หวัดดีค่ะน้องเอ อิอิ
หมูน้อย(เนม) says:
หูยยังไม่ยาวอีกเหรอครับ
หมูน้อย(เนม) says:
กว่าผมจะอ่านจบแต่ละตอน
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
บางเรื่องมันยาวมากมายไงเนม
หมูน้อย(เนม) says:
คร๊าบบบ
Aa&aA says:
ก็ยากเขียนยาวๆนะครับ แต่ถ้าให้เขียนถึงตอนปัจจุบันคงยาวมากๆครับ
Aa&aA says:
ข้ามหลายปีเลยทีเดียว
หมูน้อย(เนม) says:
อือๆๆ
Aa&aA says:
ที่เขียนไปเป็นแค่บางส่วนของปีหนึ่งเองครับ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
พี่เอเลยจะเอาที่เหลือไปเป็นตอนพิเศษเเทนเหรอค่ะ
แจน says:
มาลงตอนพิเศษ บ้างงงน๊าาาค่ะ
แจน says:
เอาหวานๆๆๆหวีดๆๆๆ
JUP says:
อยากให้เขียนตอนพิเศษไปเรื่อยๆ ได้มั้ยจ๊ะ
แจน says:
อิอ
Aa&aA says:
ใช่ครับ จะเลือกแบบเอาเหตุการณ์สำคัญหรือพิเศษๆมาเขียนครับ
หมูน้อย(เนม) says:
อยากให้เขียนยาวๆแบบคิม โม
Aa&aA says:
จะพยายามครับคุณจุ๊บ
Aa&aA says:
คิม โม ยังไม่ได้อ่านเลยครับ จะลองไปหาอ่านดูนะครับ
หมูน้อย(เนม) says:
อิอิ
หมูน้อย(เนม) says:
วิลมันชอบอย่างงั้น
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
อ่ะนะเนม
หมูน้อย(เนม) says:
55
หมูน้อย(เนม) says:
มันไม่อยู่นี่นา

หัวข้อ: Re: UPบทสัมภาษณ์ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีตอนพิเศษมาลงต่อนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 01-07-2008 19:29:05

Aa&aA says:
การถ่วงเวลาเริ่มได้ผลครับ พี่นิคเริ่มดคลื่อนไหวช้าลง
หมูน้อย(เนม) says:
เผาๆๆ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
อ้ออยากให้พี่เอต่อเป็นเรื่องๆมากเลย
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
เป็นภาค 2 ก็ได้ค่ะ
แจน says:
ใช่ๆๆๆๆค่ะ
Aa&aA says:
คาดว่าอีกหน่อยคงหลับ แล้วคืนนี้เราก็รอดตัว 5555
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
เเบบชอบอ่านที่มันมีพัฒนาการ
หมูน้อย(เนม) says:
อิอิ
แจน says:
เอาภาค สอง หลังจากปรับความเข้าใจกะพี่นิคแล้ววว
แจน says:
อิอ
Aa&aA says:
ถ้าจะเป็นภาคสองจริงๆคงจะต้องหลังจากกลับจากออสครับ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
55555555  พี่เอ ถ่วงเวลาเเหกกฎ
น้องวิลestel says:
วิลไปแล้วน้า
น้องวิลestel says:
บายครับ
หมูน้อย(เนม) says:
อ่ะ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
อ้าววิล
หมูน้อย(เนม) says:
ฝันดีคร๊าบบบ
*
* น้องวิลestel has left the conversation.
*
Aa&aA says:
อ้าว อย่าเพิ่งดิ่
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
อ้าว
หมูน้อย(เนม) says:
ไปแล้วจริงๆ
Aa&aA says:
ไม่ทันซะแล้ว
หมูน้อย(เนม) says:
ชิ
หมูน้อย(เนม) says:
งอลมัน
Aa&aA says:
ไปทานข้าวเที่ยงนะครับ
หมูน้อย(เนม) says:
วันนี้ใจร้าย
JUP says:
ถามเอ คุณย่าพี่นิคเป็นยังไงบ้างคะ
Aa&aA says:
อาการไม่ดีเลยครับ
Aa&aA says:
ขอบคุณทุกคนมากนะครับที่เป้นห่วง
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
ค่ะพี่เอ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
ก็อย่างที่บอกอ่ะค่ะ  ว่าอ่านไปอ่านมาก็เหมือนเป็นครอบครัวเดียวกัน
แจน says:
แอบติดลบให้พี่นิคไปหลายตอน
แจน says:
เหอๆๆๆ
แจน says:
กลับมา บวก และ  อิอ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
5555555555
Aa&aA says:
ใช่ครับ รุ้สึกเหมือนเป้นพี่น้องกันเลยครับ
หมูน้อย(เนม) says:
ช่ายด้วยอิ อิ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
เป็นไรเนม
หมูน้อย(เนม) says:
อ่ะ
หมูน้อย(เนม) says:
อาไรเหรออออ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
อ้าว
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
งง
หมูน้อย(เนม) says:
หึหึหึ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
พี่เอ  เเล้วนี่พี่นิคทำอะไรอยู่ออ่ะค่ะ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
ไม่เอาพี่ยิคมาให้สัมภาษณ์ด้วยเหรอ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
*นิค
Aa&aA says:
นอนนุนตักอ่านอยู่นี่แหละครับ
แจน says:
กิสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส
Aa&aA says:
ตาเริ่มปรือๆแล้ว
แจน says:
น่าร๊ากกกก
JUP says:
มาทีหลังนะจ๊ะ พี่นิคเป็นดีเจอยู่อะป่าว
หมูน้อย(เนม) says:
อิจฉาาาาาาาา
แจน says:
อิอ
แจน says:
แอบเล่นผมด้วยอ่ะป่าววว
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
555555 
Aa&aA says:
งั้นต่อไปเป้นพี่นิคพิมพ์นะครับ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
อ้าว
หมูน้อย(เนม) says:
อ่ะ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
จะเอามาคุยจริงเหรอ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
ดีค่ะพี่นิค
Aa&aA says:
ผมขอตัวไปดื่มน้ำเดี๋ยวครับ
แจน says:
โอเคค่ะ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
ค่ะพี่เอ
*
* ( O///O )  B e N j A w A n  {  ^_____^  } has been added to the conversation.
*
JUP says:
พี่เป็นกองหนุนพี่นิคนะจ๊ะ
Aa&aA says:
ผมนิคครับ
*
* JUP has left the conversation.
*
Aa&aA says:
เอเขาลงไปดื่มน้ำครับ
หมูน้อย(เนม) says:
อ่าว
( O///O )  B e N j A w A n  {  ^_____^  } says:
ดีทุกคนค่ะ
Aa&aA says:
ให้ผมตอบแทนก่อน
หมูน้อย(เนม) says:
จุ๊บหลุด
แจน says:
เด๋วขอลาก แฟนฟิค อีกคนมาคุยน๊าาา
หมูน้อย(เนม) says:
คร๊าบบ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
ดีค่ะพี่นิค
Aa&aA says:
แฟนผมมีคนเดียวคือเอครับ
*
* —¤÷(`[¤*MïÑT*¤]´)÷¤.  .เน็ตเน่า เศร้าจริงๆ....เฮ้ออออ has been added to the conversation.
*
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
อ่ะนะ  ดีเลย  พี่นิคมาคุยจะได้ไหมหลับไปซะก่อน
แจน says:
อิอ
หมูน้อย(เนม) says:
ก็ต้องงั้นสิครับ
แจน says:
กำ  แฟนคลับพี่นิค
แจน says:
จิ้นไปไหน เหอๆๆๆๆ  ปาด
หมูน้อย(เนม) says:
อ่ะ
Aa&aA says:
คุยอะไรบ้างแล้วครับ
Aa&aA says:
ไม่ปล่อยให้เอเขาไปนอนกับผมซักที
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
55555555
แจน says:
กร๊ากกกกกกกกกกกกก
แจน says:
๕๕๕๕๕๕๕๕
Aa&aA says:
ผมเริ่มง่วงแล้ว
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
พี่นิคจะประท้วง
แจน says:
พี่นิคใจเย็น  เค้าว่ายิ่งดึกยิ่มมันส์น๊าาา
แจน says:
อิอ
พี่ดาวสาวตัวกลม says:
ไม่มีคำถามให้นิคอ่ะ แมีแต่เชียร์ให้ละเมิดกฎข้อสามอ่ะ โอเคป่ะ เขินนนน
Aa&aA says:
ไม่กล้าประท้วงหรอกครับ เดี๋ยวเอเขาว่าเอา
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
พี่นิครักษากฎทุกข้อมาตลอดเลยเหรอค่ะ
—¤÷(`[¤*MïÑT*¤]´)÷¤.  .เน็ตเน่า เศร้าจริงๆ....เฮ้ออออ says:
ยกมือเห็นด้วยกะพี่ดาว อิอิ
แจน says:
๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
เคยมเเหกกฎเองบ้างไหมเนี่ย
( O///O )  B e N j A w A n  {  ^_____^  } says:
แหกข้อ3 บ่อยมั้ยค่ะ
Aa&aA says:
ครับก็รักษาทุกข้อครับ
หมูน้อย(เนม) says:
มึนๆๆๆๆ
Aa&aA says:
เอเขายอมให้ผมแหกง่ายๆที่ไหนครับ
แจน says:
โห พี่ นิค  ม่ะเคยลอง แหย่ๆๆเลยเหรอค่ะว่าผิดได้ป่าวว
Aa&aA says:
ผมเคยอยู่สองสามครั้งไม่พุดกับผมเป้นอาทิตย์เลย
แจน says:
เพื่อ พี่เอ ใจอ่อน  หึหึ
แจน says:
กำ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
โห
แจน says:
งั้นอย่า แหกค่ะ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
พี่เอ 
แจน says:
เหอๆๆๆ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
พี่เอ โหดมาก
Aa&aA says:
ผมเลยไม่อยากทำอีกครับ
พี่ดาวสาวตัวกลม says:
ที่แหกอ่ะแหกข้อไหนอ่ะนิค
Aa&aA says:
ใช่ครับเอโหดมากเลย ใจร้ายกับผมคนเดียวคนอื่นใจดีหมด
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
55555555
หมูน้อย(เนม) says:
55
( O///O )  B e N j A w A n  {  ^_____^  } says:
เดี๋ยวโดนพี่เอดุนะพี่นิค
Aa&aA says:
ข้อ 5 ก็เคยครับ
Aa&aA says:
ข้อ3นี่ก็เคยครับ
หมูน้อย(เนม) says:
ทุกคนคร๊าบบบ เนมเผ่นนะคร๊าบบ เฮียหนีไปแล้ว
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
เริ่มหลายข้อ
Aa&aA says:
1 ก็ด้วย
หมูน้อย(เนม) says:
บ้ายบาย
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
สรุปทุกข้อ  พี่นิคเเหกมาหมดเเล้ว
Aa&aA says:
ก็บ้างครั้งผมก็เผลอไปบ้างครับ
แจน says:
บะบายยยยย จ้าเนมม
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
จ้าเนม
หมูน้อย(เนม) says:
ฝันดีคร๊าบบบ
Aa&aA says:
ไม่ครับ ไม่ทุกข้อ ครับ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
บายๆ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
ฝันดีจ้า
พี่ดาวสาวตัวกลม says:
ข้อสอง
Aa&aA says:
ราตรีสวัสดิ์ครับ
แจน says:
พี่นิคคคคคคคคคคคคค  อน่า แหก  ข้อ สองงงงงเชียยววววววววว
*
* หมูน้อย(เนม) has left the conversation.
*
* JUP has been added to the conversation.
*
Aa&aA says:
เอเขาจะว่าผมไหมนี่ครับ เข้ามาคุยคนหายไปเลย
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
ไม่หรอกค่ะ
( O///O )  B e N j A w A n  {  ^_____^  } says:
ไม่ว่าหรอก
Aa&aA says:
เอเขามาแล้วครับ จะคุยกับเอต่อไหมครับ
แจน says:
พี่นิค คิดมากกกค่ะ
แจน says:
ดึกแล้ว เด็กต้องไปนอน
( O///O )  B e N j A w A n  {  ^_____^  } says:
ต่อๆๆๆๆๆๆ
แจน says:
เวลานี้ ผู้ใหญ่อยู่
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
เเล้วเเต่ค่ะ
แจน says:
๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕
Aa&aA says:
เอบอกว่าขอพักเดี่ยว ให้คุยกับผมไปก่อน
JUP says:
อยากคุยกะพี่นิคด้วยได้มั้ยคะ
Aa&aA says:
ยินดีมากๆครับ

หัวข้อ: Re: UPบทสัมภาษณ์ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีตอนพิเศษมาลงต่อนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 01-07-2008 19:32:35

*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
พี่นิครู้สึกยังไงค่ะที่พี่เอมาเขียนเรื่องเเบบนี้
แจน says:
ถามได้ไหมค่ะ ว่า อายุเท่าไหร่แล้วอ่ะค่ะ  เพราะแจน งงๆๆอยู่
แจน says:
เพราะในเรื่อง ก็ เหมือนจาเท่าแจน
Aa&aA says:
ตอนแรกไม่เห้นด้วยเลยครับ  ยังบอกเลยครับว่าไร้สาระ
แจน says:
แต่อ่านไปมา ไม่เท่าและ เหอๆๆๆ
—¤÷(`[¤*MïÑT*¤]´)÷¤.  .เน็ตเน่า เศร้าจริงๆ....เฮ้ออออ says:
เท่าพี่แจนก็แก่แล้วอะดิ่ หึหึ
Aa&aA says:
ใครครับผมหรือเอครับ
แจน says:
อารายย สิบเก้า เอง
แจน says:
อิอ
แจน says:
เอาทั้ง สอง คนอ่ะค่ะ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
เเล้วความรู้สึกตอนนี้อ่ะค่ะ
Aa&aA says:
เอเขา 23จะ24 ครับ  ส่วนผม 26 ครับ
แจน says:
อ๋อออ
แจน says:
งั้น เท่ากานนน
พี่ดาวสาวตัวกลม says:
งั้นนิค เราเป้นเพื่อนกัน 555
แจน says:
เอิ๊กๆๆๆ
JUP says:
งั้นเอก็เพิ่งจะจบไม่กี่ปีเอง
Aa&aA says:
ความรุ้สึกตอนนี้ก็ดีครับ ยิ่งรุ้ว่าเขาเขียนให้เป้นของขวัญของเราในการคบกันมาเจ็ดปียิ่งรู้สึกดีครับ
Aa&aA says:
เอเขาจบมาสองปีแล้วครับ
Aa&aA says:
เอเขาเรียนก่อนเกณฑ์ครับ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
เเล้วพี่นิคมีของขวัญอะไรให้พี่เอไหมค่ะ
แจน says:
อ๋ออ
Aa&aA says:
ว่าจะให้คืนนี้แหละครับ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
5555555555
JUP says:
อิอิ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
ให้อะไรเนี่ย
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA says:
แหกข้อ3
Aa&aA says:
แต่เอเขาติดสัมภาษณ์อยู่ เลยไม่ได้ให้ซักที
แจน says:
๕๕๕๕๕๕๕๕
JUP says:
สนับสนุนด้วยจ้า
Aa&aA says:
ฮ่าๆๆ พูดเล่นครับ
แจน says:
พี่นิคผูกโบว์เหรอค่ะ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
5555555555555
แจน says:
กร๊ากกกกกกกกกกกกกก
Aa&aA says:
ผมว่าสิ่งที่ผมทำให้เอเขา ก็เป้นของขวัญอยู่แล้วครับ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
ทำไมพี่นิคบอกรักพี่เอ ยากจังอ่ะค่ะ
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA says:
ช่ายๆๆ
JUP says:
ครั้งหลังสุดเนี่ยพี่นิคง้อเอนานมั้ยคะ ตอนทะเลาะกันค่ะ
Aa&aA says:
ผมก็คนนะครับ ผมก็อายเป็นนี่ครับ อีกอย่างวิดวะนี่รักใครแล้วต้องมั่นใจแล้วก็รักจริงครับผมเลยลังเลในการบอกรักเออยู่นาน
Aa&aA says:
หลังสุดนี้นานครับ
Aa&aA says:
ก็ตอนที่มีเรื่องในเวบแหละครับ ที่ผมไปโพสตามหาเอเขาน่ะครับ
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA says:
แล้ววันนี้บอกรักหรือยังค่ะ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
55555555
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
คำถามโดนใจ
Aa&aA says:
ผมตั้งเป้นกฎให้เอเขาบอกผมทุกวันครับ
Aa&aA says:
ผมจะบอกก็ต่อเมื่อเอเขาให้ผมแหกกฎข้อสามครับ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
55555555555555
Aa&aA says:
ฮ่าๆ ล้อเล่นครับ เอเขาบอกมา ผมก็บอกกลับครับ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
งั้นพี่นิคก็บอกรักไม่บ่อยนะซิ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
เเล้วตอนนี้พี่ๆคนอื่นเค้ารู้เรื่องพี่เอกะพี่นิคยังค่ะ
Aa&aA says:
ตอนแรกๆไม่ครับ แต่เดี๋ยวนี้ทุกวันครับ
JUP says:
อึม อ่านในเนื้อเรื่องดูเอได้เปรียบพี่นิคนะ
Aa&aA says:
ยิ่งเอเขาจะไปแล้วด้วยผมยิ่งอยากบอกทุกเวลาด้วยซ้ำครับ
JUP says:
พี่นิคตามไปด้วยมั้ย
Aa&aA says:
ไม่ครับ ยังไม่ใครรู้เพิ่มครับ
แจน says:
พี่นิคชอบอารายในตัว เอ ที่สุด ค่ะ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
โห...ปิดมาได้นานมากๆๆๆ
Aa&aA says:
ใช่ครับเอเขาได้เปรียบผมตลอด มีแต่คนเอาใจเอ
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA says:
งั้นก็4เวลา เช้า  กลางวัน เย็น ก่อนนอน เลยซิค่ะ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
ทางครอบครัวพี่เอรู้ไหมค่ะ
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA says:
บอกรักตลอด
Aa&aA says:
ตอนแรกผมว่าจะตามไป แต่ว่าผมติดเรื่องงานที่บ้านครับ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
เพราะท่าทางครอบครัวพี่นิคจะยังไม่รู้
Aa&aA says:
ผมชอบทุกอย่างที่เป้นเอครับ
แจน says:
แบบว่านิสัยทำให้รักแรกปิ้งอ่ะค่ะ
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA says:
หันไปบอกพี่เอด้วยค่ะ
Aa&aA says:
ครอบครัวของเรายังไม่มีใครรุ้ครับ
*
* JUP has left the conversation.
*
Aa&aA says:
ที่ปิดมานานเพราะว่าเราสองคนยังแคร์สังคมมากครับ อย่างที่เอเขาเขียนครับ เราสองคนมีหน้าที่ต้องทำ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
โห....7 ปี  ไม่มีหลุดเลย
Aa&aA says:
ครับไม่มีหลุด ก็เอเขาเล่นคุมผมเข้มขนาดนั้น จะให้เอาเวลาไหนมาหลุดครับ
Aa&aA says:
อีกอย่างคงเป็นเพราะความเชื่อใจไว้วางใจของคนทางบ้านของเราด้วยมั้งครับ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
เเล้วพี่นิคคิดว่าจะเปิดเผยเมื่อไหร่ออ่ะค่ะ
Aa&aA says:
เขาเห้นเราไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยๆเลยเป้นเรื่องธรรมดา
*
* JUP SAY has been added to the conversation.
*
พี่ดาวสาวตัวกลม says:
ถ้าที่บ้านถามเรื่องอยากให้แต่งงาน นิคจะว่าไง
*
*  Na-non  has been added to the conversation.
*
Aa&aA says:
เรื่องนี้แหละครับทำให้ผมกับเอคิดไม่ตก
 Na-non  says:
ซะงั้น
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
โอ๊ตก็ไม่รู้เลยเหรอค่ะ
แจน says:
โอ๊ตรู้นิ  ใช่ไหมค่ะพี่นิค
Aa&aA says:
ตัวผมเองคงบอกเรื่องนี้กับที่บ้านไม่ได้อยู่แล้วครับ
Aa&aA says:
โอ๊ตไม่รุ้ครับ
Aa&aA says:
โอ๊ตยังพยายามหาผู้หญิงมาหาผมกับเอจีบเลยครับ
Aa&aA says:
ส่วนใหญ่ก็เพื่อนโอ๊ตทั้งนั้น
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
เง้ออออออ
แจน says:
กำ
JUP SAY says:
พี่นิคคะ ไม่ลองแบบค่อยเป็นค่อยไปเหรอ
Aa&aA says:
ผมกับเอเคยคุยกันว่าเราคงต้องคอยไปจนกว่าเราจะไม่มีพ่อแม่เราถึงจะอยู่กันแบบเปิดเผยได้มั้งครับ
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA says:
นานไปมั้ยค่ะ
แจน says:
ปาด
แจน says:
สู้ๆๆน่ะค่ะ พี่นิค
Aa&aA says:
เราเคยคุยกันเรื่องนี้แล้วก็ทะเลาะกันหลายครั้งเลยนะครับ แบบว่ามองคนละมุมไม่เข้าใจกัน
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
ง่า...เเล้วถ้าที่บ้านจะให้เเต่งงานให้ได้อ่ะค่ะ
แจน says:
ขอให้รักกันนานๆๆๆๆค่ะ แจนเอาใจช่วยย
Aa&aA says:
แต่ผมกับเอเขาก็อยู่อย่างนี้ก็มีความสุขดีแล้วนะครับ
JUP SAY says:
แบบคนสนิทที่สุดที่ไว้ใจได้ ที่ทุกคนเชื่อ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
สู้ๆเนอะพี่นิค
Aa&aA says:
ถ้าให้แต่งงานจริงๆผมก็คงต้องผ่อนไปเรื่อยๆครับ
JUP SAY says:
พี่นิคจะไปเยี่ยมเอที่ออสมั้ยคะ
Aa&aA says:
ก้ต้องแล้วแต่โอกาสครับ
Aa&aA says:
ใจจริงผมอยากไปอยู่กับเอด้วยซ้ำไป
Aa&aA says:
แต่ไม่รู้ว่าไปอยู่โน่นแล้วจะทำอะไร อีกอย่างผมก็มีงานทางบ้านด้วย
JUP SAY says:
ช่าย น่าจะอิสระกว่า
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
ต้องอดทนอย่างที่พี่เอว่ามั้งค่ะ
JUP SAY says:
ปกติพี่นิคอยู่หนองคาย หรือขอนแก่นคะ
Aa&aA says:
เดี๋ยวเอเขาจะมาคุยต่อนะครับ ผมจะนอนอ่านอยู่ข้างๆนะครับ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
ทนเพื่อจะได้ไปต่อโทที่อังกฤษด้วยกัน
แจน says:
ค่าาาา
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
ค่ะพี่นิค
Aa&aA says:
อ๋อตอนนี้ผมอยุ่ขอนแก่นครับ มีคอนโดอยู่ขอนแก่น
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA says:
หวัดดีพี่เอค่ะ
Aa&aA says:
โห........กลับมาอีกทีคนเยอะแยะมากมาย ดีใจจังครับ
JUP SAY says:
เมื่อกี้เน็ตหลุด ถามพี่นิคยังเป็นดีเจอยู่หรือป่าวคะ
Aa&aA says:
แสดงว่าพี่นิคเสน่ห์แรง ดูดคนได้เยอะ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
555555555555
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA says:
อิอิ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
พี่เอก็ดึงดูดคนค่ะ
JUP SAY says:
เหมือนน้องเอไงจ๊ะ
แจน says:
๕๕๕๕๕๕๕๕
แจน says:
เอ ก็ เสน่ห์แรงน๊าาา อิอ
Aa&aA says:
พี่นิคไม่ได้เป็นแล้วครับ เลิกเป้นเพราะว่าตอนปีสี่ต้องออกไปฝึกงานครับ
JUP SAY says:
พี่ถามเอ สามารถเปลี่ยนแปลงไม่ไปออสได้มั้ยจ๊ะ
Aa&aA says:
กลับมาก็ไม่เป้นต่อ ยกเว้นมีงานสัมภาษณ์พิเศษหรือถูกเชิญไปป็นพิธีกรอะไรอย่างนี้ครับ
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA says:
เป็นดีเจให้พี่เอฟังคนเดียวมั้งค่ะ
Aa&aA says:
เรื่องเปลี่ยนแปลงคงยากครับ เพราะผมเองก็รับปากคุณแม่ไปแล้วด้วย
Aa&aA says:
เป้นดีเจหรือมาคอยกัดพี่ก็ไม่รู้เวลาอยู่ด้วยกัน
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
5555555
JUP SAY says:
ก็พี่นิคน่ากัดอ่ะ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
พี่นิคชอบเปิดเพลงอะไรให้พี่เอฟังค่ะ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
มีเพลงของสองคนไหม
Aa&aA says:
ไม่รู้อ่ะเห้นเปิดไปเรื่อย
Aa&aA says:
แต่พี่นิคเขาจะรู้ว่าพี่ชอบฟังเพลงแนวไหนของใคร
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
ตอนที่พี่เอร้องเพลง ที่ฉันรู้  ขอบอกว่าอินมากกกกกกกกกกกกกกกกกก
Aa&aA says:
เวลาขึ้นรถก็จะเปิดอันนั้นให้
JUP SAY says:
อิอิ หนึ่งในนั้นมีของรุจมั้ยคะ
Aa&aA says:
ไม่มีอ่ะครับ
Aa&aA says:
มาระยะหลังๆนี้ผมไม่ค่อยติดตามเพลงเท่าไหร่ครับ
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA says:
เพราะติดอยู่ในหัวใจพี่นิคป่าวค่ะ
Aa&aA says:
ไม่ใช่แล้วครับ
Aa&aA says:
ยุ่งงานนิดหน่อยครับ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
5555555
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
เเล้ววันนี้จะเเหกกฎจริงอ่ะเปล่าเนี่ย
Aa&aA says:
อ่ะนะ
Aa&aA says:
แอบยุพี่นิคกันป่าวนี่
—¤÷(`[¤*MïÑT*¤]´)÷¤.  .เน็ตเน่า เศร้าจริงๆ....เฮ้ออออ says:
พี่อ้อลุ้นแหกกฏจิงนะ หึหึ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
อ้อถามเผื่อพี่ยิค
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
บ้า  ไม่ได้ลุ้น
Aa&aA says:
อ่ะนะ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
เเค่ถามเเทนพี่นิค
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
เเบบว่าพี่นิคจะได้เตรียมตัวไง
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA says:
คนข้างๆพี่เอ อยากแหกกฎข้อ3 มั้ยค่ะ
พี่ดาวสาวตัวกลม says:
ลา ไปนอนก่อนนะค่ะทุกคน ฝันดีค่า บายๆ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
จ้า
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
ฝันดีค่ะ
*
* น้องวิลestel has been added to the conversation.
*
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
บายๆ
Aa&aA says:
ฝันดีครับ
—¤÷(`[¤*MïÑT*¤]´)÷¤.  .เน็ตเน่า เศร้าจริงๆ....เฮ้ออออ says:
ฝันดีๆๆพี่ดาวว ฝากแทะโลมลูกศิษย์ด้วย อิอิ
พี่ดาวสาวตัวกลม says:
อ่ะนะมิ่น เอาคุกมาซะแระ
*
* พี่ดาวสาวตัวกลม has left the conversation.

หัวข้อ: Re: UPบทสัมภาษณ์ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีตอนพิเศษมาลงต่อนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 01-07-2008 19:35:55

น้องวิลestel says:
อ่ะ วิลเข้ามาก็ออกกันหมด
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
เปล่าน้าวิล
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
คิดมากๆๆๆ
น้องวิลestel says:
อ่าน้า
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
น้องวิล  เรื่องโอ๊ตไปถึงไหนเเล้วล่ะ
JUP SAY says:
อิอิหวัดดีจ้าวิล
น้องวิลestel says:
เรื่องพี่โอ๊ต?
Aa&aA says:
อ่ะนะ ไม่ยกให้แล้ว
น้องวิลestel says:
อ่ะ ไม่เป็นไร
น้องวิลestel says:
เค้ามี audrey ของเค้าแล้ว
Aa&aA says:
วิลนอกใจโอ๊ตไปแล้ว
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
อ้าว วิล
น้องวิลestel says:
แหะๆ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
เเล้วฟิวส์อ่ะ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
พี่อ้อล่ะงง
น้องวิลestel says:
แง้วๆ
—¤÷(`[¤*MïÑT*¤]´)÷¤.  .เน็ตเน่า เศร้าจริงๆ....เฮ้ออออ says:
อิอิวิลมีหลายคนดิ่เนี่ย
น้องวิลestel says:
ตอนนี้ขอ บริหารเสน่ห์ตัวเองก่อนดิ่
น้องวิลestel says:
จะเล่าให้ฟังป่ะ
น้องวิลestel says:
อิอิ ประสบการณ์มะวานเนี่ย
*
* (L)(8) ลูกชิ้นหมู (*)‮* has been added to the conversation.
*
JUP SAY says:
ยังมีนายทหารหนุ่มฝรั่งด้วยนะ
น้องวิลestel says:
อ่อ Alex
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
หลังจากนี้พี่เอก็ยังคงเข้าไปในเล้าใช่ม๊ะ
JUP SAY says:
ได้เจอบ้างหรือป่าวน้องวิล
น้องวิลestel says:
ไม่อ่ะ
น้องวิลestel says:
เออ แปป
Aa&aA says:
ก็เข้าไปเรื่อยๆคระบ ทิ้งไม่ได้หรอกครับ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
ดีเเล้วๆๆๆ  อย่าทิ้งกันนะค่ะ
Aa&aA says:
เหมือนครอบครัวเดียวกันแล้วนี่ครับ
—¤÷(`[¤*MïÑT*¤]´)÷¤.  .เน็ตเน่า เศร้าจริงๆ....เฮ้ออออ says:
ใช่ๆๆแวะมาส่งข่าวบ้่างนะคะพี่เอ^^
JUP SAY says:
ถามเอ เราจะได้มีโอกาสคัยแบบนี้ครั้งเดียวเองเหรอจ๊ะ
(L)(8) ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
ทิ้งกันหละน่าดู... (8)
JUP SAY says:
*คุย
Aa&aA says:
จะแวะมาส่งข่าวครับ
Aa&aA says:
อ่อคุยได้ครับ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
ดีค่ะ  อยากให้อยู่ด้วยกันต่อไปเรื่อยๆๆๆ
Aa&aA says:
แต่ครั้งนี้จะเอาไปลงในเล้านะครับ
น้องวิลestel says:
มันยาวขนาดไหนเนี่ย
(L)(8) ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
ขอโทดนะครับ ไม่ได้อยู่ตั้งแต่ต้น ไปออส เมืองไหนร๋อครับ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
นั่นซิ 
JUP SAY says:
โอ้โห น้องเอ สรุปมากนะเนี่ย
น้องวิลestel says:
เมืองตัว b
Aa&aA says:
บริสเบนครับ
น้องวิลestel says:
เอิ๊กๆ
(L)(8) ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
อ้ออ ครับผม
(L)(8) ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
แล้ววิลอยุ่เมกา เมืองไหนอะครับ
(L)(8) ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
ลืมบอก ผมชื่อ ไอซ์
Aa&aA says:
จะไม่พยายามตัดออกครับ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
มันคงจะยาวมากๆๆๆๆ
น้องวิลestel says:
วิลอยู่ชิคาโก้คร้าบบบ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
เเบบว่าต้องตัดหลายตอน
น้องวิลestel says:
ใครเห็นดิสวิลแล้วอย่าอิจฉาน้า
น้องวิลestel says:
อาหุ อาหุ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
อ่ะนะน้องวิล
น้องวิลestel says:
พี่เอไม่ยอมมางานเอง
น้องวิลestel says:
เลยอด
(L)(8) ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
ไ่็
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
ล้ำบึก วงเเขนกล้ามเป็นมัดๆๆๆ
Aa&aA says:
ก็ติดงานอ่ะ
(L)(8) ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
อุๆ
Aa&aA says:
ว่าจะไปอยุ่นะ แต่อย่าว่าช่วงนี้รีบเคลีบร์งาน
น้องวิลestel says:
อืมๆ
Aa&aA says:
นี่วิลจะใจแตกมากไปแล้วนะ
น้องวิลestel says:
อ่ะ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
งานอะไรเนี่ย
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA says:
แบบว่าพี่เออยากไปงานนี้หรอค่ะ
น้องวิลestel says:
เห็นเสื้อป่าว เขียนว่า  I FUCK ON MY FIRST DATE เอิ๊กๆ แรงดีๆ
Aa&aA says:
อาจจะมีอะไรที่ต้องตัดออกบ้างเช่นเรื่องติเรท หรือไม่ค่อยเกี่ยวกับนิยายอ่ะครัย
(L)(8) ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
^o)
Aa&aA says:
เดี๋ยวคนอื่นเขาเบื่อเอาครับ
Aa&aA says:
หรืออาจจะต้องมาเรียบเรียงใหม่
น้องวิลestel says:
แต่มันก็ยาวจริงๆ แหละนะ
Aa&aA says:
ค่อยว่ากันอีกทีครับ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
ติดเรทคนในเล้าก็ตื่นเต้นนนนนนนน
Aa&aA says:
แต่อยากให้อย่างนี้แหละครับ
Aa&aA says:
สดๆดี
น้องวิลestel says:
วิลอุตส่าห์ถามให้ติดไปหลายรอบ
น้องวิลestel says:
อิอิ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
ง่า...มาไม่ทันวิลถาม
Aa&aA says:
ผมทำงานช่วยธุรกิจที่บ้านอ่ะครับ
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA says:
แล้วติดยังค่ะ
น้องวิลestel says:
อ่า ไปติดตามเอง
น้องวิลestel says:
ติดไม่มากนะผมว่า พอหอมปากหอมคอ
(L)(8) ไอซ์ ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
อ่า
(L)(8) ไอซ์ ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
ชอบติดเรท :p
Aa&aA says:
พี่นิคเริ่มจะหลับแล้ว ดีๆๆ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
555555555
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA says:
ตกลงคืนนี้จะไม่มีแหกกฎ
Aa&aA says:
ไว้ให้พี่นิคหลับแล้วค่อยเลิกคุยนะครับ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
พี่นิคเเกล้งหลับอ่ะเปล่า
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
ให้พี่เอตายใจ
JUP SAY says:
ถามเอจ้า เอจะต่อตอนพิเศษเลยมั้ยจ๊ะ
Aa&aA says:
เออ..ใช่ยิ่งร้ายๆอยู่
(L)(8) ไอซ์ ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
เอิ้กๆ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
ถึงร้ายก็รังไงพี่เอ
Aa&aA says:
ครับก็จะต่อหลังจากลงบทสัมภาษณ์นี้แหละครับ
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA says:
ขอตอนทะเลาะกันล่าสุดด้วยนะค่ะ
*
*  Non  has left the conversation.
*
Aa&aA says:
ได้ครับ
Aa&aA says:
ตอนทะเลาะกันล่าสุดทุกคนจะเป้นตัวละครให้เนื้อเรื่องด้วยครับ
JUP SAY says:
อยากให้มีตอนแหกกฏ ที่ไม่เป็นกลอนด้วยอะจ้า
Aa&aA says:
5555
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
555555555
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
โอ้ววววววว
น้องวิลestel says:
เอิ๊กๆ
(L)(8) ไอซ์ ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
อิอิ เห็นด้วย
Aa&aA says:
อ่ะนะ มีหลายคนเรียกร้องครับ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
เป็นนักเเสดงรับเชิญ
(L)(8) ไอซ์ ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
ตณุคิดดังไปป่าวหว่า
Aa&aA says:
งั้นคืนนี้ต้องปลุกพี่นิคมาบลิ้วอารมณ์ก่อนเขียนซะแล้วครับ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
5555555555555
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
ต้องบิ้วด้วย
(L)(8) ไอซ์ ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
เอ่ออ เขียนตอนบิ้วด้วยนะ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
เอาทุกตอน
Aa&aA says:
แบบมันนานมากจำอารมณ์นั้นไม่ได้อ่ะครับ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
อย่างละเอียด
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA says:
รอจนจะหลับแล้วมั้งค่ะ
Aa&aA says:
เอาเป็นว่าเดี๋ยวผมต่อกล้องแล้วดูกันเลยดูไหมครับ จะได้ไม่ต้องจิ้นเองให้ยาก (555ประชดเล็กน้อยถึงปานกลาง)
(L)(8) ไอซ์ ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
เอาครับ
(L)(8) ไอซ์ ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
กะฉูด
น้องวิลestel says:
เอา
Aa&aA says:
อ่ะนะ
Aa&aA says:
วิลก็เป็นกับเขาด้วย
น้องวิลestel says:
ปลุกพี่นิคมาด่วน
น้องวิลestel says:
คริคริ
Aa&aA says:
น้องใครว่ะเนี่ยะ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
555555555555
น้องวิลestel says:
อ่า น้องอารมณ์ค้างจากมะวาน
น้องวิลestel says:
เอาอุปกรณ์ป่าวพี่
น้องวิลestel says:
ได้มาครบเลย
น้องวิลestel says:
ของฟรีทั้งนั้น
(L)(8) ไอซ์ ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
ห้าๆ
JUP SAY says:
พี่นิคยังจะเลี้ยงข้าววิลอีกมั้ยอ่ะ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
ได้มาครบเลย<<<<ได้มาจากไหนนี่วิล
(L)(8) ไอซ์ ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
อ้อ เมื่อวานที่ชิคาโก ก็มีงานร่อครับ หรือว่ามันมีทั่วเมกาหว่า
Aa&aA says:
วันนี้วิลติดเรทมากไปป่าวนี่ ตั้งแต่คำถามต้นๆแล้ว มีแต่เรื่องอย่างว่า
น้องวิลestel says:
เดือนนี้เป็น pride month นี่ครับ มันก้มีงานแหละ
น้องวิลestel says:
บอกว่าอารมณ์ค้างไง
น้องวิลestel says:
อาหุ อาหุ
(L)(8) ไอซ์ ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
อื่มม ครับผม ไม่ได้ตามข่าว
น้องวิลestel says:
อ่อ ลืมบอก
น้องวิลestel says:
Happy Pride นะคร้าบทุกคน
(L)(8) ไอซ์ ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
นายเอ ถือศีลแปด มานานยังอะครับ
JUP SAY says:
ไปค้างมาจากที่ไหนเนี่ย
น้องวิลestel says:
อาหุ อาหุ
Aa&aA says:
ก็ตั้งแต่ม.4ได้มั้งคับ
น้องวิลestel says:
อ่ะ ศึลแปด มันมีห้ามนอนบนเตียงป่าวหว่า
(L)(8) ไอซ์ ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
โห...
น้องวิลestel says:
หรือไรทำนองนั้น
Aa&aA says:
แต่ก็ไม่ได้ถือทุกวันนะครับ ส่วนใหย่วันพระครับ
น้องวิลestel says:
จะมะได้
(L)(8) ไอซ์ ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
ครับ
(L)(8) ไอซ์ ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
แค่ห้าข้อยังรักษายากเลยผม /iเอ่อม
Aa&aA says:
ใช่ห้ามนอนที่นอนใหญ่นุ่มสูง พี่ก็เอาเสื่อมาปูนอนกับพื้น
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
โห
(L)(8) ไอซ์ ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
โห...
Aa&aA says:
ส่วนใหญ่ก็ถือตามแต่สะดวกครับ
น้องวิลestel says:
อืมๆ

หัวข้อ: Re: UPบทสัมภาษณ์ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีตอนพิเศษมาลงต่อนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 01-07-2008 19:38:40

*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
อย่างนี้เรื่องบันเทิงไม่เสพก็งดหมดซิค่ะ
Aa&aA says:
คุยเรื่องศีล เรื่องธรรมเงียบเลยนะครับ
น้องวิลestel says:
แสดงว่าวิลยังพอจะจำได้อยู่
น้องวิลestel says:
อ่ะ วิลมะเงียบซะหน่อย
น้องวิลestel says:
ต่อๆ
น้องวิลestel says:
มีไรอีกหว่า
Aa&aA says:
ก็พยามจะไม่ดูทีวี ฟังเพลงอะไรอย่างนี้ครับ
น้องวิลestel says:
ห้ามพวกแป้ง น้ำหอม
น้องวิลestel says:
จำละเอียดๆ ไม่ได้ รู้แต่แบบ อันไหนทำไม่ได้อ่ะ
Aa&aA says:
ดูก็เป็นพวกข่าว ฟังเทศน์แทนครับ
น้องวิลestel says:
พอดีวัดวิลเป็นธรรมยุท ท่านเคร่งกันจัด
Aa&aA says:
ใช่ครับ ห้ามทัดทรงดอกไม้เครื่องหอมเครื่องลูบไล้เครื่องประดับอ่ะครับ ปกติก็ไม่ค่อยใช้อยู่แล้ว
Aa&aA says:
ดีครับธรรมยุตพระสายป่า ท่านปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
อืม
(L)(8) ไอซ์ ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
อุๆ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
พี่เอเลยเงียบด้วยเลย
Aa&aA says:
คุยเรื่องนี้แล้วผมตาสว่างเลย  แต่ทุกคนคงง่วงดูได้จากไม่มีใครพิมพ์เลย
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA says:
555
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
ไม่ง่วงค่ะ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
เคยถือศีล8 เหมือนกันค่ะ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
เเต่เเบบไม่ได้ตลอด
Aa&aA says:
สาธุครับ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
เอ่อ
JUP SAY says:
อิอิไม่ง่วงคะ
น้องวิลestel says:
อิอิ
Aa&aA says:
พี่ก็ถือเป้นบางครับครับ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
พี่เอ  อ้อว่าจะถามเรื่องที่พี่สองเค้าบอก
—¤÷(`[¤*MïÑT*¤]´)÷¤.  .เน็ตเน่า เศร้าจริงๆ....เฮ้ออออ says:
555+ คุยเรื่องธรรมแล้วร้อนค่ะ
*
*  Non  has been added to the conversation.
*
น้องวิลestel says:
ในบัตรประชาชนเขียนว่าวิลเป็นพุทธ
(L)(8) ไอซ์ ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
ห้าๆ
Aa&aA says:
ส่วนใหญ่วันพระจะพยายามทำให้ได้ครับ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
ว่าพี่เอมีพลังจิต
น้องวิลestel says:
แต่จริงๆแล้ว
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
เเบบเเอบซ่อนอยู่
น้องวิลestel says:
เป็นทั้งพุทธแล้วก็คริส
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
พี่เอมีไหมอ่ะค่ะ
น้องวิลestel says:
อ่ะ ว่าจะไม่รื้อฟื้นเรื่องพลังจิตแล้วน้า
Aa&aA says:
เรื่องนี้ถามวิลดูครับ
JUP SAY says:
ถามเอ รู้จักเล้าได้ยังไงคะ
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA says:
ที่สองพูดไว้ว่าพี่เอมีพลังจิตมีมั้ยค่ะ
Aa&aA says:
เป้นเรื่องบังเอิญมากเลยครับที่ว่ารู้จักเล้าได้ยังไง
Aa&aA says:
ตอนนั้นผมค้นหาอะไรในกูเกิ้ลซักอย่าง
น้องวิลestel says:
พลังจิตพี่เอเรอะ
Aa&aA says:
แล้วอยู่ดีๆมันก็ขึ้นเวบนี้มา ผมเลยเข้าไปดู
น้องวิลestel says:
อาหุ อาหุ
Aa&aA says:
เริ่มอ่านนิยาย
น้องวิลestel says:
มีพอใช้
Aa&aA says:
ก็ติดครับทีนี้
น้องวิลestel says:
เจ้าตัวไม่ค่อยใช้นิ่
Aa&aA says:
อ๋อ จำได้แล้วผมหาข้อมูลเกี่ยวกับรักแห่งสยามครับ
*
* *sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) has left the conversation.
*
JUP SAY says:
ส่วนใหญ่จะอ่านเรื่องเล่า หรือนินายคะ
JUP SAY says:
*ยาย
Aa&aA says:
แล้วมันก็ขึ้นมาว่ารักแห่งสยามภาคสอง ผมเลยเข้ามาอ่านนะครับ
Aa&aA says:
อ่านหมดครับ
Aa&aA says:
ผมเป้นคนชอบอ่านครับ
(L)(8) ไอซ์ ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
อื่มม งี้นี่เอง
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA says:
แล้วเรื่องที่โดนใจที่สุดล่ะค่ะ
Aa&aA says:
พี่นิคมาตะแง่วๆอยู่ข้างๆผมอีกแล้ว
*
* แจน has left the conversation.
*
JUP SAY says:
อืม เหมือนพี่ เลย เราน่าจะเป็นคนมีพลังจิตเหมือนกัน อิอิ
(L)(8) ไอซ์ ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
แล้วอะไรเป้นแรงบันดาลใจให้อยากเขียนหละครับ
Aa&aA says:
ผมชอบเรื่องจากเก่งถึงตี๋เล็กครับ
น้องวิลestel says:
่อ่ะ ถามไปแล้ว
(L)(8) ไอซ์ ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
สะกิดให้ไปนอนด้วยกันหละม้างง อิอ
น้องวิลestel says:
แหะๆ
Aa&aA says:
แรงบันดาลใจวิลถามไว้แล้วครับ คอยอ่านนะครับ
(L)(8) ไอซ์ ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
อ้าวขอโทดทีครับเพิ่งมา งั้นไว้ผมไปอ่านในนั้นหละกัน
Aa&aA says:
เรื่องบ้านพักอลเวงก็ชอบนะครับ
(L)(8) ไอซ์ ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
ผมก็ชอบ
(L)(8) ไอซ์ ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
หลงรักคนเขียน :$
Aa&aA says:
ผมชอบตอนจบของเรื่องครับ
 Non  says:
ไม่รู้ถามไรกันบ้างไม่กล้าแทรก อ่ะคับ ก็เลยนั่งปูเสื่อ อ่าน หุหุ
Aa&aA says:
ขนาดผมจะไปออส ผมยังคิดเลยว่าผมอาจจะจบแบบตี๋เล็กก็ได้
(L)(8) ไอซ์ ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
โห... คิดมากนายเอ
Aa&aA says:
ถามมาเลยครับ ไม่เป้นไรครับ
(L)(8) ไอซ์ ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
บางครั้งความห่างไกลมันยิ่งกลับทำให้เรายิ่งรัก ยิ่งซื้อสัตย์กะคนอีกคนมากขึ้นน้าา
JUP SAY says:
น้องเอ ช่วยลากแจนเข้ามาหน่อยสิ พี่ทำไม่เป็นอ่ะ
Aa&aA says:
ผมไม่ได้คิดมากนะครับ แต่ผมรุ้สึกอย่างนั้นจริงๆ ผมเป็นคนที่มีลางสังหรณ์แม่นนะครับ
Aa&aA says:
ครับ
*
* แจน has been added to the conversation.
*
* *sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) has been added to the conversation.
*
Aa&aA says:
เงียบกันเลย
*
* น้องวิลestel has left the conversation.
*
Aa&aA says:
สงสัยหมดคำถามแล้ว
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA says:
พี่เอ กะว่าจะไปกี่เดือนอ่ะค่ะ
(L)(8) ไอซ์ ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
อิอิ รออ่าน
 Non  says:
แต่ผมว่า ถ้าเรากังวลกับอนาคตมากเกินไป ก็ไม่ดีน่ะครับ
Aa&aA says:
ตั้งใจจริงๆก็แค่3ครับ แต่ต้องดูงานอีกทีครับ
JUP SAY says:
ไม่อยากให้ไปนานเลย
Aa&aA says:
ครับ ผมพยายามจะไม่คิดไปอนาคตมากครับ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
ขอโทษด้วยค่ะพอดีหลุด
(L)(8) ไอซ์ ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
อื่ม ครับผม
แจน says:
เหอๆๆๆ
แจน says:
เน๊ตหลุดค่ะ โทษที
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
พี่เอก็สู้ๆนะค่ะ
 Non  says:
ให้เรามีความสุขกะทุกวันดีกว่า
(L)(8) ไอซ์ ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
ไปโน้น โทรกลับไทย เล่นเน็ต ใกล้กันนิดเดียวเอง
JUP SAY says:
ขอแค่ดูงานนะคะ อย่าอยู่ต่อเลย
JUP SAY says:
พี่นิคมาไซโคซะใจแป้วเลย
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA says:
พี่นิคว่าถ้าพี่เอ จริงจังกับงานก็มากกว่า3เดือนจริงหรือป่าวค่ะ
Aa&aA says:
อนาคตเป้นสิ่งไม่แน่ครับ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
พี่นิคหลับไปยังอ่ะค่ะ
Aa&aA says:
ผมก็คนประเภทนั้นจริงๆครับ ถ้าได้ทุ่มเทอะไรลงไปแล้วหมดตัวหมดใจเลยครับ
JUP SAY says:
อ่าว ไม่ดีค่ะ คิดถึงทางเมืองไทยเยอะ ๆ
Aa&aA says:
นอนสะกิดอยู่ข้างๆนี่แหละ
(L)(8) ไอซ์ ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
พี่นิคใจแป่ว แย่เลย (ฝากกอดพี่นิคสองทีครับ)
JUP SAY says:
เมืองนอกไม่เห็นมีอะไรดี บ้านเราสบายกว่า
Aa&aA says:
ครับ
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA says:
กอดแล้วหอมแก้มพี่นิคด้วยค่ะ
Aa&aA says:
ผมไปก็เพราะงานกับที่สัญญาไว้กับคุณแม่ครับ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
โอ้ว  มีสะกิดด้วย
(L)(8) ไอซ์ ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
เห็นด้วยกัน คุณ JUP ครับ ไม่เห้นมีไรดีเลย ..มาแล้วไม่สนุกอ่ะ
Aa&aA says:
อ่ะนะ เชียร์พี่นิคอีกแล้ว
Aa&aA says:
สะกิดรอบที่ล้านแปดแล้วครับ
JUP SAY says:
น่าเห็นใจพี่นิคนะ
(L)(8) ไอซ์ ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
ห้าๆ สะกืดหนึ่ง ครั้ง เท่ากับ หนึ่งที... สะกิดรอบที่ล้านแปด ก็...
Aa&aA says:
ตอนนี้ทำเป้นน่าเห้นใจครับ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
ก็พี่นิคเป็นพระเอกก็ต้องเชียร์พี่นิคซิค่ะ
JUP SAY says:
ถามพี่นิค แหกกฏเป็นพรุ่งนี้ได้มั้นจ๊ะ
Aa&aA says:
แต่ถ้าผมปิดไฟนอนนะครับ ตาสว่างทันทีคอยดูดิ่
(L)(8) ไอซ์ ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
ห้าๆ
Aa&aA says:
พรุ่งนี้วันโกนครับ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
555555555
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA says:
อิอิ
JUP SAY says:
55555
(L)(8) ไอซ์ ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
ฮะ ผมคอยดูอยู่
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
ยังไงก็ต้องคืนนี้
Aa&aA says:
อ้าวข้ามวันแล้วนี่นา  พี่นิคอดแล้ว
JUP SAY says:
อ่าวซะงั้น
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
ได้อีก
Aa&aA says:
ไชโยสำเร็จ 5555 แผนถ่วงเวลาสำเร็จ
Aa&aA says:
ขอบคุณทุกคนที่ช่วยผมนะครับ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
ง่า....สงสารพี่นิคเลย
JUP SAY says:
เอจ๋า เขานับช่วงเวลา 6 โมงเช้าจ้าเป็นอีกวัน
(L)(8) ไอซ์ ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
พี่นิคผมไม่เจ๋งเลย แหกกฏ อีกสักคืนจิ
Aa&aA says:
อ่ะนะ
Aa&aA says:
อิอิทุกคนถูกผมหลอกใช้เป็นเครื่องมือ 5555
JUP SAY says:
ตามจันทรคติ เพราะงั้น พี่นิคได้เลย
Aa&aA says:
อ่ะนะ
*
* AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA has left the conversation.
*
JUP SAY says:
ไม่เอาตามสากลสิ
(L)(8) ไอซ์ ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
อิอิ

หัวข้อ: Re: UPบทสัมภาษณ์ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีตอนพิเศษมาลงต่อนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 01-07-2008 19:43:57

 :o8: :o8:  มาจิ้ม ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

ก่อนไปอ่าน 555+

จบแระหรอเนี่ย ใจหายจัง

ไงก็แวะเวียนมาบ่อย ๆ น๊า.....

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: UPบทสัมภาษณ์ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีตอนพิเศษมาลงต่อนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 01-07-2008 19:47:18

Aa&aA says:
พี่นิคบ่นก็พวกคุณนั่นแหละจะทำให้ผมอด เชียร์ผมแต่ไม่ปล่อยเอของผมซักที
JUP SAY says:
พี่นิค ตื่นเร็ว มาคุยกันหน่อย
Aa&aA says:
พี่นิคเริ่มวีนแล้ว
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
5555555555555
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
ง่าตัดตอนจบทันไหมค่ะ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
เเบบว่าช่วยพี่นิคเต็มที่
*
*  Non  is already in this conversation.
*
(L)(8) ไอซ์ ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
ห้าๆ
JUP SAY says:
อืม แต่ต้องแหวกกฏคืนนี้จริง ๆ นะ
Aa&aA says:
งั้นเดี๋ยวผมบอกพี่นิคให้มาคุยนะครับ ผมลงไปเอาแบรนด์มาดื่มก่อน
Aa&aA says:
เอามาเสริมพลังพี่นิคด้วย
JUP SAY says:
แล้วจะยอม
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
ค่อยมีสัมภาษณ์ภาค 2
Aa&aA says:
5555
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
555555555555
(L)(8) ไอซ์ ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
ผมไม่กวนแล้วดีกว่า สงสารพี่นิค ไงก็จบเรื่องนิยายแล้วก็มาต่อตอนพิเศษ หรือว่ามาเล่าชีวิตที่ออส ให้ฟังบ้างนะครับ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
พี่เอยังไง
(L)(8) ไอซ์ ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
พี่นิค ถ้านึกครึ้มอยากเขียนนิยายก็ได้เลยน้า มีคนรออ่านเยอะแยะ รวมผมด้วย
Aa&aA says:
ทำไมไม่หลับไม่นอนกันอีกครับ
(L)(8) ไอซ์ ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
อ่าา ผมอยุ่เมกาอะ
Aa&aA says:
ผมไม่เข้าใจพวกคุณเลยดึกแล้วนะครับ
*
* AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA has been added to the conversation.
*
(L)(8) ไอซ์ ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
อึย.. พี่นิคป่าวนี่
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
ง่าๆๆๆ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
ลาๆๆๆๆๆ
Aa&aA says:
ผมนิคครับ
แจน says:
ปาดเหงื่อ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
ไปนอนๆๆๆๆๆ
(L)(8) ไอซ์ ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
ระเบิดลง ไปอาบน้ำไปข้างนอกดีกว่า
(L)(8) ไอซ์ ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
เอิ้กๆ
Aa&aA says:
ผมหลับไปแล้วสามรอบ ยังคุยกันไม่เสร็จอีก
—¤÷(`[¤*MïÑT*¤]´)÷¤.  .เน็ตเน่า เศร้าจริงๆ....เฮ้ออออ says:
22222 หนีกันหมดเลย
Aa&aA says:
จะนอนกันไหมครับคืนนี้
แจน says:
กร๊ากกก
แจน says:
พี่นิค ใจเย็นนนนนค่ะ
Aa&aA says:
เอก็เป็นบ้าคุยอยู่ได้
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
ง่า...
(L)(8) ไอซ์ ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
แง่ว... เพิ่งมาได้สิบนาที ไปหละคร้าบบ
แจน says:
เด๋วพี่เอ เอาวีต้าพลุนสกัด ก็นอนแล้วค่าาาา
Aa&aA says:
ไหนบอกเชียร์ผมไงครับ
(L)(8) ไอซ์ ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
ไงก็สุ้ๆ นะคร้าบพี่นิค แอบเชียร์
(L)(8) ไอซ์ ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
(ดุจัง)
(L)(8) ไอซ์ ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
ห้าๆ
แจน says:
เชียร์ๆๆๆๆๆ
(L)(8) ไอซ์ ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
อย่าหักโหมครับ
แจน says:
เฮียใจเย็น ดิค่าาาา
แจน says:
เด๋วไปและค่าาา
แจน says:
กึกึ
Aa&aA says:
แต่ไม่ยอมให้เอกับผมซะทีแล้วอย่างนี้ผมจะทำอะไรได้ครับ
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA says:
เชียร์อยู่ค่ะ 
(L)(8) ไอซ์ ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
กร๊ากกก.. 
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
55555555555555
(L)(8) ไอซ์ ลูกชิ้นหมู (*)‮* says:
จรลีดีกว่า ... แว๊บบบ
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA says:
พี่เอ ถ่วงเวลาเองนะ
Aa&aA says:
เอกลับมาคราวนี้ผมจะให้ไปนอนแล้วนะครับ
*
* (L)(8) ไอซ์ ลูกชิ้นหมู (*)‮* has left the conversation.
*
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
งั้นไปนอนดีกว่า
แจน says:
๕๕๕๕๕๕๕๕
แจน says:
โอเค งั้นเราจะลากันตรงนี่
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
เห็นใจพี่นิคมากมาย
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA says:
เอาพวกเราเป็นข้ออ้างอ่ะ
แจน says:
ก็ที่พี่นิคจา กรุ่นนน 
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
นานๆพี่เอจะชวนเเหกกฎ
Aa&aA says:
เอเขาถ่วงถ้าพวกคุณไม่ช่วย ไม่ร่วมมือก็ไม่สำเร็จหรอกครับ
แจน says:
เหอๆๆๆๆ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
งั้น
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
ฝันดีนะค่ะ
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA says:
โทดค้าาาา
แจน says:
โอเค งั้นไปแล้วค่าาา
แจน says:
บะบายยยๆๆๆๆๆ
*sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) says:
บายพี่เอพี่นิค  เเละทุกๆๆคน
แจน says:
ฝันดีค่าาาา
แจน says:
กอดๆๆๆ
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA says:
ไปแล้วค่ะ บายยค่ะ
—¤÷(`[¤*MïÑT*¤]´)÷¤.  .เน็ตเน่า เศร้าจริงๆ....เฮ้ออออ says:
บายๆๆๆๆๆๆๆ
Aa&aA says:
ดีครับ ไปนอนกันได้แล้วครับ
JUP SAY says:
ฝันดีจ้า
Aa&aA says:
ราตรีสวัสดิ์ทุกๆคนเลยครับ
—¤÷(`[¤*MïÑT*¤]´)÷¤.  .เน็ตเน่า เศร้าจริงๆ....เฮ้ออออ says:
อย่าหักโหม นะคะ คิคิ
แจน says:
สู้ๆๆๆค่ะพี่นิค
แจน says:
โดปเยอะๆๆๆๆ
*
* *sierra TonAor™ (◕‿◕✿)>>@ระวังสายลมเย็นฉ่ำอย่างฉันจะกลายเป็นพายุ เด๊ยวจะหาว่าไม่เตือน....@[ โหมด>>"เกือบ"]<<(✿◕‿◕) has left the conversation.
*
แจน says:
๕๕๕๕๕๕๕๕
*
* JUP SAY has left the conversation.
*
—¤÷(`[¤*MïÑT*¤]´)÷¤.  .เน็ตเน่า เศร้าจริงๆ....เฮ้ออออ says:
5555+
*
* —¤÷(`[¤*MïÑT*¤]´)÷¤.  .เน็ตเน่า เศร้าจริงๆ....เฮ้ออออ has left the conversation.
*
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA says:
แหกกฎข้อ3 ให้ได้นะค่ะ  ไปแล้ว
*
* AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA has left the conversation.
*
Aa&aA says:
ผมจะหมดแรงเพราะง่วงนี่แหละครับ
Aa&aA says:
ฝัดีครับ
*
* แจน has left the conversation.
*
Aa&aA says:
อ้าวไปกันหมดแล้วซะงั้น
 Non  says:
ขอตัวไป ก่อนน่ะครับ ง่วงเหมือนกันคับพี่นิค
 Non  says:
คืนนี้สู้ๆ 55
Aa&aA says:
พี่นิคไปไล่เขาทำไมกัน
Aa&aA says:
ผมเอครับ
Aa&aA says:
กลับมาแล้ว
 Non  says:
ง้านผม ไม่อยู่น่ะคับ ขอตัวๆ
 Non  says:
กลัวตาย ง่ะ
Aa&aA says:
ขอโทษนะครับ ที่พี่นิคไปไล่
 Non  says:
บายคับ
 Non  says:
ยินดีที่ได้คุยกะน้องเอครับ
Aa&aA says:
ครับผม
Aa&aA says:
ฝันดีครับ

หัวข้อ: Re: UPบทสัมภาษณ์ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีตอนพิเศษมาลงต่อนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 01-07-2008 19:53:21

                                                      แบบที่ 2 สรุปบทสัมภาษณ์

น้องวิล Estel – Q >คำถามแรกเลยนะครับพี่เอ คิดว่าใครๆ ก็อยากรู้กัน พี่มีแรงบันดาลใจอะไร ถึงได้คิดจะเขียนเรื่องนี้ครับ?

เอ – A > ก็พี่ได้เข้ามาอ่านนิยายในนี้ เรื่องเก่งถึงตี๋เล็กอ่ะ พี่เลยอยากลองเขียนดูบ้าง แบบว่าเราเองก็ตั้งเจ็ดปีน่าจะมีอะไรเป็นของขวัญให้กับความรักในเจ็ดปีของเราบ้าง

น้องวิล Estel – Q >อืม เจ็ดปีแล้วสินะ ผมว่าเจ็ดปีเนี่ย นานพอดูนะครับ

เอ – A > ใช่ ตอนแรกไอ้เราเองก็ไม่อยากเชื่อ มานั่งนับๆดี อ้าวเจ็ดแล้วเหรอ

น้องวิล Estel – Q > พี่เอกับพี่นิคทำยังไงครับ ให้คบกันได้นานขนาดนี้ ผมเห็นแค่บางคน ไม่เกินอาทิตย์เดียวก็เลิกนะ

เอ – A > ก็ไม่รู้ดิ่ ไม่เห็นทำยังไง ก็อยู่ๆกันไป

พี่นิค – A > (พี่นิคที่อยู่ข้างๆช่วยเสริมว่า) เอเขาไม่เปลี่ยนอะไรเลย มีแต่พี่ที่เปลี่ยนเขาหาเขา เอเลยไม่รู้สึกว่าต้องทำอะไร

เอ – A > ป่าวนะที่จริงพี่ก็เปลี่ยน แต่ว่าคงเปลี่ยนไม่มาก เพราะเราก็คิดว่าถ้าเขารักเรา เขาต้องรับเราในสภาพที่เราเป็นอยู่ได้ดิ่ จริงป่ะ

น้องวิล Estel – Q > แล้วในเจ็ดปีนี่ พี่คิดว่าความทรงจำไหนมีค่าที่สุด แบบว่า อะไรที่พี่นิคทำให้ หรือ ที่พี่ทำให้พี่นิค แล้วคิดว่าประทับใจที่สุด

เอ – A > อันนี้ตอบยากนะ เพราะว่าพี่เองก็ประทับหมดอ่ะ มันเหมือนแบบว่าทุกอย่างที่เข้ามามันหลอมรวมมาเต็มทีละเล็กละน้อยไง มันเลยมีค่า

น้องวิล Estel – Q >ทุกความทรงจำมีค่า ว่างั้น

พี่นิค – A > ถ้าจะให้ประทับใจมากกว่านี้ก็รีบๆสัมภาษณ์แล้วรีบเสร็จจะได้มานอน
เอ – A >สรุปแล้วพี่เอาพี่นิคมาช่วยหรือมาก่อกวนว่ะเนี่ยะ

น้องวิล Estel – Q >เอิ๊กๆ เตรียมตัวละเมิดกฎ ถามพี่นิคมั่ง ได้ป่าวครับเนี่ย

เอ – A > อ่ะนะ ถามมาดิ่ นอนกลิ้งไปกลิ้งมาอยู่ข้างๆนี่

น้องวิล Estel – Q >อ่า คือว่า ทำไมพี่นิคถึงชอบพี่เอล่ะครับ  แบบว่า เห็นแล้ว ปิ้งเลยหรือว่า ดูไปเรื่อยๆ แล้วค่อยเริ่มชอบ

พี่นิค – A > ไม่มีทางเจอตอนแรกก็ทำเอาผมเจ็บตัวแต่พอดูๆไปเออทำงานเก่งดี น่ารักดี นิสัยเอ๋อๆ เลยชอบ

น้องวิล Estel – Q >เออ จริง ดันไปล้มใส่พี่เค้านี่นา แล้วพี่เอล่ะรู้ตัวว่าเริ่มชอบพี่นิคตอนไหนเนี่ย

เอ – A >อันนี้ก็ไม่รู้ ตอนแรกหมั่นไส้มากๆ แบบว่าอย่าได้เจอกันอีกเลย แต่มันเริ่มรู้สึกแปลกๆนะตอนที่พี่เขามาทำดีด้วยกับเรา ตอนนั้นพี่เองก็ไม่ยอมรับตัวเองใช่ไหมล่ะ ต่อต้านกันน่าดู ความรู้สึกตอนนั้น

น้องวิล Estel – Q >สรุปว่า เป็นนิยายรักน้ำเน่า ตัวเอกเกลียดกันก่อน แล้วมาชอบกัน เอิ๊กๆ พูดเล่นนะคร้าบ คำถามต่อไปจะค่อนข้างเรท คือจากในเรื่อง เรารู้ว่าพี่นิคเป็นคนแรกของพี่เอ
แต่สิ่งที่เราไม่รู้คือ พี่เอเป็นคนแรกของพี่นิคหรือเปล่า ตอบได้มั้ยคร้าบบบ

เอ – A >อ่ะนะ ติดเรทด้วย ใช่ๆ พี่ก็ไม่เคยถามเลย อย่างนี้ต้องคาดคั้น จับให้ได้คั้นให้ตาย 555

พี่นิค – A > ไม่มีคำถามที่สร้างสรรค์กว่านี้แล้วเหรอ

เอ – A >ไม่ยอมตอบอ่ะ อย่างนี้สงสัยพี่ไม่ใช่คนแรกแล้วมั้ง น้อยใจเน๊อะ

น้องวิล Estel – Q >ในเมื่อพระเอกไม่ยอมตอบเนี่ย อย่างนี้แฟนๆ ก็คงอดกันนะครับ

พี่นิค – A > ไม่ใช่คนแรก คนแรกคือตัวเอง

น้องวิล Estel – Q > เอิ๊กๆ กับเจ้ามือซ้ายล่ะสิ เห็นว่าไม่ใช้มือขวา ว๊าก เราไปรู้ได้ไงวะเนี่ย

เอ – A > อ่ะนะ รู้กันได้ไง พี่ยังไม่รู้ลึกขนาดนี้เลย วิลเป็นน้องทรยศเปล่านี่ พี่นิคทำท่ายิ้มอย่างมีเลศนัยด้วย

น้องวิล Estel – Q > อ่า ไม่นะครับ ถือคติว่าไม่แย่งของๆ ใคร ถ้ามีเจ้าของแล้วจะรีบวิ่งหนีแหะๆ
อ่ะๆ คำถามๆ พี่เอไม่ค่อยยอมพี่นิคนี่ ยอมครั้งนึงนี่ ยังเดินไหวอยู่หรอครับ?

เอ – A > อ่ะนะ  จะพ้นเรื่องนี้ไหมนี่

พี่นิค – A > เดินไม่ไหวก็อุ้มเอาดิ่ ตัวแค่นี้เอง

เอ – A > เอาแบบตรงๆเลยนะ พี่ก็ต้องมีเทคนิควิธีของพี่ในการรับมือกับเจ้านิคน้อย (ที่มันน้อยแต่ชื่อ)เหมือนกัน ไม่งั้นคงเดินไม่ไหวแน่ๆ ไม่ต้องถามต่อเลยนะเทคนิคอะไร จ้างให้ก็ไม่บอก5555

น้องวิล Estel – Q > แหมๆ นึกว่าจะมาให้ความรู้ด้านเทคนิกเป็นวิทยาทานซะอีก แล้วพี่นิคนี่ ปกติเป็นพวก sweet and tender หรือเป็นแนว active agressive ล่ะครับเนี่ย (ผมหวังว่าคำถามแนวนี้จะถูกใจท่านผู้อ่านนะครับ)

พี่นิค – A > แล้วแต่อารมณ์ แต่ชอบเป็นแบบซาดิสก์ซึ่มมากว่า แต่เอเขาไม่ค่อยยอม

เอ – A > พี่ว่าพี่นิคเขาออกแนวsweetอ่ะ ไม่ค่อยรุนแรงได้ใจพี่หรอก (ล้อเล่นนะ แค่นี้ก็จะตายแล้ว)

พี่นิค – A > คืนนี้ได้รู้แน่ว่าได้ใจป่าว ตอนนี้ฟ้าฝนก็เป็นใจ (ฝนตก) บรรยากาศน่าสืบพันธ์ ฮ่าๆๆ

น้องวิล Estel – Q > เราจะเอาคำถามบนเตียงต่อดี หรือ ลงจากเตียงดี พี่นิคอดกลั้นไว้หน่อยนะครับ เดี๋ยวจะปล่อยไปให้ แต่ตอนนี้สำภาษณ์ก่อน

เอ – A > แล้วแต่เราเลย เพราะตอนนี้จะบนเตียงหรือลงเตียงพี่ก็นอนพิมพ์อยู่บนเตียงเหมือนเดิม555

น้องวิล Estel – Q > เอาอีกคำถามนึง ประสบการณ์บนเตียง บนเก้าอี้ หรือบนอะไรก็แล้วแต่ ที่พิเศษสุด คือที่ไหน เมื่อไหร่ และยังไง

เอ – A > ได้ๆ เอาหลายๆคำถามเลย ยังไม่อยากนอน (แกล้งพี่นิคอ่ะ)  อ่ะนะ พ้นๆเรื่องพวกนี้ดีไหม ก่อนที่พี่นิคจะทนไม่ไหวแล้วลากพี่ลงไปนอนนี่ ถามพี่นิคแล้วกันเรื่องนี้พี่ไม่เชี่ยวชาญ

พี่นิค – A > ทุกที่ ทุกเวลาถ้าคนนั้นเป็นเอ ก็เอเขายอมยากจะตายไป แค่เขาให้เราก็วิเศษแล้ว

น้องวิล Estel – Q > อ่านะเข้าใจๆ ในเมื่อเรื่องมาถึงตอนจบแล้ว พี่เอ อยากฝากไรให้คนอ่านมั้งป่าววันนี้วิลจะจบสำภาษณ์แล้วชั่วโมงนึงพอดีจะไปกินข้าว

เอ – A > จบเร็วอ่ะ ยังไม่อยากนอน กลัวๆๆๆ

น้องวิล Estel – Q > เอิ๊กๆ อยากให้ไปนอน  พี่นิคคร้าบบ วันนี้ผมทรยศพี่เอเต็มที่ ให้เอาพี่เอไปจัดการได้

เอ – A > อ่ะ วิลไม่ช่วยพี่เลย อย่าเพิ่งให้พี่ไปนอนนะ พี่นิคทำตาเป็นประกายอยู่นิ่ อย่าน้อยตีหนึ่ง ตีสองก็ยังดี (พี่นิคค้อนใส่เลยอ่ะ)

น้องวิล Estel – Q > งั้นต่อไปนี้วิลให้เป็นคำถามจากทางบ้าน ทุกคนก็ถามซะ

(ตอนนี้มีคนในเล้าเข้ามาร่วมถามด้วยนะครับ ผมขอตัดตอนเอาเฉพาะคำถามที่เกี่ยวกับนิยายหรือตัวผมนะครับ นอกนั้นจะคุยเล่นกันซะเยอะครับ)

เนม หมูน้อย – Q > เอรู้จักเด็กดื้อ(วิล)นานยังครับ

เอ – A > นานยังอ่ะวิล แต่น้องวิลไม่ดื้อนะครับ เป็นคนดี

พี่ดาว สาวตัวกลม – Q > งั้นถามมั่ง อิอิ ก่อนจะถึงสี่ทุ่มก่อนนัดสำพาด ได้กี่รอบแล้วย่ะ 555

เอ – A > ยังไม่ได้ซักรอบเลยครับ พี่นิคจะงอนแล้วนี่ 5555 (พี่นิคเริ่มบ่นมากันเยอะจะนอนไหมนี่คืนนี้) ดีแล้วครับ ถามถึงเช้าก็ได้ครับ555

อ้อ TonAo r– Q >เเล้วพี่เอ..เเต่งนานไหมอ่ะค่ะ

เอ – A > ก็แต่งอยู่หลายเดือนนะครับ

อ้อ TonAo r– Q >เเล้วจะมีเรื่องต่อไปไหมเอ่ย

เอ – A > เรื่องต่อไปไม่แน่ครับ อาจจะเป็นภาคสองต่อจากเรื่องนี้ แต่ที่แน่ๆจะมีตอนพิเศษมาให้อ่านแน่ๆครับ

พี่ดาว สาวตัวกลม – Q >แล้วจะแต่ง nc เป็นพรรณนาโวหารไหมอ่ะ

เอ – A > จะพยายามเขียนฉากNC แบบบรรยายดูนะครับ

อ้อ TonAo r– Q >เเล้วพี่เอจะไปต่างประเทศไหมอ่ะค่ะ

เอ – A > ก็คงต้องไปครับ กำลังตัดสินใจว่าจะไปตอนไหนดี ตอนนี้ตั้งใจไว้กลางเดือนครับ

อ้อ TonAo r– Q >ทำไมพี่เอไม่เขียนให้ยาวกว่านี้อ่ะค่ะ

เอ – A > ก็ยากเขียนยาวๆนะครับ แต่ถ้าให้เขียนถึงตอนปัจจุบันคงยาวมากๆครับ ข้ามหลายปีเลยทีเดียว ที่เขียนไปเป็นแค่บางส่วนของปีหนึ่งเองครับ

อ้อ TonAo r– Q >พี่เอเลยจะเอาที่เหลือไปเป็นตอนพิเศษเเทนเหรอค่ะ

เอ – A > ใช่ครับ จะเลือกแบบเอาเหตุการณ์สำคัญหรือพิเศษๆมาเขียนครับ

จุ๊บ JUP– Q > อยากให้เขียนตอนพิเศษไปเรื่อยๆ ได้มั้ยจ๊ะ

เอ – A > จะพยายามครับ การถ่วงเวลาเริ่มได้ผลครับ พี่นิคเริ่มเคลื่อนไหวช้าลงคาดว่าอีกหน่อยคงหลับ แล้วคืนนี้เราก็รอดตัว 5555

อ้อ TonAo r– Q >อยากให้พี่เอต่อเป็นเรื่องๆมากเลย เป็นภาค 2 ก็ได้ค่ะ เเบบชอบอ่านที่มันมีพัฒนาการ   พี่เอ ถ่วงเวลาเเหกกฎ 55555555

แจน – Q >เอาภาค สอง หลังจากปรับความเข้าใจกะพี่นิคแล้ววว

เอ – A > ถ้าจะเป็นภาคสองจริงๆคงจะต้องหลังจากกลับจากออสครับ

จุ๊บ JUP– Q > ถามเอ คุณย่าพี่นิคเป็นยังไงบ้างคะ

เอ – A > อาการไม่ดีเลยครับ ขอบคุณทุกคนมากนะครับที่เป็นห่วง

อ้อ TonAo r– Q >ก็อย่างที่บอกอ่ะค่ะ  ว่าอ่านไปอ่านมาก็เหมือนเป็นครอบครัวเดียวกัน

เอ – A > ใช่ครับ รู้สึกเหมือนเป็นพี่น้องกันเลยครับ

อ้อ TonAo r– Q >พี่เอ  เเล้วนี่พี่นิคทำอะไรอยู่ออ่ะค่ะ ไม่เอาพี่นิคมาให้สัมภาษณ์ด้วยเหรอ

เอ – A > นอนหนุนตักอ่านอยู่นี่แหละครับ ตาเริ่มปรือๆแล้ว

แจน – Q >กิสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส น่าร๊ากกกก

เอ – A > งั้นต่อไปเป็นพี่นิคพิมพ์นะครับ ผมขอตัวไปดื่มน้ำเดี๋ยวครับ

พี่นิค – A > ผมนิคครับ เอเขาลงไปดื่มน้ำครับ ให้ผมตอบแทนก่อน คุยอะไรบ้างแล้วครับ ไม่ปล่อยให้เอเขาไปนอนกับผมซักที ผมเริ่มง่วงแล้ว

อ้อ TonAo r– Q >พี่นิคจะประท้วง

แจน – Q >พี่นิคใจเย็น  เค้าว่ายิ่งดึกยิ่มมันส์น๊าาา

พี่ดาว สาวตัวกลม – Q >ไม่มีคำถามให้นิคอ่ะ แมีแต่เชียร์ให้ละเมิดกฎข้อสามอ่ะ โอเคป่ะ

พี่นิค – A > ไม่กล้าประท้วงหรอกครับ เดี๋ยวเอเขาว่าเอา

อ้อ TonAo r– Q >พี่นิครักษากฎทุกข้อมาตลอดเลยเหรอค่ะ เคยเเหกกฎเองบ้างไหมเนี่ย

พี่นิค – A > ครับก็รักษาทุกข้อครับ เอเขายอมให้ผมแหกง่ายๆที่ไหนครับ

แจน – Q >โห พี่ นิค  ม่ะเคยลอง แหย่ๆๆเลยเหรอค่ะว่าผิดได้ป่าวว เพื่อ พี่เอ ใจอ่อน  หึหึ

พี่นิค – A > ผมเคยอยู่สองสามครั้งไม่พูดกับผมเป็นอาทิตย์เลย ผมเลยไม่อยากทำอีกครับ

แจน – Q >งั้นอย่า แหกค่ะ

อ้อ TonAo r– Q >พี่เอ โหดมาก

พี่นิค – A > ใช่ครับเอโหดมากเลย ใจร้ายกับผมคนเดียวคนอื่นใจดีหมด

พี่ดาว สาวตัวกลม – Q > ที่แหกอ่ะแหกข้อไหนอ่ะนิค

BeNjAwAn – Q > แหกข้อ3 บ่อยมั้ยค่ะ

พี่นิค – A > ข้อ 5 ก็เคยครับ 1 ก็ด้วยบ้างครั้งผมก็เผลอไปบ้างครับ ข้อ3นี่ก็เคยครับแบบมันห้ามใจไม่ไหวก็เอเขาเล่นน่ารักซะขนาดนั้น แต่ไม่บ่อยนะครับ

อ้อ TonAo r– Q >สรุปทุกข้อ  พี่นิคเเหกมาหมดเเล้ว

พี่นิค – A > ไม่ครับ ไม่ทุกข้อ ครับ

อ้อ TonAo r– Q >พี่นิครู้สึกยังไงค่ะที่พี่เอมาเขียนเรื่องเเบบนี้

พี่นิค – A > ตอนแรกไม่เห็นด้วยเลยครับ  ยังบอกเลยครับว่าไร้สาระ แต่ความรู้สึกตอนนี้ก็ดีครับ ยิ่งรู้ว่าเอเขาเขียนให้เป็นของขวัญของเราในการคบกันมาเจ็ดปียิ่งรู้สึกดีครับ

อ้อ TonAo r– Q >เเล้วพี่นิคมีของขวัญอะไรให้พี่เอไหมค่ะ

พี่นิค – A > ว่าจะให้คืนนี้แหละครับ แต่เอเขาติดสัมภาษณ์อยู่ เลยไม่ได้ให้ซักที

อ้อ TonAo r– Q >ให้อะไรเนี่ย

แจน – Q >พี่นิคผูกโบว์เหรอค่ะ

พี่นิค – A > ฮ่าๆๆ พูดเล่นครับ ผมว่าสิ่งที่ผมทำให้เอเขา ก็เป็นของขวัญอยู่แล้วครับ

แจน – Q >ถามได้ไหมค่ะ ว่า อายุเท่าไหร่แล้วอ่ะค่ะ

พี่นิค – A > ผม 26 ครับ ส่วนเอเขา 23จะ24 ครับ

จุ๊บ JUP– Q > งั้นเอก็เพิ่งจะจบไม่กี่ปีเอง

พี่นิค – A > เอเขาจบมาสองปีแล้วครับ เอเขาเรียนก่อนเกณฑ์ครับ

อ้อ TonAo r– Q >ทำไมพี่นิคบอกรักพี่เอ ยากจังอ่ะค่ะ

พี่นิค – A > ผมก็คนนะครับ ผมก็อายเป็นนี่ครับ อีกอย่างวิดวะนี่รักใครแล้วต้องมั่นใจแล้วก็รักจริงครับผมเลยลังเลในการบอกรักเออยู่นาน

AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA – Q > แล้ววันนี้บอกรักหรือยังค่ะ

พี่นิค – A > ผมตั้งเป็นกฎให้เอเขาบอกผมทุกวันครับ ผมจะบอกก็ต่อเมื่อเอเขาให้ผมแหกกฎข้อสามครับ  ฮ่าๆ ล้อเล่นครับ เอเขาบอกมา ผมก็บอกกลับครับ

อ้อ TonAo r– Q >งั้นพี่นิคก็บอกรักไม่บ่อยนะซิ

พี่นิค – A > ตอนแรกๆไม่ครับ แต่เดี๋ยวนี้ทุกวันครับ ยิ่งเอเขาจะไปด้วยแล้ว ผมยิ่งอยากบอกทุกเวลาด้วยซ้ำครับ

จุ๊บ JUP– Q > พี่นิคตามเอไปด้วยมั้ย จะไปเยี่ยมเอที่ออสมั้ยคะ

พี่นิค – A > ตอนแรกผมว่าจะตามไป แต่ว่าผมติดเรื่องงานที่บ้านครับ ไปหาก็ต้องแล้วแต่โอกาสครับ ใจจริงผมอยากไปอยู่กับเอด้วยซ้ำไป แต่ไม่รู้ว่าไปอยู่โน่นแล้วจะทำอะไร อีกอย่างผมก็มีงานทางบ้านด้วย

จุ๊บ JUP– Q > ครั้งหลังสุดเนี่ยพี่นิคง้อเอนานมั้ยคะ ตอนทะเลาะกันค่ะ

พี่นิค – A > หลังสุดนี้นานครับ ก็ตอนที่มีเรื่องในเวบแหละครับ ที่ผมไปโพสตามหาเอเขาน่ะครับ

อ้อ TonAo r– Q >เเล้วตอนนี้พี่ๆคนอื่นเค้ารู้เรื่องพี่เอกะพี่นิคยังค่ะ

พี่นิค – A > ไม่ครับ ยังไม่ใครรู้เพิ่มครับ

อ้อ TonAo r– Q >โห...ปิดมาได้นานมากๆๆๆ ทางครอบครัวพี่เอรู้ไหมค่ะ เพราะท่าทางครอบครัวพี่นิคจะยังไม่รู้

พี่นิค – A > ครอบครัวของเรายังไม่มีใครรู้ครับ ที่ปิดมานานเพราะว่าเราสองคนยังแคร์สังคมมากครับ อย่างที่เอเขาเขียนครับ เราสองคนมีหน้าที่ต้องทำ

อ้อ TonAo r– Q >โห....7 ปี  ไม่มีหลุดเลย

พี่นิค – A > ครับไม่มีหลุด ก็เอเขาเล่นคุมผมเข้มขนาดนั้น จะให้เอาเวลาไหนมาหลุดครับอีกอย่างคงเป็นเพราะความเชื่อใจไว้วางใจของคนทางบ้านของเราด้วยมั้งครับ เขาเห็นเราไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยๆเลยเป็นเรื่องธรรมดา

อ้อ TonAo r– Q >เเล้วพี่นิคคิดว่าจะเปิดเผยเมื่อไหร่อ่ะค่ะ

พี่นิค – A > ตัวผมเองคงบอกเรื่องนี้กับที่บ้านไม่ได้อยู่แล้วครับ ผมกับเอเคยคุยกันว่าเราคงต้องคอยไปจนกว่าเราจะไม่มีพ่อแม่เราถึงจะอยู่กันแบบเปิดเผยได้มั้งครับ เราเคยคุยกันเรื่องนี้แล้วก็ทะเลาะกันหลายครั้งเลยนะครับ แบบว่ามองคนละมุมไม่เข้าใจกัน แต่ผมกับเอเขาก็อยู่อย่างนี้ก็มีความสุขดีแล้วนะครับ

พี่ดาว สาวตัวกลม – Q >ถ้าที่บ้านถามเรื่องอยากให้แต่งงาน นิคจะว่าไง

พี่นิค – A > เรื่องนี้แหละครับทำให้ผมกับเอคิดไม่ตก ถ้าให้แต่งงานจริงๆผมก็คงต้องผัดผ่อนไปเรื่อยๆครับ

อ้อ TonAo r– Q >โอ๊ตก็ไม่รู้เลยเหรอค่ะ

แจน – Q >โอ๊ตรู้นิ  ใช่ไหมค่ะพี่นิค

พี่นิค – A > โอ๊ตไม่รู้ครับ โอ๊ตยังพยายามหาผู้หญิงมาหาผมกับเอเขาจีบเลยครับ ส่วนใหญ่ก็เพื่อนโอ๊ตทั้งนั้น

หัวข้อ: Re: UPบทสัมภาษณ์ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีตอนพิเศษมาลงต่อนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 01-07-2008 19:55:55

แจน – Q >พี่นิคชอบอารายในตัว เอ ที่สุด ค่ะ

พี่นิค – A > ผมชอบทุกอย่างที่เป็นเอครับ

จุ๊บ JUP– Q > อึม อ่านในเนื้อเรื่องดูเอได้เปรียบพี่นิคนะ

พี่นิค – A > ใช่ครับเอเขาได้เปรียบผมตลอด มีแต่คนเอาใจเอ

จุ๊บ JUP– Q > ปกติพี่นิคอยู่หนองคาย หรือขอนแก่นคะ

พี่นิค – A > อ๋อตอนนี้ผมอยู่ขอนแก่นครับ มีคอนโดอยู่ขอนแก่น

จุ๊บ JUP– Q > พี่นิคยังเป็นดีเจอยู่หรือป่าวคะ

พี่นิค – A > ไม่ได้เป็นแล้วครับ เลิกเป็นเพราะว่าตอนปีสี่ต้องออกไปฝึกงานครับ กลับมาก็ไม่เป็นต่อ ยกเว้นมีงานสัมภาษณ์พิเศษหรือถูกเชิญไปป็นพิธีกรอะไรอย่างนี้ครับ เดี๋ยวเอเขาจะมาคุยต่อนะครับ ผมจะนอนอ่านอยู่ข้างๆนะครับ

เอ – A > โห........กลับมาอีกทีคนเยอะแยะมากมาย ดีใจจังครับ แสดงว่าพี่นิคเสน่ห์แรง ดูดคนได้เยอะ

อ้อ TonAo r– Q >5555 พี่เอก็ดึงดูดคนค่ะ

แจน – Q >เอ ก็ เสน่ห์แรงน๊าาา อิอ

จุ๊บ JUP– Q > เหมือนน้องเอไงจ๊ะ เอ สามารถเปลี่ยนแปลงไม่ไปออสได้มั้ยจ๊ะ

เอ – A > เรื่องเปลี่ยนแปลงคงยากครับ เพราะผมเองก็รับปากคุณแม่ไปแล้วด้วย

อ้อ TonAo r– Q >พี่นิคชอบเปิดเพลงอะไรให้พี่เอฟังค่ะ มีเพลงของสองคนไหม

เอ – A > ไม่รู้อ่ะเห็นเปิดไปเรื่อย แต่พี่นิคเขาจะรู้ว่าพี่ชอบฟังเพลงแนวไหนของใคร เวลาขึ้นรถก็จะเปิดอันนั้นให้

อ้อ TonAo r– Q >เเล้ววันนี้จะเเหกกฎจริงอ่ะเปล่าเนี่ย

เอ – A > อ่ะนะ แอบยุพี่นิคกันป่าวนี่

อ้อ TonAo r– Q >หลังจากนี้พี่เอก็ยังคงเข้าไปในเล้าใช่ม๊ะ

เอ – A > ก็เข้าไปเรื่อยๆครับ ทิ้งไม่ได้หรอกครับ เหมือนครอบครัวเดียวกันแล้วนี่ครับ

จุ๊บ JUP– Q > ถามเอ เราจะได้มีโอกาสคุยแบบนี้ครั้งเดียวเองเหรอจ๊ะ

เอ – A > อ่อ คุยได้ครับ แต่ครั้งนี้จะเอาไปลงในเล้านะครับ

ไอซ์ ลูกชิ้นหมู– Q >  ขอโทดนะครับ ไม่ได้อยู่ตั้งแต่ต้น ไปออส เมืองไหนร๋อครับ

เอ – A > บริสเบนครับ พี่นิคเริ่มจะหลับแล้ว ดีๆๆ ไว้ให้พี่นิคหลับแล้วค่อยเลิกคุยนะครับ

AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA – Q > ตกลงคืนนี้จะไม่มีแหกกฎ

อ้อ TonAo r– Q >พี่นิคเเกล้งหลับอ่ะเปล่า ให้พี่เอตายใจ

เอ – A > เออ..ใช่ยิ่งร้ายๆอยู่

จุ๊บ JUP– Q > ถามเอจ้า เอจะต่อตอนพิเศษเลยมั้ยจ๊ะ

เอ – A > ครับก็จะต่อหลังจากลงบทสัมภาษณ์นี้แหละครับ

AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA – Q > ขอตอนทะเลาะกันล่าสุดด้วยนะค่ะ

เอ – A > ได้ครับ ตอนทะเลาะกันล่าสุดทุกคนจะเป็นตัวละครให้เนื้อเรื่องด้วยครับ

จุ๊บ JUP– Q > อยากให้มีตอนแหกกฏ ที่ไม่เป็นกลอนด้วยอะจ้า

เอ – A > อ่ะนะ มีหลายคนเรียกร้องครับ งั้นคืนนี้ต้องปลุกพี่นิคมาบลิ้วอารมณ์ก่อนเขียนซะแล้วครับ 555

ไอซ์ ลูกชิ้นหมู– Q >  เอ่ออ เขียนตอนบิ้วด้วยนะ

อ้อ TonAo r– Q >ต้องบิ้วด้วย เอาทุกตอน อย่างละเอียด

เอ – A > แบบมันนานมาก จำอารมณ์นั้นไม่ได้อ่ะครับ เอาเป็นว่าเดี๋ยวผมต่อกล้องแล้วดูกันเลยดีไหมครับ จะได้ไม่ต้องจิ้นเองให้ยาก (555ประชดเล็กน้อยถึงปานกลาง)

ไอซ์ ลูกชิ้นหมู– Q >  เอาครับ

น้องวิล Estel – Q > เอา คริคริ ปลุกพี่นิคมาด่วน

เอ – A > อ่ะนะ วิลก็เป็นกับเขาด้วย น้องใครว่ะเนี่ยะ

น้องวิล Estel – Q > อ่า น้องอารมณ์ค้างจากมะวาน เอาอุปกรณ์ป่าวพี่ ได้มาครบเลย ของฟรีทั้งนั้น

เอ – A > วันนี้วิลติดเรทมากไปป่าวนี่ ตั้งแต่คำถามต้นๆแล้ว มีแต่เรื่องอย่างว่า

ไอซ์ ลูกชิ้นหมู– Q >  นายเอ ถือศีลแปด มานานยังอะครับ

เอ – A > ก็ตั้งแต่ม.4ได้มั้งคับ แต่ก็ไม่ได้ถือทุกวันนะครับ ส่วนใหญ่วันพระครับ แล้วก็ถือตามแต่สะดวกครับ

     น้องวิล Estel – Q > อ่ะ ศีลแปด มันมีห้ามนอนบนเตียงป่าวหว่า หรือไรทำนองนั้น

เอ – A > ใช่ ห้ามนอน ที่นอนใหญ่สูงนุ่ม พี่ก็เอาเสื่อมาปูนอนกับพื้น

อ้อ TonAo r– Q >อย่างนี้เรื่องบันเทิงไม่เสพก็งดหมดซิค่ะ

เอ – A > ก็พยามจะไม่ดูทีวี ฟังเพลงอะไรอย่างนี้ครับ ดูก็เป็นพวกข่าว ฟังเทศน์แทนครับ

น้องวิล Estel – Q > มีไรอีกหว่า ห้ามพวกแป้ง น้ำหอม

เอ – A > ใช่ครับ ห้ามทัดทรงดอกไม้เครื่องหอมเครื่องลูบไล้เครื่องประดับอ่ะครับ ปกติก็ไม่ค่อยใช้อยู่แล้ว คุยเรื่องศีล เรื่องธรรมเงียบเลยนะครับ คุยเรื่องนี้แล้วผมตาสว่างเลย  แต่ทุกคนคงง่วงดูได้จากไม่มีใครพิมพ์เลย

อ้อ TonAo r– Q >พี่เอ  อ้อว่าจะถามเรื่องที่พี่สองเค้าบอกว่าพี่เอมีพลังจิตเเบบเเอบซ่อนอยู่ พี่เอมีไหมอ่ะค่ะ

เอ – A > เรื่องนี้ถามวิลดูครับ

น้องวิล Estel – Q > อ่ะ ว่าจะไม่รื้อฟื้นเรื่องพลังจิตแล้วน้า พลังจิตพี่เอเรอะ อาหุ อาหุ มีพอใช้ เจ้าตัวไม่ค่อยใช้นิ่

จุ๊บ JUP– Q > ถามเอ รู้จักเล้าได้ยังไงคะ

เอ – A > เป็นเรื่องบังเอิญมากเลยครับที่ว่ารู้จักเล้าได้ยังไง ตอนนั้นผมค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับรักแห่งสยามในกูเกิ้ลครับ แล้วอยู่ดีๆมันก็ขึ้นเวบนี้มาว่ารักแห่งสยามภาคสอง ผมเลยเข้าไปดู แล้วก็เริ่มอ่านครับ

จุ๊บ JUP– Q > ส่วนใหญ่จะอ่านเรื่องเล่า หรือนิยายคะ

เอ – A > อ่านหมดครับ ผมเป็นคนชอบอ่านครับ พี่นิคมาตะแง่วๆอยู่ข้างๆผมอีกแล้ว

AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA – Q > แล้วเรื่องที่โดนใจที่สุดล่ะค่ะ

เอ – A > ผมชอบเรื่องจากเก่งถึงตี๋เล็กครับ ผมชอบตอนจบของเรื่องครับ ขนาดผมจะไปออส ผมยังคิดเลยว่าผมอาจจะจบแบบตี๋เล็กก็ได้ เรื่องบ้านพักอลเวงก็ชอบนะครับ

ไอซ์ ลูกชิ้นหมู– Q >  โห... คิดมากนายเอ บางครั้งความห่างไกลมันยิ่งกลับทำให้เรายิ่งรัก ยิ่งซื้อสัตย์กะคนอีกคนมากขึ้นน้าา

เอ – A > ผมไม่ได้คิดมากนะครับ แต่ผมรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ ผมเป็นคนที่มีลางสังหรณ์แม่นนะครับ

AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA – Q > พี่เอ กะว่าจะไปกี่เดือนอ่ะค่ะ

เอ – A > ตั้งใจจริงๆก็แค่3ครับ แต่ต้องดูงานอีกทีครับ

AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA – Q > พี่นิคว่าถ้าพี่เอ จริงจังกับงานก็มากกว่า3เดือนจริงหรือป่าวค่ะ

เอ – A > ผมก็คนประเภทนั้นจริงๆครับ ถ้าได้ทุ่มเทอะไรลงไปแล้วหมดตัวหมดใจเลยครับ

อ้อ TonAo r– Q >พี่นิคหลับไปยังอ่ะค่ะ

เอ – A > นอนสะกิดอยู่ข้างๆนี่แหละ

อ้อ TonAo r– Q >โอ้ว  มีสะกิดด้วย

เอ – A > สะกิดรอบที่ล้านแปดแล้วครับ

ไอซ์ ลูกชิ้นหมู– Q >  ห้าๆ สะกืดหนึ่ง ครั้ง เท่ากับ หนึ่งที... ะกิดรอบที่ล้านแปด ก็...

จุ๊บ JUP– Q > น่าเห็นใจพี่นิคนะ

เอ – A > ตอนนี้ทำเป็นน่าเห็นใจครับ แต่ถ้าผมปิดไฟนอนนะครับ ตาสว่างทันทีคอยดูดิ่

จุ๊บ JUP– Q > ถามพี่นิค แหกกฎเป็นพรุ่งนี้ได้มั้นจ๊ะ

เอ – A > พรุ่งนี้วันโกนครับ

อ้อ TonAo r– Q >ยังไงก็ต้องคืนนี้

เอ – A > อ้าวข้ามวันแล้วนี่นา  พี่นิคอดแล้ว ไชโยสำเร็จ 5555 แผนถ่วงเวลาสำเร็จ ขอบคุณทุกคนที่ช่วยผมนะครับ อิอิ ทุกคนถูกผมหลอกใช้เป็นเครื่องมือ 5555

จุ๊บ JUP– Q > อ่าวซะงั้น เอจ๋า เขานับช่วงเวลา 6 โมงเช้าจ้าเป็นอีกวันตามจันทรคติ ไม่เอาตามสากลสิ เพราะงั้น พี่นิคได้เลย

อ้อ TonAo r– Q >ง่า....สงสารพี่นิคเลย

ไอซ์ ลูกชิ้นหมู– Q >  พี่นิคผมไม่เจ๋งเลย แหกกฏ อีกสักคืนจิ

จุ๊บ JUP– Q > พี่นิค ตื่นเร็ว มาคุยกันหน่อย

เอ – A > พี่นิคเริ่มวีนแล้ว งั้นเดี๋ยวผมบอกพี่นิคให้มาคุยนะครับ ผมลงไปเอาแบรนด์มาดื่มก่อน เอามาเสริมพลังพี่นิคด้วย

ไอซ์ ลูกชิ้นหมู– Q >  ผมไม่กวนแล้วดีกว่า สงสารพี่นิค ไงก็จบเรื่องนิยายแล้วก็มาต่อตอนพิเศษ หรือว่ามาเล่าชีวิตที่ออส ให้ฟังบ้างนะครับ พี่นิค ถ้านึกครึ้มอยากเขียนนิยายก็ได้เลยน้า มีคนรออ่านเยอะแยะ รวมผมด้วย

พี่นิค – A > ผมนิคครับ ทำไมไม่หลับไม่นอนกันอีกครับ ผมไม่เข้าใจพวกคุณเลยดึกแล้วนะครับ

อ้อ TonAo r– Q >ไปนอนๆๆๆๆๆ

แจน – Q >ปาดเหงื่อ

ไอซ์ ลูกชิ้นหมู– Q >  ระเบิดลง ไปอาบน้ำไปข้างนอกดีกว่า

พี่นิค – A > ผมหลับไปแล้วสามรอบ ยังคุยกันไม่เสร็จอีก จะนอนกันไหมครับคืนนี้

MiNT– A >  หนีกันหมดเลย

แจน – Q >กร๊ากกก  พี่นิค ใจเย็นนนนนค่ะ เด๋วพี่เอ เอาวีต้าพลุนสกัด ก็นอนแล้วค่าาาา

พี่นิค – A > เอก็เป็นบ้าคุยอยู่ได้ ไหนบอกเชียร์ผมไงครับ แต่ไม่ยอมให้เอกับผมซะทีแล้วอย่างนี้ผมจะทำอะไรได้ครับ

ไอซ์ ลูกชิ้นหมู– Q >  (ดุจัง) ไงก็สู้ๆ นะคร้าบพี่นิค แอบเชียร์ อย่าหักโหมครับ จรลีดีกว่า ... แว๊บบบ

แจน – Q >เชียร์ๆๆๆๆๆ เฮียใจเย็น ดิค่าาาา เด๋วไปและค่าาา

AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA – Q > เชียร์อยู่ค่ะ พี่เอ ถ่วงเวลาเองนะ เอาพวกเราเป็นข้ออ้างอ่ะ

พี่นิค – A > เอเขาถ่วงถ้าพวกคุณไม่ช่วย ไม่ร่วมมือก็ไม่สำเร็จหรอกครับ เอกลับมาคราวนี้ผมจะให้ไปนอนแล้วนะครับ

อ้อ TonAo r– Q >งั้นไปนอนดีกว่า เห็นใจพี่นิคมากมาย นานๆพี่เอจะชวนเเหกกฎ ฝันดีนะค่ะ

แจน – Q >โอเค งั้นเราจะลากันตรงนี่ ไปแล้วค่าาา บะบายยยๆๆๆๆๆ

AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA – Q > ไปแล้วค่ะ บายยค่ะ

MiNT– A >  บายๆๆๆๆๆๆๆ

จุ๊บ JUP– Q > ฝันดีจ้า

Non – Q > ขอตัวไป ก่อนน่ะครับ ง่วงเหมือนกันคับพี่นิค

พี่นิค – A > ดีครับ ไปนอนกันได้แล้วครับ ราตรีสวัสดิ์ทุกๆคนเลยครับ

เอ – A > ผมเอครับกลับมาแล้ว อ้าวไปกันหมดแล้วซะงั้น พี่นิคไปไล่เขาทำไมกัน

Non – Q > ง้านผม ไม่อยู่น่ะคับ ขอตัวๆ กลัวตาย ง่ะ

เอ – A > ขอโทษนะครับ ที่พี่นิคไปไล่

Non – Q > ยินดีที่ได้คุยกะน้องเอครับ  บายคับ

เอ – A > ครับผม ฝันดีครับ

หัวข้อ: Re: UPบทสัมภาษณ์ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีตอนพิเศษมาลงต่อนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: OsTrich ที่ 01-07-2008 19:56:48

ได้จิมพี่เอด้วย........ :m14:

ไปอ่านดีกว่า.... :m32:

หัวข้อ: Re: UPบทสัมภาษณ์ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีตอนพิเศษมาลงต่อนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: BABY_CHICK ที่ 01-07-2008 20:07:42

 :m4:ขอให้รักจงเจริญ ครับ  o13 o13 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: UPบทสัมภาษณ์ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีตอนพิเศษมาลงต่อนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: maabbdo ที่ 01-07-2008 20:13:07

ยาวได้อีกนะพี่เอ...

เมื่อคืนเราคุยกันเยอะนะเนี่ย...

ยังไงก็สู้ๆนะค่ะพี่เอ&พี่นิค

รักษาสุขภาพด้วยค่ะ

 :L2: :L2: :L2: :L2:

 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: UPบทสัมภาษณ์ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีตอนพิเศษมาลงต่อนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: boboaje ที่ 01-07-2008 20:16:24

 :m15:โหยยยยยยย  น้อยใจอ่ะ :sad2:

ไม่รักเอกะพี่นิคแล้ว  คุยกันไม่เรียกเราเลย

คิดแล้วช้ำ   :m15:มาทำให้เรารักเราติดตามและก็จะทิ้งกันเป่าเนี้ย

ไม่เอ่ยคำลานะ  o13 แล้วมาโพสให้อ่านต่อนะค่ะ 

รักกันตลอดไปค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: UPบทสัมภาษณ์ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีตอนพิเศษมาลงต่อนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: sleepless ที่ 01-07-2008 20:34:06

อ่านบทสัมพาษณ์แล้วฮาอะ กรำ คุณเอน่ารัก พี่นิคนอยตอนท้ายด้วย
ไม่รู้ว่าตกลงลงเอยได้แหกกฎกันอ๊ะป่าวน๊อ :o8:

ยังไงก็ขอให้ลางสังหรณ์ของคุณเอเป็นไปแต่ในทางที่ดีนะคะ
ขอให้มีแต่ความสุขมากๆ
เชียร์ทั้งคุณเอ & คุณนิคให้สมหวังตลอดไปค่ะ :m1:

หัวข้อ: Re: UPบทสัมภาษณ์ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีตอนพิเศษมาลงต่อนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: NighT ที่ 01-07-2008 21:20:31

อยากจะบอกว่า..

อิจฉาคู่นี้มากๆๆๆๆๆ

ขอหั้นร้ากกานไปนานๆนะคับ o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: UPบทสัมภาษณ์ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีตอนพิเศษมาลงต่อนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 01-07-2008 22:02:25

เพิ่ง กลับ มาจาก ที่เรียน 

แค่วัน้เดียวเอง   :serius2:

เปิด มา เจอ เรื่องของพี่เอ

ยาวมาก    o13

3  หน้า  กว่าจะ อ่านหมด  o2

พี่เอ  รอพี่เอเสมอนะค่ะ  :o8:


* ฝันดีนะค่ะ พี่เอ +พี่นิค

 :bye2:

หัวข้อ: Re: UPบทสัมภาษณ์ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีตอนพิเศษมาลงต่อนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: cassper_W ที่ 01-07-2008 22:08:30

เออออออออ จ๋า  อิอิ

ยาวได้ใจมากมายยอ่ะ  ม่ะวานยังมะได้คุยกะเอ เท่าไหร่เลยยย  เศร้า :m15:

มิเป็นไร ไว้ตัว ตัวเนอะ  หุหุ

ปล.  พี่นิอย่าเหล่ ขอร้อง   เชียร์พี่นิค ขาดใจ  ๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕

ปล.สอง  สรุปม่ะคืน พี่นิค แหกกฎอ่ะป่าววว   อิอิ   ดื่มวีต้าและไปนอนน๊า  พี่นิค  จาได้สดชื่นนนๆๆๆๆๆ  ๕๕๕๕๕ :laugh:

หัวข้อ: Re: UPบทสัมภาษณ์ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีตอนพิเศษมาลงต่อนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 01-07-2008 22:10:58

เสดจากสัมภาษณ์แล้ว :o8: :o8: :o8:


ได้นอนกันป่าวคับ


รออ่านตอนพิเศษต่อคับ :bye2:

หัวข้อ: Re: UPบทสัมภาษณ์ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีตอนพิเศษมาลงต่อนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 01-07-2008 22:19:48

 :m4: :m1: อ่านสัมภาษณ์  พิเศษแล้ว สนุกดีครับดูวุ่นวายดี  

แต่ยังไงก็สงสารน้องนิค ( วันนี้ไม่ต้องเรียกตามน้องเอแล้วนะครับ ) อดทนรอตั้งหลายชั่วโมง

เป็นพี่   พี่.... ไปแล้ว ไม่อดทนรอขนาดนี้  น้องนิคนี่ถือเป็นยอดชายในเรื่องความอดทน  o13

อย่าเพิ่งโกรธ พี่นะครับ น้องเอ  ยังไงก็รออ่านตอนพิเศษ และตอนต่อ ๆ ไป เรื่อย ๆ

เป็นกำลังใจให้ น้องทั้งสองคน การอดทนรอที่จะอยู่รวมกัน มันเป็นความตั้งใจที่วิเศษ

แต่มันก็ต้องใช้ความเข้มแข็ง และการไว้เนื้อเชื่อใจกันอย่างมาก  การสื่อสารพูดคุยในทุก ๆ เรื่อง

จะทำให้การใช้ชีวิตอยู่ร่วมกัน ( แบบของพวกเรา ) ผ่านไปได้ด้วยดี อีกทั้งความซื่อสัตย์ต่อกัน

เอาใจเขา มาใส่ใจเรา ด้วย ชีวิตก็จะราบลื่น  เมื่อมีอุปสักอะไรมา ก็ต้องค่อย ๆ ใช้สติในการแก้ปัญหาร่วมกัน

อย่าคิดคนเดียว และอย่าคิดเอาเอง ต้องร่วมคิดร่วมแก้ ปัญหาและอุปสัก ก็จะผ่านไปได้ด้วยดี

เหมือนคู่ของผม พูดแล้วอายจัง ผมใช้ชีวิตร่วมกับคนข้าง ๆ มา 22 ปีแล้ว ( เดาอายุเอาเองแล้วกัน ) :m29:

มันก็มีบ้างเรื่องทะเลาะ  เถียงกัน โมโหใส่กัน แต่ก็ด้วยความรักนี่แหละ ทำให้เราตกลงกันว่า จะไม่งอน

กันข้ามวัน ใครรู้ตัวว่าผิด ก็รีบง้อ เรื่องจะได้จบ ว่าซะยาวเลย ขอโทษนะครับ น้องเอ

 :m23: เอาเป็นว่าเป็นกำลังใจให้น้องทั้งสอง คน  :L1:ก็แล้วกัน ไว้โอกาสหน้า ค่อยคุยกันใหม่  :bye2:

หัวข้อ: Re: UPบทสัมภาษณ์ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีตอนพิเศษมาลงต่อนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: ๐DoNuT๐ ที่ 01-07-2008 22:21:15

โอ๊ะสัมภาษมาแล้ววววว
อ่านกันตาแหกเลย วุ้ววว =w=

รอตอนพืเศษของพี่เอค๊าบบบ

หัวข้อ: Re: UPบทสัมภาษณ์ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีตอนพิเศษมาลงต่อนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Otaku ที่ 01-07-2008 22:36:51

 :sad2: อดร่วมสัมภาษณ์พี่เอ เลย :sad2:

สรุปว่าหลังสัมภาษณ์พี่เอได้นอนหรือป่าวคับ  :laugh:

ขอให้รักกันนานๆ มีความสุขมากๆนะคับ :L2:

หัวข้อ: Re: UPบทสัมภาษณ์ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีตอนพิเศษมาลงต่อนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: goozaza ที่ 01-07-2008 23:24:47

อ้าว สัมภาษณ์ไม่มีบอกอะ เห็นว่ามีการพาดพิงผมด้วยนะพี่เอ  ร้ายกาจๆไว้อ่านแบบละเอียดวันอื่นแล้วกัน ไม่ไหวแล้วคร้าบ  ซัดยานอนหลับไปแล้ว ตาจาปิดแล้ว อืม.....ไว้ผมสัมภาษณ์นอกรอบถึงแผนการณ์หลังจานี้แล้วกัน โอเคปะพี่เอ แต่สมขอบอก ผมสาระนะ อิอิอิ เออพี่คร้าบ เรื่องที่ขออะ ส่งให้ที่เมลล์ด้วยนะคร้าบ ไปแล้ว ขอหลับแบบไม่ต้องรับรู้อะไรอีกวัน

หัวข้อ: Re: UPบทสัมภาษณ์ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีตอนพิเศษมาลงต่อนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 02-07-2008 00:30:58

หุ หุ หุ รออ่านตอนพิเศษ  :m4:
ปล. อยากอ่าน NC จากมุมมองของนิคจัง อิ อิ

หัวข้อ: Re: UPบทสัมภาษณ์ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีตอนพิเศษมาลงต่อนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: thomaskung ที่ 02-07-2008 01:21:49

ฮาที่สุดก็ระเบิดลงตอนท้ายนี่แหละ

 :m20:

หัวข้อ: Re: UPบทสัมภาษณ์ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีตอนพิเศษมาลงต่อนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: แก้ว ที่ 02-07-2008 01:29:39

อ่านบทสัมภาษณ์ สงสารพี่นิค   :m23:

หัวข้อ: Re: UPบทสัมภาษณ์ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีตอนพิเศษมาลงต่อนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: panang ที่ 02-07-2008 05:36:43

 :laugh:  อ่านบทสัมพาดแล้วฮามากมาย

น้องเอ อย่าลืมไปอ่าน โมคิมนะจ๊ะ

พี่นิค(เรียกตามน้องเอ) เฮ้ย ถ้าพี่นิคอายุ 26 ก็ รุ่นเดียวกะคิมของโมซิเนี่ย เด็กมอดินแดง เหมือนกันนิ

รู้จักเปล่า ถ้าไม่รู้จักก็ไปทำความรู้จักกันซะนะ  ก๊ากกกกกกกกกกก  แค่คิดก็เห็นว่า จะเป็นลางร้ายกะน้องเอ ที่พี่นิคจะแหกกฎข้อ3 ซะแล้ว 555 :a2:

เพราะถ้าเป็นเหตุการณ์แบบนี้ ที่น้องเอ คุยเอ็มไปยอมนอน

เป็นนายคิม  คงแหกกฏกันหน้าคอมนั้นแหละ ก๊ากกกกกกกกกกกก o7

(เรามาสรรเสริญ(นินทรา) นายคิมทำไมทู้ น้องเอเนี่ย - -")



เข้าเรื่องเข้าเรื่อง


อ่านตอนจบแล้ว ก็รู้ว่า น้องเอรักพี่นิคมากมาย

ขอให้พี่นิครักษาและดูแลความรักของน้องเอให้ดีนะคะ

หวังว่าจะได้ฟังเรื่องราวข่าวดีของทั้งคู่ในอีกไม่นาน หวังและเอาใจช่วยจริงๆนะ

หัวข้อ: Re: UPบทสัมภาษณ์ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีตอนพิเศษมาลงต่อนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: hima ที่ 02-07-2008 05:59:14

ขอบคุณ (อีกรอบ) นะครับ น้องเอ และ น้องนิค (ขออนุญาต เรียกน้อง) 5555

ได้อ่านแล้ว หนุกดี 55555 สู้ๆครับ

หัวข้อ: Re: UPบทสัมภาษณ์ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีตอนพิเศษมาลงต่อนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 02-07-2008 06:49:39

รอ    :a4:


ร้อ    :a3:


รอ    :a11:


รอพี่เอมาลงตอนพิเศษ   :กอด1:

 

:bye2: :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: UPบทสัมภาษณ์ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีตอนพิเศษมาลงต่อนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: uuro ที่ 02-07-2008 08:12:30

จบแล้ว โอ้ ไม่รู้พูดอะไรดี ว่าแต่จากเก่งถึงตี๋เล็กนี่ก็อ่านเหมือนกันมันบีบหัวใจสุดชีวิตจริงๆ แต่เอไม่เป็นแบบนั้นหรอก คิดในทางที่ดีเข้าไว้ ว่าอีกไม่นานจะได้ไปเรียนต่อที่อังกฤษกับพี่นิค ไปที่นั้นจะได้ทำอะไรตามใจได้มากขึ้นด้วย เพราะงั้นรีบกลับจากออสล่ะเดี๋ยวพี่นิคจะรอนาน  อ้อเกือบลืมสรุปคืนสัมภาษณ์นี่ พี่นิคแหกกฎสำเหร็จมะ ฮิ้ว :m12:

[attachment deleted by admin]

หัวข้อ: Re: UPบทสัมภาษณ์ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีตอนพิเศษมาลงต่อนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: jurassic ที่ 02-07-2008 08:48:45

 :L2:...จบซะแล้ว ..... เรื่องน่ารักจัง มีหลายอารมณ์ ครบเลยนะเนี่ยะ

น้องเอทำให้อ่านจนติด ติดแล้วก็เสียดายที่จบซะแล้ว ... รอตอนพิเศษล่ะกันนะจ้ะ

เป็นกำลังใจให้ทั้งคู่เลย ทั้งเอ และ นิค...รักกันตลอดไปนะจ้ะ

หัวข้อ: Re: UPบทสัมภาษณ์ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีตอนพิเศษมาลงต่อนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 02-07-2008 09:21:26

สัมภาษณ์ โกลาหล กันน่าดู สนุกดี

น้องวิล ถามโดนตรงประเด็นโดนสุดๆ ไม่มีอ้อมเล๊ย (555 ถูกใจ)

ชอบรีพายของคุณ wan มากๆ  o13ใช่เลย ปัญหาทุกอย่างแก้ได้ด้วยการสื่อสารต่อกัน ถ้าเข้าใจกันในทุกๆ เรื่องปัญหา ก็จะไม่ใช่ปัญหา

เรื่องความสัมพันธ์ที่จะปิดเป็นความลับกันต่อไป
อึ้มมมมมม เข้าใจ น่าเห็นใจ

บางครั้งผู้ใหญ่เค้ามองเราอยู่นะ เค้าไม่พูด ก็ไม่ได้หมายความว่าเค้าไม่รู้ ไม่สงสัย หรือเค้าอาจจะไม่รู้จริงๆ ก็ได้
คือถ้าเราคบกัน แล้วไม่ได้พากันไปทำสิ่งเสียหาย ส่งเสริมสิ่งดีๆ ให้แก่กัน สะสมเวลาที่ผ่านมาให้ผู้ใหญ่ได้มองเห็น พ่อแม่ทุกคนห่วงลูกเสมอแหละ ไม่ว่าจะโตแค่ไหนก็ตาม
หากลูกมีเพื่อนที่ดี มีพี่ที่ดีมาสนิทกัน เค้าคงดีใจและภูมิใจที่ลูกและเพื่อนลูกเป็นเด็กดี เป็นคนดีของสังคม

มันก็โอ ใช่มั๊ย อย่างที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ ไม่ต้องรีบต้องร้อน รอเมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม ซักวัน

ส่วนเรื่องลางสังหรณ์ ไม่ขอออกความเห็น เพราะมี Sense ตรงนี้เหมือนกัน แต่บางครั้งความกังวลใจของเรา มันมีผลต่อจิตสำนึก ได้นะ

รออ่านตอนพิเศษนะ เป็นกำลังใจให้ทั้งสองคน

หัวข้อ: Re: UPบทสัมภาษณ์ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีตอนพิเศษมาลงต่อนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: εїзป่วงน้อยεїз™ ที่ 02-07-2008 11:04:54

ขอบคุณพี่เอที่เอาเรื่องดีๆมาให้อ่านนะคะ

ชอบตอนสัมภาษณ์จังเลย อิอิ :m4:

เป็นกำลังใจให้พี่เอ&พี่นิค เสมอค่า

หัวข้อ: Re: UPบทสัมภาษณ์ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีตอนพิเศษมาลงต่อนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: หยวนหยวน ที่ 02-07-2008 11:39:14

 :bye2:
thank for the best story
Bless  u happy so much
:L1:

หัวข้อ: Re: UPบทสัมภาษณ์ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีตอนพิเศษมาลงต่อนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Bm_Boy ที่ 02-07-2008 13:04:10

ผมไม่ได้หายไปไหนครับเอ ผมไปดูงานที่ญี่ปุ่นแทนหัวหน้ามาครับ
ไปแบบกะทันหันมากครับ ขอโทษนะครับที่ทำให้เอเป็นห่วง
ผมดีใจที่เอส่งเมล์มาหาผมนะครับ
กลับมาคราวนี้จบซะแล้ว
เอเก่งเหมือนเดิมเลยนะครับ ตั้งใจทำอะไรก็ทำให้เสร็จจนได้
ยินดีด้วยครับ ฝากสวัสดีพี่นิคด้วยนะครับ

หัวข้อ: Re: UPบทสัมภาษณ์ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีตอนพิเศษมาลงต่อนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 02-07-2008 19:13:01

เข้ามาวิ่งแล้ว รอตอนพิเศษค่ะ


รอพี่เอยุน้า


 :o8:

หัวข้อ: Re: UPบทสัมภาษณ์ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีตอนพิเศษมาลงต่อนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: cassper_W ที่ 02-07-2008 19:35:38

รอตอนพิเศษอ่า

นอนเฝ้าเลยแล้วกัน  อิอิ  :a12:

หัวข้อ: Re: UPบทสัมภาษณ์ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> (เดี๋ยวจะมีตอนพิเศษมาลงต่อนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: maabbdo ที่ 02-07-2008 20:09:33

^
^
^
^
^
จิ้มพี่เเจน

:o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> up ตอนพิเศษ/1
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 02-07-2008 20:16:49

 :m32:แอบมาลงตอนพิเศษให้ครับ

 :m22: แวะมาบอกข่าวว่าผมจะขึ้นเครื่องวันที่ 10 นี้แล้วนะครับ ก่อนไปผมจะพยายามลงตอนพิเศษให้ได้มากที่สุดนะครับ

 :pig4: :L2:ขอบคุณทุกท่านที่ยังให้กำลังใจและติดตามเหมือนเดิมนะครับ ไว้ว่างๆผมจะมาตอบเม้นท์นะครับ ตอนนี้ลงตอนพิเศษไปก่อน เพราะพี่นิคมานั่งคอยพาไปทานข้าวอยู่ครับ (อิอิ บอกให้อิจฉาเล่นๆ) :laugh:

ไว้ :a12:ก่อนนอนผมจะมาดูเสียงตอบรับกับตอนพิเศษนะครับ ถ้าเสียงตอบรับดีจะลงให้ทีหลายๆตอนเลยครับ :a3:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> up ตอนพิเศษ/1
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 02-07-2008 20:19:49

                                             บทพิเศษครั้งที่ 1 --- ห้านาที

วันแรก
หลังสอบปลายภาคของภาคเรียนที่สองเสร็จ ผมก็รู้สึกโล่งใจเป็นอย่างมาก เพราะตอนแรกผมตั้งใจจะเอ็นท์ใหม่เลยไม่อ่านหนังสือ พอสอบผ่านมาได้ก็เบาใจ แต่ เอ๊ะ! ทำไมมันหนักๆตัวอ่ะ

“ไอ้พี่นิคบ้า มานอนทับกันทำไม ตัวหนักอย่างกับช้าง”ผมบอกพี่นิคที่นอนเอาตัวมากอดผมอยู่บนเตียงนอน (ที่จริงเรียกว่าเอาตัวมาทับมากกว่าเพราะมากกว่าครึ่งตัวของพี่นิคอยู่บนตัวผม)

“นะๆ นะครับเอ วันนี้นะครับ”พี่นิคทำเสียงและหน้าอ้อนๆ เอาหัวมาถูไปมาที่แก้มของผม

คงไม่ต้องบอกนะครับว่าพี่นิคแกขออะไร พี่แกเพียรขอผมมาตั้งแต่ออกจากห้องสอบแล้วครับ เพราะสอบวันสุดท้ายมันเป็นวันหนึ่งหลังวันพระพอดี แล้วช่วงที่สอบเสร็จนี่มันก็ว่างครับ ว่างประมาณหนึ่งสัปดาห์เห็นจะได้ ก่อนที่จะมีการไปสัมมนาเพื่อมอบงานให้พวกองค์การชุดใหม่ที่จะมาแทนชุดพี่นิค ช่วงเวลาหนึ่งสัปดาห์นี้พี่นิคเลยติดผมเป็นตังเมเลยครับ เรียกมาว่าอยู่กินนอนที่บ้านผมเลยก็ได้ อาอี๊ก็ดีใจใหญ่ให้ท้ายอีกว่าย้ายมาอยู่เลยก็ได้

“ดึกแล้วนะ น้ำก็ยังไม่อาบ”ผมพูดแล้วหาวออกมา

จะไม่ดึกได้ไงครับก็นี่มันตีสองกว่าแล้ว หลังจากที่ดูหนังรอบมิดไนท์เสร็จก็พากันไปทานข้าวต้มเงินล้านข้างศาลเจ้าพ่อหลักเมืองแล้วค่อยเข้ามาบ้านเนี่ยะ พอเข้ามาถึงห้องได้ ผมก็ล้มตัวลงนอนที่เตียงแล้วคุณพี่นิคก็ล้มลงนอนทับผมนี่แหละ

“ไม่ต้องอาบก็ได้ครับ ไว้อาบพรุ่งนี้ทีเดียว หรือจะอาบพร้อมกันดีครับ ประหยัดเวลาดีจะได้เอาเวลาไปทำอย่างอื่น”พี่นิคพูดแล้วยิ้มแบบเจ้าเล่ห์พร้อมส่งสายตาหื่นมามองผม

“ไม่ต้องมาหื่นเลย เอง่วงแล้ว พี่ไปอาบน้ำ เอของีบห้านาที หลังจากนั้นค่อยว่ากัน”ผมบอกพร้อมดึงผ้าห่มมาห่ม

“ได้ครับๆ ห้านาทีนะครับ พี่อาบน้ำแป๊บเดียว”พี่นิคทำหน้าระรื่นน่าหมั่นไส้มาก แล้วรีบเข้าห้องน้ำทันที

และแล้วคืนนี้ก็ผ่านไปโดยไม่มีอะไรเกิดขึ้น เพราะผมหลับยาวมาถึงเช้าเลยครับ น้ำก็ไม่ได้อาบ ส่วนพี่นิคเหรอครับ ไม่ต้องพูดถึง พี่แกไม่กล้าปลุกผมหรอกครับ เพราะเคยมีประสบการณ์ในการปลุกผมระหว่างการนอนหลับมาแล้ว

เรื่องตอนนั้นมันมีอยู่ว่าคืนหนึ่งประมาณสี่ทุ่มผมนอนหลับไปแล้ว แต่พี่แกนั่งดูบอล พอดีคุณแม่ผมโทรมาบอกว่าจะขึ้นมาหาที่แก่นปลายสัปดาห์ พี่นิคเลยหวังดีอยากให้ผมได้คุยกับคุณแม่ พี่แกเลยมาปลุกผม ผมที่กำลังนอนได้ที่อยู่ดีๆ มีคนมาปลุก ผมก็ฉุนซิครับ ผมหงุดหงิดมากพาลหมดเลยครับ รับโทรศัพท์มาก็วีนคุณแม่ว่า

“คุณแม่จะโทรมาทำไมดึกดื่นแล้ว จะมาก็มาทำอย่างกับไม่เคยมาหาอย่างนั้นแหละ แค่นี้นะ เอนอนอยู่ รักคุณแม่กับโอ๊ตนะครับ”ผมไม่ปล่อยให้คุณแม่มีโอกาสได้พูด แต่ก็ไม่ลืมพูดอ้อนทิ้งท้ายก่อนตัดสาย คุณแม่ชินกับนิสัยข้อนี้ของผมแล้วครับ ถ้าบอกว่านอนอยู่ คุณแม่จะเข้าใจ

ผมมองดูที่พี่นิคที่หลังจากปลุกผมมารับโทรศัพท์เสร็จก็มานั่งดูบอลต่อ ผมเห็นอย่างนั้นยิ่งหงุดหงิดเข้าไปใหญ่ ลุกจากเตียงนอนเดินไปปิดทีวี พี่นิคทำหน้างงๆ

“อ้าว พี่ดูอยู่”พี่นิคพูดออกมา

“ถ้าจะดูไปดูที่อื่น ที่นี่คนเขาจะนอน แล้วที่หลัง ถ้าเขานอนอยู่ไม่ต้องยุ่งไปรับโทรศัพท์แทน”ผมบอกออกไปแบบฉุนๆแล้วเดินกลับไปที่เตียง พี่นิคเดินตามมาแล้วทำท่าจะล้มตัวนอนลงบนเตียงข้างๆผม

พลั่ก ! เสียงผมโยนหมอนกับผ้าห่มของพี่นิคลงไปกองกับพื้น

“อะไรอีกล่ะครับ”พี่นิคถามขึ้น

“วันนี้อยากนอนบนเตียงคนเดียว”ผมพาลไปทั่ว

“อ้าวแล้วพี่ล่ะครับ”พี่นิคถามทำหน้างง แบบว่าปรับอารมณ์ไม่ทัน

“โน่น”ผมชี้ไปที่หมอนกับผ้าห่มที่ผมโยนลงไปกับพื้น

“ให้พี่นอนกับพื้น พี่ทำผิดอะไรเนี่ยะ”พี่นิคเริ่มโวยแบบให้ผมเห็นใจ

“ใครใช้ให้ตัวเองมาปลุกเขาตอนนอนอ่ะ”ผมบอกออกไปแบบยังฉุนอยู่

“โหย........เอ มีเหตุผลหน่อยซิครับ”พี่นิคทำเสียงน่าสงสาร แต่ตอนนั้นคำว่าสงสารไม่มีในหัวผม

“ไม่รู้ล่ะ ถ้าไม่นอนก็ไปนอนที่อื่น แล้วไม่ต้องมานอนที่ห้องเขาอีก”ผมว่าแล้วก็ห่มผ้าหลับตานอนต่อ พี่นิคทำหน้าตาละห้อยแล้วก็ต้องจำใจนอน

ตั้งแต่นั้นมา พี่นิคจะไม่กล้าปลุกผมระหว่างที่ผมกำลังนอนอีกเลย ไม่ว่าจะกรณีใดๆทั้งสิ้น เพราะผมไม่ได้แค่งอนหรือหงุดหงิดแค่คืนนั้น แต่วันต่อมาทั้งวันผมก็ยังงอนและแสดงอาการหงุดหงิดใส่พี่เขาอยู่ จนพี่นิคต้องการง้ออยู่นานกว่าผมจะกลับมาเป็นปกติเหมือนเดิม

(ชั่วจริงๆเลยเรานี่ ตัวเองทำพาลแล้วยังกล้างอนให้คนตามง้ออีก ถ้าพี่นิคมันใจแข็งไม่ง้อผมขึ้นมา จะทำไงดีเนี่ยะ คิดไม่ออกเลยจริงๆ แต่ทุกวันนี้ก็ยังเหมือนเดิม ถ้าผมนอนอยู่ ใครก็ห้ามปลุกทั้งนั้น ไม่งั้นได้เจอฤทธิ์อารมณ์พาลแบบหงุดหงิดของผมแน่ 555)

...

วันที่สอง
หลังจากที่ผมกับพี่นิคกลับจากโยนโบว์แล้วไปทานข้าวด้วยกัน ก็ห้าทุ่มกว่าๆ

“เอคร้าบบบบบบบ เอรักพี่ไหมครับ”พี่นิคทำท่าเข้ามาอ้อน หลังปิดประตูห้องเสร็จ ผมที่เดินเข้ามาก่อน ก็มานอนบนเตียงเหมือนเดิม

“วันนี้เอบอกไปแล้วนี่ครับ ตอนทานข้าวว่ารักพี่นิค”ผมพูดพลางนึกทบทวนข้อตกลงที่ 5 ว่าผมต้องบอกรักพี่นิคทุกวัน

ส่วนพี่นิคก็แล้วแต่ครับบ้างวันก็ตอบกลับ บางวันก็ไม่ตอบ แต่ผมชินแล้วครับ และไม่ได้อยากเรียกร้องให้พี่แกมาบอกรักผมทุกวันหรอก คนฟอร์มจัดอย่างพี่แก กว่าจะบอกรักได้แต่ละที ทำเอาผมล่ะอึดอัดแทน แต่การกระทำของพี่นิคทุกอย่างมันสื่อให้ผมรู้ครับว่าพี่เขารักผมโดยไม่ต้องบอกออกมาเป็นคำพูด (โอ้ยๆๆๆ อะไรยังไงนั่งพิมพ์ไปก็เขินไป ยิ้มไปนะเนี่ยะ บ้าป่าวอ่ะเอ)

“ใช่ครับบอกไปแล้วครับ แต่ถ้าเอรักพี่จริง วันนี้พี่ขอนะครับ นะๆๆๆๆ”พี่นิคอ้อนสุดฤทธิ์

“อ่ะ งั้นพี่ไปอาบ เองีบห้านาที”ผมบอก

“ห้านาที ก็ได้ วันนี้เพิ่งห้าทุ่มอย่าหลับเพลินเหมือนเมื่อคืนนี้นะ”พี่นิคพูดทิ้งท้ายแล้วไปอาบน้ำ

แล้วคืนนี้ก็ผ่านไปด้วยดีอีกเช่นเคย ผมหลับเพลิน พี่นิคก็อด

...

วันที่สาม
หลังจากผมกับพี่นิคที่ไปตึกคอม ผมไปเดินดูหาซื้ออะไหล่คอมเพื่อมาอัพคอมตัวเองให้ดีขึ้น แล้วก็มาทานข้าวเย็นที่ตึกใหญ่กับอาอี๊เสร็จ คราวนี้กลับมาห้องก็เกือบๆสี่ทุ่ม

“เอคร้าบบบบ วันนี้พี่ให้เออาบน้ำก่อนเลยครับ เพิ่งสี่ทุ่มเอง”พี่นิคบอกผม

“ก็ได้ครับ”ว่าแล้วผมก็ไปอาบน้ำก่อน พอเสร็จออกมา พี่นิคก็ไปอาบต่อ ผมก็นอนคอยบนเตียง

“เสร็จแล้วครับ ยังไงวันนี้พี่ก็ต้องขอเอให้ได้”พี่นิคขึ้นมานั่งบนเตียงโดยนุ่งผ้าเช็ดตัวอยู่

“อืมๆ แต่ขอเอพักสายตาห้านาทีนะครับ”ผมพูดแบบว่าอารมณ์คนกำลังจะหลับออกไป แล้วผมก็หลับจริง พี่นิคเลยต้องอดตามไประเบียบและเดินใส่เสื้อผ้าก่อนมานอน

...

วันที่สี่
หลังจากที่ผมกับพี่นิคพากันไปร้านหนังสือของน้ำ พี่นิคไปซื้อการ์ตูนชาร์แมนคิงเรื่องโปรด ส่วนผมไปซื้อ PC to day เป็นวารสารเกี่ยวกับคอม เราก็แวะทานข้าวเย็นที่ตลาดโต้รุ่งก่อนกลับเข้าบ้านเวลาประมาณสามทุ่ม

“วันนี้ใครจะอาบน้ำก่อนดี”ผมถามขึ้น

“พี่ว่าเราอาบพร้อมกันดีกว่าครับ เดี๋ยวเอก็ขอห้านาทีหลับหนีพี่ไปอีก”พี่นิคพูดเหมือนรู้ทันผม

“ไม่เอาๆ พี่อาบก่อนก็แล้วกัน วันนี้เพิ่งสามทุ่ม ยังไงๆก็ไม่หลับครับ”ผมบอกพร้อมกับหยิบหนังสือที่เพิ่งซื้อมาไปนอนอ่านบนเตียง พี่นิคเดินไปเข้าห้องน้ำแต่โดยดี

“พี่อาบเสร็จแล้ว เอไปอาบต่อซิครับ”พี่นิคที่มาในชุดเดิมกับเมื่อวาน (นุ่งผ้าเช็ดตัวตัวเดียว) บอกผม

“เดี๋ยวพี่ ขอห้านาที อ่านนี่จบก่อน”ผมบอกออกมาพร้อมขยับหมอนลงที่พิงอยู่แล้วเลื่อนตัวลงนอนอ่านหนังสือต่อ ส่วนพี่นิคก็อ่านการ์ตูนของพี่แกไป

และแล้วคืนที่สี่ก็ผ่านไปโดยไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีก เพราะผมหลับคาหนังสือไปเลย

...

วันที่ห้า
วันนี้พี่นิคไม่ให้ผมออกไปไหนทั้งนั้น หลังจากทานข้าวเย็นกับอาอี๊เสร็จ พี่นิคก็รีบบอกให้ผมกลับบ้านโดยที่มันเพิ่งจะทุ่มกว่าๆเอง

“พี่มีอะไรหรือเปล่า มันเพิ่งจะทุ่มเอง น่าจะนั่งคุยกับอาอี๊อีกหน่อย”ผมถามขึ้นอย่างงงเล็กน้อย

“พี่น่ะมีแน่ๆครับ ว่าแต่เอจะให้พี่มีหรือเปล่า พรุ่งนี้ก็จะวันโกนอีกแล้ว”พี่นิคทำท่าซีเรียสจริงจัง

“อ๋อ.......นึกว่าอะไร สำหรับพี่นิคสุดหล่อของเอ ได้อยู่แล้วครับ แต่ว่าเอขอห้า.....”ผมพูดไม่ทันจบพี่นิคก็พูดแทรกขึ้น

“...นาที อะไรๆเอก็ขอห้านาทีมาสี่วันแล้วนะครับ”พี่นิคทำหน้าไม่พอใจงอนๆออกมา

“ใครบอกว่าเอจะขอห้านาที เอไม่มีที่นาปลูกข้าวซักหน่อย เอจะขอทำไม”ผมพูดพร้อมทำลอยหน้าลอยตาแบบมีเลศนัย

“ถ้าไม่ขอห้านาที ไม่มีที่นา ตัดคำว่านาออก ก็เป็น..............”พี่นิคทวนคำพร้อมทำท่าคิด

“เอขอห้าที โอ้..........สุดยอด  ห้าที จริงๆนะครับ งั้นพี่ไม่รอช้าแล้ว”พี่นิคพูดออกมาเสียงดังทำท่าดีใจสุดขีดแล้วก็เข้ามาอุ้มผมไปที่เตียงทัน โดยไม่สนใจเลยว่าผมยืนยิ้มอายม้วนจะตายอยู่แล้ว

และแล้วคืนนั้นผมกับพี่นิคก็....................คงไม่ต้องบรรยายต่อแล้วมั้งครับว่าเกิดอะไรขึ้น (อิอิ) การรอคอยมาห้าวัน กับแผนห้านาทีของผม คงสมใจพี่นิคแล้วที่ได้ห้าที  555+

                                       @@@ จบครั้งที่หนึ่ง / พิเศษ @@@

p.s. ที่จริงอยากเขียนฉาก NC ต่อนะครับ อยากเขียนมากๆ แต่ว่าถ้าผมเขียนต่อ มันก็ต้องเขียนตั้งห้ารอบแน่ะ กลัวคนอ่านจะเบื่อเอาซะก่อน เลยตัดสินใจยังไม่เขียนน่ะครับ

 (555 สะใจสุดๆได้แกล้งคนอ่าน เอาเป็นว่าบทพิเศษคราวหน้าจะมีให้แล้วกันนะครับ อิอิ
ตอนนี้ปล่อยให้จิ้นไปก่อนว่า ห้ารอบของผมกับพี่นิคเป็นยังไงบ้างน้า จะท่าไหนยังไงบ้าง ลีลาของพี่นิคกับผมจะเด็ดสะระตี่ขนาดกันไหน....... อิอิ สะใจเป็นบ้าเลย วันนี้ได้แกล้งคน นอนหลับแล้ว)



$$$ กลยุทธท้ายบท $$$

   สวัสดีครับ มาพบกับผมแมวน้อย “เอเอ้” ครับ ผมมันแมวเจ้าเล่ห์ครับ เลยมีเทคนิค เทคโน มหาลัย สองอันหลังนี้ไม่ใช่ล่ะ เอาเป็นว่าเอเอ้มีเทคนิคกลยุทธต่างๆมาฝากแล้วกันนะครับ วันนี้เอเอ้ของเสนอกลยุทธที่มีชื่อว่า “กลยุทธห้านาที” ลองอ่านดูนะครับ

ชื่อกลยุทธ – ห้านาที
จุดประสงค์ในการใช้ – ผัดผ่อนในสิ่งที่เราไม่ต้องการทำ หรือไม่อยากทำ
วิธีการใช้ – เวลาตกอยู่ในสถานการณ์ที่เราไม่ต้องการที่จะทำ ให้เราหาข้ออ้างอะไรก็ได้ขึ้นมา พร้อมกับบอกว่า ขอห้านาที แล้วเราก็ต้องพยายามกล่อมตัวเองให้หลับ หรือเพลิดเพลินไปกับสิ่งที่เรายกมาอ้าง ทำให้คนอื่นเห็นว่าห้านาทีนั้นมันมีค่าสำหรับเรามากๆ แล้วเราก็ทำลืมสิ่งที่เขาร้องขอกับเรามาซะ แค่นี้ก็ได้ผลแล้ว
ตัวอย่างกรณีศึกษา – แม่ใช้ให้ไปซื้อของที่ตลาดแต่เราติดเล่นเกมอยู่ เราก็บอกแม่ไปว่า ขอห้านาทีเกมนี้จบก่อน แล้วก็ทำเนียนลืมที่แม่สั่งไปเลย ถ้าแม่ใช้อีก ก็บอกไปอีกเหมือนเดิมแล้วทำเนียนตามเดิมอีก แต่ระวังอาจโดนแม่แส้เฆี่ยนกลับมาห้าทีแทน อีกกรณีศึกษาก็ของนายเอกับพี่นิคที่อ่านไปนั่นแหละครับ อิอิ
เทคนิคเสริมที่ช่วยสนับสนุน – ลูกเนียนกับลูกอ้อน
ข้อควรระวัง – อย่างใช้ถี่หรือบ่อยมากเกินไป ไม่งั้นอาจโดนห้าทีเหมือนนายเอของเรา ฮ่าๆ

เอเอ้หวังว่ากลยุทธห้านาทีคงเป็นประโยชน์กับหลายคนนะครับ ใช้ได้ผลเป็นยังไงอย่าลืมมาบอกกล่าวเอเอ้ด้วยนะครับ เอเอ้ขอตัวไปคิดค้นเทคนิคกลยุทธใหม่ๆไว้มานำเสนอก่อนนะครับ แล้วเจอกับแมวน้อยเอเอ้ใหม่ในตอนหน้านะครับ สวัสดีครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> up ตอนพิเศษ/1
เริ่มหัวข้อโดย: maabbdo ที่ 02-07-2008 20:31:31

 :m13: :m13: :m13:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> up ตอนพิเศษ/1
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 02-07-2008 20:33:00

จิ้มอีกคนเด๋ว ไปอ่านก่อนแล้วจะมาเม้น

ให้น้า


  :laugh:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> up ตอนพิเศษ/1
เริ่มหัวข้อโดย: cassper_W ที่ 02-07-2008 20:38:26

จิ้ม อ้อ ไม่เคยทัน  เน คอ ตกกลับบ้าน  เชอะ o12

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> up ตอนพิเศษ/1
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 02-07-2008 20:47:39

มาช่วยกันดัน เร็วๆๆ

พี่เอจะได้ มาลงให้อ่านกันเยอะๆๆ


พี่นิคทำหน้าระรื่นน่าหมั่นไส้ จิงอะ ----->  น่ารักมากว่าม้าง

พี่เอ ค๋า

พิมพ์ผิดคร้า

มาหาที่แก่นปลายสัปดาห์  ---->  ขอน หาย

จะรีบไปกินข้าวรึว่าทามอารายกันแน่  :m13:

ถึงด้ายรีบพิมพ์     :laugh:

โหย พี่เอ ให้พี่นิค นอนพื้นด้ายไงอะ
จายร้ายจัง <แต่พ่นิคก็ยอม ชิมิ  ปรามานว่าถึงร้ายก็รัก>   :กอด1:


5 วัน  แห่งการทรมาน
แต่ได้ ตั้ง 5 ที   :m4:

พี่เอ

ไหงแกล้งกันงี้อะ รุยุว่า เขียนมาเปง 10 ทีก็ม่าเบื่อ

 :m1: :m1: :m25: :m25:


รอตอนต่อไป นะค่ะ <รอตอนต nc>   :m22:

 :bye2:

 

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> up ตอนพิเศษ/1
เริ่มหัวข้อโดย: สาวตัวกลม ที่ 02-07-2008 20:51:29

เข้ามาบอกว่า อยากอ่าน...ห้า.......ที อ่ะเอ  :laugh:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> up ตอนพิเศษ/1
เริ่มหัวข้อโดย: maabbdo ที่ 02-07-2008 20:55:20

 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> up ตอนพิเศษ/1
เริ่มหัวข้อโดย: หยวนหยวน ที่ 02-07-2008 21:07:34

 :m23:มาเม้นให้ก่อน
ว้าๆจะไปแว้วหรอคับพี่เอเพิ่งได้มาตอบพี่เอเอง
ยังก็ตั้งใจทำงานมากๆนะครับ o7
ยังไงอนาคตก็สำคัญแต่ก็อย่าลืมว่าพี่เอยังมีคนที่รักพี่เออยู่
ทุกคนในเล้าเป็ดก็ยังเปนกำลังให้เสมอนะครับ :oni1:
วันไหนที่เหนื่อยล้า ท้อแท้ สิ้นหวัง ให้มองกลับมาดูวันเก่าที่เคยสุข แล้วก็จะรู้ครับว่า......
มันเป็นรรมดาของโลกมนุษย์
แล้วจะทำให้เรามีกำลังใจสู้ต่อไป
เหอๆพล่ามซะยาวแต่ว่า หยวนอยากให้พี่เอและทุกคนที่ได้อ่านคิดไว้เสมอ
จะได้เอาไว้เป็นกำลังใจยามมีทุกข์และเอาไว้ระลึงถึงยามมีสุข
จุ๊บๆรักเป็ดในเล้าทุกคน
สมาชิกใหม่......หยวนหยวน



[attachment deleted by admin]

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> up ตอนพิเศษ/1
เริ่มหัวข้อโดย: Normalblue ที่ 02-07-2008 21:12:14

อ่านบทสัมภาษณ์อลเวงแล้ว  อ่านยุทธศาสตร์ต่อรอง 5 นาทีแล้ว

แต่ก็ยังเศร้า....   หวังว่าที่แดนจิงโจ้จะมีเน็ตให้ใช้ไม่ขาดมือนะค๊าบ...

สวัสดีพี่บีมไปในตัว  เห็นไม่มาตั้งนาน  นึกว่าจะไม่มาอีกเลย  o12 o12

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> up ตอนพิเศษ/1
เริ่มหัวข้อโดย: หยวนหยวน ที่ 02-07-2008 21:16:40

สงสัยหยวนหยวนต้องจำกลยุทธ์พิชัยสงครามไปใช้บ้างแว้ว
อิอิ
ขอบคุงค้าบ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> up ตอนพิเศษ/1
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 02-07-2008 21:23:21

ชอบคับตอนพิเศษ

แต่คืนนี้จะรออ่านตอน :o8: :o8:นะคัน


ไปนอนรออ่านนะคับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> up ตอนพิเศษ/1
เริ่มหัวข้อโดย: ๐DoNuT๐ ที่ 02-07-2008 21:26:27

โอ้วมีกลยุทธมาด้วย หึหึๆๆ
เอ้แต่ถ้าพี่เอบอกว่า ขอ10-11-12-13...นาทีอะ
พี่นิคไม่ 10-11-12-13...ทีเลยหรอ 5555+

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> up ตอนพิเศษ/1
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 02-07-2008 21:33:01

 :m4: :m4:
อิอิ ชอบนะตอนพิเศษเนี่ย...
ดู้..ดู..เอทำกะพี่นิคได้ น่าเห็นใจพี่นิคจัง  
กว่าจะสำเร็จก็จะใกล้ถึงวันโกนอีกแร่ะ...อืมมม  :laugh:
รออ่าน nc ตอนหน้าจ๊ะ อิอิ   :o8:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> up ตอนพิเศษ/1
เริ่มหัวข้อโดย: poom ที่ 02-07-2008 21:43:46

 :m25:อยากอ่านๆๆๆๆ...ให้พี่นิคเป็นคนเล่าก้อได้นะ...5..ทีนั้นอ่ะ :m1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> up ตอนพิเศษ/1
เริ่มหัวข้อโดย: hima ที่ 02-07-2008 21:47:55

อ้างจาก: Normalblue ที่ 02-07-2008 21:12:14  

อ่านบทสัมภาษณ์อลเวงแล้ว  อ่านยุทธศาสตร์ต่อรอง 5 นาทีแล้ว

แต่ก็ยังเศร้า....   หวังว่าที่แดนจิงโจ้จะมีเน็ตให้ใช้ไม่ขาดมือนะค๊าบ...

สวัสดีพี่บีมไปในตัว  เห็นไม่มาตั้งนาน  นึกว่าจะไม่มาอีกเลย  o12 o12

มา confirm ว่า แดนจิงโจ้ มี net  ใช้ ง่ายมากๆ  (Brisbane ด้วยนะ) wireless แรง และเร็ว :D

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> up ตอนพิเศษ/1
เริ่มหัวข้อโดย: cassper_W ที่ 02-07-2008 22:01:37

กำ  เอ  จ๋า   5 นาที ของ เอ ผัดผ่อนมา 4 วัน รวมวันที่ พี่นิคหงุดหงิดเป็น 5 เหมือนว่าทบ เอาเลยอ่ะ

แล้วถ้า.......

ถ้า.....

ถ้าเอ ผัดผ่อนพี่นิค 10 วัน

กร๊ากกกกกกกกกกกกก  ก็ต้อง 10 ทีอ่ะป่าววนี่  55555++ :laugh:

สงสารพี่นิค กลางคืนไม่ได้  พี่นิค กลางวันยังมี   555+++

เด๋วเอ ไหวตัวทัน ไปดีก่า   อิอิ :oni1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> up ตอนพิเศษ/1
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 02-07-2008 22:02:59

แวะ มาบอกว่า ฝันดีนะค่ะ

พี่เอ พี่นิค

 :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> up ตอนพิเศษ/1
เริ่มหัวข้อโดย: Tsukasa999 ที่ 02-07-2008 22:16:12

 :m4:มาสนับสนุนตอนพิเศษค่ะ

อยากอ่านเยอะๆ ก่อนไปทำภารกิจแล้วกลับมาเจอทุกคนในเล้าต่อไปนะคะ   :oni1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> up ตอนพิเศษ/1
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 02-07-2008 22:24:44

 :pandalaugh: มีให้ได้หัวเราะ อมยิ้ม ในความเจ้าเลห์ ของน้องเอ อยู่เสมอ ๆ

น้องนิคนี่ ก็ช่างอดทนดี o13  แต่ก็สมกับการรอคอย   :m20:

เอาเป็นว่ามาคอยอ่านตอนพิเศษ ตอนต่อไปดีกว่า

 :เฮ้อ: รู้กำหนดวันเดินทางแล้วหรือครับ ทำไมมันเร็วจัง  แต่ยังไง มันก็หลีกเลี่ยงไม่ได้อยู่แล้ว

เป็นกำลังใจให้น้องทั้ง 2 คน  :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> up ตอนพิเศษ/1
เริ่มหัวข้อโดย: Simply Blue ที่ 02-07-2008 22:35:23

 o2 อ่านบทสัมภาษณ์สด  o2  ขอบคุณสำหรับตอนพิเศษ และความใส่ใจคนอ่านของน้องเอ 

รักกันมาได้ถึง 7 ปี นับว่ายอดเยี่ยมมากๆๆๆ  แถมยังปิดคนใกล้ชิดได้ด้วย อันนี้ถึงเป็นเรื่องมหัศจรรย์ใจจริง แม้ว่าเอจะต้องห่างกันในคราวมนี้ พี่ว่าความรักและผูกพันที่มีมายาวนาน คงไม่สั่นคลอน หากรู้ว่าหัวใจเราอยู่ที่ไหน  :L1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> up ตอนพิเศษ/1
เริ่มหัวข้อโดย: Nick_fAn-A ที่ 02-07-2008 22:44:49

สวัสดีครับ ผมนิคครับ

เพิ่งส่งเอเขาเข้าบ้านเมื่อครู่ครับ ว่าจะมาบอกว่าเอเขาจะเดินทางวันที่ 10 นี้แล้วนะครับ
แต่พอเข้ามาเห็นpostของเออยู่ก่อนแล้ว พวกคุณรู้ก่อนผมอีกนะครับ
เอเขาเพิ่งบอกผมตอนทานข้าวเองครับ
ช่วงนี้ผมจะใช้เวลาอยู่กับเอให้มากที่สุดครับ

ปล.มีuserเป็นของตัวเองซะทีครับ แต่ยังไงพี่ก็ยังอยากใช้userของเออยู่นะครับ จะได้เหมือนมีคนหนึ่งในนี้ที่บอกว่าเป็นครอบครัวเดียวกันไงครับ

เรื่องอย่างว่าเอก็เขียนหน่อยเถอะครับ สงสารคนอ่านที่เขาคอย (พี่เองก็อยากรู้ว่าเอเองจะถ่ายทอดได้ดีแค่ไหน หรือว่าต้องให้พี่ช่วยรื้อฟื้นครับ)

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> up ตอนพิเศษ/1
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 02-07-2008 22:51:47

พี่นิคช่างมีความอดทนเป็นเลิศ นับถือๆ
ปล. ฉาก NCถ้าเอไม่เขียน นิคเขียนเองเรยคะ  :oni1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> up ตอนพิเศษ/1
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 02-07-2008 22:57:14

 :m31: อ้าย................ คุณ kkds มาแย่งจิ้มพี่นิค

ไม่ยอมๆๆๆ   :serius2:

พี่นิคอุตส่าห์เอ็มมาบอกนะเนี่ยะ o12

พี่นิคเอขอโทษนะครับที่จิ้มพี่ไม่ทัน :o12:

แน่จริงให้จิ้มตัวเป็นๆดิ่  :laugh:

+1 ให้แทนแล้วกันครับ 

p.s.ชื่ออื่นไม่มีตั้งหรือไง อายคนอื่นเขาบ้างซิ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> up ตอนพิเศษ/1
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 02-07-2008 23:00:14

บทสัมภาษณ์สนุกดีนะ ตอนพิเศษห้านาที ก็โอเค

จะรอ รอและรอ ตอนพิเศษอีกจ๊ะ
 

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> up ตอนพิเศษ/1
เริ่มหัวข้อโดย: Otaku ที่ 02-07-2008 23:13:54

+1 ให้พี่นิค เนื่องจากชื่อถูกใจมากๆ  :laugh:

ชอบตอนพิเศษ 5 นาที  :o8:

คอยอ่านตอนต่อไปเรื่อย อิอิ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> up ตอนพิเศษ/1
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 02-07-2008 23:37:30

หวานกานจางเลย

ชอบมากมายคับ


ว้า   ทำไมเอไปเร็วจังคับ
แยงไงก็จะรอคอยนิยายดีๆๆต่อไปคับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> up ตอนพิเศษ/1
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 02-07-2008 23:42:56

ห้านาที

 :pig4:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> up ตอนพิเศษ/1
เริ่มหัวข้อโดย: Normalblue ที่ 03-07-2008 00:02:16

An Error Has Occurred!

Session verification failed. Please try logging out and back in again, and then try again. :laugh: :laugh:

จิ้มพี่เกียร์ผมไม่ได้ครับ...  555 ขำ  สงสัยว่าฟ้าไม่ให้จิ้ม + งั้นเอา - ไปแทนนะครับ

โทษฐานปล่อยข่าวว่าจะแต่งงาน 555 

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> up ตอนพิเศษ/1
เริ่มหัวข้อโดย: thomaskung ที่ 03-07-2008 00:39:33

- -"

กลยุทธ 5 นาที พอเป็น 5 ที แล้วเห็นฟ้าเป็นสีอะไรครับ

ฟ้าสีเหลืองรึเปล่า

 :o8:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> up ตอนพิเศษ/1
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 03-07-2008 01:00:23

 :m4: :m4:
อิอิ...ขอต้อนรับพี่นิคที่เข้าเล้าอย่างสมบูรณ์แบบ
กด +1 ให้พี่นิคไปเล้ย

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> up ตอนพิเศษ/1
เริ่มหัวข้อโดย: bbme ที่ 03-07-2008 01:01:15

งั้นก้อรออีก 5 นาที ก้อได้อ่าตอนใหม่แล้วหรือเปล่า...อ่ะ
 :oni3: :oni3: :oni3: :oni3: :oni3:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> up ตอนพิเศษ/1
เริ่มหัวข้อโดย: Eis ที่ 03-07-2008 02:49:58

ร้ายนักนะครับนายเอ ไม่เห็นใจคนอดทนรอเลยเนาะพี่นิค .. แต่จาก ห้านาทีเป็นห้าที ได้ใจมาก  o7

และก็ยินดีต้อนรับครับพี่นิค.. อยู่กับนายเอตลอดก่อนไปอย่างนี้ ไม่มีโครงการสานรักให้แฟนๆ ได้อ่านได้ดูกันมั่งร่อครับ  :o8:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> up ตอนพิเศษ/1
เริ่มหัวข้อโดย: panang ที่ 03-07-2008 04:36:02

 :m4: ชนะเลิศจ้าน้องเอ

คุมได้ขนาดนี้ อ้ายพี่นิคจะไปไหนรอด  :laugh:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> up ตอนพิเศษ/1
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 03-07-2008 06:29:24

 :mc4: :m1: ต้อนรับน้องนิค สู่เล้าแบบเต็มตัว  ลงเมมครั้งแรก ได้คะแนน + จาก FC ตรึมเลย

เอาเป็น ผมก็ + 1 ให้ด้วยแล้วกัน ( อ่อยเหยื่อ เผื่อมาช่วยกันเล่า ฯ )  :m14:

เป็นกำลังใจให้ ทั้ง 2 คนนะครับ  :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> up ตอนพิเศษ/1
เริ่มหัวข้อโดย: jurassic ที่ 03-07-2008 07:38:26

 :m4:.....ท่าทาง 5 นาที นี้จะคุ้มกับที่รอนะคะ

คู่นี้หวานจังอ่ะ ตาร้อนแล้วเนี่ยะ.....หุหุ

เป็นกำลังใจให้นะค่ะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> up ตอนพิเศษ/1
เริ่มหัวข้อโดย: uuro ที่ 03-07-2008 07:45:44

งั้นแนะนำให้นิคเนียนมั้ง เอครับขอพี่นิคกอดหน่อยแค่ 5 นาที(แล้วเนียนต่อเลยวุ้ย) อะฮิ้ว  :m4:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> up ตอนพิเศษ/1
เริ่มหัวข้อโดย: christiyaturnm ที่ 03-07-2008 08:09:40

 :bye2:

ไงก็เดินทางโดยสวัสดิภาพนะครับ :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> up ตอนพิเศษ/1
เริ่มหัวข้อโดย: pongsj ที่ 03-07-2008 08:42:14

5 นาที 5 วัน 5 รอบ 555

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> up ตอนพิเศษ/1
เริ่มหัวข้อโดย: sarin ที่ 03-07-2008 09:17:54

 :m4: + 1 ให้เอ..สำหรับกลยุทธห้านาที  o13
        + 1 ให้พี่นิค..สำหรับuser หวานมากกก  :m1:
เด๋วจะลองใช้กลยุทธห้าที..เอ้ย! 5 นาทีกะคนใกล้ตัวบ้าง..ผลเปนงัยจะมาบอกค้าบ...อิ.อิ.  :a4:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> up ตอนพิเศษ/1
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 03-07-2008 09:20:31

 :m20:ถูกใจมาก ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
ฉลาดล้ำจริงๆ

ส่วนตัวแม่ นี่เจ้าเอเอ้ ใช่มะ o13



เกือบลืม จะเดินทางวันที่ 10 นี้แล้วหรือ ไมไวจัง แต่ไงก็รีบไปรีบกลับนะ


ปอลอ ยินดีต้อนร้บพี่นิค สู่เล้าเป็ด

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> up ตอนพิเศษ/1
เริ่มหัวข้อโดย: maabbdo ที่ 03-07-2008 13:15:21

 :a12: :a12: :a12:

 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> up ตอนพิเศษ/1
เริ่มหัวข้อโดย: boboaje ที่ 03-07-2008 13:52:42

โหยยยยยย :sad2:ต้องปายแล้วเหรอค่ะ

ใจหายเหมือนกัน :เฮ้อ:

คงได้เจอกัน(ในบอร์ด)เหมือนเดิมนะค่ :a1:ะ

ว่าแต่ว่า กลยุทย์ 5 นาทีเนี้ย

รุสึกว่าไม่ใช่แค่พี่นิคคนเดียวแล้วมั้งที่ได้รับผลกระทบอ่ะ

คนอ่านเช่นข้าพเจ้าก็ได้รับผลกระทบเหมือนกันนะ   :sad2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> up ตอนพิเศษ/1
เริ่มหัวข้อโดย: IZE ที่ 03-07-2008 14:03:57

ขอ  ห้า นาที

วันหลังเอาไปใช้มั้ง

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 03-07-2008 17:41:27

 :a3:วันนี้มาลงแต่เย็นเลยครับ

เดี๋ยวต้องไปหาซื้อของอะไรนิดหน่อยอ่ะครับ เลยรีบเอามาลงก่อน

ขอตอบเม้นท์รวมๆเลยนะครับ

พอดีมีคนถามกำหนดการเดินทางของผมในช่วงนี้อ่ะครับ เลยบอกทีเดียวเลยแล้วกันครับ

วันที่ 4 - 6  จะไปเยี่ยมคุณย่าของพี่นิคที่หนองคาย แล้วก็จะไปลาคุณพ่อคุณแม่ของพี่นิคด้วย

วันที่ 7 กลับมาอยู่ที่ขอนแก่นร่ำลาอาอี๊ญาติพี่น้องเพื่อนสนิทมิตรสหาย

วันที่ 8 - 9 กลับชลบุรีไปอยู่กับคุณแม่

วันที่ 10 ไปหาเจ้าโอ๊ตแล้วออกเดินทางครับ

 :pig4: :L2:ขอบคุณทุกกำลังใจและทุกเม้นท์ครับ :L1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 03-07-2008 17:46:10

                                            บทพิเศษครั้งที่ 2 --- สัมมนา

“ขอบใจทุกคนมากที่ทุกคนให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี ทำให้การสัมมนาในครั้งนี้สำเร็จลุล่วงไปได้ ยังไงคืนนี้ก็เป็นคืนสุดท้ายแล้ว ขอให้พวกเราสนุกกันให้เต็มที่ ก่อนที่จะกลับไปทำภารกิจหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด เพื่อมหาวิทยาลัยของพวกเรา”พี่นิคพูดจบลงเสียงปรบมือของทุกคนก็ดังขึ้น

ผมกับพวกพี่องค์การชุดเก่าและพวกคณะกรรมการองค์การชุดใหม่ได้มาสัมมนาเพื่อมอบหมายงานกันที่เขื่อนอุบลรัตน์เป็นเวลาสามวันสองคืน ตลอดระยะเวลาก็มีกิจกรรมสร้างความสัมพันธ์ การบรรยายให้ความรู้เกี่ยวกับการจัดตั้งบริหารงานขององค์กร มีเวทีแลกเปลี่ยนประสบการณ์การทำงานของคนเก่าก่อนสู่คนรุ่นใหม่ ระยะเวลาสามวันสองคืนจึงแน่นเอียดไปด้วยกิจกรรมต่างๆ จนล่วงเลยมาถึงคืนสุดท้ายที่มีการจัดเหมือนปาร์ตี้รอบกองไฟเพื่อเลี้ยงส่งนายกคนเก่าต้อนรับนายกคนใหม่ ทุกคนเลยดูมีความสุขเอามากๆเพราะไม่ต้องซีเรียสกับวิชาการมากมาย

“เอครับ ยังไม่หายงอนพี่อีกเหรอ”พี่นิคเดินเข้ามานั่งลงข้างๆผมที่นั่งมองดูบรรยากาศรอบกองไฟอยู่ห่างๆในมุมหนึ่งที่สงบไม่ค่อยมีคนเยอะนักพร้อมส่งแก้วน้ำส้มให้ผม ส่วนพี่เขาเองก็มีแก้วเครื่องดื่มสีอำพันในมือ

ผมทำท่าเป็นไม่เห็นแก้วที่พี่เขายื่นให้ นั่งทำแก้มป่องเอามือขยับแว่นตาขึ้นลงเล่นพร้อมส่ายหัวเล็กน้อยไปตามจังหวะเพลงที่เขาร้องกันบริเวณรอบกองไฟ

จะว่าไปแล้วสามวันมานี้ผมก็ไม่ค่อยได้คุยกับพี่นิคหรอกครับ พี่เขาภารกิจเยอะวิ่งหน้าวิ่งหลังอะไรนักก็ไม่รู้ แต่ผมไม่ได้งอนให้พี่แกเรื่องนี้นะครับ ผมงอนให้พี่แกตั้งแต่วันแรกที่มาถึงแล้ว ก็มีอย่างที่ไหนบังคับให้แฟนตัวเองไปนอนเต็นท์ ส่วนตัวเองได้นอนในห้องพักอย่างดี

...
ตัดเข้าสู่วันแรกที่มาถึงเขื่อน

คือเรื่องมันเป็นอย่างนี้ครับ พวกเราที่พากันมาสัมมนาทั้งหมดนี่มีเกือบๆร่วมร้อยคนครับ แต่ห้องพักที่เขื่อนมันไม่พอครับ สามารถรองรับได้ไม่เกินเจ็ดสิบคน เรื่องนี้เราทราบแต่แรกแล้ว เลยได้มีการบอกไปว่าใครมีเต็นท์ให้เตรียมไปด้วย ซึ่งหลายคนก็ยินดีที่จะนอนเต็นท์ เพราะว่ามันจะได้บรรยากาศมากกว่านอนในห้องพัก แต่ชายเออย่างผมเหรอครับ ไม่มีทางผมกะดูแล้วว่าคนที่ไปส่วนใหญ่จะขอนอนเต็นท์กันมากกว่า ผมเลยคิดว่ายังไงๆ งานนี้ผมก็ต้องได้นอนในห้องพักเป็นแน่

แล้วก็เป้นไปตามที่ผมคาดครับ ไปๆมาๆ ห้องพักเกินพอซะอีก เพราะพอคนส่วนใหญ่ไปเห็นสถานที่ก็มีแต่คนอยากนอนเต็นท์ ลงทุนไปเช่าเต็นท์เดี๋ยวนั้นก็มี ผมเลยได้นอนห้องพักครับ

แต่มันก็อีกนั่นแหละห้องพักหนึ่งมันสามารถนอนได้สองคน ผมเลยต้องมีเพื่อนร่วมห้องนอน แล้วดันเป็นคนที่เขามาทำตัวสนิทสนมกับผมเป็นพิเศษอีกต่างหาก น้องเขาชื่อน้ำปั่นครับ ชื่อน่ารักมาก ตัวจริงน่ารักยิ่งกว่าชื่อหลายเท่าครับ หน้าตาอย่างกับถอดมาจากแอนดริว นิสัยนี่ไม่ต้องพูดถึงครับ
ขี้เล่นขี้อ้อนเป็นที่สุด ผมเห็นแล้วคิดถึงนิสัยของพี่ตี๋ที่เป็นแฟนของพี่คิมเลยครับ

ที่จริงน้องน้ำปั่นนี่ก็รุ่นเดียวกับผมแหละครับ เกิดเดือนเดียวกับผมด้วย แต่ผมเกิดก่อนสิบวัน น้ำปั่นเรียกเลยผมว่าพี่เอ และด้วยความนิสัยที่ขี้เล่นขี้อ้อนเหมือนเด็กไม่รู้จักโต ผมเลยยอมรับให้เขาเป็นน้องไปโดยปริยาย (ตอนแรกผมคิดว่าผมจะอายุน้อยที่สุดแล้วเพราะผมเรียนก่อนเกณฑ์ ดันมาเจอคนอายุน้อยกว่าอีก)

น้ำปั่นเป็นเด็กในองค์การชุดใหม่ อยู่ฝ่ายแผนงาน เรียนคณะวิดวะ ภาคสิ่งแวดล้อม ตอนแรกผมเห็นน้ำปั่นก็ไม่คิดอะไร แต่พอน้ำปั่นเข้ามาชวนคุยโน่นคุยนี่ ผมเริ่มรู้สึกว่าคนนี้เหมือนเด็กไม่มีผิดเลย น่ารักดี ผมเลยเริ่มคุยโต้ตอบแล้วหยอกล้อเล่นกันบ้างตามสมควรแต่ผมกับน้องเขาไม่คิดอะไรกันเกินเลยนะครับ ซึ่งการกระทำของผมทั้งหมดมีเหรอจะรอดพ้นสายตาของคุณพี่นิคไปได้

เมื่อพี่นิคเห็นอย่างนั้น แล้วยิ่งรู้ว่าผมกับน้ำปั่นจะได้อยู่ห้องเดียวกัน มีเหรอจะยอมง่ายๆ ถึงกับใช้อำนาจหน้าที่ในตำแหน่งมารังแกผม (ผมจะไปฟ้องศาลปกครอง.......) โดยที่พี่แกเข้ามาบอกผมว่าเราเป็นคนขององค์การ ต้องยอมเสียสละให้คนอื่นเขาได้ที่พักที่ดีกว่าเรา ทั้งๆที่ผมดูแล้วนะว่าห้องพักมันเกินพอ เพราะคนส่วนใหญ่เลือกที่จะนอนเต็นท์ ว่าแล้วพี่นิคก็จัดการย้ายชื่อผมออกจากในห้องไปลงที่เต็นท์แทน แถมยังให้นอนคนเดียวอีกด้วย ส่วนตัวเองนอนในห้องพักกับนายกคนใหม่สบายใจเฉย (คิดแล้วมันแค้นนัก......)

ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาผมเลยทำงอนไม่พูดกับพี่แกซะเลย แถมยังทำใส่อีกด้วยเวลาน้ำปั่นมาหยอกล้อเล่นกับผม ผมก็จะพยายามเข้าไปใกล้ๆพี่นิคให้แกได้เห็น แล้วผมก็จะพยายามพูดดังๆว่าร้อนๆอย่างนี้อยากกินน้ำปั่น อะไรทำนองนี้แหละ (ตอนนั้นนะ เห็นหน้าพี่นิคแล้ว สะใจเป็นบ้าเลย อิอิ)

...
ตัดเข้าสู่บรรยายกาศปัจจุบัน คืนรอบกองไฟที่พี่นิคกำลังนั่งง้อผมอยู่

“เอพูดกับพี่ซักคำซิครับ”พี่นิควางแก้วลงแล้วหันมามองผมแบบเต็ม ผมก็ทำเป็นเฉยไม่รู้ไม่ชี้เหมือนเดิม

“อ่ะ เอจะลงโทษพี่ยังไงก็ได้ คืนดีนะครับ เอครับ เอคนดี๊ คนดีของพี่นิคนะครับ”พี่นิคทำเสียงอ่อนเสียงหวานพร้อมชูนิ้วก้อยขอคืนดีแบบเด็กๆ

“ก็ได้ ไม่คืนดีก็ไม่ต้องดี ก็พี่ไม่ชอบไอ้น้ำปั่นนี่ มันมาตาหวานใส่เอ แล้วไหนมาจะมาพูดหยอกกับเออีก เอเองก็ไปเล่นกับมันด้วยนี่”พี่นิคทำเสียงงอนๆแทน

“หึงเหรอ”ผมถามขึ้นลอยๆ แต่พี่นิคไม่ตอบ

“หึงก็บอกกันดีๆ ไม่เห็นถึงกับต้องให้ย้ายไปนอนที่เต็นท์คนเดียวเลยนี่ รู้ป่าวว่านอนปวดหลังแค่ไหน”ผมเริ่มใจอ่อนเมื่อเห็นพี่นิคทำหน้าแบบยอมรับผิด

“ขอโทษครับ คราวหน้าจะไม่ทำอีกแล้วครับ ปวดมากป่ะ มาๆพี่นวดให้”พี่นิคทำหน้ากลับมาเป็นเหมือนเดิมแล้วทำท่าเข้ามาบีบนวดที่เอวผม

“ไม่ต้องเลย ก็รู้อยู่ว่าคนบ้าจี้ ยังจะมาทำอีก”ผมบ่นออกไปแต่ก็รู้สึกดีที่พี่เขานวดที่หลังให้

“หายปวดแล้วนะครับ ส่วนที่ว่า ทำไมพี่ให้เอนอนเต็นท์คนเดียว เดี๋ยวคืนนี้ก็รู้ครับ พี่ไปแล้ว”พี่
นิคพูดออกมาแล้วเดินเข้าไปร่วมวงกับพวกที่อยู่รอบกองไฟ ส่วนผมก็เริ่มง่วงเลยเข้านอน

...
ภายในเต็นท์สีน้ำเงินขนาด 4 คนนอนของผม

หลังจากที่ผมเข้ามาสวดมนต์ไหว้พระกราบหมอนก่อนนอนแล้ว ผมก็นอนพลิกตัวไปพลิกตัวนอนไม่ยักกะหลับแฮ่ะ ที่นั่งอยู่ข้างนอกรู้สึกง่วง ผมนอนฟังเสียงจากรอบกองไฟดูเงียบๆลงไปบ้างแสดงว่าดึกพอสมควร คงมีการแยกย้ายไปนอนกันบ้างแล้ว

ซู้ด............เสียงรูดซิปที่เต้นท์ดังขึ้นทำเอาผมลุกขึ้นชะโงกหัวไปมองดู

“พี่นิค”ผมทักออกมาเมื่อเห็นพี่นิคเข้ามาในเต็นท์ผมแล้วกำลังจะนอนลง

“เรียกทำไมครับ กลัวจำชื่อพี่ไม่ได้เหรอครับ”พี่นิคพูดขึ้นพร้อมมาหอมแก้มผมหนึ่งที

“มีกลิ่นเหล้าด้วย เมามาใช่ป่าวนี่ กลับไปนอนที่ห้องเลย”ผมบอกแล้วล้มตัวลงนอนต่อ

“พี่จะมาให้คำตอบไงครับว่า ทำไมพี่ให้น้องเอที่น่ารักของพี่มานอนเต็นท์คนเดียว”พี่นิคพูดเสร็จก็จับผมที่นอนหันข้างให้นอนหันหน้ามาตรงๆแล้วพี่แกก็นอนทับผมทันทีพร้อมกับระดมจูบผมอย่างตายอดตายอยากมาจากไหนก็ไม่รู้โดยไม่มีโอกาสให้ผมตั้งตัวเลย

“พอแล้ว พี่นิคทำอะไร เดี๋ยวคนก็มาเห็นหรอก”ผมพูดขึ้นในขณะที่พี่นิคเองก็ยังระดมจูบไปทั่วหน้าผมอยู่

“ไม่มีใครเห็นหรอกครับ พี่อ่ะอยากลองเปลี่ยนบรรยากาศกับเอดูบ้าง”ว่าแล้วพี่นิคก็เอาปากมาประกบที่ปากผม กลิ่นเหล้าและรสชาติของมันยังติดอยู่เลยทำให้ผมรับรู้รสของมันไปด้วย

ตอนนี้อารมณ์ผมก็กระเจิงไปหมดแล้วครับ ผมเอื้อมมือมากอดที่คอพี่นิคทันที พี่นิคเองก็บดขยี้กับริมฝีปากของผมอย่างไม่ยั้ง มือของพี่นิคก็ค่อยๆถอดเสื้อของผมออก ผมเองก็ดึงเสื้อของพี่เขาขึ้นเช่นกัน

พี่นิคหยุดจูบผมชั่วคราวเพื่อให้ผมดึงเสื้อของพี่แกออกทางศรีษะได้ง่ายๆ แต่พอเสื้อหลุดออกเท่านั้นพี่นิคก็ก้มมาบดขยี้ต่อทันที เปลี่ยนเป้าหมายจากปากผม มาเป็นยอดอกเม็ดเล็กสีชมพูของผมทำเอาถึงกับผมเสียวซ่านได้ที่ครางออกมา

“โอ้ว.......อืม......โอ้....”เสียงคราวของผมที่ปล่อยออกมาตามอารมณ์

“ไหนบอกกลัวคนอื่นเห็นไงครับ แล้วร้องออกมาซะดังเชียว พี่บอกแล้วเปลี่ยนบรรยากาศมาในเต็นท์นี่ได้อารมณ์กว่ากันเยอะ แล้วยังจะมาโกรธพี่อีก”พี่นิคพูดออกมาแล้วก็ใช้ลิ้นเลียจากกลางหน้าอกของผมไปถึงตรงสะดือ ทำเอาถึงกับผมขนลุกซู่ไปหมดทั้งตัวเลย

ผมเองที่ตอนนี้หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ ลมหายใจเร่าร้อน ก็สนองตอบการกระทำของพี่แกทันที โดยผมเอามาไปจับที่นิคน้อยที่มันกำลังจะพองตัวเป็นนิคใหญ่ภายใต้กางเกงของพี่นิค แล้วผมก็เอามือลูบไปลูบมามีบีบเบาๆบ้าง ขย้ำนิดๆตามจังหวะที่พี่นิคใช้ลิ้นวนรอบแถวๆสะดือผมพร้อมกับใช้มือคลึงหัวนมผมเล่น

“อ่า........โอ้ว.....เสียวจังครับ เอครับพี่ไม่ไหวแล้วครับ.....พี่ขอนะครับ”พี่นิคครางออกมาแล้วก็พูดกับผม เมื่อผมใช้มือเล่นกับเจ้านิคน้อยไปได้ซักพักทั้งๆที่มันยังอยู่ในกางเกง

ผมไม่ตอบอะไร เป็นอันรู้กันว่าจะทำอะไรก็รีบๆทำ ผมว่าการเปลี่ยนบรรยากาศมามีอะไรกันในเต้นท์ก็แปลกไปอีกแบบนะครับ พื้นที่ก็จำกัด เสียงดังก็ไม่ได้ ตื่นเต้นเร้าใจดีครับ

ว่าแล้วพี่นิคที่กำลังจะถอดกางเกงผมออก ผมเองก็กำลังดึงกางเกงพี่เข้าลงพร้อมกับกางเกงในพร้อมกันในที่เดียว แต่แล้วก็มีเสียงเหมือนคนเดินมาทำให้ผมกับพี่นิคต้องหยุดกันชั่วคราว แล้วเสียงฝีเท้านั้นก็เหมือนมาหยุดตรงเต็นท์ผมพอดี แล้วก็มีเสียงดังขึ้นว่า

“พี่เอที่น่ารักหลับยังครับ น้องน้ำปั่นของพี่เอมาหาครับ”เสียงใสแจ๋วแหววดังขึ้น

พี่นิคจากหน้าตาที่ออกแววหื่นกระหายเปลี่ยนเป็นยักษ์หน้าบึ้งขึ้นมาทันที ผมเองก็ตกใจซิครับกำลังจะเข้าด้ายเข้าเข็มไอ้น้องน้ำปั่นดันมาซะนิ่

“ครับๆ กำลังจะหลับพอดีเลย มีอะไรหรือป่าวครับ”ผมบอกออกไปแล้วรีบใส่เสื้อพร้อมทำภาษาใบ้ให้พี่นิคใส่ด้วย พี่นิครับเสื้อไปใส่อย่างไม่พอใจ

“คือน้องน้ำปั่นรู้สึกปวดหัวอ่ะครับ เลยอยากมานอนกับพี่เอที่แสนน่ารักของน้องน้ำปั่นได้ไหมครับ”น้องน้ำปั่นพูดออกมา

พี่นิคถลึงตาใส่ผมประมาณว่าให้ไล่กลับไปซะ แต่คนดีอย่างผมมีเหรอครับที่จะทอดทิ้งคนที่กำลังเจ็บปวดที่ดั้นด้นมาหาเราถึงที่ อีกอย่างคนป่วยที่ว่าก็เป็นน้องน้ำปั่นที่แสนน่ารักอีกด้วย จะให้ผมทอดทิ้งแล้วไปหาความสุขใส่ตัวขึ้นสวรรค์กับพี่นิคสองคนเหรอ ไม่มีทาง (ทั้งๆที่ใจจริงอยากทำอย่างนั้นจะตาย 555+)

“ได้ซิครับ เข้ามาซิครับ หรือว่าจะให้พี่ไปนอนที่ห้องกับน้องน้ำปั่นดีครับ”ผมถามออกไป ตอนนี้หัวใจและอารมณ์เร่าร้อนของผมที่ค้างอยู่เมื่อกี้เริ่มเป็นปกติแล้วครับ แต่คิดว่าพี่นิคยังเพราะดูแล้วเหมือนจะโกรธจนเลือดขึ้นหน้ามากกว่า

“ปวดหัวก็ไปหายากินแล้วนอนซะซิ”พี่นิคทนไม่ไหวพูดออกไป ทำเอาผมตกใจมากเพราะไม่คิดว่าพี่นิคจะกล้าพูดออกไป

“อ้าว พี่นายกนิคก็อยู่ด้วยเหรอครับ ผมขอโทษครับไม่ได้ทักพี่เลย ผมนึกว่าพี่เอที่น่ารักของผมนอนอยู่คนเดียว”น้ำปั่นตอบอย่างใสซื่อเหมือนไม่รู้อะไรแล้วมุดตัวเข้ามาในเต็นท์ผม

“น้องน้ำปั่นจะนอนที่นี่เหรอครับ”ผมถามขึ้น เมื่อเห็นน้องน้ำปั่นล้มตัวลงนอนข้างๆผม

“ครับ น้ำปั่นขี้เกียจเดินกลับไปที่ห้องแล้วครับ”พูดแล้วน้องน้ำปั่นก็นอนตะแคงหันหลังให้ผม กอดผ้าห่มนอนคดคู้เหมือนเด็กหลับไป

“เอ ครับ”พี่นิคพูดขึ้นมาเบาๆ พร้อมพยักหน้าเหมือนให้ออกไปข้างนอก ไปทำภารกิจที่คั่งค้างอยู่ให้เสร็จ

“ไม่เอา จะนอนแล้ว”ผมส่ายหน้าแล้วตอบออกไปเบาๆเช่นกัน ว่าแล้วก็ล้มตัวลงนอนข้างน้องน้ำปั่น

พี่นิคเห็นอย่างนั้นก็นอนลงตาม กลายเป็นว่าผมนอนหงายอยู่ตรงกลาง น้องน้ำปั่นนอนตะแคงข้างหันหลังให้ผมอยู่ทางขวามือ พี่นิคนอนหงายอยู่ทางซ้ายมือของผม

พอพี่นิคนอนได้ซักพักก็เอามือมาวางไว้ตรงเอน้อยของผมที่ตอนนี้มันหลับไปแล้วครับ ผมพยายามเอามือพี่แกออกแต่พี่แกก็ขัดขืนครับ เอามือสะกิดเจ้าเอน้อยบ้าง ลูบๆคลำๆบ้าง จนเอน้อยของผมมันตื่นอีกรอบ ผมเลยแก้เผ็ดพี่นิคคืนครับ โดยการเอามือของผมไปทำอย่างเดียวกับที่พี่นิคทำกับผมบ้าง แต่ผิดคาดครับ เจ้านิคน้อยมันตื่นอยู่แล้วไม่ต้องปลุกอะไรยาก

ว่าแล้วผมก็ล้วงมือเข้าไปในกางเกงของพี่นิค แบบให้เสียงเบาที่สุด ตาผมก็ชำเรืองมองดูน้องน้ำปั่นไป เพราะใจหนึ่งก็กลัวน้องเขาจะตื่นขึ้นมาเจอ อีกใจผมก็ไม่อยากให้อะไรๆมันคั่งค้างอย่างนี้ครับเพราะมันอึดอัดพอสมควรแล้วก็เห็นใจพี่นิคด้วย (ที่จริงใจผมมันเรียกร้องต่างหาก 555+)

พี่นิคเห็นผมลุกล้ำเข้าไปในปราการด่านสุดท้ายของตัวเอง ก็ไม่ยอมแพ้ครับ ทำอย่างเดียวกับที่ผมทำให้พี่แกมั้ง แล้วผมก็เริ่มเสียวซิครับคราวนี้ แต่เสียวก็ต้องอดไว้ เสียงใดๆห้ามเล็ดลอดออกมาฌด็ดขาด ตื่นเต้นมันส์ดีครับ

ผมเริ่มสาวเจ้านิคน้อยขึ้นลงเบาๆช้าๆ แล้วก็ลูบหัวมันเล่น ทำเอาพี่นิคเสียวน่าดูเพราะดูจากที่พี่แกซูดปากแบบไม่มีเสียงกับหน้าตาที่บิดเบี้ยวไปมาทำเอาผมมีอารมณ์ร่วมทันที

ผมสาวเจ้านิคน้อยขึ้นลงไปได้ซักพัก ก็สังเกตได้ว่าพี่นิคเริ่มที่จะเกร็งตัว เพราะกล้ามที่หน้าท้องมันแข็งๆขึ้นมาถูกช่วงแขนผม ผมเห็นอย่างนั้นก็เลยเร่งจังหวะเข้าไปอีกเป็นเท่าตัว พี่นิคเองก็ตอบรับผมเหมือนกันเร่งจังหวะให้ผมด้วย ทำเอาผมตกอยู่ในสภาวะเดียวกับพี่นิค ผ่านไปอีกไม่นานเราทั้งสองก็ปลดปล่อยในสิ่งที่ค้างคาออกมา น้ำอุ่นๆของพี่นิคไหลเยิ้มเต็มมือผม ส่วนของผมพี่นิคแกปล่อยมือทันเลยไม่เลอะมือพี่แกเลย ปล่อยให้มันกระจายเต็มหน้าท้องผม ภารกิจนี้ผ่านเสร็จสิ้นไปได้ด้วยดีโดยไม่มีเสียงใดๆออกมาเลยระหว่างทำภารกิจ

“เฮ้อ........”เสียงพี่นิคถอนหายใจออกมาพร้อมหายใจหอบๆหลังเสร็จภารกิจ

ผมเหลียวมองดูน้องน้ำปั่นที่แสนน่ารักก็ยังคงหลับอุตุไม่รู้เรื่องอะไร ผมเลยลุกออกไปห้องน้ำทำความสะอาดตัว ผมกลับมาแล้วพี่นิคก็ค่อยออกไปแล้วเราสามคนก็นอนด้วยกันจนเช้า

...
ตอนเช้าขณะเก็บเต็นท์

“พี่เอที่น่ารักของน้ำปั่นครับ เมื่อคืนที่น้ำปั่นมานอนด้วย น้ำปั่นฝันด้วยแหละครับ”น้ำปั่นเดินเข้ามาหาผมกับพี่นิคที่กำลังช่วยกับเก็บเต็นท์อยู่

“ฝันว่าอะไร หายไม่สบายแล้วเหรอครับ”ผมถาม

“หายแล้วครับ น้ำปั่นฝันว่ามีกามเทพแบบฝรั่งอ่ะครับ สองตัวมาเล่นปืนฉีดน้ำใส่กัน พอน้ำปั่นขอเล่นด้วยก็ไม่ยอมให้เล่น แถมยังไล่น้ำปั่นอีกนะครับ”น้ำปั่นพูดออกมาแบบใสซื่อน่ารัก ผมกับพี่นิคมองหน้ากันแล้วยิ้มๆ ผมคิดว่าน้ำปั่นคงไม่รู้หรอกว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น เพราะหลับเป็นตายซะขนาดนั้น 

“เต็นท์นี้ดีเน๊อะ พี่ว่ากลับไปจะหาซื้อไว้ เพื่อได้กางที่สนามหน้าบ้านเอบ้างซะแล้ว”พี่นิคพูดแล้วหัวเราะออกมา ทำเอาผมอายแก้มแดงไปเลย น้องน้ำปั่นที่ไม่รู้อะไรก็ช่วยเก็บเต็นท์ไปซะ

                                          @@@ จบครั้งที่สอง / พิเศษ @@@

p.s. อันนี้เป็น NC เรียกน้ำย่อยไปก่อนนะครับ ยังไม่เต็มรูปแบบ ค่อยๆปล่อยออกมาทีละนิดๆ ให้ได้ลุ้นกันครับ ไว้ตอนหน้า (หรือตอนต่อๆไป) จะมีแบบเต็มรูปแบบครับ สรุปแล้วตอนพิเศษของผมนี่จะมีแต่เรื่องอย่างว่ากับฉาก NC เหรอนี่ 555+ (ก็เอาใจคนอ่านอ่ะครับ ผมว่าอีกหน่อย ต้องเปลี่ยนชื่อกระทู้จากนิยายรัก อ่านไปยิ้มไป เป็นนิยายเซ็กซ์ อ่านไปหื่นไป แล้วมั้งครับ 5555+)



$$$ กลยุทธท้ายบท $$$

   “เอเอ้” แมวน้อยน่ารักจอมเจ้าเล่ห์ มารายงานตัวแล้วครับ วันนี้เอเอ้ขอเสนอกลยุทธ นิ่งเงียบครับ อยากรู้ว่าเป็นไง ติดตามกันดูนะครับ

ชื่อกลยุทธ – นิ่งเงียบ
จุดประสงค์ในการใช้ – เพื่อให้คนอื่นรู้ว่าเราไม่พอใจ หรือใช้เรียกคะแนนในการง้อก็ได้
วิธีการใช้ – เวลาเราเจออะไรที่ไม่พอใจ หรือเขามาง้อเราแต่ยังไม่พอใจ เราก็ทำท่าทีแบบไม่เห็นเขา ไม่สนใจเขา เหมือนเขาไม่มีตัวตนไปเลย ไปสนใจอย่างอื่นแทน แล้วเราก็แอบสะใจเล็กๆอยู่ข้างใน
ตัวอย่างกรณีศึกษา – มีหนุ่มสาวคู่หนึ่งเป็นแฟนกัน แฟนสาวเจ้างอนที่ชายหนุ่มไม่พาไปเที่ยว ชายหนุ่มเลยตามมาง้อ ชายหนุ่มถามว่าจะให้พาไปเที่ยวที่ไหน ไปที่นั่นไหม ที่นี่เป็นไง แต่แฟนสาวก็นิ่งเฉยไม่ตอบอะไรออกมาเลย จนในที่สุดแฟนหนุ่มทนไม่ไหวเลยถามว่า ถ้าจะให้พาไปเที่ยวนรกก็ไม่ต้องพูดอะไร ทำเอาแฟนสาวรีบพูดไม่หยุดเลย เหอะๆ
เทคนิคเสริมที่ช่วยสนับสนุน – ใจแข็ง
ข้อควรระวัง – เวลาใช้กลยุทธนี้อย่าเผลอหลุดปากพูดหรือส่งสายตาไปมองเด็ดขาด เพราะจะทำให้ใจอ่อนได้ง่าย แล้วกลยุทธจะไม่ประสบผลสำเร็จ

คิดว่าคนขี้งอนคงเคยใช้กลยุทธนี้กันมาบ้างแล้วมั้งครับ แต่ยังไงก็อย่างนิ่งเฉยนิ่งเงียบกันมากเกินไปนะครับ ให้ถือคติที่ว่า “พูดไปสองไพเบี้ย นิ่งเสียตำลึงทอง” เอิ๊กๆ เกี่ยวกันไหมนี่

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: maabbdo ที่ 03-07-2008 17:54:26

 :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: pupper ที่ 03-07-2008 18:03:52

เจอกลยุทธ์ 5 นาทีแล้วสงสารคถณนิคเลยนะครับ นายเอก็ทรมานคนเก่งจริงๆเลยนะครับ เห็นว่าจะเดินทางวันที่ 10 นี้แล้วใช่ไหมครับ ขอให้พระคุ้มครองเดินทางโดยปลอดภัยนะครับ อิจฉาคู่นี้จริงๆ ยิ่งรักกันมากขึ้นทุกๆวันเลยนะครับ อย่างที่บอกนะครับ รักกว่าจะได้มามันก็ยาก แต่การที่จะรักษารักไว้ยากยิ่งกว่า แต่คุณสองคนรักษาไว้ได้ดีมากๆ รักษาต่อไปนะครับ เป็นกำลังใจให้จากใจจริง เวลาไม่กี่เดือนจะทำให้รักกันมากๆขึ้นไปกว่าเดิมนะครับ ยังไงก็ขยันมาเล้านะครับ จะคอยติดตามความเคลื่อนไหวของคุณทั้งสองนะครับ เป็นครอบครัวเดียวกันแล้วนี่ครับ ผมอายุน้อยกว่าก็ต้องเป็นน้องของพี่ทั้งสองคนนะครับ แล้วที่สำคัญคือ ขอพระอวยพระพรให้คุณย่าของพี่นิคมีอาการดีขึ้นนะครับ  เออต่ออีกนิดนะครับ ตอนหลังนี่ก็ขำดีนะครับ คิดได้ไงที่ว่ากามเทพเล่นปืนฉีดน้ำ จี้มากๆเลยครับ

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: cassper_W ที่ 03-07-2008 18:14:59

เฮ้อออออออออ


จิ้มไม่ทัน เป็นเพราะเน๊ต เราเอง โทษใครได้  :m15:

ไม่เป็นไรน่ะพี่เอ  เราจิ้มกันอยู่ในใจก็พอ  เราร้กันเนอะ 5555++

ปล.   ไปเชิ๊บและ

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: ๐DoNuT๐ ที่ 03-07-2008 18:47:42

พี่เอมีกลยุทเป็นกระตักแน่เลย
เอาพี่นิคซะอยู่หมัด หึหึๆๆ

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 03-07-2008 19:08:16

 :m13:
ถึงว่า...รู้ว่าพี่นิคนั้นดุ แต่ก็ยังยอมเอได้
แปลว่า...น้องเอนั้นเก่งกว่าพี่นิคจริง ๆ ปราบพี่นิคซะอยู่หมัด อิอิ  :a2:
ปล. ขอให้น้องเอเดินทางโดยปลอดภัยนะจ๊ะ    :L1:  :กอด1:
แล้วถ้ามีโอกาสก็เข้ามาที่เล้าบ่อย ๆ ด้วย อย่าหายไปนานน๊า
ส่วนพี่นิค...ก็แวะมาเยี่ยม มาส่งข่าวคราวบ้างนะคะ  :L1:  :กอด1:

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: boboaje ที่ 03-07-2008 19:11:17

กามเทพฉีดน้ำใส่กันเนี้ยนะ

หุหุหุ  อยากฝันเห็นบ้างจังเลยอ่ะ

คงน่ารักน่าดูดี   :m25: :m25:

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: Mr.A_KUNG ที่ 03-07-2008 19:16:28

นายเอคับ....พรุ่งนี้ไปหนองคายก้เดินทางปลอดภัยนะ....ห่วงนายเอครับ
เอคุงอยากเป็นแบบน้องน้ำปั่นจังแฮะเหอะๆๆๆๆๆ :o8:

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: cassper_W ที่ 03-07-2008 20:06:40

เหอๆๆๆๆ

น้องน้ำปั่น ไม่รู้จักเวล่ำเวลาเลยยยยยยยยย

ทำงี้ได้ไงเนี่ยะ ทำให้แควนๆๆๆๆ   อดอ่านฉาก แบบนั้นนี่ไม่น่าให้อภัยน่ะ  

บอกก่อน

เอิ๊กๆๆๆ

ตอนหน้าเรทจาถึงอ่ะยังเนี่ยะ คนอ่าน หลังโก่งแล้วน่ะ ขอบอก -*-

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 03-07-2008 22:24:21

nc  ที่รอคอย


 :m25: :m1: :m25: :m1:

พี่เอ ขอเรื่องกฎม่าด้ายงั้น พี่เอ บอก pass   :laugh:

อันใหม่พี่นิคด้ายอะปะ   :m13:


ยืนยันเจตนารมเดิม  เชียร์พี่นิคแต่ยุข้างพี่เอ   :m14:


*ฝันดีนะค่ะ ทั้ง2คนเรย

 :bye2:

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: แก้ว ที่ 03-07-2008 22:44:51

 :o9: แก้วเดาว่าน้องน้ำปั่นต้องรู้เหตุการณ์ปืนฉีดน้ำแน่ ๆ เลยค่ะ แต่แกล้งทำเนียนซุ่มดูเหตุการณ์


ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพนะคะ

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: dekchin ที่ 03-07-2008 22:45:39

 :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:

จบแย้ววววววววววว

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: Otaku ที่ 03-07-2008 23:08:46

มีข่าวจากพี่เอ มาส่งคับ


พี่เอ says:
บอกว่าพี่อาจจะไม่ได้มาลงซักสองสามวัน

พี่เอ says:
เพราะคุณแม่ของพี่นิคโทรมาบอกพี่นิคให้กลับหนองคายด่วน คุณย่าอาการหนักมาก แล้วพี่นิคก็โทรมาบอกให้พี่ไปด้วย

พี่เอ says:
เอาเป็นว่าก็อปไปลงเลยแล้วกันนะ

พี่เอ says:
พี่คงต้องไปเก็บเสื้อผ้าแล้ว

พี่เอ says:
ว่าจะเข้าไปบอกเองคงไม่ทัน

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: christiyaturnm ที่ 03-07-2008 23:13:27

 :laugh:

น้องน้ำปั่นนี่ใช่ย่อยเลยนะครับ

พี่นิคน่าจะวีนน้องแกมากกว่านี้หน่อยนะเนี่ย


โถๆๆๆ ไม่ดูตาม้าตาเรือเล้ยยยยย :laugh:

ยังไงก็ส่งข่าวมาบ้างนะครับ ท่าทางคุณย่าพี่นิคอาการน่าเป็นห่วงจังครับ :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: Otaku ที่ 03-07-2008 23:34:50

ส่งข่าวเสร็จ ก็มาอ่าน อิอิ

น้ำปั่นมาขัดจังหวะพี่เอกับพี่นิคได้ไงเนี่ย :เตะ1:

ว่าแต่พี่นิคซื้อเต้นท์เก็บไว้หรือยังคับ :laugh:

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: angsumalin ที่ 04-07-2008 00:12:18

ใกล้จะเดินทางแล้วหรอ เดินทางสวัสดิภาพนะค๊าบบ  :bye2:
พี่นิคคิดถึงเอแย่เลยไม่ช่ายห่างกันแค่จังหวัดแต่ห่างกันตั้งประเทศ

ปอลอ. เมล์เอหายไปไหนแล้วอ่ะว่าจะมาแอดไปคุยด้วยสักหน่อย

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 04-07-2008 00:14:54

น้ำปั่นผู้น่ารักไม่น่ามาขัดจังหวะเลย


เอน่าจะจัดให้นะว่ามั้ย :laugh: :laugh:ล้อเล่นคับ

ยังไงก็มีพี่นิคแล้วว่ามั้ยคับ :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 04-07-2008 00:19:52

สนุกดีคับ

ใช่เวลาอ่านสองวัน

เมื่อคืนอ่านจนดึกไปหน่อย ตื่นสายเลย อิอิ

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: surichay ที่ 04-07-2008 01:44:20

น้องน้ำปั่น ไม่น่ามาขัดจังหวัเล้ยยย คิคิคิคิ

 :L2: :L1:ขอให้รักกันนานๆๆน่ะค่ะ   :L1: :L2:

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: panang ที่ 04-07-2008 04:12:10

 :L2: ฝากเยี่ยมคุณย่าพี่นิคด้วยนะคะ

เดินทางปลอดภัยนะจ๊ะ ทั้งคู่

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: hima ที่ 04-07-2008 04:48:27

แน่ใจเหรอครับ ว่าน้องน้ำปั่น ไม่รู้เรื่อง  :laugh: แอบทำเป็นไม่รู้เรื่องมากกว่า  :laugh:

เดินทางปลอดภัยนะครับ อากาศที่นี่กำลังเย็นๆ เตรียมเสื้อแขนยาว สำหรับหน้าหนาวมาด้วย 10 กว่าองศา น่ะครับ ช่วงเช้า กับช่วงเย็น แต่กลางวัน จะอบอุ่น มีแดด ช่วงกลางๆเดือน อาจจะมีฝนตกเล็กน้อย เอาร่มมาด้วยละกันนะครับ

ขอเอาใจช่วย คุณย่าน้องนิคด้วยนะครับ

take care,

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: jurassic ที่ 04-07-2008 07:26:18

อืมมม นะ สงสัยว่านิคตั้งหน้าตั้งตารอคืนสุดท้ายนี่ล่ะเนอะ...เหอๆๆ

ยังไงก็ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพนะจ้ะ.......

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: CHOKUN ที่ 04-07-2008 07:40:09

ขอให้นายเดินทางโดยปลอดภัยนะ   :bye2: :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: myLoveIsYOu ที่ 04-07-2008 08:20:22

น้ำปั่น ไม่รู้เรื่องจริง ๆ เหรอ  :m29: o12

อ่าน ๆ ดู เหมือนน้ำปั่น พูดประชดนะ +5555  :laugh:

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: Tsukasa999 ที่ 04-07-2008 08:24:20

555 น้องน้ำปั่นน่ารักดีเฮอะ  :m20: ไม่รู้จริงหรือแกล้งกันเนี่ย

รอตอนพิเศษตอนที่สามค่า แล้วเดี๋ยวจะสวดอวยพรอวยชัยให้

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 04-07-2008 09:12:17

น้องน้ำปั่นที่น่ารัก เฮ้ย น่ารักจริงๆ นะนั่น แต่ทำไมอ่านไปแล้วอยาก :m30:

แต่ฮากระจาย ตอนน้องน้ำปั่นเล่าความฝัน อะไร๊ มันจะเผ๋งได้ขนาดนั้น คิวปิทเล่นปืนฉีดน้ำ น้องน้ำปั่นเอ๊ย เค้าเล่นกันจริงๆ มะใช่ในฝันเน๊อ แล้วของแบบนี้ ใครเค้าจะให้มาแจม มิใช่ 3P นา :m25:

รีบออกเดินทางไปหาคุณย่าพี่นิค อย่างไรก็ขับรถระมัดระวัง อย่าประมาท และขอให้พระคุ้มครองให้คุณย่าอาการดีขึ้นด้วย :L2:


เอจะออกเดินทางแล้ว เตรียมเสื้อกันหนาวไปหนาๆ หน่อยนะ
ตอนนี้ที่โน่น หนาวมาก
อย่าลืมผ้าพันคอ(สำคัญมากๆๆๆๆๆๆๆๆ) ถุงมือ และเตรียมร่มพับ แบบที่แข็งแรงๆ หน่อยไปด้วย เพราะลมแรง พัดทีร่มพัง ไม่ก็ลมตามลมไปเลย

เตรียมยาไปให้พร้อมด้วย ไมเกรนของเอ อาการเป็นอย่างไรบ้าง ติดยาไปด้วยนะ

เด๋วนึกอะไรออกอีก จะมาใหม่

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: Bm_Boy ที่ 04-07-2008 11:15:34

 :L2:เป็นกำลังใจให้เอครับ
ให้คุณย่าพี่นิคกับพี่นิคด้วยครับ
เอไปแล้วอย่าลืมเมล์มาคุยกับผมบ้างนะครับ

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 04-07-2008 11:51:12

 :เศร้า1: :เศร้า1: มีข่าวเศร้ามาแจ้งครับ
คุณย่าของพี่นิคท่านไปสบายแล้วครับ ท่านจากไปเมื่อเช้านี้เองครับ ตอน 07.20 น.

พี่นิคกับผมที่มาถึงหนองคายตั้งแต่เมื่อคืน ก็อยู่กับท่านทั้งคืนจนวินาทีสุดท้ายเลยครับ
เหมือนท่านนอนหลับไปเฉยๆ พี่นิคกับญาติคนอื่นๆไม่ร้องไห้เลยครับมีแต่ผมที่ปล่อยโฮเลย  :โฮๆ1:

ก็ผมรักท่านเหมือนย่าคนหนึ่งของผมเลยนะครับ ไปหนองคายทีไรจะเห้นท่านนั่งดูทีวี เคี้ยวหมาก
ผมก็จะเข้าไปนั่งคุยด้วย บางทีก็ตำหมากให้ แล้วก็ชวนท่านคุย ตอนนี้ไม่มีท่านแล้ว  :เศร้า2:

ผมตัดสินใจที่จะเลื่อนวันเดินทางออกไปก่อนครับ อย่างน้อยก็ให้ผ่านงานทำบุญ 7 วันของคุณย่าพี่นิคไปก่อน
จะได้อยู่เป็นกำลังให้พี่นิคด้วย ผมรู้ว่าพี่นิคไม่ร้องไห้แต่คงเสียใจไม่น้อยไปกว่าผมแน่

ยังไงก็ช่วยเข้ามาให้กำลังใจพี่นิคหน่อยนะครับ ถึงแม้ว่าช่วงนี้พี่เขาอาจจะไม่ได้เข้ามาอ่าน แต่ผมคิดว่าถ้าได้มาอ่านทีหลังคงดีใจไม่ใช่น้อยครับ  อีกอย่างผมคงไม่ได้มาลงตอนพิเศษในช่วงนี้ให้นะครับ ขอโทษด้วยแล้วกันนะครับ

p.s. นี่ก็แอบเอาเวลาที่พี่นิคอาบน้ำมาลงนะครับ ยังไม่ได้นอนกันตั้งแต่เมื่อคืนเลย เพิ่งกลับจากวัดหลังเอาศพคุณย่าไปตั้งไว้แล้วก็มาอาบน้ำครับ  ผมลงเสร็จก็ว่าจะนอนเอาแรงซักตื่นก่อน ตอนเย็นค่อยไปวัดอ่ะครับ

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: Otaku ที่ 04-07-2008 12:27:10

แสดงว่าความเสียใจกับพี่นิคด้วยนะคับ

คุณย่าพี่นิคไปสบายแล้วคับ

พี่เอกับพี่นิคก็อย่าลืมดูแลตัวเองด้วยนะคับ

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: maabbdo ที่ 04-07-2008 12:36:22

ขอเเสดงความเสียใจกับพี่นิค พี่เอด้วยนะค่ะ

คุณย่าท่านไปสบายเเล้ว

ยังไงพี่เอกับพี่นิคก็รักษาสุขภาพด้วยนะ

ดูเเลกันเเละกันให้ดีค่ะ

 :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: IZE ที่ 04-07-2008 13:02:51

คุณย่าท่านไปสบายแล้วคับ

คนที่อยู่อย่างเรานี่สิ ต้องสู้กันต่อไป

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: @#Jackie#@ ที่ 04-07-2008 13:07:08

RIP ครับ

ขอแสดงความเสียใจกับคุณนิคด้วยนะรับ  :m15:

แต่อย่างว่า ท่านไปสบายแล้ว ก็เหลือแต่เราที่ยังต้องต่อสู้เพื่อให้ชีวิตดำเนินต่อไป

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: andy_kwan ที่ 04-07-2008 13:19:32

ขอแสดงความเสียใจด้วยนะเอ-นิค
คุณย่าท่านไปสบายแล้ว

ขอให้เอเดินทางโดยสวัสดิถาพจ๊ะ

น้องน้ำปั่นน่ารักดีนิ

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: แก้ว ที่ 04-07-2008 13:24:25

ขอแสดงความเสียใจนะคะ
ท่านไปสบายแล้วค่ะ

รักษาสุขภาพด้วยนะคะพี่นิคและน้องเอ

 :L1:

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 04-07-2008 13:48:32

เสียใจด้วยนะคะ ทั้งพี่นิคและเอ
สู้กันต่อไป
:L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 04-07-2008 14:33:35

ขอแสดงความเสียใจกับคุณนิคด้วยนะคะ

ท่านไปสบายแล้ว เราคนอยู่นี่ซิต้อง.....มากมาย

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: Normalblue ที่ 04-07-2008 16:39:44

ขอให้คุณย่าไปสู่สุขตินะครับ   :m15: :m15:
ขอให้พี่เกียร์สุขภาพแข็งแรง  อย่าดื่มมากนะครับ

ขอให้พี่เอแคล้วคลาดปลอดภัย ภยันอันตรายใดๆ

ขอให้ทุกคนในบอร์ด  ร่วมไว้อาลัยแก่การจากไปของคุณย่า...  สงบนิ่ง 1 นาทีครับ

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: Mint ที่ 04-07-2008 17:26:51

:L2: :L2: ขอแสดงความเสียใจกับพี่นิคด้วยนะคะ :L2: :L2:

คุณย่าท่านไปสบายแล้ว....

ทางนี้ยังไงพี่เอกะพี่นิคก็รักษาสุขภาพมากๆนะคะ

ดูแลซึ่งกันและกันมากๆนะคะ

สู้ๆๆต่อไป เข้มแข็งกันไว้นะคะ

 :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: cassper_W ที่ 04-07-2008 17:46:39

เสียใจกะพี่นิคด้วยน่ะ

ย่าของพี่นิคท่านไปอย่างไม่เจ๊บปวดถือว่าดีมั่กมากกเลย   แล้วตอนนี้ท่านคงไปอยู่ที่สวรรค์แล้ว

คอยมองพี่นิค กะ พี่เอ อยู่บนนั้นแล้วเนอะ   ท่านไปสบายแล้วพี่นิคอย่าเสียใจน๊า

ท่านไม่ได้ไปไหน แต่อย่ในใจเราเองงง

เทค แคร์น๊า ทั้ง เอ กะ พี่นิคเลยย

สู้ๆๆๆจ๊ะ  :L2:

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: christiyaturnm ที่ 04-07-2008 17:53:51

ขอแสดงความเสียใจกับทั้งนิคและเอนะครับ :m15:

ถูกแล้วที่เลื่อนการเดินทางออกไปแบบนี้ เป็นกำลังใจให้พี่นิคก่อนละกันนะครับ

 :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: εїзป่วงน้อยεїз™ ที่ 04-07-2008 18:07:38

ขอแสดงความเสียใจกับพี่เอแล้วก็พี่นิคด้วยนะคะ

ยังไงก็อย่าลืมดูแลสุขภาพตัวเองด้วยนะคะ  :L2:

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: ๐DoNuT๐ ที่ 04-07-2008 18:31:18

เสียใจด้วยนะครับ

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: angsumalin ที่ 04-07-2008 19:12:16

ขอแสดงความเสียใจด้วยคับ  รวมไว้อาลัย 1 นาที

คุณย่าไปสบายแล้ว พี่นิคสู้ๆ คนอยู่ต้องดิ้นรนสู้กันต่อไป  :a2:

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: hima ที่ 04-07-2008 19:16:01

ขอแสดงความเสียใจเรื่องคุณย่าด้วยนะครับ คุณย่า ก็คงอยากเห็นหลานของท่าน ประสบความสำเร็จในชีวิตนะครับ สู้ๆครับ

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: subaru ที่ 04-07-2008 19:38:18

ขอแสดงความเสียใจกับนิคและเอด้วยนะคะ :L2:

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 04-07-2008 19:40:24

ขอแสดงความเสียใจกับพี่เอ แล้ว ก็พี่นิคด้วยนะค่ะ

คุณย่าท่านหลับไปอย่างสบายแล้วค่ะ


ท่านคงอยากเห็นที่เอ กับ พี่นิค มีความสุข

เพราะฉนั้นต่อไปนี้ พี่ทั้ง 2 คนก็ มีความสุขมีความสุขแทนส่วน


ของท่านก็แล้วกันนะ


ท่านไม่ได้จาก พี่ทั้ง 2 คนไปไกล

เพราะท่านก็ยังอยู่ในใจของพี่ทั้ง 2 คน


เป็นกำลังใจให้นะค่ะ

*P.S  พี่เอกับพี่นนิครักษาสุขภาพด้วยค่ะ

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 04-07-2008 20:59:01

ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวพี่นิคด้วยนะคับ

เป็นกำลังใจให้นะคับ


สู้ๆๆๆๆคับคุณย่าท่านมองเราอยู่

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: pupper ที่ 04-07-2008 21:43:48

ก่อนอื่นต้องขอแสดงความเสียใจจากใจจริงกับพี่นิคก่อนนะครับ ในการสูญเสียบุคคลที่เรารักไป ย่อมนำความเศร้าโศกเสียใจมาให้ แต่อย่างน้อยท่านก็หมดภาระในโลกนี้แล้ว ท่านสบายไปแล้วครับ มีแต่พวกเราที่ยังต้องทุกข์ต่อไปอีก ท่านไม่ได้จากไปไหนหรอกครับ ส่วนหนึ่งของท่านก็คงยังอยู่ในต้วของพี่นิค ที่สำคัญ คือ ท่านยังคงอยู่เสมอในใจของพี่นิคนะครับ ขอเป็นกำลังใจให้พี่นิคนะครับ คุณเอคิดถูกแล้วที่เลื่อนการเดินทางไปก่อน ช่วงนี้พี่นิคคงเศร้ามากๆ ถึงแม้ไม่แสดงความรู้สึกออกมา แต่ความจริงคงต้องการกำลังใจจากคนที่เรารักมากๆนะครับ คุณเอดูแลคุณนิคให้ดีๆนะครับ เป็นกำลังใจให้กันและกันนะครับ ในยามที่คนนึงอ่อนแออีกคนต้องเข้มแข็งไว้นะครับ ขอพระอวยพร

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 04-07-2008 22:18:18

 
ขอแสดงความเสียใจกับน้องนิค ด้วยนะครับ กับการจากไปอย่างสงบของคุณย่า

คนเราทุกคนไม่ว่าจะยากดี มีจน คนทุกคนก็ไม่พ้น ซึ่งการพลัดพรากจากสิ่งที่เรารัก

เพียงแต่ว่า ใครจะไปก่อน หรือไปหลัง ก็เท่านั้น  ยังไงคิดว่าคุณย่า ท่านคงมองดู และห่วงใย

ในหลาน ทั้งสอง ของท่าน และคิดว่าท่านคงจะยินดีที่เห็น หลานชายของท่าน มีคนดี ๆ

อยู่ข้างกาย เข้มแข็ง นะครับน้องนิค ขอให้รักษาสุขภาพของตัวเองให้ดี และให้กำลังใจกับครอบครัว

น้องนิคด้วย  ฝากน้องเอ ให้เป็นกำลังใจให้น้องนิคด้วย ถึงจะไม่แสดงออกด้วยอาการ ร้องไห้

แต่ข้างในคงเศร้าไม่ใช่น้อย อยู่เป็นกำลังใจให้กันและกันนะครับ

ส่วนผมก็เป็นกำลังใจ ให้ น้องทั้งสองคน เสมอ  :bye2:

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: yuiyui ที่ 04-07-2008 22:26:24

 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

เป็นกำลังใจให้นะค่ะ ขอให้พี่นิค พี่เอ  เข้มแข็งมาก ๆ เพราะจะต้องเป็นหลักของครอบครัว

สู้  สู้   

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 04-07-2008 23:50:11

 :m15:
ขอแสดงความเสียใจกับพี่นิคด้วยนะคะ...  :L2:
คุณย่าท่านสบายแล้วค่ะ ...ไม่ต้องเจ็บต้องปวดอะไรอีก
พี่นิคกะน้องเอ ก็ดูแลสุขภาพซึ่งกันและกันด้วยนะคะ
พี่ขอเป็นกำลังใจให้น้องทั้งสองคนจ๊ะ...  :กอด1:

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: surichay ที่ 05-07-2008 00:01:49

ขอแสดงความเสียใจ กับ นิค และ เอ ด้วยน่ะค่ะ

ยังไงคุณย่าก็ไปสบายแล้วว 

รักษาสุขภาพด้วยน่ะค่ะ ทั้งสองคนเลย

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: norimaki ที่ 05-07-2008 07:13:23

ขอแสดงความเสียใจกับพี่นิคด้วยนะคะ

เป็นกำลังใจให้ค่ะ

คุณย่าท่านไม่ได้จากไปไหน แต่ท่านอยู่ในใจกับเราตลอด

เข้มแข็งเข้าไว้นะคะ

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: cool_ice ที่ 05-07-2008 08:58:04

ขอแสดงความเสียใจกับนิคด้วยนะคับ

คุณย่าท่านไปสบายแล้วคับ

ยังงัยนิคกับน้องเอก็รักษาสุขภาพทั้งสองคนด้วยครับ

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: fc_fic ที่ 05-07-2008 11:20:56

 :sad2: ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวนิค (และน้องเอ) ด้วยนะคะ :sad2:

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: enDLesS_Loves ที่ 05-07-2008 13:24:06

ขอแสดงความเสียใจกับคุณนิค คุณเอนะค่ะ
เป็นกำลังใจให้ทั้งสองคน รักษาสุขภาพด้วยนะ

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: P_love ที่ 06-07-2008 01:04:27

 o7 o7 เน็ตเน่าไป 5 วันเลยไม่ได้เข้ามา

ไม่รู้เรื่องอะไรเลย พอมาอ่านเม้นท์ท้าย ๆ (นิยายยังไม่ได้อ่าน)

ก็ขอแสดงความเสียใจกับพี่นิคด้วยนะคะ คุณย่าท่านไปสบายแล้วคะ

ก็ขอให้พี่นิคมีกำลังใจที่ดีและเข้มแข็งมากๆ นะคะ  :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: Ferfa ที่ 06-07-2008 14:09:25

เสียใจกะพี่นิคด้วยนะคะ

เก็บเอาความทรงจำดีๆๆเกี่ยวกับคุณย่าไว้นะคะ เอาไว้เป็นกำลังใจในการเดินหน้าต่อไป

สู้ๆๆค่ะ  o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13

ปล. :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:พี่เอ อิอิ

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: panang ที่ 06-07-2008 17:17:10

ขอแสดงคามเสียใจ กับพี่นิค น้องเอ และ ครอบครัวพี่นิคนะคะ

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 06-07-2008 17:41:21

พี่เอ

หายไปเรย 

แวะมาส่งข่าวบ้างซิค่ะ

เป็นห่วงน้า  :L2:

*PS  รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ  <ทั้ง พี่เอ +พี่นิค>

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: moonlight ที่ 07-07-2008 03:33:05

ขอแสดงคามเสียใจกับพี่นิค น้องเอ  ด้วยค่ะ

เป็นกำลังใจให้ทั้งสองคนนะค่ะ

พึ่งตามอ่านเรื่องทันค่ะ

จองไว้ก่อนเดี๋ยวพรุ่งนี้มาเม้นต่อ(ง่วงมากมาย)

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 07-07-2008 06:18:57

 :L2: น้องเอครับ งานคุณย่า น้องนิค เป็นอย่างไรบ้าง เรียบร้อยดีใช่ไหมครับ

ยังไงก็ส่งข่าวกันบ้างนะครับ อย่าเงียบหายไปเฉย ๆ เป็นห่วงนะครับ ดูแลสุขภาพ ของกันและกันด้วย
 
 :กอด1:  รักน้องทั้งสองคนนะครับ  :bye2:                                           

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: Doodleberry® ที่ 07-07-2008 11:56:05

ขอแสดงคามเสียใจกับพี่นิคด้วยนะคะ


เพิ่งตามทันหลังจากอ่านมาหลายวัน

ขอเป็นกำลังใจให้พี่นิคกับพี่เอรักกันนานๆนะคะ

ขอให้มีความสุขมากๆค่ะ

 :กอด1:

ปล.แล้วจะรออ่านภาค 2 นะ อิ อิ

 :bye2:

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: meawmeaw ที่ 07-07-2008 12:35:48

ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวคุณนิคด้วยนะคะ
 :m15:

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: maabbdo ที่ 07-07-2008 15:15:38

คิดถึงพี่เอ & พี่นิค

 :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: goozaza ที่ 07-07-2008 20:01:56

มาแจ้งข่าวพี่เอคร้าบ พี่เอบอกว่าคิดถึงคนในเล้ามากๆคร้าบ ไม่ได้เข้ามาดู หรือมาตอบโพสใครเลย เพราะว่าเข้ามาไม่ไหวครับ แล้วก็มีปัญหารุมเร้าพี่เอมากมายครับ หลังจากคุณย่าพี่นิคเสีย ตอนนี้ยังอยู่งานศพคุณย่าพี่นิคครับ พี่นิคก็คุยกับพี่เอไม่ถึงวันละ10 ประโยคด้วยซ้ำ(น่าสงสารพี่เออะ :m15:) ส่วนเรื่องเดินทางพี่เอว่าจะเลือนไปก่อน คงไม่กลางเดือนก็ปลายเดือนครับ คงให้เลยงานศพคุณย่าไปก่อน แล้วอีกอย่างพี่เอรู้สึกผิดมากๆครับ ถึงขนาดฝันว่า คุณย่ามาเข้าฝันบอกว่า เมื่อไหร่จะมีหลานสักที แต่พี่นิคกับพี่เอคงมีให้ไม่ได้  เรื่องนี้พี่เอเครียดมากที่สุดคร้าบ


ปล. แถวนี้มีใครแฟนคลับพี่มะนาวปะ พี่เอเข้าไปอ่านจบจบแล้ว พี่เอร้องไห้อะ พี่เอถึงขนาดถามกับตัวเองว่า ทำไมที่บ้านรับได้ ทำไมครับครัวพี่เอและพี่นิคถึงไม่เป็นแบบนั้นบ้าง(ประมาณว่าอิจฉาเล็กๆ)คร้าบ

แล้วมีข่าวคราว(ที่ไม่เงียบหายไปสองสามปี)อะไรจะมาแจ้งใหม่คร้าบบ

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: P_love ที่ 07-07-2008 20:26:18

เข้ามาเป็นกำลังใจให้กับเอ และก้อพี่นิค :L2: :L2: :L2:


 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 07-07-2008 21:34:50

ยังคิดถึงน้องเอกับน้องนิคเสมอนะจ๊ะ

ทำให้ดีที่สุดก็แล้วกันนะ

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: Tsukasa999 ที่ 07-07-2008 22:04:17

อ่านเรื่องคุณมะนาวมาเหมือนกันค่ะ แล้วขอโทษคุณมะนาวด้วยนะคะ ถ้าข้อความเราละลาบละล้วงความเป็นส่วนตัวของคุณ

ขอถือวิสาสะตอบไปตามที่อ่านนิยายแล้วเข้าใจนะคะ

คือคุณแม่ของแฟนคุณมะนาวเป็นฝรั่งค่ะ คุณแม่เขาก็มองเป็นเรื่องปกติเลยรับได้เพราะสังคมฝรั่งมันไม่ใช่เรื่องแปลก แล้วเพราะแฟนคุณมะนาวมีพี่ชาย1หรือ2ค่ะ เขาเลยไม่ซีเรียสมากนัก

ทางคุณมะนาวตอนแรกก็เหมือนว่าคุณแม่เขารับไม่ได้ แต่เพราะเปิดเผยทีหลังทางนั้นก็รับได้กระมัง...จำไม่ได้ง่า อันนี้ไม่แน่ใจ แต่สุดท้ายทั้งคู่ก็ได้รับการยอมรับ เพราะแฟนคุณมะนาวไม่ปกปิดใครค่ะว่าตนเองเป็นอย่างไร

แต่เราเข้าใจว่าทั้งบ้านคุณนิคและคุณเอคงถือมาก..ยิ่งคนจีนยิ่งแล้วใหญ่ เพราะลูกชายคนโตคือทุกสิ่งทุกอย่าง เรื่องแบบนี้สำหรับเขามันไม่ปกติ เป็นมุมมองคนสมัยแม่น่ะ..

เราก็คนจีน ทั้งๆที่ไม่ใช่ผู้ชายแต่เกิดมาเป็นคนโตก็ต้องดูแลคนทั้งหมดของบ้าน ต้องทิ้งเรื่องเรียนต่อด้วยบางที แต่ยังไงก็เป็นหน้าที่ของคนโตค่ะ มันเลี่ยงไม่ได้ แต่จะพยายามเรียนต่อในไทยนะ แต่ต้องทำงานไป เรียนไป เหนื่อยสองเท่า เอิ๊กๆ แต่ต้องทน

สรุปคิดว่า การที่คนเราแตกต่างกันนั้นล้วนอยู่กับสภาพสังคมและการกระทำค่ะ ส่วนเรื่องการยอมรับได้นั้นอยู่กับจิตใจค่ะ

ถึงคุณเอ อย่าได้นึกอับจนในสภาพที่เป็นอยู่ ทุกสิ่งล้วนมีทางออก ถ้าเราจะแนะนำที่นี้คงไม่พ้นเรื่องธรรมะ

...เพราะทุกสิ่งล้วนไม่ยั่งยืน มีเกิด มีดับ 

ขอให้ตระหนักไว้ให้ีดี ร่างกายคนเป็นแค่สสาร ปรุงแต่งความคิดเป็นความจริง เป็นหอกทิ่มแทงใจ ลมปากเรา และคนอื่น  กลายเป็นคำพูด ขึ้นมาทำร้ายตนเอง แต่แย่ยิ่งกว่าคือจิตใจเรามองว่ามันเป็นจริง เรามองไม่ออกว่าเป็นมโนจิต สุดท้ายก็แหลกสลายเพราะเราไม่ยอมปล่อยวาง

เราเชื่อว่าที่คุณเอฝันแบบนั้นเพราะคุณเอโทษตัวเองตลอดเวลาว่า คุณเอทำให้คุณนิคไม่ได้มีหลานให้คุณย่าดู

อย่าคิดแบบนั้นเลย..คนตายไม่เคยคาดหวังอะไรจากผู้ที่ยังมีชีวิตอยู่ มีเพียงแต่ความดีที่เค้าหวังให้เราสร้างเพื่อตนเอง ผู้อื่น และโลกใบนี้

แม้จะไร้ซึ่งเงาในอดีต แต่ชีวิตต้องดำเนินต่อไป o1ขอให้ดีวันดีคืนค่ะ

 

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: crazykung ที่ 07-07-2008 22:51:09

บัน  มาแว้วค้าบบบบ มาเป็น Fc คนใหม่พวกพี่ๆงับ :o8:

ก่อนอื่น ขอแสดงความเสียใจกับการจากไปของย่าพี่นิคนะงับ

ผมอ่านเรื่องของพี่ๆมาแล้วรู้สึกมีความสุข สนุก ตลก ฮาๆดีงับ

ชอบ ทั้งพี่เอ และพี่นิค พี่ทั้งสองคน เปนแบบอย่างที่ดีของคนคบกาน เป็นอย่างดีสำหรับผมเลยงับ

ถึงผมจาเด็ก แต่ก้อมีความรู้สึกนะ คิคิ o13

ผมว่าเรื่อง ที่ผ่านมาเป็นข้อพิสูจน์ เรื่องความรักของพี่ๆ ตั้ง7 ปีแหนะ  พี่เออย่าเครียดมากนะงับ

เราหน้าจะทำตาม ความสุขของตัวเองมั้งนะคับ ก่อนที่เราจะไมได้ทำ แล้วเราจะเสียใจทีหลัง

ชีวิตคนเรามานสั้นเนาะ แป๊บๆ กะผ่านไปแล้ว :m23:

แต่อ่าน นิยายพี่เอ & พี่นิค มา แอบร๊ากกกก พี่หมอที อ้า คิคิ :m13: :m13:

ใครจองไปยางงเนี้ยยย   แอบปลื้มมมม พี่หมอทีนะเนี้ย :m4:


ปล.แล้วพบกานใหม่คับป๋ม ^^

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: goozaza ที่ 07-07-2008 23:10:31

เมื่อตอนดึก พี่เอโทรมาปรับทุกข์ครับ พี่เอบอกว่า พี่เอจะไปออสแล้วไม่กลับ แล้วไม่ไปอังกฤษกับพี่นิคแล้ว เหมือนว่าจะทำให้หายตัวไป พี่นิคจะได้ลืมๆพี่เขาอะ เหมือนว่าจะหนีจากพี่นิคเร้ยย ใครมีความคิดดีๆเกี่ยวกับเรื่องนี้บ้างครับ  สงสารพี่นิคกับพี่เอจัง

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: both^^ ที่ 07-07-2008 23:35:39

ขอแสดงความเสียใจกับคุณนิคกะคุณเอนะคะ

ท่านไปสบายแล้วค่ะ

---------------------

คุณเอ อย่าเครียดนะคะ

ใจเย็นๆ ค่อยๆ คิดนะ

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: Normalblue ที่ 08-07-2008 00:33:54

เข้าใจว่ากำลังยุ่งเรื่องงานอยู่ครับ  มีไรให้น้องช่วยบอกน้องได้นะครับ

ขอให้สบายใจได้  ทางนี้เป็นกำลังใจให้เสมอครับ

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: hasuzz ที่ 08-07-2008 00:44:17

ใช้เวลาสองคืนเต็มค่ะ กว่าจะอ่านมาถึงตรงนี้ได้


ก่อนอื่นก็ต้องขอแสดงความเสียใจกัยการจากไปของคุณย่าพี่นิคด้วยนะคะ
แต่ท่านไปดีแล้ว ไปสบายแล้ว
คนที่เหลืออยู่ต่างหาก ที่ต้องใช้ชีวิตให้ดีนะคะ


ที่พี่เอฝันน่ะ เบญจ์ว่ามันไม่ใช่เพราะคุณย่ามาดลใจอะไรหรอกนะคะ
พี่เอน่าจัเคยได้ยิน ว่าความฝันมันมี 4 ประเภท
ฝันของพี่เอเนี่ย น่าจะเป้นประเภท "จิตเภท" คือจิตสั่งให้ฝัน
เนื่องจากพี่เอคิดมากกับเรื่องนี้ หมกมุ่นจนเกินไป ยิ่งคิดด้านร้ายๆ มากขึ้น มันก็ยิ่งเลิกคิดไม่ได้
สุดท้ายก็เก็บเอาไปถึงในความฝัน แล้วก็เอามาเครียดเพิ่มอืก
....ทั้งหมดมันเป็นแค่ความคิดด้านร้ายๆ นะคะพี่เอ ....
มันอาจจะยากไปหน่อย แต่ว่า... อยากให้พี่เอคิดถึงสิ่งดีๆ ให้มากขึ้นน๊า เพื่อความสบายใจของตัวเองและคนที่รักพี่เอนะคะ


ส่วนเรื่องที่บ้านน่ะ ...
ไม่อยากให้พี่เอคิดมากเลยน๊า ((ขอเนียนเรียกพี่อีกคนนะคะ >w<))
เพราะอย่างบ้านเบญจ์ ก็คนจีนเหมือนกันล่ะ
อาม่าก็ฝากความหวังไว้กะพี่ชายเยอะเหมือนกัน หลานชายคนโตทั้งที
...พี่ชายชอบผู้ชายด้วยกัน ตอนแรกพี่เค้าก็เครียดมาก ไม่กล้าบอกที่บ้าน เพราะกลัวนี่ล่ะค่ะ
แต่พอคุณแม่รู้ ตอนแรกท่านก็ช็อคๆ แต่ตอนนี้ ท่านก็บอกเองเลยนะ
ว่าไม่เป็นไรหรอก แค่ลูกชายเป็นคนดีก็พอแล้ว

...เพราะงั้น พี่เออย่าเพิ่งท้อนะคะ
อย่าเพิ่งกลัวกับสิ่งที่มาไม่ถึง
ทุกคนในนี้จะึคอยเป็นกำลังใจให้เสมอ


ส่วนเรื่องที่จะไปออสแล้วหายไปเลย ...
ขอเป็นอีกหนึ่งเสียงที่ทัดทานเถอะค่ะ
พี่เออาจจะกำลังเครียดมาก ถึงได้คิดแบบนี้
อย่าคิดจะทำอะไรที่ทำร้ายทั้งตัวเอง และคนที่เรารักเลยค่ะ

รู้มั้ยคะ ว่าคนที่รอน่ะ เจ็บปวดนะ
ยิ่งรอแล้วความหวังยิ่งริบหรี่ ก็ยิ่งเจ็บ
ความทรงจำเจ็ดปี ไม่ใช่จะเลือนหายไปง่ายๆ
ความรักความผูกพัน ไม่ใช่จะหายไปแค่เราอยู่ไกลกันนะคะ


เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ  :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: CHOKUN ที่ 08-07-2008 12:50:28

ขอแสดงความเสียใจด้วยเรื่องคุณย่า  :o12: :o12: เพิ่งได้กลับมาอ่าน ถึงได้รู้  ยังไงก้อขอให้เดินทางโดยปลอดภัย ดูแลกันและกันให้ดีนะ  รักกันนาน  ๆ ๆๆๆๆ  :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: Mint ที่ 08-07-2008 13:51:55

พี่เอคะ เรื่องที่ไปออสแล้วจะหายไปเลย เพื่อจะให้พี่นิคลืมพี่เอเนี่ย... :เฮ้อ:

พี่เอลองคิดว่าถ้าพี่เอไปออสแล้วหายไปจริงๆแล้ว พี่นิคจะต้องใช้เวลาเท่าไหร่ในการลืมพี่เอ.....
มิ้นท์ว่ายังไงพี่นิคก็ลืมพี่เอไม่ได้หรอกค่ะ ยิ่งทำอย่างนั้นยิ่งเป็นการทำร้ายหัวใจของคนที่พี่เอรัก
และเป็นการทำร้ายหัวใจของตัวเองด้วยนะคะ ความรัก 7 ปีมันลืมกันง่ายๆเหรอคะ???


การทิ้งให้คนที่เรารักเผชิญความเจ็บปวดอยู่คนเดียว (ถึงเราจะเจ็บปวดไปด้วยก็เถอะ)
กับการที่คนสองคนอยู่เคียงข้างกันไม่ทิ้งกันพร้อมที่จะเผชิญปัญหาและความเจ็บปวดไปด้วยกัน
พี่เอว่าอย่างไหนมันจะดีกว่ากันคะ มิ้นท์คงตอบว่าอย่างไหนดีกว่ากันไม่ได้ แต่ในเมื่อต่างคนต่างก็รักกัน
จับมือกันไว้แล้วเดินต่อไปเถอะค่ะ อย่างน้อยเราก็ยังอุ่นใจว่าเมื่อยามที่ล้ม ที่มีปัญหา เราและคนที่เรารัก
ก็จะไม่ได้อยู่คนเดียวไม่โดนทิ้งให้เผชิญกับปัญหาอยู่เพียงลำพัง

สู้ๆๆนะคะค่อยๆคิด อย่าพึ่งคิดอะไรไปไกล  :a2:

 :L2: ยังไงก็ยังติดตามและเป็นกำลังใจให้ความรักของพี่เอพี่นิคเสมอนะคะ  :L2:


 :m23: ขอโทษที่พร่ำเพ้อมากไปหน่อยนะคะ

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: maabbdo ที่ 08-07-2008 14:56:10

เราก็เป็นครอบครัวเดียวกันเเล้ว  เป็นกำลังใจให้น้า...

มารับกำลังใจไปค่ะ  สู้ๆๆๆ

 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 08-07-2008 15:14:24

ทำไมถึงอยากตัดสินใจอย่างนั้นครับ

ปัญหาทุกอย่างมีทางออกในตัวมันเสมอ
ยังไงก็ค่อยๆๆพยายามแก้ปัญหาละกันนะครับ


ยังไงก็แล้วแต่เป็นกำลังใจให้ครับ :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: InTheSky ที่ 08-07-2008 20:29:44

อ่านเรื่องของคุณเอ กับ คุณนิคมาตั้งนาน แอบเป็นกำลังใจให้อยู่นะครับ

ถ้าคุณเอ หนีหายไปเลยผมว่าก็เจ็บปวดด้วยกันทั้งคู่นะครับ และที่สำคัญคือ คุณนิคก็ไม่ได้ทำผิดอะไรนะครับ


"เราต้องเจ็บปวดกับความรัก…ไม่ใช่เพราะมันจากเราไป ..แต่เพราะมันยังคงอยู่ต่างหาก ..."

สู้ สู้ ครับ

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: Otaku ที่ 08-07-2008 20:45:45

พี่เอจะหายไปจริงๆหรอคับ  ไม่ดีมั้งอย่างนี้   :m29:

แล้วความรักระหว่างพี่เอกับพี่นิคที่ผ่านมา 7 ปีล่ะคับ 

ไม่อยากให้พี่เอหายไปนะ  ถ้าเหนื่อยก็พักก่อนก็ได้แล้วค่อยคิดใหม่

ถ้าพี่เอหายไป ไม่ใช่แค่พี่เอเสียใจคนเดียวนะ  คนข้างๆพี่เออย่างพี่นิคล่ะ  ไม่คิดว่าเค้าจะเสียใจบ้างหรอ จะทำใจได้หรือเปล่า

เป็นกำลังใจให้พี่เอนะ  อย่าเพิ่งคิดถึงสิ่งที่มันยังไม่เกิดสิคับ  :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: moonlight ที่ 08-07-2008 21:10:01

เค้าว่ากันว่า...

เลข7เป็นปีอันตรายของคู่รักค่ะ

แต่ถ้าผ่านมันไปได้...

หลังจากนี้ทุกๆอย่างก้อจะมีแต่เรื่องดีๆเข้ามาค่ะ

ค่อยๆคิดค่อยๆตัดสินใจดีกว่านะค่ะ

เป็นกำลังใจให้ทั้งคุณเอ และพี่นิค

ให้ร่วมกันก้าวผ่านเลข7นี้ไปให้ได้นะค่ะ

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: Tsukasa999 ที่ 08-07-2008 21:20:15

 :เฮ้อ:ไม่รู้จะพูดยังไงแล้ว ไม่มีประโยชน์ถ้าคุณเอไม่คิดจะกลับมาอ่านตรงนี้หรือตอบตรงนี้...

เหลือแต่คุณนิคและคนที่ติดต่อกับเขาได้ ขอให้รั้งให้ถึงที่สุดนะคะ ถ้าไม่ได้ก็ปล่อยให้มันเป็นไปตามที่จะเป็น

ปัญหาเรื่องนี้อาจไม่มีทางออกถ้าเจ้าตัวคิดว่าไม่มีทางแก้ ...สุดท้ายก็อยู่ที่ตัวเขาเอง เรารู้ว่าคุณเอโลกส่วนตัวสูง..แต่ถ้าการหนีมันทำให้อะไรดีๆขึ้นก็ทำไปเถอะ แต่อย่าเสียใจกับสิ่งที่จะเกิดขึ้น และสิ่งที่จะจบลง...

มองเห็นสัจธรรมเลย มีขึ้นและจบลง บางคนรับได้แต่บางคนอาจรับไม่ได้ แต่เรื่องนี้เป็นสามัญของโลกนี้ เราอาจแค่ผูกใจตัวเองกับเรื่องราวที่แสนหวานเท่านั้น ถ้าลองปล่อยดู บางทีอะไรอาจจะดีขึ้น ...

แต่ยังไงก็ขอให้จบลงด้วยดีค่ะ

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: P_love ที่ 08-07-2008 21:41:27

ได้รับรู้ถึงความรู้สึกของเอแล้วก็  :เฮ้อ:

อยยากจะบอกเอว่าการหนีมันไม่ใช่ทางออกที่ดีสำหรับทุกเรื่องหรอกนะ

แล้วความรู้สึกของคนเรามันก้อไม่ได้เลือนหายไปง่ายดาย

เวลาที่ผ่านมา 7 ปี มันมีอะไรผ่านมาตั้งหลายอย่างทั้งสิ่งที่ดี และไม่ดี

แต่มันก้อเป็นความทรงจำของเราตลอดไปนะคะ

อยากจะให้เอมองปัญหาและก็ตัดสินใจให้ดีกว่านี้ พี่นิคเองก้อคงมีปัญหามากมาย

แต่เราคิดว่าการที่พี่นิคมีเออยู่ข้าง ๆมัน ก้อช่วยให้พี่นิคมีกำลังใจและสามารถฝ่าฟันอุปสรรคต่าง ๆ ได้

ยังไงก้อขอให้เอกับพี่นิคมีกำลังใจที่ดี และเข้มแข็งทั้งกายและใจนะคะ  :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: cassper_W ที่ 08-07-2008 21:42:31

คิดว่า เอ ไม่น่าเอาปัญหามาเก็บคิดไว้คนเดียวน๊า

เรื่องระหว่าง เอ กะ พี่นิค มันเป็นเรื่องของทั้งคู่น่ะ เออย่าตัดสินใจทำอาไรคนเดียวโดยที่พี่นิคไม่รู้น่ะ นี่เป็นเรื่องของ คน 2 คนน๊า ถ้าอยู่ดีดีเอ หายไป พี่นิคก็คงจา งง น๊า เอ

จะบอกเอว่า เอแน่ใจเหรอว่า แม้เออยู่ดีดีจะหายไป พี่นิคจาลืมเอได้อ่ะ เอมั่นใจเหรอ 7 ปี น๊า ไม่ใช่ 7 วัน อ่ะ ไม่มีทางลืมกันได้ง่ายๆๆหรอก ตรงกันข้าม มีแต่เจ๊บกับเจ๊บกันซะปล่าวๆๆ

ส่วนเรื่องครอบครัว อันนี้ไม่รู้น่ะ แต่ว่าเอกะพี่นิคยังไม่ได้เริ่มสู้เรื่องนี้กันเลยน่ะ เพราะในครอบครัวยังไม่มีใครรู้อ่ะ ใช่ไหมทั้ง 2 ฝ่ายเลย
เอจาเอาครอบครัวเอกะมะนาวมาเทียบกันไม่ได้น๊า แจนว่าแทนที่จาเอามาบั่นทอนเรา เอามาเป็นตัวอย่างแล้วทำไปให้ถึงดีกว่าน่ะ  ไม่แน่ว่าทั้งครอบครัวเอกะพี่นิคอาจเข้าใจก็ได้ แค่ต้องใช้เวลาเท่านั้นเอง ผู้ใหญ่อ่ะบางที บอกเค้า เค้าอาจรับ ณ ตอนนั้นไม่ได้ แต่ไม่ได้แปลว่าเค้าจารับไม่ได้ตลอดไปน่ะ เรื่องแบบนี้มันต้องพิสูจน์ให้เค้าเห็นด้วยว่ารักของเราไม่ใช่ความรักที่ฉาบฉวย แต่เป็นรักที่ผ่านการคิด การไตร่ตรองมารอบนึงแล้ว  ไม่ได้ใช้อารมณ์ นี่นาใช่ไหมล่ะ

อีกอย่าง เรื่องลูกอ่ะ แจนว่าอย่ากังวลเลย ในเมื่อพี่นิคกะเอชอบกันอ่ะ อย่าเอาเรื่องนี้มาเป็นประเด็น ไม่รู้น่ะ สมมุติว่าหาหญิงมาแต่งงานมีลูก แต่พ่อแม่ไม่รักกัน มันกลายเป็นบาปป่าวๆๆน่ะเอ แทนที่เราจาตอบแทนผู้ใหญ่ เรากลับต้องมาทำบาปกะ ผู้หญิงคนนึง และลูกอีกคนเหรอ ไม่รู้น่ะ แจนว่ายังไงเอกะพี่นิคคงไม่มีทางลืมกันได้ เพราะเลิกกันทั้งๆๆยังรักอ่ะ แล้วแม้ถึงแต่งงานกันไปจิง มันจามีความสุขจิงๆๆเหรอ แน่ใจน่ะว่าไม่ใช่การเอาชีวิตเราไปผูกปัญหามากขึ้นกว่าเดิมอ่ะ

เรื่องมีลูกอ่ะ แจนว่ามันแบบว่าเป็นประเด็นที่ไม่ใหญ่เท่าที่คิดแล้วน่ะ แบบว่าเห็นคนเป็นโสดมากขึ้นอ่ะ อย่างงี้คนเป็นโสดไม่ตายหมดทุกคนเลยเหรอเอ  ใช่ไหม

คนเราเกิดมามี 1 ชีวิตเท่าๆๆกันน่ะ หมดชีวิตนี้ก็ทวงคืนอาไรไม่ได้แล้ว  อย่าให้ต้องมีมาเสียใจเอาทีหลังเลย  ครอบครัวเอกะครอบครัวพี่นิคอ่ะ น่าจะภูมิใจในตัวเอกะพี่นิคน่ะที่มีลูกเก่งๆๆอ่ะ แล้วก็เป็นคนดี แจนว่าแค่นี้ก็สุดๆๆและอ่ะ ปัจจัยอื่นก็แค่เสริมเข้ามาเท่านั้นเอง เป็นผู้ชายรักผู้ชายอ่ะ ไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อนน่ะ แล้วเราก็ยังเป็นคนๆๆเดิมที่รักครอบครัว รักพ่อแม่ของตนเองอ่ะ มีลูกให้ป๊าม๊าไม่ได้ เราก็รักท่านให้มั่กมากก เพิ่มขึ้นอีกก็ได้ ถ้าเอรู้สึกผิดล่ะก็น่ะ แค่นี้แจนว่า ทุกฝ่ายน่าจะเข้าใจอ่ะ

ยังไงเอก็อย่าคิดเองเออเองฝ่ายเดียวน่ะ ชีวิตคู่อ่ะ มีสองคน ดังนั้นก็มีสองหัว ไว้ช่วยกันคิดน่ะ
แจนอยากเห็นเอกะพี่นิครักกันแล้วก็แฮปปี้ด้วยน่ะ อย่าท้อน่ะจ๊ะ ให้เอถือสะว่าอุปสรรคในวันนี้คือหนทางที่จะทำให้ความรักของเอกะพี่นิคหนักแน่นและมั่นคงมากขึ้นน่ะ สู้ๆๆๆน่ะ อิอิ

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: angsumalin ที่ 08-07-2008 22:09:22

ทำไมเอจะหายไปจากพี่นิคล่ะ ความทรงจำ 7 ปีมันมากมาย

เราสมควรจำฝ่าฝันไปด้วยพร้อมๆกันนะคร๊าบ

ถ้ามีใครมารักผมแบบนี้ถึง 7 ปี ผมบอกได้เลยว่า

จะไม่ยอมเสียเค้าคนนั้นไปแน่นอน

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 08-07-2008 22:22:16

อยากให้เอมาอ่านข้อความที่เพื่อนในเล้าเขียนมากๆเลย

ทุกคนรักเอกับนิคนะ

เราเคารพการตัดสินใจของเอ แต่อยากให้เอตั้งสติแล้วคิดให้ดีก่อนทำ

ให้กำลังใจเอกับนิค สู้ สู้ ฝ่าฟันอุปสรรคให้ได้นะจ๊ะ

 :L1: :L2: :L1: :L2:

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 08-07-2008 22:46:55

เฮ้ออ    :เฮ้อ:

พี่เอ  อย่าหนีปัญหาซิค่ะ    :m16:

หนีแล้ว มันช่วยอะไรด้าย   :sad2:

เด๋วสุดท้ายคนที่เจ็บและ เสียใจก็คือพี่เอกับพี่นิคนะค่ะ


คิดว่าไม่สามารถ ให้คำแนะนำ พี่เอด้ายอะ

เพราะเรื่องนี้ พี่เอ ต้อง ตัดสินใจเอง

เพราะมาน เป็นชีวิตของพี่เอ

ที่พี่เอต้องเลือกทางเดินเอง

แต่พี่เอ เลือก ให้ดีนะค่ะ เพราะถ้าเลือก แล้ว มันไม่สามารถ กลับมาแก้ไขด้ายรึว่า

แต่ถ้าด้าย พี่เอ คิดว่า ความรุสึก ต่างๆ มันจะเหมือนเดิม รึปล่าว

พี่ลองคิดดูนะค่ะ ว่า 7 ปี ที่คบกัน มันน่าจะมีความหมายมากนะค่ะ

ลองคิดดูว่า ที่พี่เข้ามาในเล้านี้  ที่พี่เจอ กับ ทุกคนในเล้า

ไม่ใช่ เพราะ พี่นิค หรือ ค่ะ

ที่พี่ เอรักกับพี่นิค มันก็มีเรื่องดีดี เกิด ขึ้นมากมาย ไม่ใช่หรือ ค่ะ

ไม่ได้บอก ให้ พี่เอ เห็นแก่ตัวเอาความรักของตัวเป็นเรื่องหลัก

แล้วไม่แคร์คนรอบข้าง

แต่อยากบอก ให้พี่เอเลือกในสิ่งที่จะทำให้พี่มีความสุข

เพราะชีวิตนี้เป็น ของพี่นะค่ะ  อย่าลืม

*คนรอบข้างและสังคมอยู่ เพียงแค่รอบข้างเรา  ไม่ได้มาใช้ชีวิตกับเรา*

เป็นกำลังใจให้พี่เอ และพี่นิคเสมอ นะค่ะ  :L2:

หวังว่าพี่เอ จะเข้ามาอ่าน และ มาบอกข่าวดี

กับชาวเล้าทุกคนนะค่ะ 

*Ps  รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ

 :bye2:

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: jurassic ที่ 09-07-2008 08:06:42

....เข้ามาให้กำลังใจเอกับนิคด้วยอีกคนนะค่ะ....
ได้อ่านความเห็นของหลายๆ คนเราคิดว่าน่าจะช่วยในการตัดสินใจของเอได้บ้าง
หากคิดเพียงคนเดียวแล้วเหนื่อย ลองแบ่งความคิดนี้ให้กับคนรอบๆ ข้างที่รักเราและเรารักดูนะ อาจช่วยให้มีอีกมุมที่เราลืมคิดไปก็ได้

เข้มแข็งนะค่ะ สู้สู้

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: แก้ว ที่ 09-07-2008 09:57:33

แก้วขอเป็นอีก 1 เสียงที่ทัดทานการหนีปัญหาของเอนะคะ


แก้วว่า....

มองมองปัญหาแบบง่าย ๆ สิคะ  บางทีมันอาจจะเป็นสิ่งที่เราคิดไปคนเดียวก็ได้

แก้วไม่ค่อยเชื่อว่า ผู้ใหญ่ทั้งฝ่ายพี่นิคและน้องเอ จะมองไม่ออกหรอกค่ะ

เพียงแต่ท่านอาจจะยังไม่พูด หรือรอเวลาที่เราจะพูดขึ้นมาเอง

อย่าเพิ่งด่วนสรุปค่ะว่าท่านจะคัดค้าน บางทีการเป็นผู้ใหญ่คงไม่กล้าที่จะพูดนำหรอกค่ะ

แก้วเชื่อค่ะว่าพ่อแม่ทุกคนรักลูกสุดหัวใจ อยากมอบความปรารถนาดี/ความสุขให้แก่ลูกของตน

ถ้ารู้ว่าทำอะไรที่ทำให้ลูกของตนทุกข์ใจ  แก้วแน่ใจค่ะว่าท่านเลือกที่จะไม่ทำแน่นอน สบายใจได้ค่ะ




เป็นกำลังใจให้พี่นิคและน้องเอนะคะ  :L1:


ปล.แก้วบ่นเหมือนยายแก่มั้ยเนี่ย  :m23:

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 09-07-2008 16:07:35

เพิ่งเข้ามาอ่าน ไม่ได้เข้า 2-3 วัน

ขอแสดงความเสียใจกับการจากไปของคุณย่าพี่นิคด้วย

ดีใจที่เลื่อนการเดินทางออกไป
ยามทุกข์ ให้กำลังใจกันและกันเข้าไว้
 :กอด1: ต่างฝ่ายต่างต้องการกันและกัน

เข้มแข็งไว้นะ :L2:

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: christiyaturnm ที่ 09-07-2008 16:38:12

ยามที่คนนึงล้ม หรือสูญเสีย

กลับหนี หรือทิ้งเขาไปดื้อๆ
มันถูกต้องแล้วเหรอ

การที่คิดกังวล ทึทักเอาเองทั้งหลายไม่ได้ช่วยอะไรให้ดีขึ้น

มีแต่จะซ้ำให้แย่ลงทั้งคู่

ตราบที่ยังอยู่บนโลกเดียวกัน
อย่างไรสักวันคงต้องพบกันอีกครั้งเมื่อนั้น จะทำอย่างไร หลบหน้าเหรอ
จะหนีไปทั้งชีวิตแบบนี้เหรอ

คุณมีอะไรเป็นยึดเหนี่ยวจิตใจบ้างไหม คุณเอ
ใช้มันให้เกิดประโยชน์ดีกว่า
ไตร่ตรองเหตุและผลให้ดี

คุณอาจจะพบทางออกที่ดีกว่า

เพราะคุณมันก็ขี้ผึ้งลนไฟ ใกล้ใครที่เขาดีกับตัวก็จะเอนเอียงตาม คล้อยตาม

สุดท้ายก็จะเข้าอีหรอบเดิมเจ็บแบบเดิม

ว่าผมพูดถูกไหม... คุณเอ

ยังไง จะเดินทางแล้ว ก็ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพนะครับ

ขอความสุขและสติจงอยู่กับคุณ


เราหวังดี แค่ในฐานะคนอ่านเรื่องของคุณ ไม่ได้จาบจ้วงหรือเข้าไปรุ่มร่ามอะไรกับชีวิตคุณ จะเป็นกำลังใจนึงเล็กๆตรงนี้

เคารพการตัดสินใจของคุณ ครับ

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: ★L'Hôpital ที่ 09-07-2008 17:18:43

ใช้เวลาสามวันอ่านจบแล้วครับ  o2

มาติดเรื่องนี้ตอนจะสอบควิซพอดีเลย มะได้อ่านหนังสือเลย
ชอบเรื่องราวของพี่ทั้งสองคนมากๆเลยครับ  o13

ก่อนอื่นก็ขอแสดงความเสียใจกับคุณย่าของพี่นิคด้วยนะครับ Rest In Peace นะครับ 

พี่เอครับ อย่าลืมใจร้อน วู่ว่ามตัดสินใจอะไรนะครับ
คุยอะไรกันให้เข้าใจก่อนนะครับ อย่าลืมว่าพี่เอยังมีีพี่นิคอยู่ด้วยนะครับ  :L2:
อย่าให้เวลา 7 ปีที่ผ่านมาต้องสูญเสียไปโดยเปล่าประโยชน์นะครับ

เป็นกำลังใจให้ทั้งพี่เอกับพี่นิคนะครับ ในฐานะเด็กเกียร์เหมือนกัน ^^

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: ~NeMeSiS_PURE~ ที่ 09-07-2008 18:39:38

อ้างจาก: Tsukasa999 ที่ 07-07-2008 22:04:17  

อ่านเรื่องคุณมะนาวมาเหมือนกันค่ะ แล้วขอโทษคุณมะนาวด้วยนะคะ ถ้าข้อความเราละลาบละล้วงความเป็นส่วนตัวของคุณ

ขอถือวิสาสะตอบไปตามที่อ่านนิยายแล้วเข้าใจนะคะ

คือคุณแม่ของแฟนคุณมะนาวเป็นฝรั่งค่ะ คุณแม่เขาก็มองเป็นเรื่องปกติเลยรับได้เพราะสังคมฝรั่งมันไม่ใช่เรื่องแปลก แล้วเพราะแฟนคุณมะนาวมีพี่ชาย1หรือ2ค่ะ เขาเลยไม่ซีเรียสมากนัก

ทางคุณมะนาวตอนแรกก็เหมือนว่าคุณแม่เขารับไม่ได้ แต่เพราะเปิดเผยทีหลังทางนั้นก็รับได้กระมัง...จำไม่ได้ง่า อันนี้ไม่แน่ใจ แต่สุดท้ายทั้งคู่ก็ได้รับการยอมรับ เพราะแฟนคุณมะนาวไม่ปกปิดใครค่ะว่าตนเองเป็นอย่างไร

แต่เราเข้าใจว่าทั้งบ้านคุณนิคและคุณเอคงถือมาก..ยิ่งคนจีนยิ่งแล้วใหญ่ เพราะลูกชายคนโตคือทุกสิ่งทุกอย่าง เรื่องแบบนี้สำหรับเขามันไม่ปกติ เป็นมุมมองคนสมัยแม่น่ะ..

เราก็คนจีน ทั้งๆที่ไม่ใช่ผู้ชายแต่เกิดมาเป็นคนโตก็ต้องดูแลคนทั้งหมดของบ้าน ต้องทิ้งเรื่องเรียนต่อด้วยบางที แต่ยังไงก็เป็นหน้าที่ของคนโตค่ะ มันเลี่ยงไม่ได้ แต่จะพยายามเรียนต่อในไทยนะ แต่ต้องทำงานไป เรียนไป เหนื่อยสองเท่า เอิ๊กๆ แต่ต้องทน

สรุปคิดว่า การที่คนเราแตกต่างกันนั้นล้วนอยู่กับสภาพสังคมและการกระทำค่ะ ส่วนเรื่องการยอมรับได้นั้นอยู่กับจิตใจค่ะ

ถึงคุณเอ อย่าได้นึกอับจนในสภาพที่เป็นอยู่ ทุกสิ่งล้วนมีทางออก ถ้าเราจะแนะนำที่นี้คงไม่พ้นเรื่องธรรมะ

...เพราะทุกสิ่งล้วนไม่ยั่งยืน มีเกิด มีดับ 

ขอให้ตระหนักไว้ให้ีดี ร่างกายคนเป็นแค่สสาร ปรุงแต่งความคิดเป็นความจริง เป็นหอกทิ่มแทงใจ ลมปากเรา และคนอื่น  กลายเป็นคำพูด ขึ้นมาทำร้ายตนเอง แต่แย่ยิ่งกว่าคือจิตใจเรามองว่ามันเป็นจริง เรามองไม่ออกว่าเป็นมโนจิต สุดท้ายก็แหลกสลายเพราะเราไม่ยอมปล่อยวาง

เราเชื่อว่าที่คุณเอฝันแบบนั้นเพราะคุณเอโทษตัวเองตลอดเวลาว่า คุณเอทำให้คุณนิคไม่ได้มีหลานให้คุณย่าดู

อย่าคิดแบบนั้นเลย..คนตายไม่เคยคาดหวังอะไรจากผู้ที่ยังมีชีวิตอยู่ มีเพียงแต่ความดีที่เค้าหวังให้เราสร้างเพื่อตนเอง ผู้อื่น และโลกใบนี้

แม้จะไร้ซึ่งเงาในอดีต แต่ชีวิตต้องดำเนินต่อไป o1ขอให้ดีวันดีคืนค่ะ

 

จิงอย่างที่คุ Tsukasa999 บอกอ่ะ  อย่างเรื่องของพี่วินแม่พี่คมก็รับด้ายนะ

แต่ตามความจิงมันก็แล้วแต่ความคิดของแต่ละครอบครัวอ่ะคับ

เพราะบางครอบครีวเค้าก็รับด้าย  บางครอบครัวเค้าก็รับไม่ด้าย

อย่างของผมนะเค้าก็คงพอรับด้าย  เพราะเค้ารู้แต่ไม่พยายามพูดถึงมัน

อย่างคุณพ่อของผมเค้าจะเป็นคนที่เกลียดกะเทยมาก ๆ อย่างเวลาดูหนังที่มีเกย์ที่ออกสาวนะจะนั่งว่าเค้าตลอด

แล้วก็เอามาเปรียบเทียบกะเราว่า  ทำไมทีไอ้เพียวมันไม่เห็นเป็นงี้เลย  แม่งกะโดกกาเดก




ยังไงก็เอาใจช่วยพี่นิคกับพี่เอนะค๊าบ  อย่าตัดสินใจอะไรคนเดียวด้วยนะคับ

ต้องปรึกษากันและพยายามแก้ปัญหาให้ถึงที่สุดด้วยกันนะคับ

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: KATHAE* ที่ 09-07-2008 22:18:17

นั่งอ่านมาจนถึงหน้า 59 สุดยอดป่าววววว คิกๆ (ขำในความพยายามของตัวเอง ที่ไม่ยอมพยายามไปนั่งทำการบ้านให้เสร็จ) :a2:
ความรักที่บ่มเพาะมานานตั้ง 7 ปี นี่ยาวนานมากๆเลยน้า  ..... จริงๆอยากสารภาพเลยว่า ไปอ่านในเด็กดีที่น้องวิลเอาไปลงไว้ด้วยแหละ และก็นะ เอาไปโม้ให้เพื่อนฟังถึงความรัก ที่หลากหลายรูปแบบ ที่มัน ยาวนานอะไรเช่นนี้ จนแบบว่า อิจฉาเล็กๆ แต่ก็ แฮปปี้ด้วย กับทั้งพี่เอ และ พี่นิค
โม้ให้เพื่อนฟังทุกวันเลย ทั้งเพื่อนในเอ็มทั้งเพื่อนที่บ้าน โม้ต่อหน้าแม่ด้วย (แล้วแม่ก็ไม่ว่าอะไรด้วย เพราะเค้าใจว่าลูกชอบแบบนี้ ...อีกอย่าง นู๋เป็นผู้หญิงแม่เค้าเลยไม่ซีเรียสมั้ง ...แม่ซีเรียสเรื่อง กลัวลูกเอาสะใภ้เข้าบ้านมากกว่าเขยซะอีก  :o)
อยากบอกว่า .. พี่เอ ก๊ะ ปี้เอจะทำอย่างนั้นจริงๆน่ะหรอ พี่เอ ทรมานนะ ไม่ใช่แค่ตัว แต่ ที่หัวใจน้า แค่ห่างกันก็คิดถึงแทบแย่แล้ว ... แล้วนี่ จะทำเหมือนเราไม่มีตัวตนเลย มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยน้า แถมตัวเราเองก็เจ็บปวดด้วยเสียอีก
แล้วถ้าพี่เอ รัก พี่นิคขนาดนี้ พี่เอจะยอมให้พี่นิคต้องเจ็บปวดด้วยอย่างนั้นหรือ?
เพราะผลของการกระทำไม่ได้มีแค่พี่เอ เจ็บปวดน้า พี่นิคก็เจ็บ ไม่แพ้กัน .... เท่าที่ตามอ่านมานี่แบบว่า
โอ้ววววววว มันเห็นถึงรักแท้จริงๆ

แต่ผลของการตัดสินใจมันก็คือ สิ่งสุดท้ายที่จะตามมาเมื่อพี่เอลงมือกระทำ ถูกแหมะ? (อย่าได้งงกับภาษาเค้าน้า เค้ายิ่งอึนๆ --- เอ๋อ และมึน ---- อยู่บ่อยๆ)
เอ่อ...เกือบลืมแน่ะ จะบอกว่า พี่เอเหมือนเพื่อนเค้าอย่างนึงเลย ...
เกิดวันที่ 4 เดือน 4 เหมือนเพื่อนเค้าแหละ (แถมเพื่อนเค้าก้อเรียน IT) แต่เหมือน เค้าตรงที่ พี่เอ เกิดวันพุธ (วันที่ 4 เดือน5) ฮ่าๆ ..ไว้มีโอกาสจะไปสักการะพระธาตุประจำวันเกิด ..จะจดรายละเอียดไว้น้า อ่านนิยาย(เค้าเรื่องจริง)ของพี่เอ แล้วก็ ได้ความรู้เพิ่มเติมเยอะเลย ขอบคุณมั่กๆจ้า
(จริงๆพรุ่งนี้มีเรียนเช้านะนี่ แต่ยังนั่งไม่ไปไหนการบ้านก้อ กองเท่าเดิม จอดสนิท ..)
ถ้าเค้ายังเรียนที่บูรพา (ตอนแรกแม่บอกว่าให้เข้า มอขอ แหละ เพราะว่า มีญาติเป็นอาจารย์ในนั้น แล้วก้อ ญาติๆอยู่ขอนแก่นเยอะ แต่ไม่เลือก เหอะๆ ตอนนี้ ก็ซิ่วมาเรียนที่ กทม เหอๆ) อยู่ก็ดีจิน้า อิอิ ..เผื่อไปเป็นสโตรกเกอร์ บ้านพี่เอ ... ไม่ใช่เเระ .. พี่เอไม่ใช่นักร้องเกาหลี เสียหน่อย กร๊ากกก)

อ่อ ..ส่วนเรื่องที่พี่เอ คิดไอแบบที่จะหายตัวไปเลยนั่นน่ะ
ลองคิดทบทวนดีๆ ไตร่ตรองมากๆน้า ...เอาใจเค้ามาใส่ใจเราให้มากๆ .....

ส่วนเรื่องครอบครัวยอมรับอะไรนั่น ..มันก็คงอย่างว่าง่ะ เฮ้อ..พูดยาก มันก็แล้วแต่จิตใจมนุษย์ ..(จิตใจนั่นยากแท้หยั่งถึง)


เลยมีทางออกสุดท้ายที่เหลือ
ปี้เอ กับปี้นิค ก้อรับเลี้ยงเด็กบุตรธรรมสิค๊าบบบบบบบ  :laugh: (มันคิดได้)

ก้อนะ ...ป๋มไม่พร้อมที่จะ สืบทอดทายาททางนั้น แต่สามารถ มี หลาน(บุญธรรม) ให้ได้ งุงิ  :a1:


ยังไงก็
รักษาตัวด้วย ปี้ๆทั้งคู่ ....  :L2:

ปล. เสียใจกับการสูญเสียคุณย่าของปี้นิคด้วยก๊าบ ... (ตอนเราเสียปู่ เราก็ช็อค ตอนได้ยินข่าวไม่มีร้อง หรอก ..ยิ่งตอนเห็น พ่อร้องนี่ กลั่นไม่อยู่ตอนไปบ้านย่า ..แต่พี่นิค อดทนมาก )

ร้องไห้ให้สายน้ำไหลออกจากตา ยังทรมานน้อยกว่า ร้องไห้ ลงอกลงใจ .... เฮ้อ  :o12:

(เม้นยาวไปมั้ยเนี้ยชั้น??? = =" X)

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: Siri_nan ที่ 09-07-2008 23:16:32

ขอให้เข้มแข็งกันไว้ทั้งสองคนเลยนะจ๊ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: noki ที่ 10-07-2008 16:18:30

เราใช้เวลาอ่านเรื่องของเอประมาณ 3 อาทิตย์ ได้ ตอนแรกกะว่าจะไม่โพสหรอก
ขอเป็นนักอ่านเงาดีกว่า แต่เราอยากมาโพสส่งเออ่ะ ขอให้เอเดินทางปลอดภัย และ
ทำสิ่งที่ตั้งใจสำเร็จทุกๆ เรื่อง
ไหนๆ ก็โพสแล้วขอโพสต่ออีกซักนิดแล้วกันนะ เราอ่านแล้วรู้สึกดีนะ กับความรักของ
เอกับนิค เราว่ามันเป็นความรักที่พอเพียงดี เพราะแต่ละคนก็ยังต้องมีหน้าที่ที่ตัวเอง
ต้องรับผิดชอบ แล้วคุณทั้ง 2 คน ก็เป็นลูกที่ดีของพ่อแม่อีกด้วย ความรักเป็นสิ่งที่ดี
แต่มันขึ้นอยู่กับโอกาส เวลา แล้วก็สภาวะแวดล้อมด้วย เพราะเราคงอยู่บนโลกใบนี้โดยที่
ไม่คิดถึงสิ่งเหล่านี้ไม่ได้ นี่แหล่ะที่มารักที่พอเพียงของคุณทั้ง 2 คน
สุดท้ายแล้วนะ ขอให้ เอกับนิค รักกันตลอดไป และมีความสุขตลอดไปด้วย
แล้วก็รวมถึงครอบครัวและทุกๆ คนที่รักคุณ และคุณก้อรักเค้า
ปล. หวังว่าข้อความนี้ เอกับนิค คงได้มีโอกาสอ่านนะ 

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: pupper ที่ 10-07-2008 17:01:19

คิดให้ดีนะครับ อย่าหนีปัญหา แต่ต้องเดินหน้าเพื่อที่จะแก้ไขนะครับ สำคัญหนีความรู้สึกหนีอย่างไรก็หนีไม่ได้หรอกครับ แล้วจะกลายเป็นเราเองที่จะรู้สึกผิดไปตลอดนะครับ ลดความมีโลกส่วนตัวไปบ้าง หันมาพูดคุยปรึกษาหารือกัน เพื่อจะได้หาทางออกที่ดีที่สุดนะครับ แล้วที่สำคัญสงสารคนรอบข้างบ้างโดยเฉพาะพี่นิคที่จะเสียใจมากขนาดไหน เพราะตอนนี้พี่นิคก็เสียใจมากพออยู่แล้ว อย่าให้เขาต้องขาดคนรักไปอีกคนเลยครับ จะไม่ไหวเอานะ

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: KATHAE* ที่ 10-07-2008 19:14:32

  :serius2:
เครียดไปหน่อย ขอมาระบายอีกรอบ แล้วกาน ... อย่าว่าจุ้นจ้านเลยน้า
แต่แบบนั่งเขียนการบ้านทำรายงาน มันไม่ไปเลยจริงๆ ในหัวมีแต่เรื่อง 7 ปีๆ..7 ปี (ทำไมยึดติดกับมันจังฟ่ะเรา เฮ้อ) เมื่อตอนเช้าก่อนตื่นนอนก็คิดแต่เรื่องนี้ จู่ๆมันก้อฉุกคิดแล้วก้อ คารามาจนตอนนี้
แถม เอาอีกแล้ว ..เล่าให้เพื่อนฟังถึงปัญหาของพี่เอ อันนี้ด้วย
เพื่อนมันบอกว่า เข้าใจนะ ว่าพี่รู้สึกยังไง แต่อยากให้ มองออกไปให้มากกว่านี้อ่ะ .... การแก้ปัญหาแบบนี้ก็ไม่ใช่สิ่งดีเสมอไป

ก็คิดเหมือนกันกับเพื่อนน้า ..... อีกอย่าง บางที การแก้ปัญหาแบบนี้ คงจะมีแต่ยิ่งแย่ด้วยซ้ำนะ ... เฮ้อ


แล้วจะมารอข่าวต่อไปเรื่อยๆ .... ไม่เป็นอันทำการบ้าน มันเขียนผิดเขียนถูกไปหมดเลยง่ะ
เครียดๆๆ.... กินหนม อ้วน จุก ... เหอๆ  o6

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: Normalblue ที่ 10-07-2008 22:26:18

อ้างจาก: KATHAE* ที่ 10-07-2008 19:14:32  

  :serius2:
เครียดไปหน่อย ขอมาระบายอีกรอบ แล้วกาน ... อย่าว่าจุ้นจ้านเลยน้า
แต่แบบนั่งเขียนการบ้านทำรายงาน มันไม่ไปเลยจริงๆ ในหัวมีแต่เรื่อง 7 ปีๆ..7 ปี (ทำไมยึดติดกับมันจังฟ่ะเรา เฮ้อ) เมื่อตอนเช้าก่อนตื่นนอนก็คิดแต่เรื่องนี้ จู่ๆมันก้อฉุกคิดแล้วก้อ คารามาจนตอนนี้
แถม เอาอีกแล้ว ..เล่าให้เพื่อนฟังถึงปัญหาของพี่เอ อันนี้ด้วย
เพื่อนมันบอกว่า เข้าใจนะ ว่าพี่รู้สึกยังไง แต่อยากให้ มองออกไปให้มากกว่านี้อ่ะ .... การแก้ปัญหาแบบนี้ก็ไม่ใช่สิ่งดีเสมอไป

ก็คิดเหมือนกันกับเพื่อนน้า ..... อีกอย่าง บางที การแก้ปัญหาแบบนี้ คงจะมีแต่ยิ่งแย่ด้วยซ้ำนะ ... เฮ้อ


แล้วจะมารอข่าวต่อไปเรื่อยๆ .... ไม่เป็นอันทำการบ้าน มันเขียนผิดเขียนถูกไปหมดเลยง่ะ
เครียดๆๆ.... กินหนม อ้วน จุก ... เหอๆ  o6

หน้าที่เรียนเราเป็นหลักนะครับ  อย่าเอาเรื่องอื่นมาผูกมัดให้เราขบคิดแล้วคะแนนตก

ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนอนิจจัง  เราใช้ชีวิตอยู่ในสมมุติเท่านั้น

ยึดติดไปก็รั้งแต่จะทำให้เราเป็นทุกข์

ตอนนี้เราต้องวางอุเบกขาครับ...  ให้ทุกอย่างเป็นธรรมชาติ  ให้เวลาตัดสิน

ปล.ไม่บอกไม่รู้นะว่าตูคริสเีตียน...  เหลียบไปอีกทีนั่งอ่านดูลาบูตินกับ อัลกุรอาน  ซูเราะฮฺ  เตารอต  อินญีล ซะบูร อยู่
สับสนประเทศไทย

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 11-07-2008 13:49:18

อ่านเม้นท์ของแต่ละคนแล้ว น่าปลื้มใจ ทุกคนเป็นห่วงทั้งคุณเอและพี่นิคทั้งนั้นเลย

ช่วงนี้คงเหนื่อยกันทุกวัน พักผ่อนเยอะๆ นะ รักษาสุขภาพใจและกายด้วย :กอด1:

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: KATHAE* ที่ 11-07-2008 14:47:49

อ้างจาก: Normalblue ที่ 10-07-2008 22:26:18  

อ้างจาก: KATHAE* ที่ 10-07-2008 19:14:32  

  :serius2:
เครียดไปหน่อย ขอมาระบายอีกรอบ แล้วกาน ... อย่าว่าจุ้นจ้านเลยน้า
แต่แบบนั่งเขียนการบ้านทำรายงาน มันไม่ไปเลยจริงๆ ในหัวมีแต่เรื่อง 7 ปีๆ..7 ปี (ทำไมยึดติดกับมันจังฟ่ะเรา เฮ้อ) เมื่อตอนเช้าก่อนตื่นนอนก็คิดแต่เรื่องนี้ จู่ๆมันก้อฉุกคิดแล้วก้อ คารามาจนตอนนี้
แถม เอาอีกแล้ว ..เล่าให้เพื่อนฟังถึงปัญหาของพี่เอ อันนี้ด้วย
เพื่อนมันบอกว่า เข้าใจนะ ว่าพี่รู้สึกยังไง แต่อยากให้ มองออกไปให้มากกว่านี้อ่ะ .... การแก้ปัญหาแบบนี้ก็ไม่ใช่สิ่งดีเสมอไป

ก็คิดเหมือนกันกับเพื่อนน้า ..... อีกอย่าง บางที การแก้ปัญหาแบบนี้ คงจะมีแต่ยิ่งแย่ด้วยซ้ำนะ ... เฮ้อ


แล้วจะมารอข่าวต่อไปเรื่อยๆ .... ไม่เป็นอันทำการบ้าน มันเขียนผิดเขียนถูกไปหมดเลยง่ะ
เครียดๆๆ.... กินหนม อ้วน จุก ... เหอๆ  o6

หน้าที่เรียนเราเป็นหลักนะครับ  อย่าเอาเรื่องอื่นมาผูกมัดให้เราขบคิดแล้วคะแนนตก

ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนอนิจจัง  เราใช้ชีวิตอยู่ในสมมุติเท่านั้น

ยึดติดไปก็รั้งแต่จะทำให้เราเป็นทุกข์

ตอนนี้เราต้องวางอุเบกขาครับ...  ให้ทุกอย่างเป็นธรรมชาติ  ให้เวลาตัดสิน

ปล.ไม่บอกไม่รู้นะว่าตูคริสเีตียน...  เหลียบไปอีกทีนั่งอ่านดูลาบูตินกับ อัลกุรอาน  ซูเราะฮฺ  เตารอต  อินญีล ซะบูร อยู่
สับสนประเทศไทย

เอ่อ... คร๊าบบบบ
เข้าใจอย่างถ่องแท้เลย นิ .... เพราะตอนนี้ก็นั่งคัดลอกบทความเกี่ยวกับศาสนาในประเทศไทยอยู่ เหอๆ

ไตรสิขาตรงตัว คือ
1. การไม่ทำบาปทั้งปวง
2. การทำกุศลให้สมบูรณ์
3. การทำจิตใจตนให้ผ่องแผ้ว***

ยังไงก็หน้าที่เรียนมาเป็นหลักอยู่แล้วจ้า ..เทอมหน้ายิ่งต้องเรียน ป.ตรี ใบที่ 2 (ใบควบ) อีก ความพยายามต้องเพิ่มขึ้นและฝักใฝ่เรื่องเรียนเป็นหลัก

แต่ที่ไปคิดมานี่ ก็เพราะว่า ...เฮ้อ....เรามันคนไม่เคยมีความรักอ่ะจ้า ..เลยแบบว่าพอเห็นรักแท้แบบนี้แล้วมัน
ปลาบปลื้ม  o7


ไปทำงานต่อล่ะ ขอบพระคุณที่เตือนจ๊ะ :pig4:

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 12-07-2008 06:24:58

 :L2: เป็นอีก หนึ่งกำลังใจให้น้องเอ การคิดและจะกระทำอะไรลงไป แล้วมีผลอย่างใหญ่หลวง

สำหรับคน สองคน มันเป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้วหรือ ในเมื่อการเริ่มต้นที่จะคบกัน ก็เริ่มจากคน สองคนไม่ใช่หรือ

การที่น้องเอ จะตัดสินใจอะไรลงไป ควรพูดคุย และปรึกษากับน้องนิคซะก่อน อย่าตัดสินใจอะไรฝ่ายเดียว

ใช้สติ คิดให้รอบคอบ พิจารณาถึงเหตุและผล อย่าเอาอารมณ์ ณ. ขณะนี้มาเป็นตัวตัดสินใจ ทำอะไรไปแล้ว

ผลที่ตามมา จะเกิดอะไรขึ้น มันเป็นการหนีปัญหา แต่ไม่ได้แก้ปัญหานะ น้องเอ

เรื่องที่น้องเอกำลังคิดอยู่ ว่าจะได้รับการยอมรับจากครอบครัว ของทั้ง สอง หรือไม่ ก็ยังไม่เกิดขึ้น

มันเป็นการคิด และจินตนาการไปก่อนล่วงหน้า ปัญหายังไม่ทันเกิด จะหนีปัญหาแล้วหรือครับ

ตั้งสติ ให้เวลา และพูดคุยกับน้องนิคนะครับ เชี่อพี่เถอะ ช่วงเวลาแบบนี้ พี่ผ่านมาแล้ว เหมือนที่เคยเมมลง

ในตอนที่ น้องเอ กับน้องนิค ผิดใจกันนะครับ  คู่พี่ใช้เวลาและสะสางปัญหาต่าง ๆ นานพอดู

กว่าจะอยู่ด้วยกันได้ การใช้ชีวตคู่ แบบของพวกเรา มันลำบากกว่าของคู่ ชาย หญิง ทั่วไปก็จริง

แต่ไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ คู่ของพี่ 22 ปี นะครับ ที่อยู่ด้วยกัน แต่มันก็ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ

มีทั้ง ดีใจ เสียใจ ปะปนกันเหมือนชีวิตของคู่ทั้วไป แต่สิ่งอื่นใด ทั้งสองคนต้องเข้าใจซึ่งกันและกัน

ไว้ใจ และให้โอกาสในการพูดคุยในสิ่งที่ อีกคนไม่เข้าใจ ให้มันได้กระจ่าง อย่าเก็บเอามาคิดคนเดียว

และตัดสินใจคนเดียว  เมื่อตัดสินใจไปแล้ว จะเสียใจภายหลัง มันไม่คุ้มดอกนะครับ

อย่าลืมนะครับ ใช้สติ คิด ตรึก ตรอง พิจารณา ในแบบของการภาวนา ตามแนวทางของพุทธองค์

จะทำให้น้องเอ เห็นทางสว่างนะครับ

รักน้องทั้งสอง คน มากนะครับ เป็นกำลังใจให้ฝ่าฟันอุปสักและแก้ปัญหาให้ลุล่วงไปได้ด้วยดี

มีอะไรที่อยากจะขอความเห็น หรือปรึกษา ก็ติดต่อมาได้นะครับ พี่จะเป็นกำลังใจให้และช่วยเท่าที่น้อง

ทั้งสอง  ใช้ชีวิตร่วมกันอย่างมีความสุข

ปล. รักย่อมเข้าใจในรัก มีสติคิดให้รอบคอบ อย่าลืมนะครับ :bye2:

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: Nick_fAn-A ที่ 12-07-2008 09:43:34

สวัสดีครับ ผมตั้งใจจะเข้ามาอ่านโพสเห็นเอเขาบอกไว้ตั้งแต่แรกๆแล้วว่าเข้าไปบอกในเว็บให้ด้วย
ผมต้องขอบคุณทุกคนนะครับที่เป็นกำลังใจให้ผม แล้วผมก็จะเข้ามาบอกว่าหลังเสร้จงานย่าผมเมื่อวานนี้พอเอาอังคารไปลอยเสร็จ กลับมาที่บ้านผมก็ต้องพาเอเขาไปโรงพยาบาลต่อเลยครับ เป็นไข้ขึ้นสูงมาก นอนเพ้อแบบไม่มีสติเลย คงเป็นเพราะเหนื่อยมากและคงมีเรื่องอะไรที่ทำให้คิดหนักใจ
ตอนแรกผมไม่รุ้ว่าเอเขาคิดมากเรื่องอะไร แต่ผมเข้ามาอ่านในนี้ถึงได้รู้
แต่ที่ผมนึกไม่ถึงที่ได้เข้ามารู้ในนี้คือเรื่องที่เอเขาจะหนีผมไป เอเขาไม่บอกอะไรผมเลย
ผมไม่รู้ว่าทำไมเอาเขาถึงคิดที่จะทำอะไรแบบนี้
ผมจะไปหาเอที่โรงบาลตอนสิบโมง ผมจะเอาที่พวกคุณเขียนไปให้เอเขาได้อ่านเพื่อจะได้มีความคิดอะไรดีๆขึ้นมาบ้าง ผมก็เริ่มที่จะทนไม่ไหวกับการกระทำของเอเขาแล้ว มีอะไรชอบเก็บไว้คนเดียวแล้วก็ตัดสินใจคนเดียว ถ้าเรื่องนี้มันเป็นปัญหามากนักผมจะไปบอกกับที่บ้านเอง ทั้งบ้านผมกับบ้านของเอเองเลย ถ้าเขารับเราไม่ได้ ผมก็จะไปอยู่ในที่ที่เขารับเราได้
ผมขอบคุณพวกคุณมากนะครับที่ช่วยเตือนอะไรๆหลายๆอย่าง ผมว่าถ้าเอเขาได้อ่านคงคิดอะไรเข้าท่ากว่านี้ ถ้าเอยังไม่ยอมผมจะไปบอกที่บ้านเอง ผมไม่สนแล้วว่าใครจะเป็นยังไง ผมทนให้เอเขาคิดคนเดียวจนป่วยเจ็บตัวเจ็บใจอย่างนี้ไม่ได้แล้ว ถ้าทางบ้านไม่ยอมผมกับเอจะพากันไปต่างประเทศ ไปเริ่มต้นชีวิตใหม่เลย ผมไปโรงบาลก่อนนะครับ
แล้วจะให้เอเขาได้อ่านที่พวกคุณโพสครับ

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: แก้ว ที่ 12-07-2008 10:00:47

พี่นิคมาตอบแล้ว
ขอบคุณนะคะที่มาอัพเดทให้ฟัง

ขอให้น้องเอหายเร็ว ๆ นะคะ

พี่นิคอย่างเพิ่งทำอะไรรุนแรงนะคะ ช่วงที่น้องเอป่วยอยู่ คนป่วยต้องการกำลังใจและคนคอยอยู่ข้าง ๆ
แก้วเข้าใจว่า คนที่มีโลกส่วนตัวสูง ช่วงที่ป่วยและต้องคิดอะไรมาก ๆ มักจะมีอารมณ์อ่อนไหวสูง
ค่อย ๆ พูดจากันนะคะ

เป็นกำลังใจให้พี่นิคและน้องเอ  :L2:

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 12-07-2008 10:24:35

ดีจริง 

วันนี้ พี่นิคเข้ามาตอบแล้ว

พี่เอ ไม่สบายมากอะป่าว   :L2:

พี่นิค ถ้าพี่เอ ดื้อ มาก ก็พาหนีเรย   :m20:

พูดเล่นนา <แต่ถ้าจะทำก็...เชียร์เต็มที่เรย>

555   :m22:

พี่เอหายเร็วๆๆ นะค่ะ


เป็นกำลังให้พี่ทั้งสองคนเสมอ นร้า


 :bye2:

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 12-07-2008 11:53:46

มาให้กำลังใจ  น้องนิค + น้องเอ  นะคะ

อย่าวู่วามนะคะน้องนิค 

เข้าใจน้องเอด้วยว่าเขาทำแบบนี้เพราะอะไร  บางครั้งคนเราก็คิดว่ายอมเจ็บคนเดียวดีกว่าเพือความสุขของคนหลายคน  โดยไม่นึกว่าจะมีคนเจ็บยิ่งกว่าเรา ถ้าเขารู้ความจริง
   ก่อนคิด จะพูดและจะทำ ต้องมีสตินะคะ
 

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 12-07-2008 13:56:18

มีไรเราต้องคุยกันให้เข้าใจคับ


และหนทางที่พี่นิค คิดไว้ขอให้เป็นทางสุดท้ายดีกว่าคับ

เป็นกำลังใจให้คับ :L2:

สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: maabbdo ที่ 12-07-2008 18:18:21

คิดถึงพี่เอ & พี่นิค

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: cartoons ที่ 13-07-2008 01:27:01

 :m15: :m15: ดีค่ะพี่เอและพี่นิค ก่อนอื่นก้แสดงความเสียใจกับเรื่องของคุณย่าด้วยนะคะ นู๋เพิ่งได้มาอ่านเรื่องของพี่อ่ะค่ะรู้สึกว่าน่ารักดี เปนอะไรที่ใครหลายๆคนต่างอิจฉาอ่ะค่ะ นู๋อยากให้พี่ทั้งสองคนเข้มแข็งมากๆ ในสิ่งที่เราคิดว่ามันเปนเรี่องน้อยนิดแต่สำหรับบางคนอาจเป็นเรื่องใหญ่นะคะ แต่อีกทางในเรื่องที่เราคิดว่าใหญ่มันอาจเป็นเรื่องเล็กน้อยของบางคน มันอยู่ที่มุมมองอ่ะค่ะ เพราะงั้นนู๋อยากให้พี่ๆคิดให้ดีๆก่อนที่จะตัดสินใจทำอะไรอ่ะค่ะ สิ่งที่เราคิดไปมันอาจจะไม่เป็นอย่างที่คิดก็ได้ค่ะ ที่นู๋รู้พี่อยู่กันมาตั้ง 7 ปีนู๋อยากให้พี่หันหน้าเข้าหากันและปรึกษากันนะคะ การที่เราคิดอะไรไปเพียงคนเดียวน่ะมันอาจทำให้เราตัดสินใจทำอะไรผิดพลาดแบบที่หวนกลับมาไม่ได้ก็ได้นะคะ นู๋คิดว่าการที่เราสู้ไปด้วยกันมันย่อมดีกว่าสู้ไปคนเดียวนะคะ ไม่ว่าผลจะออกมาเป็นอย่างไรก็ตามมันก็เปนสิ่งที่เราร่วมกันตัดสินใจแล้ว เราก็พร้อมที่จะรับมัน  นู๋ขอให้พี่ๆฝ่าฟันมันไปให้ได้นะคะ 7 ปีมีอะไรมากมายพี่ยังผ่านมันมาได้เลย นู๋ว่าคู่ของพี่เปนคู่ที่โชคดีกว่าใครๆอีกหลายๆคู่นะคะที่นู๋เคยพบมา ในเมื่อนู๋ได้อ่านเรื่องของพี่แล้วนู๋ก็อยากจะให้พี่มีความสุขอ่ะค่ะ นู๋ไม่อยากให้มันจบ ทุกๆคนพร้อมจะเป็นกำลังใจให้พี่ๆเสมอนะคะ ถึงแม้ว่าเราจะไม่เคยคุยกัน ไม่เคยรู้จักกันแต่นู๋ก็อยากจะเป็นน้องของพี่นะ  และในฐานะที่เปนน้อง(ตู่เอาเอง) นู๋อยากให้ช่วยกันคิดให้ดีๆอ่ะค่ะ นู๋ไม่อยากให้ใครซักคนต้องเสียใจ พี่ลองไปอ่านเรื่องของพี่โอกะพี่ป่านดูนะคะตอนนี้พี่เค้าก็กำลังจะเผชิญกับปัญหานี้อยู่แต่พี่เค้าก็จะยังอยู่ด้วยกันน่ะค่ะ เค้าให้กำลังใจกันว่า "...ไม่ว่าจาเกิดรัยขึ้น ...เราก็จาอยู่ด้วยกัน" น่ะค่ะ แล้วเค้าก็อยู่ไกลกันด้วยนะคะ พี่ป่านอยู่นอก พี่โออยู่ไทยอ่ะค่ะ ตั้งหลายปี แต่ตอนนี้พี่เค้าก็ไปอยู่ด้วยกันอ่ะค่ะ ซึ่งตอนนี้เค้าก็ยังเครียดกันเรื่องนี้อยู่แต่พี่เค้าก็ทำทุกวันให้มีความสุขอ่ะค่ะ อยากให้พี่เอกะพี่นิคลองไปอ่านดูนะคะ  http://www.gboysiam.com/story/index.php?page=1&   เรื่องโอกะป่านเดอะสตอรี่นะคะ เผื่อมันจะเปนกำลังใจให้พี่ทั้งสองคนได้นะคะ สู้ๆต่อไปค่ะ อย่าท้อนะคะ นู๋เปนกำลังใจให้ค่ะ

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 13-07-2008 10:24:14

 :o12: วันนี้ขอวิ่งร้องไห้มาหน่อยนะครับ  ที่จริงตั้งใจว่าจะมาตอบเม้นท์ตั้งแต่เมื่อวานแล้วครับ ตั้งแต่พี่นิคเอาไปให้อ่านที่โรงบาล แต่ว่าไม่ไหวจริงๆ นี่ก็เพิ่งฟื้นขึ้นมาเองครับ :sad2:

ตอนนี้ทุกๆอย่างๆผมคงต้องขอเวลาก่อนครับ  ผมสับสนไปหมดทุกอย่าง  o2
ไม่อยากเจอใครเลย (แม้กระทั่งพี่นิค) ผมอยากอยู่คนเดียวเพื่อทบทวนอะไรหลายๆอย่าง

แต่ยังไงก็ขอขอบคุณทุกคนนะครับที่ยังคอยเป็นห่วงและให้กำลังใจกันเป็นอย่างดี ขอบคุณมากครับ :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: up ตอนพิเศษ/2 <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> นิยายรักวุ่นๆ อ่านไป ยิ้มไปครับ
เริ่มหัวข้อโดย: yuiyui ที่ 13-07-2008 10:38:06

 :L2: :L2:  ขอเป็นกำลังใจให้คุณเอนะคะ ตัดสินใจอะไรอย่าใช้อารมณ์ อย่าเก็บอะไรมาคิดคนเดียว เดี๋ยวจะไม่สบายไปอีก ขอให้รับรู้ว่ามีหลายคนรัก และเป็นห่วงคุณเอเสมอ  :กอด1:  :กอด1:  :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (ขอเวลาพักวันสองวันนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: maabbdo ที่ 13-07-2008 11:29:25

 :กอด1: :กอด1: :กอด1:

 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (ขอเวลาพักวันสองวันนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Mint ที่ 13-07-2008 11:34:53

:L2: เป็นกำลังใจให้พี่เอนะคะ รักษาสุขภาพด้วยนะ สู้ๆปัญหาทุกทางย่อมมีทางแก้ค่ะ :L2:

เข้มแข็งนะคะพี่เอ

 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (ขอเวลาพักวันสองวันนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 13-07-2008 11:52:12

ดูแลสุขภาพตัวเอง ดีดี นะค่ะ



"Two hearts that beat as one Our lives have just begun"

...หัวใจสองดวงรวมเป็นหนึ่งเดียว ชีวิตของเราเพิ่งจะได้เริ่มต้น...

ขอ cop มาวาง หน่อย

อ่านแล้วมันสื่ออะไรหลายอย่างดี


พี่เอ  ทบทวน สิ่งต่างๆๆ ให้ ดีดีนะค่ะ

เป็นกำลังใจให้พี่ทั้ง สอง คน เสมอ ค่ะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (ขอเวลาพักวันสองวันนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: pupper ที่ 13-07-2008 12:02:57

คิดคนเดียวก็ขอให้คิดให้ดีนะครับ อย่าให้มันจบลงด้วยความเสียใจนะ เวลา 7 ปีมันนานมากพอนะครับที่จะพิสูจน์ความมั่นคงในความรักของทั้งสองคนเมื่อถึงเวลาที่ความจริงจะเปิดเผยก็ขอให้มันออกมาดีที่สุดนะครับ เวลาอาจจะทำให้อะไรดีขึ้น เมื่อวันนั้นมาถึงเราก็ต้องตัดสินใจ แต่ผู้ใหญ่ท่านน่าจะเข้าใจนะครับ อย่างน้อยพ่อแม่ทุกคนนั้นความสุขของลูกมาก่อนอยู่แล้ว ขอให้ลูกเป็นคนดีก็พอ ผมว่าพวกท่านอาจจะพอรู้อะไรบ้างอยุ่แล้วท่าผ่านประสบการณ์มาก่อนท่านอาจจะรู้แต่ไม่พูดเพียงเพื่อรอให้เราพูดออกไปก่อน ไงก็ขอเป็นกำลังใจให้คนทั้งสองนะครับ สู้ๆเข้าไว้นะครับ สักวันของเราต้องมาถึง ขอพระอวยพระพรนะครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (ขอเวลาพักวันสองวันนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 13-07-2008 13:57:26

เหนื่อยๆ มา ก็พัก เอาให้เต็มที่ไปเลย  :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (ขอเวลาพักวันสองวันนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 13-07-2008 15:16:15

พักให้เต็มที่เลย สบายใจเมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น

คอยน้องเอได้เสมอ

สติมาปัญญาเกิด

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (ขอเวลาพักวันสองวันนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: panang ที่ 13-07-2008 15:57:22

เพิ่งเข้ามา หลังจากห่างหายไป หลายวัน

ตกใจ ที่ได้รู้เรื่องที่เอตัดสินใจ  :เฮ้อ:

ไม่รู้ว่า เอ จะได้เข้ามาอ่านรึเปล่า

 อยากให้เอคิดถึงเวลาที่เราจะรักใครได้สักคน เราใช้เวลาไปเท่าไหร่ นานใช่ไหม
ต้องผ่านอุปสรรค์ความทุกข์ใจมาพอสมควร ถึงจะตัดสินใจที่จะรักได้
อย่าใช้เวลาเพียงน้อยนิด กับการที่คิดที่จะเลิกรัก

อย่าหนีปัญหานะคะ มีพี่นิคอยู่เคียงข้าง เป็นกำลังใจซึ่งกันและกันนะ

ป้านางหวังว่า เอและพี่นิค จะพบกับทางออกที่ดี สมหวัง สมรัก

อยู่ร่วมกันไปตลอดชีวิต :L2: :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (ขอเวลาพักวันสองวันนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: cartoons ที่ 13-07-2008 16:01:52

 :a2: สู้ๆนะคะพี่ชายทั้ง2คน  รักนะจุ๊บๆ  :a1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (ขอเวลาพักวันสองวันนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: cassper_W ที่ 13-07-2008 16:55:58

พี่เอจ๊ะ   ไม่สบายหายไวไว น๊า

อย่าเครียดมากกกน่ะจ๊ะ  :L2:

สู้ๆๆๆ เป็นกำลังใจให้น๊า  :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (ขอเวลาพักวันสองวันนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: norimaki ที่ 13-07-2008 17:25:02

พี่เอ .. พักผ่อนเยอะ ๆ นะคะ

ค่อย ๆ คิด ..

ค่อย ๆ ทบทวน ..

ค่อย ๆ บวก ลบ คูณ หาร เรื่องต่าง ๆ อย่างมีสติ

เป็นกำลังใจให้นะคะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (ขอเวลาพักวันสองวันนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: goozaza ที่ 13-07-2008 20:10:02

สู้ๆคร้าบพี่เอ ยังไงก็ยังเป็นกำลังใจให้นะคร้าบ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (ขอเวลาพักวันสองวันนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 13-07-2008 21:42:12

 :L2: ดอกไม้เยี่ยมไข้ น้องเอนะครับ

 o13 ดีแล้วละครับ ให้เวลากับตัวเอง ค่อยคิดทบทวน ไปทีละขั้น แล้วค่อยคุย ดี ๆ กับ พี่นิค นะ

อย่าใช้อารมณ์คุยกัน หาทางออกให้มันออกมาแบบ บัวไม่ให้ช้ำ น้ำไม่ให้ขุ่น 

โชคดี จะเป็น ของน้องทั้งสอง คน   

รัก และเป็นห่วง น้องทั้งสอง คน มาก นะครับ  :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (ขอเวลาพักวันสองวันนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: P_love ที่ 13-07-2008 21:47:42

มาเป็นกำลังใจให้เอ :L2: :L2: :L2: :L2:

อะไรที่มันยังไม่เกิดขึ้นก้ออย่าไปคิดให้มากมายนัก

ปล่อยๆมันซะบ้างนะ  :L1: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (ขอเวลาพักวันสองวันนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: ๐DoNuT๐ ที่ 13-07-2008 21:52:17

เป็นกำลังใจให้นะครับ
จะทำอะไรคิดให้ดีๆก่อนนะครับ สู้ๆ ^^

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (ขอเวลาพักวันสองวันนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 13-07-2008 21:59:55

แวะมาบอกว่า 

ฝันดีนะค่ะ

พี่นิค พี่เอ

 :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (ขอเวลาพักวันสองวันนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 13-07-2008 22:17:23

...เข้ามาให้กะลังใจน้องเอ....
 :L2: :L2: :L2: :L2:
ปล่อยวาง อย่าคิดมากนะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (ขอเวลาพักวันสองวันนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Normalblue ที่ 13-07-2008 23:40:02

ว่าจะไม่โพสต์  แต่ผมอดรนทนกลั้นมิไหว

ชีวิตที่เราเดินทางมา  มีเส้นทางแยกตลอด  เพราะหากมันเป็นเส้นตรงแล้ว  เราคงจะใช้คำว่่าสิ่งมีชีวิตไม่ได้

หลายครั้งที่เราต้องคิดหนักว่าจะเลือกไปทางไหนดี(ยุคนั้นยังไม่มี GPS)  แต่...

เราก็เลือกไปทางที่เราสบายใจที่สุด...

ทางหนึ่งเราสุข  เพราะทางที่เราเลือกเราทำเพื่อความสุขของตัวเราเอง
อีกทางหนึ่ง  เราก็สุข  แต่ต่างกันที่เราเลือกเพราะเราเป็นผู้ให้...  ให้ความสุขกับผู้อื่น

---------------------

พี่นิคใจเย็นๆ นะครับ  รีบร้อนไปมีแต่จะทำให้ใครๆ หนักใจเปล่า

อันพ่อแม่เรานั้น  ปากก็บอกอยากให้เราเป็นอย่างนั้น  เป็นอย่างนี้

แต่ท้ายที่สุดแล้ว  ถึงเราจะเป็นอะไร  แต่เราเป็นคนดี  ท่านก็มีความสุขแล้วครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (ขอเวลาพักวันสองวันนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 14-07-2008 01:25:21

เป็นกำลังใจให้คับ

สู้ๆๆๆๆๆๆ :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (ขอเวลาพักวันสองวันนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Nick_fAn-A ที่ 14-07-2008 08:35:59

สวัสดีครับ

ช่วงนี้เอเขาเก้บตัวเงียบอยู่คนเดียวอีกแล้วครับ ผมไปหาที่บ้านก็ไม่ออกมาหา อาอี๊บอกว่าข้าวปลาก็ไม่ยอมลงมาทานกับอาอี๊ ให้แต่แม่บ้านเอาไปให้ที่ห้อง ผมโทรหาก็ไม่รับสาย เมล์ไปก็ไม่ตอบกลับ ผมว่าถ้าผมมาโพสในนี้เอเขาคงได้อ่าน

เอครับ พี่ไม่รู้นะครับว่าตอนนี้เอกำลังคิดจะทำอะไรอยู่ แต่การที่เอทำอย่างนี้ทำให้พี่ลำบากใจมาก พี่เข้าใจในความคิดของเอดี แต่พี่อยากให้เอเข้าใจในความคิดของพี่บ้าง พี่อยากคุยกับเอให้เข้าใจในหลายๆเรื่อง เรื่องที่พี่จะไปบอกกับทางบ้านพี่ยอมรับว่าตอนนั้นพี่แค่คิดด้วยอารมณ์ชั่ววูบ พี่จะไม่ทำให้เอลำบากใจอีกแล้วครับ แค่เอยอมมาพูดกับพี่ก็พอ ถ้าเอได้อ่านแล้ว พี่คิดว่าเอคงมีหลายๆอย่างที่อยากคุยกับพี่เหมือนกัน วันนี้ตอนหนึ่งทุ่มพี่จะไปหาที่บ้านนะครับ
ถ้าเอต้องการคุยกับพี่ให้เอไม่ต้องล็อคประตูห้องนะครับ ถ้าไม่ต้องการคุยกับพี่เอก็ล็อคห้องเลยแล้วพี่จะไม่เซ้าซี้ตอแยเออีก ยังไงเอก็ดูแลสุขภาพนะครับ อย่าลืมทานยาที่หมอสั่งด้วย ถ้าพี่รุ้ว่าเอไม่ทานยาที่หมอให้มา พี่จะโทรบอกหมอทีให้จัดยาชุดใหม่ส่งมาให้ เอคงไม่อยากให้หมอทีรู้เรื่องนี้ใช่ไหมครับ อีกอย่างลงไปทานข้าวเป็นเพื่อนอาอี๊ด้วย อาอี๊เป็นห่วงเอมาก ไม่อย่างนั้นพี่จะโทรไปบอกคุณแม่ของเอ ว่าเอไม่ยอมทานข้าว พี่ไม่ได้ขู่นะครับแต่พี่จะทำจริงๆ แล้ววันนี้หนึ่งทุ่มเจอกันนะครับ พี่หวังว่าพี่คงจะได้เปิดประตูเข้าไปนั่งคุยในห้องกับเอนะครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (ขอเวลาพักวันสองวันนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: แก้ว ที่ 14-07-2008 08:39:15

ค่อยๆ พูดจากันนะคะ

เป็นกำลังใจให้น้องเอและพี่นิคค่ะ   :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (ขอเวลาพักวันสองวันนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: micaeal ที่ 14-07-2008 12:19:57

ใช้สติ ในการไตร่ตรองนะครับ แล้วจะเห็นว่าทางออกที่ดีที่สุดคืออะไร มีหลายอย่างที่เราไม่สามารถหามาทดแทนได้นะครับ เช่น เวลา

อยากให้นึกถึง เวลาที่ผ่านไปด้วย ถ้าจะเกิดอะไรขึ้น มันน่าเสียดายออกนะครับ

สู้ ๆ ละกัน อย่าไปคิดให้มากนักนะครับ จะป่วยเอา

เป็นกำลังให้พี่นิค แล้วก็เอด้วย

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (ขอเวลาพักวันสองวันนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: surichay ที่ 14-07-2008 12:58:58

 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

เป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ ทั้งนิคและเอ มีความสุขมากๆๆน่ะค่ะ

 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (ขอเวลาพักวันสองวันนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: maabbdo ที่ 14-07-2008 13:43:42

 :กอด1: :กอด1: :กอด1:
 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (ขอเวลาพักวันสองวันนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Mint ที่ 14-07-2008 14:20:23

 :a2: :a2:

คุยกันดีๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ความรักของพี่เอพี่นิคนะคะ

 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (ขอเวลาพักวันสองวันนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: hima ที่ 14-07-2008 16:22:17

ดีครับ

น้องเอครับ ลองเปิดใจสักนิดดีมั้ยครับ ฟังความเห็น ของคนรอบข้างก่อนก็น่าจะดี แล้วค่อยตัดสินใจกับปัญหาที่จะแก้ นั่งจมกับปัญหา อาจจะคิดไม่ออก....

ใจเย็นๆนะครับ ทั้งคู่ ......

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (ขอเวลาพักวันสองวันนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: noki ที่ 14-07-2008 16:41:31

เอใจเย็นๆ นะ ปัญหาทุกอย่างมันแก้ไขได้ ถ้าเราค่อยๆ คิด
ค่อยๆ คุยกัน อย่าอยู่คนเดียวเลย เพราะมันจะทำให้เรายิ่งเครียดนะ
แล้วอีกอย่างตอนนี้เอก็กำลังป่วยอยู่นะ ยิ่งเครียดสุขภาพก็จะแย่ตามไปด้วย
ไม่ได้เข้าข้างนิคนะ แต่อยากให้เอลองคุยกับนิคดูก่อนเพราะนิคเค้ารักเอมากนะ
ถ้าเอยิ่งเป็นแบบนี้ นิคเค้าก็จะยิ่งเป็นห่วง ถ้าลองหันหน้ามาคุยกัน
ช่วยๆ กันแก้ปัญหา ทุกอย่างอาจดีขึ้นก็ได้ แล้วก็อีกอย่างนึงเออย่าเพิ่งไป
กังวลถึงเหตุการณ์ในวันข้างหน้า เพราะทุกว้นนี้ผู้ใหญ่เค้าก็ไม่รู้ว่าที่แท้จริงแล้ว
เราเป็นอะไร ความรักไม่ใช้สิ่งที่ผิดนะ เพียงแต่รูปแบบของความรัก
มันอาจจะไม่เหมือนกัน
ขอเป็นกำลังใจให้เอ กับ นิค นะ เพราะระหว่างคุณ 2 คน
มันไม่ใช้แค่ความรักนะ แต่มันเป็นทั้งความรักและก็ความผูกพันนะ 7 ปี เชียวนะ
นิคสู้ๆ นะ ขอเป็นกำลังใจให้เอคุยกะนิคนะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (ขอเวลาพักวันสองวันนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 14-07-2008 16:49:08

 :o12: :o12:ผมไม่รู้จะพูดอะไรดีครับ
ตอนนี้ผมสับสบไปทุกอย่าง
พี่นิคครับ เอขอเวลาก่อนได้ไหมครับ :o12: :o12:

ผมขอบคุณทุกคนที่เป็นห่วงนะครับ ผมคิดว่าทางที่ผมเลือกมันดีที่สุดสำหรับทุกฝ่ายแล้วครับ
ทุกคนเป้นห่วงผม อยากให้ผมกับพี่นิครักกัน เราสองคนรักกันครับ
แต่ถ้าใครไม่ได้มาเป้นผมก็จะไม่เข้าใจผมหรอกครับ :m15:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (ขอเวลาพักวันสองวันนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: หยวนหยวน ที่ 14-07-2008 17:23:38

สู้เค้าพี่เอ
ฟ้าหลังฝนย่อมสดใสเสมอ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (ขอเวลาพักวันสองวันนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 14-07-2008 18:32:44

เวลาเป็นเครื่องตัดสินทุกอย่างคับ


 :L2: :L2:เป็นกำลังใจให้คับ :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (ขอเวลาพักวันสองวันนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: angsumalin ที่ 14-07-2008 18:53:58

ผมก็ไม่รู้ว่า 2 คนขัดใจกันเรื่องอะไร แต่ก็ขอให้ตัดสินด้วยเหตุผลและดีที่สุดสำหรับทั้ง 2 คนนะค๊าบบ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (ขอเวลาพักวันสองวันนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Otaku ที่ 14-07-2008 18:55:37

ใจเย็นๆนะคับพี่เอ


เป็นกำลังใจให้พี่เสมอนะคับบบบบบบบ :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (ขอเวลาพักวันสองวันนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: ★L'Hôpital ที่ 14-07-2008 19:39:21

^
^
^
มาจิ้มน้องฟอง  :oni1:

มาให้กำลังใจพี่เอนะครับ ค่อยๆคิดให้ดีๆก่อนนะคร้าบ  :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (ขอเวลาพักวันสองวันนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 14-07-2008 22:28:45

 :L2: :L2: :L2:

มอบให้น้องเอกับน้องนิค

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (ขอเวลาพักวันสองวันนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: cassper_W ที่ 14-07-2008 23:17:07

พี่เอ คิดดีดีน่ะค่ะ  ภ้าเพื่อความสุขของทุกฝ่ายจิง  คงไม่มีคน 2 คน ณ ตอนนี้ที่เป็นทุกข์อยู่

ยังไงก็เป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (ขอเวลาพักวันสองวันนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Nick_fAn-A ที่ 14-07-2008 23:34:43

วันนี้ผมไปหาเอเขามาแล้ว
เอเขาไม่เปิดประตูให้ผม ได้แต่บอกว่าให้ผมเลิกติดต่อกับเขา แล้วกลับไปทำหน้าที่ลูกที่ดีของครอบครัว
เอเขายังบอกอีกว่าถ้าผมไม่ทำอย่างนั้นเขาจะไม่ยอมกลับมาเมืองไทยอีก เอเขาอยากให้ผมแต่งงาน
เอเขาตัดใจจากผมไปแล้ว ขนาดพิมพ์postอยุ่นี่ เอเขาก็MSNอยู่ ไม่ตอบผมเลย

เอครับถ้าเอต้องการอย่างนั้นพี่ก็จะทำตามที่เอต้องการ
พี่รุ้ว่าเอต้องเข้ามาอ่านในนี้ พี่จะบอกว่าพี่ยังรักเอนะครับ พี่พร้อมที่จะทำทุกอย่างเพื่อเอนะครับ
ถ้าเออยากให้พี่แต่งงานเพื่อครอบครัว พี่ก็จะทำครับ แต่ให้รุ้ว่าพี่ทำไปแค่ตามหน้าที่เท่านั้น
พี่ยังคอยที่พบเอนะครับ อย่างน้อยเอให้พี่ไปส่งเอก็ยังดีครับ เอเล่นไม่บอกอะไรกับพี่เลย
เอขอเวลาพี่ พี่ก็ขอเวลาทำใจจากเอเหมือนกันนะครับ เอจะไปวันไหนบอกพี่ด้วยนะครับ ส่งเมล์มาบอกก็ยังดีครับ หรือpostในนี้ก็ได้ครับ อย่าจากไปเฉยๆนะครับ พี่จำได้ข้อตกลงที่2 พี่พร้อมจะทำตามครับ พี่เหนื่อยแล้วครับ เหนื่อยที่จะวิ่งตามเอ เอคงเข้าใจพี่ดีนะครับ พี่รักเอเหมือนเดิมนะครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (ขอเวลาพักวันสองวันนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 14-07-2008 23:43:35

พูดอะไรไม่ถูกเรย


นอกจากจะบอกว่าเป็นกำลังใจให้

พี่ทั้ง สองคนนะค่ะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (ขอเวลาพักวันสองวันนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: pupper ที่ 15-07-2008 00:03:29

นี่คุณเอเอาจริงเหรอครับ ตัดสินใจแน่แล้วเหรอครับ ทำลายหัวใจตัวเองนี่ โอ๊ย ไม่รู้จะพูดอย่างไร เมื่อกี้ทัก msn ไปคุณเอบอกไม่รู้จักคุณนิค หนีใจตัวเองนี่หนีไม่ได้นะครับ อย่างน้อยมันจะกรีดเป็นแผลลึกในใจเจ็บกันไปทุกฝ่าย ในเรื่องหน้าที่ของครอบครัวมันก็เป็นอีกเรื่องนึง แต่มันก็สุดแล้วแต่นะครับ มันเป็นหารตัดสินใจของคนสองคนกับครอบครัวของเขา แต่สุดท้ายคนที่เจ็บที่สุดก็เราเองนะครับ ที่ต้องหนีความรู้สึกไปเรื่อยๆ น่าจะลองคุยลองปรึกษาหาทางออกกันก่อนนะครับ ให้ไปแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รัก ก็เท่ากับว่าเอาคนคนนั้นมาตกนรกทั้งเป็นเลยนะ คิดดีๆนะครับ เวลา 7 ปีเนี่ยจะปล่อยให้มันเสียไปโดยปล่าวเหรอครับ เป็นความทรงจำที่ไม่อาจลบเลือน สุดท้ายเราก็จะเจ็บเจ็บไปตลอด ต้องหนีความจริงหนีความรู้สึกไปเรื่อยๆงั้นเหรอ คิดจะหนีความรู้สึกไปตลอดชีวิตเลยเหรอครับ น่าจะลองเผชิญหน้าแล้วลองแก้ไขกันไปก่อนนะครับ คุณะเอหักดิบแบบนี้ ลองถามใจตัวเองนะครับ ตอนนี้มีความสุขหรือ หากไม่มีเขาคนนั้นแล้ว เราจะมีชีวิตอยู่แบบเดิมได้หรือ หรือว่าคิดจะหนีแบบนี้ไปตลอด คิดดูให้ดีนะครับ ลองค่อยๆทบทวนตัดสินใจนะครับ บางครั้งเราคิดอะไรคนเดียวไปอาจจะไม่ไดนัก ลองฟังดูรอบข้างหน่อยนะครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (ขอเวลาพักวันสองวันนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: maabbdo ที่ 15-07-2008 00:12:24

เป็นกำลังใจให้เสมอ

 :L2: :L2: :L2:
 :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (ขอเวลาพักวันสองวันนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: pupper ที่ 15-07-2008 00:17:30

พรหมลิขิตขีดชีวิตคนเรา ในเรื่องความรัก มันไม่ผิดหรอกครับ ในเมื่อมันคือความรัก แค่คนเรามีความรักให้กันมันไม่ใช่เรื่องผิดหรือถูก มันเป็นเรื่องของความรู้สึกมากกว่า ความรักกว่าจะได้มาก็ยากอยู่แล้วแต่การรักษาเอาไว้ยากยิ่งกว่า อดทนเก็นถนอมมาตั้ง 7 ปี แล้วจะลบมันทิ้งง่ายๆเหมือนลบข้อความที่เขียนด้วยดินสอเหรอ แต่ความรักเขียนโดยใช้ความรู้สึกจากใจ ลบอย่างไรก็ลบไม่ออกยิ่งลบยิ่งสร้างความเจ็บช้ำในจิตใจ เป็นรอยแผลที่กรีดลึกลงในจิตใจ ผมรู้ว่าคุณเอเสียใจนะครับ แต่ก็เลือกเพราะเหตุผลคือครอบครัว มันก็เป็นสิ่งที่ถูกที่ดีนะครับ แต่ไม่ถูกไปทั้งหมด กับการที่เราเอาชีวิตเราทั้งชีวิตไปทรมาน โดยที่จะรักใครไม่ได้อีก (ตามที่คุณเอเคยบอกไว้ ว่าจะไม่รักใครอีก) คิดดูนะครับ ชีวิตต่อไปที่จะต้องหนี หนีความรู้สึก หนีความรัก แต่ต้องมานั่งเจ็บช้ำใจกันทั้งสองคน ลองคิดดูนะครับ มันน่าจะมีทางออกที่ดีกว่านี้นะครับ คุณเอใจเย็นๆนะครับ ลองคุยกันก่อนไหม

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (ขอเวลาพักวันสองวันนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 15-07-2008 00:24:59

คิดดีคแล้วหรือยังคับเอ


คนเราชีวิตมันไม่แน่นอน  เราน่าจะหาความสุขให้กับตัวเองนะคับ



ยังไงก็แล้สแต่เป็นกำลังใจให้คับ :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (ขอเวลาพักวันสองวันนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Tsukasa999 ที่ 15-07-2008 01:13:38

คุณเอคะ

ไม่ขอห้ามการตัดสินใจของคุณ แต่คุณควรจะหันหน้าหาคนอื่นเพื่อคุยกันให้เข้าใจในสิ่งที่คุณกระทำลงไป

เรื่องบางเรื่องไม่จำเป็นต้องเก็บเอาไว้ หรือว่าไม่ขอพูดตอนนี้ แต่หากไม่พูดกัน คนอื่นก็ไม่มีวันเข้าใจคุณ หรือ ไม่มีวันที่คุณจะเข้าใจคนอื่น เพราะคนเราไม่ได้มีพลังจิตพอที่จะเข้าใจการกระทำของคนๆนั้นได้

คุณอายุเท่าไหร่แล้ว อย่ามัวแต่ให้คนอื่นไล่ตามกับอารมณ์ของคุณสิ คุณนิคเขาใจเย็นและจะรอคุณอยู่ ลองพินิจไต่ตรองเจตนาของคนอื่นด้วยนะคะ อย่าให้ความรักความหวังดีที่คนอื่นมีให้คุณมันสูญเสียไปกับโลกส่วนตัวและอารมณ์ที่กำลังลวงตาว่าคุณกระทำผิดอยู่

ถ้าต้องเสียสละอะัไรบางอย่างก็ขอให้จบลงด้วยดี แต่อย่าค้างคาแบบนี้ คิดดูสิ ถ้าไปออสทั้งๆแบบนี้ คุณจะสบายใจอย่างนั้นหรือ ค้างความสัมพันธ์ไว้แบบนี้...

คุณไม่ใช่คนที่จะสามารถต้านรับความรู้สึกอาวรณ์แบบจบไม่สวยไว้ได้ดีนักหรอก คิดดูให้ดี

ที่สำคัญ คิดถึงอาอิ๊กับคุณนิคด้วย อยู่ๆลูกหลานรักกับคนรักไม่กินข้าวกินปลาบ่อยๆ เป็นเราคงอกแทบระเบิด กินข้าวตามด้วยไม่ลง เข้าใจกันด้วยนะคะ ไม่ใช่ว่าตัวเองไม่เดือดร้อนแล้วคนอื่นจะไม่เดือดร้อนกับการกระทำของเรา ทำแบบนี้ไม่ดีค่ะ  :m16:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (ขอเวลาพักวันสองวันนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: JoJo ที่ 15-07-2008 03:03:35

น้องเอ

อยากให้นิคแต่งงานเพื่อให้ผู้ใหญ่สบายใจ  เอขอมาเค้าก็ทำให้ แต่ก็แค่ทำตามหน้าที่  อย่างนี้ดีแล้วเหรอ?
รักกันมา 7 ปี ถึงเลิกตอนนี้ นิคก็คงรักใครได้ไม่เท่าเออีก ดีไม่ดีอาจจะไม่รักใครอีกเลย  แล้วเอไม่สงสารเด็กที่จะเกิดมาเหรอ?  ลูกควรจะเกิดจากความรักของทั้งพ่อและแม่  ผู้หญิงก็ไม่ควรเป็นแค่เครื่องมือผลิตทายาทด้วย

ทำไมนะ ทำไมเอชอบแบกปัญหาทุกอย่างไว้คนเดียว กลุ้มคนเดียว หาทางออกคนเดียว แล้วก็จบลงด้วยการรับผิดชอบทุกอย่างด้วยตัวคนเดียวเงียบๆ  (อย่างตอนที่มีเรื่องนายสองแล้วคิดจะไปเอ็นท์ใหม่นั่นน่ะ)  o12   ความรักเป็นเรื่องของคนสองคน อย่าคิดแทนนิคว่าแบบนี้ดีที่สุด คุยกับนิคเถอะนะ

นิค

ไม่มีอะไรแนะนำ  แค่อยากบอกว่านับถือในความรักและความอดทนของนิคมากๆ  เป็นเราคงยอมแพ้ไปนานแล้ว  ก็ยังเอาใจช่วยนิคอยู่นะ โชคดีๆ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (ขอเวลาพักวันสองวันนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: [€]ŝĊörŦ ที่ 15-07-2008 06:17:54

ก่อนอื่นก็ต้องขอแสดงความเสียใจย้อนหลังเรื่องคุณย่าพี่นิคด้วยครับ

ไม่ได้เข้ามาอ่านนานมากมายเลย เรื่องราวก็จบลงไปแล้ว

ผ่านมาตั้ง 7 ปี แล้ว เมื่อมีปัญหาอะไรก็นาจะผ่านไปได้อีกนะครับ

ขอเป็นกำลังใจให้พี่ทั้งสองคนนะครับ สู้ๆ

 :L2:        :L2:         :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (ขอเวลาพักวันสองวันนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 15-07-2008 08:22:56

...ผู้หญิงไม่ใช่แค่โรงงานผลิตลูกนะคะ...

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (ขอเวลาพักวันสองวันนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: micaeal ที่ 15-07-2008 09:13:26

ยังคงตั้งหน้าตั้งตารอ อ่ะคาฟ :a4:   :a4:   :a4:  :a3:  :a4:  :a3:  :a3:  :a3:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (ขอเวลาพักวันสองวันนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: noki ที่ 15-07-2008 09:28:58

เห็นด้วยมากๆ กับคุณ puper เอลองอ่านข้อความของคุณ puper ดูสิ
มันก็ถูกอย่างที่เอบอกว่าไม่มีใครมาเป็นเอไม่รู้หรอกว่าเป็นยังไง
แต่ทำไมเอไม่ลองคุยกับนิคดูสักนิดนึงล่ะ ถ้าเอมัวแต่หนี เอก็ต้องหนีไป
ตลอดชีวิตนะ แล้วถ้านิคเค้าต้องไปแต่งงานผู้หญิงคนนั้นเค้าจะเป็นยังไง
ความลับมันไม่มีในโลกหรอกนะ ซักวันเค้าก็ต้องรู้ มันอาจจะยิ่งทำให้เจ็บปวด
กันยิ่งกว่าที่เป็นอยู่ก็ได้นะ เอคิดดูดีๆ นะ รู้อยู่ว่าเอกับนิครักกัน แต่ตอนนี้ทั้ง 2 คน
รักกัน แต่ไม่เข้าใจกัน แล้วจะเรียกว่ารักกันได้ไง

ขอโทษนะที่เราอาจจะเข้ามายุ่งเรื่องของ เอ กับ นิค มากเกินไป
แต่เพราะเราเป็นห่วงแล้วก็หวังดีนะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (ขอเวลาพักวันสองวันนะครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: sarin ที่ 15-07-2008 09:45:41

เอค้าบ..
บางครั้งความจริงมันก้อเจ็บปวด....
บางครั้งรักกะหน้าที่..ก้อเดินสวนทางกัน
เมื่อความหวัง...ความต้องการของคนรอบข้าง
เข้ามาเป็นตัวแปร...กำหนดเส้นทางของความรัก...
ให้เราต้องเลือกใช้ใจ..รึ..เหตุผล..เป็นตัวตัดสิน
เลือกกระทำ...เลือกเส้นทางของชีวิต
ในการเลือก....ใช้หัวใจเปนตัวกำหนดดีกว่าไหม..
ภาวนา..ให้เส้นทางของเอและพี่นิค...เดินไปด้วยกันในถนนสายนั้น..
เชื่อว่ารัก..จะนะพาทุกอย่างให้ผ่านไปด้วยดี...
เป็นกำลังใจให้ทั้งคู่ครับ.....

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 15-07-2008 09:59:23

ตอนนี้ทุกคนในเล้าคงมองว่าผมเป็นคนเลวมากซินะครับ  ไม่เป็นไรครับ

อย่างนี้ผมต้องรีบเอาตอนพิเศษมาลงเพื่อเอาใจทุกคนเรียกคะแนนกลับมาหน่อยซะแล้ว
(พยายามจะทำตัวให้สดชื่นเหมือนเดิม แต่เหนื่อยจัง :เฮ้อ:)

เอาเป็นว่าเรื่องทุกอย่างให้มันจบเถอะครับ อย่าไปพูดถึงมันอีกเลย ต่อไปนี้เราจะพูดเฉพาะเรื่องในนิยายกันนะครับ
(ขอร้องคุณคนนั้นด้วยนะครับ ถ้าเข้ามาอ่านขออย่าพูดอะไรอีกเลย)

แล้วผมจะรีบมาลงตอนพิเศษนะครับ :oni1:(พยายามจะทำตัวให้เป้นเอคนเดิมให้ได้ครับ :L2:)

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: butterfly ที่ 15-07-2008 11:14:12

พี่เอค่ะ

สิ่งที่พี่ทำและคิดดีแล้ว ก้อย่ามาเสียใจภายหลังนะค่ะ

ความรู้สึกคนเรามันบังคับกันไม่ได้หรอกค่ะ อยู่ดีดีพี่จะให้พี่นิคไปแต่งงานทั้ง ๆ ที่ยังรักพี่เอ
เพื่อรักษาความรู้สึกคนรอบข้าง แล้วความรู้สึกของพี่เอล่ะค่ะ
ถ้าวันนึงพี่นิคต้องแต่งงานจริง ๆ พี่เอยิ้มได้จากใจจิงหรอค่ะ ว่านี่คือสิ่งที่ต้องการ


ทั้งที่รักกัน แล้วทำไมต้องทำร้ายคนที่พี่รักด้วยล่ะค่ะ ทั้งตัวพี่เองและพี่นิค

สู้เอาเวลาที่เจ็บช้ำมารักกันไม่ดีกว่าหรอค่ะ


ปล.ตอนพิเศษจะรออ่านนะค่ะ แต่พี่เอเวลาที่อ่านแล้วไม่รู้สึกอะไรบ้างหรอค่ะ ??

ปล.2 รอพี่เอที่สามารถยิ้มได้จากก้นบึ้งของใจคนเดิมอยู่นะค่ะ สู้ ๆ ค่ะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: boboaje ที่ 15-07-2008 12:00:10

เอค่ะ  เราเป็นผู้หญิงเราคงไม่เข้าใจความอัดอั้นตันใจที่เอต้องเจอหากคนรอบข้างรู้ว่า

เอเป็นอะไรกับพี่นิค แต่เอไม่สงสารผู้หญิง(ซึ่งเป็นเพศเดียวกันตัวเรา)บ้างเหรอค่ะ

ที่นอกจากต้องมาแต่งงานกับคนที่เค้าไม่รักเรา(พี่นิคนั้นเอง)แถมยังรักผู้ชายด้วยกันอย่างหมดหัวใจ

ให้เอลองคิดใหม่นะ  สิ่งที่เอทำกำลังจะเป็นบาปอันใหญ่หลวงต้องตามชดใช้กันอีกกี่ภพกี่ชาติกันกับ

การเบียนเบียนเพื่อนมนุษย์ด้วยกันน่ะ  เราก็ไม่คิดจะตอกย้ำอีกหรอกนะแต่อย่างไรเสียความจริงก็คือความจริงวันยัง

ค่ำ  เราเคยคิดนะว่าการที่สมัยนี้มีประชากรประเภท ที่ 3 4 5 6 หรือ 7 เพิ่มขึ้นเนี้ยก็เพราะเวรกรรมที่เราได้ทำกับเพื่อน

มนุษย์เพศตรงข้าม หรือไม่ก็เพศเดียวกันเอาไว้  ถึงต้องทำให้พวกเค้าเหล่านั้นต้องมาทนทุกข์ใจกับเรื่องความรักที่

ไม่อาจสมหวังก็ได้นะ  ขอให้ลองอ่านข้อความที่มาจากใจของเราดูหน่อยนะ  เราไม่เคยคิดรังเกียจว่าเราอาจจะต้อง
ไม่มีคู่เพราะผู้ชายหันมากันเองเลยซักครั้ง  แต่ถ้ามีผู้ชายในกลุ่มนั้นพยายามที่จะแจกตัวปิดปังสังคมแล้วเอา

ตัวเราเป็นกำบังเพื่อความมีหน้ามีตาในสังคม เราคงต้องขอบอกว่าเราคงให้อภัยคนคนนั้นไม่ได้เด็ดขาดค่ะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: boboaje ที่ 15-07-2008 12:06:01

เอค่ะ  เราว่าเอลองคิดดีดีกว่านะ

การที่เอทำอย่างนี้ไม่ใช่ว่าจะตัดปัญหาทุกอย่างได้นะ  เอไม่สงสารผู้หญิงที่จะต้องมาแต่งงานกับพี่นิคเหรอค่ะ

ที่วันนึงถ้าเค้าได้รู้ว่าสามีของเค้ายังรักผู้ชายคนนึงหมดหัวใจไม่เปลี่ยนแปลง เราเชื่อนะว่าคนที่รักกันมา 7 ปีน่ะ

ไม่ลืมกันได้ง่ายๆ หรอกนะ เรารู้ว่าเอรู้ว่าพี่นิครักเอมาขนาดไหน เอกำลังจะทำบาปกับเพื่อนมนุษย์ด้วยกันอยู่นะค่ะ

เราคิดให้ฐานะที่เราก็เป้นผู้หญิงคนนึงถ้าเรารู้เข้าสักวันเราต้องรับไม่ได้แน่ๆ  ความลับมันไม่มีในโลกหรอกค่ะ

ถึงแม้เอหนีไปไกลแค่ไหนกรรมที่เอได้ทำไว้ก็จะต้องติดตามเอไปนะ  เราไม่ต้องสละทุกอย่างก็ได้นี่ขอเพียงแค่

คนรอบข้างเราเข้าใจเรา ถ้ายังไม่เข้าใจตอนนี้สักวันเค้าต้องเข้าใจเราอยู่ดีแหละ  เป็นกำลังใจให้เอนะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: nana ที่ 15-07-2008 12:15:41

อย่าทำอะไรเพื่อประชดกันเลยนะค่ะ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ  :a2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: ukimi ที่ 15-07-2008 13:59:58

เราเห็นด้วยกับรีบนนะ

แล้วเราก็มีคำถามอยากถามอยากถามพวกเอบ้างว่าได้ลงมือทำอะไรเพื่อตัวเองกันบ้างหรือยัง

เท่าที่เราอ่านมาพวกนายคบกันมาตั้ง 7 ปีโดยที่ปกปิดไม่ให้ใครรู้เนี่ย คิดจริงๆหรอว่าเขาไม่รู่้ ไม่สงสัย หรือพวกนายกำลังหลอกตัวเองอยู่

พวกนายจะคบกันมาทำไมตั้งนานขนาดนี้ถ้าไม่ได้คิดที่จะยอมเปิดเผยกับคนอื่น เราว่ามันเสียเวลา และเสียความรู้สึกนะ

เอ เราว่านายกำลังกลัวการเผชิญหน้ากับปัญหา ซึ่งเรื่องนี้ใครๆก็กลัวกันทั้งนั้นแหละ แต่อยู่ที่ว่าคนๆนั้นจะทำยังไงกับความกลัว
ถ้านายหนีปัญหา กลัวว่าคนอื่นจะรับไม่ได้ นายก็คงต้องหนีตลอดไปนั้นแหละ แล้วชีวิตของนายก็คงไม่มีความสุขหรอก

เราอยากให้นายลองสู้กับมันดู เราเชื่อว่าทุกปัญหามีทางออกเสมอ มันอยู่ที่วิธีคิดของเราว่าจะมองปัญหานั้นยังไงต่างหาก
และเราก็เชื่อว่าถ้านายคิดที่จะสู้กับปัญหา นิคก็คงพร้อมที่จะร่วมสู้ด้วยเหมือนกัน นายอย่าเอาแต่คิดแทนคนอื่นเขาเลย
บางทีปัญหามันอาจไม่ได้ใหญ่อย่างที่นายคิดก็ได้ และยังไงมันก็ต้องแก้ไขได้แน่นอน แม้ว่ามันอาจต้องใช้เวลาบ้างเท่านั้น
ยังไงเราว่ามันก็ดีกว่าการหลอกให้คนอื่นคิดว่าตัวเองกำลังมีความสุขนะ เพราะความรู้สึกน่ะมันปิดบังกันไม่ได้หรอกว่ากำลังเป็นอย่างที่แสดงออกให้เห็น เพียงแต่คนที่เห็นเขาจะพูดหรือไม่พูดเท่านั้นเอง

เท่าที่เราอ่านเรื่องของนายมา เราว่า นายเป็นคนชอบคิดแทนคนอื่นเขา ทั้งที่จริงแล้วคนอื่นอาจไม่ได้คิดอย่างนายเลย
นายอาจคิดว่าปัญหาของนายดูใหญ่โต น่ากลัว และแก้ไขไม่ได้ และนายก็เลือกที่จะหนีปัญหานั้น
แต่ในความคิดเราเองเราว่าปัญหาของนายดูเล็กน้อยมาก ปัญหาคนอดอยาก ปัญหาสงคราม ฯลฯ เราว่ามันยังดูแก้ยากกว่านี้เลย แต่ทำไมเขาก็ยังแก้ไขกันได้ ไม่เห็นมีใครหนีปัญหาแบบนายเลย ถ้ากลัวทีบ้านยอมรับไม่ได้ก็ทำให้ยอมรับได้ซะสิ ถ้าไม่ลองแล้วจะรู้หรอ
ชีวิตเป็นของเราเองไม่ใช่ของคนอื่นๆ(แม้ว่าจะเป็นครอบครัวก็เถอะ) เพราะทุกคนล้วนมีเส้นทางเดินของตัวเองกันทั้งนั้นแหละ ครอบครัวนายจะอยู่กับนายไปถึงเมื่อไหร่ แล้วสิ่งที่นายจะทำนายรู้ได้ยังไงว่าจะทำให้คนอื่นมีความสุขจริงๆ นายเคยถามเขาแล้วหรือยังว่านายทำอย่างนี้แล้วเขาจะมีความสุข

ขอโทษด้วย สำหรับใครที่คิดว่าเราพูดแรงไป แต่เราแค่อยากจะบอกจากมุมมองที่เราคิดเท่านั้น หากใครดูว่ามันไร้สาระก็ขอให้ข้ามมันไปเถอะ เราแค่อยากเตือนสติเอเท่านั้น(ซึ่งถ้าไม่สนใจก็ไม่เป็นไร เพราะเราก็แค่รู้จักันผ่านตัวหนังสือเท่านั้น) ว่า
ชีวิตคนเรามันสั้นไม่มีใครรู้อนาคต ดังนั้นถ้าจะเลือกทางไหนก็ขอให้เลือกทางที่ดีที่สุดและตัวเองมีความสุข(จริงๆ)ที่สุดแล้วกัน ไม่ต้องไปเลือกเผื่อคนอื่นเขา สุดท้ายคนที่อยู่กับเราจริงๆก็คือตัวเราเอง ขอให้รักตัวเองให้มาก และมีความกล้าที่จะรักตัวเองให้มากกว่า เฮ้อ... :เฮ้อ:ช่างเป็นเม้นที่ยาวจริงๆ
ไม่ว่าเอจะตัดสินใจยังไงก็ขอให้โชคดีแล้วกัน และก็ต้องยอมรับผลที่ตามมาด้วยนะ

ปล.อันนี้ฝากถึงนิค เราว่านิคเองก็คงกลัวที่จะบอกที่บ้านเหมือนกันใช่ไหม แต่เราว่านิคจัดการเรื่องที่บ้านให้เรียบร้อยก่อนดีกว่านะ บางทีการที่เอจะตัดสินใแบบนี้ก็อาจเป็นเพราะตัวนิคเองด้วย เพราะนายเองก็ยังม่ได้สร้างความมั่นใจ(ที่เป็นรูปธรรม) ให้เอเขาเห็นเลย เอยิ่งเป็นพวกอ่อนไหวอยู่เขาถึงได้ตัดสินใจอย่างนี้ไง

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: pupper ที่ 15-07-2008 15:01:15

ขออีกทีเถอะนะครับ ไม่มีใครเขาว่าคุณเอเลวหรอกครับ แต่เขาเห็นว่าการตัดสินใจมันยังไม่ถูกต้องนัก เพราะว่ามันยังมีทางออกที่ดีกว่านี้ ที่ดีกว่าการมาทำลายหัวใจกันเอง การที่คุณเอจะพยายามกลับตัวมาเป็นเหมือนเดิมนั้น ผมว่าคุณเอทำได้นะ แต่มันเป็นเพียงเปลือกนอกที่ฉาบเอาไว้ พอลับหลังเมื่อถอดเปลือกออกแล้ว ก็จะกลับไปนั่งเศร้าใจ ทุข์ใจ เสียใจตามเดิม และมันยังเป็นการตอกย้ำความรู้สึกเข้าไปทุกๆวัน คิดให้ดีนะครับ ลองคิดดูอีกสักทีนะครับ ใจเย็น หันหน้ามาคุยกันก่อน มันต้องมีทางออกที่ดีกว่านี้ ดีกว่าการหนีและหนีความรู้สึก และที่สำคัญหนีใจตัวเอง

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 15-07-2008 15:11:27

   หนีอะไรก็หนีได้แต่หนีใจตัวเองมันหนียากเน้อ  :เฮ้อ:

   ขอถามทั้งเอและนิคนะ  ว่ารู้ได้อย่างไรว่าคนในครอบครัวคุณทั้งสอง เขารับไม่ได้
   
   กับเรื่องที่คุณทั้งสองรักกัน  เคยบอกเขาหรือเปล่า  หือ !
   
   พวกเขาอาจจะกำลังรอให้บอกอยู่ก็ได้นะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: KATHAE* ที่ 15-07-2008 15:22:53

ไม่พูดอะไรทั้งสิ้นค่ะ

ไม่พูดจริงๆ

เพราะตอนนี้

กำลังกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหล
ต้องเรียกสติก่อนจะไปเรียน (นั่งเล่นเนตอยู่ในห้องสมุด)

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวความรัก ที่ถ่ายทอดมาให้ได้อ่านนะคะ พี่เอ
เป็นกำลังใจให้พี่นิคด้วยค่ะ (ไม่อยากพูดคำนี้นะ แต่ ทั้งสงสารแบะเห็นใจพี่นิคเหลือเกิน) .... ว่าจะไม่พิมพ์อะไรแบบนี้แล้วเชียว แต่มันอดไม่ได้

ยังไง เรื่องนี้ก็ขึ้นอยู่กับคนสองคน ...  :m15:
(เพื่อนบอก ใจเย็นๆ ไอแคท ... ก้อนะ ต้องกลั้นน้ำตาไว้อย่างเดียว ..)

บอกได้คำเดียวว่า ..

เจ็บ (ทั้งคู่)

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: poom ที่ 15-07-2008 16:35:55

 :เฮ้อ:...คงถึงเวลาแล้วที่คนสองคนต้องแยกทางกันเดิน... :เฮ้อ:

คนหนึ่ง...อยากเดินออกไปจากทางสายเก่าที่มันเต็มไปด้วยหนาม...เพื่อไปเดินทางสายใหม่ที่อาจจะมีใครรออยู่แล้วก้อได้...........

คนหนึ่ง...ต้องเดินออกจากทางสายเก่าที่ ทั้งที่ไม่อยากจากไป....เพื่อไปเดินอีกสายหนึ่งที่มีโรงงานผลิตลูกตามที่อีกคนต้องการ.......

ทำเพื่อครอบครัว...แล้วพ่อแม่พี่น้อง ก้อกำลังจะได้เห็นลูกที่รักตกสู่นรกทั้งเป็น...คนที่จะมาเป็นสะใภ้ก้อตกนรกจนตาย...ลูกที่จะเกิดมาจะไม่ได้รับความรักจากคนที่เป็นพ่อเลย...คงได้เพียงความเกลียดจากพ่อเท่านั้น.......... :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: norimaki ที่ 15-07-2008 17:01:22

พี่เอ
เข้มแข็งไว้นะคะ
พี่เอก็คงปวดใจไม่แพ้กันที่ตัดสินใจแบบนี้
เราไม่เคยคิดว่า .. พี่เอเป็นคนเลวนะคะ 
เรื่องแบบนี้ไม่มีใครดีใครเลวใครถูกใครผิดหรอกค่ะ
ทุกคนต่างก็ต้องมีเหตุผลกันทั้งนั้น
พี่เอก็มีเหตุผลของพี่เอ มีอีกมุมมองนึงที่ใครๆอาจไม่เห็นไม่เข้าใจ
แล้วก็ไม่สามารถบอกใคร ๆ ได้ ..
ไม่เป็นไรนะคะ
เข้มแข็งไว้  ทำใจให้สงบ
ชีวิตต้องดำเนินต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: maabbdo ที่ 15-07-2008 17:09:06

พี่เอสู้ๆๆๆๆ :กอด1: :กอด1: :กอด1:

 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: Normalblue ที่ 15-07-2008 17:32:15

คิดว่าเราควรสดับไว้สักนิดครับ  อยากให้ทุกๆ คนอ่านครับ

ขอ Quote ข้อความดาไลลามะมาให้อ่านนะครับ

ข้อแนะนำในการดำเนินชีวิต

1. ระลึกเสมอว่า การจะได้พบความรักและความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ก็ต้องประสบกับความเสี่ยงอัน มหาศาลดุจกัน
2. เมื่อคุณแพ้ อย่าลืมเก็บไว้เป็นบทเรียน
3. จงปฏิบัติตาม 3Rs
        3.1 เคารพตนเอง (Respect for self)
        3.2 เคารพผู้อื่น  (Respect for others)
        3.3 รับผิดชอบต่อการกระทำของตน (Responsibility for all your actions)
4. จงจำไว้ว่า การที่ไม่ทำตามใจปรารถนาของตนบางครั้งก็ให้โชคอย่างน่ามหัศจรรย์
5. จงเรียนรู้กฎ เพื่อจะทราบวิธีการฝ่าฝืนอย่างเหมาะสม
6. จงอย่าปล่อยให้การทะเลาะเบาะแว้งด้วยเรื่องเพียงเล็กน้อย มาทำลายมิตรภาพอันยิ่งใหญ่ของคุณ
7. เมื่อคุณรู้ว่าทำผิด จงอย่ารอช้าที่จะแก้ไข
8. จงใช้เวลาในการอยู่ลำพังผู้เดียวในแต่ละวัน
9. จงอ้าแขนรับการเปลี่ยนแปลง  แต่อย่าปล่อยให้คุณค่าของคุณหลุดลอยจากไป
10. จงระลึกไว้ว่า บางครั้งความเงียบก็เป็นคำตอบที่ดีที่สุด
11. จงดำเนินชีวิตด้วยความซื่อสัตย์สุจริต เพื่อที่ว่าเมื่อคุณสูงวัยขึ้นและคิดหวนกลับมาคุณจะสามารถมีความสุขกับสิ่งที่ได้ทำลงไปได้อีกครั้ง
12. บรรยากาศอันอบอุ่นในครอบครัวเป็นพื้นฐานสำคัญของชีวิต
13. เมื่อเกิดขัดใจกับคนที่คุณรัก ให้หยุดไว้แค่เรื่องปัจจุบัน อย่าขุดคุ้ยเรื่องในอดีต
14. จงแบ่งปันความรู้ เพื่อเป็นหนทางก้าวสู่ความเป็นอมตะ
15. จงสุภาพกับโลกใบนี้
16. จงหาโอกาสท่องเที่ยวไปยังสถานที่ต่าง ๆ ที่คุณไม่เคยไป อย่างน้อยก็ปีละครั้ง
17. จำไว้ว่า ความสัมพันธ์ที่ดีที่สุด คือความรักมิใช่ความใคร่
18. จงตัดสินความสำเร็จของตนด้วยสิ่งที่ต้องเสียสละ
19. จงเข้าใกล้ความรักด้วยการปล่อยวาง

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: BABY_CHICK ที่ 15-07-2008 17:46:40

 :L2:มาเป็นกำลังใจครับทั้ง 2คนเลย
ชีวิต มันไม่ได้ยาวนักหรอก
สิ่งใดที่ทำแล้วมีความสุขก็ทำไปเถอะ
ทุกคนมีเหตุผลของตัวเองทั้งนั้น
เวลาเท่านั้น จะทำให้ทุกอย่างคลี่คลาย
ผมอิจฉา นายทั้ง 2คนจัง ที่ยังมีโอกาสได้รักกัน
บางคนไม่มีแม้โอกาส...ที่จะรักใคร เช่นผม

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: kook_kai ที่ 15-07-2008 17:55:36

หวาดดีกั้บ

หลาย ๆ คนอาจไม่คุ้นเคยกั้บผมหรอกกั้บ เพราะผมเป็นประเภทชอบอ่าน ไม่ชอบตอบ

แต่ครั้งนี้ขอนิดนึงกั้บ

ผมว่าไม่มีใครผิดใครถูกหรอกกั้บ กับเรื่องราวที่เกิดขึ้น เพราะถ้าผิดมันผิดตั้งแต่ที่รักกันเล่วกั้บ

แต่ปัญหามันคือ การเปิดใจในการแก้ไขเรื่องทุก ๆ อย่าง ที่ต้องดำเนินไปด้วยกันในเส้นทางเดียวกัน

ของทั้งสองคน

ปัญหาเรายังไม่ได้แก้เราจะรู้ได้ไงว่าแก้ได้หรือไม่ (มันต้องแก้ด้วยกันสองคนกั้บ) แต่มันกลับกลายเป็น

การหนีปัญหา

และเป็นการหนีปัญหา โดยต่างคนต่างเดิน

เอาเป็นว่า ผมจบแค่นี้น่ะ

ผมอยากให้ความรักแบบเรา นั้นมีการอยู่ด้วยกันตลอดไป

แต่อย่างไรก้อตามเราก้อแค่เป็นกำลังใจให้ และต้องเคารพการตัดสินใจของทั้งนิค และ เอ ด้วย

โชคดีทุกคนนะกั้บ

bye

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: hima ที่ 15-07-2008 18:41:20

น้องเอครับ

คงกำลังรู้สึกเศร้าอยู่ใช่มั้ยครับ พี่ไม่ว่าอะไรหรอกนะ สำหรับการตัดสินใจของเรา แต่ว่า ขอแสดงความคิดเห็น เหมือนกับคนอื่นๆตรงที่ ให้นิคไปแต่งงานกับผู้หญิง และมีครอบครัว

ลองคิดดูสิครับ ถ้าน้องเอ เป็นผู้หญิงคนนั้น จะขมขื่นสักแค่ไหน ลองคิดในมุมกลับดูนะครับ ถ้าน้องเอ เป็นเด็กที่เกิดมา จาก พ่อแม่ที่ไม่ได้รักกัน น้องจะรู้สึกอย่างไร

พี่ก็อายุขนาดนี้ ไม่ได้บอกที่บ้านเหมือนกัน ลูกคนจีน เป็นผู้ชายคนเดียว (ที่เหลือ พี่น้องผู้หญิง) พี่ก็ทรมาน สงสารพ่อแม่ แต่พี่ก็ทำอะไรไม่ได้ จะให้พี่แต่งงาน พี่ก็ไม่อยากทำร้ายจิตใจผู้หญิง ไม่อยากทำลายสถาบันครอบครัวในอนาคต ปัจจุบัน ปัญหาก็มีมากอยู่แล้ว

น้องครับ พี่ได้อ่านเรื่องราวของคนอื่นๆ มากมายที่ ห่างเหินกัน หลายปี แต่สุดท้าย รักครั้งแรก มันแรงกว่าที่หลายๆคนคาดคิดนะครับ วันนี้ น้องเอ สามารถเลือกได้ จะไม่พบ จะไม่เจอ และไม่คุยกับนิค มันเป็นสิทธิของน้อง แต่ว่า น้องลองถามใจตัวเองดูสิครับ ชีวิตของน้องเอ จะเป็นอย่างไร......

เหมือนพูดมา กดดันเอเลยล่ะ แต่ว่า พี่ก็พูดด้วยความหวังดีนะ ไม่ได้อยากกดดันจริงๆ สาเหตุที่พูดอย่างนี้ เพราะไม่อยากเห็น เอ ทรมานตัวเอง .......

แน่นอนว่า ไม่มีบ้านไหนหรอกที่จะรับได้ แต่ว่า อยากให้เอคิดนะ สิ่งที่พ่อแม่ต้องการจากเรามากที่สุด ก็คือ เป็นลูกที่ดี เป็นคนดีของสังคม เราอาจจะต้องให้เวลาที่บ้านบ้าง ยังไงๆ ลูก ก็คือ ลูก วันยังค่ำ ส่วนญาติๆ พี่เชื่อว่า เค้าก็จะรับได้เอง น้องไม่จำเป็นต้องบอกญาติๆ บอกแค่ แม่ ก็พอแล้ว.....

พี่ก็มีญาติเยอะ ไม่ต่างจากน้องหรอก สนิทมากด้วย แต่พี่ก็ยังไม่อาจจะเปิดเผยกับใครได้ ทำได้แค่ ยิ้มๆ เงียบๆ ส่วนการไป ต่างประเทศ ไม่ใช่ทางออก ที่จะดีที่สุด ขอบอก.......

สุดท้ายนี้ ขอให้มีกำลังใจนะครับ พี่ขอโทษนะ ถ้าทำให้ เอ คิดมาก

ส่วนนิคครับ ถ้านิคจะไปมีผู้หญิงคนใหม่ พี่ขอเตือนนะ ถ้าไม่ได้รักจริง ก็อย่าแต่งงานเลย อย่าทำร้าย ผู้หญิง อย่าทำร้าย ครอบครัวของตัวนิคเอง ของฝ่ายหญิง และ ลูก ที่จะเกิดมาในอนาคต ......

ถ้าจะมี ก็ขอให้เกิดจากความรักที่แท้จริงนะครับ พี่ขอฝากไว้ (อย่าทำร้ายผู้หญิง เพศเดียวกับแม่เรา)

ขอบคุณครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: InTheSky ที่ 15-07-2008 18:44:42

     :L1: ...เราต้องเจ็บปวดกับความรัก…ไม่ใช่เพราะมันจากเราไป ..แต่เพราะมันยังคงอยู่ต่างหาก ..  :L2:.

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: thomaskung ที่ 15-07-2008 19:22:07

ไม่มีจะพูด

อึ้งอยู่

เรื่องอย่างนี้ถ้าไม่ลองดูก็ไม่รู้หรอกนะว่ามันจะเป็นยังไง

ถ้าคุณเอเลิกกับคุณนิค

นอกจากคุณเอจะหลอกหัวใจตัวเองแล้ว

ยังหลอกญาติพี่น้องอีก

เมื่อถึงเวลา คุณเอก็ควรจะพูดความจริง

มันอาจจะพูดยากนะ แต่นั่นเป็นสิ่งที่เป็นทางออกที่ถูกต้อง

ส่วนเรื่องที่คุณเอขอให้คุณนิคแต่งงานน่ะ

อย่าเลยนะครับ

ผมรู้ดีว่าการแต่งงานโดยที่พ่อกับแม่ไม่รักกันเนี่ยมันเจ็บปวดแค่ไหน

อย่าให้ครอบครัวที่แตกร้าวเกิดขึ้นในสังคมอีกเลยนะครับ

ท้ายที่สุดแล้ว

ไม่ว่าคุณเอกับคุณนิคจะตัดสินใจอย่างไร

ผมก็ขออวยพรให้คุณทั้งคู่มีความสุขนะครับ

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: Otaku ที่ 15-07-2008 20:00:36

เคารพการตัดสินใจของพี่นะ

แต่พี่ก็รู้ไม่ใช่หรอ ว่าหนีอะไรก็หนีได้ แต่หนีใจตัวเองไม่ได้อ่ะ 

เป็นกำลังใจให้พี่เอนะ  :กอด1:


  เป็นกำลังใจให้พี่นิคด้วยคน  อย่าเพิ่งท้อแท้ดิคับพี่นิคสู้ๆ   :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: kana ที่ 15-07-2008 21:05:03

แล้วแต่การตัดสินใจของพี่เอแล้วกันค่ะ เท่าที่ได้อ่านกันมา พี่เอก็รั้นพอดูเหมือนกัน:เฮ้อ:

การคบกัน..นานแล้วนะค่ะ 7ปีที่ผ่านมา ที่บอกว่าไม่มีใครรู้ แน่ใจหรือ??
คนที่ได้ชื่อว่าแม่ ที่พี่เอบอกว่าเค้ารู้ทุกอย่างที่พี่เอเป็น
แน่ใจได้แค่ไหนค่ะ ว่าท่านจะไม่ทราบ???

รู้แต่ไม่พูด เป็นกันหมดทั้งนั้นแหละค่ะ แม้แต่ตัวคานะเองด้วยแม่ก็เคยบอกมา ท่านคงอยากจะให้เราบอกท่านเองมากกว่า แม่ที่รักลูกไม่เคยมีใครบังคับซักครั้ง พูดให้รู้ พูดให้ฟังเท่านั้นเพราะท่านแม่พี่เอเท่าที่พี่เอเล่า ท่านใจดี ท่านคงเข้าใจว่าความรักนั้นเกิดจากจิตใจ ไม่ใช่เหตุผล ไม่ใช่สังคมที่ทำให้เกิดความรัก
เพราะรัก ถึงรัก....นั่นแหละคือสาเหตุ

พี่เอถูกที่แคร์ครอบครัว คนเราเกิดก็เกิดคนเดียว ตายก็ตายคนเดียว พี่เอว่าเห็นแก่ตัวไหม? แล้วถ้าชีวิต ชีวิตหนึ่งจะยอมรับความจริงที่เป็นตัวเราเองบ้างบางอย่างไม่ได้เลยหรือค่ะ
คนเราทำอะไรเพื่อคนอื่นตั้งมากมาย แต่เคยทำเพื่อตัวเองบ้างไหม?

เลิกกันทั้งๆที่รักกันมากที่สุด ยิ่งเห็นพี่เอเป็นแบบนี้ ยิ่งเหมือนส่องกระจกดูตัวเอง
แล้วพี่เอก็จะรู้ว่ามันไม่ง่ายเลยที่จะเริ่มต้นใหม่ ชีวิตเหมือนไหลไปในที่ๆว่างเปล่า ไม่มีที่ยึดเกาะ
ไม่มีใคร ไม่มีอะไรเลย...

เพราะเหตุผลมันแค่ว่า "ไม่ใช่ว่าเราไม่รักกัน แต่เราอยู่ด้วยกันไม่ได้" แค่นี้แหละค่ะ ดูเหมือนจะเล็กเนอะ :เฮ้อ:
แต่ก็ใหญ่พอดูในความรู้สึก เพราะเลิกกันในขณะที่ต่างคนต่างรักกัน เมื่อมันไม่สามารถเกิดเรื่องที่สังคมยอมรับกันได้อย่างที่พี่เออยากให้พี่นิคเป็น
มันเลยต้องจบ...
แล้วหลังจากนี้พี่เอก็จะพยายามทำอะไรต่อค่ะ ลืมพี่นิค หรือนับหนึ่งใหม่
เวลาที่ผ่านมายกให้มันเป็นความฝันที่แสนดี ว่าแบบนั้นเถอะ จริงไหม???
แล้วแต่พี่เอแล้วกันค่ะ คานะว่าพี่เอลองบอกท่านแม่ดีไหม?? หนีอะไรก็หนีเถอะ แต่หนีแม่ตัวเองและความจริงที่เกิดขึ้นไม่พ้น คานะเคยกลัวเหมือนพี่เอกลัวนะค่ะ รักครอบครัวมาก และญาติเราก็รักเรามากๆด้วย ไม่อยากทำให้ใครเสียใจ แต่เมื่อได้เลิกกับคนที่รักที่สุด มันก็ไม่มีอะไรจะเสียหายแล้วค่ะ อยากจะเล่าให้ใครซักคนที่เรารักมากๆฟัง อยากจะบอกเค้าให้รู้ถึงความรู้สึก ถึงแม้ว่าเค้าจะทำร้ายเราหรือรับไม่ได้ก็แล้วแต่ แต่อยากจะบอกให้เขาได้รู้ในเรื่องอยากให้เขาได้รับรู้ความรู้สึกของเราให้มากที่สุด

ท่านเอน่าจะลองปรึกษาท่านแม่นะค่ะว่า ...
"แม่ว่าเราสามารถรักใครมาที่สุดได้นานแค่ไหน??"
"แล้ว7ปีเนี่ย มันนานไหม??"
"แล้วถ้าจะลืมมันจะยากไหมแม่??"
"แล้วถ้าเอ ชอบผู้ชายล่ะ แม่ว่ายังไง??"
"แล้วถ้าเอคบอยู่กับพี่นิคล่ะ แม่ว่ายังไง???"

+++ แม่เป็นเพื่อนแท้มากที่สุดสำหรับเรา คานะบอกพี่เอได้แค่นี้แหละค่ะ ^v^:เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 15-07-2008 21:12:15

 :เฮ้อ: เคารพในการตัดสินใจ ของน้องเอ แต่ยังไง พี่ก็เป็นกำลังใจให้น้องทั้งสอง คนนะครับ  :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: Nick_fAn-A ที่ 15-07-2008 21:24:29

พี่ไม่รู้จะพูดอะไรกับเอได้อีกนะครับ ในเมื่อเอทำเหมือนไม่รู้จักพี่แล้ว
แต่พี่อยากให้เอฟังเพลงพวกนี้นะครับ พี่คิดว่ามันสื่ออะไรออกมาจากใจของพี่ได้มากกว่าคำพูด

http://www.imeem.com/anansiri/music/MuS2QiP_//  = เพลงนี้เป็นเพลงแรกที่พี่ร้องให้เอ เอจำได้ไหมครับที่ห้องคาราโอเกะที่ตึกคอม อย่างที่เพลงบอกครับพี่เป็นเพียงแค่ชายคนหนึ่งไม่ใช่ผู้วิเศษอะไร

ตอนนั้นพี่เองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าพี่เริ่มรักเอตั้งแต่เมื่อไหร่ พี่รู้ว่าตัวพี่เปลี่ยนไป ไม่เหมือนตัวเองที่ผ่านมา ตอนนั้นพี่ไม่รู้ว่าทำพี่ต้องเป็นแบบนั้น แล้วทำไมคนนั้นต้องเป็นเอด้วย = http://www.imeem.com/takashisong/music/2v14gD9p//

แต่ต่อมาพี่ก็ได้ค้นพบว่าเอเป็นคำตอบของหัวใจของพี่ครับ  = http://www.imeem.com/people/jfF_uf//music/xezKkptu/potato_potatomp3/

ตั้งแต่ตอนนั้นพี่ก็ให้สัญญากับตัวเองในใจว่าเอจะเป็นคนสุดท้ายของพี่ตลอดไป ซึ่งพี่ไม่เคยบอกเอเลยว่าพี่ไม่สามารถรักใครได้อีก ถ้าคนนั้นไม่ใช่เอ = http://www.imeem.com/takashisong/music/2v14gD9p//

เอเข้ามาในชีวิตพี่ มาคอยให้กำลังใจเวลาที่พี่ท้อแท้กับหน้าที่ภาระกิจการงานต่างๆ พี่พูดได้เลยว่าถ้าไม่เอในตอนนั้น คงไม่มีพี่ในวันนี้ =
http://www.imeem.com/yaiitrryii-mint/music/eU2WsBYs/seed_mp3/

 เอทำให้พี่เปลี่ยนไปหลายๆอย่าง ทำให้พี่มีชีวิตที่สมบูรณ์ขึ้น ปัญหาที่เกิดขึ้นในตอนนี้มันเป็นเรื่องที่ยากจะแก้ไขได้ พี่เข้าใจดี มันไม่ใช่แค่ระหว่างเราสองคน แต่มันเกี่ยวพันไปถึงอีกหลายคน เกี่ยวถึงครอบครัวและผู้มีพระคุณของเรา จนบางครั้งพี่เคยคิดจะบอกความจริงกับครอบครัวของเราทั้งสองคน ใครจะมองว่าพี่เป็นลูกอกตัญญู เป็นคนไม่มีความรับผิดชอบ พี่ก็จะไม่สนใจในสายตามุมมองของคนอื่น พี่แค่อยากให้เอมีความสุข ให้พี่เป็นคนดีของเอคนเดียวก็พอครับ =
http://www.imeem.com/mrkyobirth/music/lYqPT91J/ten_teerapak_kondeenisaitater/

แต่อยู่ดีๆเอกลับบอกไม่รู้จักพี่ ลืมพี่ไปแล้ว ให้พี่ลืมเอด้วย เอคิดว่าพี่จะลืมได้ง่ายๆเหรอครับ =
http://www.imeem.com/people/rGmyqjj/playlist/ZrTna6Hd/music_playlist/

เอบอกว่าไม่ให้พี่ติดต่อมา อีเมล์ที่พี่ส่งไปเอก็ไม่ตอบกลับ ไปหาที่บ้านก็ไม่ออกมาพบ อ้างว่านอนอยู่บ้างล่ะ ไม่สบายบ้างล่ะ พี่โทรไป เอก็ไม่รับสาย ปิดเครื่องหนี โทรเข้าเบอร์บ้านก็ไม่รับ ที่พี่โทรไปแค่พี่อยากรู้ว่าเอเป็นยังไงบ้าง ก็เท่านั้น พี่คงไม่เซ้าซี้อะไรเออีกแล้วครับ เพราะพี่รู้ว่าพี่คงไม่มีสิทธิ์อะไรอีกแล้วที่จะโทรหาเอ แต่พี่ก็อดที่จะโทรหาเพราะเป็นห่วงเอไม่ได้นะครับ=
http://www.imeem.com/people/GsjoRF/music/7iuH59DK//

เอทำอย่างนี้เพื่ออะไรครับ เอบอกพี่ได้ไหม ทำไมเอถึงอย่าให้พี่เลิกกับเอ ให้พี่ลืมเอ ถ้าเป็นปัญหาที่ครอบครัวพี่ว่าเราค่อยๆคุยให้เขาเข้าใจดีไหม พี่ไม่สนอะไรอีกแล้ว พี่พร้อมกับทุกสิ่งที่จะเกิดขึ้น บางครั้งเหมือนพี่จะเข้าใจเอดีที่สุด แต่หลายครั้งพี่เองก็เหมือนไม่รู้ไม่เข้าใจอะไรในตัวเอเลย =
http://www.imeem.com/people/SYONIB/music/V0eFf1jz/bodyslam/

พี่อยากบอกว่าพี่ยังรักเอนะครับ ไม่ว่าที่วันผ่านมา ตอนนี้วันนี้ หรือวันพรุ่งนี้และต่อๆไป พี่ก็ยังจะบอกว่าพี่รักเอครับ =
http://www.imeem.com/people/qdPLiDQ/music/nhdip8KA/aof_tomorrow/

ไม่ว่าเอจะหนีพี่ไปไหน พี่คงไม่เล่นวิ่งไล่จับกับเอแล้วครับ พี่เหนื่อยแล้ว พี่ตามเอมาตลอด แต่ให้รู้ไว้ว่าพี่ยังคอยเออยู่ตรงนี้เสมอนะครับ =
http://www.imeem.com/calabur/music/9u-I-GZ9/hum/

ไม่ว่าเอจะทำตัวยังไง พี่ก็รับเอได้เสมอนะครับ เพราะยังไงพี่ก็รักเอ ความรักที่ผูกพันกัน =
http://www.imeem.com/may-louis/music/r725i9DR//

และพี่ก็จะรักเอตลอดไป ถึงแม้เอจะจากไปไหนก็ตาม พี่ก็ยังจะรักเอจนวันสุดท้ายของชีวิตพี่ =
http://www.imeem.com/mhaja/music/8OCtHtNZ//

เพลงทั้งหมดนี้พี่ให้สื่อแทนคำพูดพี่นะครับ มันเป็นเพลงที่เราชอบฟังร่วมกันตอนที่พี่เป็นดีเจไปจัดรายการไงครับ  พี่หวังว่าเราจะมีกันและกันต่อไปได้นะครับ พี่หวังอย่างนั้น ถึงแม้จะให้พี่ทำอะไรก็ยอมครับ ขอให้พี่มีเอ เอมีพี่ก็พอแล้วครับ =
http://www.imeem.com/somsan/music/bJSIWpzW/flure/

ปล. - วันนี้ตอนสี่ทุ่มพี่จะออนไลน์คอยนะครับ ถ้าเอไม่ยอมคุยกับพี่อีก พี่จะนัดคนในบอร์ดนี้ที่อยู่ขอนแก่นไปหาเอที่บ้านในวันพรุ่งนี้เลยครับเลย เอจะไม่ออกมาพบให้มันรู้ไป ในบอร์ดนี้ใครที่อยู่ขอนแก่นช่วยติดต่อมาหาผมด้วยนะครับ อย่างน้อยก็มีน้องเกียร์คนหนึ่งล่ะ พี่ไม่อยากทำอย่างนี้แต่เอไม่รับสายพี่เลย คุยในMSNก็ไม่ตอบ คอมเม้นท์ในHi5ก็ลบของพี่ทิ้ง ไปหาที่บ้านก็ไม่ออกมาพบ คงมีแต่วิธีนี้ที่พี่จะได้คุยกับเอ

-   อีกอย่างพี่ส่งลิ้งค์เวบนิยายไปให้โอ๊ตแล้วด้วย พี่บอกว่าอ่านให้จบแล้วโทรมาหาพี่ อย่าดทรหาเอหรือบอกอะไรกับใคร พี่มีเรื่องต้องคุยกับโอ๊ต เอคงเข้าใจว่าพี่ทำอย่างนั้นไปเพื่ออะไรนะครับ แต่พี่ต้องทำถึงแม้ว่าเอจะโกรธหรือเกลียดพี่ก็ตาม พี่คงต้องทำอะไรซักอย่าง ถึงการกระทำของพี่มันจะไม่ได้ปรึกษาเอก็ตาม เพราะที่เอทำลงไปตอนี้ก็ไม่ได้ปรึกษาพี่เหมือนกัน ที่พี่ทำไปเพราะพี่รักเอนะครับ พี่ไม่อยากให้เอลำบากใจอยู่คนเดียว ให้พี่มีส่วนช่วยบ้างเถอะครับ
-   วันนี้พี่ทำวิทยานิพนธ์เสร็จหมดแล้วครับ จันทร์หน้าสอบกับที่ปรึกษา ถ้าผ่านก็ทำเรื่องบได้เลย จบก่อนตั้งเทอม ตอนนี้พี่อยากได้กำลังใจจากเอนะครับ ไม่รู้ว่าพี่ยังมีสิทธิ์จะได้กำลังใจจากเออยู่หรือเปล่า แต่เออย่าลืมข้อตกลงที่ 2 นะครับ มันเป็นข้อตกลงที่เอตั้งขึ้นมาเอง ถ้าเราจะจากกันเราจะไม่ประชดใส่กัน เรายังจะเป็นเพื่อน พี่น้องที่ดีให้กันไงครับ เพื่อนพี่น้องเขาให้กำลังใจกันได้นะครับ ถึงแม้ว่าพี่จะไม่อยากให้มันเป็นแบบนั้น แต่ก็ยังดีกว่าที่มันเป็นตอนนี้

- ทุกคนอย่าว่าเอเขาอีกเลยนะครับ เรื่องทั้งหมดที่เอตัดสินใจอาจจะเป็นเพราะตัวผมเองก็ได้ครับ ที่ไม่เคยทำให้เอแน่ใจใจตัวผมเอง

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: yuiyui ที่ 15-07-2008 21:40:16

ไม่ได้อยู่ขอนแก่น แต่จะเป็นกำลังใจให้นะคะ :L2: :L2: :L1:

อยากให้คุณเอ ลองมาคุยกับ คุณนิค หันหน้าคุยกันดี ๆ  อย่างน้อยเวลา 7 ปี ที่ผ่านมาคุณทั้งสองคนก็เป็นคนรัก

และเป็นคนรู้ใจที่สนิทกันที่สุด ทั้งสองบ้านก็คงรู้ข้อนี้ อยู่ดี ๆ จะไม่เจอกัน ไม่คุยกัน ทางบ้านก็คงเป็นห่วง

ว่าเกิดอะไรขึ้น อย่าทำให้คนสองคนที่รู้จักกันมานานต้องเป็นคนแปลกหน้ากัน มัน :sad2:

ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นขอเป็นกำลังใจให้ทั้งคู่นะค่ะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 15-07-2008 21:42:23

 :a2:เป็นกำลังใจให้น้องนิค ตามหาหัวใจกลับมา  :L1: o13 :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 15-07-2008 21:45:36

ขอให้ปัญหาผ่านไปด้วยดีนะคับ

เป็นกำลังใจให้ทั้งสองคนคับ :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: poom ที่ 15-07-2008 21:58:57

 :เฮ้อ:พี่นิคส่งให้แต่น้องของเอคนเดียวเหรอแล้วทางฝ่ายพี่นิคละส่งให้ใครรับรู้บ้างป่าว :เฮ้อ:

ถ้าน้องของเอรู้เรื่อง...แล้วมีหรือที่แม่จะไม่รู้...พี่นิคคงต้องบอกแม่บอกพ่อพี่เช่นกันนะ...

ทำอะไรให้มันกระจางไปเลย... :เฮ้อ: อย่าให้ฝ่ายน้องเอรับรู้เพียงข้างเดียว..

***นี่อาจจะเป็นสิ่งที่อยู่ในใจน้องเอก้อได้ใครจะรู้ วันที่คุยทางเอม พี่จำได้ป่าวมีคนถามว่าจะบอกทางบ้านมั้ย...แล้วพี่บอกว่าไม่บอกแน่นอน...ที่น้องเอจะตัดขาดอาจจะมาจากเหตุนี้ก้อได้นะ***

อยากฟังข่าวดี.....

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: P_love ที่ 15-07-2008 22:03:21

 :L2: :L2:เป็นกำลังใจให้พี่นิค ขอให้อุปสรรคทุกอย่างผ่านไปด้วยดีนะคะ พี่นิคสู้ ๆ นะคะ :a2: :a2:

และอยากบอกเอว่าบางครั้งการตัดสินใจบางอย่างก้อควรใช้หัวใจมากกว่าสมองนะคะ  

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: butterfly ที่ 15-07-2008 22:06:50

หนูจะช่วยขอร้องต่อสิ่งศักสิทธิ์ ให้เรื่องของพี่ทั้งสองผ่านไปได้ด้วยดีนะค่ะ

ถึงเราจะไม่เคยรู้จักกันเลย แต่ก็จะให้กำลังใจให้พี่ทั้งสอง ให้เข้าใจกันเร็ว ๆ นะค่ะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: maabbdo ที่ 15-07-2008 22:08:16

 :กอด1: :กอด1: :กอด1:

 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: Tsukasa999 ที่ 15-07-2008 22:19:03

ไม่อยากต่อว่าค่ะ แต่เตือนในฐานะกัลยามิตรที่ดี คำพูดไม่สวยหรู ไม่รื่นหู แต่คนที่หวังดีย่อมไม่แนะพาลงเหว

เอคิดดีๆนะ คุณกำลังผลักปัญหาไปให้คนที่คุณรักเค้าต้องแก้ไขด้วยสถานะการแต่งงานที่ไม่น่าจะเกิดขึ้น ในขณะที่คุณแคแก้ปัญหาด้วยการ่ดามหัวใจตัวเอง นั่งเลียแผลไปวันๆ โอเค คุณหาย แต่คนอื่นหายไหม   คิดดีๆนี่เตือนสติในฐานะเพื่อนร่วมบอร์ดคนหนึ่ง ถึงคิดจะแก้สภาพการณ์แบบที่เกิดขึ้น ควรจะปรับที่ตนเองก่อนจะให้คนอื่นปรับตามเกมส์ของเรา อย่ามองแต่ตัวเองสิ มองคนอื่นด้วย

ถ้าคิดจะหนีไปไกลแล้วมองดูคนรักหายไปอย่างผู้ให้... แต่จริงๆคุณกำลังทำอะไรอยู่... กำลังทำร้ายใครอยู่หรือเปล่า

ถ้าจะจบก็ทำให้มันดีๆ เราเคยทำแบบคุณ ทิ้งปัญหาแล้วทำหน้าเบลอใส่... แต่ต่อมาเมื่อหูตาสว่างขึ้น อยากจะย้อนเวลาแทบใจจะขาดก็ทำไม่ได้ ชื่อเสียงก็เสียหาย ทั้งขึ้นทั้งล่อง ...แล้วได้อะไรนอกจากความเสียใจ ขอโทษไปตอนนี้ก็ไม่ได้ เพราะตัวเราตอนนั้นไม่ได้ขอโทษเค้าไว้

ไต่รตรองผลที่จะตามมาให้ดี ไตร่ตรองความรู้สึกของตัวเองให้ดีหากต้องเจอสิ่งที่เกิดขึ้น...  :เฮ้อ:

เอาใจช่วยทั้งคู่ค่ะ อย่าให้มันเป็นแบบนี้ อายุสั้นนะคิดมากเนี่ย

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: แก้ว ที่ 15-07-2008 22:22:23

ไม่ว่าใครจะว่ายังไง แก้วขอเข้าข้างเอนะคะ
อยากให้รู้ว่า อย่างน้อยก็มีแก้วเป็นเพื่อนในบอร์ดนี้ล่ะกัน  :L2:


แก้วก็แอบเชียร์พี่นิคในใจค่ะ
หวังว่าเหตุการณ์ต่าง ๆ คลี่คลายในทางที่ดี
แก้วขอพรจากองค์พระธาตุให้พี่นิคสมหวังดั่งตั้งใจนะคะ  :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 15-07-2008 22:31:42

เชื่อในความรักของนิคกับเอ

เชื่อในบุญกุศลที่นิคกับเอทำร่วมกัน

เชื่อในพลังของคนในเล้า

คงจะมีปาฏิหารย์นะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 15-07-2008 22:41:35

 :L2: :L2: :L2: :L2:
เชื่อว่าเรื่องจะผ่านไปได้ด้วยดีค่ะ สู้ๆ :a2:

น้องเอ คู่หนู นิคคุงเขาก็ยืนหยัดข้างเอ สู้ไม่ถอย พร้อมจะก้าวไปด้วยกันกะเอ หนูจะกลัวอะไรคะ?
เรื่องรัก สมองใช้ไม่ได้หรอกคะต้องใช้หัวใจ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: ★L'Hôpital ที่ 15-07-2008 22:47:01

อยากให้เรื่องของพี่เอกับพี่นิคจบกันอย่างมีความสุขนะครับ  :L2:

พี่เออย่าหนีหัวใจของตัวเองไปเลยนะครับ

เรื่องทุกเรื่อง ปัญหาทุกปัญหามีทางออกในตัวมันเองนะครับ

เรื่องของความรักต้องใช้หัวใจในการแก้ปัญหานะครับ บางครั้งการคิดอะไรมากเกินไปก็ทำให้ตัวเราเองไม่มีความสุขนะครับ

เรื่องของความรักบางครั้งเราก็ต้องเห็นแก่ตัวเองบ้างนะครับ...ไม่อยากให้พี่เอหลีกหนีปัญหานะครับ


ส่วนพี่นิคก็ต้องจัดการเรื่องทางที่บ้านของพี่ให้ชัดเจนด้วยนะครับ อย่าทำให้พี่เอต้องกังวลเรื่องปัญหาของที่บ้านพี่นะครับ

แม้ว่าผมจะไม่ได้อยู่ที่ขอนแก่น แต่ก็ขอส่งกำลังใจไปช่วยนะครับ

ขอให้เรื่องราวต่างๆ คงคลี่คลายไปในทางที่ดีขึ้นนะครับ

 :L1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: Mint ที่ 15-07-2008 22:55:11

 ไม่รู้จะพูดอะไรดี

เอาเป็นว่า เป็นกำลังใจให้แล้วกันนะคะ

อยู่ห่างๆอย่างห่วงๆละกันค่ะ

 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 15-07-2008 22:59:14

ผมเกลียดคุณ

คุณบอกน้องผมทำไม

เราไม่ต้องมาเจอกันอีกแล้ว

เราไม่รู้จักกันตั้งแต่นี้

ผมเกลียดคุณ  ผมไม่รักคุณแล้ว

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: bellary ที่ 15-07-2008 23:04:45

อย่าหนีอีกเลยพี่เอ  หนีอะไรก็หนีได้แต่พี่เอหนีหัวใจตัวเองได้ไหม  เบนว่าพี่เอกำลังจะทำบาปนะ  บาปที่พี่เอกำลังผลักไส้ให้พี่นิคไปแต่งงานกับผู้หญิงคนหนึ่ง  คนที่สามีเธอไม่ได้รักเธอหรือลูกของเธอ  พี่เอเป็นคนชอบทำบุญ คงไม่อยากทำบาปกับผู้หญิงคนนั้นนะ   ที่เบนพูดมา  เบนไม่ได้ว่าพี่เอว่าผิดนะ  แต่อยากเตือนไว้  และเรื่องแต่งงานมันก็เรื่องในอนาคต  พี่เอกำลังจมอยู่กับตัวเองอยู่หรือเปล่า  

ปล.พี่นิครักพี่เอมากนะ  จากที่เบนสัมผัสได้

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: winwell ที่ 16-07-2008 00:49:54

พี่เอคิดดีแล้วหรอที่จะให้พี่นิคแต่งงานมีลูกน่ะพี่เอคิดอย่างนั้นแล้วจะดีหรอการแต่งงานเกิดขึ้นจากความรักแต่พี่เอให้พี่นิคไปแต่งานมีลูกแต่พี่นิคจะมีความสุขหรอแล้วตัวพี่เอเองละจะมีความสุขหรอถ้าพี่นิคไปแต่งงานจิงๆมันจะเจ็บปวดทั้งสองฝ่ายนะอาจจะสามด้วยผมเห็นใจพี่นิคมากเลยรักกันมานานน่ะพี่เอจะปล่อยให้มันพังไปง่ายๆหรอถึงผมจะยังไม่ได้อ่านเรื่องนี่แต่อยากให้พี่เอนึกถึงสิงดีๆที่พี่นิคทำให้ไม่ว่ามันจะง่ายหรือลำบากอยากให้พี่เอทบทวนใหม่น่ะ

ปล1.เป็นกำลังใจให้พี่นิคคับ :L2: :L2: :L2:
ปล2.อยากให้พี่เอคิดใหม่น่ะรักกันมาตั้งนานจะปล่อยไปง่ายๆเชียวหรอ :กอด1: :กอด1:

ความรักคือคน2คนที่เข้าใจกันถึงจะเป็นรักที่แตกต่างแต่มันคงในความรักแล้วจะพบความสุข

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: uuro ที่ 16-07-2008 01:19:01

       อย่าหลอกตัวเอง เอ แม้แต่ตัวเองยังไม่ยอมเผชิญหน้ากับความจริงที่ตัวเองเป็น แล้วจะต้องหนีไปอีกถึงเมื่อไหร่ เมื่อไหร่ตัวเอเองแหละจะเจอความสุข
เอทำอย่างนี้เพราะอยากให้แม่ให้น้องมีความสุข แล้วลองคิดว่าถ้าตัวเองอยู่ในฐานะของแม่ที่ผลักความทุกข์ใหญ่หลวงให้ลูกรับไว้โดยที่ตัวเองไม่รู้ ถ้าวันนึงแม่เอต้องมาร้องไห้โทษตัวเองว่าเป็นคนทำให้เอต้องปกปิดและไม่มีความสุข ไม่คิดว่าแม่เค้าจะยิ่งเจ็บสาหัสเหรอ
         ความสุขของคนเป็นแม่ ก็คือลูกเติบโตอย่างมีความสุข เพราะงั้นทำให้ตัวเองพบความสุขที่แท้จริง เพื่อแม่เถอะนะ
         สิ่งที่เอเป็น เออาจคิดว่ามันยากเหลือเกินแก่การยอมรับ แต่เชื่อเถอะว่ามันไม่ยากเกินกว่าความรักความเข้าใจ และความผูกพันที่แม่จะให้กับเอ และพาเอข้ามผ่านทุกข์ครั้งนี้หรอกนะ
         พี่เป็นคนนึง ที่ทำรักแท้หลุดมือไปแล้วเพราะความกลัว มันเจ็บปวดทรมานมากนะ ถึงวันนี้จะยังหายใจ แต่เอรู้มั้ยพี่เพิ่งรู้สึกว่าการหายใจมันเหนื่อยเหลือเกิน พี่หายใจเพื่อรอคอยวันหลับไหลไม่ต้องตื่นแค่นั้น ตอนนี้เอยังมีความรักอยู่ในมือถือมันไว้ดีๆ กำมันไว้แน่นๆ วันนี้อาจหายใจลำบาก แต่มันก็ทำให้รู้ค่าของลมหายใจ
          เป็นกำลังใจให้นะ เพราะทุกวันนี้การที่ได้เห็นความรักของคนอื่นงอกงามมันก็เป็นการต่อลมหายใจแผ่วๆของพี่เหมือนกัน

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: JoJo ที่ 16-07-2008 01:56:28

น้องเอ
คอมเม้นท์อันก่อนถ้ามันแรงไปก็ขอโทษนะ  ไม่ได้คิดว่าเอเป็นคนไม่ดี  พี่แค่ไม่เข้าใจการกระทำของเอน่ะ
ก็ประคับประคองความรักมาได้หลายปีแล้ว  ที่เขียนนิยายเรื่องนี้ก็เพราะอยากให้ของขวัญนิคใช่มั้ย
2 อาทิตย์ที่แล้ว เอกับนิคยังไประลึกความหลังที่บึงสีฐานด้วยกันใช่มั้ย  พอมาวันนี้ เอจะทิ้งทุกอย่างแล้วหายไปจากชีวิตนิคซะงั้น  ขนาดพี่เป็นคนนอกยังเครียดเลย  แล้วคิดว่านิคจะเป็นขนาดไหนล่ะ
อย่างน้อยก็คุยกับนิคเถอะค่ะ ให้เค้าได้เข้าใจเหตุผลของเอ  การถูกบอกเลิกโดยไม่อธิบายอะไรเลยมันทรมาณนะ
แล้วก็รักษาตัวด้วย (กลัวเอคิดมากจนล้มป่วยอีก)

นิค
อ่านที่นิคเขียนแล้วอยากร้องไห้  บททดสอบครั้งนี้คงยากที่สุดแล้ว ขอให้ผ่านไปได้ด้วยดีนะ

เสียดายที่ไม่ได้อยู่ขอนแก่น เพื่อนๆที่อยู่ที่นั่นช่วยนิคด้วยนะคะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: moonlight ที่ 16-07-2008 02:09:12

คุยกันให้รู้เรื่องดีกว่านะค่ะ

7ปี...มันนานนะคุณเอ๋

เป็นกำลังใจให้ทั้ง2คนค่ะ

 :L2: :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: panang ที่ 16-07-2008 06:48:22

 :เฮ้อ: พี่เป็นคนนอกอ่ะนะ รับรู้แค่ส่วนที่เอเล่าเท่านั้น

ยอมรับตั้งแต่แรกที่อ่าน ก็รู้สึกว่า อนาคตความรักของทั้งคู่ไม่สดใสเลย

เพราะทั้งนิดและเอ เป็นคน แคร์สังคม แคร์คนรอบข้าง


 :sad2: อ่านที่นิคเขียนแล้ว เศร้านะ ใจหายแทน

แต่พออ่านมาถึง ประโยคที่ว่า นิคส่งเรื่องนี้ให้น้องชายเอ   :a6:
กะแล้วว่า เรื่องต้องไปกันใหญ่ 

ไม่รู้ว่า ส่ายไปรึเปล่านะ เอกะนิค หันหน้ามาคุยกันเถอะ ตกลงกันด้วยดี
จะสู้ก็ควรร่วมใจกันสู้ จะถอยก็บอกลากันอย่างเข้าใจ นะ

เป็นกำลังใจ ให้ทั้ง2 คน  :L2:

ปล.อย่าประชดรักนะคะ เข้มแข็ง ขอให้ผ่านมันไปให้ได้ค่ะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 16-07-2008 08:00:33

ควรามรักมันไม่มีเหตุผลในตัวเองหรอก
แต่ความรักมันมักมีความรู้สึกที่ละเอียดอ่อน



ขอให้แคร์ความรู้สึกกันให้มากๆๆนะคับ


เป็นกำลังใจให้คับ :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: hima ที่ 16-07-2008 08:06:25

ดีอีกรอบครับ น้องเอ และนิค

ถ้าน้องเอ ได้อ่านข้อความนี้นะครับ พี่พอเข้าใจ ความรู้สึกตอนนี้ว่า น้องเอ สับสนมากแค่ไหน และคงเครียดกว่าเดิม เมื่อรู้ว่า นิค ได้ส่ง link ไปให้โอ๊ตอ่าน.......

น้องเอครับ พี่อยากให้ เอ คิดในมุมกลับบ้างครับว่า ถ้าสมมติว่า น้องเอ เป็นแม่ แล้วลูกชายคนโต บอกกับน้องเอ (ในฐานะที่เป็นแม่) น้องเอ จะรู้สึกอย่างไร และจะตอบลูกตัวเอง อย่างไร....... จะให้ตัดขาด ความเป็นแม่ลูก เลยเหรอ จะให้บอกว่า เลิกเด็ดขาด กับนายคนนั้น เลยเหรอ...... น้องเอ จะทำอย่างไร ถ้าน้องเอ เป็นคุณแม่........

พี่ก็พอจะเดาความรู้สึกได้ ว่าจะเป็นอย่างไร แต่พี่คิดว่า คุณแม่ท่าน ก็รักลูกมากพอ และเลี้ยงดูมานาน ท่านย่อมรู้อยู่แล้ว ว่าลูก นิสัย อย่างไร คิดอย่างไร แน่นอนว่า แม่คงอยากเห็นลูก มีครอบครัว มีฝั่งฝา แต่ท้ายที่สุดแล้ว อดีต ก็คือ อดีต เราแก้ไขอะไรกับมันไม่ได้ ในทำนองเดียวกัน แม่ก็ต้องเรียนรู้ ที่จะยอมรับ กับความจริงที่เกิดขึ้น พี่เชื่อว่า แม่ของน้องเอ น่าจะรับได้ เพราะว่า แม่ก็รู้จัก นิค อยู่แล้ว และเห็นกันมาตั้งนาน ไม่ใช่ แว่บๆเพิ่งรู้จักกัน น้องเอ รู้สึกอย่างไร น่าจะระบายบ้างนะครับ.........

อยากให้ลองคิดในมุมกลับ ดีๆนะครับ ถ้า น้องเอ เป็น นิค น้องเอ จะตอบสนอง เหตุการณ์นี้อย่างไร น้องเอ จะทำยังไง

สำหรับตอนนี้ พี่คิดว่า ทางครอบครัว อาอี๊ หรือว่า คนอื่นๆ คงคิดต่างๆนานา แล้วล่ะครับ ว่าเกิดอะไรกับน้อง และถ้าเค้าคิดไปเอง สิ่งที่น้องเอกลัว ก็จะเกิดขึ้น เร็ววันแน่นอนครับ ......... ไม่ได้ขู่นะครับ และไม่ได้ทำให้เครียดขึ้น แต่อยากให้น้องเอ ออกมายอมรับกับสถานการณ์ความเป็นจริง

น้องเอ ลองคิดดูนะครับ ถ้าน้องเอ เป็นอาอี๊ แล้วอยู่ๆ หลานชายสุดที่รัก เกิดอาการ ไม่กินข้าว ไม่รับโทรศัพท์ ไม่คุยกับเพื่อนที่สนิทที่สุด น้องเอ จะคิดอย่างไร (ในฐานะ เป็นอาอี๊) ลองจินตนาการดูนะครับ คนรอบข้าง ห่วงน้องเอ มากขนาดไหน.......

น้องเอ ไม่สามารถบังคับใจใครได้หรอกครับ เพราะชีวิต เป็นของคนๆผู้นั้น เฉกเช่น ตัวน้องเอง ก็ไม่สามารถบังคับใจ ให้รัก หมอที เก่ง แป้ง หรือ นิค ได้ พี่ว่า ตอนนี้ คือการเรียนรู้นะครับ เรียนรู้ ที่จะยอมรับ กับสิ่งที่เกิด และแก้กับปัญหาที่กำลังเจอ (หรือ คาดว่าจะเจอ)

ยามที่น้องเอ ต้องการกำลังใจ จำได้มั้ยครับ มีใครบ้าง ที่อยู่รอบข้าง นอกจาก แม่ น้องชาย อาอี๊ และเพื่อนๆแล้ว คนๆนึง ที่เป็นกำลังใจให้เอ เสมอ ไม่ว่า เขาจะเหน็ดเหนื่อย แค่ไหนก็ตาม คนๆนั้น อยู่ข้างกาย น้องเอ เสมอ ใช่มั้ยครับ....... วันนี้ คนๆนั้น ก็ต้องการกำลังใจ จากน้องเอ เช่นกัน ......... แล้ว เอ จะไม่คิด ช่วยเหลือ หรือให้กำลังใจบ้างหรือครับ อย่าลืมนะครับ การสอบ thesis ไม่ใช่ง่ายๆ ถ้าหมดกำลังใจ ท้อแท้ แล้ว มันจะเรื่องใหญ่แค่ไหน.......

พี่ก็พล่ามมาซะเยอะ พี่รู้ว่า เอ เป็นคนคิดมาก และเก็บกด ไม่ต่างจากพี่หรอกครับ และเพราะความเป็นคนคิดมากนี่แหละ เราจึง กังวล กับอนาคต ที่ยังมาไม่ถึง และเครียดไปไกล....... พี่ได้เรียนรู้ว่า การได้ระบาย และมีคนช่วยพี่คิด มันทำให้พี่ กล้าที่จะสู้กับอุปสรรค ที่เรากลัว และกังวล

อะไร คือสิ่งที่น่ากลัวที่สุดในชีวีตคนเรา ไม่ใช่ปัญหาครับ ไม่ใช่อุปสรรค แต่เป็น "ความกลัว" ที่เราสร้างมันขึ้นมาเองครับ ต่อให้ นิคทำตามที่เอเรียกร้องสำเร็จ เอ ก็จะไม่มีความสุข เพราะว่า เอ ขังตัวเอง ไว้ใน "กรงแห่งความคิด"

ทางออก มีอยู่แล้ว เหลือแค่ เอ จะตัดสินใจ เมื่อไหร่ เมื่อ เอ เรียนรู้ ก้าวข้ามกับมัน อิสรภาพ รอน้องเอ อยู่....... แน่นอนว่า เราอาจจะเจอกับสิ่งที่เรากังวลไว้แล้ว แต่อย่าลืมว่า มีคนอีกกี่สิบ กี่ร้อย กี่พัน คน ที่เป็นกำลังใจให้เออยู่....... ลองมองดูสิครับ มีใครบ้าง ที่อยู่ตรงนั้น (อย่างน้อยๆ ก็แฟนๆในเล้านี้) 5555

ลองคิดตามนะครับ พี่เชื่อว่า คนที่จบ ปริญญาตรี มาได้ ย่อมสามารถคิดตามได้ เพียงแต่ เวลานี้ อารมณ์ อยู่เหนือความคิด เท่านั้นเอง การตัดสินใจ การมองโลก มักจะ คลาดเคลื่อนจากความเป็นจริง.......

พี่ขอเสนอน้องเอ ได้มั้ยครับ หากระดาษมา 1 แผ่น เขียนทางออก ที่น้องเอคิดว่า เป็นไปได้ ทำเป็นตาราง 3 ช่อง โดย ช่องแรก ทางออก ที่น้องเอ คิดว่า เป็นไปได้ทั้งหมด ช่องที่สอง ผลกระทบที่มีต่อ แม่ น้องโอ๊ต อาอี๊ (ญาติคนอื่นๆ ที่น้องเอคิดว่า สำคัญ) ความรู้สึกของเอ และ นิค และช่องสุดท้าย คือ ผลลัพธ์ ระยะยาว (3 ปี 5 ปี หลังจากนี้)

แล้ว เทียบ ดูนะครับ ว่า แต่ละคน จะเป็นอย่างไร ที่สำคัญที่สุด น้องเอ จะเป็นอย่างไร........

น้องเอ เจ็บ นิคก็เจ็บ ไม่แพ้เอ หรอกครับ ที่สำคัญ คนที่เป็นแม่ เจ็บปวด ยิ่งกว่าที่ลูกเจ็บปวด ซะอีกครับ........ ถ้าเลือกได้ แม่ย่อมอยากเจ็บปวดแทนลูกอยู่แล้ว ณ ภาวะ ตอนนี้ ไม่มีใครไม่เจ็บ แต่อยู่ที่ว่า เอ จะให้อาการเจ็บปวด ดีขึ้น เมื่อไหร่ ต่างหาก แล้วลองคิดอีกรอบนะครับ ถ้าแม่ มารู้ทีหลังว่า ที่เอ ไม่ทานข้าว ไม่พูดจา ไม่คุยกับใครๆ เพราะกังวลเรื่อง ความสัมพันธ์กับนิค แล้ว แม่ จะรู้สึกอย่างไร ลองคิดดูนะครับ

สู้ๆนะครับ พี่ก็เป็นกำลังใจให้ห่างๆ ส่วนนิค ครับ พี่เข้าใจ ว่าเรารู้สึกร้อนใจ อย่างไร แต่การ ตาม ตอนนี้ มีแต่จะทำให้สถานการณ์แย่ลง สิ่งที่ นิค ทำได้ พี่ว่า ตั้งใจกับการสอบ thesis ดีกว่าครับ อยู่นิ่งๆครับ เขียนจดหมาย ระบายความรู้สึกก็ได้นะครับ หรือว่า ไปออกกำลังกาย เมื่อเครียดเรื่องเอ เมื่อ เอ คิดได้ เค้าก็จะมาจัดการน่ะครับ นิค ก็รู้จักนิสัย เอ ดีอยู่แล้วไม่ใช่เหรอครับ

ที่พี่เขียนมาแบบนี้ เพราะพี่ก็เป็นคนลักษณะความคิดเดียวกับเอ จึงเดาความรู้สึกเอา ว่าคงคล้ายๆกัน และต้องขอโทษ ถ้าทำให้ ทั้ง นิค และเอ ไม่พอใจ กับคำแนะนำ หรือ สิ่งที่พี่ไปยุ่งด้วยนะครับ

ขอโทษ และขอบคุณครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: micaeal ที่ 16-07-2008 08:19:26

ความรักมันขึ้นอยู่กับคน 2 คน นะครับ ไงก็ลองคิดดูดี ๆ ปล่อยวาง ละทิ้งคนรอบข้างสังคม คนรอบตัวดูซักพัก อาจจะทำให้อะไร ๆ ดีขึ้นก็ได้ ไม่ต้องคิดถึงอนาคต ให้คิดแค่ปัจจุบันก็พอครับ เพราะอนาคตเป็นสิ่งที่ยังไม่เกิด แล้วเราก็คงไปกำหนดอะไรมันไม่ได้ด้วย

มีความสุขกับสิ่งที่เกิดขึ้นตรงนี้ก็เพียงพอแล้วไม่ใช่เหรอครับ บาสก็เข้าใจนะ แต่ถ้าเรายอมสละบางสิ่งเพื่อบางสิ่ง แล้วไม่ไม่เกิดความสุข มีแต่ความทุกข์ บาสว่าอย่าทำเลยนะครับ ไม่มีใครที่จะมาทำร้ายเรา ถ้าเราไม่ทำร้ายตัวเราเองอ่ะ


อยากให้มีความสุขกันมาก ๆ เวลา 7 ปีเป็นสิ่งพิสูจน์แล้วว่าพี่สามารถประคับประคองความรักมาได้ยาวนาน ถ้าลองนึกดูดี ๆ มีอีกหลาย ๆ คู่ที่เขาอยากจะมีความสุขเหมือนคู่พี่นะครับ ขอแค่ ปี หรือ สอง ปีก็พอ แต่พี่มีโอกาสมากกว่าพวกเขาตั้งหลายเท่านะครับ


เอาเป็นว่า สู้ ๆ ละกันนะ ปัญหามักมีทางออกที่ดีเสมอ เพียงแต่พวกพี่จะเห็นกันรึเปล่า? (การหนีปัญหาไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้องเสมอไป)

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: Nick_fAn-A ที่ 16-07-2008 09:23:57

เมื่อคืนนี้เอเข้าโรงพยาบาลอีกแล้วครับ
ผมรู้จากคุณอ้อและคุณกานต์ที่มาบอกผมในMSN
ผมไปที่บ้านเอ เห้นเขานอนอยู่นอนเพ้อน้ำตาไหล ผมเห็นแล้วสงสารเขามากครับ
อาอี๊เลยให้ผมพาไปส่งที่โรงพยาบาล พอรู้สึกตัวขึ้น เอเขาก็ไม่พูดอะไรกับผมเลย
เหมือนผมเป็นคนแปลกหน้า ทั้งๆที่อยู่ต่อหน้าอาอี๊ด้วย
ผมไม่รู้ว่าจะทำยังไงต่อไปแล้วครับ ตอนนั้นผมทั้งโกรธทั้งเกลียดตัวเองมากที่ทำให้เอเขาต้องเจ็บอีกแล้ว
ผมอยากบอกอาอี๊ให้รู้เรื่องทั้งหมดเดี๋ยวนั้นเลย แต่ก็กลัวว่าถ้าบอกเดี๋ยวนั้นอาการเอจะแย่กว่าเก่า
ผมจะทำยังไงต่อไปดีครับ ผมท้อแล้ว ผมไม่รู้เลยว่าผมควรทำยังไง
ที่จริงคนที่หนักควรจะเป็นผมมากกว่าเออีก ผมลูกชายคนเดียว เอเขายังมีโอ๊ต
ผมไม่เข้าใจเลยจริงๆ หรือว่าเรื่องของผมกับเอมันถึงคราวต้องจบแล้วมั้งครับ
ผมไม่แน่ใจว่าตอนนี้โอ๊ตได้อ่านหรือยัง แต่โอ๊ตยังไม่โทรมาหาผม อาจจะโทรหาเอหรือคุณแม่หรือาอี๊แต่ผมก็อาจรู้ได้ เอเขาไม่บอกไม่พูดอะไรกับผมเลย ผมควรทำยังไงต่อไปดีครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: poom ที่ 16-07-2008 09:31:06

พี่นิค....เท่าที่อ่านๆน้องเอเขาจะตัดใจจากพี่นิคหลังจากงานศพที่บ้านพี่นิคนะ...เป็นไปได้ไหมว่ามีใครที่รู้เรื่องแต่ไม่พูดแล้วมาเรียกน้องเอไปคุย...น้องเอถึงได้คิดออกมาแบบนี้...

ถ้าจะบอกก้อบอกไปเลยจะได้รู้กันไปไหนๆๆจะต้องเสียแล้วก้อให้มันเสียด้วยตัวเรเองเถอะ...

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 16-07-2008 09:42:20

แค่สองวันที่ไม่ได้เข้ามาอ่าน แต่เรื่องราวกลับมากมายได้ขนาดนี้ :เฮ้อ:
เข้าใจความรู้สึกของทั้งสองฝ่าย
อยากจะบอกว่าให้ทั้งคู่ใจเย็นๆ กันหน่อย แต่มันคงไม่ทันแล้วล่ะมั๊งเนี่ย

เรื่องบางเรื่องหากเราปล่อยให้เป็นไปตามกลไกของเวลา โดยที่เราไม่ต้องไปกำหนด หรือกะเกณฑ์มัน
อะไรๆ มันอาจจะไม่เป็นอย่างที่เราคิดก็ได้ แต่ก็นั่นแหละ มันอาจจะใช้กับบางเรื่องไม่ได้

ถึงนิค:

อยากให้นิคใจเย็นๆ กว่านี้ อย่าใช้อารมณ์ตัดสินปัญหา อย่าประชดประชันกัน เพราะผลที่เกิดขึ้นมันสะท้อนมาโดนเราทั้งคู่เต็มๆ สงบสติอารมณ์สักพัก เตรียมเรื่องสอบไปซะ อีกไม่เท่าไหร่ก็เป็นมหาบัณฑิตแล้ว ที่บ้านจะได้หมดห่วงเรื่องนี้ แล้วเราค่อยหาทางแก้ปัญหาต่างๆ ต่อไป

แม้ว่า เอเค้าจะต้องไปเมืองนอก ก็ต้องไปด้วยหน้าที่ ความรับผิดชอบหรืออะไรก็แล้วแต่
มันไม่ได้หมายความว่าพอขึ้นเครื่องปุ๊บ ความสัมพันธ์จบซะเมื่อไหร่ ค่อยๆ คุย ช่วยกันหาทางแก้ไขไป

ถึงเอ:

คิดว่าตอนนี้ เอกำลังสับสนอยู่มากๆ รวมทั้งกลัวไปหมด กลัวความคาดหวังจากครอบครัว คุณแม่ น้องโอ๊ต และญาติๆ กลัวความรับผิดชอบจากการเป็นหัวหน้าครอบครัว เนื่องจากเอเป็นพี่คนโต กลัวความไม่แน่นอนของอนาคต ความไม่แน่นอนของความสัมพันธ์ระหว่างเอกับพี่นิค

เอเลยอยากจะให้ทุกอย่างมันจบสิ้นไปซะ พร้อมๆ กับการไปเมืองนอกของเอ

แต่เรื่องราวต่างๆ มันไม่ได้ง่ายเหมือนจับ หมากมาวางบนกระดาน หากเอไปแล้วทุกอย่างทุกเรื่องจบจริงๆ มันก็แล้วไป(นั่นมันนิยาย เรากำหนดได้)  แต่ชีวิตจริงผลกระทบหลังจากที่เอไปแล้ว อะไรเกิดขึ้นอีกบ้าง

พี่นิค คนที่เอบอกว่ารักคนนั้นจะเป็นอย่างไร เอบอกว่าเลิกกันเถอะ เราไม่รู้จักกันแล้ว มันเกิดขึ้นได้จริงๆ หรือ

อยากจะบอกทั้งเอ และนิคว่า อย่าด่วนตัดสินใจอะไรเพราะอารมณ์ ลองเป็นคนเฉื่อยๆ เรื่อยๆ ดูบ้าง
อย่าหนีปัญหา อย่าหลบหน้ากัน อย่าขาดการพูดคุย ณ เวลานี้ทั้งสองคนน่าจะช่วยกันแก้ปัญหาให้มันผ่านลุล่วงไปด้วยดี

การรักกันมันไม่ใช่ความผิด มันเป็นความรู้สึกดีต่อกันไม่ใช่หรือ แล้วทำไมเวลานี้ เรากลับทำร้ายทั้งใจเราและใจคนที่เรารัก ด้วยการตัดสินใจของเราคนเดียว

เขียนมาตั้งยาว อยากให้กำลังใจทั้งสองคน อยากให้หันหน้ามาช่วยกันแก้ปัญหา ไม่ใช่ต่างฝ่ายต่างอยู่คนละฟากแบบนี้ บรรยากาศแบบนี้ ไม่เหมือนคนที่รักกันมากๆ ปฏิบัติต่อกันเลย

สู้ๆ นะ หันหน้ามาช่วยกันทำให้ปัญหาคลี่คลาย ก่อนที่เอจะไปทำหน้าที่ของครอบครัวเถอะนะ
เป็นกำลังใจให้จริงๆ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: Mint ที่ 16-07-2008 09:53:36

มันเป็นเรื่องละเอียดอ่อนมากมายของคนสองคน  :เฮ้อ:

สู้ๆแล้วกันค่ะ เป็นกำลังใจ :L2:

 :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 16-07-2008 10:32:54

โลกแห่งความจริง ฉันเป็นเหมือนคนตาบอด
โลกแห่งความฝัน ฉันมองเห็นมันสดใส

เป็นกำลังใจให้ทั้งน้องทั้งสองคนค่ะ  :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: noki ที่ 16-07-2008 10:48:51

ขอเป็นกำลังใจให้นะ คนเรามันท้อกันได้ แต่นิคอย่าถอยนะ
แสดงพลังความรักของเราต่อไป ถึงจะไม่มีเสียงตอบรับจากเอ
แต่ก็ดีกว่าเราไม่ทำอะไรเลย

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: maabbdo ที่ 16-07-2008 10:50:59

ขอโทษนะพี่เอ...

อ้อมีส่วนทำให้พี่เอไม่สบายเเบบนี้ด้วย

หายป่วยเร็วๆนะค่ะ

เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ

 :กอด1: :กอด1: :กอด1:

 :L2: :L2: :L2:

ปล. อ้อทำตามสัญญาเเล้วนะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: Nick_fAn-A ที่ 16-07-2008 11:21:41

ผมมีข่าวดีมาบอกครับ เจ้าโอ๊ตน้องของเอโทรหาผมแล้วครับ เมื่อตอนสิบโมงกว่าๆ  ผมกับโอ๊ตคุยกันเป็นชั่วโมงเลยครับ ตอนแรกโอ๊ตทำท่าเหมือนจะไม่เชื่อ ประมาณว่าผมกับเอร่วมหัวกันแกล้งอำเขา อย่างนี้แหละเอเขาชอบแกล้งอำน้องบ่อยๆ แต่ผมยืนยันว่าเป้นเรื่องจริงดูเหมือนว่าโอ๊ตจะเงียบไปสักพัก คงอึ้งครับ
แต่โอ๊ตก็ตอบกลับมาว่าไม่เป้นไร รับได้ ดีติดเทรนด์ดีมีพี่เป็นเกย์ เพื่อนมันก็เป็นกันเยอะ แต่มันบอกว่ามันแมนทั้งแท่งแน่ ยิ่งถ้าเป็นผมมันยิ่งสนับสนุนครับ ตอนนี้ผมมีกำลังใจอีกเยอะเลยครับ  โอ๊ตยังบอกอีกว่าอย่าเพิ่งทำอะไร เรื่องนี้โอ๊ตยังจะไม่บอกใคร ไว้โอ๊ตคุยกับพี่เอก่อน แล้วโอ๊ตบอกว่าพี่เอจะบินวันอาทิตย์นี้แล้วครับ ใจคอเอจะไม่บอกผมจริงๆเหรอนี่ โอ๊ตมันก็สงสัยอยู่ว่าทำไมห้ามบอกใครเรื่องวันบิน เอาเป็นว่าผมจะสู้ต่อไปนะครับ

เอครับถ้าเอเข้ามาอ่านเห้นไหมครับ ทุกอย่างมันไม่ได้เลวร้ายอะไรเลย เอมาคุยกับพี่ดีๆซะทีเถอะครับ พี่จะคอยนะครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: hima ที่ 16-07-2008 11:26:46

นิค ครับ

พี่ว่า ตอนนี้ ไม่ใช่แค่ เอ หรอกนะ ที่ต้องการคนให้กำลังใจ นิคก็คงต้องการกำลังใจ และคนให้คำปรึกษาเหมือนกัน ถ้ายังไงแล้ว ลองไปนั่งสงบ ทำใจให้สบายๆก่อนนะครับ เพราะว่า ถ้านั่งคิดมากต่อไป ไม่เพียงแต่ นิค จะวู่วาม ทำอะไรไม่ทันคิดให้รอบคอบ อาจจะมีผลเสียอื่นๆตามมาเช่นกัน

ลอง คุยกับเพื่อน อืมมม ใครดีล่ะ ที่จะรับฟังได้ น่าจะรู้นะครับ ว่าใคร เนื่องจากใกล้สอบแล้ว ถ้าบอกไม่ให้คิดมาก คงเป็นไปไม่ได้ แต่อยากบอกว่า เอาเรื่องสอบให้ผ่านก่อนละกัน แล้วมาดูอีกที ว่า จะแก้ปัญหากันยังไงต่อไป

ตอนนี้ ให้เวลา เอ คิดเถอะครับ น้ำกำลังเชี่ยว อย่าไปขวางทางเรือ ........  ลองฟังเพลง หรือ เขียนระบายความคิดของเราบ้าง เพื่อจะได้ไม่เครียด.......

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: poom ที่ 16-07-2008 11:46:56

 :เฮ้อ:..พี่นิค ยังไงก้อดีใจได้เป็นบางส่วนแล้วนะ..ต่อไปก้อคงจะถึงหูแม่น้องเอแน่นอน...
ในเมื่อฝ่ายเอเขารู้แล้ว..ทางฝ่ายนิคละจะทำไงถึงจะได้รู้...

เอาใจช่วยนะ..พี่อย่างเห็นน้องเอมีความสุขจิงๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: OaTkung_man100% ที่ 16-07-2008 16:00:09

 :confuse:เออ.......เริ่มยังไงดีหว่า
ผมโอ๊ตน้องชายสุดหล่อของพี่เอครับ ผมไม่ได้เป็นเกย์นะครับ ผมแมนทั้งแท่ง 100 %   :m19:
แต่ว่าที่ผมเข้ามาในนี้เพราะผมอ่านเรื่องที่พี่นิคส่งมาให้ ผมโทรหาพี่เอแต่พี่เอไม่รับสายผมเลย สงสัยคงกลัวผม อย่างนี้น่าแกล้งให้เข็ด พี่นิคเลยบอกว่าให้มาโพสในนี้ ยังไงพี่เอก็ต้องเข้ามาอ่านอยู่ดี
ผมตัดสินใจอยู่นานกว่าจะกล้าเข้ามาโพสได้ ต่อไปนี้ถึงพี่เอนะครับ

พี่เอที่ชายที่แสนดีของโอ๊ตครับ พี่อย่าคิดมาก เรื่องนี้โอ๊ตเองก็ไม่อยากเชื่อ ถ้าไม่ได้ยินจากปากพี่นิคเอง ถึงว่าเพื่อนโอ๊ตสวยๆที่นำมาเสนอให้พี่ทั้งสองคนทำไมถึงไม่สนใจกันเลย อุอุ :fox2:

โอ๊ตขอบคุณพี่นะครับที่เป็นพี่ที่ดีให้โอ๊ตมาตลอด ไม่ว่าพี่เอจะเป็นอะไรพี่ก็ยังเป็นอาเฮียคนดีของโอ๊ตเหมือนเดิม  :3123:

โอ๊ตว่าดีซะอีก มีพี่ชายเป็นเกย์ ติดเทรนด์ดีไม่ตกยุค แถมยังมีแฟนแล้วอีกด้วย ว่าแต่พี่นิคเป็นพี่เขยหรือพี่สะใภ้อ่ะครับ เรียกอะไรดี งง อ๋อ...ใช่ๆ พี่เขยดิ่ อย่างนี้ตามประเพณีจีน พี่เอก็ต้องแต่งออกดิ่ครับ มรดกทั้งหมดก็เป็นของโอ๊ตคนเดียว อาหุ อาหุ  :kikkik:

ไม่เป็นถ้าคุณแม่รับเรื่องนี้ไม่ได้แล้วตัดพี่เอออกจากกองมรดก โอ๊ตเลี้ยงพี่เองเพราะมรดกต้องมาถึงโอ๊ตอยู่แล้ว ทีสาวๆหลายคนโอ๊ตยังเลี้ยงได้เลย กับอาเฮียของตัวเองทั้งคนทำไมจะรับเลี้ยงไม่ได้ ฮ่าๆๆ  o17 หรือว่าพี่เอจะไปแต่งนิยายขายก็ดีนะครับ แซวเล่นนะครับ โอ๊ตไม่อยากให้พี่เอเครียด เพิ่งรู้ว่าพี่เอของเราก็แต่งเก่งเหมือนกัน โอ๊ตอ่านเพลินเลย ยิ่งตอนงานศพคุณพ่อ ทำให้โอ๊ตน้ำตาไหลได้เลย

เรื่องคุณแม่พี่เอไม่ต้องกลัวนะครับ โอ๊ตยังไม่ได้บอกใคร แล้วโอ๊ตก็ยังไม่คิดจะบอกใครด้วย ที่โอ๊ตห่วงตอนนี้คือตัวพี่เองแหละครับ จะเดินทางอยู่แล้ว เข้าออกโรงพยาบาลเป็นว่าเล่น สนุกเหรอครับ หรือว่าไปแอบชอบหมอ อิอิ  o3
พี่เอทำใจให้สบายนะครับ เตรียมตัวเดินทางดีกว่า แล้วเรื่องอื่นกลับมาจากออสเตรเลียค่อยว่ากันครับ

อีกอย่างพี่เอคุยกับพี่นิคเถอะครับ โอ๊ตว่าพี่นิคน่าคิดกว่าพี่เออีก พี่นิคลูกชายคนเดียว พี่เอยังมีโอ๊ตไว้เป็นตัวสำรอง พี่คิดตรงจุดนี้บ้างป่าวอ่ะครับ ตอนนี้พี่เอไม่ต้องคิดอะไรนะครับ คิดแต่เรื่องเตรียมตัวเดินทางไปทำงานก็พอ เรื่องอื่นๆปล่อยมันไปก่อนนะครับ อย่าลืมไปคุยกับพี่นิคนะครับ แล้ววันนี้เวลา 19.00 น. โอ๊ตจะโทรไปหาอีกนะครับ o8

ปล.ทำไมชอบ ปล.กันจังครับ ผมเลยต้องปล.ด้วยเลยเห็นไหมครับนี่

ปล.ถึงทุกคนนะครับ ผมขอโทษแทนพี่ชายผมด้วยนะครับ ที่ทำตัวไม่ฟังความใครเลย  :try2:ทำให้ทุกคนพลอยรู้สึกเครียดตามไปด้วย เอาอย่างผมดิ่ครับ ไม่เครียดเลย พี่ชายแท้ๆทั้งคน ก็ผมมองโลกในแง่ดีเข้าไว้ครับ
 :pig4:ขอบคุณทุกคนเหมือนกันครับที่คอยช่วยเหลือพี่ผมมาตลอด ผมเป็นน้องกลับไม่รู้อะไรเลย ต้องโทษพี่เอที่ไม่ยอมบอกผมเอง

ปล.ถึงพี่นิค ผมบอกจุดอ่อนพี่เอให้ครับ พี่เอเขาชอบคนเอาใจ ต้องพูดเพราะๆหวานๆขี้อ้อนนิดๆ ทำตัวเหมือนเด็กออทิสติกหน่อยๆ  :impress2:รับรองไม้นี้เด็ดขาดครับ พี่นิคลองเอาไปใช้ดู ผมใช้ไม้นี้กับพี่เอตลอดเลย ใจอ่อนทุกทีเชื่อผมดิ่ครับ พี่นิคอย่างจริงจังมากไป พี่เอเขาจะเครียดง่าย ต้องทำตัวบ้าบอนิดๆ แล้วอย่าถามในสิ่งที่พี่เอไม่อยากบอก จะเรื่องอะไรก็ตาม ไหนพี่ว่าพี่เป็นเสือผู้หญิงไง  :oo1:แค่นี้ก็ต้องให้ผมสอน หุหุ :laugh:

ปล.ถึงพี่เออีกรอบครับ พี่เอมีอะไรให้โอ๊ตน้องชายสุดที่รักคนนี้ช่วยก็บอกนะครับ เต็มใจเสมอครับสำหรับพี่ชายคนนี้ที่ชื่อเอ :loveu:

ปล.ถึงทุกคนที่อ่านอีกรอบครับ ผมเป็นผู้ชายแท้ๆนะครับ ไม่ได้เป็นอย่างที่พวกคุณคิด  :o9:ถ้าใครเป็นผู้หญิง มั่นใจในความสวยน่ารักของตัวเองก็คุยกับผมได้เลยครับ  :5555:เปิดทางให้ตลอด 24 ชม. 555+ :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: hasuzz ที่ 16-07-2008 16:29:30

 :กอด1: :กอด1:


ใจเย็นๆ ทั้งคู่น๊าา T^T
พี่เอก็อย่าใจร้ายมากนักเลยค่ะ ใจแข็งจนเศร้าแทนพี่นิคเลย ฮึก TTwTT



ไม่รู้จะพูดอะไรแล้ว
คนแถวนี้พ฿ดไปจนไม่รู้จะเอาอะไรมาพูดแล้ว =3=
แต่อยากให้รับรู้ไว้นะคะ ว่าจะเป็นกำลังใจให้เสมอ
 :L2: :L2: :L2:

ปล. พี่เอดูแลสุขภาพตัวเองด้วยน๊า เข้ารพ.บ่อยๆ แบบเนี้ย น่าเป็นห่วง
สภาพอากาศที่ออสก็ใช่ว่าจะดี เค้าว่าทารุณกว่าไทยด้วยซ้ำ เหอะๆๆ

ปล2. พี่นิคก็อย่าลืมดูแลตัวเองด้วยนะคะ

ปล3. ชอบเม้นคุณโอ๊ตมากเลย อิอิ
มองโลกแฝ่ดีมากมาย  :a1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: poom ที่ 16-07-2008 16:41:48

 o13  ยอดมากน้องโอ๊ตน้องชายที่แสนดีของพี่น้องเอ...เข้าใจพี่ชายแล้วนะ ช่วยปลอบใจแทนพี่นิคด้วยเน้อ...คอยให้กะลังใจพี่ชายดีๆนะ... o7

 :m4: น้องเอ...มีน้องชายที่เข้าใจแล้วมีอะไรลองปรึกษากันดูนะ....

 :oni3: พี่นิค...มีคนช่วยแล้วก้อช่ายว่าจะดีนะ...เรื่องสอบเอาใจช่วยทำให้ดีนะแล้วรีบตามน้องเอไป...อ้อนเข้าไว้นะ...

***เป็นพี่ละก้อจะบอกกับครอบครัวเราไปเลยก่อนที่คนที่เรารักจะจากไป....อย่างน้อยเขาก้อจะได้รู้ว่าพี่นิคทำแล้วเพื่อน้องเอ***

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 16-07-2008 17:03:18

อย่าเครียดคับพี่น้องๆๆๆๆ

ปล่อยวางบ้างคับ

เดี๋ยวดีเองคับ


แหม ...... น้องชายมาบอกเองเลยนะพี่เอ

เป็นกำลังใจให้คับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: panang ที่ 16-07-2008 17:12:55

 :m20: อ่านที่น้องโอ๊ตเขียนแล้วหายเครียดเลย

แหม แหม  :m12: มีน้องชายน่ารักนะเนี่ย o7

รีบบอกมาแต่ไกล ว่า เป็นชาย 100% แถมมาโฆษณาหาสาวๆแถวนี้อีก
แถวเนี่ยมีแต่สาววายหัวใจเทวดาทั้งนั้น :laugh:

ถึงนิคค่ะ (หลังจากที่ใครๆก็อยากให้เอทำ อยากบอกนิคบ้าง)

ช่วงนี้ใจเย็นๆนะคะขอให้ตั้งใจสอบนะคะ
หลังจากนั้น พี่อยากให้นิคตัดสินใจบอกคนทางบ้านนิคดีกว่าค่ะเรื่องเอ
ข้อดี ของการบอกเรื่องนี้ มีเยอะกว่าข้อเสียอีกนะนิค ไหนนิคจะไม่ต้องปิดๆบังๆกังวลเหมือนคนทำผิดตลอดเวลา ไหนนิคจะไม่ต้องแต่งงานกะคนที่ตัวเองไม่รัก ไหนนิดจะไม่ทำให้ทางบ้านนิคผิดหวังเพราะเขาจะเลิกตั้งความหวังว่าจะได้อุ้มหลานบอกความจริงดีกว่าค่ะ อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิด
และอาจมีตัวช่วยเพิ่ม คือคุณแม่นิคไงคะ

สู้ๆนะคะ :L2:

ปล.คิดเหมือนกันว่าช่วงงานศพมันต้องมีเหตุอะไร ที่ทำให้เอตัดสินใจแบบนั้น
 

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: chudalee ที่ 16-07-2008 17:20:24

 :o8: ตั้งแต่เป็นสมาชิกมา หลายเดือน ก็ได้แต่แอบอ่านอย่างเดียวเงียบ

จนวันนี้อดใจไม่ไหว ต้องโพสต์

ไม่น้า ไม่อยากให้ คุณเอ กับ คุณนิค แยกทางกันเดินเพราะต่างคนต่างคิดไปเองอย่างนี้ ทั้งสองคนรักกันมากไม่ใช่เหรอคะ

อย่าทำร้ายคนที่คุณรักเพราะคุณรักเขามากเกินไปเลย  :m15: :m15: :m15: :m15: :m15:

จากที่เคยเป็นห่วงเวลาคุณเอไม่สบา ตอนนี้เราเป็นห่วงคุณนิคมากกว่าแล้วละ ถ้า :sad2:เสียใจมากๆก็ระบายกับเพื่อนๆนะคะ อย่าเก็บไว้คนเดียวแบบคุณเอนะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: Tsukasa999 ที่ 16-07-2008 19:14:33

โอ้โห...คุณนิค มาอ่านเม้นน้องโอ๊ตเร็ว o13 ดีเยี่ยมประเสริฐจริงๆ

คุณเอกะตัดขนาดนี้..คุณนิคสู้ๆนะคะ คิดว่าหลายๆคนที่นี้คงไม่รุจะพูดยังไงละ 55 ที่เหลือคือคุณนิคเท่านั้นที่จะช่วยคุณเอได้ อย่าลืมเอากำลังใจจากคนในบอร์ดไปฝากคุณเอนะคะ อย่างน้อยเขาจะได้ดีขึ้น

 :กอด1:รักทั้งคู่้นะคะ ไปด้วยกันให้ได้นะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: yuiyui ที่ 16-07-2008 20:49:45

 o13 เจ๋งมากน้องโอ๊ต  ตอนนี้ทุกคนเอาใจช่วยให้คุณเอเลิกคิดมากได้แล้วน้า
 :oni3: :oni3: :oni3: (โอมจงอย่าคิดมาก)
เห็นไหนคุณเอ มีน้องที่รักคุณเอมาก  มีคนรักที่รักคุณเอมากจนจะบอกกับทางบ้าน
และมีเพื่อน ๆ ในเล้าทุกคนที่  :L1: คุณเอมากมาย
หวังว่าคงได้ฟังข่าวดี
อยากอ่านนิยายแบบอ่านไปยิ้มไปเหมือนเดิม   :m1:  ตอนนี้อ่านไปกลุ้มชีวิตไป  :m15:

คุณเอจะเดินทางแล้วขอให้ไปด้วยความสุขนะค้า  :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: angsumalin ที่ 16-07-2008 20:59:41

มันอาจจะถึงเวลาสิ้นสุดการเดินทางของทั้งสองคนก็ได้ ในเมื่อใจคนเปลี่ยนยากที่ดึงรั้งให้เค้านั้นกลับมา

ปล..แต่ผมยังหนับหนุนให้พี่นิคดึงและรั้งให้เอกลับมาเป็นคนเดิมของพี่นิคให้ได้ ถ้าสำเร็จก็คุ้มค่า

แต่ถ้าไม่สำเร็จก็คิดซะว่ามันถึงทางตันซะแล้ว คงจะทำอะไรไม่ได้มากนอกจาก (ทำใจ)

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: ★L'Hôpital ที่ 16-07-2008 21:15:27

อ่านคอมเมนต์พี่โอ๊ตแล้ว คิดว่าพี่เอโชคดีมากๆ เลยนะครับที่มีน้องชายที่น่ารักอย่างนี้  o13

อย่างน้อยๆ ตอนนี้พี่เอก็ไม่ต้องเก็บเรื่องเครียดๆ ไว้กับตัวเองนะครับ เพราะมีน้องชายที่น่ารักรับฟังอยู่ทั้งคน ^^

มาเป็นกำลังใจให้พี่นิค กับพี่เอร่วมกันฝ่าฟันอุปสรรคไปให้ได้นะครับ  :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 16-07-2008 21:20:26

 :m4: :m4:

ดีใจ....เมื่อเห็นน้องโอ๊ตมาบอกกล่าวนะคะ
เหมือนเห็นแสงสว่างมาส่องความมืดที่บดบังกับทั้งสองคนอยู่ในขณะนี้ให้สว่างขึ้น
เพราะคนที่ใกล้ชิดที่สุดของทั้งสองคนก็คือ น้องโอ๊ตเอง
น้องโอ๊ตเป็นที่ปรึกษาที่ดีให้กับพี่ๆของโอ๊ต ด้วยนะจ๊ะ...
พี่ขอฝากความหวังไว้กับน้องโอ๊ตน๊า...
น้องเอ ก็ไม่คิดมากนะจ๊ะ  และไม่คิดอะไรคนเดียวอีกต่อไป มีน้องชายเป็นที่ปรึกษาที่ดีที่สุดแล้วน๊า
ไม่เหงา...ไม่ท้อ....และไม่ตัดช่องน้อยของตัวเองน๊า
น้องเอรู้มั้ย...เอเป็นคนที่โชคดีที่สุด
มีครอบครัวที่อบอุ่น มีฐานะ หน้าที่การงานที่ดี เมื่อมีความรัก..ก็เจอรักแท้ ช่างดีจริง
เมื่อโชคดีแล้ว..ก็อย่าทิ้งโชคของเราไปสิคะ....
เพราะเราไม่รู้อนาคตว่าจะเป็นอย่างไร ก็ควรเก็บและทนุถนอมไว้ดีกว่านะจ๊ะ
ส่วนพี่นิค...ช่วงนี้จะบอกให้ตั้งใจสอบอย่างเดียวก่อนก็คงเป็นไปไม่ได้
เพราะกำลังใจต่าง ๆ ก็อยู่ที่น้องเอด้วยเหมือนกัน
สมองและหัวใจกำลังทำงานอย่างหนัก เหนื่อยหน่อยนะคะ
แต่เพื่ออนาคตของพี่นิคกะน้องเอ ก็ขอให้อดทนไว้นะคะ
ไม่ท้อและไม่ถอยด้วยน๊า...พี่นิค  สู้ สู้  ขอให้เอาชนะกับปัญหาต่างได้ด้วยดี
ถ้าเหนื่อยมากๆ ก็พักสมองซะบ้าง แต่อย่าพักหัวใจ เดี๋ยวจะแย่กว่าเดิม
น้องเอก็เป็นกำลังใจให้พี่นิคด้วยนะคะ....อยู่เคียงข้างพี่นิคเค้า
ช่วยประคับประคองให้พี่นิคผ่านพ้นอุปสรรคต่างๆให้ได้นะจ๊ะ....
ขอมอบ :L2:  :L2:  :L2: ให้กับพี่นิค น้องเอ น้องโอ๊ต  
และเอาใจช่วยกับ :L1: ของพี่นิคกะน้องเอทั้งสองคนน๊า
ส่วนน้องโอ๊ตต้องแบบนี้จ้า  :กอด1: :กอด1: :กอด1: คงชอบนะจ๊ะ......อิอิ
(ไม่หวงแล้วใช่มั้ย...น้องเอ หุหุ)
 



 





 

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 16-07-2008 21:47:43

ไม่ เข้าเล้า วันเดียว

ไหงเรื่องกลายเป็นงี้เนี่ย



พี่โอ๊ต  ประกาศเจตนารม ซะ 


ชาย 100 %


มาหาสาว ผิดที่แล้วค่ะพี่


ในนี้ มีแต่ สาว Yaoi  คร้า



พี่นิค มีแนวร่วมเพิ่มขึ้นแล้ว  ดีจริง

พี่นิคใจเย็นๆๆนะค่ะ

ถ้าพี่เอ ไม่ยอมพูดด้วย พี่นิค ก็มา โพส เอาไว้ในนี้ละกัน

เพราะ เชื่อว่า พี่เอ ต้อง เค้ามาในนี้ แน่

ไม่ใช่พี่เอ นะค่ะ ที่ต้อง การกำลังใจ

พี่นิค เอง ก็ ต้อง การ กำลังใจเหมือนกันนะค่ะ

สู้ๆๆ  นะค่ะ เพ่  ตื้อ เท่านั้น ที่ ครอง โลก


ถ้า พีเอ ม่า ยอม พูดด้วยพี่ก็ มาโพส มันทุกวันนี่แหละ

ต้อง มีซัก วันที่ พี่เอ ยอม พูดด้วย แน่ๆๆ


คนในเล้านี้ พร้อมเป็นกำลังใจให้ พี่ทั้ง สอง คนเสมอ ค่ะ


ดูแลสุขภาพตัวเองบ้างนะค่ะ พี่เอ

รักตัวเองให้มากที่สุด 

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: [€]ŝĊörŦ ที่ 16-07-2008 21:54:41

เห็นป่าวคับพี่เอ...

แต่ละคนเค้าเป็นกำลังใจให้พี่เอและพี่นิคทั้งนั้นเลย

ยังงัยก็ขอให้หายป่วยไวๆ นะครับ

เป็นกำลังใจให้พี่ทั้งสองคนอีกเมหือนเดิมและตลอดไป

 :L2:   :L2:   :L2:   :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 16-07-2008 21:59:25

เห็นมั๊ยเอ พี่บอกกะหนูเเล้วเมื่อคืนว่า โอ๊ตต้องรับได้
ทุกอย่างอาจจะไม่เลวร้ายอย่างที่เอคิดก็ได้
แก้ปัญหาอย่างมีสตินะคะทั้งสองคน เอาใจช่วย
 :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 16-07-2008 22:21:39

 :โหลๆ:ไม่มีอะไรครับ แค่จะมาบอกว่า พรุ่งนี้วันพระนะครับ เป็นวันอาสาฬหบูชาด้วย แล้วต่อด้วยวันเข้าพรรษา อย่าลืมไปวัด ทำบุญ ถือศีล ฟังเทศน์ฟังธรรมกันนะครับ  :amen:

 :oโอ๊ต ห้ามเข้ามาในนี้อีกนะ ที่นี้ไม่เหมาะกับโอ๊ต พี่กลัวโอ๊ตเข้ามาแล้วจะเบี่ยงเบน อันนี้พี่พูดจริงๆนะ
แล้วใครบอกให้เอารูปตัวจริงมาลง รูปตั้งแต่ม.6 ยังเอามาใช้หากินอีกอยู่ เปลี่ยนเลย ลบโพสออกก็ได้ เรื่องอื่นๆเราค่อยคุยกันทางโทร o12

คุณคนนั้น พรุ่งนี้ผมจะไปวัดอาอี๊บอกให้ชวนคุณไปด้วย ถ้าอยากไปด้วยให้มานอนที่บ้านคืนนี้ ถ้าไม่มาก็ไม่ต้องไป แล้วแต่บุญของคุณว่าจะได้เข้ามาอ่านในนี้ไหม ผมถือว่าผมทำตามอาอี๊บอกแล้ว :a14:

ps. :L2:ขอบคุณทุกคนที่เป็นห่วงผมนะครับ ตอนนี้ผมดีขึ้นมากแล้วครับ ผมแย่จริงๆชอบทำให้ทุกคนเป็นห่วง ผมตัดสินใจแล้วครับ ก่อนที่ผมจะไปออส ผมจะลงตอนจบบริบูรณ์ของเรื่องนี้ ตอนพิเศษที่พิมพ์ไว้แล้วสี่ห้าตอนคงไม่ลงอีกแล้วครับ คงเข้าใจเหตุผลของผมนะครับ คอยติดตามนะครับ อาจจะเป็นวันเสาร์นี้ครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: crazykung ที่ 16-07-2008 22:26:30

เรียนหนักมากมายยย ม.6 เห้อ

พึ่งเข้ามาอ่านวันีน้ อึ้ง อึ้ง อึ้งไปเลยยย........

เป็นกำลังใจให้พี่ๆทั้ง 2นะคับ

ยังไง บันว่า เรื่องทุกเรื่อง พี่ๆหันหน้าเข้าคุยกัน มานจะดีขึ้นไปตามลำดับขั้นตอนมานเองนะคับ

ขอให้พี่เอ หายไวๆนะคับ พวกเราคอยเป็นกำลังใจ พี่เอ คนเก่ง เสมอ ให้กลับมา ลัลล้า สดชื่น

ในบอร์ดนี้ต่อไป กับพี่นิค  o13  วันหยุด 4 วันขอให้พี่พักผ่อนให้สบายใจนะงับ

เห้อ เรากะไปอ่านหนังสือสอบของเราดีก่า บะบายพี่ๆ จุบๆ :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: poom ที่ 16-07-2008 22:42:44

 :m15: ขอให้น้องเอเดินทางปลอดภัยน่ะ...ก่อนไปก้อขอให้ล้างใจให้สอาดด้วยการทำบุญกับอาอี้และคนที่เคยรักอย่างมีความสุขนะคร้าบบบบบบบ :m15:

ก่อนเดินทางถ้าคนที่เราเคยรักเขาอย่างไปส่งก้ออย่าไปห้ามเขาเลยนะ...อย่างน้อยคนในอดีดคนนั้นเขาก้อรักเรา....หมดใจ.... :L1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: hasuzz ที่ 16-07-2008 22:44:46

 :L2: :L2: :L2:

ฝากดอกไม้ให้พี่เอเอาไปทำบุญพรุ่งนี้น๊า



รักกัน รักกัน

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: uuro ที่ 16-07-2008 23:05:41

เดินตามหัวใจที่แท้จริง มีอะไรเปิดใจคุยกันอย่าให้ค้างคา อย่าให้ต้องคิดเอง เออเองเดาไปเอง แล้วไม่ว่าผลจะเป็นยังไง ทั้งนิกและเอ จะได้ไม่ต้องมีคำว่าเสียดายภายหลัง
ไม่ต้องคิดว่าวันนี้ที่ทำอยู่ ทำเพื่อใคร สู้เพื่อตัวเองมีความสุขก่อน เมื่อเรามีความสุขจึงจะแผ่ความสุขถึงคนอื่นได้อย่างแท้จริง ตราบเท่าที่ตัวเรายังทุกข์จะให้รอบตัวเราสุขได้ยังไง
สุดท้ายศาสนาไม่ได้สอนให้เราแก้ปัญหาด้วยทิฐิ แต่ให้แก้ด้วยสติและปัญญา เผชิญหน้ากับปัญหาอย่างห้าวหาญเถอะ
สุดท้ายจริงๆ ความรักไม่มีเพศ เพราะงั้นทั้งสองคนรักกันจึงไม่ผิด จะถูกหรือผิดใครกำหนด ก็แค่คนสองคนรักกัน มันผิดเหรอ ถามใจตัวเอง ชีวิตเราเองก็ฟังเสียงตัวเอง จะสุขจะทุกข์ก็เราเอง สังคมมันไม่ได้มาสุขมาทุกข์ดวย แค่ยอมรับตัวเองยอมรับคนที่เรารักและรักเรา พิสูจน์ตัวเองให้คนที่เรารักเข้าใจ แล้วทั้งสองคนจะมีความสุข
ขอแค่ความกล้าพิสูจน์ตัวเองทั้งสองคน

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 16-07-2008 23:33:45

ไม่อยากให้พี่เอ

ใช้คำว่าจบบริบูรณ์ เรยอะ

เพราะ เรื่องราวของพี่เอ ยังดำเนินต่อ ไปนะ

พี่เอ ยังเข้ามาในเล้า ได้ อีกนี่นา

ไม่อยาก ให้เรื่องนี้ เข้า ไปยุ ใน หมวด 

นิยายที่โพสจนจบแล้ว


*ยุข้างพี่เอ เชียร์พี่นิค*

พี่นิค  สู้ๆๆ

เป็นกำลังใจให้พี่ทั้ง สองคนเสมอ นะค่ะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: Siri_nan ที่ 17-07-2008 00:07:18

เป็นกำลังใจให้ทั้งคู่เลยนะ แล้วอย่าเพิ่งตัดสินใจอะไรไปในตอนนี้เลยเอาไว้กลับมาก่อนแล้วกันว่ากันเนอะ ที่สำคัญอย่ายอมแพ้ตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่มสู้กันเลยนะค่ะ สู้ สู้ ทั้งคู่ค่ะ ขอให้คุณเอเดินทางโดยปลอดภัยนะ  :m1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: winwell ที่ 17-07-2008 00:40:22

 :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
สู้ๆๆน่ะคับพี่นิค

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: chudalee ที่ 17-07-2008 01:13:30

อยากรู้จัง พี่นิค ได้รับข้อความขอน้องเอ มั๊ย  :serius2:

 :oni2:ภาวนาให้ตอนนี้ พี่นิค  :a12: อยู่ที่บ้านน้องเอนะจ๊ะ ตื่นเช้ามาจะได้ไปทำบุญ สร้างกุศลร่วม :a1:  :oni1: :oni1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: JoJo ที่ 17-07-2008 05:27:30

โห น้องโอ๊ตมาเอง  :m4: ดีใจที่โอ๊ตคิดแบบนี้ ช่วยเป็นกองหนุนให้เฮียนิคด้วยนะจ๊ะ ^^

สำหรับนิคก็พยายามใจเย็นหน่อยนะ จัดการเรื่องสอบจบให้เรียบร้อย ช่วงนี้มีอะไรก็คุยกับโอ๊ตไปก่อน
ว่าจะแนะนำให้ปรึกษากับคุณแม่ไปเลย (จะได้มีแบ็คอัพจากทางฝั่งตัวเองด้วย)
แต่คิดอีกทีเวลานี้คงไม่เหมาะ เพราะคุณย่าเพิ่งเสีย ท่านคงยังไม่พร้อมรับเรื่องอื่น
อีกอย่างนึงคือผู้ใหญ่เขาจะมองว่าเป็นเพราะความใกล้ชิดผูกพัน 7 ปี
พอห่างกันไปความรู้สึกอาจเปลี่ยนเป็นเพื่อนหรือพี่น้องก็ได้
ลองใช้ชีวิตแบบไม่มีเอสักพัก ถ้ายังรู้สึกเหมือนเดิมค่อยบอกคุณแม่ แบบนี้น่าจะดีกว่า
พยายามเข้านะนิค ชาวบอร์ดส่งกำลังใจให้เต็มที่  :a2:

น้องเอรักษาตัวนะ ใกล้จะเดินทางแล้ว  :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: Nick_fAn-A ที่ 17-07-2008 06:12:59

อรุณสวัสดิ์ครับ
เข้ามาทักทายแต่เช้าครับ วันนี้ผมต้องไปวัดกับเจ้าแมวจอมดื้อของผม
ผมเพิ่งได้นอนตอนสี่เองครับ เมื่อวานมาถึงบ้านเอเขาก็เที่ยงคืนกว่าๆจะตีหนึ่งแล้วครับ
กว่าจะทำตัวปัญญาอ่อนง้อเอตามสูตรเจ้าโอ๊ตสำเร็จก็ปาเข้าไปตีสอง
เข้าไปในห้องได้ผมไม่พูดพร่ามทำเพลงอะไรมากครับ เจ้าแมวตัวดีของผมอยู่ในสภาพอ่อนแรงมากแล้ว
ตาปรือๆจะหลับตลอดเวลา ผมเลยจัดการซะเลย คราวนี้อะไรก็ง่ายไปหมดครับ
ทั้งเอใหญ่เอเล็กเอน้อย ไม่รอดพ้นน้ำมือนิคไปได้ครับ ฮ่าๆ สะใจนิคโว้ย แต่ง่วงมากๆเลย โดนปลุกแต่เช้าอีก
ถึงตอนนี้เอเขาจะยังพูดกับผมบ้าง ไม่พูดบ้าง มันก็ยังดีกว่าเมื่อก่อนครับ ผมคงไม่ดิ้นร้นทำอะไรไปกว่านี้แล้วครับ
อีกไม่กี่วันนี้เอก็จะไปแล้ว ไหนจะเรื่องสอบของผมอีก ผมคงใช้เวลาที่เหลือสามสี่วันนี้ในสภาพแบบนี้ให้คุ้มค่าที่สุดครับ เรื่องอื่นๆคงต้องอาศัยเวลาต่อไป
ขอบคุณเพื่อน พี่น้อง ที่ช่วยส่งเมล์มาบอกผมนะครับ แล้วยังคอยช่วยผมทั้งอย่างลับๆและเปิดเผยอีกด้วยครับ
ผมต้องไปอาบน้ำก่อนแล้วครับ เจ้าตัวดีของผมอาบเสร็จแล้ว

ปล. เอเขาบอกว่าให้เตือนทุกคนอย่าลืมไปทำบุญด้วยนะครับ ที่จริงคงอยากพูดกับผมใจจะขาดแต่แกล้งทำเป็นฝากบอกถึงทุกคนมากกว่าครับ ฮ่าๆๆ ตอนนี้ผมทั้งสบายใจทั้งโล่งใจสุดๆเลยครับ ถ้าไม่ติดว่าวันพระแล้วเข้าพรรษาผมจะชวนทุกคนในบอร์ดไปเลี้ยงฉลอง กรึ๊บให้สะใจซะหน่อย 555 ไว้โอกาสหน้าครับ คอยไปอีกสามเดือน หลังออกพรรษาค่อยว่ากันครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 17-07-2008 07:27:25

จิ้มนายนิค
ฮี่ๆๆๆๆๆ

ดีใจด้วยนะ เย้ๆๆๆๆๆๆๆ

จะเข้ามาบอกว่า น้องโอ๊ตมันบ้า (น่ารักมากๆ :m1:) เอโชคดีที่มีคนรอบๆ ตัวรักและเข้าใจเอ




ปอลอ1......เมื่อคืนเอ๋อ นานมั๊ยอ่ะนิค กว่าเอจะใจอ่อน ฮ่าๆๆๆ
ปอลอ2......วันนี้เป็นวันดีจริงๆ (วันพระ วันพระ วันพระ)

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: [€]ŝĊörŦ ที่ 17-07-2008 08:07:51

ดีใจจังเลย

ที่สถานการณ์ดีขึ้นแล้ว

เป็นกำลังใจให้พี่ทั้งสองเหมือนเดิม ^^"

 :L2:   :L2:   :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: pupper ที่ 17-07-2008 08:22:17

ดีใจจังนะครับ อย่างน้อยก็ดีขึ้น แล้วเมื่อวานก็ผิกข้อ 3 สิครับ แล้วคุณเอจะไม่งอนเอาเหรอ จากนี้ไปก็สุดแล้วแต่บุญกรรมที่ทำร่วมกันนะครับ อย่างน้อยก็ยังได้ไปทำบุญร่วมกันก็ขอให้พระท่านเห็นใจนะ ที่สำคัญหนีอะไรก็หนีได้ แต่อย่าหนีใจตัวเองเลย แค่นี้ก็เห็นแล้วว่าคุณเอเปลี่ยนไปขนาดไหน มันมีแต่ทุกข์มองไม่เห็นสุขเลย หาทางออกที่ดีนะครับ จะได้ไปทำงานที่ออสเตรเลียอย่างสบายใจนะครับ แฟนๆในเล้าเขาเป็นห่วงคุณเอกันทุกคนนะครับ และก็เป็นกำลังใจให้คุณนิคด้วยนะครับ อดทนและสู้ๆต่อไปนะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: Tsukasa999 ที่ 17-07-2008 08:25:21

 :m4:ยินดีด้วยนะคะ

อย่างน้อยก็ได้คุยกัน การที่คนเราได้เปิดใจคุยกันเรื่องทุกอย่างมันจะง่ายขึ้น และไม่สร้างความบาดหมางต่อกันและกัน

ชีวิตคนเราไำม่ง่าย ให้หนีให้ตายก็หนีไม่พ้น สู้เผชิญหน้ากับมันดีกว่า ดีใจที่คุณเอคิดได้นะ อย่าแบกรับอะไรอีกเลย แชร์คนอื่นบ้างเป็นไรไปเล่า ยอมรับมันแล้วแก้ไปกับคนที่คุณรัก

ยินดีกับคุณนิค ต่อไปนี้ก็เข้าหาให้ถูกทางล่ะ 55 คบกันจะไปรอดไม่รอดต้องรู้เขารู้เรา ทั้งนี้ต้องขอบคุณน้องโอ๊ตด้วย แต่อย่าเข้ามาที่นี่อีกตามที่พี่ชายแนะนำก็ดีนะคะ ^^"

พรุ่งนี้วันมหาบุณ 3เดือน ลด ละ เลิก รักษาศีล5ให้เข้ม แล้วมากินเจสามเดือนแบบเรามะคะ  (ล้อเล่น555)

โชคดีมีชัย

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: chudalee ที่ 17-07-2008 08:52:23

 :m12: ให้มันได้อย่างนี้ซิ พี่นิค จัดการเลย จัดการน้องแมวจอมดือซะให้อยู่หมัด

 :o8:เมื่อคือพี่นิคคงนอนหลับฝันดี  :a12:  :m4: :m4: :m4:

น้องเอเค้าชอบอย่างนี้นี่เอง ถ้าไม่ได้น้องโอ๊ตนี่  :m29: อีกเยอะเลยนะ  :mc4: :mc4: :mc4: ขอให้รักกันรักกัน  :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: Otaku ที่ 17-07-2008 09:20:51

ยินดีด้วยนะคับพี่นิค :m4:

ขอให้พี่เอใจอ่อน  กลับมาเป็นเหมือนเดิมเร็วๆนะ :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 17-07-2008 10:27:39

ดีจัง   :m4:

พี่นิค ง้อ สำเร็จแล้วช่ายปะ   :m15:

น่าจะจัด การซะตั้งนานแล้ว

555   :laugh:


พี่นิคบอกพี่เอ เปลี่ยน ชื่อเรื่องกลับเป็นแบบเดิ ด้ายแล้วนร้า

ชื่อเดิมดียุแล้ว  :m13:


"นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ "


**เป็นกำลังใจให้พี่ทั้งสองคนเสมอนา** 


 :L2: :L1: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: Mr.A_KUNG ที่ 17-07-2008 10:46:27

ดีใจด้วยนะครับพี่นิค....ที่สถานการณ์เริ่มดีขึ้นแล้วเอคุงเป็นกำลังใจให้นะคร้าบ....


นายเอ...นายก็ดูแลตัวเองด้วยนะ...มีคนเป็นห่วงตั้งหลายคน....ดูแลสุขภาพดีๆล่ะ...ไม่รู้ว่ามารักษาที่รพ.ไหนใช่ศรีนครินทร์หรือป่าวจะไปดูให้



นายเอคุงครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: KATHAE* ที่ 17-07-2008 11:19:23

รู้สึกดี ... ทำบุญมาแล้วเมื่อเช้า
ความจริงเมื่อวานเครียดๆ หลายเรื่องจริงๆ ก็ไปทำบุญตอนเช้าด้วย
เดี๋ยวพรุ่งนี้ ไปทำบุญอีก
เย้ๆ ... มีความสุขกับการทำบุญ

พอทำแล้ว เจอเรื่องดีๆ ก็แฮปปี้

วันนี้ ก่อนมานั่งหน้าคอม ดูเอเอฟ5 หญิงแม่ บอกว่า
ในชีวิตคนเรา มีอยู่ 4 อย่างที่เรียกกลับคืนมาไม่ได้

ก็ยั่งฟังนะ เคยฟังเรื่องนี้มาหลายครั้งแล้ว แต่ทำไม ไม่จำ หรือ จำไม่ได้ ไม่รู้
มันสายๆไปทุกครั้งไงไม่รู้

สิ่งทั้ง 4 ได้แก่
1. วันและเวลา .... เราไม่อาจย้อนเวลากลับคืนไป แก้ไขอะไรได้ทั้งสิ้น อย่างที่เค้าบอกว่า เวลาไม่เคยรอใคร มีแต่เราที่วิ่งตามและเดินไปตามมันเท่านั้น
2. คำพูด .... เมื่อพูดไปแล้ว ไม่ว่าจะดีหรือเลวร้ายแค่ไหน เราก็เรียกคืนมาไม่ได้ ไม่งั้นจะกลายเป็นว่า เราคือคน กลับกลอก .. เฮ้อ แย่จริงๆ ต้องคิดก่อนพูดมากๆ
3. โอกาส .... บางคนต้องการไขว้คว้าโอกาสให้ได้มา แต่บางคนกลับไม่ต้องไขว้ขว้ามันเลย โอกาสก็มาหาเสียง่ายๆ เพราะฉะนั้นเมื่อมีโอกาสอยู่ในมือ ก็อย่าปล่อยทิ้งไปง่ายๆ
4. ลูกธนูที่คุณได้ยิงมันออกไป

ไปล่ะคะ

ชีวิตนี้แฮปปี้นะค่ะ
พรุ่งนี้เข้าพรรษา ไปแห่เทียนกัน (ค่ำนี้ก็ไปเวียนเทียนกัน อิอิ) ...  :a2:
ปล. เดี๋ยวคืนนี้มีพลุ จะรอดูหน้าบ้าน (เห็นป่าวหว่า .... )  o12

ปล.2 .... อยากมีพี่ชาย+น้องชาย เป็นเกย์ งุงิ แต่ไม่มีแหะ  เพราะ มีแต่ น้องสาว พี่สาวเยอะ ..แป่ววว

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: maabbdo ที่ 17-07-2008 12:10:14

วันพระมีเเต่เรื่องดีๆๆเข้ามาในชีวิตเนอะ

สู้ๆๆนะพี่นิค&พี่เอ

อ้อเอาใจช่วยพี่ทั้ง 2 คนเสมอ

 :L2: :L2: :L2:

 :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: jonathan2624 ที่ 17-07-2008 12:15:36

ดีคร้าบบบบ พี่ยังอ่านไม่จบเลยนะคร้าบบบบ แต่ยังไงก็เอาใจช่วยน้องเอ กับน้องนิคนะคร้าบบบ เปิดใจพูดคุยกัน ย่อมเห็นฟ้าหลังฝนนะคร้าบบบ  :mc4: :mc4: :pig4: :pig4:

ปล.พี่โจโจ้ ที่เจอกันในเอ็มนะคับ  :m4: :m4:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: OaTkung_man100% ที่ 17-07-2008 15:04:03

อึ้งครับ อึ้งกิมกี่เลย  o2 :m30:

อึ้งที่ 1 โดนคุณแม่โทรมาปลุกแต่เช้า บอกว่าพี่เอให้โทรมาปลุกให้โอ๊ตตื่นไปทำบุญ อึ้งที่พี่เอทำไมไม่โทรมาหาโอ๊ตเอง ขนาดน้องตัวเองก็จะยังไม่พูดด้วยเลยเหรอครับคุณพี่ :a6:

อึ้งที่ 2 กลับจากวัดมา อ่านเรื่องของพี่เอต่อให้จบ เพิ่งรู้ว่าพี่เอไม่ virgin แล้ว  :a5:อึ้งเลย กะว่าจะโก่งราคาค่าตัวจากพี่นิคให้แพงๆซะหน่อย  o11อดเลย แล้วตอนนั้นมีการมาทำเป็นสอนโอ๊ตว่าทำตัวคลาสโนว่าได้แต่อย่าให้ถึงขั้นเกินเลยไปมีอะไรกัน  :m16:ที่พี่เอง not pure ตั้งแต่ปี 1 ผมเพิ่ง not pure เมื่อตอนปี 3 นี้เองนะ แซงหน้าโอ๊ตไปได้ยังไงพี่เอ แล้วโอ๊ตจะบอกพี่ทำไม่นี่  เอาเป็นว่าโอ๊ตเจอคนที่มั่นใจว่าใช่แล้วครับ กะว่าเรียนจบจะหมั้นเลย พี่เอช่วยเป็น back up ให้ด้วยแล้วกัน คนนี้พี่เอก็เคยเจอแล้ว คุณแม่ก็เคยเจอแล้ว คนที่คุณแม่ชมไม่ขาดปาดเลยไงครับว่าน่ารัก นิสัย เรียบร้อย น่าจะมาเป็นลูกของแม่ พี่เอจำได้ป่ะครับ (เอาเป็นว่าถ้าพี่เอไม่ช่วยโอ๊ต ความจริงทั้งหมดจะถึงหูคุณแม่แน่ๆ  :interest:ล้อเล่นครับ  :m20:ใครจะกล้า อยู่ดีๆโอ๊ตไม่หาเรื่องตายหรอกครับ ยังใช้ชีวิตไม่คุ้มค่าเลย)

อึ้งที่ 3 พี่นิคทนได้ยังไงนี่ ไอ้ข้อตกลงบ้าบออะไรนี่ เสียศักดิ์ศรีนักเลงผู้หญิงหมด (หรือนักเลงผู้ชาย :oo1:หว่า งง) เป็นโอ๊ตถ้าไม่ยอมอย่างนี้ เลิกอย่างเดียว มีสาวๆมาต่อคิวเป็นหางว่าวกลัวอะไร พี่เอก็เหลือเกินทรมานพี่นิคมาได้ตั้งหลายปี รู้อยู่ว่าชอบเข้าวัดทำบุญถือศีลปฏิบัติธรรม แต่มันก็ไม่เห็นเกี่ยวกับการมีอะไรกับพี่นิคนี่ โธ่ ไม่เป็นธรรมชาติเลย ไหนบอกว่าธรรมะเป็นธรรมชาติไง o16

อึ้งที่ 4 อ่านเจอโพสพี่เอ ห้ามโอ๊ตเข้ามาในนี้อีก กลัวโอ๊ตเบี่ยงเบน คิดได้ยังไงพี่ โอ๊ตยืนยันว่าแมนชัวร์ ไม่เคยแม้แต่จะคิดเปลี่ยนใจเลยพี่เอครับ ไม่ต้องกลัว ตระกูลเรามีทายาทสืบทอดชัวร์หายห่วง อาจจะต้องห่วงเพราะมีมากเกินไปก็ได้ครับ  o3เรื่องรูป ถ้าโอ๊ตเอารูปปัจจุบันมาลงรับรองทั้งสาวแท้สาวเทียมได้วิ่งตามหาโอ๊ตกันใหญ่ซิครับ เอารูปตอนเด็กนี่แหละดีแล้ว :teach:

อึ้งที่ 5 อ่านเจอโพสพี่นิค ที่ตื่นมาตั้งแต่เช้าเพื่อเล่าความภูมิใจในเมื่อคืน อะไรกันพี่ over ไปป่าว แล้วถามจริงๆ พี่เอยังเป็นน้อยอยู่เหรอครับ  :m12:โอ๊ตเคยอาบน้ำด้วยกันตอนเด็ก น้อยยังไงมันยังน้อยอย่างนั้นเหรอครับ น่าสงสาร ถ้าอาบน้ำด้วยกันอีกตอนนี้พี่เอคงตกใจใน super big bike ของโอ๊ตที่ยิ่งกว่าในร้าน 7 - 11  :m25:

ขอ ปล.ด้วย เดี๋ยวไม่แจ่ม ที่โอ๊ตพิมพ์มาทั้งหมดเพราะอยากให้พี่เอกับพี่นิคอ่านแล้วยิ้ม  :angellaugh2:หัวเราะ อารมณ์ดีนะครับ แค่ขำๆ  :kikkik:แซวเล่นครับ แต่เรื่องหมั้นคิดจริงๆนะครับ เรื่องเบี่ยงเบนก็ไม่เบี่ยงเบนแน่ครับ กับ super big เรื่องจริงครับ :haun1:

ปล. ถึงทุกคน ยังอยากให้ผมเข้ามาในนี้ไหมครับ ถ้าอยากให้ช่วยบอกพี่เอแล้วก็ช่วยกดโหวตให้ผมด้วยนะครับ :dont2: โดยเฉพาะสาวๆที่น่ารักทุกคนเลยครับ ไม่ว่าจะสาว y สาวx สาวz สาวอะไรก็ได้ครับ ยกเว้นสาวเทียม หรือว่าสาวๆเขาเปลี่ยนใจไม่ชอบผู้ชายแท้ๆแล้วอ่ะ o2
 :sad3:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: chudalee ที่ 17-07-2008 15:18:44

 :o8: อายจังถ้าจะบอกว่า ตกหลุมรักน้องโอ๊ต เข้าเต็มเปาเลย

เด็กอะไรน่าฮักขนาดนะเจ้า  :m1:  :m1: แต่พอรู้ว่าน้องมีแฟนแล้ว พี่ก็  :เฮ้อ: ทำไมเราเจอกันช้าไป

ถึงพี่เป็นสาววาย ก็ยังชอบผู้ชานแต๊ๆ นะเออ  :m13: :m13:


ปล. เชียร์ พี่นิค กับ น้องเอ เสมอเจ้า

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: oa_ko ที่ 17-07-2008 16:01:15

กดบวกให้ด้วย

เข้ามาบ่อยๆ น่ะ โอ๊ต

เผื่อทั้งนิค แล้วก็ เอ จะได้เลิกเครียดกันมั่ง

 :oni2:

เรื่องที่เอห่วงว่า เด่วโอ๊ตเข้ามาแล้วกลัวจะเบี่ยงเบนน่ะ ม่ะต้องห่วงร้อก ที่นี่ปลอดภัยใสสะอาด

เรื่องที่อยู่ในนี้อ่ะ ถึงแม้ว่ามานจะเป็นเรื่องราวของชายรักชายก็จริงน่ะ

แต่มานก็ม่ะใช่ว่า ถ้าผู้ชายทั้งแท่งมาอ่านแล้วจะเคลิ้มตามสะหน่อย  เราว่ามานเป็นเรื่องของความรู้สึกที่ไม่มีเรื่องเพศเข้ามาเกี่ยวข้องมากกว่าอ่ะ  ถ้าจะเคลิ้มตาม ก็น่าจะเป็นอะไรที่รู้สึกร่วมกับความรักหรือความเศร้าระหว่างคนสองคนมากกว่าอ่ะ

จริงๆ แล้ว เรื่องทุกเรื่องที่อยู่ในนี้อ่ะ ก็ไม่ต่างจากเรื่องราวความรักของผู้หญิงกะผู้ชายน่ะ ในมุมมองของเราอ่ะ
แต่สิ่งที่ต่างกันระหว่างเรื่องชายหญิง กะ ชายชาย อ่ะ เราว่าเป็นเรื่องของนิสัยและพฤติกรรมการแสดงออกอ่ะน่ะ
ในบางที เรายังรู้สึกว่าความรักของผู้ชาย กะ ผู้ชาย ยังเป็นความรักที่ลึกซึ้งกว่าความรักของชายหญิงซะอีก

สาววายทั้งหลาย เห็นด้วย ยกมือขึ้น  :a1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: LingNERD* ที่ 17-07-2008 16:13:59

เข้าเห้อ........ :เฮ้อ:

เป็นกำลังใจให้ทุกคนครับ :กอด1:

มันต้องมีทางออกที่ดีแน่นอนครับ o13

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: KATHAE* ที่ 17-07-2008 18:05:45

กด บวกให้พี่โอ๊ต ...เอิ๊กๆๆ

เป็นทั้งสาววาย ..และ โอตาคุตัวเจงงเลย ..เอิ๊กกก

เดี๋ยวไปลากเพื่อนมากกด ..เอ่อ กดบวก ..ฮ่าๆ

เดี๋ยวบอกให้มันมาบวกให้พี่โอ๊ตด้วย คน  o13


ปล. ..พี่นิค พี่เอ ฟอเอฟเว่อร์ กิ้วๆ  :L1:

 :a11: :a3: :a2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: P_love ที่ 17-07-2008 18:46:58

ดีใจกับพี่นิคด้วยนะที่ง้อเอได้สำเร็จ(หรือปล่าวหว่า)

ยังไงก้อขอให้พี่นิค กับเอ เก็บความรู้สึกที่ดีๆ ที่มีให้กันไว้ตลอดไปนะ

เป็นกำลังใจให้เสมอค่า :L2: :L2: :L2:

ปล.ชอบเม้นท์ของน้องโอ๊ตจัง น่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกกก(เสียดายมีแฟนซะแย้ว)  :m14:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: nana ที่ 17-07-2008 19:15:04

 o13ให้โอ๊ตน้องคนดีที่หนึ่งเลย o13


บอกเอไม่ต้องห่วงของงี้อยู่ที่ใจ :m13:


แถมมีตัวจริงอยู่แล้วด้วยน่ารักจริงๆ :m1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: JoJo ที่ 17-07-2008 20:48:11

ยินดีด้วยจ้า อย่างน้อยก็หายอึมครึมกันแล้วนะ  อ่านที่นิคเขียนก่อนหน้านี้แล้วเศร้า แต่วันนี้ขำอ่ะ อ้อนเอเสร็จก็ตีสองแล้ว ยังจะ...แล้วก็ตื่นเช้าไปทำบุญต่อ  แรงดีจังนะพี่ทั่น :laugh:

น้องโอ๊ตตตต ป่วนได้อีก ฮาได้อีก มิน่าล่ะเอถึงได้เสร็จลูกอ้อนเราทู้กที  :m4:
รับไปเลย +1  แล้วมาวิ่งเล่นแถวนี้บ่อยๆนะจ๊ะ  :oni1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 17-07-2008 20:52:14

สาววาย ขอจิ้มน้องโอ๊ตด้วยคน อิ อิ น่ารักซ้า  :m13: :m13:
ยินดีด้วยกับคุณนิคค่ะ  :m4:
อย่าคิดมากนะจ๊ะน้องเอ ชีวิตนี้ยังมีไรเข้ามาอีกเยอะ  :a2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: butterfly ที่ 17-07-2008 21:04:16

พี่เอกะพี่นิค

ยินดีด้วยก๊าบบบบบบ

รักกัน ๆ โลกสดใส
กระทู้สดชื่น

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 17-07-2008 21:09:03

ร่วมอึ้งด้วย  :o

พี่โอ๊ต นี่ดูท่าจะแสบใช่เล่นนะเนี่ย

พี่เอ พี่โอ๊ตดื้อกะพี่บ้างปะเนี่ย   :a4:

เข้ามาขอ คะแนน เฉยเรย

ร่วมโวตด้วย  คน  :a1:

พี่เอ ให้พี่โอ๊ต เข้ามาในนี้ เถอะ  จาได้ เป็น

ฐานเสียงให้พี่นิค


555   :laugh:


+1 ให้ พี่โอ๊ต เรย   o13

แรงด้ายอีก



**อยู่ข้างพี่เอ แต่เชียร์พี่นิค**


 :bye2: :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: hasuzz ที่ 17-07-2008 21:46:15

กดบวกให้พี่โอ๊ต

 :m1: :m1: :m1:

สาววายของแท้ ไม่ได้ไม่สนใจผู้ชายแท้ๆ น๊าๆๆ
หึหึหึ (แค่ชอบมองผู้ชายไม่แท้ด้วยเอ๊งง -//////////-)



555+
แสบเกิน ขอให้พี่เอไม่ช่วย อิอิ




//เชียร์พี่นิคน๊า
เพราะอยากให้พี่เอมีความสุข *-*


รักกัน รักกัน

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: angsumalin ที่ 17-07-2008 21:56:35

+ 1 เลยคับน้องโอ๊ต โดนใจ :oni2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: Mint ที่ 17-07-2008 22:48:23

น้องพี่เอ มาพูดอย่างนี้ ก็เอาใจสาววาย สาวเอ็กซ์ ไปเลยอ่ะสิ  :laugh: :laugh:

เป็นกำลังใจให้ความรักของพี่นิคพี่เอนะคะ  :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: crazykung ที่ 17-07-2008 22:55:51

อ้า หวาดเดพี่ๆ วันพระใหญ่คับ

ไมได้ไปทำบุญหลอกคับ แง่งๆ นอนตื่นกะสาย :o8: <ช่างเปนคนที่น่าสรรเสิญ>

ญาติๆมาเยี่ยมบ้านล่วยคิคิ

แต่เห็นพี่ๆ คุย กัน แล้วก้อถือว่าดีค้าบบบ

พี่เอ อย่าใช้คำว่า จบเรื่องเลยน้า~ มานยังไม่จบซะหน่อย

พี่รู้อนาคต ล่วยเป็นหมอลักษณ์ ฟังธง ปลอมตัวเป่าเนี้ยคิคิ :laugh:

ก้อภาวนา ให้พวกพี่ๆ ร๊ากกกานขึ้นทุกวันนะงับป๋ม  :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: ★L'Hôpital ที่ 17-07-2008 23:41:42

อ่านคอมเมนต์พี่โอ๊ตนี่อย่างฮาเลยครับ  :laugh:

รุ้สึกว่าพี่เอโชคดีจังเลยครับ มีทั้งแฟนและน้องชายน่ารักอย่างนี้  :m12:

เข้ามายินดีกับพี่เอและพี่นิคนะคร้าบ  :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: Otaku ที่ 18-07-2008 00:21:28

^
^
^

จิ้มพี่กันต์อีกแล้ว  :laugh:

กดบวกให้พี่โอ๊ต 1  เนื่องจากเป็นน้องชายที่น่ารัก  :laugh:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: แก้ว ที่ 18-07-2008 00:25:07

ดีใจกับพี่นิคกับน้องเอด้วยนะคะ   :m4:


น้องโอ๊ตก็ใช่ย่อยนะ มีมุขฮาตลอดเลย
ว่าแต่น้องมี "แฟนตัวจริง" จริงหรือเปล่าคะเนี่ย?
อิจฉาแฟนน้องคนนั้นจัง   รักกันนานๆ นะคะ
เอาใจช่วยอีกแรงค่ะ  :L2:

ปล.น้องโอ๊ตน่ารักจริง ๆ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: poom ที่ 18-07-2008 00:58:37

 :mc4: :mc4:มาฉลองให้พี่นิคที่เกือบจะกลายเปงอดีดรัก...ในที่สุดก้อชิงตำแหน่งคนรักกลับมาได้เพราะมี..กุนซือ..ดีนี้เอง :mc4: :mc4:

ดีใจมากกกกกกกกกเลยยยยยยย...น้องเอ ไม่ตัดใจทิ้งพี่นิคคนซื่อแล้ว.....

***ห้ามเมาเหล้าเพราะเข้าพรรษา...เมาเป๊ปซี่...ก้อได้ว่ะ...เพื่อน้องเอ เลยน่ะเนี้ย :oni2:***

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: j0e ที่ 18-07-2008 10:18:08

ชีวิตนี้คุณผ่านความตายของคนที่คุณรักมาแล้วกี่คน?

ได้พิจารณาอะไรบ้างหรือเปล่า?




ความรัก 7 ปี ไม่น้อยนะ แล้วหายาก และไม่มีทางลืมไปได้ ยกเว้นตายแล้วเกิดใหม่ โดนล้างสมองไปซะ




มีคำถามหนึ่งในหนังสือ "เข็มทิศชีวิต" ที่พูดว่า            เหนื่อยไม๊?





ถามหน่อยสิว่า คุณเหนื่อยบ้างไม๊ กับสิ่งที่คุณกำลังเป็น กำลังทำ กำลังแปรเปลี่ยนไป

เหตุผลของแต่ละคนไม่เหมือนกัน เพราะมันได้มาจากสมองคิด ไม่ใช่สติพิจารณา

แล้วคุณลองใช้สติพิจารณาให้ถ้วนถี่ รอบคอบ แล้วหรือยัง



(คิด คือการใช้อารมณ์ที่มีอยู่ตอนนั้น เอามาผสมกับการประมวลผล    แต่พิจารณาคือการประมวลผล ล้วนๆ ไม่มีอารมณ์ต่างๆ มาเกี่ยวข้อง)




หลวงพี่ที่ผมนับถือ ท่านให้คำปรึกษาเกี่ยวกับกิจการร้านเกมหลอกเด็ก ที่ประสบปัญหาเงินไม่พอหมุน เพราะการลงทุน ทำท่าจะไม่รอด
ท่านก็ย้ำแล้วย้ำอีกว่า จะลงทุนจริงหรือ จะทำจริงหรือ หลายรอบมาก ตอนนั้นผมก็ใช้สมองคิดนี่แหละว่า ลงทุนไปแล้วเลิศหรูเฟอร์เฟ็ค
แต่กลับตรงข้ามเลยรายได้น้อยกว่าตอนก่อนที่จะลงทุนเพิ่มเสียอีก


ท่านบอกมาว่า "อะไรที่เป็นไปแล้วก็ปล่อยไป เชื่อกรรมอย่างเดียว ใช้สตินำทาง จะเดินทีละก้าวต้องพิจารณาให้รอบ"
ท่านยังบอกอีกว่า "คนเก่งกว่าเรายังพลาดได้เลย อย่างปูนซิเมนไทย ยังพลาดเลย ไม่ใช่ว่าเขาไม่เก่ง เขาเก่งมาก แต่ก็ยังพลาด"
ท่านพูดต่อว่า "ทำใจให้สบาย ไม่ต้องไปกังวลมัน ถ้าจิตใจมันร้อน มันก็ดึงแต่ของร้อนๆ มาหา ผลังสิ่งดีดีให้ห่างออกไป ทำใจให้สบายนะ"





หลังจากนั้นผมก็ทำตามที่ท่านบอก ปล่อยให้กาลเวลา และธรรมชาติมันจัดสรรให้เรา ตอนนี้ก็ดีขึ้นมาบ้างแล้วละครับ



หลวงพี่ท่านนี้ ท่านอยู่ขอนแก่นครับ จบแพทย์ที่มอขอ เคยเป็นแพทย์ประจำตัวของหลวงปู่เทสก์


ปล. ตลกดีนะครับ ที่เห็นการโยงใยของเส้นสายความสัมพันธ์บางๆ ข้ามภพ ข้ามชาติ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 18-07-2008 10:40:52

ก่อนอื่นต้องยินดีกับพี่นิคด้วยที่ง้อพี่เอได้สำเร็จ

พี่เอคงสบายใจขึ้นเยอะเลยซินะหลังจากได้ทำบุญ

เป็นกำลังใจให้แล้วกันคับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: sarin ที่ 18-07-2008 10:55:41

.. :m1:..ยินดีที่เอกะพี่นิคเข้าใจกันแย้ว..อิ.อิ.
อ่านเม้นท์ของโอ้ตแล้วฮาว่ะ...
เด๋วป๋มโหวต+1 ด้วยคนอ่ะค้าบ... :m32:
ปล..เย้!..แอบเจาะไข่...Joe แย้ว..อิ.อิ. :oni1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 18-07-2008 11:28:47

ยินดีกับเอและนิคนะ ที่อะไรดีๆกำลังจะกลับมา

น้องโอ๊ตน่ารักมาก (กามเทพ?ใช่ป่าว 5555)

   "อาอี๊" น่ะคนสำคัญนะน้องเอน้องนิค 

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: OaTkung_man100% ที่ 18-07-2008 12:04:09

อาหุ อาหุ   :a4: วันนี้มีเรื่องแปลกมาเล่าให้ฟังครับ

ผมชายคนหนึ่งนามสมมติว่า "นิค" โทรมาหาผมเมื่อวานนี้  :m26:
บอกให้ผมช่วยโทรหาพี่ชายสุดน่ารักของผมที่มีนามสมมติว่า "เอ" ส่วนผมมีนามสมมติว่า "โอ๊ต" สุดหล่อครับ แล้วผมจะสมมติทำเพื่อ............ :m29:

พี่นิคบอกให้ผมโทรบอกพี่เอว่า อย่านอนนอนวัดเลยเมื่อคืนนี้
ตอนแรกผมไม่เข้าใจครับว่าทำไมจะนอนไม่ได้ ก็เห็นไปนอนตั้งบ่อย แบบว่าผมยังเด็กๆใสซื่อไงครับ เลยคิดไม่ทัน อิอิ :a10:

แต่พอคิดไปคิดมาก็เข้าใจครับ  o17 พี่นิคนี่แผนการล้ำลึกมาก จะใช้ผมเป็นเครื่องมือใช่ม่ะ 555 :laugh: ไม่มีวันซะหรอก

จะแอบทางข้างหลังผมใช่ม่ะ  o18 เรื่องแค่นี้ ทำไมผมจะไม่รู้ทันครับ ถ้าพี่เอนอนวัด พี่นิคก็อดดิ่ ใช่ป่ะครับ แล้วพี่เอก็วางแผนการเดินทางวันเสาร์กลับบ้านไปนอนกับแม่ วันอาทิตย์มาหาผมแล้วก็บิน ไม่มีเวลาให้พี่นิคเลย น่าสงสาร สุดท้ายก็อด :m20:อิอิ

แต่ก็ดีแล้วครับ ไม่งั้นพี่เอของผมเกิดติดใจพี่นิคขึ้นมาอีก หรือบอบช้ำตรงไหนขึ้นมาเดินทางไม่ได้จะแย่ แค่นี้ค่าสินสอดก็ลดไปแล้วตั้งเท่าไหร่ก็ไม่รู้ เสียดาย เศรษฐกิจยิ่งไม่ดีอยู่ด้วย ว่าจะขายพี่กินซะหน่อย  :try2:ฮ่าๆๆ

ที่ว่าแปลกคือ ทำไมไม่บอกพี่เอเอง หรือว่าพี่เอที่น่ารักของผมยังไม่ยอมพูดด้วยอีก ผมถามพี่นิคก็ไม่ยอมบอก เป็นโรคไม่พูดซะงั้น สงสัยโรคไม่พูดเป็นโรคติดต่อ จากพี่เอมาหาพี่นิค แล้วจะระบาดมาถึงคนในป่าวอ่ะ :sad3: น่ากลัวๆ ใครจะไม่พูดกับใครก็ชั่งครับ ขอให้สาวๆ(แท้)สวยๆน่ารักๆในนี้พูดกับผมก็พอแล้วครับ :5555:

คะแนนvoteของผมเข้ามาวันเดียวเท่าของพี่นิคเลย อิอิ :a9: แสดงว่าฟีโรโมนเสน่ห์ยังใช้ได้ดี :haun4: แต่ถ้าจะให้ดีกว่านี้ vote ให้โอ๊ตมากกว่าพี่เอนะครับ เรียกคะแนนอย่างนี้น่าไปแข่ง af

 :จุ๊บๆ:จูบทุกคนที่ vote ให้ครับ
ช่วงโปรโมรชั่นพิเศษ ถ้าท่านโหวตครบ 5 ครั้ง รับของสมนาคุณจากโอ๊ตได้เลยครับ เป็นอะไรไม่บอก แต่ราววัลนี้ให้ได้แต่สาวๆ(แท้)ครับ อิอิ :fox2:

อย่าคิดลึก ของรางวัลเป็นของใช้ผู้หญิงตอนมี......เดือน อ่ะครับ ฮ่าๆๆ :pandalaugh:

 :bye2: :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: astral ที่ 18-07-2008 13:10:58

 :o8:

โอ๊ตน่ารักจังเลย

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: andy_kwan ที่ 18-07-2008 13:20:43

เห็นด้วยกะรีบน โอ๊ตน่ารักมาก ป้า+1ให้แล้วนะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: YMP ที่ 18-07-2008 13:29:22

เอ้า +1 ให้พ่อสื่อพ่อชัก แถม  :L2: ให้ด้วย
ชักมาติดกันแล้วอย่าลืมมัดเงื่อนตายเลยนะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: cassper_W ที่ 18-07-2008 13:50:11

หึหึ  ไม่ได้เข้าเล้ามา 3 วัน   เราพลาดอารายไปเยอะเนอะ อาหุ อาหุ

แต่ว่าดีใจที่กลับมาแล้ว เรื่องของ เอ มีท่าที ในทางที่ดีขึ้นน๊า o13   อ่าน เม้นของน้องโอ๊ตแล้ว เป็นเด็กที่น่ารัก จิงๆๆ เลย  :m1: หึหึ  ไม่น่าเชื่อว่าน้องขี้เล่น แต่ พี่นี่ขี้เครียด แถม ยัง ขี้งอน ด้วย 555++   :laugh:  (แต่น่าร๊ากกอันนี้เราอภัยให้ เอิ๊กๆๆๆ )  เรื่องอื่นๆๆ ปล่อยให้เป็นเรื่องของเวลาล่ะกันเนอะ ถ้าคนคนนั้นเป็นของเรา เป็นคนของเราน่ะเอ  ต่อให้เอ หนีไปกี่ประเทศ สุดท้ายก็ต้องได้มาเจอ แล้วอยู่ด้วยกันอยู่ดีอ่ะ  ถ้าคู่กันแล้วยังไงมันก็ไม่แคล้วกานอ่ะ ใช่ม่ะล่ะ  ยังไงไม่ว่าจะเป็นทางไหน ก็ขอให้ทุกฝ่ายมความสุขที่สุดน๊า   :กอด1:

ปล.น้องโอ๊ต  อิอิ  ของรางวัลอันนั้นอ่ะ  ขอแบบได้ฟรีตลอด 1 ปีเลยได้ไหมอ่ะ :m12: 5555++   จาเป็นอารัยที่ดีมากมายยย   เอิ๊กๆๆๆ  :oni1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: [€]ŝĊörŦ ที่ 18-07-2008 13:56:37

ฮากะมุขที่แสนจะมากมายของน้องโอ๊ตเจงเจ๊ง

ให้ +1 สำหรับการคลายเครียดนี้เลยนะคับ ฮาๆ

 :m20:    :m20:   :m20:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: maabbdo ที่ 18-07-2008 14:15:47

เง้อ...จะมีใครว่าอะไรไหม 

ถ้าจะหมั่นใส้โอ๊ตน้องพี่เออ่ะ

อ้อนซะจนคะเเนน + ตรึมเลย

ไอ้เราก็หลงผิดกด + ไปให้ซะด้วย

 :o8: :o8: :o8: :o8:

ปล. พี่เอ & พี่นิค  อ้อเอากำลังใจมาฝากนะ :L2: :L2: :กอด1: :กอด1:

ไปดีกว่า

 :m32: :m32: :m32:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: noki ที่ 18-07-2008 20:01:39

ยินดีด้วยนะนิค เห็นมั้ย พลังความรักเห็นผลแล้ว ดีกันซะทีบรรดาแควนๆ จะได้ยิ้มออกกันบ้าง
แล้วก็ขอบอกว่า เอ โชคดีจังที่มีแฟนที่ดีแบบนิค แล้วก็มีมีน้องชายน่ารักมากๆแบบโอ๊ต
ที่เข้าใจ รักแล้วก็เป็นห่วงพี่ชายมากๆ
ปล. ว้า โอ๊ตมีแควนซะแระ จะสมัครเป็นน้องใภ้เอซะหน่อย อดเลย (เค้าล้อเล่นอ่ะ)

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: แก้ว ที่ 18-07-2008 20:10:28

+1 สำหรับน้องโอ๊ตค่ะ

น่ารักจริงๆ อ่ะ
ขอสมัครเป็นกิ๊กได้มะ  อะฮุ อะฮุ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 18-07-2008 20:24:28

แหม  พี่โอ๊ต

ยังกวนด้ายอีกนะ

ร้ายนะเนี่ย

ว่าแต่ว่า ขอบคุณนะค่ะ ที่เข้า มา บอกว่า

พระเอง + นายเอก ของเรื่องนี้ เปงงายกัยบ้าง

หายไปเรย

 
 :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: crazykung ที่ 18-07-2008 22:05:38

สู้ๆ ค้าบ คิคิ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (แต่ตอนนี้ยิ้มไม่ออก เห้อ...)
เริ่มหัวข้อโดย: P_love ที่ 18-07-2008 22:13:56

อยากจาบอกว่าหลงเสน่ห์น้องโอตเข้าเต็มเปา  :o8:

เด็กอาร้ายวาจาช่างร้ายเหลือ ว่าแต่ของรางวัลน่ะเปลี่ยนเป็นอย่างอื่นได้ป่ะ :laugh:

ปล.ถึงจาหลงเสน่ห์น้องโอ๊ตแต่ก้อยังรักเอ กะ พี่นิคซำเหมอค่า :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (พรุ่งนี้อัพตอนจบบริบูรณ์ครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 18-07-2008 23:20:51

พรุ่งนี้จะมาลงตอนจบแบบบริบูรณ์ให้นะครับ

ให้ถึงบ้านที่ชลบุรีก่อน

อาจจะเป็นการโพสครั้งสุดท้ายของผมก็ได้ครับ :o12:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (พรุ่งนี้อัพตอนจบบริบูรณ์ครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Tsukasa999 ที่ 19-07-2008 00:04:11

จะรออ่านนะคะคุณเอ ^^ กลับไปพักผ่อนให้เยอะๆนะ ดูแลสุขภาพค่ะ จะเดินทางแล้ว

โอ..น้องโอ๊ตหลีสาวเก่งนะเนี่ย  :m12: แต่สาวแท้จะมีเยอะไหมเนี่ย 55  ข้างนอกมีเยอะ อย่ามาหาในนี้เพราะที่นี่มีแต่สาววายค่ะ กร๊าก :laugh:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (พรุ่งนี้อัพตอนจบบริบูรณ์ครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 19-07-2008 07:13:40

น้องโอ๊ต ปากหวานชะมัด ท่าทางสาวววววววววตรึม :laugh:

เอ ใกล้เดินทางแล้ว ไปนอนกอดคุณแม่ให้ชุ่มปอดเลยนะ แต่อย่าลืมกอดใครอีกกคนด้วย รอแล้วรอเล่า ทุกวิถีทางขนาดเข้าทางน้องโอ๊ต น่าเห็นใจๆ o3

อย่าพูดว่า จะได้ลงเรื่องเป็นตอนสุดท้ายดิ มันเศร้า เอไม่ได้ไปอยู่ป่าเน๊อ ที่ไปน่ะมันเมืองศิวิไล มิใช่รึ อย่าน๊า อย่าทำร้ายจิตใจคน มันบาป(นะโม ๆ)

จะรออ่านต่อๆ ไป
เดินทางปลอดภัยนะขอให้มีความสุขกับทุกๆ สิ่งที่ทำ:bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (พรุ่งนี้อัพตอนจบบริบูรณ์ครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: [€]ŝĊörŦ ที่ 19-07-2008 07:37:40

รอพี่เอน่ะคับ

แต่ไม่คิดว่าจะเป็นการโพสต์ครั้งสุดท้ายนะคับ

เป็นกำลังใจให้พี่เอ+พี่นิค เสมอนะคับ

 :L2:     :L2:     :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (พรุ่งนี้อัพตอนจบบริบูรณ์ครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 19-07-2008 07:51:25

 :oni2: ไปวัดทำบุญมา เข้ามาตามความเป็นไป  อย่างน้อยอะไร ๆ มันก็คลี่คลายไปในทางที่ดี  :a2:

ยินดีด้วยกับน้องทั้งสองคน  และ +1 ให้น้องโอ๊ต ที่แสนจะน่ารัก น่าชัง  ( ขอบคุณที่เข้าใจใน พี่ทั้ง 2 )

ไม่รู้จะเมม อะไร เอาเป็นว่า ขอให้ น้องนิคเอาหัวใจกลับมาได้ดังเดิม แต่ก็ให้ใช้สติในการแก้ปัญหา

อย่าใช้อารมณ์นะครับ มันจะไปกันใหญ่  ขอให้น้องเอ อย่าฝืนใจ หนีตัวเอง อีกเลย เวลาจะเป็นเครื่อง

พิสูจน์ ใจของน้องทั้ง 2 คน ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพ  :L2: โชคดีกับสิ่งที่ตั้งใจไว้

  ปล. 1  อยาก  :กอด1: น้องชายทั้ง 2 คน จัง ( อย่าคิดมาก ฮิ ... )

  ปล. 2 น้องเอ อย่าบอกว่าจะเป็นครั้งสุดท้ายเลย ครับ มันฟังดูใจหายยังไงไม่รู้ เอาเป็นว่าสบายใจ

           แล้ว คอยลงมาโพส ใหม่ก็ได้

  ปล.3  โชคดี จงเป็นของน้อง ชาย ที่น่ารัก ทั้ง 2  นะครับ  :bye2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (พรุ่งนี้อัพตอนจบบริบูรณ์ครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: pupper ที่ 19-07-2008 09:00:15

อย่าพูดว่าครั้งสุดท้ายสิครับ :m15:ฟังแล้วมันใจหายนะครับ ไม่ได้เลยอย่าพูด วันอาทิตย์นี้เดินทางแล้วไม่ใช่เหรอ เตรียมตัวพร้อมหรือยังครับ ที่ออสเตรเลียอากาศคงต่างจากบ้านเราเยอะ ก็เตรียมเสื้อผ้าร่างกายให้พร้อมนะครับ ขอให้พระอวยพรให้เดินทางโดยสวัสดิภาพ ขอพรพระให้คุ้มครองให้ปลอดภัย ขอให้อะไรๆดีขึ้น ต้องดีขึ้นกว่าเดิม ขอเพียงมีความเชื่อที่มั่นคง เข้มแข็งมากๆนะคุณเอ แล้วเบื้องบนคงประทานสิ่งดีๆตอบแทน ผลของการทำความดีที่สร้างสมเอาไว้ จะปกปักรักษาคุ้มครองตัวผู้ทำเหมือนเกราะกำบังจากสิ่งร้ายนานานะครับ สักวันเราจะต้องได้พบและพูดคุยกันอีกนะครับ ไม่ต้องเอ่ยคำอำลา บอกเพียงแต่ว่า สักวันเราจะพบกันอีก ต้องได้พบกันอีก เป็นกำลังแรงใจให้นะครับ สู้ต่อไปอย่างมีความอดทนและเข้มแข็งที่จะต้องเผชิญไม่ว่าจะกับอะไรก็ตามนะครับ ตราบใดที่แสงอรุโณทัยยังคงสาดส่องในทุกวัน แสดงว่าความหวังยังคงมีอยู่ทุกวันเสมอครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (พรุ่งนี้อัพตอนจบบริบูรณ์ครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Nick_fAn-A ที่ 19-07-2008 09:29:05

สวัสดีครับ

ผมมีเวลาอีกนิดหน่อยก่อนที่จะออกเดินทางเมืองชลกับเจ้าแมวน้อยที่น่ารักของผม
ตอนนี้เอเขากำลังร่ำลากับอาอี๊อยู่ครับ ผมเห็นแล้วกลัวทำใจไม่ได้เลยขอตัวมาคอยที่บ้านของเอก่อน
ผมเข้ามาบอกว่าอยากให้ทุกคนอ่านตอนจบให้ดีๆนะครับ ช้าๆทีละบรรทัด เพราะวก่าเอเขาจะเขียนสื่อออกมาได้เอเขาทุ่มเทกับมันมาก แล้วอาจจะเป็นการโพสครั้งสุดท้ายของเอเขาจริงๆก็ได้ครับ ผมคงพูดอะไรไปมากกว่านี้ไม่ได้ คอยอ่านในตอนจบเถอะครับ

เจ้าโอ๊ตตัวดีเชื่อฟังพี่เอนะ ไม่ต้องเข้ามาอีก ถ้ายังรักเคารพในตัวพี่ก็ไม่ต้องเข้ามาอีกนะ แล้ววันอาทิตย์เจอกัน ห้ามอ้อนพี่เอเขาเยอะด้วยนะตอนจะขึ้นเครื่อง เข้าใจเปล่า ห้ามร้องไห้ด้วย บอกคุณแม่ด้วยว่าอย่าร้องไห้ พี่เอเขาจะได้ไปอย่างสบายใจ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (พรุ่งนี้อัพตอนจบบริบูรณ์ครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: hima ที่ 19-07-2008 09:50:31

ยินดีต้อนรับล่วงหน้า เข้าสู่ประเทศ ออสเตรเลีย เมือง บริสเบน :D

อากาศที่นี่กำลังเย็นสบาย กลางวันมีแดด ร้อนหน่อย แต่ตกเย็น จะค่อนข้างเย็น มาอยู่กับญาติก็คงไม่มีปัญหาอะไรมาก ว่าแต่ น้องเอ มาอยู่นานแค่ไหนครับ

ว่างๆ ก็แวะเวียนมาอ่าน และบอกข่าวคราวกันได้นะครับ internet น่ะ หาเล่นง่ายอยู่แล้ว ไม่ได้มาโพสต์ ก็ไม่เป็นไรครับ แต่มาทักทาย พี่เชื่อว่า พี่ๆน้องๆ ที่นี่ ยังเป็นกำลังใจให้เอ เสมอ

ส่วนนิค ขอให้โชคดีต่อการสอบนะครับ เชื่อว่าจะได้เห็นมหาบัณฑิตเร็วๆนี้ :D

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (พรุ่งนี้อัพตอนจบบริบูรณ์ครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: KATHAE* ที่ 19-07-2008 10:25:53

โอ้ว.... จะเดินทางพรุ่งนี้แย้วววววว
รออ่านตอนจบ นะก๊ะ ....  o7
เมื่อวานไปทำบุญที่อยุธยามา อยากเล่าให้ฟังจัง อิอิ .... ฝากมาบอกบุญทุกคนด้วยว่าที่นั้นเค้าจะทำบุญ 90 วัfช่วงเดือนสิงหา แหละ คิกๆ (เห็นหลวงตาวัดกล้วยบอกมา)
เมื่อวานตระเวนทำบุญ ช่วงบ่ายไปโขเลยได้หล่อเทียนทั้งหมด 3 วัด (เฉพาะในอยุธยา)
วัดที่อยุธยานี่มีตั้ง 489 วัดแน่ะ (รวมวัดจีนก็เป็น 490 หลวงตาวัดกล้วยบอก  :pig4:)

ตอนแรกพ่อขับรถวนรอบตัวจังหวัดเลย เพราะรถติด มันมีงาน...เคยี่ช้าง ขี่ม้า ขี่ควาย และ วัวเทียมเกวียน แต่ไม่ได้บรรยากาศเท่าที่อยุธยาเลยง่ะ ...เห็นชาวต่างชาติขี่ช้างแล้วมีความสุข (ตอนแรกตั้งใจมากอยากรอดท้องช้าง เอิ๊กๆ)

วัดแรกที่ไปคือวัดราชประดิษฐาน หล่อเทียนที่วัดนี้ แล้วก้อผูกผ้าสามสีช่อฟ้าด้วย จำไม่ได้ว่าเค้าจะทำบุญเมื่อไหร่ มาบอกบุญงุงิ
วัดที่สองวันวงษ์ฆ้องไม่ห่างจากวัดแรกเท่าไหร่ 
วัดที่สาม วัดสามวิหาร วัดนี้มีพระพุทธไสยาสน์อายุประมาณ 600 ปี พร้อมกับมีซากเมืองเก่าด้วย  หล่อเทียนวัดนี้อีกเหมือนกัน เอิ๊กกก
แล้วไปสักการะพระบรมนุสาวรีย์สมเด็จพระนเรศวรมหาราชต่อ เลือดรักชาติพุ่งปรี๊ดๆ.....ขอให้บ้านเมืองสงบๆดีวันดีคืน แล้วตรงต่อที่ เจดีย์ภูเขาทอง และวัดภูเขาทองอยู่ไม่ไกลกันเลย
มาบอกบุญวัดนี้หน่อย วันที่ 18 ม.ค. 52 (ปีหน้าๆ) วัดนี้จะขึ้นโบสถ์ใหม่ ไปร่วมทำบุญกันได้นะจ๊ะ
ต่อกันที่ลำดับที่ 7 ไปวัดธรรมิกราช ที่นี่ได้หล่อเทียนอีกแล้ววววว ... วัดนี้ก็มีพระพุทธไสยาสน์อีกเช่นกัน วัดสวยก๊ะ ... มีโบราณสถานด้วยเช่นกัน ซากเมืองเก่า แล้วก็ได้ไหว้พระราหูเป็นการสะเดาะเคราะห์ไปในตัวด้วย (เกิดวันพุธ) วัดนี้สวยดี แถมไปแย่งพัดลมกับฝรั่งมาด้วยขำๆ (อากาศค่อนข้างร้อนตัวก็ยิ่งดำๆอยู่ กร๊ากก)
ลำดับที่ 8 ไปที่วิหารพระมงคลบพิตร ไปทันเกือบปิดประตูโบสถ์แน่ะ ... เลยได้ทันสักการะพระมงคลบพิตรที่ขึ้นชื่อว่าใหญ่ที่สุดองค์หนึ่งในประเทศไทยด้วย ..สวยดี แล้วก็เข้าไปในวัดพระศรีสรรเพชญ์ เมืองเก่า
ตอนที่เข้ามาในวัดนี้ทำเรื่องอายๆไว้หน่อยไปคุญกับคนญี่ปุ่น เอิ๊ก.. ตื่นเต้นมากมาย เรียงภาษาพันไปหมดเลย แล้วเค้าก็ขอถ่ายรูปด้วย ..ได้ฝึกภาษาไปในตัว (แรงยุจากพ่อ และน้องสาวมันบอกให้เข้าไปชมให้หน่อยว่าพี่ญี่ปุ่นเค้าน่ารัก เหอๆๆ  :o8: เกือบตายแน่ะ อายจริงพูดกับเจ้าของภาษาเค้าเนี้ย)
ต่อที่วัดสุดท้าย วัดกล้วย .... วัดนี้มีต้นตาลต้นใหญ่ๆ 1 ต้น หลงทางด้วย
ถ้าจะไปวัดนี้ต้องข้ามสะพานกลางสะพานพระนเรศวร วัดนี้มีแม่น้ำผ่านสองสาย คือ ป่าสัก กับลพบุรี แล้วมันจะมาบรรจบกัน ที่เจ้าพระยา ถ้าจำไม่ผิด
เป็นการเดินทางที่ อ่า ....เต็มอิ่มบุญดีแท้จริงๆ
เลยเอามาแบ่งๆอ่ะก๊ะ ...อิอิ

ปล. นู๋รอตอนจบนะค่ะ แฮ่~

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (พรุ่งนี้อัพตอนจบบริบูรณ์ครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: YMP ที่ 19-07-2008 12:11:28

อ้างจาก: A_wAy_G_mAn ที่ 18-07-2008 23:20:51  

พรุ่งนี้จะมาลงตอนจบแบบบริบูรณ์ให้นะครับ

ให้ถึงบ้านที่ชลบุรีก่อน

อาจจะเป็นการโพสครั้งสุดท้ายของผมก็ได้ครับ :o12:

เดินทางปลอดภัยนะน้องเอ  :L2:  :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (พรุ่งนี้อัพตอนจบบริบูรณ์ครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 19-07-2008 12:19:40

ใจหายยังไงไม่รู้  ที่น้องเอบอกว่าอาจจะมาโพสต์ครั้งสุดท้าย

ขอให้โชคดีทุกๆเรื่องนะคะ

จะรออ่านตอนจบ :sad2: :sad2: :sad2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (พรุ่งนี้อัพตอนจบบริบูรณ์ครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: goozaza ที่ 19-07-2008 12:44:53

เย้ๆๆๆๆ ดีกันแล้วๆๆๆ พี่นิคนี่สุดๆเร้ยคร้าบ หุหุ เห้อๆ ไปแล้วก้อเก็บรูปมาฝากบ้างนะพี่เอ หุหุ   

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (พรุ่งนี้อัพตอนจบบริบูรณ์ครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: yuiyui ที่ 19-07-2008 12:53:03

 :เศร้า1: เดินทางปลอดภัยน้า ขอให้เวลาอยู่ออสเตรเลียเป็นเวลาแห่งการพักผ่อน แล้วอย่าลืมแวะมาเยี่ยมเพื่อนที่เล้าเป็ด จะรอฟังข่าวคุณเอ คุณนิด และน้องโอ๊ต อยู่เสมอ  :bye2:  :bye2:  :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (พรุ่งนี้อัพตอนจบบริบูรณ์ครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: ๐DoNuT๐ ที่ 19-07-2008 13:13:07

โชคดี เดินทางปลอดภัย มีความสุขมากๆนะครับ พี่เอ ^^

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (พรุ่งนี้อัพตอนจบบริบูรณ์ครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 19-07-2008 13:36:17

นิคมาสปอยกันแบบนี้ :o12: :o12: :o12:




ปอลอ ................เดินทางปลอดภัยนะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (พรุ่งนี้อัพตอนจบบริบูรณ์ครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 19-07-2008 14:27:48

ว้า   ใจหายเลยคับ

ยังไงก็ขอให้เดินทางโดยปลอดภัยนะคับ


จาตั้งหน้าตั้งตารออ่านตอนจบคับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (พรุ่งนี้อัพตอนจบบริบูรณ์ครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: OaTkung_man100% ที่ 19-07-2008 15:07:08

 :serius2: :serius2: ไม่เข้าใจๆ ไม่เข้าอ่ะครับ

ทำไมพี่เอกับพี่นิคต้องไม่ให้โอตเข้ามาในบอร์ดนี้ด้วย  :11111: โอ๊ตถูกกลั่นแกล้ง โอ๊ตจะฟ้ององค์กรสิทธิมนุษยชน ให้เพิกถอนสิทธิ์การเป็นคู่รักของพี่ทั้งสองคนเลย  :laugh:

โอ๊ตยืนยัน นั่งยัน นอนยัน กระโดดยัน ตีลังกาสามรอบแล้วยันเลยก็ได้ครับว่าโอ๊ตไม่เบี่ยงเบนแน่ๆ  :a1:

แต่เพื่อความสบายใจของพี่ทั้งสองโอ๊ตไม่เข้ามาอีกก็ได้ครับ  :เศร้า1: สาวๆเห็นไหมครับว่าโอ๊ตเป็นคนดี น่ารัก เสียสละขนาดไหน (หวังผลครับ อิอิ :interest:)

พี่รู้ป่าวว่า สาวๆในนี้เขาจะเสียใจ :m15:มาก ถ้าน้องโอ๊ตสุดหล่อของพี่เอไม่เข้ามาอีก  :dont2:ใช่ไหมครับ

อย่างนี้แหละครับ อย่างนี้แหละครับถึงโอ๊ตจะชนะคะแนนvote มากกว่าพี่นิค แต่ก็ต้องเก็บของออกจากบ้านก่อน  :o7: ก็พี่เอของผมเขาเลือกพี่นิคให้อยู่ในบ้านต่อไปอ่ะครับ น่าสงสารตัวเอง :m8:

แต่ก่อนไปโอ๊ตขอ  :impress2: :oo1:กับทุกคนได้ไหมครับ  เอ๊ย  o22 ผิดรูป

โทษทีครับต้องรูปนี้ -->  :loveu: อันนี้ถูกครับ ข้างบนพิมพ์ตามอารมณ์ไปหน่อยครับ อิอิ

แค่อยากบอกว่าโอ๊ตรักทุกคนนะคร้าบบบ อยากให้ทุกคนรักโอ๊ตด้วยนะครับ บะบายคร้าบบบ  :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (พรุ่งนี้อัพตอนจบบริบูรณ์ครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Siri_nan ที่ 19-07-2008 15:23:12

เดินทางโดยปลอดภัยนะจ๊ะ คุณเอ :a1: แล้วอย่าบอกว่าจะโพสเป็นครั้งสุดท้ายเลยใจหายง่ะ :serius2: ยังไงก็เข้ามาเยี่ยมเยือนกันบ้างนะจ๊ะ :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (พรุ่งนี้อัพตอนจบบริบูรณ์ครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: crazykung ที่ 19-07-2008 15:47:02

เปนกำลังให้พวกพี่ๆนะคับ

ถึงยังไง เรื่องทุกอย่างหน้าจะลงเอย ด้วยดี ชีวิตคนเราไม่จบง่ายๆหลอก ใช่ปะ พี่เอ :m13:

ถึงนิยายจบ ชีวิตใช่จาจบเหมือนนิยาย

ยังไงพวกเราก้อคืดถึงพี่ๆคับ รออ่านตอนที่พี่กำลังจะสื่ออะไรออกมาให้พวกเราชมกานนะคับ

 :a1: :a1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (พรุ่งนี้อัพตอนจบบริบูรณ์ครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: KATHAE* ที่ 19-07-2008 16:15:22

เห็นข้อความพี่โอ๊ตแล้ว นึกถึง น้าต้อย เศรษฐา เลยแหะ


....
.
.....


และผมคงต้องกล่าวคำว่าเสียใจกับ ...น้องโอ๊ต V17 ที่จะต้องออกจากบ้านในสัปดาห์นี้




คริๆ....

ว่าแล้วก็ไปนั่งดู เอเอฟ5 กับแม่ในบ้านดีกว่า
(อู้มานั่งเฝ้าร้านอยู่นานแล้ว ปิดคอม พักสายตา ดูทีวี ลั้นลา...)  :a1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (พรุ่งนี้อัพตอนจบบริบูรณ์ครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 19-07-2008 17:48:23

 :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:

โชคดีจ้า

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (พรุ่งนี้อัพตอนจบบริบูรณ์ครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: noki ที่ 19-07-2008 18:37:42

พรุ่งนี้แล้วสินะ ขอให้เอเดินทางปลอดภัย คุณพระคุ้มครองนะ
ถ้าเอมีโอกาส ก็แวะเวียนมาเยื่อมแฟนๆ ในบอร์ดบ้างก็ดีนะ
จะได้หายคิดถึงงัย เน็ตที่บ้านไม่ค่อยแข็งแรง คงต้องไปอ่านตอนจบ
วันจันทร์อ่ะ เสียดายจัง
ปล. โชคดีนะเอ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (พรุ่งนี้อัพตอนจบบริบูรณ์ครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Hut ที่ 19-07-2008 19:31:57

พี่..โชคดีนะ :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (พรุ่งนี้อัพตอนจบบริบูรณ์ครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Mr.A_KUNG ที่ 19-07-2008 19:56:48

เดินทางปลอดภัยนะครับ..นายเอ.........เราเป็นกำลังใจให้นายเสมอนะ


เอคุงครับ :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (พรุ่งนี้อัพตอนจบบริบูรณ์ครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: angsumalin ที่ 19-07-2008 20:10:51

เดินทางปลอยภัยคับ รักษาสุขภาพให้ดีเสมอ อยู่ต่างบ้านต่างเมืองดูแลตัวเองให้ดีน่ะค๊าบบ :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (พรุ่งนี้อัพตอนจบบริบูรณ์ครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: InTheSky ที่ 19-07-2008 22:14:27

เดินทางปลอดภัย see you in Brisbane ครับ
 :m13: :m4:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (พรุ่งนี้อัพตอนจบบริบูรณ์ครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: crazykung ที่ 19-07-2008 22:46:46

พรุ่งนี้พี่เอ ขึ้นเครื่องแย้วสินะงับ

เดินทางโดยสวัสดิภาพนะคับ :m15: :m15:

อย่าลืมกลับมาเยี่ยมเยียนพวกเรานะงับ

อย่าลืมนะคับว่ามีคนเป้นห่วงพี่ รออยู่นะบ้านแห่งนี้  o13

ขอให้ทุกย่างก้าวพี่มีแต่ความสุขนะงับ อะไรที่ร้ายๆขอให้พี่ผ่านมันไปได้

หลังสึนามิย่อมเป็นพื้นทะเลที่สดใส :m4:

 :L2: :L2: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (พรุ่งนี้อัพตอนจบบริบูรณ์ครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: poom ที่ 19-07-2008 23:30:32

 :L1:เดินทางไปต่างแดน....ขอให้คุณพระคุ้มครองนะคร้าบ..... :L1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (พรุ่งนี้อัพตอนจบบริบูรณ์ครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Otaku ที่ 20-07-2008 00:02:44

ขอให้พี่เอเดินทางปลอดภัยนะคับ :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (พรุ่งนี้อัพตอนจบบริบูรณ์ครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: P_love ที่ 20-07-2008 01:07:34

ขอให้เอเดินทางโดยสวัสดิภาพนะ

จะคอยเป็นกำลังใจให้ตลอดไปค่า :L2: :L2:

ปล.ถ้ามีเวลาก้ออย่าลืมแวะเวียนมาทักทายกันด้วยน้า :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (พรุ่งนี้อัพตอนจบบริบูรณ์ครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: bellary ที่ 20-07-2008 01:33:17

 :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1::L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1::L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1::L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1::L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1::L1: :L1::L1: :L1: :L1: :L1::L1: :L1::L1: :L1: :L1:

   70หัวใจ===7ปีแห่งความรัก  :m1:
ขอให้พี่เอกับพี่นิค ได้ฉลองกันในวันนั้น
1มกราคม 2552

เดินทางโดยปลอดภัย  รักษาสุขภาพ ทุกคนที่รักพี่รอพี่เออยู่  เมื่อไร่ที่ท้อ  เมื่อไร่ที่ต้องอยู่คนเดียว  ที่ตรงนี้  ตรงที่เก็บเรื่องราวความรักของพี่ไว้  รอให้พี่กลับมาอ่าน  กลับมาเจอกับทุกคน  และเวลาเป็นของมีค่าใช้มันให้คุ้ม 

 :o12:  :m15::sad2: :sad2: :sad2:  


          

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (พรุ่งนี้อัพตอนจบบริบูรณ์ครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: TonG_x_Zhi ที่ 20-07-2008 02:11:30

อ่านมาได้สักพักนึงเพิ่งจะแสดงตัว :a2:  หุหุ :o8:

ขอให้พี่เอ  เดินทางปลอดภัยโดยสวัสดิภาพนะครับ

เป็นกำลังใจให้ทั้งพี่เอและพี่นิคนะครับ :bye2:

โชคดีน๊าคับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (พรุ่งนี้อัพตอนจบบริบูรณ์ครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: น้ำค้าง ที่ 20-07-2008 08:14:33

ขออวยพรให้เอเดินทางโดยสวัสดิภาพ ปลอดภัยทุกประการนะจ๊ะ

และขออวยพรให้ความรักของเอและนิคราบรื่นสมหวังทุกประการเหมือนกันจ้ะ
 :L1: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (พรุ่งนี้อัพตอนจบบริบูรณ์ครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: nefkung ที่ 20-07-2008 10:26:12

สวัสดีครับ เป็นคนหนึ่งที่ตามอ่านมาได้สักระยะแล้ว แต่ไม่รู้ว่าจะโพสอะไรดี จนมาตอนนี้เห็นว่าจะจบแล้วเลยมาแบบสรุปทีเดียวเลยดีกว่า

       ผมขอให้คำนิยามเรื่องนี้ว่า สนุกสนาน น่าติดตาม หยุดไม่ได้ และกินใจ หลายเรื่องที่ผมเคยอ่านมาในเว็บเล้าเป็ดนี้บอกได้เลยว่าเรื่องที่ตราตรึง ทำให้อ่านได้ไม่หยุด มีไม่กี่เรื่องและ นี้เป็นหนึ่งในเรื่องเล่านั้น

 
      ขอชมจริงๆ   แต่เราได้อะไรจากความสนุกสนาน น่าติดตาม หยุดไม่ได้ และกินใจนี้

       ถ้าเรื่องที่ปรากฏอยุ่ในบอร์ดนี้เป็นเรื่องจริงหมด ผมว่ามีจุดสังเกตุเรื่องหนึ่งนะครับ คือ คุณพี่เอและคุณพี่นิค ระหว่างคุณสองคนอุปสรรคเยอะมากก มีเหตุให้ความรักเจ็ดปีลุ่มๆดอนๆ ได้แทบตลอด ผมเชื่อว่าคงไม่ได้มีแค่สามสี่ครั้งแน่เลย
     
       เคยสงสัยไหมเกิดจากอะไร

       ผมก็ตอบไม่ได้หรอก ก็แค่คนนอก แต่จากเรื่องผมเห็นว่า สาเหตุไม่ได้เป็นเหมือนในหนังน้ำเน่า ที่มีตัวร้ายมาระราน สร้างหลักฐานเท็จ สารพัด  แต่เท่าที่ดูมันเกิดจาก สองคนมากกว่า แต่ผมก็ไม่วิพากษ์วิจารณ์หรอกครับ ผมก็แค่คนๆหนึ่ง ไม่ได้ดีกว่าที่จะมานั่งวิจารณ์ชีวิตใคร

        คุณพี่สองคนเป็นคนที่โชคดีมากนะครับ ที่มีความรักที่น่าอัศจรรย์และยั่งยืนขนาดนี้ ทั้งที่มีปัญหามากเหลือเกิน แต่โลกนี้ไม่มีอะไรได้มาฟรีๆๆครับ  ทำไมไม่ลองคิดที่จะต่อสู้ เพื่อรักษาสิ่งที่พวกพี่รักไว้ล่ะครับ ตรงจุดหนึ่งที่ผมไม่ค่อยจะชอบเท่าไหร่คือเรื่องที่ คุณพี่ทั้งสอง กังวลเรื่องครอบครัวมากเหลือเกิน ผมว่าอย่าตีตนไปก่อนไข้จะดีกว่าไหมครับ ไม่มีพ่อแม่ที่ไหนเขารับไม่ได้แล้วผลักไสไล่ส่งหรอกครับ

        มีไหมครับแม่คนไหนที่ พอรู้ว่าลูกเป็นเกย์แล้วแบบ "ไปไกลฉันเลยนะ อี.......( หยาบคายเป็นชุด )" ไม่หรอกครับ คนเป็นพ่อเป็นแม่เข้ายิ่งใหญ๋กว่านั้นเยอะ  แล้วคุณพี่เอ ครอบครัวพี่ ออกจะรักพี่มากกกกกกก ขนาดนั้น อย่าไปกังวลเลยครับ ค่อยๆๆซึมไปทีละนิด

        แล้วเรื่องที่ว่าคุณพี่เอจะไปต่างประเทศ แล้วกังวลอนาคตไม่เข้าเรื่อง ผมว่าทางออกของคุณพี่สองคนมันอยู่ตรงหน้าแล้วครับ  เชื่อผมเถอะ ทุกครั้งที่คุณพี่สองคนทะเลาะกัน มีปัญหากัน  ลองเอานิยายเรื่องนี้มาอ่านสิครับ  อ่านตั้งแต่เริ่มเรื่อง จนจบ  เชื่อผมเถอะ คุณพี่ทั้งสองจะรู้ว่าเรื่องที่คุณพี่ทั้งสอง ทะเลาะกันมันเล็กมากกก  และแทบจะแตะต้องความรักของคุณพี่ทั้งสองไม่ได้เลย

       สุดท้ายนี่ผมอินกับพวกพี่มากกกกกกกกก  อยากบอกและสั่งแกมบังคับว่า 

       อย่าทำให้ฟ้าผิดหวังเลยครับ ( อย่างน้อยผมก็คนหนึ่ง )

       
 

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (พรุ่งนี้อัพตอนจบบริบูรณ์ครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 20-07-2008 12:31:14

พี่เอ เข้ามาโพส นิ ยาย ครั้ง แรก

 on: 29 April, 2008, 12:30:22 AM »


ขณะนี้เวลา  on: 20 July, 2008, 12:30:00 AM »


เป็น เวลา  82 วัน  ที่ทำ ให้ เข้า เล้า วันนึง เป็น 

สิบ ๆๆ ครั้ง  เพื่อเข้า มารอ ว่าเมื่อ ไหร่ พี่เอ จะมาลง

นั่ง รอ กันท้าง วัน เพราะ พี่เอ อัพ นิยาย ดึกมากๆๆๆๆๆๆๆๆ

แต่ ก็ นั่ง รอมานด้ายทุกวัน  เพราะ อยากอ่าน   :laugh:

แล้ว ตอน หลัง ก็ มารุว่านิยาย เรื่องนี้ มีความหมาย กับพี่เอ

มาก เพราะ พี่เอ แต่ง ให้ พี่นิค  ครบรอบที่ครบ กัน มา 7 ปี

นอก จาก นี้ ยัง มีเรื่องราว ต่าง ๆๆ เกิดขึ้นมากมาย

ทั้ง ตามคนหาย

ขู่ คนให้กลับมา

บอกรักกัน

งอล + ง้อ กันซะงั้น

ทำเอา คนในเล้าจายหายกันไปหมด


เรยอยากบอกพี่ว่าขอบคุณนะค่ะ

ขอบคุณจริงๆๆ  สำหรับเรื่องราว ดี เรื่องนี้

ไม่ขอ พูดคำว่าลาก่อน

เพราะ เชื่อว่า พี่คงเข้ามาอีก

เรยขอ ลง ท้าย ว่า 

แล้ว พบกันนะค่ะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (พรุ่งนี้อัพตอนจบบริบูรณ์ครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 20-07-2008 13:15:53

เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ

เกือบไม่ทันพี่เอซะแล้ว

ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพนะคะ

อ่านเรื่องของพี่แล้วสนุกมาก มันกินใจสุดๆ o7

ได้ร่วมลุ้นไปกับความรักของพี่กับพี่นิค ทั้งงอน ทั้งง้อ

ชนิดที่เรียกว่าลุ้นกันตัวโก่งเลยทีเดียว 55+

ไม่ว่าจะมีอุปสรรคอะไรเข้ามาขอให้พี่กับพี่นิคฝ่าฟันมันไปให้ได้นะคะ

เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆ  :m1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (พรุ่งนี้อัพตอนจบบริบูรณ์ครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: ISACBTMN ที่ 20-07-2008 14:24:23

เดินทางโดยสวิสดิภาพนะ เป็นกำลังใจให้

 :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (พรุ่งนี้อัพตอนจบบริบูรณ์ครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: pupper ที่ 20-07-2008 15:21:14

อีกไม่กี่ชั่วโมงก็ต้องขึ้นเครื่องแล้วสิครับ บินไปบินไป  ใจหายจังนะ ตอนนี้ทำอะไรกันอยู่ครับ คงใช้เวลากับครอบครัวกันอยู่ไช่ไหม ใช้ให้คุ้มค่าที่สุด เป็นกำลังใจให้สู้ต่อไปอย่างอดทน ลุกขึ้นสู้และเผชิญหน้ากับมัน ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตาม ชนะหรือไม่ชนะเราก็จะสู้ให้ถึงที่สุด คุณเอเข้มแข็งจริงๆที่สู้มาได้ตลอด สู้ต่อไปนะครับ ไม่ว่าจะเป็นอย่างไรก็ตาม คนในนี้ทุกๆคนเขาเป็นกำลังใจให้แล้วรอคุณเออยู่ รอคอยการกลับมา เราไม่ต้องเอ่ยลา เราแค่จากกันไปช่วงระยะเวลาหนึ่งเท่านั้น สักวันเราก็ต้องพบกันอยู่ดี ไม่ว่าจะในที่นี้หรือที่ไหนก็ตาม พยายามส่งข่าวคราวมาบ้างนะครับ แจ้งอะไรกลับมาบ้าง ทุกคนรอข่าวจากคุณทั้งสองเสมอ ถึงแม้วันนี้กายจะไม่ได้ไปส่ง แต่ขอส่งใจไปส่ง ขอให้เดินทางปลอดภัย พระคุ้มครองและปกปักรักษา มันก็ไม่รู้จะว่าอย่างไรบ้างมันพูดไม่ออกจริงๆนะครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (พรุ่งนี้อัพตอนจบบริบูรณ์ครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: meawmeaw ที่ 20-07-2008 15:59:08

 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

ขอให้คุณเอเดินทางโดยสวัสดิภาพนะคะ

เป็นกำลังใจให้กับคุณนิคและคุุณเอนะคะ

ถึงจะมีอุปสรรคอะไร ก็ขอให้จับมือฝ่าฟันไปด้วยกันนะคะ

 :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (พรุ่งนี้อัพตอนจบบริบูรณ์ครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Normalblue ที่ 20-07-2008 17:06:00

หยุดหลายวัน  พึ่งได้เข้ามา  อ่านแล้วก็ซึ้ง  และก็เหมือนเหินห่างกันไปอีกรอบ  ขอฝากสิ่งนี้ไว้ที่บอร์ดนี้ครับ

1. ไว้อาลัยแด่การจากไปของพี่โอ๊ต  น้องของพี่เอ (จากบอร์ดไป)
2. ขอลาพี่เอ ณ ตรงนี้  อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด...  ขอให้สุขสวัสดิ์ครับ
3. ขอลาพี่เกียร์ที่เคารพ  ที่จะไม่ได้เจอกันในบอร์ดนี้อีกแล้ว  หากเจอกันที่ ม. อย่าลืมทักน้องนะครับ  อ้อ...  น้องแพ้แอลกอฮอล์ครับ
    เรื่องที่ว่าจะเลี้ยงเหล้า...  ขอเป็นโึค๊กแทนละกัน... 555
4. ไว้อาลัยแด่การจากไปของพี่บีม  พี่เกียร์(จากบอร์ดไป)  วันหน้าฟ้าใหม่เจอกันครับ

ขอบคุณมากสำหรับเรื่องราวดีๆๆ  ยังไงก็จะอ่านให้จนจบ  แล้วจากไปอย่างเงียบสงัด

ขอบคุณผู้ที่เจาะไข่ให้ผมครับ(Ranks) ทำให้ผมฟักเป็นตัว  ขอบคุณทุกความคิดเห็นในบอร์ด

ที่เปิดมุมมองให้
5. ขอไว้อาลัยให้ตัวเอง แก่การจากไปจากบอร์ดนี้...


ขอบคุณ.....

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (พรุ่งนี้อัพตอนจบบริบูรณ์ครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Error_boyz ที่ 20-07-2008 17:13:05

ไม่มาลงตอนจบ เพราะพี่ไม่อยากให้เรื่องพี่กะพี่นิคจบใช่ปะคับ =_=


ไงๆขอให้พี่เดินทางปลอดภัยๆ โชคดีคับ ^^

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (พรุ่งนี้อัพตอนจบบริบูรณ์ครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: goozaza ที่ 20-07-2008 18:43:30

ท่านโอ๊ตคร้าบบ รีบๆเชื่อพี่เอเหอะๆคร้าบ ฟิวส์อยากอ่านตอนต่อแระคร้าบ

(เข้ามาแต่ไม่ตอบ เอไม่รู้หรอก กลัวไร 55+)

พี่เอคร้าบ ขอบคุณทุกเรื่องที่เกิดขึ้นนะคร้าบ พี่เป้นพี่ชายที่ดีมากเร้ยน้า อย่าคิดมากน้า

ขอให้พี่โชคดีที่ออสนะคร้าบ

อาเฮียคร้าบ รักพี่เอให้ตลอดไปน้า อย่าทำพี่เอร้องไห้น้า

ผมรักอาเฮียกับพี่เอมากน้า

ปล.เจอกันที่สนามบินครับพี่

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (พรุ่งนี้อัพตอนจบบริบูรณ์ครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: bellary ที่ 20-07-2008 22:59:30

ตอนนี้คงอยู่ที่สนามบินแล้วใช่ม่ะ   ว่าแล้วว่าวันนี้พี่ไม่มา แต่หวังว่าคงเป็นพรุ่งนี้นะ :m13:

เมื่อพี่ถึงออสแล้ว  หรือ  ถ้าพี่นิคโพสก็รอสอบเสร็จ  แต่ไงก็จะรอนะ   
ความจริงอ่ะไม่ต้องไปกลัวมันหรอก   ทุกคนรับได้แหล่ะ   o13

เพราะความจริงมันก็เป็นความจริงอยู่วันยังค่ำ  อย่าให้เราอยู่ในความฝันเลย 
:o8:  รอของขวัญของเด็กดีอยู่นะ  แถมเด็กดียังมีของขวัญให้ไปก่อนแล้ว
อย่างงี้ของขวัญก็ต้องชิ้นใหญ่นะ  เช่น ได้คุยกับคนหล่อที่อยู่ออสอ่ะ   :m13:

 :m1: :m1: :m1:โชคดีน้า

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (พรุ่งนี้อัพตอนจบบริบูรณ์ครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: [€]ŝĊörŦ ที่ 20-07-2008 23:37:51

สงสัยพี่เอคงวุ่นวายเรื่องการเดินทางทั้งวันแน่เลย

ตอนนี้ก็คงอยู่ที่สนามบินเตรียมขึ้นเครื่องแล้วละมั้ง

ยังงัยก็ขอให้พี่เอเดินทางโดยสวัสดิภาพนะครับ

เป็นกำลังใจให้พี่ทั้งสองเหมือนเดิม

 :L2:   :L2:   :L2:   :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (พรุ่งนี้อัพตอนจบบริบูรณ์ครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: kana ที่ 21-07-2008 00:19:54

ป่านนี้เครื่องคง take off เพื่อเตรียมที่จะlanding ที่บริสเบรนในอีก 6 ชั่วโมงหลังจากนี้
ขอให้เดินทางโดยปลอดภัยนะค่ะ ดูแลตัวเองด้วยอย่าให้ไม่สบายบ่อยนัก

อนาคตจะเกิดอะไรขึ้นก็ปล่อยมันไป ให้มันหมุนไปตามเวลาที่ก้าวเดิน ถ้าไปฝืนมันมากๆเข้า ไม่ใช่ว่าเราคนเดียวที่จะเหนื่อยแต่คนที่รักเราเขาเหนื่อยกับเราด้วยทุกคน

ไม่อยากจะพูดคำว่าลาก่อน เพราะมันฟังแล้วใจหาย
แต่อยากจะบอกว่า "แล้วเจอกันนะค่ะ" เป็นประโยคส่งท้าย ถ้ามีโอกาศคงจะได้พบกันอีก

รักและห่วงใยมากมาย  :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (พรุ่งนี้อัพตอนจบบริบูรณ์ครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 21-07-2008 00:56:03

พี่ไม่ชอบใจที่เราพูดเมื่อคืนเลย มันเหมือนกับว่าเราจะไม่กลับมายังงั้นแหล่ะ
ขอให้เอเข้มแข็งก็แล้วกัน ชีวิตมันก็มีเรื่องเข้ามาเรื่อยๆน่ะแหล่ะ ก็ต้องใช้สติในการแก้ไขปัญหามันไป

เดินทางปลอดภัยนะจ๊ะน้องเอ 
รักและเป็นห่วง :L2: :L2:

ปล. ขอให้ defense thesis ผ่านฉลุยนะจ๊ะนิคกี้  :a2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (พรุ่งนี้อัพตอนจบบริบูรณ์ครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: panang ที่ 21-07-2008 03:16:17

 :o12: โธ่ น้องโอ๊ต ดอกไม้งามของสาววาย(เพราะเป็นหนุ่มแท้คนเดียวในนี้ 555) :bye2:

มาถึงจุดนี้แล้ว ขอให้ ทุกคนโชคดีค่ะ  :bye2:

 :เฮ้อ: มีคนอำลาบอร์ดถึง5 คนทีเดียว

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (พรุ่งนี้อัพตอนจบบริบูรณ์ครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: InTheSky ที่ 21-07-2008 05:23:09

ขอให้เดินทางปลอดภัยแล้วก็ welcome to Brisbane นะครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักวุ่นๆ <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> อ่านไป ยิ้มไปครับ (พรุ่งนี้อัพตอนจบบริบูรณ์ครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 21-07-2008 07:51:03

 :L2:เดินทางไปแล้วสินะ
ดีใจที่เอไม่ได้มาต่อเรื่อง  มันต้องไม่จบ เย้ๆๆๆๆ

ว่างๆ อย่าลืมเข้ามาทักทายกันนะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 21-07-2008 09:48:23

สวัสดีครับ ผมนิคเองครับ

เอเขาฝากให้ผมมาpostตอนจบให้ครับ เขาไม่กล้าที่จะpostเอง
เมื่อวานนี้เอเขานั่งแก้นิยายที่สนามบินด้วยครับ คงตัดสินใจว่าจะลงหรือไม่ลงดี ผมเลยบอกว่าถ้าตัดสินใจยากเดี๋ยวผมลงให้เอง เอเขาเลยพอยิ้มออกมาบ้างครับ เอเขาให้passกับผมมาพร้อมไฟล์เนื้อเรื่อง
ยังกำชับผมอีกว่าต้องลงในชื่อของเขา แล้วให้ผมหัดpostแบบใส่ Icon บ้าง ไม่ใช่มีแต่ตัวหนังสืออย่างเดียว
ผมอึ้งเลยครับ เอเขาเก็บทุกรายละเอียดของผมเลยจริงๆ ป่านนี้เอคงถึงแล้ว ตอนแรกผมตั้งใจว่าผมสอบกลับมาค่อยมาpostแต่ผมกังวลใจเลยpostก่อนไปสอบ ต่อไปนี้เป็นของเอเขาแล้วนะครับ

ปล.เบอร์ที่แปลกๆโทรมาหาผมหลายสายคิดว่าเป็นของฟิวส์ เห็นเอบอกว่าฟิวส์จะมาส่งคงจะโทรเข้าเครื่องพี่พี่ขอโทษทีเอามือถือไว้ในรถนะ เพิ่งมาเห็นตอนตี3พอดีหยุดพักรถเพิ่งดู เลยไม่ได้โทรกลับไป

..........................................................................................

สวัสดีครับชาวเล้าทุกๆคน

ผมต้องขอโทษด้วยนะครับที่ไม่ได้มาลงนิยายเอง ต้องรบกวนคนอื่น(คนอื่นหรือเปล่าหว่า  o2)มาลงให้

ผมตัดสินใจอยู่นานว่าจะลงหรือไม่ลงดี จนในที่สุดผมก็ทำไม่ได้  :o12:

เลยต้องฝากพี่นิคมาลงให้ ตอนจบบริบูรณ์นี่ผมแบ่งเป็น 2 version ครับ

version แรกชื่อว่า "ในความฝัน"
version สองชื่อว่า "ความเป็นจริง"

ทั้งสองversionลองอ่านดูนะครับ จะว่าเหมือนกันซะทีเดียวก็ไม่ใช่ครับ
เอาเป็นว่าผมใบ้ให้ว่า "ชีวิตจริงกับความฝันมันต่างกัน แต่ชีวิตจริงก็อยู่ได้ด้วยความฝัน"

ขอให้มีความสุขในการอ่านนิยายนะครับ ผมอยากเห็นทุกคนมีความสุขครับ โดยเฉพาะคนที่กำลังลงนิยายให้ผมอยู่ตอนนี้  :o8:

ขอบคุณทุกคนมากครับ :pig4: คำนี้ผมใช้บ่อยแต่มันก็มาจากใจจริงนะครับ เพราะผมรักทุกคนครับ :L1:

p.s.นี่คงเป็นเม้นท์สุดท้ายของจริงๆแล้วครับ ต่อไปคนที่ใช้ชื่อนี้คงเป็นพี่นิค ที่จะเป็นตัวแทนผมต่อไปครับ  :bye2:

                                                                                 เอเองครับ

...

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 21-07-2008 09:50:32

บทจบ --- ในความฝัน

“พี่นิค เอขอเอาเรื่องของไปเขียนเป็นนิยายนะ”ผมเอ่ยขึ้นเมื่อหลังสงกรานต์ปีนี้

“จะเขียนไปทำไม ใครเขาจะมาอ่าน ว่างมากนักเหรอ ว่างๆก็มาแหกกฎข้อ 3 กับพี่ดีกว่า”พี่นิคพูดทีเล่นทีจริง

“บ้า พี่อ่ะ ทะลึ่งอีกแล้ว ก็เออยากเขียนอ่ะ เอเข้าไปอ่านเจอนิยายเรื่องหนึ่งเขาแต่งมาจากชีวิตจริง เขียนมาจากไดอะรี่ พี่ลองเข้าไปอ่านดูนะ เรื่องจากเก่งถึงตี๋เล็ก เอจะเขียนแล้วเอาไปโพสไว้ที่นั่น”ผมบอก

“ไม่อ่ะ ไร้สาระ”ว่าแล้วพี่นิคก็ก้มหน้าก้มตาค้นอะไรในหนังสือต่อไป

“ตามใจ ถือว่าบอกแล้วนะ”ผมบอกแล้วก็ล้มตัวลงนอนบนที่นอนในคอนโดของพี่นิค

“พี่ก็ตามใจเอเหมือนกัน แต่ถ้าเขียนแล้วมีเรื่องอะไรขึ้นมาอย่ามาว่าพี่ไม่เตือนนะ”พี่นิคเสียงจริงจัง

“ทำไมต้องมีเรื่องด้วย ก็แค่นิยายเอง”ผมบอกอย่างไม่พอใจนิดๆ

“เอก็รู้นิ่ ว่าตอนนี้พี่กับเอบอกเรื่องนี้กับใครได้ที่ไหน ถ้าแต่งขึ้นมาจริงๆก็ต้องมีคนรู้เยอะ แล้วเอจะทำยังไง”พี่นิคพูดด้วยน้ำเสียงค่อนข้างซีเรียส

“ก็ไม่รู้อ่ะ จะเขียน จะบอกด้วยว่าเป็นเรื่องจริง จะเอารูปโชว์ประจานเลย”ผมพูดแบบไม่พอใจออกไป เพราะตอนนั้นไม่อยากบอกว่าที่จริงผมตั้งใจเขียนให้เป็นของขวัญที่เราคบกันมาได้ 7 ปี กะว่าจะแต่งให้เสร็จก่อนค่อยบอก

“ทำตัวเป็นเด็กอีกแล้ว แล้วแต่แล้วกัน แต่พี่ว่าไร้สาระ”พี่นิคเสียงเบาลงแล้วกลับไปอ่านหนังสือต่อ

ตั้งแต่นั้นมาผมก็เริ่มโทรไปหาเพื่อนแต่ละคนที่จะเป็นตัวละครในนิยาย แล้วขออนุญาตเอารูปไปลง ซึ่งบางคนก็ให้บ้างไม่ให้บ้าง ผมบอกว่าเป็นนิยายแต่งเล่นๆ ไม่มีอะไรจริงจัง (ผมไม่ได้บอกว่าเป็นเรื่องระหว่างผมกับพี่นิค เพียงแต่บอกว่าเขียนนิยายแล้วบุคลิกของตัวละครเหมือนเขา ทำไมจะไม่เหมือนล่ะ ก็ตัวเขาเองนิ่ 555) คนที่ไม่ได้รูปผมก็หาเอาในเน็ท แล้วนิยายของผมก็เริ่มขึ้น

...

ตอนแรกที่เข้ามาโพสก็หวั่นๆว่าจะมีคนอ่านไหม เราก็ไม่ใช่นักเขียนอะไร แต่เรื่องนี้เราตั้งใจกับมันมาก ลองดูว่ะเป็นไงเป็นกัน แล้วผลตอบรับกลับมาทำให้ผมมีกำลังใจมากมายในการเขียน ยิ่งกว่านั้นคือ ผมได้ถลำลึกผูกความสัมพันธ์อย่างอบอุ่นกับคนในเล้าไปอย่างไม่รู้ตัว ตอนนั้นพี่นิคก็ยังเอาแต่ว่าผมบ้าแต่งนิยายไร้สาระอยู่ แต่ผมรู้ว่าพี่แกก็เข้ามาแอบอ่านแน่ๆ อิอิ คนฟอร์มจัดอย่างพี่นิคไม่ยอมรับอะไรตรงๆหรอกครับ

และแล้วความสัมพันธ์ของผมกับคนในเล้าก็เพิ่มมากขึ้นโดยมีน้องวิลได้แอด msn มาคุยกับผม ทำให้รู้สึกว่ามีความมั่นใจในการเขียนมากขึ้น จากนั้นมาผมกับน้องวิลก็คุยกันมาตลอด ผมเลยฝากวิลให้เอาไปลงในเด็กดีให้ด้วย ผมกับน้องวิลสนิทกันไวมาก อาจจะเป็นเพราะช่วงนี้พี่นิคไม่ค่อยมีเวลาให้ผมเพราะต้องเร่งทำวิทยานิพนธ์จบ น้องวิลเลยกลายมาเป็นเพื่อนคุยกับผมแทน แต่ผมกับวิลเราเป็นแบบพี่ชายน้องชายไม่มีเกินเลยไปกว่านี้

จนวันหนึ่งมันก็เกิดเรื่องขึ้นจนได้ เมื่อคนที่เข้ามาอ่านในเด็กดี มาอ้างกับวิลว่ารู้จักกับผมแล้วพยายามที่จะขอเบอร์ผมจากวิลให้ได้ พอไม่ได้ก็หาว่าวิลเป็นเด็กเลี้ยงแกะต่างๆนานา หาว่าปลอมตัวเป็นผมบ้างล่ะ และอะไรอีกสารพัด
ยิ่งวิลเอานิยายที่ผมโพสในเล้าให้ดู (ตอนนั้ยังมีรูปอยู่) เขายิ่งว่าวิลหนักกว่าเดิม เพราะเขารู้แล้วว่าเป็นผมจริงๆที่แต่งขึ้นมา

“พี่เอ มีคนอ่านนิยายแล้วบอกว่ารู้จักพี่เอ จะขอเบอร์โทรพี่อ่ะ ให้ป่าว”วิลถามมาทางโทรศัพท์

“ใครอ่ะ”ผมถามคืน

“เขาบอกว่าชื่อบีม รู้จักกับพี่ตั้งแต่ในเรียนมหาลัย เป็นรุ่นน้องพี่นิค เขามาว่าวิลใหญ่เลยว่าวิลเป็นเด็กเลี้ยงแกะ ฯลฯ”วิลรายงานพร้อมแกมฟ้องนิดๆ

“อือๆ อย่าเพิ่งให้นะ ให้เมล์ปลอมของพี่ไปก่อน ให้พี่คุยก่อน พี่ไม่คุ้นเลยอ่ะ บีมไหน”ผมบอก

“งั้นพี่คุยกันเอาเองแล้วกัน”วิลโบ้ยให้ผมทันที

“อืมๆ แค่นี้นะกำลังขับรถไปหนองคาย เดี๋ยวโทรหาใหม่”ผมบอกแล้ววางสายทันที

ช่วงนี้หลังจากแต่งนิยายมาได้ซักพักก็รู้ว่าจะมีแต่เรื่องวุ่นๆเข้ามาครับ ก็ได้น้องวิลนี่แหละคอยเป็นที่ระบาย รองรับอารมณ์ผม อิอิ ก็ช่วงนั้นพี่นิคยุ่งมาก ผมเลยไม่อยากให้พี่แกรับรู้อ่ะ อีกอย่างพี่นิคก็ชอบจริงจังมากไป กลัวพี่แกจะวิตกจริตมากไปกว่านี้แล้วเรื่องมันก็เกิดจากนิยายเหมือนที่พี่แกเคยบอกไว้แล้วด้วย ด้วยทิฐิของผมมีเหรอจะยอมบอกให้พี่นิคมาซ้ำเติม

นอกจากปัญหาของบีมแล้ว ยังมีหมอวุฒิที่อยู่ดีๆมาจากไหนก็ไม่รู้มาตามตื้อผมอีก แล้วไหนผมเองจะแอบเทใจนิดๆให้กับน้องปริ๊นซ์ที่ไปเจอโดยบังเอิญ แล้วยังมีงานเข้ามาอีกมากมายก่ายกอง คนที่รู้เรื่องราวของผมช่วงนี้ดีก็คือน้องวิล นอกจากจะรู้แล้วยังคอยช่วยแก้ให้ด้วย

เอาเรื่องหมอวุฒิก่อนแล้วกัน คือแบบว่าผมก็ไปหาหมอตามเรื่องตามราวของผมเป็นปกติ แต่คราวนี้พอหากลับมามีเบอร์แปลกๆโทรมาด้วยแล้วยังมีคนมาขอแอดเอ็มอีก ก็ไม่ใช่ใครเป็นหมอวุฒิ ที่จริงหมอวุฒิก็น่ารักนะครับ หน้าตาหนุ่มไทยแท้คล้ายๆ รุจ the star ผมถามไปถามมาได้ความว่าเอาเบอร์ผมกับเมล์มาจากระเบียนประวัติคนไข้ (ให้มันได้อย่างนี้ซิคุณหมอ) ตอนแรกๆก็โทรมาถามว่าปวดหัวเป็นไง ดีขึ้นไหม ผมนึกว่าเป็นการติดตามคนไข้ แต่พอผ่านไปวันสองวัน มันไม่ใช่แล้ว อย่างนี้เขาเรียกว่าจีบเลยแหละ ผมเลยรักษาระยะห่างไว้แค่คนไข้กับหมอ คิดว่าทุกอย่างคงจบลงง่ายๆ แต่มันก็ไม่จบหมอวุฒิก็ตื้อสุดยอดเลย เรื่องนี้ก็ไม่บอกพี่นิคเลยเพราะกลัวพี่แกกลุ้มใจ เดี่ยวหึงขึ้นมาหมอวุฒิได้นอนรักษาตัวเองแน่

ต่อมาเรื่องน้องปริ๊นซ์ คือตอนนั้นเป็นช่วงไหว้ครู ผมก็กลับไปโรงเรียนเก่าครับ ไปในฐานะผู้มอบทุนการศึกษา ตอนที่ผมเรียนอยู่มัธยมกับมหาลัยอาอี๊จะเป็นคนไปครับ แต่สองปีหลังที่ผมจบมหาลัย อาอี๊ให้ผมเป็นคนไปแทนครับ   ผมเลยไปติดต่อเรื่องให้ทุนเด็ก พอดีเดินผ่านหน้าห้องคณะกรรมการนักเรียน สายตาผมก็เหลือบไปเห็นน้องคนหนึ่งกำลังเดินผ่านมา น่ารักมากๆ ทำเอาผมหยุดเดินเลยครับ ได้ยินแต่เพื่อนเขาเรียกชื่อว่า ปริ๊นซ์ แค่นั้นผมก็ใจจะละลายแล้วครับ ตอนนั้นอยากกลับไปเป็นเด็กอีกเลย ผมไม่เคยเป็นอาการอย่างนี้มาก่อนเลย ผมอยากเดินเข้าไปขอเบอร์น้องเขา ให้ทุนน้องเขาเป็นกรณีพิเศษ อิอิ แต่ผมก็ทำไม่ได้เพราะผมคิดว่านั่นคือการกระทำที่เลวมาก ผมมีพี่นิคสุดหล่อ (แหวะ) อยู่แล้วทั้งคน แล้วทำไมผมถึงเป็นอย่างนี้ไปได้ล่ะ ผมไม่เคยหวั่นไหวกับอะไรง่ายๆเลย กับแค่เด็กคนเดียว ผมคิดว่ามันแค่ชั่ววูบแล้วเดี๋ยวมันก็คงหายไป แต่ผมก็ยังคิดถึงน้องเขาบ่อยๆ จนไม่เขาใจตัวเองว่าเป็นอะไร แล้วเรื่องนี้ผมก็ไม่บอกพี่นิคอีก

พอมาถึงเรื่องนายบีม หลังจากที่ผมทนไม่ได้ที่เขามาว่าวิลไว้มากมาย หลังจากที่ได้คุยกันทาง msn ผมเลยตัดสินใจให้เบอร์โทรไปเพื่อยืนยันความบริสุทธิ์ของวิล ผลที่ได้ตอบรับกลับมาคือ ดวงความรักของจะมาพุ่งแรงอะไรในตอนนี้อีก บีมคือคนที่แอบชอบผมมานานแล้ว เขาบอกว่าเห็นผมตั้งแต่วันแรกที่เข้ามหาลัย แอบมองผมอยู่อย่างนั้น รู้หมดทุกอย่างว่าผมจะทำอะไร เวลาไหน อะไร ยังไง บีมได้แต่แอบดูผม อยู่ห่างๆมาตลอดเวลาเรียน 4 ปีโดยที่ผมไม่เคยรู้เลย ไม่แปลกที่ผมบอกกับวิลไปตอนแรกว่าผมไม่มีเพื่อนหรือรู้จักคนที่ชื่อบีม จนกระทั่งต่างคนต่างจบออกไป ไปทำงานทำการ บีมก็ได้เข้ามาอ่านเรื่องของผมในเด็กดีที่วิลเอาไปโพส ทำให้เป็นเรื่องขึ้นมานั่นแหละครับ เรื่องนี้ผมก็ไม่กล้าบอกพี่นิคอีก

แล้วไหนจะปัญหาเรื่องงานที่ถาโถมเข้ามา ในตอนนั้น งานที่ผมทำก็ไม่มีอะไรมากครับ แค่นั่งกินนอนกินอยู่ที่บ้านก็พอ (ไม่ใช่แล้ว) งานที่ผมทำแค่คอยควบคุมและตรวจสอบให้พนักงานทำงานเป็นไปตามเป้าหมายนโยบายของบริษัทก็เท่านั้นแหละครับ นานๆทีผมถึงจะเข้าออฟฟิต ไปให้เขาได้เห็นหน้าว่าเจ้านายยังมีชีวิตอยู่นะโว้ย ส่วนใหญ่แล้วผมก็จะเช็คงานผ่านเมล์ ประชุมทางโทรศัพท์เอาอ่ะครับ ก็งานทุกอย่างมีคนทำไว้ดีอยู่แล้ว ผมเลยไม่ต้องทำอะไรมาก เลยมีเวลาว่างๆมานั่งแต่งนิยายให้พวกคุณๆได้อ่านไงครับ

อาจจะเป็นเพราะความหละหลวมของผมในจุดนี้ก็ได้ ทำให้มีปัญหาเรื่องงานตามมา คือในตอนนั้นมีพวกผู้บริหารระดับอาวุโสเขาทำอะไรในเชิงไม่ชอบมาพากลหลายอย่างครับ ประมาณว่าเห็นผมอายุยังน้อยแล้วมาเป็นหัวหน้าพวกเขาได้ยังไง อีกอย่างสไตล์การทำงานของผมก็ทำตัวง่ายๆสบายๆเป็นกันเอง เขาคงได้ใจครับ ผมเลยต้องออกโรงเชือดไก่ให้ลิงดูครับ ตอนนี้เป็นช่วงประจวบเหมาะกับที่ผมจะต้องไปติดต่องานที่ต่างประเทศด้วย ผมเลยขอโชว์พาวหน่อยเถอะ ให้รู้ซะมั้งว่าเราเด็กแต่ตัวนะโว้ยเรื่องงานน่ะไม่เด็กตาม กลับมาผมก็เช็คบิลกับพวกนั้นหมดเลยครับ สะใจดี แต่ก็เล่นผมเครียดไปหลายสัปดาห์ครับ เพราะปกตินิสัยของผมไม่ชอบทำอะไรใครอยู่แล้ว

ด้วยปัญหาทั้งหมดที่มันเกิดขึ้นพร้อมกันทีเดียวในช่วงนั้น (ถ้าใครติดตามอ่านเม้นท์ของผมก็จะรู้และเข้าใจได้ดี)แล้วไหนยังจะต้องเที่ยวไปมาหนองคายกับพี่นิคแทบทุกเสาร์อาทิตย์อีก (ตอนนั้นคุณย่าของพี่นิคเริ่มป่วย) ผมเลยเครียดมากเลยครับ ตอนนั้นพี่นิคก็ยุ่งมากมาย ผมก็ไม่กล้าไปเล่าไปขอคำปรึกษาอะไรหรอกครับ แล้วพี่นิคเองก็ไม่เคยถามด้วย (น้อยใจอ่ะ) มีแต่ได้คุยกับน้องวิลทางเอ็มนี่แหละครับ ที่พอให้ช่วงนั้นผมทรงตัวอยู่มาได้

แล้ววันหนึ่งปัญหาทุกอย่างมันก็มาถึงจุดแตกหัก โดยที่ผมบังเอิญเปิดคอมที่ไว้แล้วบีมเข้ามาทัก (ทักยังไงคงพอจะเดาออกมั้งครับ ว่าคนที่แอบชอบผมมา4ปีแล้วอยู่ๆได้กลับมาเจอกันอีกเขาจะทักกันว่ายังไง) แค่นั้นแหละครับเลือดหึงพี่นิคเต็มหน้าเลยครับ ผมกลับเข้ามายังทำหน้าระรื่น ยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น หารู้ไม่ว่าชะตากำลังจะขาด

“เอ บีมคือใคร”พี่นิคถามขึ้นด้วยเสียงที่ห้วนและดุ ผมยังงงเล็กน้อยเลยไม่ตอบออกไป

“มันเป็นใคร”พี่นิคขึ้นเสียง จ้องหน้าผมเขม็งเลย ผมเริ่มกลัวนิดๆครับ

“ก็คนรู้จักกัน เขามาอ่านนิยายอ่ะ”ผมตอบแบบใจดีสู้เสือ

“ในรู้จักในนิยายอะไรบ้าๆนั่น ทำไมต้องทักมาซะหวานซะขนาดนี้”พี่นิคขึ้นเสียงแทบจะกินหัวผม

อะไรนะนิยายบ้าๆเหรอ เรื่องของเราสองคนนะ เราตั้งใจเขียนเกือบตายมาว่านิยายบ้าๆ เดี๋ยวโดนดีแน่พี่นิค คนยิ่งกลุ้มๆอยู่ ว่าแล้วผมก็ขึ้นเสียงกลับไป

“ใช่นิยายบ้าๆ แต่บีมเขาก็ชอบอ่าน แล้วเขาก็แอบชอบเอมาตั้งนานแล้วด้วย ว่าจะเขียนถึงเขาในนิยายด้วย ยังมีอีก ตอนนี้เอแอบรักน้องปริ๊นซ์ แล้วยังมีหมอโทรมาตามตื้อเอทุกวันเลย พอใจยัง บ้าพอไหม”ผมพูดออกไปแบบโมโหเหมือนกัน แทนที่พี่นิคจะมาให้กำลังใจเรา กลับมาว่าเราซะนี่ ไอ้เรารึก็กลัวว่าพี่แกจะเครียดเรื่องจบกับคุณย่าเลยไม่พูดให้ฟัง ที่ไหนได้มาว่าเราใหญ่เลย

พี่นิคมองหน้าอย่างแครียดแค้นสุดๆ แล้วเดินหนีไปโดยไม่พูดอะไรเลย ปล่อยให้ผมยืนเคว้งคว้างคนเดียวในห้อง
แล้วผมก็ไม่รู้จะทำยังไงดีทุกปัญหารุมเร้า

สามสี่วันผ่านไปพี่นิคไม่โทรมาเลย ไม่มาหาที่บ้านด้วย ผมได้คุย msn กับวิลตลอดในช่วงนี้ถึงเรื่องปัญหาที่เกิดขึ้น ผมเลยตัดสินใจบอกวิลไปว่าถ้าเที่ยงคืนนี้พี่ไม่โพสอะไรในเล้าให้บอกทุกคนไปเลยว่าพี่กับพี่นิคเลิกกันแล้ว คงไม่ได้มาลงนิยายอีกแล้วขอโทษด้วย แล้วผมก็บอกวิลว่าผมจะหนีไปพักผ่อนซักพัก ตอนแรกคิดว่าจะกลับบ้านที่ชล แต่ไม่ดีแน่ กะว่าจะขึ้นเหนือก็ไม่เข้าท่า เลยตัดสินใจไปสิมิลันดีกว่า เรื่องนี้มีแต่วิลกับหนึ่งเท่านั้นที่รู้ เพราะโทรไปชวนหนึ่งด้วย แต่หนึ่งไม่ว่างติดงาน พร้อมกับกำลับวิลว่าห้ามบอกใคร

ว่าแล้วก็จัดการเก็บกระเป๋าเสื้อผ้าแล้วขับรถออกไปเลยตอนตีสามไม่ได้บอกใครแม้แต่อาอี๊ ตอนนั้นกำลังเบลอๆดันลืมเอามือถือไปด้วย แต่ก็ดีเพราะไม่อยากรับสายใครอยู่แล้ว ผมไปใช้ชีวิตอย่างมีความสุขที่สิมิลัน หาบังกะโลเล็กๆเงียบๆ นอนคิดอะไรไปมา แต่ก็อดห่วงคนในเล้าไม่ได้เพราะเรายังลงนิยายไม่จบ เรื่องเรากับพี่นิคก็คงจบลงแค่นี้แล้ว ในเมื่อไม่มีเขาแล้วเราจะเขียนไปให้ใครล่ะ เราตั้งใจให้มันเป็นของขวัญกับเขานี่นา

ผ่านไปหลายวันจนผมสบายใจมากขึ้น คิดว่าถึงคราวที่จะต้องกลับซักที ผลักตัวเองออกมาจากโลกภายนอกซะจนไม่รู้อะไรเลย กลับไปจะเป็นยังไงบ้างนะ ผมเลือกที่จะไปตั้งรับมือกับเรื่องที่จะเจอเมื่อกลับไปที่คอนโดของเจ้าโอ๊ต เพราะอย่างน้อยเจ้าโอ๊ตคงไม่ถามอะไรผมมาก ดีไม่ดีมันไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าผมไปไหนมา ผมอาจจะแค่บอกว่าคิดถึงเลยแวะมาหาก็แค่นั้น

ผิดคาด พอถึงคอนโดเจ้าโอ๊ตกลับซักผมใหญ่ บอกว่าคุณแม่กับอาอี๊เป็นห่วงมาก มันว่าผมเหมือนผมเป็นน้องมันเลย ผมเลยบอกว่าไปเที่ยวเพลินเลยลืม แล้วผมก็รีบจัดการโทรไปหาคุณแม่กับอาอี๊ทันที อย่างต่อมาผมก็รีบเปิดเข้าไปในเล้า เพราะคิดถึงทุกคนมากมาย แต่ก็ผิดคาดอีก ไปเจอชื่อเจ้าวิลแต่เป็นพี่นิคเขียน ตอนนั้นผมปรี๊ดเลยครับ พาลโมโหวิลไปด้วย อยากบินไปเมกาแล้วเอาแส้เฆี่ยนซะงั้น ก็เจ้าวิลนี่แหละเป็นคนบอกพี่นิคกับบีมว่าผมหนีไปสิมิลัน ทั้งๆที่ผมย้ำนักย้ำหนาว่าอย่าบอกใคร แถมผมยังรู้มาจากวิลอีกว่าบีมเขาลาพักร้อนเพื่อไปตามหาผมที่สิมิลันเลย (ให้ตายเถอะ ทำไมน่ารักอย่างนี้ น่าจะมาบอกรักตั้งแต่แรกเจอ ไม่น่าปล่อยให้นานตั้ง 7 ปี อิอิ)

และแล้วกว่าทุกปัญหาจะลงตัวก็ใช้เวลานานพอควรครับ น้องปริ๊นซ์หลังจากกลับสิมิลันผมก็ลืมๆไปครับ หมอวุฒิก็ไม่ค่อยโทรมาอีกคงเป็นเพราะผมไม่ได้เอามือถือไปด้วย โทรมาเลยไม่มีใครรับสาย คงเลิกโทรไปเอง ส่วนบีมเองผมก็ยืนยันจุดยืนให้ชัดเจนว่าผมกับเขาเป็นได้แค่เพื่อน และเขาก็สัญญาว่าจะคอยแอบดูอยู่ห่างๆอย่างนี้ต่อไป (น่าสงสาร ที่จริงเรื่องปัญหาทั้งหมดนี้ผมเขียนเป็นตอนพิเศษย่อยๆ ไว้สามสี่ตอนแต่คงไม่ได้เอามาลงแล้วครับ ผมรวบไว้ทีเดียวเลยดีกว่า)

ปัญหาทุกอย่างคลี่คลายไปในทางที่ดี เหลือแต่เรื่องงานที่ผมทิ้งไป ผมต้องแสดงความรับผิดชอบอะไรซักอย่าง กับเรื่องของพี่นิคที่เขาพยายามจะมาง้อผม (อิอิ คราวนี้ถึงคราวผมเล่นตัวบ้างแล้ว) เรื่องงานผมโดนคุณแม่ให้ไปทำงานที่ออสเตรเลีย ซึ่งผมก็ยอมรับและแลกข้อเสนอว่าถ้าทำสำเร็จแล้วจะขอไปต่อโทรที่อังกฤษ แคมบริจด์มหาวิทยาลัยในฝันของผม ส่วนเรื่องพี่นิคก็นี่เลย อ่านเอา

“เอคร้าบ....เอ.......”เสียงพี่นิคยืนเคาะหน้าประตูห้องผมเกือบๆชั่วโมงแล้ว ผมใจแข็งชะมัดเลย อิอิ ตอนนั้นผมคุยเอ็มกับวิลอยู่อ่ะครับ ก็เล่าให้วิลฟังว่าข้างนอกมีน้องหมามาร้องกวนอยู่ด้วย วิลสงสารเลยอ่ะครับ แต่ผมไม่ใจอ่อนง่ายๆหรอก ชิส์

“เปิดประตูให้พี่หน่อยซิครับ เอครับ.....นะครับ....เอคร้าบบบ”พี่นิคยังคงยืนเคาะแล้วเรียกต่อไป ผมคิดในใจสมน้ำหน้ากะลาหัวเจาะ ทำมาเป็นเข้าทางอาอี๊ขอนอนค้างที่บ้านผม แล้วยังมาแอบใช้ชื่อผมที่เปิดทิ้งไว้ไปเม้นท์ในเล้าว่าจะไม่กวนใจเออีกแล้ว จะไปนอนห้องข้างๆ ถ้าเอพร้อมให้เดินไปคุย อย่างนี้ก็เข้าทางผมซิครับ ผมล็อคห้องเลย ไม่มีทางไปหาแน่ๆ

แต่แล้วผมก็ใจอ่อนครับ ที่จริงกลัวว่าเสียงพี่นิคที่เคาะประตูแล้วเรียกผมที่มันดังขึ้นเรื่อยๆ จะได้ยินไปถึงตึกใหญ่ทำให้อาอี๊ตื่น แล้วพี่นิคก็ได้เข้ามาให้ห้อง กว่าจะคุยกันรู้เรื่องผมก็งอนพอเป็นพิธีครับ ตอนนี้ผมถือไพ่เหนือกว่านี่นา แต่ไม่นานพี่นิคก็กลับมาถือไพ่เหนือกว่าผมครับ ก็พี่แกเล่นตอนผมเผลอมาอุ้มผมไปที่เตียงแล้วก็..............(อิอิ ทำไรดีเอ่ย ไม่บอกปล่อยให้จิ้นเองแล้วกัน เป็นการลงโทษทุกคนที่เชียร์พี่นิค ฮ่าๆ สะใจ)

...

แล้วทุกอย่างก็กลับมาเป็นปกติ ผมก็เข้ามาโพสมาลงนิยายไป ทำงานแบบนั่งกินนอนกินของผมไป ศุกร์เสาร์อาทิตย์ผมก็ไปหนองคาย ไปเยี่ยมคุณย่ากับพี่นิค  ตอนนี้เรื่องที่คิดมากก็มีแต่เรื่องที่จะไปออสเตรเลีย แล้ววันหนึ่งที่หนองคายก็เกิดเรื่องจนได้ พี่นิคที่นอนหลับไปแล้ว แต่ผมยังเมามันส์ในการคุยเอ็มกับฟิวส์ พอฟิวส์ออกไปวิลก็เข้ามาผมเลยได้โอกาสแกล้งวิลเลยครับ ล้อวิลแต่เรื่องฟิวส์ ผมบอกว่าชอบฟิวส์มากมาย ชอบคนขี้อ้อนแบบนี้ พี่ขอเป็นแฟนฟิวส์ได้ไหม แล้วเดี๋ยวยกโอ๊ตให้เป็นแฟนวิล ตอนนี้ผมล้อเล่น ไม่คิดว่าวิลเขาจะจริงจังขนาดนั้น วิลงอนผมเลยหาว่าแย่งแฟนน้อง จากที่ผมนั่งแกล้งเขายิ้มหัวเราะสะใจ กลับมาต้องเป็นฝ่ายนั่งเครียดปวดหัวจี๊ดๆขึ้นมา จนต้องปลุกพี่นิคให้พาไปหาหมอกลางดึกซะอย่างนั้น (สมน้ำหน้าตัวเอง อยากแกล้งเขาดีนัก อิอิ)

...

แล้วทุกอย่างก็ดำเนินเรื่อยมาอย่างเป็นปกติจนวันหนึ่งที่ผมนั่งคุยเอ็มอยู่กับคนในเล้า พี่นิคก็โทรมาบอกว่าให้เก็บเสื้อผ้าด่วน คุณย่าอาการหนักมาก ผมฟังแค่นั้นก็คิดแล้วว่ามันเป็นอะไร เพราะก่อนหน้านี้ผมโทรหาพี่หมอทีถามเกี่ยวกับอาการคุณย่า พี่หมอทีก็บอกว่ายากที่จะหาย ได้แต่ยื้อเวลาเท่านั้น (ก็คนแก่อายุแปดสิบกว่า เส้นเลือดในสมองแตก จะผ่าตัดก็ไม่ได้ ผมก็พอจะเข้าใจอยู่บ้าง)

พอไปถึงหนองคายเราก็ตรงไปที่โรงบาลกันเลย ดีที่เราไปทันได้ดูใจคุณย่า เราอยู่จนวินาทีสุดท้ายที่ท่านจากเราไปแล้วงานศพของคุณย่าก็เริ่มขึ้น ญาติพี่น้องของพี่นิคเยอะมาก พี่นิคก็ต้องคอยรับแขกดูท่าจะเหนื่อยๆดวงตายังดูเศร้าๆอยู่ด้วย ผมที่ไปด้วยก็ดูเหมือนจะเป็นส่วนเกินไปเลยช่วงนั้น พูดกับพี่นิควันละไม่เกินสิบประโยคด้วยซ้ำ อาจจะเป็นเพราะว่าผมเองก็คิดมากเรื่องการวางตัว แล้วก็เรื่องที่อยากจะเลื่อนวันไปออสเตรเลียก็ได้ อีกอย่างญาติๆพี่นิคก็ถามแต่ว่าเมื่อไหร่จะแต่งงาน เมื่อไหร่จะมีหลาน ทำเอาผมยิ่งคิดมากไปกันใหญ่ ทำเอาผมยิ่งวางตัวไม่ถูกอีก

มีคืนหนึ่งผมฝันว่าคุณย่าของพี่นิคมาบอกว่า จะไปออสเตรเลียแล้วไม่คิดถึงคนหนองคายเหรอ ผมก็บอกว่าคิดถึงแต่ก็ต้องไป คุณย่าบอกว่า ก็ได้แต่คิดถึง คงมีหลานให้ย่าอุ้มไม่ได้ แล้วคุณย่าก็เดินส่ายหัวหายไป

หลังจากคืนนั้นผมก็เริ่มคิดอะไรหลายๆอย่าง ในที่สุดผมก็ตัดสินใจที่จะให้เรื่องทุกอย่างมันจบลงพร้อมกับที่ผมจะไปออสเตรเลีย พอกลับมาขอนแก่น (ก่อนกลับมาก็ไปนอนโรงบาลอีกรอบ) ผมเลยวางตัวห่างๆกับพี่นิค พยายามจะบอกว่าเรื่องของเรามันเป็นไปไม่ได้เลย

มันผิดที่ผมเอง ถ้าผมไม่รักพี่นิคตั้งแต่วันนั้น เรื่องต่างๆพวกนี้ก็คงไม่เกิดขึ้น ผมเป็นใครมีสิทธิ์อะไรที่จะไปทำลายความหวังของครอบครัวพี่นิค ขนาดความหวังของครอบครัวตัวเอง เรายังทำให้ไม่ได้เลย ที่พี่นิคไม่ยอมมีคนอื่นเพราะเขายังมีเรา ถ้าเราไปออสเตรเลียแล้ว พี่นิคคงลืมเราง่ายขึ้น แต่เพื่อให้เด็ดขาดแล้วต้องให้พี่นิครับกับเราว่าจะยอมแต่งงานกับคนที่ทางบ้านหาให้ หลังจากจบโทมาแล้วหนึ่งปี ถ้าพี่นิคไม่แต่งเราจะไม่ยอมกลับมาที่ไทยอีก ถ้ากลับมาเราก็จะหาคนมาแต่งงานด้วยทันที คิดว่าหน้าตา ฐานะอย่างเราคงหาได้ไม่อยาก (เพื่อนเจ้าโอ๊ตก็เยอะแยะ สาวบัญชีสีชมพู สวยๆน่ารักกันทั้งนั้น อิอิ ขอสักคนคงไม่เป็นไร ตอนนั้นคิดอย่างนั้นจริงๆ)

การที่ผมตัดสินใจอย่างนี้ไม่ใช่ผมไม่เจ็บ ผมเจ็บถึงกับล้มป่วยทานข้างปลาไม่ได้ แต่ก็ยังดีกว่าจะให้ผู้ใหญ่ทั้งสองครอบครัวมาเจ็บแบบผม หรือเจ็บแบบที่พี่นิคเป็นอยู่ ผมทำเหมือนพี่นิคไม่มีตัวตนในสายตา มองไปเหมือนมองทะลุอากาศไปซะอย่างนั้น

เข้ามาอ่านในเล้าก็มีทั้งกำลังใจ ข้อคิดต่างๆให้ผมกับพี่นิคมากมาย แต่ผมตัดสินใจไปแล้วคงไม่เปลี่ยนแปลงอะไร ถึงคราวมันจบก็ต้องจบ จนผมอ่านมาเจอเม้นท์ของพี่นิคที่บอกว่า ส่งเรื่องนี้ไปให้เจ้าโอ๊ตอ่านแล้ว ตอนนั้นถ้าเป็นไปได้ผมอยากฆ่าพี่นิคให้ตายเลย เหมือนฟ้าถล่มดินทลายลงต่อหน้าต่อตาผมทันที ผมคิดว่าชาตินี้ยังไงๆ ผมกับพี่แกคงไม่ได้มาเจอกันอีกแน่ ผมเกลียดไอ้พี่นิคมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ(ในตอนนั้น)

แต่พอมาอ่านเม้นท์ของทุกคนแล้วก็มาเจอเม้นท์ของเจ้าโอ๊ตทำให้ผมสบายใจขึ้นมาก แต่ผมก็อายน้องมันอยู่ดี เจ้าโอ๊ตโทรมาหาผมไม่กล้ารับเลย แต่เรื่องพี่นิคผมยังยืนยันการตัดสินใจเดิมของผมว่าพี่แกกับผมต้องจบกันให้ได้

และแล้วพอถึงวันก่อนวันอาสาฬหบูชาหนึ่งวัน อาอี๊ก็บอกให้ผมชวนพี่นิคไปวัดด้วย ผมที่ไม่คุยกับพี่นิคมาหลายวันก็ตัดสินใจบอกโดยการไปเม้นท์ในเล้า ถ้าเข้ามาเจอก็เจอ ถ้าไม่เจอก็แล้วไป

ในที่สุดพี่นิคก็เข้ามาอ่านจนได้แล้วก็มานอนค้างที่บ้านผม นั่นเป็นครั้งแรกนับจากงานศพที่ผมยอมคุยกับพี่นิคในหลายๆเรื่อง ผลจากการคุยกับเราก็ตกลงกันว่าเรื่องทุกอย่างปล่อยมันไปตามเวลาก่อน หลังจากคุยเสร็จพี่นิคก็................................................(จิ้นเองต่อเถอะครับ พี่นิคอดอยากมานาน พอคุยกับผมได้จะทำอะไรดีน้า....อันนี้ผมไม่ได้ลงโทษใคร แต่ลงโทษตัวเองที่ทำนิสัยไม่ดี เลยลงโทษด้วยการงดเขียนฉากอย่างว่า อิอิ)

...

“พี่นิค ไปบ้านที่ชลเวลาเจอคุณแม่แล้วห้ามทำอะไรนะ”ผมย้ำพี่นิคระหว่างขับรถจวนจะถึงบ้านที่ชลบุรี เพราะกลัวแกจะบ้าบิ่นบอกคุณแม่ขึ้นมาเหมือนบอกเจ้าโอ๊ต

“ครับรู้แล้วครับ มีอะไรอีกไหมครับ”พี่นิคทำหน้าทะเล้นใส่ผม

“พรุ่งนี้เราไปกรุงเทพกันสายๆนะ ไม่อยากไปอยู่ที่คอนโดเจ้าโอ๊ตนาน อายมันเพราะพี่แหละ”ผมพูดแล้วหาเรื่องอีก

“อ้าว เป็นงั้นไป ที่จริงน่าจะให้อาอี๊มาส่งด้วย ดูซิเมื่อเช้านี้ออกมาส่งถึงประตูรถเลย คงอยากมาด้วยใจจะขาดหลานชายทั้งคน เลี้ยงมายิ่งกว่าลูกอีก คนอะไรใจร้ายชะมัดเลย”พี่นิคบ่นให้ผม

“ก็อยากให้มา แต่มาแล้วก็ต้องเศร้ากันอีก จะมาเศร้ากันทำไมหลายรอบ พี่เองก็ไม่สมควรมาเหมือนกันแหละ”ผมว่าคืน

“อ้าวเป็นงั้นไป ที่จริงพี่ว่าให้โอ๊ตกลับมาบ้านที่ชลแล้วค่อยไปส่งที่สนามบินเลยไม่ดีกว่าเหรอครับ ไม่ต้องไปแวะคอนโดเจ้าโอ๊ต ถ้าแค่เออยากเจอเจ้าโอ๊ตก่อนไป”พี่นิคเสนอแล้วยิ้มแบบมีเลศนัยที่มุมปาก

“ไม่ต้องเลย รู้นะคิดอะไร ถ้าโอ๊ตกลับมาก็ต้องมานอนกับคุณแม่ซิ เอก็อดนอนกับคุณแม่ ต้องมานอนกับพี่แทน ไม่มีทาง”ผมบอกพร้อมยิ้มเย้ยเหมือนรู้ทัน

พี่นิคไม่พูดอะไร แต่ยังยิ้มเหมือนมีชัยชนะ ทำเอาผมชักไม่ชอบมาพากลซะแล้ว

...

“สวัสดีครับพี่นิค สวัสดีครับอาเฮีย”เจ้าโอ๊ตเดินไหว้ออกมาจากประตูบ้านชั้นใน พร้อมทำหน้าทะเล้นๆ

ผมตกใจที่เห้นเจ้าโอ๊ตกลับมาอยู่บ้าน แทนที่จะอยู่คอนโดที่กรุงเทพ แล้วผมก็หันมามองค้อนพี่นิคทันที

“เฮ้ย พี่เปล่านะ พี่แค่โทรไปเสนอโอ๊ตว่าน่าจะมานอนที่บ้าน จะได้ทานข้าวแบบพร้อมหน้าพร้อมตากันไง ไม่รู้ว่าโอ๊ตมันจะมาจริงๆ”พี่นิคแก้ตัวแต่ก็ยิ้มแบบพอใจ ผมเลยทุบเข้าให้ที่ต้นแขนของพี่แกทีหนึ่ง มองค้อนๆแล้วเดินขึ้นห้องไปเลย เห็นพี่นิคกับเจ้าโอ๊ตตีมือใส่กันเหมือนว่าสำเร็จอะไรประมาณนั้น (เจ้าโอ๊ตนะเจ้าโอ๊ต จำไว้เลยเห็นพี่เขยดีกว่าพี่ตัวเองใช่ไหม เดี๋ยวได้รู้กันแน่ เรื่องน้องอ้อ (อ้อ แฟนเจ้าโอ๊ตครับ) จะเอาไปบอกคุณแม่คืน อิอิ ไม่ได้ดิ่เดี่ยวมันบอกเรื่องของเรากับพี่นิค หว้า หงุดหงิด เสียเปรียบเจ้าโอ๊ตอยู่)

...

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 21-07-2008 09:52:37

“เอไงลูก นั่งรถมาเหนื่อยไหม”คุณแม่เปิดประตูห้องเข้ามาแล้วนั่งลงบนเตียงของผมที่ผมกำลังทิ้งตัวนอนบิดขี้เกียจอยู่

“ไม่ครับ แค่นั่งมาไม่ได้ขับเอง สบายมาก คิดถึงคุณแม่จังครับ”ว่าแล้วผมก็กอดคุณแม่แรงๆหนึ่งทีแล้วล้มตัวลงนอนเหมือนเดิม

“อ้าวแล้วลูกเขยแม่ไปไหนล่ะ”คุณแม่มองไปรอบๆห้องแล้วเอ่ยถาม ทำเอาผมใจหายวาบเลย

“อะไรครับ”ผมแกล้งทำเป็นได้ยินไม่ถนัด

“ก็ลูกเขยแม่ คนขับรถมาให้ลูกนั่งไง ไปไหนซะล่ะไม่เห็นอยู่ในห้อง”คุณแม่พูดช้าๆชัดๆพร้อมมองผมอย่างเอ็นดู

“คุณแม่” ผมอุทานออกมาเสียงดังพร้อมกับลุกขึ้นนั่งทันที ตอนนั้นในใจคิดว่าฝีมือเจ้าโอ๊ตแน่ แต่ไม่น่าเป็นไปได้หรือว่าพี่นิค ก่อนที่ผมจะคิดอะไรต่อคุณแม่ก็พูดขึ้นอีกว่า

“เรียกแม่ซะเสียงดังเชียว เป็นอะไร” คุณแม่ถาม เป็นช่วงเวลาพอดีที่พี่นิคกับเจ้าโอ๊ตที่ช่วยถือกระเป๋าเข้ามาให้ห้อง

“อ้าว สวัสดีครับคุณแม่ ไม่รู้ว่าคุณแม่อยู่ในนี้ด้วย”พี่นิคยกมือไหว้คุณแม่แล้วทำท่าทางเจี๋ยมเจียมทันที

“อ่ะ พูดถึงลูกเขย ลูกเขยก็มา”คุณแม่พูดยิ้มๆออกมา พี่นิคหน้าถอดสีเลยครับ หันมองมาทางผม ผมทำหน้าตาแบบงงๆเหมือนกัน พี่นิคเลยมองไปทางเจ้าโอ๊ต ผมก็มองไปทางเจ้าโอ๊ตเหมือนกันเพราะดูท่าแล้วพี่นิคคงไม่รู้เรื่อง เจ้าโอ๊ตก็มองหน้าผมกับพี่นิคไปมาเหมือนกันแล้วยิ้มแห้งๆ

“โอ๊ตป่าวนะ คุณแม่ช่วยด้วย”เจ้าโอ๊ตวางกระเป๋าลงแล้วรีบวิ่งมานั่งลงข้างๆเตียงกอดคุณแม่ทันที

“เอาล่ะๆเลิกมองกันไปมองกันมาซักที ไม่ใช่ความผิดโอ๊ตหรอก พอดีโอ๊ตเปิดเวบอ่านอะไรซักอย่างอยู่ แล้วแม่ไปตามมาทานข้าว แม่เลยอ่านแวบๆ มันนิยายนี่น่า แม่แปลกใจที่คนอย่างโอ๊ตอ่านนิยาย แม่เลยใช้จังหวะที่โอ๊ตลุกไปล้างมืออ่านดู แม่พอจะเริ่มรู้อะไรขึ้นมาบ้างแล้ว แต่เพื่อความแน่ใจแม่เลยต้องซักกับโอ๊ตอีกที”คุณแม่เล่าที่ไปที่มา

“แล้ว....คุณแม่......”ผมพูดอะไรไม่ออก กอดคุณแม่แล้วร้องไห้ออกมา คุณแม่ก็เอามือมาลูบหัวผมเบาๆ เจ้าโอ๊ตก็กอดผมกับคุณแม่อีกที

พี่นิคค่อยๆเดินมาแล้วนั่งลงกับพื้น ก้มกราบคุณแม่หนึ่งที ทำให้คุณแม่ผละตัวผมออกรีบก้มลงไปรับไหว้จากพี่นิคแล้วประคองพี่นิคขึ้นมานั่งข้างๆแทนที่เจ้าโอ๊ต (ฮ่าๆๆ สะใจเจ้าโอ๊ตถูกแทนที่ด้วยลูกเขยคนใหม่ อิอิ) ส่วนเจ้าโอ๊ตก็ขยับมานั่งบนเตียงอยู่ข้างหลังคุณแม่แทน

“แม่เข้าใจทั้งเอและนิคนะ แม่ดีใจที่เราสองคนรักกัน แต่เสียใจอยู่อย่างเดียวทำไมไม่บอกแม่บ้างซักคำ เอก็ไม่ต้องคิดอะไรมากนะลูก แค่ลูกตระหนักว่ามีหน้าที่อะไรในครอบครัวแค่นี้แม่ก็พอใจแล้ว เรื่องอะไรที่ทำไม่ได้ก็ปล่อยมันไปนะลูก นิคก็เหมือนกันนะลูก”คุณแม่บอก

“ครับ คือ คุณแม่ครับ ผม....กับเอ...คือทางบ้าน...ผม...”พี่นิคพูดติดๆขัดๆ

“เรื่องที่บ้านนิค แม่คุยให้แล้วจ๊ะ เขายอมรับได้ ยิ่งแม่บอกว่าแม่เป็นใครทำงานอะไรอยู่ เขายิ่งดีใจเพราะว่าธุรกิจของเราจะได้เอื้อกันง่ายกว่าเดิมด้วย”คุณแม่พูดแล้วยิ้มออกมาพร้อมกับดึงตัวพี่นิคเข้ามากอด (คุณแม่อ่ะแต๊ะอั๋งพี่นิคของผม)

“ขอบคุณมากครับคุณแม่”ว่าแล้วพี่นิคก็หอมแก้มคุณแม่เบาๆหนึ่งที

“แหมๆ เล่นเอาใจขนาดนี้ แม่รู้แล้วทำไมเอของแม่ถึงได้ชอบเรานัก”คุณแม่หัวเราะออกมาเบาๆแล้วก็กอดทั้งผมกับพี่นิคด้วยแขนทั้งสองข้าง ลืมเจ้าโอ๊ตไปเลย (สะใจกำลังสอง อิอิ)

“คุณแม่อ่ะ ได้ลูกเขยแล้วลืมลูกชายคนนี้เลยนะ”เจ้าโอ๊ตทำหน้างอนๆน่ารักๆ แล้วก็กอดคุณแม่มาจากทางด้านหลัง ทำเอาคุณแม่ ผม พี่นิค หัวเราะออกมา

ซักพักคุณแม่ก็ถามขึ้นว่า “ต่อจากนี้ไปเราวางแผนชีวิตยังไงกันไว้บ้าง”

ผมกับพี่นิคมองหน้ากัน ก็ผมตั้งใจจะไปแล้วให้เรื่องทุกอย่างมันจบลงไปนี่นา ไม่คิดว่าจะเป็นอย่างนี้ ถ้าเป็นอย่างนี้ผมก็คงต้องไปออสเตรเลียให้กลับมาก่อนค่อยว่ากันเรื่องไปเรียนต่ออังกฤษและอนาคตที่จะเกิดขึ้น ผมเลยบอกคุณแม่ไปอย่างนั้น

คุณแม่ก็ยิ้มๆ แต่พี่นิคทำหน้าเศร้าๆประมาณว่าถ้าเรื่องเป้นอย่างนี้แล้ว คงไม่ต้องไปได้ไหม

“แล้วเรื่องแต่งงานล่ะพี่เอ”เจ้าโอ๊ตตัวดีแซวขึ้น ผมค้อนให้ทีหนึ่ง พี่นิคแอบยิ้ม

“อืม ใช่เรื่องแต่งงานล่ะ”คุณแม่ก็รับมุขซะงั้น

“ไม่ได้ดิ่คุณแม่ พี่เอเขาไม่เวอร์จิ้นแล้วนะ ไม่ต้องแต่งแล้ว”เจ้าโอ๊ตปากดี

“โอ๊ต”ผมทำเสียงดุๆแล้วหยิกที่แขนให้หนึ่งที พร้อมกับล้มตัวลงนอนเอาหน้ามุดเข้าไปในหมอน ก็มันอายนิ่ ส่วนพี่นิคนั่งยิ้มหน้าบานเลยครับ อายเป็นไหมนี่ คุณแม่ก็ยิ้มๆ

“เหรอ แม่ยังอ่านไม่ถึงตอนนั้นซะด้วย โอ๊ตไม่น่าบอกก่อนเลย เดี๋ยวแม่ไม่สนุก”คุณแม่ก็รับมุขต่อซะงั้น เอาเขาซิ

“อืม งั้นคงไม่ต้องไปออสเตรเลียแล้วแหละ เดี๋ยวจะหาว่าแม่ใจร้ายจับเราสองคนแยกจากกัน เอาเป็นว่าแม่ให้เวลาหนึ่งอาทิตย์นับจากวันนี้ไป ให้พากันไปฮันนีมูนแบบเป็นเรื่องเป็นราว แล้วกลับมาค่อยมาตอบแม่ว่าอนาคตต่อไปจะทำยังไง”คุณแม่พูดแล้วก็หอมแก้มผมกับพี่นิคแล้วเจ้าโอ๊ตคนละหนึ่งที คุณแม่แอบหอมแฟนผมอีกแล้ว หึงนะ อิอิ

“งั้นผมลาแล้วครับคุณแม่”พี่นิคพูดขึ้นมาอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย ทำเอาทุกคนงง

“จะลาไปไหนล่ะลูก แม่ไม่ได้คาดคั้นเอาเรื่องอนาคตกับเราวันนี้ซะหน่อย”คุณแม่พูดอย่างรู้สึกผิดนิด คงกลัวว่าเขาจะทิ้งลูกตัวเองไป

“ก็คุณแม่ให้เวลาผมกับเอไปฮันนีมูน 7 วัน ถ้าคุณแม่อ่านนิยายไป คุณแม่จะรู้ว่าลูกคุณแม่นะ ยอมผมง่ายๆซะเมื่อไหร่ล่ะครับ”พี่นิคพูดพร้อมยิ้มแบบมีเลศนัยออกมา

“อ๋อ แม่เข้าใจแล้ว งั้นรีบไปเลย ไปวันนี้เลย โอ๊ตเอากระเป๋าของพี่เขาไปใส่ท้ายรถ เอก็ลุกขึ้นมานอนอะไรอยู่นี่ เร็วๆ”คุณแม่เป็นมาสั่งการด้วยน้ำเสียงจริงจัง พี่นิคยิ้มแบบถูกใจ

“ไม่ไปอ่ะ จะอยู่กับคุณแม่”ผมพูดอ้อน

“ไม่ได้ๆ รีบไปเร็วๆ ลุกขึ้นเดี๋ยวนี้ โอ๊ตมาช่วยแม่ดึงพี่เราขึ้นจากเตียงหน่อยซิ ดูซิเป็นหนุ่มจนมีแฟนแล้วยังมาทำอ้อนแม่เป็นเด็กๆอยู่ได้ ไปอ้อนพี่เขาโน่น นิคแม่ฝากดูลูกคนนี้ด้วยนะ ถ้าดื้อมากก็จัดการได้เลยนะ”คุณแม่พูดพร้อมหัวเราะออกมาแล้วผลักตัวผมไปให้พี่นิค (คุณแม่อ่ะ ส่งเนื้อเข้าปากเสือแล้ว) พี่นิคจับตัวผมได้ก็ยกขึ้นบนบ่าพาไปที่รถเลยครับ โดยมีคุณแม่กับเจ้าโอ๊ตยืนยิ้มพอใจอย่างมากมาย

...

“จะพาไปไหนอ่ะ มีคนหนุนท้ายเอาใหญ่เลยนะ”ผมพูดแบบฉุนนิดๆ

“ไม่เอาน่าเอครับ อย่าทำหน้าบูดซิครับ วันนี้พี่มีความสุขที่สุดในโลกเลย พี่จะพาเอไปเกาะล้าน”พี่นิคตอบพร้อมขับรถเข้าเขตพัทยา

“ทำไมต้องเกาะล้าน”ผมถามขึ้น

“พี่รู้ว่าเอชอบ แล้วเอจะได้พาพี่มาประกาศตัวในฐานะลูกเขยกับคุณพ่อ”พี่นิคพูดแล้วเอามือมาจับมือผม (อังคารของคุณพ่อเอามาลอยที่เกาะล้านอ่ะครับ)

...

หลังจากนั่งเรือมาถึงเราก็เลือกบังกะโลริมหาด แล้วเข้าไปเปลี่ยนชุดเก็บของทันที ผมอยู่ในชุดกางเกงเลขาสี่ส่วนสีฟ้าอ่อนๆ เสื้อผ้าป่านเบาบางสบายสีครีมที่กำลังพลิ้วไปตามสายลมของชายทะเล พี่นิคที่อยู่ในชุกกางเกงเลสีน้ำเงินขามสามส่วน เสื้อกล้ามสีขาวแนบเนื้อทำให้เห็นกล้ามอกกล้ามท้องอย่างชัดเจน

ผมยืนมองพระอาทิตย์ที่กำลังจะตกดินอย่างใจลอยที่ระเบียงของบังกะโลคอยพี่นิคเก็บของให้เสร็จแล้วจะได้ไปหาอะไรทาน ผมคิดถึงปัญหาทุกอย่างที่ผ่านมามันกำลังจะจบลงเหมือนพระอาทิตย์ที่กำลังจะตกลงไป แล้วเช้าวันใหม่ที่สดใสจะกลับคืนมา ตอนนี้ผมมีความสุขที่สุดเลย แล้วก็พี่นิคเข้ามาสวมกอดผมจากด้านหลังทำให้ผมหันมามอง

“ไปทานข้าวกันนะครับ ที่รักของพี่”พี่นิคพูดที่ข้างหูผมเบาๆ มือก็ยังกอดผมอยู่

“ไม่อ่ะครับ เปลี่ยนใจแล้ว”ผมพูดแบบธรรมดา

“โห......อะไรอีกครับนี่ พี่ทำอะไรผิดอีก”พี่นิคยกมือเกาหัวงงๆ

“ผิดที่ชวนไปทานข้าว”ผมบอกเสียงแข็ง

“เออยากทานนี่มากกว่า”ผมพูดพร้อมกระตุกสายรัดกางเกงของพี่นิคออกแล้วดึงกางเกงลง ทำให้พี่นิคโป๊ยืนใส่เสื้อกล้ามสีขาวแนบเนื้อกางเกงในสีขาวกับกางเกงเลที่ร่วงไปอยู่ที่พื้น แล้วผมก็รีบวิ่งหนีเข้าห้องทันที (เออ ลืมไปวิ่งเข้าห้องแล้วจะหนีรอดไหมนี่ อิอิ ที่จริงเป็นแผนต่างหาก)

พี่นิครีบความกางเกงขึ้นมาแล้ววิ่งตามเข้ามาในห้อง พอจับตัวผมได้ก็จับผมลงกับที่นอนเลยครับ ผมมองหน้าพี่นิคแล้วก็คว้าคอพี่นิคลงมาให้ปากผมกับปากพี่นิคได้ประทับสัมผัสกัน อย่างอ่อนโยนเป็นเร่าร้อนขึ้นตามลำดับของความต้องการจากหัวใจ

มือพี่นิคค่อยๆลูบที่หน้าอกผม ทำเอาเสียวขึ้นมาได้เหมือนกัน ผมเองก็ถอดเสื้อกล้ามของพี่นิคออก ทำให้เห็นกล้ามอก กล้ามท้อง อย่างชัดเจน ไรขนบางๆน้อยๆที่ไล่จากสะดือลงไปท้องน้อยแล้วหายเข้าไปในขอบกางเกงใน ช่างเป็นไรขนที่ดูเซ็กซี่และตัดกับสีผิวเสียเหลือเกิน

พี่นิคเองก็ไม่รอช้าถอดเสื้อให้ผม แล้วค่อยๆจูบลงที่หน้าผาก ไล่มาจมูก ปาก ติ่งหู ซอกคอ ทำเอาผมครางออกมาเป็นระยะๆ จนมาถึงหน้าอกของผม พี่นิคใช้ลิ้นวนไปมาบริเวณหัวนมผมก่อนที่จะดูดและขบเบาๆ ทำเอาผมถึงกับเกร็งตัวตาม มือพี่นิคก็ไม่อยู่เปล่า ถอดกลางเกงผมออกอย่างง่ายดาย พร้อมกับผมที่ค่อยๆเอามือไปสัมผัสกับเจ้านิคน้อยที่ยังอยู่ในกางเกงใน

พอเจ้านิคน้อยได้รับสัมผัสลูบไปมาจากมือผมมันก็พองตัวขึ้นเป็นนิคใหญ่ทันที แล้วดูท่าว่ามันจะอึดอัดมากซะด้วย มันเลยโผล่หัวสีแดงออกมานอกขอบกางเกงใน ส่วนตัวที่เป็นลำยาวอวบใหญ่ยังคงเห็นเป็นลำภายใต้กางเกงในสีขาวตัวนั้น

“ซี๊ด..อ้าส์.....เอ พี่ขอนะครับ”พี่นิคหยุดจูบที่ท้องน้อยผมแล้วพูดขึ้น (จะมาขออะไรอีก ขนาดนี้แล้ว---ผมคิด)

“อ้า...ครับ...อ้....า.....”ผมตอบออกไปแล้วก็ดึงกางเกงในพี่นิคออก ทำให้เห็นเจ้านิคน้อยชี้หน้าผมอย่างยิ้มแป้นเลยพี่นิคเองก็จัดการถอดของผมให้หมด เผยโฉมเอน้อยที่ตั้งตรงเด่ออกมากระทบกับนิคน้อยทันที พี่นิคไม่รอช้าทำท่าจะจับขาผมยกขึ้น ผมเลยหดขานี้แล้วลุกขึ้นผลักพี่นิคนอนลง พี่นิคทำหน้างงๆ

“เอจะทำอะไรครับ พี่รับไม่เป็นนะครับ”พี่นิคพูดออกมา ผมไม่ตอบอะไร (เออ รู้แล้วว่ารับไม่เป็น เห็นมีอะไรกันทีไรก็ให้เรารับทุกที จะขอลองบ้างก็ไม่ได้ ชิส์ เดี๋ยวก็หนีไปลองกับคนใหม่ซะเลย อิอิ) ผมนอนกลับหัวกับพี่นิคคนละทาง พี่นิคเห็นอย่างนั้นคงตกใจไม่ใช่น้อย เพราะว่าท่านี้พี่แกขอผมมาตั้งนานไม่เคยให้เลยไอ้เล่น 69 นี่

ผมนอนลงได้ก็จัดการสาวเจ้านิคน้อยรูดขึ้นลง จากช้าๆเบาๆ แล้วเริ่มแรงขึ้น พี่นิคเองก็ทำให้ผมอย่างที่ผมทำให้พี่เขา ว่าแล้วผมก็เอาปากครอบนิคน้อยเจ้าไปทำเอาพี่นิคที่กำลังสาวของผมอยู่ถึงกับสะดุ้ง

“เอทานยาอะไรมาผิดหรือเปล่าครับนี่”พี่นิคพูดแซวๆแล้วก็จัดการเอาปากตัวเองครอบเอน้อยซะนั้น

ไม่มีเสียงอะไรเกิดขึ้นอีก นอกจากเสียงฝีปากที่ทั้งดูด ทั้งอม ทั้งเลียดังบ๊วบๆสลับกับเสียงครางเป็นระยะๆ

ผมกะว่าจะอมเจ้านิคน้อยให้เข้าไปในปากทั้งหมดซะหน่อย แต่ไม่ไหวครับ แค่ค่อนลำยังไม่ถึงโคนก็ถึงคอหอยผมแล้วครับ ผมเลยตัดสินใจปล่อยออกมาแล้ว ดึงเอน้อยออกจากปากของพี่นิคที่ดูดเอาๆอย่างเมามันส์อย่างกับเด็กดูดนม พี่นิคมองหน้าผมงงๆอีกเช่นเคย

ผมลุกขึ้นนั่งค่อมบนตัวพี่นิค จากหน้าที่งงของพี่นิคคราวนี้ยิ้มออกเลยครับ พี่นิคทำท่าจะเอื้อมมือไปหยิบถุงยางอนามัยที่หัวเตียง แต่ผมจับตัวกดไว้ไม่ให้ดิ้นพร้อมพูดขึ้นว่า “มาฮันนีมูนที่ทะเลทั้งที ก็ยังไม่อยากอินของสดๆเหรอ” พูดจบผมก็ไม่ทันให้พี่นิคได้ตั้งแต่อะไร ผมยกก้นตัวเองขึ้น เอามือจับนิคน้อยแล้วนั่งทับลงไปอย่างสุดแรงแบบว่าที่เดียวมิดด้ามไปเลย พี่นิคคงเสียวมากครางออกมาซะยาวพร้อมเด้งตัวรับแทบไม่ทัน แต่ผมนี่ดิ่จุกชะมัด เจ็บด้วยน้ำตาซึมเลย

พี่นิคเห็นอย่างนั้นเลยเอามือมาจับเอน้อยสาวไปมา ซักพักผมปรับตัวได้ก็เริ่มเลยครับ จัดการตัวเองโยกขึ้นโยกลง พี่นิคนอนครางดิ้นเร่าๆ ผมสังเกตว่าถ้าผมเอนไปข้างหลังนิดๆพี่นิคจะเสียวมาก ผมเลยแกล้งเอนไปบ่อยๆครับ พี่นิคนี้ดิ้นพร่านเลย สะใจผมชะมัด

ว่าแล้วพี่นิคก็ปล่อยให้ผมแกล้งพี่แกได้ไม่นาน พี่นิคก็รวบรวมพละแล้วเด้งลุกขึ้นมานั่ง ทำเอาผมสะดุ้งเฮือกทั้งเสียวทั่งเจ็บ ตอนนี้ผมกับพี่นิคอยู่ในท่านั่งหันหน้าเข้าหากัน พี่นิคเอามือมาจับที่สะโพกผมแล้วก็เด้งสะโพกตัวเองเข้าๆออกๆอย่าสะใจ พร้อมกับดึงหน้าผมเข้ามาแล้วจูบปากอย่างเร่าร้อนสุดๆ ลิ้นพี่นิคเข้ามาควานในปากผม ไม่ต่างอะไรกับท่อนข้างล่างที่ควานก้นผมซะยับเยิน

ผมกับพี่นิคครางออกมาอย่างสุดเสียงไม่ต้องอายใคร ไม่สนอะไรอีกแล้ว โลกนี้มีเพียงเราสองคน สองใจสองกายกำลังจะรวมเป็นหนึ่งเดียว เสียงลมหายใจเข้าออกดูเหมือนจะเป็นจังหวะเดียวกัน

ผมเอาปากออกจากปากของพี่นิคแล้วก้มลงดูหัวนมของพี่นิคพร้อมกับกัดตามจังหวะที่พี่นิคเด้งสะโพกเข้าออก พี่นิคเองก็สาวให้ผมใหญ่เลย จนผมทนไม่ไหว

“พี่..ซี๊ดส์.เอ.  อ้าส์สสสสส..เอ..อ่าส์..........จะออกแล้ว.....ซีด........ไม่......ไห....ว....แล้....ว......โอย...อา  อ่า  อ้าส์สสๆๆ”ผมครางพร้อมกับบอกออกมาพี่นิคก็เร่งสาวให้แล้วเจ้าเอน้อยก็พ่นน้ำข้นหวานออกมาเต็มหน้าท้องพี่นิคเลย ผมได้แต่หายใจถี่ๆหอบๆ

แล้วพี่นิคก็ผลักผมนอนลง แล้วยกขาผมขึ้นสูงเลยหัวตัวเองไปอีก ทำให้ก้นผมยกสูงมาก พี่นึกเองก็นั่งเข่าสูงแล้วซอยผมไม่ยั้งเช่นกัน เข้าสุดออกสุดอย่างรวดเร็วโดยไม่สนใจเลยว่าหัวผมมันกระแทกกับหัวเตียง แต่ผมเองก็ไม่สนเหมือนกันความเสียวซ่านมันเข้าแทนที่ความเจ็บปวดทั้งหมด ไม่นานพี่นิคก็เด้งเข้าออกอย่างแรงอีกสองสามทีผมก็รับรู้ได้ถึงสิ่งที่เจ้านิคน้อยปล่อยเข้ามาในร่างกายผม จนมันไหลเยิ้มออกมาอีกต่างหาก พี่นิคยังคงแช่ไว้อย่างนั้นแล้วค่อยๆก้มตัวที่สั่นเทา มีเหงื่อเต็มหน้า และเม็ดเล็กๆตามตัว มาจูบผมเบาๆที่หน้าผาก

แล้วมาจูบอย่างแรงที่ปากพร้อมกับชักเจ้านิคน้อยออกอย่างเร็วและแรง ทำเอาผมถึงสะดุ้งเฮือก แล้วหันไปค้อนให้พี่นิคที่แกล้งผมทิ้งท้ายแล้วนอนหมดแรงหายใจดังฟืดฟาดอยู่ข้างๆ

“พี่รักเอจังครับ พี่ไม่คิดเลยว่าเราจะมีวันนี้ได้”พี่นิคพูดไปหอบไป

“เอก็รักพี่ครับ”ผมนอนตะแคงแล้วหอมที่อกพี่นิคเบาพร้อมนอนลงซบที่อกทำให้ได้ยินเสียงหัวใจพี่นิคที่ตื่นอย่างดัง พี่นิคก็เอามือมาโอบกอดผมไว้

“รักพี่มากแค่ไหนครับ”พี่นิคถาม

“รักเท่าชื่อเกาะนี้ครับ”ผมตอบ

“รักพี่แค่ล้านเองเหรอ น้อยไปๆ”พี่นิคพูดแล้วหัวเราะเบาๆพร้อมเอามือมาลูบหัวผม

“ไม่น้อยนะตั้งล้าน”ผมแย้ง

“เอครับ งั้นพี่ขออะไรได้ไหมครับ”พี่นิคถาม

“ขออะไรอ่ะครับ”ผมถามคืน

“ภายในเจ็ดวันนี้พี่ขอมีอะไรกับเอเท่ากับชื่อเกาะได้ไหมครับ”พี่นิคพูดออกมาแล้วก็หัวเราะ

ผมไม่ตอบแต่ทุบปลั๊กเข้าให้ที่หน้าอกพี่นิคเบาๆ

...

หลังจากที่เราอาบน้ำกันใหม่ แล้วเดินไปบอกให้แม่บ้านเปลี่ยนผ้าปูที่นอนให้ใหม่ (ก็ผืนนั้นมันเลอะอ่ะ ทั้งเลือดผมกับน้ำอะไรๆต่อมิอะไรสารพัด จะนอนกันไปได้ยังไง) ผมกับพี่นิคก็มานั่งดูดาวกันที่ระเบียง พี่นิคนั่งยืดขายาวเท้าแขนไปข้างหลัง ผมนอนหนุนตักอยู่

“น่าจะเอา notebook มาด้วยจะได้เข้าไปอ่านเม้นท์ในเล้าซะหน่อย”ผมพูดขึ้น

“เอาอีกแล้วนะ อยู่กันสองคนยังจะมาพูดถึงคนอื่นอีก  แต่จะว่าไปคนในบอร์ดก็เหมือนไม่ใช่คนอื่นเลยนะ พี่ได้คุยด้วยแล้วก็สนุกดี”พี่นิคเสริมแล้วเอามือมาเขี่ยผมของผมเล่น

“อืมใช่ เอว่าเขาเป็นเหมือนครอบครัวกันเลย ว่างๆเราชวนเขามาเที่ยวดีป่ะ ค่าใช้จ่ายเอออกให้เอง”ผมเสนอ

“ออกให้อ่ะดี แต่ไม่ชวน ถ้าชวนมาพี่จะได้สวีทกับเออย่างนี้เหรอครับ”ว่าแล้วพี่นิคก็ก้มหน้าลงมาจูบผม

“จะว่าไปก็แปลกเน๊อะพี่เน๊อะ ถ้าไม่ได้แต่งนิยายเรื่องนี้ เรื่องของเราคงไม่จบลงง่ายๆแบบนี้แน่ ใครนะที่ว่านิยายไร้สาระ”ผมแกล้งถาม

“ใครเหรอครับ พี่ไม่เห็นรู้เรื่องเลย คนนั้นต้องหล่อมากเลยใช่ไหมครับ แล้วก็มีแฟนน่ารักมากๆด้วย”พี่นิคบอก

“ประโยคแรกไม่ใช่ ประโยคสองอ่ะใช่”ผมตอบกลับ

“ไปเถอะเอ เดี๋ยวเสียเวลา”พี่นิคจับผมลูกขึ้น

“ไปไหนอีกอ่ะพี่ มืดขนาดนี้แล้ว แถมอยู่บนเกาะด้วย”ผมถามออกไปแบบงงๆ

“ก็ไปใช้เวลาเจ็ดวันที่คุณแม่ให้มา ให้คุ้มค่าไงครับ เดี๋ยวพี่ทำสถิติไม่ครบตามชื่อเกาะ”พี่นิคพูดแล้วห็หัวเราะ

“บ้า ทะลึ่งใหญ่แล้ว”ผมยิ้มอาย

“มีใครรักคนหล่อที่บ้าและทะลึ่งแบบนี้ไหมครับ”พี่นิคตะโกนออกมา

“เล่นอะไรพี่”ผมกลัวคนอื่นออกมามุงดูที่พี่นิคตะโกนออกไป

“แล้วมีไหมล่ะครับ”พี่นิคถามที่ข้างหูผมเบาๆ

“ก็เอนี่ไงครับ”ผมบอกพร้อมกับจูบปากพี่เขาเบาๆ

“งั้นได้เลยครับ จัดให้”ว่าแล้วพี่นิคก็อุ้มผมเดินเข้าห้อง แล้วก็ปิดประตู (ต่อไปเป็นอะไรคิดเอาเองนะครับ อิอิ)

ความรักที่สร้างร่วมกันมา 7 ปี และเราสองคนจะร่วมสร้างกันต่อไปอีกล้านปีให้เหมือนชื่อเกาะ ถึงแม้คู่เราจะไม่หวือหวา ฮือฮาเหมือนคู่อื่นๆ ไม่ได้เป็นแบบชายหญิงทั่วไป แต่ความรักที่มีให้กัน ถ้าเอามาวัดกันได้ คงไม่น้อยไปกว่าคู่ไหนๆแน่ เพราะคู่ของเราคือ หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ

.................................... จบบริบูรณ์ .......................................

เพลงประจำบท

เพลงนี้มอบให้ทุกคนที่เข้ามาอ่าน เข้ามาเม้นท์ มาให้ข้อคิดให้กำลังใจกันมาตลอด ขอบคุณครับ พวกคุณๆจะอยู่ในความทรงจำตลอดไปครับ http://www.imeem.com/sparkbest/music/5Rl0GKhn/august_band/

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: BeePed ที่ 21-07-2008 09:58:17

^
^
^
เข้ามาจิ้มน้องเอที่น่ารักก่อน  แล้วจะไปอ่านค้าาา

ขอให้น้องเอมีความสุขมากๆนะคะ  กับสถานที่ใหม่สิ่งแวดล้อมใหม่ๆ

  :L1: :L1: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 21-07-2008 09:59:43

บทจบ --- ความเป็นจริง

“พี่นิค เอขอเอาเรื่องของไปเขียนเป็นนิยายนะ”ผมเอ่ยขึ้นเมื่อหลังสงกรานต์ปีนี้

“จะเขียนไปทำไม ใครเขาจะมาอ่าน ว่างมากนักเหรอ ว่างๆก็มาแหกกฎข้อ 3 กับพี่ดีกว่า”พี่นิคพูดทีเล่นทีจริง

“บ้า พี่อ่ะ ทะลึ่งอีกแล้ว ก็เออยากเขียนอ่ะ เอเข้าไปอ่านเจอนิยายเรื่องหนึ่งเขาแต่งมาจากชีวิตจริง เขียนมาจากไดอะรี่ พี่ลองเข้าไปอ่านดูนะ เรื่องจากเก่งถึงตี๋เล็ก เอจะเขียนแล้วเอาไปโพสไว้ที่นั่น”ผมบอก

“ไม่อ่ะ ไร้สาระ”ว่าแล้วพี่นิคก็ก้มหน้าก้มตาค้นอะไรในหนังสือต่อไป

“ตามใจ ถือว่าบอกแล้วนะ”ผมบอกแล้วก็ล้มตัวลงนอนบนที่นอนในคอนโดของพี่นิค

“พี่ก็ตามใจเอเหมือนกัน แต่ถ้าเขียนแล้วมีเรื่องอะไรขึ้นมาอย่ามาว่าพี่ไม่เตือนนะ”พี่นิคเสียงจริงจัง

“ทำไมต้องมีเรื่องด้วย ก็แค่นิยายเอง”ผมบอกอย่างไม่พอใจนิดๆ

“เอก็รู้นิ่ ว่าตอนนี้พี่กับเอบอกเรื่องนี้กับใครได้ที่ไหน ถ้าแต่งขึ้นมาจริงๆก็ต้องมีคนรู้เยอะ แล้วเอจะทำยังไง”พี่นิคพูดด้วยน้ำเสียงค่อนข้างซีเรียส

“ก็ไม่รู้อ่ะ จะเขียน จะบอกด้วยว่าเป็นเรื่องจริง จะเอารูปโชว์ประจานเลย”ผมพูดแบบไม่พอใจออกไป เพราะตอนนั้นไม่อยากบอกว่าที่จริงผมตั้งใจเขียนให้เป็นของขวัญที่เราคบกันมาได้ 7 ปี กะว่าจะแต่งให้เสร็จก่อนค่อยบอก

“ทำตัวเป็นเด็กอีกแล้ว แล้วแต่แล้วกัน แต่พี่ว่าไร้สาระ”พี่นิคเสียงเบาลงแล้วกลับไปอ่านหนังสือต่อ

ตั้งแต่นั้นมาผมก็เริ่มโทรไปหาเพื่อนแต่ละคนที่จะเป็นตัวละครในนิยาย แล้วขออนุญาตเอารูปไปลง ซึ่งบางคนก็ให้บ้างไม่ให้บ้าง ผมบอกว่าเป็นนิยายแต่งเล่นๆ ไม่มีอะไรจริงจัง (ผมไม่ได้บอกว่าเป็นเรื่องระหว่างผมกับพี่นิค เพียงแต่บอกว่าเขียนนิยายแล้วบุคลิกของตัวละครเหมือนเขา ทำไมจะไม่เหมือนล่ะ ก็ตัวเขาเองนิ่ 555) คนที่ไม่ได้รูปผมก็หาเอาในเน็ท แล้วนิยายของผมก็เริ่มขึ้น

...

ตอนแรกที่เข้ามาโพสก็หวั่นๆว่าจะมีคนอ่านไหม เราก็ไม่ใช่นักเขียนอะไร แต่เรื่องนี้เราตั้งใจกับมันมาก ลองดูว่ะเป็นไงเป็นกัน แล้วผลตอบรับกลับมาทำให้ผมมีกำลังใจมากมายในการเขียน ยิ่งกว่านั้นคือ ผมได้ถลำลึกผูกความสัมพันธ์อย่างอบอุ่นกับคนในเล้าไปอย่างไม่รู้ตัว ตอนนั้นพี่นิคก็ยังเอาแต่ว่าผมบ้าแต่งนิยายไร้สาระอยู่ แต่ผมรู้ว่าพี่แกก็เข้ามาแอบอ่านแน่ๆ อิอิ คนฟอร์มจัดอย่างพี่นิคไม่ยอมรับอะไรตรงๆหรอกครับ

และแล้วความสัมพันธ์ของผมกับคนในเล้าก็เพิ่มมากขึ้นโดยมีน้องวิลได้แอด msn มาคุยกับผม ทำให้รู้สึกว่ามีความมั่นใจในการเขียนมากขึ้น จากนั้นมาผมกับน้องวิลก็คุยกันมาตลอด ผมเลยฝากวิลให้เอาไปลงในเด็กดีให้ด้วย ผมกับน้องวิลสนิทกันไวมาก อาจจะเป็นเพราะช่วงนี้พี่นิคไม่ค่อยมีเวลาให้ผมเพราะต้องเร่งทำวิทยานิพนธ์จบ น้องวิลเลยกลายมาเป็นเพื่อนคุยกับผมแทน ผมกับวิลเราเป็นแบบพี่ชายน้องชายไม่มีเกินเลยไปกว่านี้

จนวันหนึ่งมันก็เกิดเรื่องขึ้นจนได้ เมื่อคนที่เข้ามาอ่านในเด็กดี มาอ้างกับวิลว่ารู้จักกับผมแล้วพยายามที่จะขอเบอร์ผมจากวิลให้ได้ พอไม่ได้ก็หาว่าวิลเป็นเด็กเลี้ยงแกะต่างๆนานา หาว่าปลอมตัวเป็นผมบ้างล่ะ และอะไรอีกสารพัด
ยิ่งวิลเอานิยายที่ผมโพสในเล้าให้ดู (ตอนนั้ยังมีรูปอยู่) เขายิ่งว่าวิลหนักกว่าเดิม เพราะเขารู้แล้วว่าเป็นผมจริงๆที่แต่งขึ้นมา

“พี่เอ มีคนอ่านนิยายแล้วบอกว่ารู้จักพี่เอ จะขอเบอร์โทรพี่อ่ะ ให้ป่าว”วิลถามมาทางโทรศัพท์

“ใครอ่ะ”ผมถามคืน

“เขาบอกว่าชื่อบีม รู้จักกับพี่ตั้งแต่ในเรียนมหาลัย เป็นรุ่นน้องพี่นิค เขามาว่าวิลใหญ่เลยว่าวิลเป็นเด็กเลี้ยงแกะ ฯลฯ”วิลรายงานพร้อมแกมฟ้องนิดๆ

“อือๆ อย่าเพิ่งให้นะ ให้เมล์ปลอมของพี่ไปก่อน ให้พี่คุยก่อน พี่ไม่คุ้นเลยอ่ะ บีมไหน”ผมบอก

“งั้นพี่คุยกันเอาเองแล้วกัน”วิลโบ้ยให้ผมทันที

“อืมๆ แค่นี้นะกำลังขับรถไปหนองคาย เดี๋ยวโทรหาใหม่”ผมบอกแล้ววางสายทันที

ช่วงนี้หลังจากแต่งนิยายมาได้ซักพักก็รู้ว่าจะมีแต่เรื่องวุ่นๆเข้ามาครับ ก็ได้น้องวิลนี่แหละคอยเป็นที่ระบาย รองรับอารมณ์ผม อิอิ ก็ช่วงนั้นพี่นิคยุ่งมาก ผมเลยไม่อยากให้พี่แกรับรู้อ่ะ อีกอย่างพี่นิคก็ชอบจริงจังมากไป กลัวพี่แกจะวิตกจริตมากไปกว่านี้แล้วเรื่องมันก็เกิดจากนิยายเหมือนที่พี่แกเคยบอกไว้แล้วด้วย ด้วยทิฐิของผมมีเหรอจะยอมบอกให้พี่นิคมาซ้ำเติม

นอกจากปัญหาของบีมแล้ว ยังมีหมอวุฒิที่อยู่ดีๆมาจากไหนก็ไม่รู้มาตามตื้อผมอีก แล้วไหนผมเองจะแอบเทใจนิดๆให้กับน้องปริ๊นซ์ที่ไปเจอโดยบังเอิญ แล้วยังมีงานเข้ามาอีกมากมายก่ายกอง คนที่รู้เรื่องราวของผมช่วงนี้ดีก็คือน้องวิล นอกจากจะรู้แล้วยังคอยช่วยแก้ให้ด้วย

เอาเรื่องหมอวุฒิก่อนแล้วกัน คือแบบว่าผมก็ไปหาหมอตามเรื่องตามราวของผมเป็นปกติ แต่คราวนี้พอหากลับมามีเบอร์แปลกๆโทรมาด้วยแล้วยังมีคนมาขอแอดเอ็มอีก ก็ไม่ใช่ใครเป็นหมอวุฒิ ที่จริงหมอวุฒิก็น่ารักนะครับ หน้าตาหนุ่มไทยแท้คล้ายๆ รุจ the star ผมถามไปถามมาได้ความว่าเอาเบอร์ผมกับเมล์มาจากระเบียนประวัติคนไข้ (ให้มันได้อย่างนี้ซิคุณหมอ) ตอนแรกๆก็โทรมาถามว่าปวดหัวเป็นไง ดีขึ้นไหม ผมนึกว่าเป็นการติดตามคนไข้ แต่พอผ่านไปวันสองวัน มันไม่ใช่แล้ว อย่างนี้เขาเรียกว่าจีบเลยแหละ ผมเลยรักษาระยะห่างไว้แค่คนไข้กับหมอ คิดว่าทุกอย่างคงจบลงง่ายๆ แต่มันก็ไม่จบหมอวุฒิก็ตื้อสุดยอดเลย เรื่องนี้ก็ไม่บอกพี่นิคเลยเพราะกลัวพี่แกกลุ้มใจ เดี่ยวหึงขึ้นมาหมอวุฒิได้นอนรักษาตัวเองแน่

ต่อมาเรื่องน้องปริ๊นซ์ คือตอนนั้นเป็นช่วงไหว้ครู ผมก็กลับไปโรงเรียนเก่าครับ ไปในฐานะผู้มอบทุนการศึกษา ตอนที่ผมเรียนอยู่มัธยมกับมหาลัยอาอี๊จะเป็นคนไปครับ แต่สองปีหลังที่ผมจบมหาลัย อาอี๊ให้ผมเป็นคนไปแทนครับ   ผมเลยไปติดต่อเรื่องให้ทุนเด็ก พอดีเดินผ่านหน้าห้องคณะกรรมการนักเรียน สายตาผมก็เหลือบไปเห็นน้องคนหนึ่งกำลังเดินผ่านมา น่ารักมากๆ ทำเอาผมหยุดเดินเลยครับ ได้ยินแต่เพื่อนเขาเรียกชื่อว่า ปริ๊นซ์ แค่นั้นผมก็ใจจะละลายแล้วครับ ตอนนั้นอยากกลับไปเป็นเด็กอีกเลย ผมไม่เคยเป็นอาการอย่างนี้มาก่อนเลย ผมอยากเดินเข้าไปขอเบอร์น้องเขา ให้ทุนน้องเขาเป็นกรณีพิเศษ อิอิ แต่ผมก็ทำไม่ได้เพราะผมคิดว่านั่นคือการกระทำที่เลวมาก ผมมีพี่นิคสุดหล่อ (แหวะ) อยู่แล้วทั้งคน แล้วทำไมผมถึงเป็นอย่างนี้ไปได้ล่ะ ผมไม่เคยหวั่นไหวกับอะไรง่ายๆเลย กับแค่เด็กคนเดียว ผมคิดว่ามันแค่ชั่ววูบแล้วเดี๋ยวมันก็คงหายไป แต่ผมก็ยังคิดถึงน้องเขาบ่อยๆ จนไม่เขาใจตัวเองว่าเป็นอะไร แล้วเรื่องนี้ผมก็ไม่บอกพี่นิคอีก

พอมาถึงเรื่องนายบีม หลังจากที่ผมทนไม่ได้ที่เขามาว่าวิลไว้มากมาย หลังจากที่ได้คุยกันทาง msn ผมเลยตัดสินใจให้เบอร์โทรไปเพื่อยืนยันความบริสุทธิ์ของวิล ผลที่ได้ตอบรับกลับมาคือ ดวงความรักของจะมาพุ่งแรงอะไรในตอนนี้อีก บีมคือคนที่แอบชอบผมมานานแล้ว เขาบอกว่าเห็นผมตั้งแต่วันแรกที่เข้ามหาลัย แอบมองผมอยู่อย่างนั้น รู้หมดทุกอย่างว่าผมจะทำอะไร เวลาไหน อะไร ยังไง บีมได้แต่แอบดูผม อยู่ห่างๆมาตลอดเวลาเรียน 4 ปีโดยที่ผมไม่เคยรู้เลย ไม่แปลกที่ผมบอกกับวิลไปตอนแรกว่าผมไม่มีเพื่อนหรือรู้จักคนที่ชื่อบีม จนกระทั่งต่างคนต่างจบออกไป ไปทำงานทำการ บีมก็ได้เข้ามาอ่านเรื่องของผมในเด็กดีที่วิลเอาไปโพส ทำให้เป็นเรื่องขึ้นมานั่นแหละครับ เรื่องนี้ผมก็ไม่กล้าบอกพี่นิคอีก

แล้วไหนจะปัญหาเรื่องงานที่ถาโถมเข้ามา ในตอนนั้น งานที่ผมทำก็ไม่มีอะไรมากครับ แค่นั่งกินนอนกินอยู่ที่บ้านก็พอ (ไม่ใช่แล้ว) งานที่ผมทำแค่คอยควบคุมและตรวจสอบให้พนักงานทำงานเป็นไปตามเป้าหมายนโยบายของบริษัทก็เท่านั้นแหละครับ นานๆทีผมถึงจะเข้าออฟฟิต ไปให้เขาได้เห็นหน้าว่าเจ้านายยังมีชีวิตอยู่นะโว้ย ส่วนใหญ่แล้วผมก็จะเช็คงานผ่านเมล์ ประชุมทางโทรศัพท์เอาอ่ะครับ ก็งานทุกอย่างมีคนทำไว้ดีอยู่แล้ว ผมเลยไม่ต้องทำอะไรมาก เลยมีเวลาว่างๆมานั่งแต่งนิยายให้พวกคุณๆได้อ่านไงครับ

อาจจะเป็นเพราะความหละหลวมของผมในจุดนี้ก็ได้ ทำให้มีปัญหาเรื่องงานตามมา คือในตอนนั้นมีพวกผู้บริหารระดับอาวุโสเขาทำอะไรในเชิงไม่ชอบมาพากลหลายอย่างครับ ประมาณว่าเห็นผมอายุยังน้อยแล้วมาเป็นหัวหน้าพวกเขาได้ยังไง อีกอย่างสไตล์การทำงานของผมก็ทำตัวง่ายๆสบายๆเป็นกันเอง เขาคงได้ใจครับ ผมเลยต้องออกโรงเชือดไก่ให้ลิงดูครับ ตอนนี้เป็นช่วงประจวบเหมาะกับที่ผมจะต้องไปติดต่องานที่ต่างประเทศด้วย ผมเลยขอโชว์พาวหน่อยเถอะ ให้รู้ซะมั้งว่าเราเด็กแต่ตัวนะโว้ยเรื่องงานน่ะไม่เด็กตาม กลับมาผมก็เช็คบิลกับพวกนั้นหมดเลยครับ สะใจดี แต่ก็เล่นผมเครียดไปหลายสัปดาห์ครับ เพราะปกตินิสัยของผมไม่ชอบทำอะไรใครอยู่แล้ว

ด้วยปัญหาทั้งหมดที่มันเกิดขึ้นพร้อมกันทีเดียวในช่วงนั้น (ถ้าใครติดตามอ่านเม้นท์ของผมก็จะรู้และเข้าใจได้ดี)แล้วไหนยังจะต้องเที่ยวไปมาหนองคายกับพี่นิคแทบทุกเสาร์อาทิตย์อีก (ตอนนั้นคุณย่าของพี่นิคเริ่มป่วย) ผมเลยเครียดมากเลยครับ ตอนนั้นพี่นิคก็ยุ่งมากมาย ผมก็ไม่กล้าไปเล่าไปขอคำปรึกษาอะไรหรอกครับ แล้วพี่นิคเองก็ไม่เคยถามด้วย (น้อยใจอ่ะ) มีแต่ได้คุยกับน้องวิลทางเอ็มนี่แหละครับ ที่พอให้ช่วงนั้นผมทรงตัวอยู่มาได้

แล้ววันหนึ่งปัญหาทุกอย่างมันก็มาถึงจุดแตกหัก โดยที่ผมบังเอิญเปิดคอมที่ไว้แล้วบีมเข้ามาทัก (ทักยังไงคงพอจะเดาออกมั้งครับ ว่าคนที่แอบชอบผมมา4ปีแล้วอยู่ๆได้กลับมาเจอกันอีกเขาจะทักกันว่ายังไง) แค่นั้นแหละครับเลือดหึงพี่นิคเต็มหน้าเลยครับ ผมกลับเข้ามายังทำหน้าระรื่น ยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น หารู้ไม่ว่าชะตากำลังจะขาด

“เอ บีมคือใคร”พี่นิคถามขึ้นด้วยเสียงที่ห้วนและดุ ผมยังงงเล็กน้อยเลยไม่ตอบออกไป

“มันเป็นใคร”พี่นิคขึ้นเสียง จ้องหน้าผมเขม็งเลย ผมเริ่มกลัวนิดๆครับ

“ก็คนรู้จักกัน เขามาอ่านนิยายอ่ะ”ผมตอบแบบใจดีสู้เสือ

“ในรู้จักในนิยายอะไรบ้าๆนั่น ทำไมต้องทักมาซะหวานซะขนาดนี้”พี่นิคขึ้นเสียงแทบจะกินหัวผม

อะไรนะนิยายบ้าๆเหรอ เรื่องของเราสองคนนะ เราตั้งใจเขียนเกือบตายมาว่านิยายบ้าๆ เดี๋ยวโดนดีแน่พี่นิค คนยิ่งกลุ้มๆอยู่ ว่าแล้วผมก็ขึ้นเสียงกลับไป

“ใช่นิยายบ้าๆ แต่บีมเขาก็ชอบอ่าน แล้วเขาก็แอบชอบเอมาตั้งนานแล้วด้วย ว่าจะเขียนถึงเขาในนิยายด้วย ยังมีอีก ตอนนี้เอแอบรักน้องปริ๊นซ์ แล้วยังมีหมอโทรมาตามตื้อเอทุกวันเลย พอใจยัง บ้าพอไหม”ผมพูดออกไปแบบโมโหเหมือนกัน แทนที่พี่นิคจะมาให้กำลังใจเรา กลับมาว่าเราซะนี่ ไอ้เรารึก็กลัวว่าพี่แกจะเครียดเรื่องจบกับคุณย่าเลยไม่พูดให้ฟัง ที่ไหนได้มาว่าเราใหญ่เลย

พี่นิคมองหน้าอย่างแครียดแค้นสุดๆ แล้วเดินหนีไปโดยไม่พูดอะไรเลย ปล่อยให้ผมยืนเคว้งคว้างคนเดียวในห้อง
แล้วผมก็ไม่รู้จะทำยังไงดีทุกปัญหารุมเร้า

สามสี่วันผ่านไปพี่นิคไม่โทรมาเลย ไม่มาหาที่บ้านด้วย ผมได้คุย msn กับวิลตลอดในช่วงนี้ถึงเรื่องปัญหาที่เกิดขึ้น ผมเลยตัดสินใจบอกวิลไปว่าถ้าเที่ยงคืนนี้พี่ไม่โพสอะไรในเล้าให้บอกทุกคนไปเลยว่าพี่กับพี่นิคเลิกกันแล้ว คงไม่ได้มาลงนิยายอีกแล้วขอโทษด้วย แล้วผมก็บอกวิลว่าผมจะหนีไปพักผ่อนซักพัก ตอนแรกคิดว่าจะกลับบ้านที่ชล แต่ไม่ดีแน่ กะว่าจะขึ้นเหนือก็ไม่เข้าท่า เลยตัดสินใจไปสิมิลันดีกว่า เรื่องนี้มีแต่วิลกับหนึ่งเท่านั้นที่รู้ เพราะโทรไปชวนหนึ่งด้วย แต่หนึ่งไม่ว่างติดงาน พร้อมกับกำลับวิลว่าห้ามบอกใคร

ว่าแล้วก็จัดการเก็บกระเป๋าเสื้อผ้าแล้วขับรถออกไปเลยตอนตีสามไม่ได้บอกใครแม้แต่อาอี๊ ตอนนั้นกำลังเบลอๆดันลืมเอามือถือไปด้วย แต่ก็ดีเพราะไม่อยากรับสายใครอยู่แล้ว ผมไปใช้ชีวิตอย่างมีความสุขที่สิมิลัน หาบังกะโลเล็กๆเงียบๆ นอนคิดอะไรไปมา แต่ก็อดห่วงคนในเล้าไม่ได้เพราะเรายังลงนิยายไม่จบ เรื่องเรากับพี่นิคก็คงจบลงแค่นี้แล้ว ในเมื่อไม่มีเขาแล้วเราจะเขียนไปให้ใครล่ะ เราตั้งใจให้มันเป็นของขวัญกับเขานี่นา

ผ่านไปหลายวันจนผมสบายใจมากขึ้น คิดว่าถึงคราวที่จะต้องกลับซักที ผลักตัวเองออกมาจากโลกภายนอกซะจนไม่รู้อะไรเลย กลับไปจะเป็นยังไงบ้างนะ ผมเลือกที่จะไปตั้งรับมือกับเรื่องที่จะเจอเมื่อกลับไปที่คอนโดของเจ้าโอ๊ต เพราะอย่างน้อยเจ้าโอ๊ตคงไม่ถามอะไรผมมาก ดีไม่ดีมันไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าผมไปไหนมา ผมอาจจะแค่บอกว่าคิดถึงเลยแวะมาหาก็แค่นั้น

ผิดคาด พอถึงคอนโดเจ้าโอ๊ตกลับซักผมใหญ่ บอกว่าคุณแม่กับอาอี๊เป็นห่วงมาก มันว่าผมเหมือนผมเป็นน้องมันเลย ผมเลยบอกว่าไปเที่ยวเพลินเลยลืม แล้วผมก็รีบจัดการโทรไปหาคุณแม่กับอาอี๊ทันที อย่างต่อมาผมก็รีบเปิดเข้าไปในเล้า เพราะคิดถึงทุกคนมากมาย แต่ก็ผิดคาดอีก ไปเจอชื่อเจ้าวิลแต่เป็นพี่นิคเขียน ตอนนั้นผมปรี๊ดเลยครับ พาลโมโหวิลไปด้วย อยากบินไปเมกาแล้วเอาแส้เฆี่ยนซะงั้น ก็เจ้าวิลนี่แหละเป็นคนบอกพี่นิคกับบีมว่าผมหนีไปสิมิลัน ทั้งๆที่ผมย้ำนักย้ำหนาว่าอย่าบอกใคร แถมผมยังรู้มาจากวิลอีกว่าบีมเขาลาพักร้อนเพื่อไปตามหาผมที่สิมิลันเลย (ให้ตายเถอะ ทำไมน่ารักอย่างนี้ น่าจะมาบอกรักตั้งแต่แรกเจอ ไม่น่าปล่อยให้นานตั้ง 7 ปี อิอิ)

และแล้วกว่าทุกปัญหาจะลงตัวก็ใช้เวลานานพอควรครับ น้องปริ๊นซ์หลังจากกลับสิมิลันผมก็ลืมๆไปครับ หมอวุฒิก็ไม่ค่อยโทรมาอีกคงเป็นเพราะผมไม่ได้เอามือถือไปด้วย โทรมาเลยไม่มีใครรับสาย คงเลิกโทรไปเอง ส่วนบีมเองผมก็ยืนยันจุดยืนให้ชัดเจนว่าผมกับเขาเป็นได้แค่เพื่อน และเขาก็สัญญาว่าจะคอยแอบดูอยู่ห่างๆอย่างนี้ต่อไป (น่าสงสาร ที่จริงเรื่องปัญหาทั้งหมดนี้ผมเขียนเป็นตอนพิเศษย่อยๆ ไว้สามสี่ตอนแต่คงไม่ได้เอามาลงแล้วครับ ผมรวบไว้ทีเดียวเลยดีกว่า)

ปัญหาทุกอย่างคลี่คลายไปในทางที่ดี เหลือแต่เรื่องงานที่ผมทิ้งไป ผมต้องแสดงความรับผิดชอบอะไรซักอย่าง กับเรื่องของพี่นิคที่เขาพยายามจะมาง้อผม (อิอิ คราวนี้ถึงคราวผมเล่นตัวบ้างแล้ว) เรื่องงานผมโดนคุณแม่ให้ไปทำงานที่ออสเตรเลีย ซึ่งผมก็ยอมรับและแลกข้อเสนอว่าถ้าทำสำเร็จแล้วจะขอไปต่อโทรที่อังกฤษ แคมบริจด์มหาวิทยาลัยในฝันของผม ที่จริงคุณแม่ม่ได้ว่าอะไรด้วยซ้ำ ผมขอไปเองมากกว่า ส่วนเรื่องพี่นิคก็นี่เลย อ่านเอา

“เอคร้าบ....เอ.......”เสียงพี่นิคยืนเคาะหน้าประตูห้องผมเกือบๆชั่วโมงแล้ว ผมใจแข็งชะมัดเลย อิอิ ตอนนั้นผมคุยเอ็มกับวิลอยู่อ่ะครับ ก็เล่าให้วิลฟังว่าข้างนอกมีน้องหมามาร้องกวนอยู่ด้วย วิลสงสารเลยอ่ะครับ แต่ผมไม่ใจอ่อนง่ายๆหรอก ชิส์

“เปิดประตูให้พี่หน่อยซิครับ เอครับ.....นะครับ....เอคร้าบบบ”พี่นิคยังคงยืนเคาะแล้วเรียกต่อไป ผมคิดในใจสมน้ำหน้ากะลาหัวเจาะ ทำมาเป็นเข้าทางอาอี๊ขอนอนค้างที่บ้านผม แล้วยังมาแอบใช้ชื่อผมที่เปิดทิ้งไว้ไปเม้นท์ในเล้าว่าจะไม่กวนใจเออีกแล้ว จะไปนอนห้องข้างๆ ถ้าเอพร้อมให้เดินไปคุย อย่างนี้ก็เข้าทางผมซิครับ ผมล็อคห้องเลย ไม่มีทางไปหาแน่ๆ

แต่แล้วผมก็ใจอ่อนครับ ที่จริงกลัวว่าเสียงพี่นิคที่เคาะประตูแล้วเรียกผมที่มันดังขึ้นเรื่อยๆ จะได้ยินไปถึงตึกใหญ่ทำให้อาอี๊ตื่น แล้วพี่นิคก็ได้เข้ามาให้ห้อง กว่าจะคุยกันรู้เรื่องผมก็งอนพอเป็นพิธีครับ ตอนนี้ผมถือไพ่เหนือกว่านี่นา แต่ไม่นานพี่นิคก็กลับมาถือไพ่เหนือกว่าผมครับ ก็พี่แกเล่นตอนผมเผลอมาอุ้มผมไปที่เตียงแล้วก็..............(อิอิ ทำไรดีเอ่ย ไม่บอกปล่อยให้จิ้นเองแล้วกัน เป็นการลงโทษทุกคนที่เชียร์พี่นิค ฮ่าๆ สะใจ)

...

แล้วทุกอย่างก็กลับมาเป็นปกติ ผมก็เข้ามาโพสมาลงนิยายไป ทำงานแบบนั่งกินนอนกินของผมไป ศุกร์เสาร์อาทิตย์ผมก็ไปหนองคาย ไปเยี่ยมคุณย่ากับพี่นิค  ตอนนี้เรื่องที่คิดมากก็มีแต่เรื่องที่จะไปออสเตรเลีย แล้ววันหนึ่งที่หนองคายก็เกิดเรื่องจนได้ พี่นิคที่นอนหลับไปแล้ว แต่ผมยังเมามันส์ในการคุยเอ็มกับฟิวส์ พอฟิวส์ออกไปวิลก็เข้ามาผมเลยได้โอกาสแกล้งวิลเลยครับ ล้อวิลแต่เรื่องฟิวส์ ผมบอกว่าชอบฟิวส์มากมาย ชอบคนขี้อ้อนแบบนี้ พี่ขอเป็นแฟนฟิวส์ได้ไหม แล้วเดี๋ยวยกโอ๊ตให้เป็นแฟนวิล ตอนนี้ผมล้อเล่น ไม่คิดว่าวิลเขาจะจริงจังขนาดนั้น วิลงอนผมเลยหาว่าแย่งแฟนน้อง จากที่ผมนั่งแกล้งเขายิ้มหัวเราะสะใจ กลับมาต้องเป็นฝ่ายนั่งเครียดปวดหัวจี๊ดๆขึ้นมา จนต้องปลุกพี่นิคให้พาไปหาหมอกลางดึกซะอย่างนั้น (สมน้ำหน้าตัวเอง อยากแกล้งเขาดีนัก อิอิ) พักหลังๆมาถ้าดูจากเม้นท์ของผมจะเห็นว่าผมเริ่มไม่สบาย ปวดหัวและต้องเข้าโรงพยาบาลบ่อยขึ้น

...

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 21-07-2008 10:01:38

แล้วทุกอย่างก็ดำเนินเรื่อยมาอย่างเป็นปกติจนวันหนึ่งที่ผมนั่งคุยเอ็มอยู่กับคนในเล้า พี่นิคก็โทรมาบอกว่าให้เก็บเสื้อผ้าด่วน คุณย่าอาการหนักมาก ผมฟังแค่นั้นก็คิดแล้วว่ามันเป็นอะไร เพราะก่อนหน้านี้ผมโทรหาพี่หมอทีถามเกี่ยวกับอาการคุณย่า พี่หมอทีก็บอกว่ายากที่จะหาย ได้แต่ยื้อเวลาเท่านั้น (ก็คนแก่อายุแปดสิบกว่า เส้นเลือดในสมองแตก จะผ่าตัดก็ไม่ได้ ผมก็พอจะเข้าใจอยู่บ้าง)

พอไปถึงหนองคายเราก็ตรงไปที่โรงบาลกันเลย ดีที่เราไปทันได้ดูใจคุณย่า เราอยู่จนวินาทีสุดท้ายที่ท่านจากเราไปแล้วงานศพของคุณย่าก็เริ่มขึ้น ญาติพี่น้องของพี่นิคเยอะมาก พี่นิคก็ต้องคอยรับแขกดูท่าจะเหนื่อยๆดวงตายังดูเศร้าๆอยู่ด้วย ผมที่ไปด้วยก็ดูเหมือนจะเป็นส่วนเกินไปเลยช่วงนั้น พูดกับพี่นิควันละไม่เกินสิบประโยคด้วยซ้ำ อาจจะเป็นเพราะว่าผมเองก็คิดมากเรื่องการวางตัวและพี่นิคเองก็อยู่ในช่วงซึมเศร้าเสียใจ ผมตัดสินใจดทรบอกคุณแม่ว่าจะเลื่อนการเดินทางออกไป ได้วันไหนแล้วจะบอก คุณแม่ท่านก็ไม่ได้ว่าอะไร

ญาติๆพี่นิคส่วนใหญ่ก็จะถามพี่นิคว่าทำไมยังไม่แต่งงาน เมื่อไหร่จะมีหลานให้อุ้ม อะไรทำนองนี้ มีคืนหนึ่งผมฝันว่าคุณย่าของพี่นิคมาบอกว่า จะไปออสเตรเลียแล้วไม่คิดถึงคนหนองคายเหรอ ผมก็บอกว่าคิดถึงแต่ก็ต้องไป คุณย่าบอกว่า ก็ได้แต่คิดถึง คงมีหลานให้ย่าอุ้มไม่ได้ แล้วคุณย่าก็เดินส่ายหัวหายไป

หลังจากคืนนั้นผมก็เริ่มคิดอะไรหลายๆอย่าง ในที่สุดผมก็ตัดสินใจที่จะให้เรื่องทุกอย่างมันจบลงพร้อมกับที่ผมจะไปออสเตรเลีย เรื่องบางอย่างที่แม้แต่พี่นิคเองก็เคยรู้

หลังจากเอาอังคารคุณย่าไปลอยเสร็จ ผมกลับมานอนพักที่บ้านพี่นิคกะว่าไว้เย็นๆค่อยขับรถกลับขอนแก่นกัน แต่ผมก็นอนป่วยไข้ขึ้นจนต้องได้เข้าโรงบาลอีกรอบ หลังจากนั้นพอกลับมาขอนแก่นผมเลยวางตัวห่างๆกับพี่นิค พยายามจะบอกว่าเรื่องของเรามันเป็นไปไม่ได้เลย อีกอย่างปัญหาที่ผมกำลังเผชิญ ปัญหาที่พี่นิคไม่เคยรู้มันกำลังจะชนะผมแล้ว

มันผิดที่ผมเอง ถ้าผมไม่รักพี่นิคตั้งแต่วันนั้น เรื่องต่างๆพวกนี้ก็คงไม่เกิดขึ้น ผมเป็นใครมีสิทธิ์อะไรที่จะไปทำลายความหวังของครอบครัวพี่นิค ขนาดความหวังของครอบครัวตัวเอง เรายังทำให้ไม่ได้เลย ที่พี่นิคไม่ยอมมีคนอื่นเพราะเขายังมีเรา ถ้าเราไปออสเตรเลียแล้ว พี่นิคคงลืมเราง่ายขึ้น แต่เพื่อให้เด็ดขาดแล้วต้องให้พี่นิครับกับเราว่าจะยอมแต่งงานกับคนที่ทางบ้านหาให้ หลังจากจบโทมาแล้วหนึ่งปี ถ้าพี่นิคไม่แต่งเราจะไม่ยอมกลับมาที่ไทยอีก ถ้ากลับมาเราก็จะหาคนมาแต่งงานด้วยทันที คิดว่าหน้าตา ฐานะอย่างเราคงหาได้ไม่อยาก (เพื่อนเจ้าโอ๊ตก็เยอะแยะ สาวบัญชีสีชมพู สวยๆน่ารักกันทั้งนั้น อิอิ ขอสักคนคงไม่เป็นไร ตอนนั้นคิดอย่างนั้นจริงๆ)

ผมไม่อยากให้พี่นิคมาจมปลักอยู่กับผมอย่างน้อย ผมรู้ว่าถ้าผมไม่ใจแข็งอดทนในตอนนี้ แล้วถ้าผมเป็นอะไรขึ้นมา พี่นิคจะต้องไม่ยอมมีคนอื่นแน่ๆ ผมเลยต้องชิงบอกเลิกเพื่อกันเหตุการณ์นั้นที่มันจะเกิดขึ้น

การที่ผมตัดสินใจอย่างนี้ไม่ใช่ผมไม่เจ็บ ผมเจ็บถึงกับล้มป่วยทานข้าวปลาไม่ได้ แต่ก็ยังดีกว่าจะให้ผู้ใหญ่ทั้งสองครอบครัวมาเจ็บแบบผม หรือเจ็บแบบที่พี่นิคเป็นอยู่ ผมทำเหมือนพี่นิคไม่มีตัวตนในสายตา มองไปเหมือนมองทะลุอากาศไปซะอย่างนั้น

เข้ามาอ่านในเล้าก็มีทั้งกำลังใจ ข้อคิดต่างๆให้ผมกับพี่นิคมากมาย แต่ผมตัดสินใจไปแล้วคงไม่เปลี่ยนแปลงอะไร ถึงคราวมันจบก็ต้องจบ จนผมอ่านมาเจอเม้นท์ของพี่นิคที่บอกว่า ส่งเรื่องนี้ไปให้เจ้าโอ๊ตอ่านแล้ว ตอนนั้นถ้าเป็นไปได้ผมอยากฆ่าพี่นิคให้ตายเลย เหมือนฟ้าถล่มดินทลายลงต่อหน้าต่อตาผมทันที ผมคิดว่าชาตินี้ยังไงๆ ผมกับพี่แกคงไม่ได้มาเจอกันอีกแน่ ผมเกลียดไอ้พี่นิคมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ(ในตอนนั้น)

แต่พอมาอ่านเม้นท์ของทุกคนแล้วก็มาเจอเม้นท์ของเจ้าโอ๊ตทำให้ผมสบายใจขึ้นมาก แต่ผมก็อายน้องมันอยู่ดี เจ้าโอ๊ตโทรมาหาผมไม่กล้ารับเลย แต่เรื่องพี่นิคผมยังยืนยันการตัดสินใจเดิมของผมว่าพี่แกกับผมต้องจบกันให้ได้

และแล้วพอถึงวันก่อนวันอาสาฬหบูชาหนึ่งวัน อาอี๊ก็บอกให้ผมชวนพี่นิคไปวัดด้วย ผมที่ไม่คุยกับพี่นิคมาหลายวันก็ตัดสินใจบอกโดยการไปเม้นท์ในเล้า ถ้าเข้ามาเจอก็เจอ ถ้าไม่เจอก็แล้วไป

ในที่สุดพี่นิคก็เข้ามาอ่านจนได้แล้วพี่นิคก็มาที่บ้านผมทันที พอมาถึงพี่นิคก็เคาะประตูตามเดิม ผมยังไม่เปิดทันที แต่ยื่นกระดาษปึกหนึ่งให้พี่นิคอ่าน มันเป็นตอนจบของเรื่องจากเก่งถึงตี๋เล็กครับ

พอพี่นิคอ่านจบก็บอกผมว่าอ่านจบแล้ว ผมถึงยอมเปิดประตูให้เข้ามา

“ทำไมเอต้องให้พี่อ่านอะไรนี่ด้วย เอครับเอเป็นอะไร พี่ขอเหตุผลจากเอหน่อยซิครับ เออย่าทำตัวแบบนี้ได้ไหม”พี่นิคถามมาเป็นชุด

“ถ้าเรื่องของเราจะจบอย่างนี้พี่จะว่ายังไง ถ้าเอไปแล้ว เอ...”ผมพูดไม่ออก ไม่กล้ามองหน้าพี่นิค เดินกลับมานั่งบนเตียง

“เอเป็นอะไร คิดมากอีกแล้ว มันจะเป็นไปได้ยังไง เอแค่ไปออสเตรเลียสามสี่เดือนก็กลับ”พี่นิคเดินเข้ามาตรงหน้าผมแล้วก็ถาม

“ถ้าเอ บอกพี่ว่าที่เอไปออสเตรเลียเป็นเพราะเอขอไปเองไม่ใช่คุณแม่บอก แล้วไม่ใช่ไปเรื่องงาน พี่จะว่ายังไง”ผมพูดออกมาเสียงเบาๆ

“แล้วเอจะไปทำไมครับ แล้วมันเกี่ยวอะไรที่เออยากจะเลิกกับพี่ อยากให้พี่ไปแต่งงาน”พี่นิคถาม

“เอ .... เอไม่อยากให้พี่มาจมอยู่กับเออย่างนี้ เอรู้ว่าที่พี่ไม่มีใครเพราะว่ามีเออยู่ ถ้าเอไปเราคงจบกันได้ ให้พี่มีคนอื่นอยู่ต่อไป ทำความหวังของครอบครัวพี่ไง”ผมพูดพร้อมร้องไห้ออกมา

“เอ เอพูดอะไรครับ พี่ไม่เข้าใจ ทำไมเอคิดอย่างนี้ เอเป็นอะไรไปนิ่”พี่นิคนั่งลงข้างๆผม

“เอไม่ได้เป็นไมเกรนอย่างที่พี่หรือคนอื่นๆเข้าใจ เอมีเนื้อร้ายที่ก้านสมอง พี่เข้าใจเอหรือยัง”ผมบอกออกมาความลับที่ผมปิดใครต่อใครมาเกือบ 4 ปี

ผมตรวจเจอตอนอยู่มหาลัยปีสามครับ (ตอนนั้นพี่นิคกลับอยู่บ้านที่หนองคายเพราะเรียนจบแล้ว จะมาหาผมวันพฤ.-จ.) ตอนนั้นผมก็คิดว่าปวดหัวธรรมดา ไปหาหมอตอนแรกๆก็บอกว่าผมเครียดคิดมาก ให้ยาคลายเครียดมาทาน มันก็ไม่หาย พี่หมอทีก็พาไปอีก คราวนี้บอกว่าผมเป็นไมเกรน ให้ยาไมเกรนมาทาน แต่ด้วยความช่างสังเกตและความเป็นหมอของพี่หมอทีเลยพาผมไปตรวจเช็คอยู่อีกสามสี่ครั้ง จนครั้งสุดท้ายถึงรู้ว่าผมมีเนื้อร้ายงอกอยู่ที่บริเวณก้านสมอง ทำให้ผมชอบปวดหัวและเป็นโรคอื่นๆตามมา

ตอนนั้นผมอึ้งๆปนตกใจแต่ก็ไม่รู้หรอกว่ามันจะรุนแรงแค่ไหน คิดว่าผ่าตัดคงหาย แต่ที่ไหนได้พอหมอเรียกเข้าไปคุยด้วย ผมอยากตายลงตรงนั้นเลยครับ ผมจำวันนั้นได้ดี มีผม พี่หมอที แล้วก็หมอที่สแกนสมองให้ หมอบอกว่าอาการของผมค่อนข้างหนัก มันลามไปถึงก้านสมองแล้ว ที่ก้านสมองนี่จะมีตัวควบคุมการสั่งงานหลายอย่างในร่างกายเรา มันค่อนข้างอันตรายมากถ้าจะผ่าตัด หมออยากให้เรียนจบก่อน ค่อยว่ากันอีกที ตั้งแต่นั้นมาผมก็ต้องไปหาหมอเป็นประจำ โดยบอกให้คนอื่นรู้แค่ว่าผมเป็นไมเกรน ผมขอร้องพี่หมอทีไม่ให้บอกใครเด็ดขาด

ผมไม่อยากให้คุณแม่กับอาอี๊มาห่วงผมมากไปกว่านี้ ดีไม่ดีถ้ารู้ว่าผมเป็นอะไรอาจจะให้ผมลาออกแล้วไปรักษาตัวเลยก็ได้ ซึ่งผมไม่มีทางยอม ผมได้แต่เก็บเรื่องนี้ตลอดมากับพี่หมอที ไม่บอกใครเลย

ผมกะว่าไว้เรียนจบค่อยบอกกับทางบ้าน เรื่องรักษาเพราะคิดว่ามันคงไม่สายเกินไป ช่วงนี้ก็ทานยาควบคุมไปก่อน
พอรับปริญญาเสร็จผมก็ปรึกษาพี่หมอทีเรื่องการรักษาทันที พี่หมอทีนัดผมมาเจอที่กรุงเทพแล้วไปหาเพื่อนของคุณพ่อพี่หมอทีที่เก่งเรื่องสมองโดยเฉพาะ แต่คุณอาหมอบอกว่ามีโอกาสน้อยมากที่ผ่าตัดแล้วจะฟื้นไม่ถึง 10 % ด้วยซ้ำ เพราะมันเกี่ยวกับก้านสมอง ตอนนี้ผมรู้สึกช็อคครับ ไม่คิดว่าตัวเองจะเป็นหนักมากขนาดนี้ เหมือนโลกทั้งใบมันหมุนติ้วๆเลย ทำเอาผมกว่าจะทำใจได้ก็หลายเดือนร่วมปี

ผมเลยถามคุณอาหมอว่าแล้วถ้าอยู่ต่อไปอย่างนี้ จะเป็นยังไง คุณอาหมอก็บอกว่าให้อย่างมากสามปี แต่อาการมันจะรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ผมปรึกษากับพี่หมอทีอีกทีว่าควรเสี่ยงดีไหม พี่หมอทีก็บอกว่าให้บอกกับที่บ้าน แต่ผมยังบอกไม่ได้ ถ้าผมผ่าตัดแล้วไม่ฟื้นล่ะ ที่บ้านไม่ลำบากแย่เหรอ มีลูกนอนเป็นเจ้าชายนิทรา ผมเลือกที่ใช้ชีวิตแบบปกติดีกว่าถึงแม้ว่ามันจะอีกแค่สามปี แต่ดีกว่านอนนิทราเป็นสิบๆปีแต่ไม่ได้ทำอะไรเลย แถมยังเป็นภาระให้คนอื่นอีก พี่หมอทีก็เคารพการตัดสินใจของผม และยังคงปิดเรื่องนี้ต่อไป

ที่ผมตัดสินใจอย่างนี้เพราะว่าอย่างน้อยสามปีนี่ ผมยังทำอะไรได้อีกเยอะ อย่างน้อยก็จะทำให้ความหวังของครอบครัวให้สำเร็จไปหลายข้อ นับจากวันนั้นมาถึงวันนี้มันก็สองปีกว่าๆจะสามปีแล้ว ผมเริ่มสังเกตเห็นว่าตัวเองอาการแย่ลงไปมาก ต้องพึ่งยาบ่อยๆถี่กว่าเดิม เริ่มเข้าโรงบาลบ่อยมากขึ้นเพราะบางทีมันปวดถึงกับไม่ได้สติก็มี

ยิ่งตอนไปงานศพคุณย่าพี่นิค ผมเห็นหลายคนเศร้าโศกเสียใจกับการจากไปอย่างไม่มีวันกลับทำให้ผมคิดถึงคุณแม่กับอาอี๊และเจ้าโอ๊ตขึ้นมาทันที จะเป็นยังไงถ้าเขาเหล่านั้นต้องมางานศพผม แล้วพี่นิคล่ะจะตัดใจจากเราได้ไหม ถ้าไม่ได้พี่นิคต้องไม่ยอมมีคนอื่นแน่ แล้วเรื่องที่ครอบครัวพี่นิคหวังอีกล่ะ ผมเลยตัดสินใจที่จะเลิกคบกับพี่นิคให้มันเป็นจริงเป็นจังซะที

โดยอาศัยข้ออ้างที่จะไปทำงานที่ออสเตรเลียนี่แหละ ผมจะหายไปจากชีวิตเขา ที่จริงผมขอคุณแม่ไปออสเตรเลียเอง เพราะพี่หมอทีติดต่อเพื่อนของคุณอาหมอที่จะคอยดูแลผมไว้ด้วย ประจวบเหมาะกับที่ญาติผมไปขยายกิจการที่นั่นพอดี เลยได้โอกาส ผมรู้ว่าการไปของผมครั้งนี้มันยากที่จะกลับมาอีก ผมเลยต้องเลิกกับพี่นิคก่อนให้ได้ เพื่อให้พี่นิคไม่มาจมปลักอยู่กับผม ส่วนเรื่องอาการป่วยผมจะบอกทางบ้านก็ต่อเมื่อถึงวันที่ผมทนไม่ไหวกับอาการนั้นแล้วจริงๆ ไว้ให้เขามาดูใจทีเดียวเลย หรือไม่ก็ไว้ผมจากไปแล้วค่อยบอกทีเดียว ผมคิดอย่างนั้นจริงๆเพราะผมคงทนเห็นคุณแม่มานั่งร้องไห้ไม่ได้

ในคืนก่อนวันอาสาฬหบูชาปี 2551 เวลาตีสองกว่าๆ ผมอธิบายให้พี่นิคเข้าใจที่ไปที่มาทั้งหมดอย่างแจ่มแจ้ง โทรไปรบกวนพี่หมอทีให้ช่วยยืนยันอีกด้วย ผมก็เอาฟิล์มที่ X-ray สมองของผมให้พี่นิคดูด้วย

“ทำไมเอไม่บอกพี่ เอเห็นพี่เป็นอะไร เอไม่มีความเชื่อใจพี่แล้วเหรอ หรือว่าเอไม่รักพี่แล้วจริงๆ”พี่นิคพูดออกมาหลังจากรับรู้ข้อมูลทั้งจากผมกับพี่หมอที พร้อมกับสะอื้นไห้เข้ามากอดผม ยิ่งทำเอาผมร้องไห้หนักกว่าเดิมอีก

“เพราะเอรักพี่ไง เอไม่อยากให้คนที่เอรักต้องมาเสียใจเพราะเอ ชีวิตของเอมันถูกกำหนดวันระยะเวลาเอาไว้แล้ว แต่คนที่รักเอเขายังต้องอยู่ต่อไป เอให้เขามีเสียใจกับเอนานๆไม่ได้หรอก เอสงสารเขา พี่เองก็เหมือนกัน ถ้าเอไปแล้วก็เหมือนกับว่าเราจบกันไปเถอะ”ผมพูดแล้วยังสะอื้นไห้อยู่ พี่นิคเองก็ไม่ต่างอะไรไปจากผมมากนัก เอาแต่ร้องไห้สะอึ้กสะอื้นอย่างเดียว

“หยุดร้องเถอะพี่ รู้อย่างนี้เอไม่บอกดีกว่า”ผมพูดทั้งที่ตัวเองยังร้องอยู่เหมือนกัน

“ที่เอตัดสินใจบอกพี่ เพราะยังมีอีกหลายอย่างที่เอยังไม่ได้ทำ เออยากให้พี่ช่วยทำต่อจากเอ แต่พี่ต้องรับปากก่อนว่าพี่จะไม่บอกเรื่องนี้กับใคร ไม่ว่าจะเป็นคุณแม่ อาอี๊ เจ้าโอ๊ต เพื่อนๆของเอ ให้บอกได้วันที่เอบอกให้บอก หรือวันที่ไม่มีเอแล้ว พี่รับปากเอก่อน”ผมพูดปนเสียงสะอื้นเคล้าน้ำตา

พี่นิคได้แต่พยักหน้าในอ้อมกอดของผม ไม่มีเสียงตอบรับกลับมา พี่นิคกอดผมราวกับว่าผมจะหนีพี่เขาไป กอดเหมือนกับว่าจะไม่ได้กอดผมอีกแล้ว

“สิ่งที่เออยากทำคือบวชให้คุณพ่อคุณแม่ แต่เอคงทำไม่ได้ เออยากให้พี่นิคบวชอย่างน้อยสามเดือน บวชตอนที่เสร็จงานเอแล้วก็ได้ ถือว่าเป็นการบวชให้เอด้วย เออยากให้พี่กับพี่หมอทีเป็นคนเอาร่างของเอกลับเมืองไทย ไม่ให้คุณแม่ไปเด็ดขาด จัดงานของเอที่บ้านสวน เสร็จแล้วเอาไปลอยทั้งหมดที่เกาะล้าน เอจะได้ไปอยู่กับคุณพ่อ ไม่ต้องให้ใครเก็บกระดูกเอไว้เลยแม้แต่คนเดียว ให้พี่ช่วยดูแลคุณแม่กับเจ้าโอ๊ตแทนเอด้วย อาอี๊ด้วยอีกคนนะ ตอนงานของเอ เออยากให้พวกเพื่อนๆ พี่ๆที่ทำงานในองค์การมาร่วม เออยากเห็นพวกเขา พวกคนในเล้าด้วย พี่พามาได้ไหม”ผมบอกอย่างเสียงเรียบสงบ เพราะผมคิดและทำใจกับเรื่องนี้มานานแล้ว พี่นิคไม่ตอบอะไร

“ทุกอย่างเอพิมพ์ไว้หมดแล้ว ลงชื่อกำกับด้วย พี่จะทำอะไรไม่ต้องกลัว เอาที่เอพิมพ์เป็นหลักฐานได้เลย พี่แค่ทำตามที่เอพิมพ์ไว้เท่านั้นแหละ คอยเวลาที่เอจากไป พี่ก็ทำได้เลย”ผมบอกอย่างเบาๆ ตั้งแต่กลับมาจากงานศพคุณย่าพี่นิค ผมก็คิดว่าผมเองต้องเตรียมงานของตัวเองไว้บ้าง เพราะผมเองก็จะอยู่ได้อีกไม่นานเหมือนกัน

“เอเหลือเวลาเท่าไหร่”พี่นิคพูดเสียงอู้อี้ออกมา ยังคงก้มหน้ากอดผมอยู่

“หมอบอกอย่างเก่งหกเดือน อย่างช้าสามเดือน”ผมบอกทำเอาผมใจหายแวบๆเหมือนกัน

“เอไม่ไปได้เหรอ เออยู่กับพี่นะครับ ถึงตอนนี้พี่จะบอกกับทุกคนเอง พี่ไม่แคร์ใครแล้ว พี่ขอโทษพี่ดูแลเอไม่ดีเอง พี่ไม่ใส่ใจเอเอง ถ้าพี่ใส่ใจพี่คงรู้เรื่องนี้ไปตั้งนานแล้ว”พี่นิคเริ่มพูดแต่ยังฟังลำบาก เพราะมีเสียงสะอื้นมาตลอด

“ไม่หรอกพี่ เป็นอย่างนี้ดีแล้ว เอเลือกที่จะไปเพราะไม่อยากให้คนที่เอรักมานั่งเสียใจแบบพี่ตอนนี้ไงครับ”ผมบอกพาลเอาจะร้องไห้อีกรอบ เมื่อนึกถึงคุณแม่ต้องมานั่งร้องไห้แบบนี้ ดังนั้นผมคิดว่าผมตัดสินใจไม่ผิดที่จะไปโดยไม่บอกอาการป่วยกับใครเลย จนนาทีสุดท้ายของผมให้เขาได้รู้แล้วเสียใจทีเดียวเลยดีกว่า

“ให้พี่ไปอยู่กับเอได้ไหม พี่ทำเรื่องจบเสร็จพี่จะตามไปเลย”พี่นิคบอก

“อย่าเลยพี่ เออยากไปอยู่ของเออย่างสงบๆ ในช่วงสุดท้ายของเอ ที่นั่นก็มีหมออยู่แล้วด้วย ก็คงไปช่วยงานบริษัทของญาติ ว่างๆก็ไปรักษากับหมอ คงไม่มีอะไร”ผมบอกอย่างตัดใจสุดๆ ผมเตรียมอย่างนี้มาตั้งนานแล้ว ตอนแรกกะว่าจะไม่บอกด้วยซ้ำว่าไปเพราะอะไร แล้วทำไมถึงอยากให้พี่นิคเลิกรักผมแล้วไปแต่งงาน

“พี่รักเอนะครับ เอ พี่รักเอ”พี่นิคร้องไห้อีกรอบพร้อมบอกรักผมทำเอาผมร้องตามอีกด้วย

“เอก็รักพี่ครับ”ผมบอกออกไปก่อนที่จะหอมแก้มพี่เขา แล้วก็ปล่อยให้เป็นเรื่องของอารมณ์พาเราไป

...

หลังจากคืนนั้น พี่นิคก็มาอยู่กับผมทุกวินาทีเลย ยกเว้นตอนอาบน้ำ เข้าห้องน้ำ เหมือนจะใช้เวลาให้คุ้มค่าที่สุด เอาใจผมทุกอย่างไม่มีขัด แต่ผมก็ยังวางตัวเหมือนเดิมคือนิ่งเฉยเป็นส่วนใหญ่ พูดเฉพาะเรื่องที่จำเป็น ไม่ใช่เล่นตัวอะไรหรอกครับ เพียงแต่ไม่อยากให้ใจตัวเองที่เข้มแข็งขึ้นมากลับลงไปอ่อนแออีกครั้ง

ผมร่ำลากับอาอี๊เสร็จก็ขับรถกับพี่นิคมาชลบุรี มานอนกับคุณแม่หนึ่งคืน พร้อมกับรับคุณแม่ไปส่งผมด้วย คุณแม่ พี่นิคแล้วก็ผม มาที่คอนโดของเจ้าโอ๊ตกันก่อน เป็นครั้งแรกที่ผมเจอหน้าโอ๊ตหลังจากที่โอ๊ตรู้ความจริงเรื่องผมกับพี่นิค

โอ๊ตได้แต่มองหน้าผมกับพี่นิคอย่างยิ้มๆแล้วก็วางตัวเป็นปกติ มีแต่พี่นิคที่ดูจะซึมไปมากกว่าวันก่อนอีก คุณแม่ก็พูดน้อยลง ผมเองก็เพลียๆยังไงไม่รู้ ผมเรียกโอ๊ตเข้ามาคุยกันสองต่อสองในห้องนอนของเจ้าโอ๊ต โดยปล่อยให้คุณแม่กับพี่นิคนั่งดูทีวีฆ่าเวลาไปก่อน

“ว่าไงครับพี่เอ”เจ้าโอ๊ตถามผมเมื่อเดินเข้ามาในห้อง

“โอ๊ต พี่ไปแล้วดูแลคุณแม่ดูๆนะ ถ้าว่างๆก็ไปเยี่ยมอาอี๊ที่ขอนแก่นด้วย”ผมบอก

“ครับ อันนี้โอ๊ตรู้อยู่แล้ว”เจ้าโอ๊ตทำหน้าเหมือนถามว่ามีอะไรอีกไหม

“แล้วเรื่องพี่ห้ามบอกใครนะ ทำเป็นไม่รู้ไปซะ”ผมกำชับอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ

“พี่นั่นแหละจะทำให้คนอื่นเขารู้ วิตกไม่เข้าเรื่อง”เจ้าโอ๊ตมันทำมาเป็นสอนผม

“อีกอย่างรับปากแล้วก็สัญญากับพี่ว่าจะไม่เข้าไม่อ่านในนั้นอีก”ผมต้องให้เจ้าโอ๊ตรับปากเพราะไม่อย่างนั้นถ้าเจ้าโอ๊ตมาอ่านตอนจบก็จะรู้ว่าอะไรเป็นอะไร สิ่งที่ผมปิดมาทั้งหมดก้จะพังลง

“โหย........โอ๊ตบอกแล้วไงไม่เข้าก็คือไม่เข้า พี่เอครับอย่าคิดมากดิ่ พี่ไปนอนพักได้แล้ว เดี๋ยวเย็นๆจะมาปลุก
โอ๊ตออกไปดูทีวีกับคุณแม่กับพี่เขยก่อน ฮ่าๆ”เจ้าโอ๊ตพูดเสร็จก็วิ่งออกไป

...
เวลา 22.33 น.ที่สนามบินสุวรรณภูมิ

“คุณแม่พากันกลับไปได้แล้ว เออยู่ได้ พรุ่งนี้โอ๊ตมีเรียนเช้าไม่ใช่เหรอ พี่นิคก็ต้องเตรียมตัวสอบจบอีก”ผมบอกแต่ใจก็หายๆชอบกล

“ไม่เป็นไร พี่ขับรถกรุงเทพไปชล จากชลไปขอนแก่น แป๊บเดียวก็ถึง”พี่นิคพูดด้วยเสียงที่เรียบๆดวงตาเศร้าๆ

“นิคมีสอบอะไร ไม่เห็นบอกแม่เลย ไม่เอาไม่ได้แล้ว กลับกันดีกว่า”คุณแม่เพิ่งรู้ว่าพี่นิคมีสอบก็ออกอาการเกรงใจขึ้นมาซะงั้น คุณแม่ลุกขึ้นยืนทำท่าจัดกระเป๋าถือเหมือนเตรียมตัวจะกลับ

ผมเลยที่นั่งอยู่เลยเดินเข้ามา หยุดยืนที่หน้าคุณแม่แล้วก็พนมมือกราบลงไปที่ตรงอกคุณแม่ คุณแม่ก็กอดผมไว้ทันที “เอรักคุณแม่นะครับ ช่วงที่เอไม่อยู่คุณแม่ดูแลสุขภาพดีๆนะครับ อย่าหักโหมกับงานมากนะครับ เอดีใจและโชคดีที่สุดที่ได้เกิดมาเป็นลูกคุณแม่ครับ”ผมพูดออกมาแล้วน้ำตาก็ไหลริน นี่คงเป็นครั้งสุดท้ายของผมที่จะได้กราบคุณแม่ที่อกอุ่นๆในอ้อมกอดนี้

“เอเองก็ดูแลตัวเองดีๆนะ สุขภาพก็ไม่ค่อยดีนิ่ ตั้งใจทำงานช่วยอากู๋เขารู้ไหม เอทำได้แม่ก็ดีใจ ลูกเป็นสุขแม่ก็พอใจแล้ว”คุณแม่บอกแล้วก็หอมแก้มผมเบาๆทั้งสองข้าง ผมก็หอมคืนบ้าง

“พี่เอหวัดดีครับ อย่าลืมของฝากให้โอ๊ตนะครับ ขอสาวออสซี่สวยๆซักคนก็พอ”เจ้าโอ๊ตยกมือไหว้ผมแล้วพูดออกมา

“โอ๊ตเราเองก็โตเป็นผู้ใหญ่แล้วนะ เลิกทำนิสัยทะเล้นเป็นเด็กๆได้แล้ว อะไรที่ช่วยคุณแม่ได้ก็ช่วยนะ อีกหน่อยเราต้องดูแลแทนคุณแม่ทั้งหมด แล้วอย่าลืมที่พี่บอกล่ะ ตั้งใจเรียน ว่างๆก็ไปหาอาอี๊บ้าง โอ๊ตเป็นน้องที่ดีของพี่นะ”ผมพูดพร้อมเอามาลูบหัวเจ้าโอ๊ต

“พี่เอก็พี่ชายคนดีที่หนึ่งเลยครับ”เจ้าโอ๊ตทำหน้าทะเล้นตอบกลับมาพร้อมกับโผล่กอดผม นานมากแล้วที่ผมกับเจ้าโอ๊ตไม่ได้กอดกันแบบนี้ แค่ก็คงเป็นอ้อมกอดครั้งสุดท้ายเหมือนกันซินะ

“พี่นิค เอไปก่อนนะครับ โชคดีในการสอบนะครับ เอจะคอยฟังข่าวดี”ผมยกมือไหว้พี่นิคแล้วพี่นิคก็ไหว้ตอบ พร้อมเดินเข้ามากอดแล้วตบหลังผมเบาๆ เหมือนที่ผู้ชายทั่วๆไปเขาทำกัน

“พี่รักเอนะครับ มีอะไรเอรีบบอกพี่เลยนะครับ จำไว้นะพี่รักเอ”พี่นิคพูดเบาๆที่ข้างหูผม

“ครับเอจะจำไว้ตลอดไป พี่ใช้ชีวิตที่เหลืออยู่แทนเอให้คุ้มค่าด้วยนะครับ เอฝากชีวิตครึ่งหนึ่งของเอไว้ที่พี่นะครับ ขอบคุณนะครับพี่นิค ขอบคุณ”ผมกระซิบกับก่อนที่พี่นิคจะผละตัวออก

แล้วผมก็หันหน้าไปทางวัดพระแก้ว ผมพนมมือขึ้นตั้งจิตอธิษฐานขอให้การเดินทางครั้งนี้ของผมปลอดภัย ขอให้ท่านคุ้มครองทุกคนที่ผมรักและที่รักผมมีความสุข ถึงแม้ว่าผมจะอยู่แล้วหรือไม่ก็ตาม ผมก้มลงมองที่พื้นสนามบิน นี่แผ่นดินไทย คงเป็นครั้งสุดท้ายที่เราจะได้เห็นและได้เหยียบสัมผัสในชีวิตนี้

ผมเดินออกไปโดยไม่หันหลังกลับไปมองใครอีกเลย ทางเดินที่ผมเลือกแล้ว ทางเดินนี้จะพาผมไปถึงที่สุดท้ายของชีวิต แค่นี้ผมก็มีความสุขมากพอแล้ว

24 ปีที่มีคุณแม่
 22 ปีที่มีเจ้าโอ๊ต
7 ปีที่มีพี่นิค
มันเพียงพอแล้ว พอแล้วจริงๆ
ที่เหลือคือเวลาอีกไม่มากที่ผมจะต้องใช้กับตัวเองจนถึงวินาทีสุดท้ายของชีวิตนี้ 

.................................... จบบริบูรณ์ .......................................

เพลงประจำบท

เพลงนี้มอบให้พี่นิค เออยากให้รู้ว่าชีวิตของเอครึ่งหนึ่งอยู่ที่พี่ ให้พี่ใช้ชีวิตที่เหลืออีกครึ่งให้เต็มที่ให้คุ้มค่าแทนเอด้วยนะครับ http://www.imeem.com/fairypla/music/duMnysMe/anm/

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: BeePed ที่ 21-07-2008 10:39:03

อ่าน post สุดท้ายแล้วช็อคเลยคะ  น้องเอเป็น brainstem tumor มาตั้งสี่ปี

ขอออกไปทำใจแลัวจะมาเม้นท์ใหม่คะ  :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12:

---------------------------------------------------------------------
กลับเข้ามาเม้นท์ใหม่หลังจากไปตั้งสติทำใจได้

ถึงแม้พี่จะไม่เคยได้รู้จักน้องเอเป็นการส่วนตัว แต่เท่าที่พี่สัมผัสได้จากเรื่องเล่าของน้องเอ
น้องเอเป็นคนดี คิดดีทำดี จึงมีแต่เพื่อนดีและคนรอบข้างที่หวังดีกับน้องเอ
น้องเอเขียนเล่าเรื่องของน้องเองและแทรกข้อคิดดีๆให้ผู้อ่านได้คิดตามนั้น ถือเป็นวิทยาทาน
และการทำบุญทำกุศลอย่างหนึ่งเหมือนกัน ขอให้บุญกุศลนี้จงดลบันดาลให้น้องเอมีแต่ความสุข
ในตลอดช่วงเวลาที่เหลืออยู่นะคะ  :L1: :L1: :L1: :L1:
 
มีพบก็มีจาก ไม่มีใครอยู่ค้ำฟ้า เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นสัจธรรมของโลก

น้องเอจ๋า พี่เคารพในการตัดสินใจของน้องเอนะคะที่ตั้งใจไปใช้เวลาช่วงสุดท้ายอยู่ออสเตรเลีย

แต่พี่ว่าถ้าเราได้ใช้เวลาในช่วงสุดท้ายของชีวิตอยู่กับครอบครัว อยู่กับคนที่เรารักและคนที่รักเรา
มันน่าจะดีมากๆเลยนะคะ และพี่เองก็คิดว่าถ้าน้องเอจากไปโดยไม่ได้อยู่กับคุณแม่ในช่วงสุดท้ายของชีวิต
หลังจากนั้นคุณแม่ของน้องเอคงต้องรู้สึกผิดและโทษตัวเอง ที่ไม่มีโอกาสได้ดูแลน้องเอแน่ๆเลยคะ 
:sad2: :sad2:

สุดท้ายนี้ขอให้น้องเอมีความสุขมากๆนะคะ พี่ขอเป็นกำลังใจให้คะ
 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: [€]ŝĊörŦ ที่ 21-07-2008 10:44:20

อ่านเวอร์ชั่นแรกจบนั่งยิ้มแก้มปริเลยครับ

แต่พออ่านเวอร์ชั่นจริงขอบอกว่ามันจุกจริงๆ

ย้อนกลับไปอ่านซ้ำไปซ้ำมาหลายครั้ง

มันไม่ได้เป็นอย่างที่เขียนใช่มั๊ยอ่าคับ  :sad2:

ความรู้สึกตอนนี้มันบรรยายออกมาไม่ถูกเลย พิมพ์ไม่ออกแล้ว

 :serius2:   :sad2:   :serius2:   :sad2:

ไม่ว่ายังงัยก็ตามผมก็ขอเป็นกำลังใจให้พี่เอและพี่นิคเสมอน่ะคับ จากใจ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: nefkung ที่ 21-07-2008 10:57:46

เป็นยังงี้ทุกที ทุกเรื่อง มาดีๆๆๆตลอด 


แต่จบยังงี้ทุกที  :a6:


ไม่เข้าใจจริงๆ


คงไม่ได้กินข้าวเที่ยงอีกแล้ว ( กินไม่ลง ) :sad2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 21-07-2008 11:23:06

 o7

 o13


อิเจ้  กระเทยตาบวม

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: TAMAKUNG ที่ 21-07-2008 11:41:51

 :a6: :a6:

จบแล้วเหรอยัง ตามอ่านไม่ทันเลย



แต่เห็นเม้นท์  แล้ว  หมดรมย์เลย


ยังไม่อ่านล่ะกันนะครับ


เพราะว่าต้องสอนเด็ก  เด๋วไม่มีรมย์ไปสอน  หรือ ตาแดงๆๆๆไปสอนเด๋ว  เด็ก แซว

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: j0e ที่ 21-07-2008 12:13:08

อ่านละใจหายแว๊บ แต่ก็ไม่เป็นไรนินา ...


ตราบใดที่ยังอยู่ในสังสารวัฏ เราก็มีวันได้เจอกันอีกเรื่อยๆแหละครับ
แต่ไม่ได้อยู่ในสภาพเดิมแค่นั้นเอง ขอให้มีสติอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันนะครับ


ขอให้ใจมีแต่กุศล จิตสุดท้ายที่กำลังจะดับไปเป็นตัวตัดสินว่าเราจะไปเกิดใหม่ที่ไหน



มรณสติทุกวันนะครับ
บุญกุศลใดที่ข้าพเจ้าทำไม ขอให้ยกให้คุณเอ และทุกๆ ท่าน เพื่อนำพาไปสู่การหลุดพ้นจากกองทุกข์ในเร็ววันครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: fc_fic ที่ 21-07-2008 12:21:55

"เอมีเนื้อร้ายที่ก้านสมอง "   :m15:

เป็นเรื่องจริง เหรอ   :o12:    :o12:  มาให้กำลังใจน้องเอ

 แต่น้องเอควรจะบอกคุณแม่นะคะ เพราะคุณแม่จะได้มีเวลาทำใจ  การที่คนที่เรารักจากไปแบบกระทันหันไม่มีโอกาสได้ดูแล  มันทำให้เสียใจมากกว่าที่เราได้ดูแลก่อนที่จะจากไปนะคะ น้องเอคิดดูดีๆ นะคะ  สงสารคุณแม่มากเลย    :sad2: :sad2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Normalblue ที่ 21-07-2008 12:32:06

ไม่โพสต์ไม่ได้ ...  ผมขอผิดสัญญาตัวเอง

ไม่คิดว่าเรื่องจะเป็นแบบนี้

เรื่องแรกเป็นเรื่องจริงใช่ไม๊

เรื่องที่สองพี่โกหก  พี่โกหกชัดๆ ผมไม่เชื่อหรอก  มันไม่จริง  พี่ต้องแกล้งอำเหมือนอำพี่โอ๊ตแน่ๆ

ผมแล้วก็คนในเ้ล้าก็จะไม่ไปไหนทั้งสิ้น...  เพราะงานนั้นมันจะไม่เกิดจริง...  มันไม่มีจริง  ผมแค่ฝันต่อเรื่องเอง... ผมไม่ได้อ่าน...  มันไม่จริง

 :o12: :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 21-07-2008 12:33:42

  :m29: :m29:
พี่ทั้งงงและทั้งช็อคแล้ว..น้องเอ
ไม่สามารถที่จะเขียนอะไรยาว ๆ ได้ขอเวลานะจ๊ะ..... :m15: :m15:
ต้องขอตั้งสติหน่อยนะ  :o12:   :o12:    :o12:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 21-07-2008 12:47:05

 :a5: :a5: :a5:
 :serius2: :serius2: :serius2:
 :sad2: :sad2: :sad2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: noki ที่ 21-07-2008 13:27:10

เราอึ้งมากๆ เลย เอดูแลสุขภาพดีๆ นะ คนที่จิตใจดีแบบเอ พระจะคุ้มครอง
ให้เอปลอดภัย
เราไม่เคยอ่านเรื่องแบบนี้มาก่อนตอนแรกที่อ่านๆ ก็หนุกหนานบันเทิงดี
แต่ถ้าตอนจบเป็นแบบนี้ ไว้มาเขียนต่อวันหลังนะ
เอสู้ๆ นะ ส่งกำลังใจไปให้มากมายเลยนะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: nefkung ที่ 21-07-2008 13:43:30

เมื่อเช้าอ่านไปแล้วหนึ่งรอบ

จิตหลุดกันทีเดียว



มาตอนนี้อ่านซ้ำอีกรอบ

มองไปที่โต๊ะ หนังสือเรียนวางเปิดอยู่ ดูปฏิทิน เอ๊ะพรุ่งนี้สอบนี่หว่า

จะเอาอารมณ์ไหนไปอ่านเนี่ย :o

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: bellary ที่ 21-07-2008 14:39:07

 :sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2:







 :a1:   ดูแลตัวเองด้วย   :L2: :L1: :c5: :กอด1:
                                                                                                                                         :o12:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: PakBeob ที่ 21-07-2008 14:44:06

 :a5:

 :sad2:

ช็อคมากๆอ่ะ ยังไงก็ดูแลตัวเองดีดีนะคับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: KATHAE* ที่ 21-07-2008 14:57:17

 :sad2: :o12: o7

 :m15:


ชีวิตจริงอยู่ไม่ได้ ถ้าปราศจากความฝัน ....

บทที่สอง ขอมันเป็นเพียงฝันร้ายได้มั้ยค่ะ
ฮือออออออออออ....ฮือๆๆ อึ่ก...





เม้นต์ไม่ออกแล้ว  :m15:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Ryze ที่ 21-07-2008 15:23:32

 :a5:

 :sad2:

ทอดถอนใจโศกเศร้า.......ซึมหมอง
ชีวิตเกิดทั้งผอง.............ดับสิ้น
เพียงแค่ว่าใครมอง.........เห็นสิ่ง ใดนา
บ้างหวาดจะดับแดดิ้น.......แต่บ้างสงบรอฯ


.....มีอยู่สองคอมเมนท์ด้านบน ที่ต่างหวังให้ เอ บอกทางบ้าน
เร ก็เช่นกัน มองในทางด้านของเอ เหตุผลที่เอตัดสินใจ เข้าใจ..

อาจจะไม่อยากเป็นภาระ ไม่อยากให้ใครเสียใจ การมองผู้ที่เรารักหัวใจสลายมันแย่ยิ่งกว่าอะไรเสียอีก

หากแต่ หากมองเป็นทางบ้าน ทางแม่ของเอ
ถ้าเรเป็นท่าน เรคงจะอยากอยู่ใกล้ๆเอมากกว่า

ยุนิคได้ไหม
เวลาเหลือน้อยไม่คอยท่า
สัญญาอยากรักษาเข้าใจอยู่
..จะเสียใจทีหลังไหมถ้าไม่ไปนะ?

อวยพร ให้ ไม่ปวด ไม่เจ็บนะ เอ
แล้วพบกันใหม่

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Siri_nan ที่ 21-07-2008 15:35:41

       ขอบคุณสำหรับเรื่องราวน่าประทับใจนะ แต่ตอนจบของเรื่องจริงนี่เล่นเอาสติแตกไปเลย ตั้งสติแล้วก็มาพิมพ์นี่แหละ :sad2: พี่รู้จักเรื่องนี้จากเด็กดี แล้วพี่ถึงเข้ามาตามอ่านในเล้านี้แหละ เป็นเรื่องที่นำพาเรามาพบเรื่องราวดีๆ ต่างๆ ในเล้าด้วยนี้แหละ o7 ขอบคุณมาก ขอบคุณจากใจจริงเลย ได้อ่านตอนจบทั้งในตอนความฝันและก็เรื่องจริงแล้ว ประทับใจในความรักที่เอมีให้กับคนอื่นๆ คิดและหวังดีกับพวกเค้าจิงๆ 
           และต่อไปนี้เป็นความคิดเห็นของพี่นะ   น้องเอจ๊ะน้องเอคิดแทนคนอื่นๆรึป่าว คุณแม่ น้องโอ๊ต และนิค เป็นคนที่รักเอนะ และเอก็รักพวกเค้า ไม่คิดที่จะให้พวกเค้าเอยคำลาเลยเหรอจ๊ะ การที่คนที่เรารักจากไปอย่างกระทันหันโดยที่ไม่ได้ดูแลซึ่งกันและกันมันทำใจยากมากนะ การให้โอกาสพวกเค้าทำสิ่งเหล่านั้นอย่างน้อยเมื่อวันนั้นมาถึงจริง(แต่อย่าให้มาถึงไวเลย เอาซักอีก 30 ปีแล้วกัน) คนที่รักเราจะได้ไม่ต้องมานั่งโทษตัวเองในภายหลัง ว่ายังไม่ได้ทำนู่นทำนี่ให้กับคนที่เค้ารักเลย
            คนที่ยังอยู่ก็ยังต้องอยู่ต่อไปนะจ๊ะ ขอให้พวกเค้าได้อยู่ด้วยความรู้สึกที่ไม่ต้องมานั่งโทษตัวเองภายหลังเลยนะ .......พี่เขียน(พิมพ์สิ)จากความรู้สึกจากใจเลย พิมพ์ไปร้องไห้ไป :o12: ตราบที่ลมหายใจยังไม่สิ้นทุกอย่างยังมีควาหวัง ไม่รู้ว่าเอจะได้อ่านข้อความนี้รึเปล่า  แต่พี่เป็นกำลังใจให้นะ :oni2:

          ถึง....นิค....

           ขอให้นิคซื่อสัตย์กับความรู้สึกและหัวใจของตัวเองนะ ทำในสิ่งที่อยากทำให้เต็มที่ อย่างน้อยจะได้ไม่มาเสียดายภายหลังว่ายังไม่ได้ทำนู่นทำนี่เลย ขอย้ำให้ซื่อสัตย์กับหัวใจตัวเองนะ
           อีกเช่นกันนั้นแหละก็ไม่รู้ว่านิคจะได้อ่านรึป่าว แต่ก็เป็นกำลังใจให้สุดๆ เหมือนกัน  :กอด1:

    :a1: มีเพื่อรอวันหมด พบกันเพื่อรอวันจาก ทุกอย่างเกิดขึ้นตั้ง อยู่ดับไปตามกาลเวลา ขอปาฏิหารย์เกิดขึ้นกับทุกคนนะจ๊ะ :oni1:

     ปล.1 เศร้ามาก เซ็งด้วย ลูกค้าเข้ามาตูจะกระโดดกัดคอเค้าไหมเนี้ย :angry2:
     ปล.2 เป็นการโพสยาวครั้งแรกเลย ใครไม่ชอบความคิดเห็นเค้าก็อยาโกรธเค้าน้าตัวเอง :oni3:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 21-07-2008 16:07:19

 :m15: :m15: :m15: :m15: :m15: :m15: :m15:
เสียใจ







 :sad2: :sad2: :sad2:พูดไม่ออก

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: แก้ว ที่ 21-07-2008 16:30:22

 :o12:

ไม่ใช่เรื่องจริง ใช่มั้ยคะเนี่ย ....
แก้วทำใจตั้งนาน กว่าจะโพสต์ได้

เศร้าค่ะเศร้า   :m15:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 21-07-2008 16:46:51

อ่านเนื้อเรื่องทั้ง สอง พาส แล้ว
ให้อารมณ์ที่แตกต่างกันออกไป
แต่เมื่อได้อ่านตอนความเป็นจริงรู้สึกใจหายมากมาย
เกิดมีคำถามที่ตั้งอยู่ในใจว่าทำไมคนเราถึงเลือกอยู่กับสิ่งที่รักตลอดไปไม่ได้
ทำไม

แต่อยากบอกให้พี่เอรู้ไว้ว่าความรัก กับ กำลังใจมีให้เสมอ  มา
ขอให้พี่เอต่อสู้กับโรคที่เป็นอยู่ให้หายขาดให้ได้นะคับ

ส่วนพี่นิคก็เข้มแข็งให้มากๆๆนะคับ  รอวันที่พี่เอกลับมา


เป็นกำลังใจให้ทั้ง สองคนคับ :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 21-07-2008 16:59:18

ช็อค!  น้ำตาไหลไม่รู้ตัว 

เอกับนิคจะอยู่ในควาทรงจำของพี่ตลอดไป

 :pig4: ที่นำเรื่องราวดีๆน่ารักแบบนี้มาให้อ่านกัน แม้ว่าตอนจบมันจะเศร้า

 เอ เก่งมากนะที่เก็บมาได้ตั้ง 4 ปี

 ไม่หวังในปาฏิหารย์ แต่เชื่อในบุญกุศลที่เอสร้าง

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: hima ที่ 21-07-2008 17:01:47

 :a5: :a5: :a5: :a5:  :sad2: :sad2: :sad2: :sad2:  :o12: :o12: :o12: :o12:

อึ้ง ด้วยอีกคน ......


ไม่มีคำพูดใดๆ......


น้องเอ คงไม่เข้ามาอ่านแล้ว ใช่ไหมครับ หรือว่ายังมาอ่านอยู่ แล้วนิค ได้เข้ามาอ่านหรือเปล่า ..... หรือว่า ใครก็ได้ ที่สามารถติดต่อนิค หรือเอ ได้ ช่วยฝากไปบอกน้องเอ หรือนิคก็ได้......

อย่าทำให้แม่ของน้องเอ ช้ำใจไปกว่านี้เลย ....... ผมรู้ว่า เอ รักแม่มากแค่ไหน แต่การสูญเสียคนที่รักอย่างไม่มีวันกลับ โดยไม่มีโอกาสได้ร่ำลากันจริงๆ มันยิ่งช้ำใจ หลายเท่านัก.....

เพื่อนผม จมน้ำเสียชีวิต ตอนที่พวกผมไปเที่ยวทะเลกัน ผมจำได้ดี วันที่พ่อแม่ เดินทางมา หัวใจบอบช้ำ สลาย เป็นยังไง แม่เพื่อน บอกว่า เสียใจมาก ที่ไม่ได้อยู่ในช่วงเวลาสุดท้ายของลูก ที่สำคัญ ไม่สามารถหาศพเจอ เพราะคาดว่า พัดไปกับกระแสน้ำ......

คนเป็นพ่อ เป็นแม่ รู้ว่าลูกป่วยหนักขนาดนี้ อย่างน้อยๆ ให้ท่านได้ใช้เวลา เตรียมใจ เถอะครับ ...... มันยังดีกว่า ไม่ให้ท่าน ทำใจ ไว้เลย ดีไม่ดี เกิดเป็นอะไรขึ้นมาอีกคน จะยิ่งช้ำขนาดไหน......

น้องเอครับ บอกคุณแม่เถอะ....... เห็นแก่ แม่ เถอะน้องเอ บอกความจริงไปเถอะ......... อย่าคิดว่า การปกปิด จะเป็นการทำบุญนะ พี่มองว่า มันเป็นบาปนะ เพราะว่า เราปกปิด ความจริง เป็นการทำร้าย ทำลายจิตใจ ของแม่.........

เจ็บวันนี้ ยังดีกว่า เจ็บที่ไม่มีวันกอดลูก เมื่อวัน เวลาสุดท้ายของชีวิตนะ .........

ช่วงชีวิตสุดท้าย พี่อยากให้เอ ทำให้ทุกคนสบายใจนะ ตอนนี้คงไม่พร้อม และไม่มีวันพร้อมแน่ๆ...... แต่อยากให้คนอ่าน ลองคิดดูนะครับ

สงสารแม่น้องเอ ที่สุด เพราะ จะไม่มีใคร ปลอบใจท่านได้ (แม้ว่า มีโอ๊ต ก็ตาม) ...........

ถ้าเอ หรือนิคมาอ่าน พี่อยากขอบคุณ สำหรับทุกข้อความ ตัวอักษร ทุกเรื่องราวที่ถ่ายทอด

สู้ๆครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: yuiyui ที่ 21-07-2008 17:02:41

 :a5: :o :serius2: :serius2:  :o12: :o12:  :sad2:  :sad2:  :m15: :m15:
ไม่จริงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง  เป็นไปไม่ได้ดดดดดดดดดดดด
ตอนอ่านครั้งแรกนึกว่าเป็นเรื่องสนุก นายเอกกวนดี (ดูจากรูปตอนแรก)
อ่านไป อ่านมา ถึงรู้ว่าคุณเอ เป็นคนดีมาก มีธรรมะประจำใจ นึกถึงคนอื่นก่อนตัวเองเสมอ
อ่านตอนจบถึงเข้าใจ ว่าทำไมคุณเอถึงอยากเขียน อยากเอารูปเพื่อน ๆ มาลง ถึงที่ไม่เคยมีใครกล้าทำถึงขนาดนี้
เพราะนี่เหมือนไดอารี่ของคุณเอ ความรักที่คุณเอมีให้ครอบครัว คนรัก และเพื่อน ๆ
ถึงแม้คุณเอจะไม่อยู่ ที่เรื่องราวยังอยู่ในใจทุกคนตลอดไป
ถ้าพี่นิค พี่หมอที หนึ่ง โอ๊ต แม่คุณเอ ฯลฯ ที่จะเข้ามาอ่านเรื่องราวความรู้สึกของคุณเอที่มีต่อพวกเขา
ทุกคนคงดีใจมาก
เราคิดว่าสิ่งที่ทำให้คุณเอกังวลมาตลอดเจ็ดปี คือเรื่อง ที่ต้องโกหก ทุกคนว่าคิดกับพี่นิคเป็นแค่พี่
เพราะสำคัญคนที่ถือศีลอย่างคุณเอมันคงทำให้ไม่สบายใจ
การที่ได้มาบอกความจริงในเล้า คงเหมือนการปลดปล่อยส่วนหนึ่งที่ทำให้รู้สึกดีขึ้น
ขอบคุณนะที่ทำให้เราได้อ่านเรื่องดี ๆ
และขอให้กรรมดีที่คุณเอสร้างมาจงช่วยคุ้มครองให้คุณเอมีความสุข
ยังไงพวกเราคงได้เจอกันที่สวรรค์อยู่แล้วละ

 :bye2:  :bye2:  :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: crazykung ที่ 21-07-2008 17:16:05

เอิ่ม.......ช๊อคเลยคับ

บันไม่คิดว่ามันจะเหมือนฝันร้ายยังงี้

บันอยากให้พี่ใช้เวลาที่เหลืออยู่กับครอบครัวและคนที่พี่รักจังเลย.... :L2:

แต่การตัดสินใจของพี่ บันเชื่อว่าพี่คิดดีแล้ว หวังว่ามันจะเกิดปาฏิหาร คนดี ต้องไม่จบยังงี้บันเชื่อยังงั้น

จนมันถึงวันนั้นจิง ความเชื่อของบันจะหมดลง^^b

ถึงพี่นิค

สู้ สู้ คับป๋ม <อยากให้ตามไปให้ก ำลังใจกับพี่เอจัง><" บันเคยได้ยินว่าก ำลังใจของคนที่รักมันจะช่วยทำให้เขาอยู่ได้นานขึ้น>

เห ้อ มือมันพิมพ์ไม่ไปแล้วอะคับ มันสั่นไปหมด<พิมพ์ ภาษาไทยไม่ได้ในบอร์ด เครื่องป๋มเปนไรเป่าอ้า>

 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: cartoons ที่ 21-07-2008 17:21:51

 :a5: ง่ะ:serius2: ม่ายยยยยยยยยยยยยยยจริงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง :m15: พี่เอโกหกมันต้องไม่ใช่เรื่องจริงงงงงงงงงงงใช่มั้ย :o12: นู๋ทำใจไม่ได้ ฮือๆๆๆๆๆๆๆ :sad2: 












 o7แต่ถ้ามันเป็นเรื่องจริงก็ขอให้พี่เอรักษาสุขภาพนะคะ นู๋รักพี่เอและพี่นิคมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆนะคะ







 :o12: ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย :m15:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Simply Blue ที่ 21-07-2008 17:28:27

น้องเอ พี่เห็นด้วยกับทุกคนที่ตอบมา น้องเอบอกแม่ดีกว่า
ครั้งที่พี่ต้องสุญเสียโดยไม่ได้แม้แต่รำลา ความรู้สึกเสียใจมันกัดกินใจตลอดชีวิตที่เหลืออยู่ น้องคงไม่ยากได้แม่ต้องรู้สึกแบบนั้น....
ครั้งเมื่อพ่อน้องเอจากไป น้องเอไม่ได้อยู่ด้วยกับคุณพ่อในช่วงสุดท้ายของชีวิตมันรู้สึกแย่ขนาดไหน
น้องเอยังโชคดีที่ได้รู้ว่าตัวเองยังมีเวลาเหลืออีกเท่าไร  น่าจะใช้ช่วงเวลาสุดท้ายอย่างสงบ และช่วยพยุงและบรรเทาภาวะหลังการสูญเสีย...
พี่พิมพ์ต่อไม่ไหวแล้ว  ถ้าน้องได้อ่านก็เอาไปลองคิดดูนะ ............

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: สาวตัวกลม ที่ 21-07-2008 17:32:01

 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: ไม่มีคำพูดอื่นใด....นอกจากเป็นกำลังใจให้นะน้องชาย :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: InTheSky ที่ 21-07-2008 17:46:22

ผมอยากบอกคุณเอ ด้วยอีกคนครับ ว่าบอกที่บ้านดีกว่าครับ  :m15: ผมเคยเกิดเหตุการณ์นั้นมาแล้ว
เพื่อนรักผมเสียชีวิตกะทันหันหลังจากเจอกันสองวันแนะนัดทานข้าวกัน แต่เข้าเสียชีวิตวันที่นัดทานข้่าวกับผมพอดี โดยไม่ได้ร่ำลากัน
ผมเป็นคนอยุ่ข้างหลังเสียใจมากมายจริงๆๆ ครับ ผมอยากอยู่เป็นเพื่อนมันตอนที่มันไปมากกว่าจะรู้ว่ามันไปแล้ว แล้วไปเห็นมันทีหลัง
(เขียนไปก็ร้องไห้ไป ร้องไม่หยุดตั้งแต่อ่านจบแล้วครับ  :m15: :m15:)
ผมคิดแทน คุณแม่ กับ น้องคุณเอ ว่าเขาคงจะเหมือนผม เพราะฉนั้น ผมอยากให้คุณเอบอกท่านนะครับ
อย่างไรท่านก็เป็นคุณแม่ เป็นน้องเป็นคนในครอบครัวครับ สุดท้ายไม่มีใครรักเราเท่าคนในครอบครัวหรอกคับเชื่อผม
หวังว่าคุณเอคงจะบอกให้ท่านรู้ในเร็ววันนะครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: IZE ที่ 21-07-2008 18:21:16

พูดไม่ออก 

แต่ว่า เอน่าจะบอกให้แม่รู้นะ ยังดีกว่าท่านมารู้ทีหลัง กระทันหัน ดูไม่ค่อยจะดีเท่าไร

กลัวว่าท่านจะรับไม่ได้อะ

แล้วอีกอย่าง ในช่วงเวลาที่เหลือเราควรจะใช้ชีวิตอยู่กับคนที่เรารักให้มากที่สุดไม่ใช่เหรอ

ผมก็ได้แนะนำ  แต่ก็แล้วแต่ เอ  นะคับ  เคารพการตัดสินใจของเอเสมอ


จะเป็นกำลังใจให้เสมอนะคับ

สู้ๆๆนะคับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Hut ที่ 21-07-2008 18:39:32

ไม่กี่เดือนที่ผ่านมา..ได้เข้ามาในเล้านี้ได้มาเป็นสมาชิกของที่นี่
มีเรื่องต่างๆเกิดขึ้นมากมาย..ได้เข้ามาอ่านเรื่องของพี่
มันมีความสุขมาก..ขอบคุณพี่นะที่มาเล่าเรื่องนี้ให้เราได้อ่าน
สนุกมากเลยนะ..ขอบคุณนะพี่..
..ขอให้มีความสุขกับทางที่พี่เลือกนะ..โชคดีนะพี่...

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: thomaskung ที่ 21-07-2008 18:49:14

ขอบคุณที่แบ่งปันเรื่องราวนะครับ
ให้ได้รู้ว่าความรักยังมีอยู่บนโลก

น้อยคนนักที่จะรู้ว่าชีวิตเหลืออีกเท่าไร
ขอให้คุณเอทำใจเป็นมรณสติ
ระลึกถึงความดีที่ได้สั่งสมมา
ให้ความดีเหล่านั้นชักนำสู่ภพอันเป็นสุข

สักวันเราคงได้พบกันอีก เพียงแต่ในรูปลักษณ์ที่ต่างไป

หากชีวิตคงตราบนิรันดร์
ย่อมสบวันสักคราพบใหม่
แม้จำพรากล่วงลับให้ไซร้
มาดหมายใจพบใหม่บนแดนดิน

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: subaru ที่ 21-07-2008 19:23:52

ตามอ่านมาตั้งกะต้น ๆเลย..ณตอนนี้พูดไม่ออก...เคารพการตัดสินใจของเอคะ เป็นกำลังใจให้เสมอคะ เอสู้ ๆ :L2: :L2: :L1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: funnyu ที่ 21-07-2008 19:24:23

TTTT__________TTTT


จะรอพี่เอกลับมานะ ความเป็นจริงมันยังโหดร้ายเกินไป
 :o12:


พี่เอสู้ ๆ นะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: ๐DoNuT๐ ที่ 21-07-2008 19:31:24

อ่านแล้วตกใจมากครับ แต่ก็ต้องทำใจเพราะมันเป็นเรื่องจริง
ขอบคุณพี่เอนะครับ สำหรับเรื่องราวดีๆ แบบนี้

แต่อยากให้พี่เอบอกเรื่องนี้กับทางบ้านด้วยอะ(พี่โอ๊ตหลงเข้ามาหน่อยสิ)T^T
เป็นกำลังใจให้พี่เอนะครับ สู้ๆ ^ ^

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 21-07-2008 19:57:14

อ่านแล้ว ทำใจไม่ได้

แต่อยากให้พี่เอ รู้ ไว้นะค่ะ  ว่า


"ไม่ว่าพี่เอ จะอยู่ที่ไหน พี่เอ จะอยู่ในใจของคนที่รักพี่เอเสมอนะค่ะ"



*เป็นกำลังใจให้พี่ทั้ง 2 คนเสมอ นะค่ะ*

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: maabbdo ที่ 21-07-2008 20:07:05

ไม่มีคำบรรยาย

 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 21-07-2008 20:39:40

ทั้ง2เวอร์ชั่นให้ความรู้สึกต่างกันสุดขั้ว

เวอร์ชั่นสุดท้ายไม่จริงใช่มั้ย...มันไม่จริงใช่มั้ยค่ะ...

..อยากใหพี่เอมาโพสบอกว่ามันเป็นเรื่องโกหก..

ทำใจไม่ได้จริงๆ...ชีวิตจริงมันช่างโหดร้าย...

ไม่รู้จะพูดอะไรแล้วค่ะมันตื้อไปหมด..ขอให้พี่เอโชคดีนะคะ..

เป็นกำลังใจให้พี่เสมอ :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: noki ที่ 21-07-2008 21:15:36

ขอบคุณสำหรับเพลงกันและกันที่เอเลือกให้กับพวกเรานะ
เราก็อยากขอบคุณเอเหมือนกันที่ให้สิ่งที่ดีกับพวกเรา
ปล. เพิ่งจะเปิดเข้าไปฟังอ่ะ เป็นเพลงที่เข้ากับพวกเรามากๆ เลย

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: P_love ที่ 21-07-2008 21:21:59

 o7 o7 o7 o7 o7 o7 o7 o7 o7 o7 o7 o7 o7

 :m15: :m15: :m15: :m15: :m15: :m15: :m15:

ไม่มีรูปไหนหรือสิ่งใดๆ มาบรรยายความรู้สึกตอนนี้ได้เลย

อยากจะบอกให้เอได้รู้ว่า ณ ตอนนี้หรือว่าตอนไหน

ความรู้สึกดีๆ ที่มีให้กัน มันจะไม่จางหายไปแน่นอนคะ

จะคอยเป็นกำลังใจให้คะ :L2: :L2: :L2: :L1: :L1: :L1:

สำหรับพี่นิคถ้าได้เข้ามาอ่านก้ออยากให้พี่นิคเข้มแข็งมากๆ นะคะ

 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 21-07-2008 21:39:44

จริงเหรอเอ
จริงๆเหรอเนี่ยะ..

คำพูดสุดท้าย ที่เอพูดกับพี่ พี่ภาวนาให้มันเป็นจริง
แล้วเราจะได้เจอกันใหม่
น้องชายของพี่

 :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 21-07-2008 22:23:01

ยังทำใจไม่ได้อ่ะ

ไม่อยากให้ทุกอย่างเป็นอย่างนี้เลย

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 21-07-2008 22:30:03

ผมนิคครับ

ผมคิดว่าทุกคนเห็นชื่อนี้คงอยากให้เป็นเอมากกว่าผม  เอเขาให้ทุกอย่างกับผมหมด
ทั้งE-mail sim pass แผ่นข้อมูลทุกอย่าง notebook ที่ใช้เป็นประจำก็ให้ผมด้วย
เอเขาบอกว่าเขาจะไม่ใช้พวกนี้อีก ให้ผมใช้แล้วเปลี่ยนรหัสผ่านได้เลย แต่ผมไม่เปลี่ยนหรอกครับ
เพื่อว่าเอเขาจะเข้ามา ผมอ่านเมล์กับข้อความส่วนตัวที่พวกคุณส่งมาให้เอแล้วนะครับ
ทำเอาคนใจแข็งอย่างผมน้ำตาซึมได้เลยครับ ผมอยากให้เอเขาได้อ่านจังครับ
ผมเชื่อว่าเอเขาต้องเข้ามาในนี้แน่ พวกคุณpostในบอร์ดเลยก็ได้ครับ เพื่อเอเขาเข้ามาอ่าน
หรือส่งมาทั้งสองทางเลยก็ได้ เพื่อเอเขาจะเปลี่ยนใจกลับมาเปิดดู
ผมเองก็พูดอะไรไม่ออกครับ ยิ่งมานั่งเปิดดูที่เอเขาพิมพ์เตรียมเอาไว้ ผมยิ่งโหวงเหวง
ตอนนี้ผมคงทำได้แค่เข้มแข็งอดทนรอคอยวันที่เอเขาไม่ไหวแล้วจะติดต่อมาหาผมเองครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 21-07-2008 22:46:07

มันเป็นอะไรที่ พูดไม่ออก บอกไม่ถูก อ่านซีนแรกนั่งอมยิ้ม กับการลงตัวที่ยากจะเป็นไปได้ แต่ในโลกนี้อะไร ๆ

ก็เป็นไปได้และเป็นไปไม่ได้ทั้งนั้น มันมีความสุขมาก ๆ กับสิ่งที่ได้อ่าน  แต่ใจมันยังหวั่น ๆ ยังไงพิกล

พอมาอ่านซินที่ 2 มันรู้สึกชา และอึ้งไปกับตัวหนังสือที่น้องเอ ถ่ายทอดออกมา มันเหมือนกับเป็นพินัยกรรม

หรือคำประกาศที่ช๊อคความรู้สึก ของพี่ ( คิดว่าเพื่อน ๆ ก็คงรู้สึกเช่นเดียวกัน )  ในความรู้สึกตอนแรกอยาก

ให้เป็นการอำกันเล่น ๆ ( แม้แต่ตอนนี้ก็ยังอยากให้เป็นอย่างนั้น )  แต่ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง ๆ ก็คงเป็นไปตาม

บุรพกรรม ที่ถูกกำหนดมาด้วยผลของกรรม แต่ชาติปางก่อน  เพียงแต่มันทำไมมาเร็วนักนะ สำหรับคนดี ๆ

อย่างน้องเอ  แม้จะรู้ว่าไม่มีใครหรือผู้ใดที่จะหนีมันพ้น  แต่อย่างน้อยถ้าคิดในแง่ดี มันก็เป็นการเตรียมตัวที่จะ

ละโลกนี้ไปสู่ภพใหม่ ในขณะที่เรายังรู้ตัวอยู่ แม้จะโหดร้ายไปบ้าง แต่ถ้าเรายังมีสติ รู้ตัวตนของตนอยู่ในขณะ

นี้ ว่าเวลาที่เหลืออยู่มันช่างน้อยนิด แต่เอาเวลาที่เหลืออยู่น้อยนี้แหละ รักษาจิตให้อยู่ในสภาวะปกติ รักษาจิต

ให้รู้ตัวตนของตนตลอดเวลา จนวาระสุดท้ายของชีวิต ทางพุทธศาสนา ว่าไว้ว่าเราจะไปสู่ภพภูมิที่ดี เพราะขณะ

นั้นจิตเราเป็นปกติคิดในบุญกุศลที่ได้ทำมาตลอด  อานิสงฆ์ผลบุญจะนำเราไปสู่ภพภูมิที่ดี  ถ้าน้องนิคได้เข้ามา

อ่านหรือว่า น้องนิคเข้ามาพบ ลองบอกน้องเอ ดูนะครับ นั่งภาวนาจนลมสุดท้าย หรือภาวนาขณะนอน ว่า

พุทโธ จนลมสุดท้าย  ไม่อยากเขียนหรือแนะนำอย่างนี้ดอกนะครับ แต่ถ้ามันเป็นจริงตามที่บอกเล่ามา ก็น่า

จะทำดู   นะครับ ส่วนน้องนิค ในใจคงเจ็บช้ำ และเศร้าใจอย่างบอกไม่ถูก แต่ก็ขอให้อยู่ด้วยการมีสติ อย่าให้

เหตุการณ์นี้ทำให้น้องนิค สิ้นหวังในชีวิต ยังมีคนรอบข้างเรา ที่ยังรอ และหวังในความเป็นน้องนิคอยู่

และคิดว่า น้องเอ ก็คงอยู่ข้าง ๆ น้องนิคตลอดไป   แม้จะไม่ใช่ด้วยการหยาบ แต่เป็นกายทิพย์ก็ดี

หวังว่าข้อคิดเห็น แม้เพียงน้อยนิด แต่ถ้ามันมีส่วนช่วยให้น้องเอ และน้องนิค รู้สึกดีขึ้น พี่ก็มีความสุขแล้วละครับ

สุดท้าย หวังว่าเหตุการณ์นี้คงไม่ใช่เรื่องจริง นะครับ  :bye2:

รักน้อง ทั้งสองคนมาก เราคงได้พบกันอีกนะครับ  :กอด1:

หวังว่าข้อคิดเพียงเล็ก ๆ น้อย ๆ นี้ถ้ามีส่วนช่วยให้อะไร ๆ มันดีขึ้น พี่คงรู้สึกดีและมีความสุขขี้นมาบ้าง

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: BABY_CHICK ที่ 21-07-2008 22:48:11

 :L2: :L2:ก่อนอื่น ขอแสดง ความยินดีด้วยนะครับ ทั้ง 2 คน
ที่มีความรัก ให้แก่กัน
ถ้าเรื่องที่คุณเอเล่า คือเรื่องจริง ก็ขอเป็นกำลังใจ
ให้ นิค แม่เอ น้องโอ๊ต และคนที่รักเอ ทุกคนด้วยนะครับ
เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นเรื่องธรรมดาของมนุษย์ทุกคน
คนคิดดีทำดี แบบเอ คงมีความสุขตลอดไปนั่นแหละ
ถึง จะบอกว่ามีเวลาไม่มาก แต่ใครจะรู้ใช่ไหมครับ
ขอปาฏิหาร มีริง ให้เกิดกับเอ กับนิคด้วยนะครับ


อ่านแล้ว น้ำตาไหลเลยครับ
เคยเกิด อาการแบบนี้ตอน บิ๊ก ดีทูบี ครั้งหนึ่งแล้วครับ
ผมไม่รู้จักเป็นการส่วนตัว เพิ่งรู้ตอนที่เขาเกิดเรื่อง
รู้ว่าพ่อแม่ มีลูกคนเดียว รู้สึกสงสาร พ่อกับแม่เขามากครับ


หากเปลี่ยนกันได้ ผมอยากเป็นแทนเอ นะครับ
ถึงเราจะไม่รู้จักกัน แต่ก็รู้สึกดี ที่ได้ อ่านเรื่องของเอ
มันก็เป็นได้แค่ ความคิด (ซึ่ง คิด แบบนั้นจริงๆ)
เพราะบางที ผมอาจมีชะตากรรม ไม่ต่างจากเอ เท่าไหร่หรอกครับ

เขียนไม่ได้แล้วครับ ขอเวลาทำใจก่อน
 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: yuiyui ที่ 21-07-2008 22:51:44

 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
เป็นกำลังใจให้คุณนิคนะคะ  ตอนนี้อยากให้คุณนิคทำเรื่องเรียนจบให้เสร็จก่อน จะได้มีเวลาที่จะคิดทำอะไรต่อไป
เพราะตอนนี้คุณนิคเจอเรื่องหนักมามาก ทั้งเรื่อง คุณย่า และคุณเอ
เวลานี้สิ่งเดียวที่จะทำให้ครอบครัวคุณนิค และคุณเอ มีความสุข คือความสำเร็จของคุณ
สู้นะค้า เพราะคุณเอ คงอยากให้คุณนิคได้ใช้ชีวิตให้คุ้มค่าที่สุด
 :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: hasuzz ที่ 21-07-2008 23:00:57

ฮึกก.. T^T


อ่านแล้วถึงกับจิตหลุดไปเลย
ความฝัน ไม่ว่าจะมองยังไง ก็สวยงามกว่าความเป็นจริงเสมอ

ทั้งที่ความเป็นจริงมันก็โหดร้ายอยู่แล้ว
แต่ทำไม คนเราถึงต้องไปบีบบังคับมันให้เลวร้ายเข้าไปใหญ่นะ




เคารพการตัดสินใจของพี่เอนะคะ
แต่ก็อยากบอกว่า


การดูแลคนที่เรารักน่ะ ไม่ถือเป็นการรบกวนหรอกน๊า
ถ้าต้องเสียคนที่เรารักไป โดยไม่มีแม้แต่โอกาสจะได้ดูแล หรือพบกันเป็นครั้งสุดท้าย
..... มันเจ็บปวดมากนะคะ T^T




จะคอยเป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ
 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
 :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
 :c5: :c5: :c5: :c5: :c5: :c5: :c5:
 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: chudalee ที่ 21-07-2008 23:09:46

 :m15: :m15: :m15: :m15: :m15: ขอร้องไห้ก่อนให้สะใจ

จะระลึกถึงสิ่งที่คุณเอเคยทำให้เรามีความสุขกับเรื่องราวจากสิ่งที่คุณร้อยเรียง เป็นเรื่องราวให้ได้อ่านกัน

คนที่ตัดสินใจแล้ว คงมีพลังใจพอสมควร

แต่คนที่ยังอยู่ขออย่าท้อแท้ นะคะ สู้ๆ ค่ะ คุณนิคยังมีคนมีหลายคนอยู่ข้างหลังนะคะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 21-07-2008 23:18:49

เศร้าคับ o7 o7 :o12: :o12:


ขอให้ทุกอย่างดำเนินไปในทางที่ดีคับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: vvoonsen ที่ 21-07-2008 23:20:23

ไม่จริงอะ

พี่เอ...

ปาฏิหาริย์ มีจริงๆ

พี่เอต้องหายนะ

อย่าท้อนะพี่เอ

ขอให้สิ่งศักสิทธิ์ในใลกนี้ช่วยให้พี่เอหายจากโรคนี้

สู้ๆนะพี่เอ   อย่ายอมแพ้นะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: pupper ที่ 21-07-2008 23:33:02

บทสรุปของแต่ละคนย่อมมีทางเดินที่แตกต่างกันออกไป แต่บทสรุปท้ายที่สุดของทุกๆคนย่อมเหมือนกันหมดอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ไม่ว่าจะต่อสู้กับมันอย่างไร ก็ไม่สามารถที่จะเอาชนะมันได้ แต่อย่างน้อยหากวันนั้นมันยังมาไม่ถึงก็เป็นสิ่งที่เราต้องสู้ และสู้ต่อไป สู้ต่อไปถึงแม้จะไม่ชนะ แต่อย่างน้อยเราก็ยังภูมิใจได้ว่าเราสู้กับมันอย่างถึงที่สุดแล้ว เวลาที่ยังเหลือของแต่ละคนจะยาวจะสั้นก็ไม่อาจที่จะรู้ได้ จงช่วยกันทำความดี และใช้เวลาที่มีอย่างคุ้มค่าที่สุด อย่าปล่อยให้เสียเปล่า หากเวลาเหลือน้อยเราจะได้ไม่ต้องมานั่งเสียใจในภายหลัง ยิ่งกับคนรักไม่ว่าจะเป็นครอบครัวหรือคนที่เรารัก เราต้องใช้เวลาอยู่ด้วยกันให้มากที่สุด เพราะการพรากจากจะมาเมื่อไหร่เราไม่สามารถที่จะรู้และป้องกันมันได้เลย เรื่องๆนี้ได้ให้แง่คิดดีๆมาตลอด ตั้งแต่ต้นจนบริบทสุดท้ายของเรื่อง ที่ทำเอาคนอ่านใจแทบสลาย นึกไม่ถึงว่าสังหรณ์มันจะเป็นจริงและไวกว่าที่คิดไว้ ไม่ว่าจะได้เข้ามาดูหรือไม่ได้เข้ามาดูก็ขอให้รับรู้ไว้ว่าในที่นี้ยังมีกำลังใจและแรงใจให้คนทั้งสอง ที่จะสู้อย่างอดทนด้วยหัวใจอันเข้มแข็งต่อไป สู้ถึงแม้จะไม่ชนะ แต่อย่างน้อยก็ได้สู้ด้วยใจที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก ขอให้รักษาครึ่งชีวิตของกันและกันไว้อย่างดีที่สุด ถึงแม้อีกคนจะไม่อยู่ แต่อีกคนก็ยังอยู่ได้ด้วยครึ่งชีวิตของคนที่ฝากเอาไว้ อย่างน้อยก็ไม่ได้ไปไหน ยังอยู่กับเราในอีกครึ่งชีวิต นั่นคือ ในใจของเรา ที่มันจะไม่ลบเลือนไปไหน แม้ในความทรงจำและความรู้สึกนึกคิด !!!

นี่ไม่ใช่ครั้งสุดท้าย นี่ไม่ใช่การลาจาก แต่เป็นการจากกันชั่วระยะเวลาหนึ่ง สักวันที่จะได้พบกัน ณ ที่ใดที่หนึ่ง

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: แมววาย ที่ 21-07-2008 23:36:28

อึ้งอ่ะ   ความจริงมันโหดร้ายเราจึงมีชีวิตอยู่ได้ด้วยความฝัน

อยู่ที่ออสฯ แล้วบางที  คุณเอ อาจอาการดีขึ้น ก็กลับมาใช้ชีวิตให้เป็นเหมือนดั่งฝันของเรานะคะ

 :L2:  :L2:  :L2:  :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: uuro ที่ 21-07-2008 23:39:50

นิค อย่าปล่อยเอไว้คนเดียวเลย เราไม่รู้หรอกว่ามันจะเป็น 3 เดือน หรือ 6 เดือน แต่ภาวนาอย่าให้เวลาเหลือแค่นั้น ถึงเอจะว่าไง ไปอยู่ข้างๆเอได้ไหม ถึงน้องเอจะดูเข้มแข็ง แต่ความจริงต้องเหงา และกำลังร้องไห้แน่ๆ แล้วฝากเอากำลังใจจากทุคนที่นี่ไปไปให้เอด้วย บางทีความรักของทั้งสองคนอาจก่อปาฏิหารก็ได้ ไปอยู่ข้างเอนะนิค   ขอร้อง

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Nick_fAn-A ที่ 21-07-2008 23:43:52

เอครับ พี่ทำหน้าที่มาpostให้แล้วนะครับ พี่แอบหวังว่าเอต้องเข้ามาอ่าน ในเมื่อเอไม่ได้ให้ช่องทางในการติดต่อกับพี่ไว้เลย นี่คงเป็นช่องทางเดียวที่พี่จะเขียนบอกกับเอได้

เอรู้ไหม วันนี้พี่ไปสอบthesisมา อาจารย์ให้พี่พักครึ่งด้วย เขาบอกว่าพี่ไม่ค่อยมาสมาธิ ให้พักแล้วค่อยมาใหม่ พี่ทำวันนี้ได้ไม่ค่อยดีเลย แต่เอไม่ต้องเป็นห่วงนะทุกอย่างก็ผ่านไปได้ด้วยดีแล้ว อยู่ที่โน่นเป็นยังไงบ้าง อากาศคงจะหนาวซินะ ที่นี่ฝนตกเกือบทั้งวัน น่าเบื่อมาก พี่คอยถามข่าวของเอจากเจ้าโอ๊ต มันบอกว่าคุณแม่โทรมาบอกว่าพี่เอถึงเรียบร้อยปลอดภัยดี พี่ก็สบายใจ พี่อยากให้เอมาอ่านเมล์ของเอจัง หลายคนส่งกำลังใจมาให้เอใหญ่เลย พี่ได้คุยmsnกับพวกเขาในชื่อของเอด้วย ทุกคนเป็นห่วงเอ เป็นห่วงพี่ด้วย อยากให้พี่บอกทางบ้านเอ ถ้าเอเปลี่ยนใจให้พี่บอกกับทางบ้านก็บอกมาเลยนะครับ พี่คอยอยู่ อยากกลับเมืองไทยเมื่อไหร่ก็บอกนะครับ ไม่มีใครเขาว่าเอหรอกครับ พรุ่งนี้พี่จะแวะไปหาอาอี๊ จะซื้อปาท่องโก๋กับน้ำเต้าหู้แถวตลาดไปฝากด้วย พี่เริ่มทำตามหน้าที่ที่เอฝากพี่ไว้แล้วนะ ง่วงแล้วพรุ่งนี้พี่ต้องไปที่คณะแต่เช้าอีก ไปนอนแล้วครับ พี่จะฝันถึงเอด้วยนะครับ รักและคอยเอครับ

                                                                      23.46   2008/07/21  
                                                                              พี่นิคแฟนเอ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Mr.A_KUNG ที่ 21-07-2008 23:57:18

 :o12:อึ้งครับ....ช็อคครับบอกคำเดียวเลยว่าน้ำตาไหลแบบไม่รู้ตัว :o12:


เป็นกำลังใจให้พี่นิคและนายเอนะคร้าบ

พี่นิคต้องอดทนนะ....เอคุงเป็นกำลังใจให้ทั้งสองคนเลย



ตอนนี้ผมทำไรไม่ถุกแล้วคร้าบ....ไม่รู้จะพิมพ์ไรดี....ห่วงนายเอนะเพื่อน


เอคุงเองคับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: แก้ว ที่ 22-07-2008 00:49:49

ยิ่งอ่านข้อความของพี่นิค
ก็ยิ่งเศร้า......เป็นเรื่องจริงหรือคะเนี่ย 
แก้วยังทำใจไม่ได้อ่ะค่ะ

 :serius2:

แก้วยังหวังลึก ๆ นะคะ
ขอให้เป็นการแกล้งของน้องเอกับพี่นิคยังจะดีกว่าซะอีก   :o12:

 

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Tsukasa999 ที่ 22-07-2008 00:53:54

สวัสดีค่ะคุณเอและคุณนิค..ตอนนี้จะขอมาบอกกล่าวในกระทู้ด่วยความรู้สึกล้วนๆ

ครั้งแรกที่อ่านเรื่องนี้ เรายอมรับว่าแปลกเหลือเกินที่มีการโพสภาพผู้แต่งจริงๆรวมถึงคนที่เกี่ยวข้อง จากการกระทำนี้ทำให้ดูแตกต่างไปจากคนอื่น แต่นั้นคงแสดงถึงปมบางอย่างที่ผู้อ่านอย่างเราไม่รู้...

ยอมรับว่าตอนนี้เข้าใจทุกอย่างว่าทำไม...

มุมมองและความซับซ่อนในการเล่าเรื่อง ทำให้คุณทั้งสองไม่ได้เป็นดั่งตัวละครในนิยายรัก แต่นี่คือชีวิตจริง ชีวิตจริงที่บุคคลสองคนที่ล้วนแตกต่างกันได้มาเจอกันและได้พบกันด้วยความบังเอิญหรือโชคชะตา กว่าจะฝ่าฟันอุปสรรค์ไปได้นั้นเรื่องราวต่างๆไม่ง่ายดาย

จนกระทั่ง ชีวิตๆนี้ ได้พบกับคนรัก..และรู้จักคำว่ารัก..เรื่องเล่าเรื่องนี้ให้มุมมองแก่เราเยอะจริงๆ

การเดินทางไปล้วนมีความหมาย เพื่อจะมองเห็นโลกใบนี้ให้กว้างขึ้นอีกเล็กน้อย ตอนนี้หมู่คนที่เหลืออย่างเราก็ได้ยินดีกับการตัดสินใจครั้งสุดท้ายของคุณเอ... ไม่อยากให้มีความเศร้า..

แต่มองว่าคุ้มค่าแล้วไม่ใช่หรือที่ได้เกิดมาแล้ว

แม้บางช่วงต้องทุกข์ แต่ก็มีความสุข ...

แม้รักไม่สมหวังแต่หากมีรักที่อบอุ่น ...

มีชีวิตที่สมบูรณ์...แม้ไม่ยาวนาน

การพลัดพรากมีเสมอ และโลกใบนี้ก็เป็นอย่างนี้มานานแล้ว

จริงๆอยากให้คุณเอได้เดินทางไปยังสายแห่งธรรมมะในช่วงเวลานี้มากกว่า เพราะเราเชื่อว่าในหนทางสุดท้ายสิ่งที่ควรค่าแก่การจดจำคือหลักธรรมแห่งความจริงในชีวิต แต่เชื่อว่าคุณเอคงมีสิ่งนั้นอยู่แล้ว เพราะการตัดสินใจตัดขาดนี้ไม่ธรรมดาจริงๆ

สุดท้ายก็อยากให้กำลังใจคุณนิค..ขอให้คุณตั่งมั่นในการเรียนจนประสบความสำเร็จ แล้วพิจารณาจากความเหมาะสมละกันว่าควรทำอย่างไร ...เราไม่อยากเรียกร้องให้เฝ้าตามเพราะบางทีมันก็ไม่ถูกเสมอไป ในบางเรื่องที่เรามองว่าควรทำ

กว่าวันนั้นมาถึง ชาวเล้าคนนี้จะขอเป็นกำลังไปหาคุณค่ะ.. :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: kijah ที่ 22-07-2008 01:22:15

น้องเอคะ หวังว่าข้อความนี้คงไม่รบกวนน้องเอ ถ้าน้องเอได้กลับเข้ามาอ่าน ตั้งแต่ได้อ่านเรื่องของน้องเอแรกๆพี่ยอมรับว่าหลงรักน้องเอเข้าแล้ว เพราะน้องเอน่ารักมากเหมือนน้องชาย ทุกวันๆเวลาทำงานเวลาเหนื่อย เครียดหงุดหงิดกับลูกน้อง พี่ก็นั่งนึกถึงเรื่องของน้องเอตามที่น้องเอมาโพสลงไว้ นั่งคิดไปเรื่อยๆว่าเรื่องจะเป็นอย่างไรต่อไปวันไหนมีเรื่องดีๆพี่ก็จะยิ้ม ทุกๆวันกลับจากการทำงานอันแสนเหน็ดเหนื่อยพี่ก็ต้องเปิดเวปเข้ามาดูว่าน้องเอมาโพสต่อหรือยัง ทุกๆวันต้องมีน้องเอเข้ามาในความคิดตลอด หรือแม้กระทั่งตอนที่เอมีเรื่องไม่สบายใจแล้วหนีหายไปจากพี่นิค 85% ของการทำงานพี่แทบไม่ได้นึกถึงเรื่องงานเลยถึงแม้ว่าพี่จะมีปัญหาเรื่องงานและเจ้านายจนพี่จะเปลี่ยนงาน นึกถึงแต่เอตลอดเพราะไม่อยากให้ทั้งสองต้องแยกจากกัน และคิดว่าทุกอย่างคงคลี่คลายแล้วการจากเอาใจช่วยของใครหลายๆคนจนกระทั่งวันนี้ที่พี่เปิดเวปเข้ามาแล้วมาเจอตอนจบเป็นเวลากว่าหลายชั่วโมงที่พี่ร้องไห้น้ำตาไหลไม่หยุด :o12:อาจจะไม่เชื่อนะคะ แต่ขอยืนยันว่าเป็นเรื่องจริงร้องๆและร้องอยู่แบบนี้  :o12:ไม่คิดว่าเรื่องจะเป็นแบบนนี้ อยากจะให้วันพรุ่งนี้พี่เปิดมาแล้วเจอน้องเอกับพี่นิคมาโพสบอกว่าเป็นเรื่องล้อเล่นเพียงเท่านั้นจริงๆ
         ถึงจะเคารพการตัดสินใจของเอ แต่พี่ก็อยากให้เอบอกทางบ้านนะคะ ให้คุณแม่และน้องได้รู้เพื่อที่จะได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกันให้มากที่สุดพี่ว่าทั้งเอแม่และน้องจะมีความสุขที่ได้ทำอะไรให้กันและกันในช่วงสุดท้ายพี่ว่าถึงเวลานั้นท่านก็คงเตรียมใจไว้บ้างแล้ว ถ้าไปรู้เอาตอนหลังที่ไม่ได้มีเวลาให้คุณแม่เตรียมใจเลยท่านคงจะเสียใจมากที่ไม่ได้ใช้เวลาอยู่กับเอให้มากที่สุด หัวอกคนเป็นแม่นะคะน้องเอท่านจะต้องช๊อคมาก เพราะขนาดตัวพี่เองซึ่งเป็นใครก็ไม่รู้ยังรู้สึกเสียใจมากขนาดนี้ "ตอนนี้น้องเอร้องไห้อยู่หรือเปล่า?"
อยากให้น้องเอลองทบทวนดูใหม่นะคะ

      พี่นิคพี่จะทนเข้มแข็งรอจนในวันที่น้องเอเค้ารู้สึกว่าไม่ไหวแล้วน่ะหรือคะ? ถึงค่อยไปดูแลเค้า ทำไมไม่ทำตั้งแต่ตอนนี้เลยล่ะคะ ดูแลน้องเค้าเสียตั้งแต่ตอนนี้ ยังพอมีเวลาให้ดูแลน้องเค้าได้อยู่นะคะ ไม่อยากให้ล้อเล่นกับเวลาเลย ที่เขียนแบบนี้เพราะรักและอยากให้ทั้งสองได้มีความสุขด้วยกันนะคะ
     ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัยและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยปกปักษ์รักษาและคุ้มครองให้น้องเอและพี่นิคมีความสุขและแคล้วคลาดจากสิ่งไม่ดีต่างๆด้วยเถิด   

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: nolirin ที่ 22-07-2008 02:23:31

 :o12: :o12:

อ่านตอนจบแล้วช๊อค

มะอยากให้เป็นแบบนี้เลย

ถ้ามีปฏิหาริย์จริง..

ก้อขอให้ปฏิหาริย์เกิดขึ้นกับพี่เอแล้วกันนะคะ

พี่นิคก้อเข้มแข็งนะคะ..เปงกำลังใจให้ค่ะ

หวังว่าทั้งคู๋คงได้กลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้งในเร็ววันนะคะ

 :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: the sun IN NIght ที่ 22-07-2008 03:10:16

ขอบคุณมากๆนะคับ ที่เขียนมาให้ได้อ่านกัน

ผมเสียพี่ชายที่รักที่สุดไปหลังจากนั้นไม่นานก็มีความรักที่ดีสุดเกิดขึ้นแล้ววันนี้ผมก็เพิ่งแยกทางกับเขาไป

ชีวิตมันก็เล่นตลกกับเราแบบนี้...สู้ๆนะคับ

เป็นกำลังใจให้ทุกๆวันที่ยังเหลืออยู่ของทุกๆคน มีคุณค่า ความหมาย และความสุขที่สุด

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: InTheSky ที่ 22-07-2008 04:35:58

ผมเห็นด้วยกับคุณ kijah นะครับ คุณนิคน่าจะไปดูแลคุณเอนะครับ ตอนที่คุณเอยังอยู่นะครับ
ตอนนี้ผมก็ร้องไห้ไม่หยุดเหมือนกัน   :m15: :m15:
ยังก็เอาใจช่วยครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Bm_Boy ที่ 22-07-2008 08:21:01

ก่อนอื่นผมต้องขอโทษเอกับพี่นิคครับ
ที่ผมทำผิดสัญญาที่ว่าจะไม่โพสอะไรที่ทำให้เอวุ่นวายและพี่นิคลำบากใจ

ผมแอบอ่านมาอย่างเงียบๆตลอด จนผมได้อ่านตอนจบ ผมทนแล้วทนเล่ามาหนึ่งวันเต็มๆ ทนคอยดูว่าพี่นิคจะทำยังไง
ผมไม่เห็นว่าพี่จะมีท่าทางจะทำอะไร ผมจะมาทวงสิทธิ์ผมคืนครับ
ผมที่คอยแอบดูเออย่างห่างๆ ตอนนี้ผมอยากจะไปดูเขาใกล้ถ้าพี่ไม่ทำ
แล้วพี่จะได้เห็นผมแน่ ผมไม่ได้ท้าพี่แต่ผมจะทำจริงๆ

เอครับ ผมขอโทษถ้าเอเข้ามาอ่านแล้วลำบากใจ แต่อยากให้รู้ว่าผมทนไม่ได้จริงๆที่เห็นเอเป็นอย่างนี้ เอคอยผมนะอีกไม่นานผมจะไปหาเอเอง ไปคอยอยู่ใกล้ๆดูแลเอเองครับ ตอนนี้เอดูแลตัวเอให้ดีนะครับ ไว้ผมจัดการเรื่องงานแล้วบอกกับที่บ้านได้แล้ว ผมจะไปหาเอทันทีครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Normalblue ที่ 22-07-2008 10:28:12

ขอผิดสัญญาตัวเองรอบสอง  เพราะคำพูดของพี่นิคแท้ๆ

พี่เอครับ  ผมขอเดาเข้าข้างตัวเองว่าพี่จะต้องเข้ามาอ่าน

พี่เออย่าหักโหมมากนะครับ  อย่าเครียดมากด้วย  เีดี๋ยวเลือดไปเลี้ยงสมองไม่ทัน

ตอนนอนอย่าลืมหนุนหมอนสูงหน่อยนะครับ   :o12:

South Bank Parkland สวยมาก  อยากให้พี่ผ่อนคลายบ้าง  อย่าลืมไปนะครับ  :m15:

อย่าลืมขึ้นไปบน Mount Coot-tha Lookout นะครับ...  เผื่อมองกลับมาเห็นพวกเราที่ประเทศไทย

เราเป็นกำลังใจให้พี่เสมอครับ, 

มีอะไรอย่าเก็บไว้คนเดียวนะครับ  ไม่ว่าจะเรื่องเล็กเรื่องใหญ่พี่ต้องบอกคนอื่นนะครับ

คนที่เรารักจะได้ไม่ต้องเป็นห่วง,  แล้วตอนนอน  อย่าลืมปิดหน้าต่างนะครับ  เดี๋ยวเป็นหวัด  :m15: :m15:

 :o12: :o12: :o12: :o12: :o12:

อ้างจาก: Bm_Boy ที่ 22-07-2008 08:21:01  

ก่อนอื่นผมต้องขอโทษเอกับพี่นิคครับ
ที่ผมทำผิดสัญญาที่ว่าจะไม่โพสอะไรที่ทำให้เอวุ่นวายและพี่นิคลำบากใจ

ผมแอบอ่านมาอย่างเงียบๆตลอด จนผมได้อ่านตอนจบ ผมทนแล้วทนเล่ามาหนึ่งวันเต็มๆ ทนคอยดูว่าพี่นิคจะทำยังไง
ผมไม่เห็นว่าพี่จะมีท่าทางจะทำอะไร ผมจะมาทวงสิทธิ์ผมคืนครับ
ผมที่คอยแอบดูเออย่างห่างๆ ตอนนี้ผมอยากจะไปดูเขาใกล้ถ้าพี่ไม่ทำ
แล้วพี่จะได้เห็นผมแน่ ผมไม่ได้ท้าพี่แต่ผมจะทำจริงๆ

เอครับ ผมขอโทษถ้าเอเข้ามาอ่านแล้วลำบากใจ แต่อยากให้รู้ว่าผมทนไม่ได้จริงๆที่เห็นเอเป็นอย่างนี้ เอคอยผมนะอีกไม่นานผมจะไปหาเอเอง ไปคอยอยู่ใกล้ๆดูแลเอเองครับ ตอนนี้เอดูแลตัวเอให้ดีนะครับ ไว้ผมจัดการเรื่องงานแล้วบอกกับที่บ้านได้แล้ว ผมจะไปหาเอทันทีครับ

พี่บีม  คิดดูดีๆ นะครับ...  มันจะเป็นการทำให้พี่เอสบายใจขึ้นรึเปล่า

แต่ผมก็เคารพในการตัดสินใจของพี่ครับ...  ขอจงโชคดี

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: boboaje ที่ 22-07-2008 11:03:50

เราไม่รู้ว่าเอจะเข้ามารึเป่า แต่ก็ภาวนาให้ข้อความที่ส่งมาเป็นกำลังใจให้เอนี้ส่งถึงเอ

ฝากผ่านไปกับสายลม  แสงแดด และสายฝน  ให้เอได้รู้ว่าเรา(ผู้หญิงตัวน้อยๆ)

คนนี้รักและห่วงใยเอ เคยคิดว่าเอเป็นคนดีมาก เป็นชาวพุทธที่ดี เป็นเพื่อนที่ดี

เฮ้ออออออ...ไม่รู้จะพูดไรต่อ เรื่องนี้ทำให้เรารู้ว่าแม้ทุกคนต่างมาจากคนละที่แต่ก็ยังต้อง

ไปนี้ที่เดียวกันจุดจบเดียวกัน สักวันนึงเราคงได้เจอกันไม่ช้าก็เร็ว แต่เราอยากให้เอทบทวนบางเรื่องให้

ดีกว่านี้นะ เรื่องที่จะไม่บอกใครที่บ้านน่ะ ถ้าเป็นเราเอไม่บอกและตอนจบเป็นอย่างในความฝันอย่างเดียว

เราคงไม่ดีใจ  ที่คนที่เรารักเค้าจะจากเราไปอย่างโดดเดี่ยวเราคงทำใจไม่ได้นะเอ

รักและเป็นห่วงเอเสมอ เอออ  เกือบลืมเราจะบอกเอหลายครั้งแล้วว่าเราก็รักพี่ตี๋กะพี่เก่ง

เหมือนกันเราพยายามที่จะติดต่อคุยกะพี่เก่งเพื่อให้กำลังใจเค้า  ตอนนี้คิดได้เลยเล่าให้เอฟังหน่อย

เสียใจจังน่าจะเล่าตั้งนานแล้วเน้อ

......ขอบคุณโชคชะตาที่นำเรามาพบกันหมื่นครั้ง......แต่ต่อว่าโชคชะตาที่พรากมิตรภาพดีดีล้านครั้ง......

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: crazykung ที่ 22-07-2008 12:19:05

ถึงพี่เอ
พวกเราเป็นห่วงพี่นะคับ อยากให้พี่กลับมา ถึงผมจะไม่รู้จักพี่ :L2:
แต่ได้ อ่านเรื่องที่พี่ตั้งใจเขียน มันก้อเหมือนทำความรู้จักกันไปในตัว
ถ้าพี่เอ ได้ อ่าน ถึงพี่เอจะตัดสินใจอะไรไปแล้ว แต่มันก็เปลี่ยนแปลงได้นะคับ
พวกเราคนในเร้า ต่างเป็นห่วงพี่อยู่ไกลๆ นะคับ :กอด1:

แต่คนที่อยู่ใกล้ๆพี่คอยอยู่ข้างๆพี่เป็นห่วงพี่อย่างที่สุดยังรอพี่อยู่นะคับ
ได้อ่านข้อความของพี่นิค แล้วน้ำตาจะไหล
พี่นิคสู้ๆ นะงับ o13

ขอมอบเพลงนี้ให้ พี่ทั้ง 2 นะคับ One Love  P'เอ & P'นิค


Ha, yeah

I thought it was gonna be Okay
ฉันคิดว่า มันโอเคแล้วนะ

But, I miss you more and more
แต่ว่า ฉันกลับคิดถึงเธอมากขึ้น มากขึ้น

And I'm still waiting for you. So listen
และฉันยังรอเธออยู่ ดังนั้น ฟังนะ


요즘 많이 야윈 날 보며 친구들이 말해 (Yeah)
โย กึม มา นี ยา วิน นัล โบ มยอ ชิน กู ดือ รี มัล แฮ (Yeah)
ช่วงที่ผ่านมานี้ เมื่อเพื่อนๆเห็นฉันผ่ายผอมลงไปมาก ต่างพากันบอกว่า (Yeah)

너같은 애 다시 만나지는 말래 날 왜
นอ คัด ทึน แอ ทา ชี มัน นา จี นึน มัล แร นัล แว
อย่าไปพบกับคนแบบเธออีกเลย ทำไมต้องเป็นฉันนะ

흔들어 놓고 또 울려놓고
ฮึน ดือ รอ นด โค โต อุล รยอ นด โค
เธอทำให้ฉันว้าวุ่น ทำให้ฉันร้องไห้อีก

마지막 그 한마디 나보다 좋은사람 만나 (Ha)
มา จี มัก กือ ฮัน มา ดี นา โบ ดา โช ฮึน ซา รัม มัน นา (Ha)
และคำพูดสุดท้ายที่บอกว่า ขอให้เจอกับคนที่ดีกว่าฉันนะ (Ha)

그래 난 또 바보같이 술에 만취 돼
คือ แร นัน โต พา โบ คัด ชี ซู เร มัน ชวี ดแว
ฉันก็เลยเมาเหล้าเหมือนคน**ๆอีกแล้ว

너의 번호 눌려 (내 목소리는 떨려)
นอ เอ บอน โฮ นุล รยอ (แน มก โซ รี นึน ตอล รยอ)
กดเบอร์ของเธอ (เสียงของฉันสั่น)

난 벌써 아무말 못하고 눈물만 흘려
นัน บอล ซอ อา มู มัล มด ทา โก นุน มุล มัน ฮึล รยอ
ฉันพูดอะไรไม่ออก และเช็ดน้ำตา

근데 넌 또 왜 울고 있어 바보야
คึน เด นอน โต แว อุล โก อิด ซอ พา โบ ยา
ทำไมเธอกำลังร้องไห้อีกแล้วละ เด็ก**


Do you want love 내가 어떡해야 돼
Do you want love แน กา ออ ตอ แค ยา ดแว
เธออยากได้ความรักมั้ย ฉันต้องทำยังไง

And I want love 아직 사랑하는데
And I want love อา จิก ซา รัง ฮา นึน เด
และฉันก็ต้องการความรัก ฉันยังรักเธออยู่นะ

Memories are beautiful, I'll never let you go
Memories are beautiful, I'll never let you go
ความทรงจำช่างสวยงาม ฉันจะไม่มีวันปล่อยเธอไป

Do you want love 내가 어떡해야 돼
Do you want love แน กา ออ ตอ แค ยา ดแว
เธออยากได้ความรักมั้ย ฉันต้องทำยังไง

And I want love 아직 사랑하는데
And I want love อา จิก ซา รัง ฮา นึน เด
และฉันก็ต้องการความรัก ฉันยังรักเธออยู่นะ

아무것도 할수 없게 되버린 걸
อา มู กอด โต ฮัล ซู ออบ เก ดเว บอ ริน กอล
ฉันทำอะไรไม่ได้เลย ถ้าถูกเธอทิ้งไปอีก

절대 잊지 못하는 걸 Please come back to me girl
ชัล แด อิด จี มด ทา นึน กอล Please come back to me girl
ฉันคงไม่สามารถลืมมันได้ ได้โปรดกลับมาหาฉันนะ


One love (One love) One love (Ha ha)
รักเดียว (รักเดียว) รักเดียว (Ha ha)

The memories are beautiful
ความทรงจำช่างสวยงาม

Always be my girl
เป็นผู้หญิงของฉันตลอดไปนะ

One love (One love) One love (Yeah yeah)
รักเดียว (รักเดียว) รักเดียว (Yeah yeah)

The memories are beautiful
ความทรงจำช่างสวยงาม

I don′t wanna ever say good bye
ฉันไม่เคยอยากบอกลา


Oh 아직도 생생해 너의 생일
Oh อา จิก โด แซง แซง แฮ นอ เอ แซง อิล
โอ ยังชัดเจนในหัวใจ วันเกิดของเธอ

내 맘과 달리 조그만 선물 밖에 할 수가 없었어
แน มัม กวา ทัล รี โช กือ มัน ซอน มุล บัก เก ฮัล ซู กา ออบ ซอด ซอ
นอกจากหัวใจและของขวัญเล็กๆแล้ว ฉันก็ไม่มีอะไรให้เธอได้อีก

그런 내가 싫었었어
คือ รอน แน กา ชิล รอด ซอด ซอ
ฉันเกลียดที่เป็นแบบนั้น

너는 내게 고맙다며 눈물 흘렸어
นอ นึน แน เก โค มับ ตา มยอ นุน มุล ฮึล รยอด ซอ
เธอปาดน้ำตาแล้วขอบคุณฉัน

애타게 부르는 간절한 내 맘이
แอ ทา เก บู รือ นึน คัน ชอล ฮัน แน มา มี
หัวใจที่ซื่อสัตย์ของฉันกำลังบอกว่ารักเธอ

어느새 너에게 전해져 가
ออ นือ แซ นอ เอ เก ชอน แฮ จยอ กา
จะส่งออกไปถึงเธอ ในไม่ช้านี้

너 또한 그 마음이 예전과 같다면
นอ โต ฮัน กือ มา อือ มี เย จอน กวา คัด ตา มยอ
เธอก็เหมือนกัน หัวใจนั้นยังเหมือนแต่ก่อน

이제는 말해줘 사랑한다고 (What)
อี เจ นึน มัล แร จวอ ซา รัง ฮัน ดา โก (What)
บอกฉันตอนนี้หน่อยนะว่า เธอรักฉันเหมือนกัน (อะไรนะ)

날 두고 다신 내 곁을 떠나지 않는다고 제발
นัล ดู โก ทา ชิน แน กยอด ทึล ตอ นา จี อัน นึน ดา โก เช บัล
และเธอจะไม่มีวันจากข้างกายฉันไปอีก ได้โปรด


Do you want love 내가 어떡해야 돼
Do you want love แน กา ออ ตอ แค ยา ดแว
เธออยากได้ความรักมั้ย ฉันต้องทำยังไง

And I want love 아직 사랑하는데
And I want love อา จิก ซา รัง ฮา นึน เด
และฉันก็ต้องการความรัก ฉันยังรักเธออยู่นะ

Memories are beautiful (Ah yeah) Never let you go (Yeah that's right)
ความทรงจำช่างสวยงาม (Ah yeah) ไม่มีวันให้เธอจากไป (Yeah ใช่)

Memories are beautiful (Ah yeah) Never let you go (Yeah that's right)
ความทรงจำช่างสวยงาม (Ah yeah) ไม่มีวันให้เธอจากไป (Yeah ใช่)

Do you want love 내가 어떡해야 돼
Do you want love แน กา ออ ตอ แค ยา ดแว
เธออยากได้ความรักมั้ย ฉันต้องทำยังไง

And I want love 아직 사랑하는데
And I want love อา จิก ซา รัง ฮา นึน เด
และฉันก็ต้องการความรัก ฉันยังรักเธออยู่นะ

아무것도 할수 없게 되버린 걸 (I just wanna be with you)
อา มู กอด โต ฮัล ซู ออบ เก ดเว บอ ริน กอล (I just wanna be with you)
ฉันทำอะไรไม่ได้เลย ถ้าถูกเธอทิ้งไปอีก (ฉันแค่อยากอยู่กับเธอ)

절대 잊지 못하는 걸 Please come back to me girl (So give me one more chance)
ชอล แด อิด จี มด ทา นึน กอล Please come back to me girl (So give me one more chance)
ฉันคงไม่สามารถลืมมันได้ ได้โปรดกลับมาหาฉันนะ (ให้โอกาสฉันอีกซักครั้งนะ)


One love (One love) One love (One love)
รักเดียว (รักเดียว) รักเดียว (รักเดียว)

The memories are beautiful
ความทรงจำช่างสวยงาม

Always be my girl (Always be my girl)
เป็นผู้หญิงของฉันตลอดไปนะ (เป็นผู้หญิงของฉันตลอดไปนะ)

One love (One love) One love (My story)
รักเดียว (รักเดียว) รักเดียว (เรื่องราวของฉัน)

The memories are beautiful
ความทรงจำช่างสวยงาม

I don′t wanna ever say good bye
ฉันไม่เคยอยากบอกลา


You will always be the one for me
เธอจะเป็นคนเดียวสำหรับฉันเสมอนะ

You will always be in my heart forever (Only you forever)
เธอจะอยู่ในหัวใจของฉันตลอดไปนะ (แค่เธอตลอดไป)

Always be my love
เป็นความรักของฉันเสมอ


Yeah, here we go

One love (Yeah) One love
รักเดียว (Yeah) รักเดียว

The memories are beautiful
ความทรงจำช่างสวยงาม

Always be my girl (Always be my girl)
เป็นผู้หญิงของฉันตลอดไปนะ (เป็นผู้หญิงของฉันตลอดไปนะ)

One love (One love) One love (Come back to me)
รักเดียว (รักเดียว) รักเดียว (กลับมาหาฉันนะ)

The memories are beautiful
ความทรงจำช่างสวยงาม

I don′t wanna ever say good bye
ฉันไม่เคยอยากบอกลา


One love (SJ to the E to the H)
รักเดียว (SJ to the E to the H)

One love (SJ to the E to the H)
รักเดียว (SJ to the E to the H)

The memories are beautiful (SJ to the E to the H)
ความรักช่างสวยงาม  (SJ to the E to the H)

Always be my girl (Can't forget you)
เป็นผู้หญิงของฉันตลอดไปนะ (ลืมเธอไม่ลง)

One love (SJ to the E to the H)
รักเดียว (SJ to the E to the H)

One love (SJ to the E to the H)
รักเดียว (SJ to the E to the H)

The memories are beautiful (SJ to the E to the H)
ความรักช่างสวยงาม  (SJ to the E to the H)

I don't wanna ever say goodbye
ฉันไม่เคยอยากบอกลา


(One love One love)
(รักเดียว รักเดียว)

널 사랑하고 사랑해도 사랑해서 떠난단 말 믿을수 없어
นอล ซา รัง ฮา โก ซา รัง แฮ โด ซา รัง แฮ ซอ ตอ นัน ดัน มัล มี ดึล ซู ออบ ซอ
ฉันรักเธอ และ รักเธอ เพราะว่ารักเธอ ก็เลยไม่เชื่อว่าเธอได้จากฉันไปแล้ว

(The memories are beautiful)
(ความทรงจำช่างสวยงาม)

어서 빨리 돌아와 내 곁으로
ออ ซอ ปัล รี โท รา วา แน กยอ ทือ โร
กลับมาอยู่ข้างกายฉันเร็วๆนะ

(Always be my girl)
(เป็นผู้หญิงของฉันตลอดไปนะ)

바보같이 흘리고 있는 눈물은 도대체 뭔데
พา โบ คัด ชี ฮึล รี โก อิน นึน  นุน มุล รึน โท แด เช มวอน เด
น้ำตาที่กำลังไหลออกมาเหมือน**** ฉันทำบ้าอะไรเนี่ย

(One love One love)
(รักเดียว รักเดียว)

Oh 사랑해 백번 천번 사랑해라고 말하고 싶어
Oh ซา รัง แฮ แบก บอน ชอน บอน ซา รัง แฮ รา โก มัล โก ชิบ พอ
โอ ฉันรักเธอนะ อยากบอกว่ารักเธอ ร้อยครั้ง พันครั้ง

(The memories are beautiful)
(ความทรงจำช่างสวยงาม)

그때 많이 해주지 못해 미안해
คือ แต มา นี แฮ จู จี มอ แท มี อัน แน
ฉันขอโทษที่ทำอะไรให้เธอไม่ได้มาก

(I don't wanna ever say goodbye)
(ฉันไม่เคยอยากบอกลา)

널 잡지못해 미안해 사랑해..
นอล จับ จี มด แท มี อัน แน ซา รัง แฮ...
ฉันขอโทษที่รั้งเธอไม่ไว้อยู่ ฉันรักเธอนะ...
http://www.imeem.com/duzky/music/eWL8u_E2/super_junior_one_love/

ถึง มันจะไม่เกี่ยวอะไรกัน แต่ความหมายดีนะคับ ^^b  o13

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: cassper_W ที่ 22-07-2008 13:07:32

โน คอมเม้นนนน

 :L2:

 :L1:
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวū
เริ่มหัวข้อโดย: Amamiya ที่ 22-07-2008 14:30:45

แอบอ่านเงียบๆมานาน....นั่งอ่านตอนจบเมื่อคืน

พออ่านจบ....จิตตกไปอีกคืน....เฮ้อออออ....

ไม่รู้จะบอกว่าไงดี

แต่มีเพลงอยากให้ฟังกัน..... http://www.musicatm.com/view.php?No=5955

โพสเพลงไม่เป็นนะ..โทดทีค่ะ.... :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Ryze ที่ 22-07-2008 15:02:59

จะเขียนยังไงดีหนอ..

...นิครู้จักเอดีที่สุด ดื้อ ใจแข็ง

ยังลุ้นอยู่ว่า อย่ารอเลย อยากไป ไปเถอะ
ข้อมูลที่อยู่ติดต่อ.. คงไม่ยากเกินความสามารถ

..แต่สุดท้ายไม่ว่าจะตัดสินใจยังไง อวยพรให้เป็นไปด้วยดีนะ
 

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Siri_nan ที่ 22-07-2008 15:05:07

         เป็นกำลังใจให้นิคนะ  :กอด1:ขอให้สอบผ่านไปได้ด้วยดี น้องเอด้วยขอให้เข้มแข็งนะ  สุขภาพแข็งแรง

 เมื่อลมหายใจยังไม่สิ้นทุกอย่างยังมีความหวัง และขอให้มีสติคิดแก้ปัญหาไปได้นะ คนเราให้ความหมายของคำว่าปาฏิหารย์ไว้หลายแบบ แต่จริงๆ แล้วเหตุการณ์ต่างๆ มันคงเป็นไปตามกฏแห่งกรรมของเราละน่ะ (ธรรมะมาเชียวเรา^^) คิดว่าผลบุญที่เอเคยทำไว้จะช่วยให้ผ่านพ้นมันไปได้นะ

         ถึง ..นิค..
       ถ้าอยากไปก็ไปเถอะนะ..เรื่องราวต่างที่ได้อ่านมานั้นเป็นการตัดสินใจของเอเค้า แต่นิคจะตัดสินใจยังไงก็เป็นการตัดสินใจของนิคเช่นกัน แล้วแต่ว่านิคจะตัดสินใจยังไง เราก็จะเป็นกำลังใจให้เสมอ :loveu:

 

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: KATHAE* ที่ 22-07-2008 15:36:56

ทั้งพี่เอ และ พี่นิค
เข้มแข็งนะค่ะ ... ยิ้มสู้นะค่ะ
พี่เอ อย่าท้อแท้นะ อย่าเครียดมากด้วย ... สู้ๆนะค่ะ ...

 :m15:

นู๋ไม่รู้จะพูดยังไงดี ... บอกแล้วว่าเม้นต์ไม่ออก
ได้แต่ ให้กำลังใจอยู่ห่างๆ ผ่านทางบอร์ดแบบนี้ เพราะเราก็ไม่เคยคุยกัน ไม่รู้จักมักจี่กันอย่างสนิทชิดเชื้ออะไร
แค่คนผ่านทางมาอ่านเรื่องราวของพี่ก็เท่านั้นเอง

สู้ๆนะ ..สู้เข้าไว้
พี่นิค ก็พยายามเข้ากับทุกเรื่องนะ สู้ค่ะ!!!


เตรียมตัวไปเรียนล่ะ ...
จะติดตามข่าวเรื่อยๆ ฮับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Nick_fAn-A ที่ 22-07-2008 21:55:55

ถึงเอที่รักของพี่

วันนี้พี่ไปปล่อยปลาที่บึงสีฐานมาด้วย ตอนที่อยู่กับเอ เอพยายามคะยั้นคะยอให้พี่ปล่อยปลากับเอ แต่พี่ก็ไม่ปล่อยก็ตอนนั้นพี่เห็นว่าน้ำมันไม่ค่อยดี ปล่อยไปปลามันก็ตาย วันนี้พี่ไปปล่อยมา ก็คิดถึงเอ อยากให้การปล่อยปลานี้เหมือนปล่อยโรคร้ายที่เอกำลังเผชิญให้หายไปจากเอ ปลามันเหมือนรู้ใจ พี่ปล่อยมันลงน้ำแล้วมันไม่ว่ายไปไหนเลย มันจ้องมองดำน้ำขึ้นลงหลายรอบก็ว่ายหายไป อยากให้เอเห็นจัง มันทำหน้าน่ารักใส่พี่ด้วยนะ

ตอนเย็นก่อนกลับเข้ามาคอนโด พี่ก็แวะไปหาอาอี๊ แกดีใจมากเลย บอกว่าจะไม่หามาอาอี๊ซะแล้ว พี่เลยนั่งทานข้าวเป็นเพื่อแกด้วย อาอี๊บ่นถึงเอใหญ่เลย เห็นกับข้าวอันโน้นก็บอกว่าเอชอบกิน อันนี้เอก็ชอบกิน แต่ไม่ค่อยกินข้าวกินได้หน่อยเดียว ไม่รู้ไปอยู่ที่โน่นจะมีกินอย่างนี้หรือเปล่า  อาอี๊พูดถึงเอทำเอาพี่น้ำตาซึมคิดอยากบอกอะไรหลายๆอย่างกับอาอี๊ ถ้าไม่ใช่ว่ารับปากไว้กับเอไว้เป็นอย่างดีพี่คงต้องเผลอหลุดปากพูดไปแน่

พี่ยังคิดถึงเอ รักเอเหมือนเดิมนะครับ และยังมีความหวังว่าเอจะเข้ามาอ่าน ทำให้เอเปลี่ยนใจ
เอครับฟังเพลงนี้นะครับ ฟังแล้วจะเข้าใจความรู้สึกของพี่ตอนนี้มากขึ้น
http://www.imeem.com/people/nzURPNm/music/I18-HtyQ//
เอดูแลตัวเองรักษาสุขภาพดีๆนะครับ เรื่องงานไม่ต้องจริงจังมากก็ได้ครับ แล้วพี่จะคอยเอติดต่อกลับมานะครับ

                                                              22.01   2008/07/22
                                                                     พี่นิคแฟนเอ


ปล. ถึงบีม นายคงไม่อยากให้เอเขาลำบากใจมากไปกว่านี้ใช่ไหม นายอยู่นิ่งๆเฉยๆเป็นพอ ไม่ต้องกระเสือกกระสนทำอะไรทั้งนั้น ถ้ามีปัญหาอะไรโทรมาได้ทุกเวลา

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: P_love ที่ 22-07-2008 22:16:47

ไม่รู้จะบอกว่ายังไงดี ความรู้สึกตอนนี้ยังรู้สึกใจหาย

เศร้าอยู่เลยคะ ไม่อยากให้ทุกอย่างเป็นยังงี้เลยคะ

แต่ว่าทุก ๆอย่างในชีวิตเราไม่สามารถกำหนดมันได้ทุกอย่าง

ในวันนี้ ตอนนี้ ก้อขอให้ พี่นิค กับเอ มีความเข้มแข็ง ทั้งใจ และกาย

ขอเป็นกำลังใจให้ทั้งสองคนคะ และครอบครัวของพี่นิคกับเอคะ :L2: :L2:

 :pig4: :pig4: :pig4:ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดี ๆ ที่ผ่านมาคะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: wattanai ที่ 22-07-2008 22:21:35

 :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12:


 :serius2: :serius2: :serius2:


 :a6: :a6: :a6:


ไม่จริงใช่มั้ยครับ...พี่โกหกพวกเราใข่มั้ย...


ผมจะไปอยู่ขอนแก่นจริงๆแล้วนะ...


จะสอบหมอขอนแก่นให้ได้...จะได้ไปดูกะตาตัวเองเลย...ว่ามันไม่จริง...


โกหก...โกหก...โกหกทำไม...อุสาว่าจะไม่เม้นแล้วนะ...จำยอมต้องผิดสัญญา...


 :o12: :o12: :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: crazykung ที่ 22-07-2008 22:24:31

ไร้วาจาจะกล่าว

 o13 o13

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: IZE ที่ 22-07-2008 22:27:56

เป็นกำลังใจให้พี่ นิค และ พี่เอ สู้ๆๆๆนะคับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: ๐DoNuT๐ ที่ 22-07-2008 22:31:15

ยังทำใจไม่ได้เลย เฮ้อ TTwTT~
พี่เอกะพี่นิคสู้ๆต่อไปนะครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 22-07-2008 23:01:11

ใจแข็งเหลือเกิน เด็กคนนี้
สัญญาที่เอให้นิครักษามันเจ็บปวดสำหรับเขามากนะ

ถ้ามันสู้คนเดียวไม่ไหวจริงๆ ก็บอกคุณแม่ไปเถิด
หัวอกคนเป็นแม่นะเอ เอมาโลกนี้ได้ก็เพราะคุณแม่ ถ้าเอจะต้องจากไปเอจะไม่บอกลาท่านเหรอ

ขอให้น้องเอมีสติทุกลมหายใจเข้า-ออกค่ะ
 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: got_to ที่ 22-07-2008 23:39:38

ที่ใด มีรัก ที่นั่นมีทุกข์

ที่ใด มีสุข ที่นั่นมีรักไหม

หมื่นคำถาม แสนคำถามก็ถามไป

โลกมิเคยแล้งไร้ซึ่งความรัก



ยังทุกข์สุข ทั่วทุกข์หัวระแหง

ต่างตำนาน อันสำแดง แจ้งประจักษ์

บางตำนาน เบิกบาน หวานชื่นนัก

บางตำนาน สำลัก ซึ่งน้ำตา



รักเช่นใด คือรัก ที่ก่อทุกข์

รักเช่นใด ก่อสุข เสน่หา

รักเช่นใด รุ่งโรจน์ แล้วโรยยา

รักเช่นใด ปรารถนา ทั่วฟ้าดิน



ปริศนา ปรารถนา คนึงนับ

ปวงปราชญ์เอย เฉลยสดับ มิเคยสิ้น

ถามยิ่งถาม ตอบถาม ยิ่งย้ำยิน

น้ำตารัก ยังรดริน รอยยิ้มรัก


                                  ไพวรินทร์  ขาวงาม : กวีซีไรต์
-----------------------------------------------------

ป.ล. เอากลอนมาเบรคความระอุของอารมณ์ตนเอง หลังจากได้อ่าน ขอบคุณครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: vvoonsen ที่ 22-07-2008 23:43:28

พี่เอ สู้ๆนะคะ

พี่นึกก็อย่ายอมแพ้นะ

ปล. ไม่ว่าสิ่งไหนก็ตาม ขอให้พี่เอหายจากโรคนี้ด้วยนะฮะ :L1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: JoJo ที่ 23-07-2008 00:50:39

มาส่งกำลังใจให้เอกับนิคค่ะ :L2:

เข้าใจเหตุผลของเอ  แต่ก็ยังหวังว่าเอจะเปลี่ยนใจนะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 23-07-2008 00:51:24

ทุกอย่างขึ้นอยู่กับเวลาคับ

ทำใจให้สบายๆๆนะคับ

เป็นกำลังใจให้คับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 23-07-2008 01:13:24

ผมนิคครับ
ผมนอนไม่หลับครับ เข้ามานั่งเฝ้าดูเพื่อเอเขาจะเข้ามา
ผมเช็คเมล์ของเอเขา มีน้องเบนส่งภาพมาให้ ผมเลยเอามาpostในบอร์ดเพื่อเอเขาเข้ามาจะได้เห็นครับ

[attachment deleted by admin]

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: TonG_x_Zhi ที่ 23-07-2008 01:22:59

หวัดดีครับ พี่นิคพี่เอ

เพิ่งอ่านจบไปแล้วทั้ง2เวอชั่น   ตอนของเวอร์ชั่นแรกก็ ฮิ้วว  ยินดีด้วย

แต่พอมาเวอร์ชั่นที่2 อ่ะ อึ้งอ่ะครับ

พี่เอ  บอกให้ที่บ้านรับทราบเถอะนะครับพี่

เป็นกำลังใจให้ทั้งพี่นิคแล้วก็พี่เอนะครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: iGiG ที่ 23-07-2008 01:34:31

 :m15: :m15: :m15:

ไม่รู้จะช่วยยังไง ได้แต่เอากำลังใจมาฝาก

 :L2: :L2: :L2:

อยากให้พี่เอบอกกับทางบ้านนะคะ
ครอบครัว ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ยังไงก็อยากอยู่ข้างๆคนที่เรารักค่ะ

สู้ๆนะคะ พี่นิค พี่เอ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: kana ที่ 23-07-2008 01:50:16

อย่าลืมดูแลตัวเองมากๆนะค่ะ :a2:
คนเราเกิดมาแล้ว มีอะไรหลายๆอย่างที่อยากทำและต้องทำ
kana เชื่อว่าสิ่งที่พี่เอเลือก คือสิ่งที่ดีที่สุดแล้วสำหรับตอนนั้น
อนาคตเป็นยังไงเราไม่รู้

เพราะบางทีพี่เออาจจะกลับมางานของใคร บางคนก็ได้ค่ะ
สู้เพื่อพรุ่งนี้
อยู่เพื่อคนที่เรารัก
เราไม่ใช่ตัวคนเดียว แต่ยังมีใครอีกหลายคนที่รักเรามากมาย o7

kana เข้าใจว่าความเป็นจริงว่าที่เรามีชีวิตอยู่ได้ด้วยความฝัน :a12:
เพราะความรัก ความฝันที่เคยเกิดขึ้น มันยังอยู่ในใจเราเสมอ อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด ไม่สามารถไปห้ามอะไรมันได้ แม้แต่อย่างเดียว

พรุ่งนี้เรายังมีลมหายไว้ เพื่อทำอะไรบางอย่าง
พรุ่งนี้เรายังต้องยิ้มให้กับอะไรมากมาย แม้แต่ความเจ็บปวด
พรุ่งนี้ถึงแม้ว่าเราจะฝัน แต่เราก็สามารถมีความสุขได้
เพราะความรักนั้นอยู่กับเราเสมอ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม :L2: :กอด1:

จะคิดถึงพี่เอ และพี่นิคเสมอ ดูแลตัวเองมากๆนะค่ะ  :c5:


ปล. พี่นิคสอบเสร็จทุกอย่างแล้วไปหาพี่เอที่บริสเบรน ให้หน่อยซิค่ะ เหอะๆๆ
คิดถึงมากมาย ฝากบอกพี่ชายด้วยว่า "รักสุดยอดดดดดด"

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: doodee ที่ 23-07-2008 03:44:44

แวะเข้ามาให้กำลังใจพี่นิค กะพี่เอ คับ :m12:
ยังไงก้อเข้มแข็งไว้นะคับ ผมอ่านมาจนถึงตอนนี้ไม่เคนเม้นต์เลย
บอกตามตรง อึ้งๆ ไม่คิดว่าจะลงเอยอย่างนี้ แต่ถึงยังไง ก้อยังไม่ถือว่าเรื่องจะจบแต่เพียงแค่นี้
ต้องมีต่อไปสิน่า คนเรา เชื่อเถอะ ...ไม่รู้สิผมเชื่ออย่างนั้น
 o12  ปัญหาทุกอย่างมีไว้ให้แก้ พี่ว่ามั้ยล่ะ ไม่งั้นคงไม่มีคำว่าว่าปํยหาเกิดขึ้นมาหรอก ถ้าหากมันไม่มีคำว่า หนทางแก้ปํญหา
ยังไงก้อ  o7 สู้ๆ เด็ก IT มักจะทำไรบ้าๆ บอๆ (ผมดูจากนิสัยตัวเอง) เด๋วซักพักก้อจะเข้าร่องเข้ารอย

       กำลังใจจงมาสถิตย์แก่เจ้า ...อิอิ (แอบยืมคำ เจได มาใช้)  :oni2:
         เด็ก IT จงเจริญ (หายเร็วๆนะพี่เอ)

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: @#Jackie#@ ที่ 23-07-2008 08:16:21

งานยุ่งไม่เข้ามาที่นี่เกือบ 2 อาทิตย์ได้...

ไม่นึกไม่ฝันว่าเรื่องราวจะพลิกกลับไปกลับ และ อึ้งกับ ตอนจบ ในโลกของความเป็นจริง

เมื่ออ่านตอนจบเรื่องนี้ ทำให้ผมนึกถึง นิยายที่ผมเคยอ่านในบอร์ดนี้

เรื่องราวของ นิว และ ที ที่่เป็นนิยายที่มาจากเค้าโครงเรื่องจริง ในเรื่อง "กว่าจะรู้ว่ารัก"

แม้เรื่องนี้ การดำเนินเรื่่อง จะแตกต่างจากเรื่องนี้ซะเหลือเกิน แ่ต่เมื่อมอง ณ จุดนี้แล้ว บทสรุปเรื่องนั้น กับบทสรุปเรื่องนี้มันก็คงจะไม่ต่างกันมาก

ยังไงถ้าคุณนิค มีเวลา หรือต้องการที่จะหาอะไรทำ ลองเข้าไปอ่านนิยายเรื่องนี้ดูครับ

กว่าจะรู้ว่ารัก : http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2891.0


เป็นกำลังใจให้กับนิคและเอ ต่อไปครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Tsukasa999 ที่ 23-07-2008 08:33:00

ไปทำบุญมาหรือคะคุณนิค การปล่อยปลาโดยที่ปลาหันกลับมามองผู้ปล่อย ว่ากันว่าเขารู้สึกขอบคุณที่ได้สร้างกุศลต่อเขา และเป็นผลบุญล้วนๆต่อเราค่ะ จากนี้ไปทำบ่อยๆนะ ซื้อชีวิตเพื่อสร้างโอกาศให้ชีวิต ยิ่งกับสัตว์ใหญ่ขึ้นไปเรื่อยๆ  กุศลแรงค่ะ

 และขออนุโมทนาการสร้างบุญครั้งนี้แก่คุณเอด้วยค่ะ ^_^

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Bm_Boy ที่ 23-07-2008 09:02:32

ทำไมผมถึงไม่เป็นพี่นิค
ผมยอมแล้วครับ ผมยอม

เอครับ ผมเข้าใจเหตุผลทุกอย่างของเอแล้วครับ
เอเด็ดขาดใจแข็งมากเลยนะครับ
ผมนับถือเลยจริงๆ
ดูและตัวเองดีๆนะครับ :L2:

ผมจะคอยเฝ้าดูอยู่ห่างๆต่อไปครับ :L1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: ~SASSY BOY~ ที่ 23-07-2008 11:27:29

 :sad2: :sad2:

ฟังเพลงที่พี่นิคให้น้องเอแล้ว น้ำตาไหล :sad2:

เศร้ามาก ๆ แต่ยังไงก้อยากให้เรื่องที่เอเป็นโรคร้ายนั้น

ผลการตรวจผิดพลาดเหมือนเก่งเรื่องเก่งกะตี๋อ่ะ

ขอให้คุณพระศรีรัตนตรัยคุ้มครองน้องเอด้วยนะคร้าบบบ :o12:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: KATHAE* ที่ 23-07-2008 13:12:32

วันนี้ไม่มีเรียน เลยเข้ามาดู
เพลงของพี่นิค ถึงพี่เอ ทำเอาน้ำตาไหลเลยอ่ะ  :sad2:

มาให้กำลังใจเช่นเดิม ..
แล้วก็ อยากมอบเพลงนี้ให้เป็นบทเพลงของ พี่นิคถึงพี่เอ และ พี่เอ ถึงพี่นิค
http://www.ijigg.com/jiggPlayer.swf?songID=V2AABG7BPB0&Autoplay=1


และเพลงนี้ ...>>THE FATE<< (http://www.imeem.com/esth3r/music/xxXZc2zr/koda_kumi/)... เพลง ของพี่ทั้งสอง

運命
Unmei

歌手：倖田來未
作詞：Kumi Koda
作曲：Hirofumi Hibino

----------------------------


季節が巡る時間がきっと誰よりも長くて
kisetsu ga meguru jikan ga kitto dare yorimo nagaikute
会いたい気持ちとは切なく
aitai kimochito wa setsunaku
運命は変えられなかったんだ
unmei wa kaerarena katta n da
遠くにいても支えたいと
toku ni itemo sasaetai to
心からそう思うから
kokoro kara sou omou kara


寂しいと思う夜に雪となり
sabishii to omou yoru ni yuki to nari
空から舞い降り君のこと包み込み
sora kara maiori kimi no koto tsutsumikomi
今すぐ抱き締めるから
ima sugu dakishimeru kara
忘れないで
wasurenaide
二人過ごした時を
futari sugoshita toki wo


運命それは生まれた時
unmei sore wa umareta toki
さだめられた道だった
sadamerareta michi datta ?
出逢えたことだけで
deae ta koto dakede
明日の二人の希望に繋がるけど
ashita no futari no kibou ni tsunagaru kedo
冷たい雨が頬を濡らせば
tsumetai ame ga hoho nuraseba
君が泣いているようで
kimi ga nai teiru youde


大きな翼で君の所まで飛んでゆき
ookina tsubasa de kimi no tokoro made ton de yuki
あたため話したい
atatame hanashitai
朝まで君がそっと眠りにつくまで
asa made kimi ga sotto nemuri ni tsuku made
そばにいたい
soba ni itai
そんなさだめと信じて
sonna sadame to shinjite


守るべきものをやっと見つけたのに
mamoru bekimo no wo yatto mitsuketa noni
近くにいるのに守れない
chikaku ni iru noni mamorenai
夢と現実交差する
yume to genjitsu kousa suru


寂しいと思う夜に雪となり
sabishii to omou yoru ni yuki to nari
空から舞い降り君のこと包み込み
sora kara maiori kimi no koto tsutsumi komi
今すぐ抱き締めるから
ima sugu dakishimeru kara
忘れないで
wasurenaide
二人過ごした時を
futari sugoshita toki wo

そばにいたい
soba ni itai
そんなさだめと信じて
sonna sadame to shinjite

Translatation
Credit: nekokurisu

The time it takes for the seasons to go round
surely is longer for me than anyone else
The thoughts that I want to meet you are painful
After all, we weren't able to change our fate

Even from far away
I want to support you
That's what I am thinking from the bottom of my heart

My lonely thoughts at night
become snow and fall from the sky on you
They wrap you in,
and because I am holding you now,
please, don't forget
the time we spent together....

Fate. Is that the way that has been determined
at the time you were born?
But our hopes of tomorrow are only tied together
by the fact that we've met each other.

When the cold train wets my cheeks,
it's just as you were crying..

I want to fly to you with great wings
and talk and warm you.
Until you are asleep quietly,
until the morning I want to stay by your side
That's the fate I want to believe in

Although I had finally found
the person I had to protect,
I couldn't, even right next to him.
Dreams and reality cross

My lonely thoughts at night
become snow and fall from the sky on you
They wrap you in,
and because I am holding you now,
please, don't forget
the time we spent together....
I want to be by your side That's the fate I want to believe in

 :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: boboaje ที่ 23-07-2008 13:19:33

อยากให้ทั้งหมดนี้ไม่เป็นเรื่องจริงจังเลย

อยากให้เราไม่ต้องได้รู้จักกันและอยากให้เอไม่เป็นแบบนี้

อยากให้พี่นิคและเอรักกันไปตลอด อยากให้วันที่เออยากเข้ามา

เขียนเรื่องราวของตัวเองไม่ใช่เพราะว่าวันนึงเอจะไม่ได้อยู่กับพวกเรา

อยากให้เอรักษาสุขภาพ ดูแลตัวเองดีดีด้วยนะ

อยู่เพื่อทุกคนในเล้านะค่ะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 23-07-2008 13:42:16

ไม่ได้เข้ามาสองวัน ความรู้สึกยังเศร้าเหมือนเดิม

อยากให้เอ ตัดสินใจใหม่อีกครั้ง ทุกๆ คนเป็นห่วงจริงๆ นะ :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Normalblue ที่ 23-07-2008 14:20:58

แวะมาเจอะไข่
got_to
กับ
dodee
ครับ

จำได้  มันเป็นแบบนี้เองสินะที่แย่งเจาะไข่กัน   o12 o12
พี่เอก็เคยแย่งเจาะไข่ผม  เพราะผมโพสต์ที่เรื่องของพี่เอเป็นครั้งแรก  ผมก็งง  เอ๊ะ  เจาะอะไรกัน  เรายังเวอจิ้นอยู่ :serius2: :serius2:
ตอนนี้ไม่มีคนมีอารมณ์เจาะ  ผมก็จะเจาะให้ทุกคนเองครับ

+1 ทุกข้อความที่ให้กำลังใจพี่เอและพี่นิคครับ

+1 พี่บืมที่เห็นความสำคัญของการตัดสินใจของพี่เอครับ(ถึงผมจะไม่ค่อยเห็นด้วยที่พี่เอมักเก็บไว้คนเดียวก็เถอะ)

พี่นิครักษาสุขภาพนะครับ  อย่าไปดื่มเหล้าหละ...  พี่เอคงไม่ดีใจแน่ๆ

ขอให้ทุกคนในเล้ากลับมาเป็นเหมือนเดิมไวๆ นะครับ  ทุกคนดูแลสุขภาพตัวเองด้วย

ชีวิต  ....  มันอนิจจังแท้ๆ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: meawmeaw ที่ 23-07-2008 15:20:50

ไม่จริงใช่มั้ยยยยยยยยยยย  :serius2: อยากให้มันไม่ใช่ความจริง  :o12:

ขอให้คุณเอดูแลสุขภาพร่างกายและจิตใจให้แข็งแรงนะคะ
จะคอยเป็นกำลังใจให้ :L2:

ขอให้คุณนิคเข้มแข็งให้มากๆนะคะ
เป็นกำลังใจให้เช่นกัน  :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 23-07-2008 16:49:32

การรอคอยอะไรสักอย่างที่มันมีความหวังเพียงน้อยนิดนั้นมันลำบากจริงๆๆว่ามั้ยคับ



แต่ถ้าหากว่าสิ่งที่ตามมานั้นคุ้มค่าเราก็ควรที่จะรอมันต่อไป


สู้ๆๆนะคับพี่นิค   เป็นกำลังใจให้คับ :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: หยวนหยวน ที่ 23-07-2008 17:04:54

สู้ต่อไปคับ
พี่เอพี่นิค
อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิดคับ
อุเบกขาไว้
ทำตอนนี้ให้ดีที่สุด
 :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: crazykung ที่ 23-07-2008 17:51:26

 :m15: :m15:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: mome ที่ 23-07-2008 17:59:53

ชีวิตหนอชีวิต


 :o12: :o12: :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: hima ที่ 23-07-2008 18:11:29

ได้อ่านทบทวน เนื้อเรื่องตอนจบ อีกรอบ..... จึงได้เข้าใจว่า สิ่งที่เอ ตัดสินใจไปแล้วนั้น คงไม่มีวันเปลี่ยนแปลงได้....... ครับ ถ้า เอ ได้มาอ่านข้อความนี้ ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ

นิค ครับ ขอบคุณมากๆ ที่ทำดีที่สุด เท่าที่นิคทำได้ เป็นกำลังใจให้อีกคนครับ........ ได้อ่านเหตุผลแล้ว จึงเข้าใจดีครับ ว่าทำไม นิค ถึงต้องอยู่เมืองไทยต่อไป........

น้องเอ ครับ ถ้าได้อ่านข้อความนี้ พี่ขอโทษด้วย กับสิ่งที่เขียนไว้ก่อนหน้านี้ ตอนนี้ พี่เข้าใจ เหตุผล และความรู้สึก ที่เอกำลังคิด....... อย่าหักโหมนะครับ พักผ่อนเยอะๆ ถ้าว่าง ก็ไป Gold Coast ไปเที่ยวทะเล หาด Surfer Paradise นะครับ

เห็นจิงโจ้ อุ้มหมีโคอาล่า รึยัง ไปที่ Sanctuary Lonepine ได้นะครับ หรือ Australia Zoo ก็ดีครับ :D

Southbank Parkland ก็สวยนะครับ อย่างที่น้อง บลู บอกไว้ อืมมมม กินเค้ก ก็ต้อง Micheal นะครับ :D อะไรอีกดี 555 นึกไม่ออก ไว้ถ้านึกออก จะมาแนะนำใหม่ :D

กำลังใจ อาจจะเป็นได้แค่คำพูด แต่อยากให้ นิคกะเอ รับด้วยหัวใจครับ :D

take care,

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Simply Blue ที่ 23-07-2008 18:26:25

น้องเอ  พี่เคารพการตัดสินใจของน้องเอนะ แต่พี่อยากให้น้องคิดใหม่ 
น้องเป็นคนมีบุญและโชคดีมากๆๆ ที่รู้ช่วงเวลาชีวิตของตัวเอง ซึ่งสามารถจัดการหลายๆๆสิ่งได้  แต่....
อย่างไรก็ถือว่าทำกุศลไม่บอกก็ได้ แต่กลับมาใช้เวลาที่เหลืออยู่เพื่อคนที่รักเอบ้างเถอะ 
งานที่เอทำอยู่แม้จะสำคัญ แต่นั่นสำคัญกว่า ครอบครัวและคนที่รักอย่างนั้นหรือ 
พี่รู้ว่าเอมีเหตุผลของเอ  แต่อย่ากรุณาเอาความรู้สึกตัวเองตัดสินความรู้สึกของคนอื่นเลย
สิ่งที่เราคิดว่าดีกับเค้า... นั่นใช่สิ่งที่เค้าต้องการหรือเปล่า ถ้าเอเป็นคนเหล่านั้น จะรู้สึกอย่างไร
ถ้าถึงวันนั้นคำว่าเสียใจคงไม่พอ...  :m15:

ถ้าสิ่งที่เขียนถึงน้องทำให้น้องโกรธ พี่ก็ยอมรับ.... 

เคยที่ได้ยินว่าที่อเมริกามีโรงพยาบาลที่รักษามะเร็งโดยเฉพาะ หายมาหลายคนแล้ว

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Eis ที่ 23-07-2008 18:28:57

เพิ่งได้เข้ามาอ่านตอนจบของเรื่องนะครับ.. นายเอ วันก่อนที่ดึงผมไปคุยใน msn แล้วผมไม่ค่อยได้คุยและรีบออกไปก่อนพอดีผมอยู่ที่สนามบินกำลังรอต่อเครื่องต่อพอดีเลยไม่ได้คุยกันเลย..

ถ้านายเอได้เข้ามาอ่านก็ขอให้รักษาสุขภาพให้ดี อย่าเครียดมากทำงานแต่พอกำลังแล้วยิ้มกับช่วงเวลาต่อไปนี้ให้มากที่สุดนะครับ ใครจะไปรู้ นายเองอาจไม่เป็นไร อยู่ได้อีกนานจนพี่นิคแก่เลยก็ได้ อิอิ :m4:

พี่นิคครับ ผมอ่านมาตั้งแต่ต้นเร่ืองจนจบ.. ผมนับถือน้ำใจพี่นะครับ แม้ว่าจะมีแกว่งๆ ไปบ้างบางช่วง แต่ผมก็เชื่อว่าพี่รักนายเอมากมาย ยังไงก็เข้มแข็งนะครับคนไม่ได้อยู่ด้วยกันไม่ได้หมายความว่าเขาหายไปจากใจเราเนาะ  :m12:

น้องโอ๊ต ถ้าได้เข้ามาอ่านอีกก็โตไวๆ เป็นหลักให้คุณแม่ อาอี๊และดูแลงานที่บ. ด้วยนะครับ อย่ามัวแต่จีบสาว  :m20:

.
.
.

ป.ล.  ผมออนไลน์ประจำนะครับ ถ้านายเอ หรือ(พี่นิคใช้ account นายเอ) ออนไลน์เจอก็ทักทายได้ ขอบคุณอีกครั้งสำหรับเรื่องราวความรักที่ถ่ายทอดให้คนในเล้าเป็ดนี้ได้อ่านกัน บุญรักษาครับ  :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: nefkung ที่ 23-07-2008 19:25:58

เอามาฝากครับ ให้ทุกคน ที่กำลังมีปัญหาอยู่ตอนนี้  และกำลังจะมีปัญหาอีกในวันข้างหน้า ( ทุกคนมีปัญหามาตลอดเวลาแหละ )


เมื่อวันที่ต้องเจ็บช้ำใจ
จากความผิดหวังจนใจมันรับไม่ทัน
เป็นธรรมดาที่เราต้องไหวหวั่น
กับวันที่อะไรมันเปลี่ยนไป

 และ ถ้าวันหนึ่งวันไหน
ที่ใจเจ็บทนทุกข์ ดังพายุที่โหมเข้าใส่
บอกกับตัวเองเอาไว้
ความเจ็บต้องมีวันหาย
ไม่ต่างอะไรที่เราต้องเจอทุกฤดู

อดทนเวลาที่ฝนพรำ
อย่างน้อยก็ทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่าง
เมื่อวันเวลาที่ฝนจาง
ฟ้าก็คงสว่างและทำให้เราได้เข้าใจ
ว่ามันคุ้มค่า (แค่ไหนที่เฝ้ารอ)


      ตอนนี้คงเศร้า  แต่ยังสักวันก็ต้องยิ้มให้ได้ อาจจะเพื่อเรา หรือเพื่อใครสักคน

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: got_to ที่ 23-07-2008 20:06:36

ผมโดนเด็กมอขอ เจาะไข่หรือนี้

 :o12:จอร์ช....

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: pokky ที่ 23-07-2008 20:54:16

อืม แบบว่าแอบอ่านอยู่นาน ยังไม่เคยเม็นต์มาก่อน  จริงๆแล้วก้อยังอ่านไม่จบ แต่ว่าอยากรู้ตอนจบเลยคลิกเข้ามาอ่าน แล้วก้ออึ้งกับตอนจบ ทึ่งกับการตัดสินใจของน้องเอ(ขอเรียกว่าน้องเอ นะ เพราะคงเป็นน้องหลายปี  เอ หรือว่าเป็นหลานดีหว่า  เหอ เหอ) อดไม่ได้ขอเข้ามาเขียนสักหน่อย ไม่รุว่าน้องเอจะได้อ่านมันมั้ย

ถ้าน้องเอ เป็น brainstem tumor มา 4 ปี โดยที่อาการมีเพียงปวดหัว และปวดมากขึ้นเรื่อยๆ แต่ไม่มีอาการอ่อนแรง หรือ มีปัญหากับ CN nerve ทั้งหลาย ก้อน่าจะเป็นแบบค่อยๆโต หรือโตอย่างช้าๆ ไม่รู้ว่าน้องเอ ตรวจครั้งสุดท้ายเนี่ยก้อนมันขนาดเท่าไหร่แล้ว ณ ปัจจุบัน วิทยาการทางการแพทย์ ไปไกลพอสมควรนะ  มีวิธีรักษาไม่ว่าจะเป็นการฉายรังสีแกมมา ไปยังก้อนเนื้องอก หรือกลุ่มเส้นเลือดผิดปกติในสมอง เพื่อให้ขนาดเล็กลง หรือหายได้ ถ้าขนาดก้อนไม่ใหญ่เกินไปนัก โดยไม่จำเป็นต้องผ่าตัด
ถ้าน้องเอไปต่างประเทศเพื่อการรักษาเนี่ย เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง  (แต่ว่า อ่านเม็นต์อันอื่นต่อๆมา เหมือนสั่งเสียไงไม่รุ  ) การไปอยู่คนเดียวในต่างประเทศ โดยที่เราไม่สบายเนี่ย มันไม่สนุกหรอก กำลังใจเนี่ยสำคัญมั่กมาก อยู่ที่ไหนก้อไม่สุขใจเท่าบ้านเราหรอกนะ
ส่วนเรื่องบอกคุณแม่ หรือน้องโอ้ตเนี่ย ก้ออยากให้ลองคิดดูใหม่ ว่าถ้าลองเปลี่ยนตัวเราเป็นเค้า น้องโอ้ตหรือคุณแม่จะเสียใจขนาดไหนถ้าเรื่องสำคัญขนาดนี้  เอไม่ยอมบอก ลองมองมันหลายๆด้านนะคะ ลูกเต๋ายังมี6 ด้านเลยอ่ะ

ท้ายสุดเนี่ย ก้อเคารพการตัดสินใจของเอนะ  เป็นกำลังใจให้ สู้ๆ สู้ต่อไป อย่าไปยอมแพ้มันง่าย เรานะตัวโตกว่ามัน(ก้อนเนื้องอก)ตั้งเยอะ  ส่วนน้องนิคก้อเป็นกำลังใจให้เช่นกัน รีบจบเร็วๆ  แล้วตามไปหาหัวใจตัวเองได้แล้ว ตัวกะหัวใจอยู่ไกลกันมาก ดูจะไม่งามเน้อ

(โห โพสต์ยาวมั่กมากเลยตู)

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Otaku ที่ 23-07-2008 20:57:08

 :sad2: :sad2:

โนคอมเม้นท์

ขอให้พี่เอสู้ๆนะ  พี่นิคก็ด้วยเหมือนกัน :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Siri_nan ที่ 23-07-2008 21:04:04

      วันนี้ได้อ่านตอบจบของเรื่องราวอีกรอบแล้ว ตัวพี่เข้าใจความรู้สึกของเอมากขึ้นนะ เข้าใจว่าทำไมเอต้องทำแบบนี้ เป็นกำลังใจให้ทั้ง นิค และเอ เลย (แต่ยังไงพี่ก็แอบเชียร์ให้นิคไปหาเอจัง :m32:)

      จะเริ่มเดือนหน้าแล้วสำหรับเซ็งเป็ดอวอร์ด เดี๋ยวพี่จะโหวตให้เรื่องนี้ของน้องเอนะจ๊ะ  เผื่อจะได้ตุ๊กตาเป็ดน้อยสีชมพูน่ารักน่าชัง ไปกอดเล่นนะ ยังไงถ้าเรื่องนี้ได้ ก็ฝากนิคไปให้เอด้วยนะ  :oni2: และหวังว่าเอจะกลับมาฉลองปีใหม่กับครอบครัวเอ พี่นิคและชาวเล้าที่เมืองไทยนะจ๊ะ ........เมื่อเรายังมีลมหายใจทุกอย่างก็ยังมีความหวัง ไม่ได้หวังเพื่อวันพรุ่งนี้ แต่หวังเพื่อที่จะทำวันนี้ให้ดีที่สุด.......สุขภาพแข็งแรงนะ........^_^

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: bellary ที่ 23-07-2008 21:36:27

 :c5: :c5: :c5: :c5: :c5: :c5: :c5:

ส่งซองจดหมายนี้ไปถึงพี่เอ ว่า   :serius2: :a6: o7 :sad2: :o12:





..................................................................................................

"ห่างๆแบบห่วงๆ"  หรือ "ใกล้กันแต่เจ็บนาน"

"แผลสด" หรือ "แผลติดเชื้อ"

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: InTheSky ที่ 23-07-2008 21:44:59

เอาความห่วงใยมาฝากเหมือนเดิมนะครับบบบบบบบบบบบ :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: vvoonsen ที่ 23-07-2008 21:58:14

 :L2:คิดถึงพี่เอ :L2:






มาให้กำลังใจพี่นิค อย่าเพิ่งท้อนะฮะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 23-07-2008 22:07:37

เข้ามารอ พี่เอ ทุกวันนะค่ะ

ถึง จะไม่ มาเม้นทุกวัน

พี่เอ ทุกคนเค้ารอ พี่เอ ยุนะค่ะ

โดยเฉพาะพี่นิค 

กลับ มา ด้ายแล้วค่ะ

อยากให้รู้ นะค่ะ

ว่าจะขอเป็นกำลังใจให้ พี่ทั้ง 2 คนเสมอ

เจอกันพ่งนี้ค่ะ

 :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: yuiyui ที่ 23-07-2008 22:23:23

 :oni3: :oni3: :oni3: จงอยากกลับเมืองไทย  :oni3: :oni3: :oni3:
ไม่มีที่ไหนอบอุ่นบ้านเกิด
ไม่มีอ้อมกอดใดอบอุ่นเหมือนอ้อมกอดแม่
อยากให้คุณเอคิดดี ๆ นะค่ะ
หัวอกคนเป็นแม่ถ้าภายหลังรู้เรื่องลูกว่าต้องไปอยู่ต่างบ้านต่างเมืองทั้งที่เจ็บอย่างนี้คงจะแทบขาดใจ
เข้าใจความรู้สึกของคุณเอว่าไม่อยากให้ทุกคนที่คุณรักเสียใจ ไม่อยากให้เห็นสภาพที่คุณเอกำลังทรมาน
แต่อยากให้คิดว่า การทำอย่างนี้จะทำให้ทุกคนเจ็บปวดมากกว่า

อยาก   :กอด1:  :กอด1:  :กอด1: ให้กำลังใจคุณเอมากๆ
อยาก   :L2:     :L2:      :L2:   ให้กำลังใจคุณนิคอีกคน

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Nick_fAn-A ที่ 23-07-2008 22:27:24

เอครับ

ตั้งแต่เมื่อคืนนี้แล้วพี่นอนหลับๆตื่นๆ จนถึงเช้า พี่รีบเข้ามาดูในนี้ทั้งเมล์พี่เมล์เอ เพื่อว่าเอจะเข้ามาบ้าง
เอดูซิครับ ในนี้มีแต่คนให้กำลังใจเราทั้งนั้นเลย พี่รู้ว่าเอจ้องเข้ามาอ่าน เอแสดงอะไรซักอย่างได้ไหมครับว่าเอเข้ามา เออย่าหายไปเฉยๆแบบนี้ซิครับ
วันนี้พี่โทรหาโอ๊ต หาหมอทีเขาว่าเอไม่ติดต่อกลับมาเลย หมอทีรู้ใช่ไหมครับว่าเอจะไปรักษาตัวที่ไหน แล้วทำไมหมอทีไม่ยอมบอกพี่
ตอนบ่ายวันนี้ พี่เอาตุ๊กตาหมาแมวไปซักแล้วให้เขาเย็บให้ใหม่แล้วครับ ที่พี่เคยบอกว่าเอาไปให้หลาน ที่จริงพี่เก็บซ่อนมันไว้ในตู้เองครับ เอเลยไม่เห็นมัน
พี่ไม่ได้หลอกเอนะครับ แต่พี่ไม่อยากให้ของที่เอให้พี่มาไปให้ใครต่อครับ
ตอนนี้เอคงต้องใช้ความเข้มแข็งอดทนเป็นอย่างมากใช่ไหมครับ พี่เองก็ไม่ต่างอะไรไปจากเอหรอกครับ
พี่รักเอที่สุดนะครับ และจะรักอย่างน้อยตลอดไปด้วยครับ
http://www.imeem.com/offyeak/music/LOTyvWha/acoustic_v/


                                                                                                                    22.27   2008/07/23
                                                                                                                 พี่นิคคนที่รักและรอเอเสมอครับ

ปล.ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ ทำให้ผมไม่เหงา คิดอะไรหลายๆอย่างมากขึ้นเมื่อเข้ามาอ่าน
- ช่วงนี้เข้าพรรษาไม่ดื่มเหล้า ไม่งั้นเมาทุกวันแน่ครับ
- มีการประกวดนิยายเหรอครับ ถ้าเรื่องของเอเขาได้รางวัล ถ้าเอเขารู้เขาคงดีใจมากนะครับ
- เอเขาเป็นขั้นสุดท้ายแล้วครับ เท่าที่ผมคุยกับหมอที
- ผมมีอะไรบางอย่างที่บอกพวกคุณในนี้ไม่ได้ครับ เป็นเรื่องที่ผมยังไม่ไปหาเอ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 23-07-2008 22:43:11

พูดไม่ออกจริงๆๆคับ

แต่ก้อไม่อยากให้ทั้งพี่นิค และพี่เอ ไม่สบายใจ

สู้ๆๆๆๆๆ o13

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: IZE ที่ 23-07-2008 22:44:36

มาเป็นกำลังใจให้พี่นิค กะ เอ สู้ๆๆๆๆนะคับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Siri_nan ที่ 23-07-2008 22:58:56

เอา สู้สู้ :ped149:  ไม่ว่าจะตัดสินใจยังไง ขอให้ซื่อสัตย์กับความรู้สึกตัวเองเป็นพอ และที่สำคัญคิดอย่างมีสติด้วยน้า  :pig4:

ปล.อดจ่อตูดนิคเลยง่ะ o12

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: kijah ที่ 23-07-2008 23:04:12

อ่านกี่ทีก็จิตตกจนพลอยไม่สบายไปเลย
น้องเอไปอยู่ที่นู่นสบายดีไหมจ๊ะ ปรับตัวได้หรือยัง หวังว่าคงสบายดีนะคะ o13
อ่านจากรีข้างบนแล้วเห็นด้วยว่า เดี๋ยวนี้วิทยาการใหม่ๆมีมากมาย ถ้ามีโอกาสที่
จะรักษาได้หรือบรรเทาอาการก็ควรทำนะคะ อย่าปล่อยทิ้งไว้ซะเฉยๆๆๆ
ถ้าเอหายแล้วจะได้กลับมาอยู่กับพี่ๆเพื่อนๆที่นี่อีก ทุกๆคนรอน้องเออยู่นะคะ

แอบคิดไปว่าพลังจิตของสองเนี่ยจะช่วยได้มั่งไหมอ่า อยากให้สองลองช่วยน้องเอดู
แต่สองไปอยู่เสียที่ไหนแล้ว มาช่วยเอด้วยยยย   เพ้อเจ้อไปไหมเนี่ยเรา :m32:

รักและคิดถึงเอเสมอน้า :กอด1: ดูแลตัวเองและรักษาสุขภาพด้วยน้า

พี่นิคสู้ๆนะคะเอาน้องเอกลับคืนมาให้ได้ ฮู้เล่ๆ :mc4:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Normalblue ที่ 23-07-2008 23:39:51

พี่นิคครับ  ...  คือผมอายุยังน้อย  และผมกำลังจะสอบแล้ว

อย่าทำให้น้องต้องเป็นไมเกรนเลยครับ  พี่นิคปิดบังอะไรเราไว้อยู่ครับ :serius2: :serius2:

ทำไมนะ  ทำไมต้องเก็บไว้เงียบๆ กันหมดเลย  ไม่บอกใครเลยเหรอครับ

แบบนี้ผู้ใหญ่รู้เข้าตอนที่สายไปแล้ว  ไม่ใช่เรื่องดีเลยนะครับ...  ผมขอร้องหละครับ

โปรดอย่าทิ้งความอาลัยอาวอนไว้เบื้องหลังเลยนะครับ...  ขนาดเราพึ่งรู้ว่าพี่เอไม่สบาย

ต่างคนต่างช็อก  พูดไม่ออกกันทุกคน...  แล้วหากวันนึงพี่ๆ เป็นอะไรไป  แล้ว

ผู้ใหญ่จะเอาอากาศที่ไหนมาหายใจให้ประทังชีวิตอยู่ครับ  มันเหมือนกล่องดวงใจหล่น

จากที่สูงตุ๊บ...   มันใจสลายแบบตั้งตัวไม่ทันเลยนะครับ

.........   พี่เอที่กำลังอ่านอยู่(ถึงจะไม่เข้ามาอ่านก็ขอให้โทรจิตไปถึง)  และพี่นิค

เก็บแรงไว้ใช้ชีวิตให้คุ้มค่าทุกวินาทีนะครับ...  เป็นกำลังใจให้ฝ่าฟันอุปสรรคครับ

ปล.ถ้าเป็นจริงอย่างที่พี่หมอทีพูด...  ช่วงชีวิตที่เราสุขใจที่สุดคืออยู่กับคนที่เรารัก...  แต่ทำไมถึงต้องเลือกทิ้งทุกสิ่งไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ผมกลับมานั่งคิดแล้วมันไม่ใช่....  ไม่ว่าจะหาเหตุผลร้อยแปดใดมาลบล้างก็ตาม

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: christiyaturnm ที่ 24-07-2008 00:48:52

ผมขอแสดงความเสียใจกับเรื่องของน้องเอนะครับ ให้มีกำลังใจเข้มแข็งขึ้นเยอะ
โอกาสจะน้อยเท่าไร แต่ก็ไม่ได้เป็นศูนย์ซะเมื่อไร
ชีวิตคนเรายังมีหวัง
อย่าคิดมากอย่ากังวล
เก็บเกี่ยวช่วงเวลาดีๆ ที่ตนเองมีความสุขเอาไว้เยอะๆดีกว่า

พี่นิคเองก็ขอให้หนักแน่นเข้าไว้

ผมนับถือคุณเลยจริงๆ

ขอให้ดีกับเอ และหาโอกาสติดต่อ หรือเยี่ยมเอบ้างนะคร้าบ

ผมเอาใจช่วย :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: moonlight ที่ 24-07-2008 01:19:51

ตามอ่านเรื่องนี้มาตั้งแต่แรกๆ(ทันรูปAด้วย น่ารัก อิอิ :o8:)

จนถึงตอนจบ ทำใจอยู่หลายวันกว่าจะอ่านได้ :sad2: 

(เพราะอ่านเม้นของคนอื่นๆก่อน)

ทั้งAและพี่นิค คงมีเหตุผลที่ตัดสินใจแบบนี้ 

A  :กอด1:...ถ้าวันไหนเหงาๆก้อเข้ามาในนี้นะค่ะ ในนี้มีเพื่อนๆและกำลังใจเพียบเลยค่ะ

พี่นิค:L2:...รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 24-07-2008 01:58:19

take care krup

 :pig4:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: uuro ที่ 24-07-2008 02:32:19

เข้ามาอธิฐานให้น้องเอแข็งแรง และข้ามผ่านโรคร้าย มาเป็น Nic's forever love ต่อไป
อ้อยังไงก็ยังอยากให้นิกไปอยู่ข้างๆน้องเอนะ น้องเอต้องหายวันหายคืนแน่ๆ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: JoJo ที่ 24-07-2008 06:10:41

อรุณสวัสดิ์จ้ะเอและนิค

เออย่าทำงานหนักนะ อยากให้พักผ่อนให้มาก  คิดว่าเอคงสบายดีแต่ก็อดไม่ได้ที่จะแวะมาดูกระทู้นี้ทุกวัน แอบลุ้นว่าวันนี้เอจะมาตอบนิครึเปล่า  อีกไม่นานจะมีเซ็งเป็ดอวอร์ดแล้วนะ พี่ว่าน้องเอต้องได้ตุ๊กตาเป็ดแน่ๆเลย ^^

นิคฮะ เราคิดว่าเออาจจะขอหมอทีเอาไว้ว่าอย่าบอกนิค  ถ้าอยากรู้จริงๆสงสัยจะต้องนัดเจอหมอทีแล้วละ
ที่นิคยังไม่ไปหาเอเพราะอะไรก็แล้วแต่  เราเชื่อว่ามันคงเป็นเหตุผลที่ดี  และอยากบอกนิคว่าทำได้ดีแล้วนะที่รับมือกับปัญหาด้วยความมีสติและความเข้มแข็ง

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 24-07-2008 07:10:13

แวะมาอรุณสวัสดิ์

พี่เอ กะพี่ค่ะ

 :L2: :L1: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 24-07-2008 07:44:31

 :เฮ้อ: จากครั้งแรกบอกว่าอ่านไปยิ้มไป ตอนนี้กลายเป็นอ่านไปเศร้าไป  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 24-07-2008 08:20:18

เข้ามาเฝ้ารอเสียงตอบรับจากเอ
ขอให้ความตั้งใจและความหวังของพวกเราส่งไปถึงเอด้วย

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: boboaje ที่ 24-07-2008 11:57:56

สวัสดีค่ะ เอกะพี่นิค

เอวันนี้อากาศที่กรุงเทพฯแจ่มใสดีนะ

แดดไม่มากน่าเดินเที่ยวดี ไม่มีทีท่าว่าฝนจะตกล่ะ

อยู่ที่โน่นเป็นไงบ้าง คิดถึงเอจังค่ะ เราไม่เศร้าแล้วนะ

คิดว่าความเศร้าช่วยไรไม่ได้ เลยเข้ามาคุยกับเอดีกว่า

เอรักษาตัวดีดีนะ นั่งสมาธิบ้าง ทำจิตใจให้สงบ

ถ้าเมื่อไหร่ที่เอหมดกำลังใจ เราอยากให้เอเข้ามาในเล้า

รึว่าตอนนี้เอก็เข้ามาทุกวันนะ อยากให้เอเข้ามาค่ะ

เป็นกำลังใจให้เอกะพี่นิคค่ะ ทุกอย่างต้องผ่านไปได้ด้วยดี o13

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 24-07-2008 12:23:30

 o7 o7
น้องเอจ๊ะ... คิดถึงน๊า
ส่วนพี่นิค...ขอเป็นกำลังใจให้พี่นิคนะคะ สู้ สู้ ค่ะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: kijah ที่ 24-07-2008 12:47:04

ดีจ้า ทานข้าวเที่ยงกันหรือยังเอ่ยทุกคน
เมื่อเช้าไปนอนให้พยาบาลคลำท้องได้ความว่า
โรคกระเพาะนั่นเองปวดท้องชิบ ทานข้าวตรงเวลาด้วยน้าทุกคน
น้องเอทานข้าวด้วยนะจ๊ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: KATHAE* ที่ 24-07-2008 12:54:34

+1 ให้กำลังใจแก่พี่นิค นะค่า

(ตอนนี้นั่งรอเข้าเรียนที่ห้องสมุด เลยมาเช็คข่าวได้)


แต่เรื่องที่ บอกไม่ได้เนี้ย ..  :sad2: .... (อยากรู้ TT^TT)

นั่งเป็นกำลังใจ ให้ห่างๆ อย่างห่วงๆ เน้อ
พี่ชายทั้งสอง ...




พี่เอ ..สู้ๆ นะ 

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: noki ที่ 24-07-2008 13:36:11

หวัดดีเอ
ตอนนี้ที่โน่นอากาศกำลังหนาวนี่นา เหงาบ้างหรือป่าว
ถ้าเหงา ก็ให้นิคไปอยู่เป็นเพื่อนสิ หรือเข้ามาอ่าน
ข้อความที่ทุกคนคิดถึงเอ ในเล้าก็ได้นะ
แต่ถ้าจะให้ดี เอเข้ามาคุยกับพวกเราในเล้าบ้างก็ดีนะ
จะได้หายคิดถึงกันบ้างงัย พวกเราชาวเล้าคิดถึงเอกันทุกคน
เลยนะ ถ้าเราเป็นเอนะ แล้วมีคนรักและก็คิดถึงแบบนี้
เราจะเลือกอยู่กับคนที่เรารักจนลมหายใจสุดท้ายเลยแหล่ะ
โดยเฉพาะ คุณแม่ น้องโอ๊ต อาอี๊ พี่นิค แล้วก็เพื่อนๆ
ทุกคนรักเอนะ ดูแลตัวเองด้วย
เหงาก็ติดต่อมา ไม่เหงาก็ติดต่อมาบ้างนะ ทุกคนคิดถึง

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: iNklaNd ที่ 24-07-2008 14:21:49

หวัดดีเอ....เราเพิ่งเข้ามาอ่านเรื่องของเอเมื่อวานนี้
ตอนนี้เราอ่านจบแล้วนะ...เอเขียนว่า ‘อ่านไป ยิ้มไป’
มันเป็นแบบนั้นจริงๆ แต่ตอนสุดท้าย มันคงผิด concept ไปหน่อยนะ
เพราะน้ำตาเรามันไหลออกมาซะงั้น!
เราไม่รู้ว่าความรู้สึกของคนที่รู้ว่าตัวเองจะมีชีวิตอยู่แบบจำกัดเวลามันเป็นยังไง
เราเองก็อายุเท่าเอ ยังมีอะไรอีกมากมายที่อยากทำ ยังวาดฝันว่าตัวเองมีอนาคตที่สดใสรออยู่

เอ...ช่วงที่เราอ่อนแอที่สุด เราต้องการคนเคียงข้างนะ อย่าคิดว่ามันเป็นการเห็นแก่ตัวเลย
คนที่รักเราเขาพร้อมจะเข้ามาร่วมฝ่าฟันกับเอเสมอนะ เอาใจเขามาใส่ใจเราไง
ถ้าคนที่เอรักมีปัญหา เอจะไม่อยากรับรู้ ไม่อยากร่วมแก้ปัญหาไปกับเขาหรอ?
เอมีคุณแม่ที่น่ารัก มีน้องชายที่ดี มีอาอี๊ที่รักเอมากๆ และมีพี่นิคด้วย ไหนจะพี่หมอทีและเพื่อนๆ อีกมากมาย (รวมทั้งพี่ๆ น้องๆ ในเล้าเป็ดแห่งนี้)
เราว่าเอคงเข้าใจว่าการจากลาคนที่เรารักโดยไม่ได้กล่าวลา หรือเห็นหน้ากันเป็นครั้งสุดท้ายมันเป็นยังไง

เออยากให้เขารับรู้ทีเดียว เจ็บทีเดียว
แต่บางทีการรับรู้เสียแต่ตอนนี้ แล้วให้เขาค่อยๆ ทำใจยอมรับ มันจะไม่ดีกว่าหรอ?
สิ่งที่เอคิดว่าดี แต่มันอาจเจ็บปวดสำหรับคนอื่นก็ได้นะ
อยากเป็นเพื่อนเออีกคน  :L2:
พระคุ้มครองนะเอ....

สวัสดีพี่นิค...ขอเป็นกำลังใจให้พี่อีกคนนะ
เข้มแข็งไว้นะพี่ อุปสรรคมีให้ฝ่าฟันและแก้ไข
เชื่อมันในความรักของตัวพี่เองนะ

พระคุ้มครองพี่เช่นกัน...

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: [€]ŝĊörŦ ที่ 24-07-2008 14:25:16

เข้ามากระทู้นี้กี่ครั้งๆ ก็เต็มไปด้วยรังสีหดหู่

เข้ามาบอกว่า เป็นกำลังใจให้พี่นิคและพี่เอเสมอน่ะครับ

 :L2:      :L2:      :L2:      :L2:      :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: doodee ที่ 24-07-2008 14:40:45

 แวะมาให้กำลังใจพี่นิค พี่เอ งับ ยังไงก้อสู้ๆเข้าไว้นะ  :m1:
ก้อ เก็บเอากำลังใจจากคนในบอร์ดมารวบรวมเป็นความเข้มแข็งนะ
รักษาสุขภาพดีดีนะ พี่เอ พี่นิค ผมเชื่อว่าทำดี คิดดี ต้องได้รับแต่สิ่งดีดีกลับมาแน่นอน

 :m13: ขอบคุณ Nornalblue นะคับที่มาเจาะไข่ผม (แอบงง มาเจาะไข่กรูทะมายว่ะเนี่ยะ อิอิ อุตส่าห์รักษาพรหมจัน มาตั้งนาน 555)
 
 ไม่เฉพาะพี่นิค กะ พี่เอ เท่านั้นนะคับ ผมขอให้กำลังใจกับทุกคนเลย ที่เขามาในบอร์ดนี้
 
   ไปและงับ (อ่านหนังสือสอบ ก่อง)  เด๋วจะแวะมาเยี่ยมบ่อยๆเน้อ เด็ก IT จงเจริญ (เด็ก KU จะสอบแย้วว ตื่นเต้นอ่ะ งิงิ)

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 24-07-2008 16:04:04

 :L1:   มอบให้เอกับนิคนะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 24-07-2008 16:06:39

ร้องไห้ไปหลายวัน ใส่คอนเเทกเลนส์ไม่ได้เลย T-T
เอาใจช่วยทั้งน้องเอเเละนิค
สู้ๆ เข้มแข็งเข้าไว้จ้า
 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: poom ที่ 24-07-2008 17:33:59

 :L1:ตามใจคนอื่นมามากแล้ว...ทำตามสิ่งเรียกร้องของหัวใจตัวเองบ้างนะ..อย่างน้อยก่อนที่จะปิดฉากลง...ทำให้ตัวเองสมหวังสักครั้งเถอะน่ะ...น้องเอ... :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: both^^ ที่ 24-07-2008 18:10:37

ตามอ่านมานาน

ทรมาณหัวใจเราสิ้นดี

โฮฮฮฮฮฮฮฮอ

เข้มแข็งนะคะ ทั้งสองคนเลย

คุณเอโพสหน่อยเถอะค่ะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Normalblue ที่ 24-07-2008 19:21:15

โอ๊ย  ไม่น่าไปทำมิดีมิร้ายกับไข่ลูกชาวบ้านเค้าเลย

ดูสิ   ต้องหาสินสอดทองหมั่นไปบูรณ์อีก   :a3: :a3:

สงสัยต้องให้พี่เอพี่นิค  และเพื่อนๆ ทุกคนเป็นพยาน   o12 o12


ปล.  ขำให้หน่อยเหอะครับ...  อย่าเศร้านัก  ผมวังเวง
ปล. อีก...  คนอ่านที่อยู่ต่างแดนแล้วไม่เมนต์กลับ  ระวังจามไม่หยุดนะครับ  พักผ่อนกลับแรงไว้คิดหาทางกลับมาอยู่กับครอบครัวนะ :oni3: :oni3:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: nefkung ที่ 24-07-2008 19:44:45

ไม่ต้องห่วง พี่นิค จะโหวตเรื่องนี้ให้ได้ที่หนึ่งทุกรางวัล  o13

มีรางวัลอะไรจะโหวตให้หมด :a1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: สาวตัวกลม ที่ 24-07-2008 20:20:22

 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Nick_fAn-A ที่ 24-07-2008 20:51:33

เอที่รักของพี่

วันนี้พี่ไม่ได้ไปไหนเลย นั่งอ่านเรื่องที่เอเขียนไปมาหลายรอบ พี่เพิ่งเข้าใจว่าทำไมเอถึงอยากจะเขียนมันนัก แล้วพี่ก็เข้าใจมันมากกว่าเดิมเมื่อพี่ได้อ่านเรื่องเก่งกับตี๋ที่เออยากให้พี่อ่าน พี่อ่านไปนั่งดูรูปเอที่พี่ถ่ายไว้ล่าสุดในโทรศัพท์ พี่เพิ่งสังเกตจริงๆว่าเอดูซีดไปเยอะ ดูเหมือนคนที่เหนื่อยเพลียตลอดเวลา ทำไมพี่ไม่เคยเฉลียวใจตรงนี้บ้างเลย

เอครับ เอจำข้อตกลงที่พี่ขอเอได้ไหมครับ ถ้าไม่ได้เอกลับไปอ่านบทที่ 25 หน้า 41 ข้อตกลงที่ 4 กับข้อที่ 5 นะครับ ที่พี่เคยขอเอไว้ว่ามีอะไรให้บอกพี่ทุกเรื่อง ห้ามปิดบัง กับให้เอบอกรักพี่ทุกวัน เอทำผิดสัญญาทั้งสองข้อเลยนะครับ พี่มาทวงคำสัญญาครับ พี่รู้ว่าเอต้องเข้ามาอ่านในบอร์ดนี้แน่ๆ ถึงเอจะไม่โทรหาพี่ ไม่ส่งเมล์หาพี่ อย่างน้อยเอติดต่อผ่านพี่ทางนี้ก็ยังดี ให้พี่ได้รู้บ้างว่าตอนนี้เอเป็นยังไง

เอรู้ไหมตอนนี้พี่ทำอะไรไม่ถูกแล้ว ยิ่งหลายวันพี่ยิ่งเหมือนคนบ้า เอาแต่นั่งอ่านเรื่องของเอ ดูรูปของเราสองคน นั่งเปิดอ่านข้อความที่เอพิมพ์ไว้ให้พี่ก่อนที่เอจะไป เอจะให้พี่ทำตัวอย่างที่เอบอกได้ยังไงครับ มันพูดง่ายแต่ทำอยากนะครับ

พรุ่งนี้พี่จะไปกรุงเทพแวะไปหาเจ้าโอ๊ต แล้วจะไปหาไอ้ริชชวนกับมันว่าจะขึ้นไปหาหมอทีด้วยกัน เอไม่ต้องกังวลใจหรือคิดมากอะไรนะครับ พี่ไม่ได้ไปบอกโอ๊ตหรือใครทั้งนั้น แค่พี่คิดว่าพี่กับหมอทีมีหลายๆเรื่องที่เราต้องคุยกัน

เรื่องเรียนของพี่ทุกอย่างผ่านไปด้วยดีครับ แต่มันจะดีกว่านี้ถ้าพี่มีเอคอยให้กำลังใจอยู่ใกล้ๆ เอเองก็ต้องดูแลสุขภาพดีๆนะครับ เห็นมีคนบอกมาว่าที่บริสเบนตอนนี้ฝนตกแล้วก็หนาวมาก เอยิ่งเป็นคนขี้หนาวขี้ร้อนกว่าคนอื่นเขาอยู่ เป็นยังไงล่ะหนาวทีนี้ไม่มีพี่ให้กอด ห้ามไปกอดคนอื่นนะครับ หาเสื้อไหมพรมตัวหนาๆมาใส่ ผ้าพันคอด้วย ถุงเท้าถุงมือ แล้วดื่มน้ำอุ่นเยอะๆนะครับ กาแฟก็เบาๆลงบ้าง เปลี่ยนเป็นช็อตโกแลคร้อนดีกว่าครับ

พี่ยังรักและคอยเอเสมอนะครับ พี่จะมาส่งเพลงให้เอฟังทุกวัน
http://www.imeem.com/chittinun/music/i6amNzx1/dan_beam/


                                                                                        21.02     2008/07/24
                                                                                             พี่นิคแฟนเอ

ปล.-ขอบคุณทุกคนที่ยังคอยให้กำลังใจเอกับผมครับ
- นี่เป็นรูปเอล่าสุดที่ผมถ่ายไว้ในมือถือ


[attachment deleted by admin]

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 24-07-2008 21:04:29

เห็นรูปแล้วคิดถึงน้องเอ

สงสารนิคมากๆที่ทำอะไรไม่ได้นอกจากรอเอตอบกลับมาเท่านั้น

 :เฮ้อ: :เฮ้อ:

พี่เป็นกำลังใจให้นิคเข้มแข็งเข้าไว้นะจ๊ะ



         

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: oa_ko ที่ 24-07-2008 21:07:47

ตอนนี้อ่านไป  ยิ้มไป  ร้องไป  เลยแหละ  ขอบอก

ยิ้มให้กับเอและพี่นิค  ที่ทำทุกวันที่ผ่านมาให้มันมีค่าที่สุด

ร้องให้กับเอและพี่นิค ที่ ที่  :m15:  บอกม่ะถูกอ่ะ

และตอนนี้เราก็อยากให้ทั้งคู่ยิ้มเข้าไว้น่ะ    :c5:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: yuiyui ที่ 24-07-2008 21:17:05

 :c5: :c5: :c5: :c5:  ฝากรักไปให้คนไกล
คุณนิค คุณทำดีที่สุดแล้ว เอาใจช่วยเสมอ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 24-07-2008 21:17:51

 :L2:เข้ามาดูความเคลื่อนไหว ของน้องเอกับน้องนิค
 
               น้องนิค ครับ  ถึงขนาดนี้แล้ว ยังไงน้องนิคก็ต้องเข้มแข็งให้มาก ๆ นะครับ อย่าทำให้น้องเอ

เป็นห่วง และไม่สบายใจ ขณะนี้และตอนนี้ น้องนิคต้องทำอะไร อย่างไรก็ได้ที่ให้น้องเอ สบายใจ ยิ้มได้

อย่าให้อารมณ์เศร้า หมอง เข้ามาในจิตใจ ของน้องเอนะครับ แต่อย่างไร พี่ ก็ขอเป็นกำลังใจให้ น้องเอ

ติดต่อน้องนิคบ้าง เพื่อเป็นกำลังใจให้น้องนิค อยู่และสู้กับอะไร ๆ ต่อไป กับภารกิจที่น้องเอ กำชับให้น้องนิค

ทำแทน เป็นกำลังใจให้น้องทั้งสอง นะครับ  และจะคอยตามข่าว ของน้องทั้งสอง ไปเรื่อย ๆ  :L2:

               รักน้องทั้ง 2 คน นะครับ  :กอด1: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: aater ที่ 24-07-2008 21:23:03

 :L2: เป็นกำลังใจให้นิคนะคับ  ผมขอเอาใจช่วยให้ เอ ติดต่อกลับมานิคเร็วๆนะ ผมติดตามทุกวันเลยเรื่องของคุณ2คน  อยากให้เอ นึกถึงความรักที่นิคมีให้ เอ ใช้เวลาของความรักที่มีอยู่ให้คุ้มค่านะคับอย่าปล่อยทิ้งมันไป นะคับ เวลาที่มันผ่านไปไม่สามารถย้อนกับมาแก้ไขอะไรได้ ความรักจะช่วยทั้ง เอและนิคเดินไปด้วยกันฝันผ่าอุปสรรคต่างด้วยกัน  ผมเชื่อในรักแท้ที่นิคมีให้เอ ขอให้สมหวังในรักครั้งคับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Tsukasa999 ที่ 24-07-2008 21:56:10

ถึงคุณเอค่ะ

คุณเอค่ะ อย่าเพิ่งตัดขาดอย่างนี้เลย ถ้ามาอ่านตรงนี้ สิ่งที่คุณกำลังทำอยู่คือทำร้ายทุกคนที่รักคุณโดยไม่รู้ตัว การหนีจากหรือไปสงบใจนั้นต้องจัดการปัญหาทุกอย่างให้ได้โดยไม่ติดใจอะไรอีกนะคะถึงจะสงบได้จริง

ปมตอนนี้คือทุกคนกำลังทรมานกับความจริงที่เป็นอยู่ และคุณยังไม่ได้บอกกล่าวคนที่ควรจะบอกที่สุดในชีวิต คือ แม่ของคุณ

มองกลับกัน อย่าทรมานกับสิ่งที่เกิดขึ้น ... แม้จะใจหายแต่ความจริงก็คือความจริง..เรายอมรับโดยละม่อม  :sad2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 24-07-2008 22:04:05

พี่เอ

ทุกคนรอ พี่ยุนร้า  :m15:

โดยเฉพาะพี่นิค 

รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ   :L2:

เป็นกำลังใจให้พี่ทั้ง สอง คนระค่ะ   :กอด1:

 :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: hasuzz ที่ 24-07-2008 22:07:42

แวะเข้ามาดูความเคลื่อนไหวเสมอค่ะ


จะเดินทาง ก็ระวังตัวด้วยนะคะพี่นิค  :L2:
ระยะทางไม่ใช่น้อยๆ เลยน๊า

เป็นกำลังใจให้พี่นิคเข้มแข็งขึ้นนะคะ



แล้วก็ ... ฝาก  :c5: :c5: :c5: ไปให้คนที่อยู่ไกลด้วยค่ะ
หวังว่าคงได้เข้ามารับกำลังใจที่มีพี่ๆ น้องๆ ส่งให้เสมอน๊า

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Siri_nan ที่ 24-07-2008 22:34:01

 เอจ๊ะ

คิดฮ้อนหลายๆ จ้า :a11: เพิ่งเห็นรูปเต็มของเอนะเนี้ย(เคยเห็นแต่รูปเล็กๆ ง่ะ) แหมน่ารัก น่าฟัดจริงๆ เลย :o8: เจ๊แอบหลงนะเนี้ย
 
 นิคจ๊ะ

สู้สู้นะ  :ped149: ไม่รู้จะบอกอะไรมาก แต่ก็อยากให้นิคทำในสิ่งที่ตัวเองต้องการจริงๆ นะ อย่างน้อยจะได้ไม่ต้องติดค้างกับความรู้สึกของตัวเราเองนะ :pig4:
 

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Normalblue ที่ 24-07-2008 22:41:19

แวะเข้ามาเจาะไข่  aater

แย่มากเลยเจาะไม่ได้ Verification Fail  :serius2: :serius2:

ผมเห็นในรูปล่าสุดของพี่เอแล้ว...  นั่นพี่เอจริงๆ เหรอครับ...  ทำไมพี่ดูไม่จืดเลย...

นัยตาพี่เหมือนเก็บงำอะไรร้ายๆ เอาไว้เบื้องหลังแววตาที่เศร้าสลด หมองหม่น :m15: :m15:
อยากให้พี่เอกลับมาเป็นพี่เอคนเดิมจัง  รู้สึกสังหรณ์ไม่ค่อยดีเลย

อยู่ดีๆ ก็หายใจไม่ค่อยจะสะดวก...  ผมไม่อยากให้มันเป็นลางบอกเหตุ...  พี่เอ...

ช่วยกลับมาตอบเราหน่อยเถอะครับ  ว่ายังสบายดีอยู่  แค่สักนิดก็ยังดี.......

ปล.  พี่นิค...  หลีกเลี่ยงการขับรถตอนดึกๆ หน่อยนะครับ  แล้วหากเหม่อลอยพี่อย่าจับพวงมาลัยเด็ดขาด...  ขอให้พี่ๆ เข้มแข็งครับ  สู้นะ
ผมไปกู้ชาติละ

ปล. ได้อีก...  เจาะไข่สำเร็จ  aater   ไข่คุณเสร็จผมแล้วครับ  :a1: :a1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 24-07-2008 22:53:27

เห็นรูปพี่เอแล้วคิดถึงจังเลยคับ

ไม่อยากให้พี่เอเก็บความทุกข์ไว้คนเดียวเลย


แวะมาคุยกับพวกเราบ้างได้มั้ยคับ    อย่าเงียบหายไปอย่างนี้เลยคับ
พวกเราคิดถึงพี่เอนะคับ

ยังมีกำลังใจจากพวกเราให้พี่เอเสมอคับ :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 24-07-2008 23:01:40

น้องเอ icon ตัวนั้นมันหมายความว่ายังงัย
พี่ใจคอไม่ดีเลย
เหงาเหรอ คิดถึงบ้านเหรอ เป็นอะไรมากรึเปล่า
มีอะไรอย่าเก็บไว้คนเดียวนะ ระบายออกมาบ้าง
ทุกคนที่นี่ให้กำลังใจเออยู่นะ
เป็นห่วง ดูแลตัวเองด้วย
 :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: nOn†ღ ที่ 24-07-2008 23:05:24

อ้างจาก: Nick_fAn-A ที่ 24-07-2008 20:51:33  

เอที่รักของพี่

วันนี้พี่ไม่ได้ไปไหนเลย นั่งอ่านเรื่องที่เอเขียนไปมาหลายรอบ พี่เพิ่งเข้าใจว่าทำไมเอถึงอยากจะเขียนมันนัก แล้วพี่ก็เข้าใจมันมากกว่าเดิมเมื่อพี่ได้อ่านเรื่องเก่งกับตี๋ที่เออยากให้พี่อ่าน พี่อ่านไปนั่งดูรูปเอที่พี่ถ่ายไว้ล่าสุดในโทรศัพท์ พี่เพิ่งสังเกตจริงๆว่าเอดูซีดไปเยอะ ดูเหมือนคนที่เหนื่อยเพลียตลอดเวลา ทำไมพี่ไม่เคยเฉลียวใจตรงนี้บ้างเลย

เอครับ เอจำข้อตกลงที่พี่ขอเอได้ไหมครับ ถ้าไม่ได้เอกลับไปอ่านบทที่ 25 หน้า 41 ข้อตกลงที่ 4 กับข้อที่ 5 นะครับ ที่พี่เคยขอเอไว้ว่ามีอะไรให้บอกพี่ทุกเรื่อง ห้ามปิดบัง กับให้เอบอกรักพี่ทุกวัน เอทำผิดสัญญาทั้งสองข้อเลยนะครับ พี่มาทวงคำสัญญาครับ พี่รู้ว่าเอต้องเข้ามาอ่านในบอร์ดนี้แน่ๆ ถึงเอจะไม่โทรหาพี่ ไม่ส่งเมล์หาพี่ อย่างน้อยเอติดต่อผ่านพี่ทางนี้ก็ยังดี ให้พี่ได้รู้บ้างว่าตอนนี้เอเป็นยังไง

เอรู้ไหมตอนนี้พี่ทำอะไรไม่ถูกแล้ว ยิ่งหลายวันพี่ยิ่งเหมือนคนบ้า เอาแต่นั่งอ่านเรื่องของเอ ดูรูปของเราสองคน นั่งเปิดอ่านข้อความที่เอพิมพ์ไว้ให้พี่ก่อนที่เอจะไป เอจะให้พี่ทำตัวอย่างที่เอบอกได้ยังไงครับ มันพูดง่ายแต่ทำอยากนะครับ

พรุ่งนี้พี่จะไปกรุงเทพแวะไปหาเจ้าโอ๊ต แล้วจะไปหาไอ้ริชชวนกับมันว่าจะขึ้นไปหาหมอทีด้วยกัน เอไม่ต้องกังวลใจหรือคิดมากอะไรนะครับ พี่ไม่ได้ไปบอกโอ๊ตหรือใครทั้งนั้น แค่พี่คิดว่าพี่กับหมอทีมีหลายๆเรื่องที่เราต้องคุยกัน

เรื่องเรียนของพี่ทุกอย่างผ่านไปด้วยดีครับ แต่มันจะดีกว่านี้ถ้าพี่มีเอคอยให้กำลังใจอยู่ใกล้ๆ เอเองก็ต้องดูแลสุขภาพดีๆนะครับ เห็นมีคนบอกมาว่าที่บริสเบนตอนนี้ฝนตกแล้วก็หนาวมาก เอยิ่งเป็นคนขี้หนาวขี้ร้อนกว่าคนอื่นเขาอยู่ เป็นยังไงล่ะหนาวทีนี้ไม่มีพี่ให้กอด ห้ามไปกอดคนอื่นนะครับ หาเสื้อไหมพรมตัวหนาๆมาใส่ ผ้าพันคอด้วย ถุงเท้าถุงมือ แล้วดื่มน้ำอุ่นเยอะๆนะครับ กาแฟก็เบาๆลงบ้าง เปลี่ยนเป็นช็อตโกแลคร้อนดีกว่าครับ

พี่ยังรักและคอยเอเสมอนะครับ พี่จะมาส่งเพลงให้เอฟังทุกวัน
http://www.imeem.com/chittinun/music/i6amNzx1/dan_beam/


                                                                                        21.02     2008/07/24
                                                                                             พี่นิคแฟนเอ

ปล.-ขอบคุณทุกคนที่ยังคอยให้กำลังใจเอกับผมครับ
- นี่เป็นรูปเอล่าสุดที่ผมถ่ายไว้ในมือถือ

(http://img169.imageshack.us/img169/5896/loveaeb0.jpg)

ขออภัยแฟนคลับทั้งหลายด้วยนะ มีรูปมาฝากเหมือนกัน
(http://img139.imageshack.us/img139/6893/j2eu7.jpg)

(http://img169.imageshack.us/img169/6052/10302393zv0.jpg)

(http://img139.imageshack.us/img139/9687/j3ra1.jpg)

มีอีกหลายรูป เอาลิงค์มาฝาก http://knowlet.spaces.live.com/photos/cns!96C9B150363A1721!107/

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: astral ที่ 24-07-2008 23:18:23

 :m32:

 :m32: :m32:

 :m32: :m32: :m32:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: M@nfaNG ที่ 24-07-2008 23:20:45

มาเป็นกำลังใจให้กับทั้งคู่ค่ะ  :a1:
แต่ว่า......รูปของเอกับรูป....ข้างบน...มันนนนนน....ยังไง :a5: :a5: :a5:
มันเหมือนนนน o2 รึไม่ใช่....รึใช่....รึไง.....รึตรูแก่ตาลายยยยยย

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: bellary ที่ 24-07-2008 23:33:40

 :m4:วันนี้ได้ดูรูปคนหล่อด้วยอ่ะ  :m1:

 :oni3: :oni3: :oni3: จงรีบเข้ามา จงรีบเข้ามา   :oni3: :oni3: :oni3:


ทุกคนรออยู่   พี่นิคก็รอ   อย่าพลุบๆโผล่ๆเลย   รีบมาได้แล้ว




 :oni1: :oni1: :oni1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: แก้ว ที่ 24-07-2008 23:54:00

แก้วคิดว่า น้องเอคงไม่อยากให้กระทู้(นี้)ของน้องเอมีแต่ความเศร้า
แก้วขอไม่ใช้อีโมเศร้า ๆ นะคะ

 :m1: ชื่นชมความรักของพี่นิคที่ให้แก่น้องเอค่ะ

เป็นกำลังใจให้พี่นิคและน้องเอนะคะ  :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: vvoonsen ที่ 24-07-2008 23:54:12

งง :a5:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: pupper ที่ 25-07-2008 00:07:22

เห็นไหมครับ ทุกคนเขาคิดถึงพี่เอกันหมดเลย แสดงตัวหน่อยเหอะครับ ที่นี่เขาเป็นห่วงกันมาก โดยเฉพาะพี่นิคนะครับ ห่วงจนทำอะไรแทบไม่ถูกแล้ว ตอบมาบ้างก็ยังดีนะครับ แล้วที่สำคัญอากาศทางนั้นต่างจากบ้านเราเยอะ ต้องรักษาสุขภาพมากๆนะครับ ยิ่งไม่สบายง่ายๆอยู่แล้ว แค่วันนี้ได้เห็นพี่เอออนพี่นิคเขาดีใจใหญ่ บอกไปทั่วหมด ดีใจจนน้ำตาไหลเลยนะครับ พี่นิครักพี่เอมากนะครับ และคนในนี้ทุกๆคนก็รักพี่เอกันทุกคนนะครับ ขอให้อดทนและเข้มแข็ง สู้ต่อไปนะครับ พี่เอทำได้ดีแล้วนะครับ เป็นกำลังใจให้ เป็นห่วงนะครับ ถึงแม้ไม่ตอบแต่ก็ยังได้เห็นออนแค่นี้ก็สบายใจแล้วครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: pajaa ที่ 25-07-2008 00:18:31

คล้ายคนที่พี่เตอิ้ง ใช้เป็นรูปประกอบ ในเรื่องบ้านพักอลเวง เลยอ่ะ
น่าจะเป็น โค้ก นะ ถ้าจำไม่ผิด  :m23:

เจอหล่ะ ขออนุญาตเอามาลงนะคับ

อ้างจาก: b|ueBoYhUb ที่ 16-11-2006 18:55:36  

ผู้รับบท(จิ้นเอาเองแต่ผู้เดียวในประเทศไทย)
.
.

มีช่วงที่ผมลงเรื่องใหม่ๆ จะสังเกตได้ว่า จะพยายามเขียนต่อท้ายไว้เสมอว่า บุคคลที่เอารูปมาลงม่ะได้
เกี่ยวข้องอะไรกับเนื้อเรื่องแต่อย่างใด แต่ก็มีเพื่อนๆบางคนเข้าใจผิด คิดว่าผมช่างกล้าเอารูปมาลงซะงั้น
โหย ผมอ่ะปลื้มไปสามคืนแต่ก็ต้องรีบมาไขข้อข้องใจอยู่เนืองๆ หุหุ
(เรียงลำดับจากซ้ายไปขวา)

(http://stayingpower.exteen.com/images/a1.jpg)
(http://img213.imageshack.us/img213/3194/holy2qm8un8.jpg)
.



ปริ้นซ์ -------> แชมป์ วศิษฏ์ ผ่องโสภา
ถ้าจะบอกว่าคนที่ผมนึกถึงหลังจากที่มาเขียนบ้านพักฯในเวอร์ชั่นบอร์ดปาล์มแล้ว ผมก็ไม่เคย
คิดถึงคนอื่นเลยนอกจากน้องแชมป์คนนี้คับ ออกจาปลื้มมากมาย แล้วก็ตลอดเวลา 5 ภาคที่ผ่าน
มา เวลาผมเขียนทุกครั้งไอ้แชมป์เป็นคนเดียวที่ถูกวางตัวให้เป็นปริ้นตลอดมา ไม่เคยเปลี่ยนเป็น
คนอื่นเลยจริงๆคับ (อีกอย่างไม่ดันน้องโรงเรียนตัวเอง แล้วจะดันใคร ถึงแม้จะโดนแซวว่าโง่ แล้วก็ทำตัว
ไม่ค่อยดีก็เหอะ หุหุ)

.


โค้ก ----------> ??? (เด็กตปท.)
ร่าเริง มองโลกในแง่ดี แล้วก็จิตใจมั่นคง ตาแป๋ว ยิ้มง่าย แล้วจะหาบุคลิกแบบไอ้โค้กได้ที่ไหน(วะ)
แต่ก็ดูเหมือนจะหาไม่ยากเหมือนที่คิด เพราะอยู่ๆหนุ่มผู้มาจากประเทศบลาๆๆ(จำชื่อม่ะได้ว่าอะไร
ประเทศอะไร) ก็ดูเหมือนจะเหมาะเหม็งซะจริงๆ แถมยังเป็นถึง เน็ตไอดอลซะด้วย ทำให้หารูปต่างๆ
ได้ไม่อยากเย็นอะไรนัก ทำให้คนที่มารับบทไอ้โค้กนี้เป็นไปได้ตามที่คาดหวังไว้พอสมควร
.


โอ้ต ----------> ???
โอ้ตเป็นตัวนึงที่เปลี่ยน(รูป)มาแล้วหลายคนเหมือนกันคับ จนมาเจอะเอาเข้ากับหนุ่มน้อยคนนี้
ซึ่งก็ไม่รู้ว่าเป็นครายยยย ... หลายคนคงจะมีภาพของโอ้ตในความคิดของตัวเองอยู่แล้ว บุคลิก
ของโอ้ตที่มีในเรื่อง จึงทำให้ผมต้องพบอุปสรรคในการหาต้นแบบซะจริงๆ -_-‘’
.


นิค -------------> ???
ถ้าสังเกตดีๆ บุคลิกของนิคกะคิว จะดูคล้ายๆกันมาก (นั่นคือออกจะเถื่อนๆเหมือนกัน) ขี้เล่น
เป็นกันเอง สุดท้ายก็ลองเปลี่ยนไปเปลี่ยนมา แล้วก็คว้ามาได้อีก 1 หนุ่ม ซึ่งผมก็ไม่รู้จักว่าเป็นใคร
แต่เห็นว่าน่ารัก น่าถีบดี บทของนิค ก็คงโอฯล่ะ
.


ซัง --------------> ว่าน รัชชุ สุระจำรัส
โอ้ววว... พระเจ้าจอร์จ หลังจากที่ผมงมมานาน จนมาได้ดูหนังเรื่อง ซีซั่นเช้น ซัง หนุ่มน้อยที่แสนดี
ดูดี มีมารยาท ใส่เหล็กดัดฟัน หัวเกรียนๆ ตี๋ๆ ขาวๆ ไม่หล่อมากแต่ก็มีเสน่ห์ ก็เจอจนได้ แทบเหมือน
กับจะแกะบล็อกออกมาเลยทีเดียว น้องว่าน เด็กม.5 นักบาสฯโรงเรียนสาธิตปทุมวันคนนี้นี่เองงงงงงง
เลยได้ใจผมไปเต็มๆ
.


คิว --------------> ???
เน็ตไอดอลอีกคนที่หามาได้หลังจากที่ได้น้องว่านมารับบทซัง และก็เป็นบุคคลที่หารูปได้ยาก
อีกเช่นกัน จนเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาหลายรอบ (จนบัดนี้จะยังไม่ค่อยพอใจ) ในที่สุด ก็มาลงท้าย
ที่หนุ่มน้อยคนนี้ ที่ดูท่าทางก็ไม่ได้เถื่อนอะไรมากเท่าที่คิด (เอาน่า แพ้ความหล่อ กร๊ากกก)

อาจจะแค่หน้าคล้าย ถ้าเป็นพี่เอจริงก็.... น่ารักคับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: madamkung ที่ 25-07-2008 00:21:51

แวะมาตามนน  :m32:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: G_wa ที่ 25-07-2008 00:38:00

^
^
^
 o7 o7

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวū
เริ่มหัวข้อโดย: Mint ที่ 25-07-2008 00:49:08

^
^
^
^
 o7  o7  me too

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: PakBeob ที่ 25-07-2008 02:28:20

อ๊ะ น้องเจไจเคน... :a5:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: MikikOoJunG ที่ 25-07-2008 02:30:17

สวัสดีคะ พี่เอ หนูติดตามนิยายของพี่เอมาจาก เด็กดีคะ
(แหงะ แทนตัวเองว่าหนูแล้วรู้สึกแปลกๆจัง เหมือนเด็กๆเลย หิหิ  :m13:)

ตอนแรกที่อ่านเรื่องที่พี่เขียน อ่านแล้วเกิดความประทับใจมากเลยค่ะ
แล้วก็สนุกมาก อ่านไปหัวเราะไป (นั่งยิ้มๆ ขำๆ กับตัวเอง)
แล้วก็เกิดความรู้สึกว่าแบบ....ความรักแบบนี้เกิดขึ้นได้ อย่างไรนะ
ยิ่งตามมาที่เล้า ได้เห็นที่พี่เขียน ที่พี่บอก แล้วยิ่งเกิดความรู้สึกประทับใจมากยิ่งขึ้นอีก

ไม่คิดว่าความรักที่พี่นิคกับพี่เอ มีให้กันจะยาวนาน ถึง7 ปี
คิดแล้วก็อยากมีความรักแบบนี้บ้าง เหมือนกัน  :m1:
 
เรื่องความรัก หนูว่ามันก็เกิดขึ้นได้กับทุกคนนะคะ
ความรักมันไม่แบ่งแยกอยู่แล้ว แล้วหนูว่าความรักระหว่าง พี่นิคกับพี่เอ
เป็นรักที่จริงใจ มากเลยค่ะ หายากนะคะ คนที่จะรักเราจริงแบบนี้....

จากที่พี่เขียนหนูก็รู้สึกได้แหละว่า พี่ๆผ่านอุปสรรคกันมามาก แต่พี่ทั้ง 2 คนก็ผ่านมันไปได้ด้วยดี
พี่ทั้ง 2 คนพยายามกันมามากแล้วนะคะ ยิ่งได้อ่านข้อความที่พี่บอกความในใจ
ก็ยิ่งเห็นถึงความรักแล้วความเอาใจใส่ของพี่ทั้ง 2 คนมากยิ่งขึ้น

พาสแรกที่อ่านหนูอ่านแล้วมีความสุขมากๆเลย อวยพรให้พี่ทั้ง 2 คนรักกันไปนานๆ
อยากให้พี่มีความสุขมากๆ คอยเชียร์พี่นิคกับพี่เอตลอดเลย แต่ยิ่งอ่านก็ยิ่งเข้าใจปัญหา
พี่นิคกับพี่เอต่งคนก็ต่างมีภาระที่ต้องรับผิดชอบ ทั้งเรื่องทางบ้านแล้วก็ทางสังคม
แต่หนูก็อยากเอาใจช่วยให้พี่นิคกับพี่เอ ผ่านพ้นอุปสรรคไปได้ ด้วยดี

แต่พอมาอ่านพาสจบ หนูช็อคไปเลยคะ ตอนแรกที่พี่เอบอกแค่ว่าจะไปต่างประเทศแล้วหายไป
หนูก็คิดว่าพี่ทั้ง 2 คนคงเจ็บปวดมาก ก็ยังไม่อยากให้พี่เอคิดมาก
แล้วก็ไม่อยากให้พี่เอหายจากไปพี่นิคไปเฉยๆ
แต่พอมารู้ว่าพี่เอเป็นโรคร้าย หนูอึ้งเลย ไม่อยากให้เป็นเรื่องจริง
ตอนที่อ่านพาสจบ น้ำตาหนูไหลออกมาเลย ทั้งที่เริ่มเรื่อง
มาอย่างมีความสุขแล้ว แต่ทำไมถึงให้เรื่องนี้จบแบบเศร้าๆ ละคะ

เวลาที่เหลืออยู่ พี่เอน่าจะมีความสุขกับมันมากกว่า แล้วทำไมพี่เอถึงบอกเลิกกับพี่นิคละคะ ???
พี่เอก็ต้องเก็บความเศร้า แล้วก็ควาทุกข์แบบนี้จนจากไป หรอคะ พี่น่าจะเก็บควาทรงจำที่ดี
แล้วก็ตักตวงความสุขเอาไว้มากๆ  หนูอยากให้พี่เอมีความสุขมากๆ
ไม่อยากให้พี่ต้องเศร้าแล้วก็เสียใจอีก แล้วการที่พี่เอบอกเลิกพี่นิค พี่นิคเองก็เสียใจมาก
ทั้งที่รักกันมามากขนาดนี้แล้วแท้ๆ ไม่น่าจะให้มานจบลงง่ายๆ

หนูก็เป็นกำลังใจให้พี่เอนะคะ ขอให้มีปาฎิหารย์ให้พี่เอหายป่วยจากโรคเนื้อร้าย
แล้วก็กลับมาเมืองไทย กลับมาใช้ชีวิตอย่างมีความสุข อยู่กับคนที่พี่รัก
ถึงแม้โอกาสจะเหลือน้อย แต่มันก็ไม่ได้เป็น 0 นี่คะ
หนูเชื่อว่าถ้าเราสู้แล้วก็มีกำลังใจที่ดี เรื่องร้ายๆก็ต้องผ่านพ้นไปได้ค่ะ
พี่เอเข้มแข็งเข้าไว้นะคะ เวลามีปัญหาอย่าเก็บไปคิดคนเดียว
ต้องหาคนช่วยแก้ปัญหานะคะ มีพี่นิคอยู่ทั้งคน พี่นิคต้องช่วยพี่เออยู่แล้ว ^^
แล้วก็ดูแลรักษาสุขภาพด้วยนะคะ พักผ่อนเยอะๆ ห้ามคิดมากเด็ดขาดเลยนร๊า ><

เป็นกำลังใจให้พี่เอกับพี่นิคเสมอนะคะ ประทับใจในความรักของ พี่ทั้ง 2 คนมากๆเลย
สู้ๆ นะคะ อย่าย่อมแพ้ง่ายๆ  พี่นิคก็ดูแลรักษาสุขภาพด้วย ระวังจะล้มป่วยไปอีกคนนะคะ
:L2:  :L1: << แจกดอกไม้จะได้สดชื่น อิอิ :m1:


ปล.พี่เอตากแดดบ้างรึเปล่าเนี่ย???(อิจฉาในความขาว งะ o7)


 

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: uuro ที่ 25-07-2008 03:13:18

โอ้ว เห็นรูปครั้งนึงตอนใส่ชุดครุย ก็ว่าน่ารักมากแล้ว มาเห็นเต็มๆนี่โห เด็กมันหน้าตาดีฟ่ะ แบบนี้ดิ ถึงว่าเสน่ห์แรงโคต นิคนี่โชคดี    เจงๆ เอาหล่ะมาอธิฐานให้น้องเอแข็งแรงน่ารักสดใสกลับมาเป็นขวัญใจชาวเล้าโดยไว ไม่ยอมกลับเอง เห็นทีต้องส่งน้องหมาไปชิงตัวน้องแมวกลับมาซะแว้ว ฮิ้ว o13

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: JoJo ที่ 25-07-2008 07:42:12

ขอบคุณนิคที่เอารูปมาให้ดูค่ะ  เพิ่งเคยเห็นรูปน้องเอ  ยิ้มได้น่ารักน่ากอดมากกกก ><  มิน่าล่ะนิคถึงอยากแหกกฏข้อ 3 บ่อยๆ อิอิ ^^

อ้างจาก: Nick_fAn-A ที่ 24-07-2008 20:51:33  

เอรู้ไหมตอนนี้พี่ทำอะไรไม่ถูกแล้ว ยิ่งหลายวันพี่ยิ่งเหมือนคนบ้า เอาแต่นั่งอ่านเรื่องของเอ ดูรูปของเราสองคน นั่งเปิดอ่านข้อความที่เอพิมพ์ไว้ให้พี่ก่อนที่เอจะไป เอจะให้พี่ทำตัวอย่างที่เอบอกได้ยังไงครับ มันพูดง่ายแต่ทำอยากนะครับ

พรุ่งนี้พี่จะไปกรุงเทพแวะไปหาเจ้าโอ๊ต แล้วจะไปหาไอ้ริชชวนกับมันว่าจะขึ้นไปหาหมอทีด้วยกัน เอไม่ต้องกังวลใจหรือคิดมากอะไรนะครับ พี่ไม่ได้ไปบอกโอ๊ตหรือใครทั้งนั้น แค่พี่คิดว่าพี่กับหมอทีมีหลายๆเรื่องที่เราต้องคุยกัน

น้องเอจ๊ะ ทุกคนยังคิดถึงและรอเราอยู่เสมอ อย่างน้อยก็อยากรู้ข่าวคราวของเอ รักษาตัวด้วย   :กอด1:

นิคเดินทางโดยสวัสดิภาพนะ ได้คุยกับหมอทีแล้วหวังว่าคงสบายใจขึ้น

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: thomaskung ที่ 25-07-2008 09:39:42

- -"
ตอนที่คุณเอเค้าเอารูปมาโพสครั้งแรกนั้น
นึกว่าเค้าเอารูปของดาราไต้หวันมาลง
จนกระทั่งคุณเอเค้าเอารูปใส่ชุดครุยมาให้ดู
ถึงรู้ว่าเค้าเหมือนมากจริงๆ
แต่มีจุดสังเกตตรงนึงที่ปากนะ
ตาดาราไต้หวันคนนั้นอะจะชอบทำปากมุบมิบเบี้ยวๆ ตอนถ่ายรูป

หากว่าปาฏิหาริย์มีจริง ขอให้เกิดขึ้นกับคุณเอด้วยเถอะนะครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: M@nfaNG ที่ 25-07-2008 10:27:10

อ้างจาก: cj ที่ 24-07-2008 23:05:24  

อ้างจาก: Nick_fAn-A ที่ 24-07-2008 20:51:33  

เอที่รักของพี่

วันนี้พี่ไม่ได้ไปไหนเลย นั่งอ่านเรื่องที่เอเขียนไปมาหลายรอบ พี่เพิ่งเข้าใจว่าทำไมเอถึงอยากจะเขียนมันนัก แล้วพี่ก็เข้าใจมันมากกว่าเดิมเมื่อพี่ได้อ่านเรื่องเก่งกับตี๋ที่เออยากให้พี่อ่าน พี่อ่านไปนั่งดูรูปเอที่พี่ถ่ายไว้ล่าสุดในโทรศัพท์ พี่เพิ่งสังเกตจริงๆว่าเอดูซีดไปเยอะ ดูเหมือนคนที่เหนื่อยเพลียตลอดเวลา ทำไมพี่ไม่เคยเฉลียวใจตรงนี้บ้างเลย

เอครับ เอจำข้อตกลงที่พี่ขอเอได้ไหมครับ ถ้าไม่ได้เอกลับไปอ่านบทที่ 25 หน้า 41 ข้อตกลงที่ 4 กับข้อที่ 5 นะครับ ที่พี่เคยขอเอไว้ว่ามีอะไรให้บอกพี่ทุกเรื่อง ห้ามปิดบัง กับให้เอบอกรักพี่ทุกวัน เอทำผิดสัญญาทั้งสองข้อเลยนะครับ พี่มาทวงคำสัญญาครับ พี่รู้ว่าเอต้องเข้ามาอ่านในบอร์ดนี้แน่ๆ ถึงเอจะไม่โทรหาพี่ ไม่ส่งเมล์หาพี่ อย่างน้อยเอติดต่อผ่านพี่ทางนี้ก็ยังดี ให้พี่ได้รู้บ้างว่าตอนนี้เอเป็นยังไง

เอรู้ไหมตอนนี้พี่ทำอะไรไม่ถูกแล้ว ยิ่งหลายวันพี่ยิ่งเหมือนคนบ้า เอาแต่นั่งอ่านเรื่องของเอ ดูรูปของเราสองคน นั่งเปิดอ่านข้อความที่เอพิมพ์ไว้ให้พี่ก่อนที่เอจะไป เอจะให้พี่ทำตัวอย่างที่เอบอกได้ยังไงครับ มันพูดง่ายแต่ทำอยากนะครับ

พรุ่งนี้พี่จะไปกรุงเทพแวะไปหาเจ้าโอ๊ต แล้วจะไปหาไอ้ริชชวนกับมันว่าจะขึ้นไปหาหมอทีด้วยกัน เอไม่ต้องกังวลใจหรือคิดมากอะไรนะครับ พี่ไม่ได้ไปบอกโอ๊ตหรือใครทั้งนั้น แค่พี่คิดว่าพี่กับหมอทีมีหลายๆเรื่องที่เราต้องคุยกัน

เรื่องเรียนของพี่ทุกอย่างผ่านไปด้วยดีครับ แต่มันจะดีกว่านี้ถ้าพี่มีเอคอยให้กำลังใจอยู่ใกล้ๆ เอเองก็ต้องดูแลสุขภาพดีๆนะครับ เห็นมีคนบอกมาว่าที่บริสเบนตอนนี้ฝนตกแล้วก็หนาวมาก เอยิ่งเป็นคนขี้หนาวขี้ร้อนกว่าคนอื่นเขาอยู่ เป็นยังไงล่ะหนาวทีนี้ไม่มีพี่ให้กอด ห้ามไปกอดคนอื่นนะครับ หาเสื้อไหมพรมตัวหนาๆมาใส่ ผ้าพันคอด้วย ถุงเท้าถุงมือ แล้วดื่มน้ำอุ่นเยอะๆนะครับ กาแฟก็เบาๆลงบ้าง เปลี่ยนเป็นช็อตโกแลคร้อนดีกว่าครับ

พี่ยังรักและคอยเอเสมอนะครับ พี่จะมาส่งเพลงให้เอฟังทุกวัน
http://www.imeem.com/chittinun/music/i6amNzx1/dan_beam/


                                                                                        21.02     2008/07/24
                                                                                             พี่นิคแฟนเอ

ปล.-ขอบคุณทุกคนที่ยังคอยให้กำลังใจเอกับผมครับ
- นี่เป็นรูปเอล่าสุดที่ผมถ่ายไว้ในมือถือ

(http://img169.imageshack.us/img169/5896/loveaeb0.jpg)

ขออภัยแฟนคลับทั้งหลายด้วยนะ มีรูปมาฝากเหมือนกัน
(http://img139.imageshack.us/img139/6893/j2eu7.jpg)

(http://img169.imageshack.us/img169/6052/10302393zv0.jpg)

(http://img139.imageshack.us/img139/9687/j3ra1.jpg)

มีอีกหลายรูป เอาลิงค์มาฝาก http://knowlet.spaces.live.com/photos/cns!96C9B150363A1721!107/

ก็ยังสงสัยอยู่ดี  o2รูปเอ กะรูปที่คุณcj เอามาลงคนเดียวกันรึเปล่าค่ะ แต่ที่เอามาลงเป็นดาราไต้หวันนี่น่า ตกลงเอเป็นดารา....หรือเอเป็นคนไต้หวัน...หรือไง...หรือคนละคน...อยากให้เอารูปชุดครุยมาลงอีกทีค่ะ   อยากจะเห็นอีกครั้งนึง....แต่ไม่ว่าจะยังไงหน้าตาเอน่ารักมากๆเลย.....ไปเป็นดาราได้เลยนะค่ะเนี่ย....มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ

อย่าหายตัวไปเลยค่ะยังไงก็มาตอบไขข้อข้องใจเรื่องรูปหน่อย  ไหนๆก็เอารูปมาลงแล้วนี่นา คนอ่านเรื่องก็คงอยากจะรู้ รอคอยกันอยู่มากมาย o7

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 25-07-2008 10:34:07

สวัสดีครับ ผมนิคครับ

เมื่อวานนี้ตอนสามทุ่มกว่าๆ ผมออนmsnอยู่ แล้วเอเขาก็ออนเข้ามาครับ ไม่ทันได้ทักเอเขาก็ออกไป
แล้วก็เข้ามาใหม่ออกไป เป็นอย่างนี้สามครั้ง แค่ครั้งแรกที่เอเขาออนผมดีใจตื่นเต้นมากจนน้ำตาไหล
ไม่มีคำพูดอะไรอะไรในตอนนั้น แค่นี้ผมก็ดีใจมากแล้วครับ

เอครับ พี่ขอบคุณนะครับที่เอยังพอส่งสัญญาณอะไรบางอย่างมาให้พี่รับรู้บ้าง
วันนี้พี่มาส่งเพลงให้เอฟังเร็วหน่อยนะครับ เดี๋ยวพี่จะต้องเดินทาง เอฟังเพลงที่พี่ส่งให้นะครับ
http://www.imeem.com/people/k20XoC/music/ZYCbFG70/danbeam_by_danbeam/
ให้เอรู้นะครับว่าไม่มีวันไหนที่พี่ไม่คิดถึงเอเลยครับ



ปล.รูปที่คุณมาpostต่อ ไม่ใช่เอครับ เอเขาหน้าจะคล้ายๆคนนี้ครับ ลองดูภาพนี้ซิครับ ยิ่งเหมือน แต่เอของผมน่ารักกว่าครับ ดูดีๆซิครับ เอเขาจะไม่ยิ้มที่มุมปากครับ ตาเอจะหวานกว่าด้วย ภาพนี้เมื่อสี่เดือนก่อนผมถ่ายไว้ในมือถือตอนที่เอเขาไปงานแต่งญาติครับ

[attachment deleted by admin]

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวū
เริ่มหัวข้อโดย: yuiyui ที่ 25-07-2008 10:36:38

 :m1: :m1: :m1: เห็นรูปน้องเอตอนอายุ 21 แล้วน่ารักจริง ๆ เลย ถึงว่ามีคนเข้าใจผิดว่าเป็นดารา :o8:
คนน่ารักอย่างนี้ อย่าใจแข็งมากนะจ๊ะ รูปเอแต่ก่อนแล้วดูสดใสมาก แต่รูปที่นิดถ่ายดูเศร้ายังไงไม่รู้
อยากให้กลับไปเป็นเหมือนเดิมอย่าเก็บอะไรไว้ในใจ เห็นแล้วอยาก :กอด1:จังเลย

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: aater ที่ 25-07-2008 11:02:53

เป็นกำลังให้นิค อีกครั้ง ให้นิคกับเอ ได้กลับมาพบกันรักกันเหมื่อนเดิมซึ่งหลายๆคนที่เข้ามาอ่านเขาก็คงคิดเหมื่อนกับผมแน่เลย  อยากให้เอเข้ามาอ่านในนี้บ้างจะได้รู้ว่านิครัก เอ มาก แค่ไหน และทุกๆคนต่างก็เป็นกำลังให้ทั้ง นิคและเอ ก้าวพ้นอุปสรรคได้ อยากให้เอ เชื่อในรักแท้ที่อยู่ให้ตัวนิค รักที่จะพาเอและนิคก้าวพ้นสิ่งต่างๆไปด้วยกัน ในเวลาที่เราอ่อนแรงยังมีมือของคนที่เรารักจับมือของเราเพื่อที่จะเดินไปด้วยก้น หลายๆคนต่างค้นหาที่จะเจอรักแท้แต่น้อยนักที่จะได้เจอรักแท้ เมื่อ เอได้เจอรกแท้ที่มีอยู่ในตัวนิคแล้วทำไมเอ ต้องหนีไปละ  ยังไงก็เอาใจช่วยนะคับ ขอให้นิคสู้ๆๆๆๆกับรักในครั้งนี้  :กอด1: :L2: :L1: :c5: ให้สิ่งต่างๆที่นิทำให้เอจงส่งให้เอได้รับความรู้สึกเหล่านี้บ้าง

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: boboaje ที่ 25-07-2008 11:19:00

ยิ่งเห็นรูปยิ่งคิดถึงอ่ะ เอเข้ามาอ่านใช่ป่ะ

คิดถึงเอนะ ร้องไห้เลยนะเพราะเอแท้ๆ รู้สึกผิดก็เข้ามาซะดีดี

แล้วจะยกโทษให้นะ ตอนนี้กรุงเทพฯ อากาศดีนะเราว่า

เห็นพี่นิคบอกว่าจะมากรุงเทพฯมาหาพี่หมอที เสียดายจังอ่ะ

ตอนนั้นไม่ได้คุยกะเอ(MSN)อดรู้เลยว่าพี่หมอทีอยุ่รพ.อะไร

ไม่ต้องห่วงนะเดี๋ยวดูแลให้  พี่นิคเอารูปเอมาให้ดูแล้วบอกว่าดูซีดๆ

แต่เราว่าเอน่ารักนะ(ยกหางกันเองวุ๊ยย) มีหลายคนเอารูปมาลงด้วยนะ

รูปที่เค้าน่าตาคล้ายเออ่ะ ยังไม่มีใครแยกรูปเอกะคนนั้นออกเลย

แต่เห็นพี่นิคบอกว่าไม่ใช่อ่ะ งงเหมือนกันแต่เอน่ารักกว่าพี่นิคบอก

ตอนเราเห็นเราก็ว่าเหมือนกันมากนะ เอดูแลสุขภาพนะ เห็นว่าที่นั้นอากาศเย็นมาก

ใส่เสื้อหนาๆ นะ สวมถุงเท้าด้วยนะอากาศเย็นๆถ้าเท้าเย็นจะหนาวมากเลยล่ะ

ถุงมือด้วยอย่าลืมล่ะ ฝนตกด้วยนี่เน้อ เราไม่ได้รู้เองหรอกนะว่าอากาศที่นั้นเป็นไง

ไม่เคยไปเลยจะรู้ได้ไง แต่เห็นคุณnoki บอกอ่ะเลยจำเค้ามาห่วงนะ

พยายามเข้านะเอ ทุกคนที่เมืองไทยเป็นห่วงนะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: nOn†ღ ที่ 25-07-2008 11:26:35

(http://img57.imageshack.us/img57/4197/89701278tw0.gif)

ขอมาอีกครั้งนะคะ พอดีไปเสิร์ชเล่น ๆ เห็นภาพก้อแค่สงสัย
ภาพเอนี่เสิร์ชจากกูเกิ้ลธรรมดา ๆ อ่ะคะ

ไม่ได้มีเจตนาจะว่าคุณว่าโกหกหลอกลวงอาราย

ขอให้สมหวังในสิ่งที่คุณต้องการไวๆ นะคะ
 
ยังไงก้อขอโทษละกัน ถ้าเกิดเป็นคนละคนกัน

อ้อ เอามาจากลิ้งค์เนี่ยอ่ะคะ ว่าง ๆ ก้อไปดูกันนะคะ
เอารูปแฟนคุณนิคไปลงไม่รู้ขออนุญาตกันรึยัง

http://forums.popcornfor2.com/index.php?s=a700229115fbc9d6d5ecc0cc95df55c5&showtopic=46411&st=200&p=8779505&#entry8779505



อ้าว เพิ่งเห็นว่ามาลงอีกรูป

(http://img520.imageshack.us/img520/9269/j1tm2.gif)

นี่ลิ้งค์เว็บค่ะ http://www.dek-d.com/board/view.php?id=782037

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: M@nfaNG ที่ 25-07-2008 11:38:22

 :a6: :a6: :a6:
ไม่ได้คิดว่าตัวเองฉลาด สายตาสั้นก็จริง แต่ใช้สมองน้อยๆดูยังไงก็รูปเดียวกัน
รึว่าไง.....รึยังไง.....รึต้องไปตัดแว่นใหม่....สงสัยถึงเวลา
ปวดหัว....ไปทำงานดีกว่า   :serius2: :serius2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: fc_uk ที่ 25-07-2008 11:49:06

ก้อหน้าเหมือนกันดี

ทำไมไม่ติดต่อไปที่Modelingดาราไต้หวันคนนั้นเลยล่ะ ว่ารูปเค้าเปล่า  o13

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: BABY_CHICK ที่ 25-07-2008 11:49:26

ว่าจะไม่เข้ามาครับ แต่อดไม่ได้
เมื่อกี้ รีบกลับมาเปิดคอมที่บ้าน
มาเป็นกำลังใจให้เอ ครับ
อยากให้เอ ใช้เวลากับคนที่รัก ให้นานที่สุดนะครับ
ทุกๆคนก็อยาก ให้เป็นเช่นนั้น
รักษาสุขภาพด้วยนะครับ ขอให้สุขภาพแข็งแรง
แล้วจะมาติดตามความเคลือนไหว
 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Siri_nan ที่ 25-07-2008 12:08:10

ไม่ว่ายังไงก็เห็นน้ำใจของเหล่าเป็ดๆ ทั้งหลายในเล้าเป็ดแห่งนี้แหละน้า  o13

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 25-07-2008 12:10:08

คิดถึง และเป็นห่วง :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: MikikOoJunG ที่ 25-07-2008 12:13:24

เป็นกำลังใจให้พี่เอนะคะ สู้ๆ พยายามเข้า อย่าท้อแท้นะคะ o13
ทุกคนที่นี่เป็นห่วงพี่เอเสมอ ....

อากาศช่วงนี้เปลี่ยนแปลงบ่อย
ต้องรักษาสุขภาพด้วยนะคะ อากาศหนาวก็ต้องใส่เสื้อผ้าหนาๆ
ทานอาหารให้ครบทุกมือ พักผ่อนเยอะๆ ด้วย

กลับมาเมืองไทยจะได้แข็งแรงขึ้น มาอยู่ข้างๆพี่นิค แล้วก็กลับมาหาคนในเล้าด้วย ^^
คิดถึง พี่เอ นะคะ ถึงจะรู้จักพี่ได้ไม่นาน แต่พี่เอเป็นคนน่ารัก แล้วก็เป็นคนดีมากๆ
หนูก็ขอให้พระคุ้มครองพี่ให้ปลอดภัย แล้วก็ผ่านพ้นอุปสรรคต่างๆไปได้ด้วยดีนะคะ

ถึงพี่นิค...
พี่นิคสู้ๆ เป็นกำลังใจให้พี่นิค ได้พี่เอกลับมาอยู่เคียงข้างเหมือนเดิมนะคะ
พี่จะเดินทางมากรุงเทพ ขับรถต้องระวังด้วยนะคะ รักษาสุขภาพด้วย
ขอให้พี่โชคดีในการเดินทางแล้วก็เรื่องความรักด้วยค่ะ ^^

>>>>  :L2:.... :L1: :L1: :L1: <<<< มาแจกดอกไม้อีกที จะได้สดชื่น ><

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: madamkung ที่ 25-07-2008 12:17:55

หน้าเหมื๊อน เหมือนกันเนอะ  ไฝที่ตะหมูกอ่ะ เม็ดเดียวกันเยยย อิอิ

ปล. พอดีเคยตัวอ่ะ เพ่งรูปในกระทู้ทายหนังบ่อยๆ เห็นน้องเค้าหน้าเหมือนดารา
เลยกะจะตามมาทายว่าเล่นหนังเรื่องอะไร  :laugh:
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกซ์ 

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: ToDo ที่ 25-07-2008 12:43:21

เห็นเหมือนคุณมาดามกุ้งเลย   o2 o2 o2 o2 o2  o2 o2 o2

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: both^^ ที่ 25-07-2008 13:44:21

คุณเอ น่ารักจังค่ะ :m4:

อยากเห็นคุณนิคด้วย

อิอิ

คุณเอโพสหน่อยเถิด แฟนนิยายคิดถึง :serius2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: yuiyui ที่ 25-07-2008 14:06:19

น้องเอ ไปเป็นดาราไต้หวัน ชื่อ เจไจเคนมาเหรอเนี่ย o2 o2

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: kongkilmania ที่ 25-07-2008 14:11:21

เพิ่งได้  :a5:  ได้ไม่กี่วัน
แต่เหตุการณ์ปัจจุบันชักไม่ปกตินะเนี่ย
ในเมื่อเพื่อนๆมีข้อสงสัยเรื่องรูปของน้องเอ     o2
ก็ขอความกระจ่างด้วยเน้อ
รอฟังอยู่จ้า

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: KATHAE* ที่ 25-07-2008 15:09:43

งง - -

กระทู้กลายเป็นอะไรไปแล้ว ง่ะ - -

แต่ช่างเถอะ ยังไง ก็นั่งเป็นกำลังใจให้อย่างนี้ล่ะ
พี่เอ ดูแลสุขภาพด้วยนะ พี่นิคก็ สู้ๆนะ

Fighting!





 :เฮ้อ: .....
(งงๆ กับอาจารย์ที่มหาลัย - -)

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: MIXER ที่ 25-07-2008 17:23:29

มาแอบอ่านอยู่นานมากๆเลย   ตัดสินใจแสดงตัวแล้วค่ะ >< :o8:

ถึงพี่เอนะค่ะ หนูคิดว่าพี่เอคงได้เข้ามาอ่านในนี้บ้าง หนูเชื่อว่าพี่เอต้องรู้สึกผูกพันธ์กับที่นี่บ้าง
พี่เอไม่อยากแสดงตัวก็ไม่เป็นไร (แต่อยากให้พี่เอแสดงตัวจัง ^^)
แต่อยากให้พี่เอรู้ไว้ว่า ทุกคนในนี้เป็นห่วงพี่เอนะค่ะ 
ยังไงพี่เอก็ดูแลสุขภาพตัวเองด้วยนะ  พักผ่อนเยอะๆ ทานอาหารให้ครบ5หมู่ ครบทุกมื้อด้วย
เรื่องที่ยังไม่ได้บอกแม่ของพี่เอกับพี่โอ้ตเนี่ย ยังไงลองคิดดูใหม่นะค่ะ  ถ้าเราบอกเค้า เค้าก้มีเวลาที่จะทำใจและใช้ชีวิตกับเราให้ได้มากที่สุด เค้าจะเสียใจแค่ไหนถ้าเราไม่บอกเค้า ลองคิดดูใหม่นะค่ะ ^^"

ถึงพี่นิค  ปัญหามีไว้ให้เราคิดและแก้ไขนะค่ะ หนูไม่ใช่พี่เอและพี่นิคคงไม่เข้าใจในความรู้สึกนั้นๆที่พี่พบเจอ ก็คงไม่สามารถพูดอะไรได้มากเท่าไหร่ ยังไงก็ขอให้พี่นิคเดินทางโดยสวัสดิภาพนะค่ะ ^^


ปล.1  เป็นกำลังใจให้พี่นิคแล้วก็พี่เอด้วยนะค่ะ สู้ๆน๊า  Fighting !!!
ปล.2  เรื่องรูปของพี่เอ ตอนแรกเห็นรูปครุย พี่เอเหมือนเจไจมากๆเลย พอเห็นรูปที่พี่นิคเอามาลง เหมือนมากๆ แทบแยกไม่ออกเลย (แยกไม่ออกเลยด้วยซ้ำ ><") พี่เอเจาะหูรึป่าว ถ้าพี่เอไม่เจาะก็คงแยกออกแหละเนอะ แต่ถ้าเจาะเนี่ยคงแยกยากอีกตามเคย T^T
ปล.3  ว่างๆจาเข้ามาสอดส่องอีกนะค่ะ ^^.
 
Fighting !!!



 :L2: :L2:<<<มอบให้จากใจจริงค่ะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 25-07-2008 17:30:05

ได้เจาะไข่MIXERด้วย

เข้ามาดูสถานการณ์แล้วก้อจากไป

จาเข้ามาเรื่อยๆๆนะคับ

เป็นกำลังใจให้คับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: norimaki ที่ 25-07-2008 18:19:47

ดีใจ !!!  ที่พี่เอมีสัญญาณตอบกลับบ้างแล้ว

ถ้าอย่างนั้นพี่เออาจได้อ่านข้อความในนี้บ้าง

พี่เอดูแลตัวเองด้วยนะคะ ส่งแรงใจข้ามขอบฟ้าไปให้ เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ

พี่นิคก็ต้องดูแลตัวเองด้วยเหมือนกันนะคะ เอาใจช่วยอยู่เสมอค่ะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: มาเฟียหัวทอง ที่ 25-07-2008 19:03:04

แหะๆๆ เป็นครั้งแรกที่โพสในกระทู้นี้เลยน่ะเนี้ย

จริงๆแล้วยังไม่ได้อ่าน แต่เพื่อนเล่าให้ฟังคร่าวๆ แล้วก็เปิดอ่านเองจริงๆก็ตอนจบของเรื่อง

ทำเอาช็อคไปหลายวัน  :a5:

แต่ยังไงก็เป็นกำลังใจให้พี่ทั้งสองคนน่ะค่ะ :L2:

เข้มแข็งไว้น่ะค่ะ สู้ๆ!!!!

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: nefkung ที่ 25-07-2008 19:29:04

พี่เอใจอ่อนเร็วๆๆน้อ :m1: 


 เล้าเป็ดจะท่วมน้ำตาตายยกเล้าแล้ว!! :o12:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Normalblue ที่ 25-07-2008 19:38:49

ไม่รู้สิ...  พูดไม่ค่อยจะออก...

 :m31: :m31: :m31: :m31:

เอวังพันเตนะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: KATHAE* ที่ 25-07-2008 19:49:01

แวะมา +1 ให้กับเพื่อนตัวเอง อิอิ (มาเฟียหัวทอง)


แล้วจะมาสอดส่องข่าวเรื่อยๆ ..

สู้ๆ นะก๊า  o13
 :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: min_min ที่ 25-07-2008 21:08:31

เข้ามาปฐมพยาบาลให้กับ......

โถๆๆๆๆๆ  สีข้างถลอกปอกเปิกหมดแระ 

แถมากไป  ระวังแผลมันจะกว้างไปกว่านี้นะคับ   

เด๋วแผลติดเชื่อแล้วจารักษายาก.....  หึหึ

ปล.ลุกขึ้นเก็บกล่องพยาบาลออกไป แล้วมองกลับมาอย่างน่าสมเพช   

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Tsukasa999 ที่ 25-07-2008 21:23:16

มาให้กำลังใจค่ะ :a2:

ยังไม่จบสิ้นก็อย่าเพิ่งสิ้นหวัง ขอให้คุณนิคทำให้คุณเอใจอ่อนไวๆนะคะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 25-07-2008 21:59:53

พี่เอ  จะเหมือนรึ ไม่เหมือนครายก็ช่างมัน

ม่าสนใจยุแล้ว   :m16:

เพราะ พี่เอ ที่ทุกๆๆ คนในเล้ารุจัก

มีคนเดียวค่ะ   :m4:

ไม่ซ้ำกับครายแน่นอน  o13

รอพี่เสมอนะค่ะ  :m15:

เป็นกำลังใจให้พี่ทั้ง สอง คนนะค่ะ

 :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: joypluss ที่ 25-07-2008 22:03:39

  :L2: :L1: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Nick_fAn-A ที่ 25-07-2008 22:08:46

เอครับ

ตอนนี้พี่อยู่กรุงเทพครับ คืนนี้นอนที่บ้านริชมัน แล้วพรุ่งนี้จะพากันไปเชียงใหม่
พี่แวะมาหาเจ้าโอ๊ตที่คอนโด แต่ไม่เจอครับ พี่เลยโทรไปถามเห็นบอกว่าไปหอเพื่อน ช่วงนี้เจ้าโอ๊ตมันสอบครับ
คืนนี้ไอ้ริชมันจะพาพี่ไปท่องราตรีครับ แต่พี่สัญญานะครับว่าพี่จะไม่ดื่มเด็ดขาด แล้วจะไม่มองสาวไหนด้วย
พี่ก็ไปเที่ยวแต่ตัวแหละครับ ใจพี่มันคิดแต่เรื่องเออย่างเดียว
พี่รักเอนะครับ รักเอมากๆด้วย ดูแลสุขภาพนะครับ ฟังเพลงนี้นะครับแล้วเอจะรู้ว่าพี่รักเอแค่ไหน
http://www.imeem.com/bluessong/music/iXITSh3T//


                                                                         22.14   2008/07/25
                                                                            พี่นิค  กทม.


ปล. สงสัยเรื่องรูปของเอเขาคงเป็นปัญหาเหมือนคราวที่แล้วอีกแล้ว ผมไม่น่าเอามาลงเลย เอเขาเข้ามาเห็นจะหนักใจคิดมากอีก คนที่เคยเห็นเอเขาในชุดครุยจะรู้ว่าเอเขาหน้าตาเหมือนนายคนนี้มาก ผมคิดว่านายคนนี้คงไม่มีรูปในชุดครุยมอขอหรอกนะครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: BABY_CHICK ที่ 25-07-2008 22:36:25

วันนี้ วันพระอ่ะครับ คิดถึง เอ
เลยสวด คาถา ชินบัญชร และยอดพระกัณฑ์ไตรปิฎก
เผื่อบุญกุศลที่เอ ปฏิบัติ มาตลอดจะช่วย
ผ่อนหนักเป็นเบา
เพราะ ผมเคยสวด ตอนพ่อ ผมไม่สบายมาก
เขายังอยู่กะผมมาได้
ผมเชื่อ ว่าเอ ต้องอยู่กะคน ที่เอรัก และรักเอ นานๆ นะครับ
คุณพระคุ้มครองนะครับ  นายด้วยนะ ครับ นิค

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: doodee ที่ 25-07-2008 22:56:54

ไปวัดทำบุญมาคัฟ วันนี้ เอาบุญมาฝากทุกคนด้วย อนุโมทนาเอานะคัฟ

มาให้กำลังใจ..... :m1: :m1: :m1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: M@nfaNG ที่ 25-07-2008 23:03:32

อ้างจาก: Nick_fAn-A ที่ 25-07-2008 22:08:46  

ปล. สงสัยเรื่องรูปของเอเขาคงเป็นปัญหาเหมือนคราวที่แล้วอีกแล้ว ผมไม่น่าเอามาลงเลย เอเขาเข้ามาเห็นจะหนักใจคิดมากอีก คนที่เคยเห็นเอเขาในชุดครุยจะรู้ว่าเอเขาหน้าตาเหมือนนายคนนี้มาก ผมคิดว่านายคนนี้คงไม่มีรูปในชุดครุยมอขอหรอกนะครับ

เรื่องรูปก็ไม่สนใจแล้วล่ะค่ะ ถ้าเอไม่ใช่ดาราไต้หวันก็จบไป
แต่ก็แสดงว่าเอนี่หล่อเทพไปเลยนะค่ะ :o8:
ที่จริงก็เคยเห็นรูปชุดครุยจำได้แค่ว่าหน้าตาน่ารัก o2
แต่ถ้าจะบอกว่าใช่คนเดียวกันรึเปล่ากับรูปครั้งหลังก็จำไม่ค่อยได้ค่ะ

ถ้าเออ่านอยู่ก็แค่อยากบอกว่าชีวิตเป็นของมีค่า ความรู้สึกดีๆที่มีต่อกันไม่ว่าจะกับคนรัก
 หรือคนในเล้าที่ติดตามเรื่องอยู่ก็มีค่า  ให้เห็นถึงความสำคัญของคนที่รักเราจากใจจริงอย่าทำให้คนอื่นต้องคิดถึง ต้องเป็นห่วง เพราะความรักความจริงใจจากคนรักหรือคนแปลกหน้าเช่นพี่ๆน้องๆเพื่อนๆในเล้าเป็นสิ่งที่ไม่ได้มาได้ง่ายๆ  เค้าให้เรามาด้วยใจ  

ถ้าอ่านอยู่ก็กลับมานะค่ะ ความลับไม่มีในโลก   ถึงตอนนี้หายไป ก็ต้องมีคนตามหาเจอ

มีเรื่องเล่าหลายๆเรื่องในเล้าที่มาจากเรื่องจริงๆของหลายๆคน เช่นเรื่องของวินกะนนท์  เรื่องของพี่เอ้เด็กพาณิชย์ เรื่องของเอกะนิคอ่านแล้วก็รักกันไม่แพ้คู่ไหนๆจริงๆ
เป็นกำลังใจให้กับคู่รักที่รักกันมากๆค่ะ :a2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: ju_on ที่ 25-07-2008 23:34:18

 :laugh:นนท์ เฮ้ย นิค
ที่นิคทิ้งท้ายตอนนึงว่า มีไรจะบอกทุกคน

ใช่นิคเป็นโรคหัวใจรึเปล่า??

ถ้างั้นนิคห้ามนั่งเครื่องนะ โดยเฉพาะระยะยาวๆ
เช่นไป อังกฤษ  สวิส หรือ ออสเตรเลียน่ะ   

ปล. ว่าแต่นี่เป็นงานวิจัยที่เค้าล่ำลือกันรึเปล่าหว่า   :a5:

ปล2. ถ้าไม่ใช่ก็ขอโทษ คิดซะว่าคุยกับเพื่อนเก่าก็แล้วกัน    :m20:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Normalblue ที่ 25-07-2008 23:42:13

ช่วยด้วย

ผมจะสอบแล้ว  แต่ยังไม่ได้ฟังข่าวดีเลย..  ช่วงสงเคราะห์ผมที

ปล.  แฟน Fic-!  ไม่ใช่ แฟน Pic-!

พี่ไม่ต้องห่วงครับ  หน้าตาพี่จะเป็นยังไงก็ไม่ใช่สิ่งที่ผมใส่ใจหรอก...   ผมเข้ามาอ่านนิยายครับ

แต่ขอให้เรื่องที่ผมจะฟังต่อไปนี้  มันไม่สั่นครอนผม  และมันเขียนออกมาจากใจจริงๆ ก็พอ...  ก็พอ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: madamkung ที่ 25-07-2008 23:47:38

 :a5:

ชะอุ๊ย เป็นห่วงคนป่วยต้องนั่งเครื่องเหมือนกันนะนี่

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: P_love ที่ 26-07-2008 00:34:11

เข้ามาดูสถานการณ์ :m32: :m32: :m32:

ปล.ถ้าเอเข้ามาอ่านก้อขอให้เอรักษาสุขภาพด้วยนะ :L2:

เป็นกำลังใจให้คะ :L2: :L2:

ปล.2 ขอให้พี่นิคได้รับข่าวสารจากเอและติดต่อกับเอได้ในเร็ววันนี้นะคะ  :L1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: min_min ที่ 26-07-2008 02:23:23

อ้างจาก: G_wa ที่ 26-07-2008 02:04:59  

....ไม่เข้าใจ
....ทำไม...
....เบิร์ดถึงลืมยาหยอดตาวะ พี่มาเก็บให้แล้วกัน เด๋วเอาไปคืนให้นะ

 :oni1: :oni1: :oni1: :oni1:

ขอบคุณนะคร้าบพี่จี   โหของสำคัญนะนั่น 

เพราะยังมีอีกหลายคนที่จำเป็นต้องใช้ไม่งั้น 

มันจะมะยอมโผล่ออกมาจากใต้พื้นคอนกรีตซักที   หึหึ 

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: kijah ที่ 26-07-2008 02:34:47

น้องเอ น้องตาหวานนนนน อ๊างงงหล่ออ่ะ อิอิ น่ารักๆขอกอดแรงๆ :กอด1: :กอด1:
อยากเห็นตอนเอใส่แว่นจังแล้วใส่ชุดนักศึกษาด้วย เอิ๊ก น้องเอ วัยขบเผาะ  :m1:แผล่บๆ(ไม่ใช่แล้วอิอิ)
วันนี้ก็สบายดีใช่ไหมจ๊ะเอ รักษาสุขภาพด้วยน้า คิดถึงเหมือนทุกวัน :L1:

พรุ่งนี้วันเสาร์ไม่อยากทำงานเล้ยยยยยยย ทำไมช้านต้องทำงานด้วยเนี่ยยยยยยยยย :o12:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: InTheSky ที่ 26-07-2008 07:04:09

   :L1: เอากลอนมาฝากครับ
               หากจะรัก รักนั้นต้องทั้งหมด
               เกียรติยศหรือชีวิตปลิดให้ไ้ด้
               ถึงโลกมหาศาล..ค่าปานได้
               จะว่างไว้ในอุ้มหัด...รักนิรันดร์
                                           ทมยันตี

    ชอบกลอนบทนี้มากครับ หวังว่าทุกๆ คนจะชอบนะครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: kijah ที่ 26-07-2008 07:24:47

กลอนบทนี้คุ้นๆจังเลยค่ะ
เหมือนจะเขียนไว้ในนิยาย
เรื่องโสมส่องแสง-รอยอินทร์
ของคุณทมยันตี ใช่ไหมคะ
อ่านแล้วชอบมากเหมือนกันค่ะ

ไปทำงาน ก่อนแล้วคร้าบบ ขี้เกียจมากมาย
น้องเออรุณสวัสดิ์จ้า :กอด1:กอดหนึ่งทีก่อนไป

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Siri_nan ที่ 26-07-2008 08:18:22

อือ มีรี พูดถึงงานวิจัย จริงๆ ก็แอบคิดอยู่เหมือนกันน่ะ  :a5: แต่ยังไงซะเราก็อินตามมากๆ เลย :m23: ขอบอกได้เลยว่านิยายเรื่องนี้เราชอบ และคิดว่าเป็นนิยายมาตลอดเลย เพิ่งจะมาตอนหลังๆ นี้แหละ ที่คิดว่ามันเป็นเรื่องจิงง่ะ :o8:

ปล.กลุ่มตัวอย่างเจอตัวแปรแบบนี้ไม่ไหวง่ะมันเศร้า
ปล.สงสัย ถ้าเป็นงานวิจัยจริง ก็ต้องมีการเผยแพร่สิ แล้วเล้าจะเป็นไรป่าว
ปล.ถ้าเราเข้าใจผิด(ขอให้เข้าใจผิดทีเถอะ) ก็ขออภัยเป็นอย่างยิ่ง เพราะตอนอ่านตอนจบแรกๆ เศร้ามากเลยง่ะ o7

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: InTheSky ที่ 26-07-2008 08:30:53

ตอบคุณ kijah

เรืองนี้เป็นเรื่องโสมส่องแสง-รอยอินทร์ ครับ

ดีใจที่มีคนชอบเหมือนกันครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: crazykung ที่ 26-07-2008 09:54:25

คอมมมเจี๋ยยยอ้า ไมได้เข้ามาน้านนาน

หน้าเหมื้อนเหมือนน ตาหวานนมากมาย

อยากได้ตาแบบนั้น อ๊ากกก  :o8: :o8:

สู้ๆงับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: boboaje ที่ 26-07-2008 11:16:27

สวัสดีจ้าเอ  เห็นคนในบอร์ดคนนึงเค้าสวดมนต์ให้เอด้วยนะ

เราก็ทำแต่ไม่ค่อยมีสมาธิเลยอ่ะ พี่นิคบอกว่าจะออกเที่ยวกะพี่ริชใช่ป่ะ

หึหึ คงไม่ค่อยสนุกหรอกมั้ง ก็เมื่อคนฝนตกด้วยนะที่กทม.น่ะ

คิดถึงเอนะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ ทุกคนห่วงเอมากนะจ้ะ :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: modlovesor ที่ 26-07-2008 12:52:00

เข้ามาอ่านเป็นครั้งแรกค่ะ เป็นเรื่องเล่าที่ซึ้งที่สุดเลยนะคะ

บอกตรงๆ พี่นิคเป็นผู้ชายที่รักเดียวใจเดียวจริงๆ


พี่เอคะ แม้ว่าพี่เอจะอยู่ที่ไหน เป็นยังไง หรือสบายดีหรือเปล่า

อยากจะให้รู้ไว้ด้วยว่า ทุกคนเป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ

แม้ว่าเราจะไม่รู้จักกันก้อตามแต่ เราก้อจะส่งกำลังใจให้พี่นะคะ


พี่นิค สู้ๆๆๆๆ


น้องคนนี้ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ


สู้ สู้ สู้ สู้ สู้ สู้ สู้.......และ สู้!!!!!!!

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: KATHAE* ที่ 26-07-2008 14:32:53

มานั่งดู ความเคลื่อนไหว

ตารางสอบออกแล้ว เหอะๆ .. มีสอบก็เหมือนไม่มี (เรียนไรกันแน่เนี่ย?)








อยู่ห่างๆ อย่างห่วงๆ ...
รอฟังข่าวต่อไป กั๊บ เหอะๆ :a11:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: hima ที่ 26-07-2008 16:18:28

ถึงน้องเอนะครับ (ถ้าได้อ่านนะ)

ไม่รู้ว่า มาอ่านรึป่าว แต่ถ้าอ่าน คงต้องรู้สึก ทรมานแน่ๆ  เพราะว่า กลั้นใจ ไม่โพสต์ตอบ  :m20:  :m23:

ถ้าเข้ามานะ ช่วยแสดงตัวหน่อยก็ได้นะ ทุกคนเป็นห่วง :D ไม่อยากทำให้ใครต่อใครกังวล แต่เก็บไว้ตัวคนเดียว ไม่ดีนะครับ :D

มาเป็นกำลังใจ ให้กะ นิค ตามหาข่าวของเอต่อไป  :L2: :L2:

ปล ทุกคนรอน้องเอนะ อย่าคิดมากเลย ขอแค่ พิมพ์ แล้วก็ กด post แค่เนี้ย ก็จบละ จะได้นำรอยยิ้ม กลับมาสู่แฟนคลับ  :laugh:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: InTheSky ที่ 26-07-2008 17:12:25

มาเป็นกำัลัีงใจให้เหมือนเดิมคับ

   อยากบอกว่า ... ณ ตรงเส้นขอบฟ้า ความห่าง ไม่ได้ทำให้รู้สึงห่างเิหิน ... เพราะทุกถ้อยคำ ยังอยู่ในหัวใจของเราเสมอ...


 In the Sky ...Krub  :c5: :c5:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: REALs ที่ 26-07-2008 18:05:40

จริยธรรม
ความถูกต้อง
เรื่องส่วนตัว
แยกแยะ

พล่ามบ้าไรฟร่ะ

ปล.เป็นกำลังใจให้นะค้าบ :m20:

 o13 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: pajaa ที่ 26-07-2008 18:25:26

ุู^
^
^
หมายถึง.........:confuse:
เหง้าอ่ะคับ บอกหน่อยดิ

ร้อนตัวคับ ผมไม่ได้ -1 ให้นะคับ ไม่แทงใครข้างหลังแบบนี้อยู่แล้ว
ถ้าแทงอย่างอื่นอ่ะไม่แน่

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Normalblue ที่ 26-07-2008 18:59:54

สงสารคน -1 เลยมา +1 คืนให้...

ผับผ่าสิ  มันเกิดอะไรขึ้น...  ทำไมเนื้อเรื่องมันวุ่นวายนี้

แล้วใครทำวิจัย...???  ไหนว่าพี่นิคส่งวิจัยแล้ว  สอบแล้วจะจบแล้ว

แล้วอะไร  ใครต้องมีจริยธรรม  อะไรเรื่องส่วนตัวของใคร

ไหนจะรักษาแผล  โอ๊ย  ปวดหัว

ไม่ชอบเลยแถกันไปแถกันมา  มีไรก็พูดกันตรงๆ ดีๆ สิครับ  จะปกจะปิดบังกันไปทำไม  ช่วยจริงใจกันหน่อยครับ

เมื่อทุกคนจริงใจต่อกันเรื่องก็จบ..  ไม่เห็นต้องกระแนะกระแหนกันเลยนะ

ปล. ขอโทษ...  วันนี้เครียด  ติวหนังสือหนักเมื่อคืน

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: MikikOoJunG ที่ 26-07-2008 19:12:16

มันเกิดอะไนขึ้นในบอร์ด เนี่ย :m29:......

มาเป็นกำลังใจให้พี่เอ กับ พี่นิคค่ะ   :m13:

พี่เอ อยู่ต่างประเทศ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ทุกคนทีนี่เป็นห่วงพี่กันมากๆ เลย
เข้ามาดูบอร์ดแล้วทักทายพี่ๆน้องๆ บ้างกะได้นะคะ
อยากเห็นข้อความของพี่เอ สักนิดก็ยังดี ^^

พี่นิคเดินทางไปๆมาๆ ก็รักษาสุขภาพด้วย ถ้าเหนื่อยก็ต้องพักผ่อนนะค๊ะ
อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย ดูแลตัวเองด้วยนะคะ

ปล....เป็นกำลังใจให้คนสอบและคนใกล้จะสอบด้วยนนะจร๊า หุหุ.... สู้ๆๆๆ สู้ๆๆๆ  :a2: :a2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: nefkung ที่ 26-07-2008 19:24:07

พี่เอน้อ  กลับเข้าบอร์ดได้แล้ว :angry2:


บอร์ดเริ่มรวน  มาช่วยสะสางหน่อยเร็ว :m20:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: nOn†ღ ที่ 26-07-2008 19:26:53

อ้างถึง

ปล. สงสัยเรื่องรูปของเอเขาคงเป็นปัญหาเหมือนคราวที่แล้วอีกแล้ว ผมไม่น่าเอามาลงเลย เอเขาเข้ามาเห็นจะหนักใจคิดมากอีก คนที่เคยเห็นเอเขาในชุดครุยจะรู้ว่าเอเขาหน้าตาเหมือนนายคนนี้มาก ผมคิดว่านายคนนี้คงไม่มีรูปในชุดครุยมอขอหรอกนะครับ

ลองเอารูปมาโพสดูอีกสิคะ 
ขนาดรูปของเอที่คุณนิคบอกว่าถ่ายกับมือ :confuse: ยังไปอยู่ตามเว็บไซด์แฟนคลับของนายแบบเจไจเคนได้เลย โอกาสที่เจไจเคนจะจบมข.อาจเป็นไปได้นะคะ

ที่เล้าเป็ดนี่มีแต่พี่ ๆ น้อง ๆ และอบอุ่นด้วยความรักค่ะ
สงสัยก็ถาม คุณนิคก็รบกวนมาตอบหน่อยละกัน
ไม่อยากให้เอ-นิคผู้เป็นที่รักของหลายๆ คนต้องด่างพร้อยค่ะ

ส่วนอุปสรรคความรักของเอ-นิค ขอให้คิดซะว่ามันเป็นบททดสอบของพระเจ้าละกัน
เมื่อทั้งคู่ผ่านพ้นเรื่องเลวร้ายไปได้ คุณก็จะสมหวังในสิ่งที่คุณต้องการ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: REALs ที่ 26-07-2008 19:29:25

สื่ออินเตอร์เนตมีอิทธิพลจริงเหรอ? >>ป๋มว่ามีนะ<<

หัวข้อนี้น่าสนใจทำเป็นงานวิจัยนะค้าบ >>ว่ามั้ย<<

แฮะแฮะ :m23:

ปล.ให้กำลังใจเหมือนเดิมค้าบ :m12:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: JoJo ที่ 26-07-2008 19:45:15

อ้างจาก: Nick_fAn-A ที่ 25-07-2008 22:08:46  

ปล. สงสัยเรื่องรูปของเอเขาคงเป็นปัญหาเหมือนคราวที่แล้วอีกแล้ว ผมไม่น่าเอามาลงเลย เอเขาเข้ามาเห็นจะหนักใจคิดมากอีก คนที่เคยเห็นเอเขาในชุดครุยจะรู้ว่าเอเขาหน้าตาเหมือนนายคนนี้มาก ผมคิดว่านายคนนี้คงไม่มีรูปในชุดครุยมอขอหรอกนะครับ

ใครจะว่าไงก็ตามแต่ เราเชื่อว่าเอก็คือเอ ไม่ใช่เจไจเคนค่ะ

ใจเย็นๆกันนะคะ  ถึงความคิดจะแตกต่างกันแต่เราไม่จำเป็นต้องทะเลาะกันนะ  :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: M@nfaNG ที่ 26-07-2008 19:47:17

อ้างจาก: Normalblue ที่ 26-07-2008 18:59:54  

ผับผ่าสิ  มันเกิดอะไรขึ้น...  ทำไมเนื้อเรื่องมันวุ่นวายนี้

แล้วใครทำวิจัย...???  ไหนว่าพี่นนท์ส่งวิจัยแล้ว  สอบแล้วจะจบแล้ว

แล้วอะไร  ใครต้องมีจริยธรรม  อะไรเรื่องส่วนตัวของใคร

ไหนจะรักษาแผล  โอ๊ย  ปวดหัว

ไม่ชอบเลยแถกันไปแถกันมา  มีไรก็พูดกันตรงๆ ดีๆ สิครับ  จะปกจะปิดบังกันไปทำไม  ช่วยจริงใจกันหน่อยครับ

เมื่อทุกคนจริงใจต่อกันเรื่องก็จบ..  ไม่เห็นต้องกระแนะกระแหนกันเลยนะ

ปล. ขอโทษ...  วันนี้เครียด  ติวหนังสือหนักเมื่อคืน

น่านดินเนอะ สงสัยเหมือนกันเลย???????????????????????????? 
อย่าซีเรียสนะค่ะคนป่วยเค้าก็ซีเรียสอยู่แล้วล่ะ เป็นกำลังใจให้เค้าดีกว่า :oni1: :oni1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: uuro ที่ 26-07-2008 20:18:47

เมื่อคืนเพลียไปหน่อยเลยไม่ไดเข้ามาอธิฐานให้น้องเอแข็งแรง งั้นเดี่ยววันนี้พี่เข้ามาสองรอบเลยละกัน แข็งแรง เบิกบาน แจ่มใส และกลับเมืองไทยไวๆนะ o13

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: REALs ที่ 26-07-2008 20:22:01

As long as you love me[/font][/font]

Although loneliness has always been
A friend of mine
I'm leaving my life in your hands
People say I'm crazy and that I am blind
Risking it all in a glance
How you got me blind is still a mystery
I can't get you out of my head
Don't care what is written in your history
As long as you're here with me

I don't care who you are
Where you're from
What you did
As long as you love me
Who you are
Where you're from
Don't care what you did
As long as you love me

Every little thing that you have said and done
Feels like it's deep within me
Doesn't really matter if you're on the run
It seems like we're meant to be

I don't care who you are
Where you're from
What you did
As long as you love me
Who you are
Where you're from
Don't care what you did
As long as you love me

As long as you love me

I've tried to hide it so that no one knows
But I guess it shows
When you look into my eyes
What you did and where you're coming from
I don't care, as long as you love me, baby

I don't care who you are
Where you're from
What you did
As long as you love me
Who you are
Where you're from
Don't care what you did
As long as you love me

Who you are
Where you're from
What you did
As long as you love me

Who you are
Where you're from
As long as you love me

Who you are
As long as you love me
What you did
As long as you love me
I don't care
As long as you love me


 

อ้างจาก: thomaskung ที่ 26-07-2008 20:06:59  

(http://images.torrentmove.com/iy/1mr.a.jpg) (http://images.torrentmove.com/show.php?id=9507721ef6be0b2eeb663ce95de84e58)

ขอโทษคุณเอกับคุณนิคด้วยครับที่ไม่ได้ขออนุญาตลงรูป
แต่มันอดใจไม่ไหวจริงๆ -*-

ตกลงแล้วเป็นเจไจเคนอีกไหมครับ

ป๋มเชื่อค้าบ >>ว่าเป็นภาพตัดต่อ<< อิอิ ล้อเล่นนะค้าบ
เอาเพลงมาเป็นกำลังใจ ฟังแล้วอยากร้องให้ ฮึก ฮือ
ปล.ป๋มลงเพลงไม่เป็น ลงเนื้อแทนนะค้าบ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: bellary ที่ 26-07-2008 20:52:30

 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:


เอาดอกไม้มาให้คนอยู่ออส กับคนอยู่กรุงเทพ   ให้ดูแลสุขภาพด้วย :m13:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: REALs ที่ 26-07-2008 22:19:44

เอ เป็น หนึ่ง ในหทัย
อยากให้เอมาทิ้งข้อความไว้สักนิด
เพื่อเป็นกำลังใจให้นิค

อ่อ อีกอย่าง พี่ ๆ เพื่อน ๆ น้อง ๆ ในเล้าไม่อยากคิด ตีความ ไปต่าง ๆ นานา

ปล. o7 o7

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Siri_nan ที่ 26-07-2008 22:47:02

 :a6: แง แง เค้างงไปหมดแล้วน้า  ยังไงเอแสดงตัวหน่อยก็ดีนะจ๊ะ แฟนจะได้หายคิดถึง
 :pig4:


ปล.ใครเคยดูหนังญี่ปุ่นเรื่องนี้มั่ง ซึ้งดี Sky of love ( Koizora ) รักเรานิรันดร ซึ้งมากๆ มันก็คล้ายกับเรื่องนี้เหมือนกัน :sad2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: [€]ŝĊörŦ ที่ 26-07-2008 23:14:02

แง่มๆ...

บรรยากาศในบอร์ดไม่ดีขึ้นเรยง่า

ยังเศร้าเคล้าน้ำตา ห่วงหาและอาทร

ยังงัยก็เป็นกำลังให้พี่นิค+พี่เอ เหมือนเดิม

ปล. คืนนี้ฝันดีราตรีสวัสดิ์คับทุกๆ คน  :a12:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Master PP. ที่ 26-07-2008 23:33:55

   :m32: หึหึหึ
 o2 มึนค๊าบบบบมึน
 :oni3: พี่นิคคับ มาตอบหน่อยสิคับ
 

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Otaku ที่ 27-07-2008 00:12:11

^
^
^
^
จิ้มๆ คนข้างบน  :laugh:



พี่เอหรือพี่นิคก็ได้ช่วยมาแก้ข้อสงสัยหน่อยดิคับ ว่าเรื่องมันเป็นยังไง

สรุปว่ามันเป็นเรื่องจริงหรือว่า.....

ถ้าเป็นเรื่องจริงก็เป็นกำลังใจให้พี่เอกับพี่นิคนะ  :L2:

แต่ถ้าเป็นงานวิจัยขอ :เตะ1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวū
เริ่มหัวข้อโดย: ★L'Hôpital ที่ 27-07-2008 01:20:20

^
^
มาจิ้มน้องฟอง  :o8:

อ่าจะเรื่องแต่งหรือไม่ ผมก็ไม่รู้หรอกครับ
อ่านแล้วมันเศร้า น้ำตาจะไหล  :sad2:

ว่าแต่ชุดครุยรูปพี่เอนะครับ...ช่ายของคณะวิทยาศาสตร์หรือครับ ถามดูหนะครับ
เพราะจำได้ว่าของแต่ละคณะแถบสีมันจะต่างกันอยู่นิดหน่อยหรือเปล่าครับ...ถ้้าจำผิดยังไงก็ขอโทษนะครับ
เพื่อนๆที่อยู่มข. ตอบทีนะครับอยากรู้อะ อิอิ  :m14:

อ่อ แล้วก็เรื่อง brain tumor นะครับ ผมว่าข้อมูลมันแปร่งๆ อยู่นะครับ
การที่จะระบุว่าอยู่ได้ต่ออีกกี่เดือนสำหรับมะเร็งสมองน่าจะเป็นเรื่องที่น่าจะทำได้ยากนะครับ
เพราะว่ามันข้องเกี่ยวกับระบบประสาททุกส่วนของร่างกาย อีกอย่างแพทย์จะระบุก็ต่อเมื่อผู้ป่วยเข้าสู่ระยะสุดท้ายแล้วนะครับ

แต่เท่าที่อ่านดู...พี่เอไม่มีดีอาการเหมือนกับผู้ป่วยระยะสุดท้ายเลยนะครับ หรือแม้แต่อาการเริ่มแรกของมะเร็งก็ไม่ได้ถูกกล่าวไว้เลย
จากที่อ่านมา ถ้าอยู่ได้ไม่นานขนาดนั้น...ผมคิดว่าคงเป็นระยะสุดท้ายครับ
เพราะถ้าเป็นอย่างนั้นจริงก็คงต้องเข้ารับการทำคีโมหรือไม่ก็ทำ radiosurgery นะครับ ซึ่งก็คงเป็นไปไม่ได้ที่จะไปไหนนานๆแน่นอนครับ

หรือว่า ผมจะวิเคราะห์ผิดพลาดไปหว่า....ยังไง พี่หมอในบอร์ดก็ช่วยตอบด้วยนะครับ
เพราะว่าผมเรียนวิศวะมาครับ มะได้เรียนหมอ  :m23:

ไม่ได้ตั้งใจจะ discredit ว่ามะช่ายเรื่องจริงนะครับ
but I'm just curious about this story^^

Gob bless นะครับ ขอให้หายเร็วนะครับ 
เป็นกำลังใจให้นะครับ  :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: astral ที่ 27-07-2008 01:52:18

^

^^^

แวะมาจิ้มน้องชาย 2 คนข้างบน  :laugh:

ซำบายดีบ่

ปล. มอขอ ใส่ตุ้มหูรับปริญญาด้วยเหรอ  :m32:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Master PP. ที่ 27-07-2008 01:56:48

^
^^
^^^
จิ้มสองคนข้างบน o12 อยู่ดีๆจิ้มน้องเราได้ไง

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: astral ที่ 27-07-2008 03:07:08

อ้างจาก: Nick_fAn-A ที่ 24-07-2008 20:51:33  

                                                                                        21.02     2008/07/24
                                                                                             พี่นิคแฟนเอ

ปล.-ขอบคุณทุกคนที่ยังคอยให้กำลังใจเอกับผมครับ

- นี่เป็นรูปเอล่าสุดที่ผมถ่ายไว้ในมือถือ

(http://img169.imageshack.us/img169/5896/loveaeb0.jpg)

อ้างจาก: A_wAy_G_mAn ที่ 25-07-2008 10:34:07  

ปล.รูปที่คุณมาpostต่อ ไม่ใช่เอครับ เอเขาหน้าจะคล้ายๆคนนี้ครับ ลองดูภาพนี้ซิครับ ยิ่งเหมือน แต่เอของผมน่ารักกว่าครับ ดูดีๆซิครับ เอเขาจะไม่ยิ้มที่มุมปากครับ ตาเอจะหวานกว่าด้วย ภาพนี้เมื่อสี่เดือนก่อนผมถ่ายไว้ในมือถือตอนที่เอเขาไปงานแต่งญาติครับ
(http://img329.imageshack.us/img329/5640/90994590fm3.jpg)

อ้างจาก: cj ที่ 25-07-2008 11:26:35  

(http://img57.imageshack.us/img57/4197/89701278tw0.gif)

ขอมาอีกครั้งนะคะ พอดีไปเสิร์ชเล่น ๆ เห็นภาพก้อแค่สงสัย
ภาพเอนี่เสิร์ชจากกูเกิ้ลธรรมดา ๆ อ่ะคะ

อ้อ เอามาจากลิ้งค์เนี่ยอ่ะคะ ว่าง ๆ ก้อไปดูกันนะคะ
เอารูปแฟนคุณนิคไปลงไม่รู้ขออนุญาตกันรึยัง

http://forums.popcornfor2.com/index.php?s=a700229115fbc9d6d5ecc0cc95df55c5&showtopic=46411&st=200&p=8779505&#entry8779505



อ้าว เพิ่งเห็นว่ามาลงอีกรูป

(http://img520.imageshack.us/img520/9269/j1tm2.gif)

นี่ลิ้งค์เว็บค่ะ http://www.dek-d.com/board/view.php?id=782037

ถ่ายเองจริงๆ หรอคุณนิค  :a5:

????????

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Normalblue ที่ 27-07-2008 08:56:27

ไม่มีอะไรทำ  ถึงผมจะไม่ค่อยรู้เืรื่องอะไร

แต่ถ้าพูดถึง มข. ผมตอบได้หมด  สามารถค้นหาประวัติและรูปในทะเบียนประวัติได้ทั้งหมด

สิ่งหนึ่งที่อยากจะเอามาให้ดูคือ ครุย มข.ครับ

(http://www.en.kku.ac.th/th/albums/album47/DSC02051.sized.jpg)

รูปนี้ถ่ายหน้าตึกเพียรวิจิตร...  คณะวิศวกรรมศาสตร์มหาวิทยาลัยขอนแก่น

(http://www.en.kku.ac.th/th/albums/album47/DSC03526.sized.jpg)

หน้าสนามกีฬากลางมหาวิทยาลัยขอนแก่น และคณาจารย์ที่ใส่ชุดครุยของสถาบันต่างๆ

(http://images.diaryis.com/p/prettypha/20061229.DPP_0186_resize.jpg)
(http://images.torrentmove.com/iy/1mr.a.jpg)

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: MikikOoJunG ที่ 27-07-2008 09:32:01

หว๊าว~ >[]<

พี่เอ...น่าร๊ากกกก มักๆๆๆๆๆ   :m1: :m1:

มาเป็นกำลังใจให้พี่เหมือนเดิมนะคะ (ช่วงนี้เข้ามาบ่อย พี่ๆ เบื่อแย่เยย)
แต่ยังไงก็จะเข้ามาเม้นให้กำลังใจพี่เอกับพี่นิคอยู่ดี คิคิ  :m13:

สู้ๆ นะคร๊า พี่เอกับพี่นิคก็ไม่ต้องคิดมากนะคะ (หลายๆเรื่องเลย ^^)

ส่วนเรื่องรูปของพี่เอ จะเหมือนใครหนูก็ไม่สนใจหรอก

ยังไงพี่เอก็คือพี่เอ ^^

พี่เอเข้าบอร์ด มาก็ไม่ต้องคิดมากนะคะ กลับมาเมืองไทยไวๆ นร๊า
พี่ๆน้องๆ คิดถึง ><

>>>>แจกๆๆๆ  :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:  :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: ดอกไม้ จะได้สนชื่น ><

ปล.ชุดครุย มข. สวยมักๆเลยคร๊า

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 27-07-2008 09:43:05

 :กอด1: :กอด1: :กอด1:เป็นกำลังใจให้นะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: kijah ที่ 27-07-2008 10:02:32

น้องเอ สบายดีนะจ้า

อ่า มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย งงไปหมดแล้วว :a11:

วันนี้ก็ยังรักเหมือนเดิม :กอด1:
เป็นกำลังใจให้หนูเอพี่นิคและทุกๆคนคร้าบบ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 27-07-2008 10:24:08

เอากำลังใจมาฝาพี่เอ กับ พี่นิค คับ :L2:


ยังไงก็สู้ๆๆๆนะคับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: mango ที่ 27-07-2008 10:26:42

P'mango don't know what going on!  o2

Just want to say it's a lovely story,  :m1:

I've read up to chapter five

Thanks to everyone who made this story happy.

 :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: M@nfaNG ที่ 27-07-2008 10:45:16

 o13 o13
คำคมวันนี้"ความจริงเป็นสิ่งไม่ตาย "

นิยายกะชีวิตจริงมันก็เศร้าพอกันแหล่ะค่ะ
แต่ที่นิยายเศร้าได้มากกว่าก็คือเอาชีวิตจริงมาเขียนให้บีบหัวใจได้เพิ่มขึ้นไปอีก

แต่....ถ้าเป็นนิยาย  เราเศร้าได้ร้องไห้ได้ ซาบซึ้งได้  แต่ก็บอกตัวเองว่ามันเป็นนิยายนะ อ่านเพื่อความบันเทิง อย่าไปทำให้ชีวิตเราเศร้าหมอง

แต่เรื่องจริงเศร้าได้ ร้องไห้ได้ แล้วก็ต้องปลงเพราะชีวิตก็คือชีวิต ต้องทำใจให้ได้เพราะชีวิตไม่ใช่เรื่องล้อกันเล่นๆ  

ขอบคุณที่เขียนเรื่องชีวิตจริงๆๆๆๆๆๆของทั้งคู่ให้คนอ่านได้ซาบซึ้งกันค่ะ o7 o7 o7

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: REALs ที่ 27-07-2008 12:08:14

มาให้กำลังใจตอนเที่ยงค้าบ :m4:

เห็นทุกคน HAPPY แล้วป๋มก้อ happy ค้าบ

ความสุขเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา อยู่ที่เราจะมองเห็นมันรึเปล่า(จิงเหรอ)  >>ป๋มว่าทุกคนในเล้ามองเห็นนะคับ<<
แต่ในองค์ประกอบของความสุขนั้น หากสุขนั้นเกิดขึ้น บนพื้นฐานของจริยธรรม ความถูกต้อง  ป๋มว่า มันยิ่งกว่า ความสุขอีก(ชิมะ)

 :L2: :L2: :L2:
 o13 o13 o13
 :bye2: :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: boboaje ที่ 27-07-2008 12:14:12

วันนี้ขอหน่อยนะค่ะ  เราว่าทุกคนไม่ควรจะต้องมาถามกันว่า

"คนนี้เหรอเอน่ะ" "ไม่นะชั้นว่าคนนี้" หรืออะไรประมาณนี้นะค่ะ

ตอนนี้เอคงเครียด และพี่นิคเองก็ต้องเครียดแน่เลย ที่ลงรูปโดยที่ไม่ได้ขอเอก่อน

น่าจะร่วมมือกันให้กำลังใจและทำให้บอร์ดกลับมาเป็นสภาพปกติกันเถอะค่ะ

เพราะพักนี้เข้ามาทีไร เศร้ากันทุกวันเลย(ไม่ใช่เราไม่เศร้านะ)

พอก่อนค่ะ ขอคุยกะเอก่อน


สวัสดีค่ะเอ  วันนี้กทม.อากาศดีแต่คิดว่าเย็นนี้ฝนอาจจะตก

ดีจังเน้อฝนตกนอนหลับสบายดี ทางโน้นเป็นไงบ้างค่ะ

อากาศคงดีเหมือนที่ไทยเน้อ รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ

คิดถึงเอค่ะ  :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: nOn†ღ ที่ 27-07-2008 13:04:21

อ้างจาก: boboaje ที่ 27-07-2008 12:14:12  

วันนี้ขอหน่อยนะค่ะ  เราว่าทุกคนไม่ควรจะต้องมาถามกันว่า
ขอเยอะๆ ก็ได้คะ เล้านี้พี่ๆ น้อง ๆ กันทั้งนั้น เต็มที่เรยยย

"คนนี้เหรอเอน่ะ" "ไม่นะชั้นว่าคนนี้" หรืออะไรประมาณนี้นะค่ะ
ใครสนคะว่าเอจะหน้าตายังไง เรารักกันที่ความจริงใจค่ะ

ตอนนี้เอคงเครียด และพี่นิคเองก็ต้องเครียดแน่เลย ที่ลงรูปโดยที่ไม่ได้ขอเอก่อน
เป็นเรา ก็เครียดค่ะ ถ้าเป็นคนเอารูปมาลง

น่าจะร่วมมือกันให้กำลังใจและทำให้บอร์ดกลับมาเป็นสภาพปกติกันเถอะค่ะ
ทุกคนอ่ะพร้อมเป็นกำลังใจให้อยู่แล้วค่ะ ที่จะทำให้บอร์ดเป็นสภาพปกติอ่ะ

เพราะพักนี้เข้ามาทีไร เศร้ากันทุกวันเลย(ไม่ใช่เราไม่เศร้านะ)
เรื่องความเป็นความตายอ่ะ ใครจะไม่เศร้าล่ะคะ จริงมั้ย

พอก่อนค่ะ ขอคุยกะเอก่อน ขอคุยด้วยคนนะคะ


สวัสดีค่ะเอ  วันนี้กทม.อากาศดีแต่คิดว่าเย็นนี้ฝนอาจจะตก
จริงคะน้องเอ ช่วงนี้ฝนตกทุกเย็นเลย


ดีจังเน้อฝนตกนอนหลับสบายดี ทางโน้นเป็นไงบ้างค่ะ
อากาศคงดีเหมือนที่ไทยเน้อ รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ
พี่นอนไม่ค่อยหลับเลยเป็นห่วงสุขภาพน้องเอ ว่าง ๆ เข้ามาทักทายแฟนๆ บ้างนะคะ

คิดถึงเอค่ะ  :bye2:
พี่คิดถึงน้องเอและพี่นิคเช่นกันคะ

ยินดีที่ได้รู้จักคะ  คุณ boboaje  ชื่ออะไรหรอ เราชื่อนนท์คะ มาเป็นเพื่อนกันนะ  :m1:

เจอกันกระทู้ไหนก็ทักทายกันบ้างนะคะ :oni2:

"น้ำตาของลูกเป็ดทุกตัวในเล้ามีค่ามากสำหรับเราค่ะ"  :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Normalblue ที่ 27-07-2008 13:18:31

ในเล้ามีผู้หญิงเยอะรึเปล่าครับ  :m23: :m23:
คือ  ขอเป็นเพื่อนด้วยคนนะครับ..  สาวๆ  :o8: :o8:

ปล.อืมนะ  ความสัมพันธุ์อาจจะมีพัฒนา  ^0^ :bye2: :bye2:
ปล.2 ช่วงนี้ขอนแก่นร้อนมาก  อยู่ในห้องไม่เปิดแอร์ก็ 33 องศา  ข้างนอกบางวันก็ 35 องศาเชียว ฝนไม่ตก

สอบเสร็จว่าจะไปบริสเบน  อยากไป cruise tour ครับ  รอตั๋วฟรีอยู่   :m4: :m4:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: thomaskung ที่ 27-07-2008 13:52:09

ลบรูปคุณเอออกแล้วล่ะครับ
ขอโทษอีกครั้งที่ละเมิดความเป็นส่วนตัวคุณเอกับคุณนิค

คนบางคนบอกว่าไม่สนใจว่ารูปคุณเอจริงรึเปล่า
แต่ก็ไป search เจไจเคนมาเยอะแยะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: nOn†ღ ที่ 27-07-2008 14:19:05

 :oni1: จะได้เพื่อนเยอะก็วันนี้แระ  o7

Normalblue  ชื่ออะไรละจ้ะ ที่นี่อ่ะสาวเพียบ มีให้เลือกไม่หวาดไม่ไหวนะจ้ะ   :m13:

อ้างจาก: thomaskung ที่ 27-07-2008 13:52:09  

ลบรูปคุณเอออกแล้วล่ะครับ
ขอโทษอีกครั้งที่ละเมิดความเป็นส่วนตัวคุณเอกับคุณนิค
อยากจะขอบคุณนะคะที่ทำให้เห็นรูปน้องเอในชุดครุย คุณทำให้อะไร ๆ กระจ่างขึ้นเยอะเลย  :pig4:


คนบางคนบอกว่าไม่สนใจว่ารูปคุณเอจริงรึเปล่า
แต่ก็ไป search เจไจเคนมาเยอะแยะ
อิอิ ร้อนตัวอย่างแรง เพราะเป็นคนเสิร์ชรูปเจไจเคนอยู่คนเดียว :laugh: ขอโทษนะคะ แต่เราพิมพ์ว่า "ใครสนคะว่าเอจะหน้าตายังไง" ส่วนรูปที่คุณนิคเอามาลงล่าสุดสองรูปอ่ะ จะเป็นน้องเอหรือเจไจเคนก็พิจารณากันเอาเองนะคะ

ผิดหรอคะที่สงสัย เปิดตาเปิดใจให้กว้างๆ นะคะ ถ้าจริงใจก็มาตอบนะคะคุณนิค
คุณ thomaskung คะ ถึงแม้ความคิดจะต่างกันก็เป็นเพื่อนกันได้ค่ะ
มาเป็นเพื่อนกันเถอะค่ะ รัก ๆ กันไว้ อยู่เล้าเดียวกัน หนีกันไม่พ้นหรอก

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: thomaskung ที่ 27-07-2008 14:37:17

มันก็ไม่ผิดหรอกที่จะสงสัย
แต่ว่าอย่ากลับลำกระทันหันสิ
ผมตามไม่ทัน
สงสารคนแก่หน่อย
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: nOn†ღ ที่ 27-07-2008 14:52:03

อิอิ นิรอ reply ของ คุณ thomaskung  เลยนะเนี่ย  :o8:

รบกวนอย่าย้ำเรื่องความแก่คะ มันแสลงใจ  :m15:

เรื่องนี้เป็นเรื่องราวความรักที่น่าติดตาม ภาษาสวยนะคะ  o13

ที่สงสัยเรื่องรูปก็ยังสงสัยอยู่นั่นแหล่ะค่ะไม่กลับลำไปไหนหรอก  :oni2:

สองสามวันนี้ก็ยังรอคำตอบจากคุณนิคอยู่ตลอดอ่ะค่ะ   :m13:

ไม่อยากช่วยกันทำให้นิค - เอ ผู้เป็นที่รัก โปร่งใสในทุก ๆ เรื่องหรอคะ  :L1:

 :กอด1: รักหลอกจะบอกให้  :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Normalblue ที่ 27-07-2008 14:54:07

อ้างจาก: cj ที่ 27-07-2008 14:19:05  

:oni1: จะได้เพื่อนเยอะก็วันนี้แระ  o7

Normalblue  ชื่ออะไรละจ้ะ ที่นี่อ่ะสาวเพียบ มีให้เลือกไม่หวาดไม่ไหวนะจ้ะ   :m13:

ชื่อ ผม send PM ไปแล้วนะครับ   :m23: :m23:
แล้ว cj7 ชื่ออะไรเหรอครับ  ผมเรียนวิศวะ ปีสามแล้วนา แก่แล้ว อายุ 19 แล้ว :m4: :m4:

ยินดีที่ได้รู้จักอีกรอบครับคุณ....

ตอนนี้ขอตัวไปสอบก่อนนะครับ  Transportation Engineering  หินนนนน  มั๊กๆ สูตรไรมากมาย

ยิ่งกลัวเป็น Brain Tumor อยู่

พูดถึง  Brain Tumor ก็ลืมถามพี่นิคพี่เอว่า  ที่พี่เอเป็นมันเป็น Malignant รึเปล่าครับ  หวังว่าคงไม่ใช่นะ
น่าจะลองทำ Gramma Knife ซักรอบนะครับ  ถึงจะไม่หายขาดเลยแต่มันก็ทุเลานะและค่อยไปผ่าตัดก็น่าจะได้นะครับ
แล้วเซลล์เนื้องอกที่ว่านี่  มันชนิดไหนอะครับ???  คือพี่ผมก็เรียนหมอนะ  พอรู้เรื่องกับพี่แกบ้าง  เผื่อจะได้ช่วยๆ กันได้ครับ

ปล.รอบที่สามร้อยของวันนี้  ดีจัง  บอร์ดจะได้กลับไปเป็นอย่างเดิม  ขอบคุณทุกความคิดเห็น  อ่านแล้วก็มันดีครับ  เหมือนชีวิตจริง

กว่านวนิยายเรื่องนี้อีก...เฮ้อ..... :เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: life_fracture ที่ 27-07-2008 15:18:58

เข้ามาเป็นกำลังใจให้เอนะ :L2:
เป็นห่วงสุขภาพของเอมาก
เพราะตั้งแต่วันแรกที่เอรู้ว่าตัวเองป่วยเป็นอะไร
ระยะเวลาสี่ปีที่ผ่านมา
เอคงจะต้องทนทรมานกับอาการเจ็บป่วยของตัวเองมาก
ถ้าโรคนี้เกิดขึ้นกับตัวเอง
คงไม่มีกะใจจะรอเรียนให้จบก่อนค่อยว่ากันทีหลังอย่างที่หมอแนะนำหรอก
แม้หมอจะบอกว่าผ่าแล้วอาจจะไม่ฟื้นก็จะผ่า
หรือต่อให้ผ่าไม่ได้ก็ยังมีอีกหลายวิธีทั้งฉายรังสี ให้คีโม
ลองหมอบอกว่าลามถึงก้านสมองแล้ว
ไม่ไว้ใจเลยว่าร่างกายของตัวเองจะสามารถทนจนเรียนจบได้
ไหนจะปวดหัว ไหนจะอาเจียน
จะตา จะหู หรือการพูดก็ทำไม่ได้เหมือนก่อน
ร่างกายก็อ่อนแอลงเรื่อยๆ
เผลอๆ อาจความจำเสื่อมอีก

นี่ละมังที่เขาว่าโชคชะตามักจะเล่นตลก
โรคที่น่าจะพบในวัยเด็กกับคนสูงอายุ
และจากสถิติทั่วๆไปที่ว่าจะพบเนื้องอกของสมองประมาณร้อยละ 1 ของมะเร็งทั้งหมด
ไอ้โรคแบบนี้ถึงได้ต้องมาเกิดกับเอ
แถมหมอยังไม่อาจรับรองผลหลังผ่าตัดได้อีก
ทั้งๆ ที่มันเป็นวิธีแรกๆ ที่ใช้ในการรักษา
เอบอกว่าทานแต่ยาที่หมอจัดให้
ก็แสดงว่ามีปัญหาเรื่องความดันสมองจนไม่สามารถฉายรังสีด้วยใช่ไหม

หมอทางโน้นเขาดูแลดีหรือเปล่า
เอเองก็ดูแลตัวเองดีๆ นะ
มีใครอยู่เป็นเพื่อนไหม
ไม่อยากให้ไปไหนมาไหนเองคนเดียวเลยเมื่ออาการหนักอย่างนี้
ตอนที่ต้องขึ้นเครื่องเดินทางก็ให้ยิ่งเป็นห่วง
เพราะบางเคสคนที่ไม่สบายบินได้ก็จริง
แต่ต้องมีการยื่นเอกสารกับทางสายการบิน
เผลอๆ อาจต้องมีทีมแบบ evacuation ไปเลยก็มี

บุญรักษานะเอ
ส่งข่าวมาบ้าง
ขอให้รู้ว่าเอยังสู้กับโรคร้ายอย่างเข้มแข็ง
ทุกคนก็คงเบาใจ
ไปถึงนานแล้วแต่ไม่ส่งข่าว
เป็นห่วงจริงๆ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: kijah ที่ 27-07-2008 16:00:57

ตอนนี้ฝนตกหนักมากเลยย
ที่ออสฝนตกไหมจ๊ะเอ
รักษาสุขภาพด้วยน้า :กอด1:

น้อง Normalblue
เก่งจังอายุ 19 เรียนตั้งปีสามแล้ว o13
แต่ว่าอายุ 19 เรียกว่าแก่เนี่ยยย
แล้วเรามิเป็นระดับป้าแล้วรึ ฮึกๆ :o12:
ตั้งใจสอบแล้วก็ขอให้ได้คะแนนดีๆน้า

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: nefkung ที่ 27-07-2008 16:09:20

เอ้ พี่นิคเงียบหาย ปกติมารายงานทุกวันนี่


สงสัยๆๆ :m32:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Siri_nan ที่ 27-07-2008 16:16:44

แวะมาให้กำลังใจน้อง cj (คิดว่าคงเป็นน้องเพราะตัวเองแก่แล้ว 555) คนเรามีความสงสัยกันได้ค่ะ สงสัยก็ถามกันดีกว่า เปิดใจกันดีค่ะ  :oni1: เห็นรูปตอนแรกก็แอบสงสัยเหมือนกันแหละ แฮะ แฮะ  o2 ก็รอนิคมาตอบเหมือนกัน เพราะเรื่องความเป็นความตายไม่มีใครอยากเอามาล้อเล่นกันหรอก (เราง่ะอ่านตอนจบแรก ๆเศร้ามาก เลย :o12:)

  ส่วนน้อง น้อง Normalblue (น้องหรือหลานดีหว่า)  แหม มาหาสาวแถวนี้ อาจจะได้แต่สาว Y นะจ๊ะ :m1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: pupper ที่ 27-07-2008 18:13:33

ผมไม่ได้เข้ามาสองวัน คืบหน้าไปเยอะนะครับ แต่เรื่องรูปพี่เอขอเหอะครับ อย่าขุดขุ้ยขึ้นมาอีกเลย พี่เอจะไม่สบายใจปล่าวๆ พี่นิคหายไปไหนครับไม่เข้ามาเลย ไปเชียงใหม่เป็นไงบ้างครับ พี่เอตัดสินใจไปแล้วคงไม่คิดจะหันกลับ แต่พี่เอก็คงเข้ามาในนี้อยู่ แสดงตัวสักหน่อยนะครับ ทุกคนเป็นห่วงพี่มากๆนะครับ รักษาสุขภาพมากๆ เข้มแข็งมากๆนะครับ พี่นิคด้วย ดูแลรักษาสุขภาพและครึ่งชีวิตของกันและกันไว้ให้ดีที่สุดนะครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: MIXER ที่ 27-07-2008 20:42:14

ไม่ว่าพี่เอหน้าตาจะเหมือนใคร  ก็จะเปนกำลังใจให้นะค่ะ ^^

ถ้าพี่เอเข้ามาก็แสดงตัวหน่อยนะค่ะ  ทุกคนเป็นห่วงนะ :m13:

พี่นิดก็หายไปไหนแล้วละเนี่ย  มารายงานสถานการณ์หน่อยนะค่ะ เป็นห่วงๆ ><

รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ


 :L2:  ให้พี่นิค พี่เอ และทุกๆคนเลย

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: surichay ที่ 27-07-2008 20:57:52

อ่าา พี่เบนซ์ ไม่เข้ามานานล่ะ มัวแต่ยุ่งๆๆ ไม่รู้จะเม้นไร

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: M@nfaNG ที่ 27-07-2008 21:12:46

อ้างจาก: pupper ที่ 27-07-2008 18:13:33  

แต่เรื่องรูปพี่เอขอเหอะครับ อย่าขุดขุ้ยขึ้นมาอีกเลย พี่เอจะไม่สบายใจปล่าวๆ

"ขุดคุ้ย" เค้าใช้กับสิ่งที่ไม่ดี เรื่องแย่ๆ เรื่องที่ปกปิด หรือเรื่องที่ทำผิดแล้วกำลังถูกสงสัย เลยต้องหาหลักฐานมาพิสูจน์นะค่ะ  อย่าต้องให้ถึงกับใช้คำนี้เลยนะค่ะมันดูแรงไปไม๊ o7

ก็แค่คนเค้าหูตากว้างไกลชอบดูเวปดาราต่างประเทศสงสัยเค้าก็ถามกันน่ะค่ะ  :laugh: :laugh: :laugh:

อ้างจาก: Siri_nan ที่ 27-07-2008 16:16:44  

ก็รอนิคมาตอบเหมือนกัน เพราะเรื่องความเป็นความตายไม่มีใครอยากเอามาล้อเล่นกันหรอก (เราง่ะอ่านตอนจบแรก ๆเศร้ามาก เลย :o12:)

 เห็นด้วยอย่างมากกกกกเลยค่ะ อย่างตอนที่สายัณฑ์มาบอกว่ายอดรักไม่ได้เป็นมะเร็งจริงๆ เรายังนึกเลยว่าใครเค้าจะมาพูดเล่นกันเรื่องคนจะเป็นจะตาย  จะพูดเพื่อเรียกร้องความสนใจเหรอ หรือจะมีผลประโยชน์แอบแฝงอะไร ถ้าทำแบบนั้นก็คงเป็นบ้า  หรือไม่ก็เป็นที่คิดหาผลประโยชน์จากความสงสารความเห็นใจของคนอื่น ซึ่งคนแบบนั้นนอกจากจะเรียกว่าเห็นแก่ตัวแล้ว ก็ยังไม่มีคุณธรรมด้วย  ต้องแช่งให้เป็นแบบที่โกหกไปเลย :laugh: :laugh:(แอบใจร้าย) พูดเล่นนะค่ะ  o7 o7


รักษาตัวนะค่ะน้องเอ นิคด้วยค่ะมาส่งข่าวบ้างนะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: JoJo ที่ 27-07-2008 21:47:32

อ้างจาก: Normalblue ที่ 27-07-2008 14:54:07  

แล้ว cj7 ชื่ออะไรเหรอครับ  ผมเรียนวิศวะ ปีสามแล้วนา แก่แล้ว อายุ 19 แล้ว :m4: :m4:

ไม่แก่หรอก พี่ก็ 19 ล่ะตะเอง...แต่ที่เหลือฝากธนาคารไว้นะ  :m13: (ทำหน้าแอ๊บแบ๊วสุดฤทธิ์)

พอๆๆ กลับเข้าเรื่องดีกว่า ==
เอจ๋า พรุ่งนี้ก็วันทำงานอีกแล้ว พักผ่อนให้เพียงพอนะจ๊ะ  :กอด1:
นิคเองก็เหมือนกันนะ รักษาตัวด้วย  :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sunflower ที่ 27-07-2008 22:56:33

 :m22:

 :o

 :m30:

 :m31:

 :m32:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: tawada_j ที่ 27-07-2008 22:58:06

 :m22:

 :m28:

 :m30:

 o7

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: cassper_W ที่ 27-07-2008 23:06:47

 :a5:

 :m29:

 :a11:

 :oni1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Mint ที่ 27-07-2008 23:44:58

 :m22:

 :เฮ้อ:

 :a6:

 :a4:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: astral ที่ 28-07-2008 01:35:36

 :m22:

 :m32:

 :a5:

 :m31:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: ninaprake ที่ 28-07-2008 04:13:20

wowww.... this is my first time reading this story na. So fun la khun A :)  .... Just start reading it a' so i will leave a comment again la kan na krab ;)

Keep up with the fun work! ^_^

ps. Like p' Tee a lot a' .... so niceeeeee.....

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: InTheSky ที่ 28-07-2008 05:39:58

 :L2: :L2:

  เอาำกำลังใจมาฝากเหมือนเคย ครับ

 :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Nick_fAn-A ที่ 28-07-2008 07:01:04

เอครับ

พี่ขอโทษที่เข้ามาpostแล้วทำให้เกิดเรื่องที่ทำให้เอหนักใจ คิดมาก พี่จะทำตามที่เอขอครับ ต่อไปนี้พี่จะไม่มาpostอะไรอีกแล้ว พี่ก็อยากเห็นเรื่องนี้เป็นนิยายรักที่ดีของเราเหมือนกัน พี่ไปหาไอ้ริชกับหมอทีมา ทั้งสองคนสบายดีครับ ได้คุยอะไรหลายเรื่องกับหมอที ทำให้พี่เข้าใจเห็นใจเอมากกว่าเดิม พี่ขอโทษที่ตลอดเวลาที่ผ่านมาพี่ดูแลเอไม่ดี แต่ต่อนี้ไปพี่จะดูแลเอจนวินาทีสุดท้าย เอคอยพี่นะครับ ไว้พี่จัดการทุกอย่างเรียบร้อยพี่จะไปดูแลเอเอง พี่ดีใจมากที่เอยังเชื่อใจ ไว้ใจพี่ ให้พี่ได้ทำหน้าที่คนรักของเอในช่วงสุดท้ายนี้ พี่ยังรักเอเหมือนเดิมครับ และจะรักอย่างนี้ รักมากขึ้นไปทุกวันด้วยครับ เอฟังเพลงนี้คอยพี่นะครับ

http://www.imeem.com/konrailuck/music/BsB9Ygdr/sornram_t_tae_pang_korn/

                                                                                     07.01   2008/07/28
                                                                                         พี่นิคสุดที่รักของเอ



ปล. ถึงทุกคนครับ ผมไม่เข้ามาอ่าน 2 วัน ไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องวุ่นวายอะไรอย่างนี้ ผมไปหาเพื่อนมา พอกลับมารีบมาเปิดดู ก็ทั้งผิดหวังที่เอเขาไม่เข้ามาpostอะไรไว้เลย ทั้งโกรธที่มีคนมาหาเรื่องเพ่งโทษจับผิดกัน ตอนแรกผมจะไม่พูดอะไร เรื่องนี้ผมคงนิ่งเป็นดีที่สุด แต่เพื่อความสบายใจของคนที่ยังคอยให้กำลังใจ ผมจำเป็นต้องพูดในบางเรื่อง

-ผมไม่ได้ทำวิจัยเกี่ยวกับอะไรในนี้ทั้งนั้น
-ที่ผมไม่ได้ตามเอเขาไปเพราะผมยังติดเรื่องทำจบ แล้วถ้าผมตามไปเอเขาหรือเอาเรื่องของเอเขาไปบอกที่บ้านเอเขาจะหลบหนีไปที่อื่น เอเขาบอกว่าจะหนีไปยอมตายแบบไม่มีญาติ นี่เป็นข้อที่เอบอกผม ทำให้ผมยังไม่ตามไปและยังไม่บอกกับที่บ้านของเอเขา
-เรื่องอาการป่วยของเออย่างละเอียดผมก็เพิ่งได้คุยกับหมอที ทำให้เข้าใจอะไรอีกหลายๆอย่างมากขึ้น
-เรื่องรูปของเอเขา ผมยืนยันว่าเป็นเอครับ ส่วนคนอื่นจะคิดยังไงก็แล้วแต่ครับ ต่างที่คิดชีวิตจึงต่าง
-คุณพูดถึงเรื่องคุณธรรม แต่สิ่งที่คุณกำลังทำอยู่มันสวนทางกัน คุณเอาอารมณ์ที่มีคอยจับผิด เพ่งโทษมาเขียนล้อเล่นโดยไม่ได้ใส่ใจความรู้สึกของคนอ่านเลย โดยเฉพาะถ้าคนที่เข้ามาอ่านเป็นเอที่กำลังป่วย คุณเป็นคนที่มีความคิด น่าจะใช้ความคิดให้ดีเป็นประโยชน์กว่านี้ คุณไม่รู้หรอกว่าเอเขาตั้งใจเขียนเรื่องนี้แค่ไหน ผูกพันเอาใจใส่กับคนในนี้แค่ไหน แล้อยู่ๆคนในนี้บางคนกลับมาทำให้เอเขายิ่งคิดมากและเสียใจ
-ผมจะไม่postตอบอะไรอีกแล้ว เอเขาส่งเมล์มาหาผม บอกไม่อยากให้ทุกคนทะเลาะกันเพราะเขาหรือเป็นห่วงเขามากไปกว่านี้ ให้ผมเลิกเข้ามาpostในนี้แล้วส่งเมล์มาที่เมล์ชื่อจริงของเขาแทน ยังมีหลายอย่างที่เอเขาเขียนบอกมา ผมตั้งใจจะเอาข่าวนี้มาบอกกับทุกคน แต่คิดว่าตอนนี้คงไม่จำเป็นแล้ว คุณไม่ต้องคิดว่าผมจะหนีไปไหน ผมไม่หนีไปไหน เมล์ผมบางคนยังมี ยังคุยติดต่อกันได้เหมือนเดิม
-ผมขอบคุณทุกคนที่ให้กำลังใจมาตลอด และขอบคุณทุกpostในนี้ที่ทำให้ผมรู้ชัดในคำที่ว่า ในโลกนี้เป็นของคู่กัน มีรักก็มีเกลียด มีขาวก็มีดำ มีมืดก็มีแจ้ง มีสรรเสริญก็มีนินทา มีดีก็มีชั่ว เป็นสัจจธรรมจริงๆครับ
-เพลงนี้ให้ทุกคนครับ http://music.forthai.com/music/lyric/?sid=6191  สวัสดีครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: nOn†ღ ที่ 28-07-2008 07:20:31

ขอบคุณสำหรับคำตอบที่ได้รับคะ

เชื่อว่าหลายคนก็ยังคงเป็นกำลังใจให้คุณนิคและคุณเอตลอดไปนะคะ

ถึงแม้ว่าคุณนิคจะไม่มาโพสต่อ แต่กำลังใจที่ทุกคนในเล้ามีให้

เราคิดว่าคงสื่อได้ถึงคุณสองคนได้นะคะ

ถ้าคำถามบางคำทำให้คุณทั้งสองคนต้องเสียใจก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ

อยากบอกว่าที่กระทู้เรื่องราวของคุณทำให้เราได้รู้จักเพื่อนเพิ่มขึ้นอีกมากมายหลายคน

พวกเราชาวเล้าเป็ดเป็นพี่ๆ เพื่อนๆน้องๆ กันทั้งนั้นค่ะ

ความคิดเห็นไม่ตรงกันแต่ไม่ทะเลาะกันแน่นอน

ทั้งสองคนสบายใจได้ค่ะ

ขอให้รักของทั้งคู่สมหวังและได้พบกันในเร็ววันนี้นะคะ

อย่าลืมมิตรภาพของชาวเล้าเป็ดที่มีให้กับคุณทั้งสองคนนะคะ  :bye2:

     :L2:  :L2:  :L2:  :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 28-07-2008 07:35:21

รับทราบ

ดีใจที่เอติดต่อกลับมาหานิคแล้ว

เป็นกำลังใจให้ทั้งคู่นะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: hima ที่ 28-07-2008 08:35:20

มารับทราบครับ ขอบคุณที่ทำให้รู้ว่า น้องเอ ได้เข้ามาอ่าน แม้ไม่ได้แสดงตัวก็ตาม :D เป็นกำลังใจให้เสมอ ให้ทั้ง นิค และ เอ ครับ

ปล เอ ครับ อนุญาตให้นิค เข้ามาโพสต์เถอะ พี่ๆน้องๆ อยากรู้ความเป็นไปของน้อง จริงอยู่ ที่เอ ไม่อยากให้ใครเป็นห่วง แต่การไม่ติดต่อ สื่อสาร มันทำให้ คน ห่วงหนักกว่าเดิมนะ บอกมาเล็กๆน้อยๆ ก็ยังดี ว่า ยังสบายดี ยังไปหาหมออยู่ ยังกินยาอยู่

อย่าทำร้ายหัวใจแฟนคลับ ด้วยการไม่มีการติดต่อเลยนะ อย่างน้อยๆ ให้นิค มาบอกเรื่องราว ก็ยังดี

เจ็บป่วย ก็เครียดพอแล้ว อยากให้เอ มาอ่าน และได้กำลังใจมากกว่า ส่วนเรื่องที่ทำให้เครียด ก็คิดซะว่า เป็นของไม่ดี ไม่ต้องเก็บมาคิดมาก สนใจที่ ความรัก ความห่วงใย ที่พี่ๆน้องๆ เพื่อนๆ มอบให้ดีกว่าครับ

พี่หวังว่า คงได้ยินข่าวดี ที่เอจะเปลี่ยนใจ ให้นิค มาโพสต์นะครับ สู้ๆครับ  :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: MikikOoJunG ที่ 28-07-2008 10:06:09

มารับทราบ ข้อความของพี่นิคค่ะ^^

แต่ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้พี่ทั้ง 2 คน อย่างนี้ตลอดไปเลยนะคะ  :กอด1:

(ก็ความรักของพี่ มันติดตรึงใจซะแล้ว สิ หิหิ)

พี่เอรักษาสุขภาพด้วยนะคะ ไม่ต้องคิดมากเรื่องบอร์ดแล้วนร๊า
ทุกคนในนี้ยังรักกันดี  :o8: แล้วก็เป็นห่วงพี่เออยู่เสมอด้วย  :กอด1:

>>>>  :L2: :L2: :L2:  :L1: :L1: :L1: แจกดอกไม้ สดชื่นกานถ้วนหน้า >0<

ปล.พี่นิคอย่าพึ่งบอกลากันตอนนี้เลย แค่พี่เอหายไปคนนึงก็เศร้ายกบอร์ดแล้วคร๊า  :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: M@nfaNG ที่ 28-07-2008 10:59:56

อ้างจาก: Nick_fAn-A ที่ 28-07-2008 07:01:04  

ก็ทั้งผิดหวังที่เอเขาไม่เข้ามาpostอะไรไว้เลย ทั้งโกรธที่มีคนมาหาเรื่องเพ่งโทษจับผิดกัน ตอนแรกผมจะไม่พูดอะไร เรื่องนี้ผมคงนิ่งเป็นดีที่สุด แต่เพื่อความสบายใจของคนที่ยังคอยให้กำลังใจ ผมจำเป็นต้องพูดในบางเรื่อง

-ผมไม่ได้ทำวิจัยเกี่ยวกับอะไรในนี้ทั้งนั้น  
-เอเขาบอกว่าจะหนีไปยอมตายแบบไม่มีญาติ  นี่เป็นข้อที่เอบอกผม ทำให้ผมยังไม่ตามไปและยังไม่บอกกับที่บ้านของเอเขา
-เรื่องรูปของเอเขา ผมยืนยันว่าเป็นเอครับ  ส่วนคนอื่นจะคิดยังไงก็แล้วแต่ครับ ต่างที่คิดชีวิตจึงต่าง
-คุณพูดถึงเรื่องคุณธรรม แต่สิ่งที่คุณกำลังทำอยู่มันสวนทางกัน คุณเอาอารมณ์ที่มีคอยจับผิด เพ่งโทษมาเขียนล้อเล่นโดยไม่ได้ใส่ใจความรู้สึกของคนอ่านเลย  โดยเฉพาะถ้าคนที่เข้ามาอ่านเป็นเอที่กำลังป่วย คุณเป็นคนที่มีความคิด น่าจะใช้ความคิดให้ดีเป็นประโยชน์กว่านี้ คุณไม่รู้หรอกว่าเอเขาตั้งใจเขียนเรื่องนี้แค่ไหน ผูกพันเอาใจใส่กับคนในนี้แค่ไหน แล้อยู่ๆคนในนี้บางคนกลับมาทำให้เอเขายิ่งคิดมากและเสียใจ
-ผมจะไม่postตอบอะไรอีกแล้ว เอเขาส่งเมล์มาหาผม บอกไม่อยากให้ทุกคนทะเลาะกันเพราะเขาหรือเป็นห่วงเขามากไปกว่านี้  คุณไม่ต้องคิดว่าผมจะหนีไปไหน ผมไม่หนีไปไหน  เมล์ผมบางคนยังมี ยังคุยติดต่อกันได้เหมือนเดิม
-ผมขอบคุณทุกคนที่ให้กำลังใจมาตลอด และขอบคุณทุกpostในนี้ที่ทำให้ผมรู้ชัดในคำที่ว่า ในโลกนี้เป็นของคู่กัน มีรักก็มีเกลียด มีขาวก็มีดำ มีมืดก็มีแจ้ง มีสรรเสริญก็มีนินทา มีดีก็มีชั่ว เป็นสัจจธรรมจริงๆครับ

o13ขอบคุณรีพลายสุดท้ายของนิคนะค่ะ ที่อุตส่าห์มาตอบให้คนหายคิดถึงกัน แม้จะใจหายที่นิคบอกว่าจะไม่มาอีกแล้ว แต่พอดีนิคเขียนยาวมากเลยขอตัดมาเป็นบางส่วนนะค่ะ คงไม่ว่ากันขอแสดงความเห็นนิดหน่อยแล้วกันนะค่ะ เพราะนิคกะเอไม่มาตอบเราก็คงไม่มาโพสท์เหมือนกัน

-เรื่องงานวิจัย อันนี้ไม่รู้เรื่องค่ะ แต่ถ้าไม่มีก็ดีเพราะไม่อยากเป็นกลุ่มตัวอย่างแบบไม่รู้ตัว คิดว่าหลายๆคนก็คงไม่อยากเป็นเหมือนกัน
- เรื่องที่ว่าเอจะหนีตายแบบไม่มีญาติ ฟังแล้วหดหู่เศร้าหมอง เพราะขนาดเราเป็นไข้หวัดธรรมดายังอยู่อ้อนแม่แทบแย่ แล้วเอป่วยขนาดนี้กลับมาหาคนที่รักเราดีกว่าค่ะ จะได้กำลังใจจากคนรอบข้างอาจทำให้อาการดีขึ้นด้วย
-เรื่องรูปที่นิคยืนยัน ก็คงแล้วแต่คนจะคิดกัน ตามที่พระพุทธเจ้าท่านตรัสสอนในกาลามสูตรว่า อย่าเชื่อเพราะผู้พูดน่าเชื่อถือ อย่าเชื่อเพราะได้ฟังมา ให้เชื่อในสิ่งที่พิสูจน์ด้วยตนเองมาแล้ว แต่สมัยนี้มันยุคคอมพิวเตอร์ ตัดต่อ แต่งเติม หรือก๊อปไปก๊อปมาทำได้ในคอมเครื่องเดียว หาอะไรก็ได้จากเน็ต เลยงงว่าตกลงจะเชื่ออะไรดี คงต้องพิสูจน์ด้วยตนเอง ด้วยสมองของตัวเองพร้อมเหตุผลอื่นๆประกอบ
-ไม่อยากให้นิคคิดว่าคนที่เค้ามาโพสท์สงสัย หรือมีคำถามกับเรื่องต่างๆใช้อารมณ์ค่ะ เพราะในเมื่อเอกับนิคเอาเรื่องส่วนตัวมาที่ลงในบอร์ดสาธารณะ มีรูปมาลง ก็เหมือนกับดาราที่อยู่กลางแจ้ง ก็ต้องพร้อมที่จะถูกคนสงสัย เพราะเมื่อมีคนรักมากขึ้น ก็ต้องมีคนอยากรู้เรื่องราวมากขึ้น เป็นธรรมดาค่ะเอเองก็คงต้องยอมรับถึงผลของมัน อีกอย่างนึงการสงสัยไม่ได้ผิดคุณธรรม เพราะว่าไม่ได้เป็นแบบปาปารัสซี่ที่ไปแอบถ่ายรูปส่วนตัว หรือไปแอบดูแอบสืบว่าเอจบมาจากที่ไหน เอป่วยหาหมอที่ไหน นิคทำอะไรอยู่ที่ไหนจริงไม๊
-ไม่กลัวนิคหนีหรอกค่ะ ไม่กลัวหายด้วย ก็นิคก็มีตัวตน สสารไม่สูญหายไปจากโลกอยู่แล้ว :laugh:
-สัจธรรมที่นิคว่าจริงทั้งหมดค่ะ ขอเสริมบ้างแล้วกัน มีของจริงก็มีของปลอม มีคนหลอกก็มีคนถูกหลอก มีคนโง่ก็มีคนฉลาด มีปกปิดก็มีเปิดเผย ทุกอย่างย่อมเป็นไปตามกรรมค่ะ  แล้วสมัยนี้กรรมมันเร็วยิ่งกว่าจรวดอีก มาไวมากๆด้วย

เคยแอบโมโหเวลาอ่านนิยายเรื่องไหนแล้วคนเขียนไม่บอกว่าเป็นเรื่องจริงหรือเรื่องแต่ง แต่ถ้าอ่านแล้วดี ประทับใจ สนุกสนาน ถึงแม้จะเศร้าไปนิด เลี่ยนไปหน่อย พระเอกเลวมากเลวน้อยไปตามเรื่อง เราก็ยังสุขใจกับการอ่าน ไม่เคยคิดหาความจริงว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องแต่ง หรือใช้เค้าโครงมาแต่งแล้วเพิ่มสีสีนเข้าไปให้สนุกมากขึ้น  เพราะยกย่องคนเขียนว่าเสียสละเวลามาเขียนให้อ่านกัน แต่ก็อยากได้ความจริงใจจากคนเขียนเหมือนที่เราให้ใจไป  
แต่ก็ยังอยากให้เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องจริงค่ะ เพราะไม่อยากเศร้ากับการป่วยของเอ ไม่อยากให้คนอ่านอื่นๆเศร้าไปด้วย เพราะเรื่องจริงมันไม่ใช่นิยายค่ะ นิยายจบแล้วก็จบ แต่ชีวิตคนจริงๆมันต้องดำเนินต่อไปอีกยาวไกล

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Siri_nan ที่ 28-07-2008 12:01:19

          เราว่าทุกคน มีคำตอบอยู่ในใจอยู่แล้วนะค่ะ  :a4: ต้องยอมรับนะค่ะที่เรื่องนี้ได้รับความสนใจมากเพราะเป็นเรื่องที่สนุก น่ารัก ชวนติดตาม และเศร้าแบบสุด แถมมีการตอบโต้กันระหว่าง นิค เอ และเพื่อนๆ ด้วย
จริงๆ แล้วทั้ง เอ และ นิค น่าจะดีใจที่มีแฟนคลับคอยให้กำลังใจกันอย่างล้นหลามเลย  :oni2: ยังไงซะก็ไม่อยากให้นิคจากไปไหน ไม่ต้อง Post ตอบ แต่มาเล่าก็ยังดี ว่าน้องเอเป็นยังไงบ้าง :m15: ทุกคนมีความคิดต่างกันได้นะค่ะ เราเองก็ต้องยอมรับฟังเหมือนกัน อย่างเราอ่านเรื่องของเอมาตั้งแต่ต้น และก็ตามอ่านทุกวันนั้นแหละ บางทีเราก็ยอมรับว่าเราก็สงสัย ถึงอยากให้นิคมาอธิบายไงค่ะจะได้กระจ่างแจ้ง 
           คนในเล้าเค้าให้ใจกับเรื่องของเอกันมาเยอะมาก เมื่อมีข้อสงสัยเค้าก็ต้องถามกัน เพื่อจะได้ให้กำลังใจกันต่อไปไงจ๊ะ คนเราเมื่อไม่มีอุปสรรคเข้ามา เราก็ไม่รู้ถึงความเข้มแข็งของตัวเองหรอกนะ :กอด1: ถือซะว่าเป็นบทพิสูจน์ของความรักก็แล้วกัน


ปล 1. นิค อย่างน้อยเหตุการณ์นี้ก็ทำให้เอ เค้าเมลล์มาหานิคละนะ  :c5:
ปล 2. นี่ นิคมาโพสเล่าเรื่องราวความเป็นไปอีกนะจ๊ะ ก็ตัวเองบอกว่าจะไม่โพสตอบ ไม่ได้บอกว่าจะไม่โพสเล่านี่นา ชิมิเคอะ :laugh:
ปล 3. เอ เอาใจของคนในเล้าไปแล้วก็มารับผิดชอบใจคนในเล้าด้วย :oni3:
ปล 4. ใครคิดว่ามันเป็นนิยาย ก็อย่าไปเอาอะไรกับนิยายเลยนะ :a11: อย่างน้อยก็ได้ข้อคิดดีๆ จากรีพรายของแต่ละคนที่เล่นเอาซึ้งจนน้ำตาแทบไหล  o7

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Normalblue ที่ 28-07-2008 12:15:23

อ้างจาก: Manfang ที่ 28-07-2008 10:59:56  

-ไม่กลัวนิคหนีหรอกค่ะ ไม่กลัวหายด้วย ก็นิคก็มีตัวตน สสารไม่สูญหายไปจากโลกอยู่แล้ว :laugh:

แอบมาป่วนนิดๆ ครับ

ในทางทฤษฎี  สสารไม่มีวันสูญหายไปจากโลก...  แต่เมื่อมีการเปลี่ยนแปลงจะอยู่ในรูปของควานตัมพลังงาน

แต่ในทางปฏิบัติ  สสารสูยหายจากโลกทุกวินาทีจากไอ้พวก NAZA และ GONDOLA และอีกหลายๆ สถานี..อิอิ

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
ทำไมพี่เอใจร้ายจัง...  ไม่เห็นใจคนที่เฝ้าดูอาการพี่ที่นี่บ้างเลยเหรอครับ...  ขนาดต้องสอบอยู่ยังต้องหาเวลามากด Refresh อ่าน

ทุกความคิดเห็น   :m15: :m15:  แล้วทำไมอยู่ๆ  ก็จะไปแบบไม่ใยดีพวกเราเลย...  ขอให้เรารู้บ้างว่าพี่สบายดี  ไม่ทำงานหักโหม

เราก็พอใจแล้ว...  นี่พี่นิคก็เล่นจะไม่โพสต์อีก  แล้วเราจะรู้เรื่องพวกพี่ได้ยังไง  ทำไมขี้น้อยใจงี้...  หรือว่าเราไม่ดี

เรามันเห็นแก่ตัวแน่ๆ เลย  รั้งแต่จะให้เขาอยู่  โดยไม่สนใจว่าเค้าใส่ใจเรารึเปล่า...  แน่หละ  เราคงไม่ต้องรู้เรื่องพวกนี้

อีกแล้วใช่ไม๊...  ไม่อยากให้ห่วงก็ไม่ห่วงก็ได้ครับ...  คนที่ไม่ห่วงกันคือ  คนไม่รู้จักกัน

ทีแรกก็นึกว่าเราเป็นครอบครัวเดียวกันซะอีก  เพราะพี่ๆ เป็นคนบอกเอง...  แต่ตอนนี้สิ่งที่พี่ทำกลับสวนทางกับคำพูดที่พี่พูด :o12: :o12:

พี่คงสบายใจแล้วสินะ  อย่างน้อยก็มีผมคนนึงที่จะไม่พูดถึงพี่อีก

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดี...  ผมจะพยายามเก็บไว้ในความทรงจำนะ  คุณเอ  คุณนิค

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Otaku ที่ 28-07-2008 12:17:44

ขอบคุณพี่นิคที่มาตอบนะคับ

เป็นกำลังใจให้พี่เอเสมอนะ :L2:  ดูแลตัวเองด้วยนะคับพี่ชาย

พี่นิคว่างๆก็แวะเข้ามาพูดคุยก็ได้นะคับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: surichay ที่ 28-07-2008 13:58:51

^
^
^
^
^

จิ้มๆๆๆ

น้องฟอง

 อิอิ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 28-07-2008 14:08:27

ผมรู้คับว่าพี่นิค กับพี่เอ จะไม่หายไปไหน
จะคอยมาอ่านกระทู้ที่พวกเรามีให้อย่างจริงใจ
ถึงแม้ว่าจาไม่มีการโพสข้อความทั้งของพี่นิคและก็พี่เอก็ตาม


และก็ขอให้พี่นิคดูแลความรักของพี่ที่มีให้พี่เออย่างดีที่สุดนะคับ
พี่เอก็เหมือนกันก็ขอให้มีความสุขมากๆๆๆนะคับ  อยู่อย่างสบายใจคับ


ยังไงก็รับกำลังใจไปอีกวันนะคับ :L2:

 :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: duchess ที่ 28-07-2008 14:38:09

 :m4: อิอิ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: KATHAE* ที่ 28-07-2008 14:47:46

อ้างจาก: Siri_nan ที่ 26-07-2008 22:47:02  

:a6: แง แง เค้างงไปหมดแล้วน้า  ยังไงเอแสดงตัวหน่อยก็ดีนะจ๊ะ แฟนจะได้หายคิดถึง
 :pig4:


ปล.ใครเคยดูหนังญี่ปุ่นเรื่องนี้มั่ง ซึ้งดี Sky of love ( Koizora ) รักเรานิรันดร ซึ้งมากๆ มันก็คล้ายกับเรื่องนี้เหมือนกัน :sad2:

ยกมือค่ะ ... ดูค่ะ
ดูที่โรงหนังสยาม เมื่อเดือนมีนา ไปดูกับเซนเซ (ก่อนที่เซนเซจะกลับประเทศ) แล้วก็เพื่อนค่ะ
ในโรงหนังคนญี่ปุ่นเพียบเลย อิอิ ... หนังเศร้า ค่ะ ซึ้งด้วย ชอบมากๆ (เซนเซเราร้องไห้เลยอะ ก็แอบขำเล็กๆ ก่อนหนังเริ่มเซนเซแหย่ไว้ว่าเราจะร้องไห้มั้ยแล้วบอกว่าตัวเองไม่ร้องไห้หรอก แต่ที่ไหนได้ กลับกันเสียงั้น)

นอกจากเนื้อเรื่องจะดีแล้ว (นั่งอ่านบรรยายไทยแทบไม่ทัน กร๊าก)
เพลงประกอบก็ซึ้งและเพราะจับใจเลยอะ ตอนนี้ก็มีรูปแบบวีซีดีแล้ว ใครไม่เคยดูก็ไปหาดูน้า รับรองหนังดีอยู่ เอิ๊กๆ
kimi = shiawase

คำถามหนึ่งที่พระเอกมาทิ้งถามนางเอกไว้
ตอนนั้นเธอมีความสุขมั้ย? ...


----------------------------------

เรื่องของ พี่นิค กับ พี่เอ
แอบผิดหวังเกๆที่จะได้เห็นข้อความพี่เอมาบอกความเป็นไปบ้าง แต่ไม่เป็นไร
พี่นิคมาบอกข่าว พร้อมข้อความสุดท้ายไว้ก็ ดีแล้วล่ะ ...

สำหรับเรื่องอื่นๆนั้น ขอไม่ออกความคิดเห็นใดใด ทั้งสิ้น ค่ะ


ขอเปลี่ยบ ความห่วงใย ของเรา เองเป็นเพียงลูกธนู ที่ ถูกยิงออกไปแล้ว น่ะ

เราให้แล้ว ก็ ถือว่าให้เลย


อยู่ห่างๆ อย่างห่วงๆ จ้า .....

 :a1:



ปล. สำหรับคำถามของ คุณบลู (ป่ะ?) ที่ว่าในบอร์ดผู้หญิงเยอะมั้ย ..
โดยส่วนตัว คาดเดาว่าเยอะ สมัยนี้สาววาย (ฟุโจฉิทั้งหลายด้วย) เยอะมาก ...
นับแล้ว เฉพาะที่เรารู้จัก แค่เพื่อนรอบกายเราก็ เกือบทั้งหมดเป็นสาววาย ..
และที่มาอยู่ในบอร์ดนี้มี เรากับเพื่อน และ บางคนที่เรารู้จัก ..(เคยเห็นผ่านๆจากบอร์ดดารานักร้อง ญี่ปุ่นเกาหลีน่ะ)
ก็มีพอตัวอะแหละ เอิ๊กๆ ... :a4:

สุดท้าย
ยินดีที่ได้รู้จักอย่างเป็นทางการนะคะพี่ นิค พี่เอ (แม้ว่าจะไม่ได้มาเห็นล่ะ)

เรื่องนี้ให้มุมมองแง่คิดอะไรดีๆ ไว้เยอะเหมือนกัน (รวมถึงที่เที่ยวด้วย แต๊งค์ o13 :pig4:)



ไปละ  :oni1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: InTheSky ที่ 28-07-2008 16:54:56

 :L2: :L2:

เอา ความคิดถึงมาให้อีกนะครับผม ไม่มีคำพูดไรนอกจากคำว่าคิดถึง ทั้ง นิคแล้วน้องเอ นะครับ

 :c5: :c5:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Tsukasa999 ที่ 28-07-2008 18:08:13

คำให้กำลังใจส่งไปละค่า    :a1:

เหอะๆ เป็นอีกหนึ่งสาววาย อารมณ์ ฟุโจฉิเช่นกันค่ะ เยอะนะเดี๋ยวนี้ แต่ดีอย่างทำให้ไม่ค่อยอะไรกะเรื่องฟามรักของตัวเอง มามีความสุขกับเรื่องราวคนอื่นแทน หุๆ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวū
เริ่มหัวข้อโดย: bellary ที่ 28-07-2008 18:23:21

 :pig4:ขอบคุณพี่เอ ที่ให้พี่นิคตามไปซักที  เพราะห่วงพี่ใจจะขาดอยู่แล้ว

 :a4:ส่วนเรื่องรูปก็อย่าเก็บไม่คิดเลย   ห่วงสุขภาพพี่เถอะ   ยิ่งคิดก็ยิ่งเหนื่อยใจเปล่าๆ

 :m1:เก็บไปแต่ความห่วงใยที่ทุกคนมีต่อพี่ก็พอ 

 :m13:และยังรอข่าวคราวของพี่อยู่นะ

 o7พี่นิค  เคารพการตัดสินใจของพี่นะ 
 
 :m23:แต่เข้ามาบ้างก็ดี  ให้ได้รู้ข่าวพี่เอบ้าง

 :L2:   สำหรับคนที่อยู่ออส และเตรียมตัวไปออส   รักษาสุขภาพด้วยกันทั้งคู่นะ 
เก็บเกี่ยวความทรงจำไว้ให้มากที่สุด  และเป็นกำลังใจให้แก่กัน 

 :angry2: ส่วนพี่เอ  อย่าทำหน้าบึ้ง อย่าเล่นสงครามจิต กับพี่นิคอีกนะ  ขอร้อง  :oni2:

:L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:

  :กอด1: :กอด1: กอดกันวันละนิด จิตแจ่มใส  

ไปถึงต้องให้พี่นิคกอดเยอะๆนะ  ทีอยู่ไทยชอบมาว่าเบน

 o13โชคดีพี่นิค




 

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: maabbdo ที่ 28-07-2008 19:23:52

คิดดี ทำดี ทุกอย่างจะดีขึ้นเเน่นอน

บุญกุศลที่พี่เอ & พี่นิคได้ทำเอาไว้

จะส่งผลให้ทุกอย่างมันเป็นไปในทางที่มันควรจะเป็น...

อนวชฺชสุขํ ภเวยฺย
อะนะวัดชะสุขัง ภะเวยยะ

"พึงเป็นผู้มีสุข จากการประพฤติดี"

 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 28-07-2008 20:43:31

 :L2: :L2: :L2:

มอบให้น้องเอและน้องนิคนะคะ

เรื่องของน้องทั้งสองคนจะเก็บไว้ในความทรงจำที่ลืมไม่ลงค่ะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 28-07-2008 21:04:26

 :L2: แวะเข้ามาดูความเป็นไปของน้อง ทั้ง 2 คน ดีใจกับน้องนิค ที่น้องเอ เมลล์มาหา

อย่างน้อย ก็จะได้เป็นกำลังใจให้กันและกัน ใครจะว่าอย่างไรก็อย่าไปคิดมาก ถือซะว่าความ

คิดของคนห้ามกันไม่ได้  ขอให้ทั้ง 2 คน เป็นกำลังใจให้กันและกันได้ก็น่าจะเป็นที่ยินดีของ พี่แล้ว

เป็นกำลังใจให้นะครับ มีอะไรก็ส่งข่าว ให้ได้รู้กันบ้างอย่าเงียบหายไปเฉย ๆ นะครับ อย่างน้อย

คนในเล้า ( คิดว่าจำนวนไม่น้อย ) ก็คอยติดตามข่าวน้องเอ และคอยเอาใจช่วยอยู่นะครับ  :กอด1: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 28-07-2008 21:20:55

 :L2: :L2: :L2:
ส่งเมลล์ให้เเล้ว หวังว่าจะได้เปิดอ่านนะคะ
ให้กำลังใจเสมอ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: nefkung ที่ 28-07-2008 21:41:13

พี่เอสู้ๆน้า  ชีวิตไม่สิ้นก็ดิ้นกันไปนะ

ผมเองเป็นคนหนึ่งที่เชื่อว่าคนเราทุกคน

ล้วนมีที่ทางเป็นของตัวเอง ทุกคนต่าง

ก็ทำทุกอย่างเพื่อให้ไปถึงที่ตรงนั้น

ฟ้าบางครั้งก็ไม่ได้กำหนดทุกอย่าง

เพราะยังไง เรา ต่างหากที่เป็นคนเลือก

สิทธิ์นั้นเป็นของเรา พี่เอ พี่นิค และใครก็ตามในบอร์ด

ขอให้เลือกในสิ่งที่จะพาเราไปยังที่ทางที่ดีที่สุดล่ะกัน  :a1:

สวัสดีครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: pupper ที่ 28-07-2008 22:06:26

วันนี้ไม่สบายใจมากๆเลยนะครับ เรื่องไม่เป็นเรื่องทำไมต้องทำให้เป็นเรื่อง ผมละสงสารพี่เอมากๆเลยนะครับ แค่นี้พี่เขาก็ต้องอดทนสู้ทนอยู่แล้วนะครับ สงสารพี่เอเขาบ้างนะครับ พี่เขาเสียใจมาก ไงก็แล้วแต่นะครับพี่เออดทนนะครับ พี่นิคเข้มแข็งนะครับ สู้ต่อไปครับ เป็นกำลังใจครับ ก้าวไปด้วยกัน

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sunflower ที่ 28-07-2008 22:45:29

สวัสดีค่ะเอและก็นิค

วันนี้เอากลอนดีๆ มาฝากค่ะ  :m13:

เมื่อทำดีเราอยากได้ผลดีตอบ
เมื่อลักลอบทำความชั่วกลัวบ้างไหม
ชั่วที่ทำกรรมที่ก่อเกิดกับใคร
หากมิใช่ตัวของเราเจ้าของกาย

"กัมมุนา วัตตะตี โลโก สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม"   o7

เรามีกรรมเป็นของๆตน เราจักเป็นผู้รับผลของกรรม
เรามีกรรมเป็นแดนเกิด เรามีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์
เรามีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย  เราทำกรรมอันใดไว้
เป็นกรรมดีก็ตาม เป็นกรรมชั่วก็ตาม
เราจักต้องเป็นผู้รับผลแห่งกรรมนั้น

จริงมั้ยคะ

 :bye2: :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: tawada_j ที่ 28-07-2008 23:30:38

สวัสดีค่ะเอ นิค

ความจริงอาจมองเห็นไม่ได้ แต่เชื่อมั่นได้

คุณว่าจริงไหมค่ะ :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: astral ที่ 29-07-2008 00:34:07

แวะมาส่งกำลังใจให้ค่ะ ขอให้ไปดี มีความสุขกับสิ่งที่ทำไปแล้วและตั้งใจจะทำต่อไป

ความจริงเป็นสิ่งไม่ตาย ความจริงใจของพวกคุณต้องสื่อให้ทุกคนรับรู้ได้แน่

อยากจะบอกคุณว่า ความรัก บางครั้งเป็นดาบสองคม ทำให้เราตาบอดมืดมัวมองไม่เห็นทาง หรือบางทีทำให้เรามองเห็นสิ่งที่ไม่มีจริงมีตัวตนขึ้นมาได้ แต่บางครั้งความรักทำให้เรามองอะไรได้ชัดเจนขึ้น หวังว่าพวกคุณคงจะไม่หลงทางเพราะความรักอีกหรอกนะ

โชคดี มีสุข

Love actually is all around....

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: vvoonsen ที่ 29-07-2008 00:46:21

เป็นกำลังใจให้นะคะ :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Master PP. ที่ 29-07-2008 02:03:21

 :m32: ถึงพี่นิคกับพี่เอคับ ยังจำน้องๆในบ้านหลังหนึ่งได้หรือป่าว ครอบครัวเรามี ผม(ไอ้เนม) เจ้าฟอง เจ้าฟิวล์ นายเบิร์ด พี่โจ้ เจ้าวิล ป้าอ้อ(ในบางคราว)พี่เคยถามว่าขอเป็นสมาชิกในบ้านหลังนี้ได้ไหม บ้านหลังนี้เปิดทุกวันนะครับ ถ้าวันไหนพี่แวะมาเข้ามาคุยในบ้านกับพวกผมได้นะครับ

 :a2: สู้ๆคับพี่ พวกผมอยู่ตรงนี้แวะพักได้เสมอครับ  :กอด1:

 

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: oa_ko ที่ 29-07-2008 03:51:22

 :m32:
 :o8:
 :o8:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: nOn†ღ ที่ 29-07-2008 07:03:38

อ้างจาก: Master PP. ที่ 29-07-2008 02:03:21  

:m32: ถึงพี่นิคกับพี่เอคับ ยังจำน้องๆในบ้านหลังหนึ่งได้หรือป่าว ครอบครัวเรามี ผม(ไอ้เนม) เจ้าฟอง เจ้าฟิวล์ นายเบิร์ด พี่โจ้ เจ้าวิล ป้าอ้อ(ในบางคราว)พี่เคยถามว่าขอเป็นสมาชิกในบ้านหลังนี้ได้ไหม บ้านหลังนี้เปิดทุกวันนะครับ ถ้าวันไหนพี่แวะมาเข้ามาคุยในบ้านกับพวกผมได้นะครับ

 :a2: สู้ๆคับพี่ พวกผมอยู่ตรงนี้แวะพักได้เสมอครับ  :กอด1:

 

บ้านอยู่ไหนหรอจ้ะน้องๆ พี่ขอไปอยู่ด้วยคนจิ  :oni2:

เด็กเพียบเลย พี่รักเด็ก ๆ  :o8:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Siri_nan ที่ 29-07-2008 07:24:19

อ้างจาก: sunflower ที่ 28-07-2008 22:45:29  

สวัสดีค่ะเอและก็นิค

วันนี้เอากลอนดีๆ มาฝากค่ะ  :m13:

เมื่อทำดีเราอยากได้ผลดีตอบ
เมื่อลักลอบทำความชั่วกลัวบ้างไหม
ชั่วที่ทำกรรมที่ก่อเกิดกับใคร
หากมิใช่ตัวของเราเจ้าของกาย

"กัมมุนา วัตตะตี โลโก สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม"   o7

เรามีกรรมเป็นของๆตน เราจักเป็นผู้รับผลของกรรม
เรามีกรรมเป็นแดนเกิด เรามีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์
เรามีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย  เราทำกรรมอันใดไว้
เป็นกรรมดีก็ตาม เป็นกรรมชั่วก็ตาม
เราจักต้องเป็นผู้รับผลแห่งกรรมนั้น

จริงมั้ยคะ

 :bye2: :bye2: :bye2:

เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง ยังไงก็ขอให้นิค และเอ โชคดีทั้งคู่นะ:oni2: เพราะว่าจะไปอยู่เคียงข้างกันแล้วนะ :o8:

ปล.รีบนหัวพี่เนี้ย รักเด็กเหมือนกันเลย คุยกันได้นะเนี้ย  :m1: จุ๊บ จุ๊บ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sunflower ที่ 29-07-2008 08:46:31

อ้างจาก: Siri_nan ที่ 29-07-2008 07:24:19  

เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง ยังไงก็ขอให้นิค และเอ โชคดีทั้งคู่นะ:oni2: เพราะว่าจะไปอยู่เคียงข้างกันแล้วนะ :o8:

ปล.รีบนหัวพี่เนี้ย รักเด็กเหมือนกันเลย คุยกันได้นะเนี้ย  :m1: จุ๊บ จุ๊บ

ขอบคุณนะคะที่ชอบกลอนที่เราหามาฝาก  เพราะเราเชื่ออย่างที่เราเขียนจริงๆ

เข้ามาบอกว่ารักเด็กเหมือนกันเลย   :m1:
อย่างงี้เราน่าจะเป็นเพื่อนกันได้สิ ใช่มั้ยจ้ะ 2 รีบน  อิอิ :m13:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: JoJo ที่ 29-07-2008 08:52:06

ขอบคุณคำตอบของนิคค่ะ  ถึงจะไม่มาโพสท์อีกแล้วก็อยากให้รู้ว่าเรายังเป็นกำลังใจให้เอกับนิคอยู่เสมอนะ

ขอให้ทั้งคู่โชคดีมีความสุขในทุกๆวันจ้ะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: boboaje ที่ 29-07-2008 11:54:59

ขอโทษก่อนเลย ไม่รู้ว่าทำไรให้เอไม่สบายใจ และพี่นิคไม่ชอบรึเปล่าอ่ะ

แต่จากนี้สัญญากะเอกะพี่นิคเลยว่าจะไม่ใช้อารมณ์ในการแสดงความคิดเห็นแล้ว

และจะโพสคุยเรื่อยเปื่อยอย่างนี้กะเอตลอดเลยไม่ว่าเอจะอ่านรึไม่อ่าน

แต่รู้สึกว่าเอจะเข้ามาอ่านนะเนี้ยดีใจอ่ะ

เอจ้า

วันนี้กทม.เหมือนฝนจะตกล่ะ แต่ถือว่าอากาศดีนะเราชอบบบบบบ

น่านอนเน้อแต่นอนไม่ได้อ่ะ

เลยเข้ามาคุยด้วยคิดถึงเอจ้า  รักษาสุขภาพนะ

ทานอาหารเยอะนะ เดี๋ยวผอมไม่หล่อนะ ไม่ได้แช่งนะ มันจะไม่หล่อจริงๆ

ออสฯ อากาศดีมั้ยคงดีกว่ากทม.แน่เลย

อยากไปเที่ยวมั้งอ่ะ แต่จน อดอ่ะงานนี้

บายจ้า :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: InTheSky ที่ 29-07-2008 15:38:30

หวัดดีครับ คุณนิค น้อง เอ

มีเพลงเพราะๆๆ มาฝากครับผม

บางเวลาที่ฉันขาดเธอจะเติมให้กัน
บางเวลาที่หนาวสั่นเธอจะเป็นอุ่นไอ
บางเวลาที่แพ้มาก็ยังมีเธอเข้าใจ
บางเวลาเลวร้ายฉันยังมีเธอ

บางเวลาฉันทำผิดเธอยังยอมอภัย
บางเวลาฉันร้องไห้เธอยังให้ไหล่อิง
ไม่ใช่คนที่โชคดีที่เกิดมามีทุกสิ่ง
แต่ฉันโชคดีจริงจริงที่มีเธอ

* ตั้งแต่วันนั้นจนวันนี้ทุกอย่างยังเหมือนเดิม
เธอยังเหมือนเคยยังแสนดี
อยากบอกว่าซึ้งใจ
ต่อจากวันนี้คนคนนี้จะทุ่มเททั้งใจ
ตอบแทนรักที่ยิ่งใหญ่
ตอบแทนในความหวังดี
ตอบแทนเวลาที่ให้ฉัน
ด้วยทุกเวลาของฉันฉันให้เธอ

บางเวลาฉันทำผิดเธอยังยอมอภัย
บางเวลาฉันร้องไห้เธอยังให้ไหล่อิง
ไม่ใช่คนที่โชคดีที่เกิดมามีทุกสิ่ง
แต่ฉันโชคดีจริงจริงที่มีเธอ

http://www.imeem.com/people/aQo7cmC/music/a7DPWq36/the_star_no_title/

 :m13: :m13:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 29-07-2008 16:56:00

Com  เค้า พัง อะ เพิ่ง ด้ายเข้ามาอ่าน

แต่ ก็ ขอยืนยันคำเดิมอะ

พี่เอ ที่คนในนี้รุจังมีคนเดียวคร้า

พี่เอ อย่า เครียด มากเรย

ไม่ว่า อะไรจะเกิดขึ้น คนในนี้ ก็ รัก พี่เอ เหมือนเดิม แหละ


ดู แล ตัวเอง ดีดี นะค่ะ

เป็นกำละงใจให้ พี่ทั้ง 2 คนนะค่ะ

 :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 29-07-2008 17:14:56

รู้สึกใจหายจังที่พี่นิคจะไม่มาโพสอีกแล้ว

แต่เคารพในการตัดสินใจของพี่ค่ะ

ดีใจด้วยจริงๆที่พี่เอติดต่อกับพี่นิคแล้ว  o7

จะเป็นกำลังใจให้พี่ทั้ง2คนค่ะ  :m1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: MikikOoJunG ที่ 29-07-2008 23:18:27

>>  :L2: :L2: :L2:  :L1: :L1: :L1: <<<

เอาดอกไม้ กับ กำลังใจมาฝากคร๊า  (ก่อนนอน) :กอด1:

เป็นกำลังใจให้พี่นิคกับพี่เอ เสมอ นะค๊ะ

นอนหลับ ฝันดีนะคะ พี่นิค พี่เอ  :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: kijah ที่ 29-07-2008 23:19:16

เป็นกำลังใจให้ทั้งสองคนค่ะ
และ ยังรักเอเหมือนเดิมมม :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: uuro ที่ 30-07-2008 00:28:58

      น้องเอ เมื่อวานพี่ไปทำบุญ 9 วัดมานะ ก่อนเมื่อวานพี่ก็ไม่ได้เข้ามาเพราะเตรียมทำกับข้าวกันทั้งคืน ก็ทำบุญใหญ่นี่นะ พี่ไปวัดแรกคือวัดอรุณ บุญจากวัดนี้ ขอให้น้องเอมีรุ่งอรุณที่สดใสทุกวัน วัดที่สองเป็นวัดระฆัง บุญจากวัดนี้ขอให้ทุกห้วงความคิดคำนึงของน้องไม่ว่าคิดอะไรอยู่เพียงแค่กระซิบฝากสายลมเบาก็ขอให้คำเหล่านั้นกังวาลไปถึงคนที่น้องคิดถึงและเป็นห่วง วัดที่สามวัดกัลยาณมิตรบุญจากวัดนี้ขอให้น้องเอเป็นที่รักของทุกคนตลอดไป วัดที่สี่พี่ไปวัดโพธิ์อันเป็นที่เลื่องชื่อแห่งฤษีดัดตนดังนั้นพรจากวัดนี้ขอให้ส่งผลให้น้องเอแข็งแรง สบายเนื้อสบายตัวนะ วัดที่ห้าพี่ไปที่วัดพระแก้ววัดที่งดงามที่สุดในประเทศไทยก็ให้ความงามทั้งภายนอกภายในจงอยู่คู่กับตัวของน้อง จากนั้นก็เดินข้ามไปศาลเจ้าพ่อหลักเมืองขอให้บารมีศาลท่านปกป้องคุ้มครองให้เอปลอดภัย และประสบความสำเร็จ วัดที่หกวัดเทพธิดาวัดที่เจ็ดวัดราชนัดาบุญจากทั้งสองวัดขอให้เอได้ดำรงตนเป็นลูกที่ดีของพ่อแม่พี่น้อง วัดที่แปดคือวัดชนะสงครามขอให้เอเอาชนะโรคภัยไข้เจ็บ อีกทั้งศัตรูหมู่พาลที่เข้ามากระทบกระทั่ง ทั้งทางกายใจขอให้มลายหายไปนะ และวัดที่เก้าพี่ไปวัดบวรซึ่งเป็นประทับของสมเด็จพระสังฆราช บุญจากวัดนี้ขอให้น้องมีสติปัญาเฉียบแหลม แจ่มใสปราศจากเมฆหมอกในความคิด
         เอาหล่ะขอให้บุญกุศลที่พี่และเพื่อนๆได้ทำไปนี้พัดผ่านฟ้า ทะเล ไปถึงน้องเอนะ หรือถ้าฝากลมฝากฟ้าแล้วไปถึงน้องเอช้า งั้นพี่ฝากไปพร้อมกับนิคก็ได้ เพราะฝากนิคเอาขึ้นเครื่องไปให้คงไวกว่า
         ในที่สุดนิคก็จะไปอยู่ข้างเอแล้ว ขอให้มีความสุขทั้งคู่นะ ความรักมักสร้างปาฏิหาร ขอปาฏิหารจงบังเกิดกะเอ และนิค พี่เคยบอกเอว่าอย่าทำให้ฟ้าผิดหวัง และวันนี้พี่จะกระซิบท้องฟ้า ว่า พวกเราฝากความหวังไว้กับท้องฟ้าเช่นกัน
                                                         ขอให้แข็งแรง และมีความสุข

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 30-07-2008 14:25:05

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ขอบคุณครับ ขอบคุณจากใจจริง

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:


ผมว่าจะไม่เม้นท์อะไรในนี้อีกแล้ว แต่แพ้แรงใจของทุกคนครับ ผมเข้ามาอ่านในนี้ตลอด ผมยอมรับ
แล้วก็ห้ามใจตัวเองไม่ให้เม้นท์อะไรเพราะอยากให้ทุกอย่างมันจบซักที o7 แต่เข้ามาในนี้ทีไรทำเอาผมเป็นเด็กขี้แยทุกทีเลย :o12:

แต่คราวนี้เห็นจะไม่ได้ มันอัดอั้นมานาน แล้วก็เอาบุญมาเข้าทางผมซะงั้น (เหมือนรู้จุดอ่อนผมเลย)
เลยต้องขอตอบรับบ้าง :o8:

ผมนึกว่าจะไม่ได้เห็นนิยายตัวเองเข้ามาอยู่ในหมวดที่โพสจบแล้ว เห็นโพสว่าจบตั้งนานแล้วไม่ย้ายให้ซักที
ตอนนี้ผมไม่รู้จะพูดหรือบอกอะไรกับพี่น้องและเพื่อนๆในเล้าดีนอกจากคำว่า

ขอบคุณครับ ขอบคุณจริงๆ  :L2: :L1:

ที่นี้หนาวมากครับ ฝนตกอีกด้วย
เรื่องสุขภาพผมก็เรื่อยๆครับ ให้มันเป็นไปตามที่มันจะเป็นเถอะครับ
แต่งานสนุกดีครับ บางครั้งทำจนเพลินเลย

รักและคิดถึงทุกคนนะครับ  :กอด1:

เอเองครับ :o8:

p.s. ไม่รู้ว่าจะตอบแทนน้ำใจยังไง ผม+1ให้กับทุกคนเลยนะครับ จะทยอยบวกให้วันละหน่อยครับ จะได้มีข้ออ้างให้ตัวเองเข้ามาในนี้ด้วย

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: InTheSky ที่ 30-07-2008 15:00:19

 :m1: :m1:

เอาเพลงมาฝากเหมือนเดิม
เหนื่อย...แต่ต้องยอม  ฉันพร้อมที่จะเดินต่อ

เชื่อว่าจะต้องมีคนที่รอเอาใจ...มาแลกหัวใจของฉันไป ไม่ทำร้ายกันอีก


เท่าที่ผ่านมาน้ำ...ตา  เสียไปให้สิ่งที่คล้ายกับความรัก

จากคนหนึ่งถึงอีกคน   ผลลงเอยจบก็เหมือนกัน


คือฉันเจ็บ....เลยเก็บใจไว้..รอ  คนที่พอดีทุกอย่างเข้ากับฉัน

คนที่มีหัวใจเหมือนกัน  คนนั้นเป็นเธอได้ไหม

หัวใจมันบอกยอมทุกสิ่งยอมทุกอย่าง  ให้กับเธอ

แม้ปลายทางอาจจะได้เจอ...ความผิดหวัง

แต่ถึงยังไงก็จะรักเธอไปอย่างนั้น


แต่...ใจของเธอ  รักใครบางคนอยู่  หรือว่ายังไม่มีคนที่ดูใจกัน

ตัวฉันยังไม่รู้เลย...แต่ขอให้ไม่มีเถอะ


เพราะที่ผ่านมาน้ำ..ตา  เสียไปให้สิ่งที่คล้ายกับความรัก

จากคนหนึ่งถึงอีกคนผลลงเอยจบก็เหมือนกัน


คือฉันเจ็บ...เลยเก็บใจไว้รอ  คนที่พอดีทุกอย่างเข้ากับฉัน

คนที่มีหัวใจเหมือนกัน  คนนั้นเป็นเธอได้ไหม

หัวใจมันบอกยอมทุกสิ่งยอมทุกอย่าง...ให้กับเธอ

แม้ปลายทางอาจ  จะได้เจอความผิดหวัง

แต่ถึงยังไงก็จะรักเธอไปอย่างนั้น


เพราะที่ผ่านมาน้ำ...ตา  เสียไปให้สิ่งที่คล้ายกับความรัก

จากคนหนึ่งถึงอีกคนผลลงเอยจบก็เหมือน...กัน


คือฉันเจ็บ ..เลยเก็บใจ ไว้รอ  คนที่พอดีทุกอย่างเข้ากับฉัน

คนที่มีหัวใจเหมือนกัน  คนนั้นเป็นเธอได้ไหม

หัวใจมันบอกยอมทุกสิ่งยอมทุกอย่างให้กับเธอ

แม้ปลายทางอาจจะได้เจอ  ความผิดหวัง

แต่ถึงยังไงก็จะรักเธอไปทุกวัน


จะรักเธอไปทุกวัน....

http://www.imeem.com/people/X3DKFcI/music/YAmIasSX/potato/

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: noki ที่ 30-07-2008 15:28:13

แบบว่าดีใจอ่ะ
ดีจังเลย ที่ความรักและความห่วงใยของพวกเราส่งไปถึงเอแล้วเอก็ได้เข้ามาอ่าน
แล้วก็ยังเข้ามาทักทายพวกเราด้วย ถ้าเอว่างๆ ก็เข้ามาคุยกับพวกเราอีกนะ
จะได้หายคิดถึง ขอให้คุณพระคุ้มครองเอตลอดไป

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Normalblue ที่ 30-07-2008 16:24:40

ออกมาจนได้....

เฮ้อ  รู้ป่าวพี่เอ  น้องกดดันทุกวิถีทางให้พี่เข้ามา  หึหึ  แพ้ความดี   :m20: :m20:

เป็นกำลังใจให้ต่อไปนะครับ  อย่าหักโหมมากนะ  แล้วก็ +1 ให้กับคำตอบ

OK รู้ว่าพี่เอสบายดีก็หายห่วง  จะได้ไปสานฝันต่อ   :oni1: :oni1:

รอสอบเสร็จก่อนเหอะ  หึหึ  เห็นดี

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Siri_nan ที่ 30-07-2008 16:37:37

ได้โอกาสจิ้มตูด น้อง Normalblue หนึ่งที  อิ อิ :o8: สู้สู้นะจ๊ะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 30-07-2008 17:28:12

ขอบคุณคับที่พี่เอแสดงตัวให้พวกเราได้รู้ว่าพ่เอเป็นยังไงบ้าง


อากาศหนาวใส่เสื้อหนาๆๆนะคับ


ดูแลตัวเองนะคับ


แล้วรอให้พี่นิคไปหาและดูแลพี่เออย่างใกล้ชิดนะคับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: hima ที่ 30-07-2008 17:56:55

 :m4: :m4: :m4:

ดีใจจัง ที่น้องเอมาแล้ว  :oni2:  ทุกๆ comment ที่ส่งไป ทำให้น้องเอ กลับมา  :mc4:

เป็นกำลังใจให้นะครับ  o13

หนาวๆอย่างนี้ อย่าลืม เรียกนิค มา  :กอด1: ให้ความอบอุ่นเร็วๆนะครับ  :m23:
 :bye2: อ้ะ ให้  :L2: :L2: :L1: :L1: ใส่  :c5: เพราะบางคน ลืมให้น้องเอ กะนิค 555

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: nefkung ที่ 30-07-2008 19:14:18

 :mc4:  :mc4:

ในที่สุดก็ยอมใจอ่อนแล้ว ดีจาย :m4:

มาอัพเดตเรื่องราวบางนะคับ

ขอให้มีความสุขมากกกคับผม  :a1:

หัวข้อ: Re: นิยายหวานๆ น่ารัก โรแมนติก <<หนุ่ม IT กะ ดีเจสุดหล่อ >> อ่านไป ยิ้มไป ค้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: chalerm ที่ 30-07-2008 19:16:09

ขอบคุณมาก  ๆฮะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: moonlight ที่ 30-07-2008 19:21:24

 :m4:

 :L2:

เป็นกำลังใจให้Aนะค่ะ

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 30-07-2008 19:44:27

ดีใจมากๆเลยที่ความห่วงใยของพวกเราทุกคนส่งไปถึงพี่เอ o7

แวะมาทักทายกันบ้างนะคะอย่าเงียบหายคิดถึง อิอิ

ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ เป็นห่วงพี่เสมอจะคอยเป็นกำลังใจให้ค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 30-07-2008 22:18:37

วันนี้  เป็นวันดี จริง ๆๆ

เข้ามาแล้วเจอ พี่เอ ด้วย


พี่เอ เป็นยังไงบ้าง  แวะ เข้ามา ในนี้ บ่อยๆๆนะ

จะด้ายรุ ว่า มีคนคิดถึง


รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ

 :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: ๐DoNuT๐ ที่ 30-07-2008 22:30:05

ว้าว พี่เอ ออกมาแล้ว ดีใจจัง
รักษาสุขภาพด้วยนะครับ ^ ^

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Otaku ที่ 30-07-2008 22:52:57

ดีใจที่พี่เอมาตอบ  :m4:

รักษาสุขภาพด้วยนะคับ

อย่าทำงานเพลินจนลืมกินยา และพักผ่อนล่ะ

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: kijah ที่ 30-07-2008 23:26:35

น้องเอๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ฮือ  :m15:
มาแล้วเหรอคะ เปิดมาเจออ่านแล้วน้ำตายังซึมได้อีก
ดีใจมากๆที่เอยังรักและคิดถึงทุกๆคน ณ ที่นี้

อากาศหนาวฝนตก ไม่ไหวๆอย่างนี้ต้องให้พี่นิคตามไปกอดดดดด :กอด1: :กอด1:จะได้อุ๊นอุ่นรู้เปล่าจ๊ะ
หรือให้พี่กอดแทนก็ได้ อิอิ

เอทำงานสนุกสนานก็ดีแล้วแต่อย่าหักโหมมากน้า รักษาสุขภาพนะจ๊ะ สิ่งที่ดีงามทั้งหลายจงเกิดกับเอ
พี่ล่ะเครียดกับงานตัวเองเชียวว

ป.ล.ยังรักเหมือนเดิมน้า :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Normalblue ที่ 30-07-2008 23:35:55

อ่านหนังสือเครียดๆ

แอบมาเจาะไข่ Chalerm ครับ

แล้ว +1 คืนให้  Siri_nan  นะครับ...  ผมยอมให้จิ้มบ่อยๆ ทุกวันครับ...อิอิ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Master PP. ที่ 30-07-2008 23:48:23

 :a2: ในที่สุดพี่เอก็ใจอ่อนยอมตอบแล้ว ว่างๆก็เข้ามาคุยกันนะครับ รักษาสุขภาพนะครับพี่ น้องๆคิดถึง  :กอด1:

 :oni1: ถึงพี่ cj ครับ หาบ้านพวกผมเจอป่าวอ่ะ อิอิ แวะมาเคาะประตูได้นะครับ ถ้าหน้าไม่โหด ใจดี คุยหนุกหนาน พวกผมยินดีเปิดประตูลากเข้าบ้านมาคุยกัน(หึหึหึ)  :oni2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 30-07-2008 23:53:33

 :m4: :m4:
ดีใจจริง ๆ ...ที่น้องเอเข้ามาคุยทักทาย
พี่คิดถึงน๊า  เป็นห่วงอยู่เสมอจ๊ะ...
แม้เราห่างกัน  แต่ใจก็ใกล้กันเสมอใช่มั้ย...น้องเอ
แล้วอย่าทำงานหักโหมมากนักนะจ๊ะ   :angry2:  เข้าใจมั้ย ว่าเป็นห่วงอ่ะ
ดูแลตัวเองดี ๆ หล่ะ  พี่ขอเป็นกำลังใจให้น้องเอ และน้องนิคนะจ๊ะ สู้  สู้ จ้า

มอบ  :L2: และ  :L1:  ทาง  :c5:  ถึง น้องเอ และน้องนิค พร้อมขอ  :กอด1:  ด้วยนะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: doodee ที่ 31-07-2008 00:23:29

มาโพสให้กำลังพี่เอ อีกคนคับ  :L1: ในทื่สุดก้อออกมาแสดงตัวจนได้ อิอิ

ดูแลสุขภาพน่อยนะคับ (เห็นบอกว่าปล่อยให้เป้นไปตามที่มันจะเป็น) ยังไงก้อคิดว่าว่า ทำเพื่อคนที่รักพี่เอ หลายๆคนเถอะคัฟ :m23:

ยังไงก้อเข้ามาบ่อยๆนคัฟ  :m13: จะเข้ามารอคับ งิงิ (เพื่อ)  :a12: :a12: :a12:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Pa_kim ที่ 31-07-2008 00:27:45

 :m15:แอบน้ำตาไหลนิดๆ 

ดีใจที่น้องเอมาส่งข่าวคราว ทุกคนเค้าคิดถึงจ้ะ
รักษาสุขภาพนะ :L1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวū
เริ่มหัวข้อโดย: bellary ที่ 31-07-2008 00:34:18

 :m1: :m1: :m1: :m1: :m1:

ดีใจ ดีใจ ดีใจ  พี่เอเข้ามาโพสแล้ว  หลังจากแอบเข้ามา :m14:

อยู่ออส  อากาศหนาว ดูแลตัวเองมากๆนะ   งานอ่ะทำเพลิน  แต่ไงก็ต้องห่วงสุขภาพบ้างนะ :m13:

ถ้าหนาวมากๆ  พอพี่นิคไปถึงก็ให้พี่นิคกอด :กอด1:ให้อุ่น ให้หายหนาวไปเลย  :laugh:

 :L2: :L2: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: แก้ว ที่ 31-07-2008 08:58:37

 :L2:

คิดถึงน้องเอ&พี่นิคค่ะ 

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: poom ที่ 31-07-2008 09:12:18

 :m23:...ดีใจที่น้องเอมาตอบเม้นเพื่อนๆๆ.. :m23:

 :m13:ถ้าเหงามากก้อมาเล่าเรื่องที่โน้นให้พวกเราฟังบ้างก้อได้น่ะ :m23:

***ก่อนนอนอย่าลืมใส่เสื้อผ้าให้อบอุ่นนะ..เป็นหว่งมาก***

ถ้ารู้สึกว่าเหงา..น้องเอ..ยังมีเพื่อน มีพี่ มีน้อง ในเล้าเป็ดอีกมากมายเป็นกำลังใจที่ดีให้เสมอนะ....

ขอให้คุณพระคุ้มครอง

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Nick_fAn-A ที่ 31-07-2008 11:09:17

เอครับ
พี่ใจมากๆเลยครับที่เอเข้ามาคุยในนี้กับทุกคน พี่ว่าทุกคนก็คงดีใจไม่น้อยไปกว่าพี่
ไว้ให้พี่จัดการเรื่องเรียนเสร็จ เราเจอกันนะครับ พี่ตั้งตารอให้ถึงวันเสาร์ตอนหกโมงเย็นทุกวันเลยครับ พี่จะได้ยินคุยกับ ได้ยินเสียงเอ
ที่พี่เข้ามาpostในบอร์ดนี้อีก คงไม่เป็นการทำผิดคำสัญญาที่ให้ไว้กับเอนะครับ พี่แค่เข้ามาบอกว่ารักและคิดถึงเอมากๆเลยครับ
เอาเพลงมาให้ฟังด้วยครับ
http://www.imeem.com/people/UKg5Gx/music/_q33iGwy//

                                                            2008/07/31  11.15
                                                              พี่นิคคนที่รักเอครับ
                                                         

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: uuro ที่ 31-07-2008 11:09:49

       ถึงอากาศจะหนาว และฝนตกทุกวัน หนาวกายเอก็หาเสื้อมาใส่หาผ้ามาห่มนะ แต่พี่เชื่อว่าคงไม่หนาวใจแน่ๆ เพราะคนทางนี้ทุกคนคิดถึง เป็นห่วง และส่งกำลังใจไปให้ทุกวัน และวันนี้พวกเราก็ได้รู้ว่ากำลังใจที่ส่งไปให้เอได้รับแล้ว เพราะงั้นพี่เชื่อว่าหัวใจเอกำลัง"อบอุ่น" และเข้มแข็ง
                                                            ขอให้แข็งแรง และมีความสุข

ปล. ดีใจจริงที่เข้ามาต่อนิคพอดี ดีใจมากๆที่นิคจะไปอยูข้างเอแล้ว เอจะได้ยิ่งอุ่นขึ้นไปอีกกำลังใจจากพวกเราอาจช่วยให้อบอุ่น แต่กำลังกำลังและอ้อมกอดของนิคมันเป็น "อุ่นไอรัก" ทั้งคู่ยังต้องเดินข้างกันไปอีกนานเชื่อสิ ปฏิหารน่ะมีจริง

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 31-07-2008 13:56:56

ดีใจจังเลยคับที่ทั้งสองคนกลับมาเล่านเรื่องราวที่เป็นไปของทั้งคู่ให้พวกเราในนี้ฟังอีก


พี่เอรักษาสุขภาพด้วยนะคับ

พี่นิคเข้มแข็งไว้นะคับ

เป็นกำลังใจให้กับทั้งคู่คับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวū
เริ่มหัวข้อโดย: nefkung ที่ 31-07-2008 14:00:47

และแล้วความสุขก็กลับมายังเล้าเป็ดอีกครั้ง  :mc4: :mc4:

 :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:

ดีใจมากมาย พี่เอสู้ๆนะ อย่าท้อ พักได้แต่อย่าหยุดน้อ

พี่นิคเป็นกำลังใจให้พี่เอด้วยนะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: JoJo ที่ 31-07-2008 17:44:29

ดีใจจัง ที่เอกลับมาทักทายพวกเรา ^^  ดีใจกับนิคด้วยที่ได้คุยกับเอแล้ว และจะได้ไปหาเอเร็วๆนี้
อย่าไปเข้มงวดกับตัวเองนักเลยจ้า  คิดถึงกันก็แวะมาอ่านมาโพสท์เถอะ  มาบ่อยๆยิ่งดี  ทุกคนเค้ารักและเป็นห่วงเอกับนิคกันทั้งนั้น

ลัคกี้คุกกี้ หยุดยิ้มไม่ได้ทำยังไงดี (บ้าไปแล้ว คริคริ >w<)

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: pupper ที่ 31-07-2008 18:04:12

ในที่สุดพี่เอก็มาดีใจจริงๆเลยนะครับ อย่าทำงานเพลินมากนะครับ ดูแลรักษาสุขภาพด้วเองด้วย สุขภาพก็สำคัญเหมือนกันนะครับพี่เอ ทุกคนเป็นห่วงพี่เอมาก ผมก็พยายามถามเอาจากพี่นิคบ่อยๆ ก็เกรงใจพี่เขา เห็นเครียดๆซึมๆก็ไม่กล้าไปถาม ไงที่นู่นอากาศต่างจากบ้านเรามากก็ต้องดูแลตัวเองดีๆนะครับ คงจะปรับตัวได้แล้วใช่ไหมครับ เป็นห่วงพี่มากๆ ไงก็เป็นกำลังใจให้พี่นะครับ ขอให้เข้มแข็งมากๆ อดทนนะครับ เป็นกำลังใจให้เท่าที่จะให้ได้นะครับ ขอเพียงให้พี่แข็งแรงมากๆ ขอพระอวยพรและปกปักรักษานะครับพี่เอ และก็พี่นิคก็ดูแลตัวเองด้วยนะครับ เห็นดูเหนื่อยๆไปเยอะ ดูแลครึ่งชีวิตของกันและกันให้ดีนะครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Tsukasa999 ที่ 31-07-2008 18:08:06

 :m15:...

ขอบคุณมากค่ะที่กลับมาคุย อย่าหายไปแบบนั้นอีกนะคะ คิดน้อยใจจริงๆนะตอนที่หายไป เหมือนว่าพวกเราคงไม่มีอิทธิพลกับคุณเอมาก แต่ตอนนี้ดีใจค่ะที่ทำให้คุณเอได้ปรากฏตัวออกมาอีกครั้ง เพราะแม้จะมีเรื่องเกิดขึ้น แต่บางคนก็ตอบและพูดคุยกับคุณด้วยหัวใจจริงๆ

ตอนนี้คิดถึงมากๆเลย อยากรู้ว่าเป็นไงบ้าง ที่นั่นคงหนาวมาก ดังนั้นรักษาสุขภาพดีๆนะคะ เมืองไทยยังคงอบอุ่นแม้ในหน้าหนาวและรอคุณอยู่ค่ะ


คุณนิคคงสบายดีขึ้นแล้ว คุณเอปรากฏตัว อิอิ... ยังไงก็ขอให้มีแต่เรื่องดีๆเกิดขึ้นนะคะ ทุกอย่างมีสองด้าน และไม่ได้เลวร้ายเสมอไป


ส่วนคุณเอ เราจะอวยพรด้วยบทธรรมะให้บ่อยๆนะคะ  ชาวพุทธก็มิอาจละเว้นการทำให้จิตใจใสสะอาดด้วยสัจธรรมแห่งชีวิตและหัวใจที่เบิกบานไม่เศร้าหมองเป็นอาจิณ อย่าได้ยอมแพ้กับสิ่งต่างๆ และต้องมีความสุขทุกลมหายใจที่เรารู้สึกตัวนะคะ

 :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: MikikOoJunG ที่ 31-07-2008 20:20:35

พี่เอ กลับมาแล้วเย้~ ดีใจที่สุดเลย คร๊า  :o8:

อยู่ออสฯฝนตก ต้องดูแลรักษาสุขภาพด้วยนะคะ

อากาศหนาวก็ต้องใส่เสื้อผ้าหนาๆ ด้วย

กินอาหารให้ครบทุกมือนะคะ พักผ่อนเยอะๆ

พี่เอสนุกกับงานก็ดีแล้วค่ะ แต่อย่าหักโหมจนเกินไปนะคะ

ต้องเดินเที่ยวผ่อนคลายบ้าง นร๊า หิหิ :m13:

หนูอยู่กรุงเทพฯ โดนแดดโลมเลีย ทุกวัน  o7

โดนแดดเลียเสร็จ โดนฝนกระหน่ำ เดินตากฝนชุ่มฉ่ำ

(สนุกเลย ไม่ต้องอาบน้ำ 555+)<<< ล้อเล่นนะ หุหุ :m14:

เป็นกำลังใจให้พี่เอ(พี่นิคอีกคน)เสมอนะคะ สู้ๆนะคะ

เข้มแข็งเข้าไว้ อุปสรรคต่างๆ ต้องผ่านพ้นไปได้แน่นอน  :m1:


>>>>  :L2: :L2: :L2:  :L1: :L1: :L1: <<<< โลกสดใส ก็แจกดอกไม้  :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: InTheSky ที่ 31-07-2008 20:29:16

ดีใจนะครับที่น้องเอ กลับมาคุยกับพวกเราอีกครั้ง แล้วก็อิจฉา น้องเอ กับ นิค จริงๆๆ ครับ
สำหรับคนที่ไม่มีแฟน ก็เอาเพลงนี้มาฝากให้ครับ

ก็ยังคงเดินทาง แต่ยังคงเดินไปหาใคร
บางคน อยากมีคนจริงผ่าน เข้ามาในใจสักคน
แล้วฉันก็เดินทางต่อไป เพราะฉันไม่เจอใครอย่างนั้น
ฉันมั่นใจ ว่าเขานั้นมีตัวตน

ยังเต็มใจที่จะตามค้นหา และปฏิเสธที่จะท้อใจ
ยินดีที่จะเฝ้ารอ เพื่อเติมเต็มสิ่งที่หายไป
ยังพอใจที่จะตามค้นหา ว่าคนดีๆ ที่มีรักจริง อยู่ที่ไหน
คอยที่จะเจอเขา แม้ไม่รู้เมื่อไหร่
อาจเป็นการเดินทาง ที่ไม่มีปลายทางให้เจอสักที
แต่ไม่เคยลังเล ที่จะคอยบางคนที่ดี

เพราะฉันเชื่อในทางเดินแห่งรัก ที่พร้อมจะนำทางให้ฉัน
และฉันมั่นใจ ว่าเขานั้นมีตัวตน

ยังเต็มใจที่จะตามค้นหา และปฏิเสธที่จะท้อใจ
ยินดีที่จะเฝ้ารอ เพื่อเติมเต็มสิ่งที่หายไป
ยังพอใจที่จะตามค้นหา ว่าคนดีๆ ที่มีรักจริง อยู่ที่ไหน
คอยที่จะเจอเขา แม้ไม่รู้เมื่อไหร่
อาจเป็นการเดินทาง ที่ไม่มีปลายทางให้เจอสักที
แต่ไม่เคยลังเล ที่จะคอยบางคนที่ดี

(รักต้องยังมีอยู่ รักต้องยังมีอยู่) (ฮู...ฮู..)

ใครคนนั้นคนที่ตามหา คงมี ใครคนนั้น ยังต้องตามหา

เพราะฉันเชื่อในทางเดินแห่งรัก ที่พร้อมจะนำทางให้ฉัน
และฉันมั่นใจ ว่าเขานั้นมีตัวตน

ยังเต็มใจที่จะตามค้นหา และปฏิเสธที่จะท้อใจ
ยินดีที่จะเฝ้ารอ เพื่อเติมเต็มสิ่งที่หายไป
ยังพอใจที่จะตามค้นหา ว่าคนดีๆ ที่มีรักจริง อยู่ที่ไหน
คอยที่จะเจอเขา แม้ไม่รู้เมื่อไหร่
อาจเป็นการเดินทาง ที่ไม่มีปลายทางให้เจอสักที
แต่ไม่เคยลังเล ที่จะคอยบางคนที่ดี

ใครคนนั้นคนที่ตามหา คงมี ใครคนนั้น ยังต้องตามหา

http://www.imeem.com/mokkydee/music/0REMZ4oR/calories_blah_blah/

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 31-07-2008 20:59:36

ตอบน้องเอ เรื่องการย้ายนิยายเข้าบอร์ดนิยายจบแล้วนะคะ

นิยายที่โพสต์จบแล้ว จะรอดูท่าทีสักระยะหนึ่งก่อน เผื่อว่ามีแฟนๆ ยังไม่ทราบ หากย้ายไปอาจทำให้หาไม่เจอได้ อีกอย่างหนึ่งเผื่อคนแต่งยังเข้ามาทักทาย ลงตอนพิเศษ บางรายใจอ่อนแต่งภาคสองต่อเลยก็มี ดังนั้นจึงยังอนุโลมให้อยู่ในหน้าแรกได้ 
ส่วนจะย้ายตอนไหนขึ้นกับความขยันของโมฯล้วนๆ  :m32: :m32:

รักษาสุขภาพด้วยนะ  :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: MikikOoJunG ที่ 31-07-2008 22:22:38

 >>> :L2:  :L2:  :L1:  :L1: << แจกดอกไม้อีกรอบ หิหิ

ราตรีสวัสดิ์ นะคะ พี่เอ พี่นิค

ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ 

นอนหลับฝันดี นร๊า  :bye2:  :bye2:

ปล.คนในเล้าก็ นอนหลับฝันดี ด้วยนะคะ อิอิ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: uuro ที่ 31-07-2008 23:34:54

      วันนี้เป็นวันดีจริงๆแฮะ กระทู้ครึกครื้น หลายๆคนเห็นรีพลายของเอแล้วน้ำตาปริ่มด้วยความดีใจแน่ๆ ดีจริงๆ
        น้องเอ ได้อ่านนิยายเรื่องอื่นๆในเล้ามั่งป่าว อย่างเช่น ของป้าจุใจ ของG_Wa ของน้องกระต๊อบอะไรเงี๊ยะ พี่ว่ามันฮาดีอ่ะ ถ้ายังไม่อ่านก็ลองอ่านดูนะ หนุกหนานแล้วก็อีกหลายเรื่องที่หนุกหนาน แต่ถ้าอ่านแล้วก็มาเมาท์เอามันส์กันมั่งก็ได้
        ตอนนี้ที่ออสกี่โมงแล้วนะ ไม่แน่ใจพี่ไปมาเมื่อสอง สามปีที่แล้ว ได้เที่ยวไม่กี่วันเลย เดี๋ยวว่างๆจะไปอีกเผื่อจะเดินชนกัน ฮิ้ว(แบบว่าชอบกินเนือจิงโจ้ แย่เนอะ)
        วันนี้หนาวน้อยลงแล้วซิ แต่ก็ดูแลตัวเองดีๆนะ วันไหนไปเที่ยวก็มาเล่าให้ฟังมั่งจะได้เหมือนได้ไปเที่ยวด้วยไง วันไหนงานยุ่งเพื่อนร่วมงานแย่ก็มาบ่นให้ฟังได้ จะได้หายหงุดหงิด วันไหนมีอะไรตื่นเต้นประทับใจก็มาโม้ให้ฟังมั่งจะได้ร่วมตื่นเต้น
         สรุปวันนี้ พรุ่งนี้ วันไหน มีอะไรก็เข้ามาคุยกัน เพราะนายไม่ได้อยู่คนเดียวซะหน่อยนะนายเอ
                                                       "จากวินาทีนี้ไม่มีคำว่า เดียวดาย"
                                                          ขอให้แข็งแรง และมีความสุข

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: poom ที่ 01-08-2008 10:20:47

 :m23:...วันนี้วันพระ..น้องเอ..ถือศิล 8 อ่ะป่าว ถ้าช่าย....กินนมให้มากๆนะเป็นหว่งรู้ป่าว ร่างกายจะได้แข็งแรง.... :m23:

***ก่อนนอนทำตัวให้อบอุ่นนะ....***

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 01-08-2008 17:38:33

แวะมาบอกว่าคิดถึงนะค่ะ 

พี่เอ


 :c5:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: bellary ที่ 01-08-2008 18:22:14

 :oni1: :oni1: ย้ายบ้าน ย้ายบ้าน

 " นิยายที่โพสจนจบแล้ว " ถึงแม้จะย้ายบ้าน แต่เรื่องทุกอย่างมันยังไม่จบนะพี่เอ :m13:

จะติดตามต่อไป  จนกว่าอเวจีแมนจะมาโพสยาวๆให้ชื่นใจ :m1:

 :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:

  :oni3::oni3: :oni3:จงเข้ามาอีก  จงเข้ามาอีก :oni3: :oni3: :oni3:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: echisen ที่ 01-08-2008 19:39:43

 :sad2:อ่านจบแล้วฮับ เศร้าจังเลย ไม่รุจะพูดไรอ่ะ เป็นกำลังใจทุกคนต่อไปนะ เอสู้ๆๆๆๆ พี่นิคสู้ๆๆๆ

มีความสุขมากๆๆๆ นะ เป็นกำลังใจให้ต่อไปฮับ o13

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: P_love ที่ 01-08-2008 22:18:29

เข้ามาเพื่อบอกว่าคิดถึงเอกับพี่นิค :L1: :L1:

ดีใจที่เอยังส่งข่าวคราวมาให้ได้ทราบนะคะ :pig4:

อยู่ที่ออสฯ ก้อรักษาสุขภาพด้วยนะ

และขอให้พี่นิคได้เจอกับเอเร็วนะคะ ขอให้มีความสุขทั้งสองคนค่า :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: BABY_CHICK ที่ 01-08-2008 22:57:04

 :m4:ดีใจที่เอ มาคุยกะเพื่อนๆ ครับ
ยังไงก็ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ
ทั้ง นิค และเอ เลย
ตราบใดยังมีรัก ย่อม มีหวังครับ :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: ootk ที่ 02-08-2008 00:21:16

ดีครับ ผมมือใหม่หัดอ่านนะครับ
แต่พอได้ อ่านก็ ทั้ง รัก แล้วก็เห็นใจในเรื่องที่เกิดขึ้นมากเลย
และในตอนนี้ พี่ทั้งสองจะได้ เจอกันอีกครั้ง ผมก็ดีแทนพวกพี่ ด้วยนะครับ
เป็นกำลังใจให้ครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: uuro ที่ 02-08-2008 00:42:50

มีเรื่องเมืองไทยจะอัพเดท วันนี้(31 ก.ค.) เกิดสุริยุปราคา แต่ก็ไม่เห็นหรอกเมฆมันเยอะ แต่ที่สำคัญเค้าลือกันว่าเขมรจะใช้จังหวะนี้ทำของ ใส่ประเทศไทยให้ปั่นป่วน ทุกคนจึงต้องพกของสีเหลืองไว้กันของเข้าตัว เล่นเอาตื่นเต้นกันใหญ่ เออย่าลืมพกของสีเหลืองล่ะถึงอยู่ไกลถึงออสก็เหอะ บอกข่าวจะได้ไม่ตกเทรนเน้อ
        วันนี้คุณยิ้มแฉ่งแล้วรึยัง(ฮิ้ว)
                                                                     ขอให้แข็งแรง และมีความสุข

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: anston ที่ 02-08-2008 03:15:29

เพิ่งได้อ่านเรื่องนี้เมื่อไม่กี่อาทิตย์ก่อนหน้าที่จะย้ายมา..
เข้ามาอ่านเกือบทุกวันเลย.. :m23:แต่ก็ยังตามไม่ทันซักทีเลย..
เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องนึงที่ชอบมาก.. :m1:
น้องเอเป็นคนที่จิตใจดีมากๆเลย..สมกับที่ชอบทำบุญน่ะ
ส่วนบรรดาคนรอบข้างก็นิสัยดีกันทั้งนั้น..ช่างโชคดีอะไรเช่นนี้
ถึงแม้ตอนจบจะเศร้ามากก็เถอะ.. :m15:
ตั้งแต่นี้ไปก็ขอให้ใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ให้คุ้มค่านะ..อะไรที่ทำแล้วมีความสุขก็ทำเถอะ
แต่ก็อย่าลืมดูแลตัวเองด้วย..ขอให้มีความสุขทุกๆวันนะ(น้องนิคด้วยนะ) :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: boboaje ที่ 02-08-2008 10:58:59

 :a6: ไม่ได้ทักทายกะเอหลายวันอ่ะค่ะ สงสัยเขมรปล่อยของเข้าคอมพ์เราอ่ะ :sad2:

ดีใจค่ะที่เอเข้ามาทักทายพวกเราอีกครั้ง รู้สึกว่าความรู้สึกที่พวกเรามีให้ได้ถึงคนที่เราตั้งใจ

จะให้มันดีอย่างนี้นี่เอง รักษาสุขภาพนะค่ะ แหม....จะขี้แยตามเอซักและ ดีใจจัง

อย่างที่บอก อนิจจา อนิจจัง ทุกขังไม่เที่ยงหนอ แต่ความรู้สึกที่เรามีให้เราคิดว่ามันจะอยู่กับเรา

จนกว่าสิ้นลมหายใจเหมือนเดิมนะ พระคุ้มครองค่ะ :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Nick_fAn-A ที่ 02-08-2008 14:57:50

เอครับ
เมื่อวานพี่ไปหาอาอี๊มาด้วยครับ พาอาอี๊ไปทำบุญไปซื้อของไปทานข้าว
หลวงพ่อที่วัดถามหาเอด้วยนะครับ ท่านถามแปลกๆด้วย ไว้เดี๋ยวพี่เล่าให้ฟังทางโทรศัพท์แล้วกันนะครับ จะได้คุยกับเอนาน
พี่คอยให้ถึงวันเสาร์ตอนหกโมงเย็น ใจแทบจะขาดแล้วครับ อยากเดินไปหมุนเข็มนาฬิกาเหลือเกิน พี่ชาร์ตแบตสำรองไว้แล้วด้วยครับ
เอครับพี่รอเออยู่นะครับ รักและคิดถึงเอมากครับ ฟังเพลงนี้นะครับ แล้วจะรู้ว่าพี่คอยรอเออยู่
http://music.siamza.com/music.php?k=64K&id=164

                                                    14.55    2008/08/02
                                                         พี่นิคแฟนเอ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 02-08-2008 15:24:26

นึกว่า พี่นิค หายไป ไหน

เป็นกำลังใจให้พี่ทั้งสองคนนะค่ะ


 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: nefkung ที่ 02-08-2008 19:16:06

 :m4:
 :mc4:
 :m1:
 :L1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: mango ที่ 02-08-2008 20:25:08

Take care,  :กอด1:

 :c5: 

 :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 02-08-2008 21:00:31

มาส่งความคิดถึงประจำวัน
 :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 02-08-2008 23:19:12

ฝันหวานคร่า  พี่เอ +พี่นิค

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: pupper ที่ 02-08-2008 23:27:30

ดีใจกับพี่นิคด้วยนะครับ ไงก็มาเล่าให้พวกๆเราฟังบ้างนะครับ ทุกคนยังรออยู่นะครับ พี่เอครับ ดีใจจังพี่เอกลับมา ไงรักษาสุขภาพมากๆดูแลตัวเองดีๆนะครับ แต่ไงก็เดี๋ยวพี่นิคก็คงตามไปดูแลแล้ว รักกันให้มากๆนะครับ ในเวลาที่ยังมีกันและกันอยู่ พี่นิคหายไปคงไม่เป็นไรนะครับ เห็นหายไปนาน เลยมีแต่คนเป็นห่วง ทั้งสองคนเลย พี่เออย่าน้อยใจนะครับ คิดถึงทั้งสองคนอะแหละครับ ขอพระอวยพรนะครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 02-08-2008 23:45:29

วันนี้แล้วสินะที่พี่นิคได้คุยกับพี่เอแล้ว

ดีใจด้วยนะคับ

นอนหลับฝันดีคับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: poom ที่ 02-08-2008 23:52:21

 :m4:...ดีใจกะพี่นิคด้วยนะ....ที่ได้คุยกับคนที่รักแล้ว :m4:

อย่าลืมมาบอกข่าวกันบ้างน่ะ ว่าน้องเอสบายดีป่าว...กินอาหารต่างชาติได้ไหม...ก่อนนอนได้ห่มผ้าที่อบอุ่นเพียงพอหรือป่าว...

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: angsumalin ที่ 03-08-2008 01:06:27

ผมจะเม้นอะไรดีล่ะมันอึ้งจนบอกไม่ถูก มันเศร้าจนจะทนไม่ไหว

เอกับพี่นิคยอมรับเลยคับทนรับเรื่องที่แสนจะเศร้าได้ ผมสงสารพี่นิคที่สุด

ผมเป็นคนอื่นที่รู้จักพี่ทั้ง 2 ผ่านในบอร์ดแห่งนี้ผมยังเศร้าขั้นเทพเลยคับ

Ps..ขอให้บุญกุศลที่เอทำทั้งชาติที่แล้วชาตินี้ ขอให้มีปฎิหารเกิดขี้นกับเอด้วยเถิด

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: uuro ที่ 03-08-2008 12:50:04

ฮิ้วป่านฉะนี้น้องเอ คงได้เจอกะพี่นิคแล้วเน้อ จีใจจัง ฝากนิคกอดเอแน่นๆแทนคนในเล้าด้วยนะ แอบปิดไฟให้จะได้สวีดกันไม่ต้องอายมิตรรักแฟนเพลง กิ๊วๆ :oni2:
                 
                                        ขอให้แข็งแรงและมีความสุข
                                                   "วันนี้อุ่นไอรักนะน้อง"

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 03-08-2008 13:42:22

แวะมา บอก ว่าคิดถึงนะค่ะพี่เอ 

รักษาสุขภาพมากๆๆ นะค่ะ 

อยาหฟากพี่ นิค   :กอด1:  จางเรย อะ


เป็นกำลังใจให้ พี่ทั้ง 2 คนนะค่ะ

 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: boboaje ที่ 03-08-2008 15:35:58

สวัสดีค่ะ เอ

เห็นว่าพี่นิคจะไปหาเหรอค่ะ  อิอิ ดีใจจังค่ะ

ที่ได้คุยกันแล้ว รักษาสุขภาพนะค่ะ

ไม่รู้จะคุยไรอ่ะ คิดถึงค่ะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: InTheSky ที่ 03-08-2008 17:04:13

มีเพลงมาฝากเหมือนเคยครับผม
http://www.imeem.com/people/aQo7cmC/music/PMSIjRjO//


ไม่กี่คนที่จะเคียงข้างกัน ไม่กี่คนที่จะคอยร่วมทุกข์ใจ
และไม่ทิ้งฉันไว้ลำพัง ไม่ว่าเจอเรื่องร้ายใดๆ ก็พร้อมเดินไปกับฉัน
ไม่กี่คนที่จะรักฉันจริง ทำให้ยิ้มในชั่วโมงที่เหงาใจ
ในชีวิตที่ล่วงเลยมา ไม่กี่คนที่ฉันไว้ใจให้กุมมืออยากฝากชีวิต

* และหนึ่งในนั้นก็คือเธอคนดี ที่ฉันนั้นโชคดีที่เราได้พบกัน
จากหนึ่งในร้อย หนึ่งจากในล้าน
ได้มาร่วมทางเดิน ให้หนึ่งใจฉันได้เจอกับรักดีๆ

ไม่กี่คนที่จะคอยหวังดี มีแค่เพียงไม่กี่คนให้เชื่อใจ
ในชีวิตที่ล่วงเลยมา ไม่กี่คนที่ฉันให้ใจ แค่บางคนที่อยากบอกรัก

(ซ้ำ */ *)

อยากบอกว่าฉันรักเธออีกครั้งคนดี


ขอให้มีความสุขกะเสียงเพลงนะคับ  :m23: :m13:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: DEMON3132 ที่ 03-08-2008 18:46:02

เข้ามาบอร์ดนี้ตั้งแต่ยังไม่เป็นสมาชิก จนสมัครสมาชิกแล้ว ไม่เคย vote หรือ reply ให้ใครเลย ไม่เคยต้องเสียน้ำตาให้เรื่องไหนเลย นี่เป็นเรื่องแรกที่อ่านไปเสียน้ำตาไป รักน้องเอและน้องนิคนะคะ ขอเอาใจช่วย ทุกอย่างต้องใช้เวลาเป็นตัวช่วยทั้งนั้น พี่เองก็เคยผ่านเรื่องทุกข์ ๆ มาแล้วก็ใช้เวลาที่แหละเป็นตัวช่วย แล้วก็ผ่านพ้นมาได้ จึงขอให้น้องทั้งสองคนรอเวลาที่ดี ๆ ที่จะผ่านเข้ามา เมื่อถึงเวลานั้นน้องทั้งสองจะรู้ว่าสิ่งดี ๆ ยังรออยู่อีกมาก ขอให้มี
ความสุขมาก ๆ มีสุขภาพแข็งแรงสมบูรณ์ทั้งกายและใจทั้งคู่นะคะ เป็นกำลังใจให้ตลอดเวลา จะสวดมนต์เอาใจช่วยทุกคืนค่ะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 03-08-2008 23:01:39

เข้ามาราตรีสวัสคับ

นอนหลับฝันดีทั้งคู่นะคับ :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: kijah ที่ 04-08-2008 00:00:34

ไปทำงานเพิ่งกลับมา
แวะมาราตรีสวัสดิ์เอกับทุกๆคน
นอนหลับฝันดีค่า :a12:

รักษาสุขภาพน้า :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 04-08-2008 00:17:17

ย่องมาราตรีสวัสดิ์จ้า:a12:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: crazykung ที่ 04-08-2008 00:35:00

เง้อไมได้มาโพส ในนี้ น้านนานเลยอ้า


คอมดันเสียจิงเลย คอมเนี้ย

ว้าววววววววววววว พี่เอมา คอมเม้นในนี้แล้วอ้า ดีใจจังเลยงับ


ได้รู้ว่ากำลังใจของพวกเรา ยังส่งไปให้พี่นิค พี่เอ รับรู้ คิคิ


ขอให้พี่รักษาสุขภาพด้วยนะงับ


เข้ามาโพสบ่อยๆน้า :a2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: uuro ที่ 04-08-2008 10:34:39

ฝนที่ตกทางโน้นหนาวถึงคนทางนี้ ยังอยากได้ยินทุกเรื่องราว  มีความสุขอยู่ใช่มั้ย อ้วนขึ้นมั้งรึเปล่า อย่าลืมเล่าสู่กันฟัง
                                                                ขอให้แข็งแรงและมีความสุข สนุกสนานด้วย

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: FiZZ ที่ 04-08-2008 18:24:02

เอ่อ บรรยายความรู้สึกตัวเองไม่ถูก ไม่รู้จะบอกว่าอะไรดี
นั่งอ่านอยู่กี่ชั่วโมงไม่รู้ รู้แต่ร้องไห้ไม่ต่ำกว่า 3 ชม.   :m15:
กลับไปบ้านแม่ทักเลยว่าไปทำอะไรมา ทำไมตาบวม  :m29:

ไม่รู้ว่าป่านนี้พี่นิคบินไปหาพี่เอรึยัง เป็นกำลังใจให้ทั้งสองคนนะคะ
พี่เอก็รักษาสุขภาพด้วยนะคะ เข้มแข็งไว้นะคะพี่ เพื่อตัวเองและคนที่รัก  :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: bellary ที่ 04-08-2008 21:12:25

 :L2: :L2: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L2: :L2:


 :กอด1: :กอด1:


 :c5:คุณไปรษณีย์ส่งไปออสเตรเลียหน่อย

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 04-08-2008 21:18:30

แวะมาดู ว่า พี่เอ


เข้ามารึ ป่าว


คิดถึงนะค่ะ

เป็นกำลังใจให้พี่ทั้ง สอง คน นะค่ะ

 :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: poom ที่ 04-08-2008 21:19:41

 :c5:...ส่งข่าวมาเล่าให้ฟังบ้างนะน้องเอ...คิดถึงจิงๆๆๆๆ :c5:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: InTheSky ที่ 04-08-2008 21:25:37

 :L2:
เพลงเพราะๆๆ เชิญทางนี้ครับ

http://www.imeem.com/people/aQo7cmC/music/V7OQ4TUw//
อยู่ตัวคนเดียว อยู่เป็นโสดมาตั้งนาน
ฉันคิดว่าฉันเป็นสุขดี
ไม่ต้องคอยเอาใจใคร ใช้ชีวิตได้เต็มที่
ไม่ต้องมีความรักก็ไม่ตาย
แต่วันคืนไม่เป็นใจ ชอบพาใครเดินเข้ามา
ทำใจชาๆต้องหวั่นไหว
เธอเข้ามาชวนทะเลาะ เข้ามาทำความวุ่นวาย
และมาทำให้ใจหนึ่งใจคิดถึงเธอ
ดอกไม้มันบานเมื่อไหร่ ฉันไม่เคยจะรู้
ความรักมันย้ายมาอยู่ในใจเมื่อไหร่
เธอนะเธอคนเดียว เข้ามาทำให้ฉันเปลี่ยนไป
จากนี้จนตาย คงอยู่คนเดียวไม่ได้แล้ว
(อยากอยู่ใกล้ๆเธอ)
เธอก็ตัวคนเดียว อยู่เป็นโสดมาตั้งนาน
เราลองมารักกันดีไหม
เราจะคอยดูแลกัน เธอกับฉันใจแลกใจ
ให้คุยกันก็มีแต่เรื่องดีๆ
ดอกไม้มันบานเมื่อไหร่ ฉันไม่เคยจะรู้
ความรักมันย้ายมาอยู่ในใจเมื่อไหร่
เธอนะเธอคนเดียว เข้ามาทำให้ฉันเปลี่ยนไป
จากนี้จนตาย คงอยู่คนเดียวไม่ได้แล้ว
(อยากอยู่ใกล้ๆเธอ)
ดอกไม้มันบานเมื่อไหร่ ฉันไม่เคยจะรู้
ความรักมันย้ายมาอยู่ในใจเมื่อไหร่
เธอนะเธอคนเดียว เข้ามาทำให้ฉันเปลี่ยนไป
จากนี้จนตาย คงอยู่คนเดียวไม่ได้แล้ว
(อยากอยู่ใกล้ๆเธอ)
อยากอยู่ใกล้ๆเธอ
อยากอยู่ใกล้ๆเธอ

 :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: nefkung ที่ 04-08-2008 21:30:25

เข้ามาเยี่ยมเยียนอีกครั้ง :mc4:


 :L2: และมอบดอกไม้


 :m32: และจากไป

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Nick_fAn-A ที่ 04-08-2008 21:49:25

มาส่งข่าวเรื่องเอเขาครับ
เมื่อวันเสาร์ผมได้คุยกับเอเขาทางโทรศัพท์แล้วครับ
เอเขาค่อนข้างสบายดีครับ บอกว่าคิดถึงทุกคน อยากเขียนนิยายให้ทุกคนอ่านอีก เอเขามีเวลาว่างมากครับ เห็นบอกว่าเข้าออฟฟิตแค่วันอังคารกับวันพฤหัสเองครับ แต่ผมห้ามไว้ บอกว่าอยากให้พักผ่อน แต่เอเขาดื้อครับ บอกว่าความสุขของเขา เขาอยากทำ ผมจะทำอะไรได้ล่ะครับ ถ้าทำก็ทำ ไม่ขัดใจ แต่ถ้าได้ไปอยู่ใกล้ๆจะจับตีก้นให้เข็ดเลย ดื้อเป็นที่หนึ่ง บอกอะไรไม่เคยฟัง เอเขาบอกว่าที่นั่นอากาศหนาวมากครับ พอผมถามเรื่องสุขภาพเอเขาไม่ยอมพูดถึงเลยครับ พูดกลบเกลื่อนไปเรื่องอื่น แต่ผมถามหมอทีแล้ว หมอทีบอกว่าลองเช็คดูเอเขาไม่ยอมไปหาหมอตามที่นัดไว้เลยครับ ผมกับหมอทีหมดปัญญาเลยครับกับเด็กดื้อคนนี้ อีกอย่างเรื่องที่ผมจะไปหาเอเขาผมยังไม่ได้ขอเอเขาเลยครับ ว่าจะเข้ามาบอกให้ทุกคนช่วยอ้อนเอให้ผมหน่อยครับ ให้เอเขายอมให้ผมไปหาน่ะครับ ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดกลางเดือนนี้สภามหาลัยน่าจะอนุมัติเรื่องจบได้ทันครับ ถ้าเป็นอย่างนั้นผมก็กะว่าจะบินไปเลย แล้วใกล้ๆรับปริญญาค่อยกลับมาพร้อมเอ จะต้องเอาเอเขามางานรับปริญญาผมให้ได้ ทุกคนช่วยบอกให้เอเขายอมให้ผมไปหาหน่อยนะครับ

ถึงเอที่รักของพี่ครับ

วันนี้อาอี๊โทรมาหาพี่ด้วยนะครับ บอกว่าวันที่16จะชวนพี่ไปตั้งโรงทานที่วัดเดิมแหละครับ วัดมีงานใหญ่ พี่ก็รับปากไปแล้วครับ
เอครับ เอยอมให้พี่ไปหาเอนะครับ เอบอกพี่ซักทีซิครับว่าเออยู่แถวไหนของบริสเบน รับรองพี่จะยอมทำตามเอบอกทุกอย่าง พี่จะไม่ขัดใจเอเลยครับ
มีคนส่งเรื่องโมคิมอะไรมาให้พี่อ่านด้วยครับ เขาบอกว่าเราสองคนน่ารู้จักคิม แต่พี่ว่าคิมน่าจะเป็นรุ่นพี่ของพี่อีกที พี่ยังคิดเลยว่าถ้าเอเป็นไอ้โมป่านนี้เอคงตายไปแล้ว  เออ่านดูซิครับแล้วจะรู้ว่าพี่ใจดีกับเอขนาดไหน อีกอย่างพี่อ่านแล้วพี่รู้สึกว่าพี่ยังไม่ได้ทำอะไรเพื่อความรักของเราทั้งสองคนเลย อย่างเก่งตี๋ ไอ้เก่งมันยอมให้พ่อไอ้ตี๋ตีหัว  ไอ้คิมมันยอมโดนพ่อไอ้โมด่า เพื่อให้ทางครอบครัวยอมรับ  แต่พี่เหมือนคนเห้นแก่ตัว พี่พอใจที่จะรักกับเอแบบไม่ให้ทางบ้านเราสองคนรับรู้ บางวันพี่คิดถึงเอมากๆพี่อยากจะกดโทรศัพท์ไปหาคุณแม่เอแล้วบอกว่าเรื่องของเราให้ท่านทราบรวมไปถึงเรื่องอาการป่วยของเอด้วย ถ้าท่านรับได้พี่จะขอท่านพาเอไปรักษาตัวที่เมกา ตามที่หมอทีแนะนำ แต่พี่ก็ยังไม่กล้า เอไม่ต้องกังวลไม่ต้องคิดมากนะครับ พี่แค่คิดเฉยๆยังไม่ได้ทำอะไร แต่พี่อาจจะทำถ้าเอไม่ยอมให้พี่ไปหาที่ออสเตรเลีย พี่ไม่ได้ขู่นะครับ แต่พี่อยากทำอไรให้กับความรักของเราทั้งสองคนบ้าง  เอดูแลสุขภาพตัวเองดีๆนะครับ  พี่ยังรักและคิดถึงเอมากนะครับ ห้ามแอบมองหนุ่มคนอื่นด้วยนะครับ พี่หวงนะครับ
ฟังเพลงนะครับ  http://www.imeem.com/people/cJQevK/music/WtZ9jr9N/pause/


ปล.ช่วงนี้มีคนมาช่วยส่งเพลงให้เอฟังด้วยนะครับ เขาเป็นคนที่อยู่ที่เดียวกับเอแหละครับ เอลองคุยกับเขาดูนะครับ
เมื่อวานนี้พี่คุยกับคนในบอร์ด พี่เพิ่งรู้ว่าตั้งแต่เอไปพี่เป็นโรคกามตายด้านเลย เอรับผิดชอบเลยนะครับ พี่ไม่ยอมจริงๆด้วย


                                                       21.47   2008/08/04
                                                             พี่นิคคนที่รักเอ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Siri_nan ที่ 04-08-2008 22:34:18

 :mc4: อ่ะ จิ้มนิค หนึ่งที อิ อิ :laugh: อือ คิดเหมือนคนอื่นในบอร์ดเลยว่านิค น่าจะรู้จักคิม ของโม เพราะนั้นเค้าก็ มข.เหมือนกันคู่นั้นเค้าน่ารัก ออกแนวตบจูบแบบ พิศาล แนวนี้ของชอบของคนในบอร์ดเลย 555 ตบจูบเนี้ย  :oni2:

ปล.รักษาสุขภาพนะทั้ง สองคน เลย

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 04-08-2008 23:12:30

เข้ามาอ้อนช่วยนิคอีกแรง
สงสารคนแก่นามว่านิคเถอะนะเอ พี่เขาเป็นโรคกามตายด้านไปซะแล้ว รับผิดชอบเฮียแกด้วย  :laugh:

ดูแลรักษาสุขภาพดีๆนะจ๊ะ อย่าดื้อมากนักเลย
คิดถึงๆ
:L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: anston ที่ 04-08-2008 23:13:58

ได้อ่านข้อความของนิคแล้วก็ชื่นใจจัง..ถึงแม้ไม่ได้เห็นหน้ากันแค่ได้ยินเสียงก็ยังดีเนอะ
ก็อย่างที่บอกว่าอะไรที่เป็นความสุขของเอก็ทำไปเถอะ..
 o12แต่มีไม่ชอบใจอยู่อย่างนึง..คือทำไมไม่ยอมดูแลตัวเอง ไม่ค่อยไปหาหมอ
ถ้าเอไม่รักตัวเองแล้ว..สิ่งที่เอจะทำคือเขียนนิยายให้คนอื่นอ่าน คิดซิว่าเค้าจะมีความสุขกับสิ่งที่เอทำให้เหรอ
ชีวิตนี้ยังมีสิ่งที่อยากทำอีกตั้งเยอะไม่ใช่เหรอ..รักษาสุขภาพให้มากๆ :L2:
แล้วเราคงได้อ่านนิยายของเออีกนะ.. :bye2:

ปล.เพิ่งอ่านเรื่อง..จากเก่งถึงตี๋เล็ก..ถึงตอนนี้พอดี เลยเอามาฝาก

..การที่เราได้รับรู้ว่า ชีวิตของเรา ไม่ใช่ชีวิตของเราเองแต่เพียงผู้เดียว แต่เรามีชีวิตอยู่ เพื่อคนที่เรารักด้วย มันเป็นความรู้สึกที่วิเศษสุด ทำให้เราเริ่มใช้ชีวิตด้วยความไม่ประมาท มีความระวังระไวมากขึ้น เพราะนอกจากชีวิตเราจะมีค่าสำหรับตัวเรา เรายังมีค่าสำหรับคนอื่นอีก ..

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: kijah ที่ 05-08-2008 00:22:21

ขอบคุณพี่นิคค่ะที่มาส่งข่าวของเอ
ให้ได้รู้บ้าง ดีใจที่เอสบายดี
แต่ทำไมไม่ยอมไปหาหมอล่ะคะ
ถ้าไปตามหมอนัดดุแลตัวเองดีๆ
มันน่าจะดีกว่านะเอ แล้วก็ยอมบอกที่อยู่ให้กับพี่นิคเถอะน้า
ให้พี่เค้าไปอยู่ใกล้ๆดีกว่าน้า หรือไปอมเริกาเลยก็ดี อ้อนๆ :กอด1: :กอด1:
รออ่านนิยายของเออีกน้า :oni1:

เรื่องของโมกับคิมก็น่ารักดีค่ะ อ่านแล้วสงสารคิม ฮ่าๆ
แต่เรื่องของเอกับพี่นิคก็น่ารักน้า  :oni2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Normalblue ที่ 05-08-2008 00:33:42

เป็นกำลังใจให้พี่ทั้งสองคนครับ

พี่นิคถ้าลากพี่เอไปเมกาได้...  เข้า Havard เลยนะ  เค้ามีศูนย์วิจัยทางสมองอยู่นั่น...  (จุ้นเค้าไปเรื่อย  เหอะๆ)

ผมไม่ค่อยได้เข้ามา  เพราะว่าค่อนข้างยุ่งยากกับชีวิตของตัวเอง

แต่ก็ได้เข้ามาอ่านที่นี่เรื่อยๆ ครับ

วันนี้โพสต์ก่อนนอน  เพราะมีรุ่นพี่บางคนครับ...  ลากผมเข้าสังเวียนโจมตีตั้งแต่เวลา 4 ทุ่มขณะพี่พึ่งออกมาจากอาบน้ำว่าจะนอน

ที่ไหนได้  มีนาฬิกา  แล้วก็เวลาถอยหลัง...  ไอ้ผมก็กลัวสิครับ  (ใครวางบอมบ์ฟะ)

จับคีย์บอร์ดได้เป็นเขย่าซะจิ้มไม่ได้ภาษา(เว่อร์)

และแล้วการสนทนาก็จบลงด้วยคำว่าราตรีสวัสดิ์ ^0^ รักษาสุขภาพถ้วนหน้า(ไม่เกี่ยวกับ 30 บาท... เค้ายกเลิกแล้ว)  นะครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: bellary ที่ 05-08-2008 00:41:38

ห่วงความรู้สึกคนอื่น แต่ไงก็ต้องห่วงตัวเองบ้างพี่เอ  อย่างน้อยก็ให้พี่นิครีบไปหาเหอะ 
อยู่ออสอากาศหนาวจะตาย   มีพี่นิคไปจะได้อุ่นขึ้นมาบ้าง 
งานอ่ะมีน้อย ก็ดีแล้ว จะได้ไม่ต้องเครียด   ส่วนเรื่องเขียนนิยายต่อ  เห็นด้วยนะ อิอิ  ถ้ามันเป็นความสุขของพี่อ่ะ   แต่เรื่องไม่ไปหาหมอ โกรธแล้ว  ไมไม่ดูแลตัวเองเลย  ไหนบอกว่าจะไปหาหมอที่ออสไง
แล้วทำไมไม่ไป  รักตัวเองให้มากๆพี่เอ  เพื่อทุกคนที่เค้ารักพี่  พี่บอกว่า คนในบอร์ดสำคัญสำหรับพี่ 
แต่ถ้าพี่ไม่สบายขึ้นมา   เค้าจะเสียใจแค่ไหน  ดังนั้นต้องดูแลตัวเองดีๆและไปหาหมอด้วยนะ  เป็นห่วงๆๆ 
อย่าดื้อนะ  คนหล่อเค้าไม่ดื้อกันหรอก  ส่วนเรื่องที่พี่นิคคิดอ่ะ  อย่าไปโกรธพี่เค้าเลย  เพราะรักมากถึงได้ห่วงมากขนาดนั้น  พี่เอก็ใจดีกับพี่นิคหน่อย  ให้พี่เค้าไปหาเหอะ  อยู่นี่ก็คิดถึงแต่พี่เอ  หายใจเข้าเป็นเอ หายใจออกเป็นเอแล้ว    :เฮ้อ: AAA  :เฮ้อ: AAA
สงสารพี่นิคหน่อยนะ  ใจอ่อนหน่อยดิ  อยู่ออสคนเดียวเหงาออก  หาคนไปอยู่เป็นเพื่อนซักคนนะ   
คนนี้คนดีนะเนี้ย  ตามใจพี่เอทุกอย่างเลย    :oni3: :oni3:จงบอกที่อยู่มา จงบอกที่อยู่มา :oni3: :oni3:

ปล.  :m1:เบนยังอยู่ข้างพี่เอเหมือนเดิมนะ  ไม่ได้เข้าข้างพี่นิคเล้ย  :laugh: แต่สงสารคนทางนี้  :sad2:=เป็นงี้มา2อาทิตย์แล้ว

 :กอด1:( กอดตัวเองมันไม่อุ่นเท่าหาคนมาช่วยกอดหรอก  รีบเรียกคนทางนี้ไปช่วยกอดเหอะ) 

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 05-08-2008 08:56:44

อ่านะพี่นิคเป็นโรคกามตายด้าน :laugh: :laugh:

อย่างนี้พี่เอต้องจัดไปอย่าให้เสียละ :laugh:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: noki ที่ 05-08-2008 09:48:05

หวัดดีเอ แฟนใครก็ไม่รู้เค้าบอกว่าเอคิดถึงแฟนๆ นิยาย พวกเราก็คิดถึงเอ
เหมือนกัน แล้วยังบอกว่าเออยากเขียนนิยายอีก ถ้าอยากเขียนก็เขียนมาได้เลย
จะคอยอ่านนะ แต่อันนี้สำคัญที่สุด เอดูแลสุขภาพตัวเองให้มากๆ ด้วยนะ
แต่ถ้าว่างๆ เหงาๆ ก็ลองอ่านดู เรื่อง โม คิม นะ แก้เหงาได้
แต่ถ้าจะให้หายเหงาก็ให้นิคไปอยู่เป็นเพื่อนสิ อันนี้หายเหงาแน่นอนเลย   

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 05-08-2008 13:48:58

 :กอด1: ขอกอดหน่อยครับ  คิดถึงทุกคนเลย

พี่นิคอย่าเพิ่งทำอะไรเลยนะ เอขอร้อง ให้เวลาเออีกหน่อยนะครับ :m5:

รักและคิดถึงทุกคนมากนะครับ  :L2:

ps.นี่แอบพิมพ์ที่ทำงานเลยนะ เป็นเด็กใหม่แต่ก็ซ่าส์ซะแล้ว  :m9:

เรื่องเขียนนิยายแค่คิดๆดูว่าอยากทำ แต่ยังไม่ตัดสินใจอะไรซะหน่อย o12 แล้วเรื่องสุขภาพก็ไปหาหมออยู่นะ แต่เลือกไปวันที่ไม่เจอหมออ่ะ :m23: ก็ไม่อยากไปหาหมอนิ่ หาไปก็เท่านั้น ทั้งๆที่รู้อยู่ว่ามันจะเป็นยังไง ไม่อยากเสียเวลา อยากใช้เวลาที่มีอยู่ให้คุ้มค่าอ่ะ :a1:

เรื่องพี่เป็นโรคอะไรของพี่อ่ะ ไม่เกี่ยวกันเลย ไม่ต้องมาหาเรื่องกันเลย อย่างพี่จะเป็นได้ไง ปกติออกจะหื่นจะตายไป   :m14:

เรื่องของคิม โมเอก็อ่านแล้วพี่ดาวเขาส่งมาให้ น่าเอจะเป็นแฟนพี่คิมเน๊อะ ถึงใจดี อิอิ ล้อเล่นครับ  :m20: เห้นไหมเอสบายดีทั้งกายและใจ ล้อเล่นได้อย่างนี้ไม่ต้องเป้นห่วงเลย  พี่และทุกคนเป็นห่วงตัวเองกันบ้างเถอะ   :m1: ที่บอกแบบนี้เพราะว่า รักและคิดถึงทุกคนนะครับ



เอเองครับ :o8:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 05-08-2008 14:58:12

อ่านะมาแบบซ่า เลยนะพี่เอ

แต่ถ้าหากว่าจะเขียนนิยายเรื่องใหม่ก็จะรออ่านนะคับ

 :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 05-08-2008 15:31:51

     ^
     ^
     ^
จิ้มน้องเอ...ให้ทะลุถึงหัวใจ
อืม...ขอ :กอด1: แบบแน่นๆ ด้วยจ๊ะ  คิดถึงเอจัง   :m1:
ดีใจจ๊า...ที่มาทักทาย ไม่หายไปไหน และสบายดีทั้งกายและใจ   :m4:
แต่อ่านที่น้องเอเขียน   :a5:  ไม่ชอบใจที่น้องเอ ไม่ยอมไปหาหมอให้ตรงกับที่เขานัดนะจ๊ะ
พี่เข้าใจที่เอดูเหมือนหมดหวัง และไม่ใส่ใจกับสุขภาพเท่าที่ควร  จนคิดแบบช่างมัน...  
อะไรมันจะเกิดก็เกิดไป ...ตัวของเรานี่ จะทำยังไงก็ได้ชิมั้ย
แต่อย่าลืมเพียง 1 % ก็เป็นปาฏิหาริย์ได้น๊า  ห่วงตัวเองหน่อยซิจ๊ะ  o7
แล้วควรให้พี่นิค ไปอยู่เคียงข้างด้วยน๊า คนรักกัน...ไม่เห็นใจตอนนี้แล้วจะไปเห็นใจตอนไหน
เอกะนิค...สุขหรือทุกข์  ก็ควรร่วมกัน นะจ๊ะ...
อย่าปล่อย...ให้ความไม่สบายใจ กัดกินในใจของใครคนใดคนหนึ่งเลยน๊า
ว่าทำไมตอนนั้นเราไม่ทำอย่างนั้น อย่างนี้ แล้วปล่อยเวลาให้สายไป...ทำอะไรไม่ได้อีกแล้ว
ส่วนพี่นิค...ถ้าตามความในใจของพี่  
อยากบอกว่า..จะทำอะไรก็ทำไปเถอะ ที่คิดว่าดีแล้ว เหมาะแล้ว
อยากไปหาน้องเอ ก็ไปเถอะ ทำตามที่ใจพี่นิคต้องการ   o13
เพราะขนาดน้องเอ ยังทำตามใจตัวของน้องเอเล้ย...   :o   พี่นิคก็ทำมั่งซิ..  :laugh:
อืมมม...พี่เขียนยาวแฮะ.. ทั้งนี้ทั้งนั้น เพราะพี่ รักและเป็นห่วง เราทั้งสองคนนะจ๊ะ   :o8:
ปล....ดูแลตัวเองดีๆๆๆๆๆๆๆๆนะจ๊ะ น้องเอ อย่าหักโหมทำงานมากหล่ะ
         แล้วยิ่งเอ น่ารักอยู่ด้วย อย่าให้ใครเข้ามาจีบด้วยน๊า  พยายามสะบัดไปให้ไกลเลยนะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Normalblue ที่ 05-08-2008 15:44:39

อ้างจาก: Joobperman ที่ 05-08-2008 15:31:51  

ปล....ดูแลตัวเองดีๆๆๆๆๆๆๆๆนะจ๊ะ น้องเอ อย่าหักโหมทำงานมากหล่ะ
         แล้วยิ่งเอ น่ารักอยู่ด้วย อย่าให้ใครเข้ามาจีบด้วยน๊า  พยายามสะบัดไปให้ไกลเลยนะจ๊ะ

เลิกเรียน  ขอแฉข้ามประเทศก่อนจะไปชุมนุม

พี่นิคบอกว่า

พี่เออะเช้าชู้...  ไม่ต้องรอให้ใครมาจีบหรอก...  แล้วชอบให้ความหวังคนอื่นด้วย...ฮึ่มมมม..  จริงอ๊ะเปล่า???

พี่เอ...  เมื่อพี่ได้อ่านข้อความฉบับนี้แล้ว  ผมคงจะไม่มีลมหายใจอีกต่อไป...  อาจเสียชีวิตเนื่องจากอุบัติเหตุจากอวัยวะเบื้องต่ำ

ของรุ่นพี่บ้างคน...  หวังว่าทุกคน  คนสวดคุ้มภัยให้กับการเปิดเผยความจริงในครั้งนี้  เดี๋ยวมา Update ให้ใหม่ถ้ามีชีวิตอยู่   :เตะ1: :เตะ1:

ปล. คนล้มอย่าข้าม...  ถีบซ้ำถ้าทำได้

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: noki ที่ 05-08-2008 16:19:50

แอบยิ้ม เห็นเอเข้ามาโพส ค่อยหายคิดถึงหน่อยนึง
แต่เอ แฟนใครหว่า เจ้าชู้เหมือนกันนะเรา อิอิ เค้าล้อเล่นอ่ะ
สงสัย โม กะ คิม คงจะฮัดเช้ย กันไปหลายทีแระ เพราะมีคน
พูดถึง ไว้ถ้าเจอ โม นะ ต้องบอกให้เข้ามาอ่านเรื่องนี้บ้างแระ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: M@nfaNG ที่ 05-08-2008 16:27:54

 o7 ว่าจะไม่มาโพสท์อีก เพราะตอนนั้นนิคบอกจะไม่มาอีกแล้ว
แต่ในเมื่อนิคกลืนน้ำลายตัวเองมาโพสท์ต่อ  พี่ก็กลืนน้ำลายตัวเองมั่งมาโพสท์อีก เอื๊อก อร่อย :laugh:
แหมๆๆๆๆก็เห็นความรักของน้องทั้งสองคน ว่ารักกันมากมายขนาดนี้
ก็อดอิจฉาไม่ได้เนอะ :o8:
อดจะมาร่วมแสดงความซาบซึ้งตรึงใจไม่ได้   o7

สมัยก่อนอ่านนิยายประโลมโลกย์พี่ก็ว่าความรักแบบความเจ็บป่วยมิอาจพราก อย่างเรื่อง
A walk to remember  ก็แสนเศร้า คนรักเป็นอัลไซเมอร์ อีกคนก็ดูแลทั้งที่จำกันไม่ได้แล้วพี่ก็ว่าซึ้งๆๆๆๆ ร้องไห้กันสามวันเจ็ดวัน

มาเจอความรักของนิคที่มีต่อเอ พี่ว่านิยายน้ำเน่าแพ้ไปเลย  เค้าถึงบอกว่านิยายก็เอามาจากเรื่องจริงๆ พี่เชื่อก็คราวนี้เอง  นี่ก็แค่รอนิคทำเรื่องจบก็จะตามไป ทั้งที่เอก็ป่วยหนักมากกกกอยู่   พี่ก็เข้าใจอะนะยังไงเรื่องจบก็สำคัญไม่แพ้กัน  แต่นิคก็ต้องเข้าใจเอนะถึงปากจะบอกว่าไม่เป็นไร ไม่ต้องทำอะไร แต่ก็คงต้องการกำลังใจไปอยู่เคียงข้างอยู่ดีใช่มะ

(แต่พี่ดูรีพลายของเอแล้วไม่เหมือนคนป่วยเลยแม้แต่นิดเดียว  :m12:ท่าทางอารมณ์ดีออก พี่ดีใจมากเลย ที่เอมีสุขภาพจิตดีขนาดนี้ พี่ล่ะอดทึ่งไม่ได้ ก็มีความรักจากนิคและคนอ่านช่วยนี่นาใช่ไม๊ล่ะ)

ส่วนเรื่องเอไม่ยอมไปหาหมอ พี่ว่าไม่ดีนะค่ะ เดี๋ยวอาการจะหนัก หรือเอคิดว่าตัวเองไม่ป่วยกันแน่ล่ะ :m14: ถ้าไม่ป่วยไม่ไปหาหมอก็เป็นสิ่งที่ถูกต้องที่สุด เพราะมันเปลือง แต่ถ้าป่วยหนักม๊ากกกกขนาดนี้  ไม่ไปหาหมออาการทรุดขึ้นมา  กว่านิคจะตามไปนิคก็เสียใจแย่ซิค่ะเอถ้าเออาการไม่ดีขึ้น

แต่ถ้าเอไม่ไปหาหมอพี่แนะนำให้ไปเที่ยวค่ะ พี่เคยไปบริสเบนมา มีที่เที่ยวสวยๆมากมายเอไปเที่ยวแล้วถ่ายรูปสวยๆมาฝากเพื่อนๆในเล้าดีกว่า แต่ถ้าจะให้ดีตัดต่อมาให้ชัดๆเอ๊ยยยยพี่พิมพ์ผิดโทษค่ะ sorryจริงๆ   ตกแต่งมาให้ชัดๆพี่อยากเห็นหน้าเอตอนนี้มากๆเลยว่าจะหล่อเหมือนดาราไต้หวันคนนั้นอีกไม๊   เอาให้หล่อๆเหมือนที่นิคถ่ายมาเลยนะค่ะ  จะได้ไม่มีใครว่าได้อีกว่าไปเอารูปดารามาลง พี่ละเซ็ง ถึงรูปมันจะเหมือนจะๆแบบนั้น พี่ก็ไม่อยากให้มีใครเอามาสงสัยได้

อ่านจากรีก่อนๆ เอป่วยขนาดนี้พี่ไม่เชื่อหรอกว่าจะไปมีแรงให้คนนู้นนี้มาจีบ ตกลงป่วยไม๊ป่วยเนี่ย  แล้วแซวกันขนาดนี้ตกลงไม่สงสารคนป่วยหรอ  :angry2: มาแซวคนป่วยได้ไง มีเคืองนะ

ถ้าเอกะนิคมาโพสท์เรื่อยๆพี่ก็จะตามมาอ่านเรื่อยๆตามมากัดเอ๊ยมากอด :กอด1:เรื่อยๆ
นิคกะเอคงไม่ว่าอะไรนะค่ะ


ปล..1.พี่เห็นแฟนๆช่วยกันโพสท์ดันกระทู้นี้ทุกวันแล้วก็ปลื้มใจ แต่พี่คงมาเมื่อนิคกะเอมาเท่านั้นล่ะค่ะ กลัวจะโดนข้อหาปั่นกระทู้ เล้าเองก็กำลังมีปัญหาเรื่องเวปอยู่  ถ้ายังไงก็ก็ช่วยเล้ากันหน่อยก็ดีค่ะ(อิอิ ออกนอกเรื่องไปหน่อย)
      2.ให้กำลังใจเอ นะ เพราะเรื่องราวที่ผ่านมา ก็ถือว่าให้เป็นครูสอนให้เราเข้มแข็ง เพราะครูที่ดีสอนทุกอย่างให้ด้วยความจริงใจ ไม่หาผลประโยชน์โดยการหลอกลวง   ไม่งั้นก็เรียกว่าครูไม่ได้
แต่ยังไงเรื่องของเอกับนิค มันก็เป็นครูสอนให้ทุกๆคน และสอนเอนิคเอง เพราะเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับตัว คงไม่หลอกลวงตัวเองอยู่แล้วใช่ไม๊ (อันนี้มีคนฝากมาค่ะ พี่ก็แค่ส่งต่อ งงๆค่ะ เค้าพูดอะไรพี่ไม่รู้จริงๆ  o2)
      3.พี่ก็อ่านคิมกะโมค่ะ น่ารักมากๆเลย เสียดายนิคกะเอไม่ได้อ่านเรื่องบันทึกรักวินกะนนท์ ซึ้งสนุกเศร้าไม่แพ้กัน แต่พี่ก็งงๆ อยู่ดีๆก็หายไปจากเล้าไม่ทราบสาเหตุ คนเขียนทำได้ดีมากมาย เสียดายยยยยจังไม่ได้อ่านต่อ   :serius2: :serius2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Siri_nan ที่ 05-08-2008 16:42:21

เห็นด้วยกับ คุณ Manfang จ้า เค้าอยากอ่านเรื่องวินกับนนท์เหมือนกันง่ะ  ใครมีมั่งง่ะส่งมาให้อ่านมั่งจิค่ะ

เรามาพยายามมาช่วยเล้าเป็ดกันเถอะ ใช่อีโมให้น้อยลง ลดขนาดลายเซ็นกันหน่อย  แล้วกดบวกคืน น้อง Normalblue +1 ค่ะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: MikikOoJunG ที่ 05-08-2008 17:41:50

ดีใจจังเลย ค่ะ ที่พี่เอกับพี่นิคเข้ามาโพส บอกข่าวคราวให้ได้ทราบ  :o8:

อยู่ออสก็ต้องดูแลรักษาสุขภาพ ด้วยจิคะ พี่เอก็ดื้อเหมือนกันนะเนี่ย
ไม่ยอมไปหาหมอ ไม่ห่วงสุขภาพตัวเองเลย  :o12:
หมอไม่ได้เป็นแค่ผู้รักษา แต่เป็นคนให้คำปรึกษาเราได้ด้วย
พี่เอไม่สบายอยู่ก็ต้องไปให้หมอ เค้าดูแลหน่อยนะคะ
(แต่สงสัยพี่เอคง รอหมอนิค ให้มาดูแลคนเดียวแหละมั้ง อิอิ)

ดูจิ พี่เอไปอยู่ออสที พี่นิคเลยป่วยไปอีกคนเลย
แถมป่วยเป็นโรคที่มีพี่เอ รักษาได้คนเดียวซะด้วย   :m20:

เป็นห่วงพี่เอนะคร๊า ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ พี่เอ
พี่นิคก็รักษาสุขภาพด้วย ขอให้ตามหาพี่เอจนเจอนะคะ ^^

เป็นกำลังใจให้พี่ 2 คนเสมอนะคะ
ขอ  :กอด1: หน่อย อิอิ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: แก้ว ที่ 05-08-2008 18:40:13

 :m4: ดีใจค่ะที่น้องเอกับพี่นิคอัพเดทให้ฟังเรื่อยๆ ค่อยหายคิดถึงหน่อย 

เป็นกำลังใจให้นะคะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 05-08-2008 19:11:59

ดีใจนะค่ะ ที่ พี่ทั้ง 2 คน   :m4:

ยังวนเวียน เข้ามาส่ง ข่าว ให้ คนในเล้า นี้ รุ

พี่เอ บอก ว่า ให้ ทุกคนเป็น ห่วงตัวเองชิมิ

พี่เอ ก็ ดูแลตัวเอง ให้ ดีดี ละกัน คนอื่นๆๆ จาได้ไม่เคลียด กัน


ยอมๆๆพี่นิค บ้างเฮอะนะ    :m12:



   <ยุข้างพี่เอ แต่เชียร์ พี่นิค>   :laugh:


เป็นกำลัง ใจให้ พี่ทั้ง 2 คนนะค่ะ   :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: boboaje ที่ 05-08-2008 19:37:47

 :กอด1:รักเอ  คิดถึงด้วยค่ะ

พี่นิคค่ะ  :sad2:หนูคงไม่กล้าที่จะขอให้เอเค้ายอมให้พี่ไปหาหรอกนะ :o12:

หนูกลัวเอโกรธอ่ะ  :m15: แล้วเดี๋ยวจะไม่สบายไปกันใหญอ่ะ

เออออออ...รึว่าเราวิตกจริตไป   :m29:หึหึหึ ไม่เสี่ยงดีกว่า

เอรักษาสุขภาพนะค่ะ ใส่เสื้อหนาๆ นะจ้ะ

สงสารพี่นิคเน้อ เป็นโรคอันตรายซะด้วย(โรคกามตายด้าน..อิอิ)

รักเอนะค่ะ   :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 05-08-2008 21:51:40

ดีใจมากที่น้องเอมาโพสต์แล้ว ไม่รู้ว่าทำไมพี่อ่านแล้ว มันบอกไม่ถูกน้ำตาไหลซะงั้น

คิดถึงทั้งสองคน  จะคอยฟังข่าวของเอกับนิคจ๊ะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Doodleberry® ที่ 05-08-2008 22:28:16

มาเป็นกำลังใจให้พี่เอกะพี่นิคค่า

 :กอด1:

 :L2:  :L1:

ปล.พี่เอไปหาหมอมั่งนะพี่ เราจะได้อยู่กะคนที่เรารักได้นานขึ้นไง ถือว่าเป็นการซื้อเวลาไงพี่  หรือไม่ก็ถือว่าเพื่อคนที่รักพี่และก็คนในเล้าเป็ดก็ได้ ทุกคนรักและเป็นห่วงพี่มากนะ ดูจากการโพสเอาก็ได้ :m13:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Nick_fAn-A ที่ 05-08-2008 23:01:28

เอครับ

พี่เข้าใจเอนะครับ เรื่องที่เอขอเวลา แต่เวลาของเรามีค่ามากนะครับ เออย่าขอนานนักนะครับ แล้วพี่จะรอ
วันนี้พี่ไปทำธุระมาหลายๆเรื่องเหนื่อยมากเลยครับ เข้ามาอ่านตอนดึกแล้ว เอาเพลงมาให้เอฟังด้วยครับ
http://www.imeem.com/people/jbQ8Ef/music/pMPjaHnk/moderndog/


                                                                   22.51   2008/08/05
                                                                     พี่นิคคนที่รอเอ

ปล.ไอ้น้องเกียร์เตรียมตัวโดนตัดสายได้เลย พี่เข้าไปในมอเมื่อไหร่ไม่รอดแน่

เอครับพี่ขอโทษที่พี่จะพิมพ์ข้อความต่อไปนี้นะครับ แต่พี่อดทนแล้ว พี่ขอทำตามใจซักครั้งนะครับ ไม่ใช่พี่ไม่เชื่อเอ แต่พี่อยากปกป้องเอบ้างก็เท่านั้น

ไอ้พวกคนหน้าไหนที่มันชอบเข้ามาวุ่นวายที่นี้ มึงอย่าคิดว่าเป็นผู้หญิงแล้วกูไม่กล้าทำอะไรนะโว้ย ครั้งที่แล้วกูเห็นว่ามึงเป้นผู้หญิง แล้วเอเขาขอกูไว้ ไม่งั้นมึงโดนไปนานแล้ว วันไหนกูทนไม่ได้ขึ้นมาจะลบเรื่องนี้ออกให้หมด แล้วกูยิงนุ๊กให้เวบแม่งล่มเลย ไม่ได้ขู่แต่บอกจริงทำจริง เพื่อนกูเรียนวิดวะภาคคอมเยอะเรื่องยิงนุ๊กให้เวบล่มทำไม่ยาก ถ้าอยากก็ลองดู แล้วจะได้รู้กันไปว่า ที่เวบมันล่มเพราะใครเป็นต้นเหตุ
กูไม่ได้กลืนน้ำลายตัวเอง แต่เข้ามาเพราะมีเหตุผลที่สำคัญ ที่คนอย่างมึงที่ไม่มีสมองและหัวใจไม่เข้าใจได้  มีแต่สมองที่คิดแต่เรื่องชั่วๆกับใจที่เป็นอคติ มึงเลยคิดได้แค่นี้ มึงพูดอย่างนี้มันหยามศักดิ์ศรีกันมากไปแล้ว ถ้ามาเจออีก นิยายเรื่องนี้ไม่อยู่ในบอร์ดแน่ แล้วเวบนี้อยู่ในความไม่ปลอดภัย

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: G_wa ที่ 05-08-2008 23:35:31

ไม่ได้เข้ามาต่อว่าใคร...แค่อยากบอกว่า ทำอะไรหัดคิดถึงส่วนรวมด้วย สามัญสำนึกกับมารยาทเป็นสิ่งที่ทุกคนควรมี เพราะมันทำให้เกิดสันติภาพ หากไม่อยากให้ใครยุ่งหรือวิจารณ์ ก็อย่าลงเรื่องซะตั้งแต่แรก เพราะคนอ่านมันก็มีพวกที่คิดในแง่ดีและร้าย รับฟังคนอื่นไม่ได้ก็อย่าคิดจะมาทำให้ส่วนรวมวุ่นวาย

โตๆ กันแล้ว

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: M@nfaNG ที่ 05-08-2008 23:49:52

ก็เสียใจนะคะ ถ้าคำพูดบางคำทำให้นิคโกรธมาก  o7
ถึงพี่เป็นผู้หญิงพี่ก็พูดผิดได้ อาจจะไม่ถูกใจนิคหรือเอ ก็ได้แต่เสียใจ
แต่ถ้าไม่พอใจพี่ก็ขอรับผิดคนเดียวแล้วกัน อย่าให้เดือดร้อนถึงเล้า
เพราะเป็นของส่วนรวม พี่ก็คงไม่มารีอีกแล้วเพื่อความสบายใจของทุกคน
ถ้าอยากว่าอะไรส่วนตัวก็พร้อมค่ะ PMมาได้เลย
แต่ขอร้องอย่าให้เรื่องเดือดร้อนคนอ่านที่หลายๆคนก็รักพวกคุณ
เพราะนอกจากพี่จะเสียใจแล้วที่เป็นต้นเหตุ 
คนที่เค้าร่วมกันสร้างเล้าขึ้นมาก็คงเสียใจด้วย

 

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 05-08-2008 23:52:33

เอ่อ..งึมๆ ใจเย็นลงหน่อยดีมั๊ยคะนิค
คือถ้าจะถึงขั้นทำให้เว็บล่มเนี่ยะ มันจะมีคนอื่นๆได้ัรับความเดือนร้อนไปด้วยอ่ะ (หน้าสลอนอยู่ตรงนี้คนนึงล่ะ = =')
ซึ่งเค้าก็คงไม่รู้เรื่องด้วยเลยว่ามีปัญหาอะไรกัน

คนรักคนชอบเรื่องเอกะนิคก็ตั้งเยอะเเยะนี่คะ เลือกที่จะรับข้อความ ความเห็นที่สบายใจ อันไหนเห็นเเล้วมันร้อนรุ่มก็อย่ารับมันเข้ามา
คิด ตัดสินใจ ทำอะำไร อย่าทำตอนโกรธล่ะกัน
สงบจิตสงบใจลงหน่อย....

ปล. ถึงจะบอกในเอ็มว่าไม่ได้ขอความเห็น เเต่ก็ขอหน่อยเหอะนะ
ปล2. เอจ๋า เข้ามาเบรคนิคหน่อยยยย

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: anston ที่ 06-08-2008 00:04:43

 :serius2: :serius2: :serius2:
เข้ามาเห็นด้วยกะคุณนิคนะ..จะตามกัดจิกกันไม่เลิกเลยหรือไง
ไม่มีอะไรจะทำแล้วหรือ..ถ้าไม่ชอบก็ไม่น่าจะเข้ามาแขวะกันแบบนี้
มันน่าจะจบไปตั้งนานแล้วมิใช่หรือ..

นิคก็ใจเย็นๆน๊า..คิดซะว่าคนที่เค้าคิดดีดีด้วยก็มีตั้งเยอะ.. อย่าไปใส่ใจเรื่องไม่เป็นเรื่องให้เครียดเลย
มันจะส่งผลไปถึงสุขภาพเอด้วยนะ..ที่สำคัญคนในเล้าที่ไม่รู้เรื่องอะไรก็จะพลอยโดนหางเลขไปด้วย
ขอให้คิดดีดี..ใจเย็นๆ..มีสตินะ
ดูแลสุขภาพด้วยนะเอ+นิค.. :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: bellary ที่ 06-08-2008 00:06:36

 :เฮ้อ:  และ   :m29:

ใจร่มๆๆๆ พี่นิค  จะทำไรก็คิดถึงพี่เอเหอะ  เดี๋ยวเครียดอีก  
ที่นี่มีเรื่องดีๆกับไม่ดีปนๆกันไป  เราก็มองแต่เรื่องดีๆไปเถอะ    
อย่างน้อยที่พี่เอทำมาตลอดจะได้ไม่ต้องเสียแรงเปล่า  
คิดซะว่า   เป็นที่เก็บความทรงจำดีๆของพี่สองคนไว้  อย่า :m16:เลยนะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Siri_nan ที่ 06-08-2008 01:19:21

ใจเย็นๆ กันนะจ๊ะ ทำดีกันมาตั้งนาน มันจะมาเสียเอาตอนหลังเนี้ยแหละ  :serius2:

ปล.รีบทำเรื่องจบแล้วไปหา น้องเค้าซะทีเถอะ แฟนคลับเค้าลุ้นกันจะแย่แล้ว :c5:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: anston ที่ 06-08-2008 02:18:57

 :m4:ขอบพระคุณอย่างสูงนะ..คนที่มาช่วย-1ให้ :m14:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: nOn†ღ ที่ 06-08-2008 07:37:45

อ้างจาก: Nick_fAn-A ที่ 05-08-2008 23:01:28  

เอครับพี่ขอโทษที่พี่จะพิมพ์ข้อความต่อไปนี้นะครับ แต่พี่อดทนแล้ว พี่ขอทำตามใจซักครั้งนะครับ ไม่ใช่พี่ไม่เชื่อเอ แต่พี่อยากปกป้องเอบ้างก็เท่านั้น

ไอ้พวกคนหน้าไหนที่มันชอบเข้ามาวุ่นวายที่นี้ มึงอย่าคิดว่าเป็นผู้หญิงแล้วกูไม่กล้าทำอะไรนะโว้ย ครั้งที่แล้วกูเห็นว่ามึงเป้นผู้หญิง แล้วเอเขาขอกูไว้ ไม่งั้นมึงโดนไปนานแล้ว วันไหนกูทนไม่ได้ขึ้นมาจะลบเรื่องนี้ออกให้หมด แล้วกูยิงนุ๊กให้เวบแม่งล่มเลย ไม่ได้ขู่แต่บอกจริงทำจริง เพื่อนกูเรียนวิดวะภาคคอมเยอะเรื่องยิงนุ๊กให้เวบล่มทำไม่ยาก ถ้าอยากก็ลองดู แล้วจะได้รู้กันไปว่า ที่เวบมันล่มเพราะใครเป็นต้นเหตุ
กูไม่ได้กลืนน้ำลายตัวเอง แต่เข้ามาเพราะมีเหตุผลที่สำคัญ ที่คนอย่างมึงที่ไม่มีสมองและหัวใจไม่เข้าใจได้  มีแต่สมองที่คิดแต่เรื่องชั่วๆกับใจที่เป็นอคติ มึงเลยคิดได้แค่นี้ มึงพูดอย่างนี้มันหยามศักดิ์ศรีกันมากไปแล้ว ถ้ามาเจออีก นิยายเรื่องนี้ไม่อยู่ในบอร์ดแน่ แล้วเวบนี้อยู่ในความไม่ปลอดภัย

ส่วนตัวของเราเคยสงสัยเรื่องรูปที่คุณเอามาโพส ซึ่งคุณนิคก็ตอบคำถามแล้ว

ถือว่าไม่มีการติดค้างกันแล้วนะคะ ใครจะเห็นอย่างเป็นอย่างไรก็แล้วแต่จะพิจารณากัน

แต่ก็ยังคงติดตามข่าวของคุณอยู่เรื่อย ๆ และดีใจที่น้องเอได้มีการตอบรับกลับมา

และไม่เคยคิดจะกลับเข้ามาโพสอะไรอีกเลย ถ้าไม่มีเรื่องสงสัยอะไรอีก

แต่คงต้องขออนุญาตใช้พื้นที่ในฐานะสมาชิกในเล้าเป็ดหน่อยนะคะ

คุณนิคโกรธเรื่องอะไรหรอคะ  ต้องถึงขนาดทำให้เวบล่มเลยหรอ

ที่พิมพ์มาเนี่ยคิดถึงแฟนคลับตาดำ ๆ กับคนอื่นที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวบ้างรึป่าวคะ

ความรักที่ทุก ๆ คนในเล้ามีให้คุณสองคนน้อยเกินไปหรอคะ

หรือคำถามที่ถามมันมากเกินไปจนคุณรำคาญที่จะตอบ

แล้วถ้าเว็บไม่ปลอดภัย คุณจะเอาที่ไหนเป็นสื่อกลางเชื่อมโยงความรักระหว่างคุณนิคกับน้องเอล่ะคะ

ไม่ได้อยากเข้ามาวุ่นวาย แต่เห็นข้อความของคุณนิคแล้วตกใจ

หนักแน่นเข้าไว้คะคุณนิค อีกหน่อยจะต้องเป็นที่พึ่งพิงให้น้องเอนะคะ

คงเป็นอย่างที่คุณนิคเคยบอกนะว่า "ต่างที่คิดชีวิตจึงต่าง"

คงจะให้ทุกคนรีพลายไปในทิศทางเดียวกันทั้งหมดคงไม่ได้หรอกค่ะ

อีกหลายคนยังคงเป็นกำลังใจให้คุณอยู่เหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลงคะ

                     :L2: :pig4: :L2:


ปล.ใครกดลบคุณรีบนไม่รู้แต่เด๋วเรากดบวกคืนให้นะคะ
ส่วนใครไม่พอใจข้อความที่เราเขียนจะกดคะแนนลบกันก็ไม่ว่าอะไรนะคะ


ยังขอยืนยันเหมือนเดิมว่ากระทู้ของนิค-เอ ทำให้เราได้เพื่อนเพิ่มหลายคนจริงๆ
ขอบคุณสำหรับมิตรภาพของเพื่อน ๆ ทุก ๆ คนค่ะ   :L1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: A_wAy_G_mAn ที่ 06-08-2008 08:21:42

 :m5: :m5: :m5: ขอโทษครับ ขอโทษๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ขอโทษครับ  :m5: :m5: :m5:

ผมขอโทษทุกคนด้วยนะครับ

ผมขอโทษแทนพี่นิคด้วย

 :angry2: ไอ้พี่นิค บ้าไปแล้วเหรอ พี่นิคคนที่อดทน เก็บความรู้สึกเก่งหายไปไหน

พี่นิคเอขอร้อง อย่าทำกับเล้านี้นะ ถ้าพี่ทำอะไร เอถือว่าเอเลือกคนผิดมาตลอด 7 ปี ที่เอพูดอย่างนี้ ไม่ใช่ว่าเอไม่รักพี่นะ
แต่ว่าเอรักพี่มาก ไม่อยากให้ใครมาว่าพี่อีก เอเข้าใจในสิ่งที่พี่ออกมาทำ แต่มันไม่ยุติธรรมเลยนะพี่นิค :o12:
พี่ก็รู้ว่าเอตั้งใจเขียนเรื่องนี้ขนาดไหน ถ้าจะมีคนลบมันออกคนนั้นจะป็นเอเอง ไม่ใช่พี่และใครที่ไหนทั้งนั้น
เอขอโทษที่ต้องเปลี่ยนรหัสผ่านชื่อนี้ ทั้งๆที่เอยกให้มันเป็นของพี่ไปแล้ว ไว้ให้พี่อ่านเมล์ของเอแล้วทำความเข้าใจกับมันก่อน
แล้วพี่อารมณ์ดี ใจเย็นกว่านี้ และรับปากว่าจะไม่ทำอะไรกับเล้านี้ก่อน เอจะให้ชื่อนี้พร้อมรหัสผ่านคืนกับพี่

ps.- ทุกคนไม่ต้องกลัวนะครับผมเรียน IT มาเหมือนกัน ผมรู้ว่ามันมีวิธีการและโปรแกรมป้องการการยิงนุ๊ก ผมพร้อมที่จะช่วยได้ครับ แต่ต้องให้ผมติดต่อกับเจ้าของเซิฟเขาก่อนว่ายินยอมไหม

- เอาเป็นว่าเพื่อความสบายใจของทุกฝ่าย เรื่องทั้งหมดมันเกิดเพราะผมเอง ผมขอรับผิดเพียงคนเดียวครับ ถ้าผมบอกว่าเรื่องทั้งหมดในนิยายไม่ใช่เรื่องจริง เอไม่มีอยู่จริง ตัวละครทุกตัวไม่มีอยู่จริง รูปของทุกคนก็ไม่ใช่ของจริง ทุกอย่างเป็นเพียงแค่นิยายทั้งนั้น คงทำให้หลายคนสบายใจ ผมก็จะบอกอย่างนั้นครับ ผมไม่อยากให้ใครมาเดือดร้อนหรือทุกข์ใจเพราะผมอีก ขอโทษนะครับ และขอบคุณสำหรับความเป็นห่วงและกำลังใจ  :pig4:ขอบคุณจริงๆครับ ให้เห็นเรื่องของผมเป็นแค่นิยายสนุกๆไปซะนะครับ

-พี่นิคครับ ทางที่ดีเอว่าพี่ไม่ต้องเข้ามาในนี้อีกแล้ว เป็นดีที่สุด ตัวเอเองก็จะไม่เข้ามาอีกแล้วเหมือนกัน ไม่แต่จะมาดูด้วย เพราะเดี๋ยวอดใจไม่ไหวก็จะเม้นท์คืนอีก ทุกคนไม่ต้องส่งข้อความส่วนตัวมาหาผมแล้วนะครับ ผมไม่เข้ามาอีกแล้ว ลาก่อนครับ  :bye2: รักทุกคนมากๆนะครับ :L2: ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างครับ :pig4: :L1: :bye2: :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 06-08-2008 08:39:19

เคารพการตัดสินใจของพี่เอคับ

ผมไม่ว่าอะไรพี่นิคหรอกคับ


ยังไงถ้าเป็นไปได้ก็อย่าหายเงียบไปละคับ

ส่งข่าวมาทักทายกันบ้างนะคับ :m5: :m5:

 :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: poom ที่ 06-08-2008 08:59:59

 :c5:...รีบนคิดเหมือนกันเลยเอาไป 1+... :c5:

...น้องเอ...พี่เข้าใจความรู้สึกของพี่นิคนะ ไม่อยากให้ใครว่าคนที่เรารักว่าหลอกลวง ทั้งที่ตัวเขาเองก้อไม่รู้จิง พี่นิคก้อต้องโกรธเป็นธรรมดา น้องเออย่าลืมเมล์ไปปลอบใจพี่เขาหน่อยนะ


...พี่นิค....ใจเย็น ไม่มีใครอยากให้ใครดีไปกว่าตัวเขาเองหรอกจิงไหม คนที่ว่าอาจจะอิจฉาในความรักของพี่ก้อได้น้า ขนาดตัวเองเป็นผู้หญิงอาจจะตามหารักจิงเหมือนพี่นิครักน้องเอไม่ได้ก้อเป็นได้นะเลยทำลายความรักคนอื่นเล่นๆๆ ยิ่งเห็นว่ากระทู้นี้ร้อนแรงดีเหลือเกินก้อยิ่งโกรธที่มีแต่คนเข้ามาไม่ขาดสาย


PS...ใครไม่เชื่อว่าทั้งสองคนนี้มีอยู่จิงและเรื่องนี้เป็นเรื่องจิงก้อชั่ง...เราเชื่อ...
        เรื่องวินกะนนท์ที่หายไปเพราะเราอ่านถึงวันที่น้องวิน...ตาย...แล้วนนท์บอกว่าจะไม่ม่โพสอีกแล้วเรื่องถึงหายไป.........(ช่ายป่าวหว่า...วินหรือนนท์ที่ตายจำไม่ค่อยได้รู้แต่ร้องไห้ตามไปด้วย)

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: viva ที่ 06-08-2008 10:40:56

อ้างจาก: Nick_fAn-A ที่ 05-08-2008 23:01:28  

เอครับ

เอครับพี่ขอโทษที่พี่จะพิมพ์ข้อความต่อไปนี้นะครับ แต่พี่อดทนแล้ว พี่ขอทำตามใจซักครั้งนะครับ ไม่ใช่พี่ไม่เชื่อเอ แต่พี่อยากปกป้องเอบ้างก็เท่านั้น

ไอ้พวกคนหน้าไหนที่มันชอบเข้ามาวุ่นวายที่นี้ มึงอย่าคิดว่าเป็นผู้หญิงแล้วกูไม่กล้าทำอะไรนะโว้ย ครั้งที่แล้วกูเห็นว่ามึงเป้นผู้หญิง แล้วเอเขาขอกูไว้ ไม่งั้นมึงโดนไปนานแล้ว วันไหนกูทนไม่ได้ขึ้นมาจะลบเรื่องนี้ออกให้หมด แล้วกูยิงนุ๊กให้เวบแม่งล่มเลย ไม่ได้ขู่แต่บอกจริงทำจริง เพื่อนกูเรียนวิดวะภาคคอมเยอะเรื่องยิงนุ๊กให้เวบล่มทำไม่ยาก ถ้าอยากก็ลองดู แล้วจะได้รู้กันไปว่า ที่เวบมันล่มเพราะใครเป็นต้นเหตุ
กูไม่ได้กลืนน้ำลายตัวเอง แต่เข้ามาเพราะมีเหตุผลที่สำคัญ ที่คนอย่างมึงที่ไม่มีสมองและหัวใจไม่เข้าใจได้  มีแต่สมองที่คิดแต่เรื่องชั่วๆกับใจที่เป็นอคติ มึงเลยคิดได้แค่นี้ มึงพูดอย่างนี้มันหยามศักดิ์ศรีกันมากไปแล้ว ถ้ามาเจออีก นิยายเรื่องนี้ไม่อยู่ในบอร์ดแน่ แล้วเวบนี้อยู่ในความไม่ปลอดภัย

ไม่ขอแสดงความคิดเห็นกับเรื่องรักและเรื่องแฟนที่หน้าตาดีเหมือนดาราของคุณนะคะ เพราะบอกตรงๆว่ายังไม่ได้อ่าน แต่กับข้อความนี้ที่คุณคอมเม้นไว้ อยากถามคุณนิดนึงค่ะว่า

การที่คุณมาอาศัยเว็บเค้าอยู่เอาเรื่องรักๆของคุณมาลงในเว็บซึ่งเป็นสาธารณะ ด้วยความยินยอมพร้อมใจของคุณตั้งแต่ทีแรก

แล้วต่อมาปรากฏว่าคุณทำใจรับกับการวิพากษ์วิจารณ์ไม่ได้ เลยคิดจะตอบโต้ด้วยวิธีนี้ยังไม่ต้องพูดถึงเรื่องกฏหมายหากคุณทำจริงนะคะ แค่ลองใช้วิจารณญาณอันน้อยนิดของคุณพิจารณาดูก่อนก็ได้ค่ะว่ามันสมควรรึป่าว

คิดว่าคุณคงไม่ใช่เด็กแล้ว อ่านที่เราถามแล้วตีความให้กระจ่าง แล้วตอบคำถามเราในใจก็ได้ค่ะ เรารู้ว่าเราคงไม่ได้คำตอบจากคุณแล้วเพราะคุณบอกว่าคุณจะไม่เข้ามาอีก

เราพูดในฐานะที่เราเป็นสมาชิกเล้า และเราก็ผ่านอุปสรรคต่างๆกับเล้านี้มา ถึงพักหลังเราจะไม่ค่อยได้เข้า และไม่ค่อยได้โพส แต่เราก็ไม่อยากให้คนที่มีความคิดแบบคุณมาสร้างปัญหาให้กับที่นี่ค่ะ

และถ้าใครไม่พอใจคอมเม้นนี้ของเรา จะ-1 ก็ไม่มีปัญหาค่ะ เราไม่ได้สนใจเรื่องคะแนนชื่นชมนั่นอยู่แล้ว
 

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sunflower ที่ 06-08-2008 10:56:18

ว่าจะไม่เข้ามารีกระทู้นี้แล้ว  แต่ก็อดไม่ได้แหะ 
ในฐานะที่ตัวเองก็เป็นสมาชิกของเล้าเป็ดนี้คนนึง  ก็ขอพูดอะไรหน่อยละกัน

ถึงเอจะบอกว่าจะไม่เข้ามาตอบแล้ว หรือว่าจะห้ามไม่ให้นิคเข้ามาอีกก็เถอะ
แต่ว่าทั้งสองคนคงยังเข้ามาอ่านอยู่แน่ๆ (โดยส่วนตัวแล้วเชื่ออย่างงั้นนะ จริงมั้ยเนี่ย)

คุณนิคคะ ใจเย็นเถอะค่ะ  เห็นด้วยกับที่นิคเคยบอกไว้นะะ
"ต่างที่คิดชีวิตจึงต่าง" และก็เพราะต่างชีวิตนี่แหละความคิดถึงต่าง
คุณจะให้ใครเห็นด้วยกับพวกคุณทั้ง 100% น่ะ คงเป็นไปได้ยากค่ะ 
ที่นี่เราอยู่กันเป็นพี่เป็นน้อง ใครสงสัยก็ถาม
ส่วนคุณจะตอบหรือไม่ก็ไม่ได้มีใครว่าอะไร เพราะมันเป็นสิทธิของคุณ
ถ้าคุณไม่พอใจก็เคลียร์กันไปเป็นคนๆ แต่อย่ามาลงกับส่วนรวมค่ะ
ถ้าทำอย่างที่คุณว่าแล้วจะได้อะไรขึ้นมา นอกจากคนที่เป็นสมาชิกของเล้านี้เดือดร้อน
นั่นรวมถึงตัวของคุณเอง คนที่เชื่อถือพวกคุณเป็นแฟนคลับของพวกคุณ
และก็รวมไปถึงคนที่ไม่ได้รู้เรื่องรู้ราวอะไรด้วยเลย

คุณเอคะ  คุณบอกว่าให้คิดว่าเรื่องนี้เป็นนิยายสักเรื่อง 
ถ้าคุณอยากให้คิดอย่างนั้นก็ได้ค่ะ  เพราะที่นี่ก็คือบอร์ดนิยายอยู่แล้วนี่ 
ก็คงไม่แปลกอะไรหรอกค่ะ ถ้าเล้าจะมีนิยายดีๆ เพิ่มขึ้นมาอีกสักเรื่องนึง
ขอบคุณนะคะสำหรับการแบ่งปันเรื่องดีๆ

แต่ขอถามอะไรทั้งสองคนหน่อยเถอะค่ะ พวกคุณคิดถึงใจคนที่ตามอ่านอยู่บ้างรึเปล่า
ว่าพวกเค้าจะรู้สึกอย่างไร  กับการกระทำแบบนี้ของพวกคุณ ทั้งที่ผ่านมาและก็ในตอนนี้

ก็แค่อยากเตือนนะคะ จะทำอะไรก็คิดถึงใจคนอื่นด้วย แค่นั้นละค่ะ
เพราะกรรมดีกรรมชั่วก็กรรม และที่สำคัญสัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม

ปล. ข้อความอาจจะดูสับสนไปบ้าง แต่คิดว่าพวกคุณจะเข้าใจนะคะ
ส่วนใครที่ไม่พอใจก็ขอโทษด้วยนะคะ จะกดลบก็ไม่ว่าค่ะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Siri_nan ที่ 06-08-2008 10:58:34

เออ น้อง poom จ๊ะ มีเรื่องวินกะนนท์ เก็บไว้มั่งป่ะ คืออยากอ่านมาก เห็นรีในนี้เค้าพูดถึงกันเลยอยากอ่านมั่งง่ะ

 :เฮ้อ: ตามอ่านเรื่องนี้มาจาก เด็กดี (ไม่รู้น้องคนไหนเอาไปลง แต่ชอบการเขียน) ตามจนมาถึงเล้านี้แหละ เรื่องนี้ทำให้ได้เรียนรู้อะไรหลาย ๆ อย่าง ขอบคุณเอ มาก  o13 รักษาสุขภาพให้แข็งแรงด้วย...รอคนที่รักเราเค้ากำลังจะตามไปดูแลเราแล้ว :oni2:  

ยังไงก็แล้วแต่ทุกคนมีสิทธิ์ที่จะมองได้ทั้งในแง่ ร้าย และดีนะ มันก็แล้วแต่คนเค้าจะมอง แล้วแต่คนเค้าจะเชื่อหรือไม่ด้วย เมื่อเอามาลงแล้วก็ต้องยอมรับความจริงในข้อนี้ด้วย  

ปล.แฟนคลับเอในนี้ก็มีกันเยอะนะ อย่าทิ้งคนที่คอยเอาใจช่วยไปยังงี้ซิจ๊ะ รับผิดชอบใจแฟนคลับหน่อย แฟนคลับเค้าก็รับผิดชอบส่งกำลังใจไปให้ เอ กันเต็มที่เลยนินา เนอะ  :กอด1:

ปล.กดบวกคืนให้น้อง anston(ซึ่งโดนใครลบไปก็ไม่รู้ กดเพิ่มให้นะ) และให้ พี่ cj น้อง poom ด้วย

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: nefkung ที่ 06-08-2008 10:59:54

และแล้วก็จบลง แบบนี้  :a5:


ลาก่อนคุณพี่เอกับคุณพี่นิค   :L2: ขอบใจที่แบ่งปันเรื่องราวดีๆ

แม้คนไม่ดีจะมาอ่าน 55555+

 ล้อเล่นๆๆๆๆๆ :m14: ( ร้อยพ่อพันแม่มีปนบ้างแหละ )



เอาไรมากก็ไม่รู้ ถ้าอ่านแล้วเป็นอุทาหรณ์สอนใจ ให้เข้าใจรักมากขึ้นก็พอแล้ว จะอะไรหนักหนา :angry2:

ว้าย เป็นไรไปแล้วเรา เผ่นอย่างรวดเร็ว   :a1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Nick_fAn-A ที่ 06-08-2008 12:03:05

"ผมขอโทษ"

http://www.imeem.com/tum/music/iZv4IPcO//

"เอครับ พี่ขอโทษครับ"

http://www.imeem.com/aznrhyder/music/VJ4fDIWQ/ab_normal_im_sorry/

                                                                                                            12.00    2008/08/06
                                                                                                                   นิค

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Normalblue ที่ 06-08-2008 12:53:14

อ้างจาก: Nick_fAn-A ที่ 06-08-2008 12:03:05  

"ผมขอโทษ"

http://www.imeem.com/tum/music/iZv4IPcO//

"เอครับ พี่ขอโทษครับ"

http://www.imeem.com/aznrhyder/music/VJ4fDIWQ/ab_normal_im_sorry/

                                                                                                            12.00    2008/08/06
                                                                                                                   นิค

พี่ครับๆ

เพลงแรกอะ  ชื่อฉันขอโทษนะ  ไม่ใช่ผมขอโทษ

ส่วนเพลงที่สองอะ  I'm sorry ครับ

ขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขข

ขำให้หน่อยนะครับ...  ผมไม่อยากให้บรรยากาศเป็นแบบนี้เลย  ค่อยคุยกันนะครับทุกคน

พี่นิคครับ  การบอมบ์เว็บนั้นมีโทษอาญาถึงติดคุกสามปี  อย่าคิดทำเลยนะครับ  ถ้าหากพี่ทำ

ผมแน่นอนว่าไม่เกิน 24 ชม.ผมหาต้นตอเจอแน่นอน... ไม่ว่าจะไปซ่อน IP อยู่ดาวอังคารก็ตาม   :o :o

แต่ผมคิดว่าพี่แค่พูดเล่นแค่นั้น  ไม่ได้ทำจริงหรอก  เพราะำพี่คงจะมีสติมากกว่านี้...  โตกันจนน้องตูบเลียแก้มก้นไม่ถึงกันหมดแล้ว

เข้าใจนะว่าอากาศประเทศไทยค่อนข้างร้อน...  แต่คนไทยนั้นเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่มีน้ำใจ

ถึงจะยังไง  ผมก็ควรจะคิดได้สักทีว่า  นิยายเรื่องนี้มันจบลงแล้ว...  และคนแต่งเอง  ก็ออกมาบอกว่า

นี่มันเป็นนิยาย  เราควรจะตัดเข้าสู่ Mode ชีวิตจริง  ไปทำหน้าที่ลูกที่ดีของพ่อแม่กันดีกว่าครับ...

ขอให้ทุกคนมีสุขภาพแข็งแรงนะครับ  ผู้แต่งด้วย  รักษาสุขภาพด้วยนะ  จะนิยายหรือชีวิตจริง

ก็ขออย่าทำให้คนที่รักเราผิดหวังนะครับ...  เราเองมีความรู้สึกห่วงใยคนอื่น  มันก็เป็นธรรมดาที่คนอื่นอยากจะห่วงใยเราบ้าง

อย่าปฏิเสธมันเลย  ไม่อยากให้ช้ำใจกันทุกคน...  คิดซะว่าเห็นคนหน้าตาดีเดินมาทักเลยทักตอบละกันครับ ^-^

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: ja ne ที่ 06-08-2008 14:02:43

ไม่ได้แวะเข้ามาหลายวัน

ดีใจที่เอ เข้ามาทักทาย ทำให้คลายความคิดถึงไปได้บ้าง
ส่งกำลังใจให้ทั้งคู่นะ :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: iNklaNd ที่ 06-08-2008 15:18:19

ไม่ได้เข้ามานานเลย เพราะมีช่วงวุ่นวายอยู่พักหนึ่ง
ยังงงอยู่ว่า มาทะเลาะอะไรกัน?...ไม่เห็นใจเจ้าของเรื่องบ้าง
แต่วันนี้อดใจไม่ไหว...เลยต้องขอแว๊บมาดูซักหน่อย
แล้วก็เจอกับเรื่องดีๆ ว่าเอมาแล้ว!!!  :m4:
แถมคุยกับพี่นิคแล้ว (ช่วงนั้นเห็นใจพี่นิคสุดๆ จิตตกไปตามๆ กัน)

เราดีใจด้วยมากๆ เลยนะที่ทั้ง 2 คนได้กลับมาคุยกันอีกที
แล้วที่เอบอกว่าจะไม่เข้ามาที่เล้าแล้ว
เราว่าซักพัก เด่วเอก็ต้องทนไม่ไหว โชบเข้ามาดูแน่ๆ  :m12:

ไม่รู้ว่าเอจะได้อ่านไหม
แต่ขอบอกว่า เอเป็นคนใจแข็งมากๆ
เราชอบนะ แต่ต้องรู้นะว่าควรแข็งเรื่องไหน เรื่องไหนควรอ่อน
ชีวิตมนุษย์เราทุกคนก็มีเวลาจำกัดกันอยู่แล้ว...แต่ส่วนใหญ่ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะถึงเวลาของตัวเอง
คนที่รู้ล่วงหน้าถือว่ามีบุญนะ จะได้ใช้ชีวิตที่เหลือให้คุ้มค่าแบบสุดๆ
มีอะไรอยากทำจะได้รีบทำ จะได้ไม่มานั่งเสียดายภายหลัง

เพิ่งมาเม้นท์ให้ครั้งที่ 2 แต่รู้ไว้นะว่า 'เป็นห่วงอยู่ห่างๆ'

ส่วนพี่นิค....Fighting นะ  :a2: โอ๊ส!!!


ปล. เออย่าไปอยากเหมือนพี่คิมกับพี่โมเลย คู่นั้นเขารักกันอย่างโหดๆ แต่ก็รักกันโครตๆ
แต่มีอย่างหนึ่งที่เหมือนกันทั้งพี่โมกับเอคือ...ขี้แง! โฮะโฮะโฮะ
(ป่านนี้ป๋าโมจามจมูกพังไปแล้วมีคนแอบนินทา  :laugh:)

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 06-08-2008 15:24:26

แต่ยังไงแล้วพี่นิคก็ขอโทษทุกคนแล้วรวมทั้งพี่เอด้วย


แล้วยังไงมาอัพเดทเรื่องราวให้ฟังบ้างนะคับ

 :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 06-08-2008 16:09:43

 :m13:
ไม่รู้ว่า น้องเอ กะ น้องนิค จะเข้ามาอ่านอีกมั้ย  เฮ้อ...
แต่ก็ยังอยากขอเม้นท์ถึงน้องทั้งสองนะจ๊ะ...
พี่ได้ติดตามอ่านเรื่องของเอ กะนิค ตั้งแต่วันแรกที่เอเข้ามาโพส จนถึงทุกวันนี้
เรื่องของเอ ไม่ใช่เป็นเพียงแค่เรื่องประโลมโลกอย่างเดียว แต่ยังมีทั้งสอดแทรกให้ความรู้ ให้ข้อคิด
และให้สาระหลายเรื่องที่ไม่เคยรู้ ได้อ่านกัน
พี่เข้ามาเม้นท์ พูดคุยกะน้องเอ ตั้งแต่แรก ย่อมเข้าใจน้องทั้งสองคน
พี่เข้าใจนิคนะ  เพราะบางทีความอดทนของคนเราย่อมมีจำกัดกะบางเรื่องที่ไม่ต้องอดทน
ไม่ต้องคิดมากนะจ๊ะ...ทำใจให้สบายๆ ดีกว่า
และอยากบอกว่าน้องเอว่า..ไม่ต้องโกรธพี่นิคนะจ๊ะ อย่าลงโทษตัดรอนพี่นิคกับเรื่องที่ไม่เป็นเรื่อง
พี่นิคเค้าย่อมมีสิทธิ์ที่จะปกป้องคนที่เขารักนะจ๊ะ   พี่ปลื้มนะเนี่ย...
ปล...น้องเอบอกว่าเรื่องนี้เป็นนิยายที่แต่งขึ้นมา พี่ก็พยายามจะเชื่อนะจ๊ะ
        และหวังว่า น้องเอกะพี่นิคจะเปลี่ยนใจเข้ามาอ่านและพูดคุยทักทายเหมือนเดิมน๊า
 :กอด1: เป็นกำลังใจให้น้องเอกะพี่นิคเสมอจ๊ะ  

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: tawada_j ที่ 06-08-2008 17:29:26

สวัสดีค่ะเอ นิค....

นิค...ถ้าสิ่งที่เขาว่ามา มันไม่เป็นความจริง คุณก็ควรอยู่นิ่ง ๆ มาแสดงอาการแบบนี้มันไม่ดีหรอก
ไม่มีอะไรน่าโกรธเลย ถ้าไม่ใช่ความจริง คนแค่สงสัย คุณก็ชี้แจง

อยากบอกว่า ถ้าคุณจะลบหรือไม่ลบ กระทู้ของคุณไม่มีอิทธิพลกับเรา เว็บถ้าคุณทำ
ผลจากสิ่งที่คุณทำ คุณก็ได้
อย่าคิดว่าตัวเองฉลาด เพราะการคิดว่าตัวเองฉลาดกว่าคนอื่น นั่นคือคุณโง่กว่าคนอื่นแล้ว มีเหตุ ก็ต้องมีผลอ่ะค่ะ

เอ...ถ้าคุณคิดว่า แม้แต่คุณห้ามพี่นิคของคุณไม่ได้ แสดงว่าเขาไม่ได้รักคุณจริง สิ่งที่คุณขอร้องแค่นี้ เขายังทำไม่ได้ แสดงว่าเขาไม่รักคุณเลย

เคารพการตัดสินใจของเอนะค่ะ....โชคดีค่ะ  :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: noki ที่ 06-08-2008 17:42:38

นิค กับ เอ อย่าหายไปจากบอร์ดเลยนะ
ตอนนี้ก็ไม่มีอะไรแล้วนี่นา ทุกอย่างก็กลับเป็นเหมือนเดิมแล้ว
พวกเราชาวบอร์ด กับมาเป็น ครอบครัวกันเหมือนเดิมนะ
อย่างน้อยๆ บอร์ดก็ยังเป็นสื่อกลางให้เราได้ส่งความคิดถึง
แล้วก็ความห่วงใยถึงกันนะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: JoJo ที่ 06-08-2008 18:50:21

โธ่ๆๆๆ ไม่ได้แวะมาไม่กี่วัน ทำไมกระทู้นี้อึมครึมอีกแล้วละคะ T_T

นิคใจเย็นๆนะ คน 100 คนก็คิดก็พูดกันไป 100 อย่าง เรากำหนดมันไม่ได้หรอก อย่าเอามาเป็นอารมณ์เลยนะ  เอจะพลอยไม่สบายใจไปด้วย

เอก็อย่าโกรธนิคเลยนะจ๊ะ พี่คิดว่านิคคงพิมพ์ด้วยอารมณ์ชั่ววูบ ตอนนี้น่าจะเย็นลงแล้ว ให้โอกาสนิคนะ  แล้วก็รักษาตัวด้วย ถึงจะไม่ยอมเจอหมอแต่ก็ขอให้มีกำลังใจเสมอ  เพราะกำลังใจนี่ละที่พาให้ร่างกายอยู่ต่อไป  :กอด1:

พี่เชื่อว่าเอจะไม่ทอดทิ้งพวกเราไป  ดังนั้นพี่จะไม่รับคำลาของเอนะ จะคอยแวะมาส่งกำลังใจให้เอกับนิคเรื่อยๆ ถึงแม้จะไม่ใช่ทุกวัน บุญรักษาจ้ะ

ป๋อหล๋อ...อ่านเรื่องโมคิมเหมือนกัน เป็นเรื่องที่ชอบมากที่สุดเรื่องนึง ^^ รักกันหวานแบบโหดๆดี

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 06-08-2008 18:52:42

เฮ้อ   :เฮ้อ:

ไม่เข้ามาแค่ วัน เดียว <ยังไม่ถึงวันด้วยซ้ำ>   :serius2:


บอกแล้วไงค่ะ ว่า ครายจา ไม่เชื่อ อะไร พี่เอ

แต่ ขอใช้ พี่เอ เชื่อนะค่ะ ว่าคนที่เชื่อ พี่เอ ก็ มียุเยอะนะ

อย่างน้อย ก็ เรา คนนึงแหละ    :m13:

พี่เอ ไม่ต้องสนใจกับคำพูดของคนอื่นนะค่ะ    o7

เชื่อ แค่ ตัวพี่เอง ก็ พอ

อย่าหายไปจากเล้าเรย นะค่ะ พี่นิคด้วย

ถ้าพี่เอ ไม่ ให้ pass คืน พี่นิค ก็ใช้ ชื่อ พี่เข้ามาเม้นก็ด้าย

ไม่อยากให้พี่ทั้ง สอง คนหายไป  :sad2:

ถึงพี่จะบอกว่าไม่เข้ามาแล้ว แต่น้องคนนี้ ก็จะเข้ามา รอ พี่ทุกวันนะค่ะ   :m24:


555  :laugh:


ชักซึ้งแฮะ   :m15:

แล้วสิ่งที่พี่นิคพูด  พี่เอ ก็อย่าว่าพี่นิคเรย

คิดว่าพี่เค้าก็คงทนจนถึงที่สุดแล้วอะ

ถ้าเป็นเราก็ ทนไม่ได้เหมือนกัน

ยอมรับในความกล้า ของพี่นะค่ะ  o13

<แต่พี่นิคคงม่าทามอย่างที่พูด ชิมิ>  :m29:


เป็นกำลังให้ พี่ทั้ง สอง คนนะค่ะ   :L2: :L1: :L2:


......ไม่ว่าพี่จะเป็นใคร


.....ไม่ว่าใครจะไม่เชื่อพี่


 ......แต่พี่ก็มีตัวเสมอค่ะ    

สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ     o13

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: nefkung ที่ 06-08-2008 19:59:00

เย้ กลับมากันแล้ว ดีจายยยยย  :m1:

ใจเย็นหน่อยน้อ คิดว่าเป็นดาราล่ะกัน มีคนว่าและมีคนไม่ว่า 

แคร์คนที่ไม่ว่าเราดีกว่าเนอะ คนที่ว่าเรา ปล่อยเขาไปตา(ม)ยฐากรรม :m20:

ดีจายๆๆๆ กลับมาอัพเดทเรื่องราวด้วยน้อ

สวัสดี :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: crazykung ที่ 06-08-2008 21:45:15

- -+เห้อๆ :o12: :o12:


งงนะเนี้ย

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 06-08-2008 21:54:33

ทำไมมันวุ่นวายกันจริงหนอ  งงนะเนี่ย

เอวังด้วยประการละฉะนี้

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: IZE ที่ 06-08-2008 21:59:41

อืมๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: poom ที่ 06-08-2008 22:00:05

 :m4:...ทุกอย่างจบลงแล้ว...พี่นิคคงสบายใจแล้วนะ น้องเอ จะได้มีความสุขแล้วหันกลับมายิ้มได้อีกครั้ง.... :กอด1:

*******น้องเอ..ไม่เข้ามาพี่ๆน้องๆในเล้าก้อคิดถึงนะ..เป็นหว่งเสมอ******

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: pajaa ที่ 06-08-2008 23:51:58

ขอผมบอกหน่อยเหอะ อัดอั้นคับ



เรื่องจริง ไม่จริงผมไม่รู้

แต่คุณนิคน่าจะเ้ข้าใจการอยู่ร่วมกันให้มากนะคับ
เรื่องที่ลงนี้ คุณเอ เอามาลง แต่ก็ถือเป็นสมาชิกของเล้า รวมทั้งคุณด้วยใช่มะ

การที่จะพิมพ์อะไรลงไปในบอร์ด ต้องยอมรับสิ่งที่ผู้อ่านจะคิด ทั้งทางบวก
แล้วก็ทางลบให้ได้ สงสัย  เกิดคำถามเยอะแยะมากมาย มีให้เห็นบ่อยๆ ไม่แปลก

ตอบได้ก็ตอบ ไม่อยากตอบก็นิ่งซะ อธิบายแล้วบอกแล้ว ไม่เชื่อ นั่นก็ส่วนของคนอ่าน
คนที่ชื่นชอบเราก็มี คนไม่เข้าใจเราก็มี จุดประสงค์ที่คุณเอตั้งทู้ก็บอกแล้ว ...เก็บแต่ส่วนดีๆไว้
ส่วนที่เราไม่อยากเก็บก็บ่อยๆ ไป

ทูู้้ที่ตั้ง ถ้าอยากลบ ไม่มีใครห้าม

แต่ขอเลยคับ

เล้ากำลังเจอกับอะไร เพื่อนในบอร์ดก็รู้ (รึมีใครยังไม่รู้มั่ง pm มาเลยคับ จะบอกให้)
คุณก็น่าจะรู้ ไม่ใช่สิ่งที่คุณนิคน่าจะพูดถึง
เข้ามาอยู่เล้า... แล้วงี้เหรอ เล้าไม่ใช่ของคุณคนเดียว ไม่ใช่ของแฟนคุณคนเดียว
เล้าเปิดมามีจุดประสงค์ที่ดี มีความคิดในส่วนที่ดีๆ ร่วมกัน

คุณจะทำจริง ไม่จริงไม่รู้ ทำได้รึไม่ได้ไม่รู้   
แต่แค่คุณพิมพ์ข้อความนั้น ลงในบอร์ดที่คุณอยู่ผมก็รู้สึกแย่กับคุณโครตๆ เลยคับ


ถึงจะขอโทษแล้วก็เหอะ.........ก็ยังดีที่ขอโทษ เพราะอะไรไม่รู้ เพราะแฟน??? เพราะอยู่ในเล้า???





มีเด็กเล้ากี่คนนะ ที่คิดงี้ เสียความรู้สึกจริงๆ :sad2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: anston ที่ 07-08-2008 00:01:51

พอกันเถอะครับ..คุณนิคเค้าก็ขอโทษแล้ว
คำว่า " ขอโทษ " ก็น่าจะบอกความในใจของเค้าได้แล้ว
อย่าต่อความยาวสาวความยืดกันอีกเลย
ขอให้มันจบตรงคอมเม้นนี้ของผมก็แล้วกันนะครับ..ไหว้หล่ะ :m5:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: uuro ที่ 07-08-2008 00:31:12

      ไม่รู้จะพูดอะไรดี เอาเป็นว่าคนเรามีหลายรูปแบบนะ คนบางคนตัดสินคนอื่นด้วยข้อมูลน้อยนิดผิดๆ ถูกๆ บางคนตัดสินด้วยความเชื่อ หรือศรัทธา บางคนตัดสินด้วยหัวใจ บางคนตัดสินด้วยอารมณ์ บางคนตัดสินด้วยเหตุผลแต่เพราะแบบนี้คนเราจึงแตกต่าง
      
       เพราะแบบนี้คนเราจึงรู้จักคำว่าดีใจ หรือเสียใจ ผิดหวังหรือสมหวัง อภัยหรือโกรธแค้น และอารมณ์เหล่านี้จะมีผลต่อการแสดงออก ที่จะเลือกทำตามใจหรือ ควบคุมจิตใจ

       จะยังไง เชื่อว่าไม่มีใครที่ไม่เคยพลาดและคนที่พลาดไม่ว่าจะเป็นฝ่ายไหนก็คงอยากได้รับคำว่าอภัยทั้งนั้น เอาเป็นว่าการพลาดครั้งนี้เป็นบทเรียนให้ทั้งสองฝ่ายดีกว่าเนอะ
       "ความคิดอาจห้ามไม่ได้แต่การกระทำควบคุมได้"
        
       กับใครบางคนที่ไม่มีความเชื่อก็แค่ปล่อยวางและถอยให้ห่างสิ่งที่คุณไม่เชื่อคุณจะไม่ทุกข์และไม่ทำให้คนอื่นทุกข์
       กับใครบางคนที่ทุกข์เพราะไม่ได้รับความเชื่อก็แค่ปล่อยวางเพราะชีวิตก็แค่นี้เอง เราทุกข์เพราะความคิด ถ้าเราจัดการความคิดได้จะควบคุมการกระทำได้ คำว่าพลาดจะเกิดน้อยลง
      
      ที่สำคัญ"เชื่อมั่น"ถ้าเชื่อมั่นว่าสิ่งที่เราทำอยู่เป็นเรื่องที่ถูกที่ควรไม่ทำให้ใครเดือดร้อนและดีที่สุดแล้ว จงเชื่อมั่นทำมันต่อไปไม่ต้องสนคนอื่น แค่รู้ว่าตอนนี้เราทำอะไร และเพื่อใครก็พอแล้ว

         น้องเอ ไม่ว่าจะเข้ามาอีก หรือไม่ ไม่เป็นไรนะ ตอนนี้อาจเครียดก็เลยไม่อยากเข้ามาแล้ว แต่เอความคิดคนเราเปลี่ยนทุกนาที มันเป็นอะไรที่ธรรมดามาก อย่ายึดติดกับคำสัญญาจนเกินไป สัญญาเป็นเรื่องสำคัญ แต่มันไม่สำคัญไปกว่าการทำอะไรตามที่หัวใจเรียกร้อง พระพุทธเจ้าท่านว่าอย่ายึดมั่นถือมั่น ก็คืออะไรที่ยึดติดแล้วมันทุกข์ก็เลิกยึดติดซะ เพราะฉนั้น เมื่อไหร่สบายใจขึ้นจะเข้ามาทักทายเพื่อนๆก็มาเถอะ คนที่คิดถึงเอแบบพี่ต้องมีเยอะแน่ๆ
         ไม่มีคำว่าลาก่อนสำหรับเรานะ เพราะไม่ว่าเอจะเข้ามามั้ย แม้ว่าเราจะไม่เคยพบกัน แต่แค่เอสละเวลามาเขียนเรื่องราวของเอให้พวกเราได้อ่าน ได้มาแบ่งปันรอยยิ้ม ทุกข์ สุข กับพวกเรามาตั้งนาน มันก็มากพอที่เราจะเป็นเพื่อน เป็นพี่น้องกันได้ ดังนั้นไม่มีการจากลา และจะช้าจะนานยังไงกำลังใจจากพี่จะส่งไปถึงเอเสมอ
                                          จากวันนี้ ตลอดไป ขอให้ยิ้ม หัวเราะอย่างมีความสุขทุกวัน
                                                                        สุขภาพแข็งแรง และเข้มแข็ง
                                                                    

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: pajaa ที่ 07-08-2008 00:38:16

อ้างจาก: anston ที่ 07-08-2008 00:01:51  

พอกันเถอะครับ..คุณนิคเค้าก็ขอโทษแล้ว
คำว่า " ขอโทษ " ก็น่าจะบอกความในใจของเค้าได้แล้ว
อย่าต่อความยาวสาวความยืดกันอีกเลย
ขอให้มันจบตรงคอมเม้นนี้ของผมก็แล้วกันนะครับ..ไหว้หล่ะ :m5:

ก็ได้คับผมจบ แต่ คุณต้น อายุเท่าไหร่คับ เกิน 19 รึป่าว ถ้าเกินอย่ามาไหว้คับ ผมถือ...

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: boboaje ที่ 07-08-2008 10:22:21

อืม  ไม่รู้จะพูดไรเลยอ่ะ  เพราะเราไม่รู้เรื่องอะไรกะเค้าเลย

รู้แต่ว่ารักเอกะพี่นิครู้แค่นี้จริงๆ ไม่ออกความคิดเห็นและกันค่ะ แต่อยากให้เอกลับมาอีก

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรมเอก็รู้ใช่มั้ย ทำไมถึงไม่ทำใจเย็นเห็นความจริงข้อนี้

แล้วกลับมาคุยกะพวกเราเหมือนเดิมอ่ะ  คนที่ผิดไม่รู้คือใครแน่หรอกนะ

ตัวเราเองคิดว่าไม่มีใครผิดแล้วทำไมเอต้องคิดว่าเป็นตัวเองด้วยไม่เข้าใจเลยอ่ะ

เราเป็นคนนึงที่รักและหวังดีกับเอและพี่นิคนะ และเฝ้ารอทุกวันให้เอติดต่อกลับมาบ้าง

ให้รู้ว่าเอสบายดี  มีความสุขดี เท่านี้เองนะ ไม่ได้หวังให้เอต้องสนใจเราด้วยซ้ำอ่ะ

เฮ้ออออออ เศร้าใจจังเลย

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: goozaza ที่ 07-08-2008 12:36:01

เกิดไรขึ้นกับพี่ชายผมทั้งสองคน ใครกล้าทำไรพี่ชายผมทั้งสองคนฟระ เฮียคร้าบ พี่ก็ใจเย็นก่อนนะคร้าบพี่ ถ้าพี่ไม่อยากให้พี่เอคิดมากไปกว่านี้ นะคร้าบ ผมขอร้องน้าเฮียน้า พี่เออย่าคิดมากคร้าบ ผมได้รับข้อความพี่แล้วคร้าบ   คนอื่นก็อย่าไฟท์พี่เอกับพี่นิคมากดิ แค่นี้พี่เอยังคิดมากไม่พอเหรอไง ทำอะไรคิดด้วย คิดหน้าคิดหลังให้ดี  มันจะเป็นความจริงหรือไม่ก็ตาม เขาก็เอามาลงให้ได้อ่าน ถ้าจะว่าอย่างนั้น ว่าเขาโกหก นิยายทุกอันมันก็เรื่องโกหกไม่ใช่เหรอไง ทุกคนก็เรียนกันสูงนะ กรุณาสูงให้สมกับที่คุณเรียนมาหน่อยเหอะคับ ทำอะไร คิดนี๊ดนึง คนอื่น เขาเดือดร้อนไหม คนอื่นเขาได้รับผลกระทบไหม  ถือว่าเรื่องราวครั้งนี้เป็นบทเรียนของทุกคนแล้วกัน

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: life_fracture ที่ 07-08-2008 13:39:04

โบราณท่านว่าไว้    ใจคน
สุดหยั่งคือกมล        ลึกล้ำ
เท็จจริงช่างแยบยล  เห็นแน่ แท้ลวง
ก่อนสรุปดีฤาร้าย     ท่องไว้ ไตร่ตรอง

"คนเราต่างจิตต่างใจ" ก็เหมือนกับที่คุณนิคเคยบอกว่า "ต่างที่คิดชีวิตจึงต่าง"
เราไม่สามารถห้ามความคิดของคนอื่นได้
ขนาดความคิดของตัวเราเอง
บางครั้งยังห้ามไม่ได้เลย
วัยวุฒิ หรือคุณวุฒิใดๆ ก็คงไม่มีความหมาย
หากเรามีใจที่คิดไม่ดี
การศึกษายกระดับสติปัญญาคนได้
แต่ไม่ได้ยกระดับจิตใจคนบางคนเลย
คุณคิดอย่างนั้นไหม?

ที่นี่เป็นที่สาธารณะ
ผู้คนร้อยพ่อพันแม่ต่างเข้ามาแลกเปลี่ยน แบ่งปัน บอกเล่าเรื่องราว
เมื่อ "ต่างคน ต่างความคิด ต่างชีวิต ต่างจิตใจ" มารวมอยู่ด้วยกัน
มันคงเป็นไปไม่ได้ที่จะให้ทุกคนมีความเห็นตรงกัน

คำถามเกิดขึ้นได้ง่ายๆ ตลอดเวลา
ซึ่งบางครั้ง ก็เป็นแค่คำถามที่ไม่ต้องการคำตอบ
อาจจะเป็นตอนที่คุณกำลังนั่งอ่านนิยายเรื่องนี้ก็ได้

“นี่  อ่ะ เบอร์โทรกับเมล์แล้วก็ Hi 5 ของพี่”พี่ทีบอก
แหม...พี่หมอทีนี้เปรี้ยวแฮะ เออเว้ย แล้วฮิห้านี่มันมีตั้งกะ 7 ปีก่อนแล้วหรือฟระ?
ก็แล้วจะไปเอาอะไรกับนิยาย???

" 0 8 1 0 0 0 1 0 0 0"
เอ...ตอนนั้นมันบังคับใช้ 08 ยังหว่า?
เบอร์สวยเสียด้วย
จะสงสัยอะไรนักหนาเนี่ย???

แต่บางครั้ง...ก็อยากจะได้คำตอบ
อย่างก่อนหน้านี้ที่มีกรณีรูปของคุณเอ
เมื่อมีคนเกิดสงสัย เขาก็ถาม หรือแสดงความคิดเห็น
"เออ หน้าเหมือนกันเลย แต่คงไม่ใช่หรอก ก็นิคเขายืนยันแล้วนี่"
"โห...หน้าตาอย่างนี้ เป็นดาราได้สบาย"
"คนละคนชัดๆ มั่วนี่หว่า"
"เอ่อ ไฝที่ตะหมูกเหมือนกันจริงๆ ด้วยวุ้ย ตรูเง็ง"
ส่วนคนถามเองก็คงไม่ได้ตั้งใจจะทำให้ไม่พอใจ
เพียงแต่อยากไขข้อข้องใจมากกว่า

หรือบางครั้งก็เป็นคำถาม...ที่ไม่ได้ถามออกไป
อย่างอาการป่วยของคุณเอเองก็ทำให้เกิดคำถาม
ซึ่งเป็นคำถามที่ต้องหาคำตอบด้วยตัวเอง
จำได้ว่าถึงขนาดนั่งหาข้อมูลในเว็บเกี่ยวกับโรคที่คุณเอเป็นข้ามวันข้ามคืน
ยิ่งอ่านก็ยิ่งเกิดคำถาม
แล้วตอนนี้เป็นอย่างไร เป็นหนักแค่ไหน
คิดขนาดที่ว่าถ้าคุณเอไม่ได้ไปนอก
จะลองด้านหน้าโทรไปปรึกษาคุณหมอทั้งหลายที่ต้องทำงานด้วยดีไหม
เผื่อจะได้ข้อแนะนำอะไรที่ดีๆ มาให้

แต่นั่นมันก็แค่ความคิดของคนหนึ่งคนเท่านั้น

หลายคนคงเคยได้ยิน "คำพูด เรียกคืนไม่ได้"
ไม่ว่าคุณจะตั้งใจหรือไม่ได้ตั้งใจ
อย่าลืมว่า อะไรที่คุณได้พูด ได้ทำออกไปแล้ว
มันเรียกกลับคืนมาไม่ได้

"ขอโทษ" อาจได้รับ "การยกโทษ"
แต่เราไม่มีทางรู้ได้เลยว่า "ความเจ็บปวด" มันจะหายไปเมื่อไหร่

แต่อย่างไรก็คงต้องเอ่ยว่า "ขอโทษ"
"ขอโทษ" ที่เข้ามาวุ่นวายและทำในสิ่งที่เรียกคืนไปไม่ได้
ไม่หวังจะได้รับ "การยกโทษ"
แต่หวังว่า "ความเจ็บปวด" มันคงจะหายไปโดยเร็ว
และเราเองก็คงต้องจำใส่ใจว่า
"ก่อนที่จะพูดคำว่าขอโทษ...
ก่อนที่จะต้องพูดว่าขอโทษ..."

แม้จะเป็นสมาชิกเล้าได้ไม่นาน
แต่ก็พยายามอย่างเต็มที่เพื่อที่นี่
สิ่งดีๆ มากมายจากเล้าที่ได้รับมา
ก็หวังว่าทุกคนคงได้รับไปเช่นกัน

Plato กล่าวไว้ว่า
At the touch of love everyone becomes a poet
เมื่อความรักทำให้เกิดกวี
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องจริง เรื่องแต่ง หรือเรื่องราวที่มีเค้าโครงมาจากเรื่องจริง
ก็ต้องขอขอบคุณคุณเอที่แบ่งปันเรื่องราวดีๆ ที่เปี่ยมไปด้วยความรัก

เขียนอะไรยืดยาวและวกวนมากมาย ก็ได้แต่หวังว่าจะเข้าใจกัน

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: G_wa ที่ 07-08-2008 15:05:06

อ้างจาก: goozaza ที่ 07-08-2008 12:36:01  

เกิดไรขึ้นกับพี่ชายผมทั้งสองคน ใครกล้าทำไรพี่ชายผมทั้งสองคนฟระ  เฮียคร้าบ พี่ก็ใจเย็นก่อนนะคร้าบพี่ ถ้าพี่ไม่อยากให้พี่เอคิดมากไปกว่านี้ นะคร้าบ ผมขอร้องน้าเฮียน้า พี่เออย่าคิดมากคร้าบ ผมได้รับข้อความพี่แล้วคร้าบ   คนอื่นก็อย่าไฟท์พี่เอกับพี่นิคมากดิ แค่นี้พี่เอยังคิดมากไม่พอเหรอไง ทำอะไรคิดด้วย คิดหน้าคิดหลังให้ดี  มันจะเป็นความจริงหรือไม่ก็ตาม เขาก็เอามาลงให้ได้อ่าน ถ้าจะว่าอย่างนั้น ว่าเขาโกหก นิยายทุกอันมันก็เรื่องโกหกไม่ใช่เหรอไง ทุกคนก็เรียนกันสูงนะ กรุณาสูงให้สมกับที่คุณเรียนมาหน่อยเหอะคับ ทำอะไร คิดนี๊ดนึง คนอื่น เขาเดือดร้อนไหม คนอื่นเขาได้รับผลกระทบไหม  ถือว่าเรื่องราวครั้งนี้เป็นบทเรียนของทุกคนแล้วกัน

ไม่มีใครเขากล้าหรอกค่ะน้อง แค่นี้เขาก็ห่วงเล้ากันมากพอแล้ว นิยายก็ส่วนนิยาย เรื่องเล่าก็เรื่องเล่า หากนิยายจะมีเค้าโครงเรื่องจริงสักมากน้อยแค่ไหน ส่วนใหญ่คนแต่งเขาก็จะบอกให้รู้ ทำความเข้าใจด้วยว่ามันแตกต่างกัน แล้ว...ไอ้คำว่า ทุกคนก็เรียนกันสูงนะ กรุณาสูงให้สมกับที่คุณเรียนน่ะ น้องว่าใคร คนลงเรื่องเขาก็เคลียร์จบไปแล้ว สงสัยคนอ่านจะยังไม่จบกันแฮะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: REALs ที่ 07-08-2008 15:55:24

อ้างถึง

ทุกคนก็เรียนกันสูงนะ กรุณาสูงให้สมกับที่คุณเรียนมาหน่อยเหอะคับ ทำอะไร คิดนี๊ดนึง คนอื่น เขาเดือดร้อนไหม คนอื่นเขาได้รับผลกระทบไหม  ถือว่าเรื่องราวครั้งนี้เป็นบทเรียนของทุกคนแล้วกัน

ป๋มก้อไม่แน่ใจหรอกนะค้าบว่า "การศึกษาสูง" เขาใช้อะไรเป็นตัวชี้วัด ไม่ได้เหมือนคนเมาแล้วขับ ที่สามารถวัดปริมาณแอลกอฮอล์ที่อยู่ในร่างกาย
ถ้าเป็นป๋มแล้วก่อนที่จะพูดอะไร ทำอาราย ป๋มคิดว่าป๋มใช้สมองนะ แต่ในบางครั้งอารมณ์มันย่อมมีส่วนมาเกี่ยวข้องกันด้วย ไม่งั้นถ้าคนไม่มีอารมณ์ โลกใบนี้คงสงบสุขอย่างแปลกพิลึก ไม่ต้องมีการกระทบกระทั่ง <ได้แบบนั้นคงดีใช่มะฮะ>

สมอง?  อารมณ์?  ตัวไหนที่ควรจะนำมาใช้ ป๋มว่าพี่ ๆ หลายคนคงรู้ดีนะค้าบ
เพราะไอ่การศึกษาสูงที่พูดนั้นนะครับ ป๋มว่าป๋มยังไม่สูงถึงขั้นนั้นนะครับ <บรรทัดฐานของตัวเอง>

เก่ง คู่ ดี

   

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Siri_nan ที่ 07-08-2008 16:55:30

        กดบวกให้ life_fracture และ G_wa ค่ะ ชอบที่คุณ life_fracture เขียนนะค่ะ (พิมพ์สิ><) เราก็เคยมีคำถามเหล่านั้นเหมือนกัน แต่ตอนนี้ก็ช่างมันแล้ว เพราะแค่ได้อ่านนิยายดีๆ กับรีพลายให้กำลังใจดีๆ ก็คุ้มแล้วหล่ะ  :oni2:

ชอบงานของ G_wa ด้วย ได้ข่าวว่าจะมีรวมเล่มเค้ารออยู่น้า ยังไงก็ยังชอบรูปแบบของการเป็นหนังสืออยู่ดีง่ะ

เล้าเป็ดให้เรื่องดีกับเรามากมาย ถึงแหมเราจะเข้ามาได้ไม่นาน ขอบคุณล้าเป็ดมากจ้า สู้ๆ ทุกคน :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: kongkilmania ที่ 07-08-2008 17:06:34

อ้างจาก: Nick_fAn-A ที่ 05-08-2008 23:01:28  

ไอ้พวกคนหน้าไหนที่มันชอบเข้ามาวุ่นวายที่นี้ มึงอย่าคิดว่าเป็นผู้หญิงแล้วกูไม่กล้าทำอะไรนะโว้ย ครั้งที่แล้วกูเห็นว่ามึงเป้นผู้หญิง แล้วเอเขาขอกูไว้ ไม่งั้นมึงโดนไปนานแล้ว วันไหนกูทนไม่ได้ขึ้นมาจะลบเรื่องนี้ออกให้หมด แล้วกูยิงนุ๊กให้เวบแม่งล่มเลย ไม่ได้ขู่แต่บอกจริงทำจริง เพื่อนกูเรียนวิดวะภาคคอมเยอะเรื่องยิงนุ๊กให้เวบล่มทำไม่ยาก ถ้าอยากก็ลองดู แล้วจะได้รู้กันไปว่า ที่เวบมันล่มเพราะใครเป็นต้นเหตุ
กูไม่ได้กลืนน้ำลายตัวเอง แต่เข้ามาเพราะมีเหตุผลที่สำคัญ ที่คนอย่างมึงที่ไม่มีสมองและหัวใจไม่เข้าใจได้  มีแต่สมองที่คิดแต่เรื่องชั่วๆกับใจที่เป็นอคติ มึงเลยคิดได้แค่นี้ มึงพูดอย่างนี้มันหยามศักดิ์ศรีกันมากไปแล้ว ถ้ามาเจออีก นิยายเรื่องนี้ไม่อยู่ในบอร์ดแน่ แล้วเวบนี้อยู่ในความไม่ปลอดภัย

           ก้านบัวบอกลึกตื้น          ชลธาร
            มารยาทส่อสันดาน         ชาติเชื้อ
            โฉดฉลาดเพราะคำขาน   ควรทราบ
            หย่อมหญ้าเหี่ยวแห้งเรื้อ   บอกร้าย  แสลงดิน
                                                          โคลงโลกนิติ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: nefkung ที่ 07-08-2008 19:12:08

เมื่อกี้กดบวกให้คุณ life_fracture  :m4:


โทษฐาน เขียนดีเกินไป มีความผิดต้องบวกหนึ่ง

55555+ มาตราไรเอย


ปล.เรียนกฏหมายจนเพ้อ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: madamkung ที่ 07-08-2008 20:33:48

อ้างจาก: goozaza ที่ 07-08-2008 12:36:01  

 .....ทุกคนก็เรียนกันสูงนะ กรุณาสูงให้สมกับที่คุณเรียนมาหน่อยเหอะคับ ทำอะไร คิดนี๊ดนึง คนอื่น เขาเดือดร้อนไหม
คนอื่นเขาได้รับผลกระทบไหม  ถือว่าเรื่องราวครั้งนี้เป็นบทเรียนของทุกคนแล้วกัน

นั่นสินะ จะพูดอะไรออกมา ก็น่าจะคิดก่อนนะ
แต่ละคนที่เข้ามาแสดงความคิดเห็น หรือสงสัย เขาก็พูดจากันด้วยเหตุผล ไม่มีใครสักคนมาด่า ว่า เสียๆ หายๆ
ปัญหาของเล้าฯ ที่วิ่งเล่นกันอยู่ตอนนี้ มันก็มาก มาก มาก พออยู่แล้ว ดันมาเจอคำพูดที่ทำให้คนส่วนใหญ่ต้องเป็นกังวลอีก คิดมาได้นะ กรรม

ปล. ขอบคุณสำหรับ reply ของ life_fracture สิ่งที่บอกออกมา ทุกอย่างชัดเจน    o13

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 07-08-2008 21:24:24

พี่ๆๆ ค่ะ

หนูอ่านเรื่องนี้มาตั้ง แต่ พี่เค้าลงวัน แรก  หนู

ไม่รู้นะ ว่า มีใคร คิดยังไงบ้าง กับเรื่องนี้

แต่หรับ หนู นิยายเรื่องนี้ เป็นเรื่องที่ อ่านแล้ว มีความสุข

เป็น เรื่อง ที่ทำ ให้ วัน วัน ไม่ทำ อะไร

นั่ง ยุ แต่ หน้า com


หนูรักเล้านี้นะค่ะ  แล้ว หนูก็รักนิยายเรื่องนี้ ด้วย


หนูขอ หละ ค่ะ    :m5:

หนูอยากให้เรื่องนี้ จบแบบ มีความสุขทั้ง คนอ่านและคนเขียน

หวังว่าคงเป็นคำขอที่ไม่มากจนเกินไป


                                                                      ขอบคุณค่ะ     

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: BABY_CHICK ที่ 07-08-2008 22:05:18

 :L2:รักกันไว้นะครับ พี่น้อง
สติมา ปัญญาเกิด
การให้อภัย เป็นสิ่งที่ดีที่สุดครับ
ไม่เคย ไม่มีใคร ที่ไม่ใช้อารมณ์ หรอกนะครับ
รักกันไว้นะครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 07-08-2008 22:22:10

เลิก คุ้ยเขี่ย ค่อนแคะ รื้อฟื้น และอะไรต่ออะไรกันเถอะค่ะ

รักกันไว้ดีกว่า เพื่อประเทศชาติของเรา และเล้าของเรา

 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: pajaa ที่ 08-08-2008 01:28:02

อ้างจาก: Nick_fAn-A ที่ 05-08-2008 23:01:28  

เอครับ


เอครับพี่ขอโทษที่พี่จะพิมพ์ข้อความต่อไปนี้นะครับ แต่พี่อดทนแล้ว พี่ขอทำตามใจซักครั้งนะครับ ไม่ใช่พี่ไม่เชื่อเอ แต่พี่อยากปกป้องเอบ้างก็เท่านั้น

ไอ้พวกคนหน้าไหนที่มันชอบเข้ามาวุ่นวายที่นี้ มึงอย่าคิดว่าเป็นผู้หญิงแล้วกูไม่กล้าทำอะไรนะโว้ย ครั้งที่แล้วกูเห็นว่ามึงเป้นผู้หญิง แล้วเอเขาขอกูไว้ ไม่งั้นมึงโดนไปนานแล้ว วันไหนกูทนไม่ได้ขึ้นมาจะลบเรื่องนี้ออกให้หมด แล้วกูยิงนุ๊กให้เวบแม่งล่มเลย ไม่ได้ขู่แต่บอกจริงทำจริง เพื่อนกูเรียนวิดวะภาคคอมเยอะเรื่องยิงนุ๊กให้เวบล่มทำไม่ยาก ถ้าอยากก็ลองดู แล้วจะได้รู้กันไปว่า ที่เวบมันล่มเพราะใครเป็นต้นเหต
กูไม่ได้กลืนน้ำลายตัวเอง แต่เข้ามาเพราะมีเหตุผลที่สำคัญที่คนอย่างมึงที่ไม่มีสมองและหัวใจไม่เข้าใจได้  มีแต่สมองที่คิดแต่เรื่องชั่วๆกับใจที่เป็นอคติมึงเลยคิดได้แค่นี้  มึงพูดอย่างนี้มันหยามศักดิ์ศรีกันมากไปแล้ว ถ้ามาเจออีก นิยายเรื่องนี้ไม่อยู่ในบอร์ดแน่ แล้วเวบนี้อยู่ในความไม่ปลอดภัย

ทุกเรื่องที่ผมอ่านในเล้า  มันจะจริงรึไม่จริงไม่เคยสน สนแค่ ผมอ่านแล้วได้อะไรจากเรื่องที่อ่านแค่นั้นเอง

ประเด็นที่เพื่อนในบอร์ดต้องการบอกตอนนี้มันเปลี่ยนไปแล้ว มันจบไปแล้ว ไม่ใช่ที่เรื่องนั้น แต่เป็นสิ่งที่คุณนิคคิด และระบายมันออกมาเป็นตัวหนังสือ

ปกป้องเอ แต่ไม่สนใจอะไรเลย เอาเล้ามาอ้าง เอาปัญหาที่พวกเราพยายามหาทางแก้ไข
มาเป็นเครื่องมือ

นึกถึงคนที่ตามอ่านมะ เขาชื่นชอบคุณมากขนาดไหน เห็นมะ  กับที่คุณคิดจะทำกับที่ๆ
พวกเขาได้รู้จักกะคุณ นึกถึงคนที่เขาอยู่มาก่อนมะ นึกถึงคนที่เขาำทำอะไรเพื่อที่นี่มะ
สนใจคนอื่นที่อยู่ร่วมกันในนี้มั่งมะ สนใจอะไรรึป่าว ถ้าเอไม่บอกจะรู้มะคับ


รึจะประกาศว่าที่เล้ามีปัญหาที่แก้กันไม่ขาด จนบอร์ดล่มแล้วล่มอีก (โดนยิงนุ๊ก)
แล้วต้องคิดกันหัวแทบแตก ว่าจะทำยังงัยเพื่อให้เล้าอยู่ต่อไป  จนจะต้องย้ายเล้าี่
รึคิดกันแม้กระทั่งจะต้องปิดเล้านี่ เพราะคุณรึคับ???



ผมไม่เข้าใจ  ขนาดนั้นเลยเหรอ อยู่บ้านใหญ่.... เพราะไม่พอใจกับคนไม่กี่คนในบ้าน ถึงขนาดจะเผาบ้านเขาทิ้งเลยรึ ผมก็ตามอ่านมาแต่ต้นชื่นชมมาโดยตลอด ตอนรูป ก็ไม่อะไรเฉยๆ แค่สะกิดนิดหน่อย แต่มาผิดหวังสุดๆ
ด้วยประโยคไม่กี่บรรทัดนั้นหล่ะ


ผมบอกจะจบสุดท้ายแต่ก็ทำไม่ได้แฮะ ผิดคำพูดซะหล่ะ :m23:

ถ้าอยากจบจริง ยุติเรื่องที่พูดถึงนั้นทั้งหมด...ทุกคน
พูดถึงแต่ในเรื่อง สุขภาพ ร่างกาย อาการ และเรื่องทั่วๆ ของทั้งคุณนิคกะคุณเอ พอ

ไม่งั้นมันก็จะต่อยาวไปเรื่อยๆ ไม่จบซะที   น่าเบื่อโครตๆ 

ok มะคับ......เนอะ  :sad2:



ปล.1 คุณต้นผมจบเรื่องนี้จริงๆ แล้วนะคับ ไม่ลงเรื่องนี้อีกหล่ะ
ปล.2 เหตุการณ์ที่เกิด ปั่นกระทู้ได้ดีจริงๆ คับ  :laugh:
ปล.3 เขา ขอโทษ ก็เห็นแล้ว เข้าใจแต่ผมถือว่าที่นี่เป็นบ้านของผม
       จะมาทำลายบ้านผมเพื่อนผมง่ายๆ รึ คิดในใจก็ได้มั้งคับ
ปล.4 สงสัยมะ ทำไมพี่ๆ เขาไม่เข้ามายุ่งเลย  :m32:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: modlovesor ที่ 08-08-2008 02:30:45

อย่าเล๊ยยยยยย.....

ปัจจุบันนี้แทบจะไม่มีที่ให้สิงสถิตอยู่แล้ว


พี่นิคจายเย็นๆน๊า ขันติๆๆๆ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: anston ที่ 08-08-2008 02:42:25

 :m22: อืม..นะ ทู้นี้ฮอทจริงๆ :m29:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: goozaza ที่ 08-08-2008 13:22:04

ถามว่าว่าใคร ผมว่าโดยรวมครับ ถามว่าทำไมถึงพูดแบบนี้ ลองมองดูสังคมไทยครับ เพราะคนที่เรียนสูง แต่ทำตัวไม่ได้สูงเอาแต่ผลประโยชน์ ในสังคมมันเกิดอะไรขึ้นครับ คงจะเห็นกันแล้วนะ

ผมก็เลยให้คิดว่า เขาลงให้ก็ดีแล้ว จะไปเที่ยวจับผิดเขาเพื่อ ทำแล้วได้อะไรครับ เปิดโปงเหรอ สะใจเหรอ แล้วใครได้ประโยชน์ครับ มองกลับไปดู มีไหม ไม่มีใช่มะ เพราะฉะนั้น เลิกจับผิดกันและกันได้แล้ว เลิกทำให้คนอื่นหนักใจ คนอื่นมีปัญหาได้แล้วครับ ทำให้มันเป็นสังคมที่มันมีความสุข มีรอยยิ้มเหมือนเดิมได้ไหมครับ  ผมไม่ได้มีดีไรหรอก และก็ไม่ได้เข้าข้างใคร แต่เพียงคิดว่า เรื่องง่ายๆ ทำไมไม่ลองตรองให้ดีก่อนที่จะคิดทำอะไร

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: BEta-K ที่ 08-08-2008 13:41:26

อ้างจาก: goozaza ที่ 08-08-2008 13:22:04  

ถามว่าว่าใคร ผมว่าโดยรวมครับ ถามว่าทำไมถึงพูดแบบนี้ ลองมองดูสังคมไทยครับ เพราะคนที่เรียนสูง แต่ทำตัวไม่ได้สูงเอาแต่ผลประโยชน์ ในสังคมมันเกิดอะไรขึ้นครับ คงจะเห็นกันแล้วนะ

ผมก็เลยให้คิดว่า เขาลงให้ก็ดีแล้ว จะไปเที่ยวจับผิดเขาเพื่อ ทำแล้วได้อะไรครับ เปิดโปงเหรอ สะใจเหรอ แล้วใครได้ประโยชน์ครับ มองกลับไปดู มีไหม ไม่มีใช่มะ เพราะฉะนั้น เลิกจับผิดกันและกันได้แล้ว เลิกทำให้คนอื่นหนักใจ คนอื่นมีปัญหาได้แล้วครับ ทำให้มันเป็นสังคมที่มันมีความสุข มีรอยยิ้มเหมือนเดิมได้ไหมครับ  ผมไม่ได้มีดีไรหรอก และก็ไม่ได้เข้าข้างใคร แต่เพียงคิดว่า เรื่องง่ายๆ ทำไมไม่ลองตรองให้ดีก่อนที่จะคิดทำอะไร

[/b]


ว่าคนอื่น แต่ตัวเองไม่หยุดเอง   

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: fc_uk ที่ 08-08-2008 14:07:05

 :onion_asleep: :onion_asleep: :onion_asleep: :onion_asleep: :onion_asleep: :onion_asleep:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Otaku ที่ 08-08-2008 15:08:23

 :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: surichay ที่ 08-08-2008 15:23:43

 :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: เฮ้อด้วยคนค่ะน้องฟอง

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 08-08-2008 22:46:15

อ้างจาก: pajaa ที่ 08-08-2008 01:28:02  

ปล.4 สงสัยมะ ทำไมพี่ๆ เขาไม่เข้ามายุ่งเลย  :m32:

เอ่อ คำว่าพี่ๆ ขอน้อง pajaa นี่หมายถึงพี่ระดับไหนค่ะ หากหมายถึงโมฯ ซึ่งเป็นผู้ดูแลห้องนิยายนี้ละก็

ขอตอบน้อง pajaa ว่า ที่พี่ซึ่งเป็นโมฯห้องนี้ ไม่ได้เข้ามายุ่งหรือแสดงความคิดเห็นอะไรมากนัก เพราะว่า

ไม่อยากชี้นำหรือต่อความยาวให้เรื่องบานปลายออกไป จนเป็นชนวนเหตุให้ทะเลาะจนเสียความรู้สึกดีๆต่อกัน

จึงขอดูอยู่วงนอกดีกว่า ซึ่งท่าทีโมฯอีกท่านก็เห็นสอดคล้องกัน  จนกระทั่งเรื่องเริ่มกลับเข้าสู่สภาวะปกติ

โมฯทั้งหลายก็เริ่มโล่งอก

ส่วนที่เรื่องเริ่มบานปลายอีกครั้งจนมาถึงหน้านี้ได้ ทางโมฯก็กะว่าจะใช้มาตรการเช่นเดียวกับครั้งแรก เพราะแม้ว่าจะมีการโต้ตอบกันรุนแรง แต่เห็นว่าพื้นฐานแล้วทุกคนยังรักและต้องการเล้านี้อยู่ (อันนี้ต้องกราบขอบพระคุณมาก)  ดังนั้นเมื่อทุกคนมีจุดมุ่งหมายเดียวกันแล้ว ทั้งน้องเอ น้องนิค  น้อง pajaa และน้องคนอื่นๆ จะโพสต์โต้ตอบอะไรกัน ทางโมฯคงได้แต่ดูอยู่ห่างๆ โดยไม่ห่วงอีกแล้วล่ะค่ะ แต่ในเมื่อมีการทักท้วงมา ก็ขอนิดนึงนะคะ หลังจากรีพลายนี้ หากมีการโพสต์คำหยาบคาย ทางโมฯขออนุญาตลบหรือแก้ไขข้อความค่ะ

โมฯ ห้องนิยาย

THIP

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 08-08-2008 23:26:52

จาไม่อ่าน เม้นที่ผ่านๆๆ มาของคนอื่นและ 

แต่ต่อ ไปนี้ จะเข้ามา ในเรื่องนี้

เพราะเชื่อว่า พี่เอ ยัง คงเข้า มาอยู่

เชื่อว่า เรื่องนี้ จะเป็น สื่อ กลาง ระหว่าง

พี่เอ กับคนที่รัก+ชอบนิยายเรื่องนี้ของพี่   :o8:

................................................

เป็นห่วงพี่นะค่ะ 

พี่จะไม่ตอบเม้น ของน้องสาวคนนี้แล้วเหลอ

เป็นกำลังใจให้พี่ทั้งสองคนนะค่ะ

 :m13:


:L2: :L1: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: pajaa ที่ 09-08-2008 00:39:21

ขอโทษครับพี่สาว  :sad2:

ผมรู้ค้าบ ก็มันเครียด..ก็เลย พิมพ์หยอดไปเล่นๆ อ่ะคับ
จะไม่เล่นรัยงี้อีกแล้วค้าบ ไม่น่าเลย ฮือๆ

 

ไอ้จา ขออนุญาตทำโทษตัวเองด้วยการอ่านนิยายโต้รุ่ง คับผ๋ม  :a2:
(7 โมงเช้าเมื่อไหร่รบกวน สะกิดให้ผมไปเรียนด้วยนะคับ อิอ)ิ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 09-08-2008 15:42:07

แวะวันเข้ามาดูว่า พี่เอ เข้ามารึ ป่าว

ฮิฮฺ

 :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: MikikOoJunG ที่ 10-08-2008 10:00:01

 :เฮ้อ:

การให้อภัยเป็นสิ่งที่ดี เมื่อทำผิดก็ขอโทษ เป็นสิ่งที่ถูกแล้ว

แล้วจะรื้อขึ้นมาอีกทำไมละเนี่ย  :เฮ้อ:

---------------------------------------------------

พี่เอดูแลสุขภาพด้วยนะคะ ทำให้พี่เครียดอีกแล้ว
พี่เออย่าคิดมากเลยนะคะ พี่นิคก็คงอารมณ์ชั่ววูบ เน๊อะ ^^
เมื่อไหร่ะเอจะกลับเมืองไทยคะเนี่ย อยู่ออสนานๆ
สุขภาพเป็นยังไงบ้างคะ พี่เอไม่ยอมไปหาหมอเล้ย  :m16:

ยังไงก็ขอให้พี่เอสุขภาพแข็งแรง หายเร็วๆนะคะ
เป็นห่วง+เป็นกำลังใจให้พี่ ทั้ง 2 คนเสมอนะคะ ><

ชอบนิยาย ของพี่เอ ที่สูดดดดดด  :m13:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 10-08-2008 10:39:32

แวะ มาดู

เห็นด้วยกะ รีบน

+1 ให้ เรย

ฮิฮฺ


 o13

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Tsukasa999 ที่ 12-08-2008 09:39:44

 :เฮ้อ:...


ไม่ได้มาอ่านตั้งนาน เป็นแบบนี้ไปซะได้


ทุกอย่างจะไม่เกิดถ้าเราต่างอโหสิกรรมให้กันค่ะ อย่าให้อารมณ์เหนือเหตุผลดีที่สุด อย่าคิดเล็กคิดน้อย ให้ดูคนดีๆ เพราะมาตฐานการวัดคนของบางคนเป็นขาวและดำ บางคนเป็นสีเทาพอจะเข้าใจทุกฝ่ายนะ ดังนั้นจึงไม่คิดว่าใครผิด

แต่เราไม่รู้็เลยว่าการติดตามเรื่องนี้จะทำให้รู้สึกแย่ขนาดนี้ ทั้งๆที่พยายามดึงกลับมาแทบตาย แต่ก็ไร้ประโยชน์ เราคงผิดเองที่ลืมสัจธรรมที่จริงที่สุดไป "ทุกอย่างล้วนไม่แน่้นอน"

เพราะจากนี้ไป คงจะไม่เข้ามาอ่านนิยายเรื่องนี้อีกแล้ว ด้วยเหตุผลส่วนตัว เราไม่ชอบความสิ้นหวังแบบนี้ และเรารู้จักความที่ไม่แน่นอนนี้ดี


รักคุณนิค คุณเอเหมือนเดิมค่ะ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็พยายามเข้านะคะ ลาก่อนค่ะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: uuro ที่ 14-08-2008 01:28:50

วันนี้ยิ้มแล้วหรือยัง
                                            ขอให้สุขภาพแข็งแรงและมีความสุขทุกวัน

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: torto ที่ 14-08-2008 09:22:00

ดีจ้า น้องเอ (เผื่อเข้ามาอ่าน)

ขอให้สุขภาพแข็งแรงแล้วก็มีความสุข :o8:นะ กับปัจจุบันและก็พี่นิคของน้องเอด้วย

รักกันมากๆๆ  ดูแลตัวเองดีๆๆนะคะ  เป็นกำลังใจให้

**** พี่ชอบฟิคของน้องเอนะ   :m1:

 :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: ppangg ที่ 14-08-2008 13:58:10

อ่านรวดเดียวเลยจนจบ
ประทับใจมากๆ ค่ะ
แม้ช่วงหลังๆ รู้สึกเหมือนจะมีเรื่องวุ่นๆ เข้ามา
ก็พยายามไม่สนใจ

ถ้าหากว่า พี่นิค กะ พี่เอ ได้มีโอกาสเข้ามาที่นี่อีก
ก็ขอบอกว่า น้องคนนี้เป็นกำลังใจให้ค่ะ
สู้ๆ สู้ตาย @_@


ปล. ในใจหวังไว้(ลึกๆ) ไม่อยากให้พี่เอเข้ามาที่นี่เลยอ่ะ
กลัวจะยิ่งทำให้อาการป่วยทรุดหนักจัง ถ้าเข้ามาแล้วเจอเรื่องของพี่วุ่นวายได้ขนาดนี้

ปลล. พี่นิคใจเย็นๆ นะคะ แล้วก็ขอให้พี่เอใจอ่อน ให้พี่นิคตามไปดูแลนะคะ

ปลลล. ไปล่ะค่ะ งานเข้าซะแล้ว (แอบนายมาโพสตอบเลยนะเนี่ย หุหุ) แว๊บๆๆๆๆๆ...

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: LIZZ ที่ 14-08-2008 21:32:43

สวัสดีค้า....เพิ่งเข้ามาอ่าน :m23:

(จะไม่ขอกล่าวถึงปัญหาใดๆนะคะ)จะกล่าวในฐานะคนอ่านคนนึงค่ะ :a5:

ไม่รู้ว่าพี่เอกะพี่นิคยังจะเข้ามาอ่านอยู่รึเป่า

แต่ไม่ว่ายังไง จะอ่านหรือไม่ก็อยากโพสค่ะ(แล้วถามไมเนี่ย555)

ถึงพี่เอ---อ่านเรื่องขอพี่แล้วสนุกมากๆเลยค่ะ เป็นเรื่องที่อ่านนานมาก
พี่เขียนได้ดีนะคะ อ่านแล้วน่าติดตาม ว่างๆพี่เขียนขายได้เลย555
ชอบตอนบทจบ ตอนแรกมากๆค่ะ(แอบหื่น อิอิ) อ่านไปยิ้มไปค่ะ น่ารักจัง
แต่พอมาอ่านบทที่สองแล้วเหมือนโลกถล่มมาตรงหน้าเลยค่ะ(แอบร้องด้วย)
มันคงเป็นเรื่องที่ทำให้พี่กลุ่มใจมากๆ แต่ในเมื่อพี่วางทางออกให้ตัวเองแล้ว
นั้นเป็นสิ่งที่พี่เลือกแล้ว ก็จะเป็นกำลังใจให้พี่นะคะ รักษาตัวเองด้วย
ที่โน้นอากาศหนาว เลือดลมคงเดินไม่ค่อยดี ใส่เสื้อผ้าหนาๆนะคะ
ร่างกายจะได้อบอุ่นเนอะ ไปหาหมอตามนัดด้วยนะคะ ทุกคนจะได้ไม่เป็นห่วงมาก
ขอให้พี่เข้มแข็งนะคะ ทุกอย่างอยู่ที่ใจค่ะ สู้ๆนะคะพี่ ไม่มีอะไรจะชนะเราได้หาก
ใจเราเข้มแข็งค่ะ สู้กับมันนะคะอย่าท้อ มีหลายกำลังใจส่งให้พี่นะ สู้ๆค่ะ
บางเรื่องก็อย่าเก็บไว้นะคะ การที่บอกออกมา เล่าออกมา มันช่วยได้จิงๆค่ะ
หลายหัวดีกว่าหัวเดียวแน่นอน จิงๆนะคะ การปรึกษากันช่วยได้จิงๆ
แม้เราจะเป็นคนแปลกหน้าแต่ก็เหมือนคนรู้จักกัน...(คิดเองเป่าหว่า อิอิ)
มันอาจจะดูเหมือนคำลอยๆ ของใครก็ไม่รู้ หน้าก็ไม่เคยเห็น ชื่อก็ไม่รู้จัก
แต่สิ่งที่จะบอกมาจากใจค่ะ พี่คะ.. ขอให้พระคุ้มครองที่ไม่ว่าพี่จะอยู่ที่ไหนในออส
หรือในไทย หรือทุกๆที่ ขอให้พี่เจอแต่สิ่งดีๆ คนดีๆ โชคดีตลอดไป
มีแต่ความสุข รอยยิ้มนะคะ สุขภาพแข็งแรง สู้ๆนะคะ จะเป็นกำลังใจให้ตลอดไป...(ส่งกระจิตไปนะ อิอิ) :oni3:

ถึงพี่นิค---เรื่องราวในวันนี้มันคงหนัก แต่อยากให้พี่เข็มแข็งค่ะ
ทุกๆอย่างเวลาช่วยได้ค่ะ ใจเย็นๆค่อยๆคิด ทางออกมีเสมอค่ะ
บางเรื่องก็ต้องปล่อยไป บางเรื่องก็ต้องค่อยๆ บางเรื่องก็ต้องรีบ
อยากให้พี่คิดดีๆก่อนทำนะคะ อย่าใจร้อน
คิดก่อนทำ อย่าทำก่อนคิด คิดก่อนพูด อย่าพูดก่อนคิด(ไม่ได้ว่าอะไรนะคะ)
มันเป็นประโยคที่คุณพ่อ(ร.ร.คริสต์)เคยบอกไว้ ยังจำได้ล่ะใช้เสมอ
จิงๆประโยคนั้นหมายถึงให้เราทำทุกๆอย่างๆมีสติค่ะ ถ้าเรามีสติ จิตเราจะนิ่ง
และเราจะเห็นทางออกค่ะ ทุกๆอย่างมีทางออกเสมอ อยู่ที่เราจะเห็นมันรึไม่
แต่หากเราตั้งใจ ผลที่เรารอคอยมันคงไม่หนีไปไหนหรอกค่ะ สู้ๆนะคะ
มีสติอยู่เสมอค่ะ ขอให้พี่โชคดีนะคะ ขอให้ทุกอย่างผ่านไปด้วยดีค่ะ พระคุ้มครองนะคะ o13

เขียนยาวไปละ(รู้ตัว เหอๆ) แค่อยากจะบอกพี่ๆเฉยๆค่ะ  :o8:

จะไม่ขอยุ่งเรื่องกับเรื่องที่วุ่นๆนะคะ (จิงๆไม่ค่อยรู้เรื่อง แฮะๆ) ไปละค้า.. โชคดีทุกคนนะคะ :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 15-08-2008 21:44:35

พี่ เอ

มีสมาชิก ใหม่ เข้ามาอ่านเรื่อง ของ พี่เอ    :m4: :m4: :m4:

อีก แล้ว นะค่ะ 

แล้ว พี่อะ

จา ไม่ เข้ามาบอก บ้าง เหลอ ว่า พี่เป็นยัง ไงบ้าง   :m13: :m13: :m13:

ดูแลสุขภาพดีๆๆ นะค่ะ    :L2: :L2: :L2:

เป็น กำลังใจให้ พี่ทั้ง สอง คน เสมอ ค่ะ     :L1: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 19-08-2008 21:28:17

รอคอยการกลับมาของพี่เอ :m15:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 19-08-2008 22:25:24

มารอเป็นเพื่อน รีบน

 :a12:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: nefkung ที่ 22-08-2008 19:00:16

รอด้วย อีกคน

 :o8:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 23-08-2008 23:08:07

พี่เอ


คิดถึงนะค่ะ


 :L2: :L1: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: prangthip ที่ 26-08-2008 16:20:27

 :L1: :L1: :oni2: :oni2: สวัสดีค่ะ ขอมาเม้นท์ด้วยคนหลังจากแอบอ่านมานาน ที่จริงใช้เวลาอ่านนานมากเลย 3 วันได้  จนตาลาย ไปหมดแล้ว  o2 o2 o2 o2 แต่ขอบอกว่าไม่ผิดหวังเลย อ่านแล้วสนุกมากๆ ลุ้นได้ตลอด แอบเชียร์คุณนิคตั้งแต่แรกเลยนะ ไม่ได้เชียร์ใครเลย สุดท้ายก็ Happy Ending  :L2: :L2: :oni1:  ต้องขอบคุณคุณเอมากๆเลย ที่ทำให้คนอ่านมีคนนี้มีความสุขค่ะ อ่านไป ก็ยิ้มไป หัวเราะไป แอบมีน้ำตาซึมด้วย เศร้าแทนคุณเออ่ะค่ะ  สุดท้ายขอเป็นกำลังใจให้คุณเอกับคุณนิค นะคะ ไม่ว่าจะเจอปํญหาอะไร อุปสรรคนั้นจะยากเท่าไหร่ แต่ถ้าเป็นกำลังใจให้กัน ก็จะก้าวผ่านมันไปได้แน่นอนค่ะ สู้ สู้ นะค่ะ  :a2: :a2: :a2: :a2: ปล. เม้นนิดนึง ที่มีคนบอกว่าเป็นเรื่องไม่จริงไม่ต้องเชื่อ อ่ะ ขอบอกได้มั้ยค่ะ ว่าเชื่อล้านเปอร์เซ็นต์ ซึ่งใครจะหาว่าโง่ก็ตามเหอะ เราเชื่อหัวใจตัวเอง ตราบใดสิ่งที่เราเชื่อไม่ไปทำร้ายใครอ่ะ อีกอย่างถึงเป็นเรื่องแต่ง แต่เราก็ไม่อยากอ่านเม้นท์ที่บอก เหมือนอ่านอยู่แล้วเราจิ้นตามอยู่ กำลังมันส์ ต้องเสียมู้ด มากๆ เลยค่ะ อีกอย่างคิดว่าคนอ่านเค้าคงมีวิจารณญาณในการคิดตามค่ะ (ขอเป็นคนโง่ที่รักเธอ แฮะ แฮะ นอกเรื่องแล้ว ) อีกอย่างเสียดายมากๆ เลยค่ะไม่ได้ติดตามตั้งแต่เริ่มพลาดไม่ได้เห็นรูปคุณเอเลยค่ะ เสียด่ายสุด  :o12: :o12: :o12: :o12:  สุดท้ายจริงๆ ถึงแม้คุณเอไม่ได้เข้ามาอ่านอีก ก็ขอให้รู้ว่ายังมีคนอีกเยอะคอยเป็นกำลังใจให้คุณเอ อยากให้เก็บแต่สิ่งดี ไว้ อะไรไม่ดีปล่อยมันทิ้งไปเถอะ ขอให้คุณเอหายป่วยไวๆ สุขภาพแข็งแรงนะค่ะ                                                     

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: yunjaelover ที่ 27-08-2008 13:20:09

หวัดดีค่ะ อ่านมาตั้งแต่ต้นจนจบ เลยคิดเอาว่าที่คุณเอ เขียนนิยายเรื่องเนี่ยขึ้นมา เพื่ออยากจะขอบคุณเพื่อนๆ และอยากเป็นที่ระลึกให้คนที่คุณเอรักได้อ่านใช่หรือเปล่า เนื้อเรื่องอ่านแล้วน่าติดตามมากๆเลย มีครบทุกอารมณ์ ทั้งสนุก เศร้า ซึ้ง หวาน และสารพัดอารมณ์ค่ะ แล้วก็ทราบปัญหาของคุณเอ ทั้งเรื่องป่วย และเรื่องในเล้า และก็ทราบว่า ทั้งคุณเอ และ คุณนิค จะไม่เข้ามาในเล้าแล้ว รู้สึกเศร้ามากๆ เลย ไม่รู้ทำไม ซึงที่จริงแล้ว อยากทราบข่าวของคุณเอมากๆ ว่าตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง (แปลกทั้งที่ไม่เคยรู้จักเลย แต่รู้สึกห่วงคุณอย่างจริงใจ) ถ้าอย่างไรมีใครทราบข่าว ก็โพสท์มาบอกกันบ้าง อย่าปล่อยให้คนอ่านเศร้า หดหู่เลยค่ะ  สุดท้ายก็จะเข้ามาเม้นท์ทุกวันเลย มาดูว่าจะมีใครมาเม้นท์อะไรอีกหรือเปล่า  ท้ายจริงๆ แล้วค่ะ อยากให้คุณเอสู้นะค่ะ แม้ความหวังจะน้อยนิด แต่ในความมืดย่อมมีแสงสว่างอยู่เสมอค่ะ เป็นกำลังใจให้ทั้งคุณเอและคุณนิคค่ะ :sad2: :sad2: :sad2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: natppoppy ที่ 27-08-2008 16:04:31

อ่านรีบนแล้วคิดเหมือนกันเลย
คุณเอกับคุณนิคสู้ๆๆนะ เรื่องของคุณสองคนทำให้ผมอ่านแล้วแล้วมีทั้งรอยยิ้มแล้วน้ำตา
เป็นกำลังใจให้
อย่าทิ้งคนอ่านไว้แบบนี้ช่วยส่งข่าวบ้างนะครับ
เพื่อนพี่ๆคนไหนที่ติดต่อคุณเอหรือว่าคุณนิคได้ช่วยรายงานด้วยนะครับ

 :L1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 27-08-2008 16:20:46

เห็นด้วยกับคุณ prangthip

มากมายเรย 

+1  ห้ายเรย

 :L2:

p*s  พี่  เอ มะเข้ามาบ้างเหลอ  คิดถึงนะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 27-08-2008 16:23:54

คิดถึงพี่เอ กับ พี่นิค จังเลย

ทำไมพี่สองคนไข่มาทักทายพวกเราบ้างเลยตรับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: REALs ที่ 27-08-2008 16:36:26

คิดถึงพี่หนึ่งจางเลย เอ้ย ไม่ใช่ละ :m23:

คิดถึงพี่นิด กับพี่เอ จังค้าบ

 o7

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: nefkung ที่ 27-08-2008 19:25:37

ร่วมรอคอยด้วยอีกคนขอรับ

 :m1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: crosa ที่ 27-08-2008 20:44:17

สวัสดีค่ะ....
ถึงแม้จะรู้แล้วว่าพี่เอบอกว่าจะไม่เข้ามาแล้ว  แต่ก็อยากเม้นบอกว่า ผลงานของพี่เป็นผลงานที่ดีมากๆๆเรื่องหนึ่ง o13เพราะมันเกิดขึ้นจากความรักและความตั้งใจของพวกพี่ :m1:ถึงแม้ว่าจะเข้ามาอ่านบ้างหายไปบ้างจนตอนนี้ก็อ่านจบแล้วค่ะและสุดท้าย...................
ขอให้พี่เอและพี่นิคมีความสุขนะคะ
ปล.รักษาสุขภาพด้วยนะคะ :m1:
 :pig4: :L2: :L1:
 :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: yunjaelover ที่ 28-08-2008 14:00:23

 :oni2: :oni2: เห็นที่ผ่านๆ มา กระทู้คึกคักจังเลย แต่ไม่รู้ว่าทำไม รู้สึกมันเงียบๆ นะ(ไม่รู้คิดไปเองเปล่า ) แว่บมาอ่านเม้นท์ แล้วก็เอาเนื้อเพลงมาฝากด้วย ลองฟังดูนะ
(เราเอาเพลงลงไม่เป็นอ่ะ ถ้าใครอยากฟัง ก็ที่ http://www.pingbook.com/music/listen.php?id=973&song_id=9986&listen=normalasx )

Kiss Shita Mama, Sayonara ... เมื่อเราจูบกันและกัน..ลาก่อน
ศิลปิน TVXQ



[YC] Blink.
It's my lips... can you feel it?
Open, open your eyes...
Just look at me now.

[CM] โบคุ โน เซคาอิ โน ซุเบเต ดัตตา

[YC] นาคุชิเตคัตตา โฮโนโคทซึ โม
โอเร ตา ชิ อิ เซทซึ เน โม
โคโบ ชิ ตา อะทซึอิ โคอิ โม
อิโร วา เซ ตา นามิดา โว

[JJ] Girl, tell me little lie…
please tell me little lie…
คิโคเอรุ โยวนิ

[YH] เดโม ยาวารา คาคุ
โคโน เทคารา โคโบเรตา คิมิ

[JS] Long Way Before…
Long Way Before โซอุ
คิซุคา นาคาตา ตา อะ โน ฮิฮานา ชิคา เครุ

Long Way Before…
Long Way Before ทาดา
นาอิเต นาอิเต นาอิเต วาซุ เรรุ ชิคาไน

[YH] มากาโคทซึ ดุคุ โคโน มิชิ นิ
อิมา วา อิ นาอิ คิมิ เอ
คิซุ ชิตา มามา Good Bye

[JS] Girl, tell me little lie…
please tell me little lie… oh
คิโคเอรุ โยวนิ

[CM] อิมาฮุ ริทซึ โมรุ
โคนายุคิกา โบกุ โว ดาคิ ชิเมรุ

[JJ] Long Way Before…
Long Way Before โซว
คิซุคา นาคาตา อะโน ฮิฮานา ชิคาเครุ
Long Way Before…
Long Way Before ทาดา
นาอิเต นาอิเต นาอิเต วาซุ เรรุ ชิคาไน อิโย

[YC] คิโอคุ นิ นิจิอึนดา
นามิดาโน คัทซึ วา (คาวาอิ เตอิคุ)
โบคุ โน โคโคโร

[CM] คาโซ เอคิเรนาอิ
โฮชิ โน โยวนิ ...oh

[JS] Long Way Before…
Long Way Before ทาดา
นาอิเต นาอิเต นาอิเต วาซุ เรรุ ชิคาไน

[ALL] Long Way Before…
Long Way Before I know

[YH] คิมิ วา มุเน โน นาคา นิ
อิทซึ มาเด โม

[ALL] Long Way Before…
Long Way Before ทาดา
นาอิเต นาอิเต นาอิเต คิซุชิตา มามา

[JJ] ซาโยนาระ. . .


Thai Lyric : flo_xiah*dek-d

----------

กระพริบตาสิ...
นี่ริมฝีปากของฉันนะ..เธอรู้สึกได้ใช่ไหม?
ลืมตา..ลืมตาขึ้นมาก่อนสิ
มองหน้าฉันก่อน คนดี..

สำหรับฉันแล้ว เธอคือโลกทั้งใบ..

ราวกับ..ต้องสูญเสียรองเท้าอีกข้างนึงไป
ราวกับ..เล็บนิ้วหักไปเพียงเสี้ยว

แม้ว่า..ไอกรุ่น ของกาแฟร้อนยังคงอยู่**
แม้หยาดน้ำตาจะเลือนรางไป...

ที่รัก..ช่วยโกหกฉันซักนิดได้ไหม
โกหกฉัน ซักนิดเถอะนะ..

เพื่อฉันจะได้ยินเสียงของเธอ..

มืออันแสนบอบบางของเธอคู่นี้..สัมผัสแสนอ่อนโยนที่ได้จากเธอ..**

ในวันวาน ที่เราพูดคุยกัน ฉันกลับไม่เฉลียวใจเลย

เธอจากไปไกลแสนไกล...เกินเอื้อมถึง

แต่..ฉันคงทำได้เพียงร้องไห้..ร้องไห้..
และลืมเลือนเท่านั้น..

ในเมื่อถนนสายยาว ไม่มีที่สิ้นสุดสายเดิม..
ตอนนี้ ไม่มีเธอเคียงข้างกันอีกแล้ว...

เมื่อเราจูบกันและกัน..ลาก่อน

ที่รัก..ช่วยโกหกฉันซักนิดได้ไหม
โกหกฉัน ซักนิดเถอะนะ..

เพื่อฉันจะได้ยินเสียงของเธอ..

ตอนนี้ ละอองหิมะแสนอ่อนนุ่มโปรยปรายลงมา
ล้อมรอบตัวฉัน

ในวันวานที่เราพูดคุยกัน ฉันกลับไม่เฉลียวใจเลย

แต่..ฉันคงทำได้เพียงร้องไห้..ร้องไห้..ร้องไห้
ฉันต้องลืมเลือนมันไปเท่านั้น ใช่ไหม..

หยดน้ำตาหลั่งริน จากความทรงจำแสนเลือนราง
(หัวใจของฉันคงจะด้านชา)

หลั่งรินเป็นสาย ราวกับดวงดาวบนฟากฟ้า..

เธอจากไปไกลแสนไกล...เกินเอื้อมถึง

แต่..ฉันคงทำได้เพียงร้องไห้..ร้องไห้..
และลืมเลือนเท่านั้น..

ฉันรู้ว่า..มีเพียงเธอคนเดียว ที่อยู่ในใจฉันตลอดมา..

ฉันคงทำได้เพียง..ร้องไห้ ร้องไห้ ร้องไห้...และ..

เมื่อเราจูบกันและกัน..ลาก่อน...

Sayonara
Goodbye
..ลาก่อน...


Thai Translation + Thai Romanization : pimvareeya
Proof-Reading & Edit : linz+ meijin1987
Thai Lyrics : flo_xiah*dek-d

Eng Tranlation: yoochunsa604@Youtube
Japanese Lyrics: mickygrace.net

------------------

Credit : www.pingbook.com

เอามาฝากเห็นว่ามันเศร้าเค้ากับบรรยากาศอ่ะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: nefkung ที่ 28-08-2008 19:08:45

ชอบเนื้อหาเพลงมากมาย

(+ คนร้องด้วย คริคริ )

 o13

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: uuro ที่ 29-08-2008 00:12:56

ว้าวมีเพลงจาก tvxq ด้วย ชอบเหมือนกันฮิ้ว น้องเอและนิค กำลังยิ้มและมีความสุขอยู่ใช่มั้ย ต้องใช่แน่ๆ                                                   สุขภาพแข็งแรงและมีความสุขนะ

[attachment deleted by admin]

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: kijah ที่ 29-08-2008 00:58:37

รอเหมือนกันจ๊ะ
คิดถึงนะจ๊ะ สู้ๆ :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: hima ที่ 29-08-2008 06:31:12

เข้ามาบอกว่า ตปท เพิ่งสามารถเข้าเว็บได้ ก็วันนี้ครับ หลังจากเข้าไม่ได้เกือบเดือน (ต้องขอบคุณ โมฯ ของเว็บด้วยนะครับ ที่ช่วยแก้ไขปัญหาให้  :L1: :L2: :pig4: มอบให้ โมฯ ครับ :D) คาดว่า น้องเอ ก็คงไม่ได้เข้ามาอ่านเช่นกันครับ

มาแจ้งแค่นี้ครับ เพราะผมพูดอะไรมากไม่ได้

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 29-08-2008 06:53:59

แวะมารอพี่เอ

*รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ


 :oni3: :oni3: :oni3:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: yunjaelover ที่ 29-08-2008 17:24:09

 o13  แวะมาดู แล้วก็ +1 ให้คุณ Sakiko ด้วย คุณนี่แฟนพันธุ์แท้เปล่าเนี่ย

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: aa_mm ที่ 31-08-2008 13:42:36

อ้างจาก: hima ที่ 29-08-2008 06:31:12  

เข้ามาบอกว่า ตปท เพิ่งสามารถเข้าเว็บได้ ก็วันนี้ครับ หลังจากเข้าไม่ได้เกือบเดือน (ต้องขอบคุณ โมฯ ของเว็บด้วยนะครับ ที่ช่วยแก้ไขปัญหาให้  :L1: :L2: :pig4: มอบให้ โมฯ ครับ :D) คาดว่า น้องเอ ก็คงไม่ได้เข้ามาอ่านเช่นกันครับ

มาแจ้งแค่นี้ครับ เพราะผมพูดอะไรมากไม่ได้

ต่างประเทศ พึ่งเข้าได้ วันที่ 29 เหรอ  :m29:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: hima ที่ 03-09-2008 06:04:50

เริ่มโหวตแล้ว อิอิ อย่าลืม ออกเสียงนะครับ :D   :oni1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: LOVE_Child ที่ 03-09-2008 08:01:01

 :L1: :L1: :L1: ประทับเรื่องนี้ที่สุดตั้งแต่อ่านมา  :L2: :L2: :L2:

เป็นกำลังให้ครับ  :กอด1: :กอด1: :กอด1:

 :pig4: :pig4: :pig4:ขอบคุณที่มีเรื่องดีๆมาให้อ่านนะครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 03-09-2008 18:31:00

แวะเข้ามาทักทายพี่เอกับพี่นิคคับ

พี่ทั้งสองคนสบายดีใช่มั้ยคับ

ตอนนี้พี่นิดคงไปอยู่กับพี่เอแล้วสินะเนี่ย

รอพี่ทั้งสองคนเข้ามาทักทายพวกเราในเล้าคับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: vodka_t ที่ 06-09-2008 04:54:30

เพิ่งเข้ามาอ่านเรื่องนี้ 5 ชม รวด
อยากบอกว่า ช่วยกันพยุงความรักให้ถึงฝั่งนะครับ
ถึงมันจะมีอุปสรรคบ้าง ก็ขอให้ผ่านไปให้ได้

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 06-09-2008 08:03:47

มีคนเข้ามาอ่าน 5 ชั่วโมง รวด

ทำได้ เนอะ +1 ให้ พี่เอ   o13

ต่าง ประเทศเข้าด้าย ตั้ง นานแล้ว  พี่เอ

เข้า มาในเล้า บ้างรึ ป่าว

ถ้าเข้ามา มาทักทายกันบ้างซิ

มาบอกว่าสบายดี  ก็ยังดี

รอ พี่เสมอ นะ    :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: saseum ที่ 07-09-2008 10:43:05

ในที่สุดก็ตามอ่านจนจบเนื้อเรื่องหลักแล้ว  :laugh: :laugh:

แต่บทพิเศษยังอ่านไม่จบเลย  :sad2: :sad2:

เมื่อคืนถึงตีสองกว่าวันนี้ก็ตื่นมาอ่านแต่เช้า ติดมากมาย

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: yunjaelover ที่ 07-09-2008 14:35:04

 :t2: แวะเข้ามารอด้วยคน แล้วตอนนี้คุณเออาการเป็นอย่างไรบ้างแล้วนะ คนอ่านเป็นห่วงค่ะ  ขอให้คุณเอหายไวๆ นะค่ะ :o8: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 07-09-2008 16:13:07

แวะมาชวนเพื่อนๆๆๆ  ไปช่วยโหวต

เรื่องของพี่เอกันนะ

 :man1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: zaphir ที่ 08-09-2008 00:12:01

อ้างจาก: life_fracture ที่ 07-08-2008 13:39:04  

โบราณท่านว่าไว้    ใจคน
สุดหยั่งคือกมล        ลึกล้ำ
เท็จจริงช่างแยบยล  เห็นแน่ แท้ลวง
ก่อนสรุปดีฤาร้าย     ท่องไว้ ไตร่ตรอง

"คนเราต่างจิตต่างใจ" ก็เหมือนกับที่คุณนิคเคยบอกว่า "ต่างที่คิดชีวิตจึงต่าง"
เราไม่สามารถห้ามความคิดของคนอื่นได้
ขนาดความคิดของตัวเราเอง
บางครั้งยังห้ามไม่ได้เลย
วัยวุฒิ หรือคุณวุฒิใดๆ ก็คงไม่มีความหมาย
หากเรามีใจที่คิดไม่ดี
การศึกษายกระดับสติปัญญาคนได้
แต่ไม่ได้ยกระดับจิตใจคนบางคนเลย
คุณคิดอย่างนั้นไหม?

ที่นี่เป็นที่สาธารณะ
ผู้คนร้อยพ่อพันแม่ต่างเข้ามาแลกเปลี่ยน แบ่งปัน บอกเล่าเรื่องราว
เมื่อ "ต่างคน ต่างความคิด ต่างชีวิต ต่างจิตใจ" มารวมอยู่ด้วยกัน
มันคงเป็นไปไม่ได้ที่จะให้ทุกคนมีความเห็นตรงกัน

คำถามเกิดขึ้นได้ง่ายๆ ตลอดเวลา
ซึ่งบางครั้ง ก็เป็นแค่คำถามที่ไม่ต้องการคำตอบ
อาจจะเป็นตอนที่คุณกำลังนั่งอ่านนิยายเรื่องนี้ก็ได้

“นี่  อ่ะ เบอร์โทรกับเมล์แล้วก็ Hi 5 ของพี่”พี่ทีบอก
แหม...พี่หมอทีนี้เปรี้ยวแฮะ เออเว้ย แล้วฮิห้านี่มันมีตั้งกะ 7 ปีก่อนแล้วหรือฟระ?
ก็แล้วจะไปเอาอะไรกับนิยาย???

" 0 8 1 0 0 0 1 0 0 0"
เอ...ตอนนั้นมันบังคับใช้ 08 ยังหว่า?
เบอร์สวยเสียด้วย
จะสงสัยอะไรนักหนาเนี่ย???

แต่บางครั้ง...ก็อยากจะได้คำตอบ
อย่างก่อนหน้านี้ที่มีกรณีรูปของคุณเอ
เมื่อมีคนเกิดสงสัย เขาก็ถาม หรือแสดงความคิดเห็น
"เออ หน้าเหมือนกันเลย แต่คงไม่ใช่หรอก ก็นิคเขายืนยันแล้วนี่"
"โห...หน้าตาอย่างนี้ เป็นดาราได้สบาย"
"คนละคนชัดๆ มั่วนี่หว่า"
"เอ่อ ไฝที่ตะหมูกเหมือนกันจริงๆ ด้วยวุ้ย ตรูเง็ง"
ส่วนคนถามเองก็คงไม่ได้ตั้งใจจะทำให้ไม่พอใจ
เพียงแต่อยากไขข้อข้องใจมากกว่า

หรือบางครั้งก็เป็นคำถาม...ที่ไม่ได้ถามออกไป
อย่างอาการป่วยของคุณเอเองก็ทำให้เกิดคำถาม
ซึ่งเป็นคำถามที่ต้องหาคำตอบด้วยตัวเอง
จำได้ว่าถึงขนาดนั่งหาข้อมูลในเว็บเกี่ยวกับโรคที่คุณเอเป็นข้ามวันข้ามคืน
ยิ่งอ่านก็ยิ่งเกิดคำถาม
แล้วตอนนี้เป็นอย่างไร เป็นหนักแค่ไหน
คิดขนาดที่ว่าถ้าคุณเอไม่ได้ไปนอก
จะลองด้านหน้าโทรไปปรึกษาคุณหมอทั้งหลายที่ต้องทำงานด้วยดีไหม
เผื่อจะได้ข้อแนะนำอะไรที่ดีๆ มาให้

แต่นั่นมันก็แค่ความคิดของคนหนึ่งคนเท่านั้น

หลายคนคงเคยได้ยิน "คำพูด เรียกคืนไม่ได้"
ไม่ว่าคุณจะตั้งใจหรือไม่ได้ตั้งใจ
อย่าลืมว่า อะไรที่คุณได้พูด ได้ทำออกไปแล้ว
มันเรียกกลับคืนมาไม่ได้

"ขอโทษ" อาจได้รับ "การยกโทษ"
แต่เราไม่มีทางรู้ได้เลยว่า "ความเจ็บปวด" มันจะหายไปเมื่อไหร่

แต่อย่างไรก็คงต้องเอ่ยว่า "ขอโทษ"
"ขอโทษ" ที่เข้ามาวุ่นวายและทำในสิ่งที่เรียกคืนไปไม่ได้
ไม่หวังจะได้รับ "การยกโทษ"
แต่หวังว่า "ความเจ็บปวด" มันคงจะหายไปโดยเร็ว
และเราเองก็คงต้องจำใส่ใจว่า
"ก่อนที่จะพูดคำว่าขอโทษ...
ก่อนที่จะต้องพูดว่าขอโทษ..."

แม้จะเป็นสมาชิกเล้าได้ไม่นาน
แต่ก็พยายามอย่างเต็มที่เพื่อที่นี่
สิ่งดีๆ มากมายจากเล้าที่ได้รับมา
ก็หวังว่าทุกคนคงได้รับไปเช่นกัน

Plato กล่าวไว้ว่า
At the touch of love everyone becomes a poet
เมื่อความรักทำให้เกิดกวี
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องจริง เรื่องแต่ง หรือเรื่องราวที่มีเค้าโครงมาจากเรื่องจริง
ก็ต้องขอขอบคุณคุณเอที่แบ่งปันเรื่องราวดีๆ ที่เปี่ยมไปด้วยความรัก

เขียนอะไรยืดยาวและวกวนมากมาย ก็ได้แต่หวังว่าจะเข้าใจกัน

ผมชอบทุกคำพูดของคุณจัง +1 ครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: zaphir ที่ 08-09-2008 00:23:24

ผมมันประเภทพวกแอบอ่านนะครับ ไม่ค่อยแสดงตน
เล้านี้ดีครับผมอ่าจนติดม่ะต้องเที่ยวกลางคืนขอบคุณเจ้าของเล้า
เรื่องนี้ดีครับ ขอบคุณอีกครั้ง
วันนี้อ่านแล้วขอ + 1 ครับ
pajaa
life_fracture
G_wa
kongkilmania
โชคดีทุกท่านครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 10-09-2008 19:42:41

เข้ามาทักทายพี่เอ กับ พี่นิค ครับ

คิดถึงพวกพี่ทั้งสองคนครับ


รักษาสุขภาพด้วยนะคับ



แล้วจะเข้ามาทักทายเป็นระยะนะครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 10-09-2008 20:25:03

รอพี่ ทั้ง สองคนยุนร้า

 :L2: :L1: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sodamini ที่ 11-09-2008 09:11:48

 :m1:แวะมาบอกว่า.....คิดถึงพี่นิคกับพี่เอจังค่ะ ดูแลสุขภาพทั้งคู่เลยนะคะ :m1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 14-09-2008 19:18:17

 :L2: :L1: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: JoJo ที่ 15-09-2008 16:16:38

แวะมาส่งกำลังใจให้น้องเอและนิคจ้ะ  :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: bellary ที่ 15-09-2008 23:00:40

 :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:

 :m1: :m1: :m1: :m1: :m1:
 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
 :L2: :L2: :L2: :L2:
 :L1: :L1:
ดีใจจัง

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 17-09-2008 21:48:17

คิดถึงพี่นิค กับ พี่เอ คับ
เลยมาทักทายตอนว่างๆ
ดูแลสุขภาพด้วยนะคับ


คิดถึงพี่ทั้งสองคน :m13:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 23-09-2008 22:08:55

ใครรุข่าวของพี่เอ ก็ช่วย มาบอกบ้างนะค่ะ

ถ้าไม่สะดวกที่จะ โพส ในนี้ ก็

ช่วย PM  มาบอกหน่อยก็ด้าย

................................

พี่ทั้ง 2 คนดูแลสุขภาพด้วยนะค่ะ

เป็นกำลังใจให้ พี่ทั้ง  สอง เสมอ นะค่ะ

 :L2: :L1: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: hkjpmwi ที่ 24-09-2008 20:11:28

บอกตามตรงเรื่องนี้ไม่ได้อ่าน

สะดุดคำว่า IT กะ มข.

ก็ตามมาดู ......

แรส อะ

--------------------

 :เฮ้อ:  :เฮ้อ:

ผมเรียนICT มข.รุ่นที่1 สำนึกได้ว่า มหาวิทยาลัยขอนแก่น รวมทั้งวิทยาเขต ทำการเปิดหลักสูตรของเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร ขึ้นครั้งแรกในปี2550 มาจนบัดเดี๋ยวนี้นักศึกษาสาขา ICT ยังไม่มีผู้ใด ริอาจจบหลักสูตรนี้ (หลักสูตร4ปี)

งานเยอะนะครับเดกไอทีอะ เอามาเล่นนะ  :เฮ้อ:
แล้วตั้งแต่อยู่ มข. มา ผมยังไม่เคยเห็นดาราไต้หวันมาเหยียบขอนแก่นเลยครับ หน้าแบบในรูปมีเหรอที่เรียน มข.อยู่มาจนปานนี้... :เฮ้อ:
รูปเจไจอะเห็นhi5เค้าอัพเดตรูปกันไปถึงไหนละ ยังเอารูปเก่าๆ เกรียนๆมาลง = =" อย่าแอบอ้างเด็กไอทีเลย


สุดท้าย ถ้าจะแต่ง หรือจะลวงโลกอะไรก็ไม่ห้ามครับ แต่ช่วยอย่าเอาชื่อสาขา และสถาบันอันเป็นที่รักผมไปแอบอ้าง คุณอาจจะเรียนสาขาอื่นใน มข. แต่ช่วยเคารพพี่น้องต่างสาขาด้วย

**โปรดเคารพICTถ้าชีวิตคุณยังเกี่ยวข้องกับคอมพิวเตอร์ (เตือน)



เสียเวลาจริงๆ.....

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 28-09-2008 23:41:20

บอกตามตรงเหมือนกันว่า

เหนื่อย ใจแล้ว

 :a6: :เตะ1: :a6:

เป็นห่วงพี่ทั้ง สองคนเสมอนะค่ะ

รักษาสุขภาพด้วย

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 30-09-2008 00:59:00

คิดถึงพี่นิคกับพี่เอครับ


รักษาสุขภาพด้วยนะคัรบ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Dangerous_patz ที่ 02-10-2008 00:54:30

เป็นกำลังใจให้คับ





 :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: JoJo ที่ 05-10-2008 19:17:53

มาให้กำลังใจค่ะ  :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 05-10-2008 19:28:27

 :L2: :L1: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: ppangg ที่ 07-10-2008 16:58:06

แวะมาบอกว่าค่ะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Ice_Iris ที่ 11-10-2008 15:58:14

ตามมาให้กำลังใจขอรับ

ทั้งคนแต่ง

และแฟนคนแต่ง

สู้เขานะขอรับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: MIXER ที่ 11-10-2008 23:11:39

เฮ้อ ...

คิดถึงพี่เอกับพี่นิคเหมือนเดิมนะค่ะ ^^

ดูแลรักษาสุขภาพตัวเองด้วยนะค่ะ  เป็นห่วงนะ    :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 15-10-2008 21:56:50

พี่เอ พี่นิค รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ

จะรอพี่ทั้ง สอง คนเสมอ


 :L2: :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Siri_nan ที่ 15-10-2008 22:12:28

ต่างคน ต่างวาระ ต่างความคิด เรื่องนี้ถือเป็นนิยายที่สนุกดี

 

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: popper ที่ 17-10-2008 18:07:28

อื้ม อ่านทุกเม้น ทุกคำพูด

อ่านเรื่องราวของพี่เอ

ทำให้ร้องไห้น่ะค้ะ เศร้ามาก เเละก็ยิ้มมากด้วยเช่นกัน มีความสุขกับความรักของพี่

ความรักของพี่ทำให้คนคนนึง รุ้ว่า คำว่ารัก มีอิทธิพลมากมายเพียงใด ซูฮกจิงๆค่ะ

ขอบคุนมากน่ะค้ะ ขอบคุนจริงๆค่ะ

รักษาสุขภาพด้วยน่ะค้ะพี่เอ

เทคเเคร์ หลงรักพี่เอกะพี่นิคค่ะ ฮิฮิ

 :n1: :n1: :n1: :n1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: thaitanoi ที่ 18-10-2008 01:25:25

 :m23:  เพิ่งเข้ามาอ่านครับ  เป็นเรื่องที่น่าสนใจมากเลยครับชีวิตรักของพวกเราคงไม่ราบรื่นกันนักยิ่งคุณเอเป็นลุกคนโตของครอบครัวด้วย  เป็นกำลังใจให้นะครับเพิ่งอ่านได้ถึงหน้า 25 เองแล้วจะพยายามอ่านให้ทันจนจบนะครับ  ขอบคุณล่วงหน้านะครับ  o2

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Akiizz ที่ 18-10-2008 03:38:18

คิดถึงพี่ๆทั้งคู่เลยนะคับ


เป็นกำลังเอาไจช่วยอยู่นะคับ  :L2:  :L2:  :L2:


ถ้ามีข่าวคราวคืบหน้ายังไงก้อยากไห้มาเล่าไห้ฟังนะคับ


อย่างน้อยคนไนบอร์ดนี้ยังเป็นกำลังไจไห้เสมอนะคับ  FIGHTING !!! :a2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Ice_Iris ที่ 18-10-2008 14:58:30

อ่านเรื่องนี้แล้ว

ไม่อยากให้เป็นเรื่องจริงเลย :o12:

เพราะถ้าเป็นเรื่องจริง

เศร้าคับ  :sad2:

เป็นกำลังให้ทั้งคู่นะคับ :n1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: REALs ที่ 18-10-2008 15:12:11

เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงนะค้าบ

ก้อคงต้องเศร้ากันต่อไป

 o7 o7

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 18-10-2008 21:13:31

  :L1:นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> :L1:

เรื่องราวความรัก ของคนสองคน

ที่เอามา ถ่ายทอดให้คนอื่นด้ายรู้

อยากบอกที่ทั้งสองคนว่า รักษาสุขภาพด้วนะค่ะ

คิดถึงพี่ทั้งสองคนเสมอ

ใครที่ทราบข่าวของ พี่ทั้งสองคน

Pm  มาบอกบ้างนะค่ะ

 :c5:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: itachi-bell ที่ 21-10-2008 03:45:25

หวัดดีคับพี่เอพี่นิค กว่าผมจะได้อ่านมาถึงหน้านี้ พี่คงไม่ได้มาตอบหรอืมาอ่านแล้ว รู้สึกเสียดายจังที่มาอ่านช้าไป :m15: แต่ถึงพี่ๆไม่ได้มาอ่าน ผมก็ขอเป็นอีกหนึ่งแรงใจให้พี่ๆแล้วกันนะคับ :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
 ขอให้พี่เอมีกำลังใจสู้ต่อไป o13 กำลังใจสำคัญที่สุดคับ เหมือนแม่ของผมหมอบอกว่าอยู่ได้ไม่เกินหกเดือน แต่นี่แม่ผมอยู่มาได้สองปีแล้ว มันอยู่ที่เราคับพี่ว่าเราจะยอมแพ้กับมันหรือเปล่า พี่นิคก็คอยให้กำลังใจพี่เออยู่ข้างๆละคับ พี่เอก็อย่าเครียดมากนะคับมันจะส่งผลเสียต่อสุขภาพโดยเฉพาะกับโรคนี้แล้ว ทำใจให้สบายออกกำลังกายเบาๆรักษาสุขภาพจิตดีกายดี ชีวิตก็ยืนยาวคับ สู้ๆคับผม :)
ปัจฉิมลิขิต ผมชอบเรื่องของพี่มากๆเลยครับ แม้ตอนสุดท้ายจะเศร้าก็ตาม

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: speedboy ที่ 23-10-2008 19:23:12

สวัสดีครับทุกๆท่าน  ผมเพิ่งอ่านจบ อิอิน่ารักมากมายเลิกโกรธ  เลิกทะเลาะ  และเลิกคิดมากกันนะครับจริงหรือนิยาย  ก็ทำให้พวกเราทุกคนมีความสุขไม่ใช่หรือครับ  รักกันนะครับ

เฮ้อ...เหนื่อยจัง  จะเป็นกำลังใจให้ทุกๆคน  ในทุกๆเรื่องนะครับ


อดคือไม่ได้ในสิ่งที่เราอยากได้  ทนคือได้ในสิ่งที่เราไม่อยากได้  เราเลยต้องมีทั้งอดทั้งทน

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Sorserer ที่ 23-10-2008 20:33:46

สวัสดีครับทั้งสองคน
      ผมเป็นเพียงคนนที่ผ่านเข้ามาเก็บเกี่ยวความรู้สึกที่ได้จาดการอ่านเรื่องราวของคุณทั้งสองคน ขอบคุณที่ทำให้มีเรื่องดี ๆ เกิดขึ้นในโลกใบนี้
     คนเราได้พบกันเพื่อรอเวล่ที่จะจากกัน ได้มาเพื่อรอเวลาจะเสียไป สรรพสิ่งล้วนเกิดขึ้นในเบื้องต้น ตั้งอยู่และแปรปรวนในท่ามกลาง และดับไปในที่สุด  เพราะฉพนั้นเมื่อมีโอกาสได้รู้จักและรักกันแล้วก็จงใช้เวลาที่มีอยู่ด้วยกันอย่างดีที่สุดเถิด เพราะเมื่อมันผ่านไปแล้วเราไม่สามารุถเรียกมันคืนมาได้
     เรื่องต่าง ๆ ในโลก เมื่อเหนื่อยก็ตงพัก หนักก็จงวาง แบกมันไปก็รังแต่จะทำให้คนแบกเหนื่อยเปล่า ๆ เอาส่วนดี  ๆ เวลาที่เหลืออยู่ใช้กับคนที่เรารักและรักเราเถิด
     เมื่อมีโอกาสได้รักก็จงรักเถิด เมื่อหมดโอกาสรักก็จงอย่าเสียดายมันเพราะเราได้ทำหน้าที่รักอย่างดีที่สุดแล้ว
     สุดท้ายนี้ผมขออวยพรให้คุณทั้งสองโชคดี มีความสุข ใช้เวลาที่มีให้ดีที่สุด

เอก
คนที่จากไปโดยไม่ได้เจอคนที่รัก กับคนที่ยังอยู่โดยที่ไม่ได้อยู่กับคนที่รัก ใครจะเจ็บปวดกว่ากันหนอ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: boboaje ที่ 23-10-2008 21:24:17

ไม่ได้เข้ามานานาเลย ถ้าเอได้เห็นว่ามีคนที่รักและยินดีในความรักของเอ

เอคงดีใจ เป็นกำลังใจให้เอเสมอนะค่ะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: itachi-bell ที่ 28-10-2008 23:07:26

 :oni1:มาวิ่งเล่นในบอร์ดคับ ว้า คิดถึงพี่ๆจังเลยคับผม ขอให้มีความสุขนะคับ :)

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: JoJo ที่ 29-10-2008 04:42:56

มาส่งความคิดถึงให้เอกับนิคค่ะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: ppangg ที่ 30-10-2008 22:08:37

^-^

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sodamini ที่ 01-11-2008 13:09:22

 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:.




พี่เอ+พี่นิค



 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Ottomechan ที่ 02-11-2008 00:38:22

สู้ๆนะคะ


ใช้ชีวิตให้คุ้มค่าที่สุด


เรื่องอะไรไม่ดีก็ปล่อยมันไป


เป็นกำลังใจให้นะคะ ^^ :L2: :L2:







 

:a1: :a1: :a1: :a1: :a1: :a1: :a1: :a1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 05-11-2008 20:14:49

แวะมาส่งกำลังใจ

 :กอด1: :L2: :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: REALs ที่ 05-11-2008 20:19:06

ใครมีข่าวคราว

ชาวยแจ้ง แถลงไขด้วยนะค้าบ

ว่าพี่เขาไปดียัง

 o7 o7

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: bellary ที่ 06-11-2008 01:47:47

นานมากแล้วที่เราไม่ได้ข่าวคราวพี่เอ  แต่ก็ยังเฝ้าคอยอยู่เสมอ เจอเพื่อน เจอพี่ เพราะติดตามเรื่องราวของพี่เอมา
ประโยคแรกที่ถามกัน คือ "ได้ข่าวของพี่เอมั้ย"....................คำนี้ผ่านตากี่ครั้งก็กลับไปนึกคิดเรื่องราวที่ผ่านมา
และรอการตอบกลับมาของพี่  แต่คิดอีกที  ข่าวนั้นใครเป็นคนตอบกลับมา  พี่เอ หรือ พี่นิค เหมือนจะไม่แตกต่าง
แต่มันก็ต่างกันได้  ทั้งสุขหรือทุกข์ไปด้วย  เป็นการรอที่.....เหลือเกิน

ใกล้จะครบรอบแล้วนะ 7 ปี ตามของขวัญที่เป็นนิยายเรื่องนี้

 :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 15-11-2008 21:41:25

คิดถึงพี่ ทั้ง 2 คนเสมอ นะค่ะ  :L2:

ใคร ทราบข่าว อะ ไร ก็ มาบอก กัล บ้าง นะค่ะ

พี่ทั้ง สอง คน ดู แล สุข ภาพ ด้วยนะค่ะ   :กอด1:

 :L1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: ai_gets ที่ 17-11-2008 13:11:51

สงสารพี่หมอทีจังเลยคับ :o12: :o12: :sad4: :sad4:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: kohanei ที่ 22-11-2008 01:42:55

คิดถึงครับ

หวังว่าคงสบายดีกันทั้ง 2 คนน่ะครับ :call: :call:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sodamini ที่ 24-11-2008 15:26:52

 :z3: :z3: :z3:



ไม่ติดต่อกันมาบ้างเลย


พี่เอ+พี่นิค


พวกเรารอข่าวคราวอยุ่นะคะ


 :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 24-11-2008 21:03:26

ขอร่วมด้วยคน   :z3:  :z3:  :z3:

คิดถึงพี่ทั้ง 2 คนนะค่ะ

 :L1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: filmkung ที่ 07-12-2008 22:48:07

คิดถึงพี่เอกับพี่นิคจัง

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Ak@tsuKII ที่ 09-12-2008 19:31:41

คิดถึงทั้งคู่เหมือน  หวังว่าตอนนีคงสบายดีนะคะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: cascada ที่ 13-12-2008 13:49:37

เพิ่งอ่านจบแต่ทั้งสองคนกลับไม่มาตอบซะแล้ว เฮ้อออออ
ขอบคุณนะครับที่นำเรื่องดีๆมาให้ได้อ่านกัน o13

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 20-12-2008 19:33:49

จากนาที   เป็น

ชั่วโมง     จากชั่วโมง

เป็นวัน     จากวันเป็น

เดือน      อยากให้ พี่ทั้งสองคนรู้นะค่ะ

ว่ายังมีใครหลายๆๆ คน เป็น

รอ

ห่วง

และ

คิดถึง พวกพี่อยู่      :กอด1: 

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: pukpra ที่ 21-12-2008 00:06:20

^
^
^

คิดเหมือนกันเลยคับ  :monkeysad:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: pipechan ที่ 26-12-2008 20:21:01

ตอนนี้เรากำลังนั่งอ่าน เรื่องของคุณเออยู่ค่ะยังไม่จบ

ถึงช่วงที่คุณเอกำลังตัดสินใจจะไปออสเตรเลีย

ตกลงคุณเอมาเป่าอะ ถ้ามาก็  :pig2: นะค่ะ

ฮ่า~~~~ เพราะว่าตอนนี้เรานอนอ่านเรื่องนี้อยู่ที่ Brisbane  :เฮ้อ:

เมืองอะไรไม่รู้ โคด เหงาเลย T_T อยากกลับไทยยยยย :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 26-12-2008 20:27:32

มานับ ถอย หลังเริ่ม ปีกัล

ปี่หน้า ฟ้าใหม่   :กอด1:

อยากให้มีแต่ สิ่งดีดีเกิด กับพี่ทั้ง สองคนนะค่ะ

รอพี่ สอง คน เสมอ    :L1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 26-12-2008 21:34:13

ใกล้ปีใหม่แล้วอยากให้พี่ทั้งสองทิ้งความทุกข์ไว้

แล้วมาเริ่มต้นปีใหม่กับสิ่งดีๆ

ขอให้พี่ทั้งสองมีความสุชมากๆนคับ

Happy New Year 2009

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: deedo ที่ 27-12-2008 07:55:24

รักษาร่างกายให้แข็งแรงนะคะ

เสียดายจังที่คุณเอกะคุณนิคไม่เข้ามาที่เล้าอีกแล้ว

หากได้มีโอกาสเข้ามาก็ขออวยพรให้หายป่วยนะคะ ชีวิตยังมีความหวังและปาฏิหาริย์รออยู่

การดูแลรักษาร่างกาย ร่วมกับการทานอาหารที่มีประโยชน์ ลดภาวะที่ทำให้เกิดความเครียด(ซึ่งกระตุ้นการป่วยให้เป็นหนักขึ้น)

ยังไงคุณเอมีพื้นฐานของการนั่งสมาธิ ถือศีลอยู่แล้วน่าจะเป็นตัวลดความเครียดได้ดี

ขอให้หายไวไว จะได้อยู่เป็นคุ่กับคุณนิค ดูแลครอบครัวต่อไปไงคะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: nine-poo ที่ 30-12-2008 02:35:18

อ่านเรื่องนี้แล้วมีความสุขจังครับ
คุณเอมีแต่คนรักมากมายเลย
.
.
.
จะผิดไหมครับ ถ้า(อยาก)มีแฟนวิดวะมอขอซักคน...อิอิ
.
.
.
จะปีใหม่แล้วขอส่งความสุขไปยังคุณเอ+คุรนิค ขอให้ได้แต่งกันปีหน้านะครับ 555
 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
.
.
.
แล้วขออำนาจแห่งความดี อำนาจแห่งสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่มีอยู่ทั้งหลาย
ดลบันดาลให้เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ  ในเล้ามีความสุขมากๆ ครับ ใครที่มีทุกข์ก็ขอให้หมดไป  สมหวังดังใจคิดทุกอย่างนะครับ  เฮงๆ  ร่ำรวยๆ  นับจากนี้และตลอดไปครับ
 :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: pikrub ที่ 30-12-2008 17:58:33

พี่ทั้ง 2 คนไม่มาส่งข่าวบ้างหรอครับ
 :m15: :m15: :m15:

ทุกๆคนเป็นกำลังใจให้นะคร้าาาาาบ


 :call: :call: :call:
ปล.คัยมีข่าวคราวพี่ทั้งสองคนมาบอกกันบ้างนะครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: poom ที่ 31-12-2008 18:44:15

 :L2: :L2:...ปีใหม่แล้ว...น้องเอยังสบายดีอยุ่หรือป่าวคิดถึงมากเลยนะ... :L2: :L2:

พี่นิค...ดูแลน้องเอให้ดีเน้อ  รู้ว่าทั้งสองคนคงไม่ได้เข้ามาที่นี่ แต่อยากจะบอกว่า..ข่าวที่ได้รับรู้มาเมื่อหลายเดือนก่อนยินดีกับพี่นิคด้วยนะที่ทำจนสำเร็จ...


***พรใดที่มีในสากลโลกจงดลบันดาลให้ทั้งสองคนสุขสดชื่นสมหวังทุกประการ***


คิดถึงเสมอ.... :กอด1:

poom_โอ๋

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 31-12-2008 23:17:18

^
^
^

เห็นด้วยกับรีบน

ทำสำเร็จซักทีเนอะพี่นิค

ไม่ว่า พี่ทั้ง สองคนจะอยู่ที่ไหนแต่พี่จะอยู่

ในใจของน้องคนนี้เสมอนะค่ะ   :กอด1:

นับถอยหลัง ต้อนรับปีใหม่

ขอให้พี่ทั้งสองคนมีความสุขมากๆๆ

มีความสุขทุกๆๆวัน  นะค่ะ   :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: lookpad ที่ 19-01-2009 13:24:54

ที่อ่านมา จำได้ว่า เอ บอกว่าเรียน com scince (วิทยาศาสตร์ ภาค คอมฯ)  ไม่ใช่ ICT (วิทยาการ คอม)  หรือใคร คิดว่าเราจำผิด เด็ก ICT มข. รุ่น 1 มาแก้ให้ถูกทีนะคะ งง ค่ะ.......SU'61

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 20-01-2009 18:38:04

แวะมาบอกว่า คิดถึง 


 :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: poom ที่ 22-01-2009 21:01:50

 :L2:...เข้ามาบอกว่าคิดถึงทั้งสองคนมากเลยยยยยยย.. :L2:






poom_โอ๋ :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 14-02-2009 20:20:20

Happy Valentine's Days 

นะค่ะ

 :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: the_pooh9 ที่ 15-02-2009 00:06:21

:m1: "HAPPY  :L2: VALENTINE" จ้า:m3:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: 末っ子 ที่ 20-02-2009 01:41:47

หวัดดีค่ะ

น้องใหม่ค่ะ
มาอ่านเรื่งนี้ร้องไห้เปนเผาเต่าเลย

หวัดดีพี่เอค่ะ

หวัดดีพี่นิคสุดหล่อด้วยค่ะ

อยากทราบข่าวพี่มากเลย

หนูอ่านเรื่องของพี่แล้วนะค่ะ

พี่จะไม่กลับมาอ่านอีกหรอค่ะ

ทั้งสองคนเลย


ปฎิหารจะให้พี่ทั้งสองได้อยู่ด้วยกันค่ะ

หนูเชื่ออย่างนั้น

 o13 o13 :n1: :mc4:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: REALs ที่ 20-02-2009 01:52:20

ช่ายค้าบ

เขาสองคนจะยังอยู่ด้วยกันตลอดปายยยยยยยยยย

เพราะมันเป็นปาติหาร

เนอะพี่หนึ่ง เอ้ย! พี่นิค พี่เอ

 :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: puzp ที่ 04-03-2009 16:35:38

 :impress3:

คิดเถิง พี่เอ กะ พี่นิกคับ


เปณยังไงกันบ้าอ่า  คับ



 :กอด1:


ปล.  ครายมีข่าวคราวของพี่นิคและพี่เอ  ก้อบอกกันได้นะคับ   :pig4:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: kedtisak ที่ 09-03-2009 15:47:44

คิดถึงนะครับ :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: koihime ที่ 13-03-2009 15:17:04

 :m5: สวัสดีพี่ๆ เพื่อนๆ ชาวบอร์ดทุกคนจ้าาา

อ่านเรื่องพี่พี่เอกับพี่นิคมา ตั้งแต่ต้นจนจบเลย  :m4:

อ่านมา 2 วัน กับอีกเกือบ 2 คืน เพิ่งมาจบเอาทุกตอน ทุกคอมเมนต์เอาเมื่อตอน 5 นาทีที่แล้วนี่เอง  :mc4:

ที่ได้เข้ามาอ่านก็เป็นเพราะมีพี่คนหนึ่งแนะนำบอร์ดนี้มา ((พี่เค้าก็อ่านเรื่องนี้ด้วย..พี่ชายที่แสนดี))

วันนี้เป็นวัน ศุกร์ ที่ 13 มีนาคม 2552 เวลา 15.04 น.

ไม่รู้ว่าตอนนี้ ทั้งพี่เอและพี่นิค จะเป็นยังไงบ้าง ตอนนี้พี่เอคงอยู่ที่ออสเตรเลียสินะ

แล้วพี่นิคละ...ได้ไปหาพี่เอรึยัง ยังไงก็ขอให้ทั้ง 2 คน มีความสุขมากๆนะ

พี่เอก็..รักษาสุขภาพด้วย พี่นิคก็ด้วยนะ...ถ้าพี่นิคป่วยไปอีกคน..พี่เอคงเป็นห่วงมากเลย  :a3:

ตอนนี้ต้องออกไปธุระข้างนอกแล้ว....

แล้วจะกลับมาโพสเพิ่มนะ  :m18:

เออ...อ่านไปเจอ comment ของคุณgoozaza ใครอยู่วิศวะ ลาดกระบังเหรอ???

พอดีเราก็เรียนลาดกระบังเหมือนกัน แต่ไม่ได้เรียนวิศวะหรอก...

แล้วจะมาโพสเพิ่มนะ  :m23:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: lifestypeman ที่ 16-03-2009 08:05:09

หวัดดีครับ ...

       อ่านมาก็หายเรื่องแล้ว แต่พอมาอ่านเรื่องนี้ ผมยอมรับว่าสุดยอด (ดีที่สุดเท่าที่เคยอ่าน) ผมเป็นคนหนึ่งในหลายๆคนที่มีความผูกพันธ์ กับ
ตัวละครทุกๆตัว รวมถึงนายเอ กับ พี่นิค ผมยอมรับว่าอ่านแล้วอิจฉา ในความน่ารักรวมถึงความรักของคุณทั้งสอง เชื่อไหมครับ ผมตามหาสิ่งนี้มาตลอด
แต่ด้วยความหน้าตาไม่ดีเท่านายเอ เลยไม่มีพระเอกเข้ามาเหมือนนายเอ (สมัยเรียน ป.ตรี) แต่ก็มีบ้างแต่ไม่รู้อะไรคบกับใครแล้วเหมือนจะใช่แต่สุดท้าย
ก็ไม่ใช่ไปไม่รอด หลังจากนั้นก็ไขว่คว้า มาตลอด คิดว่า ป.ตรี ไม่ได้ก็ ป.โท นี่แหละวะ (โทษทีพูดคำหยาบ) ก็เลยมาเรียน ป.โท จุดประสงค์แรกๆ หรือจะว่าหลักก็ว่าได้คือต้องการหาแฟน เพราะสัญญากับตัวเองและที่บ้านว่าถ้าเรียนจบหรือ ถ้าไมได้แฟน (บอกกับตัวเอง)จะไปเมืองนอก สุดท้ายก็ไม่มีอีกเศร้า แต่ถ้าไม่มีเลยก็เหมือนโกหก ก็มีเข้ามาบ้างเพราะหน้าตาก็โอเคระดับนึง แต่สุดท้ายด้วยอะไรหลายๆอย่างก็มีอันต้องเลิกกัน เลยอ่านเรืองนี้แล้ว อิจฉามากๆ อยากทำให้กลับไปเรียนใหม่ (สงสัยต้องเรียนไปเรือยๆ แล้วมั้งหรือว่าอาจจะเรียนทั้งชีวิต) ต่อ ป .เอก ดีเปล่าหว่า เผื่อจะเจอพี่นิค อย่างที่เอ เจอบ้าง ผมเพิ่งเขียนหรือ Post รวมถึงสมัครเป็นสมาชิก ก็เพราะพวกคุณทั้งสอง เรืองอื่นๆผมแค่อ่าน แต่มีหลายๆอย่างที่อยากจะบอกว่า อิจฉาและดูแลกันและกันให้ดีที่สุด และมั่นคงในความรักเพราะผมเชื่อว่า กว่าจะมีวันนี้ได้มีอะไรหลายๆอย่างที่ฝ่าฝันด้วยกันมา จุดประสงค์ของผมคือ อยากเป็นหนึ่งในความครอบครัวของคุณ(เหมือนที่คุณเลยบอกว่า เข้ามาในนี้แล้วเหมือนครอบครัวเดียวกัน)  รวมถึงเป็นเพื่อน
ถ้ามีอะไรที่ผมพอช่วยได้ผมยินดีนะ ครับ ยังไงผมจะเข้ามาโพสทุกวัน นายเอดูแลตัวเองมากๆนะครับ นอจากพี่นิคเป็นห่วงแล้วผมว่ามีอีกหลายคนรวมถึงผมและเพือนๆในเล้าเป็นห่วง  ผมอยากเป็นเพือนกับพวกคุณจริงๆนะครับ ยังไงติดต่อผมได้ที่ e-mail lifestype_manอย่าแสดงเมลบนบอร์ด.com

พรุ่งนี้จะมาโพสใหม่นะครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: mEepooH ที่ 16-03-2009 19:12:11

 :L2:

ขอรีหน่อยค่ะ...เลือกเอาช่วงที่กระทู้ลดดีกรีความร้อนลงเนี้ยแหละดีแล้ว....
เพราะไม่อยากเป็นเชื้อเพลิงเติมให้ไฟลุกขึ้นมาอีกรอบ....
(เรื่องจริงๆคือเพิ่งจะมาอ่านอ่ะ...จนเขาเขียนจบไปเป็นชาติแล้ว :laugh:)

เอาจากใจเลยนะ........... :o8:(ขอไม่เกี่ยวกะความร้อนแรงใดๆที่ถกเถียงกันมาก่อนหน้านี้แม้แต่นิด)

...............
............
.........
......
....
..
.

เป็นเรื่องแต่งขึ้นมา...ไม่จริง...โกหก.... :serius2:
.......
.....
....
...
..
.
ใครก็ได้...ใครก็ได้... :sad4:
ช่วยบอกเราอย่างนี้หน่อย...ได้โปรด... :o12:
ช่วยบอกแบบนี้...จะไม่โกรธ...ไม่ว่า...ไม่มีข้อโต้แย้งสงสัยใดๆเลย :z3:

เพราะอยากให้เป็นอย่างนั้นจริงๆ....เพราะอยากให้โลกนี้มีความรัก
มีเรื่องดีๆ....พอได้อ่านความรักระหว่างคุณเอกะคุณนิค....
รู้สึกมันเติมตื้นอยู่ในใจ....ทำให้เชื่อในความรัก...รักแท้มันยังมีอยู่ในโลก
ความรักของคุณทำให้เรายิ้ม...เราหัวเราะ...และสุดท้ายทำให้เราร้องไห้... :monkeysad:

เรื่องที่คุณเอป่วย....เรื่องทั้งหมดที่ทุกๆคนได้อ่าน
เราไม่สนว่าจริงไหม..แต่ถ้าขอได้...อย่าเป็นเรื่องจริงเลย
เราไม่อยากให้คุณนิคเสียคุณเอไป...การเสียคนที่รักไปอย่างไม่มีวันกลับ
มันเป็นเรื่องที่เจ็บปวด...เพราะเราไม่สามารถจะทำอะไรให้เขาได้อีกต่อไป...ทั้งเรื่องที่เขาชอบหรือไม่ชอบ
ไม่ว่าเราจะทำอะไร...ดีหรือร้าย...เขาก็ไม่มารับรู้...ไม่ยินดียินร้ายอะไรอีกแล้ว..
มันเป็นเรื่องที่เศร้าเกินรับได้... :sad4:
ยิ่งการตัดสินใจของคุณเอ..ที่เลือกจะจากไปโดยไม่บอกให้ใครรู้....ยิ่งเศร้า
เศร้า...ที่แม้กระทั้งคนที่รักคุณเอ...คุณที่คุณเอรัก...แต่คุณกลับไม่ต้องการเขา ทั้งๆที่พวกเขาต้องการคุณ....
เราเคารพการตัดสินใจของคุณเอน่ะ...แต่ก็เสียใจกับการตัดสินใจของคุณเหลือเกิน :o12:

คุณนิค...ตอนนี้ไม่รู้ว่าเป็นไงบ้าง..... :monkeysad:
ยังไง...อดีตก็คือสิ่งที่ผ่านมาแล้วค่ะ....ไม่ว่าคุณจะเสียใจ...เสียดาย
รู้สึกยังไง...เวลามันก็ไม่ย้อนกลับมาให้คุณแก้ไขได้อีกแล้ว....
...ไม่ว่าตอนนี้คุณจะมีคุณเออยู่ข้างๆหรือไม่ก็ตาม.....ก้าวไปข้างหน้าค่ะ
สิ่งที่ผ่านมา...ก็ปล่อยให้มันผ่านไปค่ะ...ความเศร้า..เสียใจ มันมากับเวลาที่ผ่านเข้ามา
...ก็ปล่อยมันไปพร้อมเวลาที่ผ่านไปค่ะอย่ารั้งมันเอาไว้เลย:a1:
เราเชื่อว่าความรักของคุณทั้งสอง...มันจะคงอยู่ค่ะ...แม้อาจจะเลือนลางไปบ้างตามกาลเวลาที่ผ่านไป
แต่มันจะไม่มีวันเลือนหายไปจากหัวใจคุณทั้งคู่แน่ๆ...
คนที่ยังอยู่ต่างหากที่ลำบากกว่าคนจากไป.......ทรมาน...แต่ต้องลุกขึ้นเดินต่อไป o7

คิดว่าคนในเล้านี้หลายๆคนยังเป็นกำลังใจให้คุณทั้งสองเสมอๆ..แม้พวกเขาอาจจะไม่ได้เข้ามาโพสก็ตาม
เราเองก็เป็นกำลังใจให้ค่ะ...ในทุกๆเรื่องทุกๆอย่างที่พวกคุณพบเจอ :a2:
แม้เราเองจะค่อนข้างแน่ใจว่า..คุณทั้งคู่...ไม่ได้เข้ามาอ่านแล้วก็ตาม
เราเพียงแค่อยากส่งความรู้สึกจากใจเรา...เท่านั้นเอง :impress:

พล่ามมาซะยาวเชียว...เรารักคุณทั้งคู่นะ...ที่มาเติมเต็มความรักอีกหนึ่งเรื่องราวให้โลกนี้... :m1:

พอแร่ะ...ยาวเกิน :m29:

ปล.1...อยากให้ใครซักคนบอกจัง...ว่าทั้งหมดเรื่องโกหก
ปล.2...แต่ทำไมเราต้องมีความรู้สึกว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องจริงทั้งๆที่ไม่อยากให้เป็นจริง :o7:
ปล.3...(อีกที)...แต่ข้างในใจลึกๆก็ยังแอบหวังให้ไม่ใช้เรื่องจริง...โลกนี้มีเรื่องเศร้าเยอะแล้ว
ถ้าจะมีความรักเกิดขึ้นบนโลกใบนี้...ไม่อยากให้ต้องเศร้าเลย o7

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: lifestypeman ที่ 17-03-2009 06:31:32

หวัดดีครับ....

      ผมนายเอ็กซ์ อยากรู้จังเลยครับ ว่าตอนนี้เอ กับ พี่นิค เป็นยังไงบ้างครับ ว่างๆแวะมาบอกหรือเล่าให้ฟังบ้างนะครับ
ยังไงให้นายเอสุขภาพแข็งแรง ส่วนพี่นิคดูแลนายเอและตัวเองบ้างนะครับ แฟนคลับรอฟังข่าวอยุ่ครับ








                 

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: lifestypeman ที่ 18-03-2009 08:05:06

หวัดดีครับ

          ผมเอ็กซ์ ครับ ยังไงรอฟังข่าวหรือคำทักทายจาก คุณทั้งสอง นะครับ

อากาศเปลี่ยนดูแลตัวเองกันด้วยนะครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: lifestypeman ที่ 19-03-2009 08:44:12

มาทักทายและเป็นกำลังใจให้คุณท้งสองเหมือนเดิมครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: lifestypeman ที่ 20-03-2009 06:55:14

ทักทายและรอฟังข่าว นะครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: maggy ที่ 20-03-2009 07:04:42

^
^
^
ขอจิ้มหน่อยนร้า
ให้คะแนนความพยายาม
คิดถึงพี่สองคนเหมือนกัน

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: lifestypeman ที่ 21-03-2009 07:30:56

หวัดดีครับ

             ทักทายเช้าวันเสาร์ครับ ว่างๆ ส่งข่าวด้วยนะครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 21-03-2009 09:39:41

คิดถึงพี่ทั้งสองคนนะค่ะ

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: lifestypeman ที่ 22-03-2009 06:32:34

หวัดดีครับ.....
             
          รอฟังข่าว ส่งข่าวบ้างนะครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: patz ที่ 22-03-2009 07:32:12

เคยอ่านเรื่องนี้ เมื่อปีที่แล้ว แต่อ่านจากเว็บอื่นอะ ไม่แน่ใจว่าเว็บเด็กดีรึเปล่า แต่ก็อ่านไม่จบ เพราะตอนนั้นเพิ่งได้ครึ่งค่อนเรื่องเองมั้ง แล้วก็มาเจออีกทีที่เล้านี้

ตอนแรกที่ได้อ่าน ก็คิดว่าเป็นนิยายแหละ แต่พอมาอ่านจากบอร์ดนี้ เห็นมีโพสต์โต้ตอบแบบ interactive ด้วย ก็รู้สึกว่าเอ๊ะ นี่เรื่องจริงเหรอเนี่ย

แต่พอเอาเข้าจริงๆ ถึงตอนนี้ ผมก็ไม่สนใจละครับ ว่าเป็นเรื่องจริง หรือเรื่องแต่ง เอาเป็นว่าผมขอรับเอาเฉพาะอรรถรสในการอ่านไปก็พอนะครับ แหะๆ

 :เหอะ1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Jeack noI ที่ 22-03-2009 16:31:21

หวัดดีครับ

~~

เป็นเรื่องราวที่น่าอิจฉามากจริงๆ
 

ถ่ายทอดอารมณ์ได้เเบบสุดๆ :dont2:
ชอบตัวละครทุกตัวเลยก็ว่าได้

เเต่ชอบพี่หมอทีเป็นการส่วนตัว หุหุ
 :haun5: :haun5: :haun5:


เป็นกำลังใจให้น๊ะครับ พี่ทั้งสอง
ให้มีความสุขเมินๆเน้อ

ถึงเเม้จะไม่ได้เป็นสมาชิกเเล้วก็ตาม
 o9 o9 o9

ปล. จะคอยเป็นกำลังใจให้เน้อ มีไรให้ช่วยบอก!!! :try2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: REALs ที่ 22-03-2009 17:02:17

อ้างถึง

ถ่ายทอดอารมณ์ได้เเบบสุดๆ

 o13

อ้างถึง

เป็นเรื่องราวที่น่าอิจฉามากจริงๆ

 :เฮ้อ:





ซีไรท์ไม่พลาดแน่เรื่องนี้


ของเขาดีจริง
 

o13


ถึงเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด    ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน




ปล.ป่านนี้พี่หนึ่งคงจะเรียนจบแล้วนะครับ   วิทยานิพนธ์คงสวยหรู  โชคเอนะค้าบ


 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: lifestypeman ที่ 23-03-2009 07:55:54

สวัสดีครับ .....

          มาเป็นกำลังใจให้เหมือนกันเดิม ครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: jaideejung007 ที่ 23-03-2009 09:58:30

อ่า จบแล้วหรอ จบวันไหนอ่า

เพิ่งอ่านได้นิดเดียวเอง

แง้ๆๆ

เน็ตก็ช้าๆๆ เด๋ยวจะพยายามมาอ่านเรื่อยๆ คับผม

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: lifestypeman ที่ 24-03-2009 08:10:17

สวัสดีครับ.....

  แวะเข้ามาให้กำลังใจและทักทาย ครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: REALs ที่ 24-03-2009 16:36:54

ไม่เป็นไรนะครับพี่หนึ่ง

dog เอ๊ย!!! doctor กว่าจะจบมันอยากครับ

ห้าปีที่เรียนไปถือว่าเป็นประสบการณ์นะครับ

กะอีแค่โดนรี แค่นี้จิ๊บ ๆ (รึเปล่า)

ชีวิตไม่สิ้นก็ต้องดิ้นกันต่อไปนะครับ

น่าเสียดายนะครับ

ไม่รู้ว่าวิยานิพนธ์เล่มนั้นสมบูรณ์รึเปล่า

สู้ ๆ ครับ

สู้บนพื้นฐานความมีจริยธรรมนะครับ

เก่ง+ดี นี่สิครับ "ดีจริง"

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: lifestypeman ที่ 25-03-2009 06:19:58

สวัสดีครับ

            เข้ามาทักทายเหมือนเคย สบายดีนะครับ ว่างๆ ส่งข่าวให้รู้ด้วยนะครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: lifestypeman ที่ 26-03-2009 06:15:10

สวัสดีและทักทายครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: auuse ที่ 29-03-2009 18:30:16

พึ่งมาได้อ่าน ตอน สองนี่ ผมปวดหัวมากมาย inเกินไปอะ 5555 ถึงกับอารมเสียพาลใส่คนรอบข้างไปหมดเลย 5555 อ่านจนจบก้ดีขึ้นเยอะเลย

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: lifestypeman ที่ 30-03-2009 09:04:10

สวัสดีครับ....

        เข้ามาทักทายหลังจากหายไปสองวันไปทำธุระต่างจังหวัดมาครับ ยังไงยังรอฟังข่าวเหมือนเดิมนะครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Jeack noI ที่ 30-03-2009 17:31:10

มาเป็นกะลังใจให้ พี่เอ กะ พี่นิค   


คิดถึงมากมาย

โหะๆ

 :beat:


ปล. เเละเป็นกะลังใจให้กุคนเน้อ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: kookkaiYY ที่ 30-03-2009 22:34:25

คิดถึงพี่เอกะพี่นิคนะคร่ะ...

เป็นห่วงเสมอ..ดูแลตัวเองกันด้วยนะค่ะ

และสุดท้ายยยยย

มาช่วยดัน ดัน ทู้


อิอิ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: lifestypeman ที่ 31-03-2009 08:57:07

มาส่งแรงใจและกำลังใจให้เหมือนเดิมครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 31-03-2009 15:13:08

แวะมาบอกว่า คิดถึง พี่ทั้ง 2 คนนะค่ะ    :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: goozaza ที่ 31-03-2009 15:51:39

พึ่งเห็น พี่เอแอบเข้ามาลบยูสเซอร์ตอนใหนเนี่ย คิดถึงพี่เอกับพี่นิคจัง smsเตือนสติของพี่ผมเก็บไว้อย่างดีเลยคร้าบ  รักพี่ทั้งสองคนนะครับ พี่นิค พี่อะ ไอดอลผมเลย

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Jeack noI ที่ 31-03-2009 17:18:02

เข้ามาดันๆ ให้เเบบสุดตัว

โหะๆ


ู^
^
^

ถ้าพี่นิคไอดอลของรีบน

งั้นพี่เอก็ไอดอลของผมเเละกาน

(พี่เอจะดีใจหรือเสียใจดีนิ่ โหะๆ)

ปล.เป็นกะลังใจให้ สู้ๆ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 31-03-2009 19:08:10

^
^
^


งั้น ทั้ง พี่เอ และ พี่นิค เป็น ไอดอล

ของเราทั้งสอง คนเรย

 :L1:  :L1:  :L1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: yjinongy ที่ 01-04-2009 01:33:50

เป็นเรื่องที่อ่านแล้ว

ทำให้คนที่คิดว่าไม่อยากมีความรักนั้นอยากลองมีบ้างสักครั้งในชีวิต(งงตัวเองค่ะ) :impress2:

ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะไม่ว่าจะรับรู้หรือไม่ก็ตาม :o12:

ปล.ชอบคุณ lifestypeman มากเลยค่ะปลื้มคุณสุดๆไปเลยเป็นคนที่มีความพยายามสูงมากเลยค่ะขอให้ความพยายามของคุณนั้นก่อเกิดผลขึ้นมาด้วยนะคะ :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: NuPaTT ที่ 04-04-2009 10:44:52

เหนนานแล้วแต่พึ่งมานั่งอ่าน เสียดายจังเรยอดรุจักเยย

นั่งอ่าตอนจบแบบแรก  :z1:นั่งยิ้มแล้วยิ้มอีก




แต่พออ่านแบบต่อมา น้ำตาไหลนองเยย  :sad4:




อยากรุว่าพี่เอตอนนี้เปนไง และพี่นิคเปนไงบ้างจังเยย :impress2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: B_O_M ที่ 16-04-2009 02:57:09

ยิ้มแล้วยิ้มอีก o13

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Jeack noI ที่ 18-04-2009 00:37:34

เเล้วพี่หมอที ไปไหน?

พี่หมอทีของช้านนน   อยุไหน  ???

 :z3: :z3: :z3: :z3:

ตกลงเค้าเป็นของเเกตั้งเเต่เมื่อไหร่ ??

 :confuse: :confuse:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: thaitanoi ที่ 19-04-2009 02:02:07

 :sad11: ยังไงก็ยังคิดถึงคุณทั้งสองอยู่นะครับ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นขอให้มีกำลังใจต่อสู้ชีวิตต่อไปเป็นกำลังใจให้นะครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 24-04-2009 14:11:06

แวะมาบอกว่าคิดถึงนะค่ะ

พี่เอ พี่นิค

ใครมีข่าว พี่ทั้งสองคนบ้าง ก็แวะมาบอกกัลบ้างนะค่ะ

 :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Guill ที่ 28-04-2009 02:25:42

คิดถึงพี่เอ
อ่านมาไม่กี่วัน
มีโอกาสเม้นสักที

เปนกำลงใจให้ทุกคน

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: cutebeer ที่ 28-04-2009 17:02:41

อ่านจบซะที ตอนนี้ก็ได้เวลามาโพสบ้าง ตอนแรกอ่านไปคิดว่า แฟนเราแอบมาเขียนอ่ะป่าววะ  :o8: ชื่อหัวข้อ รัก7ปี โดนไป 1 ดอก เพราะผมก็ รักกับแฟนมา เข้าปีที่ 8 แล้วคับ ดอกที่สองผมจบด้าน IT ทั้ง ตรี โท เป็นโปรแกรมเมอร์เหมือนกัน ดอกที่ สาม แฟนผมหน้าตา คล้ายคนในรูปเลย หุหุ เฮอ อ่านไป ก็สนุกดีนะคับ น่าติดตาม คุณเขียนได้ดีมากคับ บางครั้งอ่านไป คิดถึงแฟน กลับไปทำดีด้วยจนแฟน สงสัยวันนี้ทำไรมาเนี้ย 555 ไว้ลงเรื่องใหม่เมื่อไหร่บอกด้วยนะคับ จะติดตามอ่านค้าบ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: BABOO ที่ 03-05-2009 16:23:02

หวัดดีค่ะ นิค เอ สบายดีไหมค่ะ

ขอให้สมหวัง และมีความสุขมากๆๆๆนะค่ะ

 :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: A-ram 70 ที่ 05-05-2009 18:01:27

ทักทายพี่เอ กับพี่นิคคับ

 :L1: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: MaDeaw ที่ 10-05-2009 09:30:05

                      คิดถึงพี่ทั้ง 2 คนจริงๆ นี่แหล่ะที่เค้าว่าชีวิตจริง ยิ่งกว่าละคร.

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: mk_restaurant ที่ 12-05-2009 01:33:44

ซีเรียสกันไปมั้ยครับเนี่ย
หุหุ
โจมตีกันเยอะเนอะ อ่านแล้วใจหายใจคว่ำ
แต่ก็รู้สึกว่าจะกลับไปเป็นเหมือนเดิมแล้ว
โล่งอก
อิอิ
-----------------
ผมเรียนแบบเดียวกะพี่เอเลย 55555555
แต่คนละ มอ  อิอิ
ไงก็ขอบคุณน่ะครับที่มาเขียนให้อ่าน
ขอบคุณจริงๆครับ
เรื่องนี้มันมองได้หลายมุมจริงๆ
มันอยู่ที่ว่าจะมองมุมไหน
แต่ก็ติดงอมแงม เกือบไม่ได้นอน
555555
ขอบคุณอีกครั้งครับ
(โอกาส 10% แต่ก็กลายเป็น 100% ได้ง่ายนิดเดียว
.....จริงมั้ยครับ)
รอนิยายเรื่องต่อไปอยู่น่ะครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Sandy ที่ 24-05-2009 00:37:44

น่าร๊ากกกกกกกกกมากกกกกกกกกกกกกกกกก :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: nonoo ที่ 01-06-2009 14:09:49

สวัสดีคับ
กำลังติดตามผลงานคราบบบ..

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 07-06-2009 21:20:52

ไม่เคยลืม  พี่ทั้งสองคน

และ ก็ จะไม่มีวันลืม

คิดถึงมากๆๆ นะค่ะ    :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 07-07-2009 23:33:50

 :L1:  รัก 

และ     :กอด1:  คิดถึง นะค่ะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: morrian ที่ 12-07-2009 20:13:52

ผมเพิ่งได้มีโอกาส reply เป็นครั้งแรก เพราะเพิ่งอ่านเรื่องนี้จบ

ผ่านมาปีนึงแล้ว ไม่รู้ตอนนี้คุณเอ กะคุณนิค เป็นยังไงบ้าง?

ขอบคุณที่มาถ่ายทอดเรื่องราวให้ได้อ่านนะคับ

เป็นนิยายรักของขวัญ 7 ปี ที่มีค่าของคุณนิคนะคับ  :กอด1:

 :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Dkmine ที่ 14-07-2009 23:45:34

ดีครับ...

พี่เอ พี่นิค

ผมอ่าเรื่องนี้แล้วว ก้อบอกเลยว่าา มันเป็นเรื่องที่ดีมาก เป็นอีกครั้งหนึ่งที่ผมได้พบเจอกับเรื่องราวนี้และก้อได้เก็บมันไว้ใน ความทรงจำล่ะ

รักของพี่เป็นอะไรที่ดีมากนะคับ

ผมก้อต้องเสียใจด้วยนะคับสำหรับเรื่องต่างๆ ที่เกิดขึ้น
- เรื่องพี่ เอ
- เรื่องคนในบอด ที่มีการโจมตีกันอย่างมากมายก่อนจบ


เสียใจให้กับตัวเองง

ที่ไม่ทันได้เข้ามาตอนที่ เรื่องๆยังอัพวันต่อวันอยู่โดยพี่เอ หรือ พี่นิคเข้ามาอยู่ในเล้า
สงสัยว่าผมช้าไปมากๆเลยล่ะ เรื่องนี้จบลงไปนาน แล้ววผมเพิ่งได้เขามาเจอ

แต่ก้อยังดีคับบ

ที่ได้มาอ่านเรื่องแบบนี้

ไม่ว่าตอนนี้ พี่เอ หรือ พี่นิค จะเป็นยังไง ผมก้อดีใจนะคับ ที่อย่างน้อยผมก้อได้รู้เรื่องราวบางช่วงบางตอนของช่วงชีวิต ที่น่า จดจำนี้


ไม่รู้จะว่าไง อีก หวังว่า พี่เอ...คงจะยังอยู่ กับ เรากับเล้าา นะ คับ..................

ที่จริงตอนอ่านบทบทจบ เนี่ย เง้ออ ช๊อค แรง เง้ออ ร้องไห้ง่ายๆกับเรื่องเดิม
แหม่งแล้วตอนที่ว่า บท ในความฝันกะความจริง
แต่ก้อม่ะคิดว่าความจริงมันจะ....กันเราได้ขนาดนี้



ดีใจ ที่ ความรักของพี่ทั้งสอง เกิดขึ้นน....


    รัก
 La'dewa

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: TOPnaKrab ที่ 20-07-2009 23:03:49

หวัดดีครับ พี่เอ พี่นิค
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ประทับใจมากๆเลยครับ ประทับใจกับความรักของพี่ทั้งสองคน
เสียดายมากได้มาอ่านช้าเกินไป
ไม่งั้นคงได้คุยกับพี่ทั้งสองคนบ้างแน่ๆ
แต่ว่าไม่ว่าตอนนี้พี่เอกับพี่นิคจะอยู่ที่ไหนในโลกใบนี้ หรือเป็นยังไง (แอบหวังเล็กๆว่าพี่เอจะยังมีความสุขอยู่บนโลกใบเดียวกัน)
ผมก็ขออวยพรให้พี่เอกับพี่นิคมีความสุขกับความรักของพวกพี่ ใช้ชีวิตทุกเวลาทุกวินาทีให้คุ้มค่าที่สุดกับคนที่เรารักและรักเรานะครับ
เพราะชีวิตของคนเรามันไม่แน่ไม่นอนซึ่งตรงนี้ผมคิดว่าพวกพี่คงเข้าใจดี
สุดท้ายขอบอกว่ามีความสุขกับทุกวันนะครับ (อย่างที่พี่โมเคยพูดไว้ไงครับ ขอยืมคำพูดหน่อยนะครับพี่โม) โชคดีครับ
^___^
ปล.1 ตอนจบอ่ะเศร้าสุดๆไปเลยครับ ทำเอาผมเสียน้ำตาไปเป็นอ่างแน่ะ (ชักเว่อร์แล้วผม)
ปล.2 ผมก็ลูกเจ้าพ่อมอดินแดง เด็กมอขอเหมือนกันครับ ยังไงก็ยินดีที่ได้รู้จักนะครับรุ่นพี่
ปล.3 ถ้าพวกพี่ยังได้เข้ามาอ่านก็มาส่งข่าวและทักทายคนในบอร์ดนี้บ้างนะครับ พี่น้องในนี้จะได้หายคิดถึงกันไงครับ
 :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: tsuki ที่ 03-08-2009 00:28:35

สวัสดีค่ะ คุณเอ คุณนิค


อ่านมาได้เกือบสัปดาห์ จนจบ เสียดายที่เราเองไม่มีโอกาสได้เข้ามาเมื่อปีที่แล้ว

เรื่องราวของคุณ ทำให้เรา "ประทับใจ" มากค่ะ


ไม่รู้ว่าตอนนี้คุณทั้งคู่จะเป็นยังไง จะทำอะไรอยู่

ขอให้มีความสุขกับชีิวิต มีความสุขในทุกๆวัน ยิ้ม กินอิ่ม นอนหลับนะคะ

มันอาจจะดูประหลาดที่คนไม่รู้จักกัน ไม่เคยเห็นหน้าค่าตากัน แต่ความรู้สึกดีๆ มันสามารถเกิดขึ้นได้จริงๆ ผ่านตัวอักษร


ขอบคุณนะคะ ที่สอดแทรกข้อคิดดีๆ หลายๆ อย่าง


บุญรักษานะคะ


tsuki

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 18-08-2009 23:50:27

คิดถึงพี่ทั้ง สอง คนเสมอ นะค่ะ

 :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: nan53 ที่ 24-11-2009 23:40:38

เป็นเรื่องที่อ่านแล้วประทับใจมากอีกเรื่องหนึ่ง :L2:
อยากรู้ว่าตอนนี้พี่ทั้ง 2 คนเป็นยังไงบ้างอ่ะ  :call:








ปล. หวังว่าพี่ทั้ง 2 คงสบายดี รักและดูแลกันเสมอ :n1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: nenoramy ที่ 16-01-2010 04:46:43

อ้างจาก: hkjpmwi ที่ 24-09-2008 20:11:28  

บอกตามตรงเรื่องนี้ไม่ได้อ่าน

สะดุดคำว่า IT กะ มข.

ก็ตามมาดู ......

แรส อะ

--------------------

 :เฮ้อ:  :เฮ้อ:

ผมเรียนICT มข.รุ่นที่1 สำนึกได้ว่า มหาวิทยาลัยขอนแก่น รวมทั้งวิทยาเขต ทำการเปิดหลักสูตรของเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร ขึ้นครั้งแรกในปี2550 มาจนบัดเดี๋ยวนี้นักศึกษาสาขา ICT ยังไม่มีผู้ใด ริอาจจบหลักสูตรนี้ (หลักสูตร4ปี)

งานเยอะนะครับเดกไอทีอะ เอามาเล่นนะ  :เฮ้อ:
แล้วตั้งแต่อยู่ มข. มา ผมยังไม่เคยเห็นดาราไต้หวันมาเหยียบขอนแก่นเลยครับ หน้าแบบในรูปมีเหรอที่เรียน มข.อยู่มาจนปานนี้... :เฮ้อ:
รูปเจไจอะเห็นhi5เค้าอัพเดตรูปกันไปถึงไหนละ ยังเอารูปเก่าๆ เกรียนๆมาลง = =" อย่าแอบอ้างเด็กไอทีเลย


สุดท้าย ถ้าจะแต่ง หรือจะลวงโลกอะไรก็ไม่ห้ามครับ แต่ช่วยอย่าเอาชื่อสาขา และสถาบันอันเป็นที่รักผมไปแอบอ้าง คุณอาจจะเรียนสาขาอื่นใน มข. แต่ช่วยเคารพพี่น้องต่างสาขาด้วย

**โปรดเคารพICTถ้าชีวิตคุณยังเกี่ยวข้องกับคอมพิวเตอร์ (เตือน)



เสียเวลาจริงๆ.....

เอิ่มมม ไม่อยากจะรื้อฟื้นหรืออะไร
แต่ว่าคุณใช้ถ้อยคำรุนแรงไปมั้ยคะ
กลับไปอ่านดีๆ นะคะพี่เอเขาบอกว่าเขาเรียน Com Sci ไม่ใช่เหรอ
วิทยาการคอมพิวเตอร์อ่ะคะ ไม่ใช่เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร
แล้ว Com Sci เขาจัดตั้งมาตั้งแต่ปี 2537 แล้วนะคะ
คุณว่าพี่เขาเสียๆ หายๆ แบบนี้ หัดมีความรับผืดชอบเข้ามาขอโทษด้วยก็ดีค่ะ
แล้วก็นะ พวก Com Sci อะไรพวกนี้ก็เรียกกันเด็ก IT อยู่แล้ว
เป็นกันทุกมหาวิทยาลัยค่ะ ลองไปถามดูได้เลย
เขาไม่เรียกกันเด็กวิทย์หรอก
เราเรียน SE ยังเรียกกันเด็ก IT เลย พวก ICT ก็เรียกกันแค่ IT
จบออกมาวุฒิก็ยังเป็น วิทยาศาสตร์บัญฑิต
ถ้ายังมีจิตสำนึกที่ดีอยู่บ้างก็เข้ามาขอโทษพี่เอสักนิดก็ดีนะคะ
โตๆ กันแล้ว ทีหลังจะว่า จะสงสัยอะไร ช่วยเช็คให้ดีๆ นิดนึงนะคะ
จะได้ไม่มีใครต้องเสียใจ
*********************

ถึงพี่เอ กับ พี่นิค

น้องเพิ่งเข้ามาอ่านตอนที่พี่ๆ ตัดสินใจไม่เข้ามาโพสในนี้แล้ว (งงมั้ย)
เรื่องราวของพี่ๆ มันสะท้อนอะไรหลายๆ อย่างทั้งในชีวิต และสังคม
น้องเชื่อว่า FC ทุกคนที่เข้ามาอ่านคงได้ข้อคิดจากเรื่องราวเหล่านี้ไปไม่มากก็น้อย
ขอให้พี่ๆ ใช้ชีวิตกันอย่างเข้มแข็งและมีความสุขนะคะ
ความจริงแอบเห็นด้วยกับหลายๆ คนที่บอกให้พี่เอผ่าตัด
ถึงเปอร์เซ็นต์มันจะน้อยแต่ก็ยังมีโอกาศ
ยิ่งปล่อยนานโอกาศมันก็ยิ่งเหลือนน้อย
แต่สุดท้ายยังไงก็เป็นการตัดสินใจของพี่
พวกเราก็ทำได้แค่ติดตามเรื่องราวและเป็นกำลังใจให้
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ ที่พี่เอามาแบ่งปันให้อ่านนะคะ

ปล. จากที่อ่านมาเดานิสัยพี่นิคได้เลยค่ะ นิสัยเหมือนแฟนน้องเลย ^^
ปล2 เชื่อว่าพี่ๆ ยังคงเข้ามาอ่านกันอยู่เพียงแต่ไม่โพสตอบ ขอให้รู้ไว้ว่ายังมีคนเป็นห่วงพี่ๆ นะคะ
ปล3 โพสตอบบ้างให้รู้ว่าพี่ๆ ยังอยู่ดี มีความสุขก็จะดีมากเลยค่ะ

รักพี่เอ กับ พี่นิค นะคะ  :L1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: jaideejung007 ที่ 25-01-2010 00:04:07

ทำไมคนโพสต์หรือนักเขียนดังๆ

จึงต้องลบยุเซอร์ออกด้วย ไม่เข้าใจ

ไม่อยากเปิดเผยข้อมูลหรือ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Ryuse ที่ 10-05-2010 14:23:05

เพราะมันมีคนโจมตีเขาบ่อยไงครับ การที่เขาเอางานเขียนมาลงให้อ่าน แล้วเราสนุกไปกับมันก็น่าจะพอแล้ว
จะทำตัวเป็น stalker อยากรู้ อยากเห็น อยากพิสูจน์กันไปถึงไหนว่าสรุปแล้วมันจริงหรือไม่จริง
เพื่ออะไรครับ ถามหน่อย

สิ่งดีๆที่คุณเอเอามาแบ่งปันผ่านงานเขียนนี่หายากนะสำหรับใครบางคน อาจจะหลายคนเลยด้วย
ที่ยังไม่มีโอกาสได้พบเจอความรักลักษณะแบบนี้
สุดท้ายแล้ว ขอบคุณอีกครั้งสำหรับเรื่องราวดีๆที่ทำให้อมยิ้มได้ทุกครั้งเมื่อได้อ่านครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: TuAYunG ที่ 07-06-2010 19:38:14

เฮ่อ ,, เราเจอกันช้าไปเนอะพี่

ถ้าเจอกันเร็วกว่านี้ หนูคงได้เม้นท์ให้พี่ตั้งกะบทแรก เกี่ยวมะ ??? ๕ ๕ ๕ ๕.
อยากบอกว่า ตั้งแต่อ่านมา ชอบพี่หนึ่งเว่อร์ ๆเลยอ่ะ คิคิ. !!!

น่ารักมากมาย ((พิมพ์ไปก็หัวเราะไป เหมือนคนบ้าดี เหอ ๆ))
อ่านสองวันจบอ่ะ เหอ ๆ @_@

รับผิดชอบน้องด้วย เมื่อคืนอ่านเพลิน นอนเที่ยงคืนกว่า ๆเกือบตีหนึ่ง ฮึ่ม ๆ !!
ชอบเรื่องนี้นะพี่ แต่ไม่ได้ชอบพี่เอนะ ๕ ๕ ๕ ^^

ชอบพี่หนึ่ง พี่หนึ่งน่ารักดี ((ได้ข่าวนี่เรื่องของพี่มึงไม่ใช่เหรอ ??))
ยังไง ๆก็ ขอบคุณพี่คนนี้มากมายที่ให้น้องได้มาอ่านเรื่องราวของพี่ในรั้วมอดินแดงน๊ะค๊ะ ^^v
ขอบคุณมากมายค่า รักพี่คนนี้เน๊อ อ อ อ ,, ๕ ๕ ๕.

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Flowersteel ที่ 13-06-2010 15:58:33

ขอบคุณครับๆ จบซ่ะแล้วๆ

เอ่อพี่หมอทีครับ .. เป็นแฟนผมป่าว 555+

ชอบคนพูดภาษาเหนือ จิ๊ดๆ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: yeanskung ที่ 14-06-2010 00:18:43

สวัสดีครับพี่ทั้ง2

ผมยีนส์นะครับบ

ชอบเรื่องของพวกพี่มากก

หายไปนานเลยนะพี่อ่ะ

กี่เดือนละ

มาทักทายกันบ้างคร้าบบ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: suginosama ที่ 29-06-2010 15:34:28

สวัสดีค่ะ มาฝากตัวเป็นแฟนคลับเรื่องนี้ด้วยคนนะคะ :L2:
ชอบมากเลยค่ะ ตอนนี้มีทั้งความสุข และ เสียน้ำตาให้กับเรื่องของพี่ๆค่ะ
ไม่ว่าตอนนี้ พวกพี่ๆจะเป็นยังไง ขอเป็นกำลังใจให้อีกคนนะคะ :กอด1: o15

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: ReiiHarem ที่ 30-06-2010 18:26:48

เรื่องนี้อ่านจบไปตอนช่วงไหนนะ
ป้าลืมไปแล้ว แต่ว่าเรื่องนี้มันดราม่าทั้งในเรื่องแล้วก็นอกเรื่องเลยน้อ
น้องเอ คนชอบเยอะ ป้าก็ชอบน้องเอนะจ๊ะ ฮา
แต่ว่า พี่ริช น่ะ ป้ายืมบุคลิกพี่แกไปเขียนรายงานส่งอาจารย์ ได้เอ มาแล้ว กร๊ากกกก ทำได้เนอะ
ฮา ฮา ใจจริง ชอบพี่หมอที ที่สุด
ตกลกพี่เค้าเป็นหมออยู่โรงบาลไหนอ่า ฮา

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 04-07-2010 21:24:54

ไม่รู้ว่า ผ่านมา นานเท่าไหร่ แล้ว  แต่ถ้าแวะเข้าเล้ามา ก็ต้อง เข้ามาดูว่า

พี่เอ กับ พี่นิค เข้ามาบ้าง รึป่าว

คิดถึงพี่ทั้ง สองคนเสมอ นะค่ะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: bbyuqin ที่ 11-07-2010 09:25:22

เพิ่งได้เข้ามาอ่านจ้า ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆที่นำมาแบ่งปัน

หวังว่าเอกับนิค คงสบายดีนะจ๊ะ :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ> จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: kungfoopungpon ที่ 18-07-2010 17:43:20

สวัสดีคับพี่นิคพี่เอผมมีความสุขที่อ่านเรื่องนี้
ไม่รู้ว่าพวกพี่เป็นไงกันบ่างนะผมอ่านมาตั้งแต่ต้นจนจบรู้สึก
ประทับใจมากคับพี่เอเป็นไงบ่างน่าเนี้ยก็ผ่านมา 2 ปี
แล้วไม่รู้พี่เอเป็นไงบ่างคิดแล้วเศร้า :m15:
ถ้าพี่เอยังอยู่และกลับมาอ่านในเล้านี้อีก
ผมขอบอกว่าชอบเรื่องนี้มากคับ o13
ว่าง ๆ เด๋วแวะมาใหม่นะคับบายคับ :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 01-10-2010 22:34:17

ไหนๆก็เข้ามาอ่านจนจบแล้วก็ขอเม้นสักหน่อย ถึงแม้จะช้าไปบ้าง(มากเลยแหละ :laugh:)
เผื่อวันดีคืนดีเอได้แวะเวียนเข้ามาอ่านก็แล้วกันเนอะ


เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่เราอ่านเรปแสดงความเห็นของแฟนฟิคหมดทุกหน้าเลยนะ
ปกติเราไม่ค่อยมีเวลาเท่าไหร่ เลยขอตามอ่านแค่เรปของนักแต่ง
นิยายของเอก็น่าติดตามแต่เรปทอล์คของเอและผองเพื่อนมันส์ไม่แพ้กันเลยอ่ะ
ขนาดเรปโต้ตอบของคนอ่านและคนเขียน ยังมีหลากอารมณ์สอดแทรก
เหมือนเป็นนิยายเรื่องย่อยๆอยู่ในนี้เลยนะ   :laugh:

แต่จุดหนึ่งที่เราประทับใจก็คือถึงแม้พี่นิคจะมุทะลุ  ดุดัน และออกแนวดิบนิดๆสักแค่ไหน
แต่พี่นิคไม่เคยชนะเอได้เลยอ่ะ  :m20: ได้แต่ทำลูกอ้อน  ใช้มุขยืมมือคนอ่านให้ช่วยเหลือบ่อยมาก
ซึ่งเราก็คิดว่าพี่นิคคงรักเอมากจนยอมตกเป็นเบื้องล่างตลอด (แต่คอยเอาคืนตอนเผลอ  :z1:)

จะหน้าตายังไง  จะเรียนจบที่ไหน สาขาอะไร จะจริงหรือไม่จริงเราก็คงไม่สนใจหรอกค่ะ
เพราะก็คงมีแค่เอ พี่นิค และคนที่สนิทสนมกันเป็นการส่วนตัวเท่านั้นที่จะรู้ได้
ยังไงก็หวังว่าทั้ง 2 จะยังคงรักกัน  และหวังว่าเอจะยังคงมีสุขภาพแข็งแรงนะคะ


อ้อ...น้องชายของเอนี่ตัวแย่งซีนเลยนะ :-[
แต่ละเรปบ่งบอกว่าเป็นคนอารมณ์ดีและเพ้อเจ้อพอสมควรเลย
คารมณ์แอบร้ายกาจ  สาวๆคงจะตกหลุมกันเป็นว่าเล่นแน่ๆ ฮ่าๆๆ


ปล.สิ่งที่เราคิดว่าได้รับเหมือนกับเอคือมิตรภาพในโลกไซเบอร์ค่ะ
เราเองก็ได้เพื่อน  ได้น้อง ได้พี่ที่ดีมากๆมาจากโลกไร้ตัวตนแบบนี้เหมือนกัน
อย่างน้อยนี่ก็ถือเป็นเรื่องๆดีๆอีกเรื่องที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเนอะ o13

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>
เริ่มหัวข้อโดย: DeJavu~ ★ ที่ 20-10-2010 15:55:21

หวัดดีครับ คุณนิค คุณเอ

ไม่ทราบว่าตอนนี้พวกคุณเป็นไงกันบ้าง

สบายดีกันมั้ยครับ?

หลังจจากผมอ่านเรื่องนี้จบผมรู้สึก

ประทับใจเป็นอย่างมาก

ประทับใจในความรักที่พวกคุณมีให้กัน

ประทับที่พวกคุณฝ่าฟันอุปสรรคต่างๆมาได้

พอดีผมเพื่งสมัครสมาชิกเเล้วเข้ามาเจอเรื่องนี้

โดยบังเอิญถึงแม้มันอาจจะช้าไปแต่ผมก้ออยากทราบ

ว่าตอนนี้พวกคุณเป็นไงกัน

แต่ถึงยังไงผมก้อขอให้พวกคุณรักกันนานนะครับ

ขอให้ฟันฝ่าอุปสรรคต่างๆไปได้

แต่พวกคุณรู้มั้ยว่า

พวกคุณโชคดีมากนะครับ

เป็นผม ผมยังอิจฉาพวกพี่เลยอ่า

อยากลืมเข้ามาบ้างนะครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>
เริ่มหัวข้อโดย: MyTeaMeJive ที่ 20-10-2010 16:07:11

ผมเข้าใจความคิดของคนที่พยายามติดตามค้นหาว่า เรามีตัวตนอยู่จริงหรือเปล่านะครับ
และผมก็เข้าใจความต้องการความเป็นส่วนตัวของคนที่เล่าเรื่องเหมือนกัน

เพราะผมกับแฟนก็เคยเล่าเรื่องของตัวเองในไซเบอร์เหมือนกัน สำหรับคนกลุ่มหนึ่งที่เขารักเรา เขาก็รักและเตือนให้เราประคับประคองกันไปในทางที่ดี

แต่กับอีกกลุ่มแล้วมันต่างออกไป
สำหรับผมแล้วไม่เท่าไหร่ครับ
แต่สำหรับแฟนผมแล้วเขาไม่สบายใจเลย

ผมจึงเข้าใจที่พี่ๆหลายคู่ในที่นี้ตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ

แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ขอบคุณครับที่เล่าเรื่องมากมายให้เราได้เรียนรู้

 :3123:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>
เริ่มหัวข้อโดย: love2y ที่ 25-11-2010 23:36:41

เพิ่งมีโอกาสได้อ่าน สนุกค่ะ ครบทุกอารมณ์เลย
ถึงตอนจบมันจะอลวนอลเวงไปหน่อยเถอะ
อ้อ!! สารภาพว่าไม่ได้อ่านตอนจบแบบในฝันค่ะ
อ่านที่เป็นความจริงเลย ไม่อยากเอามันมาตีกันเลยเลือกอ่านอันเดียว

ขอบคุณสำหรับการเล่าเรื่องราวให้อ่านได้ประทับใจค่ะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>
เริ่มหัวข้อโดย: watop ที่ 06-12-2010 15:13:51

 :กอด1: :pig4: :3123: :pig4: :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>
เริ่มหัวข้อโดย: rainy_naja ที่ 25-12-2010 07:00:59

merry★ 。 • ˚ ˚ ˛ ˚ ˛ •
•。★Christmas★ 。* 。
° 。 ° ˚* _Π_____*。*˚
˚ ˛ •˛•*/______/~＼。˚ ˚ ˛
˚ ˛ •˛• ｜ 田田｜門｜ ˚★ 。 • ˚ ˚ ˛ ˚ ˛ •
Jaaaaaaaa \\(^^)//

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>
เริ่มหัวข้อโดย: ariko ที่ 06-01-2011 00:22:51

เพิ่งอ่านจบไป ของขวัญของพี่เอ นี่ผ่านมาสองปี จะเข้าปีที่สามแล้ว
แต่ยังเป็นของขวัญที่สุดพิเศษอยู่เหมือนวันแรกที่พี่เอเริ่มเขียนเลยนะคะนี่ ^^
ถึงพี่เอจะแต่งให้พี่นิค แต่ก็ต้องขอขอบคุณสำหรับของขวัญสุดน่ารักชิ้นนี้ด้วยคนค่ะ
อยากจะบอกว่าประทับใจกับความรักในเรื่องนี้
ไม่ใช่รักแค่จากคนสองคน แต่เป็นรักจากหลายๆคน (ความรักของครอบครัว พี่น้อง คนรัก และคนแอบรัก)
หวังว่าตอนนี้พี่นิคและพี่เอจะมีความสุขได้ฉลองปีใหม่ปีนี้และปีต่อๆไปด้วยกันนะคะ ♥

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>
เริ่มหัวข้อโดย: gummin ที่ 06-01-2011 01:32:53

ขอบคถณสำหรับเรื่องราวดีๆค่ะ :L2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>
เริ่มหัวข้อโดย: Sky ที่ 23-04-2011 22:26:09

สวัสดีค่ะพี่เอกับพี่นิค
เพิ่งอ่านเรื่องของพวกพี่2คนจบค่ะ ประทับใจมากๆเรยนะค่ะ
ยังไงก็เข้ามาแวะเวียน ทักทายและบอกข่าวพี่เอให้พวกเราได้รับรู้ด้วยนะค่ะพี่นิค
จะรอค่ะ
ปล.จะเก็บเรื่องของพวกพี่ไว้ในความทรงจําและเก็บคําคมๆไว้ในใจเสมอและตลอดไปค่ะ อ่อจะเก็บไว้เป็นเครื่องเตือนใจด้วยค่ะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>
เริ่มหัวข้อโดย: GeTOuTNoW ที่ 18-05-2011 09:29:06

 :m15: :monkeysad: :sad11:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>
เริ่มหัวข้อโดย: maykiz ที่ 19-11-2011 02:12:19

นายเอกเราน่ารักมากเลย เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ อิอิ เห็นคำเตือนโพสต์ มาตอบดักทางไว้ก่อน ๕๕ เด๋วไม่ได้อ่าน

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>
เริ่มหัวข้อโดย: akeins ที่ 22-11-2011 21:58:18

( ^_^ )........

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>
เริ่มหัวข้อโดย: BBellza ที่ 22-11-2011 22:52:39

 :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:

  ดีคับพี่นิด แล้วก็พี่เอ 
   เพิ่มได้มาตอบเป็นครั้งแรก  เพราะกำลังอ่านเสร็จ
   
   เรื่องสนุกมากมายเลย   ตอนสุดท้านหว้านหวาน

    ไม่รู้ว่าทุกวันนี้ยังแตกกฎข้อ 3 อยู่หรือเปล่า  อิอิ

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>
เริ่มหัวข้อโดย: maykiz ที่ 28-11-2011 02:47:58

พออ่านจบ น้ำตาไหลพรากเลย พี่เอ+พี่นิคคะ เป็นไงกันบ้าง ส่งข่าวคราวมาให้เราไ้ด้รู้ด้วยนะ ขอให้ปาฏิหาร มีจริง อยากให้พี่เอยังอยู่กับเราจนถึงตอนนี้ หนูซาบซึ้งในความรักของพี่ทั้งคู่มากๆเลยค่ะ  เป็นกำลังใจให้พี่นิคนะคะ ไม่รู้มาก่อนว่าจบเรื่องแล้วจะเป็นอย่างนี้ ใจหายมากๆเลย
ชอบพี่ๆนะคะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>
เริ่มหัวข้อโดย: froggy ที่ 29-11-2011 03:03:46

พึ่งมาอ่านเรื่องของพี่เอกับพี่นิคอะค่ะ
froggyชอบมากเลยค่ะ
และก้ขอให้พี่สองคนรักกันไปนานๆนะค่ะ
 :pig3:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 24-02-2012 16:48:01

น่าอ่านและน่าติดตาม มาแปะไว้ก่อน :L1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 25-02-2012 18:38:41

 :pig4:หน้า39แปะไว้อีกแล้วครับ :L1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 26-02-2012 13:11:57

ได้มาเม้นอย่างเป็นทางการเสีนที ตัวะครทุกตัวมีชีวิตและโลดแล่นในโลกของความเป็นจริง
-นิคและเอนั้นเปรียบเสมือนคนที่เกิดมาเพื่อกันและกัน เพราะทุกอย่างคือความเชื่อใจและไว้ใจ
เจออุปสรรคและปัญหามาด้วยกัน ก้าวผ่านจุดๆนั้นมาได้ อย่าได้แคร์คนรอบข้างเพราะคนรอบข้าง
ไมได้ให้ความสุขของเรา คนที่เขารักเราเขาต้องยอมรับในสิ่งที่เราเป็น อย่าปิดบังหรือว่าแอบเล่น
กับความรุ้สึกของคนอื่นและตัวเอง กว่าสองคนนี้จะเปิดเผยแลคบกันอย่างจริงจังนั้นยากเหลือเกิน
ลุ้นกันแทบตาย นิยายเรื่องนี้เขียนเมื่อปี2008 ผ่านมาแล้ว4ปี คาดว่าสองคนนี้น่าจะอายุขึ้นเลข3แล้วตอนนี้
แต่ยังไงเอาใจช่วยเสมอขอให้ความรักครั้งนี้ผ่านไปได้ครับ 7 ปีที่รักกันไม่น้อยเลย ไม่ต่างจากพี่
10ปีที่ความรักของพี่ผ่านมาได้เพราะความเข้าใจกันและกัน
สองนี้น่ากลัวเนาะว่าไหม แต่พลังจิตที่ดีแล้วต้องใช้ในทิศทางที่ถูกต้อง ช่วยเหลือและแน่คนให้พบทางที่สว่าง
ขอให้สองนั้นได้ช่วยเหลือคนที่ให้พ้นทุกข์พลังนั้นย่อมมีมหาศาล

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>
เริ่มหัวข้อโดย: nuwi ที่ 29-02-2012 10:10:51

พี่นิคค่ะช่วยมาบอกข่าวบาวว่าพวกพี่เป็นไงบางสบายดีไหม รักและคิดถึงเสมอนะค่ะ ส่วนเรื่องอื่นๆๆเราม่ต้องไปสนใจค่ะเราไม่ได้ทำผิดอะไร หวังว่าพี่ทั้งสองคนสบายดีนะ
อ่านตอยจบแล้วร้องไห้เลยจนพ่อแม่ด่าเลยอ่ะรู้สึกใจหายอย่างไงไม่รู้7ปีที่พี่อยู่ด้วยกันมัยคงทำให้ความรักของพวกพี่มั่งคงอย่างไงขอให้พี่นิคเข็มแข็งนะค่ะ :o12:ขอบคุณที่นำนิยายดีๆๆมาให้พวกเราอ่าน :L1: :L2:รักเสมอค่ะ :กอด1: :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 02-03-2012 16:25:42

 :pig4: :pig4: :pig4:
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>
เริ่มหัวข้อโดย: stdvic ที่ 23-04-2012 01:35:45

สนุกดีนะคร้าบเพิ่งเข้ามาอ่านี้แระ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>
เริ่มหัวข้อโดย: Secrets ที่ 21-07-2012 00:45:50

อยากรู้จังว่าตอนนี้พี่นิค กับพี่เอ เป็นยังไงกันบ้าง
ยังสบายดีมั๊ยครับ :m15:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 28-07-2012 16:02:41

ชอบจ้า :)

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 11-01-2013 01:24:22

แวะเข้ามาบอกว่า คิดถึงเรื่องนี้เสมอนะ 

บางครั้งเวลามันก็ผ่านไปเร็วเนอะจาก  2008 ตอนนี้ก็เข้า 2013  แล้วทั้งคู่จะเป็นยังไงบ้าง

ไม่ว่าเรื่องนี้จะเป็นเรื่องจริงหรือว่าเรื่องแต่ง แต่ก็จะเป็นเรื่องที่อยู่ในความทรงจำของเราเสมอนะ

โชคดีค่ะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>
เริ่มหัวข้อโดย: FanGieTsFc ที่ 05-03-2013 18:49:45

สวัสดีคะนักอ่านทุกๆคน
พึ่งจะได้อ่านเรื่องนี้ และเม้นแรก [ปกติซุ่มอ่านอย่างเดียว]

ถึงคุณ เอ
 
     ที่คุณเอเคยบอกว่า 'อย่างเก่งก็เดือน' จากตอนนั้นจนถึงตอนนี้ก็ผ่านมาประมาน 4-5ปีแล้ว ไม่รู้ว่าตอนนี้คุณเอจะเป็นยังไง อยู่ที่ไหน บนโลกหรือสวรรค์ ก็อยากให้คุณเอรับรู้ไว้นะคะ ว่านิยายเรื่องนี้จะเป็นนิยายในดวงใจและในความทรงจำตลอดไป อยู่ในใจนักอ่านคนนี้และนักอ่านคนอื่นๆ จริงๆเป็นคนที่ไม่ชอบเรื่องเศร้าๆแต่ไม่รู้ทำไมถึงหยุดอ่านไม่ได้แม้จะร้องไห้มากแค่ไหน
   
     ขอบคุณ คุณเอที่ได้เขียนถ่ายทอดเรื่องราวต่างๆให้ได้อ่านกัน ขอบคุณ คุณนิคเพราะนิยายเรื่องนี้จะเกิดขึ้นไม่ได้หากมีแค่คุณเอคนเดียว ขอบคุณพี่หมอทีที่คอยดูแลคุณเอตลอดมา ขอบคุณนักอ่านคนอื่นๆที่คอยเป็นกำลังใจและให้กำลังใจคุณเอมาตลอดจนทำให้นิยายเรื่องนี้ดำเนินมาจนถึงตอนจบ(แม้ว่าจะจบแบบไม่ค่อยสวยงาม) ขอบคุณ เล้าเป็ดแห่งนี้ที่ทำให้ได้อ่านนิยายดีๆ และเป็นพื้นที่เล็กๆที่ให้คุณเอได้ลงเรื่องราวต่างๆของคุณเอ  :pig4: :pig4:
     สุดท้ายขอบคุณอะไรต่างๆที่ทำให้เราได้อ่านเรื่องนี้ ทั้งๆที่เรื่องนี้จบไปนานมากแล้ว แต่ก็เข้ามาเจอโดยบังเอิญ  :pig4:

ปล.ไม่เคยเม้นนิยายเรื่องไหนยาวขนาดนี้ และไม่เคยเม้นนิยายเรื่องไหนที่ต้องพิมพ์ไปร้องไห้ไปเช็ดน้ำตาไป เรื่องนี้มีอิทธิพลกับเราจิงๆ ทำให้ผู้หญิงคนหนึ่งร้องไห้ได้นาน เกือบสามชั่วโมง  :sad4: :sad4:

แม้จะกระทู้นี้จะนานมาแล้วแต่ก็ยังหวังไว้ว่าคุณนิคจะเข้ามาอ่านเจอนะคะ  :bye2:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>
เริ่มหัวข้อโดย: yong ที่ 12-03-2013 11:37:21

คุณเอ คุณนิก
เพิ่งเข้าอ่านและอ่านจนจบ จนเหมือนคุ้นเคย ได้แต่หวังว่าคุณเอและคุณนิกคงผ่านพ้นไปด้วยดี ด้วยความรักความห่วงใย คิดว่าคนที่ได้อ่านคงมีความคิดเหมือนกัน ได้แต่รอคอยเฝ้าหวังให้คุณทั้งสองมีความสุข มีไม่กี่คนที่รักกันฝ่าฟันอุปสรรค์ แสดงถึงความรักคู่  ได้แต่หวังว่าน้องทั้งสองคงครองคู่รักกัน

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>
เริ่มหัวข้อโดย: Magis ที่ 19-03-2013 03:31:43

อยากให้มีปาฏิหารย์จังเลยครับ เฮ้อแต่ก็รุ้ยากนักจะมีได้ เฮ้อ ขอให้พี่นิคกับพี่เอ รักกันตลอดกาลครับผม

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>
เริ่มหัวข้อโดย: zeeds ที่ 27-03-2013 23:48:42

เพิ่งได้เข้ามาอ่านจนจบแม้เวลาจะเลยผ่านมาแล้วแต่เรื่องความรักของพวกพี่ก็จะยังอยู่ในเล้าและในใจคนอ่านต่อไปนะครับ ขอบคุณพี่ทั้งสองจริงๆครับสำหรับเรื่องราวนี้ :mew6:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 05-04-2013 16:24:44

ชอบจังเรย มีครบทุกอารมณ์เรยอ่เ อ่านไปร้องไห้ไปบ้าง นั่งยิ้มคนเดียวบ้าง หลากหลายอรมณ์จริงๆๆ อิอิ!!

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 18-05-2013 08:50:23

เรื่องนี้ครบทุกรสจริง ๆ ตอนที่เอสับสนนี่ลุ้นแทบแย่
พี่นิคก็รักเอมาก ๆ เลยนะคะ ให้อภัยเอทุกอย่าง
แต่ดันมีมาม่านอกเรื่องเพิ่มมาอีก รู้สึกแย่ไปด้วยเลย

ไม่รู้ว่านิคกับเอจะได้เข้ามาบ้างหรือเปล่า
แต่ก็ขอเป็นกำลังใจให้ทั้งคู่ปลอดภัย
และหวังว่าทั้งคู่จะยัีงรักกันเหมือนเดิม
ชอบคุณทั้งคู่รักกัน เอ(หนุ่ม IT) กับ นิค(DJ สุดหล่อ)

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 30-03-2014 00:47:06

นานๆที เราก็ แวะ มาที่เรื่องของพราเอ และพี่นิค ทีนึง

เรื่องราว ของพี่ ทั้งสองจะอยู่ ในความทรงจำ เสมอค่ะ 2014 แล้ว  6 ปี แล้ว หลังจากอ่านเรื่อง

ของพี่ทั้งสอง  เป็นไง กันบ้างค่ะ 

พระเจ้าอวยพรค่ะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>
เริ่มหัวข้อโดย: lnwboomgo ที่ 18-04-2014 18:33:11

จะเก็บเรื่องนี้ไว้ในความทรงจำ
อยากรู้ข่าว
ไม่รู้ว่าพวกพี่ยังสบายดีกันอยู่รึเปล่า
ขอพระเจ้าอวยพร..

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>
เริ่มหัวข้อโดย: olifezx ที่ 20-04-2014 18:19:25

 อยากรู้ข่าวจัง   :laugh: :laugh:
 
ถ้านับมามาตั้งแต่เปิดเรื่องมาก็ 6 ปีแล้ว  (ถ้าไม่ผิดอ่ะนะ)  :hao3:

คบกันมาก็ 13 ปีแล้ว   :impress3:
 
มีข่าวอ่ะไรก็มาบอกบ้างนะ   :serius2:

เจอเรื่องนี้มาเมื่อตอน 8โมงกว่าๆ ของวันนี้ นั่งอ่านหมดวันจนถึงตอนนี้ ก็  :heaven :heaven

มีเรื่องเข้ามาตลอด ตั่งแต่หน้าแรกยัดสุดท้าย ก็แล้วๆ กันไป   :bye2: :bye2:


 

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>
เริ่มหัวข้อโดย: 6002 ที่ 28-04-2014 20:50:15

พึ่งมีโอกาสได้อ่านเรื่องนี้
ความจริงมันเศร้ามากๆ ชั่งแตกต่างจากความฝันลิบลับ
น้อง :mew4: เลยนะ
ขอบคุณทั้งพี่เอและพี่นิค  :pig4: ที่ทำให้เราได้อ่านเรื่องราวดีๆอีกหนึ่งเรื่อง
ถึงจะหลายยปีผ่านมาแล้ว แต่ขอให้มีปฏิหาริย์เกิดขึ้นกับพี่ทั้งสองคนด้วยนะคะ
 :mew1:

หัวข้อ: Re: เรื่องรักวุ่นๆของ <<หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>> อ่านไป...ยิ้มไปคร้าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: anue ที่ 28-09-2014 11:40:54

อ้างจาก: Normalblue ที่ 18-06-2008 22:27:48  

เอ๋ o12  ผมว่าผมไม่ได้ว่าอะไรพี่นะครับ  ก็ปลอบไปเรื่อย
พี่รู้หรือเปล่าชีวิตพี่น่าอิจฉาขนาดไหน  เกิดมามีพร้อมทั้งความรักและความอบอุ่น
โตขึ้นมาก็มีคนรายล้อมฮ่อมรักมากมาย  ต่างกับผมที่ต้องหยิ่งเพื่อกลบเกลื่อน
เป็นผู้นำเพื่ออยู่ในฝูงชนที่ห้อมล้อมด้วยเหล่าวิศวกรมาดแมน ทั้งหลาย
จะพูด  จะจีบใครก็ไม่ดี  หาคนรู้ใจก็ไม่มี  ดูคนอื่นก็ไม่ออก  ใครปิ๊งเราไม่ปิ๊งเรา
หญิงก็มาจีบเยอะแต่ทำไงได้  เราก็คบกันเป็นเพื่อนแล้วกันนะ

อีกสักหน่อยผมก็จะเขียนไดอารี่ถาวรตัวเอง  ไดอารี่เศร้าๆ ของคนไม่สมหวัง
ของคนไม่เคยมีใครจริงใจ  มันเจ็บนะพี่  ถึงเพื่อนจะมีมากมาย  มันเหงา
มันว้าเหว่  เดียวดายเหมือนอยู่คนเดียวในโลกทั้งใบ....

หากพี่มีความรักแล้ว  มันไม่เสียหลายหรอกครับ  ที่พี่จะอุทิศตนเพื่อมันจนพี่ต้องเจ็บ
ดีกว่ายังไม่มีความรักเลย   ว่าไปแล้วผมจบก็ต้องแต่งงาน  จากนี้ไปผมคงจะหาชีวิต
นี่นิจ นิรันดร์รักแบบพี่ไม่ได้เลย...  หามิได้เลย...  และมันจะไม่หวนกลับมาแล้ว

อยากใช้คำว่า "วันวาน  ยังหวานอยู่" ได้จัง  ไม่รู้ชาตินี้จะมีโอกาสได้ใช้มันรึเปล่า...

                ปล.       ...  อยากบอกพี่ดังๆ จังว่า  พี่อย่าทำให้ความหวังของผม
หมดไปเลย  ผมยังอยากจะศรัทธาอีกสักครั้งว่าชีวิตนี้  ไม่ได้หดหู่เหมือนที่มันกำลังเป็นอยู่

จีบกันมั๊ย  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>
เริ่มหัวข้อโดย: anue ที่ 28-09-2014 16:28:14

อ่านจบจบวันนี้ ทั้งเรื่องนิยายและคอมเม้น และความสับสนต่างๆ

ไม่ว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องจริงหรือแต่ง แต่นี่เป็นเรื่องที่ดีเรื่องหนึ่งครับ
อยากมีคนรักดีๆแบบนี้บ้างจังครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>
เริ่มหัวข้อโดย: Rirain ที่ 03-06-2015 03:45:01

ขอบคุณสำหรับเรื่องดีค่ะ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>
เริ่มหัวข้อโดย: Cheese[C]ake ที่ 22-02-2016 23:25:13

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>
เริ่มหัวข้อโดย: nuch-p ที่ 13-10-2016 22:29:36

 :pig4:

ขอบคุณมากค่ะ สำหรับเรื่องราวดีๆ

 :hao5: :hao5:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>
เริ่มหัวข้อโดย: B.may ที่ 02-07-2017 02:02:46

 :ruready
พี่เอ + พี่นิค ไม่รู้เป็นไงบ้าง

นู๋เพิ่งเข้ามาอ่าน ปี2017 เข้าไปแล้ว

ผ่านมา 9 ปี แต่รู้สึกเหมือนมันเป็นเรื่องเมื่อวานนี้

นู๋อ่านนิยาย และเรื่องจริงมาหลายเรื่องแต่ไม่เคยสมัครสมาชิกเพื่อมาเม้นท์เลย เรื่องนี้เป็นเรื่องแรก

นู๋ชอบความรักของพี่มาก อยากเป็นกำลังใจให้ ถึงแม้ว่าจะไม่มีโอกาสได้คุยกับคนแต่ง

แม้ไม่รู้เลยว่าตอนนี้พวกพี่เป็นยังไง

แต่เรื่องนี้จะเป็นนิยายเรื่องแรกๆที่อยู่ในใจตลอดไป

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>
เริ่มหัวข้อโดย: wildride ที่ 04-07-2017 00:35:43

 :pig4: ขอบคุณมากมายสำหรับเรื่องราว
think I'm jealous of your story/exp.
well just that I do know how to love,
but I just can’t be with someone that intimated.
even I want a serious relationship
…but the idea of love/ commitment
…….but the thought of being in one scares me.

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>
เริ่มหัวข้อโดย: Jame10761 ที่ 17-01-2019 15:45:11

ดีคับพี่ๆทั้ง 2 คน. ผมพึ่งอ่านเรื่องของพี่ๆ ผมน่าจะเข้ามาเจอเล้าเเหล่งนี้เร็วๆ น่าจะสนุกมาก ที่ต้องค่อยลุ้นเรื่องเล้าของพี่ๆ มันคงมีความสุขมากๆเลย ได้อ่านเรื่องราวของพี่เเล้วรู้สึกดีมากคับ ความบังเอิญในวั้นนั้นทำให้พี่ๆมีคนที่รักเข้ามาดูเเลพี่ เเวะมากทั้งทายเล้าเเละกระทู้ของพี่บ้างนะคับ. มีคนคิดถึงมากเเน่ๆเลย     ปล. จากปีที่พี่ลงน้องน่าจะ ม.1 มั้งคับ. น่าจะมาเจอทีเเหล่งนี้เร็วๆ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>
เริ่มหัวข้อโดย: January21 ที่ 13-12-2022 12:24:07

คุณเอกับคุณนิคเป็นยังไงบ้างครับ ผมพึ่งได้มีโอกาสมาอ่านเรื่องนี้ทั้งๆที่ผ่านไปสิบกว่าปีแล้ว แต่ก็รู้สึกผูกพันกับทุกตัวละครมาก ขอบคุณที่เขียนเรื่องนี้ออกมา มีความสุขมากๆครับ

หัวข้อ: Re: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>
เริ่มหัวข้อโดย: habanice ที่ 15-01-2023 12:58:43

 :mew2: :mew2: :mew2: :mew2: :mew2:
พึ่งมาอ่านตอน2565 เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่สนุกมายเลยครับ มีทุกอารมณ์ ถ่ายทอดความรู้สึกได้ดี