ใครจะคิดว่า มันจะพูดได้ถูกต้องขนาดนั้น .............
คิมเสน่ห์แรงจริงๆ และเก่งหลายด้านเช่นเดียวกับเฮียเลยคิดแบบนี้เหมือนกันครับ กลัวว่าจะเกิดผลเสียกับพี่สองคนหรือป่าวนะครับ
สงสัยจังว่าโกดังที่จะสร้างอยู่อำเภออะไร คลื่นโทรสับยังไม่มีเลย ฟังดูเหมือนจะเป็นการสร้างทิ้งไว้เฉยๆ เพื่อเป็นหลักฐานว่าได้สร้างจริง แต่ไม่ได้ใช้งาน ถ้าพวกนั้นรู้เข้าจะเอาไปเอ่นงานเฮียไหม...
รอตอนต่อไปดีกว่า ว่าวากคิมจะจัดการอย่างไร
มาเป็นกำลังใจให้ anukul ด้วยครับขอบคุณครับ
:L2:
สุขสันต์วันอาสาฬหบูชาครับน้องคิมน้องพิษ
ขออาราธนาคุณพระคุณเจ้าคุ้มครองน้องทั้งสองให้อยู่รอดปลอดภัย
พบเจอแต่สิ่งดี ๆ ต่อไป โรคภัยต่าง ๆ รวมทั้งความทุกข์โศกต่าง ๆ จงหายไป
ให้มีแต่ความสุขความเจริญยิ่ง ๆ ขึ้นไปครับ
รอทั้งสองมาอัปเดตครับ
:mew1: :n1: :amen:
:mew1:
คราวนี้คิมหายไปนานเลย
หวังว่าจะไม่มีเรื่องร้ายๆเกิดขึ้นกับดิษ กับคิม
และครอบครัวหรอกนะ
:mew2: :mew2: มารอด้วยคนคับบครับ ยินดีเลยครับ ถ้าพี่คิมพี่ดิษรู้คงดีใจมากครับ
คิดถึงเสมอ น้องคิมมี่ พี่ดิษฐ์ ทำไมหายไปนานรอบนี้ ห่วงนะเหมือนโดนชมเลยเนาะ555 แต่ถ้าพี่ดิษกับพี่คิมเข้ามาเห็นว่าพี่ๆทุกคนยังห่วงและรออยู่ พี่ๆเค้าคงดีใจมากๆเลยนะครับ
ยังไงขอให้ทั้งสองคนรักกันตลอดไป สุขภาพแข็งแรง
มีความสุขมากๆนะ รอนะคะ
นี่ไม่ได้เข้าเล้ามานาน
เข้ามาดูกระทู้นี้ก่อน แล้วก็ยังอุ่นใจที่คุณ anukul คอยโพสต์ตลอด
ไม่ต้องไปตามเอากระทู้ไกลๆ ^^
กลับมาเถอะนะค่า ใจจะขาดแทนคุณAnukulแล้ว :hao5:ขอบคุณครับพี่
คิดถึงพี่คิมพี่ดิษมากๆเลย
+1. ครับ. หายไปนานมากครั้งนี้
หายนานจริง อยากให้มาอัพเดท ส่งข่าวบ้าง เป็นห่วงจริงจังรอบนี้ :impress2:ผมก็ห่วงพวกพี่ๆเค้าครับ ห่วงมากที่สุด
เอาตรงๆคือห่วงพี่คิม พี่ดิษมาก เกิดเรื่องอะไรขึ้นหนอ พี่คิมไม่มาต่อเป็นปีแล้วผมก็ห่วง และกังวลมากเหมือนกันครับ แต่นอกจากรอแล้ว ผมก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไงได้เลยครับ
ตั้งแต่ปี 59 จนตอนนี้ต้นปี 61 ผมรู้จัก และติดตามเรื่องพี่คิมมาตั้งแต่ มีนา 57
ช่วงนั้นพี่คิมถูกรถชน พี่ดิษก็ยังมาแจ้งข่าวให้ แต่ตอนนี้คือหายไปทั้ง 2 คนเลย
:sad4:
คิดถึง และเป็นห่วงพี่ทั้งสองเสมอ คิดถึงทุกวันผมก็เข้ามาส่องทุกสัปดาห์ เพราะเป็นห่วง ผมเข้าใจคุณ anukul เหมือนกัน :mew6:
ขอบคุณนะครับ พี่ไม่ทิ้งกัน ขอบคุณอีกครั้งที่ไม่ทิ้งพี่ๆของผมคิดถึง และเป็นห่วงพี่ทั้งสองเสมอ คิดถึงทุกวันผมก็เข้ามาส่องทุกสัปดาห์ เพราะเป็นห่วง ผมเข้าใจคุณ anukul เหมือนกัน :mew6:
เรื่องของพี่คิมถือว่าเป็นแนวเรื่องเล่าในใจอันดับ 1 เลย ไปเที่ยวผมยังเปิดไล่อ่านจนจบ รู้สึกว่ากลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตไปซะงั้น
คือ...พี่คิมทักทายล่าสุดคือปลายปี 59 คือเรื่องงานหนัก ภาระหน้าที่ อันนี้พอเข้าใจ แต่ที่ห่วงคือพี่ดิษและพ่อไม่สบาย
แถมยังมีมือที่สามเข้ามาอีก "เกิดอะไรหรือเปล่า จนทำให้พี่คิมไม่มีกำลังใจอยากเขียนต่อ"(พิมพ์ไปเหมือนคนคิดมาก)
ผมเข้าใจว่าแนวเรื่องเล่ามันเขียนจบบริบูรณ์แบบ love sick หรือ เดือนเกี้ยวเดือนไม่ได้ แต่ยังไงก็ตาม ผมก็จะรอพี่คิมมาต่อนะครับ
ปล. เรื่องพี่คิมอยากให้มีคนเอาไปทำหนังแบบโซตัส เดือนเกี้ยวเดือนจัง